abc com pl 3


Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu rozdysponowania środków finansowych przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników oraz zasad przyznawania tej premii.ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu rozdysponowania środków finansowych przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników oraz zasad przyznawania tej premii. (Dz. U. Nr 40, poz. 406) Na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 września 1998 r. w sprawie sposobu rozdysponowania środków finansowych przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników oraz zasad przyznawania tej premii (Dz. U. Nr 126, poz. 838) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule oraz w § 1 i 9 użyte w odpowiednich przypadkach wyrazy "Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Inspekcja Ochrony Środowiska"; 2) w § 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Środki finansowe, stanowiące wpływy z tytułu kar pieniężnych, zarząd województwa przekazuje w terminie do 15 dnia po upływie każdego miesiąca Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska.", b) w ust. 2 w pkt 1 wyraz "miesięczne" zastępuje się wyrazem "kwartalne"; 3) w § 4: a) w ust. 1 wyrazy "co miesiąc" zastępuje się wyrazami "w terminie do 25 dnia po upływie każdego kwartału", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy "w danym miesiącu" zastępuje się wyrazami "w danym kwartale", - w pkt 3 wyraz "miesiąc" zastępuje się wyrazem "kwartał"; 4) w § 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przyznaje premie kwartalne: 1) pracownikom Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, 2) wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska, po zaopiniowaniu przez właściwego wojewodę.", b) w ust. 2 wyraz "miesięczne" zastępuje się wyrazem "kwartalne"; 5) w § 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podstawę wymiaru premii kwartalnej dla pracowników zatrudnionych w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska ustala się jako iloraz kwoty środków, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, pomniejszonych o środki, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 2-4, przypadających dla Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska w kwartale, za który premia jest przyznawana, oraz liczby przeciętnie zatrudnionych pracowników w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska w danym kwartale.", b) w ust. 2 wyraz "miesięcznej" zastępuje się wyrazem "kwartalnej"; 6) w § 7: a) wyrazy "miesięczna" i "miesiąc", użyte w odpowiednich przypadkach, zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "kwartalna" i "kwartał", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Premia kwartalna ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu za okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy."; 7) w § 8 i 9 wyraz "miesięczną" zastępuje się wyrazem "kwartalną"; 8) po § 9 dodaje się § 9a w brzmieniu: "§ 9a. Premie kwartalne wypłaca się pracownikom Inspekcji Ochrony Środowiska nie później niż do 15 dnia drugiego miesiąca po upływie kwartału, za który zostały przyznane."; 9) w § 10: a) wyrazy "miesięczna" i "miesiąc", użyte w odpowiednich przypadkach, zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "kwartalna" i "kwartał", b) skreśla się pkt 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 19 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu składania wykazów i wniosków o wypłatę świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, przekazywania środków z tego Funduszu oraz dokonywania wypłat świadczeń. (Dz. U. Nr 40, poz. 407) Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 lipca 1995 r. w sprawie trybu składania wykazów i wniosków o wypłatę świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, przekazywania środków z tego Funduszu oraz dokonywania wypłat świadczeń (Dz. U. Nr 91, poz. 452, z 1996 r. Nr 107, poz. 508 i Nr 117, poz. 560 oraz z 1997 r. Nr 17, poz. 94 i Nr 134, poz. 891) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wniosek, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), zwanej dalej "ustawą", o zarządzenie ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej "Funduszem" - wypłaty jednorazowego świadczenia i udzielenia pracodawcy pożyczki na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne od należnych pracownikom, a nie wypłaconych wynagrodzeń, za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc, składa się do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej."; 2) w § 3 na końcu dodaje się wyrazy: "Jeżeli termin wypłaty wynagrodzeń przypada po terminie złożenia wniosku, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy może w terminie nie przekraczającym 7 dni przed datą posiedzenia Rady powiadomić Ministra Pracy i Polityki Socjalnej o zasygnalizowanej przez pracodawcę możliwości niewypłacenia wynagrodzeń, w tym wyprzedzająco przedłożyć dokumenty, o których mowa w § 1 ust. 6. Nie wcześniej niż w dniu następnym po dniu, na który przypadał ostatni termin wypłaty wynagrodzeń za miesiąc, którego dotyczy wniosek, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy przekazuje Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej ten wniosek, z wypełnioną jego częścią II."; 3) § 5 i 6 otrzymują brzmienie: "§ 5. W przypadku stwierdzenia przez dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy, że w okresie między przekazaniem wniosku Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej a terminem rozpatrzenia go przez Radę Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nastąpił wzrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ustawy, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy dokonuje odpowiedniej weryfikacji zatwierdzonej kwoty jednorazowego świadczenia oraz zatwierdzonej kwoty pożyczki, o których mowa w części II pkt 4 i 5 wniosku, oraz niezwłocznie powiadamia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej o nowej wysokości tych kwot. § 6. 1. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, po otrzymaniu zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie wypłacenia pracownikom jednorazowego świadczenia z tytułu niewypłacenia wynagrodzenia za pracę oraz udzielenia pracodawcy pożyczki na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne: 1) w obydwu egzemplarzach wykazu wypełnia kolumny 10c, 10d i 10e, zgodnie z zarządzoną wysokością jednorazowego świadczenia oraz pożyczki, z odpowiednim uwzględnieniem postanowień § 5, 2) niezwłocznie przekazuje pracodawcy zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej wraz z wykazami oraz dokonuje przelewu odpowiednich środków finansowych z Funduszu na wskazany rachunek bankowy pracodawcy. 2. O dacie, sposobie i kwocie wypłaty jednorazowego świadczenia pracodawca zawiadamia pracowników, a także związek zawodowy, jeśli związek ten składał wniosek, o którym mowa w § 1 ust. 1. Pracodawca wypłaca jednorazowe świadczenie w terminie nie przekraczającym 7 dni od dnia otrzymania środków finansowych, w trybie określonym w ust. 1. 3. Po dokonaniu wypłaty pracodawca przekazuje na rachunek bankowy, z którego otrzymał środki finansowe, w terminie nie przekraczającym 30 dni od dnia ich otrzymania, różnicę między kwotą otrzymaną w trybie określonym w ust. 1 a kwotą wypłaconą pracownikom. W tym samym terminie pracodawca zwraca dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy jeden egzemplarz wykazu pracowników zawierający potwierdzenie otrzymania przez nich jednorazowego świadczenia, a także przekazuje potwierdzenie odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne i ubezpieczenia społeczne. 4. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, po otrzymaniu wykazu pracowników oraz potwierdzenia odprowadzenia kwoty, o której mowa w ust. 3, rozlicza wykonanie zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie wypłacenia pracownikom jednorazowego świadczenia z tytułu niewypłacenia wynagrodzenia za pracę oraz udzielenia pracodawcy pożyczki na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne."; 4) załączniki nr 1-4 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-4 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 kwietnia 1999 r. (poz. 407) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Wzór wykazu Ilustracja Objaśnienia: 1) wynagrodzenie należne w rozumieniu art. 18 ust. 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) za okres nie dłuższy niż 1 miesiąc, 2) kwota skorygowana do poziomu określonego w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z późn. zm.) - przed złożeniem wniosku pracodawca zasięga informacji w wojewódzkim urzędzie pracy o obowiązującej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, zgodnie z obwieszczeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego; w przypadku gdy kwota z kolumny 4 jest niższa od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obwieszczanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w kolumnie 5 należy powtórzyć dane z kolumny 4, 3) w przypadku gdy nie występuje nadwyżka, danego wiersza z kol. 6 nie wypełnia się; kwota nadwyżki ustalana zgodnie z art. 6a ust. 2a ustawy, o której mowa w pkt 2, 4) stopy procentowe poszczególnych składek wynoszą: a) na ubezpieczenie emerytalne - 19,52%, b) na ubezpieczenia rentowe - 13,00%, c) na ubezpieczenie chorobowe - 2,45% podstawy wymiaru (art. 22 ustawy, o której mowa w pkt 1), z tym że ze środków ubezpieczonego pokrywa się połowę składek wymienionych pod lit. a) i b); wypełnia się również odpowiednio w przypadkach, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) celem ustalenia kwoty z kolumny 10 pomniejszonej o składki finansowane z PFRON i budżetu państwa; składek tych nie uwzględnia się w kwocie pożyczki, o której mowa w kolumnach 10a i 10b, 5) kwota składek ustalana zgodnie z art. 6a ust. 2a ustawy, o której mowa w pkt 2, w przypadku, gdy nie występuje kwota nadwyżki; danego wiersza w kolumnie 8 nie wypełnia się, 6) zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oblicza się dla kwoty jednorazowego świadczenia, równego kwocie wynagrodzenia skorygowanego, pomniejszonego o kwotę składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych ze środków ubezpieczonego, przypadających na skorygowane wynagrodzenia; dotyczy to również sposobu obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne; tak obliczone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne pobiera z zarządzonej kwoty jednorazowego świadczenia i odprowadza pracodawca, 7) składka na ubezpieczenie zdrowotne ustalana zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153, z późn. zm.), 8) stopy procentowe składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynoszą jak w pkt 4; ze środków płatnika pokrywa się połowę tych składek; stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe uiszczana jest w całości ze środków płatnika zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 4 i art. 121 ustawy, o której mowa w pkt 1; kwotę składek oblicza się od wynagrodzeń należnych; składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) finansowane ze środków ubezpieczonych i ze środków płatnika pracodawca odprowadza ze środków pożyczki; nie wypełnia się w przypadkach, o których mowa w powołanym art. 25 ustawy, o którym mowa w pkt 4, 9) pracodawca wypełnia kolumny 1-9, 11-15 oraz 18, określając kwotę nie dokonanych wypłat i/lub środków nie odprowadzonych do właściwych instytucji, podlegającą zwrotowi na rachunek bankowy FGŚP, zgodnie z § 6 ust. 3 rozporządzenia, 10) reprezentacja zgodna z zasadami obowiązującymi przy zaciąganiu zobowiązań cywilnoprawnych. Uwaga: Kolumny 10, 10a, 10b, 10c, 10d i 10e wypełnia dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy. Załącznik nr 3 WZÓR ZBIORCZEGO WYKAZU - WYKAZU UZUPEŁNIAJĄCEGO Ilustracja Ilustracja Załączniki: 1) aktualny wypis z właściwego rejestru lub aktualne zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, 2) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON oraz kopia decyzji o nadaniu NIP, 3) postanowienie sądu stwierdzające okoliczności, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, 4) dokumenty stwierdzające, że Zbiorczy wykaz - Wykaz uzupełniający*) został złożony w warunkach niewypłacalności pracodawcy, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, 5) w wypadku wystąpienia niewypłacalności, określonej w art. 3 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy, należy dołączyć oświadczenie pracodawcy, że zgłoszone roszczenia pozostają w bezpośrednim związku z organizacyjnie lub finansowo wyodrębnioną działalnością gospodarczą objętą posiadaną koncesją, 6) załącznik A do Zbiorczego wykazu - Wykaz nie zaspokojonych należności pracowniczych z okresów poprzedzających dzień niewypłacalności pracodawcy lub załącznik B do Wykazu uzupełniającego - Wykaz nie zaspokojonych należności pracowniczych z okresów przypadających po dniu niewypłacalności pracodawcy, 7) podstawa naliczenia oraz wyliczenie składki na ubezpieczenia społeczne, finansowanej ze środków pracownika, ujętej w kwocie wynagrodzeń podanych w kolumnach 6a, 7a, 8a, 9a, 10a, 11a, 12a, 13a, 14a, 15a oraz składki na ubezpieczenia społeczne finansowane ze środków pracodawcy podanej w kolumnie 24a. Obowiązuje zachowanie zgodności liczby porządkowej załącznika z kolumn 1 i 2 Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*), 8) oświadczenie składającego Zbiorczy wykaz - Wykaz uzupełniający*), stwierdzające, że pracownicy ujęci w wykazie, którym naliczono dla ich należnych wynagrodzeń składki na ubezpieczenia społeczne, nie osiągnęli w bieżącym roku rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowiącej trzydziestokrotność prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za dany rok kalendarzowy, a jeżeli tę podstawę osiągnęli, to naliczone składki na ubezpieczenia społeczne nie zawierają składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Załącznik A do Zbiorczego wykazu Ilustracja Załącznik B do Wykazu uzupełniającego Ilustracja Objaśnienia: 1) Wypełnia pracodawca, likwidator, syndyk lub inna osoba sprawująca zarząd majątkiem pracodawcy. Przy wypełnianiu Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) pracodawcy zatrudniający osoby niepełnosprawne stosują zasady wynikające z przepisów art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.) 2) Właściwy ze względu na siedzibę niewypłacalnego pracodawcy. 3) Wykazać dokładne przesłanki niewypłacalności pracodawcy według art. 3 ustawy. 4) Uwzględnia się osoby, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. W kolumnie 4 wskazać datę ustania stosunku pracy osoby uprawnionej, jeżeli z tą datą wiąże się uprawnienie do otrzymania świadczenia z FGŚP. 5) Stosunek pracy, inna podstawa prawna świadczenia pracy, z tytułu której powstaje obowiązek ubezpieczenia społecznego. 6) Wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 1 ustawy. 7) Obowiązuje zachowanie zgodności liczby porządkowej w kolumnach 1 i 2 Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) z załącznikiem A - Wykaz nie zaspokojonych należności pracowniczych z okresów poprzedzających dzień niewypłacalności pracodawcy, lub z załącznikiem B - Wykaz nie zaspokojonych należności pracowniczych z okresów przypadających po dniu niewypłacalności pracodawcy. 8) Kolumny 6, 7, 8 wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 2 ustawy, zaś kolumny 6a, 7a, 8a wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 2 ustawy, finansowanych ze środków pracownika. 9) Kolumny 9, 10, 11, 12, 13, 14 wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 2 ustawy, ujmując wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego: a) w przypadku Zbiorczego wykazu - z okresu od IV do IX miesiąca poprzedzającego dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, b) w przypadku Wykazu uzupełniającego - z okresu od I do VI miesiąca następującego po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy. Kolumny 9a, 10a, 11a, 12a, 13a, 14a wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 2a ustawy, ujmując kwotę składki na ubezpieczenia społeczne finansowanej ze środków pracownika: a) w przypadku Zbiorczego wykazu - z okresu od IV do IX miesiąca poprzedzającego dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, b) w przypadku Wykazu uzupełniającego - z okresu od I do VI miesiąca następującego po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy. Kolumny 15 i 15a wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 2 i 2a ustawy. 10) Wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 3 ustawy. 11) Wypełniać z uwzględnieniem art. 6a ust. 4 ustawy. 12) Kolumny od 1 do 24a Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) oraz kolumny od 1 do 41 załącznika A lub B do Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) wypełnia podmiot określony w pkt 1 objaśnień. 12a) Wpisać kwotę składek, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 4 ustawy, finansowanych ze środków pracodawcy. 13) Kolumny 25, 25a, 25b i 30 Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) wypełnia dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy: w kolumnie 25 wpisać sumę z kolumny 24, w kolumnie 25a wpisać kwotę z kolumny 24a, w kolumnie 25b wpisać sumę z kolumn 25 i 25a. 14) Kolumny od 26 do 28 Zbiorczego wykazu - Wykazu uzupełniającego*) wypełnia podmiot określony w pkt 1 objaśnień: - w kolumnie 26 wpisać kwotę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości pomniejszonej o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, ustaloną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153, z późn. zm.), - w kolumnach 26b-26d wpisać kwotę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, finansowanych ze środków ubezpieczonych. 14a) W kolumnie 28 wpisać kwotę stanowiącą różnicę między kwotą z kolumny 25 i kwotą stanowiącą sumę potrąceń z kolumn 26 i 27. 15) Wynagrodzenia obejmują: w - wynagrodzenie za pracę, wp - wynagrodzenie za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju, z - zasiłek chorobowy finansowany ze środków na wynagrodzenia, ś - świadczenie wyrównawcze przysługujące pracownikowi na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wg - wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy, wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, oraz wynagrodzenie za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy - przysługujące pracownikowi na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy, wu - wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego. 16) Uzupełnić o nazwę miesiąca lub okres rachunkowy. 17) Wypełniać z uwzględnieniem art. 6 ust. 5 ustawy, ujmując w kolumnach 26-31 wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego: a) w przypadku załącznika A do Zbiorczego wykazu - z okresu od IV do IX miesiąca poprzedzającego dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, jeżeli wynagrodzenie to nie zostało wykazane w kolumnach 10, 17, 24, b) w przypadku załącznika B do Wykazu uzupełniającego - z okresu od I do VI miesiąca następującego po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, jeżeli wynagrodzenie to nie zostało wykazane w kolumnach 10, 17, 24. 18) Wypełniać z uwzględnieniem art. 6 ust. 6 ustawy. 19) Reprezentacja zgodna z zasadami obowiązującymi do zaciągania zobowiązań cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 1 ustawy. ______________ *) Niepotrzebne skreślić. Załącznik nr 4 WZÓR WNIOSKU INDYWIDUALNEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Objaśnienia: 1) Osoby uprawnione, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. 2) Osoba, z którą związane są zgłoszone należności. 3) Właściwy ze względu na siedzibę niewypłacalnego pracodawcy. 4) Przy składaniu wniosku o wypłatę świadczeń z okresów poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy należy wypełniać pkt 4 lit. a), b), d)- g), zaś w przy składaniu wniosku o wypłatę świadczeń z okresów następujących po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy należy wypełniać pkt 4 lit. a), c)-g). W obu przypadkach należy uwzględniać przepisy: - art. 6 ust. 2 ustawy - w zakresie rodzaju świadczeń gwarantowanych ze środków FGŚP, - art. 6 ust. 3-7 ustawy - w zakresie okresów, z których Fundusz zaspokaja świadczenia; pod lit. a) podać w rozliczeniu miesięcznym: - kwotę nie wypłaconych wynagrodzeń za pracę ze stosunku pracy lub za pracę zarobkową wykonywaną na innej podstawie niż stosunek pracy, jeżeli z tego tytułu istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego, - kwotę nie wypłaconego wynagrodzenia za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju, - kwotę nie wypłaconego wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy, wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, lub wynagrodzenia za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, - kwotę nie wypłaconego zasiłku chorobowego finansowanego ze środków na wynagrodzenia, - kwotę nie wypłaconego świadczenia wyrównawczego należnego na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, - kwotę wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, jeżeli urlop ten był wykorzystywany: - w okresie 3 miesięcy poprzedzających dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy lub - w okresie 3 miesięcy poprzedzających ustanie stosunku pracy, pod lit. b) podać w rozliczeniu miesięcznym kwotę nie wypłaconego wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, jeżeli był on wykorzystywany w okresie od IV do IX miesiąca poprzedzającego wystąpienie niewypłacalności pracodawcy i kwota ta nie została ujęta w rozliczeniu pod lit. a), pod lit. c) podać w rozliczeniu miesięcznym kwotę nie wypłaconego wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, jeżeli był on wykorzystywany w okresie od I do VI miesiąca następującego po dniu wystąpienia niewypłacalności pracodawcy i kwota ta nie została ujęta w rozliczeniu pod lit. a). 5) Punkty od I do VII wypełnia dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, stosując przepisy art. 6a ustawy oraz art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, z późn. zm.). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad pobierania opłat przez Państwową Straż Pożarną za zlecone czynności kontrolno-rozpoznawcze. (Dz. U. Nr 40, poz. 408) Na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zasad pobierania opłat przez Państwową Straż Pożarną za zlecone czynności kontrolno-rozpoznawcze (Dz. U. Nr 58, poz. 293) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 skreśla się wyrazy "oraz terenowe organy administracji rządowej i samorządowej"; 2) w § 2 w ust. 2 w pkt 3 wyraz "rejonowi" zastępuje się wyrazami "powiatowi (miejscy)"; 3) skreśla się § 3. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. (Dz. U. Nr 40, poz. 409) Na podstawie art. 65 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie (Dz. U. Nr 98, poz. 626) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się § 6, 2) załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. 2. Równoważnik pieniężny w wysokości określonej w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia przysługuje od dnia 1 kwietnia 1999 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 kwietnia 1999 r. (poz. 409) Załącznik nr 1 WYSOKOŚĆ RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO W ZAMIAN ZA PRZEDMIOTY UMUNDUROWANIA, KTÓRYCH NIE WYDAJE SIĘ W NATURZE, DLA FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ (w złotych) WyszczególnienieDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lądowychDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie marynarki wojennejDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lotniczych mężczyźnikobietymężczyźnikobietymężczyźnikobiety w służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczej Komendant Główny Straży Granicznej i zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej1.965,95-1.947,22--------- Oficerowie starsi1.728,781.552,501.699,111.522,831.884,541.687,561.787,861.560,881.690,281.527,301.659,961.517,08 Oficerowie młodsi1.708,901.536,121.680,611.507,831.862,991.668,961.772,361.548,331.671,641.512,591.641,761.502,38 Chorążowie1.719,951.545,601.693,311.518,961.797,561.618,781.739,511.530,731.668,861.507,811.652,891.511,94 Podoficerowie1.696,081.526,801.670,441.500,161.766,651.589,771.729,231.522,351.676,981.490,181.630,191.493,31 Szeregowi1.574,351.426,961.547,711.400,321.596,681.437,561.531,121.370,141.525,921.391,831.509,451.395,46 Załącznik nr 2 WYSOKOŚĆ RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO DLA FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ MIANOWANYCH NA WYŻSZY STOPIEŃ (w złotych) WyszczególnienieDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lądowychDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie marynarki wojennejDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lotniczych mężczyźnikobietymężczyźnikobietymężczyźnikobiety w służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczejw służbie stałejw służbie przygotowawczej na stopień majora /komandora podporucznika/204,79192,8898,5886,67365,44287,19301,50223,25179,40167,4986,6774,76 po raz pierwszy na stopień w korpusie oficerów młodszych231,63220,92129,56118,85411,05342,34335,17266,46210,26199,55118,85108,14 po raz pierwszy na stopień w korpusie chorążych172,11156,63159,20143,72291,28242,83291,28242,83152,03136,55143,72128,24 na stopień sierżanta /bosmana/128,15113,86115,24100,95231,10188,05231,10188,05109,2694,97100,9586,66 po raz pierwszy na stopień w korpusie podoficerów młodszych33,1333,1333,1333,1346,6346,6346,6346,6333,1333,1333,1333,13 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania i przyznawania innych świadczeń pracownikom Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. (Dz. U. Nr 40, poz. 410) Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (Dz. U. Nr 156, poz. 777) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie stosuje się do zatrudnionych w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, zwanym dalej "Instytutem", pracowników: 1) naukowych, bibliotecznych i dokumentacji naukowej, 2) administracyjno-ekonomicznych, obsługi, zwanych dalej "pracownikami". § 2. Ustala się: 1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowań pracowników oraz stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu", rozumie się przez to najniższe miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, określone w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Dyrektor Instytutu może w uzasadnionych wypadkach skrócić pracownikowi okres pracy zawodowej wymagany na danym stanowisku. § 5. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 6. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie zasadnicze oraz inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę. § 7. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za wysługę lat: 1) pracownikom naukowym - w wysokości 3% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 3 latach pracy, wzrastający o 1% w każdym następnym roku do 20% po 20 latach pracy, 2) pozostałym pracownikom - w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wzrastający o 1% w każdym następnym roku do 20% po 20 latach pracy. 2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, z zastrzeżeniem ust. 3, a także inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. W przypadku gdy praca w Instytucie stanowi dodatkowe zatrudnienie, prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego. 4. Pracownikowi, który wykonuje pracę w Instytucie w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu dodatkowego zatrudnienia podlegają zaliczeniu zakończone okresy zatrudnienia podstawowego oraz okres zatrudnienia u pracodawcy, który udzielił urlopu - do dnia rozpoczęcia tego urlopu. 5. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 6. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. § 8. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach wymagających stałego posługiwania się językiem obcym przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 30% najniższego wynagrodzenia. § 9. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. § 10. 1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności dyrektor Instytutu może przyznać pracownikowi, z zastrzeżeniem ust. 4, na czas określony dodatek specjalny. 2. Dodatek specjalny może być przyznawany również ze względu na charakter pracy i zakres wykonywanych zadań; dodatek przyznaje się na czas określony, a w indywidualnych wypadkach - także na czas nie określony. 3. Dodatek specjalny jest wypłacany w kwocie nie przekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. 4. Przepisy ust. 1-3 nie dotyczą pracowników zatrudnionych na stanowiskach obsługi, o których mowa w cz. II B załącznika nr 2 do rozporządzenia. § 11. Pracownikowi przysługuje dodatek, w wysokości do 5% najniższego wynagrodzenia, za pracę: 1) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia, 2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone. § 12. 1. Za wieloletnią pracę przysługują pracownikom nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów. 4. Pracownikowi, który wykonuje pracę w Instytucie w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu uprawniającego do nagrody wlicza się okres zatrudnienia u tego pracodawcy do dnia rozpoczęcia tego urlopu. 5. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody. 6. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 7. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. 8. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 9. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy. 10. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 11. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 10, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 12. Przepisy ust. 10 i 11 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. § 13. 1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje jednorazowo odprawa pieniężna w wysokości: 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia - jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat, 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po przepracowaniu co najmniej 15 lat, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po przepracowaniu co najmniej 20 lat. 2. Przy ustalaniu okresów pracy i innych okresów uprawniających do odprawy stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat. 3. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 4. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa. § 14. 1. Tworzy się fundusz nagród z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej w wysokości 3% planowanych środków na wynagrodzenia osobowe, pozostający w dyspozycji dyrektora Instytutu. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższany przez dyrektora Instytutu w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. § 15. 1. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach obsługi może być utworzony fundusz premiowy. 2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz zasady jego podziału i warunki przyznawania premii określa zakładowy regulamin premiowania. § 16. 1. Pracownikowi zatrudnionemu w zmianowym systemie pracy za każdą godzinę pracy na II zmianie przysługuje dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 2. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3, dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 3. Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. § 17. 1. Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane, za jego zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca, w przypadku gdy faktyczny czas pracy kierowcy w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia. 2. Kierowcy, z wyjątkiem kierowcy samochodu osobowego, za powierzone mu dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres jego normalnych obowiązków przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia. 3. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, za wykonywanie poszczególnych czynności ustala dyrektor Instytutu, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 410) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I600- 800 II625-900 III650-1 000 IV700-1 100 V750-1 200 VI800-1 300 VII850-1 400 VIII900-1 500 IX1 000-1 600 X1 100-1 700 XI1 200-1 800 XII1 300-1 900 XIII1 400-2 000 XIV1 500-2 100 XV1 600-2 200 XVI1 700-2 400 XVII1 800-2 600 XVIII1 900-2 800 XIX2 000-3 000 XX2 200-3 200 XXI2 400-3 400 Powyższe stawki uwzględniają przeliczenie odpowiednio do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWAŃ PRACOWNIKÓW ORAZ STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO I. Pracownicy naukowi oraz biblioteczni i dokumentacji naukowej Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny % najniższego wynagrodzenia 12345 1Dyrektorstopień naukowy, 10 lat stażu pracy, znajomość dwóch języków obcychXX-XXI200-250 2Zastępca dyrektorastopień naukowy, 5 lat stażu pracy, znajomość jednego języka zachodniegoXIX-XX150-190 3Kierownik działustopień naukowy, 5 lat stażu pracy, znajomość jednego języka zachodniegoXVIII-XIX130-170 4Kierownik sekcji szkoleniawykształcenie wyższe, 5 lat stażu pracy, znajomość jednego języka zachodniegoXVII-XVIII130-170 5Koordynator programuwykształcenie wyższe, 5 lat stażu pracy, znajomość jednego języka zachodniegoXVI-XVIII130-170 6Kierownik projektuwykształcenie wyższe, 5 lat stażu pracy, znajomość jednego języka zachodniegoXV-XVII100-150 7Główny specjalistawykształcenie wyższeXV-XVII100-150 8Kierownik sekcji wydawnictwwykształcenie wyższe, 5 lat stażu pracyXIII-XVII130-170 9Kierownik bibliotekiwedług odrębnych przepisówXIII-XVII130-170 10Starszy dokumentalistawedług odrębnych przepisówXII-XVI100-150 11Adiunkt bibliotecznywedług odrębnych przepisówXI-XVI- 12Adiunkt dokumentacji naukowejwedług odrębnych przepisówXI-XIV- 13Redaktor naukowywykształcenie wyższeXI-XV- II. Pracownicy administracyjno-ekonomiczni i obsługi A. Pracownicy administracyjno-ekonomiczni Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny % najniższego wynagrodzenia 12345 1Główny księgowywykształcenie wyższe, 5 lat stażu pracyXIX-XX150-190 2Księgowywykształcenie średnieX-XIV- 3Administratorwykształcenie średnieX-XIII- 4Sekretarkawykształcenie średnie, znajomość jednego języka zachodniegoIX-XIII- 5Maszynistka składu komputerowegowykształcenie średnieIX-XIII- 6Kasjerwykształcenie średnie, 5 lat stażu pracyVIII-X- B. Pracownicy obsługi 12345 7Zaopatrzeniowiecwykształcenie podstawoweIII-VI- 8Magazynier bibliotecznywedług odrębnych przepisówIII-VI- 9Kierowca samochodu osobowegowedług odrębnych przepisówV-IX- 10Operator urządzeń powielającychwykształcenie podstawoweII-VI- 11Sprzątaczkawykształcenie podstawoweI-V- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 27 kwietnia 1999 r. sygn. akt P. 7/98. (Dz. U. Nr 40, poz. 411) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca, Zdzisław Czeszejko-Sochacki - sprawozdawca, Lech Garlicki, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 1999 r. na rozprawie pytania prawnego składu orzekającego Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prezesa Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1996 r. w sprawie opłat drogowych (Dz. U. Nr 123, poz. 578 i z 1997 r. Nr 124, poz. 786): § 4 ust. 1, lp. 5 lit. a), e) oraz lp. 6 lit. b), w części dotyczącej pojazdu członowego lub zespołu pojazdów składającego się z pojazdu silnikowego i przyczepy, są zgodne z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), orzeka: § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1996 r. w sprawie opłat drogowych (Dz. U. Nr 123, poz. 578 i z 1997 r. Nr 124, poz. 786) jest niezgodny z art. 2 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest zgodny z art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) przez to, że narusza zakres ustawowego upoważnienia oraz stanowi przepis o charakterze represyjnym. Teresa Dębowska-Romanowska Zdzisław Czeszejko-Sochacki Lech Garlicki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady. (Dz. U. Nr 41, poz. 412) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady, zwanych dalej "Pomnikami Zagłady". 2. Ochrona Pomników Zagłady polega na tworzeniu ich stref ochronnych oraz wprowadzeniu na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych szczególnych zasad: 1) odbywania zgromadzeń, 2) prowadzenia działalności gospodarczej, 3) budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, 4) wywłaszczania nieruchomości. 3. Ochrona Pomników Zagłady jest celem publicznym. 4. Ochrona Pomników Zagłady jest zadaniem z zakresu administracji rządowej. Art. 2. Pomnikami Zagłady są tereny, na których są położone: 1) Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, 2) Pomnik Męczeństwa na Majdanku, 3) Muzeum "Stutthof" w Sztutowie, 4) Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy, 5) Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince, 6) Muzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem, 7) Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze, 8) były Obóz Zagłady w Bełżcu. Art. 3. 1. Wokół Pomnika Zagłady ustanawia się strefę ochronną. 2. Strefę ochronną stanowi pas gruntu o szerokości nie większej niż 100 m od granic Pomnika Zagłady. Art. 4. 1. Obszar i granice stref ochronnych powinny być określane w sposób zapewniający Pomnikom Zagłady niezbędną ochronę w sposób jak najmniej uciążliwy dla osób trzecich. Oznakowanie granic stref ochronnych powinno jednoznacznie wskazywać na objęcie oznaczonego pasa gruntu ochroną. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wzory znaków wskazujących na te granice. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, po zasięgnięciu opinii zarządu właściwej terytorialnie gminy, w drodze rozporządzenia: 1) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu (Dz. U. Nr 52, poz. 265), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 2) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa na Majdanku, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów na Majdanku (Dz. U. Nr 52, poz. 266), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 3) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum "Stutthof" w Sztutowie, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 4) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 5) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 6) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 7) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej, 8) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony były Obóz Zagłady w Bełżcu, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej. 4. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 3 w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej. 5. Oznakowanie granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych oraz utrzymanie znaków wskazujących te granice należą do zadań wojewody. Art. 5. 1. Gmina ma obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. 2. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla obszarów położonych w granicach, o których mowa w ust. 1, wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej. 3. W wypadku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany, przepis art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139) stosuje się, z tym że odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę, wykupienia nieruchomości lub jej części albo odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości lub jej części można żądać od Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodę. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 9-11 tego przepisu, jest wojewoda. Przepisu art. 36 ust. 1 pkt 3 nie stosuje się. Art. 6. 1. Wojewoda jest organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami położonymi na obszarze Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. 2. Nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, mogą być oddawane nieodpłatnie w trwały zarząd, stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Rozdział 2 Szczególne zasady odbywania zgromadzeń, prowadzenia działalności gospodarczej oraz budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych na obszarach Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wywłaszczania nieruchomości położonych na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych Art. 7. 1. Odbycie zgromadzenia na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej wymaga zgody wojewody, wydanej w drodze decyzji. 2. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1, składa się nie później niż na 30 dni przed datą zgromadzenia. Wniosek złożony po tym terminie pozostawia się bez rozpoznania. O pozostawieniu wniosku bez rozpoznania wojewoda orzeka w drodze decyzji. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie organizatora zgromadzenia oraz jego siedziby, 2) cel i program zgromadzenia oraz język, w jakim będą porozumiewać się jego uczestnicy, 3) miejsce, datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną liczbę uczestników zgromadzenia oraz projektowaną trasę przejścia, jeżeli przewiduje się zmianę miejsca w czasie trwania zgromadzenia, 4) określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie organizator zwraca się do wojewody. 4. Wojewoda odmawia udzielenia zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli: 1) cel lub odbycie zgromadzenia są niezgodne z przepisami niniejszej ustawy lub ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. Nr 51, poz. 297) albo naruszają przepisy ustaw karnych, 2) odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, 3) cel lub odbycie zgromadzenia może naruszyć powagę lub charakter Pomnika Zagłady. 5. Decyzja o odmowie udzielenia zgody na odbycie zgromadzenia powinna być doręczona organizatorowi w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 2. 6. Wojewoda może delegować na zgromadzenie swoich przedstawicieli. 7. Wojewoda, na wniosek organizatora, zapewnia, w miarę potrzeby, ochronę policyjną w trybie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), służącą stosownemu przebiegowi zgromadzenia. 8. Delegowany przedstawiciel wojewody, przybywając na zgromadzenie, jest obowiązany okazać swoje upoważnienie przewodniczącemu zgromadzenia. 9. Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela wojewody, jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady albo narusza przepisy niniejszej ustawy, przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić. 10. Rozwiązanie zgromadzenia na podstawie przepisu ust. 9 następuje przez wydanie decyzji ustnej, poprzedzonej trzykrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej przewodniczącemu w obecności zgromadzonych, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzję tę doręcza się organizatorowi na piśmie w terminie 24 godzin od jej podjęcia. 11. Organizatorowi oraz uczestnikowi zgromadzenia przysługuje prawo odwołania się od decyzji w sprawie rozwiązania zgromadzenia w terminie 3 dni od dnia rozwiązania zgromadzenia. 12. W zakresie nie uregulowanym w niniejszej ustawie do przeprowadzenia zgromadzenia na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej stosuje się przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach, z wyjątkiem art. 4. 13. Przepisów ust. 1-12 nie stosuje się do zgromadzeń odbywających się w ramach działalności kościołów oraz związków wyznaniowych w celu publicznego sprawowania kultu - organizowanych w kościołach, świątyniach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych. Art. 8. 1. Na obszarze Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej działalność gospodarcza może być prowadzona jedynie w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia Pomnika Zagłady przed zniszczeniem lub uszkodzeniem, zapewnienia porządku i czystości na jego terenie, stałej konserwacji lub oznakowania jego granic albo granic strefy ochronnej oraz niezbędnej obsługi osób odwiedzających ten Pomnik. 2. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji. 3. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy - również ich imiona i nazwiska, 2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej, 3) wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej, 4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. 4. Wojewoda, w drodze decyzji, odmawia udzielenia zgody, jeżeli: 1) przedmiot zamierzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w ust. 1, 2) prowadzenie działalności gospodarczej mogłoby doprowadzić do naruszenia powagi lub charakteru Pomnika Zagłady. 5. Wojewoda, w drodze decyzji, może odmówić udzielenia zgody, jeżeli prowadzona już na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej działalność gospodarza zapewnia realizację celów, o których mowa w ust. 1. 6. Wojewoda, w drodze decyzji, cofa zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli: 1) przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w decyzji, 2) prowadzona działalność gospodarcza narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady, 3) prowadzona działalność gospodarcza stała się zbędna do realizacji celów, o których mowa w ust. 1. 7. W przypadku cofnięcia zgody, o którym mowa w ust. 6, prowadzący działalność gospodarczą powinien zaprzestać jej wykonywania przed upływem miesiąca od daty wydania decyzji ostatecznej. Prowadzącemu działalność nie przysługuje odszkodowanie, z wyłączeniem przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, wysokość odszkodowania za poniesione straty ustala wojewoda w drodze decyzji. Art. 9. Uzyskanie zgody, o której mowa w art. 8 ust. 2, nie zwalnia z obowiązku zgłoszenia podjęcia działalności gospodarczej do ewidencji działalności gospodarczej albo uzyskania koncesji lub zezwolenia na podjęcie działalności gospodarczej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Art. 10. 1. Zabrania się budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych na terenie Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, z wyjątkiem obiektów i urządzeń niezbędnych do zabezpieczenia Pomnika Zagłady przed zniszczeniem lub uszkodzeniem oraz zapewnienia porządku i czystości na jego terenie, stałej konserwacji, oznakowania jego granic albo granic strefy ochronnej lub niezbędnej obsługi osób odwiedzających ten Pomnik. 2. Wydanie przewidzianych w odrębnych przepisach pozwoleń na budowę obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, o których mowa w ust. 1, lub rozpoczęcie budowy takich obiektów, w przypadku gdy nie jest wymagane pozwolenie na budowę, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji. 3. Wojewoda nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganej zgody, o której mowa w ust. 2. Art. 11. 1. Do wywłaszczania nieruchomości położonych na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. Wywłaszczeniu na cele ochrony Pomnika Zagłady nie podlegają nieruchomości lub ich części, na których znajdują się kościoły, świątynie, kaplice lub budynki mieszkalne. Art. 12. Organem właściwym w sprawach wywłaszczania nieruchomości na cele ochrony Pomnika Zagłady jest wojewoda. Art. 13. Nieruchomość położona na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej może być wywłaszczona tylko na rzecz Skarbu Państwa. Art. 14. Do nieruchomości wywłaszczonych na cele ochrony Pomnika Zagłady nie stosuje się przepisu art. 121 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Art. 15. 1. Decyzje, o których mowa w art. 8 ust. 2, 5 i 6, art. 10 ust. 2 i 3, oraz decyzje o wywłaszczaniu nieruchomości na cele ochrony Pomnika Zagłady wojewoda wydaje po zasięgnięciu opinii zarządu właściwej terytorialnie gminy. Przepisu art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. 2. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez wojewodę o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej. Art. 16. Organem wyższego stopnia w sprawach, o których mowa w art. 7, 8, 10, 12 oraz art. 26 ust. 3 i art. 27 ust. 4 i 5, jest minister właściwy do spraw administracji publicznej. Art. 17. Właściwość miejscową wojewody ustala się według miejsca położenia Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej. W przypadku gdy leżą one na terenie dwóch lub więcej województw, właściwego wojewodę wyznacza minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze zarządzenia. Art. 18. 1. Organ, który wszczął postępowanie administracyjne, którego skutki mogą dotyczyć Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, jest obowiązany bezzwłocznie zawiadomić ministra właściwego do spraw administracji publicznej o wszczęciu postępowania. 2. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej przysługuje prawo strony w postępowaniu administracyjnym oraz w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w tym postępowaniu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o jego wszczęciu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do postępowania administracyjnego, w którym minister właściwy do spraw administracji publicznej jest organem właściwym w I lub II instancji. Rozdział 3 Przepisy karne Art. 19. 1. Kto prowadzi działalność gospodarczą na terenie Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej pomimo braku zgody na jej prowadzenie, podlega karze grzywny. 2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia . Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 20. W ustawie z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu Męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu (Dz. U. Nr 52, poz. 265) w art. 3, w art. 4 ust. 1 i w art. 5 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu". Art. 21. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401) dodaje się art. 24b w brzmieniu: "Art. 24b. Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej podlega ograniczeniom wynikającym z ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412)." Art. 22. W ustawie z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. Nr 51, poz. 297) w art. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "a także ochrony Pomników Zagłady w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412)." Art. 23. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) dodaje się art. 39a w brzmieniu: "Art. 39a. Budowa obiektu budowlanego, tymczasowego obiektu budowlanego i urządzenia budowlanego na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412) wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zgody właściwego wojewody." Art. 24. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139) w art. 10 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się granice Pomników Zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412)." Art. 25. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122) w art. 6: a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) Pomników Zagłady i ich stref ochronnych w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412).", b) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "a także Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa." Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 26. 1. Osoby prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej są obowiązane, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego tego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, wystąpić do wojewody o udzielenie zgody na jej prowadzenie. 2. Do postępowania o wydanie zgody stosuje się przepisy art. 8. 3. Osobie, której nie udzielono zgody, przysługuje odszkodowanie za poniesione straty. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji. 4. W przypadku niewystąpienia o wydanie zgody w terminie, o którym mowa w ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany zaprzestać jej wykonywania w terminie miesiąca od ostatniego dnia terminu, o którym mowa w ust. 1. W takim przypadku prowadzącemu działalność gospodarczą nie przysługuje odszkodowanie. Art. 27. 1. W okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, wojewoda może wypowiedzieć obowiązujące w tym dniu umowy, których stroną jest Skarb Państwa, dotyczące korzystania z nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa położonych na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. 2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, w dniu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, stanowi przedmiot postępowania sądowego, określony w ust. 1 termin 3 miesięcy liczy się od dnia prawomocnego zakończenia tego postępowania. 3. Osobie, której wypowiedziano umowę, przysługuje odszkodowanie za straty poniesione w związku z rozwiązaniem umowy. Odszkodowanie nie przysługuje za korzyści, które osoba ta mogłaby osiągnąć, gdyby umowy nie rozwiązano. 4. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji. 5. Jeżeli posiadacz nieruchomości, o której mowa w ust. 1, pomimo upływu terminu wypowiedzenia umowy dotyczącej korzystania z tej nieruchomości, odmawia jej wydania, a dalsze posiadanie przez niego nieruchomości naruszałoby powagę lub charakter Pomnika Zagłady, wojewoda może, w drodze decyzji, nakazać wydanie tej nieruchomości. 6. W decyzji określa się termin, w którym nieruchomość powinna być wydana. 7. Decyzji może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności. 8. W przypadku uchylania się posiadacza nieruchomości od jej wydania decyzja podlega egzekucji na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 9. Organem właściwym do przeprowadzenia egzekucji administracyjnej w przypadku, o którym mowa w ust. 8, jest wojewoda. Art. 28. Do wydania nieruchomości, położonej na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej, przez jej posiadacza, któremu przed dniem wejścia w życie ustawy wypowiedziano umowę dotyczącą korzystania z tej nieruchomości, stosuje się przepisy art. 27 ust. 5-9, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy nieruchomość nie została wydana. Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach publicznych. (Dz. U. Nr 41, poz. 413) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w publicznych sześcioletnich szkołach podstawowych, gimnazjach i dotychczasowych szkołach ponadpodstawowych dla dzieci i młodzieży, w tym szkołach specjalnych, z zastrzeżeniem ust. 3, oraz w szkołach dla dorosłych, z tym że w zakresie zasad przeprowadzania egzaminu maturalnego - także w szkołach ponadgimnazjalnych. 2. Rozporządzenie stosuje się także w ósmych klasach dotychczasowych szkół podstawowych. 3. Rozporządzenie nie dotyczy oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach specjalnych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim. 4. Zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów oraz przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów w szkołach artystycznych regulują odrębne przepisy. 5. Zasady oceniania z religii (etyki) regulują odrębne przepisy. 6. Zasady przeprowadzania egzaminu zawodowego regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Ocenianie wewnątrzszkolne osiągnięć edukacyjnych ucznia polega na rozpoznawaniu przez nauczycieli poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z programów nauczania oraz formułowaniu oceny. 2. Ocenianie wewnątrzszkolne ma na celu: 1) poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie, 2) pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju, 3) motywowanie ucznia do dalszej pracy, 4) dostarczenie rodzicom (prawnym opiekunom) i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach i specjalnych uzdolnieniach ucznia, 5) umożliwienie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno-wychowawczej. § 3. 1. Ocenianie wewnątrzszkolne obejmuje: 1) formułowanie przez nauczycieli wymagań edukacyjnych oraz informowanie o nich uczniów i rodziców (prawnych opiekunów), 2) bieżące ocenianie i śródroczne klasyfikowanie, według skali i w formach przyjętych w danej szkole, oraz zaliczanie niektórych zajęć edukacyjnych, 3) przeprowadzanie egzaminów klasyfikacyjnych, 4) ustalanie ocen klasyfikacyjnych na koniec roku szkolnego (semestru) i warunki ich poprawiania. 2. Szczegółowe zasady oceniania wewnątrzszkolnego określa statut szkoły, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. § 4. 1. Nauczyciele na początku każdego roku szkolnego informują uczniów oraz rodziców (prawnych opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów. 2. Wychowawca klasy na początku każdego roku szkolnego informuje uczniów oraz rodziców (prawnych opiekunów) o zasadach oceniania zachowania. § 5. 1. Oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i jego rodziców (prawnych opiekunów). Sprawdzone i ocenione pisemne prace kontrolne uczeń i jego rodzice (prawni opiekunowie) otrzymują do wglądu na zasadach określonych przez nauczycieli. 2. Na prośbę ucznia lub jego rodziców (prawnych opiekunów) nauczyciel ustalający ocenę powinien ją uzasadnić. § 6. 1. Nauczyciel jest zobowiązany, na podstawie pisemnej opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej lub innej poradni specjalistycznej, obniżyć wymagania edukacyjne, o których mowa w § 4 ust. 1, w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe, uniemożliwiające sprostanie wymaganiom edukacyjnym wynikającym z programu nauczania. 2. Przy ustalaniu oceny z wychowania fizycznego, techniki, muzyki i plastyki - jeżeli nie są one zajęciami kierunkowymi - należy w szczególności brać pod uwagę wysiłek wkładany przez ucznia w wywiązywanie się z obowiązków wynikających ze specyfiki tych zajęć. § 7. 1. W uzasadnionych przypadkach uczeń może być zwolniony na czas określony z zajęć z wychowania fizycznego. 2. Decyzję o zwolnieniu ucznia z zajęć z wychowania fizycznego podejmuje dyrektor szkoły na podstawie opinii o ograniczonych możliwościach uczestniczenia w tych zajęciach, wydanej przez lekarza. 3. W przypadku zwolnienia ucznia z zajęć z wychowania fizycznego w dokumentacji przebiegu nauczania zamiast oceny klasyfikacyjnej wpisuje się "zwolniony". § 8. 1. Klasyfikowanie śródroczne polega na okresowym podsumowaniu osiągnięć edukacyjnych ucznia z zajęć edukacyjnych określonych w szkolnym planie nauczania i ustaleniu ocen klasyfikacyjnych, według skali określonej w statucie szkoły, oraz oceny zachowania, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Klasyfikowanie śródroczne uczniów przeprowadza się co najmniej raz w ciągu roku szkolnego, w terminach określonych w statucie szkoły, z zastrzeżeniem ust. 5. 3. Klasyfikowanie końcoworoczne w klasach I-III szkoły podstawowej polega na podsumowaniu osiągnięć edukacyjnych ucznia w danym roku szkolnym i ustaleniu jednej oceny klasyfikacyjnej oraz oceny zachowania, zgodnie z § 10 ust. 3 i § 11 ust. 4. 4. Klasyfikowanie końcoworoczne, począwszy od klasy czwartej szkoły podstawowej, polega na podsumowaniu osiągnięć edukacyjnych ucznia w danym roku szkolnym z zajęć edukacyjnych określonych w szkolnym planie nauczania i ustaleniu ocen klasyfikacyjnych oraz oceny zachowania, według skali, o której mowa odpowiednio w § 10 ust. 2 i § 11 ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W szkołach policealnych i pomaturalnych zachowania nie ocenia się. Oceny klasyfikacyjne według skali, o której mowa w § 10 ust. 2, ustala się po każdym semestrze. 6. Przed końcoworocznym (semestralnym) klasyfikacyjnym posiedzeniem rady pedagogicznej poszczególni nauczyciele są zobowiązani poinformować ucznia i jego rodziców (prawnych opiekunów) o przewidywanych dla niego ocenach klasyfikacyjnych, w terminie i formie określonych w statucie szkoły. 7. Ustalona przez nauczyciela niedostateczna ocena klasyfikacyjna końcoworoczna (semestralna) może być zmieniona tylko w wyniku egzaminu poprawkowego, z zastrzeżeniem § 15 ust. 1. § 9. 1. Oceny klasyfikacyjne ustalają nauczyciele prowadzący poszczególne zajęcia edukacyjne, z zastrzeżeniem ust. 2, a ocenę zachowania - wychowawca klasy. 2. W szkole zawodowej, która organizuje praktyczną naukę zawodu, według zasad określonych odrębnymi przepisami, na podstawie umowy między szkołą a pracodawcą lub centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego bądź inną szkołą, ocenę klasyfikacyjną z zajęć praktycznych i praktyk zawodowych ustala: 1) w przypadku organizowania praktycznej nauki zawodu u pracodawcy - opiekun (kierownik) praktyk, w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe, 2) w pozostałych przypadkach - nauczyciel lub instruktor prowadzący zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe, kierownik praktycznej nauki zawodu albo osoba wskazana przez dyrektora szkoły, w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe. § 10. 1. Oceny bieżące i oceny klasyfikacyjne śródroczne ustala się według skali określonej w statucie szkoły. 2. Oceny klasyfikacyjne końcoworoczne (semestralne), począwszy od klasy czwartej szkoły podstawowej, ustala się w stopniach według następującej skali: 1) stopień celujący - 6, 2) stopień bardzo dobry - 5, 3) stopień dobry - 4, 4) stopień dostateczny - 3, 5) stopień dopuszczający - 2, 6) stopień niedostateczny - 1. 3. W klasach I-III szkoły podstawowej ocena klasyfikacyjna jest oceną opisową. § 11. 1. Ocena zachowania powinna uwzględniać w szczególności: 1) funkcjonowanie ucznia w środowisku szkolnym, 2) respektowanie zasad współżycia społecznego i ogólnie przyjętych norm etycznych. 2. Ocenę zachowania śródroczną ustala się według skali określonej w statucie szkoły. 3. Ocenę zachowania końcoworoczną, począwszy od klasy czwartej szkoły podstawowej, ustala się według następującej skali: wzorowe, dobre, poprawne, nieodpowiednie. 4. W klasach I-III szkoły podstawowej ocena zachowania jest oceną opisową. 5. Ocena zachowania nie może mieć wpływu na: 1) oceny z zajęć edukacyjnych, 2) promocję do klasy programowo wyższej lub ukończenie szkoły. 6. Ocena zachowania ustalona przez wychowawcę jest ostateczna. § 12. Jeżeli w wyniku klasyfikacji śródrocznej (semestralnej) stwierdzono, że poziom osiągnięć edukacyjnych ucznia uniemożliwia lub utrudnia kontynuowanie nauki w klasie programowo wyższej (semestrze programowo wyższym), szkoła powinna w miarę możliwości stworzyć uczniowi szansę uzupełnienia braków. § 13. 1. Uczeń może nie być klasyfikowany z jednego, kilku lub wszystkich zajęć edukacyjnych, jeżeli brak jest podstaw do ustalenia oceny klasyfikacyjnej z powodu nieobecności ucznia na zajęciach edukacyjnych przekraczającej połowę czasu przeznaczonego na te zajęcia w szkolnym planie nauczania. 2. Uczeń nie klasyfikowany z powodu usprawiedliwionej nieobecności może zdawać egzamin klasyfikacyjny. 3. Na prośbę ucznia nie klasyfikowanego z powodu nieobecności nie usprawiedliwionej lub na prośbę jego rodziców (prawnych opiekunów) rada pedagogiczna może wyrazić zgodę na egzamin klasyfikacyjny. 4. Egzamin klasyfikacyjny zdaje również uczeń realizujący na podstawie odrębnych przepisów indywidualny tok lub program nauki oraz uczeń spełniający obowiązek szkolny lub obowiązek nauki poza szkołą. 5. Egzaminy klasyfikacyjne przeprowadza się w trybie i w terminach określonych w statucie szkoły, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Termin egzaminu klasyfikacyjnego powinien być uzgodniony z uczniem i jego rodzicami (prawnymi opiekunami). 7. Dla ucznia szkoły zawodowej, z powodu usprawiedliwionej nieobecności nie klasyfikowanego z zajęć praktycznych, szkoła organizuje w warsztatach szkolnych lub u pracodawców zajęcia umożliwiające uzupełnienie programu nauczania. § 14. 1. Uczeń klasy I-III szkoły podstawowej otrzymuje promocję do klasy programowo wyższej, jeżeli jego osiągnięcia edukacyjne w danym roku szkolnym oceniono pozytywnie. 2. Począwszy od klasy czwartej szkoły podstawowej uczeń otrzymuje promocję do klasy programowo wyższej, jeżeli ze wszystkich zajęć edukacyjnych określonych w szkolnym planie nauczania, z uwzględnieniem przepisu § 6, uzyskał oceny klasyfikacyjne końcoworoczne wyższe od stopnia niedostatecznego, z zastrzeżeniem ust. 3 i § 15 ust. 11. 3. W szkole policealnej i pomaturalnej uczeń jest promowany po każdym semestrze. 4. Uczeń, który nie spełnił warunków określonych w ust. 1 albo 2, nie otrzymuje promocji i powtarza tę samą klasę, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Ucznia klasy I-III szkoły podstawowej można pozostawić na drugi rok w tej samej klasie tylko w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych opinią wydaną przez lekarza lub poradnię psychologiczno-pedagogiczną albo inną poradnię specjalistyczną, oraz w porozumieniu z rodzicami (prawnymi opiekunami). 6. Uczeń szkoły podstawowej, który został zakwalifikowany do kształcenia specjalnego i ma co najmniej roczne opóźnienie w realizacji programu nauczania, a który w szkole podstawowej specjalnej uzyskuje oceny uznane za pozytywne zgodnie z wewnątrzszkolnym systemem oceniania ze wszystkich zajęć obowiązkowych oraz rokuje opanowanie w jednym roku szkolnym programów nauczania dwu klas, może być promowany uchwałą rady pedagogicznej do klasy programowo wyższej również w ciągu roku szkolnego. § 15. 1. Począwszy od klasy czwartej szkoły podstawowej, z wyjątkiem klasy programowo najwyższej w szkole danego typu, uczeń, który w wyniku końcoworocznej klasyfikacji uzyskał ocenę niedostateczną z jednych zajęć edukacyjnych, może zdawać egzamin poprawkowy, z zastrzeżeniem ust. 2. W wyjątkowych przypadkach rada pedagogiczna może wyrazić zgodę na egzamin poprawkowy z dwóch zajęć edukacyjnych. 2. W szkole policealnej oraz pomaturalnej uczeń może zdawać egzamin poprawkowy także po semestrze programowo najwyższym. 3. Egzamin poprawkowy składa się z części pisemnej oraz ustnej, z wyjątkiem egzaminu z plastyki, muzyki, informatyki (techniki) oraz wychowania fizycznego, z których egzamin powinien mieć przede wszystkim formę ćwiczeń praktycznych. 4. W szkole zawodowej egzamin poprawkowy z zajęć praktycznych, zajęć laboratoryjnych lub innych zajęć edukacyjnych, których programy nauczania przewidują prowadzenie ćwiczeń (doświadczeń), ma formę zadań praktycznych. 5. Termin egzaminu poprawkowego wyznacza dyrektor szkoły w ostatnim tygodniu ferii letnich, a w szkole policealnej oraz pomaturalnej - także w ostatnim tygodniu ferii zimowych. 6. Egzamin poprawkowy przeprowadza komisja powołana przez dyrektora szkoły. W skład komisji wchodzą: 1) dyrektor szkoły albo nauczyciel zajmujący inne stanowisko kierownicze - jako przewodniczący komisji, 2) nauczyciel prowadzący dane zajęcia edukacyjne - jako egzaminujący, 3) nauczyciel prowadzący takie same lub pokrewne zajęcia edukacyjne - jako członek komisji. 7. Nauczyciel, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, może być zwolniony z udziału w pracy komisji na własna prośbę lub w innych, szczególnie uzasadnionych przypadkach. W takim przypadku dyrektor szkoły powołuje jako osobę egzaminującą innego nauczyciela prowadzącego takie same zajęcia edukacyjne, z tym że powołanie nauczyciela zatrudnionego w innej szkole następuje w porozumieniu z dyrektorem tej szkoły. 8. Z przeprowadzonego egzaminu poprawkowego sporządza się protokół zawierający: skład komisji, termin egzaminu, pytania egzaminacyjne, wynik egzaminu oraz ocenę ustaloną przez komisję. Do protokołu załącza się pisemne prace ucznia i zwięzłą informację o ustnych odpowiedziach ucznia. 9. Uczeń, który z przyczyn losowych nie przystąpił do egzaminu poprawkowego w wyznaczonym terminie, może przystąpić do niego w dodatkowym terminie, określonym przez dyrektora szkoły. 10. Uczeń, który nie zdał egzaminu poprawkowego, nie otrzymuje promocji i powtarza klasę (semestr), z zastrzeżeniem ust. 11. 11. Uwzględniając możliwości edukacyjne ucznia szkoły podstawowej i gimnazjum, rada pedagogiczna może jeden raz w ciągu danego etapu edukacyjnego promować ucznia, który nie zdał egzaminu poprawkowego z jednych zajęć edukacyjnych. § 16. 1. Do słuchaczy szkół dla dorosłych nie stosuje się przepisów § 4 ust. 2, § 6 ust. 2, § 7, § 8 ust. 2 i 3, § 10 ust. 3, § 11, § 14 ust. 1 i 3-6 oraz § 15 ust. 1-7 i 11. Przepisy § 2 ust. 2, § 3, § 4 ust. 1, § 5, § 9 ust. 1, § 12, § 13 ust. 3 i 6, § 14 ust. 2 i § 15 ust. 8-10 stosuje się odpowiednio. 2. W szkole dla dorosłych funkcjonującej w zakładzie karnym lub areszcie śledczym opinię, o której mowa w § 6 ust. 1, wydaje psycholog zatrudniony w zakładzie karnym lub areszcie śledczym. 3. W szkole dla dorosłych zachowania nie ocenia się. 4. W szkole dla dorosłych oceny klasyfikacyjne według skali, o której mowa w § 10 ust. 2, ustala się po każdym semestrze i stanowią one podstawę do promowania słuchacza na semestr programowo wyższy lub ukończenia przez niego szkoły. 5. W szkole dla dorosłych słuchacz jest promowany po każdym semestrze. § 17. 1. Podstawą oceniania i klasyfikowania słuchacza w szkole dla dorosłych prowadzonej w formie zaocznej są egzaminy semestralne przeprowadzane z poszczególnych zajęć edukacyjnych określonych w szkolnym planie nauczania. 2. Do egzaminu semestralnego dopuszcza się słuchacza, który uczęszczał na obowiązkowe konsultacje oraz uzyskał z wymaganych ćwiczeń i prac kontrolnych oceny uznane za pozytywne zgodnie z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. W przypadku gdy słuchacz otrzymał ocenę negatywną z pracy kontrolnej, obowiązany jest wykonać, w terminie określonym przez nauczyciela, drugą pracę kontrolną. 3. Do egzaminu semestralnego może być również dopuszczony słuchacz, który nie uczęszczał z przyczyn usprawiedliwionych na obowiązkowe konsultacje, pod warunkiem, że z wymaganych ćwiczeń i prac kontrolnych uzyskał oceny uznane za pozytywne zgodnie z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. 4. Słuchacz, który z przyczyn usprawiedliwionych nie przystąpił do egzaminów semestralnych w wyznaczonym terminie, zdaje te egzaminy w terminie dodatkowym, wyznaczonym przez dyrektora szkoły. 5. Termin dodatkowy, o którym mowa w ust. 4, powinien być wyznaczony po zakończeniu semestru jesiennego najpóźniej do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego najpóźniej do dnia 15 września. 6. Egzamin semestralny z języka polskiego, języka obcego i matematyki składa się z części pisemnej oraz ustnej. Z pozostałych zajęć edukacyjnych egzaminy semestralne zdaje się ustnie. 7. Egzamin semestralny z zajęć praktycznych ma formę zadania praktycznego. § 18. 1. W szkole zawodowej dla dorosłych prowadzonej w formie zaocznej, oprócz egzaminów wymienionych w § 17 ust. 6, słuchacz zdaje w I i II semestrze egzamin semestralny w formie pisemnej z jednego przedmiotu zawodowego, a w semestrach programowo wyższych - z dwóch przedmiotów zawodowych. W szkołach zawodowych o cztero- i pięcioletnim okresie nauczania słuchacz zdaje w semestrach I-IV egzamin semestralny w formie pisemnej z jednego przedmiotu zawodowego, a w semestrach programowo wyższych - z dwóch przedmiotów zawodowych. 2. W szkole policealnej oraz pomaturalnej słuchacz zdaje w każdym semestrze egzaminy semestralne w formie pisemnej z dwóch przedmiotów zawodowych podstawowych dla danego zawodu, zgodnie z planem nauczania. 3. Wyboru przedmiotów zawodowych, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje rada pedagogiczna. Decyzję w tej sprawie należy podać do wiadomości słuchaczy na konsultacji instruktażowej rozpoczynającej semestr. § 19. 1. Słuchacz szkoły dla dorosłych prowadzonej w formie zaocznej może być zwolniony z części ustnej egzaminu semestralnego, jeżeli z części pisemnej tego egzaminu otrzymał ocenę klasyfikacyjną co najmniej bardzo dobrą oraz w ciągu semestru był aktywny na zajęciach, a z wymaganych ćwiczeń i prac kontrolnych uzyskał w większości oceny uznane za pozytywne zgodnie z wewnątrzszkolnym systemem oceniania. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze złożeniem egzaminu semestralnego i uzyskaniem co najmniej bardzo dobrej oceny klasyfikacyjnej z danych zajęć edukacyjnych. § 20. Egzaminy semestralne w szkole dla dorosłych prowadzonej w formie zaocznej przeprowadza się w trybie określonym w statucie szkoły. § 21. 1. Słuchacz szkoły dla dorosłych może zdawać egzamin poprawkowy w przypadku uzyskania klasyfikacyjnej oceny niedostatecznej z jednych zajęć edukacyjnych. 2. Egzaminy poprawkowe mogą być przeprowadzane po każdym semestrze. 3. Egzamin poprawkowy przeprowadza nauczyciel prowadzący dane zajęcia edukacyjne po zakończeniu semestru jesiennego w terminie do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego w terminie do dnia 15 września. 4. Egzamin poprawkowy z języka polskiego, języka obcego i matematyki, a w szkole prowadzonej w formie zaocznej - również z tych zajęć edukacyjnych, z których obowiązują pisemne i ustne egzaminy semestralne, składa się z części pisemnej oraz ustnej. Z pozostałych zajęć edukacyjnych egzamin zdaje się ustnie. 5. Egzamin poprawkowy nie dotyczy zajęć edukacyjnych, z których słuchaczowi wyznaczono w myśl § 17 ust. 4 dodatkowy termin egzaminu, oraz zajęć, z których przystępuje on do egzaminu klasyfikacyjnego. § 22. 1. Słuchaczowi szkoły dla dorosłych powtarzającemu semestr przed upływem trzech lat od daty przerwania nauki zalicza się zajęcia edukacyjne, z których uzyskał poprzednio ocenę klasyfikacyjną wyższą od niedostatecznej, i zwalnia się go z obowiązku uczęszczania na te zajęcia. 2. Słuchaczowi, który w okresie trzech lat przed podjęciem nauki w szkole zdał egzamin eksternistyczny z programu nauczania zajęć edukacyjnych występujących w szkolnym planie nauczania, zalicza się te zajęcia i zwalnia się go z obowiązku uczęszczania na nie. 3. Zwolnienie może dotyczyć semestru, roku szkolnego, kilku lat nauki lub całego cyklu kształcenia, odpowiednio do zakresu programu nauczania zajęć edukacyjnych zdanych na egzaminie eksternistycznym. 4. W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 i 3, w dokumentacji przebiegu nauczania wpisuje się "zwolniony z obowiązku uczęszczania na zajęcia" oraz podstawę prawną zwolnienia. Zwolnienie jest równoznaczne z otrzymaniem oceny klasyfikacyjnej z danych zajęć edukacyjnych zgodnej z oceną uzyskaną w wyniku egzaminu eksternistycznego. § 23. 1. Dyrektor szkoły dla dorosłych: 1) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości, jeżeli przedłoży on: a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie, w którym się kształci, b) zaświadczenie wydane przez pracodawcę, potwierdzające przepracowanie w zawodzie, w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu, przewidzianemu dla danego zawodu, 2) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości lub w części, jeżeli przedłoży on: a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie pokrewnym do zawodu, w którym się kształci, b) zaświadczenie wydane przez pracodawcę, potwierdzające przepracowanie w zawodzie pokrewnym do tego, w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu, przewidzianemu dla zawodu pokrewnego, c) zaświadczenie wydane przez pracodawcę, potwierdzające zatrudnienie w zawodzie, w którym się kształci, lub w zawodzie pokrewnym. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), powinno być przedłożone dyrektorowi szkoły w każdym semestrze, w którym słuchacza obowiązuje odbycie praktycznej nauki zawodu. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może nastąpić po stwierdzeniu przez dyrektora szkoły na podstawie przedłożonych dokumentów, że zawód pokrewny odpowiada w zakresie kwalifikacji zawodowych zawodowi, w którym słuchacz się kształci. 4. Słuchacz, który został zwolniony w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu, zdaje egzamin uzupełniający na zasadach określonych dla egzaminów klasyfikacyjnych. Zakres egzaminu uzupełniającego określa dyrektor szkoły. 5. W przypadku zwolnienia słuchacza w całości lub w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu, w dokumentacji przebiegu nauczania wpisuje się "zwolniony odpowiednio w całości lub w części z praktycznej nauki zawodu" oraz podstawę prawną zwolnienia. § 24. Uczeń (słuchacz) kończy szkołę podstawową, gimnazjum lub szkołę ponadpodstawową, jeżeli na zakończenie klasy programowo najwyższej (semestru programowo najwyższego) uzyskał oceny klasyfikacyjne wyższe od oceny niedostatecznej, a w przypadku szkoły podstawowej i gimnazjum - jeżeli ponadto przystąpił odpowiednio do sprawdzianu lub egzaminu, o których mowa w § 25 ust. 1 i 2. § 25. 1. W klasie szóstej szkoły podstawowej okręgowa komisja egzaminacyjna, zwana dalej "komisją okręgową", przeprowadza sprawdzian poziomu opanowania umiejętności określonych w standardach wymagań ustalonych odrębnymi przepisami, zwany dalej "sprawdzianem". 2. W trzeciej klasie gimnazjum komisja okręgowa przeprowadza egzamin obejmujący: 1) umiejętności i wiadomości z zakresu przedmiotów humanistycznych, 2) umiejętności i wiadomości z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych, określonych w standardach wymagań ustalonych odrębnymi przepisami, zwany dalej "egzaminem gimnazjalnym". 3. Sprawdzian i egzamin gimnazjalny mają charakter powszechny i obowiązkowy. § 26. 1. Komisja okręgowa opracowuje informator zawierający szczegółowy opis wymagań, kryteriów oceniania i form przeprowadzania sprawdzianu i egzaminu gimnazjalnego oraz przykłady zadań. 2. Informator publikuje się co najmniej na dwa lata przed terminem sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego. 3. Informator oznaczony jest nazwą i numerem nadanym przez komisję okręgową. § 27. 1. Sprawdzian przeprowadza się w kwietniu, a egzamin gimnazjalny - w maju, w terminie ustalonym przez komisję okręgową. 2. Komisja okręgowa przygotowuje arkusze odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego. 3. Sprawdzian lub egzamin gimnazjalny organizuje zespół egzaminacyjny powołany przez dyrektora komisji okręgowej. 4. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzą co najmniej cztery osoby, w tym przewodniczący wyznaczony przez dyrektora komisji okręgowej. Przewodniczącym zespołu może być jedynie egzaminator wpisany do ewidencji egzaminatorów, o której mowa w art. 9b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą". § 28. 1. Uczniowie (słuchacze) z potwierdzonymi dysfunkcjami mają prawo przystąpić do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego w formie dostosowanej do ich dysfunkcji. 2. Laureaci ostatniego stopnia wojewódzkich konkursów przedmiotowych z zakresu jednego z grupy przedmiotów objętych egzaminem gimnazjalnym są zwolnieni z odpowiedniej części tego egzaminu, o której mowa w § 25 ust. 2. Dyrektor komisji okręgowej stwierdza uprawnienie do zwolnienia. 3. Zwolnienie z części egzaminu gimnazjalnego jest równoznaczne z uzyskaniem w tej części najwyższego wyniku. 4. Uczeń (słuchacz), który nie przystąpił do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego w wyznaczonym terminie albo przerwał sprawdzian lub egzamin gimnazjalny, przystępuje do niego w dodatkowym terminie określonym przez dyrektora komisji okręgowej. 5. Uczeń (słuchacz), który z przyczyn losowych nie przystąpił do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego w dodatkowym terminie albo przerwał sprawdzian lub egzamin gimnazjalny, przystępuje do niego w kolejnym terminie określonym przez dyrektora komisji okręgowej. 6. Uczeń (słuchacz), który nie przystąpił do sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego w terminie do dnia 31 sierpnia danego roku, powtarza ostatnią klasę odpowiednio szkoły podstawowej lub gimnazjum oraz przystępuje do sprawdzianu lub egzaminu w następnym roku. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 29. 1. Wyniki sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego ustala powołany przez dyrektora komisji okręgowej zespół egzaminatorów wpisanych do ewidencji egzaminatorów. 2. Wynik sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego ustalony przez zespół egzaminatorów jest ostateczny. § 30. 1. Wynik sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego odnotowuje się na świadectwie ukończenia szkoły. Wynik nie wpływa na ukończenie szkoły. 2. Wyniki sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego oraz zaświadczenia o szczegółowych wynikach odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego dla każdego ucznia (słuchacza) komisja okręgowa przesyła do szkoły w terminie do dnia 10 czerwca danego roku, a w przypadku, o którym mowa w § 28 ust. 4 i 5 - do dnia 31 sierpnia danego roku. § 31. 1. Przewodniczący zespołu egzaminacyjnego, o którym mowa w § 27 ust. 3, sporządza protokół przebiegu sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego. 2. Przewodniczący zespołu egzaminatorów, o którym mowa w § 29 ust. 1, sporządza protokół przebiegu prac tego zespołu. 3. Protokoły, o których mowa w ust. 1 i 2, podpisują członkowie odpowiednich zespołów. § 32. Protokoły przebiegu sprawdzianu lub egzaminu gimnazjalnego oraz pozostałą dokumentację przechowuje się według zasad określonych odrębnymi przepisami. § 33. Egzamin maturalny, będący formą oceny poziomu wykształcenia ogólnego, jest przeprowadzany dla absolwentów dotychczasowych szkół średnich dających wykształcenie średnie ogólne oraz absolwentów trzyletnich liceów profilowanych i dwuletnich liceów uzupełniających, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a) i c) ustawy, z uwzględnieniem § 62. § 34. 1. Egzamin maturalny składa się z części wewnętrznej, mającej formę egzaminu ustnego, i z części zewnętrznej, mającej formę egzaminu pisemnego. 2. Część wewnętrzna egzaminu maturalnego obejmuje: 1) język polski, 2) język obcy nowożytny. 3. Część zewnętrzna egzaminu maturalnego obejmuje: 1) przedmioty obowiązkowe: a) język polski, b) język obcy nowożytny, c) matematykę, 2) jeden przedmiot wybrany przez absolwenta spośród następujących: a) biologia, b) chemia, c) fizyka, d) geografia, e) historia, f) drugi język obcy nowożytny, g) język obcy klasyczny - z zastrzeżeniem ust. 5 i § 36 ust. 1. 4. Absolwenci szkół lub oddziałów z ojczystym językiem nauczania mniejszości narodowych - oprócz przedmiotów wymienionych w ust. 3 pkt 1 - zdają egzamin maturalny z języka ojczystego. 5. Absolwent może zdawać egzamin maturalny z wybranego dodatkowo przedmiotu. § 35. 1. Egzamin maturalny z języka obcego nowożytnego można zdawać z następujących języków: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, niemieckiego, rosyjskiego, włoskiego, niezależnie od tego, czy absolwent uczył się danego języka w szkole. 2. Egzamin maturalny z języka obcego klasycznego można zdawać z łaciny lub greki. § 36. 1. Egzamin maturalny może być także przeprowadzany z przedmiotów nie wymienionych w § 34 ust. 3 pkt 2, zgłoszonych przez dyrektora szkoły lub wprowadzonych przez Centralną Komisję Egzaminacyjną, zwaną dalej "Komisją Centralną". 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, składa się do dyrektora Komisji Centralnej za pośrednictwem dyrektora komisji okręgowej, po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, co najmniej na trzy lata przed terminem egzaminu maturalnego. § 37. Absolwenci szkół lub oddziałów z ojczystym językiem nauczania mniejszości narodowych i grup etnicznych oraz absolwenci szkół dwujęzycznych mogą zdawać na egzaminie maturalnym przedmioty - z wyjątkiem języka polskiego - w języku polskim lub odpowiednio w języku danej mniejszości narodowej lub grupy etnicznej albo w danym języku obcym. Wyboru języka, w którym będzie zdawany przedmiot, absolwent dokonuje wraz z deklaracją wyboru przedmiotu, o której mowa w § 43 ust. 1. § 38. 1. Laureaci i finaliści olimpiad przedmiotowych są zwolnieni z egzaminu maturalnego z danego przedmiotu na zasadach określonych w przepisach w sprawie organizacji konkursów i olimpiad przedmiotowych. 2. Laureatom i finalistom olimpiad języków obcych uprawnienia wymienione w ust. 1 przysługują także wtedy, gdy język nie był objęty szkolnym planem nauczania danej szkoły. 3. Zwolnienie z egzaminu z danego przedmiotu jest równoznaczne z uzyskaniem z tego przedmiotu najwyższego wyniku, z tym że w przypadku przedmiotów obowiązkowych - równoznaczne z uzyskaniem najwyższego wyniku na poziomie rozszerzonym. 4. W odniesieniu do absolwentów posiadających certyfikaty językowe na poziomie zaawansowanym, wydane przez zagraniczne uniwersytety lub instytucje wyspecjalizowane w egzaminowaniu obcokrajowców, przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. § 39. Komisja okręgowa zobowiązana jest do zapewnienia warunków i form przeprowadzania egzaminu maturalnego odpowiednich do możliwości mówienia, pisania i poruszania się absolwentów z potwierdzonymi dysfunkcjami. § 40. 1. Egzamin maturalny przeprowadza komisja okręgowa właściwa dla województwa, na terenie którego znajduje się szkoła, dwa razy w ciągu roku szkolnego - w maju i styczniu. 2. Termin części zewnętrznej egzaminu maturalnego ustala Komisja Centralna. § 41. 1. Komisja okręgowa opracowuje i ogłasza szczegółowy opis wymagań egzaminacyjnych, kryteriów oceniania, form przeprowadzania egzaminu maturalnego dla określonego przedmiotu oraz przykłady zadań egzaminacyjnych, zwany dalej "syllabusem", na dwa lata przed terminem egzaminu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dla przedmiotu, o którym w § 36 ust. 1, syllabus opracowuje i ogłasza komisja okręgowa wyznaczona przez Komisję Centralną. § 42. 1. Absolwentów obowiązuje zakres wymagań egzaminacyjnych z przedmiotów egzaminu maturalnego, określony w odrębnych przepisach. 2. Absolwent może zdawać część zewnętrzną egzaminu maturalnego z przedmiotu obowiązkowego na poziomie podstawowym lub rozszerzonym. 3. Szczegółowy opis wymagań egzaminacyjnych dla rozszerzonego poziomu egzaminu maturalnego zawiera syllabus. 4. Zdanie egzaminu maturalnego na poziomie rozszerzonym wymaga rozwiązania dodatkowych zadań egzaminacyjnych, odpowiadających wymaganiom dla tego poziomu. 5. Negatywny wynik egzaminu na poziomie rozszerzonym nie ma wpływu na wynik egzaminu z danego przedmiotu na poziomie podstawowym. § 43. 1. Absolwent deklaruje wybór przedmiotu (przedmiotów) egzaminu maturalnego oraz poziomu egzaminu z przedmiotów obowiązkowych, na jeden rok przed terminem egzaminu. 2. Wybór przedmiotu (przedmiotów) egzaminu maturalnego nie jest zależny od profilu nauczania szkoły (oddziału), do której uczęszczał absolwent. 3. Absolwent może, nie później niż na cztery miesiące przed terminem egzaminu maturalnego, zmienić wybrany przedmiot egzaminu lub poziom egzaminu. § 44. 1. Przeprowadzenie części wewnętrznej egzaminu maturalnego dla absolwentów w danej szkole komisja okręgowa powierza szkolnemu zespołowi egzaminacyjnemu, zwanemu dalej "zespołem szkolnym". 2. W uzasadnionych przypadkach komisja okręgowa powierza zespołowi szkolnemu określonej szkoły przeprowadzenie części wewnętrznej egzaminu maturalnego dla absolwentów kilku szkół, informując o tym zainteresowane szkoły na dwa lata przed terminem egzaminu. 3. Dyrektor szkoły, w której nie powołano zespołu szkolnego, przekazuje dokumentację przebiegu nauczania absolwentów do szkoły, w której zdają oni egzamin maturalny. Po zakończeniu egzaminu przewodniczący zespołu szkolnego zwraca tę dokumentację wraz z wynikami egzaminu do szkoły macierzystej, w terminie siedmiu dni. 4. Absolwenci, którzy nie przystępują do egzaminu maturalnego w roku, w którym ukończyli szkołę, mają prawo przystąpić do części wewnętrznej egzaminu w szkole wyznaczonej przez komisję okręgową. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 45. 1. Przewodniczącym zespołu szkolnego może być dyrektor szkoły lub inny nauczyciel zatrudniony w tej szkole, wpisany do ewidencji egzaminatorów. 2. Przewodniczący zespołu szkolnego kieruje pracą zespołu, a w szczególności: 1) powołuje spośród członków zespołu szkolnego, do dnia 1 października każdego roku szkolnego, przedmiotowe zespoły egzaminacyjne złożone z nauczycieli wpisanych do ewidencji egzaminatorów dla przeprowadzenia części wewnętrznej egzaminu maturalnego, w skład których wchodzą: a) przewodniczący, b) co najmniej dwóch nauczycieli danego przedmiotu egzaminacyjnego, 2) powierza nauczycielom lub zespołom nauczycieli przygotowanie zestawów tematów do egzaminu ustnego, 3) opracowuje szkolny harmonogram egzaminów ustnych w danym roku szkolnym. 3. Jeżeli członek przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego z powodu choroby lub innych ważnych przyczyn nie może wziąć udziału w egzaminie, przewodniczący zespołu szkolnego wyznacza w zastępstwie innego, wpisanego do ewidencji egzaminatorów nauczyciela, z tej samej szkoły, a w przypadku braku nauczyciela danego przedmiotu w szkole - z innej szkoły oraz zawiadamia o tym komisję okręgową. § 46. 1. W części wewnętrznej egzaminu maturalnego może uczestniczyć z prawem głosu przedstawiciel komisji okręgowej, którym może być jedynie egzaminator wpisany do ewidencji egzaminatorów, nie będący pracownikiem danej szkoły. 2. Za zgodą dyrektora komisji okręgowej obserwatorami egzaminu maturalnego mogą być przedstawiciele organu sprawującego nadzór pedagogiczny, organu prowadzącego szkołę, szkół wyższych, publicznych placówek doskonalenia nauczycieli oraz wychowawca klasy, do której uczęszczał absolwent. Obserwatorzy nie uczestniczą w prowadzeniu egzaminu ani w ustalaniu jego oceny. § 47. 1. Zestawy tematów, o których mowa w § 45 ust. 2 pkt 2, przewodniczący zespołu szkolnego przedstawia do akceptacji komisji okręgowej nie później niż na trzy miesiące przed terminem egzaminu. 2. Komisja okręgowa może zalecić poprawienie zestawów tematów. Zespół szkolny jest zobowiązany przedstawić nowy zestaw, uwzględniający zalecenia komisji okręgowej, w terminie jednego tygodnia od daty otrzymania zaleceń. 3. Jeżeli komisja okręgowa nie zgłosi zastrzeżeń do przedstawionych zestawów tematów w ciągu dwóch miesięcy od daty ich złożenia, przedstawione zestawy uważa się za zaakceptowane. § 48. 1. Wyniki części wewnętrznej egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów ustalają przedmiotowe zespoły egzaminacyjne, zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi w syllabusie. 2. Przedmiotowy zespół egzaminacyjny ustala wynik egzaminu większością głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 3. Wynik egzaminu ustalony przez przedmiotowy zespół egzaminacyjny jest ostateczny. § 49. 1. Zdanie części wewnętrznej egzaminu maturalnego z danego przedmiotu jest warunkiem dopuszczenia do części zewnętrznej egzaminu z tego przedmiotu. 2. Warunki zdania części wewnętrznej egzaminu maturalnego z danego przedmiotu określa syllabus. 3. Negatywny wynik z jednego przedmiotu w części wewnętrznej egzaminu maturalnego nie stanowi przeszkody w zdawaniu części zewnętrznej egzaminu z przedmiotu, z którego absolwent uzyskał wynik pozytywny, i przedmiotów nie objętych egzaminem wewnętrznym. § 50. 1. Przewodniczący przedmiotowego zespołu egzaminacyjnego bezpośrednio po egzaminie ogłasza wyniki części wewnętrznej egzaminu z poszczególnych przedmiotów. 2. Listę absolwentów wraz z wynikami części wewnętrznej egzaminu z poszczególnych przedmiotów przewodniczący zespołu szkolnego przesyła komisji okręgowej. § 51. Część zewnętrzną egzaminu maturalnego organizuje i przeprowadza komisja okręgowa w wyznaczonych szkołach lub instytucjach, posiadających odpowiednie warunki lokalowe i techniczne zapewniające prawidłowy przebieg egzaminu. § 52. 1. Zadania egzaminacyjne dla części zewnętrznej egzaminu maturalnego ustala komisja okręgowa. 2. Zorganizowanie i przeprowadzenie części zewnętrznej egzaminu maturalnego komisja okręgowa powierza zespołowi powołanemu przez dyrektora komisji okręgowej, zwanemu dalej "zespołem". 3. W skład zespołu wchodzi co najmniej trzech nauczycieli oraz wyznaczony przez dyrektora komisji okręgowej przewodniczący. Przewodniczącym zespołu może być jedynie nauczyciel wpisany do ewidencji egzaminatorów. Co najmniej jeden członek zespołu powinien być zatrudniony w innej szkole. 4. Egzamin pisemny rozpoczyna się z chwilą przekazania absolwentom arkuszy egzaminacyjnych i trwa od 3 do 4,5 godzin zegarowych efektywnego czasu. Czas trwania egzaminu z poszczególnych przedmiotów określa syllabus. Po dwóch kolejnych dniach egzaminów pisemnych powinien nastąpić co najmniej jeden dzień przerwy. 5. W czasie egzaminu pisemnego w sali egzaminacyjnej przebywają co najmniej trzej członkowie zespołu, w tym jeden pełniący funkcję przewodniczącego. 6. W czasie egzaminu absolwenci nie powinni opuszczać sali egzaminacyjnej. Przewodniczący zespołu może zezwolić na opuszczenie sali, po zapewnieniu warunków wykluczających możliwość kontaktowania się absolwenta z innymi osobami, z wyjątkiem konieczności udzielenia pomocy medycznej. 7. W przypadku stwierdzenia niesamodzielnego rozwiązywania zadań egzaminacyjnych, przewodniczący zespołu ma prawo unieważnienia pracy. Przepis § 59 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 8. Do sali egzaminacyjnej można wnosić jedynie materiały i środki dydaktyczne określone w syllabusie. 9. Przewodniczący zespołu odpowiada za przechowywanie i zabezpieczenie tematów egzaminacyjnych oraz arkuszy egzaminacyjnych otrzymanych z komisji okręgowej. § 53. 1. Wyniki z poszczególnych przedmiotów części zewnętrznej egzaminu maturalnego ustala zespół egzaminatorów wpisanych do ewidencji egzaminatorów, powołany przez dyrektora komisji okręgowej, zgodnie z kryteriami oceniania zawartymi w syllabusie. 2. Zespół egzaminatorów, o którym mowa w ust. 1, ustala wynik większością głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 3. Wynik części zewnętrznej egzaminu maturalnego ustalony przez zespół egzaminatorów jest ostateczny. 4. Absolwent zdał egzamin maturalny, jeżeli w części wewnętrznej i zewnętrznej zdał egzamin ze wszystkich przedmiotów wymienionych w § 34 ust. 2 i ust. 3 pkt 1 oraz jednego spośród przedmiotów wymienionych w § 34 ust. 3 pkt 2. 5. Negatywny wynik egzaminu z wybranego dodatkowo przedmiotu, o którym mowa w § 34 ust. 5, nie ma wpływu na końcowy wynik egzaminu maturalnego i nie odnotowuje się go na świadectwie dojrzałości. 6. Komisja okręgowa ustala listę osób, które zdały egzamin maturalny. § 54. 1. Absolwent, który nie zdał egzaminu z określonego przedmiotu w części wewnętrznej lub zewnętrznej egzaminu maturalnego, może przystąpić ponownie do odpowiedniej części egzaminu z tego przedmiotu, w kolejnych terminach przeprowadzania egzaminu maturalnego, przez okres pięciu lat. 2. Po upływie pięciu lat od daty pierwszego egzaminu maturalnego absolwent, o którym mowa w ust. 1, zdaje powtórny egzamin maturalny w pełnym zakresie. 3. Przy powtórnym egzaminie z przedmiotu wybranego absolwent może wybrać inny przedmiot egzaminu, z zachowaniem przepisu § 43 ust. 1. § 55. Absolwent ma prawo przystąpić ponownie do egzaminu maturalnego w części zewnętrznej z jednego lub więcej przedmiotów w najbliższym terminie jego przeprowadzania w celu podwyższenia wyniku egzaminu z tych przedmiotów. § 56. Absolwent, który nie przystąpił do egzaminu maturalnego lub przerwał egzamin maturalny, ma prawo przystąpić do egzaminu w kolejnych terminach jego przeprowadzania. § 57. 1. Absolwent, który zdał egzamin maturalny, otrzymuje świadectwo dojrzałości. 2. Na świadectwie dojrzałości odnotowuje się wyniki z części wewnętrznej i zewnętrznej egzaminu maturalnego. 3. Absolwent, który podwyższył wynik egzaminu, zgodnie z przepisem § 55, otrzymuje nowe świadectwo dojrzałości, zwracając uprzednio otrzymane świadectwo. § 58. 1. Dokumentację części wewnętrznej egzaminu maturalnego prowadzi i przechowuje szkoła. 2. Dokumentację części zewnętrznej egzaminu maturalnego prowadzi i przechowuje komisja okręgowa. 3. Protokoły części wewnętrznej egzaminu maturalnego sporządza przewodniczący zespołu szkolnego. Protokoły podpisują wszyscy członkowie zespołu szkolnego. 4. Protokoły części zewnętrznej egzaminu maturalnego sporządza przewodniczący zespołu egzaminatorów. Protokoły podpisują egzaminatorzy oceniający prace z danego przedmiotu. 5. Dokumentację egzaminu maturalnego przechowuje się według zasad określonych odrębnymi przepisami. § 59. 1. Komisja okręgowa zapewnia prawidłowe warunki i nadzoruje przebieg sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego i egzaminu maturalnego. 2. Uczeń (słuchacz) lub absolwent może, w terminie dwóch dni od daty odpowiednio sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego albo części wewnętrznej lub zewnętrznej egzaminu maturalnego, zgłosić zastrzeżenia do dyrektora komisji okręgowej, jeżeli uzna, że w trakcie sprawdzianu albo egzaminu zostały naruszone przepisy dotyczące jego przeprowadzania. 3. Dyrektor komisji okręgowej rozpatruje zgłoszone zastrzeżenia w terminie siedmiu dni od ich otrzymania. Rozstrzygnięcie dyrektora komisji okręgowej jest ostateczne. 4. W razie stwierdzenia naruszenia przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego albo egzaminu maturalnego na skutek zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, lub z urzędu dyrektor komisji okręgowej może unieważnić dany sprawdzian albo egzamin i zarządzić jego ponowne przeprowadzenie. Unieważnienie może nastąpić zarówno w stosunku do wszystkich, jak i poszczególnych uczniów (słuchaczy) albo absolwentów. 5. W przypadku niemożności ustalenia wyników egzaminu pisemnego spowodowanej zaginięciem prac egzaminacyjnych sprawdzianu albo egzaminu lub innymi przyczynami losowymi, dyrektor komisji okręgowej zarządza ponowne przeprowadzenie sprawdzianu albo egzaminu. 6. Termin ponownego sprawdzianu albo egzaminu, o którym mowa w ust. 4 i 5, ustala dyrektor komisji okręgowej. § 60. 1. Przygotowywanie zestawów zadań i pytań, zestawów tematów oraz zadań egzaminacyjnych, a także arkuszy sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego i arkuszy egzaminacyjnych, ich przechowywanie i przekazywanie szkołom odbywa się z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. W przypadku naruszenia przepisów, o których mowa w ust. 1, decyzję co do dalszego przebiegu sprawdzianu albo egzaminu podejmuje dyrektor komisji okręgowej w uzgodnieniu z dyrektorem Komisji Centralnej. § 61. Sprawdzian w klasie szóstej szkoły podstawowej oraz egzamin gimnazjalny w klasie trzeciej gimnazjum przeprowadza się począwszy od 2002 r. § 62. 1. Począwszy od roku szkolnego 2001/2002 egzamin maturalny jest przeprowadzany dla absolwentów czteroletnich szkół średnich. 2. Począwszy od roku szkolnego 2002/2003 egzamin maturalny jest przeprowadzany dla absolwentów pięcioletnich szkół średnich. 3. Począwszy od roku szkolnego 2004/2005 egzamin maturalny jest przeprowadzany dla absolwentów liceów profilowanych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy. 4. Począwszy od roku szkolnego 2005/2006 egzamin maturalny jest przeprowadzany dla absolwentów liceów uzupełniających, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy. 5. W roku szkolnym 1999/2000 i 2000/2001 dla absolwentów szkół, o których mowa w ust. 1, a w roku szkolnym 1999/2000, 2000/2001 i 2001/2002 dla absolwentów szkół, o których mowa w ust. 2, przeprowadza się egzamin dojrzałości według dotychczasowych zasad. § 63. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 29 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 września 1992 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów w szkołach publicznych dla dzieci i młodzieży oraz przeprowadzania egzaminów sprawdzających i klasyfikacyjnych (Dz. Urz. MEN Nr 7, poz. 32 i z 1993 r. Nr 10, poz. 38), 2) rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów w szkołach publicznych dla dorosłych (Dz. U. Nr 47, poz. 296). § 64. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 kwietnia 1999 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji. (Dz. U. Nr 41, poz. 414) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje sposób prowadzenia przez publiczne przedszkola, sześcioletnie szkoły podstawowe, gimnazja i dotychczasowe szkoły ponadpodstawowe, w tym przedszkola i szkoły specjalne, a także przez publiczne placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne oraz placówki oświatowo-wychowawcze dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej. 2. Rozporządzenie stosuje się także w ósmych klasach dotychczasowych szkół podstawowych. 3. Sposób prowadzenia dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej przez publiczne szkoły artystyczne regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Przedszkole prowadzi dla każdego oddziału dziennik zajęć przedszkola, w którym dokumentuje się przebieg pracy wychowawczo-dydaktycznej z wychowankami w danym roku szkolnym. 2. Do dziennika zajęć przedszkola wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona wychowanków, daty i miejsca ich urodzenia, imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania, oznaczenie realizowanego programu wychowania przedszkolnego oraz odnotowuje się obecność wychowanków na zajęciach. Fakt przeprowadzenia zajęć potwierdza się podpisem. § 3. 1. Szkoła podstawowa i gimnazjum prowadzą księgę ewidencji dzieci podlegających obowiązkowi szkolnemu, zamieszkałych w obwodzie szkoły, zwaną dalej "księgą ewidencji". 2. Do księgi ewidencji wpisuje się - według roku urodzenia - imię (imiona) i nazwisko oraz datę, miejsce urodzenia i adres zamieszkania dziecka, a także imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) oraz adresy ich zamieszkania. 3. W księdze ewidencji odnotowuje się corocznie informacje o spełnianiu przez dziecko obowiązku szkolnego w danej albo innej szkole, informacje o spełnianiu obowiązku szkolnego poza szkołą oraz o odroczeniu spełniania obowiązku szkolnego, ze wskazaniem decyzji, na podstawie której dziecko spełnia obowiązek szkolny poza szkołą lub odroczono mu spełnianie tego obowiązku. § 4. 1. Szkoła prowadzi księgę uczniów. 2. Do księgi uczniów wpisuje się imię (imiona) i nazwisko oraz datę, miejsce urodzenia i adres zamieszkania ucznia, imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania, datę przyjęcia do szkoły oraz klasę, do której ucznia przyjęto. W księdze odnotowuje się datę ukończenia szkoły albo datę i przyczynę opuszczenia szkoły przez ucznia. 3. Wpisów w księdze uczniów dokonuje się chronologicznie według dat przyjęcia uczniów do szkoły. § 5. Wpisów w księdze ewidencji oraz w księdze uczniów dokonuje się na podstawie dowodów osobistych lub innych dokumentów tożsamości rodziców (prawnych opiekunów) lub pełnoletniego ucznia, innych dokumentów zawierających dane podlegające wpisowi do odpowiedniej księgi oraz informacji przekazanych przez organ gminy lub dyrektora innej szkoły. § 6. 1. Szkoła prowadzi dla każdego oddziału dziennik lekcyjny, w którym dokumentuje się przebieg nauczania w danym roku szkolnym. 2. Do dziennika lekcyjnego wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona uczniów, daty, miejsca urodzenia i adresy ich zamieszkania, imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) oraz adresy ich zamieszkania, tygodniowy plan zajęć edukacyjnych, oznaczenie realizowanych programów nauczania zawartych w zestawie programów nauczania dla danego oddziału oraz imiona i nazwiska nauczycieli prowadzących poszczególne zajęcia. 3. W dzienniku lekcyjnym wpisuje się obecność uczniów na zajęciach edukacyjnych, tematy przeprowadzonych zajęć, oceny i zaliczenia uzyskane przez uczniów z poszczególnych zajęć edukacyjnych, oceny zachowania, wyniki sprawdzianu lub egzaminu przeprowadzonego przez okręgową komisję egzaminacyjną, a także przeprowadzone hospitacje. 4. Fakt przeprowadzenia zajęć edukacyjnych i hospitacji potwierdza się podpisem. 5. Do dziennika lekcyjnego prowadzonego przez szkołę dla dorosłych nie wpisuje się danych dotyczących rodziców (prawnych opiekunów) oraz ocen zachowania i zaliczeń. § 7. Wewnątrzszkolne ocenianie uczniów może być także dokumentowane w innym niż dziennik lekcyjny dokumencie, określonym w statucie szkoły, z tym że ustalone dla ucznia oceny końcoworoczne (semestralne), zaliczenia i ocenę zachowania wpisuje się do dziennika lekcyjnego. Przepis § 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio. § 8. 1. Szkoła (przedszkole) prowadzi dzienniki zajęć, które nie są wpisywane do dziennika lekcyjnego (dziennika zajęć przedszkola), jeżeli jest to uzasadnione koniecznością dokumentowania przebiegu nauczania i wychowania, w szczególności dziennik zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i specjalistycznych. 2. Do dziennika zajęć dydaktyczno-wyrównawczych i specjalistycznych wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona uczniów (wychowanków), indywidualny program pracy z uczniem (wychowankiem), a w przypadku zajęć grupowych - program pracy grupy, tygodniowy plan zajęć, tematy przeprowadzonych zajęć, obecność uczniów (wychowanków) na zajęciach, ocenę ich postępów i wnioski do dalszej pracy. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w szkołach dla dorosłych. § 9. 1. Szkoła (przedszkole), która organizuje zespołowe zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, prowadzi dla każdego zespołu uczestników dziennik zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, w którym dokumentuje się przebieg zajęć w danym roku szkolnym. 2. Do dziennika zajęć rewalidacyjno-wychowawczych wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona uczestników zajęć, daty i miejsca ich urodzenia, imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania, obecność uczestników na zajęciach, indywidualny program zajęć i opis przebiegu zajęć z każdym uczestnikiem. 4. W stosunku do dzieci i młodzieży zakwalifikowanych do indywidualnego nauczania i wychowania albo uczestnictwa w indywidualnych zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych szkoła (przedszkole) prowadzi odrębnie dla każdego ucznia (uczestnika zajęć) odpowiednio dziennik indywidualnego nauczania i wychowania lub dziennik indywidualnych zajęć rewalidacyjno-wychowawczych. § 10. 1. Szkoła prowadzi dla każdego ucznia przez okres jego nauki w danej szkole arkusz ocen. Wzór arkusza ocen określają odrębne przepisy. 2. Wpisów w arkuszu ocen dokonuje się na podstawie danych zawartych w księdze uczniów, dzienniku lekcyjnym, protokołach egzaminów, protokołach rady pedagogicznej i informacji o wyniku sprawdzianu lub egzaminu, przekazanej przez okręgową komisję egzaminacyjną. Osoba wypełniająca arkusz ocen potwierdza podpisem zgodność wpisów z dokumentami, na podstawie których ich dokonano. 3. Podstawą wpisu o klasyfikowaniu, promowaniu lub ukończeniu przez ucznia szkoły jest uchwała rady pedagogicznej, której datę wpisuje się do arkusza ocen. 4. Oceny z zajęć edukacyjnych, ocenę zachowania, klasę i miesiąc urodzenia ucznia wypełnia się słowami w pełnym brzmieniu. W rubrykach nie wypełnionych wpisuje się poziomą kreskę, a w przypadku zwolnienia ucznia z zajęć edukacyjnych wpisuje się "zwolniony/a". 5. W arkuszu ocen zamieszcza się również adnotację o wydaniu świadectwa ukończenia szkoły i jego odpisów oraz duplikatu, zezwoleniu na indywidualny tok lub program nauki, sporządzeniu odpisu arkusza ocen oraz wpisuje się datę i przyczynę opuszczenia szkoły przez ucznia. 6. W przypadku przejścia ucznia do innej szkoły przesyła się do tej szkoły odpis arkusza ocen. § 11. 1. Szkoła zakłada po zakończeniu każdego roku szkolnego księgę ocen. Księgę ocen stanowią oprawione wykazy tych uczniów wszystkich oddziałów oraz ich arkusze ocen, którzy w danym roku szkolnym ukończyli lub opuścili szkołę. Stronice księgi ocen należy ponumerować. 2. Do czasu założenia księgi ocen arkusze ocen wraz z wykazem uczniów sporządzonym zgodnie z wykazem zawartym w dzienniku lekcyjnym oraz protokołami egzaminów warunkujących klasyfikowanie i promowanie i pozostałą dokumentację tych egzaminów przechowuje się oddzielnie dla każdego oddziału. § 12. 1. Szkoła dla dorosłych kształcąca w formie zaocznej wydaje słuchaczom indeksy. Dopuszcza się możliwość wydawania indeksów słuchaczom szkoły dla dorosłych kształcącej w formie stacjonarnej, a także uczniom szkoły policealnej i pomaturalnej dla młodzieży. 2. Indeks jest dokumentem potwierdzającym uzyskane oceny i złożenie egzaminów. Wzór indeksu określają odrębne przepisy. § 13. 1. Sprawdziany uzdolnień kierunkowych (predyspozycji) dla kandydatów do klas i gimnazjów sportowych, mistrzostwa sportowego, do gimnazjów dwujęzycznych oraz prowadzących klasy autorskie, a także postępowanie kwalifikacyjne dla kandydatów do klas pierwszych szkół ponadpodstawowych należy dokumentować odpowiednio w protokołach tych sprawdzianów i protokołach postępowania kwalifikacyjnego. 2. Egzaminy uczniów należy dokumentować w protokołach egzaminów. § 14. Dokumentację przebiegu nauczania stanowią także uchwały rady pedagogicznej, dotyczące klasyfikowania i promowania uczniów oraz ukończenia szkoły, pisemne prace kontrolne i egzaminacyjne oraz zezwolenia na indywidualny tok lub program nauki. § 15. W szkołach organizujących zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim - w stosunku do uczestników tych zajęć - nie stosuje się przepisów § 2, 3, 6-8 i 10-14. § 16. 1. Szkoła (przedszkole), placówka opiekuńczo-wychowawcza i resocjalizacyjna prowadzi dziennik pedagoga (psychologa). 2. Do dziennika pedagoga (psychologa) wpisuje się tygodniowy plan zajęć, zajęcia (czynności) przeprowadzone w poszczególnych dniach, wykaz uczniów (wychowanków) zakwalifikowanych do różnych form pomocy, w szczególności pomocy psychologiczno-pedagogicznej, informacje o kontaktach z osobami i instytucjami, z którymi pedagog (psycholog) współdziała przy wykonywaniu swoich zadań. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w szkołach dla dorosłych. § 17. 1. Szkoła (przedszkole), placówka opiekuńczo-wychowawcza i resocjalizacyjna prowadzi dla każdego ucznia (wychowanka) dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę i lekarza. 2. Ośrodek szkolno-wychowawczy i placówka resocjalizacyjna prowadzi ponadto dla każdego wychowanka dokumentację dotyczącą zmiany jego postawy, sporządzaną przez wychowawcę na podstawie diagnozy i prognozy wstępnej pracy wychowawczo-dydaktycznej. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w szkołach dla dorosłych. § 18. 1. Placówka opiekuńczo-wychowawcza i resocjalizacyjna prowadzi dla każdej grupy wychowanków dziennik zajęć wychowawczych, w którym dokumentuje się przebieg zajęć wychowawczych w danym roku szkolnym. 2. Do dziennika zajęć wychowawczych wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona wychowanków, daty i miejsca ich urodzenia, imiona i nazwiska rodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania, klasę i okresy nauki (semestry), zajęcia edukacyjne, liczbę opuszczonych godzin zajęć (usprawiedliwionych i nie usprawiedliwionych), uwagi o wychowankach oraz zajęcia w placówce w dniach nauki, zajęcia powtarzające się okresowo, plan pracy na okres (semestr), kontakty z rodziną wychowanka, tygodniowe założenia wychowawcze i realizację planu pracy, oceny śródroczne i końcoworoczne (semestralne) oraz zaliczenia uzyskane przez wychowanków z poszczególnych zajęć edukacyjnych i ocenę zachowania. § 19. 1. Placówka oświatowo-wychowawcza, z wyjątkiem szkolnego schroniska młodzieżowego, prowadzi dla każdego koła (sekcji, zespołu, klubu), a w przypadku centrum kształcenia praktycznego - grupy uczniów, dziennik zajęć stałych oraz dziennik zajęć okresowych i okazjonalnych, w których dokumentuje się przebieg tych zajęć w danym roku szkolnym. 2. Do dziennika zajęć stałych wpisuje się w porządku alfabetycznym nazwiska i imiona uczniów (wychowanków), daty i miejsca urodzenia, nazwiska i imiona rodziców (prawnych opiekunów) i adresy ich zamieszkania, założenia programowe na dany rok szkolny, tygodniowy rozkład zajęć i tematy przeprowadzonych zajęć oraz obecność uczniów (wychowanków) na zajęciach. 3. Do dziennika zajęć okresowych i okazjonalnych wpisuje się w szczególności założenia programowe zajęć i liczbę ich uczestników. § 20. 1. W przypadku zniszczenia dokumentacji przebiegu nauczania wskutek pożaru, powodzi lub innych zdarzeń losowych dyrektor szkoły powołuje komisję w celu ustalenia zakresu zniszczeń oraz odtworzenia tej dokumentacji, przede wszystkim księgi uczniów, arkuszy ocen i protokołów egzaminów dojrzałości. 2. Odtworzenia dokumentacji dokonuje się na podstawie zachowanej dokumentacji przebiegu nauczania i innych dokumentów oraz zeznań świadków. Protokoły egzaminów dojrzałości należy odtwarzać na podstawie zeznań członków państwowych komisji egzaminacyjnych. 3. Z przebiegu prac komisji sporządza się protokół, zawierający w szczególności: imienny skład komisji, termin rozpoczęcia i zakończenia prac komisji, opis zniszczonej dokumentacji przebiegu nauczania oraz podstawę, na jakiej dokonano jej odtworzenia. Do protokołu dołącza się spisane zeznania świadków. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. 4. O powołaniu komisji i wynikach jej pracy dyrektor szkoły zawiadamia kuratora oświaty. § 21. Dyrektor szkoły (przedszkola), placówki opiekuńczo-wychowawczej i resocjalizacyjnej oraz placówki oświatowo-wychowawczej ponosi odpowiedzialność za właściwe prowadzenie i przechowywanie dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz za wydawanie uczniom (wychowankom) dokumentów zgodnych z posiadaną przez szkołę (przedszkole) i placówkę dokumentacją. § 22. Zasady gromadzenia i przechowywania dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej określają odrębne przepisy. § 23. Traci moc zarządzenie nr 5 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 marca 1993 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez przedszkola, szkoły i placówki publiczne dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. Urz. MEN Nr 4, poz. 12 oraz z 1997 r. Nr 8, poz. 35 i Nr 9, poz. 41). § 24. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy § 6 ust. 3 i § 10 ust. 2, w zakresie odnotowywania wyników sprawdzianów lub egzaminów przeprowadzanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne, wchodzą w życie z dniem 1 września 2001 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych. (Dz. U. Nr 41, poz. 415) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 128) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 4 wyraz "odpowiedni" zastępuje się wyrazami "odpowiednio trzyletni, roczny lub półroczny"; 2) w § 2: a) w ust. 1: - w pkt 5 w lit. b) wyrazy "nr 11-17" zastępuje się wyrazami "nr 11, 12, 12a, 13-17 i 17a", - w pkt 6 wyrazy "nr 19-26" zastępuje się wyrazami "nr 19-25, 25a, 26, 26a i 26b", - w pkt 8 po wyrazach "nr 31-44" stawia się przecinek i dodaje wyrazy "nr 44a, 44b i 44c", b) w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "nr 11-17" zastępuje się wyrazami "nr 11, 12, 12a, 13-17 i 17a"; 3) w § 3: a) w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "W kształceniu zaocznym ramowy plan nauczania określa wymiar zajęć w okresie nauczania.", b) w ust. 2 skreśla się wyraz "edukacyjnych", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły, z zastrzeżeniem ust. 3a i 4, mogą być przeznaczone na: 1) zwiększenie liczby obowiązujących godzin zajęć edukacyjnych, 2) realizację dodatkowych zajęć edukacyjnych, w tym na nauczanie języka obcego, 3) realizację ścieżek edukacyjnych, 4) zorganizowanie zajęć dla grupy uczniów, z uwzględnieniem ich potrzeb i zainteresowań, w tym zajęć wyrównawczych, 5) nauczanie historii i geografii kraju ojczystego mniejszości narodowych i dziedzictwa kulturowego grup etnicznych - w szkołach z nauczaniem języka mniejszości narodowych i grup etnicznych, 6) orientację zawodową lub inne zajęcia prowadzone z wychowawcą.", d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Dyrektor szkoły ponadpodstawowej może przeznaczyć godziny zajęć fakultatywnych na wprowadzenie do szkolnego planu nauczania przedmiotów ważnych ze względu na profil nauczania, a nie umieszczonych w ramowych planach nauczania, a także na prowadzenie dodatkowej nauki języka obcego.", e) w ust. 5 po wyrazie "niepełnosprawnych" dodaje się wyrazy "w sześcioletniej szkole podstawowej i gimnazjum"; 4) w § 4: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Dla uczniów sześcioletnich szkół podstawowych specjalnych, którzy nie byli objęci wychowaniem przedszkolnym, wprowadza się możliwość tworzenia zerowego etapu edukacyjnego.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W szkołach zawodowych szkolne plany nauczania uwzględniają plany nauczania zawarte w dopuszczonych do użytku szkolnego programach nauczania dla zawodów.", c) w ust. 4: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) w szkole (oddziale) z językiem nauczania mniejszości narodowych i grup etnicznych - w wymiarze 14 godzin łącznie w klasach I-III sześcioletniej szkoły podstawowej, w wymiarze 12 godzin łącznie w klasach IV-VI sześcioletniej szkoły podstawowej i w gimnazjum, w wymiarze 16 godzin łącznie w liceum ogólnokształcącym oraz w wymiarze 4 godzin w klasie VIII ośmioletniej szkoły podstawowej; w szkołach (oddziałach) zawodowych tygodniowy wymiar godzin równy jest tygodniowemu wymiarowi godzin języka polskiego w danym roku szkolnym," - w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy "i w szkole zawodowej", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) w szkole (oddziale) z dodatkową nauką języka mniejszości narodowej lub grupy etnicznej - w wymiarze 3 godzin tygodniowo we wszystkich klasach sześcioletniej szkoły podstawowej, w gimnazjum i liceum ogólnokształcącego oraz w VIII klasie ośmioletniej szkoły podstawowej; w szkołach zawodowych tygodniowy wymiar godzin równy jest tygodniowemu wymiarowi godzin języka polskiego w danym roku szkolnym. Przepis stosuje się odpowiednio w szkołach specjalnych, w tym zawodowych dla młodzieży, z wyjątkiem szkół policealnych i pomaturalnych oraz szkół na podbudowie szkoły zasadniczej.", d) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: "6. Dyrektor szkoły ponadpodstawowej może przesunąć nauczanie języków obcych i przedmiotów, na które jest przewidziany wymiar 1-2 godzin lekcyjnych w tygodniu, w całości lub częściowo do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania. 7. Jeżeli, w wyjątkowych przypadkach, w szkole organizowane jest nauczanie w klasach łączonych, dyrektor szkoły dostosowuje odpowiednio ramowy plan nauczania, z uwzględnieniem możliwości pełnej realizacji przyjętych programów nauczania. Dopuszcza się możliwość połączenia zajęć oddziału przedszkolnego dla dzieci sześcioletnich z zajęciami uczniów klasy pierwszej sześcioletniej szkoły podstawowej."; 5) po § 4 dodaje się § 4a i 4b w brzmieniu: "§ 4a. W szkołach ponadpodstawowych: 1) oddział można dzielić na grupy na zajęciach z języków obcych i informatyki oraz na zajęciach, dla których z treści programu nauczania wynika konieczność prowadzenia ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, 2) podział na grupy jest obowiązkowy na zajęciach z języków obcych i informatyki w oddziałach liczących powyżej 24 uczniów oraz podczas ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, w oddziałach liczących powyżej 30 uczniów, 3) w przypadku oddziałów liczących odpowiednio mniej niż 24 uczniów lub mniej niż 30 uczniów podziału na grupy na zajęciach, o których mowa w pkt 2, można dokonywać za zgodą organu prowadzącego szkołę, 4) zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących od 15 do 30 uczniów, oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. Możliwe jest tworzenie grup międzyoddziałowych lub w wyjątkowych przypadkach międzyklasowych. § 4b. 1. Profile nauczania w liceach ogólnokształcących ustala dyrektor w porozumieniu z radą szkoły. 2. Ustalając profil nauczania dyrektor liceum ogólnokształcącego wyznacza jeden lub dwa przedmioty wiodące i zwiększa wymiar nauczania tych przedmiotów, przeznaczając na nie godziny przewidziane w ramowych planach nauczania na zajęcia fakultatywne. 3. Profil nauczania ustala się od klasy drugiej lub trzeciej liceum ogólnokształcącego dla oddziału lub grupy uczniów z różnych oddziałów, uwzględniając zainteresowania uczniów oraz możliwości organizacyjne, kadrowe i finansowe szkoły. 4. Nazwy profilów nauczania tworzy się przez wskazanie przedmiotów wiodących (np. profil matematyczno-fizyczny) lub przez określenie podstawowej problematyki nauczania i wskazanie przedmiotów wiodących (np. profil ekologiczny - biologia z higieną i ochroną środowiska i chemia). 5. Dyrektor liceum ogólnokształcącego może dla danego oddziału nie wyznaczać przedmiotów wiodących i z godzin przeznaczonych w ramowych planach nauczania na zajęcia fakultatywne zwiększyć wymiar nauczania różnych przedmiotów, określając jednocześnie profil tego oddziału jako ogólny. 6. Profile nauczania tworzone z grupy przedmiotów humanistycznych powinny uwzględniać nauczanie języka łacińskiego, a profil klasyczny - także języka greckiego."; 6) w § 5 dodaje się na końcu wyrazy "stosownie do posiadanych środków finansowych"; 7) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Ramowe plany nauczania w szkołach (oddziałach) sportowych i mistrzostwa sportowego określają odrębne przepisy."; 8) w § 7 w pkt 3 wyrazy "20 września" zastępuje się wyrazami "25 sierpnia"; 9) użyte w załącznikach nr 11, 12, 13-17, 19-25, 32-35 i 37-43 do rozporządzenia wyrazy "rewalidacja indywidualna" lub "rehabilitacja indywidualna" zastępuje się wyrazami "zajęcia rewalidacyjne"; 10) w załącznikach nr 11, 12, 13-25, 26 i 31-43 do rozporządzenia, w rubryce "Zajęcia edukacyjne", dodaje się na końcu przed pozycją "Razem" pozycję "Religia/Etyka" i dla tej pozycji w odpowiednich rubrykach wpisuje się liczbę godzin w wymiarze dwóch godzin tygodniowo, a w odpowiednich rubrykach dotyczących pozycji "Razem" zwiększa się odpowiednio liczbę godzin zajęć; 11) załączniki nr 8, 28, 46, 48-52 oraz 55 i 56 do rozporządzenia otrzymują nowe brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 12) dodaje się załączniki nr 12a, 17a, 25a, 26a, 26b, 44a, 44b i 44c do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Do dnia 31 sierpnia 1999 r. szkoły medyczne oraz rolnicze i gospodarki żywnościowej stosują dotychczasowe ramowe plany nauczania ustalone przez właściwych ministrów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 415) Załącznik nr 8 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły specjalnej dla uczniów ze złożonymi niepełnosprawnościami lub autyzmem (dla klas I-VI) "0" ETAP EDUKACYJNY (klasa wstępna) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu jednego roku Kształcenie zintegrowane17 Religia/Etyka2 Godziny do dyspozycji dyrektora6 Razem25 Zajęcia rewalidacyjne10 SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lata) Kształcenie zintegrowane55 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora15 Razem76 Zajęcia rewalidacyjne30 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lata) Język polski23 Historia i społeczeństwo Sztuka Język obcyb)6 Matematyka9 Przyroda9 Technika8 Informatyka Wychowanie fizyczne10 Religia/Etyka6 Godziny z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora17 Razem91 Zajęcia rewalidacyjne30 a) na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego. b) jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły. Załącznik nr 28 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum specjalnego dla uczniów ze złożonymi niepełnosprawnościami lub autyzmem GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lata) Język polski14 Historia6 Wiedza o społeczeństwie3 Sztuka (plastyka, muzyka)4 Język obcyb)9 Matematyka14 Fizyka i astronomia4 Chemia4 Biologia4 Geografia4 Technika}3 Informatyka Alternatywne metody komunikacji6 Wychowanie fizyczne9 Godzina z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora9 Religia/Etyka6 Razem102 Zajęcia rewalidacyjne30 a) na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego b) jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły Załącznik nr 46 Ramowy plan nauczania dla szkoły zasadniczej kształcącej młodocianych pracowników, w tym dla oddziałów wielozawodowych na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godzin tygodniowo w okresie nauczania Liczba godzin tygodniowo a) 1.Język polski3227 2.Język obcy2226 3.Matematyka2226 4.Przysposobienie obronne11-2 5.Wychowanie fizyczne3328 6.Wiedza o społeczeństwie-1-1 7.Historia11-2 8.Fizyka11-2 9.Chemia-112 10.Ochrona i kształtowanie środowiska1--1 11.Religia/Etyka2226 Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,52 12.Przedmioty zawodowe b/1} 13 e/c/ }13,5 e/c/ }18,5 e/c/ } 45 e/ Zajęcia praktyczned/d/d/d/ Zarys wiedzy o gospodarce f/-112 Razem30313192 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie programowo najwyższej - 36 tygodni; b/ uczniów poszczególnych zawodów obowiązują zestawy przedmiotów zawodowych teoretycznych ustalone w programach nauczania dla zawodów ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego; c/ w oddziałach wielozawodowych nauczanie przedmiotów zawodowych, o których mowa pod lit. b/, odbywa się dla każdego zawodu odrębnie w ośrodkach dokształcania zawodowego - w kl. II 6 tygodni i w kl. III - 8 tygodni, w wymiarze 36-40 godzin zajęć tygodniowo; d/ wymiar godzin zajęć praktycznych dla młodocianych pracowników wynika z Kodeksu pracy; e/ w oddziałach kształcących w danym zawodzie, podziału godzin przedmiotów zawodowych teoretycznych i zajęć praktycznych określonych programem nauczania, dokonuje dyrektor szkoły w porozumieniu z pracodawcami z uwzględnieniem przepisów Kodeksu pracy; f/ przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu). Załącznik nr 48 Ramowy plan nauczania dla liceum technicznego na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVRazem godzin tygodniowo w okresie nauczani aRazem godzin tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godzin w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba godzin tygodniowo a/ 1.Język polski44441612140 2.Język obcy I}6}5}4}411 lub 12}1910100 3.Język obcy II8 lub 7-- 4.Matematyka34341410110 5.Wiedza o społeczeństwie---11116 6.Historia1} +21114} +22} +130} +10 7.Geografia111-3230 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska1} +21} +11-3} +32} +130} +10 9.Fizyka z astronomią111-3230 10.Chemia21--3230 11.Elementy informatyki12--3230 12.Przysposobienie obronne11 b/--2-- 13.Wychowanie fizyczne332210-- 14.Religia/Etyka22228-- Godziny do dyspozycji wychowawcy110,50,53-- Profil kształcenia zawodowego 15.Przedsiębiorczość}2}3}10,5}11,58450 16.Komputeryzacja2116 17.Bloki ogólnozawodowe1710144 Zajęcia fakultatywne-2338440 Godziny do dyspozycji dyrektora-----440 Praktyka--2 tyg.-2 tyg.2 tyg.2 tyg. Razem3333333313270856 a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie IV - 30 tygodni b/ zajęcia mogą być realizowane w formie tygodniowego obozu wakacyjnego Załącznik nr 49 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - technikum, liceum i szkoły równorzędnej na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej e/ Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVKlasa VRazem godzin tygodniowo w okresie nauczani aRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski433331610140 2.Język obcy22222108140 3.Historia211116360 4.Elementy informatyki21---3240 5.Przysposobienie obronne11---2-- 6.Wychowanie fizyczne3322212-- 7.Wiedza o społeczeństwie----11116 8.Geografia211--4240 9.Matematyka2} +22} +22} +12} +12} +110} +76} +494} +40 10.Fizyka1111-4240 11.Chemia21---3240 12.Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska b/11---2230 13.Religia/Etyka2222210-- Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,5050,53-- 14.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne c/611,515,516,517,567521100 Zarys wiedzy o gospodarce d/--11-2120 Godziny do dyspozycji dyrektora------5100 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w klasie .................................. i ...................... Razem33333232321621001900 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie V - 30 tygodni, b/ przy realizacji przedmiotu - biologia z higieną i ochroną środowiska, jego wymiar godzin w szkole dla młodzieży wynosi 4 godziny, c/ zestaw przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu, d/ przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy-umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu), e/ w latach szkolnych 1999/2000 i 2000/2001, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, można realizować kształcenie według innego planu nauczania, o ile dla danego zawodu dopuszczone są do użytku szkolnego programy nauczania o różnych okresach nauczania. Załącznik nr 50 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - technikum, liceum i szkoły równorzędnej na podbudowie programowej szkoły zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b /Razem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania b/ Forma zaoczna Liczba godzin tygodniowo a/ 1.Język polski433106100 2.Język obcy2226578 3.Historia2114240 4.Elementy informatyki21-3240 5.Wychowanie fizyczne2226-- 6.Wiedza o społeczeństwie--11116 7.Geografia22-4230 7.Matematyka2} +22} +2,52} +1,56} +64} +260} +10 8.Fizyka21-3230 9.Chemia11-2240 10.Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska c/1--1116 11.Religia/Etyka2226-- Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,52-- 12.Przedmioty zawodowe d/712173622380 Godziny do dyspozycji dyrektora----360 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w klasie .................................. Razem32323296 b/54 b/900 b/ Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie programowo najwyższej - 30 tygodni; b/ ustalenie w programie nauczania dla zawodu - 2,5-letniego okresu nauczania następuje przez zmniejszenie w planie nauczania o 1/6 ogólnego wymiaru godzin dla okresu nauczania z zachowaniem dla poszczególnych przedmiotów ogólnokształcących wymiaru godzin ustalonego dla 3-letniego okresu nauczania, z tym że dla przedmiotu wychowanie fizyczne w szkole dla młodzieży ustala się wymiar 5 godzin w okresie nauczania; c/ przy realizacji przedmiotu - biologia z higieną i ochroną środowiska, jego wymiar godzin w szkole dla młodzieży wynosi 4 godz. d/ zestaw przedmiotów zawodowych z ich wymiarami godzin oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu Załącznik nr 51 Ramowy plan nauczania dla szkoły policealnej i pomaturalnej na podbudowie programowej liceum ogólnokształcącego lub liceum technicznego Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych SemestrRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b /Razem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania b/ Forma zaoczna IIIIIIIV Liczba godzin tygodniowo a/ 1.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne lub moduły c/242426265037680 Zarys wiedzy o gospodarce d/22--2120 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w semestrze .................. i ................ 2.Wychowanie fizyczne22224-- Razem28 e/28 e/28 e/28 e/56 e/38 e/700 e/ Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ ustalając w programie nauczania dla zawodu 1,5 roczny lub 2,5-letni okres nauczania, ogólne wymiary godzin dla 2-letniego okresu nauczania odpowiednio zmniejsza się lub zwiększa: - w szkole dla młodzieży - o 14 godz. tygodniowo w okresie nauczania, - w szkole dla dorosłych: w formie stacjonarnej - o 10 godz. tygodniowo w okresie nauczania, w formie zaocznej - o średni wymiar godzin w semestrze; c/ zestaw i wymiary godzin przedmiotów zawodowych teoretycznych i zajęć praktycznych lub zestaw i wymiary godzin modułów oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu; d/ przedmiot lub moduł obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu lub modułu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu); e/ dopuszcza się zwiększenie liczby godzin: - w szkole dla młodzieży do 30 godzin tygodniowo, - w szkole dla dorosłych: - o 2 godziny tygodniowo w okresie nauczania w formie stacjonarnej, - o 40 godzin w okresie nauczania w formie zaocznej, w przypadku szkół, które realizują programy nauczania dla zawodów, uwzględniające podstawy programowe, dopuszczone do użytku szkolnego przed 1 stycznia 1999 r. przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. Załącznik nr 52 Ramowy plan nauczania dla szkoły policealnej na podbudowie programowej liceum ogólnokształcącego lub liceum technicznego Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych SemestrRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b /Razem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania b/ Forma zaoczna III Liczba godzin tygodniowo a/ 1.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne lub moduły c/24242420410 Zarys wiedzy o gospodarce d/222120 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w semestrze ............... i ................... 2.Wychowanie fizyczne222-- Razem28282821430 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a/ przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ ustalając w programie nauczania dla zawodu 0,5-roczny lub 1,5-roczny okres nauczania, ogólne wymiary godzin dla 1-rocznego okresu nauczania odpowiednio zmniejsza się lub zwiększa: - w szkole dla młodzieży - o 14 godz. tygodniowo w okresie nauczania, - w szkole dla dorosłych: w formie stacjonarnej - o 10 godz. tygodniowo w okresie nauczania, w formie zaocznej - o średni wymiar godzin w semestrze; c/ zestaw i wymiary godzin przedmiotów zawodowych teoretycznych i zajęć praktycznych lub zestaw i wymiary godzin modułów oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu d/ przedmiot lub moduł obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu lub modułu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu). Załącznik nr 55 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego dla dorosłych na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarn aRazem godz. w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski333312200 2.Język obcy332210132 3.Matematyka332210168 4.Wiedza o społeczeństwie-} +1-} +1-} +11} +1} 13} 540 5.Historia1111 6.Geografia1111 7.Biologia z higieną i ochroną środowiska1} +11} +11} +21} +1} 17 8.Fizyka z astronomią1111 9.Chemia1111 Godz. do dyspozycji dyrektora223310240 Razem18181818721280 Załącznik nr 56 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarn aRazem godz. w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski3339150 2.Język obcy2226102 3.Matematyka3227124 4.Wiedza o społeczeństwie--1} +1} 10} 404 5.Historia1} +11} +11 6.Geografia111 7.Biologia z higieną i ochroną środowiska1} +11} +21} +1} 13 8.Fizyka z astronomią111 9.Chemia111 Godz. do dyspozycji dyrektora3339180 Razem18181854960 Załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 415) Załącznik nr 12a Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim Lp.Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin Klasa VKlasa VI 1.Język polski55 2.Historia-1 3.Matematyka55 4.Przyroda22 5.Geografia22 6.Technika z elementami informatyki4} +45} +2 7.Plastyka11 8.Muzyka11 9.Wychowanie fizyczne33 10.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Religia/Etyka22 Razem3030 Zajęcia rewalidacyjne1010 Załącznik nr 17a Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej dla uczniów niedostosowanych społecznie Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski} 11} 11 2.Język obcy 3.Matematyka 4.Wychowanie fizyczne33 5.Historia11 6.Geografia11 7.Biologia z higieną21 8.Fizyka-1 9.Plastyka11 10.Muzyka11 11.Technika z elementami informatyki/Przysposobienie do pracy zawodowej6-186-18 12.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Religia/Etyka22 Razem29-4129-41 Zajęcia dydaktyczno-wychowawcze} 2} 2 Zajęcia sportowe Załącznik nr 25a Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski5} +1 2.Historia1 3.Wiedza o społeczeństwie1 4.Matematyka5 5.Geografia2 6.Przyroda2 7.Technika /Elementy informatyki5} +1 8.Plastyka1 9.Muzyka1 10.Wychowanie fizyczne3 11.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Religia/Etyka2 Razem31 Zajęcia rewalidacyjne2 Zajęcia sportowe1 Załącznik nr 26a Ramowy plan nauczania dla klasy VIII ośmioletniej szkoły podstawowej dla uczniów niedostosowanych społecznie Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VIII 1.Język polski} 10 2.Język obcy 3.Matematyka 4.Wiedza o społeczeństwie1 5.Wychowanie fizyczne3 6.Historia1 7.Geografia1 8.Biologia z higieną1 9.Fizyka1 10.Chemia1 11.Plastyka1 12.Muzyka1 13.Technika z elementami informatyki /Przysposobienie do pracy zawodowej6-18 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Religia/Etyka2 Razem30-42 Zajęcia dydaktyczno-wychowawcze} 1 Zajęcia sportowe Załącznik nr 26b Ramowy plan nauczania dla klasy VIII ośmioletniej szkoły podstawowej, klas przysposabiających do pracy zawodowej dla uczniów niedostosowanych społecznie na podbudowie programowej klasy VI szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VIII 1.Język polski3 2.Historia1 3.Wiedza o społeczeństwie1 4.Przysposobienie do życia w rodzinie1 5.Biologia z higieną} 6/7 6.Geografia 7.Matematyka 8.Fizyka 9.Chemia 10.Wychowanie fizyczne3 11.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 12.Przysposobienie do pracy zawodowej18-21 Religia/Etyka2 Razem36-40 Zajęcia dydaktyczno-wychowawcze3 Zajęcia sportowe1 Zajęcia wokalno-muzyczne1 Załącznik nr 44a Ramowy plan nauczania dla szkoły zasadniczej, dla uczniów niedostosowanych społecznie, na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej (w tym z oddziałami wielozawodowymi) Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa II 1.Język polski44 2.Język obcya/22 3.Matematyka33 4.Przysposobienie do życia w rodzinie11 5.Wychowanie fizyczne33 6.Wiedza o społeczeństwie-1 7.Historia} 3b/} 2b/ 8.Fizyka 9.Ochrona i kształtowanie środowiska Godziny do dyspozycji wychowawcy} 1} 1 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły Religia/Etyka22 10.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu-specjalności:0-60-6 Praktyczna nauka zawodu18-24c/18-24c/ Razem4343 Zajęcia sportowe22 Zajęcia fakultatywne22 a) jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach b) szkoła wybiera jeden lub dwa przedmioty w danej klasie c) dla młodocianych pracowników wymiar godzin jest zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 44b Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - liceum, technikum dla uczniów niedostosowanych społecznie na podbudowie programowej szkoły zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa II 1.Język polski55 2.Język obcy33 3.Matematyka33 4.Elementy informatykia)2/--/2 5.Wychowanie fizyczne33 6.Wiedza o społeczeństwie-1 7.Historia} 6b)} 6b) 8.Fizyka 9.Ochrona i kształtowanie środowiskac) 10.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy} 1} 1 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły Religia/Etyka22 11.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu-specjalności:18-2020-21 Praktyka zawodowa w klasie ........ i ........ po ........ tyg. Razem43-4544-45 Zajęcia sportowe2 Zajęcia wokalno-muzyczne2 a) jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową b) szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie c) lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 44c Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - liceum dla uczniów niedostosowanych społecznie Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski555 2.Język obcya)222 3.Matematyka444 4.Elementy informatykib)-2- Przysposobienie do życia w rodzinie111 5.Wychowanie fizyczne332 6.Wiedza o społeczeństwie-- 1 7.Historia} 6c)} 4c)} 4c) 8.Fizyka 9.Ochrona i kształtowanie środowiskad) 10.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy} 1} 1} 1 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły Religia/Etyka222 11.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu-specjalności:4-63-84-10 Zajęcia praktyczne5-105-105-10 Praktyka zawodowa w klasie ........ i ........ po ........ tyg. Razem33-4032-4231-42 Zajęcia sportowe222 Zajęcia fakultatywne222 a) jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach b) jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową c) szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie d) lub biologia z higieną i ochroną środowiska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego oraz warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego podręczników i zalecania środków dydaktycznych. (Dz. U. Nr 41, poz. 416) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego oraz warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego podręczników i zalecania środków dydaktycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 130) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania i podręczników oraz zalecania środków dydaktycznych."; 2) w § 1: a) w ust. 1 w pkt 1: - dodaje się nową lit. b) w brzmieniu: "b) programów nauczania dla zawodów i programów nauczania dla profili kształcenia zawodowego dla szkół ponadpodstawowych, w tym szkół specjalnych, z zastrzeżeniem ust. 2," - dotychczasową lit. b) oznacza się jako lit. c), b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "z zakresu kształcenia ogólnego"; 3) w § 2: a) w ust. 1 wyrazy "zwany dalej «programem nauczania»" zastępuje się wyrazami "zwany dalej «programem nauczania ogólnego»", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Przez program nauczania dla zawodu lub profilu kształcenia zawodowego, zwany dalej «programem nauczania zawodowego», należy rozumieć zbiór usystematyzowanych, zgodnie z zasadami dydaktyki, celowych układów umiejętności i treści nauczania, ujętych w podstawie programowej w danym zawodzie lub profilu kształcenia zawodowego określonej odrębnymi przepisami, wraz z wytycznymi dotyczącymi realizacji procesu kształcenia i oceniania osiągnięć edukacyjnych ucznia.", c) w ust. 2 po wyrazie "nauczania" dodaje się wyraz "ogólnego", d) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Program nauczania zawodowego powinien zawierać: 1) plany nauczania dla zawodu lub profilu kształcenia zawodowego, opracowane na podstawie ramowych planów nauczania ustalonych odrębnymi przepisami, 2) programy nauczania poszczególnych przedmiotów zawodowych, bloków tematycznych, modułów lub innych układów treści, zawierające: a) szczegółowe cele kształcenia, określające umiejętności, które powinny być opanowane przez ucznia, b) materiał nauczania w formie haseł programowych, związany z celami kształcenia, c) wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania, d) propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia. 4. Program nauczania dla zawodu może uwzględniać umiejętności i treści specjalizacji w zawodzie, realizowane przez część cyklu kształcenia, w szczególności dostosowane do potrzeb rynku pracy."; 4) w § 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Program nauczania ogólnego i zawodowego dopuszcza do użytku szkolnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania na wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej.", b) w ust. 2 i 4 po wyrazie "nauczania" dodaje się wyraz "ogólnego", c) dodaje się ust. 5-8 w brzmieniu: "5. Wniosek o dopuszczenie do użytku szkolnego programu nauczania zawodowego powinien określać: nazwę zawodu lub profilu kształcenia zawodowego, dla którego przeznaczony jest program nauczania, typ szkoły (typy szkół) oraz autora (współautorów) programu. 6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, należy dołączyć dwie recenzje o programie nauczania, zawierające szczegółową ocenę elementów programu, o których mowa w § 2 ust. 3. 7. Recenzje o programie nauczania zawodowego opracowują recenzenci wskazani przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Recenzentami mogą być doświadczeni nauczyciele przedmiotów zawodowych, nauczyciele-konsultanci, nauczyciele-doradcy metodyczni, pracownicy naukowi lub specjaliści-praktycy z dziedziny właściwej dla danego zawodu lub profilu kształcenia zawodowego, o wysokich kwalifikacjach merytorycznych i metodycznych. 8. Koszty recenzji ponosi osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, ubiegająca się o dopuszczenie programu nauczania ogólnego lub zawodowego do użytku szkolnego."; 5) w § 5: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "z zakresu kształcenia", b) w ust. 2 i 3 po wyrazie "nauczania" dodaje się wyraz "ogólnego"; 6) w § 6: a) w ust. 1 po wyrazie "nauczania" dodaje się wyraz "ogólnego", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Dopuszczone do użytku szkolnego programy nauczania zawodowego wpisywane są do wykazów programów nauczania dla zawodów lub profili kształcenia zawodowego, ze wskazaniem: 1) nazwy zawodu lub profilu kształcenia zawodowego i typu szkoły (typów szkół), 2) autora (współautorów), a w przypadku programu przeznaczonego do publikacji - także wydawcy, 3) numeru dopuszczenia.", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wykazy programów nauczania ogólnego i programów nauczania zawodowego ustalane są odrębnymi przepisami, z zastrzeżeniem ust. 3.", d) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Wykazy programów nauczania, o których mowa w ust. 1a, ustalane są po pozytywnym zaopiniowaniu projektów wykazów przez ministrów właściwych dla zawodów, o których mowa w odrębnych przepisach."; 7) w § 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania skreśla program nauczania ogólnego lub program nauczania zawodowego z wykazu, o którym mowa odpowiednio w § 6 ust. 1 lub 1a, na wniosek uprawnionej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej albo z urzędu, w przypadku gdy program utracił aktualność lub przydatność dydaktyczną.", b) w ust. 3 po wyrazie "nauczania" dodaje się wyraz "ogólnego", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Skreślenie z wykazu programu nauczania ogólnego dla szkoły ponadpodstawowej oraz programu nauczania zawodowego z urzędu następuje na podstawie dwóch opinii wydanych przez osoby posiadające kwalifikacje określone odpowiednio w § 4 ust. 3 pkt 1 lub 2 oraz § 4 ust. 7."; 8) § 20 otrzymuje brzmienie: "§ 20. 1. Podręczniki szkolne, książki pomocnicze do przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych w szkołach specjalnych, książki pomocnicze dla oddziałów przedszkolnych dla dzieci sześcioletnich oraz inne środki dydaktyczne dopuszczone lub zalecone do użytku szkolnego na podstawie dotychczasowych przepisów podlegają z urzędu wpisowi do odpowiednich wykazów, o których mowa w § 16, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W wykazach, o których mowa w § 16, nie umieszcza się podręczników szkolnych dopuszczonych do użytku szkolnego przed dniem 10 marca 1999 r.: 1) od roku szkolnego 1999/2000 - podręczników dla klasy czwartej i klasy siódmej dotychczasowej szkoły podstawowej, 2) od roku szkolnego 2000/2001 - podręczników dla klasy piątej i klasy ósmej dotychczasowej szkoły podstawowej, 3) od roku szkolnego 2001/2002 - podręczników dla klas od pierwszej do trzeciej oraz podręczników dla klasy szóstej dotychczasowej szkoły podstawowej. 3. W roku szkolnym 1999/2000 dopuszcza się korzystanie z podręczników, o których mowa w ust. 2 pkt 1, jeżeli ich treść jest zgodna z podstawą programową kształcenia ogólnego i z realizowanym programem nauczania." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 52, poz. 529) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Estońską o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, pracowniczych i karnych, podpisanej w Tallinie dnia 27 listopada 1998 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych. (Dz. U. Nr 52, poz. 530) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz określenia ich zasięgu terytorialnego. (Dz. U. Nr 41, poz. 417) Na podstawie art. 9c ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie utworzenia okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz określenia ich zasięgu terytorialnego (Dz. U. Nr 14, poz. 134) w § 1 i w § 2 w pkt 2 wyraz "Katowicach" zastępuje się wyrazem "Jaworznie". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 maja 1999 r. w sprawie oświadczeń o stanie majątkowym funkcjonariuszy i pracowników Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 41, poz. 418) Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób wypełniania oświadczenia o stanie majątkowym funkcjonariuszy i pracowników zatrudnionych w Inspekcji Celnej oraz objaśnienia co do terminu i miejsca składania, odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych z faktycznym stanem rzeczy, 2) wzór oświadczenia o stanie majątkowym, składanego przez funkcjonariuszy i pracowników zatrudnionych w Inspekcji Celnej. § 2. 1. Funkcjonariusze i pracownicy Inspekcji Celnej składają oświadczenia o stanie majątkowym swoim oraz małżonków i osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, zwane dalej "oświadczeniami", w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. Osoby podejmujące zatrudnienie w Inspekcji Celnej składają oświadczenia w dniu nawiązania stosunku pracy. § 3. Złożone bezpośredniemu przełożonemu oświadczenia przekazywane są niezwłocznie do komórki organizacyjnej właściwej do spraw pracowniczych, która dokonuje ich rejestracji i przechowuje je w aktach osobowych funkcjonariuszy i pracowników Inspekcji Celnej jako dokumenty zastrzeżone w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 maja 1999 r. (poz. 418) WZÓR oświadczenia o stanie majątkowym składanego przez funkcjonariuszy i pracowników Inspekcji Celnej Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji. (Dz. U. Nr 41, poz. 419) Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach określa załącznik nr 1 rozporządzenia. 2. Pracownicy służby bibliotecznej zatrudnieni w bibliotekach publicznych dla dzieci i młodzieży powinni ponadto posiadać przygotowanie pedagogiczne. § 2. Wykaz szkół wyższych, szkół oraz innych form kształcenia, których ukończenie uznaje się za wykształcenie bibliotekarskie i przygotowanie pedagogiczne, o którym mowa w § 1 ust. 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Wymagania kwalifikacyjne stwierdza pracodawca, na podstawie dyplomów, świadectw lub zaświadczeń oraz świadectw pracy, dokumentujących: 1) ukończenie szkół wyższych, szkół, kursów kwalifikacyjnych oraz innych form kształcenia, 2) okresy zatrudnienia, 3) dorobek naukowy, dydaktyczny, zawodowy. § 4. 1. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania stanowisk określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia zalicza się okresy zatrudnienia na stanowiskach wymagających przygotowania bibliotekarskiego w: 1) bibliotekach i ośrodkach informacji naukowej, 2) jednostkach badawczo-rozwojowych, 3) archiwach, instytucjach kultury innych niż biblioteki, w urzędach organów administracji rządowej lub samorządowej, organizacjach społecznych, szkołach wyższych, szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może zaliczyć pracownikowi do stażu pracy okresy zatrudnienia w innych instytucjach niż wymienione w ust. 1, na stanowiskach, na których nabył kwalifikacje przydatne do pracy na określonym stanowisku w bibliotece. § 5. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji do zajmowania dotychczasowego stanowiska, obowiązany jest je uzupełnić w ciągu 5 lat, z zastrzeżeniem § 6. § 6. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji przewidzianych niniejszym rozporządzeniem do zajmowania dotychczasowego stanowiska, a ukończył 45 lat życia i posiada 15-letni staż pracy związanej z działalnością biblioteczną, jest zwolniony od obowiązku uzupełnienia kwalifikacji wymaganych na tym stanowisku. § 7. Rozporządzenia nie stosuje się do bibliotekarzy na stanowiskach nauczycielskich zatrudnionych w bibliotekach szkolnych i pedagogicznych oraz do pracowników bibliotek i pracowników dokumentacji i informacji naukowej zatrudnionych w szkołach wyższych. § 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji (Dz. U. Nr 122, poz. 803). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. (poz. 419) Załącznik nr 1 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W BIBLIOTEKACH 1. Bibliotekarze dyplomowani Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustosz dyplomowanywyższe (tytuł magistra, magistra inżyniera, lekarza lub równorzędny) oraz:co najmniej 4 lata na stanowisku kustosza dyplomowanego - dorobek naukowy, dydaktyczny lub zawodowy w zakresie bibliotekarstwa albo informacji naukowej, - znajomość języka obcego, - złożenie egzaminu lub uznanie dorobku naukowego i zawodowego zgodnie z postępowaniem kwalifikacyjnym określonym w odrębnych przepisach 2Kustosz dyplomowanyjak wyżejco najmniej 3 lata na stanowisku adiunkta bibliotecznego albo 8 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 3Adiunkt bibliotecznyjak wyżejco najmniej 2 lata na stanowisku asystenta bibliotecznego lub 6 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 4Asystent bibliotecznyjak wyżejco najmniej 2 lata w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej albo na stanowisku pracownika naukowo-dydaktycznego lub pracownika naukowego 2. Pracownicy służby bibliotecznej Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustoszwyższe bibliotekarskie6 lat wyższe oraz podyplomowe studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej wyższe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności 2Kustoszwyższe bibliotekarskie4 lata wyższe oraz podyplomowe studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej wyższe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności wyższe zawodowe bibliotekarskie5 lat wyższe zawodowe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności 3Straszy bibliotekarzwyższe bibliotekarskie2 lata wyższe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności wyższe zawodowe bibliotekarskie3 lata wyższe zawodowe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności studium bibliotekarskie4 lata 4Bibliotekarzwyższe bibliotekarskie1 rok wyższe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności wyższe zawodowe bibliotekarskie1 rok wyższe zawodowe odpowiadające profilowi biblioteki, wykonywanej specjalności studium bibliotekarskie2 lata średnie bibliotekarskie 5Młodszy bibliotekarzstudium bibliotekarskie- średnie bibliotekarskie średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne (praktyka, kurs dla nowo zatrudnionych bibliotekarzy) 3. Specjaliści innych zawodów związanych z działalnością biblioteczną Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy dokumentalista dyplomowanywyższe (tytuł magistra, magistra inżyniera, lekarza lub równorzędny) oraz:co najmniej 4 lata na stanowisku dokumentalisty dyplomowanego - dorobek naukowy, dydaktyczny, zawodowy w zakresie bibliotekarstwa lub informacji naukowej, - znajomość języka obcego, - złożenie egzaminu lub uznanie dorobku naukowego i zawodowego zgodnie z postępowaniem kwalifikacyjnym określonym w odrębnych przepisach 2Dokumentalista dyplomowanyjak wyżejco najmniej 3 lata na stanowisku adiunkta dokumentacji naukowej albo 8 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 3Adiunkt dokumentacji naukowejjak wyżejco najmniej 2 lata na stanowisku asystenta dokumentacji naukowej albo 6 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 4Asystent dokumentacji naukowejjak wyżejco najmniej 2 lata w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej, muzealnej albo na stanowisku pracownika naukowo-dydaktycznego lub pracownika naukowego 5Główny specjalista: dokumentalista, konserwator zbiorów bibliotecznych i inniwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności, 5 lat dorobek zawodowy, dydaktyczny, naukowy 6Starszy specjalista: dokumentalista, konserwator zbiorów bibliotecznych i inniwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności2 lata wyższe zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności3 lata policealne studium zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności4 lata 7Specjalista: dokumentalista, konserwator zbiorów bibliotecznych i inniwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności- wyższe zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności 1 rok policealne studium zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności2 lata 8Starszy magazynier bibliotecznyśrednie oraz przeszkolenie specjalistyczne w bibliotece4 lata 9Magazynier bibliotecznyśrednie oraz przeszkolenie specjalistyczne w bibliotece (praktyka, kurs dla nowo zatrudnionych pracowników)- Załącznik nr 2 WYKAZ SZKÓŁ WYŻSZYCH, SZKÓŁ I INNYCH FORM KSZTAŁCENIA, KTÓRYCH UKOŃCZENIE UZNAJE SIĘ ZA WYKSZTAŁCENIE BIBLIOTEKARSKIE I PRZYGOTOWANIE PEDAGOGICZNE A. Wykształcenie uznane za bibliotekarskie do zajmowania stanowisk bibliotekarskich określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia 1. Za wykształcenie średnie bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się: 1) ukończenie szkoły średniej oraz jednej z wymienionych form kształcenia: a) Rocznego Studium Bibliotekarskiego w Jarocinie, b) Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego (z półtorarocznym cyklem nauczania) w Warszawie, c) ogólnobibliotekarskich kursów kwalifikacyjnych, d) kwalifikacyjnych kursów bibliotekarskich w Państwowym Ośrodku Kształcenia Korespondencyjnego Bibliotekarzy w Warszawie, 2) ukończenie przed 1970 r. jednej z następujących szkół lub kursów, pod warunkiem posiadania wykształcenia średniego: a) liceum bibliotekarskiego lub liceum bibliotekarskiego i księgarskiego, b) Państwowego Kursu Bibliotekarskiego w Jarocinie, c) dwóch lat studiów z zakresu bibliotekoznawstwa. 2. Za wykształcenie określone jako studium bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się ukończenie: 1) pomaturalnego studium bibliotekarskiego, dawniej państwowego studium bibliotekarskiego, 2) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego z dwuletnim cyklem nauczania, dawniej Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego, 3) państwowego pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy, dawniej państwowego studium kulturalno-oświatowego i bibliotekarskiego - wydziału bibliotekarskiego lub wydziału animatorów kultury, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego, 4) Państwowego Zaocznego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego, 5) policealnego studium archiwistyki, policealnego studium dokumentacji i informacji naukowej, policealnego studium księgarskiego, pod warunkiem posiadania świadectwa maturalnego, 6) Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego w Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy, z dwuletnim cyklem nauczania, oraz 7) posiadanie świadectwa ukończenia Kwalifikacyjnego Kursu Bibliotekarskiego, 8) posiadanie świadectwa złożenia Kwalifikacyjnego Egzaminu Bibliotekarskiego, 9) zaliczenie czterech lat studiów wyższych oraz ukończenie międzywydziałowego studium bibliotekoznawstwa lub informacji naukowej albo uzyskanie kwalifikacji w zakresie średniego wykształcenia bibliotekarskiego lub równorzędnego, 10) spełnienie jednego z następujących warunków (dotyczy okresu do 1970 r.): a) ukończenie trzech lat studiów w zakresie bibliotekoznawstwa, b) ukończenie co najmniej trzech lat studiów wyższych, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego lub równorzędnego. 3. Za wyższe wykształcenie bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się: 1) ukończenie studiów wyższych z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 2) ukończenie innych studiów wyższych niż wymienione w pkt 1 ze specjalnością bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 3) ukończenie wyższych zawodowych studiów (studiów licencjackich) bibliotekarskich, 4) ukończenie podyplomowego studium bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 5) ukończenie wyższego studium międzywydziałowego bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 6) uzyskanie stopnia naukowego doktora lub doktora habilitowanego nauk humanistycznych, jeżeli rozprawa doktorska lub habilitacyjna dotyczyła zagadnień z zakresu bibliotekoznawstwa, 7) ukończenie studiów wyższych i złożenie egzaminu bibliotekarskiego lub egzaminu z informacji i dokumentacji naukowej, 8) ukończenie przed rokiem 1970 studiów wyższych oraz jednej ze szkół lub jednego z kursów wymienionych w części A, dziale 1 pkt, 1 i 2. B. Za przygotowanie pedagogiczne, wymagane na odpowiednich stanowiskach, uznaje się ukończenie: 1) wyższych studiów z przygotowaniem pedagogicznym albo szkół lub kursów dających przygotowanie pedagogiczne w rozumieniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. Nr 98, poz. 433, z 1994 r. Nr 5, poz. 19 i Nr 109, poz. 521 oraz z 1999 r. Nr 14, poz. 127), 2) studiów podyplomowych w zakresie przygotowania pedagogicznego, 3) państwowego pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy, dawniej państwowego studium kulturalno-oświatowego i bibliotekarskiego, 4) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego w Warszawie, 5) pomaturalnego studium bibliotekarskiego, dawniej państwowego studium bibliotekarskiego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu przeprowadzania kontroli działania organów administracji architektoniczno-budowlanej oraz wzoru protokołu kontrolnego i sposobu jego sporządzania. (Dz. U. Nr 41, poz. 420) Na podstawie art. 84b ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412), 2) postępowaniu kontrolnym - należy przez to rozumieć wszelkie czynności podejmowane przez upoważnione osoby w ramach prowadzonej przez nie kontroli, mające na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie działalności jednostek poddanych kontroli, rzetelne jego udokumentowanie i dokonanie oceny kontrolowanej działalności pod względem legalności, rzetelności i terminowości, 3) organie kontrolującym - należy przez to rozumieć organy wymienione w art. 84b ust. 1 ustawy, 4) jednostce kontrolowanej - należy przez to rozumieć, odpowiednio, urząd wojewódzki lub starostwo powiatowe, 5) kontrolującym - należy przez to rozumieć upoważnioną osobę przeprowadzającą kontrolę w jednostce kontrolowanej. § 2. 1. Kontrolę przeprowadza co najmniej dwóch pracowników organu kontrolującego na podstawie legitymacji służbowej i imiennego upoważnienia określającego jednostkę kontrolowaną i podstawę prawną do podjęcia kontroli. 2. Imienne upoważnienia do przeprowadzenia kontroli wydają: 1) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego - dla pracowników Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego, 2) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego - dla pracowników wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego. 3. Wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Kontrolujący, na 7 dni przed przystąpieniem do czynności kontrolnych, powiadamia kierownika jednostki kontrolowanej o przedmiocie, zakresie i czasie trwania kontroli. § 4. 1. Postępowanie kontrolne przeprowadzane jest w siedzibie jednostki kontrolowanej. 2. Postępowanie kontrolne lub poszczególne jego czynności mogą być, w miarę potrzeby, przeprowadzone w siedzibie organu kontrolującego. § 5. 1. Kontrolujący jest upoważniony do poruszania się na terenie jednostki kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolującemu warunki niezbędne do przeprowadzenia kontroli, w szczególności niezwłocznie przedstawia do kontroli żądane dokumenty i materiały oraz udziela niezbędnych wyjaśnień. § 6. Kontrolujący ustala stan faktyczny na podstawie zebranych w toku postępowania materiałów dowodowych. § 7. Zebrane w toku postępowania kontrolnego materiały dowodowe kontrolujący odpowiednio zabezpiecza przez: 1) oddanie na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem, 2) przechowanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu, 3) pobranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem. § 8. 1. Kontrolujący może sporządzać, a w razie potrzeby może żądać od kierownika jednostki kontrolowanej sporządzania niezbędnych dla kontroli odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń na podstawie dokumentów. 2. Zgodność odpisów i wyciągów oraz zestawień i obliczeń z oryginalnymi dokumentami potwierdza kierownik komórki organizacyjnej, w której dokumenty się znajdują, lub osoba do tego upoważniona. 3. Odpisy i wyciągi z dokumentów zabezpieczonych w trybie, o którym mowa w § 7, mogą być sporządzane tylko za zgodą i w obecności kontrolera, który potwierdza ich zgodność z oryginałem i wydaje je za pokwitowaniem odbioru. § 9. 1. Kontrolujący może żądać od pracowników jednostki kontrolowanej udzielenia, w terminie przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. 2. Z ustnych wyjaśnień kontrolujący sporządza notatkę służbową. 3. Fakt odmowy udzielenia wyjaśnień i jej przyczyny kontrolujący wpisuje do protokołu kontroli. 4. Kontrolujący przyjmuje od każdego ustne lub pisemne oświadczenia dotyczące przedmiotu kontroli. § 10. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych zagadnień wymagających wiadomości specjalistycznych, kierownik organu kontrolującego, z własnej inicjatywy lub na wniosek kontrolującego, może skorzystać z pomocy specjalistów w danej dziedzinie wiedzy, określając przedmiot i zakres ich działania oraz termin wydania opinii. § 11. 1. Kontrolujący ma prawo zwołać w toku kontroli, w szczególnie uzasadnionych okolicznościach, naradę z pracownikami jednostki kontrolowanej w celu omówienia spraw związanych z przeprowadzaną kontrolą. 2. O planowanym zwołaniu narady kontrolujący uprzedza kierownika jednostki kontrolowanej, uzgadniając z nim czas i miejsce narady. § 12. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli działalności jednostki kontrolowanej, w tym ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych. 3. Ponadto protokół kontroli powinien zawierać: 1) datę i miejsce przeprowadzonej kontroli, 2) nazwę organu kontrolującego, 3) nazwę i adres jednostki kontrolowanej, 4) imię i nazwisko kierownika jednostki kontrolowanej (kontrolowanego wydziału), 5) podstawę prawną przeprowadzenia kontroli, 6) imiona, nazwiska i stanowiska służbowe kontrolujących, 7) zakres przeprowadzonej kontroli, 8) ewentualną wzmiankę o odmowie udzielenia wyjaśnień i przyczyny tej odmowy, 9) ewentualną wzmiankę o odmowie podpisania protokołu i złożenia wyjaśnienia dotyczącego przyczyn niepodpisania przez kierownika jednostki kontrolowanej lub osobę przez niego upoważnioną, 10) podpisy przeprowadzających kontrolę, 11) podpis kierownika jednostki kontrolowanej lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Wzór protokołu kontroli stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 13. 1. Kierownikowi jednostki kontrolowanej przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole. 2. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli. 3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń do protokołu kontroli, kontrolujący obowiązany jest dokonać, w terminie 7 dni od ich wniesienia, analizy tych zastrzeżeń i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne. W przypadku stwierdzenia zasadności wniesionych zastrzeżeń może on zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu kontroli. 4. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części kontrolujący przekazuje bezzwłocznie na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia. § 14. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 3 dni od daty jego otrzymania wyjaśnienie tej odmowy. 2. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożenia wyjaśnienia dotyczącego przyczyn niepodpisania kontrolujący czyni wzmiankę w protokole kontroli. 3. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu kontroli przez kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 kwietnia 1999 r. (poz. 420) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie właściwości i trybu powoływania rzeczników dyscypliny finansów publicznych, organów orzekających oraz szczegółowych zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. (Dz. U. Nr 42, poz. 421) Na podstawie art. 175, art. 176, art. 177 i art. 178 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady powoływania i odwoływania oraz ustalania właściwości rzeczników dyscypliny finansów publicznych, ich prawa i obowiązki oraz tryb działania, 2) szczegółowe zasady powoływania i odwoływania osób wchodzących w skład komisji orzekających oraz ich prawa i obowiązki, 3) szczegółowe zasady i tryb udzielania osobom wchodzącym w skład komisji orzekających i rzecznikom dyscypliny finansów publicznych pierwszej i drugiej instancji zwolnień od obowiązków służbowych oraz warunki, zasady wypłacania i tryb zwrotu zarobków utraconych przez te osoby, a także zwracania im kosztów odbywanych podróży służbowych, 4) szczegółowe zasady ustalania właściwości i postępowania przed komisjami orzekającymi w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej i drugiej instancji oraz stwierdzania nieważności z mocy prawa i uchylania prawomocnych rozstrzygnięć. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) Ministrze Finansów - należy przez to rozumieć ministra, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360), zwanej dalej "ustawą", 2) ministrze - należy przez to rozumieć także przewodniczącego komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów oraz Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 3) komisji orzekającej - należy przez to rozumieć komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych pierwszej instancji, o których mowa w art. 160 ust. 1 oraz art. 161 ust. 1 ustawy, 4) Głównej Komisji Orzekającej - należy przez to rozumieć Główną Komisję Orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów, o której mowa w art. 160 ust. 2 ustawy, 5) rzeczniku dyscypliny - należy przez to rozumieć rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w pierwszej instancji, o którym mowa w art. 159 ust. 3 oraz art. 161 ust. 2 ustawy, 6) Głównym Rzeczniku - należy przez to rozumieć Głównego Rzecznika dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 159 ust. 1 ustawy, 7) organie powołującym - należy przez to rozumieć ministra lub wojewodę wymienionych w art. 162 ust. 2 ustawy. Rozdział 2 Właściwość komisji orzekających § 3. 1. Resortowe komisje orzekające przy ministrach orzekają w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w zakresie: 1) realizacji budżetów działów administracji rządowej kierowanych przez ministra oraz budżetów jednostek podległych lub nadzorowanych przez ministra zgodnie z ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122 i z 1999 r. Nr 41, poz. 412), z zastrzeżeniem ust. 2-4, 2) pobierania dochodów i dysponowania środkami państwowego funduszu celowego nadzorowanego przez ministra, 3) wykorzystania środków finansowych (dotacji) otrzymanych z budżetu ministra lub państwowego funduszu celowego nadzorowanego przez ministra, z wyłączeniem środków finansowych otrzymanych przez jednostki realizujące budżet jednostki samorządu terytorialnego. 2. Komisja orzekająca przy Szefie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów orzeka w sprawach dotyczących budżetu Kancelarii, jednostek bezpośrednio nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów, a także w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przez osoby pełniące funkcję: sekretarza stanu, podsekretarza stanu, dyrektora generalnego w urzędzie organu administracji rządowej oraz głównego księgowego budżetu państwa lub głównego księgowego części budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 1. 3. Komisja orzekająca przy Szefie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów jest również właściwa w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w jednostkach nadzorowanych przez jednostki, o których mowa w ust. 2. 4. Resortowa komisja orzekająca przy ministrze właściwym do spraw administracji publicznej orzeka także w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przez: 1) wojewodę, wicewojewodę, dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego oraz głównego księgowego części budżetowej, której dysponentem jest wojewoda, 2) marszałka województwa, członka zarządu województwa oraz głównego księgowego budżetu województwa. § 4. Komisje orzekające przy wojewodach orzekają, z zastrzeżeniem § 3 ust. 4 pkt 1, w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w zakresie: 1) realizacji budżetu wojewody, 2) pobierania dochodów i dysponowania środkami finansowymi państwowego funduszu celowego nadzorowanego przez wojewodę, 3) wykorzystania środków finansowych (dotacji) otrzymanych z budżetu wojewody lub z funduszu celowego nadzorowanego przez wojewodę, z wyłączeniem środków finansowych otrzymanych przez jednostki sektora finansów publicznych objęte nadzorem regionalnych izb obrachunkowych. § 5. Komisje orzekające regionalnych izb obrachunkowych, z zastrzeżeniem § 3 ust. 4 pkt 2, orzekają w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w zakresie: 1) realizacji budżetu gminy, budżetu powiatu, budżetu województwa, ich związków oraz innych jednostek organizacyjnych lub osób prawnych tych podmiotów, 2) pobierania dochodów i dysponowania środkami finansowymi funduszu celowego jednostki samorządu terytorialnego, 3) wykorzystania środków finansowych (dotacji) otrzymanych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub funduszu celowego jednostki samorządu terytorialnego, 4) działania jednostek objętych nadzorem regionalnych izb obrachunkowych. § 6. Komisje orzekające wymienione w § 3 ust. 1 i § 4 są odpowiednio właściwe w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, objętych nadzorem właściwego ministra lub wojewody, sprawowanym na podstawie przepisów szczególnych. § 7. 1. Spory o właściwość między komisjami orzekającymi rozstrzyga, w drodze postanowienia, przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej. 2. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej, przed wszczęciem postępowania, wyznacza, w drodze postanowienia, komisję orzekającą do rozpoznania sprawy: 1) dla której właściwa była komisja orzekająca przy zlikwidowanym organie administracji rządowej, lub 2) dotyczącej czynu, dla którego właściwość komisji orzekającej nie była uregulowana przed jego popełnieniem ani w dniu jego ujawnienia. § 8. 1. Jeżeli zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych dotyczy rzecznika dyscypliny, przekazuje on wniesione zawiadomienie Głównemu Rzecznikowi, który wyłącza go ze sprawy i wyznacza, jako właściwego, innego rzecznika dyscypliny bądź sam pełni tę funkcję. O wyznaczeniu do danej sprawy innego rzecznika dyscypliny Główny Rzecznik informuje składającego zawiadomienie i komisję orzekającą. 2. Jeżeli zawiadomienie dotyczy, określonego w art. 138 ust. 1 pkt 16 ustawy, zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych przez członka komisji orzekającej, rzecznik dyscypliny przekazuje je przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej, który wyznacza komisję orzekającą właściwą do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji. 3. Zarzut popełnienia czynu, o którym mowa w ust. 2, przez członka Głównej Komisji Orzekającej rozpoznaje w pierwszej instancji resortowa komisja orzekająca przy Ministrze Sprawiedliwości. § 9. 1. Jeżeli wniosek o ukaranie za naruszenie dyscypliny finansów publicznych dotyczy członka komisji orzekającej albo przemawiają za tym inne ważne względy, przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej może, przed wszczęciem postępowania, na wniosek przewodniczącego komisji orzekającej, a także z urzędu, w drodze postanowienia, wyznaczyć do rozpoznania sprawy komisję orzekającą odpowiednio przy innym, niż wynikałoby to z przepisów § 3-6, ministrze, wojewodzie lub regionalnej izbie obrachunkowej. 2. W sprawach przekazanych do rozpoznania w trybie określonym w ust. 1 oraz w § 7 ust. 2 i § 8 ust. 2 i 3 oskarżycielem jest rzecznik dyscypliny właściwy dla komisji orzekającej, której sprawę przekazano. 3. Na postanowienia, o których mowa w ust. 1, oraz w § 7 i 8, zażalenie nie przysługuje. Rozdział 3 Rzecznik dyscypliny finansów publicznych § 10. Główny Rzecznik, powołując rzecznika dyscypliny, określa jego właściwość, odnosząc ją do spraw rozpoznawanych przez komisję orzekającą. § 11. 1. Główny Rzecznik może ustanowić rzecznika dyscypliny właściwego w sprawach rozpoznawanych przez więcej niż jedną komisję orzekającą. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Główny Rzecznik określa zakres właściwości takiego rzecznika dyscypliny i jego siedzibę. Ryczałtowe wynagrodzenie należne takiemu rzecznikowi dyscypliny wypłaca się z budżetu Ministra Finansów. 3. O ustanowieniu rzecznika dyscypliny, o którym mowa w ust. 1, Główny Rzecznik zawiadamia właściwych ministrów, wojewodów i prezesów regionalnych izb obrachunkowych oraz właściwe komisje orzekające. § 12. 1. Na wniosek Głównego Rzecznika odpowiedni minister, wojewoda lub prezes regionalnej izby obrachunkowej, w ciągu 30 dni od dnia otrzymania wniosku, przedstawia Głównemu Rzecznikowi kandydatów na rzecznika dyscypliny i jego zastępcę (lub zastępców). 2. Główny Rzecznik powołuje rzecznika dyscypliny i jego zastępcę (lub zastępców), po przeprowadzeniu bezpośredniej rozmowy z przedstawionymi kandydatami. 3. Rzecznika dyscypliny, o którym mowa w § 11 ust. 1, Główny Rzecznik powołuje w własnej inicjatywy. 4. Główny Rzecznik może w każdym czasie odwołać rzecznika dyscypliny lub jego zastępcę, jeżeli uzna, że nie daje on rękojmi należytego wykonywania pełnionej funkcji. Powołanie nowego rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy następuje z zachowaniem przepisów ust. 1-3. 5. O powołaniu lub odwołaniu rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy Główny Rzecznik zawiadamia Główną Komisję Orzekającą, komisję orzekającą i właściwego ministra, wojewodę, prezesa regionalnej izby obrachunkowej oraz pracodawcę rzecznika dyscypliny. § 13. Funkcji rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy nie może pełnić: 1) kierownik i zastępca kierownika komórki bezpośrednio odpowiedzialnej za wykonywanie budżetu w zakresie części, której dysponentem jest minister, lub planu finansowego jednostki budżetowej - urzędu ministra, 2) kierownik i zastępca kierownika komórki bezpośrednio odpowiedzialnej za wykonywanie budżetu w zakresie części, której dysponentem jest wojewoda, lub planu finansowego jednostki budżetowej - urzędu wojewódzkiego, 3) główny księgowy i zastępca głównego księgowego budżetu w zakresie części, której dysponentem jest minister, lub planu finansowego jednostki budżetowej - urzędu ministra, 4) główny księgowy i zastępca głównego księgowego budżetu w zakresie części, której dysponentem jest wojewoda, lub planu finansowego jednostki budżetowej - urzędu wojewódzkiego - jeżeli właściwość rzecznika dyscypliny obejmowałaby sprawy rozpoznawane w pierwszej instancji przez komisję orzekającą przy tym ministrze lub wojewodzie. § 14. Główny Rzecznik może, z ważnych względów, z urzędu lub na wniosek zainteresowanego rzecznika dyscypliny, wyłączyć rzecznika dyscypliny z danej sprawy i wyznaczyć, jako właściwego w tej sprawie, innego rzecznika dyscypliny bądź sam pełnić tę funkcję. O wyznaczeniu do danej sprawy innego rzecznika dyscypliny Główny Rzecznik zawiadamia komisję orzekającą. § 15. 1. Rzecznik dyscypliny podlega wyłączeniu od udziału w rozpoznaniu sprawy, jeżeli między nim a obwinionym, jego obrońcą lub przedstawicielem ustawowym zachodzi stosunek podległości albo zwierzchności służbowej. 2. W sprawie wyłączenia rzecznika dyscypliny rozstrzyga poza rozprawą przewodniczący komisji orzekającej, a na rozprawie - przewodniczący składu orzekającego. 3. W razie wyłączenia rzecznika dyscypliny, przewodniczący komisji orzekającej dopuszcza do udziału w sprawie zastępcę rzecznika dyscypliny lub występuje niezwłocznie do Głównego Rzecznika o wyznaczenie, jako właściwego w tej sprawie, innego rzecznika dyscypliny. § 16. Rzecznik dyscypliny jest obowiązany: 1) wnosić do komisji orzekającej wnioski o ukaranie, 2) popierać w toku postępowania wnioski o ukaranie, złożone przez organy wymienione w art. 166 ustawy, 3) składać w toku postępowania wnioski dowodowe, przedstawiać propozycje co do wymiaru kary, 4) wnosić środki zaskarżenia, jeżeli uzna, że rozstrzygnięcie jest sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne albo zostało wydane z naruszeniem prawa lub wymierzona kara jest niewspółmierna do popełnionego czynu, 5) zawiadomić Główną Komisję Orzekającą o ujawnieniu uchybienia powodującego nieważność z mocy prawa prawomocnego rozstrzygnięcia, 6) zawiadomić Głównego Rzecznika o zaistnieniu przyczyn uzasadniających wyłączenie rzecznika dyscypliny od udziału w rozpatrzeniu sprawy. § 17. 1. Główny Rzecznik jest oskarżycielem w postępowaniu w drugiej instancji. 2. Główny Rzecznik uczestniczy w rozprawach przed Główną Komisją Orzekającą i popiera bądź wycofuje środki zaskarżenia składane przez rzeczników dyscypliny. 3. Główny Rzecznik, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku o zatarcie kary w trybie art. 155 ust. 2 ustawy, popiera lub odmawia poparcia tego wniosku. 4. Główny Rzecznik wyjaśnia przyczyny dopuszczenia do przedawnienia orzekania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, składa przewidziane prawem wnioski i informuje o nich organ powołujący komisję orzekającą. § 18. Główny Rzecznik, w ramach nadzoru, o którym mowa w § 34 ust. 2: 1) udziela rzecznikom dyscypliny, na ich wniosek, niezbędnej pomocy w prowadzeniu czynności, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, 2) przedłuża na czas oznaczony, na wniosek rzecznika dyscypliny, termin na złożenie wniosku o ukaranie, jeżeli zakończenie tych czynności nie jest możliwe przed upływem 60 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych. § 19. Główny Rzecznik: 1) koordynuje działalność rzeczników dyscypliny i sprawuje kontrolę prawidłowości ich działania, 2) zapewnia rzecznikom dyscypliny niezbędną pomoc fachową, 3) udziela rzecznikom dyscypliny wskazówek i wytycznych w celu realizacji wykonywanych przez nich zadań, 4) upowszechnia wydawane rozstrzygnięcia, organizuje wymianę informacji celem ujednolicenia praktyki działania rzeczników dyscypliny. § 20. 1. Na wniosek Ministra Finansów - Prezes Rady Ministrów może, w każdym czasie, powołać i odwołać Głównego Rzecznika i jego zastępców. 2. Minister Finansów zapewnia Głównemu Rzecznikowi i jego zastępcom materialno-techniczne warunki pracy i pokrywa koszty ich działalności. Rozdział 4 Komisje orzekające § 21. 1. W skład komisji orzekającej powołuje się osoby nieskazitelnego charakteru, które: 1) mają obywatelstwo polskie i korzystają z pełni praw publicznych, 2) ukończyły 24 lata, 3) posiadają odpowiednią wiedzę z zakresu problematyki finansów publicznych i prawa oraz niezbędne doświadczenie zawodowe, 4) wyraziły zgodę na pracę w komisji. 2. Liczbę zastępców przewodniczącego i członków komisji orzekającej ustala organ powołujący komisję orzekającą. § 22. Przed powołaniem komisji orzekającej organ powołujący może zwrócić się do wybranych jednostek sektora finansów publicznych, uczelni, instytutów naukowych, organizacji związkowych i stowarzyszeń o przedstawienie kandydatów do składu komisji orzekającej. § 23. 1. Minister Finansów przedstawia Prezesowi Rady Ministrów kandydatów na przewodniczącego i zastępców przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. 2. Minister Finansów, przed powołaniem członków Głównej Komisji Orzekającej, może zwrócić się do innych ministrów, wybranych jednostek sektora finansów publicznych, uczelni, instytutów naukowych, organizacji związkowych i stowarzyszeń o przedstawienie kandydatów do składu Głównej Komisji Orzekającej. § 24. 1. O powołaniu w skład komisji orzekającej zawiadamia się kandydata i jego pracodawcę. 2. Przed upływem kadencji członkostwo w komisji orzekającej wygasa w razie: 1) śmieci członka, 2) utraty przez członka obywatelstwa polskiego lub utraty praw publicznych, 3) prawomocnego skazania za przestępstwo, 4) zrzeczenia się członkostwa w komisji. 3. Członka komisji orzekającej odwołuje się w razie: 1) nie usprawiedliwionego niewykonywania przez niego obowiązków lub rażąco niedbałego ich wykonywania, 2) zachowania rażąco uchybiającego godności członka komisji orzekającej, 3) trwałej niemożności wykonywania obowiązków członka komisji. 4. O wygaśnięciu członkostwa lub odwołaniu członka komisji orzekającej przed upływem kadencji zawiadamia się również jego pracodawcę. 5. Organ powołujący może, w czasie trwania kadencji, uzupełnić skład komisji orzekającej. Przepisy ust. 1 oraz § 21-23 stosuje się odpowiednio. § 25. Przepisy § 13 stosuje się odpowiednio do członka komisji orzekającej, jeżeli właściwość komisji orzekającej przy ministrze lub przy wojewodzie obejmowałaby odpowiednio zakres określony w przepisach § 3 ust. 1 lub § 4. § 26. 1. Przyczyny wyłączenia od udziału w rozpoznaniu sprawy, wymienione w § 15 ust. 1, stosuje się odpowiednio do członka komisji orzekającej. 2. O wyłączeniu członka komisji orzekającej z przyczyn, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga przewodniczący składu orzekającego, a w sprawie wyłączenia przewodniczącego składu - przewodniczący komisji. Rozdział 5 Zwolnienia od wykonywania obowiązków służbowych. Wynagrodzenia członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny § 27. Podstawą zwolnienia osoby wymienionej w art. 164 ust. 3 ustawy od wykonywania obowiązków służbowych na czas niezbędny do udziału w rozprawie, posiedzeniu, szkoleniu lub do wykonania innych zadań jest wezwanie lub pismo przewodniczącego komisji orzekającej albo rzecznika dyscypliny. § 28. 1. Na żądanie członka komisji orzekającej, rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy, nie będących pracownikami jednostki sektora finansów publicznych, wypłaca się ryczałtową rekompensatę za zarobek utracony wskutek wykonywania zadań, o których mowa w § 27. Rekompensatę tę ustala się za każdy dzień utraconych zarobków w wysokości 1/30 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, obliczonego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy należny w roku, w którym należy się rekompensata. 2. Członkom komisji orzekających i rzecznikom dyscypliny, a także ich zastępcom, zamieszkałym poza miejscowością, w której mieści się siedziba komisji orzekającej, przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu, zgodnie z przepisami o zasadach ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. 3. Pracodawca rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy może udzielić mu urlopu bezpłatnego na czas określony. W czasie urlopu bezpłatnego rzecznik dyscypliny lub jego zastępca otrzymuje wynagrodzenie z budżetu organu, przy którym powołano komisję orzekającą objętą właściwością rzecznika dyscypliny, w wysokości nie niższej, niż określono w ust. 1. W przypadku, o którym mowa w § 11 ust. 1, rzecznik dyscypliny otrzymuje wynagrodzenie z budżetu Ministra Finansów. 4. Na wniosek Głównego Rzecznika organ, przy którym powołano komisję orzekającą, może zwolnić częściowo lub całkowicie na czas pełnienia tej funkcji pracownika, któremu powierzono funkcję rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy, od innych obowiązków zawodowych, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. § 29. 1. Osobom wchodzącym w skład komisji orzekającej przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne w wysokości: 1) przewodniczącemu - 50% najniższego wynagrodzenia za pracę, 2) zastępcy przewodniczącego - 37,5% najniższego wynagrodzenia za pracę, 3) członkowi - 25% najniższego wynagrodzenia za pracę - ogłoszonego na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy. 2. Rzecznikowi dyscypliny i jego zastępcy przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne w wysokości, odpowiednio, jak przewodniczącemu i zastępcy przewodniczącego komisji orzekającej. 3. Przewodniczącemu, zastępcy przewodniczącego i członkowi Głównej Komisji Orzekającej oraz Głównemu Rzecznikowi i jego zastępcy przysługuje, odpowiednio, ryczałtowe wynagrodzenie miesięczne w wysokości podwojonej stawki, należnej zgodnie z ust. 1 i 2. § 30. 1. Za udział w rozprawie lub posiedzeniu komisji orzekającej przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie: 1) przewodniczącemu składu orzekającego - w wysokości 4%, 2) członkowi składu orzekającego - w wysokości 3,5%, 3) rzecznikowi dyscypliny budżetowej - w wysokości 3,5%, 4) protokolantowi - w wysokości 3% - przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w art. 140 ustawy. 2. Za udział w rozprawie lub posiedzeniu Głównej Komisji Orzekającej stawki wynagrodzenia, należne zgodnie z ust. 1, podwyższa się o 50%. 3. Jeżeli przewodniczący komisji orzekającej wyznaczył w tym samym dniu termin rozpoznania kilku spraw przez ten sam skład orzekający - przysługuje wynagrodzenie jak za jedną rozprawę lub posiedzenie. § 31. Wydatki, o których mowa w § 28-30, obciążają odpowiednio budżet ministra, wojewody lub regionalnej izby obrachunkowej. Rozdział 6 Zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych § 32. Zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 165 ust. 1 ustawy, powinno zawierać w szczególności: 1) określenie zarzucanego czynu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia, oraz wskazanie naruszonego przepisu prawa, 2) jeżeli wystąpił uszczerbek dochodów jednostki sektora finansów publicznych (lub szkoda) - szacunkowe określenie ich wysokości, 3) w miarę możliwości imię i nazwisko, adres zamieszkania osoby, której zarzuca się naruszenie dyscypliny finansów publicznych, oraz inne dane niezbędne do ustalenia jej tożsamości, 4) wskazanie miejsca wykonywania pracy, adresu pracodawcy i stanowiska zajmowanego przez osobę wymienioną w pkt 3, 5) imię i nazwisko, stanowisko służbowe, adres miejsca wykonywania pracy, datę i podpis składającego zawiadomienie. § 33. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, rzecznik dyscypliny może złożyć wniosek o ukaranie osób, które nie były wymienione w zawiadomieniu, lub postawić zarzuty, których w zawiadomieniu nie wymieniono. § 34. 1. W toku czynności, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, rzecznik dyscypliny może także przesłuchać osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Przed przesłuchaniem należy osobie przesłuchiwanej wyjaśnić, o jakie naruszenie dyscypliny finansów publicznych może być obwiniona, oraz pouczyć ją o prawie do odmowy złożenia wyjaśnień, a także o możliwości zgłoszenia własnych dowodów. Z tej czynności sporządza się protokół. 2. Nadzór nad czynnościami, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, sprawuje Główny Rzecznik. 3. Ustalenia dokonane w toku czynności, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, mogą być przedmiotem wystąpienia rzecznika dyscypliny sygnalizującego kierownikowi jednostki sektora finansów publicznych lub kierownikowi jednostki nadrzędnej przyczyny i okoliczności sprzyjające naruszaniu dyscypliny finansów publicznych. Rozdział 7 Wniosek o ukaranie § 35. 1. Wniosek o ukaranie składa z urzędu rzecznik dyscypliny. 2. W przypadku otrzymania zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, rzecznik dyscypliny, w ciągu 60 dni od dnia jego otrzymania, składa wniosek o ukaranie albo wydaje postanowienie o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie. 3. Główny Rzecznik może, w uzasadnionych przypadkach, a zwłaszcza w sytuacji, o której mowa w § 18 pkt 2, na wniosek rzecznika dyscypliny, przedłużyć na czas oznaczony termin na złożenie wniosku o ukaranie. 4. Postanowienie o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie doręcza się składającemu zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych. 5. Składającemu zawiadomienie o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych służy zażalenie na postanowienie o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie. § 36. 1. Jeżeli we wniosku o ukaranie rzecznik dyscypliny nie postawił zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych wszystkim osobom wymienionym w zawiadomieniu, wydaje - w stosunku do tych osób - postanowienie o odmowie wniesienia takiego wniosku. 2. Przepisy § 35 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 37. 1. Wniosek o ukaranie, o którym mowa w art. 166 ust. 1 ustawy, powinien zawierać: 1) imię i nazwisko, adres zamieszkania osoby, której zarzuca się naruszenie dyscypliny finansów publicznych, oraz inne dane niezbędne do ustalenia jej tożsamości, 2) wskazanie miejsca wykonywania pracy, adresu pracodawcy i stanowiska zajmowanego przez osobę wymienioną w pkt 1, 3) określenie zarzucanego czynu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia, oraz wskazanie naruszonego przepisu prawa, 4) jeżeli wystąpił uszczerbek dochodów jednostki sektora finansów publicznych (lub szkoda) - szacunkowe określenie ich wysokości, 5) wskazanie dowodów, w tym świadków, z podaniem imion i nazwisk oraz adresów ich zamieszkania, 6) informację, czy zarzut dotyczy czynu popełnionego umyślnie czy nieumyślnie, 7) informację, czy obwiniony był przed popełnieniem zarzucanego czynu karany za naruszenie dyscypliny finansów publicznych lub dyscypliny budżetowej (kiedy, za jakiego rodzaju czyn, jaką karą), 8) określenie, jakiej kary będzie domagał się rzecznik dyscypliny za zarzucony obwinionemu czyn, 9) jeżeli wniosek dotyczy kierownika jednostki - nazwę i adres jednostki nadrzędnej, 10) jeżeli zarzucany czyn stanowi równocześnie przestępstwo - informację, czy przedstawione zarzuty są przedmiotem postępowania karnego lub karnego skarbowego. 2. Do wniosku o ukaranie należy dołączyć: 1) zebrany materiał dowodowy, w tym dowody przedstawione przez obwinionego na swoją obronę, 2) zaświadczenie o wysokości zarobków obwinionego, obliczonych zgodnie z art. 147 ust. 3 ustawy, 3) opinię przełożonego o sposobie wywiązywania się obwinionego z obowiązków służbowych. 3. Na żądanie rzecznika dyscypliny kierownik jednostki sektora finansów publicznych przekazuje mu, w ciągu 7 dni od dnia otrzymania żądania, dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3. § 38. 1. Rzecznik dyscypliny odmawia wniesienia wniosku o ukaranie w przypadkach, o których mowa w art. 139 ust. 1 i art. 140 ustawy. 2. Rzecznik dyscypliny może odmówić złożenia wniosku o ukaranie, jeżeli uzna, że szkodliwość zarzucanego czynu dla finansów publicznych jest znikoma. Postanowienie takie doręcza się Głównemu Rzecznikowi. Rozdział 8 Wszczęcie postępowania § 39. 1. Sprawy o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, pozostające ze sobą w ścisłym związku lub dotyczące czynów popełnionych przez kilku obwinionych, rozpoznaje się łącznie, chyba że zachodzą okoliczności uniemożliwiające łączne rozpoznanie sprawy. 2. Jeżeli wniesiono kilka wniosków o ukaranie tego samego obwinionego za kilka czynów stanowiących naruszenie dyscypliny finansów publicznych, przewodniczący komisji orzekającej może zarządzić łączne ich rozpoznanie. § 40. 1. Jeżeli w toku postępowania komisja orzekająca stwierdzi, że jest uzasadnione postawienie zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych osobie nie wymienionej we wniosku o ukaranie, zwraca na to uwagę rzecznikowi dyscypliny. Na wniosek rzecznika dyscypliny można w takim przypadku zawiesić postępowanie celem łącznego rozpoznania spraw. 2. Zawieszenie postępowania, na wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie może trwać dłużej niż 30 dni. Rozdział 9 Szczegółowe zasady postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych § 41. Postępowaniem w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, poza rozprawą, kieruje przewodniczący komisji orzekającej. Czuwa on nad sprawnym i prawidłowym przebiegiem postępowania, wydaje postanowienia lub zarządzenia i podejmuje w tym celu niezbędne czynności. § 42. Przewodniczący komisji orzekającej, zawiadamiając pracodawcę obwinionego lub kierownika jednostki nadrzędnej o wszczęciu postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, poucza go o treści art. 167 ust. 5 ustawy. § 43. 1. Komisje orzekające orzekają w składzie trzech osób. 2. Do rozpoznania sprawy przewodniczący komisji orzekającej wyznacza, spośród osób wchodzących w skład komisji orzekającej - przewodniczącego składu orzekającego i dwóch członków. § 44. 1. Przewodniczący komisji orzekającej zawiadamia o terminie i miejscu rozprawy obwinionego i jego obrońcę oraz wzywa do osobistego stawiennictwa niezbędnych świadków i biegłych. 2. O terminie i miejscu rozprawy zawiadamia się rzecznika dyscypliny. 3. Zawiadomienie przeznaczone dla obwinionego powinno zawierać oznaczenie zarzucanego czynu, a ponadto pouczenie, że w razie niestawiennictwa można przeprowadzić rozprawę zaocznie. § 45. 1. Upoważnienie do obrony, jeżeli nie zawiera ograniczeń, odnosi się do całego postępowania, a także do czynności po uprawomocnieniu się rozstrzygnięcia. 2. Obrońca może podejmować wszelkie czynności procesowe przewidziane dla obwinionego. Udział obrońcy w postępowaniu nie wyklucza osobistego w nim udziału obwinionego. 3. Obwiniony może korzystać w postępowaniu z pomocy tylko jednego obrońcy. Jeden obrońca może bronić kilku obwinionych, jeżeli ich interesy nie są sprzeczne. 4. Obwiniony może w każdym czasie odwołać upoważnienie do obrony. § 46. 1. Wyłączenie jawności rozprawy (lub części rozprawy) z przyczyn określonych w art. 169 ust. 2 ustawy zarządza przewodniczący komisji orzekającej, a po rozpoczęciu rozprawy - skład orzekający. 2. Na zarządzenie o wyłączeniu jawności rozprawy zażalenie nie przysługuje. § 47. 1. Przewodniczący składu orzekającego może z urzędu zarządzić utrwalenie przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk. Zarejestrowany dźwięk nie stanowi dowodu w postępowaniu. Po uprawomocnieniu rozstrzygnięcia kończącego postępowanie - przewodniczący komisji orzekającej zarządza skasowanie zarejestrowanego dźwięku. 2. Skład orzekający może, jeżeli uprzednie ostrzeżenie nie odniosło skutku, zarządzić wydalenie z sali rozpraw osoby zakłócającej porządek rozprawy lub naruszającej powagę komisji; nie dotyczy to stron i obrońcy. 3. Zarządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, odnotowuje się w protokole rozprawy; na zarządzenia te zażalenie nie przysługuje. § 48. Jeżeli ważne przyczyny uniemożliwiają osobisty udział strony w rozprawie, można, na jej wniosek, odroczyć rozprawę. Skład orzekający, jeżeli uzna to za celowe, może przeprowadzić postępowanie dowodowe, a w szczególności przesłuchać świadków, którzy stawili się na rozprawę. Na następnej rozprawie dowody te należy ujawnić. Jeżeli zażąda tego strona, a skład orzekający uzna to za konieczne w interesie oskarżenia lub obrony, dowody przeprowadza się ponownie. § 49. Po zamknięciu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela kolejno głosu: oskarżycielowi, obrońcy i obwinionemu, po czym zarządza poufną naradę, na której, oprócz składu orzekającego, może być obecny tylko protokolant. § 50. 1. Bezpośrednio po zakończeniu narady i podpisaniu rozstrzygnięcia przez skład orzekający przewodniczący tego składu ogłasza ustnie sentencję rozstrzygnięcia. 2. Po ogłoszeniu rozstrzygnięcia przewodniczący składu orzekającego przedstawia ustnie motywy wydanego rozstrzygnięcia i poucza strony o przysługujących im środkach zaskarżenia. § 51. 1. Rozstrzygnięcia, na które służy środek zaskarżenia lub wydane w wyniku rozpoznania środka zaskarżenia, wymagają pisemnego uzasadnienia. 2. Rozstrzygnięcie wydane w pierwszej instancji doręcza się stronom na piśmie wraz z uzasadnieniem w terminie 14 dni od dnia ich wydania. Rozstrzygnięcia wydane w wyniku rozpoznania środka zaskarżenia doręcza się za pośrednictwem komisji orzekającej. 3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia wydanego przez skład orzekający sporządza i podpisuje przewodniczący składu. Może on powierzyć przygotowanie projektu uzasadnienia członkowi składu orzekającego, który referował sprawę na rozprawie lub posiedzeniu. 4. Jeżeli szczególne przeszkody uniemożliwiają sporządzenie uzasadnienia rozstrzygnięcia w terminie, o którym mowa w ust. 2, przewodniczący komisji orzekającej może przedłużyć ten termin na czas oznaczony. O przedłużeniu terminu zawiadamia się strony. § 52. Przewodniczący komisji orzekającej z urzędu doręcza Głównemu Rzecznikowi odpis każdego rozstrzygnięcia o umorzeniu postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych z powodu przedawnienia orzekania. Rozdział 10 Środki zaskarżania i ich rozpatrywanie § 53. 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji stronom służy odwołanie. 2. Na postanowienie kończące postępowanie, wydane w pierwszej instancji, stronom służy zażalenie, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. § 54. 1. Wnoszący środek zaskarżenia może skarżyć jedynie rozstrzygnięcia naruszające jego prawa lub szkodzące jego interesom; ograniczenie to nie dotyczy rzecznika dyscypliny. 2. Rzecznik dyscypliny może składać środki zaskarżenia na korzyść obwinionego. 3. W treści środka zaskarżenia należy podać, czego domaga się skarżący. Jeżeli środek zaskarżenia pochodzi od rzecznika dyscypliny lub obrońcy będącego adwokatem, powinien zawierać także zarzuty stawiane rozstrzygnięciu. Z treści środka zaskarżenia powinno wynikać, czy jest on wnoszony na korzyść, czy na niekorzyść obwinionego. § 55. 1. Środki zaskarżenia wnosi się na piśmie za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone rozstrzygnięcie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. 2. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego postanowienia lub czynności, chyba że organ, który je wydał, lub organ odwoławczy postanowi inaczej. § 56. Rozstrzygnięcia wydane w wyniku rozpoznania środka zaskarżenia są prawomocne. § 57. Odwołania od orzeczeń wydanych przez komisje orzekające rozpoznaje Główna Komisja Orzekająca. § 58. 1. O przekazaniu środka zaskarżenia i akt sprawy organowi właściwemu do rozpoznania wniesionego środka zaskarżenia przewodniczący komisji orzekającej zawiadamia strony. 2. Jeżeli środek zaskarżenia wniesiono na niekorzyść obwinionego - obwinionemu i jego obrońcy, wraz z zawiadomieniem o przekazaniu akt, przekazuje się kopię wniesionego odwołania lub zażalenia. § 59. Do postępowania przed Główną Komisją Orzekającą stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją orzekającą, ze zmianami określonymi w § 60-63 i 82. § 60. O terminie i miejscu rozprawy przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej zawiadamia obwinionego, jego obrońcę i Głównego Rzecznika. § 61. 1. Główna Komisja Orzekająca orzeka na podstawie materiału dowodowego zebranego przez komisję orzekającą. 2. Skład orzekający Głównej Komisji Orzekającej przeprowadza jednak dowód z dokumentu dołączonego do odwołania lub przedstawionego na rozprawie, a w uzasadnionych przypadkach może również przeprowadzić postępowanie dowodowe za pomocą innych środków dowodowych, zwłaszcza gdy ma się to przyczynić do przyspieszenia lub uproszczenia postępowania. 3. Wyznaczony członek składu orzekającego Głównej Komisji Orzekającej przedstawia na rozprawie pisemny referat obejmujący: sprawozdanie z akt sprawy, omówienie zaskarżonego rozstrzygnięcia, przedstawienie wniesionego środka odwoławczego i umotywowane wnioski co do rozstrzygnięcia; referat włącza się do protokołu rozprawy. § 62. 1. Skład Głównej Komisji Orzekającej: 1) utrzymuje w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie albo 2) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie, przy czym: a) wydaje nowe rozstrzygnięcie, zmieniając zaskarżone rozstrzygnięcie w całości lub w części, albo b) przekazuje sprawę komisji orzekającej do ponownego rozpoznania, jeżeli zachodzi potrzeba ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego lub jego uzupełnienia, a okoliczności sprawy nie uzasadniają zastosowania § 61 ust. 2. 2. O utrzymaniu w mocy lub uchyleniu rozstrzygnięcia skład orzekający Głównej Komisji Orzekającej rozstrzyga w drodze orzeczenia. § 63. 1. Główna Komisja Orzekająca może ukarać obwinionego lub zaostrzyć karę tylko wtedy, gdy odwołanie wniesiono na jego niekorzyść. 2. Główna Komisja Orzekająca, uchylając rozstrzygnięcie wydane w pierwszej instancji - jeżeli zaistniała okoliczność, o której mowa w art. 18 lub art. 18c Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia lub w § 9 ust. 1 albo w § 15 ust. 1 oraz w § 26 ust. 1 - może postanowić o przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania przez komisję orzekającą odpowiednio przy innym, niż wynikałoby to z § 3-6, ministrze, wojewodzie lub regionalnej izbie obrachunkowej. § 64. 1. Zażalenie na postanowienie o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie rozpoznaje Główny Rzecznik. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia Główny Rzecznik utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i składa wniosek o ukaranie. 3. Głównemu Rzecznikowi przysługują w tym zakresie odpowiednio uprawnienia drugiej instancji, o których mowa w § 67 i 68. § 65. 1. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, wniesione przez strony lub tego, kto złożył wniosek o ukaranie, rozpoznaje przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przekazuje sprawę przewodniczącemu komisji orzekającej w celu wszczęcia postępowania. § 66. 1. Na postanowienie o umorzeniu postępowania stronom przysługuje zażalenie do Głównej Komisji Orzekającej. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia skład orzekający Głównej Komisji Orzekającej utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przekazuje sprawę komisji orzekającej do ponownego rozpoznania; przepis § 63 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 67. 1. Na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu do złożenia środka zaskarżenia przysługuje zażalenie do przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej, z zastrzeżeniem § 64 ust. 3. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przywraca uchybiony termin. § 68. 1. Na postanowienie o odmowie przyjęcia środka zaskarżenia przysługuje zażalenie do przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej, z zastrzeżeniem § 64 ust. 3. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i nadaje sprawie właściwy bieg. Rozdział 11 Wykonywanie prawomocnych rozstrzygnięć § 69. Przewodniczący komisji orzekającej stwierdza prawomocność rozstrzygnięcia, dokonując na nim stosownej adnotacji. Adnotacja taka określa także datę, od której rozstrzygnięcie jest prawomocne. § 70. 1. Przewodniczący komisji orzekającej doręcza prawomocne orzeczenie lub postanowienie, o którym mowa w art. 145 ust. 1 ustawy, Ministrowi Finansów, a w przypadku określonym w art. 145 ust. 2 ustawy - pracodawcy ukaranego i Ministrowi Finansów. 2. Pracodawca ukaranego, do którego w prawomocnym orzeczeniu zwrócono się o rozważenie celowości dalszego zatrudniania ukaranego na zajmowanym stanowisku, w ciągu 30 dni od dnia otrzymania orzeczenia zawiadamia Ministra Finansów i komisję orzekającą o sposobie załatwienia sprawy. § 71. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia o ukaraniu dołącza się do akt osobowych ukaranego. Po upływie terminu określonego w art. 155 ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 154 ust. 2 ustawy, odpis orzeczenia podlega zniszczeniu. 2. Jeżeli po dokonaniu czynu ukarany zmienił miejsce zatrudnienia, odpis orzeczenia o ukaraniu doręcza się - w miarę możliwości - kierownikowi jednostki, w której ukarany jest zatrudniony. 3. Zatarcie kary w wyniku postanowienia wydanego w trybie określonym w art. 155 ust. 2 lub art. 156 ust. 1 ustawy następuje z dniem wydania takiego postanowienia. § 72. Przekazując prawomocne orzeczenie o ukaraniu, przewodniczący komisji orzekającej poucza pracodawcę ukaranego (lub kierownika jednostki nadrzędnej), że zaniechanie lub zwłoka w wykonaniu orzeczenia, łącznie ze skutkami ukarania przewidzianymi w art. 151 ust. 1-3 ustawy, stanowi naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Rozdział 12 Egzekwowanie kar pieniężnych i kosztów postępowania § 73. 1. Przewodniczący komisji orzekającej, przekazując ukaranemu prawomocne orzeczenie o ukaraniu karą pieniężną, wzywa go do jej uiszczenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. 2. Przewodniczący komisji orzekającej może, na wniosek ukaranego, odroczyć termin płatności kary pieniężnej lub rozłożyć zapłatę kary pieniężnej na raty, na czas nie przekraczający jednego roku, jeżeli natychmiastowa jej egzekucja spowoduje istotne pogorszenie sytuacji materialnej ukaranego lub jego rodziny. 3. Rozłożenie należności na raty można uchylić, jeżeli ukarany nie dotrzymał terminu płatności chociażby jednej raty. 4. Na postanowienia, o których mowa w ust. 2 i 3, zażalenie nie przysługuje. § 74. Do prawomocnego orzeczenia o uznaniu winnym naruszenia dyscypliny finansów publicznych przewodniczący komisji orzekającej dołącza wezwanie do uiszczenia orzeczonych kosztów postępowania w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. § 75. W razie stwierdzenia, że zobowiązany nie wpłacił kary pieniężnej lub kosztów postępowania w terminach określonych odpowiednio w § 73 ust. 1 i w § 74, przewodniczący komisji orzekającej wszczyna postępowanie egzekucyjne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 76. 1. Jeżeli egzekucja kary pieniężnej lub kosztów postępowania okaże się bezskuteczna, przewodniczący komisji orzekającej zarządza ich umorzenie. 2. Kary pieniężne i koszty postępowania umarza się także w razie śmierci ukaranego oraz w razie przedawnienia wykonania kary lub egzekwowania kosztów postępowania określonych w art. 154 ustawy. Rozdział 13 Stwierdzanie nieważności i uchylanie prawomocnych rozstrzygnięć § 77. Każdy uczestnik postępowania jest obowiązany przedstawić Głównej Komisji Orzekającej uchybienie stanowiące przyczynę nieważności rozstrzygnięcia z mocy prawa. § 78. 1. Wniosek o stwierdzenie nieważności z mocy prawa prawomocnego rozstrzygnięcia składa przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej. 2. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej może postanowieniem wstrzymać wykonanie prawomocnego rozstrzygnięcia będącego przedmiotem wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jego wykonanie może być przyczyną znacznej lub nieodwracalnej szkody. 3. Na żądanie przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej komisja orzekająca niezwłocznie przekazuje mu do wglądu akta sprawy. 4. Na odmowę złożenia przez przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej wniosku o stwierdzenie nieważności prawomocnego rozstrzygnięcia zażalenie nie przysługuje. § 79. 1. Główna Komisja Orzekająca, rozpoznając wniosek o stwierdzenie nieważności prawomocnego rozstrzygnięcia, orzeka, w granicach wniosku, na posiedzeniu niejawnym przy udziale Głównego Rzecznika. 2. Główna Komisja Orzekająca, w wyniku rozpoznania wniosku, wydaje orzeczenie o: 1) stwierdzeniu nieważności rozstrzygnięcia z mocy prawa albo 2) oddaleniu wniosku. 3. Jeżeli stwierdzenie nieważności dotyczy tylko części prawomocnego rozstrzygnięcia, w orzeczeniu określa się, w jakim zakresie rozstrzygnięcie jest nadal prawomocne. 4. Stwierdzając nieważność prawomocnego rozstrzygnięcia, Główna Komisja Orzekająca umarza postępowanie lub przekazuje sprawę właściwej komisji orzekającej do ponownego rozpoznania; przepis § 63 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 5. Orzeczenie doręcza się temu, kto przestawił uchybienie stanowiące podstawę stwierdzenia nieważności prawomocnego rozstrzygnięcia, oraz stronom. § 80. 1. Jeżeli prawomocne rozstrzygnięcie jest sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne, strony, ten kto złożył wniosek o ukaranie, właściwy minister, wojewoda, prezes regionalnej izby obrachunkowej, kierownik jednostki wymienionej w art. 161 ust. 1 ustawy oraz przewodniczący komisji orzekającej - mogą zwrócić się do Ministra Finansów o wystąpienie z wnioskiem o uchylenie rozstrzygnięcia. 2. Wystąpienie, o którym mowa w ust. 1, nie wstrzymuje wykonania prawomocnego rozstrzygnięcia. 3. Na żądanie Ministra Finansów komisja orzekająca niezwłocznie przekazuje mu do wglądu akta sprawy. 4. Minister Finansów składa do Głównej Komisji Orzekającej wniosek o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia, jeżeli uzna, że jest ono sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne. 5. Na odmowę złożenia wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia zażalenie nie przysługuje. § 81. 1. Na wniosek Ministra Finansów Główna Komisja Orzekająca wydaje orzeczenie o: 1) uchyleniu prawomocnego rozstrzygnięcia, jeżeli jest ono sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne, albo 2) oddaleniu wniosku. 2. Przepisy § 61-63, 66 i 82 stosuje się odpowiednio. 3. Uchylając prawomocne rozstrzygnięcie, Główna Komisja Orzekająca przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania komisji orzekającej, która orzekała w pierwszej instancji. Jeżeli uchylone zostało wyłącznie rozstrzygnięcie wydane przez Główną Komisję Orzekającą, przekazuje się sprawę do ponownego rozpoznania tej komisji. § 82. 1. Główna Komisja Orzekająca orzeka na posiedzeniu w składzie pięciu osób, jeżeli rozpatruje wniosek o: 1) stwierdzenie nieważności z mocy prawa prawomocnego rozstrzygnięcia wydanego przez Główną Komisję Orzekającą, 2) uchylenie sprzecznego z prawem lub oczywiście niesłusznego rozstrzygnięcia wydanego przez Główną Komisję Orzekającą. 2. Pięcioosobowemu składowi orzekającemu Głównej Komisji Orzekającej przewodniczy przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej lub jego zastępca. § 83. Rozstrzygnięcia wydane w wyniku rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia z mocy prawa oraz wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia sprzecznego z prawem lub oczywiście niesłusznego są prawomocne. Rozdział 14 Sprawozdania z działalności komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych § 84. 1. Komisje orzekające, do dnia 31 stycznia każdego roku, składają przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej roczne sprawozdanie o sposobie załatwienia wniosków o ukaranie, wniesionych w roku poprzednim, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. 2. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej składa Ministrowi Finansów sprawozdanie z działalności Głównej Komisji Orzekającej oraz zbiorcze sprawozdanie z działalności komisji orzekających - do końca lutego każdego roku. § 85. 1. Rzecznicy dyscypliny składają Głównemu Rzecznikowi, w terminie 14 dni po upływie każdego kwartału, kwartalne sprawozdania o liczbie: 1) otrzymanych zawiadomień o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, 2) wniesionych wniosków o ukaranie, w tym liczbie wniosków o ukaranie wniesionych po upływie 60 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny, 3) wniosków o ukaranie w sprawach, w których wszczęto postępowanie, oraz liczbie spraw rozstrzygniętych w pierwszej instancji, 4) wniosków o ukaranie rozstrzygniętych w pierwszej instancji odmiennie od wniosku rzecznika dyscypliny, 5) rozstrzygnięć zaskarżonych przez rzecznika dyscypliny. 2. Główny Rzecznik może żądać od rzeczników dyscypliny informacji dodatkowych. § 86. Główny Rzecznik, do końca lutego każdego roku, składa Ministrowi Finansów roczne zbiorcze sprawozdanie z działalności rzeczników dyscypliny za rok poprzedni. § 87. Minister Finansów, do końca listopada każdego roku, może zwrócić się do organów, o których mowa w § 84 ust. 2 i § 86, o uzupełnienie składanych sprawozdań o informacje dodatkowe. § 88. 1. Minister, wojewoda i prezes regionalnej izby obrachunkowej przekazują przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej do wiadomości decyzje o powołaniu przewodniczącego, zastępców przewodniczącego i członków komisji orzekającej, a także decyzje stwierdzające wygaśnięcie członkostwa w komisji orzekającej lub o odwołaniu członka ze składu komisji orzekającej przed upływem kadencji. 2. Główny Rzecznik przekazuje Głównej Komisji Orzekającej do wiadomości decyzje o powołaniu i odwołaniu rzeczników dyscypliny i ich zastępców. Rozdział 15 Przepisy przejściowe i końcowe § 89. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, wszczęte przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, prowadzi się zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, chyba że przepisy obowiązujące w dniu popełnienia czynu są korzystniejsze dla obwinionego. 2. Czynności dokonane w trakcie postępowania, o którym mowa w ust. 1, dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują ważność po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. § 90. 1. Sprawozdania, o których mowa w § 84 i 86, składa się po raz pierwszy za rok 1999. 2. Sprawozdania kwartalne, o których mowa w § 85, składa się po raz pierwszy za drugi kwartał 1999 r. § 91. Z dniem 1 stycznia 2000 r. stawki ryczałtowych wynagrodzeń, ustalone w § 29 i 30, wzrastają o 100%. § 92. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej (Dz. U. Nr 57, poz. 258 i z 1998 r. Nr 126, poz. 831). § 93. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 421) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 maja 1999 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów ustawy o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki na jednostki pływające Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji. (Dz. U. Nr 42, poz. 422) Na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje: § 1. Do jednostek pływających Marynarki Wojennej stosuje się przepisy art. 6 pkt 2, art. 7 ust. 1, 2 i 5, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11 i 12, art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243), zwanej dalej "ustawą". § 2. Do jednostek pływających Straży Granicznej stosuje się przepisy art. 1 pkt 1 lit. c), art. 6 pkt 2, art. 7 ust. 1, 2 i 5, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11-13, art. 15, art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ustawy. § 3. Do jednostek pływających Policji stosuje się przepisy art. 1, art. 2 ust. 1, art. 3-6, art. 7 ust. 1, 2 i 5, art. 8 ust. 1 i 3, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11-13, art. 15, art. 16 ust. 1 i 2 oraz art. 17 ustawy. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób, dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania bagaży i sprawdzania ładunku przez policjantów. (Dz. U. Nr 42, poz. 423) Na podstawie art. 15 ust. 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 17 września 1990 r. w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób, dokonywania kontroli osobistej oraz przeglądania bagaży i sprawdzania ładunku przez policjantów (Dz. U. Nr 70, poz. 409 i z 1996 r. Nr 52, poz. 228) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 12 w ust. 2 wyrazy "stosownie do art. 2154 § 2" zastępuje się wyrazami "stosownie do art. 253 § 2", 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 3) w załączniku nr 2 do rozporządzenia po wyrazach "Dz. U. Nr 30, poz. 179" dodaje się wyrazy "z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1999 r. (poz. 423) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 maja 1999 r. w sprawie ustalenia wykazu gmin, powiatów i województw, na obszarze których wystąpiła powódź, oraz szczegółowych zasad udzielania i sposobu rozliczania dotacji celowych dla tych gmin, powiatów i województw, przeznaczonych na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków powodzi. (Dz. U. Nr 42, poz. 424) Na podstawie art. 46 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz gmin, powiatów i województw, na obszarze których wystąpiła powódź, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Gminy, powiaty i województwa, na obszarze których wystąpiła powódź, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", mogą otrzymać z budżetu państwa dotacje celowe na dofinansowanie bieżących zadań własnych, związanych z usuwaniem skutków powodzi. 2. Dotacji, o których mowa w ust. 1, jednostkom samorządu terytorialnego udzielają wojewodowie w ramach środków otrzymanych z rezerw celowych budżetu państwa. § 3. 1. Wniosek o przyznanie dotacji, o których mowa w § 2 ust. 1, jednostki samorządu terytorialnego składają do właściwego wojewody. 2. We wniosku należy podać: 1) wielkość poniesionych strat i szkód w infrastrukturze jednostek samorządu terytorialnego oraz w obiektach użyteczności publicznej, będących we władaniu jednostek samorządu terytorialnego, 2) wysokość środków finansowych, jakie w 1997 r. i 1998 r. zostały przeznaczone z budżetu jednostek samorządu terytorialnego na usuwanie szkód, o których mowa w pkt 1, w tym wysokość otrzymanych z budżetu państwa w 1997 r. i 1998 r. dotacji na ich usuwanie, 3) harmonogram zadań związanych z usuwaniem skutków powodzi, przewidzianych do realizacji w 1999 r., wraz z ich planowanymi kosztami. 3. Wojewodowie, po dokonaniu analizy i weryfikacji wniosków, przekazują je niezwłocznie Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów działającemu z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów. § 4. 1. Organ, o którym mowa w § 3 ust. 3, dokonuje podziału rezerw celowych, o których mowa w załączniku nr 2 do ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) część 83 poz. 10 i 11, na poszczególne województwa w podziale na jednostki samorządu terytorialnego oraz zadania, których realizacja będzie dofinansowana dotacją z budżetu państwa. 2. Organ, o którym mowa w § 3 ust. 3, informuje właściwych wojewodów o dokonanym podziale na jednostki samorządu terytorialnego oraz zadaniach, których realizacja będzie dofinansowana dotacją z budżetu państwa. 3. Wojewodowie, po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 2, występują niezwłocznie do ministra właściwego do spraw finansów publicznych z wnioskiem o zwiększenie ich budżetów, w którym podają informacje o przeznaczeniu przyznanych środków według działów, rozdziałów i paragrafów klasyfikacji budżetowej. § 5. 1. Jednostki samorządu terytorialnego w terminie do dnia: 1) 15 stycznia 2000 r. dokonają zwrotu na rachunek bieżący właściwych dysponentów budżetu państwa nie wykorzystanych do dnia 31 grudnia 1999 r. kwot dotacji, 2) 15 lutego 2000 r. przedstawią wojewodom informacje o wielkościach wykorzystanych środków z tytułu dotacji i ich przeznaczeniu według działów i rozdziałów klasyfikacji budżetowej. 2. Wojewodowie, w terminie do dnia 28 lutego 2000 r., przedstawią organowi, o którym mowa w § 3 ust. 3, oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych zbiorcze rozliczenie przekazanych dotacji za rok 1999, z podziałem na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego i rodzaje zadań. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 maja 1999 r. (poz. 424) WYKAZ GMIN, POWIATÓW I WOJEWÓDZTW, NA OBSZARZE KTÓRYCH WYSTĄPIŁA POWÓDŹ LP.WOJEWÓDZTWOLP.POWIATLP.GMINA 123456 1.DOLNOŚLĄSKIE1.miasta na prawach powiatu1.Jelenia Góra 2.Legnica 3.Wałbrzych 4.Wrocław I. gminy miejskie: 2.bolesławiecki1.Bolesławiec II. gminy: 1.Bolesławiec 2.Gromadka 3.Nowogrodziec I. gminy miejskie: 3.dzierżoniowski1.Bielawa 2.Dzierżoniów 3.Pieszyce 4.Piława Górna II. gminy: 1.Dzierżoniów 2.Łagiewniki 3.Niemcza I. gminy miejskie: 4.głogowski1.Głogów II. gminy: 1.Głogów 2.Kotla 3.Pęcław 4.Żukowice II. gminy: 5.górowski1.Góra 2.Jemielno 3.Niechlów 4.Wąsosz I. gminy miejskie: 6.jaworski1.Jawor II. gminy: 1.Bolków 2.Męcinka 3.Mściwojów 4.Paszowice 5.Wądroże Wielkie I. gminy miejskie: 7.jeleniogórski1.Karpacz 2.Kowary 3.Piechowice 4.Szklarska Poręba II. gminy: 1.Janowice Wielkie 2.Jeżów Sudecki 3.Mysłakowice 4.Podgórzyn 5.Stara Kamienica I. gminy miejskie: 8.kamiennogórski1.Kamienna Góra II. gminy: 1.Kamienna Góra 2.Lubawka 3.Marciszów I. gminy miejskie: 9.kłodzki1.Duszniki-Zdrój 2.Kłodzko 3.Nowa Ruda 4.Polanica-Zdrój II. gminy: 1.Bystrzyca Kłodzka 2.Kłodzko 3.Lądek-Zdrój 4.Lewin Kłodzki 5.Międzylesie 6.Nowa Ruda 7.Radków 8.Stronie Śląskie 9.Szczytna I. gminy miejskie: 10.legnicki1.Chojnów II. gminy: 1.Chojnów 2.Krotoszyce 3.Kunice 4.Legnickie Pole 5.Miłkowice 6.Prochowice 7.Ruja I. gminy miejskie: 11.lubański1.Lubań 2.Świeradów-Zdrój II. gminy: 1.Leśna 2.Olszyna II. gminy: 12.lubiński1.Rudna 2.Ścinawa II. gminy: 13.lwówecki1.Gryfów Śląski 2.Lubomierz 3.Lwówek Śląski 4.Mirsk 5.Wleń II. gminy: 14.milicki1.Krośnice II. gminy: 15.oleśnicki1.Bierutów I. gminy miejskie: 16.oławski1.Oława II. gminy: 1.Jelcz-Laskowice 2.Oława II. gminy: 17.polkowicki1.Grębocice II. gminy: 18.strzeliński1.Kondratowice 2.Przeworno 3.Strzelin 4.Wiązów II. gminy: 19.średzki1.Kostomłoty 2.Malczyce 3.Miękinia 4.Środa Śląska I. gminy miejskie: 20.świdnicki1.Świdnica 2.Świebodzice II. gminy: 1.Dobromierz 2.Jaworzyna Śląska 3.Marcinowice 4.Strzegom 5.Świdnica 6.Żarów II. gminy: 21.trzebnicki1.Oborniki Śląskie 2.Wisznia Mała 3.Żmigród I. gminy miejskie: 22.wałbrzyski1.Boguszów-Gorce 2.Jedlina-Zdrój 3.Szczawno-Zdrój II. gminy: 1.Czarny Bór 2.Głuszyca 3.Mieroszów 4.Stare Bogaczowice 5.Walim II. gminy: 23.wołowski1.Brzeg Dolny 2.Wińsko 3.Wołów II. gminy: 24.wrocławski1.Czernica 2.Długołęka 3.Jordanów Śląski 4.Kąty Wrocławskie 5.Kobierzyce 6.Mietków 7.Sobótka 8.Święta Katarzyna 9.Żórawina II. gminy: 25.ząbkowicki1.Bardo 2.Ciepłowody 3.Kamieniec Ząbkowicki 4.Stoszowice 5.Ząbkowice Śląskie 6.Ziębice 7.Złoty Stok I. gminy miejskie: 26.złotoryjski1.Wojcieszów 2.Złotoryja II. gminy: 1.Pielgrzymka 2.Świerzawa 3.Zagrodno 4.Złotoryja 2.KUJAWSKO-POMORSKIE1.miasta na prawach powiatu1.Grudziądz 2.Toruń II. gminy: 2.chełmiński1.Chełmno 2.Unisław II. gminy: 3.grudziądzki1.Grudziądz II. gminy: 4.toruński1.Lubicz 2.Obrowo 3.Wielka Nieszawka II. gminy: 3.LUBELSKIE1.biłgorajski1.Józefów II. gminy: 2.janowski1.Janów Lubelski II. gminy: 3.kraśnicki1.Annopol II. gminy: 4.opolski1.Wilków I. gminy miejskie: 5.puławski1.Puławy II. gminy: 1.Janowiec 2.Kazimierz Dolny 3.Puławy II. gminy: 6.zamojski1.Sułów 4.LUBUSKIE1.miasto na prawach powiatu1.Zielona Góra I. gminy miejskie: 2.gorzowski1.Kostrzyn II. gminy: 1.Witnica I. gminy miejskie: 3.krośnieński1.Gubin II. gminy: 1.Dąbie 2.Gubin 3.Krosno Odrzańskie 4.Maszewo I. gminy miejskie: 4.nowosolski1.Nowa Sól II. gminy: 1.Bytom Odrzański 2.Nowa Sól 3.Otyń 4.Siedlisko 5.Szlichtyngowa 6.Wschowa II. gminy: 5.słubicki1.Cybinka 2.Górzyca 3.Słubice II. gminy: 6.sulęciński1.Słońsk II. gminy: 7.zielonogórski1.Bojadła 2.Czerwieńsk 3.Nowogród Bobrzański 4.Sulechów 5.Trzebiechów 6.Zabór 7.Zielona Góra I. gminy miejskie: 8.żagański1.Żagań II. gminy: 1.Niegosławice 2.Szprotawa 3.Żagań II. gminy: 5.ŁÓDZKIE1.bełchatowski1.Rusiec II. gminy: 2.łaski1.Buczek 2.Łask 3.Sędziejowice 4.Widawa II. gminy: 2.łęczycki1.Grabów 2.Świnice Warckie II. gminy: 4.łowicki1.Domaniewice 2.Łyszkowice 3.Nieborów II. gminy: 5.opoczyński1.Drzewica II. gminy: 6.pabianicki1.Lutomiersk II. gminy: 7.pajęczański1.Działoszyn 2.Nowa Brzeźnica II. gminy: 8.poddębicki1.Pęczniew 2.Poddębice 3.Wartkowice 4.Zadzim I. gminy miejskie: 9.sieradzki1.Sieradz II. gminy: 1.Brzeźno 2.Burzenin 3.Sieradz 4.Warta 5.Wróblew 6.Złoczew II. gminy: 10.wieluński1.Biała 2.Konopnica 3.Mokrsko 4.Osjaków 5.Ostrówek 6.Pątnów 7.Skomlin 8.Wieluń 9.Wierzchlas II. gminy: 11.wieruszowski1.Bolesławiec 2.Galewice 3.Lututów 4.Łubnice 5.Wieruszów II. gminy: 12.zduńskowolski1.Zapolice 2.Zduńska Wola MAŁOPOLSKIE1.miasta na prawach powiatu1.Kraków 2.Nowy Sącz I. gminy miejskie: 2.bocheński1.Bochnia II. gminy: 1.Bochnia 2.Drwinia 3.Lipnica Murowana 4.Łapanów 5.Nowy Wiśnicz 6.Trzciana 7.Żegocina II. gminy: 3.brzeski1.Borzęcin 2.Brzesko 3.Czchów 4.Dębno 5.Gnojnik 6.Iwkowa 7.Szczurowa II. gminy: 4.chrzanowski1.Alwernia 2.Babice 3.Chrzanów 4.Libiąż II. gminy: 5.dąbrowski1.Bolesław 2.Dąbrowa Tarnowska 3.Gręboszów 4.Mędrzechów 5.Olesno 6.Radgoszcz 7.Szczucin II. gminy: 6.gorlicki1.Biecz 2.Bobowa 3.Gorlice 4.Lipinki 5.Łużna 6.Moszczenica 7.Sękowa 8.Uście Gorlickie II. gminy: 7.krakowski1.Czernichów 2.Igołomia-Wawrzeńczyce 3.Jerzmanowice-Przeginia 4.Liszki 5.Skawina 6.Sułoszowa 7.Wielka Wieś I. gminy miejskie: 8.limanowski1.Limanowa 2.Mszana Dolna II. gminy: 1.Dobra 2.Jodłownik 3.Kamienica 4.Laskowa 5.Limanowa 6.Łukowica 7.Mszana Dolna 8.Niedźwiedź 9.Słopnice 10.Tymbark II. gminy: 9.miechowski1.Charsznica 2.Gołcza 3.Słaboszów II. gminy: 10.myślenicki1.Dobczyce 2.Lubień 3.Myślenice 4.Pcim 5.Raciechowice 6.Tokarnia 7.Wiśniowa I. gminy miejskie: 11.nowosądecki1.Grybów II. gminy: 1.Chełmiec 2.Gródek nad Dunajcem 3.Grybów 4.Kamionka Wielka 5.Korzenna 6.Łabowa 7.Łącko 8.Łososina Dolna 9.Muszyna 10.Nawojowa 11.Piwniczna 12.Podegrodzie 13.Rytro 14.Stary Sącz I. gminy miejskie: 12.nowotarski1.Nowy Targ 3.Szczawnica II. gminy: 1.Czarny Dunajec 2.Czorsztyn 3.Krościenko n. Dunajcem 4.Nowy Targ 5.Ochotnica Dolna 6.Raba Wyżna 7.Spytkowice 8.Szaflary I. gminy miejskie: 13.olkuski1.Sławków II. gminy: 1.Klucze 2.Trzyciąż 3.Wolbrom I. gminy miejskie: 14.oświęcimski1.Oświęcim II. gminy: 1.Brzeszcze 2.Chełmek 3.Kęty 4.Oświęcim 5.Przeciszów 6.Zator II. gminy: 15.proszowicki1.Koszyce 2.Nowe Brzesko 3.Pałecznica I. gminy miejskie: 16.suski1.Sucha Beskidzka II. gminy: 1.Budzów 2.Jordanów 3.Maków Podhalański 4.Stryszawa 5.Zawoja 6.Zembrzyce II. gminy: 17.tarnowski1.Ciężkowice 2.Gromnik 3.Pleśna 4.Radłów 5.Ryglice 6.Rzepiennik Strzyżewski 7.Skrzyszów 8.Tuchów 9.Wierzchosławice 10.Wietrzychowice 11.Wojnicz 12.Zakliczyn 13.Żabno II. gminy: 18.tatrzański1.Biały Dunajec 2.Bukowina Tatrzańska 3.Poronin II. gminy: 19.wadowicki1.Andrychów 2.Brzeźnica 3.Kalwaria Zebrzydowska 4.Lanckorona 5.Mucharz 6.Spytkowice 7.Stryszów 8.Tomice 9.Wadowice 10.Wieprz II. gminy: 20.wielicki1.Biskupice 2.Gdów 3.Kłaj 4.Niepołomice 5.Wieliczka II. gminy: 7.MAZOWIECKIE1.białobrzeski1.Białobrzegi 2.Promna 3.Wyśmierzyce II. gminy: 2.grójecki1.Nowe Miasto n. Pilicą 2.Warka II. gminy: 3.kozienicki1.Gniewoszów 2.Kozienice 3.Magnuszew 4.Sieciechów II. gminy: 4.lipski1.Chotcza 2.Solec n. Wisłą II. gminy: 5.przysuski1.Odrzywół II. gminy: 6.radomski1.Jastrzębia 2.Jedlińsk 3.Przytyk 4.Zakrzew II. gminy: 7.sochaczewski1.Młodzieszyn II. gminy: 8.zwoleński1.Przyłęk II. gminy: 9.żyrardowski1.Wiskitki 8.OPOLSKIE1.miasto na prawach powiatu1.Opole I. gminy miejskie: 2.brzeski1.Brzeg II. gminy: 1.Brzeg 2.Grodków 3.Lewin Brzeski 4.Lubsza 5.Olszanka II. gminy: 3.głubczycki1.Baborów 2.Branice 3.Głubczyce 4.Kietrz I. gminy miejskie: 4.kędzierzyńsko-kozielski1.Kędzierzyn-Koźle II. gminy: 1.Bierawa 2.Cisek 3.Reńska Wieś II. gminy: 5.kluczborski1.Byczyna 2.Kluczbork 3.Wołczyn II. gminy: 6.krapkowicki1.Gogolin 2.Krapkowice 3.Strzeleczki 4.Walce 5.Zdzieszowice II. gminy: 7.namysłowski1.Pokój II. gminy: 8.nyski1.Głuchołazy 2.Kamiennik 3.Korfantów 4.Łambinowice 5.Nysa 6.Otmuchów 7.Paczków 8.Skoroszyce II. gminy: 9.oleski1.Dobrodzień 2.Olesno 3.Radłów 4.Rudniki II. gminy: 10.opolski1.Chrząstowice 2.Dąbrowa 3.Dobrzeń Wielki 4.Komprachcice 5.Łubniany 6.Murów 7.Niemodlin 8.Ozimek 9.Popielów 10.Prószków 11.Tarnów Opolski 12.Turawa II. gminy: 11.prudnicki1.Głogówek 2.Lubrza 3.Prudnik II. gminy: 12.strzelecki1.Kolonowskie 2.Leśnica 3.Strzelce Opolskie 4.Ujazd 9.PODKARPACKIE1.miasto na prawach powiatu1.Tarnobrzeg II. gminy: 2.brzozowski1.Brzozów 2.Jasienica Rosielna II. gminy: 3.dębicki1.Brzostek 2.Dębica 3.Jodłowa 4.Żyraków II. gminy: 4.jarosławski1.Jarosław 2.Laszki 3.Pawłosiów 4.Radymno 5.Rożwienica II. gminy: 5.jasielski1.Brzyska 2.Dębowiec 3.Osiek Jasielski 4.Skołyszyn 5.Szerzyny II. gminy: 6.krośnieński1.Chorkówka 2.Dukla 3.Rymanów II. gminy: 7.leżajski1.Grodzisko Dolne 2.Kuryłówka 3.Leżajsk II. gminy: 8.lubaczowski1.Horyniec 2.Lubaczów 3.Oleszyce 4.Stary Dzików II. gminy: 9.łańcucki1.Białobrzegi II. gminy: 10.mielecki1.Borowa 2.Czermin 3.Gawłuszowice 4.Mielec 5.Padew Narodowa 6.Przecław 7.Tuszów Narodowy 8.Wadowice Górne II. gminy: 11.niżański1.Jarocin 2.Jeżowe 3.Krzeszów 4.Ulanów II. gminy: 12.przemyski1.Bircza 2.Dubiecko 3.Fredropol 4.Krasiczyn 5.Krzywcza 6.Stubno II. gminy: 13.przeworski1.Gać 2.Jawornik Polski 3.Sieniawa 4.Zarzecze II. gminy: 14.ropczycko-sędziszowski1.Ostrów 2.Ropczyce I. gminy miejskie: 15.rzeszowski1.Dynów II. gminy: 1.Błażowa 2.Dynów 3.Lubenia 4.Tyczyn II. gminy: 16.sanocki1.Bukowsko 2.Sanok 3.Tyrawa Wołowska 4.Zarszyn II. gminy: 17.stalowowolski1.Pysznica 2.Radomyśl 3.Zaleszany II. gminy: 18.strzyżowski1.Frysztak II. gminy: 19.tarnobrzeski1.Baranów Sandomierski 2.Gorzyce 3.Nowa Dęba I. gminy miejskie: 10.POMORSKIE1.kościerski1.Kościerzyna II. gminy: 1.Kościerzyna 2.Liniewo 3.Nowa Karczma 11.ŚLĄSKIE1.miasta na prawach powiatu1.Częstochowa 2.Gliwice 3.Mysłowice 4.Ruda Śląska 5.Rybnik 6.Sosnowiec 7.Zabrze II. gminy: 2.będziński1.Siewierz I. gminy miejskie: 3.bielski1.Szczyrk II. gminy: 1.Bestwina 2.Buczkowice 3.Jasienica 4.Jaworze 5.Kozy 6.Porąbka 7.Wilamowice 8.Wilkowice I. gminy miejskie: 4.cieszyński1.Ustroń 2.Wisła II. gminy: 1.Brenna 2.Dębowiec 3.Goleszów 4.Hażlach 5.Istebna 6.Skoczów 7.Strumień 8.Zebrzydowice II. gminy: 5.częstochowski1.Koniecpol 2.Kruszyna 3.Mstów 4.Mykanów 5.Poczesna I. gminy miejskie: 6.gliwicki1.Knurów II. gminy: 1.Gierałtowice 2.Pilchowice 3.Sośnicowice II. gminy: 7.kłobucki1.Krzepice 2.Lipie 3.Miedźno 4.Opatów 5.Panki 6.Popów 7.Przystajń I. gminy miejskie: 8.lubliniecki1.Lubliniec II. gminy: 1.Ciasna 2.Kochanowice 3.Pawonków I. gminy miejskie: 9.mikołowski1.Mikołów II. gminy: 10.myszkowski1.Koziegłowy 2.Niegowa 3.Poraj II. gminy: 11.pszczyński1.Goczałkowice-Zdrój 2.Miedźna 3.Pawłowice 4.Pszczyna I. gminy miejskie: 12.raciborski1.Racibórz II. gminy: 1.Kornowac 2.Krzanowice 3.Krzyżanowice 4.Kuźnia Raciborska 5.Nędza 6.Pietrowice Wielkie 7.Rudnik II. gminy: 13.rybnicki1.Czerwionka-Leszczyny 2.Jejkowice 3.Lyski 4.Świerklany I. gminy miejskie: 14.tarnogórski1.Kalety II. gminy: 1.Krupski Młyn 2.Tworóg 3.Zbrosławice I. gminy miejskie: 15.tyski1.Bieruń II. gminy: 1.Bojszowy 2.Chełm Śląski I. gminy miejskie: 16.wodzisławski1.Rydułtowy 2.Wodzisław Śląski II. gminy: 1.Godów 2.Gorzyce 3.Lubomia I. gminy miejskie: 17.zawierciański1.Poręba II. gminy: 1.Łazy 2.Pilica 3.Szczekociny 4.Żarnowiec I. gminy miejskie: 18.żywiecki1.Żywiec II. gminy: 1.Czernichów 2.Gilowice 3.Jeleśnia 4.Koszarawa 5.Lipowa 6.Łękawica 7.Łodygowice 8.Milówka 9.Radziechowy-Wieprz 10.Rajcza 11.Ślemień 12.Świnna 13.Ujsoły 14.Węgierska Górka 12.ŚWIĘTOKRZYSKIE1.miasto na prawach powiatu1.Kielce II. gminy: 2.buski1.Nowy Korczyn 2.Pacanów 3.Solec-Zdrój 4.Wiślica II. gminy: 3.jędrzejowski1.Sędziszów II. gminy: 4.kazimierski1.Bejsce 2.Kazimierza Wielka 3.Opatowiec 4.Skalbmierz II. gminy: 5.kielecki1.Bieliny 2.Chęciny 3.Daleszyce 4.Górno 5.Łagów 6.Miedziana Góra 7.Morawica II. gminy: 6.opatowski1.Baćkowice 2.Lipnik 3.Sadowie 4.Tarłów II. gminy: 7.ostrowiecki1.Bodzechów 2.Ćmielów 3.Kunów II. gminy: 8.pińczowski1.Działoszyce 2.Kije I. gminy miejskie: 9.sandomierski1.Sandomierz II. gminy: 1.Dwikozy 2.Koprzywnica 3.Łoniów 4.Samborzec 5.Wilczyce 6.Zawichost II. gminy: 10.starachowicki1.Brody II. gminy: 11.staszowski1.Łubnice 2.Oleśnica 3.Osiek 4.Połaniec 5.Rytwiany 6.Staszów II. gminy: 13.WARMIŃSKO-MAZURSKIE1.elbląski1.Tolkmicko 14.WIELKOPOLSKIE1.miasta na prawach powiatu1.Kalisz 2.Konin II. gminy: 2.jarociński1.Żerków II. gminy: 3.kaliski1.Blizanów 2.Brzeziny 3.Godziesze Wielkie I. gminy miejskie: 4.kolski1.Koło II. gminy: 1.Dąbie 2.Kościelec II. gminy: 5.koniński1.Golina 2.Rzgów II. gminy: 6.ostrowski1.Odolanów 2.Przygodzice 3.Sieroszewice 4.Sośnie II. gminy: 7.ostrzeszowski1.Czajków 2.Doruchów 3.Grabów n. Prosną 4.Kraszewice II. gminy: 8.pleszewski1.Chocz 2.Gizałki 3.Gołuchów II. gminy: 9.słupecki1.Lądek 2.Zagórów II. gminy: 10.wrzesiński1.Pyzdry II. gminy: 15.ZACHODNIOPOMORSKIE1.myśliborski1.Boleszkowice Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 12 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 42, poz. 426) Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 145, poz. 675 i z 1998 r. Nr 113, poz. 721) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład UOP wchodzą następujące jednostki organizacyjne: 1) Zarząd Wywiadu, 2) Zarząd Kontrwywiadu, 3) Zarząd Ochrony Ekonomicznych Interesów Państwa, 4) Zarząd Śledczy, 5) Zarząd Zabezpieczenia Technicznego, 6) Biuro Analiz i Koordynacji, 7) Biuro Bezpieczeństwa Łączności i Informatyki, 8) Biuro Ewidencji i Archiwum, 9) Biuro Prawne, 10) Biuro Finansów, 11) Biuro Kadr i Szkolenia, 12) Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 13) Inspektorat Nadzoru, Kontroli i Bezpieczeństwa Wewnętrznego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla i wypłacania tego ekwiwalentu oraz zasad refundowania kosztów deputatu węglowego i rent wyrównawczych. (Dz. U. Nr 42, poz. 427) Na podstawie art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) emerytach lub rencistach górniczych - należy przez to rozumieć emerytów i rencistów, którzy byli zatrudnieni w przedsiębiorstwie górniczym, oraz wdowy, wdowców i sieroty, pobierających rentę rodzinną po byłych pracownikach tych przedsiębiorstw, uprawnionych do bezpłatnego węgla na podstawie Układu zbiorowego pracy dla pracowników zakładów górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r., 2) ekwiwalencie - należy przez to rozumieć należny emerytom i rencistom górniczym ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla. § 2. 1. Ekwiwalent wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wniosek przedsiębiorstwa górniczego. 2. Przedsiębiorstwo górnicze we wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa wysokość i okres, za jaki przysługuje ekwiwalent. § 3. 1. Emerytom i rencistom górniczym ekwiwalent wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2-6, wraz z wypłatą emerytury lub renty. 2. W pierwszym roku pobierania ekwiwalentu ekwiwalent ten jest wypłacany w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy ilością bezpłatnego węgla należną emerytowi lub renciście górniczemu a bezpłatnym węglem zrealizowanym u pracodawcy lub byłego pracodawcy do dnia wypłaty ekwiwalentu, pomnożonej przez średnioroczną cenę zbytu 1 Mg węgla kamiennego w asortymencie Orzech II, ustaloną na podstawie obwieszczenia Ministra Gospodarki opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" i podzieloną przez liczbę miesięcy, za które przysługuje ekwiwalent. 3. W przypadku zgłoszenia wniosku o wypłatę ekwiwalentu po terminie płatności emerytury lub renty, ekwiwalent, z zastrzeżeniem ust. 2, wypłaca się: 1) w terminie płatności emerytury lub renty, przypadającym po dniu zgłoszenia wniosku, albo 2) w następnym terminie płatności emerytury lub renty, jeżeli okres między datą zgłoszenia wniosku a terminem płatności, o którym mowa w pkt 1, jest krótszy niż 30 dni. 4. W przypadku przyznania emerytury lub renty po raz pierwszy, ekwiwalent wypłaca się od pierwszego dnia miesiąca, w którym powstało prawo do emerytury lub renty. 5. W przypadku przyznania renty rodzinnej po emerycie lub renciście, który był zatrudniony w przedsiębiorstwie górniczym, ekwiwalent przysługuje po upływie okresu, za który został wypłacony emerytowi lub renciście. 6. W przypadku zbiegu prawa do ekwiwalentu z dwóch lub więcej tytułów, wypłaca się tylko jeden ekwiwalent. 7. Wstrzymanie wypłaty emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy nie powoduje zawieszenia wypłaty ekwiwalentu, chyba że ustało prawo do emerytury lub renty. W razie wstrzymania wypłaty emerytury lub renty wskutek zawieszenia prawa do tych świadczeń, ekwiwalent wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2, kwartalnie, w trzecim miesiącu kwartału. 8. Wstrzymanie wypłaty renty rodzinnej przyznanej jednej osobie powoduje wstrzymanie wypłaty ekwiwalentu także w przypadku, gdy prawo do renty uległo zawieszeniu. 9. Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio, jeżeli renta rodzinna przyznana została więcej niż jednej osobie, z tym że wstrzymaniu podlega część ekwiwalentu wypłacana wraz z częścią renty rodzinnej, której wypłatę wstrzymano. § 4. Przy dochodzeniu nienależnie pobranego ekwiwalentu, przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące dochodzenia nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, stosuje się odpowiednio. § 5. 1. Minister Gospodarki z dotacji budżetowej, ustalanej corocznie w ustawie budżetowej, przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych zaliczki miesięczne na wypłatę ekwiwalentu. 2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje rozliczenia zaliczek miesięcznie; wraz z rozliczeniem zaliczki przekazuje Ministrowi Gospodarki imienne wykazy osób z numerem PESEL, uprawnionych do pobierania ekwiwalentu. § 6. 1. Pracownikom oraz byłym pracownikom kopalń całkowicie likwidowanych, którzy nabyli prawo do pobierania rent wyrównawczych przyznanych na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub ugody zawartej przed sądem albo ugody zawartej pomiędzy kopalnią a pracownikiem, likwidator kopalni wypłaca te renty. 2. Minister Gospodarki z dotacji budżetowych ustalanych corocznie w ustawie budżetowej, refunduje likwidatorowi kopalni koszty wypłacanych rent wyrównawczych. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 13 kwietnia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. (Dz. U. Nr 42, poz. 428) 1. Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniającą ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 113, poz. 715), 2) ustawą z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 35-39 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), które stanowią: "Art. 35. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11b: a) w ust. 2 w zdaniu drugim kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy «z wyjątkiem dokumentów i materiałów niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym.», b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: «5. Szef Urzędu Ochrony Państwa na żądanie Sądu Lustracyjnego przekazuje wszelkie posiadane dokumenty i materiały niezbędne w postępowaniu lustracyjnym, dotyczące osób objętych tym postępowaniem,»; 2) w art. 12 w ust. 1 na końcu skreśla się kropkę i dodaje wyrazy «lub przeprowadzenia postępowania lustracyjnego.»; 3) w art. 13 w ust. 1 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy «z zastrzeżeniem art. 13a.»; 4) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu: «Art. 13a. Urząd Ochrony Państwa nie może przy wykonywaniu swoich zadań korzystać z tajnej współpracy osób, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443).» Art. 36. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205 oraz z 1995 r. Nr 95, poz. 472) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 41 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: «4. Do zgłoszenia należy również dołączyć oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443).»; 2) w art. 43 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: «Na liście zamieszcza się również treść oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), w części określonej w art. 11 ust. 2 tejże ustawy.»; 3) w art. 44 wyrazy «lub utracili prawo wybieralności» zastępuje się wyrazami «,utracili prawo wybieralności lub złożyli niezgodne z prawdą oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 4». Art. 37. W ustawie z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224) w art. 19 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem, a po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: «6) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443).» Art. 38. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 i z 1997 r. Nr 47, poz. 297) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 81 w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie: «4) oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443).»; 2) w art. 86 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy «w tym treść oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), w części określonej w art. 11 ust. 2 tajże ustawy.»; 3) w art. 93 w ust. 1 po wyrazach «z każdej listy» dodaje się wyrazy «, w szczególności treść oświadczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), w części określonej w art. 11 ust. 2 tajże ustawy»; 4) w art. 131 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem, a po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: «6) złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia, o którym mowa w art. 81 ust. 5 pkt 4.» Art. 39. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491) w art. 9 w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy «z wyjątkiem dokumentów i materiałów niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym.»"; 2) art. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniającej ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 113, poz. 715), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."; 3) art. 2-6 i art. 8 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860), które stanowią: "Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: «9a) Biurze Rzecznika Interesu Publicznego,»; 2) w art. 36 w ust. 5 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: «9a) Rzeczniku Interesu Publicznego - dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego,». Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11b: a) w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy «niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym» zastępuje się wyrazami «, które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem przez nich zadań określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860)», b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: «5. Szef Urzędu Ochrony Państwa na żądanie Sądu Apelacyjnego w Warszawie lub Rzecznika Interesu Publicznego udostępnia wszelkie posiadane dokumenty i materiały, o których mowa w ust. 2.»; 2) w art. 12 w ust. 1 wyrazy «lub przeprowadzenia postępowania lustracyjnego» zastępuje się wyrazami «lub w celu wykonania przez Sąd Apelacyjny w Warszawie i Rzecznika Interesu Publicznego zadań, o których mowa w art. 11b ust. 2». Art. 4. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) w art. 9 w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy «niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym» zastępuje się wyrazami «, które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań, określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860)». Art. 5. Osoba, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), składa do Sądu Apelacyjnego w Warszawie oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 6. 1. Podmioty, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy otrzymały, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), oświadczenia określone w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, obowiązane są do przesłania ich w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. 2. Postępowanie z oświadczeniami określonymi w ust. 1 toczy się według przepisów ustawy, o której mowa w art. 1." "Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia." Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załącznik do obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 428) USTAWA z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1) Sądem właściwym do orzekania o zgodności z prawdą oświadczeń dotyczących pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa wymienionych w ustawie lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r. jest Sąd Apelacyjny w Warszawie, zwany dalej "Sądem". Art. 2. 1. Organami bezpieczeństwa państwa w rozumieniu ustawy są: 1) Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, 2) Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, 3) Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego, 4) jednostki organizacyjne podległe organom, o których mowa w pkt 1-3, 5) instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych, 6) Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza, 7) Zarząd Główny Służby Wewnętrznej jednostek wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe mu komórki, 8) Informacja Wojskowa, 9) Wojskowa Służba Wewnętrzna, 10) Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, 11) inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze, w tym w rodzajach broni oraz w okręgach wojskowych. 2. Do organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu ustawy należą także organy i instytucje cywilne i wojskowe państw obcych o zadaniach podobnych do zadań organów, o których mowa w ust. 1. 3. Jednostkami Służby Bezpieczeństwa w rozumieniu ustawy, są te jednostki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, które z mocy prawa podlegały rozwiązaniu w chwili zorganizowania Urzędu Ochrony Państwa, oraz te jednostki, które były ich poprzedniczkami. Art. 3. 1. 2) Osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu ustawy są: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, poseł, senator oraz osoba powołana, wybrana lub mianowana na określone w innych ustawach kierownicze stanowisko państwowe, przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejm, Prezydium Sejmu, Senat, Sejm i Senat, Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu lub Prezesa Rady Ministrów, a także Szef Służby Cywilnej, dyrektor generalny w ministerstwie, urzędzie centralnym lub urzędzie wojewódzkim oraz sędzia, prokurator i adwokat. 2. Osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu ustawy są również: członkowie rad nadzorczych, członkowie zarządów, dyrektorzy programów oraz dyrektorzy ośrodków regionalnych i agencji "Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna" i "Polskiego Radia - Spółka Akcyjna", dyrektor generalny Polskiej Agencji Prasowej, dyrektorzy biur, redaktorzy naczelni oraz kierownicy oddziałów regionalnych Polskiej Agencji Prasowej, prezes Polskiej Agencji Informacyjnej, wiceprezesi, członkowie zarządu oraz dyrektorzy - redaktorzy naczelni Polskiej Agencji Informacyjnej. Art. 4. 1. Współpracą w rozumieniu ustawy jest świadoma i tajna współpraca z ogniwami operacyjnymi lub śledczymi organów bezpieczeństwa państwa w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji. 2. Współpracą w rozumieniu niniejszej ustawy nie jest działanie, którego obowiązek wynikał z ustawy obowiązującej w czasie tego działania. Art. 5. (skreślony). 3) Rozdział 2 Oświadczenia Art. 6. 1. Obowiązek złożenia oświadczenia, dotyczącego pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r., zwanego dalej "oświadczeniem", mają osoby, o których mowa w art. 7. 2. Oświadczenia osób, o których mowa w art. 7, składane są w chwili wyrażenia zgody na kandydowanie lub zgody na objęcie funkcji. Art. 7. 1. Oświadczenia składają: 1) kandydat na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - Państwowej Komisji Wyborczej, 2) kandydat na posła lub senatora - Państwowej Komisji Wyborczej za pośrednictwem okręgowej komisji wyborczej, 3) osoba desygnowana na stanowisko Prezesa Rady Ministrów - Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, 4) kandydat na kierownicze stanowisko państwowe, na które powołuje lub mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Rady Ministrów - powołującemu lub mianującemu, 5) 4) kandydat na kierownicze stanowisko państwowe, na które powołuje, wybiera lub mianuje Sejm, Prezydium Sejmu, Sejm i Senat lub Marszałek Sejmu - Marszałkowi Sejmu, 6) 5) kandydat na kierownicze stanowisko państwowe, na które powołuje lub mianuje Senat lub Marszałek Senatu - Marszałkowi Senatu, 7) kandydat na stanowisko Szefa Służby Cywilnej lub dyrektora generalnego w ministerstwie, urzędzie centralnym lub urzędzie wojewódzkim - Prezesowi Rady Ministrów, 8) 6) kandydat na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego lub sędziego Trybunału Stanu - Marszałkowi Sejmu, 8a) 7) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Sądu Najwyższego - Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, 8b) 7) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego - Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego, 9) osoba ubiegająca się o nominację sędziowską - ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości 8), 10) osoba ubiegająca się o nominację prokuratorską - Prokuratorowi Generalnemu, 10a) 9) osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów - ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości 8), 11) kandydaci na stanowiska w "Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna" oraz w "Polskim Radiu - Spółka Akcyjna" - Przewodniczącemu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, 12) kandydaci na stanowiska w Polskiej Agencji Prasowej i Polskiej Agencji Informacyjnej - Prezesowi Rady Ministrów. 2. Oświadczeń nie składają osoby, które urodziły się po dniu 10 maja 1972 r. 2a. 10) Złożenie oświadczenia powoduje wygaśnięcie obowiązku jego powtórnego złożenia w przypadku późniejszego kandydowania na funkcję publiczną, z którą związany jest obowiązek złożenia oświadczenia. 3. Tryb składania oświadczeń przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, określają przepisy odpowiednich ordynacji wyborczych. 4. 11) Organy, którym składane są oświadczenia, przekazują je niezwłocznie, z zastrzeżeniem ust. 5, do Sądu celem rozpoznania w trybie określonym w rozdziale 4. 5. 11) Oświadczenie kandydata na posła albo senatora przekazuje się jedynie w przypadku, gdy zostanie on wybrany. Art. 8. 12) Oświadczenie, o którym mowa w art. 6, może złożyć do Sądu również osoba, która przed dniem wejścia w życie ustawy pełniła funkcję publiczną, a która została publicznie pomówiona o fakt pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r. Art. 9. Osoby składające oświadczenie, w zakresie jego treści, są zwolnione z mocy prawa z obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej. Art. 10. Wzór oświadczenia stanowi załącznik do ustawy. Art. 11. 1. 13) Treść oświadczenia osoby, o której mowa w art. 7, stwierdzającego fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, w części A określonej wzorem stanowiącym załącznik do ustawy, podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" organ, któremu oświadczenie zostało złożone, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. 14) Treść oświadczenia kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, posła lub senatora stwierdzającego fakt ich pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, w części A określonej wzorem stanowiącym załącznik do ustawy, podaje się do publicznej wiadomości w obwieszczeniu wyborczym. Rozdział 3 Rzecznik Interesu Publicznego 15) Art. 12-16. (skreślone). 16) Art. 17. 17) 1. Stroną reprezentującą interes publiczny, w postępowaniu lustracyjnym i w postępowaniu kasacyjnym przewidzianym w art. 24 ust. 5, jest Rzecznik Interesu Publicznego, zwany dalej "Rzecznikiem". 2. Rzecznika i jego zastępców powołuje i odwołuje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego. 3. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy może być powołany ten, kto łącznie spełnia następujące warunki: 1) ma kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego, 2) wyróżnia się wiedzą prawniczą, 3) nie pracował w organach bezpieczeństwa państwa, nie pełnił w nich służby ani nie współpracował z nimi w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r., 4) nie jest tajnym współpracownikiem Urzędu Ochrony Państwa lub Wojskowych Służb Informacyjnych. 4. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy można powołać sędziego w stanie spoczynku lub prokuratora w stanie spoczynku. W przypadku powołania na te stanowiska sędziego lub prokuratora pełniących czynną służbę, są oni delegowani do pełnienia tych funkcji przez organy właściwe według przepisów o ustroju sądów i o prokuraturze. 5. Niezwłocznie po wyrażeniu zgody na powołanie kandydat na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy składa Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego oświadczenie; przepis art. 7 ust. 4 ma zastosowanie. W celu sprawdzenia warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zasięga informacji organów, o których mowa w art. 17e. Art. 17a. 18) Rzecznik i jego zastępcy w zakresie wykonywania swoich zadań podlegają tylko Konstytucji i ustawom. Art. 17b. 18) 1. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych. 2. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością ich urzędu. Art. 17c. 18) 1. Kadencja Rzecznika i jego zastępców trwa 6 lat, licząc od dnia powołania; po upływie kadencji Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu powołania nowego Rzecznika. 2. Kadencja Rzecznika i jego zastępców ustaje z chwilą ich śmierci lub odwołania. 3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego odwołuje Rzecznika lub jego zastępcę w przypadku: 1) zrzeczenia się stanowiska, 2) stwierdzenia prawomocnym orzeczeniem Sądu niezgodności z prawdą jego oświadczenia, 3) długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem, 4) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo. Art. 17d. 18) 1. Do zadań Rzecznika i jego zastępców należą w szczególności: 1) analiza oświadczeń wpływających do Sądu, 2) zbieranie informacji niezbędnych do prawidłowej oceny oświadczeń, 3) składanie wniosków do Sądu o wszczęcie postępowania lustracyjnego, 4) sygnalizowanie odpowiednim organom o niewywiązywaniu się organów pozasądowych z obowiązków nałożonych przez ustawę, 5) przedstawianie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi, Senatowi, Prezesowi Rady Ministrów i Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego corocznej informacji o swojej działalności, wraz z wnioskami wynikającymi ze stanu przestrzegania przepisów niniejszej ustawy. 2. Rzecznik, w zakresie wykonywania zadań określonych w ust. 1 pkt 2, może żądać nadesłania lub przedstawienia akt oraz dokumentów i pisemnych wyjaśnień, a w razie potrzeby przesłuchiwać świadków, zasięgać opinii biegłych oraz dokonywać przeszukań; w tym zakresie, a także w zakresie zadań określonych w art. 17 ust. 1 do Rzecznika stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące prokuratora. Art. 17e. 18) Rzecznik, jego zastępcy oraz upoważnieni pracownicy Bura Rzecznika Interesu Publicznego mają pełny dostęp do dokumentacji, ewidencji i pomocy informacyjnych, bez względu na formę ich utrwalenia, zgromadzonych lub wytworzonych do dnia 10 maja 1990 r. przez: 1) Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Sprawiedliwości oraz Ministra Spraw Zagranicznych, a także przez podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez nich organy i jednostki organizacyjne, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 17f. 18) 1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Interesu Publicznego, zwanego dalej "Biurem". 2. W Biurze mogą być zatrudnione wyłącznie osoby, które zostały dopuszczone do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714). 19) 3. Do pracowników Biura stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych. 4. Organizację oraz zasady działania Biura określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów w uzgodnieniu z Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego. 5. Działalność Biura finansowana jest ze środków budżetowych Sądu Najwyższego. Art. 17g. 18) W sprawach wynagrodzeń Rzecznika oraz jego zastępców stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wynagrodzenia sędziów Sądu Najwyższego. Rozdział 4 Postępowanie lustracyjne 20) Art. 18. 21) Dostęp do akt i innych materiałów związanych z postępowaniem lustracyjnym i postępowaniem kasacyjnym, o którym mowa w art. 24 ust. 5, mają wyłącznie pracownicy Sądu oraz Sądu Najwyższego, którzy zostali dopuszczeni do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 19) Art. 18a. 22) 1. Postępowanie lustracyjne wszczyna się na wniosek Rzecznika lub jego zastępcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4 oraz art. 18b ust. 4, po ustaleniu, że przedłożone materiały wskazują na możliwość złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia. 2. Postępowanie wobec Rzecznika i jego zastępców Sąd wszczyna z urzędu. 3. Sąd wszczyna postępowanie z urzędu w przypadku złożenia oświadczenia przez osobę wymienioną w art. 8, a także w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. Sąd wszczyna postępowanie również na wniosek osoby, która złożyła oświadczenie stwierdzające fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, a domaga się ustalenia, że jej praca, służba lub współpraca była wymuszona poprzez groźbę utraty życia lub zdrowia przez nią lub osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego. Art. 18b. 22) 1. Poseł lub senator może zwrócić się pisemnie do Rzecznika lub jego zastępcy o wystąpienie przez niego z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego w stosunku do wskazanej osoby, która złożyła oświadczenie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Rzecznik lub jego zastępca występuje do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego, o czym informuje posła lub senatora, albo wydaje postanowienie o odmowie wystąpienia z wnioskiem. 3. Poseł lub senator może złożyć do Sądu zażalenie na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia doręczenia. 4. Sąd po rozpatrzeniu zażalenia wydaje orzeczenie o utrzymaniu postanowienia w mocy albo o jego uchyleniu; w przypadku uchylenia postanowienia Rzecznika, Sąd wszczyna postępowanie z urzędu. Art. 19. 23) W postępowaniu lustracyjnym, kasacyjnym oraz w postępowaniu, o którym mowa w art. 18b, w zakresie nie uregulowanym przepisami niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Art. 20. 24) Do osoby poddanej postępowaniu lustracyjnemu, zwanej dalej "osobą lustrowaną", mają zastosowanie przepisy dotyczące oskarżonego w postępowaniu karnym. Art. 21. 25) 1. W celu rozpatrzenia sprawy Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyznacza rozprawę. 2. Sprawę rozpoznaje 3 sędziów z udziałem protokolanta. 3. Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie może zarządzić rozpoznanie sprawy przez 3 sędziów sądu wojewódzkiego delegowanych do Sądu. 4. Na wniosek strony lub z urzędu Sąd wyłącza w całości lub w części jawność postępowania. Art. 22. 25) 1. Postępowanie lustracyjne kończy się wydaniem orzeczenia na piśmie. Do orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wyroku. 2. Sąd wydaje orzeczenie stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lub stwierdzające, że oświadczenie było prawdziwe. W przypadku braku dostatecznych dowodów pozwalających na ocenę prawdziwości oświadczenia Sąd orzeka o umorzeniu postępowania. Orzeczenia Sądu wymagają uzasadnienia. 3. W przypadku gdy w trakcie postępowania lustracyjnego zostanie stwierdzone, iż osoba lustrowana, podejmując pracę lub służbę w organach bezpieczeństwa państwa albo współpracę z nimi, działała pod przymusem w obawie utraty życia lub zdrowia przez nią lub przez osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, fakt ten podawany jest w orzeczeniu Sądu. 4. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające zgodność z prawdą oświadczenia osoby określonej w art. 8 podaje się do publicznej wiadomości na wniosek tej osoby, w trybie określonym w art. 28. Art. 23. 1. 26) Orzeczenie Sądu wraz w uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie stronie. 2. 27) W terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia stronie przysługuje prawo złożenia odwołania, w którym może ona również złożyć wnioski dowodowe. Art. 24. 1. 28) Sąd rozpoznaje odwołanie w składzie 3 sędziów, z wyłączeniem tych sędziów, którzy uczestniczyli w wydaniu orzeczenia w pierwszej instancji. W składzie tym zasiada co najmniej 2 sędziów sądu apelacyjnego, w tym przewodniczący. 2. Odwołanie rozpoznaje się na rozprawie. 3. 29) Sąd wyznacza termin rozprawy nie później niż na 30 dzień od dnia otrzymania odwołania. 4. 12) Orzeczenie Sądu wydane w drugiej instancji jest prawomocne. 5. 30) Od orzeczenia Sądu wydanego w drugiej instancji przysługuje kasacja. Kasacja wniesiona przez Rzecznika jest zwolniona od opłaty. Art. 25. (skreślony). 31) Art. 26. 12) W stosunku do osoby kandydującej na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Sąd wydaje orzeczenie w pierwszej instancji najpóźniej w terminie do 21 dnia przed dniem wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, a w drugiej instancji najpóźniej w terminie do 3 dnia przed dniem tych wyborów. Art. 27. 1. Do wznowienia postępowania lustracyjnego, w zakresie nie uregulowanym przepisami niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 2. Postępowanie lustracyjne zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli: 1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, które zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że przestępstwo to mogło mieć wpływ na treść orzeczenia, 2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi, wskazujące na to, że: a) osoba lustrowana w oświadczeniu podała prawdę, a została błędnie uznana za oświadczającą nieprawdę, b) osoba lustrowana w oświadczeniu podała nieprawdę, a została błędnie uznana za oświadczającą prawdę. 3. 32) Postępowanie lustracyjne może być wznowione z urzędu, na wniosek osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie, Rzecznika lub Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie 4. W razie śmierci osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie, wniosek o wznowienie postępowania lustracyjnego na jej korzyść może także złożyć jej krewny w linii prostej, przysposabiający lub przysposobiony, rodzeństwo oraz małżonek. Art. 28. 12) Prawomocne orzeczenie Sądu, stwierdzające niezgodność z prawdą oświadczenia osoby lustrowanej, podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Art. 29. (skreślony). 33) Art. 30. 1. 34) Prawomocne orzeczenie Sądu, stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia, jest równoznaczne z utratą kwalifikacji moralnych niezbędnych do zajmowania funkcji publicznych określanych w odpowiednich ustawach jako: nieskazitelność charakteru, nieposzlakowana opinia, nienaganna opinia, dobra opinia obywatelska bądź przestrzeganie podstawowych zasad moralnych. Po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia, orzeczenie Sądu uznaje się za niebyłe. 2. 35) Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia powoduje utratę zajmowanego stanowiska lub funkcji, do których pełnienia wymagane są cechy określone w ust. 1; nie dotyczy to sędziów, którzy w tym zakresie podlegają sądownictwu dyscyplinarnemu. Art. 31. 1. 36) Minister właściwy do spraw obrony narodowej 37), minister właściwy do spraw wewnętrznych 38), minister właściwy do spraw sprawiedliwości 8), minister właściwy do spraw zagranicznych 39) oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa udzielą Sądowi i Rzecznikowi pomocy w realizacji ich zadań. W szczególności obowiązani są na żądanie Sądu lub Rzecznika udostępnić im wszelkie, łącznie z zawierającymi tajemnicę państwową, materiały operacyjne i archiwalne, a także inne dokumenty niezbędne do przeprowadzenia dowodów w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie. 2. 40) Na żądanie Sądu lub Rzecznika organy wymienione w ust. 1 zwolnią z obowiązku zachowania tajemnicy państwowej podległych im funkcjonariuszy, żołnierzy, pracowników oraz inne osoby obowiązane do jej zachowania, umożliwiając przesłuchanie ich w charakterze świadków lub biegłych. 3. 41) Instytucje i organy państwowe obowiązane są na żądanie Sądu lub Rzecznika udzielić niezbędnej pomocy w związku z wykonywaniem nich zadań określonych w ustawie. Jeżeli instytucje i organy państwowe dysponują materiałami, które według ich oceny mogą mieć istotne znaczenie dowodowe w związku z wykonywanymi przez Sąd lub Rzecznika zadaniami, mają obowiązek poinformować ich o tym oraz niezwłocznie udostępnić im te materiały. 4. 41) Inni niż wymienieni w ust. 1 i 3 dysponenci dokumentów bądź informacji, określonych w tych przepisach, obowiązani są do powiadomienia o fakcie ich posiadania Sądu lub Rzecznika oraz do udostępnienia im tych dokumentów, materiałów bądź informacji. Art. 32. 42) Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Rzecznik uzgadniają z ministrem właściwym do spraw obrony narodowej 37), ministrem właściwym do spraw wewnętrznych 38), ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości 8), ministrem właściwym do spraw zagranicznych 39), Szefem Urzędu Ochrony Państwa oraz Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych szczegółowy tryb udostępniania materiałów lub dokumentów, o których mowa w art. 31 ust. 1. Art. 33. 42) 1. W razie potrzeby Sąd, Rzecznik i jego zastępcy mają prawo, także z udziałem biegłych, wstępu do tych pomieszczeń organów wymienionych w art. 31, w których materiały lub dokumenty, określone w powołanym przepisie, są przechowywane bądź archiwizowane. 2. Biegłych powołanych przez Sąd lub Rzecznika dopuszcza się do tajemnicy państwowej, w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej 19). Art. 34. (skreślony). 43) Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 35. (pominięty). 44) Art. 36. (pominięty). 44) Art. 37. (pominięty). 44) Art. 38. (pominięty). 44) Art. 39. (pominięty). 44) Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 40. 1. Obowiązek złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 6, mają również osoby pełniące w dniu wejścia w życie ustawy funkcje publiczne; przepis art. 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. (skreślony). 45) 3. 46) Sąd podaje do wiadomości publicznej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" treść oświadczenia osoby, o której mowa w ust. 1, stwierdzającego fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, w części A określonej wzorem stanowiącym załącznik do ustawy. 4. 46) Postępowanie w stosunku do osoby, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się na zasadach i w trybie przewidzianym w niniejszej ustawie. Art. 41. (skreślony). 47) Art. 42. (skreślony). 47) Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. 48) Załącznik do ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. Ilustracja Ilustracja 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860), która weszła w życie z dniem 27 listopada 1998 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. a) tiret czwarte ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 20 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122 i z 1999 r. Nr 41, poz. 412), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 9) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. a) tiret piąte ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) Przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) Ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej została uchylona przez art. 90 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), która weszła w życie z dniem 11 marca 1999 r. Obecnie sprawy ochrony tajemnicy państwowej reguluje wymieniona ustawa z dnia 22 stycznia 1999 r. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) Dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 i pkt 17 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) i lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) Przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) Przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 i pkt 22 lit. a) i b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 37) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 14 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 8. 38) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 8. 39) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 27 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 8. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 43) Przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1. 44) Zamieszczony w obwieszczeniu. 45) Przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 47) Przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 1. 48) Ustawa została ogłoszona w dniu 3 lipca 1997 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. (Dz. U. Nr 43, poz. 429) Na podstawie art. 359 § 3 Kodeksu cywilnego zarządza się, co następuje: § 1. Określone w § 1 w pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 1989 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. Nr 16, poz. 84, Nr 41, poz. 225 i Nr 57, poz. 388, z 1990 r. Nr 1, poz. 1, Nr 4, poz. 25, Nr 11, poz. 70, Nr 19, poz. 116, Nr 28, poz. 166, Nr 41, poz. 241 i Nr 82, poz. 478, z 1991 r. Nr 12, poz. 50 i Nr 82, poz. 367, z 1992 r. Nr 60, poz. 304, z 1993 r. Nr 33, poz. 148, z 1995 r. Nr 141, poz. 694, z 1996 r. Nr 151, poz. 713, z 1998 r. Nr 45, poz. 270 oraz z 1999 r. Nr 7, poz. 52) odsetki ustawowe ustala się od dnia 15 maja 1999 r. w wysokości 21% w stosunku rocznym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 maja 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 43, poz. 430) Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i związane z nimi urządzenia budowlane oraz ich usytuowanie. 2. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać autostrady płatne i drogowe obiekty inżynierskie oraz ich usytuowanie, określają przepisy odrębne. 3. Warunki techniczne, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu przepisów Prawa budowlanego, przepisów o drogach publicznych oraz przepisów odrębnych, a także ustaleń Polskich Norm zapewniają w szczególności: 1) spełnienie wymagań podstawowych dotyczących: a) bezpieczeństwa użytkowania, b) nośności i stateczności konstrukcji, c) bezpieczeństwa z uwagi na możliwość wystąpienia pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, d) ochrony środowiska ze szczególnym uwzględnieniem ochrony przed nadmiernym hałasem, wibracjami, zanieczyszczeniami powietrza, wody i gleb, 2) odpowiednie warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem drogi publicznej, 3) niezbędne warunki do korzystania z drogi publicznej przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich. § 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, wykonywaniu dróg publicznych i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także ich odbudowie, rozbudowie, przebudowie oraz przy remontach objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) drodze - rozumie się przez to drogę publiczną, 2) terenie zabudowy - rozumie się przez to teren leżący w otoczeniu drogi, na którym dominują obszary o miejskich zasadach zagospodarowania, wymagające urządzeń infrastruktury technicznej, lub obszary przeznaczone pod takie zagospodarowanie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, 3) liniach rozgraniczających drogę - rozumie się przez to granice terenów przeznaczonych na pas drogowy lub pasy drogowe ustalone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a w wypadku autostrady - w decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady; w liniach rozgraniczających drogi na terenie zabudowy (ulicy) mogą znajdować się również urządzenia infrastruktury technicznej nie związane z funkcją komunikacyjną drogi, 4) klasie drogi - rozumie się przez to przyporządkowanie drodze odpowiednich parametrów technicznych, wynikających z jej cech funkcjonalnych, 5) prędkości projektowej - rozumie się przez to parametr techniczno-ekonomiczny, któremu są przyporządkowane graniczne wartości elementów drogi, proporcje między nimi oraz zakres wyposażenia drogi; prędkość projektowa nie jest związana z prędkością dopuszczalną, o której mowa w przepisach o ruchu drogowym, 6) prędkości miarodajnej - rozumie się przez to parametr odwzorowujący prędkość samochodów osobowych w ruchu swobodnym na drodze, służący do ustalania wartości elementów drogi, które ze względu na bezpieczeństwo ruchu powinny być dostosowane do tej prędkości, 7) pasie awaryjnego postoju, zwanym dalej "pasem awaryjnym" - rozumie się przez to część pobocza służącą do zatrzymywania się i postoju pojazdów unieruchomionych z przyczyn technicznych, 8) pasie dzielącym: a) środkowym pasie dzielącym - rozumie się przez to część drogi stanowiącą rozdzielenie jezdni przeznaczonych dla przeciwnych kierunków ruchu, b) bocznym pasie dzielącym - rozumie się przez to część drogi stanowiącą rozdzielenie jezdni o różnych funkcjach, 9) skrzyżowaniu - rozumie się przez to przecięcie lub połączenie dróg na jednym poziomie, zapewniające pełną lub częściową możliwość wyboru kierunku jazdy, 10) węźle - rozumie się przez to krzyżowanie się lub połączenie dróg na różnych poziomach, zapewniające pełną lub częściową możliwość wyboru kierunku jazdy, 11) przejeździe drogowym - rozumie się przez to krzyżowanie się dróg na różnych poziomach, nie umożliwiające wyboru kierunku jazdy, 12) zjeździe - rozumie się przez to część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze; zjazd nie jest skrzyżowaniem, 13) wyjeździe z drogi lub wjeździe na drogę - rozumie się przez to część drogi stanowiącą połączenie jezdni tej drogi z łącznicą na węźle albo z obiektem lub urządzeniem obsługi uczestników ruchu, 14) natężeniu miarodajnym ruchu - rozumie się przez to natężenie ruchu występujące w roku prognozy, wyrażone liczbą pojazdów na godzinę (P/h), 15) krętości odcinka drogi - rozumie się przez to stosunek sumy bezwzględnych wartości kątów zwrotu kierunków trasy drogi wyrażonych w stopniach do jego długości wyrażonej w kilometrach. § 4. 1. W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujące klasy dróg: 1) autostrady, oznaczone dalej symbolem "A", 2) ekspresowe, oznaczone dalej symbolem "S", 3) główne ruchu przyspieszonego, oznaczone dalej symbolem "GP", 4) główne, oznaczone dalej symbolem "G", 5) zbiorcze, oznaczone dalej symbolem "Z", 6) lokalne, oznaczone dalej symbolem "L", 7) dojazdowe, oznaczone dalej symbolem "D". 2. Drogi zaliczone do jednej z kategorii, w rozumieniu przepisów o drogach publicznych, powinny mieć parametry techniczne i użytkowe odpowiadające następującym klasom dróg: 1) drogi krajowe - klasy A, S, GP i wyjątkowo klasy G, 2) drogi wojewódzkie - klasy G, Z i wyjątkowo klasy GP, 3) drogi powiatowe - klasy G, Z i wyjątkowo klasy L, 4) drogi gminne - klasy L, D i wyjątkowo klasy Z. DZIAŁ II USYTUOWANIE DROGI § 5. Usytuowanie drogi oznacza w niniejszym rozporządzeniu umieszczenie jej elementów w pasie terenu wyznaczonym liniami rozgraniczającymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w trybie określonym w przepisach o zagospodarowaniu przestrzennym. § 6. Szerokość drogi w liniach rozgraniczających powinna zapewniać możliwość umieszczenia elementów drogi i urządzeń z nią związanych wynikających z ustalonych docelowych transportowych i innych funkcji drogi oraz uwarunkowań terenowych. § 7. 1. Szerokość ulicy w liniach rozgraniczających, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, nie powinna być mniejsza niż określona w tabeli: Klasa ulicyNajmniejsza szerokość w liniach rozgraniczających ulicy o przekroju jednojezdniowym (m)dwujezdniowym (m) 1 × 22 × 22 × 3 1234 S-4050 GP304050 G253545 Z2030- L12-- D10-- 2. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych trudnymi warunkami terenowymi lub istniejącym zagospodarowaniem, dopuszcza się przyjęcie mniejszych szerokości ulic niż podane w ust. 1, jednak pod warunkiem spełnienia wymagań, o których mowa w § 6. Przyjęcie mniejszej szerokości ulicy w liniach rozgraniczających wymaga przeprowadzenia analizy obejmującej: 1) wzajemne rozmieszczenie jej elementów oraz urządzeń infrastruktury technicznej, w charakterystycznych przekrojach poprzecznych, 2) sposób etapowego i docelowego odwodnienia, 3) sposób wysokościowego rozwiązania ulicy, 4) wpływ istniejącego wartościowego zadrzewienia, 5) podstawowe uwarunkowania hydrogeologiczne i geotechniczne, a w szczególności występowanie gruntów o małej nośności oraz terenów zalewowych, 6) podstawowe uwarunkowania ochrony środowiska, a w szczególności sposoby ochrony przed nadmiernym hałasem, wibracjami i zanieczyszczeniami powietrza. 3. Szerokość ulicy, określona w ust. 1, powinna być odpowiednio zwiększona, jeżeli przewiduje się umieszczenie w tej ulicy większej liczby pasów ruchu, torowiska tramwajowego, ścieżek rowerowych, pasów lub zatok postojowych, pasów zieleni wysokiej lub urządzeń odwodnienia powierzchniowego. 4. Rozmiary terenu potrzebnego na węzeł, skrzyżowanie ulicy klasy Z lub ulic wyższych klas z ulicą klasy Z, G lub GP oraz na plac i parking powinny być określone indywidualnie. Na skrzyżowaniu ulicy klasy L lub D z ulicą klasy L lub D, a także na skrzyżowaniu ulicy klasy Z z ulicą klasy L lub D powinny być stosowane narożne ścięcia linii rozgraniczających nie mniejsze niż 5 m × 5 m. § 8. 1. Szerokość drogi w liniach rozgraniczających poza terenem zabudowy i nie przeznaczonym pod zabudowę nie powinna być mniejsza niż określona w tabeli: Klasa drogiNajmniejsza szerokość w liniach rozgraniczających drogi o przekroju jednojezdniowym (m)dwujezdniowym (m) 1 × 22 × 22 × 3 1234 A-6070 S304050 GP253545 G2535- Z2030- L15-- D15-- 2. Szerokości dróg, o których mowa w ust. 1, obejmują: jezdnie, pobocza, skarpy o wysokości 0,75 m, rowy drogowe oraz pasy terenu za rowami, zgodnie z przepisami o drogach publicznych. 3. Szerokość drogi w liniach rozgraniczających powinna być zwiększona, jeżeli zawiera ona elementy lub urządzenia inne niż wymienione w ust. 2. 4. Rozmiary terenu potrzebnego na węzeł, skrzyżowanie drogi klasy Z poza terenem zabudowy lub dróg wyższych klas z drogą klasy Z, G, GP lub S oraz na plac i parking powinny być określone indywidualnie. Na skrzyżowaniu drogi klasy Z z drogą klasy L lub D powinny być stosowane narożne ścięcia linii rozgraniczających nie mniejsze niż 10 m ×10 m, a przy istniejącej zabudowie dopuszcza się nie mniejsze niż 5 m × 5 m, zaś na skrzyżowaniu drogi klasy L lub D z drogą klasy L lub D powinny być stosowane narożne ścięcia nie mniejsze niż 5 m × 5 m. § 9. 1. W celu zapewnienia wymaganego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego określa się następujące warunki połączeń dróg, dopuszczalne odstępy między węzłami lub skrzyżowaniami oraz warunki stosowania zjazdów, przy czym przez odstęp między węzłami lub skrzyżowaniami rozumie się odległość między punktami przecięć osi dróg na sąsiednich węzłach lub skrzyżowaniach: 1) droga klasy A powinna mieć powiązania z drogami klasy G i drogami wyższych klas, odstępy między węzłami nie powinny być mniejsze niż 15 km, a w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta lub zespołu miast - nie mniejsze niż 5 km; dopuszcza się wyjątkowo pojedyncze odstępy nie mniejsze niż 5 km, a w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta lub zespołu miast - nie mniejsze niż 3 km, jeżeli potrzeby funkcjonalno-ruchowe takie odstępy uzasadniają, przy czym stosowanie na drodze klasy A zjazdów jest zabronione; 2) droga klasy S powinna mieć powiązania z drogami klasy G (wyjątkowo klasy Z) i drogami wyższych klas, odstępy między węzłami (skrzyżowaniami) poza terenem zabudowy nie powinny być mniejsze niż 5 km, a na terenie zabudowy w granicach lub sąsiedztwie dużego oraz średniego miasta - nie mniejsze niż 3 km; dopuszcza się wyjątkowo pojedyncze odstępy między węzłami (skrzyżowaniami) nie mniejsze niż 3 km poza terenem zabudowy, a na terenie zabudowy - nie mniejsze niż 1,5 km, jeżeli potrzeby funkcjonalno-ruchowe takie odstępy uzasadniają, przy czym stosowanie zjazdów na drodze klasy S jest zabronione; 3) droga klasy GP powinna mieć powiązania z drogami klasy Z (wyjątkowo klasy L) i drogami wyższych klas, a odstępy między skrzyżowaniami (węzłami) poza terenem zabudowy nie powinny być mniejsze niż 2000 m oraz nie mniejsze niż 1000 m na terenie zabudowy; dopuszcza się wyjątkowo pojedyncze odstępy między skrzyżowaniami poza terenem zabudowy nie mniejsze niż 1000 m, a na terenie zabudowy - nie mniejsze niż 600 m, jeżeli potrzeby funkcjonalno-ruchowe lub ukształtowanie istniejącej sieci drogowej takie odstępy uzasadniają, przy czym stosowanie na drodze klasy GP zjazdów jest dopuszczalne wyjątkowo, gdy brak innej możliwości dojazdu lub nie jest uzasadnione bądź możliwe wykonanie albo wykorzystanie istniejącej drogi klasy D lub L do obsługi przyległych nieruchomości; 4) droga klasy G powinna mieć powiązania z drogami nie niższej klasy niż L (wyjątkowo klasy D), a odstępy między skrzyżowaniami poza terenem zabudowy nie powinny być mniejsze niż 800 m oraz na terenie zabudowy nie mniejsze niż 500 m; dopuszcza się wyjątkowo odstępy między skrzyżowaniami poza terenem zabudowy nie mniejsze niż 600 m, a na terenie zabudowy - nie mniejsze niż 400 m, przy czym na drodze klasy G należy ograniczyć liczbę i częstość zjazdów przez zapewnienie dojazdu z innych dróg niższych klas, szczególnie do terenów przeznaczonych pod nową zabudowę; 5) droga klasy Z powinna mieć powiązania z drogami wszystkich klas, z ograniczeniami wynikającymi z pkt 1 i 2, a odstępy między skrzyżowaniami poza terenem zabudowy nie powinny być mniejsze niż 500 m oraz na terenie zabudowy nie mniejsze niż 300 m; dopuszcza się wyjątkowo odstępy między skrzyżowaniami poza terenem zabudowy nie mniejsze niż 250 m, a na terenie zabudowy - nie mniejsze niż 150 m, przy czym na drodze klasy Z należy dążyć do ograniczenia liczby zjazdów, szczególnie do terenów przeznaczonych pod nową zabudowę. 2. Przy przebudowie albo remoncie drogi, w wypadku uzasadnionym ukształtowaniem istniejącej sieci drogowej, dopuszcza się wyjątkowo odstępstwa od warunków dotyczących odstępów między skrzyżowaniami, określonych w ust. 1 pkt 3, 4 i 5, jeżeli nie spowoduje to pogorszenia stanu bezpieczeństwa ruchu. DZIAŁ III DROGA I POŁĄCZENIA DRÓG Rozdział 1 Wymagania ogólne § 10. 1. Droga powinna mieć w szczególności: 1) jezdnię - jeżeli jest przeznaczona do ruchu pojazdów, 2) pobocza lub chodnik - jeżeli jest przeznaczona do ruchu pieszych, 3) torowisko tramwajowe - jeżeli jest przeznaczona do ruchu pojazdów szynowych. 2. Droga klasy A powinna mieć także urządzenia łączności alarmowej. § 11. Droga i związane z nią urządzenia powinny mieć formę architektoniczną dostosowaną do krajobrazu i otaczającego zagospodarowania. § 12. 1. Dla klas dróg, o których mowa w § 4 ust. 1, ustala się prędkości projektowe określone w tabeli: Klasa drogiASGPGZLD prędkość projektowa drogi (km/h):poza terenem zabudowy120, 100, 801)1202), 100, 80100, 80, 70, 6070, 60, 5060, 50, 4050, 4040, 30 na terenie zabudowy80, 70, 601)70, 6060, 5060, 50, 4040, 3030 1) Dopuszcza się przy usytuowaniu drogi na obszarze intensywnie zurbanizowanym. 2) Można stosować na dwujezdniowej drodze. 2. Droga klasy A powinna mieć prędkość projektową ustaloną dla tej klasy drogi w ust. 1, z uwzględnieniem warunków określonych w przepisach techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych. 3. Droga klasy S i drogi niższych klas powinny mieć prędkość projektową ustaloną dla tych klas dróg w ust. 1, stosownie do warunków terenowych i zagospodarowania. 4. Droga zaliczona do sieci dróg międzynarodowych nie powinna mieć prędkości projektowej niższej niż wynika to z przepisów o głównych drogach ruchu międzynarodowego. § 13. 1. W wypadku dróg klasy G i dróg wyższych klas wprowadza się prędkość miarodajną, określaną w następujący sposób: 1) na dwujezdniowej drodze poza terenem zabudowy: Vm = Vp + 10 km/h przy Vp ≥ 100 km/h, Vm = Vp + 20 km/h przy Vp ≤ 80 km/h, gdzie: Vm - prędkość miarodajna (km/h), Vp - prędkość projektowa (km/h), 2) na dwupasowej drodze dwukierunkowej poza terenem zabudowy zgodnie z tabelą: Krętość drogi (°/km)<8080-160161-240>240 Prędkość miarodajna (km/h)drogi klasy S o szerokości jezdni 7,5 m lub 7,0 m1101009080 drogi o szerokości jezdni 7,0 m z utwardzonymi poboczami110908070 drogi o szerokości jezdni 7,0 m bez utwardzonych poboczy100908070 drogi o szerokości jezdni 6,0 m z utwardzonymi poboczami90807070 drogi o szerokości jezdni 6,0 m bez utwardzonych poboczy90807060 3) na drodze na terenie zabudowy: Vm = Vo + 20 km/h, jeżeli jezdnia nie jest ograniczona krawężnikami, Vm = Vo + 10 km/h, jeżeli jezdnia jest ograniczona z jednej lub z obu stron krawężnikami, gdzie: Vm - prędkość miarodajna (km/h), Vo - największa dopuszczalna prędkość samochodów osobowych na drodze, ograniczona znakiem lub dopuszczona przepisami (km/h). 2. Prędkość miarodajna powinna być co najmniej równa prędkości projektowej drogi i nie większa od niej o więcej niż 20 km/h. Rozdział 2 Jezdnie § 14. 1. Na drodze klasy Z i drogach wyższych klas liczba jezdni oraz liczba pasów ruchu na jezdni powinny być ustalone z uwzględnieniem klasy drogi oraz wielkości miarodajnego natężenia ruchu. 2. Droga klasy A, a także ulica klasy S powinny mieć co najmniej dwie jezdnie, każdą przeznaczoną dla jednego kierunku ruchu. 3. Jednojezdniowa droga klasy L lub droga wyższej klasy powinna mieć co najmniej dwa pasy ruchu, z zastrzeżeniem ust. 6. 4. Droga klasy S, GP lub G poza terenem zabudowy o czterech lub większej liczbie pasów ruchu w obu kierunkach, z wyłączeniem pasów dodatkowych, powinna mieć dwie jezdnie, każdą przeznaczoną dla jednego kierunku ruchu, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W wypadku ograniczeń terenowych dopuszcza się stosowanie poza terenem zabudowy jednojezdniowej drogi czteropasowej klasy GP lub G na odcinku o długości nie większej niż 2 km, jeżeli kierunki ruchu będą rozdzielone barierą ochronną. 6. Przy etapowaniu budowy, a także przy przebudowie albo remoncie drogi klasy Z lub L poza terenem zabudowy, dopuszcza się stosowanie jezdni jednopasowej o szerokości 3,5 m - 3,0 m z poboczami o nawierzchni co najmniej twardej o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m, jeżeli jest to uzasadnione warunkami miejscowymi lub wielkością ruchu. 7. Szerokość jezdni na drogowym obiekcie inżynierskim powinna być nie mniejsza niż przed obiektem. 8. W strefie zamieszkania szerokość pasa terenu przeznaczonego do ruchu pojazdów i pieszych powinna być dostosowana do potrzeb; nie powinna być ona mniejsza, niż wynika to z warunków określonych w przepisach dotyczących dróg pożarowych. § 15. 1. Szerokość pasa ruchu, z zastrzeżeniem § 14 ust. 6 i § 16, określa tabela: Usytuowanie drogiSzerokość pasa ruchu (m) na drodze klasy ASGPGZLD poza terenem zabudowy3,751)3,503,503,00-3,502,75-3,002,50-2,752,50-2,755) 3,752)3,50-3,006) na terenie zabudowy3,503,503,503,503,503,002,50-2,255) 3,50-3,253)3,50-3,253)3,50-3,253)3,00-2,507)3,50-3,008) 3,25-3,004)3,25-2,754) 1) Stosuje się w szczególności na drodze o dwóch pasach ruchu na każdej jezdni i prędkości projektowej 120 km/h. 2) Stosuje się na jednojezdniowej drodze o prędkości projektowej 100 km/h. 3) Dopuszcza się stosowanie w wypadku przebudowy albo remontu drogi. 4) Stosuje się przy uspokajaniu ruchu. 5) Stosuje się na drodze dwupasowej. 6) Stosuje się na drodze jednopasowej, jeżeli szerokość utwardzonej części korony jest nie mniejsza niż 5,00 m, a mijanki umożliwiają wymijanie pojazdów. 7) Stosuje się w zabudowie jednorodzinnej lub przy uspokajaniu ruchu. 8) Stosuje się na ulicy jednopasowej na odcinkach z zachowaną wzajemną widocznością, a mijanki umożliwiają wymijanie pojazdów. 2. Zmiana szerokości pasa ruchu powinna być wykonana zgodnie z warunkami określonymi w § 64. § 16. 1. Szerokość każdego pasa ruchu powinna być zwiększona na łuku kołowym w planie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, o wartość obliczoną w następujący sposób: 1) 40/R - na drodze klasy Z i drogach wyższych klas oraz na ulicy klasy L usytuowanej na obszarze przemysłowo-handlowym lub na której odbywa się zbiorowa komunikacja autobusowa, 2) 30/R - na drodze klasy D oraz innych niż wymienione w pkt 1 drogach klasy L, gdzie R jest promieniem łuku kołowego osi jezdni wyrażonym w metrach, przy czym obliczone poszerzenie powinno być zaokrąglone do 5 cm w górę. 2. Nie należy poszerzać pasa ruchu, jeżeli wartość obliczonego poszerzenia jest mniejsza niż 0,20 m, a także gdy jezdnia ma dwa lub więcej pasów przeznaczonych dla jednego kierunku ruchu. 3. Zmiana szerokości jezdni powinna być wykonana na krzywej przejściowej, prostej przejściowej lub na łuku kołowym o większym promieniu, jeżeli jest to krzywa koszowa, w sposób płynny bez widocznych załamań krawędzi jezdni. 4. Na łuku kołowym o promieniu mniejszym lub równym 25 m wartość poszerzenia powinna być określona dla każdego pasa ruchu oddzielnie. 5. Poszerzenie pasów ruchu na skrzyżowaniu powinno być ustalone z zachowaniem warunków, o których mowa w § 74. § 17. 1. Jezdnia drogi powinna mieć pochylenie poprzeczne umożliwiające sprawny spływ wody. 2. Pochylenie poprzeczne jezdni, z zastrzeżeniem ust. 3, powinno wynosić nie mniej niż: 1) 2,0% - nawierzchni twardej ulepszonej, 2) 3,0% - nawierzchni twardej nie ulepszonej, 3) 4,0% - nawierzchni gruntowej ulepszonej. 3. Zachowanie pochyleń poprzecznych, o których mowa w ust. 2, nie jest wymagane na krzywych przejściowych i na prostych przejściowych przed i za łukiem kołowym, na których następuje zmiana kierunku pochylenia poprzecznego jezdni, jeżeli: 1) pochylenie podłużne osi i krawędzi jezdni są większe od dodatkowego pochylenia podłużnego, o którym mowa w § 18 ust. 3, nie mniej niż o 0,2%, 2) są spełnione warunki, o których mowa w § 18 ust. 3, oraz w uzasadnionych wypadkach na skrzyżowaniu albo przy przebudowie lub remoncie ulicy, jeżeli pochylenie ukośne jezdni nie będzie mniejsze niż 0,7%. 4. Jezdnia dwukierunkowa, niezależnie od liczby pasów ruchu, na odcinku prostym lub na odcinku krzywoliniowym nie wymagającym jednostronnego pochylenia poprzecznego, powinna mieć kształt daszkowy, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Spełnienie warunku, o którym mowa w ust. 4, nie jest wymagane w wypadku prowadzenia drogi na stromym zboczu, przewidywanej dobudowy drugiej jezdni, krótkiego odcinka prostego między odcinkami krzywoliniowymi oraz jeżeli w wyniku zastosowania pochylenia jednostronnego uzyskuje się korzystne warunki odprowadzenia wód opadowych, a także na ulicach klasy L i D. 6. Jezdnia jednokierunkowa drogi powinna mieć jednostronne pochylenie poprzeczne, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. W wypadku etapowania przebudowy albo remontu dróg klasy GP i dróg niższych klas dopuszcza się na jezdni jednokierunkowej dwustronne pochylenie poprzeczne. § 18. 1. Zmiana pochylenia poprzecznego jezdni powinna być wykonana na krzywej przejściowej, prostej przejściowej, jeżeli krzywa przejściowa nie jest wymagana, lub na łuku kołowym o większym promieniu, jeżeli jest to krzywa koszowa. 2. Usytuowanie osi obrotu jezdni powinno być tak dobrane, aby zapewnić sprawny odpływ wody oraz płynny przebieg krawędzi jezdni, o którym mowa w § 26 ust. 1 pkt 1. 3. Zmiana pochylenia poprzecznego jezdni drogi powinna być tak prowadzona, aby dodatkowe pochylenia podłużne krawędzi jezdni nie przekraczały wartości określonych w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)Dopuszczalne dodatkowe pochylenie krawędzi jezdni (%) największenajmniejsze na odcinku o pochyleniu poprzecznym ≤2% 123 120-1000,900,1 × a a - odległość krawędzi jezdni od osi obrotu (m) 801,0 70,601,6 ≤502,0 § 19. Oś jezdni drogi w planie może składać się z odcinków prostych lub krzywoliniowych. § 20. 1. Jeżeli pozwalają na to warunki miejscowe,długość odcinka prostego na drodze poza terenem zabudowy o wypukłych załomach niwelety nie ograniczających widoczności nie powinna przekraczać wartości określonych w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)120100807060 Największa długość odcinka prostego (m)20002000150012001000 Najmniejsza długość odcinka prostego między odcinkami krzywoliniowymi o zgodnym kierunku zwrotu (m)500400350300250 2. W wypadku przebudowy albo remontu drogi długość odcinka prostego między odcinkami krzywoliniowymi może być inna niż określona w tabeli ust. 1. § 21. 1. Odcinek krzywoliniowy może zawierać łuk kołowy, kombinacje łuków kołowych i krzywych przejściowych, a także inne rodzaje krzywych. 2. Łuk kołowy powinien być zaprojektowany i wykonany w taki sposób, aby bezpieczeństwo było zachowane przy ruchu po mokrej nawierzchni z prędkością miarodajną - w wypadku drogi klasy G i dróg wyższych klas lub z prędkością projektową - na drodze klasy Z, L lub D. 3. Wymaganie, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za spełnione, jeżeli równocześnie: 1) wartość promienia łuku kołowego w planie jest nie mniejsza niż określona w tabeli, z zastrzeżeniem ust. 4: Prędkość projektowa (km/h)120100807060504030 Promień łuku kołowego (m)drogi poza terenem zabudowy, przy pochyleniu poprzecznym jezdni 7%750500300200125805030 drogi na terenie zabudowy: przy pochyleniu poprzecznym jezdni 5%----140805030 przy pochyleniu poprzecznym jezdni 6%--25017012070-- 2) wartości promienia łuku kołowego w planie oraz pochylenia poprzecznego jezdni są zgodne, z zastrzeżeniem ust. 5, z określonymi w tabelach: a) droga klasy G i drogi wyższych klas, jeżeli jezdnia nie jest ograniczona krawężnikami: Prędkość miarodajna (km/h)Promień łuku kołowego w planie (m) przy pochyleniu poprzecznym jezdni1) jak na odcinku prostym2% do 2,5%3%4%5%6%2)7%2) 130≥4000≥35002500180014001100≤900 120≥3500≥3000200015001200900≤750 110≥2800≥2500180014001000800≤600 100≥2200≥200014001000800600≤500 90≥1600≥15001000750600500≤400 80≥1200≥1100800600450350≤300 70≥1000≥800600400300250≤200 60≥600≥500350250200150≤125 50≥450≥350250175125100≤80 1) Pochylenie poprzeczne jezdni dla promienia o wartości pośredniej należy interpolować i zaokrąglać do 0,5%. 2) Stosowanie przy prędkości miarodajnej powyżej 90 km/h wymaga uzasadnienia. b) droga klasy G i drogi wyższych klas, jeżeli jezdnia jest ograniczona z jednej lub z obu stron krawężnikami: Prędkość miarodajna (km/h)Promień łuku kołowego w planie (m) przy pochyleniu poprzecznym jezdni*) jak na odcinku prostym2%3%4%5%6% 80≥950≥550450350300≤250 70≥600≥375300250200≤170 60≥380≥250200160140≤120 50≥220≥15012010080≤70 *) Pochylenie poprzeczne jezdni dla promienia o wartości pośredniej należy interpolować i zaokrąglać do 0,5%. c) drogi klasy Z, L i D, jeżeli jezdnia nie jest ograniczona krawężnikami: Prędkość projektowa (km/h)Promień łuku kołowego w planie (m) przy pochyleniu poprzecznym jezdni*) jak na odcinku prostym2%3%4%5%6%7% 60≥600≥500350250200150125 50≥450≥35025017512510080 40≥250≥220150100756050 30≥150≥1209060504030 *) Pochylenie poprzeczne jezdni dla promienia o wartości pośredniej należy interpolować i zaokrąglać do 0,5%. d) drogi klasy Z, L i D, jeżeli jezdnia jest ograniczona z jednej lub z obu stron krawężnikami: Prędkość projektowa (km/h)Promień łuku kołowego w planie (m) przy pochyleniu poprzecznym jezdni*) jak na odcinku prostym2%3%4%5% 60≥380≥250200160140 50≥220≥15012010080 40≥150≥100756050 30≥70≥50403530 *) Pochylenie poprzeczne jezdni dla promienia o wartości pośredniej należy interpolować i zaokrąglać do 0,5%. 4. Na drodze klasy D dopuszcza się zmniejszenie promienia łuku w planie do 20 m, a przy kącie załamania trasy zbliżonym do 90° - do 12 m. 5. Zachowanie pochyleń poprzecznych jezdni, o których mowa w ust. 3 pkt 2, nie jest wymagane na ulicach klasy L i D, a w wypadku uspokojenia ruchu - także na ulicy klasy Z. § 22. 1. Dwa odcinki drogi, które mają stałe i o różnej wartości krzywizny w planie, powinny być połączone krzywą przejściową, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. Krzywa przejściowa powinna być wykonana tak, aby: 1) przyrost przyspieszenia dośrodkowego działającego na pojazd poruszający się z prędkością projektową nie był większy niż określony w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)120-1008070605040 Przyrost przyspieszenia dośrodkowego (m/s3)0,30,50,60,70,80,9 2) kąt zwrotu trasy na długości krzywej przejściowej mieścił się w przedziale 3°-30°, z zastrzeżeniem ust. 2, 3) dodatkowe pochylenie podłużne zewnętrznej krawędzi jezdni na krzywej przejściowej spełniało warunki, o których mowa w § 18 ust. 3. 2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie musi być spełniony przy kącie zwrotu trasy mniejszym niż 9°, a także na serpentynie. 3. W uzasadnionych względami użytkowymi wypadkach zamiast krzywych przejściowych można stosować na drogach klasy L i D oraz ulicach klasy Z proste przejściowe o długościach nie mniejszych niż określone w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)60504030 Długość prostej przejściowej (m)30252015 4. Krzywych przejściowych można nie stosować, jeżeli: 1) promień łuku w planie jest większy niż 2 000 m na drodze poza terenem zabudowy przy prędkości projektowej 120 km/h i 100 km/h lub większy niż 1000 m przy prędkości projektowej 80 km/h i mniejszej, 2) droga na terenie zabudowy ma na łuku w planie pochylenie poprzeczne jezdni jak na odcinku prostym. 5. Na drodze poza terenem zabudowy, gdy nie ma potrzeby stosowania krzywych przejściowych, a kąt zwrotu trasy jest mniejszy niż 9°, długość łuku kołowego nie powinna być mniejsza niż określona w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)1201008070-60 Długość łuku kołowego (m)300200150100 § 23. 1. Na drodze klasy GP i drogach niższych klas można stosować serpentyny. Parametry serpentyny określa tabela: Parametr serpentynyPrędkość projektowa serpentyny (km/h) 302015 Promień łuku podstawowego w osi jezdni nie mniejszy niż (m)302515 Pochylenie poprzeczne jezdni na łuku podstawowym (%)555 Długość krzywej (prostej) przejściowej nie mniejsza niż (m)302520 2. Poszerzenie pasa ruchu na łuku podstawowym serpentyny powinno spełniać warunki, o których mowa w § 16. § 24. 1. Niweleta jezdni może składać się z odcinków o stałym pochyleniu, krzywych wypukłych lub krzywych wklęsłych. 2. Pochylenie niwelety jezdni nie powinno być większe niż określone w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)120100807060504030 Pochylenie niwelety jezdni (%)4567891012 3. W wypadku przebudowy albo remontu drogi o prędkości projektowej 100 km/h i mniejszej dopuszcza się zwiększenie pochylenia, o którym mowa w ust. 2, nie więcej niż o 1%. 4. Pochylenie ukośne jezdni nie powinno być mniejsze niż 0,7% i nie większe niż 12%. W wypadku trudnego ukształtowania terenu dopuszcza się na drogach klasy L i D pochylenie ukośne większe niż 12%. 5. Pochylenie niwelety jezdni powinno wynosić nie mniej niż 0,3%, z zastrzeżeniem § 17 ust. 3 pkt 1. 6. Dopuszcza się mniejsze pochylenie niwelety jezdni niż określone w ust. 5, gdy droga: 1) znajduje się na terenie zabudowy, 2) przebiega po terenie bagiennym, zalesionym, płaskim lub o dużej przepuszczalności gruntu, pod warunkiem należytego odwodnienia jezdni i korpusu drogi. 7. Promienie krzywych wypukłych i wklęsłych niwelety jezdni, z zachowaniem warunków, o których mowa w § 168, nie powinny być mniejsze niż określone w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)120100807060504030 Promień krzywej wypukłej (m)droga dwujezdniowa120007000*)350025002000--- droga jednojezdniowa-80004500300025001500600300 Promień krzywej wklęsłej (m)450030002000180015001000600300 *) Dopuszcza się 6 000 m przy przebudowie albo remoncie drogi. 8. Określone w ust. 7 promienie krzywych wklęsłych mogą być na jezdni ulicy mniejsze, jednak nie więcej niż dwukrotnie, z zachowaniem warunków, o których mowa w § 168. § 25. Ukształtowanie jezdni ulicy, przy której jest torowisko tramwajowe, powinno spełniać także wymagania, o których mowa w rozdziale 10 niniejszego działu. § 26. 1. Jeżeli na to pozwalają warunki miejscowe, powinna być zapewniona kompozycja przestrzenna elementów geometrycznych drogi w planie i w przekroju podłużnym, spełniająca w szczególności następujące wymagania: 1) zapewniona jest ciągłość pola widzenia jezdni oraz płynność i brak wzrokowych złudzeń deformacji jej krawędzi na odległość nie mniejszą niż 300 m przy prędkości projektowej 120 km/h oraz nie mniejszą niż 250 m i 200 m przy prędkości projektowej odpowiednio 100 km/h i 80 km/h, 2) nie stosuje się długich prostych w planie oraz elementów krzywoliniowych wymagających pochylenia poprzecznego jezdni większego niż 4% w wypadku drogi na terenie zabudowy i większego niż 5% poza nim. 2. Zapewnienie wymagań związanych z kompozycją przestrzenną drogi nie powinno ograniczać jej właściwości użytkowych. Rozdział 3 Dodatkowe pasy ruchu § 27. 1. Na wzniesieniach drogi klasy G i dróg wyższych klas, o prędkości projektowej większej niż 60 km/h, można poszerzyć jezdnię, w zależności od potrzeb, o dodatkowe pasy ruchu. 2. Dodatkowy pas ruchu na wzniesieniu powinien być wyznaczony na jezdni drogi zgodnie z warunkami określonymi w przepisach w sprawie znaków i sygnałów drogowych. § 28. 1. Na dwupasowej drodze dwukierunkowej poza terenem zabudowy, o prędkości projektowej większej niż 60 km/h, można poszerzyć jezdnię, w zależności od potrzeb, o dodatkowe pasy umożliwiające wyprzedzanie. 2. Dodatkowy pas ruchu, o którym mowa w ust. 1, powinien być wyznaczony na jezdni drogi zgodnie z warunkami określonymi w przepisach w sprawie znaków i sygnałów drogowych. § 29. 1. Szerokość dodatkowego pasa, o którym mowa w § 27 i 28, powinna być odpowiednia do przeznaczenia oraz sposobu jego użytkowania i nie może być mniejsza niż 3,0 m. 2. Pochylenie podłużne i poprzeczne dodatkowego pasa oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym powinny być dostosowane do ukształtowania pasa ruchu, przy którym się on znajduje. Rozdział 4 Pasy postojowe § 30. 1. Na ulicy klasy GP, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz na ulicach niższych klas można stosować pas postojowy, jeżeli otaczające zagospodarowanie wywołuje zapotrzebowanie na miejsca postojowe. Pas postojowy na ulicy klasy GP oraz na nowej ulicy klasy G powinien być oddzielony od jezdni pasem manewrowym o szerokości 3,0 m, a w uzasadnionym wypadku dopuszcza się pas manewrowy o szerokości nie mniejszej niż 2,5 m. 2. Pas postojowy na ulicy klasy GP dopuszcza się przy przebudowie albo remoncie tej ulicy. 3. Szerokość pasa postojowego powinna być dostosowana do rodzaju pojazdów oraz sposobu ich umieszczenia na tym pasie. Wymiary stanowisk postojowych dla poszczególnych rodzajów pojazdów określa § 116. Długość pasa postojowego powinna być dostosowana do potrzeb przy uwzględnieniu bezpieczeństwa ruchu na drodze. 4. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa postojowego usytuowanego przy jezdni powinny być dostosowane do ukształtowania jezdni. 5. Pas postojowy nie powinien być stosowany w szczególności w otoczeniu skrzyżowań, a także przejść dla pieszych i przejazdów dla rowerzystów. Rozdział 5 Pasy dzielące § 31. Pas dzielący powinien mieć szerokość i konstrukcję powierzchni odpowiednie do przeznaczenia oraz wymagań bezpieczeństwa ruchu. § 32. 1. Środkowy pas dzielący drogi poza terenem zabudowy oraz dróg klasy A i S na terenie zabudowy powinien mieć po obu stronach opaski, każdą o szerokości 0,5 m. 2. Właściwości użytkowe opaski, a także jej pochylenie poprzeczne i podłużne powinny być takie same jak pasa ruchu przylegającego do niej. 3. Na opasce nie należy umieszczać żadnych urządzeń, a zwłaszcza kratek ściekowych. 4. Środkowy pas dzielący drogi klasy A i S powinien umożliwiać umieszczenie na nim bariery ochronnej. 5. Środkowe pasy dzielące na drodze klasy A oraz, z zastrzeżeniem § 34, na drodze klasy S powinny spełniać wymagania określone w przepisach techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych. § 33. 1. Ukształtowanie i konstrukcja powierzchni środkowego pasa dzielącego powinna umożliwiać spływ wód opadowych i przejęcie tych wód w obrębie pasa dzielącego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się spływ wód z utwardzonego pasa dzielącego na jezdnię, pod warunkiem że materiał utwardzający pas dzielący nie będzie zanieczyszczać jezdni, a spływ z powierzchni pasa będzie równomierny. § 34. Na terenie zabudowy oraz w obrębie skrzyżowań i węzłów pas dzielący na drodze klasy S i drogach niższych klas może być obramowany krawężnikiem, jeżeli uzyskuje się lepsze warunki odwodnienia lub utrzymania drogi. § 35. 1. Na dwukierunkowej jezdni drogi, w zależności od potrzeb, można stosować wyspy dzielące środkowe lub boczne. 2. Wymiary wyspy powinny być dostosowane do funkcji, jakie ona pełni. Jeżeli jest ona strefą oczekiwania dla pieszych, jej szerokość nie powinna być mniejsza niż 2,0 m. 3. Załamania osi i krawędzi jezdni związane z wyspą powinny być wykonane o skosie określonym w § 64. 4. Konstrukcja wyspy powinna spełniać warunki określone w § 76 dla wysp kanalizujących ruch na skrzyżowaniu. Rozdział 6 Pobocza § 36. 1. Pobocza drogi klasy A lub S, z zastrzeżeniem ust. 3, składają się z umieszczonego przy jezdni pasa awaryjnego i gruntowego pobocza. 2. Szerokość pasa awaryjnego i gruntowego pobocza nie powinny być mniejsze niż określone w tabeli: Szerokość (m)Droga klasy ADroga klasy S poza terenem zabudowyna terenie zabudowy prędkość projektowa (km/h) 1201008012010080807060 pasa awaryjnego3,002,502,502,501)2,50 gruntowego pobocza1,252)0,752) 1) Na jednojezdniowej drodze klasy S i etapowaniu budowy dopuszcza się pas awaryjny o szerokości 2,0 m. 2) Szerokość gruntowego pobocza może być większa, jeżeli wynika to z warunków usytuowania urządzeń organizacji, bezpieczeństwa ruchu lub ochrony środowiska. 3. Na drodze klasy S o prędkości projektowej 80 km/h poza terenem zabudowy dopuszcza się zamiast pasa awaryjnego stosowanie opaski zewnętrznej o szerokości nie mniejszej niż 0,7 m oraz co około 2 km stosowanie zatok awaryjnych o szerokości nie mniejszej niż 2,5 m i długości nie mniejszej niż 60 m. Miejsca usytuowania zatok i odległości między nimi powinny być dostosowane do potrzeb oraz możliwości terenowych. 4. Pochylenie poprzeczne pasa awaryjnego oraz pochylenia podłużne pasa awaryjnego i gruntowego pobocza powinny być co do wartości i kierunku takie same jak jezdni. 5. Na pasie awaryjnym nie wolno lokalizować żadnych obiektów ani urządzeń. 6. Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza, o którym mowa w ust. 1, powinno wynosić: 1) od 6% do 8% - na odcinku prostym oraz na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni jak na odcinku prostym, 2) o 2% do 3% więcej niż pasa awaryjnego - na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni innym niż na odcinku prostym, jeśli jest to pobocze po wewnętrznej stronie łuku, 3) od 3% do 4% w kierunku przeciwnym niż pas awaryjny - na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni skierowanym do środka łuku, jeśli jest to pobocze po zewnętrznej stronie łuku. 7. Przy przebudowie albo remoncie drogi w celu uzyskania parametrów drogi klasy A dopuszcza się zmniejszenie szerokości gruntowego pobocza, jednak nie więcej niż do 0,75 m, jeżeli szerokość pasa awaryjnego spełnia wymagania, o których mowa w ust. 2. § 37. 1. Pobocza gruntowe drogi klasy GP i dróg niższych klas powinny mieć szerokości, z zastrzeżeniem § 38, nie mniejsze niż: 1) 1,50 m - na drodze klasy GP, 2) 1,25 m - na drodze klasy G, 3) 1,00 m - na drodze klasy Z, 4) 0,75 m - na drodze klasy L lub D. 2. Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza na odcinku prostym lub na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni jak na odcinku prostym powinno wynosić: 1) od 6% do 8% - przy szerokości pobocza nie mniejszej niż 1,0 m, 2) 8% - przy szerokości pobocza mniejszej niż 1,0 m. 3. Pochylenie poprzeczne gruntowego pobocza na odcinku krzywoliniowym o pochyleniu poprzecznym jezdni innym niż na odcinku prostym powinno wynosić: 1) o 2% do 3% więcej niż pochylenie jezdni, jeżeli jest to pobocze po wewnętrznej stronie łuku, 2) tyle co pochylenie jezdni - do szerokości 1 m pobocza, a na pozostałej części pobocza - 2% w kierunku przeciwnym, jeżeli jest to pobocze po zewnętrznej stronie łuku. § 38. 1. Na drogach klasy GP, G i Z, w zależności od potrzeb, w tym ruchu lokalnego i pieszych, część pobocza przylegająca do jezdni może być utwardzona. 2. Utwardzone pobocze powinno mieć szerokość nie mniejszą niż 2,0 m, z zastrzeżeniem ust. 3, a jego pochylenie podłużne i poprzeczne powinno być dostosowane do pochyleń pasa ruchu, przy którym się ono znajduje. 3. Przy przebudowie, remoncie albo etapowaniu budowy dróg, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się w trudnych warunkach terenowych utwardzone pobocza o szerokości mniejszej niż 2,0 m. 4. Gruntowe pobocze, przylegające do utwardzonego pobocza, powinno mieć szerokość nie mniejszą niż 0,75 m, a w wypadku przebudowy albo remontu drogi dopuszcza się szerokość 0,50 m. § 39. 1. Jednojezdniowa droga zaliczona do sieci dróg międzynarodowych oraz dwujezdniowa droga klasy GP, G lub Z, bez utwardzonych poboczy, powinny mieć opaski zewnętrzne stanowiące część poboczy przylegających do jezdni. Konstrukcja nawierzchni opaski powinna być taka sama jak jezdni. 2. Opaska zewnętrzna powinna mieć szerokość 0,50 m, a w wypadku drogi zaliczonej do sieci dróg międzynarodowych - nie mniej niż 0,70 m. § 40. 1. Szerokość gruntowego pobocza, o którym mowa w § 37 ust. 1 i § 38 ust. 4, może być większa, jeżeli wynika to z warunków usytuowania urządzeń organizacji, bezpieczeństwa ruchu lub ochrony środowiska. 2. Gruntowe pobocze, o którym mowa w § 37 ust. 1 i w § 38 ust. 4, powinno mieć nawierzchnię co najmniej gruntową ulepszoną. § 41. Wymagania dotyczące poboczy na obiektach inżynierskich są określone w przepisach dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. Rozdział 7 Skarpy nasypów i wykopów § 42. 1. Skarpy nasypów dróg klasy A i S powinny mieć, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, pochylenie: 1) 1:3 przy wysokości skarpy nasypu do 2 m, z zastrzeżeniem § 102 ust. 4, 2) 1:1,5 przy wysokości skarpy nasypu większej niż 2 m do 8 m. 2. Skarpy wykopów dróg klasy A i S powinny mieć, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, pochylenie: 1) 1:3 przy wysokości skarpy wykopu do 1 m, z zastrzeżeniem § 102 ust. 4, 2) 1:2 przy wysokości skarpy wykopu większej niż 1 m do 2 m, 3) 1:1,5 przy wysokości skarpy wykopu większej niż 2 m do 8 m. 3. Skarpy nasypów i wykopów dróg klasy GP i dróg niższych klas powinny mieć, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, pochylenie 1:1,5. 4. Pochylenie i konstrukcja urządzeń wzmacniających skarpy nasypów i wykopów dróg powinny być ustalone na podstawie obliczeń ich stateczności zgodnie z Polską Normą, w szczególności wtedy, gdy: 1) skarpa nasypu lub wykopu ma wysokość większą niż 8 m, 2) skarpa nasypu lub wykopu ma wysokość większą niż 6 m, a zbocze ma pochylenie większe niż 1:3, 3) drogowa budowla ziemna będzie budowana z materiału lub w gruncie wymagającym szczególnych procedur technicznych i technologicznych, 4) nasyp będzie budowany na gruntach o małej nośności, na terenie osuwiskowym albo na terenie podlegającym wpływom eksploatacji górniczej, 5) skarpa nasypu będzie narażona na działanie wód stojących lub płynących na terenie zalewowym. 5. Pochylenie skarpy nasypu lub wykopu może być mniejsze niż określone w ust. 1, 2 i 3, jeżeli nie występuje żaden z wypadków, o których mowa w ust. 4, a za zmianą pochylenia przemawiają względy utrzymania, ekonomiczne lub estetyczne. 6. W wypadkach, o których mowa w ust. 4 i 5, mogą być stosowane w szczególności zmienne pochylenia skarp zależne od ich wysokości, ławy oraz przypory skarp. 7. Skarpy nasypów i wykopów powinny być umocnione obudową roślinną; w wypadkach, o których mowa w ust. 4, mogą być stosowane inne rozwiązania. Rozdział 8 Chodniki § 43. 1. Usytuowanie chodnika względem jezdni powinno zapewniać bezpieczeństwo ruchu. Odległość chodnika od krawędzi jezdni, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, nie powinna być mniejsza niż: 1) 10,0 m - w wypadku ulicy klasy S, 2) 5,0 m - w wypadku ulicy klasy GP, 3) 3,5 m - w wypadku ulicy klasy G. 2. Na ulicy klasy Z, L lub D chodnik może być usytuowany bezpośrednio przy jezdni lub przy pasie postojowym. Ulica klasy L lub D w strefie zamieszkania może nie mieć wyodrębnionej jezdni i chodników. 3. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych warunkami miejscowymi oraz przy przebudowie albo remoncie ulic, o których mowa w ust. 1, dopuszcza się usytuowanie chodnika bezpośrednio przy jezdni, przy czym w wypadku ulic klasy S i GP - pod warunkiem zastosowania ogrodzenia oddzielającego chodnik od jezdni lub innych urządzeń zapewniających bezpieczeństwo ruchu. 4. Na drodze klasy GP, G lub Z poza terenem zabudowy, w zależności od potrzeb, może być stosowany samodzielny ciąg pieszy lub pieszo-rowerowy, usytuowany poza pasem drogowym lub chodnik na koronie drogi, oddzielony od jezdni bocznym pasem dzielącym o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. 5. W wypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, chodnik powinien być wyniesiony ponad krawędź jezdni lub pasa postojowego na wysokość od 6 cm do 16 cm i oddzielony krawężnikiem. Ustalenie to nie dotyczy stref zamieszkania, przejść dla pieszych i przejazdów dla rowerzystów. § 44. 1. Chodnik powinien mieć szerokość dostosowaną do natężenia ruchu pieszych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Szerokość chodnika przy jezdni lub przy pasie postojowym nie powinna być mniejsza niż 2,0 m, a w wypadku przebudowy albo remontu drogi dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,25 m, jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych. 3. Szerokość chodnika powinna być odpowiednio zwiększona, jeżeli oprócz ruchu pieszych jest on przeznaczony do usytuowania urządzeń technicznych, w szczególności podpór znaków drogowych, słupów, drzew, wejść lub zjazdów utrudniających ruch pieszych. 4. Szerokość chodnika odsuniętego od jezdni lub szerokość samodzielnego ciągu pieszego nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a dopuszcza się miejscowe zmniejszenie szerokości chodnika do 1,0 m, jeżeli jest on przeznaczony wyłącznie do ruchu pieszych. 5. Długość chodnika usytuowanego w ciągu przejść dla pieszych między jezdniami lub między jezdnią a torowiskiem tramwajowym powinna wynosić nie mniej niż 2,0 m. 6. Urządzenia na chodniku, w szczególności podpory znaków drogowych, słupy oświetleniowe należy tak usytuować, aby nie utrudniały użytkowania chodnika, w tym przez osoby niepełnosprawne. § 45. 1. Pochylenie podłużne chodnika lub samodzielnego ciągu pieszego nie powinno przekraczać 6%. Przy większych pochyleniach należy stosować schody lub pochylnie. 2. Schody i pochylnie na chodniku mogą być jednobiegowe lub wielobiegowe proste lub łamane ze spocznikami. 3. Liczba stopni w biegu schodów nie może być mniejsza niż 3 i nie większa niż 13; dopuszcza się 17 stopni w schodach jednobiegowych. 4. Wysokość stopnia nie może być większa niż 17,5 cm, a szerokość od 30 cm do 35 cm, przy czym 2 h + s = 60 cm do 65 cm, gdzie h oznacza wysokość, a s - szerokość stopnia. 5. Pochylenie podłużne pochylni dla ruchu pieszych nie powinno być większe niż 8%, a wyjątkowo 10%, gdy długość jej nie przekracza 10 m lub w wypadku pochylni zadaszonej. Jeżeli długość pochylni jest większa niż 10 m, to należy ją podzielić na krótsze odcinki przedzielone pośrednimi spocznikami, spełniające następujące warunki: 1) różnica poziomów między sąsiednimi spocznikami nie jest większa niż 0,80 m, 2) długość odcinka pochylni nie jest większa niż 8 m, 3) długość spoczników nie jest mniejsza niż 1,5 m, 4) każdy odcinek pochylni powinien rozpoczynać się i kończyć spocznikiem. 6. Szerokość schodów i pochylni należy dostosować do natężenia ruchu pieszych i do szerokości chodnika. Szerokość użytkowa schodów powinna być nie mniejsza niż 1,2 m, a pochylni - nie mniejsza niż 2,0 m. Szerokość użytkową mierzy się między wewnętrznymi krawędziami balustrad, a w wypadku ścian ograniczających schody - między poręczami mocowanymi do nich. 7. Szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać schody i pochylnie oraz balustrady i poręcze są określone w przepisach dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. 8. Pochylenie poprzeczne chodnika powinno wynosić od 1% do 3% w zależności od rodzaju nawierzchni i powinno umożliwiać sprawny spływ wody opadowej. 9. Stopnie schodów, spoczniki schodów i pochylni powinny mieć pochylenie od 1% do 2%, zgodne z kierunkiem pochylenia biegów schodów i pochylni. 10. W wypadkach uzasadnionych dopuszcza się na chodniku progi inne niż stopnie schodów, jeśli ich wysokość nie jest większa niż 2 cm. Rozdział 9 Ścieżki rowerowe § 46. 1. Usytuowanie ścieżki rowerowej względem jezdni powinno zapewnić bezpieczeństwo ruchu. 2. Odległość ścieżki rowerowej od krawędzi jezdni oraz jej usytuowanie powinny odpowiadać wymaganiom określonym w § 43 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przy przebudowie lub remoncie drogi klasy G i dróg niższych klas dopuszcza się wyznaczenie przy prawej krawędzi jezdni pasa dla rowerów o szerokości nie mniejszej niż 1,5 m. Pas dla rowerów powinien być oddzielony od sąsiedniego pasa ruchu znakami poziomymi. § 47. 1. Szerokość ścieżki rowerowej powinna wynosić nie mniej niż: 1) 1,5 m - gdy jest ona jednokierunkowa, 2) 2,0 m - gdy jest ona dwukierunkowa, 3) 2,5 m - gdy ze ścieżki jednokierunkowej mogą korzystać piesi. 2. Szerokość ścieżki rowerowej należy ustalać indywidualnie, jeżeli oprócz prowadzenia ruchu rowerowego pełni ona inne funkcje. § 48. 1. Pochylenie podłużne ścieżki rowerowej nie powinno przekraczać 5%. W wyjątkowych wypadkach dopuszcza się większe pochylenia, lecz nie większe niż 15%. Wysokość progów i uskoków na ścieżce rowerowej nie powinna przekraczać 1 cm. 2. Pochylenie poprzeczne ścieżki rowerowej powinno być jednostronne i wynosić od 1% do 3%, w zależności od rodzaju nawierzchni, i powinno umożliwiać sprawny spływ wody opadowej. Rozdział 10 Torowisko tramwajowe § 49. 1. Torowisko tramwajowe usytuowane w ulicy powinno być wydzielone z jezdni, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Torowisko może być wspólne z jezdnią na skrzyżowaniu oraz na ulicy klasy G i ulicach niższych klas między skrzyżowaniami z wyłączeniem rozjazdów, a w szczególności zwrotnic. 3. Wydzielone torowisko tramwajowe, jeżeli nie przewiduje się po nim ruchu innych pojazdów, w szczególności pojazdów uprzywilejowanych, powinno być wyniesione ponad jezdnię na wysokość nie mniejszą niż 10 cm i oddzielone krawężnikiem od jezdni. 4. Na torowisku wspólnym z jezdnią, z wyłączeniem łuków w planie, poziomy główek szyn powinny być dostosowane do poziomu powierzchni jezdni, z tym że różnica wysokości między szyną wewnętrzną i zewnętrzną nie powinna być większa niż 2 cm. § 50. 1. Szerokość wydzielonego dwutorowego torowiska tramwajowego na szlaku, z zastrzeżeniem ust. 4, powinna wynosić nie mniej niż: 1) 2(d + b + p) + 0,50 m - gdy słupy trakcyjne są na międzytorzu, 2) 2(d + b + p) + 0,10 m - gdy na międzytorzu jest ogrodzenie, 3) 2(d + b) + p - gdy nie ma słupów trakcyjnych i ogrodzenia na międzytorzu, gdzie: d - szerokość taboru tramwajowego, w metrach, b - zewnętrzny pas bezpieczeństwa, określony w ust. 2, p - wewnętrzny pas bezpieczeństwa o szerokości 0,50 m. 2. Zewnętrzny pas bezpieczeństwa, mierzony od rzutu pionowego najbardziej wystającej części taboru tramwajowego do ogrodzenia, ściany lub krawędzi jezdni, powinien mieć szerokość nie mniejszą niż 0,75 m. 3. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości pasa bezpieczeństwa, o którym mowa w ust. 2, do 0,50 m, w wypadku usytuowania wzdłuż torów ścian lub wygrodzeń, pod warunkiem wykonania w tych urządzeniach wnęk w odstępach co najwyżej 20 m z pełną szerokością pasa bezpieczeństwa. 4. Szerokość torowiska tramwajowego należy ustalać indywidualnie w obrębie przystanków, skrzyżowań oraz gdy na torowisku są inne niż wymienione w ust. 1 obiekty i urządzenia, a także gdy torowisko pełni dodatkowe funkcje, w szczególności gdy jest przeznaczone do ruchu komunikacji autobusowej lub pojazdów uprzywilejowanych. § 51. Ulica z torowiskiem tramwajowym powinna spełniać niżej określone warunki, jakim powinny odpowiadać tory tramwajowe: 1) promień łuku w planie toru tramwajowego na szlaku nie powinien być mniejszy niż 50 m i 25 m na skrzyżowaniu oraz na rozjazdach i pętlach, 2) w wypadku jednoczesnego występowania łuku w przekroju podłużnym i łuku w planie, promień łuku w planie nie może być mniejszy niż 200 m, 3) pochylenie podłużne toru tramwajowego nie powinno być większe niż: a) 5% na szlaku, jeśli przewidywany tabor ma odpowiednie właściwości trakcyjne, b) 3% na dojazdach do wiaduktu i estakady, c) 2,5% na przystanku tramwajowym i na rozjazdach, 4) łuk w przekroju podłużnym powinien być stosowany, gdy algebraiczna różnica pochyleń podłużnych jest większa niż 0,6%, 5) promień łuku w przekroju podłużnym nie powinien być mniejszy niż 2 000 m. Rozdział 11 Pasy zieleni § 52. 1. Pas zieleni może być elementem pasa drogowego, jeżeli pełni funkcje estetyczne lub związane z ochroną środowiska albo przyczynia się do wypełnienia wymagań określonych w § 1 ust. 3 rozporządzenia. 2. Zieleń w pasie drogowym nie powinna zagrażać bezpieczeństwu uczestników ruchu, ograniczać wymaganego pola widoczności, skrajni drogi oraz utrudniać utrzymania drogi. 3. Wymiary i zagospodarowanie pasa zieleni izolacyjnej, ograniczającego wzajemnie negatywne oddziaływanie drogi i środowiska, powinny być dostosowane do wskazań oceny oddziaływania drogi na środowisko, zgodnie z przepisami dotyczącymi określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji. § 53. 1. Szerokość pasa zieleni, zapewniająca wystarczające warunki jej wegetacji i pielęgnacji powinna wynosić co najmniej 3,0 m, jeżeli jest to rząd drzew, żywopłot lub pasmo krzewów. 2. Drzewa w pasie drogowym powinny być tak usytuowane, żeby w okresie swojej wegetacji nie powodowały niszczenia nawierzchni drogi oraz nie utrudniały użytkowania chodników przez pieszych, w szczególności przez osoby niepełnosprawne. 3. Odległość pnia drzewa od krawędzi jezdni nie powinna być mniejsza niż 3,0 m, a w wypadku przebudowy albo remontu drogi dopuszcza się mniejszą odległość, jeśli będą spełnione pozostałe warunki określone w rozporządzeniu. 4. Ustalenie odległości urządzeń inżynieryjnych, drogowych i budowlanych od drzew lub terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów objętych ochroną konserwatorską wymaga uzgodnienia z właściwym terenowo wojewodą. Rozdział 12 Skrajnia drogi § 54. 1. Nad drogą powinna być zachowana wolna przestrzeń, zwana dalej "skrajnią drogi", o wymiarach określonych w załączniku nr 1. 2. Wysokość skrajni drogi, o której mowa w załączniku nr 1, powinna być, z zastrzeżeniem ust. 3, nie mniejsza niż: 1) 4,70 m - nad drogą klasy A, S lub GP, 2) 4,60 m - nad drogą klasy G lub Z, 3) 4,50 m - nad drogą klasy L lub D. 3. Wysokość skrajni drogi może być zmniejszona do: 1) 4,50 m - jeżeli jest przebudowywana albo remontowana droga klasy A, S lub GP, natomiast obiekty nad tymi drogami nie są objęte tymi robotami, 2) 4,20 m - jeżeli jest przebudowywana albo remontowana droga klasy G lub Z, natomiast obiekty nad tymi drogami nie są objęte tymi robotami, 3) 3,50 m - nad drogą klasy L lub D, za zgodą zarządcy tych dróg. 4. Wysokość skrajni nad chodnikiem lub ścieżką rowerową powinna być nie mniejsza niż 2,50 m, a w wypadku ich przebudowy albo remontu może być zmniejszona do 2,20 m. 5. Wymiary skrajni torowiska tramwajowego określają Polskie Normy. 6. Wymiary skrajni drogi na obiekcie inżynierskim określają przepisy dotyczące warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. Rozdział 13 Skrzyżowania i zjazdy § 55. 1. W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział skrzyżowań i zjazdów: 1) skrzyżowanie zwykłe - nie zawiera na żadnym wlocie wyspy dzielącej kierunki ruchu lub środkowego pasa dzielącego, 2) skrzyżowanie skanalizowane - zawiera co najmniej na jednym wlocie wyspę dzielącą lub środkowy pas dzielący; do skrzyżowań skanalizowanych zalicza się także ronda, 3) zjazd publiczny - określony przez zarządcę drogi jako zjazd co najmniej do jednego obiektu, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza, a w szczególności do stacji paliw, obiektu gastronomicznego, hotelowego, przemysłowego, handlowego lub magazynowego, 4) zjazd indywidualny - określony przez zarządcę drogi jako zjazd do jednego lub kilku obiektów użytkowanych indywidualnie. 2. Zakres stosowania skrzyżowań, węzłów i przejazdów drogowych na drogach poszczególnych klas określa tabela: Klasa drogiASGPGZLD AWWWP, (W)PPP SWWW, (Sc)W, ScP, (Sp)PP GPWW, (Sc)W, ScSc, (W)Sc, (Sp)Sc, SpSz, Sp GP, (W)W, ScSc, (W)Sc, SzSc, SzSc, SzSz ZPP, (Sp)Sc, (Sp)Sc, SzSc, SzSc, SzSc, Sz LPPSc, SpSc, SzSc, SzSzSz DPPSz, SpSzSc, SzSzSz Oznaczenia w tabeli: W - węzeł, Sc - skrzyżowanie skanalizowane, Sz - skrzyżowanie zwykłe, Sp - skrzyżowanie tylko na prawe skręty, P - przejazd drogowy (różnopoziomowy), (...) - rozwiązanie dopuszczalne wyjątkowo w uzasadnionych wypadkach. § 56. Skrzyżowanie dróg, jego układ funkcjonalny, przestrzenny i rozwiązanie techniczne powinno być tak zaprojektowane i wykonane, żeby mogli z niego korzystać wszyscy uczestnicy ruchu, dla których jest ono przeznaczone, na warunkach ustalonych w rozporządzeniu i przepisach odrębnych. § 57. 1. Parametry techniczne wlotu skrzyżowania drogi klasy G i dróg wyższych klas z pierwszeństwem przejazdu, z wyjątkiem ronda, powinny być ustalone na podstawie prędkości miarodajnej. 2. Prędkość miarodajną wlotu, o którym mowa w ust. 1, ustala się jako równą prędkości miarodajnej drogi, na której ten wlot się znajduje, jeśli nie jest ona większa niż 100 km/h. Jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 100 km/h, należy ograniczyć prędkość na odcinku poprzedzającym skrzyżowanie do określonej w projekcie organizacji ruchu i nie większej niż 80 km/h, a za prędkość miarodajną wlotu przyjąć prędkość ograniczoną znakiem powiększoną o 10 km/h lub 20 km/h, zgodnie z ustaleniami, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 3. § 58. 1. Skrzyżowanie na drodze klasy S powinno być skanalizowane. Rondo może znajdować się tylko na początku lub końcu tej drogi. 2. Prędkość miarodajna odcinka drogi poprzedzającego rondo, o którym mowa w ust. 1, powinna być ograniczona do 50 km/h lub wyjątkowo do 60 km/h za pomocą znaków drogowych lub przez ukształtowanie geometryczne drogi wymuszające ograniczenie prędkości ruchu. § 59. Na drodze klasy S oraz na nowej drodze klasy GP lub G liczba wlotów skrzyżowania nie powinna być większa niż cztery, chyba że jest to skrzyżowanie typu rondo. § 60. 1. Kąt przecięcia osi dróg na skrzyżowaniu powinien być zbliżony do kąta 90°, z dopuszczalnym odchyleniem nie większym niż 30°, jeśli są spełnione wymagania widoczności na skrzyżowaniu określone w załączniku nr 2. 2. Kąt przecięcia toru jazdy pojazdów z torem ruchu pieszych lub rowerzystów powinien być zbliżony do kąta 90°, z dopuszczalnym odchyleniem nie większym niż 10°. 3. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych warunkami miejscowymi, dopuszcza się odstępstwo od warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, jeśli będą spełnione pozostałe warunki określone w rozporządzeniu, w szczególności wymagania widoczności i przejezdności. § 61. Liczba pasów ruchu na wprost na odpowiadającym sobie wlocie i wylocie skrzyżowania powinna być taka sama, jak na odcinku drogi przed skrzyżowaniem. § 62. 1. Ukształtowanie wysokościowe powierzchni jezdni skrzyżowania powinno być dostosowane do pochylenia podłużnego i poprzecznego drogi z pierwszeństwem przejazdu przy jednoczesnym zapewnieniu sprawnego odprowadzenia wody opadowej ze skrzyżowania. W wypadku skrzyżowania dróg bez pierwszeństwa przejazdu oraz ronda można wzajemnie dostosować pochylenia podłużne i poprzeczne dróg w celu zapewnienia sprawnego odprowadzenia wody. 2. Pochylenia podłużne i poprzeczne drogi z pierwszeństwem przejazdu w miejscu występowania skrzyżowania nie powinny być większe niż 3% w wypadku dróg klasy S i GP, 3,5% - w wypadku dróg klasy G i Z oraz 4% - w wypadku dróg klasy L i D. Na skrzyżowaniu poza terenem zabudowy dopuszcza się pochylenia drogi odpowiednio 4%, 5% i 6%. 3. Pochylenie podłużne drogi podporządkowanej nie powinno być większe niż 3% na długości co najmniej 20 m od krawędzi jezdni drogi z pierwszeństwem przejazdu. § 63. Układ geometryczny, rozwiązanie techniczne oraz sposób organizacji i sterowania ruchem na skrzyżowaniu powinny być wzajemnie dostosowane do siebie. § 64. 1. Na skrzyżowaniu skanalizowanym skos załamania w planie krawędzi jezdni drogi nie powinien być większy niż określony w tabeli: Usytuowanie skrzyżowaniaSkos załamania krawędzi jezdni przy prędkości miarodajnej*) drogi (km/h) ≤4050607080≥90 Poza terenem zabudowy1:101:151:201:251:301:40 (1:10)(1:15)(1:20)(1:20)(1:30) Na terenie zabudowy1:101:101:101:151:20- (1:5)(1:10)(1:15) *) Na drodze klasy Z lub L jest to prędkość projektowa, a w wypadku małego ronda jest to prędkość przy dojeździe do ronda. (...) W wypadkach określonych w ust. 2. 2. W wypadku przebudowy albo remontu skrzyżowania, a także na drodze na terenie zabudowy z ruchem uspokojonym skos załamania krawędzi jezdni może być zwiększony do wartości podanych w nawiasach w ust. 1 w tabeli. § 65. 1. Pasy ruchu na skanalizowanym wlocie skrzyżowania dróg powinny mieć szerokość taką, jak przed skrzyżowaniem, a w wyjątkowych wypadkach szerokość każdego z nich może być pomniejszona: 1) nie więcej niż o 0,25 m - jeżeli jest to grupa pasów dla pojazdów jadących na wprost, 2) nie więcej niż o 0,50 m - jeżeli jest to grupa pasów dla pojazdów skręcających w lewo lub w prawo. 2. Na skrzyżowaniu skanalizowanym o jednym pasie ruchu na wprost na drodze z pierwszeństwem przejazdu pas ten powinien mieć szerokość: 1) od 4,50 m do 5,00 m - jeżeli jest ograniczony z obu stron krawężnikami, 2) od 4,00 m do 4,50 m - jeżeli jest ograniczony z jednej strony krawężnikami, 3) taką jak pas ruchu - jeżeli z obu stron nie jest ograniczony krawężnikami, 4) taką jak pas ruchu - jeżeli w strefie uspokojonego ruchu jest ograniczony krawężnikami (z jednej lub z obu stron) na długości mniejszej niż 20 m. 3. Jeżeli występuje jeden pas ruchu na wprost na podporządkowanym wlocie drogi, powinien on mieć szerokość: 1) od 4,00 m do 4,50 m - jeżeli jest ograniczony z jednej lub z obu stron krawężnikami, 2) taką jak pas ruchu - jeżeli z obu stron nie jest ograniczony krawężnikami, 3) taką jak pas ruchu - jeżeli w strefie uspokojonego ruchu jest ograniczony krawężnikami z jednej lub z obu stron na długości mniejszej niż 20 m. 4. Warunki określone w ust. 2 i 3 nie dotyczą wlotów na skrzyżowaniu typu mini lub małe rondo, o których mowa w § 75. § 66. 1. Dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w lewo na skrzyżowaniu powinien być stosowany na: 1) wlocie drogi klasy S, 2) wlocie ulicy klasy GP. 2. Dodatkowy pas może być także stosowany na wlotach pozostałych dróg klasy GP oraz dróg klasy G i Z, jeżeli są one dwujezdniowe lub wynika to z warunków organizacji i bezpieczeństwa ruchu. 3. Dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w lewo powinien mieć: 1) odcinek zmiany pasa ruchu o długości nie mniejszej niż określony w tabeli: Prędkość miarodajna drogi*) (km/h)≤5060708090100 Długość odcinka zmiany pasa ruchu (m)152030405055 *) W wypadku drogi klasy Z jest to prędkość projektowa. 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż określony w tabeli: Pochylenie podłużne wlotu (%)Długość odcinka zwalniania (m) przy prędkości miarodajnej*) (km/h) ≤5060708090100 -630406080105140 -42535557090120 -22030456080105 0152540507095 2102035456085 4101530405575 6101525355065 *) W wypadku drogi klasy Z jest to prędkość projektowa. 3) odcinek akumulacji o długości obliczonej na podstawie miarodajnego natężenia ruchu pojazdów skręcających w lewo, które muszą się zatrzymać, żeby umożliwić przejazd pojazdom z pierwszeństwem przejazdu; długość odcinka akumulacji nie powinna być mniejsza niż 20 m. 4. Przy przebudowie albo remoncie skrzyżowania dopuszcza się zmniejszenie długości odcinka zmiany pasa ruchu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, do 20 m. § 67. 1. Dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w prawo na skrzyżowaniu powinien być stosowany na: 1) wlocie drogi klasy S, 2) wlocie dwujezdniowej ulicy klasy GP, 3) wlocie drogi klasy GP lub G poza terenem zabudowy o prędkości miarodajnej większej niż 90 km/h. 2. Dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w prawo może być także stosowany na wlotach dróg klasy GP i G innych niż wymienione w ust. 1 oraz dróg klasy Z, jeżeli wynika to z warunków organizacji i bezpieczeństwa ruchu. 3. Dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w prawo, z zastrzeżeniem ust. 5, powinien mieć: 1) odcinek zmiany pasa ruchu o długości określonej w § 66 ust. 3 pkt 1, 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż określona w tabeli: Prędkość miarodajna drogi1) (km/h)Pochylenie podłużne wlotu (%)Długość odcinka zwalniania (m) przy promieniu łuku skrętu w prawo2) (m) ≤1011-1516-2021-30>30 60-43530252010 -23025201510 02520151010 2201510-- 4151010-- 80-47065605550 -26055504540 05050454035 24545403530 44040353025 100-412011511010595 -2105100959085 09590858075 28580757065 47570656560 1) W wypadku drogi klasy Z jest to prędkość projektowa. 2) Jeżeli na wlocie jest wyznaczone przejście dla pieszych lub skrzyżowanie jest wyposażone w sygnalizację świetlną, to należy przyjąć długość odcinka zwalniania jak dla promienia łuku równego 10 m. 3) odcinek akumulacji, jeśli skrzyżowanie jest wyposażone w sygnalizację świetlną lub na jego wlocie jest wyznaczone przejście dla pieszych; długość odcinka akumulacji powinna być określona zgodnie z wymaganiami, o których mowa w § 66 ust. 3 pkt 3. 4. Przy przebudowie albo remoncie skrzyżowania dopuszcza się zmniejszenie długości odcinka zmiany pasa ruchu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, do 15 m. 5. Jeżeli dodatkowy pas dla pojazdów skręcających w prawo, o którym mowa w ust. 3, nie wymaga odcinka akumulacji i prędkość miarodajna drogi poza terenem zabudowy jest mniejsza niż 90 km/h, dopuszcza się stosowanie dodatkowego pasa w postaci klina o skosie nie większym niż 1:10 i długości od 30 m do 50 m. § 68. 1. Dodatkowy pas ruchu na skrzyżowaniu z prawej strony wylotu drogi z pierwszeństwem przejazdu powinien być stosowany na: 1) drodze klasy S oraz na dwujezdniowej drodze klasy GP lub G poza terenem zabudowy, gdy miarodajne natężenie ruchu pojazdów skręcających w prawo z wlotu podporządkowanego jest większe niż 60 P/h i prędkość miarodajna na drodze z pierwszeństwem przejazdu jest większa niż 80 km/h, 2) ulicy klasy GP. 2. Dodatkowy pas może być także stosowany na drogach klasy GP i G innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli wynika to z warunków organizacji i bezpieczeństwa ruchu. 3. Dodatkowy pas ruchu, o którym mowa w ust. 1, powinien mieć: 1) odcinek przyspieszania o długości nie mniejszej niż 100 m w wypadku ulicy klasy GP i w przedziale od 100 m do 200 m w wypadku dróg klasy S, GP i G poza terenem zabudowy, 2) odcinek zmiany pasa ruchu o długości określonej w § 66 ust. 3 pkt 1. § 69. 1. Dodatkowy pas ruchu z lewej strony wylotu można stosować na dwujezdniowej drodze klasy S lub GP, jeśli na skrzyżowaniu nie ma i nie przewiduje się sygnalizacji świetlnej. 2. Dodatkowy pas ruchu, o którym mowa w ust. 1, powinien mieć: 1) odcinek przyspieszania o długości nie mniejszej niż 100 m, 2) odcinek zmiany pasa ruchu o długości określonej w § 66 ust. 3 pkt 1. § 70. Kształt i rozmiary pasa lub grupy pasów ruchu dla pojazdów skręcających na skrzyżowaniu powinny być dostosowane do struktury rodzajowej pojazdów i organizacji ruchu. § 71. Wewnętrzna krawędź pasa ruchu dla pojazdów skręcających w prawo na skrzyżowaniu zwykłym powinna być kształtowana za pomocą łuku kołowego o promieniu nie mniejszym niż: 1) 6,0 m - na wlocie drogi klasy L lub D, 2) 8,0 m - na wlocie drogi klasy G lub Z, 3) 10,0 m - na wlocie drogi klasy GP. § 72. 1. Wewnętrzna krawędź pasa lub grupy pasów ruchu dla pojazdów skręcających w prawo na skrzyżowaniu skanalizowanym powinna być kształtowana za pomocą łuku kołowego lub krzywej koszowej. 2. Promień łuku kołowego nie powinien być mniejszy niż 15 m w wypadku wlotu z drogi klasy S i 10 m w wypadku wlotu z pozostałych klas dróg. 3. Krzywą koszową o stosunku promieni R1:R2:R3 = n:1:m, gdzie n i m wynosi 2 lub 3, można stosować, jeśli ułatwia ona ruch pojazdom skręcającym w prawo, a jednocześnie nie pogarsza warunków ruchu na przejściach dla pieszych oraz nie utrudnia obserwacji pojazdów relacji kolidujących. Środkowy promień krzywej koszowej nie powinien być mniejszy niż 9 m, a kąty środkowe początkowego i końcowego łuku powinny mieć po 15°. § 73. Wewnętrzna krawędź pasa lub grupy pasów ruchu dla pojazdów skręcających w lewo na skrzyżowaniu skanalizowanym powinna być kształtowana za pomocą łuku kołowego lub kombinacji odcinka prostego i łuków kołowych o promieniach w przedziale od 10 m do 40 m, w zależności od klasy drogi, jej przekroju poprzecznego oraz geometrii skrzyżowania. § 74. Szerokość jednego pasa ruchu dla pojazdów skręcających w lewo lub w prawo na skrzyżowaniu skanalizowanym nie powinna być mniejsza niż określona w tabeli: Promień skrętu (m)810121520253040 Szerokość (m)7,06,56,05,55,04,54,24,0 § 75. Wymiary i zakres stosowania rond: Typ rondaŚrednica wyspy środkowej (m)Średnica zewnętrzna ronda (m)Zakres stosowania mini1)3-5mniejsza niż 22osiedla małe10(5)-28(33,5)26(22)-40(45)drogi klasy GP2), G, Z i L: wloty do miast, strefy podmiejskie, osiedla miejskie, poza terenem zabudowy średnie28-5041-65drogi klasy GP2) i G: poza terenem zabudowy, strefy podmiejskie, wloty do miast dużewiększa niż 50większa niż 65drogi klasy S3), GP i G: poza terenem zabudowy 1) Wyspa środkowa przejezdna lub częściowo przejezdna. 2) W uzasadnionych wypadkach na drogach jednojezdniowych. 3) W uzasadnionych wypadkach na początku lub końcu drogi klasy S. (...) Oznacza wartości dopuszczalne w uzasadnionych wypadkach. § 76. 1. Wyspa kanalizująca ruch na skrzyżowaniu powinna mieć: 1) kształt dostosowany do torów ruchu pojazdów, 2) wymiary dostosowane do funkcji przez nią pełnionych, a w szczególności jej szerokość w miejscu wyznaczonej strefy oczekiwania pieszych nie powinna być mniejsza niż 2,0 m. 2. Krawędzie wyspy wyodrębnionej z jezdni powinny być wyniesione ponad powierzchnię jezdni na wysokość nie mniejszą niż 6 cm z wyłączeniem tej części wyspy, na której wyznaczono przejście dla pieszych lub przejazd dla rowerzystów. 3. Wyspa kanalizująca ruch wyodrębniona z jezdni powinna wyraźnie różnić się od jezdni, a umieszczone na niej urządzenia lub zieleń nie powinny ograniczać wymaganego pola widoczności. 4. Urządzenia organizacji ruchu umieszczone na wyspie powinny być odsunięte od krawędzi pasa ruchu na odległość określoną w przepisach w sprawie znaków i sygnałów drogowych. 5. Wyspa kanalizująca ruch nie wyodrębniona z jezdni powinna być wyłączona z ruchu i wyznaczona zgodnie z przepisami w sprawie znaków i sygnałów drogowych. § 77. Zjazd z drogi powinien być zaprojektowany i wybudowany w sposób odpowiadający wymaganiom wynikającym z jego usytuowania i przeznaczenia, a w szczególności powinien być dostosowany do wymagań bezpieczeństwa ruchu na drodze, wymiarów gabarytowych pojazdów, dla których jest przeznaczony, oraz do wymagań ruchu pieszych. § 78. 1. Zjazd publiczny powinien być usytuowany zgodnie z wymaganiami określonymi w § 113 ust. 7. 2. Zjazd publiczny: 1) powinien mieć: a) szerokość nie mniejszą niż 5,0 m, w tym jezdnię o szerokości nie mniejszej niż 3,5 m i nie większą niż szerokość jezdni na drodze, b) nawierzchnię twardą w granicach pasa drogowego, c) przecięcie krawędzi nawierzchni zjazdu i drogi wyokrąglone łukiem kołowym o promieniu nie mniejszym niż 5 m, d) pochylenie podłużne zjazdu w obrębie korony drogi dostosowane do jej ukształtowania, e) na długości nie mniejszej niż 7,0 m od krawędzi korony drogi pochylenie podłużne zjazdu nie większe niż 5%, a na dalszym odcinku - nie większe niż 12%, 2) z nowej drogi klasy GP lub G do stacji paliw powinien być wyposażony w dodatkowe pasy dla pojazdów skręcających z tej drogi, 3) z drogi klasy GP, G lub Z do obiektu wymienionego w § 55 ust. 1 pkt 3, w wypadku uzasadnionym względami bezpieczeństwa ruchu, może być wyposażony w dodatkowe pasy ruchu dla pojazdów skręcających z tej drogi, w szczególności gdy miarodajne natężenie ruchu na drodze przekracza 400 P/h. § 79. Zjazd indywidualny powinien mieć: 1) szerokość nie mniejszą niż 4,5 m, w tym jezdnię o szerokości nie mniejszej niż 3,0 m i nie większej niż szerokość jezdni na drodze, 2) nawierzchnię co najmniej twardą w granicach pasa drogowego, 3) przecięcie krawędzi nawierzchni zjazdu i drogi wyokrąglone łukiem kołowym o promieniu nie mniejszym niż 3 m, lub skosem 1:1, jeżeli jest to zjazd z ulicy, 4) pochylenie podłużne zjazdu w obrębie korony drogi dostosowane do jej ukształtowania, 5) na długości nie mniejszej niż 5,0 m od krawędzi korony drogi pochylenie podłużne nie większe niż 5%, a na dalszym odcinku - nie większe niż 15%. Rozdział 14 Węzły drogowe § 80. 1. W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział węzłów: 1) bezkolizyjny typu WA - na którym nie występuje przecinanie torów jazdy, a relacje skrętne są realizowane tylko jako manewry wyłączania, włączania i przeplatania się potoków ruchu, 2) częściowo bezkolizyjny typu WB - na którym występuje przecinanie torów jazdy niektórych relacji na jednej z dróg; w ramach węzła funkcjonuje wówczas na tej drodze skrzyżowanie lub zespół skrzyżowań, jednak relacje o dominujących natężeniach są prowadzone bezkolizyjnie, 3) kolizyjny typu WC - na którym tylko jezdnie dróg krzyżują się w różnych poziomach, natomiast relacje skrętne na obu drogach odbywają się na skrzyżowaniach. 2. Zakres stosowania węzłów, o których mowa w ust. 1, określono w tabeli: Klasa drogiASGPG AWAWAWA, WB(WB) SWAWA, WBWB, WCWB, WC GPWA, WBWB, WCWB, WC(WB, WC) G(WB)WB, WC(WB, WC)(WB, WC) Oznaczenia w tabeli: WA, WB, WC - typ węzła, (...) - Rozwiązanie dopuszczalne w uzasadnionych wypadkach. § 81. Węzeł, jego układ funkcjonalny i przestrzenny, rozwiązanie techniczne i materiałowe elementów budowlanych powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób umożliwiający przejazd każdego typu pojazdu dopuszczonego do ruchu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym. § 82. 1. W węźle można usytuować stacje poboru opłat, zwane dalej "SPO", zgodnie z przepisami odrębnymi. 2. Usytuowanie SPO w węźle powinno być dostosowane do układu węzła i nie powinno ograniczać jego właściwości użytkowych określonych w rozporządzeniu. 3. W węźle nie powinny być usytuowane żadne obiekty usługowe, do których wjazd odbywałby się z wykorzystaniem łącznic jako dojazdów. § 83. W węźle typu WA: 1) wyjazd i wjazd powinny być usytuowane po prawej stronie jezdni drogi, 2) wyjazd z jezdni drogi powinien być usytuowany przed wjazdem na tę jezdnię, 3) wyjazd powinien być wyposażony w pas wyłączania, z zachowaniem wymagań, o których mowa w § 94, 4) wjazd powinien być wyposażony w pas włączania, z zachowaniem wymagań, o których mowa w § 96. § 84. W węźle typu WB: 1) droga wyższej klasy, a przy drogach tej samej klasy droga o większym miarodajnym natężeniu ruchu, powinna być prowadzona bez zakłóceń, natomiast do warunków lokalnych powinna być dostosowana droga niższej klasy lub przy drogach tej samej klasy droga o mniejszym miarodajnym natężeniu ruchu, 2) wyjazd z jezdni drogi, na której relacje skrętne odbywają się bezkolizyjnie, powinien poprzedzać wjazd na nią, 3) wyjazd i wjazd na jezdnię drogi, na której relacje skrętne odbywają się bezkolizyjnie, powinny być usytuowane po prawej stronie tej jezdni, 4) wyjazd i wjazd, o których mowa w pkt 3, powinny być wyposażone w pasy wyłączania i włączania, z zachowaniem wymagań, o których mowa w § 94 i § 96, 5) połączenie łącznicy z drogą niższej klasy powinno odbywać się na skrzyżowaniu, 6) wjazd na jednojezdniową drogę niższej klasy powinien odbywać się na skrzyżowaniu. § 85. W węźle typu WC: 1) można stosować, odpowiednio do potrzeb, łącznicę P4 lub dwie łącznice P1, o których mowa w § 87, rozdzielone pasem dzielącym, 2) połączenie łącznic z drogą powinno odbywać się na skrzyżowaniu. § 86. Graniczne prędkości projektowe łącznic na węzłach określa tabela: Ilustracja 1) Łącznice zaczynające się pasem wyłączania i kończące się pasem włączania. 2) Łącznice zakończone na jednym końcu skrzyżowaniem. 3) Łącznice zakończone na obu końcach skrzyżowaniami. § 87. 1. Jednopasowa łącznica jednokierunkowa, oznaczona dalej symbolem "P1", powinna mieć: 1) jezdnię wraz z opaskami o szerokości nie mniejszej niż 6,0 m, 2) obustronne gruntowe pobocza, każde o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. 2. Dwupasowa łącznica jednokierunkowa, oznaczona dalej symbolem "P2", powinna mieć: 1) jezdnię wraz z opaskami o szerokości nie mniejszej niż 8,0 m, 2) obustronne gruntowe pobocza, każde o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. 3. Dwupasowa łącznica jednokierunkowa z pasem awaryjnym, oznaczona dalej symbolem "P3", powinna mieć: 1) jezdnię wraz z opaską z lewej strony razem o szerokości nie mniejszej niż 7,5 m, 2) pas awaryjny o szerokości 2,0 m po prawej stronie jezdni, 3) obustronne gruntowe pobocza, każde o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. 4. Dwupasowa łącznica dwukierunkowa, oznaczona dalej symbolem "P4", powinna mieć: 1) jezdnię wraz z opaskami o szerokości nie mniejszej niż 8,0 m, 2) obustronne gruntowe pobocza, każde o szerokości nie mniejszej niż 1,0 m. 5. W wypadku węzła na drodze klasy S lub na drogach niższych klas dopuszcza się zmniejszenie szerokości jezdni łącznic nie więcej niż o 1,0 m. 6. Typ łącznicy powinien być dostosowany do przewidywanego natężenia ruchu oraz długości łącznicy. § 88. 1. Jezdnia wraz z opaskami na łącznicy P1, P2 lub P3 powinna mieć na odcinku prostym w planie jednostronne pochylenie poprzeczne nie mniejsze niż 2% i nie większe niż 3%. 2. Jezdnia wraz z opaskami na łącznicy P4 powinna mieć na odcinku prostym w planie dwustronne pochylenie poprzeczne, nie mniejsze niż 2% i nie większe niż 3%. 3. Jezdnia wraz z opaskami na łącznicy P1, P2, P3 lub P4 powinna mieć na łuku kołowym w planie jednostronne pochylenie poprzeczne o wartości określonej w tabeli: Prędkość projektowa łącznicy (km/h)Wartość promienia łuku w planie (m) przy pochyleniu poprzecznym jezdni 2%3%4%5%6%7% 80≥580420-579350-419290-349270-289250-269 70≥365290-364235-289215-234195-214185-194 60≥250190-249155-189140-154130-139120-129 50≥160125-159100-12490-9985-8975-84 40≥9575-9460-7455-5950-5445-49 30≥6050-5940-4935-3930-3425-29 4. Zachowanie wartości pochylenia poprzecznego jezdni łącznicy, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane na krzywych przejściowych i na prostych przejściowych przed i za łukiem kołowym, na których następuje zmiana kierunku pochylenia poprzecznego. Strefy te powinny być tak kształtowane, żeby był zapewniony sprawny odpływ wody. § 89. 1. Szerokość jezdni łącznicy powinna być zwiększona na łuku kołowym w planie o promieniu R mniejszym niż 150 m o wartość: 1) 50/R - na łącznicy P1, 2) 70/R - na łącznicy P2, P3 lub P4. 2. Zwiększenie szerokości jezdni, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się na krzywej przejściowej lub na prostej przejściowej, jeśli krzywa przejściowa nie występuje. § 90. 1. Oś jezdni łącznicy w planie powinna składać się z odcinków prostych i odcinków krzywoliniowych. 2. Odcinek krzywoliniowy może zawierać łuk kołowy, kombinacje łuków kołowych i krzywych przejściowych, a także inne rodzaje krzywych. 3. Łącznica powinna być zaprojektowana i wykonana w taki sposób, żeby było zachowane bezpieczeństwo pojazdu poruszającego się z prędkością projektową po mokrej nawierzchni. 4. Wymagania, o których mowa w ust. 3, uznaje się za spełnione, jeżeli: 1) wartości promienia łuku kołowego w planie oraz pochylenia poprzecznego jezdni łącznicy odpowiadają wymaganiom określonym w § 88 ust. 3, 2) parametry geometryczne łącznicy nie przekraczają wartości określonych w tabeli: Prędkość projektowa łącznicy (km/h)Najmniejszy parametr klotoidy (m)Największe pochylenie podłużne (%)Najmniejszy promień łuku w przekroju podłużnym (m) łącznicy wyjazdowejłącznicy wjazdowejwypukłegowklęsłego na wzniesieniuna spadkuna wzniesieniuna spadkuna łuku w planiena prostej w planie 801005445450030002000 70905445320020001400 60756556270017001000 5060655614001000750 40406667700500500 30256667500200250 3) odległość widoczności na łącznicy jest nie mniejsza niż określona w § 168. § 91. 1. Jezdnię zbierająco-rozprowadzającą można stosować na węźle lub na odcinku drogi między węzłami, jeżeli taka potrzeba wynika z kierunkowego rozkładu ruchu lub usytuowania wyjazdów i wjazdów. 2. Prędkość projektowa jezdni zbierająco-rozprowadzającej powinna wynosić 60 km/h, a wyjątkowo 70 km/h lub 80 km/h. 3. Jezdnia zbierająco-rozprowadzająca powinna być jednokierunkowa i w zależności od miarodajnego natężenia ruchu mieć przekrój poprzeczny taki jak łącznica P1, P2 albo P3. 4. Ukształtowanie jezdni zbierająco-rozprowadzającej w planie i w przekroju podłużnym powinno odpowiadać wymaganiom dotyczącym łącznic, o których mowa w § 90. § 92. Pochylenia poprzeczne gruntowego pobocza łącznicy i jezdni zbierająco-rozprowadzającej powinny być ustalone z zachowaniem warunków, o których mowa w § 37 ust. 2 i 3. § 93. Pochylenia skarp nasypów i wykopów łącznicy i jezdni zbierająco-rozprowadzającej powinny być ustalone z zachowaniem warunków, o których mowa w § 42. § 94. 1. Wyjazd w węźle typu WA oraz wyjazd z drogi klasy A, S i GP w węźle typu WB powinny mieć, z zastrzeżeniem ust. 9, równoległe pasy wyłączania. 2. Do pasa wyłączania, o którym mowa w ust. 1, należy: 1) klin, na którego długości pas wyłączania uzyskuje pełną szerokość, 2) odcinek zwalniania, którego długość jest mierzona od końca klina do początku łuku kołowego łącznicy. 3. Pas wyłączania na łącznicę P1, P2 lub P3, powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż: a) 100 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 75 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h lub 100 km/h, c) 50 m - w pozostałych wypadkach, 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż określona w tabeli: Różnica prędkości ∆V (km/h)Długość odcinka zwalniania (m) przy pochyleniu podłużnym pasa wyłączania -5%-4%-3%-2%0%2%3%4% 60280250230210190170160150 50250230210190170150140130 40220200180170150130120110 3017016015014012011010090 ≤201201101009585757065 Oznaczenia: ∆V = 0,75 × Vm - Vp gdzie: Vm - prędkość miarodajna drogi w km/h, Vp - prędkość projektowa łącznicy w km/h. 4. Odcinek zwalniania, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,5 m, jeśli prędkość projektowa drogi jest większa od 80 km/h, i 3,0 m w pozostałych wypadkach oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m lub opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, w zależności od tego, który z elementów występuje na łącznicy. 5. Podwójny pas wyłączania na łącznicę P3, bez zmniejszenia liczby pasów ruchu na jezdni drogi, powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż: a) 200 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 150 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h lub 100 km/h, c) 100 m - w pozostałych wypadkach, 2) wspólną krawędź pasa wyłączania o pełnej szerokości i jezdni drogi, o długości nie mniejszej niż 400 m. 6. Podwójny pas wyłączania na łącznicę P3, ze zmniejszeniem o jeden liczby pasów ruchu na jezdni drogi, powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż: a) 100 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 75 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h, c) 50 m - w pozostałych wypadkach, 2) wspólną krawędź pasa wyłączania o pełnej szerokości i jezdni drogi, o długości nie mniejszej niż 450 m. 7. Odcinek, o którym mowa w ust. 5 pkt 2 i ust. 6 pkt 2, powinien mieć dwa pasy ruchu o szerokości nie mniejszej niż 7,0 m oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m. 8. Pas wyłączania, o którym mowa w ust. 3, powinien mieć wspólną krawędź odcinka pasa o pełnej szerokości i jezdni drogi klasy A lub S, o długości nie mniejszej niż 200 m przy prędkości miarodajnej 130 km/h, nie mniejszej niż 175 m przy prędkości miarodajnej 110 km/h i nie mniejszej niż 150 m przy prędkości miarodajnej poniżej 110 km/h. W odniesieniu do jezdni dróg klas GP i G wymienione długości nie powinny być mniejsze niż odpowiednio 150 m, 125 m i 100 m. 9. W wypadku dobrej widoczności wyjazdu z jezdni drogi na łącznicę P1 może być stosowany kierunkowy pas wyłączania, jeżeli prędkość projektowa drogi jest mniejsza niż 120 km/h. Kierunkowy pas wyłączania powinien mieć: 1) skos 1:30 z klinem o długości 75 m, 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż określona w tabeli w ust. 3 pkt 2; jego długość jest mierzona od końca klina do początku łuku kołowego łącznicy, 3) pas awaryjny o szerokości 2,0 m lub opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, w zależności od tego, który z elementów występuje na łącznicy. 10. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa wyłączania oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym powinny być dostosowane do pasa ruchu, przy którym się on znajduje. 11. Wyjazdy z dróg w węźle typu WC mogą mieć dodatkowe pasy ruchu, które są częścią skrzyżowań na tych drogach. § 95. 1. Wyjazd z łącznicy i z jezdni zbierająco-rozprowadzającej, z zastrzeżeniem ust. 8, powinny mieć równoległe pasy wyłączania. 2. Pas wyłączania z łącznicy P1 na łącznicę P1 powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż 60 m, 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż 150 m, jeżeli jest to węzeł typu WA, i nie mniejszej niż 100 m w pozostałych wypadkach. 3. Odcinek zwalniania, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,0 m oraz opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m. 4. Pas wyłączania z łącznicy P2 lub P3 na łącznicę P1 powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż 60 m, 2) odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż 150 m, jeżeli jest to łącznica P3, i nie mniejszej niż 100 m, jeżeli jest to łącznica P2. 5. Odcinek zwalniania, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,0 m oraz opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m. 6. Pas wyłączania z łącznicy P3 na łącznicę P3 powinien mieć: 1) klin o długości nie mniejszej niż 60 m, 2) odcinek zwalniania o wymiarach jak w ust. 4 pkt 2. 7. Odcinek zwalniania, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, powinien mieć dwa pasy ruchu oraz pas awaryjny o szerokościach jak na łącznicy P3. 8. W wypadku dobrej widoczności wyjazdu z łącznicy lub jezdni zbierająco-rozprowadzającej w węźle typu WA lub WB: 1) długości klina i odcinka zwalniania na pasie wyłączania mogą być nawet o połowę krótsze, 2) może być stosowany kierunkowy pas wyłączania. 9. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa wyłączania oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym, powinny być dostosowane do jezdni łącznicy lub jezdni zbierająco-rozprowadzającej. § 96. 1. Wjazd w węźle typu WA oraz wjazd na drogę klasy A, S lub GP w węźle typu WB powinny mieć równoległe pasy włączania, z zastrzeżeniem ust. 9, umieszczone z prawej strony jezdni krzyżujących się dróg. 2. Do pasa włączania, o którym mowa w ust. 1, należy: 1) odcinek przyspieszania, którego długość jest mierzona od końca łuku kołowego na łącznicy do początku klina, 2) klin, na którego długości zanika pas włączania. 3. Pas włączania z łącznic P1 lub P2 powinien mieć: 1) odcinek przyspieszania o długości nie mniejszej niż określona w tabeli: Różnica prędkości ∆V (km/h)Długość odcinka przyspieszania (m) przy pochyleniu podłużnym pasa włączania -5%-4%-3%-2%0%2%3%4% 60190200210230270340390450 50170180200210250320370430 40150160180190230290330400 30130140150160200250290350 ≤2090100110120160200240300 Oznaczenia: ∆V = 0,75 × Vm - Vp gdzie: Vm - prędkość miarodajna drogi w km/h, Vp - prędkość projektowa łącznicy w km/h. 2) klin o długości nie mniejszej niż: a) 100 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 75 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h lub 100 km/h, c) 50 m - w pozostałych wypadkach. 4. Odcinek przyspieszania, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,5 m, jeśli prędkość projektowa drogi jest większa od 80 km/h, i 3,0 m w pozostałych wypadkach oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m lub opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, w zależności od tego, który z elementów występuje na łącznicy. 5. Pas włączania, o którym mowa w ust. 3, powinien mieć wspólną krawędź odcinka pasa o pełnej szerokości i jezdni drogi klasy A lub S, na długości nie mniejszej niż 250 m przy prędkości miarodajnej drogi 130 km/h, nie mniejszej niż 200 m przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h i nie mniejszej niż 150 m przy prędkości miarodajnej drogi poniżej 110 km/h. W odniesieniu do jezdni dróg klas GP i G wymienione długości nie powinny być mniejsze niż odpowiednio 200 m, 150 m i 100 m. 6. Podwójny pas włączania z łącznicy P3 powinien mieć: 1) dwa następujące po sobie odcinki równoległego względem krawędzi jezdni drogi pasa włączania, każdy o długości nie mniejszej niż 500 m, 2) kliny na końcach odcinków, o których mowa w pkt 1, długości nie mniejszej niż: a) 100 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 75 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h lub 100 km/h, c) 50 m - w pozostałych wypadkach, 3) szerokość: a) 7,0 m - dwóch pasów ruchu na pierwszym odcinku przyspieszania, b) 3,5 m - pasa ruchu na drugim odcinku, 4) pas awaryjny o szerokości 2,0 m. 7. Podwójny pas włączania z łącznicy P3, ze zwiększeniem o jeden liczby pasów ruchu na drodze, powinien mieć: 1) odcinek równoległego względem krawędzi jezdni pasa włączania, o długości nie mniejszej niż 500 m, 2) klin o długości nie mniejszej niż: a) 100 m - jeżeli prędkość miarodajna drogi jest większa niż 110 km/h, b) 75 m - przy prędkości miarodajnej drogi 110 km/h lub 100 km/h, c) 50 m - w pozostałych wypadkach, 3) pas ruchu na odcinku przyspieszania o szerokości 3,5 m, 4) pas awaryjny o szerokości 2,0 m. 8. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa włączania oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym powinny być dostosowane do pasa ruchu, przy którym się on znajduje. 9. Pas włączania, o którym mowa w ust. 1, powinien być stosowany, jeżeli droga w obrębie wjazdu jest dwujezdniowa. W wypadku drogi jednojezdniowej powinien być stosowany dodatkowy pas ruchu jak na skrzyżowaniu. 10. Wjazdy na drogi w węźle typu WC mogą mieć dodatkowe pasy ruchu, które są częścią skrzyżowań na tych drogach. § 97. 1. Wjazd na łącznicę lub jezdnię zbierająco-rozprowadzającą powinien mieć równoległy pas włączania. 2. Pas włączania, o którym mowa w ust. 1, powinien mieć: 1) odcinek przyspieszania o długości nie mniejszej niż 90 m i szerokości 3,0 m oraz opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, 2) klin o długości nie mniejszej niż 60 m. 3. W wypadku dobrej widoczności wjazdu, o którym mowa w ust. 1, w węźle typu WA lub WB, długości odcinka przyspieszania i klina mogą być nawet o połowę krótsze niż określone w ust. 2. § 98. 1. Obszar przeplatania może występować na jezdni drogi klasy S i drogach niższych klas oraz na jezdni zbierająco-rozprowadzającej. 2. Na obszarze przeplatania powinna być zwiększona liczba pasów ruchu nie mniej niż o jeden, na długości od 100 m do 300 m, odpowiednio do potrzeb i warunków użytkowych. Rozdział 15 Przejazdy drogowe i skrzyżowania z liniami kolejowymi § 99. Droga w obrębie przejazdu drogowego powinna być tak zaprojektowana i wykonana, żeby nie ograniczała właściwości technicznych i użytkowych drogi, z którą się krzyżuje. § 100. Skrzyżowanie drogi z linią kolejową powinno być zaprojektowane i wykonane zgodnie z przepisami w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie. DZIAŁ IV WYPOSAŻENIE TECHNICZNE DRÓG Rozdział 1 Urządzenia odwadniające oraz odprowadzające wodę § 101. 1. Urządzenia do powierzchniowego odwodnienia pasa drogowego powinny zapewniać sprawne odprowadzenie wody. 2. Wymiary urządzeń odwadniających drogę ustala się na podstawie deszczu miarodajnego, określonego przy prawdopodobieństwie p pojawienia się opadów, przy czym prawdopodobieństwo to wynosi: 1) p = 10% - na drodze klasy A lub S, 2) p = 20% - na drodze klasy GP, 3) p = 50% - na drodze klasy G lub Z, 4) p = 100% - na drodze klasy L lub D. 3. Obliczenia hydrauliczne urządzeń odwadniających powinny być wykonane zgodnie z Polską Normą. § 102. 1. Rowy odwadniające drogę wykonuje się w kształcie opływowym, trójkątnym lub trapezowym. 2. Rów opływowy stosuje się na drogach klas A i S, a dopuszcza się jego stosowanie na drodze klasy GP wyłącznie w wykopach. 3. Rów opływowy stosuje się w wykopie, przy krawędzi korony drogi, jeżeli korpus drogi ma odwodnienie wgłębne lub jest wykonany z materiału nie wymagającego odwodnienia wgłębnego; rów opływowy powinien być również stosowany przy wysokości skarpy nasypu do 2 m, gdy zachodzi potrzeba odprowadzenia wody, w wypadku niestosowania skrajnej bariery ochronnej. Szerokość rowu opływowego nie powinna być mniejsza niż 1,5 m, a głębokość nie powinna być większa niż 1/5 jego szerokości. 4. Rów trójkątny stosuje się na drogach klasy A, S i GP, w szczególności w celu ułatwienia utrzymania drogi, kiedy wysokość skarpy nasypu lub wykopu jest mniejsza niż 1,0 m. Pochylenie skarpy wewnętrznej nie powinno być większe niż 1:3, skarpy zewnętrznej nie większe niż 1:5, a głębokość rowu powinna wynikać ze sposobu odwodnienia korpusu drogi. 5. Rów trapezowy stosuje się na drogach wszystkich klas, z zastrzeżeniem ust. 6, a także jako rów stokowy. Dno rowu powinno mieć szerokość co najmniej 0,4 m, a głębokość rowu nie powinna być mniejsza niż 0,5 m, przy czym jeżeli górna część korpusu drogi jest odwadniana drenami lub warstwą odsączającą, dno rowu powinno być poniżej poziomu wylotu drenu, sączka lub warstwy odsączającej nie mniej niż 0,2 m, a na odcinku wododziału nie mniej niż 0,1 m. Pochylenie skarpy rowu nie powinno być większe niż 1:1,5 z zastrzeżeniem § 42. 6. Rów trapezowy, o którym mowa w ust. 5, dopuszcza się na drodze klasy A lub S, gdy na koronie drogi przewiduje się ustawienie skrajnej bariery ochronnej. 7. Połączenie rowów, o których mowa w ust. 1, powinno być wykonane w sposób płynny. 8. Rów stokowy stosuje się w celu przejęcia wody powierzchniowej napływającej ze stoku; rów stokowy powinien być wykonany co najmniej 3,0 m powyżej krawędzi przecięcia się skarpy wykopu z terenem. Rów ten nie może zmniejszać stateczności skarpy wykopu. Gdy istnieje obawa, że rów stokowy nawodni skarpę wykopu, powinien być uszczelniony lub odsunięty od skarpy wykopu. Pochylenie skarp rowu stokowego nie powinno być większe niż 1:1,5. 9. W celu zapewnienia sprawnego odprowadzenia wody należy stosować pochylenie podłużne dna rowu nie mniejsze niż 0,5%; dopuszcza się pochylenie dna rowu nie mniejsze niż 0,2% na terenie płaskim oraz na terenie płaskim o gruntach przepuszczalnych i odcinkach wododziału - nie mniejsze niż 0,1%. Największe dopuszczalne pochylenie podłużne dna rowu w zależności od rodzaju gruntu lub sposobu umocnienia jego dna określa Polska Norma. § 103. 1. Urządzenie ściekowe, zwane dalej "ściekiem", powinno być stosowane w wypadku, gdy woda powierzchniowa spowodowałaby uszkodzenie elementów korpusu drogi, oraz na obszarze, z którego odprowadzenie wody powierzchniowej bezpośrednio do ziemi lub do odbiornika wody nie jest dopuszczalne. Ścieki mogą być stosowane do odwodnienia elementów pasa drogowego, w szczególności: 1) jezdni, pasa awaryjnego, utwardzonego pobocza, opaski, chodnika, ścieżki rowerowej, 2) pasa dzielącego, 3) odprowadzenia wody z krawędzi korony w wykopie skalistym lub przy ścianie oporowej, 4) umocnienia dna rowu. 2. Ze względu na cechy użytkowe wyróżnia się następujące ścieki: 1) płaskie (przykrawężnikowe), 2) korytkowe, 3) kryte. 3. Wody powierzchniowe ze ścieku powinny być odprowadzone przez studzienki ściekowe przykanalikiem do kanalizacji lub w wypadku braku kanalizacji - przykanalikiem do rowu przydrożnego. 4. Dopuszcza się na drogach klasy G i drogach niższych klas odprowadzenie wody do rowu przydrożnego, o którym mowa w ust. 3, ściekiem podchodnikowym lub ściekiem skarpowym. 5. Zakończenie wylotu przykanalika i ścieku skarpowego, o których mowa w ust. 3 i 4, powinno chronić rów przed rozmywaniem. 6. Pochylenie podłużne dna ścieku powinno być nie mniejsze niż 0,5%; na terenie płaskim dopuszcza się pochylenie podłużne dna ścieku nie mniejsze niż 0,2%. W wypadku gdy ściek ma niewystarczające pochylenie podłużne, dopuszcza się łamanie niwelety dna ścieku w celu zwiększenia pochylenia podłużnego. 7. Odległość między miejscami odprowadzenia wody ze ścieku powinna być określona przy uwzględnieniu ilości wody spływającej z powierzchni zlewni, pochylenia podłużnego dna ścieku i jego napełnienia. Przy pochyleniu podłużnym dna ścieku wynoszącym 0,2% odległość ta nie powinna być większa niż 50 m. 8. Miejsca odprowadzenia wody, o których mowa w ust. 7, na terenie zabudowy powinny być umieszczane w szczególności: 1) przed skrzyżowaniem lub przejściem dla pieszych od strony napływu wody, 2) w najniższym miejscu wklęsłego załamania niwelety dna ścieku. 9. Studzienki ściekowe powinny być zlokalizowane poza pasem ruchu, opaską, utwardzonym poboczem lub pasem awaryjnym, cofnięte za krawędź nawierzchni. Przy przebudowie albo remoncie ulic oraz przy budowie nowych ulic klasy G i ulic niższych klas dopuszcza się lokalizowanie studzienek ściekowych w jezdni przy krawężniku. § 104. 1. Urządzenia do powierzchniowego odwodnienia placu powinny zapewniać sprawne odprowadzenie wody. 2. Plac powinien być podzielony na zlewnie, z których odprowadzana woda do jednej studzienki ściekowej nie powinna mieć większej powierzchni niż 800 m2. 3. Pochylenie wzdłuż kierunku spływu wody nie powinno być mniejsze niż 0,4%. 4. Wzdłuż obrzeży zbierających wodę ze zlewni, o których mowa w ust. 2, należy przewidzieć ścieki płaskie lub kryte, w których powinny być usytuowane studzienki ściekowe. § 105. 1. Urządzenia do wgłębnego odwodnienia drogi mają na celu odprowadzenie wody z podłoża korpusu drogowego. 2. Parametry urządzeń do odwodnienia wgłębnego drogi powinny być określone na podstawie badań gruntowo-wodnych podłoża. 3. Odwodnienie wgłębne może być stosowane do: 1) odprowadzenia wody z warstwy odsączającej i wody przedostającej się z powierzchni pasa drogowego do gruntu, 2) obniżenia poziomu wody gruntowej, jeżeli spód konstrukcji nawierzchni jest wyniesiony mniej niż 1,0 m nad poziom wody gruntowej. 4. Do obniżenia poziomu wody gruntowej można stosować dreny. Dren należy umieszczać, w zależności od potrzeb, pod dnem rowu, dnem ścieku lub w pasie dzielącym. 5. W wypadku napływu wody gruntowej w wykopie w kierunku korpusu drogi można stosować dren odcinający. Dren ten od strony korony drogi powinien być uszczelniony. 6. Jeżeli woda gruntowa wypływa na skarpę wykopu, powinien być stosowany dren skarpowy. 7. Dren powinien być umieszczony poniżej głębokości przemarzania gruntu. Dopuszcza się wykonanie płytkiego drenu do odprowadzenia wody z warstwy odsączającej. 8. Spadek podłużny drenu powinien być nie mniejszy niż 0,2%. § 106. 1. Kanalizację deszczową wykonuje się, gdy nie ma możliwości odprowadzenia wody za pomocą urządzeń do powierzchniowego odwodnienia lub gdy wymagają tego przepisy odrębne. 2. Przy usytuowaniu kanalizacji deszczowej w pasie drogowym powinna być uwzględniona lokalizacja innych urządzeń i budowli podziemnych, a także nadziemnych o głębokich fundamentach. 3. Kolektor kanalizacji deszczowej powinien być usytuowany, z zastrzeżeniem ust. 4: 1) na dwujezdniowej drodze w pasie dzielącym lub w innym uzasadnionym technicznie miejscu poza jezdnią, 2) na jednojezdniowej drodze pod chodnikiem, pasem zieleni, poboczem lub poza koroną drogi, jeżeli uzasadniają to względy zagospodarowania pasa drogowego. 4. Na drodze klasy Z i drogach niższych klas oraz na przebudowywanym albo remontowanym odcinku drogi klasy GP lub G na terenie zabudowy dopuszcza się usytuowanie kolektora kanalizacji deszczowej pod jezdnią. Studzienki rewizyjne, o których mowa w ust. 7, powinny być usytuowane w miejscu najmniej narażonym na działanie kół pojazdów. 5. Strop kolektora lub przykanalika powinien być zagłębiony poniżej głębokości przemarzania gruntu. Gdy uzyskanie tego zagłębienia nie jest możliwe, w szczególności ze względu na zapewnienie wymaganego pochylenia podłużnego, należy przewidzieć odpowiednią ich izolację. 6. Średnica kolektora powinna być ustalona na podstawie ilości wody spływającej z odwadnianej powierzchni oraz przy założeniu, że: 1) prędkość przepływu wody nie powinna być mniejsza niż 0,5 m/s, 2) największa prędkość przepływu nie powinna przekroczyć wartości dopuszczalnej dla materiału, z którego kolektor jest wykonany, 3) pochylenie dna kolektora o średnicy 0,30 m nie powinno być większe niż 3,0%, a o średnicy 1,00 m i większej co najwyżej 1,0%; przy pośrednich średnicach kolektora jego pochylenie należy interpolować; średnica kolektora nie powinna być mniejsza niż 0,30 m, przykanalika zaś - 0,15 m. 7. Studzienka rewizyjna powinna być stosowana, gdy kolektor zmienia kierunek, rozgałęzia się, zmienia średnicę lub pochylenie podłużne. W innych wypadkach studzienki te rozmieszcza się przy zachowaniu odległości określonych w Polskiej Normie. § 107. 1. Indywidualne rozwiązania urządzeń odwadniających uwzględniające specyficzne warunki otoczenia i podłoża mogą być stosowane w szczególności na drodze przebiegającej na terenie chronionym, w niekorzystnych warunkach gruntowo-wodnych, w terenie górskim, na obszarze osuwiskowym albo na terenie podlegającym wpływom eksploatacji górniczej. 2. Urządzenia, o których mowa w ust. 1, to w szczególności: 1) szczelny przekrój poprzeczny korony drogi, 2) szczelny rów odprowadzający wody powierzchniowe, 3) kanalizacja z elastycznych rur, 4) drenaż skarpowy, 5) ekrany iłowe odcinające dopływ wody, 6) przegrody zmniejszające prędkość przepływu, kaskady, bystrotoki, rynny, 7) dreny pionowe, studnie drenarskie i chłonne. § 108. 1. Wody opadowe z pasa drogowego odprowadzane do odbiornika wody lub do ziemi powinny spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących ochrony środowiska. 2. Wody z kanalizacji można odprowadzać do odbiornika wody kolektorem lub rowem odpływowym, przy czym w zależności od potrzeb dla oczyszczenia odprowadzanej wody może być stosowany rów trawiasty, o pochyleniu podłużnym dna nie przekraczającym 0,5%, w którym mogą być stosowane przegrody. Woda z kolektora powinna być odprowadzona do odbiornika wodnego przez urządzenia oczyszczające. 3. Jeżeli nie ma możliwości odprowadzenia nie oczyszczonej wody z urządzeń odwadniających, powinno się stosować urządzenia zabezpieczające środowisko przed zanieczyszczeniami spływającymi z drogi. 4. Urządzeniami, o których mowa w ust. 3, mogą być w szczególności: 1) zbiornik retencyjno-infiltracyjny - gdy zachodzi potrzeba zwolnienia odpływu lub zatrzymania wody, 2) zbiornik infiltracyjny - gdy grunt do głębokości 1,5 m poniżej dna zbiornika zapewnia szybkość filtracji co najmniej 1,25 cm/h i znajduje się powyżej poziomu wody gruntowej, 3) rów infiltracyjny - gdy grunt do głębokości 1,5 m poniżej dna rowu zapewnia szybkość filtracji co najmniej 0,7 cm/h i znajduje się powyżej poziomu wody gruntowej, 4) rów trawiasty - gdy jest stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi urządzeniami oczyszczającymi; powinien być pokryty gęstą trawą wysoko koszoną, na podłożu o szybkości filtracji co najmniej 1,25 cm/h. 5. Odległość od zabudowy urządzeń, o których mowa w ust. 4, nie powinna być mniejsza niż 8,0 m; w celu utrzymania sprawności technicznej tych urządzeń powinien być zapewniony dojazd. Rozdział 2 Urządzenia oświetleniowe § 109. 1. Droga powinna być oświetlona ze względów bezpieczeństwa ruchu, w szczególności: 1) gdy przebiega przez obszar oświetlony i występuje zagrożenie olśnienia uczestników ruchu, 2) w obrębie węzła lub skrzyżowania, jeżeli jedna z krzyżujących się dróg jest oświetlona, 3) na skrzyżowaniu z drogą klasy S, 4) na skrzyżowaniu typu rondo, 5) na skrzyżowaniu skanalizowanym z wyspami w krawężnikach - jeżeli jest to droga klasy GP, 6) między odcinkami oświetlonymi - jeżeli długość odcinka nie przekracza 500 m, 7) na odcinku przyległym do obiektu mostowego - jeżeli obiekt jest oświetlony, 8) w obrębie miejsca poboru opłat, zwanego dalej "MPO", 9) na ulicy klasy S, 10) na jednojezdniowej ulicy o czterech i większej liczbie pasów ruchu, 11) na skrzyżowaniu na terenie zabudowy, przy którym znajdują się budynki użyteczności publicznej, przystanki komunikacji zbiorowej, 12) w obrębie przejścia dla pieszych i dojścia do przystanków komunikacji zbiorowej na terenie zabudowy. 2. Urządzenie obsługi podróżnych, pojazdów i przesyłek - miejsce obsługi podróżnych, o którym mowa w przepisach o drogach publicznych, zwane dalej "MOP", parking dla pojazdów ciężarowych, stacja paliw powinny być oświetlone co najmniej w części dostępnej dla uczestników ruchu. 3. Światło oświetlenia nie może zmieniać barwy znaków drogowych. 4. Między oświetlonym a nie oświetlonym odcinkiem drogi powinna być wykonana strefa przejściowa o zmniejszającym się natężeniu światła i długości nie mniejszej niż: 1) 200 m - na drodze klasy A lub S, 2) 100 m - na drodze klasy GP i drogach niższych klas. 5. Słupy oświetleniowe powinny być tak usytuowane, aby nie powodowały zagrożenia bezpieczeństwa ruchu i nie ograniczały widoczności. Słupy oświetleniowe oraz oprawy oświetleniowe powinny być umieszczone poza skrajnią drogi, o której mowa w § 54. 6. Odległość lica słupa oświetleniowego nie powinna być mniejsza niż: 1) 1,0 m - od krawędzi jezdni nie ograniczonej krawężnikami, 2) 0,5 m - od krawędzi pasa awaryjnego, pasa postojowego, utwardzonego pobocza lub opaski, 3) 1,0 m - od lica krawężnika na drodze klasy S lub GP, 4) 0,5 m - od lica krawężnika na drodze klasy G i drogach niższych klas, przy spełnieniu wymagań, o których mowa w § 130. 7. Wymagania dotyczące natężenia oświetlenia i rozmieszczenia punktów świetlnych określa Polska Norma. Rozdział 3 Obiekty i urządzenia obsługi uczestników ruchu § 110. 1. Droga w zależności od potrzeb może być wyposażona w obiekty i urządzenia obsługi uczestników ruchu. Do obiektów tych i urządzeń zalicza się w szczególności MOP, punkty kontroli samochodów ciężarowych, MPO, zatoki postojowe, zatoki autobusowe, perony tramwajowe, pętle autobusowe, place do zawracania, mijanki, przejścia dla pieszych. 2. Obiekty i urządzenia, o których mowa w ust. 1, mogą znajdować się w obrębie korony lub poza koroną drogi w zależności od ich przeznaczenia. 3. Odległość obiektów budowlanych przeznaczonych do obsługi pojazdów i uczestników ruchu od krawędzi jezdni drogi nie powinna być mniejsza niż określona w przepisach o drogach publicznych. 4. Obiekty i inne przeszkody ograniczające widoczność powinny być usytuowane poza wymaganym polem widoczności, o którym mowa w rozdziale 2 działu VII. § 111. 1. Odległość między sąsiednimi MOP na drodze klasy A powinna być nie mniejsza niż 15 km, a odległość MOP od przejścia granicznego - nie mniejsza niż 3,0 km. Przy przebudowie albo remoncie drogi klasy A, w wypadku istniejących obiektów i urządzeń obsługi uczestników ruchu, dopuszcza się zmniejszenie do 50% tych odległości. 2. Odległość między sąsiednimi MOP na drodze klasy S powinna być nie mniejsza niż 10 km, a odległość MOP od przejścia granicznego - nie mniejsza niż 1,5 km. Przy przebudowie albo remoncie drogi klasy S, w wypadku istniejących obiektów i urządzeń obsługi uczestników ruchu, dopuszcza się zmniejszenie do 50% tych odległości. § 112. 1. MOP na drodze klasy A lub S powinien zapewnić obsługę uczestników ruchu w zakresie, o którym mowa w § 114. Przy przebudowie albo remoncie drogi klasy S dopuszcza się odrębne usytuowanie istniejących obiektów i urządzeń obsługi uczestników ruchu przy dodatkowej jezdni, która powinna być połączona z jezdnią drogi klasy S jednym wyjazdem i wjazdem. 2. Odległość między wyjazdem i wjazdem z MOP jest określona w § 166 ust. 2. § 113. 1. Połączenie obiektu lub urządzenia obsługi uczestników ruchu z drogą, jeżeli nie jest ono usytuowane bezpośrednio przy jezdni, powinno być zapewnione za pomocą dwu- lub jednokierunkowego wyjazdu i wjazdu. 2. Wyjazd i wjazd na drogę klasy A lub S z obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu powinny być zlokalizowane oddzielnie dla każdego kierunku ruchu. 3. Na drodze klasy GP i drogach niższych klas o dwóch jezdniach oraz na jednojezdniowej drodze o miarodajnym natężeniu ruchu większym niż 800 P/h, połączenie obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu z drogą powinno być wykonane oddzielnie dla każdego kierunku ruchu. 4. Na jednojezdniowej drodze klasy GP i drogach niższych klas o prędkości miarodajnej powyżej 70 km/h dopuszcza się wykonanie wyjazdu i wjazdu na drogę z obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu dla obu kierunków ruchu po jednej stronie drogi, jeżeli natężenie miarodajne ruchu nie jest większe niż 400 P/h. Przy większym miarodajnym natężeniu ruchu w obrębie wyjazdu z drogi do tych urządzeń należy zapewnić dodatkowy pas ruchu dla skrętów w lewo. 5. Na drogach nie wymienionych w ust. 2, 3 i 4 wyjazdy i wjazdy na drogę z obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu mogą być usytuowane dla jednego lub obu kierunków ruchu, jeśli nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu. 6. Zatoka autobusowa, niezależnie od klasy drogi, powinna być przeznaczona do ruchu w jednym kierunku. 7. Wyjazd z drogi do obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu i wjazd na drogę nie mogą być usytuowane w miejscach zagrażających bezpieczeństwu ruchu drogowego, a w szczególności: 1) w obszarze oddziaływania skrzyżowania lub węzła, 2) w miejscu, w którym nie jest zapewniona wymagana widoczność wjazdu na drogę, 3) na odcinku drogi o pochyleniu niwelety większym niż 4%, 4) nie bliżej wierzchołka łuku wypukłego niż wymagana odległość widoczności na zatrzymanie, 5) na odcinku występowania dodatkowego pasa ruchu. 8. Połączenie obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu do drogi klasy A lub S powinno być wyposażone w pasy wyłączania i włączania. 9. Połączenie obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu do dwujezdniowych dróg klasy GP i dróg niższych klas powinno być wyposażone w dodatkowe pasy ruchu. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać dodatkowe pasy ruchu, są określone w § 66-69. 10. Przedłużeniem pasa włączania powinien być pas awaryjny, a dodatkowego pasa ruchu - utwardzone pobocze, o długości nie mniejszej niż 100 m i o szerokości nie mniejszej niż 2,0 m. § 114. 1. W celu określenia cech użytkowych MOP wyróżnia się następujące ich rodzaje: 1) MOP I - o funkcji wypoczynkowej: wyposażony w stanowiska postojowe (parking), jezdnie manewrowe, urządzenia wypoczynkowe, sanitarne i oświetlenie; dopuszcza się wyposażenie w obiekty małej gastronomii, 2) MOP II - o funkcji wypoczynkowo-usługowej: wyposażony w obiekty, o których mowa w pkt 1, oraz w stację paliw, stanowiska obsługi pojazdów, obiekty gastronomiczno-handlowe, informacji turystycznej, 3) MOP III - o funkcji wypoczynkowej i usługowej: wyposażony w obiekty, o których mowa w pkt 2, obiekty noclegowe oraz w zależności od potrzeb w agendy poczty, banku, biur turystycznych, biur ubezpieczeniowych. 2. MOP I usytuowany naprzeciw MOP II lub MOP III ze względu na bezpieczeństwo ruchu należy połączyć bezkolizyjnym przejściem dla pieszych. 3. Liczbę stanowisk postojowych w części parkingowej należy określić indywidualnie z uwzględnieniem w szczególności średniego dobowego ruchu w roku, wyrażonego w pojazdach na dobę (P/d), zwanego dalej "SDR" i częstotliwości występowania MOP oraz ograniczeń wynikających z oceny oddziaływania na środowisko. § 115. 1. Rodzaje MOP, o których mowa w § 114, ustala się w programie zagospodarowania drogi. 2. W części parkingowej MOP, w zależności od potrzeb, należy wykonać stanowiska do kontroli technicznej pojazdów oraz stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. Wymiary i liczbę stanowisk do kontroli pojazdów ustala się indywidualnie. Wymagania dotyczące usytuowania stanowisk postojowych dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne określa § 160. 3. Na obszarze MOP dopuszcza się umieszczanie reklam i tablic informacyjnych nie związanych z organizacją ruchu pojazdów, zgodnie z odrębnymi przepisami. 4. W obrębie MOP w każdym zespole stanowisk postojowych dla samochodów osobowych powinny być zapewnione nie mniej niż dwa stanowiska postojowe dla samochodów osób niepełnosprawnych, specjalnie oznakowane i usytuowane blisko wejść do budynków użyteczności publicznej. 5. Uskok o wysokości od 2 cm do 15 cm między chodnikiem a jezdnią lub innym urządzeniem użytkowanym przez osoby niepełnosprawne powinien być wyposażony w rampę o szerokości co najmniej 0,90 m i pochyleniu nie większym niż 15%. Przy uskokach większych niż 15 cm powinny być stosowane pochylnie lub schody, z zachowaniem warunków określonych w § 45. 6. MOP powinien być wyposażony w sprzęt i urządzenia ochrony przeciwpożarowej, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej. 7. Wody powierzchniowe i bytowo-gospodarcze odprowadzone z obiektów i urządzeń obsługi uczestników ruchu wymagają oczyszczenia przed odprowadzeniem ich do odbiorników lub do ziemi, zgodnie z przepisami o ochronie i kształtowaniu środowiska. § 116. 1. Wymiary stanowisk postojowych, w zależności od ich usytuowania w stosunku do krawędzi jezdni, nie powinny być mniejsze niż określone w tabelach: 1) dla samochodów osobowych: Rodzaj pojazduUsytuowanie pod kątem (°)*)Długość (m)Szerokość (m) Samochód osobowy904,502,30 06,002,50 Samochód osobowy z przyczepą010,002,50 Samochód dla osób niepełnosprawnych904,503,60 *) Wymiary stanowisk postojowych przy innych kątach usytuowania w stosunku do krawędzi jezdni powinny być ustalone z zachowaniem wymiarów podanych dla kąta 90°. 2) dla samochodów ciężarowych i autobusów: Rodzaj pojazduUsytuowanie pod kątem (°)2)Długość (m)Szerokość (m) Samochód ciężarowy908,003,50 015,003,00 Autobus9010,004,00 019,003,00 Samochód ciężarowy z przyczepą lub członowy901)19,003,50 601)19,003,50 030,003,00 1) Stanowiska postojowe samochodów ciężarowych z przyczepami lub członowych powinny być wykonane jako przelotowe. 2) Wymiary stanowisk postojowych przy innych kątach usytuowania w stosunku do krawędzi jezdni powinny być ustalone z zachowaniem wymiarów podanych dla kąta 90°. 2. Szerokość jezdni manewrowej przy stanowiskach postojowych nie powinna być mniejsza niż określono w tabeli: Rodzaj pojazduUsytuowanie stanowiska w stosunku do krawędzi jezdni (°)Szerokość jezdni manewrowej (m)*) Samochód osobowy905,00 604,00 453,50 03,00 Samochód ciężarowy9012,00 607,50 456,00 03,50 Autobus9016,00 6010,00 457,50 03,50 *) Przy kącie innym niż podany w tabeli powinna być przyjęta szerokość jezdni manewrowej jak dla najbliższego kąta większego. 3. Pozostałe parametry techniczne: 1) jezdni manewrowej nie powinny być mniejsze niż określono w tabeli: Parametr jezdniJednostka miaryRodzaj pojazdu użytkującego jezdnię osobowyosobowy z przyczepąciężarowy lub autobus Szerokość jezdni jednokierunkowej: 1) bez krawężnikówm3,003,504,50 2) w krawężnikachm4,504,504,50 Promień łuku: 1) w planiem153030 2) w przekroju podłużnym: a) wypukłym250250250 b) wklęsłym150150150 Promień wewnętrznej krawędzi jezdnim6,0010,0010,00 Prędkość projektowakm/h30 2) pochylenie stanowisk postojowych nie powinno być większe niż: a) 2,5% - jeżeli jest to pochylenie podłużne, b) 2,5% - jeżeli jest to pochylenie poprzeczne nawierzchni twardej ulepszonej, c) 3,5% - jeżeli jest to pochylenie poprzeczne nawierzchni twardej nie ulepszonej. § 117. 1. Zgodnie z przepisami odrębnymi w odległości nie większej niż 25 km od przejścia granicznego, na którym są odprawiane samochody ciężarowe, powinien być zlokalizowany parking ze stanowiskami postojowymi dla tych samochodów. 2. Wyjazd i wjazd na drogę z parkingu, o którym mowa w ust. 1, powinny być wykonane zgodnie z warunkami określonymi w § 113 ust. 7. § 118. 1. Na drodze klasy GP i drogach niższych klas, poza terenem zabudowy, dopuszcza się usytuowanie zatoki postojowej w obrębie korony drogi, gdy nie ma warunków do wykonania parkingu poza nią. 2. Na drodze zaliczonej do sieci dróg międzynarodowych zgodnie z odrębnymi przepisami oraz na drodze o prędkości miarodajnej nie mniejszej niż 80 km/h, zatoka postojowa powinna być oddzielona od jezdni bocznym pasem dzielącym o szerokości nie mniejszej niż 1,50 m. Boczny pas dzielący powinien być odsunięty od krawędzi jezdni o 0,50 m. 3. Zatoka postojowa powinna mieć co najmniej 2 stanowiska postojowe, a pojazdy stojące w zatoce nie powinny ograniczać widoczności urządzeń drogi mających wpływ na bezpieczeństwo ruchu. 4. Ustala się następujące parametry zatoki postojowej poza terenem zabudowy: 1) szerokość zatoki przy jezdni drogi - 3,0 m; w uzasadnionych wypadkach dopuszcza się szerokość nie mniejszą niż 2,5 m, a za bocznym pasem dzielącym - szerokość nie mniejszą niż 3,5 m, 2) pochylenie podłużne jezdni w zatoce nie powinno przekraczać 2,5%, a jej pochylenie poprzeczne powinno być zgodne z pochyleniem jezdni drogi, 3) skos wyjazdowy z drogi powinien być nie większy niż 1:3, a skos wjazdowy na drogę - nie większy niż 1:1, wyokrąglone łukami kołowymi. 5. Na ulicy klasy G i ulicach niższych klas zatoki postojowe dla samochodów osobowych można wykonywać przy jezdni. W zależności od warunków zagospodarowania, miejsca postojowe mogą być w stosunku do krawędzi jezdni równoległe, prostopadłe lub ukośne. Wymiary i parametry techniczne miejsc postojowych określa § 116. 6. Na nowych ulicach klasy G zatoka postojowa powinna być oddzielona od jezdni pasem manewrowym o szerokości nie mniejszej niż 2,5 m. 7. Ustala się następujące parametry zatoki postojowej na terenie zabudowy: 1) szerokość zatoki przy jezdni od 2,5 m do 4,5 m - w zależności od usytuowania miejsc postojowych, 2) pochylenie podłużne jezdni nie powinno przekraczać 2,5%, a jej pochylenie poprzeczne nie powinno być mniejsze niż 2% i zapewniać sprawne odprowadzenie wody, 3) skos wyjazdowy i wjazdowy z miejsc postojowych równoległych - powinien być nie większy niż 1:1, 4) załomy krawędzi jezdni powinny być wyokrąglone łukami o promieniu nie mniejszym niż 2,0 m. § 119. 1. Zatokę autobusową, ze względu na bezpieczeństwo ruchu, należy usytuować: 1) na prostym w planie odcinku drogi lub na łuku, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, 2) za skrzyżowaniem, 3) na drodze jednojezdniowej z przesunięciem w kierunku ruchu względem zatoki dla kierunku przeciwnego, 4) na odcinku drogi o pochyleniu podłużnym nie większym niż: a) 2,5% - na drogach klasy S i GP, b) 4,0% - na drogach klasy G i drogach niższych klas. 2. Przy przebudowie albo remoncie drogi na terenie zabudowy dopuszcza się wyjątkowo inne usytuowanie zatoki autobusowej niż określono w ust. 1 pkt 2. 3. Na drodze klasy S można, z uwzględnieniem wymagań bezpieczeństwa ruchu, usytuować zatokę autobusową: 1) przy pasie awaryjnym - na odcinku między skrzyżowaniami lub węzłami za bocznym pasem dzielącym i połączoną z jezdnią drogi pasem wyłączania i włączania, 2) w obrębie węzła - przy jezdni zbierająco-rozprowadzającej lub jezdni wydzielonej dla autobusów i połączoną z jezdnią drogi pasem wyłączania i włączania. 4. Na drodze klasy GP zaliczonej do sieci dróg międzynarodowych, o prędkości miarodajnej nie mniejszej niż 100 km/h, zatoka autobusowa powinna być oddzielona od jezdni bocznym pasem dzielącym. 5. Na dwupasowej drodze dwukierunkowej klasy G, Z lub L, gdy przewiduje się zbiorową komunikację autobusową i natężenie miarodajne ruchu wynosi co najmniej 400 P/h, powinny być wykonane zatoki autobusowe. Przy przebudowie albo remoncie drogi dopuszcza się odstępstwo od wykonania zatoki, jeżeli jest zapewniona wymagana odległość widoczności na zatrzymanie. 6. Można wykonać zatokę autobusową po wewnętrznej stronie łuku w planie, jeżeli: 1) na terenie zabudowy - jest zapewniona odległość widoczności na zatrzymanie, 2) poza terenem zabudowy - prędkość miarodajna nie jest większa niż 70 km/h, a widoczność przed i za zatoką jest zapewniona na odległość co najmniej 1,5 raza większą niż wymagana odległość widoczności na zatrzymanie. 7. Można wykonać zatokę autobusową po zewnętrznej stronie łuku w planie lub za wierzchołkiem wypukłego łuku w przekroju podłużnym, jeżeli widoczność przed zatoką jest zapewniona na odległość co najmniej równą wymaganej odległości widoczności na zatrzymanie. Zatoka autobusowa na łuku w planie powinna być oddzielona od jezdni bocznym pasem dzielącym. 8. Zatoka autobusowa powinna być wykonana, z zastrzeżeniem ust. 9, o parametrach nie mniejszych niż: 1) długość krawędzi zatrzymania - 20,0 m, 2) szerokość zatoki przy jezdni - 3,0 m, 3) szerokość zatoki - 3,5 m, jeżeli jest ona oddzielona od jezdni bocznym pasem dzielącym, 4) wyokrąglenie załomów krawędzi jezdni łukami o promieniu - 30,0 m, 5) szerokość peronu - 1,5 m, 6) pochylenie poprzeczne jezdni w zatoce 2,0%, skierowane do krawędzi jezdni drogi lub zgodnie z jej pochyleniem, w zależności od warunków odwodnienia. Skos wyjazdowy z drogi nie powinien być większy niż 1:8, a skos wjazdowy na drogę nie większy niż 1:4. 9. Dopuszcza się na ulicach klasy G, L i D inne parametry zatoki autobusowej dostosowane do wymiarów pojazdów, dla których jest ona przeznaczona. 10. Urządzenie dla ochrony pieszych przed warunkami atmosferycznymi (wiata), powinno być oddzielne dla każdego kierunku ruchu i odsunięte od wewnętrznej krawędzi zatoki co najmniej o 1,5 m, a jeżeli zatoka nie jest wykonywana - nie mniej niż 2,5 m od krawędzi jezdni drogi. Urządzenie to nie może ograniczać widoczności na drodze i w obrębie skrzyżowania. § 120. 1. Ulica z torowiskiem tramwajowym powinna mieć perony przystanków tramwajowych. Peron przystanku powinien mieć szerokość dostosowaną do natężenia ruchu pasażerskiego w godzinie szczytowej. Przy przebudowie albo remoncie ulicy klasy G i ulic niższych klas dopuszcza się odstępstwo od wykonania peronu. 2. Szerokość peronu, do którego dojście jest w poziomie jezdni lub przejściem nadziemnym (kładką), powinna być nie mniejsza niż 3,50 m, a przy dojściu do peronu przejściem podziemnym - nie mniejsza niż 4,50 m. 3. Przy przebudowie albo remoncie ulicy klasy G lub Z peron, do którego dojście jest w poziomie jezdni, może mieć szerokość nie mniejszą niż 2,0 m, jeżeli szerokość ta jest wystarczająca dla ruchu pasażerskiego, o którym mowa w ust. 1. Na peronie o szerokości 2,0 m nie stosuje się wiaty peronowej. 4. Rampa łącząca peron z przejściem dla pieszych w poziomie jezdni powinna mieć szerokość równą peronowi i pochylenie nie większe niż 8%, dla umożliwienia korzystania z peronu przez osoby niepełnosprawne. 5. Długość peronu powinna być nie mniejsza niż 30,0 m. Jeżeli natężenie ruchu pociągów tramwajowych na godzinę wynosi więcej niż 30, długość peronu powinna być wykonana dla dwóch pociągów. 6. Peron w stosunku do główki szyny powinien być wyniesiony nie mniej niż o 0,1 m. 7. Części budowlane urządzeń technicznych peronu od strony torowiska powinny być oddalone od krawędzi peronu co najmniej o 0,75 m. Dopuszcza się przewężenie do 0,50 m, jeżeli w odległości nie większej niż 20,0 m od niego jest wnęka, która zapewnia pas bezpieczeństwa o szerokości nie mniejszej niż 0,75 m. 8. Na peronie od strony jezdni należy przewidzieć miejsce na ogrodzenie, a w wypadku nowych ulic klasy G i ulic wyższych klas - na barierę. Odległość ogrodzenia lub bariery od krawędzi jezdni powinna wynosić nie mniej niż 0,5 m, jeżeli peron jest obramowany wystającym krawężnikiem. 9. Pochylenie poprzeczne peronu powinno zapewniać sprawne odprowadzenie wody opadowej. § 121. 1. Zjazd z drogi do urządzeń obsługi miejsca widokowego, kultu lub pamięci narodowej powinien spełniać wymagania określone w § 78. 2. Na drodze klasy GP usytuowanie obiektów i urządzeń, o których mowa w ust. 1, powinno uniemożliwiać przekraczanie jezdni tej drogi przez pieszych. § 122. 1. Połączenie terminalu do odpraw celnych samochodów ciężarowych z drogą klasy A lub S powinno być wykonane przez węzeł, a w wypadku drogi klasy S dopuszcza się przez skrzyżowanie. Połączenie to z drogą klasy GP i drogami niższych klas powinno być wykonane przez skrzyżowanie. 2. Na dwupasowej drodze dwukierunkowej między granicą a przejściem granicznym, jeżeli przejście nie jest usytuowane na granicy państwowej, powinien być wykonany dodatkowy pas ruchu dla straży granicznej, straży pożarnej, służb medycznych i służb specjalnych. 3. Na odcinku drogi do przejścia granicznego dopuszcza się wykonanie dodatkowego pasa postojowego o szerokości nie mniejszej niż 3,0 m, umieszczonego przy jezdni po jej prawej stronie z zewnętrzną opaską o szerokości w przedziale 0,5 m - 1,0 m i z gruntowym poboczem o szerokości od 0,75 m do 1,25 m. Długość dodatkowego pasa postojowego należy dostosować do wielkości natężenia ruchu granicznego, rodzajowej struktury ruchu i sposobu odprawy granicznej. § 123. 1. Przy przebudowie albo remoncie drogi klasy S odległość między wyjazdem i wjazdem sąsiadujących istniejących stacji paliw powinna spełniać warunki określone w § 111 ust. 2 i § 112. 2. Na drodze klasy GP odległość między zjazdami sąsiadujących stacji paliw nie powinna być mniejsza niż: 1) 5 km - poza terenem zabudowy, 2) 2 km - na terenie zabudowy. Zjazdy powinny spełniać warunki określone w § 113 ust. 3 i 4. 3. Wyjazd i wjazd na drogę klasy S i zjazdy z dróg niższych klas do stacji paliw powinny spełniać warunki określone w § 113 ust. 7. § 124. 1. Pętla autobusowa powinna mieć parametry nie mniejsze niż: 1) promień wewnętrznej krawędzi jezdni na pętli - 12,0 m, 2) szerokość jezdni - 6,0 m, 3) wyokrąglenie załomu krawędzi jezdni na pętli i jezdni drogi - łukiem o promieniu 20,0 m. 2. Peron przy pętli autobusowej powinien spełniać wymagania określone w § 119 ust. 8. 3. Wyjazd i wjazd na drogę z pętli autobusowej powinny spełniać warunki określone w § 113 ust. 7. § 125. 1. W wypadku nieprzelotowego zakończenia drogi klasy L lub D wykonuje się plac do zawracania samochodów. 2. Plac do zawracania samochodów powinien spełniać następujące warunki: 1) dla samochodów osobowych - mieć promień nie mniejszy niż 6,0 m, 2) dla samochodów ciężarowych - mieć promień nie mniejszy niż 9,0 m lub kształt kwadratu o wymiarach nie mniejszych niż 12,5 m × 12,5 m. 3. Plac do zawracania samochodów może mieć inne wymiary i kształt w planie, jeśli będą spełnione warunki zawracania samochodów, o których mowa w ust. 2. 4. W wypadku gdy droga klasy L lub D jest zaliczona do dróg pożarowych, plac do zawracania powinien mieć wymiary nie mniejsze niż 20,0 m × 20,0 m. § 126. 1. Jeżeli łączna szerokość utwardzonej części jednopasowej drogi klasy D jest mniejsza niż 5,0 m, powinny być stosowane mijanki. Odległość między mijankami powinna zapewnić ich wzajemną widoczność. Dopuszcza się stosowanie mijanek na drogach klasy Z i L, jeżeli jezdnia jest realizowana etapowo jako jednopasowa. 2. Mijankę lokalizuje się: 1) na prostym w planie odcinku drogi, 2) po zewnętrznej stronie łuku w planie, 3) w obrębie skrzyżowania jako dodatkowy pas ruchu. 3. Długość mijanki bez skosów powinna wynosić nie mniej niż 25,0 m. Całkowita szerokość jezdni w obrębie mijanki powinna być nie mniejsza niż 5,0 m, a na łuku w planie powiększona o wartość poszerzenia. Skosy wyjazdowy i wjazdowy powinny być nie większe niż 1:2. 4. Pochylenie poprzeczne i podłużne jezdni mijanki powinny być zgodne z pochyleniami jezdni drogi. Dopuszcza się wykonanie pochylenia poprzecznego przeciwnego w stosunku do pochylenia jezdni drogi, jeżeli uzyskuje się lepsze warunki odwodnienia. § 127. 1. Wyróżnia się następujące przejścia dla pieszych: 1) w poziomie jezdni, z sygnalizacją świetlną lub bez sygnalizacji, 2) bezkolizyjne podziemne (tunel) lub nadziemne (kładka). 2. Usytuowanie przejść dla pieszych ustala się w projekcie organizacji ruchu drogi z uwzględnieniem potrzeb pieszych. Przejście dla pieszych umieszcza się: 1) w obrębie skrzyżowania, 2) między skrzyżowaniami, 3) w miejscu przecięcia samodzielnego ciągu pieszego z drogą. 3. Na drodze klasy A lub S powinny być bezkolizyjne przejścia dla pieszych. Na drodze klasy S dopuszcza się przejścia dla pieszych w poziomie jezdni, jeżeli: 1) droga jest budowana etapowo, 2) na skrzyżowaniu jest sygnalizacja świetlna. 4. Na ulicy klasy GP, G lub Z przejścia dla pieszych powinny być usytuowane w odległościach nie mniejszych niż 100 m, jeżeli nie ma sygnalizacji świetlnej. 5. Odległość przejścia dla pieszych z sygnalizacją świetlną od skrzyżowania lub sąsiedniego przejścia dla pieszych z sygnalizacją świetlną nie powinna być mniejsza niż: a) na ulicy klasy GP - 600 m, b) na ulicy klasy G - 400 m, c) na ulicy klasy Z - 200 m. 6. Przy przebudowie albo remoncie ulic klasy G i Z dopuszcza się w uzasadnionych wypadkach zmniejszenie odległości, o których mowa w ust. 5, do 50%. 7. Na drodze klasy GP i drogach niższych klas, poza terenem zabudowy, przejścia dla pieszych powinny być usytuowane z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu: 1) w obrębie skrzyżowań, 2) między skrzyżowaniami w ciągu pieszych, przy zapewnieniu widoczności przejścia z odległości nie mniejszej niż wymagana odległość widoczności na zatrzymanie. 8. Szerokość przejścia dla pieszych w poziomie jezdni nie powinna być mniejsza niż 4,0 m. 9. Na przejściu dla pieszych powinna być umieszczona wyspa dzieląca jezdnię ograniczona krawężnikami o szerokości nie mniejszej niż 2,0 m, w szczególności: 1) na jezdni dwukierunkowej między skrzyżowaniami, o liczbie pasów co najmniej 4, 2) na skrzyżowaniu bez wyspy dzielącej kierunki ruchu, jeżeli liczba pasów ruchu wynosi co najmniej 4, 3) między jezdnią a torowiskiem, w wypadku wydzielonego torowiska tramwajowego, 4) na odcinku drogi dwupasowej z uspokojeniem ruchu. 10. Przejście dla pieszych w obrębie wyspy albo pasa dzielącego powinno być w poziomie jezdni. Dopuszcza się wykonanie rampy na szerokości przejścia o pochyleniu nie większym niż 15%. Wyniesienie krawężnika wyspy albo pasa dzielącego na przejściu dla pieszych nie powinno być większe niż 2 cm. 11. W obrębie przejścia dla pieszych, na połączeniu chodnika z jezdnią, należy wykonać rampę o szerokości nie mniejszej niż 0,9 m i pochyleniu nie większym niż 15%. 12. Szerokość bezkolizyjnego przejścia dla pieszych nie powinna być mniejsza niż: 1) 3,0 m - jeżeli jest to przejście nadziemne, 2) 4,5 m - jeżeli jest to przejście podziemne. 13. Dojście do bezkolizyjnego przejścia dla pieszych powinno być wyposażone w pochylnie, jeżeli przejście dostosowane do osób niepełnosprawnych jest w odległości większej niż 200 m. Warunki techniczne pochylni są określone w § 45. 14. Na drodze poza terenem zabudowy dojście do bezkolizyjnego przejścia dla pieszych może być wyposażone w schody na zasadach określonych w warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie, przy czym szerokość schodów dwukierunkowych nie powinna być mniejsza niż 2 m. 15. W wypadku intensywnego ruchu pieszych dopuszcza się stosowanie ruchomych pochylni i schodów. Rozdział 4 Urządzenia techniczne drogi § 128. Na drodze powinno być przewidziane miejsce na urządzenia techniczne określone w odrębnych przepisach, w taki sposób, aby gwarantowało to bezpieczne korzystanie z drogi. § 129. 1. Na drodze, w tym na łącznicy węzła lub jezdni zbierająco-rozprowadzającej, powinno się stosować bariery ochronne, zwane dalej "barierami", z uwzględnieniem zasad określonych w ust. 2 i 3. 2. Odległość lica prowadnicy stalowej bariery lub podstawy betonowej bariery pełnej powinna wynosić nie mniej niż: 1) 0,50 m - licząc od krawędzi pasa awaryjnego albo utwardzonego pobocza, 2) 1,00 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy Z i dróg wyższych klas, 3) 0,75 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy L lub D. 3. Dopuszcza się odległość lica prowadnicy stalowej bariery lub podstawy betonowej bariery pełnej od krawędzi pasa ruchu 0,5 m, jeżeli na krawędzi pasa ruchu znajduje się krawężnik o wysokości co najmniej 0,12 m. § 130. 1. Bariera skrajna na drodze klasy A lub S powinna być stosowana w wypadku, gdy: 1) wysokość nasypu, mierzona na krawędzi korony drogi, jest większa niż 2,00 m, a nachylenie skarpy jest większe niż 1:3, 2) u podnóża nasypu znajduje się obiekt lub przeszkoda niebezpieczna dla uczestników ruchu, 3) nasyp jest ograniczony ścianą oporową, której wysokość jest większa niż 1,50 m, 4) przy krawędzi korony drogi znajduje się obiekt lub przeszkoda, której odległość od krawędzi pasa awaryjnego jest mniejsza niż 1,25 m lub od krawędzi pasa ruchu mniejsza niż 3,50 m, 5) na zewnętrznej stronie łuku w planie, w odległości mniejszej niż 1,50 m od krawędzi korony drogi, może wystąpić zagrożenie dla uczestników ruchu, 6) w odległości od krawędzi pasa ruchu mniejszej niż 15,00 m znajduje się tor kolejowy lub tramwajowy w poziomie drogi, w wykopie albo na nasypie niższym niż 1,80 m. 2. Bariera na pasie dzielącym na drodze klasy A lub S powinna być stosowana w wypadku, gdy: 1) szerokość pasa dzielącego z opaskami jest mniejsza niż 6,00 m, 2) na pasie dzielącym znajduje się obiekt lub przeszkoda, której odległość od krawędzi pasa ruchu jest mniejsza niż 3,50 m, 3) po przeciwnych stronach drogi są usytuowane obiekty i urządzenia obsługi uczestników ruchu. 3. Bariera skrajna na drodze klasy GP i drogach niższych klas powinna być stosowana w wypadku gdy: 1) wysokość nasypu, mierzona od krawędzi korony drogi, jest większa niż 3,50 m i nachylenie skarpy jest większe niż 1:3, 2) u podnóża nasypu znajduje się obiekt lub przeszkoda niebezpieczna dla uczestników ruchu, 3) nasyp jest ograniczony ścianą oporową, której wysokość jest większa niż 1,50 m, 4) przy krawędzi korony drogi znajduje się obiekt lub przeszkoda, z wyłączeniem słupów oświetleniowych na drodze klasy G i drogach klas niższych, której odległość od krawędzi utwardzonego pobocza jest mniejsza niż 1,25 m lub od krawędzi pasa ruchu mniejsza niż 2,00 m, 5) w odległości od krawędzi pasa ruchu mniejszej niż 10,00 m, znajduje się w szczególności zalew, urwisko, tor kolejowy lub tramwajowy, w poziomie drogi, w wykopie albo na nasypie niższym niż 1,80 m. 4. Bariera na pasie dzielącym drogi klasy GP i drogach niższych klas powinna być stosowana w wypadku, gdy: 1) na pasie dzielącym znajduje się obiekt lub przeszkoda, z wyłączeniem słupów oświetleniowych na drodze klasy G i drogach klas niższych, których odległość od krawędzi pasa ruchu jest mniejsza niż 2,50 m, 2) w obrębie łuku w planie, skrzyżowania i węzła wymagają tego warunki bezpieczeństwa. 5. Bariera betonowa pełna może być stosowana w szczególności: 1) na wąskim pasie dzielącym, 2) jako bariera osłonowa przy obiekcie i przeszkodzie, 3) jako bariera skrajna w tunelu i przy ścianie oporowej, 4) na odcinku drogi niebezpiecznym dla uczestników ruchu. 6. Bariera od strony najazdu powinna być zakończona odcinkiem najazdowym, nachylonym do powierzchni korony drogi. 7. Dopuszcza się stosowanie bariery z elementami poręczy w celu oddzielenia ruchu pieszych od ruchu pojazdów. § 131. 1. W szczególnie niebezpiecznych miejscach powinno być przewidziane miejsce na umieszczenie osłon energochłonnych. 2. Lico osłony energochłonnej w stosunku do krawędzi jezdni, pasa awaryjnego lub utwardzonego pobocza powinno znajdować się w odległości określonej dla barier w § 129 ust. 2 i 3. § 132. 1. Na drodze, w zależności od potrzeb, można przewidzieć miejsce na ogrodzenie drogi i inne urządzenia zabezpieczające przed wkroczeniem zwierząt na drogę. 2. Ogrodzenie drogi może być stosowane w szczególności: 1) obustronnie na całej długości, 2) odcinkowo, jedno- lub dwustronnie, w obrębie naturalnego ciągu migracyjnego dzikiej zwierzyny lub innego potencjalnego zagrożenia dla uczestników ruchu. 3. Do ogrodzenia drogi zalicza się: 1) siatkę o konstrukcji dostosowanej do rodzaju zagrożenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, 2) wał ziemny z ekranem lub ekran służący ochronie środowiska. 4. Ogrodzenie drogi powinno być zlokalizowane nie bliżej niż: 1) 0,75 m - od granicy pasa drogowego i co najmniej 1,00 m od krawędzi skarpy nasypu lub skarpy wykopu; dopuszcza się zmniejszenie tych odległości na drodze klasy GP i drogach niższych klas do 0,50 m od granicy pasa drogowego i do 0,5 m od krawędzi skarpy nasypu lub skarpy wykopu, 2) 1,50 m - od krawędzi pasa ruchu oraz 1,00 m od pasa awaryjnego, utwardzonego pobocza lub opaski. § 133. Na drodze, w zależności od potrzeb, powinno być przewidziane miejsce na urządzenia zabezpieczające ruch pieszych przed zagrożeniem, na jakie mogą być narażeni przy korzystaniu z drogi. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać te urządzenia, oraz ich usytuowanie są określone w przepisach odrębnych dotyczących urządzeń bezpieczeństwa ruchu. § 134. 1. W zależności od potrzeb powinny być przewidziane miejsce na osłony przeciwolśnieniowe na nie oświetlonych odcinkach drogi klasy GP i dróg wyższych klas w celu zapewnienia uczestnikom ruchu ochrony przed światłem padającym z przeciwnego kierunku ruchu lub stałego oświetlenia obiektów. 2. Osłony przeciwolśnieniowe powinny: 1) przeciwdziałać olśnieniu, na wysokości 1,0 m nad powierzchnią jezdni, 2) zapewnić osłonę na całym zagrożonym olśnieniem odcinku drogi. 3. Osłony przeciwolśnieniowe nie powinny: 1) ograniczać widoczności, 2) naruszać skrajni drogi, 3) powodować zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, 4) powodować zaśnieżania drogi. 4. Osłony przeciwolśnieniowe mogą być usytuowane w szczególności: 1) między jezdniami dla przeciwnych kierunków ruchu na odcinku zagrożonym olśnieniem, w obrębie węzła, na łuku w planie przy pochyleniu podłużnym drogi do 2%, na którym odchylenie osi tego łuku od stycznej w odległości równej wymaganej widoczności na zatrzymanie jest większe niż szerokość pasa dzielącego zwiększona o 2,0 m, 2) wzdłuż łącznicy przylegającej do drogi w węźle, na której ruch pojazdów jest przeciwny do kierunku ruchu na drodze, 3) między równolegle przebiegającymi drogami lub między drogą a torem kolejowym, 4) między jezdnią drogi a urządzeniem obsługi uczestników ruchu, na którym ruch pojazdów widoczny z drogi odbywa się w przeciwnym kierunku, 5) w obrębie obiektów stałych, których oświetlenie powoduje olśnienie na drodze. 5. Jako osłony przeciwolśnieniowe mogą być stosowane w szczególności: 1) krzewy lub drzewa, 2) urządzenia wykonane z materiałów naturalnych lub sztucznych, 3) sztuczne formy terenowe, wały ziemne. § 135. 1. Osłony przeciwwietrzne powinny być stosowane na odcinku drogi o prędkości projektowej nie mniejszej niż 70 km/h, narażonym na działanie silnych wiatrów bocznych, mogących zagrażać bezpieczeństwu ruchu, a w szczególności na dojazdach do mostu, przy przekraczaniu dolin i wąwozów. 2. Osłoną przeciwwietrzną mogą być w szczególności urządzenia, o których mowa w § 134 ust. 5. 3. Rodzaj i miejsce zastosowania osłon przeciwwietrznych powinny być określone z uwzględnieniem siły, kierunku i częstotliwości wiatru. § 136. 1. Stały objazd awaryjny można wykonać, w zależności od potrzeb, w celu ominięcia wiaduktu drogowego w ciągu drogi klasy GP i dróg wyższych klas lub przy wiadukcie na drodze, którą wyznaczono dla ruchu pojazdów ponadnormatywnych albo na drodze specjalnego znaczenia. 2. Odległość stałego objazdu awaryjnego od wiaduktu nie powinna być mniejsza niż 50 m, przy czym skrzyżowania i przecięcia z innymi trasami komunikacyjnymi w ciągu tego objazdu powinny być jednopoziomowe. 3. Parametry techniczne stałego objazdu awaryjnego powinny odpowiadać drodze klasy G. Dopuszcza się wykonanie stałego objazdu awaryjnego o parametrach drogi klasy Z, jeżeli SDR nie przekracza 4 000 P/d. § 137. 1. Objazd tymczasowy można wykonać, w zależności od potrzeb, przy przebudowie albo remoncie drogi lub obiektu inżynierskiego oraz w wypadku umieszczenia w korpusie drogi infrastruktury technicznej nie związanej z drogą. 2. Objazd tymczasowy wykonuje się w zależności od technologii wykonywanych robót, czasu trwania i natężenia ruchu: 1) na części korony drogi, 2) na jednej jezdni drogi dwujezdniowej, 3) w pasie drogowym lub poza pasem na przyległym do drogi terenie, 4) po trasie zastępczej wykorzystującej istniejącą sieć drogową. 3. Na objeździe tymczasowym, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, prędkość projektowa nie powinna być mniejsza niż 40 km/h. 4. Długość objazdu tymczasowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie powinna być większa niż: 1) 300 m - przy ruchu dwukierunkowym, 2) 150 m - przy ruchu wahadłowym, 3) 5 000 m - przy zamknięciu jednej jezdni drogi dwujezdniowej. 5. Szerokość jezdni objazdu tymczasowego nie powinna być mniejsza niż: 1) w wypadku drogi klasy GP lub S: a) 3,00 m - przy jednym pasie ruchu, b) 6,00 m - przy ruchu dwukierunkowym, 2) w wypadku drogi klasy G i dróg niższych klas: a) 2,75 m - przy jednym pasie ruchu, b) 5,50 m - przy ruchu dwukierunkowym. § 138. 1. Na drodze, w zależności od potrzeb, powinno się przewidzieć miejsce na: 1) znaki drogowe oraz słupki prowadzące na krawędzi korony i w pasie dzielącym drogi, 2) słupki przeszkodowe, 3) sygnalizatory wiatru, mgły, gołoledzi, 4) urządzenia do pomiaru, sterowania i kontroli ruchu. 2. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać urządzenia, o których mowa w ust. 1, określają przepisy w sprawie znaków i sygnałów drogowych. § 139. 1. W pasie drogowym drogi klasy A, w zależności od potrzeb, może być usytuowany pas technologiczny, po obu lub po jednej stronie drogi, przeznaczony do utrzymania drogi, a także do umieszczenia podziemnej infrastruktury technicznej. 2. Pas technologiczny w części przeznaczonej do ruchu pojazdów jednostek utrzymania drogi klasy A powinien być utwardzony. 3. Usytuowanie pasa technologicznego nie powinno powodować obniżenia cech użytkowych drogi klasy A. Rozdział 5 Infrastruktura techniczna w pasie drogowym nie związana z drogą § 140. 1. Umieszczenie w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej nie związanej z drogą, zwanej dalej "infrastrukturą", nie może naruszać elementów technicznych drogi oraz nie może przyczyniać się do czasowego lub trwałego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu albo zmniejszenia wartości użytkowej drogi. 2. Infrastrukturę, o której mowa w ust. 1, stanowią w szczególności: 1) linie elektroenergetyczne wysokiego i niskiego napięcia oraz linie telekomunikacyjne, 2) przewody kanalizacyjne nie służące do odwodnienia drogi, gazowe, ciepłownicze i wodociągowe, 3) urządzenia wodnych melioracji, 4) urządzenia podziemne specjalnego przeznaczenia, 5) ciągi transportowe. 3. Infrastruktura liniowa przebiegająca poprzecznie nad drogą nie może naruszyć skrajni drogi. Urządzenie oddziałujące niekorzystnie na uczestników ruchu powinno być odpowiednio zabezpieczone. 4. Podziemna budowla liniowa przebiegająca poprzecznie przez drogę nie może zmniejszać stateczności i nośności podłoża oraz nawierzchni drogi, naruszyć urządzeń odwadniających i innych podziemnych urządzeń drogi. 5. Podziemna budowla dla infrastruktury powinna spełniać wymagania określone w warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. 6. Budowla liniowa przecinająca poprzecznie drogę lub usytuowana wzdłuż drogi, powinna być wykonana w taki sposób, aby nie ograniczała możliwości przebudowy albo remontu drogi. 7. Infrastruktura liniowa napowietrzna i podziemna przebiegająca wzdłuż drogi poza terenem zabudowy powinna być usytuowana poza pasem drogowym, w taki sposób, aby: 1) nie wpływała ujemnie na system korzeniowy drzew rosnących w pasie drogowym, 2) wykopy pod tą infrastrukturą nie naruszały granicy pasa drogowego. 8. Usytuowanie infrastruktury w ulicy powinno uwzględniać planowaną docelową realizację ulicy. Nowa infrastruktura podziemna nie powinna być usytuowana pod jezdnią istniejącą i docelową. 9. Infrastruktura powinna być lokalizowana w odległościach od drogi określonych w przepisach o drogach publicznych. DZIAŁ V NOŚNOŚĆ I STATECZNOŚĆ DROGOWYCH BUDOWLI ZIEMNYCH ORAZ KONSTRUKCJI NAWIERZCHNI DRÓG Rozdział 1 Wymagania ogólne § 141. 1. Konstrukcja drogowej budowli ziemnej oraz konstrukcja nawierzchni drogi, rozumiane jako warstwa lub zespół warstw, powinny być projektowane i wykonane w taki sposób, aby: 1) przenosiły wszystkie oddziaływania i wpływy mogące występować podczas budowy i podczas użytkowania drogi, jeśli nie są przekraczane dopuszczalne naciski osi pojazdu na nawierzchnię, 2) miały trwałość co najmniej równą okresowi użytkowania określonemu w dokumentacji projektowej, pod warunkiem wykonania czynności wynikających z rodzaju wbudowanych materiałów, kosztów użytkowania i zasad utrzymania nawierzchni, 3) nie uległy zniszczeniu w stopniu nieproporcjonalnym do jego przyczyny. 2. Rozróżnia się następujące nawierzchnie: 1) jezdni: nawierzchnie zasadniczych i dodatkowych pasów ruchu, pasów awaryjnych, pasów włączania i wyłączania, łącznicy, MOP, placu, opaski, utwardzonych poboczy, przystanku autobusowego na pasach ruchu i w zatoce, drogi w strefie zamieszkania oraz jezdni manewrowej, 2) przeznaczone do postoju pojazdów: nawierzchnie stanowisk, pasów i zatok postojowych, 3) przeznaczone do ruchu pieszych i rowerów: nawierzchnie chodnika i ścieżki rowerowej. 3. Nawierzchnie MPO i SPO powinny spełniać wymagania określone w przepisach techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych. § 142. Wymagania określone w § 141 ust. 1 uznaje się za zachowane, jeżeli równocześnie: 1) są spełnione warunki określone w niniejszym rozporządzeniu, zapewniające nieprzekroczenie stanów granicznych nośności i stanów granicznych przydatności do użytkowania w każdym z elementów oraz w całej konstrukcji budowli ziemnej i nawierzchni drogi, 2) wbudowywane materiały i wyroby spełniają wymagania Polskich Norm i specyfikacji robót drogowych. Rozdział 2 Drogowa budowla ziemna § 143. W celu prawidłowego zaprojektowania i wykonania drogowej budowli ziemnej powinny być przeprowadzone badania geologiczne i geotechniczne gruntów, zgodnie z wymaganiami określonymi w Polskich Normach i przepisach szczególnych. Szczegółowy sposób badań określa załącznik nr 4. § 144. 1. Sprawdzenie ogólnej stateczności skarp, zboczy oraz ścian oporowych, a także nośności podłoża budowli ziemnej powinno być wykonywane zgodnie z Polskimi Normami, przepisami odrębnymi oraz załącznikiem nr 4. 2. Pochylenia skarp nasypów i wykopów powinny być zgodne z wymaganiami, o których mowa w § 42. Wskaźniki stateczności skarp i zboczy określane indywidualnie metodami podanymi w Polskich Normach nie powinny być mniejsze niż 1,5. Przy sprawdzaniu ogólnej stateczności ściany oporowej i uskoku naziomu, lub w wypadku wystąpienia osuwiska zbocza łącznie ze ścianą oporową, wymagane wskaźniki stateczności powinny być przyjmowane według Polskich Norm. 3. Budowla ziemna powinna być tak zaprojektowana, aby dopuszczalne osiadania eksploatacyjne powierzchni korpusu nasypu i podłoża drogowej budowli ziemnej nie przekraczały wartości określonych w załączniku nr 4. Obliczenia osiadania nasypu i podłoża budowli ziemnej mogą być pominięte, jeśli do głębokości strefy aktywnej, określonej zgodnie z Polską Normą, występują grunty: 1) skaliste i kamieniste, 2) niespoiste (drobnoziarniste i gruboziarniste w stanie średnio zagęszczonym, zagęszczonym lub bardzo zagęszczonym), 3) spoiste w stanie zwartym, półzwartym i twardoplastycznym. 4. W wypadku posadowienia nasypu na gruntach bardzo ściśliwych konstrukcja drogowej budowli ziemnej powinna być sprawdzona obliczeniowo. 5. Sprawdzenie stanów granicznych przydatności do użytkowania drogowej budowli ziemnej, których przekroczenie uniemożliwia eksploatowanie budowli ziemnej na skutek jej odkształceń, przemieszczeń lub drgań, powinno być wykonywane zgodnie z Polską Normą. 6. Parametry stanu granicznego przydatności do użytkowania ścian oporowych określa Polska Norma. § 145. Drogowa budowla ziemna oraz ściany oporowe powinny być odwadniane. § 146. Na terenie podlegającym wpływom eksploatacji górniczej powinny być stosowane zabezpieczenia drogowej budowli ziemnej, odpowiednio do kategorii terenu górniczego, określonej w przepisach odrębnych. § 147. Rozbudowa lub przebudowa drogowej budowli ziemnej powinna być poprzedzona oceną jej stanu technicznego. Rozdział 3 Konstrukcja nawierzchni drogi § 148. Nawierzchnia jezdni powinna być tak projektowana, aby stan graniczny nośności i przydatności do użytkowania nie był przekraczany w okresach eksploatacji krótszych niż określone w załączniku nr 5. § 149. 1. Stany graniczne nośności nawierzchni jezdni i nawierzchni przeznaczonych do postoju pojazdów uważa się za przekroczone, jeżeli: 1) konstrukcja nawierzchni osiągnęła stan zmęczenia, w którym wartość zastępczego modułu sprężystości nawierzchni stanowi mniej niż 50% wartości początkowej, 2) nie mniej niż 20% powierzchni jest pokryte pęknięciami zmęczeniowymi o rozwartości większej niż 2 mm. Nośność nawierzchni ocenia się na podstawie ugięć; na drogach klasy L i D dopuszcza się wykonanie oceny wyłącznie na podstawie stanu spękań. 2. Stany graniczne przydatności do użytkowania uważa się za przekroczone, jeżeli powstały uszkodzenia uniemożliwiające bezpieczne użytkowanie nawierzchni w rozumieniu § 171 i 172. § 150. 1. W projekcie nowej albo przebudowywanej konstrukcji nawierzchni jezdni powinna być uwzględniona prognoza natężenia ruchu. Jako podstawę obliczenia natężenia ruchu przyjmuje się: 1) wyniki ostatniego pomiaru generalnego albo wyniki specjalnie przeprowadzonych pomiarów, dotyczące natężenia ruchu, struktury rodzajowej pojazdów oraz wskaźników wzrostu, 2) wyniki prognoz wykorzystujące modelowanie ruchu, w szczególności dla nowych dróg. 2. W strukturze rodzajowej ruchu, dla celów wymiarowania nawierzchni jezdni, powinny być uwzględnione co najmniej następujące kategorie pojazdów: 1) samochody ciężarowe bez przyczep, 2) pojazdy członowe (samochody ciężarowe z przyczepami, ciągniki siodłowe z naczepami), 3) autobusy. § 151. 1. Dopuszczalne naciski pojedynczej osi pojazdu na nawierzchnię jezdni i nawierzchnię przeznaczoną do postoju pojazdów określa tabela: Klasa drogi, elementy drogiDopuszczalny nacisk osi pojazdu (kN) 12 A, S115 GP115, 1001) G, Z, L, D100, 801) Pas ruchu i zatoka w rejonie przystanku autobusowego100 Stanowiska postojowe, pasy i zatoki postojowe115, 802) 1) Dopuszcza się przy przebudowie albo remoncie drogi. 2) Stanowiska postojowe przeznaczone dla pojazdów o ciężarze całkowitym nie większym niż 2 500 kG. 2. Sposób ustalenia obciążenia ruchem określa załącznik nr 5. § 152. 1. Konstrukcja nawierzchni jezdni drogi klasy A lub S powinna być projektowana indywidualnie. 2. Zalecane konstrukcje nawierzchni jezdni dróg pozostałych klas, nawierzchni przeznaczonych do postoju pojazdów oraz ruchu pieszych i rowerów określa załącznik nr 5. 3. Konstrukcja nawierzchni poszerzenia jezdni oraz utwardzonych poboczy powinna być taka jak pasów ruchu. 4. Nawierzchnia betonowa powinna być projektowana indywidualnie, z wyjątkiem nawierzchni przystanków określonych w załączniku nr 5. 5. Nawierzchnia przebudowywanej drogi powinna być projektowana indywidualnie. § 153. Na terenie podlegającym wpływom eksploatacji górniczej nawierzchnie powinny być projektowane indywidualnie, odpowiednio do kategorii terenu górniczego, określonej w przepisach odrębnych. § 154. Przebudowa i remont nawierzchni drogi powinny być poprzedzone oceną stanu technicznego konstrukcji nawierzchni oraz jej podłoża, wykonaną według zasad określonych w załączniku nr 4 oraz na podstawie wyników badań ugięć nawierzchni. DZIAŁ VI WARUNKI TECHNICZNE DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA Z UWAGI NA MOŻLIWOŚĆ WYSTĄPIENIA POŻARU LUB INNEGO MIEJSCOWEGO ZAGROŻENIA § 155. Droga i urządzenia z nią związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób: 1) utrudniający rozprzestrzenianie się pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, 2) umożliwiający dostęp służb ratowniczych do miejsca zdarzenia, o którym mowa w pkt 1, 3) nie powodujący wydłużenia czasu dojazdu służb ratowniczych oraz nie ograniczający dostępu do zaopatrzenia wodnego dla celów ratowniczych. § 156. Przy projektowaniu drogi klasy A lub S, w strefie oddziaływania urządzeń piętrzących wodę, należy przewidzieć zabezpieczenie tej drogi przed skutkami awarii urządzeń piętrzących zaliczonych do jednej z czterech klas ważności, określonych w przepisach w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane gospodarki wodnej i ich usytuowanie. § 157. Urządzenia odprowadzające wodę z drogi klasy A lub S usytuowanej poza terenem zabudowy powinny umożliwiać zablokowanie odpływu wody zanieczyszczonej materiałami niebezpiecznymi, które przedostały się do tych urządzeń w wyniku zdarzeń, o których mowa w § 155 pkt 1. § 158. 1. Środkowy pas dzielący drogi klasy A, S lub GP poza terenem zabudowy, powinien mieć przejazdy awaryjne na jezdnię przeznaczoną dla przeciwnego kierunku ruchu, w odstępach nie większych niż 4 km, z wyłączeniem tuneli i mostów. Każde skrzyżowanie na drodze klasy S lub GP spełnia funkcję przejazdu awaryjnego. 2. Przejazdy awaryjne, o których mowa w ust. 1, powinny być usytuowane w szczególności w pobliżu MOP, jednostek utrzymania dróg, a także przy węzłach, tunelach i mostach. 3. Przejazd awaryjny przez pas dzielący powinien mieć konstrukcję nawierzchni taką, jak jezdnia drogi, ukształtowanie umożliwiające przejazd pojazdów z jednej jezdni na drugą oraz zapewniać sprawne odprowadzenie wody powierzchniowej. Długość przejazdu powinna być dostosowana do potrzeb i nie może być mniejsza niż 75 m w wypadku drogi klasy A i nie mniejsza niż 45 m na drogach klasy S i GP. 4. Na przejeździe awaryjnym przez pas dzielący nie powinny być umieszczane żadne obiekty i urządzenia, z wyjątkiem bariery, która powinna mieć łatwo rozbieralną konstrukcję, nie utrudniającą w stanie złożonym ruchu na drodze. § 159. 1. Na drodze klasy A lub S, w rejonie wyznaczonych przejazdów drogowych, w zależności od potrzeb służb ratowniczych lub jednostek utrzymania dróg, powinny być zapewnione wjazdy awaryjne z drogi krzyżującej się na każdą jezdnię tych dróg. 2. Jezdnia wjazdu awaryjnego powinna odpowiadać warunkom technicznym dotyczącym dróg pożarowych, określonym w przepisach odrębnych. 3. Odległość wjazdu awaryjnego od przejazdu drogowego powinna być ustalona odpowiednio do warunków miejscowych. 4. Na wjeździe awaryjnym, w miejscu połączenia z jezdnią drogi klasy A lub S, nie powinny znajdować się żadne obiekty i urządzenia, z wyjątkiem bariery o łatwo rozbieralnej konstrukcji. § 160. 1. MOP II i MOP III na drodze klasy A lub S powinny mieć nie mniej niż dwa stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, określone w przepisach odrębnych, usytuowane w odległości nie mniejszej niż 30 m od budynków i urządzeń przeznaczonych dla uczestników ruchu, a także od stanowisk postojowych dla innych pojazdów. 2. Stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne nie powinny być usytuowane w zagłębieniach terenu, w terenie podmokłym oraz w odległości mniejszej niż 10 m od rowów, studzienek i urządzeń melioracyjnych. 3. Stanowiska postojowe dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powinny mieć odrębny, szczelny system odwodnienia, zaopatrzony w urządzenia do przejmowania i neutralizacji wycieków niebezpiecznych substancji. 4. Nawierzchnia stanowiska postojowego dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powinna być utwardzona, nienasiąkliwa oraz zapobiegająca przenikaniu materiałów niebezpiecznych do gruntu i urządzeń melioracyjnych. 5. Ukształtowanie stanowisk postojowych dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powinno uniemożliwiać rozprzestrzenianie się ewentualnego rozlewiska materiałów niebezpiecznych poza teren stanowisk. 6. Do stanowisk postojowych dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne powinien być doprowadzony dojazd o parametrach technicznych określonych w przepisach odrębnych dotyczących dróg pożarowych. § 161. 1. Na drodze klasy G i drogach wyższych klas, w zależności od potrzeb i w uzgodnieniu z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej, mogą być usytuowane parkingi przeznaczone dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. 2. Parking, o którym mowa w ust. 1, powinien być usytuowany w odległości nie mniejszej niż: 1) 30 m - od budynków i urządzeń inżynieryjnych nie związanych z parkingiem, 2) 40 m - od lasu o powierzchni powyżej 3 ha, gazociągów wysokiego ciśnienia i torów kolejowych, 3) 300 m - od budynków mieszkalnych i innych przeznaczonych na pobyt ludzi. 3. Stanowiska postojowe na parkingu powinny spełniać wymagania, o których mowa w § 116 i 160. 4. Przy projektowaniu parkingu należy przewidzieć konieczność wyposażenia go w sprzęt gaśniczy, materiały neutralizujące i pomocnicze w ilości i rodzaju uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. § 162. 1. Jeżeli droga klasy A lub S jest ogrodzona, to należy w ogrodzeniu umieszczać bramy awaryjne, o szerokości nie mniejszej niż 3,6 m, usytuowane w miejscach przydatnych dla służb ratowniczych i jednostek utrzymania dróg. Bramy awaryjne powinny być w szczególności usytuowane w miejscach zapewniających dostęp do zaopatrzenia wodnego i dróg pożarowych. 2. Do bramy awaryjnej należy doprowadzić utwardzony dojazd. § 163. Zaopatrzenie wodne dla celów ratowniczych w pasie drogowym dróg klasy A lub S poza terenem zabudowy powinno być zapewnione przy wykorzystaniu: 1) istniejących cieków i zasobów wodnych, zgodnie z przepisami prawa wodnego, 2) zaopatrzenia wodnego dla obiektów MOP, 3) innych źródeł. § 164. 1. Droga klasy A powinna mieć platformy przeznaczone na kolumny łączności alarmowej. 2. Platformy, o których mowa w ust. 1, powinny być umieszczone w szczególności: 1) przy gruntowym poboczu po obu stronach drogi naprzeciwko siebie w odstępach nie większych niż 2 km, 2) na MOP, 3) w innych miejscach w zależności od potrzeb. 3. Platforma powinna mieć wymiary nie mniejsze niż 1,5 m na 1,0 m, a dojście do niej od strony jezdni powinno mieć szerokość nie mniejszą niż 1,0 m i być przystosowane do osób niepełnosprawnych. 4. W wypadku gdy platforma jest umieszczona przy krawędzi korony drogi na nasypie o wysokości skarpy większej niż 1,5 m, powinna być wyposażona od strony skarpy w poręcze. DZIAŁ VII WARUNKI TECHNICZNE DOTYCZĄCE BEZPIECZEŃSTWA UŻYTKOWANIA Rozdział 1 Wymagania ogólne § 165. Obiekty i urządzenia w pasie drogowym, przeznaczone dla uczestników ruchu, powinny zapewniać bezpieczeństwo ich użytkowania, w tym również przez osoby niepełnosprawne. § 166. 1. Wyjazdy i wjazdy na jezdnie drogi klasy A, S, łącznicy oraz na jezdnię zbierająco-rozprowadzającą powinny być łatwo rozpoznawalne oraz zrozumiałe dla uczestników ruchu, a ich rozmieszczenie nie może stanowić uciążliwości dla ruchu oraz zagrożenia bezpieczeństwa. 2. Rozmieszczenie wyjazdów i wjazdów uznaje się za właściwe, jeżeli: 1) odległość między ostatnim wjazdem i pierwszym wyjazdem sąsiadujących ze sobą węzłów lub węzła z MOP z jezdni drogi klasy A lub S jest nie mniejsza niż 2 700 m - w wypadku węzła typu WA, nie mniejsza niż 2 000 m, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach nie mniejsza niż 600 m - w wypadku węzła typu WB; odległość ta jest mierzona od końca pasa włączania do początku pasa wyłączania węzła lub MOP, 2) odległość między dwoma następującymi po sobie wyjazdami z jezdni drogi klasy A lub S na węźle jest nie mniejsza niż 300 m, 250 m i 200 m, odpowiednio dla prędkości projektowych 120 km/h, 100 km/h i 80 km/h; odległość ta jest mierzona od końca pierwszego pasa wyłączania do początku drugiego pasa wyłączania, 3) odległość między dwoma następującymi po sobie wjazdami na jezdnię drogi klasy A lub S na węźle jest nie mniejsza niż 200 m; odległość ta jest mierzona od końca pierwszego pasa włączania do końca powierzchni wyłączonej z ruchu otwierającej następny pas włączania, 4) odległość między kolejnymi wyjazdami z łącznicy lub z jezdni zbierająco-rozprowadzającej jest nie mniejsza niż wynika to z możliwości umieszczenia informacyjnych znaków pionowych, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach w sprawie znaków i sygnałów drogowych. § 167. 1. Niezbędne szlaki migracji zwierząt, przecięte w wyniku budowy lub eksploatacji drogi klasy A lub S, powinny być odtworzone przez budowę nadziemnych lub podziemnych przejść dla zwierząt. 2. Obiekty przeznaczone dla zwierząt, w szczególności wiadukty i przepusty, powinny spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. Rozdział 2 Wymagania widoczności § 168. 1. Na każdym pasie ruchu drogi klasy G i dróg wyższych klas powinna być zapewniona co najmniej odległość widoczności pozwalająca kierowcy pojazdu poruszającego się z prędkością miarodajną, a w wypadku pozostałych klas dróg z prędkością o 10 km/h większą niż prędkość projektowa, na zatrzymanie pojazdu przed przeszkodą na jezdni. 2. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za spełnione, jeżeli: a) cel obserwacji znajdujący się nad osią pasa ruchu jest widoczny z punktu obserwacyjnego, zlokalizowanego na wysokości 1,0 m nad osią tego samego pasa ruchu z odległości nie mniejszej niż określona w tabeli: Prędkość (km/h)Najmniejsza odległość widoczności na zatrzymanie (m) na pochyleniu ≤-10%-8%-6%-4%-2%0%2%4%6%8%≥10% 130--390350330310300290280-- 120--340310290270260250240-- 110--280260240230220200- 100-220200180170- 90190170150130120 80160140120110100 70110100908580 60807060 50555045 404035 302520 b) wysokość celu obserwacji jest określona w tabeli: Prędkość (km/h)>100100-8180-61≤60 Wysokość celu obserwacji (m)0,450,300,150,00 3. Na łącznicy, jezdni zbierająco-rozprowadzającej oraz na jezdni manewrowej MOP powinna być zapewniona co najmniej odległość widoczności, o której mowa w ust. 2, przyjmując prędkość projektową każdej z wymienionych jezdni. § 169. 1. Jeżeli na to pozwalają warunki miejscowe, na dwupasowej drodze dwukierunkowej o prędkości projektowej 60 km/h i większej, poza terenem zabudowy, powinno się zapewnić udział odcinków z możliwością wyprzedzania, nie mniejszy niż określony w tabeli: Prędkość projektowa (km/h)100807060 Udział odcinków z możliwością wyprzedzania (%)50353020 2. Na odcinku drogi jest możliwe wyprzedzanie, jeżeli cel obserwacji znajdujący się nad osią pasa ruchu dla przeciwnego kierunku ruchu na wysokości 1,0 m jest widoczny z punktu obserwacyjnego, zlokalizowanego na wysokości 1,0 m nad osią drugiego pasa ruchu, z odległości nie mniejszej niż określona w tabeli: Prędkość miarodajna drogi (km/h)12011010090807060 Odległość widoczności na wyprzedzanie (m)700650600550500450400 3. Powinno się dążyć do tego, aby usytuowanie odcinków z możliwością wyprzedzania oraz dodatkowych pasów ruchu umożliwiających wyprzedzanie, o których mowa w § 27 i 28, było dostosowane do potrzeb. § 170. 1. Na skrzyżowaniu oraz przy wjeżdżaniu na drogę ze zjazdu albo z obiektu lub urządzenia obsługi uczestników ruchu bez pasa włączania powinny być zapewnione warunki widoczności, o których mowa w załączniku nr 2. 2. Na wjeździe z pasem włączania na jezdnię drogi klasy A, S lub GP, na jezdnię zbierająco-rozprowadzającą lub na jezdnię łącznicy, powinny być zapewnione wolne od przeszkód pola widoczności, o których mowa w załączniku nr 3. 3. Na wyjeździe z jezdni drogi klasy A lub S powinna być zapewniona widoczność nosa wyspy dzielącej pas wyłączania od jezdni z odległości nie mniejszej niż 180 m, a na wyjeździe z łącznicy lub jezdni zbierająco-rozprowadzającej z odległości nie mniejszej niż 100 m. 4. W węzłach na terenie zabudowy odległości, o których mowa w ust. 3, mogą być zmniejszone nie więcej niż o jedną czwartą. Rozdział 3 Wymagania, jakim powinna odpowiadać nawierzchnia jezdni § 171. Nawierzchnia jezdni drogi nowej, przebudowanej albo remontowanej powinna spełniać wymagania w zakresie: 1) równości podłużnej, 2) równości poprzecznej, 3) właściwości przeciwpoślizgowych. § 172. Wymagania, o których mowa w § 171, dotyczące nawierzchni jezdni drogi nowej, przebudowanej albo remontowanej określono w załączniku nr 6. § 173. Określone w rozporządzeniu wymagania, z zachowaniem wymagań Polskich Norm dotyczących zagęszczenia podłoża gruntowego i jakości materiałów, nawierzchnia jezdni powinna spełniać w trakcie robót i po ich zakończeniu. DZIAŁ VIII OCHRONA ŚRODOWISKA Rozdział 1 Wymagania ogólne § 174. W celu ochrony środowiska przed uciążliwością drogi i ruchu drogowego stosuje się przy projektowaniu i wykonaniu drogi zasady i warunki określone w rozporządzeniu, przepisach odrębnych i Polskich Normach. § 175. Badania i oceny związane z oddziaływaniem projektowanej drogi na środowisko powinny być wykonywane zgodnie z przepisami odrębnymi dotyczącymi określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji. § 176. 1. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się dążyć do zachowania istniejącego stanu środowiska oraz w zależności od potrzeb do stosowania środków służących jego ochronie, odpowiednio do wskazań ocen oddziaływania na środowisko, o których mowa w § 175. 2. Urządzenia służące ochronie środowiska powinny być usytuowane w pasie drogowym zgodnie z warunkami wynikającymi z rozporządzenia oraz przepisów odrębnych. Rozdział 2 Ochrona obiektów i obszarów przed hałasem i wibracjami § 177. Przy projektowaniu drogi powinno się dążyć do tego, aby w otoczeniu drogi obliczeniowe poziomy hałasu i wibracji powodowane prognozowanym ruchem na drodze nie przekraczały wartości dopuszczalnych określonych w przepisach odrębnych. § 178. 1. Jeżeli prognozowane poziomy hałasu i wibracji przekraczają wartości dopuszczalne określone w przepisach odrębnych, przy projektowaniu drogi powinno się zaplanować zastosowanie odpowiednich środków ochrony. 2. Urządzenia ochrony przed hałasem i wibracjami mogą być także zastosowane po wybudowaniu drogi w wypadku stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnych poziomów hałasu i wibracji. § 179. Za podstawowe urządzenia ochrony obiektów i obszarów przed hałasem uważa się ekrany akustyczne. § 180. Za podstawowe urządzenia ochrony obiektów przed wibracjami uważa się ekrany przeciwwibracyjne oraz konstrukcje przeciwwibracyjne. Rozdział 3 Ochrona powietrza § 181. Przy projektowaniu drogi powinno się dążyć do tego, aby w powietrzu w otoczeniu drogi prognozowane stężenia substancji zanieczyszczających emitowanych przez pojazdy poruszające się na drodze nie przekraczały wartości dopuszczalnych, określonych w przepisach odrębnych. § 182. 1. Jeżeli prognozowane stężenia substancji zanieczyszczających w otoczeniu drogi przekraczają wartości dopuszczalne, określone w przepisach odrębnych, należy przewidzieć zastosowanie środków ochrony powietrza, ograniczających skutki działania tych substancji. Podstawowym urządzeniem ochrony są pasy zieleni izolacyjnej. 2. Urządzenia ochrony powietrza mogą być także zastosowane po wybudowaniu drogi w wypadku stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnych poziomów zanieczyszczenia powietrza. Rozdział 4 Ochrona wód i powierzchniowych utworów geologicznych § 183. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się dążyć do tego, aby nie stanowiła ona zagrożenia dla wód podziemnych oraz nie pogarszała stanu odbiornika, do którego jest odprowadzana woda z pasa drogowego, pod względem określonej dla niego klasy czystości wód. § 184. 1. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się uwzględniać warunki hydrogeologiczne panujące w jej otoczeniu, a w szczególności: 1) usytuowanie obszarów zasilania wód podziemnych, 2) charakterystykę geologiczną utworów powierzchniowych oraz możliwości występowania w strefie oddziaływania drogi procesów geodynamicznych, 3) możliwości nie kontrolowanego przenikania zanieczyszczeń do wód powierzchniowych i podziemnych. 2. Przy wykonywaniu drogi nie powinno się dopuszczać do nie kontrolowanych spływów wód z pasa drogowego, mogących uruchomić procesy erozyjne lub zanieczyścić okresowo wody gruntowe i powierzchniowe. § 185. 1. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się ograniczać możliwe zmiany i zakłócenia w stosunkach wodnych w strefie wpływu drogi, określonej w ocenie oddziaływania na środowisko, uwzględniając przepisy prawa wodnego oraz naruszania powierzchniowych utworów geologicznych. 2. Jeżeli prognozowane poziomy zanieczyszczenia wód i gleb przekraczają wartości dopuszczalne, określone w przepisach odrębnych, powinno się przewidzieć zastosowanie odpowiednich środków ochrony eliminujących lub ograniczających skutki działania tych zanieczyszczeń. 3. Urządzenia ochrony wód i gleb mogą być wykonane także po wybudowaniu drogi w przypadku stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń wód i gleb. 4. Za podstawowe urządzenia ochrony uważa się: 1) w odniesieniu do wód - separatory, oczyszczalniki i oczyszczalnie wód, 2) w odniesieniu do gleb, poza środkami wymienionymi w pkt 1 - także pasy zieleni izolacyjnej. Rozdział 5 Ochrona przyrody, krajobrazu, gruntów rolnych i leśnych § 186. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się uwzględniać uwarunkowania przyrodnicze oraz dążyć do ograniczenia negatywnego wpływu drogi na przyrodę, krajobraz, grunty rolne i leśne w jej otoczeniu. § 187. Jeżeli nie jest możliwe wykonanie drogi bez powstania zagrożeń przyrody, krajobrazu, gruntów rolnych i leśnych w jej otoczeniu, powinno się zaplanować zastosowanie środków ochrony ograniczających te zagrożenia. § 188. 1. Podstawowymi środkami ograniczającymi zagrożenia wynikające z negatywnego wpływu drogi na przyrodę, krajobraz, grunty rolne i leśne są: 1) przejazdy gospodarcze pod drogą celem zapewnienia połączeń lokalnych, przemieszczania się zwierząt gospodarskich oraz przepusty dla zwierząt dziko żyjących, 2) wiadukty nad drogą dla celów określonych w pkt 1, 3) ogrodzenia chroniące zwierzęta gospodarskie i zwierzynę leśną przed wtargnięciem na drogę oraz uczestników ruchu przed skutkami takiego wtargnięcia, 4) pasy zieleni izolacyjnej, 5) rekonstrukcje terenów leśnych naruszonych budową drogi. 2. Środki określone w ust. 1, ograniczające wpływ drogi na przyrodę, krajobraz, grunty rolne i leśne, mogą być także wykonane po wybudowaniu drogi, na podstawie przeprowadzonych badań i analiz potwierdzających celowość ich zastosowania. Rozdział 6 Ochrona środowiska kulturowego § 189. Przy projektowaniu i wykonaniu drogi oraz urządzeń z nią związanych powinno się dążyć do zmniejszania ich negatywnego wpływu na podlegające ochronie elementy środowiska kulturowego, określone w ocenie oddziaływania drogi na środowisko, opracowanej na podstawie przepisów odrębnych. § 190. Jeżeli zaprojektowanie i wykonanie drogi bez narażenia na powstanie zagrożeń w podlegającym ochronie środowisku kulturowym nie jest możliwe, powinny być zastosowane środki ochrony ograniczające skutki tego wpływu, wskazane w ocenie oddziaływania drogi na środowisko. Rozdział 7 Zagospodarowanie terenów zieleni § 191. Otaczające drogę tereny zielone powinny być zaprojektowane z uwzględnieniem charakteru terenu przylegającego do pasa drogowego. § 192. Na terenach przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budowę drogi, jeżeli warunki miejscowe na to pozwalają, co najmniej 10% powierzchni powinno być przeznaczone pod zieleń, jeżeli decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie stanowi inaczej. § 193. 1. Zieleń w pasie drogowym powinna być zaprojektowana z uwzględnieniem jej roli i zadań, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa ruchu, estetyki i funkcji związanych z jej pozytywnym wpływem na środowisko, a zwłaszcza jako środek jego ochrony przed hałasem oraz zanieczyszczeniem powietrza i gleb. 2. Dobór odpowiedniej dla danego terenu roślinności powinien być dokonany z uwzględnieniem miejscowych warunków klimatycznych oraz cech podłoża gruntowego. § 194. Usytuowanie elementów zagospodarowania terenów zieleni powinno być zgodne z wymaganiami wynikającymi z przepisów odrębnych. DZIAŁ IX PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE § 195. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do dróg, wobec których przed dniem wejścia w życie rozporządzenia została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę lub został złożony wniosek o wydanie takiej decyzji. § 196. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem ust. 4 w załączniku nr 6, który wchodzi w życie po upływie 5 lat od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. (poz. 430) Załącznik nr 1 SCHEMATY SKRAJNI DRÓG 1) 1. Dwujezdniowa droga klasy A lub S Ilustracja _________ 2. Jednojezdniowa droga klasy S Ilustracja 3. Dwujezdniowa droga klasy GP i drogi niższych klas 3.1. Jezdnia nie ograniczona krawężnikami Ilustracja 3.2. Jezdnia ograniczona krawężnikami Ilustracja 4. Jednojezdniowa droga klasy GP i drogi niższych klas 4.1. Jezdnia nie ograniczona krawężnikami Ilustracja 4.2. Jezdnia ograniczona krawężnikami Ilustracja 5. Chodnik i ścieżka rowerowa Ilustracja Załącznik nr 2 WARUNKI WIDOCZNOŚCI NA SKRZYŻOWANIACH I ZJAZDACH 1. Na skrzyżowaniu, z zastrzeżeniem ust. 6, powinny być zapewnione wolne od przeszkód pola widoczności przy: 1) zbliżaniu się do skrzyżowania po krzywoliniowym odcinku drogi podporządkowanej, określone w ust. 3.1 i 3.2, 2) zbliżaniu się do skrzyżowania po drodze podporządkowanej, określone w ust. 4.1 i 4.2, 3) ruszaniu z miejsca zatrzymania na wlocie drogi podporządkowanej, określone w ust. 5. 2. Przy wjeżdżaniu na drogę ze zjazdu lub z obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu bez pasa włączania, z zastrzeżeniem ust. 6, powinno być zapewnione wolne od przeszkód pole widoczności przy ruszaniu z miejsca zatrzymania, określone w ust. 5. 3.1. Przy zbliżaniu się do skrzyżowania po krzywoliniowym odcinku drogi podporządkowanej powinna być zapewniona widoczność ustawionego przed skrzyżowaniem znaku drogowego "ustąp pierwszeństwa przejazdu" lub znaku "stop" z odległości widoczności Lz umożliwiającej zatrzymanie pojazdu poruszającego się z prędkością miarodajną po drodze podporządkowanej, nie mniejszej niż określa tabela: Prędkość miarodajna na drodze podporządkowanej*) (km/h)10090807060504030 Odległość widoczności Lz (m)1801501209070503520 *) Na drodze klasy Z, L i D jest to prędkość projektowa drogi. 3.2. W polu widoczności, oznaczonym na rysunku 1, umieszczonym nad jezdnią na wysokości 1 m, nie powinny znajdować się żadne przeszkody. Nie są przeszkodami w rozumieniu niniejszego załącznika poruszające się pojazdy, piesi i inne osoby znajdujące się na drodze, pnie pojedynczych drzew, podpory znaków drogowych. 4.1. Przy zbliżaniu się do skrzyżowania po drodze podporządkowanej powinna być zapewniona widoczność drogi z pierwszeństwem przejazdu umożliwiająca podjęcie decyzji o wykonaniu zamierzonego manewru lub o konieczności zatrzymania się przed skrzyżowaniem: 1) poza terenem zabudowy w odległości od krawędzi jezdni nie mniejszej niż: a) 20 m - jeżeli droga podporządkowana jest klasy GP lub G, b) 10 m - jeżeli droga podporządkowana jest klasy Z, L lub D, 2) na terenie zabudowy w odległości od krawędzi jezdni nie mniejszej niż 10 m, jeżeli droga podporządkowana jest klasy GP, G lub Z. Odległość widoczności L1 pola widoczności, mierzoną wzdłuż drogi z pierwszeństwem przejazdu, określa tabela: Prędkość miarodajna na drodze z pierwszeństwem przejazdu*) (km/h)10090807060504030 Odległość widoczności L1 pola widoczności: (m)2101801601401201008060 *) Na drodze klasy Z, L i D jest to prędkość projektowa drogi. 4.2. W wypadku gdy nie jest możliwe zapewnienie oznaczonego na rysunku 2 wolnego od przeszkód pola widoczności, umieszczonego nad jezdnią na wysokości 1 m, należy dążyć do usunięcia tych przeszkód, zmiany lokalizacji skrzyżowania lub wprowadzenia ograniczeń wynikających z przepisów o ruchu drogowym. 5. Przy ruszaniu z miejsca zatrzymania na wlocie drogi podporządkowanej oraz przy wjeżdżaniu na drogę ze zjazdu lub z obiektu i urządzenia obsługi uczestników ruchu bez pasa włączania, w odległości nie mniejszej niż 3,0 m od krawędzi jezdni lub krawędzi ścieżki rowerowej, powinna być zapewniona widoczność drogi z pierwszeństwem przejazdu, co najmniej na odległość widoczności L2 określoną w tabeli: Prędkość miarodajna na drodze z pierwszeństwem przejazdu*) (km/h)10090807060504030 Odległość widoczności L2 (m)18016012010090706040 *) Na drodze klasy Z, L i D jest to prędkość projektowa drogi. W polu widoczności, oznaczonym na rysunku 3, umieszczonym nad jezdnią na wysokości 1 m, nie powinny znajdować się żadne przeszkody. 6. Wymagania określone w niniejszym załączniku nie dotyczą skrzyżowań oraz zjazdów i wjazdów usytuowanych w strefie zamieszkania. Rys. 1. Pole widoczności przy zbliżaniu się do skrzyżowania po krzywoliniowym odcinku drogi Ilustracja Rys. 2. Pole widoczności przy zbliżaniu się do skrzyżowania po drodze podporządkowanej Ilustracja Rys. 3. Pole widoczności przy ruszaniu z miejsca zatrzymania Ilustracja Załącznik nr 3 WARUNKI WIDOCZNOŚCI NA WJAZDACH Z PASEM WŁĄCZANIA 1. Na wjeździe z pasem włączania na jezdnię drogi klasy A, S lub GP, na jezdnię zbierająco-rozprowadzającą lub na łącznicę powinny być zapewnione wolne od przeszkód pola widoczności: 1) przy zbliżaniu się do pasa włączania - oznaczone na rysunku 1 literami ABCD, 2) na całej długości pasa włączania - oznaczone na rysunku 2 literami EFG. 2. Punkty od A do G, będące wierzchołkami pól widoczności, o których mowa w ust. 1, powinny być umieszczone nad jezdnią na wysokości 1 m. 3. Punkt A jest punktem obserwacyjnym umieszczonym w osi jezdni wjazdu w odległości nie mniejszej niż 50 m od punktu B na drodze klasy A i S oraz 20 m - w pozostałych wypadkach, o których mowa w ust. 1. 4. Punkt B jest celem obserwacji umieszczonym w osi pasa włączania przy końcu powierzchni wyłączonej z ruchu. 5. Punkt C jest celem obserwacji umieszczonym w osi prawego pasa ruchu jezdni, na którą jest wjazd, przy końcu powierzchni wyłączonej z ruchu. 6. Punkt D jest celem obserwacji umieszczonym w osi prawego pasa ruchu jezdni, na którą jest wjazd, w odległości nie mniejszej niż 100 m od punktu C. 7. Punkt E jest punktem obserwacyjnym poruszającym się po osi pasa włączania na całej jego długości. 8. Punkt F jest celem obserwacji umieszczonym w osi prawego pasa ruchu jezdni, na którą jest wjazd, i poruszającym się z punktem E. 9. Punkt G jest celem obserwacji umieszczonym w osi prawego pasa ruchu jezdni, na którą jest wjazd, w odległości nie mniejszej niż Lb od punktu F. Długość odcinka Lb powinna być określona z rysunku 3, przyjmując: 1) prędkość miarodajną drogi - jeżeli włączanie odbywa się na jezdnię dróg klasy A, S i GP, 2) prędkość projektową jezdni zbierająco-rozprowadzającej lub łącznicy - jeżeli włączanie odbywa się na te jezdnie. 10. Pola widoczności, o których mowa w ust. 1, powinny być wolne od przeszkód. Nie są przeszkodami w rozumieniu niniejszego załącznika poruszające się pojazdy, piesi i inne osoby znajdujące się na drodze, pnie pojedynczych drzew, podpory znaków drogowych. Rys. 1. Pole widoczności przy zbliżaniu się do pasa włączania Ilustracja Rys. 2. Pole widoczności na pasie włączania Ilustracja Rys. 3. Długość odcinka Lb w zależności od prędkości Ilustracja Załącznik nr 4 SPOSÓB PRZEPROWADZANIA BADAŃ GEOTECHNICZNYCH I OKREŚLENIA WARUNKÓW GRUNTOWO-WODNYCH PODŁOŻA NAWIERZCHNI 1. Zakres badań podłoża drogowych budowli ziemnych W celu określenia stanów granicznych nośności i przydatności do użytkowania drogowej budowli ziemnej powinny być prowadzone badania i ocena parametrów geotechnicznych zgodnie z Polskimi Normami i przepisami odrębnymi. W celu dokonania oceny podłoża oprócz podstawowych badań geotechnicznych powinny być przeprowadzone badania specjalistyczne, w szczególności: 1) badania potrzebne do oceny przydatności gruntu podłoża budowli ziemnej, zgodnie z Polskimi Normami, 2) badania wysadzinowości gruntu: kapilarności biernej Hkb, wskaźnika piaskowego WP, pęcznienia liniowego, 3) wskaźnika nośności CBR, 4) ocena zagęszczenia: maksymalna gęstość objętościowa Pds, wskaźnik zagęszczenia Is, moduły odkształcenia: pierwotny (E1) i wtórny (E2), 5) właściwości gruntów antropogenicznych. 2. Stan graniczny nośności podłoża drogowej budowli ziemnej 2.1. Sprawdzenie stanu granicznego nośności Sprawdzenie stanu granicznego nośności powinno obejmować: 1) analizę stateczności skarp i zboczy swobodnych oraz podpartych, 2) nośność podłoża budowli ziemnej. 2.2. Stateczność skarp i zboczy Sprawdzenie stateczności skarp i zboczy powinno być wykonane zgodnie z Polską Normą. Przy rozpatrywaniu wszystkich możliwych obciążeń oraz postaci zniszczenia skarp i zboczy swobodnych i podpartych należy przyjmować: 1) dla gruntu jednorodnego pod względem podatności - kołowo-cylindryczne powierzchnie poślizgu, 2) dla skarp zbudowanych z kilku warstw gruntu, różniących się znacznie wytrzymałością na ścinanie - niekołowe powierzchnie poślizgu, 3) na spękanych skałach - kształt powierzchni poślizgu zależy od występujących nieciągłości; równowagę bryły ograniczonej każdą z możliwych powierzchni poślizgu sprawdza się, dla obliczeniowych wartości sił oraz parametrów geotechnicznych, metodą pasków; wartości dopuszczalnych wskaźników stateczności nie powinny być mniejsze niż 1,5, 4) obciążenia od pojazdów samochodowych równomiernie rozłożone, o wielkości 25 kPa. 2.3. Obliczenie nośności podłoża drogowej budowli ziemnej Obliczenie nośności podłoża budowli ziemnej powinno być wykonane zgodnie z Polską Normą, przez porównanie obliczeniowej wartości obciążenia działającego na podłoże z oporem granicznym podłoża gruntowego. 2.4. Stan graniczny przydatności do użytkowania drogowej budowli ziemnej Drogowa budowla ziemna powinna być zaprojektowana tak, aby jej odkształcenia nie spowodowały utraty przydatności użytkowej konstrukcji nawierzchni drogi oraz innych urządzeń zlokalizowanych w pobliżu. Dopuszczalne wartości osiadań eksploatacyjnych sk korpusu i podłoża budowli ziemnej nie powinny przekraczać 10 cm, z wyjątkiem styku z obiektem inżynierskim. W miejscu styku osiadanie nasypu powinno być równe osiadaniu obiektu inżynierskiego. Należy je obliczyć według Polskiej Normy. 3. Warunki gruntowo-wodne podłoża nawierzchni 3.1. Warunki wodne Warunki wodne ustala się według klasyfikacji określonej w tabeli: CharakterystykaWarunki wodne w wypadku występowania swobodnego zwierciadła wody < 1 mod 1 m do 2 m> 2 m 1234 Wykopy ≤1 ma)złeprzeciętneprzeciętne b)złeprzeciętnedobre Nasypy ≤1 ma)złeprzeciętneprzeciętne b)przeciętneprzeciętnedobre Wykopy >1 ma)złeprzeciętnedobre b)przeciętneprzeciętnedobre Nasypy >1 ma)złeprzeciętnedobre b)przeciętnedobredobre Oznaczenia: a) nie utwardzone pobocza, b) utwardzone i szczelne pobocza oraz dobre odprowadzenie wód powierzchniowych. W wypadku ulic warunki wodne określa się indywidualnie. Poziom występowania wody gruntowej powinien być określony na podstawie dostępnych najwyższych notowań uwarunkowanych opadami atmosferycznymi albo ich skutkami lub wysokimi stanami wód powierzchniowych. 3.2. Warunki gruntowe Grunty podłoża dzieli się, w zależności od ich wrażliwości na działanie wody i mrozu, zgodnie z Polską Normą. Cechy gruntu powinny być ustalone na podstawie badań laboratoryjnych jego właściwości podanych w Polskiej Normie. Podstawowym kryterium oceny jest zawartość drobnych cząstek gruntu, a dodatkowymi, stosowanymi w wypadkach wątpliwych: wskaźnik piaskowy i kapilarność bierna. Wskaźnik piaskowy stanowi kryterium oceny gruntów niespoistych, zwłaszcza zbliżonych do mało spoistych. Jeśli oceny na podstawie badania różnymi metodami są rozbieżne, to przyjmuje się wynik najmniej korzystny. 3.3. Określenie grupy nośności podłoża Grupy nośności podłoża określają tabele a i b: Tabela a Rodzaj gruntów podłożaGrupa nośności podłoża dla warunków wodnych dobrychprzeciętnychzłych 1234 Grunty niewysadzinowe: rumosze (niegliniaste), żwiry i pospółki, piaski grubo-, średnio- i drobnoziarniste, żużle nierozpadoweG1G1G1 Grunty wątpliwe: piaski pylasteG1G2G2 Grunty wątpliwe: zwietrzeliny gliniaste i rumosze gliniaste, żwiry i pospółki gliniasteG1G2G3 Grunty mało wysadzinowe*): gliny zwięzłe, gliny piaszczyste i pylaste zwięzłe, iły, iły piaszczyste i pylasteG2G3G4 Grunty bardzo wysadzinowe1): piaski gliniaste, pyły piaszczyste, pyły, gliny, gliny piaszczyste i pylaste, iły warwoweG3G4G4 *) W stanie zwartym, półzwartym lub twardoplastycznym (IL ≤0,25). Tabela b Wskaźnik nośności CBR*)Grupa nośności podłoża nawierzchni 12 10% ≤CBRG1 5% ≤CBR <10%G2 3% ≤CBR <5%G3 CBR <3%G4 *) Badanie wskaźnika nośności CBR wykonuje się zgodnie z Polską Normą, lecz po czterech dobach nasycania wodą. Dla gruntów wątpliwych i wysadzinowych porównuje się grupę nośności, określoną według tabeli a z grupą nośności określoną według tabeli b. Do projektowania nawierzchni przyjmuje się niższą grupę nośności. W wypadku dużej zmienności gruntów oraz występowania w podłożu gruntów miękkoplastycznych, plastycznych, organicznych lub skał, grupę nośności podłoża ustala się indywidualnie. 3.4. Głębokość przemarzania gruntu Głębokość przemarzania gruntu określa Polska Norma. 4. Warunki ogólne dla podłoża nawierzchni drogi Konstrukcje nawierzchni podatnych i półsztywnych powinny być wykonywane na podłożu niewysadzinowym grupy nośności G1, charakteryzującym się wartościami wskaźnika zagęszczenia i modułu sprężystości (wtórny moduł odkształcenia) określonymi w tabeli: Kategorie ruchu1)Wtórny moduł odkształcenia2)Wskaźnik zagęszczenia 123 KR1 i KR21001,00 Od KR 3 do KR61201,03 1) Kategorie ruchu są określone w załączniku nr 5. 2) Wtórny moduł odkształcenia oznacza się przy drugim obciążeniu płytą o średnicy ≥30 cm według Polskiej Normy. Badanie przeprowadza się w zakresie od 0 MPa do 0,25 MPa. Wartości modułu powinny być wyznaczone dla przyrostu obciążenia od 0,05 MPa do 0,15 MPa. Podłoże nawierzchni zaszeregowane do innej grupy nośności powinno być doprowadzone do grupy nośności G1, zgodnie ze sposobami przedstawionymi w ust. 5. 5. Wzmocnienie słabego podłoża nawierzchni W celu doprowadzenia podłoża nawierzchni zakwalifikowanego do grupy nośności G2, G3 lub G4 do grupy nośności G1 powinny być stosowane sposoby podane w ust. 5.1 i 5.2. 5.1. Wymiana warstwy gruntu podłoża nawierzchni na warstwę gruntu lub materiału niewysadzinowego Wymianie powinna podlegać warstwa słabego podłoża nawierzchni o grubości określonej w tabeli zależnie od grupy nośności podłoża i przyjętego wskaźnika nośności CBR wymienionej warstwy: Wskaźnik nośności CBR wymienionej warstwy (%)Grubość wymienianej warstwy podłoża o grupie nośności (cm) G2G3G4 1234 203050*)75*) 252540*)60*) *) Zalecane wzmocnienie podłoża geosyntetykiem. Grubości warstw gruntu podlegających wymianie według powyższej tabeli można zmniejszyć, gdy pod wymienionym gruntem podłoże zostanie wzmocnione geosyntetykiem. W szczególności zaleca się wykonywanie wzmocnienia geosyntetykiem podłoża nawierzchni, gdy jest ono sklasyfikowane w grupie nośności G3 albo G4 i z powyższej tabeli wynika konieczność wymiany warstwy o grubości ≥50 cm. Wzmocnienie podłoża nawierzchni geosyntetykiem zaleca się także w wypadku przebudowy podłoża z nadmiernie nawilgoconych rodzimych gruntów spoistych w stanie miękkoplastycznym i plastycznym. We wszystkich tych wypadkach wykonanie wzmocnienia geosyntetykami powinno być zaprojektowane indywidualnie z uwzględnieniem cech gruntów, właściwości technicznych geosyntetyków oraz możliwości uzyskania wymaganych charakterystyk podłoża określonych w ust. 4. W wypadku stanowisk postojowych, chodników i ścieżek rowerowych powinno się wymienić grunt podłoża na niewysadzinowy w warstwie o grubości określonej w tabeli: Grupa nośności podłoża wymienianej warstwyStanowiska postojowe dla samochodów ciężarowychPozostałe nawierzchnie 123 G2 i G315 cm10 cm G430 cm20 cm Cała wymieniona warstwa lub jej górna część o grubości nie mniejszej niż 25 cm powinna pełnić rolę warstwy odsączającej i spełniać warunek wodoprzepuszczalności. Warstwa ta powinna być ułożona na całej szerokości korony korpusu ziemnego, a w wypadku przekrojów ulicznych - między krawężnikami. 5.2. Ułożenie dodatkowych warstw podłoża nawierzchni 5.2.1. Wykonanie pod konstrukcją jezdni dróg: 1) na podłożu o grupie nośności G2: 10 cm warstwy z gruntów stabilizowanych spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym) o Rm = 1,5 MPa *), 2) na podłożu o grupie nośności G3: 15 cm warstwy z gruntów stabilizowanych spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym) o Rm = 2,5 MPa, 3) na podłożu o grupie nośności G4: a) 25 cm warstwy z gruntów stabilizowanych spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym) o Rm = 2,5 MPa, b) dwóch warstw po 15 cm z gruntów stabilizowanych spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym): warstwa górna o Rm = 2,5 MPa, warstwa dolna o Rm = 1,5 MPa. Warstwy z gruntów stabilizowanych spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym) powinny być wykonane z zachowaniem warunków jak dla ulepszonego podłoża (marka Rm = 1,5 MPa) lub dolnej warstwy podbudowy (marka Rm = 2,5 MPa), określonych w Polskich Normach. 5.2.2. Wykonanie pod konstrukcją stanowisk postojowych, chodników i ścieżek rowerowych: 1) na podłożu o grupie nośności G2, G3: 10 cm warstwy ulepszonej spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym), Rm = 1,5 MPa, 2) na podłożu o grupie nośności G4: 15 cm warstwy ulepszonej spoiwem (cementem, wapnem lub aktywnym popiołem lotnym), Rm = 1,5 MPa. 5.3. Inne sposoby doprowadzenia słabego podłoża nawierzchni do grupy nośności G1 Dopuszcza się ulepszenie gruntu w górnej warstwie podłoża w sposób inny niż podano w ust. 5.1 lub ust. 5.2 pod warunkiem uzyskania wymaganych charakterystyk podłoża określonych w ust. 4. 6. Warunki dodatkowe dla podłoża nawierzchni Z uwagi na możliwość wystąpienia w okresie budowy nawierzchni ciężkiego ruchu technologicznego górna warstwa podłoża o grubości nie mniejszej niż 10 cm, spełniająca ogólne warunki określone w ust. 4, powinna być wykonana z: 1) gruntu stabilizowanego cementem o Rm = 2,5 MPa, 2) kruszywa stabilizowanego mechanicznie o wskaźniku nośności CBR ≥40%. Warstwa taka powinna być uwzględniona w projektowaniu nawierzchni drogi zaliczonej do kategorii ruchu KR5 lub KR6 lub w innych technologicznie uzasadnionych wypadkach (np. w projektowaniu podbudowy asfaltowej na podłożu gruntowym). Wysokie parametry CBR lub Rm warstwy ulepszonego podłoża nie upoważniają do zmiany konstrukcji nawierzchni ustalonej jak dla podłoża G1. 7. Odwodnienie podłoża nawierzchni W technicznie uzasadnionym wypadku konieczności odwodnienia podłoża nawierzchni powinno się zastosować warstwę odsączającą wykonaną z materiałów mrozoodpornych o współczynniku filtracji k ≥8 m/d (≥0,0093 cm/s). Warstwa odsączająca powinna być wykonana na całej szerokości korpusu drogowego, a w wypadku przekrojów ulicznych - między krawężnikami; jej grubość nie powinna być mniejsza niż 15 cm. W wypadku występowania pod warstwą odsączającą gruntów nie ulepszonych spoiwem powinien być spełniony warunek szczelności warstw określony zgodnie z wzorem: gdzie: D15 - wymiar sita, przez które przechodzi 15% ziaren warstwy odsączającej, d85 - wymiar sita, przez które przechodzi 85% ziaren gruntu podłoża. Jeżeli powyższy warunek szczelności warstw nie może być spełniony, to między tymi warstwami powinna być ułożona warstwa odcinająca o grubości co najmniej 10 cm z odpowiednio uziarnionego gruntu lub wykonana warstwa pośrednia z geowłókniny. W nawierzchniach dróg zaliczonych do kategorii ruchu KR5 albo KR6 warstwa odsączająca powinna występować pod warstwą wzmacniającą, stanowiącą część podbudowy zasadniczej, wykonaną z zachowaniem warunków, o których mowa w ust. 6. 8. Mrozoodporność podłoża nawierzchni W wypadku występowania w podłożu gruntów wysadzinowych lub wątpliwych powinno się sprawdzić, czy rzeczywista grubość wszystkich warstw nawierzchni i ulepszonego podłoża nie jest mniejsza od określonej w tabeli: Kategoria obciążenia ruchemGrupa nośności podłoża z gruntów wątpliwych i wysadzinowych G1 i G2G3G4 1234 KR10,40 hz*)0,50 hz0,60 hz KR20,45 hz0,55 hz0,65 hz KR30,50 hz0,60 hz0,70 hz KR40,55 hz0,65 hz0,75 hz KR50,60 hz0,70 hz0,80 hz KR60,65 hz0,75 hz0,85 hz *) hz oznacza głębokość przemarzania gruntów, przyjmowaną zgodnie z Polską Normą. Jeżeli warunek ten nie jest spełniony, to najniżej położona warstwa ulepszonego podłoża powinna być odpowiednio pogrubiona zgodnie z ust. 5. Dopuszcza się stosowanie układu warstw w podłożu według ust. 5 spełniających jedynie wymagania odpowiedniej nośności, pod warunkiem że najniżej położona warstwa podłoża będzie wykonana z gruntu stabilizowanego spoiwem o Rm = 1,5 MPa i o grubości nie mniejszej niż 15 cm na całej szerokości korpusu drogowego, a w wypadku przekrojów ulicznych - między krawężnikami. Załącznik nr 5 PROJEKTOWANIE KONSTRUKCJI NAWIERZCHNI DRÓG 1. Okresy eksploatacji nawierzchni Przy projektowaniu nawierzchni przyjmuje się okresy eksploatacji określone w tabeli: Klasa drogi, elementy drogiKonstrukcje podatne i półsztywneKonstrukcje z betonu cementowego nowe lub przebudowaneremontowanenowe lub przebudowaneremontowane 12345 A, S, GP, G i Z20 lat10 lat30 lat20 lat L i D20 lat10 lat20 lat10 lat Pasy ruchu i zatoki w rejonie przystanku autobusowego, miejsca przeznaczone do postoju pojazdów, ruchu pieszych i rowerów20 lat10 lat20 lat10 lat Okresy eksploatacji są takie same dla wszystkich elementów jezdni, tj. zasadniczych i dodatkowych pasów ruchu, pasów awaryjnych, pasów włączania i wyłączania. 2. Sposób wyznaczania obciążenia ruchem Do projektowania konstrukcji nawierzchni drogi przyjmuje się średni dobowy ruch w roku (SDR) w przekroju drogi, prognozowany dla połowy okresu eksploatacji. Pojazdy powinny być przeliczone na liczbę osi obliczeniowych 100 kN na dobę na obliczeniowy pas ruchu, za pomocą wzoru: L=(N1×r1+N2×r2+N3×r3)×f gdzie: L - liczba osi obliczeniowych na dobę na obliczeniowy pas ruchu, N1 - średni dobowy ruch samochodów ciężarowych bez przyczep w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji, N2 - średni dobowy ruch pojazdów członowych (samochodów ciężarowych z przyczepami i ciągników siodłowych z naczepami) w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji, N3 - średni dobowy ruch autobusów w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji, f - współczynnik obliczeniowego pasa ruchu określony zgodnie z tabelą a, r1, r2, r3 - współczynniki przeliczeniowe na osie obliczeniowe określone zgodnie z tabelą b. Tabela a Liczba pasów ruchu w obu kierunkachWspółczynnik obliczeniowego pasa ruchu f droga jednojezdniowadroga dwujezdniowa 123 2-0,50 3-0,50 440,45 -60,35 -80,30 Tabela b Rodzaj pojazduWspółczynnik przeliczeniowy na osie obliczeniowe 12 Samochód ciężarowy bez przyczepyr1 = 0,109 Pojazd członowy (samochód ciężarowy z przyczepami, ciągnik siodłowy z naczepą)r2 = 1,2451), r2 = 1,9502) Autobusr3 = 0,594 1) Wartość współczynnika przy mniejszym niż 8% udziale pojazdów o nacisku osi na jezdnię 115 kN. 2) Wartość współczynnika przy od 8% do 20% udziale pojazdów o nacisku osi na jezdnię 115 kN. Jeżeli udział w ruchu pojazdów o nacisku osi na jezdnię 115 kN jest większy niż 20%, współczynnik przeliczeniowy powinien być wyznaczony indywidualnie. Liczba osi obliczeniowych stanowi podstawę do ustalenia kategorii ruchu na drodze według Polskiej Normy. 3. Indywidualne projektowanie nawierzchni Przy indywidualnym projektowaniu konstrukcji nawierzchni zaleca się stosowanie metod mechanistycznych z wykorzystaniem obliczenia naprężeń i odkształceń w nawierzchni według teorii wielowarstwowej półprzestrzeni sprężystej lub lepkosprężystej. Konstrukcje podatne z podbudową z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie lub podbudową z mieszanki mineralno-asfaltowej powinny być projektowane z zastosowaniem kryteriów zmęczeniowych warstw asfaltowych i deformacji podłoża oraz warstw z materiałów nie związanych 1). Konstrukcje półsztywne z podbudową z gruntu lub kruszywa stabilizowanego cementem lub chudego betonu powinny być projektowane dwuetapowo (pierwszy etap - uszkodzenia zmęczeniowe warstw podbudowy, drugi - uszkodzenia zmęczeniowe warstw bitumicznych i deformacja podłoża) z zastosowaniem kryteriów zmęczeniowych 2). 4. Założenia do projektowania Przy projektowaniu nawierzchni dróg powinny być uwzględnione lokalne parametry, a w uzasadnionych wypadkach dopuszcza się do stosowania następujące ich wartości: 4.1. Temperatura Dla warstw bitumicznych przyjmuje się następujące średnie wartości temperatur: 1) okres zimy (3 miesiące) -2°C, 2) okres wiosny i jesieni (6 miesięcy) 10°C, 3) okres lata (3 miesiące) 23°C. 4.2. Ruch Za obliczeniowy nacisk osi pojedynczej na nawierzchnię przyjmuje się 100 kN, a rozkład ruchu na poszczególne okresy w roku jest następujący: 1) okres zimy (3 miesiące) 20%, 2) okres wiosny i jesieni (6 miesięcy) 50%, 3) okres lata (3 miesiące) 30%. 4.3. Stałe materiałowe Wartości modułu sprężystości (sztywności) i współczynnika Poissona mieszanek mineralno-asfaltowych powinny być obliczane przy następujących założeniach: 1) średnia temperatura według ust. 4.1, 2) czas oddziaływania obciążenia - 0,02 sekundy. 5. Rodzaje zalecanych konstrukcji nawierzchni 5.1. Natężenie ruchu Konstrukcje nawierzchni podatnych i półsztywnych określone w ust. 5.3-5.7 zaprojektowano dla skumulowanej liczby osi obliczeniowych odpowiadającej dwudziestoletniemu okresowi eksploatacji przy natężeniach ruchu odpowiadających górnym granicom kategorii ruchu od KR1 do KR5 oraz 3 000 osi obliczeniowych na dobę na obliczeniowy pas dla KR6; kategorie ruchu określa Polska Norma. 5.2. Założenia materiałowe Konstrukcje nawierzchni podatnych i półsztywnych określone w ust. 5.3-5.7 zaprojektowano przy podanych niżej założeniach materiałowych: 1) przyjęte wartości modułów sprężystości (sztywności) E i współczynników Poissona v mieszanek mineralno-asfaltowych określa tabela: Rodzaj mieszankiZimaWiosna, jesieńLato E (MPa)E (MPa)E (MPa) 1234567 Beton asfaltowy o strukturze zamkniętej przeznaczony do warstwy ścieralnej193000,25103000,3028000,40 Beton asfaltowy o strukturze częściowo zamkniętej przeznaczony do warstwy wiążącej188000,25101000,3030000,40 Beton asfaltowy o strukturze częściowo zamkniętej przeznaczony do warstwy podbudowy181000,2596000,3030000,40 Piasek otoczony asfaltem przeznaczony do warstwy podbudowy127000,2568000,3024000,40 2) przyjęte wartości modułów sprężystości E i współczynników Poissona v oraz wytrzymałość na ściskanie pozostałych materiałów konstrukcyjnych określa tabela: Rodzaj materiałuE (MPa)vWytrzymałość na ściskanie (po 28 dniach) (MPa) 1234 Beton cementowy350000,2040 Kruszywo łamane o ciągłym uziarnieniu, stabilizowane mechanicznie4000,30- Tłuczeń4000,30- Kruszywo naturalne o ciągłym uziarnieniu, stabilizowane mechanicznie2000,30- Chudy beton nie spękany129000,20od 6 do 8 Chudy beton spękany4000,30- Grunt lub kruszywo stabilizowane cementem nie spękane45000,25od 2,5 do 5 Grunt lub kruszywo stabilizowane cementem spękane3000,30- Podłoże bezpośrednio pod konstrukcją nawierzchni dla ruchu kategorii KR1 i KR21000,30- Podłoże bezpośrednio pod konstrukcją nawierzchni dla ruchu kategorii od KR3 do KR61200,30- 5.3. Nawierzchnie jezdni Zalecane konstrukcje nawierzchni jezdni na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 100 MPa dla kategorii ruchu KR1 i KR2 oraz 120 MPa dla pozostałych kategorii ruchu określają tabele*): 5.3.1. Drogi o ruchu kategorii KR1 Ilustracja *) Grubości warstw podano w centymetrach. W schematach nie są określone związania międzywarstwowe. 5.3.2. Drogi o ruchu kategorii KR2 Ilustracja 5.3.3. Drogi o ruchu kategorii KR3 Ilustracja 5.3.4. Drogi o ruchu kategorii KR4 Ilustracja 5.3.5. Drogi o ruchu kategorii KR5 Ilustracja 5.3.6. Drogi o ruchu kategorii KR6 Ilustracja 5.4. Nawierzchnie w rejonie przystanku autobusowego Zalecane konstrukcje nawierzchni pasa ruchu w rejonie przystanku autobusowego powinny być takie, jak nawierzchni jezdni dla kategorii ruchu o jeden wyższej a dla kategorii KR6 - powinny być projektowane indywidualnie. Zalecane konstrukcje nawierzchni zatok w rejonie przystanku są: 1) konstrukcjami półsztywnymi jak nawierzchni jezdni, 2) konstrukcjami na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 120 MPa, określonymi w tabelach: 5.4.1. Drogi o ruchu kategorii KR3 Ilustracja 5.4.2. Drogi o ruchu kategorii KR4 Ilustracja 5.4.3. Drogi o ruchu kategorii KR5 Ilustracja 5.5. Nawierzchnie jezdni dróg klasy L i D w strefie zamieszkania, w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym Zalecane konstrukcje nawierzchni na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 100 MPa określa tabela: Ilustracja 5.6. Nawierzchnie przeznaczone do postoju pojazdów i jezdni manewrowej 5.6.1. Zalecane konstrukcje nawierzchni stanowiska postojowego dla samochodów o ciężarze całkowitym nie większym niż 2 500 kG, na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 100 MPa, określa tabela: Ilustracja 5.6.2. Zalecane konstrukcje nawierzchni stanowiska postojowego dla samochodów ciężarowych na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 120 MPa określa tabela: Ilustracja Ilustracja 5.6.3. Konstrukcje nawierzchni jezdni manewrowych powinny być takie, jak nawierzchni pasów ruchu. Kategorię ruchu ustala się zgodnie z tabelą: Liczba stanowisk dla pojazdów osobowychKategoria ruchu jezdni manewrowejLiczba stanowisk dla pojazdów ciężarowychKategoria ruchu jezdni manewrowej 1234 <200KR1<_5KR1 od 6 do 15KR2 od 200 do 1000KR2od 16 do 45KR3 od 46 do 125KR4 >1000KR3od 126 do 250KR5 >250KR6 5.7. Nawierzchnie ścieżek rowerowych i chodników 5.7.1. Zalecane konstrukcje nawierzchni ścieżek rowerowych określa tabela: Ilustracja 5.7.2. Zalecane konstrukcje nawierzchni chodnika z dopuszczeniem postoju samochodów o ciężarze całkowitym nie większym niż 2 500 kG, na podłożu G1 o module sprężystości (wtórnym) nie mniejszym niż 80 MPa, określa tabela: Ilustracja 5.7.3. Zalecane konstrukcje nawierzchni chodników przeznaczonych wyłącznie dla ruchu pieszych określa tabela: Ilustracja 6. Materiały warstw konstrukcyjnych nawierzchni Warstwy konstrukcyjne nawierzchni, określone w ust. 5 niniejszego załącznika, powinny być wykonywane zgodnie z podanymi niżej zaleceniami. 6.1. Podbudowa 6.1.1. Do wykonania warstw podbudowy powinny być stosowane następujące typy mieszanek zgodnie z Polską Normą: 1) beton asfaltowy, 2) chudy beton, 3) kruszywo lub grunt stabilizowane cementem, 4) mieszanka z kruszyw naturalnych albo łamanych, albo żużlowych stabilizowanych mechanicznie. 6.1.2. Jeżeli trwałość zmęczeniowa konstrukcji z warstwą alternatywną będzie nie mniejsza niż zalecanej konstrukcji, dopuszcza się wykonywanie podbudów innych niż wymienione w ust. 6.1.1, a w szczególności: 1) z mieszanek mineralno-cementowo-emulsyjnych i mineralno-cementowych, zawierających skruszony materiał z rozbiórki starych nawierzchni albo wykonywane w technologii recyklingu na zimno na miejscu, 2) z mieszanek mineralno-emulsyjnych, 3) z żużli wielkopiecowych i stalowniczych, 4) z popiołów. 6.1.3. Kruszywo lub grunt stabilizowany cementem powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach, przy czym zaleca się, aby wytrzymałość Rm wynosiła 5,0 MPa. Mieszanka z kruszyw naturalnych, łamanych i żużlowych stabilizowanych mechanicznie powinna spełniać wymagania określone w Polskiej Normie. Powinno być stosowane: 1) kruszywo naturalne, żwir i pospółka - do podbudów na drodze o ruchu kategorii KR1 i KR2, 2) kruszywo łamane zwykłe i kruszywo żużlowe wielkopiecowe - do warstw podbudowy na drogach o ruchu wszystkich kategorii. 6.2. Warstwa wiążąca Do wykonywania warstw wiążących powinien być stosowany beton asfaltowy zgodnie z Polską Normą. 6.3. Warstwa ścieralna Do wykonywania warstw ścieralnych powinno się stosować następujące typy mieszanek mineralno-asfaltowych zgodnie z Polską Normą: 1) beton asfaltowy, 2) beton asfaltowy o nieciągłym uziarnieniu, 3) mieszankę mastyksowo-grysową, 4) mieszankę o nieciągłym uziarnieniu, 5) asfalt piaskowy, 6) asfalt lany, 7) mieszanki mineralno-asfaltowe na zimno zgodnie z zaleceniami technologicznymi producenta, dopuszczone do obrotu i powszechnego albo jednostkowego stosowania w budownictwie drogowym. Asfalt lany rozkładany ręcznie dopuszcza się jedynie w wyjątkowych wypadkach. Warstwy ścieralne nawierzchni mogą być wykonywane z asfaltu twardolanego jedynie przy ich mechanicznym układaniu specjalistycznym sprzętem. Dopuszcza się wykonywanie warstw ścieralnych z asfaltu piaskowego na drogach o ruchu kategorii KR1 i KR2. 6.4. Związanie międzywarstwowe Bez względu na kategorię ruchu musi być stosowane wiązanie między warstwami asfaltowymi oraz między warstwami podbudowy nie związanej lub związanej spoiwem hydraulicznym a warstwą asfaltową. Wiązanie warstw nawierzchni uzyskuje się przez skrapianie lepiszczem asfaltowym podłoża pod wykonywaną warstwę. Jako lepiszcze asfaltowe powinien być stosowany asfalt upłynniony rozpuszczalnikiem organicznym lub emulsja asfaltowa. Właściwości lepiszcza asfaltowego do skrapiania powinny być dostosowane do warunków stosowania (typu i porowatości podłoża i wykonywanej warstwy, temperatury otoczenia, wilgotności). Podłoże pod wykonywaną warstwą powinno być skropione w ilości wystarczającej do związania warstw, bez nadmiaru lepiszcza. Zalecaną ilość asfaltu w połączeniu międzywarstwowym powinno się przyjmować zgodnie z Polską Normą. W wypadku wiązania warstw asfaltowych nawierzchni dróg obciążonych ruchem KR5 i KR6 zaleca się przyjmowanie najmniejszych dopuszczalnych ilości asfaltu. Skropienie powinno być wykonane sprzętem mechanicznym zapewniającym równomierność skropienia lepiszczem. Wbudowanie kolejnej warstwy na skropionym podłożu można rozpocząć po odparowaniu rozpuszczalnika lub po rozpadzie emulsji i odparowaniu wody. Skrapiania nie powinno się wykonywać w wypadku układania warstwy z asfaltu lanego. Załącznik nr 6 WARUNKI TECHNICZNE, JAKIM POWINNY ODPOWIADAĆ NAWIERZCHNIE JEZDNI 1. Rzędne wysokościowe Przy wykonywaniu nowych i przebudowie dróg powinny być badane rzędne wysokościowe podłoża, podbudowy i powierzchni nawierzchni. Na drogach klasy A i S pomiar wykonuje się na siatce o rozmiarach 10 m × 10 m wraz ze sprawdzeniem rzędnych osi podłużnej jezdni i obu krawędzi. Na drogach o jezdni węższej niż 10 m sprawdza się rzędne osi podłużnej i krawędzi. Na drogach klasy GP i drogach niższych klas sprawdza się rzędne osi podłużnej jezdni i krawędzi co 20 m, a na odcinkach krzywoliniowych co 10 m. Wartości dopuszczalnych odchyleń w stosunku do rzędnych projektowych określa tabela: Rodzaj warstwy konstrukcyjnejDopuszczalne odchylenie 12 Podłoże-2 cm, +0 cm Podbudowa zasadnicza-1 cm, +0 cm Warstwa ścieralna±1 cm Wymaga się, aby 95% zmierzonych rzędnych danej warstwy nie przekraczało dopuszczalnych odchyleń. 2. Ocena równości podłużnej 2.1. Do oceny równości podłużnej warstw nawierzchni drogi klasy Z i dróg wyższych klas należy stosować jedną z następujących metod: 1) metodę profilometryczną pomiaru, umożliwiającą obliczanie wskaźnika równości IRI, 2) metodę pomiaru równoważną użyciu łaty i klina, określonych w Polskiej Normie, 3) metodę z wykorzystaniem łaty i klina, określonych w Polskiej Normie. Stosowanie łaty czterometrowej i klina dopuszcza się do oceny równości podłużnej drogi klasy Z oraz tych elementów nawierzchni drogi klasy G i dróg wyższych klas, gdzie nie można wykorzystać innych metod. 2.2. Do profilometrycznych pomiarów równości podłużnej powinien być wykorzystywany sprzęt umożliwiający rejestrację, z błędem pomiaru nie większym niż 1,0 mm, profilu podłużnego o charakterystycznych długościach mieszczących się w przedziale od 0,5 m do 50 m. Wartości IRI oblicza się nie rzadziej niż co 50 m. Wymagana równość podłużna jest określona przez wartości wskaźnika, których nie można przekroczyć na 50%, 80% i 100% długości badanego odcinka nawierzchni. Wartości wskaźnika, wyrażone w mm/m, określa tabela: Klasa drogiElement nawierzchniRodzaj warstwy konstrukcyjnej50%80%100% 123456 A, S, GPPasy ruchu zasadnicze, awaryjne, dodatkowe, włączania i wyłączaniaścieralna≤1,2≤2,0≤3,3 wiążąca≤2,0≤3,4≤5,6 podbudowa zasadnicza≤2,9≤4,8≤7,8 jezdnie łącznic, jezdnie MOP, utwardzone poboczaścieralna≤2,0≤2,8≤4,0 wiążąca≤3,4≤4,8≤6,8 podbudowa zasadnicza≤4,8≤6,7≤9,5 G, ZPasy ruchu zasadnicze, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojoweścieralna≤2,8≤3,9≤4,9 wiążąca≤3,4≤4,8≤6,8 jezdnie łącznic, utwardzone poboczapodbudowa zasadnicza≤4,8≤6,7≤9,5 Jeżeli na odcinku nie można wyznaczyć więcej niż 10 wartości IRI, to wartość miarodajna będąca sumą wartości średniej E(IRI) i odchylenia standardowego D:E(IRI)+D nie powinna przekroczyć wartości odpowiedniej dla 80% długości badanego odcinka nawierzchni. 2.3. W wypadku gdy konieczne jest stosowanie łaty i klina, określonych w Polskiej Normie, pomiar wykonuje się nie rzadziej niż co 10 m. Wymagana równość podłużna jest określona przez wartości odchyleń równości, które nie mogą być przekroczone w liczbie pomiarów stanowiących 95% oraz 100% liczby wszystkich pomiarów na badanym odcinku. Przez odchylenie równości rozumie się największą odległość między łatą a mierzoną powierzchnią. Wartości odchyleń, wyrażone w mm, określa tabela: Klasa drogiElement nawierzchniRodzaj warstwy konstrukcyjnejProcent liczby pomiarów 95%100% 12345 A, S, GPPasy ruchu zasadnicze, awaryjne, dodatkowe, włączania i wyłączaniaścieralna≤4≤5 wiążąca≤7≤8 podbudowa zasadnicza-≤11 jezdnie łącznic, jezdnie MOP, utwardzone poboczaścieralna≤5≤6 wiążąca≤9≤10 podbudowa zasadnicza-≤13 G, ZPasy ruchu zasadnicze, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojowe, jezdnie łącznic, utwardzone poboczaścieralna≤6≤7 wiążąca≤9≤10 podbudowa zasadnicza-≤13 2.4. Wymagania dotyczące równości podłużnej, określone w ust. 2, powinny być spełnione w trakcie wykonywania robót i po ich zakończeniu. 3. Ocena równości poprzecznej 3.1. Do pomiaru poprzecznej równości nawierzchni powinna być stosowana metoda równoważna metodzie z wykorzystaniem łaty i klina, określonych w Polskiej Normie. Pomiar powinien być wykonywany nie rzadziej niż co 5 m, a liczba pomiarów nie może być mniejsza niż 20. Wymagana równość poprzeczna jest określona przez wartości odchyleń równości, które nie mogą być przekroczone w liczbie pomiarów stanowiących 90% i 100% albo 95% i 100% liczby wszystkich pomiarów na badanym odcinku. Odchylenie równości oznacza największą odległość między łatą a mierzoną powierzchnią w danym profilu. Wartości odchyleń, wyrażone w mm, określa tabela: Klasa drogiElement nawierzchniRodzaj warstwy konstrukcyjnej90%95%100% 123456 A, S, GPPasy ruchu zasadnicze, awaryjne, dodatkowe, włączania i wyłączaniaścieralna≤3-≤5 wiążąca≤6-≤8 podbudowa zasadnicza--≤11 jezdnie łącznic, jezdnie MOP, utwardzone poboczaścieralna-≤5≤6 wiążąca-≤9≤10 podbudowa zasadnicza--≤13 G, ZPasy ruchu zasadnicze, dodatkowe, włączania i wyłączania, postojowe, jezdnie łącznic, utwardzone poboczaścieralna≤6-≤9 wiążąca≤9-≤12 podbudowa zasadnicza--≤18 3.2. Wymagania dotyczące równości poprzecznej, określone w ust. 3, powinny być spełnione w trakcie wykonywania robót i po ich zakończeniu. 4. Ocena właściwości przeciwpoślizgowych 4.1. Przy ocenie właściwości przeciwpoślizgowych nawierzchni drogi klasy G i dróg wyższych klas powinien być określony współczynnik tarcia na mokrej nawierzchni przy całkowitym poślizgu opony testowej. 4.2. Pomiar wykonuje się nie rzadziej niż co 50 m na nawierzchni zwilżanej wodą w ilości 0,5 l/m2, a wynik pomiaru powinien być przeliczalny na wartość przy 100% poślizgu opony bezbieżnikowej rozmiaru 5,60S × 13. Miarą właściwości przeciwpoślizgowych jest miarodajny współczynnik tarcia. Za miarodajny współczynnik tarcia przyjmuje się różnicę wartości średniej E(µ) i odchylenia standardowego D:E(µ) - D. 4.3. Parametry miarodajnego współczynnika tarcia nawierzchni wymagane po dwóch miesiącach od oddania drogi do użytkowania określa tabela: Klasa drogiElement nawierzchniMiarodajny współczynnik tarcia przy prędkości zablokowanej opony względem nawierzchni 30 km/h60 km/h90 km/h120 km/h 123456 APasy ruchu zasadnicze, dodatkowe, awaryjne0,520,460,420,37 Pasy włączania i wyłączania, jezdnie łącznic0,520,480,44- S, GP, GPasy ruchu, pasy dodatkowe, utwardzone pobocza0,480,390,320,30 *) Marka gruntu stabilizowanego spoiwem jest to parametr określający jego wytrzymałość na ściskanie: - po 28 dniach twardnienia, jeśli spoiwem jest cement, - po 42 dniach twardnienia, jeśli spoiwem jest aktywny popiół lotny lub wapno. Wyróżnia się następujące marki gruntu stabilizowanego spoiwem: - Rm = 1,5 MPa o wytrzymałości od 0,5 MPa do 1,5 MPa, - Rm = 2,5 MPa o wytrzymałości od 1,5 MPa do 2,5 MPa, - Rm = 5,0 MPa o wytrzymałości od 2,5 MPa do 5 MPa. 1) Do najczęściej stosowanych kryteriów zalicza się kryteria: - Instytutu Asfaltowego w USA, - SHELL'a. 2) Do najczęściej stosowanych kryteriów zalicza się kryteria: - Centrum Badań Drogowych CRR w Belgii (Verstraeten), - Narodowego Instytutu Badań Transportu i Dróg CSIR w RPA (De Beer), - Uniwersytetu Illinois w USA (Dempsey), - Instytutu Asfaltowego w USA. 1) Wymiary podano w metrach. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych. (Dz. U. Nr 57, poz. 608) Na podstawie art. 56 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) materiały niebezpieczne dopuszczone do przewozu drogowego oraz zasady ich klasyfikacji, 2) warunki i sposób przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych, 3) dodatkowe wymagania dotyczące pojazdu przewożącego określone materiały niebezpieczne, jego wyposażenia i ładunku, 4) wymagania odnoszące się do urządzeń technicznych służących do tego przewozu, 5) dokumenty wymagane przy przewozie materiałów niebezpiecznych, ich wzory oraz tryb ich wydawania, 6) szczegółowy sposób oznakowania pojazdów przewożących materiały niebezpieczne po drogach publicznych. § 2. W przypadkach uzasadnionych względami obronności państwa lub koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego dopuszcza się odstępstwa od przepisów niniejszego rozporządzenia w stosunku do przewozów materiałów niebezpiecznych pojazdami będącymi w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na warunkach i w trybie określonych odrębnymi przepisami. § 3. 1. Do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych stosuje się postanowienia załączników A i B, z zastrzeżeniem § 6 i 8. 2. Dopuszcza się przewóz materiałów niebezpiecznych na warunkach określonych w specjalnych umowach dwustronnych lub wielostronnych, zawartych na podstawie postanowienia art. 4 ust. 3 Umowy ADR, jeżeli stroną tych umów jest Rzeczypospolita Polska. § 4. 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) umowa ADR - Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 35, poz. 189 i 190, z 1977 r. Nr 36, poz. 157, z 1978 r. Nr 31, poz. 134, z 1981 r. Nr 32, poz. 180, z 1982 r. Nr 38, poz. 249, z 1986 r. Nr 14, poz. 81, z 1990 r. Nr 84, poz. 490, z 1993 r. Nr 61, poz. 293, z 1995 r. Nr 50, poz. 270, z 1997 r. Nr 59, poz. 367 i z 1999 r. Nr 30, poz. 287), wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób, 2) załącznik A lub B - odpowiednio załącznik A do Umowy ADR "Przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych" lub załącznik B do Umowy ADR "Przepisy dotyczące pojazdów i przewozu", 3) materiały niebezpieczne (towary niebezpieczne) - materiały i przedmioty, których przewóz drogowy, na podstawie postanowień załączników A i B, jest zabroniony albo dozwolony na warunkach określonych w tych załącznikach, 4) klasa materiałów niebezpiecznych - grupę materiałów niebezpiecznych, wydzieloną na podstawie dominującego zagrożenia; rozróżnia się następujące klasy materiałów niebezpiecznych: a) klasa 1 - materiały i przedmioty wybuchowe, b) klasa 2 - gazy, c) klasa 3 - materiały ciekłe zapalne, d) klasa 4.1 - materiały stałe zapalne, e) klasa 4.2 - materiały samozapalne, f) klasa 4.3 - materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne, g) klasa 5.1 - materiały utleniające, h) klasa 5.2 - nadtlenki organiczne, i) klasa 6.1 - materiały trujące, j) klasa 6.2 - materiały zakaźne, k) klasa 7 - materiały promieniotwórcze, l) klasa 8 - materiały żrące, m) klasa 9 - różne materiały i przedmioty niebezpieczne, 5) liczba marginesowa (lm.) - numer przepisu załącznika A lub B, 6) sztuka przesyłki - przygotowane do wysyłki opakowanie wraz z zawartym w nim materiałem niebezpiecznym; określenie to nie obejmuje nie opakowanych materiałów niebezpiecznych przewożonych luzem w pojazdach lub w kontenerach oraz materiałów niebezpiecznych przewożonych w cysternach, 7) materiały inaczej nie określone (i.n.o.) - określenie ogólne materiałów, do którego mogą być zaliczone materiały niebezpieczne nie wymienione z nazwy w załączniku A, których właściwości odpowiadają temu określeniu. 2. Użyte w postanowieniach załączników A i B określenie "właściwa władza", w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej, oznacza ministra właściwego do spraw transportu lub jednostkę przez niego upoważnioną, z zastrzeżeniem § 5. § 5. W zakresie szczegółowych czynności administracyjnych wskazanych w przepisach załączników A i B określenie "właściwa władza" oznacza odpowiednio: 1) Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki lub jednostkę przez niego upoważnioną - w sprawach warunków przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych klasy 7, 2) Urząd Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych opakowań przeznaczonych do przewozu drogowego gazów klasy 2, 3) Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych cystern przeznaczonych do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych oraz w sprawach wydawania świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych, 4) jednostkę upoważnioną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych - w sprawach nadzoru nad czynnościami ładunkowymi i postojem pojazdów z materiałami niebezpiecznymi, 5) jednostkę upoważnioną przez ministra właściwego do spraw gospodarki - w sprawach badań, klasyfikacji oraz warunków dopuszczania do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 1, 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9, 6) jednostkę upoważnioną przez ministra właściwego do spraw gospodarki - w sprawach warunków technicznych opakowań materiałów niebezpiecznych klas 1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9. § 6. Do ruchu krajowego nie mają zastosowania postanowienia załączników A i B w zakresie używania języków innych niż język polski, z zastrzeżeniem § 9 ust. 2. § 7. 1. Do przewozu materiałów niebezpiecznych mogą być użyte pojazdy samochodowe, z wyjątkiem motocykli, oraz ciągnięte przez nie przyczepy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zespół pojazdów składający się z ciągnika rolniczego i przyczepy może być użyty do przewozu paliwa do silników Diesla, materiałów utleniających stosowanych jako nawozy sztuczne lub materiałów trujących stosowanych jako środki ochrony roślin, jeżeli materiały te przewożone są w sztukach przesyłki, w ilościach nie przekraczających odpowiednich limitów określonych w przepisie lm. 10 011 załącznika B. § 8. 1. W przypadkach, o których mowa w przepisie lm. 10 221(2) załącznika B, dopuszcza się do dnia 31 grudnia 2001 r. używanie do przewozu materiałów niebezpiecznych w ruchu krajowym pojazdów nie wyposażonych w zwalniacz. 2. W przypadkach, o których mowa w przepisie lm. 10 261(2) załącznika B, dopuszcza się do dnia 31 grudnia 2001 r. używanie do przewozu materiałów niebezpiecznych w ruchu krajowym pojazdów nie wyposażonych w ogranicznik prędkości, jeżeli pojazdy te zostały zarejestrowane po raz pierwszy w okresie od dnia 1 stycznia 1988 r. do dnia 1 lipca 1995 r. § 9. 1. W przypadku pojazdów, w stosunku do których na podstawie przepisów załącznika B wymagane jest "świadectwo dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych", potwierdzenia spełnienia przez te pojazdy odpowiednich wymagań technicznych dokonują stacje kontroli pojazdów, o których mowa w art. 83 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872). 2. Świadectwo o którym mowa w ust. 1 wystawia Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego, w językach polskim i angielskim, zgodnie z wzorem podanym w załączniku B. 3. W przypadku gdy pojazd nie jest wyposażony w wymagane urządzenia lub w jedno z nich określone w § 8, świadectwo i potwierdzenie, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać informację o braku tych urządzeń lub tego urządzenia oraz uwagę następującej treści: "Pojazd dopuszczony do przewozu materiałów niebezpiecznych wyłącznie w ruchu krajowym". § 10. Przewóz materiałów inaczej nie określonych (i.n.o.) klas 1, 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 7, 8 i 9 nadawanych do przewozu w kraju jest dozwolony po zaklasyfikowaniu ich jako materiały dopuszczone do przewozu przez: 1) jednostkę określoną w § 5 pkt 1 - w przypadku materiałów promieniotwórczych klasy 7, 2) jednostkę określoną w § 5 pkt 5 - w przypadku materiałów niebezpiecznych pozostałych klas. § 11. Przewóz na obszarze miast paliwa silnikowego (benzyny) o numerze rozpoznawczym 1203 oraz skroplonych mieszanin węglowodorów gazowych o numerze rozpoznawczym 1965 w cysternach o pojemności powyżej 7000 litrów, dokonywany w celu zaopatrzenia stacji paliw, może odbywać się po drogach wyznaczonych przez marszałka województwa oraz w czasie przez niego ustalonym, po zasięgnięciu opinii organów zarządzających ruchem na tych drogach. § 12. 1. Ustala się "Wykaz materiałów niebezpiecznych, których przewóz podlega zgłoszeniu do komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz komendanta wojewódzkiego Policji", stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Przewóz materiałów niebezpiecznych określonych w załączniku, o którym mowa w ust. 1, należy zgłosić do właściwego ze względu na miejsce rozpoczęcia przewozu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji. 3. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, dokonuje: 1) jeżeli przewóz rozpoczyna się w kraju: a) krajowy przewoźnik materiału niebezpiecznego albo b) nadawca materiału niebezpiecznego, jeżeli przewóz jest wykonywany przez przewoźnika zagranicznego - w terminie nie krótszym niż 5 dni przed rozpoczęciem przewozu, 2) jeżeli przewóz rozpoczyna się za granicą - właściwa graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej, przed zezwoleniem na wjazd pojazdu z materiałem niebezpiecznym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, powinno mieć formę pisemną i zawierać następujące dane: 1) nazwę materiału niebezpiecznego i jego numer rozpoznawczy, 2) klasyfikację materiału (odpowiednio: klasa, punkt, litera, podklasa, grupa zgodności, karta), 3) ilość materiału i sposób jego przewozu (odpowiednio: przewóz w cysternie, luzem lub w sztukach przesyłki), 4) planowane miejsce i czas rozpoczęcia przewozu, 5) planowaną trasę przewozu, 6) nazwy i adresy przewoźnika, nadawcy i odbiorcy materiału. § 13. Do czasu wyznaczenia przez marszałka województwa okresów i dróg zgodnie z § 11 przewóz na obszarze miast paliwa silnikowego oraz skroplonych mieszanin węglowodorów gazowych, o których mowa w tym przepisie, odbywa się na zasadach dotychczasowych. § 14. Traci moc rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 października 1997 r. w sprawie przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 130, poz. 872). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 608) WYKAZ MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH, KTÓRYCH PRZEWÓZ PODLEGA ZGŁOSZENIU DO KOMENDANTA WOJEWÓDZKIEGO PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ ORAZ KOMENDANTA WOJEWÓDZKIEGO POLICJI Klasa niebezpieczeństwaMateriały niebezpieczne, których przewóz podlega zgłoszeniu na podstawie § 12 rozporządzenia 1- materiały podklasy 1.1 grupy zgodności A, - pozostałe materiały podklasy 1.1 w ilości większej niż 1000 kg1), - materiały podklasy 1.2 w ilości większej niż 3000 kg1), - materiały podklasy 1.3 w ilości większej niż 5000 kg1), - materiały podklasy 1.5 w ilości większej niż 5000 kg1) 1) Łączna masa netto materiałów przewożonych na pojeździe samochodowym i przyczepie. 2- gazy grup: T, TF, TC, TO, TFC, TOC, przewożone w cysternach o pojemności większej niż 3000 litrów 3, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1 i 8- materiały wymienione pod literą a) różnych punktów tych klas, przewożone w cysternach o pojemności większej niż 3000 litrów 5.2- materiały przewożone w cysternach 6.2- materiały wymienione w punkcie 1 tej klasy 7- sztuki przesyłki typu B(U) zawierające materiał promieniotwórczy o łącznej aktywności większej niż 1014 Bq; - sztuki przesyłki typu B(M); - sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi, jeżeli suma wskaźników transportowych przewożonych sztuk przesyłki przekracza 50; - wypalone paliwo jądrowe; - materiały przewożone w specjalnych warunkach Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie kursów dokształcających kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. (Dz. U. Nr 57, poz. 609) Na podstawie art. 89 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) warunki udzielania i cofania upoważnień do prowadzenia kursów dokształcających kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, 2) zakres i warunki prowadzenia kursów dokształcających, 3) ramowy program kursu dokształcającego, 4) wzory dokumentów stosowanych w związku z dokształcaniem kierowców przewożących materiały niebezpieczne. § 2. 1. Kursy dokształcające dla kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, zwane dalej "kursami", prowadzą jednostki upoważnione przez marszałka województwa. 2. Marszałek województwa udziela upoważnienia do prowadzenia kursów jednostce, która: 1) posiada odpowiednie warunki lokalowe: a) co najmniej jedną salę wykładową o powierzchni nie mniejszej niż 30 m2, b) pokój wykładowców o powierzchni nie mniejszej niż 10 m2, c) archiwum o powierzchni nie mniejszej niż 6 m2, d) zaplecze sanitarne, 2) zatrudnia wykładowców, którzy posiadają wyższe wykształcenie i co najmniej pięcioletnią praktykę zawodową w dziedzinie: właściwości materiałów niebezpiecznych, konstrukcji i eksploatacji opakowań, cystern i pojazdów przeznaczonych do ich przewozu, ratownictwa drogowego i chemicznego, ochrony przeciwpożarowej lub bezpieczeństwa ruchu drogowego, 3) posiada zbiór przepisów w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych oraz pomoce nauczania, właściwe do rodzaju prowadzonego kursu, w postaci: plansz, przeźroczy, fotografii, filmów, oprogramowania komputerowego, modeli pojazdów i sztuk przesyłki, wzorów dokumentów itp., 4) posiada możliwość przeprowadzania ćwiczeń praktycznych objętych tematyką kursu. 3. Jednostka występująca do marszałka województwa z wnioskiem o udzielenie upoważnienia do prowadzenia kursów załącza do wniosku następujące dokumenty: 1) dokumenty potwierdzające zdolność jednostki do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia kursów, 2) wykaz posiadanych przepisów, 3) wykaz posiadanych pomocy nauczania, 4) wykaz posiadanych pomieszczeń, 5) wykaz wykładowców, wraz z dokumentacją potwierdzającą posiadanie przez nich kwalifikacji, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 2. § 3. Marszałek województwa nie udziela jednostce upoważnienia do prowadzenia kursów, jeżeli: 1) nie załączyła ona dokumentów określonych w § 2 ust. 3 lub 2) nie spełnia wymogów określonych w § 2 ust. 2. § 4. Marszałek województwa cofa jednostce upoważnienie do prowadzenia kursów, jeżeli: 1) przestała ona spełniać wymogi określone w § 2 ust. 2 lub 2) szkolenie jest prowadzone niezgodnie z obowiązującym programem, lub 3) prowadzona przez nią dokumentacja dotycząca kursu, a w szczególności wydane zaświadczenie, o którym mowa w § 10 ust. 1, są niezgodne ze stanem faktycznym. § 5. 1. Upoważnione jednostki, o których mowa w § 2 ust. 1, mogą organizować następujące rodzaje kursów: 1) kurs podstawowy w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych różnych klas, obejmujący co najmniej 24 godziny lekcyjne, 2) kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach, obejmujący co najmniej 16 godzin lekcyjnych, 3) kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów wybuchowych klasy 1, obejmujący co najmniej 8 godzin lekcyjnych, 4) kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7, obejmujący co najmniej 8 godzin lekcyjnych. 2. Kursy, o których mowa w ust. 1, odpowiednio do ich rodzajów, obejmują tematykę określoną w ramowym programie kursu, stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Kurs podstawowy i kursy specjalistyczne mogą być organizowane w formie: 1) kursu początkowego - dla kierowców, którzy nie posiadają ważnego zaświadczenia o ukończeniu kursu podstawowego lub kursu podstawowego i odpowiedniego kursu specjalistycznego, 2) kursu doskonalącego - dla kierowców posiadających ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu podstawowego lub kursu podstawowego i odpowiedniego kursu specjalistycznego; kierowca powinien ukończyć odpowiedni kurs doskonalący przed upływem terminu ważności posiadanego zaświadczenia. 4. Kurs doskonalący ma na celu uaktualnienie wiedzy kierowcy i powinien obejmować w szczególności zmiany przepisów regulujących przewóz materiałów niebezpiecznych, dokonane w okresie, jaki upłynął od poprzedniego kursu. Liczba godzin zajęć na kursie doskonalącym wynosi odpowiednio połowę wymaganej liczby godzin określonych w ust. 1. 5. Liczba godzin zajęć na kursie w ciągu jednego dnia, niezależnie od rodzaju kursu, nie może przekroczyć 8 godzin lekcyjnych. § 6. Przypadki, w których przy przewozie materiałów niebezpiecznych wymagane jest ukończenie przez kierowcę kursu, określają postanowienia załącznika B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 35, poz. 189 i 190, z 1977 r. Nr 36, poz. 157, z 1978 r. Nr 31, poz. 134, z 1981 r. Nr 32, poz. 180, z 1982 r. Nr 38, poz. 249, z 1986 r. Nr 14, poz. 81, z 1990 r. Nr 84, poz. 490, z 1993 r. Nr 61, poz. 293, z 1995 r. Nr 50, poz. 270, z 1997 r. Nr 59, poz. 367 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 287), wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób. § 7. 1. Warunkiem przyjęcia kierowcy na kurs podstawowy jest posiadanie przez niego prawa jazdy odpowiedniej kategorii przez okres co najmniej 3 lat, a w przypadku kierowców, o których mowa w art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), przez okres co najmniej 1 roku. 2. Warunkiem przyjęcia kierowcy na kurs specjalistyczny jest posiadanie przez niego ważnego zaświadczenia o ukończeniu kursu podstawowego, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Warunkiem przyjęcia kierowcy na kurs doskonalący jest posiadanie przez niego ważnego zaświadczenia odpowiednio o ukończeniu kursu podstawowego lub specjalistycznego. 4. W przypadku łącznego organizowania kursu podstawowego i specjalistycznego warunek podany w ust. 2 uważa się za spełniony, jeżeli kierowca uzyska pozytywną ocenę z zakresu posiadanej wiedzy i umiejętności, objętych programem kursu podstawowego. § 8. 1. Kursy, o których mowa w § 5 ust. 1, prowadzone są przez wykładowców, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, na podstawie szczegółowego programu kursu, opracowanego zgodnie z ramowym programem kursu, o którym mowa w § 5 ust. 2. 2. Szczegółowy program kursu zatwierdzany jest przez marszałka województwa. 3. Szczegółowy program kursu powinien zawierać: 1) wykaz tematów i liczbę godzin przeznaczonych na poszczególne tematy, wraz z wykazem wykładowców prowadzących poszczególne zajęcia, 2) wskazanie metod nauczania, wraz z wykazem pomocy nauczania, które będą użyte podczas kursu, 3) szczegółową informację o planowanych ćwiczeniach praktycznych. § 9. 1. Kurs kończy się sprawdzeniem posiadanych wiadomości i umiejętności, stanowiących tematykę kursu, przeprowadzonym w formie egzaminu pisemnego. 2. Katalog pytań egzaminacyjnych zatwierdzany jest przez marszałka województwa. 3. Egzamin, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza komisja, w której skład wchodzą: przedstawiciel marszałka województwa, przedstawiciel jednostki prowadzącej kurs oraz wykładowca prowadzący zajęcia na kursie. 4. W przypadku niezdania egzaminu, zainteresowanemu przysługuje prawo do jednego egzaminu poprawkowego, nie później niż w terminie 60 dni. § 10. 1. Kierowcy, który uzyskał pozytywną ocenę na egzaminie, wydaje się zaświadczenie o przeszkoleniu go w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, ważne jest przez okres 5 lat od daty złożenia przez kierowcę egzaminu po kursie podstawowym. 3. W przypadku ukończenia przez kierowcę szkolenia specjalistycznego, dokonuje się odpowiedniego wpisu w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1. § 11. 1. Jednostki posiadające upoważnienie do prowadzenia kursów na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 lutego 1997 r. w sprawie dokształcania kursowego kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne (Dz. U. Nr 14, poz. 81), do upływu terminu jego ważności, uważa się za posiadające upoważnienie wymagane przepisami niniejszego rozporządzenia. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, dostosują prowadzoną działalność do wymogów określonych w rozporządzeniu w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 3. Zaświadczenia o przeszkoleniu wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia przez jednostki, o których mowa w ust. 1, zachowują ważność w okresie, na jaki zostały wydane. § 12. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 lutego 1997 r. w sprawie kursowego dokształcania kierowców pojazdów przewożących materiały niebezpieczne (Dz. U. Nr 14, poz. 81). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 609) Załącznik nr 1 RAMOWY PROGRAM KURSU DOKSZTAŁCAJĄCEGO KIEROWCÓW POJAZDÓW PRZEWOŻĄCYCH MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE I. 1. Dla kursu podstawowego: 1) ogólne wymagania dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych, 2) rodzaje zagrożeń, 3) zagadnienia ochrony środowiska naturalnego przy przewozie materiałów niebezpiecznych, w tym odpadów, 4) sposoby przeciwdziałania różnym rodzajom zagrożeń, 5) czynności, które powinien podjąć kierowca po powstaniu wypadku, a w szczególności pomoc przedlekarska, zabezpieczenie miejsca wypadku, użycie ochron osobistych i sprzętu będącego w wyposażeniu pojazdu, 6) zasady używania nalepek ostrzegawczych oraz oznakowania sztuk przesyłki, kontenerów i pojazdów, 7) zasady postępowania kierowcy w czasie przewozu, 8) przeznaczenie i działanie elementów dodatkowego wyposażenia technicznego pojazdów, 9) zasady ładowania razem do jednego pojazdu lub kontenera, 10) środki ostrożności w czasie czynności załadunkowych i rozładunkowych, 11) manipulowanie, rozmieszczanie i mocowanie sztuk przesyłki na pojeździe, 12) dokumenty wymagane przy przewozie, 13) zasady odpowiedzialności za szkody spowodowane w związku z przewozem materiałów niebezpiecznych, 14) informacje na temat transportu kombinowanego materiałów niebezpiecznych. 2. Dla kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach: 1) zachowanie się pojazdu na drodze, ze szczególnym uwzględnieniem przemieszczania się ładunku wewnątrz cysterny i wpływu tego zjawiska na bezpieczeństwo przewozu, 2) wymagania dotyczące konstrukcji i wyposażenia pojazdu z cysterną, 3) zasady załadunku i rozładunku cystern, uregulowane przepisami w dziedzinie transportu, 4) wymagania dotyczące używania pojazdów z cysterną, w szczególności warunki dopuszczenia pojazdu do przewozu, świadectwo dopuszczenia pojazdu do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych, zasady oznakowania oraz używania nalepek ostrzegawczych, 5) zasady postępowania kierowcy w razie wypadku pojazdu z cysterną. 3. Dla kursu specjalistycznego w zakresie przewozu materiałów wybuchowych klasy 1: 1) zagrożenia charakterystyczne dla materiałów i przedmiotów wybuchowych, 2) zasady używania nalepek ostrzegawczych oraz oznakowania sztuk przesyłki, kontenerów i pojazdów przewożących materiały wybuchowe, 3) szczególne wymagania dotyczące konstrukcji i wyposażenia pojazdu przewożącego materiały wybuchowe, 4) szczególne wymagania dotyczące załadunku i rozładunku, manipulowania, rozmieszczenia i mocowania sztuk przesyłki z materiałami wybuchowymi, 5) zasady ładowania razem do jednego pojazdu lub kontenera, 6) wymagania dotyczące używania pojazdów do przewozu materiałów wybuchowych, a w szczególności kategorie pojazdów i świadectwa dopuszczenia do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych. 4. Dla kursu specjalistycznego w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7: 1) zagrożenia charakterystyczne dla materiałów promieniotwórczych, 2) podstawowe zasady ochrony przed promieniowaniem jonizującym, 3) zasady używania nalepek ostrzegawczych oraz oznakowania sztuk przesyłki, kontenerów i pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze, 4) szczególne wymagania dotyczące załadunku i rozładunku, manipulowania, rozmieszczenia i mocowania sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi, 5) zasady ładowania razem do jednego pojazdu lub kontenera, 6) zasady przewozu na warunkach używania wyłącznego, 7) zasady postępowania kierowcy w razie wypadku przy przewozie materiałów promieniotwórczych. II. Pozytywną ocenę w zakresie posiadanych wiadomości i umiejętności stanowiących tematykę kursu uzyskuje kierowca, który: 1) w przypadku kursu podstawowego - udzielił poprawnych odpowiedzi na 25 spośród 30 pytań, w czasie nie dłuższym niż 45 minut, 2) w przypadku kursu specjalistycznego - udzielił poprawnych odpowiedzi na 12 spośród 15 pytań, w czasie nie dłuższym niż 25 minut. Załącznik nr 2 WZÓR ZAŚWIADCZENIA Z PRZESZKOLENIA KIEROWCÓW POJAZDÓW PRZEWOŻĄCYCH MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE Format dokumentu: 105 × 148 mm (po złożeniu 105 × 74 mm) Druk: dwustronny, tło koloru pomarańczowego Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów. (Dz. U. Nr 57, poz. 610) Na podstawie art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 18 maja 1998 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 72, poz. 462 i Nr 105, poz. 667) wprowadza się następujące zmiany: 1) w rozdziale 2 w tabeli: a) poz. 9 otrzymuje brzmienie: "9 B+Epojazd, o którym mowa w art. 88 ust. 2 pkt 3 lit. a) ustawy, z przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 1 t, o ile łączna dopuszczalna masa całkowita tych pojazdów przekracza 3,5 t" b) w poz. 10 w rubryce 3 wyrazy "poz. 6" zastępuje się wyrazami "poz. 5"; 2) w § 7 w ust. 2: a) w pkt 4 i 5 po wyrazie "posiada" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 6," b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) przepisów pkt 4 i 5 nie stosuje się do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej.", 3) w § 15 w ust. 4 na końcu zdania kropkę skreśla się i dodaje wyrazy "oraz kategorii A, B, C lub D, jeżeli posiada odpowiednio prawo jazdy kategorii A1, B1, C1 lub D1."; 4) w § 17: a) w ust. 1 w pkt 7 dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) A1, B1, C1 lub D1, jeżeli ubiega się o uprawnienie do kierowania pojazdem w zakresie odpowiednio prawa jazdy kategorii A, B, C lub D," b) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. W przypadku uzyskania pozytywnego wyniku egzaminu przez osobę ubiegającą się o prawo jazdy lub podlegającą kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji, gdy zachodzi konieczność wydania jej nowego prawa jazdy - do dokumentów, o których mowa w ust. 6, ośrodek egzaminowania dołącza zamówienie wykonania prawa jazdy wraz z wzorem podpisu tej osoby."; 5) w § 18: a) w ust. 1 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 1a.", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Termin egzaminu dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową ośrodek egzaminowania wyznacza po złożeniu dokumentów, o których mowa w § 17 ust. 1 pkt 1-4 i pkt 6-8. Zaświadczenie, o którym mowa w § 17 ust. 1 pkt 5, powinno być złożone nie później niż 2 dni przed wyznaczonym terminem egzaminu."; 6) w § 23 w ust. 3: a) w pkt 1 po wyrazie "B" skreśla się przecinek i wyrazy "B+E", b) w pkt 2 w lit. a) po wyrazie "kategorii" dodaje się wyrazy "B+E,"; 7) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w § 9 w ust. 1 w pkt 1 przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy "nie dotyczy osoby ubiegającej się o prawo jazdy kategorii A, B, C lub D, jeżeli posiada odpowiednio prawo jazdy kategorii A1, B1, C1 lub D1,"; 8) w załączniku nr 8 do rozporządzenia: a) w tabeli 3 w poz. 3 i 4 w rubryce 3 wyrazy "płynne wykonanie parkowania" zastępuje się wyrazami "możliwa jedna korekta toru jazdy w czasie wykonywania zadania," b) w załączniku nr 4 do instrukcji część II otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, c) w załączniku nr 5 do instrukcji w tabeli 1 w poz. 1 w rubryce 3 po literze M dodaje się przecinek oraz wyrazy "D1", d) w załączniku nr 6 do instrukcji część II otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, e) załącznik nr 7 do instrukcji otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia; 9) załącznik nr 9 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 610) Załącznik nr 1 II. Lista osób zakwalifikowanych na egzamin w zakresie prawa jazdy kategorii A1, B1, C1, D1, C1+E, D1+E oraz pozwolenia Ilustracja Załącznik nr 2 II. Protokół egzaminacyjny z wyników egzaminów prowadzonych w zakresie prawa jazdy kategorii A1, B1, C1, C1+E, D1+E oraz pozwolenia Format A4, układ pionowy Strona 1 + kolejne Ilustracja Załącznik nr 3 Format A5, układ pionowy. Ilustracja Załącznik nr 4 Format A5, układ pionowy Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych pojazdu. (Dz. U. Nr 57, poz. 611) Na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Za wydanie dowodu rejestracyjnego pojazdu pobiera się opłatę w wysokości 30,00 zł. § 2. Za wydanie pozwolenia czasowego dla pojazdu pobiera się opłatę w wysokości 15,00 zł. § 3. 1. Za wydanie tablic rejestracyjnych pobiera się następujące opłaty: 1) samochodowych - 36,00 zł, 2) motocyklowych - 20,00 zł, 3) motorowerowych - 15,00 zł. 2. Za wydanie jednej tablicy rejestracyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, pobiera się opłatę w wysokości 18,00 zł. 3. Za wydanie z urzędu tablic tymczasowych pobiera się następujące opłaty: 1) samochodowych - 10,00 zł, 2) motocyklowych - 6,00 zł, 3) motorowerowych - 5,00 zł. 4. Za wydanie z urzędu jednej tablicy tymczasowej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, pobiera się opłatę w wysokości 5,00 zł. 5. Za wydanie na wniosek właściciela tablic tymczasowych, w przypadkach, o których mowa w art. 74 ust. 2 pkt 2 lit. b) i c) ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), pobiera się opłaty określone w ust. 3. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Za wydanie na wniosek właściciela tablic tymczasowych w celu umożliwienia wywozu pojazdu za granicę pobiera się opłaty określone w ust. 1. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 4 lutego 1998 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych (Dz. U. Nr 20, poz. 92). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu. (Dz. U. Nr 57, poz. 612) Na podstawie art. 77 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Za wydanie karty pojazdu organy rejestrujące pobierają opłatę w wysokości 50 zł. 2. Za wydanie karty pojazdu producent lub importer nowego pojazdu może pobrać opłatę w wysokości 30 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie zasad i trybu upoważniania niektórych pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych do wykonywania w imieniu inspektorów sanitarnych określonych czynności kontrolnych i wydawania decyzji. (Dz. U. Nr 57, poz. 613) Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Inspektor sanitarny może upoważnić do wykonywania, w jego imieniu, określonych czynności kontrolnych zatrudnionych w podległej mu stacji sanitarno-epidemiologicznej pracowników działalności podstawowej. 2. Upoważnienia do wykonywania określonych czynności kontrolnych mogą również obejmować czynności w zakresie postępowania zabezpieczającego, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756). § 2. Inspektor sanitarny może upoważnić swojego zastępcę oraz pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1, zatrudnionych na stanowiskach kierowników komórek organizacyjnych do wydawania w jego imieniu decyzji. § 3. Upoważnienia, o których mowa w § 1 i 2, mogą być udzielane: 1) jednorazowo - do wykonania określonej czynności kontrolnej lub do wydania decyzji w określonej sprawie, 2) na czas oznaczony - do wykonywania określonych czynności kontrolnych lub do wydawania decyzji w określonych sprawach. § 4. 1. Inspektorzy sanitarni udzielają upoważnień, o których mowa w § 1 i 2, imiennie według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. 2. Inspektor sanitarny prowadzi rejestr wydanych upoważnień. § 5. 1. Pracownik obowiązany jest do przechowywania upoważnienia w sposób zapewniający, że nie zostanie ono wykorzystane przez osobę do tego nie powołaną. 2. W razie utraty upoważnienia pracownik obowiązany jest zawiadomić o tym bezzwłocznie inspektora sanitarnego, który udzielił upoważnienia. 3. Pracownik jest obowiązany zwrócić upoważnienie niezwłocznie po upływie terminu ważności. § 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 listopada 1985 r. w sprawie zasad i trybu upoważniania niektórych pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych do wykonywania w imieniu państwowych inspektorów sanitarnych określonych czynności kontrolnych i wydawania decyzji (Dz. U. Nr 56, poz. 288 i z 1996 r. Nr 79, poz. 374). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 613) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 22 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie recept lekarskich. (Dz. U. Nr 57, poz. 614) Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) oraz art. 45 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie recept lekarskich (Dz. U. Nr 164, poz. 1195) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 1 po wyrazie "wystawiona" przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy "w przypadku wystawienia przez lekarza recepty dla siebie oraz dla małżonka, zstępnych i wstępnych w linii prostej, lekarz zobowiązany jest umieścić obok oznaczenia Kasy Chorych adnotację »pro auctore« lub »pro familia«"; 2) w § 2 w ust. 1: a) w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) w miejscu oznaczonym na wzorze odcisk pieczęci świadczeniodawcy zawierającej jego nazwę i adres, numer telefonu oraz numer identyfikacyjny nadany przez Kasę, z którą zawarto umowę o udzielanie świadczeń zdrowotnych lub umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki, preparaty diagnostyczne i materiały medyczne; dane te mogą być również wyrażone znakowo lub kodem paskowym. Na recepcie Mz/Pom-31 i MZ/Pom-34 zamiast odcisku pieczęci nazwa i adres świadczeniodawcy mogą być wykonane drukiem," b) w pkt 2: - lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) »POO-MON« - w odniesieniu do osób, o których mowa w art. 69, 129, 134, 135 ust. 1, art. 161, art. 170 ust. 1 i 2, art. 193 ust. 3 i art. 206 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500)," - dodaje się lit. f) w brzmieniu: "f) »BP« - w odniesieniu do osób nie objętych powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, którym przysługuje prawo do otrzymywania leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku na podstawie art. 39 ust. 2 i art. 165 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483), zwanej dalej "ustawą", oraz art. 7a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018),"; 3) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: "§ 2a. W przypadku gdy: 1) Kasa Chorych nie zawarła z zakładem opieki zdrowotnej umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych, a lekarz zatrudniony w tym zakładzie i wykonujący zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki, indywidualnej specjalistycznej praktyki lub grupowej praktyki lekarskiej posiada umowę zawartą z Kasą na wystawianie recept refundowanych - w miejscu oznaczonym na wzorze recepty należy umieścić pieczęć zakładu opieki zdrowotnej, a pieczątka lekarza, o której mowa w § 1 pkt 8, powinna dodatkowo zawierać numer identyfikacyjny nadany przez Kasę, z którą zawarto umowę; dane te mogą być również wyrażone znakowo lub kodem paskowym, 2) lekarz, który zawarł umowę z Kasą Chorych na wystawianie recept refundowanych (»pro auctore«, »pro familia«), a nie wykonuje zawodu medycznego w ramach indywidualnej praktyki, indywidualnej specjalistycznej praktyki lub grupowej praktyki lekarskiej i nie jest zatrudniony w zakładzie opieki zdrowotnej, w miejscu oznaczonym na wzorze recepty oraz w miejscu, w którym składa swój podpis, umieszcza pieczątkę, o której mowa w § 1 pkt 8, zawierającą dodatkowo numer identyfikacyjny nadany przez Kasę, z którą zawarto umowę; dane te mogą być również wyrażone znakowo lub kodem paskowym."; 4) w § 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Na jednej recepcie, z zastrzeżeniem § 4a, można zapisać jeden lek gotowy lub preparat diagnostyczny. Zaordynowaną ilość, z zastrzeżeniem § 8, określa się przez podanie wielkości dawki oraz liczby opakowań, nie więcej niż dwa, wyrażonej cyfrą arabską oraz adnotacją »op.«, zamiennie »lg.« (lagena) lub liczby jednostek dawkowania (np. tabletek, kapsułek) niezbędnych dla kuracji, wyrażonej cyfrą arabską.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W przypadku wystawienia recepty na lek stosowany w chemioterapii nowotworowej w formie stałej stosowanej doustnie, ilość leku określa się wyłącznie przez podanie wielkości dawki, jednostki dawkowania oraz liczby jednostek dawkowania danej postaci leku, wyrażonej cyfrą arabską, niezbędnej dla kuracji."; 5) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. 1. Na jednej recepcie wystawionej na druku wzoru Mz/Pom-35 można zapisać do pięciu leków w ramach jednej jednostki chorobowej lub jeden środek antykoncepcyjny w ilości nie większej niż dwa opakowania każdego leku lub środka. 2. Przepis § 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio."; 6) w § 6: a) w ust. 2 po wyrazie "psychotropowe" dodaje się wyrazy "w tym również środki odurzające i psychotropowe objęte wykazami określonymi na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy", b) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie i trzecie w brzmieniu: "W przypadku osób, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. e), dopuszcza się wystawianie przez lekarza - zamiast recept Mz/Pom-34 - recept Mz/Pom-31. Przepis § 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio."; 7) w § 8: a) w ust. 1 w pkt 1 przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy "w przypadku stosowania antykoncepcji doustnej ilość leku może być przepisana na sześciomiesięczną kurację," b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, lekarz może jednorazowo wystawić więcej niż jedną receptę na dany lek, preparat diagnostyczny lub środek antykoncepcyjny, pod warunkiem, że łączna ilość zapisanego leku nie przekracza ilości niezbędnej na dwumiesięczną kurację, a środka antykoncepcyjnego - na sześciomiesięczną kurację."; 8) w § 12 w ust. 2 po wyrazach "o których mowa" dodaje się wyrazy "w § 1 pkt 1 w odniesieniu do wieku osoby, dla której recepta została wystawiona, oraz"; 9) w § 14 w ust. 2 po wyrazach "ilości leku" dodaje się wyrazy "lub preparatu diagnostycznego"; 10) w § 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Termin realizacji recepty, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie może przekroczyć 30 dni od daty wystawienia."; 11) po § 19 dodaje się § 19a w brzmieniu: "§ 19a. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do recept wystawianych przez felczerów ubezpieczenia zdrowotnego lub felczerów, którzy zawarli umowę z Kasą Chorych na wystawianie recept refundowanych, zgodnie z ich uprawnieniami określonymi w odrębnych przepisach." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 22 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, ilości leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposobu obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego. (Dz. U. Nr 57, poz. 615) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, ilości leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposobu obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego (Dz. U. Nr 156, poz. 1030) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 i 3 otrzymują brzmienie: "§ 2. Opłata ryczałtowa za lek recepturowy wynosi 5 zł. § 3. 1. Opłata ryczałtowa, o której mowa w § 2, dotyczy: 1) proszków dzielonych do 20 szt., 2) proszków nie dzielonych (prostych i złożonych) do 80 g, 3) substancji stosowanych przy oznaczaniu krzywej cukrowej do 100 g, 4) czopków, globulek, pręcików do 12 szt., 5) roztworów, mikstur, zawiesin, emulsji do 250 g, 6) płynnych leków do stosowania zewnętrznego (o ile zawierają spirytus, ilość spirytusu 95% nie może przekroczyć 100 g) do 500 g, 7) maści, kremów, mazideł, papek do 100 g, 8) kropli do użytku wewnętrznego do 40 g, 9) mieszanek ziołowych do 100 g, 10) pigułek do 30 szt., 11) klein do 500 g, 12) kropli do oczu i uszu oraz maści ocznych sporządzanych w warunkach aseptycznych do 10 g. 2. Opłata ryczałtowa dotyczy również postaci i ilości leków, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 5 i 7 oraz pkt 6 w odniesieniu do leków nie zawierających spirytusu, sporządzanych w warunkach aseptycznych."; 2) w § 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wartość użytych surowców farmaceutycznych wpisanych do rejestru środków farmaceutycznych i materiałów medycznych lub zamieszczonych w Farmakopei Polskiej, w tym leków gotowych: a) wymienionych w załączniku do rozporządzenia - w największych zarejestrowanych opakowaniach, b) innych leków niż określone pod lit. a), pod warunkiem że przepisana przez lekarza dawka leku recepturowego jest mniejsza od najmniejszej zarejestrowanej dawki leku gotowego w formie stałej stosowanej doustnie,"; 3) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeśli surowcem do wykonania leku recepturowego jest lek gotowy, o którym mowa w § 4 pkt 1, za cenę surowca uważa się cenę hurtową tego leku, z tym że w przypadku leku, o którym mowa: 1) pod lit. a) - liczy się wartość użytej ilości leku gotowego, a w odniesieniu do ampułek -wartość całkowitej ilości jednostek zawartych w ampułce, 2) pod lit. b) - liczy się wartość użytej jednostki dawkowania."; 4) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Koszt wykonania leku recepturowego, tzw. «taksę laborum», ustala się w zależności od postaci leku i wynosi: 1) dla postaci leków wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 1-11 10 zł, 2) dla postaci leków wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 12 i ust. 2 20 zł. 2. Wysokość kosztu, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji w terminie od dnia 1 marca każdego roku kalendarzowego o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych przyjęty w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, z tym że pierwsza waloryzacja może nastąpić od dnia 1 marca 2000 r."; 5) w § 7: a) skreśla się ust. 1, b) skreśla się oznaczenie ust. 2; 6) dodaje się załącznik do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 czerwca 1999 r. (poz. 615) WYKAZ LEKÓW GOTOWYCH, KTÓRE MOŻNA TRAKTOWAĆ JAKO SUROWCE FARMACEUTYCZNE, W NAJWIĘKSZYCH ZAREJESTROWANYCH OPAKOWANIACH 1. Azulan liq. 2. Cardiamid liq. 3. Fenactil liq. 4. Hippocastani Intr. 5. Hyperici Succus, intr. 6. Insulinum Cristalisatum 7. Linomag liq. 8. Mentholum valerianicum liq. 9. Neospasmina liq. 10. Pabialgin liq. 11. Passispasmina liq. 12. Pini sir. 13. Pyralginum inj. 14. Tussipect sir. 15. Taraxaci succus 16. Urticae succus 17. Vit. A liq. 18. Vit. A+D3 liq. 19. Vit. D3 liq. 20. Vit. E liq. 21. Vit. B6 amp. 22. Vit. E amp. 23. Chlorhexidinum gluconicum 20% płyn 24. Aqua pro injectione inj. - 10 ml 25. Natrium chloratum isotonicum inj. 0,9% - 10 ml. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 31 maja 1999 r. o sprostowaniu błędu w Decyzji nr 1/99 Rady Stowarzyszenia między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony, z dnia 25 stycznia 1999 r. wprowadzającej zmiany w Protokole nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony. (Dz. U. Nr 57, poz. 616) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) w ogłoszonym tekście Decyzji nr 1/99 Rady Stowarzyszenia między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony, z dnia 25 stycznia 1999 r. wprowadzającej zmiany w Protokole nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 288), prostuje się następujący błąd: w polskim tekście decyzji w art. 4 w ust. 1 w wierszu szóstym zamiast wyrazów "umów zawartych między Wspólnotą a każdym z tych krajów" powinny być wyrazy "umów zawartych między Polską a każdym z tych krajów". Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 9 czerwca 1999 r. o sprostowaniu błędu. (Dz. U. Nr 57, poz. 617) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 1997 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych, sporządzonej w Rzymie dnia 26 października 1961 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 125, poz. 801) prostuje się następujący błąd: oświadczenie Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do art. 6 ust. 2 konwencji zamiast brzmienia: "Rzeczpospolita Polska udzieli ochrony nadaniom tylko w przypadku, gdy siedziba organizacji nadawczej znajduje się w innym Umawiającym się Państwie." powinno mieć brzmienie: "Rzeczpospolita Polska udzieli ochrony nadaniom tylko wtedy, kiedy siedziba organizacji nadawczej znajduje się w innym Umawiającym się Państwie i nadanie zostało dokonane z nadajnika znajdującego się w tym samym Umawiającym się Państwie." Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 5 czerwca 1999 r. o utracie mocy obowiązującej art. 27 ust. 2 pkt 2 lit. b) oraz art. 36 pkt 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. (Dz. U. Nr 57, poz. 618) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 1998 r. sygn. akt K. 39/97 ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 27 ust. 2 pkt 2 lit. b) oraz art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554). *) Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan *) Jednolity tekst tej ustawy został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z 1999 r. Nr 42, poz. 428. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony działających na terenach komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej. (Dz. U. Nr 58, poz. 619) Na podstawie art. 14 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa dla wewnętrznych służb ochrony działających na terenach komórek i jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej: 1) warunki i tryb ich tworzenia, 2) strukturę organizacyjną i zakres działania, 3) uzbrojenie i wyposażenie, 4) warunki zatrudnienia pracowników, 5) umundurowanie i odznaki służbowe. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95), 2) komórkach i jednostkach organizacyjnych - rozumie się przez to komórki i jednostki organizacyjne, o których mowa w § 3 ust. 1 i § 5 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 29, poz. 267), 3) terenach komórek i jednostek organizacyjnych - rozumie się przez to nieruchomości pozostające w trwałym zarządzie lub wykorzystywane na podstawie innych tytułów prawnych przez komórki i jednostki organizacyjne, 4) dowódcach jednostek wojskowych - rozumie się przez to również komendantów, dyrektorów, szefów komórek i jednostek organizacyjnych, wymienionych w pkt 2, 5) jednostkach wojskowych - rozumie się przez to także komórki i jednostki organizacyjne wymienione w pkt 2, 6) pracowniku ochrony - rozumie się przez to komendanta, zastępcę komendanta, dowódcę warty i wartowników, 7) oddziale warty cywilnych - rozumie się przez to wewnętrzne służby ochrony komórek i jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 2, powołane do ochrony mienia wojskowego i osób. Rozdział 2 Warunki i tryb tworzenia wewnętrznych służb ochrony § 3. Oddziały wart cywilnych do ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych tworzy, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, właściwy dowódca rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub dowódca Garnizonu Warszawa. § 4. Warunkiem utworzenia w jednostce wojskowej oddziału wart cywilnych jest wprowadzenie stosownych zmian do jej etatu oraz przydzielenie etatów kalkulacyjnych i środków na wynagrodzenia pracowników. § 5. Po ogłoszeniu mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego lub w czasie wojny ochronę terenów, komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych przejmują od oddziałów wart cywilnych wojskowe pododdziały ochrony i obrony obiektów. Rozdział 3 Struktura organizacyjna i zakres działania oddziałów wart cywilnych § 6. Tworzy się dwie kategorie oddziałów wart cywilnych: 1) I kategorii - przy liczbie wartowników ponad 30, 2) II kategorii - przy liczbie wartowników do 30. § 7. 1. W skład oddziału wart cywilnych wchodzą pracownicy ochrony: komendant, zastępca komendanta, dowódcy wart i wartownicy. 2. Zastępca komendanta oddziału wart cywilnych występuje tylko w oddziałach wart cywilnych I kategorii. 3. Wartownicy mogą być zatrudniani na stanowiskach starszego wartownika, wartownika lub młodszego wartownika. 4. Komendantowi mogą podlegać także portierzy i dozorcy. § 8. W oddziale wart cywilnych wystawiających tylko jeden posterunek obowiązki komendanta pełni jeden z dowódców wart. § 9. 1. Do zakresu działania oddziału wart cywilnych należy w szczególności: 1) zapewnienie ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych, 2) strzeżenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem powierzonego mienia wojskowego, znajdującego się na terenach komórek i jednostek organizacyjnych oraz w obiektach wojskowych, 3) kontrolowanie dokumentów uprawniających do wstępu, wjazdu i przebywania na terenach komórek i jednostek organizacyjnych lub w obiektach wojskowych, wynoszenia lub wywożenia mienia oraz uniemożliwienie nielegalnego wejścia osób postronnych na tereny komórek i jednostek organizacyjnych oraz do obiektów chronionych, 4) współpraca z wojskowymi organami porządkowymi na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 1992 r. w sprawie wojskowych organów porządkowych oraz składu służby garnizonowej (Dz. U. Nr 47, poz. 212). 2. Szczegółowy zakres działania służby ochronnej określają dowódcy jednostek wojskowych, na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział 4 Uzbrojenie i wyposażenie oddziałów wart cywilnych § 10. 1. Na czas pełnienia służby ochronnej dowódców wart i wartowników wyposaża się w broń i amunicję służbową lub inne środki przymusu bezpośredniego. 2. Stosownie do wykonywanych zadań ochronnych dowódców wart i wartowników wyposaża się ponadto w: opatrunki osobiste, środki łączności radiotelefonicznej, latarki, ostrzegacze napadowe oraz maski przeciwgazowe, kamizelki kuloodporne, środki transportu. 3. Zestaw należności uzbrojenia i wyposażenia dla dowódców wart i wartowników, w zależności od kategorii ochranianego obiektu wojskowego, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 11. Decyzję o rodzaju uzbrojenia i wyposażenia oddziałów wart cywilnych w środki przymusu bezpośredniego podczas ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych podejmują osoby, o których mowa w § 3. § 12. 1. Broń palną i amunicję dla pracownika ochrony przydziela się rozkazem dowódcy jednostki wojskowej. 2. Pracownik ochrony może występować z bronią palną podczas pełnienia służby ochronnej i konwojowania oraz w czasie programowych szkoleń. § 13. Oddział wart cywilnych powinien posiadać broń palną i amunicję oraz środki przymusu bezpośredniego na pełny stan pracowników ochrony zatrudnionych w jednostce wojskowej. § 14. Broń i amunicja oddziału wart cywilnych podlega szczególnej ochronie, ewidencji i rozliczeniu, zgodnie z odrębnymi przepisami. Rozdział 5 Warunki zatrudnienia pracowników ochrony oddziałów wart cywilnych § 15. 1. Osoba ubiegająca się o zatrudnienie na stanowisku wartownika jest obowiązana posiadać licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, o którym mowa w art. 26 ustawy. 2. Osoba ubiegająca się o zatrudnienie na stanowisku komendanta, jego zastępcy lub dowódcy warty jest obowiązana posiadać licencję pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, o którym mowa w art. 27 ustawy. § 16. Pracownicy ochrony powinni posiadać aktualne wyniki badań lekarskich i psychologicznych stwierdzające przydatność do wykonywania zadań. § 17. Komendantem może być osoba, która spełnia warunki, o których mowa w § 15 ust. 2 i § 16, oraz posiada co najmniej sześcioletni staż pracy w oddziale wart cywilnych lub była żołnierzem zawodowym. § 18. Przepis § 17 stosuje się odpowiednio do warunków zatrudnienia pracownika na stanowisku zastępcy komendanta, z tym że do jego zatrudnienia wymagany jest pięcioletni staż pracy w oddziale wart cywilnych. § 19. Dowódcą warty może być osoba, która spełnia warunki, o których mowa w § 15 ust. 2 i § 16, oraz posiada co najmniej dwuletni staż pracy na stanowisku starszego wartownika oddziału wart cywilnych lub jest co najmniej podoficerem rezerwy lub w stanie spoczynku. § 20. Starszym wartownikiem może być osoba, która spełnia warunki, o których mowa w § 15 ust. 1 i § 16, oraz posiada co najmniej roczny staż pracy na stanowisku wartownika oddziału wart cywilnych. § 21. Wartownikiem może być osoba, która spełnia warunki, o których mowa w § 15 ust. 1 i § 16, oraz posiada co najmniej roczny staż pracy na stanowisku młodszego wartownika oddziału wart cywilnych. § 22. Młodszym wartownikiem może być osoba, która spełnia warunki, o których mowa w § 15 ust. 1 i § 16, oraz została przeszkolona w zakresie posługiwania się bronią palną, wykorzystywaną w danym oddziale wart cywilnych. § 23. W przypadkach nie uregulowanych w rozporządzeniu, w zakresie zatrudniania pracowników ochrony, stosuje się Kodeks pracy. Rozdział 6 Umundurowanie, oznaki stanowisk służbowych oraz odznaki służbowe oddziałów wart cywilnych § 24. 1. Pracownik ochrony otrzymuje umundurowanie służbowe na koszt jednostki wojskowej, w której jest zatrudniony. 2. W skład umundurowania wchodzą: 1) mundur, kurtka zimowa, czapka letnia i zimowa oraz koszulobluza i rękawice polowe - koloru czarnego w nieregularne plamy o różnych odcieniach czerni i szarości, 2) obuwie, pas główny, peleryna, rękawiczki dziane i szalokominiarka - koloru czarnego. 3. Wzory umundurowania określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Zestaw należności umundurowania określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 25. 1. Pracownik ochrony na umundurowaniu nosi oznaki stanowisk służbowych koloru pomarańczowego oraz odznakę służbową. 2. Wzory oznak stanowisk służbowych oraz odznaki służbowej określają załączniki nr 4 i 5 do rozporządzenia. § 26. 1. Pracownik ochrony nabywa prawo do umundurowania z dniem nawiązania stosunku pracy. 2. Po upływie okresu używalności umundurowania albo po rozwiązaniu lub ustaniu stosunku pracy umundurowanie podlega zwrotowi, z wyjątkiem przedmiotów przechodzących na własność. 3. W razie utraty lub zniszczenia umundurowania albo jego części przed upływem okresu używalności, pracownik ochrony otrzymuje nowe umundurowanie na koszt jednostki wojskowej, jeżeli utrata lub zniszczenie nastąpiły bez winy pracownika ochrony przy wykonywaniu obowiązków służbowych. 4. Jeżeli utrata lub zniszczenie umundurowania nastąpiły z przyczyn innych niż wymienione w ust. 3, pracownik ochrony otrzymuje nowe umundurowanie po uiszczeniu równowartości tej części utraconego lub zniszczonego umundurowania, jaka przypada za czas od dnia utraty lub zniszczenia do końca okresu używalności. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w razie rozwiązania lub ustania stosunku pracy, jeżeli pracownik ochrony nie zwróci wydanych mu przedmiotów, z wyjątkiem przechodzących na własność. § 27. 1. Pracownikowi ochrony przysługuje ekwiwalent pieniężny, ustalony na podstawie cen przedmiotów mundurowych obowiązujących w danym roku, z tytułu: 1) za przedmioty umundurowania nie wydane w naturze, 2) za używanie umundurowania przez okres dłuższy, aniżeli ustalony czas używalności. 2. Ekwiwalent, o którym mowa w ust. 1, ustalany jest corocznie decyzją Ministra Obrony Narodowej. § 28. Nowe przedmioty umundurowania wydaje się po upływie okresu używalności przedmiotów wydanych na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów. § 29. Dotychczas obowiązujące wzory umundurowania pracowników ochrony mogą być stosowane do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż do końca 2000 r. § 30. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 czerwca 1999 r. (poz. 619) Załącznik nr 1 ZESTAW NALEŻNOŚCI UZBROJENIA I WYPOSAŻENIA DLA DOWÓDCÓW WART I WARTOWNIKÓW ODDZIAŁU WART CYWILNYCH W ZALEŻNOŚCI OD KATEGORII OCHRANIANEGO OBIEKTU WOJSKOWEGO Lp.Rodzaj obiektuUzbrojenie i wyposażenieJednostka miaryLiczbaUwagi 1Kategorii Ikarabinekkpl.1 2Kategorii IIkarabinek lub pistolet maszynowykpl.1 3Pozostałe kategoriepistoletkpl.1 4Wszystkie kategorieamunicjakpl.1do załadowania jednego magazynka karabinka (pistoletu maszynowego) lub dwóch magazynków w pistolecie 5Wszystkie kategoriebroń gazowa lub paralizator elektryczny i ręczny miotacz gazukpl. (szt.)1dla każdego wartownika pełniącego służbę ochronną przy bramach wjazdowych (wejściowych) do jednostek wojskowych oraz w biurach przepustek 6Wszystkie kategorieradiotelefonkpl.1na każdy posterunek i wartownię 7Wszystkie kategorieprzycisk (nadajnik) napadowyszt.1na każdy posterunek i wartownię 8Wszystkie kategorielatarkakpl.1na każdy posterunek i wartownię 9Wszystkie kategorieopatrunek osobistyszt.1 Uwaga: Kategorie obiektów określa "Instrukcja o ochronie obiektów wojskowych" - syg. Szt. Gen. 1377/90. Załącznik nr 2 WZORY UMUNDUROWANI PRACOWNIKÓW OCHRONY ODDZIAŁU WART CYWILNYCH Ilustracja Czapka letnia pracownika ochrony Ilustracja Czapka zimowa pracownika ochrony Ilustracja Bluza od munduru pracownika ochrony Ilustracja Spodnie od munduru pracownika ochrony do półbutów Ilustracja Spodnie od munduru pracownika ochrony typu narciarskiego do trzewików Ilustracja Koszulobluza pracownika ochrony z krótkimi rękawami Ilustracja Kurtka zimowa pracownika ochrony z podpinką Załącznik nr 3 ZESTAW NALEŻNOŚCI UMUNDUROWANIA DLA PRACOWNIKÓW OCHRONY ODDZIAŁU WART CYWILNYCH Lp.Nazwa przedmiotuJednostka miaryLiczbaOkres używalności (w latach)Uwagi 1Czapka letnia pracownika ochronyszt.23 2Czapka zimowa pracownika ochronyszt.14 3Mundur pracownika ochrony ze spodniami do półbutówkpl.13 4Mundur pracownika ochrony ze spodniami typu narciarskiegokpl.13 5Koszulobluza pracownika ochrony z krótkimi rękawamiszt.12 6Kurtka zimowa pracownika ochrony z podpinkąszt.13 7Peleryna - kolor czarnyszt.16 8Szalokominiarka - kolor czarnyszt.13 9Oznaki stanowisk służbowych i odznaka służbowa pracownika ochronykpl.13dla każdego umundurowania 10Rękawiczki zimowe dziane - kolor czarnypara11 11Rękawice polowe pracownika ochronypara12 12Bielizna osobista zimowa (koszulka z długimi rękawami + kalesony)kpl.21dla kobiet bielizna damska 13Bielizna osobista letnia (koszulka z krótkimi rękawami + spodenki)kpl.21dla kobiet bielizna damska 14Trzewikipara23 15Półbuty czarnepara23 16Pas pracownika ochronyszt.16 17Skarpetki letnie - kolor czarnypara41 18Skarpetki zimowe - kolor czarnypara41 Uwaga: Przedmioty wymienione w lp. 8, 10-15, 17 i 18 przechodzą na własność z chwilą ich wydania. Ponadto należność zbiorowa: 1) kożuch długi - na każdy z wystawianych posterunków ochronnych - zewnętrznych, 2) buty filcowo-gumowe - na 100% wartowników, 3) pościel (materac, podgłówek, dwa koce, poszewka na podgłówek, dwa prześcieradła) - na każde łóżko w wartowni. Załącznik nr 4 WZORY OZNAK STANOWISK SŁUŻBOWYCH PRACOWNIKÓW OCHRONY ODDZIAŁU WART CYWILNYCH Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja dowódca warty Ilustracja zastępca komendanta Ilustracja komendant Uwaga: Oznaki stanowisk służbowych są w kolorze pomarańczowym; tło w kolorze umundurowania. Załącznik nr 5 WZÓR ODZNAKI SŁUŻBOWEJ PRACOWNIKA OCHRONY ODDZIAŁU WART CYWILNYCH Ilustracja Uwaga: Odznaka służbowa ma tło czarne, obrzeże i haft "ODDZIAŁ WART CYWILNYCH" - srebrzyste, dwa skrzyżowane karabinki kbkAK na tle nie zamkniętego zębatego szarego pierścienia, w dolnej części odznaki pomiędzy kolbami karabinków flaga państwowa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 24 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami. (Dz. U. Nr 58, poz. 620) Na podstawie art. 100 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wzorów dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 1998 r. Nr 18, poz. 86) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "WZÓR KRAJOWEGO PRAWA JAZDY Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru krajowego prawa jazdy 1. Format karty identyfikacyjnej (układ poziomy) o wymiarze 53,98 × 85,60 mm, promieniu zaokrągleń 3,18 mm i grubości 0,76 mm (+80 µm/-300 µm), której inne właściwości fizyczne i chemiczne odpowiadają standardom określonym w normach: 1) PN-ISO/IEC 7810:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 2) PN-EN ISO/IEC 10373:1997. Karty identyfikacyjne. Metody testowania. 2. Karta składa się z rdzenia karty i folii laminującej. 3. Barwa tła rdzenia prawa jazdy jest utrzymana w tonacji różowej z wielobarwnymi nadrukami zabezpieczającymi, z zastrzeżeniem ust. 6 pkt 1 lit. d). Poza rdzeń wystaje przezroczysty margines folii laminującej. 4. Barwa tekstu, symboli i znaków graficznych prawa jazdy jest czarna, z zastrzeżeniem ust. 6 pkt 1 lit. b). 5. Prawo jazdy zawiera elementy zabezpieczające dokument przed podrobieniem. 6. Prawo jazdy ma dwie strony: 1) na pierwszej stronie umieszcza się: a) w dwóch wierszach - wyrazy o treściach: PERMIS DE CONDUIRE, PRAWO JAZDY, RZECZPOSPOLITA POLSKA, b) w lewym górnym rogu - symbol PL wpisany w elipsę o barwie białej na niebieskim tle w kształcie prostokąta o wymiarze 12 × 20 mm, c) następujące cyfry i dane oznaczające: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data i miejsce urodzenia, 4a - Data wydania prawa jazdy, 4b - Data ważności prawa jazdy (znak "-" oznacza bezterminową ważność prawa jazdy), 4c - Organ wydający (w postaci identyfikatora jednostek podziału terytorialnego kraju), 4d - Nr PESEL, 5 - Numer prawa jazdy, 7 - Podpis posiadacza, 8 - Adres, 9 - Kategorie, z wyjątkiem tych, których posiadanie jest warunkiem uzyskania następnych, d) pod symbolem, o którym mowa w lit. b) - fotografię, 2) na drugiej stronie umieszcza się: a) tabelę o wymiarze 44 × 51 mm zawierającą 16 wierszy podzielonych, z wyjątkiem ostatniego, na cztery kolumny oznaczone cyframi: 9 - Kategorie, 10 - Data wydania uprawnienia, 11 - Data ważności uprawnienia (znak "-" oznacza bezterminową ważność prawa jazdy), 12 - Ograniczenia; wiersze tabeli mają wymiar 2,75 × 51 mm, a cztery rubryki - wymiary odpowiednio: 2,75 × 17 mm, 2,75 × 10 mm, 2,75 × 10 mm i 2,75 × 14 mm; w polach kolumny oznaczonej cyfrą 9 umieszcza się literowe oznaczenia kategorii prawa jazdy oraz, z wyjątkiem kategorii T, ustalone dla nich symbole graficzne; w polach kolumny oznaczonej liczbą 12 umieszcza się liczbowe oznaczenie kodów, które określają następujące ograniczenia w korzystaniu z uprawnień lub informacje dodatkowe: 01 - wymagane używanie szkieł korekcyjnych podczas jazdy, 02 - wymagane używanie aparatu słuchowego podczas jazdy, 03 - wymagane używanie protez narządu ruchu podczas jazdy, 44 - wymagane dostosowanie pojazdu do rodzaju schorzenia, 70 - wymiana prawa jazdy wydanego za granicą, 71 - wtórnik, 101 - wymagane dodatkowe oznakowanie pojazdu, 102 - wymiana uzyskanego przed dniem 1 lipca 1999 r. prawa jazdy kategorii C bez posiadania kategorii B prawa jazdy, 103 - wymiana uzyskanego przed dniem 1 lipca 1999 r. prawa jazdy kategorii D bez posiadania kategorii B prawa jazdy, 104 - wymiana prawa jazdy kategorii M, z ograniczeniem do kierowania tylko pojazdami wolnobieżnymi, 105 - wymiana prawa jazdy kategorii trolejbusowej, z ograniczeniem do kierowania tylko trolejbusami; w przypadku gdy ograniczenie dotyczy wszystkich posiadanych przez osobę kategorii prawa jazdy, odpowiedni kod umieszcza się wyłącznie w ostatnim wierszu tabeli, b) w lewym górnym rogu - dwie ramki ograniczające obszar o wymiarze 7 × 18 mm każda, z których górna oznaczona jest liczbą 13; odstęp pomiędzy dłuższymi bokami tych ramek wynosi 1 mm, a pomiędzy krótszymi bokami ramek a krótszym bokiem tabeli, o której mowa w lit. a) - 5 mm; w dolnej ramce umieszcza się numer druku składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego i siedmiu cyfr arabskich, c) poniżej ramek, o których mowa w lit. b), dopuszcza się umieszczenie kodu kreskowego zawierającego cechy identyfikujące dokument, d) w lewym dolnym rogu - objaśnienie dotyczące rodzaju wypełnianych danych: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data i miejsce urodzenia, 4a - Data wydania prawa jazdy, 4b - Data ważności prawa jazdy, 4c - Organ wydający, 4d - Nr PESEL, 5 - Numer prawa jazdy, 8 - Adres, 9 - Kategorie, 10 - Data wydania uprawnienia, 11 - Data ważności uprawnienia, 12 - Ograniczenia."; 2) w załączniku nr 2 do rozporządzenia strona 2 okładki otrzymuje brzmienie: "Niniejsze prawo jazdy nie jest ważne w ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest ono ważne na terytoriach wszystkich innych Umawiających się Stron. Kategorie pojazdów, do których prowadzenia ono uprawnia, ustalone są na końcu książeczki. 1. Albania 2. Algieria 3. Argentyna 4. Australia 5. Austria 6. Bahamy 7. Bahrajn 8. Bangladesz 9. Barbados 10. Belgia 11. Benin 12. Białoruś 13. Bośnia i Hercegowina 14. Botswana 15. Brazylia 16. Bułgaria 17. Chile 18. Chorwacja 19. Cypr 20. Dania 21. Egipt 22. Ekwador 23. Estonia 24. Federacja Malajska 25. Federacja Rosyjska 26. Fidżi 27. Filipiny 28. Finlandia 29. Francja 30. Ghana 31. Grecja 32. Gruzja 33. Gujana 34. Gwatemala 35. Haiti 36. Hiszpania 37. Holandia 38. Indie 39. Irlandia 40. Islamska Republika Iranu 41. Islandia 42. Izrael 43. Jamajka 44. Japonia 45. Jordania 46. Jugosławia 47. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 48. Kambodża 49. Kanada 50. Kazachstan 51. Kongo 52. Kuba 53. Kuwejt 54. Kyrgystan 55. Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna 56. Lesotho 57. Liban 58. Litwa 59. Luksemburg 60. Łotwa 61. Madagaskar 62. Malawi 63. Mali 64. Malta 65. Maroko 66. Monako 67. Mongolia 68. Namibia 69. Niemcy 70. Niger 71. Norwegia 72. Nowa Zelandia 73. Pakistan 74. Papua-Nowa Gwinea 75. Paragwaj 76. Peru 77. Portugalia 78. Republika Czeska 79. Republika Dominikańska 80. Republika Korei 81. Republika Mołdowa 82. Republika Południowej Afryki 83. Republika Środkowoafrykańska 84. Ruanda 85. Rumunia 86. San Marino 87. Senegal 88. Seszele 89. Sierra Leone 90. Singapur 91. Słowacja 92. Słowenia 93. Sri Lanka 94. Stany Zjednoczone Ameryki 95. Syryjska Republika Arabska 96. Szwajcaria 97. Szwecja 98. Tadżykistan 99. Tajlandia 100. Togo 101. Trynidad i Tobago 102. Tunezja 103. Turcja 104. Turkmenistan 105. Uganda 106. Ukraina 107. Urugwaj 108. Uzbekistan 109. Watykan 110. Wenezuela 111. Węgry 112. Włochy 113. Wybrzeże Kości Słoniowej 114. Zair 115. Zimbabwe 116. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Niniejsze prawo jazdy nie zwalnia jego posiadacza od obowiązku przestrzegania w każdym z Państw, w którym uczestniczy w ruchu, ustaw i przepisów dotyczących osiedlania się lub wykonywania zawodu. W szczególności prawo jazdy traci swą ważność w Państwie, w którym jego posiadacz osiedla się na stałe." 3) załącznik nr 5 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "WZÓR ŚWIADECTWA KWALIFIKACJI Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru świadectwa kwalifikacji 1. Format karty identyfikacyjnej (układ poziomy) o wymiarze 53,98 × 85,60 mm, promieniu zaokrągleń 3,18 mm i grubości 0,76 mm (+80 µm/-300 µm), której inne właściwości fizyczne i chemiczne odpowiadają standardom określonym w normach: 1) PN-ISO/IEC 7810:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 2) PN-EN ISO/IEC 10373:1997. Karty identyfikacyjne. Metody testowania. 2. Karta składa się z rdzenia karty i folii laminującej. 3. Barwa tła rdzenia świadectwa kwalifikacji utrzymana jest w tonacji jasnozielonej z wielobarwnymi nadrukami zabezpieczającymi, z zastrzeżeniem ust. 6 pkt 1 lit. c). Poza rdzeń wystaje przezroczysty margines folii laminującej. 4. Barwa tekstu, symboli i znaków graficznych świadectwa kwalifikacji jest czarna. 5. Świadectwo kwalifikacji zawiera elementy zabezpieczające dokument przed podrobieniem. 6. Świadectwo kwalifikacji ma dwie strony: 1) na pierwszej stronie umieszcza się: a) w jednym wierszu - wyrazy o treści: ŚWIADECTWO KWALIFIKACJI, b) następujące cyfry i dane oznaczające: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data urodzenia, 4a - Data wydania świadectwa kwalifikacji, 4b - Organ wydający (w postaci identyfikatora jednostek podziału terytorialnego), 4c - Nr PESEL, 5 - Numer świadectwa kwalifikacji, 7 - Podpis posiadacza, 8 - Adres, 9 - Kategorie, z wyjątkiem tych, których posiadanie jest warunkiem uzyskania następnych, c) w lewym górnym rogu - fotografię, 2) na drugiej stronie umieszcza się: a) tabelę o wymiarze 44 × 51 mm zawierającą cztery kolumny oznaczone cyframi: 9 - Kategorie, 10 - Data ważności, 11 - Kwalifikacje, 12 - Opis kwalifikacji; w trzech pierwszych kolumnach wiersze tabeli mają wymiar 2,75 × 37 mm i podzielone są, z wyjątkiem ostatniego wiersza, na trzy rubryki o wymiarach odpowiednio: 2,75 × 7 mm, 2,75 × 10 mm i 2,75 × 20 mm; w polach kolumny oznaczonej cyfrą 9 umieszcza się literowe oznaczenia kategorii prawa jazdy, a w polu kolumny oznaczonej liczbą 12 - o wymiarze 44 × 14 mm - liczbowe oznaczenia kodów kwalifikacji i ich opis: 501 - Posiadanie prawa jazdy przez okres co najmniej dwóch lat, 502 - Posiadanie prawa jazdy przez okres co najmniej trzech lat, 503 - Wykazanie się znajomością topografii miejscowości, 504 - Ukończenie kursu dokształcającego w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych, 505 - Poddanie się kontrolnym badaniom lekarskim, 506 - Poddanie się badaniu psychologicznemu, 600 - Poddanie się kontrolnym badaniom lekarskim i badaniu psychologicznemu przez kierującego tramwajem; w przypadku gdy kwalifikacje dotyczą wszystkich posiadanych przez osobę kategorii prawa jazdy, odpowiedni kod umieszcza się wyłącznie w ostatnim wierszu tabeli. Wtórnik świadectwa kwalifikacji oznacza się kodem - 71, a posiadania prawa jazdy przez okres co najmniej 1 roku przez kierujących pojazdami Sił Zbrojnych, jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policji i Straży Granicznej kodem - 500, b) w lewym górnym rogu - ramkę ograniczającą obszar o wymiarze 7 ×18 mm; odstęp pomiędzy krótszym bokiem ramki a krótszym bokiem tabeli, o której mowa w lit. a), wynosi 5 mm, c) w ramce, o której mowa w lit. b) - numer druku, składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego i siedmiu cyfr arabskich, d) poniżej ramki, o której mowa w lit. b), dopuszcza się umieszczenie kodu kreskowego zawierającego cechy identyfikujące dokument, e) w lewym dolnym rogu - objaśnienie dotyczące rodzaju wypełnianych danych: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data urodzenia, 4a - Data wydania świadectwa kwalifikacji, 4b - Organ wydający, 4c - Nr PESEL, 5 - Numer świadectwa kwalifikacji, 8 - Adres, 9 - Kategorie, 10 - Data ważności, 11 - Kwalifikacje, 12 - Opis kwalifikacji." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie wydawania uprawnień do kierowania pojazdami. (Dz. U. Nr 58, poz. 621) Na podstawie art. 100 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe czynności organów w sprawach związanych z wydawaniem uprawnień do kierowania pojazdami oraz wzory dokumentów stosowane w tych sprawach. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), 2) organie - rozumie się przez to starostę lub Wojewodę Mazowieckiego w przypadku określonym w art. 97 ust. 3 ustawy, 3) ośrodku - rozumie się przez to wojewódzki ośrodek ruchu drogowego, 4) pozwoleniu - rozumie się przez to pozwolenie do kierowania tramwajem, 5) uprawnieniu - rozumie się przez to decyzję organu o wydaniu prawa jazdy, pozwolenia lub wtórnika tych dokumentów, 6) zakazie - rozumie się przez to wydaną decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy lub pozwolenia, cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami lub orzeczoną - prawomocnym wyrokiem sądu, orzeczeniem kolegium do spraw wykroczeń lub orzeczeniem innego organu uprawnionego do orzekania w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym - karę zakazu prowadzenia pojazdów, 7) aktach ewidencyjnych osoby - rozumie się przez to przypisany określonej osobie zbiór wszystkich dokumentów wydanych w sprawie: a) prawa jazdy, pozwolenia lub świadectwa kwalifikacji, b) zakazu prowadzenia pojazdów, c) przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów, 8) karcie kierowcy - rozumie się przez to dokument zawierający aktualną informację o posiadanych przez osobę uprawnieniach i zakazach oraz wybrane dane z akt ewidencyjnych osoby, 9) podaniu - rozumie się przez to podanie, którego wzór został określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 18 maja 1998 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 72, poz. 462 i Nr 105, poz. 667 oraz z 1999 r. Nr 57, poz. 610), zwanego dalej "rozporządzeniem", 10) ewidencji kierowców - rozumie się przez to ewidencję osób uprawnionych do kierowania pojazdami silnikowymi lub tramwajami, 11) ewidencji osób bez uprawnień - rozumie się przez to ewidencję osób, które: a) nie uzyskały uprawnień oraz nie spełniają wymogów określonych w ustawie i rozporządzeniu do wydania prawa jazdy lub pozwolenia, w szczególności mających wydane orzeczenie lekarskie o przeciwwskazaniach zdrowotnych do prowadzenia pojazdów lub orzeczoną karę zakazu prowadzenia pojazdów, b) mają wydane za granicą prawo jazdy i orzeczoną karę zakazu prowadzenia pojazdów lub wydane orzeczenie lekarskie o przeciwwskazaniach do prowadzenia pojazdów. § 2. Wydanie lub odmowa wydania prawa jazdy, pozwolenia, świadectwa kwalifikacji oraz ich wtórników następują w drodze decyzji administracyjnej. § 3. 1. Prawa jazdy i świadectwa kwalifikacji: 1) wykonuje jednostka, zwana dalej "producentem", na podstawie zamówienia organu złożonego na druku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zwanego dalej "zamówieniem", 2) wydaje się po umieszczeniu na drukach, których wzór i opis określa rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wzorów dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami (Dz. U. z 1998 r. Nr 18, poz. 86), danych ujętych w zamówieniu. 2. Pozwolenia i międzynarodowe prawa jazdy wydaje się: 1) na drukach, których wzór i opis określa rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 - dostarczanych przez ich producenta, 2) wypełniając druki, o których mowa w pkt 1, pismem maszynowym lub posługując się drukarką komputerową. § 4. 1. Organ wydający prawo jazdy, pozwolenie lub świadectwo kwalifikacji prowadzi: 1) ewidencję kierowców - w postaci akt ewidencyjnych osób i do dnia 31 grudnia 2003 r. kart kierowców, a od 1 stycznia 2004 r. - w systemie informatycznym, posługując się jednolitym oprogramowaniem wskazanym przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanym dalej "systemem informatycznym", 2) ewidencję osób bez uprawnień - w postaci akt ewidencyjnych osób, a od dnia 1 lipca 2004 r. - w systemie informatycznym. 2. Akta ewidencyjne osób powinny być: 1) oprawione w teczki i ułożone alfabetycznie, kolejno według nazwisk, imion, dat urodzenia i numeru PESEL osób ich dotyczących oraz zawierać na jej wierzchniej stronie wymienione dane i numer karty kierowcy, jeżeli była wydana; w teczkach dokumenty powinny być ułożone według kolejności ich wpływu, 2) przechowywane w specjalnie do tego celu przeznaczonym archiwum - do czasu wystawienia osobie, której dotyczą, aktu zgonu. 3. Karty kierowców powinny być ułożone rocznikami według kolejnych ich numerów. Osobie może być przydzielony w określonym organie tylko jeden numer karty kierowcy. 4. Wydawanie praw jazdy, pozwoleń, świadectw kwalifikacji i obsługę informatycznych środków technicznych prowadzą wyznaczeni przez organ pracownicy posiadający odpowiednie przeszkolenie w zakresie znajomości regulacji prawnych związanych z wydawaniem tych dokumentów oraz obsługi tych środków technicznych. 5. Osoby, o których mowa w ust. 4, posługują się przy korzystaniu z informatycznych środków technicznych, w szczególności przy wprowadzaniu do ewidencji kierowców danych lub ich zmianie, przyznanym przez organ hasłem i indywidualnym kluczem cyfrowym. 6. Przyznane hasło i klucz stanowią tajemnicę służbową. Wydawanie krajowych praw jazdy i pozwoleń § 5. 1. Prawo jazdy lub pozwolenie albo wtórnik tych dokumentów wydaje się w następujących przypadkach, po otrzymaniu: 1) od osoby ubiegającej się o wydanie po raz pierwszy prawa jazdy lub pozwolenia - za pośrednictwem ośrodka: a) podania, b) zaświadczenia o ukończeniu odpowiedniego rodzaju szkolenia, c) orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami; nie dotyczy prawa jazdy kategorii B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E, d) pisemnej zgody rodziców lub opiekuna, jeżeli osoba nie ukończyła 18 lat, e) zaświadczenia o odbywaniu zasadniczej służby wojskowej, gdy jest żołnierzem ubiegającym się o prawo jazdy kategorii D lub D1, który nie ukończył 21 lat, f) dowodu uiszczenia opłaty za wydanie prawa jazdy lub pozwolenia, g) zamówienia wraz z wzorem jej podpisu, jeżeli ubiega się o wydanie prawa jazdy, h) fotografii bez nakrycia głowy, nie podklejonej, o wymiarach 3,5 × 4,5 cm, 2) od osoby ubiegającej się o rozszerzenie uprawnień ujętych w prawie jazdy: a) dokumentów, o których mowa w pkt 1 (za pośrednictwem ośrodka), b) kserokopii posiadanego prawa jazdy kategorii: - B, jeżeli osoba ubiega się o prawo jazdy kategorii C, C1, D lub D1, - B, C, C1, D lub D1, jeżeli osoba ubiega się o prawo jazdy odpowiednio kategorii B+E, C+E, C1+E, D+E lub D1+E, 3) od osoby ubiegającej się o zmianę danych umieszczonych w posiadanym prawie jazdy lub pozwoleniu: a) zawiadomienia o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych zawartych w tym dokumencie, b) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h), c) dokumentu, o którym mowa w pkt 1 lit. c), jeżeli zmiana dotyczy daty ważności uzyskanego uprawnienia, d) kserokopii posiadanego prawa jazdy lub pozwolenia, 4) od osoby ubiegającej się o wydanie wtórnika prawa jazdy lub pozwolenia: a) wniosku o wydanie wtórnika, b) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h), 5) od osoby ubiegającej się o wymianę prawa jazdy wydanego za granicą przez państwo-stronę konwencji o ruchu drogowym lub odpowiadającego wzorowi prawa jazdy określonemu w tych konwencjach: a) wniosku o wymianę prawa jazdy, b) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h), c) kserokopii posiadanego prawa jazdy; dokumenty te są również wymagane od osoby ubiegającej się o wymianę prawa jazdy wydanego za granicą, gdy rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej wydane na podstawie przepisu art. 94 ust. 4 ustawy określa w stosunku do niej wzajemną wymianę praw jazd bez sprawdzania kwalifikacji lub umowa międzynarodowa zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a państwem, w którym wydano prawo jazdy, przewiduje wzajemną ich wymianę bez sprawdzania kwalifikacji, 6) od osoby ubiegającej się o wymianę wydanego za granicą prawa jazdy nie określonego w konwencjach o ruchu drogowym - za pośrednictwem ośrodka: a) podania, b) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h), c) uwierzytelnionego tłumaczenia prawa jazdy, d) kserokopii posiadanego prawa jazdy, 7) od Ministra Spraw Zagranicznych wniosku dotyczącego osoby, o której mowa w art. 97 ust. 3 ustawy, oraz: a) za pośrednictwem ośrodka, gdy wniosek dotyczy osoby ubiegającej się po raz pierwszy o wydanie prawa jazdy - dokumentów, o których mowa w pkt 1, b) za pośrednictwem ośrodka, gdy wniosek dotyczy osoby ubiegającej się o rozszerzenie uprawnień ujętych w prawie jazdy: - dokumentów, o których mowa w pkt 1, - kserokopii posiadanego przez osobę prawa jazdy, c) w przypadku gdy wniosek dotyczy osoby ubiegającej się o wymianę prawa jazdy wydanego za granicą przez państwo-stronę konwencji o ruchu drogowym lub odpowiadającego wzorowi prawa jazdy określonemu w tych konwencjach: - dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h), - kserokopii posiadanego przez osobę prawa jazdy, d) za pośrednictwem ośrodka, gdy wniosek dotyczy osoby ubiegającej się o wymianę wydanego za granicą prawa jazdy nie określonego w konwencjach o ruchu drogowym: - podania, - dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. f)-h) i pkt 6 lit. c), - kserokopii posiadanego przez osobę prawa jazdy, 8) od osoby podlegającej kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 pkt 1 lit. b) ustawy - za pośrednictwem ośrodka: a) podania, b) skierowania wydanego przez organ, 9) od osoby podlegającej kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 pkt 2 ustawy - za pośrednictwem ośrodka: a) podania, b) zaświadczenia wydanego przez organ, 10) od osoby mającej wydany zakaz na okres nie przekraczający 1 roku - podania o zwrot zatrzymanego prawa jazdy lub przywrócenie cofniętego uprawnienia, 11) wniosku od osoby zamieszkałej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, która ubiega się o wydanie - przed upływem okresu orzeczonej kary zakazu prowadzenia pojazdów - prawa jazdy wydanego za granicą. 2. Podanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7 lit. a), b) i d), pkt 8 i 9, powinno zawierać adnotację egzaminatora o uzyskaniu przez osobę pozytywnego wyniku egzaminu państwowego w zakresie wymaganym przepisami rozporządzenia. 3. Wniosek lub zawiadomienie, o których mowa w ust. 1, składa się za pośrednictwem poczty lub bezpośrednio do organu na drukach, których wzór określa załącznik nr 2 i 3 do rozporządzenia. 4. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, i zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, wydaje organ na druku, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 6. 1. Podanie, wniosek, zawiadomienie i zamówienie, o których mowa w § 5 ust. 1, odnotowuje się w dzienniku, zwanym dalej "rejestrem", zawierającym następujące dane: 1) liczbę porządkową, 2) datę otrzymania, 3) imię, nazwisko i nr PESEL osoby, której dotyczy, 4) rodzaj i zakres uprawnienia (kwalifikacji), 5) określenie ośrodka, jeżeli wpis dotyczy podania, 6) wysokość wniesionej opłaty za wydanie prawa jazdy lub pozwolenia, 7) datę wysłania zamówienia i datę odebrania zamówionych dokumentów, 8) datę odebrania przez osobę prawa jazdy lub pozwolenia albo datę otrzymania zwrotu, 9) datę wpływu wniosku organu o przekazanie akt ewidencyjnych osoby, 10) datę wysłania do organu wnioskującego akt ewidencyjnych osoby. 2. Numer pozycji w rejestrze odnotowuje się w dokumentach, o których mowa w ust. 1, w wyznaczonym miejscu. 3. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym lub w formie zeszytu. § 7. 1. W celu wydania prawa jazdy lub pozwolenia albo odmowy ich wydania należy kolejno: 1) przeprowadzić weryfikację dokumentów, o których mowa w § 5 ust. 1, obejmującą sprawdzenie: a) poprawności ich wypełnienia oraz kompletności, b) zgodności danych z ujętymi w dokumencie tożsamości osoby - w przypadkach określonych w § 5 ust. 1 pkt 3-5, 7 lit. c) i pkt 10, c) spełnienia przesłanek określonych w ustawie i rozporządzeniu do wydania prawa jazdy lub pozwolenia, d) zgodności danych z ujętymi w prowadzonej ewidencji kierowców danymi w zakresie posiadanych uprawnień i zakazów oraz orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami - jeżeli osoba posiada wcześniej wydane uprawnienie, e) zgodności danych z ujętymi w prowadzonej ewidencji osób bez uprawnień danymi w zakresie orzeczonych kar zakazu prowadzenia pojazdów i orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami - jeżeli osoba nie posiada wcześniej wydanego uprawnienia, f) czy prawo jazdy jest wydane przez państwo ujęte w wykazie państw uznających i wymieniających prawa jazdy, stanowiącym załącznik nr 5 do rozporządzenia, lub czy odpowiada wzorowi określonemu w konwencjach o ruchu drogowym - jeżeli osoba ubiega się o wymianę wydanego za granicą prawa jazdy, 2) w przypadku posiadania w prowadzonych ewidencjach orzeczenia lekarskiego w zakresie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami sprzecznego z otrzymanym orzeczeniem - skierować osobę na badania lekarskie w trybie art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 123 ust. 2 ustawy i zawiadomić o fakcie stwierdzenia sprzecznych orzeczeń organ przeprowadzający kontrolę wykonywania i dokumentowania badań lekarskich, 3) w przypadku pozytywnej weryfikacji dokumentów: a) wypełnić odpowiednio podanie, wniosek lub zawiadomienie w miejscu przeznaczonym na wydanie decyzji, b) do dnia 31 grudnia 2003 r. - wypełnić kartę kierowcy, której wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia - jeżeli nie była wcześniej wystawiona lub wymaga aktualizacji, c) od dnia 1 stycznia 2004 r. - wprowadzić dane do systemu informatycznego, d) w odniesieniu do: - prawa jazdy - wypełnić zamówienie, nadając mu numer odpowiadający numerowi w rejestrze, i, w terminie nie dłuższym niż 2 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów, przesłać do producenta, - pozwolenia - wypełnić, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów, druk pozwolenia, e) po otrzymaniu prawa jazdy od producenta - uzupełnić dane odpowiednio w podaniu, wniosku lub zawiadomieniu, rejestrze i karcie kierowcy, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - w systemie informatycznym, f) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby w ewidencji kierowców, 4) w przypadku negatywnej weryfikacji dokumentów: a) odmówić wydania prawa jazdy lub pozwolenia, b) od dnia 1 stycznia 2004 r. wprowadzić dane do systemu informatycznego, c) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby w ewidencji: - osób bez uprawnień, jeżeli nie uzyskała dotychczas uprawnienia, - kierowców, jeżeli uzyskała uprawnienie, 5) w razie braków w dokumentach lub w danych w nich zawartych - wezwać do ich uzupełnienia osobę, której te dokumenty dotyczą, lub ośrodek, w zależności od rodzaju braku. 2. Podanie, wniosek, zawiadomienie, zamówienie, kartę kierowcy, prawo jazdy lub pozwolenie wypełnia się w przypadku określonym w ust. 1 pkt 3, stosując następujące zasady: 1) numer karty kierowcy - numer składający się z 7 znaków oznaczających (licząc od prawej strony): a) pierwsze dwa znaki - ostatnie dwie cyfry roku jej wydania, b) ostatnie pięć znaków - kolejna liczba porządkowa (pola nie ujęte liczbą wypełnia się zerami); jeżeli ze względu na dużą liczbę zmian nie ma w karcie miejsca na wprowadzenie danych je potwierdzających, dopuszcza się wystawianie kart o tym samym numerze z dodatkową kolejną literą alfabetu umieszczoną z jego prawej strony, 2) numer prawa jazdy lub pozwolenia - numer składający się, w zależności od organu wydającego prawo jazdy, z 9, 11 lub 14 znaków oznaczających (licząc od prawej strony): a) pierwsze 2, 4 lub 7 znaków - identyfikator jednostki podziału terytorialnego kraju, zwany dalej "kodem terytorialnym", b) ostatnie 7 znaków - numer karty kierowcy, 3) organ wydający prawo jazdy - kod terytorialny, 4) organ wydający pozwolenie - nazwa organu, 5) data ważności prawa jazdy lub pozwolenia - data określona w orzeczeniu lekarskim dla przeprowadzenia ponownych badań lekarskich lub w prawie jazdy wydanym za granicą w przypadku jego wymiany, a jeżeli: a) w orzeczeniu lekarskim nie ustalono tej daty lub prawo jazdy zostało wydane z bezterminową datą ważności, to znak "-", b) orzeczenie lub orzeczenia lekarskie zawierają różne daty przeprowadzenia ponownych badań lekarskich w zakresie określonych kategorii prawa jazdy, to data z nich najpóźniejsza, 6) kategorie na pierwszej stronie prawa jazdy - kategorie posiadane przez osobę, z wyłączeniem tych, których posiadanie było warunkiem uzyskania następnych, 7) data wydania prawa jazdy - data ustalona przez producenta, 8) data wydania pozwolenia - data wypełnienia druku pozwolenia, 9) data uzyskania uprawnienia - data wydania decyzji zarządzającej wydanie prawa jazdy w zakresie określonej kategorii, 10) data ważności uprawnienia - data określona w orzeczeniu lekarskim dla przeprowadzenia ponownych badań lekarskich w zakresie określonej kategorii prawa jazdy lub znak "-", jeżeli dla określonej kategorii prawa jazdy w orzeczeniu lekarskim nie ustalono tej daty, 11) ograniczenia - kody określone w rozporządzeniu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, mające zastosowanie do prawa jazdy, 12) jeżeli kod, o którym mowa w pkt 11, jest identyczny dla wszystkich uzyskanych przez osobę uprawnień, wpisuje się go: a) na podaniu, wniosku, zawiadomieniu, zamówieniu i karcie kierowcy - tylko w miejscu wyznaczonym do wpisania kodu ogólnego, b) w prawie jazdy - tylko w ostatnim wierszu tabeli umieszczonej na jego drugiej stronie. 3. W przypadkach określonych w § 5 ust. 1 pkt 2-4, gdy prawo jazdy lub pozwolenie zostało wydane przed dniem 1 lipca 1999 r. i nie było wymienione w ramach wymiany określonej w art. 150 ust. 2 ustawy, nowy dokument wydaje się stosując dodatkowo zasady określone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 13 maja 1999 r. w sprawie wymiany praw jazdy (Dz. U. Nr 47, poz. 478). 4. Prawo jazdy (lub wtórnik prawa jazdy) w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1: 1) pkt 3-5 i 7 lit. c) - wydaje się w zakresie kategorii posiadanych w dotychczasowym prawie jazdy lub w zakresie kategorii określonych w umowie międzynarodowej jako równoważne kategoriom posiadanym w prawie jazdy, 2) pkt 1, 6 i 7 lit. a) i d) - wydaje się w zakresie kategorii objętych pozytywnym wynikiem egzaminu państwowego, 3) pkt 2, 7 lit. b), pkt 8 i 9 - wydaje się w zakresie kategorii objętych pozytywnym wynikiem egzaminu państwowego oraz kategorii posiadanych w dotychczasowym prawie jazdy i nie objętych zakresem tego egzaminu, 4) pkt 2, 3, 5 i 6 - wydaje się po zwrocie przez osobę dotychczas posiadanego prawa jazdy, 5) pkt 4 - w odniesieniu do zniszczonego prawa jazdy - wydaje się po jego otrzymaniu. 5. Przepisy ust. 4 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do pozwolenia. 6. Organ po otrzymaniu posiadanego przez osobę prawa jazdy lub pozwolenia powinien w przypadkach określonych w § 5 ust. 1: 1) pkt 2 i 3 bądź pkt 4 - w odniesieniu do zniszczonego prawa jazdy lub pozwolenia - unieważnić je przez odcięcie lewego rogu o powierzchni co najmniej 1 cm2 i zwrócić osobie uprawnionej oraz uzupełnić dane w: a) podaniu, wniosku lub zawiadomieniu, b) karcie kierowcy, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - w systemie informatycznym, 2) pkt 5 i 6 - umieścić je w teczce akt ewidencyjnych osoby, chyba że umowa międzynarodowa określa odmienny sposób postępowania, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - uzupełnić dane w systemie informatycznym. 7. Prawo jazdy, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, może być wydane jego posiadaczowi po zwrocie prawa jazdy wydanego przez polski organ. § 8. 1. Prawo jazdy i pozwolenie wydaje się uprawnionej osobie, w zależności od określonego w podaniu, wniosku lub zawiadomieniu sposobu przekazania: 1) za pośrednictwem poczty, przesyłając dokument za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, 2) bezpośrednio za pokwitowaniem odbioru złożonym odpowiednio na podaniu, wniosku lub zawiadomieniu. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, przesyła się za pośrednictwem poczty w terminie 2 dni: 1) od dnia otrzymania od producenta - w przypadku prawa jazdy, 2) od dnia wypełnienia druku pozwolenia - w przypadku pozwolenia. 3. W razie zwrotu przez pocztę prawa jazdy lub pozwolenia z powodu nieodebrania ich przez osobę uprawnioną: 1) zwrócone dokumenty umieszcza się w aktach ewidencyjnych osoby, 2) dokumenty te podlegają wydaniu po osobistym zgłoszeniu się tej osoby. 4. Adnotacje o dacie odebrania albo dacie zwrotu prawa jazdy lub pozwolenia przesłanego za pośrednictwem poczty wprowadza się do rejestru oraz podania, wniosku lub zawiadomienia, a dokument potwierdzający ten fakt umieszcza się w teczce akt ewidencyjnych osoby. § 9. 1. Dla przesłanych przez ośrodek dokumentów osób, które nie przystąpiły do egzaminu państwowego w okresie 1 roku od daty ostatniego egzaminu i nie spełniają wymogów określonych w ustawie i rozporządzeniu do wydania prawa jazdy lub pozwolenia: 1) zakłada się akta ewidencyjne osoby i umieszcza w ewidencji osób bez uprawnień, jeżeli osoba nie posiada uprawnień, 2) dołącza do teczki akt ewidencyjnych osoby, jeżeli osoba posiada uprawnienie. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, przesyła się, na wniosek osoby, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 7 lit. a), b) i d) - do wskazanego przez nią ośrodka. § 10. Akta ewidencyjne osoby: 1) umieszczone w ewidencji osób bez uprawnień dołącza się do akt ewidencyjnych osoby w ewidencji kierowców, jeżeli osoba, której dotyczą, uzyska po raz pierwszy uprawnienie, 2) przesyła się wraz z kserokopią karty kierowcy: a) do organu właściwego ze względu na nowe miejsce zamieszkania osoby, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 3 - na wniosek tego organu, b) do organu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osób, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1-6, jeżeli prawo jazdy lub pozwolenie wydał organ właściwy ze względu na jej miejsce czasowego pobytu, c) w ciągu 2 dni od daty otrzymania wniosku, o którym mowa w lit. a), albo od daty odebrania przez osobę uprawnioną prawa jazdy lub pozwolenia, o którym mowa w lit. b) - po wprowadzeniu danych o tym fakcie do rejestru, karty kierowcy, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - do systemu informatycznego, 3) przesłane przez inny organ umieszcza się w odpowiedniej ewidencji, po wcześniejszym: a) odnotowaniu tego faktu w rejestrze, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - w systemie informatycznym, b) wystawieniu karty kierowcy oraz wprowadzeniu do niej danych o fakcie ich otrzymania, jeżeli osoba posiada uprawnienie. § 11. 1. Prawo jazdy lub pozwolenie, w którego zakresie ustalony został zakaz: 1) przechowuje się w teczce akt ewidencyjnych osoby, umieszczonej: a) w ewidencji kierowców, jeżeli zostało przez polski organ, b) w ewidencji osób bez uprawnień, jeżeli wydane zostało za granicą i nie wymienione na polskie, - po wcześniejszym wprowadzeniu danych o zakazie do karty kierowcy, jeżeli była wydana, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - do systemu informatycznego, 2) wydaje się, z zastrzeżeniem pkt 3, osobie uprawnionej: a) po upływie okresu orzeczonej kary zakazu prowadzenia pojazdów albo po ustaniu przyczyn jego zatrzymania lub cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami, b) po spełnieniu wymogów określonych w § 5 ust. 1 pkt 8, 9 lub 10 oraz na zasadach określonych w § 7 ust. 1-4 i § 8, 3) przesyła się do jednostki, która je wydała za granicą - w przypadku określonym w § 5 ust. 1 pkt 11. 2. Osobie podlegającej kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji wydaje się skierowanie lub zaświadczenie, o którym mowa w § 5 ust. 4, a w przypadku gdy: 1) uzyska pozytywny wynik egzaminu państwowego: a) wydaje się decyzję o przywróceniu cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami i zwraca przechowywane prawo jazdy lub pozwolenie, jeżeli poddała się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 pkt 2 lit. a) ustawy, b) zwraca się zatrzymane prawo jazdy lub pozwolenie, jeżeli była skierowana w trybie art. 114 pkt 1 lit. b) lub poddała się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 pkt 2 lit. b) ustawy, 2) uzyska po raz pierwszy negatywny wynik egzaminu: a) wydaje się decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami i wezwanie do zwrotu posiadanego przez nią prawa jazdy lub pozwolenia, jeżeli była skierowana w trybie art. 114 pkt 1 lit. a) ustawy, b) wydaje się decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, jeżeli była skierowana w trybie art. 114 pkt 1 lit. b) lub poddała się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w trybie art. 114 pkt 2 ustawy, 3) nie podda się sprawdzeniu kwalifikacji w terminie określonym w skierowaniu - wydaje się decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. § 12. 1. Prawo jazdy, o którym mowa w § 11 ust. 1 pkt 1 lit. a) wydane przed dniem 1 lipca 1999 r. można na wniosek jego posiadacza - po upływie okresu zakazu - unieważnić na zasadach określonych w § 7 ust. 6 pkt 1 i wydać nowy dokument, stosując zasady określone w § 7 ust. 3. 2. Jeżeli zakaz dotyczy części posiadanych przez osobę uprawnień ujętych w prawie jazdy, można, po złożeniu przez nią podania, wydać prawo jazdy, w zakresie uprawnień dotychczas posiadanych i nie objętych zakazem, na zasadach określonych w § 7 ust. 1-4. § 13. Wszystkie dokumenty związane z zatrzymywaniem prawa jazdy lub pozwolenia, cofaniem lub przywracaniem uprawnień do kierowania pojazdami oraz orzeczoną karą zakazu prowadzenia pojazdów odnotowuje się w rejestrze i należy przechowywać w aktach ewidencyjnych osoby według zasad określonych § 11 ust. 1 pkt 1. Wydawanie międzynarodowych praw jazdy § 14. 1. Międzynarodowe prawo jazdy wydaje się: 1) po otrzymaniu od osoby ubiegającej się o jego wydanie: a) podania, b) dowodu uiszczenia opłaty za jego wydanie, c) fotografii 3,5 × 4,5 cm, d) kserokopii posiadanego krajowego prawa jazdy wydanego przez polski organ, 2) w zakresie posiadanych przez osobę uprawnień ujętych w krajowym prawie jazdy, z wyjątkiem kategorii A1, B1, C1, D1, C1+E, D1+E. 2. Podanie odnotowuje się w rejestrze. 3. Numer pozycji w rejestrze odnotowuje się w podaniu w wyznaczonym miejscu. § 15. 1. W celu wydania międzynarodowego prawa jazdy albo odmowy jego wydania należy kolejno: 1) przeprowadzić weryfikację dokumentów, o których mowa w § 14 ust. 1, obejmującą sprawdzenie: a) poprawności ich wypełnienia oraz kompletności, b) zgodności danych z ujętymi w dokumencie tożsamości osoby, c) spełnienia przesłanek określonych w ustawie do wydania międzynarodowego prawa jazdy, d) zgodności danych z ujętymi w prowadzonej ewidencji kierowców danymi w zakresie posiadanych uprawnień i zakazów oraz orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, 2) w przypadku pozytywnej weryfikacji dokumentów: a) wypełnić podanie w miejscu przeznaczonym na wydanie decyzji, b) wypełnić - w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów - druk międzynarodowego prawa jazdy, c) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby, a jeżeli międzynarodowe prawo jazdy wydał organ nie będący organem właściwym ze względu na jej miejsce zamieszkania - przesłać w terminie 3 dni od dnia jego wydania - do tego organu, 3) w przypadku negatywnej weryfikacji dokumentów: a) odmówić wydania międzynarodowego prawa jazdy, b) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby, a jeżeli postępowanie prowadził organ nie będący organem właściwym ze względu na jej miejsce zamieszkania - przesłać (w przypadku niezłożenia przez osobę w wymaganym terminie odwołania) - do tego organu, 4) w razie braków w dokumentach lub w danych w nich zawartych wezwać osobę do ich uzupełnienia. 2. Podanie i międzynarodowe prawo jazdy wypełnia się w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosując następujące zasady: 1) organ wydający - nazwa organu i miejscowość stanowiąca jego siedzibę (łącznie z kodem pocztowym), 2) data wydania - data wypełnienia druku międzynarodowego prawa jazdy, 3) data ważności - data późniejsza o 3 lata od daty określonej w pkt 2, a jeżeli ważność określonej kategorii krajowego prawa jazdy upływa wcześniej - data ważności kategorii ważnej najkrócej, 4) kategorie - kategorie, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 2. § 16. 1. Międzynarodowe prawo jazdy wydaje się uprawnionej osobie w sposób określony w § 8 ust. 1. 2. Przepisy § 8 ust. 2, 3 i 4 stosuje się odpowiednio do międzynarodowego prawa jazdy. § 17. 1. W międzynarodowym prawie jazdy wydanym za granicą dokonuje się adnotacji o orzeczonej w stosunku do osoby, której było wydane, karze zakazu prowadzenia pojazdów: 1) po otrzymaniu prawomocnego wyroku sądu lub orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń, 2) w zakresie kategorii prawa jazdy objętych zakazem oraz okresu jego obowiązywania. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, odnotowuje się w rejestrze i przechowuje w aktach ewidencyjnych osoby umieszczonych w ewidencji osób bez uprawnień. Wydawanie świadectw kwalifikacji § 18. 1. Świadectwo kwalifikacji lub jego wtórnik wydaje się w następujących przypadkach, po otrzymaniu: 1) od osoby ubiegającej się o wydanie po raz pierwszy świadectwa kwalifikacji: a) wniosku na druku, którego wzór określa załącznik nr 7 do rozporządzenia, b) dowodu uiszczenia opłaty za wydanie świadectwa kwalifikacji, c) zamówienia wraz z wzorem jej podpisu, d) fotografii bez nakrycia głowy, nie podklejonej, o wymiarach 3,5 × 4,5 cm, e) w zależności od wnioskowanego zakresu potwierdzenia w świadectwie kwalifikacji spełnienia wymogów określonych w art. 89 ust. 1, art. 106 ust. 2, art. 111 ust. 2, art. 122 ust. 2 lub art. 124 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy: - orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, - orzeczenia psychologicznego o predyspozycjach psychicznych do kierowania pojazdem, - zaświadczenia o znajomości topografii miejscowości, - zaświadczenia o ukończeniu kursu dokształcającego kierowców przewożących materiały niebezpieczne, f) kserokopii posiadanego prawa jazdy, 2) od osoby ubiegającej się o rozszerzenie zakresu potwierdzenia w świadectwie kwalifikacji spełnienia wymogów określonych w pkt 1 lit. e): a) dokumentów, o których mowa w pkt 1, b) kserokopii świadectwa kwalifikacji, c) kserokopii posiadanego prawa jazdy, 3) od osoby ubiegającej się o zmianę danych umieszczonych w posiadanym świadectwie kwalifikacji: a) zawiadomienia, na druku, o którym mowa w § 5 ust. 3, o zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych zawartych w tym dokumencie, b) kserokopii świadectwa kwalifikacji, c) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b)-d), 4) od osoby ubiegającej się o wydanie wtórnika świadectwa kwalifikacji: a) wniosku, na druku, o którym mowa w § 5 ust. 3, o wydanie wtórnika, b) dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit. b)-d). 2. Potwierdzenia spełnienia przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wymogów określonych w art. 89 ust. 1 ustawy, w zakresie okresu posiadania prawa jazdy określonej kategorii, dokonuje się na podstawie danych zawartych w aktach ewidencyjnych tej osoby. 3. Wniosek i zawiadomienie, o których mowa w ust. 1: 1) składa się do organu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się lub - w uzasadnionych przypadkach - na miejsce czasowego pobytu, 2) odnotowuje się w rejestrze. 4. Numer pozycji w rejestrze odnotowuje się w dokumentach, o których mowa w ust. 3, w wyznaczonym miejscu. § 19. 1. W celu wydania świadectwa kwalifikacji albo odmowy jego wydania należy kolejno: 1) przeprowadzić weryfikację dokumentów, o których mowa w § 18 ust. 1, obejmującą sprawdzenie: a) poprawności ich wypełnienia oraz kompletności, b) zgodności danych z ujętymi w dokumencie tożsamości osoby, c) spełnienia przesłanek określonych w ustawie do wydania świadectwa kwalifikacji, d) zgodności danych z ujętymi w prowadzonej ewidencji kierowców danymi w zakresie posiadanych przez osobę dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami i okresów ich posiadania oraz orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, 2) w przypadku posiadania w prowadzonych ewidencjach orzeczenia lekarskiego w zakresie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami sprzecznego z otrzymanym orzeczeniem - skierować osobę na badania lekarskie w trybie art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 123 ust. 2 ustawy i zawiadomić o fakcie stwierdzenia sprzecznych orzeczeń organ przeprowadzający kontrolę wykonywania i dokumentowania badań lekarskich, 3) w przypadku pozytywnej weryfikacji dokumentów: a) wypełnić odpowiednio wniosek lub zawiadomienie w miejscu przeznaczonym na wydanie decyzji, b) do dnia 31 grudnia 2003 r. - wypełnić kartę kierowcy lub uzupełnić w niej dane, c) od dnia 1 stycznia 2004 r. - wprowadzić dane do systemu informatycznego, d) wypełnić zamówienie, nadając mu numer odpowiadający numerowi w rejestrze, i, w terminie nie dłuższym niż 2 dni od dnia otrzymania wymaganych dokumentów - przesłać do producenta, e) po otrzymaniu świadectwa kwalifikacji od producenta - uzupełnić dane we wniosku lub zawiadomieniu, rejestrze i karcie kierowcy, a od dnia 1 stycznia 2004 r. - w systemie informatycznym, f) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby w ewidencji kierowców, 4) w przypadku negatywnej weryfikacji dokumentów: a) odmówić wydania świadectwa kwalifikacji, b) od dnia 1 stycznia 2004 r. wprowadzić dane do systemu informatycznego, c) umieścić akta przeprowadzonego postępowania w teczce akt ewidencyjnych osoby w ewidencji kierowców, 5) w razie braków w dokumentach lub w danych w nich zawartych - wezwać osobę do ich uzupełnienia. 2. Wniosek, zawiadomienie, zamówienie, kartę kierowcy, świadectwo kwalifikacji wypełnia się w przypadku określonym w ust. 1 pkt 3, stosując następujące zasady: 1) numer świadectwa kwalifikacji - numer określony w § 7 ust. 2 pkt 2, 2) organ wydający - kod terytorialny, 3) data ważności - w zależności od zakresu potwierdzenia w świadectwie kwalifikacji spełnienia wymogów, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. e): a) znak "-", jeżeli potwierdzany jest okres posiadania prawa jazdy określonej kategorii, b) data ponownych badań lekarskich - w przypadku potwierdzania przeprowadzenia kontrolnych badań lekarskich: - określona w art. 122 ust. 2 ustawy, jeżeli w orzeczeniu lekarskim nie ustalono tej daty, - ustalona w orzeczeniu lekarskim, jeżeli jest datą wcześniejszą od daty określonej w art. 122 ust. 2 ustawy, 4) data wydania - data ustalona przez producenta, 5) kwalifikacje - kody określone w rozporządzeniu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, mające zastosowanie do świadectwa kwalifikacji. 3. W przypadku gdy potwierdzane jest: 1) przeprowadzenie kontrolnego badania lekarskiego i jednocześnie okresu posiadania prawa jazdy określonej kategorii, za datę ważności należy przyjąć datę określoną w ust. 2 pkt 3 lit. b), 2) przeprowadzenie badania psychologicznego, ukończenie kursu dokształcającego w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych, znajomość topografii miejscowości lub wydanie wtórnika - przewidziane dla nich kody wpisuje się: a) na podaniu, wniosku, zawiadomieniu lub zamówieniu - tylko w miejscu wyznaczonym do wpisania kodu ogólnego, b) w świadectwie kwalifikacji - tylko w ostatnim wierszu tabeli umieszczonej na jego drugiej stronie, 3) przeprowadzenie kontrolnego badania lekarskiego w zakresie pozwolenia, datę ważności i odpowiedni kod wpisuje się w miejscu przeznaczonym dla kategorii A1 lub B1 prawa jazdy. 4. W przypadkach określonych w § 18 ust. 1 pkt 2-4, gdy świadectwo kwalifikacji zostało wydane przed dniem 1 lipca 1999 r. i nie było wymienione w ramach wymiany określonej w art. 150 ust. 2 ustawy, nowy dokument wydaje się stosując dodatkowo zasady określone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 13 maja 1999 r. w sprawie wymiany praw jazdy (Dz. U. Nr 47, poz. 478). § 20. 1. Świadectwo kwalifikacji wydaje się uprawnionej osobie w sposób określony w § 8 ust. 1. 2. Przepisy § 8 ust. 2, 3 i 4 oraz § 10 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio do świadectwa kwalifikacji. Przepisy przejściowe i końcowe § 21. 1. Prawa jazdy, świadectwa kwalifikacji i pozwolenia w sprawach wszczętych i nie zakończonych przed dniem 1 lipca 1999 r. organ wydaje na drukach, których wzory zostały określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 marca 1992 r. w sprawie uzyskiwania uprawnień do kierowania pojazdami i uprawnień instruktorów, wykładowców, egzaminatorów oraz w sprawie szkolenia i egzaminowania (Dz. U. z 1996 r. Nr 134, poz. 626). 2. Akta ewidencyjne kierowcy i karta ewidencyjna, o których mowa w załączniku do zarządzenia nr 110 Ministra Komunikacji z dnia 28 grudnia 1983 r. w sprawie postępowania związanego z wydawaniem, zatrzymywaniem, cofaniem i przywracaniem uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi, rowerami, motorowerami i pojazdami zaprzęgowymi oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów (Dz. Urz. Min. Kom. Nr 16, poz. 129): 1) ulegają połączeniu i przeniesieniu do akt ewidencyjnych osób w ewidencji: a) kierowców - w przypadkach określonych w § 5 ust. 1 pkt 2-10 i § 18 ust. 1 oraz przy wymianie, o której mowa w art. 150 ust. 2 ustawy, b) osób bez uprawnień - jeżeli osoba nie uzyskała dotychczas uprawnienia, 2) ulegają wycofaniu z dotychczasowej ewidencji do dnia 31 grudnia 2006 r. - jeżeli osobie, której dotyczą, wystawiono akt zgonu, 3) są przechowywane przez czas nie ograniczony - w przypadkach nie wymienionych w pkt 1 i 2. § 22. Traci moc zarządzenie nr 110 Ministra Komunikacji z dnia 28 grudnia 1983 r. w sprawie postępowania związanego z wydawaniem, zatrzymywaniem, cofaniem i przywracaniem uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi, rowerami, motorowerami i pojazdami zaprzęgowymi oraz wzorów stosowanych przy tym dokumentów (Dz. Urz. Min. Kom. Nr 16, poz. 129). § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. (poz. 621) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Format A5, układ pionowy Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Format A5, układ pionowy Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 4 Format A5, układ pionowy Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 5 Wykaz państw, których krajowe prawa jazdy są ważne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i mogą być wymienione 1. Austria 2. Bahamy 3. Bahrajn 4. Białoruś 5. Belgia 6. Bośnia i Hercegowina 7. Brazylia 8. Bułgaria 9. Chorwacja 10. Dania 11. Estonia 12. Federacja Rosyjska 13. Filipiny 14. Finlandia 15. Francja 16. Grecja 17. Gruzja 18. Gujana 19. Iran 20. Izrael 21. Jugosławia 22. Macedonia 23. Kazachstan 24. Kuba 25. Kuwejt 26. Litwa 27. Luksemburg 28. Łotwa 29. Maroko 30. Monako 31. Mongolia 32. Niemcy 33. Niger 34. Norwegia 35. Pakistan 36. Rep. Czeska 37. Rep. Korei 38. Rep. Mołdowa 39. Rep. Południowej Afryki 40. Rep. Środkowoafrykańska 41. Rumunia 42. San Marino 43. Senegal 44. Seszele 45. Słowacja 46. Słowenia 47. Szwajcaria 48. Szwecja 49. Tadżykistan 50. Turkmenistan 51. Ukraina 52. Urugwaj 53. Uzbekistan 54. Węgry 55. Włochy 56. Wybrzeże Kości Słoniowej 57. Zair 58. Zimbabwe Załącznik nr 6 Format A-5 Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 7 Format A5, układ pionowy Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ ORAZ SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. (Dz. U. Nr 58, poz. 622) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa znaki i sygnały obowiązujące w ruchu drogowym, ich znaczenie i zakres obowiązywania. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) drodze z pierwszeństwem - rozumie się przez to drogę oznakowaną jako droga z pierwszeństwem, na której kierujący zbliżający się do skrzyżowania ma pierwszeństwo w stosunku do kierujących zbliżających się do skrzyżowania drogą oznakowaną jako droga podporządkowana, 2) drodze podporządkowanej - rozumie się przez to drogę oznakowaną jako droga podporządkowana, na której kierujący zbliżający się do skrzyżowania jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa kierującym zbliżającym się do skrzyżowania drogą oznakowaną jako droga z pierwszeństwem. 3. Na drogach stosuje się następujące znaki i sygnały drogowe: 1) znaki pionowe w postaci tarcz, tablic z napisami lub symbolami, które występują również w postaci znaków świetlnych, 2) znaki poziome w postaci linii, napisów i symboli, umieszczonych na nawierzchni drogi, 3) sygnały świetlne nadawane przez sygnalizatory, 4) sygnały dawane przez osoby do tego uprawnione, 5) sygnały dźwiękowe lub wibracyjne wysyłane przez urządzenia umieszczone na drodze. 4. Oprócz znaków, o których mowa w ust. 3 pkt 1, stosuje się znaki związane z oznaczeniem pasa drogowego, obiektów drogowych i oznaczenia w postaci urządzeń bezpieczeństwa ruchu w związku z zamknięciem drogi lub jej części dla ruchu, a w razie potrzeby - znaki z napisami wskazującymi sposób korzystania z drogi, jeżeli nie może on być wyrażony znakami określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Znak drogowy pionowy umieszczony po prawej stronie jezdni lub nad jezdnią dotyczy kierujących znajdujących się na wszystkich pasach ruchu; jeżeli jednak znaki umieszczone są nad poszczególnymi pasami ruchu, to znak dotyczy tylko kierujących znajdujących się na pasie, nad którym znak jest umieszczony. Znak drogowy umieszczony po lewej stronie jezdni lub pasów ruchu stanowi powtórzenie znaku umieszczonego po prawej stronie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Kierujący jest obowiązany stosować się do znaku drogowego pionowego umieszczonego na wysyłającym żółte światła błyskowe pojeździe, który wykonuje na drodze prace porządkowe, remontowe lub modernizacyjne. 3. Znaki drogowe wyrażające zakazy lub nakazy odnoszące się do kierunku jazdy oraz znaki zakazu wjazdu pojazdów o określonych wymiarach, masie lub nacisku osi nie dotyczą kierującego pojazdem szynowym, poruszającego się po wyznaczonej dla niego trasie. 4. Napis lub symbol umieszczony na tabliczce pod znakiem drogowym stanowi integralną część znaku. 5. Jeżeli na znaku lub tabliczce podany jest układ dróg na skrzyżowaniu (schemat skrzyżowania) liniami o różnej szerokości, to linia szersza oznacza drogę z pierwszeństwem. 6. Znaki poziome odzwierciedlające znaki pionowe ostrzegawcze lub zakazu stanowią powtórzenie zastosowanych znaków pionowych. 7. Przepisy ust. 1 i 4 stosuje się odpowiednio do sygnałów świetlnych do kierowania ruchem. 8. Wzory znaków drogowych, sygnałów drogowych, wzory tabliczek oraz ich spis określa, z zastrzeżeniem ust. 9, załącznik do rozporządzenia. 9. Znaki i sygnały dotyczące organizacji ruchu oraz znaki określające prędkość, wymiary, masę i naciski osi pojazdu podane są przykładowo. Dotyczy to również tabliczek przedstawiających pojazdy, układ dróg na skrzyżowaniu i sytuacje na drodze. Rozdział 2 Znaki drogowe pionowe Znaki ostrzegawcze § 3. 1. Znaki ostrzegawcze uprzedzają o miejscach na drodze, w których występuje lub może występować niebezpieczeństwo, oraz zobowiązują uczestników ruchu do zachowania szczególnej ostrożności. 2. Odległość znaku ostrzegawczego od miejsca niebezpiecznego wynosi od 150 m do 300 m na drogach, na których dopuszczalna prędkość pojazdów przekracza 60 km/h, a do 100 m - na pozostałych drogach. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do znaku A-7, który umieszcza się w odległości do 50 m od skrzyżowania na drogach, na których dopuszczalna prędkość pojazdów przekracza 60 km/h, oraz do 25 m od skrzyżowania na pozostałych drogach, z zastrzeżeniem § 5 ust. 5. 4. Umieszczona pod znakiem ostrzegawczym tabliczka T-1 wskazuje odległość znaku od miejsca niebezpiecznego. 5. Umieszczona pod znakiem ostrzegawczym tabliczka T-2 wskazuje długość odcinka drogi, na którym powtarza się lub występuje niebezpieczeństwo, jeżeli długość odcinka przekracza 500 m; umieszczona pod znakiem ostrzegawczym tabliczka T-3 oznacza koniec takiego odcinka. § 4. 1. Znaki: 1) A-1 "niebezpieczny zakręt w prawo", 2) A-2 "niebezpieczny zakręt w lewo" ostrzegają o niebezpiecznym zakręcie w kierunku wskazanym na znaku. 2. Znaki: 1) A-3 "niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo", 2) A-4 "niebezpieczne zakręty - pierwszy w lewo" ostrzegają o niebezpiecznych zakrętach, z których pierwszy jest w kierunku wskazanym na znaku. 3. Umieszczona pod znakiem A-3 lub A-4 tabliczka T-4 wskazuje liczbę zakrętów większą niż dwa, natomiast tabliczka T-5 wskazuje początek drogi krętej. § 5. 1. Znak A-5 "skrzyżowanie dróg" ostrzega o skrzyżowaniu dróg, na którym pierwszeństwo nie jest określone znakami. 2. Znaki: 1) A-6a "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po obu stronach", 2) A-6b "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po prawej stronie", 3) A-6c "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po lewej stronie" ostrzegają o skrzyżowaniu z drogą podporządkowaną występującą po stronie wskazanej na znaku. 3. Umieszczona pod znakami A-6a, A-6b lub A-6c tabliczka T-6b wskazuje układ dróg na skrzyżowaniu. 4. Znaki: 1) znak A-6d "wlot drogi jednokierunkowej z prawej strony", 2) znak A-6e "wlot drogi jednokierunkowej z lewej strony" ostrzegają o skrzyżowaniu z jednokierunkową drogą podporządkowaną, której wlot występuje po stronie wskazanej na znaku. 5. Znak A-7 "ustąp pierwszeństwa" ostrzega o skrzyżowaniu z drogą z pierwszeństwem. Znak A-7 znajdujący się w obrębie skrzyżowania dotyczy tylko najbliższej jezdni, przed którą został umieszczony. 6. Umieszczona pod znakiem A-7 tabliczka T-6c lub T-6d wskazuje rzeczywisty przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie. 7. Znak A-8 "skrzyżowanie o ruchu okrężnym" ostrzega o skrzyżowaniu, na którym ruch odbywa się dookoła wyspy lub placu w kierunku wskazanym na znaku. § 6. 1. Znak A-9 "przejazd kolejowy z zaporami" ostrzega o przejeździe kolejowym wyposażonym w zapory lub półzapory. 2. Znak A-10 "przejazd kolejowy bez zapór" ostrzega o przejeździe kolejowym nie wyposażonym w zapory, ani w półzapory. 3. Umieszczona pod znakiem A-9 lub A-10 tabliczka T-7 wskazuje układ torów i drogi na przejeździe. § 7. 1. Znak A-11 "nierówna droga" ostrzega o poprzecznej nierówności jezdni. 2. Znak A-11a "próg zwalniający" ostrzega o wypukłości na jezdni, zastosowanej w celu spowolnienia ruchu pojazdów. 3. Znaki: 1) A-12a "zwężenie jezdni - dwustronne", 2) A-12b "zwężenie jezdni - prawostronne", 3) A-12c "zwężenie jezdni - lewostronne" ostrzegają o zwężeniu jezdni po stronie wskazanej na znaku, które może powodować utrudnienia ruchu. 4. Znak A-13 "ruchomy most" ostrzega o wjeździe na most zwodzony lub obrotowy. 5. Znak A-14 "roboty na drodze" ostrzega o prowadzonych na drodze robotach; umieszczona pod znakiem tabliczka T-19 informuje o malowaniu znaków poziomych. 6. Znak A-15 "śliska jezdnia" ostrzega o możliwości poślizgu pojazdu spowodowanego w szczególności zmianą nawierzchni jezdni, stałym albo okresowym jej zawilgoceniem. § 8. 1. Znak A-16 "przejście dla pieszych" ostrzega o przejściu dla pieszych. 2. Znak A-17 "dzieci" ostrzega o miejscu na drodze szczególnie uczęszczanym przez dzieci lub o bliskości takiego miejsca. § 9. Znaki: 1) A-18a "zwierzęta gospodarskie", 2) A-18b "zwierzęta dzikie" ostrzegają o możliwości napotkania na drodze zwierząt. § 10. 1. Znak A-19 "boczny wiatr" ostrzega o miejscu, w którym mogą występować silne boczne podmuchy wiatru. 2. Znak A-20 "odcinek jezdni o ruchu dwukierunkowym" ostrzega jadących jezdnią jednokierunkową o miejscu, w którym rozpoczyna się ruch dwukierunkowy. 3. Znak A-21 "tramwaj" ostrzega o przejeździe przez tory tramwajowe; umieszczona pod znakiem tabliczka T-7 wskazuje układ torów i drogi na tym przejeździe. 4. Znak A-22 "niebezpieczny zjazd" ostrzega o znacznym spadku podłużnym drogi; umieszczona pod znakiem tabliczka T-9 wskazuje rzeczywistą wielkość spadku. 5. Znak A-23 "stromy podjazd" ostrzega o znacznym wzniesieniu drogi; umieszczona pod znakiem tabliczka T-9 wskazuje rzeczywistą wielkość wzniesienia. 6. Znak A-24 "rowerzyści" ostrzega o miejscu, w którym rowerzyści wjeżdżają z drogi dla rowerów na jezdnię lub przez nią przejeżdżają. 7. Znak A-25 "spadające odłamki skalne" ostrzega o możliwości spadania na drogę lub zalegania na niej odłamków skalnych. 8. Znak A-26 "lotnisko" ostrzega o możliwości nagłego pojawienia się nisko przelatującego samolotu lub śmigłowca. 9. Znak A-27 "nabrzeże lub brzeg rzeki" ostrzega o odcinku drogi prowadzącym bezpośrednio do nabrzeża albo wzdłuż brzegu rzeki lub innego zbiornika wodnego. 10. Znak A-28 "sypki żwir" ostrzega o odcinku drogi pokrytej żwirem (grysem), który może być wyrzucany spod kół jadących pojazdów. 11. Znak A-29 "sygnały świetlne" ostrzega o miejscu, w którym ruch jest kierowany za pomocą sygnalizacji świetlnej. § 11. 1. Znak A-30 "inne niebezpieczeństwo" ostrzega o niebezpieczeństwie innego rodzaju niż określone pozostałymi znakami ostrzegawczymi. Umieszczona pod znakiem A-30 tabliczka wskazuje rodzaj niebezpieczeństwa za pomocą symbolu lub napisu. 2. Umieszczona pod znakiem A-30 tabliczka wskazuje: 1) T-8 - miejsce, w którym ruch pojazdów został skierowany na tory tramwajowe, 2) T-10 - przecięcie drogi z bocznicą kolejową lub torem o podobnym charakterze; w miejscu tak oznakowanym ruch na drodze jest wstrzymywany przez pracownika kolei podczas przejeżdżania (przetaczania) pociągu, 3) T-11 - przeprawę promową, 4) T-12 - podłużny uskok nawierzchni, 5) T-13 - odcinek drogi, na którym występują deformacje nawierzchni w postaci kolein, 6) T-14 - miejsce częstych wypadków o charakterze wskazanym na tabliczce, 7) T-15 - miejsce częstych wypadków spowodowanych śliską nawierzchnią jezdni ze względu na opady deszczu, 8) T-16 - miejsce wyjazdu pojazdów uprzywilejowanych wskazanych na tabliczce, 9) T-17 - granicę państwa, 10) T-18 - nieoczekiwaną zmianę kierunku ruchu o przebiegu wskazanym na tabliczce. 3. Tabliczka T-16 może być powtórzona bez znaku A-30 bezpośrednio przed miejscem wyjazdu na drogę pojazdów uprzywilejowanych. § 12. 1. Znak A-31 "niebezpieczne pobocze" ostrzega o niebezpiecznym poboczu (miękkim lub obniżonym); znak z odwróconym symbolem ostrzega o niebezpiecznym poboczu występującym po lewej stronie drogi. 2. Znak A-32 "oszronienie jezdni" ostrzega o mogącym występować na drodze oszronieniu jezdni lub gołoledzi. § 13. 1. Znak A-33 "zator drogowy" ostrzega o częstym występowaniu zablokowania ruchu pojazdów. 2. Znak A-34 "wypadek drogowy" ostrzega o miejscu, w którym na skutek wypadku drogowego nastąpiło zablokowanie drogi lub znaczne utrudnienie ruchu pojazdów. § 14. Znaki ostrzegawcze w postaci znaków świetlnych, na których symbole barwy białej znajdują się na czarnym tle, mają takie samo znaczenie jak znaki w postaci tarcz z czarnymi symbolami. Przepis ten stosuje się odpowiednio do symboli i napisów na tabliczkach pod znakami. Znaki zakazu § 15. 1. Znaki zakazu obowiązują na drodze, na której są umieszczone, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Zakaz wyrażony znakiem obowiązuje od miejsca jego ustawienia, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 3. Znak zakazu umieszczony pod znakiem E-17a oznacza, że zakaz obowiązuje na obszarze całej miejscowości, z wyjątkiem odcinka drogi, na którym został on zmieniony lub odwołany innym znakiem. 4. Umieszczona pod znakiem zakazu tabliczka wskazuje: 1) T-20 - długość odcinka jezdni, na którym zakaz obowiązuje, 2) T-21 - odległość znaku od miejsca, od którego lub w którym zakaz obowiązuje. 5. Umieszczony na znaku zakazu albo tabliczce napis określający dni lub okres doby oznacza, że zakaz obowiązuje w tym czasie. 6. Umieszczone na jednej tarczy dwa lub trzy symbole znaków określonych w § 18 i 19 mają takie samo znaczenie jak znaki pojedyncze. § 16. Znak B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" oznacza zakaz ruchu na drodze pojazdów, kolumn pieszych oraz jeźdźców i poganiaczy; znak może być ustawiony na jezdni; umieszczona pod znakiem tabliczka T-22 wskazuje, że zakaz nie dotyczy rowerów jednośladowych. § 17. 1. Znak B-2 "zakaz wjazdu" oznacza zakaz wjazdu pojazdów na drogę lub jezdnię od strony jego umieszczenia; zakaz dotyczy również kolumn pieszych oraz jeźdźców i poganiaczy. 2. Umieszczona pod znakiem B-2 tabliczka T-22 wskazuje, że znak nie dotyczy rowerów jednośladowych wjeżdżających na wyznaczony na jezdni pas ruchu dla rowerów. § 18. 1. Znak B-3 "zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyjątkiem motocykli jednośladowych" oznacza zakaz ruchu pojazdów silnikowych; zakaz nie dotyczy motocykli jednośladowych. 2. Znak B-3a "zakaz wjazdu autobusów" oznacza zakaz ruchu autobusów. 3. Znak B-4 "zakaz wjazdu motocykli" oznacza zakaz ruchu motocykli. 4. Znak B-5 "zakaz wjazdu samochodów ciężarowych" oznacza zakaz ruchu: 1) samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, 2) ciągników samochodowych, 3) pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, 4) ciągników rolniczych, 5) pojazdów wolnobieżnych. 5. Określona na znaku B-5 albo na tabliczce umieszczonej pod nim masa oznacza, że zakaz dotyczy pojazdu (zespołu pojazdów), którego dopuszczalna masa całkowita przekracza masę podaną na znaku albo na tabliczce. 6. Znak B-6 "zakaz wjazdu ciągników rolniczych" oznacza zakaz ruchu ciągników rolniczych i pojazdów wolnobieżnych. 7. Znak B-7 "zakaz wjazdu pojazdów silnikowych z przyczepą" oznacza zakaz ruchu pojazdów silnikowych z przyczepą (przyczepami); zakaz nie dotyczy pojazdów z przyczepą jednoosiową lub naczepą. 8. Określona na znaku B-7 albo na tabliczce umieszczonej pod nim masa dotyczy dopuszczalnej masy całkowitej przyczepy, a w razie ciągnięcia dwóch przyczep - sumy ich mas. 9. Znak B-8 "zakaz wjazdu pojazdów zaprzęgowych" oznacza zakaz ruchu pojazdów zaprzęgowych oraz jeźdźców i poganiaczy. 10. Znak B-9 "zakaz wjazdu rowerów" oznacza zakaz ruchu na jezdni i poboczu rowerów. 11. Znak B-10 "zakaz wjazdu motorowerów" oznacza zakaz ruchu motorowerów. 12. Znak B-11 "zakaz wjazdu wózków rowerowych" oznacza zakaz ruchu rowerów wielośladowych. 13. Znak B-12 "zakaz wjazdu wózków ręcznych" oznacza zakaz ruchu na jezdni i poboczu wózków ręcznych przeznaczonych do używania na jezdni, prowadzonych, ciągniętych lub pchanych. § 19. 1. Znak B-13 "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami wybuchowymi lub łatwo zapalnymi" oznacza zakaz ruchu pojazdów przewożących, określone w odrębnych przepisach, materiały niebezpieczne klas: 1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2 lub gazy palne klasy 2, w ilościach, dla których wymagane jest oznakowanie pojazdu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej. 2. Znak B-13a "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami niebezpiecznymi" oznacza zakaz ruchu pojazdów przewożących, określone w odrębnych przepisach, materiały niebezpieczne w ilościach, dla których wymagane jest oznakowanie pojazdu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej; tabliczka z odpowiednim napisem umieszczona pod znakiem wskazuje, że zakaz dotyczy tylko określonych klas lub grup materiałów niebezpiecznych albo określonego sposobu ich przewozu. 3. Znak B-14 "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami, które mogą skazić wodę" oznacza zakaz ruchu pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, określone w odrębnych przepisach, klas 3, 4.3, 6.1, 6.2, 8, gazy trujące lub gazy żrące klasy 2, lub materiały zagrażające środowisku klasy 9, w ilościach, dla których wymagane jest oznakowanie pojazdu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej. § 20. 1. Znak B-15 "zakaz wjazdu pojazdów o szerokości ponad ...m" oznacza zakaz ruchu pojazdów, których szerokość (również z ładunkiem) jest większa od wartości podanej na znaku. 2. Znak B-16 "zakaz wjazdu pojazdów o wysokości ponad ...m" oznacza zakaz ruchu pojazdów, których wysokość (również z ładunkiem) jest większa od wartości podanej na znaku. 3. Znak B-17 "zakaz wjazdu pojazdów o długości ponad ...m" oznacza zakaz ruchu pojazdów lub zespołów pojazdów, których długość (również z ładunkiem) jest większa od wartości podanej na znaku. 4. Znak B-18 "zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej ponad ...t" oznacza zakaz ruchu pojazdów, których rzeczywista masa całkowita jest większa od wartości podanej na znaku; w przypadku zespołu pojazdów zakaz dotyczy ich łącznej masy. 5. Znak B-19 "zakaz wjazdu pojazdów o nacisku osi większym niż ...t" oznacza zakaz ruchu pojazdów, których nacisk osi jest większy od nacisku odpowiadającego masie podanej na znaku; w przypadku osi wielokrotnej nacisk żadnej z osi składowych nie może odpowiadać masie większej niż 80% masy podanej na znaku. 6. Jeżeli na znaku B-19 podano wartość 8 t lub 10 t, oznacza to dopuszczalny nacisk osi pojedynczej odpowiadający masie 8 t lub 10 t, a osi wielokrotnej - odpowiednio większej masie, zgodnie z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów poruszających się po drogach. § 21. 1. Znak B-20 "stop" oznacza: 1) zakaz wjazdu na skrzyżowanie bez zatrzymania się przed drogą z pierwszeństwem, 2) obowiązek ustąpienia pierwszeństwa uczestnikom ruchu poruszającym się tą drogą. 2. Zatrzymanie powinno nastąpić w miejscu wyznaczonym w tym celu, a w razie jego braku - w takim miejscu, w którym kierujący może upewnić się, że nie utrudni ruchu na drodze z pierwszeństwem. 3. Znak B-20 umieszczony w obrębie skrzyżowania dotyczy tylko najbliższej jezdni, przed którą został ustawiony. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do znaku B-20 umieszczonego przed torowiskiem pojazdów szynowych lub w innych miejscach przecinania się kierunków ruchu. 5. Umieszczona pod znakiem B-20 tabliczka T-6c lub T-6d wskazuje rzeczywisty przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie. § 22. 1. Znaki: 1) B-21 "zakaz skręcania w lewo", 2) B-22 "zakaz skręcania w prawo" zabraniają skręcania w kierunku wskazanym na znaku; ponadto znak B-21 zabrania zawracania. 2. Zakazy wyrażone znakami B-21 i B-22 obowiązują na najbliższym skrzyżowaniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Znaki B-21 i B-22 znajdujące się w obrębie skrzyżowania dotyczą tylko najbliższej jezdni, przed którą zostały umieszczone. 4. Umieszczona pod znakiem B-21 lub B-22 tabliczka T-22 wskazuje, że znak nie dotyczy rowerów jednośladowych skręcających na drogę dla rowerów lub wyznaczony na jezdni pas ruchu przeznaczony dla tych pojazdów. 5. Znak B-23 "zakaz zawracania" zabrania kierującym zawracania do najbliższego skrzyżowania włącznie. 6. Znak B-24 "koniec zakazu zawracania" oznacza odwołanie zakazu zawracania przed skrzyżowaniem. § 23. 1. Znak B-25 "zakaz wyprzedzania" zabrania kierującym pojazdami silnikowymi wyprzedzania pojazdów silnikowych wielośladowych. 2. Umieszczona pod znakiem B-25 tabliczka, o której mowa w § 27 ust. 2, wskazuje, że znak B-25 dotyczy kierującego pojazdem określonym na tabliczce. 3. Znak B-26 "zakaz wyprzedzania przez samochody ciężarowe" zabrania wyprzedzania pojazdów silnikowych wielośladowych kierującemu: 1) samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, 2) ciągnikiem samochodowym, 3) pojazdem specjalnym lub używanym do celów specjalnych - o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t. 4. Znak B-27 "koniec zakazu wyprzedzania" oznacza koniec obowiązywania zakazu określonego znakiem B-25. 5. Znak B-28 "koniec zakazu wyprzedzania przez samochody ciężarowe" oznacza koniec obowiązywania zakazu określonego znakiem B-26. § 24. 1. Znak B-29 "zakaz używania sygnałów dźwiękowych" zabrania używania tych sygnałów, chyba że jest to konieczne w celu ostrzeżenia o bezpośrednim zagrożeniu bezpieczeństwa ruchu. 2. Znak B-30 "koniec zakazu używania sygnałów dźwiękowych" oznacza koniec obowiązywania zakazu określonego znakiem B-29. § 25. Znak B-31 "pierwszeństwo dla nadjeżdżających z przeciwka" zabrania kierującym wjazdu lub wejścia na zwężony odcinek jezdni, jeżeli zmusiłoby to kierujących znajdujących się na tym odcinku lub zbliżających się do niego z przeciwnej strony do zatrzymania się. § 26. 1. Znak B-32 "stój - kontrola celna" oznacza obowiązek zatrzymania się. Zamiast napisu "Cło - Zoll" na znaku mogą być umieszczone napisy: "Kontrola graniczna", "Rogatka uszkodzona", "Sygnalizacja uszkodzona", "Wjazd na prom", "Kontrola drogowa" lub "Pobór opłat" - odpowiednio do przyczyny zatrzymania. 2. Zatrzymanie powinno nastąpić w miejscu wyznaczonym w tym celu, a jeżeli nie jest ono wyznaczone - przed znakiem. Dalszy ruch może nastąpić za zgodą uprawnionej osoby lub po nadaniu sygnału zezwalającego na ruch. § 27. 1. Znak B-33 "ograniczenie prędkości" oznacza zakaz przekraczania prędkości określonej na znaku liczbą kilometrów na godzinę. Dopuszczalna prędkość określona na znaku obowiązuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i § 32, do miejsca: 1) wprowadzenia innej dopuszczalnej prędkości znakiem B-33 lub B-43, 2) umieszczenia znaku oznaczającego początek strefy zamieszkania, 3) umieszczenia znaku oznaczającego początek lub koniec obszaru zabudowanego. 2. Umieszczona pod znakiem B-33 tabliczka: 1) T-23a - motocykl, 2) T-23b - samochód ciężarowy, pojazd specjalny, pojazd używany do celów specjalnych, o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, oraz ciągnik samochodowy, 3) T-23c - ciągnik rolniczy i pojazd wolnobieżny, 4) T-23d - pojazd silnikowy z przyczepą, z wyjątkiem pojazdów z przyczepą jednoosiową lub naczepą, 5) T-23e - pojazd z przyczepą kempingową, 6) T-23f - autobus, 7) T-23g - trolejbus, 8) T-23h - pojazd przewożący materiały niebezpieczne określone w § 19 ust. 2, 9) T-23i - pojazd przewożący materiały wybuchowe lub łatwo zapalne określone w § 19 ust. 1, 10) T-23j - pojazd przewożący materiały, które mogą skazić wodę, określone w § 19 ust. 3 wskazuje, że ograniczenie prędkości odnosi się do pojazdu, którego symbol znajduje się na tabliczce. 3. Znak B-33 określający dopuszczalną prędkość większą niż 60 km/h, umieszczony na obszarze zabudowanym, dotyczy samochodu osobowego, motocykla i samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem: 1) pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne, 2) pojazdu z urządzeniem wystającym do przodu więcej niż 1,5 m od siedzenia kierującego, 3) pojazdu holującego pojazd silnikowy, 4) motocykla, którym przewozi się dziecko w wieku do lat 7, 5) samochodu ciężarowego przewożącego osoby poza kabiną kierowcy. 4. Znak B-34 "koniec ograniczenia prędkości" oznacza odwołanie ograniczenia prędkości wprowadzonego znakiem B-33. § 28. 1. Znak B-35 "zakaz postoju" oznacza zakaz postoju pojazdu; dopuszczalny czas unieruchomienia pojazdu dłuższy niż jedna minuta jest wskazany napisem na znaku albo na umieszczonej pod nim tabliczce. 2. Znak B-36 "zakaz zatrzymywania się" oznacza zakaz zatrzymania pojazdu. 3. Zakaz wyrażony znakiem B-35 lub B-36: 1) dotyczy tej strony drogi, po której znak się znajduje, z wyjątkiem miejsc, gdzie za pomocą znaku dopuszcza się postój lub zatrzymanie, 2) dotyczy również kolumn pieszych oraz jeźdźców i poganiaczy, 3) nie dotyczy pojazdów unieruchomionych ze względu na warunki lub przepisy ruchu drogowego. 4. Zakaz wyrażony znakiem B-36 obowiązuje, z zastrzeżeniem § 32 ust. 2, do odwołania lub do miejsca umieszczenia znaku B-35. 5. Umieszczona pod znakiem B-35 lub B-36 tabliczka T-24 wskazuje, że pojazd pozostawiony w miejscu, w którym obowiązuje zakaz wyrażony tym znakiem, zostanie usunięty z drogi na koszt właściciela. 6. Znaki: 1) B-37 "zakaz postoju w dni nieparzyste", 2) B-38 "zakaz postoju w dni parzyste" oznaczają zakaz postoju pojazdów odpowiednio w nieparzyste lub parzyste dni miesiąca; zakaz nie obowiązuje od godziny 21 do 24; przepisy ust. 1 i 3-5 stosuje się odpowiednio do tych znaków. 7. Umieszczone pod znakiem B-35, B-36, B-37 lub B-38 tabliczki wskazują: 1) T-25a - początek zakazu wyrażonego znakiem, 2) T-25b - kontynuację zakazu wyrażonego znakiem, 3) T-25c - odwołanie zakazu wyrażonego znakiem. 8. Znak B-35, B-36, B-37 lub B-38 wraz z tabliczką T-26, umieszczony na placu równolegle do krawędzi jezdni, oznacza, że zakaz wyrażony tym znakiem dotyczy strony placu, przy której został on ustawiony. § 29. 1. Znak B-39 "strefa ograniczonego postoju" oznacza wjazd do strefy, w której obowiązuje zakaz postoju pojazdów na wszystkich drogach; dopuszczalny czas unieruchomienia pojazdu dłuższy niż jedna minuta jest wskazany napisem na znaku. 2. Znak B-39 nie dotyczy pojazdów: 1) komunikacji publicznej zatrzymujących się na wyznaczonych dla nich miejscach, 2) zatrzymujących się w miejscach oznaczonych znakami D-18, D-18b lub D-44, 3) unieruchomionych ze względu na warunki lub przepisy ruchu drogowego. 3. Znak B-40 "koniec strefy ograniczonego postoju" oznacza wyjazd ze strefy ograniczonego postoju. § 30. Znak B-41 "zakaz ruchu pieszych" oznacza zakaz ruchu pieszych po tej stronie drogi, po której znak jest umieszczony. § 31. 1. Znak B-43 "strefa ograniczonej prędkości" oznacza wjazd do strefy, w której obowiązuje zakaz przekraczania prędkości określonej na znaku liczbą kilometrów na godzinę. 2. Znak B-43 określający dopuszczalną prędkość mniejszą lub równą 30 km/h oznacza ponadto, że umieszczone w strefie urządzenia i rozwiązania wymuszające powolną jazdę mogą nie być oznakowane znakami ostrzegawczymi. 3. Znak B-44 "koniec strefy ograniczonej prędkości" oznacza wyjazd ze strefy ograniczonej prędkości. § 32. 1. Znak B-42 "koniec zakazów" oznacza odwołanie zakazów wyrażonych znakami: B-23, B-25, B-26, B-29 i B-33. 2. Jeżeli zakaz wyrażony przez znaki B-25, B-26, B-29, B-33, B-35, B-36, B-37 i B-38 nie jest uprzednio odwołany znakiem oznaczającym koniec zakazu, to obowiązuje on do najbliższego skrzyżowania; nie dotyczy to skrzyżowania na drodze dwujezdniowej, na którym wlot drogi poprzecznej znajduje się tylko z lewej strony i nie ma połączenia z prawą jezdnią. § 33. 1. Kierujący pojazdami wykonującymi na drodze prace porządkowe, remontowe lub modernizacyjne mogą nie stosować się do zakazów wyrażonych znakami B-1, B-3, B-5, B-6 i B-7 podczas wykonywania prac na drodze lub dojazdu do miejsca ich wykonywania znajdującego się na obszarze lub na drodze objętej zakazem, pod warunkiem używania żółtych sygnałów błyskowych i zachowania szczególnej ostrożności. 2. Osoby niepełnosprawne kierujące pojazdami i kierujący przewożący osoby niepełnosprawne mające trudności w poruszaniu się mogą pod warunkiem zachowania szczególnej ostrożności nie stosować się do zakazów wyrażonych znakami: B-1, B-3, B-3a, B-4, B-10, B-35, B-37, B-38 i B-39. § 34. Przepis § 14 stosuje się odpowiednio do znaków zakazu. Znaki nakazu § 35. 1. Znaki: 1) C-1 "nakaz jazdy w prawo (przed znakiem)", 2) C-2 "nakaz jazdy w prawo (za znakiem)", 3) C-3 "nakaz jazdy w lewo (przed znakiem)", 4) C-4 "nakaz jazdy w lewo (za znakiem)", 5) C-5 "nakaz jazdy prosto", 6) C-6 "nakaz jazdy prosto lub w prawo", 7) C-7 "nakaz jazdy prosto lub w lewo", 8) C-8 "nakaz jazdy w prawo lub w lewo", 9) C-9 "nakaz jazdy z prawej strony znaku", 10) C-10 "nakaz jazdy z lewej strony znaku", 11) C-11 "nakaz jazdy z prawej lub lewej strony znaku" zobowiązują kierującego do ruchu w kierunku zgodnym ze strzałkami; znaki te mogą być umieszczone na przedłużeniu osi drogi (jezdni) lub na samej jezdni. 2. Znaki, o których mowa w ust. 1, obowiązują na najbliższym skrzyżowaniu lub w miejscu, gdzie występuje możliwość zmiany kierunku jazdy. § 36. 1. Znak C-12 "ruch okrężny" oznacza, że na skrzyżowaniu ruch odbywa się dookoła wyspy lub placu w kierunku wskazanym na znaku. 2. Znak C-12 występujący łącznie ze znakiem A-7 oznacza pierwszeństwo kierującego znajdującego się na skrzyżowaniu, przed kierującym wjeżdżającym (wchodzącym) na to skrzyżowanie. 3. Kierujący, zmieniając pas ruchu na skrzyżowaniu oznaczonym znakiem C-12, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa kierującemu poruszającemu się po pasie ruchu, na który zamierza wjechać (wejść). § 37. 1. Znak C-13 "droga dla rowerów" oznacza drogę przeznaczoną dla kierujących rowerami jednośladowymi, którzy są obowiązani do korzystania z tej drogi. 2. Znak C-13a "koniec drogi dla rowerów" oznacza koniec drogi przeznaczonej dla kierujących rowerami jednośladowymi. § 38. 1. Znak C-14 "prędkość minimalna" oznacza, że kierujący, przy zachowaniu ograniczeń prędkości wynikających z przepisów szczegółowych, obowiązany jest jechać z prędkością nie mniejszą niż określona na znaku liczbą kilometrów na godzinę, chyba że warunki ruchu lub jego bezpieczeństwo wymagają zmniejszenia prędkości. 2. Znak C-15 "koniec minimalnej prędkości" oznacza miejsce, w którym prędkość minimalna określona znakiem C-14 przestaje obowiązywać. § 39. 1. Znak C-16 "droga dla pieszych" oznacza drogę lub jej część przeznaczoną dla pieszych, którzy są obowiązani z niej korzystać. 2. Znak C-16a "koniec drogi dla pieszych" oznacza koniec drogi przeznaczonej dla pieszych. § 40. 1. Umieszczone na jednej tarczy symbole znaków C-13 i C-16 oznaczają, że droga jest przeznaczona dla pieszych i kierujących rowerami jednośladowymi; ruch pieszych i rowerzystów odbywa się: 1) na całej powierzchni, jeżeli symbole oddzielone są kreską poziomą, 2) odpowiednio po stronach drogi wskazanych na znaku, jeżeli symbole oddzielone są kreską pionową. 2. Przepisy ust. 1 oraz § 37 ust. 2 i § 39 ust. 2 stosuje się odpowiednio dla oznaczania końca drogi przeznaczonej dla pieszych i kierujących rowerami jednośladowymi. § 41. Znak C-17 "nakazany kierunek jazdy dla pojazdów z materiałami niebezpiecznymi" oznacza obowiązujący, wskazany znakami C-2, C-4, C-5, C-6, C-7 lub C-8, kierunek jazdy na skrzyżowaniu pojazdów przewożących materiały niebezpieczne określone w § 19 ust. 2. § 42. 1. Znak C-18 "nakaz używania łańcuchów przeciwpoślizgowych" oznacza, że na drodze, na której znak został umieszczony, kierujący pojazdem silnikowym obowiązany jest stosować łańcuchy przeciwpoślizgowe na co najmniej dwóch kołach napędowych; umieszczona pod znakiem tabliczka, o której mowa w § 27 ust. 2, oznacza, iż znak dotyczy pojazdów określonych na tabliczce. 2. Znak C-19 "koniec nakazu używania łańcuchów przeciwpoślizgowych" oznacza miejsce, w którym nakaz określony znakiem C-18 przestaje obowiązywać. Znaki informacyjne § 43. 1. Znak D-1 "droga z pierwszeństwem" oznacza początek lub kontynuację drogi z pierwszeństwem. 2. Umieszczona pod znakiem tabliczka T-6a albo T-6b wskazuje odpowiednio rzeczywisty przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie lub układ dróg podporządkowanych. 2. Znak D-2 "koniec drogi z pierwszeństwem" oznacza koniec drogi z pierwszeństwem. § 44. 1. Znak D-3 "droga jednokierunkowa" oznacza początek lub kontynuację drogi (jezdni), na której ruch odbywa się w jednym kierunku. 2. Umieszczona pod znakiem D-3 tabliczka T-22 wskazuje, że ruch rowerów jednośladowych na wyznaczonym na jezdni pasie ruchu przeznaczonym dla tych pojazdów odbywa się w kierunku przeciwnym do wskazanego na znaku. § 45. 1. Znak D-4a "droga bez przejazdu" oznacza początek drogi bez przejazdu. 2. Znak D-4b "wjazd na drogę bez przejazdu" oznacza, że droga za skrzyżowaniem po stronie wskazanej na znaku jest drogą bez przejazdu. § 46. Znak D-5 "pierwszeństwo na zwężonym odcinku jezdni" oznacza, że kierujący przejeżdżają (przechodzą) przed kierującymi zbliżającymi się z kierunku przeciwnego. § 47. 1. Znak D-6 "przejście dla pieszych" oznacza miejsce przeznaczone do przechodzenia pieszych w poprzek drogi. 2. Znak D-6a "przejazd dla rowerzystów" oznacza miejsce przeznaczone do przejeżdżania rowerzystów w poprzek drogi. 3. Znak D-6b "przejście dla pieszych i przejazd dla rowerzystów" oznacza występujące obok siebie miejsca, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Kierujący pojazdem zbliżający się do miejsca oznaczonego znakiem D-6, D-6a albo D-6b jest obowiązany zmniejszyć prędkość tak, aby nie narazić na niebezpieczeństwo pieszych lub rowerzystów znajdujących się w tych miejscach lub na nie wchodzących (wjeżdżających). 5. Umieszczona pod znakiem D-6 lub D-6b tabliczka T-27 wskazuje, że przejście dla pieszych jest szczególnie uczęszczane przez dzieci. § 48. 1. Znak D-7 "droga ekspresowa" oznacza początek lub kontynuację drogi ekspresowej; koniec drogi ekspresowej oznaczony jest znakiem D-8 "koniec drogi ekspresowej". 2. Znak D-9 "autostrada" oznacza początek lub kontynuację autostrady; koniec autostrady oznaczony jest znakiem D-10 "koniec autostrady". 3. Umieszczona pod znakiem D-7 lub D-9 tabliczka T-28 wskazuje, że za przejazd drogą ekspresową lub autostradą pobierana jest opłata. § 49. 1. Znaki: 1) D-11 "początek pasa ruchu dla autobusów", 2) D-12 "pas ruchu dla autobusów" oznaczają odpowiednio początek lub kontynuację pasa ruchu przeznaczonego tylko dla autobusów (trolejbusów) oraz innych pojazdów wykonujących odpłatny przewóz osób na regularnych liniach. 2. Umieszczony na znakach D-11 lub D-12 napis "TAXI" oznacza, że na pasie oznaczonym tym znakiem jest dopuszczony ruch taksówek. 3. Znak D-13 "początek pasa ruchu powolnego" oznacza początek pasa ruchu, z którego są obowiązani korzystać kierujący pojazdami nie osiągającymi na wzniesieniu minimalnej prędkości określonej na znaku liczbą kilometrów na godzinę. 4. Znak D-14 "koniec pasa ruchu" oznacza koniec skrajnego pasa ruchu, znajdującego się po stronie wskazanej na znaku; znak D-14 umieszczony przy pasie ruchu powolnego oznacza koniec tego pasa ruchu. § 50. Umieszczona pod znakiem D-7, D-8, D-9, D-10, D-13 lub D-14 tabliczka T-1a wskazuje odległość do początku (końca) drogi lub pasa ruchu. § 51. 1. Znaki: 1) D-15 "przystanek autobusowy", 2) D-16 "przystanek trolejbusowy", 3) D-17 "przystanek tramwajowy" oznaczają miejsce zatrzymywania się wskazanych na znaku pojazdów wykonujących odpłatny przewóz osób na regularnych liniach. 2. Znak D-15 oznacza ponadto miejsce do zatrzymywania się innych niż autobus pojazdów samochodowych wykonujących odpłatny przewóz osób na regularnych liniach i pojazdów przeznaczonych do przewozu dzieci do szkół i przedszkoli. § 52. 1. Znak D-18 "parking" oznacza miejsce przeznaczone na postój pojazdów (zespołów pojazdów), z wyjątkiem przyczep kempingowych; umieszczona pod znakiem tabliczka T-23e oznacza, że na parkingu dopuszczony jest także postój przyczep kempingowych. 2. Umieszczona pod znakiem D-18 tabliczka T-30 wskazuje sposób ustawienia pojazdu względem krawędzi jezdni oznaczonej na tabliczce barwą szarą oraz że miejsce przeznaczone jest dla pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 2,5 t. 3. Umieszczona pod znakiem D-18 tabliczka T-3a wskazuje koniec miejsca przeznaczonego na postój. 4. Znak D-18a "parking - miejsce zastrzeżone" oznacza miejsce przeznaczone na postój pojazdu uprawnionej osoby. 5. Znak D-18b "parking zadaszony" oznacza miejsce przeznaczone do postoju pojazdów znajdujące się w budynku lub pod wiatą. 6. Umieszczona pod znakiem D-18 lub D-18b tabliczka T-29 informuje o miejscach przeznaczonych dla pojazdów przewożących lub kierowanych przez osoby niepełnosprawne mające trudności w poruszaniu się. § 53. 1. Znak D-19 "postój taksówek" oznacza miejsce przeznaczone na postój taksówek osobowych, z wyjątkiem taksówek zajętych. 2. Znak D-20 "koniec postoju taksówek" oznacza miejsce, w którym kończy się postój taksówek; jeżeli na postoju taksówek nie umieszczono znaku D-20, to kończy się on w odległości nie większej niż 20 m przed znakiem D-19. 3. Umieszczony dodatkowo na znakach D-19 i D-20 napis "Bagażowe" wskazuje, że znaki te dotyczą taksówek bagażowych. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 54. 1. Znaki: 1) D-21 "szpital", 2) D-21a "policja", 3) D-22 "punkt opatrunkowy", 4) D-23 "stacja paliwowa", 5) D-23a "stacja paliwowa tylko z gazem do napędu pojazdów", 6) D-24 "telefon", 7) D-25 "poczta", 8) D-26 "stacja obsługi technicznej", 9) D-26a "wulkanizacja", 10) D-26b "myjnia", 11) D-26c "toaleta publiczna", 12) D-26d "natrysk", 13) D-27 "bufet lub kawiarnia", 14) D-28 "restauracja", 15) D-29 "hotel (motel)", 16) D-30 "obozowisko (kemping)", 17) D-31 "obozowisko (kemping) wyposażone w podłączenia elektryczne do przyczep", 18) D-32 "pole biwakowe", 19) D-33 "schronisko młodzieżowe", 20) D-34 "punkt informacji turystycznej" informują o wskazanych na znaku obiektach znajdujących się przy drodze. 2. Umieszczony w dolnej części znaku D-23 napis "LPG GAZ" informuje, że stacja prowadzi także sprzedaż gazu do napędu pojazdów. 3. Umieszczony w dolnej części znaku D-26c napis "BUS" informuje o możliwości opróżniania toalet zainstalowanych w pojazdach. 4. Znak D-34a "informacja radiowa o ruchu drogowym" informuje o stacjach radiowych podających informacje o warunkach ruchu drogowego. § 55. Znaki: 1) D-35 "przejście podziemne dla pieszych", 2) D-35a "schody ruchome w dół", 3) D-36 "przejście nadziemne dla pieszych", 4) D-36a "schody ruchome w górę" informują o możliwości przechodzenia pieszych pod jezdnią lub nad jezdnią w sposób wskazany na znaku. § 56. Znak D-37 "tunel" oznacza wjazd do tunelu; wyjazd z tunelu oznaczony jest znakiem D-38 "koniec tunelu". § 57. 1. Znak D-39 "dopuszczalne prędkości" informuje o dopuszczalnych prędkościach obowiązujących na terytorium Polski. 2. Na przejściu granicznym mogą być umieszczone tablice z napisami lub symbolami podające informacje o obowiązujących na terytorium Polski przepisach ruchu drogowego. § 58. 1. Znak D-40 "strefa zamieszkania" oznacza wjazd do strefy zamieszkania. Znak D-41 "koniec strefy zamieszkania" oznacza wyjazd ze strefy zamieszkania. 2. Znak D-40 informuje ponadto, że umieszczone w strefie urządzenia i rozwiązania wymuszające powolną jazdę mogą nie być oznakowane znakami ostrzegawczymi. 3. Znak D-42 "obszar zabudowany" oznacza wjazd na obszar zabudowany. Znak D-43 "koniec obszaru zabudowanego" oznacza wyjazd z obszaru zabudowanego. 4. Znak D-44 "strefa parkowania" oznacza wjazd do strefy, w której za postój pojazdu pobierana jest opłata. Znak D-45 "koniec strefy parkowania" oznacza wyjazd z takiej strefy. 5. Znak D-46 "droga wewnętrzna" oznacza początek ogólnodostępnej drogi niepublicznej; napis umieszczony na znaku wskazuje zarządcę drogi. Znak D-47 "koniec drogi wewnętrznej" oznacza wyjazd z takiej drogi na drogę publiczną. § 59. Znak D-48 "zmiana pierwszeństwa" uprzedza o mającej nastąpić lub niedawno wprowadzonej zmianie obowiązujących dotychczas zasad pierwszeństwa na najbliższym skrzyżowaniu; umieszczony pod znakiem napis określa datę wprowadzenia nowej zasady pierwszeństwa pokazanej znakiem A-5 lub A-7. § 60. Znak D-49 "pobór opłat" uprzedza o miejscu, w którym pobierane są opłaty za przejazd. § 61. Znaki określone w § 52, 53, 54 i 58 ust. 1 i 5 mogą być umieszczone w innym miejscu niż po prawej stronie jezdni. Znaki kierunku i miejscowości § 62. 1. Znak E-1 "tablica przeddrogowskazowa" uprzedza o skrzyżowaniu. 2. Znak E-1a "tablica przeddrogowskazowa na autostradzie" uprzedza o wyjeździe z autostrady. 3. Znak E-1b "tablica przeddrogowskazowa przed wjazdem na autostradę" uprzedza o skrzyżowaniu z wjazdem na autostradę lub drogą prowadzącą do autostrady. 4. Umieszczone na znakach, o których mowa w ust. 1-3, wzory innych znaków informują o występowaniu tych znaków na drogach, wskazanych na znaku. § 63. 1. Znaki: 1) E-2a "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni", 2) E-2b "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią", 3) E-2c "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni na autostradzie", 4) E-2d "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią na autostradzie", 5) E-2e "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni przed wjazdem na autostradę", 6) E-2f "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią przed wjazdem na autostradę", 7) E-3 "drogowskaz w kształcie strzały do miejscowości wskazujący numer drogi", 8) E-4 "drogowskaz w kształcie strzały do miejscowości podający od niej odległość", 9) E-5 "drogowskaz do dzielnicy miasta" wskazują na skrzyżowaniu lub bezpośrednio przed nim kierunki do miejscowości lub dzielnic miast. 2. Znaki: 1) E-6 "drogowskaz do lotniska", 2) E-6a "drogowskaz do dworca lub stacji kolejowej", 3) E-6b "drogowskaz do dworca autobusowego", 4) E-6c "drogowskaz do przystani promowej" wskazują kierunek do obiektu komunikacyjnego wskazanego na znaku; znak E-6c może oznaczać ponadto dworzec morski. 3. Na drogowskazach według wzoru znaku E-6 mogą być podawane odpowiednim napisem lub symbolem kierunki do jednostek policji, pogotowia ratunkowego, urzędów administracji publicznej, zarządów drogi oraz jednostek prowadzących odprawę celną. 4. Znaki: 1) E-7 "drogowskaz do przystani wodnej lub żeglugi", 2) E-8 "drogowskaz do plaży lub miejsca kąpielowego", 3) E-9 "drogowskaz do muzeum", 4) E-10 "drogowskaz do zabytku jako dobra kultury", 5) E-11 "drogowskaz do zabytku przyrody", 6) E-12 "drogowskaz do punktu widokowego", 7) E-12a "drogowskaz do szlaku rowerowego" wskazują kierunek do obiektu turystycznego lub wypoczynkowego wskazanego na znaku. § 64. 1. Znak E-13 "tablica kierunkowa" wskazuje kierunek i odległość do głównych miejscowości położonych przy danej drodze; znak E-13 o tle barwy białej oraz obrzeżu i napisie "Centrum" barwy niebieskiej wskazuje kierunek i odległość do centrum miasta. 2. Znaki E-14 "tablica szlaku drogowego" i E-14a "tablica szlaku drogowego na autostradzie" wskazują numer drogi i odległość do głównych miejscowości położonych przy danym szlaku drogowym. § 65. 1. Znaki: 1) E-15a "numer drogi", 2) E-15b "trzycyfrowy numer drogi, na której dopuszcza się zwiększony do 10 t nacisk osi pojazdu", 3) E-15c "numer autostrady", 4) E-15d "numer drogi ekspresowej", 5) E-16 "numer szlaku międzynarodowego" wskazują numer (rodzaj) drogi. 2. Znaki E-15a z numerem jednocyfrowym lub dwucyfrowym, E-15b, E-15c, E-15d oraz E-16 oznaczają także, że drogą mogą poruszać się pojazdy o nacisku osi pojedynczej nie przekraczającym 10 t i odpowiednio większym nacisku osi wielokrotnej, zgodnie z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów poruszających się po drogach. 3. Znaki E-15a i E-15b o tle barwy żółtej i napisie barwy czarnej wskazują drogi, których zarządcą jest organ samorządu terytorialnego. § 66. 1. Znak E-17a "miejscowość" oznacza wjazd do miejscowości. 2. Znak E-18a "koniec miejscowości" oznacza wyjazd z miejscowości. § 67. 1. Znak E-19a "obwodnica" wskazuje na skrzyżowaniu kierunek do obwodnicy miasta. 2. Znak E-20 "tablica węzła drogowego na autostradzie" informuje o zbliżaniu się do wyjazdu z autostrady; liczby umieszczone na znaku wskazują: górna - numer wyjazdu, dolna - odległość tablicy od wyjazdu. 3. Znak E-21 "dzielnica (osiedle)" informuje o wjeździe do dzielnicy lub osiedla. § 68. Znaki określone w § 63, § 64 ust. 1, § 66 ust. 2 i § 67 ust. 1 mogą nie być umieszczone po prawej stronie jezdni. Znaki uzupełniające § 69. 1. Znak F-1 "przejście graniczne" informuje o czynnym przejściu granicznym. 2. Znak F-2 "przekraczanie granicy zabronione" informuje, że ruch przez granicę jest zamknięty. 3. Znak F-3 "granica obszaru administracyjnego" z napisami "województwo", "powiat" lub "gmina" i umieszczonymi nazwami, informuje o wjeździe odpowiednio na obszar województwa, powiatu i gminy, powiatu i gminy albo gminy. 4. Znak F-4 "nazwa rzeki" podaje nazwę rzeki lub innego cieku wodnego, nad którym przebiega droga. § 70. 1. Znak F-5 "uprzedzenie o zakazie" uprzedza o znaku zakazu umieszczonym na drodze w odległości wskazanej na znaku. 2. Znak F-6 "znak uprzedzający umieszczany przed skrzyżowaniem" uprzedza o wskazanym na nim odpowiednim znakiem niebezpieczeństwie lub zakazie występującym za skrzyżowaniem na wskazanej drodze. § 71. 1. Znak F-7 "sposób jazdy w związku z zakazem skręcania w lewo" wskazuje dojazd do drogi, w którą skręcanie jest zabronione. 2. Znak F-8 "objazd w związku z zamknięciem drogi" wskazuje wyznaczony objazd; umieszczony na znaku F-8 znak zakazu wskazuje pojazdy, dla których objazd został wyznaczony. 3. Znak F-9 "znak prowadzący na drodze objazdowej" wskazuje kierunek ruchu pojazdów na wyznaczonym objeździe. § 72. 1. Umieszczony obok jezdni znak F-10 "kierunki na pasach ruchu" wskazuje dozwolone, zgodnie ze strzałkami umieszczonymi na znaku, kierunki jazdy z poszczególnych pasów ruchu. 2. Umieszczony nad pasem ruchu znak F-11 "kierunki na pasie ruchu" wskazuje dozwolone, zgodnie ze strzałkami umieszczonymi na znaku, kierunki jazdy z pasa ruchu, nad którym został umieszczony. 3. Umieszczona na znaku F-10 lub F-11 strzałka zezwalająca na skręcanie w lewo ze skrajnego lewego pasa ruchu oznacza także zezwolenie na zawracanie, chyba że jest to zabronione znakiem pionowym B-23 lub ruch kierowany jest sygnalizatorem S-3. § 73. Znaki: 1) F-12 "znak wskazujący przejazd tranzytowy umieszczany przed skrzyżowaniem", 2) F-13 "przejazd tranzytowy" wskazują zgodnie ze strzałką kierunek przejazdu tranzytowego pojazdów wskazanych umieszczonym na znaku symbolem pojazdu, określonym w § 27 ust. 2. § 74. Znaki: 1) F-14a "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 300 m przed pasem wyłączania", 2) F-14b "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 200 m przed pasem wyłączania", 3) F-14c "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 100 m przed pasem wyłączania" informują o zbliżaniu się do początku pasa prowadzącego do wyjazdu z autostrady (pasa wyłączania). § 75. 1. Znak F-15 "niesymetryczny podział jezdni dla przeciwnych kierunków ruchu" wskazuje pasy ruchu przeznaczone do jazdy w podanych kierunkach. 2. Znaki: 1) F-16 "koniec pasa ruchu na jezdni dwukierunkowej", 2) F-17 "koniec pasa ruchu na jezdni jednokierunkowej" uprzedzają o końcu wewnętrznego pasa ruchu na jezdni wskazanej na znaku. 3. Znak F-18 "przeciwny kierunek dla określonych pojazdów" wskazuje lewy pas ruchu przeznaczony tylko dla pojazdów określonych na znaku, poruszających się w kierunku przeciwnym. 4. Znak F-19 "pas ruchu dla rowerów" wskazuje wyznaczony na jezdni pas ruchu dla rowerów jednośladowych. § 76. Znak F-20 "część drogi (pas ruchu) dla określonych pojazdów" wskazuje drogę lub jej część przeznaczoną dla pojazdów, których symbol umieszczony został na znaku. § 77. 1. Znak F-21 "ruch skierowany na sąsiednią jezdnię" wskazuje zjazd na sąsiednią jezdnię w związku z tymczasową organizacją ruchu. 2. Znak F-22 "ograniczenia na pasie ruchu" wskazuje pas ruchu, na którym zabroniony jest ruch pojazdów określonych symbolem znaku zakazu. Rozdział 3 Dodatkowe znaki pionowe Dodatkowe znaki przed przejazdami kolejowymi § 78. 1. Znaki: 1) G-1a "słupek wskaźnikowy z trzema kreskami umieszczany po prawej stronie jezdni", 2) G-1b "słupek wskaźnikowy z dwiema kreskami umieszczany po prawej stronie jezdni", 3) G-1c "słupek wskaźnikowy z jedną kreską umieszczany po prawej stronie jezdni", 4) G-1d "słupek wskaźnikowy z trzema kreskami umieszczany po lewej stronie jezdni", 5) G-1e "słupek wskaźnikowy z dwiema kreskami umieszczany po lewej stronie jezdni", 6) G-1f "słupek wskaźnikowy z jedną kreską umieszczany po lewej stronie jezdni" informują o zbliżaniu się do przejazdu kolejowego. 2. Słupek z trzema kreskami jest umieszczany pod znakiem A-9 lub A-10, słupek z dwiema kreskami - na 2/3 odległości znaku ostrzegawczego od przejazdu, a słupek z jedną kreską - na 1/3 tej odległości. 3. Jeżeli ze względu na warunki lokalne znaki ostrzegawcze umieszczono bliżej niż w odległości, o której mowa w § 3 ust. 2, to pod znakiem ostrzegawczym umieszcza się słupek z dwiema kreskami, a słupek z jedną kreską na 1/2 odległości znaku ostrzegawczego. Jeżeli znak ostrzegawczy umieszczono w bezpośredniej bliskości przejazdu, to stosuje się tylko słupek z jedną kreską umieszczony pod znakiem ostrzegawczym. 4. Znak G-2 "sieć pod napięciem" oznacza, że nad przejazdem kolejowym zawieszona jest sieć trakcyjna pod napięciem. 5. Znaki: 1) G-3 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym jednotorowym", 2) G-4 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym wielotorowym" wyznaczają miejsce zatrzymania się w związku z ruchem pociągu lub innego pojazdu szynowego na przejeździe kolejowym bez zapór lub bez półzapór; znaki te informują, że na przejeździe występuje odpowiednio jeden lub więcej torów. Dodatkowe znaki dla kierujących tramwajami § 79. 1. Znak AT-1 "sygnalizacja świetlna" ostrzega o zbliżaniu się do miejsca, w którym ruch tramwajów jest kierowany za pomocą trójbarwnej sygnalizacji świetlnej. 2. Znak AT-2 "sygnalizacja świetlna wzbudzana" ostrzega o zbliżaniu się do skrzyżowania, na którym tramwaj wzbudza wydzieloną dla siebie fazę. 3. Znak AT-3 "niebezpieczny zjazd" ostrzega o znacznym spadku podłużnym toru tramwajowego, o wartości podanej na znaku. 4. Znak AT-4 "stromy podjazd" ostrzega o znacznym wzniesieniu toru tramwajowego, o wartości podanej na znaku. 5. Znak AT-5 "ruch kolizyjny" ostrzega o zbliżaniu się do skrzyżowania z sygnalizacją świetlną, na którym skręcający motorniczy, opuszczając skrzyżowanie, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pozostałym uczestnikom ruchu. § 80. Znaki, o których mowa w § 79: 1) są umieszczane po prawej stronie toru, nad torem przeznaczonym dla danego kierunku ruchu albo między torami na słupach sieci trakcyjnej - w odległości od 50 do 200 m od miejsca niebezpiecznego, 2) zobowiązują kierujących tramwajami jadących torem, przy którym są umieszczone, do zachowania szczególnej ostrożności. § 81. 1. Znak BT-1 "ograniczenie prędkości" oznacza zakaz przekraczania prędkości określonej na znaku liczbą kilometrów na godzinę przez kierującego tramwajem jadącego torem, przy którym jest on umieszczony. 2. Zakaz wyrażony znakiem BT-1 obowiązuje od miejsca umieszczenia znaku do najbliższego skrzyżowania (rozwidlenia) torów lub miejsca ustawienia znaku BT-2 "koniec ograniczenia prędkości". 3. Znak BT-3 "blokada zwrotnicy" oznacza zakaz wjazdu kierującego tramwajem pod urządzenie sterujące zwrotnicą, aż poprzedni tramwaj nie opuści zwrotnicy. 4. Znak BT-4 "stop - zwrotnica eksploatowana jednostronnie" oznacza zakaz wjazdu kierującego tramwajem na zwrotnicę bez zatrzymania się przed zwrotnicą i obowiązek sprawdzenia, czy położenie iglicy jest prawidłowe. § 82. Znaki, o których mowa w § 81, są umieszczane nad torem lub po prawej stronie toru przeznaczonego dla danego kierunku ruchu. Dodatkowe znaki szlaków rowerowych § 83. 1. Znaki: 1) R-1 "szlak rowerowy krajowy", 2) R-1a "początek (koniec) szlaku rowerowego krajowego", 3) R-1b "zmiana kierunku szlaku rowerowego krajowego" oznaczają odpowiednio przebieg szlaku rowerowego krajowego. 2. Znaki: 1) R-2 "szlak rowerowy międzynarodowy", 2) R-2a "zmiana kierunku szlaku rowerowego międzynarodowego" oznaczają odpowiednio przebieg szlaku rowerowego międzynarodowego o numerze wskazanym na znaku. 3. Znak R-3 "tablica szlaku rowerowego" wskazuje odległość do głównych miejscowości położonych przy szlaku rowerowym. Dodatkowe znaki dla kierujących pojazdami wojskowymi § 84. 1. Znakami dla kierujących pojazdami wojskowymi są: 1) znak W-1 "klasa obciążenia mostu o ruchu jednokierunkowym", 2) znak W-2 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym", 3) znak W-3 "klasa obciążenia mostu o ruchu jednokierunkowym dla pojazdów kołowych i gąsienicowych", 4) znak W-4 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym dla pojazdów kołowych", 5) znak W-5 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym dla pojazdów gąsienicowych", 6) Znak W-6 "szerokość mostu lub środka przeprawowego", 7) znak W-7 "wysokość skrajni pionowej na moście lub w tunelu". 2. Znaczenie znaków, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. Rozdział 4 Znaki drogowe poziome § 85. 1. Znakami drogowymi poziomymi są umieszczone na nawierzchni linie ciągłe lub przerywane, pojedyncze lub podwójne, strzałki, napisy, symbole i inne linie związane z oznaczaniem określonych miejsc na drodze oraz punktowe elementy odblaskowe. 2. Znaki drogowe poziome są barwy białej lub żółtej, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Jeżeli na drodze umieszczone są znaki barwy białej i żółtej wskazujące różny sposób zachowania, to kierujący jest obowiązany stosować się do znaków barwy żółtej. 4. Umieszczone na jezdni punktowe elementy odblaskowe barwy czerwonej wyznaczają prawą krawędź jezdni, a barwy białej - lewą krawędź jezdni. Pasy ruchu mogą być oznaczone punktowymi elementami odblaskowymi barwy białej lub żółtej; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 86. 1. Znak P-1 "linia pojedyncza przerywana", w którym kreski są krótsze od przerw lub równe przerwom, wyznacza pasy ruchu. 2. Znak P-1 o podwójnej szerokości, w którym kreski i przerwy są równe, informuje ponadto, że wyznaczony pas ruchu jest pasem: 1) ruchu powolnego, 2) zanikającym albo 3) przeznaczonym wyłącznie dla pojazdów wyjeżdżających na inną drogę lub jezdnię. 3. Znak P-2 "linia pojedyncza ciągła" oddziela pasy ruchu o tym samym kierunku i oznacza ponadto zakaz przejeżdżania (najeżdżania) przez linię. 4. Znak P-3 "linia jednostronnie przekraczalna" oznacza zakaz przejeżdżania (najeżdżania) przez tę linię z pasa ruchu położonego przy linii ciągłej, z wyjątkiem powrotu po wyprzedzaniu na pas ruchu zajmowany przed wyprzedzaniem. 5. Znak P-4 "linia podwójna ciągła" rozdziela pasy ruchu o kierunkach przeciwnych i oznacza zakaz najeżdżania (przejeżdżania) przez tę linię. 6. Znak P-5 "linia podwójna przerywana" (znajdująca się między skrzyżowaniami po obu stronach pasa ruchu) oznacza pas o zmiennym kierunku ruchu otwieranym i zamykanym sygnałami świetlnymi nadawanymi przez sygnalizator S-4. 7. Znak P-6 "linia ostrzegawcza", w której kreski są dłuższe od przerw, rozdziela pasy ruchu i uprzedza o zbliżaniu się do linii, przez którą przejeżdżanie jest zabronione, lub do miejsca niebezpiecznego. 8. Umieszczone przy krawędzi jezdni znaki: 1) P-7a "linia krawędziowa przerywana", 2) P-7b "linia krawędziowa ciągła" wyznaczają krawędź jezdni; znak P-7b oznacza ponadto zakaz wjazdu na pobocze. § 87. 1. Znaki: 1) P-8a "strzałka kierunkowa na wprost", 2) P-8b "strzałka kierunkowa do skręcania", 3) P-8c "strzałka kierunkowa do zawracania" oznaczają, że jazda z pasa ruchu, na którym są umieszczone, jest dozwolona tylko w kierunkach wskazanych strzałką kierunkową; połączone symbole znaków P-8a, P-8b lub P-8c oznaczają zezwolenie na ruch w kierunkach wskazanych strzałkami kierunkowymi. 2. Strzałka kierunkowa zezwalająca na skręcanie w lewo, umieszczona na skrajnym lewym pasie, oznacza także zezwolenie na zawracanie, chyba że jest to zabronione znakiem pionowym B-23 lub ruch kierowany jest sygnalizatorem S-3. 3. Znak P-9 "strzałka naprowadzająca" oznacza nakaz wjazdu na sąsiedni pas ruchu wskazany strzałką; nie dotyczy to kierujących pojazdami, dla których przeznaczony jest dalszy odcinek pasa ruchu. § 88. 1. Znak P-10 "przejście dla pieszych" oznacza miejsce przejścia dla pieszych. 2. Znak P-11 "przejazd dla rowerzystów" oznacza miejsce przejazdu dla rowerzystów. § 89. 1. Znak P-12 "linia bezwzględnego zatrzymania - stop" wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu w związku ze znakami pionowymi B-20 lub B-32. 2. Znak P-13 "linia warunkowego zatrzymania złożona z trójkątów" wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu w celu ustąpienia pierwszeństwa wynikającego ze znaku pionowego A-7. 3. Znak P-14 "linia warunkowego zatrzymania złożona z prostokątów" wskazuje miejsce zatrzymania pojazdu na skrzyżowaniu, przed przejściem dla pieszych lub przed sygnałem świetlnym. 4. Znaki P-15 "trójkąt podporządkowania" i P-16 "napis stop" potwierdzają oznakowanie wlotu na skrzyżowanie znakami pionowymi odpowiednio A-7 albo B-20. § 90. 1. Znak P-17 "linia przystankowa" wyznacza na jezdni miejsce przystanku tramwajów, autobusów (trolejbusów) lub innych pojazdów wykonujących odpłatny przewóz osób na regularnych liniach i oznacza, że zakaz zatrzymywania się innych pojazdów na przystanku obowiązuje na całej długości linii. 2. Znak P-18 "stanowisko postojowe" wyznacza miejsce przeznaczone do postoju pojazdów. 3. Znak P-19 "linia wyznaczająca pas postojowy" wyznacza pas przeznaczony na postój pojazdów wzdłuż krawędzi jezdni lub oddziela od niej zatokę postojową. 4. Znak P-20 "koperta" wyznacza stanowisko postojowe zastrzeżone dla określonego rodzaju pojazdów. 5. Znaki P-21 "powierzchnia wyłączona" oznacza powierzchnię drogi, na którą wjazd i zatrzymanie są zabronione. § 91. 1. Znak P-22 "BUS" oznacza pas ruchu przeznaczony dla ruchu pojazdów wykonujących odpłatny przewóz osób na regularnych liniach. 2. Znak P-23 "rower" oznacza drogę lub jej część (pas ruchu) przeznaczoną dla ruchu rowerów jednośladowych. 3. Na pasie ruchu mogą być umieszczone inne niż określone w ust. 1 i 2 napisy lub symbole oznaczające jego przeznaczenie. § 92. Znak P-24 "miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej" oznacza, że stanowisko postojowe, na którym znak umieszczono, przeznaczone jest dla pojazdów przewożących lub kierowanych przez osoby niepełnosprawne mające trudności w poruszaniu się. § 93. Znak P-25 "próg zwalniający" oznacza wypukłość na jezdni zastosowaną w celu spowolnienia ruchu pojazdów. § 94. 1. Przepisy § 85-87, 89 i 90 stosuje się odpowiednio do kolumn pieszych, jeźdźców i poganiaczy. 2. Umieszczona na pasie ruchu liczba określa ograniczenie prędkości, wyrażone w kilometrach na godzinę. Rozdział 5 Sygnały świetlne nadawane przez urządzenia umieszczone na drodze Sygnały świetlne dla kierujących i pieszych § 95. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator S-1 oznaczają: 1) sygnał zielony - zezwolenie na wjazd za sygnalizator, 2) sygnał żółty - zakaz wjazdu za sygnalizator, chyba że w chwili zapalenia się tego sygnału pojazd znajduje się tak blisko sygnalizatora, że nie może być zatrzymany przed nim bez gwałtownego hamowania; sygnał ten oznacza jednocześnie, iż za chwilę zapali się sygnał czerwony, 3) sygnał czerwony - zakaz wjazdu za sygnalizator, 4) sygnały czerwony i żółty nadawane jednocześnie - zakaz wjazdu za sygnalizator; sygnały te oznaczają także, że za chwilę zapali się sygnał zielony. 2. Sygnał zielony nie zezwala na wjazd za sygnalizator, jeżeli: 1) ruch pojazdu utrudniłby opuszczenie jezdni pieszym lub rowerzystom, 2) ze względu na warunki ruchu na skrzyżowaniu lub za nim opuszczenie skrzyżowania nie byłoby możliwe przed zakończeniem nadawania sygnału zielonego. 3. W sygnalizatorach używanych poza skrzyżowaniem mogą być nadawane sygnały tylko o dwóch barwach - zielonej i czerwonej. 4. Kierujący pojazdem, który wjechał na skrzyżowanie o ruchu kierowanym sygnałami świetlnymi, może je opuścić, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 2-4, pod warunkiem że nie spowoduje utrudnienia ruchu innym jego uczestnikom. Kierujący pojazdem szynowym skręcający na skrzyżowaniu o ruchu kierowanym sygnałami świetlnymi może je opuścić pod warunkiem ustąpienia pierwszeństwa innym uczestnikom ruchu. § 96. 1. Nadawany przez sygnalizator S-2 sygnał czerwony wraz z sygnałem w kształcie zielonej strzałki oznacza, że dozwolone jest skręcanie w kierunku wskazanym strzałką w najbliższą jezdnię na skrzyżowaniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Sygnał w kształcie zielonej strzałki, nadawany przez sygnalizator S-2, zezwalający na skręcanie w lewo, zezwala również na zawracanie z lewego skrajnego pasa ruchu, chyba że jest to zabronione znakiem B-23. 3. Skręcanie lub zawracanie, o których mowa w ust. 1 i 2, jest dozwolone pod warunkiem, że kierujący zatrzyma się przed sygnalizatorem i nie spowoduje utrudnienia ruchu innym jego uczestnikom. § 97. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator kierunkowy S-3 dotyczą kierujących jadących w kierunkach wskazanych strzałką (strzałkami). 2. Przepisy § 95 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sygnałów nadawanych przez sygnalizator kierunkowy S-3. 3. Sygnał zielony nadawany przez sygnalizator kierunkowy S-3 oznacza ponadto, że podczas jazdy na wskazanym kierunku nie występuje kolizja z innymi uczestnikami ruchu. 4. Sygnalizatory kierunkowe S-3 nadające sygnały przeznaczone tylko dla pojazdów skręcających w lewo mogą nie być umieszczone po prawej stronie drogi. § 98. 1. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator S-4 oznaczają: 1) sygnał zielony - zezwolenie na wjazd na pas ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony, 2) sygnał czerwony - zakaz wjazdu na pas ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony. 2. Sygnały świetlne dla pieszych nadawane przez sygnalizator S-5 oznaczają: 1) sygnał zielony - zezwolenie na wejście na przejście dla pieszych, przy czym sygnał zielony migający oznacza, że za chwilę zapali się sygnał czerwony i pieszy jest obowiązany jak najszybciej opuścić przejście, 2) sygnał czerwony - zakaz wejścia na przejście. 3. Sygnały świetlne dla rowerzystów nadawane przez sygnalizator S-6 oznaczają: 1) sygnał zielony - zezwolenie na wjazd na przejazd dla rowerów, przy czym sygnał zielony migający oznacza, że za chwilę zapali się sygnał czerwony i rowerzysta jest obowiązany jak najszybciej opuścić przejazd, 2) sygnał czerwony - zakaz wjazdu na przejazd. 4. Sygnał świetlny nadawany przez sygnalizator S-7 oznacza nakaz opuszczenia pasa ruchu, nad którym sygnalizator jest umieszczony, i wjazdu na część jezdni znajdującą się po stronie wskazanej strzałką. 5. Sygnał czerwony migający lub dwa na przemian migające sygnały czerwone oznaczają zakaz wjazdu za sygnalizator lub inne urządzenie nadające te sygnały. 6. Migający lub stały sygnał żółty umieszczony na przeszkodzie albo migający sygnał żółty nadawany przez sygnalizator ostrzegają o występującym niebezpieczeństwie lub utrudnieniu ruchu oraz nakazują zachowanie szczególnej ostrożności. § 99. 1. Zatrzymanie pojazdu wynikające z nadawanego sygnału powinno nastąpić przed linią zatrzymania, a w razie jej braku - przed sygnalizatorem. 2. Jeżeli sygnalizator umieszczony jest nad jezdnią, to zatrzymanie pojazdu wynikające z nadawanego sygnału powinno nastąpić przed linią zatrzymania, a w razie jej braku - przed jezdnią, nad którą sygnalizator został umieszczony. § 100. Sygnały świetlne, o których mowa w § 95-97, dotyczą także kolumn pieszych, jeźdźców i poganiaczy. § 101. Sygnał świetlny w postaci białych cyfr na tablicy lub sygnalizatorze oznacza wjazd na odcinek jezdni, na którym zaleca się jazdę z prędkością wyrażoną w km/h. Sygnały świetlne dla kierujących pojazdami wykonującymi odpłatny przewóz osób na regularnych liniach § 102. 1. Sygnały świetlne dla kierujących autobusami oraz innymi pojazdami wykonującymi odpłatny przewóz osób na regularnych liniach, poruszającymi się po wydzielonych dla nich pasach ruchu, są barwy białej. 2. Sygnały świetlne, o których mowa w ust. 1, nadawane przez sygnalizator SB oznaczają: 1) sygnał w kształcie kreski pionowej - zezwolenie na wjazd za sygnalizator, 2) sygnał w kształcie dwóch kropek - zakaz wjazdu za sygnalizator; zakaz nie dotyczy kierujących pojazdami, które w chwili zapalenia się tego sygnału znajdują się tak blisko sygnalizatora, że nie mogą być zatrzymane przed nim bez gwałtownego hamowania; sygnał ten oznacza jednocześnie, iż za chwilę zapali się sygnał w kształcie kreski poziomej, 3) sygnał w kształcie kreski poziomej - zakaz wjazdu za sygnalizator; takie samo znaczenie mają wyświetlane jednocześnie sygnały w kształcie kreski poziomej i dwóch kropek oznaczające także, że za chwilę zapali się sygnał w kształcie kreski pionowej. 3. Sygnał w kształcie kreski pionowej nie zezwala na wjazd za sygnalizator, jeżeli: 1) ruch pojazdu utrudniłby opuszczenie jezdni pieszym lub rowerzystom, 2) ze względu na warunki ruchu na skrzyżowaniu lub za nim opuszczenie skrzyżowania nie byłoby możliwe przed zakończeniem nadawania sygnału zezwalającego na ruch. 4. Przepis § 99 stosuje się odpowiednio. § 103. Sygnały świetlne dla kierujących tramwajami są barwy białej. § 104. 1. Sygnały świetlne dla kierujących tramwajami nadawane przez sygnalizator ST oznaczają: 1) sygnał w kształcie kreski pionowej - zezwolenie na wjazd za sygnalizator, 2) sygnał w kształcie kreski pionowej migający - zakaz wjazdu za sygnalizator; zakaz nie dotyczy kierujących tramwajami, które w chwili zapalenia się tego sygnału znajdują się tak blisko sygnalizatora, że nie mogą być zatrzymane przed nim bez gwałtownego hamowania; sygnał ten oznacza jednocześnie, że za chwilę zapali się sygnał w kształcie kreski poziomej, 3) sygnał w kształcie kreski poziomej - zakaz wjazdu za sygnalizator. 2. Sygnał w kształcie kreski pionowej nie zezwala na wjazd za sygnalizator, jeżeli: 1) ruch tramwaju utrudniałby opuszczenie jezdni pieszym lub rowerzystom, 2) ze względu na warunki ruchu na skrzyżowaniu lub za nim opuszczenie skrzyżowania nie byłoby możliwe przed zakończeniem nadawania sygnału zezwalającego na wjazd na skrzyżowanie. § 105. Sygnały świetlne nadawane przez sygnalizator SB, o którym mowa w § 102 ust. 2 i 3, bez tabliczki z napisem "BUS", dotyczą kierujących tramwajami. § 106. 1. Sygnały nadawane przez sygnalizatory kierunkowe STK dotyczą tramwajów jadących w kierunkach wskazanych przez strzałki umieszczone na tabliczce nad sygnalizatorem; przepis § 104 ust. 1 pkt 1 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Sygnały kierunkowe dla kierujących tramwajami nadawane przez sygnalizator STT oznaczają: 1) STT-1 - zakaz wjazdu za sygnalizator, 2) STT-2 - zezwolenie na jazdę we wskazanym kierunku (kierunkach); kierunki oznaczone są kropkami wyświetlanymi w górnej części sygnalizatora wraz z wyświetlaną kropką w dolnej jego części (lewa górna kropka oznacza kierunek w lewo; środkowa górna kropka kierunek na wprost; a prawa górna kropka w prawo). 3. Nadawany przez sygnalizatory kierunkowe sygnał zezwalający na wjazd oznacza, że przejazd nie ma kolizji z innymi kierunkami ruchu. 4. Przepisy § 104 ust. 2 stosuje się do sygnałów nadawanych przez sygnalizatory kierunkowe. § 107. Przepisy § 95 ust. 4 i § 99 stosuje się odpowiednio do sygnałów świetlnych dla kierujących tramwajami. Rozdział 6 Sygnały dawane przez uprawnione osoby § 108. 1. Kierujący ruchem daje sygnały za pomocą postawy i ruchu rąk. 2. Postawa, w której kierujący ruchem zwrócony jest bokiem do nadjeżdżających pojazdów, oznacza zezwolenie na wjazd na skrzyżowanie lub odcinek drogi za osobą kierującą ruchem, a dla pieszych - zezwolenie na wejście na jezdnię. 3. Postawa, w której kierujący ruchem zwrócony jest przodem lub tyłem do nadjeżdżających pojazdów, oznacza zakaz wjazdu na skrzyżowanie lub odcinek drogi za osobą kierującą ruchem, a dla pieszych - zakaz wejścia na jezdnię. 4. Podniesienie ręki do góry przez osobę kierującą ruchem oznacza mającą nastąpić zmianę dotychczas nadawanego sygnału. Dla uczestników ruchu, dla których ruch był zamknięty, oznacza, że za chwilę będzie dawany sygnał zezwalający na wjazd lub wejście, a dla uczestników ruchu, dla których ruch był otwarty, oznacza, że za chwilę będzie dawany sygnał zakazujący wjazdu lub wejścia. 5. Ręka osoby kierującej ruchem wyciągnięta poziomo, poprzecznie do kierunku jazdy zbliżających się pojazdów, oznacza zakaz wjazdu na skrzyżowanie lub odcinek drogi za osobą kierującą ruchem. § 109. 1. Sygnał oznaczający nakaz zatrzymania pojazdu dawany jest: 1) w warunkach dostatecznej widoczności - tarczą do zatrzymywania pojazdów, 2) w warunkach niedostatecznej widoczności - tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym albo latarką ze światłem czerwonym. 2. Tarcza do zatrzymywania pojazdów, o której mowa w ust. 1, ma kształt czerwonego koła z białym obrzeżem. 3. Policjant umundurowany i żołnierz wojskowych organów porządkowych mogą w warunkach dostatecznej widoczności dawać sygnał do zatrzymania pojazdu samą ręką. 4. Osoby nadzorujące bezpieczne przejście dzieci przez jezdnię dają sygnał do zatrzymania pojazdu przez uniesienie w górę kwadratowej tarczy barwy żółtej ze znakiem B-20 z żółtym napisem i obrzeżem. § 110. 1. Sygnał dźwiękowy dawany przez osobę kierującą ruchem lub uprawnioną do jego kontroli jest sygnałem ostrzegającym uczestników ruchu lub zwracającym uwagę na inne sygnały albo polecenia. 2. Jadący pojazdem samochodowym policjant lub żołnierz Żandarmerii Wojskowej może dawać kierującemu pojazdem polecenia do: 1) określonego zachowania - za pomocą urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych, 2) zatrzymania - w przypadku jazdy za kierującym, do którego skierowane jest polecenie - przez krótkotrwałe włączenie niebieskiego światła błyskowego i sygnału dźwiękowego o zmiennym tonie. 3. Przepis ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio do policjanta lub żołnierza Żandarmerii Wojskowej poruszającego się statkiem powietrznym. § 111. Przepisy § 108-110 stosuje się odpowiednio do kolumn pieszych, jeźdźców i poganiaczy. Rozdział 7 Sygnały dźwiękowe lub wibracyjne wysyłane przez urządzenia umieszczone na drodze § 112. 1. Sygnał dźwiękowy nadawany w postaci dzwonu na przejeździe kolejowym ostrzega o zbliżaniu się pociągu lub innego pojazdu szynowego albo o opuszczaniu zapór (półzapór). 2. Sygnały dźwiękowe nadawane w postaci brzęczyków lub buczków albo komunikatów słownych na przejściach dla pieszych o ruchu kierowanym sygnałami świetlnymi informują osoby o upośledzonym wzroku, że dla pieszych nadawany jest sygnał zielony. 3. Działanie urządzenia wibracyjnego znajdującego się na sygnalizatorze informuje osoby o upośledzonym wzroku i słuchu, że dla pieszych nadawany jest sygnał zielony. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe § 113. 1. Do dnia 31 grudnia 2005 r.: 1) tablica z białym tłem oraz czarnym obrzeżem i napisem określającym nazwę miejscowości ma takie samo znaczenie jak znak D-42; przepis § 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio, 2) tablica, o której mowa w pkt 1, przekreślona ukośnie czerwoną linią ma takie samo znaczenie jak znak D-43, 3) znak A-30 z tabliczką zawierającą symbol umieszczony na znaku A-31 ma takie samo znaczenie jak znak A-31, 4) znak A-30 z tabliczką zawierającą symbol umieszczony na znaku A-32 ma takie samo znaczenie jak znak A-32, 5) umieszczona przed przejazdem kolejowym tablica z białym tłem, na której umieszczono symbol czaszki i napis "Baczność! Nie dotykać przewodów", ma takie samo znaczenie jak znak G-2. 2. Do dnia 31 grudnia 2000 r.: 1) znaki B-35, B-36, B-37 i B-38 umieszczone na obszarze zabudowanym nie dotyczą chodnika (pobocza), chyba że pod znakiem umieszczona jest tabliczka określająca w sposób odmienny ich znaczenie, 2) dopuszcza się stosowanie znaków E-15a i E-15b o tle barwy czerwonej i napisie barwy białej do oznakowania dróg, których zarządcą jest organ samorządu terytorialnego, 3) tabliczka z zieloną strzałką umieszczona pod sygnalizatorem S-1 ma takie samo znaczenie jak sygnał świetlny w postaci zielonej strzałki nadawany przez sygnalizator S-2; przepis § 96 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio, 4) kierujący pojazdem, który wjechał na skrzyżowanie o ruchu kierowanym sygnalizacją świetlną, może je opuścić przy sygnale czerwonym nadawanym przez sygnalizator S-1 umieszczony za jezdnią, pod warunkiem nie utrudnienia ruchu pojazdów i pieszych, dla których ruch jest otwarty. § 114. 1. Traci moc rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 11 stycznia 1993 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 32, poz. 145 i z 1996 r. Nr 129, poz. 609). 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r., z wyjątkiem § 36 ust. 3 i § 47 ust. 4, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 1999 r. (poz. 622) SPIS WZORÓW ZNAKÓW I SYGNAŁÓW DROGOWYCH ZNAKI DROGOWE PIONOWE Znaki ostrzegawcze 1) A-1 "niebezpieczny zakręt w prawo", 2) A-2 "niebezpieczny zakręt w lewo", 3) A-3 "niebezpieczne zakręty - pierwszy w prawo", 4) A-4 "niebezpieczne zakręty - pierwszy w lewo", 5) A-5 "skrzyżowanie dróg", 6) A-6a "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po obu stronach", 7) A-6b "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po prawej stronie", 8) A-6c "skrzyżowanie z drogą podporządkowaną występującą po lewej stronie", 9) A-6d "wlot drogi jednokierunkowej z prawej strony", 10) A-6e "wlot drogi jednokierunkowej z lewej strony", 11) A-7 "ustąp pierwszeństwa", 12) A-8 "skrzyżowanie o ruchu okrężnym", 13) A-9 "przejazd kolejowy z zaporami", 14) A-10 "przejazd kolejowy bez zapór", 15) A-11 "nierówna droga", 16) A-11a "próg zwalniający", 17) A-12a "zwężenie jezdni - dwustronne", 18) A-12b "zwężenie jezdni - prawostronne", 19) A-12c "zwężenie jezdni - lewostronne", 20) A-13 "ruchomy most", 21) A-14 "roboty na drodze", 22) A-15 "śliska jezdnia", 23) A-16 "przejście dla pieszych", 24) A-17 " dzieci", 25) A-18a "zwierzęta gospodarskie", 26) A-18b "zwierzęta dzikie", 27) A-19 "boczny wiatr", 28) A-20 "odcinek jezdni o ruchu dwukierunkowym", 29) A-21 "tramwaj", 30) A-22 "niebezpieczny zjazd", 31) A-23 "stromy podjazd", 32) A-24 "rowerzyści", 33) A-25 "spadające odłamki skalne", 34) A-26 "lotnisko", 35) A-27 "nabrzeże lub brzeg rzeki", 36) A-28 "sypki żwir", 37) A-29 "sygnały świetlne", 38) A-30 "inne niebezpieczeństwo", 39) A-31 "niebezpieczne pobocze", 40) A-32 "oszronienie jezdni", 41) A-33 "zator drogowy", 42 A-34 "wypadek drogowy". Znaki zakazu 1) B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach", 2) B-2 "zakaz wjazdu", 3) B-3 "zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyjątkiem motocykli jednośladowych", 4) B-3a "zakaz wjazdu autobusów", 5) B-4 "zakaz wjazdu motocykli", 6) B-5 "zakaz wjazdu samochodów ciężarowych", 7) B-6 "zakaz wjazdu ciągników rolniczych", 8) B-7 "zakaz wjazdu pojazdów silnikowych z przyczepą", 9) B-8 "zakaz wjazdu pojazdów zaprzęgowych", 10) B-9 "zakaz wjazdu rowerów", 11) B-10 "zakaz wjazdu motorowerów", 12) B-11 "zakaz wjazdu wózków rowerowych", 13) B-12 "zakaz wjazdu wózków ręcznych", 14) B-13 "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami wybuchowymi lub łatwo zapalnymi", 15) B-13a "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami niebezpiecznymi", 16) B-14 "zakaz wjazdu pojazdów z materiałami, które mogą skazić wodę", 17) B-15 "zakaz wjazdu pojazdów o szerokości ponad ...m", 18) B-16 "zakaz wjazdu pojazdów o wysokości ponad ...m", 19) B-17 "zakaz wjazdu pojazdów o długości ponad ...m", 20) B-18 "zakaz wjazdu pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej ponad ...t", 21) B-19 "zakaz wjazdu pojazdów o nacisku osi większym niż ...t", 22) B-20 "stop", 23) B-21 "zakaz skręcania w lewo", 24) B-22 "zakaz skręcania w prawo", 25) B-23 "zakaz zawracania", 26) B-24 "koniec zakazu zawracania", 27) B-25 "zakaz wyprzedzania", 28) B-26 "zakaz wyprzedzania przez samochody ciężarowe", 29) B-27 "koniec zakazu wyprzedzania", 30) B-28 "koniec zakazu wyprzedzania przez samochody ciężarowe", 31) B-29 "zakaz używania sygnałów dźwiękowych", 32) B-30 "koniec zakazu używania sygnałów dźwiękowych", 33) B-31 "pierwszeństwo dla nadjeżdżających z przeciwka", 34) B-32 "stój - kontrola celna", 35) B-33 "ograniczenie prędkości", 36) B-34 "koniec ograniczenia prędkości", 37) B-35 "zakaz postoju", 38) B-36 "zakaz zatrzymywania się", 39) B-37 "zakaz postoju w dni nieparzyste", 40) B-38 "zakaz postoju w dni parzyste", 41) B-39 "strefa ograniczonego postoju", 42) B-40 "koniec strefy ograniczonego postoju", 43) B-41 "zakaz ruchu pieszych", 44) B-42 "koniec zakazów", 45) B-43 "strefa ograniczonej prędkości", 46) B-44 "koniec strefy ograniczonej prędkości". Znaki nakazu 1) C-1 "nakaz jazdy w prawo (przed znakiem)", 2) C-2 "nakaz jazdy w prawo (za znakiem", 3) C-3 "nakaz jazdy w lewo (przed znakiem)", 4) C-4 "nakaz jazdy w lewo (za znakiem)", 5) C-5 "nakaz jazdy prosto", 6) C-6 "nakaz jazdy prosto lub w prawo", 7) C-7 "nakaz jazdy prosto lub w lewo", 8) C-8 "nakaz jazdy w prawo lub w lewo", 9) C-9 "nakaz jazdy z prawej strony znaku", 10) C-10 "nakaz jazdy z lewej strony znaku", 11) C-11 "nakaz jazdy z prawej lub lewej strony znaku", 12) C-12 "ruch okrężny", 13) C-13 "droga dla rowerów", 14) C-13a "koniec drogi dla rowerów", 15) C-14 "prędkość minimalna", 16) C-15 "koniec minimalnej prędkości", 17) C-16 "droga dla pieszych", 18) C-16a "koniec drogi dla pieszych", 19) C-17 "nakazany kierunek jazdy dla pojazdów z materiałami niebezpiecznymi", 20) C-18 "nakaz używania łańcuchów przeciwpoślizgowych", 21) C-19 "koniec nakazu używania łańcuchów przeciwpoślizgowych". Znaki informacyjne 1) D-1 "droga z pierwszeństwem", 2) D-2 "koniec drogi z pierwszeństwem", 3) D-3 "droga jednokierunkowa", 4) D-4a "droga bez przejazdu", 5) D-4b "wjazd na drogę bez przejazdu", 6) D-5 "pierwszeństwo na zwężonym odcinku drogi", 7) D-6 "przejście dla pieszych", 8) D-6a "przejazd dla rowerzystów", 9) D-6b "przejście dla pieszych i przejazd dla rowerzystów", 10) D-7 "droga ekspresowa", 11) D-8 "koniec drogi ekspresowej", 12) D-9 "autostrada", 13) D-10 "koniec autostrady", 14) D-11 "początek pasa ruchu dla autobusów", 15) D-12 "pas ruchu dla autobusów", 16) D-13 "początek pasa ruchu powolnego", 17) D-14 "koniec pasa ruchu", 18) D-15 "przystanek autobusowy", 19) D-16 "przystanek trolejbusowy", 20) D-17 "przystanek tramwajowy", 21) D-18 "parking", 22) D-18a "parking - miejsce zastrzeżone", 23) D-18b "parking zadaszony", 24) D-19 "postój taksówek", 25) D-20 "koniec postoju taksówek", 26) D-21 "szpital", 27) D-21a "policja", 28) D-22 "punkt opatrunkowy", 29) D-23 "stacja paliwowa", 30) D-23a "stacja paliwowa tylko z gazem do napędu pojazdów", 31) D-24 "telefon", 32) D-25 "poczta", 33) D-26 "stacja obsługi technicznej", 34) D-26a "wulkanizacja", 35) D-26b "myjnia", 36) D-26c "toaleta publiczna", 37) D-26d "natrysk", 38) D-27 "bufet lub kawiarnia", 39) D-28 "restauracja", 40) D-29 "hotel (motel)", 41) D-30 "obozowisko (kemping)", 42) D-31 "obozowisko (kemping) wyposażone w podłączenia elektryczne do przyczep", 43) D-32 "pole biwakowe", 44) D-33 "schronisko młodzieżowe", 45) D-34 "punkt informacji turystycznej", 46) D-34a "informacja radiowa o ruchu drogowym", 47) D-35 "przejście podziemne dla pieszych", 48) D-35a "schody ruchome w dół", 49) D-36 "przejście nadziemne dla pieszych", 50) D-36a "schody ruchome w górę", 51) D-37 "tunel", 52) D-38 "koniec tunelu", 53) D-39 "dopuszczalne prędkości", 54) D-40 "strefa zamieszkania", 55) D-41 "koniec strefy zamieszkania", 56) D-42 "obszar zabudowany", 57) D-43 "koniec obszaru zabudowanego", 58) D-44 "strefa parkowania", 59) D-45 "koniec strefy parkowania", 60) D-46 "droga wewnętrzna", 61) D-47 "koniec drogi wewnętrznej", 62) D-48 "zmiana pierwszeństwa", 63) D-49 "pobór opłat". Znaki kierunku i miejscowości 1) E-1 "tablica przeddrogowskazowa", 2) E-1a "tablica przeddrogowskazowa na autostradzie", 3) E-1b "tablica przeddrogowskazowa przed wjazdem na autostradę", 4) E-2a "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni", 5) E-2b "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią", 6) E-2c "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni na autostradzie", 7) E-2d "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią na autostradzie", 8) E-2e "drogowskaz tablicowy umieszczany obok jezdni przed wjazdem na autostradę", 9) E-2f "drogowskaz tablicowy umieszczany nad jezdnią przed wjazdem na autostradę", 10) E-3 "drogowskaz w kształcie strzały do miejscowości wskazujący numer drogi", 11) E-4 "drogowskaz w kształcie strzały do miejscowości podający do niej odległość", 12) E-5 "drogowskaz do dzielnicy miasta", 13) E-6 "drogowskaz do lotniska", 14) E-6a "drogowskaz do dworca lub stacji kolejowej", 15) E-6b "drogowskaz do dworca autobusowego", 16) E-6c "drogowskaz do przystani promowej", 17) E-7 "drogowskaz do przystani wodnej lub żeglugi", 18) E-8 "drogowskaz do plaży lub miejsca kąpielowego", 19) E-9 "drogowskaz do muzeum", 20) E-10 "drogowskaz do zabytku jako dobra kultury", 21) E-11 "drogowskaz do zabytku przyrody", 22) E-12 "drogowskaz do punktu widokowego", 23) E-12a "drogowskaz do szlaku rowerowego", 24) E-13 "tablica kierunkowa", 25) E-14 "tablica szlaku drogowego", 26) E-14a "tablica szlaku drogowego na autostradzie", 27) E-15a "numer drogi", 28) E-15b "trzycyfrowy numer drogi, na której dopuszcza się zwiększony do 10 t nacisk osi pojazdu", 29) E-15c "numer autostrady", 30) E-15d "numer drogi ekspresowej", 31) E-16 "numer szlaku międzynarodowego", 32) E-17a "miejscowość", 33) E-18a "koniec miejscowości", 34) E-19a "obwodnica", 35) E-20 "tablica węzła drogowego na autostradzie", 36) E-21 "dzielnica (osiedle)". Znaki uzupełniające 1) F-1 "przejście graniczne", 2) F-2 "przekraczanie granicy zabronione", 3) F-3 "granica obszaru administracyjnego", 4) F-4 "nazwa rzeki", 5) F-5 "uprzedzenie o zakazie", 6) F-6 "znak uprzedzający umieszczany przed skrzyżowaniem", 7) F-7 "sposób jazdy w związku z zakazem skręcania w lewo", 8) F-8 "objazd w związku z zamknięciem drogi", 9) F-9 "znak prowadzący na drodze objazdowej", 10) F-10 "kierunki na pasach ruchu", 11) F-11 "kierunki na pasie ruchu", 12) F-12 "znak wskazujący przejazd tranzytowy umieszczany przed skrzyżowaniem", 13) F-13 "przejazd tranzytowy", 14) F-14a "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 300 m przed pasem wyłączania", 15) F-14b "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 200 m przed pasem wyłączania", 16) F-14c "tablica wskaźnikowa na autostradzie umieszczana w odległości 100 m przed pasem wyłączania", 17) F-15 "niesymetryczny podział jezdni dla przeciwnych kierunków ruchu", 18) F-16 "koniec pasa ruchu na jezdni dwukierunkowej", 19) F-17 "koniec pasa ruchu na jezdni jednokierunkowej", 20) F-18 "przeciwny kierunek dla określonych pojazdów", 21) F-19 "pas ruchu dla rowerów", 22) F-20 "część drogi (pas ruchu) dla określonych pojazdów", 23) F-21 "ruch skierowany na sąsiednią jezdnię", 24) F-22 "ograniczenia na pasie ruchu". Tabliczki do znaków drogowych 1) T-1 tabliczka wskazująca odległość znaku ostrzegawczego od miejsca niebezpiecznego, 2) T-1a tabliczka wskazująca odległość znaku informacyjnego od początku (końca) drogi lub pasa ruchu, 3) T-2 tabliczka wskazująca długość odcinka drogi, na którym powtarza się lub występuje niebezpieczeństwo, 4) T-3 tabliczka wskazująca koniec odcinka, na którym powtarza się lub występuje niebezpieczeństwo, 5) T-3a tabliczka wskazująca koniec miejsca przeznaczonego na postój, 6) T-4 tabliczka wskazująca liczbę zakrętów, 7) T-5 tabliczka wskazująca początek drogi krętej, 8) T-6a tabliczka wskazująca rzeczywisty przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie (umieszczana na drodze z pierwszeństwem), 9) T-6b tabliczka wskazująca układ dróg podporządkowanych (umieszczana na drodze z pierwszeństwem), 10) T-6c tabliczka wskazująca rzeczywisty przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie (umieszczana na drodze podporządkowanej), 11) T-6d tabliczka wskazująca prostopadły przebieg drogi z pierwszeństwem przez skrzyżowanie oraz układ dróg podporządkowanych (umieszczana na drodze podporządkowanej), 12) T-7 tabliczka wskazująca układ torów i drogi na przejeździe, 13) T-8 tabliczka wskazująca miejsce, w którym ruch pojazdów został skierowany na tory tramwajowe, 14) T-9 tabliczka wskazująca rzeczywistą wielkość spadku lub wzniesienia drogi, 15) T-10 tabliczka wskazująca bocznicę kolejową lub tor o podobnym charakterze, 16) T-11 tabliczka wskazująca przeprawę promową, 17) T-12 tabliczka wskazująca podłużny uskok nawierzchni, 18) T-13 tabliczka wskazująca odcinek drogi, na którym występują deformacje nawierzchni w postaci kolein, 19) T-14 tabliczka wskazująca miejsce częstych wypadków o charakterze wskazanym na tabliczce, 20) T-15 tabliczka wskazująca miejsce częstych wypadków spowodowanych śliską nawierzchnią jezdni ze względu na opady deszczu, 21) T-16 tabliczka wskazująca miejsce wyjazdu pojazdów uprzywilejowanych wskazanych na tabliczce, 22) T-17 tabliczka wskazująca granicę państwa, 23) T-18 tabliczka wskazująca nieoczekiwaną zmianę kierunku ruchu o przebiegu wskazanym na tabliczce, 24) T-19 tabliczka informująca o malowaniu znaków poziomych, 25) T-20 tabliczka wskazująca długość odcinka jezdni, na którym zakaz obowiązuje, 26) T-21 tabliczka wskazująca odległość znaku od miejsca, od którego lub w którym zakaz obowiązuje, 27) T-22 tabliczka wskazująca, że znak nie dotyczy rowerów jednośladowych, 28) T-23a tabliczka wskazująca motocykle, 29) T-23b tabliczka wskazująca samochody ciężarowe, pojazdy specjalne, pojazdy używane do celów specjalnych, o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, oraz ciągniki samochodowe, 30) T-23c tabliczka wskazująca ciągniki rolnicze, 31) T-23d tabliczka wskazująca pojazdy silnikowe z przyczepą, 32) T-23e tabliczka wskazująca pojazdy z przyczepą kempingową, 33) T-23f tabliczka wskazująca autobusy, 34) T-23g tabliczka wskazująca trolejbusy, 35) T-23h tabliczka wskazująca pojazdy z materiałami niebezpiecznymi, 36) T-23i tabliczka wskazująca pojazdy z materiałami wybuchowymi lub łatwo zapalnymi, 37) T-23j tabliczka wskazująca pojazdy z materiałami, które mogą skazić wodę, 38) T-24 tabliczka wskazująca, że pozostawiony pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela, 39) T-25a tabliczka wskazująca początek zakazu postoju lub zatrzymywania, 40) T-25b tabliczka wskazująca kontynuację zakazu postoju lub zatrzymywania, 41) T-25c tabliczka wskazująca odwołanie zakazu postoju lub zatrzymywania, 42) T-26 tabliczka wskazująca, że zakaz postoju lub zatrzymywania dotyczy strony palcu, 43) T-27 tabliczka wskazująca, że przejście dla pieszych jest szczególnie uczęszczane przez dzieci, 44) T-28 tabliczka wskazująca, że za przejazd drogą pobierana jest opłata, 45) T-29 tabliczka informująca o miejscach dla pojazdów przewożących lub kierowanych przez osoby niepełnosprawne mające trudności w poruszaniu się, 46) T-30 tabliczka wskazująca sposób ustawienia pojazdu względem krawędzi jezdni. DODATKOWE ZNAKI PIONOWE Dodatkowe znaki przed przejazdami kolejowymi 1) G-1a "słupek wskaźnikowy z trzema kreskami umieszczany po prawej stronie jezdni", 2) G-1b "słupek wskaźnikowy z dwiema kreskami umieszczany po prawej stronie jezdni", 3) G-1c "słupek wskaźnikowy z jedną kreską umieszczany po prawej stronie jezdni", 4) G-1d "słupek wskaźnikowy z trzema kreskami umieszczany po lewej stronie jezdni", 5) G-1e "słupek wskaźnikowy z dwiema kreskami umieszczany po lewej stronie jezdni", 6) G-1f "słupek wskaźnikowy z jedną kreską umieszczany po lewej stronie jezdni", 7) G-2 "sieć pod napięciem", 8) G-3 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym jednotorowym", 9) G-4 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym wielotorowym". Dodatkowe znaki dla kierujących tramwajami 1) AT-1 "sygnalizacja świetlna", 2) AT-2 "sygnalizacja świetlna wzbudzana", 3) AT-3 "niebezpieczny zjazd", 4) AT-4 "stromy podjazd", 5) AT-5 "ruch kolizyjny", 6) BT-1 "ograniczenie prędkości", 7) BT-2 "koniec ograniczenia prędkości", 8) BT-3 "blokada zwrotnicy", 9) BT-4 "stop - zwrotnica eksploatowana jednostronnie". Dodatkowe znaki szlaków rowerowych 1) R-1 "szlak rowerowy krajowy", 2) R-1a "początek (koniec) szlaku rowerowego krajowego", 3) R-1b "zmiana kierunku szlaku rowerowego krajowego", 4) R-2 "szlak rowerowy międzynarodowy", 5) R-2a "zmiana kierunku szlaku rowerowego międzynarodowego", 6) R-3 "tablica szlaku rowerowego". Dodatkowe znaki dla kierujących pojazdami wojskowymi 1) W-1 "klasa obciążenia mostu o ruchu jednokierunkowym", 2) W-2 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym", 3) W-3 "klasa obciążenia mostu o ruchu jednokierunkowym dla pojazdów kołowych i gąsienicowych", 4) W-4 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym dla pojazdów kołowych", 5) W-5 "klasa obciążenia mostu o ruchu dwukierunkowym dla pojazdów gąsienicowych", 6) W-6 "szerokość mostu lub środka przeprawowego", 7) W-7 "wysokość skrajni pionowej na moście lub w tunelu". ZNAKI DROGOWE POZIOME 1) P-1 "linia pojedyncza przerywana", 2) P-2 "linia pojedyncza ciągła", 3) P-3 "linia jednostronnie przekraczalna", 4) P-4 "linia podwójna ciągła", 5) P-5 "linia podwójna przerywana", 6) P-6 "linia ostrzegawcza", 7) P-7a "linia krawędziowa przerywana", 8) P-7b "linia krawędziowa ciągła", 9) P-8a "strzałka kierunkowa na wprost", 10) P-8b "strzałka kierunkowa do skręcania", 11) P-8c "strzałka kierunkowa do zawracania", 12) P-9 "strzałka naprowadzająca", 13) P-10 "przejście dla pieszych", 14) P-11 "przejazd dla rowerzystów", 15) P-12 "linia bezwzględnego zatrzymania - stop", 16) P-13 "linia warunkowego zatrzymania złożona z trójkątów", 17) P-14 "linia warunkowego zatrzymania złożona z prostokątów", 18) P-15 "trójkąt podporządkowania", 19) P-16 "napis stop", 20) P-17 "linia przystankowa", 21) P-18 "stanowisko postojowe", 22) P-19 "linia wyznaczająca pas postojowy", 23) P-20 "koperta", 24) P-21 "powierzchnia wyłączona", 25) P-22 "BUS", 26) P-23 "rower", 27) P-24 "miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej", 28) P-25 "próg zwalniający". SYGNAŁY ŚWIETLNE Sygnały świetlne dla kierujących i pieszych 1) S-1 sygnalizator z sygnałami do kierowania ruchem, 2) S-2 sygnalizator z sygnałem dopuszczającym warunkowe skręcanie, 3) S-3 sygnalizator kierunkowy, 4) S-4 sygnalizator z sygnałami dla pasów ruchu, 5) S-5 sygnalizator z sygnałami dla pieszych, 6) S-6 sygnalizator z sygnałami dla rowerzystów, 7) S-7 sygnalizator z sygnałem nakazującym opuszczenie pasa ruchu. Sygnały świetlne dla kierujących pojazdami wykonującymi odpłatny przewóz osób na regularnych liniach 1) SB sygnalizator z sygnałami dla kierujących autobusami, 2) ST sygnalizator z sygnałami dla tramwajów, 3) STK sygnalizator kierunkowy dla tramwajów, 4) STT-1 sygnał oznaczający zakaz wjazdu tramwaju za sygnalizator, 5) STT-2 sygnał oznaczający zezwolenie na jazdę tramwaju we wskazanym kierunku. I. ZNAKI DROGOWE PIONOWE Znaki ostrzegawcze Ilustracja Znaki zakazu Ilustracja Znaki nakazu Ilustracja Znaki informacyjne Ilustracja Znaki kierunku i miejscowości Ilustracja Znaki uzupełniające Ilustracja Tabliczki do znaków drogowych Ilustracja II. DODATKOWE ZNAKI PIONOWE Dodatkowe znaki przed przejazdami kolejowymi Ilustracja III. ZNAKI DROGOWE POZIOME Ilustracja IV. SYGNAŁY ŚWIETLNE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych. (Dz. U. Nr 59, poz. 623) Na podstawie art. 40 ust. 7 oraz art. 47 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 48, poz. 239, z 1995 r. Nr 136, poz. 670, z 1997 r. Nr 101, poz. 631 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 968) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 8: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Dla dróg krajowych i wojewódzkich ustala się stawkę opłaty w wysokości 0,80 zł za każdy dzień zajęcia 1 m2 pasa drogowego. 3. Dla dróg powiatowych i gminnych ustala się stawkę opłaty w wysokości 0,40 zł za każdy dzień zajęcia 1 m2 pasa drogowego.", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. W razie zajęcia jezdni drogi krajowej, wojewódzkiej, powiatowej lub gminnej opłata, o której mowa w ust. 1, ulega podwyższeniu o ryczałt za utrudnienia w ruchu.", c) skreśla się ust. 8; 2) w § 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń i obiektów (części urządzeń lub obiektów) nie związanych z funkcjonowaniem dróg, z wyjątkiem umieszczonych w pasie drogowym obiektów handlowych i usługowych oraz reklam, o których mowa w § 10a ust. 1, zarządca drogi pobiera jednorazową opłatę.", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy "oraz za urządzenia telekomunikacyjne", a po wyrazie "rozporządzenia" stawia się kropkę; 3) w § 10a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Za umieszczenie w pasie drogowym obiektów handlowych i usługowych oraz reklam, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), zarządca drogi pobiera opłatę odpowiadającą iloczynowi powierzchni pasa drogowego zajętego przez obiekt handlowy lub usługowy albo powierzchni reklamy, liczby dni zajęcia pasa drogowego określonych w zezwoleniu oraz stawki opłat.", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Stawka opłaty za 1 m2 powierzchni pasa drogowego zajętego przez rzut poziomy obiektu handlowego lub usługowego oraz opłaty za 1 m2 powierzchni reklamy wynosi za każdy dzień zajęcia pasa: Lp.Rodzaj drógStawki opłat w złotych obiekty handlowe i usługowereklamy w obszarze zabudowany m obszar nie zabudowanyobszar zabudowany - miejscowości powyżej 500 tys. mieszkańcówpowyżej 100 tys. do 500 tys. mieszkańcówpowyżej 40 tys. do 100 tys. mieszkańcówponiżej 40 tys. mieszkańców 12345678 1Autostrady i drogi ekspresowe0,500,800,700,600,501,90 2Drogi krajowe0,400,700,600,500,401,50 3Drogi wojewódzkie0,200,400,300,250,201,10 4Drogi powiatowe0,100,250,200,150,100,90 5Drogi gminne0,050,150,100,080,050,60" d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. W przypadku umieszczenia w pasie drogowym tablic z hasłami propagującymi bezpieczeństwo ruchu drogowego, o treści i formie określonej przez zarządcę drogi w porozumieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Policji, oraz pod warunkiem, że treści reklamowe inne niż dotyczące bezpieczeństwa ruchu zajmują mniej niż 10% powierzchni tablicy, ustala się stawkę opłaty 0."; 4) dodaje się § 10b w brzmieniu: "§ 10b. 1. Stawki opłat, o których mowa w § 8, 10 i 10a, podlegają zmianom stosownie do kwartalnego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w stosunku do kwartału poprzedniego, licząc od następnego miesiąca po miesiącu, w którym wskaźnik ten został ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski». 2. Jeżeli zezwolenie zostało wydane przed ogłoszeniem wskaźnika, o którym mowa w ust. 1, stawki opłat, o których mowa w § 8, 10 i 10a, nie ulegają przeliczeniu według nowego wskaźnika."; 5) użyty w § 1, 2, 3, 4, 5, 8, 10, 10a, 11 i 12 w różnych przypadkach wyraz "zarząd" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem "zarządca". § 2. 1. Opłaty pobierane: 1) za zajęcie pasa drogowego spowodowane umieszczeniem urządzeń telekomunikacyjnych lub ich naprawą - wymienione w § 8 ust. 2-6, 2) za umieszczenie w pasie drogowym urządzeń telekomunikacyjnych - wymienione w § 10 ust. 2 i 3 - obniża się o 50%. 2. Przepisy ust. 1 obowiązują do dnia 31 grudnia 1999 r. § 3. Do spraw rozpoczętych i nie zakończonych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 czerwca 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 624) Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rezerwę na zmiany organizacyjne, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 3 lit. a) i c) ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), rozdysponowuje się następująco: 1) z rezerwy środków na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, pomniejszonej o kwotę ujętą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 49, poz. 487), rozdysponowuje się 674 668 zł, 2) z rezerwy limitów wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej rozdysponowuje się 219 414 zł. 2. Rozdysponowanie środków i limitów, o których mowa w ust. 1, według poszczególnych części budżetu i działów klasyfikacji budżetowej, z uwzględnieniem kalkulacyjnej liczby etatów i terminu ich uruchomienia, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Kwoty środków i limitów, o których mowa w § 1, zostały, stosownie do art. 27 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999, przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenia społeczne - zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 1999 r. (poz. 624) CZĘŚCIOWE ROZDYSPONOWANIE REZERWY PRZEZNACZONEJ DO DYSPOZYCJI RADY MINISTRÓW NA ZMIANY ORGANIZACYJNE W 1999 R. WyszczególnienieŚrodki i limity wynagrodzeń w złKalkulacyjna liczba etatówTermin uruchomienia 1234 1. PAŃSTWOWE JEDNOSTKI BUDŻETOWE674 668 CZĘŚĆ 17 MINISTERSTWO SKARBU PAŃSTWA dział 91 - Administracja państwowa207 15281 stycznia 16 032 1 marca CZĘŚĆ 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ dział 91 - Administracja państwowa97 41071 lipca CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI dział 91 - Administracja państwowa - Główny Urząd Nadzoru Budowlanego95 36241 stycznia 7 688 1 marca dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne55 94631 stycznia 2 805 1 marca CZĘŚĆ 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW dział 91 - Administracja państwowa64 61251 lipca CZĘŚĆ 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH dział 91 - Administracja państwowa25 43911 stycznia 1 968 1 marca CZĘŚĆ 59 GŁÓWNY URZĄD MIAR dział 91 - Administracja państwowa - jednostki podległe93 79861 stycznia 6 456 1 marca 2. JEDNOSTKI POZABUDŻETOWE NIE DOTOWANE219 414 CZĘŚĆ 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW dział 89 - Różna działalność205 929151 stycznia 13 485 1 marca Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i trybu ustalania kar pieniężnych za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, oraz współczynników różnicujących wysokość kar pieniężnych. (Dz. U. Nr 59, poz. 625) Na podstawie art. 130 ust. 6 i 6a ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1995 r. w sprawie zasad i trybu ustalania kar pieniężnych za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, oraz współczynników różnicujących wysokość kar pieniężnych (Dz. U. Nr 79, poz. 400) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 8 w ust. 3 wyrazy "300 zł" zastępuje się wyrazami "500 zł"; 2) w § 10: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "1,42 zł" zastępuje się wyrazami "2,84 zł", - w pkt 2 wyrazy "1,13 zł" zastępuje się wyrazami "2,26 zł", - w pkt 3 wyrazy "0,85 zł" zastępuje się wyrazami "1,70 zł", - w pkt 4 wyrazy "0,57 zł" zastępuje się wyrazami "1,14 zł", - w pkt 5 wyrazy "0,29 zł" zastępuje się wyrazami "0,58 zł", - w pkt 6 wyrazy "0,05 zł" zastępuje się wyrazami "0,10 zł", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy "0,12 zł" zastępuje się wyrazami "0,24 zł", - w pkt 2 wyrazy "0,10 zł" zastępuje się wyrazami "0,20 zł", - w pkt 3 wyrazy "0,07 zł" zastępuje się wyrazami "0,14 zł", - w pkt 4 wyrazy "0,05 zł" zastępuje się wyrazami "0,10 zł", - w pkt 5 wyrazy "0,02 zł" zastępuje się wyrazami "0,04 zł"; 3) w § 11: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "0,03 zł" zastępuje się wyrazami "0,06 zł", - w pkt 2 wyrazy "0,57 zł" zastępuje się wyrazami "1,14 zł", b) w ust. 2: - w pkt 1 wyrazy "0,01 zł" zastępuje się wyrazami "0,02 zł", - w pkt 2 wyrazy "0,14 zł" zastępuje się wyrazami "0,28 zł"; 4) w § 12: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "0,57 zł" zastępuje się wyrazami "1,14 zł", - w pkt 2 wyrazy "1,14 zł" zastępuje się wyrazami "2,28 zł", - w pkt 3 wyrazy "2,30 zł" zastępuje się wyrazami "4,60 zł", - w pkt 4 wyrazy "4,60 zł" zastępuje się wyrazami "9,20 zł", b) w ust. 2 wyrazy "0,14 zł" zastępuje się wyrazami "0,28 zł"; 5) w § 13 w ust. 1 wyrazy "2,84 zł" zastępuje się wyrazami "5,68 zł". § 2. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki kar w dotychczasowej wysokości. § 3. W przypadku gdy stwierdzone naruszenie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki, nie ustało do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, z dniem tym organ ustala, w drodze decyzji, nowy wymiar kary pieniężnej dobowej, stosując stawki kar określone w niniejszym rozporządzeniu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego. (Dz. U. Nr 59, poz. 626) Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. Nr 138, poz. 641, z 1998 r. Nr 100, poz. 641 i z 1999 r. Nr 12, poz. 99) w § 23 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia - pszenicy i żyta,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie udzielania kredytu na warunkach preferencyjnych dla gminy górniczej na finansowanie inwestycji wspierających tworzenie nowych miejsc pracy. (Dz. U. Nr 59, poz. 627) Na podstawie art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i tryb udzielania, spłacania oraz stosowania karencji i umarzania kredytu dla gminy górniczej, 2) warunki i tryb rozliczeń z tytułu dopłat do tego kredytu, 3) zasady zawarcia umowy między Bankiem Gospodarstwa Krajowego, zwanym dalej "Bankiem", a Ministrem Gospodarki. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), 2) gminie górniczej - rozumie się przez to gminę określoną w art. 2 pkt 9 ustawy, 3) kredycie - rozumie się przez to udzielany na warunkach preferencyjnych kredyt na finansowanie inwestycji wspierających tworzenie nowych miejsc pracy. § 3. Kredyt może być udzielony gminie górniczej, jeżeli: 1) zapewni ona sfinansowanie ze środków własnych co najmniej 25% wartości kosztorysowej inwestycji wspierającej tworzenie nowych miejsc pracy, 2) uzyska pozytywną opinię Ministra Gospodarki o przyjętym przez radę gminy górniczej programie aktywizacji gospodarczej, określającym zadania mające na celu tworzenie nowych miejsc pracy, 3) zapewni zabezpieczenie spłaty kredytu wraz z odsetkami. § 4. 1. Kredyt może być udzielony przez Bank do wysokości 75% wartości kosztorysowej inwestycji, o której mowa w § 3 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2, jednak w kwocie nie wyższej niż 5 mln zł. 2. Na wniosek gminy górniczej, która zapewni udział własny w sfinansowaniu inwestycji w wysokości wyższej niż określona w § 3 pkt 1, po uzyskaniu pozytywnej opinii Banku oraz właściwego wojewody, Minister Gospodarki może wyrazić zgodę na udzielenie kredytu do wysokości 7 mln zł. § 5. Stopa oprocentowania kredytu jest zmienna i jest ustalana w stosunku rocznym w wysokości 70% stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ogłaszanej przez Radę Polityki Pieniężnej. § 6. 1. Kredyt jest udzielany na wniosek gminy górniczej składany w Banku. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) pozytywnie zaopiniowany przez Ministra Gospodarki program aktywizacji gospodarczej gminy górniczej, uwzględniający inwestycję określoną we wniosku, 2) opinię właściwej regionalnej izby obrachunkowej, stwierdzającą zdolność gminy ubiegającej się o kredyt do jego spłaty, 3) informacje o zakresie rzeczowym i efektach inwestycji dla tworzenia nowych miejsc pracy, 4) zbiorcze zestawienie kosztów, 5) harmonogram realizacji inwestycji, 6) inne dokumenty wymagane przez Bank. 3. Bank w terminie do 14 dni od dnia otrzymania wniosku o udzielenie kredytu dokonuje oceny wniosku pod względem formalnym. Wniosek spełniający wymogi formalne, o których mowa w ust. 2, podlega rejestracji w Banku z dniem jego wpływu. 4. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2, Bank wzywa gminę górniczą do jego uzupełnienia w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania; wniosek taki podlega rejestracji z dniem jego uzupełnienia. Nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie powoduje pozostawienie go bez rozpatrzenia. § 7. 1. Zarejestrowane wnioski podlegają ocenie Banku, w kolejności ich zarejestrowania, w zakresie: 1) spełnienia warunków, o których mowa w § 3 pkt 1, 2) zdolności gminy do spłaty kredytu wraz z odsetkami, niezależnie od opinii, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2. 2. W terminie 30 dni od dnia zarejestrowania wniosku Bank na podstawie oceny, o której mowa w ust. 1, podejmuje decyzję o udzieleniu kredytu i określa, z uwzględnieniem § 4, 5 i 8 ust. 2-4, warunki jego uruchomienia i spłaty bądź odmawia udzielenia kredytu. O odmowie udzielenia kredytu i jej przyczynach Bank niezwłocznie powiadamia gminę górniczą. 3. Uruchomienie kredytu lub jego pierwszej transzy następuje po udokumentowaniu zaangażowania środków własnych gminy górniczej, o których mowa w § 3 pkt 1. § 8. 1. Termin spłaty kredytu określa umowa kredytu. 2. Kredyt jest spłacany w miesięcznych ratach. 3. Na wniosek gminy górniczej Bank może odroczyć spłatę kredytu na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, licząc od dnia uruchomienia kredytu lub jego pierwszej transzy. 4. Odsetki naliczone za okres, o którym mowa w ust. 3, są dopisywane do stanu zadłużenia na ostatni dzień każdego miesiąca. 5. Po zrealizowaniu 50% wartości kosztorysowej inwestycji, o której mowa w § 3 pkt 1, gmina górnicza zawiadamia o tym Ministra Gospodarki. 6. Minister Gospodarki, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, ocenia stopień realizacji inwestycji. 7. O pozytywnej ocenie, o której mowa w ust. 6, Minister Gospodarki powiadamia niezwłocznie gminę górniczą oraz Bank. § 9. 1. Na wniosek gminy górniczej, na podstawie pozytywnej oceny, o której mowa w § 8 ust. 6, Bank może umorzyć 10% kwoty przyznanego kredytu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Gmina górnicza zlokalizowana na terenie powiatu, w którym stopa bezrobocia w dniu złożenia wniosku przekracza wskaźnik 1,4 średniej krajowej stopy bezrobocia, może ubiegać się o umorzenie 20% kwoty przyznanego kredytu, po uzyskaniu pozytywnej oceny, o której mowa w § 8 ust. 6. § 10. Bank przesyła Ministrowi Gospodarki w terminach ustalonych w umowie, o której mowa w § 12: 1) miesięczne rozliczenia z tytułu: a) kwot dopłat do oprocentowania kredytu, b) kwot umorzenia części kredytów, c) podlegających zwrotowi do budżetu państwa zrealizowanych dopłat do oprocentowania lub umorzonych kwot kredytów wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem, 2) kwartalne informacje o stanie zadłużenia gmin górniczych z tytułu udzielonych kredytów. § 11. W przypadku zwrotu kredytu wykorzystanego niezgodnie z przeznaczeniem kwota stanowiąca równowartość zrealizowanych dopłat do oprocentowania, o których mowa w § 13 ust. 1, od zwróconej kwoty kredytu lub umorzona kwota kredytu, o której mowa w § 9, podlegają niezwłocznemu przekazaniu do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, naliczonymi od dnia realizacji dopłat lub umorzenia kredytu do dnia ich zwrotu. § 12. 1. Umowa między Ministrem Gospodarki a Bankiem jest zawierana na okres od dnia jej podpisania do dnia 31 grudnia 2002 r., z uwzględnieniem ust. 2. 2. Kwotę środków przeznaczonych w danym roku na dopłaty do oprocentowania i umorzenia, należne Bankowi z tytułu kredytów udzielonych w danym roku i w latach poprzednich, ustala się corocznie w formie aneksu do umowy, o której mowa w ust. 1. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zawarta w terminie 21 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 13. 1. Do dnia 31 grudnia 2002 r. ze środków budżetu państwa pokrywane są: 1) dopłaty do oprocentowania kredytu, 2) umorzenia części kredytów, o których mowa w § 9. 2. Kwota dopłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, odpowiada części oprocentowania należnego Bankowi, stanowiącej różnicę pomiędzy stopą oprocentowania kredytu określoną w § 5 a stopą procentową kredytu lombardowego ogłaszaną przez Radę Polityki Pieniężnej. 3. Minister Gospodarki przekazuje Bankowi środki na pokrycie należności z tytułów, o których mowa w ust. 1, w terminach miesięcznych. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad, wysokości i trybu przyznawania dodatku skarbowego niektórym pracownikom jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej. (Dz. U. Nr 59, poz. 628) Na podstawie art. 40 ust. 1b ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12 czerwca 1997 r. w sprawie zasad, wysokości i trybu przyznawania dodatku skarbowego niektórym pracownikom jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 62, poz. 391) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kwotowe stawki dodatku skarbowego ustala się w wysokości: 1123,02 zł 2do 246,03 zł 3do 369,05 zł 4do 492,07 zł 5do 615,08 zł" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste. (Dz. U. Nr 59, poz. 629) Na podstawie art. 58 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), a także art. 15 § 3 i art. 21 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste (Dz. U. Nr 166, poz. 1258) w § 2 w pkt 11 lit. w) otrzymuje brzmienie: "w) Sąd Rejonowy w Zawierciu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miast: Poręba i Zawiercie oraz gmin: Łazy i Ogrodzieniec, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Siewierzu dla gmin: Siewierz i Mierzęcice;". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. (Dz. U. Nr 59, poz. 630) Na podstawie art. 15 § 2, art. 16 § 3 i 4 oraz art. 18 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180) oraz art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 166, poz. 1253) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) Sąd Apelacyjny w Katowicach - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Bielsku-Białej, Częstochowie, Gliwicach i Katowicach,"; 2) w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Katowicach: a) Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bielsku-Białej, Cieszynie, Oświęcimiu, Suchej Beskidzkiej, Wadowicach i Żywcu, b) Sąd Okręgowy w Częstochowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Częstochowie, Lublińcu, Myszkowie i Oleśnie, c) Sąd Okręgowy w Gliwicach - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bytomiu, Gliwicach, Rudzie Śląskiej, Tarnowskich Górach i Zabrzu, d) Sąd Okręgowy w Katowicach z Ośrodkiem Zamiejscowym w Rybniku i Wydziałem Zamiejscowym w Wodzisławiu Śląskim - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Będzinie, Chorzowie, Chrzanowie, Dąbrowie Górniczej, Jastrzębiu-Zdroju, Jaworznie, Katowicach, Mikołowie, Mysłowicach, Olkuszu, Pszczynie, Raciborzu, Rybniku, Sosnowcu, Tychach, Wodzisławiu Śląskim i Zawierciu;" 3) w § 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W Sądzie Okręgowym w Katowicach tworzy się Wydział Zamiejscowy z siedzibą w Wodzisławiu Śląskim do rozpoznawania w pierwszej i drugiej instancji spraw karnych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w: Jastrzębiu-Zdroju, Raciborzu, Rybniku i Wodzisławiu Śląskim."; 4) w § 4: - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gliwicach: a) Sąd Rejonowy w Bytomiu - dla miast: Bytom i Radzionków, b) Sąd Rejonowy w Gliwicach - dla miast: Gliwice, Knurów i Pyskowice oraz gmin: Gierałtowice, Ornontowice, Pilchowice, Rudziniec, Sośnicowice, Toszek i Wielowieś, c) Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej - dla miasta Ruda Śląska, d) Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach - dla miast: Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie i Tarnowskie Góry oraz gmin: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice, e) Sąd Rejonowy w Zabrzu - dla miasta Zabrze,"; - pkt 10 otrzymuje brzmienie: "10) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach: a) Sąd Rejonowy w Będzinie - dla miast: Będzin, Czeladź i Wojkowice oraz gmin: Bobrowniki i Psary, b) Sąd Rejonowy w Chorzowie - dla miast: Chorzów i Świętochłowice, c) Sąd Rejonowy w Chrzanowie - dla gmin: Babice, Chrzanów, Libiąż i Trzebinia, d) Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej - dla miast: Dąbrowa Górnicza i Sławków, e) Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju - dla miasta Jastrzębie-Zdrój oraz gmin: Pawłowice i Zebrzydowice, f) Sąd Rejonowy w Jaworznie - dla miasta Jaworzno, g) Sąd Rejonowy w Katowicach - dla miast: Katowice i Siemianowice Śląskie, h) Sąd Rejonowy w Mikołowie - dla miast: Łaziska Górne, Mikołów i Orzesze oraz gminy Wyry, i) Sąd Rejonowy w Mysłowicach - dla miast: Imielin i Mysłowice oraz gminy Chełm Śląski, j) Sąd Rejonowy w Olkuszu - dla miasta Bukowno oraz gmin: Bolesław, Klucze, Olkusz, Pilica, Wolbrom i Żarnowiec, k) Sąd Rejonowy w Pszczynie - dla gmin: Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Goczałkowice-Zdrój, Miedźna, Pszczyna i Suszec, l) Sąd Rejonowy w Raciborzu - dla miasta Racibórz oraz gmin: Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie i Rudnik, ł) Sąd Rejonowy w Rybniku - dla miast: Rybnik i Żory oraz gmin: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany, m) Sąd Rejonowy w Sosnowcu - dla miasta Sosnowiec, n) Sąd Rejonowy w Tychach - dla miast: Bieruń, Lędziny i Tychy oraz gmin: Bojszowy i Kobiór, o) Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim - dla miast: Pszów, Radlin, Rydułtowy i Wodzisław Śląski oraz gmin: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice i Mszana, p) Sąd Rejonowy w Zawierciu - dla miast: Poręba i Zawiercie oraz gmin: Łazy, Mierzęcice, Ogrodzieniec i Siewierz,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2000 r., z wyjątkiem § 1 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie określenia sposobu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas trwania imprez na drogach, warunków ich odbywania oraz trybu postępowania w tych sprawach. (Dz. U. Nr 59, poz. 631) Na podstawie art. 65 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) sposoby zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas trwania imprez na drogach powodujących utrudnienia w ruchu lub wymagających konieczności korzystania z drogi w sposób szczególny, zwanych dalej "imprezami", 2) warunki odbywania imprez, 3) tryb postępowania przy organizowaniu imprez. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o organizatorze imprezy - rozumie się przez to osobę prawną, osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, organizującą imprezę. § 2. 1. Organizator imprezy zapewnia bezpieczeństwo i porządek podczas jej trwania: 1) za pomocą własnej, oznakowanej służby porządkowej, 2) poprzez użycie środków technicznych, a w szczególności: a) znaków lub tablic ostrzegawczych i informacyjnych, b) lin, taśm, wstęg lub innych urządzeń służących do oznaczenia trasy lub miejsca imprezy, c) barier, płotków, przegród i innych tego typu urządzeń. 2. Policja zapewnia bezpieczeństwo i porządek w czasie imprezy: 1) wystawiając posterunki kierowania i blokady ruchu, 2) pilotując, w razie potrzeby, przejazd lub przejście uczestników imprezy. § 3. Organizator imprezy zobowiązany jest wypełnić w szczególności następujące warunki zapewniające bezpieczeństwo i porządek publiczny podczas trwania imprezy: 1) współdziałać w Policją: a) uzgadniając przebieg trasy lub miejsca imprezy, b) stosując jej polecenia dotyczące prawidłowego zabezpieczenia imprezy, c) dokonując wspólnego objazdu trasy lub miejsca imprezy, 2) sporządzić plan określający sposoby zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas imprezy na terenie poszczególnych województw, obejmujący: a) listę osób wchodzących w skład służby porządkowej organizatora, ich rozmieszczenie oraz elementy wyróżniające te osoby, b) pisemną instrukcję określającą zadania służb porządkowych, c) rodzaje i ilość środków technicznych oraz miejsce ich rozlokowania, d) rodzaje, zakres i sposób zabezpieczenia ratowniczego imprezy, w uzgodnieniu z właściwym komendantem powiatowym Państwowej Straży Pożarnej oraz innymi służbami ratowniczymi, e) sposób oznaczenia miejsc niebezpiecznych dla uczestników imprezy, f) oznakowanie pojazdów uczestniczących i towarzyszących imprezie, g) rodzaje zezwoleń umożliwiających poruszanie się osób lub pojazdów w miejscach wyłączonych z ruchu publicznego, h) organizację łączności bezprzewodowej pomiędzy organizatorem imprezy a Policją w trakcie trwania imprezy, i) sposób informowania społeczeństwa o ograniczeniach w ruchu drogowym spowodowanych imprezą - przed imprezą i w trakcie jej trwania, 3) ustalać z Policją terminy wspólnych spotkań, organizowanych w celu uzgodnienia spraw związanych z zabezpieczeniem imprezy, 4) zapewnić realizację planu, o którym mowa w pkt 2, 5) powiadomić właściwego miejscowo komendanta jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej w przypadku przeprowadzania imprezy na drogach przebiegających lub przylegających do terenów będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych, dla których organem założycielskim jest minister właściwy do spraw obrony narodowej, 6) uzgodnić z zarządcą drogi, a w przypadku płatnych dróg krajowych - również z Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad, obszar wykorzystania pasa drogowego oraz sposób przywrócenia go do stanu poprzedniego, 7) powiadomić przedsiębiorstwa komunikacji publicznej o przewidywanym czasie występowania utrudnień w ruchu drogowym, 8) zapewnić uczestnikom imprezy pomoc medyczną, 9) na polecenie organu zarządzającego ruchem na drodze opracować projekt organizacji ruchu, 10) uzyskać - jeżeli jest to niezbędne - od innych podmiotów, niż wymienione w pkt 1, 5, 6, 7 i 9, pomoc w zapewnieniu bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas imprezy, 11) udzielać dokładnych informacji dotyczących imprezy, na żądanie Policji lub innych podmiotów wymienionych w pkt 5, 6, 7, 9 i 10, jeżeli są niezbędne do realizacji ich zadań w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego, 12) współpracować ze środkami masowego przekazu w celu przekazywania informacji o utrudnieniach ruchu wynikających z planowanej imprezy. § 4. 1. Policja zobowiązana jest wypełnić w szczególności następujące warunki zapewniające bezpieczeństwo i porządek publiczny podczas trwania imprezy: 1) w czasie przygotowania imprezy: a) dokonać szczegółowego i wszechstronnego zapoznania się z planowaną imprezą na podstawie uzyskanych od organizatora informacji o rodzaju, miejscu lub trasie i czasie przeprowadzenia imprezy, liczbie uczestników, widzów, osób wchodzących w skład służby porządkowej i przedstawicieli organizatora oraz ilości i rodzaju pojazdów uczestniczących w imprezie, b) zapoznać się z treścią przepisów dotyczących planowanej imprezy oraz regulaminem jej przeprowadzenia, c) zapoznać się z przygotowanym przez organizatora imprezy planem, o którym mowa w § 3 pkt 2, d) ustalić, wspólnie z organizatorem imprezy, miejsca niebezpieczne, które wymagać będą szczególnego nadzoru oraz zabezpieczenia, e) uzgodnić z organizatorem imprezy system oznakowania pojazdów uczestniczących i towarzyszących imprezie, f) uzgodnić z organizatorem imprezy system zezwoleń umożliwiających poruszanie się osób lub pojazdów w miejscach wyłączonych z ruchu publicznego, g) uzyskać od organizatora imprezy informacje o jego przedsięwzięciach w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku podczas imprezy, h) dokonać, wspólnie z organizatorem imprezy, objazdu trasy imprezy w celu ustalenia wszystkich istotnych elementów zabezpieczenia, i) opracować własny plan zabezpieczenia imprezy, 2) w czasie trwania imprezy: a) egzekwować od organizatora imprezy wykonanie obowiązków wynikających z zezwolenia, b) zapewnić zabezpieczenie trasy lub miejsc, które mogą stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, c) zorganizować objazdy wynikające w przeprowadzanej imprezy na drodze, d) zapewnić realizację planu, o którym mowa w pkt 1 lit. i), 3) po zakończeniu imprezy przywrócić płynność ruchu na drodze. 2. Inne podmioty uczestniczące w zapewnieniu bezpieczeństwa uczestników ruchu i porządku ruchu na drogach podczas trwania imprez realizują swoje zadania na zasadach i w trybie określonych w przepisach regulujących działalność tych organów. § 5. 1. Organizator imprezy składa pisemny wniosek o wydanie zezwolenia na odbycie imprezy co najmniej na: 1) 60 dni przed planowanym rozpoczęciem imprezy, gdy ma się ona odbyć na drodze krajowej lub wojewódzkiej, 2) 30 dni przed planowanym rozpoczęciem imprezy, gdy ma się ona odbyć na drodze powiatowej lub gminnej. 2. Organizator imprezy powinien przesłać w terminach określonych w ust. 1 kopię wniosku wraz z wymaganymi dokumentami do: 1) Komendanta Głównego Policji, jeżeli impreza ma odbyć się na drodze krajowej lub jeżeli impreza odbywa się na obszarze większym niż jedno województwo, 2) właściwego ze względu na miejsce rozpoczęcia imprezy komendanta wojewódzkiego Policji - w pozostałych przypadkach. § 6. Wniosek powinien zwierać w szczególności: 1) imię, nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedzibę organizatora imprezy, 2) rodzaj i nazwę imprezy, 3) miejsce i datę rozpoczęcia, przebiegu oraz zakończenia imprezy, 4) przewidywaną liczbę uczestników imprezy, 5) wykaz osób reprezentujących organizatora w sprawach zabezpieczenia trasy lub miejsca imprezy, na terenie poszczególnych województw, 6) podpis organizatora lub jego przedstawiciela. § 7. Do wniosku należy dołączyć: 1) szczegółowy regulamin imprezy określający między innymi zasady zachowania się uczestników imprezy istotne dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, 2) wykaz osób odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg i zabezpieczenie imprezy na terenie poszczególnych województw oraz w miejscach rozpoczęcia i zakończenia każdego odcinka, a także w miejscach wymagających szczególnego zabezpieczenia, 3) program imprezy, szczegółowy opis trasy z podaniem odległości pomiędzy poszczególnymi jej odcinkami oraz określony w minutach i kilometrach program przejazdu lub przejścia uczestników przez poszczególne miejscowości i granice województw, 4) plan zabezpieczenia trasy lub miejsca określony w § 3 pkt 2, 5) zobowiązanie organizatora do przywrócenia do pierwotnego stanu pasa drogowego na trasie przejazdu, przejścia lub miejsca pobytu uczestników imprezy, a w przypadku uszkodzenia pasa drogowego lub urządzeń drogowych - do ich bezzwłocznego naprawienia lub pokrycia kosztów tych napraw. § 8. 1. Organ wydający zezwolenie niezwłocznie po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 1, zwraca się pisemnie do Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji o jego zaopiniowanie. 2. Komendant Główny Policji lub komendant wojewódzki Policji wydają opinię nie później niż na: 1) 14 dni od dnia wpłynięcia wniosku, gdy dotyczy on imprezy odbywającej się na drodze krajowej lub wojewódzkiej, 2) 7 dni od dnia wpłynięcia wniosku, gdy dotyczy on imprezy odbywającej się na drodze gminnej lub powiatowej. § 9. 1. Zezwolenie lub odmowa wydania zezwolenia powinny być wydane co najmniej na 14 dni przed planowanym terminem imprezy. 2. Organ wydający zezwolenie lub opiniujący wniosek o zezwolenie może żądać od organizatora imprezy spełnienia dodatkowych warunków mających wpływ na zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas przebiegu imprezy. § 10. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lipca 1993 r. w sprawie określenia sposobu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas trwania imprez na drogach, warunków ich odbywania, trybu postępowania i organów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 73, poz. 345 i z 1994 r. Nr 82, poz. 380). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. (Dz. U. Nr 59, poz. 632) Na podstawie art. 72 ust. 3 i art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Przepisy rozporządzenia określają: 1) warunki i tryb rejestracji pojazdów, o których mowa w art. 71 ust. 1 ustawy, zwanych dalej "pojazdami", 2) wzory dowodu rejestracyjnego i pozwolenia czasowego, 3) wzory tablic rejestracyjnych oraz innych tablic i oznaczeń, w które zaopatruje się pojazd, a także ich opis, 4) dodatkowe dokumenty, na których podstawie rejestruje się pojazd, 5) zwolnienia z obowiązku przedstawienia niektórych dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1 ustawy. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), 2) organie rejestrującym - rozumie się przez to odpowiednio starostę lub Wojewodę Mazowieckiego, 3) właścicielu pojazdu - rozumie się przez to odpowiednio właściciela pojazdu, podmiot, o którym mowa w art. 73 ust. 2 ustawy, oraz podmiot, któremu powierzono pojazd w trybie określonym w art. 73 ust. 5 ustawy, 4) dowodzie odprawy celnej przywozowej - rozumie się przez to dokument określony przepisami prawa celnego potwierdzający spełnienie formalności celnych. Rozdział 2 Rejestracja pojazdów § 2. 1. W celu rejestracji pojazdu właściciel pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 oraz § 3 i 4, składa wniosek w organie rejestrującym i dołącza do wniosku następujące dokumenty: 1) dowód własności pojazdu, 2) dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany, 3) kartę pojazdu, jeżeli była wydana, oraz oddaje tablice rejestracyjne, jeżeli pojazd był zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wzór wniosku określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Obowiązek oddania dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy zarejestrowanego pojazdu podmiotów określonych w art. 73 ust. 3 ustawy. 3. Przepisu ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się do pojazdu nabytego na licytacji publicznej lub od podmiotu wykonującego orzeczenie o przepadku pojazdu na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli na dowodzie własności pojazdu została umieszczona przez ten podmiot adnotacja określająca, że wraz ze sprzedanym pojazdem nie został przekazany dowód rejestracyjny pojazdu i karta pojazdu, jeżeli była wydana. 4. W przypadku gdy dane odnoszące się do zbywcy pojazdu zawarte w dowodzie własności pojazdu są niezgodne z danymi zawartymi w dowodzie rejestracyjnym i karcie pojazdu, jeżeli była wydana, do wniosku o rejestrację dołącza się dokument (dokumenty) potwierdzający fakt przeniesienia prawa własności pojazdu. 5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do pojazdów sprowadzonych z zagranicy, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2, w przypadku gdy przeniesienie prawa własności pojazdu nastąpiło za granicą. 6. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji nowego pojazdu zakupionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściciel pojazdu do wniosku o rejestrację dołącza wyciąg ze świadectwa homologacji albo odpis decyzji zwalniającej pojazd z homologacji, na których podstawie organ rejestrujący wpisuje dane techniczne pojazdu. Wymóg ten nie dotyczy pojazdu zabytkowego, pojazdu zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako "SAM", pojazdu Służby Więziennej oraz pojazdu straży pożarnej. 7. Jeżeli wymagane jest badanie stanu technicznego pojazdu, właściciel pojazdu do wniosku o rejestrację dołącza zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 8. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu zabytkowego właściciel pojazdu dodatkowo dołącza do wniosku: 1) uwierzytelnioną kopię decyzji w sprawie wpisania pojazdu, jako dobra kultury, do rejestru zabytków lub dokument potwierdzający ujęcie pojazdu w centralnej ewidencji dóbr kultury, 2) zaświadczenie z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz protokół z oceny stanu technicznego pojazdu zabytkowego. 9. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu, którego markę określa się jako "SAM", właściciel pojazdu dołącza do wniosku: 1) dowód własności silnika, 2) dowód rejestracyjny pojazdu lub kopię dowodu rejestracyjnego pojazdu uwierzytelnioną przez organ rejestrujący, który go wydał, jeżeli silnik pochodzi z pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) oświadczenie złożone pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań, że jest właścicielem pozostałych zespołów i części służących do zbudowania tego pojazdu, 4) zaświadczenie z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz dokument identyfikacyjny pojazdu marki "SAM". Przepisy ust. 3-5 i 10 oraz § 3 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 10. W przypadku zgłoszenia do rejestracji pojazdu, który nie posiada nadanych i nabitych fabrycznie przez producenta numerów nadwozia, podwozia (ramy), silnika lub nie posiada tabliczki znamionowej, właściciel pojazdu dołącza do wniosku o rejestrację zaświadczenie, o którym mowa w § 28 ust. 2. § 3. 1. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu sprowadzonego z zagranicy, jego właściciel dołącza do wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, następujące dokumenty: 1) dowód własności pojazdu, 2) dowód rejestracyjny pojazdu lub dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) dowód odprawy celnej przywozowej, 4) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 2. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu sprowadzonego z zagranicy przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu pojazdami, właściciel pojazdu dołącza do wniosku: 1) dowód własności pojazdu z umieszczoną na nim przez tego przedsiębiorcę adnotacją określającą datę i numer dowodu odprawy celnej przywozowej oraz organ celny, który jej dokonał, 2) dowód rejestracyjny pojazdu lub dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 3. W przypadku powierzenia pojazdu przez zagraniczną osobę prawną lub fizyczną podmiotowi polskiemu, do wniosku o rejestrację dołącza się: 1) dokument, na którego podstawie nastąpiło powierzenie pojazdu, 2) dowód rejestracyjny pojazdu lub dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) dowód odprawy celnej przywozowej, 4) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. § 4. 1. W przypadku gdy dowodem własności jest prawomocne orzeczenie sądu ustalające prawo własności pojazdu oraz gdy pojazd ma numery nadane i nabite fabrycznie przez producenta, rejestracji dokonuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, tylko na podstawie tego orzeczenia i zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 2. W przypadku gdy dowodem własności jest prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające nabycie spadku, właściciel pojazdu dodatkowo dołącza do wniosku o rejestrację dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i 3, oraz oddaje tablice rejestracyjne, jeżeli pojazd był zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. W przypadku gdy właściciel nie posiada dokumentów, o których mowa w ust. 2, składa on stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. § 5. Dokumenty sporządzone w języku obcym dołącza się do wniosku o rejestrację wraz z ich tłumaczeniem na język polski przez tłumacza przysięgłego. § 6. 1. Dowodem własności pojazdu lub jego pojedynczych zespołów jest w szczególności jeden z następujących dokumentów: 1) umowa sprzedaży, 2) umowa zamiany, 3) umowa darowizny, 4) umowa dożywocia, 5) faktura VAT lub rachunek uproszczony, 6) prawomocne orzeczenie sądu rozstrzygające o prawie własności. 2. Dowód własności pojazdu dołącza się do wniosku o rejestrację wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej lub z adnotacją właściwego urzędu skarbowego zamieszczoną w dowodzie własności o zwolnieniu z tej opłaty. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy dowodów własności: 1) sporządzonych za granicą, 2) wystawionych przez przedsiębiorców, którzy uiszczają podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży pojazdów lub ich pojedynczych zespołów albo na podstawie odrębnych przepisów korzystają ze zwolnienia od tego podatku. 4. Przepis ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do dokumentu (dokumentów) potwierdzającego fakt przeniesienia prawa własności, o którym mowa w § 2 ust. 4. § 7. 1. Organ rejestrujący wydaje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3: 1) dowód rejestracyjny według wzoru, o którym mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 2) tablice (tablicę) rejestracyjne spełniające warunki określone w rozdziale 3 rozporządzenia. 2. W przypadkach określonych w art. 74 ustawy organ rejestrujący wydaje: 1) pozwolenie czasowe, w tym pozwolenie czasowe badawcze w celu umożliwienia przeprowadzenia badań homologacyjnych, badań i prób pojazdów, ich części albo elementów wyposażenia przez producenta lub upoważnioną jednostkę badawczą, według wzorów określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 2) tymczasowe tablice (tablicę) rejestracyjne, zwane dalej "tablicami (tablicą) tymczasowymi" w tym tymczasowe tablice (tablicę) badawcze, zwane dalej "tablicami (tablicą) badawczymi", spełniające warunki, o których mowa w rozdziale 3 rozporządzenia. 3. W przypadku rejestracji pojazdu wskutek zmiany właściciela pojazdu lub zmiany miejsca zamieszkania właściciela pojazdu nie powodującej zmiany właściwości miejscowej organu rejestrującego, organ rejestrujący wydaje dowód rejestracyjny, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. § 8. Organ rejestrujący, przed wydaniem dokumentów, o których mowa w § 7, wyznaczone strony tych dokumentów, według załącznika nr 2 i 3 do rozporządzenia, pokrywa specjalną folią stanowiącą wraz z blankietem komplet. § 9. Jeżeli w dokumentach przedstawionych przy wniosku o rejestrację pojazdu zawarte są zastrzeżenia wynikające z prawa celnego, organ rejestrujący jest obowiązany zamieścić te zastrzeżenia w dowodzie rejestracyjnym pojazdu lub w pozwoleniu czasowym. § 10. 1. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego pojazdu organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik dowodu rejestracyjnego po: 1) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 2) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań, 3) przedstawieniu wyciągu z rejestru badań technicznych pojazdów prowadzonego przez stację kontroli pojazdów, określającego termin następnego badania technicznego pojazdu. 2. W przypadku zniszczenia dowodu rejestracyjnego pojazdu w stopniu powodującym jego nieczytelność, organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik dowodu rejestracyjnego po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) przedstawieniu wyciągu z rejestru badań technicznych pojazdów, prowadzonego przez stację kontroli pojazdów, jeżeli termin następnych badań technicznych pojazdu nie jest możliwy do odczytania z dowodu rejestracyjnego. 3. Przepisów ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy organ rejestrujący posiada informacje o terminie następnych badań technicznych pojazdu. § 11. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego przed ponownym zarejestrowaniem pojazdu właściciel pojazdu dołącza do wniosku: 1) dokumenty wymagane do rejestracji, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 3, oraz oddaje tablice rejestracyjne, jeżeli pojazd był zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zaświadczenie Policji potwierdzające zgłoszenie utraty dowodu rejestracyjnego, 3) pisemną informację wskazującą organ, w którym pojazd był dotychczas zarejestrowany. § 12. 1. W przypadku kradzieży tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) przedstawieniu zaświadczenia Policji potwierdzającego zgłoszenie kradzieży tablic (tablicy) rejestracyjnych. 2. W przypadku zgubienia tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny pojazdu i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. 3. W przypadku zniszczenia tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje, z zastrzeżeniem ust. 4, nowy dowód rejestracyjny pojazdu i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje tylko tablicę rejestracyjną (wtórnik), jeżeli z oddanych tablic (tablicy) rejestracyjnych możliwe jest odczytanie numeru rejestracyjnego i po przedstawieniu przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, jeżeli była wydana. 5. Na okres konieczny do wykonania tablicy rejestracyjnej (wtórnika), ale nie dłuższy niż określony w art. 74 ust. 3 ustawy, organ rejestrujący wydaje na wniosek właściciela pojazdu pozwolenie czasowe oraz tablice (tablicę) rejestracyjne tymczasowe. § 13. 1. W przypadku zawiadomienia o nabyciu pojazdu zarejestrowanego należy przedstawić dokument potwierdzający fakt przeniesienia prawa własności pojazdu. 2. W przypadku zawiadomienia o zbyciu pojazdu zarejestrowanego należy przedstawić pisemną informację wskazującą nabywcę pojazdu. § 14. 1. W przypadku zawiadomienia o zmianie danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, wynikających z wymiany nadwozia/podwozia lub silnika w pojeździe zarejestrowanym, do zawiadomienia dołącza się: 1) dowód własności, 2) dowód odprawy celnej przywozowej, jeżeli nadwozie/podwozie lub silnik zostało sprowadzone z zagranicy, oraz dowód rejestracyjny pojazdu lub dokument potwierdzający zarejestrowanie albo wyrejestrowanie pojazdu, jeżeli nadwozie/podwozie pochodzi z pojazdu zarejestrowanego za granicą, 3) dowód rejestracyjny pojazdu lub kopię dowodu rejestracyjnego pojazdu uwierzytelnioną przez organ rejestrujący, który go wydał, jeżeli nadwozie/podwozie lub silnik pochodzi z pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy § 2 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku zawiadomienia o zmianie innych danych technicznych pojazdu zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, do zawiadomienia dołącza się dokument (dokumenty) potwierdzający, że dokonane zmiany są zgodne z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów. § 15. 1. W celu wyrejestrowania pojazdu właściciel pojazdu składa wniosek w organie rejestrującym i dołącza do wniosku: 1) zaświadczenie o przekazaniu pojazdu do składnicy złomu wyznaczonej przez wojewodę, dowód rejestracyjny, kartę pojazdu, jeżeli była wydana, i tablice (tablicę) rejestracyjne, w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy, 2) dowód rejestracyjny i kartę pojazdu, jeżeli była wydana, w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 2 ustawy, 3) dokument potwierdzający zbycie lub zarejestrowanie pojazdu za granicą, w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 3 ustawy. 2. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu, jeżeli była wydana, lub tablic (tablicy) rejestracyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, właściciel pojazdu składa stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 3 Tablice rejestracyjne § 16. 1. Tablice rejestracyjne, zwane dalej "tablicami", ze względu na swoje przeznaczenie dzielą się na: 1) zwyczajne - do oznaczania wszystkich pojazdów, z zastrzeżeniem pkt 2-5, 2) indywidualne - do oznaczania pojazdów samochodowych, 3) zabytkowe - do oznaczania pojazdów zabytkowych, 4) tymczasowe - do oznaczania pojazdów czasowo zarejestrowanych, w tym badawcze - do oznaczania pojazdów eksploatowanych w ramach badań homologacyjnych, badań i prób pojazdów, ich części bądź elementów wyposażenia przez producenta lub upoważnioną jednostkę badawczą, 5) dyplomatyczne - do oznaczania pojazdów należących do przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, a także ich personelu. 2. Organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu może wydać zamiast tablic zwyczajnych tablice indywidualne. 3. Przed wydaniem tablic indywidualnych organ rejestrujący sprawdza, czy zostały spełnione warunki, o których mowa w § 18 ust. 2, § 21 ust. 4 i § 22 pkt 1. § 17. Tablice ze względu na wielkość dzielą się na: 1) samochodowe (jednorzędowe i dwurzędowe) - do oznaczania wszystkich rodzajów pojazdów, z wyjątkiem motocykli, ciągników rolniczych i motorowerów, 2) motocyklowe (dwurzędowe) - do oznaczania motocykli i ciągników rolniczych, 3) motorowerowe (dwurzędowe) - do oznaczania motorowerów. § 18. 1. Numer rejestracyjny pojazdu stanowią litery i cyfry (cyfra) umieszczone na tablicy. 2. Każdemu pojazdowi przypisuje się jeden numer rejestracyjny. 3. Na tablicy zwyczajnej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy czarnej na białym tle, składający się z wyróżnika województwa, wyróżnika powiatu i wyróżnika pojazdu. 4. Na tablicy indywidualnej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy czarnej na białym tle, składający się z wyróżnika województwa i literowego indywidualnego wyróżnika pojazdu. 5. Na tablicy zabytkowej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy czarnej na żółtym tle, składający się z wyróżnika województwa, wyróżnika powiatu i wyróżnika pojazdu, oraz symbol pojazdu zabytkowego. 6. Na tablicy tymczasowej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy czerwonej na białym tle, składający się z wyróżnika województwa, okrągłej nalepki określającej termin ważności tablicy tymczasowej, wykonanej z czerwonej folii z napisami w kolorze białym, oraz wyróżnika pojazdu. Wzór nalepki i jej opis określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 7. Na tablicy badawczej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy czerwonej na białym tle, składający się z wyróżnika województwa, wyróżnika pojazdu oraz wyróżnika określającego przeznaczenie tablicy. 8. Na tablicy dyplomatycznej wytłoczony jest numer rejestracyjny barwy białej na niebieskim tle, składający się z wyróżnika województwa i wyróżnika pojazdu. § 19. 1. Każda tablica posiada dodatkowo na niebieskim tle symbol flagi polskiej barwy biało-czerwonej i litery "PL" barwy białej. Wymóg ten nie dotyczy tablic (tablicy) dyplomatycznych. 2. Na tablicy zwyczajnej, indywidualnej, zabytkowej i badawczej w miejscu do tego przeznaczonym organ rejestrujący nakleja znak legalizacyjny wykonany z folii w kolorze zielonym z napisami w kolorze czarnym. Wymóg ten nie dotyczy tablicy tymczasowej, w przypadku której funkcję znaku legalizacyjnego spełnia nalepka określona w § 18 ust. 6. Wzór znaku legalizacyjnego i jego opis określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. W przypadku zniszczenia znaku legalizacyjnego, o którym mowa w ust. 2, organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy znak legalizacyjny po: 1) przedstawieniu dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu, jeżeli była wydana, oraz tablic (tablicy) rejestracyjnych, 2) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. § 20. Na tablicach nie mogą być umieszczane inne oznaczenia niż te, o których mowa w § 18 i 19. § 21. 1. Numery rejestracyjne tworzone są ze zbioru następujących 25 liter: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, S, T, U, V, W, X, Y i Z oraz cyfr od 0 do 9. 2. Poszczególne litery i cyfry numeru rejestracyjnego pełnią następujące funkcje: 1) na tablicach zwyczajnych samochodowych - pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga lub druga i trzecia litera stanowią wyróżnik powiatu, następnie odpowiednio pięć cyfr w przedziale od 00001 do 99999 lub cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu, który po wyczerpaniu wskazanej pojemności tworzy się kolejno w układzie cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 i litera, następnie trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i dwie litery oraz odpowiednio trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i litera, 2) na tablicach zwyczajnych motocyklowych - pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga lub druga i trzecia litera stanowią wyróżnik powiatu, zaś cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu, który po wyczerpaniu wskazanej pojemności tworzy się w układzie trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i litera, 3) na tablicach zwyczajnych motorowerowych - pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga litera lub druga i trzecia litera stanowią wyróżnik powiatu, zaś cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu, 4) na tablicach indywidualnych - litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, zaś kolejne litery w liczbie od 3 do 5 stanowią indywidualny wyróżnik pojazdu, 5) na tablicach zabytkowych - pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga lub druga i trzecia litera stanowią wyróżnik powiatu, zaś dwie cyfry w przedziale od 01 do 99 i litera stanowią wyróżnik pojazdu, 6) na tablicach tymczasowych - litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, zaś cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu, który po wyczerpaniu wskazanej pojemności tworzy się w układzie trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i litera, natomiast arabskie cyfry na nalepce oznaczają miesiąc i dwie ostatnie cyfry roku, 7) na tablicach tymczasowych badawczych - litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, zaś trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 stanowią wyróżnik pojazdu, następnie litera B, która jest literą stałą, stanowi wyróżnik określający przeznaczenie tablicy, 8) na tablicach dyplomatycznych - pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, zaś sześć cyfr w przedziale od 000001 do 999999 stanowi wyróżnik pojazdu. 3. Wyróżniki pojazdu określa organ rejestrujący, posługując się zestawem cyfr i liter stanowiących pojemność rejestracyjną. 4. Wyróżnik indywidualny pojazdu określa zainteresowany właściciel pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Wyróżnik indywidualny powinien stanowić wyraz, skrót lub określenie w języku polskim, nie zawierający treści obraźliwych lub niezgodnych z zasadami współżycia społecznego. § 22. Właściwy miejscowo dla siedziby sejmiku województwa prezydent miasta na prawach powiatu, a w województwie mazowieckim starosta warszawski: 1) prowadzi ewidencję tablic (tablicy) indywidualnych, wydanych na obszarze województwa, z zachowaniem warunków określonych w § 18 ust. 2, 2) wyznacza w ramach województwa dla każdego organu rejestrującego pojemność rejestracyjną tablic tymczasowych, w tym również tablic badawczych. § 23. Organ rejestrujący wydaje tablice (tablicę) indywidualne z wyróżnikiem określonym w § 21 ust. 4, jeżeli z informacji uzyskanej z ewidencji, o której mowa w § 22 pkt 1, wynika, że identyczne tablice (tablica) nie zostały wydane dla innego pojazdu zarejestrowanego na terenie województwa. § 24. Ustala się dla tablic rejestracyjnych wyróżniki województw oraz wyróżniki powiatów, określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia. § 25. 1. Właściciel pojazdu umieszcza na pojeździe tablice z przodu i z tyłu w miejscach konstrukcyjnie do tego przeznaczonych, z wyjątkiem przyczep, ciągników rolniczych, motocykli i motorowerów, na których tablice umieszcza się tylko z tyłu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadkach uzasadnionych konstrukcją ciągnika rolniczego tablice umieszcza się z przodu pojazdu. 3. Z przodu pojazdu umieszcza się wyłącznie tablicę jednorzędową, z wyjątkiem ciągnika rolniczego, o którym mowa w ust. 2. 4. Z tyłu pojazdu umieszcza się tablicę jednorzędową albo dwurzędową w zależności od miejsca konstrukcyjnie do tego przeznaczonego, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Z tyłu przyczepy motocyklowej umieszcza się tablicę rejestracyjną motocyklową przeniesioną z motocykla, który ciągnie przyczepę. 6. Jeżeli pojazd nie ma specjalnego miejsca do umocowania tablic, to przednią i tylną tablicę umieszcza się w środku szerokości pojazdu, a gdyby to utrudniało jego eksploatowanie lub ograniczało widoczność tablicy - po lewej stronie pojazdu. § 26. Utrzymywanie tablic i innych oznaczeń pojazdów, o których mowa w rozdziale 4 rozporządzenia, w należytym stanie i zapewnienie ich czytelności jest obowiązkiem kierującego pojazdem. § 27. Wzory tablic rejestracyjnych, umieszczanych na nich znaków i symboli, a także ich opis określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. Rozdział 4 Inne oznaczenia pojazdów § 28. 1. Organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje skierowanie na: 1) nadanie i nabicie numerów w przypadku: a) pojazdu zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako "SAM", b) pojazdu, w którym dokonano wymiany nadwozia, podwozia (ramy) lub silnika na nadwozie, podwozie (ramę) lub silnik bez numeracji fabrycznej, c) pojazdu, w którym podczas naprawy uległ zniszczeniu albo wymianie element, na którym znajduje się numer nadwozia, podwozia (ramy), silnika, d) pojazdu odzyskanego po kradzieży, w którym został zatarty albo sfałszowany numer nadwozia, podwozia (ramy) lub silnika, e) pojazdu określonego w § 2 ust. 3, w którym został zatarty albo sfałszowany numer nadwozia, podwozia (ramy) lub silnika, f) pojazdu, w którym został zatarty albo sfałszowany numer nadwozia, podwozia (ramy) lub silnika, a prawomocnym orzeczeniem sądu zostało ustalone prawo własności pojazdu, g) pojazdu, w którym uległ skorodowaniu numer nadwozia, podwozia (ramy) lub silnika, jeżeli zostanie to potwierdzone opinią biegłego lub rzeczoznawcy z zakresu oznakowań pojazdów, 2) wykonanie tabliczki znamionowej zastępczej, zwanej dalej "tabliczką zastępczą", w przypadku: a) braku, utraty lub zniszczenia tabliczki znamionowej, b) utraty aktualności treści tabliczki znamionowej w wyniku dokonanych zmian w pojeździe. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 stacja kontroli pojazdów wydaje zaświadczenie o wykonaniu tabliczki zastępczej, nadaniu i nabiciu numerów lub zaświadczenie potwierdzające brak możliwości nadania i nabicia numeru silnika, jeżeli nadanie i nabicie numeru w sposób określony w odrębnych przepisach mogłoby spowodować uszkodzenie silnika. § 29. 1. Na pojeździe samochodowym, z wyjątkiem motocykla, umieszcza się dodatkowo nalepkę kontrolną, zwaną dalej "nalepką". 2. Na nalepce umieszczony jest numer rejestracyjny pojazdu. 3. Nalepka wydawana jest przez organ rejestrujący pojazd wraz z tablicami rejestracyjnymi, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 1-3. 4. Właściciel pojazdu umieszcza nalepkę w samochodzie osobowym wewnątrz pojazdu w prawym górnym rogu tylnej szyby, zaś w samochodzie ciężarowym, autobusie oraz w samochodzie nie posiadającym tylnej szyby - wewnątrz pojazdu w dolnym prawym rogu przedniej szyby. 5. Wzór nalepki i jej opis określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 30. W przypadku uszkodzenia nalepki, na pisemny wniosek właściciela pojazdu, wydaje się wtórnik nalepki po przedstawieniu dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, jeżeli była wydana, oraz złożeniu stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. § 31. 1. Na samochodzie ciężarowym samowyładowczym oraz przyczepie samowyładowczej umieszcza się numery rejestracyjne poprzez namalowanie na tyle burty skrzyni ładunkowej białą lub czarną farbą kontrastową w stosunku do tła burty tej samej treści co litery i cyfry na tablicach rejestracyjnych. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, które z tyłu nie mają burty w postaci płaszczyzny. 2. Numery namalowane na tyle burty skrzyni ładunkowej powinny mieć taki sam układ i zbliżony kształt liter i cyfr jak numery na tablicy rejestracyjnej jednorzędowej. Długość rzędu namalowanych numerów powinna wynosić 140-150 cm, wysokość 25 cm, a grubość kreski - 4,5 cm. § 32. Autobus, o którym mowa w art. 20 ust. 4 ustawy, oraz pojazd, w stosunku do którego organ rejestrujący określił na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy indywidualną dopuszczalną prędkość jazdy, oznacza się na tyle nadwozia tarczą określającą tę prędkość, wykonaną z materiału odblaskowego barwy białej z obwódką barwy czerwonej. § 33. 1. Na pojeździe zarejestrowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, który ma być używany w ruchu międzynarodowym, znak z literami "PL" umieszcza się z tyłu pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Znak z literami "PL" może być umieszczony na tylnej szybie samochodu w prawym dolnym rogu, pod warunkiem że będzie zapewniona wystarczająca widoczność znaku i czytelność liter. 3. Na pojeździe należącym do przedstawicielstwa dyplomatycznego państwa obcego umieszcza się znak z literami "CD", a na pojeździe urzędu konsularnego znak z literami "CC". 4. Znaki, o których mowa w ust. 3, umieszcza się z tyłu pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2. § 34. 1. Na pojeździe przeznaczonym do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu tablicę, o której mowa w art. 55 ust. 1 ustawy, umieszcza się z przodu i z tyłu pojazdu lub zespołu pojazdów, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Na samochodzie osobowym tablicę, o której mowa w ust. 1, umieszcza się pionowo na dachu prostopadle do osi podłużnej pojazdu. 3. Motocykl oznacza się tablicą, o której mowa w ust. 1, umieszczoną z tyłu pojazdu. § 35. Na pojeździe przewożącym zorganizowaną grupę dzieci lub młodzieży w wieku do lat 18 umieszcza się tablicę, o której mowa w art. 57 ust. 1 ustawy, z przodu i z tyłu pojazdu, możliwie blisko lewej płaszczyzny obrysu, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni. § 36. 1. Na pojeździe przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu osób niepełnosprawnych umieszcza się tablicę, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy, z przodu i z tyłu pojazdu, możliwie blisko lewej płaszczyzny obrysu, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni. 2. Pojazd, o którym mowa w art. 8 ustawy, może być oznaczony nalepką barwy białej z międzynarodowym symbolem wózka inwalidzkiego barwy czarnej, umieszczoną na przedniej szybie w prawym górnym rogu. § 37. Oznaczenia pojazdów, o których mowa w § 32, 34 ust. 3, § 35 i 36 ust. 1, powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-92/N-01255 "Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa". § 38. Wzory oznaczeń pojazdów, o których mowa w § 32-36, a także ich opis określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 39. 1. Ustala się dla wydawanych do dnia 30 kwietnia 2000 r.: 1) tablic zwyczajnych i dyplomatycznych - wyróżniki województw, 2) tablic tymczasowych - wyróżniki województw i przedziały liczbowe numerów rejestracyjnych, określone w poniższej tabeli, z zastrzeżeniem ust. 2. Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnych i dyplomatycznychWyróżniki województw i numery rejestracyjne na tablicach tymczasowych 1234 1dolnośląskieWR; WO; WC; WW;od F500000 do F999999; od J500000 do J999999; od X000001 do X499999; od Y000001 do Y499999; 2kujawsko-pomorskieBY; BG; BD; BC; TO; TU; TY;od C000001 do C499999; od W500000 do W999999; od X500000 do X999999; 3lubelskieLU; LL; LB;od A500000 do A999999; od C500000 do C999999; od K500000 do K999999; od Y500000 do Y999999; 4lubuskieGO; GW; GR; ZG; ZE; ZN;od F000001 do F499999; od Z000001 do Z499999; 5łódzkieLD; LZ; LF; LW;od L500000 do L999999; od O500000 do O999999; od T000001 do T999999; 6małopolskieKR; KK; KW; KV;od I500000 do I999999; od M000001 do M499999; od W000001 do W499999; 7mazowieckieWA; WF; WG; WI; WM; WP; WS; WT; WU; WV; WX; WZ;od A000001 do A499999; od D000001 do D499999; od N500000 do N999999; od P000001 do P499999; od R500000 do R999999; od S500000 do S999999; 8opolskieOP; OE; OD;od N000001 do N499999; 9podkarpackieRZ; RE; RW;od J000001 do J499999; od S000001 do S499999; od R000001 do R499999; od V500000 do V999999; 10podlaskieBK; BT; BI;od B000001 do B499999; od L000001 do L499999; od U500000 do U999999; 11pomorskieGD; GK; GA; GN;od E500000 do E999999; od U000001 do U499999; 12śląskieKA; KT; KB; KC; KD; KX;od B500000 do B999999; od D500000 do D999999; od G500000 do G999999; 13świętokrzyskieKI; KE; KJ;od H000001 do H499999; 14warmińsko-mazurskieOL; ON; OT;od E000001 do E499999; od M500000 do M999999; 15wielkopolskiePO; PN; PZ; PW;od G000001 do G499999; od H500000 do H999999; od K000001 do K499999; od O000001 do O499999; od P500000 do P999999; 16zachodniopomorskieSZ; SC; SM;od I000001 do I499999; od V000001 do V499999; 2. Jeżeli organy rejestrujące posiadają zapasy tablic zwyczajnych z wyróżnikami województw określonymi w poniższej tabeli, to tablice te mogą być wydawane zgodnie z tą tabelą, aż do wyczerpania się tych zapasów, jednak nie dłużej niż do dnia 30 kwietnia 2000 r.: Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnych 123 1dolnośląskieJG; JE; JA; LG; LC; LI; WB; WY; WH; 2kujawsko-pomorskieWL; WK; WE; 3lubelskieBP; BA; BS; CH; CM; CU; ZA; ZM; ZC; 4łódzkiePT; PK; PU; SI; SA; SB; SK; SN; SF; 5małopolskieNS; NO; NA; TA; TN; TW; BL; 6mazowieckieCI; CN; CA; OS; OK.; OR; PL.; PC; PB; RA; RO; RD; SE; SD; ST; 7podkarpackieKS; KU; KH; PR; PM; PE; TG; TB; TE; 8podlaskieLO; LM; LA; SU; SW; SO; 9pomorskieSL; SP; SG; 10śląskieBB; BO; CZ; CE; CO; 11warmińsko-mazurskieEL; EG; EB; 12wielkopolskieKL; KZ; KP; KN; KM; KF; LE; LS; LN; PI; PA; PY; 13zachodniopomorskieKO; KG; KY; 3. Poszczególne litery i cyfry na tablicach, o których mowa w ust. 1 i 2, pełnią następujące funkcje: 1) na tablicach zwyczajnych - dwie pierwsze litery stanowią wyróżnik województwa, zaś trzecia litera i cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 albo trzecia litera i trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i litera stanowią wyróżnik pojazdu, 2) na tablicach dyplomatycznych - dwie pierwsze litery stanowią wyróżnik województwa, zaś pięć cyfr w przedziale od 00001 do 99999 stanowią wyróżnik pojazdu, 3) na tablicach tymczasowych - litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, zaś sześć cyfr w przedziale od 000001 do 999999 stanowią wyróżnik pojazdu. 4. Tablice, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są: 1) tablice zwyczajne - do oznaczania wszystkich pojazdów, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) tablice tymczasowe - do oznaczania pojazdów czasowo zarejestrowanych, w tym pojazdów eksploatowanych w ramach badań homologacyjnych, badań i prób pojazdów, ich części bądź elementów wyposażenia, przez producenta lub upoważnioną jednostkę badawczą, 3) tablice dyplomatyczne - do oznaczania pojazdów należących do przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, a także ich personelu. 5. Tablice, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać wymaganiom normy PN S-73200. 6. Właściwy miejscowo dla siedziby sejmiku województwa prezydent miasta na prawach powiatu, a w województwie mazowieckim starosta warszawski, wyznacza w ramach województwa dla każdego organu rejestrującego pojemność rejestracyjną tablic, o których mowa w ust. 1. § 40. 1. Pojazd eksploatowany w ramach badań homologacyjnych lub badań i prób pojazdów, ich części bądź elementów wyposażenia powinien być dodatkowo oznaczony znakiem "Jazda próbna", umieszczonym z przodu i z tyłu pojazdu bezpośrednio nad lub pod tablicą rejestracyjną. Wzór znaku określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. 2. Znak "Jazda próbna" powinien odpowiadać wymaganiom normy PN-92/N-01255 "Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa". § 41. Do dnia 30 kwietnia 2000 r. organ rejestrujący wydaje tablice rejestracyjne spełniające warunki określone w § 39 niniejszego rozporządzenia. § 42. Tablice (tablica) rejestracyjne wydane na podstawie dotychczasowych przepisów oraz na podstawie § 39 niniejszego rozporządzenia zachowują swoją ważność. § 43. Dowody rejestracyjne wydane według wzoru określonego w dotychczasowych przepisach zachowują swoją ważność. § 44. Pozwolenia czasowe wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność w terminie w nich określonym. § 45. Przepisu § 2 ust. 10 nie stosuje się do pojazdu, który posiada tabliczkę zastępczą lub nadane i nabite numery na podstawie dotychczasowych przepisów. § 46. Obowiązku przedstawiania karty pojazdu przy rejestracji pojazdu nie stosuje się do dnia 30 września 1999 r. § 47. Po dniu 30 kwietnia 2001 r. na wniosek właściciela pojazdu organ rejestrujący może dokonać wymiany dowodu rejestracyjnego i tablic (tablicy) rejestracyjnych, o których mowa w § 41 i 43, na dowód rejestracyjny określony niniejszym rozporządzeniem i tablice (tablicę) rejestracyjne określone w rozdziale 3 niniejszego rozporządzenia. § 48. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 25 marca 1998 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 57, poz. 365 i Nr 159, poz. 1052). § 49. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r., z wyjątkiem § 16, § 18 ust. 3-8, § 19, § 21 ust. 2, 4 i 5, § 22-24, § 29 i 30, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 2000 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. (poz. 632) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU O REJESTRACJĘ, CZASOWĄ REJESTRACJĘ LUB WYREJESTROWANIE Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR DOWODU REJESTRACYJNEGO POJAZDU Format A6 Ilustracja Strona 4 Strona 1 Uwaga: stronę 1 i 4 po wypełnieniu pokryć folią stanowiącą komplet z blankietem Ilustracja Strona 2 Strona 3 Załącznik nr 3 Rysunek nr 1 WZÓR POZWOLENIA CZASOWEGO Format A6 Ilustracja Ilustracja Strona 1 Strona 2 Uwaga: stronę 1 po wypełnieniu pokryć folią stanowiącą komplet z blankietem. Rysunek nr 2 WZÓR POZWOLENIA CZASOWEGO BADAWCZEGO Format: książka o wymiarach 125 × 88 mm Ilustracja Ilustracja Widok okładki na zewnątrz (kolor szary) Ilustracja Ilustracja Strona wewnętrzna okładki Strony od 1 do 12 Uwaga: stronę wewnętrzną okładki po wypełnieniu pokryć folią stanowiącą komplet z blankietem. Ilustracja Strona wewnętrzna okładki Załącznik nr 4 WZORY TABLIC REJESTRACYJNYCH, UMIESZCZANYCH NA NICH ZNAKÓW I SYMBOLI ORAZ ICH OPIS 1. Określenia 1.1. Użyte określenia oznaczają: 1) rodzaj tablicy - tablicę zwyczajną, indywidualną, zabytkową, dyplomatyczną lub tymczasową, w tym tymczasową badawczą, 2) odmiana tablicy - tablicę jednorzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w jednym rzędzie, lub tablicę dwurzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w dwóch rzędach, 3) wzór tablicy - tablicę określonego rodzaju i odmiany, 4) tablicę pojedynczą - tablicę przeznaczoną do stosowania w jednym egzemplarzu, 5) komplet tablic - dwie tablice jednej lub różnej odmiany o takiej samej treści, 6) znaki tablicy - litery, cyfry, symbole, 7) odbicie powrotne (współdrożne) - odbicie, w którym światło jest odbijane w kierunku bliskim do tego, z którego pada, przy czym właściwość ta zostaje zachowana przy znacznych zmianach kąta oświetlenia, 8) materiał odblaskowy - materiał odbijający światło w sposób powrotny (współdrożny), 9) oś odniesienia NC - oś odpowiadającą osi symetrii próbki i prostopadłą do jej powierzchni odblaskowej, 10) środek odniesienia C - punkt przecięcia osi odniesienia z powierzchnią odblaskową próbki, 11) kąt oświetlenia ß - kąt zawarty pomiędzy osią odniesienia NC a prostą wyznaczoną przez środek źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki, 12) kąt obserwacji & - kąt zawarty pomiędzy prostymi łączącymi środek odniesienia C próbki ze środkiem źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki ze środkiem odbiornika światła Cr, 13) rozwartość kątowa próbki $ - kąt, pod jakim jest widoczny największy wymiar powierzchni odblaskowej badanej próbki ze środka odbiornika światła, 14) powierzchniowy współczynnik odblasku - stosunek światłości powierzchni odblaskowej w kierunku obserwacji do natężenia oświetlenia przy powierzchni odblaskowej, na płaszczyźnie prostopadłej do kierunku padającego światła i do pola tej powierzchni odblaskowej, przy określonych kątach oświetlenia i obserwacji; powierzchniowy współczynnik odblasku jest wyrażany w kandelach na lux na metr kwadratowy (cd × lx-1 × m-2), 15) wzorcowe źródła światła A i D65 - według normy PN-91/E-04042/02, 16) współczynnik luminancji - stosunek luminancji danej powierzchni w określonym kierunku do luminancji idealnego rozpraszacza oświetlonego w taki sam sposób. 1.2. Wymiary na rysunkach 1, 2, 11÷51 określono w mm. 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Płyta tablicy powinna być wykonana z taśmy aluminiowej o grubości 1 mm, odpornej na działanie czynników atmosferycznych oraz na warunki występujące w czasie normalnej eksploatacji pojazdu. Powierzchnia czołowa tablicy powinna być pokryta materiałem odblaskowym barwy białej, żółtej lub niebieskiej, trwale związanym z podłożem, odpornym na uderzenia i zginanie, posiadającym własności elastyczne oraz wymagane własności odblaskowe i barwowe. 2.2. Wytłoczone znaki i ramka obrzeża powinny być pokryte powłoką o tej samej barwie i powinny spełniać wymagania punktu 2.2 normy PN-S-73200. 2.3. Tablice samochodowe wykonuje się w kompletach, a tablice motocyklowe, motorowerowe i na przyczepy jako tablice pojedyncze. 2.4. Symbol flagi polskiej i białe litery "PL" wyróżniające państwo rejestracji umieszczone na niebieskim tle powinny być umiejscowione z lewej strony. Tło pod flagę, flaga i litery "PL" powinny być odblaskowe i stanowić trwałą część podłoża foliowego. Symbolu flagi i liter "PL" nie umieszcza się na tablicach dyplomatycznych. Niebieskie tło powinno zachodzić na obrzeże sąsiadujące z tłem tak, aby nie pozostawał biały lub żółty pasek między niebieskim tłem a czarną lub czerwoną ramką obrzeża. Maksymalna odchyłka wysokości niebieskiego tła w tablicach dwurzędowych wynosi +2 mm, a maksymalna odchyłka szerokości wynosi -2 mm dla wszystkich tablic. Polska flaga powinna mieć kształt poziomego prostokąta o wymiarach 25×27 mm, a w tablicach motorowerowych o wymiarach 20×21 mm. Oznaczenie kodowe kraju "PL" powinno mieć szerokość równą szerokości flagi, wysokość 20 mm i grubość kreski 4 mm. Maksymalne odchyłki wymiarów flagi i oznaczenia "PL" wynoszą +1 mm, a grubości kreski +0,5 mm. 2.5. Symbole pojazdów zabytkowych powinny być wykonane według rysunków 3 i 4. 2.6. Wymiary i kształty tablic powinny być zgodne z rysunkami 5÷8. Maksymalne odchyłki wymiarów głównych (długości i szerokości) wynoszą +1 mm. 2.7. Geometria ogólna tablic powinna spełniać wymagania punktu 2.4 normy PN-S-73200. Grubość całkowita tablic powinna wynosić 1,4÷3,0 mm. 2.8. Ukształtowanie powierzchni czołowej i obrzeży tablic powinno spełniać wymagania punktu 2.7 normy PN-S-73200, z wyjątkiem kształtu obrzeża tablicy. Obrzeże tablicy powinno być wytłoczone w formie ramki, jak określono na rysunku 1. Rysunek 1. Ukształtowanie obrzeży tablic Ilustracja R≤1,5 mm, &=15°÷45°, h2=0,2÷1,0 mm, h1 wg PN-S-73200 2.9. Geometria wytłoczeń i pokryć barwnych znaków powinna spełniać wymagania punktu 2.8 normy PN-S-73200. 2.10. Litery i cyfry na tablicach powinny być zgodne z normą PN-S-73200, z wyjątkiem liter A, M, W oraz liter zwężonych. Wymiary tych liter określono na rysunkach 9÷12 i w tablicach 4÷6. 2.11. Rozmieszczenie znaków na tablicach powinno być zgodne z rysunkami 13÷45, na których prostokątami z przekątnymi zaznaczono miejsce położenia liter, węższymi prostokątami z przekątną zaznaczono miejsce położenia cyfr, a prostokątem przerywanym określono położenie znaku legalizacyjnego. Prostokąty odpowiadają prostokątom opisanym na poszczególnych literach i cyfrach. W przypadku cyfry 1 oraz liter I, J, L i T zgodnych z normą PN-S-73200 należy stosować prostokąty zastępcze określone na rysunkach 46÷50. 2.12. Dokładność rozmieszczenia znaków powinna spełniać wymagania punktu 2.9.5 normy PN-S-73200. 2.13. Powierzchnia czołowa tablic rejestracyjnych stanowiąca tło dla znaków numeru rejestracyjnego i boczne ścianki obrzeży tablic powinna być: 1) odblaskowa, 2) biała, żółta lub niebieska, jednolicie zabarwiona, 3) równa i gładka, 4) trwała i odporna na działanie czynników występujących w warunkach normalnej eksploatacji pojazdów, 5) posiadająca niebieskie pole o wymiarach zgodnych w punktem 2.4 i rysunkami poszczególnych wzorów tablic, z białymi literami "PL" i flagą polską - wymóg nie dotyczy tablic dyplomatycznych, 6) bez jakichkolwiek uszkodzeń tła odsłaniających materiał płyty. 2.14. Tylna strona tablicy powinna być starannie wykończona i pozbawiona ostrych krawędzi. Na tylnej stronie tablicy powinien być umieszczony trwały znak identyfikacyjny producenta, usytuowany w miejscu niebieskiego tła, wykonany bez przetłoczenia widocznego na powierzchni czołowej tablicy. Znak powinien zawierać nazwę lub numer identyfikacyjny producenta oraz końcówkę roku produkcji. 2.15. Warstwa odblaskowa folii przeznaczonej do produkcji tablic rejestracyjnych powinna zawierać w swej strukturze znaki identyfikacyjne w postaci liter "PL" o wymiarach 10 × 10 mm, rozmieszczonych w odstępach co 50 mm w pionie i w poziomie, niemożliwe do usunięcia bez zniszczenia warstwy odblaskowej. Znaki identyfikacyjne powinny być nanoszone w strukturę folii w procesie produkcyjnym folii i być nieusuwalne środkami chemicznymi bądź mechanicznymi. Usunięcie znaku identyfikacyjnego powinno być jednoznaczne z widocznym i trwałym zniszczeniem folii. Maksymalne odchyłki wymiarów znaków "PL" i ich rozmieszczenia wynoszą +5 mm. 2.16. Znaki identyfikacyjne wymienione w punkcie 2.15 powinny być widoczne tylko z odpowiedniej odległości i pod odpowiednim kątem obserwacji. Odległość obserwatora od tablicy rejestracyjnej zamontowanej na pojeździe powinna zawierać się w przedziale 2÷3,5 m. Kąt obserwacji w płaszczyźnie pionowej, zawarty między linią łączącą oko obserwatora z tablicą rejestracyjną a płaszczyzną poziomą, powinien zawierać się w przedziale od 25° do 50°. Kąt obserwacji w płaszczyźnie poziomej, zawarty pomiędzy osią podłużną pojazdu a rzutem na płaszczyznę poziomą linii łączącej oko obserwatora z tablicą rejestracyjną, powinien wynosić max. ±40°. Naniesienie znaków identyfikacyjnych w warstwie odblaskowej folii nie może spowodować zmniejszenia wartości powierzchniowego współczynnika odblasku. 2.17. Powierzchniowy współczynnik odblasku materiału odblaskowego tablicy, zmierzony zgodnie ze schematem przedstawionym na rysunku 2, przy oświetleniu wzorcowym źródłem A, wyrażony w kandelach na lux na metr kwadratowy (cd × Ix-1 × m-2) powinien być nie mniejszy niż wartości minimalne i nie większy niż wartości maksymalne podane w tablicy 1. Ilustracja Rysunek 2. Schemat pomiaru współczynnika odblasku C - środek odniesienia, NC - oś odniesienia, Rr - odbiornik (obserwator lub urządzenie pomiarowe), Cr - środek odbiornika, @r - średnica odbiornika, Se - źródło światła, Cs - środek źródła światła, @s - średnica źródła światła, De - odległość od środka Cs do środka C, De' - odległość od środka Cr do środka C, & - kąt obserwacji, ß - kąt oświetlenia, $ - rozwartość kątowa próbki. 2.18. Jednorodność odblasku. Powierzchnia odblaskowa tablicy obserwowana w warunkach odbicia powrotnego nie powinna wykazywać widocznych zmian luminancji. 2.19. Barwa w warunkach dziennych. Barwa biała, żółta, czerwona i niebieska powierzchni odblaskowych oraz biała, czerwona i czarna powierzchni znaków, przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła D65 pod kątem 45° do normalnej do powierzchni i obserwacji wzdłuż normalnej (geometria 45/0), powinny mieścić się w polach barwowych normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonych dla danej barwy przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 2 i odpowiadać podanemu w tablicy 2 współczynnikowi luminancji. 2.20. Barwa w warunkach nocnych. Barwa biała powierzchni odblaskowej przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła A dla kąta oświetlenia 5° i kąta obserwacji 20' powinna mieścić się w polu barwowym normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonym przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 3. Tablica 1 - Powierzchniowy współczynnik odblasku BarwaKąt obserwacjiPowierzchniowy współczynnik odblasku (cd × Ix-1 × m-2) MINMA X Kąt oświetlenia 5°30°45° Biała0°12'70306250 0°20'50253 1°30'521 Czerwona0°12'1040,8250 0°20'730,7 1°30'0,60,30,1 Niebieska0°12'31,5-10 0°20'1,51-5 1°30'0,3--1 Żółta0°12'50204175 0°20'35172 1°30'3,51,50,7 Tablica 2 - Barwa w warunkach dziennych BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnychWspółczynnik luminancji 1234 Biała x0,3550,3050,2850335≥0,35 y0,3550,3050,3250,375 Czerwona x0,6900,5950,5690,655≥0,05 y0,3100,3150,3410,345 Niebieska x0,0780,1500,2100,137≥ 0,01 y0,1710,2200,1600,038 Żółta x0,4810,4440,4940,545≥ 0,27 y0,5180,4760,4260,454 Czarna x0,3850,3000,2600,345≥ 0,03 y0,3550,2700,3100,395 Tablica 3 - Barwa w warunkach nocnych BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnych 1234 Biała x0,4500,5480,4170,372 Y0,5130,4040,3590,405 2.21. Odporność na działanie temperatury. Tablice powinny być odporne na działanie: 1) podwyższonej temperatury zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, 2) zmiennych temperatur zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.22. Odporność na oderwanie. Materiał foliowy tablicy poddany działaniu niskiej i wysokiej temperatury, w warunkach próby opisanej w punkcie 4.9, nie powinien dać się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.23. Przyczepność powłok znaków tablic powinna spełniać wymagania punktu 2.20 normy PN-S-73200. 2.24. Odporność na uderzenie powinna spełniać wymagania punktu 2.15 normy PN-S-73200. 2.25. Odporność na zginanie. Po zgięciu tablicy w sposób opisany w punkcie 4.12 nie powinno wystąpić pękanie materiału odblaskowego. 2.26. Odporność na działanie wody powinna spełniać wymagania punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.27. Odporność na działanie substancji chemicznych powinna spełniać wymagania punktu 2.21 normy PN-S-73200. Po próbie powierzchniowy współczynnik odblasku powinien być zgodny z wymaganiami określonymi w tablicy 1. 2.28. Odporność na działanie mgły solnej powinna spełniać wymagania punktu 2.22 normy PN-S-73200. Po próbie powierzchniowy współczynnik odblasku powinien być zgodny z wymaganiami określonymi w tablicy 1. 2.29. Odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej tablicy działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200, barwa biała, żółta, czerwona, niebieska i współczynnik luminancji powierzchni odblaskowych powinny dalej spełniać wymagania podane w tablicy 2, a powierzchniowy współczynnik odblasku nie powinien zmniejszyć się poniżej 50% wartości podanych w tablicy 1. Nie powinna również wystąpić widoczna zmiana barwy znaków. 2.30. Odporność na ścieranie powinna spełniać wymagania punktu 2.18 normy PN-S-73200. Spadek powierzchniowego współczynnika odblasku nie powinien przekroczyć 30% wartości przed próbą. 2.31. Twardość powłok znaków tablic, określona zgodnie z punktem 2.19 normy PN-S-73200, powinna zawierać się w zakresie między B a 3H. Twardości tła z folii odblaskowej nie określa się. 2.32. Wzory nalepek i znaku legalizacyjnego na tablice określa rysunek 51. Nalepki na tablice tymczasowe powinny być wykonane z folii w kolorze czerwonym, z białymi znakami i napisami. Znak legalizacyjny powinien być wykonany z folii w kolorze zielonym, z napisami w kolorze czarnym. Barwy na nalepkach i znakach powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-92/N-01255 "Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa", dotyczącym materiałów nieodblaskowych. Każdy znak (lub para znaków dla kompletu tablic) powinien mieć naniesiony kolejny numer składający się z trzyliterowej serii i siedmiu cyfr. Nalepki i znaki powinny być pokryte z tylnej strony klejem zapewniającym bardzo dobre połączenie z powierzchnią tablicy. Nalepki i znaki powinny być tak wykonane, aby przy jakiejkolwiek próbie oderwania od tablicy następowało ich zniszczenie. Dotyczy to również próby oderwania w podwyższonej i obniżonej temperaturze. Przyklejone nalepki i znaki powinny być odporne na działanie światła oraz spełniać wymagania punktów 2.21, 2.22, 2.24, 2.25, 2.26, 2.27 i 2.30 niniejszego załącznika. 3. Ogólny zakres i warunki badań 3.1. Badania pełne. Zakres badań pełnych tablic rejestracyjnych powinien objąć wszystkie badania opisane w punktach 4.1÷4.19. Do badań pełnych należy dostarczyć całe tablice oraz próbki o wymiarach 10×10 cm wszystkich powierzchni barwnych tła i znaków, wykonanych identycznie jak w całych tablicach, w ilości uzgodnionej z jednostką badawczą. Badania można przeprowadzać na całych tablicach lub na odcinkach tablic, a badania fotometryczne i kolorymetryczne na w.w. próbkach. 3.2. Program i zakres badań niepełnych powinien być ustalony pomiędzy zamawiającym i producentem. 3.3. Ogólne warunki badań powinny być zgodne z punktem 4.4 normy PN-S-73200. 4. Szczegółowe zasady badania tablic 4.1. Sprawdzenie materiału powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.1 normy PN-S-73200. 4.2. Oględziny wykonania, znaków i powierzchni tablic i ich obrzeży powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.2 normy PN-S-73200. 4.3. Sprawdzenie kształtu, wymiarów, geometrii, ukształtowania powierzchni czołowej i obrzeży tablic oraz znaków na zgodność z punktami 2.6, 2.7 i 2.8 powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.3 normy PN-S-73200. 4.4. Sprawdzenie geometrii wytłoczeń i pokryć barwnych znaków oraz ich rozmieszczenia na zgodność z punktami 2.5, 2.9, 2.10, 2.11 i 2.12 powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.4 normy PN-S-73200. 4.5. Pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku należy wykonać metodą obiektywną, zgodnie ze schematem przedstawionym na rysunku 2, dla specjalnie przygotowanych próbek o wymiarach 10 × 10 cm wszystkich rodzajów powierzchni odblaskowych (białej, żółtej, niebieskiej i czerwonej), wykonanych identycznie jak powierzchnie odblaskowe w całych tablicach. Pomiar należy przeprowadzić dla wszystkich kątów obserwacji i oświetlenia podanych w tablicy 1. Kąt oświetlenia i kąt obserwacji powinny leżeć w jednej płaszczyźnie. Rozwartość kątowa próbki nie powinna przekraczać 80'. Równomierność oświetlenia próbki w czasie pomiaru powinna być taka, aby zmiana natężenia oświetlenia na powierzchni próbki, mierzonego prostopadle do padającego światła za pomocą fotoodbiornika o powierzchni światłoczułej nie większej niż 1/10 powierzchni badanej, nie przekraczała 5%. Dla wszystkich próbek muszą być spełnione wymagania podane w punkcie 2.17. Urządzenia pomiarowe powinny zapewniać wykonanie pomiaru z błędem nie przekraczającym 10%. 4.6. Sprawdzenie jednorodności odblasku powinno się przeprowadzić dla dwóch całych tablic metodą subiektywną, przez obserwację w warunkach odbicia powrotnego z odległości min. 10 m, przy oświetleniu wiązką światła zapewniającą równomierność oświetlenia na powierzchni tablicy. W przypadku wątpliwości, w obszarze stwierdzonych różnic luminancji powinno się przeprowadzić pomiar współczynnika odblasku, przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°, przyległych fragmentów powierzchni odblaskowej o wymiarach 50 mm × 50 mm. Stosunek największej do najmniejszej zmierzonej wartości nie powinien przekraczać 2. 4.7. Sprawdzenie barwy powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić na próbkach przygotowanych do sprawdzenia własności odblaskowych, dla jednej próbki z każdej barwy dla warunków dziennych i dla jednej próbki białej dla warunków nocnych, a sprawdzenie barwy powierzchni nieodblaskowych znaków dla próbek o powierzchni co najmniej 100 cm2, specjalnie przygotowanych przez producenta tablic, po jednej dla każdej barwy, tylko dla warunków dziennych. Pomiar współrzędnych trójchromatycznych powinno się wykonać metodą obiektywną, kolorymetrem lub spektrofotometrem, dla wzorcowego źródła światła oraz geometrii pomiaru zgodnych z punktem 2.19 dla warunków dziennych i z punktem 2.20 dla warunków nocnych. Pomiar współczynnika luminancji należy wykonać zgodnie z normą PN-86/E-04040/05 dla wzorcowego źródła światła D65 i geometrii pomiaru 45/0, przy użyciu białej płytki wzorcowej. W przypadku braku sztucznego źródła światła D65 można posłużyć się metodą spektrofotometryczną, wyznaczając składową trójchromatyczną Y barwy. 4.8. Sprawdzenie odporności na działanie temperatury powinno się wykonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. 4.9. Sprawdzenie odporności na oderwanie powinno się wykonać przez umieszczenie tablicy w komorze termicznej, najpierw przez 1 h w temperaturze -20°C ±2°C, a następnie przez 1 h w temperaturze +65°C ±2°C. Bezpośrednio po przebywaniu w każdej temperaturze powinno się wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. przy użyciu noża. 4.10. Sprawdzenie przyczepności powłok znaków tablic powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.14 normy PN-S-73200. 4.11. Sprawdzenie odporności na uderzenie powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.9 normy PN-S-73200. 4.12. Sprawdzenie odporności na zginanie powinno się wykonać przez zgięcie na trzpieniu @ 50 umieszczonym pośrodku tablicy, do uzyskania kąta zgięcia 90°, przy umieszczeniu tablicy materiałem odblaskowym od strony zewnętrznej. 4.13. Sprawdzenie odporności na działanie wody powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 4.14. Sprawdzenie odporności na działanie substancji chemicznych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie należy zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. 4.15. Sprawdzenie odporności na działanie mgły solnej powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.16 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie powinno się zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. 4.16. Sprawdzenie odporności na działanie promieni świetlnych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. Po próbie dla powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5° zgodnie z punktem 4.4 oraz pomiar barwy i współczynnika luminancji zgodnie z punktem 4.6. Dla powierzchni nieodblaskowych znaków tablic oraz nalepek i znaków z folii powinno się dokonać oceny wzrokowej. 4.17. Sprawdzenie odporności na ścieranie powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.12 normy PN-S-73200. Ponadto fragment powierzchni odblaskowej tablicy o pow. 100 cm2 powinno się poddać działaniu piasku kwarcowego lub elektrokorundu o średnicy ziaren 0,1 mm ÷ 0,2 mm, padającego z wysokości 1 m pod kątem 45°. Na każdy cm2 powierzchni odblaskowej powinno przypadać co najmniej 100 g piasku lub elektrokorundu. Po piaskowaniu powinno się sprawdzić powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. 4.18. Sprawdzenie twardości powłok znaków powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.13 normy PN-S-73200. Próby powinny być przeprowadzane na próbkach powłok o wymaganej grubości, położonych na twardym podłożu, np. na aluminium. 4.19. Sprawdzenie czytelności znaków identyfikacji powinno się wykonać obserwując znaki w podanym w punkcie 2.16 zakresie widoczności. Powinno się również sprawdzić ich rozmieszczenie na tablicy rejestracyjnej. Ilustracja Rysunek 3. Wzór samochodu na tablicę samochodową zabytkową Ilustracja Rysunek 4. Wzór motocykla na tablicę motocyklową zabytkową Ilustracja Rysunek 5. Tablica samochodowa jednorzędowa Ilustracja Rysunek 6. Tablica motorowerowa Ilustracja Rysunek 7. Tablica samochodowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 8. Tablica motocyklowa Ilustracja Rysunek 9. Litera "A" Tablica 4. Wymiary litery A Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,015,010,5 Tablica motocyklowa45,032,07,08,57,4 Tablica motorowerowa30,020,05,05,55,2 Rysunek 10. Litera "M" Ilustracja Tablica 5. Wymiary litery M Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,05,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,06,0 Rysunek 11. Litera "W" Ilustracja Tablica 6. Wymiary litery W Wymiar [mm]abcdefg Tablica samochodowa80,054,010,05,010,1544,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,07,124,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,05,115,06,0 Ilustracja Rysunek 12a. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych Ilustracja Prostokąty zastępcze liter I, J, L Ilustracja Rysunek 12b. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych (cd.) Ilustracja Rysunek 12c. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych Ilustracja Prostokąty zastępcze dla liter I i J Ilustracja Rysunek 12d. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych (cd.) Ilustracja Rysunek 13. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa (2 litery, 5 cyfr) Ilustracja Rysunek 14. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa (2 litery, 4 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 15. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa (2 litery, 3 cyfry, 2 litery) Ilustracja Rysunek 16. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa (3 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 17. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa (3 litery, 3 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 18. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa (2 litery, 5 cyfr) Ilustracja Rysunek 19. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa (2 litery, 4 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 20. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa (2 litery, 3 cyfry, 2 litery) Ilustracja Rysunek 21. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa (3 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 22. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa (3 litery, 3 cyfry, 1 litera) Ilustracja Liczba literabcd 1+547131842 1+454162147 1+354203576 Rysunek 23. Tablica samochodowa indywidualna jednorzędowa Ilustracja Liczba literabc 547615 4541022 3542440 Rysunek 24. Tablica samochodowa indywidualna dwurzędowa Ilustracja Rysunek 25. Tablica motocyklowa zwyczajna (2 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 26. Tablica motocyklowa zwyczajna (2 litery, 3 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 27. Tablica motocyklowa zwyczajna (3 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 28. Tablica motocyklowa zwyczajna (3 litery, 3 cyfry, 1 litera) Ilustracja Liczba literabc 528613 4321016 3321928 Rysunek 29. Tablica motocyklowa indywidualna Ilustracja Rysunek 30. Tablica motorowerowa zwyczajna (2 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 31. Tablica motorowerowa zwyczajna (3 litery, 4 cyfry) Ilustracja Rysunek 32. Tablica samochodowa zabytkowa jednorzędowa (2 litery, 2 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 33. Tablica samochodowa zabytkowa jednorzędowa (3 litery, 1 cyfra, 1 litera) Ilustracja Rysunek 34. Tablica samochodowa zabytkowa dwurzędowa (2 litery, 2 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 35. Tablica samochodowa zabytkowa dwurzędowa (3 litery, 1 cyfra, 1 litera) Ilustracja Rysunek 36. Tablica motocyklowa zabytkowa (2 litery, 2 cyfry, 1 litera) Ilustracja Rysunek 37. Tablica motocyklowa zabytkowa (3 litery, 1 cyfra, 1 litera) Ilustracja Rysunek 38. Tablica samochodowa tymczasowa jednorzędowa Ilustracja Rysunek 38a. Tablica samochodowa tymczasowa jednorzędowa badawcza Ilustracja Rysunek 39. Tablica samochodowa tymczasowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 39a. Tablica samochodowa tymczasowa dwurzędowa badawcza Ilustracja Rysunek 40. Tablica motocyklowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 40a. Tablica motocyklowa tymczasowa badawcza Ilustracja Rysunek 41. Tablica motorowerowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 41a. Tablica motorowerowa tymczasowa badawcza Ilustracja Rysunek 42. Tablica samochodowa dyplomatyczna jednorzędowa Ilustracja Rysunek 43. Tablica samochodowa dyplomatyczna dwurzędowa Ilustracja Rysunek 44. Tablica motocyklowa dyplomatyczna Ilustracja Rysunek 45. Tablica motorowerowa dyplomatyczna Ilustracja Rysunek 46. Prostokąty zastępcze opisane na cyfrze 1 w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 47. Prostokąty zastępcze opisane na literze I w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 48. Prostokąty zastępcze opisane na literze J w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 49. Prostokąty zastępcze opisane na literze L w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 50. Prostokąty zastępcze opisane na literze T w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej nalepki na tablice tymczasowe samochodowe i motocyklowe Ilustracja motorowerowe Ilustracja znak legalizacyjny Ilustracja Wysokość cyfr numeru 5 mm Wysokość liter serii 6 mm Grubość kreski 1 mm Rysunek 51. Nalepki i znak legalizacyjny na tablice rejestracyjne Załącznik nr 5 TABELA WYRÓŻNIKÓW WOJEWÓDZKICH I POWIATOWYCH NA TABLICE REJESTRACYJNE Lp.WojewództwoPowiatWyróżnik na tablice zwyczajne, zabytkowe i dyplomatyczneWyróżnik na tablice tymczasowe i indywidualne wyróżnik województwawyróżnik powiatu 123456 1DOLNOŚLĄSKIEDD0-D9 Jelenia GóraDJ LegnicaDL WałbrzychDB WrocławDW bolesławieckiDBL dzierżoniowskiDDZ głogowskiDGL górowskiDGR jaworskiDJA jeleniogórskiDJE kamiennogórskiDKA kłodzkiDKL legnickiDLE lubańskiDLB lubińskiDLU lwóweckiDLW milickiDMI oleśnickiDOL oławskiDOA polkowickiDPL strzelińskiDST średzkiDSR świdnickiDSW trzebnickiDTR wałbrzyskiDBA wołowskiDWL wrocławskiDWR ząbkowickiDZA zgorzeleckiDZG złotoryjskiDZL 2KUJAWSKO-POMORSKIECC0-C9 BydgoszczCB GrudziądzCG ToruńCT WłocławekCW aleksandrowskiCAL brodnickiCBR bydgoskiCBY chełmińskiCCH golubsko-dobrzyńskiCGD grudziądzkiCGR inowrocławskiCIN lipnowskiCLI mogileńskiCMG nakielskiCNA radziejowskiCRA rypińskiCRY sępoleńskiCSE świeckiCSW toruńskiCTR tucholskiCTU wąbrzeskiCWA włocławskiCWL żnińskiCZN 3LUBELSKIELL0-L9 Biała PodlaskaLB ChełmLC LublinLU ZamośćLZ bialskiLBI biłgorajskiLBL chełmskiLCH hrubieszowskiLHR janowskiLJA krasnostawskiLKS kraśnickiLKR lubartowskiLLB lubelskiLUB łęczyńskiLLE łukowskiLLU opolskiLOP parczewskiLPA puławskiLPU radzyńskiLRA ryckiLRY świdnickiLSW tomaszowskiLTM włodawskiLWL zamojskiLZA 4LUBUSKIEFF0-F9 Gorzów WielkopolskiFG Zielona GóraFZ gorzowskiFGW krośnieńskiFKR międzyrzeckiFMI nowosolskiFNW słubickiFSL strzelecko-drezdeneckiFSD sulęcińskiFSU świebodzińskiFSW zielonogórskiFZI żagański FZG żarskiFZA 5ŁÓDZKIEEE0-E9 ŁódźEL Piotrków TrybunalskiEP SkierniewiceES bełchatowskiEBE kutnowskiEKU łaskiELA łęczyckiELE łowickiELC łódzki wschodniELW opoczyńskiEOP pabianickiEPA pajęczańskiEPJ piotrkowskiEPI poddębickiEPD radomszczańskiERA rawskiERW sieradzkiESI skierniewickiESK tomaszowskiETM wieluńskiEWI wieruszowskiEWE zduńskowolskiEZD zgierskiEZG 6MAŁOPOLSKIEKK0-K9 KrakówKR Nowy SączKN TarnówKT bocheńskiKBC brzeskiKBR chrzanowskiKCH dąbrowskiKDA gorlickiKGR krakowskiKRA limanowskiKLI miechowskiKMI myślenickiKMY nowosądeckiKNS nowotarskiKNT olkuskiKOL oświęcimskiKOS proszowickiKPR suskiKSU tarnowskiKTA tatrzańskiKTT wadowickiKWA wielickiKWI 7MAZOWIECKIEWW0-W9 OstrołękaWO PłockWP RadomWR SiedlceWS białobrzeskiWBR ciechanowskiWCI garwolińskiWG gostynińskiWGS grodziskiWGM grójeckiWGR kozienickiWKZ legionowskiWL lipskiWLI łosickiWLS makowskiWMA mińskiWM mławskiWML nowodworskiWND ostrołęckiWOS ostrowskiWOR otwockiWOT piaseczyńskiWPI płockiWPL płońskiWPN pruszkowskiWPR przasnyskiWPZ przysuskiWPY pułtuskiWPU radomskiWRA siedleckiWSI sierpeckiWSE sochaczewskiWSC sokołowskiWSK szydłowieckiWSZ warszawskiWA, B, D, E, F, H, I, J, K, N, T, U, W, X, Y warszawski zachodniWZ węgrowskiWWE wołomińskiWWL wyszkowskiWWY zwoleńskiWZW żuromiński WZU żyrardowski WZY 8OPOLSKIEOO0-O9 OpoleOP brzeskiOB głubczyckiOGL kędzierzyńsko-kozielskiOK kluczborskiOKL krapkowickiOKR namysłowskiONA nyskiONY oleskiOOL opolskiOPO prudnickiOPR strzeleckiOST 9PODKARPACKIERR0-R9 KrosnoRK PrzemyślRP RzeszówRZ TarnobrzegRT bieszczadzkiRBI brzozowskiRBR dębickiRDE jarosławskiRJA jasielskiRJS kolbuszowskiRKL krośnieńskiRKR leżajskiRLE lubaczowskiRLU łańcuckiRLA mieleckiRMI niżańskiRNI przemyskiRPR przeworskiRPZ ropczycko-sędziszowskiRRS rzeszowskiRZE sanockiRSA stalowowolskiRST strzyżowskiRSR tarnobrzeskiRTA 10PODLASKIEBB0-B9 BiałystokBI ŁomżaBL SuwałkiBS augustowskiBAU białostockiBIA bielskiBBI grajewskiBGR hajnowskiBHA kolneńskiBKL łomżyńskiBLM monieckiBMN sejneńskiBSE siemiatyckiBSI sokólskiBSK suwalskiBSU wysokomazowieckiBWM zambrowskiBZA 11POMORSKIEGG0-G9 GdańskGD GdyniaGA SłupskGS SopotGSP bytowskiGBY chojnickiGCH człuchowskiGCZ gdańskiGDA kartuskiGKA kościerskiGKS kwidzyńskiGKW lęborskiGLE malborskiGMB nowodworskiGND puckiGPU słupskiGSL starogardzkiGST tczewskiGTC wejherowskiGWE 12ŚLĄSKIESS0-S9 Bielsko-BiałaSB BytomSY ChorzówSH CzęstochowaSC Dąbrowa GórniczaSD GliwiceSG Jastrzębie-ZdrójSJZ JaworznoSJ KatowiceSK MysłowiceSM Piekary ŚląskieSPI Ruda ŚląskaSRS RybnikSR Siemianowice ŚląskieSI SosnowiecSO ŚwiętochłowiceSW TychyST ZabrzeSZ ŻorySZO będzińskiSBE bielskiSBI cieszyńskiSCI częstochowskiSCZ gliwickiSGL kłobuckiSKL lublinieckiSLU mikołowskiSMI myszkowskiSMY pszczyńskiSPS raciborskiSRC rybnickiSRB tarnogórskiSTA tyskiSTY wodzisławskiSWD zawierciańskiSZA żywiecki SZY 13ŚWIĘTOKRZYSKIETT0-T9 KielceTK buskiTBU jędrzejowskiTJE kazimierskiTKA kieleckiTKI koneckiTKN opatowskiTOP ostrowieckiTOS pińczowskiTPI sandomierskiTSA skarżyskiTSK starachowickiTST staszowskiTSZ włoszczowskiTLW 14WARMIŃSKO-MAZURSKIENN0-N9 ElblągNE OlsztynNO bartoszyckiNBA braniewskiNBR działdowskiNDZ elbląskiNEB ełckiNEL giżyckiNGI iławskiNIL kętrzyńskiNKE lidzbarskiNLI mrągowskiNMR nidzickiNNI nowomiejskiNNM olecko-gołdapskiNOG olsztyńskiNOL ostródzkiNOS piskiNPI szczycieńskiNSZ 15WIELKOPOLSKIEPP0-P9 KaliszPK KoninPKO LesznoPL PoznańPO chodzieskiPCH czarnkowsko-trzcianeckiPCT gnieźnieńskiPGN gostyńskiPGS grodziskiPGO jarocińskiPJA kaliskiPKA kępińskiPKE kolskiPKL konińskiPKN kościańskiPKS krotoszyńskiPKR leszczyńskiPLE międzychodzkiPMI nowotomyskiPNT obornickiPOB ostrowskiPOS ostrzeszowskiPOT pilskiPP pleszewskiPPL poznańskiPOZ rawickiPRA słupeckiPSL szamotulskiPSZ średzkiPSR śremskiPSE tureckiPTU wągrowieckiPWA wolsztyńskiPWL wrzesińskiPWR złotowskiPZL 16ZACHODNIOPOMORSKIEZZ0-Z9 KoszalinZK SzczecinZS ŚwinoujścieZSW białogardzkiZBI choszczeńskiZCH drawskiZDR goleniowskiZGL gryfickiZGY gryfińskiZGR kamieńskiZKA kołobrzeskiZKL koszalińskiZKO myśliborskiZMY polickiZPL pyrzyckiZPY sławieńskiZSL stargardzkiZST szczecineckiZSZ świdwińskiZSD wałeckiZWA Załącznik nr 6 WZÓR NALEPKI KONTROLNEJ I JEJ OPIS 1. Opis warunków technicznych produkcji i badania nalepki kontrolnej 1.1. Nalepka kontrolna, zwana dalej "nalepką", powinna być wykonana z warstwowego laminatu powleczonego jednostronnie klejem zapewniającym bardzo dobre połączenie z wewnętrzną powierzchnią szyby samochodowej. Do czasu przyklejenia nalepki warstwa kleju powinna być przykryta folią lub papierem ochronnym. 1.2. Numer rejestracyjny powinien być nanoszony za pomocą drukarki na warstwę kleju lub jako lustrzane odbicie na cienką folię pośrednią. Dopuszcza się nanoszenie napisu ręcznie pisakiem, przy spełnieniu wszystkich wymagań. 1.3. Nalepka powinna być tak wykonana, aby przy jakiejkolwiek próbie oderwania jej od szyby następowało zniszczenie elementów identyfikacyjnych i tła nalepki. Dotyczy to również próby oderwania w podwyższonej i obniżonej temperaturze. 1.4. Nalepka powinna być dobrze zabezpieczona przed fałszowaniem i kopiowaniem. Zasadniczym elementem zabezpieczającym powinno być tło nalepki wykonane w technice trójwymiarowej. Barwne elementy tła powinny zmieniać kolor pod wpływem podwyższonej temperatury w czasie próby odklejania nalepki. 1.5. Nalepka powinna zawierać elementy identyfikacyjne tablicy rejestracyjnej. Podstawowe wymiary nalepki kontrolnej określa rysunek 1. Rysunek 1 Ilustracja Grubość kreski numeru rejestracyjnego - 2 mm. Grubość kreski znaku "PL" - 1,5 mm. Barwy: - pole pod flagą polską - niebieskie trójwymiarowe - flaga polska - biało-czerwona trójwymiarowa - pozostała część nalepki - biała trójwymiarowa - numer rejestracyjny - czarny gładki - znak "PL" - biały gładki 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Nalepka obserwowana w rozproszonym świetle dziennym powinna dawać efekt trójwymiarowości, poza znakiem "PL" i numerem rejestracyjnym. 2.2. Barwy nalepki: niebieska - pola pod flagą polską i czerwona - flagi polskiej powinny odcieniem odpowiadać barwom tablicy rejestracyjnej. Barwa biała powierzchni gładkich powinna być wyraźnie jaśniejsza od barwy białej powierzchni trójwymiarowych. 2.3. Nalepka powinna być odporna na działanie: 1) podwyższonej temperatury zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, temperatura próby 65°C ±3°C, 2) zmiennych temperatur zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.4. Nalepka powinna mieć taką odporność na oderwanie, aby materiał foliowy nalepki poddany działaniu temperatur -30°C ±2°C i +65°C ±2°C przez 1 godzinę, natychmiast po wyjęciu z komory termicznej, nie powinien dać się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.5. Nalepka powinna mieć odporność na działanie wody zgodnie z wymaganiami punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.6. Nalepka powinna mieć odporność na działanie substancji chemicznych zgodnie z wymaganiami punktu 2.21 normy PN-S-73200. 2.7. Nalepka powinna mieć odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej nalepki działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200, barwa niebieska i czerwona nie powinny ulec wyraźnemu spłowieniu, a powierzchnia biała wyraźnej zmianie. Nie powinien również zniknąć bądź ulec zmniejszeniu efekt trójwymiarowości. 3. Zasady badania nalepki Wszystkie próby powinny być przeprowadzane na nalepkach przyklejonych do podłoża szklanego nie wcześniej niż 2 godziny przed próbami. 3.1. Sprawdzenie efektu trójwymiarowości powinno się wykonać wzrokowo, obserwując nalepkę w rozproszonym świetle dziennym. Efekt powinien być wyraźnie widoczny dla kierunków obserwacji zawartych w kącie bryłowym ograniczonym tworzącą, opartą na obrysie nalepki i odchyloną na zewnątrz o odpowiedni kąt. 3.2. Sprawdzenie barw nalepki powinno się wykonać wzrokowo przez porównanie ich odcieni z tablicą rejestracyjną w warunkach rozproszonego światła dziennego. 3.3. Sprawdzenie odporności na działanie temperatury powinno się wykonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. 3.4. Sprawdzenie odporności na oderwanie od podłoża szklanego powinno się wykonać wzrokowo. Nalepkę przyklejoną do płytki szklanej powinno się umieścić w komorze termicznej i natychmiast po wyjęciu z komory wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. za pomocą noża. 3.5. Sprawdzenie odporności na działanie wody powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 3.6. Sprawdzenie odporności na działanie substancji chemicznych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. 3.7. Sprawdzenie odporności na działanie promieni świetlnych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. 4. Ocena wyników badań 4.1. Za dobrą uznaje się nalepkę, która przeszła wszystkie wymagane badania z wynikiem dodatnim. 4.2. Partię nalepek uznaje się za zgodną z wymaganiami normy, jeżeli w badaniach niepełnych liczba wadliwych sztuk nie przekroczy liczby kwalifikacyjnej, a wynik ostatnich badań pełnych był dodatni. 4.3. Do każdej partii nalepek uznanych przez wytwórcę za zgodną z wymaganiami niniejszego załącznika powinno być załączone zaświadczenie zawierające co najmniej: • nazwę wytwórcy, • nazwę i oznaczenie wyrobu, • liczebność i nr partii, • datę odbioru partii. Załącznik nr 7 INNE OZNACZENIA POJAZDU Tarcza wskazująca indywidualną dopuszczalną prędkość pojazdu ustaloną przez organ rejestrujący pojazd Ilustracja Opis: a = 20 mm barwa tła - biała, barwa cyfr - czarna, barwa obrzeża - czerwona Tarcza oznaczająca autobus spełniający dodatkowe warunki techniczne, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h Ilustracja Opis: a = 20 mm barwa tła - biała, barwa cyfr - czarna, barwa obrzeża - czerwona Wzory cyfr stosowanych na: - tarczy wskazującej indywidualną prędkość pojazdu ustaloną przez organ rejestrujący pojazd, - tarczy oznaczającej autobus spełniający dodatkowe warunki techniczne, którego prędkość dopuszczalna na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h (stosowane są cyfry "1" i "0") Ilustracja Ilustracja Ilustracja a=1/4 gr b=1/2 gr c=3/4 gr R=11/2 gr r=9/2 gr Znak "PL" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna Znak "CD" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna Znak "CC" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna Tablica do oznaczania pojazdu przewożącego zorganizowaną grupę dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat Ilustracja Opis: a = 50 mm, barwa tła - żółta, barwa symbolu - czarna Znak "JAZDA PRÓBNA" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czerwona, obrzeża - biała TABLICA DO OZNACZANIA POJAZDU PRZEZNACZONEGO DO NAUKI JAZDY LUB PRZEPROWADZANIA EGZAMINU PAŃSTWOWEGO Ilustracja Barwy: tła - niebieska, symbolu - biała, obrzeża - biała Nalepka do oznaczania pojazdu kierowanego przez osobę niepełnosprawną mającą trudności w poruszaniu się Ilustracja Opis: a1 = 12 mm, barwa tła - biała, barwa symbolu - czarna, barwa obrzeża - czarna Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów. (Dz. U. Nr 59, poz. 633) Na podstawie art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), 2) jednostce prowadzącej dystrybucję - rozumie się przez to producenta druków kart, 3) podmiocie zamawiającym - rozumie się przez to podmioty wydające kartę, określone w ustawie. § 2. 1. W karcie dokonuje się wpisu danych identyfikacyjnych właściciela pojazdu na podstawie dowodu własności pojazdu. 2. Wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie: 1) wyciągu ze świadectwa homologacji albo odpisu decyzji zwalniającej pojazd z homologacji, z zastrzeżeniem pkt 2-5, 2) zaświadczenia o pozytywnym wyniku z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz protokołu z oceny stanu technicznego - w przypadku wystawiania karty dla pojazdu zabytkowego, 3) zaświadczenia o pozytywnym wyniku z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz dokumentu identyfikacyjnego pojazdu marki "SAM" - w przypadku wystawiania karty dla pojazdu marki "SAM", 4) katalogu marek i typów pojazdów oraz zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu - w przypadku wystawiania karty dla pojazdu sprowadzonego z zagranicy i tam zarejestrowanego, a rejestrowanego po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu lub innego dokumentu (dokumentów) potwierdzającego, że dokonane zmiany są zgodne z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów - w przypadku wystawiania karty dla pojazdu, w którym dokonano zmian, o których mowa w art. 78 ust. 2 ustawy, 6) dowodu rejestracyjnego. 3. Wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie w przypadkach innych niż określone w ust. 2 dokonuje się na podstawie zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. § 3. Druki kart są drukami ścisłego zarachowania. § 4. Jednostka prowadząca dystrybucję druków kart: 1) realizuje zamówienia na druki kart w terminie ustalonym z podmiotem zamawiającym, ale nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia złożenia zamówienia, 2) określa miejsce, termin, sposób odbioru zamówienia oraz zasady reklamacji, 3) prowadzi ewidencję wydanych druków kart i podmiotów zamawiających druki kart oraz zabezpiecza je przed dostępem osób nie upoważnionych, 4) przechowuje w oddzielnych teczkach dowody odbioru druków kart. § 5. Zamówienia na druki kart składają podmioty zamawiające. § 6. 1. Przygotowane do odbioru druki kart przez jednostkę prowadzącą dystrybucję druków kart powinny znajdować się w paczkach zaplombowanych, posiadających załączaną specyfikację ich zawartości. 2. Przy odbiorze należy sprawdzić stan ilościowy i zaplombowanie paczek. § 7. Odbiór druków kart pojazdu następuje na podstawie pisemnego upoważnienia podmiotu zamawiającego. § 8. Podmiot zamawiający obowiązany jest: 1) złożyć kwartalne zamówienie na druki kart nie później niż 30 dni przed upływem poprzedniego kwartału, 2) niezwłocznie wpisać otrzymane druki kart do wykazu otrzymanych i wydanych druków kart, zwanego dalej "wykazem druków kart", 3) przechowywać w oddzielnych teczkach przychodu dowody otrzymania druków kart, 4) zabezpieczyć wykazy druków kart, dowody otrzymania druków kart oraz druki kart przed dostępem osób nie upoważnionych. § 9. 1. Wykaz druków kart, o którym mowa w § 8 pkt 2, powinien posiadać zszyte oraz ponumerowane i opieczętowane strony. 2. Wykaz druków kart, dowody otrzymania druków kart oraz druki kart powinny być przechowywane w szafach metalowych w odpowiednio zabezpieczonych pomieszczeniach, wyposażonych w sprzęt przeciwpożarowy. Jeżeli pomieszczenie znajduje się na parterze, okna zewnętrzne powinny być okratowane. 3. Wzór wykazu druków kart określa załącznik do rozporządzenia. § 10. Wykaz druków kart, o którym mowa w § 8 pkt 2, druki kart i pieczęcie służące do wystawiania kart powinny być przechowywane wyłącznie w szafach metalowych plombowanych. § 11. W razie kradzieży druków kart pojazdu informacja o kradzieży powinna być niezwłocznie przekazana Policji albo jednostce Żandarmerii Wojskowej, jeżeli kradzieży dokonano na terenie jednostki lub instytucji wojskowej. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 21 czerwca 1999 r. (poz. 633) WYKAZ OTRZYMANYCH I WYDANYCH DRUKÓW KART POJAZDÓW Lp.Nr drukuWydano dla pojazduUwagi nr VINnr rejestracyjny*) *) Wypełnia podmiot wydający kartę określony w ustawie, z wyjątkiem producenta lub importera. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie warunków i trybu wydawania kart pojazdów, wzoru karty pojazdu i jej opisu. (Dz. U. Nr 59, poz. 634) Na podstawie art. 77 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), 2) rozporządzeniu określającym dokumenty - rozumie się przez to rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdu (Dz. U. Nr 59, poz. 633), 3) organie rejestrującym - rozumie się przez to odpowiednio starostę, Wojewodę Mazowieckiego oraz organy jednostek, o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy. 2. Przepisy rozporządzenia odnoszące się do właściciela pojazdu stosuje się odpowiednio do organów jednostek, o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy. § 2. 1. Karta pojazdu, zwana dalej "kartą", jest dokumentem przypisanym do pojazdu, zawierającym w szczególności: 1) dane identyfikacyjne pojazdu, 2) parametry techniczne pojazdu, 3) dane identyfikacyjne właściciela pojazdu, 4) dane potwierdzające rejestrację pojazdu. 2. Wzór karty określa załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Wewnętrzną stronę okładki karty wypełnia: 1) producent lub importer nowych pojazdów dla każdego pojazdu samochodowego wprowadzanego do obrotu handlowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) organ rejestrujący przy pierwszej rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu sprowadzonego z zagranicy i tam zarejestrowanego, 3) organ rejestrujący wydając karty, o których mowa w § 6 i 7. 2. Pozostałe strony karty wypełnia odpowiednio organ rejestrujący. 3. Wpisów, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się na podstawie dokumentów wymienionych w rozporządzeniu określającym dokumenty. § 4. W przypadku nabycia pojazdu, dla którego została wydana karta, organ rejestrujący dokonuje wpisu danych identyfikacyjnych właściciela pojazdu oraz danych potwierdzających rejestrację pojazdu. § 5. W przypadku zmiany stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym organ rejestrujący dokonuje odpowiednich wpisów w karcie w rubryce "Adnotacje urzędowe" lub w rubryce "Zmiany parametrów technicznych pojazdu". § 6. 1. W przypadku gdy w karcie brak wolnych miejsc na dokonanie wpisów potwierdzających informacje, o których mowa w art. 78 ust. 2 ustawy, organ rejestrujący wydaje nową kartę, a ponadto w rubryce "Adnotacje urzędowe" dokonuje wpisu o przyczynie wydania nowej karty. 2. Dotychczasową kartę organ rejestrujący unieważnia przez odcięcie górnego rogu wszystkich stron karty i zwraca ją właścicielowi. § 7. 1. W przypadku utraty karty organ rejestrujący na pisemny wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik karty po: 1) przedstawieniu dowodu rejestracyjnego pojazdu, 2) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. 2. W przypadku zniszczenia karty w stopniu powodującym jej nieczytelność organ rejestrujący na pisemny wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik karty pojazdu po: 1) przedstawieniu dowodu rejestracyjnego pojazdu, 2) oddaniu dotychczasowej karty. 3. W przypadku utraty karty przed zarejestrowaniem pojazdu, na pisemny wniosek właściciela pojazdu organ rejestrujący wydaje wtórnik karty po uzyskaniu potwierdzenia, że utracona karta była wydana. Do wniosku właściciel pojazdu dołącza: 1) pisemną informację wskazującą producenta, importera lub organ rejestrujący, który wydał utraconą kartę, 2) zaświadczenie Policji potwierdzające zgłoszenie utraty karty. 5. W przypadkach określonych w ust. 1-3 organ rejestrujący, wydając wtórnik karty, w rubryce "Adnotacje urzędowe" dokonuje zapisu o przyczynie wydania wtórnika karty. § 8. 1. Kartę pojazdu wypełnia się pismem maszynowym, czcionką zapewniającą dobrą czytelność wpisów oraz stosując rozróżnienie cyfry 0 (zero) i litery O poprzez przekreślenie oznaczenia cyfry (Ø). 2. W przypadku gdy nie jest możliwe wypełnienie karty w sposób określony w ust. 1, kartę wypełnia się czarnym tuszem, czytelnie, drukowanym pismem w sposób gwarantujący trwałość zapisów. 3. Przed wydaniem karty wyznaczoną stronę tego dokumentu, zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia, pokrywa się folią stanowiącą komplet wraz z blankietem. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 21 czerwca 1999 r. (poz. 634) WZÓR KARTY POJAZDU Widok okładki na zewnątrz Ilustracja Strona wewnętrzna okładki Strona 1 Ilustracja Strona 2 Strona 3 Ilustracja Strona 4 Strona 5 Ilustracja Strona 6 Strona 7 Ilustracja Strona 8 Strona 9 Ilustracja Strona 10 Strona 11 Ilustracja Strona 12 Strona wewnętrzna okładki Ilustracja OPIS WZORU KARTY POJAZDU - Format - książka o wymiarach 125 × 88 mm. - Okładka - kolor bordowy, litery i znak PL w obwódce koloru srebrnego. - Strony karty pojazdu - papier ze znakiem wodnym oraz numeracją stron w rysunku giloszowym. - Kartki książeczki - zszyte z okładką nicią. Uwaga: Stronę wewnętrzną okładki przed wydaniem karty należy pokryć załączoną do karty folią. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 24 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. (Dz. U. Nr 59, poz. 635) Na podstawie art. 115 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów (Dz. U. Nr 159, poz. 1076, z 1998 r. Nr 74, poz. 485 i Nr 159, poz. 1053 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 542) w § 3 w tabeli nr 1 w lp. 3 treść rubryki 2 otrzymuje brzmienie: "Kategoria B+E, C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E prawa jazdy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. (Dz. U. Nr 60, poz. 636) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą przysługują osobom objętym ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228), zwanym dalej "ubezpieczonymi". 2. Świadczenia pieniężne z tytułu następstw wypadków przy pracy i chorób zawodowych określa odrębna ustawa. Art. 2. Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanego dalej "ubezpieczeniem chorobowym", obejmują: 1) zasiłek chorobowy, 2) świadczenie rehabilitacyjne, 3) zasiłek wyrównawczy, 4) zasiłek porodowy, 5) zasiłek macierzyński, 6) zasiłek opiekuńczy. Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) tytuł ubezpieczenia chorobowego - zatrudnienie lub inną działalność, których podjęcie rodzi obowiązek ubezpieczenia chorobowego lub uprawnienie do objęcia tym ubezpieczeniem na zasadach dobrowolności w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, 2) płatnik składek - płatnika składek na ubezpieczenie chorobowe w rozumieniu przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, 3) wynagrodzenie - przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe, 4) przychód - kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe ubezpieczonego nie będącego pracownikiem, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Rozdział 2 Zasiłek chorobowy Art. 4. 1. Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego: 1) po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu, 2) po upływie 180 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie. 2. Do okresów ubezpieczenia chorobowego, o których mowa w ust. 1, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. 3. Od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego prawo do zasiłku chorobowego przysługuje: 1) absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, 2) jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, 3) ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, 4) posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji. Art. 5. 1. Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, o którym mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2, art. 11 ust. 2 pkt 2 i art. 19 ust. 1, uważa się nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia chorobowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego ze względów komunikacyjnych najdogodniejsza. 2. Za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca: 1) innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia chorobowego, 2) zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych, 3) zwykłego spożywania posiłków, 4) odbywania nauki lub studiów. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady oraz tryb uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy. Art. 6. 1. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. 2. Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy: 1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy, 2) z powodu przebywania w: a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego, b) stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych. Art. 7. Zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała: 1) nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego, 2) nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby. Art. 8. Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 - nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana została gruźlicą - nie dłużej niż przez 9 miesięcy. Art. 9. 1. Do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej "okresem zasiłkowym", wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2. 2. Do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzedniej niezdolności do pracy, spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. 3. Do okresu zasiłkowego nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1. Art. 10. 1. Jeżeli po upływie okresu zasiłkowego ubezpieczony jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, okres zasiłkowy ulega przedłużeniu - nie dłużej jednak niż na dalsze 3 miesiące. 2. O przedłużeniu okresu zasiłkowego, o którym mowa w ust. 1, orzeka, na wniosek lekarza leczącego, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Okres zasiłkowy, o którym mowa w ust. 1, nie ulega przedłużeniu osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy. Art. 11. 1. Miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy: 1) przypada w okresie ciąży, 2) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, 3) trwa nieprzerwanie ponad 90 dni, począwszy od 91 dnia tej niezdolności. 3. Do 90 dni, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie wlicza się okresu niezdolności do pracy przypadającego w okresach, o których mowa w art. 4 ust. 1. 4. Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. 5. Ilekroć przy ustalaniu prawa do zasiłku chorobowego lub jego wysokości okres jest oznaczony w miesiącach, za miesiąc uważa się 30 dni. Art. 12. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia. Okresy te wlicza się do okresu zasiłkowego. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje również za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie: 1) urlopu bezpłatnego, 2) urlopu wychowawczego, 3) tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności, z wyjątkiem przypadków, w których prawo do zasiłku wynika z ubezpieczenia chorobowego osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania. 3. Okresów niezdolności do pracy, o których mowa w ust. 2, w których zasiłek nie przysługuje, nie wlicza się do okresu zasiłkowego. Art. 13. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy: 1) ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, 2) kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową, 3) nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, w przypadkach określonych w art. 4 ust. 1, 4) jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego. Art. 14. Ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, odsuniętemu od pracy w trybie określonym w art. 6 ust. 2 pkt 1, z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, zasiłek chorobowy nie przysługuje, jeżeli nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy nie zabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu. Art. 15. 1. Zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu za cały okres niezdolności do pracy, jeżeli niezdolność ta spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego. 2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu albo prawomocnego orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń. Art. 16. Ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu, zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności. Art. 17. 1. Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się w trybie określonym w art. 68. Rozdział 3 Świadczenie rehabilitacyjne Art. 18. 1. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. 2. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. 3. O okolicznościach, o których mowa w ust. 1 i 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Orzeczenie lekarza orzecznika stanowi podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego. 4. Świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub do świadczenia przedemerytalnego. Art. 19. 1. Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a jeżeli niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo jeżeli niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży - 100% tej podstawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli świadczenie rehabilitacyjne zostało przyznane po upływie 6 miesięcy niezdolności do pracy, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, od której ustala się wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, podlega waloryzacji. Przepisy art. 44 stosuje się odpowiednio. Art. 20. Przepis art. 53 § 5 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracownika pobierającego świadczenie rehabilitacyjne, jeżeli zgłosi on swój powrót do pracodawcy niezwłocznie po wyczerpaniu tego świadczenia, choćby nastąpiło to po upływie 6 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy. Art. 21. Ilekroć w przepisach o ubezpieczeniu społecznym, o ubezpieczeniu zdrowotnym, o emeryturach i rentach, a także w przepisach, które uzależniają uprawnienia od dochodu rodziny, jest mowa o zasiłku chorobowym, należy przez to rozumieć również świadczenie rehabilitacyjne. Art. 22. Do świadczenia rehabilitacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 i 5, art. 12, art. 13 ust. 1, art. 15 i 17. Rozdział 4 Zasiłek wyrównawczy Art. 23. 1. Zasiłek wyrównawczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem ze zmniejszoną sprawnością do pracy, wykonującemu pracę: 1) w zakładowym lub międzyzakładowym ośrodku rehabilitacji zawodowej, 2) u pracodawcy na wyodrębnionym stanowisku pracy, dostosowanym do potrzeb adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy, jeżeli jego miesięczne wynagrodzenie osiągane podczas rehabilitacji jest niższe od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego w myśl art. 36-42. 2. O potrzebie przeprowadzenia rehabilitacji zawodowej orzeka wojewódzki ośrodek medycyny pracy lub lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. Zasiłek wyrównawczy przysługuje przez okres rehabilitacji zawodowej w warunkach, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje: 1) z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy, nie później jednak niż po 24 miesiącach od dnia, w którym ubezpieczony będący pracownikiem podjął rehabilitację, 2) jeżeli z uwagi na stan zdrowia ubezpieczonego będącego pracownikiem rehabilitacja zawodowa stała się niecelowa. 5. O okolicznościach, o których mowa w ust. 4 pkt 2, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Art. 24. 1. Zasiłek wyrównawczy stanowi różnicę między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem ustalonym w myśl art. 36-42 a miesięcznym wynagrodzeniem osiągniętym za pracę w warunkach rehabilitacji zawodowej. 2. Jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem przepracował tylko część miesiąca wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, zasiłek wyrównawczy za ten miesiąc przysługuje w wysokości różnicy między przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniem ustalonym w myśl art. 36-42, zmniejszonym o jedną trzydziestą część za każdy dzień tej nieobecności, a wynagrodzeniem osiągniętym w tym miesiącu. Art. 25. Zasiłek wyrównawczy nie przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, uprawnionemu do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Art. 26. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb ustalania zasiłku wyrównawczego. Rozdział 5 Zasiłek porodowy Art. 27. 1. Zasiłek porodowy przysługuje ubezpieczonej z tytułu: 1) urodzenia dziecka w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego, 2) urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży: a) wskutek ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, b) z naruszeniem przepisów prawa, stwierdzonym prawomocnym orzeczeniem sądu, 3) przyjęcia dziecka na wychowanie i wystąpienia do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia albo przyjęcia dziecka na wychowanie w ramach rodziny zastępczej, jeżeli z tego tytułu jest uprawniona do zasiłku macierzyńskiego. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonego. 3. Zasiłek porodowy przysługuje matce dziecka, która nie spełnia warunków do otrzymania zasiłku porodowego, jeżeli warunki te spełnia ojciec dziecka. 4. Zasiłek porodowy przysługuje ubezpieczonemu ojcu dziecka, którego matka zmarła przy porodzie. Art. 28. 1. Zasiłek porodowy przysługuje w wysokości 20% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego dla celów emerytalnych. 2. W przypadku objęcia ubezpieczeniem chorobowym z kilku tytułów zasiłek porodowy przysługuje tylko z jednego tytułu. 3. W razie urodzenia więcej niż jednego dziecka podczas jednego porodu zasiłek porodowy przysługuje na każde dziecko. Rozdział 6 Zasiłek macierzyński Art. 29. 1. Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego: 1) urodziła dziecko, 2) przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia, 3) przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczonego. 3. W przypadku gdy prawo do zasiłku macierzyńskiego powstało w okresie urlopu wychowawczego, zasiłek macierzyński przysługuje za okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, która przypada po porodzie. 4. W razie śmierci ubezpieczonej lub porzucenia przez nią dziecka zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonemu-ojcu dziecka lub innemu ubezpieczonemu członkowi najbliższej rodziny, jeżeli przerwą zatrudnienie lub inną działalność zarobkową w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. 5. Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 6. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego zmniejsza się o okres wypłaty tego zasiłku ubezpieczonej-matce dziecka. Art. 30. 1. Zasiłek macierzyński przysługuje również w razie urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w warunkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zasiłek macierzyński przysługuje za okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, która przypada po porodzie. 3. Ubezpieczonej będącej pracownicą, z którą rozwiązano stosunek pracy w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy i której nie zapewniono innego zatrudnienia, przysługuje do dnia porodu zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. 4. Ubezpieczonej będącej pracownicą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, z którą umowa o pracę na podstawie art. 177 § 3 Kodeksu pracy została przedłużona do dnia porodu - przysługuje prawo do zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia. Art. 31. 1. Miesięczny zasiłek macierzyński wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Do zasiłku macierzyńskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 oraz art. 12 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3. Rozdział 7 Zasiłek opiekuńczy Art. 32. 1. Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad: 1) dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku: a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, b) porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki, c) pobytu małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, 2) chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat, 3) innym chorym członkiem rodziny. 2. Za członków rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka, rodziców, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku ponad 14 lat - jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki. 3. Za dzieci w rozumieniu ust. 1 i 2 uważa się dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie. Art. 33. 1. Zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez okres: 1) 60 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad dziećmi, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) 14 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad innymi członkami rodziny, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3. 2. Zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny za okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się niezależnie od liczby członków rodziny uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki. Art. 34. Zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny. Nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat. Art. 35. 1. Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. 2. Do zasiłku opiekuńczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 4 oraz art. 12 i 17. Rozdział 8 Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym będącym pracownikami Art. 36. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 6 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 2. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, gdy wynagrodzenie ulega znacznemu wahaniu ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania. 3. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. 4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku. 5. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego w okresie ubezpieczenia chorobowego, z tytułu którego przysługuje zasiłek. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z okresu wymienionego w ust. 2. Art. 37. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi: 1) wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy, jeżeli wynagrodzenie przysługuje w stałej miesięcznej wysokości, 2) wynagrodzenie miesięczne obliczone przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego za przepracowane dni robocze przez liczbę dni przepracowanych i pomnożenie przez liczbę dni, które ubezpieczony będący pracownikiem był obowiązany przepracować w tym miesiącu, jeżeli przepracował choćby 1 dzień, 3) kwota zmiennych składników wynagrodzenia w przeciętnej miesięcznej wysokości, wypłacona za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy, jeżeli ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął żadnego wynagrodzenia. Art. 38. 1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem za okres, o którym mowa w art. 36 ust. 1-3, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego: 1) wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, 2) przyjmuje się, po uzupełnieniu według zasad określonych w art. 37 ust. 2, wynagrodzenie z miesięcy, w których ubezpieczony będący pracownikiem przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy. 3. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, ubezpieczony będący pracownikiem w każdym miesiącu z przyczyn usprawiedliwionych wykonywał pracę przez mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie za wszystkie miesiące po uzupełnieniu według zasad określonych w art. 37 ust. 2. Art. 39. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wypłacany zasiłek wyrównawczy traktuje się na równi z wynagrodzeniem. Art. 40. W razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub w miesiącach, o których mowa w art. 36. Art. 41. 1. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres pobierania zasiłku. 2. Składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do składników wynagrodzenia, których wypłaty zaprzestano na podstawie układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu. Art. 42. 1. Premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku. 2. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy kwartalne, wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 3. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy roczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do składników wynagrodzenia wypłacanych za inne okresy. 5. Jeżeli składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1-4, nie zostały wypłacone do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków chorobowych, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się składniki wypłacone za okres poprzedni. Art. 43. W razie ponownego powstania prawa do zasiłku chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego oblicza się na nowo, jeżeli przerwa między okresami jego pobierania trwała co najmniej 3 miesiące kalendarzowe. Art. 44. 1. Jeżeli po upływie 6-miesięcznego okresu zasiłkowego wypłata zasiłku została przedłużona, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego podlega waloryzacji według następujących zasad: 1) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w I kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale w stosunku do I kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 2) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w II kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w IV kwartale w stosunku do II kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 3) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w III kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w I kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do III kwartału ubiegłego roku kalendarzowego, 4) jeżeli przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego nastąpiło w IV kwartale kalendarzowym danego roku, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego ulega podwyższeniu o procent wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale tego roku kalendarzowego w stosunku do IV kwartału ubiegłego roku kalendarzowego. 2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego, wskaźnik waloryzacji zasiłku chorobowego obowiązujący w następnym kwartale. Art. 45. 1. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników, ustalonej na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% tego wynagrodzenia. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do ubezpieczonych będących pracownikami, do których wynagrodzenia nie ma zastosowania art. 774 Kodeksu pracy. Art. 46. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż 200% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od 3 miesiąca kwartału kalendarzowego na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. Art. 47. Przepisy art. 36-43 i 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego, a do świadczenia rehabilitacyjnego także przepis art. 46. Rozdział 9 Zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym nie będącym pracownikami Art. 48. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu nie będącemu pracownikiem stanowi przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu nie będącemu pracownikiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 3-5, art. 38 ust. 1, art. 42-44 i 46, z zastrzeżeniem art. 49-51. Art. 49. Jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi: 1) najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, o której mowa w art. 51 - dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę wymiaru składek, 2) kwota przychodu określona w umowie przypadająca na pierwszy miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4, a jeżeli kwota ta w umowie nie została określona, kwota przeciętnego miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek zawarł takie same lub podobne umowy - dla ubezpieczonych wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 3) przeciętny miesięczny przychód innych członków spółdzielni - dla ubezpieczonych będących członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, 4) przeciętny miesięczny przychód osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz danego płatnika składek - dla osób wykonujących pracę nakładczą. Art. 50. 1. Jeżeli w okresie, o którym mowa w art. 48, przychód ubezpieczonego nie będącego pracownikiem uległ zmniejszeniu wskutek niewykonywania pracy lub działalności w okresie pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, świadczenia rehabilitacyjnego albo odbywania ćwiczeń wojskowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego: 1) wyłącza się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez mniej niż połowę miesiąca, 2) przyjmuje się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez co najmniej połowę miesiąca. 2. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1, przychód ubezpieczonego w każdym miesiącu uległ zmniejszeniu z przyczyn wymienionych w ust. 1, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, przyjmuje się przychód za wszystkie miesiące. Art. 51. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, określonej dla danej grupy ubezpieczonych, obowiązującej w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4. Art. 52. Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego i zasiłku macierzyńskiego stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 3-5, art. 38 ust. 1, art. 42, 43 i 49-51, a do świadczenia rehabilitacyjnego także przepis art. 46. Rozdział 10 Dokumentowanie prawa do zasiłków i kontrola orzekania o czasowej niezdolności do pracy Art. 53. 1. Przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej - są zaświadczenia lekarskie, o których mowa w art. 55. 2. Przewidywaną datę porodu określa zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, zaś datę porodu potwierdza się zaświadczeniem wystawionym przez lekarza na zwykłym druku albo aktem urodzenia dziecka. Art. 54. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich, o których mowa w art. 55, lekarza, lekarza stomatologa, felczera i starszego felczera po złożeniu przez niego pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy. 2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może upoważnić do wystawiania zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, lekarzy i lekarzy stomatologów w okresie odbywania stażu podyplomowego. 3. Upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych udziela w formie decyzji. Art. 55. 1. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, konieczności osobistego sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad chorym członkiem rodziny, zwane dalej "zaświadczeniem lekarskim", jest wystawiane na odpowiednim druku, według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 59 ust. 14. 2. Zaświadczenie lekarskie zawiera informacje identyfikujące ubezpieczonego, któremu zostało ono wystawione, jego płatnika składek, wystawiającego zaświadczenie lekarskie i jego miejsce wykonywania zawodu oraz: 1) okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, w tym okres pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, numer statystyczny choroby ustalonej według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, kody literowe, o których mowa w art. 57, i wskazania lekarskie, 2) okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, datę urodzenia członka rodziny i jego stosunek pokrewieństwa z ubezpieczonym. 3. Zaświadczenie lekarskie jest poufne. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje druki zaświadczeń lekarskich będące drukami ścisłego zarachowania. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi rejestr zaświadczeń lekarskich zawierający informacje, o których mowa w ust. 2. 6. Wystawiający zaświadczenia lekarskie są obowiązani do zawiadamiania terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która wydała druki zaświadczeń lekarskich, o każdym przypadku zagubienia, zaginięcia lub kradzieży druków zaświadczeń lekarskich. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady orzekania o czasowej niezdolności do pracy oraz sposób dokumentowania orzeczonej niezdolności do pracy. Art. 56. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych prowadzi rejestr lekarzy, lekarzy stomatologów, felczerów i starszych felczerów, którzy zgłosili wniosek w sprawie upoważnienia ich do wystawiania zaświadczeń lekarskich. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) numer identyfikacyjny, 2) numer prawa wykonywania zawodu, 3) imię i nazwisko, 4) nr PESEL, 5) NIP, 6) rodzaj i stopień specjalizacji, 7) miejsce wykonywania zawodu, 8) nazwę i siedzibę właściwej izby lekarskiej, 9) informację o wydanych drukach zaświadczeń lekarskich, 10) informację o cofnięciu upoważnienia, o którym mowa w art. 54. 3. Osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane podawać informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2-8, oraz o wszelkich zmianach w tym zakresie. 4. Numer identyfikacyjny wpisuje się w zaświadczeniu lekarskim. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych: 1) udostępnia Naczelnej Radzie Lekarskiej informacje zgromadzone w rejestrze, o którym mowa w ust. 1, 2) jest uprawniony do korzystania z informacji, o których mowa w ust. 2, zgromadzonych w rejestrach lekarzy prowadzonych przez okręgowe rady lekarskie. 6. Do dnia 30 czerwca 2001 r. numer identyfikacyjny staje się równocześnie numerem prawa wykonywania zawodu. Art. 57. 1. W zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej informacje o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość w myśl art. 7 pkt 2, art. 8, art. 9 ust. 2, art. 11 ust. 2 pkt 1 i art. 16 podaje się z zastosowaniem następujących kodów literowych: 1) kod A - oznacza niezdolność do pracy powstałą po przerwie nie przekraczającej 60 dni - spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą, 2) kod B - oznacza niezdolność do pracy przypadającą w okresie ciąży, 3) kod C - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną nadużyciem alkoholu, 4) kod D - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną gruźlicą, 5) kod E - oznacza niezdolność do pracy spowodowaną chorobą, o której mowa w art. 7 pkt 2. 2. W zaświadczeniu lekarskim, na pisemny wniosek ubezpieczonego, nie umieszcza się kodu "B" i "D". Art. 58. 1. Zaświadczenie lekarskie wystawia się z dwiema kopiami: 1) oryginał zaświadczenia lekarskiego wystawiający zaświadczenie przesyła, w ciągu 7 dni od dnia wystawienia zaświadczenia, bezpośrednio do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2) pierwszą kopię zaświadczenia lekarskiego otrzymuje ubezpieczony, 3) drugą kopię wystawiający zaświadczenie przechowuje przez okres 3 lat. 2. Kody literowe, o których mowa w art. 57, wpisuje się odpowiednio na oryginale i na kopiach zaświadczenia lekarskiego, a numery statystyczne choroby ustalone według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, tylko na oryginale i na drugiej kopii. Art. 59. 1. Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli. 2. Kontrolę wykonują lekarze orzecznicy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 3. W celu kontroli lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może: 1) przeprowadzić badanie lekarskie ubezpieczonego: a) w wyznaczonym miejscu, b) w miejscu jego pobytu, 2) skierować ubezpieczonego na badanie specjalistyczne przez lekarza konsultanta Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 3) zażądać od wystawiającego zaświadczenie lekarskie udostępnienia dokumentacji medycznej dotyczącej ubezpieczonego stanowiącej podstawę wydania zaświadczenia lekarskiego lub udzielenia wyjaśnień i informacji w sprawie, 4) zlecić wykonanie badań pomocniczych w wyznaczonym terminie. 4. Ubezpieczony jest obowiązany udostępnić posiadaną dokumentację medyczną lekarzowi przeprowadzającemu badanie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 2. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wysyła do ubezpieczonego, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, wezwanie, w którym określa termin badania przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo przez lekarza konsultanta lub dostarczenia posiadanych wyników badań pomocniczych. Wezwanie zawiera informację o skutkach, o których mowa w ust. 6 i 10. 6. W razie uniemożliwienia badania lub niedostarczenia posiadanych wyników badań w terminie, o którym mowa w ust. 5, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tym terminie. 7. Jeżeli po analizie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określi wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, za okres od tej daty zaświadczenie lekarskie traci ważność. 8. W przypadkach, o których mowa w ust. 7, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wystawia zaświadczenie, które jest traktowane na równi z zaświadczeniem stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, wydanym w myśl art. 229 § 4 Kodeksu pracy. 9. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 8, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wręcza w dniu badania ubezpieczonemu, informując go równocześnie o konieczności doręczenia zaświadczenia pracodawcy. 10. W przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku. 11. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 10, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przesyła pracodawcy ubezpieczonego, którego ta decyzja dotyczy. 12. Pracodawca może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przeprowadzenie kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich dla celów wypłaty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Zakład informuje pracodawcę o wyniku postępowania. 13. Poniesione przez ubezpieczonego koszty przejazdu na badania kontrolne Zakład Ubezpieczeń Społecznych zwraca do wysokości kosztów przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej. 14. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wystawiania zaświadczeń lekarskich oraz wzory zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 15. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, inne wymagane dowody stanowiące podstawę przyznania i wypłaty zasiłków. Art. 60. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wystawiania zaświadczeń lekarskich, a w szczególności gdy zaświadczenie lekarskie zostało wystawione: 1) bez przeprowadzenia bezpośredniego badania ubezpieczonego, 2) bez udokumentowania rozpoznania stanowiącego podstawę orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nie przekraczający 12 miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji. 2. W przypadku powtarzającego się naruszania zasad określonych w art. 57 i 58 Zakład Ubezpieczeń Społecznych może cofnąć upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres nie przekraczający 3 miesięcy od daty uprawomocnienia się decyzji. 3. Cofnięcie upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, następuje w formie decyzji. 4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1-3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. 5. Do decyzji, o których mowa w ust. 1-3 i art. 54, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 11 Postępowanie w sprawach ustalania prawa do zasiłków i zasady ich wypłaty Art. 61. 1. Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. d), 2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, b) ubezpieczonym prowadzącym pozarolniczą działalność i osobom z nimi współpracującym, c) ubezpieczonym będącym duchownymi, d) osobom uprawnionym do zasiłków za okres po ustaniu ubezpieczenia. 2. Liczbę ubezpieczonych, o której mowa w ust. 1, ustala się według stanu na dzień 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego, a w stosunku do płatników składek, którzy na ten dzień nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego - według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali takiego zgłoszenia. 3. Jeżeli do wypłaty zasiłku obowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, płatnik składek przedkłada zaświadczenie zawierające zestawienie składników wynagrodzenia lub przychodu, stanowiących podstawę wymiaru zasiłku, którego wzór określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontynuuje po dniu 31 grudnia podjętą wcześniej wypłatę zasiłku, nawet jeżeli od dnia 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany, zgodnie z ust. 1, do wypłaty zasiłków. Art. 62. 1. Zaświadczenie lekarskie ubezpieczony jest obowiązany dostarczyć nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi zasiłków, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Ubezpieczony, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. a), obowiązany jest dostarczyć zaświadczenie lekarskie w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania płatnikowi składek, który przekazuje je niezwłocznie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podając datę dostarczenia tego zaświadczenia przez ubezpieczonego. 3. Niedopełnienie obowiązku określonego w ust. 1 i 2 powoduje obniżenie o 25% wysokości zasiłku przysługującego za okres od 8 dnia orzeczonej niezdolności do pracy do dnia dostarczenia zaświadczenia lekarskiego, chyba że niedostarczenie zaświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od ubezpieczonego. Art. 63. 1. Ubezpieczony może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku, jeżeli uważa, że zostały naruszone jego uprawnienia w tym zakresie. 2. Z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku przysługującego ubezpieczonemu może wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych także płatnik składek na ubezpieczenie chorobowe. 3. Środki odwoławcze od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określają odrębne przepisy. Art. 64. 1. Zasiłki porodowe wypłaca się niezwłocznie po zajściu okoliczności uzasadniających wypłatę tych zasiłków; pozostałe zasiłki płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, wypłacają w terminach przyjętych dla wypłaty wynagrodzeń lub dochodów, a Zakład Ubezpieczeń Społecznych bieżąco po stwierdzeniu uprawnień. Zasiłki te wypłaca się nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. 2. Jeżeli płatnik składek nie wypłacił zasiłku w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on obowiązany do wypłaty odsetek od tego zasiłku w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Art. 65. 1. Zasiłki wypłaca się osobie, której zasiłki te przysługują, lub osobie przez nią upoważnionej albo osobie, do której rąk wypłaca się wynagrodzenie lub dochód ubezpieczonego. 2. W razie śmierci ubezpieczonego przed podjęciem należnego mu zasiłku, zasiłek wypłaca się osobom uprawnionym do podjęcia wynagrodzenia lub dochodu ubezpieczonego. Art. 66. 1. Wypłatę zasiłku wstrzymuje się, jeżeli prawo do zasiłku ustało albo okaże się, że prawo takie w ogóle nie istniało. 2. Jeżeli bezpodstawna wypłata zasiłku nastąpiła z winy ubezpieczonego lub wskutek okoliczności, o których mowa w art. 15-17 i 59 ust. 6 i 7, wypłacone kwoty podlegają potrąceniu z należnych ubezpieczonemu zasiłków bieżących lub ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej. 3. Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie zwrotu bezpodstawnie pobranych zasiłków stanowi tytuł wykonawczy w postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 67. 1. Roszczenie o wypłatę zasiłku chorobowego, wyrównawczego, macierzyńskiego oraz opiekuńczego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od ostatniego dnia okresu, za który zasiłek przysługuje. 2. Roszczenie o wypłatę zasiłku porodowego przedawnia się po upływie 6 miesięcy od dnia, w którym powstało prawo do zasiłku. 3. Jeżeli niezgłoszenie roszczenia o wypłatę zasiłku nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby uprawnionej, termin 6 miesięcy liczy się od dnia, w którym ustała przeszkoda uniemożliwiająca zgłoszenie roszczenia. 4. Jeżeli niewypłacanie zasiłku w całości lub w części było następstwem błędu płatnika składek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, albo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, roszczenie o wypłatę zasiłku przedawnia się po upływie 3 lat. Art. 68. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz płatnicy składek, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, są uprawnieni do kontrolowania ubezpieczonych co do prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy zgodnie z ich celem oraz są upoważnieni do formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich. Art. 69. Przepisy art. 61 i 63-68 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego. Art. 70. 1. Jeżeli niezdolność ubezpieczonego do pracy uzasadniająca wypłatę zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego została spowodowana przez inną osobę w wyniku popełnienia przez nią umyślnego przestępstwa lub wykroczenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych albo płatnik składek, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1, może dochodzić od sprawcy zwrotu wypłaconego zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego. 2. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub prawomocnego orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 71. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 oraz z 1998 r. Nr 143, poz. 916) po art. 3 dodaje się art. 3a w brzmieniu: "Art. 3a. Starszy felczer albo felczer może wydać ubezpieczonemu orzeczenie o czasowej niezdolności do pracy jednorazowo do 7 dni, z tym że łącznie orzeczony okres niezdolności do pracy nie może być dłuższy niż 14 dni.". Art. 72. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118) w art. 27 skreśla się wyrazy " , ze zmianami wynikającymi z art. 28-32". Art. 73. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399) w art. 161 skreśla się § 2. Art. 74. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180) w art. 74 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby sędzia otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. W innych przypadkach niż choroba, o których mowa w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, sędziemu przysługuje odpowiednio wynagrodzenie lub świadczenie porodowe na zasadach i w wysokości określonych w tych przepisach." Art. 75. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 994 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125) w art. 51 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby prokurator otrzymuje wynagrodzenie, nie dłużej jednak niż przez okres roku. W innych przypadkach niż choroba, o których mowa w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, prokuratorowi przysługuje odpowiednio wynagrodzenie lub świadczenie porodowe na zasadach i w wysokości określonych w tych przepisach." Art. 76. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14: a) w ust. 2 wyrazy "za okres niezdolności" zastępuje się wyrazami "za okres czasowej niezdolności", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b i 2c w brzmieniu: "2b. Zasiłek chorobowy przyznaje się i wypłaca na podstawie zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy wydanego przez lekarza, lekarza stomatologa, felczera i starszego felczera upoważnionego przez Zakład na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2c. Prezes Kasy zwraca Zakładowi koszty związane z wyprodukowaniem i dystrybucją druków zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy proporcjonalnie do liczby ubezpieczonych."; 2) w art. 46 skreśla się ust. 1. Art. 77. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Dochody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności i współpracy przy prowadzeniu tej działalności przyjmuje się w wysokości nie niższej niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone."; 2) rozdział 2a otrzymuje tytuł w brzmieniu: "Zasiłki wychowawcze"; 3) art. 15a otrzymuje brzmienie: "Art. 15a. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje uprawnionemu do urlopu wychowawczego. Zasady udzielania urlopów wychowawczych określają odrębne przepisy. 2. Zasiłek wychowawczy przysługuje: 1) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 24 miesięcy kalendarzowych, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 36 miesięcy kalendarzowych, jeżeli uprawniony sprawuje osobistą opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym podczas jednego porodu albo samotnie wychowuje dziecko; przepis art. 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) do ukończenia urlopu wychowawczego, nie dłużej jednak niż przez okres 72 miesięcy kalendarzowych, jeżeli uprawniony sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem, które z powodu stanu zdrowia, a w szczególności przewlekłej choroby, kalectwa lub opóźnienia w rozwoju umysłowym, wymaga osobistej opieki uprawnionego. W takim przypadku warunkiem udzielenia uprawnionemu urlopu wychowawczego jest przedstawienie orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia dziecka uzasadniającym udzielenie tego urlopu. 3. Prawo do zasiłku wychowawczego ustala się na okres do dnia 31 maja, a jeżeli zasiłek wypłacany jest dłużej - na kolejne okresy roczne od dnia 1 czerwca do dnia 31 maja kolejnego roku kalendarzowego."; 4) po art. 15a dodaje się art. 15b-15d w brzmieniu: "Art. 15b. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego nie przekracza kwoty stanowiącej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1. 2. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się przeciętny miesięczny dochód rodziny osiągnięty w poprzednim roku kalendarzowym, ustalony według zasad określonych w art. 2 ust. 3 oraz w art. 3 i 4, z wyłączeniem dochodów osiągniętych przez uprawnionego przed uzyskaniem prawa do zasiłku; wyłączenie to nie dotyczy emerytury lub renty. W przypadku osiągania dochodów z gospodarstwa rolnego, zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli na osobę w rodzinie przypada nie więcej niż 1 ha przeliczeniowy. Przepisy art. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 3. Zasiłek wychowawczy przysługuje chociaż dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, jeżeli łączna kwota tego przekroczenia, przypadająca na wszystkich członków rodziny, nie równoważy kwoty zasiłku, pod warunkiem że zasiłek wychowawczy przysługiwał w poprzednim okresie zasiłkowym. Art. 15c. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje w wysokości 264,90 zł miesięcznie. 2. Osobie uprawnionej, samotnie wychowującej dziecko, zasiłek wychowawczy przysługuje w kwocie 421,30 zł miesięcznie. 2a. Osobie wychowującej trzecie i każde następne dziecko zasiłek wychowawczy przysługuje w kwocie 421,30 zł miesięcznie od dnia 1 stycznia 2000 r. 3. W przypadku przekroczenia dochodu na osobę w rodzinie, o którym mowa w art. 15b ust. 3, zasiłek wychowawczy wypłaca się w wysokości pomniejszonej o kwotę tego przekroczenia przypadającą na jedną osobę. 4. Przy ustalaniu wysokości zasiłku wychowawczego stosuje się odpowiednio przepis art. 13 ust. 3-8. 5. Zasiłek wychowawczy przysługujący za niepełne miesiące kalendarzowe wypłaca się w wysokości 1/30 zasiłku miesięcznego za każdy dzień. Kwotę zasiłku wychowawczego przypadającą do wypłaty zaokrągla się według zasad określonych w art. 13 ust. 4. Art. 15d. 1. Zasiłek wychowawczy nie przysługuje: 1) w razie korzystania z urlopu wychowawczego krótszego niż 3 miesiące, 2) jeżeli dochód na osobę w rodzinie jest wyższy od kwoty stanowiącej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 15c ust. 3, 3) w razie umieszczenia dziecka w żłobku lub w przedszkolu, w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, a także w innych przypadkach zaprzestania sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, z wyjątkiem czasowego pobytu matki lub dziecka, w okresie do 6 miesięcy, w szpitalu lub w sanatorium, 4) w razie podjęcia w okresie urlopu wychowawczego pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie albo działalności zarobkowej, a także w razie pobierania emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli łączny dochód z tych tytułów przekracza miesięcznie kwotę stanowiącą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym. 2. Uprawniony pobierający zasiłek wychowawczy jest obowiązany zawiadomić płatnika zasiłku wychowawczego o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4."; 5) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: "Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych"; 6) w art. 16 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Ustalenie uprawnień do zasiłku wychowawczego i jego wysokości na każdy okres roczny, a także wypłata zasiłku następuje na wniosek uprawnionego."; 7) art. 17 otrzymuje brzmienie: "Art. 17. 1. Uprawnienie do zasiłku rodzinnego i wychowawczego ustala się na podstawie: 1) oświadczenia o dochodach rodziny osoby ubiegającej się o przyznanie zasiłku, 2) innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosku o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego, wzory oświadczeń o dochodach rodziny, wzory innych oświadczeń oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego, o których mowa w ust. 1 pkt 2."; 8) w art. 20 w ust. 1 skreśla się pkt 6; 9) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: "Art. 20a. Zasiłek wychowawczy wypłaca pracodawca, który udzielił uprawnionemu urlopu wychowawczego, a jeżeli pracodawca nie jest zobowiązany do wypłacania zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - właściwa terenowo jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych."; 10) art. 22 otrzymuje brzmienie: "Art. 22. Uprawniony pobierający zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny lub wychowawczy jest obowiązany zawiadamiać o wszelkich zmianach mających wpływ na uprawnienia do zasiłków rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego oraz na żądanie wypłacającego zasiłek przedstawić dowody, o których mowa w art. 17 ust. 1 i w art. 18."; 11) w art. 23 wyrazy "zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne" zastępuje się wyrazami "zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze"; 12) w art. 24: a) w ust. 1 wyrazy "zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny" zastępuje się wyrazami "zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny lub wychowawczy", b) w ust. 2 wyrazy "zasiłku rodzinnego oraz pielęgnacyjnego" zastępuje się wyrazami "zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego oraz wychowawczego"; 13) w art. 24a po wyrazach "zasiłków rodzinnych" dodaje się wyrazy "i wychowawczych"; 14) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: "Art. 26a. Przepisy art. 26 ust. 1-5, ust. 6 pkt 2 oraz ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio do zasiłku wychowawczego."; 15) art. 27 otrzymuje brzmienie: "Art. 27. 1. Zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze za dany miesiąc kalendarzowy wypłaca się najpóźniej do 15 dnia następnego miesiąca, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W przypadku nabycia prawa do zasiłków po raz pierwszy lub ponownego ustalenia uprawnień, zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze wypłaca się nie później niż w terminie wypłaty zasiłków należnych za miesiąc następujący po miesiącu, w którym przedstawione zostały dowody niezbędne do wypłaty tych zasiłków. 3. Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne przy emeryturach i rentach wypłaca się w terminach przyjętych dla wypłaty emerytury lub renty."; 16) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny i wychowawczy wypłaca się poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.", b) w ust. 2 wyrazy "zasiłku rodzinnego lub pielęgnacyjnego" zastępuje się wyrazami "zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego"; 17) po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu: "Art. 30a. Uprawnionemu wypłaca się tylko jeden zasiłek wychowawczy."; 18) w art. 31 wyrazy "zasiłku rodzinnego lub zasiłku pielęgnacyjnego" zastępuje się wyrazami "zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego lub wychowawczego"; 19) w art. 32 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Obowiązki określone w ust. 1 dotyczą odpowiednio pracodawców wypłacających zasiłki wychowawcze."; 20) art. 33 otrzymuje brzmienie: "Art. 33. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontroluje prawidłowość wypłat: 1) zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przez pracodawców i powiatowe urzędy pracy, 2) zasiłków wychowawczych przez pracodawców."; 21) w art. 34 wyrazy "rodzinnych i pielęgnacyjnych" zastępuje się wyrazami "rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych"; 22) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze są finansowane z budżetu państwa." Art. 78. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 lit. e) wyrazy "2,6 ha" zastępuje się wyrazami "2,0 ha przeliczeniowych"; 2) w art. 6 w ust. 2 w pkt 3 po wyrazach "świadczenia przedemerytalnego" dodaje się wyrazy " , innych nienależnie pobranych świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy,"; 3) w art. 57 w ust. 1 pkt 30 otrzymuje brzmienie: "30) zasiłków porodowych wypłaconych bezrobotnym oraz zasiłków porodowych i pogrzebowych wypłaconych osobom pobierającym zasiłki przedemerytalne lub świadczenia przedemerytalne". Art. 79. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) w art. 50 po ust. 5b dodaje się ust. 5c w brzmieniu: "5c. Do lekarzy orzeczników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i lekarzy rzeczoznawców Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie stosuje się przepisów ust. 1 pkt 3 i art. 54." Art. 80. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) w art. 20: 1) w ust. 1 po wyrazach "ust. 2" dodaje się wyrazy "i ust. 3"; 2) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie, nie może przekraczać miesięcznie 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Kwotę tę ustala się miesięcznie poczynając od trzeciego miesiąca kwartału kalendarzowego na okres 3 miesięcy na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych." Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 81. 1. Zasiłki chorobowe, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach dotychczasowych, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego. 3. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, przyznanego po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego ustalonego według przepisów dotychczasowych, ustala się z uwzględnieniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ustalonej według dotychczasowych zasad. Art. 82. Do okresu ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w art. 4, wlicza się okresy ubezpieczenia społecznego, uprawniającego do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa, przed wejściem w życie ustawy, jeżeli przerwa między tymi okresami albo między nimi i ubezpieczeniem chorobowym nie przekracza 30 dni. Art. 83. 1. Podstawę ustalania prawa do zasiłków mogą stanowić również zaświadczenia lekarskie, określone w przepisach dotychczasowych, wydawane do dnia 30 września 1999 r. przez lekarzy nie mających upoważnienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do wydawania orzeczeń, zgodnie z art. 53 ust. 1, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Na oryginale zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, w miejsce numeru statystycznego choroby podaje się informacje określone w art. 57. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Art. 84. 1. Do czasu wydania ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 2, prawo do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej przysługuje na zasadach określonych niniejszą ustawą, z uwzględnieniem ust. 2-4. 2. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego. 3. Miesięczny zasiłek chorobowy wynosi 100% podstawy wymiaru zasiłku. 4. Zasady uznawania zdarzenia za wypadek przy pracy oraz choroby za chorobę zawodową określają odrębne przepisy. 5. Wydatki na zasiłki chorobowe są finansowane ze środków funduszu wypadkowego tworzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1 ust. 1. 6. Przepisy ust. 1 i 3-5 stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego za okres niezdolności do pracy powstałej wskutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej. Art. 85. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118), 2) art. 6 ust. 1 pkt 2 i 8, ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 5, art. 7, art. 9-11 oraz art. 36-38 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118), 3) art. 3 ust. 1 pkt 2 i 10, ust. 2 pkt 1 i 2, art. 4 oraz art. 6-10 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118), 4) art. 5 pkt 2 i 8, art. 7, 13-14, art. 15 ust. 1 oraz art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118), 5) art. 7 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 9, art. 18-20 oraz art. 23 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy aktów wykonawczych wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy. Art. 86. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., z tym że: 1) art. 54, 56, 59, 79 i 83 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 80 wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego. (Dz. U. Nr 14, poz. 129) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się podstawę programową kształcenia ogólnego dla: 1) sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) szkół ponadpodstawowych, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Podstawa programowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczy szkół ponadpodstawowych funkcjonujących dotychczas w systemie szkolnym. § 2. W roku szkolnym 1999/2000 w klasach ósmych dotychczasowych szkół podstawowych kształcenie odbywa się na podstawie dotychczasowych programów nauczania. § 3. Przepisy rozporządzenia nie dotyczą kształcenia dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. (poz. 129) Załącznik nr 1 PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZEŚCIOLETNICH SZKÓŁ PODSTAWOWYCH I GIMNAZJÓW Nauczyciele powinni dążyć do wszechstronnego rozwoju ucznia jako nadrzędnego celu pracy edukacyjnej. Edukacja szkolna polega na harmonijnej realizacji przez nauczycieli zadań w zakresie nauczania, kształcenia umiejętności i wychowania. Zadania te tworzą wzajemnie uzupełniające się i równoważne wymiary pracy każdego nauczyciela. Szkoła w zakresie nauczania, co stanowi jej zadanie specyficzne, zapewnia uczniom w szczególności: 1. Naukę poprawnego i swobodnego wypowiadania się, pisania i czytania ze zrozumieniem; 2. Poznawanie wymaganych pojęć i zdobywanie rzetelnej wiedzy na poziomie umożliwiającym co najmniej kontynuację nauki na następnym etapie kształcenia; 3. Dochodzenie do rozumienia, a nie tylko do pamięciowego opanowania przekazywanych treści; 4. Rozwijanie zdolności dostrzegania różnego rodzaju związków i zależności (przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, czasowych i przestrzennych itp.); 5. Rozwijanie zdolności myślenia analitycznego i syntetycznego; 6. Traktowanie wiadomości przedmiotowych, stanowiących wartość poznawczą samą w sobie, w sposób integralny, prowadzący do lepszego rozumienia świata, ludzi i siebie; 7. Poznawanie zasad rozwoju osobowego i życia społecznego; 8. Poznawanie dziedzictwa kultury narodowej postrzeganej w perspektywie kultury europejskiej. W szkole uczniowie powinni kształcić swoje umiejętności wykorzystywania zdobywanej wiedzy, aby w ten sposób lepiej przygotować się do pracy w warunkach współczesnego świata. Nauczyciele stwarzają uczniom warunki do nabywania następujących umiejętności: 1. Planowania, organizowania i oceniania własnej nauki, przyjmowania za nią coraz większej odpowiedzialności; 2. Skutecznego porozumiewania się w różnych sytuacjach, prezentacji własnego punktu widzenia i uwzględniania poglądów innych ludzi, poprawnego posługiwania się językiem ojczystym, przygotowania do publicznych wystąpień; 3. Efektywnego współdziałania w zespole i pracy w grupie, budowania więzi międzyludzkich, podejmowania indywidualnych i grupowych decyzji, skutecznego działania na gruncie zachowania obowiązujących norm; 4. Rozwiązywania problemów w twórczy sposób; 5. Poszukiwania, porządkowania i wykorzystywania informacji z różnych źródeł oraz efektywnego posługiwania się technologią informacyjną; 6. Odnoszenia do praktyki zdobytej wiedzy oraz tworzenia potrzebnych doświadczeń i nawyków; 7. Rozwijania sprawności umysłowych oraz osobistych zainteresowań; 8. Przyswajania sobie metod i technik negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów i problemów społecznych. Nauczyciele w swojej pracy wychowawczej, wspierając w tym zakresie obowiązki rodziców, powinni zmierzać do tego, aby uczniowie w szczególności: 1. Znajdowali w szkole środowisko wszechstronnego rozwoju osobowego (w wymiarze intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, estetycznym, moralnym, duchowym); 2. Rozwijali w sobie dociekliwość poznawczą, ukierunkowaną na poszukiwanie prawdy, dobra i piękna w świecie; 3. Mieli świadomość życiowej użyteczności zarówno poszczególnych przedmiotów szkolnych, jak i całej edukacji na danym etapie; 4. Stawali się coraz bardziej samodzielni w dążeniu do dobra w jego wymiarze indywidualnym i społecznym, godząc umiejętnie dążenie do dobra własnego z dobrem innych, odpowiedzialność za siebie z odpowiedzialnością za innych, wolność własną z wolnością innych; 5. Poszukiwali, odkrywali i dążyli na drodze rzetelnej pracy do osiągnięcia wielkich celów życiowych i wartości ważnych dla odnalezienia własnego miejsca w świecie; 6. Uczyli się szacunku dla dobra wspólnego jako podstawy życia społecznego oraz przygotowywali się do życia w rodzinie, w społeczności lokalnej i w państwie w duchu przekazu dziedzictwa kulturowego i kształtowania postaw patriotycznych; 7. Przygotowywali się do rozpoznawania wartości moralnych, dokonywania wyborów i hierarchizacji wartości oraz mieli możliwość doskonalenia się; 8. Kształtowali w sobie postawę dialogu, umiejętność słuchania innych i rozumienia ich poglądów; umieli współdziałać i współtworzyć w szkole wspólnotę nauczycieli i uczniów. Nauczyciele, mając na uwadze osobowy rozwój ucznia, powinni współdziałać na rzecz tworzenia w świadomości uczniów zintegrowanego systemu wiedzy, umiejętności i postaw. Ma to szczególne zastosowanie w nauczaniu początkowym. Integracji wiedzy nauczanej w szkole na różnych etapach kształcenia służy wprowadzenie: 1. Kształcenia zintegrowanego w klasach I-III szkoły podstawowej; 2. Bloków przedmiotowych; 3. Ścieżek edukacyjnych. Działalność edukacyjna szkoły powinna być określona przez: 1. Szkolny zestaw programów nauczania, który - uwzględniając wymiar wychowawczy - obejmuje całą działalność szkoły z punktu widzenia dydaktycznego; 2. Program wychowawczy szkoły, który opisuje w sposób całościowy wszystkie treści i działania o charakterze wychowawczym i jest realizowany przez wszystkich nauczycieli. Szkolny zestaw programów nauczania oraz program wychowawczy szkoły powinny tworzyć spójną całość. Ich przygotowanie i realizacja są zadaniem zarówno całej szkoły, jak i każdego nauczyciela. Obok zadań wychowawczych nauczyciele powinni wykonywać również działania opiekuńcze i profilaktyczne, odpowiednio do istniejących potrzeb. Konieczne jest podejmowanie przez nauczycieli działań mających na celu wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów. Edukacja szkolna przebiega w następujących etapach dostosowanych do okresów rozwojowych dziecka: 1) etap I - klasy I-III szkoły podstawowej, 2) etap II - klasy IV-VI szkoły podstawowej, 3) etap III - gimnazjum. Ilekroć w załączniku jest mowa o: a) zajęciach edukacyjnych - należy przez to rozumieć zajęcia o charakterze dydaktyczno-wychowawczym, w toku których odbywa się nauczanie przedmiotów (bloków przedmiotowych), kształcenie zintegrowane lub realizacja ścieżek edukacyjnych, b) ścieżce edukacyjnej - należy przez to rozumieć zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków przedmiotowych) lub w postaci odrębnych zajęć, c) etapie edukacyjnym - należy przez to rozumieć odpowiedni okres kształcenia o wyróżnionych celach, stanowiący całość dydaktyczną, d) kształceniu zintegrowanym - należy przez to rozumieć system nauczania w klasach I-III sześcioletniej szkoły podstawowej, e) bloku przedmiotowym - należy przez to rozumieć zintegrowane nauczanie treści i umiejętności z różnych dziedzin wiedzy, realizowanych w toku jednolitych zajęć edukacyjnych. SZEŚCIOLETNIA SZKOŁA PODSTAWOWA I i II etap edukacyjny Nauczyciele w szkole podstawowej dostosowują sposób przekazywania odpowiedniej wiedzy, kształtowania umiejętności i postaw uczniów do naturalnej w tym wieku aktywności dzieci; umożliwiają im poznawanie świata w jego jedności i złożoności; wspomagają ich samodzielność uczenia się; inspirują ich do wyrażania własnych myśli i przeżyć; rozbudzają ich ciekawość poznawczą oraz motywację do dalszej edukacji. Edukacja w szkole podstawowej, wspomagając rozwój dziecka jako osoby i wprowadzając je w życie społeczne, powinna przede wszystkim: 1. Prowadzić dziecko do nabywania i rozwijania umiejętności wypowiadania się, czytania i pisania, wykonywania elementarnych działań arytmetycznych, posługiwania się prostymi narzędziami i kształtowania nawyków społecznego współżycia; 2. Rozwijać poznawcze możliwości uczniów, tak aby mogli oni przechodzić od dziecięcego do bardziej dojrzałego i uporządkowanego rozumienia świata; 3. Rozwijać i przekształcać spontaniczną motywację poznawczą w motywację świadomą, przygotowywać do podejmowania zadań wymagających systematycznego i dłuższego wysiłku intelektualnego i fizycznego; 4. Rozbudzać i rozwijać wrażliwość estetyczną i moralną dziecka oraz jego indywidualne zdolności twórcze; 5. Umacniać wiarę dziecka we własne siły i w zdolność osiągania wartościowych i trudnych celów; 6. Rozwijać zdolność odróżniania świata rzeczywistego od wyobrażonego oraz postaci historycznych od fantastycznych; 7. Kształtować potrzeby i umiejętności dbania o własne ciało, zdrowie i sprawność fizyczną; wyrabiać czujność wobec zagrożeń dla zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego; 8. Rozwijać umiejętności dziecka poznawania siebie oraz otoczenia rodzinnego, społecznego, kulturowego, technicznego i przyrodniczego dostępnego jego doświadczeniu; 9. Wzmacniać poczucie tożsamości kulturowej, historycznej, etnicznej i narodowej; 10. Stwarzać warunki do rozwoju wyobraźni i ekspresji werbalnej, plastycznej, muzycznej i ruchowej; 11. Zapewniać warunki do harmonijnego rozwoju fizycznego i psychicznego oraz zachowań prozdrowotnych; 12. Zapewniać opiekę i wspomagać rozwój dziecka w przyjaznym, bezpiecznym i zdrowym środowisku w poczuciu więzi z rodziną; 13. Uwzględniać indywidualne potrzeby dziecka i troszczyć się o zapewnienie mu równych szans; 14. Stwarzać warunki do rozwijania samodzielności, obowiązkowości, podejmowania odpowiedzialności za siebie i najbliższe otoczenie; 15. Stwarzać warunki do indywidualnego i grupowego działania na rzecz innych dzieci. W szkole podstawowej szczególnie ważne jest stwarzanie przyjaznej atmosfery i pomaganie dziecku w dobrym funkcjonowaniu w społeczności szkolnej. I ETAP EDUKACYJNY Klasy I-III KSZTAŁCENIE ZINTEGROWANE Kształcenie na tym etapie jest łagodnym przejściem od wychowania przedszkolnego do edukacji prowadzonej w systemie szkolnym. Ma ono charakter zintegrowany. Zajęcia edukacyjne prowadzi nauczyciel (nauczyciele) według ustalonego przez siebie planu, dostosowując czas zajęć i przerw do aktywności uczniów. Nauczyciel (nauczyciele) powinien układać zajęcia w taki sposób, aby zachować ciągłość nauczania i doskonalenia podstawowych umiejętności. Wskazane jest takie organizowanie procesu dydaktyczno-wychowawczego, aby w każdym dniu wystąpiły zajęcia ruchowe, których łączny tygodniowy czas powinien wynosić co najmniej 3 godziny. Cele edukacyjne Wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia, w tym szczególnie: 1. Umiejętności służących zdobywaniu wiedzy (czytania, pisania i rachowania); 2. Umiejętności nawiązywania i utrzymywania poprawnych kontaktów z innymi dziećmi, dorosłymi, z osobami niepełnosprawnymi, przedstawicielami innej narodowości i rasy itp.; 3. Poczucia przynależności do społeczności szkolnej, środowiska lokalnego, regionu i kraju; 4. Umiejętności działania w różnych sytuacjach szkolnych i pozaszkolnych; 5. Rozbudzania potrzeby kontaktu z przyrodą. Zadania szkoły 1. Uświadamianie uczniom, że wspólnoty, takie jak: rodzina, środowisko lokalne i ojczyzna stanowią wielką wartość w życiu każdego człowieka, i że każdy ma wobec tych wspólnot obowiązki; 2. Uczenie zwyczajów, obyczajów i właściwych zachowań w środowisku rodzinnym, wobec kolegów szkolnych i nauczycieli; 3. Uczenie właściwych zachowań w stosunku do zwierząt i otaczającej przyrody; 4. Rozpoznanie poziomu sprawności warunkującego opanowanie przez uczniów podstawowych umiejętności: czytania, pisania i rachowania; odpowiednio do tego prowadzenie ćwiczeń usprawniających; 5. Kształtowanie właściwych nawyków higienicznych; 6. Zapoznanie dzieci z polską i światową klasyczną literaturą dziecięcą. Treści Program edukacji na tym etapie powinien obejmować następujące treści i działania edukacyjne: 1) dom rodzinny - dziecko jako członek rodziny, 2) szkoła - dziecko jako uczeń, kolega, przyjaciel, 3) miejscowość, życie jej mieszkańców, 4) przyroda w otoczeniu dziecka, 5) ojczyzna, jej symbole i święta narodowe; baśnie i legendy narodowe, 6) obrazy z przeszłości (własnej rodziny, szkoły, miejscowości), 7) zabawy, zajęcia, przygody dzieci, 8) obrazy z życia dzieci w innych krajach, 9) wybrane wytwory kultury, sztuki, techniki, 10) rozmowy, 11) swobodne i spontaniczne wypowiedzi uczniów, 12) opowiadanie i opisywanie, 13) recytowanie wierszy i prozy, 14) zabawy i gry dramowe, teatralne, 15) uważne słuchanie wypowiedzi innych, 16) odbiór programów radiowych i telewizyjnych, 17) słuchanie baśni, opowiadań i legend, w tym z własnego regionu, jako inspiracji do słownego i pozasłownego wyrażania treści i przeżyć, 18) czytanie głośne sylab, wyrazów, zdań i tekstów, 19) czytanie ciche ze zrozumieniem, 20) sięganie do różnych źródeł informacji i technologii informacji, w tym korzystanie z czytelni i biblioteki szkolnej, 21) pisanie liter, łączenie liter w sylaby, pisanie wyrazów, zdań, 22) przepisywanie wyrazów, zdań, tekstów, powiązane z uzupełnianiem i przekształcaniem, 23) pisanie swobodnych tekstów, życzeń, zaproszeń, listów, opowiadań i opisów, 24) pisanie z wykorzystaniem elementarnych zasad pisowni, 25) stosunki przestrzenne, porządkowanie, klasyfikowanie, 26) liczenie (przeliczanie przedmiotów, niezależność liczby przedmiotów od sposobów ich przeliczania, porównywanie liczebności zbiorów), 27) liczby i ich zapis, stopniowe rozszerzanie zakresu liczbowego do 10 000, zapis dziesiątkowy, 28) działania arytmetyczne (dodawanie, odejmowanie, algorytmy dodawania i odejmowania pisemnego, mnożenie, algorytm mnożenia pisemnego przez liczby jednocyfrowe, dzielenie), kolejność wykonywania działań, 29) mierzenie, ważenie, obliczenia pieniężne, kalendarz, 30) matematyzowanie sytuacji konkretnych, rozwiązywanie zadań tekstowych jednodziałaniowych i łatwych zadań złożonych, 31) figury geometryczne, w tym trójkąt, kwadrat, prostokąt, koło, 32) obserwowanie zjawisk i procesów przyrodniczych dostępnych doświadczeniu dziecka i mówienie o nich, 33) formy ochrony środowiska przyrodniczego w najbliższej okolicy, 34) poznanie własnego ciała, 35) dbałość o zdrowie, higiena własna i otoczenia, 36) podobieństwa i różnice między ludźmi, zrozumienie a tolerancja, 37) żywność i żywienie, 38) bezpieczeństwo, w tym poruszanie się po drogach publicznych, rozpoznawanie sygnałów alarmowych o niebezpieczeństwie, 39) poznawanie pracy w wybranych zawodach, 40) urządzenia techniczne powszechnego użytku (bezpieczne użytkowanie), 41) wykorzystanie materiałów (papier, drewno, tkanina, metal, tworzywa sztuczne, materiały przyrodnicze) w działalności manualnej, 42) organizacja pracy (planowanie, organizacja stanowiska, racjonalne wykorzystanie materiału i czasu), 43) działalność plastyczna uczniów w różnych materiałach, technikach i formach, z wykorzystaniem tradycji regionalnych, 44) różnorodność dziedzictwa i poszukiwań w sferze kultury, 45) wielość środków komunikacji (język przestrzeni, koloru, ciała itp.) oraz środków wyrazu plastycznego, 46) ekspresja i autoekspresja, 47) rozumienie, akceptacja i tolerancja dla innych wypowiedzi artystycznych, 48) kształtowanie otoczenia i form użytkowych, 49) krajobraz kulturowy, 50) brzmienie głosów, instrumentów muzycznych, dźwięk, rytm, tempo, 51) śpiew, gra na instrumentach, ruch z muzyką, 52) percepcja elementów akustyki środowiska człowieka, muzyki i utworów muzycznych, 53) gry i zabawy ruchowe, ćwiczenia terenowe, wędrówki piesze, 54) umiejętności ruchowe oraz ćwiczenia fizyczne korygujące postawę ciała, 55) przestrzeganie reguł w grach i zabawach ruchowych. W szkołach, które organizują naukę języka mniejszości narodowej lub grupy etnicznej, język ten jest nauczany w ramach nauczania zintegrowanego. Treści do edukacji w klasach I-III powinny być czerpane z podobnych kręgów tematycznych, jakie zostały określone powyżej, z uwzględnieniem kultury danej mniejszości narodowej lub grupy etnicznej. II ETAP EDUKACYJNY Klasy IV-VI Począwszy od II etapu edukacyjnego wprowadza się, obok przedmiotów i bloków przedmiotowych, ścieżki edukacyjne o charakterze wychowawczo-dydaktycznym: 1. Edukacja prozdrowotna; 2. Edukacja ekologiczna; 3. Edukacja czytelnicza i medialna; 4. Wychowanie do życia w społeczeństwie: a) wychowanie do życia w rodzinie, b) wychowanie regionalne - dziedzictwo kulturowe w regionie, c) wychowanie patriotyczne i obywatelskie. Dyrektor szkoły odpowiedzialny jest za uwzględnienie problematyki ścieżek edukacyjnych w szkolnym zestawie programów nauczania. Za realizację ścieżek edukacyjnych odpowiedzialni są nauczyciele wszystkich przedmiotów, którzy do własnego programu włączają odpowiednio treści danej ścieżki. Częściowej realizacji tych treści można dokonać w czasie odrębnych, modułowych, kilkugodzinnych zajęć, stanowiących dla uczniów ważny punkt odniesienia. Dotyczy to zwłaszcza ścieżki edukacyjnej "Wychowanie do życia w społeczeństwie". PRZEDMIOTY JĘZYK POLSKI Człowiek zdobywa wiedzę przede wszystkim poprzez język. Nauczanie języka ojczystego tworzy fundament ogólnego rozwoju ucznia, jest pomocą w kształtowaniu osoby wychowanka, stanowi główny punkt odniesienia całej edukacji szkolnej - wychowania i kształcenia. Za rozwój języka w mowie i piśmie (w tym za zasób pojęć, ortografię i estetykę zapisu) odpowiedzialni są wszyscy nauczyciele niezależnie od reprezentowanej specjalności. Cele edukacyjne Wspomaganie umiejętności porozumiewania się uczniów i wprowadzanie ich w świat kultury, zwłaszcza przez: 1. Kształcenie sprawności mówienia, słuchania, czytania i pisania w zróżnicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i publicznych, a zwłaszcza ważnych dla życia w państwie demokratycznym i obywatelskim; rozwijanie zainteresowania uczniów językiem jako składnikiem dziedzictwa kulturowego; 2. Ujawnianie zainteresowań, możliwości i potrzeb oraz językowych i czytelniczych umiejętności uczniów po to, aby wyznaczać stosowne dla nich cele, dobierać treści i materiały, projektować odpowiednie działania gwarantujące skuteczność edukacji; 3. Rozbudzanie motywacji czytania i rozwijanie umiejętności odbioru dzieł literackich i innych tekstów kultury - także audiowizualnych - a przez nie przybliżanie rozumienia człowieka i świata; wprowadzanie w tradycję kultury narodowej i europejskiej; 4. Uczenie istnienia w kulturze, przede wszystkim w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym, tak by stawała się wewnętrzną i osobistą własnością dziecka. Zadania szkoły 1. Wychowanie językowe i rozbudzanie wrażliwości estetycznej. 2. Motywowanie do poznawania literatury oraz różnorodnych tekstów kultury (w tym regionalnej) wzbogacających wiedzę ucznia o człowieku, życiu i świecie z perspektywy współczesności i z odniesieniem do przeszłości. 3. Doskonalenie kompetencji komunikacyjnej, tzn. umiejętności mówienia, słuchania, czytania, pisania, odbioru różnorodnych tekstów kultury. 4. Tworzenie sytuacji, w których uczenie się języka następuje przez świadome i refleksyjne jego używanie (bez nawarstwiania teoretycznej, abstrakcyjnej wiedzy o systemie językowym). 5. Pobudzanie postaw kreatywnych ucznia w procesie zdobywania umiejętności i gromadzenia wiedzy. 6. Integrowanie różnych doświadczeń kulturowych. Treści Treści powinny być podporządkowane funkcji wspierającej wypowiadanie się, bez konieczności posługiwania się definicjami. 1. Pojęcia nadawcy i odbiorcy, sposoby rozpoznawania intencji wypowiedzi (np. pytam, odpowiadam, informuję, proszę itp.). 2. Właściwości opowiadania, opisu, dialogu oraz prostych form użytkowych. 3. Wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, w tym zdania i równoważniki zdań. 4. Związki wyrazów w zdaniu, w tym rola podmiotu i orzeczenia. 5. Odmienne i nieodmienne części mowy oraz podstawowe kategorie fleksyjne. 6. Związki znaczeniowe między wyrazami. 7. Budowa słowotwórcza wyrazów. 8. Rodzaje głosek. 9. Akcent wyrazowy, intonacja. 10. Pojęcia: fikcja literacka, świat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot mówiący, narracja, przenośnia, rytm. 11. Różnice między językiem potocznym a językiem literatury oraz językiem regionu. 12. Terminy: bohater, wątek, akcja, autor, narrator, epitet, porównanie, wyraz dźwiękonaśladowczy, rym, zwrotka, refren, baśń, opowiadanie, powieść, proza, poezja. 13. Terminy związane z przekazami ikonicznymi, radiem, telewizją, filmem, teatrem, prasą. Osiągnięcia 1. Mówienie: a) do rzeczywistych i wyobrażonych słuchaczy, z przejrzystością intencji, z uwzględnieniem różnorodnych sytuacji, ról i kontaktów międzyludzkich (oficjalnych i nieoficjalnych), b) na temat otaczającej rzeczywistości, własnych zainteresowań, literatury, innych (niewerbalnych i mieszanych) tekstów kultury, c) na temat zaobserwowanych zjawisk językowych (przy użyciu elementarnej terminologii językoznawczej wprowadzanej zależnie od możliwości uczniów), d) z precyzją znaczeniową, ze świadomością emocjonalnego nacechowania wypowiedzi oraz próbami ich oceny (zwłaszcza etycznej), e) płynne, z poprawną i wyraźną artykulacją oraz dykcją, akcentowaniem, intonacją, pauzowaniem i tempem (w tym wygłaszanie tekstów z pamięci). 2. Słuchanie: a) uważne i ze zrozumieniem, b) rozmaitych wypowiedzi, w różnych celach i sytuacjach, c) z rozróżnianiem mowy i tła akustycznego w przekazach audiowizualnych. 3. Czytanie: a) głośne i wyraziste, z uwzględnieniem zasad kultury żywego słowa, b) ciche ze zrozumieniem, c) różnych rodzajów tekstów z uwzględnieniem celu (takiego jak: informacja, przeżycie, perswazja itp.). 4. Pisanie: a) tekstów kierowanych do różnych adresatów i w różnorakich celach, b) w związku z potrzebami codziennej komunikacji, ekspresji własnych doznań, z literaturą i tekstami kultury wysokiej oraz masowej, c) w różnych prostych formach, d) z troską o kompozycję (plan, tytuł, akapit), sprawność stylistyczną oraz poprawność gramatyczną, interpunkcyjną i ortograficzną, a także estetykę tekstu. 5. Odbiór tekstów kultury: a) z dążnością do odkrywania ich dosłownego, przenośnego i symbolicznego sensu, b) z uwzględnieniem obserwacji swoistości ich tworzywa, c) ze wskazywaniem na różne elementy świata przedstawionego, d) z odróżnianiem fikcji artystycznej od rzeczywistości, e) z próbami określania funkcji różnych elementów tekstu przy użyciu odpowiedniej terminologii (wprowadzanej zależnie od możliwości uczniów), f) z wykorzystaniem różnych kontekstów, g) z uwzględnieniem odrębności regionalnej i etnicznej. Lektura 1. Utwory zaproponowane przez uczniów i nauczyciela (w całości po dwa duże teksty literackie w klasie IV, po trzy w klasach V i VI). 2. Baśnie, legendy, opowiadania i utwory poetyckie (w tym pochodzące z regionu). 3. Fragmenty polskiej i światowej klasyki dziecięcej i młodzieżowej przy systematycznym motywowaniu uczniów do samodzielnego poznawania całych tekstów. 4. Teksty reprezentatywne dla źródeł kultury europejskiej. 5. Utwory prozatorskie i poetyckie wprowadzające w polską tradycję i współczesność literacką - stosownie do możliwości i potrzeb uczniów. 6. Teksty reprezentatywne dla różnych rodzajów, gatunków i form artystycznego wyrazu, ze szczególnym uwzględnieniem utworów epickich, w tym odmian prozy fabularnej (m.in. powieści podróżniczo-przygodowej, obyczajowej, fantastycznej). 7. Teksty użytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe, przedstawienia teatralne, filmy, słuchowiska radiowe, programy tv. HISTORIA I SPOŁECZEŃSTWO Cele edukacyjne 1. Budzenie zainteresowania przeszłością. 2. Rozwijanie poczucia przynależności do grupy rodzinnej, społeczności lokalnej, grupy etnicznej, narodu, państwa, społeczności europejskiej i światowej. 3. Świadoma postawa patriotyczna i obywatelska motywująca do odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu społecznym i publicznym. Odrodzenie szacunku do własnego państwa. 4. Poznawanie wartości stanowiących istotny motyw działalności indywidualnej i publicznej w Polsce, w Europie i w świecie. Zadania szkoły 1. Dostarczanie wiedzy na temat najważniejszych wydarzeń i najwybitniejszych postaci z dziejów Polski (w tym regionu) oraz Europy i świata. 2. Zapoznanie z symbolami narodowymi, religijnymi i państwowymi; wyjaśnienie ich znaczenia oraz kształtowanie szacunku wobec nich. Rozwijanie postawy patriotycznej. 3. Kształtowanie wyobraźni historycznej. 4. Zapoznanie z elementarnymi pojęciami historycznymi. 5. Rozbudzanie zainteresowań przeszłością własną, swojej rodziny i narodu oraz korzeniami i rozwojem rodzimej kultury. Treści 1. Ja. Kim jestem - co lubię, co potrafię, co jest dla mnie ważne. Godność moja i innych. 2. Ja i inni. Moja postawa wobec innych. Koleżeństwo, przyjaźń, miłość. Prawa moje i prawa innych. Stosunek do środowiska przyrodniczego i kulturowego. 3. Ja i inni. Wolność osobista a przewidywanie konsekwencji własnych zachowań, odpowiedzialność i obowiązki. Wzorce osobowe - wybrane postacie historyczne i współczesne. 4. Wartości: prawda, dobro, piękno i sprawiedliwość w otaczającym świecie. 5. Mój dom, moja rodzina i sąsiedztwo. Elementy historii rodzinnej, regionalnej oraz życia codziennego w Polsce oraz w różnych krajach i epokach. 6. Społeczeństwo. Prawa i obowiązki obywatelskie. Postawy prospołeczne i aspołeczne. Przykłady różnych systemów społecznych w świecie współczesnym i w przeszłości. 7. Praca. Jej znaczenie w życiu indywidualnym i zbiorowym. Organizacja pracy i jej efekty w różnych epokach i współcześnie. 8. Zróżnicowanie regionalne Polski efektem warunków przyrodniczych i działalności człowieka, zasoby środowiska przyrodniczego, ich ochrona i wykorzystanie. 9. Zagospodarowanie terenu w miejscu zamieszkania ucznia, uwarunkowania życia ludzi danego obszaru od czynników przyrodniczych i pozaprzyrodniczych, krajobraz najbliższej okolicy. 10. Moja ojczyzna. Wydarzenia i osoby o zasadniczym znaczeniu dla losów narodu i państwa polskiego (chrzest Polski, Zjazd Gnieźnieński i koronacja Chrobrego, Władysław Łokietek i Kazimierz Wielki, bitwa pod Grunwaldem, Unia Polsko-Litewska, królowa Jadwiga i Jagiełło, Stefan Batory, potop szwedzki, Jan Sobieski, Konstytucja 3 Maja, rozbiory, formy walki o niepodległość Polski, I wojna światowa, odzyskanie niepodległości, wojna polsko-sowiecka, Józef Piłsudski i Roman Dmowski, II wojna światowa, okupacja i walka o niepodległość). 11. Najważniejsze elementy polskiego dziedzictwa kulturowego. 12. Moja ojczyzna Polska - położenie, obszar, granice, sąsiedzi, ludność, podział administracyjny. 13. Mój krąg cywilizacyjno-kulturowy. Wybrane zagadnienia z kręgu kultury antycznej oraz dziejów Europy. Śródziemnomorskie korzenie wybranych elementów kultury polskiej. 14. Polska w Europie - kierunki współpracy, procesy integracji z Unią Europejską. 15. Symbole i święta narodowe, religijne i państwowe; symbole wybranych państw i instytucji międzynarodowych. Osiągnięcia 1. Integrowanie wiedzy historycznej uzyskanej z różnych źródeł. 2. Ujmowanie treści historycznych w związkach przyczynowo-skutkowych. 3. Ocenianie faktów i wydarzeń z przeszłości. 4. Tworzenie opowiadania opartego na treściach historycznych, z obrazowym ujmowaniem epizodów, postaci i scenek historycznych. 5. Umieszczanie wydarzeń w przedziałach czasowych, obliczanie upływu czasu między wydarzeniami. 6. Rysowanie drzewa genealogicznego. 7. Poszukiwanie swojego miejsca w świecie, świadome korzystanie z przysługujących praw oraz wypełnianie obowiązków. 8. Umiejętność krytycznej oceny wydarzeń historycznych i współczesnych. 9. Rozumienie i stosowanie przyjętych norm współżycia w najbliższym otoczeniu. Indywidualne i grupowe działanie w najbliższym otoczeniu społecznym i na forum szkoły. 10. Samodzielna ocena zachowań swoich i innych, a także przewidywanie ich konsekwencji. 11. Dokonywanie świadomej samoidentyfikacji kulturowej, narodowej, etnicznej, regionalnej i państwowej; formułowanie uzasadnień własnych postaw i poglądów. 12. Wyrażanie własnego zdania i słuchanie zdania innych. 13. Dostrzeganie związków teraźniejszości z przeszłością oraz ciągłości rozwoju kulturalnego i cywilizacyjnego. 14. Odczytywanie i opis różnorodnych źródeł informacji historycznej i ich ilustracyjne wykorzystywanie przy rekonstrukcji przeszłości. 15. Lokalizowanie czasowo-przestrzenne wydarzeń z wykorzystaniem osi czasu, planu, mapy, wykresów i tabel. 16. Wyciąganie wniosków z porównywania dwóch i więcej prostych informacji dotyczących wydarzeń i postaci historycznych. 17. Poszukiwanie potrzebnych informacji w różnorodnych źródłach oraz rozwijanie umiejętności ich selekcjonowania, porządkowania i przechowywania. 18. Ukierunkowana, bezpośrednia obserwacja elementów środowiska geograficznego i społecznego. 19. Formułowanie pytań, problemów dotyczących zjawisk zachodzących w środowisku lokalnym, regionalnym i poszukiwanie ich rozwiązań z wykorzystaniem dostępnych źródeł informacji. SZTUKA (PLASTYKA, MUZYKA) Cele edukacyjne 1. Pobudzanie wszechstronnego rozwoju uczniów, a w szczególności: a) rozbudzanie twórczej postawy wobec siebie i świata, b) rozwijanie ogólnej wrażliwości dziecka, c) rozwijanie muzykalności, wrażliwości muzycznej, wrażliwości plastycznej, d) rozwijanie umiejętności refleksyjnego słuchania i patrzenia, e) rozwijanie zainteresowań i zamiłowań muzycznych i plastycznych. 2. Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności muzyczne i plastyczne. 3. Wprowadzenie uczniów do aktywnego uczestnictwa w kulturze. 4. Wpływanie przez sztukę na obyczaje i kulturę uczniów i atmosferę szkolną. Zadania szkoły 1. Stwarzanie sytuacji dających możliwość przeżyć wewnętrznych, bezinteresownego działania, procesu twórczego - wysiłku i radości towarzyszących twórczej aktywności. 2. Umożliwienie kontaktu z wielkimi dziełami sztuki już od samego początku edukacji. 3. Kształtowanie postaw. Treści 1. Nauka śpiewania w wykonaniu indywidualnym i zbiorowym. 2. Muzykowanie na instrumentach. 3. Działania muzyczno-ruchowe. 4. Słuchanie muzyki. 5. Obserwacja i tworzenie świata dźwięku. 6. Pojęcia muzyczne niezbędne do prowadzenia rozmów o muzyce. 7. Różnorodność muzyki ojczystej, w tym regionalnej, i muzyki innych narodów i regionów świata. 8. Wartości muzyki klasycznej, rozrywkowej i ludowej. 9. Kontakt z dziełami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea. 10. Środki wyrazu plastycznego i działania plastyczne w różnych materiałach, technikach i formach. 11. Sztuka ludowa i zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu. 12. Różnorodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - język przestrzeni, koloru, ciała itd.). 13. Krajobraz kulturowy. 14. Kształtowanie otoczenia i form użytkowych (racjonalność, funkcjonalność, estetyka). Osiągnięcia 1. Śpiewanie indywidualne i w grupie. 2. Umiejętność słuchania muzyki. 3. Posługiwanie się prostymi technikami plastycznymi. 4. Dbanie o estetyczny wygląd własny i otoczenia. 5. Znajomość najważniejszych pieśni narodowych. JĘZYK OBCY Cele edukacyjne Osiągnięcie poziomu opanowania języka zapewniającego minimum komunikacji językowej. Zadania szkoły 1. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości językowe, m.in. przez pozytywną informację zwrotną dotyczącą ich indywidualnych umiejętności językowych. 2. Stopniowe przygotowywanie ucznia do samodzielności w procesie uczenia się języka obcego. 3. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur. Treści 1. Podstawowe struktury gramatyczne umożliwiające formułowanie wypowiedzi w odniesieniu do teraźniejszości, przeszłości i przyszłości oraz do relacji przestrzennych. 2. Podstawowe funkcje językowe umożliwiające posługiwanie się językiem w prostych, nieformalnych sytuacjach dnia codziennego. 3. Zasady wymowy i ortografii. 4. Podstawowe wiadomości o obszarze nauczanego języka. 5. Wprowadzenie do pracy ze słownikiem dwujęzycznym oraz stosownymi materiałami uzupełniającymi. 6. Proste projekty zespołowe. Osiągnięcia 1. Sprawność rozumienia ze słuchu: a) rozumienie ogólnego sensu prostych sytuacji komunikacyjnych, w tym intencji rozmówcy, b) rozumienie instrukcji nauczyciela, c) rozumienie ogólnego sensu oraz wyszukiwanie informacji szczegółowych w nieskomplikowanych wypowiedziach i dialogach. 2. Sprawność mówienia: a) zadawanie prostych pytań oraz udzielanie odpowiedzi, b) zdobywanie i udzielanie informacji w typowych sytuacjach dnia codziennego, c) formułowanie krótkiej wypowiedzi o sobie, rodzinie, najbliższym otoczeniu, d) inicjowanie i podtrzymywanie prostej rozmowy dotyczącej typowych sytuacji dnia codziennego, e) opanowanie poprawnej wymowy w zakresie poznanego materiału językowego. 3. Sprawność czytania: a) rozumienie powszechnie spotykanych dokumentów, takich jak: menu, rozkład jazdy, ogłoszenia, reklamy, listy i instrukcje, b) wyszukiwanie konkretnych informacji w prostych tekstach, c) rozumienie ogólnego sensu prostych, adaptowanych tekstów. 4. Sprawność pisania: a) dostrzeganie różnic między fonetyczną a graficzną formą wyrazu oraz umiejętność poprawnego zapisu większości słów znanych ze słuchu, b) napisanie krótkiego listu o sobie i swoich zainteresowaniach, przekazanie prostej informacji. 5. Inne umiejętności - korzystanie ze szkolnego słownika dwujęzycznego. MATEMATYKA Cele edukacyjne 1. Rozwijanie rozumienia przez uczniów podstawowych pojęć arytmetyki i geometrii. 2. Rozwijanie pamięci, wyobraźni, myślenia abstrakcyjnego i logicznego rozumowania. 3. Rozwijanie umiejętności czytania i tworzenia tekstów w stylu matematycznym. Zadania szkoły 1. Kształtowanie umiejętności myślenia i formułowania wypowiedzi. 2. Rozwijanie umiejętności uczniów w zakresie rozumienia prostych tekstów sformułowanych w języku matematyki. 3. Rozwijanie umiejętności opisywania w języku matematyki prostych sytuacji. 4. Ułatwianie dostrzegania problemów i badania ich w konkretnych przypadkach przez prowadzenie prostych rozumowań matematycznych. Treści 1. Liczby naturalne; dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie liczb naturalnych, przykłady potęg; kolejność wykonywania działań; wielokrotności liczb naturalnych, cechy podzielności. 2. Liczby całkowite, dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie liczb całkowitych. 3. Liczby wymierne, dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie ułamków; zapisywanie ułamków zwykłych i wyrażeń dwumianowych w postaci liczb dziesiętnych; dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie liczb dziesiętnych; obliczanie procentu danej liczby. 4. Symbole literowe, zapisywanie prostych wyrażeń algebraicznych oraz obliczanie ich wartości liczbowych. 5. Zapisywanie treści prostych zadań w postaci równań pierwszego stopnia z jedną niewiadomą; rozwiązywanie prostych równań z jedną niewiadomą. 6. Przykłady przyporządkowań; zaznaczanie punktów o danych współrzędnych i odczytywanie współrzędnych punktów na płaszczyźnie. 7. Diagramy przedstawiające dane empiryczne, graficzne przedstawianie zależności liczbowych (tam, gdzie to możliwe - z użyciem technologii informacji). 8. Wielokąty, koło - rysowanie figur i określanie ich własności; skala i plan. 9. Kąt, porównywanie i mierzenie kątów; rodzaje kątów (proste, ostre, rozwarte). 10. Obliczanie obwodów i pól prostokątów, trójkątów i trapezów. 11. Przykłady odbić lustrzanych; oś symetrii figury. 12. Prostopadłościan, graniastosłup prosty - modele brył, właściwości, siatki; pola powierzchni wielościanów, objętość graniastosłupów prostych. Osiągnięcia 1. Uzyskanie sprawności w prostym rachunku pamięciowym, szacowaniu wyników, stosowaniu algorytmów działań sposobem pisemnym, dokonywaniu obliczeń za pomocą kalkulatora. 2. Rozwiązywanie prostych zadań wymagających użycia liczb lub wykorzystania właściwości figur geometrycznych. 3. Odczytywanie informacji z prostych wykresów i diagramów różnego typu. 4. Formułowanie w języku matematyki prostych problemów spotykanych w środowisku uczniów. PRZYRODA Cele edukacyjne 1. Zainteresowanie światem, jego różnorodnością, bogactwem i pięknem. 2. Rozumienie zależności istniejących w środowisku przyrodniczym. 3. Zdobycie umiejętności obserwacji zjawisk przyrodniczych i dokonywania ich opisu. 4. Poznanie współzależności człowieka i środowiska. 5. Poznanie zachowań sprzyjających bezpieczeństwu ludzi i przyrody. 6. Wyrobienie poczucia odpowiedzialności za środowisko. Zadania szkoły 1. Dostarczanie wiedzy na temat człowieka, udzielanie uczniowi pomocy w rozumieniu samego siebie. 2. Przekazywanie wiedzy na temat budowy i złożoności świata ożywionego i nieożywionego oraz warunków życia. 3. Umożliwianie prowadzenia obserwacji środowiska w najbliższej okolicy oraz poznawanych regionach. 4. Przeprowadzanie ćwiczeń kształtujących umiejętność orientowania się w terenie i na mapie. 5. Umożliwianie prowadzenia obserwacji zjawisk przyrodniczych, wykonywania prostych eksperymentów i interpretowania ich wyników. 6. Pobudzanie wrażliwości uczniów na piękno świata i wartość życia. 7. Kształtowanie postawy szacunku do zwierząt i przyrody oraz odpowiedzialności za ich stan. Treści 1. Wspólne cechy budowy i czynności organizmów. 2. Złożoność świata żywego, znaczenie różnych sposobów jego porządkowania. 3. Przykłady różnorodności roślin, grzybów i zwierząt oraz środowisk ich życia. 4. Opis miejsca zamieszkania (formy terenu, skały, wody, gleba, roślinność). 5. Warunki życia ludzi w najbliższym otoczeniu. 6. Orientacja w terenie, szkic, plan, mapa. 7. Krajobraz najbliższej okolicy - obserwacje i opisy: a) składniki naturalnego krajobrazu, b) sposoby zagospodarowania obszaru, c) ludzie i kultura, d) zależność życia ludzi od czynników przyrodniczych i pozaprzyrodniczych. 8. Krajobrazy nizinne, wyżynne i górskie: a) środowisko i jego zagospodarowanie (na przykładzie wybranych krajobrazów Polski), b) krajobrazy naturalne i przekształcone przez człowieka, c) przykłady pozytywnego i negatywnego zagospodarowania przestrzeni, d) krainy Polski. 9. Wybrane krajobrazy świata: a) lądy i kontynenty, b) oceany. 10. Pogoda i klimat, obserwacje meteorologiczne. 11. Właściwości różnych substancji i ich zastosowanie: a) metale i niemetale, b) mieszaniny jednorodne i niejednorodne, c) woda i roztwory wodne; rozpuszczanie i krystalizacja, d) właściwości materii o różnych stanach skupienia, e) przemiany chemiczne znane z życia codziennego (np. spalanie, korozja, ścinanie białka). 12. Kinetyczno-molekularny model budowy materii. 13. Podstawowe zjawiska fizyczne: a) mechaniczne, b) elektryczne i magnetyczne, c) optyczne i akustyczne. 14. Czynności życiowe człowieka, etapy rozwoju człowieka ze szczególnym uwzględnieniem dojrzewania biologicznego, zasady higieny. 15. Znaczenie wybranych gatunków roślin, grzybów i zwierząt dla człowieka. 16. Bakterie i wirusy - zagrożenia i korzyści dla człowieka. 17. Substancje szkodliwe dla organizmów żywych i ich oddziaływanie na środowisko przyrodnicze. 18. Wpływ człowieka na środowisko przyrodnicze. 19. Wpływ środowiska na zdrowie człowieka: a) substancje szkodliwe i ich wpływ na organizm człowieka, b) rola wody, powietrza, gleby, ich odtwarzalność, czystość i skażenie. 20. Ziemia w Układzie Słonecznym, obserwacje astronomiczne. 21. Podróże i odkrycia geograficzne. Osiągnięcia 1. Całościowe postrzeganie rzeczywistości przyrodniczej. 2. Obserwowanie przyrodniczych składników środowiska i ich opis. 3. Gromadzenie i integrowanie wiedzy koniecznej do opisywania zjawisk przyrody. 4. Rozpoznawanie stanów fizjologicznych organizmu człowieka. Dbałość o zdrowie przez stosowanie zasad higieny i korzystanie z różnych form rekreacji. 5. Dostrzeganie walorów przyrodniczych najbliższego regionu, znajomość prawnie chronionych obiektów i obszarów przyrodniczych. Rozpoznawanie - z wykorzystaniem atlasów i prostych kluczy - pospolitych gatunków roślin i zwierząt. 6. Dostrzeganie zależności między czynnikami środowiska przyrodniczego i kulturowego. 7. Wyjaśnianie zjawisk fizycznych i astronomicznych. 8. Obserwowanie i identyfikowanie różnorodnych substancji i procesów chemicznych w najbliższym otoczeniu. 9. Właściwe korzystanie z dostępnych produktów chemicznych. 10. Dostrzeganie wpływu działalności człowieka na środowisko przyrodnicze. 11. Orientowanie się w terenie. 12. Czytanie i interpretowanie map, wykresów, tabel. 13. Rozwiązywanie prostych zadań problemowych dotyczących miejsca zamieszkania i okolicy. 14. Dostrzeganie przyrodniczych i kulturowych walorów najbliższego regionu. TECHNIKA Cele edukacyjne Osiągnięcie elementarnego poziomu orientacji ogólnotechnicznej. Zadania szkoły 1. Doprowadzenie ucznia do poznania i oceniania swoich cech, możliwości i predyspozycji technicznych. 2. Organizowanie wielostronnej aktywności technicznej ucznia. Treści 1. Analiza środowiska ucznia z punktu widzenia technicznego (dom, mieszkanie, miejsce pracy i zabawy, miasto, wieś). 2. Teksty, dokumentacje techniczne oraz kalkulacje ekonomiczne (pojęcia, symbole, znaki i rysunki); normalizacja w technice i w życiu codziennym. 3. Różnorodne materiały, ich cechy i zastosowania. 4. Technologie; podstawowe narzędzia, przyrządy pomiarowe stosowane w środowisku ucznia; technologie ekologiczne w środowisku ucznia. 5. Maszyny i instalacje (urządzenia gospodarstwa domowego, rower); bezpieczne, kulturalne i odpowiedzialne postępowanie ucznia w środowisku technicznym, w tym bezpieczne poruszanie się w ruchu drogowym jako pieszego, pasażera i rowerzysty. Osiągnięcia 1. Racjonalne i etyczne postępowanie w środowisku technicznym. 2. Ocenianie swoich umiejętności, nawyków, zainteresowań i zdolności technicznych. 3. Opisywanie i wartościowanie wytworów i działań technicznych (za pomocą obrazów, rysunków, symboli i tekstów; wykorzystywania technologii informacyjnej) z różnych punktów widzenia (ekologicznego, ekonomicznego, estetycznego). 4. Opracowywanie pomysłów technicznych w formie dokumentacji technicznej (z wykorzystaniem eksperymentowania, modelowania technicznego oraz technologii informacyjnej; dokonywanie podstawowych pomiarów). 5. Planowanie i wykonywanie zadań technicznych indywidualnie i zespołowo; organizowanie miejsca pracy. 6. Bezpieczne posługiwanie się narzędziami oraz urządzeniami gospodarstwa domowego; czytanie ze zrozumieniem różnych instrukcji technicznych; eksploatowanie roweru i bezpieczne poruszanie się nim po drogach (zdobywanie karty rowerowej od 10 roku życia). INFORMATYKA Cele edukacyjne Nauczenie podstawowych zasad posługiwania się komputerem i technologią informacyjną. Zadania szkoły 1. Przygotowanie uczniów do posługiwania się komputerem i technologią informacyjną. 2. Uwrażliwienie uczniów na zagrożenia wychowawcze związane z niewłaściwym korzystaniem z komputerów i ich oprogramowania (np. gier). Treści 1. Zasady bezpieczeństwa posługiwania się komputerem. 2. Komputer jako źródło wiedzy i komunikowania się. Zastosowania komputera w życiu codziennym. 3. Opracowywanie za pomocą komputera prostych tekstów, rysunków i motywów. 4. Korzystanie z elementarnych zastosowań komputerów do wzbogacania własnego uczenia się i poznawania różnych dziedzin wiedzy. 5. Poznawanie zastosowań komputerów i opartych na technice komputerowej urządzeń spotykanych przez ucznia w miejscach publicznych. Osiągnięcia 1. Posługiwanie się komputerem w przystosowanym dla ucznia środowisku sprzętowym i programistycznym. 2. Opracowywanie za pomocą komputera prostych tekstów, rysunków, motywów. 3. Korzystanie z różnorodnych źródeł i sposobów zdobywania informacji oraz jej przedstawiania i wykorzystania. 4. Stosowanie komputerów do wzbogacania własnego uczenia się i poznawania różnych dziedzin. WYCHOWANIE FIZYCZNE Cele edukacyjne 1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju psychofizycznego uczniów. 2. Rozwijanie i doskonalenie sprawności ruchowej i tężyzny fizycznej uczniów. 3. Rozwijanie poczucia odpowiedzialności za zdrowie własne i innych. Zadania szkoły 1. Stymulowanie i umożliwianie uczniom podejmowania aktywności ruchowej i wyrażania własnych przeżyć w zabawach, grach, tańcach. 2. Tworzenie warunków do doskonalenia sprawności i kondycji fizycznej. 3. Zapoznawanie uczniów z podstawowymi formami rekreacji, turystyki oraz z podstawowymi zasadami uprawiania wybranych przez uczniów dyscyplin sportowych. 4. Dokonywanie oceny postawy ciała i poziomu sprawności ucznia wraz z monitorowaniem rozwoju psychomotorycznego. Treści 1. Ćwiczenia kształtujące postawę ciała oraz stymulujące rozwój układów: ruchowego, oddechowego, krążeniowego, nerwowego. 2. Formy ruchu stwarzające możliwości doskonalenia koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz wzmocnienia kondycji fizycznej. 3. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne oraz skoki. 4. Podstawowe elementy techniki i taktyki gier zespołowych, konkurencji lekkoatletycznych, gier rekreacyjnych, tańców, pływania oraz wybranych sportów zimowych. 5. Ćwiczenia i zabawy według inwencji uczniów, uwzględniające zasady współdziałania, respektowania przepisów, zasad i ustaleń. 6. Przepisy i zasady organizacji zajęć ruchowych uwzględniające troskę o zdrowie. 7. Badanie i ocena rozwoju oraz sprawności funkcjonowania organizmu. 8. Zasady sportowego współzawodnictwa. 9. Propozycje spędzania czasu wolnego z wykorzystaniem gier, zabaw, form turystycznych i sportowych. Osiągnięcia Organizowanie i uczestniczenie w rekreacji, turystyce, zawodach sportowych, z przestrzeganiem obowiązujących zasad (np. zasady "czystej gry" w sporcie). JĘZYK MNIEJSZOŚCI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ (w szkołach organizujących naukę tego języka jako ojczystego) Cele edukacyjne Wspomaganie umiejętności komunikowania się uczniów i wprowadzenie ich w świat kultury, zwłaszcza poprzez: 1. Poszukiwanie korzeni kultury rodzimej. 2. Poznanie kraju ojczystego (ew. regionu) danego języka i pogłębianie więzi uczuciowej z nim. 3. Uczenie istnienia w kulturze, zwłaszcza w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym, tak aby stawała się wewnętrzną i osobistą własnością młodego człowieka. 4. Kształcenie sprawności mówienia, słuchania, czytania, pisania w zróżnicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i publicznych; rozwijanie zainteresowania uczniów językiem jako składnikiem dziedzictwa kulturowego. 5. Ujawnianie zainteresowań, możliwości i potrzeb oraz językowych i czytelniczych umiejętności uczniów po to, by wyznaczać stosowne dla nich cele, dobierać treści i materiały, projektować odpowiednie działania gwarantujące skuteczność edukacji. 6. Rozbudzanie motywacji czytania i rozwijanie umiejętności odbioru dzieł literackich i innych tekstów kultury (także audiowizualnych), a poprzez nie - przybliżanie rozumienia człowieka i świata; wprowadzanie w tradycję kultury narodowej danej mniejszości lub kultury regionu grupy etnicznej. Zadania szkoły 1. Motywowanie do poznawania literatury oraz różnorodnych tekstów kultury narodowej (w tym regionalnej) wzbogacających wiedzę ucznia o człowieku, życiu i świecie z perspektywy współczesności i z odniesieniem do przeszłości. 2. Doskonalenie umiejętności mówienia, słuchania, czytania, pisania, odbioru różnorodnych tekstów. 3. Tworzenie sytuacji, w których uczenie się języka następuje przez świadome i refleksyjne jego używanie. 4. Integrowanie różnych zakresów doświadczeń kulturowych. 5. Stwarzanie warunków do oceniania własnych zachowań, uczuć, postaw i umiejętności wynikających z doświadczeń związanych z uczestnictwem w życiu środowiska i kulturze. 6. Rozwijanie w uczniach postaw ciekawości, otwartości i poszanowania innych kultur. Treści 1. Podstawowe struktury gramatyczne. 2. Podstawowe zasady wymowy i ortografii. 3. Rozumienie pojęć i czynne posługiwanie się terminami: fikcja literacka, świat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot mówiący, przenośnia, rytm, bohater, akcja, autor, narrator, epitet, porównanie, rym, zwrotka, refren, baśń, opowiadanie, proza, poezja. 4. Posługiwanie się terminami związanymi z przekazami ikonicznymi, radiem, telewizją, filmem, teatrem, prasą (wyjaśnianie pojęć w razie potrzeby). 5. Posługiwanie się słownikami oraz stosowymi materiałami uzupełniającymi. Osiągnięcia 1. Mówienie: - na tematy: otaczającej rzeczywistości, własnych zainteresowań literatury ze świadomością emocjonalnego nacechowania wypowiedzi oraz próbami ich oceny (zwłaszcza etycznej); - płynne, z poprawną i wyraźną artykulacją oraz dykcją, akcentowaniem, intonacją, pauzowaniem i tempem (w tym wygłaszanie tekstów z pamięci). 2. Słuchanie: - uważne i skuteczne, - rozmaitych wypowiedzi, w różnych celach i sytuacjach. 3. Czytanie: - ciche ze zrozumieniem, - głośne i wyraziste, z uwzględnieniem zasad kultury żywego słowa. 4. Pisanie: - w związku z potrzebami codziennej komunikacji w związku z czytaną literaturą, z zachowaniem reguł kompozycyjnych, stylistycznych, gramatycznych i estetycznych; - w różnych prostych formach, - krótkich tekstów kierowanych do różnych adresatów (list, zaproszenie, pozdrowienia). Lektura 1. Utwory zaproponowane przez uczniów i nauczyciela. 2. Baśnie, legendy, opowiadania i utwory poetyckie (w tym pochodzące z regionu). 3. Fragmenty narodowej klasyki dziecięcej i młodzieżowej przy systematycznym motywowaniu uczniów do samodzielnego poznawania całych tekstów. 4. Utwory prozatorskie i poetyckie wprowadzające w tradycję narodową i współczesność literacką - stosownie do możliwości i potrzeb uczniów. 5. Teksty reprezentatywne dla różnych rodzajów, ze szczególnym uwzględnieniem utworów epickich. ETYKA* Cele edukacyjne 1. Kształtowanie refleksyjnej postawy wobec człowieka, jego natury, powinności moralnych oraz wobec różnych sytuacji życiowych. 2. Przygotowanie do rozpoznawania podstawowych wartości i dokonywania właściwej ich hierarchizacji. Zadania szkoły 1. Wspieranie uczniów w poszukiwaniu wartości. 2. Ukazywanie uczniom konieczności doskonalenia samego siebie. 3. Ukazywanie sensu praw i obowiązków, zasad i reguł, nakazów i zakazów obowiązujących w życiu społecznym. 4. Uczenie szacunku dla siebie i innych. Treści 1. Poznawanie siebie, dostrzeganie cech indywidualnych własnych i najbliższych osób. 2. Wyjaśnianie prawdziwego znaczenia własnych zachowań oraz ich przyczyn i konsekwencji. 3. Człowiek jako osoba, godność człowieka. 4. Przyjmowanie odpowiedzialności za siebie. 5. Prawa i obowiązki, zasady i reguły postępowania. 6. Uczestnictwo w grupie, porozumiewanie się z innymi. 7. Wolność i jej różne rozumienie, autorytety i wzory osobowe. 8. Praca i jej wartość dla człowieka. 9. Uzasadnianie opinii, wydawanie sądów, kryteria ocen. Osiągnięcia 1. Dostrzeganie różnorodności postaw i zachowań ludzi. 2. Rozpoznawanie swoich obowiązków wobec najbliższego otoczenia, rodziny i szkoły. _________ * Nauczanie religii regulowane jest odrębnie. ŚCIEŻKI EDUKACYJNE EDUKACJA PROZDROWOTNA Cele edukacyjne Ułatwienie nabywania umiejętności dbania o swoje zdrowie. Zadania szkoły 1. Stwarzanie warunków do kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu i bezpieczeństwu. 2. Rozbudzanie zainteresowania dziecka własnym zdrowiem i rozwojem, ułatwianie nabywania podstawowych umiejętności dbania o swoje zdrowie. 3. Poznawanie zagrożeń cywilizacyjnych oraz nabycie umiejętności właściwego zachowania się w przypadku kontaktu z przedmiotami niebezpiecznymi, toksycznymi, łatwo palnymi, wybuchowymi, niewybuchami i niewypałami. Treści 1. Higiena ciała, odzieży, obuwia, miejsca pracy i wypoczynku. 2. Bezpieczeństwo na drodze podczas gier i zabaw ruchowych; pierwsza pomoc w niektórych urazach. 3. Urozmaicenie i regularność posiłków, estetyka ich spożywania, zabezpieczenie żywności przed zanieczyszczeniem i zepsuciem. 4. Zabawy ruchowe i rekreacja, organizacja odrabiania lekcji i czasu wolnego; prawidłowa postawa ciała. 5. Rozpoznawanie własnych mocnych i słabych stron, zalet i wad; kształtowanie właściwego stosunku do własnych pozytywnych i negatywnych emocji; radzenie sobie w sytuacjach trudnych i umiejętność szukania pomocy; zachowania sprzyjające i zagrażające zdrowiu. 6. Podstawowe zasady i reguły obowiązujące w relacjach międzyludzkich. 7. Problemy i potrzeby kolegów niepełnosprawnych, osób chorych i starszych. 8. Poznawanie zagrożeń cywilizacyjnych oraz nabycie umiejętności właściwego zachowania się w przypadku kontaktu z przedmiotami niebezpiecznymi, toksycznymi, łatwo palnymi, wybuchowymi, niewybuchami i niewypałami. 9. Ochrona przed zagrożeniami naturalnymi i cywilizacyjnymi. 10. Przyczyny (namawianie i presja ze strony osób) i skutki używania środków psychoaktywnych i nadużywania leków oraz innych nałogów (wyłącznie klasa VI). Osiągnięcia 1. Dbanie o zdrowie własne i współpraca z dorosłymi w tym zakresie. 2. Rozróżnianie czynników wpływających pozytywnie i negatywnie na zdrowie i rozwój. 3. Organizowanie czasu wolnego i nauki w domu. 4. Rozpoznawania zagrożeń i umiejętność reagowania na nie. EDUKACJA EKOLOGICZNA Cele edukacyjne 1. Dostrzeganie zmian zachodzących w otaczającym środowisku oraz ich wartościowanie. 2. Rozwijanie wrażliwości na problemy środowiska. Zadania szkoły 1. Ukazanie zależności stanu środowiska od działalności człowieka. 2. Ukazywanie mechanizmów i skutków niepożądanych zmian. Treści 1. Wpływ codziennych czynności i zachowań w domu, szkole, miejscu zabawy i pracy na stan środowiska naturalnego. 2. Style życia i ich związek z wyczerpywaniem się zasobów naturalnych. 3. Przykłady miejsc (w najbliższym otoczeniu), w których obserwuje się korzystne i niekorzystne zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym. 4. Degradacja środowiska - przyczyny, wpływ na zdrowie człowieka oraz jej związek z formami działalności ludzi. 5. Obszary chronione oraz ich znaczenie w zachowaniu różnorodności biologicznej; zasady zachowania się na obszarach chronionych. Osiągnięcia 1. Prowadzenie obserwacji w najbliższej okolicy. 2. Wskazywanie pozytywnych i negatywnych aspektów ingerencji człowieka w środowisko. EDUKACJA CZYTELNICZA I MEDIALNA Cele edukacyjne 1. Przygotowanie do samodzielnego poszukiwania potrzebnych informacji i materiałów. 2. Przygotowanie do odbioru informacji rozpowszechnianych przez media. 3. Przygotowanie do świadomego i odpowiedzialnego korzystania ze środków masowej komunikacji (telewizji, komputerów, prasy itp.). 4. Kształtowanie postawy szacunku dla polskiego dziedzictwa kulturowego w związku z globalizacją kultury masowej. Zadania szkoły 1. Rozwijanie i utrwalania zainteresowań, potrzeb i nawyków czytelniczych, z uwzględnieniem indywidualnych uzdolnień uczniów. 2. Kształcenie umiejętności samodzielnego korzystania ze zbiorów bibliotecznych. 3. Kształcenie i utrwalanie nawyków kulturalnego obcowania z książką i innymi nośnikami informacji. 4. Przygotowanie do odróżniania fikcji od rzeczywistości w przekazach medialnych. 5. Wprowadzanie w świat mediów oraz podstawowe sposoby i procesy komunikowania się ludzi. Przygotowanie do rozpoznawania różnych komunikatów medialnych i rozumienia języka mediów. 6. Wprowadzenie do samodzielnego posługiwania się narzędziami medialnymi. Treści 1. Dzieje pisma, książki, prasy i przekazów medialnych. 2. Wydawnictwa informacyjne. Literatura popularnonaukowa. Czasopisma dziecięce i młodzieżowe. 3. Katalogi. Kartoteki. Zautomatyzowany system wyszukiwania danych. 4. Proces porozumiewania się, jego składniki i kontekst społeczny. 5. Komunikacja werbalna i niewerbalna; bezpośrednia i medialna. 6. Rodzaje mediów, ich istota i zasady funkcjonowania. 7. Funkcje i charakterystyka komunikatów medialnych: drukowanych, obrazowych, dźwiękowych, audiowizualnych i multimedialnych. 8. Podstawowe elementy języka poszczególnych rodzajów mediów. Rodzaje i gatunki przekazów medialnych. 9. Teatr jako źródło przekazów medialnych. 10. Wydarzenia z życia osobistego i społecznego jako inspiracja do samodzielnych rejestracji i twórczości medialnej. 11. Selektywność doboru informacji w środkach masowego przekazu. Stronniczość przekazu. 12. Informacja czy perswazja? Jawne i niejawne funkcje środków masowej komunikacji we współczesnym społeczeństwie informacyjnym. Osiągnięcia 1. Czytanie dla zdobycia wiadomości i zaspokajania potrzeb poznawczych. 2. Poszukiwanie i wykorzystywanie informacji z encyklopedii, słowników, innych wydawnictw i dokumentów pozaksiążkowych (medialnych). 3. Wyszukiwanie materiałów na określony temat za pomocą katalogów i kartotek. 4. Rozpoznawanie elementów języka mediów w różnych rodzajach komunikatów. 5. Rozróżnianie komunikatów przedstawiających rzeczywistość realną i fikcję. 6. Rozróżnianie między obiektywną relacją a komentarzem. 7. Posługiwanie się podstawowymi urządzeniami medialnymi. 8. Umiejętność krytycznej analizy wartości oferty mediów i dokonywania właściwego wyboru w korzystaniu ze środków masowej komunikacji. WYCHOWANIE DO ŻYCIA W SPOŁECZEŃSTWIE Ścieżka ta składa się z trzech odrębnych modułów: 1. Wychowanie do życia w rodzinie. 2. Edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w regionie. 3. Wychowanie patriotyczne i obywatelskie. 1. Wychowanie do życia w rodzinie* Cele edukacyjne Celem wychowania do życia w rodzinie jest ukazywanie wartości rodziny w życiu osobistym człowieka oraz pomoc w przygotowaniu się do zrozumienia i akceptacji przemian okresu dojrzewania. Zadania szkoły 1. Integrowanie wychowawczych działań szkoły i rodziny. 2. Wzmacnianie prawidłowych relacji dziecka z rodziną. 3. Współpraca z rodzicami w przygotowaniu uczniów do okresu dojrzewania i pozytywnego przyjęcia jego przejawów fizycznych i psychicznych. 4. Pomoc w kształtowaniu pozytywnego stosunku do płciowości. 5. Wspieranie prawidłowego rozwoju emocjonalnego i społecznego, w tym koleżeństwa i przyjaźni. Treści 1. Podstawowe funkcje rodziny, z podkreśleniem miejsca dziecka w rodzinie. 2. Przekaz wartości i tradycji w rodzinie, wspólne świętowanie, spędzanie wolnego czasu. 3. Więź rodzinna, związki uczuciowe i inne relacje w rodzinie; konflikty i ich rozwiązywanie. 4. Macierzyństwo i ojcostwo. Podstawowa wiedza dotycząca budowy i funkcjonowania układu rozrodczego człowieka. 5. Ciąża, rozwój dziecka przed urodzeniem, poród, przyjęcie dziecka jako nowego członka rodziny. 6. Różnice i podobieństwa między chłopcami i dziewczętami. Identyfikacja z własną płcią. Akceptacja i szacunek dla ciała. 7. Zmiany fizyczne i psychiczne okresu dojrzewania. Zróżnicowane, indywidualne tempo rozwoju. 8. Higiena okresu dojrzewania. 9. Prawo człowieka do intymności i ochrona tego prawa; postawy asertywne. 10. Istota koleżeństwa i przyjaźni, wzajemny szacunek, udzielanie sobie pomocy, współpraca, empatia. 11. Mass media: zasady i kryteria wyboru czasopism, książek, filmów i programów TV. 12. Odpowiedzialność za własny rozwój - samowychowanie. Osiągnięcia 1. Prawidłowe komunikowanie, rozwiązywanie konfliktów; empatia. 2. Dostrzeganie potrzeb własnych i innych ludzi; wyrażanie uczuć, asertywność. 3. Rozpoznawanie i rozumienie psychofizycznych przejawów dojrzewania. 4. Akceptowanie i poszanowanie własnego ciała oraz ochrona swojej intymności. 5. Aktywny udział w życiu rodziny. 6. Umiejętne korzystanie z mass mediów. * Sposób nauczania szkolnego i zakres treści zajęć edukacyjnych "Wychowanie do życia w rodzinie" określa rozporządzenie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, wydane na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 32). 2. Edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w regionie Cele edukacyjne 1. Poznanie najbliższego środowiska i specyfiki swojego regionu. 2. Rozwijanie wartości rodzinnych związanych z wartościami kulturowymi wspólnoty lokalnej. 3. Rozwój postaw patriotycznych związanych z tożsamością kultury regionalnej. Zadania szkoły 1. Umożliwianie poznania regionu i jego kultury. 2. Wprowadzanie w życie kulturalne wspólnoty lokalnej. 3. Kształtowanie tożsamości narodowej w aspekcie tożsamości regionalnej. Treści 1. Najbliższe otoczenie domu rodzinnego, sąsiedztwa i szkoły. 2. Ogólna charakterystyka geograficzna i kulturowa regionu oraz jego podstawowe nazewnictwo; główne symbole regionalne. 3. Język regionu, gwara i nazewnictwo. 4. Elementy historii regionu i ich związki z historią i tradycją własnej rodziny. 5. Lokalne i regionalne tradycje, święta, obyczaje i zwyczaje. 6. Miejscowe podania, przysłowia, muzyka, architektura, plastyka, tradycyjne rzemiosło, sztuka ludowa i folklor. 7. Sylwetki osób zasłużonych dla środowiska lokalnego, regionu i kraju. Osiągnięcia 1. Odczytywanie związków łączących tradycję rodzinną z tradycjami regionu. 2. Dostrzeganie wpływu wartości związanych z kulturą regionu na życie poszczególnych ludzi. 3. Świadome i aktywne uczestnictwo w życiu wspólnoty lokalnej, w zachowaniu i pomnażaniu dziedzictwa kulturowego. 3. Wychowanie patriotyczne i obywatelskie Cele edukacji 1. Kształtowanie więzi z krajem ojczystym i świadomości obywatelskiej. 2. Rozwijanie szacunku dla dobra wspólnego i postaw prospołecznych. 3. Kształtowanie szacunku dla własnego państwa. Zadania szkoły 1. Organizowanie różnorodnych wydarzeń (spotkań, uroczystości, inscenizacji, wycieczek) wyzwalających przeżycia związane z obchodzeniem świąt państwowych oraz ważnych dla kraju rocznic. 2. Zapoznanie uczniów z symbolami, zasadami i instytucjami, które posiadają istotne znaczenie dla funkcjonowania narodu i państwa polskiego. 3. Przygotowywanie uczniów do świadomego, aktywnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu publicznym. Treści 1. Godło i hymn państwowy. 2. Pieśni patriotyczne. Utwory literackie (obrazy i filmy) o tematyce historyczno-patriotycznej. 3. Lokalne miejsca pamięci narodowej. 4. Sylwetki wielkich Polaków (artystów, uczonych, polityków, żołnierzy). 5. Jednostka i grupa. Życie w grupie (więzi, wartości, role, podejmowanie decyzji, konflikty, negocjacje). 6. Szkolny samorząd uczniowski. 7. Samorząd terytorialny. 8. Jednostka, społeczeństwo, naród, państwo. 9. Prawa i obowiązki obywatelskie. 10. Wartości i normy życia społecznego. Kategoria dobra wspólnego. Patriotyzm. Kultura społeczna i polityczna. Osiągnięcia 1. Znajomość hymnu narodowego oraz symboli narodowych i państwowych. 2. Odpowiednie zachowanie się w czasie uroczystości szkolnych i państwowych. 3. Umiejętność dostrzegania i działania na rzecz rozwiązywania problemów i zadań w najbliższym otoczeniu i środowisku lokalnym. 4. Znajomość systemu pomocy społecznej w najbliższym środowisku (dla różnych kategorii osób niepełnosprawnych). 5. Umiejętność podejmowania decyzji dotyczących grupy. 6. Umiejętność przeprowadzenia wyborów do samorządu szkolnego. 7. Znajomość instytucji państwa demokratycznego. 8. Próby określenia współczesnej postawy obywatelskiej i patriotycznej. GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY W gimnazjum nauczyciele wprowadzają uczniów w świat wiedzy naukowej; wdrażają ich do samodzielności; pomagają im w podejmowaniu decyzji dotyczącej kierunku dalszej edukacji i przygotowują do aktywnego udziału w życiu społecznym. Edukacja w gimnazjum, wspomagając rozwój ucznia jako osoby i wprowadzając go w życie społeczne, powinna przede wszystkim: 1. Wprowadzać ucznia w świat nauki przez poznanie języka, pojęć, twierdzeń i metod właściwych dla wybranych dyscyplin naukowych na poziomie umożliwiającym dalsze kształcenie. 2. Rozbudzać i rozwijać indywidualne zainteresowania ucznia. 3. Wprowadzać ucznia w świat kultury i sztuki. 4. Rozwijać umiejętności społeczne ucznia przez zdobywanie prawidłowych doświadczeń we współżyciu i współdziałaniu w grupie rówieśniczej. Ścieżki edukacyjne W gimnazjum, obok przedmiotów (bloków przedmiotowych), wprowadza się następujące ścieżki edukacyjne: • edukacja filozoficzna, • edukacja czytelnicza i medialna, • edukacja prozdrowotna, • edukacja ekologiczna, • edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w regionie, • obrona cywilna, • edukacja europejska, • kultura polska na tle cywilizacji śródziemnomorskiej. Dyrektor szkoły odpowiedzialny jest za uwzględnienie problematyki ścieżek edukacyjnych w szkolnym zestawie programów nauczania. Za realizację ścieżek edukacyjnych odpowiedzialni są nauczyciele wszystkich przedmiotów, którzy do własnego programu włączają odpowiednio treści danej ścieżki. Częściowej realizacji tych treści można dokonać w czasie odrębnych, modułowych, kilkugodzinnych zajęć, które będą dla uczniów ważnym punktem odniesienia. Dotychczasowy przedmiot "Wiedza o życiu seksualnym człowieka" będzie realizowany w ramach przedmiotu "Wiedza o społeczeństwie". PRZEDMIOTY JĘZYK POLSKI Cele edukacyjne Wspomaganie umiejętności komunikowania się uczniów i wprowadzanie ich w świat kultury, zwłaszcza przez: 1) kształcenie sprawności mówienia, słuchania, czytania i pisania w zróżnicowanych sytuacjach komunikacyjnych prywatnych i publicznych, ważnych dla życia w państwie demokratycznym i obywatelskim; rozwijanie zainteresowania uczniów językiem jako składnikiem dziedzictwa kulturowego, 2) ujawnianie zainteresowań, możliwości i potrzeb oraz językowych i czytelniczych umiejętności uczniów po to, by wyznaczać stosowne dla nich cele, dobierać treści i materiały, projektować odpowiednie działania gwarantujące skuteczność edukacji, 3) rozbudzanie motywacji czytania i rozwijanie umiejętności odbioru dzieł literackich i innych tekstów kultury - także audiowizualnych, a przez nie przybliżanie rozumienia człowieka i świata; wprowadzanie w tradycję kultury europejskiej i narodowej, 4) uczenie istnienia w kulturze, przede wszystkim w jej wymiarze symbolicznym i aksjologicznym, tak by stawała się wewnętrzną i osobistą własnością młodego człowieka. Zadania szkoły 1. Doskonalenie umiejętności mówienia, słuchania, czytania, pisania, odbioru różnorodnych tekstów kultury; opis języka wspomagający umiejętności ucznia. 2. Motywowanie do poznawania literatury oraz różnorodnych tekstów kultury wzbogacających wiedzę ucznia o człowieku, życiu i świecie z perspektywy współczesności i z odniesieniem do przeszłości. 3. Tworzenie sytuacji, w których uczenie się języka następuje przez świadome i refleksyjne jego używanie (bez nawarstwiania teoretycznej, abstrakcyjnej wiedzy o systemie językowym). 4. Pobudzanie postaw kreatywnych ucznia w procesie zdobywania umiejętności i gromadzenia wiedzy. 5. Integrowanie różnych zakresów doświadczeń kulturowych; przybliżanie uczniom różnorodnych tekstów kultury w perspektywie wiedzy o człowieku i świecie, uczestnictwa w kulturze współczesnej i praktyce społecznej komunikacji oraz obcowania z tradycją. 6. Wspomaganie uczniów w procesie rozpoznawania i rozumienia wartości oraz w osobistym wysiłku tworzenia wewnętrznie akceptowanej ich hierarchii. 7. Wprowadzanie uczniów w technikę uczenia się i wyposażanie ich w narzędzia samodzielnej pracy umysłowej. Treści 1. Oficjalne i nieoficjalne sytuacje mówienia. 2. Wyżej zorganizowane formy wypowiedzi, np. rozprawka, reportaż, recenzja, wywiad. 3. Pojęcia związane z retoryką i wypowiedziami o strukturze logicznej: teza, argument, przesłanka, wniosek, pogląd, ocena. 4. Składniowe funkcje części mowy oraz części zdania, a także budowa wypowiedzeń złożonych (w związku z interpunkcją). 5. Słowotwórcze i fleksyjne cząstki budowy wyrazów oraz posługiwanie się wiadomościami na ten temat w analizie znaczeń. 6. Pojęcia służące omawianiu znaczeń wyrazów: treść i zakres, wyrazy abstrakcyjne i konkretne, ogólne i szczegółowe. 7. Pojęcia dotyczące stylistyki: neologizm, archaizm, dialektyzm, stylizacja. 8. Mechanizm upodobnień fonetycznych (głównie pod względem dźwięczności) i znaczenia tego zjawiska dla praktyki wymawiania i zapisywania wyrazów. 9. Pojęcia (bez konieczności definiowania pojęcia i używania terminów): myśl przewodnia, sens symboliczny i metaforyczny utworu, realizm, fantastyka, groteska, narracja (pierwszo- i trzecioosobowa), symbol, alegoria, ironia, apostrofa, antyteza, kontrast. 10. Rodzaje literackie oraz gatunki związane z epiką, dramatem i liryką. 11. Posługiwanie się w czynnym języku terminami: wiersz sylabiczny i wolny, średniówka, przerzutnia, przenośnia, obraz poetycki, pytanie retoryczne, rodzaj i gatunek literacki, teatr, komedia, tragedia, fraszka, bajka, ballada, hymn, satyra, sonet, nowela, przypowieść, fabuła, akcja, biografia. Osiągnięcia Wyrównywanie poziomu i rozwijanie umiejętności wyniesionych ze szkoły podstawowej, a ponadto: 1. Mówienie, słuchanie, czytanie i pisanie: a) budowanie wypowiedzi mówionych i pisanych zgodnie z intencją i okolicznościami (w związku z sytuacjami życiowymi i lekturą), b) rozpoznawanie i tworzenie wypowiedzi informujących, opisujących, wartościujących oraz służących wyrażaniu opinii, przekonywaniu i uzasadnianiu poglądów, c) posługiwanie się różnymi odmianami polszczyzny (zwłaszcza ogólną - mówioną i pisaną) w zależności od sytuacji, d) rozpoznawanie i rozumienie założeń komunikacji (sytuacje, emocje, oceny) oraz przewidywanie skutków wypowiedzi i dyskutowanie ich etycznego wymiaru (np. szczerość - nieszczerość, kłamstwo, manipulacja, agresja słowna, brutalność w zachowaniach językowych), e) dokonywanie celowych zabiegów redakcyjnych w zakresie poprawiania i parafrazowania tekstów własnych i cudzych (m.in. streszczenia, skracania, rozwijania, przekształcania stylistycznego), f) dokonywanie intersemiotycznego przekładu treści obrazowych i akustycznych na wypowiedzi ustne i pisemne, g) operowanie strukturami gramatycznymi odpowiednio do sytuacji i kontekstu wypowiedzi oraz wyjaśnianie wpływu użytych form na jej klarowność i spójność, h) usprawnianie operacji zdaniotwórczych; celowe i dwukierunkowe przekształcanie wypowiedzeń: zdanie - równoważnik, zdanie pojedyncze - złożone, konstrukcje czynne - bierne. 2. Samokształcenie: a) poszukiwanie informacji w różnych źródłach, b) dokumentowanie, notowanie, selekcja i przechowywanie informacji, c) rozumne korzystanie ze środków masowego przekazu. 3. Odbiór tekstów kultury: a) dostrzeganie i komentowanie swoistych właściwości poznawanych utworów literackich i tekstów kultury oraz określanie funkcji zaobserwowanych środków wyrazu, b) posługiwanie się w sposób naturalny i funkcjonalny w trakcie rozważania problematyki utworów poznawanymi pojęciami i terminami literackimi i kulturowymi, c) dostrzeganie uniwersalności doświadczeń, przemyśleń uczuć i aspiracji wpisanych w dzieła z różnych okresów i kręgów kulturowych (zwłaszcza tradycji biblijnej, antycznej, dworsko-rycerskiej, patriotycznej, społecznikowskiej), d) porównywanie tworzywa literatury i innych dzieł sztuki, e) omawianie i interpretowanie utworów w różnych zestawieniach kontekstualnych, f) twórcze, wyrastające z postaw ludycznych, emocjonalnych i estetycznych wykonywanie utworów (bądź ich fragmentów) w żywym słowie lub w formach teatralnych, g) rozpoznawanie wartości w utworach oraz próby ich oceny na tle własnego świata wartości, h) samodzielne, krytyczne ustosunkowanie się do obserwowanych zjawisk kultury; formułowanie, uzasadnianie i obrona dyskusji (także na piśmie) własnych punktów widzenia, pomysłów interpretacyjnych i opinii o utworach, i) dostrzeganie związku utworów z biografiami twórców i czasem historycznym. Lektura 1. Wybrane utwory z klasyki światowej: Biblia (fragmenty), mitologia (wybór), Homer: Iliada lub Odyseja (fragmenty); Sofokles: Antygona, Pieśń o Rolandzie (fragmenty); W. Szekspir: Romeo i Julia; M. Cervantes: Don Kichot: (fragmenty); K. Dickens: Opowieść wigilijna lub Dawid Copperfield (fragmenty); A. Czechow: wybrana nowela; A. Saint-Exupery: Mały Książę lub Nocny lot; E. Hemingway: wybrane opowiadania. 2. Wybrane utwory z klasyki polskiej: Bogurodzica; J. Kochanowski: wybrane fraszki, pieśni, psalmy, treny; wybór poezji barokowej; I. Krasicki: wybrane bajki i jedna z satyr; A. Mickiewicz: wybrane bajki i ballady; Dziady cz. II, Pan Tadeusz (fragmenty); J. Słowacki: Balladyna (fragmenty); A. Fredro (Zemsta); H. Sienkiewicz, B. Prus, S. Żeromski: Syzyfowe prace, wybrana nowela. 3. Wybór liryki XIX wieku, wybór poezji XX wieku. 4. Wybór nowelistyki z XIX i XX wieku (w tym co najmniej 1 utwór pozytywistyczny). 5. Wybrane utwory współczesnej prozy polskiej i dramatu. 6. Wybrane utwory o dorastaniu, w tym powieści dla młodzieży. 7. Przykłady pamiętnika, dziennika, korespondencji literackich, reportażu, w tym A. Kamiński: Kamienie na szaniec; M. Białoszewski: Pamiętnik z powstania warszawskiego (fragmenty). 8. Przykłady literatury regionalnej, wkład literatury regionalnej do ogólnopolskiej skarbnicy literackiej. 9. Wybrane z czasopism i prasy codziennej teksty publicystyczne, informacyjne, reklamowe. 10. Utwory zaproponowane przez uczniów i nauczyciela, w tym literatura popularna (co najmniej jeden w każdej klasie). 11. Inne składniki kultury (np. przedstawienia teatralne, filmy, słuchowiska radiowe, programy TV, przekazy ikoniczne, poezja śpiewana). HISTORIA Cele edukacyjne 1. Rozwijanie i pogłębianie zainteresowań przeszłością, zachodzącymi w niej procesami i wydarzeniami. 2. Rozwijanie myślenia historycznego i krytycyzmu. 3. Pogłębianie umiejętności powiązania dziejów Polski z dziejami Europy i świata. 4. Rozwijanie umiejętności pozwalających na samodzielną pracę intelektualną z materiałem historycznym. 5. Pogłębianie rozumienia pojęć i wartości niezbędnych do zrozumienia życia politycznego, gospodarczego i społecznego. 6. Rozwijanie umiejętności dostrzegania złożoności związków przyczynowo-skutkowych. 7. Pogłębianie i umacnianie postawy patriotyzmu. Zadania szkoły 1. Przekazywanie wiedzy o najważniejszych etapach dziejów Polski, Europy i świata. 2. Uczenie umiejętności analizy i syntezy materiału historycznego. 3. Uczenie zasad odczytywania i interpretowania źródła historycznego. 4. Ukazywanie możliwości różnorodnych interpretacji źródeł, wydarzeń i postaci historycznych. 5. Uczenie rzetelności badawczej. 6. Doskonalenie różnorodnych form wypowiedzi ustnej i pisemnej. 7. Rozwijanie umiejętności poszukiwania, porządkowania, wykorzystywania i przechowywania różnych rodzajów informacji. Treści 1. Periodyzacja dziejów i pojęcie czasu w historii. 2. Warunki życia człowieka w czasach najdawniejszych. 3. Cywilizacje starożytne - dorobek kultury i jego trwałość (Egipt, Izrael, Grecja, Rzym). 4. Powstanie chrześcijaństwa i pierwsze wieki jego rozwoju. 5. Europa i świat śródziemnomorski w wiekach średnich: państwa, religie, społeczeństwa, kultury (Bizancjum, Arabowie, państwo Karolingów, cesarstwo Ottonów, uniwersalizm cesarski i papieski, ruch krucjatowy, gospodarka średniowieczna, jedność i różnorodność kultury średniowiecza). 6. Polska pierwszych Piastów; statut Bolesława Krzywoustego i rozbicie dzielnicowe Polski; zjednoczenie państwa polskiego; Polska Kazimierza Wielkiego; 7. Pierwsi Jagiellonowie na tronie Polski; gospodarka i społeczeństwo Polski średniowiecznej - zjawiska i procesy; specyfika kultury polskiego średniowiecza. 8. Wielkie odkrycia geograficzne. Europejczycy a Nowy Świat XVI-XVIII w. 9. Europa w XVI-XVII wieku: reformacja i reforma katolicka; barok; powstanie systemów absolutystycznych (Francja, Rosja); Rzeczpospolita szlachecka XVI-XVII w. - kraj wielu kultur i religii. 10. Przełom oświeceniowy w Europie i w Polsce - przemiany ustrojowe, gospodarcze i cywilizacyjne; powstanie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej; rewolucja francuska - znaczenie dziejowe; Polska u schyłku XVIII wieku (odrodzenie kulturalne, próby ratowania Rzeczypospolitej, rozbiory, powstanie kościuszkowskie). 11. Przemiany społeczne i cywilizacyjne XIX wieku: epoka napoleońska; tworzenie podstaw nowoczesnej demokracji w Europie i Ameryce Północnej; przemiany na mapie politycznej Europy i świata; kolonializm; rozwój ekonomiczny i społeczny w XIX wieku. 12. Losy i postawy Polaków w warunkach braku niepodległości: powstania narodowe, koncepcje pracy organicznej, losy Polaków na emigracji. 13. I wojna światowa; rewolucje rosyjskie. 14. Świat między wojnami: kryzys demokracji (systemy totalitarne, hitleryzm i komunizm); najistotniejsze problemy gospodarcze, społeczne i polityczne świata. 15. Odrodzone państwo polskie: budowa państwowości, walka o granice; ewolucja ustrojowa, główne problemy gospodarcze i społeczne; polityka zagraniczna i miejsce Polski w Europie międzywojennej. 16. II wojna światowa; pakt Ribbentrop-Mołotow i jego realizacja, momenty przełomowe wojny, budowa koalicji antyhitlerowskiej; eksterminacja narodów na terenach okupowanych; obozy koncentracyjne i łagry; Holokaust. 17. Polska w latach 1939-1945: dwie okupacje; Katyń; formy i miejsca walki o niepodległość; polskie państwo podziemne; powstanie warszawskie; losy Polaków w kraju i na obczyźnie. 18. Świat powojenny; postęp cywilizacyjny, przemiany polityczne i kulturowe; konflikt Wschód-Zachód, nowe zjawiska polityczno-społeczne i przyspieszenie cywilizacyjne, dekolonizacja; nowe zjawiska w kulturze masowej. 19. Polska po 1945 r.: walka o kształt państwa, polski stalinizm; przemiany gospodarczo-społeczne w PRL; kryzysy polityczne lat 1956, 1968, 1970; wybór Polaka na papieża, rok 1980 i powstanie "Solidarności", stan wojenny i lata osiemdziesiąte; przełom roku 1989, proces budowy III Rzeczypospolitej. Osiągnięcia 1. Rozpoznawanie miejsca człowieka w czasie historycznym, jego relacji z przyrodą, społecznością lokalną, ojczyzną, kręgiem kulturowym, innymi narodami i religiami. 2. Operowanie podstawowymi kategoriami historycznymi: czasem, przestrzenią, ciągłością, zmiennością. 3. Wykorzystywanie podstawowej wiedzy o najważniejszych etapach dziejów do powiązania zjawisk historycznych z zakresu dziejów powszechnych z historią Polski. 4. Ujmowanie treści historycznych w związkach przyczynowo-skutkowych. 5. Ocenianie faktów i wydarzeń historycznych. 6. Interpretacja różnego rodzaju źródeł historycznych. 7. Docieranie do różnych źródeł informacji historycznej, integracja wiedzy uzyskanej z różnych źródeł informacji. WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE Przedmiot ten składa się z trzech odrębnych modułów: 1. Wychowanie do życia w rodzinie. 2. Wychowanie obywatelskie. 3. Wychowanie do aktywnego udziału w życiu gospodarczym. 1. Wychowanie do życia w rodzinie* Cele edukacyjne 1. Przyjęcie integralnej wizji osoby ludzkiej; wybór i urzeczywistnianie wartości służących osobowemu rozwojowi. 2. Rozwiązywanie problemów i pokonywanie trudności okresu dorastania. Zadania szkoły 1. Stymulowanie procesu samowychowania u uczniów. 2. Współpraca z rodzicami w zakresie prawidłowych relacji między nimi a dzieckiem. 2. Pomoc we właściwym przeżyciu okresu dojrzewania. 4. Wzmacnianie procesu identyfikacji z własną płcią. 5. Wspieranie rozwoju moralnego i kształtowania hierarchii wartości. 6. Promowanie integralnej wizji seksualności człowieka; ukazanie jedności pomiędzy działaniem seksualnym a miłością i odpowiedzialnością. 7. Tworzenie klimatu dla koleżeństwa i przyjaźni oraz szacunku dla człowieka. 8. Pomoc w poszukiwaniu odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne. Treści 1. Rozwój człowieka: przed urodzeniem, narodziny, faza niemowlęca, wczesnodziecięca, przedpokwitaniowa, dojrzewania, młodości, wieku średniego, wieku późnego. 2. Budowa prawidłowych relacji z rodzicami. Konflikt pokoleń: przyczyny i sposoby rozwiązywania konfliktów. Odpowiedzialność wszystkich za atmosferę panującą w rodzinie. 3. Rola autorytetu w życiu człowieka. 4. Relacje międzyosobowe i ich znaczenie. Przyjaźń, zakochanie, miłość; pierwsze fascynacje, miłość platoniczna, miłość młodzieńcza, miłość dojrzała; rozróżnianie pojęć. 5. Podstawowe informacje o rozwoju seksualnym człowieka: tożsamość płciowa - kobiecość i męskość. 6. Dojrzewanie. Rozumienie i akceptacja kryteriów dojrzałości biologicznej, psychicznej i społecznej. 7. Problemy i trudności okresu dojrzewania (np. napięcia seksualne, masturbacja), sposoby radzenia sobie z nimi, pomoc w rozeznaniu sytuacji wymagających porady lekarza lub innych specjalistów. 8. Różnice w rozwoju psychoseksualnym dziewcząt i chłopców; postawy i wzajemne oczekiwania. 9. Zagrożenia okresu dojrzewania: presja seksualna, pornografia, uzależnienia. 10. Główne funkcje płciowości: wyrażanie miłości, budowanie więzi i rodzicielstwo. 11. Problem inicjacji seksualnej; związek pomiędzy aktywnością seksualną a miłością i odpowiedzialnością; krzywda związana z przedmiotowym traktowaniem człowieka w dziedzinie seksualnej. Argumenty biomedyczne, psychologiczne i moralne za inicjacją w małżeństwie. 12. Zakłócenia i trudności w osiąganiu tożsamości płciowej; brak akceptacji własnej płci. Lęki homoseksualne a rzeczywiste skłonności homoseksualne; przyczyny. Możliwości pomocy w pokonywaniu trudności związanych z tożsamością płciową. 13. Płodność - wspólną sprawą kobiety i mężczyzny. Prawa rządzące ludzką płodnością. 14. Życie jako fundamentalna wartość, szacunek dla ludzkiego życia od chwili poczęcia. 15. Planowanie rodziny; naturalne metody rozpoznawania płodności a antykoncepcja. Aspekt zdrowotny, psychologiczny, moralny. 16. Choroby przenoszone drogą płciową. AIDS: drogi przenoszenia zakażenia, profilaktyka, aspekt społeczny. 17. Wartości związane z płciowością człowieka: męskość, kobiecość, miłość, małżeństwo, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialności w przeżywaniu własnej płciowości i budowaniu trwałych więzi. 18. Wpływ sposobu spędzania wolnego czasu (w tym korzystanie ze środków masowego przekazu) na osobowość człowieka. Osiągnięcia 1. Znajomość organizmu ludzkiego i zachodzących w nim zmian oraz akceptacja własnej płciowości. 2. Rozeznawanie, analizowanie i wyrażanie uczuć. 3. Kierowanie własnym rozwojem; podejmowanie wysiłku samowychowawczego. 4. Przyjęcie integralnej wizji ludzkiej seksualności. 5. Umiejętność obrony własnej intymności i nietykalności seksualnej oraz szacunek dla ciała innej osoby. 6. Korzystanie ze środków przekazu w sposób selektywny, umożliwiający obronę przed ich destrukcyjnym oddziaływaniem. 7. Wnoszenie pozytywnego wkładu w życie swojej rodziny. 8. Wyrażanie szacunku dla siebie oraz innych ludzi, ich wysiłku i pracy. * Sposób nauczania szkolnego i zakres treści zajęć edukacyjnych "Wychowanie do życia w rodzinie" określa rozporządzenie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, wydane na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 32). 2. Wychowanie obywatelskie Cele edukacyjne 1. Pogłębianie poczucia przynależności do wspólnoty obywateli państwa polskiego. 2. Świadomość istnienia obowiązków wobec własnej ojczyzny, w tym w szczególności obowiązku jej obrony oraz dbałości o jej dobre imię. 3. Poczucie wartości i przydatności indywidualnego i grupowego działania na rzecz społeczności lokalnej. 4. Rozumienie ważnych wydarzeń życia społecznego, politycznego oraz gospodarczego w kraju i na świecie. 5. Działania na rzecz poczucia szacunku dla własnego państwa. Zadania szkoły 1. Stawianie wymagań w zakresie właściwej postawy uczniów wobec godła i hymnu państwowego oraz w czasie uroczystości szkolnych i państwowych. 2. Pomoc w rozpoznaniu własnych praw i obowiązków. 3. Ukazywanie praktycznych zastosowań zasad i procedur demokratycznych w społeczności szkolnej. 4. Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych. 5. Wspieranie samorządności uczniowskiej. Treści 1. Człowiek - istota społeczna. 2. Grupa i więzi społeczne. 3. Naród i państwo. Tożsamość narodowa. 4. Monarchie konstytucyjne i republiki we współczesnej Europie. 5. Obywatel a władza publiczna w systemach totalitarnych, autorytarnych i demokratycznych. 6. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (ustrój polityczny i instytucje RP, prawa i obowiązki obywatela). 7. Samorządy terytorialne a władza centralna. 8. Ustrój, zadania, instytucje, struktura władzy samorządów terytorialnych. 9. Służba cywilna. 10. Przykłady procedur obowiązujących w załatwianiu spraw w urzędzie gminnym. 11. Kultura polityczna i formy życia publicznego (świadomość obywatelska, cnoty obywatelskie, stowarzyszenia, partie polityczne, związki zawodowe). 12. Niezbywalny charakter praw człowieka, ich katalog i systemy ochrony. 13. Etyka w życiu publicznym. 14. Życie szkoły - samorządność, procedury demokratyczne, regulacje prawne. Osiągnięcia 1. Godne zachowanie w czasie obchodów świąt i uroczystości narodowych. 2. Rozpoznawanie własnych praw i obowiązków. 3. Wykorzystanie wiedzy o zasadach ustroju Rzeczypospolitej Polskiej do interpretacji wydarzeń życia publicznego. 4. Uczestniczenie w dyskusji, prezentacja i obrona własnego stanowiska, branie pod uwagę argumentów strony przeciwnej. 5. Współpraca w grupie z uwzględnieniem podziału zadań. 6. Podporządkowanie się wymogom procedur demokratycznych we wspólnym działaniu. 7. Załatwianie prostych spraw urzędowych: pisanie podań, życiorysu, wypełnianie druków urzędowych. 8. Znajomość najważniejszych, etycznych zasad życia publicznego. 3. Wychowanie do aktywnego udziału w życiu gospodarczym Cele edukacyjne 1. Wszechstronny rozwój ucznia ukierunkowany na przygotowanie do aktywnej obecności w życiu społeczno-gospodarczym kraju. 2. Rozumienie przez uczniów zjawisk i zmian gospodarczych w kraju. 3. Zdolność uczniów do odnajdywania swojego miejsca w życiu gospodarczym w warunkach gospodarki rynkowej i zmiennego rynku pracy. 4. Wstępne przygotowanie uczniów do aktywności zawodowej i odnalezienia się na rynku pracy. Zadania szkoły 1. Dostarczenie elementarnej wiedzy ekonomicznej. 2. Rozwijanie ducha przedsiębiorczości. 3. Rozbudzanie wyobraźni, pomysłowości na temat przyszłej aktywności zawodowej i gospodarczej. 4. Pomoc w świadomym kształtowaniu orientacji i kariery zawodowej. Treści 1. Gospodarstwo domowe - zarządzanie własnymi pieniędzmi. 2. Najważniejsze zasady racjonalnego gospodarowania. 3. Elementarne pojęcia ekonomiczne z zakresu gospodarki rynkowej. 4. Krótka historia pieniądza i jego najważniejsze funkcje. 5. Przedsiębiorca i przedsiębiorczość (małe firmy, potrzebne umiejętności, zasady prawne, źródła informacji). 6. Orientacja zawodowa (lokalny i ponadlokalny rynek pracy). 7. Odkrywanie i rozwijanie indywidualnych kwalifikacji zawodowych, podejmowanie decyzji zawodowych. Rodzaje zawodów i umiejętności zawodowych. 8. Przykłady procedur obowiązujących w ubieganiu się o pracę lub rozpoczynaniu działalności gospodarczej. 9. Wybór zawodu. System poradnictwa zawodowego i kształcenia ustawicznego. 10. Mobilność zawodowa jako zjawisko cywilizacyjne. Rynek pracy. Problem bezrobocia: przyczyny, skutki, sposoby rozwiązywania. 11. Ubieganie się o pracę - list motywacyjny, życiorys zawodowy (CV), kwestionariusz osobowy, rozmowa kwalifikacyjna, cechy dobrego pracownika. 12. Człowiek w gospodarce. Praca zespołowa. Wybrane zagadnienia z etyki życia gospodarczego. 13. Przekształcenia ustroju gospodarczego w Polsce po 1989 r. Osiągnięcia 1. Znajomość elementarnych pojęć i praw ekonomicznych. 2. Umiejętność planowania rozwoju własnego wykształcenia i kwalifikacji zawodowych. 3. Zdolność uczniów do trafnego rozpoznawania swoich predyspozycji, kwalifikacji i realnych możliwości z punktu widzenia rynku pracy. 4. Umiejętność sporządzania dokumentów określonych procedurą ubiegania się o pracę (list motywacyjny, życiorys zawodowy, kwestionariusz osobowy) oraz zdolność do odbycia rozmowy kwalifikacyjnej. 5. Umiejętność aktywnego znalezienia się na rynku pracy i działalności gospodarczej. 6. Znajomość podstawowych zasad etycznych życia gospodarczego i umiejętność stosowania ich w życiu szkolnym (np. rzetelna praca, punktualność, dotrzymywanie danego słowa, uczciwość, odpowiedzialność za skutki, prawdomówność). 7. Zdolność do zarządzania własnymi pieniędzmi. SZTUKA (PLASTYKA, MUZYKA) Cele edukacyjne 1. Kształtowanie zainteresowań i zamiłowań muzycznych i plastycznych. 2. Wyposażenie uczniów w niezbędne umiejętności muzyczne i plastyczne, a także wiedzę z tego zakresu. 3. Umożliwienie uczniom przeżycia różnych doświadczeń muzycznych i plastycznych. 4. Kształtowanie kultury muzycznej i plastycznej (umiejętność włączania sztuki we własne, osobiste życie). 5. Uczenie wartościowania obecnych wokół ucznia zjawisk z zakresu muzyki i plastyki. Zadania szkoły 1. Umożliwienie kontaktu z wielkimi dziełami sztuki prowadzącego do przeżyć estetycznych. 2. Ukazanie wielkiego bogactwa świata sztuki. 3. Stwarzanie sytuacji dających możliwość przeżyć wewnętrznych, doświadczenia tajemnicy, kontemplacji, a także autorefleksji. 4. Ukazanie różnych funkcji sztuki - estetycznej, poznawczej, wspólnotowej, emocjonalno-terapeutycznej, religijnej. Treści 1. Słuchanie muzyki. 2. Śpiew. 3. Muzykowanie na instrumentach. 4. Działanie muzyczno-ruchowe. 5. Wiedza niezbędna do rozumienia muzyki. 6. Różnorodność muzyki ojczystej, w tym regionalnej, muzyki innych narodów i regionów świata. 7. Wartości muzyki ludowej, muzyki artystycznej i muzyki popularnej. 8. Kontakt z dziełami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea. 9. Środki wyrazu plastycznego. Działania plastyczne w różnych materiałach, technikach i formach. 10. Sztuka ludowa i zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu. 11. Różnorodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - język przestrzeni, koloru, ciała itd.). 12. Krajobraz kulturowy. 13. Kształtowanie otoczenia i form użytkowych (racjonalność, funkcjonalność, estetyka). 14. Podstawowa wiedza o teatrze i filmie. Osiągnięcia 1. Rozpoznawanie wybitnych dzieł muzycznych. 2. Rozpoznawanie wybitnych dzieł plastycznych. 3. Własna aktywność muzyczna i plastyczna. 4. Dbanie o estetyczny wygląd własny i otoczenia. JĘZYK OBCY Cele edukacyjne 1. Osiągnięcie poziomu opanowania języka zapewniającego w miarę sprawną komunikację językową. 2. Lepsze poznanie kultury i spraw życia codziennego kraju języka nauczanego. Zadania szkoły 1. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości językowe, m.in. przez pozytywną informację zwrotną dotyczącą indywidualnych umiejętności lingwistycznych. 2. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielności w procesie uczenia się języka obcego. 3. Zapewnienie uczniom możliwości stosowania języka jako narzędzia przy wykonywaniu zespołowych projektów, zwłaszcza interdyscyplinarnych. 4. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur. Treści 1. Rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu i mówienia. 2. Rozwijanie sprawności czytania i pisania. 3. Poszerzenie repertuaru funkcji językowych umożliwiających posługiwanie się językiem obcym w sytuacjach życia codziennego. 4. Opanowanie bardziej rozwiniętych struktur gramatycznych stosowanych do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości. 5. Wzbogacenie słownictwa dotyczącego życia codziennego, ze szczególnym uwzględnieniem realiów kraju ojczystego oraz kraju/obszaru języka docelowego na podstawie oryginalnych materiałów językowych. 6. Rozszerzenie komponentu kulturowo-cywilizacyjnego, z ukierunkowaniem na styl życia i zachowania w kraju języka docelowego. 7. Rozróżnianie formalnego i nieformalnego stylu języka. 8. Rozwój indywidualnych strategii uczenia się. Osiągnięcia 1. Sprawność rozumienia ze słuchu: a) rozumienie ogólnego sensu oraz głównych punktów dialogów i wypowiedzi rodzimych użytkowników języka, b) rozumienie sensu prostych wypowiedzi w różnych warunkach odbioru (np. rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu), c) rozumienie sensu wypowiedzi zawierającej niezrozumiałe elementy, których znaczenia uczeń może domyślić się z kontekstu. 2. Sprawność mówienia: a) formułowanie krótkich, płynnych i spójnych wypowiedzi na określone tematy z zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości, b) wykorzystanie znajomości fonetyki w stopniu zapewniającym zrozumiałość wypowiedzi dla rodzimego użytkownika języka, c) inicjowanie, podtrzymywanie i kończenie prostej rozmowy, d) wyrażanie własnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych osób, e) właściwa reakcja językowa na wypowiedź rozmówcy. 3. Sprawność czytania: a) rozumienie dłuższych i bardziej złożonych tekstów, b) rozumienie prostego tekstu narracyjnego, c) rozumienie ogólnego sensu tekstu, który zawiera fragmenty niezrozumiałe, d) rozumienie ogólnego sensu obszerniejszego tekstu przy pobieżnym czytaniu, e) wyszukiwanie żądanej informacji lub szczegółu z częściowo niezrozumiałego tekstu. 4. Sprawność pisania: a) formułowanie, w miarę zróżnicowanej pod względem morfosyntaktycznym i leksykalnym, wypowiedzi pisemnej, b) sformułowanie i zapisanie własnego oraz otrzymanego komunikatu, c) napisanie krótkiego listu, d) sporządzenie prostej i spójnej notatki z czyjejś wypowiedzi, e) prawidłowe stosowanie zasad ortografii i podstaw interpunkcji. 5. Inne umiejętności: a) klasyfikowanie faktów i informacji, selekcjonowanie informacji, b) korzystanie ze słownika jedno- i dwujęzycznego oraz innych źródeł informacji. MATEMATYKA Cele edukacyjne 1. Przygotowywanie uczniów do wykorzystania wiedzy matematycznej do rozwiązywania problemów z zakresu różnych dziedzin kształcenia szkolnego oraz życia codziennego; budowania modeli matematycznych dla konkretnych sytuacji. 2. Przyswajanie przez uczniów języka matematyki; dostrzeganie oraz formułowanie, rozwiązywanie i dyskutowanie problemów. 3. Rozwijanie wyobraźni przestrzennej uczniów. Zadania szkoły 1. Kształtowanie umiejętności myślenia i jasnego formułowania wypowiedzi. 2. Rozwijanie umiejętności uczniów w zakresie rozumienia tekstów sformułowanych w języku matematyki. 3. Rozwijanie umiejętności opisywania w języku matematyki prostych sytuacji. 4. Ułatwianie dostrzegania problemów i badania ich w konkretnych przypadkach przez prowadzenie prostych rozumowań matematycznych. Treści 1. Liczby wymierne i działania na nich, przykłady wykorzystania kalkulatora; porównywanie liczb wymiernych; procenty i ich zastosowania praktyczne; potęga o wykładniku całkowitym; własności potęgowania; pierwiastki i ich podstawowe własności. 2. Przybliżenia dziesiętne liczb rzeczywistych; przykłady liczb niewymiernych. 3. Zapisywanie wyrażeń algebraicznych oraz obliczanie ich wartości liczbowych; wzory skróconego mnożenia. 4. Przykłady funkcji (również nieliczbowych i nieliniowych); odczytywanie własności funkcji z wykresu. 5. Równanie liniowe z jedną niewiadomą, nierówność liniowa z jedną niewiadomą; układ równań liniowych z dwiema niewiadomymi i jego interpretacja geometryczna. 6. Zbieranie, porządkowanie i przedstawianie danych (tam gdzie to możliwe - z użyciem technologii informacji). 7. Proste doświadczenia losowe. 8. Wielokąty, koło i okrąg; symetralna odcinka i dwusieczna kąta; kąt środkowy i kąt wpisany, cechy przystawania trójkątów, okrąg wpisany w trójkąt, okrąg opisany na trójkącie. 9. Przykłady przekształceń geometrycznych. 10. Obwód i pole wielokąta; pole koła i długość okręgu. 11. Twierdzenia o związkach miarowych w figurach; twierdzenie Pitagorasa i jego zastosowania; figury podobne. 12. Prostopadłość i równoległość w przestrzeni; graniastosłupy proste, ostrosłupy i bryły obrotowe (walec, stożek, kula); obliczanie pól powierzchni i objętości wielościanów oraz brył obrotowych. Osiągnięcia 1. Przeprowadzanie nieskomplikowanych rozumowań matematycznych. 2. Posługiwanie się własnościami liczb i działań oraz własnościami figur przy rozwiązywaniu zadań. 3. Posługiwanie się kalkulatorem przy rozwiązywaniu typowych zadań. 4. Dostrzeganie, wykorzystywanie i interpretowanie zależności funkcyjnych; interpretowanie związków wyrażonych za pomocą wzorów, wykresów, schematów, diagramów, tabel. 5. Prezentowanie z użyciem języka matematyki wyników badania prostych zagadnień. FIZYKA I ASTRONOMIA Cele edukacyjne 1. Budzenie zainteresowań prawidłościami świata przyrody. 2. Prezentowanie wyników własnych obserwacji, eksperymentów i przemyśleń. 3. Poznanie podstawowych praw opisujących przebieg zjawisk fizycznych i astronomicznych w przyrodzie. 4. Wykorzystanie wiedzy fizycznej w praktyce życia codziennego. Zadania szkoły 1. Zapoznanie uczniów z podstawowymi prawami przyrody. 2. Stworzenie możliwości przeprowadzania doświadczeń fizycznych. 3. Zapoznanie z metodami obserwowania, badania i opisywania zjawisk fizycznych i astronomicznych. 4. Ukazanie znaczenia odkryć w naukach przyrodniczych dla rozwoju cywilizacji i rozwiązywania problemów współczesnego świata. 5. Kształcenie umiejętności krytycznego korzystania ze źródeł informacji. Treści 1. Właściwości materii. 2. Stany skupienia materii. Kinetyczny model budowy materii. 3. Ruch i siły. 4. Opis ruchów prostoliniowych. Ruch drgający (jakościowo), ruchy krzywoliniowe. Oddziaływania mechaniczne i ich skutki. Równowaga mechaniczna. Zasada zachowania pędu. Zasady dynamiki. Oddziaływania grawitacyjne. Loty kosmiczne. 5. Praca i energia. 6. Rodzaje energii mechanicznej. Zasada zachowania energii. Moc. Pierwsza zasada termodynamiki. 7. Przesyłanie informacji. 8. Fale dźwiękowe. Fale elektromagnetyczne. Rozchodzenie się światła - zjawiska odbicia i załamania. Barwy. Obrazy optyczne. Natura światła. Urządzenia do przekazywania informacji. 9. Elektryczność i magnetyzm. 10. Ładunki elektryczne i ich oddziaływanie. Pole elektryczne. 11. Obwód prądu stałego. Prawa przepływu prądu stałego. Źródło napięcia. Pole magnetyczne. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej (jakościowo). Wytwarzanie i przesyłanie energii elektrycznej. 12. Mikroskopowy model zjawisk elektrycznych. 13. Budowa atomu. Energia jądrowa. Promieniowanie jądrowe. 14. Układ Słoneczny. Elementy kosmologii. Osiągnięcia 1. Umiejętność obserwowania i opisywania zjawisk fizycznych i astronomicznych. 2. Umiejętność posługiwania się metodami badawczymi typowymi dla fizyki i astronomii. 3. Umiejętność wykonywania pomiarów prostych i złożonych. 4. Opisywanie zjawisk fizycznych i rozwiązywanie problemów fizycznych i astronomicznych z zastosowaniem modeli i technik matematycznych. CHEMIA Cele edukacyjne 1. Nabycie umiejętności obserwacji i opisu zjawisk chemicznych zachodzących w otaczającym świecie. 2. Poznanie znaczenia wiedzy chemicznej w procesach przetwarzania materii przez człowieka. 3. Nabycie umiejętności i nawyku postępowania zgodnego z zasadami dbałości o własne zdrowie i ochronę środowiska. Zadania szkoły 1. Ukształtowanie myślenia prowadzącego do zrozumienia poznanej wiedzy chemicznej i posługiwania się nią w różnych sytuacjach życiowych. 2. Zapoznanie uczniów z właściwościami substancji chemicznych i bezpiecznym obchodzeniem się z nimi. 3. Umożliwienie uczniom zdobycia wiadomości i umiejętności zarówno praktycznych, jak i stanowiących podstawę do kształcenia w następnych etapach. Treści 1. Substancje i przemiany chemiczne w otoczeniu człowieka. Metale i niemetale, mieszaniny, powietrze jako mieszanina gazów, tlen i azot - właściwości, tlenki, zanieczyszczenia powietrza. 2. Budowa atomu: jądro i elektrony, składniki jądra, izotopy. Promieniotwórczość i jej różnorodne konsekwencje. Atomy, jony i cząsteczki, pierwiastki i związki chemiczne, symbole chemiczne, wartościowość pierwiastków. Wiązania chemiczne - jonowe i atomowe. 3. Teoria atomistyczno-cząsteczkowa - nieciągłość budowy materii. Układ okresowy pierwiastków chemicznych - sposób usystematyzowania pierwiastów. 4. Wagowe stosunki stechiometryczne w związkach chemicznych i reakcjach chemicznych - masa atomowa i cząsteczkowa, prawo stałości składu, prawo zachowania masy. 5. Reakcje chemiczne i równania reakcji chemicznych. 6. Woda i roztwory wodne - zagrożenia cywilizacyjne wynikające z jej zanieczyszczeń. 7. Roztwory, rozpuszczalność, stężenia procentowe roztworów - podstawowe obliczenia. 8. Typy związków nieorganicznych: kwasy, zasady, wodorotlenki, dysocjacja jonowa, odczyn roztworu, pH - w ujęciu jakościowym. Sole: reakcje substancji o właściwościach kwasowych z substancjami o właściwościach zasadowych, podstawowe właściwości i zastosowania wybranych soli. 9. Surowce i tworzywa pochodzenia mineralnego: węgiel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny, wapień, gips, szkło. 10. Węgiel i jego związki. Proste węglowodory nasycone i nienasycone, alkohole, kwasy karboksylowe, mydła, estry, tłuszcze, cukry, białka jako podstawowe składniki organizmów żywych, tworzywa sztuczne. 11. Działanie niektórych substancji na organizm człowieka: leki, trucizny, alkohole, narkotyki, nawozy, środki ochrony roślin. Osiągnięcia 1. Określanie właściwości różnorodnych substancji oraz ich powiązanie z zastosowaniem i wpływem na środowisko naturalne. 2. Wyjaśnianie przebiegu prostych procesów chemicznych i zapisywanie poznanych reakcji chemicznych w postaci równań. 3. Projektowanie i przeprowadzanie prostych doświadczeń chemicznych. 4. Bezpieczne posługiwanie się prostym sprzętem laboratoryjnym, substancjami i wyrobami o poznanym składzie chemicznym. 5. Dostrzeganie przemian chemicznych w otoczeniu oraz czynników wpływających na ich przebieg. 6. Wykonywanie prostych obliczeń stechiometrycznych. BIOLOGIA Cele edukacyjne 1. Rozwijanie zainteresowań biologicznych i skłanianie do samodzielnego poznawania świata żywego. 2. Poznawanie różnorodności świata żywego i środowisk życia organizmów. 3. Poznanie i zrozumienie podstawowych procesów życiowych organizmów. 4. Zrozumienie zasad funkcjonowania organizmu człowieka i kształtowanie zachowań prozdrowotnych. 5. Kształcenie zachowań ukierunkowanych na ochronę środowiska przyrodniczego. Zadania szkoły 1. Umożliwienie projektowania i prowadzenia obserwacji i doświadczeń biologicznych. 2. Ukazywanie różnorodności i złożoności świata żywego. 3. Ukazywanie uwarunkowań i prawidłowości przebiegu procesów i zjawisk biologicznych. 4. Motywowanie do przestrzegania zasad higieny osobistej i podejmowania odpowiedzialności za zdrowie i życie własne i innych. 5. Umożliwienie podejmowania działań na rzecz najbliższego środowiska przyrodniczego i szacunku dla zwierząt. Treści 1. Struktura organizmu i funkcje, jakim ona służy (komórki, tkanki, organy). 2. Przykłady różnych sposobów pełnienia tych samych funkcji życiowych przez organizmy zależnie od warunków środowiska. 3. Budowa i funkcjonowanie układów organizmu człowieka. 4. Stan zdrowia i choroby. Przykłady chorób zakaźnych oraz patologii w działaniu narządów; elementy epidemiologii, profilaktyki i leczenia omawianych chorób. 5. Etapy biologicznego i psychicznego rozwoju człowieka i potrzeby z nimi związane. 6. Informacja dziedziczna; cechy organizmu wynikające z wpływu genów i oddziaływań środowiskowych. 7. Relacje wewnątrz- i międzygatunkowe w przyrodzie. Krążenie materii i przepływ energii w różnych układach przyrodniczych. 8. Działania człowieka w środowisku przyrodniczym i ich konsekwencje. Osiągnięcia 1. Formułowanie hipotez. Analizowanie i interpretowanie wyników obserwacji i doświadczeń wraz z oceną ich wiarygodności. 2. Gromadzenie, integrowanie, opracowywanie i interpretowanie wiedzy z różnych dziedzin niezbędnej do wyjaśnienia procesów życiowych. 3. Interpretowanie zależności między budową i funkcją układów i narządów w organizmie człowieka. Postrzeganie funkcjonowania organizmu ludzkiego jako integralnej całości. 4. Interpretowanie zależności między środowiskiem życia organizmu a jego budową i funkcjonowaniem. 5. Analizowanie struktury i funkcjonowania wybranych ekosystemów. 6. Ocenianie zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym w wyniku oddziaływania człowieka i ich wpływu na jakość życia i umiejętności odnajdywania środków zaradczych. 7. Analizowanie przyczyn zakłóceń stanu zdrowia człowieka, przewidywanie skutków własnych decyzji w tym zakresie. Prowadzenie zdrowego trybu życia. GEOGRAFIA Cele edukacyjne 1. Budzenie zainteresowania szeroko rozumianą przestrzenią geograficzną (własnym regionem, terytorium Polski, Europy, świata) oraz przygotowanie do swobodnego poruszania się w niej. 2. Kształtowanie w uczniach: a) poszanowania innych narodów, systemów wartości i sposobów życia, b) poczucia odpowiedzialności za swoje środowisko życia (geograficzne i społeczne), gotowości uczestniczenia w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności. 3. Uświadomienie wartości, jaką jest własny region i kraj oraz ich dziedzictwo kulturowe. 4. Przyswojenie informacji podstawowych umożliwiających realizację punktu 1, 2 i 3. Zadania szkoły Stwarzanie uczniom sprzyjających warunków do: 1) korzystania z możliwie różnorodnych źródeł wiedzy geograficznej, w tym z własnych obserwacji terenowych, ze szczególnym uwzględnieniem swojej gminy (powiatu), 2) uczenia się czynnego, kształtującego dociekliwość, refleksyjność, zdrowy krytycyzm, chęć działania, 3) kształtowania postawy szacunku dla przyrody. Treści 1. Ziemia jako część Wszechświata. 2. Ziemia jako środowisko życia, jej historia i obraz współczesny. 3. Interakcja Ziemia - człowiek. 4. Gospodarowanie zasobami naturalnymi Ziemi. 5. Współczesne przemiany gospodarcze, społeczne i polityczne na kontynentach i w wybranych państwach. 6. Źródła konfliktów i próby ich rozwiązywania (na wybranych przykładach). 7. Potencjał naturalny, ludnościowy, gospodarczy i kulturowy Polski (na treści dotyczące Polski należy zarezerwować nie mniej niż 1/3 czasu przeznaczonego na geografię w gimnazjum). 8. Polska na tle Europy i świata. 9. Problemy integracyjne na świecie, w Europie i w Polsce. 10. Przykłady ochrony krajobrazu na świecie i w Polsce. Osiągnięcia 1. Całościowe widzenie regionów i miejsc (Polski i świata). 2. Lokalizowanie miejsc na powierzchni Ziemi i orientowanie się w ich wzajemnym położeniu za pomocą map. 3. Gromadzenie, interpretowanie i prezentowanie wiedzy geograficznej. 4. Ocenianie w kategoriach geograficznych działalności gospodarczej, społecznej i politycznej oraz działań własnych. 5. Przewidywanie zmian w przyrodzie i w działaniach ludzi na podstawie uzyskanych informacji. 6. Korzystanie z możliwie różnych źródeł informacji. 7. Stosowanie wiedzy geograficznej w życiu. TECHNIKA Cele edukacyjne Przygotowanie do życia w cywilizacji technicznej. Zadania szkoły Zorganizowanie warunków do samodzielnego działania technicznego z wykorzystaniem typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techniki. Treści 1. Prezentacja wybranych wielkich polskich i zagranicznych wynalazców w dziedzinie techniki. 2. Związki techniki z rozwojem kultury i różnych dyscyplin wiedzy technicznej. 3. Projektowanie i konstruowanie; ochrona praw autorskich, wynalazczość, ochrona patentowa; młodzieżowy ruch twórczości technicznej. 4. Materiały konstrukcyjne; wymagania użytkowe bezpieczeństwa, ekonomiczne i konstrukcyjne. 5. Planowanie pracy indywidualnej i zespołowej, podział pracy, koordynacja działań, rachunek ekonomiczny. 6. Technologie - narzędzia i urządzenia techniczne stosowane do przetwarzania różnych materiałów; pomiary i regulacje techniczne. 7. Problemy bezpiecznego wykorzystania wytworów współczesnej techniki; urządzenia techniczne stosowane w środowisku życia ucznia; bezpieczeństwo poruszania się po drogach. Osiągnięcia 1. Określanie i ocenianie własnych mocnych i słabych cech ujawnianych w działaniach technicznych indywidualnych i zespołowych; ocenianie własnych możliwości sprostania wymaganiom wstępnie wybranego zawodu (stanowiska pracy). 2. Stosowanie różnorodnych metod i środków (symboli, rysunków, kodów i zdjęć) w porozumiewaniu się na temat zagadnień technicznych. 3. Czytanie i sporządzanie prostych dokumentacji technicznych. 4. Bezpieczne i wydajne posługiwanie się podstawowymi narzędziami, przyrządami i urządzeniami, dobieranie narzędzi oraz utrzymywanie ich w stanie sprawności. 5. Eksploatacja urządzeń i systemów technicznych związanych z życiem codziennym z uwzględnieniem zasad i reguł bezpieczeństwa, w tym korzystanie z dróg i pojazdów. INFORMATYKA Cele edukacyjne Przygotowanie do aktywnego i odpowiedzialnego życia w społeczeństwie informacyjnym. Zadania szkoły 1. Stworzenie warunków do osiągnięcia umiejętności posługiwania się komputerem, jego oprogramowaniem i technologią informacyjną. 2. Zainteresowanie uczniów rozwojem wiedzy informacyjnej oraz nowymi możliwościami dostępu do informacji i komunikowania się. 3. Wspomaganie uczniów w ich rozpoznaniu własnych uzdolnień i zainteresowań w celu świadomego wyboru dalszego kierunku kształcenia. Treści 1. Posługiwanie się sprzętem i korzystanie z usług systemu operacyjnego. Podstawowe elementy komputera i ich funkcje. Zasady bezpiecznej pracy z komputerem. Podstawowe usługi systemu operacyjnego. Podstawowe zasady pracy w sieci lokalnej i globalnej. 2. Rozwiązywanie problemów za pomocą programów użytkowych. Formy reprezentowania i przetwarzania informacji przez człowieka i komputer. Redagowanie tekstów i tworzenie rysunków za pomocą komputera. Tworzenie dokumentów zawierających tekst, grafikę i tabele. Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do rozwiązywania zadań z programu nauczania gimnazjum i codziennego życia. Korzystanie z multimedialnych źródeł informacji. Przykłady różnych form organizacji danych. Przykłady wyszukiwania i zapisywania informacji w bazach danych. Przykłady zastosowań komputera jako narzędzia dostępu do rozproszonych źródeł informacji i komunikacji na odległość. 3. Rozwiązywanie problemów w postaci algorytmicznej. Algorytmy wokół nas, przykłady algorytmów rozwiązywania problemów praktycznych i szkolnych. Ścisłe formułowanie sytuacji problemowych. Opisywanie algorytmów w języku potocznym. Zapisywanie algorytmów w postaci procedur, które może wykonać komputer. Przykłady algorytmów rekurencyjnych. Rozwiązywanie umiarkowanie złożonych zadań metodą zstępującą. Przykłady testowania i oceny algorytmów. 4. Modelowanie i symulacja za pomocą komputera. Symulowanie zjawisk o znanych prostych modelach. Modelowanie a symulacja. Przykłady tworzenia prostych modeli. 5. Społeczne, etyczne i ekonomiczne aspekty rozwoju informatyki. Pożytki wynikające z rozwoju informatyki i powszechnego dostępu do informacji. Konsekwencje dla osób i społeczeństw. Zagrożenia wychowawcze: szkodliwe gry, deprawujące treści, uzależnienie. Zagadnienia etyczne i prawne związane z ochroną własności intelektualnej i ochroną danych. Osiągnięcia 1. Wybieranie, łączenie i celowe stosowanie różnych narzędzi informatycznych do rozwiązywania typowych praktycznych i szkolnych problemów ucznia. 2. Korzystanie z różnych, w tym multimedialnych i rozproszonych źródeł informacji dostępnych za pomocą komputera. 3. Rozwiązywanie umiarkowanie złożonych problemów przez stosowanie poznanych metod algorytmicznych. 4. Dostrzeganie korzyści i zagrożeń związanych z rozwojem zastosowań komputerów. WYCHOWANIE FIZYCZNE Cele edukacyjne 1. Zrozumienie przez ucznia powodów i sensu jego starań o ciało, o sprawność, o zdrowie i urodę, jako warunek szacunku wobec siebie i wobec innych. 2. Uzewnętrznienie, przyjęcie i uznanie przez ucznia postulatu racjonalnej troski o witalną gotowość organizmu, która warunkuje jego życiowe osiągnięcia. 3. Doskonalenie sprawności kondycyjnej i koordynacyjnej. Zadania szkoły 1. Przekazywanie wiedzy, która podtrzyma potrzebę systematycznej aktywności fizycznej uczniów, potwierdzającej zdrowotne nawyki oraz znajomość zasad zdrowego życia. 2. Stymulowanie różnorodnych form aktywności fizycznej uczniów, wspierającej ich rozwój, szczególnie w okresie stabilizacji postaw ciała. 3. Organizowanie zajęć w wybranych dziedzinach rekreacyjno-sportowych i turystycznych. 4. Organizowanie zajęć fakultatywnych z zakresu "sportów całego życia". Treści 1. Ćwiczenia kształtujące i korygujące postawę ciała, oddechowe, kompensacyjne. 2. Ćwiczenia z obciążeniem na zmiennych dystansach, z wykorzystaniem przyborów i przyrządów. 3. Marsze, biegi, wspinanie, dźwiganie, skoki, gimnastyka, gry sportowo-rekreacyjne. 4. Organizowanie i sędziowanie zawodów sportowych, rekreacyjnych i turystycznych. 5. Zasady funkcjonowania organizmu, regeneracji sił i czynnego odpoczynku, zapobieganie chorobom i uzależnieniom. Osiągnięcia 1. Diagnozowanie własnej sprawności fizycznej i umiejętności ruchowych. 2. Hartowanie organizmu i dbałość o higienę i zdrowie. 3. Dbałość o prawidłową postawę ciała. 4. Aktywność ruchowa o charakterze rekreacyjno-sportowym w dwóch wybranych formach indywidualnych i dwóch zespołowych. 5. Pełnienie roli organizatora, widza i sędziego w wybranych dyscyplinach rekreacyjnych i sportowych. JĘZYK MNIEJSZOŚCI NARODOWEJ LUB GRUPY ETNICZNEJ (w szkołach organizujących nauczanie tego języka jako ojczystego) Cele edukacyjne 1. Opanowanie języka ojczystego zapewniające sprawną komunikację językową w różnych sytuacjach prywatnych i publicznych. 2. Uczestniczenie w kulturze, szczególnie w wymiarze symbolicznym, tak aby stawała się osobistą własnością młodego człowieka. 3. Wszechstronny rozwój ucznia jako przygotowanie do aktywnej obecności w społeczeństwie. 4. Zdolność ucznia do odnajdywania swojego miejsca w warunkach wielokulturowości. Zadania szkoły 1. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości, tożsamości narodowej (etnicznej) oraz wiary we własne możliwości językowe. 2. Kształcenie i doskonalenie umiejętności mówienia, słuchania, czytania, pisania, odbioru różnorodnych tekstów kultury. 3. Tworzenie sytuacji, w których uczenie się języka następuje poprzez świadome i refleksyjne jego używanie (bez obciążenia wiedzą teoretyczną). 4. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i poszanowania innych kultur. 5. Integrowanie różnych płaszczyzn kulturowych, stwarzanie możliwości uczestnictwa w kulturze współczesnej na bazie obcowania z tradycją. 6. Ukazywanie wkładu danej mniejszości w kulturę polską i rozwój Polski. Treści 1. Rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu, mówienia oraz czytania i pisania. 2. Utrwalenie i poszerzenie funkcji językowych umożliwiających posługiwanie się językiem w sytuacjach życia codziennego. 3. Opanowanie funkcjonalnych struktur gramatycznych. 4. Wzbogacanie słownictwa dotyczącego życia codziennego w oparciu o materiały językowe. 5. Wielopłaszczyznowe wykorzystanie tekstu literackiego; akcentowanie wartości ideowych, moralnych, estetycznych; wprowadzenie pojęć z zakresu historii i teorii literatury (kompozycja, narracja, podmiot liryczny, symbol, kontrast, środki wyrazu artystycznego). 6. Stosowanie różnych form wypowiedzi pisemnej (opowiadanie, streszczenie, opis, charakterystyka, sprawozdanie). 7. Wprowadzanie uczniów w technikę uczenia się i wyposażenie ich w narzędzia samodzielnej pracy umysłowej. Osiągnięcia Najistotniejszym osiągnięciem jest rozbudzenie zamiłowania do języka, historii i kultury ojczystej. 1. Wyrównywanie poziomu i rozwijanie umiejętności wyniesionych ze szkoły podstawowej w zakresie mówienia, słuchania, czytania i pisania: - budowanie wypowiedzi mówionych i pisanych zgodnie z intencją i okolicznościami (w związku z sytuacjami życiowymi i lekturą), - rozpoznawanie i tworzenie wypowiedzi informujących, opisujących, wartościujących oraz służących wyrażaniu opinii, przekonywaniu i uzasadnianiu poglądów, - dokonywanie celowych zabiegów redakcyjnych w zakresie poprawiania i parafrazowania tekstów własnych i cudzych, - operowanie strukturami gramatycznymi odpowiednio do sytuacji i kontekstu wypowiedzi. 2. Samokształcenie: - poszukiwanie informacji w różnych źródłach i ich porządkowanie, - umiejętne i rozumne korzystanie ze środków masowego przekazu; klasyfikowanie i selekcjonowanie informacji. 3. Odbiór tekstów kultury: - dostrzeganie i omawianie swoistych właściwości poznawanych utworów i tekstów kultury, - rozpoznawanie wartości w utworach oraz próby ich oceny na tle wartości uniwersalnych, - twórcze wykonywanie utworów w żywym słowie lub innych formach artystycznych. Lektury 1. Utwory prozatorskie i poetyckie wprowadzające w tradycję i współczesność literacką - stosownie do możliwości i potrzeb. 2. Teksty reprezentatywne dla różnych rodzajów, gatunków i form artystycznego wyrazu, ze szczególnym uwzględnieniem utworów epickich, w tym odmian prozy fabularnej i historycznej. 3. Teksty użytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe oraz inne teksty kultury wysokiej i masowej. ETYKA* Cele edukacyjne 1. Kształtowanie refleksyjnej postawy wobec człowieka, jego natury, powinności moralnych oraz wobec różnych sytuacji życiowych. 2. Rozpoznawanie podstawowych wartości i dokonywanie właściwej ich hierarchizacji. 3. Podjęcie odpowiedzialności za siebie i innych oraz za dokonywane wybory moralne. Zadania szkoły 1. Uświadamianie ważnych problemów moralnych i sposobów ich rozwiązywania. 2. Ukazywanie znaczenia zasad moralnych dla rozwoju osobistego człowieka, kształtowania się relacji między ludźmi oraz życia społecznego, gospodarczego i politycznego. 3. Ułatwianie nawiązywania więzi z własną rodziną, krajem oraz jego kulturą, umożliwiających rzeczywiste otwieranie się na różnorodność kultur w otaczającym świecie. 4. Umożliwienie rozwijania umiejętności prezentacji własnego stanowiska w dialogu z innymi i demokratycznego współdecydowania. Treści 1. Człowiek jako osoba; natura i godność człowieka. 2. Rola i znaczenie sumienia w ocenie moralnej i dla wewnętrznego rozwoju człowieka. 3. Samowychowanie jako droga rozwoju. 4. Główne problemy współczesnej etyki. 5. Człowiek wobec wartości; człowiek wobec cierpienia i śmierci. 6. Moralność a religia, wiedza i polityka. 7. Wskazania moralne w religii chrześcijańskiej. 8. Wskazania moralne w innych religiach świata. 9. Moralne aspekty stosunku człowieka do świata przyrody. 10 Praca i jej wartość dla człowieka, znaczenie etyki zawodowej. Osiągnięcia 1. Dokonywanie wyboru wartości i tworzenie ich hierarchii. 2. Rozstrzyganie wątpliwości i problemów moralnych zgodnie z przyjętą hierarchią wartości i dobrem wspólnym. 3. Stosowanie zasad harmonijnego współistnienia i współdziałania ze środowiskiem społecznym i przyrodniczym. _________ * Nauczanie religii regulowane jest odrębnie. ŚCIEŻKI EDUKACYJNE EDUKACJA FILOZOFICZNA Cele edukacyjne 1. Wdrażanie do refleksji i logicznego myślenia. 2. Kształtowanie wrażliwości moralnej. 3. Zachęcanie do bliższego i głębszego poznania samego siebie. 4. Pogłębianie rozumienia rzeczywistości. Zadania szkoły 1. Ukazanie filozofii jako: a) "umiłowania mądrości", b) zachęty do zadawania zasadniczych pytań, c) drogi wiodącej do lepszego poznania prawdy, d) jednego z fundamentów klasycznej kultury. 2. Sprzyjanie intelektualnemu rozwojowi ucznia. 3. Zwracanie uwagi na: a) specyfikę myślenia filozoficznego, b) różnicę między światem rzeczywistym a światem fantazji. 4. Ukazywanie roli naturalnego zdziwienia jako początku filozoficznego poznania. 5. Pomaganie w odpowiedzi na podstawowe pytania, dotyczące szczególnie sensu życia ludzkiego. 6. Zaprezentowanie przykładów najważniejszych osiągnięć filozofii. 7. Pomoc uczniom w odkrywaniu własnej tożsamości. Treści 1. Starożytne wezwanie: "Poznaj samego siebie", a zawsze aktualne pytania: Kim jestem? Skąd przychodzę? Dokąd zmierzam? Jaki jest sens życia ludzkiego? 2. Filozofia jako "umiłowanie mądrości". 3. Starożytna Grecja jako miejsce narodzenia filozofii. 4. Najwybitniejsi przedstawiciele filozofii starożytnej: Sokrates, Platon, Arystoteles. 5. Klasyczna definicja prawdy. Poszukiwanie prawdy przez stulecia. 6. Przykłady wykorzystania klasycznej wiedzy filozoficznej do analizy współczesnych problemów. 7. Ogólna prezentacja dyscyplin filozoficznych. 8. Filozofia a nauki szczegółowe. 9. Koncepcja człowieka jako osoby, a więc istoty rozumnej, wolnej i zdolnej do poznania prawdy i dążącej do dobra. 10. Przykłady podstawowych i ponadczasowych prawd filozoficznych jako części duchowego dziedzictwa ludzkości. Osiągnięcia 1. Znajomość najważniejszych pytań i pojęć filozoficznych. 2. Rozumienie człowieka jako bytu osobowego. 3. Lepsze rozumienie siebie i drugiego człowieka. 4. Umiejętność przedstawiania krótkiej charakterystyki dokonań Sokratesa, Platona i Arystotelesa. 5. Umiejętność analizy filozoficznej przeprowadzonej na dowolnym przykładzie. 6. Umiejętność filozoficznego określenia prawdy, wolności i innych wartości. EDUKACJA PROZDROWOTNA Cele edukacyjne Kształtowanie zdrowego stylu życia i inspirowanie harmonijnego rozwoju. Zadania szkoły 1. Stwarzanie warunków do kształtowania zdrowego stylu życia oraz harmonijnego rozwoju. 2. Uświadamianie własnej odpowiedzialności za ochronę swojego zdrowia. 3. Uświadamianie współzależności między wymiarami zdrowia, np. fizycznym, psychicznym i duchowym. Treści 1. Higiena osobista i otoczenia: a) zasady pielęgnacji skóry, b) hałas, nadmierne nasłonecznienie. 2. Bezpieczeństwo i pierwsza pomoc: a) przepisy bezpieczeństwa w domu, szkole, miejscu publicznym; potrzeby w zakresie bezpieczeństwa dzieci, osób starszych i niepełnosprawnych, b) ryzyko związane z różnymi rodzajami aktywności i sytuacjami życiowymi, jego ocena i odpowiedzialność za jego podejmowanie, c) pierwsza pomoc w najczęstszych przypadkach zagrożenia życia; wzywanie pomocy w nagłych wypadkach; zachowanie w sytuacjach katastrof. 3. Żywność i żywienie: a) skład żywności, układanie jadłospisów, ich różnice ze względu na kulturę, wiek, stan zdrowia, rodzaj pracy, b) higiena produkcji i przechowywania, przenoszenie i przechowywanie żywności, prawa konsumenta, reklama żywności. 4. Aktywność ruchowa i umysłowa: a) aktywność fizyczna w różnych okresach życia i stanach zdrowia, b) wypoczynek bierny i czynny, c) higiena pracy umysłowej i snu, d) osoby niepełnosprawne i ich potrzeby. 5. Zachowania sprzyjające i zagrażające zdrowiu - podejmowanie odpowiedzialnych wyborów; korzystanie z pomocy służby zdrowia. 6. Poczucie własnej wartości, dawanie i przyjmowanie wsparcia, asertywność. 7. Przyczyny i skutki używania, m.in. środków psychoaktywnych, formy pomocy dla osób eksperymentujących i uzależnionych; sposoby radzenia sobie w sytuacjach trudnych. Osiągnięcia 1. Rozpoznawanie czynników chroniących i czynników ryzyka wpływających na zdrowie i rozwój. 2. Podejmowanie działań na rzecz ochrony zdrowia. EDUKACJA EKOLOGICZNA Cele edukacyjne 1. Uświadamianie zagrożeń środowiska przyrodniczego, występujących w miejscu zamieszkania. 2. Budzenie szacunku do przyrody. Zadania szkoły 1. Tworzenie warunków do poznawania współzależności między różnymi składnikami środowiska oraz rozumienia przyczyn i skutków ingerencji człowieka w świat przyrody. 2. Kształtowanie proekologicznej motywacji uczniów. Treści 1. Przyczyny i skutki niepożądanych zmian w atmosferze, biosferze, hydrosferze i litosferze. 2. Różnorodność biologiczna (gatunkowa, genetyczna oraz ekosystemów) - znaczeń jej ochrony. 3. Żywność - oddziaływanie produkcji żywności na środowisko. 4. Zagrożenia dla środowiska wynikające z produkcji i transportu energii; energetyka jądrowa - bezpieczeństwo i składowanie odpadów. Osiągnięcia 1. Dostrzeganie, opisywanie i wyjaśnianie związków między naturalnymi składnikami środowiska, człowiekiem i jego działalnością. 2. Krytyczna analiza relacji między działalnością człowieka a stanem środowiska. 3. Organizowanie działań służących poprawie stanu środowiska w najbliższym otoczeniu. 4. Podejmowanie działań ekologicznych w najbliższym otoczeniu i we własnym życiu. 5. Umiejętność przestrzegania zasad ładu i porządku w miejscach publicznych. EDUKACJA CZYTELNICZA I MEDIALNA Cele edukacyjne 1. Przygotowanie do korzystania z różnych źródeł informacji. 2. Umiejętność segregowania informacji i krytycznego ich odbioru. 3. Rozbudzanie potrzeb czytelniczych. 4. Przygotowanie do pracy samokształceniowej i wykorzystywania mediów jako narzędzi pracy intelektualnej. 5. Kształtowanie postawy szacunku dla polskiego dziedzictwa kulturowego w związku z globalizacją kultury masowej. Zadania szkoły 1. Rozpoznanie i umiejętne kierowanie zainteresowaniami literackimi uczniów. 2. Tworzenie warunków do zdobywania informacji z różnych źródeł. 3. Rozwijanie wiedzy o komunikowaniu się ludzi bezpośrednio i przez media. 4. Ukazywanie zależności między formą i językiem mediów a zamierzeniami, postawami i kulturą twórców komunikatów artystycznych, informacyjnych, reklamowych i propagandowych. 5. Uświadomienie roli mass mediów i stosowanych przez nie środków i zabiegów socjotechnicznych. 6. Wprowadzenie uczniów w zasady procesu twórczego w produkcji medialnej. 7. Zapoznanie z fundamentalnymi dziełami medialnymi: fotografii, radia, filmu, telewizji i teatru, polskimi i zagranicznymi. Treści 1. Dokumenty gromadzone w bibliotece i ich wartość informacyjna. 2. Opis i spis bibliograficzny; zestawienie tematyczne. 3. Pojęcia komunikacji medialnej: znak, symbol, kod, język, denotacja, konotacja. 4. Drogi, formy i kanały komunikowania się ludzi, funkcje komunikatów - psychologiczne podstawy komunikowania się ludzi. 5. Formy komunikatów medialnych: słownych, pisemnych, obrazowych, dźwiękowych, filmowych i multimedialnych. 6. Kody ikoniczne i symboliczne. Języki poszczególnych mediów. Formy i środki obrazowe. Fikcja w mediach. 7. Słowo, gest i ruch jako forma wypowiedzi w życiu i w teatrze, gry dramatyczne, inscenizacje, teatr szkolny. 8. Media jako środki poznania historii i współczesności. Komunikaty informacyjne i perswazyjne (reklamowe i propagandowe, public relations). 9. Podstawy projektowania i wykonywania różnych form komunikatów medialnych. Osiągnięcia 1. Korzystanie ze zbiorów i warsztatu informacyjnego biblioteki, także za pomocą automatycznych systemów wyszukiwawczych. 2. Sporządzanie opisów bibliograficznych i bibliografii załącznikowej do własnych opracowań. 3. Sprawne, szybkie czytanie, notowanie i selekcjonowanie wiadomości. 4. Analizowanie komunikatów medialnych, odczytywanie znaków i kodów dosłownych i kontekstowych. 5. Rozpoznawanie użytych środków formalnych i ich służebność względem zamierzeń twórców w różnych formach przekazów medialnych. 6. Wykorzystywanie mediów jako źródeł informacji i opinii w samodzielnym dochodzeniu do wiedzy. 7. Posługiwanie się różnymi formami komunikatów i narzędzi medialnych w procesie komunikowania, zdobywania, dokumentowania i prezentowania wiedzy. 8. Rozróżnianie komunikatów informacyjnych od perswazyjnych, przekazów przedstawiających rzeczywistość od interpretujących i fikcyjnych. 9. Umiejętność krytycznej analizy wartości oferty mediów i dokonywania właściwego wyboru w korzystaniu ze środków masowej komunikacji. EDUKACJA REGIONALNA - DZIEDZICTWO KULTUROWE W REGIONIE Cele edukacyjne 1. Rozwijanie wiedzy o kulturze własnego regionu i jej związkach z kulturą narodową. 2. Kontakt ze środowiskiem lokalnym i regionalnym w celu wytworzenia bliskich więzi i zrozumienia różnorakich przynależności człowieka. 3. Ugruntowanie poczucia tożsamości narodowej przez rozwój tożsamości regionalnej. 4. Rozwijanie wiedzy o historii regionu w powiązaniu z tradycjami własnej rodziny. Zadania szkoły 1. Wprowadzanie w świat tradycji regionu i należących do niej wartości. 2. Wskazywanie przykładów umożliwiających integrację z kulturą regionu. 3. Wspieranie kontaktów z osobami i instytucjami zajmującymi się ochroną i pomnażaniem dziedzictwa kulturowego w regionie. Treści 1. Położenie i zróżnicowanie przestrzenne elementów środowiska geograficznego regionu. 2. Rola regionu i jego związki z innymi regionami Polski. 3. Charakterystyka i pochodzenie społeczności regionalnej. 4. Elementy historii regionu i jego najwybitniejsi przedstawiciele. 5. Język regionalny, gwary i nazewnictwo regionalne, miejscowe nazwy, imiona i nazwiska. 6. Elementy dziejów kultury regionalnej, regionalne tradycje, obyczaje i zwyczaje, muzyka. 7. Główne zabytki przyrody i architektury w regionie. 8. Historia i tradycja własnej rodziny na tle historii i tradycji regionu. Osiągnięcia 1. Odnajdywanie wartości, jaką stanowi wspólnota lokalna i jej kultura w życiu człowieka. 2. Prezentowanie własnego regionu i jego walorów oraz cech wyróżniających. 3. Działanie na rzecz ochrony regionalnego dziedzictwa kulturowego. 4. Udział w lokalnych inicjatywach kulturalnych. 5. Wybrane umiejętności regionalne (tańce, śpiewy). OBRONA CYWILNA Cele edukacyjne Przygotowanie do prawidłowego współdziałania w przypadku wystąpienia zagrożenia zbiorowego. Zadania szkoły 1. Kształcenie umiejętności udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach. 2. Przekazywanie uczniom wiedzy o zasadach zachowania się w stanach zagrożenia życia i zdrowia. 3. Uświadomienie uczniom znaczenia ochrony cywilnej (ludzi, środowiska i dóbr materialnych) i wykształcenia właściwych zachowań w sytuacjach zagrożeń. Treści 1. Główne zadania i organizacja sił i środków ochrony cywilnej w okresie pokoju; formacje obrony cywilnej. 2. Ostrzeganie i alarmowanie ludności o zagrożeniach. 3. Ochrona przed skutkami powodzi, pożaru i innych zagrożeń. 4. Powszechny obowiązek ochrony. 5. Katastrofy drogowe i kolejowe - zasady zachowania się. 6. Źródła promieniowania jądrowego i jego skutki. 7. Sposoby znakowania substancji toksycznych (wybranych według katalogu ONZ). 8. Zasady pierwszej pomocy w nagłych wypadkach. Osiągnięcia 1. Ocenianie wydarzeń zagrażających życiu i ujmowanie ich w związki przyczynowo-skutkowe. 2. Opisywanie i ocenianie sytuacji wymagających od ludzi wspólnego działania oraz podporządkowania się pewnym rygorom (zarządzeniom). 3. Przyjmowanie odpowiedzialności za zdrowie (życie) własne i innych. 4. Udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym. EDUKACJA EUROPEJSKA Cele edukacyjne 1. Określenie miejsca i roli Polski i Polaków w integrującej się Europie. 2. Rozwijanie tożsamości europejskiej budowanej na gruncie miłości do małej i wielkiej ojczyzny. 3. Ukazywanie procesu integracji jako środka prowadzącego do przyśpieszenia transformacji ustrojowej i osiągnięcia warunków do długofalowego rozwoju kraju. Zadania szkoły 1. Ukazanie zasad funkcjonowania najważniejszych organizacji europejskich. 2. Zapoznanie z celami, podstawami ustrojowymi i instytucjonalnymi Unii Europejskiej. 3. Wskazywanie konkretnych form i możliwości współpracy młodzieżowej oraz uczestnictwa w życiu publicznym zintegrowanej Europy. Treści 1. Polska w Europie. Przykłady najważniejszych wzajemnych związków między Polską a innymi państwami europejskimi w przeszłości. 2. Zasady ładu europejskiego opartego na wspólnej, historycznej podstawie cywilizacyjnej: filozofii greckiej, prawie rzymskim i Biblii. 3. Twórcy Wspólnot Europejskich: R. Schuman, A. de Gasperi, K. Adenauer i inni. 4. Cele i założenia Wspólnot Europejskich. Krótka historia traktatów. 5. Wielkość koncepcji rozwoju Unii Europejskiej. 6. Rada Europejska, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Parlament Europejski, Europejski Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Rewidentów Księgowych. 7. Jednolity Rynek Europejski (swobodny przepływ osób, towarów, kapitału i usług). Waluta europejska. 8. Polityka edukacyjna UE: między odrębnością programową i formami współdziałania. Programy współpracy i wymiany młodzieży. Wymienialność dyplomów. Nauka języków obcych. 9. Proces integracji Polski z UE. Procedury negocjacyjne. Koszty i korzyści wynikające z członkostwa w Unii Europejskiej dla polskiego obywatela. 10. Bezpieczeństwo europejskie. NATO, OBWE, ONZ. 11. Rada Europy. 12. Grupa Wyszehradzka. Inne organizacje regionalne. 13. Prawa człowieka. 14. Duchowy wymiar wspólnoty europejskiej (przesłanie Jana Pawła II). Osiągnięcia 1. Rozumienie procesów integracyjnych zachodzących w Europie. 2. Wyjściowa postawa otwartości i dialogu wznosząca się ponad uprzedzenia i stereotypy etniczne. 3. Znajomość najważniejszych instytucji europejskich. 4. Przykłady umiejętności potrzebnych w nawiązaniu współpracy europejskiej na poziomie indywidualnym, grupowym i państwowym. 5. Przyczynianie się do powstawania świadomości: "jestem Polakiem, więc jestem Europejczykiem". KULTURA POLSKA NA TLE TRADYCJI ŚRÓDZIEMNOMORSKIEJ Cele edukacyjne 1. Rozumienie ciągłości rozwoju kultury i trwałości ludzkich osiągnięć. 2. Wiązanie aktualnych wydarzeń społecznych, politycznych i kulturalnych z przeszłością. 3. Dostrzeganie w kulturze antycznej korzeni tożsamości kulturowej Polski i Europy. Zadania szkoły Uświadomienie uczniom związków współczesnej kultury (przede wszystkim polskiej) z kulturą grecką, rzymską i chrześcijańską. 1. Przygotowanie uczniów do samodzielnego poszukiwania źródeł i przyczyn konkretnych zjawisk naszej cywilizacji i kultury. 2. Ułatwienie rozumienia aktualnych wydarzeń społecznych, politycznych i kulturalnych przy wykorzystaniu szeroko rozumianej wiedzy o świecie starożytnym. 3. Ułatwienie rozumienia i stosowania popularnych zwrotów, sentencji, powiedzeń i wyrażeń łacińskich, z czasów starożytnych i późniejszych, obecnych w kulturze i języku polskim. 4. Ułatwienie posługiwania się terminologią współczesną opartą na językach klasycznych i nowożytnych. Treści 1. Chronologia starożytności. 2. Elementy historii i geografii świata starożytnego. 3. Wybrane zagadnienia z życia codziennego Greków i Rzymian. 4. Znaczenie mitologii, misteriów, obrzędów, świąt i uroczystości. 5. Rola igrzysk olimpijskich i widowisk teatralnych. 6. Podstawowe wiadomości o dziejach języka, alfabetu, pisma. 7. Przykłady literatury i sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. 8. Powstawanie kultury chrześcijańskiej i jej związki z kulturą Grecji i Rzymu. 9. Obecność wartości świata starożytnego w średniowieczu i nowożytnej Europie. 10. Rola filozofii greckiej, prawa rzymskiego i Biblii w kulturze polskiej. Osiągnięcia 1. Dostrzeganie związków między kulturą współczesną a starożytną kulturą Grecji i Rzymu oraz chrześcijaństwem pierwszych wieków. 2. Posługiwanie się słownikami w celu zrozumienia i interpretacji popularnych zwrotów, sentencji, pojęć i terminów pochodzących z języków klasycznych. 3. Wykorzystywanie wiedzy o kulturze śródziemnomorskiej w kolejnych etapach edukacji oraz w życiu społecznym i zawodowym. 4. Poszukiwanie, gromadzenie i wykorzystywanie informacji pozwalających na interpretację współczesnych wydarzeń w świetle początków kultury śródziemnomorskiej. Załącznik nr 2 PODSTAWA PROGRAMOWA KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO DLA SZKÓŁ PONADPODSTAWOWYCH JĘZYK POLSKI Człowiek zdobywa wiedzę przede wszystkim poprzez język. Nauczanie języka ojczystego tworzy fundament ogólnego rozwoju ucznia, jest pomocą w kształtowaniu się zintegrowanej wewnętrznie osoby wychowanka, stanowi główny punkt odniesienia całej edukacji szkolnej - wychowania i kształcenia. Za rozwój języka ucznia w mowie i piśmie (w tym za zasób pojęć, ortografię i estetykę zapisu) odpowiedzialni są wszyscy nauczyciele niezależnie od reprezentowanej specjalności. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne 1. Osiąganie przez uczniów dojrzałości intelektualnej, emocjonalnej i moralnej. Budowanie tożsamości osobowej, narodowej oraz zadomowienie w tradycji kultury europejskiej. 2. Rozwijanie świadomego, krytycznego odbioru dzieł kultury (także masowej) oraz samodzielnego poznawania różnych obszarów humanistyki. 3. Dorastanie do poczucia odpowiedzialności za własny rozwój, samodzielne decyzje dotyczące dalszej drogi kształcenia (np. wyboru kierunku studiów) czy wyboru zawodu. 4. Rozwijanie kompetencji komunikacyjnych w różnych sytuacjach, a poprzez to osiąganie dojrzałości do życia w rodzinie, w społeczeństwie, w państwie obywatelskim. Zadania szkoły A. Wszystkie szkoły Zadania szkoły jak w ośmioletniej szkole podstawowej, a nadto: 1. Wprowadzanie ucznia w dziedzictwo literackie i kulturowe; pogłębianie rozumienia tradycji narodowej i europejskiej, rozpoznawanie jej obecności we współczesnej kulturze; 2. Przybliżanie problematyki i zjawisk artystycznych we współczesnej literaturze i kulturze; 3. Interpretacja arcydzieł - w kontekście egzystencjalnym, aksjologicznym i historycznym; rozpoznawanie wartości w dziełach literatury i kultury oraz ich hierarchizacja; wartościowanie; 4. Omawianie roli mediów w komunikacji społecznej oraz analizowanie form przekazu radia, telewizji i prasy; pobudzanie uczniów do ich krytycznego odbioru; 5. Opisanie systemu i życia języka: ukazanie jego rozwoju, zróżnicowania, bogactwa znaczeń i środków ekspresji, różnorodności użycia w sytuacjach komunikacyjnych; etyka mówienia; 6. Nauczanie syntezowania i porządkowania poznanego materiału według dyscyplin naukowych: - językoznawstwa (opis systemu języka); - literaturoznawstwa (podstawowe pojęcia z poetyki i procesu historycznoliterackiego); 7. Wprowadzenie w technologię pracy umysłowej jako przygotowanie do matury i do studiów. B. Profil humanistyczny Jak wyżej, a nadto: 1. Rozwijanie sztuki interpretacji w rozszerzonych kontekstach historycznoliterackich, teoretycznoliterackich, filozoficznych. 2. Wskazywanie na korespondencję różnych sztuk, interpretacje porównawcze. 3. Rozwijanie uzdolnień twórczych uczniów - artystycznych lub naukowych - poprzez ich własną twórczość (np. pisarską, teatralną, filmową albo drobne prace krytyczne i badawcze). Treści 1. Doskonalenie umiejętności jak w ośmioletniej szkole podstawowej, a nadto: A. Wszystkie szkoły 1) mówienie i pisanie: - sprawne posługiwanie się różnymi odmianami polszczyzny (zwłaszcza ogólną w odmianie pisanej i mówionej oraz potoczną i fachową) w zależności od sytuacji komunikacyjnej; - wypowiadanie się w podstawowych (szkolnych) formach gatunkowych: rozprawka, recenzja, referat, interpretacja utworu literackiego lub fragmentu; - poszerzanie czynnego repertuaru leksykalnego i frazeologicznego w rozmaitych wypowiedziach; - rozpoznawanie aktów mowy i ich intencji (np. odróżnianie prośby od rozkazu, pytania od żądania, spostrzeganie ironii, sarkazmu, rubaszności); sprawne posługiwanie się nimi; - stosowanie zabiegów perswazyjnych wraz z rozpoznawaniem ich wartości (zwłaszcza odróżnianie szczerości od nieszczerości, prawdy od nieprawdy i kłamstwa, nielojalności, podchwytliwości, eufemizmów, agresji, brutalności i wulgaryzmów w zachowaniach językowych); - poprawne formułowanie pytań i odpowiedzi (np. pytanie sugestywne, źle postawione, podchwytliwe, retoryczne); - sprawne i skuteczne uczestniczenie w dialogu, dyskusji i negocjacjach; 2) słuchanie: - wykładu z notowaniem; - aktywne (z empatią, ze wspomaganiem, z korygowaniem, ze sprzeciwem); - w relacjach społecznych; 3) redagowanie tekstów: - komponowanie dłuższych, spójnych wypowiedzi; analiza tematu, układanie planów i konspektów; nadawanie tytułów i śródtytułów; - praca redakcyjna nad tekstem własnym i cudzym: poprawianie, adiustacja, podział na części składowe (rozdziały, paragrafy, akapity), wyróżnienia w tekście; - parafrazowanie tekstu własnego i cudzego; streszczanie, skracanie, rozwijanie, cytowanie; - spostrzeganie zjawisk powodujących niejednoznaczność wypowiedzi (homonimie, anakoluty, elipsy, paradoksy); eliminowanie niewłaściwego ich użycia; - spostrzeganie w tekście dialektyzmów, archaizmów, indywidualnych cech tekstu; wartościowanie estetyki tekstu; - prowadzenie korespondencji, stosowanie zwrotów adresatywnych, etykiety językowej; 4) czytanie: - rozróżnianie swoistości i rozumienie funkcji gatunków publicystycznych: tekstów prasowych, radiowych, telewizyjnych, wystąpień publicznych; - sprawne czytanie ze zrozumieniem tekstów użytkowych, popularnonaukowych i esejów (krótkie fragmenty); - rozumienie różnych tekstów i kodów w przekazach kultury masowej; 5) odbiór dzieł sztuki: a) w wymiarze interpretacyjnym: - wyraziste czytanie utworów literackich ze zrozumieniem sensu, z troską o estetykę czytania, właściwą dykcję, akcent, intonację, itd.; - recytacja z pamięci wybranych tekstów poetyckich; - stosowanie podstawowych pojęć z poetyki w analizie utworów literackich; pojmowanie działań analitycznych jako podstawy interpretacji; umiejętność przywołania właściwego kontekstu; - rozumienie tekstów o różnym stopniu komplikacji; odbiór znaczeń metaforycznych, rozpoznawanie aluzji literackich, znaków biblijnych, antycznych i innych znaków kulturowych; - odbiór i porównywanie różnych dzieł sztuki, rozumienie korespondencji sztuk; b) w wymiarze historycznym: - rozpoznawanie stylów w sztuce (romański, gotycki, renesansowy ...); - wyjaśnianie powiązań czytanych utworów z historią Polski i Europy; - porównywanie utworów literackich (z różnych epok) o podobnych motywach; - dostrzeganie wartości charakterystycznych dla różnych epok; - rozpoznawanie przybliżonego czasu powstania utworów na podstawie obrazu kultury materialnej, obyczaju, konwencji, stylu i języka; c) w wymiarze aksjologiczno-egzystencjalnym: - rozpoznawanie wartości i ich hierarchii w dziełach literackich; wskazywanie w literaturze i sztuce wartości aprobowanych przez siebie; - odróżnienie spontanicznych i osobistych przeżyć literackich od ponadindywidualnych, utrwalonych w tradycji i krytyce kodów odbioru; zrozumienie formacyjnych i terapeutycznych wartości czytanych dzieł dla pojedynczego czytelnika i wspólnoty pokoleniowej czy narodowej; 6) samokształcenie: - syntezowanie poznanego materiału: scalanie zebranych informacji w problemowe całości; - korzystanie z literatury fachowej: notowanie, relacjonowanie; opis bibliograficzny: - korzystanie z różnych rodzajów i technik gromadzenia i przekazywania informacji (dokumentów, leksykonów, encyklopedii, słowników, baz danych, nagrań magnetofonowych i magnetowidowych, internetu). B. Profil humanistyczny Jak wyżej, a nadto: 1) mówienie i pisanie: - wypowiadanie się ze świadomością użycia wyznaczników gatunku: felietonu, eseju, artykułu popularnonaukowego, interpretacji porównawczej; - własne próby pisarskie (opowiadanie, tekst poetycki, dziennik, pamiętnik, scenariusz); próby stylizowania i pastiszowania różnych tekstów; - rzetelne i skuteczne uczestniczenie w dialogu, polemice, negocjacjach; - próby wystąpień publicznych (np. przemawianie, prowadzenie zebrań, wygłaszanie referatów, świadome posługiwanie się gestykulacją i mimiką); 2) czytanie: - ze zrozumieniem i notowaniem tekstów naukowych; - ze zrozumieniem tekstów filozoficznych (krótkich fragmentów); 3) odbiór dzieł sztuki: - stosowanie w analizach utworów literackich pojęć z poetyki historycznej; - rozumienie przyjętej metodologii (szukam w interpretacji utworu wartości?, odniesień do filozofii i sensu?, odniesień do życia i człowieka?, odniesień do biografii {autora i własnej}, odczytuję znaki i chcę zrozumieć strukturę artystyczną i estetykę dzieła?); - wskazywanie charakterystycznych dla danej epoki cech języka i stylu czytanych utworów; - dostrzeganie związków utworu ze sztuką, kulturą i filozofią epoki; interpretowanie dzieł w konwencjach gatunkowych i w konwencjach prądów artystycznych epoki; - rozpoznawanie znaków tradycji (np. biblijnej, antycznej, chrześcijańskiej, staropolskiej) w kulturze współczesnej - w literaturze, filmie, teatrze; - odnajdywanie intertekstualnych powiązań w czytanych utworach; 4) samokształcenie: - sporządzanie przepisów i zestawów bibliograficznych; - próby gromadzenia i przekazywania informacji: sporządzanie baz danych, zapisu komputerowego (także internetowego), nagrywania audio i wideo. 2. Wiadomości We wszystkich szkołachPonadto w profilu humanistycznym 12 Język jako zjawisko semiotyczne • język - mowa - pismo• językowy obraz świata • znak językowy• kompetencja językowa i komunikacyjna • podstawowe funkcje znaku językowego: komunikowanie, ekspresja, impresja• model komunikacji językowej • funkcje znaku: poznawcza, poetycka, metajęzykowa Budowa języka • brzmieniowa warstwa języka i wypowiedzi• prozodia • sposoby poszerzania leksyki (zapożyczenia, neologizmy, związki frazeologiczne)• polszczyzna a inne języki • budowa wypowiedzeń (zdań), sposoby opisu• przekład z języka na język • spójność tekstu• leksykalna i fleksyjna łączliwość składniowa Retoryka • werbalne i niewerbalne środki komunikacji, perswazji• retoryka i erystyka jako sztuka • środki retoryczne• retoryczna organizacja tekstu • etyka mówienia: stosowność, skuteczność, uczciwość, etykieta językowa• podstawowe chwyty erystyczne Wypowiedź językowa • wartościowanie wypowiedzi: poprawność - niepoprawność, błąd językowy, prawdziwość - fałszywość, szczerość - kłamstwo, wartościowanie estetyczne• intencje komunikacyjne (illokucja) • podstawowe gatunki pisanej i mówionej odmiany języka (rozmowa, dyskusja, przemówienie)• performatywność wypowiedzi • wypowiedź monologowa i dialogowa• gatunki pisanej i mówionej odmiany języka (referat, esej, felieton, wywiad, kazanie) • wypowiedź artystyczna, publicystyczna, potoczna• informacja, opinia, perswazja, manipulacja językowa, propaganda Język - dzieje - społeczeństwo • pochodzenie języka polskiego• podstawowe przejawy zmian w dziejach polszczyzny • społeczne odmiany języka: dialekt, gwara, żargon, odmiany pokoleniowe• kontakty międzyjęzykowe, zapożyczenia • społeczeństwa jedno- i wielojęzyczne Style • styl; style funkcjonalne• stylizacja językowa • stosowność stylowa wypowiedzi• rodzaje środków stylistycznych (w różnych odmianach języka) • języki fachowe, terminologia specjalistyczna• swoistość wypowiedzi indywidualnej (idiolekt) Ogólne pojęcia kultury • cywilizacja, natura, kultura, sztuka• kulturowe konteksty literatury • dzieło literackie i jego wyróżniki• różne formy przekazu utworów literackich: drukowane, ustne, ikoniczne, akustyczne, filmowe, audiowizualne • społeczne środki przekazu (prasa, radio, TV)• obiegi kultury: kultura "niska" i kultura "wysoka" • uczestnictwo w kulturze: twórcy i odbiorcy • kultura masowa i elitarna • arcydzieło, kicz Tradycje literackie • staropolskie i oświeceniowe• dziedzictwo a tradycja literacka • romantyczne i pozytywistyczne• awangarda a postmodernizm • młodopolskie i awangardowe• intertekstualność • konteksty biblijne i antyczne • kontynuacje i nawiązania Tematy, motywy, wątki • miłość, dom, rodzina, śmierć, droga, wędrówka, pielgrzymka itp.• topos, np. ogrodu, raju, arkadii • motywy franciszkańskie w kulturze• motyw artysty jako nauczyciela, kapłana, wieszcza, mędrca, błazna itp. Proces historycznoliteracki • gatunki i rodzaje literackie• przemiany gatunku • konwencja literacka i typowe dla niej środki artystyczne• konwencjonalizm, epigonizm, oryginalność • konteksty utworu: historyczne i biograficzne• konteksty macierzyste utworu • prąd artystyczny • epoka jako formacja kulturowa, następstwo epok Wartości, kategorie estetyczne i filozoficzne • prawda, dobro, piękno• etyka, estetyka • komizm, humor, ironia, tragizm, patos• kategorie estetyczne • nauka, wiedza, wiara• filozofia a religia; metafizyka, mistyka • sacrum i profanum• nurty filozoficzne związane z omawianą tradycją literacką • wolność, odpowiedzialność, tolerancja• wartości uniwersalne • ojczyzna, mała ojczyzna • naród a społeczeństwo 3. Lektura: - literatura powszechna: Biblia (fragmenty); mitologia (wybór); Homer - Iliada lub Odyseja (fragmenty); Sofokles - Antygona; Pieśń o Rolandzie (fragmenty); Horacy - wybór pieśni; W. Szekspir - wybrany dramat; Molier - wybrana komedia; W. Goethe - Faust (fragmenty); wybrana europejska powieść XIX w.; J. Conrad - wybrany utwór; F. Kafka - Proces; M. Bułhakow - Mistrz i Małgorzata; inna wybrana powieść XX w.; - literatura polska: (konteksty biblijne, antyczne i inne; kontynuacje i nawiązania); Bogurodzica; J. Kochanowski - pieśni i treny (wybór); poezja baroku (wybór); I. Krasicki - satyry (wybór), liryka (wybór); A. Mickiewicz - Pan Tadeusz, Dziady cz. III; inny dramat romantyczny (J. Słowackiego, Z. Krasińskiego lub C. Norwida); wybór poezji romantycznej (w tym: A. Mickiewicza, J. Słowackiego, C. Norwida); B. Prus - Lalka; E. Orzeszkowa - Nad Niemnem (fragmenty); wybór nowel pozytywistycznych; wybór poezji młodopolskiej; S. Wyspiański - Wesele; W. Reymont - Chłopi (t. 1: Jesień); S. Żeromski - Ludzie bezdomni, Przedwiośnie; W. Gombrowicz - Ferdydurke (fragmenty); inny wybrany utwór z prozy polskiej XX w. (np. M. Dąbrowska, M. Kuncewiczowa, Z. Nałkowska); T. Borowski - wybrane opowiadania; G. Herling-Grudziński - Inny świat; wybór poezji polskiej XX w. (w tym: B. Leśmiana, L. Staffa, J. Tuwima, Cz. Miłosza, K. Baczyńskiego, T. Różewicza, Z. Herberta, M. Białoszewskiego, W. Szymborskiej); wybrany dramat XX w. (S. I. Witkiewicza, S. Mrożka, T. Różewicza); - wybrany utwór z literatury dokumentalnej (reportaż, dziennik, pamiętnik); - utwory zaproponowane przez młodzież i nauczyciela; - inne teksty kultury (spektakle teatralne, filmy, reklamy, utwory muzyczne, obrazy, słuchowiska, programy telewizyjne, teksty prasowe). Uwaga: w każdej klasie obowiązuje lektura w całości pięciu większych utworów (z prozy lub dramatu). Osiągnięcia Osiągnięcia określone są w punkcie Treści w częściach opisujących umiejętności oraz wiadomości. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA NIE KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne 1. Czynne uczestnictwo uczniów w kulturze i wznoszenie się na wyższy poziom życia duchowego poprzez lekturę, odbiór tekstów kultury i staranną, czystą mowę. 2. Uzupełnianie braków w zakresie wiedzy i umiejętności nabywanych na niższych stopniach edukacji, tak aby uczeń mógł podjąć naukę w szkole przygotowującej do matury. Zadania szkoły 1. Rozwijanie umiejętności rozumienia oraz wyrażania myśli przez użycie języka i wykorzystywanie wiedzy o nim; wyrównywanie poziomu umiejętności wyniesionych z ośmioletniej szkoły podstawowej. 2. Uświadamianie etycznego wymiaru zachowań językowych. 3. Zapoznawanie z różnorodnymi tekstami kultury odpowiednimi do wieku, zainteresowań, doświadczeń i możliwości percepcyjnych uczniów, wzbogacającymi ich wiedzę o człowieku, życiu i świecie z perspektywy współczesności i z dbałością o zakorzenienie w tradycji. 4. Przygotowywanie do refleksyjnego uczestnictwa w różnych formach kultury masowej. 5. Wyzwalanie uczniowskich postaw twórczych i refleksji nad własnymi działaniami. Treści 1. Doskonalenie umiejętności jak w ośmioletniej szkole podstawowej, a szczególnie: 1) mówienie: - poprawne: dykcja, akcentowanie, intonacja, pauzowanie, tempo; uczestnictwo w rozmowie na tematy związane z różnymi tekstami kultury lub z życiem; - przekazywanie zamierzonych treści, komunikowanie swoich intencji odpowiednio do sytuacji; - respektowanie wymogów: sprawności, stosowności, skuteczności wypowiedzi; etyki i etykiety językowej; 2) pisanie: - dążenie do poprawności frazeologicznej, składniowej, stylistycznej, kompozycyjnej, ortograficznej, interpunkcyjnej; - tworzenie tekstów: w różnych formach (opis, opowiadanie, rozprawka, streszczenie, sprawozdanie, notatka, instrukcja, list, telegram, podanie, życiorys) i o różnych funkcjach (informacyjnej, wartościującej, perswazyjnej); 3) słuchanie: - przewidywanie celu i intencji wypowiedzi: - interpretowanie znaczeń wynikających z intonacji, akcentu, tonu głosu itp.; - wykorzystywanie wzrokowych i słuchowych sygnałów pochodzących z otoczenia; - radzenie sobie z redundancją i "szumem informacyjnym"; 4) czytanie: - rozumienie cech gatunkowych tekstu; - przewidywanie treści tekstu; - rozumienie najważniejszych myśli; - wyszukiwanie w tekście określonych informacji: - rozumienie zasad organizacji tekstu (porównanie, kontrast, analogia; porządek opisu, opowiadania); - interpretacja tekstów o różnej strukturze logicznej; - domyślanie się znaczenia niezrozumiałych elementów tekstu; 5) odbiór tekstów kultury: - analizowanie tekstów kultury, określanie funkcji i dostrzeżonych składników; - odkrywanie uniwersalności doświadczeń, przemyśleń, uczuć, aspiracji, wartości w literaturze z różnych okresów i kultur; - odczytywanie znaków kultury i tradycji; rozumienie dosłownego, przenośnego i symbolicznego sensu tekstów kultury; - czytanie literatury w kontekście codziennej komunikacji, nieliterackich tekstów kultury wysokiej i mass mediów; - dostrzeganie i komentowanie swoistości poznanych tekstów kultury oraz określanie ich funkcji; krytyczne ocenianie i wartościowanie; 6) samokształcenie: - wykorzystywanie różnych źródeł informacji, ich selekcja i krytyczna ocena. 2. Wiadomości (w funkcji wspierającej wypowiadanie się i bez konieczności posługiwania się definicjami): - znajomość pojęć nadawca i odbiorca oraz rozróżnianie intencji wypowiedzi (np. pytam, odpowiadam, informuję, proszę); - znajomość właściwości opowiadania, opisu, dialogu oraz prostych form użytkowych; - rozróżnianie wypowiedzeń oznajmujących, pytających i rozkazujących, w tym zdań i równoważników zdań; - dostrzeganie związków wyrazów w zdaniu, w tym roli podmiotu i orzeczenia; - rozróżnianie odmiennych i nieodmiennych części mowy oraz podstawowych kategorii fleksyjnych; - analizowanie związków znaczeniowych między wyrazami; - obserwacja budowy słowotwórczej wyrazów; - rozróżnianie rodzajów głosek; - wyróżnianie akcentu wyrazowego, rozpoznawanie intonacji; - dostrzeganie różnic między językiem ogólnym a językiem literatury; - rozumienie pojęć fikcja literacka, świat przedstawiony, nadawca, odbiorca, podmiot mówiący, narracja, przenośnia, rytm; - czynne posługiwanie się terminami: bohater, wątek, akcja, autor, narrator, epitet, porównanie, wyraz dźwiękonaśladowczy, rym, zwrotka, refren, baśń, opowiadanie, powieść, proza, poezja; - posługiwanie się terminami związanymi z przekazami ikonicznymi, radiem, telewizją, filmem, teatrem, prasą (wyjaśnianie pojęć w razie potrzeby). 3. Lektura: - utwory z klasyki europejskiej: Biblia (fragmenty); mitologia - wybór; W. Szekspir - Romeo i Julia (fragmenty); K. Dickens - Opowieść wigilijna; A. Saint-Exupéry - Nocny lot; A. Czechow i G. de Maupassant - wybrane nowele; - utwory z klasyki polskiej: J. Kochanowski - fraszki, pieśni, treny (wybór); I. Krasicki - bajki i satyry (wybór); A. Mickiewicz - bajki i ballady (wybór), Zdania i uwagi (wybór), Pan Tadeusz (fragmenty); A. Fredro - wybrana komedia; H. Sienkiewicz - Quo vadis albo inna powieść historyczna; B. Prus - Lalka (fragmenty), wybrane nowele; S. Żeromski - wybrane nowele; wybór liryki XIX wieku; - utwory literatury współczesnej: wybór poezji XX wieku (w tym: L. Staffa, J. Tuwima, M. Jasnorzewskiej-Pawlikowskiej, Cz. Miłosza, K. Baczyńskiego, T. Różewicza, Z. Herberta, W. Szymborskiej); wybrany dramat współczesny (np. J. Szaniawski - Most, S. Mrożek - Emigranci, Szczęśliwe wydarzenie); wybór współczesnej prozy (np. opowiadania: J. Szaniawski - Profesor Tutka, M. Hłasko - Pierwszy krok w chmurach, S. Mrożek - Mały przyjaciel, K. Filipowicz - Egzekucja w ZOO, P. Huelle - Przeprowadzka); G. Herling-Grudziński - Wieża; fragmenty powieści (np.: W. Myśliwskiego - Kamień na kamieniu, Widnokrąg, S. Chwina - Hanemann, O. Tokarczuk - Prawiek, Podróż ludzi Księgi); utwory o dorastaniu, w tym powieści dla młodzieży; wybór współczesnych reportaży (np.: H. Krall, R. Kapuścińskiego, M. Wańkowicza); literatura dokumentu (przykłady dziennika, pamiętnika, wspomnień, listów literackich, w tym: M. Białoszewskiego - Pamiętnik z powstania warszawskiego, L. Tyrmanda - Dziennik 1954); - teksty kultury współczesnej: filmowe adaptacje literackie (w zestawieniu z fragmentami lektury, np. Kronika wypadków miłosnych, Lawa, Lalka, Cudzoziemka, Ogniem i mieczem, Pan Tadeusz); filmy wybrane przez młodzież; piosenki rockowe; reklamy, programy tv (w tym aktualne seriale); - teksty użytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe. Uwaga: w każdej klasie obowiązuje lektura przynajmniej dwóch większych utworów w całości. Osiągnięcia: Osiągnięcia określone są w punkcie Treści w częściach opisujących umiejętności oraz wiadomości. JĘZYK OBCY Cele edukacyjne 1. Osiągnięcie poziomu opanowania języka zapewniającego w miarę sprawną komunikację językową we wszystkich sytuacjach życia codziennego. 2. Lepsze poznanie kultury i spraw życia codziennego kraju języka nauczanego w celu interpretowania opisanych wydarzeń kulturowych w porównaniu z własną kulturą. 3. Umiejętność właściwego nawiązywania i podtrzymywania kontaktów z cudzoziemcami dzięki świadomości istnienia różnic kulturowych. Zadania szkoły 1. Rozwijanie w uczniach poczucia własnej wartości oraz wiary we własne możliwości językowe, między innymi przez pozytywną informację zwrotną dotyczącą indywidualnych umiejętności lingwistycznych. 2. Zapewnienie w miarę możliwości dostępu do stosowanych materiałów autentycznych. 3. Zapewnienie uczniom maksimum kontaktu z językiem obcym, między innymi przez wymianę ze szkołami w innych krajach lub uczestnictwo w programach międzynarodowych. 4. Stopniowe przygotowanie ucznia do samodzielności w procesie uczenia się języka obcego. 5. Zapewnienie uczniom możliwości stosowania języka jako narzędzia przy wykonywaniu zespołowych projektów, zwłaszcza interdyscyplinarnych. 6. Rozwijanie w uczniach postawy ciekawości, otwartości i tolerancji wobec innych kultur. 7. Pogłębianie poczucia własnej tożsamości kulturowej u ucznia. Treści 1. Dalsze rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu i mówienia. 2. Dalsze rozwijanie sprawności czytania i pisania. 3. Poszerzenie repertuaru funkcji językowych umożliwiających posługiwanie się językiem obcym w sytuacjach życia codziennego. 4. Opanowanie bardziej rozwiniętych struktur gramatycznych stosowanych do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości. 5. Wzbogacanie słownictwa dotyczącego życia codziennego, ze szczególnym uwzględnieniem realiów kraju ojczystego oraz kraju/obszaru języka docelowego w oparciu o autentyczne materiały językowe. 6. Rozszerzenie komponentu kulturowo-cywilizacyjnego, z ukierunkowaniem na styl życia i zachowania w kraju języka docelowego. 7. Rozróżnianie formalnego i nieformalnego stylu języka. 8. Korzystanie z technik kompensacyjnych. 9. Rozwój indywidualnych strategii uczenia się. Osiągnięcia 1. Sprawność rozumienia ze słuchu: - rozumienie ogólnego sensu oraz głównych punktów dialogów i wypowiedzi rodzimych użytkowników języka; - rozumienie sensu prostych wypowiedzi w różnych warunkach odbioru (np. rozmowa przez telefon, komunikat na dworcu); - rozumienie sensu wypowiedzi zawierającej niezrozumiałe elementy, których znaczenia uczeń może domyślić się z kontekstu. 2. Sprawność mówienia: - formułowanie krótkich, płynnych i spójnych wypowiedzi na określone tematy z życia codziennego lub prostych wydarzeń kulturowych, z zastosowaniem form gramatycznych odpowiednich do wyrażania teraźniejszości, przeszłości i przyszłości; - wykorzystanie znajomości fonetyki w stopniu zapewniającym zrozumiałość wypowiedzi dla rodzimego użytkownika języka; - inicjowanie, podtrzymywanie i kończenie rozmowy w zakresie tematyki życia codziennego; - wyrażanie własnych opinii oraz relacjonowanie wypowiedzi innych osób; - właściwa reakcja językowa na wypowiedź rozmówcy. 3. Sprawność czytania: - rozumienie dłuższych i bardziej złożonych tekstów; - rozumienie prostego tekstu narracyjnego; - rozumienie ogólnego sensu tekstu, który zawiera fragmenty niezrozumiałe; - rozumienie ogólnego sensu obszerniejszego tekstu przy pobieżnym czytaniu; - wyszukiwanie żądanej informacji lub szczegółu z częściowo nie zrozumiałego tekstu; - czytanie ze zrozumieniem prostych materiałów autentycznych dla uzyskania informacji i zinterpretowania różnic kulturowych. 4. Sprawność pisania: - formułowanie w miarę zróżnicowanej pod względem morfosyntaktycznym i leksykalnym wypowiedzi pisemnej na temat życia codziennego lub prostych wydarzeń kulturowych; - sformułowanie i zapisanie własnego oraz otrzymanego komunikatu; - napisanie krótkiego listu; - sporządzenie prostej i spójnej notatki z czyjejś wypowiedzi; - prawidłowe stosowanie zasad ortografii i podstaw interpunkcji. 5. Inne umiejętności: - klasyfikowanie faktów i informacji, selekcjonowanie informacji; - korzystanie ze słownika jedno- i dwujęzycznego oraz innych źródeł informacji. JĘZYK ŁACIŃSKI I KULTURA ANTYCZNA LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE Nauka języka łacińskiego i kultury antycznej jest ściśle powiązana z wiedzą o kulturze greckiej, rzymskiej i chrześcijańskiej, w której głęboko tkwią korzenie kultury polskiej. Obcowanie z tymi treściami jest więc istotnym elementem kształtowania ogólnej kultury współczesnego Polaka i powinno mieć miejsce na wszystkich szczeblach nauczania. Nauczanie przedmiotu "Język łaciński i kultura antyczna" odbywa się w ścisłej korelacji z innymi przedmiotami. Należy traktować go jako przedmiot propedeutyczny i pomocniczy nie tylko dla przedmiotów humanistycznych, lecz także dla matematyczno-przyrodniczych i nauk społecznych. Nauczanie przedmiotu może być realizowane w wymiarze podstawowym lub poszerzonym. Cele edukacyjne 1. Poznanie kultury antycznej jako podstawy tożsamości kulturowej współczesnej Europy. 2. Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami historii kultury starożytnej Grecji i Rzymu i dostrzeżenie związków tej kultury i języka łacińskiego z kulturą i językami współczesnymi. 3. Poznanie przekazanej przez starożytność tradycji życia obywatelskiego, obowiązków obywatela wobec państwa i innych członków społeczności. 4. Kształtowanie postaw patriotycznych i świadomości przynależenia do określonego kręgu kulturowego. 5. Ułatwienie nauki posługiwania się poprawną polszczyzną i zrozumienie wielu zjawisk językowych w niej zachodzących. 6. Ułatwienie nauki języków obcych i doskonalenie ogólnej sprawności językowej. 7. Ułatwienie rozumienia terminologii współczesnej opartej na językach obcych. 8. Rozwijanie wrażliwości językowej i estetycznej. 9. Doskonalenie umiejętności jasnego i precyzyjnego formułowania myśli, kształcenie samodzielności intelektualnej oraz porządkowanie pracy umysłowej. Zadania szkoły A. Wymiar podstawowy 1. Stworzenie warunków do rozpoznania przez uczniów w kulturze antycznej podstawy tożsamości kulturowej Europy. 2. Zapoznanie uczniów z podstawowymi zagadnieniami z historii i kultury starożytnej Grecji i Rzymu oraz ułatwienie im zrozumienia związków tej kultury i języka łacińskiego z kulturą i językami współczesnymi. 3. Zapoznanie uczniów z językiem łacińskim w takim stopniu, aby mogli zrozumieć popularne zwroty, sentencje, powiedzenia starożytnych Rzymian i wyrażenia łacińskie z czasów poklasycznych funkcjonujące w kulturze i języku polskim. 4. Ułatwienie rozumienia terminologii współczesnej opartej na językach klasycznych. 5. Uczenie jasnego i precyzyjnego formułowania myśli, doskonalenia form wypowiedzi. 6. Ułatwienie rozumienia aktualnych wydarzeń społecznych, politycznych, kulturalnych przy wykorzystywaniu wiedzy o świecie starożytnym. 7. Przez obcowanie z wielkimi dziełami sztuki i literatury - budzenie wrażliwości estetycznej i zachęcanie do twórczości własnej. B. Wymiar poszerzony 1. Umożliwienie uczniom głębszego i bezpośredniego kontaktu z kulturą śródziemnomorską przez opanowanie języka łacińskiego w stopniu pozwalającym na lekturę tekstów oryginalnych. 2. Zapoznanie uczniów z próbkami tekstów reprezentatywnych dla literatury antycznej oraz istotnych z punktu widzenia jej recepcji (gatunku, formy literackiej, treści, wątków) w kulturze europejskiej. 3. Kształcenie umiejętności analizy tekstu. 4. Przygotowanie do interpretowania tekstów, formułowania i wyrażania sądów. 5. Przedstawienie łaciny jako języka wspólnego Europy późnego antyku, średniowiecza i renesansu. 6. Rozbudzanie wrażliwości estetycznej i zachęcanie do twórczości własnej przez obcowanie z wielkimi dziełami sztuki i literatury. Treści A. Wymiar podstawowy 1. Chronologia starożytności. 2. Elementy historii i geografii świata antycznego. 3. Mitologia: wybór mitów greckich, legendy związane z początkami Rzymu, funkcja mitu w kulturze. 4. Obrzędy, święta, uroczystości w Grecji i w Rzymie, rola igrzysk olimpijskich i widowisk teatralnych. 5. Wybrane zagadnienia z literatury greckiej i rzymskiej. 6. Sztuka grecka i rzymska na wybranych przykładach. 7. Wybrane zagadnienia z życia codziennego Greków i Rzymian. 8. Podstawowe wiadomości o dziejach języków i pisma. 9. Nauczanie podstaw gramatyki łacińskiej w zakresie umożliwiającym tłumaczenie i analizę tekstów wybranych do zrealizowania wyżej wymienionych zadań (wymiar podstawowy). 10. Uwzględnienie w nauczaniu zwłaszcza tej części leksyki łacińskiej, której poznanie umożliwi zrozumienie etymologii wielu wyrazów używanych we współczesnej polszczyźnie i językach nowożytnych oraz ułatwi posługiwanie się nimi. B. Wymiar poszerzony 1. Gramatyka, leksyka i frazeologia języka łacińskiego w zakresie umożliwiającym tłumaczenie i analizę tekstów oryginalnych. 2. Wybrane fragmenty tekstów Cezara, Cycerona (list, mowa, traktat), Horacego, Owidiusza, Wergiliusza, autorów polsko-łacińskich. 3. Literatura grecka i rzymska: cechy poezji i prozy łacińskiej, dramat antyczny, geneza wybranych gatunków literackich, wybrane zagadnienia filozoficzne. 4. Elementy wiedzy o starożytności jako komentarz i tło dla tłumaczonych tekstów: chronologia, instytucje państwowe i formy sprawowania rządów, prawo i sądownictwo, wojskowość, centra i peryferie cywilizacji i kultury śródziemnomorskiej. 5. Łacina jako język literatury, środek komunikacji językowej, język sakralny, język tekstów naukowych. 6. Wpływ łaciny na strukturę i zasoby leksykalne współczesnych języków europejskich. 7. Znaczenie dziedzictwa antyku dla kultury polskiej. 8. Osiągnięcia starożytnych w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych. Osiągnięcia A. Wymiar podstawowy 1. Dostrzeganie związków między kulturą Grecji i Rzymu a kulturą współczesną. 2. Wykorzystywanie elementów wiedzy na temat kultury śródziemnomorskiej w dalszych etapach edukacji, w życiu społecznym i zawodowym. 3. Poszukiwanie, gromadzenie i wykorzystywanie informacji pozwalających na odnajdywanie przyczyn i źródeł zjawisk współczesnych w kulturze śródziemnomorskiej. 4. Posługiwanie się słownikami dla zrozumienia oraz interpretacji popularnych zwrotów, sentencji, pojęć i terminów pochodzących z języków klasycznych. B. Wymiar poszerzony 1. Rozumienie i tłumaczenie oryginalnych tekstów łacińskich. 2. Analizowanie, interpretowanie i komentowanie tekstów oryginalnych i w przekładach. 3. Operatywna znajomość gramatyki łacińskiej. 4. Wykorzystywanie języka łacińskiego do lepszego zrozumienia zjawisk językowych zachodzących w polszczyźnie i innych językach nowożytnych. 5. Posługiwanie się słownikami i podręcznikami gramatyki w pracy nad przekładem i analizą tekstów oryginalnych. MATEMATYKA SZKOŁA PODSTAWOWA KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne 1. Zdobycie przez uczniów umiejętności operowania podstawowymi pojęciami matematycznymi. 2. Dostrzeganie, formułowanie i rozwiązywanie przez uczniów prostych problemów teoretycznych. 3. Rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania i wnioskowania. 4. Przygotowanie uczniów do wykorzystania wiedzy matematycznej przy rozwiązywaniu problemów z różnych dziedzin. Zadania szkoły 1. Kształtowanie umiejętności operowania przez uczniów podstawowymi obiektami matematycznymi. 2. Kształcenie umiejętności przydatnych w życiu codziennym (obliczanie prawdopodobieństwa, odczytywanie informacji z tabel, wykresów i diagramów). 3. Przedstawianie zadań stymulujących dostrzeganie, formułowanie i rozwiązywanie przez uczniów prostych problemów teoretycznych. 4. Rozwijanie umiejętności precyzyjnego formułowania myśli przez uczniów. 5. Kształtowanie wyobraźni geometrycznej uczniów. 6. Rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania i wnioskowania (definiowanie podstawowych obiektów matematycznych, klasyfikowanie tych obiektów, podawanie przykładów i kontrprzykładów, przeprowadzanie prostych rozumowań dedukcyjnych). Treści 1. Liczby, równania i funkcje: - usystematyzowanie wiadomości o liczbach wymiernych; - przykłady liczb niewymiernych; przybliżenia dziesiętne liczb rzeczywistych; - obliczenia procentowe; - potęgowanie liczb rzeczywistych (potęga o wykładniku całkowitym, potęga o wykładniku wymiernym); - pojęcie funkcji; - przykłady wykresów funkcji liczbowych; przekształcanie wykresów; - odczytywanie własności funkcji z wykresu; - funkcja liniowa; - funkcja kwadratowa; - równania i nierówności liniowe z jedną niewiadomą; - równania i nierówności liniowe z dwiema niewiadomymi; układy równań liniowych i ich interpretacja geometryczna; - równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą i ich interpretacja geometryczna; - przykłady prostych równań i nierówności trzeciego stopnia; - proporcjonalność prosta i odwrotna; wykres proporcjonalności odwrotnej; - nierówności typu (2/x)<3. 2. Ciągi liczbowe: - przykłady ciągów liczbowych (w tym ciągów rekurencyjnych); - własności ciągu; - ciąg arytmetyczny i ciąg geometryczny; suma wyrazów ciągu arytmetycznego, suma wyrazów ciągu geometrycznego; - procent składany; - szereg geometryczny. 3. Elementy rachunku prawdopodobieństwa: - elementy kombinatoryki; - prawdopodobieństwo i jego związek z częstością; - przykłady obliczania prawdopodobieństwa; - przykłady praktycznego zastosowania statystyki (odczytywanie tabel, diagramów i wykresów, przedstawianie danych empirycznych w postaci diagramów i wykresów). 4. Geometria: - usystematyzowanie wiadomości o figurach płaskich; - kąty i wielokąty; okręgi i koła; obwody i pola wielokątów i kół; - odległość na płaszczyźnie; - przykłady izometrii płaszczyzny (przesunięcie, symetria osiowa, symetria środkowa); - przystawanie figur; - wektory i ich zastosowania; - twierdzenie Pitagorasa i twierdzenie Talesa; - jednokładność; - podobieństwo figur; - konstrukcje geometryczne; - funkcje trygonometryczne; podstawowe tożsamości trygonometryczne; najprostsze zastosowania funkcji trygonometrycznych (twierdzenie sinusów, twierdzenie kosinusów); - prostopadłość i równoległość w przestrzeni; - kąt nachylenia prostej do płaszczyzny; - kąt dwuścienny; - usystematyzowanie wiadomości o wielościanach i bryłach obrotowych; - przekroje płaskie wielościanów i brył obrotowych; - pola powierzchni i objętości wielościanów i brył obrotowych. Osiągnięcia 1. Operowanie podstawowymi obiektami matematycznymi. 2. Przeprowadzanie prostych rozumowań dedukcyjnych. 3. Zdobycie umiejętności przydatnych w życiu codziennym (obliczanie prawdopodobieństwa, odczytywanie informacji z tabel, wykresów i diagramów). 4. Precyzyjne formułowanie myśli. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA NIE KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne 1. Zdobycie przez uczniów umiejętności operowania podstawowymi pojęciami matematycznymi. 2. Rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania i wnioskowania. Zadania szkoły 1. Kształtowanie umiejętności operowania przez uczniów podstawowymi pojęciami matematycznymi. Kształcenie umiejętności przydatnych w życiu codziennym (odczytywanie informacji z tabel, wykresów i diagramów). 3. Rozwijanie umiejętności precyzyjnego formułowania myśli przez uczniów. 4. Kształtowanie wyobraźni geometrycznej uczniów. 5. Rozwijanie umiejętności logicznego rozumowania i wnioskowania. Treści 1. Liczby, równania i funkcje: - usystematyzowanie wiadomości o liczbach wymiernych; - obliczenia procentowe; - przykłady funkcji liczbowych; - odczytywanie własności funkcji z wykresu; - funkcja liniowa; - równania i nierówności liniowe z jedną niewiadomą; - równania i nierówności liniowe z dwiema niewiadomymi; układy równań liniowych; - proporcjonalność prosta i odwrotna. 2. Elementy statystyki: - przykłady praktycznego zastosowania statystyki (odczytywanie tabel, diagramów i wykresów, przedstawianie danych empirycznych w postaci diagramów i wykresów). 3. Geometria: - usystematyzowanie wiadomości o figurach płaskich; - kąty i wielokąty; okręgi i koła; obwody i pola wielokątów i kół; - odległość na płaszczyźnie; - skala i plan; - twierdzenie Pitagorasa; - przykłady izometrii płaszczyzny (przesunięcie, symetria osiowa, symetria środkowa); - wektory i ich zastosowania; - prostopadłość i równoległość w przestrzeni; - kąt nachylenia prostej do płaszczyzny; - kąt dwuścienny; - usystematyzowanie wiadomości o wielościanach i bryłach obrotowych; - pola powierzchni i objętości wielościanów i brył obrotowych. Osiągnięcia 1. Operowanie podstawowymi pojęciami matematycznymi. 2. Zdobycie umiejętności przydatnych w życiu codziennym (odczytywanie informacji z tabel, wykresów i diagramów). 3. Precyzyjne formułowanie myśli. HISTORIA Celem nauczania historii w szkole jest: - zapoznanie uczniów z wiedzą historyczną ułatwiającą samoidentyfikację kulturową, narodową i religijną; - rozwijanie postaw patriotycznych, poczucia przynależności do społeczności lokalnej i regionalnej, grupy etnicznej, narodu, społeczności europejskiej i międzynarodowej; - przygotowanie do posługiwania się terminologią i wiedzą historyczną w zakresie niezbędnym do uczestnictwa w życiu publicznym; - zapoznanie z zasadami wykorzystywania różnorodnych źródeł historycznych jako źródła informacji; - przygotowanie do dokonywania syntez na podstawie różnorodnych rodzajów informacji, rozwijania umiejętności formułowania pytań i problemów historycznych oraz poszukiwania ich rozwiązań, ich wartościowania i hierarchizacji; - wspieranie rozwoju intelektualnego uczniów i rozwijanie umiejętności: rozróżnienia informacji od komentarza, analizy krytycznej, wypowiedzi w mowie i piśmie, samodzielnej pracy intelektualnej i samokształcenia; - rozwijanie technik zbierania, interpretacji i przechowywania informacji; - racjonalne planowanie i wykonywanie pracy indywidualnej i grupowej. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA NIE KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne 1. Rozwijanie umiejętności praktycznych umożliwiających korzystanie z różnorodnych źródeł wiedzy historycznej. 2. Przygotowanie uczniów do samodzielnej integracji wiedzy o przeszłości czerpanej z różnych źródeł informacji. 3. Przygotowanie uczniów do wykorzystywania wiedzy i umiejętności historycznych na forum publicznym, w życiu prywatnym i zawodowym. Zadania szkoły 1. Pogłębianie wiedzy o otaczającym świecie, zachodzących w nim procesach i zjawiskach historycznych, w skali globalnej, narodowej, regionalnej i lokalnej. 2. Doskonalenie umiejętności uczniów w zakresie odnajdywania i analizowania związków przyczynowo-skutkowych. 3. Rozwijanie umiejętności tworzenia własnych interpretacji przeszłości, ich prezentacji oraz obrony własnej opinii w ramach polemiki i dyskusji na forum publicznym. Treści Programy nauczania historii na etapie nauczania zaawansowanego powinny zakładać wykorzystywanie podstawowej wiedzy i umiejętności historycznych wyniesionych przez uczniów z poprzednich etapów kształcenia. Ich celem ma być poszerzanie zakresu wiedzy o poszczególnych epokach i mechanizmach procesu historycznego poprzez problemowe ujęcie najważniejszych aspektów przeszłości. Program może zawierać chronologiczny lub problemowy układ treści. W programach powinny zostać uwzględnione następujące wątki tematyczne (bez konieczności wyczerpywania treści merytorycznych w każdej z epok). 1. Czynniki i drogi postępu w czasach najdawniejszych. 2. Cywilizacje wschodnie. 3. Grecja i Rzym starożytny - dorobek kultury i jego trwałość. 4. Kręgi cywilizacji średniowiecznej; uniwersalizm chrześcijański. 5. Polska i jej dorobek dziejowy w wiekach średnich. 6. Odrodzenie włoskie i jego wpływ na Europę. 7. Wielkie odkrycia geograficzne i konfrontacja Europy z odmiennymi kulturami i systemami wartości. 8. Chrześcijaństwo w XVI-XVII w. 9. Przewrót umysłowy XVII wieku w Europie. 10. Epoka Oświecenia i jej znaczenie w dziejach świata i Polski. 11. Polska na tle europejskim w XVI-XVIII wieku. 12. Przemiany społeczne, kulturowe i cywilizacyjne XIX wieku w Europie i w świecie. 13. Społeczeństwo polskie bez własnego państwa; kształtowanie się narodu nowoczesnego. 14. I wojna światowa; rewolucje rosyjskie. 15. Świat między wojnami - demokratyzacja i kultura masowa; totalitaryzm. 16. Polacy w odrodzonym państwie. 17. II wojna światowa - geneza; charakter wojny; holocaust. 18. Społeczeństwo polskie w okresie wojny. 19. Świat po II wojnie światowej - kierunki ewolucji, przemiany polityczne, cywilizacyjne, kulturowe. 20. Polska i Polacy w powojennym świecie. Osiągnięcia 1. Rozumienie zmienności i rozwoju różnych sfer życia człowieka w przeszłości. 2. Umiejętność scalania informacji pochodzących z różnorodnych źródeł w jeden spójny obraz przeszłości (umiejętność tworzenia syntezy). 3. Umiejętność wykorzystywania posiadanej wiedzy i posługiwania się nabytymi umiejętnościami w życiu społecznym i zawodowym. 4. Umiejętność powiązania wydarzeń, zjawisk i procesów o zasięgu powszechnym z dziejami Polski. 5. Umiejętność usytuowania historii lokalnej i regionalnej na tle dziejów Polski. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Cele edukacyjne W szkole kończącej się maturą realizowane są cele edukacyjne szkoły ponadpodstawowej nie kończącej się maturą, a ponadto: - zapoznanie uczniów z metodologią naukowego poznawania i opisywania przeszłości; - rozwijanie umiejętności samodzielnego poszerzenia zakresu wiedzy historycznej w warunkach indywidualnej i zespołowej pracy uczniów. Zadania szkoły 1. Tworzenie warunków do rozwoju umiejętności samodzielnego poszerzenia wiedzy historycznej w warunkach indywidualnej i zespołowej pracy uczniów. 2. Doskonalenie sposobów samodzielnej interpretacji i weryfikacji różnych typów materiałów źródłowych przez uczniów. 3. Rozwijanie umiejętności zastosowania posiadanej wiedzy do samodzielnego tworzenia obrazu przeszłości. 4. Przygotowywania rozwiniętych wypowiedzi ustnych i pisemnych spełniających kryteria warsztatu naukowego historii. Treści Programy nauczania historii w szkole ponadpodstawowej kończącej się maturą opierają się na tej samej podstawie programowej co program powszechny. Powinny jednocześnie: - zakładać szerszy zakres omawianych treści programowych; - wskazywać drogi zapoznawania uczniów z podstawowymi zasadami naukowego badania przeszłości; - zawierać wymogi szerszego wykorzystywania materiałów źródłowych w pracy dydaktycznej; - dawać możliwości indywidualizacji nauczania uczniów w zależności od zainteresowań i potrzeb ucznia (egzamin maturalny, egzaminy wstępne na studia itd.). Osiągnięcia Nauczanie historii w szkołach kończących się maturą zakłada, że uczniowie po jej ukończeniu będą prezentowali osiągnięcia absolwentów szkół ponadpodstawowych nie kończących się maturą, a ponadto umiejętności: - samodzielnego zbierania, interpretowania, przetwarzania i przechowywania różnego typu informacji przydatnych do rekonstrukcji, opisu i oceny przeszłości; - przedstawienia wybranego problemu historycznego z uwzględnieniem zasad naukowego badania przeszłości; - krytycznej analizy różnych interpretacji historii. WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE Cele edukacyjne 1. Ukazanie uczniom wzorca państwa prawnego, funkcjonującego na podstawie mechanizmów demokratycznych, odniesionego do dobra wspólnego. 2. Uświadomienie uczniom funkcji i znaczenia podatków w demokratycznym państwie prawnym. 3. Uzyskanie przez uczniów wiedzy o uprawnieniach i obowiązkach ludzi dorosłych, które wynikają natury człowieczeństwa oraz faktu bycia obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Przybliżenie zagadnień związanych z rynkiem pracy. Zadania szkoły 1. Stawianie wymagań w zakresie właściwej postawy uczniów wobec godła i hymnu państwowego oraz w czasie uroczystości szkolnych i państwowych. 2. Pomoc w rozpoznaniu własnych praw i obowiązków w szkole. 3. Wspieranie samorządności uczniowskiej. 4. Umożliwienie uczniom bezpośredniego kontaktu z odpowiednimi podstawowymi aktami prawnymi regulującymi prawa i obowiązki obywateli. 5. Przygotowanie do wejścia na rynek pracy. Treści 1. Obywatel a władza publiczna w systemach totalitarnych, autorytarnych i demokratycznych; niezbywalny charakter praw człowieka, ich katalog i systemy ochrony. 2. Funkcjonowanie demokracji w RP: - konstytucyjne uprawnienia i obowiązki obywatela; - konstytucyjne organy władzy centralnej; - samorządy terytorialne. 3. Kultura polityczna i formy życia publicznego: - świadomość narodowa - prawa mniejszości narodowych; - świadomość obywatelska; - cnoty obywatelskie m.in.: zaangażowanie, poszanowanie innych, patriotyzm, odpowiedzialność; - stowarzyszenia, partie polityczne, związki zawodowe. 4. Budżet państwa i podatki. 5. Praca oraz rynek pracy i jego mechanizmy. Osiągnięcia 1. Znajomość elementarnych zasad funkcjonowania Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Znajomość swoich podstawowych praw i obowiązków obywatelskich. 3. Umiejętność wypełnienia deklaracji podatkowej (PIT) dotyczącej podatku od dochodów osobistych. GEOGRAFIA SZKOŁA PONADPODSTAWOWA KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ KLASY I-III Cele edukacyjne 1. Kształtowanie się w uczniach: - świadomości wartości, jaką jest własny region i kraj oraz dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe; - poszanowania innych narodów, ich kultur, systemów wartości i sposobów życia. 2. Całościowe widzenie regionów i miejsc oraz problemów, z jakimi boryka się świat. 3. Umiejętność analizowania i interpretowania działalności gospodarczej, społecznej i politycznej w kategoriach geograficznych. 4. Przygotowanie do świadomego podejmowania decyzji uwzględniających zarówno zachowanie ciągłości funkcji przyrody i równowagi w środowisku, jak też potrzeby człowieka (rozwój zrównoważony). 5. Odczuwanie potrzeby współpracy dotyczącej zwalczania zagrożeń środowiska geograficznego oraz zagrożeń społecznych. 6. Przygotowanie się do roli odpowiedzialnych współgospodarzy regionu i Polski; gotowość uczestniczenia w rozwiązaniu problemów swojej społeczności. Zadania szkoły Stwarzanie uczniom sprzyjających warunków do: - kształtowania systemu wartości odpowiadającego naturze i godności ludzkiej; - korzystania z możliwie różnorodnych źródeł wiedzy geograficznej, w tym z własnych obserwacji terenowych, ze szczególnym uwzględnieniem swojej gminy (powiatu); - uczenia się czynnego, kształtującego dociekliwość, refleksyjność, zdrowy krytycyzm, chęć działania; - stosowania wiedzy geograficznej w życiu. Treści 1. Ziemia jako część Wszechświata i jako system otwarty. 2. Ziemia jako środowisko życia, jej historia i obraz współczesny. 3. Gospodarowanie zasobami naturalnymi Ziemi i ich ochrona; energia i jej rola we współczesnej gospodarce. 4. Dysproporcje gospodarcze, społeczne oraz zróżnicowanie polityczne i kulturowe współczesnego świata, na przykładach wybranych państw i regionów. 5. Współczesne przemiany gospodarcze, społeczne i polityczne na kontynentach i w wybranych państwach, ze szczególnym uwzględnieniem Europy. 6. Źródła, przebieg i próby rozwiązywania konfliktów politycznych i społecznych, na wybranych przykładach. 7. Potencjał naturalny, ludnościowy, gospodarczy i kulturowy Polski. 8. Struktura współczesnej gospodarki narodowej Polski; tendencje rozwojowe; strategia ekorozwoju Polski. 9. Przykłady ochrony środowiska w Polsce i na świecie. 10. Polska na tle Europy i świata. 11. Problemy integracyjne na świecie, w Europie i w Polsce. Uwaga: na treści dotyczące Polski należy zarezerwować nie mniej niż 1/3 czasu przeznaczonego na geografię. Osiągnięcia 1. Lokalizowanie miejsc na powierzchni Ziemi i orientowanie się w ich wzajemnym położeniu za pomocą map. 2. Gromadzenie, wartościowanie, porządkowanie, interpretowanie, analizowanie i prezentowanie wiedzy geograficznej pochodzącej z różnych źródeł. 3. Wykorzystywanie wiedzy geograficznej w celu interpretowania i analizowania aktualnych zjawisk, zdarzeń i procesów, zachodzących w przestrzeni geograficznej. 4. Przewidywanie zmian w przyrodzie i w działaniach ludzi na podstawie uzyskanych informacji. 5. Rozwiązywanie zadań o treści geograficznej i charakterze problemowym. ZAJĘCIA FAKULTATYWNE KLASA IV (KLASY III-IV) Cele edukacyjne 1. Świadomość: - konieczności gospodarowania zgodnie z ideą rozwoju zrównoważonego; - odpowiedzialności i gotowości uczestniczenia w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności, Polski, Europy i świata; - konieczności normowania stosunków międzyludzkich w skali lokalnej, regionalnej i ponadregionalnej. 2. Zdobywanie umiejętności samodzielnego uczenia się, istotnego z punktu widzenia samokształcenia jak i studiowania w szkole wyższej. Zadania szkoły Stwarzanie uczniom sprzyjających warunków do: - prowadzenia samodzielnych obserwacji i poszukiwań poza terenem szkoły w zakresie indywidualnie formułowanych tematów geograficznych; - korzystania ze źródeł wiedzy geograficznej (w tym: z bibliotek pozaszkolnych i dokumentacji urzędów publicznych); - samodzielnego opracowywania wybranych tematów; - zapewnienia uczniom konsultacji z nauczycielami innych przedmiotów, ze względu na silne związki geografii z innymi naukami. Treści Wybór treści powinien być zgodny z zainteresowaniami i potrzebami uczniów biorących udział w zajęciach. Zaleca się uwzględnianie tematów z pięciu wielkich grup tematycznych: 1. Przyrodnicze środowisko życia i działalności ludzi na Ziemi. 2. Region, w którym żyje uczeń. 3. Polska, jej potencjał naturalny, gospodarczy, ludnościowy i kulturowy, historia gospodarcza, problemy współczesne. 4. Europa, jej potencjał naturalny, gospodarczy, ludnościowy i kulturowy, historia gospodarcza, problemy współczesne. 5. Problemy globalne świata. Osiągnięcia 1. Posługiwanie się wiedzą geograficzną w życiu codziennym w sytuacjach wykraczających poza system uczenia się szkolnego. 2. Umiejętność oceniania swojej wiedzy geograficznej i umiejętności z punktu widzenia własnych celów życiowych. BIOLOGIA Cele edukacyjne Celem nauczania biologii powinno być osiągnięcie przez ucznia: - rozumienia zależności istniejących w środowisku przyrodniczym; - świadomości zmienności świata ożywionego; - rozumienia jedności podstawowych procesów życiowych organizmów przy ich różnorodności; - rozumienia zależności człowieka od środowiska i wpływu człowieka na środowisko; - świadomości zagrożeń cywilizacyjnych; - rozumienia podstaw działania własnego organizmu; - rozumienia podstawowych zasad dziedziczenia; - podstawy odpowiedzialności za zdrowie swoje oraz innych ludzi; - motywacji do przestrzegania ogólnych zasad higieny. Zadania szkoły 1. Umożliwienie uczniom projektowania i prowadzenia obserwacji i doświadczeń biologicznych. 2. Umożliwienie poznania podstawowych procesów życiowych organizmów. 3. Rozwijanie poczucia odpowiedzialności za działania podejmowane w najbliższym środowisku. 4. Prowadzenie uczniów do zrozumienia podstaw funkcjonowania własnego organizmu. Treści 1. Budowa i funkcjonowanie organizmu człowieka: - układ krążenia, naczynia krwionośne, budowa i funkcjonowanie serca, skład krwi, rola krwi, grupy krwi; - układ nerwowy, mózg, budowa mózgu i jego funkcjonowanie, sieci nerwowe, zmysły, neuroprzekaźniki, odruchy warunkowe i bezwarunkowe, plastyczność działania mózgu (rozwój, uczenie się, pamięć); - układ odpornościowy, antygeny, przeciwciała, szczepienia, przeszczepy; - układ pokarmowy, trawienie, wchłanianie; - układ rozrodczy, produkcja gamet, zapłodnienie, ciąża, poród; - układ gruczołów dokrewnych i ich funkcje, hormony; - układ mięśniowy, typy i zasady funkcjonowania mięśni. 2. Odżywianie człowieka: - główne składniki pokarmowe i ich źródła (białka, cukry, tłuszcze); - dieta pełno- i niepełnowartościowa; - aminokwasy egzogenne; - zawartość energetyczna pokarmu, potrzeby energetyczne organizmu, otyłość; - witaminy, mikroelementy i ich źródła. 3. Zdrowie jako stan równowagi biologicznej: - odporność, zaburzenia odporności, np. w zakażeniu HIV; - czynniki prozdrowotne, np. aktywność fizyczna, prawidłowe odżywianie, higiena; - czynniki chorobowe, wirusy, bakterie, trucizny; - choroby wirusowe, np. odra, wirusowe zapalenie wątroby; - choroby bakteryjne, np. gruźlica, salmonelloza; działanie antybiotyków; - choroby nowotworowe, onkogeneza; - choroby układu krwionośnego, miażdżyca, nadciśnienie, zawał. 4. Higiena, zdrowe środowisko przyrodnicze i społeczne: - sposoby zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób, elementy epidemiologii; - szczepienia ochronne; - niekorzystne dla zdrowia czynniki środowiskowe i cywilizacyjne; - czynniki psychiczne: rozwój psychiczny, stres, emocje i ich zaburzenia, osobowość, zachowania zbiorowe. 5. Elementy cytologii i genetyki: - ultrastruktura komórki, organelle, błony biologiczne, cytoszkielet; - budowa DNA, kod genetyczny, synteza białek; - mutacje, czynniki mutagenne; - choroby dziedziczne; - zasady inżynierii genetycznej, zastosowania biotechnologii (np. rośliny transgeniczne). 6. Elementy ewolucjonizmu: - pojęcie gatunku; - mutacje i ich konsekwencje, dobór naturalny; - zasady klasyfikacji naturalnej, drzewa filogenetyczne roślin i zwierząt; - ewolucja naczelnych. Osiągnięcia 1. Formułowanie hipotez. Analizowanie i interpretowanie wyników obserwacji i doświadczeń, wraz z oceną ich wiarygodności. 2. Gromadzenie, integrowanie, opracowywanie i interpretowanie wiedzy z różnych dziedzin niezbędnej do wyjaśnienia procesów życiowych. 3. Interpretowanie zależności między budową i funkcją układów i narządów w organizmie człowieka. Postrzeganie funkcjonowania organizmu ludzkiego jako integralnej całości. 4. Interpretowanie zależności między środowiskiem życia organizmu a jego budową i funkcjonowaniem. 5. Analizowanie struktury i funkcjonowania wybranych ekosystemów. 6. Ocenianie zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym w wyniku oddziaływania człowieka i ich wpływu na jakość życia i umiejętności odnajdywania środków zaradczych. 7. Analizowanie przyczyn zakłóceń stanu zdrowia człowieka, przewidywanie skutków własnych decyzji w tym zakresie. Prowadzenie zdrowego trybu życia. FIZYKA Z ASTRONOMIĄ Elementem wyróżniającym fizykę od wielu innych nauk jest decydująca rola doświadczenia jako źródła inspiracji koncepcji teoretycznych i jednocześnie kryterium ich weryfikacji. W związku z tym w podstawie programowej pominięte zostały, w zasadzie, te zagadnienia, o których w warunkach szkolnych można mówić tylko deklaratywnie, bez odwołania się do doświadczenia uczniowskiego lub przynajmniej pokazu. Atrakcyjne zagadnienia współczesnej fizyki czy astrofizyki muszą być z konieczności nauczane w szkołach w sposób popularnonaukowy i dobór ich w programie pozostawiono inwencji twórców programów. Cele edukacyjne Za najważniejszy cel nauczania fizyki w ramach kształcenia ogólnego uznano wyrobienie u uczniów przekonania o istnieniu praw rządzących przebiegiem zjawisk w przyrodzie, w życiu codziennym i technice. Zadania szkoły 1. Wyrobienie u uczniów przekonania o istnieniu praw rządzących przebiegiem zjawisk w przyrodzie, w życiu codziennym i technice. 2. Kształtowanie umiejętności obserwacji zjawisk fizycznych i ich opisu. 3. Kształcenie u uczniów postawy aktywnego współtwórcy informacji w oparciu o własne obserwacje, eksperymenty i przemyślenia. 4. Kształcenie umiejętności krytycznego korzystania ze źródeł gotowych informacji. 5. Kształcenie umiejętności ilościowego opisu zjawisk fizycznych. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Treści 1. Względność ruchu; składanie i rozkładanie ruchów. 2. Przyspieszenie w ruchu prostoliniowym; ruch prostoliniowy jednostajnie zmienny; wykresy prędkości i położenia jako funkcji czasu. 3. Zasady dynamiki; zasada zachowania pędu. 4. Ruch jednostajny po okręgu; przyspieszenie dośrodkowe i siła dośrodkowa. 5. Prawo ciążenia Newtona; pole grawitacyjne, przyspieszenie ziemskie; energia potencjalna; spadek swobodny. 6. Ruch w centralnym polu grawitacyjnym po orbitach kołowych; struktura Wszechświata. 7. Prawo Coulomba; pole elektrostatyczne; energia potencjalna; jądrowy model atomu. 8. Promieniowanie jądrowe; budowa jądra atomowego; bilans energii przy rozszczepieniu jądra; energetyka jądrowa. 9. Obwody prądu stałego; prawa Ohna i Kirchhoffa. 10. Indukcja magnetyczna; pole magnetyczne prądu elektrycznego; siła Lorentza i siła elektrodynamiczna; ruch cząstki naładowanej w jednorodnym polu magnetycznym. 11. Indukcja elektromagnetyczna; siła elektromotoryczna indukcji; prądnica; prąd przemienny; transformator. 12. Ciśnienie hydrostatyczne i atmosferyczne; prawa gazów doskonałych; mikroskopowy model gazu; temperatura bezwzględna. 13. Zmiany energii i praca w przemianach gazowych; zasada działania silników cieplnych. 14. Ruch drgający, przemiany energii; amplituda, okres, częstotliwość; tłumienie drgań; rezonans. 15. Fale mechaniczne; dźwięk; fale periodyczne, długość fali; prędkość fali; interferencja i dyfrakcja fal. 16. Światło jako fala; przegląd widma fal elektromagnetycznych. Osiągnięcia 1. Umiejętność wyodrębniania, obserwacji, opisywania zjawisk fizycznych i astronomicznych. 2. Umiejętność posługiwania się ze zrozumieniem wybranymi pojęciami fizycznymi. 3. Umiejętność wykorzystania modeli do wyjaśniania zjawisk i procesów fizycznych. 4. Umiejętność planowania i wykonywania doświadczeń fizycznych i prostych obserwacji astronomicznych, zapisywania i analizowania ich wyników. 5. Umiejętność sporządzania i interpretacji wykresów. 6. Umiejętność korzystania z praw i zasad fizyki do wyjaśniania wybranych zjawisk zachodzących w przyrodzie. 7. Umiejętność wykorzystania wiedzy fizycznej do wyjaśniania zasad działania i bezpiecznego użytkowania wybranych urządzeń technicznych. 8. Umiejętność wskazania przykładów degradacji środowiska wynikającej z technicznej działalności człowieka oraz możliwych sposobów zapobiegania tej degradacji. SZKOŁA PONADPODSTAWOWA NIE KOŃCZĄCA SIĘ MATURĄ Utrwalanie i pogłębianie niektórych zagadnień z zakresu ośmioletniej szkoły podstawowej, wybranych w zależności od potrzeb kierunku kształcenia zawodowego. CHEMIA W kursie chemii należy zwracać uwagę na bogactwo związków i przemian chemicznych w otoczeniu człowieka oraz związane z tym szanse i zagrożenia. Szczególnie należy zwracać uwagę na znaczenie i zagrożenie pierwiastkami promieniotwórczymi oraz ich związkami, a także na trujące substancje chemiczne w najbliższym otoczeniu człowieka. Cele edukacyjne 1. Pogłębienie wiedzy o procesach chemicznych zachodzących w otaczającym świecie. 2. Zrozumienie znaczenia chemii w rozwoju cywilizacji. 3. Rozbudzenie zainteresowania naukami chemicznymi poprzez ukazanie ich osiągnięć i problemów. Zadania szkoły 1. Rozwijanie myślenia prowadzącego do umiejętnego posługiwania się zdobytą wiedzą chemiczną. 2. Zapoznanie uczniów z praktyką laboratoryjną poprzez prowadzenie pokazów i wykonywanie doświadczeń. 3. Przygotowanie uczniów do prawidłowego korzystania z różnorodnych źródeł informacji. Treści 1. Współczesny, uproszczony model budowy atomu; izotopy. 2. Współczesny układ okresowy; zależność pomiędzy budową atomów a właściwościami pierwiastków i ich położeniem w układzie okresowym. 3. Wiązania chemiczne: atomowe i jonowe. 4. Reakcje chemiczne - ich opis i zapis; typy reakcji chemicznych (synteza, analiza, wymiana); mol; ilościowa interpretacja przemiany chemicznej; szybkość przemiany chemicznej; reakcje endo- i egzoenergetyczne; stopień utlenienia, najprostsze reakcje utleniania i redukcji. 5. Roztwory, rozpuszczalność, stężenie roztworu. 6. Tlenki, zasady, kwasy, sole - nazewnictwo, właściwości i zastosowanie. 7. Dysocjacja elektrolityczna; wskaźniki kwasowo-zasadowe, skala pH; reakcje w roztworach wodnych - reakcje zobojętniania i reakcje strąceniowe; odczyn wodnych roztworów soli. 8. Węglowodory nasycone i nienasycone - nazewnictwo, izomeria, właściwości, reakcje charakterystyczne, zastosowania; benzen jako przedstawiciel węglowodorów aromatycznych. 9. Proste jednofunkcyjne pochodne węglowodorów: alkohole, aldehydy i ketony, kwasy karboksylowe i ich pochodne - nazewnictwo, otrzymywanie, właściwości, zastosowanie. 10. Najważniejsze dwufunkcyjne pochodne węglowodorów - występowanie, właściwości i zastosowanie; glicyna jako przedstawiciel aminokwasów; peptydy i białka; glukoza jako przykład cukrów prostych; sacharoza i skrobia jako przykłady cukrów złożonych. Osiągnięcia 1. Określanie budowy atomu na podstawie położenia pierwiastków w układzie okresowym. 2. Znajomość właściwości najważniejszych pierwiastków i związków chemicznych. 3. Umiejętność zapisywania prostych reakcji chemicznych oraz opisywania efektów im towarzyszących. 4. Posługiwanie się podstawowym nazewnictwem związków chemicznych. 5. Wykonywanie prostych obliczeń stechiometrycznych z zastosowaniem pojęcia mola. 6. Znajomość podstawowych związków organicznych, ich zastosowania oraz biologicznego znaczenia. TECHNIKA Cele edukacyjne 1. Rozwijanie umiejętności zaplanowania i zrealizowania działań poprzez wykonywanie różnych prac technicznych. 2. Osiągnięcie przez uczniów podstawowego poziomu kultury technicznej dającej ogólne przygotowanie do korzystania ze współczesnych urządzeń powszechnego użytku. Zadania szkoły 1. Organizowanie różnorodnej działalności technicznej uczniów. 2. Pomoc uczniom w rozpoznaniu własnych uzdolnień i zainteresowań w celu świadomego wyboru dalszego kierunku kształcenia. 3. Uwrażliwienie uczniów na zagrożenia związane z niewłaściwym korzystaniem z urządzeń technicznych. 4. Zorganizowanie warunków do samodzielnej działalności technicznej uczniów. Treści 1. Budowa i zasada działania prostych urządzeń technicznych powszechnego użytku (w zakresie odpowiadającym programom nauczania fizyki i innych przedmiotów). 2. Narzędzia i urządzenia techniczne w domu i pracowni szkolnej; zasady obsługi, regulacji i konserwacji. 3. Zasady bezpiecznego korzystania z energii elektrycznej; instalacje domowe; zabezpieczenia; typowe usterki; zagrożenia. 4. Popularne techniczne środki łączności; sposób używania. 5. Informacja techniczna; normy (przykłady); symbole stosowane na schematach, rysunkach poglądowych i dokumentacji technicznej; czytanie danych technicznych i rysunku technicznego; symbole i informacje umieszczane na urządzeniach powszechnego użytku (oznaczenia, tabliczki znamionowe, metki); oznaczenia ostrzegawcze: przeciwpożarowe, bhp. 6. Planowanie pracy indywidualnej i zespołowej, podział pracy, koordynacja działań, proste kalkulacje ekonomiczne. 7. Ochrona środowiska naturalnego przed szkodliwymi skutkami działalności technicznej - przykłady problemów i działań dotyczących środowiska lokalnego. Osiągnięcia 1. Bezpieczne dla ucznia i prawidłowe pod względem technicznym posługiwanie się urządzeniami powszechnego użytku. Właściwe stosowanie wymiennych elementów znormalizowanych (np. bezpieczników elektrycznych). 2. Wykonywanie prostych prac wytwórczych i usługowych; bezpieczne i sprawne posługiwanie się narzędziami, przyrządami i urządzeniami; dobieranie ich do zadań; utrzymywanie w stanie sprawności. 3. Umiejętność oceny stanu technicznego niektórych urządzeń powszechnego użytku i instalacji domowych. Przeprowadzanie elementarnych regulacji, konserwacji i napraw dozwolonych dla użytkownika. 4. Posługiwanie się informacjami zawartymi w rysunkach technicznych, schematach elektrycznych oraz w instrukcjach obsługi i eksploatacji. 5. Sporządzanie opisów własnych prac technicznych z użyciem schematów i rysunków poglądowych. ELEMENTY INFORMATYKI Cele edukacyjne Przygotowanie do korzystania w życiu osobistym i zawodowym z powszechnie stosowanych urządzeń informatycznych. Zadania szkoły 1. Przygotowanie uczniów do posługiwania się techniką komputerową w prostych zastosowaniach praktycznych. 2. Pomoc uczniom w rozpoznaniu własnych uzdolnień i zainteresowań w celu świadomego wyboru dalszego kierunku kształcenia. 3. Uwrażliwienie uczniów na zagrożenia dla ich zdrowia i rozwoju związane z niewłaściwym korzystaniem z urządzeń i programów komputerowych. 4. Kształtowanie umiejętności analizowania zadań szkolnych i prostych problemów praktycznych oraz tworzenia algorytmów ich rozwiązywania. Treści 1. Posługiwanie się sprzętem komputerowym i korzystanie z usług systemu operacyjnego: - podstawowe elementy komputera i ich funkcje; - zasady bezpiecznej pracy z komputerem; - informacja w komputerze: programy i dane; nośniki informacji; - komunikacja użytkownika z komputerem; - podstawowe usługi systemu operacyjnego; - ogólne wiadomości o sieciach komputerowych; - formy prezentowania i przetwarzania informacji przez człowieka i komputer; - multimedialne źródła informacji; - podstawowe zasady pracy w sieciach komputerowych; typowe usługi z zakresu komunikacji między użytkownikami oraz dostępu do informacji i jej przesyłania; - zabezpieczenie informacji (kopie bezpieczeństwa, ochrona antywirusowa). 2. Stosowanie programów użytkowych do wykonywania zadań szkolnych: - kształtowanie układu dokumentu tekstowego z użyciem podstawowych form redakcyjnych; włączanie tabel i grafiki; przykłady stosowania zaawansowanych narzędzi, w tym korekcji pisowni, dzielenia wyrazów i korespondencji seryjnej; - wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do rozwiązywania zadań z programu nauczania szkoły i z życia codziennego; - baza danych: przykłady wyszukiwania informacji z użyciem operatorów logicznych; przykłady różnych form organizacji danych; zastosowania baz danych. 3. Algorytmy rozwiązywania zadań: - przykłady ścisłego formułowania zadań (zakres wartości danych, forma wyników); - rozwiązywanie umiarkowanie złożonych zadań szkolnych. 4. Symulacja procesów: - przykłady odwzorowywania w komputerze przebiegów poznanych procesów fizycznych, m.in. ruchu ciał; eksperymentowanie z doborem parametrów. 5. Społeczne, etyczne i ekonomiczne aspekty rozwoju informatyki: - pożytki i konsekwencje wynikające dla osób i społeczeństw z zastosowań informatyki; - zagrożenia wychowawcze: szkodliwe gry, deprawujące treści, uzależnienie; zagadnienia etyczne i prawne związane z ochroną własności intelektualnej i ochroną danych. Osiągnięcia 1. Przygotowanie umiarkowanie złożonego dokumentu tekstowego. 2. Rozwiązywanie typowych zadań szkolnych; dobór programów komputerowych do zadań. 3. Korzystanie z różnych, także multimedialnych, źródeł informacji dostępnych za pomocą komputera. PLASTYKA Cele edukacyjne 1. Pobudzanie całościowo pojętego rozwoju uczniów, a w szczególności: - rozbudzanie twórczej postawy wobec siebie i świata; - rozwijanie ogólnej wrażliwości dziecka; - rozwijanie wrażliwości plastycznej; - rozwijanie umiejętności refleksyjnego patrzenia; - rozwijanie zainteresowań i zamiłowań plastycznych. 2. Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności plastyczne. 3. Umożliwienie uczniom autoekspresji oraz rozumienia i akceptacji dla innych wypowiedzi twórczych. Zadania szkoły 1. Stwarzanie sytuacji dających możliwość przeżyć wewnętrznych, doświadczenia tajemnicy, bezinteresownego działania, procesu twórczego - wysiłku i radości towarzyszących twórczej aktywności. 2. Umożliwienie uczniom kontaktu z dziełami sztuki. Treści 1. Środki wyrazu plastycznego. 2. Działania plastyczne w różnych materiałach, technikach i formach. 3. Różnorodne sposoby komunikowania (komunikacja pozawerbalna - język przestrzeni, koloru, ciała itd.). 4. Sztuka ludowa i zdobnictwo charakterystyczne dla danego regionu. 5. Kontakt z dziełami sztuki plastycznej - pomniki, galerie, muzea. 6. Krajobraz kulturowy. 7. Kształtowanie otoczenia i form użytkowych (racjonalność, funkcjonalność, estetyka). Osiągnięcia 1. Posługiwanie się prostymi technikami plastycznymi. 2. Dbanie o estetykę własnego wyglądu oraz najbliższego otoczenia. MUZYKA Cele edukacyjne 1. Pobudzanie całościowo pojętego rozwoju uczniów, a w szczególności: - rozbudzanie twórczej postawy wobec siebie i świata; - rozwijanie ogólnej wrażliwości dziecka; - rozwijanie muzykalności i wrażliwości muzycznej; - rozwijanie umiejętności refleksyjnego słuchania muzyki. 2. Kształtowanie zainteresowań i zamiłowań muzycznych. 3. Wyposażenie uczniów w podstawowe umiejętności muzyczne i elementarne wiadomości o muzyce. 4. Umożliwienie uczniom aktywnego uczestnictwa w kulturze muzycznej. 5. Rozbudzanie intelektualnej postawy wobec muzyki. 6. Rozszerzenie wiadomości o muzyce i rozwijanie umiejętności muzycznych. Zadania szkoły 1. Stwarzanie sytuacji dających możliwość: - przeżycia radości z wykonywania i poznawania muzyki; - doświadczenia radości i wysiłku towarzyszących twórczej aktywności; - współdziałania w grupie; - sprzeciwu wobec zastanych schematów; - przeżycia różnorodnych doświadczeń muzycznych; - prezentacji umiejętności i osiągnięć. 2. Umożliwienie kontaktu z wielkimi dziełami muzycznymi. 3. Ukazanie różnorodności i bogactwa muzyki minionych epok i muzyki współczesnej. 4. Ukazanie różnych funkcji muzyki. 5. Uczenie wartościowania muzyki. 6. Uwzględnianie indywidualnych możliwości uczniów. 7. Otwarcie na muzyczne zainteresowania uczniów. 8. Stwarzanie sytuacji dających możliwość: - przeżycia radości z rozumienia muzyki; - samodzielnego zdobywania wiedzy o muzyce i poznawania literatury muzycznej. 9. Umożliwienie kontaktu z aktualnymi wydarzeniami muzycznymi. Treści 1. Słuchanie muzyki. 2. Źródła wiedzy i informacji o muzyce. 3. Wiedza niezbędna do rozumienia muzyki. 4. Historyczny rozwój muzyki europejskiej. 5. Muzyka ludowa, muzyka artystyczna i muzyka popularna. 6. Muzyka w obrzędach, magii, religii. 7. Muzyka w filmie, w teatrze, w mediach. 8. Komunikacja pozawerbalna - muzyka jako język. 9. Śpiew, muzykowanie na instrumentach, działania muzyczno-ruchowe, tworzenie struktur dźwiękowych.* Osiągnięcia 1. Słuchanie muzyki i rozpoznawanie wybranych utworów. 2. Formułowanie własnych sądów i prowadzenie rozmów o muzyce. 3. Podstawowe wiadomości z zakresu historii muzyki. 4. Aktywność muzyczna indywidualna lub w grupie - śpiew, ruch przy muzyce, gra na instrumentach, tworzenie struktur dźwiękowych.* __________ * Nieobowiązkowo przy jednej godzinie lekcyjnej w tygodniu. PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE Cele edukacyjne 1. Nauczanie przysposobienia obronnego powinno służyć przygotowaniu uczniów do indywidualnego ratownictwa przedmedycznego w nagłych stanach zagrożenia życia i wypadkach, samopomocy, udzielania poszkodowanym niezbędnej i możliwej w danych warunkach pomocy, ukształtowaniu postaw ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, gotowości udzielania pomocy współobywatelom. 2. Treści nauczania przedmiotu "Przysposobienie obronne" muszą być wolne od wszelkich form propagandy wojennej. Zadania szkoły 1. Przygotowanie młodzieży do racjonalnych zachowań w obliczu zagrożeń cywilizacyjnych i militarnych, uczestniczenia w przedsięwzięciach obronnych realizowanych przez organy administracji państwowej, samorządu terytorialnego i organizacje społeczne. 2. Prowadzenie zajęć w małych grupach umożliwiających praktyczne ćwiczenie pożądanych umiejętności. W nauczaniu przedmiotu należy uwzględnić specyfikę miejsca, rejonu zamieszkania. Treści 1. Zagrożenia ludności czasu pokoju i okresu wojny: - zagrożenia w czasie pokoju i zasady postępowania w przypadku ich wystąpienia; - zagrożenia czasu wojny i zasady postępowania w przypadku ich wystąpienia; - regionalne zagrożenia ekologiczne. 2. Podstawowe zadania Obrony Cywilnej w systemie obronnym Rzeczypospolitej Polskiej: - obowiązki obywateli w zakresie obronności kraju; - ogólne wiadomości o ochronie ludności; - cel, zadania i organizacja Obrony Cywilnej. 2. Wybrane zagadnienia międzynarodowego prawa humanitarnego: - ochrona rannych i chorych; - ochrona ludności cywilnej podczas wojny; - ochrona ofiar konfliktów zbrojnych nie mających charakteru międzynarodowego; - ochrona dóbr kultury; - międzynarodowa pomoc humanitarna. 4. Ochrona ludności w ramach powszechnej samoobrony: - indywidualne i zbiorowe środki ochrony przed skażeniami; - przeznaczenie oraz wykorzystanie przyrządów rozpoznania skażeń promieniotwórczych i chemicznych; - ochrona żywności, wody, pasz i zwierząt gospodarskich przed skażeniami i zakażeniami; - prowadzenie zabiegów sanitarnych i specjalnych; - udzielanie pomocy poszkodowanym; - sposoby alarmowania ludności; - zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów; - posługiwanie się środkami do zwalczania pożarów; - ratowanie ludzi i dóbr z rejonu pożaru; - ochrona ludności przed katastrofalnymi zatopieniami i powodziami. 5. Ratownictwo i pomoc medyczna: - rozpoznanie stanów zagrożenia życia i zdrowia; - postępowanie w stanach zagrożenia życia i zdrowia; - resuscytacja krążeniowo-oddechowa; - udzielanie pierwszej pomocy poszkodowanym; - posługiwanie się apteczką pierwszej pomocy i środkami podręcznymi; - sposoby ewakuacji poszkodowanych; - ratownictwo w wypadkach komunikacyjnych: bezpieczeństwo ofiar i udzielających pomocy, organizowanie pomocy, doraźne zabezpieczenie pojazdów przed zapaleniem, ewakuowanie ofiar wypadków z pojazdów; - alarmowanie o zagrożeniu i wzywanie pomocy zawodowej; - opieka nad poszkodowanymi. 6. Terenoznawstwo: - orientacja w terenie; - czytanie map i planów; - określanie miejsca zdarzenia. Osiągnięcia W wyniku realizacji treści programowych uczeń powinien posiąść podstawowe wiadomości ogólne na temat: - zagrożeń dla zdrowia i życia ludzkiego, jakie niosą ze sobą wypadki, katastrofy, awarie oraz środki masowego rażenia; - psychologicznych i społecznych problemów w sytuacji zagrożeń, klęsk, katastrof, groźnych awarii i wojny; - zasad prowadzenia akcji ratunkowej w przypadkach nagłych stanów zagrożenia życia i wypadków; - zagrożeń okresu pokoju i wojny; - form spełniania powinności obywatelskiej na rzecz obronności państwa; - zasad i sposobów powszechnej samoobrony ludności; - międzynarodowych uregulowań prawnych dotyczących ochrony ludności i dóbr kultury w czasie pokoju i wojny; oraz umiejętności: - rozpoznawania bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego; - ratownictwa w nagłych stanach zagrożenia życia i wypadkach; - samopomocy i udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej poszkodowanym; - posługiwania się improwizowanymi i etatowymi środkami, sprzętem ratowniczym oraz środkami zastępczymi; - posługiwania się podręcznymi środkami przeciwpożarowymi; - organizowania pomocy; - alarmowania o zagrożeniu i wzywania pomocy zawodowej; - zachowania się podczas ewakuacji z terenu zagrożonego; - posługiwania się wybranymi przyrządami rozpoznania skażeń; - posługiwania się środkami ochrony przed skażeniami. WYCHOWANIE FIZYCZNE Cele edukacyjne 1. Kształtowanie u uczniów postawy dbałości o własny rozwój fizyczny, sprawność i odporność organizmu oraz higienę ciała. 2. Rozbudzanie u uczniów potrzeby aktywności fizycznej - zabawy i wypoczynku, jako elementu zdrowego stylu życia, a równocześnie praktycznego wyrazu świadomej troski o własny rozwój i zdrowie; kształtowanie pozytywnych nawyków w tej dziedzinie. 3. Kształcenie charakteru i wzmacnianie psychiki uczniów poprzez ćwiczenia fizyczne oraz indywidualny i zespołowy udział uczniów w sportowej rywalizacji w formach odpowiednich do ich płci, wieku, a także umiejętności i możliwości fizycznych. 4. Ogólne usprawnienie ruchowe uczniów, wzmacnianie ich odporności i tężyzny fizycznej. 5. Zapobieganie powstawaniu oraz korygowanie wad postawy. Zadania szkoły 1. Umożliwienie wszystkim uczniom przeżycia radości, jaką dają dobrze dobrane i przeprowadzone zajęcia ruchowe. 2. Tworzenie okoliczności umożliwiających uczniom przeżycie satysfakcji z przezwyciężania własnej słabości oraz osiągania coraz większej sprawności fizycznej. 3. Ukazywanie uczniom etycznego wymiaru wspólnych zabaw i gier ruchowych, w szczególności czuwanie nad przestrzeganiem przez uczniów zasady "fair play" w rywalizacji sportowej. 4. Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznemu organizowaniu przez uczniów gier i zabaw ruchowych. Treści 1. Odpowiednie do zainteresowań uczniów gry, zabawy i zajęcia ruchowe na świeżym powietrzu i w pomieszczeniach. 2. Dostosowanie do płci, wieku, umiejętności i możliwości fizycznych, a także do warunków w jakich odbywają się zajęcia - ćwiczenia fizyczne, w tym ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę ciała. 3. Uprawianie na szkolnym poziomie różnych, odpowiednio do lokalnych warunków i możliwości, dyscyplin sportowych, w tym gier zespołowych. Osiągnięcia 1. Nabycie umiejętności przegrywania i wygrywania. 2. Uzyskanie dobrej kondycji fizycznej. 3. Nabycie umiejętności ruchowych oraz wiadomości umożliwiających korzystanie z różnych form wypoczynku w ruchu. 4. Wykształcenie elementarnych nawyków higienicznych, w szczególności związanych z uprawianiem ćwiczeń fizycznych. ETYKA (ZAJĘCIA FAKULTATYWNE) Cele edukacyjne 1. Kształtowanie refleksyjnej postawy wobec człowieka, jego natury, powinności moralnych oraz wobec różnych sytuacji życiowych. 2. Przygotowanie do rozpoznawania podstawowych wartości i dokonywania właściwej ich hierarchizacji. 3. Ukazywanie odpowiedzialności każdego człowieka za siebie i innych oraz za dokonywane wybory moralne. Zadania szkoły 1. Uświadamianie ważnych problemów moralnych i sposobów ich rozwiązywania. 2. Ukazywanie znaczenia zasad moralnych dla rozwoju osobistego człowieka, kształtowania się relacji pomiędzy ludźmi oraz życia społecznego, gospodarczego i politycznego. 3. Kształtowanie więzi z własną rodziną, tradycją, kulturą oraz krajem, umożliwiających rzeczywiste otwieranie się na różnorodność kultur w otaczającym świecie. 4. Umożliwienie rozwijanie umiejętności prezentacji własnego stanowiska, dialogu z innymi i demokratycznego współdecydowania. Treści 1. Człowiek jako osoba; natura i godność człowieka. 2. Rola i znaczenie sumienia w ocenie moralnej i dla wewnętrznego rozwoju człowieka. 3. Samowychowanie jako droga rozwoju. 4. Główne problemy współczesnej etyki. 5. Człowiek wobec wartości; człowiek wobec cierpienia i śmierci. 6. Moralność a religia, wiedza i polityka. 7. Wskazania moralne w religii chrześcijańskiej. 8. Wskazania moralne w innych religiach świata. 9. Moralne aspekty stosunku człowieka do świata przyrody. 10. Praca i jej wartość dla człowieka, znaczenie etyki zawodowej. Osiągnięcia 1. Umiejętność dokonywania wyboru wartości i tworzenia ich hierarchii. 2. Umiejętność rozstrzygania wątpliwości i problemów moralnych zgodnie z przyjętą hierarchią wartości i zasadą dobra wspólnego. 3. Umiejętność respektowania zasad harmonijnego współistnienia i współdziałania ze środowiskiem społecznym i przyrodniczym. FILOZOFIA (ZAJĘCIA FAKULTATYWNE) Cele edukacyjne 1. Wdrażanie do logicznego i krytycznego myślenia. 2. Kształcenie umiejętności uczestnictwa w dialogu, w tym prezentacji własnego stanowiska i jego obrony. 3. Uświadomienie specyfiki zagadnień filozoficznych; ich genezy, rozwoju i roli w kulturze. 4. Rozwijanie w uczniach samowiedzy poprzez uświadamianie zagadnień egzystencjonalnie i moralnie doniosłych. Zadania szkoły Uwrażliwianie na głębię znaczeniową słowa, poprawność formułowania zdań i jasność wypowiedzi. Treści 1. Różne sposoby pojmowania filozofii (główne koncepcje filozofii, np.: klasyczna, pozytywistyczna, lingwistyczna). 2. Elementy logiki ogólnej i retoryki (myśl a język; umiejętność stawiania pytań, definiowania, klasyfikacji i argumentacji; dyskusja). 3. Elementy teorii poznania (źródła, granice poznania; prawdziwość poznania i jej kryteria). 4. Filozofia a inne dziedziny kultury (filozofia a nauka; filozofia a religia; filozofia a sztuka; filozofia a światopogląd; filozofia a ideologia). 5. Elementy antropologii filozoficznej (główne koncepcje człowieka; naturalne i kulturowe środowisko człowieka; człowiek w relacji z drugim człowiekiem i ze wspólnotami; człowiek wobec wartości; główne kierunki i szkoły etyczne; obyczaj, moralność, prawo). Osiągnięcia Umiejętność uczestniczenia w dyskusji, w tym: - umiejętność prezentowania własnego stanowiska, - umiejętność stawiania pytań i odpowiadania na pytania, - umiejętność argumentowania. WYCHOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE* Seksualność nie jest wartością autonomiczną i wyizolowaną; wiąże się z całą strukturą osobowości, z systemem wartości człowieka, strukturą potrzeb, obrazem własnego "ja", z normami moralnymi i religijnymi, relacjami interpersonalnymi, rolami małżeńskimi, rodzicielskimi i społecznymi. Szkoła jest zobowiązana respektować ten fakt i podawać wiedzę o ludzkiej płciowości w tak rozumianym kontekście całej rzeczywistości człowieka. Cele edukacyjne 1. Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów związanych z trudnościami okresu dojrzewania i dorastania. 2. Przybliżenie zagadnień związanych z przyjaźnią, miłością, seksualnością i prokreacją człowieka. 3. Uzyskanie przez uczniów lepszego rozumienia siebie i najbliższego otoczenia. 4. Kształtowanie postaw prorodzinnych, prozdrowotnych i prospołecznych. Zadania szkoły 1. Wspieranie wychowawczej roli rodziny. Integrowanie działań szkoły i rodziców. 2. Pomoc w kształtowaniu pozytywnego stosunku do płciowości. Odniesienie płciowości do wartości nadrzędnych, takich jak: poszanowanie życia, miłość, małżeństwo, rodzina oraz przyjaźń, akceptacja i szacunek w relacjach międzyosobowych. 3. Pomoc w kształtowaniu dojrzałości psychoseksualnej, która wiąże się z podejmowaniem dojrzałych decyzji, właściwym przygotowaniem do przyszłych ról małżeńskich i rodzinnych. 4. Uświadomienie roli rodziny w życiu człowieka, promowanie trwałych związków małżeńskich, opartych na miłości, wierności, uczciwości i współpracy. 5. Przekazywanie rzetelnej wiedzy na temat zmian biologicznych, psychicznych i społecznych na różnych etapach rozwoju człowieka, dostosowanej do różnych potrzeb i poziomu rozwoju ucznia. Treści programowe 1. Rozwój człowieka w kolejnych fazach życia ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju psychoseksualnego. 2. Dojrzewanie: rozumienie i akceptacja kryteriów dojrzałości biologicznej, psychicznej i społecznej. Trudności, problemy okresu dojrzewania i sposoby radzenia sobie z nimi. 3. Wartości związane z płciowością człowieka: męskość, kobiecość, miłość, małżeństwo, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialności w przeżywaniu własnej płciowości i budowaniu trwałych więzi. 4. Istota seksualności człowieka. Aspekty seksualności: biologiczny, emocjonalny, duchowy. Integracja seksualna. Budowanie więzi (miłości) i prokreacja jako cele płciowości. 5. Różnice w przeżywaniu miłości między chłopcem i dziewczyną. Komplementarność płci - wzajemne dopełnianie się płci w dziedzinie fizycznej, psychicznej, duchowej i społecznej. Rozumienie, akceptacja i szacunek dla osób płci odmiennej. Potrzeba pełnej akceptacji własnej seksualności. 6. Zakłócenia i trudności w osiąganiu tożsamości płciowej. Lęki homoseksualne a rzeczywiste skłonności homoseksualne; przyczyny. Możliwości pomocy w pokonywaniu trudności związanych z tożsamością płciową. 7. Inicjacja seksualna i jej uwarunkowania. Następstwa przedwczesnej inicjacji seksualnej. Argumenty biomedyczne, psychologiczne i moralne za inicjacją w małżeństwie. Współżycie seksualne źródłem trwałych zobowiązań moralnych i psychicznych. 8. Niebezpieczeństwa związane z niedojrzałym działaniem seksualnym: nieprawidłowy rozwój psychoseksualny, zranienia emocjonalne, uzależnienia seksualne, przedwczesne rodzicielstwo. 9. Choroby przenoszone drogą płciową i AIDS. Profilaktyka. 10. Istota miłości. Etapy rozwoju miłości: zakochanie, miłość młodzieńcza, miłość dojrzała. Kryteria dojrzałej miłości. Rodzaje miłości. Miłość jako proces dynamiczny. 11. Zaburzenia w rozwoju miłości: niedojrzałość, egoizm, brak zrozumienia istoty miłości, brak odpowiedzialności, zazdrość, nieumiejętność okazywania uczuć. 12. Biologia prokreacji; psychofizjologia procesów rozrodczych. Cykl owulacyjny i nauka obserwacji cyklu jako wprowadzenie do naturalnego planowania rodziny. 13. Metody naturalnego planowania rodziny i ich skuteczność. Aspekt ekologiczny, psychologiczny i etyczny stosowania naturalnego planowania rodziny. Prezentacja wybranej metody: metody owulacyjnej Billingsa, termicznej, objawowo-termicznej. 14. Metody i środki antykoncepcyjne i wczesnoporonne: różnice w działaniu; skuteczność, skutki uboczne; aspekt zdrowotny, psychologiczny i moralny ich stosowania. 15. Świadomość własnej płodności i akceptacja płodności drugiej osoby oraz wspólna odpowiedzialność za płodność jako jeden z warunków prawidłowej więzi małżeńskiej. 16. Ojcostwo i macierzyństwo jako dopełnienie więzi małżeńskiej. Adopcja. 17. Nie planowane poczęcie dziecka; sposoby szukania pomocy w sytuacjach trudnych. 18. Aborcja - zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego; wymiar medyczny, psychiczny i moralny. 19. Wiedza na temat przebiegu i higieny ciąży, rozwoju prenatalnego dziecka, porodu i naturalnego karmienia. 20. Rola więzi matki z dzieckiem w pierwszym okresie życia dziecka. Dialog od poczęcia. Rola ojca w czasie oczekiwania na dziecko, w okresie porodu i w opiece nad noworodkiem. 21. Wartość małżeństwa. Wybór współmałżonka: kryteria, trudności. Życie małżeńskie i rodzinne a doświadczanie ludzkiego szczęścia. 22. Uwarunkowania rozwoju więzi małżeńskiej; dialog i komunikacja w małżeństwie, wierność i zaufanie. 23. Konflikty w rodzinie. Przyczyny. Zasady konstruktywnego rozwiązywania konfliktów (mediacja, negocjacje). 24. Zagrożenia społeczne i cywilizacyjne, jakim podlega współczesna rodzina: m.in. agresja, przemoc, alkoholizm, rozwód, separacja. 25. Zaburzenia w sferze seksualnej. Przemoc i przestępstwa seksualne; możliwości zapobiegania, sposoby obrony. Informacja o środkach pomocy psychologicznej i medycznej. 26. Wychowanie dzieci w rodzinie; miłość macierzyńska i ojcowska; znaczenie prawidłowych postaw rodzicielskich dla rozwoju dziecka. 27. Prawodawstwo dotyczące rodziny. Osiągnięcia 1. Umiejętność dojrzałego funkcjonowania w życiu rodzinnym. 2. Uczeń staje się świadomym kreatorem własnej osobowości. 3. Znajomość podstawowych praw rządzących ludzką płodnością. 4. Umiejętność podejmowania odpowiedzialnych decyzji dotyczących małżeństwa i rodziny. ________ * Sposób nauczania szkolnego i zakres treści zajęć edukacyjnych "Wychowanie do życia w rodzinie" określa rozporządzenie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, wydane na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 32). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie postępowania spornego i odwoławczego oraz opłat związanych z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych. (Dz. U. Nr 60, poz. 637) Na podstawie art. 115 ust. 2 i art. 120 ust. 2 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. z 1993 r. Nr 26, poz. 117 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) oraz art. 4 ust. 8 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1993 r. Nr 4, poz. 14) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie postępowania spornego i odwoławczego oraz opłat związanych z ochroną wynalazków i wzorów użytkowych (Dz. U. Nr 36, poz. 160, z 1995 r. Nr 58, poz. 301 i z 1997 r. Nr 64, poz. 409) załącznikowi do rozporządzenia nadaje się brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do: 1) opłat jednorazowych pobieranych od zgłoszeń, wniosków, odwołań, zażaleń i innych czynności dokonywanych po dniu jego wejścia w życie, chyba że opłata została uiszczona wcześniej, 2) opłat okresowych, których termin płatności przypada po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, chyba że opłata została uiszczona wcześniej albo jej wysokość została określona w decyzji o udzieleniu prawa wyłącznego korzystania z wynalazku lub wzoru użytkowego, wydanej przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1999 r. (poz. 637) TABELA OPŁAT ZWIĄZANYCH Z OCHRONĄ WYNALAZKÓW I WZORÓW UŻYTKOWYCH ORAZ PRZEJŚCIOWĄ OCHRONĄ PRODUKTÓW Lp.WyszczególnienieWysokość opłat 123 IOpłaty jednorazowe 1Za zgłoszenie wynalazku lub wzoru użytkowego420,00 zł - za każdą stronę ponad 20 stron opisu, zastrzeżeń i rysunków25,00 zł 2Od oświadczenia o korzystaniu z pierwszeństwa - za każde pierwszeństwo40,00 zł 3Opłata za przekazanie (od zgłoszenia PCT*)280,00 zł 4Opłata za opóźnienie opłaty za wyznaczenie, przekazanie, poszukiwanie lub opłaty podstawowej (od zgłoszenia PCT*)280,00 zł 5Opłata krajowa (od zgłoszenia PCT*): - gdy badania wstępnego nie przeprowadzono420,00 zł - gdy badanie wstępne przeprowadzono210,00 zł - za każdą dodatkową stronę powyżej 20 stron25,00 zł 6Od wniosku o wydanie przez Urząd Patentowy decyzji w postępowaniu spornym175,00 zł 7Od odwołania od decyzji Urzędu Patentowego40,00 zł 8Od zażalenia na postanowienie Urzędu Patentowego20,00 zł 9Za publikację opisu patentowego70,00 zł 10Za publikację jedenastej i każdej następnej strony opisu patentowego - od strony maszynopisu lub arkusza rysunku4,00 zł 11Za publikację opisu ochronnego15,00 zł 12Za odpis lub wyciąg z rejestru albo zaświadczenie o istnieniu określonego wpisu w rejestrze7,00 zł 13Za sporządzenie dowodu pierwszeństwa do uzyskania patentu40,00 zł 14Za sporządzenie dowodu pierwszeństwa do udzielenia prawa ochronnego na wzór użytkowy30,00 zł 15Od wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze30,00 zł IIOpłaty okresowe 1Za pierwszy okres ochrony wynalazku obejmujący 1, 2, 3, 4 i 5 rok ochrony345,00 zł 2Za drugi okres ochrony wynalazku obejmujący 6, 7 i 8 rok ochrony550,00 zł 3Za trzeci okres ochrony wynalazku obejmujący 9, 10 i 11 rok ochrony830,00 zł 4Za czwarty okres ochrony wynalazku obejmujący 12 i 13 rok ochrony970,00 zł 5Za piąty okres ochrony wynalazku obejmujący 14 i 15 rok ochrony1 100,00 zł 6Za szósty okres ochrony wynalazku obejmujący 16 i 17 rok ochrony1 400,00 zł 7Za siódmy okres ochrony wynalazku obejmujący 18 i 19 rok ochrony1 750,00 zł 8Za ósmy okres ochrony wynalazku obejmujący 20 rok ochrony1 750,00 zł 9Za ochronę wynalazku stanowiącego przedmiot patentu dodatkowego1 050,00 zł 10Za każdy dodatkowy wynalazek ujęty w zgłoszeniu20% opłaty za odpowiedni okres ochrony 11Za pięcioletni okres ochrony wzoru użytkowego obejmujący 1, 2, 3, 4 i 5 rok ochrony230,00 zł 12Za drugi okres ochrony wzoru użytkowego obejmujący 6, 7 i 8 rok ochrony420,00 zł 13Za trzeci okres ochrony wzoru użytkowego obejmujący 9 i 10 rok ochrony550,00 zł 14Za ochronę wzoru użytkowego stanowiącego przedmiot prawa ochronnego dodatkowego600,00 zł 15Za każde rozpoczęte pięć lat przejściowej ochrony produktu w Polsce2 100,00 zł *) PCT Układ o współpracy patentowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat związanych z ochroną znaków towarowych. (Dz. U. Nr 60, poz. 638) Na podstawie art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1993 r. Nr 10, poz. 46, z 1994 r. Nr 74, poz. 331 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 września 1992 r. w sprawie opłat związanych z ochroną znaków towarowych (Dz. U. Nr 76, poz. 377, z 1995 r. Nr 58, poz. 302 i z 1997 r. Nr 64, poz. 410) załącznikowi do rozporządzenia nadaje się brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia § 2. Opłaty jednorazowe od podań, wniosków, odwołań, zażaleń i za inne czynności dokonane po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a także opłaty okresowe, których termin płatności przypada po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, uiszcza się w wysokości określonej w rozporządzeniu, chyba że opłata została uiszczona wcześniej lub jej wysokość została określona w wezwaniu doręczonym przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1999 r. (poz. 638) TABELA OPŁAT ZWIĄZANYCH Z OCHRONĄ ZNAKÓW TOWAROWYCH Lp.WyszczególnienieWysokość opłat 123 IOpłaty jednorazowe 1Od podania o zarejestrowanie znaku towarowego420,00 zł a w przypadku wspólnego znaku towarowego840,00 zł 2Od oświadczenia o korzystaniu z pierwszeństwa30,00 zł 3Od wniosku o wydanie przez Urząd Patentowy decyzji w postępowaniu spornym175,00 zł 4Od wniosku o wygaśnięcie prawa z rejestracji z powodu nieużywania znaku70,00 zł 5Od odwołania od decyzji Urzędu Patentowego40,00 zł 6Od zażalenia na postanowienie Urzędu Patentowego20,00 zł 7Za odpis lub wyciąg z rejestru znaków towarowych albo zaświadczenie o istnieniu określonego wpisu w rejestrze znaków towarowych7,00 zł 8Za drugie przedłużenie terminu do wykonania postanowienia40,00 zł 9Za trzecie przedłużenie terminu do wykonania postanowienia90,00 zł 10Za wydanie dowodu pierwszeństwa14,00 zł 11Od wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze30,00 zł 12Od wniosku o rejestrację międzynarodową280,00 zł 13Od wniosku o przedłużenie ochrony140,00 zł IIOpłaty okresowe (za dziesięcioletni okres ochrony) 1Do trzech klas towarowych według obowiązującej klasyfikacji towarów, za każdą klasę140,00 zł - za każdą następną klasę towarowąpo 420,00 zł 2W przypadku wspólnego znaku towarowego do trzech klas towarowych, za każdą klasę280,00 zł - za każdą następną klasę towarowąpo 840,00 zł Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat związanych z ochroną wzorów zdobniczych. (Dz. U. Nr 60, poz. 639) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1993 r. Nr 4, poz. 14) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie opłat związanych z ochroną wzorów zdobniczych (Dz. U. Nr 36, poz. 161, z 1995 r. Nr 58, poz. 303 i z 1997 r. Nr 64, poz. 411) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Opłaty jednorazowe, o których mowa w § 2 ust. 1, pobiera się w wysokości: 1) za zgłoszenie wzoru zdobniczego 210,00 zł, 2) od oświadczenia o korzystaniu z pierwszeństwa 20,00 zł, 3) od wniosku o wydanie przez Urząd Patentowy decyzji w postępowaniu spornym 175,00 zł, 4) od odwołania od decyzji Urzędu Patentowego 40,00 zł, 5) od zażalenia na postanowienie Urzędu Patentowego 20,00 zł, 6) za odpis lub wyciąg z rejestru albo zaświadczenie o istnieniu określonego wpisu w rejestrze 7,00 zł, 7) za sporządzenie dowodu pierwszeństwa 20,00 zł, 8) za publikację opisu wzoru zdobniczego 14,00 zł, 9) od wniosku o dokonanie zmiany w rejestrze 30,00 zł."; 2) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Opłaty okresowe, o których mowa w § 4 i § 5 ust. 1, pobiera się w wysokości: 1) za pięcioletni okres ochrony wzoru obejmujący 1, 2, 3, 4 i 5 rok ochrony 180,00 zł, 2) za drugi okres ochrony wzoru obejmujący 6, 7 i 8 rok ochrony 350,00 zł, 3) za trzeci okres ochrony wzoru obejmujący 9 i 10 rok ochrony 500,00 zł, 4) za każdą kolejną odmianę wzoru 10% opłaty za odpowiedni okres ochrony." § 2. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do: 1) opłat jednorazowych określonych w § 1 pkt 1 niniejszego rozporządzenia, pobieranych od czynności dokonywanych po dniu jego wejścia w życie, chyba że opłata została uiszczona wcześniej, 2) opłat okresowych, których termin płatności przypada po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, chyba że opłaty te uiszczono lub do uiszczenia ich wezwano wcześniej, według dotychczasowych przepisów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 lipca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Kaliszu. (Dz. U. Nr 60, poz. 640) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 15 lipca 1999 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Kalisz. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) zarządzanie biznesem, 2) technologia maszyn, 3) elektroenergetyka. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 11 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. (Dz. U. Nr 60, poz. 641) Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1162) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył (Dz. U. Nr 145, poz. 941 i Nr 166, poz. 1204), załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 1999 r. (poz. 641) WYKAZ SAMODZIELNYCH PUBLICZNYCH ZAKŁADÓW OPIEKI ZDROWOTNEJ ORAZ JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO WŁAŚCIWYCH DO PRZEJĘCIA UPRAWNIEŃ ORGANU, KTÓRY JE UTWORZYŁ I. WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Szpital Rejonowyul. Pocztowa 16Powiat zgorzelecki 59-920 Bogatynia 2Dolnośląski Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka - Centrum Medycyny Ratunkowejul. R. Traugutta 116Samorząd województwa 50-420 Wrocław 3Szpital Rehabilitacyjnyul. Willowa 4Powiat trzebnicki 55-055 Żmigród 4Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Krakowska 28Samorząd województwa 50-425 Wrocław 5Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej DOLMEDul. Legnicka 40Samorząd województwa 53-674 Wrocław 6Zespół Opieki Zdrowotnejul. Lubańska 11-12Powiat zgorzelecki 59-900 Zgorzelec 7Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 15Powiat jeleniogórski 58-530 Kowary 8Wojewódzki Zespół Szpitalno-Sanatoryjny Chorób Płucul. Trzebnicka 5/7Samorząd województwa 55-035 Oborniki Śląskie 9Zespół Opieki Zdrowotnejul. H. Sienkiewicza 11Powiat wołowski 56-120 Brzeg Dolny 10Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płuc w Jeleniej Górze z siedzibą w Kowarachul. Sanatoryjna 27Samorząd województwa 58-530 Kowary 11Centrum Pneumonologii Dziecięcejul. Myśliwska 13Samorząd województwa 58-540 Karpacz 12Jeleniogórski Ośrodek Medycyny Pracyul. Groszowa 1Samorząd województwa 58-500 Jelenia Góra 13Wojewódzki Szpital w Legnicyul. J. Iwaszkiewicza 5Samorząd województwa 59-220 Legnica 14Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. Dworcowa 7Samorząd województwa 59-220 Legnica 15Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Senatorska 1Samorząd województwa 59-220 Legnica 16Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Lubinieul. Księcia Ludwika I 5Samorząd województwa 59-300 Lubin 17Szpital Zakaźnyul. Poselska 14Samorząd województwa 59-220 Legnica 18Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Szpitalna 8Samorząd województwa 59-500 Złotoryja 19Szpital Chirurgicznyul. Senatorska 1Samorząd województwa 59-220 Legnica 20Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Infekcyjnych im. J. Gromkowskiegoul. Koszarowa 5Samorząd województwa 51-149 Wrocław 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Jelczu-Laskowicachul. A. Bożka 13Gmina Jelcz-Laskowice 55-220 Jelcz-Laskowice 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolności 117Powiat dzierżoniowski 58-226 Bielawa 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Międzyleśna 3Powiat kłodzki 57-500 Bystrzyca Kłodzka 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dusznikach Zdrojuul. Sprzymierzonych 21Powiat kłodzki 57-340 Duszniki Zdrój 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cicha 1Powiat dzierżoniowski 58-200 Dzierżoniów 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 1Powiat kłodzki 57-300 Kłodzko 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Marsz. J. Piłsudskiego 2Powiat kłodzki 57-400 Nowa Ruda 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Westerplatte 22Powiat świdnicki 58-100 Świdnica 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 3Powiat świdnicki 58-160 Świebodzice 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Ząbkowicach Śląskichul. Armii Krajowej 46Powiat ząbkowicki 57-200 Ząbkowice Śląskie 31Zespół Opieki Zdrowotnej w Ziębicachul. Kolejowa 29Powiat ząbkowicki 57-200 Ziębice 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital Zespolony w Wałbrzychuul. Batorego 4Samorząd województwa 58-300 Wałbrzych 33Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. A. Sokołowskiego w Wałbrzychuul. Dr. A. Sokołowskiego 4Samorząd województwa 58-309 Wałbrzych 34Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital Ginekologiczno-Położniczyal. I. J. Paderewskiego 10Samorząd województwa 58-301 Wałbrzych 35Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Wałbrzychuul. S. Moniuszki 110Samorząd województwa 58-300 Wałbrzych 36Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Stroniu Śląskimul. Morawka 1Samorząd województwa 57-550 Stronie Śląskie 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Chorób Płucul. Słoneczna 1Samorząd województwa 58-351 Sokołowsko 38Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. B. Chrobrego 39Samorząd województwa 58-300 Wałbrzych 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Leczenia Odwykowego w Czarnym Borzeul. Parkowa 8Samorząd województwa 58-379 Czarny Bór 40Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Sanatorium Chorób Płuc i Gruźlicy w Rościszowieul. Piękna 11Samorząd województwa 58-252 Rościszów 41Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Państwowy Zespół Prewentoriów w Bielawieul. J. Korczaka 3Samorząd województwa 58-260 Bielawa 42Samodzielny Publiczny Zespół Rehabilitacyjno-Sanatoryjny dla Dzieci "Czermna Bukowina" w Kudowie Zdrojuul. T. Kościuszki 116Samorząd województwa 57-350 Kudowa Zdrój 43Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci "Poranek" w Zagórzu Śląskimul. Główna 13Samorząd województwa 58-321 Jugowice 44Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Złotym Stokuul. Spacerowa 5Powiat ząbkowicki 57-250 Złoty Stok 45Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Leczniczo-Opiekuńczy w Kamieńcu Ząbkowickimul. Szpitalna 1Powiat ząbkowicki 57-230 Kamieniec Ząbkowicki 46Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Bardzie Śląskimul. Główna 36Powiat ząbkowicki 57-256 Bardo Śląskie 47Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Górzeul. L. Hirszfelda 8Powiat górowski 56-200 Góra 48Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy we Wrocławiuul. Oławska 14Samorząd województwa 50-123 Wrocław 49Wałbrzyski Ośrodek Medycyny Pracy w Wałbrzychuul. Dr. A. Sokołowskiego 4Samorząd województwa 58-309 Wałbrzych 50Zespół Opieki Zdrowotnejul. Zawidowska 4Powiat lubański 59-800 Lubań 51Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Narządu Ruchuul. J. Korczaka 1Samorząd województwa 58-401 Kamienna Góra 52Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. dr. M. Marzyńskiegoul. Rolnicza 25Samorząd województwa 59-921 Sieniawka 53Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Tysiąclecia 30Samorząd województwa 59-700 Bolesławiec 54Szpital Wojewódzkiul. Ogińskiego 6Samorząd województwa 58-506 Jelenia Góra 55Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Wojska Polskiego 21Samorząd województwa 58-500 Jelenia Góra 56Zespół Opieki Zdrowotnejul. Jeleniogórska 4Powiat bolesławiecki 59-700 Bolesławiec 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bohaterów Getta 8Powiat kamiennogórski 58-400 Kamienna Góra 58Zakład Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych we Wrocławiupl. Katedralny 8/9Miasto na prawach powiatu - Wrocław 50-329 Wrocław 59Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zawidowska 4Powiat lubański 59-800 Lubań 60Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. G. Morcinka 7Powiat lwówecki 59-600 Lwówek Śląski 61Zakład Lecznictwa Otwartegoul. L. Wyczółkowskiego 15Gmina Bogatynia 59-920 Bogatynia 62Gminny Ośrodek Zdrowia we Wleniuul. Ogrodowa 8Gmina Wleń 59-610 Wleń 63Zespół Opieki Zdrowotnej w Lubinieul. W. Łokietka 3Powiat lubiński 59-300 Lubin 64Zespół Opieki Zdrowotnej w Głogowieul. T. Kościuszki 15Powiat głogowski 67-300 Głogów 65Zespół Opieki Zdrowotnej Trzebnicaul. T. Kościuszki 10Powiat trzebnicki 55-100 Trzebnica 66Szpital Rejonowy Wołówul. Inwalidów Wojennych 26Powiat wołowski 56-100 Wołów 67Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Krzelowie56-150 KrzelówGmina Wińsko 68Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Chorób Dziecięcych im. J. Korczaka - Wrocławal. J. Kasprowicza 64/66Samorząd województwa 51-137 Wrocław 69Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Sycowie56-500 SycówPowiat oleśnicki ul. Świerczewskiego 2 70Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego Wrocławul. R. Traugutta 112Samorząd województwa 55-100 Wrocław 71Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych - Lubiążul. A. Mickiewicza 1Samorząd województwa 56-110 Lubiąż 72Ośrodek Zdrowia Prusiceul. Żmigrodzka 32Gmina Prusice 55-110 Prusice 73Gminny Ośrodek Zdrowia Mietkówul. Kolejowa 27Gmina Mietków 55-081 Mietków 74Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Środzie Śląskiejul. Kolejowa 29Powiat średzki 55-300 Środa Śląska 75Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Miliczuul. Trzebnicka 2Gmina Milicz 56-300 Milicz 76Zespół Opieki Zdrowotnej w Świętej Katarzynie55-010 Święta KatarzynaGmina Święta Katarzyna 77Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Główna 104Gmina Marciszów 58-410 Marciszów 78Gminny Zespół Opieki Zdrowotnej w Przewornie57-130 PrzewornoGmina Przeworno ul. Pocztowa 6 79Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Oleśnicyul. J. Kilińskiego 2Gmina Oleśnica 56-400 Oleśnica 80Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Bierutowieul. S. Moniuszki 13Gmina Bierutów 56-420 Bierutów 81Ośrodek Zdrowia w Borowej66-412 Borowa 71Gmina Długołęka 82Ośrodek Zdrowia w Kiełczowie56-405 KiełczówGmina Długołęka ul. Wilczycka 14 83Ośrodek Zdrowia w Brzeziej Łące56-405 Brzezia Łąka 11Gmina Długołęka 84Gminny Ośrodek Zdrowia w Długołęceul. Wrocławska 24Gmina Długołęka 56-411 Długołęka 85Gminny Ośrodek Zdrowia w Cieszkowieul. Gen. Sikorskiego 53Gmina Cieszków 56-320 Cieszków 86Gminny Ośrodek Zdrowia w Jordanowie Śląskimul. Pocztowa 4Gmina Jordanów Śląski 55-065 Jordanów Śląski 87Zespół Lecznictwa Ambulatoryjnego w Kątach Wrocławskichul. S. Staszica 9Gmina Kąty Wrocławskie 55-080 Kąty Wrocławskie 88Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Kobierzycachul. W. Witosa 11Gmina Kobierzyce 55-040 Kobierzyce 89Zakład Usług Medycznych w Kostomłotachul. Szpitalna 13Gmina Kostomłoty 55-311 Kostomłoty 90Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Krośnicachul. Parkowa 37Gmina Krośnice 56-320 Krośnice 91Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łagiewnikachul. Słowiańska 10Gmina Łagiewniki 55-061 Łagiewniki 92Ośrodek Zdrowia Siedlec55-108 SiedlecGmina Długołęka 93Ośrodek Zdrowia Skokowaul. Prusicka 4Gmina Prusice 55-130 Skokowa 94Zakład Opieki Zdrowotnej w Malczycach55-320 MalczyceGmina Malczyce 95Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej - Miliczul. Ks. Waresiaka 7Powiat milicki 56-300 Milicz 96Szpital im. Józefa Dietla - Oleśnicaul. J. Kilińskiego 2Powiat oleśnicki 56-400 Oleśnica 97Zespół Opieki Zdrowotnej - Oławaul. K. K. Baczyńskiego 1Powiat oławski 55-200 Oława 98Szpital im. Wojciecha Oczki - Strzelinul. Wrocławska 46Powiat strzeliński 57-100 Strzelin 99Przychodnia Rejonowo-Specjalistyczna - Wołówul. J. Piłsudskiego 54Powiat wołowski 56-100 Wołów 100Wiejski Ośrodek Zdrowia - Lubiążul. M. L. Willmana 23Gmina Wołów 51-110 Lubiąż 101Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dobroszycachul. Wojska Polskiego 22Gmina Dobroszyce 56-410 Dobroszyce 102Specjalistyczny Zakład Profilaktyczno-Leczniczy Provita - Wrocławul. Bierutowska 59Miasto na prawach powiatu - Wrocław 51-317 Wrocław 103Dolnośląskie Centrum Gruźlicy i Chorób Płuc - Wrocławul. Grabiszyńska 105Samorząd województwa 53-439 Wrocław 104Wojewódzki Szpital im. Babińskiego - Wrocławpl. 1 Maja 8Samorząd województwa 50-043 Wrocław 105Dolnośląskie Centrum Onkologii - Wrocławpl. Hirszfelda 12Samorząd województwa 53-413 Wrocław 106Centrum Rehabilitacyjno-Ortopedyczne Wojewódzki Szpital Specjalistyczny dla Dzieci i Młodzieży - Trzebnicaul. Leśna 1Samorząd województwa 55-100 Trzebnica 107Specjalistyczny Szpital im. Falkiewicza we Wrocławiuul. Warszawska 2Samorząd województwa 52-114 Wrocław 108Specjalistyczny Szpital im. Rydygiera we Wrocławiuul. L. Rydygiera 22/26Samorząd województwa 50-248 Wrocław 109Ośrodek Replantacji Kończyn, Mikrochirurgii, Chirurgii Ręki i Chirurgii Ogólnej - Trzebnicaul. Prusicka 19Powiat trzebnicki 55-100 Trzebnica 110Zespół Opieki Zdrowotnej w Jaworzeul. J. Piłsudskiego 10Powiat jaworski 59-400 Jawor 111Zespół Opieki Zdrowotnejul. Hoża 11Powiat złotoryjski 59-500 Złotoryja 112Zespół Opieki Zdrowotnej w Chojnowieul. Szpitalna 20Powiat legnicki 59-520 Chojnów 113Wojewódzki Szpital Neuropsychiatrii - Krośniceul. Kwiatowa 4Samorząd województwa 56-320 Krośnice 114Specjalistyczny Zespół Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej - WrocławWybrzeże J. C. Korzeniowskiego 18Samorząd województwa 50-226 Wrocław 115Specjalistyczny Rehabilitacyjno-Ortopedyczny Zespół Opieki Zdrowotnej - Wrocławul. Poświęcka 8Samorząd województwa 51-128 Wrocław 116Zakład Sprzętu Ortopedycznegoul. Poświęcka 9Samorząd województwa 51-128 Wrocław 117Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 11Gmina Wiązów 57-120 Wiązów 118Wojewódzki Zespół Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej - Wrocławul. Dobrzyńska 21/23Samorząd województwa 50-403 Wrocław 119Samorządowa Przychodnia Zdrowia w Jaworzynie Śląskiejul. Westerplatte 16Powiat kłodzki 58-140 Jaworzyna Śląska 120Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Żmigrodzieul. Lipowa 4Gmina Żmigród 55-055 Żmigród 121Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Twardogórzeul. L. Waryńskiego 4Gmina Twardogóra 56-416 Twardogóra 122Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Zawoniul. Spacerowa 6Gmina Zawonia 55-106 Zawonia 123Leczniczo-Rehabilitacyjny Ośrodek Medycyny Rodzinnej w Sobótceul. Strzelców 2Gmina Sobótka 55-050 Sobótka 124Zakład Opieki Zdrowotnej w Żórawinieul. Urzędnicza 11Gmina Żórawina 55-020 Żórawina 125Publiczny Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnego w Strzelinieul. A. Mickiewicza 20Gmina Strzelin 57-100 Strzelin 126Ośrodek Zdrowia Wisznia Małaul. Wrocławska 2Gmina Wisznia Mała 55-114 Wisznia Mała 127Gminny Ośrodek Zdrowia Prusy57-100 PrusyGmina Kondratowice 128Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łozinieul. Milicka 15Gmina Długołęka 56-407 Łozina 129Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Borowieul. Wrocławska 12Gmina Borów 57-160 Borów 130Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. H. M. Kamieńskiego 73aSamorząd województwa 51-124 Wrocław 131Oddział Dzienny Neuropsychiatrii Dziecięcej - Wrocławul. Białowieska 74aMiasto na prawach powiatu - Wrocław 54-235 Wrocław 132Przychodnia Rejonowaul. B. Chrobrego 79Gmina Wojcieszów 58-579 Wojcieszów 133Przychodnia Rejonowaul. Złotoryjska 18Gmina Świerzawa 58-536 Świerzawa 134Przychodnia Rejonowaul. Jedności Narodowej 11Gmina Szklarska Poręba 58-580 Szklarska Poręba 135Zakład Opieki Zdrowotnej w Piechowicachul. Żymierskiego 58Gmina Piechowice 58-573 Piechowice 136Zespół Opieki Zdrowotnej w Lubawceul. T. Kościuszki 19Gmina Lubawka 58-420 Lubawka 137Zespół Opieki Zdrowotnej w Bolkowieul. Wysokogórska 3Gmina Bolków 58-575 Bolków 138Gminny Ośrodek Zdrowia w Mysłakowicachul. Jeleniogórska 18Gmina Mysłakowice 58-533 Mysłakowice 139Zakład Opieki Zdrowotnej w KliczkowieKliczków 38Gmina Osiecznica 59-727 Osiecznica 140Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Wojska Polskiego 3Gmina Janowice Wielkie 58-520 Janowice Wielkie 141Gminny Ośrodek Zdrowiapl. Wolności 17Gmina Lubomierz 58-536 Lubomierz 142Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Długa 15Gmina Jeżów Sudecki 58-521 Jeżów Sudecki 143Gminny Ośrodek Zdrowia58-512 Stara KamienicaGmina Stara Kamienica 144Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Wolności 21Gmina Olszyna 59-830 Olszyna 145Gminny Ośrodek Zdrowia58-816 Platerówka 51Gmina Platerówka 146Zakład Lecznictwa Podstawowego w Węglińcuul. Gen. W. Sikorskiego 40Gmina Węgliniec 59-940 Węgliniec 147Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Lubańska 42aGmina Nowogrodziec 59-730 Nowogrodziec 148Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Cicha 4Powiat bolesławiecki 59-730 Nowogrodziec 149Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Zachodnia 10Gmina Polkowice 59-310 Polkowice 150Przychodnia Rejonowaul. Ratuszowa 11Gmina Chocianów 59-320 Chocianów 151Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Miękiniul. T. Kościuszki 31Gmina Miękinia 55-025 Miękinia 152Zakład Opieki Zdrowotnej w Strzegomiuul. Armii Krajowej 23Gmina Strzegom 58-150 Strzegom 153Obwód Lecznictwa Kolejowego we Wrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Joannitów 10/12Samorząd województwa 50-552 Wrocław 154Obwód Lecznictwa Kolejowego w Jeleniej Górze - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. W. Bogusławskiego 28Samorząd województwa 58-500 Jelenia Góra 155Obwód Lecznictwa Kolejowego w Legnicy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. Libana 8Samorząd województwa 59-200 Legnica 156Obwód Lecznictwa Kolejowego w Wałbrzychu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Armii Krajowej 23Samorząd województwa 57-302 Wałbrzych Miasto 157Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Dusznikach Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. F. Chopina 10Samorząd województwa 57-340 Duszniki Zdrój 158Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Szczawnie Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ofiar Katynia 3/5Samorząd województwa 58-310 Szczawno Zdrój 159Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Nowotworów w Szklarskiej Porębie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 1Samorząd województwa 58-585 Szklarska Poręba 160Kolejowe Prewentorium w Janowicach Wielkich - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej58-520 Janowice WielkieSamorząd województwa 161Okręgowy Szpital Kolejowy we Wrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wiśniowa 36aSamorząd województwa 53-137 Wrocław 162Szpital Chirurgii Plastycznejul. Kościelna 1Samorząd województwa 57-320 Polanica Zdrój 163Zakład Opieki Zdrowotnej w Złotym Stokuul. 3 Maja 26Gmina Złoty Stok 67-250 Złoty Stok 164Zakład Opieki Zdrowotnej Wrocław - Stare Miastopl. Dominikański 6Miasto na prawach powiatu - Wrocław 50-159 Wrocław 165Zakład Opieki Zdrowotnej - Wrocław Śródmieścieul. H. Sienkiewicza 106Miasto na prawach powiatu - Wrocław 50-348 Wrocław 166Zakład Opieki Zdrowotnej - Wrocław Fabrycznaul. Podróżnicza 26/28Miasto na prawach powiatu - Wrocław 53-208 Wrocław 167Zakład Opieki Zdrowotnej - Wrocław Krzykiul. B. Pretficza 22Miasto na prawach powiatu - Wrocław 53-328 Wrocław 168Zakład Opieki Zdrowotnej - Wrocław Psie Poleal. T. Boya-Żeleńskiego 22/24Miasto na prawach powiatu - Wrocław 51-160 Wrocław 169Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia przy ul. Legnickiej we Wrocławiuul. Legnicka 61Miasto na prawach powiatu - Wrocław 54-203 Wrocław 170Zakład Opieki Zdrowotnej "Zawidawie" we Wrocławiuul. B. Krzywoustego 290Miasto na prawach powiatu - Wrocław 51-312 Wrocław 171Zakład Opieki Zdrowotnej "Gądów" we Wrocławiuul. Na Ostatnim Groszu 56/58Miasto na prawach powiatu - Wrocław 54-513 Wrocław 172Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Rehabilitacji Medycznej i Fizykoterapii CELMED we Wrocławiuul. Celtycka 15/17Miasto na prawach powiatu - Wrocław 54-153 Wrocław 173Przychodnia Specjalistyczno-Rehabilitacyjna "PULSANTIS" we Wrocławiuul. A. Ostrowskiego 3Miasto na prawach powiatu - Wrocław 53-238 Wrocław 174Zespół Opieki Zdrowotnej w Legnicyul. Chojnowska 112Powiat legnicki 59-220 Legnica 175Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Polkowicachul. Zachodnia 10Powiat polkowicki 59-230 Polkowice 176Przychodnia Rejonowa w Złotoryiul. Kwiska 1Gmina Złotoryja 59-500 Złotoryja 177Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Ośrodek Zdrowia w Kunicachul. Legnicka 12Gmina Kunice 59-216 Kunice 178Ośrodek Zdrowia w MściwojowieMściwojów 5aGmina Mściwojów 59-407 Mściwojów 179Ośrodek Zdrowia w UdaninieUdanin 88Gmina Udanin 59-116 Udanin 180Zakład Opieki Zdrowotnej w Wądrożu WielkimWądroże Wielkie 167Gmina Wądroże Wielkie 59-244 Wądroże Wielkie 181Miejski Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Lubinieul. W. Łokietka 3Gmina Lubin 59-300 Lubin 182Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Lubinieul. W. Łokietka 3Gmina Lubin 59-300 Lubin 183Miejsko-Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Ścinawieul. W. Jagiełły 2Gmina Ścinawa 59-330 Ścinawa 184Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Rudnejul. 1 Maja 3Gmina Rudna 59-305 Rudna 185Miejski Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Głogowieul. T. Kościuszki 15Gmina Głogów 67-200 Głogów 186Gminny Ośrodek Zdrowia w KotliKotla 8aGmina Kotla 67-240 Kotla 187Wiejski Ośrodek Zdrowia w Jerzmanowejul. Obiszowska 11Gmina Jerzmanowa 67-222 Jerzmanowa 188Wiejski Ośrodek Zdrowia w PęcławiuPęcław 30Gmina Pęcław 67-221 Pęcław 189Zakład Opieki Zdrowotnej Wiejski Ośrodek Zdrowia w Krzepowieul. Rudnowska 109Gmina Głogów 67-200 Krzepów 190Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w ŻukowicachNielubia 51Gmina Żukowice 67-224 Nielubia 191Przychodnia Rejonowa w Jaworzeul. J. Piłsudskiego 10Gmina Jawor 59-400 Jawor 192Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w PaszowicachPaszowice 260Gmina Paszowice 59-411 Paszowice 193Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w MęcinceMęcinka 45Gmina Męcinka 59-424 Męcinka 194Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w ZłotoryiGierałtowiec 33Gmina Złotoryja 59-511 Gierałtowiec 195Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w PielgrzymcePielgrzymka 11Gmina Pielgrzymka 59-524 Pielgrzymka 196Gminny Zespół Zakładów Opieki Podstawowej w Warcie BolesławieckiejRaciborowice 191Gmina Warta Bolesławiecka 59-253 Raciborowice 197Gminny Ośrodek Zdrowia w ZagrodnieZagrodno 56Gmina Zagrodno 59-516 Zagrodno 198Przychodnia Rejonowa w Chojnowieul. Legnicka 12Gmina Chojnów 59-225 Chojnów 199Gminny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Chojnowieul. Krzywa 7aGmina Chojnów 59-227 Chojnów 200Ośrodek Zdrowia w Miłkowicachul. Wojska Polskiego 77Gmina Miłkowice 59-222 Miłkowice 201Przychodnia Rejonowa w Prochowicachul. J. Kochanowskiego 32Gmina Prochowice 59-230 Prochowice 202Gminna Przychodnia Zdrowia w Legnickim Poluul. Kosmy Damiana Asama 5Gmina Legnickie Pole 59-241 Legnickie Pole 203Gminny Ośrodek Zdrowia w Gromadceul. Szkolna 18aGmina Gromadka 59-706 Gromadka 204Gminny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Krotoszycach59-223 Krotoszyce 13Gmina Krotoszyce 205Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Wałbrzychuul. B. Chrobrego 13Gmina Wałbrzych 58-300 Wałbrzych 206Zespół Opieki Zdrowotnej w Lądku Zdrojuul. Kłodzka 3Powiat kłodzki 57-540 Lądek Zdrój II. WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznegoul. Sułkowskiego 58aSamorząd województwa 85-634 Bydgoszcz 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ogrodowa 3Powiat nakielski 89-200 Szubin 3Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Papowie86-221 Papowo BiskupieGmina Papowo Biskupie 4Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. M. Karłowicza 26Samorząd województwa 85-092 Bydgoszcz 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 3Powiat radziejowski 88-200 Radziejów 6Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychul. Okrzei 74Powiat włocławski 87-800 Włocławek 7Szpital Wojewódzkiul. Wieniecka 43Samorząd województwa 87-800 Włocławek 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nieszawska 6Powiat lipnowski 87-600 Lipno 9Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 18Powiat aleksandrowski 87-700 Aleksandrów Kujawski 10Zakład Leczniczo-Opiekuńczy87-721 RaciążekPowiat aleksandrowski 11Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Wyszyńskiego 21Samorząd województwa 87-800 Włocławek 12Wojewódzki Szpital Dziecięcyul. Konstytucji 3 Maja 42Samorząd województwa 87-100 Toruń 13Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Chełmińska 26Samorząd województwa 87-100 Toruń 14Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Konstytucji 3 Maja 42Samorząd województwa 87-100 Toruń 15Wojewódzkie Samodzielne Centrum Stomatologiiul. Przedzamcze 10Samorząd województwa 87-100 Toruń 16Zespół Opieki Zdrowotnejul. Dr. J. G. Koppa 1aPowiat golubsko-dobrzyński 87-400 Golub-Dobrzyń 17Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 55Gmina Koronowo 86-010 Koronowo 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 126Powiat świecki 86-100 Świecie n. Wisłą 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 26Powiat sępoleński 89-410 Więcbork 20Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźnyul. Św. Floriana 12Samorząd województwa 85-030 Bydgoszcz 21Wojewódzki Szpital Gruźlicy i Chorób Płucul. Gimnazjalna 11Samorząd województwa 85-950 Bydgoszcz 22Wojewódzki Szpital Dziecięcy w Bydgoszczy z Wojewódzką Przychodnią Matki i Dzieckaul. Chodkiewicza 44Samorząd województwa 85-667 Bydgoszcz 23Wojewódzki Szpital im. dr. J. Bizielaul. Ujejskiego 75Samorząd województwa 85-168 Bydgoszcz 24Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Sądowa 18Samorząd województwa 86-100 Świecie n. Wisłą 25Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Markwarta 8Samorząd województwa 85-015 Bydgoszcz 26Wojewódzka Przychodnia Dermatologicznaul. Kurpińskiego 8Samorząd województwa 85-096 Bydgoszcz 27Wojewódzka Przychodnia Reumatologiczno-Rehabilitacyjnaul. Gdańska 46Samorząd województwa 85-005 Bydgoszcz 28Wojewódzka Przychodnia Sportowo-Lekarskaul. Rejtana 1Samorząd województwa 85-032 Bydgoszcz 29Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. G. Zapolskiej 18Samorząd województwa 85-149 Bydgoszcz 30Bydgoskie Centrum Diabetologii i Endokrynologiiul. K. K. Baczyńskiego 17Samorząd województwa 85-822 Bydgoszcz 31Regionalne Centrum Onkologii - Szpital im. prof. Franciszka Łukaszczykaul. I. Romanowskiej 2Samorząd województwa 85-791 Bydgoszcz 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Staropoznańska 291Miasto Inowrocław 88-100 Inowrocław 33Miejsko-Gminna Przychodnia Zdrowiaul. Powstańców 7aGmina Solec Kujawski 86-050 Solec Kujawski 34Gminna Przychodniaul. Barycka 38Gmina Białe Błota 86-005 Białe Błota 35Gminna Przychodniaul. Cejnowy 18Gmina Bukowiec 86-122 Bukowiec 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 6Gmina Cekcyn 89-511 Cekcyn 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bydgoska 38Gmina Dąbrowa Chełmińska 86-070 Dąbrowa Chełmińska 38Gminna PrzychodniaDobrcz z siedzibą w Kotomierzu 86-020Gmina Dobrcz 39Gminna Przychodniaul. Dworcowa 20Gmina Drzycim 86-140 Drzycim 40Gminna Przychodniaul. Wyzwolenia 9Gmina Lniano 86-141 Lniano 41Gminna Przychodniaul. Komierowskiego 39Gmina Nowe n. Wisłą 86-170 Nowe n. Wisłą 42Gminna Przychodniaul. Bydgoska 14Gmina Nowa Wieś Wielka 86-060 Nowa Wieś Wielka 43Gminna Przychodniaul. Dworcowa 7Gmina Osie 86-150 Osie 44Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wiejska 9Powiat brodnicki 87-300 Brodnica 45Zespół Opieki Zdrowotnejul. Dr. L. Rydygiera 1Powiat chełmiński 86-200 Chełmno 46Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstańców Wielkopolskich 2Gmina Więcbork 89-410 Więcbork 47Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leśna 7Gmina Sośno 89-412 Sośno 48Samodzielna Publiczna Miejsko-Gminna Przychodniaul. Sępoleńska 11Gmina Kamień Krajeński 89-430 Kamień Krajeński 49Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 4Gmina Sępólno Krajeńskie 89-400 Sępólno Krajeńskie 50Miejsko-Gminna Przychodniaul. 10 Lutego 9Gmina Świecie n. Wisłą 86-100 Świecie n. Wisłą 51Gminna PrzychodniaDragacz z siedzibą w Dolnej Grupie 86-133Gmina Dragacz 52Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bydgoska 12Gmina Gostycyn 89-520 Gostycyn 53Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Łanowa 1Gmina Kęsowo 89-506 Kęsowo 54Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejLubiewo z siedzibą w Bysławiu 89-526Gmina Lubiewo 55Gminna Przychodnia86-031 OsielskoGmina Osielsko 56Gminna Przychodniaul. Zamknięta 7Gmina Pruszcz 86-120 Pruszcz 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej86-014 SicienkoGmina Sicienko 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 7Gmina Śliwice 89-530 Śliwice 59Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 18 Lutego 2Gmina Warlubie 86-160 Warlubie 60Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Macieja z Miechowaul. Grudziądzka 2Gmina Łasin 86-320 Łasin 61Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Lunewill 15Samorząd województwa 87-800 Włocławek 62Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Gnieźnieńska 4Gmina Janowiec Wielkopolski 88-430 Janowiec Wielkopolski 63Miejsko-Gminny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Świecka 45Gmina Tuchola 89-500 Tuchola 64Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Półwiejska 1Gmina Gąsawa 88-410 Gąsawa 65Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej89-243 ŻarczynGmina Kcynia 66Szpital Powiatowyul. Szpitalna 30Powiat żniński 88-400 Żnin 67Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Szpital w Tucholiul. Nowodworskiego 14/18Powiat tucholski 89-500 Tuchola 68Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Świecka 45Powiat tucholski 89-500 Tuchola 69Wojewódzki Zakład Protetyki Stomatologicznejul. G. Zapolskiej 18Samorząd województwa 85-149 Bydgoszcz 70Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 20Powiat rypiński 87-500 Rypin 71Gminny Ośrodek ZdrowiaKłótnoGmina Baruchowo 87-821 Baruchowo 72Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 6Gmina Choceń 87-850 Choceń 73Gminny Ośrodek Zdrowia87-811 FabiankiGmina Fabianki 74Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Władysława Łokietka 1Gmina Brześć Kujawski 87-880 Brześć Kujawski 75Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej87-222 KsiążkiGmina Książki 76Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Parkowa 6Gmina Unisław 86-260 Unisław 77Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Tysiąclecia 21Gmina Radzyń Chełmiński 87-220 Radzyń Chełmiński 78Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-214 PłużnicaGmina Płużnica 79Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-162 LubiczGmina Lubicz 80Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-162 GrębocinGmina Lubicz 81Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-122 ZłotoriaGmina Lubicz 82Gminny Ośrodek Zdrowia87-335 ŚwiedziebniaGmina Świedziebnia 83Gminny Ośrodek Zdrowia86-327 GrutaGmina Gruta 84Gminny Ośrodek Zdrowia86-212 StolnoGmina Stolno 85Gminny Ośrodek Zdrowia87-134 Zławieś WielkaGmina Zławieś Wielka 86Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej86-341 Świecie n. OsąGmina Świecie n. Osą 87Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Toruńska 5Gmina Lisewo 86-230 Lisewo 88Zakład Opieki ZdrowotnejMokreGmina Grudziądz 86-302 Grudziądz 4 89Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejDobrzejewiceGmina Obrowo 87-123 Obrowo 90Państwowe Prewentorium im. Kazimierza DłuskiegoChełmżaSamorząd województwa 87-140 Głuchowo 91Gminny Ośrodek ZdrowiaWielka NieszawkaGmina Wielka Nieszawka 87-165 Cierpice 92Gminny Ośrodek Zdrowia86-318 RogóźnoGmina Rogóźno 93Gminny Ośrodek Zdrowia86-253 Kijewo KrólewskieGmina Kijewo Królewskie 94Publiczny Ośrodek ZdrowiaDźwierznoGmina Chełmża 87-141 Zelgno 95Gminna Przychodniaul. Czerska 4Gmina Jeżewo 86-131 Jeżewo 96Miejsko-Gminny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 1Miasto Inowrocław 88-100 Inowrocław 97Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej88-133 Dąbrowa BiskupiaGmina Dąbrowa Biskupia 98Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 9Gmina Gniewkowo 88-140 Gniewkowo 99Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Klonowa 9Gmina Janikowo 88-160 Janikowo 100Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rybacka 20Gmina Kruszwica 88-150 Kruszwica 101Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Św. Jana 28Gmina Pakość 88-170 Pakość 102Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej88-111 RojewoGmina Rojewo 103Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 28Gmina Złotniki Kujawskie 88-180 Złotniki Kujawskie 104Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 97Powiat inowrocławski 88-100 Inowrocław 105Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 48Gmina Żnin 88-400 Żnin 106Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. T. Kościuszki 8Gmina Rogowo 88-420 Rogowo 107Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. T. Kościuszki 10Powiat mogileński 88-300 Mogilno 108Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szewska 23Powiat toruński 87-140 Chełmża 109Szpital im. dr. W. Biegańskiegoul. Gen. Sikorskiego 32Miasto na prawach powiatu - Grudziądz 86-300 Grudziądz 110Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Św. Józefa 53/59Samorząd województwa 87-100 Toruń 111Wojewódzki Ośrodek Lecznictwa Psychiatrycznegoul. M. Skłodowskiej-Curie 27Samorząd województwa 87-100 Toruń 112Wojewódzki Szpital Zakaźnyul. Z. Krasińskiego 4/4aSamorząd województwa 87-100 Toruń 113Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wolności 27Powiat wąbrzeski 87-200 Wąbrzeźno 114Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe im. dr. Józefa Krzymińskiego w Inowrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Przy Stawku 12Samorząd województwa 88-100 Inowrocław 115Obwód Lecznictwa Kolejowego w Bydgoszczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 63Samorząd województwa 85-009 Bydgoszcz 116Obwód Lecznictwa Kolejowego w Toruniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 18 Stycznia 4Samorząd województwa 87-100 Toruń 117Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminna Przychodnia w Mroczypl. 1 Maja 9Gmina Mrocza 89-115 Mrocza 118Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminna Przychodnia w Sadkachul. Mickiewicza 3Gmina Sadki 89-110 Sadki 119Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zespół Opieki Zdrowotnej w Nakle n. Noteciąul. Gen. H. Dąbrowskiego 33Powiat nakielski 89-100 Nakło n. Notecią III. WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Terebelska 57/65Samorząd województwa 21-500 Biała Podlaska 2Zespół Opieki Zdrowotnejul. Staromiejska 20Powiat bialski 21-350 Międzyrzec Podlaski 3Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wisznicka 111Powiat radzyński 21-300 Radzyń Podlaski 4Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 124Powiat parczewski 21-200 Parczew 5Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych21-305 SuchowolaSamorząd województwa 6Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnegoul. Warszawska 20Samorząd województwa 21-500 Biała Podlaska 7Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Okopowa 3Samorząd województwa 21-500 Biała Podlaska 8Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Białej Podlaskiejul. Okopowa 3Miasto na prawach powiatu - Biała Podlaska 21-500 Biała Podlaska 9Samodzielny Publiczny Zespół Opieki ZdrowotnejAl. Grunwaldzkie 1Powiat tomaszowski 22-600 Tomaszów Lubelski 10Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Peowiaków 1Miasto na prawach powiatu - Zamość 22-400 Zamość 11Samodzielny Publiczny Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Zagłoby 8Samorząd województwa 22-400 Zamość 12Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki im. J. Bożegoul. Biernackiego 9Samorząd województwa 20-049 Lublin 13Wojewódzka Przychodnia Zaopatrzenia Ortopedycznego i Środków Pomocniczych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chodźki 4Samorząd województwa 20-093 Lublin 14Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leśmiana 4Powiat świdnicki 21-040 Świdnik 15Samodzielny Publiczny Zakład Opiekuńczo-Lecznicy dla Psychicznie i Nerwowo Chorych24-121 CelejówSamorząd województwa 16Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dr. K. Jaczewskiego 7Samorząd województwa 20-090 Lublin 17Wojewódzki Ośrodek Medycyny Sportowej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zygmuntowska 4aSamorząd województwa 20-101 Lublin 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rynek 12Gmina Dęblin 20-530 Dęblin 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chopina 13Powiat kraśnicki 23-200 Kraśnik 20Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wróblewskiego 4Powiat puławski 24-100 Puławy 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cicha 14Powiat lubartowski 21-200 Lubartów 22Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Ceramiczna 1Samorząd województwa 22-100 Chełm 23Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sobieskiego 4Powiat krasnostawski 22-300 Krasnystaw 24Zespół Opieki Zdrowotnejal. Wyzwolenia 46Powiat włodawski 22-200 Włodawa 25Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Pojaska 5Powiat biłgorajski 23-400 Biłgoraj 26Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 11Powiat hrubieszowski 22-500 Hrubieszów 27Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Klasztorna 2Samorząd województwa 22-462 Radecznica 28Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci im. J. Korczakaul. Sanatoryjna 2Powiat zamojski 22-440 Krasnobród 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc22-200 AdampolSamorząd województwa 30Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Kardynała S. Wyszyńskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Kraśnicka 100Samorząd województwa 20-718 Lublin 31Szpital Neuropsychiatryczny im. prof. Mieczysława Kaczyńskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Abramowicka 2Samorząd województwa 20-442 Lublin 32Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 16Samorząd województwa 20-124 Lublin 33Wojewódzka Przychodnia Skórno-Wenerologiczna - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 5aSamorząd województwa 20-078 Lublin 34Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nałęczowska 27Samorząd województwa 20-704 Lublin 35Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lubelska 90Powiat lubelski 24-200 Bełżyce 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 30Powiat lubelski 23-100 Bychawa 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Górnicza 3Powiat łęczyński 21-010 Łęczna 38Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Przemysłowa 2Powiat opolski 24-300 Opole Lubelskie 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żytnia 16Powiat rycki 08-500 Ryki 40Samodzielne Publiczne Sanatorium Gruźlicy i Chorób Płuc24-320 PoniatowaSamorząd województwa 41Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. J. Zamoyskiego 149Powiat janowski 23-300 Janów Lubelski 42Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Nowy Świat 3Powiat chełmski 22-100 Chełm 43Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Dr. Z. Klukowskiego 1Powiat zamojski 22-460 Szczebrzeszyn 44Szpital Wojewódzki im. Papieża Jana Pawła IIul. Legionów 10Samorząd województwa 22-400 Zamość 45Wojewódzka Przychodnia Matki i Dziecka Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sądowa 3Samorząd województwa 20-027 Lublin 46Wojewódzka Przychodnia Stomatologiczna - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lubartowska 58Samorząd województwa 20-094 Lublin 47Samodzielny Publiczny Akademicki Zakład Opieki Zdrowotnejul. Langiewicza 6aSamorząd województwa 20-032 Lublin 48Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej22-352 FajsławiceGmina Fajsławice 49Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Józefowieul. Kościuszki 54Gmina Józefów 23-460 Józefów 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstania Styczniowego 8Gmina Żyrzyn 24-103 Żyrzyn 51Samodzielny Publiczny Miejski Zakład Opieki Zdrowotnejul. Jaśminowa 4Gmina Łęczna 21-017 Łęczna 52Okręgowy Szpital Kolejowy w Lublinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kruczkowskiego 21Samorząd województwa 20-468 Lublin 53Obwód Lecznictwa Kolejowego w Lublinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 51Samorząd województwa 24-410 Lublin 54Kolejowy Szpital Uzdrowiskowy w Nałęczowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Górskiego 6Samorząd województwa 24-140 Nałęczów 55Miejsko-Gminny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Annopoluul. Leśna 1Gmina Annopol 27-635 Annopol 56Zespół Opieki Zdrowotnej w Jastkowie Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 1Gmina Jastków 20-002 Jastków 57Zakład Opieki Zdrowotnej w Motyczu Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej31-030 MotyczGmina Konopnica 58Zespół Opieki Zdrowotnej w Niemcach Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej21-025 NiemceGmina Niemce 59Gminny Ośrodek Zdrowia w Łuszczowie Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej21-011 ŁuszczówGmina Wólka IV. WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki nr 2ul. Warszawska 48Samorząd województwa 66-400 Gorzów Wielkopolski 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Narutowicza 6Powiat gorzowski 66-470 Kostrzyn 3Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 30 Stycznia 67Powiat międzyrzecki 66-300 Międzyrzecz 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 5Powiat międzyrzecki 66-440 Skwierzyna 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nadodrzańska 6Powiat słubicki 69-100 Słubice 6Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Niepodległości 16Miasto na prawach powiatu - Zielona Góra 65-048 Zielona Góra 7Lubuski Szpital Specjalistyczny Pulmonologiczno-Kardiologiczny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 52Samorząd województwa 66-230 Torzym 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. A. Kostki 33Powiat nowosolski 67-400 Wschowa 9Samodzielny Publiczny Szpital Zespolonyul. J. Dekerta 1Samorząd województwa 66-400 Gorzów Wielkopolski 10Samodzielny Publiczny Psychiatryczno-Wielospecjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Walczaka 42Samorząd województwa 66-400 Gorzów Wielkopolski 11Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 8Powiat strzelecko-drezdenecki 66-530 Drezdenko 12Samodzielny Publiczny Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Poznańska 109Samorząd województwa 66-300 Międzyrzecz 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Henrykowska 62Powiat żagański 67-300 Szprotawa 14Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pszenna 2Powiat żarski 68-200 Żary 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Centrum Leczenia Dzieci i MłodzieżyZabór 66-003Samorząd województwa 16Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chrobrego 2Samorząd województwa 65-043 Zielona Góra 17Ośrodek dla Osób Uzależnionych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Nowym Dworku66-203 JordanowoSamorząd województwa 18Ośrodek Leczenia Chorób Układu Oddechowego u Dzieci - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Wojnowie66-120 KargowaPowiat zielonogórski 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 2Powiat żarski 68-300 Lubsko 20Wojewódzki Szpital Specjalistyczny dla Nerwowo i Psychicznie Chorych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej66-212 CibiórzSamorząd województwa 21Lubuski Ośrodek Rehabilitacyjno-Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Browarniany 3Samorząd województwa 66-200 Świebodzin 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. W. Witosa 7Powiat sulęciński 69-200 Sulęcin 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śląska 35Powiat krośnieński 66-620 Gubin 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piastów 3Powiat krośnieński 66-600 Krosno Odrzańskie 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chałubińskiego 1Powiat nowosolski 67-100 Nowa Sól 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Niepodległości 15Powiat zielonogórski 66-100 Sulechów 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Młyńska 6Powiat świebodziński 66-200 Świebodzin 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żelazna 1Powiat żagański 68-100 Żagań 29Szpital Wojewódzki - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zyty 26Samorząd województwa 65-046 Zielona Góra 30Obwód Lecznictwa Kolejowego w Zielonej Górze Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 4aSamorząd województwa 65-024 Zielona Góra 31Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gorzowie Wielkopolskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 13Samorząd województwa 66-400 Gorzów Wielkopolski 32Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kazimierza Wielkiego 7Samorząd województwa 66-400 Gorzów Wielkopolski V. WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Medycyny Pracyul. J. Kilińskiego 8/12Samorząd województwa 95-200 Pabianice 2Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. H. Sienkiewicza 137/141Samorząd województwa 90-203 Łódź 3Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Aleksandrowska 159Samorząd województwa 91-229 Łódź 4Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płucul. Okólna 181Samorząd województwa 91-520 Łódź 5Zakład Profilaktyczno-Rehabilitacyjny dla Dzieci z Przewlekłymi Chorobami Górnych Dróg Oddechowych i Wadami Wymowyul. Sczanieckiej 2/12Samorząd województwa 95-039 Sokolniki 6Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Parzęczewska 35Samorząd województwa 95-100 Zgierz 7Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. M. Pirogowaul. Wólczańska 195Samorząd województwa 90-531 Łódź 8Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. M. Madurowiczaul. Wileńska 37Samorząd województwa 94-029 Łódź 9Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Aleksandrowska 61/63Samorząd województwa 91-224 Łódź 10Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej Matki i Dzieckaul. J. Piłsudskiego 71Samorząd województwa 90-329 Łódź 11Specjalistyczny Dermatologiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. S. Pogonowskiego 44Samorząd województwa 90-618 Łódź 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. Ułańska 28Powiat łowicki 99-400 Łowicz 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warszawska 14Powiat rawski 96-200 Rawa Mazowiecka 14Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Sieradzka 3Samorząd województwa 98-290 Warta 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 16Powiat wieluński 98-300 Wieluń 16Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warszawska 62Powiat łaski 98-100 Łask 17Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Mickiewicza 6Samorząd województwa 98-200 Sieradz 18Szpital Rejonowy im. Jana Pawła IIul. Czaplinieckiej 128Samorząd województwa 97-400 Bełchatów 19Szpital Rejonowyul. Wojska Polskiego 77Powiat piotrkowski 97-300 Piotrków Trybunalski 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Zachodnia 2Powiat łęczycki 99-100 Łęczyca 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiegoul. Armii Krajowej 6Samorząd województwa 98-200 Sieradz 22Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. Wł. Biegańskiegoul. Gen. K. Kniaziewicza 1/5Samorząd województwa 91-347 Łódź 23Wojewódzki Szpital Zespolony im. M. Kopernikaul. Pabianicka 62Samorząd województwa 93-513 Łódź 24Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. Z. Radlińskiegoul. Drewnowska 75Samorząd województwa 91-002 Łódź 25Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnejul. A. Struga 3Powiat zgierski 95-100 Zgierz 26Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Rybickiego 1Samorząd województwa 96-100 Skierniewice 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 6Powiat łódzki wschodni 96-140 Brzeziny 28Samodzielny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Królewska 29Powiat zduńskowolski 98-220 Zduńska Wola 29Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. A. Mickiewicza 16Powiat poddębicki 99-200 Poddębice 30Szpital Rejonowyul. Partyzantów 30Powiat opoczyński 26-300 Opoczno 31Szpital Rejonowy w Radomskuul. Prymasa Wyszyńskiego 14Powiat radomszczański 97-500 Radomsko 32Szpital Rejonowyul. Jana Pawła II 35Powiat tomaszowski 97-200 Tomaszów Mazowiecki 33Szpital Regionalnyul. Rakowska 15Samorząd województwa 97-300 Piotrków Trybunalski 34Samodzielny Publiczny Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dzieci w Rafałówce98-203 RossoszycaSamorząd województwa 35Obwód Lecznictwa Kolejowego w Łodzi - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. B. Sałacińskiego 1Samorząd województwa 90-116 Łódź 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rynek 1/17Powiat wieruszowski 98-400 Wieruszów 37Specjalistyczny Szpital Gruźlicy, Chorób Płuc i Rehabilitacjiul. Szpitalna 5Samorząd województwa 97-315 Tuszyn 38Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 42Powiat kutnowski 99-300 Kutno 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 33/35Powiat zgierski 95-015 Głowno 40Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Południowa 1Gmina Parzęczew 95-945 Parzęczew 41Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Karolewska 68Powiat pabianicki 95-200 Pabianice 42Samodzielny Miejski Zespół Przychodni Rejonowychul. Fijałkowskiego 2Powiat zgierski 95-100 Zgierz 43Gminny Zespół Wiejskich Ośrodków Zdrowiaul. Łęczycka 4Gmina Zgierz 95-100 Zgierz 44Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Wigury 1Gmina Ozorków 95-035 Ozorków 45Zespół Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 12Powiat pajęczański 42-115 Pajęczno 46Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Lututowie98-360 LututówGmina Lututów 47Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Czarnożyłach98-310 CzarnożyłyGmina Czarnożyły 48Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej w OstrówkuOstrówek 94Gmina Ostrówek 98-311 Ostrówek 49Gminny Zespół Ochrony Zdrowia w Moszczenicyul. Piotrkowska 27Gmina Moszczenica 97-310 Moszczenica VI. WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Zespół Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych im. St. Horoungaul. Armii Krajowej 5Samorząd województwa 30-150 Kraków 2Centrum Medycyny Profilaktycznejul. Komorowskiego 12Samorząd województwa 30-106 Kraków 3Krakowski Szpital Reumatologii i Rehabilitacjiul. Focha 33Samorząd województwa 30-119 Kraków 4Szpital Położniczo-Ginekologiczny im. R. Czerwiakowskiegoul. Siemiradzkiego 1Samorząd województwa 31-137 Kraków 5Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci "Solidarność"32-052 RadziszówSamorząd województwa 6Akademickie Centrum Rehabilitacji im. S. Jasińskiegoul. Ciągłówki 9Samorząd województwa 34-500 Zakopane 7Krakowskie Centrum Rehabilitacjiul. Modrzewiowa 22Samorząd województwa 31-224 Kraków 8Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Wielicka 267Miasto na prawach powiatu - Kraków 30-663 Kraków 9Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. Batorego 3Samorząd województwa 31-135 Kraków 10Zespół Opieki Zdrowotnej - Zakład Samodzielny w Limanowejul. Piłsudskiego 61Powiat limanowski 34-600 Limanowa 11Zespół Opieki Zdrowotnej w Zakopanemul. Kamieniec 10Powiat tatrzański 34-500 Zakopane 12Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Płucul. Gładkie 1Powiat tatrzański 34-500 Zakopane 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Miasta Tarnowaul. Boya-Żeleńskiego 4aMiasto na prawach powiatu - Tarnów 33-100 Tarnów 14Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 1Powiat dąbrowski 33-200 Dąbrowa Tarnowska 15Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Ogrodowa 1Powiat oświęcimski 32-615 Grójec 16Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. J. Dąbrowskiego 19Samorząd województwa 34-120 Andrychów 17Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wysokie Brzegi 4Powiat oświęcimski 32-600 Oświęcim 18Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Karmelicka 5Powiat wadowicki 34-100 Wadowice 19Górnośląski Ośrodek Rehabilitacji dla Dzieciul. Dietla 5Samorząd województwa śląskiego 34-410 Rabka 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 3Powiat miechowski 32-200 Miechów 21Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej32-241 KozłówGmina Kozłów 22Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Batorego 3Miasto na prawach powiatu - Kraków 31-135 Kraków 23Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 22Powiat suski 34-200 Sucha Beskidzka 24Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Sokoła 19Powiat chrzanowski 32-500 Chrzanów 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Myślenicachul. Szpitalna 2Powiat myślenicki 32-400 Myślenice 26Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Proszowicachul. Kopernika 13Powiat proszowicki 32-100 Proszowice 27Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy "Nowa Huta"ul. Ujastek 3Samorząd województwa 30-969 Kraków 28Szpital Specjalistyczny im. J. Dietlaul. Skarbowa 4Samorząd województwa 31-121 Kraków 29Szpital Specjalistyczny im. S. Żeromskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Na Skarpie 66Miasto na prawach powiatu - Kraków 30-969 Kraków 30Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. G. Narutowiczaul. Prądnicka 35Miasto na prawach powiatu - Kraków 31-202 Kraków 31Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła IIul. Prądnicka 80Samorząd województwa 31-202 Kraków 32Wojewódzki Szpital Okulistycznyul. Dożynkowa 61Samorząd województwa 31-234 Kraków 33Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im. Św. Ludwikaul. Strzelecka 2/4Samorząd województwa 31-503 Kraków 34Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. L. RydygieraOs. Złota Jesień 1Samorząd województwa 31-826 Kraków 35Szpital Specjalistyczny im. dr. Józefa Babińskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. Babińskiego 29Samorząd województwa 30-393 Kraków 36Krakowskie Pogotowie Ratunkoweul. Łazarza 14Samorząd województwa 31-530 Kraków 37Zakład Opieki Zdrowotnej w Trzebiniul. HarcerskaGmina Trzebinia 32-540 Trzebinia 38Wojewódzki Szpital Chorób Płucul. Kolejowa 2aSamorząd województwa 32-312 Jaroszowiec-Klucze 39Zespół Opieki Zdrowotnejul. 1000-lecia 13Powiat olkuski 32-300 Olkusz 40Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kraszewskiego 142Powiat nowosądecki 33-380 Krynica 41Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Flisaków 1Powiat nowosądecki 33-300 Nowy Sącz 42Zakład Opieki Zdrowotnejul. PCK 3Powiat olkuski 42-533 Sławków 43Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Gorczańska 6Powiat nowotarski 34-436 Maniowy 44Wiejski Ośrodek Zdrowia34-785 NaprawaPowiat suski 45Wiejski Ośrodek Zdrowia34-786 OsielecPowiat suski 46Wiejski Ośrodek Zdrowia34-785 ToporzyskoPowiat suski 47Wiejski Ośrodek Zdrowia34-788 ŁętowniaPowiat suski 48Wiejski Ośrodek Zdrowia34-789 Bystra PodhalańskaPowiat suski 49Wiejski Ośrodek Zdrowia34-787 SidzinaPowiat suski 50Miejska Przychodnia Rejonowa34-785 JordanówPowiat suski 51Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Kościelisku34-511 KościeliskoPowiat tatrzański 52Samodzielny Publiczny Wiejski Ośrodek Zdrowia34-721 Raba Wyżna 64Powiat nowotarski 53Samodzielny Publiczny Wiejski Ośrodek Zdrowia34-723 Sieniawa 94Powiat nowotarski 54Samodzielny Publiczny Wiejski Ośrodek Zdrowia34-713 Skawa 9Powiat nowotarski 55Samodzielny Publiczny Wiejski Ośrodek Zdrowia34-745 Spytkowice 26Powiat nowotarski 56Miejski Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. 9 Maja 2Gmina Libiąż 32-590 Libiąż 57Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 6Gmina Brzeszcze 32-620 Brzeszcze 58Zespół Opieki Zdrowotnej34-120 AndrychówPowiat wadowicki 59Miejska Przychodnia Zdrowia34-200 Sucha BeskidzkaPowiat suski 60Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w KłajuKłaj 820Gmina Kłaj 32-015 Kłaj 61Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w GołczyGołcza 80aGmina Gołcza 32-075 Gołcza 62Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w MichałowicachMichałowice II 13aGmina Michałowice 32-091 Michałowice 63Zespół Lecznictwa Otwartego w Skawinieul. Ks. J. Popiełuszki 2aGmina Skawina 32-050 Skawina 64Gminny Zakład Opieki ZdrowotnejWieprz 222Gmina Wieprz 34-122 Wieprz 65Przychodnia ZdrowiaStryszawa 27aGmina Stryszawa 34-205 Stryszawa 66Przychodnia Zdrowia34-232 Lachowice-Hucisko 195Gmina Stryszawa 67Gminny Ośrodek Zdrowia34-106 Mucharz 226Gmina Mucharz 68Ośrodek Zdrowia34-211 Budzów 460Gmina Budzów 69Ośrodek Zdrowia34-212 Bieńkówka 410Gmina Budzów 70Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia Zdrowia34-210 Zembrzyce 541Gmina Zembrzyce 71Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia ZdrowiaŚleszowice 162Gmina Zembrzyce 34-210 Zembrzyce 72Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Kościuszki 1Gmina Maków Podhalański 34-220 Maków Podhalański 73Wiejski Ośrodek Zdrowia34-231 Juszczyn 542Gmina Maków Podhalański 74Ośrodek Zdrowia34-221 Skawica 448Gmina Zawoja 75Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 1Gmina Spytkowice 34-116 Spytkowice 76Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Jana Pawła II 7Gmina Kalwaria Zebrzydowska 34-120 Kalwaria Zebrzydowska 77Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dziewinie32-008 Dziewin 48aGmina Drwinia 78Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. J. Śniadeckiegoul. Młyńska 5Samorząd województwa 33-300 Nowy Sącz 79Zespół Opieki Zdrowotnej w Gorlicachul. Węgierska 21Powiat gorlicki 38-300 Gorlice 80Zespół Opieki Zdrowotnej w Nowym Targuul. Szpitalna 12Powiat nowotarski 34-400 Nowy Targ 81Zespół Opieki Zdrowotnej w Rabceul. Słoneczna 3Powiat nowotarski 34-700 Rabka 82Szpital Wojewódzki im. Św. Łukaszaul. Lwowska 178aSamorząd województwa 33-100 Tarnów 83Wojewódzki Szpital Zespolony im. E. Szczeklikaul. Szpitalna 13Miasto na prawach powiatu - Tarnów 33-100 Tarnów 84Zespół Opieki Zdrowotnej w Bochniul. Krakowska 31Powiat bocheński 32-700 Bochnia 85Zespół Opieki Zdrowotnej w Brzeskuul. Kościuszki 68Powiat brzeski 32-800 Brzesko 86Zespół Opieki Zdrowotnej w Tuchowieul. Szpitalna 1Powiat tarnowski 33-170 Tuchów 87Gminny Zakład Lecznictwa AmbulatoryjnegoBabice 389Gmina Babice 32-551 Babice 88Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Długa 169Powiat nowotarski 34-442 Łapsze Niżne 89Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej34-483 Lipnica Wielka 517Powiat nowotarski 90Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Uściu Gorlickim38-315 Uście GorlickiePowiat gorlicki 91Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Bukowinie Tatrzańskiej34-530 Bukowina TatrzańskaPowiat tatrzański 92Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia34-424 SzaflaryPowiat nowotarski 93Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoal. M. B. Fatimskiej 2Powiat tarnowski 33-100 Tarnów 94Szpital Rejonowyul. Szpitalna 51Powiat chrzanowski 32-500 Chrzanów 95Samodzielny Publiczny Zespół Lecznictwa Otwartego w Wieliczceul. Szponara 20Gmina Wieliczka 32-020 Wieliczka 96Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia w RadziemicachRadziemice 76Gmina Radziemice 32-107 Radziemice 97Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gminy Niepołomiceul. Korczaka 1Gmina Niepołomice 32-005 Niepołomice 98Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia Rejonowa w Świątnikach Górnychul. Krakowska 2Gmina Świątniki Górne 32-040 Świątniki Górne 99Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Mogilanach33-031 Mogilany 342Gmina Mogilany 100Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Zakliczynieul. Tarnowska 2Gmina Zakliczyn 32-840 Zakliczyn 101Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bochniul. Karola Wielkiego 26Gmina Bochnia 32-700 Bochnia 102Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Olesnieul. Leśna 10Gmina Olesno 32-210 Olesno 103Mościckie Centrum Medyczne w Tarnowie Mościcachul. Kwiatkowskiego 15Miasto na prawach powiatu - Tarnów 33-100 Tarnów-Mościce 104Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w TrzcianieTrzciana 302Gmina Trzciana 32-733 Trzciana 105Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Rzezawieul. Wiśniowa 30Gmina Rzezawa 32-765 Rzezawa 106Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej34-146 Stryszów 557Gmina Stryszów 107Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w LipinkachLipinki 44Gmina Lipinki 38-256 Lipinki 108Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bieczu - Gminna Przychodnia Rejonowa w Bieczuul. Tysiąclecia 3Gmina Biecz 38-350 Biecz 109Obwód Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Batorego 77Samorząd województwa 33-300 Nowy Sącz 110Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tarnowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Dworcowy 4Samorząd województwa 33-100 Tarnów 111Okręgowy Szpital Kolejowy w Krakowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Juliusza Lea 44Samorząd województwa 30-052 Kraków 112Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy w Makowie Podhalańskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej34-220 Maków PodhalańskiSamorząd województwa 113Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe im. Aleksandry Piłsudskiej w Rabce - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 18Samorząd województwa 33-700 Rabka 114Obwód Lecznictwa Kolejowego w Krakowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Olszańska 5Samorząd województwa 31-154 Kraków 115Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Krynicy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Doktora Ebersa 2Samorząd województwa 33-380 Krynica 116Prewentorium Kolejowe im. dr. med. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Nowym Targu-Kowańcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Oleksówki 42Samorząd województwa 34-401 Nowy Targ-Kowaniec 117Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Chełmkuul. Staicha 1Gmina Chełmek 32-580 Chełmek 118Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w Nowym Sączuul. Flisaków 1Miasto na prawach powiatu - Nowy Sącz 33-300 Nowy Sącz 119Ośrodek Rehabilitacyjny Narządów Ruchu w Krzeszowicachul. Daszyńskiego 1Samorząd województwa 32-065 Krzeszowice 120Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Zdrowia w Zawoi34-222 Zawoja 1580Gmina Zawoja 121Samodzielny Publiczny Zakład Przychodnia Zdrowia w Krzeszowie34-206 Krzeszów 217Gmina Stryszawa 122Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Charsznicyul. Miechowska 52Gmina Charsznica 32-250 Charsznica 123Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Książu Wielkimul. Warszawska 17Gmina Książ Wielki 32-210 Książ Wielki 124Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w SłaboszowieDziaduszyce 25Gmina Słaboszów 32-218 Słaboszów VII. WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Szpital Wojewódzki - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Ciechanowieul. Powstańców Wielkopolskich 2Samorząd województwa 06-400 Ciechanów 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. A. Dobrskiej 1Powiat mławski 06-500 Mława 3Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 7Powiat płoński 09-100 Płońsk 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 56Powiat żuromiński 09-300 Żuromin 5Wojewódzki Szpital Zespolony w Płockuul. Medyczna 19Samorząd województwa 09-400 Płock 6Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Kolegialna 19Samorząd województwa 09-402 Płock 7Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnegoul. Gwardii Ludowej 5Samorząd województwa 09-400 Płock 8Zespół Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 32Powiat sierpecki 09-200 Sierpc 9Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 37Powiat miński 05-300 Mińsk Mazowiecki 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kilińskiego 29Miasto na prawach powiatu - Siedlce 08-110 Siedlce 11Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Sokołowie Podlaskimul. Ks. J. Bosco 5Powiat sokołowski 08-300 Sokołów Podlaski 12Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 15Powiat węgrowski 07-100 Węgrów 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Garwolinieul. Staszica 18Powiat garwoliński 08-400 Garwolin 14Samodzielny Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc - Sanatoriumal. T. Dunina 1Samorząd województwa 05-321 Rudka 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Grójcuul. P. Skargi 10Powiat grójecki 05-600 Grójec 16Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Gen. W. Sikorskiego 10Powiat kozienicki 26-900 Kozienice 17Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śniadeckiego 10Powiat lipski 27-300 Lipsko 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Legionistów 38Powiat radomski 26-670 Pionki 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wschodnia 23Powiat szydłowiecki 26-500 Szydłowiec 20Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Szpital Rejonowy w Iłżyul. Dr Anki 4Powiat radomski 27-100 Iłża 21Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Tochtermana 1Miasto na prawach powiatu - Radom 26-610 Radom 22Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Bodzeńtyńska 17Powiat radomski 27-100 Iłża 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Tomaszowska 11Powiat grójecki 26-420 Nowe Miasto n. Pilicą 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Partyzantów 8Powiat przysuski 26-400 Przysucha 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Pokoju 5Powiat zwoleński 26-700 Zwoleń 26Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Jacka Jerza 5Samorząd województwa 26-607 Radom 27Samodzielny Wojewódzki Zakład Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnejul. Krychnowicka 1Samorząd województwa 26-607 Radom 28Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Tochtermana 1Miasto na prawach powiatu - Radom 26-600 Radom 29Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Radomiuul. J. Aleksandrowicza 5Samorząd województwa 26-617 Radom 30Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Mokotówul. Zamiany 13Powiat warszawski 02-786 Warszawa 31Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Praga Północul. Jagiellońska 34Powiat warszawski 03-719 Warszawa 32Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Praga Południeul. Krypska 39Powiat warszawski 04-082 Warszawa 33Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Bródnoul. Tykocińska 32/34Powiat warszawski 03-545 Warszawa 34Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Dermatologicznej Opieki Zdrowotnejul. Leszno 15Samorząd województwa 01-192 Warszawa 35Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. prof. Mazurkiewicza - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Partyzantów 2/4Samorząd województwa 05-802 Pruszków 36Wojewódzki Zespół Specjalistyczny Rehabilitacji Niepełnosprawnych i Zaopatrzenia Ortopedycznego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Schillera 10Samorząd województwa 02-248 Warszawa 37Szpital Wolski im. dr Anny Gostyńskiej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kasprzaka 17Powiat warszawski 00-211 Warszawa 38Wojewódzki Szpital Bródnowski - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kondratowicza 8Samorząd województwa 03-242 Warszawa 39Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej im. Św. Anny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Barska 16/20Samorząd województwa 02-315 Warszawa 40Szpital Położniczo-Ginekologiczny Św. Zofii - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żelazna 90Powiat warszawski 00-879 Warszawa 41Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. J. Bogdanowicza - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Niekłańska 4/24Samorząd województwa 00-924 Warszawa 42Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. dr. med. Józefa Polikarpa Brudzińskiego w Dziekanowie Leśnym - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. M. Konopnickiej 75Samorząd województwa 05-092 Łomianki 43Wojewódzki Szpital Zakaźny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolska 37Samorząd województwa 01-201 Warszawa 44Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 22Samorząd województwa 00-685 Warszawa 45Wojewódzka Przychodnia dla Nauczycieli - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śliska 5Samorząd województwa 00-127 Warszawa 46Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wolaul. E. Ciołka 11Powiat warszawski 01-445 Warszawa 47Gminny Ośrodek Zdrowia18-324 SzulborzeGmina Szulborze Wielkie 48Szpital Specjalistyczny im. dr. Józefa Psarskiegoul. Artyleryjska 120Samorząd województwa 07-400 Ostrołęka 49Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Duboisa 68aPowiat ostrowski 07-300 Ostrów Mazowiecka 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Duńskiego Czerwonego Krzyżaul. Szpitalna 4Powiat przasnyski 06-300 Przasnysz 51Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Witosa 2Powiat makowski 06-200 Maków Mazowiecki 52Samodzielny Specjalistyczny Szpital Wojewódzkiul. Poniatowskiego 26Samorząd województwa 08-110 Siedlce 53Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Żoliborzul. Szajnochy 8Powiat warszawski 01-637 Warszawa 54Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Ochotaul. Szczęśliwicka 36Powiat warszawski 02-353 Warszawa 55Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Miodowa 2Powiat nowodworski 05-100 Nowy Dwór Mazowiecki 56Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Kraszewskiego 11Powiat pruszkowski 05-800 Pruszków 57Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Gdyńska 1/3Powiat wołomiński 05-200 Wołomin 58Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Daleka 11aPowiat grodziski 05-825 Grodzisk Mazowiecki 59Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższychul. Mochnackiego 10Samorząd województwa 02-042 Warszawa 60Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnejul. Nowowiejska 27Samorząd województwa 00-665 Warszawa 61Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Onkologicznej Opieki Zdrowotnejul. Gen. Andersa 37Samorząd województwa 00-159 Warszawa 62Centrum Rehabilitacji im. prof. Mariana Weissa Zespół Samodzielny Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wierzejewskiego 12Samorząd województwa 05-511 Konstancin 63Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwockuul. Narutowicza 80Samorząd województwa 05-400 Otwock 64Wojewódzkie Centrum Stomatologii - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nowy Zjazd 1Samorząd województwa 00-301 Warszawa 65Samodzielny Wojewódzki Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemal. Wojska Polskiego 25Samorząd województwa 01-515 Warszawa 66Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych "Drewnica" Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rychlińskiego 1Samorząd województwa 05-210 Ząbki 67Ośrodek Medycyny Pracy i Lecznictwa - Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Górczewska 89Samorząd województwa 00-401 Warszawa 68Szpital Grochowski im. dr. med. Rafała Masztaka - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Grenadierów 51/59Powiat warszawski 04-073 Warszawa 69Szpital Czerniakowski - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Stępińska 19/25Powiat warszawski 00-739 Warszawa 70Szpital Sióstr Elżbietanek - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Goszczyńskiego 1Powiat warszawski 02-616 Warszawa 71Szpital Bielański - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cegłowska 80Powiat warszawski 01-808 Warszawa 72Szpital Praski Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Solidarności 67Powiat warszawski 03-400 Warszawa 73Szpital Ginekologiczno-Położniczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Inflancka 6Powiat warszawski 00-189 Warszawa 74Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. Świętej Rodziny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Madalińskiego 25Powiat warszawski 02-544 Warszawa 75Wojewódzki Szpital Dziecięcy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kopernika 43Powiat warszawski 00-328 Warszawa 76Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej Dziecięcej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Jerozolimskie 57Samorząd województwa 00-697 Warszawa 77Ośrodek Terapii Uzależnień Alkoholowych Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. W. Łokietka 11Gmina Warszawa-Targówek 03-590 Warszawa 78Zakład Opiekuńczo-Leczniczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Olchy 8Powiat warszawski 04-837 Warszawa-Radość 79Zakład Opiekuńczo-Leczniczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mehoffera 72/74Powiat warszawski 01-131 Warszawa 80Zakład Opiekuńczo-Leczniczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szubińska 1Powiat warszawski 01-958 Warszawa 81Samodzielny Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Podleśna 4Gmina Nieporęt 05-126 Nieporęt 82Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Warszawska 28Gmina Karczew 05-480 Karczew 83Wojewódzki Szpital Zakaźny im. Dzieci Warszawy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sienna 60Samorząd województwa 00-825 Warszawa 84Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Parkowa 21Gmina Jabłonna 05-110 Jabłonna 85Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Mickiewicza 23Powiat legionowski 05-120 Legionowo 86Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej09-152 NaruszewoGmina Naruszewo 87Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Narutowicza 6Powiat łosicki 08-200 Łosice 88Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Warszawa-Śródmieścieul. Mokotowska 55Gmina Warszawa-Centrum 00-542 Warszawa 89Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej "Przychodnie Radomskie"ul. Graniczna 24Miasto na prawach powiatu - Radom 26-600 Radom 90Miejski Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Armii Krajowej 21Miasto Sulejówek 05-070 Sulejówek 91Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartego Józefówul. Skłodowskiej-Curie 5/7Miasto Józefów 05-420 Józefów 92Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartegoul. 1 Praskiego Pułku 21Miasto Wesoła 05-075 Wesoła 93Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Konstytucji 3 Maja 19Gmina Radzymin 05-250 Radzymin 94Gminny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Gminnej Rady Narodowej 60Gmina Lesznowola 05-506 Lesznowola 95Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Św. Kazimierza 53Gmina Celestynów 05-430 Celestynów 96Samodzielny Publiczny Zespół Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wawerul. Strusia 4/8Gmina Warszawa-Wawer 04-564 Warszawa 97Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Nadarzyńska 13Powiat piaseczyński 05-500 Piaseczno 98Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Batorego 44Powiat otwocki 05-400 Otwock 99Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Pułtuskuul. Daszyńskiego 2Powiat pułtuski 06-100 Pułtusk 100Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej09-164 DzierżąźniaGmina Dzierżąźnia 101Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Targowa 6Gmina Glinojeck 06-450 Glinojeck 102Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 2Gmina Lutocin 09-317 Lutocin 103Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-640 SkaryszewGmina Skaryszew 104Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej05-660 WarkaGmina Warka 105Gminny Ośrodek Zdrowia05-650 ChynówGmina Chynów 106Gminny Ośrodek Zdrowia26-630 Jedlnia-LetniskoGmina Jedlnia-Letnisko 107Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-660 JedlińskGmina Jedlińsk 108Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-811 WyśmierzyceGmina Wyśmierzyce 109Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Falęcicach26-803 PromnaGmina Promna 110Gminny Ośrodek Zdrowia26-634 GózdGmina Gózd 111Zakład Opieki ZdrowotnejZałazy 24Gmina Przyłęk 26-704 Przyłęk 112Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Spacerowa 10Gmina Białobrzegi 26-800 Białobrzegi 113Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 75Gmina Wierzbica 26-680 Wierzbica 114Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-425 OdrzywółGmina Odrzywół 115Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-807 RadzanówGmina Radzanów 116Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-631 JastrzębiaGmina Jastrzębia 117Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-804 StromiecGmina Stromiec 118Gminny Ośrodek Zdrowia26-414 PotworówGmina Potworów 119Gminny Ośrodek Zdrowia26-806 Stara BłotnicaGmina Stara Błotnica 120Gminny Ośrodek Zdrowia26-434 GielniówGmina Gielniów 121Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Spacerowa 10Powiat białobrzeski 26-800 Białobrzegi 122Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Neuropsychiatrycznej Opieki Zdrowotnej dla Dzieci i Młodzieży w Zagórzu k. Warszawy05-462 WiązownaSamorząd województwa 123Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Komisji Edukacji Narodowej 1Powiat wyszkowski 07-200 Wyszków 124Ośrodek Profilaktyczno-Terapeutyczny "Petra" Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wiejska 19Gmina Warszawa-Centrum 00-480 Warszawa 125Obwód Lecznictwa Kolejowego nr 1 w Warszawie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nowogrodzka 62aSamorząd województwa 02-002 Warszawa 126Obwód Lecznictwa Kolejowego nr 2 w Warszawie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Brzeska 12Samorząd województwa 03-737 Warszawa 127Centralny Szpital Kolejowy w Warszawie-Międzylesiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bursztynowa 2Samorząd województwa 04-749 Warszawa 128Szpital Kolejowy w Pruszkowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warsztatowa 1Samorząd województwa 05-800 Pruszków 129Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gostyninie-Zalesiu09-502 Gostynin-ZalesieSamorząd województwa 130Zespół Opieki Zdrowotnej w Gostyninie-Kruku09-502 Gostynin-KrukPowiat gostyniński 131Samodzielny Zespół Opieki Zdrowotnej "Przychodnia Mazowiecka"ul. Mazowiecka 6/8Samorząd województwa 00-052 Warszawa 132Szpital im. Z. Tokarskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. B. Limanowskiego 30Powiat żyrardowski 96-300 Żyrardów 133Zespół Opieki Zdrowotnej w Sochaczewieul. Batalionów Chłopskich 3/7Powiat sochaczewski 96-500 Sochaczew 134Centrum Akupunktury im. Prof. Zbigniewa Garnuszewskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Winnicka 10Samorząd województwa 02-093 Warszawa 135Wojewódzka Przychodnia Chorób Płuc i Gruźlicy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pasteura 10Samorząd województwa 02-093 Warszawa 136Samodzielny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 28Miasto na prawach powiatu - Płock 09-402 Płock VIII. WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Opolskie Centrum Rehabilitacjiul. Wyzwolenia 80Samorząd województwa 49-137 Korfantów 2Centrum Terapii Nerwic Moszna - Zamek47-340 ZielinaSamorząd województwa 3Samodzielny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Ozimska 20Samorząd województwa 45-057 Opole 4Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Neuropsychiatrycznyul. Wodociągowa 4Samorząd województwa 45-255 Opole 5Samodzielny Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Szpitalna 18Samorząd województwa 48-140 Branice 6Samodzielny Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Namysłowska 22Samorząd województwa 46-034 Pokój 7Ośrodek Lecznictwa Odwykowego w Woskowicach Małych46-142 Bukowa ŚląskaSamorząd województwa 8Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Opolu z siedzibą w Kędzierzynie-Koźluul. M. Reja 2aSamorząd województwa 47-223 Kędzierzyn-Koźle 9Wojewódzkie Centrum Medyczne w Opolual. W. Witosa 26Samorząd województwa 45-496 Opole 10Wojewódzki Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy w Kupul. Karola Miarki 6Samorząd województwa 46-082 Kup 11Zespół Opieki Zdrowotnej w Brzeguul. Mossora 1Powiat brzeski 49-300 Brzeg 12Zespół Opieki Zdrowotnej w Głubczycachul. J. Sobieskiego 5Powiat głubczycki 49-100 Głubczyce 13Zespół Opieki Zdrowotnej w Głuchołazachul. M. Skłodowskiej-Curie 16Powiat nyski 48-340 Głuchołazy 14Zespół Opieki Zdrowotnej w Grodkowieul. Szpitalna 1Powiat brzeski 49-200 Grodków 15Zespół Opieki Zdrowotnej w Kędzierzynie-Koźluul. W. Planetorza 2Powiat kędzierzyńsko-kozielski 47-200 Kędzierzyn-Koźle 16Zespół Opieki Zdrowotnej w Kluczborkuul. Katowicka 1Powiat kluczborski 46-200 Kluczbork 17Zespół Opieki Zdrowotnej w Krapkowicachul. Szkolna 7Powiat krapkowicki 47-300 Krapkowice 18Zespół Opieki Zdrowotnej w Namysłowieul. Oleśnicka 10Powiat namysłowski 46-100 Namysłów 19Zespół Opieki Zdrowotnej w Niemodlinieul. Wojska Polskiego 3Powiat opolski 49-100 Niemodlin 20Zespół Opieki Zdrowotnej w Nysieul. Bohaterów Warszawy 23Powiat nyski 48-300 Nysa 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Ozimkuul. Częstochowska 31Powiat opolski 46-040 Ozimek 22Zespół Opieki Zdrowotnej w Prudnikuul. Piastowska 64Powiat prudnicki 48-200 Prudnik 23Zespół Opieki Zdrowotnej w Strzelcach Opolskichul. Opolska 22Powiat strzelecki 47-100 Strzelce Opolskie 24Zespół Opieki Zdrowotnej w Oleśnieul. Klonowa 1Powiat oleski 46-300 Olesno 25Szpital Wojewódzki w Opoluul. Kośnego 53Samorząd województwa 45-060 Opole 26Zespół Samorządowej Służby Zdrowia w Białejul. S. Moniuszki 8Powiat prudnicki 48-210 Biała 27Rejonowa Przychodnia Zdrowia w Baborowieul. T. Kościuszki 3Gmina Baborów 48-120 Baborów 28Samodzielny Samorządowy Ośrodek Zdrowia w Branicachul. Szpitalna 18Gmina Branice 48-140 Branice 29Gminny Zespół Lecznictwa Otwartego w Kietrzuul. Kościelna 1Gmina Kietrz 48-130 Kietrz 30Samorządowa Służba Zdrowia Miasta i Gminy Otmuchówul. Krakowska 17Gmina Otmuchów 47-385 Otmuchów 31Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia w Opoluul. Głogowska 25Samorząd województwa 45-315 Opole 32Wojewódzki Ośrodek Onkologii w Opoluul. Katowicka 64Samorząd województwa 45-372 Opole 33Obwód Lecznictwa Kolejowego w Opolu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstańców Śląskich 25Samorząd województwa 45-086 Opole 34Kolejowe Sanatorium Chorób Płuc i Gruźlicy w Głuchołazach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 9Samorząd województwa 48-340 Głuchołazy IX. WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Zespół Opieki Zdrowotnej w Strzyżowieul. Dąbrowskiego 10Powiat strzyżowski 38-100 Strzyżów 2Zespół Opieki Zdrowotnej w Ropczycachul. Ks. Kard. S. Wyszyńskiego 54Powiat ropczycko-sędziszowski 39-100 Ropczyce 3Zespół Opieki Zdrowotnej nr 2 w Rzeszowieul. S. Batorego 5Powiat rzeszowski 35-005 Rzeszów 4Szpital Wojewódzki nr 2 w Rzeszowieul. Lwowska 60Samorząd województwa 35-301 Rzeszów 5Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płucul. Rycerska 2Samorząd województwa 35-241 Rzeszów 6Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Rzeszowieul. Szopena 2Samorząd województwa 35-026 Rzeszów 7Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 1Powiat niżański 37-400 Nisko 8Państwowe Sanatorium Przeciwgruźlicze36-140 GórnaPowiat rzeszowski 9Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 1Powiat tarnobrzeski 39-460 Nowa Dęba 10Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnieniaul. Zakładowa 50Samorząd województwa 39-405 Tarnobrzeg 11Specjalistyczny Zakład Opieki Stomatologicznej w Tarnobrzeguul. A. Mickiewicza 34Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 12Przychodnia Specjalistyczna w Tarnobrzeguul. A. Mickiewicza 34Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 13Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Hetmańska 120Samorząd województwa 35-045 Rzeszów 14Wojewódzki Szpital Podkarpacki im. J. Pawła IIul. Korczyńska 57Samorząd województwa 38-400 Krosno 15Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. S. Staszica 4Powiat stalowowolski 37-450 Stalowa Wola 16Wojewódzki Szpital Zespolonyul. A Mickiewicza 40Samorząd województwa 35-400 Tarnobrzeg 17Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kwiatkowskiego 2Gmina Stalowa Wola 37-450 Stalowa Wola 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Krakowska 91Miasto Dębica 39-200 Dębica 19Zespół Opieki Zdrowotnej w Mielcuul. S. Żeromskiego 17Powiat mielecki 39-300 Mielec 20Zespół Opieki Zdrowotnej w Kolbuszowejul. Grunwaldzka 4Powiat kolbuszowski 36-100 Kolbuszowa 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Leżajskuul. Leśna 22Powiat leżajski 37-300 Leżajsk 22Zespół Opieki Zdrowotnej w Łańcucieul. I. J. Paderewskiego 5Powiat łańcucki 37-100 Łańcut 23Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Poniatowskiego 4Samorząd województwa 35-026 Rzeszów 24Zespół Przychodni i Poradniul. Lewakowskiego 27bPowiat krośnieński 38-400 Krosno 25Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rynek 33aGmina Korczyna 38-420 Korczyna 26Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-422 Krościenko WyżneGmina Krościenko Wyżne 27Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-741 WojaszówkaGmina Wojaszówka 28Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Kisielewskiego 1Miasto na prawach powiatu - Krosno 38-400 Krosno 29Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Chorkówceul. Łukasiewicza 18Gmina Chorkówka 38-457 Zręcin 30Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki ZdrowotnejTrakt Węgierski 16Gmina Dukla 38-450 Dukla 31Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. R. Traugutta 3Gmina Jedlicze 38-460 Jedlicze 32Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dukielska 2Gmina Miejsce Piastowe 38-430 Miejsce Piastowe 33Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Rymanowieul. J. Piłsudskiego 2Gmina Rymanów 38-520 Rymanów 34Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Stomatologicznejul. Korczyńska 57Powiat krośnieński 38-400 Krosno 35Wojewódzki Szpital Zespolony w Przemyśluul. Rogozińskiego 30Samorząd województwa 37-700 Przemyśl 36Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Monte Cassino 1Samorząd województwa 37-700 Przemyśl 37Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych37-710 ŻurawicaSamorząd województwa 38Specjalistyczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Jarosławiuul. Kościuszki 18Samorząd województwa 37-500 Jarosław 39Zespół Opieki Zdrowotnej w Przemyśluul. J. Słowackiego 68bPowiat przemyski 37-700 Przemyśl 40Zespół Opieki Zdrowotnej w Jarosławiuul. 3 Maja 70Powiat jarosławski 37-500 Jarosław 41Zespół Opieki Zdrowotnej w Lubaczowieul. A. Mickiewicza 168Powiat lubaczowski 37-600 Lubaczów 42Zespół Opieki Zdrowotnej w Przeworskuul. Szpitalna 16Powiat przeworski 37-200 Przeworsk 43Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Ks. J. Bielawskiego 16Powiat brzozowski 36-200 Brzozów 44Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Lwowska 24aPowiat jasielski 38-200 Jasło 45Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. J. Kochanowskiego 2Powiat bieszczadzki 38-600 Lesko 46Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. 800-lecia 25Powiat sanocki 38-500 Sanok 47Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. 29 Listopada 53Powiat bieszczadzki 38-700 Ustrzyki Dolne 48Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Przemyśluul. J. Jasińskiego 15Powiat przemyski 37-700 Przemyśl 49Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnieńul. Siemińskiego Lucjana 17Samorząd województwa 35-203 Rzeszów 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-230 Domaradz 327Gmina Domaradz 51Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-710 CzarnaGmina Czarna 52Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-232 Krempna 32Gmina Krempna 53Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej36-213 HaczówGmina Haczów 54Samodzielne Publiczne Pogotowie Ratunkoweul. Grodzka 45Powiat krośnieński 38-400 Krosno 55Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. J. Bielawskiego 10Gmina Brzozów 36-200 Brzozów 56Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dydni36-204 Krzemienna 83Gmina Dydnia 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-220 Jasienica Rosielna 312Gmina Jasienica Rosielna 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-245 Nozdrzec 242Gmina Nozdrzec 59Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. A. Mickiewicza 4Gmina Jasło 38-200 Jasło 60Zakład Rehabilitacji LeczniczejAl. Niepodległości 2Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 61Ośrodek Medycyny SportowejAl. Niepodległości 2Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 62Poradnia Zaopatrzenia Ortopedycznegoul. 11 Listopada 8Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-405 Tarnobrzeg 63Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zakładowa 50Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 64Ośrodek Medycyny Pracy i Lecznictwaul. Targowa 4Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 65Miejski Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. A. Mickiewicza 4Miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 39-400 Tarnobrzeg 66Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-212 Brzyska 349Gmina Brzyska 67Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-220 Dębowiec 81Gmina Dębowiec 68Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-223 Osiek JasielskiGmina Osiek Jasielski 69Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-242 Skołyszyn 232Gmina Skołyszyn 70Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-204 Tarnowiec 256Gmina Tarnowiec 71Samodzielny Publiczny Zespół Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Gminie Sanokul. T. Kościuszki 23Gmina Sanok 38-500 Sanok 72Gminna Przychodnia Lekarska w Iwoniczu Zdrojuul. Ks. Raba 4Gmina Iwonicz Zdrój 38-440 Iwonicz Zdrój 73Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Krakowska 11Gmina Nowy Żmigród 38-230 Nowy Żmigród 74Obwód Lecznictwa Kolejowego w Przemyślu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sportowa 6Samorząd województwa 37-700 Przemyśl 75Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rzeszowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 2Samorząd województwa 35-201 Rzeszów 76Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rozwadowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dąbrowskiego 5Powiat stalowowolski 37-464 Stalowa Wola 77Wojewódzki Zespół Specjalistyczny w Rzeszowieul. Warzywna 3Samorząd województwa 35-310 Rzeszów X. WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzki Szpital Zespolonyul. M. Skłodowskiej-Curie 26Samorząd województwa 15-278 Białystok 2Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Żurawia 14Samorząd województwa 15-540 Białystok 3Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Elewatorska 6Samorząd województwa 15-950 Białystok 4Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płucul. Warszawska 18Samorząd województwa 15-063 Białystok 5Specjalistyczny Dermatologiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Św. Rocha 3Samorząd województwa 15-879 Białystok 6Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Paliatywnejul. Reja 69bSamorząd województwa 16-400 Suwałki 7Szpital Wojewódzkial. Piłsudskiego 11Samorząd województwa 18-400 Łomża 8Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Szosa Zambrowska 1/27Powiat łomżyński 18-400 Łomża 9Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szosa Zambrowska 1/19Samorząd województwa 18-400 Łomża 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Wojewódzki Zakład Patomorfologiial. Piłsudskiego 11Samorząd województwa 18-400 Łomża 11Wojewódzki Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Łomżyul. Rybaki 3Samorząd województwa 18-400 Łomża 12Szpital Ogólnyul. Konstytucji 3 Maja 34Powiat grajewski 19-203 Grajewo 13Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Kolejowa 8Powiat grajewski 19-200 Grajewo 14Szpital Ogólnyul. Wojska Polskiego 69Powiat kolneński 18-500 Kolno 15Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. S. Milewskiego 36Powiat kolneński 18-500 Kolno 16Szpital Ogólnyul. Papieża Jana Pawła II 14Powiat zambrowski 18-300 Zambrów 17Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Papieża Jana Pawła II 14Powiat zambrowski 18-300 Zambrów 18Szpital Ogólnyul. Szpitalna 5Powiat wysokomazowiecki 18-200 Wysokie Mazowieckie 19Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 5Powiat wysokomazowiecki 18-200 Wysokie Mazowieckie 20Samodzielny Publiczny Terenowy Zakład Opieki Zdrowotnej w Białymstokuul. Słonimska 15/1Powiat białostocki 15-028 Białystok 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łapachul. J. Korczaka 23Powiat białostocki 18-100 Łapy 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bielsku Podlaskimul. Kleszczelowska 1Powiat bielski 17-100 Bielsk Podlaski 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Poleska 89Samorząd województwa 15-874 Białystok 24Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Z. Brodowicza 1Samorząd województwa 16-070 Choroszcz 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Prewentorium PrzeciwgruźliczeBaciki ŚrednieSamorząd województwa 17-303 Siemiatycze 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Hajnówceul. Lipowa 190Powiat hajnowski 17-200 Hajnówka 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dąbrowie Białostockiejul. M. Skłodowskiej-Curie 15Powiat sokólski 16-200 Dąbrowa Białostocka 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 12Powiat augustowski 16-300 Augustów 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dr. E. Rittlera 2Powiat sejneński 16-500 Sejny 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. T. Kościuszki 101Miasto na prawach powiatu - Suwałki 16-400 Suwałki 31Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzkiul. Szpitalna 60Samorząd województwa 16-400 Suwałki 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Ośrodek Rehabilitacjiul. Waryńskiego 22Samorząd województwa 16-400 Suwałki 33Samodzielny Publiczny Szpital Psychiatryczny - Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 62Samorząd województwa 16-400 Suwałki 34Białostocki Ośrodek Onkologiczny im. M. Skłodowskiej-Curieul. Ogrodowa 12Samorząd województwa 15-062 Białystok 35Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Niepodległości 9Powiat moniecki 19-100 Mońki 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Gen. Sikorskiego 40Powiat sokólski 16-100 Sokółka 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leg. Piłsudskiego 3Powiat siemiatycki 17-300 Siemiatycze 38Obwód Lecznictwa Kolejowego w Białymstoku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kard. S. Wyszyńskiego 1Samorząd województwa 15-888 Białystok XI. WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzkie Centrum Leczenia Uzależnień83-250 Zapowiednik k. SkarszewSamorząd województwa 2Ośrodek Terapii Uzależnień84-221 Smażyno k. WejherowaSamorząd województwa 3Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnejul. Jana z Kolna 22/26Samorząd województwa 80-864 Gdańsk 4Szpital im. Św. Janaul. Dr. J. Balewskiego 1Powiat starogardzki 83-200 Starogard Gdański 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lęborska 13Powiat bytowski 77-100 Bytów 6Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szczecińska 31Powiat człuchowski 77-300 Człuchów 7Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zwycięstwa 13Powiat lęborski 84-300 Lębork 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wybickiego 30Powiat bytowski 77-200 Miastko 9Specjalistyczny Psychiatryczny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. G. Morcinka 20Samorząd województwa 76-200 Słupsk 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 21Samorząd województwa 82-100 Nowy Dwór Gdański 11Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Lotha 26Samorząd województwa 76-200 Słupsk 12Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej84-312 CewiceGmina Cewice 13Zespół Opieki Zdrowotnej dla Szkół WyższychAl. Zwycięstwa 30Samorząd województwa 80-219 Gdańsk-Wrzeszcz 14Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Polanki 119Samorząd województwa 80-308 Gdańsk-Oliwa 15Wojewódzki Szpital Zakaźnyul. Smoluchowskiego 18Samorząd województwa 80-214 Gdańsk-Wrzeszcz 16Wojewódzki Zespół Gruźlicy i Chorób Płucul. Partyzantów 21Samorząd województwa 80-254 Gdańsk-Wrzeszcz 17Gdańskie Centrum Rehabilitacjiul. Szpitalna 36Samorząd województwa 83-332 Dzierżążno 18Wojewódzki Zespół Reumatologiczny im. Dr Jadwigi Titz-Koskoul. Grunwaldzka 1/3Samorząd województwa 81-759 Sopot 19Zakład Rehabilitacjiul. Chwarznieńska 136/138Miasto na prawach powiatu - Gdynia 81-602 Gdynia Witomino 20Specjalistyczny Psychiatryczno-Neurologiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Srebrniki 1Samorząd województwa 80-282 Gdańsk-Wrzeszcz 21Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. Stanisława Kryzanaul. Skaryszewska 7Samorząd województwa 83-200 Starogard Gdański 22Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha AdalbertaAl. Jana Pawła II 50Samorząd województwa 80-467 Gdańsk Zaspa 23Szpital Morski im. PCKul. Powstania Styczniowego 1Samorząd województwa 81-519 Gdynia 24Dom im. Korczaka Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dzieciul. Abrahama 56Samorząd województwa 80-370 Gdańsk Oliwa 25Szpital Miejski im. Józefa Brudzińskiegoul. Wójta Radtkego 1Samorząd województwa 21-348 Gdynia 26Zespół Opieki Zdrowotnejul. Ceynowy 7Powiat kartuski 83-300 Kartuzy 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. I Armii Wojska Polskiego 16Powiat pucki 84-100 Puck 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Niepodległości 7Powiat chojnicki 89-600 Chojnice 29Gminna Przychodniaul. Dworcowa 24Gmina Brusy 89-632 Brusy 30Zakład Opieki Zdrowotnejul. 30 Stycznia 58Powiat tczewski 83-100 Tczew 31Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 71/73Powiat malborski 82-300 Malbork 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 25Powiat kwidzyński 82-500 Kwidzyn 33Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Reja 12Powiat malborski 82-400 Sztum 34Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kuracyjna 1Samorząd województwa 82-551 Prabuty 35Zespół Opieki Zdrowotnejul. Traugutta 1Powiat kościerski 83-400 Kościerzyna 36Zespół Opieki Zdrowotnejul. Pomorska 9Powiat wejherowski 84-200 Wejherowo 37Samodzielna Publiczna Przychodnia Miejskaul. Kościerska 9Gmina Chojnice 89-600 Chojnice 38Samodzielna Publiczna Przychodnia Wiejska Gminy Chojniceul. Kościerska 9Gmina Chojnice 89-600 Chojnice 39Samodzielny Ośrodek Zdrowia83-420 LubieszynGmina Liniewo gm. Liniewo 40Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Pasteura 1Gmina Trąbki Wielkie 83-034 Trąbki Wielkie 41Gminny Ośrodek Zdrowia84-217 ŁęczyceGmina Łęczyce 42Gminny Ośrodek Zdrowia84-251 GniewinoGmina Gniewino 43Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Lęborska 34Gmina Sierakowice 83-340 Sierakowice 44Gminny Ośrodek Zdrowiapl. Kaszubski 7Gmina Kolbudy Górne 83-050 Kolbudy 45Gminny Ośrodek Zdrowia83-320 SulęczynoGmina Sulęczyno 46Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Abrahama 4Gmina Stężyca 83-322 Stężyca 47Gminny Ośrodek Zdrowia83-314 SomoninoGmina Somonino 48Przychodnia Rejonowaul. Hallera 21Gmina Starogard Gdański 83-200 Starogard Gdański 49Przychodnia Rejonowaul. Główna 28Gmina Skórcz 83-220 Skórcz 50Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Dworcowa 11Gmina Skarszewy 83-410 Skarszewy 51Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pożarna 4Gmina Żukowo 83-330 Żukowo 52Gminny Ośrodek Zdrowia83-212 BobowoGmina Bobowo 53Przychodnia Rejonowo-Specjalistycznaul. Okrężna 10Gmina Czarna Woda 83-262 Czarna Woda 54Gminny Ośrodek Zdrowia83-260 KaliskaGmina Kaliska 55Gminny Ośrodek Zdrowia83-240 LubichowoGmina Lubichowo 56Gminny Ośrodek Zdrowia83-210 ZblewoGmina Zblewo 57Gminny Ośrodek Zdrowia83-230 KopytkowoGmina Smętowo Graniczne Smętowo Graniczne 58Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Nowe Ogrody 1/6Samorząd województwa 80-853 Gdańsk 59Wojewódzka Stacja Pogotowia RatunkowegoAl. Zwycięstwa 49Samorząd województwa 80-219 Gdańsk-Wrzeszcz 60Szpital Specjalistycznyul. Piechowskiego 36Samorząd województwa 83-400 Kościerzyna 61Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej82-520 GardejaGmina Gardeja 62Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Wolności 1Gmina Dzierzgoń 82-440 Dzierzgoń 63Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Marynarki Wojennej 6Gmina Stare Pole 82-220 Stare Pole 64Szpital Specjalistyczny im. F. Ceynowyul. Jagalskiego 10Samorząd województwa 83-200 Wejherowo 65Miejska Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Żwirki i Wigury 14Miasto na prawach powiatu - Gdynia 81-387 Gdynia 66Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 9Powiat gdański 83-000 Pruszcz Gdański 67Miejska Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Chrobrego 6/8Miasto na prawach powiatu - Sopot 81-756 Sopot 68Wiejski Ośrodek Zdrowia83-200 RywałdGmina Starogard Gdański Starogard Gdański 69Gminny Ośrodek Zdrowia83-221 OsiekGmina Osiek 70Gminny Ośrodek Zdrowia83-242 OsiecznaGmina Osieczna 71Wiejski Ośrodek Zdrowia83-206 SemlinGmina Zblewo 72Gminny Ośrodek Zdrowia81-198 KosakowoGmina Kosakowo 73Gminny Ośrodek Zdrowia84-217 SzemudGmina Szemud 74Gminny Ośrodek Zdrowia84-233 LiniaGmina Linia 75Okręgowy Szpital Kolejowy w Gdańsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstańców Warszawskich 1/2Samorząd województwa 80-101 Gdańsk 76Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gdańsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Podwale Grodzkie 2Samorząd województwa 80-895 Gdańsk 77Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tczewie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 15Samorząd województwa 44-335 Tczew 78Obwód Lecznictwa Kolejowego w Słupsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wileńska 30Powiat słupski 76-200 Słupsk 79Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Ogrodowa 12Gmina Smołdzino 76-214 Smołdzino 80Wiejski Ośrodek Zdrowiapl. Wolności 7Gmina Smołdzino 76-213 Gardna Wielka 81Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Królowej Jadwigi 4Powiat chojnicki 89-650 Czersk XII. WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Przychodnia Rejonowa - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mireckiego 29aMiasto na prawach powiatu - Częstochowa 42-200 Częstochowa 2Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sosnowa 12Powiat częstochowski 42-290 Blachownia 3Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacjiul. Zamek 1Samorząd województwa 42-718 Kochcice 4Bielskie Pogotowie Ratunkoweul. E. Plater 14Powiat bielski 43-300 Bielsko-Biała 5Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Mostowa 1Powiat bielski 43-300 Bielsko-Biała 6Beskidzki Zespół Leczniczo-Rehabilitacyjnyul. Wapienicka 463Samorząd województwa 43-384 Jaworze 7Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Międzybrodziu Żywieckim34-315 Międzybrodzie ŻywieckieSamorząd województwa 8Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Rajczyul. Ujsolska 35Powiat żywiecki 34-370 Rajcza 9Wojewódzki Ośrodek Chorób Płuc Dzieci i Młodzieży w IstebnejIstebna 500Samorząd województwa 43-460 Wisła 10Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Bielska 4Powiat cieszyński 43-400 Cieszyn 11Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 52Powiat żywiecki 34-300 Żywiec 12Szpital Wojewódzkiul. Armii Krajowej 141Samorząd województwa 43-300 Bielsko-Biała 13Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnej przy Fiat Auto Poland S.A.ul. M. Grażyńskiego 141Powiat bielski 43-300 Bielsko-Biała 14Szpital Ogólny w Bielsku-Białejul. Widok 5Miasto na prawach powiatu - Bielsko-Biała 43-300 Bielsko-Biała 15Szpital Onkologiczny w Bielsku-Białejul. Widok 5Powiat bielski 43-300 Bielsko-Biała 16Szpital Pediatrycznyul. Widok 5Powiat bielski 43-300 Bielsko-Biała 17Szpital nr 1ul. Główna 11Miasto na prawach powiatu - Ruda Śląska 41-703 Ruda Śląska 18Szpital Geriatrycznyul. Morawa 31Miasto na prawach powiatu - Katowice 40-353 Katowice 19Wojewódzkie Zakłady Ortopedyczneul. Stefana Batorego 17Samorząd województwa 41-900 Bytom 20Przychodnia Rejonowa - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Księżycowa 5Miasto na prawach powiatu - Częstochowa 42-202 Częstochowa 21Samodzielny Zespół Lecznictwa Ambulatoryjnegoal. J. Piłsudskiego 92Miasto na prawach powiatu - Dąbrowa Górnicza 41-308 Dąbrowa Górnicza 22Wojewódzki Ośrodek Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Uzdrowiskowa 54Samorząd województwa 43-230 Goczałkowice-Zdrój 23Szpital Psychiatrycznyul. Gliwicka 5Samorząd województwa 44-180 Toszek 24Centrum Diagnostyki Medycznej i Rehabilitacji w Ustroniuul. Uzdrowiskowa 5Samorząd województwa 43-450 Ustroń 25Zespół Opieki Zdrowotnejul. 26 Marca 51Powiat wodzisławski 44-300 Wodzisław Śląski 26Szpital Specjalistycznyul. M. Skłodowskiej-Curie 10Samorząd województwa 41-800 Zabrze 27Szpital Miejski nr 1 Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wyciska 1Miasto na prawach powiatu - Zabrze 42-800 Zabrze 28Szpital Rejonowyul. Zamkowa 4Miasto na prawach powiatu - Zabrze 41-803 Zabrze 29Rejonowe Pogotowie Ratunkoweul. Czarna 3Samorząd województwa 41-200 Sosnowiec 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Zakład Diagnostyki Obrazowejpl. Medyków 2Samorząd województwa 40-200 Sosnowiec 31"Repty" Górnośląskie Centrum Rehabilitacji im. gen. J. Ziętkaul. Śniadeckiego 1Samorząd województwa 42-600 Tarnowskie Góry 32Zespół Opieki Zdrowotnejul. J. Kochanowskiego 11Powiat bielski 43-320 Czechowice-Dziedzice 33Szpital nr 1 w Gliwicachul. T. Kościuszki 29Powiat gliwicki 44-100 Gliwice 34Szpital im. Ludwika Rydygieraul. Markiefki 87Miasto na prawach powiatu - Katowice 40-213 Katowice 35Szpital - Centrum Psychiatriiul. Korczaka 27Samorząd województwa 40-338 Katowice 36Szpital im. J. Śniadeckiegoul. Szopienicka 10Miasto na prawach powiatu - Katowice 40-432 Katowice 37Szpital im. Leszczyńskiegoul. Raciborska 26Samorząd województwa 40-074 Katowice 38Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy im. Św. Józefa w Pilchowicachul. Dworcowa 31Samorząd województwa 44-145 Pilchowice 39Zakład Opieki Zdrowotnej w Miedźnejul. Pszczyńska 2Gmina Miedźna 43-225 Wola 40Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. K. Damrota 6Gmina Pilchowice 44-145 Pilchowice 41Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Gliwicka 28Gmina Sośnicowice 44-153 Sośnicowice 42Zakład Pulmonologiiul. Lipowa 3Samorząd województwa 42-600 Tarnowskie Góry 43Ośrodek Diabetologiczny dla Dzieci i Młodzieżyul. Zwycięstwa 31Samorząd województwa 44-100 Gliwice 44Ośrodek Rehabilitacyjno-Leczniczyul. Katowicka 22Powiat mikołowski 43-190 Mikołów 45Ośrodek Rehabilitacyjno-Wychowawczyul. Mikołowska 208Samorząd województwa 43-180 Orzesze-Zawiść 46Śląski Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Szpitalna 11Samorząd województwa 43-450 Ustroń 47Szpital Chorób Płucul. Gliwicka 20Samorząd województwa 43-180 Orzesze 48Szpital Miejski nr 1ul. E. Zegadłowicza 3Miasto na prawach powiatu - Sosnowiec 41-200 Sosnowiec 49Szpital nr 2 im. dr. K. Zahorskiego w Sosnowcuul. 3 Maja 33Samorząd województwa 41-200 Sosnowiec 50Szpital Miejski nr 3ul. Szpitalna 1Miasto na prawach powiatu - Sosnowiec 41-200 Sosnowiec 51Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Bielska 104/118Samorząd województwa 42-200 Częstochowa 52Wojewódzki Szpital Zespolonyul. PCK 1Samorząd województwa 42-200 Częstochowa 53Zespół Opieki Zdrowotnej nr 1ul. Mirowska 15Miasto na prawach powiatu - Częstochowa 42-200 Częstochowa 54Zespół Opieki Zdrowotnejul. Staszica 12Powiat kłobucki 42-100 Kłobuck 55Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sobieskiego 9Powiat lubliniecki 42-700 Lubliniec 56Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wolności 29Powiat myszkowski 42-300 Myszków 57Wojewódzki Szpital Neuropsychiatrycznyul. Grunwaldzka 48Samorząd województwa 42-700 Lubliniec 58Ośrodek Terapii Uzależnień od Alkoholuul. Częstochowska 1Samorząd województwa 42-164 Parzymiechy 59Zespół Opieki Zdrowotnejul. Potockiego 2Powiat będziński 42-500 Będzin 60Szpital Specjalistyczny nr 1ul. S. Żeromskiego 7Samorząd województwa 41-902 Bytom 61Szpital Specjalistyczny nr 2ul. S. Batorego 15Samorząd województwa 41-902 Bytom 62Zespół Szpitali nr 2 w Gliwicachul. Radiowa 2Powiat gliwicki 44-100 Gliwice 63Zespół Szpitali nr 3 w Gliwicachul. Ziemowita 1Powiat gliwicki 44-100 Gliwice 64Wojewódzki Ośrodek Lecznictwa Odwykowego i Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Gorzycachul. Zamkowa 8Samorząd województwa 44-350 Gorzyce 65Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 2ul. Leśna 5Samorząd województwa 44-330 Jastrzębie Zdrój 66Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychul. Powstańców 41aSamorząd województwa 40-038 Katowice 67Wojewódzkie Pogotowie Ratunkoweul. Powstańców 52/54Samorząd województwa 40-024 Katowice 68Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Warszawska 42Samorząd województwa 40-956 Katowice 69Zespół Opieki Zdrowotnej Knurówul. Niepodległości 8Powiat gliwicki 44-220 Knurów 70Zespół Opieki Zdrowotnejul. W. Korfantego 6Powiat pszczyński 43-200 Pszczyna 71Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Kard. S. Wyszyńskiego 24aPowiat gliwicki 44-120 Pyskowice 72Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. J. Bema 4Powiat raciborski 47-400 Racibórz 73Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 3ul. Energetyków 46Samorząd województwa 44-200 Rybnik 74Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Bytomska 6Powiat tarnogórski 42-600 Tarnowskie Góry 75Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 1 im. prof. Józefa Gasińskiegoul. Edukacji 102Samorząd województwa 43-100 Tychy 76Rejonowe Pogotowie Ratunkoweul. Dr. L. Mendego 2Samorząd województwa 44-300 Wodzisław Śląski 77Zespół Opieki Zdrowotnejul. Męczenników Oświęcimskich 46Miasto na prawach powiatu - Żory 44-240 Żory 78Szpital nr 2ul. Lipa 2Miasto na prawach powiatu - Ruda Śląska 41-703 Ruda Śląska 79Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chemików 39Gmina Bieruń 43-150 Bieruń 80Szpital Specjalistyczny w Chorzowieul. Zjednoczenia 10Samorząd województwa 41-500 Chorzów 81Zakład Opieki Zdrowotnej w Czerwionce-LeszczynachAl. Św. Barbary 6Gmina Czerwionka-Leszczyny 44-230 Czerwionka-Leszczyny 82Szpital Rejonowyul. Szpitalna 1Powiat gliwicki 44-120 Pyskowice 83Ośrodek Terapii, Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholuul. Korczaka 2Samorząd województwa 40-338 Katowice 84Szpital Rejonowyul. Gamowska 3Powiat raciborski 47-400 Racibórz 85Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Klasztorna 9bGmina Kuźnia Raciborska 47-420 Kuźnia Raciborska 86Wielospecjalistyczny Szpital Rejonowy im. B. Hageraul. Pyskowicka 47/51Powiat tarnogórski 42-600 Tarnowskie Góry 87Centrum Pediatriiul. Wawel 3Samorząd województwa 41-200 Sosnowiec 88Zakład Medycyny Pracy i Lecznictwaul. Niepodległości 32Samorząd województwa 42-200 Częstochowa 89Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Jana 41Gmina Bojszowy 43-220 Bojszowy 90Zakład Opieki Zdrowotnej w Imielinieul. J. Kordeckiego 8Gmina Imielin 41-407 Imielin 91Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Klasztorna 1Gmina Ornontowice 44-235 Ornontowice 92Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zjednoczenia 67Gmina Pawłowice 43-250 Pawłowice 93Specjalistyczny Zespół Chorób Płuc i Gruźlicyul. J. Fałata 2Samorząd województwa 43-360 Bystra 94Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Centralna 12Gmina Kobiór 43-210 Kobiór 95Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Krasickiego 2Gmina Krupski Młyn 42-693 Krupski Młyn 96Miejski Zespół Opieki Zdrowotnej Lędzinyul. Lędzińska 47Miasto Lędziny 43-143 Lędziny 97Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczyul. Karoliny 15Miasto na prawach powiatu - Katowice 40-061 Katowice 98Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wyzwolenia 18Gmina Wilkowice 43-365 Wilkowice 99Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej34-313 Porąbka 704Gmina Porąbka 100Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 1Gmina Kozy 43-340 Kozy 101Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lecznicza 272Gmina Jaworze 43-384 Jaworze 102Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej43-385 JasienicaGmina Jasienica 103Gminny Zespół Ośrodków Zdrowiaul. Dworcowa 19Gmina Woźniki 42-289 Woźniki 104Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Szkolna 1Gmina Buczkowice 43-376 Buczkowice 105Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Kilińskiego 10Samorząd województwa 42-200 Częstochowa 106Centrum Leczenia Oparzeń Siemianowice Śląskieul. Hibnera 55Samorząd województwa 41-100 Siemianowice Śląskie 107Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybnikuul. Gliwicka 33Samorząd województwa 44-201 Rybnik 108Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny dla Dzieci Kamieniec-Zbrosławiceul. Polna 2Samorząd województwa 44-120 Kamieniec-Zbrosławice 109Gminny Ośrodek Zdrowia Chełm Śląskiul. O. Kolberga 2Gmina Chełm Śląski 41-403 Chełm Śląski 110Wojewódzki Szpital Rehabilitacji dla Dzieciul. T. Kościuszki 14Samorząd województwa 44-330 Jastrzębie Zdrój 111Wojewódzki Zespół Ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieżyul. Powstańców 31Samorząd województwa 40-038 Katowice 112Miejska Przychodnia Rejonowaul. Rynek 29Powiat częstochowski 42-230 Koniecpol 113Zespół Opieki Zdrowotnej w Mikołowieul. Okrzei 27Powiat mikołowski 43-190 Mikołów 114Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskichul. Bytomska 62Samorząd województwa 41-940 Piekary Śląskie 115Wojewódzki Szpital Chorób Płucul. Bracka 13Samorząd województwa 43-300 Wodzisław Śląski 116Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. J. Piłsudskiego 80Powiat zawierciański 42-400 Zawiercie 117Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. III Sobieskiego 12Gmina Zebrzydowice 43-417 Zebrzydowice-Kaczyce 118Wojewódzka Specjalistyczna Przychodnia Stomatologicznaul. Dworcowa 17Samorząd województwa 40-012 Katowice 119Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 79Gmina Świerklany 44-266 Świerklany 120Zespolony Szpital Miejskiul. Opolska 2Powiat tarnogórski 42-600 Tarnowskie Góry 121Szpital Rejonowyul. Miodowa 14Powiat zawierciański 42-400 Zawiercie 122Szpital Chorób Płucul. Zbigniewa Oleśnickiego 21Samorząd województwa 42-470 Siewierz 123Gminna Służba Zdrowia w BobrownikachRogoźnikGmina Bobrowniki 42-583 Bobrowniki 124Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 4 w BytomiuAl. Legionów 10Samorząd województwa 40-902 Bytom 125Zakład Opieki Zdrowotnej Wojkowiceul. PCK 1Gmina Wojkowice 42-580 Wojkowice 126Centrum Zdrowia Psychicznego i Leczenia Uzależnieńul. Dębowa 5Powiat gliwicki 44-100 Gliwice 127Szpital Rejonowy Murcki - Janów w Katowicachul. A. Sokołowskiego 2Miasto na prawach powiatu - Katowice 40-749 Katowice 128Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 im. Św. Barbary w Sosnowcupl. Medyków 1Samorząd województwa 40-203 Sosnowiec 129Przychodnia Rejonowaul. Zdrowia 1Miasto Szczyrk 43-370 Szczyrk 130Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej32-630 WilamowiceGmina Wilamowice 131Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 40Powiat będziński 41-250 Czeladź 132Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bytomska 64Miasto na prawach powiatu - Piekary Śląskie 42-640 Piekary Śląskie 133Zespół Opieki Zdrowotnejul. Plebiscytowa 69Powiat wodzisławski 44-280 Rydułtowy 134Obwód Lecznictwa Kolejowego w Katowicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 3Samorząd województwa 40-012 Katowice 135Obwód Lecznictwa Kolejowego w Bielsku-Białej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. R. Traugutta 12Samorząd województwa 43-302 Bielsko-Biała 136Obwód Lecznictwa Kolejowego w Częstochowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wolności 46Samorząd województwa 42-200 Częstochowa 137Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gliwicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Opolska 18Samorząd województwa 44-100 Gliwice 138Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rybniku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 4aSamorząd województwa 44-200 Rybnik 139Obwód Lecznictwa Kolejowego w Sosnowcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. Piłsudskiego 9Samorząd województwa 41-200 Sosnowiec 140Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tarnowskich Górach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. Piłsudskiego 18Samorząd województwa 42-600 Tarnowskie Góry 141Okręgowy Szpital Kolejowy w Katowicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Panewnicka 65Samorząd województwa 40-760 Katowice 142Szpital Kolejowy w Wilkowicach-Bystrej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żywiecka 19Samorząd województwa 43-365 Wilkowice 143Szpital Kolejowy w Sosnowcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Odrodzenia 9Samorząd województwa 41-200 Sosnowiec 144Szpital Kolejowy w Jastrzębiu Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 34Samorząd województwa 44-335 Jastrzębie Zdrój XIII. WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy nr 1ul. Olszewskiego 2Miasto na prawach powiatu - Kielce 25-950 Kielce 2Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy w Ostrowcu Świętokrzyskimul. Świętokrzyska 22Powiat ostrowiecki 27-400 Ostrowiec Świętokrzyski 3Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracyul. Ekonomii 4Powiat skarżyski 26-110 Skarżysko-Kamienna 4Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy nr 2ul. Jagiellońska 74Powiat kielecki 25-734 Kielce 5Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracyul. Piłsudskiego 101Powiat konecki 26-220 Stąporków 6Zespół Opieki Zdrowotnejul. Armii Krajowej 22Powiat pińczowski 28-400 Pinczów 7Powiatowy Zakład Opieki Zdrowotnej w Starachowicachul. Radomska 35Powiat starachowicki 27-200 Starachowice 8Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej27-220 Mirzec 14Gmina Mirzec 9Wojewódzki Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płucul. Jagiellońska 72Samorząd województwa 25-734 Kielce 10Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Grunwaldzka 45Samorząd województwa 25-736 Kielce 11Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Neuropsychiatrycznejul. Grunwaldzka 47Samorząd województwa 25-736 Kielce 12Świętokrzyskie Centrum Onkologiiul. Artwińskiego 3Samorząd województwa 25-734 Kielce 13Świętokrzyskie Centrum Pediatriiul. Artwińskiego 3Samorząd województwa 25-734 Kielce 14Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcyul. Langiewicza 2Samorząd województwa 25-381 Kielce 15Wojewódzki Specjalistyczny Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Spacerowa 5Samorząd województwa 26-026 Morawica 16Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Osób Niepełnosprawnych26-221 Czarniecka Góra 43Samorząd województwa 17Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Leonarda 10Samorząd województwa 25-311 Kielce 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bohaterów Warszawy 67Powiat buski 28-100 Busko Zdrój 19Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kielecka 1Powiat kielecki 28-110 Chmielnik 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Małogoska 25Powiat jędrzejowski 28-300 Jędrzejów 21Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 13Powiat kazimierski 28-500 Kazimierza Wielka 22Zespół Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 28Powiat włoszczowski 29-100 Włoszczowa 23Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. 11 Listopada 78Powiat staszowski 28-200 Staszów 24Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 13Powiat opatowski 27-500 Opatów 25Specjalistyczny Szpital Położniczo-Ginekologiczny i Noworodkówul. Prosta 30Powiat kielecki 25-371 Kielce 26Zespół Opieki Zdrowotnejul. Gimnazjalna 41bPowiat konecki 26-600 Końskie 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szymanowskiego 11Powiat ostrowiecki 27-400 Ostrowiec Świętokrzyski 28Zespół Opieki Zdrowotnej w Starachowicachul. Radomska 70Powiat starachowicki 27-200 Starachowice 29Obwód Lecznictwa Kolejowego w Skarżysku-Kamiennej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sokola 44Samorząd województwa 26-110 Skarżysko-Kamienna 30Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Olszewskiego 2Samorząd województwa 25-663 Kielce 31Zespół Opieki Zdrowotnej w Skarżysku-Kamiennejul. Szpitalna 1Powiat skarżyski 26-110 Skarżysko-Kamienna 32Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Sandomierzuul. Schinzla 13Powiat sandomierski 27-600 Sandomierz 33Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Gowarczowieal. Wyzwolenia 74Gmina Gowarczów 26-407 Gowarczów 34Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej w ŚwiniarachŚwiniary Stare 29Gmina Łoniów 27-670 Łoniów 35Gminny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w ObrazowieŚwiątniki 79Gmina Obrazów 27-641 Obrazów 36Miejski Zakład Opieki Zdrowotnej w Starachowicachul. Kilińskiego 24Gmina Starachowice 27-200 Starachowice XIV. WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kopernika 8Powiat elbląski 14-400 Pasłęk 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Moniuszki 13Powiat braniewski 14-500 Braniewo 3Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 1Samorząd województwa 14-530 Frombork 4Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Tysiąclecia 5Samorząd województwa 82-300 Elbląg 5Samodzielny Publiczny Szpital Psychiatrycznyul. Gen. J. Bema 24Samorząd województwa 11-600 Węgorzewo 6Samodzielny Publiczny Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnieńul. Warszawska 41aSamorząd województwa 11-500 Giżycko 7Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Uzależnionych "DOREN"11-603 WęgielsztynSamorząd województwa Różewiec 8Zespół Opieki Zdrowotnejul. K. S. Wyszyńskiego 11Powiat bartoszycki 11-200 Bartoszyce 9Zespół Opieki Zdrowotnejul. Armii Krajowej 8Powiat olsztyński 13-300 Biskupiec 10Zespół Opieki Zdrowotnejul. Grunwaldzka 10bPowiat olsztyński 11-130 Dobre Miasto 11Zespół Opieki Zdrowotnejul. Gen. Andersa 8Powiat iławski 14-200 Iława 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 2Powiat kętrzyński 11-400 Kętrzyn 13Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bartoszycka 3Powiat lidzbarski 11-100 Lidzbark Warmiński 14Zespół Opieki Zdrowotnejul. Dąbrowskiego 16Powiat ostródzki 14-300 Morąg 15Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wolności 12Powiat mrągowski 11-700 Mrągowo 16Zespół Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 23Powiat nidzicki 13-100 Nidzica 17Zespół Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 23Powiat kętrzyński 11-440 Reszel 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 2Powiat ostródzki 14-100 Ostróda 19Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Żołnierska 18Samorząd województwa 10-561 Olsztyn 20Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcyul. Żołnierska 18Samorząd województwa 10-561 Olsztyn 21Wojewódzki Zespół Lecznictwa PsychiatrycznegoAl. Wojska Polskiego 35Samorząd województwa 10-288 Olsztyn 22Samodzielny Publiczny Zespół Pulmonologii i Onkologiiul. Jagiellońska 78Samorząd województwa 10-357 Olsztyn 23Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci w Ameryce14-150 OlsztynekSamorząd województwa 24Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckimul. Armii Czerwonej 24Samorząd województwa 11-220 Górowo Iławeckie 25Samodzielny Publiczny Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczyul. Słowackiego 23Samorząd województwa 11-440 Reszel 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Toruńska 6aPowiat ełcki 19-300 Ełk 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warszawska 41Powiat giżycki 11-500 Giżycko 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Słoneczna 7Powiat olecko-gołdapski 19-500 Gołdap 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Gołdapska 1Powiat olecko-gołdapski 19-400 Olecko 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 2Powiat piski 12-200 Pisz 31Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 17Powiat giżycki 11-600 Węgorzewo 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leśna 1Powiat działdowski 13-200 Działdowo 33Zespół Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 3Powiat szczycieński 12-100 Szczytno 34Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. M. Konopnickiej 4Gmina Biała Piska 12-230 Biała Piska 35Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. T. Kościuszki 1Gmina Banie Mazurskie 19-520 Banie Mazurskie 36Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Witosa 1Gmina Kowale Oleckie 19-420 Kowale Oleckie 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 2Gmina Mikołajki 11-730 Mikołajki 38Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Cierniaka 12Gmina Orzysz 12-525 Orzysz 39Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wczasów 4Gmina Ruciane-Nida 12-220 Ruciane-Nida 40Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. 40-lecia PRL 6Gmina Wydminy 11-510 Wydminy 41Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Królewiecka 146Samorząd województwa 82-300 Elbląg 42Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 22Miasto na prawach powiatu - Elbląg 82-300 Elbląg 43Przychodnia Rejonowaul. Młynarska 4Gmina Frombork 14-530 Frombork 44Przychodnia Rejonowaul. Chopina 11Gmina Olsztynek 11-015 Olsztynek 45Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowejul. Pstrowskiego 31Samorząd województwa 10-602 Olsztyn 46Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Niepodległości 16Samorząd województwa 10-045 Olsztyn 47Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Lipowa 2Gmina Barczewo 10-010 Barczewo 48Gminny Ośrodek Zdrowiaul. W. Reymonta 2Gmina Korsze 11-430 Korsze 49Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-606 BudryGmina Budry 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 10Gmina Kruklanki 11-612 Kruklanki 51Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Osiedle 1Gmina Wieliczki 19-404 Wieliczki 52Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-513 MiłkiGmina Miłki 53Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej13-324 GrodzicznoGmina Grodziczno 54Zespół Opieki Zdrowotnejul. Grunwaldzka 3Powiat nowomiejski 13-300 Nowe Miasto Lubawskie 55Gminny Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 8Gmina Kurzętnik 13-306 Kurzętnik 56Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Grunwaldzka 13Gmina Świętajno 12-140 Świętajno 57Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. 1 Maja 1cGmina Pozezdrze 11-610 Pozezdrze 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Konrada Wallenroda 10Gmina Ryn 11-520 Ryn 59Wojewódzka Przychodnia Skórno-Wenerologicznaul. Kościuszki 37Samorząd województwa 10-503 Olsztyn 60Wojewódzka Specjalistyczna Przychodnia Stomatologicznaul. Żołnierska 18Samorząd województwa 10-561 Olsztyn 61Obwód Lecznictwa Kolejowego w Olsztynie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 72Samorząd województwa 10-552 Olsztyn 62Szpital Kolejowy w Olsztynie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wojska Polskiego 30Miasto na prawach powiatu - Olsztyn 10-949 Olsztyn 63Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Kajki 20Gmina Jeziorany 11-320 Jeziorany 64Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 2Gmina Elbląg 82-300 Elbląg 65Gminny Ośrodek Zdrowia82-316 Milejewo 33Gmina Milejewo 66Gminny Ośrodek Zdrowia82-325 Markusy 70Gmina Markusy 67Miejsko-Gminna Przychodnia Rejonowaul. Sienkiewicza 18Gmina Kisielice 82-560 Kisielice 68Przychodnia Zdrowiaul. J. Wybickiego 9Gmina Susz 82-540 Susz 69Szpital Powiatowy im. Jana Pawła IIul. Wyszyńskiego 11Powiat bartoszycki 11-200 Bartoszyce 70Specjalistyczny Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Wyszyńskiego 11Powiat bartoszycki 11-200 Bartoszyce 71Miejski Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Marksa 10Gmina Bartoszyce 11-200 Bartoszyce 72Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Lipowa 1aGmina Sępopol 11-210 Sępopol 73Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Sikorskiego 19Gmina Górowo Iławeckie 11-220 Górowo Iławeckie 74Gminny Zakład Lecznictwa Otwartego11-214 Galiny 17Gmina Bartoszyce 75Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zajeziorna 58Gmina Rybno 13-220 Rybno 76Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 2Gmina Elbląg 82-300 Elbląg 77Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. 1 Maja 15Gmina Prostki 19-335 Prostki 78Gminny Ośrodek Zdrowia14-241 Ząbrowo 44Gmina Iława 79Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Sportowa 5Gmina Iława 14-204 Rudzienice 80Miejski Szpital Zespolonyul. Niepodległości 44Miasto na prawach powiatu - Olsztyn 10-045 Olsztyn 81Wojewódzki Zespół Poradni Zdrowia Psychicznegoul. Wojska Polskiego 35Samorząd województwa 10-228 Olsztyn 82Zakład Ambulatoryjnej Opieki Zdrowotnejul. Szrajbera 9/10Miasto na prawach powiatu - Olsztyn 10-007 Olsztyn 83Szpital im. Jana Mikuliczaul. Armii Krajowej 8Powiat olsztyński 11-300 Biskupiec 84Gminny Ośrodek Zdrowia14-107 GietrzwałdGmina Gietrzwałd 85Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Agrestowa 2Gmina Dąbrówno 14-120 Dąbrówno 86Miejski Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 22Gmina Elbląg 82-300 Elbląg XV. WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzki Szpital Zespolony im. Ludwika Perzynyul. Poznańska 79Samorząd województwa 62-800 Kalisz 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Pleszewieul. Poznańska 125Powiat pleszewski 63-300 Pleszew 3Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 7Powiat kępiński 63-600 Kępno 4Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Bolewskiego 8Powiat krotoszyński 63-700 Krotoszyn 5Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej dla Dzieci i Młodzieżyul. Zamkowa 2Samorząd województwa 64-113 Osieczna 6Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Magazynowa 5Samorząd województwa 64-100 Leszno 7Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Kard. S. Wyszyńskiego 1Samorząd województwa 62-510 Konin 8Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Poduchowne 1Powiat turecki 62-700 Turek 9Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 91Powiat czarnkowsko-trzcianecki 64-700 Czarnków 10Zespół Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 29Powiat chodzieski 64-800 Chodzież 11Zespół Opieki Zdrowotnejpl. Wojska Polskiego 19Powiat pilski 98-300 Wyrzysk 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 28Powiat złotowski 77-400 Złotów 13Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 43Powiat pilski 64-920 Piła 14Wielkopolskie Centrum Medycyny Pracyul. Poznańska 55aSamorząd województwa 60-852 Poznań 15Szpital Rehabilitacyjno-Kardiologiczny64-600 Kowanówko k. ObornikSamorząd województwa 16Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dorosłychul. Mogileńska 42Miasto na prawach powiatu - Poznań 61-044 Poznań 17Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dorosłych i Dzieciul. E. Orzeszkowej 27Powiat gnieźnieński 62-200 Gniezno 18Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczyul. Promenady 7Samorząd województwa 63-100 Śrem 19Poznański Ośrodek Reumatologicznyul. Mickiewicza 95Samorząd województwa 63-100 Śrem 20Zakład Leczenia Uzależnień64-412 Chrzypsko WielkieSamorząd województwa Charcice 12 21Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Krysiewicza 7/8Samorząd województwa 61-825 Poznań 22Szpital Pneumologiczny "Staszycówka"62-050 MosinaSamorząd województwa Ludwikowo 23Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieciul. Sanatoryjna 2Samorząd województwa 60-480 Kiekrz 24Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Grobla 26Samorząd województwa 61-858 Poznań 25Zespół Opieki Zdrowotnejul. Poniatowskiego 25Powiat kolski 62-600 Koło 26Szpital Specjalistycznyul. Rydygiera 1Powiat pilski 64-920 Piła 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sikorskiego 22Powiat czarnkowsko-trzcianecki 64-980 Trzcianka 28Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 74Powiat wągrowiecki 62-100 Wągrowiec 29Wojewódzki Szpital Matki i Dziecka w Kaliszuul. Toruńska 7Samorząd województwa 62-800 Kalisz 30Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy62-860 OpatówekSamorząd województwa Wolica k. Kalisza 31Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ostrowie Wielkopolskimul. Limanowskiego 20/22Powiat ostrowski 63-400 Ostrów Wielkopolski 32Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ostrzeszowieal. Wolności 4Powiat ostrzeszowski 63-500 Ostrzeszów 33Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Jarocinieul. Hallera 9Powiat jarociński 63-200 Jarocin 34Wojewódzki Szpital Zespolony w Lesznieul. Kiepury 45Samorząd województwa 64-100 Leszno 35Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Gostyniuul. Karola Marcinkowskiego 8/9Powiat gostyński 63-800 Gostyń 36Zespół Opieki Zdrowotnej w Kościanieul. Szpitalna 7Powiat kościański 64-400 Kościan 37Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Rawiczuul. Gen. Grota-Roweckiego 6Powiat rawicki 63-900 Rawicz 38Wojewódzki Szpital Neuropsychiatryczny im. Oskara Bielawskiego w Kościanieul. Kościuszki 10Samorząd województwa 64-000 Kościan 39Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Koninieul. Kard. S. Wyszyńskiego 1Samorząd województwa 62-510 Konin 40Zespół Opieki Zdrowotnej w Słupcyul. Traugutta 7Powiat słupecki 62-400 Słupca 41Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wschowska 3Powiat wolsztyński 64-200 Wolsztyn 42Zespół Opieki Zdrowotnejul. Św. Jana 9Powiat gnieźnieński 62-200 Gniezno 43Zespół Opieki Zdrowotnejul. Mossego 17Powiat grodziski 62-065 Grodzisk Wielkopolski 44Zespół Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 30Powiat nowotomyski 64-300 Nowy Tomyśl 45Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 2Powiat obornicki 64-600 Oborniki 46Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sukiennicza 2Powiat szamotulski 64-500 Szamotuły 47Zespół Opieki Zdrowotnejul. Chełmońskiego 1Powiat śremski 63-100 Śrem 48Zespół Opieki Zdrowotnejul. Czerwonego Krzyża 2Powiat średzki 63-000 Środa Wielkopolska 49Zespół Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 2Powiat wrzesiński 62-300 Września 50Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Poznańska 15Samorząd województwa 62-200 Gniezno 51Wielkopolskie Centrum Chorób Płuc i Gruźlicyul. Szamarzewskiego 62Samorząd województwa 60-569 Poznań 52Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Chełmońskiego 20Samorząd województwa 60-756 Poznań 53Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowejul. Gąsiorowskich 7Samorząd województwa 60-703 Poznań 54Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Juraszów 7/19Samorząd województwa 60-479 Poznań 55Wielkopolskie Centrum Onkologiiul. Garbary 15Samorząd województwa 61-866 Poznań 56Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Kaliszuul. Nowy Świat 35Samorząd województwa 62-800 Kalisz 57Wojewódzki Zakład Opieki Psychiatrycznej w SokołówceSokołówkaSamorząd województwa 62-840 Koźminek 58Zespół Przychodni Specjalistycznychul. Słowackiego 8/10Powiat poznański 60-821 Poznań 59Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Koźminie Wielkopolskimul. Borecka 19Powiat krotoszyński 63-720 Koźmin Wielkopolski 60Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowia w Mikstacieul. Mickiewicza 1Powiat ostrzeszowski 63-510 Mikstat 61Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Jarocińska 7Gmina Jaraczewo 63-233 Jaraczewo 62Gminny Ośrodek Zdrowia62-831 KorzeniewGmina Mycielin 63Gminny Ośrodek Zdrowia63-435 SośnieGmina Sośnie 64Gminny Ośrodek Zdrowia62-834 Ceków - KoloniaGmina Ceków - Kolonia 65Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Kaliska 12Gmina Gizałki 63-308 Gizałki 66Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminny Ośrodek Zdrowia w Gołuchowieul. Mickiewicza 1Gmina Gołuchów 63-322 Gołuchów 67Koniński Ośrodek Medycyny Pracyul. Przemysłowa 160Samorząd województwa 62-520 Konin 68Przychodnia Rejonowaul. Spokojna 2Powiat koniński 62-610 Sompolno 69Poznański Ośrodek Zdrowia PsychicznegoOs. Kosmonautów 110Samorząd województwa 61-642 Poznań 70Ośrodek Epidemiologii i Profilaktyki Nowotworowejul. Kazimierza Wielkiego 24/26Samorząd województwa 61-863 Poznań 71Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Krotoszynieul. Bolewskiego 8Powiat krotoszyński 63-700 Krotoszyn 72Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Pileal. Wojska Polskiego 49BSamorząd województwa 64-920 Piła 73Ośrodek Rehabilitacyjny dla Dzieci i Młodzieżyul. Bączkowskiego 11aGmina Kościan 64-000 Kościan 74Szpital Kolejowy w Poznaniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Orzeszkowej 6/16Samorząd województwa 60-778 Poznań 75Okręgowy Szpital Kolejowy w Puszczykowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kraszewskiego 1Powiat poznański 62-041 Puszczykowo 76Kolejowy Szpital Dziecięcy w Ostrowie Wielkopolskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 35Powiat ostrowski 63-400 Ostrów Wielkopolski 77Obwód Lecznictwa Kolejowego w Poznaniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Taczaka 8Samorząd województwa 61-818 Poznań 78Obwód Lecznictwa Kolejowego w Lesznie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 1Samorząd województwa 64-100 Leszno 79Obwód Lecznictwa Kolejowego w Ostrowie Wielkopolskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wrocławska 81Samorząd województwa 63-400 Ostrów Wielkopolski 80Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy im. dr. Władysława Biegańskiego w Chodzieży - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Strzelecka 32Samorząd województwa 64-800 Chodzież 81Kolejowe Sanatorium dla Dzieci w Miłowodach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej64-600 Miłowody k. ObornikSamorząd województwa 82Trzemeszeńska Przychodnia Lekarska w Trzemesznieul. Langiewicza 2Gmina Trzemeszno 62-240 Trzemeszno 83Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminny Ośrodek Zdrowia62-872 Godziesze WielkieGmina Godziesze Wielkie 84Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminny Ośrodek Zdrowia w Stawiszynie z Filią w Zbierskuul. Stawościńska 11Gmina Stawiszyn 62-820 Stawiszyn 85Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Gminny Ośrodek Zdrowia w ŻelazkowieŻelazków 109Gmina Żelazków 62-817 Żelazków XVI. WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Lp.Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pułku Ułanów 9Samorząd województwa 76-100 Sławno 2Państwowe Sanatorium Przeciwgruźliczeul. S. Staszica 5Samorząd województwa 78-640 Tuczno 3Zespół Opieki Zdrowotnejul. 12 Lutego 9Powiat wałecki 78-600 Wałcz 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Niedziałkowskiego 4Powiat choszczeński 73-200 Choszczno 5Szpital Wojewódzkiul. T. Chałubińskiego 7Samorząd województwa 75-581 Koszalin 6Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płucul. Niepodległości 44/48Samorząd województwa 75-252 Koszalin 7Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Kościuszki 5Powiat koszaliński 75-404 Koszalin 8Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychal. Monte Cassino 9Samorząd województwa 75-414 Koszalin 9Ośrodek Leczenia Uzależnień Alkoholowych78-217 StanominoSamorząd województwa 10Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 9Powiat białogardzki 78-200 Białogard 11Zespół Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 32Powiat sławieński 76-150 Darłowo 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. B. Chrobrego 4Powiat drawski 78-500 Drawsko Pomorskie 13Zespół Opieki Zdrowotnejul. Łopuskiego 8Samorząd województwa 78-100 Kołobrzeg 14Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 1ul. Bociania 4Gmina Kołobrzeg 78-100 Kołobrzeg 15Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 2ul. Łopuskiego 8Gmina Kołobrzeg 78-100 Kołobrzeg 16Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 3ul. Waryńskiego 8Gmina Kołobrzeg 78-100 Kołobrzeg 17Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bobolicka 4Gmina Polanów 76-130 Polanów 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Gwardii Ludowej 5Powiat świdwiński 78-320 Połczyn Zdrój 19Zespół Opieki Zdrowotnejul. J. Słowackiego 3aGmina Sianów 76-004 Sianów 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. T. Kościuszki 38Powiat szczecinecki 78-400 Szczecinek 21Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolności 14Gmina Kalisz Pomorski 78-540 Kalisz Pomorski 22Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bobolicka 1Gmina Tychowo 78-220 Tychowo 23Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. 600-lecia 1Gmina Złocieniec 78-520 Złocieniec 24Zespół Ośrodków Zdrowia Gminy Grzmiącaul. Kolejowa 11Gmina Grzmiąca 78-450 Grzmiąca 25Przychodnia Rejonowaul. Zwycięstwa 8/10Gmina Bobolice 78-430 Bobolice 26Zespół Ośrodków Zdrowia Gminy Szczecinekul. Pilska 3Gmina Szczecinek 78-400 Szczecinek 27Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Arkońska 4Samorząd województwa 71-455 Szczecin 28Specjalistyczny Szpital im. prof. A. Sokołowskiegoul. A. Sokołowskiego 11Samorząd województwa 70-880 Szczecin 29Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mączna 4Samorząd województwa 70-780 Szczecin 30Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoal. Wojska Polskiego 92/94Samorząd województwa 70-481 Szczecin 31Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Bolesława Śmiałego 33Samorząd województwa 70-347 Szczecin 32Portowy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Energetyków 2Samorząd województwa 70-656 Szczecin 33Samodzielny Publiczny Zakład Stoczniowy Opieki Zdrowotnejul. Dubois 27Samorząd województwa 71-610 Szczecin 34Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Młodzieżyul. M. Skłodowskiej-Curie 14Samorząd województwa 71-332 Szczecin 35Samodzielny Publiczny Dziecięcy Ośrodek Rehabilitacji74-105 Nowe CzarnowoSamorząd województwa 36Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Nowogardzka 2Powiat goleniowski 72-100 Goleniów 37Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 10Powiat kamieński 72-400 Kamień Pomorski 38Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. M. Konopnickiej 2Miasto na prawach powiatu - Świnoujście 72-600 Świnoujście 39Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Jana Pawła II 2Powiat pyrzycki 74-200 Pyrzyce 40Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Siedlecka 2aPowiat policki 72-010 Police 41Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 7Powiat gryfiński 74-100 Gryfino 42Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 27Powiat stargardzki 73-110 Stargard Szczeciński 43Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Niechorska 27Samorząd województwa 72-300 Gryfice 44Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 10Powiat myśliborski 74-320 Barlinek 45Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 17Powiat myśliborski 74-400 Dębno 46Samodzielny Specjalistyczny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżąul. Św. WojciechaSamorząd województwa 70-410 Szczecin 47Samodzielny Publiczny Wojewódzki Zakład Gruźlicy i Chorób Płucul. Janosika 1/3Samorząd województwa 71-424 Szczecin 48Regionalny Szpital Onkologicznyul. Strzałowska 22Samorząd województwa 71-730 Szczecin 49Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 7Powiat goleniowski 72-200 Nowogard 50Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Gen. Sikorskiego 6Powiat stargardzki 73-300 Łobez 51Specjalistyczna Przychodnia Stomatologicznaul. Legnicka 10Miasto na prawach powiatu - Koszalin 75-733 Koszalin 52Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyal. Zwycięstwa 136Samorząd województwa 75-613 Koszalin 53Przychodnia Rejonowaul. Kościuszkowców 10Powiat wałecki 78-600 Wałcz 54Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia Rejonowaul. T. Kościuszki 3Gmina Barwice 78-460 Barwice 55Gminna Przychodnia Zdrowiaul. Nadrzeczna 2Gmina Biały Bór 78-425 Biały Bór 56Gminny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Orła Białego 5Gmina Borne Sulinowo 78-449 Borne Sulinowo 57Gminny Zespół Opieki Zdrowotnej76-011 WyszewoGmina Manowo 58Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej76-142 MalechowoGmina Malechowo 59Okręgowy Szpital Kolejowy w Szczecinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wyzwolenia 52Miasto na prawach powiatu - Szczecin 71-586 Szczecin 60Obwód Lecznictwa Kolejowego w Szczecinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 25/27Samorząd województwa 70-215 Szczecin 61Kolejowy Szpital Uzdrowiskowy "Kolejarz" w Kołobrzegu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rafińskiego 3Samorząd województwa 73-100 Kołobrzeg 62Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Szczecinkuul. Karlińska 15Gmina Miejska Szczecinek 78-400 Szczecinek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 30 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego. (Dz. U. Nr 60, poz. 642) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego (Dz. U. Nr 14, poz. 129) w załączniku nr 2 "Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkół ponadpodstawowych" wprowadza się następujące zmiany: 1) w części "Matematyka" wyrazy "Szkoła podstawowa kończąca się maturą" zastępuje się wyrazami "Szkoła ponadpodstawowa kończąca się maturą"; 2) część "Biologia" otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 czerwca 1999 r. (poz. 642) BIOLOGIA Cele edukacyjne Celem nauczania biologii powinno być osiągnięcie przez ucznia: - rozumienia zależności istniejących w środowisku przyrodniczym; - świadomości zmienności świata ożywionego; - świadomości znaczenia zachowania różnorodności biologicznej oraz motywacji do przestrzegania zasad jej ochrony; - rozumienia jedności podstawowych procesów życiowych organizmów przy ich różnorodności; - rozumienia zależności człowieka od środowiska i wpływu człowieka na środowisko; - świadomości zagrożeń cywilizacyjnych; - rozumienia podstaw działania własnego organizmu; - rozumienia podstawowych zasad dziedziczenia; - postawy odpowiedzialności za zdrowie swoje oraz innych ludzi; - motywacji do przestrzegania ogólnych zasad higieny. Zadania szkoły 1. Umożliwienie uczniom projektowania i prowadzenia obserwacji i doświadczeń biologicznych. 2. Umożliwienie uczniom poznania podstawowych procesów życiowych organizmów. 3. Rozwijanie odpowiedzialności ucznia za działania podejmowane w najbliższym środowisku. 4. Prowadzenie uczniów do zrozumienia podstaw funkcjonowania własnego organizmu. Treści 1. Struktura organizmu: - komórki, ich budowa i pełnione funkcje; - komórki bakteryjne, znaczenie bakterii w przyrodzie i życiu człowieka, choroby bakteryjne; - wirusy bakterii roślin i zwierząt, choroby wirusowe człowieka; - tkanki i organy, ich budowa i pełnione funkcje (na wybranych przykładach). 2. Fizjologia organizmów roślinnych i zwierzęcych: 1) odżywianie: - potrzeby pokarmowe i sposoby odżywiania się organizmów; - układ pokarmowy i przebieg procesów trawiennych u człowieka; - zasady racjonalnego odżywiania; 2) oddychanie i wymiana gazowa: - oddychanie tlenowe i beztlenowe; - wymiana gazowa u roślin i zwierząt, - układ oddechowy człowieka i jego schorzenia; 3) transport substancji i płyny ustrojowe: - transport substancji u roślin, płyny ustrojowe u zwierząt; - funkcje homeostatyczne i obronne u człowieka pełnione przez krew; - choroby układu krążenia; 4) wydalanie: - zbędne i szkodliwe produkty przemiany materii i sposoby ich usuwania przez rośliny i zwierzęta; - układ wydalniczy u człowieka i jego schorzenia; 5) rozmnażanie i rozwój organizmów: - rozmnażanie bezpłciowe i płciowe; - wzrost i rozwój roślin i zwierząt; - biologia rozmnażania się i rozwój człowieka; 6) regulacja i koordynacja procesów życiowych: - regulacja hormonalna u roślin; - regulacja hormonalna u człowieka i jej zaburzenia; - budowa, funkcje i higiena układu nerwowego oraz wybranych narządów zmysłów człowieka. 3. Elementy cytologii i genetyki: - ultrastruktura komórki, organelle, błony biologiczne, cytoszkielet; - budowa DNA, kod genetyczny, synteza białek; - mutacje, czynniki mutagenne; - choroby dziedziczne; - zasady inżynierii genetycznej, zastosowania biotechnologii. 4. Elementy ewolucjonizmu: - pojęcie gatunku; - mutacje i ich konsekwencje, dobór naturalny; - zasady klasyfikacji naturalnej, drzewa filogenetyczne roślin i zwierząt; - ewolucja naczelnych. 5. Ekologia i ochrona środowiska przyrodniczego: - populacja i parametry ją charakteryzujące; - ekosystem, główne typy ekosystemów Ziemi, struktura troficzna ekosystemu, przepływ energii i krążenie materii w ekosystemie, sukcesja ekologiczna; - antropopresja, przyczyny i skutki zmniejszania różnorodności biologicznej; - chemiczne zanieczyszczenie powietrza, wody, gleby, nadmierne odwadnianie i erozja gleb, eutrofizacja wód; - zasoby odnawialne i nieodnawialne, racjonalna gospodarka zasobami; - zasada zrównoważonego rozwoju. Osiągnięcia 1. Formułowanie hipotez. Analizowanie i interpretowanie wyników obserwacji i doświadczeń wraz z oceną ich wiarygodności. 2. Gromadzenie, integrowanie, opracowywanie wiedzy z różnych dziedzin niezbędnej do wyjaśnienia procesów życiowych. 3. Interpretowanie zależności między budową i funkcją układów i narządów w organizmach; postrzeganie funkcjonowania organizmu jako integralnej całości. 4. Interpretowanie zależności między środowiskiem życia organizmu a jego budową i funkcjonowaniem. 5. Analizowanie struktury i funkcjonowania wybranych ekosystemów. 6. Ocenianie zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym w wyniku oddziaływania człowieka i ich wpływu na jakość życia oraz umiejętność odnajdywania środków zaradczych. 7. Analizowanie przyczyn zakłóceń stanu zdrowia człowieka, przewidywanie skutków własnych decyzji w tym zakresie; prowadzenie zdrowego trybu życia. 8. Formułowanie zasad zrównoważonego rozwoju i analiza własnych decyzji i zachowań w tym zakresie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 lipca 1999 r. w sprawie stawek oraz szczegółowych zasad, trybu udzielania i rozliczania dotacji przedmiotowych do podręczników szkolnych i akademickich. (Dz. U. Nr 60, poz. 643) Na podstawie art. 72 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Dotacje przedmiotowe mogą być udzielane do podręczników szkolnych oraz do podręczników akademickich, zwanych dalej "podręcznikami", w zakresie określonym w ustawie budżetowej na dany rok. § 2. 1. Ustala się stawki dotacji przedmiotowych do jednego arkusza wydawniczego w wysokości: 1) przy pierwszym wydaniu - do 1200 zł, 2) przy wydaniach następnych - do 850 zł. 2. W przypadku pierwszych wydań podręczników o szczególnie wysokich kosztach wydania stawka, o której mowa w ust. 1, może zostać zwiększona maksymalnie o 10%. 3. Zwiększenie stawki, o którym mowa w ust. 2, może nastąpić w przypadku konieczności zastosowania podwyższonych parametrów edytorskich, stwierdzonej na podstawie rozliczenia kosztów wydania i egzemplarza okazowego podręcznika. § 3. 1. Wydawca, który ubiega się o dotację, o której mowa w § 2, składa: 1) wniosek o dotację do podręcznika według wzoru określonego w załączniku nr 1 lub nr 2 do rozporządzenia, 2) kalkulację wstępną kosztów wydania podręcznika według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być sporządzony na podstawie maszynopisu podręcznika. 3. Dotacja do podręcznika szkolnego może być przyznana w przypadku, gdy podręcznik, zgodnie z odrębnymi przepisami, został dopuszczony do użytku szkolnego. 4. W przypadku kolejnego wydania podręcznika do wniosku należy dołączyć egzemplarz ostatniego wydania. 5. W przypadku pierwszego wydania podręcznika akademickiego do wniosku należy dołączyć jego szczegółowy konspekt oraz dwie recenzje wydawnicze. Na żądanie wydawca obowiązany jest przedstawić maszynopis podręcznika. § 4. Przed przyznaniem dotacji do podręcznika Minister Edukacji Narodowej może zasięgnąć opinii ekspertów co do jego przydatności oraz zasadności dotowania. § 5. 1. Wydawca podręczników akademickich do dnia 31 marca każdego roku składa zestawienie zbiorcze podręczników planowanych do wydania w roku następnym wraz z wnioskami o dotacje i kalkulacjami wstępnymi kosztów wydania. 2. Wydawca podręczników szkolnych do dnia 31 marca każdego roku składa zestawienie zbiorcze podręczników planowanych do wydania w roku następnym wraz z kalkulacjami wstępnymi kosztów wydania, a do końca lutego roku wydania - wnioski o dotacje do podręczników zgłoszonych w zestawieniu zbiorczym. § 6. 1. Wysokość dotacji stanowi iloczyn liczby arkuszy wydawniczych i stawki dotacji do jednego arkusza wydawniczego, jednakże nie więcej niż kwota deficytu wyliczona w sposób określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia, pomniejszona o dofinansowanie z innych źródeł. 2. O rezygnacji z dotacji wydawca obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić Ministra Edukacji Narodowej, nie później jednak niż do dnia 1 października roku, na który została przyznana dotacja. § 7. 1. Minimalny nakład dotowanego podręcznika akademickiego nie może być niższy niż 1500 egzemplarzy. W przypadku podręczników dla unikatowych kierunków studiów nakład może być obniżony do 1000 egzemplarzy. 2. Wydawca może otrzymać dotację do kolejnego wydania podręcznika akademickiego nie wcześniej niż po trzech latach, a w przypadku podręcznika szkolnego nie wcześniej niż po dwóch latach - od roku udzielenia poprzedniej dotacji. § 8. Za zgodą Ministra Edukacji Narodowej termin wydania podręcznika może być przedłużony o rok. § 9. Skutki finansowe powstałe w wyniku zwiększenia objętości podręcznika w stosunku do wielkości określonej we wniosku ponosi wydawca. § 10. Po wydaniu podręcznika wydawca przedkłada rozliczenie kosztów wydania podręcznika według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia, wraz z rachunkiem i egzemplarzem okazowym. § 11. Do dotacji przyznanych do podręczników akademickich na 1999 r. oraz dotacji do podręczników szkolnych zaplanowanych na podstawie wykazów wniosków złożonych na 1999 r. stosuje się dotychczasowe zasady i tryb udzielania dotacji. § 12. W roku 1999 zestawienia zbiorcze podręczników, o których mowa w § 5, planowanych do wydania w roku następnym, wraz z wnioskami o dotacje i kalkulacjami wstępnymi kosztów wydania, wydawca składa do dnia 31 lipca. § 13. Traci moc: 1) zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania dotacji przedmiotowych do podręczników szkolnych i akademickich (Monitor Polski Nr 30, poz. 209 i z 1995 r. Nr 29, poz. 339), 2) rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich (Dz. U. Nr 38, poz. 219). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 lipca 1999 r. (poz. 643) Załącznik nr 1 WNIOSEK O DOTACJĘ DO PODRĘCZNIKA SZKOLNEGO Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK O DOTACJĘ DO PODRĘCZNIKA AKADEMICKIEGO Ilustracja Załącznik nr 3 KALKULACJA WSTĘPNA*) KOSZTÓW WYDANIA PODRĘCZNIKA SZKOLNEGO/PODRĘCZNIKA AKADEMICKIEGO**) Ilustracja Załącznik nr 4 ROZLICZENIE*) KOSZTÓW WYDANIA PODRĘCZNIKA SZKOLNEGO/PODRĘCZNIKA AKADEMICKIEGO**) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie przydziału umundurowania dla funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 60, poz. 644) Na podstawie art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886 i z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa kryteria i tryb przydziału umundurowania z uwzględnieniem ilości i rodzajów składników umundurowania przysługujących funkcjonariuszowi Inspekcji Celnej oraz okresu używalności tych składników. § 2. 1. Funkcjonariuszowi Inspekcji Celnej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", przydziela się bezpłatnie umundurowanie. 2. Ilość i rodzaj składników umundurowania przysługującego funkcjonariuszowi oraz okres ich używalności określa załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Uprawnienie do zaopatrzenia w przedmioty umundurowania powstaje z dniem powołania na stanowisko funkcjonariusza i wygasa z dniem odwołania ze stanowiska. 2. Prawo do ponownego przydziału poszczególnych składników umundurowania funkcjonariusz nabywa z upływem okresu ich używalności. 3. Okres używalności składników umundurowania liczy się od dnia, w którym funkcjonariusz nabył prawo do ich przydziału. 4. Po upływie okresu używalności poszczególnych składników umundurowania i wydaniu nowych składników poprzednio wydane składniki nie podlegają zwrotowi. § 4. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany do posiadania kompletu umundurowania zapewniającego wykonywanie obowiązków służbowych w każdej porze roku. 2. Poszczególne ubiory funkcjonariusz nosi według zestawów ustalonych z uwzględnieniem pory roku. Rozróżnia się okres letni od 1 maja do 30 września i okres zimowy od 1 listopada do 31 marca. Miesiące kwiecień i październik stanowią okres przejściowy. 3. Funkcjonariusz może użytkować przedmioty umundurowania, których wzory zostały określone w odrębnych przepisach. § 5. 1. Umundurowanie służbowe funkcjonariusza powinno być utrzymane w należytym stanie, zapewniającym przepisowy i estetyczny wygląd zewnętrzny podczas wykonywania obowiązków służbowych. 2. Funkcjonariuszowi zabrania się: 1) użytkowania przedmiotów umundurowania niezgodnie z przeznaczeniem lub obowiązującym zestawem umundurowania albo w połączeniu z przedmiotami ubioru cywilnego, 2) noszenia przedmiotów umundurowania, których stopień zużycia lub wygląd zewnętrzny narusza godność munduru. 3. Dopuszczalne jest noszenie przez umundurowanego funkcjonariusza: 1) symbolu żałoby w sposób zwyczajowo przyjęty, 2) okularów przeciwsłonecznych i zdrowotnych z przyciemnionymi szkłami. § 6. 1. W przypadku utraty albo zniszczenia składnika umundurowania przed upływem okresu jego używalności nie z winy funkcjonariusza przysługuje mu bezpłatnie nowy składnik umundurowania. 2. W razie utraty albo zniszczenia składnika umundurowania w przypadkach innych niż określone w ust. 1 funkcjonariusz otrzymuje nowy składnik umundurowania za zwrotem wartości utraconego lub zniszczonego składnika umundurowania, wyliczonej stosownie do okresu jego użytkowania. 3. Jeżeli utrata albo zniszczenie składnika umundurowania nastąpiło w okolicznościach szczególnych i niemożliwych do przewidzenia, Generalny Inspektor Celny może, na wniosek funkcjonariusza zaopiniowany przez jego przełożonego, wyrazić zgodę na wydanie nieodpłatne nowego składnika umundurowania. § 7. 1. Funkcjonariusz odchodzący na emeryturę lub rentę zatrzymuje składniki umundurowania bez zwrotu ich wartości. 2. W przypadku rozwiązania stosunku pracy przed upływem okresu używalności składników umundurowania funkcjonariusz może zatrzymać składniki umundurowania za zwrotem wartości, wyliczonej stosownie do okresu ich użytkowania, jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło: 1) za wypowiedzeniem dokonanym przez pracownika, 2) przez pracodawcę na podstawie art. 52 § 1 Kodeksu pracy, 3) w przypadkach określonych w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483). 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, kwota podlegająca zwrotowi, liczona według aktualnych cen detalicznych składników umundurowania, powinna odpowiadać wartości tych składników od dnia rozwiązania stosunku pracy do upływu okresu używalności danego składnika. § 8. 1. Ubiór specjalny przysługuje funkcjonariuszowi wykonującemu czynności uzasadniające potrzebę posiadania takiego ubioru, a w szczególności w przypadkach fizycznej i technicznej ochrony funkcjonariuszy i pracowników Inspekcji Celnej oraz jej obiektów. 2. Generalny Inspektor Celny dokonuje przydziału ubioru, o którym mowa w ust. 1. 3. Ubiór specjalny nosi się w czasie wykonywania zadań o charakterze specjalnym na polecenie kierownika jednostki organizacyjnej Inspekcji Celnej. 4. Generalny Inspektor Celny może zezwolić na noszenie przez funkcjonariusza ubioru specjalnego w czasie wykonywania obowiązków służbowych innych niż wymienione w ust. 3. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 1999 r. (poz. 644) NORMY UMUNDUROWANIA FUNKCJONARIUSZY INSPEKCJI CELNEJ I. Normy umundurowania ubioru służbowego i wyjściowego funkcjonariuszy-mężczyzn Lp.Przedmiot (składniki i rodzaje)Jednostka miaryIlośćOkres używalności*Uwagi 123456 1kurtka męska letniaszt.13 2kurtka męska zimowaszt.13 3spodnie męskie letnieszt.13 4spodnie męskie zimoweszt.13 5czapka wyjściowa męskaszt.13 6płaszcz wyjściowy męski z podpinkąszt.14 7kurtka lekka uniwersalnaszt.13 8spodnie służbowe męskieszt.13 9koszula służbowa męskaszt.21 10czapka służbowa letnia uniwersalnaszt.13 11krawat koloru czarnegoszt.22 12spinka do krawatuszt.12 13sweter uniwersalnyszt.12 14kurtka ocieplana uniwersalnaszt.13 15czapka służbowa ocieplanaszt.13 16koszula wyjściowa męska koloru białegoszt.41 17półbuty męskie koloru czarnegopara21 18szalik letniszt.12 19szalik zimowyszt.12 20rękawiczki zimowe skórzane koloru czarnegopara12 21rękawiczki letnie skórzane koloru czarnegopara12 22pasek skórzany do spodni koloru czarnegoszt.12 23bielizna osobistakpl.31ekwiwalent 24skarpetki męskie letnie koloru czarnegopara31ekwiwalent 25skarpetki męskie zimowe koloru czarnegopara31ekwiwalent 26dystynkcje i oznaki służbowekpl.14do każdego przedmiotu według zasad określonych w rozporządzeniu 27baretkikpl.14do każdego przedmiotu według zasad określonych w rozporządzeniu 28sznur galowyszt.14 II. Normy umundurowania ubioru służbowego i wyjściowego funkcjonariuszy-kobiet Lp.Przedmiot (składniki i rodzaje)Jednostka miaryIlośćOkres używalności*Uwagi 123456 1kurtka damska letniaszt.13 2kurtka damska zimowaszt.13 3spódnica damska letniaszt.13 4spódnica damska zimowaszt.13 5spodnie damskie zimoweszt.13 6spodnie damskie letnieszt.13 7peleryna wyjściowa damska z podpinkąszt.14 8kapelusz wyjściowy damskiszt.13 9kurtka lekka uniwersalnaszt.12 10spodnie służbowe damskieszt.11 11koszula służbowa damskaszt.41 12czapka służbowa letnia uniwersalnaszt.12 13krawatszt.22 14spinka do krawatuszt.12 15podkołnierzykszt.12 16sweter uniwersalny damskiszt.12 17kurtka ocieplana uniwersalna damskaszt.13 18czapka służbowa ocieplanaszt.13 19koszula wyjściowa damska koloru białegoszt.41 20kozaczki damskie koloru czarnegopara13 21półbuty damskie koloru czarnegopara21 22szalik letniszt.12 23szalik zimowyszt.12 24rękawiczki zimowe skórzane koloru czarnegopara12 25rękawiczki letnie skórzane koloru czarnegopara12 26pasek skórzany do spodni lub spódnicy koloru czarnegoszt.12 27rajstopy damskie letnie koloru czarnegopara41ekwiwalent 28rajstopy damskie zimowe koloru czarnegopara41ekwiwalent 29bielizna damskakpl.31ekwiwalent 30dystynkcje i oznaki służbowekpl.14do każdego przedmiotu według zasad określonych w rozporządzeniu 31baretkikpl.14do każdego przedmiotu według zasad określonych w rozporządzeniu 32sznur galowyszt.14 III. Normy umundurowania ubioru specjalnego funkcjonariuszy-kobiet i mężczyzn** Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności*Uwagi 123456 1bluza i spodnie typu specjalnegokpl.12 2kombinezonszt.11 3czapka wełniana koloru czarnegoszt.12 4trzewiki typu wojskowego koloru czarnegopara13 5pas z tkaniny koloru czarnego, do ubioru specjalnegoszt.13 * Okres używalności poszczególnych przedmiotów umundurowania podano w latach. ** Przysługuje funkcjonariuszom określonym w § 8 rozporządzenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 czerwca 1999 r. w sprawie określenia wypadków, w których nie powstaje dług celny. (Dz. U. Nr 60, poz. 645) Na podstawie art. 225 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dług celny w przywozie nie powstaje, z zastrzeżeniem ust. 2, w wypadku: 1) uchybienia terminu, w jakim towary objęte procedurą celną lub towary składowane czasowo powinny zostać objęte procedurą celną lub otrzymać inne przeznaczenie celne, pod warunkiem że organ celny wydał zgodę na przedłużenie terminu, a wniosek w tej sprawie został złożony przez osobę zobowiązaną do zachowania tego terminu przed jego upływem, 2) przedstawienia towaru, objętego procedurą tranzytu, w urzędzie celnym przeznaczenia w terminie późniejszym niż wyznaczony przez organ celny, 3) poddania badaniom towaru składowanego czasowo bez uprzedniego udzielenia przez organ celny zgody, o której mowa w art. 40 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402), zwanej dalej "Kodeksem celnym", lub poddania towaru objętego procedurą składu celnego zwyczajowym czynnościom bez uprzedniego uzyskania pozwolenia organu celnego, pod warunkiem że taka zgoda lub pozwolenie byłyby udzielone, gdyby osoba zainteresowana wystąpiła z odpowiednim wnioskiem, 4) wykorzystywania towaru objętego procedurą odprawy czasowej w celu innym niż wskazany w pozwoleniu organu celnego na dokonanie odprawy czasowej, pod warunkiem że organ celny mógłby udzielić pozwolenia na takie wykorzystywanie towaru, gdyby osoba uprawniona do korzystania z tej procedury celnej wystąpiła z odpowiednim wnioskiem, 5) uzasadnionego przemieszczenia towaru składowanego czasowo lub objętego procedurą celną bez wymaganej zgody organu celnego, pod warunkiem że towar może zostać przedstawiony organowi celnemu na jego żądanie, 6) wprowadzenia towaru do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego bez dokonania wymaganych formalności celnych, pod warunkiem że towar został ujęty w ewidencji towarowej niezwłocznie po jego złożeniu w magazynie, na placu lub w innym miejscu prowadzenia działalności oraz że może zostać przedstawiony organowi celnemu na jego żądanie. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, dług celny w przywozie nie powstaje, pod warunkiem że: 1) niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, nie stanowiło próby usunięcia towaru spod dozoru celnego, 2) niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, nie nastąpiło z winy lub niedbalstwa osoby obowiązanej do wykonania obowiązków lub dopełnienia warunków, 3) wszystkie formalności celne niezbędne do uregulowania sytuacji towaru zostały dokonane niezwłocznie po zaistnieniu wypadków, o których mowa w ust. 1. § 2. Dług celny w przywozie nie powstaje w wypadku: 1) krótkotrwałego użyczenia przez osobę, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, rzeczy stanowiących jej mienie i uprzednio zwolnionych od cła swojemu małżonkowi, rodzicom, dzieciom lub rodzeństwu tej osoby, 2) gdy towary, które uprzednio zostały objęte procedurą celną z częściowym lub całkowitym zwolnieniem od cła albo zostały zwolnione od cła ze względu na ich przeznaczenie, uległy całkowitemu zniszczeniu w wyniku wypadku lub działania siły wyższej i fakt ten został, na wniosek osoby zainteresowanej, potwierdzony przez organ celny, 3) odstąpienia towaru, uprzednio zwolnionego od cła na podstawie art. 190 § 2 Kodeksu celnego, innej osobie spełniającej warunki do uzyskania zwolnienia od cła na tej samej podstawie, pod warunkiem nieodstępowania tego towaru przez nabywcę przez okres trzech lat, licząc od daty odstąpienia, 4) zużycia lub użycia towaru w związku z akcją ratowniczą w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, nawet gdy towar ten nie został całkowicie zniszczony oraz gdy w sposób nie budzący wątpliwości można stwierdzić, że został zużyty lub użyty w akcji ratowniczej, 5) zużycia lub użycia w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym maszyn, urządzeń oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie wolnych obszarów celnych lub składów wolnocłowych, które zostały wprowadzone do wolnego obszaru celnego przed dniem wejścia w życie Kodeksu celnego. § 3. W wypadku, o którym mowa w art. 224 § 1 Kodeksu celnego, dług celny w przywozie wobec towarów przywiezionych w celu uszlachetniania czynnego nie powstaje, jeżeli towary te są: 1) materiałami pochodzącymi w rozumieniu umowy międzynarodowej, a umowa ta przewiduje zakaz zwrotu lub zwolnienia z cła materiałów niepochodzących, 2) materiałami pochodzącymi lub materiałami niepochodzącymi w rozumieniu umowy międzynarodowej, a umowa ta nie przewiduje zakazu zwrotu lub zwolnienia z cła tych materiałów. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie określenia wypadków, w których nie powstaje dług celny (Dz. U. Nr 144, poz. 966 i z 1998 r. Nr 164, poz. 1176). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 czerwca 1999 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 60, poz. 646) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 94) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki a wydatkami poniesionymi na ich objęcie. § 2. Zaniechanie, o którym mowa w § 1, nie ma zastosowania do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione ze zbycia akcji. § 3. Zaniechanie ma zastosowanie do dochodów uzyskanych w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej. (Dz. U. Nr 60, poz. 647) Na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne przedsiębiorców, o których mowa w art. 2 pkt 7 i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej "ustawą". § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) komórkach i jednostkach organizacyjnych - rozumie się przez to komórki i jednostki organizacyjne, o których mowa w § 3 ust. 1 i § 5 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 29, poz. 267), 2) terenach komórek i jednostek organizacyjnych - rozumie się przez to nieruchomości pozostające w trwałym zarządzie lub wykorzystywane na podstawie innych tytułów prawnych przez komórki i jednostki organizacyjne, 3) dowódcach jednostek wojskowych - rozumie się przez to również komendantów, dyrektorów, szefów jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 1, 4) jednostkach wojskowych - rozumie się przez to także komórki i jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 1, 5) przedsiębiorcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy. § 3. Dowódca rodzaju Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej lub dowódca Garnizonu Warszawa, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, podejmuje decyzję o zaangażowaniu przedsiębiorcy do ochrony terenów komórek lub jednostek organizacyjnych, obiektów lub urządzeń wojskowych. § 4. Warunkiem zaangażowania w jednostce wojskowej przedsiębiorcy jest wprowadzenie stosownych zmian do jej etatu oraz przydzielenie środków finansowych. § 5. Po ogłoszeniu mobilizacji lub wprowadzeniu stanu wojennego ochronę terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych przejmują od przedsiębiorcy wojskowe pododdziały ochrony i obrony obiektów. § 6. 1. Zakres i przedmiot działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej określa się w umowie zawartej pomiędzy dowódcą jednostki wojskowej a przedsiębiorcą oraz w "Instrukcji ochrony", opracowanej przez tego przedsiębiorcę przy udziale przedstawiciela jednostki wojskowej. Instrukcję podpisują dowódca jednostki wojskowej i przedsiębiorca. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać zakres i przedmiot ochrony, a w szczególności: 1) wskazanie terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych podlegających ochronie, 2) zobowiązanie przedsiębiorcy do strzeżenia przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem powierzonego mienia wojskowego, 3) uprawnienie przedsiębiorcy do kontroli dokumentów uprawniających do wstępu, wjazdu i przebywania na terenach komórek i jednostek organizacyjnych lub w obiektach wojskowych, wynoszenia lub wywożenia mienia oraz uniemożliwienia nielegalnego wejścia osób postronnych na tereny komórek i jednostek organizacyjnych oraz do obiektów chronionych, 4) zakres i sposób prowadzenia kontroli wykonywania zadań ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych przez pracowników ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej prowadzonych przez przełożonych oraz osoby określone w odrębnych przepisach, posiadające upoważnienia do kontroli stanu ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych. 3. W umowie określa się także: 1) podległość pracowników ochrony, 2) uprawnienia osób funkcyjnych jednostki wojskowej oraz służb dyżurnych w stosunku do pracowników ochrony, 3) szczegółowe zasady odpowiedzialności przedsiębiorcy i pracowników ochrony za powierzone ochronie mienie, 4) sposób ochrony tajemnicy państwowej i służbowej przez pracowników ochrony, 5) obowiązek przekazania dowódcy jednostki wojskowej przez przedsiębiorcę wykazu wszystkich pracowników ochrony zatrudnionych wyłącznie na podstawie umowy o pracę i przewidzianych do ochrony terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego. 4. Instrukcja ochrony terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać: 1) charakterystykę ochranianego terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, 2) cel ochrony, 3) system ochrony, 4) obowiązki dowódcy ochrony i pracowników ochrony, 5) zakres ochrony fizycznej terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, 6) tabelę posterunków, 7) zadania i obowiązki pracowników ochrony oraz patroli, 8) imienny wykaz przełożonych pracowników ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, którymi są: a) przedsiębiorca, b) dowódca ochrony terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego, wyznaczony ze składu specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, 9) sposób postępowania pracownika ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych, 10) sposób powiadamiania przez przełożonych, o których mowa w pkt 8, dowódcy jednostki wojskowej oraz właściwego wojskowego organu porządkowego określonego w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 1992 r. w sprawie wojskowych organów porządkowych oraz składu służby garnizonowej (Dz. U. Nr 47, poz. 212) - w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych, 11) wyciągi z ustaw i innych dokumentów normatywnych dotyczących warunków i sposobów postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej oraz stosowaniu środków przymusu bezpośredniego, 12) wykaz osób upoważnionych do otwierania lub wchodzenia do poszczególnych obiektów i pomieszczeń podlegających ochronie - opracowany przez jednostkę wojskową, 13) wzory upoważnień, przepustek, plomb i odcisków pieczęci - opracowane przez jednostkę wojskową, 14) instrukcję o udzielaniu pierwszej pomocy medycznej, 15) sposób alarmowania, ostrzegania i powiadamiania. § 7. Podczas wykonywania zadań ochrony terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych pracownicy ochrony specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych są uprawnieni do legitymowania i ujęcia osób oraz użycia broni palnej i stosowania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy. Z uprawnieniami tymi zapoznaje się stany osobowe jednostki wojskowej lub obiektu wojskowego chronionego przez przedsiębiorcę. § 8. Dowódca jednostki wojskowej jest obowiązany: 1) udostępnić przedsiębiorcy: a) pomieszczenia na potrzeby wykonywania zadań ochronnych, pomieszczenia socjalne dla pracowników ochrony oraz punkt doraźnej pomocy medycznej, zabezpieczający daną jednostkę wojskową, b) środki łączności do powiadamiania i alarmowania o zaistniałych zdarzeniach oraz 2) zapewnić niezbędne oświetlenie obiektów oraz ich właściwe zabezpieczenie przeciwpożarowe. § 9. Przedsiębiorca jest obowiązany posiadać następujące dokumenty: 1) instrukcję ochrony terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, 2) plan ochrony komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego - opracowany graficznie przez dowództwo jednostki wojskowej przy udziale przedstawiciela formacji i podpisany przez dowódcę jednostki wojskowej oraz przedsiębiorcę, 3) książkę raportów lub meldunków specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, 4) książkę ewidencji kluczy (w zależności od potrzeb), 5) książkę wydawania kluczy (w zależności od potrzeb), 6) wykazy telefonów alarmowych i służbowych, 7) spis wyposażenia pomieszczeń służbowych i socjalnych wykorzystywanych przez przedsiębiorcę. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej. (Dz. U. Nr 60, poz. 648) Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. Nr 118, poz. 764) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) przedstawiciel: a) powiatowego centrum pomocy rodzinie, zwanego dalej «centrum pomocy», b) jednostki zamierzającej zorganizować warsztat lub prowadzącej warsztat;" 2) w § 4: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Oddział Funduszu, w terminie 14 dni od daty przedstawienia projektu, o którym mowa w § 3 ust. 1, po stwierdzeniu zgodności projektu zorganizowania warsztatu z celami i zasadami działania oraz po weryfikacji przedstawionych preliminarzy, składa projekt właściwemu miejscowo staroście do akceptacji w terminie 30 dni od daty jego złożenia.", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Oddział Funduszu, po uzyskaniu od starosty akceptacji projektu zorganizowania warsztatu, podejmuje decyzję o finansowaniu warsztatu w wysokości i na warunkach określonych w umowie zawartej z jednostką organizującą warsztat.", c) w ust. 2: - w zdaniu wstępnym wyrazy "ust. 1" zastępuje się wyrazami "ust. 1a", - w pkt 6 po wyrazach "na rodzaje kosztów," dodaje się wyrazy "z tym że działalność warsztatów: a) zorganizowanych w okresie od 1 stycznia do 30 czerwca - jest finansowana do 31 grudnia roku, w którym zorganizowano warsztat, b) zorganizowanych w okresie od 1 lipca do 31 grudnia - jest finansowana do 31 grudnia roku następującego po roku, w którym zorganizowano warsztat," - w pkt 7 po wyrazach "sposób finansowania" wyraz "i" zastępuje się wyrazami "oraz sposób i termin", d) skreśla się ust. 3, e) w ust. 4 w nawiasie po wyrazie "628" wyraz "i" zastępuje się przecinkiem i po wyrazie "668" dodaje się przecinek oraz wyrazy "Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486"; 3) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Czas trwania zajęć w warsztacie wynosi do 35 godzin tygodniowo i do 7 godzin dziennie. Ustalenie krótszego wymiaru zajęć powoduje konieczność odpowiedniego zmniejszenia wysokości finansowania."; 4) w § 8: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wynagrodzenie pracowników warsztatu, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz należne od pracodawcy składki od tego wynagrodzenia na ubezpieczenia społeczne, a także składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - w przypadku ich ponoszenia," b) w ust. 3 wyrazy "§ 4 ust. 1" zastępuje się wyrazami "§ 4 ust. 1a"; 5) w § 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Starosta zawiera z jednostką, która zorganizowała warsztat, umowę określającą roczną wysokość środków finansowych na działalność warsztatu zgodnie z warunkami określonymi w umowie, o której mowa w § 4 ust. 1a, z uwzględnieniem podziału na poszczególne rodzaje kosztów, zaliczonych do kosztów działalności warsztatów finansowanych ze środków Funduszu. Umowa obowiązuje od pierwszego dnia po dniu zakończenia finansowania warsztatu na podstawie umowy, o której mowa w § 4 ust. 1a.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Strony umowy, o której mowa w ust. 1, corocznie określają, w formie aneksu do tej umowy, wysokość środków na działalność warsztatu w następnym roku, z uwzględnieniem podziału na poszczególne rodzaje kosztów, zaliczonych do kosztów działalności warsztatów finansowanych ze środków Funduszu.", c) w ust. 2 wyrazy "oddziałowi Funduszu" zastępuje się wyrazami "staroście"; 6) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. Środki Funduszu są przekazywane zgodnie z umową, o której mowa w § 4 ust. 1a oraz w § 9 ust. 1, na konto jednostki prowadzącej warsztat, która jest zobowiązana do prowadzenia wyodrębnionej księgowości analitycznej dla działalności warsztatu oraz do składania staroście pełnego rozliczenia rocznego na podstawie przedstawionego do wglądu całościowego bilansu rocznej działalności jednostki."; 7) w § 12 i 13 użyte w różnych przypadkach wyrazy "oddział Funduszu" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem "starosta"; 8) w § 14 w ust. 3 wyrazy "§ 4 ust. 1" zastępuje się wyrazami "§ 4 ust. 1a lub w § 9 ust. 1"; 9) w § 16: a) w ust. 1 wyrazy "Zespół, o którym mowa w § 3 ust. 2" zastępuje się wyrazami "Centrum pomocy", b) w ust. 2 wyraz "zespół" zastępuje się wyrazami "centrum pomocy". § 2. 1. Koszty działalności warsztatów terapii zajęciowej utworzonych do 31 grudnia 1998 r. są finansowane, na podstawie umowy zawartej przez starostę z jednostką prowadzącą warsztat, ze środków przekazanych przez Prezesa Zarządu Funduszu na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) roczną wysokość środków finansowych na działalność warsztatów terapii zajęciowej, zgodnie z warunkami określonymi w dotychczas zawartej pomiędzy jednostką a Funduszem umowie, 2) podział na poszczególne rodzaje kosztów, o których mowa w § 8 ust. 2 rozporządzenia wymienionego w § 1. 3. Strony umowy, o których mowa w ust. 1, corocznie określają w formie aneksu do tej umowy wysokość środków na działalność warsztatu terapii zajęciowej na rok następny. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 2 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym wytwarzaniu, przetwarzaniu, obrocie lub składowaniu niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz oraz dodatków do pasz. (Dz. U. Nr 60, poz. 649) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 marca 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym wytwarzaniu, przetwarzaniu, obrocie lub składowaniu niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz oraz dodatków do pasz (Dz. U. Nr 30, poz. 295) w § 11 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Do obrotu nie mogą być wprowadzane pasze i dodatki do pasz zawierające antybiotyki: 1) cynk-bacytracyna, 2) spiramycyna, 3) virginiamycyna, 4) fosforan tylozyny." § 2. Pasze i dodatki do pasz, o których mowa w § 1, wyprodukowane lub sprowadzone z zagranicy do dnia wejścia w życie rozporządzenia, mogą być wprowadzane do obrotu w ciągu 90 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. H. Wujec Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 10 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu nabywania przez uprawnionych pracowników akcji Skarbu Państwa w spółkach, których akcje wniesione zostały do Spółek Cukrowych. (Dz. U. Nr 60, poz. 650) Na podstawie art. 8 ust. 8 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Skarbu Państwa z dnia 4 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu nabywania przez uprawnionych pracowników akcji Skarbu Państwa w spółkach, których akcje wniesione zostały do Spółek Cukrowych (Dz. U. Nr 95, poz. 587), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 1 wyrazy "w terminie 30 dni od dnia zakończenia" zastępuje się wyrazami "po zakończeniu", 2) w § 3 w ust. 3 wyrazy "Spółka, w terminie określonym w ust. 1," zastępuje się wyrazami "Spółka niezwłocznie po sporządzeniu listy uprawnionych pracowników". § 2. Spółki, o których mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 4 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu nabywania przez uprawnionych pracowników akcji Skarbu Państwa w spółkach, których akcje wniesione zostały do Spółek Cukrowych (Dz. U. Nr 95, poz. 587 i z 1999 r. Nr 60, poz. 650), są zobowiązane ponownie dokonać czynności wskazanych w § 2, 3 i 4 tego rozporządzenia. Listę uprawnionych pracowników spółka sporządza w ciągu 3 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Pozostałe terminy stosuje się odpowiednio. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 czerwca 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Ordynariatu Polowego z siedzibą w Warszawie. (Dz. U. Nr 60, poz. 651) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) i w związku z art. 4 ust. 3 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Akcja Katolicka Ordynariatu Polowego" z siedzibą w Warszawie, erygowanej przez Biskupa Polowego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie określenia rzadkich grup krwi, rodzajów surowic diagnostycznych i leczniczych preparatów krwiopochodnych, których uzyskanie wymaga przed pobraniem krwi zabiegu uodpornienia dawcy lub innych zabiegów, oraz wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew i związane z tym zabiegi. (Dz. U. Nr 60, poz. 652) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Krwią rzadkiej grupy jest krew, na której składnikach nie występują antygeny stwierdzane u więcej niż 95% populacji ludzkiej, z układów grupowych: ABO, Rh, Kell, Kidd, Duffy, MNSs, LW, Gerbich, P, Lewis, Lutheran, Diego, Yt, Xg, Scianna, Dombrock, Colton, Chido/Rodgers, Cromer, Knops, Indian, HLA, HPA, NA, oraz brak jest antygenów I, Cad, Vel, Lan i Sda. § 2. Preparatami, których uzyskanie wymaga przed pobraniem krwi zabiegu uodpornienia dawcy lub innych zabiegów, są surowice diagnostyczne służące do oznaczania grup krwi oraz lecznicze preparaty krwiopochodne, takie jak immunoglobuliny anty-RhD i anty-HBs. § 3. Dawcom krwi rzadkich grup oraz dawcom, którzy przed pobraniem krwi zostali poddani zabiegowi uodpornienia lub innym zabiegom w celu uzyskania surowic diagnostycznych i leczniczych preparatów krwiopochodnych, o których mowa w § 2, przysługuje ekwiwalent pieniężny w następującej wysokości: 1) za 1 litr pobranej krwi 130 zł, 2) za 1 litr pobranego osocza 170 zł, 3) za 1 mililitr krwi pobranej do celów diagnostycznych od dawców krwinek wzorcowych 1 zł, 4) za 1 mililitr krwi pobranej do szczepień 1 zł, 5) za 1 litr krwi z wytworzonymi przeciwciałami w wyniku sztucznego uodpornienia 200 zł, 6) za 1 litr osocza pobranego od dawców immunizowanych lub stymulowanych 280 zł, 7) za zabieg pierwszej immunizacji dawców, o których mowa w pkt 6 20 zł, i za każdy następny zabieg immunizacji 10 zł, 8) za preparaty komórkowe pobierane przy zastosowaniu zabiegów tromba- i leukaferezy: a) za cały zabieg, tzn. 6 cykli 130 zł, b) za 1 cykl zabiegu 30 zł. § 4. Należność z tytułu ekwiwalentu pieniężnego, o której mowa w § 3, wypłaca dawcy krwi jednostka organizacyjna publicznej służby krwi, która dokonała pobrania krwi rzadkiej grupy albo wykonała zabieg uodpornienia lub inny zabieg poprzedzający pobranie krwi lub osocza. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 23 czerwca 1999 r. sygn. akt K. 30/98. (Dz. U. Nr 60, poz. 653) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wiesław Johann - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska, Stefan J. Jaworski, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 1999 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków Rady Miasta Gdańska i Rady Miejskiej w Sulejówku, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, Rady Miasta Gdańska o stwierdzenie niezgodności art. 4 pkt 3, 5, 6 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679) z art. 32 i art. 65 Konstytucji, Rady Miejskiej w Sulejówku o stwierdzenie niezgodności art. 4 pkt 6 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679) z art. 22 i 32 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: - art. 4 pkt 3, pkt 5 oraz pkt 6 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) jest zgodny z art. 32 oraz art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - art. 4 pkt 6 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) jest zgodny z art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - art. 7 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715, Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) jest zgodny z art. 32 oraz art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wiesław Johann Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 61, poz. 661) Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 21, poz. 114) skreśla się § 6. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. (Dz. U. Nr 61, poz. 662) Na podstawie art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. Nr 134, poz. 873 i Nr 160, poz. 1069) w § 7 skreśla się ust. 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 6 lipca 1999 r. w sprawie zaniechania poboru zryczałtowanego podatku od towarów i usług od usług transportowych polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi za granicą. (Dz. U. Nr 61, poz. 663) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie poboru zryczałtowanego podatku od towarów i usług od usług transportowych polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi w Republice Słowacji. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do usług, o których mowa w § 1, wykonywanych od dnia 26 maja 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 6 lipca 1999 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego oraz umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od dochodów uzyskanych w wyniku łączenia i grupowania niektórych banków. (Dz. U. Nr 61, poz. 664) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) i art. 67 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się: 1) zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodów, o których mowa w § 2, banków łączących się i grupowanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1996 r. o łączeniu i grupowaniu niektórych banków w formie spółki akcyjnej (Dz. U. Nr 90, poz. 406, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 939), 2) umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od dochodów, o których mowa w § 2, banków łączących się i grupowanych na podstawie przepisów ustawy wymienionej w pkt 1. § 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się do dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 4 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484), stanowiących nadwyżkę wartości, otrzymanego przez bank utworzony w wyniku połączenia, majątku łączących się banków nad wydatkami poniesionymi przez ten bank na nabycie lub objęcie akcji łączących się banków. § 3. Przepisy § 1 pkt 2 i § 2 stosuje się do dochodów uzyskanych przez banki od dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w § 1. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej. (Dz. U. Nr 61, poz. 665) Na podstawie art. 8 i art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady tworzenia, organizacji i kontroli służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, zwanych dalej "jednostkami organizacyjnymi", 2) zadania służby medycyny pracy wynikające ze specyfiki ryzyka zawodowego osób zatrudnionych lub pozostających w stosunku służbowym w jednostkach organizacyjnych, 3) kwalifikacje zawodowe pracowników tych służb. § 2. Przy tworzeniu i organizacji służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych uwzględnia się: 1) istniejącą sieć zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, 2) lokalizację jednostek wojskowych rodzajów sił zbrojnych i specyfikę służby lub pracy w nich, 3) stan osobowy jednostek wojskowych stacjonujących w poszczególnych garnizonach wojskowych, 4) strukturę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej i wojskowych organów administracji niezespolonej. § 3. Służbę medycyny pracy tworzy się na szczeblach: 1) podstawowym - w jednostkach wojskowych i instytucjach resortu obrony narodowej, 2) obwodu profilaktyczno-leczniczego - w okręgach wojskowych i dla rodzajów sił zbrojnych, 3) centralnym. § 4. Do zadań służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych, oprócz zadań określonych w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), należą: 1) rozpoznawanie, analiza i przeciwdziałanie zagrożeniom dla zdrowia żołnierzy pełniących służbę na jednostkach pływających Marynarki Wojennej, 2) współdziałanie z dowódcami jednostek pływających w zapewnieniu warunków służby eliminujących ich negatywny wpływ na zdrowie żołnierzy, związanych w szczególności z długotrwałym pobytem na morzu i w przypadku okrętów podwodnych - z przebywaniem w zanurzeniu, 3) prowadzenie działalności profilaktycznej wśród personelu latającego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej ze szczególnym uwzględnieniem ochrony zdrowia żołnierzy odbywających loty w warunkach przeciążenia, 4) zapewnienie szczególnej opieki lekarskiej żołnierzom pełniącym służbę jako nurkowie lub wykonującym skoki na spadochronie, a także obsługującym sprzęt w jednostkach rakietowych i w lotnictwie, 5) rozeznanie niebezpieczeństw zachorowań i prowadzenie działań profilaktycznych, w tym szczepień ochronnych, wśród żołnierzy i pracowników wojska kierowanych za granicę Rzeczypospolitej Polskiej, a także zapewnienie opieki lekarskiej nad nimi w miejscu przebywania, 6) eliminowanie zagrożeń zdrowia związanych z zakwaterowaniem przejściowym wojska, szczególnie w warunkach ćwiczeń poligonowych. § 5. 1. Zadania służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych realizują: 1) lekarze - posiadający kwalifikacje do wykonywania badań profilaktycznych oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej, określone w § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a)-d) rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332, z 1997 r. Nr 60, poz. 375 i z 1998 r. Nr 159, poz. 1057), oraz którzy pełnili służbę lub byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 3 lat jako lekarze w jednostkach organizacyjnych, 2) pielęgniarki i położne - zatrudnione w zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej i posiadające dodatkowe kwalifikacje w dziedzinie ochrony zdrowia, określone w § 1 ust. 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 września 1997 r. w sprawie zadań służby medycyny pracy, których wykonywanie przez pielęgniarki wymaga posiadania dodatkowych kwalifikacji, rodzaju i trybu uzyskiwania tych kwalifikacji oraz rodzajów dokumentów potwierdzających ich posiadanie (Dz. U. Nr 124, poz. 796). 2. Badania profilaktyczne osób narażonych na działania promieniowania jonizującego lub wykonujących prace w warunkach tropikalnych, morskich i podwodnych oraz osób wyjeżdżających do pracy lub powracających z pracy w warunkach tropikalnych mogą wykonywać lekarze, o których mowa w ust. 1 pkt 1, po zaliczeniu przeszkolenia w jednostce badawczo-rozwojowej określonej w rozporządzeniu wymienionym w ust. 1 pkt 1. § 6. 1. Kontrola służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych obejmuje jakość i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych oraz sposób sprawowania opieki zdrowotnej. 2. Osoba kontrolująca musi posiadać kwalifikacje zawodowe wymagane od pracowników realizujących zadania służby medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych. 3. W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w jednostce kontrolowanej osoba kontrolująca zawiadamia organ nadrzędny tej jednostki. 4. Wystąpienie pokontrolne osoba kontrolująca przysyła do dowódcy (kierownika) jednostki kontrolowanej, wskazując w nim stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości, ich przyczyny, a także wnioski dotyczące usunięcia nieprawidłowości. Wyznacza ona termin ich usunięcia i powiadomienia o wykonaniu zaleceń albo przyczynach ich niewykonania. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 6 lipca 1999 r. w sprawie zatrzymania żołnierza oraz w sprawie izb zatrzymań. (Dz. U. Nr 61, poz. 666) Na podstawie art. 38 ust. 7 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne. § 1. Rozporządzenie określa: 1) warunki i tryb zatrzymania żołnierza, 2) sposób postępowania z zatrzymanym żołnierzem, 3) zasady tworzenia izb zatrzymań, 4) warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia izb zatrzymań. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), 2) zatrzymanym - należy przez to rozumieć żołnierza, wobec którego właściwy organ podjął decyzję o zatrzymaniu. Rozdział 2 Warunki i tryb zatrzymania żołnierza. § 3. 1. Dowódca lub żołnierz patrolu, konwoju i asysty Żandarmerii Wojskowej albo żołnierz pełniący służbę wartowniczą lub dowódca warty, dowódca lub żołnierz pododdziału alarmowego, dowódca lub żołnierz konwoju albo asysty - garnizonu lub jednostki wojskowej, podejmując decyzję o zatrzymaniu: 1) podaje swój stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz pełnioną funkcję, 2) podaje podstawę prawną oraz przyczynę zatrzymania, 3) sprawdza, czy zatrzymany posiada przy sobie broń, amunicję, materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa, wykroczenia albo przewinienia dyscyplinarnego, jak również mogące stanowić dowody rzeczowe lub podlegać przepadkowi, albo których posiadanie wymaga zezwolenia, oraz odbiera te przedmioty. 2. Dowódca lub żołnierz, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie doprowadza zatrzymanego odpowiednio do: 1) oficera dyżurnego jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, 2) oficera inspekcyjnego garnizonu lub pomocnika oficera inspekcyjnego garnizonu, 3) oficera dyżurnego jednostki wojskowej lub pomocnika oficera dyżurnego jednostki wojskowej. 3. Doprowadzenie zatrzymanego dokumentuje się w meldunku, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, może: 1) zwolnić zatrzymanego, gdy uzna, że nie ma podstaw do jego zatrzymania, 2) osadzić zatrzymanego w izbie zatrzymań. § 5. 1. Właściwy przełożony dyscyplinarny, podejmując decyzję o zatrzymaniu, oraz organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, podejmując decyzję o osadzeniu zatrzymanego w izbie zatrzymań: 1) podaje swój stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe lub pełnioną funkcję, 2) podaje podstawę prawną oraz przyczynę zatrzymania, 3) sprawdza, czy zatrzymany posiada przy sobie broń, amunicję, materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć lub być przeznaczone do popełnienia przestępstwa, wykroczenia albo przewinienia dyscyplinarnego, jak również mogące stanowić dowody rzeczowe lub podlegać przepadkowi albo których posiadanie wymaga zezwolenia, oraz odbiera te przedmioty, 4) kieruje zatrzymanego na badania lekarskie do lekarza dyżurnego garnizonu, a w razie niewyznaczenia takiego lekarza - do zakładu opieki zdrowotnej wskazanego przez dowódcę garnizonu lub komendanta garnizonu w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów, w celu wydania zaświadczenia stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do osadzenia zatrzymanego w izbie zatrzymań, 5) poucza zatrzymanego o prawie: a) wniesienia odwołania od decyzji o zatrzymaniu, wskazując wojskowy sąd garnizonowy właściwy w sprawie, b) żądania nawiązania w dostępnej formie kontaktu z adwokatem, a także bezpośredniej z nim rozmowy, c) żądania zawiadomienia o zatrzymaniu osoby najbliższej dla zatrzymanego lub innej wskazanej przez niego osoby zamiast lub obok osoby najbliższej, 6) sporządza protokół zatrzymania według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, 7) doręcza zatrzymanemu protokół zatrzymania. 2. W razie gdy kontakt z zatrzymanym jest niemożliwy lub utrudniony ze względu na to, że jest on pod wpływem alkoholu, środka odurzającego lub psychotropowego albo innego podobnie działającego środka bądź też z innych powodów ma zakłóconą świadomość, czynności określone w ust. 1 pkt 1, 2, 5 i 7 wykonuje się po ustaniu przyczyny zakłócającej świadomość. 3. Jeżeli z zaświadczenia lekarskiego wynika, że istnieją przeciwwskazania zdrowotne do osadzenia w izbie zatrzymań, właściwy przełożony dyscyplinarny lub organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, niezwłocznie zwalnia zatrzymanego. 4. Zwolnienie zatrzymanego z powodu, o którym mowa w ust. 3, stwierdza się w protokole zatrzymania. § 6. Czas zatrzymania: 1) liczy się od chwili faktycznego pozbawienia wolności zatrzymanego, a w szczególności od chwili podjęcia czynności związanych z doprowadzeniem, o których mowa w § 3 ust. 1, 2) potwierdza się w protokole zatrzymania. § 7. Przełożony dyscyplinarny, który podjął decyzję o zatrzymaniu, oraz organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, który podjął decyzję o osadzeniu zatrzymanego w izbie zatrzymań, niezwłocznie zawiadamia o miejscu, dacie i godzinie zatrzymania oraz o osadzeniu w izbie zatrzymań dowódcę jednostki wojskowej albo szefa, komendanta, dyrektora komórki lub jednostki organizacyjnej, w której zatrzymany pełni czynną służbę wojskową, a także - w przypadkach przewidzianych w odrębnych przepisach - prokuratora wojskowego. § 8. W razie wniesienia przez zatrzymanego odwołania od decyzji o zatrzymaniu, odwołanie oraz kopię protokołu zatrzymania i inne materiały uzasadniające zatrzymanie przekazuje się niezwłocznie do wojskowego sądu garnizonowego właściwego ze względu na miejsce zatrzymania. § 9. 1. Zatrzymanego zwalnia się niezwłocznie, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, a w szczególności gdy: 1) wojskowy sąd garnizonowy wyda postanowienie o zwolnieniu zatrzymanego, 2) prokurator wojskowy zarządzi zwolnienie zatrzymanego, 3) z zaświadczenia lekarskiego wynika, że dalsze osadzenie w izbie zatrzymań może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia zatrzymanego. 2. Zatrzymanego zwalnia się nie później niż przed upływem 48 godzin od chwili zatrzymania, chyba że w tym czasie został on przekazany do dyspozycji sądu wojskowego wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania albo zostało mu doręczone postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania. 3. Zatrzymanego zwalnia się również wtedy, gdy w ciągu 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu wojskowego nie doręczono mu postanowienia o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania. 4. Decyzję o zwolnieniu zatrzymanego z przyczyny, o której mowa w ust.1 pkt 3, podejmuje właściwy przełożony dyscyplinarny, który podjął decyzję o zatrzymaniu, lub organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, który podjął decyzję o osadzeniu zatrzymanego w izbie zatrzymań. Kopię decyzji doręcza się zatrzymanemu oraz żołnierzowi obsługi izby zatrzymań. Rozdział 3 Sposób postępowania z zatrzymanym. § 10. Zatrzymanemu należy zapewnić pomoc lekarską, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że znajduje się on w stanie zagrażającym życiu lub zdrowiu, a w szczególności: 1) jeżeli zatrzymany ma widoczne obrażenia ciała lub utracił przytomność, 2) w razie oświadczenia zatrzymanego, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, 3) jeżeli z posiadanych informacji lub z okoliczności zatrzymania wynika, że zatrzymany może być chory zakaźnie. § 11. Właściwy przełożony dyscyplinarny, który podjął decyzję o zatrzymaniu, lub organ, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-3, który podjął decyzję o osadzeniu zatrzymanego w izbie zatrzymań, zapewnia doprowadzenie zatrzymanego do izby zatrzymań przez właściwy wojskowy organ porządkowy. § 12. Podstawę przyjęcia zatrzymanego do izby zatrzymań stanowią kopia protokołu zatrzymania i zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do osadzenia zatrzymanego w izbie zatrzymań. § 13. 1. Komendant lub profos izby zatrzymań niezwłocznie odnotowuje przyjęcie zatrzymanego do izby zatrzymań w książce ewidencji żołnierzy osadzonych w izbie zatrzymań, której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Przy przyjęciu do izby zatrzymań zatrzymany jest obowiązany podać swoje dane osobowe. Jeżeli nie można ustalić danych osobowych zatrzymanego, w książce, o której mowa w ust. 1, wpisuje się jego rysopis. 3. Przy przyjęciu do izby zatrzymań zatrzymany jest obowiązany przekazać do depozytu: 1) urządzenia telekomunikacyjne, urządzenia służące do rejestrowania lub odtwarzania informacji, 2) przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo w izbie zatrzymań, a w szczególności: brzytwy, żyletki, metalowe noże, łyżki i widelce, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, środki odurzające lub psychotropowe oraz alkohol. 4. Przy przyjęciu do izby zatrzymań zatrzymany jest obowiązany przekazać do depozytu również dokumenty, pieniądze i przedmioty wartościowe oraz inne przedmioty, z wyjątkiem wyrobów tytoniowych i przedmiotów osobistego użytku, a w szczególności: zegarka, notatek, listów, fotografii członków rodziny i innych osób bliskich, przedmiotów kultu religijnego, materiałów piśmiennych oraz prasy codziennej, czasopism i książek. 5. Przyjęcie do depozytu, o którym mowa w ust. 3 i 4, komendant lub profos izby zatrzymań wpisuje w książce depozytowej, której wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. Wykaz rzeczy przyjętych do depozytu podpisuje żołnierz przyjmujący i zatrzymany. 6. W razie gdy kontakt z zatrzymanym jest niemożliwy lub utrudniony ze względu na to, że jest on pod wpływem alkoholu, środka odurzającego lub psychotropowego albo innego podobnie działającego środka bądź też z innych powodów ma zakłóconą świadomość, przyjmuje się rzeczy, o których mowa w ust. 3 i 4, do depozytu w obecności osoby przybranej, która również podpisuje wykaz, o którym mowa w ust. 5. § 14. 1. Przy przyjęciu do izby zatrzymań oraz w razie potrzeby uzasadnionej wyłącznie względami bezpieczeństwa w izbie zatrzymań, zatrzymany podlega w każdym czasie kontroli. Podlega jej w szczególności odzież, bielizna i obuwie, pomieszczenie, w który stale lub czasowo przebywa zatrzymany, a także przedmioty dostarczone mu przez inną osobę lub przekazywane przez niego innym osobom, z wyjątkiem korespondencji. 2. Kontrolę osobistą przeprowadza się z poszanowaniem godności ludzkiej i praw człowieka, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste zatrzymanego. W szczególności kontroli osobistej dokonuje się w miarę możliwości w pomieszczeniu niedostępnym w czasie kontroli dla osób postronnych i przez żołnierza tej samej płci co zatrzymany. 3. Przedmioty, o których mowa w § 13 ust. 3 pkt 2, znalezione w czasie kontroli zatrzymanego osadzonego w izbie zatrzymań, podlegają przekazaniu do depozytu i zaewidencjonowaniu w sposób określony w § 13 ust. 5 i 6. § 15. 1. Zatrzymanych żołnierzy zawodowych oraz oficerów i chorążych rezerwy odbywających okresową służbę wojskową i ćwiczenia wojskowe umieszcza się, w miarę możliwości, w pomieszczeniach izby zatrzymań pojedynczo, chyba że według zaleceń lekarza lub na podstawie decyzji o zatrzymaniu zachodzi potrzeba umieszczenia w jednym pomieszczeniu dwóch lub więcej żołnierzy. 2. W jednym pomieszczeniu izby zatrzymań można umieszczać jedynie żołnierzy tych samych korpusów osobowych. 3. Zatrzymanych odmiennej płci umieszcza się oddzielnie. § 16. 1. Zatrzymanemu osadzonemu w izbie zatrzymań wydaje się środki higieny w ilości niezbędnej do utrzymania higieny osobistej i czystości pomieszczeń, w których przebywa. 2. Jeżeli względy higieny lub względy bezpieczeństwa w izbie zatrzymań za tym przemawiają, zatrzymanemu wydaje się ubranie robocze. § 17. 1. Zatrzymany osadzony w izbie zatrzymań: 1) nie uczestniczy w zajęciach służbowych, 2) nie wykonuje prac porządkowych i innych zajęć, z wyjątkiem utrzymywania czystości pomieszczeń, w których jest osadzony. § 18. O każdym przypadku popełnienia przez zatrzymanego osadzonego w izbie zatrzymań przestępstwa ściganego z urzędu lub wykroczenia albo przewinienia dyscyplinarnego komendant lub profos izby zatrzymań jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić odpowiednio: 1) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego, 2) właściwego przełożonego dyscyplinarnego. § 19. Zatrzymany ma prawo bezpośredniego zwracania się do komendanta i profosa izby zatrzymań oraz do osób, które kontrolują izbę zatrzymań, w sprawach związanych z osadzeniem w izbie zatrzymań oraz w sprawach osobistych. § 20. 1. Zatrzymany ma prawo wnoszenia skarg, wniosków i próśb oraz meldunków na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Zatrzymanemu udostępnia się, jeżeli o to wnosi, przedmioty niezbędne do sporządzenia pisma w celu, o którym mowa w ust. 1. Pismu sporządzonemu przez zatrzymanego niezwłocznie nadaje się bieg. § 21. 1. Zatrzymanemu zwalnianemu z izby zatrzymań zwraca się, za pokwitowaniem, przedmioty, o których mowa w § 13 ust. 3 i 4 oraz w § 14 ust. 3, przyjęte od niego do depozytu. 2. Profos izby zatrzymań rozlicza zatrzymanego z przedmiotów wydanych mu na czas pobytu w tej izbie. 3. Komendant lub profos izby zatrzymań wystawia zatrzymanemu zwalnianemu z izby zatrzymań zaświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. 4. Komendant lub profos izby zatrzymań niezwłocznie zawiadamia dowódcę jednostki wojskowej albo szefa, komendanta, dyrektora komórki lub jednostki organizacyjnej, w której zatrzymany pełni czynną służbę wojskową, o dacie i godzinie zwolnienia zatrzymanego z izby zatrzymań. Rozdział 4 Zasady tworzenia izb zatrzymań. § 22. Izby zatrzymań mogą być tworzone przy wojskowych aresztach dyscyplinarnych jako wyodrębnione w nich pomieszczenia lub jako samodzielne izby zatrzymań w jednostkach wojskowych. § 23. 1. Izbę zatrzymań przy wojskowym areszcie dyscyplinarnym tworzy i znosi: 1) dowódca rodzaju sił zbrojnych na wniosek dowódcy garnizonu, a w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów - na wniosek komendanta garnizonu, 2) Dowódca Garnizonu Warszawa - w mieście stołecznym Warszawie, 3) Dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek dowódcy garnizonu, a w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów - na wniosek komendanta garnizonu, oraz Szef Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu - dla osadzenia zatrzymanych pełniących służbę odpowiednio w Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu, a także Jednostce Wojskowej Nr 2305. 2. Izbę zatrzymań w jednostce wojskowej może tworzyć i znosić dowódca jednostki wojskowej w porozumieniu z dowódcą garnizonu lub komendantem garnizonu w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów, za zgodą odpowiednio dowódcy rodzaju sił zbrojnych lub Dowódcy Garnizonu Warszawa. 3. Dowódcy jednostek wojskowych mogą tworzyć i znosić izby zatrzymań w: 1) Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - w porozumieniu z dowódcą garnizonu lub komendantem garnizonu w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów, za zgodą Dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) Jednostce Wojskowej Nr 2305. 4. Na okrętach wojennych i pomocniczych jednostkach pływających Marynarki Wojennej dowódcy tych okrętów i jednostek mogą tworzyć, za zgodą Dowódcy Marynarki Wojennej, izby zatrzymań działające w czasie trwania rejsów morskich. § 24. O utworzeniu i zniesieniu izby zatrzymań zawiadamia się niezwłocznie właściwych miejscowo: wojskowy sąd garnizonowy i wojskowego prokuratora garnizonowego. § 25. 1. Obsługę izby zatrzymań stanowią: 1) komendant i profos wojskowego aresztu dyscyplinarnego, przy którym utworzono izbę zatrzymań, 2) komendant i profos, wyznaczeni przez dowódcę jednostki wojskowej albo dowódcę okrętu wojennego lub pomocniczej jednostki pływającej Marynarki Wojennej spośród żołnierzy zawodowych do pełnienia służby w samodzielnej izbie zatrzymań. 2. Izba zatrzymań jest chroniona przez wartę. § 26. 1. W izbie zatrzymań obowiązuje porządek dnia ustalony przez komendanta tej izby. 2. W porządku dnia określa się w szczególności: 1) czas ciszy nocnej, 2) czas i miejsce spożywania posiłków przez zatrzymanych, 3) zasady i czas poruszania się zatrzymanych po izbie zatrzymań, 4) czas i miejsce palenia tytoniu przez zatrzymanych, 5) terminy i miejsce przyjmowania skarg i meldunków zatrzymanych, 6) terminy i miejsce przyjmowania zatrzymanych przez lekarza. 3. Postanowienia porządku dnia umieszcza się w pomieszczeniach dla zatrzymanych. Rozdział 5 Warunki, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia izb zatrzymań. § 27. 1. Izba zatrzymań powinna składać się z: 1) pomieszczenia dla komendanta i profosów, 2) pomieszczeń dla zatrzymanych, 3) pokoju lekarskiego, 4) pomieszczenia do przygotowywania posiłków i zmywania naczyń, 5) magazynu do przechowywania przedmiotów przyjętych do depozytu, a także ubrań roboczych, pościeli i bielizny czystej i brudnej oraz środków higieny i czystości, 6) umywalni, 7) ustępu. 2. Jeżeli ze względów technicznych nie jest możliwe wydzielenie wszystkich pomieszczeń wymienionych w ust. 1 pkt 3-5, dopuszcza się ich lokalizację poza izbą zatrzymań, jednak na terenie tej samej jednostki wojskowej, z tym że przedmioty przyjęte do depozytu przechowuje się w izbie zatrzymań. Funkcje pokoju lekarskiego może spełniać izba chorych. § 28. 1. Izba zatrzymań powinna być zlokalizowana, w miarę możliwości, na kondygnacji parterowej budynku lub wyższej. W przypadku usytuowania samodzielnej izby zatrzymań w suterenie budynku, może być ona użytkowana po uzyskaniu pozwolenia właściwego organu nadzoru budowlanego. 2. Tynki w pomieszczeniach izby zatrzymań powinny być wykonane z zaprawy cementowowapiennej, bielone farbą emulsyjną, a od podłogi do wysokości 1,6 m malowane farbą olejną. 3. Wysokość pomieszczeń izby zatrzymań powinna wynosić: 1) dla nie więcej niż 4 osób - minimum 2,5 m, 2) dla więcej niż 4 osób - minimum 3 m. 4. Wszystkie wejścia i wyjścia z izby zatrzymań powinny być wyposażone w kratę stalową i drzwi wytrzymałe pod względem konstrukcyjnym, otwierane na zewnątrz, z atestowanymi zamkami. 5. Wszystkie pomieszczenia w izbie zatrzymań powinny być wyposażone w dźwiękowo-świetlną instalację alarmową, a w szczególności w: 1) dzwonki alarmowe i punkty świetlne w miejscu, z którego sygnał alarmowy zapewnia natychmiastowe przybycie profosa, 2) przyciski dzwonków, które umieszcza się: a) w pomieszczeniu dla komendanta i profosów, b) na ścianach korytarza, przy drzwiach każdego pomieszczenia, c) w pokoju lekarskim, d) w pomieszczeniu do przygotowywania posiłków i zmywania naczyń, e) w umywalni i ustępie. 6. Pomieszczenia dla zatrzymanych oraz ich wyposażenie powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) powierzchnia pomieszczenia przypadająca na jednego zatrzymanego nie mniejsza niż 3 m2 dla mężczyzny i nie mniejsza niż 4 m2 dla kobiety, 2) podłoga zmywalna, trwała, ocieplana, 3) okna uchylne w grubości ściany muru o powierzchni w stosunku do powierzchni podłogi nie mniejszej niż 1:8, z zainstalowaną na zewnątrz kratą z prętów żelaznych o średnicy co najmniej 12 mm lub z płaskowników o wymiarach co najmniej 8 × 30 mm, a od wewnątrz siatką stalową z drutu o średnicy co najmniej 1,5 mm i wielkości oczek co najwyżej 25 × 25 mm, 4) ogrzewanie zapewniające temperaturę według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, zaś grzejniki zabezpieczone siatką stalową w taki sposób, jak otwory okienne, a przy ogrzewaniu piecowym drzwiczki od pieców na zewnątrz pomieszczeń, 5) ściany wewnętrzne wykonane z cegły pełnej na zaprawie cementowej, o grubości co najmniej 1,5 cegły, lub innych materiałów o nie mniejszej wytrzymałości, 6) oświetlenie elektryczne odpowiednie do czytania i pisania; punkty świetlne zabezpieczone siatką stalową lub nietłukącym się szkłem, 7) przyciski do wzywania obsługi izby zatrzymań, pod bezpiecznym napięciem elektrycznym, 8) wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna zapewniająca półtorakrotną wymianę powietrza w ciągu godziny oraz otwory wentylacyjne zabezpieczone siatką stalową w taki sposób jak otwory okienne, 9) drzwi o silnej konstrukcji otwierane na zewnątrz, z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony pomieszczenia szkłem hartowanym i z drugiej strony ruchomą zasłoną, z dwiema zasuwami i atestowanym zamkiem oraz łańcuchem zabezpieczającym, 10) leżanki jednoosobowe, szafki na rzeczy osobiste, stoliki i taborety - przymocowane trwale do podłogi lub ściany. 7. Pomieszczenia administracyjno-gospodarcze, korytarze, umywalnie i ustępy oraz ich wyposażenie powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) punkty świetlne umieszczone na suficie, 2) pomieszczenie dla komendanta i profosów z otwieraną barierą drewnianą, wyposażone w instalację telefoniczną mającą bezpośrednie połączenie z oficerem inspekcyjnym (dyżurnym) i dowódcą warty, a także w: a) godło, b) instrukcję dla obsługi izby zatrzymań, c) instrukcję ochrony przeciwpożarowej w izbie zatrzymań, d) plan rozmieszczenia pomieszczeń izby zatrzymań, e) schemat ewakuacji izby zatrzymań, f) książkę ewidencji żołnierzy osadzonych w izbie zatrzymań, g) teczkę do przechowywania dokumentów stanowiących podstawę przyjęcia do izby zatrzymań lub zwolnienia z niej, h) książkę depozytową, i) książkę skarg, wniosków i meldunków zatrzymanych żołnierzy, j) książkę meldunków obsługi izby zatrzymań, k) wyciąg ze spisu abonentów centrali telefonicznej lub książkę telefoniczną, l) biurko drewniane lub biurko na metalowej podstawie, m) krzesło biurowe drewniane twarde lub krzesło biurowe na metalowej podstawie twarde, n) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczone, o) wieszak do ubrań stojący, drewniany lub metalowy, p) kosz metalowy na śmieci, q) oświetlenie zastępcze, r) zasłonę na okno, s) zegar, t) termometr wewnętrzny, u) apteczkę z opisem stosowania leków i środków opatrunkowych, v) instrukcję o udzielaniu pierwszej pomocy medycznej, w) zbiornik na kawę lub herbatę, x) prasę codzienną, czasopisma i książki, 3) pokój lekarski wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz sprzęt: a) biurko lekarskie na metalowej podstawie, b) krzesło biurowe na metalowej podstawie, c) kozetkę lekarską, d) szafkę na leki i podstawowy sprzęt medyczny do badania i udzielania pierwszej pomocy lekarskiej, e) wieszak do ubrań stojący, drewniany lub metalowy, f) kosz metalowy na śmieci, g) oświetlenie zastępcze, 4) pomieszczenie do przygotowywania posiłków i zmywania naczyń, wyposażone w: a) zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody, b) szafki kuchenne stojące i wiszące oraz półki, c) lodówkę, d) kuchenkę elektryczną, e) stół na metalowej podstawie, f) taboret koszarowy na metalowej podstawie, g) kosz metalowy na śmieci, h) oświetlenie zastępcze, i) zasłonę na okno, 5) magazyn do przechowywania przedmiotów przyjętych do depozytu, a także ubrań roboczych, pościeli i bielizny czystej i brudnej oraz środków higieny i czystości, wyposażony w: a) regał magazynowy metalowy, b) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczone, c) stół na metalowej podstawie, d) taboret koszarowy na metalowej podstawie, e) kosz metalowy na śmieci, f) oświetlenie zastępcze, g) środki higieny osobistej i czystości, h) ubrania robocze, i) pościel, j) bieliznę osobistą, k) pojemniki na pościel, osobno, czystą i brudną, l) pojemniki na bieliznę osobistą, osobno, czystą i brudną, 6) w umywalni - umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz, w miarę możliwości, natrysk, wydzielony podobnie jak kabina ustępowa, 7) ustęp wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz miski ustępowe spłukiwane za pomocą automatu ukrytego w ścianie, 8) miski ustępowe umieszczone w kabinach oddzielonych przegrodami o wysokości co najwyżej 1 m, trwale przytwierdzonymi do podłogi i ściany, z drzwiami o górnej krawędzi na wysokości co najwyżej 1 m i dolnej krawędzi na wysokości co najmniej 0,3 m nad podłogą, 9) umywalki, miski ustępowe, kabiny natryskowe, wykonane z materiałów nietłukących się, 10) drzwi do ustępu i umywalni z natryskiem wyposażone w szybę z nietłukącego się szkła lub zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową, 11) woda ciepła do umywalni i natrysku oraz do umywalki w ustępie, w miarę możliwości, doprowadzona poprzez mieszacz zlokalizowany w miejscu odpowiednio zabezpieczonym lub niedostępnym dla zatrzymanych, 12) na ścianach korytarzy, obok drzwi pomieszczeń dla zatrzymanych zamocowane półki drewniane służące do stawiania naczyń z posiłkami, 13) podłogi zmywalne, nienasiąkliwe, uniemożliwiające poślizg. 8. W pomieszczeniach izby zatrzymań znajduje się również spis sprzętu w pomieszczeniu, a w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 6 i 7 pkt 2, także postanowienia porządku dnia. 9. Stosowanie materiałów zamiennych i innych rozwiązań technicznych niż określone w ust. 1-7 jest dopuszczalne po uzyskaniu zgody właściwego organu nadzoru budowlanego. § 29. 1. Izba zatrzymań na okrętach wojennych i pomocniczych jednostkach pływających Marynarki Wojennej powinna składać się co najmniej z pomieszczenia dla zatrzymanych. 2. Zatrzymani osadzeni w izbie zatrzymań na okręcie wojennym lub pomocniczej jednostce pływającej Marynarki Wojennej korzystają z urządzeń okrętowych w zakresie opieki medycznej, przygotowania posiłków oraz zapewnienia warunków sanitarnych. Zdeponowane przedmioty osobiste zatrzymanych przechowuje się w pomieszczeniu komendanta izby zatrzymań. 3. Izba zatrzymań na okrętach wojennych i pomocniczych jednostkach pływających Marynarki Wojennej powinna odpowiadać kryteriom określonym dla innych pomieszczeń mieszkalnych załogi, a ponadto spełniać następujące warunki: 1) powierzchnia przypadająca na jednego zatrzymanego nie mniejsza niż powierzchnia na jednego członka załogi w pomieszczeniach mieszkalnych danego typu okrętu, 2) pokrycie podłogi trwałe, zmywalne, 3) oświetlenie elektryczne odpowiednie do czytania i pisania, 4) klosze opraw świetlnych oświetlenia awaryjnego i nocnego wykonane z tworzyw nietłukących się, 5) dzwonki i punkty świetlne instalacji alarmowej umieszczone w pomieszczeniach komendanta izby zatrzymań oraz oficera dyżurnego okrętu, 6) przyciski sygnalizacji alarmowej i do wzywania obsługi izby zatrzymań, pod bezpiecznym napięciem elektrycznym, 7) drzwi pomieszczenia dla zatrzymanych zgodne z przepisami okrętowymi dla pomieszczeń mieszkalnych, o wzmocnionej konstrukcji, wyposażone we właz awaryjny pozwalający na opuszczenie pomieszczenia od zewnątrz w przypadku zagrożenia, z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony pomieszczenia szkłem hartowanym i z drugiej strony ruchomą zasłoną, z atestowanym zamkiem i łańcuchem zabezpieczającym oraz wyposażone w sygnalizację alarmującą o próbie manipulowania przy zamku i włazie awaryjnym, 8) standardowe koje okrętowe, szafki na rzeczy osobiste i blaty biurowe przymocowane trwale do podłogi lub ściany. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe. § 30. 1. Do czasu utworzenia izb zatrzymań według zasad i warunków określonych w rozporządzeniu, jednak nie dłużej niż w okresie roku od dnia wejścia w życie rozporządzenia, osadzanie zatrzymanych może odbywać się w dotychczasowych izbach zatrzymań. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy izby zatrzymań, o której mowa w § 23 ust. 4. § 31. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 lipca 1999 r. (poz. 666) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 KSIĄŻKA EWIDENCJI ŻOŁNIERZY OSADZONYCH W IZBIE ZATRZYMAŃ Lp.Stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, data i miejsce urodzenia, miejsce pełnienia czynnej służby wojskowej, rodzaj, seria i numer wojskowego dokumentu osobistego albo rysopisStopień wojskowy, imię i nazwisko oraz funkcja żołnierza doprowadzającego zatrzymanegoData i godzina oraz podstawa przyjęcia do izby zatrzymańPozycja w książce depozytowejOpis pomocy lekarskiej udzielonej zatrzymanemu i jej dataPodstawa prawna, data i godzina zwolnienia z izby zatrzymań (przekazania do dyspozycji innego organu)Stanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza przyjmującego do izby zatrzymań i zwalniającego z tej izbyUwagi 123456789 Załącznik nr 4 KSIĄŻKA DEPOZYTOWA Lp.Data i godzina przyjęcia przedmiotów do depozytuPozycja w książce ewidencji żołnierzy osadzonych w izbie zatrzymańStopień wojskowy, imię i nazwisko oraz miejsce pełnienia czynnej służby wojskowej żołnierza, którego dotyczy depozytRodzaj i szczegółowy opis przedmiotów przyjętych do depozytuWykaz zwróconych przedmiotów, data, godzina oraz czytelny podpis zatrzymanego zwalnianego z izby zatrzymańStanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza przyjmującego przedmioty do depozytu i zwracającego je żołnierzowiStanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza przybranego do przyjęcia przedmiotówUwagi 123456789 Załącznik nr 5 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 6 lipca 1999 r. w sprawie warunków tworzenia aresztów oraz warunków, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których żołnierze odbywają karę. (Dz. U. Nr 61, poz. 667) Na podstawie art. 93 pkt 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojskowy areszt dyscyplinarny, zwany dalej "aresztem", może być tworzony w garnizonie w celu wykonywania kary aresztu izolacyjnego, wymierzonej żołnierzom niezawodowym. 2. Areszt tworzy i znosi: 1) dowódca rodzaju sił zbrojnych na wniosek dowódcy garnizonu, a w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów - na wniosek komendanta garnizonu, 2) Dowódca Garnizonu Warszawa - w mieście stołecznym Warszawie, 3) Dowódca Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek dowódcy garnizonu, a w garnizonach, w których są etatowi komendanci garnizonów - na wniosek komendanta garnizonu, oraz Szef Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu - w celu wykonywania kary aresztu izolacyjnego, wymierzonej żołnierzom pełniącym służbę odpowiednio w Nadwiślańskich Jednostkach Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Jednostce Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu, a także Jednostce Wojskowej Nr 2305. 2. O utworzeniu i zniesieniu aresztu dowódca (komendant) garnizonu lub Szef Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu zawiadamia niezwłocznie właściwych miejscowo: wojskowy sąd garnizonowy i wojskowego prokuratora garnizonowego. § 2. 1. Areszt powinien być zlokalizowany w miarę możliwości na kondygnacji parterowej budynku lub wyższej. W przypadku usytuowania aresztu w suterenie budynku, może być on użytkowany po uzyskaniu pozwolenia właściwego organu nadzoru budowlanego. 2. Tynki w pomieszczeniach aresztu powinny być wykonane z zaprawy cementowowapiennej, bielone farbą emulsyjną, a od podłogi do wysokości 1,6 m malowane farbą olejną. 3. Wysokość pomieszczeń aresztu powinna wynosić: 1) dla nie więcej niż 4 osób - minimum 2,5 m, 2) dla więcej niż 4 osób - minimum 3 m. 4. Wszystkie wejścia i wyjścia z aresztu powinny być wyposażone w kratę stalową i drzwi wytrzymałe pod względem konstrukcyjnym, otwierane na zewnątrz, z atestowanymi zamkami. 5. Wszystkie pomieszczenia w areszcie powinny być wyposażone w dźwiękowo-świetlną instalację alarmową, a w szczególności w: 1) dzwonki alarmowe i punkty świetlne w miejscu, z którego sygnał alarmowy zapewnia natychmiastowe przybycie profosa, 2) przyciski dzwonków, które umieszcza się: a) w pomieszczeniu dla komendanta i profosów, b) na ścianach korytarza, przy drzwiach każdego pomieszczenia, c) w pomieszczeniu do przygotowywania posiłków i zmywania naczyń, d) w umywalni i ustępie. 6. Pomieszczenia dla żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego oraz ich wyposażenie powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) powierzchnia pomieszczenia przypadająca na jednego żołnierza odbywającego karę aresztu izolacyjnego nie mniejsza niż 3 m2 dla mężczyzny i nie mniejsza niż 4 m2 dla kobiety, 2) podłoga zmywalna, trwała, ocieplana, 3) okna uchylne w grubości ściany muru o powierzchni w stosunku do powierzchni podłogi nie mniejszej niż 1:8, z zainstalowaną na zewnątrz kratą z prętów żelaznych o średnicy co najmniej 12 mm lub z płaskowników o wymiarach co najmniej 8 × 30 mm, a od wewnątrz siatką stalową z drutu o średnicy co najmniej 1,5 mm i wielkości oczek co najwyżej 25 × 25 mm, 4) ogrzewanie zapewniające temperaturę według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, zaś grzejniki zabezpieczone siatką stalową w taki sposób, jak otwory okienne, a przy ogrzewaniu piecowym drzwiczki od pieców na zewnątrz pomieszczeń, 5) ściany wewnętrzne wykonane z cegły pełnej na zaprawie cementowej, o grubości co najmniej 1,5 cegły, lub innych materiałów o nie mniejszej wytrzymałości, 6) oświetlenie elektryczne odpowiednie do czytania i pisania; punkty świetlne zabezpieczone siatką stalową lub nietłukącym się szkłem, 7) przyciski do wzywania obsługi aresztu, pod bezpiecznym napięciem elektrycznym, 8) wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna zapewniająca półtorakrotną wymianę powietrza w ciągu godziny oraz otwory wentylacyjne zabezpieczone siatką stalową w taki sposób jak otwory okienne, 9) drzwi o silnej konstrukcji otwierane na zewnątrz, z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony pomieszczenia szkłem hartowanym i z drugiej strony ruchomą zasłoną, z dwiema zasuwami i atestowanym zamkiem oraz łańcuchem zabezpieczającym, 10) leżanki, szafki, stoliki i taborety - przymocowane trwale do podłogi lub ściany. 7. Pomieszczenia administracyjno-gospodarcze aresztu, korytarze, umywalnie i ustępy oraz ich wyposażenie powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) punkty świetlne umieszczone na suficie, 2) pomieszczenie dla komendanta i profosów aresztu z otwieraną barierą drewnianą, wyposażone w instalację telefoniczną mającą bezpośrednie połączenie z oficerem inspekcyjnym garnizonu i dowódcą warty, a także w: a) godło, b) instrukcję dla obsługi aresztu, c) instrukcję ochrony przeciwpożarowej w areszcie, d) plan rozmieszczenia pomieszczeń aresztu, e) schemat ewakuacji aresztu, f) książkę ewidencji żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, g) teczkę do przechowywania dokumentów stanowiących podstawę przyjęcia do aresztu lub zwolnienia z niego, h) książkę skarg i wniosków żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, i) książkę meldunków obsługi aresztu, j) wyciąg ze spisu abonentów centrali telefonicznej lub książkę telefoniczną, k) biurko drewniane lub biurko na metalowej podstawie, l) krzesło biurowe drewniane twarde lub krzesło biurowe na metalowej podstawie twarde, m) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczone, n) wieszak do ubrań stojący, drewniany lub metalowy, o) kosz metalowy na śmieci, p) oświetlenie zastępcze, q) zasłonę na okno, r) zegar, s) termometr wewnętrzny, t) apteczkę z opisem stosowania leków i środków opatrunkowych, u) instrukcję o udzielaniu pierwszej pomocy medycznej, v) kaftan bezpieczeństwa, w) zbiornik na kawę lub herbatę, x) prasę codzienną, czasopisma i książki, 3) pomieszczenie do przygotowywania posiłków i zmywania naczyń, wyposażone w: a) zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody, b) szafki kuchenne stojące, wiszące i półki, c) lodówkę, d) kuchenkę elektryczną, e) stół na metalowej podstawie, f) taboret koszarowy na metalowej podstawie, g) kosz metalowy na śmieci, h) oświetlenie zastępcze, i) zasłonę na okno, 4) magazyn do przechowywania przedmiotów przyjętych do depozytu, a także ubrań roboczych, pościeli i bielizny czystej i brudnej oraz środków higieny i czystości, wyposażony w: a) regał magazynowy metalowy, b) szafę metalową lub skrzynię metalową na akta, odpowiednio zabezpieczone, c) stół na metalowej podstawie, d) taboret koszarowy na metalowej podstawie, e) kosz metalowy na śmieci, f) oświetlenie zastępcze, g) środki higieny osobistej i czystości, h) ubrania robocze, i) pościel, j) bieliznę osobistą, w tym piżamy, k) pojemniki na pościel, osobno, czystą i brudną, l) pojemniki na bieliznę osobistą, osobno, czystą i brudną, 5) w umywalni - umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz, w miarę możliwości, natrysk, wydzielony podobnie jak kabina ustępowa, 6) ustęp wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz miski ustępowe spłukiwane za pomocą automatu ukrytego w ścianie, 7) miski ustępowe umieszczone w kabinach oddzielonych przegrodami o wysokości co najwyżej 1 m, trwale przytwierdzonymi do podłogi i ściany, z drzwiami o górnej krawędzi na wysokości co najwyżej 1 m i dolnej krawędzi na wysokości co najmniej 0,3 m nad podłogą, 8) umywalki, miski ustępowe, kabiny natryskowe, wykonane z materiałów nietłukących się, 9) drzwi do ustępu i umywalni z natryskiem, wyposażone w szybę z nietłukącego się szkła lub zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową, 10) woda ciepła do umywalni i natrysku oraz do umywalki w ustępie, w miarę możliwości, doprowadzona poprzez mieszacz zlokalizowany w miejscu odpowiednio zabezpieczonym lub niedostępnym dla żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, 11) na ścianach korytarzy, obok drzwi pomieszczeń dla żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, zamocowane półki drewniane służące do stawiania naczyń z posiłkami, 12) podłogi zmywalne, nienasiąkliwe, uniemożliwiające poślizg. 8. W pomieszczeniach aresztu znajduje się również spis sprzętu w pomieszczeniu, a w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 6 i 7 pkt 2, także regulamin wykonywania kary aresztu izolacyjnego i porządek dnia. 9. Stosowanie materiałów zamiennych i innych rozwiązań technicznych niż określone w ust. 1-7 jest dopuszczalne po uzyskaniu zgody właściwego organu nadzoru budowlanego. 10. Jeżeli ze względów technicznych nie jest możliwe wydzielenie wszystkich pomieszczeń wymienionych w ust. 7 pkt 3 i 4, dopuszcza się ich lokalizację poza aresztem, na terenie tej samej jednostki wojskowej, z tym że przedmioty przyjęte do depozytu przechowuje się w areszcie. § 3. Do czasu utworzenia aresztów na warunkach określonych w rozporządzeniu, jednak nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie rozporządzenia, osadzanie żołnierzy ukaranych karą aresztu izolacyjnego może odbywać się w dotychczas funkcjonujących aresztach. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 6 lipca 1999 r. w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą. (Dz. U. Nr 61, poz. 668) Na podstawie art. 193 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Równoważnik pieniężny za wyżywienie przysługuje poborowemu odbywającemu służbę zastępczą w wysokości 8,30 zł za każdy dzień kalendarzowy w okresie odbywania służby zastępczej, z wyjątkiem dni, w których jego nieobecność w pracy była nie usprawiedliwiona. 2. W razie gdy poborowy z uzasadnionych przyczyn korzysta tylko z częściowego wyżywienia, należny mu ekwiwalent pieniężny za wyżywienie ustala się, przyjmując 50% kwoty równoważnika określonego w ust. 1 za obiad i po 25% za śniadanie i kolację. § 2. 1. Równoważnik pieniężny za ubranie przysługuje poborowemu odbywającemu służbę zastępczą w wysokości 20% równoważnika pieniężnego, o którym mowa w § 1 ust. 1. 2. Pracodawca wypłaca poborowemu równoważnik pieniężny określony w ust. 1 w okresach miesięcznych, w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy. § 3. Poborowemu odbywającemu służbę zastępczą przysługuje świadczenie pieniężne w wysokości 84,00 zł miesięcznie. § 4. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą, należnych od dnia 1 stycznia 1999 r. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 marca 1992 r. w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą (Dz. U. Nr 31, poz. 133, Nr 52, poz. 241, Nr 62, poz. 308, Nr 78, poz. 399 i Nr 100, poz. 504, z 1993 r. Nr 59, poz. 277, Nr 83, poz. 391 i Nr 99, poz. 453, z 1994 r. Nr 12, poz. 45, Nr 33, poz. 124, Nr 88, poz. 411, Nr 99, poz. 481, Nr 138, poz. 738 i Nr 140, poz. 795, z 1995 r. Nr 19, poz. 96, Nr 47, poz. 247, Nr 85, poz. 431 i Nr 136, poz. 675, z 1996 r. Nr 24, poz. 111, Nr 56, poz. 255 i Nr 105, poz. 487, z 1997 r. Nr 12, poz. 69, Nr 34, poz. 211, Nr 52, poz. 333 i Nr 120, poz. 761 oraz z 1998 r. Nr 29, poz. 158 i Nr 118, poz. 765). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 czerwca 1999 r. w sprawie warunków otrzymywania przez policjantów dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe. (Dz. U. Nr 61, poz. 670) Na podstawie art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o najniższym wynagrodzeniu, należy przez to rozumieć: 1) stawkę najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników określanego odrębnymi przepisami - w stosunku do policjantów objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, 2) kwotę stanowiącą 85% stawki, o której mowa w pkt 1 - w stosunku do policjantów nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. § 2. 1. Policjantowi, któremu zlecono na piśmie wykonywanie zadań wykraczających poza obowiązki służbowe, polegających na obsłudze codziennej powierzonego mu do prowadzenia sprzętu transportowego, przysługuje - za każdy dzień wykonywania tych czynności - dodatkowe wynagrodzenie w wysokości: 1) za obsługę codzienną transportera opancerzonego, samobieżnego miotacza wody lub gazów łzawiących, autobusu, samochodu ciężarowego i samochodu specjalnego lub specjalizowanego na podwoziu samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 2,5 t - do 1,3% najniższego wynagrodzenia, 2) za obsługę codzienną samochodu nie wymienionego w pkt 1 oraz łodzi motorowej, ciągnika rolniczego lub ciężkiego sprzętu budowlanego - do 0,9% najniższego wynagrodzenia, 3) za obsługę codzienną motocykla lub innego sprzętu transportowego nie wymienionego w pkt 1 i 2 - do 0,4% najniższego wynagrodzenia. 2. Łączna kwota dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie obsługi codziennej danej jednostki sprzętu transportowego nie może przekroczyć dziennie kwoty ustalonej zgodnie z ust. 1. § 3. 1. Policjantowi kierującemu służbowym sprzętem transportowym, któremu zlecono na piśmie wykonywanie zadań wykraczających poza obowiązki służbowe, polegających na obsłudze technicznej nr 1 sprzętu transportowego, przysługuje - za jednorazowe wykonanie tej obsługi - dodatkowe wynagrodzenie w wysokości: 1) za obsługę techniczną nr 1 transportera opancerzonego, samobieżnego miotacza wody (gazu), ciężkiego sprzętu budowlanego, autobusu, samochodu ciężarowego i pochodnego oraz specjalnego (specjalizowanego) na podwoziu samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 2,5 t - do 20% najniższego wynagrodzenia, 2) za obsługę techniczną nr 1 samochodu osobowego, osobowo-terenowego, mikrobusu, furgonu i pochodnego, specjalnego (specjalizowanego) na podwoziu furgonu oraz łodzi motorowej z silnikiem wbudowanym, łodzi motorowej z silnikiem zaburtowym, pojazdu o napędzie elektrycznym, wózka transportowego o napędzie spalinowym, przyczepy samochodowej oraz ciągnika rolniczego i ogrodniczego - do 10% najniższego wynagrodzenia, 3) za obsługę techniczną nr 1 motocykla lub innego sprzętu transportowego nie wymienionego w pkt 1 i 2 - do 7% najniższego wynagrodzenia. § 4. Policjantowi kierującemu służbowym sprzętem transportowym, któremu zlecono na piśmie wykonywanie, innych niż określone w § 2 i 3, zadań wykraczających poza obowiązki służbowe, związanych z jego obsługą, bądź dotyczących przewożonych nim ładunków lub osób, przysługuje - za każdy dzień wykonywania tych czynności - dodatkowe wynagrodzenie łącznie w wysokości do 3,5% najniższego wynagrodzenia. § 5. 1. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie czynności, o których mowa w § 2 - 4, ustala kierownik jednostki organizacyjnej Policji prowadzącej gospodarkę transportową lub upoważniona przez niego osoba, uwzględniając ich rodzaj i uciążliwość. 2. Zasady wykonywania obsługi codziennej i obsługi technicznej nr 1 sprzętu transportowego oraz jego klasyfikację określają przepisy w sprawie organizacji obsług technicznych i napraw sprzętu transportowego w jednostkach Policji. § 6. Przepisy § 1-5 nie mają zastosowania do policjantów kierujących pojazdami służbowymi przekazanymi im do eksploatacji na podstawie umowy użyczenia samochodu osobowego lub motocykla. § 7. Policjantowi posiadającemu zaświadczenie kwalifikacyjne uprawniające do obsługi agregatów prądotwórczych i elektrowni oświetleniowych, któremu zlecono na piśmie wykonywanie zadań wykraczających poza obowiązki służbowe, polegających na konserwacji tego sprzętu, przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości: 1) za bieżącą konserwację agregatu lub elektrowni - do 10% najniższego wynagrodzenia miesięcznie, 2) za jednorazowe przygotowanie do pracy, uruchomienie na czas 20 minut, a następnie zakonserwowanie agregatu lub elektrowni - do 12% najniższego wynagrodzenia. Przepis § 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 8. Dodatkowe wynagrodzenie wypłaca się na podstawie imiennej listy zatwierdzonej przez przełożonego w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. § 9. Traci moc zarządzenie nr 18 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 kwietnia 1997 r. w sprawie warunków otrzymywania przez policjantów dodatkowego wynagrodzenia za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe (Dz. Urz. MSWiA Nr 4, poz. 37). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i uprawnionych członków ich rodzin. (Dz. U. Nr 61, poz. 671) Na podstawie art. 38 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. Nr 138, poz. 742 i z 1996 r. Nr 139, poz. 652) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 po wyrazach "Ministerstwa Spraw Wewnętrznych" dodaje się wyrazy "i Administracji"; 2) w § 4 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach "Ministrowi Spraw Wewnętrznych" dodaje się wyrazy "i Administracji"; 3) w § 9: a) w ust. 1: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) zaświadczenie o okresach służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej, sporządzone na podstawie akt osobowych funkcjonariusza lub innych dokumentów potwierdzających pełnienie służby w tych warunkach," - po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) orzeczenie komisji lekarskiej o niezdolności funkcjonariusza do służby i zaliczeniu do jednej z grup inwalidzkich," b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Okresy pełnienia służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej lub Państwowej Straży Pożarnej w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury policyjnej potwierdza, w formie zaświadczenia, komórka kadrowa właściwa ze względu na ostatnie miejsce pełnienia przez funkcjonariusza służby w danej formacji. 1b. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1a, komórka kadrowa wydaje na żądanie funkcjonariusza, który spełnia warunki określone w § 4 ust. 1 pkt 1." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania szkód poniesionych przez Policję, Państwową Straż Pożarną i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz służbę zdrowia w związku z ich działaniami w miejscu i czasie odbywania się imprezy masowej oraz trybu wypłaty odszkodowań przez jej organizatora. (Dz. U. Nr 61, poz. 672) Na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. Nr 106, poz. 680 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania szkód, które poniosły Policja, Państwowa Straż Pożarna i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej oraz służba zdrowia w mieniu użytym przez ich jednostkę organizacyjną, zwaną dalej "jednostką poszkodowaną", w związku z ich działaniami w miejscu i czasie odbywania się imprezy masowej, oraz tryb wypłaty odszkodowań, przysługujących z tytułu odpowiedzialności organizatora imprezy masowej za wyrządzone rzeczywiste szkody w tym mieniu. § 2. 1. Powstanie oraz rozmiar szkody w mieniu użytym przez jednostkę poszkodowaną, w związku z działaniami w miejscu i czasie odbywania się imprezy masowej, stwierdza się protokołem ustaleń zniszczonego i uszkodzonego mienia, zwanego dalej "protokołem", sporządzonym przez przedstawiciela jednostki poszkodowanej przy współudziale przedstawiciela organizatora imprezy masowej. Wzór protokołu stanowi załącznik do rozporządzenia. 2. Do ustalenia powstania i rozmiaru szkody, o której mowa w ust. 1, przystępuje się niezwłocznie po zakończeniu imprezy masowej, a jeżeli jest to niemożliwe, w szczególności ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia, spowodowane pożarem lub użyciem chemicznych środków służących do obezwładniania osób - niezwłocznie po ustaniu zagrożenia. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, sporządza się odrębnie dla każdej z jednostek poszkodowanych. 4. Protokół powinien zawierać ilość oraz zwięzły opis stanu mienia zniszczonego i uszkodzonego. 5. Protokół podpisują przedstawiciel jednostki poszkodowanej oraz przedstawiciel organizatora imprezy masowej, opatrują go datą oraz przekazują po jednym egzemplarzu jednostce poszkodowanej i organizatorowi imprezy masowej. § 3. 1. Kierownik jednostki będącej dysponentem środków budżetowych, któremu podlega jednostka poszkodowana, wyznacza swojego przedstawiciela do ustalenia powstania szkody i zawiadamia o tym organizatora imprezy masowej, nie później niż na 14 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia imprezy masowej. 2. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, podaje się imię i nazwisko, stanowisko, ewentualnie stopień służbowy, miejsce pracy, numer telefonu służbowego wyznaczonego przedstawiciela i przedstawiciela rezerwowego, który zastępuje go w nagłych wypadkach. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do organizatora imprezy masowej. § 4. 1. Ewentualne rozbieżności w ocenie zniszczeń i uszkodzeń mienia, o którym mowa w § 1, przedstawiciele jednostki poszkodowanej i organizatora imprezy masowej uzgadniają w terminie 7 dni od daty sporządzenia protokołu. 2. W razie nieuzgodnienia rozbieżności, o których mowa w ust. 1, można zlecić wykonanie ekspertyzy lub oceny technicznej. 3. Koszty związane z ekspertyzą lub oceną techniczną, o której mowa w ust. 2, ponoszą w częściach równych jednostka poszkodowana i organizator imprezy masowej. § 5. Kierownik jednostki, o którym mowa w § 3 ust. 1, na podstawie protokołu ustala wysokość szkody, z uwzględnieniem zasad określonych w § 6 i 7. § 6. 1. Wysokość szkody, wynikającą ze zniszczenia mienia, ustala się według cen zakupu takiego samego przedmiotu z daty wyrządzenia szkody, uwzględniając stopień jego zużycia przed zaistnieniem szkody. 2. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu takiego samego przedmiotu, jego wartość ustala się według cen zakupu przedmiotu tego samego rodzaju. § 7. 1. Wysokość szkody, wynikającą z uszkodzenia mienia, ustala się w kwocie stanowiącej równowartość przywrócenia uszkodzonego mienia do stanu sprzed zaistnienia szkody. 2. Jeżeli koszty naprawy lub remontu przekroczyłyby kwotę, o której mowa w ust. 1, wysokość szkody ustala się na zasadach określonych w § 6. § 8. Po ustaleniu wysokości szkody kierownik jednostki, o którym mowa w § 3 ust. 1, przekazuje organizatorowi imprezy masowej zestawienie zawierające ilość i wartość zniszczonego i uszkodzonego mienia oraz kwotę odszkodowania. § 9. W uzasadnionych przypadkach, szczególnie ze względu na termin wykonania remontu lub naprawy uszkodzonego mienia, można określić odszkodowanie w kwotach odrębnych dla mienia zniszczonego i mienia uszkodzonego, przekazując organizatorowi imprezy masowej odrębne zestawienia, przy zachowaniu wymogów określonych w § 8. § 10. Organizator imprezy masowej w terminie 14 dni od daty otrzymania zestawienia, o którym mowa w § 8 i 9, jest obowiązany do zapłaty odszkodowania na rachunek bankowy wskazany przez przekazującego zestawienie. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 lipca 1999 r. (poz. 672) PROTOKÓŁ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie akcji przeciwlodowej na wodach morskich. (Dz. U. Nr 61, poz. 673) Na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W okresie zalodzenia wód morskich dla zapewnienia bezpiecznej żeglugi prowadzi się akcję przeciwlodową. 2. Akcja przeciwlodowa obejmuje: 1) łamanie lodów i torowanie drogi statkom za pomocą lodołamaczy w portach morskich, na redach i kotwicowiskach tych portów oraz na torach wodnych prowadzących do portów, 2) udzielanie interwencyjnej pomocy statkom, które z powodu lodów nie mogą kontynuować podróży lub znajdują się w stanie zagrożenia - na akwenach innych niż wymienione w pkt 1, organizowanie konwojów w celu grupowego przeprowadzania statków przez lody na akwenach objętych akcją przeciwlodową. § 2. Lodołamaczem w rozumieniu rozporządzenia jest statek wyznaczony do prowadzenia akcji przeciwlodowej. § 3. Akcją przeciwlodową kieruje kierownik akcji przeciwlodowej, którym jest: 1) Kapitan Portu Gdynia - dla rejonu wschodniego, obejmującego terytorialny zakres działania dyrektorów Urzędów Morskich w Gdyni i Słupsku, z wyłączeniem portu Kołobrzeg, 2) Kapitan Portu Szczecin - dla rejonu zachodniego, obejmującego terytorialny zakres działania dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie oraz w porcie Kołobrzeg. § 4. 1. W zakresie związanym z akcją przeciwlodową kapitanaty i bosmanaty wszystkich portów podlegają kierownikowi akcji przeciwlodowej. 2. W terminie do dnia 10 listopada każdego roku kierownik akcji przeciwlodowej w porozumieniu z kapitanatami portów wyznacza: 1) porty, w których może być wprowadzona w danym roku akcja przeciwlodowa, 2) porty przebazowania kutrów i łodzi rybackich. 3. W odniesieniu do portów położonych na obszarze terytorialnego zakresu działania dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku decyzje określone w ust. 2 kierownik akcji przeciwlodowej podejmuje po uzgodnieniu ich z dyrektorem Urzędu Morskiego w Słupsku. § 5. 1. W zakresie prowadzenia akcji przeciwlodowej kierownik tej akcji współpracuje: 1) z odpowiednim oddziałem Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, 2) z odpowiednimi okręgowymi dyrekcjami gospodarki wodnej, 3) z Marynarką Wojenną na podstawie odrębnych przepisów, 4) z innymi odpowiednimi terytorialnie podmiotami organizacyjnymi portów. 2. Kierownik akcji przeciwlodowej może prowadzić dla celów tej akcji rozpoznanie lotnicze za pomocą samolotów lub w ramach współpracy z innymi podmiotami, nie wymienionymi w ust. 1. § 6. Dla celów akcji przeciwlodowej kierownik akcji określa w instrukcjach obowiązki kapitanatów i bosmanatów portów, o których mowa w § 4 ust. 1, współpracujących jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 5 ust. 1, oraz kierowników lodołamaczy. § 7. 1. W porozumieniu z zainteresowanymi armatorami kierownik akcji przeciwlodowej uzgadnia w terminie do dnia 15 października każdego roku wykaz lodołamaczy. 2. Dyrektorzy urzędów morskich zawierają z armatorami lodołamaczy odpowiednie umowy o wykonanie usług lodołamania, określające w szczególności zasady i tryb dysponowania lodołamaczami. 3. Armatorzy lodołamaczy obowiązani są w terminie do dnia 10 listopada każdego roku zapewnić pełną gotowość techniczną i nawigacyjną lodołamaczy, przewidzianych do akcji przeciwlodowej. § 8. 1. Decyzje o rozpoczęciu, zawieszeniu i zakończeniu akcji przeciwlodowej dla poszczególnych rejonów podejmuje kierownik tej akcji na podstawie oceny istniejącego stanu zalodzenia wód portowych i morskich i jego wpływu na bezpieczeństwo żeglugi, po zasięgnięciu opinii właściwych kapitanatów i bosmanatów portów. 2. W odniesieniu do portów położonych w obszarze terytorialnego zakresu działania dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku decyzje określone w ust. 1 kierownik akcji przeciwlodowej podejmuje po uzgodnieniu z dyrektorem Urzędu Morskiego w Słupsku. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, kierownik akcji przeciwlodowej przesyła na piśmie wszystkim zainteresowanym przedsiębiorstwom oraz instytucjom, z podaniem dnia i godziny rozpoczęcia, zawieszenia lub zakończenia akcji. 4. W czasie trwania akcji przeciwlodowej kierownicy akcji przesyłają Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej codzienne komunikaty lodowe, a po zakończeniu akcji - sprawozdania z przebiegu akcji wraz z oceną i wnioskami. § 9. 1. W czasie trwania akcji przeciwlodowej pełniące dyżur lodołamacze pozostają w wyłącznej dyspozycji kierownika akcji. 2. Użycie lodołamacza, o którym mowa w ust. 1, do akcji ratowniczej wymaga każdorazowej zgody kierownika akcji przeciwlodowej. 3. W przypadku użycia lodołamacza do akcji ratowniczej zainteresowany armator obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o zaistniałej sytuacji kierownika akcji przeciwlodowej i uzgodnić z nim dalsze postępowanie. § 10. 1. W czasie akcji przeciwlodowej lodołamacz powinien być oznaczony: 1) w dzień - flagą służbową, którą podnosi się na topie masztu lub na prawym noku rejki sygnałowej, 2) w nocy - światłem stałym niebieskim widzialnym dookoła widnokręgu i umieszczonym w miejscu, z którego będzie najlepiej widoczne. 2. Wzór flagi służbowej dla lodołamaczy określają odrębne przepisy. § 11. Stosownie do sytuacji w zależności od stanu zalodzenia wód morskich oraz ilości posiadanych do dyspozycji lodołamaczy kierownik akcji przeciwlodowej: 1) wyznacza lodołamacze do udzielenia statkom pomocy interwencyjnej, 2) organizuje konwoje dla grupowego przeprowadzenia statków, 3) zarządza, w porozumieniu z kapitanatem danego portu oraz po zasięgnięciu opinii podmiotu zarządzającego portem, zamknięcie dla żeglugi portu lub jego części. § 12. 1. W przypadku organizowania konwojów statków kierownik akcji przeciwlodowej wyznacza kierownika konwoju. 2. Kierownik konwoju upoważniony jest do wydawania statkom wchodzącym w skład konwoju poleceń koniecznych do przeprowadzenia konwoju, a w szczególności dotyczących: kolejności statków w konwoju, odstępów między statkami i szybkości statków. § 13. 1. Statki korzystające z usług lodołamacza obowiązane są stosować się do poleceń wydawanych przez kierownika lodołamacza, a statki idące w konwoju - do poleceń kierownika konwoju. Okoliczność ta jednak nie zdejmuje odpowiedzialności z kapitana statku za bezpieczeństwo jego statku. 2. Statki nie stosujące się do poleceń kierownika lodołamacza lub kierownika konwoju automatycznie tracą prawo do korzystania z usług lodołamacza. 3. Statki korzystające z usług lodołamacza obowiązane są utrzymywać stały nasłuch radiotelefoniczny i porozumiewać się z lodołamaczem za pomocą radiotelefonu na wyznaczonym kanale UKF. § 14. 1. Koszty łamania lodu na torach wodnych, redach i kotwicowiskach, wykonywanego na polecenie kierownika akcji przeciwlodowej, pokrywa się z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej w ramach środków przewidzianych na administrację morską. 2. Łamanie lodu w portach (w basenach portowych, kanałach i przy nabrzeżach) wykonywane jest odpłatnie na koszt właściciela lub użytkownika tego nabrzeża. 3. Łamanie lodu na torach wodnych podejściowych do portów skomunalizowanych, przeładowni zakładowych i portów prywatnych odbywa się na koszt właścicieli lub użytkowników tych portów. 4. Udzielanie interwencyjnej pomocy statkom na akwenach innych niż wymienione w § 1 ust. 2 pkt 1 wykonywane jest na koszt armatora. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 28 czerwca 1999 r. w sprawie zadań służby medycyny pracy wynikających ze specyfiki ryzyka zawodowego osób zatrudnionych w transporcie kolejowym. (Dz. U. Nr 61, poz. 674) Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zadania służby medycyny pracy nie wymienione w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), wynikające ze specyfiki ryzyka zawodowego pracowników związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych, zwanych dalej "pracownikami". 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się do osób zatrudnionych lub pozostających w stosunku służbowym w koncesjonowanych podmiotach gospodarczych uprawnionych do zarządzania liniami kolejowymi oraz pracowników metra i bocznic kolejowych. § 2. Zadania, o których mowa w § 1, wynikają z elementów ryzyka zawodowego pracowników, a w szczególności: 1) z obciążenia odpowiedzialnością za bezpieczne prowadzenie ruchu na liniach kolejowych, w tym za powierzone życie i mienie, 2) ze stałego napięcia uwagi (czujności) związanego z koniecznością szybkiego i właściwego reagowania przy ciągłym dopływie zmiennych informacji podczas pracy na torach, 3) z konieczności prawidłowego reagowania w warunkach stresu, 4) z wysokiego stopnia zaangażowania narządu wzroku i słuchu, 5) z wysokiej sprawności narządu ruchu, 6) z gwałtownych wahań aktywacji psychicznej, 7) z dużych obciążeń statycznych, 8) z pracy w warunkach zaburzonego rytmu biologicznego, 9) z pracy na otwartej przestrzeni, w zmiennych warunkach atmosferycznych, 10) z pracy w narażeniu na jednoczesne występowanie różnych zagrożeń zawodowych. § 3. 1. Zadania, o których mowa w § 1, w odniesieniu do pracowników transportu kolejowego, obejmują w szczególności: 1) analizowanie wymogów zdrowotnych dotyczących stanu narządu wzroku i narządu słuchu oraz sprawności psychofizycznych niezbędnych do wykonywania czynności na poszczególnych stanowiskach w transporcie kolejowym na potrzeby standaryzacji profilaktycznych badań lekarskich i ustalenia przeciwwskazań zdrowotnych, 2) wykonywanie badań niezbędnych dla wydania orzeczenia lekarskiego i oceny psychologicznej zgodnie z zasadami wynikającymi z ryzyka zawodowego, 3) kwalifikację i kierowanie pracowników do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego na turnusy profilaktyczne i rehabilitacyjne finansowane przez pracodawców, 4) prowadzenie badań nad ryzykiem błędów stanowiących zagrożenie bezpieczeństwa publicznego i przyczynami utraty zdolności do pracy. 2. Służba medycy pracy prowadzi działalność informacyjną oraz szkoleniową z uwzględnieniem specyfiki ryzyka zawodowego oraz poradnictwo psychologiczne. § 4. Rozporządzenie nie narusza innych przepisów dotyczących badań lekarskich pracowników. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 6 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonywania rybołówstwa morskiego w celach sportowo-rekreacyjnych. (Dz. U. Nr 61, poz. 675) Na podstawie art. 24 ust. 4 i art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie wykonywania rybołówstwa morskiego w celach sportowo-rekreacyjnych (Dz. U. Nr 40, poz. 231) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Licencja ważna jest na polskich obszarach morskich."; 2) w § 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wysokość opłat za wydanie licencji osobom fizycznym wynosi za okres: 1) jednego roku - 6 SDR, 2) 14 dni - 2 SDR." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. A. Grzelakowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 14 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów. (Dz. U. Nr 61, poz. 676) Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów (Dz. U. Nr 31, poz. 302) w § 37 w ust. 2 wyrazy "15 lipca" zastępuje się wyrazami "24 września". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 21 czerwca 1999 r. sygn. akt U. 5/98. (Dz. U. Nr 61, poz. 677) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - przewodnicząca, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 1999 r. sprawy z połączonych wniosków Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie: 1) niezgodności obwieszczenia Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 28 maja 1998 r. w sprawie wysokości normatywów miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu w II półroczu 1998 r. (Monitor Polski Nr 20, poz. 311) z art. 87 ust. 1 oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz 2) niezgodności obwieszczenia Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości normatywów miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu w I półroczu 1999 r. (Monitor Polski Nr 45, poz. 644) z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Obwieszczenie Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości normatywów miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu w I półroczu 1999 r. (Monitor Polski Nr 45, poz. 644) nie jest niezgodne z art. 87 ust. 1 w związku z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Nadto postanawia: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) umorzyć postępowanie w sprawie niezgodności obwieszczenia Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 28 maja 1998 r. w sprawie wysokości normatywów miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu w II półroczu 1998 r. (Monitor Polski Nr 20, poz. 311). Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 22 czerwca 1999 r. sygn. akt K. 5/99. (Dz. U. Nr 61, poz. 678) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Jerzy Ciemniewski, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Jadwiga Skórzewska-Łosiak - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Federacji Związków Zawodowych Pracowników Polskich Kolei Państwowych, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 1 ust. 2, art. 50 ust. 1 pkt 2 oraz art. 195 pkt 7 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: art. 1 ust. 2, art. 50 ust. 1 pkt 2 oraz art. 195 pkt 7 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ferdynand Rymarz Jerzy Ciemniewski Zdzisław Czeszejko-Sochacki Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 6 lipca 1999 r. sygn. akt P. 2/99. (Dz. U. Nr 61, poz. 680) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Mączyński - przewodniczący, Krzysztof Kolasiński, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Ferdynand Rymarz - sprawozdawca, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 1999 r. na rozprawie pytania prawnego Sądu Okręgowego III Wydział Karny we Wrocławiu, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: Sądu Okręgowego we Wrocławiu, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, czy przepis art. 9 § 2 ustawy z dnia 20 marca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554) jest zgodny z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 42 ust. 1 Konstytucji] Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Art. 9 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715) jest zgodny z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 42 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Andrzej Mączyński Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. (Dz. U. Nr 62, poz. 681) Art. 1. W ustawie z dnia 27 września 1990 r. o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 398 i Nr 79, poz. 465, z 1993 r. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 95, poz. 472 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 121, poz. 770) w art. 44 wyrazy ", utracili prawo wybieralności lub złożyli niezgodne z prawdą oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 4" zastępuje się wyrazami "lub utracili prawo wybieralności". Art. 2. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Postępowania lustracyjnego nie wznawia się, z przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b), po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia."; 2) w art. 30 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia powoduje pozbawienie jej na 10 lat biernego prawa wyborczego na urząd Prezydenta." Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane. (Dz. U. Nr 62, poz. 682) Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412 i Nr 49, poz. 483) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 15 otrzymuje brzmienie: "15) terenie zamkniętym - należy przez to rozumieć teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w przepisach Prawa geodezyjnego i kartograficznego, niezbędny na cele: a) obronności lub bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych ministrom właściwym do: spraw obrony narodowej, spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, b) bezpośredniego wydobywania kopaliny ze złoża, będący w dyspozycji zakładu górniczego,"; 2) w art. 33 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Projekt budowlany i inne dokumenty, o których mowa w ust. 2-4, zawierające informacje niejawne mogą być za zgodą właściwego organu przechowywane przez inwestora."; 3) w art. 38: a) w ust. 2 po wyrazach "obiektu budowlanego" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 3", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego na terenie zamkniętym niezbędnym na cele obronności lub bezpieczeństwa państwa może wyrazić zgodę, aby zatwierdzony projekt budowlany, a także inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę zawierające informacje niejawne przechowywane były przez użytkownika obiektu budowlanego."; 4) w art. 82 w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) służących celom bezpieczeństwa państwa, na terenach zamkniętych." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie ramowego statutu publicznej sześcioletniej szkoły podstawowej i publicznego gimnazjum. (Dz. U. Nr 14, poz. 131) Na podstawie art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się ramowy statut: 1) publicznej sześcioletniej szkoły podstawowej, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) publicznego gimnazjum, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Ramowe statuty, o których mowa w ust. 1, stosuje się w szkołach dla dzieci i młodzieży oraz szkołach dla dorosłych. 3. Ramowy statut publicznej sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej oraz publicznego gimnazjum specjalnego określają odrębne przepisy. § 2. W roku szkolnym 1999/2000 postanowienia statutu sześcioletniej szkoły podstawowej odnoszą się do ósmych klas dotychczasowych szkół podstawowych działających w sześcioletnich szkołach podstawowych albo przy gimnazjach lub innych typach szkół jako filie sześcioletnich szkół podstawowych. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. (poz. 131) Załącznik nr 1 RAMOWY STATUT PUBLICZNEJ SZEŚCIOLETNIEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ § 1. 1. Statut publicznej sześcioletniej szkoły podstawowej dla dzieci i młodzieży, zwanej dalej "szkołą", określa nazwę szkoły. Nazwa szkoły zawiera: 1) określenie "Szkoła Podstawowa", 2) ustalony przez organ prowadzący numer porządkowy szkoły, wyrażony cyfrą arabską, jeżeli w danej miejscowości jest więcej niż jedna szkoła podstawowa, 3) imię szkoły, jeśli imię takie nadano, 4) oznaczenie siedziby szkoły, 5) ewentualne określenie innego niż polski języka nauczania w szkołach z językiem nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych oraz w szkołach dwujęzycznych dla mniejszości narodowych lub grup etnicznych. 2. W przypadku szkoły filialnej nazwa szkoły zawiera nazwę szkoły, której szkoła filialna jest organizacyjnie podporządkowana, oraz określenie "Szkoła Filialna w ...". 3. Nazwa szkoły wchodzącej w skład zespołu składa się z nazwy zespołu i nazwy tej szkoły. 4. Szkole nadaje imię organ prowadzący na wniosek rady szkoły lub wspólny wniosek rady pedagogicznej, rady rodziców i samorządu uczniowskiego. 5. W uzasadnionych przypadkach odrębne imię może być nadane szkole filialnej, według zasad określonych w ust. 4. 6. Nazwa jest używana w pełnym brzmieniu. Na pieczęciach i stemplach może być używany skrót nazwy. Szkoły z językiem nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych - oprócz nazwy w języku polskim - mogą używać nazwy w języku danej mniejszości lub grupy etnicznej. § 2. 1. Statut szkoły określa w szczególności: 1) cele i zadania szkoły wynikające z przepisów prawa oraz uwzględniające program wychowawczy szkoły, o którym mowa w odrębnych przepisach, 2) sposób wykonywania zadań szkoły z uwzględnieniem optymalnych warunków rozwoju ucznia, zasad bezpieczeństwa oraz zasad promocji i ochrony zdrowia, 3) zadania zespołów nauczycielskich, wymienionych w § 16, 4) szczegółowe zasady systemu oceniania w danej szkole, 5) organizację oddziałów sportowych, oddziałów integracyjnych, oddziałów specjalnych, oddziałów dwujęzycznych dla mniejszości narodowych lub grup etnicznych oraz oddziałów z językiem nauczania mniejszości narodowej lub grupy etnicznej, a także organizację nauczania języka mniejszości narodowych lub grup etnicznych, jeżeli szkoła takie oddziały lub nauczanie prowadzi, 6) organizację działalności innowacyjnej i eksperymentalnej, jeżeli szkoła taką działalność prowadzi, 7) organizację zajęć dodatkowych dla uczniów, z uwzględnieniem w szczególności ich potrzeb rozwojowych, 8) formy opieki i pomocy uczniom, którym z przyczyn rozwojowych, rodzinnych lub losowych potrzebna jest pomoc i wsparcie, 9) organizację współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz innymi instytucjami świadczącymi poradnictwo i specjalistyczną pomoc dzieciom i rodzicom, 10) zasady i formy współdziałania szkoły z rodzicami (prawnymi opiekunami) w zakresie nauczania, wychowania i profilaktyki. 2. Program wychowawczy szkoły, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uchwala rada pedagogiczna po zasięgnięciu opinii rady rodziców i samorządu uczniowskiego. § 3. Statut szkoły określa: 1) szczegółowe kompetencje organów szkoły, którymi są: a) dyrektor szkoły, b) rada pedagogiczna, c) samorząd uczniowski, d) rada szkoły oraz rada rodziców, jeżeli zostały utworzone, 2) zasady współdziałania organów szkoły oraz sposób rozwiązywania sporów między nimi. § 4. Statut szkoły określa organizację szkoły, z uwzględnieniem przepisów § 5-10. § 5. 1. Podstawową jednostką organizacyjną szkoły jest oddział. 2. Zasady tworzenia i organizacji oddziałów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 5, oraz organizacji nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych określają odrębne przepisy. 3. W szkole mogą być tworzone oddziały przedszkolne realizujące program wychowania przedszkolnego. § 6. 1. Oddział można dzielić na grupy na zajęciach z języków obcych i informatyki oraz na zajęciach, dla których z treści programu nauczania wynika konieczność prowadzenia ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podział na grupy jest obowiązkowy na zajęciach z języków obcych i informatyki w oddziałach liczących powyżej 24 uczniów oraz podczas ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, w oddziałach liczących powyżej 30 uczniów. 3. W przypadku oddziałów liczących odpowiednio mniej niż 24 uczniów lub mniej niż 30 uczniów podziału na grupy na zajęciach, o których mowa w ust. 2, można dokonywać za zgodą organu prowadzącego szkołę. 4. Zajęcia z wychowania fizycznego w klasach IV-VI prowadzone są w grupach liczących od 12 do 26 uczniów. 5. W szkołach działających w szczególnie trudnych warunkach demograficznych lub geograficznych dopuszcza się organizację nauczania w klasach łączonych. § 7. 1. Godzina lekcyjna trwa 45 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć edukacyjnych w czasie od 30 do 60 minut, zachowując ogólny tygodniowy czas trwania zajęć ustalony w tygodniowym rozkładzie zajęć. 2. Czas trwania poszczególnych zajęć w klasach I-III ustala nauczyciel prowadzący te zajęcia, zachowując ogólny tygodniowy czas zajęć, o którym mowa w ust. 1. § 8. 1. Dla uczniów, którzy muszą dłużej przebywać w szkole ze względu na czas pracy ich rodziców (prawnych opiekunów) lub organizację dojazdu do szkoły, szkoła organizuje świetlicę. 2. W świetlicy prowadzone są zajęcia w grupach wychowawczych. Liczba uczniów w grupie nie powinna przekraczać 25. § 9. Statut szkoły określa szczegółowe zadania i organizację biblioteki szkolnej oraz zadania nauczyciela bibliotekarza, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 10. 1. Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania szkoła może zorganizować internat. 2. Liczba wychowanków w grupie wychowawczej w internacie nie powinna przekraczać 30. 3. Tygodniowy wymiar zajęć opiekuńczych i wychowawczych z jedną grupą wychowawczą w internacie powinien wynosić 70 godzin zegarowych. 4. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą organu prowadzącego, w internacie można zatrudnić wychowawcę - opiekuna nocnego. § 11. 1. Szczegółową organizację nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym określa arkusz organizacji szkoły opracowany przez dyrektora szkoły, z uwzględnieniem szkolnego planu nauczania, o którym mowa w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania - do dnia 30 kwietnia każdego roku. Arkusz organizacji szkoły zatwierdza organ prowadzący szkołę do dnia 30 maja danego roku. 2. W arkuszu organizacji szkoły zamieszcza się w szczególności: liczbę pracowników szkoły, w tym pracowników zajmujących stanowiska kierownicze, ogólną liczbę godzin zajęć edukacyjnych finansowanych ze środków przydzielonych przez organ prowadzący szkołę. § 12. Na podstawie zatwierdzonego arkusza organizacji szkoły dyrektor szkoły, z uwzględnieniem zasad ochrony zdrowia i higieny pracy, ustala tygodniowy rozkład zajęć określający organizację stałych, obowiązkowych i nadobowiązkowych zajęć edukacyjnych. § 13. Statut szkoły określa zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników, z uwzględnieniem przepisów § 14-17. § 14. 1. W szkole, która liczy co najmniej 12 oddziałów, tworzy się stanowisko wicedyrektora. 2. Dyrektor szkoły, za zgodą organu prowadzącego, może tworzyć dodatkowe stanowiska wicedyrektorów lub inne stanowiska kierownicze. § 15. Nauczyciel prowadzi pracę dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą i jest odpowiedzialny za jakość tej pracy oraz bezpieczeństwo powierzonych jego opiece uczniów. § 16. 1. Nauczyciele prowadzący zajęcia w danym oddziale tworzą zespół, którego zadaniem jest w szczególności ustalenie zestawu programów nauczania dla danego oddziału oraz jego modyfikowanie w miarę potrzeb. 2. Nauczyciele mogą tworzyć zespoły wychowawcze, zespoły przedmiotowe lub inne zespoły problemowo-zadaniowe. 3. Pracą zespołu kieruje przewodniczący powoływany przez dyrektora na wniosek zespołu. § 17. 1. Oddziałem opiekuje się nauczyciel wychowawca. 2. Dla zapewnienia ciągłości i skuteczności pracy wychowawczej wskazane jest, aby wychowawca opiekował się danym oddziałem w ciągu całego etapu edukacyjnego. 3. Formy spełniania zadań nauczyciela wychowawcy powinny być dostosowane do wieku uczniów, ich potrzeb oraz warunków środowiskowych szkoły. § 18. Statut szkoły określa szczegółowe zasady przyjmowania uczniów do szkoły oraz ich prawa i obowiązki, w tym: 1) rodzaje nagród i kar stosowanych wobec uczniów oraz tryb odwoływania się od kary; nie mogą być stosowane kary naruszające nietykalność i godność osobistą ucznia, 2) przypadki, w których dyrektor szkoły może wystąpić do kuratora oświaty z wnioskiem o przeniesienie ucznia do innej szkoły, 3) warunki pobytu w szkole zapewniające uczniom bezpieczeństwo, ochronę przed przemocą, uzależnieniami, demoralizacją oraz innymi przejawami patologii społecznej. § 19. 1. Szkoła używa pieczęci urzędowej, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Szkoła filialna używa pieczęci urzędowej szkoły, której jest organizacyjnie podporządkowana. 3. Zespół szkół posiada pieczęć urzędową wspólną dla wszystkich szkół wchodzących w jego skład, zawierającą nazwę zespołu. 4. Tablice i stemple szkół wchodzących w skład zespołu szkół powinny zawierać nazwę zespołu i nazwę szkoły. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do szkół filialnych. § 20. Szkoła może posiadać własny sztandar, godło oraz ceremoniał szkolny. § 21. 1. Szkoła prowadzi i przechowuje dokumentację zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Zasady gospodarki finansowej szkoły określają odrębne przepisy. § 22. Przepisy dotyczące sześcioletniej szkoły podstawowej dla dzieci i młodzieży stosuje się do sześcioletniej szkoły podstawowej dla dorosłych, zwanej dalej "szkołą dla dorosłych", z wyjątkiem przepisów § 2 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz ust. 2, § 5 ust. 3, § 6, § 7 ust. 2, § 8, 10 i § 18 pkt 2. Przepisy § 1 ust. 4, § 2 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, § 3, § 5 ust. 2, § 12, 15 i 17 stosuje się odpowiednio. § 23. Statut szkoły dla dorosłych, określając organizację nauczania w tych szkołach, powinien ponadto uwzględniać przepisy § 24-27. § 24. 1. Kształcenie w szkołach dla dorosłych może być prowadzone w formie stacjonarnej lub zaocznej. 2. W szkole kształcącej w formie stacjonarnej mogą być prowadzone klasy zaoczne, a w szkole kształcącej w formie zaocznej - klasy stacjonarne. § 25. 1. Zajęcia ze słuchaczami w szkole dla dorosłych kształcącej w formie stacjonarnej odbywają się trzy lub cztery dni w tygodniu. 2. W szkole kształcącej w formie zaocznej: 1) konsultacje zbiorowe ze słuchaczami odbywają się we wszystkich semestrach co dwa tygodnie przez dwa dni, 2) dopuszcza się możliwość organizowania konsultacji indywidualnych w wymiarze 20% ogólnej liczby godzin w semestrze, 3) organizuje się dwie konferencje instruktażowe w czasie jednego semestru: pierwszą - wprowadzającą do pracy w semestrze i drugą - przedegzaminacyjną. § 26. Statut szkoły dla dorosłych określa przypadki, w których słuchacz może zostać skreślony z listy słuchaczy. § 27. 1. W celu wyrównania poziomu wiedzy i przygotowania kandydatów do intensywnej nauki szkoła dla dorosłych może organizować odpłatne kursy przygotowawcze i zajęcia wyrównawcze dla słuchaczy. 2. Szkoła dla dorosłych powinna umożliwić osobom przygotowującym się do egzaminów eksternistycznych uczęszczanie na wybrane przez nie zajęcia - za zgodą dyrektora szkoły. Załącznik nr 2 RAMOWY STATUT PUBLICZNEGO GIMNAZJUM § 1. 1. Statut publicznego gimnazjum dla dzieci i młodzieży, zwanego dalej "gimnazjum", określa nazwę gimnazjum. Nazwa gimnazjum zawiera: 1) określenie "Gimnazjum", 2) ustalony przez organ prowadzący numer porządkowy gimnazjum, wyrażony cyfrą arabską, jeżeli w danej miejscowości jest więcej niż jedno gimnazjum, 3) imię gimnazjum, jeśli imię takie nadano, 4) oznaczenie siedziby gimnazjum, 5) ewentualne określenie innego niż polski języka nauczania w gimnazjach z językiem nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych oraz w gimnazjach dwujęzycznych. 2. Nazwa gimnazjum wchodzącego w skład zespołu składa się z nazwy zespołu i nazwy tego gimnazjum. 3. Gimnazjum nadaje imię organ prowadzący na wniosek rady szkoły lub wspólny wniosek rady pedagogicznej, rady rodziców i samorządu uczniowskiego. 4. Nazwa jest używana w pełnym brzmieniu. Na pieczęciach i stemplach może być używany skrót nazwy. Gimnazja z językiem nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych - oprócz nazwy w języku polskim - mogą używać nazwy w języku danej mniejszości lub grupy etnicznej. § 2. 1. Statut gimnazjum określa w szczególności: 1) cele i zadania gimnazjum wynikające z przepisów prawa oraz uwzględniające program wychowawczy gimnazjum, o którym mowa w odrębnych przepisach, 2) sposób wykonywania zadań gimnazjum, z uwzględnieniem optymalnych warunków rozwoju ucznia, zasad bezpieczeństwa oraz zasad promocji i ochrony zdrowia, 3) zadania zespołów nauczycielskich, wymienionych w § 18, 4) szczegółowe zasady systemu oceniania, 5) organizację oddziałów sportowych, oddziałów dwujęzycznych, oddziałów przysposabiających do pracy, oddziałów integracyjnych, oddziałów specjalnych, oddziałów dwujęzycznych dla mniejszości narodowych lub grup etnicznych oraz oddziałów z językiem nauczania mniejszości narodowej lub grupy etnicznej, a także organizację nauczania języka mniejszości narodowych lub grup etnicznych, jeżeli gimnazjum takie oddziały lub nauczanie prowadzi, 6) organizację działalności innowacyjnej i eksperymentalnej, jeżeli gimnazjum taką działalność prowadzi, 7) organizację zajęć dodatkowych dla uczniów, z uwzględnieniem w szczególności ich potrzeb rozwojowych, 8) formy opieki i pomocy uczniom, którym z przyczyn rozwojowych, rodzinnych lub losowych potrzebna jest pomoc i wsparcie, 9) organizację współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi oraz innymi instytucjami świadczącymi poradnictwo i specjalistyczną pomoc dzieciom i rodzicom, 10) zasady i formy współdziałania gimnazjum z rodzicami (prawnymi opiekunami) w zakresie nauczania, wychowania i profilaktyki. 2. Program wychowawczy gimnazjum, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uchwala rada pedagogiczna po zasięgnięciu opinii rady rodziców i samorządu uczniowskiego. § 3. Statut gimnazjum określa: 1) szczegółowe kompetencje organów gimnazjum, którymi są: a) dyrektor szkoły, b) rada pedagogiczna, c) samorząd uczniowski, d) rada szkoły oraz rada rodziców, jeżeli zostały utworzone, 2) zasady współdziałania organów gimnazjum oraz sposób rozwiązywania sporów między nimi. § 4. Statut gimnazjum określa organizację gimnazjum, z uwzględnieniem przepisów § 5-12. § 5. 1. Podstawową jednostką organizacyjną gimnazjum jest oddział. 2. Zasady tworzenia i organizacji oddziałów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 5, oraz organizacji nauczania mniejszości narodowych lub grup etnicznych określają odrębne przepisy, z zastrzeżeniem § 8 i 9. § 6. 1. Oddział można dzielić na grupy na zajęciach z języków obcych i informatyki oraz na zajęciach, dla których z treści programu nauczania wynika konieczność prowadzenia ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podział na grupy jest obowiązkowy na zajęciach z języków obcych i informatyki w oddziałach liczących powyżej 24 uczniów oraz podczas ćwiczeń, w tym laboratoryjnych, w oddziałach liczących powyżej 30 uczniów. 3. W przypadku oddziałów liczących odpowiednio mniej niż 24 uczniów lub mniej niż 30 uczniów podziału na grupy na zajęciach, o których mowa w ust. 2, można dokonywać za zgodą organu prowadzącego szkołę. 4. Zajęcia z wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących od 12 do 26 uczniów. § 7. Godzina lekcyjna trwa 45 minut. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się prowadzenie zajęć edukacyjnych w czasie od 30 do 60 minut, zachowując ogólny tygodniowy czas zajęć ustalony w tygodniowym rozkładzie zajęć. § 8. 1. Oddziały klas dwujęzycznych mogą być tworzone w gimnazjum posiadającym odpowiednie warunki kadrowe i lokalowe, za zgodą organu prowadzącego szkołę. 2. Przez oddział dwujęzyczny rozumie się oddział, w którym nauczanie jest prowadzone w dwóch językach: polskim i drugim języku nauczania. 3. Nauczanie dwujęzyczne może być realizowane w zakresie obowiązkowych zajęć edukacyjnych, z wyjątkiem języka polskiego, historii i geografii Polski oraz drugiego języka obcego. Proporcje zajęć prowadzonych z danego przedmiotu w języku polskim i obcym ustala nauczyciel przedmiotu, uwzględniając stopień opanowania przez uczniów drugiego języka nauczania, a także wymagania kształcenia dwujęzycznego i dwukulturowego. § 9. 1. Oddziały przysposabiające do pracy mogą być tworzone dla uczniów, którzy po rocznym uczęszczaniu do gimnazjum i ukończeniu 15 roku życia nie rokują ukończenia gimnazjum w normalnym trybie. 2. Po zapoznaniu się z sytuacją i możliwościami ucznia dyrektor szkoły, na podstawie uchwały rady pedagogicznej, za zgodą rodziców (prawnych opiekunów), przyjmuje ucznia do oddziału przysposabiającego do pracy, uwzględniając opinię lekarską oraz opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej. 3. W oddziałach przysposabiających do pracy kształcenie ogólne realizuje się zgodnie z podstawą programową kształcenia ogólnego w formach dostosowanych do potrzeb i możliwości uczniów. 4. Program przysposobienia do pracy opracowuje nauczyciel, z uwzględnieniem wybranych treści kształcenia zawartych w podstawie programowej kształcenia w określonym zawodzie. 5. Przysposobienie do pracy może być organizowane w gimnazjum albo poza gimnazjum na podstawie umowy zawartej przez dyrektora szkoły ze szkołą zawodową, placówką kształcenia ustawicznego lub przedsiębiorcą. § 10. 1. Dla uczniów, którzy muszą dłużej przebywać w gimnazjum ze względu na czas pracy ich rodziców (prawnych opiekunów) lub organizację dojazdu do szkoły, gimnazjum organizuje świetlicę. 2. W świetlicy prowadzone są zajęcia w grupach wychowawczych. Liczba uczniów w grupie nie powinna przekraczać 25. § 11. Statut gimnazjum określa szczegółowe zadania i organizację biblioteki szkolnej oraz zadania nauczyciela bibliotekarza, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 12. 1. Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania gimnazjum może zorganizować internat. 2. Liczba wychowanków w grupie wychowawczej w internacie nie powinna przekraczać 30. 3. Tygodniowy wymiar zajęć opiekuńczych i wychowawczych z jedną grupą wychowawczą w internacie powinien wynosić 70 godzin zegarowych. 4. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą organu prowadzącego, w internacie można zatrudnić wychowawcę - opiekuna nocnego. § 13. 1. Szczegółową organizację nauczania, wychowania i opieki w danym roku szkolnym określa arkusz organizacji gimnazjum opracowany przez dyrektora szkoły, z uwzględnieniem szkolnego planu nauczania, o którym mowa w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania - do dnia 30 kwietnia każdego roku. Arkusz organizacji gimnazjum zatwierdza organ prowadzący szkołę do dnia 30 maja danego roku. 2. W arkuszu organizacji gimnazjum zamieszcza się w szczególności: liczbę pracowników szkoły, w tym pracowników zajmujących stanowiska kierownicze, ogólną liczbę godzin zajęć edukacyjnych finansowanych ze środków przydzielonych przez organ prowadzący szkołę. § 14. Na podstawie zatwierdzonego arkusza organizacji gimnazjum dyrektor szkoły, z uwzględnieniem zasad ochrony zdrowia i higieny pracy, ustala tygodniowy rozkład zajęć określający organizację stałych, obowiązkowych i nadobowiązkowych zajęć edukacyjnych. § 15. Statut gimnazjum określa zakres zadań nauczycieli oraz innych pracowników, z uwzględnieniem przepisów § 16-19. § 16. 1. W gimnazjum, które liczy co najmniej 12 oddziałów, tworzy się stanowisko wicedyrektora. 2. Dyrektor szkoły, za zgodą organu prowadzącego, może tworzyć dodatkowe stanowiska wicedyrektorów lub inne stanowiska kierownicze. § 17. Nauczyciel prowadzi pracę dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą i jest odpowiedzialny za jakość tej pracy oraz bezpieczeństwo powierzonych jego opiece uczniów. § 18. 1. Nauczyciele prowadzący zajęcia w danym oddziale tworzą zespół, którego zadaniem jest w szczególności ustalenie zestawu programów nauczania dla danego oddziału oraz jego modyfikowanie w miarę potrzeb. 2. Nauczyciele mogą tworzyć zespoły wychowawcze, zespoły przedmiotowe lub inne zespoły problemowo-zadaniowe. 3. Pracą zespołu kieruje przewodniczący powoływany przez dyrektora na wniosek zespołu. § 19. 1. Oddziałem opiekuje się nauczyciel wychowawca. 2. Dla zapewnienia ciągłości i skuteczności pracy wychowawczej wskazane jest, aby wychowawca opiekował się danym oddziałem w ciągu całego etapu edukacyjnego. 3. Formy spełniania zadań nauczyciela wychowawcy powinny być dostosowane do wieku uczniów, ich potrzeb oraz warunków środowiskowych szkoły. § 20. Statut gimnazjum określa szczegółowe zasady przyjmowania uczniów do gimnazjum oraz ich prawa i obowiązki, w tym: 1) rodzaje nagród i kar stosowanych wobec uczniów oraz tryb odwoływania się od kary; nie mogą być stosowane kary naruszające nietykalność i godność osobistą ucznia, 2) przypadki, w których dyrektor szkoły może wystąpić do kuratora oświaty z wnioskiem o przeniesienie ucznia do innego gimnazjum, 3) warunki pobytu w szkole zapewniające uczniom bezpieczeństwo, ochronę przed przemocą, uzależnieniami, demoralizacją oraz innymi przejawami patologii społecznej. § 21. 1. Gimnazjum używa pieczęci urzędowej, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Zespół szkół posiada pieczęć urzędową wspólną dla wszystkich szkół wchodzących w jego skład, zawierającą nazwę zespołu. 3. Tablice i stemple gimnazjum wchodzącego w skład zespołu szkół powinny zawierać nazwę zespołu i nazwę gimnazjum. § 22. Gimnazjum może posiadać własny sztandar, godło oraz ceremoniał szkolny. § 23. 1. Gimnazjum prowadzi i przechowuje dokumentację zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Zasady gospodarki finansowej gimnazjum określają odrębne przepisy. § 24. Przepisy dotyczące gimnazjum dla dzieci i młodzieży stosuje się do gimnazjum dla dorosłych, z wyjątkiem przepisów § 2 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz ust. 2, § 6, 8, 9, 10, 12 i § 20 pkt 2. Przepisy § 1 ust. 1 pkt 5 i ust. 3, § 2 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, § 3, § 5 ust. 2, § 14, 17 i 19 stosuje się odpowiednio. § 25. Statut gimnazjum dla dorosłych, określając organizację nauczania w tych gimnazjach, powinien ponadto uwzględniać przepisy § 26-29. § 26. 1. Kształcenie w gimnazjach dla dorosłych może być prowadzone w formie stacjonarnej lub zaocznej. 2. W gimnazjum kształcącym w formie stacjonarnej mogą być prowadzone klasy zaoczne, a w gimnazjum kształcącym w formie zaocznej - klasy stacjonarne. § 27. 1. Zajęcia ze słuchaczami w gimnazjum dla dorosłych kształcącym w formie stacjonarnej odbywają się trzy lub cztery dni w tygodniu. 2. W gimnazjum kształcącym w formie zaocznej: 1) konsultacje zbiorowe ze słuchaczami odbywają się we wszystkich semestrach co dwa tygodnie przez dwa dni, 2) dopuszcza się możliwość organizowania konsultacji indywidualnych w wymiarze 20% ogólnej liczby godzin w semestrze, 3) organizuje się dwie konferencje instruktażowe w czasie jednego semestru: pierwszą - wprowadzającą do pracy w semestrze i drugą - przedegzaminacyjną. § 28. Statut gimnazjum dla dorosłych określa przypadki, w których słuchacz może zostać skreślony z listy słuchaczy. § 29. 1. W celu wyrównania poziomu wiedzy i przygotowania kandydatów do intensywnej nauki gimnazjum dla dorosłych może organizować odpłatne kursy przygotowawcze i zajęcia wyrównawcze dla słuchaczy. 2. Gimnazjum dla dorosłych powinno umożliwić osobom przygotowującym się do egzaminów eksternistycznych uczęszczanie na wybrane przez nie zajęcia - za zgodą dyrektora szkoły. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do publicznych przedszkoli i szkół oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych. (Dz. U. Nr 14, poz. 132) Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), 2) szkole podstawowej - należy przez to rozumieć ósmą klasę dotychczasowej ośmioletniej szkoły podstawowej w roku szkolnym 1998/1999 i 1999/2000 oraz sześcioletnią szkołę podstawową, tworzoną z dniem 1 września 1999 r., 3) szkole ponadpodstawowej - należy przez to rozumieć dotychczasowe szkoły zasadnicze, szkoły średnie ogólnokształcące i szkoły średnie zawodowe. § 2. Rozporządzenie nie dotyczy warunków i trybu przyjmowania uczniów do szkół ponadgimnazjalnych tworzonych z dniem 1 września 2002 r. oraz przechodzenia z jednego typu szkół ponadgimnazjalnych do innych typów szkół ponadgimnazjalnych. § 3. Organy prowadzące szkoły publiczne zapewniają warunki realizacji obowiązku szkolnego w szkołach podstawowych i gimnazjach oraz obowiązku nauki w szkołach ponadpodstawowych przez: 1) tworzenie sieci szkół publicznych odpowiadającej potrzebom edukacyjnym środowiska, 2) ustalenie, w porozumieniu z dyrektorami szkół, liczby uczniów przyjmowanych do klas pierwszych sześcioletnich szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadpodstawowych oraz ustalanie warunków organizacyjnych, kadrowych i finansowych nowych kierunków (specjalności, profili) kształcenia, w tym klas sportowych, dwujęzycznych, informatycznych itp., 3) upowszechnianie informacji dla kandydatów do szkół ponadpodstawowych. § 4. Do przedszkoli publicznych w pierwszej kolejności powinny być przyjmowane dzieci 6-letnie, dzieci matek lub ojców samotnie wychowujących dzieci, matek lub ojców, wobec których orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności bądź całkowitą niezdolność do pracy albo niezdolność do samodzielnej egzystencji na podstawie odrębnych przepisów, a także dzieci z rodzin zastępczych. § 5. 1. Do klasy pierwszej sześcioletniej szkoły podstawowej przyjmowane są dzieci, które w danym roku kalendarzowym kończą 7 lat i nie odroczono im obowiązku szkolnego na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy, a także dzieci, w stosunku do których wyrażono zgodę na wcześniejsze przyjęcie do szkoły na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy. 2. Dziecko jest zapisywane do klasy pierwszej sześcioletniej szkoły podstawowej z rocznym wyprzedzeniem. § 6. Do sześcioletniej szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę przyjmuje się: 1) z urzędu - dzieci zamieszkałe w obwodzie danej szkoły, 2) na prośbę rodziców (prawnych opiekunów) - dzieci zamieszkałe poza obwodem danej szkoły, jeśli w odpowiedniej klasie są wolne miejsca. § 7. 1. Do klasy pierwszej gimnazjum prowadzonego przez gminę przyjmuje się: 1) z urzędu - absolwentów sześcioletnich szkół podstawowych zamieszkałych w obwodzie gimnazjum, 2) na prośbę rodziców (prawnych opiekunów) - absolwentów sześcioletnich szkół podstawowych zamieszkałych poza obwodem danego gimnazjum, w przypadku gdy gimnazjum dysponuje wolnymi miejscami. 2. W przypadku większej liczby kandydatów spoza obwodu danego gimnazjum prowadzonego przez gminę oraz w przypadku gimnazjum publicznego innego niż wymienione w ust. 1, listę przyjętych ustala się na podstawie kryteriów określonych przez gimnazjum, uwzględniających oceny i inne osiągnięcia ucznia wymienione na świadectwie ukończenia sześcioletniej szkoły podstawowej. 3. Kryteria, o których mowa w ust. 2, podaje się do wiadomości kandydatom w terminie ustalonym przez dyrektora gimnazjum. 4. Dla kandydatów do klas i gimnazjów sportowych, mistrzostwa sportowego, do gimnazjów dwujęzycznych oraz gimnazjów prowadzących klasy autorskie może być przeprowadzony sprawdzian uzdolnień kierunkowych (predyspozycji), na zasadach ogłoszonych co najmniej na trzy miesiące przed terminem sprawdzianu, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W roku 1999 termin przeprowadzenia sprawdzianu uzdolnień kierunkowych oraz ogłoszenia zasad, o których mowa w ust. 4, ustala dyrektor gimnazjum. 6. W roku szkolnym 1999/2000 do uczniów, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96) przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio. § 8. 1. O przyjęcie do klasy pierwszej szkoły ponadpodstawowej lub klasy wstępnej w liceum ogólnokształcącym, które prowadzi taką klasę na podstawie odrębnych przepisów, może ubiegać się uczeń, który ukończył ośmioletnią podstawową szkołę publiczną lub niepubliczną. 2. Kandydaci do szkól zasadniczych i średnich szkół zawodowych dla młodzieży muszą, oprócz wymagań określonych w ust. 1, spełniać wymagania zdrowotne określone dla danego zawodu. 3. Do szkół pomaturalnych mogą ubiegać się kandydaci, którzy uzyskali świadectwo dojrzałości. 4. Do szkół policealnych mogą ubiegać się kandydaci, którzy uzyskali świadectwo ukończenia szkoły średniej ogólnokształcącej lub średniej zawodowej. § 9. O przyjęciu kandydata do szkoły zasadniczej dla młodzieży decyduje suma punktów pochodzących z przeliczenia ocen uzyskanych na świadectwie ukończenia ośmioletniej szkoły podstawowej ze wszystkich przedmiotów oraz wynik rozmowy kwalifikacyjnej lub egzaminu (sprawdzianu) wstępnego, jeżeli szkolna komisja rekrutacyjno-kwalifikacyjna postanowi go przeprowadzić. § 10. 1. O przyjęciu kandydata do klasy pierwszej szkoły średniej ogólnokształcącej i średniej zawodowej dla młodzieży (w tym do szkoły policealnej) lub klasy wstępnej w liceum ogólnokształcącym, które prowadzi taką klasę, oraz do szkoły pomaturalnej, z zastrzeżeniem § 24 ust. 2, decydują: 1) pozytywny wynik egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej, 2) suma punktów pochodzących z przeliczenia ocen uzyskanych na egzaminie wstępnym lub z rozmowy kwalifikacyjnej i na świadectwie ukończenia szkoły niższego stopnia z przedmiotów ustalonych przez szkolną komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną, 3) inne dodatkowe kryteria, zależne od profilu (kierunku) kształcenia, ustalone przez dyrektora szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną (zdrowotne, sprawnościowe, uzdolnienia językowe, artystyczne i inne). 2. Warunki, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą osób, które szkołę niższego stopnia ukończyły za granicą. Do tych kandydatów stosuje się przepisy § 12 pkt 3 oraz § 23 ust. 1 pkt 2 lit. a). § 11. 1. O przyjęcie do szkoły dla dorosłych mogą ubiegać się kandydaci, którzy ukończyli lub ukończą w danym roku kalendarzowym co najmniej 17 lat życia. 2. Podstawą przyjęcia do odpowiedniej klasy szkoły podstawowej lub gimnazjum dla dorosłych jest ostatnie świadectwo promocyjne kandydata lub egzamin eksternistyczny z przedmiotów stanowiących podbudowę programową klasy, do której ubiegający się ma być przyjęty, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 i 5 ustawy - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego. 3. O przyjęcie do klasy pierwszej lub na semestr pierwszy szkoły ponadpodstawowej dla dorosłych mogą ubiegać się kandydaci, którzy ukończyli szkołę uprawniającą do podjęcia nauki w wybranej szkole ponadpodstawowej, a także spełniają warunki ustalone przez dyrektora szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną lub przez szkolną komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną. 4. Warunkiem przyjęcia kandydata do klasy pierwszej lub na semestr pierwszy szkoły średniej ogólnokształcącej i zawodowej dla dorosłych jest pozytywny wynik egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej. 5. W szkołach zasadniczych dla dorosłych dopuszcza się inne niż określone w ust. 3 i 4 warunki kwalifikowania kandydatów na semestr pierwszy. 6. Warunkiem przyjęcia kandydata na semestr pierwszy w szkołach policealnych dla dorosłych jest złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu wstępnego lub spełnienie innych warunków ustalonych przez dyrektora bądź szkolną komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną. § 12. Do klasy programowo wyższej w sześcioletniej szkole podstawowej, gimnazjum i szkole ponadpodstawowej przyjmuje się ucznia na podstawie: 1) świadectwa ukończenia klasy niższej w szkole publicznej lub szkole niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej tego samego typu oraz odpisu arkusza ocen wydanego przez szkołę, z której uczeń odszedł, 2) pozytywnych wyników egzaminów klasyfikacyjnych, przeprowadzanych na zasadach określonych w przepisach dotyczących oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów w przypadku: a) przyjmowania do sześcioletniej szkoły podstawowej i gimnazjum ucznia, który spełnia obowiązek szkolny poza szkołą na podstawie art. 16 ust. 8 ustawy, b) ubiegania się o przyjęcie do klasy bezpośrednio wyższej, niż to wynika z ostatniego świadectwa szkolnego ucznia zmieniającego typ szkoły lub profil klasy, c) przyjmowania do ponadpodstawowej szkoły publicznej ucznia ze szkoły niepublicznej bez uprawnień szkoły publicznej, 3) świadectwa (zaświadczenia) wydanego przez szkołę za granicą i ostatniego świadectwa szkolnego wydanego w Polsce, po ustaleniu odpowiedniej klasy na podstawie sumy lat nauki szkolnej ucznia. § 13. 1. Egzaminy klasyfikacyjne, o których mowa w § 12 pkt 2 lit. a) i c), przeprowadza się ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych ujętych w planach nauczania klas niższych od klasy tej szkoły, do której uczeń przechodzi, z wyjątkiem wychowania technicznego, plastycznego, muzycznego i fizycznego. 2. Zakres egzaminu klasyfikacyjnego, o którym mowa w § 12 pkt 2 lit. b), określają odrębne przepisy. 3. Różnice programowe z przedmiotów objętych nauką w klasie, do której uczeń przechodzi, są uzupełniane według zasad ustalonych przez nauczycieli danych przedmiotów. § 14. 1. Jeżeli w klasie, do której uczeń przechodzi, naucza się innego języka (języków) obcego niż ten, którego uczył się w poprzedniej szkole, a rozkład zajęć uniemożliwia mu uczęszczanie na zajęcia innego oddziału (grupy) w tej samej szkole, uczeń może: 1) uczyć się języka (języków) obowiązującego w danym oddziale, wyrównując we własnym zakresie braki programowe do końca roku szkolnego, albo 2) kontynuować we własnym zakresie naukę języka (języków) obcego, którego uczył się w poprzedniej szkole, albo 3) uczęszczać do klasy z danym językiem w innej szkole. 2. Ucznia, który kontynuuje we własnym zakresie naukę języka (języków) obcego jako przedmiotu obowiązkowego, egzaminuje i ocenia nauczyciel języka obcego z tej samej lub innej szkoły, wyznaczony przez dyrektora szkoły, a w przypadku gdy dyrektor nie może zapewnić nauczyciela danego języka - przez dyrektora innej szkoły. § 15. W celu przeprowadzenia rekrutacji do klasy pierwszej szkoły ponadpodstawowej, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w § 23 ust. 3, dyrektor szkoły powołuje szkolną komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną, wyznacza jej przewodniczącego i określa zadania członków. § 16. Szkolna komisja rekrutacyjno-kwalifikacyjna: 1) ustala listę kandydatów zwolnionych z egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej, na podstawie uprawnień, o których mowa w § 19 pkt 1 i 2, 2) przeprowadza egzamin wstępny lub rozmowę kwalifikacyjną oraz postępowanie kwalifikacyjne zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu, 3) może zarządzić przeprowadzenie egzaminu z przedmiotu dodatkowego, o którym mowa w § 17 ust. 1 pkt 2 lit. b), 4) sporządza protokół postępowania kwalifikacyjnego. § 17. 1. Egzamin wstępny do publicznych szkół średnich ogólnokształcących i średnich zawodowych składa się: 1) z części pisemnej, obejmującej język polski i matematykę, 2) z części ustnej jako: a) egzamin poprawkowy z przedmiotu, z którego uczeń w części pisemnej otrzymał ocenę niedostateczną, b) egzamin ustny z dodatkowego przedmiotu wybranego przez kandydata do liceum ogólnokształcącego z następujących przedmiotów ogólnokształcących: język polski, historia, biologia, chemia, geografia, matematyka, fizyka, język obcy nowożytny, a w średnich szkołach zawodowych - wybranego przez kandydata spośród co najmniej 3 wyżej wymienionych przedmiotów, zaproponowanych przez szkolną komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną, c) w przypadkach szczególnych, uzasadnionych względami organizacyjnymi, komisja może zarządzić przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w lit. b) w formie sprawdzianu (testu) pisemnego. 2. Na egzamin pisemny z danego przedmiotu przeznacza się 90 minut; czas egzaminu z języka polskiego może być wydłużony do 120 minut, z równoczesnym wprowadzeniem 10-minutowej przerwy między częściami egzaminu. 3. Egzamin wstępny może obejmować również - za zgodą kuratora oświaty - dodatkowy sprawdzian szczególnych uzdolnień kandydatów, odpowiadający kryteriom, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 3. 4. Egzamin wstępny do szkół policealnych oraz do szkół pomaturalnych przeprowadza się w formie pisemnej z dwóch przedmiotów określonych przez radę pedagogiczną jako kierunkowe. Szkolna komisja rekrutacyjno-kwalifikacyjna może zwolnić z egzaminu wstępnego kandydata do szkoły policealnej lub do szkoły pomaturalnej na podstawie zaświadczenia o pozytywnym wyniku egzaminu wstępnego do szkoły wyższej, wyrażonym w postaci oceny (stopnia), jeśli kandydat ubiega się o przyjęcie do szkoły o tym samym lub pokrewnym kierunku. § 18. 1. Przy ustalaniu liczby punktów za wynik egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej przyjmuje się następującą wartość ocen: celujący - 6 pkt , bardzo dobry - 5 pkt , dobry - 4 pkt , dostateczny - 3 pkt , mierny - 2 pkt . 2. Przy ustalaniu liczby punktów za oceny na świadectwie ukończenia szkoły przyjmuje się następującą wartość ocen: celujący - 4 pkt , bardzo dobry - 3 pkt , dobry - 2 pkt , dostateczny - 1 pkt. § 19. Przy przyjmowaniu do szkół ponadpodstawowych: 1) finalistom oraz laureatom konkursów przedmiotowych szczebla wojewódzkiego przysługują uprawnienia określone w odrębnych przepisach; uprawnienia te nie dotyczą dodatkowych kryteriów kwalifikacji, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 3, 2) kandydaci z orzeczeniami kwalifikacyjnymi poradni psychologiczno-pedagogicznych mają pierwszeństwo w przyjęciu do szkół zasadniczych, a także do szkół średnich ogólnokształcących i średnich zawodowych, po uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej; w uzasadnionych przypadkach na wniosek poradni kandydat do szkoły średniej może być zwolniony z egzaminu wstępnego, 3) pierwszeństwo w przyjęciu do szkół, w przypadku równorzędnych wyników uzyskanych w postępowaniu kwalifikacyjnym, mają: a) sieroty i wychowankowie domów dziecka, rodzinnych domów dziecka i rodzin zastępczych, b) kandydaci o wyjątkowych zdolnościach, którzy mieli ustalony indywidualny program lub tok nauki. § 20. Przepisy § 4 i 19 nie naruszają uprawnień dzieci innych osób, którym przysługuje pierwszeństwo w przyjęciu do przedszkoli i szkół na podstawie odrębnych przepisów. § 21. Pozytywny wynik egzaminu wstępnego do szkoły średniej ogólnokształcącej i średniej zawodowej zwalnia kandydata w całości lub w części z egzaminu w przypadku starań o przyjęcie do innej szkoły średniej, jeżeli ta szkoła organizuje egzamin wstępny. § 22. Uczniowie liceów ogólnokształcących i średnich szkół zawodowych mogą zmienić szkołę w ciągu roku szkolnego na warunkach określonych w § 12 i § 13. § 23. 1. Dyrektor szkoły publicznej: 1) decyduje o przyjęciu uczniów do wszystkich klas szkoły podstawowej, gimnazjum oraz do klas programowo wyższych szkół ponadpodstawowych; przyjęcie do szkoły podstawowej i gimnazjum dziecka zamieszkałego poza obwodem szkolnym wymaga zawiadomienia dyrektora szkoły, w której obwodzie dziecko mieszka, 2) decyduje o przyjęciu uczniów do klasy pierwszej szkoły ponadpodstawowej dla młodzieży, w przypadku gdy: a) uczeń powraca z zagranicy, b) liczba kandydatów do klasy pierwszej szkoły zasadniczej oraz szkoły policealnej jest mniejsza niż liczba miejsc i w szkole nie powołano szkolnej komisji rekrutacyjno-kwalifikacyjnej, c) kandydat do szkoły (klasy) dwujęzycznej ukończył z wynikiem pozytywnym klasę wstępną, jeżeli taka była organizowana, 3) decyduje o przyjęciu uczniów do pierwszej klasy szkoły ponadpodstawowej dla dorosłych, w przypadku gdy odstąpiono od powołania szkolnej komisji rekrutacyjno-kwalifikacyjnej. 2. W przypadkach nie wymienionych w ust. 1 dyrektor szkoły przyjmuje uczniów na podstawie ustaleń szkolnej komisji rekrutacyjno-kwalifikacyjnej powołanej w celu przeprowadzenia przyjęć uczniów do klas pierwszych. 3. Dyrektor szkoły zasadniczej, szkoły policealnej oraz szkół ponadpodstawowych dla dorosłych, niezależnie od typu szkoły, może odstąpić od powołania szkolnej komisji rekrutacyjno-kwalifikacyjnej, jeżeli liczba kandydatów do tych szkół jest mniejsza od liczby miejsc. 4. Dyrektor szkoły ponadpodstawowej również: 1) wydłuża termin składania podań o przyjęcie do szkoły, jeżeli liczba kandydatów jest mniejsza od liczby miejsc, a w przypadku niedokonania pełnego naboru do szkoły - wyznacza dodatkowy termin egzaminu, 2) wyznacza dodatkowy termin egzaminu wstępnego lub rozmowy kwalifikacyjnej w szczególnie uzasadnionych przypadkach losowych - na wniosek ucznia lub jego rodziców (prawnych opiekunów), 3) wyznacza i organizuje egzamin klasyfikacyjny, o którym mowa w § 12 pkt 2, 4) zapewnia stałe i aktualne informacje dotyczące terminów składania podań, terminów egzaminów lub rozmów kwalifikacyjnych, warunków przyjęć, wyników egzaminów i decyzji w sprawie przyjęć oraz sieci punktów informacyjnych dla kandydatów do szkół ponadpodstawowych, 5) przekazuje kuratorowi oświaty i organowi prowadzącemu szkołę informacje dotyczące rekrutacji do klasy pierwszej. § 24. 1. Kurator oświaty: 1) ogłasza terminy egzaminów wstępnych do szkół średnich ogólnokształcących i średnich zawodowych oraz określa terminy składania podań do szkół ponadpodstawowych, 2) ustala tematy pisemnych egzaminów wstępnych do średnich szkół ogólnokształcących i średnich zawodowych z języka polskiego i matematyki, przestrzegając zasady zgodności z obowiązującą podstawą programową, 3) może udzielić dyrektorowi szkoły zgody na ustalenie odrębnych (indywidualnych) tematów pisemnego egzaminu wstępnego z jednego lub obydwu przedmiotów egzaminacyjnych, 4) może podjąć decyzję o zastąpieniu w danym roku egzaminów wstępnych do szkół średnich ogólnokształcących i średnich zawodowych rozmową kwalifikacyjną, jeżeli liczba kandydatów nie przekracza liczby miejsc, 5) może udzielić zgody na wcześniejszy termin rekrutacji w danej szkole lub do danej klasy; zgoda może dotyczyć jednego roku szkolnego lub może być udzielona do odwołania, 6) organizuje punkty informacyjne o wolnych miejscach w szkołach ponadpodstawowych, 7) zarządza przeprowadzenie egzaminu poprawkowego, o którym mowa w § 17 ust. 1 pkt 2 lit. a), i określa warunki dopuszczenia do tego egzaminu, 8) może zarządzić przeprowadzenie dodatkowego egzaminu wstępnego w ostatniej dekadzie sierpnia. 2. W roku szkolnym 1998/1999 i 1999/2000 kurator oświaty może dopuścić przyjęcie, na obszarze województwa lub jego części, za podstawę rekrutacji do szkół ponadpodstawowych wyników sprawdzianu osiągnięć uczniów klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych. § 25. Odrębne przepisy określają warunki i tryb przyjmowania uczniów do publicznych: 1) szkół i placówek artystycznych, 2) przedszkoli specjalnych, szkół specjalnych i oddziałów integracyjnych w przedszkolach i szkołach, 3) placówek, 4) szkół i placówek - w przypadku osób nie będących obywatelami polskimi. § 26. Traci moc rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 maja 1992 r. w sprawie warunków przyjmowania uczniów do szkół publicznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz. U. Nr 42, poz. 186 i Nr 75, poz. 371 oraz z 1993 r. Nr 76, poz. 360). § 27. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że w odniesieniu do uczniów szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej oraz szkół medycznych wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. (Dz. U. Nr 62, poz. 684) Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) w art. 2 w ust. 1 w pkt 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy "z wyłączeniem placówek zagranicznych,". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich. (Dz. U. Nr 62, poz. 685) Art. 1. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 30; 2) dodaje się art. 30a, 30b i 30c w brzmieniu: "Art. 30a. 1. Po utworzeniu spółek, o których mowa w art. 13 ust. 1-3, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, działając w imieniu Skarbu Państwa, na zasadach określonych w przepisach Kodeksu handlowego, wniesie o podjęcie przez walne zgromadzenie akcjonariuszy tych spółek oraz spółek: Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku, Port Gdynia Holding SA w Gdyni i Zarząd Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie uchwał na podstawie art. 463 pkt 1 Kodeksu handlowego: 1) o połączeniu spółki Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 1, 2) o połączeniu spółki Port Gdynia Holding SA w Gdyni ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 2, 3) o połączeniu spółki Zarząd Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie ze spółką, o której mowa w art. 13 ust. 3. 2. W połączeniach, o których mowa w ust. 1, spółkami przejmującymi są spółki, o których mowa w art. 13 ust. 1-3. Art. 30b. 1. W przypadku dokonania połączeń spółek, o których mowa w art. 30a ust. 1, uprawnionym pracownikom spółek przejętych w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) w spółkach przejmowanych przysługuje, zgodnie z zasadami określonymi w art. 36 i art. 38 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji emisji połączeniowej objętych przez Skarb Państwa w spółkach przejmujących proporcjonalnie do wartości nominalnej akcji należących do Skarbu Państwa w spółce przejętej, które byłyby przeznaczone do nieodpłatnego zbycia w przypadku prywatyzacji pośredniej. 2. Prawo do nieodpłatnego nabycia akcji, o którym mowa w ust. 1, powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia wykreślenia spółki przejętej z rejestru handlowego i wygasa z upływem 6 miesięcy od dnia jego powstania. Art. 30c. Skarb Państwa zachowuje w spółkach zarządzających portami o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, o których mowa w art. 30a ust. 1, co najmniej 51% sumy głosów służących całemu kapitałowi, po zrealizowaniu przez pracowników prawa do nieodpłatnego nabycia akcji." Art. 2. 1. W przypadku gdy połączenie spółek: 1) Zarząd Portu Gdańsk SA w Gdańsku z Zarządem Morskiego Portu Gdańsk SA w Gdańsku, 2) Port Gdynia Holding SA w Gdyni z Zarządem Morskiego Portu Gdynia SA w Gdyni, 3) Zarząd Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie z Zarządem Morskiego Portu Szczecin-Świnoujście SA w Szczecinie zostanie zarejestrowane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy art. 30b ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, prawo do nieodpłatnego nabycia akcji powstaje po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy i wygasa z upływem 6 miesięcy od dnia jego powstania. Art. 3. W przypadku połączenia spółek, o których mowa w art. 2 ust. 1, spółki posiadające w dniu zarejestrowania połączenia udziały lub akcje w spółkach działających w sferze eksploatacji powinny je zbyć do dnia 31 grudnia 2003 r. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli. (Dz. U. Nr 62, poz. 688) Art. 1. Ustawa reguluje tryb postępowania w sprawie wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywateli, o której mowa w art. 118 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 2. Grupa obywateli polskich, licząca co najmniej 100 000 osób, mających prawo wybierania do Sejmu, może wystąpić z inicjatywą ustawodawczą przez złożenie podpisów pod projektem ustawy. Art. 3. Projekt ustawy nie może dotyczyć spraw, dla których Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zastrzega wyłączną właściwość innych podmiotów, którym przysługuje inicjatywa ustawodawcza. Art. 4. 1. Projekt ustawy wniesiony do Marszałka Sejmu powinien odpowiadać wymogom zawartym w Konstytucji i Regulaminie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz w niniejszej ustawie. 2. Wniesienie projektu ustawy nie stanowi przeszkody do wniesienia innego projektu, w tym także przez grupę obywateli, w tej samej sprawie. 3. Projekt ustawy, w stosunku do którego postępowanie ustawodawcze nie zostało zakończone w trakcie kadencji Sejmu, w której został wniesiony, jest rozpatrywany przez Sejm następnej kadencji bez potrzeby ponownego wniesienia projektu ustawy. W takim wypadku Marszałek Sejmu zarządza ponowne drukowanie projektu ustawy oraz jego doręczenie posłom. Art. 5. 1. Czynności związane z przygotowaniem projektu ustawy, jego rozpowszechnianiem, kampanią promocyjną, a także organizacją zbierania podpisów obywateli popierających projekt, wykonuje komitet inicjatywy ustawodawczej, zwany dalej "komitetem". Komitet występuje pod nazwą uzupełnioną o tytuł projektu ustawy. 2. Komitet może utworzyć grupa co najmniej 15 obywateli polskich, którzy mają prawo wybierania do Sejmu i złożyli pisemne oświadczenie o przystąpieniu do komitetu, ze wskazaniem imienia (imion) i nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL. 3. W imieniu i na rzecz komitetu występuje pełnomocnik komitetu lub jego zastępca, wskazani w pisemnym oświadczeniu pierwszych 15 osób tworzących komitet. 4. Komitet posiada osobowość prawną, którą nabywa z chwilą przyjęcia przez Marszałka Sejmu zawiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 2. Art. 6. 1. Po zebraniu, zgodnie z wymogami zawartymi w art. 9 ust. 2, 1000 podpisów obywateli popierających projekt, pełnomocnik komitetu zawiadamia Marszałka Sejmu o utworzeniu komitetu. Podpisy, o których mowa w zdaniu pierwszym, stanowią część wymaganej liczby 100 000 podpisów osób popierających projekt. 2. W zawiadomieniu podaje się: 1) pełną nazwę komitetu oraz dokładny adres jego siedziby, 2) dane, o których mowa w art. 5 ust. 2, 3) dane: imię (imiona), nazwisko, adres zamieszkania i numer ewidencyjny PESEL pełnomocnika komitetu oraz jego zastępcy. 3. Do zawiadomienia załącza się projekt ustawy, spełniający warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1, wraz z załączonym wykazem 1000 podpisów obywateli popierających projekt. 4. Jeżeli zawiadomienie odpowiada warunkom określonym w ust. 2 i 3, Marszałek Sejmu, w terminie 14 dni od jego doręczenia, postanawia o przyjęciu zawiadomienia. Postanowienie o przyjęciu zawiadomienia doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi komitetu. 5. W wypadku stwierdzenia braków formalnych zawiadomienia, Marszałek Sejmu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, wzywa pełnomocnika komitetu do ich usunięcia w terminie 14 dni. Nieusunięcie braków powoduje odmowę przyjęcia zawiadomienia. Umotywowane postanowienie Marszałka Sejmu o odmowie przyjęcia zawiadomienia może być przez pełnomocnika komitetu zaskarżone do Sądu Najwyższego w terminie 14 dni od daty doręczenia. Sąd Najwyższy rozpatruje skargę w terminie 30 dni, w składzie 7 sędziów, w postępowaniu nieprocesowym. Od postanowienia Sądu Najwyższego nie przysługuje środek prawny. Art. 7. 1. Po otrzymaniu postanowienia, o którym mowa w art. 6 ust. 4, lub postanowienia Sądu Najwyższego uwzględniającego skargę, komitet ogłasza, w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim, fakt nabycia osobowości prawnej, adres komitetu oraz miejsca udostępnienia projektu ustawy do publicznego wglądu. 2. Od dnia przyjęcia przez Marszałka Sejmu zawiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 4, lub otrzymania przez komitet postanowienia Sądu Najwyższego uwzględniającego skargę, o której mowa w art. 6 ust. 5, do dnia wniesienia projektu ustawy, o którym mowa w art. 10 ust. 1, treść projektu nie może być zmieniona. Art. 8. 1. Kampania promocyjna służy przedstawianiu i wyjaśnianiu przez komitet treści projektu ustawy, stanowiącego przedmiot inicjatywy ustawodawczej. 2. Kampania promocyjna na rzecz projektu ustawy oraz zbieranie podpisów obywateli popierających projekt ustawy może rozpocząć się po ogłoszeniu, o którym mowa w art. 7 ust. 1. 3. Do prowadzenia kampanii promocyjnej oraz do zbierania podpisów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483), określające zasady przeprowadzania kampanii wyborczej, z wyłączeniem art. 142-148. Art. 9. 1. W miejscu zbierania podpisów obywateli musi być wyłożony do wglądu projekt ustawy. 2. Obywatel udziela poparcia projektowi ustawy, składając na wykazie, obok swojego imienia (imion) i nazwiska, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL, własnoręczny podpis. Na każdej stronie wykazu musi znajdować się nazwa komitetu i tytuł projektu ustawy, której obywatel udziela poparcia. 3. Wycofanie poparcia udzielonego projektowi ustawy jest nieskuteczne. 4. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 2, ustala, w drodze rozporządzenia, Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej. Art. 10. 1. Pełnomocnik komitetu wnosi do Marszałka Sejmu projekt ustawy z załączonym wykazem podpisów obywateli popierających projekt. 2. Projekt ustawy wraz z załączonym wykazem podpisów obywateli popierających projekt nie może zostać wniesiony później niż 3 miesiące od daty postanowienia Marszałka Sejmu o przyjęciu zawiadomienia o utworzeniu komitetu lub postanowienia Sądu Najwyższego, o którym mowa w art. 7 ust. 1. 3. Jeżeli projekt ustawy został wniesiony zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2, art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ust. 2, Marszałek Sejmu kieruje projekt ustawy do pierwszego czytania w Sejmie i zawiadamia o tym pełnomocnika komitetu. Art. 11. 1. W wypadku stwierdzenia, że treść projektu ustawy lub uzasadnienia jest zmieniona, Marszałek Sejmu, w drodze postanowienia, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wniesienia projektu, odmawia jego przyjęcia. 2. Na umotywowane postanowienie Marszałka Sejmu pełnomocnikowi komitetu przysługuje skarga do Sądu Najwyższego. Przepis art. 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 12. 1. W wypadku uzasadnionych wątpliwości co do prawidłowości złożenia wymaganej liczby podpisów obywateli w sposób, o którym mowa w art. 9 ust. 2, Marszałek Sejmu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wniesienia projektu, zwraca się do Państwowej Komisji Wyborczej o stwierdzenie, czy jest złożona wymagana liczba podpisów. Państwowa Komisja Wyborcza dokonuje czynności sprawdzających w terminie 21 dni. W postępowaniu przed Państwową Komisją Wyborczą jako obserwator może uczestniczyć pełnomocnik komitetu. 2. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w ust. 1, prawidłowo złożona liczba podpisów popierających projekt okaże się mniejsza niż ustawowo wymagana, Marszałek Sejmu odmawia nadania biegu projektowi ustawy. Postanowienie Marszałka Sejmu w tej sprawie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi komitetu. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, może być przez pełnomocnika komitetu zaskarżone do Sądu Najwyższego. Przepis art. 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 13. Pierwsze czytanie projektu ustawy na posiedzeniu Sejmu przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od daty wniesienia projektu ustawy do Marszałka Sejmu lub postanowienia Sądu Najwyższego stwierdzającego prawidłowo złożoną liczbę podpisów popierających projekt ustawy. W wypadku określonym w art. 4 ust. 3 pierwsze czytanie odbywa się nie później niż w terminie 6 miesięcy od daty pierwszego posiedzenia Sejmu. Art. 14. 1. W pracach nad projektem ustawy komitet reprezentuje przedstawiciel lub osoba uprawniona do jego zastępstwa, powołana w trybie określonym w art. 5 ust. 3 i art. 6 ust. 2 pkt 3. 2. Przedstawiciel jest uprawniony do udziału w pracach Sejmu i Senatu w trybie i na zasadach określonych odpowiednio w regulaminach Sejmu i Senatu. Art. 15. 1. Wydatki związane z wykonywaniem inicjatywy ustawodawczej przez obywateli pokrywa komitet. 2. Komitet może organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele związane z wykonywaniem obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U. Nr 22, poz. 162, z 1948 r. Nr 36, poz. 250, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 3. Organizowanie zbiórki publicznej nie wymaga pozwolenia. Art. 16. 1. Komitetowi nie mogą być przekazywane na cele, o których mowa w art. 15 ust. 1 środki finansowe pochodzące: 1) z budżetu państwa, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) z budżetu jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych, 4) od przedsiębiorców państwowych, a także przedsiębiorców z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych oraz innych komunalnych osób prawnych. 2. Zakaz, o którym mowa w art. 1, dotyczy również środków finansowych pochodzących od: 1) osób fizycznych nie mających miejsca zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli polskich zamieszkałych za granicą, 2) cudzoziemców mających miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 3) osób prawnych nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, 4) innych podmiotów nie mających siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, posiadających zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, 5) osób prawnych z udziałem podmiotów zagranicznych, 6) obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, misji specjalnych i organizacji międzynarodowych oraz innych obcych przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych. Art. 17. 1. Finansowanie wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez obywateli jest jawne. 2. Pełnomocnik komitetu jest obowiązany do złożenia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych sprawozdania finansowego o źródłach pozyskanych funduszy na cele inicjatywy ustawodawczej w terminie 3 miesięcy od dnia wniesienia do Marszałka Sejmu projektu ustawy, o którym mowa w art. 10 ust. 1, lub postanowienia Sądu Najwyższego, o którym mowa w art. 12 ust. 3, a w wypadku wcześniejszego rozwiązania komitetu - w terminie 3 miesięcy od dnia jego rozwiązania. 3. Wzór sprawozdania finansowego i szczegółowy zakres zawartych w nim informacji określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw finansów publicznych. 4. Sprawozdanie finansowe pełnomocnik komitetu podaje do publicznej wiadomości w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym w terminie, o którym mowa w ust. 2. 5. Pełnomocnik komitetu jest obowiązany do przechowywania dokumentów związanych z finansowaniem wykonywania inicjatywy ustawodawczej przez okres 12 miesięcy od dnia publikacji sprawozdania finansowego. 6. Pełnomocnik komitetu, w wypadku uzyskania nadwyżki pozyskanych funduszy na cele inicjatywy ustawodawczej nad poniesionymi wydatkami, jest obowiązany przekazać tę nadwyżkę instytucji charytatywnej. Informację o przekazaniu nadwyżki zamieszcza się w sprawozdaniu finansowym. Art. 18. 1. Komitet ulega rozwiązaniu po upływie 3 miesięcy od daty: 1) zakończenia postępowania ustawodawczego, 2) postanowienia Marszałka Sejmu o odmowie nadania biegu projektowi ustawy lub postanowienia Sądu Najwyższego oddalającego zaskarżone postanowienie o odmowie nadania biegu projektowi ustawy, 3) bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2. 2. W innych wypadkach komitet ulega rozwiązaniu po upływie 3 miesięcy od upływu terminu wskazanego w art. 17 ust. 2. Art. 19. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem przeszkadza w wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli albo przez nadużycie stosunku zależności wywiera wpływ na jej wykonywanie - podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Art. 20. Kto: 1) nie dopełnia obowiązku opublikowania sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 17 ust. 2, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, 2) nie dopełnia obowiązku przechowywania dokumentów związanych z finansowaniem wykonywania inicjatywy ustawodawczej, o którym mowa w art. 17 ust. 5, 3) nie przekazuje instytucji charytatywnej nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 17 ust. 6 - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej. (Dz. U. Nr 62, poz. 689) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. W celu wzmocnienia promocji Polski w dziedzinie turystyki w kraju i za granicą tworzy się Polską Organizację Turystyczną z siedzibą w Warszawie. 2. Polska Organizacja Turystyczna tworzy warunki współpracy organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego i organizacji zrzeszających przedsiębiorców z dziedziny turystyki, w tym samorządu gospodarczego i zawodowego, oraz stowarzyszeń działających w tej dziedzinie. Art. 2. 1. Polska Organizacja Turystyczna jest państwową osobą prawną. 2. Nadzór nad Polską Organizacją Turystyczną sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i turystyki, zwany dalej "właściwym ministrem". Art. 3. 1. Do zadań Polskiej Organizacji Turystycznej należy: 1) promocja Polski jako kraju atrakcyjnego turystycznie, 2) zapewnianie funkcjonowania i rozwijania polskiego systemu informacji turystycznej w kraju i na świecie, 3) inicjowanie, opiniowanie i wspomaganie planów rozwoju i modernizacji infrastruktury turystycznej, 4) wykonywanie innych zadań powierzonych przez organy i jednostki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, na zasadach określonych w umowie zawieranej pomiędzy tymi organami i jednostkami a Polską Organizacją Turystyczną. 2. Polska Organizacja Turystyczna, wykonując swoje zadania, współpracuje w szczególności z: 1) jednostkami samorządu terytorialnego, 2) organizacjami zrzeszającymi przedsiębiorców z dziedziny turystyki, w tym samorządu gospodarczego i zawodowego, oraz stowarzyszeniami działającymi w tej dziedzinie, 3) polskimi przedstawicielstwami zagranicznymi - w zakresie zadań wykonywanych za granicą. 3. W sprawach określonych w art. 15 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122 i z 1999 r. Nr 41, poz. 412) Polska Organizacja Turystyczna wspomaga właściwego ministra. Art. 4. Dla zapewnienia współpracy, o której mowa w art. 1 ust. 2, Polska Organizacja Turystyczna może inspirować tworzenie regionalnych organizacji turystycznych obejmujących swoim zakresem działania obszar jednego lub więcej województw oraz lokalnych organizacji turystycznych obejmujących swoim zakresem działania obszar jednej lub więcej jednostek samorządu terytorialnego i z nimi współdziałać. Rozdział 2 Organy Polskiej Organizacji Turystycznej Art. 5. Organami Polskiej Organizacji Turystycznej są: 1) Rada Polskiej Organizacji Turystycznej, 2) Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej. Art. 6. 1. Rada Polskiej Organizacji Turystycznej wykonuje kompetencje stanowiące i opiniodawcze określone w ustawie. 2. Do kompetencji Rady Polskiej Organizacji Turystycznej należy w szczególności: 1) przyjmowanie przedstawionych przez Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej rocznych planów finansowych oraz przedstawianie ich właściwemu ministrowi, 2) przyjmowanie rocznych i wieloletnich programów działania Polskiej Organizacji Turystycznej, 3) zatwierdzanie rocznych sprawozdań z działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, 4) przyjmowanie rocznych sprawozdań finansowych Polskiej Organizacji Turystycznej, 5) opiniowanie kandydatów na stanowisko Prezesa i wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej, 6) określanie zasad wynagradzania pracowników Polskiej Organizacji Turystycznej i wymagań kwalifikacyjnych wobec tych pracowników. 3. Rada Polskiej Organizacji Turystycznej jest uprawniona do przedstawiania opinii lub wniosków we wszystkich sprawach dotyczących działalności Polskiej Organizacji Turystycznej. Art. 7. 1. W skład Rady Polskiej Organizacji Turystycznej wchodzi 12-18 członków powoływanych przez właściwego ministra spośród kandydatów przedstawionych przez: 1) administrację rządową, 2) jednostki lub ogólnopolskie reprezentacje samorządu terytorialnego, 3) samorząd gospodarczy i samorząd zawodowy oraz stowarzyszenia działające w dziedzinie turystyki, a także przewoźników. Podmioty wymienione w pkt 1-3 są reprezentowane w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej w równych proporcjach. 2. Kadencja Rady Polskiej Organizacji Turystycznej trwa 3 lata. 3. Rada powołuje ze swojego składu i odwołuje Przewodniczącego i zastępcę Przewodniczącego Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 4. W razie uzyskania równej liczby głosów w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej, rozstrzyga głos jej Przewodniczącego. 5. Ustanie członkostwa w Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej może nastąpić z powodu: 1) odwołania na umotywowany wniosek podmiotu, który przedstawił kandydaturę, 2) pisemnej rezygnacji, 3) ograniczenia albo utraty zdolności do czynności prawnych, 4) śmierci. 6. Właściwy minister: 1) odwołuje członka Rady Polskiej Organizacji Turystycznej w wypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, 2) stwierdza ustanie członkostwa w wypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 2-4. Art. 8. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej kieruje Polską Organizacją Turystyczną i reprezentuje ją na zewnątrz. Art. 9. 1. Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej powołuje właściwy minister, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 2. Kadencja Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej trwa 4 lata. 3. Prezesem Polskiej Organizacji Turystycznej może być także osoba zajmująca kierownicze stanowisko państwowe w rozumieniu przepisów o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. 4. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej może być odwołany z ważnych przyczyn przez właściwego ministra, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 5. Ta sama osoba może być Prezesem Polskiej Organizacji Turystycznej nie dłużej niż przez 2 kolejne kadencje. Art. 10. 1. Wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej w liczbie od 1 do 3 powołuje i odwołuje Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. 2. Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej w razie potrzeby zastępuje wyznaczony przez niego jeden z wiceprezesów. Art. 11. 1. Do obowiązków Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej należy realizowanie zadań Polskiej Organizacji Turystycznej, określonych w art. 3, a w szczególności: 1) opracowywanie projektu rocznego planu finansowego Polskiej Organizacji Turystycznej, a także występowanie z wnioskami do właściwego ministra w sprawie wysokości dotacji budżetowej na realizację tych zadań, 2) opracowywanie projektów rocznych i wieloletnich programów działania Polskiej Organizacji Turystycznej, 3) przedstawianie Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej i właściwemu ministrowi rocznych sprawozdań z działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, 4) tworzenie jednostek organizacyjnych Polskiej Organizacji Turystycznej, w tym jednostek wykonujących zadania za granicą, a zwłaszcza ośrodków informacji turystycznej. 2. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej. Zadania i organizację Biura określa statut, o którym mowa w art. 12. Art. 12. Szczegółowy zakres działania Polskiej Organizacji Turystycznej z uwzględnieniem jednostek organizacyjnych wykonujących zadania za granicą, jej strukturę organizacyjną, tryb działania oraz inne sprawy wymienione w ustawie określa statut Polskiej Organizacji Turystycznej, nadany, w drodze rozporządzenia, przez właściwego ministra po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Rozdział 3 Mienie i zasady gospodarki finansowej Polskiej Organizacji Turystycznej Art. 13. 1. Skarb Państwa przekaże Polskiej Organizacji Turystycznej: 1) mienie przedsiębiorstwa państwowego Polska Agencja Promocji Turystyki z siedzibą w Warszawie, 2) inne składniki majątkowe niezbędne do podjęcia działalności Polskiej Organizacji Turystycznej, które Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki przekaże jej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, 3) składniki majątkowe należące do polskich ośrodków informacji turystycznej za granicą. 2. Skarb Państwa, w celu podwyższenia funduszu statutowego Polskiej Organizacji Turystycznej, przekaże jej nieodpłatnie akcje Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki S.A. z siedzibą w Warszawie. 3. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, następuje nieodpłatnie, przy czym do jego trybu i skutków stosuje się odpowiednio przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji dotyczące prywatyzacji bezpośredniej poprzez sprzedaż przedsiębiorstwa, z wyłączeniem przepisów dotyczących zarządzenia o prywatyzacji bezpośredniej. 4. Polska Organizacja Turystyczna, z chwilą nabycia składników mienia, o których mowa w ust. 1 i 2, wstępuje w prawa i obowiązki z nimi związane w stosunku do Skarbu Państwa oraz osób trzecich. Art. 14. 1. Przychodami Polskiej Organizacji Turystycznej są: 1) dotacje budżetowe, 2) bezzwrotna pomoc zagraniczna, 3) dochody z działalności gospodarczej, 4) wpłaty jednostek samorządu terytorialnego, 5) przychody ze sprzedaży rzeczowych składników mienia, 6) przychody z tytułu przekazania do odpłatnego używania rzeczowych składników mienia, 7) wpłaty organizacji zrzeszających przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, 8) wpłaty przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, 9) darowizny i zapisy, 10) inne przychody. 2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 7 i 8, mają charakter dobrowolny. 3. Kwoty dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala ustawa budżetowa. 4. Polska Organizacja Turystyczna prowadzi rachunkowość według zasad określonych w przepisach o rachunkowości. 5. Rokiem obrotowym i podatkowym Polskiej Organizacji Turystycznej jest rok kalendarzowy. 6. Nadwyżki środków finansowych w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1. Art. 15. 1. Polska Organizacja Turystyczna działa na podstawie rocznego planu finansowego. 2. Roczny plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej po przyjęciu przez Radę Polskiej Organizacji Turystycznej zatwierdza właściwy minister. 3. Roczny plan finansowy Polskiej Organizacji Turystycznej obejmuje w szczególności: 1) planowane przychody, w tym dotacje na realizację zadań, o których mowa w art. 3, 2) planowane koszty operacyjne, 3) planowane wydatki inwestycyjne, 4) stan środków obrotowych na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok obrotowy, 5) planowany przyrost lub spadek środków obrotowych na ostatni dzień roku obrotowego, 6) sposób pokrycia planowanego niedoboru przychodów w stosunku do kosztów. Art. 16. W razie gdy działalność Polskiej Organizacji Turystycznej w roku obrotowym zakończy się nadwyżką przychodów w stosunku do kosztów, nadwyżka podlega wpłacie na fundusz rezerwowy, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2. Art. 17. 1. Tworzy się następujące fundusze własne Polskiej Organizacji Turystycznej: 1) fundusz statutowy, 2) fundusz rezerwowy. 2. Na fundusz statutowy Polskiej Organizacji Turystycznej składa się w szczególności: 1) wartość mienia Polskiej Organizacji Turystycznej, 2) inwestycje realizowane z dotacji budżetowej, 3) wartość netto środków trwałych, 4) wartości niematerialne i prawne, 5) wartość środków obrotowych przekazanych Polskiej Organizacji Turystycznej. 3. Fundusz statutowy ulega zmniejszeniu o wartość umorzenia składników majątkowych zaliczanych do majątku trwałego dokonywanego zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz ulega zwiększeniu o wartość nabytych bądź wytworzonych składników mienia Polskiej Organizacji Turystycznej. 4. Dysponentem funduszu rezerwowego jest Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej. 5. Fundusz rezerwowy przeznacza się w pierwszej kolejności na finansowanie niedoborów wynikających z działalności prowadzonej przez Polską Organizację Turystyczną; pozostała nadwyżka może być przeznaczona na finansowanie wieloletnich zadań inwestycyjnych i wieloletnich programów promocyjnych ujętych w wieloletnich programach działania Polskiej Organizacji Turystycznej. Art. 18. 1. Roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej podlega badaniu przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych; badanie dokonywane jest za każdy rok obrotowy. 2. Wyboru podmiotu uprawnionego do badania rocznego sprawozdania finansowego Polskiej Organizacji Turystycznej dokonuje Rada Polskiej Organizacji Turystycznej. 3. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej przedstawia Radzie Polskiej Organizacji Turystycznej oraz właściwemu ministrowi roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej wraz z raportem podmiotu, który dokonał badania sprawozdania finansowego. 4. Roczne sprawozdanie finansowe Polskiej Organizacji Turystycznej zatwierdza właściwy minister w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu. Art. 19. Polska Organizacja Turystyczna może otrzymywać z budżetu państwa dotacje celowe na finansowanie zadań przewidzianych w jej planie finansowym. Kwoty tych dotacji ustala ustawa budżetowa. Rozdział 4 Działalność gospodarcza Polskiej Organizacji Turystycznej Art. 20. 1. Polska Organizacja Turystyczna może prowadzić działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej w zakresie i w sposób określony w statucie. 2. Dochód z działalności gospodarczej służy wyłącznie realizacji zadań Polskiej Organizacji Turystycznej określonych w art. 3 ust. 1. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 21. W ustawie z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz. U. Nr 16, poz. 74 i z 1997 r. Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się na końcu wyrazy " , z zastrzeżeniem przepisów o Polskiej Organizacji Turystycznej."; 2) w art. 3 skreśla się pkt 8. Art. 22. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 30 po wyrazach "w drodze rozporządzenia," dodaje się wyrazy "a także wpłat przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,"; 2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat dokonywanych przez przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji, na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania przychodów." Art. 23. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 14 w brzmieniu: "14) Polską Organizację Turystyczną."; 2) w art. 16: a) w ust. 1 w pkt 14 po wyrazach "podatkową grupę kapitałową," dodaje się wyrazy "a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej," b) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: "8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania przychodów." Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 24. Do czasu powołania ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i turystyki jego kompetencje określone w art. 7, art. 9 i art. 11 wykonuje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, a określone w art. 12 - Prezes Rady Ministrów. Art. 25. 1. Polska Organizacja Turystyczna staje się pracodawcą w stosunku do pracowników polskich ośrodków informacji turystycznej za granicą. Przepisy art. 231 § 1, 2 i 5 Kodeksu pracy, z zastrzeżeniem przepisów o pracownikach urzędów państwowych oraz o służbie cywilnej, stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pracowników przedsiębiorstwa państwowego Polska Agencja Promocji Turystyki. Art. 26. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem przepisów rozdziału 2 i art. 24, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi. (Dz. U. Nr 62, poz. 690) Art. 1. Ustawa reguluje zasady stosowania dopłat do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi, które miały miejsce począwszy od lipca 1997 r., zwanych dalej "dopłatami". Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) remoncie - należy przez to rozumieć wykonanie w istniejącym lokalu mieszkalnym, budynku mieszkalnym lub w obiekcie infrastruktury technicznej robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, przy czym dopuszcza się stosowanie materiałów innych niż użyte pierwotnie, 2) odtworzeniu - należy przez to rozumieć odbudowę budynku mieszkalnego lub obiektu infrastruktury technicznej w całości lub części, w miejscu i o wymiarach budynku lub obiektu odtwarzanego, jeżeli odtworzeniu podlegają ich elementy konstrukcyjne, a także odbudowę takiego budynku lub obiektu o podobnych parametrach, w innym miejscu, na nieruchomości stanowiącej własność lub będącej w użytkowaniu wieczystym właściciela uszkodzonego albo zniszczonego budynku lub obiektu, w wypadku gdy odtworzenie budynku lub obiektu w tym samym miejscu jest, na skutek powodzi, niemożliwe lub nieuzasadnione ze względu na zagrożenie powodzią, 3) obiekcie infrastruktury technicznej - należy przez to rozumieć związane z budynkami mieszkalnymi urządzenia budowlane i budowle będące sieciami uzbrojenia terenu w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, takie jak: przyłącza i sieci wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze, gazowe, elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, 4) mieszkaniu komunalnym - należy przez to rozumieć lokal mieszkalny tworzący mieszkaniowy zasób gminy w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119). Art. 3. 1. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki właścicielom lub zarządcom budynków mieszkalnych, lokali mieszkalnych oraz obiektów infrastruktury technicznej towarzyszących budownictwu mieszkaniowemu, zwanym dalej "kredytobiorcami", na: 1) remont lokalu mieszkalnego, 2) remont lub odtworzenie budynku mieszkalnego, 3) remont lub odtworzenie części budynku mieszkalnego stanowiącej współwłasność właścicieli lokali znajdujących się w tym budynku, 4) remont lub odtworzenie obiektu infrastruktury technicznej, 5) odtworzenie budynku mieszkalnego lub obiektu o podobnych parametrach w innym miejscu, na nieruchomości stanowiącej własność lub będącej w użytkowaniu wieczystym właściciela uszkodzonego lub zniszczonego budynku lub obiektu, w wypadku gdy odtworzenie budynku lub obiektu w tym samym miejscu jest niemożliwe albo nieuzasadnione ze względu na zagrożenie powodzią. 2. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych gminom na budowę mieszkań komunalnych dla osób, które w wyniku powodzi utraciły lokal lub budynek mieszkalny i nie mają możliwości ich odbudowy z własnych środków. 3. Dopłaty są udzielane przez Bank Gospodarstwa Krajowego i dotyczą oprocentowania kredytów udzielonych na cele, o których mowa w ust. 1 i 2, przez ten bank oraz inne banki, które zawrą z nim umowę. Art. 4. 1. Kredyty mogą być udzielane do wysokości: 1) odpowiadającej 20-krotności najniższego wynagrodzenia za pracę, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, obowiązującego w miesiącu złożenia wniosku o udzielenie kredytu - na remont lokalu mieszkalnego, budynku mieszkalnego lub części budynku mieszkalnego stanowiącej udział właściciela lokalu mieszkalnego we współwłasności budynku, na podstawie uproszczonego kosztorysu robót budowlanych, 2) 100% wartości kosztorysowej na: a) remont lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego albo jego części, o której mowa w pkt 1, jeśli wartość robót przekracza kwotę, o której mowa w pkt 1, b) odtworzenie budynku mieszkalnego albo jego części, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, lub budowę mieszkań komunalnych, c) remont lub odtworzenie obiektu infrastruktury technicznej. 2. Kredyty mogą być udzielane na okres do 10 lat, z możliwością karencji w spłacie kapitału do 24 miesięcy. Art. 5. 1. Dopłaty mogą być stosowane do oprocentowania kredytów udzielonych na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, jeżeli: 1) szkody poniesione w wyniku powodzi zostały potwierdzone przez właściwy organ gminy; nie dotyczy to kredytów udzielanych gminom, 2) kwota kredytu nie przekracza wartości kosztorysowej przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2, 3) oprocentowanie kredytu nie przekracza 1,10 stopy redyskonta weksli w Narodowym Banku Polskim, 4) kredyt został udzielony nie później niż w ciągu 24 miesięcy od miesiąca, w którym powstały szkody w wyniku powodzi, 5) bank, który udzielił kredytu, potwierdzi, że kredytobiorca zapłacił należne odsetki i raty kapitałowe. 2. Dopłaty do oprocentowania kredytów na usuwanie skutków powodzi z lipca 1997 r. mogą być stosowane, jeśli kredyty zostały udzielone do dnia 31 grudnia 1999 r. 3. Dopłata stanowi część odsetek należnych bankowi i odpowiada różnicy między odsetkami wynikającymi z oprocentowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a odsetkami płaconymi przez kredytobiorcę w wysokości 2% w stosunku rocznym. 4. Jeżeli wartość kosztorysowa remontu lub odtworzenia budynku mieszkalnego przekracza iloczyn powierzchni użytkowej budynku i ostatnio ustalonego przez wojewodę wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, o którym mowa w ustawie wymienionej w art. 2 pkt 4, dopłatą może być objęte oprocentowanie kredytu, którego kwota nie przekracza tego iloczynu. Art. 6. 1. Dopłaty nie mogą być stosowane, jeżeli bank, który udzielił kredytu, stwierdził, że: 1) kredyt został w części lub w całości wykorzystany niezgodnie z przeznaczeniem, 2) wybudowane przez gminę mieszkania komunalne nie zostały przydzielone osobom, które w wyniku powodzi utraciły lokal mieszkalny lub budynek mieszkalny. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, kredytobiorca jest obowiązany do spłaty odsetek w pełnej wysokości wynikającej z umowy kredytu za okres korzystania z kredytu, a bank udzielający kredytu zwróci niezwłocznie Bankowi Gospodarstwa Krajowego kwotę otrzymanych dotychczas dopłat do oprocentowania tego kredytu. 3. Środki, o których mowa w ust. 2, Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje niezwłocznie do budżetu państwa. 4. Dopłaty nie mogą być stosowane do oprocentowania kredytu udzielonego na roboty, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, jeżeli na ich wykonanie w danym obiekcie była udzielona pożyczka lub kredyt ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego albo kredyt z dopłatami do oprocentowania na podstawie niniejszej ustawy lub przepisów odrębnych; nie dotyczy to szkód powstałych w wyniku kolejnej powodzi. Art. 7. 1. Dopłaty są udzielane Bankowi Gospodarstwa Krajowego oraz bankom, z którymi Bank Gospodarstwa Krajowego zawrze umowy określające warunki kredytowania. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego udziela kredytów na warunkach określonych w umowach, o których mowa w ust. 1. Art. 8. 1. Dopłaty będą dokonywane ze środków budżetowych przekazywanych przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na wyodrębniony rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, będą oprocentowane na zasadach stosowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego dla rachunków bieżących. Art. 9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb rozliczeń z tytułu dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi oraz prowizji przysługującej Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu tych rozliczeń, zapewniając terminowość otrzymywania przez Bank Gospodarstwa Krajowego środków na dopłaty i prowizję oraz terminowość rozliczeń tego banku z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, 2) prowizję dla Banku Gospodarstwa Krajowego, uwzględniając koszty konieczne ponoszone przez ten bank z tytułu udzielanych dopłat. Art. 10. Upoważnia się ministra właściwego do spraw usuwania skutków powodzi do sfinansowania należnych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Bankowi Gospodarstwa Krajowego dopłat do udzielonych przez banki kredytów powodziowych oraz prowizji z tytułu udzielonych dopłat. Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie, z wyjątkiem art. 4, również do kredytów, o których mowa w art. 1, udzielonych przed dniem jej wejścia w życie. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagrodzeń zawodowych kuratorów sądowych. (Dz. U. Nr 62, poz. 691) Na podstawie art. 1231 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180 i Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie wynagrodzeń zawodowych kuratorów sądowych (Dz. U. Nr 37, poz. 205) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ustala się dla zawodowych kuratorów sądowych, zwanych dalej "kuratorami", miesięczne wynagrodzenie zasadnicze, odpowiednio do rangi stanowiska, przy zastosowaniu następujących mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej: Lp.StanowiskoMnożnik 1kurator specjalista1,3 2starszy kurator1,1 3kurator1,0 4stażysta kuratorski0,8"; 2) skreśla się § 2-4. § 2. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do wynagrodzeń kuratorów, należnych od dnia 1 stycznia 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 62, poz. 692) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034 oraz z 1999 r. Nr 35, poz. 323 i Nr 47, poz. 463) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. A dodaje się lp. 111 i 112 w brzmieniu: 111Atenolol - tabl. 0,05 g - 30 szt.1,651,892,65 112Atenolol - tabl. 0,1 g - 30 szt.2,783,184,45 2) pod lit. B: a) lp. 13 i 14 otrzymują brzmienie: 13Biodacyna - inj. 0,25 g/2 ml - 1 amp.2,602,974,16 14Biodacyna - inj. 0,5 g/2 ml - 1 amp.4,204,806,24 b) dodaje się lp. 53 i 54 w brzmieniu: 53Biosotal - tabl. 0,08 g - 30 szt.6,006,868,80 54Biosotal - tabl. 0,16 g - 30 szt.11,4813,1215,74 3) pod lit. M: a) lp. 4 otrzymuje brzmienie: 4Macdafen - inj. 1 g fiol.64,4073,6185,39 b) dodaje się lp. 72-76 w brzmieniu: 72Macdafen - inj. 2 g fiol.96,60110,41128,08 73Mononit - tabl. powl. 0,02 g - 30 szt.3,093,534,94 74Mononit - tabl. powl. 0,02 g - 60 szt.6,187,069,01 75Mononit - tabl. powl. 0,04 g - 30 szt.5,516,308,19 76Mononit 60 retard - tabl. 0,06 g - 30 szt.7,889,0110,96 4) pod lit. T dodaje się lp. 48-59 w brzmieniu: 48Theophylinum kaps. o przedł. dział. 0,1 g - 20 szt.3,003,434,80 49Theophylinum kaps. o przedł. dział. 0,2 g - 20 szt.4,405,036,54 50Theophylinum kaps. o przedł. dział. 0,3 g - 20 szt.5,706,528,47 51Tramal Retard 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 10 szt.9,6010,9713,16 52Tramal Retard 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 30 szt.26,8730,7135,62 53Tramal Retard 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 50 szt.44,1750,4958,56 54Tramal Retard 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 10 szt.13,9315,9218,72 55Tramal Retard 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 30 szt.39,1244,7151,86 56Tramal Retard 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 50 szt.64,5973,8385,64 57Tramal Retard 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 10 szt.18,0420,6223,92 58Tramal Retard 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 30 szt.51,3258,6668,04 59Tramal Retard 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 50 szt.84,9597,10112,64 5) pod lit. Z dodaje się lp. 2-5 w brzmieniu: 2Zofran tabl. powl. 0,004 g - 10 szt.75,4286,21100,00 3Zofran tabl. powl. 0,008 g - 10 szt.154,71176,83205,13 4Zofran roztw. do wstrz. 4 mg/2 ml - 5 amp.178,88204,46237,17 5Zofran roztw. do wstrz. 8 mg/4 ml - 5 amp.356,72407,73472,97 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 62, poz. 693) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034 oraz z 1999 r. Nr 35, poz. 323, Nr 47, poz. 463 i Nr 62, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. E dodaje się lp. 30 i 31 w brzmieniu: 30Eltroxin tabl. 50 µg - 100 szt.11,4413,0815,70 31Eltroxin tabl. 100 µg - 100 szt.12,1713,9116,69 2) pod lit. L dodaje się lp. 42-45 w brzmieniu: 42Lacipil tabl. powl. 2 mg - 14 szt.9,3610,7012,84 43Lacipil tabl. powl. 2 mg - 28 szt.17,1619,6122,74 44Lacipil tabl. powl. 4 mg - 14 szt.16,6419,0222,06 45Lacipil tabl. powl. 4 mg - 28 szt.32,7637,4443,44 3) pod lit. P lp. 78 otrzymuje brzmienie: 78Prazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.37,1742,4949,28 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 12 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia. (Dz. U. Nr 62, poz. 694) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 105, poz. 486, z 1997 r. Nr 39, poz. 245 i z 1998 r. Nr 45, poz. 282) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w następujących państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia: 1) utworzonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, 2) wojewódzkich ośrodkach organizacji, ekonomiki i informatyki w ochronie zdrowia, wojewódzkich zespołach metodycznych opieki zdrowotnej, wojewódzkich zespołach polityki zdrowotnej, 3) zakładach naprawczych sprzętu medycznego, zakładach techniki medycznej, zakładach (warsztatach) ortopedycznych, 4) jednostkach obsługi inwestycyjnej (zarządach inwestycji), 5) Centralnej Pralni Służby Zdrowia w Toruniu."; 2) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Pracownikowi zatrudnionemu w jednostce, o której mowa w § 1 pkt 1, posiadającemu stopień naukowy doktora, doktora habilitowanego lub tytuł naukowy profesora przysługuje miesięczny dodatek, ustalony w relacji procentowej do wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania, w wysokości: Stopień (tytuł) naukowyProcent wynagrodzenia zasadniczego Profesordo 50%, jednak nie mniej niż 185 zł Doktor habilitowanydo 30%, jednak nie mniej niż 125 zł Doktordo 20%, jednak nie mniej niż 65 zł 2. Pracownikowi posiadającemu jednocześnie określony stopień i tytuł naukowy przysługuje tylko jeden dodatek - wyższy. 3. Dodatek przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik udokumentował posiadany stopień (tytuł) naukowy."; 3) w § 8 ust. 1 wyrazy "pkt 2-4" zastępuje się wyrazami "pkt 3 i 4"; 4) w § 13 wyrazy "pkt 2-5" zastępuje się wyrazami "pkt 3-5"; 5) w § 14: a) w ust. 10 i 11 skreśla się wyrazy "w dniu 1 lipca 1996 r. albo", b) skreśla się ust. 13; 6) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 7) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) tabele I i V otrzymują brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, b) tytuł tabeli II otrzymuje brzmienie: "II. Zakładach naprawczych sprzętu medycznego, zakładach techniki medycznej", c) tytuł tabeli IV otrzymuje brzmienie: "IV. Jednostkach obsługi inwestycyjnej, zarządach inwestycji". § 2. 1. Pracownikowi zatrudnionemu w jednostkach, o których mowa w § 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 niniejszego rozporządzenia, w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych wlicza się okresy, które zostały wliczone temu pracownikowi przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo w tej jednostce przed tym dniem. 2. Do pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 3-5 rozporządzenia wymienionego w § 1 niniejszego rozporządzenia, przepisy rozporządzenia wymienionego w § 1 w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się do czasu przekazania tych jednostek określonym odrębnymi przepisami jednostkom samorządu terytorialnego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości wynagrodzeń należnych od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1999 r. (poz. 694) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) dla pracowników zatrudnionych w: I. Jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w zł 12 I605 - 770 II610 - 800 III615 - 840 IV625 - 900 V640 - 960 VI660 - 1025 VII680 - 1090 VIII700 - 1160 IX720 - 1235 X740 - 1330 XI765 - 1455 XII790 - 1585 XIII825 - 1715 XIV860 - 1850 XV895 - 2000 XVI940 - 2160 XVII1020 - 2320 XVIII1100 - 2480 XIX1185 - 2680 II. Jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 3 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w zł I540 - 740 II545 - 760 III550 - 780 IV555 - 805 V560 - 840 VI570 - 885 VII580 - 950 VIII590 - 1015 IX605 - 1080 X620 - 1155 XI635 - 1230 XII650 - 1310 XIII675 - 1410 XIV705 - 1520 XV740 - 1635 XVI775 - 1750 XVII820 - 1865 XVIII870 - 1990 XIX920 - 2115 XX1000 - 2255 III. Jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 4 i 5 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w zł I540 - 710 II545 - 720 III550 - 735 IV555 - 765 V560 - 795 VI565 - 840 VII570 - 890 VIII580 - 950 IX590 - 1010 X600 - 1075 XI610 - 1140 XII620 - 1205 XIII635 - 1275 XIV655 - 1350 XV675 - 1430 XVI705 - 1525 XVII740 - 1625 XVIII780 - 1725 XIX830 - 1835 XX890 - 1950 *) Stawki wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 I. Jednostkach, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVII - XIX6wyższe8 Dyrektor jednostki wymienionej w § 1 pkt 2 rozporządzeniaXVI-XVIII5 2Zastępca dyrektora, główny księgowyXVI - XVIII5wyższe5 Zastępca dyrektora, główny księgowy jednostki wymienionej w § 1 pkt 2 rozporządzeniaXV-XVII4 3Kierownik zakładu, ośrodkaXIV - XVI4wyższe7 4Zastępca głównego księgowegoXIII - XV3wyższe4 średnie ekonomiczne8 Radca prawny2według odrębnych przepisów Główny specjalista2wyższe5 5Kierownik pracowni, działuXII - XIV3wyższe5 6Starszy: specjalista, informatyk, asystentXI - XIII wyższe5 Starszy koordynator pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządówwyższe medyczne i przeszkolenie specjalistyczne2 średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne5 7Specjalista, informatyk, asystentX - XII wyższe3 Koordynator pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządówwyższe medyczne i przeszkolenie specjalistyczne1 średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne2 8Młodszy: informatyk, specjalista, asystentIX - XI wyższe- 9Starszy technikVIII - X średnie5 10Inspektor bhpVII - IX według odrębnych przepisów 11Starszy: inspektor, księgowy, magazynier, referentVI - VIII średnie3 Starszy bibliotekarzwedług odrębnych przepisów 12Kierownik sekretariatuV - VII1średnie3 13Technik, referent, inspektor, księgowyIV - VI średnie- Bibliotekarzwedług odrębnych przepisów Kierowca samochodu osobowego 14MagazynierIII - V podstawowe2 Pracownik gospodarczy- 15Telefonistka, maszynistkaII - IV podstawowe- 16SprzątaczkaI - III podstawowe- V. Centralnej Pralni Służby Zdrowia w Toruniu Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni 1DyrektorXVI - XVIII5wyższe6 2Zastępca dyrektoraXV - XVII4wyższe4 Główny księgowy 3Kierownik technicznyXIV - XVI3wyższe3 4Radca prawnyXIII - XV2według odrębnych przepisów 5Inspektor bhpX - XII według odrębnych przepisów Technologśrednie4 Inspektor ds. przeciwpożarowychwedług odrębnych przepisów 6Starszy: księgowy, referent, magazynier, kasjerIX - XI wyższe1 średnie3 7KsięgowyVIII - X średnie3 Magazynierśrednie- podstawowe2 8Referent, kasjerVII - IX średnie- B. Pracownicy na stanowiskach robotniczych i obsługi 1Konserwator urządzeń technicznychIX - XI średnie techniczne lub zasadnicze zawodowe i uprawnienia kwalifikacyjne typu "E"3 2Elektryk, ślusarz, operator urządzeń technicznych, mechanikVII - IX zasadnicze zawodowe i uprawnienia kwalifikacyjne typu "E"- krawcowa i innezasadnicze zawodowe 3Detaszer, maglarz, pracz, szwaczka, prasowacz i inneV - VII podstawowe i przeszkolenie zawodowe- 4Sprzątaczka, portier, dozorcaII - IV podstawowe- 5Pracownik w okresie przyuczenia do zawoduI - III podstawowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 22 lipca 1999 r. w sprawie przeznaczenia środków z Funduszu Pracy na realizację zadań związanych z restrukturyzacją gospodarki narodowej. (Dz. U. Nr 62, poz. 695) Na podstawie art. 57 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z Funduszu Pracy przeznacza się w 1999 r. kwotę 400.000.000 zł na realizację zadań związanych z restrukturyzacją gospodarki narodowej. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekaże kwotę, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy Agencji Rozwoju Przemysłu S.A., po przedstawieniu przez Prezesa tej Agencji szczegółowych propozycji wydatkowania przekazanych środków oraz po zaakceptowaniu tych propozycji przez ministra właściwego do spraw pracy i ministra właściwego do spraw budżetu. 3. Przekazanie środków nastąpi w terminach: 1) w ciągu 3 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia - 200.000.000 zł, 2) do dnia 15 września 1999 r. - 200.000.000 zł. 4. Kwota nie wykorzystana do 31 grudnia 1999 r. na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, podlega zwrotowi na rachunek bankowy Funduszu Pracy. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. P. Kołodziejczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie niektórych uprawnień komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej. (Dz. U. Nr 62, poz. 698) Na podstawie art. 85 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie niektórych uprawnień komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej (Dz. U. Nr 29, poz. 161) wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 4 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) gpk SG Krościenko"; 2) w ust. 7 dodaje się pkt 14 w brzmieniu: "14) gpk SG Przewóz". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 12 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia ogólnego dopuszczalnego połowu niektórych gatunków ryb w polskich obszarach morskich w 1999 r. oraz sposobu i warunków podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe. (Dz. U. Nr 62, poz. 699) Na podstawie art. 8 i art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia ogólnego dopuszczalnego połowu niektórych gatunków ryb w polskich obszarach morskich w 1999 r. oraz sposobu i warunków podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe (Dz. U. Nr 158, poz. 1042) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) szprot - 80 750 ton,"; 2) w § 2 w ust. 1 w pkt 3 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z tym że 16 500 ton szprota pozostaje w rezerwie."; 3) w § 3 po wyrazach "Rezerwa, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c)" dodaje się wyrazy "i pkt 3". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. (Dz. U. Nr 63, poz. 700) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) w art. 169c w ust. 2 wyrazy "30 czerwca 1999 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 1999 r.". Art. 2. Środki finansowe przekazane właściwym Kasom Chorych w okresie od dnia 1 lipca 1999 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy zalicza się na poczet kwot przewidzianych w planie finansowym sporządzonym przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Ubezpieczenia Zdrowotnego. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 29 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa. (Dz. U. Nr 79, poz. 899) Na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) zarządza się, co następuje: § 1. W § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa (Dz. U. Nr 164, poz. 1190) wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy "30 września" zastępuje się wyrazami "31 grudnia", 2) w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyraz "średnią", a wyrazy "III kwartał" zastępuje się wyrazem "grudzień". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie utworzenia okręgowych komisji egzaminacyjnych oraz określenia ich zasięgu terytorialnego. (Dz. U. Nr 14, poz. 134) Na podstawie art. 9c ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się okręgowe komisje egzaminacyjne z siedzibami w Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Łodzi, Łomży, Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu, zwane dalej "Komisjami". § 2. Zasięg terytorialny działania Komisji obejmuje: 1) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Gdańsku: województwo kujawsko-pomorskie i pomorskie, 2) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Katowicach: województwo śląskie, 3) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Krakowie: województwo lubelskie, małopolskie i podkarpackie, 4) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Łodzi: województwo łódzkie i świętokrzyskie, 5) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Łomży: województwo podlaskie i warmińsko-mazurskie, 6) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Poznaniu: województwo lubuskie, wielkopolskie i zachodnio-pomorskie, 7) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Warszawie: województwo mazowieckie, 8) Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej we Wrocławiu: województwo dolnośląskie i opolskie. § 3. Organizację Komisji określa statut nadany przez Ministra Edukacji Narodowej. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego oraz algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzorów kart audytu energetycznego. (Dz. U. Nr 79, poz. 900) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego oraz algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzorów kart audytu energetycznego (Dz. U. Nr 46, poz. 459), wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1 w części 3 w pkt 1.1. po pierwszym zdaniu dodaje się zdanie w brzmieniu: "Wartość optymalnego oporu cieplnego przegrody zewnętrznej po termomodernizacji nie może być mniejsza niż: 1) dla ścian zewnętrznych (stykających się z powietrzem zewnętrznym) - 4,00 (m2.K)/W, 2) dla stropodachów i stropów pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami - 4,50 (m2.K)/W, 3) dla stropów nad piwnicami nie ogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi - 2,00 (m2.K)/W."; 2) w załączniku nr 2 w części 3 w pkt 2 wzór na obliczanie kosztów zmiennych wytwarzania ciepła w lokalnym źródle ciepła otrzymuje postać: § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 września 1999 r. w sprawie określenia koniecznych elementów umów o udostępnienie szpitala klinicznego albo oddziału klinicznego na wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. (Dz. U. Nr 79, poz. 901) Na podstawie art. 43f ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) zarządza się, co następuje: § 1. Umowa o udostępnienie szpitala klinicznego albo umowa o udostępnienie oddziału klinicznego na wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych powinny zawierać w szczególności: 1) oznaczenie stron umowy, 2) czas trwania umowy, 3) kwotę należną szpitalowi klinicznemu albo szpitalowi udostępniającemu oddział kliniczny z tytułu realizacji umowy, sposób przekazywania tej kwoty oraz zasady rozliczeń, 4) zasady i tryb rozpatrywania sporów wynikających z realizacji umowy, 5) wykaz ruchomości i nieruchomości udostępnianych w celu realizacji umowy, sposób ich udostępniania oraz zasady i warunki ich wykorzystywania, 6) określenie potrzeb w zakresie liczby, kwalifikacji zawodowych i wymiaru czasu pracy nauczycieli akademickich, mających wykonywać w udostępnianym szpitalu klinicznym albo oddziale klinicznym zadania dydaktyczne i badawcze w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, 7) okoliczności, w których może nastąpić renegocjacja warunków umowy, 8) zasady odpowiedzialności cywilnej podmiotu, któremu udostępniany jest szpital kliniczny albo oddział kliniczny, za szkody wyrządzone przez studentów lub nauczycieli akademickich, 9) zasady postępowania w przypadku naruszenia przez nauczyciela akademickiego lub studenta porządku ustalonego w szpitalu klinicznym albo w szpitalu udostępniającym oddział kliniczny. § 2. 1. Umowy, o których mowa w § 1, w zakresie wykonywania zadań dydaktycznych, powinny ponadto zawierać elementy dotyczące warunków odbywania i organizacji zajęć dydaktycznych oraz zasad ustalania ich ilości. 2. Umowy, o których mowa w § 1, w zakresie wykonywania zadań badawczych, powinny ponadto zawierać zasady organizacji i finansowania badań oraz udzielania informacji na temat prowadzonych badań. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu. (Dz. U. Nr 80, poz. 902) Art. 1. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz. U. Nr 111, poz. 537, z 1995 r. Nr 138, poz. 681 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyty w różnych przypadkach w tytule oraz w art. 2 ust. 1-3 wyraz "dodatek" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "świadczenie pieniężne"; 2) w preambule po wyrazach "szczególny rodzaj represji" dodaje się wyrazy "z przyczyn politycznych"; 3) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Żołnierzom: 1) zastępczej służby wojskowej, którzy w latach 1949-1959 byli przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych, 2) z poboru w 1949 r., którzy byli wcieleni do ponadkontygentowych brygad "Służby Polsce" i przymusowo zatrudniani w kopalniach węgla i kamieniołomach - przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, świadczenie pieniężne.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Świadczenie pieniężne i uprawnienia przewidziane ustawą nie przysługują żołnierzom Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Wojsk Ochrony Pogranicza odkomenderowanym w 1956 r. do kopalń węgla bez selekcjonowania politycznego określonego kategorią zastępczej służby wojskowej oraz żołnierzom, którzy w ramach werbunku ochotniczego zawarli umowę o pracę w górnictwie węglowym.", c) skreśla się ust. 3, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Osobie uprawnionej jednocześnie do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, do dodatku kombatanckiego lub świadczenia przysługującego w wysokości tego dodatku określonych w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, do dodatku określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, a także do dodatku za tajne nauczanie przysługującego na podstawie odrębnych przepisów bądź do świadczenia pieniężnego określonego w przepisach o osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR przysługuje tylko jedno z tych świadczeń lub jeden z tych dodatków - wyższy lub wybrany przez zainteresowanego."; 4) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. 1. Osobom, o których mowa w art. 1 ust. 1, przysługuje ryczałt energetyczny w wysokości 50% taryfowych opłat za korzystanie z energii elektrycznej, gazowej i cieplnej na cele domowe, obliczany na podstawie norm ilościowych ustalonych przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. 2. Ryczałt energetyczny przysługuje również wdowom po żołnierzach, o których mowa w art. 1 ust. 1, pobierającym emeryturę lub rentę. 3. W razie zbiegu prawa do ryczałtu energetycznego, o którym mowa w ust. 1 lub 2, z innych tytułów przysługuje jeden ryczałt energetyczny."; 5) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. 1. Świadczenie pieniężne oraz ryczałt energetyczny przyznaje i wypłaca właściwy organ emerytalno-rentowy na wniosek osoby uprawnionej złożony w tym organie wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1: 1) osobie pobierającej emeryturę lub rentę - wraz z tą emeryturą lub rentą, 2) osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty, której wypłata została zawieszona - kwartalnie, w trzecim miesiącu kwartału. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organy emerytalno-rentowe właściwe do przyznawania świadczenia pieniężnego oraz ryczałtu energetycznego, a także zasady i tryb wypłacania tych świadczeń osobom: 1) nie mającym ustalonego prawa do emerytury lub renty, 2) pobierającym świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych."; 6) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Świadczenie pieniężne, ryczałt energetyczny i jednorazowe odszkodowanie oraz koszty ich obsługi finansowane są ze środków budżetu państwa."; 7) w art. 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Świadczenie pieniężne oraz ryczałt energetyczny są przyznawane na podstawie zaświadczenia organu wojskowego potwierdzającego rodzaj i okres wykonywania przymusowego zatrudnienia w ramach zastępczej służby wojskowej, o której mowa w art. 1 ust. 1.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, powinno być poprzedzone zasięgnięciem przez organ wojskowy opinii właściwego stowarzyszenia zrzeszającego byłych żołnierzy górników. Opinia sporządzana jest nieodpłatnie."; 8) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: "Art. 5a. 1. Żołnierzom, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, przymusowo zatrudnianym w zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranowych jednorazowo przysługuje odszkodowanie w wysokości: 1) 22 200 zł - jeżeli u poszkodowanego orzeczono na stałe inwalidztwo I grupy lub całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, 2) 15 850 zł - jeżeli u poszkodowanego orzeczono na stałe inwalidztwo II grupy lub całkowitą niezdolność do pracy, 3) 9 510 zł - dla pozostałych poszkodowanych. 2. Podstawę do wypłaty odszkodowania stanowi zaświadczenie organu wojskowego, o którym mowa w art. 5 ust. 1. 3. Przyznanie i jednorazową wypłatę odszkodowania realizuje na wniosek poszkodowanego Biuro Roszczeń Byłych Pracowników Zakładów Produkcji Rud Uranu Państwowej Agencji Atomistyki w Kowarach." Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689 i Nr 72, poz. 801) w art. 21 w ust. 1 w pkt 62 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 63 w brzmieniu: "63) świadczenie pieniężne oraz ryczałt energetyczny przyznane na podstawie ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz. U. Nr 111, poz. 537, z 1995 r. Nr 138, poz. 681, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 80, poz. 902)." Art. 3. Dodatek przyznany na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów jest wypłacany nadal na zasadach przewidzianych dla świadczenia pieniężnego określonego przepisami niniejszej ustawy. Art. 4. 1. Osobom, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pobierającym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dodatek przysługuje ryczałt energetyczny, o którym mowa w art. 2a, na podstawie zaświadczeń wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do wdowy po osobie wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że ryczałt energetyczny przyznaje się i wypłaca na wniosek osoby zainteresowanej. Art. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. (Dz. U. Nr 80, poz. 903) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady zawierania oraz prawa i obowiązki stron umowy kompensacyjnej, zwanej "umową offsetową", w związku z zawarciem umowy dostawy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, wyprodukowanego lub wytworzonego poza jej terytorium. Art. 2. 1. Ustawy nie stosuje się w przypadku zawierania umów dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, których wartość nie przekracza równowartości w walucie polskiej 5 000 000 EURO. 2. Ustawy nie stosuje się do umów dotyczących remontów i dostaw części zamiennych do zakupionego przed wejściem w życie niniejszej ustawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego. Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) umowie offsetowej - rozumie się przez to umowę zawartą pomiędzy Skarbem Państwa a zagranicznym dostawcą, określającą zakres i wartość zobowiązania offsetowego, które zagraniczny dostawca ma wykonać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państw obcych, wspólnie z polskim przedsiębiorcą, 2) zobowiązaniu offsetowym - rozumie się przez to zobowiązanie bezpośrednie lub pośrednie zagranicznego dostawcy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego do wniesienia wkładów do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bądź spółki akcyjnej lub do zawarcia umowy poddostawy z polskim przedsiębiorcą, 3) zagranicznym dostawcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę zagranicznego lub zależną od niego osobę prawną wykonującą - na podstawie umowy - dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na rzecz Skarbu Państwa lub polskiego przedsiębiorcy, na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, 4) polskim przedsiębiorcy - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną oraz nie mającą osobowości prawnej spółkę handlową, które zawodowo, we własnym imieniu, podejmują i wykonują działalność gospodarczą, posiadają miejsce zamieszkania bądź siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie są osobami prawnymi zależnymi od przedsiębiorcy zagranicznego, 5) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym - rozumie się przez to broń, amunicję, materiały wybuchowe oraz wyroby i ich części, usługi, a także technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określone na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775), 6) umowie dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, których przedmiotem jest uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, 7) zobowiązaniu offsetowym bezpośrednim - rozumie się przez to wiążące się z umową dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego zobowiązanie offsetowe na rzecz przemysłowego potencjału obronnego, 8) zobowiązaniu offsetowym pośrednim - rozumie się przez to inne zobowiązanie offsetowe niż wymienione w pkt 7, 9) umowie poddostawy - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, zawarte pomiędzy zagranicznym dostawcą a polskim przedsiębiorcą, których przedmiot pozostaje w związku z przedmiotem umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, 10) wartości umowy offsetowej - rozumie się przez to łączną wartość zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy, określoną w umowie offsetowej, 11) mnożniku offsetowym - rozumie się przez to określony liczbą współczynnik zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej, 12) ofercie offsetowej - rozumie się przez to skierowaną przez zagranicznego dostawcę propozycję zawarcia umowy offsetowej, stanowiącą ofertę w rozumieniu art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego, 13) przemysłowym potencjale obronnym - rozumie się przez to zasoby materialne i niematerialne istniejące w przemyśle Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w uzbrojenie lub sprzęt wojskowy. Art. 4. 1. Zagraniczny dostawca ma obowiązek zawarcia umowy offsetowej na zasadach określonych w ustawie. 2. Umowa dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, którą zawarł zagraniczny dostawca, staje się ważna z dniem zawarcia przez niego umowy offsetowej. 3. Żadna ze stron nie może odstąpić od umowy offsetowej ani jej wypowiedzieć. Art. 5. Umowa offsetowa zapewnia udział zagranicznych dostawców w restrukturyzacji i rozwoju gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności: 1) rozwój polskiego przemysłowego potencjału obronnego, a także przemysłu lotniczego, elektronicznego oraz wdrażania zaawansowanych technologii, 2) otwarcie nowych rynków eksportowych dla polskiego przemysłu, o którym mowa w pkt 1, lub zwiększenie jego dotychczasowych możliwości eksportowych, 3) przekazanie nowych technologii oraz usprawnień organizacyjnych do Rzeczypospolitej Polskiej, 4) rozwój prac naukowo-badawczych, rozwój polskich uczelni i jednostek badawczo-rozwojowych, 5) tworzenie nowych miejsc pracy w Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w regionach zagrożonych bezrobociem, w których znajdują się spółki przemysłowego potencjału obronnego. Art. 6. 1. Wartość umowy offsetowej zawartej z zagranicznym dostawcą nie może być mniejsza od równowartości dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, określonej w umowie tej dostawy. 2. Wartość zobowiązania offsetowego bezpośredniego, wykonywanego na rzecz przemysłowego potencjału obronnego, nie może być mniejsza od połowy wartości umowy offsetowej. Rozdział 2 Zawarcie umowy offsetowej Art. 7. 1. Umowę offsetową zawiera się po przeprowadzeniu rokowań na podstawie oferty offsetowej zagranicznego dostawcy. 2. Rokowania prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki. 3. Umowę offsetową zawiera w imieniu Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem przepisu art. 23, minister właściwy do spraw gospodarki. Art. 8. 1. Zagraniczny dostawca składa ofertę offsetową ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, nie później niż w terminie złożenia oferty w postępowaniu w sprawie udzielenia zamówienia publicznego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek oferenta, przedłużyć termin do złożenia oferty. 2. Oferta, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) podstawowe informacje dotyczące statusu prawnego, majątku oraz sposobu reprezentacji zagranicznego dostawcy, 2) informacje dotyczące doświadczeń zagranicznych dostawcy w wykonywaniu umów offsetowych, 3) proponowaną wartość umowy offsetowej, 4) proponowany przedmiot zobowiązań offsetowych, 5) proponowane terminy wykonywania zobowiązań offsetowych. 3. Ofertę offsetową sporządza się w języku polskim z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności. Art. 9. 1. Komitet do Spraw Umów Offsetowych, zwany dalej "Komitetem", analizuje i opiniuje złożone oferty offsetowe zagranicznych dostawców, kierując się względami bezpieczeństwa i obronności państwa, z uwzględnieniem interesu gospodarczego. 2. Komitet sporządza pisemną opinię, odrębnie dla każdej złożonej oferty, w terminie trzydziestu dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 8 ust. 1. 3. W opinii, o której mowa w ust. 2, zawiera się ocenę danych wymienionych w art. 8 ust. 2 oraz przedstawia się sposób zaliczania zobowiązań offsetowych na poczet proponowanej przez zagranicznego dostawcę wartości umowy offsetowej, w tym przyjęte mnożniki offsetowe. 4. Opinię, o której mowa w ust. 2, Komitet przesyła niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. Art. 10. 1. Zaliczanie zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej następuje z uwzględnieniem: 1) mnożników offsetowych określonych w przedziale od 0,5 do 2,0, 2) korzystniejszego dla zagranicznego dostawcy zaliczenia zobowiązania offsetowego bezpośredniego niż pośredniego, 3) możliwości zaliczenia wartości zobowiązań z umów innych niż umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej, przy założeniu, że stosowany w tym przypadku mnożnik offsetowy jest niższy od mnożnika stosowanego przy zaliczaniu zobowiązań offsetowych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej, a w tym: 1) wielkość mnożników offsetowych i sposób ich stosowania, 2) sposoby zaliczania zobowiązań offsetowych, 3) sposoby zaliczania wartości zobowiązań z umów, o których mowa w ust. 1 pkt 3. Art. 11. 1. Rokowania w celu zawarcia umowy offsetowej są prowadzone z zagranicznym dostawcą, równolegle do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Przedmiotem rokowań z zagranicznym dostawcą są w szczególności: 1) wartość umowy offsetowej, 2) przedmiot zobowiązań offsetowych, 3) zastosowanie mnożnika offsetowego, 4) terminy wykonywania zobowiązań offsetowych. 3. Rokowania, o których mowa w ust. 1, powinny się zakończyć nie później niż w dniu zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1. Art. 12. 1. Umowa offsetowa nie może być zawarta na okres dłuższy niż dziesięć lat. 2. Umowę offsetową zawiera się w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Rozdział 3 Treść i wykonanie umowy offsetowej Art. 13. Umowa offsetowa powinna zawierać w szczególności: 1) określenie stron oraz daty i miejsca jej zawarcia, 2) oznaczenie czasu jej obowiązywania, 3) oznaczenie wartości zobowiązania offsetowego, 4) oznaczenie przedmiotu zobowiązania offsetowego, 5) harmonogram wykonania zobowiązań offsetowych, 6) określenie zasad odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań offsetowych, w tym kary umowne. Art. 14. 1. Zagraniczny dostawca, który zawarł umowę offsetową, ma obowiązek przedkładać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki kwartalne i roczne sprawozdania z wykonania zobowiązań offsetowych. Sprawozdanie kwartalne przedkłada się nie później niż w terminie 30 dni od zakończenia danego kwartału, zaś sprawozdanie roczne nie później niż w terminie 90 dni od zakończenia roku sprawozdawczego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki ma prawo żądać w każdym czasie od zagranicznego dostawcy, o którym mowa w ust. 1, informacji o stopniu wykonania zobowiązań offsetowych. Art. 15. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Komitetu, zalicza wykonane przez zagranicznego dostawcę zobowiązania offsetowe na poczet wartości umowy offsetowej, niezwłocznie po ich wykonaniu. Stwierdzenie wykonania zobowiązania offsetowego następuje w formie protokołu podpisanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki oraz zagranicznego dostawcę. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek zagranicznego dostawcy, może zaliczyć na poczet wartości umowy offsetowej wartość zobowiązań z umów zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej i wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile mogą one stanowić przedmiot zobowiązania offsetowego. Art. 16. Minister właściwy do spraw gospodarki, najpóźniej w dniu zawarcia umowy offsetowej, może żądać w imieniu Skarbu Państwa od zagranicznego dostawcy gwarancji bankowej należytego wykonania zobowiązania offsetowego. Art. 17. W razie istotnej zmiany okoliczności w czasie wykonywania zobowiązania offsetowego może nastąpić zmiana przedmiotu, wartości oraz terminu wykonania tego zobowiązania. Przepisy art. 4 ust. 3, art. 6-10, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 18. Prawem właściwym dla umowy offsetowej jest prawo polskie. Art. 19. Umowa offsetowa wygasa, z zastrzeżeniem art. 23, z dniem stwierdzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki wykonania zobowiązania offsetowego przez zagranicznego dostawcę albo w dniu zapłaty na rzecz Skarbu Państwa odszkodowania z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania tego zobowiązania. Wysokość odszkodowania stanowi nie mniej niż równowartość niewykonanej lub nienależycie wykonanej umowy offsetowej. Rozdział 4 Komitet do Spraw Umów Offsetowych Art. 20. 1. Komitet działa przy ministrze właściwym do spraw gospodarki. 2. W skład Komitetu wchodzą, po jednej osobie, przedstawiciele: Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów właściwych do spraw gospodarki, finansów publicznych, Skarbu Państwa, spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, spraw pracy, Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, a także Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych oraz Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych. 3. W pracach Komitetu może uczestniczyć przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu, bez prawa głosu, inne osoby niż wymienione w ust. 2 i 3, a w szczególności przedstawicieli innych ministrów oraz ekspertów. 5. Przewodniczącym Komitetu jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki. Zastępcę Przewodniczącego Komitetu wybiera ze swego grona Komitet. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, regulamin organizacyjny Komitetu. Art. 21. 1. Do zadań Komitetu należy w szczególności: 1) opracowanie założeń do wykonania umów offsetowych dla poszczególnych zamówień publicznych na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, 2) analizowanie i opiniowanie ofert offsetowych pod kątem zapewnienia największych korzyści dla interesów gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej oraz bezpieczeństwa i obronności państwa, 3) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz udzielającemu zamówienia publicznego na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego opinii dotyczących poszczególnych ofert offsetowych, 4) analizowanie sprawozdań zagranicznych dostawców z wykonania zobowiązań offsetowych, 5) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki raportów z wykonywania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zadań Komitetu. Rozdział 5 Nadzór nad wykonywaniem umów offsetowych Art. 22. Nadzór nad wykonywaniem umów offsetowych sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki. Art. 23. Zawarcie umowy offsetowej z zagranicznym dostawcą oraz stwierdzenie jej wykonania wymaga zatwierdzenia przez Radę Ministrów. Art. 24. Minister właściwy do spraw gospodarki przedkłada Radzie Ministrów roczne sprawozdania z wykonania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców, w terminie do końca drugiego kwartału po zakończeniu roku sprawozdawczego. Rozdział 6 Przepisy końcowe Art. 25. Do umów offsetowych zawieranych w związku z umową dostawy na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547). Art. 26. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 września 1999 r. w sprawie obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny wierzytelnościami nabywanymi od banków, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności. (Dz. U. Nr 80, poz. 904) Na podstawie art. 4 ust. 2a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 108, poz. 685 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa formę organizacyjno-prawną, szczegółowe zasady, zakres i tryb obrotu przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny, zwany dalej "Funduszem", wierzytelnościami nabywanymi przez Fundusz od banków, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności, zwanymi dalej "wierzytelnościami". § 2. Fundusz, działając w zakresie udzielania pomocy bankom, nabywa i zbywa wierzytelności, o których mowa w § 4 ust. 1. § 3. Fundusz dokonuje obrotu wierzytelnościami przy pomocy Biura Funduszu. § 4. 1. Fundusz może nabywać bezsporne wierzytelności pieniężne banków, z wyjątkiem wierzytelności zagrożonych. 2. Do wierzytelności zagrożonych zalicza się w szczególności wierzytelności: 1) których opóźnienie w spłacie należności głównej lub odsetek wynosi więcej niż 3 miesiące, 2) wobec dłużników postawionych w stan likwidacji, z wyjątkiem gdy likwidacja następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400), 3) wobec dłużników, co do których została ogłoszona upadłość, 4) wobec dłużników, przeciwko którym bank złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego lub rozpoczął postępowanie mające na celu zaspokojenie swojej należności z przedmiotów zabezpieczenia w innym trybie, 5) wobec dłużników, których miejsce pobytu jest nieznane i których majątek nie został ujawniony, 6) wobec dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa pogorszyła się nieodwracalnie w sposób uniemożliwiający spłacenie długu, 7) obciążone prawami na rzecz osób trzecich, a także zajęte w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym. § 5. Nabywanie przez Fundusz wierzytelności banków może być finansowane wyłącznie ze środków funduszu pomocowego w wysokości nie przekraczającej 20% funduszu pomocowego do wykorzystania w danym roku. § 6. 1. Nabycie wierzytelności następuje na wniosek zainteresowanego banku. 2. Bank występujący z wnioskiem o nabycie przez Fundusz wierzytelności powinien dołączyć do wniosku wykaz wierzytelności oferowanych do zbycia wraz z ich opisem oraz kompletem dokumentów pozwalających na ocenę stanu prawnego i faktycznego tych wierzytelności. 3. Opis, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie dłużnika banku wraz z przedstawieniem jego sytuacji finansowej, 2) kwotę wierzytelności ze wskazaniem należności głównej, odsetek i innych należności ubocznych, 3) datę powstania wierzytelności oraz terminy i warunki jej spłaty, 4) informacje o ustanowionych zabezpieczeniach wierzytelności, 5) dotychczasowy przebieg działań w zakresie dochodzenia należności wynikających z wierzytelności. § 7. 1. Fundusz ustala, które z oferowanych przez bank wierzytelności mogą być nabyte przez Fundusz i zawiadamia o tym bank. 2. Przy wyborze wierzytelności do nabycia Fundusz kieruje się oceną sytuacji finansowej banku-wnioskodawcy i analizą jakości wykazanych przez niego wierzytelności, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich spłaty. § 8. Fundusz zawiera z bankiem umowę określającą warunki nabywania wierzytelności tego banku. § 9. 1. Fundusz może zbyć wierzytelność za cenę niższą niż cena jej nabycia, z zastrzeżeniem § 10 ust. 4. 2. Cena zbycia wierzytelności nie może być niższa niż 50% ceny jej nabycia. § 10. 1. W umowie nabycia przez Fundusz wierzytelności można zastrzec możliwość odkupu tej wierzytelności przez bank zbywający. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, w części dotyczącej odkupu powinna określać: 1) termin, do którego bank może wykonać prawo odkupu wierzytelności, 2) cenę odkupu, 3) formę i terminy zapłaty przez bank. 3. Cena odkupu, o której mowa w ust. 2 pkt 2, powinna uwzględniać cenę zakupu wierzytelności wraz z kosztami związanymi z zakupem poniesionymi przez Fundusz, powiększoną co najmniej o stopę oprocentowania, jaka jest pobierana przy udzielaniu bankom pomocy w formie pożyczki, oraz pomniejszoną o kwotę stanowiącą różnicę między częścią wierzytelności odzyskaną przez Fundusz w okresie od nabycia tej wierzytelności od banku do jej odkupu przez bank a kosztami poniesionymi przez Fundusz w związku z odzyskaniem tej części wierzytelności. 4. W przypadku skorzystania przez bank zbywający z prawa odkupu zastrzeżonego w umowie nabycia wierzytelności, cena zbycia wierzytelności przez Fundusz nie może być niższa niż cena odkupu, ustalona zgodnie z ust. 3. 5. Fundusz, w terminie określonym w umowie, przekaże bankowi odkupującemu wierzytelności informacje o rodzajach i skutkach działań, jakie podjął w stosunku do dłużnika. § 11. Nabywając wierzytelność, co do której zostało zastrzeżone prawo odkupu, Fundusz może żądać ustanowienia zabezpieczenia należności wynikających z takiej wierzytelności. § 12. 1. Fundusz może zbyć osobie trzeciej, z zastrzeżeniem § 13, nabytą od banku wierzytelność, o ile w umowie o nabycie wierzytelności nie postanowiono inaczej. 2. Nabyte od banków wierzytelności, z zastrzeżeniem § 13, Fundusz zbywa w drodze pisemnego przetargu nieograniczonego lub w drodze oferty ogłoszonej publicznie (sprzedaż publiczna). W ofercie ogłoszonej publicznie Fundusz określa cenę sprzedaży wierzytelności. 3. Zamiar sprzedaży wierzytelności Fundusz ogłasza co najmniej w jednym dzienniku o zasięgu ogólnopolskim oraz w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie. 4. Wyznaczony przez Fundusz termin składania ofert nie może być krótszy niż 3 tygodnie od daty ogłoszenia przetargu. 5. Przystępujący do przetargu wnoszą wadium w wysokości określonej przez Fundusz. Fundusz może odstąpić od pobierania wadium od przystępujących do danego przetargu. 6. Fundusz dokonuje wyboru najkorzystniejszej oferty w ciągu dwóch tygodni od upływu terminu składania ofert. Kryterium wyboru najkorzystniejszej oferty stanowi w szczególności cena zakupu od Funduszu wierzytelności oraz warunki płatności zaproponowane przez oferenta. 7. Fundusz informuje o wyborze oferty, zamieszczając, w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie, ogłoszenie wskazujące firmę (nazwę) i siedzibę tego, którego ofertę wybrano. 8. Fundusz zawiera z wybranym oferentem pisemną umowę sprzedaży wierzytelności nabytej uprzednio od banku. 9. O dokonanej sprzedaży wierzytelności Fundusz niezwłocznie zawiadamia dłużnika. § 13. 1. W przypadku gdy wierzytelność nabyta przez Fundusz wynika z czynności objętych tajemnicą bankową, nabywcą wierzytelności może być tylko bank. 2. Wierzytelności, o których mowa w ust. 1, nie mogą być zbywane w drodze publicznej sprzedaży. 3. Fundusz zbywa wierzytelności, o których mowa w ust. 1, na podstawie oferty skierowanej wyłącznie do banków lub w drodze przetargu ograniczonego, zapraszając do składania ofert imiennie oznaczone banki. 4. Fundusz zaprasza do składania ofert taką liczbę banków, nie mniejszą jednak niż pięć, która umożliwi wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję i sprawne zbycie wierzytelności. 5. W sprawach dotyczących ofert, wnoszenia wadium i sprzedaży wierzytelności stosuje się także przepisy § 12 ust. 4-6 oraz ust. 8 i 9. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 września 1999 r. w sprawie przypadków, w których nie stosuje się ograniczeń dotyczących zaciągania niektórych zobowiązań finansowych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 80, poz. 905) Na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ograniczeń dotyczących zaciągania przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa, zobowiązań finansowych, których maksymalna wartość nominalna, wyrażona w złotych, nie jest ustalona w dniu zawierania transakcji, nie stosuje się w przypadku zobowiązań finansowych, nominowanych w walutach obcych, zaciąganych: 1) w formie kredytów i pożyczek: a) w międzynarodowych instytucjach finansowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którymi podpisała umowę o współpracy, b) od rządów lub instytucji rządowych państw obcych, na mocy porozumień zawieranych przez Radę Ministrów z właściwym rządem lub instytucją rządową, 2) w formie obligacji o terminie wykupu powyżej roku, emitowanych na międzynarodowych rynkach kapitałowych, 3) w celu ustanowienia zabezpieczenia na rzecz Skarbu Państwa, w związku z udzielanymi przez Skarb Państwa poręczeniami lub gwarancjami. 2. Ograniczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się również w przypadku: 1) zobowiązań finansowych objętych poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa lub podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) zobowiązań finansowych zaciągniętych w celu współfinansowania przedsięwzięcia, którego jednym ze źródeł finansowania są środki uzyskane w wyniku zaciągnięcia zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, lub podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3) zobowiązań finansowych, które mogą powstać w wyniku otrzymania środków bezzwrotnych podlegających zwrotowi w przypadku niewypełnienia warunków zawartych w umowie, na podstawie której są otrzymane od podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz instytucji, których organem założycielskim jest Unia Europejska. § 2. Zobowiązania finansowe, o których mowa w § 1, mogą być zaciągane jedynie na finansowanie wydatków inwestycyjnych nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach jednostki samorządu terytorialnego lub innych podmiotów sektora finansów publicznych. § 3. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa, mogą zaciągać zobowiązania finansowe, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, jedynie w przypadku, gdy uzyskały ocenę wiarygodności kredytowej na poziomie inwestycyjnym, wydaną przez jedną spośród agencji oceniających wiarygodność kredytową (agencje ratingowe), które wraz z odpowiadającymi im przedziałami ocen wiarygodności kredytowej na poziomie inwestycyjnym wskaże minister właściwy do spraw finansów publicznych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 października 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad zatrudniania pracowników w jednostkach wojskowych przewidzianych do użycia lub pobytu poza granicami państwa. (Dz. U. Nr 80, poz. 906) Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Umowę o pracę na czas określony, z zastrzeżeniem ust. 2, nawiązuje z pracownikiem posiadającym specjalistyczne kwalifikacje dowódca jednostki wojskowej, przewidzianej do użycia lub pobytu poza granicami państwa, na zasadach określonych w Kodeksie pracy. 2. W wypadku gdy obsługę finansową jednostki wojskowej, o której mowa w ust. 1, sprawuje Zakład Budżetowy "Wojskowe Misje Pokojowe", umowę o pracę z pracownikiem tej jednostki nawiązuje komendant tego Zakładu. § 2. Pracownika można zatrudnić w jednostce wojskowej, o której mowa w § 1 ust. 1, po uprzednim: 1) wyrażeniu pisemnej zgody pracownika na wyjazd, 2) uzyskaniu odpowiedniego poświadczenia bezpieczeństwa, wydanego na zasadach i w trybie określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych, 3) uzyskaniu orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do tego wyjazdu, wydanego na podstawie odrębnych przepisów, 4) pisemnym potwierdzeniu przyjęcia przez pracownika zakresu obowiązków na stanowisku pracy, na którym będzie wykonywał obowiązki poza granicami państwa. § 3. Do pracowników, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia pozostają w stosunku pracy poza granicami państwa, stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że przepisy rozporządzenia są dla nich korzystniejsze. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 1 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. (Dz. U. Nr 80, poz. 907) Na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę (Dz. U. Nr 126, poz. 835 i Nr 139, poz. 899) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 3 w pkt 4 dodaje się na końcu wyrazy "i oświadczenie studenta o kontynuowanych kierunkach studiów", b) w ust. 5: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) oświadczenie studenta o aktualnej liczbie osób w rodzinie, o których mowa w § 5 ust. 1," - dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: "4) informacje o wysokości renty lub emerytury członka rodziny studenta, w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 5, potwierdzone odcinkiem renty lub emerytury za miesiąc poprzedzający złożenie wniosku o pożyczkę lub kredyt, 5) zaświadczenie z miejsca zatrudnienia studenta o wysokości miesięcznego dochodu w bieżącym roku, w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1c pkt 2; zaświadczenie powinno być wystawione nie wcześniej niż trzy miesiące przed terminem złożenia wniosku o pożyczkę lub kredyt."; 2) w § 3: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Termin składania wniosków, o których mowa w ust. 2, upływa z dniem 15 listopada.", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Student ma prawo do korzystania z pożyczki lub kredytu na studiach magisterskich uzupełniających bez konieczności ponownego składania wniosku, w przypadku gdy przerwa między ukończeniem studiów zawodowych a rozpoczęciem studiów magisterskich uzupełniających wynika z organizacji studiów."; 3) w § 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przy ustalaniu dochodu na osobę w rodzinie studenta uwzględnia się dochody: 1) studenta, 2) współmałżonka studenta, a także dzieci niepełnoletnich, dzieci uczących się do 25 roku życia i dzieci niepełnosprawnych bez względu na wiek, będących na utrzymaniu studenta lub współmałżonka, 3) rodziców studenta i będących na ich utrzymaniu dzieci niepełnoletnich, dzieci uczących się do 25 roku życia i dzieci niepełnosprawnych bez względu na wiek.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a, 1b, 1c i 1d w brzmieniu: "1a. Przy ustalaniu dochodu na osobę w rodzinie studenta nie uwzględnia się dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli student spełnia warunki, o których mowa w ust. 1c. 1b. W przypadku gdy student spełnia warunki, o których mowa w ust. 1c, można przy ustalaniu dochodu na osobę w rodzinie studenta uwzględniać dochody, o których mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli student potwierdzi oświadczeniem prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego z rodzicami bądź jednym z nich. 1c. Student jest samodzielny finansowo, jeżeli spełnia łącznie warunki: 1) posiadał stałe źródło dochodów w ostatnim roku podatkowym, 2) posiada stałe źródło dochodów w roku bieżącym, 3) jego miesięczny dochód w wymienionych okresach nie jest mniejszy od najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, ogłaszanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w ostatnim miesiącu ostatniego roku podatkowego w przypadku dochodu studenta z ostatniego roku podatkowego i obowiązującego w miesiącu złożenia wniosku o udzielenie pożyczki lub kredytu studenckiego w przypadku dochodu studenta z roku bieżącego. 1d. Do dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie wlicza się dochodów tego z rodziców, który wyrokiem sądu lub ugodą sądową zobowiązany został do alimentów na rzecz studenta.", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. W przypadku przejścia na emeryturę, rentę lub utraty stałego źródła dochodu członka rodziny studenta w bieżącym roku, dochód ustala się na podstawie połowy dochodu z ostatniego roku podatkowego i dwukrotności dochodu z ostatnich trzech miesięcy, poprzedzających złożenie wniosku o pożyczkę lub kredyt."; 4) w § 6 w ust. 1 dodaje się na końcu wyrazy "lub w okresach, o których mowa w § 5 ust. 5"; 5) w § 7 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Umowy pożyczki i umowy kredytu podpisywane są do dnia 28 lutego."; 6) w § 8 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W przypadku ukończenia studiów przed terminem wynikającym z planu studiów, okresy wypłaty rat pożyczki lub kredytu, określone w ust. 1 i 2, nie ulegają skróceniu."; 7) w § 9: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Kredytobiorca zobowiązany jest do niezwłocznego powiadomienia banku o ukończeniu studiów.", b) w ust. 2: - w pkt 1 po wyrazach "wznowienie wypłat może nastąpić" skreśla się wyrazy "w następnym semestrze (roku akademickim)", - w pkt 2 na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy "studentowi nie są wypłacane raty kredytu za miesiące, w których nie przedłożył zaświadczenia", c) w ust. 3 po wyrazach "przyczyn losowych" dodaje się przecinek i wyrazy "a także w związku ze studiami w uczelni zagranicznej"; 8) w § 11: a) w ust. 1 po wyrazach "w dniu 1 października" dodaje się wyrazy "lub, w przypadku gdy ostatni rok studiów trwa jeden semestr, w dniu 1 kwietnia", b) w ust. 2 dodaje się na końcu zdanie "W przypadku wystąpienia o spłatę kredytu w okresie studiów, kredytobiorca zobowiązany jest dołączyć do wniosku zaświadczenie szkoły wyższej, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2 pkt 2, kredytobiorca rozpoczyna spłatę pożyczki lub kredytu, począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin złożenia zaświadczenia, z uwzględnieniem postanowień § 12."; 9) w § 13: a) w ust. 5 skreśla się ostatnie zdanie, b) w ust. 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "kształcenia na studiach doktoranckich i kontynuowania studiów na innym kierunku studiów rozpoczętym w trakcie pierwszych studiów.", c) dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. Po upływie okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, kredytobiorca spłaca odsetki w pełnej wysokości oprocentowania kredytu, bez dopłat z Funduszu. Wysokość oprocentowania określona jest w umowie kredytu."; 10) w § 14 po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: "6a. Spłatę kredytu objętego poręczeniem Banku Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, o którym mowa w ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511), umarza się w przypadku braku prawnych możliwości dochodzenia przez Bank Gospodarstwa Krajowego roszczeń z tytułu realizowanego poręczenia kredytu. Umorzeń dokonuje Minister Edukacji Narodowej na wniosek Banku Gospodarstwa Krajowego."; 11) w § 15 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje ze środków Funduszu na rachunek Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych środki odpowiadające kwocie kredytu umorzonego w przypadku określonym w § 14 ust. 6a."; 12) § 16 otrzymuje brzmienie: "§ 16. 1. Wysokość miesięcznej raty pożyczki lub kredytu na rok akademicki 1999/2000 wynosi 400 zł. 2. Wysokość miesięcznej raty kredytu na rok akademicki 1999/2000 poręczonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych wynosi 300 zł."; 13) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 października 1999 r. (poz. 907) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 września 1999 r. Wyjaśnienia dotyczące wartości celnej. (Dz. U. Nr 80, poz. 908) Na podstawie art. 33 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Organami właściwymi w sprawach wyjaśnień dotyczących wartości celnej są Komitet Ustalania Wartości Celnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz Komitet Techniczny Ustalania Wartości Celnej Światowej Organizacji Celnej (WCO). § 2. 1. Wyjaśnieniami dotyczącymi wartości celnej są decyzje Komitetu Ustalania Wartości Celnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) oraz wyjaśnienia Komitetu Technicznego Ustalania Wartości Celnej Światowej Organizacji Celnej (WCO). 2. Decyzje i wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1, stanowią załącznik do rozporządzenia. § 3. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. - Wyjaśnienia dotyczące wartości celnej (Monitor Polski Nr 67, poz. 657). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz (Wyjaśnienia dotyczące wartości celnej stanowią odrębny załącznik do niniejszego numeru). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 września 1999 r. w sprawie warunków wykonywania czynności kontroli celnej. (Dz. U. Nr 80, poz. 909) Na podstawie art. 2776 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Kontrola celna towarów wprowadzanych na polski obszar celny i wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego § 1. 1. W wypadku przywozu lub wywozu towarów, których posiadanie, obrót lub rozpowszechnianie umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne uzależniają od spełnienia określonych wymogów, organ celny kontroluje spełnienie tych wymogów przed przyjęciem zgłoszenia celnego, a w wypadku gdy nadanie towarom przeznaczenia celnego nie wymaga dokonania zgłoszenia celnego - przed nadaniem przeznaczenia celnego. 2. Jeżeli przepisy, o których mowa w ust. 1, uzależniają przywóz lub wywóz towaru od posiadania pozwolenia, organ celny w momencie zgłoszenia celnego jest obowiązany w szczególności: 1) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o ilości lub wartości przywożonego lub wywożonego towaru, 2) dokonać na oryginale pozwolenia adnotacji o całkowitym wykorzystaniu pozwolenia, jeżeli towar objęty pozwoleniem został w całości przywieziony lub wywieziony, 3) zwrócić oryginał pozwolenia zgłaszającemu oraz dołączyć kserokopię pozwolenia wraz z dokonanymi adnotacjami do karty zgłoszenia celnego, zatrzymywanej przez organ celny. 3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przepisy odrębne określają inny sposób postępowania. § 2. 1. W wypadku przywozu towarów podlegających oznaczeniu znakami akcyzy, na podstawie przepisów o oznaczaniu wyrobów znakami akcyzy, funkcjonariusz celny sprawdza, czy znaki akcyzy: 1) są autentyczne, 2) zostały nałożone prawidłowo, 3) nie są uszkodzone. 2. W wypadku przywozu na polski obszar celny towarów, na które polskie znaki akcyzy nałożono za granicą, funkcjonariusz celny sprawdza, czy znaki te zostały wywiezione z polskiego obszaru celnego zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. § 3. 1. W wypadku przywozu lub wywozu towarów transportem przesyłowym, takim jak rurociągi, gazociągi i sieć energetyczna, funkcjonariusz celny nakłada zamknięcia celne na urządzenia pomiarowe służące do odczytu wskazań ilości przywożonych lub wywożonych towarów tym transportem, przed rozpoczęciem ich eksploatacji. 2. Podczas kontroli celnej funkcjonariusz celny porównuje dane zawarte w zgłoszeniu celnym z danymi z protokołów odczytu wskazań urządzeń pomiarowych, stosowanych przy transporcie, o którym mowa w ust. 1. 3. W wypadku przywozu lub wywozu towarów transportem, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny może uczestniczyć w czynnościach związanych z odczytem wskazań urządzeń pomiarowych, a udział w tych czynnościach potwierdza w protokole odczytu wskazań. § 4. 1. Złożenie towarów w magazynie celnym lub wyprowadzenie towarów z magazynu celnego jest dokonywane w obecności funkcjonariusza celnego, a jeżeli z ważnych przyczyn jest to niemożliwe - po uprzednim pisemnym powiadomieniu organu celnego. 2. Funkcjonariusz celny potwierdza złożenie towarów w magazynie celnym lub wyprowadzenie towarów z magazynu celnego w ewidencji towarowej prowadzonej w tym magazynie. § 5. 1. Zamknięcia celne mogą być nakładane na towary, opakowania lub środki transportu, gdy: 1) ze względu na warunki procedury celnej jest to niezbędne dla zachowania tożsamości towarów, 2) towary, którym nadano przeznaczenie celne wprowadzenia do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, są przewożone z urzędu celnego do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, 3) towary objęte procedurą składu celnego są przemieszczane do innego składu celnego, 4) towary znajdujące się w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym są przewożone do innego wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, 5) towary składowane czasowo są przewożone do innego miejsca znajdującego się pod dozorem celnym, 6) towary wprowadzone na polski obszar celny przewożone są drogą celną, 7) towary są złożone w magazynie celnym bez zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego. 2. Zamknięcia celne mogą być nakładane na pomieszczenia, składy celne lub magazyny celne w wypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary w nich znajdujące się mogą zostać usunięte spod dozoru celnego. 3. Funkcjonariusz celny, który nałożył zamknięcia celne, jest obowiązany podać w protokole liczbę i rodzaj nałożonych zamknięć celnych i ich cechy identyfikacyjne. 4. Zamknięć celnych nie nakłada się w wypadku, gdy towary: 1) znajdują się na statkach morskich, z wyjątkiem broni palnej, materiałów wybuchowych, amunicji, środków obezwładniających, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych i innych używek, 2) są przewożone, zgodnie z odrębnymi przepisami, bez opakowań, w otwartych wagonach, otwartych barkach lub innych środkach przewozowych, zwłaszcza gdy są to towary masowe, 3) posiadają cechy pozwalające w sposób nie budzący wątpliwości ustalić ich tożsamość, w szczególności posiadają numery fabryczne w sposób trwały umieszczone na towarze, albo gdy zgłaszający przedstawił opis, dokumentację techniczną lub zdjęcia fotograficzne towaru. 5. Organ celny może zezwolić na usunięcie lub zniszczenie zamknięć celnych: 1) osobie zwolnionej z obowiązku przedstawiania towarów w urzędzie celnym - na podstawie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej lub innego pozwolenia organu celnego, lub 2) innym osobom - na podstawie pozwolenia organu celnego na usunięcie lub zniszczenie zamknięć celnych. 6. Osoby, o których mowa w ust. 5, mogą usunąć lub zniszczyć zamknięcia celne zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu i pod warunkiem zawiadomienia organu celnego, w trybie i terminie określonym w pozwoleniu, o rodzaju, ilości i cechach identyfikacyjnych zamknięć celnych. 7. Jeżeli w wyniku sprawdzenia zamknięć celnych funkcjonariusz celny stwierdzi ich uszkodzenie, usunięcie lub zniszczenie dokonane bez zgody organu celnego, jest obowiązany sporządzić protokół. § 6. W ramach kontroli celnej autentyczność dokumentów może zostać sprawdzona w wyniku: 1) oceny cech zewnętrznych i treści dokumentów, 2) oględzin znaków zabezpieczających, a w szczególności hologramów lub kodów, jeżeli dokument został w ten sposób zabezpieczony, 3) uzyskania od organów lub osób, które wystawiły dokumenty, potwierdzenia ich autentyczności, 4) dokonania przez organ celny lub inny organ albo instytucję ekspertyzy laboratoryjnej dokumentów, 5) ustalenia autentyczności podpisów, pieczęci i innych znaków urzędowych i firmowych, 6) porównania dokumentów z ich kopiami lub uwierzytelnionymi fotokopiami, które są w posiadaniu organów celnych lub zostały bezpośrednio przekazane organom celnym przez organy lub osoby, które wystawiły te dokumenty. § 7. Jeżeli przepisy prawa celnego ograniczają uprawnienia do korzystania ze zwolnienia od cła przez osoby wielokrotnie przekraczające granicę państwową, osoba przekraczająca granicę, przy zgłoszeniu towarów podlegających zwolnieniu od cła, składa deklarację według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. Rozdział 2 Kontrola procedur celnych i procedury uproszczonej § 8. W wypadku złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej lub wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, organ celny może przed udzieleniem pozwolenia przeprowadzić u składającego kontrolę w celu ustalenia, czy: 1) sposób prowadzenia księgowości i dokumentacji związanej z przeprowadzanymi operacjami handlowymi pozwoli na ustalenie, czy przepisy prawa celnego będą stosowane właściwie, 2) osoba ta nie naruszyła przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych, 3) stan pomieszczeń lub terenu zapewnia pozostawanie towaru pod dozorem celnym, jeżeli procedura ma być stosowana w miejscach znajdujących się pod dozorem celnym. § 9. 1. W wypadku osoby, która uzyskała pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, organ celny, co najmniej dwa razy w ciągu roku kalendarzowego, przeprowadza kontrolę dokumentów, danych handlowych i księgowości w celu stwierdzenia, czy przepisy dotyczące procedury uproszczonej były właściwie stosowane i czy osoba ta nie naruszyła przepisów prawa związanych z przywozem lub wywozem towarów. 2. W okresie stosowania procedury uproszczonej organ celny może żądać dostarczenia przez korzystającego z procedury: 1) opinii o sytuacji finansowej, wydanej przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy, 2) aktualnego zaświadczenia wydanego przez urząd skarbowy właściwy dla korzystającego z procedury uproszczonej potwierdzający, że korzystający z procedury uproszczonej nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, 3) aktualnego zaświadczenia potwierdzającego, że korzystający z procedury uproszczonej nie zalega ze składkami na ubezpieczenia społeczne, 4) zaświadczenia o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą korzystającego z procedury uproszczonej za przestępstwa przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) oświadczenia, że wobec korzystającego z procedury uproszczonej nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, układowe lub likwidacyjne, 6) zestawienia złożonych zgłoszeń celnych uproszczonych i zgłoszeń uzupełniających. § 10. Kontrola stosowania procedury dopuszczenia do obrotu polega w szczególności na: 1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przez przepisy prawa celnego, zwłaszcza w wypadku, gdy towar został zwolniony od cła ze względu na przeznaczenie lub cel przywozu albo z zastrzeżeniem nieodstępowania, a także gdy ze względu na przeznaczenie towarów zostały zastosowane obniżone lub preferencyjne stawki celne albo inne środki taryfowe, 2) zbadaniu spełnienia, przy stosowaniu procedury dopuszczenia do obrotu, wymagań określonych przepisami prawa, w tym dotyczącymi należności celnych. § 11. 1. Kontrola stosowania procedury tranzytu polega w szczególności na: 1) kontroli autentyczności i prawidłowości oraz terminu ważności dokumentów, z których zastosowaniem odbywa się przemieszczanie towarów, i innych dokumentów wymaganych na podstawie przepisów prawa, 2) sprawdzaniu zamknięć celnych, 3) kontroli przestrzegania terminu określonego dla objęcia towaru procedurą tranzytu. 2. W wypadku gdy przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu nie zostało złożone zabezpieczenie, w związku ze zwolnieniem korzystającego z procedury z obowiązku złożenia zabezpieczenia na podstawie art. 100 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym": 1) urząd celny, w którym towar został objęty procedurą tranzytu, niezwłocznie zawiadamia urząd celny przeznaczenia o rodzaju, ilości i wartości towaru objętego procedurą oraz wyznaczonej dacie przedstawienia towaru w urzędzie przeznaczenia, 2) urząd celny przeznaczenia, niezwłocznie po przedstawieniu w nim towarów, zawiadamia urząd celny, w którym towar został objęty procedurą tranzytu, o przedstawieniu towaru lub o niedostarczeniu towaru w wyznaczonym terminie. § 12. Kontrola stosowania procedury składu celnego polega w szczególności na sprawdzeniu: 1) czy towar objęty procedurą składu celnego nie został usunięty spod dozoru celnego, 2) ilości, wartości i tożsamości towaru złożonego w składzie celnym, 3) prawidłowości dokumentacji celnej, w tym złożonego zabezpieczenia. § 13. 1. Kontrola stosowania procedury uszlachetniania czynnego polega na sprawdzeniu, czy osoba, której udzielono pozwolenia, prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi w pozwoleniu, a w szczególności czy: 1) osoba ta przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym produkty kompensacyjne powinny zostać wywiezione, powrotnie wywiezione lub otrzymać inne przeznaczenie celne, 2) osoba ta prawidłowo prowadzi księgi uszlachetniania czynnego, jeżeli przepisy prawa celnego wymagają prowadzenia takich ksiąg, 3) ilość lub procent produktów kompensacyjnych, uzyskanych w wyniku uszlachetniania, zgodne są ze współczynnikiem produktywności zatwierdzonym przez organ celny lub wyznaczonym zgodnie z zasadami określonymi przez organ celny. 2. Organ celny może żądać przedstawienia przez osobę korzystającą z procedury uszlachetniania czynnego zestawienia zawierającego: 1) wykaz towarów objętych procedurą uszlachetniania, 2) wykaz miejsc i stanów, w jakich się znajdują towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego, 3) określenie wysokości cła, które nie zostało pobrane przy przywozie towarów lub które będzie mogło być zwrócone lub umorzone, jeżeli towary zostaną wywiezione poza polski obszar celny w postaci produktów kompensacyjnych, 4) wykaz produktów kompensacyjnych. § 14. 1. Kontrola stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną polega na sprawdzeniu, czy korzystający z procedury prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi w pozwoleniu, a w szczególności czy: 1) przestrzega wyznaczonych przez organ celny terminów, 2) poddaje towary odpowiednim procesom przetwarzania. 2. Przepis § 13 ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio. § 15. Kontrola stosowania procedury odprawy czasowej polega na sprawdzeniu, czy osoba, której udzielono pozwolenia, wykorzystuje towar objęty procedurą odprawy czasowej zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi w pozwoleniu, a w szczególności czy osoba ta: 1) przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym towary przywożone powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać inne przeznaczenie celne, i terminów uiszczania kwoty cła należnego za towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła, 2) wykorzystuje towar objęty procedurą odprawy czasowej zgodnie z przeznaczeniem i warunkami, od których przepisy prawa celnego uzależniają możliwość objęcia towaru tą procedurą. § 16. 1. Kontrola stosowania procedury uszlachetniania biernego polega na sprawdzeniu, czy osoba, której udzielono pozwolenia, prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego oraz warunkami określonymi w pozwoleniu, a w szczególności czy: 1) wywóz w ramach procedury uszlachetniania biernego został prawidłowo udokumentowany, 2) osoba ta przestrzega wyznaczonych terminów, w tym terminu, w którym towary wywiezione do naprawy lub produkty kompensacyjne powinny zostać przywiezione lub otrzymać inne przeznaczenie celne. 2. W okresie ważności pozwolenia na stosowanie procedury uszlachetniania biernego organ celny może żądać przedstawienia przez osobę, której udzielono tego pozwolenia, okresowych sprawozdań z wykonania procesu uszlachetniania oraz zestawienia zawierającego: 1) wykaz towarów wywiezionych w celu poddania procesowi uszlachetnienia, 2) wykaz produktów kompensacyjnych, które zostały przywiezione. § 17. Kontrola stosowania procedury wywozu polega w szczególności na: 1) sprawdzeniu przestrzegania warunków określonych przepisami prawa, 2) kontroli zgodności stanu faktycznie wywożonego towaru z danymi uwidocznionymi w zgłoszeniu celnym oraz dołączonych dokumentach. Rozdział 3 Kontrola celna wykonywana w składach celnych, wolnych obszarach celnych lub składach wolnocłowych oraz agencjach celnych § 18. 1. Organ celny jest obowiązany przeprowadzać okresowe kontrole składu celnego nie rzadziej niż raz w ciągu roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Okresowe kontrole składu celnego organ celny przeprowadza co najmniej raz w ciągu 6 miesięcy, gdy: 1) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom uszlachetnienia w ramach procedury uszlachetniania czynnego, lub 2) w pomieszczeniach składu celnego towary poddawane są procesom przetworzenia w ramach procedury przetwarzania pod kontrolą celną, lub 3) na podstawie art. 80 Kodeksu celnego towary składowane w składzie celnym są obejmowane procedurą składu celnego lub dopuszczenia do obrotu bez przedstawiania ich organom celnym. 3. W trakcie okresowej kontroli składu celnego organ celny podejmuje odpowiednie czynności kontroli celnej w celu stwierdzenia, czy: 1) stan pomieszczeń oraz wyposażenie składu celnego zapewniają odpowiednie warunki składowania towarów, umożliwiają prowadzenie kontroli celnej i gwarantują pozostawanie towarów pod dozorem celnym, 2) prowadzący skład celny prowadzi działalność zgodnie z warunkami określonymi w przepisach prawa, udzielonym pozwoleniu i regulaminie funkcjonowania składu celnego, 3) towary są składowane zgodnie z ustalonymi warunkami, a zwłaszcza czy przestrzegane są terminy składowania wyznaczone na podstawie art. 115 Kodeksu celnego, 4) działalność składu celnego nie została przerwana na czas dłuższy niż 3 miesiące, 5) rozmiar prowadzonej działalności uzasadnia dalsze prowadzenie składu celnego, 6) ewidencja towarowa jest prowadzona zgodnie z warunkami określonymi przez organ celny, 7) towary są poddawane zwyczajowym czynnościom, zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu, 8) towary są czasowo wyprowadzane ze składu celnego, zgodnie z warunkami określonymi w pozwoleniu, 9) ilość towarów znajdujących się w składzie celnym jest zgodna z ilością wykazaną w ewidencji towarowej, 10) wykonane zostały zalecenia dotyczące usunięcia uchybień stwierdzonych w wyniku wcześniejszej okresowej kontroli składu celnego. 4. Organ celny może zakazać wprowadzania towarów do składu celnego lub wyprowadzania towarów ze składu celnego w czasie przeprowadzania okresowej kontroli składu celnego, nie dłużej jednak niż przez okres 3 dni. 5. W celu stwierdzenia, czy prowadzący skład celny prowadzi działalność zgodnie z przepisami prawa celnego oraz czy nie zostały naruszone warunki określone w art. 105 § 5 Kodeksu celnego, organ celny może zobowiązać prowadzącego skład celny do dostarczenia: 1) opinii o sytuacji finansowej prowadzącego skład celny, wydanej przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 2) aktualnego zaświadczenia, wydanego przez urząd skarbowy właściwy dla prowadzącego skład celny, że prowadzący skład celny nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, 3) aktualnego zaświadczenia potwierdzającego, że prowadzący skład celny nie zalega ze składkami na ubezpieczenia społeczne, 4) zaświadczenia o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą prowadzącego skład celny za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze oraz przestępstwo skarbowe, 5) zestawienia ilości towarów składowanych w składzie celnym, 6) zestawienia należności przywozowych i wywozowych, jakie mogą powstać w związku ze stosowaniem procedury składu celnego. § 19. 1. Kontrola działalności prowadzonej w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym dokonywana jest co najmniej raz w ciągu 6 miesięcy. 2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, polega na: 1) kontroli towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, znajdujących się w nich lub z nich wyprowadzanych, a zwłaszcza towarów, które podlegają należnościom przywozowym albo wywozowym, 2) kontroli ewidencji prowadzonych w związku z działalnością w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, 3) sprawdzaniu zgodności ilości i rodzaju towarów znajdujących się w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym z informacjami wykazanymi w ewidencjach towarowych, 4) kontroli procedur celnych stosowanych na terenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, 5) kontroli dokumentów potwierdzających spełnienie warunków określonych przez umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne, 6) kontroli warunków składowania towarów, a zwłaszcza towarów, których składowanie związane jest ze zwiększonym ryzykiem lub wymaga specjalnych urządzeń, 7) kontroli przestrzegania terminu pozostawania towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, jeżeli termin taki został wyznaczony, 8) sprawdzaniu, czy osoby prowadzące działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa lub składkami na ubezpieczenia społeczne ani nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe. § 20. 1. Organ celny jest obowiązany przeprowadzać, co najmniej raz w ciągu roku kalendarzowego, kontrolę działalności prowadzonej przez zarządzającego wolnym obszarem celnym lub składem wolnocłowym. 2. W trakcie okresowej kontroli działalności prowadzonej przez zarządzającego wolnym obszarem celnym lub składem wolnocłowym organ celny podejmuje odpowiednie czynności kontroli celnej w celu stwierdzenia, czy: 1) zarządzający wolnym obszarem celnym lub składem wolnocłowym prowadzi działalność zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie funkcjonowania wolnego obszaru celnego i składu wolnocłowego, 2) zachowane zostały warunki umożliwiające organowi celnemu sprawowanie dozoru celnego. § 21. 1. Organ celny jest obowiązany przeprowadzić okresowe kontrole działalności agencji celnej nie rzadziej niż raz w ciągu roku kalendarzowego. 2. Kontrola działalności agencji celnej polega w szczególności na sprawdzeniu: 1) ewidencji i rejestrów prowadzonych w związku z działalnością agencji oraz innych dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, 2) prowadzonej działalności pod względem zgodności z warunkami udzielonej koncesji i przepisami prawa celnego. 3. W celu stwierdzenia, czy prowadzący działalność w agencji celnej prowadzi ją zgodnie z przepisami prawa celnego i czy nie zostały naruszone warunki określone w art. 256 § 2 oraz w art. 259 § 2 Kodeksu celnego, organ celny może zobowiązać prowadzącego do dostarczenia w szczególności: 1) aktualnego zaświadczenia, wydanego przez urząd skarbowy właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania prowadzącego działalność w agencji celnej, że nie zalega on z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, 2) aktualnego zaświadczenia, że prowadzący działalność w agencji celnej nie zalega ze składkami na ubezpieczenia społeczne, 3) zaświadczenia o niekaralności za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe osób kierujących działalnością gospodarczą prowadzoną w agencji celnej, 4) umów o pracę oraz innych dokumentów potwierdzających wypełnienie warunku określonego w art. 256 § 2 Kodeksu celnego. Rozdział 4 Kontrola celna wykonywana poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny § 22. 1. Kontrola celna wykonywana poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny może mieć charakter: 1) planowany, 2) doraźny. 2. Kontrolę, o której mowa w ust. 1, organy celne mogą wykonywać wspólnie z innymi upoważnionymi organami. § 23. Kontroli celnej, wykonywanej poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny, powinny podlegać w szczególności towary akcyzowe, rolno-spożywcze, elektroniczne oraz materiały i wyroby włókiennicze. § 24. Organ celny dokonuje ustaleń prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu celnym na podstawie dowodów, takich jak dokumenty i dowody rzeczowe, dane z ewidencji i sprawozdawczości, oględziny, zeznania świadków, opinie biegłych, szkice, zdjęcia fotograficzne, jak również pisemne wyjaśnienia i oświadczenia. § 25. Organ celny zabezpiecza dowody przez: 1) przechowanie ich u kontrolowanego w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu, 2) opieczętowanie i oddanie ich, za pokwitowaniem, kontrolowanemu na przechowanie, 3) odebranie ich, za potwierdzeniem odbioru. § 26. 1. Dowody utrwalone za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz elektronicznych nośników informacji powinny być zabezpieczone przed zniszczeniem lub uszkodzeniem, w szczególności na skutek działania środków chemicznych, mechanicznych, temperatury lub pola magnetycznego. 2. Opakowania zabezpieczające dowody powinny uniemożliwiać swobodne odtwarzanie lub kopiowanie. Każdy z dowodów powinien być opatrzony podpisem kontrolującego i zawierać numer akt sprawy oraz opis sposobu odtworzenia dowodu. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 27. Do postępowań wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 28. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie sposobów i warunków wykonywania kontroli celnej (Dz. U. Nr 154, poz. 1007 i z 1998 r. Nr 24, poz. 129). § 29. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 września 1999 r. (poz. 909) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 28 września 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu powrotnego przywozu towarów. (Dz. U. Nr 80, poz. 910) Na podstawie art. 192 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb powrotnego przywozu towarów, wzór formularza i objaśnienia co do sposobu jego wypełnienia oraz dokumenty, które powinny być dołączone do wniosku, o którym mowa w art. 191 § 2 Kodeksu celnego. § 2. 1. Towarami powracającymi, w rozumieniu art. 191 Kodeksu celnego są: 1) części lub część uprzednio wywiezionych maszyn, urządzeń lub innych towarów, jeżeli spełniają warunki określone w art. 192 § 1 Kodeksu celnego, 2) towary wywiezione z zastosowaniem karnetu ATA wydanego w Polsce, nawet jeżeli termin jego ważności zostanie przekroczony, 3) towary, które po ich wywiezieniu poza polski obszar celny zostały poddane czynnościom niezbędnym do ich naprawy lub konserwacji, 4) towary, które po ich wywiezieniu poza polski obszar celny zostały poddane innym czynnościom niż te, o których mowa w pkt 3, okazały się wadliwe lub niezdatne do użytku, pod warunkiem że ich wadliwość lub niezdatność mogła być stwierdzona dopiero po dokonaniu tych czynności. 2. Towary, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za wolne od cła, jeżeli zabiegi polegające na naprawie stały się konieczne w związku z nieprzewidzianym zdarzeniem, które nastąpiło poza polskim obszarem celnym, w wyniku którego towary te nie mogły zostać w normalnych warunkach i zgodnie z charakterem użyte, a ich wartość nie stała się wyższa w wyniku dokonywanych zabiegów od ich wartości w chwili wywozu poza polski obszar celny. 3. Jeżeli w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, powstałby obowiązek uiszczenia cła, w wypadku gdyby towary te zostały poddane wymienionym czynnościom w ramach procedury uszlachetniania biernego, wówczas w stosunku do towarów powrotnie przywożonych stosuje się przepisy dotyczące obliczania kwoty należności celnych, właściwe dla procedury uszlachetniania biernego. § 3. 1. W wypadku gdy osoba zainteresowana przewiduje, że wywożone towary mogą zostać powrotnie wprowadzone na polski obszar celny, przy dokonywaniu zgłoszenia celnego może przedstawić dla celów dowodowych wypełniony formularz dokumentu "Towary Powracające", zwany dalej "dokumentem TP". 2. Wzór formularza dokumentu TP stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. Dokument TP sporządza się w oryginale i dwóch kopiach. 4. Dokument TP powinien dotyczyć towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. § 4. W wypadku przyjęcia zgłoszenia wywozowego, organ celny na dokumencie TP wypełnia pole nr 10, zwraca oryginał i kopię nr 1 zgłaszającemu. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest w formie: 1) pisemnej - kopia nr 2 stanowi załącznik do dokumentu SAD, 2) ustnej - kopia nr 2 stanowi załącznik do rejestru przedstawionych dokumentów TP, określonego w przepisach szczególnych. § 5. W wypadku gdy osoba zainteresowana przewiduje, że wywożone towary mogą zostać powrotnie wprowadzone na polski obszar celny i zgłoszone w kilku urzędach celnych, należy do zgłoszenia wywozowego dołączyć odpowiednią liczbę dokumentów TP. § 6. 1. Przy dokonywaniu zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu towarów powrotnie przywożonych można przedstawić, dla celów dowodowych, oryginał i kopię nr 1 dokumentu TP, jeżeli został wystawiony przy objęciu towarów procedurą wywozu. 2. W wypadku przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu towarów powrotnie przywożonych, organ celny na oryginale i kopii nr 1 dokumentu TP wypełnia pola nr 12 i 13, zatrzymuje kopię nr 1 dokumentu TP, a oryginał zwraca zgłaszającemu. § 7. Osoba zainteresowana może zwrócić się do organu celnego, który wystawił dokument TP, o wydanie kilku egzemplarzy dokumentów TP. Wydanie dokumentów TP następuje po zwróceniu organowi celnemu dokumentu TP, na którym następnie organ celny umieszcza adnotację "anulowano". § 8. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 191 § 2 Kodeksu celnego, powinien być złożony w urzędzie celnym, w którym zostanie złożone zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu towarów powracających. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności: 1) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania lub nazwę oraz siedzibę osoby zainteresowanej, 2) określenie organu celnego, do którego jest kierowany, 3) nazwę, rodzaj, ilość oraz przewidywany termin powrotnego przywozu towarów, 4) określenie dokumentów wywozowych, o ile były wymagane, 5) uzasadnienie wniosku, 6) oświadczenie zainteresowanego o treści: "Pouczony o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 k.k. za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy oświadczam, że dane zawarte we wniosku oraz dane zawarte w załączonych do niego dokumentach są prawdziwe.", 7) datę sporządzenia wniosku oraz podpis osoby zainteresowanej. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności dołączyć: 1) poświadczone za zgodność z oryginałem kserokopie dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, 2) poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię dokumentu TP, jeżeli został sporządzony. § 9. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu powrotnego przywozu towarów (Monitor Polski Nr 67, poz. 663). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 września 1999 r. (poz. 910) Ilustracja Ilustracja Ilustracja strona druga Formularz dokumentu TP drukowany jest na papierze samokopiującym, koloru białego, o masie nie mniejszej niż 40 g/m2. Papier nie powinien przy normalnym użyciu być podatny na rozerwanie lub marszczenie. Jednocześnie powinien mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną umożliwiającą czytelne wypełnianie ręczne i maszynowe bez przebarwień tekstu na drugą stronę. Formularz ma wymiary 210 × 297 mm, maksymalna tolerancja wynosząca minus 5 mm lub plus 8 mm jest dozwolona. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm. (Dz. U. Nr 80, poz. 911) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się obowiązek stosowania Polskich Norm wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 grudnia 1993 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm i norm branżowych (Dz. U. z 1994 r. Nr 20, poz. 71 i z 1997 r. Nr 129, poz. 843), 2) rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 28 marca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych norm branżowych (Dz. U. Nr 42, poz. 159 i z 1997 r. Nr 129, poz. 842). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 września 1999 r. (poz. 911) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA Lp.Numer normy PNTytuł normy PNZakres obowiązku stosowania normy 1234 1PN-90/A-55602Ochrona pracy. Maszyny i urządzenia oraz stanowiska pracy przemysłu ziemniaczanego. Wymagania bezpieczeństwa pracy i ergonomii.całość normy 2PN-B-13067:1997Szyby hartowane do sprzętu grzejnego.całość normy 3PN-B-13210:1997Wyroby szklane i ceramiczne przeznaczone do kontaktu z żywnością. Dopuszczalne ilości uwalnianego ołowiu i kadmu.całość normy 4PN-93/C-01011Produkty chemiczne stosowane w przemyśle. Pobieranie próbek. Zagadnienia bezpieczeństwa.całość normy 5PN-85/C-77023Wyroby kosmetyczne i perfumeryjne. Wymagania mikrobiologiczne.całość normy bez pkt 2 6PN-93/C-77026Wyroby kosmetyczne i perfumeryjne. Wytyczne ogólne wprowadzania do obrotu wyrobów kosmetycznych.całość normy bez pkt 2.2d, 2.3e, 3.1, 3.4 7PN-C-83051:1997Produkty chemii organicznej. Benzoesan sodu do celów spożywczych.całość normy 8PN-87/C-84004Kwaśny węglan sodowy.w zakresie wymagań dla gat. Extra i I, dla przemysłu spożywczego 9PN-C-84909:1997Gazy techniczne. Dwutlenek węgla skroplony, skroplony schłodzony i zestalony.w zakresie wymagań dla rodzaju S do celów spożywczych 10PN-81/C-84012Kwaśny węglan amonowy.w zakresie wymagań dla rodz. I, dla przemysłu spożywczego 11PN-C-84081-02:1998Sól (chlorek sodowy). Sól spożywcza.całość normy 12PN-C-84910:1997Gazy techniczne. Tlen sprężony.w zakresie wymagań i badań dla rodzaju M do celów medycznych i dla rodzaju S do celów spożywczych 13PN-C-84911:1997Gazy techniczne. Tlen ciekły.w zakresie wymagań i badań dla rodzaju M do celów medycznych i dla rodzaju S do celów spożywczych 14PN-91/C-86003Górnicze zapalniki elektryczne. Badania dopuszczeniowe.całość normy 15PN-92/C-86005Górnicze materiały wybuchowe. Badania dopuszczeniowe.całość normy 16PN-92/C-86008Górnicze pobudzacze wybuchowe. Badania dopuszczeniowe.całość normy 17PN-92/C-86009Górnicze pobudzacze wybuchowe. Podział, oznaczenie i wymagania.pkt 3, 4 18PN-94/C-86020Górnicze zapalniki elektryczne. Wymagania.całość normy 19PN-C-86048:1994Materiały wybuchowe. Spłonka ZnT.całość normy 20PN-C-86049:1994Materiały wybuchowe. Pentryt.całość normy 21PN-C-86050:1994Materiały wybuchowe. Trójnitrotoluen.całość normy 22PN-93/C-86051Materiały wybuchowe. Metanity. Wymagania.pkt 2 23PN-93/C-86052Materiały wybuchowe. Dynamity. Wymagania.pkt 2 24PN-93/C-86053Materiały wybuchowe. Karbonity. Wymagania.pkt 2 25PN-93/C-86054Materiały wybuchowe. Barbaryty. Wymagania.pkt 2 26PN-93/C-86055Materiały wybuchowe. Amonity. Wymagania.pkt 2 27PN-C-86060:1997Materiały wybuchowe. Głowiczki zapalnikowe termo- i ciśnienioodporne.całość normy 28PN-C-86067:1997Górnicze materiały wybuchowe. Klasyfikacja, oznaczenie i wymagania ogólne.całość normy 29PN-C-86079:1997Technika strzałowa. Szybkozłącza.całość normy 30PN-C-86080:1998Lonty detonujące. Lonty detonujące pentrytowe.całość normy 31PN-90/C-86100Broń gazowa. Wymagania i badania.całość normy 32PN-C-86061:1997Wyroby pirotechniczne widowiskowe. Klasyfikacja, wymagania dotyczące bezpieczeństwa i metody badań.całość normy 33PN-C-86203:1997Prochy czarne.całość normy 34PN-84/C-87054Nawozy sztuczne. Saletra amonowa.całość normy 35PN-85/C-94210/03Smoczki gumowe. Wymagania i badania.całość normy 36PN-75/C-94250/34+A2:1996Węże gumowe. Węże nie wzmocnione do cieczy spożywczych.całość normy 37PN-78/C-94250/49+A2:1996Węże gumowe. Węże tłoczne ze wzmocnieniem tekstylnym do środków ochrony roślin.całość normy 38PN-76/C-94250/64Węże gumowe. Węże ssawne do cieczy spożywczych.całość normy 39PN-C-96008:1998Przetwory naftowe. Gazy węglowodorowe. Gazy skroplone C3-C4.w zakresie wymagań i metod badań 40PN-C-96025:1999Przetwory naftowe. Benzyny silnikowe. Benzyny etylizowane.całość normy 41PN-90/D-56271Obrabiarki do drewna nieprodukcyjne. Ogólne wymagania bezpieczeństwa pracy w zakresie konstrukcji.całość normy 42PN-89/D-60256Maszyny i urządzenia do obróbki drewna. Ogólne wymagania bezpieczeństwa pracy w zakresie konstrukcji.całość normy 43PN-74/E-06074Zespoły prostownikowe bezpieczne. Ogólne wymagania i badania.całość normy 44PN-84/E-06311Oprawy do oświetlenia mieszkań i wnętrz użyteczności publicznejpkt 2.3, 2.4, 2.5 45PN-88/E-06514Górnicze omomierze strzałowe i próbniki ciągłości obwodu. Wymagania i badania.całość normy 46PN-E-06800:1996Maszyny elektryczne wirujące. Małe silniki elektryczne.pkt 2.7, 2.9, 2.17, 2.18, 2.19 47PN-E-06810:1996Maszyny elektryczne wirujące. Małe silniki do wentylatorów, suszarek i odkurzaczy.pkt 2.5, 2.6, 2.7, 2.8, 2.12 b), i) 48PN-E-06811:1996Maszyny elektryczne wirujące. Małe silniki do narzędzi.pkt 2.6, 2.7, 2.11 e), f), h), o) 49PN-E-06812:1996Maszyny elektryczne wirujące. Zespoły napędowe do wirówek do bielizny.pkt 2.3, 2.4, 2.11, 2.16 d), e), f), h) 50PN-E-06813:1996Maszyny elektryczne wirujące. Zespoły napędowe do pralek.pkt 2.3, 2.4, 2.11, 2.15 c), d), e), l) 51PN-E-06814:1996Maszyny elektryczne wirujące. Małe silniki komutatorowe stosowane w przyrządach do przyrządzania potraw.pkt 2.3, 2.5, 2.6, 2.11 e), h), m), n), o 52PN-E-06820:1996Maszyny elektryczne wirujące. Zespoły napędowe domowych maszyn do szycia.pkt 2.5, 2.6, 2.7, 2.9 b), c), l), m) 53PN-E-06821:1996Maszyny elektryczne wirujące. Pompki elektryczne do przyrządów powszechnego użytku.całość normy 54PN-87/E-08111Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Urządzenia hermetyzowane masą izolacyjną. Klasyfikacja, wymagania i metody badań.całość normy 55PN-85/E-08400/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Bezpieczeństwo użytkowania. Ogólne wymagania i badania.całość normy 56PN-85/E-08401/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Wkrętarki. Bezpieczeństwo użytkowania.całość normy 57PN-93/E-08402Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Nożyce i wycinarki do blach. Wymagania szczegółowe i badania.całość normy 58PN-86/E-08404/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Szlifierki oscylacyjne i taśmowe. Bezpieczeństwo użytkowania.całość normy 59PN-89/E-08405/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Gwinciarki. Bezpieczeństwo użytkowania.całość normy 60PN-87/E-08406/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Strugarki do drewna. Bezpieczeństwo użytkowania.całość normy 61PN-88/E-08408/02Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym. Pilarki brzeszczotowe. Bezpieczeństwo użytkowania.całość normy 62PN-88/E-08501Urządzenia elektryczne. Tablice i znaki bezpieczeństwa.pkt 1.2 63PN-79/E-08510Elektroenergetyczny sprzęt ochronny. Neonowe uzgadniacze faz.całość normy 64PN-91/E-90100Przewody elektroenergetyczne ogólnego przeznaczenia do odbiorników ruchomych i przenośnych. Ogólne wymagania i badania.pkt 2 65PN-89/E-90140Przewody elektroenergetyczne o izolacji i oponie gumowej do górniczych odbiorników ruchomych i przenośnych. Wymagania i badania.pkt 2 66PN-85/E-93401Oprawki gwintowe do lamp elektrycznych.pkt 3 67PN-F-06000-1:1998Meble biurowe. Postanowienia ogólne.pkt 3.1 68PN-F-06001-1:1994Meble mieszkaniowe. Postanowienia ogólne.pkt 3.1 69PN-F-06001-2:1994Meble mieszkaniowe. Klasyfikacja jakościowa.pkt 2.3 70PN-91/F-06008Meble dla dzieci. Wymagania i badania.pkt 3.1, 3.2, tabl. 3, lp. 3 i 4 71PN-90/F-06009Meble szkolne i przedszkolne. Wymagania i badania.pkt 3.2, 3.3, tabl. 3, lp. 1 72PN-88/F-06010/02Meble szkolne. Stoły uczniowskie, laboratoryjne do kreślenia i rysowania, do nauki języków obcych. Podstawowe wymiary funkcjonalne.całość normy 73PN-89/F-06018/02Meble mieszkaniowe dla dzieci. Stoły, biurka i krzesła dla dzieci w wieku szkolnym. Podstawowe wymiary funkcjonalne.całość normy 74PN-F-06109:1997Meble żłobkowe, przedszkolne i szkolne. Wymagania i badania wytrzymałościowe.całość normy 75PN-F-93000:1996Zszywacze elektryczne. Wymagania i badania.pkt 3.2, 3.3.7, 3.3.8 76PN-93/G-02010Kopalniane stacje ratownictwa górniczego. Zasady projektowania.całość normy 77PN-G-02100:1996Górnictwo odkrywkowe. Szerokość pasów ochronnych wyrobisk odkrywkowych.całość normy 78PN-G-02105:1996Górnictwo odkrywkowe. Odległości sieci trakcyjnej od szyn torów i od budowli.całość normy 79PN-G-02600:1996Ochrona pracy w górnictwie. Oświetlenie podziemnych wyrobisk zakładów górniczych.całość normy 80PN-84/G-02700Prądy błądzące. Określenia i metody pomiarów.całość normy 81PN-85/G-02701Górnicze elektryczne zapalarki strzałowe.całość normy 82PN-89/G-02702Przyrządy do badania górniczych elektrycznych zapalarek strzałowych. Impulsometry strzałowe.całość normy 83PN-62/G-04025Powietrze kopalniane. Pobieranie próbek powietrza z wyrobisk górniczych.całość normy 84PN-87/G-04026Ciecze hydrauliczne stosowane w systemach maszyn i urządzeń górniczych. Metody badań i oceny palności.całość normy 85PN-G-04035:1994Ochrona czystości powietrza w zakładach górniczych. Pomiar stężenia zapylenia powietrza oraz oznaczanie zawartości wolnej krzemionki w pyle.całość normy 86PN-G-04037:1998Zabezpieczenia przeciwwybuchowe zakładów górniczych. Zabezpieczenie przed wybuchem pyłu węglowego. Oznaczanie zawartości części niepalnych w pyle kopalnianymcałość normy 87PN-G-04151:1997Wentylatory kopalniane. Wyznaczanie podstawowych parametrów hałasu w warunkach ruchowych.całość normy 88PN-70/G-04161Wentylatory kopalniane główne. Badanie podstawowych parametrów pracy.całość normy 89PN-74/G-04165Wentylatory osiowe miejscowego przewietrzania. Podstawowe wymagania.całość normy 90PN-G-04210:1996Szyby górnicze. Obudowy i zbrojenia szybów. Ogólne zasady badań.całość normy 91PN-G-04211:1996Szyby górnicze. Obudowa betonowa. Kryteria oceny i metody badań.całość normy 92PN-91/G-04510Paliwa stałe. Symbole i współczynniki przeliczeniowe.całość normy 93PN-93/G-04558Węgiel kamienny. Oznaczanie wskaźnika samozapalności.całość normy 94PN-G-05002:1997Górnictwo. Betonowe tamy wodne jednodrzwiowe na ciśnienie 0,5, 1,0, 1,5 MPa w podziemnych zakładach górniczych. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 95PN-G-05012:1997Przewietrzanie wyrobisk górniczych. Śluzowe tamy wentylacyjne. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 96PN-G-05013:1997Wyrobiska korytarzowe poziome i pochyłe w zakładach górniczych. Zasady projektowania wzajemnego usytuowania torów, ścieków i posadowień obudowy.całość normy 97PN-G-05014:1997Szyby górnicze. Ogrzewanie powietrza wdechowego. Zasady projektowania instalacji.całość normy 98PN-G-05016:1997Szyby górnicze. Obudowa. Obciążenia.całość normy 99PN-G-05018:1997Przewietrzanie kopalń. Wejścia śluzowe i włazy do kanałów wentylacyjnych. Zasady projektowania.całość normy 100PN-G-05019:1997Górnictwo. Kopalniane tamy wodne pełne. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 101PN-G-05021:1997Górnictwo. Tamy wodne z drzwiami dla komór w głównym odwadnianiu podziemnych zakładów górniczych. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 102PN-G-05100:1998Górnictwo. Podziemne stałe składy materiałów wybuchowych. Wytyczne projektowania i wykonania.całość normy 103PN-G-05600:1998Podziemne wyrobiska korytarzowe i komorowe. Obudowa powłokowa. Zasady projektowania i obliczeń statycznych.całość normy 104PN-74/G-06001Szyby górnicze. Obudowa murowa i betonowa. Wymagania i badania.całość normy 105PN-G-06009:1997Wyrobiska korytarzowe poziome i pochyłe w zakładach górniczych. Odstępy ruchowe i wymiary przejścia dla ludzi.całość normy 106PN-90/G-06011Wyrobiska korytarzowe poziome i pochyłe w kopalniach. Wyrobiska obudowane odrzwiami z kształtowników korytkowych. Wymagania i badania przy odbiorze.całość normy 107PN-G-06016:1997Wyrobiska korytarzowe poziome i pochyłe w zakładach górniczych. Przejścia nad urządzeniami transportowymi. Wymagania.całość normy 108PN-G-06020:1994Podziemne wyrobiska górnicze dla ruchu samojezdnych maszyn górniczych. Podział i wymagania.całość normy 109PN-G-06021:1997Obudowa górniczych wyrobisk korytarzowych. Okładziny żelbetowe.całość normy 110PN-G-06031:1998Ruch samojezdnych maszyn górniczych. Znaki na drogach podziemnych.całość normy 111PN-G-06102:1996Podziemne wyrobiska zakładów górniczych. Stacje pomiarowe powietrza. Wymagania.całość normy 112PN-G-06105:1998Górnictwo. Podziemne składy paliw. Wymagania.całość normy 113PN-84/G-09000.01Mapy górnicze. Podział i określenia.całość normy 114PN-84/G-09000.03Mapy górnicze. Wymagania podstawowe.całość normy 115PN-72/G-09001Mapy górnicze. Wzorce, nazwy i symbole barw.całość normy 116PN-72/G-09003Mapy górnicze. Umowne znaki obiektów i urządzeń na powierzchni.całość normy 117PN-70/G-09004Mapy górnicze. Umowne znaki podziemnych wyrobisk górniczych.całość normy 118PN-76/G-09005Mapy górnicze. Umowne znaki skał i surowców mineralnych.całość normy 119PN-72/G-09006Mapy górnicze. Umowne znaki zagrożeń i urządzeń zabezpieczających w wyrobiskach podziemnych.całość normy 120PN-72/G-09007Mapy górnicze. Umowne znaki granic.całość normy 121PN-74/G-09008Mapy górnicze. Umowne znaki podziemnych urządzeń transportowych, maszyn przodkowych oraz urządzeń energetycznych.całość normy 122PN-75/G-09009Mapy górnicze. Umowne znaki wentylacyjne.całość normy 123PN-73/G-09010Mapy górnicze. Umowne znaki geologiczne różne.pkt 3÷9 124PN-73/G-09016Mapy górnicze. Umowne znaki wyrobisk odkrywkowych i zwałowisk.całość normy 125PN-73/G-09017Mapy górnicze. Umowne znaki robót strzelniczych w górnictwie odkrywkowym.całość normy 126PN-73/G-09018Mapy górnicze. Umowne znaki urządzeń i obiektów w górnictwie odkrywkowym.całość normy 127PN-75/G-09019Mapy górnicze. Umowne znaki gospodarki terenami w górnictwie odkrywkowym.całość normy 128PN-75/G-09020Mapy górnicze. Umowne znaki rekultywacji w górnictwie odkrywkowym.całość normy 129PN-75/G-09021Mapy górnicze. Umowne znaki otworów wiertniczych w górnictwie odkrywkowym.całość normy 130PN-G-09051:1997Miernictwo górnicze. Szyby, wieże szybowe i urządzenia wyciągowe. Wyznaczanie i utrwalanie charakterystycznych punktów oraz osi.całość normy 131PN-93/G-11010Górnictwo. Materiały do posadzki hydraulicznej. Wymagania i badania.całość normy 132PN-G-11020:1994Górnictwo. Pył kamienny przeciwwybuchowy.całość normy 133PN-G-14100:1997Podziemne wyrobiska korytarzowe i komorowe. Beton natryskowy. Wymagania i badania.całość normy 134PN-85/G-15000.01Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Postanowienia ogólne.całość normy 135PN-92/G-15000.05Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Odrzwia łukowe otwarte. Badania stanowiskowe.całość normy 136PN-G-15000.07:1996Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Rozpory stalowe dwustronnego działania. Wymagania i badania.całość normy 137PN-G-15000.09:1998Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Kształtowniki korytkowe proste. Próba statyczna zginania.całość normy 138PN-87/G-15000.10Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Strzemiona. Badania wytrzymałościowe.całość normy 139PN-91/G-15000.11Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Kształtowniki korytkowe proste. Badania złącz.całość normy 140PN-G-15000.12:1994Obudowa chodników odrzwiami podatnymi z kształtowników korytkowych. Kształtowniki korytkowe. Próba statycznego skręcania.całość normy 141PN-G-15050:1996Obudowa wyrobisk górniczych. Siatki okładzinowe zgrzewane.całość normy 142PN-G-15091:1998Kotwie górnicze. Wymagania.całość normy 143PN-G-15530:1996Górnicza obudowa zmechanizowana. Stojaki hydrauliczne. Wymagania.całość normy 144PN-G-15532:1996Górnicza obudowa indywidualna. Stojaki hydrauliczne centralnie zasilane. Wymagania.całość normy 145PN-G-15533:1997Górnicza obudowa indywidualna. Stojaki cierne. Wymagania i badania.całość normy 146PN-G-15534:1997Górnicza obudowa indywidualna. Głowica koronowa do stojaków ciernych i hydraulicznych. Podstawowe wymagania.całość normy 147PN-G-15535:1998Górnicza obudowa indywidualna. Baterie zaworowe stojaków hydraulicznych centralnie zasilanych. Wymagania.całość normy 148PN-G-15541:1997Górnicza obudowa indywidualna. Stropnice zwykłe SZG.całość normy 149PN-G-15545:1997Górnicza obudowa indywidualna. Stropnice członowe SCG. Wymagania i badania.całość normy 150PN-92/G-32000Górnicze napędy i sterowanie hydrauliczne. Złącza wtykowe. Podstawowe parametry i wymiary.całość normy 151PN-G-36000:1997Napędy spalinowe dla podziemnych pojazdów górniczych. Wymagania.całość normy 152PN-G-38010:1997Ochrona pracy w górnictwie. Silniki indukcyjne trójfazowe do maszyn górniczych. Wymagania i badania.całość normy 153PN-73/G-42011Lampy górnicze elektryczne. Podstawowe wymagania i badania.całość normy 154PN-G-42021:1997Elektroenergetyka kopalniana. Stacje transformatorowe. Wymagania i badania.całość normy 155PN-G-42041:1997Środki ochronne i zabezpieczające w elektroenergetyce kopalnianej. System uziemiających przewodów ochronnych. Wymagania.całość normy 156PN-G-42042:1997Środki ochronne i zabezpieczające w elektroenergetyce kopalnianej. Zabezpieczenia zwarciowe i przeciążeniowe. Wymagania i zasady doboru.całość normy 157PN-G-42050:1997Elektroenergetyka kopalniana. Rozdzielnice kopalniane prądu przemiennego na napięcie powyżej 1 kV do 15 kV włącznie. Wymagania i badania.całość normy 158PN-G-43026:1998Przewietrzanie wyrobisk górniczych drążonych z wykorzystaniem maszyn spalinowych. Lutniociągi wentylacyjne. Określanie podstawowych parametrów.całość normy 159PN-G-43055:1998Przewietrzanie wyrobisk górniczych. Wentylatory wolnostrumieniowe. Zasady budowy i eksploatacjicałość normy 160PN-G-44100:1996Górnictwo. Rurociągi odmetanowania.całość normy 161PN-78/G-46039Wozy kopalniane. Sprzęg hakowy.całość normy 162PN-G-46200:1994Naczynia wyciągowe. Zawieszenia linowe nośne z sercówką samozaciskową. Wymagania i badania.całość normy 163PN-G-46201:1997Górnicze wyciągi szybowe. Zawieszenia lin wyrównawczych. Wymagania i badania.całość normy 164PN-G-46203:1996Górnicze wyciągi szybowe. Koła linowe kierujące. Wymagania i badania.całość normy 165PN-G-46205:1997Górnicze wyciągi szybowe. Naczynia wyciągowe stalowe. Wymagania i badania.całość normy 166PN-G-46206:1997Górnicze wyciągi szybowe. Odporność cieplna hamulców tarczowych maszyn wyciągowych. Wymagania i badania.całość normy 167PN-G-46221:1997Szyby górnicze. Zamknięcia przeciwpożarowe zrębów szybów wdechowych. Wymagania.całość normy 168PN-G-46222:1997Szyby górnicze. Przedziały drabinowe. Wymagania i badania.całość normy 169PN-G-46224:1997Szyby górnicze. Zbrojenia sztywne. Wymagania i badania.całość normy 170PN-G-46225:1997Szyby górnicze. Połączenia kotwiowe zbrojenia z obudową szybu. Wymagania i badania.całość normy 171PN-G-46230:1996Górnicze wyciągi szybowe. Prowadnice ślizgowe staliwne do prowadników sztywnych.całość normy 172PN-93/G-46606Liny stalowe o konstrukcji zamkniętej stosowane w kopalniach. Warunki techniczne odbioru.całość normy 173PN-86/G-46730Wciągniki górnicze łańcuchowe.całość normy 174PN-G-46732:1997Wciągniki górnicze łańcuchowe. Łańcuchy krótkoogniwowe kalibrowane.całość normy 175PN-G-46731:1996Wciągniki górnicze łańcuchowe. Haki jednorożne.całość normy 176PN-G-47050:1997Ochrona pracy w górnictwie. Sygnalizacja optyczna i akustyczna w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych. Wymagania.całość normy 177PN-G-47061:1996Górnicze koleje podziemne. Nawierzchnie torowe. Wymagania.całość normy 178PN-G-47071:1997Górnicze koleje podziemne. Ładownie baterii akumulatorów trakcyjnych. Wymagania.całość normy 179PN-G-47072:1997Górnicze koleje podziemne. Stacje osobowe. Wymagania.całość normy 180PN-G-49001:1997Koleje podziemne. Sygnały i znaki kolejowe.całość normy 181PN-G-49002:1996Sygnalizacja w transporcie podziemnym. Sygnały i znaki dla pieszych.całość normy 182PN-93/G-50000Ochrona pracy. Maszyny i urządzenia górnicze. Ogólne wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 183PN-93/G-50001Ochrona pracy. Wyposażenie elektryczne maszyn i urządzeń górniczych. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 184PN-G-50003:1996Ochrona pracy w górnictwie. Urządzenia elektryczne górnicze w wykonaniu normalnym. Wymagania i badania.całość normy 185PN-G-50004:1994Ochrona pracy. Przenośniki zgrzebłowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy bez pkt 2.19.3 186PN-G-50005:1997Ochrona pracy w górnictwie. Przenośniki taśmowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 187PN-G-50006:1997Ochrona pracy w górnictwie. Urządzenia automatyki i telekomunikacji górniczej. Wymagania i badania.całość normy 188PN-G-50010:1997Ochrona pracy w górnictwie. Układy sterowania podziemnych przenośników taśmowych. Wymagania.całość normy 189PN-G-50017:1996Ochrona pracy w górnictwie. Lokomotywy kopalniane podziemne z napędem elektrycznym. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 190PN-G-50019:1997Ochrona pracy w górnictwie. Wozy szynowe do transportu osób. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomiicałość normy 191PN-G-50020:1994Ochrona pracy. Wozy kopalniane urobkowe i materiałowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomiicałość normy 192PN-G-50032:1996Ochrona pracy w górnictwie. Urządzenia strugowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 193PN-G-50033:1996Ochrona pracy w górnictwie. Ładowarki. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 194PN-G-50034:1994Ochrona pracy. Kombajny ścianowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 195PN-93/G-50035Ochrona pracy. Kombajny chodnikowe. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 196PN-G-50038:1997Ochrona pracy w górnictwie. Urządzenia kotwiąco-przesuwające przenośników zgrzebłowych i strugów. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 197PN-G-50041:1994+A1:1998Ochrona pracy. Obudowy ścianowe zmechanizowane. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 198PN-G-50042:1996Ochrona pracy w górnictwie. Ścianowe kompleksy zmechanizowane. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy bez pkt 2.15 199PN-93/G-50051Ochrona pracy. Ciągarki górnicze łańcuchowe ręczne. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 200PN-93/G-50052Ochrona pracy. Ciągarki górnicze linowe ręczne. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 201PN-G-50053:1997Ochrona pracy w górnictwie. Wciągarki bębnowe wolnobieżne. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 202PN-G-50054:1997Ochrona pracy w górnictwie. Kołowroty. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 203PN-G-50071:1996Ochrona pracy w górnictwie. Agregaty zasilające hydrauliczne. Wymagania bezpieczeństwa i ergonomii.całość normy 204PN-G-50090:1997Ochrona pracy w górnictwie. Sieć elektryczna trakcji przewodowej. Wymagania.całość normy 205PN-G-52101:1997Górnictwo. Kopalniane magazyny awaryjne. Wymagania.całość normy 206PN-90/G-56235Wiertarki górnicze obrotowe ręczne. Ogólne wymagania.całość normy 207PN-G-50251:1997Górnictwo odkrywkowe. Urządzenia sygnalizacji pożarowej na koparkach i zwałowarkach. Wymagania podstawowe.całość normy 208PN-91/G-56260Wiertarki górnicze udarowe pneumatyczne. Ogólne wymagania.całość normy 209PN-93/G-56265Wiertarki górnicze udarowe. Wiertła jednodłutowe, żerdzie i koronki.całość normy 210PN-93/G-57000Wiertarki górnicze obrotowe. Żerdzie śrubowe i rączki. Podstawowe wymagania i wymiary przyłączeniowe.całość normy 211PN-G-57401:1996Wiercenia dołowe. Żerdzie rurowe.całość normy 212PN-93/G-58000Puszki na górnicze materiały wybuchowe.całość normy 213PN-93/G-58001Ładownice na górnicze zapalniki elektryczne.całość normy 214PN-92/G-59001Samojezdne maszyny górnicze. Konstrukcje chroniące operatora przed obwałami skał. Wymagania i badania.całość normy 215PN-G-59002:1994Samojezdne maszyny górnicze. Widoczność ze stanowiska pracy operatora. Wymagania i badania.całość normy 216PN-G-59003:1998Samojezdne maszyny górnicze. Urządzenia klimatyzacyjne. Wymagania i badania.całość normy 217PN-73/G-60005Tamy bezpieczeństwa. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 218PN-73/G-60101Przewietrzanie wyrobisk górniczych. Tamy wentylacyjne. Zasady projektowania i wykonania.całość normy 219PN-G-61020:1997Wiercenia obrotowe normalnośrednicowe. Łączniki ochronne pod graniatkę.całość normy 220PN-93/G-61026Wiercenia obrotowe normalnośrednicowe. Zawór bezpieczeństwa nadgraniatkowy i podgraniatkowy.całość normy 221PN-G-61031:1997Wiertnictwo. Ściski do obciążników i rur okładzinowych. Główne wymagania i badania.całość normy 222PN-G-61100-1:1997Wiertnictwo. Połączenia kołnierzowe klamrowe. Wymagania i badania.całość normy 223PN-91/G-74040Maszyny górnicze. Silniki pneumatyczne zębate. Podstawowe wymagania.całość normy 224PN-61/G-95005Prowadniki szybowe. Prowadniki z litego drewna krajowego.całość normy 225PN-H-01201:1997Obróbka cieplna. Piece z atmosferą regulowaną. Wymagania bezpieczeństwa dotyczące budowy i eksploatacji.całość normy 226PN-H-01203:1997Obróbka cieplna. Przemysłowe piece próżniowe. Wymagania dotyczące budowy i eksploatacji.całość normy 227PN-88/H-54553Maszyny i urządzenia odlewnicze. Ogólne wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 228PN-88/H-54554Maszyny i urządzenia odlewnicze. Formierki i rdzeniarki. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 229PN-88/H-54555Maszyny i urządzenia odlewnicze. Urządzenia do czyszczenia odlewów. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 230PN-88/H-54556Maszyny i urządzenia odlewnicze. Kokilarki. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 231PN-89/H-54558Maszyny i urządzenia odlewnicze. Maszyny i urządzenia do przygotowania materiałów formierskich. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 232PN-90/H-54559Maszyny i urządzenia odlewnicze. Maszyny do odlewania ciśnieniowego. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 233PN-H-93011:1996Stal konstrukcyjna. Kęsy i pręty kwadratowe walcowane na gorąco na butle do gazów technicznych i ciśnieniowe zbiorniki stałe.całość normy 234PN-H-93441-1 do 10:1994Kształtowniki stalowe walcowane na gorąco dla górnictwa. Ogólne wymagania i badania oraz wymiary.całość normy 235PN-I-73005-1:1997Rejestratory transakcyjne z pamięcią fiskalną. Wymagania ogólne i badania.całość normy 236PN-I-73005-2:1998Rejestratory transakcyjne z pamięcią fiskalną. Kasy rejestrujące. Wymagania i badania.całość normy 237PN-I-73005-3:1998Rejestratory transakcyjne z pamięcią fiskalną. Terminale sklepowe. Wymagania i badania.całość normy 238PN-93/M-35350Kotły grzewcze gazowe wodne niskotemperaturowe i średniotemperaturowe. Wymagania i badania.całość normy bez pkt 3.18 239PN-84/M-35603Technika bezpieczeństwa. Stałe zbiorniki ciśnieniowe. Znakowanie.całość normy 240PN-81/M-35630Technika bezpieczeństwa. Kotły parowe i wodne. Zawory bezpieczeństwa.całość normy 241PN-79/M-40300Kuchnie i kuchenki gazowe użytku domowego.całość normy 242PN-87/M-40301Gazowe grzejniki wody przepływowej. Wymagania i badania.całość normy 243PN-89/M-40302Promienniki gazowe.całość normy 244PN-86/M-40305Urządzenia gazowe użytku domowego. Wymagania ogólne.całość normy 245PN-86/M-40306Urządzenia gazowe użytku domowego. Metody badań.całość normy 246PN-87/M-40307Ogrzewacze pomieszczeń gazowe konwekcyjne. Wymagania i badania.całość normy 247PN-71/M-40321Reduktory do gazu propanowo-butanowego. Ogólne wymagania i badania.całość normy 248PN-89/M-41105Elektryczne chłodziarki domowe. Wymagania i badania.pkt 2.16, 2.3, 2.4.1 do 2.4.3, 2.1.3 do 2.1.6, 3.1, 4.3.2, 4.3.10 do 4.3.13, 4.3.16, 4.3.21 do 4.3.24 249PN-90/M-41106Elektryczne chłodziarko-zamrażarki domowe. Wymagania i badania.całość normy 250PN-77/M-43021Wentylatory. Ogólne wymagania i badania.całość normy 251PN-82/M-55681Obrabiarki do metali. Osłony zabezpieczające ściernic. Wymiary podstawowe i wymagania techniczne.całość normy 252PN-81/M-55720/00Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 253PN-81/M-55720/01Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji tokarek.całość normy 254PN-81/M-55720/02Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji frezarek.całość normy 255PN-81/M-55720/03Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji szlifierek.całość normy 256PN-81/M-55720/04Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji wiertarko-frezarek.całość normy 257PN-81/M-55720/05Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji wiertarek.całość normy 258PN-81/M-55720/06Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji obrabiarek do uzębień.całość normy 259PN-81/M-55720/07Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji strugarek, dłutownic i przeciągarek.całość normy 260PN-81/M-55720/08Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji przecinarek.całość normy 261PN-81/M-55720/09Obrabiarki do metali. Ochrona pracy. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji obrabiarek zespołowych i linii obrabiarek zespołowych.całość normy 262PN-92/M-66026Tłoczniki. Stopnie zagrożenia.całość normy 263PN-88/M-66027Tłoczniki. Ogólne wymagania bezpieczeństwa.całość normy 264PN-89/M-68050/01Maszyny do obróbki plastycznej metali. Ogólne wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 265PN-89/M-68050/02Maszyny do obróbki plastycznej metali. Prasy mechaniczne. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 266PN-89/M-68050/03Maszyny do obróbki plastycznej metali. Prasy śrubowe. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 267PN-89/M-68050/04Maszyny do obróbki plastycznej metali. Zwijarki do blach. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 268PN-90/M-68050/05Maszyny do obróbki plastycznej metali. Prasy hydrauliczne. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 269PN-90/M-68050/06Maszyny do obróbki plastycznej metali. Nożyce. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 270PN-91/M-68050/07Maszyny do obróbki plastycznej metali. Młoty. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 271PN-91/M-68050/08Maszyny do obróbki plastycznej metali. Maszyny automatyczne i półautomatyczne. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 272PN-92/M-68050/09Maszyny do obróbki plastycznej metali. Prasy krawędziowe. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 273PN-92/M-68050/10Maszyny do obróbki plastycznej metali. Maszyny do prostowania. Wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji.całość normy 274PN-79/M-69221Butle do gazów. Butle stalowe spawane.całość normy 275PN-M-69228:1994+A1:1997Butle do gazów. Zawory do butli. Wymagania i badania.całość normy 276PN-M-71075:1996Zbiorniki wysokociśnieniowe roztłaczane. Wymagania i metody badań.całość normy 277PN-90/M-77006Szybkowary. Ogólne wymagania i badania.całość normy 278PN-89/M-77271Kuchenki gazowe turystyczne.całość normy 279PN-89/M-77275Urządzenia gazowe turystyczne. Ogólne wymagania i metody badań.całość normy 280PN-M-80284:1997Górnictwo odkrywkowe. Dopuszczalne zużycie lin stalowych.całość normy 281PN-M-86403:1996Łożyska toczne. Łożyska kulkowe i wałeczkowe. System oznaczania.całość normy 282PN-70/N-01270/01 do 04, 07 do 09, 12, 14Wytyczne. Znakowania rurociągów.całość normy 283PN-85/N-74010/01Ołówki i kredki. Postanowienia ogólne.pkt 3.1.1 i 3.1.4 w zakresie toksyczności powłoki 284PN-91/N-98100Wózki dziecięce.całość normy bez pkt 3.3 285PN-75/O-79707Butelki do napojów gazowanych.całość normy 286PN-O-91013:1999Obuwie. Znakowanie.całość normy 287PN-P-50425:1995Pergamin sztuczny kwasowy i papiery pergaminowe. Właściwości, wymagania i metody badań.całość normy 288PN-90/P-50440Papier śniadaniowy.pkt 3.1 w zakresie parametrów jakości zdrowotnej i obowiązku posiadania atestu 289PN-90/P-50549Wata celulozowa.całość normy 290PN-P-82011:1996Tekstylia. Dopuszczalne zawartości formaldehydu.całość normy 291PN-P-84004:1996Tekstylia. Dzianiny i wyroby dziewiarskie. Wartości wskaźnika zmiany wymiarów po praniu.całość normy 292PN-79/P-84512Pieluszki.całość normy 293PN-84/P-84515Koszulki i kaftaniki z tkanin dla niemowląt.całość normy 294PN-90/P-84531+A1:1997Wyroby konfekcyjne. Oznaczenie.całość normy bez umieszczania na etykiecie wyrobu: - skróconego symbolu, - roku produkcji 295PN-85/P-84752Dzianiny i wyroby dziane. Wskaźniki odporności wybarwień.całość normy 296PN-90/P-84753+A1:1997Wyroby dziane. Oznaczaniecałość normy bez umieszczania na etykiecie wyrobu: - skróconego symbolu, - znaku KJ 297PN-93/R-02001/01Ciągniki i maszyny rolnicze i leśne. Techniczne środki zapewnienia bezpieczeństwa. Postanowienia ogólne.całość normy 298PN-91/R-36124Ciągniki kołowe rolnicze i leśne. Konstrukcje ochronne. Metoda badania dynamicznego i warunki zatwierdzenia.całość normy 299PN-92/R-36131Ciągniki rolnicze. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwa.całość normy 300PN-87/S-46200Rowery. Wymagania i badania.całość normy 301PN-S-76021:1998Instalacja elektryczna pojazdów samochodowych. Wymagania i metody badań.całość normy 302PN-93/T-42107+A1:1996+A2:1997Bezpieczeństwo urządzeń techniki informatycznej i elektrycznych urządzeń techniki biurowej.całość normy 303PN-83/Z-08002/01Wykrywacze gazów. Znakowanie wykrywaczy rurkowych.całość normy 304PN-Z-87000:1998Ceratki i podkłady niemowlęce.całość normy 305PN-Z-87001:1998Odciągacze pokarmu kobiecego.całość normy 306PN-Z-87002:1998Gruszki medyczne.całość normy 307PN-EN 71-1:1998Bezpieczeństwo zabawek. Własności mechaniczne i fizyczne.całość normy 308PN-EN 71-2:1998Bezpieczeństwo zabawek. Palność.całość normy 309PN-EN 71-3:1998Bezpieczeństwo zabawek. Migracja określonych pierwiastków.całość normy 310PN-EN 71-4:1998Bezpieczeństwo zabawek. Zestawy do wykonywania doświadczeń chemicznych i podobnych.całość normy 311PN-EN 71-5:1998Bezpieczeństwo zabawek. Zabawki (zestawy chemiczne) nie przeznaczone do wykonywania doświadczeń chemicznych.całość normy 312PN-EN 71-6:1998Bezpieczeństwo zabawek. Znak graficzny ostrzegawczy dotyczący wieku.całość normy 313PN-EN 201:1994Techniczne wymagania bezpieczeństwa w konstrukcji i budowie wtryskarek do tworzyw sztucznych i gumy.całość normy 314PN-EN 228:1999Przetwory naftowe. Benzyny silnikowe.całość normy 315PN-EN 393+AC:1998Kamizelki ratunkowe i indywidualne środki asekuracyjne. Środki asekuracyjne - 50 N.całość normy 316PN-EN 442-1:1999Radiatory i konwektory. Wymagania i warunki techniczne.całość normy 317PN-EN 590:1999Przetwory naftowe. Oleje napędowe.całość normy bez pkt NA.3 załącznika krajowego NA 318PN-EN 716-1:1999Meble. Łóżka dziecięce i łóżka dziecięce składane mieszkaniowe. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa.całość normy 319PN-EN 775:1998Roboty przemysłowe. Bezpieczeństwo.całość normy 320PN-EN 982:1998Bezpieczeństwo maszyn. Wymagania bezpieczeństwa dotyczące układów hydraulicznych i pneumatycznych i ich elementów. Hydraulika.całość normy 321PN-EN 50060+A1:1998Spawalnicze źródła energii do ręcznego spawania łukowego o ograniczonym czasie obciążenia.całość normy 322PN-EN 60335-1:1999Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania ogólne.całość normy 323PN-EN 60335-2-35:1999Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla przepływowych ogrzewaczy wody.całość normy 324PN-EN-60974-1:1997 IEC 974-1Wymagania bezpieczeństwa dotyczące urządzeń do spawania łukowego. Spawalnicze źródła energii.całość normy 325PN-EN 61010-1:1999Wymagania bezpieczeństwa elektrycznych przyrządów pomiarowych, automatyki i urządzeń laboratoryjnych. Wymagania ogólne.całość normy 326PN-IEC 34-1:1997Maszyny elektryczne wirujące. Dane znamionowe i parametry.pkt 6.4, 6.5, 7.10, 8.1, 8.5, 8.7, 8.9, 10.1 327PN-IEC 34-5:1998Maszyny elektryczne wirujące. Klasyfikacja stopni ochrony zapewnianych przez osłony maszyn elektrycznych wirujących (kod IP).całość normy 328PN-IEC 65:1998+A#Wymagania bezpieczeństwa użytkowania elektronicznego sprzętu powszechnego użytku zasilanego z sieci.całość normy 329PN-IEC 320-1:1998Nasadki i wtyki do użytku domowego i podobnych ogólnych zastosowań. Wymagania ogólne.całość normy 330PN-IEC 335-2-2:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla odkurzaczy i przyrządów czyszczących zasysających wodę.całość normy 331PN-IEC 335-2-3:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla żelazek.całość normy 332PN-IEC 335-2-4:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla wirówek do bielizny.całość normy 333PN-IEC 335-2-5:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla zmywarek do naczyń.całość normy 334PN-IEC 335-2-7:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla pralek.całość normy 335PN-IEC 335-2-9:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla opiekaczy, prodiży i podobnych przyrządów.całość normy 336PN-IEC 335-2-13:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla frytkownic, patelni i podobnych przyrządów.całość normy 337PN-IEC 335-2-14:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla maszyn kuchennych.całość normy 338PN-IEC 335-2-61:1997Bezpieczeństwo elektrycznych przyrządów do użytku domowego i podobnego. Wymagania szczegółowe dla akumulacyjnych ogrzewaczy pomieszczeń.całość normy 339PN-IEC 432-1+A1:1996Wymagania bezpieczeństwa dotyczące żarówek. Żarówki z żarnikiem wolframowym do użytku domowego i podobnych ogólnych celów oświetleniowych.całość normy 340PN-IEC 742+A1:1997Transformatory separacyjne i transformatory bezpieczeństwa. Wymagania.całość normy 341PN-IEC 745-2-1+A1:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla wiertarek.całość normy 342PN-IEC 745-2-1+A1/Ak:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla wiertarek. Wymagania do stosowania w kraju.całość normy 343PN-IEC 745-2-3:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla szlifierek, polerek i szlifierek dyskowych.całość normy 344PN-IEC 745-2-5:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla pilarek tarczowych i noży tarczowych.całość normy 345PN-IEC 745-2-5/Ak:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla pilarek tarczowych i noży tarczowych. Wymagania do stosowania w kraju.całość normy 346PN-IEC 745-2-6:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla młotków.całość normy 347PN-IEC 745-2-6/Ak:1996Bezpieczeństwo narzędzi ręcznych o napędzie elektrycznym. Wymagania szczegółowe dla młotków. Wymagania do stosowania w kraju.całość normy 348PN-IEC 832:1994Drążki izolacyjne i uniwersalne elementy robocze do prac pod napięciem.całość normy 349PN-IEC 884-1:1996Gniazda wtyczkowe i wtyczki do użytku domowego i podobnego. Wymagania ogólne.całość normy 350PN-IEC 1242:1998Sprzęt elektroinstalacyjny. Przedłużacze zwijane do użytku domowego i podobnego.całość normy 351PN-IEC 60038:1998Napięcia znormalizowane IEC.całość normy 352PN-ISO 32:1994Sprzęt medyczny. Butle do gazów medycznych. Oznakowanie zawartości.całość normy 353PN-ISO 3154:1997Liny splotkowe do wyciągów górniczych. Techniczne warunki dostawy.całość normy 354PN-ISO 3411:1998Maszyny do robót ziemnych. Wymiary operatorów i minimalna przestrzeń wokół operatora.całość normy 355PN-ISO 4253:1996Ciągniki rolnicze. Usytuowanie siedziska operatora. Wymiary.całość normy 356PN-ISO 5700:1996Ciągniki kołowe rolnicze i leśne. Konstrukcje ochronne. Metoda badania statycznego i warunki oceny.całość normy 357PN-ISO 5970:1994Meble, krzesła i stoły szkolne. Wymiary funkcjonalne.całość normy Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 16 września 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm z zakresu ochrony środowiska i leśnictwa. (Dz. U. Nr 80, poz. 913) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się obowiązek stosowania Polskich Norm wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 kwietnia 1995 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania wybranych Polskich Norm z zakresu ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa (Dz. U. Nr 50, poz. 273). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 16 września 1999 r. (poz. 913) WYKAZ POLSKICH NORM Z ZAKRESU OCHRONY ŚRODOWISKA I LEŚNICTWA DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA 1) PN-87/M-34129 Odpylacze kotłowe. Wymagania i badania montażowe i odbiorcze. (zakres obowiązku stosowania normy: pkt 2.2.1; 2.2.2; 3.1.2.9; 3.1.2.10;3.2.1.11; 3.2.1.13; 3.2.1.14; 3.2.1.17; 3.2.1.18; 3.2.1.19 oraz rozdział 6; dotyczące badania i oceny skuteczności działania rodzajów odpylaczy wymienionych w pkt 1.1 normy). (podgrupa: 13.040.40 oraz podgrupa: 27.060.30) 2) PN-R-65700:1998 Materiał siewny - Nasiona drzew i krzewów leśnych i zadrzewieniowych. (podgrupa: 65.020.20) 3) PN-R-67025:1999 Materiał sadzeniowy - Sadzonki drzew i krzewów do upraw leśnych i na plantacje. (podgrupa: 65.020.20) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 4 października 1999 r. w sprawie nadania statutu Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 80, poz. 914) Na podstawie art. 74 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) zarządza się, co następuje: § 1. Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 4 października 1999 r. (poz. 914) STATUT ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 1. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) oraz niniejszego statutu. 2. Siedzibą Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest miasto stołeczne Warszawa. § 2. Użyte w statucie określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875), 2) Zakład - Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 3) Centrala - Centralę Zakładu. Rozdział 2 Prezes Zakładu § 3. 1. Prezes Zakładu: 1) kieruje działalnością Zakładu i reprezentuje go na zewnątrz, przy pomocy Zarządu Zakładu, głównego inspektora kontroli Zakładu, naczelnego lekarza Zakładu, dyrektorów komórek organizacyjnych Centrali Zakładu i dyrektorów oddziałów, 2) realizuje zadania zastrzeżone ustawą do zakresu jego działania. 2. Prezes Zakładu może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do: 1) reprezentowania Zakładu i podejmowania decyzji w jego imieniu, w określonych przez niego sprawach, 2) upoważniania innych pracowników Zakładu, w zakresie określonym w pkt 1. 3. Prezes Zakładu może upoważniać także inne osoby do podejmowania decyzji w jego imieniu, w zakresie przez niego określonym. 4. Prezes Zakładu: 1) wydaje akty kierownictwa wewnętrznego, 2) nadaje Zakładowi regulamin organizacyjny. 5. Ponadto do kompetencji Prezesa Zakładu należą sprawy określone w art. 73 ust. 3 ustawy. Rozdział 3 Zarząd Zakładu § 4. Do kompetencji Zarządu Zakładu należą sprawy określone w art. 74 ust. 2 i 3 ustawy. § 5. 1. Zarząd Zakładu działa kolegialnie. 2. Tryb pracy Zarządu Zakładu określają odrębne przepisy. Rozdział 4 Rada Nadzorcza Zakładu § 6. Do kompetencji Rady Nadzorczej Zakładu należą sprawy określone w art. 75 ust. 2 ustawy. § 7. 1. Rada Nadzorcza Zakładu podejmuje uchwały na posiedzeniach plenarnych. 2. Tryb pracy Rady Nadzorczej Zakładu określają odrębne przepisy. 3. Rada Nadzorcza Zakładu realizuje swoje zadania przy pomocy Biura Rady Nadzorczej. Rozdział 5 Centrala § 8. Centrala jest jednostką organizacyjną, przy pomocy której Prezes Zakładu oraz Zarząd Zakładu realizują zadania należące do zakresu ich działania. § 9. Zakres rzeczowy działania Centrali Zakładu obejmuje w szczególności: 1) dysponowanie Funduszem Ubezpieczeń Społecznych, Funduszem Rezerwy Demograficznej i Funduszem Alimentacyjnym, 2) prowadzenie rozliczeń składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zgodnie z przepisami ustawy, 3) prowadzenie kont ubezpieczonych i płatników składek, 4) prowadzenie rejestrów ubezpieczonych, płatników składek, członków otwartych funduszy emerytalnych oraz rejestru uprawnionych do świadczeń zdrowotnych, 5) koordynację pracy terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu, 6) zarządzanie finansami Zakładu, 7) dysponowanie majątkiem Zakładu, 8) opracowywanie projektów krótko- i długoterminowych planów działalności Zakładu, 9) opracowywanie analiz i prognoz działalności Zakładu, 10) gromadzenie i analizę danych statystycznych oraz prowadzenie badań statystycznych z zakresu ubezpieczeń społecznych, 11) realizację polityki kadrowej, szkoleniowej, wydawniczej, informacyjnej, promocyjnej, doradczej i konsultingowej Zakładu, 12) prowadzenie polityki prewencyjnej i rehabilitacji w zakresie ubezpieczeń społecznych, 13) opracowywanie i opiniowanie projektów aktów normatywnych oraz aktów prawnych wewnętrznych, 14) współpracę z organami administracji rządowej, instytucjami zagranicznymi oraz organizacjami międzynarodowymi i krajowymi w zakresie ubezpieczeń społecznych. § 10. W skład Centrali Zakładu wchodzą: 1) Gabinet Prezesa, 2) Biuro Głównego Inspektora Kontroli Zakładu, 3) Biuro Integracji Europejskiej, 4) Biuro Naczelnego Lekarza Zakładu, 5) Biuro Rady Nadzorczej, 6) Biuro Rent Zagranicznych, 7) Biuro Rzecznika Prasowego, 8) Centralny Ośrodek Obliczeniowy, 9) Departament Finansów, 10) Departament Inwestycji, 11) Departament Kapitału Początkowego, 12) Departament Legislacyjno-Prawny, 13) Departament Obsługi Administracyjnej, 14) Departament Obsługi Klientów, 15) Departament Obsługi Systemów Świadczeniowych, 16) Departament Ochrony Informacji, 17) Departament Organizacji i Nadzoru Jednostek Terenowych, 18) Departament Orzecznictwa Lekarskiego, 19) Departament Planowania i Kontrollingu, 20) Departament Prewencji i Rehabilitacji, 21) Departament Rachunkowości, 22) Departament Realizacji Dochodów, 23) Departament Rejestrów Centralnych, 24) Departament Rewizji Wewnętrznej, 25) Departament Spraw Pracowniczych, 26) Departament Statystyki, 27) Departament Świadczeń Emerytalno-Rentowych, 28) Departament Świadczeń Krótkoterminowych, 29) Departament Ubezpieczeń i Składek, 30) Departament Wdrożenia i Rozwoju KSI, 31) Departament Wypłat Świadczeń Zagranicznych, 32) Departament Zamówień Publicznych, 33) Departament Zasilania Informacyjnego. § 11. Szczegółową organizację Centrali oraz zakres zadań jej komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny Zakładu. Rozdział 6 Terenowe jednostki organizacyjne § 12. 1. Terenowymi jednostkami organizacyjnymi Zakładu są oddziały kierowane przez dyrektora i podlegające im inspektoraty kierowane przez kierownika inspektoratu. 2. Wojewódzkie inspektoraty kontroli kierowane przez wojewódzkiego inspektora kontroli są terenowymi jednostkami organizacyjnymi Zakładu podlegającymi głównemu inspektorowi kontroli Zakładu. § 13. Terenowe jednostki organizacyjne Zakładu realizują zadania należące do zakresu jego działania zgodnie z właściwością rzeczową i terytorialną określoną przez Prezesa Zakładu. § 14. Zakres rzeczowy działania terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu obejmuje bezpośrednią obsługę klientów Zakładu, a w szczególności: 1) stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, 2) ustalanie uprawnień do świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych oraz innych świadczeń zleconych Zakładowi, 3) wypłatę świadczeń z tytułu ubezpieczeń społecznych oraz innych świadczeń zleconych Zakładowi do wypłaty, 4) dochodzenie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, 5) dochodzenie należnych składek i opłat, 6) orzecznictwo lekarskie na potrzeby ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. § 15. Prezes Zakładu - tworząc, przekształcając i znosząc terenowe jednostki organizacyjne - ogłasza aktualne wykazy tych jednostek w Biuletynie Informacyjnym Zakładu. § 16. Szczegółową organizację terenowych jednostek organizacyjnych oraz zakres zadań ich komórek, a także kompetencje kierowników tych jednostek, określa regulamin organizacyjny Zakładu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 22 września 1999 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zakresu działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego oraz utworzenia okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego. (Dz. U. Nr 80, poz. 915) Na podstawie art. 36b ust. 3 oraz art. 36c ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145 i z 1999 r. Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się jako siedziby okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego miasta: Gdynia, Słupsk, Szczecin. § 2. 1. Terytorialny zakres działania: 1) okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego z siedzibą w Gdyni obejmuje: morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne i wyłączną strefę ekonomiczną od wschodniej granicy Państwa do południka 17° 40' 30'' długości geograficznej wschodniej, jak również morskie porty i przystanie oraz pas techniczny w tych granicach, 2) okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego z siedzibą w Słupsku obejmuje: morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne i wyłączną strefę ekonomiczną od południka 17° 40' 30'' długości geograficznej wschodniej do południka 15° 23' 24'' długości geograficznej wschodniej, jak również morskie porty i przystanie oraz pas techniczny w tych granicach, 3) okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego z siedzibą w Szczecinie obejmuje: a) morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne i wyłączną strefę ekonomiczną od południka 15° 23' 24'' długości geograficznej wschodniej do zachodniej granicy Państwa, jak również morskie porty i przystanie oraz pas techniczny w tych granicach, b) statki rybackie o polskiej przynależności państwowej wykonujące rybołówstwo morskie poza polskimi obszarami morskimi. 2. W zakresie nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego są również właściwi do podejmowania działań na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145 i z 1999 r. Nr 70, poz. 778). § 3. Tworzy się następujące okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego: 1) Okręgowy Inspektorat Rybołówstwa Morskiego w Gdyni, 2) Okręgowy Inspektorat Rybołówstwa Morskiego w Słupsku, 3) Okręgowy Inspektorat Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 4/99. z dnia 5 października 1999 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 916) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Trzciński - przewodniczący, Andrzej Mączyński, Marian Zdyb - sprawozdawca, protokolant: Lidia Banaszkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 5 października 1999 r. na rozprawie z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Rady Ministrów oraz Prokuratora Generalnego, sprawy z wniesionych na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 4 oraz art. 191 ust. 2 Konstytucji połączonych wniosków: 1) Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy o stwierdzenie niezgodności § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1069) z: - art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.), - art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163 z późn. zm.), - art. 128 i art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 z późn. zm.), - art. 92 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; 2) Zarządu Głównego NSZZ Pracowników Wojska o stwierdzenie niezgodności § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1069) z: - art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.), - art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163 z późn. zm.), - art. 128 i art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 z późn. zm.), - art. 92 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; 3) Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" o zbadanie zgodności rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1069) z: - art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 z późn. zm.), - art. 5 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.), orzeka: § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. Nr 160, poz. 1069), w zakresie, w jakim zachował moc obowiązującą, pomimo skreślenia dodanego przez niego § 7 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. z 1998 r. Nr 134, poz. 873 i Nr 160, poz. 1069 oraz z 1999 r. Nr 61, poz. 662) - jest niezgodny z art. 169b w związku z art. 128 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) oraz w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 z późn. zm.), a przez to z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - nie jest niezgodny z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014, Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684 i Nr 72, poz. 802). Janusz Trzciński Andrzej Mączyński Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 września 1999 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów przy tym stosowanych. (Dz. U. Nr 81, poz. 917) Na podstawie art. 81 ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres i sposób przeprowadzania badań technicznych pojazdów samochodowych, przyczep (naczep), ciągników rolniczych oraz motorowerów, zwanych dalej "pojazdami", oraz wzory dokumentów stosowanych przy tych badaniach. § 2. Badanie techniczne pojazdu polega na sprawdzeniu, czy pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), zwanej dalej "ustawą", i rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432), zwanym dalej "rozporządzeniem". § 3. Badania techniczne pojazdów dzieli się na: 1) okresowe, 2) pierwsze: a) pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów niebezpiecznych, b) taksówki osobowej, c) pojazdu uprzywilejowanego, d) pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą, 3) dodatkowe - pojazdu skierowanego przez organ kontroli ruchu drogowego w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu lub narusza wymagania ochrony środowiska, a w szczególności: a) co do którego zachodzi podejrzenie, że nie spełnia określonych warunków technicznych, o których mowa w ustawie i rozporządzeniu, b) pojazdu uszkodzonego w kolizji, wypadku drogowym, 4) dodatkowe - pojazdu skierowanego przez starostę w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu lub narusza wymagania ochrony środowiska, a w szczególności: a) co do którego zachodzi podejrzenie, że nie spełnia określonych warunków technicznych, o których mowa w ustawie i rozporządzeniu, b) pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przez organy Sił Zbrojnych, jednostki wojskowe podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policję, Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną, a rejestrowanego ponownie przez starostę, c) zgłoszonego do rejestracji, a uszkodzonego w kolizji, wypadku drogowym lub innym, d) po zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych technicznych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym (tj. rodzaju pojazdu, rodzaju nadwozia, przeznaczenia, masy własnej, dopuszczalnej ładowności, liczby miejsc, pojemności silnika, dopuszczalnej masy całkowitej, dopuszczalnej masy całkowitej ciągniętej przyczepy, dopuszczalnego nacisku osi), e) po zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany niektórych danych identyfikacyjnych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, tj. po zmianie numeru identyfikacyjnego (numeru nadwozia lub podwozia-ramy), 5) dodatkowe - pojazdu, w którym dokonano montażu instalacji do zasilania gazem, 6) dodatkowe - pojazdu, który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa, 7) dodatkowe - pojazdu, który ma być używany jako przewożący materiały niebezpieczne, 8) dodatkowe - pojazdu, który ma być używany jako uprzywilejowany. § 4. 1. Zakres badania technicznego pojazdu obejmuje, w odniesieniu do badania: 1) okresowego - sprawdzenie i ocenę: a) prawidłowości działania poszczególnych zespołów i układów pojazdu, zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa jazdy i ochrony środowiska, b) spełniania warunków dodatkowych dla niektórych pojazdów określonych w ustawie i w rozporządzeniu oraz innych przepisach wydanych na podstawie ustawy, 2) pierwszego, okresowego i dodatkowego - pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów niebezpiecznych: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę spełniania odpowiednich przepisów dotyczących warunków i kontroli przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych, 3) pierwszego, okresowego i dodatkowego - taksówki osobowej: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę spełniania warunków dodatkowych określonych w § 24 rozporządzenia, 4) pierwszego, okresowego i dodatkowego - pojazdu uprzywilejowanego: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę spełniania warunków dodatkowych określonych w § 25-37 rozporządzenia, 5) pierwszego - pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) zakres poszerzony o specjalistyczne badania, c) sporządzenie specjalnego dokumentu identyfikacyjnego, 6) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 3 lit. a): - sprawdzenie i ocenę spełniania określonych warunków technicznych, o których mowa w skierowaniu, 7) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 3 lit. b): a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) zakres poszerzony o specjalistyczne badania, 8) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 4 lit. a) i b) - sprawdzenie i ocenę spełniania określonych warunków technicznych, o których mowa w skierowaniu, 9) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 4 lit. c): a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) zakres poszerzony o specjalistyczne badania, 10) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 4 lit. d): a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę prawidłowości dokonanych zmian z przepisami ustawy i rozporządzenia, c) sporządzenie opisu i ocenę zmian oraz określenie nowych danych technicznych pojazdu, 11) dodatkowego - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 4 lit. e): a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) zakres poszerzony o specjalistyczne badania, 12) okresowe i dodatkowe - pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 5: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę spełniania warunków dodatkowych, określonych w § 41 rozporządzenia, 13) dodatkowe i okresowe - taksówki bagażowej: a) zakres - jak w ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie i ocenę spełniania warunków dodatkowych, określonych w § 24 rozporządzenia. 2. Badania, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, nie wpływają na termin następnego badania technicznego, określony w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, o ile nie jest to sprzeczne z ustawą. Za zgodą właściciela pojazdu termin następnego badania może być ustalony zgodnie z ustawą, pod warunkiem że pojazd poddany był co najmniej okresowemu badaniu technicznemu. § 5. Okresowe badanie techniczne pojazdu polega na sprawdzeniu: 1) zgodności faktycznych danych pojazdu z zapisanymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie, dotyczącymi tożsamości i danych technicznych pojazdu, a także prawidłowości i stanu tablic rejestracyjnych, 2) stanu technicznego ogumienia, 3) prawidłowości działania, ustawienia i własności świetlnych świateł zewnętrznych, 4) stanu technicznego, skuteczności i równomierności działania hamulców, 5) prawidłowości działania urządzeń sygnalizacyjnych, 6) prawidłowości działania układu kierowniczego, stanu technicznego jego połączeń oraz wielkości ruchu jałowego koła kierownicy, 7) stanu technicznego zawieszenia, 8) prawidłowości ustawienia i zamocowania kół jezdnych, 9) stanu technicznego nadwozia, podwozia i ich osprzętu oraz przedmiotów wyposażenia, 10) stanu technicznego układu wydechowego, a w uzasadnionych wypadkach - na pomiarze poziomu hałasu zewnętrznego na postoju, 11) emisji zanieczyszczeń gazowych lub zadymienia spalin, 12) spełniania warunków dodatkowych dla pojazdów określonych w rozporządzeniu. § 6. Wykaz czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego pojazdu określa załącznik nr 1 do niniejszego rozporządzenia. § 7. Sposób badania skuteczności i równomierności działania hamulców określa załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 8. Sposób oceny stanu technicznego układu wydechowego i pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego podczas postoju pojazdu oraz sposób kontroli stanu technicznego sygnału dźwiękowego określa załącznik nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 9. Sposób pomiaru emisji zanieczyszczeń gazowych oraz zadymienia spalin określa załącznik nr 4 do niniejszego rozporządzenia. § 10. Sposób sprawdzania prawidłowości przystosowania pojazdu do zasilania gazem określa załącznik nr 5 do niniejszego rozporządzenia. § 11. Sposób ustalania nieznanych danych technicznych pojazdu określa załącznik nr 6 do niniejszego rozporządzenia. § 12. Sposób nadawania i wybijania numerów na nadwoziach (podwoziach-ramach) i silnikach oraz wykonywania tabliczek zastępczych i wzór specjalnej pieczątki upoważniającej do nadawania i wybijania numerów określa załącznik nr 7 do niniejszego rozporządzenia. § 13. 1. Dane identyfikacyjne pojazdu należy wpisać do rejestru badań technicznych pojazdów na podstawie zapisów zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu lub odpowiadającym mu dokumencie. 2. Rejestr badań technicznych pojazdów, z zastrzeżeniem ust. 3, stanowi dokument, którego strony powinny być ponumerowane, przesznurowane, a końce sznurka zaklejone nalepką i ostemplowane. Wzór rejestru określa załącznik nr 8 do niniejszego rozporządzenia. 3. Dopuszcza się prowadzenie rejestru badań technicznych pojazdów za pomocą techniki informatycznej. § 14. 1. Jeżeli wynik badania technicznego podlegającego potwierdzeniu w dowodzie rejestracyjnym jest pozytywny, uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego potwierdza ten fakt w dowodzie rejestracyjnym, wpisując termin następnego badania. 2. W przypadkach innych niż wymienione w ust. 1 stacja kontroli pojazdów wydaje zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym, przy czym jeżeli wynik badania jest: 1) pozytywny - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "pojazd dopuszczony do ruchu", 2) negatywny - w zaświadczeniu wpisuje się stwierdzone usterki, z tym że jeżeli: a) nie stwarzają one bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "dopuszczony do ruchu warunkowo", wpisując w niektórych przypadkach niezbędne ograniczenia, w szczególności zakaz: przewozu pasażerów, ładunków, ciągnięcia przyczepy, jazdy w okresie od zmierzchu do świtu oraz podczas zmniejszonej widoczności, oraz okres warunkowego dopuszczenia, niezbędny do usunięcia usterek, jednak nie dłuższy niż siedem dni, b) stwarzają one bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "pojazd nie dopuszczony do ruchu", dokonując wpisu: "zatrzymano dowód rejestracyjny nr...", zatrzymuje się dowód rejestracyjny i w terminie trzech dni przesyła się go do organu, który go wystawił, wraz z kopią zaświadczenia. 3. Badanie techniczne pojazdu polegające na ponownym sprawdzeniu zespołów i układów pojazdu, w których stwierdzono usterki, może być dokonane tylko w zakresie ich usunięcia wyłącznie przez stację kontroli pojazdów, która te usterki stwierdziła, w okresie nie dłuższym niż 14 dni od poprzedniego badania. W innej stacji kontroli pojazdów albo po upływie tego terminu przeprowadza się odpowiednie badanie w pełnym zakresie. 4. Wzór zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym określa załącznik nr 9 do niniejszego rozporządzenia. § 15. 1. Jeżeli badanie techniczne dotyczy pojazdu używanego do przewozu materiałów niebezpiecznych, w zaświadczeniu wymienionym w § 14 ust. 2 uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego zamieszcza wpis stwierdzający, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym dopuszczenia do przewozu określonego materiału niebezpiecznego lub materiałów niebezpiecznych danej klasy, określonych w przepisach o warunkach i kontroli przewozu materiałów niebezpiecznych, z podaniem: 1) nazwy materiału niebezpiecznego oraz numeru klasy i punktu, pod którym jest on wymieniony w odrębnych przepisach, lub 2) określenia grupy materiałów niebezpiecznych oraz numerów klasy i punktów, pod którymi jest on wymieniony w odrębnych przepisach, lub 3) określenia klasy materiałów i numeru tej klasy, jeżeli pojazd jest przeznaczony do przewozu wszystkich materiałów tej klasy, 4) numeru i daty wydania zaświadczenia właściwej jednostki dozoru technicznego, stwierdzającego, że cysterna odpowiada warunkom technicznym określonym w przepisach dotyczących warunków i kontroli przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych - jeżeli badanie dotyczy pojazdu z cysterną, 5) innych danych dotyczących warunków technicznych pojazdu, o ile wymagają tego przepisy o przewozie drogowym materiałów niebezpiecznych. 2. Jeżeli pierwsze badanie techniczne dotyczy pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 2 lit. d), uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego, poza zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu, wystawia specjalny dokument identyfikacyjny badanego pojazdu, według wzoru określonego w załączniku nr 11 do niniejszego rozporządzenia. W razie potrzeby, przed wydaniem takiego dokumentu, stacja kontroli pojazdów może zażądać przedstawienia opinii rzeczoznawcy z zakresu techniki samochodowej lub wiarygodnego dokumentu jednostki zagranicznej, dokonującej badań technicznych pojazdów. 3. Jeżeli badanie techniczne dotyczy pojazdu, o którym mowa w § 3 pkt 4 lit. d), uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego wystawia specjalny dokument, według wzoru określonego w załączniku nr 12 do niniejszego rozporządzenia, zawierający opis i ocenę zgodności dokonanych zmian z przepisami ustawy i rozporządzenia, oraz zamieszcza w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym wpis dotyczący zgodności tych zmian z powyższymi przepisami i nowe dane techniczne pojazdu wynikające z dokonanych zmian. W razie potrzeby, przed wydaniem takich dokumentów, stacja może zażądać przedstawienia opinii rzeczoznawcy z zakresu techniki samochodowej lub odpowiednio innej specjalności. 4. Jeżeli dodatkowe badanie techniczne dotyczy pojazdu przystosowanego do zasilania gazem, uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego pojazdu wystawia specjalne zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu według wzoru określonego w załączniku nr 10 do niniejszego rozporządzenia oraz dokonuje adnotacji o treści: "pojazd przystosowany do zasilania gazem" w dowodzie rejestracyjnym lub zaświadczeniu oraz rejestrze, o których mowa w § 13 i 14. 5. Jeżeli badanie techniczne dotyczy pojazdu z zamontowanym urządzeniem technicznym podlegającym dozorowi technicznemu, uprawniony diagnosta dokonujący badania technicznego pojazdu zamieszcza w rejestrze, o którym mowa w § 13, lub w zaświadczeniu, o którym mowa w § 14, wpis potwierdzający, że pojazd odpowiada warunkom technicznym dozoru technicznego, z podaniem numeru i daty wydania zaświadczenia właściwej jednostki dozoru technicznego. 6. Jeżeli badanie techniczne dotyczy pojazdu silnikowego, o którym mowa w art. 71 ust. 4 ustawy, uprawniony diagnosta przeprowadza badanie polegające na sprawdzeniu i ocenie spełniania warunków technicznych, o których mowa w § 7 ust. 6 rozporządzenia, oraz dokonuje adnotacji o treści "pojazd przystosowany do ciągnięcia przyczep" w dowodzie rejestracyjnym lub zaświadczeniu oraz rejestrze, o którym mowa w § 13 i 14. 7. Badanie techniczne autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, obejmuje: a) zakres określony w § 4 ust. 1 pkt 1, b) sprawdzenie wymagań i sporządzenie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu według wzoru określonego w załączniku nr 13 do niniejszego rozporządzenia. Badanie techniczne autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, wykonywane jest za zgodą właściciela pojazdu. § 16. Jeżeli badanie techniczne dotyczy pojazdu wymienionego w art. 132 ust. 5 ustawy, badania przeprowadza się odpowiednio, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozporządzenia z uwzględnieniem § 1 ust. 3 rozporządzenia. § 17. 1. Na wniosek właściciela pojazdu stacja kontroli pojazdów może wydać zaświadczenie potwierdzające wyposażenie pojazdu w urządzenie rejestrujące samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy oraz postoju (tachograf), o ile w dniu wykonania okresowego badania technicznego tachograf posiadał ważne oznakowanie uwierzytelniające. 2. Wpisy w dokumentach, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, powinny być opatrzone odpowiednio pieczątką stacji kontroli pojazdów, datą, podpisem uprawnionego diagnosty dokonującego badania technicznego, pieczątką identyfikacyjną oraz jego pieczątką imienną. 3. W wypadku popełnienia błędu pisarskiego i rachunkowego oraz innej oczywistej omyłki w dokumentach, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, uprawniony diagnosta prostuje je przez skreślenie błędu lub omyłki i podanie właściwej informacji, która powinna być opatrzona datą, podpisem uprawnionego diagnosty, jego pieczątką imienną, lub wystawia nowy dokument z odpowiednim wyjaśnieniem. 4. Na wniosek właściciela pojazdu stacja kontroli pojazdów wydaje duplikat dokumentów związanych z ostatnim badaniem technicznym dotyczącym pojazdu. 5. Wzory pieczątek stacji kontroli pojazdów oraz identyfikacyjnej i imiennej uprawnionego diagnosty określa załącznik nr 14 do niniejszego rozporządzenia. § 18. Pieczątki, o których mowa w § 12 i § 17 ust. 5 wykonywane są za zgodą starosty na koszt stacji kontroli pojazdów. W wypadku cofnięcia upoważnienia do wykonywania badań pojazdów stacji lub uprawnionemu diagnoście, pieczątki zwraca się staroście. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. (poz. 917) Załącznik nr 1 WYKAZ CZYNNOŚCI KONTROLNYCH ORAZ METODY I KRYTERIA OCENY STANU TECHNICZNEGO POJAZDU Przedmiot i zakres badaniaSposób przeprowadzenia badaniaPodstawowe kryteria uznania stanu technicznego za niezadowalający 123 1. IDENTYFIKACJA I DODATKOWE WYPOSAŻENIE 1.1. Identyfikacja pojazduOględziny organoleptyczne: porównanie zapisów w dowodzie rejestracyjnym (pozwoleniu czasowym) ze stanem faktycznym.1. Brak zgodności zapisów numeru identyfikacyjnego (VIN) lub numeru nadwozia (podwozia-ramy), numeru rejestracyjnego ze stanem faktycznym. 2. Brak numeru identyfikacyjnego (VIN) lub numeru nadwozia (podwozia-ramy) lub numer nieczytelny. 3. Niezgodna z zapisem w dowodzie rejestracyjnym: masa własna pojazdu, dopuszczalna ładowność, dopuszczalna masa całkowita, pojemność silnika lub liczba miejsc. 4. Tablice rejestracyjne nie certyfikowane. 5. Tablice rejestracyjne nieczytelne lub uszkodzone. 6. Ozdobienie tablic rejestracyjnych. 7. Brak tabliczki znamionowej (zastępczej) albo nieczytelna lub niezgodna ze stanem faktycznym. 1.2. Dodatkowe wyposażenieOględziny.1. Brak trójkąta ostrzegawczego do ustawiania na drodze. 2. Brak gaśnicy (jeżeli jest wymagana). 2. OGUMIENIE 2.1. Stan techniczny i ciśnienie powietrza w oponachOględziny. Pojazd uniesiony za pomocą dźwignika lub ustawiony na kanale. Pomiar i regulacja ciśnienia w oponach.1. Na tej samej osi zamontowane są opony różnej konstrukcji (radialne, diagonalne, diagonalne z opasaniem lub o różnej rzeźbie bieżnika). 2. Na pojeździe samochodowym o dwóch osiach są zamontowane opony: a) diagonalne lub diagonalne z opasaniem na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony radialne, b) diagonalne na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony diagonalne z opasaniem. 3. Opony różnej konstrukcji na osiach wchodzących w skład osi wielokrotnej z zastrzeżeniem, że na osi nie napędzanej opony mogą być takie same jak na osi kierowanej. 4. Opony, których wskaźniki pokazują graniczne zużycie, a w odniesieniu do opon nie zaopatrzonych w takie wskaźniki o rzeźbie bieżnika mniejszej niż 1,6 mm na 3/4 szerokości środkowej części opony. 5. Opony o widocznych pęknięciach obnażających lub naruszających ich osnowę albo odkształcone. 6. Opony z umieszczonymi trwale, wystającymi na zewnątrz przeciwślizgowymi elementami metalowymi. 7. Niedostateczna wytrzymałość (nośność) opon. 3. ŚWIATŁA 3.1. Światła drogowe i mijaniaOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.1.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Niejednakowa barwa lub barwa inna niż biała bądź żółta selektywna. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Brak lub niedziałanie świateł drogowych (jeżeli są wymagane). 5. Brak lub niedziałanie świateł mijania. 6. Włączenie świateł mijania lub świateł drogowych nie włącza równocześnie świateł pozycyjnych oraz oświetlenia tablicy rejestracyjnej. 7. Przełączenie świateł drogowych na światła mijania nie powoduje wyłączenia wszystkich świateł drogowych. 8. Przełączenie świateł mijania na światła drogowe nie powoduje włączenia co najmniej jednej pary świateł drogowych. 9. Brak wyraźnej granicy światła i cienia świateł mijania. 10. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia świateł drogowych. 3.1.2. Ustawienie świateł drogowych i mijania w płaszczyźnie poziomej i pionowejPomiar ustawienia za pomocą przyrządów specjalnych lub ekranu.1. Odchylenie strumienia światła mijania w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice: w lewo - 5 cm na 10 m, w prawo - 20 cm na 10 m. 2. Odchylenie strumienia światła drogowego w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice: 20 cm na 10 m (w lewo lub w prawo). 3. Wartość ustawienia światła mijania w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż: 3 cm na 10 m w górę, lub 5 cm na 10 m w dół. 4. Wartość ustawienia światła drogowego w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż: 5 cm na 10 m w górę lub w dół. 3.1.3. Światłość świateł drogowychPomiar światłości poszczególnych równocześnie włączonych par świateł drogowych i obliczenie: - sumy światłości, - różnicy światłości między lewym i prawym światłem. Uwaga: pomiaru światłości dokonuje się przy pracy silnika na średniej prędkości obrotowej.1. Światłość co najmniej jednej pary świateł nie osiąga wymaganego minimum 30 kcd (12,5 kcd dla motocykla). 2. Suma światłości przekracza dopuszczalne maksimum 225 kcd. 3. Różnica światłości w którejkolwiek parze świateł przekracza: a) 30% światłości większej - w wypadku gdy światłość większa przekracza 40 kcd, b) 50% światłości większej - w wypadku gdy światłość większa nie przekracza 40 kcd. 3.2. Światła kierunkowskazówOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą w przepisach. 3.2.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż żółta samochodowa. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Brak kontrolnego sygnału działania lub niewłaściwe jego działanie. 5. Włączenie kierunkowskazów uzależnione jest od włączenia innych świateł. 6. Działają nie w jednej fazie. 7. Częstotliwość błysków mniejsza niż 60 cykli na minutę lub większa niż 120 cykli na minutę. 8. Włączenie świateł następuje z opóźnieniem większym niż 1 s, a pierwsze wyłączenie z opóźnieniem większym niż 1,5 s od uruchomienia przełącznika kierunkowskazów. 3.3. Światła hamowania "stop"Oględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.3.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż czerwona. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Nie włącza się przy uruchomieniu hamulca roboczego. 5. Natężenie światła nie jest wyraźnie większe niż natężenie świateł pozycyjnych tylnych. 6. Zamontowany sygnał włączenia (dopuszcza się sygnał niesprawności świateł). 3.4. Światła pozycyjne przednieOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.4.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała (dopuszcza się barwę żółtą selektywną, jeżeli światła te są połączone ze światłem mijania lub światłem drogowym barwy żółtej selektywnej). 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia. 3.5. Światła pozycyjne tylneOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.5.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż czerwona. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia. 3.6. Światła oświetlające tylną tablicę rejestracyjnąOględziny i sprawdzenie działania.1. Barwa inna niż biała. 3.6.1. Stan techniczny i działanie 2. Widoczne bezpośrednio z tyłu pojazdu. 3.7. Światła odblaskowe tylne inne niż trójkątneOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.7.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż czerwona. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 3.8. Światła odblaskowe tylne trójkątneOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.8.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż czerwona. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Kształt trójkąta inny niż równoboczny. 5. Wewnątrz trójkąta umieszczone jest inne światło. 6. Umieszczone na innym pojeździe niż przyczepa. 3.9. Światła odblaskowe przednieOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.9.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Mają kształt trójkąta. 3.10. Światła odblaskowe boczneOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.10.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż żółta samochodowa, z tyłu dopuszcza się barwę czerwoną. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Mają kształt trójkąta. 3.11. Światła awaryjneOględziny.1. Jak w poz. 3.2 pkt 1-4 i 7. 3.11.1. Stan techniczny i działanie 2. Nie działają, gdy urządzenie włączające silnik znajduje się w położeniu uniemożliwiającym jego pracę. 3.12. Światła przeciwmgłowe tylneOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.12.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż czerwona. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Brak lub niewłaściwie działający kontrolny sygnał włączenia. 5. Może być włączone bez włączonych świateł mijania lub świateł przeciwmgłowych przednich. 6. Nie ma możliwości wyłączenia światła przeciwmgłowego tylnego niezależnie od światła przeciwmgłowego przedniego. 7. Natężenie światła nie jest wyraźnie większe niż natężenie świateł pozycyjnych tylnych. 8. Umieszczone w odległości mniejszej niż 10 cm od światła stop. 3.13. Światła cofaniaOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.13.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Włączanie na biegu innym niż wsteczny. 5. Możliwość włączenia, gdy urządzenie włączające silnik jest w położeniu uniemożliwiającym jego pracę. 6. Oślepiają innych użytkowników drogi. 3.14. Światła obrysoweOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.14.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała z przodu i czerwona z tyłu. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Umieszczone na innym pojeździe niż pojazd samochodowy i przyczepa, których szerokość przekracza 1,8 m. 3.15. Światła przeciwmgłowe przednieOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.15.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała lub żółta selektywna. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Włączają się bez włączenia świateł pozycyjnych. 5. Oślepiają innych użytkowników drogi. 6. Nie ma możliwości włączenia i wyłączenia niezależnie od świateł drogowych i mijania. 3.15.2. Ustawienie świateł przeciwmgłowych przednichPomiar ustawienia za pomocą przyrządów specjalnych lub ekranu.Wartość ustawienia światła przeciwmgłowego przedniego w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż: 5 cm/10 m w górę lub w dół. 3.16. Światła jazdy dziennejOględziny i sprawdzenie działania.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.16.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż biała. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Podłączenie elektryczne niezgodne z przepisami. 5. Nieodpowiednia powierzchnia świetlna. 3.17. Światła pozycyjne boczneOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.17.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż żółta samochodowa, z tyłu dopuszcza się barwę czerwoną. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Zamontowane na pojeździe samochodowym o długości nie przekraczającej 6,0 m, z wyjątkiem ciągnika siodłowego i przyczepy. 3.18. Światło kierunkowe (tzw. szperacz)Oględziny.Światło zamontowane na pojeździe nieuprzywilejowanym. 3.18.1. Stan techniczny i działanie 3.19. Światła roboczeOględziny.Światło zamontowane na innym pojeździe niż ciągnik rolniczy. 3.19.1. Stan techniczny i działanie 3.20. Światła postojoweOględziny.1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami. 3.20.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 2. Barwa inna niż: - biała z przodu, - czerwona z tyłu, - żółta samochodowa z boku, jeśli światło jest połączone z kierunkowskazem bocznym. 3. Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami. 4. Zamontowane na pojeździe samochodowym o długości przekraczającej 6,0 m i szerokości przekraczającej 2,0 m. 4. UKŁADY HAMULCOWE 4.1. Układy hamulcowe (wszystkie)Oględziny.1. Konstrukcja niezgodna z wymaganiami. 4.1.1. Konstrukcja 2. Samodzielne zmiany konstrukcyjne jakiejkolwiek części układu hamulcowego. 3. Brak obwodowości układu roboczego (o ile jest wymagana). 4. Nieszczelna instalacja układu hamulcowego (szczególnie na połączeniach). 4.1.2. Mocowanie pedału hamulca nożnegoOględziny.1. Nadmierny opór. 2. Zużyta piasta. 3. Nadmierne zużycie/luz. 4.1.3. Stan techniczny pedału hamulcowego i skok elementu uruchamiającego hamulceOględziny.1. Nadmierny lub zbyt mały skok jałowy (brak odległości rezerwowej stopki pedału hamulca). 2. Pedał hamulca nie zwalnia się prawidłowo. 3. Brak powierzchni antypoślizgowej na powierzchni pedału hamulca lub przemieszcza się, jest zużyta/śliska. 4.1.4. Układ wspomagania lub sprężarkaOględziny.1. Nadmierny czas wzrostu ciśnienia do wartości umożliwiającej skuteczne działanie hamulców. 2. Niewystarczające ciśnienie/podciśnienie do przynajmniej dwukrotnego uruchomienia hamulców po zadziałaniu urządzenia ostrzegawczego (lub gdy wskaźnik pokazuje niebezpieczną wartość). 3. Wypływ powietrza powodujący zauważalny spadek ciśnienia lub słyszalny wypływ. 4. Brak wyraźnego spadku nacisku na pedał hamulca po włączeniu do działania urządzenia wspomagającego (przez uruchomienie silnika lub napowietrzenie układu pneumatycznego). 4.1.5. Wskaźnik lub miernik ostrzegawczy niskiego ciśnieniaOględziny.Wadliwe działanie lub uszkodzenie wskaźnika lub miernika ostrzegawczego niskiego ciśnienia. 4.1.6. Zawór sterujący hamulca postojowegoOględziny.1. Pęknięty, uszkodzony lub nadmiernie zużyty zawór sterujący. 2. Wadliwe działanie zaworu sterującego. 3. Sterowanie niepewne, niepewne działanie trzpienia blokującego lub zaworu. 4. Luźne połączenie bądź nieszczelność. 5. Niezadowalające działanie. 4.1.7. Hamulec postojowy, dźwignia sterująca, zapadka hamulca postojowegoOględziny.1. Zapadka hamulca postojowego nie blokuje prawidłowo. 2. Nadmierne zużycie łożyska dźwigni lub mechanizmu. Nadmierny ruch dźwigni wskazujący na nieprawidłową regulację. 4.1.8. Zawory hamulcowe (zawory zabezpieczające, zawory sterujące itp.)Oględziny.1. Uszkodzone, nadmierny wypływ powietrza. 2. Nadmierny ubytek oleju ze sprężarki. 3. Niepewne lub niewłaściwe zamocowanie. 4. Brak działania zaworu bezpieczeństwa. 5. Zauważalny samoczynny spadek ciśnienia hamowania w czasie 1 minuty. 6. Zauważalny spadek ciśnienia w okresie 1 minuty, gdy pedał hamulca jest utrzymany w pozycji wciśniętej. 7. Spadek ciśnienia na 1 pełne zahamowanie przekracza 0,06 MPa. 4.1.9. Złącza przewodów hamulcowych przyczepyOględziny.1. Uszkodzenie, nieszczelności przewodów lub zaworu złącza przewodu. 2. Niepewne lub niewłaściwe zamocowanie. 3. Nadmierne nieszczelności. 4. Przy rozłączeniu połączenia hamulec przyczepy nie działa automatycznie. 4.1.10. Zbiornik powietrzaOględziny.1. Uszkodzony, skorodowany, nieszczelny. 2. Nie działa zawór odwadniający. 3. Niepewne lub niewłaściwe zamocowanie. 4.1.11. Podzespoły serwomechanizmu wspomagającego, pompa hamulcowa (w systemach hydraulicznych)Oględziny.1. Wadliwy lub niesprawny zespół serwomechanizmu. 2. Nieszczelna lub wadliwa pompa hamulcowa. 3. Niepewne działanie pompy hamulcowej. 4. Niewystarczający poziom płynu hamulcowego. 5. Brak zamknięcia (pokrywki) zbiorniczka pompy. 6. Lampka kontrolna poziomu płynu hamulcowego świeci lub jest uszkodzona. 7. Nieprawidłowe działanie wskaźnika ostrzegawczego poziomu płynu hamulcowego. 8. Zapowietrzony układ hydrauliczny. 9. Zbiorniczek płynu hamulcowego zasłonięty (niedostępny dla kontroli). 10. Nieprawidłowy rodzaj lub niski poziom płynu hamulcowego. 4.1.12. Sztywne przewody hamulcoweOględziny.1. Możliwość rozerwania lub pęknięcia. 2. Wycieki z przewodów lub połączeń. 3. Uszkodzone lub nadmiernie skorodowane. 4. Zauważalnie przemieszczone. 4.1.13. Elastyczne przewody hamulcoweOględziny.1. Możliwość rozerwania lub pęknięcia. 2. Przewody hamulcowe uszkodzone, ocierające, za krótkie, skręcone. 3. Wycieki z przewodów lub połączeń. 4. Wybrzuszanie się, pęcznienie przewodów pod działaniem ciśnienia. 5. Porowatość. 4.1.14. Okładzina szczęk (klocków) hamulcowychOględziny.1. Zauważalne nadmierne zużycie. 2. Zauważalne zanieczyszczenie (olejem, smarem itp.). 4.1.15. Bębny, tarcze hamulcoweOględziny.1. Zauważalne nadmierne zużycie, zarysowania, pęknięcia. 2. Zauważalne zanieczyszczenia (olejem, smarem itp.). 3. Uszkodzone osłony, brak. 4.1.16. Linki hamulcowe, pręty i połączenia dźwignioweOględziny.1. Linki zniszczone lub nie działają. 2. Nadmiernie zużyte lub skorodowane. 3. Niepewne połączenia linek lub prętów. 4. Uszkodzona prowadnica linki. 5. Jakiekolwiek ograniczenia swobodnego ruchu elementów układu hamulcowego. 6. Jakikolwiek nietypowy ruch dźwigni, sworzni, połączeń wskazujący na niewłaściwe ustawienie lub zużycie. 4.1.17. Urządzenie uruchamiające hamulce (w tym siłownik membranowo-sprężynowy lub rozpieracz hydrauliczny szczęk hamulcowych).Oględziny.1. Pęknięte lub uszkodzone. 2. Nieszczelne. 3. Niepewne lub niewłaściwe zamocowanie. 4. Nadmierna korozja. 5. Nadmierny skok tłoka siłownika lub membrany. 6. Brak lub nadmierne zużycie osłony przeciwpyłowej. 4.1.18. Regulator (korektor) siły hamowaniaOględziny.1. Wadliwe podłączenie. 2. Zauważalna nieprawidłowa regulacja. 3. Zatarty, brak działania. 4. Brak regulatora (o ile jest przewidziany). 4.1.19. Automatyczny regulator szczękOględziny.1. Zatarty, nienormalny skok, nadmiernie zużyty lub niewłaściwa regulacja zauważalna przy naciskaniu pedału hamulca. 2. Uszkodzony. 4.1.20. Zwalniacz (o ile jest wymagany lub zamontowany)Oględziny.1. Niepewne połączenia lub zamocowanie. 2. Uszkodzony. 4.2. Skuteczność i sprawność roboczego układu hamulcowegoPomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia).1. Brak stopniowej zmiany natężenia siły hamowania. 2. Zauważalny nieprawidłowy czas opóźnienia zadziałania hamulca w którymkolwiek kole. 3. Nadmierne wahanie siły hamowania odpowiednio do zniekształceń tarczy lub owalizacji bębnów. 4. Bardzo mała lub brak siły hamującej na co najmniej jednym kole. 5. Siła hamująca na którymś z kół jest mniejsza od 70% maksymalnej wartości zmierzonej na innym kole tej samej osi w wypadku testowania układu hamulcowego na drodze, hamowanie nierówne, ściąganie pojazdu w prawo lub w lewo. 6. Nierównomierny, skokowy przyrost siły hamującej (zakleszczenie). 7. Zauważalne opóźnienie początku hamowania na którymś kole. 8. Brak wymaganej skuteczności hamowania. 4.3. Skuteczność i sprawność awaryjnego układu hamulcowegoPomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia).1. Hamulec (-ce) nie działający(-ce) z jednej strony pojazdu. Pomiary tylko, jeżeli działanie uzyskiwane jest dzięki oddzielnemu układowi. Jeżeli hamulec awaryjny stanowi część hamulca roboczego, nie przeprowadza się sprawdzenia działania.2. Nierównomierny przyrost siły hamującej (zakleszczanie). 3. Automatyczny system hamulcowy przyczepy nie działa. 4. Brak wymaganej skuteczności hamowania. 4.4. Skuteczność i sprawność postojowego układu hamulcowegoPomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia).1. Hamulce nie działają po jednej stronie. 2. Brak wymaganej skuteczności hamowania. 4.5. Skuteczność układu hamowania zwalniacza, hamulca silnikowego (wydechowego)Oględziny.1. Niepłynny przyrost siły hamującej (dla zwalniacza). 2. Uszkodzenia hamulca wydechowego. 4.6. Urządzenie przeciwblokujące (ABS)Oględziny.1. System sygnalizacji wskazuje uszkodzenie. 2. Zauważalna niekompletność: brak czujnika, sterownika, modulatora. 5. UKŁAD KIEROWNICZY 5.1. Kolumna i koło kierownicyUstawić pojazd kołami na twardym podłożu i energicznie nacisnąć na koło kierownicy w kierunku poosiowym i promieniowym, jak również obracać koło w obie strony dookoła osi kolumny.1. Kierownica umieszczona z prawej strony w pojazdach o liczbie kół większej niż trzy, których prędkość jest większa niż 40 km/h. 5.1.1. Stan techniczny i zamocowanie 2. Luźne zamocowanie koła na kolumnie. 3. Wyraźny luz promieniowy lub poosiowy kolumny kierownicy. 4. Pęknięcia lub deformacja koła kierowniczego. 5. Koło kierownicy bez certyfikatu (znaku bezpieczeństwa) lub homologacji. 5.1.2. Ruch jałowy koła kierownicyPomiar ruchu jałowego przy kołach kierowanych ustawionych na nieruchomej nawierzchni symetrycznie do osi podłużnej pojazdu.Ruch jałowy przekracza wartość maksymalną dopuszczalną dla danego typu pojazdu. Uwaga: w wypadku mechanizmów kierowniczych ze wspomaganiem, kontrolę przeprowadzać przy pracującym silniku. 5.2. Przekładnia kierowniczaObracanie koła kierownicy w obie strony od oporu do oporu i ocena organoleptyczna działania.1. Mechanizm obraca się ciężko lub z zacięciami albo zgrzytami. 5.2.1. Stan techniczny i działanie 2. Nadmierne luzy poosiowe wałka przekładni. 5.2.2. Mocowanie obudowy przekładniPojazd ustawiony kołami na twardej nawierzchni. Oględziny obudowy przekładni podczas energicznego obracania kołem kierownicy w lewo i w prawo.1. Brak śrub mocujących lub niedokręcone. 2. Pęknięcie obudowy przekładni. 5.3. Mechanizm wspomagającyPojazd ustawiony kołami na twardym podłożu. Obracać koło kierownicy w obie strony o kąt potrzebny do poruszenia kół jezdnych, równocześnie uruchamiać i zatrzymywać silnik - sprawdzić działanie mechanizmu.1. Mechanizm nie działa. 5.3.1. Stan techniczny i działanie 2. Pęknięcie mechanizmu lub wycieki oleju. 3. Złe połączenie lub tarcie części o inne elementy. 4. Brak mechanizmu wspomagającego w pojeździe (jeżeli jest wymagany). 5.4. Drążki kierowniczeSamochód stoi na twardej nawierzchni (na dźwigniku lub na stanowisku kanałowym). Podczas energicznego obracania kołem kierownicy w obie strony obserwować działanie drążków i ich połączeń.1. Nadmierne luzy w połączeniach (przegubach). 5.4.1. Stan techniczny 2. Pęknięcie lub deformacja jakiejkolwiek części. 3. Czynności naprawcze wykonane spawaniem, zgrzewaniem lub lutowaniem. 5.4.2. DziałanieObracając koła w obie strony od oporu do oporu sprawdzić działanie drążków w całym zakresie.1. Ocieranie drążków lub dźwigni o sąsiednie elementy podwozia. 2. Brak lub niedziałanie ograniczników skrętu. 5.5. Koła jezdneOględziny kół, zwrotnic i wahaczy podczas energicznego kołysania (szarpania) kołem w kierunku pionowym oraz dookoła zwrotnicy.1. Pęknięcia lub odkształcenia osi. 5.5.1. Zawieszenie kół, zwrotnice, wahacze, łożyska 2. Pęknięcia lub widoczne odkształcenie zwrotnic lub wahaczy. 3. Nadmierny luz: na sworzniu zwrotnicy, na sworzniach wahaczy, w łożyskach kół. 4. Naprawy osi zwrotnic lub wahaczy wykonane techniką spawania lub zgrzewania. 5. Zgrzyty w łożysku wskazujące na uszkodzenie łożyska. 5.5.2. KołaOględziny kół obustronne.1. Pęknięcia lub deformacje tarcz kół. 2. Brak lub obluzowanie nakrętek lub śrub kół. 3. Niepewne zamocowanie pierścienia zaporowego. 5.5.3. Piasty kółOględziny.Brak zabezpieczenia nakrętek półosi. 5.5.4. Zbieżność kół przednichPomiar zbieżności kół ustawionych do jazdy na wprost. Uwaga: Dopuszcza się kontrolę na urządzeniu do ogólnej oceny prawidłowego ustawienia kół.1. Wartość zbieżności wykracza poza dopuszczalne granice dla danego typu pojazdu. 2. Urządzenie do ogólnej oceny wykazuje nieprawidłowe wartości. 6. PODWOZIE I ZAWIESZENIE 6.1. Rama podwoziaOględziny pojazdu ustawionego na kanale przeglądowym lub podniesionego na dźwigniku.1. Pęknięcie lub odkształcenie ramy. 2. Nadmierna korozja mająca wpływ na wytrzymałość całej konstrukcji. 6.2. Resory, wahacze, drążki reakcyjne, amortyzatoryOględziny pojazdu ustawionego na kanale przeglądowym lub podniesionego na dźwigniku.1. Niepewne mocowanie do nadwozia/podwozia lub do osi kół. 2. Pęknięcia lub silne odkształcenia. 3. Nadmierne luzy. 4. Istotne wycieki płynu z amortyzatorów. 6.3. Układ napędowyOględziny pojazdu ustawionego na kanale przeglądowym lub podniesionego na dźwigniku.Zauważalne poluzowanie lub brak śrub mocujących zespoły napędowe do nadwozia/podwozia i pomiędzy sobą. 6.4. Urządzenia sprzęgowo-zaczepoweOględziny, ostukiwanie metalowym młotkiem. Szczególną uwagę należy zwrócić na urządzenie zabezpieczające.1. Nadmierne zużycie lub pęknięcie jakichkolwiek części. 2. Obluzowanie mocowania urządzenia zaczepowego do podwozia. 3. Zacinanie się lub nieprawidłowe działanie jakichkolwiek urządzeń zabezpieczających. 4. Brak zaczepów do holowania (o ile są wymagane). 6.5. Zderzaki, urządzenia ochronneOględziny.1. Brak lub niespełnianie wymagań rozporządzenia (jeżeli jest wymagany zderzak tylny lub urządzenia ochronne). 2. Pęknięcia lub odkształcenia zderzaka grożące zranieniem innych uczestników ruchu drogowego. 3. Pęknięcia lub odkształcenia bocznych urządzeń ochronnych, grożące zranieniem innych uczestników ruchu drogowego. 6.6. Zbiornik paliwa i przewodyOględziny.1. Nadmierna korozja zbiornika. 2. Nieszczelny zbiornik lub przewody. 3. Ocieranie przewodów o ruchome części podwozia. 4. Niewłaściwe umieszczenie zbiornika. 6.7. Zaczep kulowy samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tOględziny.1. Niepewne mocowanie do pojazdu. 2. Brak tabliczki znamionowej. 3. Brak certyfikatu (znaku bezpieczeństwa) lub homologacji. 7. INSTALACJA ELEKTRYCZNA 7.1. AkumulatorOględziny.1. Brak wyłącznika akumulatora (o ile jest wymagany). 2. Brak możliwości uruchomienia pojazdu. 3. Brak mocowania akumulatora do nadwozia. 4. Pęknięcie obudowy, wycieki elektrolitu. 7.2. Przewody i urządzenia elektryczneOględziny.1. Przetarta izolacja. 2. Brak zabezpieczenia przed zakłóceniami radioelektrycznymi. 3. Brak połączenia elektrycznego silnika z nadwoziem, tzw. "masa". 7.3. Złącze elektryczne z przyczepąOględziny i kontrola prawidłowości połączeń elektrycznych.1. Brak zabezpieczenia przed samoczynnym rozłączeniem. 2. Przetarta izolacja przewodów elektrycznych. 3. Niewłaściwe połączenia, wtyczki lub gniazda. 8. NADWOZIE I OSPRZĘT 8.1. Kabina kierowcy oraz pomieszczenie przeznaczone do przewozu osób, przestrzeń ładunkowaOględziny zewnętrzne pojazdu umieszczonego na kanale przeglądowym lub na dźwigniku.1. Niepewne mocowanie do podwozia lub brak tego mocowania. 8.1.1. Stan techniczny i zamocowanie 2. Nadmierna korozja w miejscach mocowania. 3. Uszkodzenie burt, zawiasów, słupków i podłogi nadwozia czyniące przewóz niebezpiecznym. 4. W samochodzie ciężarowym brak trwałej przegrody o odpowiedniej wytrzymałości rozdzielającej pomieszczenie przeznaczone do przewozu osób od przestrzeni ładunkowej. 5. Brak kabiny lub ramy ochronnej do ciągnika rolniczego (o ile jest wymagana). 8.1.2. NadwozieOględziny zewnętrzne. Kontrola stopnia skorodowania elementów nośnych za pomocą małego młotka.1. Uszkodzenia korozyjne osłabiające w istotny sposób konstrukcję nośną pojazdu. 2. Uszkodzenie lub skorodowanie części mogących ulec oderwaniu. 3. Uszkodzenie umożliwiające dostawanie się spalin do wnętrza pojazdu. 4. Uszkodzenia zwiększające ryzyko uwięzienia pasażerów lub poranienia przechodniów w razie wypadku. 5. Brak zabezpieczenia pokrywy przedniej przed samoczynnym otwarciem. 8.1.3. DrzwiOględziny i sprawdzenie działania.1. Złe otwieranie i zamykanie lub samoczynne bądź niezamierzone otwieranie się. 2. Brak lub uszkodzenie klamek drzwi. 8.1.4. PodłogaOględziny.Nadmierne skorodowanie lub popękanie podłogi. 8.1.5. StopnieOględziny.Brak, obluzowanie lub uszkodzenie grożące zranieniem. 8.1.6. Błotniki -fartuchyOględziny.Brak błotników lub fartuchów albo niespełnianie wymagań. 8.1.7. SiedzeniaOględziny.1. Pęknięcie szkieletu siedzenia. 2. Złe zamocowanie grożące samoczynnym przesuwaniem. 3. Złe działanie mechanizmu regulacji położenia siedzenia. 4. Brak zagłówków na siedzeniach (jeżeli są wymagane). 8.1.8. Lusterka wsteczneOględziny.1. Brak wymaganych lusterek wstecznych. 2. Brak wymaganej widoczności. 3. Pęknięcia powierzchni luster. 4. Ograniczenie pola widzenia w lusterkach zewnętrznych. 8.1.9. SzybyOględziny.1. Pęknięcia lub zmatowienie szyb ograniczające widoczność kierowcy lub osłabiające wytrzymałość szyb. 2. Brak ocechowania szyb. 3. Ograniczenie pola widzenia lub widoczności w szybie przedniej i przednich bocznych. 8.1.10. Wycieraczki i spryskiwaczeOględziny i sprawdzenie działania.1. Brak wycieraczek lub nie działające. 2. Brak spryskiwaczy lub nie działające. 8.1.11. Sygnał dźwiękowySprawdzenie działania, ocena tonu i poziomu dźwięku sygnału.1. Brak działania. 2. Ton przeraźliwy lub nieciągły. 3. Za niski poziom dźwięku. 8.1.12. Pasy bezpieczeństwa i miejsca kotwiczenia pasówOględziny.1. Brak pasów bezpieczeństwa (jeżeli są wymagane). 2. Brak miejsc kotwiczenia pasów (jeżeli są wymagane). 3. Brak działania mechanizmu blokowania pasów bezwładnościowych. 4. Stan techniczny nasuwający wątpliwości co do prawidłowości działania w razie wypadku. 8.1.13. Prędkościomierz, drogomierz, tachograf, ogranicznik prędkościOględziny.1. Brak lub brak działania prędkościomierza i drogomierza. 2. Prędkościomierz umieszczony poza polem widzenia kierowcy. 3. Brak lub brak działania tachografu (jeżeli jest wymagany). 4. Brak, w dniu badania technicznego, ważnego oznakowania uwierzytelnienia tachografu. 5. Rozmiar opon inny niż przewidziany dla danego typu pojazdu i tachografu. 6. Brak ogranicznika prędkości (o ile jest wymagany). 7. Zauważalne uszkodzenia połączeń ogranicznika prędkości. 8.1.14. Wyjście bezpieczeństwaOględziny.Brak wyjść bezpieczeństwa, niewłaściwie urządzone lub za mała ich liczba. 8.1.15. Ogrzewanie i wentylacjaOględziny i sprawdzenie działania.1. Brak lub niedziałanie urządzeń ogrzewczych w kabinie kierowcy lub w pomieszczeniu przeznaczonym do przewozu osób. 2. Brak lub niedziałanie urządzeń wentylacyjnych w kabinie kierowcy lub w pomieszczeniu przeznaczonym do przewozu osób. 8.1.16. Urządzenie zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołaneOględziny i sprawdzenie działania.Niekompletność lub niedziałanie blokady koła kierownicy, jeżeli jest zamontowana. 8.1.17. Wymiary zewnętrzne, masy, oznakowaniePomiary zewnętrznych wymiarów (pomiary tylko w uzasadnionych wypadkach).1. Niezgodne z przepisami szerokość, wysokość lub długość pojazdu. 2. Niezgodne z przepisami masy lub naciski osi pojazdu. 3. Brak oznakowania pojazdu wolno poruszającego, długiego i ciężkiego lub oznakowanie niezgodne z przepisami. 8.1.18. Wózek boczny motocyklowyOględziny.Wózek motocykla umieszczony po lewej stronie. 9. ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z OCHRONĄ ŚRODOWISKA 9.1. Hałas zewnętrznyOcena i pomiar hałasu zewnętrznego na postoju przeprowadza się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 3 do niniejszego rozporządzenia).1. Wyraźnie nieszczelny układ wydechowy. 2. Niekompletny układ wydechowy. 3. Poziom hałasu zewnętrznego przekracza określone w przepisach wartości. 9.2. Emisja zanieczyszczeń gazowych z silnika o zapłonie iskrowymPomiar emisji zanieczyszczeń gazowych przeprowadza się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 4 do niniejszego rozporządzenia).1. Nieprawidłowe wolne obroty silnika. 2. Wskazania miernika tlenku węgla (CO) na biegu jałowym silnika powyżej wartości 4,5% (3,5%), w odniesieniu do motocykla 5,5% (4,5%) dla pojazdów rejestrowanych po raz pierwszy przed: 01.10.1986 (01.07.1995). 3. Wyraźnie zauważalne spalanie oleju silnikowego (nie dotyczy silników dwusuwowych). 4. Niedozwolone odprowadzenie spalin do atmosfery (tzw. "odma"). 5. Wskazania wieloskładnikowego analizatora spalin powyżej: - 0,5% CO i 100 ppm CH mierzone na biegu jałowym silnika, w odniesieniu do motocykla 4,5% CO, - 0,3% CO i 100 ppm CH mierzone z prędkością obrotową silnika (z zakresu od 2000-3000 min) nie dotyczy motocykli, oraz wartość współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) poza granicami 0,97-1,03, mierzona z podwyższoną prędkością obrotową silnika (z zakresu od 2000 min do 3000 min) dla pojazdu wyposażonego w sondę lambda, dla pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po 30.06.1995 r. 9.3. Zadymienie spalin z silnika o zapłonie samoczynnymPomiar zadymienia spalin przeprowadza się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 4 do niniejszego rozporządzenia).Zadymienie spalin pojazdu większe niż 2,5 m-1, zaś w przypadku silników z turboładowaniem 3,0 m-1. 9.4. Wycieki płynów eksploatacyjnychOględziny.Wycieki paliwa, olejów, płynów hamulcowych, chłodniczych i innych, tworzące plamy na drodze. 10. WARUNKI DODATKOWE 10.1. Autobus, trolejbus, przyczepa rolnicza ciężarowa przystosowana do przewozu osóbOględziny.1. Brak co najmniej dwóch drzwi w autobusie regularnej komunikacji miejskiej, publicznej. 2. Brak wyjść awaryjnych. 3. Brak gaśnic, zasłony za miejscem kierowcy, apteczki, koła zapasowego. 4. Brak napisu wskazującego dopuszczalną liczbę miejsc do siedzenia i do stania albo napis nieczytelny. 5. Brak tablic kierunkowych w autobusie regularnej komunikacji publicznej. 10.2. TaksówkaOględziny.1. Brak zalegalizowanego taksometru. 2. Brak gaśnicy, apteczki, koła zapasowego. 3. Światło "TAXI" nieprawidłowo podłączone lub umieszczone. 4. Napisy nie związane z działalnością przewoźnika umieszczone na świetle "TAXI". 10.3. Pojazd samochodowy uprzywilejowanyOględziny.1. Brak lub niedziałanie sygnałów ostrzegawczych dźwiękowych. 2. Ostrzegawczy sygnał świetlny nie działa lub ma nieprawidłową barwę. 3. Nieprawidłowa barwa lub napisy na pojeździe. 4. Możliwość włączenia sygnałów dźwiękowych bez włączenia świetlnych. 5. Włączenie sygnałów zależy od położenia urządzenia umożliwiającego pracę silnika. 10.4. Pojazd przeznaczony do wykonywania czynności na drodze oraz inne pojazdy, na które ze względu na bezpieczeństwa ruchu należy zwracać szczególną uwagęOględziny.1. Brak lub niedziałanie sygnału świetlnego błyskowego barwy żółtej samochodowej. 2. Brak oznakowania pojazdu pomocy drogowej. 3. Brak oznakowania części wystających poza obrys lub ich oświetlenia (jeżeli jest wymagane). 10.5. Samochód ciężarowy, przyczepa rolnicza ciężarowa przystosowana do przewozu osóbOględziny.1. Brak stopni lub drabinki. 2. Brak oświetlenia wnętrza. 3. Brak okienka służącego do oświetlania i do przewietrzania. 4. Ławki o nieodpowiednich wymiarach lub niewłaściwie rozmieszczone. 5. Brak lub niedziałanie urządzeń sygnalizacyjnych. 6. Brak koła zapasowego, apteczki. 7. Brak oznakowania pojazdu. 10.6. Pojazd przeznaczony do nauki jazdy i egzaminowaniaOględziny.1. Brak dodatkowego pedału hamulca roboczego. 2. Brak dodatkowych lusterek wstecznych. 3. Brak koła zapasowego lub apteczki. 4. Nieogrzewana tylna szyba (w samochodzie osobowym). 5. Brak wymaganego oznakowania. 11. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PO WYPADKU, KOLIZJI DROGOWEJ, WYMIANIE (LUB NADANIU I WYBICIU NUMERU) NADWOZIA, PODWOZIA (RAMY) 11.1 Dodatkowa kontrola stanu technicznego i działania hamulcówOględziny części zewnętrznych układów hamulcowych pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą dźwignika. Hamulce są uruchamiane pedałem hamulca lub dźwignią ręcznego sterowania.1. Zastosowanie nieoryginalnych elementów. 2. Niekompletność układu hamulcowego. 3. Wadliwie poprowadzone cięgła lub przewody hamulcowe. 11.2. Dodatkowa kontrola świateł mijaniaSprawdzenie na stanowisku kontrolnym przez pomiar zmian położenia poziomego odcinka granicy światła i cienia świateł mijania w funkcji położenia elementu uruchamiającego korektor.1. Brak samoczynnej (bez wywierania dodatkowego nacisku) zmiany położenia poziomego odcinka granicy światła i cienia przy zmianach położenia elementu uruchamiającego korektor w dwie skrajne pozycje. 11.2.1. Stan techniczny i działanie korektorów świateł mijania 2. Niewłaściwa (niezgodna z wymaganiami producenta) wartość zmiany położenia poziomego odcinka granicy światła i cienia w dwóch skrajnych pozycjach elementu uruchamiającego korektor, różniąca się od wartości nominalnej o więcej niż 2 cm/10 cm. Uwaga: w wypadku braku danych jako wartość nominalną należy przyjąć zmianę min. 10 cm/10 m. 11.3. Dodatkowa kontrola układu kierowniczegoOględziny części zewnętrznych układu kierowniczego pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą dźwignika.1. Zastosowanie nieoryginalnych elementów układu kierowniczego lub elementów połączeń śrubowych. 11.3.1. Stan technicznySprawdzenie wyrywkowe momentów dokręcenia połączeń śrubowych kluczem dynamometrycznym (dopuszcza się komplet kluczy zwykłych znormalizowanych).2. Niedostateczny (zbyt mały) moment dokręcenia co najmniej 1 ze sprawdzanych wyrywkowo śrub lub nakrętek. 3. Nieprawidłowy montaż drążków kierowniczych i końcówek drążków. 4. Brak wymaganych zabezpieczeń połączeń śrubowych. 11.3.2. Wartość skrętności kół oraz maksymalnego skrętu kół (prawidłowość montażu układu kierowniczego)Sprawdzenie na stanowisku wyposażonym w obrotnice.1. Niezgodna z wymaganiami producenta wartość skrętności kół w którąkolwiek stronę. Pomiar wykonuje się w funkcji obrotów koła kierownicy (pomiary tylko w uzasadnionych wypadkach).2. Niezgodna z wymaganiami wartość maksymalnego kąta skrętu kół w którąkolwiek stronę. 11.3.3. Działanie mechanizmu wspomagającego układ kierowniczySprawdzenie na stanowisku o twardej nawierzchni, przy kołach badanego pojazdu ustawionych do jazdy na wprost, poprzez skręcanie kół.1. Brak zmiany oporu skrętu kół przednich przy działającym i niedziałającym mechanizmie wspomagającym. Uwaga: sprawdzenie płynności działania wykonywać na obrotnicach lub przy kołach uniesionych nad nawierzchnią stanowiska.2. Brak płynności działania w całym zakresie skrętu. 11.4. Dodatkowa kontrola zawieszeniaOględziny części zewnętrznych elementów zawieszenia pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą dźwignika i z możliwością unoszenia poszczególnych osi.1. Zastosowanie nieoryginalnych elementów zawieszenia lub połączeń śrubowych. 11.4.1. Stan technicznySprawdzenie wyrywkowe momentów dokręcenia połączeń śrubowych kluczem dynamometrycznym (dopuszcza się komplet kluczy zwykłych znormalizowanych).2. Niedostateczny (zbyt mały) moment dokręcenia co najmniej jednej ze sprawdzanych wyrywkowo śrub lub nakrętek. 11.4.2. Pomiar sprawności amortyzatorów (dotyczy tylko samochodu osobowego)Sprawdzenie na stanowisku wyposażonym w urządzenie do kontroli amortyzatorów wbudowanych w pojazd.Wyniki badań nie są zgodne z wymaganiami podawanymi przez producenta pojazdów (lub producenta urządzenia kontrolnego). 11.5. Dodatkowa kontrola ustawienia kół jezdnychPomiary geometrii kół jezdnych pojazdu wykonuje się na stanowisku płaskim i poziomym.1. Niedopuszczalna wielkość luzów w układzie jezdnym pojazdu. 11.5.1. Pomiar geometrii ustawienia kół przednich:Uwaga:2. Niezgodność otrzymanych wyników pomiarów z wartościami parametrów podawanymi przez producenta pojazdów (niezgodność nawet jednego parametru). - pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego, - pomiary wykonuje się przy takim stanie obciążenia pojazdu, dla jakiego producent podaje określone mierzone parametry, - pomiar kąta pochylenia sworznia zwrotnicy kół lewego i prawego, - pomiarów nie wykonuje się, jeżeli wielkość luzu w układzie jezdnym pojazdu przekracza wielkości dopuszczalne w eksploatacji, - pomiar kąta wyprzedzenia sworznia zwrotnicy kół lewego i prawego, - zakres pomiarów odpowiedni do rodzaju wypadku, kolizji drogowej, - pomiar zbieżności kół.- pomiary kąta pochylenia kół oraz zbieżności kół wykonuje się po uprzednim skompensowaniu "bicia" kół, - pomiary wykonuje się po uprzednim wyregulowaniu ciśnienia w ogumieniu do wartości nominalnej dla danego pojazdu. 11.5.2. Pomiar geometrii ustawienia kół tylnej osi (jeżeli jest wymagana przez producenta pojazdu):Jak wyżej.Jak wyżej. - pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego, - pomiar zbieżności kół. 11.5.3. Pomiar śladowości kół poszczególnych osiJak wyżej.Przekroczenie określonej przez producenta pojazdu symetryczności ustawienia kół jezdnych między stronami lewą i prawą (śladowość kół.) W wypadku braku danych nie więcej niż 2% rozstawu kół osi tylnej. 11.5.4. Pomiar równoległości osi pojazduPomiar przeprowadza się urządzeniami lub przymiarem rurowym lub linkowym.Przekroczenie określonej przez producenta pojazdu dopuszczalnej nierównoległości osi pojazdu (różnicy między rozstawem osi z lewej i prawej strony pojazdu). W wypadku braku danych nie więcej niż 0,8% rozstawu osi. 11.6. Dodatkowa kontrola tarcz kół i ich mocowania oraz ogumieniaOględziny elementów mocujących tarcze kół.Zastosowanie nieoryginalnych śrub lub nakrętek mocujących tarcze kół. 11.6.1. Stan techniczny elementów mocujących tarcze kół Uwaga: dopuszcza się stosowanie specjalnych śrub (nakrętek) zabezpieczających koła przed kradzieżą. 11.6.2. Wyważenie kół (dotyczy tylko samochodu osobowego)Oględziny kół w pojeździe uniesionym i kołach odciążonych.Występowanie intensywnych drgań zawieszenia i koła kierownicy lub nadwozia badanego pojazdu przy napędzaniu kół urządzeniem do napędu kół zamontowanych (lub za pomocą napędu własnego pojazdu) do prędkości obrotowej odpowiadającej prędkości jazdy wynoszącej około 90 km/h. Uwaga: przy braku ciężarków wyważających na obu kołach przednich w wypadku tarcz o wymiarach 13''-16'' dokonuje się dodatkowej kontroli wyważenia kół przednich za pomocą urządzenia do napędu uniesionych kół lub wyważarki; nie stosuje się do kół napędzanych. 11.7. Dodatkowa kontrola nadwozia/podwozia (ramy)Oględziny pojazdu na stanowisku i pomiary przymiarami liniowymi lub sprawdzianami (pomiary tylko w uzasadnionych wypadkach).Niezgodność podstawowych wymiarów nadwozia (jako bazy dla układu jezdnego) z wymaganiami podawanymi przez producenta pojazdu, zwłaszcza: 11.7.1. Główne wymiary nadwozia (jako bazy dla układu jezdnego) - rozstawu kół i osi, - zwisów, tylnego i przedniego, - odległości między wybranymi punktami bazowymi nadwozia (np. pomiar po przekątnej). 11.7.2. Stan techniczny głównych węzłów nadwozia (elementów ramy)Oględziny głównych węzłów nadwozia lub elementów ramy przy pojeździe ustawionym na kanale lub podniesionym za pomocą dźwignika.Zły stan techniczny (np. korozja) lub wadliwy montaż, naprawa głównych węzłów nadwozia lub elementów ramy, zwłaszcza stanowiących bazę do mocowania zawieszenia lub zespołów sterowania pojazdem (mechanizm kierowniczy, pompa hamulcowa i inne). 11.8. Dodatkowa próba drogowaPróba drogowa, przeprowadzona tylko w wypadkach uzasadnionych wynikami pomiarów lub obserwacjami pracownika dokonującego badania.1. Nieprawidłowość działania podstawowych zespołów kierowania i prowadzenia pojazdu, a w szczególności: utrudnione zmiany kierunku jazdy oraz utrudnione lub niepełne włączanie biegów oraz niestabilność ich włączenia. Uwaga: Próbę należy przeprowadzać na wydzielonym terenie nie na drodze publicznej.2. Brak działania wstecznego biegu (w wypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 400 kg). 3. Utrudnione kierowanie pojazdem, a w szczególności brak stabilności i zakłócenia prostoliniowego toru jazdy. 12. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PRZYSTOSOWANEGO DO ZASILANIA GAZEM 12.1. Instalacja zasilania gazemOględziny zewnętrzne instalacji na wolnym powietrzu. Kontrola szczelności za pomocą urządzeń oraz roztworu wodnego mydła. Kontrolę instalacji zasilania gazem przeprowadza się zgodnie z instrukcją stanowiącą załącznik nr 5 do niniejszego rozporządzenia.1. Nieszczelny jakikolwiek element instalacji. 2. Brak działania lub działanie nieprawidłowe urządzenia (zaworu) ograniczającego stopień napełnienia. 3. Brak lub niedziałanie układu sygnalizacji zasilania gazem. 4. Nieprawidłowe poprowadzenie przewodów instalacji gazowej. 5. Brak ważnego poświadczenia KDT lub oznakowania butli albo zbiorników gazowych. 6. Brak lub przysłonięte otwory wentylacyjne. 7. Wypływ gazu z reduktora do mieszalnika w wypadku zatrzymania silnika. 8. Nieprawidłowe działanie zaworów. 9. Brak homologacji dla elementów instalacji zasilania gazem płynnym; dotyczy to instalacji dopuszczonej po raz pierwszy do ruchu po dniu 31 grudnia 1995 r. 13. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU ZAREJESTROWANEGO PO RAZ PIERWSZY ZA GRANICĄ 13.1. Dane pojazduOględziny zewnętrzne, sporządzenie dokumentu identyfikacyjnego. Porównanie danych technicznych pojazdu z wymaganiami przepisów.Niezgodność parametrów technicznych pojazdu z wymaganiami ustawy i rozporządzenia albo z przepisami homologacyjnymi. 13.2. Dodatkowa kontrola układu jezdnegoJak w poz. 11.5. (pomiary tylko w uzasadnionych wypadkach)Jak w poz. 11.5. 13.2.1. Pomiar geometrii ustawienia kół przednich lub tylnych oraz osi 13.2.2. Pomiar sprawności amortyzatorów (dotyczy tylko samochodu osobowego)Jak w poz. 11.4.2.Jak w poz. 11.4.2. 14. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU, W KTÓRYM DOKONANO ZMIAN 14.1. Zmiany konstrukcyjne, przeznaczeniaOględziny zewnętrzne, sporządzenie opisu zmian, ustalenie nowych danych pojazdu (w uzasadnionych przypadkach opinia rzeczoznawcy).Niezgodność zmian z wymaganiami przepisów ustawy i rozporządzeń. 15. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PRZEZNACZONEGO DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH 15.1. Dodatkowe warunki techniczneOględziny (warunki techniczne określają przepisy o przewozie drogowym materiałów niebezpiecznych - ADR).Niespełnianie wymagań odnoszących się do pojazdu i jego wyposażenia dotyczących przewozu określonych materiałów niebezpiecznych w zakresie: - rodzaju pojazdu, - układu hamulcowego, - środków do gaszenia pożaru, - wyposażenia elektrycznego, - innego wyposażenia dodatkowego, - szczególnych wymagań przy przewozach w cysternach, - oznakowania pojazdu. 16. SPECJALISTYCZNE BADANIE AUTOBUSU, KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ WYNOSI 100 km/h 16.1. Charakterystyka techniczna pojazduOględziny i sporządzenie specjalnego zaświadczenia1. Brak ogranicznika prędkości. 2. Brak lub niedziałanie zwalniacza hamulcowego. 3. Brak urządzenia przeciwblokującego (ABS). 4. Siedzenia nie odpowiadają wymaganiom przepisów. 5. Opony niehomologowane lub głębokość rzeźby bieżnika opon mniejsza niż 3 mm. 6. Brak tachografu o zakresie działania min. 125 km/h. 7. Stosunek maksymalnej mocy silnika do dopuszczalnej masy całkowitej mniejszej niż 11 kW/t. UWAGI: 1. Oględziny przeprowadza się bez demontażu zespołów i części pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą dźwignika na stanowisku kontrolnym. 2. Wykaz czynności oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego pojazdów nie wyczerpują wszystkich możliwych wypadków niesprawności. W indywidualnych, uzasadnionych wypadkach przedmiot i zakres badania, sposób przeprowadzania badania i kryteria uznania stanu technicznego za niezadowalający ustala okręgowa stacja kontroli pojazdów. Załącznik nr 2 SPOSÓB BADANIA SKUTECZNOŚCI I RÓWNOMIERNOŚCI DZIAŁANIA HAMULCÓW Przepisy ogólne § 1. 1. Załącznik określa sposób badania skuteczności hamowania pojazdów samochodowych, ciągników rolniczych, motorowerów oraz przyczep, zwanych dalej "pojazdami". 2. Załącznik stosuje się do badania skuteczności hamowania układów hamulca roboczego, awaryjnego oraz postojowego, zwanych dalej odpowiednio "hamulcami". 3. W pojazdach, w których przy uszkodzonym hamulcu roboczym uzyskuje się skuteczność hamowania wymaganą dla hamulca awaryjnego (§ 15 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia), nie wymaga się badania skuteczności hamulca awaryjnego. 4. Badania skuteczności hamowania, z zastrzeżeniem ust. 5, dokonuje się przez pomiar sił hamowania na urządzeniu rolkowym lub płytowym. 5. Dopuszcza się badanie skuteczności hamowania w drodze pomiaru opóźnienia hamowania - w odniesieniu do pojazdów, których cechy uniemożliwiają przeprowadzenie badania zgodnie z ust. 4. Pomiar sił hamowania § 2. 1. Pomiar sił hamowania hamulcem roboczym powinien odbywać się przy zachowaniu następujących warunków: 1) ciśnienie w ogumieniu nie może różnić się od nominalnego więcej niż o: a) ±0,01 MPa dla motocykla i samochodu osobowego, b) ±0,02 MPa dla pozostałych pojazdów, 2) hamowanie powinno być dokonywane tylko hamulcem badanym, przy czym sprzęgło silnika może być włączone, a w pojazdach wyposażonych w mechanizm wspomagający silnik może być uruchomiony, 3) pomiar sił hamowania powinien być dokonany na granicy blokady któregokolwiek koła, przy czym nacisk na pedał (dźwignię) hamulca nie może przekraczać: określone w daN Rodzaj pojazduHamulec roboczyHamulec awaryjnyHamulec postojowy nożnyręcznynożnyręcznynożnyręczny motocykl4040---- samochód osobowy502050405040 pozostałe702070607060 Uwaga: Dla przyczep z hamulcem najazdowym dopuszczalny nacisk na urządzenie sterujące nie może przekraczać 10% dopuszczalnej masy całkowitej badanej przyczepy. 4) pomiar siły hamowania jednej osi powinien być dokonany równocześnie na kołach jednej i drugiej strony tej osi, 5) podczas pomiaru siły hamowania na każdej osi powinien być również zmierzony nacisk na pedał (dźwignię) hamulca lub ciśnienie w siłownikach pneumatycznego układu hamulcowego, stosowane podczas pomiaru, 6) jest wskazane, aby przy przeprowadzaniu pomiarów osie pojazdu były obciążone, lecz nie więcej niż maksymalny nacisk konstrukcyjny określony dla danego typu pojazdu; w wypadku pomiarów pojazdu nie obciążonego należy ściśle przestrzegać zasad ekstrapolacji wymienionych w § 4 ust. 2, 7) w wypadku pomiarów skuteczności hamowania pojazdów wyposażonych w urządzenie sterujące działaniem hamulców poszczególnych kół lub osi (regulator siły hamowania, urządzenia przeciwblokujące itp.) należy to działanie uwzględnić. 2. Siła hamowania jednej osi jest sumą równoczesnych sił hamowania poszczególnych kół, zmierzonych na granicy blokady któregokolwiek koła. 3. Siła hamowania hamulcem roboczym jest sumą sił hamowania zmierzonych na wszystkich osiach hamowanych hamulcem roboczym. 4. Pomiar sił hamowania hamulcem awaryjnym powinien odbywać się przy zachowaniu następujących warunków: 1) określonych w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 7, 2) maksymalny nacisk na pedał (dźwignię) hamulca zgodny z ust. 1 pkt 3 lub przy maksymalnej sile siłowników hamulca, 3) pomiaru sił na urządzeniu rolkowym należy dokonać oddzielnie dla każdego koła (przy wyłączonym tylko jednym zespole rolek). 5. Siła hamowania hamulca awaryjnego jest sumą maksymalnych sił hamowania zmierzonych na wszystkich kołach hamowanych hamulcem awaryjnym. 6. Pomiar sił hamowania hamulcem postojowym powinien odbywać się przy zachowaniu warunków określonych w ust. 4. 7. Siła hamowania hamulca postojowego jest sumą maksymalnych sił hamowania zmierzonych na wszystkich kołach hamowanych tym hamulcem. Pomiar opóźnienia hamowania § 3. 1. Pomiar opóźnienia hamowania pojazdu hamulcem roboczym, awaryjnym i postojowym powinien być dokonywany z zachowaniem następujących warunków: 1) badanie można przeprowadzać tylko na takim odcinku drogi, na którym nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. przez nagłe zahamowanie pojazdu), 2) powinny być spełnione warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 1-3, 3) pojazd powinien być równomiernie obciążony ładunkiem o masie równej jego dopuszczalnej ładowności; dopuszcza się badanie samochodów osobowych i motocykli tylko z kierowcą; zabrania się badania autobusów i trolejbusów na drodze publicznej, chyba że zamiast pasażerów w pojeździe umieszczony będzie balast odpowiadający pod względem masy i rozmieszczenia nośności danego pojazdu, 4) droga na odcinku wybranym do wykonywania pomiaru powinna być pozioma, o nawierzchni twardej (bitumicznej, betonowej), równej, suchej i czystej, 5) podczas pomiaru pojazd powinien prowadzić kierowca badanego pojazdu lub pracownik upoważniony do dokonywania badań technicznych, 6) kierujący pojazdem powinien hamować tylko hamulcem badanym, przy czym sprzęgło może być włączone, 7) pomiaru należy dokonywać przy prędkości początkowej ok. 30 km/h według wskazań prędkościomierza, a w odniesieniu do pojazdów nie osiągających tej prędkości - przy prędkości maksymalnej, 8) nie wymaga się hamowania aż do zatrzymania się pojazdu. 2. Pomiar opóźnienia hamowania powinien być dokonany za pomocą opóźnieniomierza wycechowanego w m/s2 lub w % przyspieszenia ziemskiego, umocowanego w badanym pojeździe w sposób wskazany przez producenta przyrządu. Ocena skuteczności hamowania § 4. 1. Skuteczność hamowania należy uznać za odpowiadającą wymaganiom, jeżeli: 1) wskaźnik skuteczności hamowania zmierzony (lub obliczony) na podstawie pomiaru sił hamowania lub opóźnienia hamowania jest nie mniejszy niż odpowiednio podany w § 16 ust. 2 i 4 rozporządzenia (za wymagany wskaźnik skuteczności hamowania hamulcem postojowym przyjmuje się wartość pochylenia podaną w tym ustępie), § 50 ust. 1 i § 52 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia lub 2) zmierzona (lub obliczona) siła hamowania jest nie mniejsza niż wymagana, określona na podstawie danych technicznych pojazdu i na podstawie wymaganego wskaźnika skuteczności hamowania, 3) zmierzone siły hamowania kół po obu stronach osi pojazdu nie różnią się więcej niż o 30%, przyjmując za 100% siłę większą (nie dotyczy hamulca awaryjnego i postojowego), 4) zmierzone opóźnienie hamowania jest nie mniejsze od wymaganego, określonego na podstawie wskaźnika skuteczności hamowania, oraz jeżeli nie nastąpiła zmiana położenia osi kierunku poruszania się pojazdu podczas hamowania o więcej niż 0,5 m względem kierunku początkowego (przy nie korygowanym kierownicą kierunku jazdy). 2. Wskaźnik skuteczności hamowania, określony na podstawie zmierzonej siły hamowania, oblicza się według wzoru: gdzie: z - wskaźnik skuteczności hamowania (%) dla badanego rodzaju hamulca, - siła hamowania uzyskana ze wszystkich kół (kN), odpowiednio dla hamulca roboczego, awaryjnego lub postojowego, P - siła ciężkości (nacisk) od dopuszczalnej masy całkowitej badanego pojazdu (kN), przyjmując dla obliczeń 1 kN = siła ciężkości 100 kg masy (dla pojazdów członowych dopuszcza się przyjmowanie do obliczeń dopuszczalnego nacisku danej osi). Dopuszczalną masę całkowitą pojazdu przyjmuje się na podstawie danych zawartych w dowodzie rejestracyjnym, tabliczce znamionowej albo innych wiarygodnych danych technicznych pojazdu lub oblicza się, sumując masę własną i dopuszczalną ładowność pojazdu; dla ciągników siodłowych dopuszczalną ładownością jest dopuszczalny nacisk na siodło ciągnika. 3. Jeżeli zmierzona siła hamowania hamulca roboczego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności hamowania nie osiąga wymaganej wartości, należy ustalić obliczoną maksymalną wartość siły hamowania (lub obliczony wskaźnik skuteczności hamowania), mnożąc zmierzone siły hamowania poszczególnych kół przez stosunek maksymalnego dopuszczalnego nacisku na pedał (dźwignię) hamulca do nacisku wywieranego w czasie pomiaru lub przez stosunek ciśnienia obliczonego w układzie hamulcowym do ciśnienia w siłownikach hamulcowych, zmierzonego w czasie pomiaru, na tej osi, według wzoru: Tmin=P×zmin i gdzie: Tmin - minimalna wymagana siła hamulca roboczego (kN), P - siła ciężkości od dopuszczalnej masy całkowitej badanego pojazdu (kN), przyjmując do obliczeń 1 kN = siła ciężkości 100 kg masy (dla pojazdów członowych dopuszcza się przyjmowanie do obliczeń dopuszczalnego nacisku danej osi), zmin - wymagany wskaźnik skuteczności hamowania (%), T* - obliczona siła hamowania hamulca roboczego (kN), z* - obliczony wskaźnik skuteczności hamowania (%), T - siła hamowania uzyskana ze wszystkich kół danej osi (kN), i - kolejna badana oś pojazdu, Pz - zmierzony nacisk na pedał (dźwignię) hamulca roboczego lub zmierzone ciśnienie w siłownikach (kN lub MPa), Pd - dopuszczalny nacisk na pedał (dźwignię) hamulca roboczego według § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia dla danego rodzaju pojazdu lub ciśnienie obliczone (dolne regulowane lub określone przez producenta pojazdu) pneumatycznego układu hamulcowego (kN lub MPa). Uzyskaną w ten sposób obliczoną siłę hamowania lub obliczony wskaźnik skuteczności hamowania należy ponownie porównać z wartością wymaganą dla danego rodzaju pojazdu. Dla pojazdów członowych dopuszcza się określanie wskaźnika skuteczności hamowania (również obliczonego) pojedynczo dla każdej osi przy zachowaniu warunków wymienionych powyżej. Powinien być spełniony warunek: 4. Wskaźnik skuteczności hamowania określony na podstawie zmierzonego opóźnienia hamowania oblicza się według wzoru: gdzie: z - wskaźnik skuteczności hamowania (%), b - zmierzone opóźnienie hamowania (m/s2), g - przyspieszenie ziemskie, którego wartość do obliczenia należy przyjmować 10 m/s2. Powinien być spełniony warunek: b>_bmin lub z>_zmin gdzie: bmin - minimalne wymagane opóźnienie hamowania. 5. Minimalne wymagane opóźnienie hamowania oblicza się na podstawie wskaźnika skuteczności hamowania, dzieląc go przez 10, np. wskaźnik 50 oznacza, że wymagane opóźnienie hamowania wynosi minimum 5,0 m/s2. 6. Jeżeli zmierzona siła hamowania hamulca awaryjnego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności hamowania nie osiągają wymaganej wartości, lecz w czasie hamowania wszystkie koła hamowane zostały zablokowane, należy uznać skuteczność hamowania za odpowiadającą wymaganiom. 7. Jeżeli zmierzona siła hamowania hamulca postojowego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności hamowania nie osiągają wymaganej wartości, lecz w czasie hamowania wszystkie koła hamowane zostały zablokowane, należy uznać skuteczność hamowania za odpowiadającą wymaganiom. Załącznik nr 3 SPOSÓB OCENY STANU TECHNICZNEGO UKŁADU WYDECHOWEGO I POMIARU POZIOMU HAŁASU ZEWNĘTRZNEGO PODCZAS POSTOJU POJAZDU ORAZ SPOSÓB KONTROLI STANU TECHNICZNEGO SYGNAŁU DŹWIĘKOWEGO I. Kontrola stanu technicznego układu wydechowego i poziomu hałasu zewnętrznego podczas postoju pojazdu Zakres kontroli § 1. Pełny zakres kontroli obejmuje dwa etapy: 1) kontrolę organoleptyczną (I etap), 2) pomiar poziomu hałasu miernikiem poziomu dźwięku (II etap), przy czym przeprowadzenie II etapu jest uzależnione od wyników I etapu. Kontrola organoleptyczna - I etap § 2. 1. Kontrola polega na organoleptycznych oględzinach układu wydechowego pojazdu i ocenie jego stanu technicznego. 2. Niedopuszczalne są: 1) wyraźnie zauważalne nieszczelności układu wydechowego, 2) niekompletność układu wydechowego, 3) uszkodzenia mechaniczne układu wydechowego mające wpływ na swobodny przepływ spalin. 3. W wypadku negatywnej oceny, według ust. 2, pojazd należy poddać II etapowi kontroli, tj. pomiarowi poziomu hałasu zewnętrznego na postoju. Pomiar poziomu hałasu przyrządem (miernikiem poziomu dźwięku) - II etap Ogólne warunki pomiaru § 3. Kontrola polega na pomiarze poziomu hałasu zewnętrznego przyrządem (miernikiem poziomu dźwięku) na krzywej korekcyjnej A i dla stałej czasowej miernika F (Fast - szybko). Pomiar powinien być przeprowadzony, a wynik końcowy ustalony zgodnie z określonymi niżej warunkami. Warunki atmosferyczne § 4. 1. Pomiaru hałasu zewnętrznego pojazdu nie powinno się dokonywać w warunkach atmosferycznych niekorzystnych w stopniu mogącym wpływać na wynik pomiaru. 2. W celu ograniczenia szumów przepływu wiatru i ochrony przed kurzem i spalinami jest wskazane stosowanie osłony przeciwwietrznej mikrofonu. Poziom hałasu otoczenia § 5. 1. Poziom hałasu otoczenia, przy uwzględnieniu wpływu wiatru i innych zakłóceń akustycznych na mikrofon, powinien być mniejszy co najmniej o 10 dB od zmierzonego poziomu hałasu zewnętrznego wytwarzanego przez pojazd. 2. Poziom hałasu otoczenia powinien być zmierzony przed rozpoczęciem pomiarów i sprawdzony w czasie ich wykonywania przy wyłączonym silniku. Miejsce pomiarowe § 6. 1. Pomiary hałasu pojazdu należy wykonać na stanowisku zewnętrznym, spełniającym wymagania określone w § 9 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji kontroli pojazdów (Dz. U. Nr 81, poz. 918). 2. W czasie pomiaru w miejscu pomiarowym może przebywać tylko właściciel (kierowca) pojazdu i osoba prowadząca pomiar. Sposób ich zachowania nie może wpływać na wskazania miernika. Przygotowanie pojazdu do badań § 7. 1. Pojazd podczas badania nie powinien być obciążony, z tym że motocykl (motorower) powinien być obciążony tylko kierującym. 2. Podczas badania pojazd powinien być odłączony od przyczepy (naczepy); nie dotyczy to pojazdów nierozłączalnych. 3. Przed badaniem silnik pojazdu powinien być doprowadzony do normalnej temperatury pracy. Jeżeli układ chłodzenia pojazdu jest wyposażony w dmuchawę o napędzie włączanym samoczynnie, w czasie pomiarów układ ten powinien pracować normalnie. Jeżeli silnik o zapłonie samoczynnym pojazdu jest wyposażony w układ wzbogacania dawki paliwa, dźwignię tego układu należy ustawić w położeniu "bez obciążenia". 4. Badany pojazd należy umieścić w środkowej części obszaru pomiarowego, zgodnie z rys. nr 1, z układem napędowym w pozycji neutralnej, wyłączonym sprzęgłem i włączonym hamulcem postojowym. Ustawienie mikrofonu § 8. 1. Mikrofon powinien być ustawiony tak, aby: 1) jego wysokość nad powierzchnią obszaru pomiarowego była równa wysokości końcówki wylotu rury wydechowej pojazdu, jednak nie mniejsza niż 0,2 m, 2) był skierowany w stronę końcówki wylotu rury wydechowej i odległy od niej o 0,5±0,01 m, 3) oś jego maksymalnej czułości była równoległa do powierzchni obszaru pomiarowego i tworzyła kąt 45°±10°, z płaszczyzną pionową przechodzącą przez oś kierunku wylotu wydechu, zgodnie z rys. nr 1 i 2. 2. W wypadku układu wydechowego o dwu lub więcej wylotach umieszczonych w odległości mniejszej niż 0,3 m od siebie i połączonych z tym samym tłumikiem, należy wykonać pomiar tylko przy ustawieniu mikrofonu w pobliżu końcówki wylotu znajdującego się bliżej zewnętrznej strony pojazdu (rys. nr 2a i b). 3. W wypadku pojazdu mającego układ wydechowy o dwu lub więcej wylotach umieszczonych w odległości większej niż 0,3 m od siebie, należy wykonać pomiar oddzielnie dla każdego wylotu zgodnie z metodyką dotyczącą pojedynczego wylotu, a jako wynik pomiaru należy przyjąć największą wartość zmierzonego poziomu (rys. nr 2c i d). 4. W pojazdach o końcówce wylotu układu wydechowego skierowanej pionowo w górę mikrofon powinien być umieszczony na wysokości tego wylotu, w odległości 0,5±0,01 m po stronie pojazdu, w której znajduje się rura wydechowa. Mikrofon należy skierować osią maksymalnej czułości pionowo w górę (rys. nr 2e). 5. Jeżeli końcówka wylotu układu wydechowego pojazdu znajduje się w miejscu uniemożliwiającym umieszczenie mikrofonu w odległości 0,5 m od niej ze względu na obecność przeszkód będących częściami pojazdu (np. koła, zbiornik paliwa itp.), mikrofon należy umieścić w odległości nie większej niż 0,5 m od zewnętrznej krawędzi obrysu pojazdu, znajdującej się najbliżej końcówki wydechu (rys. nr 2f). Wykonanie pomiarów § 9. 1. Pomiar polega na odczytaniu wartości poziomu hałasu w dB w krótkim okresie pracy silnika przy ustalonej prędkości obrotowej, odpowiadającej 75% prędkości obrotowej mocy maksymalnej (dla motocykli, których prędkość obrotowa mocy maksymalnej jest większa od 5000 min-1, należy do pomiarów przyjmować 50% prędkości obrotowej mocy maksymalnej oraz w czasie jej zmniejszania do prędkości obrotowej biegu jałowego (po szybkim zwolnieniu pedału przyspieszenia). 2. Dopuszcza się określanie prędkości obrotowej silnika przy wykorzystaniu sprawnego wskaźnika obrotów zamontowanego na pojeździe. 3. Należy wykonać co najmniej trzy pomiary następujące po sobie. Pod uwagę bierze się tylko te zmierzone wartości, które zostały uzyskane z trzech następujących po sobie pomiarów, nie różniących się od siebie o więcej niż 2 dB. Pomiary należy prowadzić aż do uzyskania trzech wartości spełniających powyższy warunek. Ustalenie końcowej wartości pomiaru § 10. W celu ustalenia końcowej wartości pomiaru należy: 1) wybrać największą wartość z trzech pomiarów spełniających wymagania określone w § 9 ust. 3, zaokrąglając ją do liczby całkowitej, 2) ustaloną zgodnie z pkt 1 wartość zmniejszoną o 1 dB (uwzględnienie ewentualnych błędów pomiarowych) przyjmuje się jako końcową wartość pomiaru. Ocena wyników § 11. Niedopuszczalne jest, aby końcowa wartość pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu przekraczała maksymalne wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 1, § 44 ust. 1 pkt 2 i w § 52 ust. 5 rozporządzenia. II. Kontrola stanu technicznego i poziomu dźwięku sygnału dźwiękowego Zakres kontroli § 12. Pełny zakres kontroli jest taki sam, jak określony w § 1. Kontrola organoleptyczna (I etap) § 13. 1. Kontrola polega na organoleptycznym sprawdzeniu działania sygnału dźwiękowego pojazdu i ocenie jego stanu technicznego, a w uzasadnionych wypadkach - pomiarze poziomu dźwięku. 2. Niedopuszczalne są: 1) brak lub wyraźnie zauważalna nieciągłość działania sygnału, 2) wyraźnie zauważalne zmiany tonacji sygnału. 3. W wypadku negatywnej oceny, według ust. 2, pojazd należy poddać II etapowi kontroli, tj. pomiarowi poziomu dźwięku na postoju. Pomiar poziomu dźwięku Warunki pomiaru § 14. Warunki pomiaru powinny być zgodne z wymaganiami § 4-6. Ustawienie mikrofonu § 15. Mikrofon pomiarowy powinien być umieszczony w podłużnej płaszczyźnie symetrii pojazdu na wysokości od 0,5 m do 1,5 m nad powierzchnią obszaru pomiarowego, w odległości 3 m od przedniego obrysu pojazdu (rys. nr 3). Wykonanie pomiarów § 16. 1. Kontrola polega na pomiarze poziomu sygnału dźwiękowego przyrządem na krzywej korekcyjnej A i dla stałej czasowej miernika F (Fast - szybko). 2. W wypadku sygnału zasilanego prądem stałym (akumulator) pomiar należy wykonać przy unieruchomionym silniku pojazdu. 3. Pomiar powinien być przeprowadzony w drodze wyznaczenia największej wartości poziomu dźwięku w zakresie wysokości określonym w § 15. Ocena wyników § 17. Niedopuszczalne jest, aby zmierzona wartość poziomu dźwięku sygnału dźwiękowego była mniejsza niż wielkości ustalone odpowiednio w § 11 ust. 1 pkt 5 i w § 45 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Rysunek nr 1 Ilustracja Rysunek nr 2 Ilustracja Rysunek nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 SPOSÓB POMIARU EMISJI ZANIECZYSZCZEŃ GAZOWYCH ORAZ ZADYMIENIA SPALIN I. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych pojazdów z silnikiem o zapłonie iskrowym, zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1995 r. Warunki pomiaru § 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) powinien być dokonany analizatorem działającym na zasadzie pochłaniania promieniowania podczerwonego, wywzorcowanym w ułamku objętościowym wyrażonym w % (% objętości spalin). § 2. Pomiar powinien się odbywać przy zachowaniu następujących warunków: 1) układ dolotowy silnika (filtr powietrza, kolektor, odpowietrzenie skrzyni korbowej, układ pochłaniania par paliwa, podciśnieniowy układ sterowania wyprzedzenia zapłonu) oraz układ wydechowy powinien być kompletny i szczelny, 2) odbiorniki energii elektrycznej (oświetlenie, klimatyzacja) powinny być wyłączone; włączany okresowo wentylator chłodnicy nie powinien pracować, jeżeli powoduje to przekroczenie wartości dopuszczalnych, 3) dźwignia zmiany biegów powinna być ustawiona w pozycji neutralnej, 4) urządzenie rozruchowe powinno być wyłączone, 5) hamulec postojowy powinien być włączony, 6) silnik powinien być nagrzany do normalnej temperatury pracy (min. 70°C dla oleju silnikowego, min. 80°C dla płynu chłodzącego), 7) sonda analizatora spalin powinna być wprowadzona do rury wydechowej silnika bezpośrednio przed pomiarem na głębokość nie mniejszą niż: a) 30 cm dla silnika czterosuwowego, b) 75 cm dla silnika dwusuwowego. Wykonanie pomiaru § 3. 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) w spalinach powinien być dokonany przy prędkości obrotowej biegu jałowego, zgodnie z zaleceniami producenta, przy czym bezpośrednio przed pomiarem należy co najmniej przez 15 sekund utrzymać podwyższoną prędkość silnika (do około 3000 min-1), a następnie ją obniżyć do wolnych obrotów. 2. Jeżeli nie jest znana prędkość obrotowa biegu jałowego, zalecana przez producenta, należy przyjmować prędkość zapewniającą równomierną i stabilną pracę silnika o wartości stosowanej dla silników o zbliżonych danych technicznych. 3. Prędkość obrotowa silnika w czasie pomiaru powinna być mierzona miernikiem prędkości, podłączonym do silnika w sposób wskazany przez producenta miernika. Dopuszcza się dokonywanie pomiaru prędkości miernikiem zamontowanym fabrycznie w badanym pojeździe. Dla pojazdów, dla których ze względów konstrukcyjnych nie istnieje możliwość wykonania pomiaru prędkości obrotowej silnika, dopuszcza się ocenę organoleptyczną. 4. Odczyt wyniku pomiaru powinien być dokonany po ustabilizowaniu się wskazań miernika tlenku węgla (CO), w czasie nie przekraczającym jednak 30 sekund od momentu ustabilizowania prędkości biegu jałowego. 5. W silnikach wyposażonych w dwudrożny układ wydechowy pomiar powinien być dokonany w obu wylotach, a za wynik przyjmuje się uzyskaną wartość większą. Ocena wyników pomiaru § 4. Niedopuszczalne jest, aby: 1) końcowa wartość pomiaru zawartości tlenku węgla (CO) w spalinach przekraczała maksymalne wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 2 i § 44 ust. 2 rozporządzenia, 2) nie były spełnione wymagania, o których mowa w § 2 pkt 1. II. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie iskrowym, zarejestrowanych po raz pierwszy od dnia 1 lipca 1995 r. Warunki pomiaru § 5. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych powinien być dokonany przyrządem przeznaczonym do pomiaru zawartości w spalinach: tlenku węgla (CO) zgodnie z § 1, dwutlenku węgla (CO2), węglowodorów (CH-heksan), tlenu (O2) oraz do określania współczynnika nadmiaru powietrza (lambda). § 6. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach oraz określenie współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powinny się odbywać przy zachowaniu warunków określonych w § 2. Wykonanie pomiaru § 7. 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach powinien być dokonany najpierw przy podwyższonej prędkości obrotowej silnika (2000-3000 min-1), a następnie przy prędkości obrotowej biegu jałowego, zgodnej z zaleceniami producenta. Pomiary powinny być dokonane bezpośrednio po sobie, przy czym odczyt wyników pomiaru przy prędkości obrotowej biegu jałowego powinien być dokonany po ustabilizowaniu się wskazań miernika tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH), w czasie między około 30 a 60 sekundą od momentu ustabilizowania się prędkości biegu jałowego. 2. Jeżeli nie jest znana prędkość obrotowa biegu jałowego zalecana przez producenta, należy przyjmować prędkość zapewniającą równomierną i stabilną pracę silnika o wartości stosowanej dla silników o zbliżonych danych technicznych. 3. Pomiar współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powinien być dokonany przy podwyższonej prędkości obrotowej silnika (2000-3000 min-1); dotyczy to pojazdu wyposażonego w sondę lambda, z wyjątkiem pojazdów, dla których pomiar współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powinien być dokonany zgodnie z zaleceniami producenta, zatwierdzonymi podczas badań homologacyjnych. 4. Przepisy § 3 ust. 3-5 stosuje się odpowiednio. Ocena wyników pomiaru § 8. Niedopuszczalne jest, aby: 1) końcowe wartości pomiarów zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach oraz współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) przekraczały wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 2 i w § 44 ust. 2 rozporządzenia, 2) nie były spełnione wymagania, o których mowa w § 2 pkt 1. III. Pomiar zadymienia spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie samoczynnym Warunki pomiaru § 9. 1. Pomiaru zadymienia spalin nie powinno się dokonywać w warunkach atmosferycznych niekorzystnych w stopniu mogącym wpływać na wynik pomiaru. Temperatura otoczenia powinna być wyższa niż 5°C. 2. Przy przeprowadzaniu pomiaru w pomieszczeniu zamkniętym należy zapewnić skuteczną wentylację stanowiska pomiarowego albo stosować indywidualne wyciągi spalin o odpowiedniej wydajności. § 10. Pomiar zadymienia spalin polega na ustaleniu współczynnika absorpcji k (m-1). Jeżeli dymomierz jest wyposażony w więcej niż jedną sondę, przy pomiarze należy zastosować sondę o średnicy odpowiedniej dla średnicy rury wydechowej badanego pojazdu, zgodnie z zaleceniami instrukcji obsługi dymomierza. § 11. Pomiar powinien odbywać się przy zachowaniu następujących warunków: 1) układ wydechowy powinien być całkowicie szczelny aż do miejsca poboru spalin (sprawdzanie wizualne i słuchowe); w wypadku utrudnionego dostępu do końcówki rury wydechowej lub gdy końcowy odcinek rury wydechowej nie jest prosty na długości niezbędnej do przeprowadzania prawidłowego pomiaru, dopuszcza się szczelne przedłużenie układu wydechowego, 2) dźwignia zmiany biegów powinna być ustawiona w pozycji neutralnej, 3) hamulec postojowy powinien być włączony, 4) silnik powinien być nagrzany do normalnej temperatury pracy (min. 70°C dla oleju silnikowego, min. 80°C dla płynu chłodzącego), 5) przed pomiarem układ wydechowy powinien być przedmuchany przez kilkakrotne naciśnięcie pedału przyspieszenia, a następnie pracę silnika przy podwyższonej prędkości obrotowej w czasie około 1 minuty, 6) sonda dymomierza powinna być wprowadzona do rury wydechowej możliwie centrycznie, na głębokość co najmniej równą trzem średnicom wewnętrznym rury, 7) przewody łączące sondę z dymomierzem powinny być oryginalne, o tej samej długości, bez ostrych zagięć mogących powodować zaleganie sadzy lub ograniczenie przepływu spalin. Wykonanie pomiaru § 12. 1. Pomiaru zadymienia spalin dokonuje się w sposób następujący: 1) podczas pracy silnika na biegu jałowym należy szybko, lecz niegwałtownie, nacisnąć pedał przyspieszenia, tak aby uzyskać pełny wydatek pompy wtryskowej, 2) pozycję pełnego wydatku należy utrzymać do momentu uzyskania przez silnik maksymalnej prędkości obrotowej i zadziałania regulatora obrotów, jednak nie krócej niż przez 1,5 sekundy, 3) zwolnić pedał przyspieszenia do uzyskania przez silnik prędkości biegu jałowego i powrotu wskazań dymomierza do odpowiadających jej wartości. 2. W wypadku silnika z pompą wtryskową bez automatycznej blokady urządzenia rozruchowego przyspieszanie (ust. 1 pkt 1) rozpoczyna się od podwyższonej prędkości obrotowej (800-900 min-1) w celu uniknięcia wtryskiwania dawki rozruchowej. 3. Należy wykonać co najmniej trzy pomiary następujące po sobie, z tym że po każdym pojedynczym pomiarze przerwa powinna wynosić około 15 sekund. Pod uwagę bierze się tylko te zmierzone wartości, które zostały uzyskane z trzech następujących po sobie pomiarów, nie różniące się od siebie o więcej niż 0,50 m-1 i nie tworzące sekwencji malejącej. 4. Jako wynik końcowy pomiaru należy przyjąć średnią arytmetyczną z pomiarów z dokładnością do 0,01 m-1. § 13. Dopuszcza się pomiar zadymienia spalin według skali procentowej Hartridge'a (HRT) i przeliczanie uzyskanych wartości na współczynnik, zgodnie z zamieszczoną tabelą. Ocena wyników pomiarów § 14. Niedopuszczalne jest, aby: 1) końcowa wartość pomiaru zadymienia spalin przekraczała maksymalne wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 3 i w § 44 ust. 2 rozporządzenia, 2) układ wydechowy nie spełniał wymagania, o którym mowa w § 11 pkt 1. TABELA ZAMIANY JEDNOSTEK SKALI PROCENTOWEJ HARDRIDGE'A [HRT] NA JEDNOSTKI WSPÓŁCZYNNIKA k [m-1] k%(HRT)k%(HRT)k%(HRT)k%(HRT)k%(HRT) 1212121212 0,0210,55211,23412,19613,8681 0,0520,58221,27422,25623,9982 0,0730,61231,31432,31634,1283 0,0940,64241,35442,38644,2684 0,1250,67251,39452,44654,4185 0,1460,70261,43462,51664,5786 0,1770,73271,48472,58674,7487 0,1980,76281,52482,65684,9388 0,2290,80291,57492,72695,1389 0,25100,83301,61502,80705,3590 0,27110,88311,66512,88715,6091 0,30120,90321,71522,96725,8792 0,32130,95331,76533,04736,1893 0,35140,97341,81543,13746,5494 0,38151,00351,86553,22756,9795 0,41161,04361,91563,32767,4996 0,43171,07371,96573,42778,1597 0,46181,11382,02583,52789,1098 0,49191,15392,07593,637910,7199 0,52201,19402,13603,7480 Załącznik nr 5 SPOSÓB SPRAWDZANIA PRAWIDŁOWOŚCI PRZYSTOSOWANIA POJAZDU DO ZASILANIA GAZEM Przepisy ogólne § 1. Załącznik określa sposób sprawdzenia prawidłowości przystosowania pojazdu do zasilania gazem płynnym lub ziemnym. § 2. Przed przystąpieniem do właściwego sprawdzenia należy skontrolować: 1) ważność poświadczenia Kolejowego Dozoru Technicznego (KDT) zbiornika (butli) gazu, 2) czy elementy instalacji zasilania gazem płynnym są zaopatrzone w oznakowanie homologacyjne (cecha "E" w kółku); dotyczy to instalacji dopuszczanej po raz pierwszy do ruchu po dniu 31 grudnia 1995 r. Sposób sprawdzenia § 3. Kontrola rozmieszczenia i mocowania na pojeździe elementów instalacji gazowej polega na sprawdzeniu: 1) czy odpowiadają one wymaganiom w tym zakresie, ustalonym w załączniku nr 7 do rozporządzenia, 2) organoleptycznym prawidłowości ich zamocowania. § 4. Kontrola stanu ogólnego instalacji polega na sprawdzeniu: 1) czy zbiornik nie nosi śladów przeróbek, 2) czy przewody metalowe wysokiego ciśnienia są prawidłowo ukształtowane, bez załamań i otarć, 3) czy przewody elastyczne nie wykazują pęknięć, uszkodzeń lub śladów zestarzenia się materiału, 4) czy na końcach przewodów niskiego ciśnienia i wentylacyjnych znajdują się metalowe opaski odpowiednio zaciśnięte, 5) czy w instalacji zasilania gazem ziemnym przed reduktorem znajduje się funkcjonujący wskaźnik ciśnienia gazu o pośrednim przenoszeniu wskazań, 6) stanu przewodów elektrycznych, doprowadzających prąd do elektrozaworów. § 5. 1. Kontrola szczelności instalacji polega na pokryciu preparatem pieniącym (np. roztworem mydlanym) miejsc połączeń przewodów i elementów instalacji, gniazd zaworu bezpieczeństwa i zaworu napełniania oraz elektrozaworu gazowego. 2. Niedopuszczalne jest pojawienie się pęcherzyków gazu, bez względu na to, czy silnik pracuje, czy też nie. § 6. 1. Kontrola działania reduktora polega na sprawdzeniu, czy reduktor nie przepuszcza gazu przy nie pracującym silniku; w tym celu należy zdjąć z króćca elastyczny przewód zasilający (niskiego ciśnienia), nasunąć szczelnie na króciec kawałek przewodu, zanurzyć ostrożnie jego koniec w naczyniu z wodą (tak aby nie wytworzyć przeciwciśnienia) i przy przełączniku zasilania ustawionym na zasilanie gazowe obserwować powierzchnię wody. 2. Niedopuszczalne jest pojawienie się pęcherzyków gazu, bez względu na to, czy zapłon jest włączony, czy też nie. § 7. 1. Kontrola działania elektrozaworu gazowego obejmuje: 1) uruchomienie silnika przy ustawieniu przełącznika na zasilanie gazowe, 2) odłączenie przewodu elektrycznego doprowadzającego prąd do cewki sprawdzanego zaworu. 2. Po wypaleniu resztek gazu z reduktora silnik powinien zatrzymać się. § 8. 1. Kontrola działania elektrozaworu paliwa bazowego obejmuje: 1) uruchomienie silnika przy ustawieniu przełącznika na zasilanie paliwem bazowym, 2) odłączenie przewodu elektrycznego doprowadzającego prąd do cewki sprawdzanego zaworu. 2. Po wypaleniu resztek paliwa silnik powinien zatrzymać się. § 9. 1. Kontrola działania zaworu ograniczającego wypływ gazu płynnego obejmuje: 1) odłączenie przewodu wysokiego ciśnienia przy zbiorniku, przy zamknięciu głównego zbiornika, 2) szczelne połączenie końcówek urządzenia do kontroli działania zaworu ograniczającego wypływ gazu ze zbiornikiem i przewodem wysokiego ciśnienia, 3) przełączenie na zasilanie gazowe, 4) obserwację wskazań manometru urządzenia po otwarciu zaworów: zbiornika i urządzenia. 2. Zawór uznaje się za sprawny, jeżeli po wychyleniu się wskazówki manometru urządzenia pod wpływem doprowadzonego ciśnienia gazu nastąpi natychmiastowy zauważalny spadek ciśnienia (zmniejszenie wychylenia wskazówki). § 10. 1. Kontrola działania urządzenia (zaworu) ograniczającego stopień napełnienia zbiornika gazu płynnego obejmuje: 1) sprawdzenie, czy zbiornik jest opróżniony (silnik nie daje się uruchomić po przełączeniu na zasilanie gazowe), 2) napełnienie zbiornika ilością gazu (dm3) odpowiadającą 0,8 pojemności geometrycznej zbiornika. 2. Urządzenie (zawór) uznaje się za sprawne, jeżeli po napełnieniu zbiornika do 0,8 jego pojemności (ust. 1 pkt 2) nastąpi odcięcie dopływu gazu. 3. Podczas kontroli dopuszcza się napełnianie zbiornika gazem najwyżej do 0,85 jego pojemności geometrycznej {w przypadku niesprawności urządzenia (zaworu) ograniczającego}. Nadmierną ilość gazu (powyżej 0,8 pojemności geometrycznej zbiornika) należy bezzwłocznie usunąć, wykorzystując pracę silnika pojazdu. 4. Dopuszcza się potwierdzanie sprawności urządzenia (zaworu) ograniczającego stopień napełniania zbiornika gazu płynnego przez pracownika stacji tankowania gazu posiadającego ważne zaświadczenie Urzędu Dozoru Technicznego o ukończeniu odpowiedniego przeszkolenia. § 11. 1. Kontrola szczelności obudowy zbiornika i obudowy zaworów obejmuje: 1) pokrycie preparatem pieniącym miejsc połączeń, 2) wprowadzenie końcówki urządzenia kontrolnego do otworu przewodu wentylacyjnego; jeżeli są dwa otwory, drugi otwór powinien być szczelnie zatkany, 3) doprowadzenie powietrza sprężonego pod ciśnieniem 0,01 MPa. 2. Niedopuszczalne jest pojawienie się pęcherzyków gazu ani widocznych odkształceń elementów. § 12. Wartość emisji zanieczyszczeń gazowych (zadymienia) spalin, zmierzona zgodnie z załącznikiem nr 4 do niniejszego rozporządzenia, nie może przekraczać dopuszczalnego dla danego pojazdu poziomu, zarówno przy zasilaniu gazem, jak i paliwem bazowym. § 13. W wypadku dodatkowego badania technicznego pojazdu, w którym dokonano montażu instalacji do zasilania gazem homologowanej w kraju, wykonuje się czynności określone w § 1 i w § 2 oraz w § 12 i w § 14. Ocena wyników § 14. Wynik badania uznaje się za pozytywny, jeżeli podczas kontroli nie stwierdzono żadnego odchylenia od wymagań określonych w niniejszym załączniku. Załącznik nr 6 SPOSÓB USTALANIA NIEZNANYCH DANYCH TECHNICZNYCH POJAZDU § 1. Załącznik określa sposób ustalania danych technicznych pojazdu, zwłaszcza dopuszczalnej ładowności lub dopuszczalnej masy całkowitej oraz liczby miejsc. § 2. 1. Przy ustalaniu nieznanych danych technicznych pojazdu (§ 1) należy w możliwie największym stopniu wykorzystywać dostępne informacje zawarte w takich źródłach, jak dokumenty homologacyjne, dane wytwórni, katalog marek i typów pojazdów eksploatowanych w Polsce wydawany przez Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie, pozostałe katalogi pojazdów, a w indywidualnych wypadkach - inne wiarygodne publikacje i dokumenty, dotyczące danego pojazdu lub jego zespołów i elementów. 2. Wszelkie ustalenia powinny być podejmowane: 1) na podstawie przepisów art. 2 pkt 31-57 ustawy, 2) z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z § 2-5 rozporządzenia oraz z ewentualnych warunków dodatkowych, dotyczących danego pojazdu. § 3. 1. Masę własną pojazdu ustala się: 1) przez zważenie całego pojazdu, albo 2) jako sumę mas wynikających z nacisków poszczególnych osi pojazdu. 2. W przypadku dokonania przeróbki, zmiany przeznaczenia pojazdu marki, typu i modelu produkowanego fabrycznie, ustalona dopuszczalna masa całkowita nie może przekraczać jej pierwotnej wielkości. 3. W razie powstania trudności w ustaleniu podstawowych parametrów pojazdu, powinno zażądać się opinii rzeczoznawcy z zakresu techniki samochodowej lub odpowiednio innej specjalności. 4. W przypadku gdy dokonane przeróbki, zmiany przeznaczenia pojazdu związane są z przepisami, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy, właściciel pojazdu powinien przedstawić dokumenty potwierdzające spełnianie warunków technicznych, o których mowa w tych przepisach. § 4. 1. Dopuszczalną ładowność pojazdu ustala się jako różnicę między dopuszczalną masą całkowitą a masą własną. 2. Dopuszczalną ładowność i masę własną pojazdu określa się w zaokrągleniu do: 1) 10 kg - dla pojazdów o masie własnej do 2000 kg, 2) 50 kg - dla pozostałych pojazdów. § 5. 1. Liczbę miejsc w pojeździe ustala się tak, aby: 1) łączna masa osób znajdujących się w pojeździe nie powodowała przekroczenia jego dopuszczalnej masy całkowitej; masę pierwszej osoby przyjmuje się w wysokości 75 kg, a kolejnych - w wysokości 68 kg, z zachowaniem warunków § 17 ust. 2 rozporządzenia, 2) zachowane były wymagania dotyczące miejsc oraz pomieszczeń przeznaczonych lub przystosowanych do przewozu osób, określone dla danego rodzaju pojazdu w rozporządzeniu. 2. Jeżeli przepisy ustawy zezwalają na przewóz danym rodzajem pojazdu osób stojących lub leżących, poza łączną liczbą miejsc należy określić również zawartą w niej liczbę miejsc do stania i leżenia. § 6. Inne dane techniczne pojazdu, np. rodzaj, przeznaczenie, pojemność skokową silnika, ustala się stosując odpowiednio zasady określone w § 2-5 niniejszego załącznika. Załącznik nr 7 SPOSÓB NADAWANIA I WYBIJANIA NUMERÓW NA NADWOZIACH (PODWOZIACH-RAMACH) I SILNIKACH ORAZ WYKONYWANIA TABLICZEK ZASTĘPCZYCH I WZÓR SPECJALNEJ PIECZĄTKI UPOWAŻNIAJĄCEJ DO NADAWANIA I WYBIJANIA NUMERÓW Przepisy ogólne § 1. Załącznik określa sposób nadawania i wybijania numerów na nadwoziach (podwoziach-ramach) i silnikach oraz wykonywania zastępczych tabliczek, przewidzianych w § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. § 2. 1. Numery nadaje się i wybija oraz tabliczkę zastępczą wykonuje za zgodą organu właściwego do rejestracji pojazdu. 2. Tabliczkę zastępczą wydaje się w wypadkach: 1) braku, utraty lub zniszczenia tabliczki fabrycznej, 2) utraty aktualności treści tabliczki fabrycznej - w wypadku dokonania zmian w pojeździe. Wybijanie numerów § 3. 1. Ustala się następujące miejsca wybijania numerów: 1) podwozie - na prawej podłużnicy ramy w przedniej części, w miejscu łatwo dostępnym i widocznym, 2) nadwozie samonośne - w przedniej części nadwozia po prawej stronie pod pokrywą silnika (bagażnika) w miejscu łatwo dostępnym i widocznym, na elemencie nie podlegającym zazwyczaj wymianie podczas eksploatacji, 3) silnik (zamontowany w pojeździe) - na kadłubie (bloku) w miejscu do tego przewidzianym przez wytwórnię silnika. Jeżeli wytwórnia silnika nie przewidziała miejsca na kadłubie (bloku) łatwo dostępnego i widocznego dla wybicia numeru lub nie stosuje numeracji silników, numeru nie nadaje się. Należy wówczas zamieścić odpowiednią adnotację w wydanym zaświadczeniu (§ 7 ust. 1). 2. W wypadku numeru nadwozia (podwozia-ramy) lub silnika zatartego lub sfałszowanego numer ten przekreśla się wybitą linią ciągłą, a nadany numer wybija się zgodnie z zasadami ust. 1. 3. W razie wybicia błędnej cyfry (litery) nie wolno w tym samym miejscu wybijać właściwej cyfry (litery); błędny znak powinien być przebity znakiem "X", a nad lub pod nim - wybity właściwy znak. Należy wówczas zamieścić odpowiednią adnotację w wydanym zaświadczeniu (§ 7 ust. 1). § 4. 1. Nadawany i wybijany numer składa się z dziewięciu lub dziesięciu znaków obejmujących następujące człony: 1) wyróżnik województwa i powiatu, określony jako pierwszy w przepisach dotyczących rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów (dwie lub trzy litery), 2) numer upoważnienia stacji do dokonywania badań technicznych pojazdów (dwie cyfry), 3) pięciocyfrowy kolejny numer rozpoczynający się od liczby 00001. 2. Litery i cyfry w wybijanym numerze powinny być jednakowego typu i grubości, o wysokości nie mniejszej niż 6 mm. 3. Wzór nabijanego numeru na nadwoziu (podwoziu-ramie) pojazdu: Ilustracja Tabliczka zastępcza § 5. Tabliczka zastępcza powinna być wykonana według wzoru określonego w niniejszym załączniku, z materiału odpornego na wpływy atmosferyczne, i trwale wypełniona zgodnie ze stanem faktycznym. § 6. 1. Tabliczka zastępcza powinna być trwale umocowana w przedniej części nadwozia po prawej stronie pod pokrywą silnika (bagażnika) w miejscu łatwo dostępnym i widocznym albo na lewym środkowym słupku nadwozia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W wypadku, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, dotychczasowej tabliczki nie należy usuwać, lecz jej zdezaktualizowane zapisy przekreślić trwale liniami ciągłymi. Tabliczkę zastępczą należy umocować w sąsiedztwie tabliczki dotychczasowej, a jeżeli to nie jest możliwe - zgodnie z ust. 1. Ilustracja Uwagi: 1. W pozycji "NR IDENTYFIKACYJNY" zamieszcza się numer identyfikacyjny (VIN) lub numer nadwozia (podwozia-ramy) nadany przez wytwórnię - w wypadku, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 1, a w pozostałych wypadkach - nadany i wybity numer nadwozia (podwozia-ramy). 2. W pozycji "TABLICZKA WYKONANA PRZEZ" zamieszcza się symbol (identyfikator) stacji kontroli. Inne wymagania § 7. 1. O nadaniu i wybiciu numeru, wydaniu tabliczki zastępczej należy wydać zaświadczenie według wzoru określonego w niniejszym załączniku. 2. Pieczątkę uprawnionego diagnosty upoważnionego do nadawania i wybijania numerów określa wzór do niniejszego załącznika. § 8. 1. Jednostka nadająca i wybijająca numery oraz wydająca tabliczki zastępcze jest obowiązana prowadzić rejestr nadanych i wybitych numerów oraz tabliczek zastępczych. 2. Wzór rejestru nadanych i wybitych numerów oraz tabliczek zastępczych określa tabela do niniejszego załącznika. 3. Rejestr nadanych i wybitych numerów oraz wydanych tabliczek zastępczych, z zastrzeżeniem ust. 4, stanowi dokument, którego strony powinny być ponumerowane, przesznurowane, a końce sznurka zaklejone nalepką i ostemplowane. 4. Dopuszcza się prowadzenie rejestru za pomocą techniki informatycznej. Ilustracja REJESTR NADANYCH I WYBITYCH NUMERÓW ORAZ TABLICZEK ZASTĘPCZYCH Numer kolejny rejestruData wykonaniaMarka, typ i model pojazduNumer rejestracyjny pojazduNadany i wybity numer nadwozia (podwozia-ramy) lub silnikaWydano tabliczkę zastępcząOrgan zezwalający na nadanie i wybicie numeru, wykonanie tabliczki zastępczej oraz data i numer dokumentuPodpis i pieczątka imienna uprawnionego diagnostyUwagi 123456789 Uwagi: 1. W kolumnie 5 lub 6 należy zamieścić znak "-", gdy nie nadano i nie wybito numeru. 2. W kolumnie 7 należy wpisać wyraz "tak" lub "nie". Załącznik nr 8 WZÓR REJESTRU BADAŃ TECHNICZNYCH POJAZDÓW Numer kolejny rejestruData pierwszej rejestracjiRodzaj pojazduMarka pojazduNumer rejestracyjny pojazduNumer identyfikacyjny lub nadwozia (podwozia-ramy)Wynik badaniaUwagi Data badaniaRodzaj badaniaTyp i model pojazduSeria i numer dowodu rejestracyjnegoNumer silnikaPodpis i pieczątka imienna 12345678 Uwagi: 1. W rubryce "Wynik badania" należy wpisać symbol wyniku badania: P - dopuszczony do ruchu, W - dopuszczony do ruchu warunkowo oraz wpisać cyframi ważność dopuszczenia (np. 07.11.96), N - nie dopuszczony do ruchu, X - nie dotyczy. 2. W wypadku wydawania zaświadczenia należy to zaznaczyć w rubryce "Seria i numer dowodu rejestracyjnego" symbolem "Z" (numer zaświadczenia jest identyczny z numerem rejestru). 3. W wypadku pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą należy w rubryce "Uwagi" podać datę pierwszej rejestracji za granicą. Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA: 1. Przykładowa nazwa jednostki upoważnionej do dokonywania badań technicznych pojazdów. 2. Wyróżnik województwa i powiatu określony jako pierwszy w przepisach dotyczących rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów (dwie lub trzy litery) oraz numer upoważnienia stacji do dokonywania badań technicznych (dwie cyfry). 3. Jak wyżej numer kolejny uprawnionego diagnosty wymienionego w upoważnieniu do dokonywania badań technicznych pojazdów. 4. Symbole rodzajów pojazdów, do których badania jest upoważniona stacja kontroli i uprawniony diagnosta: A - motocykle i motorowery, B - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, C - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t do 16 t, CC - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, D - autobusy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, T - ciągniki rolnicze, E - przyczepy przeznaczone do łączenia z pojazdami silnikowymi, do których badania jest upoważniona stacja kontroli. 5. Symbole rodzajów badań, do których dokonywania może być dodatkowo upoważniona stacja kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań (§ 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji kontroli pojazdów (Dz. U. Nr 81, poz. 918): b - pojazdów używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych, c - pojazdów przystosowanych do zasilania gazem, d - pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą (pierwsze badanie techniczne), e - pojazdów skierowanych przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę, f - okresowe pojazdu marki "SAM", h - nadawanie i wybijanie numerów na nadwoziach (podwoziach-ramach), silnikach pojazdów oraz wykonywanie tabliczek zastępczych. __________ * W wypadku miast na prawach powiatu - z up. Prezydenta Miasta Krosna. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 września 1999 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji kontroli pojazdów. (Dz. U. Nr 81, poz. 918) Na podstawie art. 84 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania w stosunku do stacji kontroli pojazdów przeprowadzających badania techniczne w określonym zakresie, wzory dokumentów związanych z uzyskaniem upoważnień do ich przeprowadzania oraz wzór upoważnienia. § 2. Do przeprowadzania badań technicznych pojazdów upoważnia się jednostkę, która: 1) spełnia wymagania techniczno-organizacyjne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) zatrudnia co najmniej dwóch uprawnionych diagnostów spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów. § 3. Jednostka może otrzymać upoważnienie jako: 1) stacja kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych, obejmującym sprawdzenie oraz ocenę prawidłowości działania poszczególnych zespołów i układów pojazdu, zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa jazdy i ochrony środowiska; w szczególnie uzasadnionych przypadkach starosta może rozszerzyć zakres upoważnienia stacji o niektóre badania określone w pkt 2 lit. b)-f) i h), stosownie do możliwości jednostki, 2) okręgowa stacja kontroli pojazdów o rozszerzonym zakresie badań technicznych, obejmującym podstawowy zakres badań technicznych określony w pkt 1, oraz: a) badanie autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, b) badanie pojazdu używanego do przewozu materiałów niebezpiecznych, c) badanie pojazdu przystosowanego do zasilania gazem, d) pierwsze badanie techniczne pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą, e) badanie pojazdu skierowanego przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę, f) badanie okresowe pojazdu marki "SAM", g) badanie co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdów zabytkowych i pojazdów marki "SAM", o których mowa w przepisach w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań pojazdów zabytkowych i pojazdów marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi, wzorów dokumentów związanych z tymi badaniami oraz jednostek upoważnionych do przeprowadzania tych badań, h) nadawanie i wybijanie numerów na nadwoziach (podwoziach-ramach), silnikach pojazdów oraz wykonywanie tabliczek zastępczych, i) opiniowanie indywidualnego wniosku o zezwolenie na odstępstwo od warunków technicznych, jakim powinien odpowiadać pojazd, j) wyjaśnianie wątpliwości i rozpatrywanie ewentualnych sporów między stacją o podstawowym zakresie badań technicznych a użytkownikiem pojazdu. § 4. 1. Urządzenia i przyrządy stanowiące wyposażenie stanowiska kontrolnego powinny być certyfikowane na zasadach określonych w przepisach o badaniach i certyfikacji oraz dopuszczone do użytkowania w stacjach kontroli pojazdów. Przyrządy pomiarowe powinny być odniesione do wzorców państwowych jednostek miar zgodnie z przepisami Prawa o miarach. 2. Certyfikacji dokonuje akredytowana przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji jednostka certyfikująca, zgodnie z ustawą z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 776). Certyfikacja ta nie dotyczy kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych w rozumieniu przepisów Prawa o miarach. § 5. Urządzenia i przyrządy stanowiące wyposażenie stanowiska kontrolnego powinny posiadać dokumenty okresowej kontroli eksploatacyjnej. § 6. 1. Wykaz urządzeń i przyrządów przeznaczonych dla stacji kontroli pojazdów, które nie mogą być nabywane bez certyfikatu zgodności, oraz sposób przeprowadzania okresowej kontroli eksploatacyjnej urządzeń i przyrządów kontrolnych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Wzór karty okresowej kontroli eksploatacyjnej urządzenia (przyrządu) stanowiącego wyposażenie stanowiska kontroli określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7. Przepisów § 4 ust. 1 i § 5 nie stosuje się do urządzeń i przyrządów określonych: 1) w § 7 ust. 1 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, o ile urządzenia te były wyprodukowane i zainstalowane w stacji kontroli pojazdów przed dniem 1 maja 1993 r. i przewidziane zostały wyłącznie do badań ciągnika rolniczego i przyczepy rolniczej ciężarowej, 2) w § 7 ust. 1 pkt 13 i 14 oraz w ust. 2 pkt 2 i 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 3) w § 7 ust. 2 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia, o ile urządzenia te stanowią element składowy innych urządzeń spełniających wymagania określone w § 4 ust. 1 i w § 5. § 8. Jeżeli jednostka spełnia wymagania techniczno-organizacyjne określone w § 2, może wystąpić do starosty z pisemnym wnioskiem o przyznanie jej upoważnienia stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych, rozszerzonym lub jako okręgowa stacja kontroli pojazdów. Wzór wniosku określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 9. 1. Starosta, po rozpatrzeniu wniosku i stwierdzeniu, że jednostka spełnia wymagane warunki, wydaje upoważnienie, określając w nim: 1) pojazdy, których badanie może być przeprowadzone w danej stacji kontroli pojazdów, a w przypadku stacji o podstawowym zakresie badań - również zakres badań dodatkowych, o których mowa w § 3 pkt 2 lit. b)-f) i h), 2) imiennie uprawnionych diagnostów upoważnionych do dokonywania badań technicznych pojazdów oraz zakres ich upoważnienia. 2. Upoważnienie wydaje się na okres trzech lat. 3. Wzór upoważnienia określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 10. Wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia upoważnienia do dokonywania badań technicznych pojazdów zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 marca 2000 r. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. (poz. 918) Załącznik nr 1 WYMAGANIA TECHNICZNO-ORGANIZACYJNE DLA STACJI KONTROLI POJAZDÓW 1. Warunki ogólne § 1. 1. Stacja kontroli pojazdów powinna znajdować się w pomieszczeniu przelotowym, zapewniającym jeden kierunek ruchu. Dopuszcza się pomieszczenie nieprzelotowe - w odniesieniu do stacji przewidzianej do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t lub stacji wykonującej badania specjalistyczne, o ile istnieje możliwość wykonania badania technicznego zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach. 2. Jeżeli stacja kontroli pojazdów jest częścią zakładu prowadzącego także inną działalność, powinna ona być wydzielona (odgrodzona) z pozostałego terenu z zapewnieniem bezpośredniego do niej dojazdu. 3. Pojazdom oczekującym na badanie techniczne powinna być zapewniona możliwość swobodnego ich zaparkowania. Liczba miejsc do parkowania powinna wynosić co najmniej: 1) 4 - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, 2) 2 - dla pozostałych pojazdów. § 2. 1. Stacja kontroli pojazdów powinna być oznaczona na zewnątrz (w miejscu widocznym) szyldem barwy niebieskiej z białymi napisami, zawierającymi co najmniej: nazwę jednostki, wyrazy "(Okręgowa) Stacja Kontroli Pojazdów", godziny otwarcia stacji. 2. Przy stanowisku kontrolnym powinna być umieszczona tablica, na której znajdować się powinny co najmniej: kopia upoważnienia stacji do dokonywania badań technicznych, cennik opłat za przeprowadzenie badań technicznych pojazdów oraz wykaz czynności kontrolnych dla oceny stanu technicznego pojazdu sporządzony zgodnie z zamieszczoną tabelą. 3. Pracownik dokonujący badań technicznych powinien posiadać identyfikator osobisty zawierający co najmniej imię i nazwisko oraz numer upoważnienia. 4. Dokumenty oraz pieczątki urzędowe powinny być zabezpieczone przed dostępem osób niepowołanych. 2. Stanowisko kontrolne § 3. 1. Stanowisko kontrolne powinno znajdować się w wydzielonym pomieszczeniu o wymiarach i bramach: wjazdowej i wyjazdowej, dostosowanych do wielkości pojazdu (zespołów pojazdów) przewidzianych do badania. 2. Stanowisko kontrolne składa się z: 1) płaskiej i poziomej powierzchni mieszczącej badany pojazd (zespół pojazdów), zwanej dalej "ławą pomiarową", i powierzchni pomocniczej mieszczącej urządzenia i przyrządy pomiarowo-kontrolne, 2) kanału przeglądowego i urządzenia do podnoszenia osi pojazdu; kanał przeglądowy może być zastąpiony urządzeniem do podnoszenia całego pojazdu, 3) urządzeń i przyrządów pomiarowo-kontrolnych, 4) wyposażenia technologicznego, 5) stanowiska zewnętrznego do pomiarów akustycznych. § 4. 1. Długość stanowiska kontrolnego powinna być większa niż długość kanału przeglądowego (§ 6 ust. 1 pkt 1) nie mniej niż o 3,0 m. Jeżeli sposób wykonywania badania, wynikający z rozmieszczenia urządzeń i przyrządów, wymaga większej długości, stanowisko powinno być odpowiednio przedłużone. 2. Szerokość stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 6,0 m. Dopuszcza się szerokość nie mniejszą niż 5,0 m w przypadku: 1) dwóch stanowisk równoległych nie oddzielonych od siebie ścianą, 2) badań wyłącznie pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, o ile warunki lokalowe nie pozwalają na zachowanie szerokości 6,0 m. Nie dotyczy to działających w dniu 6 stycznia 1996 r. stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych przewidzianych do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, w których szerokość stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 5,5 m. 3. Wysokość pomieszczenia stanowiska kontrolnego w świetle, w obszarze wyznaczonym wzdłuż osi stanowiska na szerokości co najmniej 3,0 m, nie powinna być mniejsza niż: 1) 4,2 m - w przypadku wyposażenia stanowiska w kanał; dopuszcza się 3,3 m w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania wyłącznie pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t; nie dotyczy to działających w dniu 6 stycznia 1996 r. stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych przewidzianych do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, w których wysokość pomieszczenia stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 4,05 m. 2) 5,7 m - w przypadku wyposażenia stanowiska w urządzenie do podnoszenia całego pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t; dopuszcza się 4,8 m w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t; w miejscu przewidzianym do podnoszenia całego pojazdu, a na pozostałym obszarze odpowiednio jak w pkt 1; nie dotyczy to działających od dnia wejścia w życie rozporządzenia stacji kontroli pojazdów przewidzianych do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, w których wysokość pomieszczenia stanowiska kontrolnego nie powinna być mniejsza niż 3,7 m. 4. Wymiary bramy wjazdowej i wyjazdowej w świetle otwartej bramy i w osi stanowiska nie powinny być mniejsze niż: 1) 4,2 m - wysokość; dopuszcza się 3,2 m - w odniesieniu do stacji przewidzianych do badania wyłącznie pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, 2) 3,4 m - szerokość; nie dotyczy to działających w dniu 6 stycznia 1996 r. stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań technicznych przewidzianych do badania pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, w których szerokość bramy wjazdowej i wyjazdowej nie powinna być mniejsza niż 3,0 m. 5. Stosunek powierzchni oszklonej pomieszczenia stanowiska do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 0,15. 6. Podłoga stanowiska kontrolnego, nawierzchnia kanału przeglądowego i ław pomiarowych oraz ściany do wysokości co najmniej 2,0 m i ściany kanału przeglądowego powinny być łatwo zmywalne; nie dotyczy to działających od dnia wejścia w życie rozporządzenia stacji kontroli pojazdów, w których ściany stanowiska kontrolnego powinny być łatwo zmywalne do wysokości co najmniej 1,8 m. 7. Stanowisko kontrolne powinno być zaopatrzone w: 1) instrukcje obsługi użytkowanych urządzeń i przyrządów, 2) dane dotyczące kryteriów oceny badanych pojazdów i ich układów lub zespołów, 3) komplet przepisów prawnych określających wymagania dotyczące warunków technicznych pojazdu i badań technicznych. 3. Ławy pomiarowe § 5. 1. Wymiary ław pomiarowych powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) długość powinna zapewniać możliwość ustawienia na nich wszystkimi kołami każdego badanego pojazdu oraz umieszczenia przed jego światłami oświetleniowymi przyrządu do ich kontroli; w przypadku gdy przewiduje się przetaczanie pojazdu podczas pomiaru zbieżności kół, długość ław należy powiększyć o długość drogi przetoczenia pojazdu, 2) rozstaw krawędzi zewnętrznych nie powinien być mniejszy niż: a) 2,4 m - dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 2,8 m - dla pozostałych pojazdów, rozstaw krawędzi wewnętrznych wynika z wymiarów obrzeża kanału (§ 6 ust. 1 pkt 2). 2. Nawierzchnia ław pomiarowych powinna spełniać następujące wymagania: 1) dopuszczalna nierówność (falistość) nie powinna przekraczać: a) 2 mm - dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 3 mm - dla pozostałych pojazdów, 2) dopuszczalna odchyłka od poziomu nie powinna przekraczać: a) 2 mm/mb. - dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 3 mm/mb. - dla pozostałych pojazdów, c) na szerokości czynnej rolek urządzenia do badania hamulców powinna być odporna na ścieranie i łatwa do utrzymania w czystości. 3. Urządzenie do podnoszenia całego pojazdu może stanowić część składową ławy pomiarowej, o ile odpowiada warunkom, o których mowa w ust. 2. 4. Kanał przeglądowy § 6. 1. Wymiary kanału przeglądowego powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) długość powinna być większa niż długość pojazdu lub zespołu pojazdów, wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 1-5 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432), co najmniej o długość schodów; dopuszcza się długość: a) nie mniejszą niż 6,0 m w odniesieniu do stacji przewidzianych do badań wyłącznie pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) wystarczającą do przeprowadzenia badania ciągnika rolniczego łącznie z przyczepą rolniczą - w odniesieniu do stacji przewidzianej do badania pojazdów, o których mowa w § 44 ust. 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432); nie dotyczy to działających w dniu 1 września 1999 r. stacji kontroli pojazdów przewidzianych do badania pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, w których długość kanału przeglądowego nie może być mniejsza niż 12,0 m, 2) szerokość powinna mieścić się w granicach: a) 0,65-0,80 m - dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 0,70-0,90 m - dla pozostałych pojazdów, 3) głębokość powinna wynosić od 1,40 m do 1,70 m; wewnątrz kanału powinny znajdować się przesuwne platformy lub stałe boczne stopnie umożliwiające diagnoście zajęcie pozycji podwyższonej. 2. Kanał przeglądowy powinien mieć zapewnione odwodnienie oraz wentylację. 3. Kanał przeglądowy powinien być wyposażony w: 1) oświetlenie: a) światło możliwie rozproszone, oświetlające miejsce pracy, b) światło skupione o bezpiecznym napięciu zasilania, kierowane w razie potrzeby na elementy pojazdu (lampa przenośna lub na elastycznym wysięgniku), 2) półki wewnętrzne na narzędzia i klucze, 3) urządzenie do podnoszenia osi pojazdu o udźwigu co najmniej: a) 20 kN - dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 100 kN - dla pozostałych pojazdów, 4) obrzeże umożliwiające przeciążenie urządzenia do podnoszenia osi pojazdu o 25% nominalnego udźwigu, przy czym powinno być możliwe ustawienie urządzenia do podnoszenia osi pojazdu również między obrotnicami do kontroli geometrii kół. 5. Wyposażenie pomiarowo-kontrolne § 7. 1. Stanowisko kontrolne w stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań powinno być wyposażone co najmniej w następujące urządzenia i przyrządy pomiarowo-kontrolne: 1) urządzenie rolkowe lub urządzenie płytowe (najazdowe) do pomiaru sił hamujących lub inne urządzenie służące do sprawdzania skuteczności działania hamulców, 2) przyrząd do pomiaru zbieżności kół przednich lub urządzenie do kontroli prawidłowości ustawienia kół przednich, 3) przyrząd do pomiaru i regulacji ciśnienia powietrza w ogumieniu, 4) przyrząd do pomiaru luzu sumarycznego na kole kierownicy, 5) przyrząd do pomiaru ustawienia i światłości świateł oświetleniowych, 6) przyrząd do pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu na postoju, 7) przyrząd do pomiaru zadymienia spalin silników o zapłonie samoczynnym, przy swobodnym przyspieszaniu silnika, 8) urządzenie do kontroli złącza elektrycznego pojazd-przyczepa, 9) przyrząd do wymuszania kontrolowanego nacisku na mechanizm sterowania hamulcem najazdowym przyczepy; dotyczy to stacji, których zakres badań obejmuje przyczepy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, 10) urządzenie do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi pojazdu dla kontroli luzów w elementach zawieszenia i układu kierowniczego, 11) wieloskładnikowy analizator spalin silników o zapłonie iskrowym z możliwością odczytywania zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) oraz współczynnika nadmiaru powietrza (lambda), 12) opóźnieniomierz do pomiaru skuteczności działania hamulców, 13) zestaw narzędzi monterskich, 14) podstawowy zestaw przyrządów mierniczych ogólnego przeznaczenia, 15) urządzenia i przyrządy pomiarowo-kontrolne wymienione w ust. 2, stosownie do zakresu ewentualnych badań dodatkowych. 2. Stanowisko kontrolne w okręgowej stacji kontroli pojazdów powinno być wyposażone w urządzenia i przyrządy wymienione w ust. 1, a ponadto co najmniej w: 1) przyrząd do kontroli geometrii ustawienia kół i osi pojazdu, 2) przyrząd do kontroli równoległości osi pojazdu, 3) urządzenie do kontroli prawidłowości działania amortyzatorów wbudowanych w pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, 4) przyrząd do pomiaru zmian ciśnień pneumatycznego układu sterowania hamulców, 5) urządzenie do napędu uniesionych kół przednich pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t lub w wyważarkę do kół zamontowanych na pojeździe samochodowym, 6) urządzenie do kontroli instalacji zasilania gazem pojazdu samochodowego, 7) komplet kluczy dynamometrycznych. 6. Wyposażenie technologiczne § 8. Wyposażenie technologiczne stanowiska kontrolnego powinno obejmować co najmniej: 1) ogólne oświetlenie elektryczne oraz punkty odbioru energii elektrycznej o napięciu zasilania 380 V, 220 V i napięciu bezpiecznym z możliwością poboru mocy wystarczającej do zasilania eksploatowanych urządzeń i przyrządów, 2) instalację sprężonego powietrza o ciśnieniu roboczym z zakresu: a) 0,6-0,8 MPa - dla pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, b) 0,6-1,0 MPa - dla pozostałych pojazdów, 3) doprowadzenie wody ciepłej lub nagrzewanej miejscowo do umywalki do mycia rąk, 4) odpływ ogólny ścieków przez łapacz błota, olejów i paliw lub 5) odpływ ścieków z kanałów przez łapacz błota, olejów i paliw do kanalizacji ogólnej lub system odwadniania kubełkowego, 6) wentylację: a) grawitacyjną, mechaniczną nawiewno-wyciągową, zapewniającą awaryjną co najmniej sześciokrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, przy czym stanowisko kontrolne powinno być wyposażone w alarmowy czujnik nadmiernego poziomu tlenku węgla, który może automatycznie uruchamiać wentylację, b) indywidualne wyciągi spalin z końcówkami na rury wydechowe, o wydajności dostosowanej do rodzajów badanych pojazdów, 7) ogrzewanie pomieszczenia uwzględniające straty ciepła spowodowane częstym otwieraniem bram. 7. Stanowisko zewnętrzne do pomiarów akustycznych § 9. 1. Stanowisko zewnętrzne, przeznaczone do pomiarów hałasu zewnętrznego i głośności sygnału dźwiękowego, powinno znajdować się na zewnątrz pomieszczenia stacji kontroli pojazdów i być wolne od przeszkód akustycznych. 2. Wymiary stanowiska zewnętrznego nie powinny być mniejsze niż: 1) 7,0 m × 8,0 m dla motocykla i motoroweru, 2) 8,5 m × 12,0 m dla pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, 3) 8,5 m × 18,0 m dla pozostałych pojazdów. 3. Nawierzchnia stanowiska zewnętrznego powinna być płaska i utwardzona (np. beton, asfalt). TABELA WYKAZU CZYNNOŚCI KONTROLNYCH DLA OCENY STANU TECHNICZNEGO POJAZDU Wykaz czynności kontrolnych Przedmiot i zakres badania 1. IDENTYFIKACJA I DODATKOWE WYPOSAŻENIE 1.1. Identyfikacja pojazdu 1.2. Dodatkowe wyposażenie 2. OGUMIENIE 2.1. Stan techniczny i ciśnienie powietrza w oponach 3. ŚWIATŁA 3.1. Światła drogowe i mijania 3.1.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.1.2. Ustawienie świateł drogowych i mijania w płaszczyźnie poziomej i pionowej 3.1.3. Światłość świateł drogowych 3.2. Światła kierunkowskazów 3.2.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.3. Światła hamowania "stop" 3.3.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.4. Światła pozycyjne przednie 3.4.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.5. Światła pozycyjne tylne 3.5.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.6. Światła oświetlające tylną tablicę rejestracyjną 3.6.1. Stan techniczny i działanie 3.7. Światła odblaskowe tylne inne niż trójkątne 3.7.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 3.8. Światła odblaskowe tylne trójkątne 3.8.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 3.9. Światła odblaskowe przednie 3.9.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 3.10. Światła odblaskowe boczne 3.10.1. Stan techniczny i rozmieszczenie 3.11. Światła awaryjne 3.11.1. Stan techniczny i działanie 3.12. Światła przeciwmgłowe tylne 3.12.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.13. Światła cofania 3.13. 1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.14. Światła obrysowe 3.14.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.15. Światła przeciwmgłowe przednie 3.15.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.15.2. Ustawienie świateł przeciwmgłowych przednich 3.16. Światła jazdy dziennej 3.16.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.17. Światła pozycyjne boczne 3.17.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 3.18. Światło kierunkowe (tzw. szperacz) 3.18.1. Stan techniczny i działanie 3.19. Światła robocze 3.19.1. Stan techniczny i działanie 3.20. Światła postojowe 3.20.1. Stan techniczny, działanie i rozmieszczenie 4. UKŁADY HAMULCOWE 4.1. Układy hamulcowe (wszystkie) 4.1.1. Konstrukcja 4.1.2. Mocowanie pedału hamulca nożnego 4.1.3. Stan techniczny pedału hamulcowego i skok elementu uruchamiającego hamulce 4.1.4. Układ wspomagania lub sprężarka 4.1.5. Wskaźnik lub miernik ostrzegawczy niskiego ciśnienia 4.1.6. Zawór sterujący hamulca postojowego 4.1.7. Hamulec postojowy, dźwignia sterująca, zapadka hamulca postojowego 4.1.8. Zawory hamulcowe (zawory zabezpieczające, zawory sterujące itp.) 4.1.9. Złącza przewodów hamulcowych przyczepy 4.1.10. Zbiornik powietrza 4.1.11. Podzespoły serwomechanizmu wspomagającego, pompa hamulcowa (w systemach hydraulicznych) 4.1.12. Sztywne przewody hamulcowe 4.1.13. Elastyczne przewody hamulcowe 4.1.14. Okładzina szczęk (klocków hamulcowych) 4.1.15. Bębny, tarcze hamulcowe 4.1.16. Linki hamulcowe, pręty i połączenia dźwigniowe 4.1.17. Urządzenie uruchamiające hamulce (w tym siłownik membranowo-sprężynowy lub rozpieracz hydrauliczny szczęk hamulcowych). 4.1.18. Regulator (korektor) siły hamowania 4.1.19. Automatyczny regulator szczęk 4.1.20. Zwalniacz (o ile jest wymagany lub zamontowany) 4.2. Skuteczność i sprawność roboczego układu hamulcowego 4.3. Skuteczność i sprawność awaryjnego układu hamulcowego 4.4. Skuteczność i sprawność postojowego układu hamulcowego 4.5. Skuteczność układu hamowania zwalniacza, hamulca silnikowego (wydechowego) 4.6. Urządzenie przeciwblokujące (ABS) 5. UKŁAD KIEROWNICZY 5.1. Kolumna i koło kierownicy 5.1.1. Stan techniczny i zamocowanie 5.1.2. Ruch jałowy koła kierownicy 5.2. Przekładnia kierownicza 5.2.1. Stan techniczny i działanie 5.2.2. Mocowanie obudowy przekładni 5.3. Mechanizm wspomagający 5.3.1. Stan techniczny i działanie 5.4. Drążki kierownicze 5.4.1. Stan techniczny 5.4.2. Działanie 5.5. Koła jezdne 5.5.1. Zawieszenie kół, zwrotnice, wahacze, łożyska 5.5.2. Koła 5.5.3. Piasty kół 5.5.4. Zbieżność kół przednich 6. PODWOZIE I ZAWIESZENIE 6.1. Rama podwozia 6.2. Resory, wahacze, drążki reakcyjne, amortyzatory 6.3. Układ napędowy 6.4. Urządzenia sprzęgowo-zaczepowe 6.5. Zderzaki, urządzenia ochronne 6.6. Zbiornik paliwa i przewody 6.7. Zaczep kulowy samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t 7. INSTALACJA ELEKTRYCZNA 7.1. Akumulator 7.2. Przewody i urządzenia elektryczne 7.3. Złącze elektryczne z przyczepą 8. NADWOZIE I OSPRZĘT 8.1. Kabina kierowcy oraz pomieszczenie przeznaczone do przewozu osób, przestrzeń ładunkowa 8.1.1. Stan techniczny i zamocowanie 8.1.2. Nadwozie 8.1.3. Drzwi 8.1.4. Podłoga 8.1.5. Stopnie 8.1.6. Błotniki - fartuchy 8.1.7. Siedzenia 8.1.8. Lusterka wsteczne 8.1.9. Szyby 8.1.10. Wycieraczki i spryskiwacze 8.1.11. Sygnał dźwiękowy 8.1.12. Pasy bezpieczeństwa i miejsca kotwiczenia pasów 8.1.13. Prędkościomierz, drogomierz, tachograf, ogranicznik prędkości 8.1.14. Wyjście bezpieczeństwa 8.1.15. Ogrzewanie i wentylacja 8.1.16. Urządzenie zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołane 8.1.17. Wymiary zewnętrzne, masy, oznakowanie 8.1.18. Wózek boczny motocyklowy 9. ZAGADNIENIA ZWIĄZANE Z OCHRONĄ ŚRODOWISKA 9.1. Hałas zewnętrzny 9.2. Emisja zanieczyszczeń gazowych z silnika o zapłonie iskrowym 9.3. Zadymienie spalin z silnika o zapłonie samoczynnym 9.4. Wycieki płynów eksploatacyjnych 10. WARUNKI DODATKOWE 10.1. Autobus, trolejbus, przyczepa rolnicza ciężarowa przystosowana do przewozu osób 10.2. Taksówka 10.3. Pojazd samochodowy uprzywilejowany 10.4. Pojazd przeznaczony do wykonywania czynności na drodze oraz inne pojazdy, na które ze względu na bezpieczeństwo ruchu należy zwracać szczególną uwagę 10.5. Samochód ciężarowy, przyczepa rolnicza ciężarowa przystosowana do przewozu osób 10.6. Pojazd przeznaczony do nauki jazdy i egzaminowania 11. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PO WYPADKU, KOLIZJI DROGOWEJ, WYMIANIE (LUB NADANIU I WYBICIU NUMERU) NADWOZIA, PODWOZIA (RAMY) 11.1. Dodatkowa kontrola stanu technicznego i działania hamulców 11.2. Dodatkowa kontrola świateł mijania 11.2.1. Stan techniczny i działanie korektorów świateł mijania 11.3. Dodatkowa kontrola układu kierowniczego 11.3.1. Stan techniczny 11.3.2. Wartość skrętności kół oraz maksymalnego skrętu kół (prawidłowość montażu układu kierowniczego) 11.3.3. Działanie mechanizmu wspomagającego układ kierowniczy 11.4. Dodatkowa kontrola zawieszenia 11.4.1. Stan techniczny 11.4.2. Pomiar sprawności amortyzatorów (dotyczy samochodu osobowego) 11.5. Dodatkowa kontrola ustawienia kół jezdnych 11.5.1. Pomiar geometrii ustawienia kół przednich: - pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego, - pomiar kąta pochylenia sworznia zwrotnicy koła lewego i prawego, - pomiar kąta wyprzedzenia sworznia zwrotnicy koła lewego i prawego, - pomiar zbieżności kół 11.5.2. Pomiar geometrii ustawienia kół tylnej osi (jeżeli jest wymagana przez producenta pojazdu): - pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego, - pomiar zbieżności kół 11.5.3. Pomiar śladowości kół poszczególnych osi 11.5.4. Pomiar równoległości osi pojazdu 11.6. Dodatkowa kontrola tarcz kół i ich mocowania oraz ogumienia 11.6.1. Stan techniczny elementów mocujących tarcze kół 11.6.2. Wyważenie kół (tylko w samochodach osobowych) 11.7. Dodatkowa kontrola nadwozia/podwozia (ramy) 11.7.1. Główne wymiary nadwozia (jako bazy dla układu jezdnego) 11.7.2. Stan techniczny głównych węzłów nadwozia (elementów ramy) 11.8. Dodatkowa próba drogowa 12. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PRZYSTOSOWANEGO DO ZASILANIA GAZEM 12.1. Instalacja zasilania gazem 12.1.1. Rozmieszczenie i mocowanie instalacji 12.1.2. Szczelność instalacji 12.1.3. Działanie reduktora 12.1.4. Działanie elektrozaworu gazowego i paliwa bazowego 12.1.5. Działanie zaworu ograniczającego wypływ gazu 12.1.6. Działanie urządzenia ograniczającego stopień napełnienia 12.1.7. Szczelność obudowy zbiornika i zaworów 12.1.8. Emisja zanieczyszczeń gazowych z silnika przy zasilaniu gazem 13. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU ZAREJESTROWANEGO PO RAZ PIERWSZY ZA GRANICĄ 13.1. Dane pojazdu 13.2. Dodatkowa kontrola układu jezdnego 13.2.1. Pomiar geometrii ustawienia kół przednich lub tylnych oraz osi 13.2.2. Pomiar sprawności amortyzatorów (dotyczy tylko samochodu osobowego) 14. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU, W KTÓRYM DOKONANO ZMIAN 14.1. Zmiany konstrukcyjne, przeznaczenia 14.1.1. Opis zmian 14.1.2. Ocena dokonanych zmian 14.1.3. Ustalenie nowych danych technicznych 15. SPECJALISTYCZNE BADANIE POJAZDU PRZEZNACZONEGO DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH 15.1. Dodatkowe warunki techniczne 15.1.1. Sprawdzenie warunków dodatkowych w zakresie: - rodzaju pojazdu, - układu hamulcowego, - środków do gaszenia pożaru, - wyposażenia elektrycznego, - innego wyposażenia dodatkowego, - szczególnych wymagań przy przewozach w cysternach, - oznakowania pojazdu 15.1.2. Sporządzenie zaświadczenia 16. SPECJALISTYCZNE BADANIE AUTOBUSU, KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ WYNOSI 100 km/h 16.1. Charakterystyka techniczna pojazdu 16.1.1. Sprawdzenie warunków dodatkowych w zakresie: - ogranicznika prędkości, - układu hamulcowego, - siedzeń, - ogumienia, - tachografu, - mocy maksymalnej silnika 16.1.2. Sporządzenie specjalnego zaświadczenia Załącznik nr 2 CERTYFIKACJA ZGODNOŚCI ORAZ OKRESOWA KONTROLA EKSPLOATACYJNA URZĄDZEŃ I PRZYRZĄDÓW STANOWIĄCYCH WYPOSAŻENIE STANOWISKA KONTROLI W STACJI KONTROLI POJAZDÓW 1. Certyfikacja zgodności Wykaz urządzeń i przyrządów przeznaczonych dla stacji kontroli pojazdów, które nie mogą być nabywane bez certyfikatu zgodności Lp.Nazwa przyrządu lub urządzeniaJednostka upoważniona do badań i oceny 1Urządzenia do podnoszenia osi pojazduITS 2Urządzenia do podnoszenia całego pojazduITS 3Urządzenia do pomiaru sił hamujących i oceny skuteczności działania hamulców pojazdu:ITS * urządzenia rolkowe * urządzenia płytowe * opóźnieniomierze 4Przyrządy do pomiaru zbieżności kół jezdnych pojazduITS 5Urządzenia do oceny prawidłowości ustawienia kół jezdnych pojazduITS 6Przyrządy do pomiaru i regulacji ciśnienia powietrza w ogumieniu pojazduGUM, ITS 7Przyrządy do pomiaru luzu sumarycznego na kole kierownicy pojazduITS 8Przyrządy do pomiaru ustawienia i światłości świateł oświetleniowych pojazduITS 9Przyrządy do pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu na postojuGUM, ITS 10Przyrządy do pomiaru zadymienia spalin silnika pojazdu o zapłonie samoczynnym przy swobodnym przyspieszaniu silnikaITS 11Urządzenia do kontroli złącza elektrycznego pojazd-przyczepaITS 12Przyrządy do wymuszania kontrolowanego nacisku na mechanizm sterowania hamulcem najazdowym przyczepyITS 13Urządzenia do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi pojazdu dla kontroli luzów w elementach zawieszenia i układu kierowniczegoITS 14Wieloskładnikowe analizatory spalin silnika pojazdu o zapłonie iskrowymGUM, ITS 15Przyrządy do kontroli geometrii ustawienia kół i osi pojazduITS 16Urządzenia do kontroli prawidłowości działania amortyzatorów wbudowanych w pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tITS 17Przyrządy do pomiaru zmian ciśnień pneumatycznego układu sterowania hamulców pojazduITS 18Urządzenia do napędu uniesionych kół przednich pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tITS 19Urządzenia do kontroli instalacji zasilania gazem pojazdu samochodowegoITS 20Indywidualne wyciągi spalin z końcówkami na rury wydechoweITS Uwaga: Stacja kontroli pojazdów powinna dysponować kopią certyfikatu. ITS - Instytut Transportu Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa. GUM - Główny Urząd Miar, ul. Elektoralna 2, 00-950 Warszawa. 2. Okresowa kontrola eksploatacyjna § 1. 1. Urządzenia i przyrządy objęte obowiązkiem certyfikacji zgodności podlegają okresowej kontroli eksploatacyjnej; nie dotyczy to urządzeń i przyrządów, które na mocy decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar podlegają obowiązkowej kontroli metrologicznej. 2. Okresowa kontrola eksploatacyjna obejmuje: 1) organoleptyczne sprawdzenie, czy urządzenie lub przyrząd są kompletne i nie uszkodzone mechanicznie, 2) sprawdzenie prawidłowości działania i wskazań, dokonane zgodnie z zaleceniami producenta podanymi w dokumentacji techniczno-ruchowej (instrukcji obsługi), 3) inne czynności kontrolne przewidziane przez producenta, przeprowadzone zgodnie z jego zaleceniami. 3. Okresową kontrolę eksploatacyjną przeprowadza się w terminach zalecanych przez producenta, jednak nie rzadziej niż co sześć miesięcy. 4. Okresową kontrolę eksploatacyjną przeprowadza upoważniony przez kierownika stacji kontroli pojazdów pracownik lub inna osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje. § 2. 1. Wyniki kontroli zapisuje się w karcie okresowej kontroli eksploatacyjnej urządzenia lub przyrządu stanowiącego wyposażenie stanowiska kontroli. 2. Karty okresowej kontroli eksploatacyjnej: 1) prowadzi się bieżąco dla każdego przyrządu lub urządzenia, 2) przechowuje się w formie kartoteki, zgodnie z zasadami ewidencji stosowanymi w stacji kontroli pojazdów. Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA: 1. Symbole rodzajów pojazdów: A - motocykle i motorowery, B - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, C - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t do 16 t, CC - pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, D - autobusy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, T - ciągniki rolnicze, E - przyczepy przeznaczone do łączenia z pojazdami silnikowymi, do których badania jest upoważniona stacja kontroli pojazdów. 2. Symbole rodzajów badań: b - pojazdów używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych, c - pojazdów przystosowanych do zasilania gazem, d - pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą (pierwsze badanie techniczne), e - pojazdów skierowanych przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę, f - okresowe pojazdu marki "SAM", g - co do zgodności z warunkami technicznymi pojazdów zabytkowych i pojazdów marki "SAM", o których mowa w przepisach w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań pojazdów zabytkowych i pojazdów marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi, wzorów dokumentów związanych z tymi badaniami oraz jednostek upoważnionych do przeprowadzania tych badań, h - nadawanie i wybijanie numerów na nadwoziach (podwoziach-ramach), silnikach pojazdów oraz wykonywanie tabliczek zastępczych. Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 września 1999 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do diagnostów. (Dz. U. Nr 81, poz. 919) Na podstawie art. 84 ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe wymagania w stosunku do diagnostów, programu szkolenia i wzorów dokumentów związanych z uzyskaniem uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów. § 2. 1. Uprawnieni diagności przeprowadzający badania techniczne w stacji kontroli pojazdów o podstawowym zakresie badań, określonej przepisami w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji kontroli pojazdów, powinni posiadać następujące kwalifikacje: 1) wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 1 rok praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów albo 2) średnie wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 3 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów. 2. Praktyka, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna być dwukrotnie dłuższa, jeżeli posiadane wykształcenie techniczne należy do innej specjalności niż samochodowa. 3. Uprawnieni diagności, o których mowa w ust. 1, przeprowadzający badania techniczne pojazdów powinni ponadto ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie w zakresie przeprowadzania okresowych badań technicznych pojazdów, a w razie upoważnienia do przeprowadzania badań dodatkowych - również ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie specjalistyczne w stosownym zakresie. 4. Szkolenie w zakresie przeprowadzania okresowych badań technicznych przeprowadzane jest według programu ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Uprawnieni diagności przeprowadzający badania techniczne pojazdów w okręgowej stacji kontroli pojazdów, określonej przepisami, o których mowa w § 2 ust. 1, powinni posiadać następujące kwalifikacje: 1) wyższe wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 2 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów albo 2) średnie wykształcenie techniczne o specjalności samochodowej i 4 lata praktyki w stacji obsługi pojazdów lub w zakładzie (warsztacie) naprawy pojazdów. 2. Uprawnieni diagności, o których mowa w ust. 1, przeprowadzający badania techniczne pojazdów powinni ponadto ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie w zakresie przeprowadzania okresowych badań technicznych pojazdów. Uprawnieni diagności przeprowadzający badania techniczne o rozszerzonym zakresie powinni ponadto ukończyć z wynikiem pozytywnym szkolenie specjalistyczne w stosownym zakresie. 3. Szkolenia specjalistyczne, o których mowa w ust. 2, przeprowadzane są odpowiednio według programów określonych w załącznikach nr 2-5 do rozporządzenia. § 4. Niezależnie od szkoleń, o których mowa w § 2 ust. 4 i § 3 ust. 3, uprawnieni diagności przeprowadzający badania techniczne pojazdów obowiązani są uczestniczyć nie rzadziej niż co dwa lata w okresowych szkoleniach uzupełniających, według programu określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. § 5. 1. Wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia, o którym mowa w § 2 ust. 4, § 3 ust. 3 i § 4, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. 2. Wzór imiennego uprawnienia diagnosty do dokonywania badań technicznych pojazdów określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 6. Pracownicy stacji kontroli pojazdów, dokonujący badań technicznych pojazdów, którzy uzyskali uprawnienia do dokonywania badań według dotychczasowych przepisów, zachowują uzyskane uprawnienia. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 września 1999 r. (poz. 919) Załącznik nr 1 PROGRAM SZKOLENIA PODSTAWOWEGO W ZAKRESIE PRZEPROWADZANIA OKRESOWYCH BADAŃ TECHNICZNYCH POJAZDÓW 1. Zakres szkolenia Słuchacze kursu powinni być zapoznani z zakresem badań, oceny i sposobów pomiarów, metodami kontroli urządzeniami i przyrządami wynikającymi z wymagań obowiązujących w tym zakresie przepisów. Dla zapewnienia właściwej pracy kandydatów na uprawnionych diagnostów należy zapoznać ich z podstawowymi zasadami organizacji pracy stacji kontroli pojazdów, uprawnieniami i obowiązkami personelu oraz niezbędną dokumentacją. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien posiadać: - umiejętność wyciągania wniosków z przeprowadzonych okresowych badań technicznych pojazdów, pomiarów i wydawania na ich podstawie ocen o stanie technicznym pojazdów w zakresie dopuszczania do ruchu, - umiejętność prawidłowego wypełniania i prowadzenia dokumentacji obowiązującej przy badaniach technicznych w stacjach kontroli pojazdów, - ogólną wiedzę o certyfikowanych urządzeniach i przyrządach pomiarowo-kontrolnych oraz zakresie ich stosowania i zakresie kontroli eksploatacyjnej. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i technikę działania kursu1--1 2Zasady BHP wynikające z obowiązujących przepisów1--1 3Szczegółowa analiza przepisów dotyczących systemu badań:2--2 - ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 z późn. zm.), - akty wykonawcze wydane na podstawie wyżej wymienionej ustawy, - wymagane wyposażenie 4Organizacja stacji kontroli, ogólny przedmiot i zakres badania okresowego1--1 5Identyfikacja pojazdu, zasady wypełniania dokumentów1--1 6Kontrola stanu technicznego ogumienia, układu kierowniczego, podwozia (zawieszenia) oraz nadwozia3418 7Kontrola stanu technicznego układów hamulcowych:2518 - roboczego, - postojowego (awaryjnego), - badanie skuteczności 8Kontrola i ocena prawidłowości działania świateł:2518 - mijania, - drogowych, - przeciwmgłowych, - cofania itd. Zasady kontroli prawidłowości ustawienia świateł 9Kontrola prawidłowości działania świateł sygnalizacyjnych oraz pozostałego osprzętu elektrycznego4318 10Kontrola i ocena działania elementów związanych z ochroną środowiska:2518 - emisja spalin, - hałas 11Badanie dodatkowe taksówki, pojazdu uprzywilejowanego1--1 12Egzamin końcowy--22 13Wykład podsumowujący wyniki szkolenia i analizujący popełniane przez kursantów błędy; pokazy11-2 RAZEM2123751 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład przewidziany jako element porządkowy dla poinformowania słuchaczy o sprawach organizacyjnych, informacje o sposobie prowadzenia zajęć, przekazanie materiałów pomocniczych, informacje o zasadach i formie egzaminu końcowego itp. 2/ Do lp. 2 Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisy przeciwpożarowe obowiązujące na terenie stacji kontroli pojazdów oraz w trakcie wykonywania pomiarów i badań. Omówienie szkodliwego wpływu toksycznych składników spalin na człowieka. 3/ Do lp. 3 Organizacja stacji kontroli pojazdów. Lokalizacja stacji kontroli pojazdów i organizacja stanowisk kontrolno-pomiarowych. Obowiązki i uprawnienia stacji kontroli pojazdów stopnia podstawowego oraz stacji okręgowych. Uzyskiwanie i wycofywanie uprawnień dla pracowników dokonujących badań oraz stacji kontroli pojazdów. Obowiązująca dokumentacja i wyposażenie stacji kontroli pojazdów. Zasady ustalania wyniku badania i tryb postępowania w przypadkach wątpliwych (dopuszczenie warunkowe, zatrzymanie dowodu rejestracyjnego itp.). 4/ Do lp. 4 Omówienie celu badań okresowych, ich przedmiotu i zakresu rodzajów badań dodatkowych, które można wykonać w ramach badania okresowego, prawidłowej kolejności postępowania, organizacji systemu badań na terenie stacji kontroli pojazdów. 5/ Do lp. 5 Zasady identyfikacji pojazdu, tj. numeru identyfikacyjnego lub nadwozia (podwozia), numeru rejestracyjnego. Informacje zawarte na tabliczce znamionowej, nazwa handlowa i kod homologacyjny marki, typu i modelu. Zasady dokonywania wpisów do: dowodu rejestracyjnego, zaświadczenia z przeprowadzonego badania technicznego pojazdu, rejestru badań technicznych. 6/ Do lp. 6 Metody i kryteria oględzin stanu technicznego i prawidłowości ogumienia, stanu tarcz kół i ich mocowania. Metody oceny stanu technicznego układu kierowniczego: pomiar ruchu jałowego koła kierownicy, ocena luzów w łożyskach kół i połączeniach układu kierowniczego oraz mechanizmie kierowniczym. Metody pomiaru zbieżności kół przednich oraz metody ogólnej oceny ustawienia kół urządzeniami najazdowymi. Kryteria oceny organoleptycznej nadwozia oraz elementów ramy wymagających szczególnej kontroli. Kryteria oceny prawidłowości i stanu technicznego elementów wyposażenia podwozia i nadwozia pojazdu (np. zbiornik paliwa, przewody) oraz urządzeń sprzęgowo-zaczepowych. Wymagania i kryteria oceny prawidłowości i stanu technicznego zderzaków oraz elementów zabezpieczających przed wjechaniem pod samochód. 7/ Do lp. 7 Wymagania techniczne dla poszczególnych układów hamulcowych, w jakie powinien być wyposażony pojazd: roboczy, awaryjny, postojowy. Metody oraz wyposażenie kontrolno-pomiarowe do oceny skuteczności działania hamulców. Technologia oceny skuteczności i równomierności działania hamulców na urządzeniach rolkowych lub płytowych. Podstawowe zasady oceny pneumatycznych układów hamulcowych. Zasady badania skuteczności hamowania za pomocą opóźnieniomierza. 8/ Do lp. 8 Ocena prawidłowości rodzaju, rozmieszczenia i działania świateł zewnętrznych oświetleniowych pojazdów samochodowych. Metody kontroli prawidłowości działania świateł mijania, drogowych, przeciwmgłowych. Zasady działania i używania świateł cofania, roboczych, kierunkowych (tzw. szperaczy). Pomiar ustawienia świateł oraz światłości świateł drogowych. Zasada działania korektorów świateł mijania. 9/ Do lp. 9 Kontrola i ocena techniczna świateł sygnalizacyjnych oraz świateł pojazdów uprzywilejowanych, taksówek. Ocena kompletności i prawidłowości działania osprzętu elektrycznego pojazdu: akumulatora, przewodów, wycieraczek, sygnału dźwiękowego, lampek kontrolnych, złącza elektrycznego przyczepy itd. 10/ Do lp. 10 Obowiązujące przepisy, metody i wyposażenie do kontroli emisji spalin silników z zapłonem iskrowym i samoczynnym. Metoda, technologia kontroli i wyposażenie do pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu. 11/ Do lp. 11 Omówienie dodatkowych warunków technicznych dla pojazdów przeznaczonych do zarobkowego przewozu osób i ich bagażu lub ładunków. Omówienie dodatkowych warunków technicznych dla pojazdów uprzywilejowanych. 12/ Do lp. 12 Egzamin pisemny, a w przypadkach uzasadnionych wynikami prac kontrolnych - dodatkowy komisyjny egzamin ustny i praktyczny. 13/ Do lp. 13 Omówienie wyników szkolenia. Analiza typowych błędów popełnianych w czasie kontroli. Wręczenie zaświadczeń o ukończeniu szkolenia. Załącznik nr 2 PROGRAM SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO W ZAKRESIE PRZEPROWADZANIA DODATKOWYCH BADAŃ TECHNICZNYCH POJAZDÓW PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH 1. Zakres szkolenia Zakres szkolenia obejmuje zaznajomienie słuchaczy z aktami prawnymi regulującymi wymagania techniczne i wyposażenie dla pojazdów przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien posiadać: - umiejętność samodzielnego przeprowadzania okresowych badań i samodzielnego wyciągania wniosków z przeprowadzonych badań oraz wydawania na ich podstawie decyzji o możliwości dopuszczenia do ruchu, - umiejętność wypełniania i prowadzenia dokumentacji obowiązującej przy badaniach technicznych pojazdów przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i technikę działania kursu1--1 2Podstawowe pojęcia i definicje dotyczące materiałów niebezpiecznych i pojazdów przeznaczonych do ich przewozu. Obowiązujące akty prawne2--2 3Rodzaje pojazdów przewidzianych do przewozu materiałów niebezpiecznych i wymagania konstrukcyjne2--2 4Wyposażenie dodatkowe wymagane przy poszczególnych rodzajach pojazdów1--1 5Oznakowanie pojazdów przewidzianych do przewozu materiałów niebezpiecznych (tablice, nalepki ostrzegawcze, napisy)1--1 6Tok postępowania przygotowawczego przed właściwym badaniem:22-4 kolejność postępowania, zasady korzystania z aktów prawnych 7Proces technologiczny i metody kontroli poszczególnych elementów pojazdów z punktu widzenia przystosowania pojazdu do przewozu materiałów niebezpiecznych-2-2 8Zasady wypełniania niezbędnych dokumentów-1-1 9Praktyczne ćwiczenia ustalania wymaganego zakresu badań i doboru kryteriów oceny dla przykładowo wybranych 4 rodzajów pojazdów i różnych założonych przeznaczeń tych pojazdów-2-2 10Egzamin końcowy pisemny--22 11Wykład podsumowujący wyniki szkolenia i analizujący popełnione przez kursantów błędy1--1 RAZEM107219 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład przewidziany jako element porządkowy dla poinformowania słuchaczy o sprawach organizacyjnych, informacje o sposobie prowadzenia zajęć, przekazanie materiałów pomocniczych, informacje o zasadach i formie egzaminu końcowego itp. 2/ Do lp. 2 Omówienie i ujednolicenie podstawowych pojęć w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych - definicje, określenia. Omówienie zakresu poszczególnych aktów prawnych dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych ze szczególnym uwzględnieniem fragmentów związanych z wyposażeniem i przygotowaniem pojazdów do przewozu materiałów niebezpiecznych. 3/ Do lp. 3 Omówienie przyjętych w przepisach rodzajów pojazdów przewidzianych do przewozu materiałów niebezpiecznych i szczególnych wymagań konstrukcyjnych związanych z konkretnym przeznaczeniem pojazdu. 4/ Do lp. 4 Omówienie dodatkowego wyposażenia pojazdu stosowanego przy różnych materiałach niebezpiecznych przewidzianych do przewożenia poszczególnymi rodzajami pojazdów. 5/ Do lp. 5 Omówienie na przykładach różnych rodzajów tablic ostrzegawczych i nalepek oraz napisów wymaganych na poszczególnych pojazdach. Wyjaśnienie zasad ustalania treści kodów cyfrowych stosowanych na tablicach ostrzegawczych i przypadki ich wymagania. 6/ Do lp. 6 Omówienie zasad ustalania kolejności działania w typowych przypadkach badania pojazdów zgłaszanych przez użytkowników. Wyjaśnienie i uściślenie zasad ustalania obowiązującego zakresu badania i obowiązujących wymagań technicznych. Omówienie typowych błędów występujących w praktyce. 7/ Do lp. 7 Omówienie metody konkretnych badań poszczególnych elementów pojazdu zgodnie z ustalonym na poprzednich zajęciach przewodnikiem technologicznym. Dyskusja z uczestnikami szkolenia na temat wymagań dla poszczególnych elementów konstrukcyjnych i wyposażenia. 8/ Do lp. 8 Zasady wypełniania dokumentów pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów niebezpiecznych. 9/ Do lp. 9 Przeprowadzenie ze słuchaczami wspólnych ćwiczeń symulowanego badania co najmniej 4 różnych rodzajów i typów pojazdów z przewidzianym zróżnicowanym przeznaczeniem. Wspólne ćwiczenie ustalania zakresu badań i kryteriów oceny. Zajęcia prowadzone powinny być w grupach ćwiczeniowych 4-7-osobowych. 10/ Do lp. 10 Egzamin pisemny, a w przypadkach uzasadnionych - dodatkowy komisyjny egzamin ustny i praktyczny. 11/ Do lp. 11 Omówienie wyników szkolenia. Analiza typowych błędów popełnianych w czasie kontroli. Wręczenie zaświadczeń o ukończeniu szkolenia. Załącznik nr 3 PROGRAM SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO W ZAKRESIE PRZEPROWADZANIA DODATKOWYCH BADAŃ TECHNICZNYCH POJAZDÓW PRZYSTOSOWANYCH DO ZASILANIA GAZEM 1. Zakres szkolenia Zakres szkolenia obejmuje zaznajomienie słuchaczy z kryteriami oceny pojazdów przystosowanych do zasilania gazem płynnym lub ziemnym, techniką dokonywania badań instalacji gazowych, zasadami określania ostatecznych wniosków z badania. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien posiadać: - umiejętność samodzielnego przeprowadzania badań technicznych instalacji zasilania gazem w pojazdach z zamontowaną instalacją przez upoważnione firmy oraz wyciągania wniosków z przeprowadzonych badań i wydawania na ich podstawie decyzji o możliwości dopuszczenia do ruchu, - umiejętność wypełniania i prowadzenia dokumentacji obowiązującej przy badaniach technicznych pojazdów przystosowanych do zasilania gazem. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i organizację kursu1--1 2Podstawowe informacje o paliwie gazowym LPG i CNG:1--1 - właściwości fizyczne i chemiczne, - właściwości silników spalinowych zasilanych gazem 3Przepisy BHP oraz ppoż. przy badaniach urządzeń zasilanych gazem, organizacja stanowiska do kontroli pojazdów zasilanych gazem1--1 4Szczegółowa analiza przepisów dotyczących pojazdów przystosowanych do zasilania gazem - ustawa, rozporządzenie21-3 5Identyfikacja elementów instalacji gazowej, zadania dozoru technicznego, cele homologacji1--1 6Budowa i zasada działania instalacji gazowej i jej elementów:2--2 - główne zespoły, - zawory, - pozostały osprzęt 7Urządzenia do badań instalacji gazowej LPG:11-2 - budowa, - zasada działania, - sposób przeprowadzania badań 8Badanie instalacji gazowej i zasady wypełniania wymaganych dokumentów-1-1 9Egzamin końcowy--22 10Wykład podsumowujący wyniki szkolenia i analizujący popełniane przez kursantów błędy1--- RAZEM103214 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład ma na celu poinformowanie słuchaczy o sprawach organizacyjnych, o sposobie prowadzenia zajęć, przekazywaniu materiałów pomocniczych, o zasadach i formie egzaminu końcowego itp. 2/ Do lp. 2 Omówienie podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych gazu płynnego i ziemnego, sposobów przechowywania, własności energetycznych, wpływu gazu na inne materiały, wpływu paliwa gazowego na pracę silników spalinowych z układem zasilania gaźnikowym, wtryskowym sterowanym i niesterowanym sondą lambda, wydzielane spaliny, zasady dystrybucji gazów na terenie kraju. 3/ Do lp. 3 Szczegółowe omówienie zagrożeń pożarowych oraz problemów bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z paliwami gazowymi. Zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych. Omówienie warunków technicznych i wyposażenia stanowiska do badań instalacji gazowej. 4/ Do lp. 4 Szczegółowa analiza zapisów obowiązujących aktów prawnych z niezbędnym komentarzem praktycznym. Powtórzenie, w trakcie zajęć praktycznych, przewidzianych w przepisach czynności kontrolnych, omówienie zasad współpracy z punktem napełniania gazem płynnym przy kontroli urządzenia (zaworu) ograniczającego stopień napełnienia. 5/ Do lp. 5 Omówienie zasad oznakowania zbiorników, reduktorów i pozostałych elementów instalacji. Omówienie przepisów i obowiązków dozoru technicznego, w szczególności w zakresie zbiorników i butli. Podstawowe cele i zadania homologacji na przykładzie regulaminu nr 67 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych. 6/ Do lp. 6 Na przykładzie schematu instalacji gazowej na gaz płynny i ziemny omówienie zasad działania zbiorników, butli, zasad mocowania zbiorników, budowy i zasad działania różnych zaworów, zasad montażu przewodów, budowy i działania reduktorów, mikserów, instalacji elektrycznej układu zasilania gazem i jej działania. 7/ Do lp. 7 Na przykładzie schematu certyfikowanego urządzenia do badań oraz pozostałego osprzętu pomocniczego omówienie zasady działania wymaganej aparatury. W trakcie zajęć praktycznych wykonanie badań urządzeniem przy czynnym udziale słuchaczy. 8/ Do lp. 8 Omówienie metodyki postępowania w trakcie badania instalacji gazowej. W czasie zajęć praktycznych wykonanie badania instalacji gazowej przy czynnym udziale kursantów. Zasady uznawania stanu technicznego za niezadowalający. 9/ Do lp. 9 Egzamin pisemny, a w przypadkach uzasadnionych - dodatkowy komisyjny egzamin ustny i praktyczny. 10/ Do lp. 10 Omówienie wyników szkolenia. Analiza typowych błędów popełnianych w czasie kontroli. Wręczenie zaświadczeń o ukończeniu szkolenia. Załącznik nr 4 PROGRAM SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO W ZAKRESIE PRZEPROWADZANIA BADAŃ TECHNICZNYCH: - związanych z pierwszym badaniem pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą, - pojazdów skierowanych przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagrażają bezpieczeństwu ruchu lub naruszają wymagania ochrony środowiska, - pojazdów marki "SAM", - pojazdów zabytkowych. 1. Zakres szkolenia Zakres szkolenia obejmuje zaznajomienie absolwentów z przedmiotem i kryteriami oceny pojazdów zgłoszonych do rejestracji, a uszkodzonych w kolizji, wypadku drogowym lub innym, po zmianach stanu faktycznego wymagającego zmiany niektórych danych identyfikacyjnych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, tj. numeru identyfikacyjnego (numeru nadwozia lub podwozia), po zmianach stanu faktycznego wymagającego zmiany danych technicznych określonych w dowodzie rejestracyjnym, pojazdów marki "SAM", pojazdów zabytkowych oraz zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą (importowanych indywidualnie), postępowaniem w wypadkach wątpliwych oraz zasadami określenia ostatecznego wniosku z badania. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien posiadać: - umiejętność samodzielnego wyciągania wniosków z przeprowadzonych badań i pomiarów i wydawania na ich podstawie ocen o stanie technicznym pojazdów w zakresie możliwości dopuszczania do ruchu na drogach publicznych, - umiejętność wypełniania i prowadzenia dokumentacji obowiązującej przy tego rodzaju badaniach technicznych pojazdów, - umiejętność prowadzenia specjalistycznych pomiarów i podejmowania samodzielnych decyzji uzasadniających wykonanie dodatkowych opinii rzeczoznawców, - umiejętność odnajdywania i odczytywania podstawowych informacji technicznych z dokumentów innych państw dla pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą oraz z tabliczki znamionowej. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i technikę działania kursu1--1 2Przedmiot i zakres badań dodatkowych, rodzaje badań1--1 3Zasady i kryteria oceny dodatkowej układów hamulcowych21-3 4Zasady i kryteria oceny dodatkowej układu kierowniczego, zawieszenia i kół11-2 5Pomiary ustawienia kół i osi, pomiary sprawności amortyzatorów22-4 6Zasady i kryteria oceny dodatkowej stanu technicznego nadwozia, ramy-1-1 7Wypełnianie dokumentu identyfikacyjnego pojazdu, podstawowe słownictwo pojęć technicznych w języku angielskim, niemieckim, francuskim-2-2 8Badanie i zasady wypełniania opisu zmian pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych. Pojęcie dopuszczalnej masy całkowitej, dopuszczalnych nacisków osi itd.21-3 9Cel i zadania opinii rzeczoznawcy, przykłady1--1 10Egzamin końcowy--22 11Wykład podsumowujący wyniki szkolenia i analizujący popełniane przez kursantów błędy1--1 RAZEM118221 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład przewidziany jako element porządkowy dla poinformowania słuchaczy o sprawach organizacyjnych, informacje o sposobie prowadzenia zajęć, przekazanie materiałów pomocniczych, informacje o zasadach i formie egzaminu końcowego itp. 2/ Do lp. 2 Omówienie celu badań pierwszych i dodatkowych, ich przedmiotu i zakresu, rodzajów badań, prawidłowej kolejności postępowania, organizacji systemu badań na terenie stacji kontroli pojazdów. 3/ Do lp. 3 Omówienie metod i kryteriów oceny dodatkowej układów hamulcowych. Zasada działania korektorów hamulcowych i możliwość kontroli prawidłowości ich działania. Zasady kontroli dodatkowej pneumatycznych układów hamulcowych. 4/ Do lp. 4 Metody i kryteria oceny stanu technicznego, mocowania i działania układu kierowniczego i układu wspomagania, zawieszenia, mocowania kół itp. 5) Do lp. 5 Omówienie teoretycznych podstaw geometrii kół i osi, zasady prawidłowego pomiaru geometrii kół, znaczenie technicznej sprawności amortyzatorów dla prawidłowego prowadzenia pojazdu. Praktyczne pomiary na przykładzie pojazdu samochodowego. 6/ Do lp. 6 Przypadki uzasadniające oględziny i badania głównych węzłów nadwozia lub ramy. Proste metody pomiarów nadwozia i ramy. Technika kontroli prawidłowości działania korektorów świateł mijania. 7/ Do lp. 7 Zasady wypełniania dokumentu identyfikacyjnego dla różnych rodzajów pojazdów. Przypadki, kiedy dokumentu nie wypełnia się w całości. 8/ Do lp. 8 Zadania badania pojazdu, w którym dokonano zmian konstrukcyjnych, zmiany przeznaczenia itd. Prawidłowy sposób wypełniania dokumentacji na przykładzie różnych pojazdów. 9/ Do lp. 9 Podstawowe zasady techniki samochodowej. Współpraca z rzeczoznawcami różnych specjalności, przypadki uzasadniające opinię. 10/ Do lp. 10 Egzamin pisemny, a w przypadkach uzasadnionych - dodatkowy komisyjny egzamin ustny i praktyczny. 11/ Do lp. 11 Omówienie wyników szkolenia. Analiza typowych błędów popełnianych w czasie kontroli. Wręczenie zaświadczeń ukończenia szkolenia. Załącznik nr 5 PROGRAM SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO W ZAKRESIE BADANIA TECHNICZNEGO AUTOBUSU, KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ WYNOSI 100 km/h 1. Zakres szkolenia Zakres szkolenia obejmuje zaznajomienie absolwentów z przedmiotem i kryteriami oceny autobusu, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien posiadać: - umiejętność samodzielnego wyciągania wniosków z przeprowadzonych badań i oględzin i wydawania na ich podstawie ocen o stanie technicznym autobusu w zakresie możliwości dopuszczania ich do ruchu na drogach publicznych z dopuszczalną prędkością do 100 km/h, - umiejętność wypełnienia i prowadzenia dokumentacji obowiązującej przy tego rodzaju badaniach technicznych autobusów. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i technikę działania kursu1--1 2Zasady i kryteria oceny dodatkowej układów hamulcowych, budowa i zasada działania urządzenia przeciwblokującego (ABS) oraz zwalniacza2--2 3Budowa i zasada działania ogranicznika prędkości1--1 4Zasady oceny technicznej siedzeń1--1 5Szczegółowa analiza przepisów dotyczących zakresu i sposobu przeprowadzania badania i sposobu wypełniania specjalnego zaświadczenia11-2 6Egzamin końcowy--11 7Wykład podsumowujący wyniki szkolenia1--1 RAZEM:7119 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład przewidziany jako element porządkowy dla poinformowania słuchaczy o sprawach organizacyjnych, informacja o sposobie prowadzenia zajęć, przekazanie materiałów pomocniczych. 2/ Do lp. 2 Omówienie metod i kryteriów oceny dodatkowej układów hamulcowych. Zasada działania urządzenia przeciwblokującego (ABS), zwalniacza i możliwość kontroli prawidłowości ich działania w warunkach stacji kontroli pojazdów. 3/ Do lp. 3 Omówienie szczegółów budowy i zasady działania ogranicznika prędkości, cel stosowania. 4/ Do lp. 4 Omówienie wymagań technicznych dla siedzeń oraz pasów bezpieczeństwa. 5/ Do lp. 5 Kolejność postępowania podczas oględzin autobusu. Zasady wypełniania specjalnego zaświadczenia dla różnych typów autobusów. 6/ Do lp. 6 Egzamin pisemny, a w przypadkach uzasadnionych - dodatkowy komisyjny egzamin ustny i praktyczny. 7/ Do lp. 7 Omówienie wyników szkolenia. Wręczenie zaświadczeń ukończenia szkolenia. Załącznik nr 6 PROGRAM OKRESOWEGO SZKOLENIA UZUPEŁNIAJĄCEGO DLA UPRAWNIONYCH DIAGNOSTÓW 1. Zakres szkolenia Zakres szkolenia obejmuje zaznajomienie słuchaczy z bieżącymi zmianami przepisów dotyczących badań technicznych, nowymi technologiami badania pojazdów, najnowszymi rozwiązaniami technicznymi w zakresie wyposażenia pojazdów w urządzenia podwyższające bezpieczeństwo jazdy. 2. Wymagane efekty szkolenia Absolwent szkolenia powinien poznać najnowsze zmiany przepisów w zakresie warunków technicznych, badań technicznych pojazdów oraz umieć je odpowiednio interpretować. 3. Plan nauczania Lp.Treść tematuLiczba godzin lekcyjnych teoretycznychseminarium teoretyczno-praktyczneprace kontrolne + egzaminrazem 123456 1Wykład wprowadzający w tematykę szkolenia i technikę działania kursu1--1 2Szczegółowa analiza najnowszych przepisów dotyczących badań pojazdów: ustawy, rozporządzenia21-3 3Nowe rozwiązania techniczne w konstrukcji pojazdów, podwyższające bezpieczeństwo jazdy3--3 4Szczegółowa analiza wybranych przepisów dotyczących zakresu i sposobu przeprowadzania badań2--2 5Nowe technologie badania stanu technicznego układów i zespołów pojazdów mających wpływ na bezpieczeństwo jazdy32-5 6Omówienie najczęściej pojawiających się problemów i błędów spotykanych w trakcie przeprowadzania badań1--1 7Wykład podsumowujący wyniki szkolenia1--1 RAZEM:133-16 Ważniejsze założenia do programu szkolenia 1/ Do lp. 1 Wykład przewidziany jako element porządkowy dla poinformowania słuchaczy o sprawach organizacyjnych, informacja o sposobie prowadzenia zajęć, przekazanie materiałów pomocniczych. 2/ Do lp. 2 Omówienie bieżących zmian przepisów wydanych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. Szczegółowa analiza przepisów z praktycznymi przykładami zastosowania w działalności stacji kontroli pojazdów. 3/ Do lp. 3 Najnowsze konstrukcje podwyższające bezpieczeństwo jazdy zastosowane w aktualnie produkowanych pojazdach. Możliwe do zastosowania sposoby oceny stanu technicznego. 4/ Do lp. 4 Szczegółowa analiza wybranych zapisów obowiązujących przepisów Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, z którymi uprawnieni diagności mają najwięcej trudności w bieżącej działalności. 5/ Do lp. 5 Prezentacja najnowszych osiągnięć technicznych w zakresie przeprowadzania diagnostyki bezpieczeństwa jazdy oraz ochrony środowiska. Prezentacja nowych urządzeń diagnostycznych przewidzianych jako wyposażenie stacji kontroli pojazdów. 6/ Do lp. 6 Omówienie najczęściej popełnianych błędów związanych z przeprowadzeniem badań technicznych pojazdów, będących wynikiem niewłaściwie stosowanych procedur. 7/ Do lp. 7 Omówienie wyników szkolenia. Wręczenie zaświadczeń ukończenia szkolenia. Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 października 1999 r. w sprawie nadania statutu Krajowej Szkole Administracji Publicznej. (Dz. U. Nr 82, poz. 920) Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. Krajowej Szkole Administracji Publicznej nadaje się statut w brzmieniu stanowiącym załącznik do rozporządzenia. § 2. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 kwietnia 1993 r. w sprawie wzoru emblematu, wzoru dyplomu ukończenia oraz sztandaru Krajowej Szkoły Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 27, poz. 122), 2) zarządzenie nr 30 Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1991 r. w sprawie nadania statutu Krajowej Szkole Administracji Publicznej, zmienione zarządzeniami Prezesa Rady Ministrów nr 56 z dnia 14 listopada 1991 r. i nr 98 z dnia 25 września 1992 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 października 1999 r. (poz. 920) STATUT KRAJOWEJ SZKOŁY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ I. Postanowienia ogólne § 1. Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, zwana dalej "Szkołą", działająca na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483), zwanej dalej "ustawą o KSAP", jest związana z systemem administracji Państwa. § 2. Szkoła służy Rzeczypospolitej Polskiej, przygotowując kadry dla służby publicznej, neutralne politycznie, kompetentne i odpowiedzialne za powierzone im sprawy. § 3. 1. Do zakresu działania Szkoły należy w szczególności: 1) kształcenie kandydatów na stanowiska wyższych urzędników administracji publicznej, 2) opracowywanie programów oraz organizowanie szkoleń dla administracji publicznej, w szczególności przewidzianych dla służby cywilnej, 3) współpraca z administracją publiczną, ze szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami, a także organizacjami krajowymi i zagranicznymi. 2. Szkoła może przeprowadzać sprawdzenie poziomu znajomości wybranych języków obcych pracowników administracji publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. II. Organy i organizacja Szkoły § 4. Organami Szkoły są dyrektor i Rada Szkoły. § 5. Dyrektor kieruje Szkołą przy pomocy nie więcej niż trzech zastępców, których powołuje i odwołuje po zasięgnięciu opinii Rady Szkoły. § 6. 1. Do kompetencji dyrektora należy w szczególności: 1) wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy, w tym ustalanie regulaminów wynikających z przepisów prawa pracy, 2) określanie w regulaminie organizacyjnym szczegółowej struktury organizacyjnej Szkoły, 3) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad pionami i komórkami organizacyjnymi Szkoły oraz prowadzenie kontroli wewnętrznej w Szkole, 4) organizowanie naboru kandydatów i ustalanie regulaminu przebiegu postępowania rekrutacyjnego, określanie terminu rozpoczęcia postępowania kwalifikacyjnego i terminu rozpoczęcia zajęć w roku kształcenia, 5) określanie warunków rekrutacji w drodze ogłoszenia publicznego o naborze, co najmniej na dwa miesiące przed terminem rozpoczęcia postępowania rekrutacyjnego, 6) zapewnienie realizacji procesów dydaktycznych oraz ustalanie regulaminu kształcenia, 7) powoływanie Komisji Programowo-Dydaktycznej, do której należy ocena pracy słuchaczy, koordynowanie i aktualizacja programów zajęć i szkoleń oraz inicjowanie i upowszechnianie nowych metod i form pracy dydaktycznej, 8) podejmowanie decyzji o nagradzaniu lub o ukaraniu słuchacza oraz o skreśleniu z listy słuchaczy, 9) zapewnienie przestrzegania przepisów o tajemnicy prawnie chronionej. 2. Dyrektor jest odpowiedzialny za gospodarowanie mieniem Szkoły. § 7. 1. Rada Szkoły, zwana dalej "Radą", jest organem wnioskującym, doradczym i opiniującym Szkoły. 2. Rada liczy nie więcej niż 25 członków. § 8. Do kompetencji Rady w szczególności należy: 1) określanie organizacji i trybu działania Rady, 2) wyrażanie opinii w sprawach: a) kierunków działania Szkoły, b) ogólnych zasad rekrutacji, c) procesu dydaktycznego, d) funkcjonowania i wyników działalności Szkoły, e) zatrudniania absolwentów. § 9. 1. W skład Rady wchodzą: minister właściwy do spraw administracji publicznej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, minister właściwy do spraw zagranicznych, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Szef Służby Cywilnej - którzy mogą działać za pośrednictwem wyznaczonego zastępcy. 2. Prezes Rady Ministrów zaprasza do udziału w Radzie Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli oraz Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego. 3. Prezes Rady Ministrów, na wniosek dyrektora, może powołać do Rady kierowników urzędów administracji publicznej i dyrektorów generalnych urzędów. 4. Prezes Rady Ministrów, na wniosek dyrektora, powołuje do Rady także wybitnych przedstawicieli nauki, praktyki i środowisk opiniotwórczych na pięcioletnią kadencję. W skład Rady mogą być powoływane również osoby zatrudnione w Szkole. 5. Prezes Rady Ministrów może odwołać członków Rady, o których mowa w ust. 3 i 4. § 10. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Rady, może nadać honorowe członkostwo w Radzie osobie szczególnie zasłużonej dla Szkoły. § 11. 1. Rada spośród swoich członków wybiera przewodniczącego i jego zastępcę, na pięcioletnią kadencję. Rada może dokonać zmiany przewodniczącego i zastępcy w każdym czasie. 2. Inauguracyjnemu posiedzeniu Rady danej kadencji przewodniczy Prezes Rady Ministrów. § 12. 1. Rada obraduje na posiedzeniach odbywanych nie rzadziej niż dwa razy w roku. 2. Rada wyraża swoje stanowisko w formie uchwał podejmowanych zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy składu. 3. Głosowania są jawne, chyba że Rada postanowi inaczej. 4. W posiedzeniach Rady z prawem głosu uczestniczy dyrektor. 5. Szczegółową organizację wewnętrzną oraz tryb pracy Rady określa regulamin uchwalony przez Radę. § 13. 1. Organizacja Szkoły dostosowana jest do aplikacyjnego programu kształcenia i może ulegać zmianom stosownie do rozwijanej działalności. 2. W strukturze organizacyjnej Szkoły występują tworzone i znoszone przez dyrektora piony, ośrodki, działy, sekcje i biura, w ramach których mogą działać inne komórki organizacyjne. 3. Ośrodki, działy i sekcje prowadzą działalność bezpośrednio związaną z wykonywaniem zadań Szkoły. 4. Biura są jednostkami obsługi Szkoły, jej słuchaczy i pracowników. 5. Dyrektor może tworzyć i znosić samodzielne stanowiska pracy, zespoły zadaniowe oraz inne niż wymienione w ust. 2 i 3 komórki organizacyjne, jeżeli wymagają tego potrzeby Szkoły. § 14. W Szkole działają: 1) Komisja Rekrutacyjna, do której należą sprawy określone w § 15, 2) Lingwistyczna Komisja Sprawdzająca, do której należą sprawy określone w § 25, 3) Komisja Programowo-Dydaktyczna, do której należą sprawy określone w § 6 ust. 1 pkt 7, § 30 ust. 5 oraz w § 31 ust. 1 pkt 3. III. Działalność dydaktyczna § 15. 1. Przyjęcie w poczet słuchaczy Szkoły odbywa się w drodze konkursowego postępowania rekrutacyjnego. 2. Postępowanie rekrutacyjne przeprowadza Komisja Rekrutacyjna, zwana dalej "Komisją". 3. Komisja podejmuje decyzje w sprawach: 1) dopuszczenia kandydata do postępowania rekrutacyjnego i jego kolejnych etapów, 2) przyjęcia kandydata w poczet słuchaczy Szkoły. § 16. 1. W skład Komisji wchodzą: 1) dyrektor, który jest jej przewodniczącym; organizuje i kieruje pracami Komisji, 2) członkowie powoływani przez dyrektora przede wszystkim spośród osób prowadzących zajęcia dydaktyczne w Szkole; dyrektor może powołać zastępców członków Komisji, którzy wchodzą do jej składu w przypadku nieobecności członka, 3) przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów, 4) przedstawiciel Szefa Służby Cywilnej. 2. Rada może delegować do Komisji jedną osobę ze swojego składu. 3. Sekretarza Komisji wyznacza przewodniczący spośród jej członków. 4. W razie nieobecności dyrektora, Komisji przewodniczy wyznaczony przez niego inny członek Komisji. 5. Wykonanie określonych czynności w postępowaniu rekrutacyjnym przewodniczący może powierzyć osobom nie wchodzącym w skład Komisji. § 17. 1. Komisja podejmuje decyzje na posiedzeniach w głosowaniu jawnym zwykłą większością głosów. 2. Decyzja może być podjęta, jeżeli w posiedzeniu uczestniczy nie mniej niż połowa członków Komisji. 3. Obrady Komisji są niejawne. 4. Przewodniczący może zapraszać do udziału w posiedzeniu Komisji, bez prawa głosu, osoby nie będące jej członkami, które wykonywały czynności w postępowaniu rekrutacyjnym. 5. Wyniki postępowania rekrutacyjnego ogłaszane są publicznie w Szkole poprzez wywieszenie na ogólnodostępnej tablicy ogłoszeń. § 18. 1. Postępowanie rekrutacyjne, podzielone w trybie § 6 ust. 1 pkt 4 na etapy, ma na celu sprawdzenie wiedzy kandydata, znajomości języka obcego określonego w ogłoszeniu o naborze oraz spełniania wymogów i predyspozycji do pracy na wyższych stanowiskach w administracji publicznej, w tym i w służbie cywilnej. Ostatnim etapem jest rozmowa kwalifikująca, która odbywa się częściowo w wybranym przez kandydata języku obcym. 2. Wyniki poszczególnych etapów ustalane są według skali punktowej określonej przez Komisję. Komisja ustala liczbę punktów niezbędną do dopuszczenia kandydata do kolejnego etapu postępowania, a także liczbę punktów, jaką należy uzyskać w rozmowie kwalifikującej, by zostać zaliczonym w poczet słuchaczy Szkoły. 3. Sprawdzenie wiedzy i znajomości języka, poza sprawdzeniem dokonanym w toku rozmowy kwalifikującej, odbywa się z zachowaniem anonimowości. 4. Komisja może, w przypadkach podyktowanych stanem zdrowotnym kandydata, odstąpić od zasady anonimowości, jeżeli jej zachowanie nie jest możliwe. 5. W postępowaniu rekrutacyjnym mogą być użyte testy służące ocenie możliwości intelektualnych kandydata i jego osobowości. 6. Kandydatowi, który po raz kolejny przystąpił do postępowania rekrutacyjnego, nie zalicza się wyników uzyskanych w poprzednich postępowaniach kwalifikacyjnych. § 19. 1. Od decyzji Komisji przysługuje odwołanie do przewodniczącego Rady. 2. Odwołanie, w formie pisemnej, wnosi się w terminie 14 dni od daty publicznego ogłoszenia wyników postępowania rekrutacyjnego. 3. Przewodniczący Rady rozstrzyga odwołanie nie później niż do dnia rozpoczęcia roku kształcenia, którego postępowanie rekrutacyjne dotyczyło. § 20. 1. Szkoła prowadzi działalność dydaktyczną w formie: 1) kształcenia słuchaczy, które trwa od 18 do 24 miesięcy, 2) szkoleń dla członków korpusu służby cywilnej oraz kadr wyższych urzędników administracji. 2. Program kształcenia jest otwarty, podlega zmianom i uzupełnieniom odpowiednio do potrzeb służby publicznej. 3. Szkoła opracowuje programy szkoleniowe dla własnej działalności dydaktycznej oraz może opracowywać programy na potrzeby służby cywilnej i urzędów administracji publicznej. § 21. Rodzaje zajęć dydaktycznych zarówno w toku kształcenia, jak i w działalności szkoleniowej oraz metody ich prowadzenia (m.in. treningi, konwersatoria, seminaria problemowe, warsztaty, badania terenowe), są dostosowywane przede wszystkim do aplikacyjnego charakteru kształcenia i szkoleń. § 22. 1. Program kształcenia obejmuje: 1) określony w regulaminie kształcenia zestaw przedmiotów i zajęć obowiązkowych dla wszystkich słuchaczy (zestaw podstawowy), 2) staże administracyjne, a dla słuchaczy spełniających warunki określone w regulaminie kształcenia - także zagraniczne staże administracyjne, 3) zajęcia służące analizie i poszerzeniu znajomości problematyki związanej z działaniem służby cywilnej, 4) zajęcia fakultatywne - udział w konferencjach, odczytach, spotkaniach z krajowymi i zagranicznymi osobistościami życia publicznego itp. 2. W toku kształcenia przeprowadza się sprawdzenie znajomości języka obcego. 3. W toku kształcenia słuchacze są oceniani oraz klasyfikowani (szeregowani) ze względu na uzyskane wyniki nauki i opinie, według reguł określonych w regulaminie kształcenia. § 23. 1. Absolwent Szkoły otrzymuje dyplom ukończenia według wzoru określonego w załączniku nr 1 do statutu. 2. Do postępowania z dyplomem ukończenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące sposobu prowadzenia przez państwowe szkoły wyższe (uczelnie) dokumentacji przebiegu studiów. 3. Uczestnik zajęć, o którym mowa w § 26 ust. 2, po ich ukończeniu otrzymuje certyfikat według wzoru określonego w załączniku nr 2 do statutu. § 24. 1. Szkoła organizuje i prowadzi szkolenia przede wszystkim na podstawie własnych programów szkoleniowych - na zlecenie i na potrzeby urzędów administracji publicznej. 2. Szkoła może organizować i prowadzić szkolenia wspólnie z innymi jednostkami szkolącymi, w tym zagranicznymi. § 25. 1. Przeprowadzenia sprawdzenia znajomości języka obcego, zgodnie z wymaganiami określonymi przez dyrektora, dokonuje Lingwistyczna Komisja Sprawdzająca. 2. Członków Lingwistycznej Komisji Sprawdzającej powołuje dyrektor. 3. Osobom, które w toku sprawdzenia wykazały się znajomością języka obcego na poziomie zaawansowanym i średnio zaawansowanym, Szkoła wydaje certyfikaty według wzorów określonych odpowiednio w załącznikach nr 3 i nr 4 do statutu. III. Prawa i obowiązki słuchacza Szkoły § 26. 1. Słuchacz podejmuje obowiązki i nabywa prawa płynące z przyjęcia w poczet słuchaczy z pierwszym dniem miesiąca, w którym rozpoczęto zajęcia. 2. Dyrektor może dopuścić do udziału w zajęciach osoby nie będące słuchaczami, określając warunki i zakres ich uczestnictwa w zajęciach. § 27. 1. Do obowiązków słuchacza należy: 1) uczestniczenie we wszystkich zajęciach objętych programem kształcenia i sumienne wykonywanie zadań zlecanych przez prowadzących zajęcia, 2) odbywanie, w terminach określonych przez dyrektora, staży administracyjnych, w tym zagranicznych, jeżeli spełnia wymogi dla nich określone, 3) rozwijanie własnej inicjatywy w uzyskiwaniu wiedzy o życiu publicznym kraju i problemach międzynarodowych, 4) przestrzeganie regulaminów oraz stosowanie się do poleceń porządkowych dyrektora, 5) poszanowanie mienia Szkoły i racjonalne wykorzystanie sprzętu i środków stawianych przez szkołę do dyspozycji słuchaczy, 6) kulturalne zachowanie wobec pracowników Szkoły i innych słuchaczy. 2. Usprawiedliwienie nieobecności słuchacza na zajęciach następuje w trybie przewidzianym dla usprawiedliwienia nieobecności w pracy, określonym w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. § 28. 1. Słuchacz nie może wykonywać zajęć o charakterze zarobkowym. W wyjątkowych przypadkach dyrektor może udzielić zgody na zawarcie przez słuchacza umowy wydawniczej lub innej przenoszącej majątkowe prawa autorskie. 2. Podjęcie lub kontynuowanie przez słuchacza studiów w innej niż Szkoła instytucji dydaktycznej może nastąpić tylko za zgodą dyrektora. § 29. 1. Słuchacze mogą być nagradzani przez dyrektora za szczególne osiągnięcia oraz za wykonaną, poza swoimi obowiązkami, pracę na rzecz Szkoły lub urzędu administracji publicznej. 2. Nagrodami mogą być: pochwała pisemna, pochwała przed Prezesem Rady Ministrów, nagroda rzeczowa lub pieniężna. 3. Wzmiankę o nagrodzie zamieszcza się w aktach słuchacza. § 30. 1. Słuchacz, za naruszenie obowiązków słuchacza, naruszenie regulaminu lub polecenia porządkowego, może być ukarany przez dyrektora karą porządkową. 2. Karami porządkowymi są: upomnienie i nagana. 3. Nie można ukarać słuchacza, jeżeli upłynęło 14 dni od daty powzięcia wiadomości o przewinieniu lub trzy miesiące od jego popełnienia. 4. Przed zastosowaniem kary słuchacz musi być wysłuchany. 5. Od ukarania słuchaczowi przysługuje odwołanie do dyrektora, wnoszone w terminie trzech dni od ukarania. Odwołanie rozpatruje dyrektor przy udziale Komisji Programowo-Dydaktycznej. 6. Wzmiankę o ukaraniu zamieszcza się w aktach słuchacza. § 31. 1. Dyrektor skreśla słuchacza z listy słuchaczy, jeżeli: 1) nie podjął lub zaprzestał uczęszczania na zajęcia, 2) w sposób rażący uchybił godności słuchacza lub jego zachowanie godzi w dobre imię Szkoły, 3) w dwóch okresach trzymiesięcznych Komisja Programowo-Dydaktyczna, na podstawie przeprowadzonych w tych okresach sprawdzianów oraz opinii prowadzących zajęcia, negatywnie oceniła pracę słuchacza, 4) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, 5) złożył pisemne oświadczenie o rezygnacji z kształcenia w Szkole, 6) odmówił złożenia zobowiązania, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o KSAP, 7) nie spełnia określonych w odrębnych przepisach wymagań przewidzianych dla urzędnika służby cywilnej lub pracownika administracji publicznej. 2. Dyrektor może skreślić słuchacza z listy słuchaczy, jeżeli: 1) dwukrotnie otrzymał naganę, w szczególności z powodu nie usprawiedliwionej nieobecności, 2) opuścił z przyczyn usprawiedliwionych 20% zajęć w okresie trzech miesięcy, 3) nie przystąpił w terminie do co najmniej trzech sprawdzianów przewidzianych programem kształcenia, 4) z przyczyn nie usprawiedliwionych nie odbył stażu administracyjnego, w tym zagranicznego, lub oceny ze stażu świadczą o nikłej przydatności do służby publicznej. 3. Dyrektor przed podjęciem decyzji o skreśleniu z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 wysłuchuje wyjaśnień słuchacza oraz zapoznaje się z opinią wskazanych przez niego pracowników Szkoły i słuchaczy. § 32. Od decyzji dyrektora o skreśleniu z listy słuchaczy słuchaczowi przysługuje odwołanie do przewodniczącego Rady, wnoszone w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji. § 33. Słuchacz jest uprawniony do: 1) korzystania z wyposażenia i sprzętu Szkoły dla doskonalenia swoich umiejętności oraz pogłębiania wiedzy, na warunkach określonych przez dyrektora, 2) ubiegania się odpłatne zakwaterowanie w hotelu Szkoły, 3) zwrotu należności przysługujących z tytułu podróży służbowych na zasadach określonych w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy, w przypadku wykonywania zadań zleconych przez Szkołę poza jej siedzibą, 4) wyboru miejsca przyszłej pracy, z zastrzeżeniem przepisów ustawy o służbie cywilnej, spośród stanowisk postawionych do dyspozycji absolwentów Szkoły przez Prezesa Rady Ministrów w kolejności określonej pierwszeństwem wynikającym z szeregowania. § 34. 1. Słuchacze Szkoły wybierają ze swego grona reprezentację, która przedstawia interesy i potrzeby słuchaczy władzom Szkoły. 2. Słuchacze nie mogą na poparcie swych żądań podejmować działań zakłócających funkcjonowanie Szkoły. IV. Symbole Szkoły § 35. Szkoła ma prawo używania emblematu według wzoru określonego w załączniku nr 5 do statutu. § 36. Szkoła posiada sztandar w kształcie kwadratu otoczonego z trzech stron złotymi frędzlami. Na stronie głównej, na białym tle umieszczony jest z lewej strony emblemat Szkoły w kolorze granatowym, z boku emblematu napis złotymi, dużymi literami "Krajowa Szkoła Administracji Publicznej", ułożony pojedynczymi wyrazami jeden pod drugim, u dołu napis złotymi, dużymi literami "Warszawa". Na stronie odwrotnej, na czerwonym tle pośrodku srebrne godło Państwa ze złotą koroną, złotymi pazurami oraz górną częścią dzioba, nad godłem półkoliście umieszczony napis złotymi, dużymi literami "Rzeczpospolita", pod godłem półkoliście umieszczony napis złotymi, dużymi literami "Polska" (półkola napisu stanowią przeciwległe fragmenty okręgu), po obu stronach godła - złote, duże kropki. Załączniki do statutu Krajowej Szkoły Administracji Publicznej Załącznik nr 1 Ilustracja Uwagi: 1) Dyplom ukończenia Szkoły na kartonie koloru szarego, formatu A-4. 2) Godło Państwa w kolorze złotym. 3) Emblemat Szkoły w kolorze granatowym. 4) Na dyplomie wpisy w rodzaju odpowiednim do płci absolwenta. 5) Jeżeli absolwent nie odbywał zawodowego stażu w administracji zagranicznej - na dyplomie pomija się dane dotyczące miejsca stażu zagranicznego. 6) Szkoła może wydawać dyplom także w języku obcym. 7) W nawiasach podane wskazówki do wpisów na dyplomie. 8) Odpis dyplomu: a) papier w kolorze białym, formatu A-4, pozostałe elementy w kolorze czarnym, b) napis "odpis" umieszczony na górze, z lewej strony godła Państwa, c) na odwrotnej stronie: "Zgodność niniejszego odpisu z oryginałem stwierdzam: Kierownik Biura Kadr i Organizacji m.p. Warszawa, dnia (dzień/miesiąc/rok) r." Załącznik nr 2 Wzór Ilustracja Uwagi: 1) Certyfikat ukończenia programu w Szkole na kartonie koloru szarego, formatu A-4. 2) Godło Państwa w kolorze złotym. 3) Emblemat Szkoły w kolorze granatowym. 4) Na certyfikacie wpisy w rodzaju odpowiednim do płci otrzymującego. 5) Obywatelstwo wpisuje się w przypadku wydawania certyfikatu cudzoziemcom. 6) Szkoła może wydawać certyfikat także w języku obcym. 7) W nawiasach podane wskazówki do wpisów na certyfikacie. Załącznik nr 3 Ilustracja Uwagi: 1) Certyfikat na kartonie koloru jasnoszarego, formatu A-4. 2) Godło Państwa w kolorze czarnym. 3) Emblemat Szkoły w kolorze granatowym. 4) Na certyfikacie wpisy w rodzaju odpowiednim do płci otrzymującego. 5) W numerze - odpowiednio: numer kolejny wydania certyfikatu w roku kalendarzowym, skrót określenia języka (pierwsza litera języka)/ rok wydania. 6) Szkoła może wydawać certyfikat także w języku obcym. 7) W nawiasach podane wskazówki do wpisów na certyfikacie. Załącznik nr 4 Ilustracja Uwagi: 1) Certyfikat na kartonie koloru piaskowego, formatu A-4. 2) Godło Państwa w kolorze czarnym. 3) Emblemat Szkoły w kolorze granatowym. 4) Na certyfikacie wpisy w rodzaju odpowiednim do płci otrzymującego. 5) W numerze - odpowiednio: numer kolejny wydania certyfikatu w roku kalendarzowym, skrót określenia języka (pierwsza litera języka)/ rok wydania. 6) Szkoła może wydawać certyfikat także w języku obcym. 7) W nawiasach podane wskazówki do wpisów na certyfikacie. Załącznik nr 5 WZÓR EMBLEMATU Ilustracja Uwaga: Emblemat w kolorze granatowym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 13 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Miar. (Dz. U. Nr 82, poz. 921) Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz. U. Nr 55, poz. 247 i z 1998 r. Nr 37, poz. 202) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1994 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Miar (Dz. U. Nr 11, poz. 43 i z 1998 r. Nr 52, poz. 323) w § 3 w ust. 1 w pkt 22 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 23 w brzmieniu: "23) Zespół do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 29 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji. (Dz. U. Nr 82, poz. 922) Na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 10 października 1994 r. w sprawie stanowisk w ruchu zakładu górniczego, które wymagają szczególnych kwalifikacji (Dz. U. Nr 109, poz. 523), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 w ust. 1, w § 6 w ust. 3, w § 9, w § 10 w ust. 1 i 2, w § 11 w ust. 1, w § 12 w § 13 w ust. 4 oraz w załącznikach nr 4 i 5 skreśla się wyraz "państwowego"; 2) w § 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Członkami komisji mogą być osoby posiadające stwierdzone kwalifikacje wymagane na stanowiskach kierownictwa lub wyższego dozoru ruchu zakładu górniczego odpowiednich specjalności technicznych, a także przedstawiciele stowarzyszeń naukowo-technicznych oraz jednostek organizacyjnych uprawnionych do przeprowadzania egzaminów lub organizujących kursy specjalistyczne, posiadający wyższe wykształcenie odpowiednich specjalności technicznych."; 3) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Komisja kwalifikacyjna przeprowadza egzaminy w zespołach egzaminacyjnych, których skład ustala przewodniczący komisji spośród jej członków; co najmniej jeden z członków zespołu powinien posiadać wykształcenie wyższe odpowiadające specjalności osób egzaminowanych."; 4) załącznik nr 1 - "Wykaz stanowisk w ruchu podziemnych zakładów górniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji" - otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 5) załącznik nr 2 - "Wykaz stanowisk w ruchu odkrywkowych zakładów górniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji" - otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 6) załącznik nr 3 - "Wykaz stanowisk w ruchu zakładów górniczych wydobywających kopaliny metodą otworów wiertniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji" - otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, pozostają w mocy stwierdzenia kwalifikacji wydane na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Osoba, która uzyskała stwierdzenie kwalifikacji górnika strzałowego II stopnia, nie może wykonywać czynności górnika strzałowego w polach metanowych oraz w polach zagrożonych wyrzutami gazów i skał. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 29 września 1999 r. (poz. 922) Załącznik nr 1 Wykaz stanowisk w ruchu podziemnych zakładów górniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji Lp.StanowiskoWykształcenieStaż pracyWiek, stan zdrowiaSzkolenie specjalistyczne 123456 1Górnik strzałowyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego w charakterze górnika w oddziale, w którym wykonywane są roboty strzałowe, i minimum 5 lat pracy dołowej24 lata, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs górnika strzałowego 2Wydawca materiałów wybuchowychZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs wydawców materiałów wybuchowych 3Instruktor strzałowyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne5 lat pracy na stanowisku górnika strzałowegoBadania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs instruktora strzałowego 4Maszynista maszyn wyciągowychZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego, w tym 6 miesięcy w szybowych brygadach remontowo-konserwacyjnych, 6 miesięcy w brygadzie konserwatorów maszyn wyciągowych, 3 miesiące na stanowisku sygnalisty, 6 miesięcy szkolenia praktycznego kierowania maszyną wyciągową przy ciągnieniu urobku pod nadzorem maszynisty wyciągowego21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs maszynisty maszyn wyciągowych 5Sygnalista szybowyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne18 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego, w tym 6 miesięcy w szybowych brygadach remontowo-konserwacyjnych, 6 miesięcy szkolenia praktycznego pod nadzorem sygnalisty szybowego21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs sygnalisty szybowego 6Operator /samojezdnych/ maszyn przodkowych:Zawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne12 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego na stanowisku górnika lub ślusarza21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs operatora określonej specjalności - kombajnów ścianowych, - kombajnów chodnikowych, - ładowarek samojezdnych, - wozów wiertniczych, - wozów kotwiących, - wozów odstawczych urobku, - kompleksów ciągłego urabiania, - do robót strzałowych obrywki, stawiania obudowy podporowej, - z ruchomymi platformami /koszami/ 7Operator pojazdów pozaprzodkowych i /samojezdnych/ maszyn pomocniczych:Zawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne12 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs operatora określonej specjalności - pojazdów do przewozu osób, - pojazdów do przewozu materiałów wybuchowych, - pojazdów do przewozu materiałów, elementów maszyn i urządzeń, - maszyn i pojazdów specjalistycznych do wykonywania montażu, demontażu i remontów maszyn, urządzeń i instalacji 8Maszynista lokomotyw pod ziemią:Zawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego, w tym 12 miesięcy w oddziale przewozowym pod ziemią oraz 6 miesięcy pod nadzorem maszynisty21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs maszynisty określonej specjalności - lokomotyw spalinowych i elektrycznych szynowych, - kolejek podwieszanych szynowych, - kolejek podwieszanych linowych, - kolejek spągowych 9Rewident urządzeń wyciągowychZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w oddziale szybowym21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs rewidenta urządzeń wyciągowych 10Rewident urządzeń elektrycznych maszyn wyciągowych i sygnalizacji szybowejZawodowe, średnie zawodowe (w specjalności elektrycznej lub teletechnicznej)24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego przy konserwacji maszyn wyciągowych21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs rewidenta urządzeń elektrycznych maszyn wyciągowych i sygnalizacji szybowej 11Rewident urządzeń systemów łączności, bezpieczeństwa i alarmowaniaZawodowe, średnie zawodowe (w specjalności elektrycznej lub teletechnicznej)24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego przy konserwacji urządzeń systemów łączności, bezpieczeństwa i alarmowania21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs rewidenta systemów łączności, bezpieczeństwa i alarmowania Załącznik nr 2 Wykaz stanowisk w ruchu odkrywkowych zakładów górniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji Lp.StanowiskoWykształcenieStaż pracyWiek, stan zdrowiaSzkolenie specjalistyczne 123456 1StrzałowyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego w charakterze górnika lub wiertacza otworów strzałowych21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs techniki strzałowej w zakresie określonych metod strzelania 2Wydawca materiałów wybuchowychZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne18 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego w charakterze górnika, w tym 3 miesiące w charakterze pomocnika wydawcy materiałów wybuchowych21 lat, badania psychofizyczne powtarzane co 4 lataKurs wydawców materiałów wybuchowych 3Maszynista wiertniczyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne6 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego, w tym 3 miesiące w charakterze pomocnika maszynisty18 lat, badania psychofizyczneKurs wiertaczy 4Operator maszyny podstawowejZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne12 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego, w tym 9 miesięcy przy obsłudze maszyny podstawowej21 lat, badania psychofizyczneKurs operatorów maszyn Załącznik nr 3 Wykaz stanowisk w ruchu zakładów górniczych wydobywających kopaliny metodą otworów wiertniczych, które wymagają szczególnych kwalifikacji, oraz rodzaj tych kwalifikacji Lp.StanowiskoWykształcenieStaż pracyWiek, stan zdrowiaSzkolenie specjalistyczne 123456 1StrzałowyZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczneKurs strzałowych 2Wydawca materiałów wybuchowychZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne24 miesiące pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczneKurs wydawców materiałów wybuchowych 3Mechanik - maszynista wiertniZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne12 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczneKurs mechaników - maszynistów wiertni 4Operator agregatów cementacyjnych, zasobników oraz urządzeń do intensyfikacji wydobycia ropy i gazuZawodowe, średnie zawodowe lub średnie ogólne12 miesięcy pracy w ruchu zakładu górniczego21 lat, badania psychofizyczneKurs operatorów oraz dodatkowe uprawnienia do przewozu materiałów radioaktywnych, żrących i kwasów Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 października 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonej dla górnictwa siarki, soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. (Dz. U. Nr 82, poz. 923) Na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dotację określoną w art. 37 ust. 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r., zwaną dalej "dotacją", przeznacza się na pokrycie kosztów: 1) całkowitej likwidacji kopalni siarki "Machów" i "Grzybów" oraz Przedsiębiorstwa Rekultywacji Terenów Górniczych "Jeziórko", 2) całkowitej likwidacji zakładu górniczego "Łężkowice" i częściowej likwidacji zakładu górniczego "Bochnia" w ramach likwidacji Kopalni Soli "Bochnia", 3) częściowej likwidacji kopalni rud cynku i ołowiu "Olkusz-Pomorzany" - rejon Olkusza, 4) ponoszonych po zakończeniu likwidacji Zakładu Górniczo-Hutniczego Kopalni "Bolesław", zakładu górniczego Kopalni Barytu "Boguszów" spółka z o.o. w upadłości, podziemnego zakładu górniczego "Sieniawa" wchodzącego w skład Kopalni Węgla Brunatnego "Sieniawa" w likwidacji, 5) utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowej części Kopalni Soli "Wieliczka". 2. Przez koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, rozumie się koszty ponoszone na: 1) likwidację otworów eksploatacyjnych oraz wyrobisk górniczych, a także zabezpieczenie tych wyrobisk, 2) likwidację zbędnych instalacji, budynków oraz demontaż maszyn i urządzeń, 3) usuwanie szkód górniczych wywołanych eksploatacją górniczą, 4) rekultywację terenów pogórniczych, 5) utrzymanie obiektów przeznaczonych do likwidacji - w kolejności zapewniającej bezpieczeństwo ruchu zakładu górniczego, 6) wykonywanie prac zabezpieczających oraz przedsięwzięć zapobiegających zagrożeniom związanym z likwidowanym zakładem górniczym i po zakończeniu likwidacji, 7) opracowanie projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z likwidacją kopalni, 8) uregulowanie stanu prawnego gruntów, wykup gruntów oraz odtworzenie majątku trwałego, zapewniającego prawidłowy przebieg procesu likwidacji kopalń siarki "Machów" i "Grzybów" oraz Przedsiębiorstwa Rekultywacji Terenów Górniczych "Jeziórko", 9) ogólny zarząd w zakładzie górniczym całkowicie likwidowanym od chwili zaprzestania wydobycia. 3. Przez koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 5, rozumie się koszty ponoszone na: 1) ujmowanie i odprowadzanie wycieków z Kopalni Soli "Wieliczka" oraz ich utylizację, 2) likwidację wyrobisk w rejonie obszaru górniczego Kopalni Soli "Wieliczka" w celu ograniczenia zagrożenia wodnego, zawałowego oraz zapadliskowego na powierzchni, 3) renowację zabytkowych wyrobisk, maszyn i urządzeń, 4) odtworzenie majątku trwałego zapewniającego funkcjonowanie zabytkowej części Kopalni Soli "Wieliczka". § 2. Dotacje przeznacza się również na: 1) osłony socjalne z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych, wypłacane w bieżącym roku budżetowym, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, pracownikom jednostek wymienionych w tych przepisach, 2) odprawy pieniężne przysługujące na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) dla pracowników dotychczas zatrudnionych pod ziemią w zakładach górniczych całkowicie likwidowanych, 3) zaspokojenie roszczeń byłych pracowników całkowicie likwidowanych zakładów górniczych, w których zaprzestano wydobycia, dotyczących: a) ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy przysługujący emerytom i rencistom na podstawie układów zbiorowych pracy obowiązujących w jednostkach wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1 i 2, b) rent wyrównawczych oraz jednorazowych odszkodowań pieniężnych z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 3. 1. Podstawą przyznania dotacji na pokrycie kosztów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-4, jest spełnienie łącznie następujących warunków: 1) podjęcie decyzji albo uchwały właściwego organu przedsiębiorstwa górniczego o rozpoczęciu likwidacji zakładu górniczego, 2) zaakceptowanie przez Ministra Gospodarki: a) programu likwidacji zakładu górniczego, b) rocznego planu likwidacji zakładu górniczego w podziale na miesiące, obejmującego: - zakres rzeczowy robót likwidacyjnych i ich harmonogram, - preliminarz kosztów i przychodów z likwidacji majątku i innych źródeł, c) zakresu rzeczowego robót i harmonogramu prac prowadzonych po zakończeniu likwidacji zakładu górniczego, 3) przedłożenie sprawozdania z dotychczasowej realizacji planu likwidacji zakładu górniczego w przypadku kontynuowania jego likwidacji, 4) zawarcie umowy o prowadzenie likwidacji między Ministrem Gospodarki a likwidatorem, syndykiem albo właściwym organem kopalni lub zakładu górniczego ubiegającym się o dotację. 2. Podstawą przyznania dotacji na pokrycie kosztów, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 5, jest spełnienie łącznie następujących warunków: 1) zaakceptowanie przez Ministra Gospodarki: a) programu utrzymania i zabezpieczenia Kopalni Soli "Wieliczka", b) rocznego planu ratowania, utrzymania i zabezpieczenia Kopalni Soli "Wieliczka" w podziale na miesiące, obejmującego: - zakres rzeczowy robót i harmonogram prac, - preliminarz kosztów, 2) zawarcie umowy na realizację prac w zakresie utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowej części Kopalni Soli "Wieliczka" między Ministrem Gospodarki a właściwym organem Kopalni Soli "Wieliczka" ubiegającym się o dotację. § 4. 1. Dotację przyznaje się na wniosek likwidatora, syndyka albo właściwego organu kopalni lub zakładu górniczego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) tytuł zadania przewidzianego do realizacji, w związku z likwidacją zakładu górniczego, albo 3) tytuł zadania przewidziany do realizacji, wynikający z programu utrzymania i zabezpieczenia Kopalni Soli "Wieliczka", 4) preliminarz kosztów realizacji zadania, 5) informację o stanie zaawansowania prac związanych z: a) likwidacją zakładu górniczego albo b) utrzymaniem i zabezpieczeniem Kopalni Soli "Wieliczka". § 5. 1. Przyznana przez Ministra Gospodarki dotacja jest wypłacana zaliczkowo, w ratach miesięcznych, na specjalnie w tym celu utworzony przez likwidatora, syndyka albo właściwy organ kopalni lub zakładu górniczego rachunek bankowy. 2. Druga rata zaliczki oraz kolejne raty, o których mowa w ust. 1, wypłacane są po przedłożeniu sprawozdania, o którym mowa w § 7 ust. 1. § 6. 1. W przypadku wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem Minister Gospodarki wstrzymuje przekazywanie dalszych rat dotacji do czasu rozliczenia się z otrzymanych kwot. 2. Dotacje nie wykorzystane lub wydatkowane niezgodnie z przeznaczeniem podlegają zwrotowi do budżetu państwa w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 7. 1. Likwidator, syndyk albo właściwy organ kopalni lub zakładu górniczego składają Ministrowi Gospodarki sprawozdania miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następnego po miesiącu, na który przyznana została rata dotacji, zawierające rozliczenie z wykonywanych prac i faktycznie poniesionych kosztów. 2. Sprawozdanie z realizacji rocznego planu likwidacji, utrzymania, zabezpieczenia i ratowania zabytkowej części Kopalni Soli "Wieliczka", wraz z rocznym rozliczeniem rzeczowo-finansowym w zakresie wykorzystania dotacji, właściwy organ kopalń jest obowiązany przedłożyć Ministrowi Gospodarki do dnia 20 lutego 2000 r. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 października 1999 r. w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1999 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, barytu, węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową. (Dz. U. Nr 82, poz. 924) Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do: 1) pracowników górnictwa soli, rud cynku i ołowiu, barytu, węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, zwanych dalej "pracownikami", posiadających co najmniej pięcioletni staż pracy w jednostkach górniczych, wykonujących pracę pod ziemią, objętych zamiarem zwolnień lub zwalnianych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z powodu likwidacji lub upadłości, podziemnego zakładu górniczego "Sieniawa", wchodzącego w skład Kopalni Węgla Brunatnego "Sieniawa" w likwidacji w Sieniawie, zwanego dalej KWB "Sieniawa", zakładu górniczego "Stanisławów" oraz zakładu górniczego "Boguszów", wchodzących w skład Kopalni Barytu "Boguszów" Spółka z o.o. w upadłości w Boguszowie-Gorcach, zwanych dalej Kopalnią Barytu "Boguszów", Kopalni Soli "Bochnia" w Bochni, Kopalń Rud Cynku i Ołowiu "Bolesław" i rejonu "Olkusz" Kopalni "Olkusz-Pomorzany" wchodzących w skład Zakładów Górniczo-Hutniczych "Bolesław" w Bukownie, jeśli postanowienia układów zbiorowych pracy obowiązujących w tych jednostkach przewidują stosowanie osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych, 2) osób z jednostek określonych w pkt 1, które do dnia 31 grudnia 1998 r. przebywały na urlopach górniczych i pobierały zasiłki socjalne finansowane ze środków budżetowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) osłonie socjalnej - należy przez to rozumieć świadczenie socjalne wypłacone w trakcie urlopu górniczego, zwane dalej "świadczeniem socjalnym", oraz deputat węglowy, nagrodę z okazji "Dnia Górnika", dodatkową nagrodę roczną wynikającą z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczegółowych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta Górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13), zwanego dalej "Kartą Górnika", a ponadto uznaniowe świadczenia wypłacane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zasiłek socjalny, 2) pracownikach wykonujących prace pod ziemią - należy przez to rozumieć pracowników posiadających co najmniej pięcioletni staż pracy w górnictwie, którzy ten rodzaj pracy mają określony w umowie o pracę zawartej na czas nie określony i pracę tę wykonywali w okresie co najmniej trzech miesięcy przed otrzymaniem urlopu górniczego lub zasiłku socjalnego, 3) jednostkach górniczych - należy przez to rozumieć jednostki wymienione w § 1 pkt 1. § 3. 1. Pracownikowi, na jego wniosek, może być przyznana osłona socjalna na warunkach określonych rozporządzeniem, za zgodą pracodawcy. 2. Osłona socjalna nie przysługuje jednak osobie, która w trakcie korzystania z niej podjęła pracę pod ziemią lub u pracodawcy uprawnionego do stosowania osłon socjalnych albo podjęła inne zatrudnienie, nie powiadamiając o tym w terminie do 30 dni od dnia podjęcia zatrudnienia jednostki górniczej zobowiązanej do wypłaty osłon socjalnych. 3. Prawo do pobierania osłony socjalnej przysługuje do dnia nabycia uprawnień emerytalnych lub rentowych. § 4. 1. Pracownikowi wykonującemu pracę pod ziemią, któremu ze względu na wiek, łączny staż pracy lub staż pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, brakuje nie więcej niż pięć lat do spełnienia warunków umożliwiających uzyskanie prawa do emerytury, może być przyznany urlop górniczy do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, pod warunkiem złożenia przez pracownika pisemnego oświadczenia o wyrażeniu zgody na rozwiązanie stosunku pracy z dniem zakończenia tego urlopu. 2. Urlop górniczy może być udzielony przez pracodawcę po ustaleniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów uprawniających pracownika do emerytury. § 5. 1. Osoba korzystająca z urlopu górniczego otrzymuje świadczenie socjalne, o którym mowa w § 6, deputat węglowy, nagrodę z okazji "Dnia Górnika" i dodatkową nagrodę roczną wynikającą z Karty Górnika, nagrodę jubileuszową oraz ma prawo do korzystania z uznaniowych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Deputat węglowy, nagroda z okazji "Dnia Górnika" i dodatkowa nagroda roczna wynikająca z "Karty Górnika", o których mowa w ust. 1, przysługują pod warunkiem, że osoba korzystająca z urlopu górniczego nabyła do nich uprawnienia przed uzyskaniem świadczenia socjalnego. 3. Od świadczenia socjalnego, deputatu węglowego, nagrody z okazji "Dnia Górnika" oraz dodatkowej nagrody rocznej wynikającej z "Karty Górnika", o których mowa w ust. 1, pracodawca dokonuje wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokościach określonych w odrębnych przepisach. § 6. 1. Świadczenie socjalne przyznawane pracownikom przed 1 stycznia 1999 r. jest wypłacane w każdym miesiącu trwania urlopu górniczego, nie później niż w terminie wypłat wynagrodzeń u pracodawcy, z zastrzeżeniem § 7 ust. 2-8. 2. Świadczenie socjalne, przyznane pracownikowi od 1 stycznia 1999 r. na okres do 5 lat, jest wypłacane w każdym miesiącu podczas trwania urlopu górniczego, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy, z zastrzeżeniem § 7, w kwocie stanowiącej 75% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczonego, z zastrzeżeniem ust. 3, jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy. 3. Do podstawy obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, o którym mowa w ust. 2, wlicza się wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych zgodnie z Kodeksem pracy, nie więcej jednak niż 37,5 godzin nadliczbowych w kwartale. 4. Od 1 stycznia 1999 r. podstawę wymiaru świadczenia socjalnego stanowi wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, pomniejszone o kwotę składek odpowiadającą 18,71% tego wynagrodzenia. § 7. 1. Miesięczne świadczenie socjalne, o którym mowa w § 6 ust. 1, dla pracowników: 1) Kopalni Soli "Bochnia" w Bochni w I kwartale 1999 r. nie może być niższe niż kwota 611,70 zł, 2) Kopalń Rud Cynku i Ołowiu "Bolesław" oraz "Olkusz" w I kwartale 1999 r. nie może być niższe niż kwota 829,09 zł, 3) KWB "Sieniawa" oraz Kopalni Barytu "Boguszów" w I kwartale 1999 r. nie może być niższe niż kwota 500,03 zł. 2. Świadczenie socjalne w jednostkach górniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, jest waloryzowane kwartalnie według wskaźnika wzrostu przeciętnych wynagrodzeń obciążających koszty, o którym mowa w ust. 3, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu poprzedzającym waloryzację. 3. Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń na kolejny kwartał ustala się odrębnie dla każdej kopalni wymienionej w ust. 1 pkt 1 i 2 jako stosunek przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych pod ziemią w jednostkach wymienionych w § 1 pkt 1, z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalony, do analogicznego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał przedostatni. Do wynagrodzenia nie wlicza się nagród rocznych, odpraw pieniężnych przyznawanych w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i innych wypłat o charakterze jednorazowym. 4. Świadczenia socjalne w kopalniach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, są waloryzowane kwartalnie według wskaźnika wzrostu przeciętnego miesięcznego najniższego wynagrodzenia określonego w ust. 5, obliczanego na podstawie najniższego wynagrodzenia pracowników ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu poprzedzającym waloryzację. 5. Wskaźnik wzrostu przeciętnego miesięcznego najniższego wynagrodzenia na kolejny kwartał ustala się jako stosunek przeciętnego miesięcznego najniższego wynagrodzenia z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalany, do analogicznego przeciętnego miesięcznego najniższego wynagrodzenia za kwartał przedostatni. 6. Wysokość świadczenia socjalnego na kolejny kwartał ustala się jako iloczyn kwoty świadczenia socjalnego otrzymywanego w kwartale poprzednim i wskaźnika wzrostu przeciętnych wynagrodzeń. 7. Waloryzacja świadczenia socjalnego dla osoby, której przyznano urlop górniczy w danym kwartale, rozpoczyna się od następnego kwartału. 8. Do wyliczenia na II kwartał 1999 r. wskaźnika, o którym mowa w ust. 2, odpowiednie wynagrodzenie za I kwartał 1999 r. należy pomniejszyć o kwotę składek, o których mowa w § 6 ust. 4. § 8. 1. Zasiłek socjalny przyznany pracownikowi przed 1 stycznia 1999 r. na okres do 2 lat jest wypłacany w każdym miesiącu, w którym osoba jest upoważniona do jego pobierania, nie później niż w terminie wypłat wynagrodzeń w jednostce górniczej wypłacającej, z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Zasiłek socjalny przyznany od dnia 1 stycznia 1999 r. pracownikowi wykonującemu pracę pod ziemią, w KWB "Sieniawa" oraz Kopalni Barytu "Boguszów" nie uprawnionemu do urlopu górniczego, z którym z przyczyn dotyczących zakładu pracy rozwiązano stosunek pracy, jest wypłacany w każdym miesiącu, w którym były pracownik jest uprawniony do pobierania zasiłku, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń, w kwocie stanowiącej 65% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego, obliczonego, z zastrzeżeniem § 6 ust. 4, jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, w okresie nie dłuższym niż dwa lata, licząc od następnego dnia po dniu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 3-5. 3. W KWB "Sieniawa" oraz w Kopalni Barytu "Boguszów" miesięczny zasiłek socjalny, o którym mowa w ust. 1, w I kwartale 1999 r. nie może być niższy niż kwota 416,69 zł. 4. Zasiłek socjalny jest waloryzowany kwartalnie według zasad określonych w § 7 ust. 4-8. 5. Od zasiłku socjalnego odprowadzane są składki, o których mowa w § 5 ust. 3. § 9. Osobie otrzymującej świadczenie socjalne, która podejmie zatrudnienie u pracodawcy nie uprawnionego do stosowania osłon socjalnych, z wyłączeniem każdej pracy pod ziemią, i zgłosi ten fakt jednostce górniczej zobowiązanej do wypłacania świadczenia socjalnego, przysługuje miesięcznie połowa przyznanego świadczenia socjalnego, wypłacanego jednak nie dłużej niż do końca okresu, na który świadczenie przyznano. § 10. Osobie otrzymującej zasiłek socjalny, która podejmie zatrudnienie u pracodawcy nie uprawnionego do stosowania osłon socjalnych, z wyłączeniem każdej pracy pod ziemią, i zgłosi ten fakt jednostce górniczej zobowiązanej do wypłacania zasiłku socjalnego, przysługuje jednorazowa odprawa zasiłkowa w wysokości stanowiącej iloczyn 50% kwoty przyznanego zasiłku socjalnego i liczby pełnych miesięcy, które pozostały do końca okresu, na który zasiłek przyznano. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 5 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych. (Dz. U. Nr 82, poz. 925) Na podstawie art. 8 ust. 4, art. 18, art. 20 ust. 4, art. 24, art. 25 ust. 5, art. 29 ust. 5, art. 34 ust. 2, art. 39, art. 49 ust. 5, art. 50 ust. 2, art. 56, art. 74 ust. 2, art. 80 ust. 2 i art. 87 oraz w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38, z 1998 r. Nr 153, poz. 1004 i z 1999 r. Nr 20, poz. 182) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w pkt 1 wyrazy "Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 10, poz. 36 oraz z 1996 r. Nr 7, poz. 44" zastępuje się wyrazami "Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7"; 2) w § 14 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "dowódcy okręgu wojskowego" zastępuje się wyrazami "dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych lub dowódcy okręgu wojskowego"; 3) w § 60: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dowódca jednostki wojskowej kieruje żołnierza do jednostki, w której został wyznaczony na nowe stanowisko służbowe, nie później niż w terminie do 30 dni od dnia, w którym rozkaz o przeniesieniu wpłynął do jednostki wojskowej, z zastrzeżeniem ust. 3.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, za zgodą przełożonego, który wydał rozkaz o wyznaczeniu żołnierza na stanowisko służbowe, termin, o którym mowa w ust. 2, może być przedłużony do 2 miesięcy."; 4) w § 132: a) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. W przypadku wniesienia przez żołnierza zawodowego wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, organ zwalniający wydaje dla celów ewidencyjnych rozkaz personalny o zwolnieniu żołnierza, w którym określa datę zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wynikającą z wypowiedzenia.", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Rozkaz, o którym mowa w ust. 4, w przypadku zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej w okresie pełnienia przez niego służby obowiązkowej dodatkowo określa: 1) zastrzeżenie, że wypowiedzenie będzie skuteczne, jeżeli żołnierz przekaże do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przydzieloną mu osobną kwaterę stałą, 2) informację o konieczności zwrotu równowartości kosztów zakwaterowania, wyżywienia i umundurowania otrzymanych w czasie studiów lub nauki, o ile żołnierz nie został zwolniony z obowiązku zwrotu tych kosztów w trybie § 136."; c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. W przypadku niespełnienia warunku przekazania kwatery, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, dowódca jednostki wojskowej zawiadamia o tym fakcie organ zwalniający, który wydaje - dla celów ewidencyjnych - rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie rozkazu o zwolnieniu tego żołnierza."; 5) w § 135: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1, w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi, na wniosek zainteresowanego żołnierza, może odroczyć termin zapłaty całości lub części równowartości kosztów lub rozłożyć płatność całości lub części tych kosztów na raty."; 6) w § 136 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 7) § 169 otrzymuje brzmienie: "§ 169. 1. Jeżeli w wyniku dokonywanych w jednostce wojskowej zmian organizacyjno-etatowych obniżono stopień etatowy stanowiska służbowego, które żołnierz zawodowy zajmował, zachowuje się na czas zajmowania tego stanowiska jego zaszeregowanie do dotychczasowego stopnia etatowego zajmowanego stanowiska służbowego. 2. Żołnierzowi zawodowemu zachowuje się zaszeregowanie do dotychczasowego stopnia etatowego zajmowanego stanowiska służbowego, na zasadach określonych w ust. 1, również w innej jednostce wojskowej, jeżeli w wyniku zmian organizacyjno-etatowych jednostka wojskowa, w której żołnierz pełnił służbę, została rozformowana lub przeformowana. 3. Żołnierzowi zawodowemu zachowuje się zaszeregowanie do dotychczasowego stopnia etatowego zajmowanego stanowiska służbowego w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, jeżeli zachowany stopień etatowy nie jest wyższy od stopnia etatowego przewidzianego w etacie jednostki wojskowej dla bezpośredniego przełożonego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 16 września 1999 r. w sprawie zasad i trybu postępowania konkursowego przy wyłanianiu kandydata na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego. (Dz. U. Nr 82, poz. 926) Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Postępowanie konkursowe przy wyłanianiu kandydata na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, zwanego dalej "inspektorem", obejmuje: 1) ogłoszenie konkursu, 2) powołanie komisji konkursowej, 3) przeprowadzenie konkursu. § 2. 1. Ogłoszenia o konkursie dokonuje wojewoda. 2. Ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się co najmniej w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnokrajowym oraz w prasie fachowej według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Komisję konkursową powołuje wojewoda. § 4. 1. W skład komisji konkursowej wchodzą: 1) wojewoda właściwy ze względu na siedzibę wojewódzkiego inspektoratu inspekcji farmaceutycznej lub osoba działająca w imieniu wojewody, 2) Główny Inspektor Farmaceutyczny lub jego przedstawiciel, 3) przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia, 4) przedstawiciel Naczelnej Rady Aptekarskiej, z zastrzeżeniem ust. 2, 5) przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. 2. W skład komisji konkursowej nie może wchodzić jako przedstawiciel Naczelnej Rady Aptekarskiej członek okręgowej rady aptekarskiej z województwa, na którego terenie przeprowadzane jest postępowanie konkursowe. 3. Członkowie komisji konkursowej, z wyjątkiem wojewody i Głównego Inspektora Farmaceutycznego, powinni posiadać imienne upoważnienie wydane przez organy lub organizacje, które reprezentują. 4. Przewodniczącym komisji konkursowej jest wojewoda lub osoba działająca w imieniu wojewody. § 5. Miejsce odbywania konkursu określa wojewoda w ogłoszeniu o konkursie. § 6. W skład komisji konkursowej nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która zgłosiła swoją kandydaturę na stanowisko inspektora, albo pozostaje wobec niej w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. § 7. Komisja konkursowa powinna rozpocząć pracę nie później niż w ciągu 14 dni od daty upływu terminu składania ofert. § 8. 1. Prace komisji konkursowej mogą być prowadzone pod warunkiem, iż w posiedzeniu bierze udział jej przewodniczący oraz co najmniej 3 członków, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Posiedzenie komisji konkursowej, w trakcie której odbywa się rozmowa kwalifikacyjna, musi odbywać się w pełnym składzie komisji. 3. Komisja konkursowa określa zakres tematyczny rozmowy kwalifikacyjnej. § 9. Do konkursu mogą przystąpić osoby, które spełniają wymogi określone w art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej. § 10. Kandydaci zgłaszający się do konkursu składają ofertę zawierającą: 1) podanie, 2) kwestionariusz osobowy, 3) życiorys, 4) odpis dyplomu oraz inne dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje, 5) zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, 6) oświadczenie o niekaralności, w tym za przewinienia zawodowe, 7) oświadczenie, że nie zachodzą przeciwwskazania do powołania na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, określone w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483). § 11. 1. Komisja konkursowa po zapoznaniu się ze złożonymi dokumentami orzeka, czy kandydaci spełniają wymogi określone w ogłoszeniu stanowiącym załącznik do rozporządzenia. 2. Z kandydatami spełniającymi warunki, o których mowa w ust. 1, przeprowadzana jest rozmowa kwalifikacyjna. W trakcie rozmowy kwalifikacyjnej kandydat na inspektora powinien wykazać się wiedzą z zakresu zadań inspekcji farmaceutycznej. § 12. 1. Komisja konkursowa w drodze tajnego głosowania, zwykłą większością głosów, wyłania kandydata na stanowisko inspektora. 2. Każdemu z członków komisji konkursowej przysługuje jeden głos. 3. Członek komisji konkursowej, o której mowa w ust. 1, nie może wstrzymać się od głosowania. 4. Jeżeli żaden z kandydatów nie uzyska zwykłej większości oddanych głosów, do drugiej tury głosowania zostają dopuszczeni kandydaci, którzy uzyskali co najmniej dwa głosy w pierwszej turze głosowania. § 13. Z prac komisji i głosowania sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji konkursowej. § 14. Obsługę komisji konkursowej i środki finansowe związane z postępowaniem konkursowym oraz działalnością komisji zapewnia organ powołujący komisję. § 15. Postępowanie komisji w sprawach proceduralnych jest jawne. § 16. 1. Postępowanie konkursowe jest nieważne w razie: 1) niespełnienia przez kandydatów na stanowisko inspektora warunków wymienionych w ogłoszeniu stanowiącym załącznik do rozporządzenia, 2) ujawnienia, po zakończeniu postępowania konkursowego, że do składu komisji konkursowej weszły osoby, o których mowa w § 6, 3) naruszenia tajności głosowania, 4) niepowiadomienia kandydata lub członków komisji konkursowej o terminie konkursu. 2. Stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego ogłasza się nie później niż 14 dni od dnia wyłonienia przez komisję konkursową kandydata. 3. W razie stwierdzenia przez organ, o którym mowa w § 2, nieważności postępowania konkursowego następny konkurs ogłasza się nie później niż w ciągu miesiąca. § 17. W razie stwierdzenia nieprzydatności na stanowisko objęte konkursem wszystkich kandydatów lub niezgłoszenia się do konkursu kandydata spełniającego warunki określone w postępowaniu konkursowym, konkurs ogłasza się ponownie, nie później niż w ciągu miesiąca od daty zakończenia poprzedniego postępowania konkursowego. § 18. Do czasu obsadzenia w drodze konkursu stanowiska wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego stanowisko to może pełnić inspektor farmaceutyczny przez czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 września 1999 r. (poz. 926) WZÓR OGŁOSZENIA KONKURSU NA STANOWISKO WOJEWÓDZKIEGO INSPEKTORA FARMACEUTYCZNEGO WOJEWODA ...................... ogłasza konkurs na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego w ............... 1. Kandydatem przystępującym do konkursu może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) uzyskała w kraju dyplom magistra farmacji bądź uzyskała za granicą dyplom uznany w kraju za równorzędny, 3) posiada co najmniej 5-letni staż pracy zgodnej z kierunkiem wykształcenia, 4) ma pełną zdolność do czynności prawnych i korzysta z pełni praw publicznych. 2. Oferta kandydata powinna zawierać: 1) podanie, 2) kwestionariusz osobowy, 3) życiorys, 4) odpis dyplomu oraz inne dokumenty potwierdzające posiadane kwalifikacje, ewentualnie dyplom ukończenia studium podyplomowego w zakresie inspekcji farmaceutycznej, 5) zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowniczym, 6) oświadczenie o niekaralności, w tym za przewinienia zawodowe, 7) oświadczenie, że nie zachodzą przeciwwskazania do powołania na stanowisko wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, określone w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483). Oferty należy składać do Wojewody ...................... Konkurs odbywać się będzie ...................... Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 21 września 1999 r. w sprawie zasad wykonywania zadań przez inspektorów sanitarnych w odniesieniu do zakładów karnych, aresztów śledczych oraz schronisk dla nieletnich i zakładów poprawczych podległych Ministrowi Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 82, poz. 927) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady wykonywania zadań przez inspektorów sanitarnych w odniesieniu do: 1) zakładów karnych, aresztów śledczych - zwanych dalej "zakładami karnymi", 2) schronisk dla nieletnich i zakładów poprawczych - zwanych dalej "zakładami dla nieletnich". 2. Rozporządzenie stosuje się również do gospodarstw pomocniczych, warsztatów rzemieślniczo-usługowych i placówek handlowo-gospodarczych, działających na terenie zakładów karnych lub zakładów dla nieletnich. § 2. 1. Prawo wstępu na teren zakładów karnych i zakładów dla nieletnich w związku z wykonywaną kontrolą mają: 1) powiatowi inspektorzy sanitarni, właściwi ze względu na położenie danego zakładu, 2) pracownicy właściwych terenowo powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, upoważnieni przez inspektora powiatowego do wykonywania określonych czynności kontrolnych i wydawania decyzji, w tym wydawania zaleceń pokontrolnych, po przedstawieniu dokumentów potwierdzających prawo wstępu oraz imiennej przepustki. 2. Imienne przepustki wydają odpowiednio: 1) do zakładów karnych - dyrektorzy okręgowi Służby Więziennej, 2) do zakładów dla nieletnich - prezesi sądów okręgowych. 3. Imienne przepustki są wydawane na jeden rok. W przepustce należy wymienić zakłady karne lub zakłady dla nieletnich, objęte kontrolą. 4. Osoby, którym wydano imienne przepustki, zwracają je: 1) po upływie ważności przepustki, 2) przed dniem rozwiązania stosunku pracy, 3) z dniem wygaśnięcia lub cofnięcia upoważnienia do wykonywania określonych czynności kontrolnych i wydawania decyzji. § 3. 1. Wojewódzcy inspektorzy sanitarni uzgadniają odpowiednio z dyrektorami okręgowymi Służby Więziennej i prezesami sądów wojewódzkich: 1) godziny, w których mogą być przeprowadzane czynności kontrolne w zakładach karnych i w zakładach dla nieletnich, 2) tryb przeprowadzania czynności kontrolnych poza ustalonymi godzinami, w okolicznościach wymagających bezzwłocznego podjęcia czynności kontrolnych. 2. O wynikach uzgodnień określonych w ust. 1 wojewódzki inspektor sanitarny zawiadamia powiatowego inspektora sanitarnego. § 4. 1. Czynności kontrolne w zakładach karnych i w zakładach dla nieletnich mogą być przeprowadzane wyłącznie w obecności funkcjonariusza (pracownika) wyznaczonego przez dyrektora zakładu. 2. W czynnościach kontrolnych przeprowadzanych w zakładach karnych i w zakładach dla nieletnich może uczestniczyć przedstawiciel służby zdrowia danego zakładu, stosownie do porozumień zawartych w tej sprawie między właściwym powiatowym inspektorem sanitarnym i dyrektorem zakładu. § 5. 1. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządza się protokół, który podpisuje kontrolujący i wymieniony w § 4 ust. 1 funkcjonariusz (pracownik). 2. Protokół sporządza się w 2 egzemplarzach, z których jeden pozostaje w zakładzie karnym lub w zakładzie dla nieletnich. § 6. 1. Osoby przeprowadzające czynności kontrolne w zakładach karnych i w zakładach dla nieletnich obowiązane są zapoznać się z regulaminami i innymi przepisami porządkowymi obowiązującymi w tych zakładach. 2. Sposób przeprowadzania czynności kontrolnych nie może naruszać regulaminów i przepisów, o których mowa w ust. 1. § 7. Wojewódzcy inspektorzy sanitarni, po porozumieniu z dyrektorami okręgowymi Służby Więziennej i prezesami sądów okręgowych, mogą ustalić tryb przekazywania do okręgowych dyrektorów Służby Więziennej i do sądów okręgowych odpisów decyzji, doraźnych wniosków i zaleceń wydanych w toku sprawowania bieżącego nadzoru sanitarnego nad danym zakładem karnym lub zakładem dla nieletnich. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 5 października 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działach administracji rządowej. (Dz. U. Nr 82, poz. 928) 1. Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 162, poz. 1122), 2) ustawą z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412), 3) ustawą z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje: 1) art. 39-75 oraz art. 79-88 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), które stanowią: «Art. 39. W ustawie z dnia 7 marca 1950 r. o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. z 1952 r. Nr 26, poz. 182, z 1960 r. Nr 29, poz. 163, z 1988 r. Nr 41, poz. 324 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3 skreśla się wyrazy "wydanego za zgodą Prezesa Rady Ministrów"; 2) w art. 9 w ust. 3 skreśla się wyrazy "wydanego w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego i Zdrowia oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów"; 3) w art. 12 w ust. 3 skreśla się wyrazy "w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Bezpieczeństwa Publicznego i Zdrowia oraz za zgodą Prezesa Rady Ministrów"; 4) w art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Przepisy określone w ust. 1 minister właściwy do spraw gospodarki wodnej wydaje w drodze rozporządzenia, przy czym przepisy określone w pkt 2 wydawane są w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia i ministrem właściwym do spraw pracy, a określone w pkt 3-7, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu." Art. 40. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271 i z 1997 r. Nr 126, poz. 805) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych i ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych, może ustalić szczególne warunki odstępowania gruntów Skarbu Państwa na zakładanie nowych i rozszerzanie istniejących cmentarzy." Art. 41. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926) w art. 121 w § 5 wyrazy "Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw administracji publicznej". Art. 42. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496 i Nr 106, poz. 678) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zasady tworzenia i wysokość funduszów na nagrody i zapomogi określa minister właściwy do spraw obrony narodowej w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw zabezpieczenia społecznego i do spraw pracy." Art. 43. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199 oraz z 1996 r. Nr 73, poz. 350) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie, także w tytule, wyrazy "Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej" zastępuje się wyrazami "Rzeczypospolitej Polskiej"; 2) w art. 9 w ust. 3 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej". Art. 44. W ustawie z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390) w art. 30 w ust. 3 wyrazy "Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast". Art. 45. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 471) w art. 24 w ust. 5 wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego". Art. 46. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 133, poz. 882 i 883) w art. 43 w ust. 3 wyrazy "Ministrowi Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych". Art. 47. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 29 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) archiwa jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministrów właściwych do spraw: obrony narodowej, spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych - w zakresie tych działów administracji rządowej, określonych w przepisach odrębnych,"; 2) w art. 33: a) zdanie pierwsze otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) zdanie drugie otrzymuje oznaczenie ust. 3, c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Jeżeli jednostką, o której mowa w ust. 1, jest ministerstwo, archiwum zakładowe tworzy się odrębnie dla każdego działu administracji rządowej, określonego w przepisach odrębnych."; 3) w art. 34 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Jeżeli jednostką organizacyjną jest urząd administracji rządowej, kierownik jednostki wykonuje zadania określone w ust. 1 i 2 poprzez dyrektora generalnego tego urzędu, powołanego na podstawie przepisów odrębnych." Art. 48. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw nauki"; 2) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, ustala minister właściwy do spraw nauki."; 3) w art. 74 w ust. 1 wyrazy "Ministra Edukacji Narodowej" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego"; 4) w art. 75 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Na wniosek dyrektora wielozakładowego przedsiębiorstwa państwowego jego organ założycielski, działając w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw nauki i do spraw pracy, może rozciągnąć wszystkie lub niektóre przepisy rozdziałów 6-12 na zakład badawczo-rozwojowy, działający jako organizacyjnie wyodrębniona jednostka tego przedsiębiorstwa i prowadzący działalność, o której mowa w art. 2." Art. 49. W ustawie z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406 i Nr 88, poz. 554) w art. 24 w ust. 2 skreśla się wyrazy "w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji". Art. 50. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 96, poz. 590) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9 w ust. 2 wyrazy "Minister Edukacji Narodowej" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wyznań religijnych"; 2) w art. 42 w ust. 5 wyrazy "Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw administracji publicznej". Art. 51. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680 i Nr 123, poz. 779) w art. 73 w ust. 4 wyrazy "z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego". Art. 52. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 60 w ust. 4 wyrazy "z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego"; 2) w art. 97 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy określa Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego." Art. 53. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) w art. 3 w ust. 6 wyrazy "Ministra Edukacji Narodowej" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania". Art. 54. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883 i Nr 137, poz. 926) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw administracji publicznej"; 2) w art. 9 w ust. 5 po wyrazie "ustala," dodaje się wyrazy "z uwzględnieniem klasyfikacji działów administracji rządowej"; 3) w art. 19 w ust. 5 wyrazy "Minister Edukacji Narodowej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego", a wyrazy "określa" i "ustala" zastępuje się odpowiednio wyrazami "określają" i "ustalają"; 4) w art. 70: a) w ust. 1 wyrazy "Ministrowie Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się wyrazami "Ministrowie: właściwy do spraw obrony narodowej, właściwy do spraw wewnętrznych i właściwy do spraw administracji publicznej", b) w ust. 2 wyrazy "Przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw nauki". Art. 55. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 15, poz. 83, Nr 28, poz. 153, Nr 64, poz. 405 i Nr 68, poz. 436) w art. 7 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 wyrazy "Prezesowi Rady Ministrów" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego", 2) w ust. 3 dodaje się na końcu wyrazy "na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego", 3) w ust. 4 wyrazy "Rada Ministrów" zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów". Art. 56. W ustawie z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz. U. Nr 16, poz. 74) w art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i turystyki. Nadzór nad Prezesem Urzędu sprawuje minister właściwy do spraw kultury fizycznej i turystyki." Art. 57. W ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych i do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, zasady wykorzystywania środków funduszu rehabilitacji oraz tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystywania tych środków."; 2) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Rada Ministrów ustanowi, z uwzględnieniem art. 10 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775), Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej Pełnomocnikiem.", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Pełnomocnika obsługuje urząd obsługujący, na podstawie przepisów odrębnych, ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego." Art. 58. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) ministrze - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania z wyjątkiem ministra określonego na podstawie art. 29 ust. 1,"; 2) w art. 5 w ust. 10 skreśla się wyrazy "ministrów i inne"; 3) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określa, w drodze rozporządzenia, typy szkół artystycznych publicznych i niepublicznych oraz ustala zasady ich działania."; 4) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania egzaminów eksternistycznych oraz szczegółowe zasady odpłatności za ich przeprowadzanie."; 5) skreśla się art. 25-27 i art. 29 ust. 2; 6) w art. 28 wyrazy "art. 25 i 26" zastępuje się wyrazem "ustawy"; 7) w art. 35: a) w ust. 2: - skreśla się pkt 1-3, - w pkt 4 skreśla się wyraz "innymi", b) w ust. 6 skreśla się wyrazy ", a w stosunku do nauczycieli sprawujących nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami artystycznymi - Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej", a wyraz "określają" zastępuje się wyrazem "określa"; 8) w art. 36: a) w ust. 2 wyrazy "a w stosunku do szkół artystycznych Minister Kultury i Sztuki mogą" zastępuje się wyrazami "a w stosunku do szkół artystycznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury może", b) w ust. 3 wyrazy "a w stosunku do szkół artystycznych - Minister Kultury i Sztuki określają" zastępuje się wyrazami "a w stosunku do szkół artystycznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury określa"; 9) w art. 58 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Założenie szkoły publicznej przez osobę prawną lub fizyczną, z wyjątkiem gminy i związku komunalnego, wymaga zezwolenia kuratora oświaty po uzyskaniu opinii właściwego, ze względu na dziedzinę kształcenia, ministra z wyłączeniem ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Dotyczy to również szkoły wymienionej w przepisach wydanych na podstawie art. 29."; 10) art. 87 otrzymuje brzmienie: "Art. 87. W stosunku do szkół wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 29 właściwym ministrom przysługują uprawnienia kuratora oświaty i Ministra Edukacji Narodowej, określone w art. 85 ust. 2 i 3 oraz art. 86."; 11) w art. 90 w ust. 5 skreśla się wyrazy ", a w odniesieniu do szkół artystycznych - Minister Kultury i Sztuki,". Art. 59. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej, powołanym do kontroli przestrzegania przepisów o ochronie środowiska oraz badania stanu środowiska, nadzorowanym przez ministra właściwego do spraw środowiska." Art. 60. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932, 933, 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 14 wyrazy "Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego"; 2) w art. 27a w ust. 19 wyrazy "Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje wyrazami "Minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast". Art. 61. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676 i Nr 111, poz. 725) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Szczegółowe zasady rozliczeń, o których mowa w ust. 5, określa minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego oraz minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych."; 2) w art. 25 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe zasady zawieszania prawa do emerytury lub renty oraz zmniejszania wysokości tych świadczeń." Art. 62. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721) w art. 39 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności kulturalnej prowadzonej przez ministrów właściwych do spraw obrony narodowej, do spraw wewnętrznych i do spraw sprawiedliwości." Art. 63. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679 i Nr 113, poz. 734) w art. 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Kontrolę Krajowego Związku Kas, kas regionalnych i kas branżowych izby mogą prowadzić na wniosek ministrów: właściwego do spraw finansów publicznych, właściwego do spraw zdrowia, właściwego do spraw wewnętrznych, właściwego do spraw administracji publicznej, właściwego do spraw obrony narodowej oraz właściwego do spraw transportu." Art. 64. W ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334 i z 1996 r. Nr 139, poz. 646) w art. 4a w ust. 10 wyrazy "Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego". Art. 65. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780 i Nr 137, poz. 926) w art. 51 w ust. 6 wyrazy "Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw gospodarki". Art. 66. W ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 18, poz. 82, z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 603) w art. 19 w ust. 2 wyrazy "Minister Finansów" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw finansów publicznych". Art. 67. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604 i Nr 121, poz. 770) użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw gospodarki morskiej". Art. 68. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 79, poz. 484) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw rozwoju wsi"; 2) w art. 5 w ust. 3 skreśla się wyrazy "oraz Komisji Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej". Art. 69. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 52 w ust. 4 wyrazy "Prezes Rady Ministrów" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast"; 2) w art. 56 w ust. 3 i 4 po wyrazach "Prezes Rady Ministrów" dodaje się wyrazy "na wniosek ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast". Art. 70. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741 i Nr 140, poz. 939) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33b w pkt 1 i 3 skreśla się wyrazy "inicjowanie i"; 2) w art. 33c w pkt 1 wyrazy "Radzie Ministrów" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast". Art. 71. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 106, poz. 489 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy "o urzędzie Ministra Finansów oraz"; 2) skreśla się art. 1-4 i art. 9; 3) w art. 5 ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania oraz siedziby urzędów i izb skarbowych." Art. 72. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł otrzymuje brzmienie: "o niektórych uprawnieniach pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz funkcjonariuszy i pracowników urzędów nadzorowanych przez tego ministra"; 2) skreśla się art. 1-5, art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 10 i art. 11; 3) w art. 9 w ust. 1 i 2 wyrazy "resortu spraw wewnętrznych i administracji" zastępuje się wyrazami "jednostek mu podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych". Art. 73. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775) w art. 33 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Prezes Rady Ministrów określając szczegółowy zakres działania ministra, w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej: 1) wskazuje, z uwzględnieniem przepisów o działach administracji rządowej, dział lub działy, którymi kieruje minister, 2) (skreślony), a) 3) określa, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa." Art. 74. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673 i Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł otrzymuje brzmienie: "o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa"; 2) rozdział 1 otrzymuje tytuł "Uprawnienia ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa"; 3) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Ogólne zadania ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa określają przepisy odrębne."; 4) art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa: 1) przygotowuje i przedkłada Radzie Ministrów oraz, z jej upoważnienia, Sejmowi coroczne sprawozdania o stanie mienia Skarbu Państwa oraz o ekonomicznych, finansowych i społecznych skutkach prywatyzacji, 2) przygotowuje i przedkłada Radzie Ministrów projekty rocznych kierunków prywatyzacji i programów prywatyzacji majątku państwowego oraz coroczne sprawozdania z realizacji kierunków prywatyzacji, 3) prowadzi zbiorczą ewidencję majątku Skarbu Państwa, 4) prowadzi ewidencję podmiotów, w szczególności państwowych jednostek organizacyjnych, którym przysługuje prawo wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu lub do działania w imieniu Skarbu Państwa, 5) wykonuje uprawnienia wynikające z praw majątkowych Skarbu Państwa w szczególności: a) w zakresie praw z akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa, łącznie z wynikającymi z nich prawami osobistymi, b) w stosunku do mienia pozostałego po likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej lub przypadającego Skarbowi Państwa w wyniku likwidacji spółki z jego udziałem, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 6) składa w imieniu Skarbu Państwa oświadczenia woli o utworzeniu spółki prawa handlowego lub przystąpieniu do takiej spółki oraz o utworzeniu fundacji bądź innej osoby prawnej, przewidzianej przepisami prawa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, 7) sprawuje kontrolę wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 4, 8) sprawuje kontrolę wykonywania przez inne organy administracji państwowej oraz państwowe osoby prawne zadań określonych w odrębnych przepisach, w zakresie przekształceń własnościowych, 9) realizuje inne zadania określone w przepisach odrębnych."; 5) skreśla się art. 6 i 7; 6) w art. 17: a) w ust. 1 po wyrazach "w rozumieniu przepisów o pracownikach urzędów państwowych," dodaje się wyrazy "w szczególności dyrektorzy generalni urzędów," b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Kierownicy urzędów państwowych mogą, w zakresie uprawnień reprezentowania Skarbu Państwa wynikających z przepisów odrębnych, udzielać pełnomocnictw do reprezentowania Skarbu Państwa kierownikom podporządkowanych im jednostek organizacyjnych."; 7) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, w porozumieniu z właściwymi organami administracji rządowej, może udzielać kierownikom urzędów państwowych lub innych państwowych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej upoważnień do wykonywania zadań określonych w art. 2 pkt 5-8." Art. 75. W ustawie z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469) w art. 38 wyrazy "Przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw nauki."»; «Art. 79. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o ministrze: 1) właściwym do określonych spraw lub w określonych sprawach - należy przez to rozumieć ministra właściwego w sprawach oznaczonych nazwą danego działu, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4, 2) określonym nazwą jego urzędu - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw oznaczonych nazwą jego urzędu i określonych w odpowiednich przepisach ustawy, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4, z tym że: a) minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw budżetu oraz do spraw instytucji finansowych, b) minister właściwy do spraw środowiska wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, c) minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Edukacji Narodowej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, d) minister właściwy do spraw pracy wykonuje zadania i kompetencje należące do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, e) minister właściwy do spraw rolnictwa wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw gospodarki wodnej oraz do spraw rozwoju wsi, f) minister właściwy do spraw transportu wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministrów właściwych do spraw gospodarki morskiej oraz do spraw gospodarki wodnej, g) minister właściwy do spraw wewnętrznych wykonuje zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - z wyjątkiem spraw, które przechodzą do zakresu zadań i kompetencji ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Art. 80. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw administracji publicznej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie przepisów: 1) o aktach stanu cywilnego, 2) o autostradach płatnych, 3) o cenach, 4) o cmentarzach i chowaniu zmarłych, 5) o drogach publicznych, 6) o ewidencji ludności i dowodach osobistych, 7) o gospodarce nieruchomościami, 8) o grobach i cmentarzach wojennych, 9) o paszportach, 10) o pracownikach urzędów państwowych, z zastrzeżeniem art. 46, 11) prawa budowlanego, 12) prawa geodezyjnego i kartograficznego, 13) prawa geologicznego i górniczego, 14) o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 15) o regionalnych izbach obrachunkowych, 16) o rybactwie śródlądowym, 17) o samorządzie terytorialnym i przepisów wprowadzających te przepisy, 18) o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym. Art. 81. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw budżetu przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów na podstawie przepisów prawa budżetowego, z zastrzeżeniem art. 54. Art. 82. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej na podstawie przepisów: 1) o izbach morskich, 2) Kodeksu morskiego, 3) o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, 4) o portach i przystaniach morskich, 5) o pracy na morskich statkach handlowych, 6) o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, 7) o rybołówstwie morskim, 8) o zapobieganiu zanieczyszczania morza przez statki. Art. 83. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do: 1) Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa na podstawie przepisów prawa wodnego, 2) Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej na podstawie przepisów: a) o ochronie i kształtowaniu środowiska, b) o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych. Art. 84. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw instytucji finansowych przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Finansów na podstawie przepisów: 1) o działalności ubezpieczeniowej, 2) prawa bankowego, 3) o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych, 4) o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, z zastrzeżeniem art. 66. Art. 85. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw rozwoju wsi przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na podstawie przepisów: 1) o ochronie gruntów rolnych i leśnych, 2) o ochronie i kształtowaniu środowiska, 3) prawa geodezyjnego i kartograficznego, 4) prawa wodnego, 5) o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli, 6) o ubezpieczeniu społecznym rolników, 7) o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Art. 86. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Edukacji Narodowej na podstawie przepisów: 1) o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, 2) o szkolnictwie wyższym, z zastrzeżeniem art. 53, 3) o tytule naukowym i stopniach naukowych, 4) o wyższym szkolnictwie wojskowym. Art. 87. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw wyznań religijnych przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie przepisów: 1) o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, 2) o stosunku Państwa do poszczególnych Kościołów i innych związków wyznaniowych. Art. 88. Do zakresu działania ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego przechodzą zadania i kompetencje należące dotychczas do Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie przepisów: 1) o funduszu alimentacyjnym, 2) o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, 3) o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, 4) o pomocy społecznej, 5) o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 6) o rewaloryzacji i waloryzacji emerytur i rent, 7) o ubezpieczeniach społecznych, 8) o ubezpieczeniu społecznym duchownych, 9) o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin, 10) o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 11) o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin, 12) o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 13) o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin, 14) o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych, 15) o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 16) o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych.»; 2) art. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 162, poz. 1122), który stanowi: «Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1998 r.»; 3) art. 29 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412), który stanowi: «Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.»; 4) art. 22 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), który stanowi: «Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, art. 2, art. 3, art. 5 oraz art. 8 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 2) art. 1 pkt 4 lit. b) w zakresie dotyczącym GłównegoUrzędu Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r.» Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 października 1999 r. (poz. 928) USTAWA z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zakres działów administracji rządowej, zwanych dalej "działami", oraz właściwość ministra kierującego danym działem. Art. 2. Ustawę stosuje się odpowiednio do przewodniczących określonych w ustawach komitetów, którzy są powołani w skład Rady Ministrów - z zastrzeżeniem przepisów tych ustaw dotyczących kierowania działem przez komitet oraz z zastrzeżeniem art. 18. Art. 3. 1. Ustalenie szczegółowego zakresu działania ministra kierującego określonym działem następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 81, poz. 929), z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. 1) Podział ministerstwa na komórki organizacyjne, dokonywany zgodnie z art. 39 ustawy, o której mowa w ust. 1, uwzględnia podział na działy w ten sposób, że działowi odpowiada w całości jeden lub więcej departamentów. Art. 4. 1. Ministra kierującego określonym działem określa się jako ministra właściwego do spraw oznaczonych nazwą danego działu, określoną w art. 5. 2. 2) Minister kierujący działem administracji rządowej jest właściwy w sprawach z zakresu administracji rządowej określonych w ustawie, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych w odrębnych przepisach do kompetencji innego organu. 3. Ministrowie właściwi do spraw oznaczonych nazwą danego działu mogą wykonywać inne zadania i kompetencje, jeżeli przewidują to przepisy odrębne. 4. Kierowanie działami administracji rządowej, o których mowa w art. 5 pkt 2, 3 i 7, powierza się jednemu ministrowi. Rozdział 2 Klasyfikacja działów administracji rządowej Art. 5. Ustala się następujące działy: 1) administracja publiczna, 1a) 3) architektura i budownictwo, 2) budżet, 3) finanse publiczne, 4) gospodarka, 5) gospodarka morska, 6) gospodarka wodna, 7) instytucje finansowe, 8) integracja europejska, 9) 4) kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, 10) 4) kultura fizyczna i sport, 11) łączność, 12) 5) gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa, 13) nauka, 14) obrona narodowa, 15) oświata i wychowanie, 16) praca, 17) rolnictwo, 18) rozwój wsi, 18a) 6) rozwój regionalny, 18b) 6) rynki rolne, 19) Skarb Państwa, 20) sprawiedliwość, 21) szkolnictwo wyższe, 22) transport, 22a) 7) turystyka, 23) środowisko, 24) sprawy wewnętrzne, 25) wyznania religijne, 26) zabezpieczenie społeczne, 27) sprawy zagraniczne, 28) zdrowie. Art. 6. 1. 8) Dział administracja publiczna obejmuje sprawy: 1) administracji, w tym organizacji urzędów administracji publicznej oraz procedur administracyjnych, 2) reform i organizacji struktur administracji publicznej, 3) zespolonej administracji rządowej w województwie, 4) podziału administracyjnego państwa oraz nazw jednostek osadniczych i obiektów fizjograficznych, 5) ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów, 6) zbiórek publicznych. 2. 9) Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Głównego Urzędu Administracji Publicznej. 3. Ilekroć właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego określa, na podstawie przepisów odrębnych, terytorialny zakres działania podległych mu lub nadzorowanych przez niego urzędów albo innych jednostek organizacyjnych, określenie to następuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej. Art. 7. Dział budżet obejmuje sprawy: 1) opracowywania budżetu państwa, wykonywania - z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji ministra właściwego do spraw finansów publicznych - budżetu państwa, kontroli realizacji budżetu państwa, przygotowywania sprawozdań z wykonania budżetu państwa oraz nadzoru nad działalnością organów orzekających w sprawach o naruszenia dyscypliny budżetowej, 2) systemu finansowania: a) samorządu terytorialnego, b) sfery budżetowej, c) bezpieczeństwa państwa, 3) wynikające z zarządzania długiem publicznym. Art. 8. 1. Dział finanse publiczne obejmuje sprawy realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odpowiada, na zasadach, w trybie i w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za: 1) realizację dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat, 2) koordynowanie i organizowanie współpracy finansowej, kredytowej i płatniczej z zagranicą, współdziałanie w opracowywaniu związanych z tym spraw oraz współpracę z międzynarodowymi organizacjami finansowymi, 3) realizację przepisów dotyczących ceł, 4) finansowanie jednostek realizujących zadania objęte budżetem państwa i finansowanie samorządu terytorialnego, 5) dochodzenie należności Skarbu Państwa, 6) gry losowe i zakłady wzajemne, 7) rachunkowość, 8) prawo dewizowe, 9) bilans finansów sektora publicznego i prognozowanie bilansu płatniczego, 10) kontrolę skarbową oraz nadzór nad organami kontroli skarbowej, 11) ceny. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje nadzór nad Prezesem Głównego Urzędu Ceł oraz nad Generalnym Inspektorem Celnym. 4. 10) Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, izby skarbowe i urzędy skarbowe. Art. 9. 11) 1. Dział gospodarka obejmuje sprawy gospodarki, w tym współpracy gospodarczej z zagranicą, energetyki, certyfikacji, własności przemysłowej, działalności gospodarczej oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego. 2. Do ministra właściwego do spraw gospodarki należą w szczególności sprawy: 1) funkcjonowania krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju, 2) działalności związanej z wykorzystaniem energii atomowej na potrzeby społeczno-gospodarcze kraju, 3) kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi, 4) ustalania taryf celnych, kontyngentów oraz wprowadzania zakazów przywozu i wywozu towarów i technologii. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad działalnością Urzędu Dozoru Technicznego, Państwowej Agencji Atomistyki, Urzędu Regulacji Energetyki oraz Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Ministrowi właściwemu do spraw gospodarki podlega Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, Agencja Rezerw Materiałowych oraz Agencja Techniki i Technologii. Art. 9a. 12) 1. Dział architektura i budownictwo obejmuje sprawy: 1) architektury, 2) geodezji i kartografii, 3) budownictwa, 4) nadzoru architektoniczno-budowlanego. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa sprawuje nadzór nad działalnością Głównego Geodety Kraju oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Art. 10. 1. Dział gospodarka morska obejmuje sprawy: 1) transportu morskiego i żeglugi morskiej, 2) obszarów morskich, 3) portów i przystani morskich, 4) 13) racjonalnego korzystania z żywych zasobów morza, 5) ochrony środowiska morskiego. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej jest organem administracji morskiej w rozumieniu przepisów odrębnych. Art. 11. 14) 1. Dział gospodarka wodna obejmuje sprawy gospodarki wodnej, ochrony przeciwpowodziowej, meteorologii, hydrologii, w tym budowy i utrzymania urządzeń hydrologicznych oraz budowy, modernizacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych, z wyjątkiem żeglugi śródlądowej. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej sprawuje nadzór nad działalnością Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Art. 12. 1. Dział instytucje finansowe obejmuje sprawy banków, zakładów ubezpieczeń, funduszy powierniczych i innych instytucji finansowych oraz funkcjonowania rynku finansowego. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych wykonuje określone w odrębnych przepisach zadania w zakresie obrotu papierami wartościowymi oraz inicjuje politykę Rządu dotyczącą rynku papierów wartościowych. Art. 13. Zakres zadań i kompetencji Komitetu Integracji Europejskiej i jego przewodniczącego w zakresie działu, o którym mowa w art. 5 pkt 8, określają przepisy odrębne. Art. 14. 15) 1. Dział kultura i ochrona dziedzictwa narodowego obejmuje sprawy rozwoju i opieki nad materialnym i niematerialnym dziedzictwem narodowym oraz sprawy działalności kulturalnej, w tym mecenatu państwowego nad tą działalnością, w szczególności w zakresie: 1) podtrzymywania i rozpowszechniania tradycji narodowej i państwowej, 2) ochrony dóbr kultury i muzeów, 3) miejsc pamięci narodowej, grobów i cmentarzy wojennych, pomników zagłady i ich stref ochronnych, 4) działalności twórczej, artystycznej, kultury ludowej i rękodzieła artystycznego oraz ich ochrony, 5) wydawnictw, księgarstwa, bibliotek i czytelnictwa, 6) edukacji kulturalnej, 7) wystaw artystycznych, 8) polityki audiowizualnej, 9) amatorskiego ruchu artystycznego, organizacji i stowarzyszeń regionalnych oraz społeczno-kulturalnych, 10) wymiany kulturalnej z zagranicą, 11) działalności widowiskowej i rozrywkowej. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje nadzór nad działalnością Komitetu Kinematografii, Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków. 3. Ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego podlega Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Art. 15. 16) 1. Dział kultura fizyczna i sport obejmuje sprawy: 1) kultury fizycznej, 2) sportu powszechnego i wyczynowego, 3) sportu osób niepełnosprawnych. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu sprawuje, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu oraz związków i organizacji sportowych. Art. 16. 1. Dział łączność obejmuje sprawy poczty i telekomunikacji. 2. Ministrowi właściwemu do spraw łączności podlega Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa oraz Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna. Art. 17. 17) 1. Dział gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa obejmuje sprawy: 1) zagospodarowania przestrzennego, 2) wspierania mieszkalnictwa, 3) gospodarki nieruchomościami, 4) polityki miejskiej, 5) rządowych programów rozwoju infrastruktury komunalnej, 6) ogródków działkowych. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Art. 18. 1. Dział nauka obejmuje sprawy nauki, w tym badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych. 2. Minister właściwy do spraw nauki jest przewodniczącym Komitetu Badań Naukowych działającego na podstawie przepisów odrębnych. 3. 18) Minister właściwy do spraw nauki sprawuje nadzór nad działalnością Polskiej Akademii Nauk w zakresie zgodności działania jej organów z przepisami ustaw i statutem tej Akademii. Art. 19. 1. Dział obrona narodowa obejmuje, w czasie pokoju, sprawy: 1) obrony Państwa oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", 2) udziału Rzeczypospolitej Polskiej w wojskowych przedsięwzięciach organizacji międzynarodowych oraz w zakresie wywiązywania się z zobowiązań militarnych, wynikających z umów międzynarodowych - chyba że na mocy odrębnych przepisów określone sprawy należą do zakresu zadań i kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub innych organów państwowych. 2. Minister właściwy do spraw obrony narodowej wykonuje zadania i kompetencje Ministra Obrony Narodowej określone w art. 134 ust. 2 i 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). Art. 20. 19) Dział oświata i wychowanie obejmuje sprawy: 1) kształcenia, nauczania, wychowania, kultury fizycznej dzieci i młodzieży, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji innych organów administracji publicznej, 2) organizacji dziecięcych i młodzieżowych, w tym systemu dofinansowania zadań państwa realizowanych przez te organizacje, 3) udzielania pomocy materialnej dzieciom i młodzieży, 4) międzynarodowej współpracy dzieci i młodzieży. Art. 21. 1. Dział praca obejmuje sprawy: 1) zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, 2) stosunków pracy i warunków pracy, 3) wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych, 4) zbiorowych stosunków pracy i sporów zbiorowych, 5) związków zawodowych i organizacji pracodawców. 2. Minister właściwy do spraw pracy sprawuje nadzór nad Prezesem Krajowego Urzędu Pracy. Art. 22. 1. Dział rolnictwo obejmuje sprawy: 1) produkcji roślinnej i ochrony roślin uprawnych, 2) nasiennictwa, 3) produkcji zwierzęcej i hodowli zwierząt, 4) ochrony zdrowia zwierząt, środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych dla zwierząt, 5) nadzoru nad zdrowotną jakością środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego w miejscach ich pozyskiwania, wytwarzania, przetwarzania i składowania, 6) 20) nadzoru nad jakością handlową towarów rolno-spożywczych w obrocie krajowym i zagranicznym, 7) (skreślony), 21) 8) (skreślony), 21) 9) izb rolniczych, związków zawodowych rolników i organizacji społeczno-zawodowych rolników, 10) 22) rybactwa śródlądowego i rybołówstwa morskiego. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa sprawuje nadzór nad działalnością Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. 3. 23) Ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa podlegają okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego, Inspekcja Nasienna, Inspekcja Ochrony Roślin, Inspekcja Weterynaryjna oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych. Art. 23. 1. Dział rozwój wsi obejmuje sprawy: 1) ochrony gruntów przeznaczonych na cele rolne, 2) scalania i wymiany gruntów, gleboznawczej klasyfikacji gruntów oraz podziału i rozgraniczenia nieruchomości na obszarze wsi, 3) infrastruktury wsi, w szczególności: a) melioracji, w zakresie spraw nie objętych działem gospodarka wodna, zaopatrzenia wsi i rolnictwa w wodę oraz oczyszczania ścieków i gospodarki odpadami, b) elektryfikacji i gazyfikacji w zakresie spraw nie objętych działem gospodarka oraz telefonizacji wsi w zakresie spraw nie objętych działem łączność, 4) ubezpieczenia społecznego rolników, 5) 24) rozwoju przedsiębiorczości, w tym w szczególności podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wspomagania pozarolniczych form aktywności zawodowej i gospodarczej mieszkańców wsi. 2. W zakresie ubezpieczenia społecznego rolników minister właściwy do spraw rozwoju wsi współdziała z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego. 3. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi sprawuje nadzór nad działalnością Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Art. 23a. 25) Dział rozwój regionalny obejmuje sprawy: 1) współpracy z organizacjami zrzeszającymi jednostki samorządu terytorialnego w zakresie spraw społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, 2) współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie rozwoju regionu, 3) opracowywania projektów krajowej strategii rozwoju regionalnego, 4) opracowywania projektów i wykonywania programów rozwoju regionalnego kraju, w zakresie nie należącym do zadań i kompetencji jednostek samorządu terytorialnego, 5) kontraktów regionalnych. Art. 23b. 25) 1. Dział rynki rolne obejmuje sprawy przetwórstwa i przechowalnictwa rolno-spożywczego oraz mechanizmów regulacji rynków rolnych. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych sprawuje nadzór nad Agencją Rynku Rolnego oraz Inspekcją Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. Art. 24. 1. Dział sprawiedliwość obejmuje sprawy: 1) sądownictwa, 2) prokuratury, notariatu, adwokatury i radców prawnych, w zakresie wynikającym z przepisów odrębnych, 3) wykonywania kar oraz środków wychowawczych i środka poprawczego orzeczonego przez sądy oraz sprawy pomocy postpenitencjarnej. 2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości zapewnia przygotowywanie projektów kodyfikacji prawa cywilnego, w tym rodzinnego, oraz prawa karnego. 3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości jest właściwy w sprawach sądownictwa w zakresie spraw nie zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów państwowych i z uwzględnieniem zasady niezawisłości sędziowskiej. 4. Ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości podlega Centralny Zarząd Służby Więziennej. Art. 25. 1. Dział Skarb Państwa obejmuje sprawy dotyczące gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, w tym komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz narodowych funduszy inwestycyjnych i ich prywatyzacji, jak również ochrony interesów Skarbu Państwa - z wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów przypisane są innym działom. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa w zakresie określonym w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów odrębnych. 3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może również inicjować politykę Państwa w zakresie przekształceń własnościowych mienia komunalnego. 4. 26) Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa sprawuje nadzór nad Agencją Prywatyzacji, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, Agencją Mienia Wojskowego oraz Wojskową Agencją Mieszkaniową. Art. 26. 27) Dział szkolnictwo wyższe obejmuje sprawy szkolnictwa wyższego, w tym określone w odrębnych przepisach sprawy nadzoru nad szkołami wyższymi, nadzoru nad przyznawaniem tytułów naukowych oraz sprawy finansowania nauki w szkołach wyższych. Art. 27. 28) 1. Dział transport obejmuje sprawy: 1) funkcjonowania oraz rozwoju infrastruktury transportu, w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych, w tym autostrad, oraz kolei, lotnisk i portów lotniczych oraz śródlądowych dróg wodnych w zakresie żeglugi śródlądowej, 2) ruchu drogowego, kolejowego, lotniczego oraz żeglugi śródlądowej, 3) przewozu osób i rzeczy środkami transportu samochodowego, kolejowego, lotniczego i żeglugi śródlądowej, 4) komunikacji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad, Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa. 3. Ministrowi właściwemu do spraw transportu podlegają inspektoraty żeglugi śródlądowej oraz organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym. Art. 27a. 29) Dział turystyka obejmuje sprawy zagospodarowania turystycznego kraju oraz mechanizmów regulacji rynku turystycznego. Art. 28. 1. Dział środowisko obejmuje sprawy: 1) ochrony i kształtowania środowiska oraz racjonalnego wykorzystywania jego zasobów, 2) ochrony przyrody, w tym w parkach narodowych i krajobrazowych, rezerwatach przyrody, oraz ochrony gatunków roślin i zwierząt, prawem chronionych lasów, zwierzyny i innych tworów przyrody, 3) geologii, 4) gospodarki zasobami naturalnymi, 5) (skreślony), 30) 6) kontroli przestrzegania wymagań ochrony środowiska i badania stanu środowiska, 7) leśnictwa, 8) ochrony lasów i gruntów leśnych, 9) łowiectwa. 2. Ministrowi właściwemu do spraw środowiska podlega Główny Inspektor Ochrony Środowiska. 3. Minister właściwy do spraw środowiska sprawuje nadzór nad Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz nad działalnością Państwowego Gospodarstwa Leśnego "Lasy Państwowe". Art. 29. 1. Dział sprawy wewnętrzne obejmuje sprawy: 1) ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, 2) (skreślony), 31) 3) ochrony granicy Państwa, kontroli ruchu granicznego i cudzoziemców, 4) obywatelstwa, 5) obrony cywilnej, 6) ochrony przeciwpożarowej, 7) przeciwdziałania skutkom klęsk żywiołowych i innych podobnych zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu powszechnemu. 8) (skreślony). 32) 2. Jeżeli informacje uzyskane przez organy i jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa Państwa, minister ten przekazuje je niezwłocznie do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. 3. (skreślony). 33) 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad działalnością Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Obrony Cywilnej Kraju. Art. 30. Dział wyznania religijne obejmuje sprawy stosunków Państwa z Kościołem Katolickim oraz innymi kościołami i związkami wyznaniowymi. Art. 31. 1. Dział zabezpieczenie społeczne obejmuje sprawy: 1) ubezpieczeń społecznych i zaopatrzenia społecznego, 2) funduszy emerytalnych, 3) pomocy społecznej i świadczeń na rzecz rodziny, 4) świadczeń socjalnych, zatrudnienia, rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, 5) kombatantów i osób represjonowanych, 6) 34) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, z wyjątkiem rzeczowych świadczeń leczniczych. 2. Ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego podlega Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego sprawuje nadzór nad Prezesem Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Art. 32. 1. Dział sprawy zagraniczne obejmuje sprawy: 1) stosunków Rzeczypospolitej Polskiej z innymi państwami oraz z organizacjami międzynarodowymi, 2) reprezentowania i ochrony interesów Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli oraz polskich osób prawnych za granicą, 3) 35) współpracy z Polakami zamieszkałymi za granicą, w tym wspierania polskich instytucji kulturalnych i oświatowych za granicą, 4) 36) promocji Rzeczypospolitej Polskiej i języka polskiego za granicą, w tym działalności gospodarczej, naukowej, kulturalnej i sportowej. 2. Minister właściwy do spraw zagranicznych koordynuje, z zastrzeżeniem zadań i kompetencji Komitetu Integracji Europejskiej określonych w przepisach odrębnych, działalność innych organów i instytucji państwowych w dziedzinie stosunków z zagranicą. 3. Minister właściwy do spraw zagranicznych ustala organizację i kieruje działalnością przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. Art. 33. 1. Dział zdrowie obejmuje sprawy: 1) ochrony zdrowia i organizacji opieki zdrowotnej, 2) nadzoru nad środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, aparaturą i sprzętem medycznym, 3) zawodów medycznych, 4) warunków sanitarnych oraz nadzoru sanitarnego, 5) lecznictwa uzdrowiskowego, 6) 37) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie rzeczowych świadczeń leczniczych. 2. 38) Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym oraz Głównym Inspektorem Sanitarnym. 3. 38) Ministrowi właściwemu do spraw zdrowia podlega Agencja Rezerw Artykułów Sanitarnych oraz Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Art. 33a. 39) 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością administracji rządowej nie objętą zakresem działów administracji rządowej, wykonywaną przez: 1) Główny Urząd Miar, 2) Główny Urząd Statystyczny, 3) Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 4) Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, 5) Polski Komitet Normalizacyjny, 6) Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 7) Urząd Ochrony Państwa, 8) Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 9) Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, 10) Urząd Służby Cywilnej, 11) Urząd Zamówień Publicznych, 12) Wyższy Urząd Górniczy. 2. Zakres sprawowania przez Prezesa Rady Ministrów nadzoru, o którym mowa w ust. 1, określają ustawy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień właściwego ministra określonych w odrębnych przepisach, w stosunku do urzędów, o których mowa w ust. 1. Art. 33b. 39) 1. Prezes Rady Ministrów wykonując politykę Rady Ministrów wydaje kierownikom urzędów, o których mowa w art. 33a ust. 1, wiążące wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. Rozdział 3 Zadania ministra kierującego określonym działem administracji rządowej Art. 34. 40) 1. Minister jest obowiązany do inicjowania i opracowywania polityki Rady Ministrów w stosunku do działu, którym kieruje, oraz do przedkładania w tym zakresie inicjatyw i projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów. W zakresie działu, którym kieruje, minister wykonuje politykę Rady Ministrów i koordynuje jej wykonywanie przez organy, urzędy i jednostki organizacyjne, które jemu podlegają lub są przez niego nadzorowane. 2. W sprawach indywidualnych decyzje centralnego organu administracji rządowej są ostateczne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa uprawnienie takie przyznaje ministrowi kierującemu określonym działem administracji rządowej. Art. 35. (skreślony). 41) Art. 36. Zadania i kompetencje ministra kierującego określonym działem w stosunku do organów, w tym terenowych organów administracji rządowej i jednostek organizacyjnych jemu podległych lub przez niego nadzorowanych, określają przepisy odrębne. Art. 37. Minister kierujący określonym działem wykonuje określone w odrębnych przepisach zadania z dziedziny obronności i ochrony bezpieczeństwa Państwa, z wyjątkiem spraw, które na mocy odrębnych przepisów należą do innych organów administracji rządowej i państwowych jednostek organizacyjnych. Art. 38. 1. W celu realizacji swoich zadań minister kierujący określonym działem współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach oraz w zakresie wynikającym z potrzeb danego działu, z innymi członkami Rady Ministrów, Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, innymi organami administracji rządowej i państwowymi jednostkami organizacyjnymi, organami samorządu terytorialnego, jak również z organami samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców oraz innych organizacji społecznych i przedstawicielstw środowisk zawodowych i twórczych. 2. Minister kierujący działem podejmuje w odniesieniu do tego działu czynności w zakresie współpracy z zagranicą we współpracy z ministrem właściwym do spraw zagranicznych i, w zakresie jego zadań, z Komitetem Integracji Europejskiej. Rozdział 4 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 39-75. (pominięte). 42) Rozdział 5 Przepisy szczególne, przejściowe i dostosowujące Art. 76. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw obrony narodowej oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, ustala, w drodze rozporządzenia, szczegółowy rozdział kompetencji między Policję, Urząd Ochrony Państwa, Państwową Straż Pożarną, Straż Graniczną i Obronę Cywilną Kraju oraz wojskowe organy porządkowe i Wojskowe Służby Informacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz zasady ich współdziałania. Art. 77. 1. Minister właściwy do spraw budżetu określa, w drodze rozporządzenia, warunki emisji skarbowych papierów wartościowych, a w szczególności wartości nominalne poszczególnych emisji, wysokość i sposób oprocentowania, ich terminy wykupu i płatności odsetkowych, podmioty uprawnione do nabycia, sposób ustalenia ceny emisyjnej oraz terminy przedawnienia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszczalny stan zadłużenia Skarbu Państwa z tytułu skarbowych papierów wartościowych określają przepisy odrębne. Art. 78. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala: 1) zasady ewidencji należności i zobowiązań Skarbu Państwa, 2) warunki prowadzenia rozliczeń środków zgromadzonych na rachunkach likwidacyjnych, w tym zasady stosowania kursów walut dla jednostek rozliczeniowych. Art. 79-88. (pominięte). 42) Art. 89. Ministrowie powołani w skład Rady Ministrów na zasadach obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy wykonują swoje zadania i kompetencje do czasu ustalenia szczegółowego zakresu działania ministrów kierujących określonym działem zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 1 niniejszej ustawy. Do tego czasu zachowują moc przepisy ustaw wymienionych w art. 96. Art. 90. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o ministerstwie, należy przez to rozumieć urząd obsługujący ministra właściwego do danych spraw w rozumieniu ustawy. Art. 91. 1. Ministerstwa utworzone lub działające na podstawie dotychczasowych przepisów działają na podstawie tych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2, do czasu wydania nowych przepisów na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1. 2. Statuty ministerstw wydane do dnia wejścia ustawy w życie zachowują moc do czasu wydania nowych statutów na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1. Art. 92. Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych, powołany na podstawie dotychczasowych przepisów, staje się Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w rozumieniu ustawy. Art. 93. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przejęcia przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania szkół od innych ministrów i kierowników urzędów centralnych. Art. 94. Prezes Rady Ministrów i ministrowie zobowiązani do wydania jednolitych tekstów ustaw uwzględnią w tych tekstach oznaczenia właściwych do określonych spraw ministrów zgodnie z wymogami wynikającymi z klasyfikacji działów administracji rządowej. Art. 95. Ilekroć przepisy nakładają na naczelny lub centralny organ administracji rządowej obowiązek ogłoszenia aktu prawnego w wydawnictwie promulgacyjnym innym niż Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, akt taki podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Rozdział 6 Przepisy końcowe Art. 96. 1. Tracą moc, z zastrzeżeniem art. 71 42), 72 42), 74 42) i art. 89, ustawy o urzędach ministrów, w szczególności ustawy: 1) z dnia 29 maja 1974 r. o urzędzie Ministra Spraw Zagranicznych (Dz. U. Nr 21, poz. 115 i z 1984 r. Nr 9, poz. 34), 2) z dnia 4 maja 1982 r. o urzędzie Ministra Kultury i Sztuki (Dz. U. Nr 14, poz. 112), 3) z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej (Dz. U. Nr 33, poz. 175 i z 1990 r. Nr 29, poz. 172), 4) z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Edukacji Narodowej (Dz. U. Nr 33, poz. 178, z 1990 r. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496), 5) z dnia 1 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 67, poz. 407), 6) z dnia 1 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Łączności (Dz. U. Nr 67, poz. 408, z 1990 r. Nr 86, poz. 504 i z 1995 r. Nr 60, poz. 310), 7) z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (Dz. U. Nr 73, poz. 433 oraz z 1991 r. Nr 101, poz. 444 i Nr 114, poz. 492), 8) z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 73, poz. 434, z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770), 9) z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 106, poz. 490). 2. Pozostają w mocy przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770). Art. 97. 43) Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. a) Przez art. 8 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), która weszła w życie z dniem 10 września 1999 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), która weszła w życie z dniem 10 września 1999 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e) ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1, który zgodnie z art. 22 pkt 2 cytowanej ustawy, w zakresie dotyczącym Głównego Urzędu Administracji Publicznej, wejdzie w życie z dniem 1 lipca 2000 r. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) Dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1, który zgodnie z art. 22 pkt 1 cytowanej ustawy, w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) Przez art. 1 pkt 15 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) Dodany przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) Przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) Przez art. 1 pkt 23 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 32) Przez art. 1 pkt 23 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) Przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) Dodany przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) Dodany przez art. 1 pkt 25 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 37) Dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) Przez art. 1 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) Zamieszczone w obwieszczeniu. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 31 grudnia 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 5 października 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów. (Dz. U. Nr 82, poz. 929) 1. Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), 2) ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), 3) ustawą z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), 4) ustawą z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), 5) ustawą z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), który stanowi: "Art. 22. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 14 pkt 2 i art. 17 pkt 2-13, które wchodzą w życie z dniem 8 kwietnia 1997 r."; 2) art. 97 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), który stanowi: "Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r."; 3) art. 38 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), który stanowi: "Art. 38. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."; 4) art. 91 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), który stanowi: "Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 5) art. 12-14 i art. 22 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), które stanowią: "Art. 12. 1. Ministerstwa utworzone po raz pierwszy rozporządzeniem Rady Ministrów, wydanym na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, stają się odpowiednio, z mocy prawa, stroną w stosunkach pracy z pracownikami dotychczasowych ministerstw w zakresie zadań przejętych od tych ministerstw. 2. O przejściu praw i obowiązków wynikających ze stosunków pracy, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy generalni ministerstw obowiązani są niezwłocznie zawiadomić pracownika na piśmie. 3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują dotychczasowe warunki zatrudnienia wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy. Warunki te mogą być zmienione lub stosunek pracy może być rozwiązany zgodnie z przepisami ustaw, na podstawie których został nawiązany stosunek pracy. Art. 13. Rozporządzenia, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, Prezes Rady Ministrów wyda do dnia 31 grudnia 1999 r. Art. 14. Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 12 ustawy zmienianej w art. 8, powoła do dnia 31 grudnia 1999 r. organ opiniodawczo-doradczy, który dokona oceny możliwości: 1) przekazania wojewodzie lub jednostkom samorządu terytorialnego zadań administracji rządowej objętych zakresem działania danego działu, 2) uchylenia przepisów określających zadania administracji rządowej nie wymagających ustawowej regulacji." "Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, art. 2, art. 3, art. 5 oraz art. 8 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 2) art. 1 pkt 4 lit. b) w zakresie dotyczącym GłównegoUrzędu Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r." Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 października 1999 r. (poz. 929) USTAWA z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Rada Ministrów (Rząd) działa kolegialnie. Art. 2. 1. Rada Ministrów, wykonując ustanowione dla niej w konstytucji i ustawach zadania i kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje rozstrzygnięcia na posiedzeniach. 2. Rada Ministrów może również rozstrzygać poszczególne sprawy w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (drogą obiegową). Art. 3. 1)Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 2 Członkowie Rady Ministrów Art. 4. 1. Pracami Rady Ministrów kieruje Prezes Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów reprezentuje Radę Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów: 1) koordynuje i kontroluje pracę ministrów, 2) wykonuje zadania określone w odrębnych przepisach. Art. 5. W celu wykonania zadań, o których mowa w art. 4, Prezes Rady Ministrów może w szczególności: 1) wyznaczyć ministrowi zakres spraw, w których minister ten działa z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, 2) żądać informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody oraz od pracowników urzędów organów administracji rządowej po zawiadomieniu właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody, 3) zarządzić przeprowadzenie korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk członków Rady Ministrów, 4) przewodniczyć w każdym z komitetów Rady Ministrów, bez względu na to, czy został powołany do składu komitetu, w trybie określonym w art. 11, 5) zwoływać posiedzenia, z udziałem właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych lub wojewodów i im przewodniczyć oraz brać udział w posiedzeniach komisji i komitetów sprawujących funkcje organów administracji rządowej i przedstawiać wnioski, 6) przekazać, z urzędu lub na wniosek właściwego organu albo na wniosek strony, sprawę należącą do właściwości więcej niż jednego ministra lub kierownika centralnego urzędu do załatwienia wskazanemu przez siebie ministrowi, zawiadamiając o tym wszystkie inne właściwe organy oraz strony, 7) rozstrzygać o zakresie działania ministrów w razie sporu kompetencyjnego między ministrami. Art. 6. 1. W razie nieobecności Prezesa Rady Ministrów lub w innym wypadku czasowej niemożności wykonywania przez niego obowiązków w Radzie Ministrów, pracami Rady Ministrów kieruje wiceprezes Rady Ministrów wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów lub jeden z ministrów, jeżeli wiceprezes Rady Ministrów nie został powołany. 2. Wiceprezes Rady Ministrów wykonuje, w imieniu Prezesa Rady Ministrów, zadania i kompetencje w zakresie powierzonym przez Prezesa Rady Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów i wiceprezes Rady Ministrów mogą łączyć swoje stanowisko ze stanowiskiem ministra. Art. 7. 1. Członek Rady Ministrów uczestniczy, na zasadach określonych w konstytucji, w ustalaniu polityki państwa, ponosząc za treść i za realizację działań Rządu odpowiedzialność w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Członek Rady Ministrów jest obowiązany do inicjowania i opracowywania, w zakresie swojego działania, polityki Rządu, przedkładania inicjatyw i odpowiednich projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów. 3. Członek Rady Ministrów realizuje politykę ustaloną przez Radę Ministrów. 4. Członek Rady Ministrów, realizując politykę ustaloną przez Radę Ministrów, w szczególności: 1) współdziała z innymi członkami Rady Ministrów, 2) nadzoruje działalność terenowych organów administracji rządowej, 3) współdziała z samorządem terytorialnym, organizacjami społecznymi i przedstawicielstwami środowisk zawodowych i twórczych, 4) występuje do Prezesa Rady Ministrów o powołanie zespołów międzyresortowych do wykonywania zadań wykraczających poza zakres jego działania, 5) po zawiadomieniu Prezesa Rady Ministrów powołuje rady i zespoły, jako organy pomocnicze w sprawach należących do zakresu jego działania. Art. 8. Członek Rady Ministrów reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów. Art. 9. 1. Członek Rady Ministrów, upoważniony przez Radę Ministrów, reprezentuje Rząd przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach rozpatrywanych z inicjatywy Rady Ministrów. W takim wypadku minister składa, po porozumieniu się z Prezesem Rady Ministrów, wszelkie oświadczenia w imieniu Rządu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do reprezentowania Rządu w innych sprawach rozpatrywanych przez Sejm. W takim wypadku upoważnienia do reprezentowania Rządu może, w uzasadnionych wypadkach, udzielić ministrowi Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Rady Ministrów może, na wniosek ministra: 1) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu przed Sejmem sekretarzowi stanu lub podsekretarzowi stanu w danym ministerstwie, pełnomocnikowi Rządu lub kierownikowi urzędu centralnego, 2) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu w Sejmie, poza posiedzeniem plenarnym, innej osobie czynnej w danym dziale administracji rządowej. 4. Zasady określone w ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wszystkich innych sytuacji wymagających upoważnienia do reprezentowania Rządu przed innymi organami państwowymi, w szczególności przed Senatem Rzeczypospolitej Polskiej i Trybunałem Konstytucyjnym. 5. Zasady i tryb udzielania odpowiedzi na interpelacje i zapytania poselskie regulują odrębne przepisy. Art. 10. 1. Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw o charakterze czasowym, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe. 2. Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym - wojewoda. 3. Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej, wraz ze wskazaniem sposobu finansowania jego działalności. Rozdział 3 Organy wewnętrzne Rady Ministrów Art. 11. 1. Rada Ministrów w celu uzgadniania stanowiska jej członków, inicjowania i przygotowywania rozstrzygnięć w określonych dziedzinach polityki Rządu może tworzyć, w drodze rozporządzenia, stałe komitety Rady Ministrów jako organy pomocnicze i opiniodawcze. 2. Rada Ministrów może postanowić, że rozpatrywanie określonych spraw będzie możliwe wyłącznie po zapoznaniu się ze stanowiskiem stałego komitetu. 3. Prezes Rady Ministrów może, z inicjatywy Rady Ministrów lub własnej, tworzyć komitety do rozpatrywania określonej sprawy. 4. W skład komitetów, o których mowa w ust. 1 i 3, wchodzą członkowie Rady Ministrów. 5. Do komitetów, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 17 i art. 20-22, z tym że określone w tych przepisach uprawnienia Prezesa Rady Ministrów przysługują przewodniczącemu komitetu, a sekretarza Rady Ministrów - sekretarzowi właściwego komitetu. Art. 12. Prezes Rady Ministrów, z inicjatywy Rady Ministrów lub własnej, może tworzyć rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze w sprawach zagadnień należących do zakresu działania Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów. Art. 13. 1. Rada Ministrów w uzgodnieniu z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem społecznym może powoływać, w drodze rozporządzenia, komisje wspólne, składające się z przedstawicieli Rządu oraz tej instytucji lub środowiska. 2. Celem komisji, o których mowa w ust. 1, jest wypracowanie wspólnego stanowiska w sprawach ważnych dla polityki Rządu oraz interesów reprezentowanej w komisji instytucji lub środowiska. Art. 14. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Legislacyjna. 2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Legislacyjnej. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zadania oraz szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Rady Legislacyjnej. 4. Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Legislacyjnej ustala, w drodze rozporządzenia: 1) zasady techniki prawodawczej, 2) zasady rejestrowania normatywnych aktów prawnych wydawanych przez organy administracji rządowej oraz zasady ogłaszania tych aktów, chyba że zostały one uregulowane w przepisach odrębnych. Art. 14a. 2) Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów. Art. 14b. 2) Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej "Centrum", zapewnia koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej. Art. 14c. 2) 1. Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów, a w szczególności: 1) opracowuje stanowiska prawno-legislacyjne do rządowych projektów aktów prawnych, 2) koordynuje przebieg uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych, 3) opracowuje pod względem legislacyjnym rządowe projekty aktów prawnych skierowane do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, 4) opracowuje rządowe projekty aktów prawnych w zakresie ustalonym przez Prezesa Rady Ministrów, 5) redaguje Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", 6) współdziała z Komitetem Integracji Europejskiej w sprawie harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich, 7) współdziała z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa, 8) kontroluje wydawanie przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw, 9) wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach lub wskazane przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb opracowywania projektów aktów prawnych przez Centrum. Art. 14d. 2) Centrum współdziała z Polską Akademią Nauk, szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami naukowymi. Art. 14e. 2) 1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych Centrum. 2. Prezesa Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Centrum wykonuje czynności ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Centrum oraz inne czynności przewidziane w obowiązujących ustawach dla kierownika urzędu. 4. Wiceprezesów Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Centrum. Art. 14f. 2) 1. Do Prezesa, wiceprezesów, dyrektorów i wicedyrektorów komórek organizacyjnych Centrum oraz zatrudnionych w nim legislatorów i pozostałych pracowników Centrum, zwanych dalej "pracownikami Centrum", ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775). 2. Do pracowników Centrum nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Art. 14g. 2) 1. Wymagania kwalifikacyjne dotyczące legislatorów określają odrębne przepisy. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum, z uwzględnieniem ust. 1. Art. 14h. 2) 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla jednostek budżetowych. 2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa przeznaczonymi na finansowanie Centrum. Art. 14i. 2) Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację. Art. 15. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania i obsługi organów pomocniczych, opiniodawczo-doradczych i komisji wspólnych, o których mowa w art. 11-14. Art. 16. Rada Ministrów ustanawia regulamin swojej pracy, w którym określa w szczególności: 1) tryb działania organów pomocniczych, opiniodawczo-doradczych i komisji wspólnych, o których mowa w art. 11-13, oraz tryb przygotowywania dokumentów przedstawianych tym organom i komisjom, 2) tryb zwoływania i odbywania posiedzeń komitetów, rad i zespołów określonych w art. 11 i 12. Rozdział 4 Posiedzenia Rady Ministrów Art. 17. Prezes Rady Ministrów zwołuje posiedzenia Rady Ministrów, ustala ich porządek i im przewodniczy. Art. 18. Posiedzenie Rady Ministrów przygotowuje i obsługuje sekretarz Rady Ministrów, do którego należą również sprawy związane z: 1) przyjmowaniem od wnioskodawców oraz przekazywaniem członkom Rady Ministrów projektów dokumentów rządowych, 2) opracowywaniem protokołu ustaleń przyjętych przez Radę Ministrów, 3) przygotowywaniem dokumentów rozpatrywanych przez Radę Ministrów oraz przedkładanych do podpisu Prezesowi Rady Ministrów, 4) koordynowaniem działalności legislacyjnej Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów. Art. 19. (skreślony). 3) Art. 20. 1. Udział członków Rady Ministrów w rozpatrywaniu spraw i podejmowaniu rozstrzygnięć na posiedzeniu Rady Ministrów jest obowiązkowy. 2. W wypadku usprawiedliwionej nieobecności ministra na posiedzeniu, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów bierze udział wskazany przez ministra sekretarz lub podsekretarz stanu, a przy podejmowaniu rozstrzygnięć, nieobecnego ministra może zastąpić inny minister wskazany przez Prezesa Rady Ministrów. 3. Sekretarz Rady Ministrów uczestniczy w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów. 4. Prezes Rady Ministrów, z inicjatywy własnej lub na wniosek ministra, może zezwolić zaproszonym osobom na przysłuchiwanie się całemu lub części posiedzenia oraz na udzielanie wyjaśnień. Art. 21. 1. Posiedzenia Rady Ministrów odbywają się przy obecności większości członków Rady Ministrów. 2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów zapadają w drodze uzgodnienia. 3. W wypadkach gdy osiągnięcie uzgodnienia nie jest możliwe, projekt rozstrzygnięcia może być, z inicjatywy przewodniczącego posiedzenia, poddany głosowaniu. Rozstrzygnięcia, w drodze głosowania, zapadają zwykłą większością głosów obecnych członków Rady Ministrów, a w razie równej liczby głosów, rozstrzyga głos przewodniczącego posiedzenia. 4. Członek Rady Ministrów może zgłosić do protokołu odrębne stanowisko w stosunku do rozstrzygnięcia podjętego na tym posiedzeniu Rady Ministrów. Art. 22. 1. Posiedzenia Rady Ministrów mają charakter poufny. Prezes Rady Ministrów zarządza tajność całości lub części posiedzenia ze względu na ochronę wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową. 2. Rada Ministrów jest obowiązana informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach. Nie dotyczy to spraw, w stosunku do których Prezes Rady Ministrów zarządził tajność obrad. Art. 23. 1. Z posiedzenia Rady Ministrów sporządza się pełny zapis jego przebiegu oraz protokół ustaleń. 2. Protokół ustaleń podpisuje Prezes Rady Ministrów i sekretarz Rady Ministrów, a w wypadku określonym w art. 6 ust. 1 - wiceprezes Rady Ministrów lub inny członek Rady Ministrów i sekretarz Rady Ministrów. 3. Protokół ustaleń doręcza się członkom Rady Ministrów, wojewodom, Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli oraz innym osobom wskazanym przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 24. 1. Rada Ministrów może powierzyć Prezesowi Rady Ministrów ostateczną redakcję tekstów przyjętych rozstrzygnięć. 2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów podpisuje Prezes Rady Ministrów po ich przedstawieniu i podpisaniu przez sekretarza Rady Ministrów. Art. 25. Regulamin, o którym mowa w art. 16, określa: 1) tryb zwoływania i odbywania posiedzeń, 2) tryb przygotowywania dokumentów i projektów rozstrzygnięć Rady Ministrów oraz organy właściwe do ich wnoszenia na posiedzenie, 3) tryb przygotowywania projektów aktów normatywnych Rady Ministrów, 4) tryb rozpatrywania i podejmowania rozstrzygnięć przez Radę Ministrów, 5) szczegółowe obowiązki sekretarza Rady Ministrów. Rozdział 5 Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Art. 26. 1. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, zwana dalej "Kancelarią", zapewnia obsługę: 1) Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, 2) wiceprezesów Rady Ministrów, 3) stałych komitetów Rady Ministrów, 4) Kolegium do Spraw Służb Specjalnych. 2. Kancelaria może również obsługiwać pełnomocnika Rządu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów, inne niż określone w ust. 1 pkt 3, organy pomocnicze i opiniodawczo-doradcze Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz komisje wspólne. Art. 27. Kancelarią kieruje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 28. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w Kancelarii. Art. 29. Do zadań, które z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów realizuje Kancelaria, należy w szczególności: 1) kontrola realizacji zadań wskazanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz przedstawianie wniosków z przeprowadzonych kontroli i przedkładanie propozycji doskonalenia metod kontroli, 2) wydawanie Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", 3) koordynacja realizacji polityki kadrowej w administracji rządowej, w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 4) obsługa spraw kadrowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w administracji rządowej, 5) koordynacja współdziałania Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, Senatem Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i innymi organami państwowymi, 6) obsługa informacyjna oraz prasowa Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz wewnętrznych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów, 7) koordynacja działalności kontrolnej Prezesa Rady Ministrów wobec organów administracji rządowej, 8) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa określonych w odrębnych przepisach, 9) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 30. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 29 pkt 1. Art. 31. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Kancelarii statut, w którym określa szczegółowy zakres zadań i organizację Kancelarii oraz jednostki organizacyjne nadzorowane przez Szefa Kancelarii, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 39 ust. 2-4. Rozdział 6 Zakres i zasady działania ministrów Art. 32. (skreślony). 4) Art. 33. 1. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres działania ministra, niezwłocznie po powołaniu Rady Ministrów, a jeżeli minister został powołany w innym czasie - niezwłocznie po jego powołaniu, 2) ministerstwo lub inny urząd administracji rządowej, który ma obsługiwać ministra, a w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej - również organy i jednostki organizacyjne jemu podległe lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2. 1a. 5) Prezes Rady Ministrów określając szczegółowy zakres działania ministra, w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej: 1) wskazuje, z uwzględnieniem przepisów o działach administracji rządowej, dział lub działy, którymi kieruje minister, 2) (skreślony), 6) 3) określa, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa. 1b. 7) Prezes Rady Ministrów, realizując uprawnienia wynikające z art. 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928), dokonuje, w drodze rozporządzenia, przeniesień planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej. 1c. 7) W przypadkach, o których mowa w ust. 1b, nie stosuje się przepisów art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778). 2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, tracą moc: 1) z dniem powołania nowej Rady Ministrów, 2) z dniem powołania dla danego działu administracji rządowej nowego ministra. 3. W wypadku uchylenia przepisów określonych w ust. 1, do dnia wejścia w życie nowych przepisów Prezes Rady Ministrów wykonuje zadania ministra, którego uchylony przepis dotyczy. Art. 34. 1. Minister kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów, urzędów i jednostek. W szczególności w tym zakresie: 1) tworzy i likwiduje jednostki organizacyjne, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, 2) powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej, 3) organizuje kontrolę sprawności działania, efektywności gospodarowania oraz przestrzegania prawa przez jednostki organizacyjne. 2. Minister nadzoruje i kontroluje działalność organów i jednostek, w stosunku do których uzyskał uprawnienia nadzorcze na podstawie przepisów ustawowych - na zasadach określonych w tych przepisach. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Rada Ministrów może powołać przy ministrze komitet doradczy i określić zakres jego zadań. Art. 34a. 8) 1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Art. 35. 1. Minister, do którego zakresu działania należy sprawowanie nadzoru nad określonym urzędem centralnym, przedstawia sprawy dotyczące tego urzędu na posiedzeniu Rady Ministrów. 2. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, minister, o którym mowa w ust. 1: 1) składa Prezesowi Rady Ministrów wniosek o nadanie urzędowi centralnemu statutu, 2) składa Prezesowi Rady Ministrów wnioski o powołanie i odwołanie kierownika urzędu centralnego, 3) powołuje zastępców kierownika urzędu centralnego, 4) wykonuje w stosunku do urzędu centralnego uprawnienia określone w art. 34 ust. 1 pkt 3. 3. 9) Minister zapewnia współdziałanie podległych urzędów centralnych. 4. 9) Minister przedstawia Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących działania podległych mu urzędów centralnych. Art. 36. W razie nieobsadzenia stanowiska ministra lub jego czasowej niezdolności do wykonywania obowiązków, ministra zastępuje Prezes Rady Ministrów lub inny wskazany przez Prezesa Rady Ministrów członek Rady Ministrów. Art. 37. 1. 10) Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu oraz gabinetu politycznego ministra. 2. Zakres czynności sekretarza i podsekretarza stanu ustala właściwy minister, zawiadamiając o tym Prezesa Rady Ministrów. 3. Sekretarza stanu i podsekretarza stanu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek właściwego ministra. 4. Sekretarza i podsekretarza stanu odwołuje Prezes Rady Ministrów. 5. Ministra zastępuje sekretarz stanu w zakresie przez niego ustalonym lub podsekretarz stanu, jeżeli sekretarz stanu nie został powołany. Art. 38. W razie przyjęcia dymisji Rządu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dymisję składają sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i wicewojewodowie. O przyjęciu dymisji Prezes Rady Ministrów rozstrzyga w ciągu trzech miesięcy od dnia powołania Rady Ministrów. Art. 39. 1. Ministerstwo tworzy, znosi lub przekształca Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia. 1a. 11) W razie zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych, będących w posiadaniu tego ministerstwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, oraz ustala podmiot i sposób przekazania spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem jego zniesienia lub przekształcenia. 2. W skład ministerstwa wchodzą komórki organizacyjne: 1) departamenty - do realizacji merytorycznych zadań ministerstwa, 2) biura - do realizacji zadań w zakresie obsługi ministerstwa, 3) sekretariaty - do obsługi ministra oraz komitetów, rad i zespołów, 4) wydziały - jako komórki organizacyjne wewnątrz komórek wymienionych w pkt 1 i 2. 3. W każdym ministerstwie tworzy się w szczególności: 1) gabinet polityczny ministra, 2) komórki organizacyjne, biura, wydziały lub wyodrębnione stanowiska do spraw: a) prawnych, b) informacji, c) budżetu i finansów, d) kadr, szkolenia i organizacji, e) integracji europejskiej i współpracy z zagranicą, f) informatyki, g) zamówień publicznych, h) administracyjno-gospodarczych, i) obronnych, j) kontroli, skarg i wniosków, k) 12) ochrony informacji niejawnych. 4. 13) Bezpośredni nadzór nad komórkami organizacyjnymi wymienionymi w ust. 2 pkt 1-3 oraz ust. 3 pkt 2 sprawuje dyrektor generalny, który zapewnia prawidłowe wykonywanie zadań określonych przez ministra, sekretarza stanu i podsekretarza stanu. Prawa i obowiązki dyrektora generalnego urzędu określają odrębne przepisy. 5. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje ministerstwu statut, w którym określa jego szczegółową strukturę organizacyjną. 6. 14) Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra. 7. 14) Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych ministrowi. 8. 14) Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do kierowników urzędów centralnych oraz utworzonych na podstawie ustawy państwowych jednostek organizacyjnych podległych kierownikom urzędów centralnych. Rozdział 7 Przepis końcowy Art. 40. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej. 15) 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), która weszła w życie z dniem 10 września 1999 r 2) Dodany przez art. 8 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. 3) Przez art. 8 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Przez art. 8 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) Dodany przez art. 73 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 6) Przez art. 8 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Dodany przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 8) Dodany przez art. 8 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) Dodany przez art. 8 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) Dodany przez art. 22 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 7 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) Dodany przez art. 81 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), która weszła w życie z dniem 11 marca 1999 r. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 13 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 14) Dodany przez art. 8 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) Stosownie do art. 1 pkt 1 i art. 31 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497) - ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 33 ust. 1 pkt 1, który wszedł w życie z dniem 14 września 1996 r., oraz art. 32, art. 33 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, art. 39 ust. 2 i 3, które weszły w życie z dniem 14 czerwca 1997 r., oraz art. 1-25, art. 34-38 i art. 39 ust. 5, które weszły w życie z dniem 1 października 1996 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy. (Dz. U. Nr 83, poz. 930) TYTUŁ I PRZESTĘPSTWA SKARBOWE I WYKROCZENIA SKARBOWE DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 1 Przepisy wstępne Art. 1. § 1. Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe podlega ten tylko, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. § 2. Nie jest przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma. § 3. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego sprawca czynu zabronionego, jeżeli nie można mu przypisać winy w czasie czynu. § 4. Jeżeli do dokonania przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego wymagane jest nastąpienie określonego w kodeksie skutku, sprawca zaniechania podlega odpowiedzialności karnej za przestępstwo skarbowe lub odpowiedzialności za wykroczenie skarbowe tylko wtedy, jeżeli ciążył na nim prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi. Art. 2. § 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. § 3. Niedopuszczalne jest stosowanie w części ustawy nowej i w części ustawy obowiązującej poprzednio. § 4. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem zagrożony jest karą, której górna granica jest niższa od kary orzeczonej, wymierzoną karę obniża się do górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za taki czyn zabroniony w nowej ustawie; jeżeli nowa ustawa nie przewiduje możliwości zastosowania środka objętego orzeczeniem, to środka tego nie wykonuje się. § 5. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem nie jest już zagrożony karą pozbawienia wolności, wymierzoną karę pozbawienia wolności podlegającą wykonaniu zamienia się na karę grzywny, przyjmując jeden dzień kary pozbawienia wolności za równoważny dwóm stawkom dziennym kary grzywny. § 6. Jeżeli według nowej ustawy czyn zabroniony objęty orzeczeniem nie jest już zabroniony pod groźbą kary, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa. Art. 3. § 1. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym nastąpiło zachowanie sprawcy, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić. § 2. Przepisy kodeksu stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 3. Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia przestępstwa skarbowego, przepisy kodeksu stosuje się także do obywatela polskiego oraz cudzoziemca w razie popełnienia za granicą przestępstwa skarbowego skierowanego przeciwko istotnym interesom finansowym państwa polskiego. § 4. Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w rozdziale 7 działu II tytułu I są karalne także w razie popełnienia ich za granicą, jeżeli zostały ujawnione w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzanych tam przez polski organ celny lub inny organ uprawniony na podstawie umów międzynarodowych; przepis stosuje się odpowiednio, jeżeli wykroczenie skarbowe określone w art. 104 § 1 lub 2 popełnione zostało za granicą. Art. 4. § 1. Przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi. § 2. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. § 3. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. Art. 5. § 1. Na zasadach określonych w kodeksie odpowiada ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu lat 17, chyba że przepis ustawy stanowi inaczej. § 2. W stosunku do sprawcy, który popełnił przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary lub środka karnego stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają. Art. 6. § 1. Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo skarbowe albo tylko jedno wykroczenie skarbowe. § 2. Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; w zakresie czynów zabronionych polegających na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej, za krótki odstęp czasu uważa się okres kilku miesięcy. Art. 7. § 1. Jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kodeksu, sąd skazuje tylko za jedno przestępstwo skarbowe albo tylko za jedno wykroczenie skarbowe na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. § 2. W wypadku określonym w § 1 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, a jeżeli zbiegające się przepisy przewidują zagrożenia takie same - na podstawie przepisu, którego znamiona najpełniej charakteryzują czyn sprawcy. Nie stoi to na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 lub w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Art. 8. § 1. Jeżeli ten sam czyn będący przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa lub wykroczenia określonego w przepisach karnych innej ustawy, stosuje się każdy z tych przepisów. § 2. Wykonaniu podlega tylko najsurowsza z kar, co nie stoi na przeszkodzie wykonaniu środków karnych lub innych środków orzeczonych na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko na podstawie jednego ze zbiegających się przepisów; w razie orzeczenia za zbiegające się czyny zabronione zakazów tego samego rodzaju lub pozbawienia praw publicznych, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej. § 3. Jeżeli obok kary najsurowszej, która podlega wykonaniu, orzeczono także karę grzywny, również ta kara podlega łącznemu wykonaniu; w razie orzeczenia obok kary najsurowszej kilku kar grzywny, łącznemu wykonaniu podlega tylko najsurowsza kara grzywny. Art. 9. § 1. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. § 2. Każdy ze współsprawców wykonujących czyn zabroniony odpowiada w granicach swej umyślności lub nieumyślności, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych sprawców; okoliczność osobistą, wyłączającą lub łagodzącą albo zaostrzającą odpowiedzialność, która nie stanowi znamienia czynu zabronionego, uwzględnia się tylko co do sprawcy, którego ona dotyczy. § 3. Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Art. 10. § 1. Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. § 2. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy. § 3. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność. § 4. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego karalności. § 5. W wypadku określonym w § 3 lub 4, jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a jeżeli czyn zabroniony jest wykroczeniem skarbowym - sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. Art. 11. § 1. Nie popełnia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. § 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa skarbowego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może orzec karę w wysokości nieprzekraczającej dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe; sąd może zastosować także nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Jeżeli w wypadku określonym w § 2 sprawca popełnił wykroczenie skarbowe, sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Przepisów § 1-3 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nietrzeźwości lub inny stan odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczytalności, które przewidywał albo mógł przewidzieć. Art. 12. § 1. Kary, środki karne oraz inne środki przewidziane w kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka. § 2. Sąd wymierza karę, środek karny lub inny środek według swego uznania, w granicach przewidzianych przez kodeks bacząc, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które mają one osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. § 3. Wymierzając karę, środek karny lub inny środek młodocianemu albo nieletniemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Art. 13. § 1. Wymierzając karę, środek karny lub inny środek, sąd uwzględnia w szczególności rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu zabronionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążącego na sprawcy obowiązku finansowego, jego motywację i sposób zachowania się, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza gdy czynił starania o zapobieżenie uszczupleniu należności publicznoprawnej lub o jej późniejsze wyrównanie. § 2. Okoliczności wpływające na wymiar kary, środka karnego lub innego środka uwzględnia się tylko co do osoby, której one dotyczą. Art. 14. Jeżeli sąd lub organ dochodzenia określa obowiązek uiszczenia przez sprawcę przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej lub nakłada na niego obowiązek zapłaty równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi, to przy określeniu terminu jego wykonania powinien wziąć pod uwagę w szczególności sytuację majątkową sprawcy oraz wysokość uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej lub równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi. Art. 15. § 1. Orzeczenie zapadłe w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe nie zwalnia od obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej. § 2. W razie orzeczenia przepadku przedmiotów lub ściągnięcia ich równowartości pieniężnej wygasa obowiązek uiszczenia należności publicznoprawnej dotyczącej tych przedmiotów. § 3. W razie uiszczenia należności publicznoprawnej sąd może orzec przepadek przedmiotów tylko w warunkach określonych w art. 31 § 3 pkt 2. § 4. W razie potrzeby orzeczenie kończące postępowanie, na mocy którego nie orzeczono przepadku przedmiotów lub ściągnięcia ich równowartości pieniężnej, powinno zawierać również rozstrzygnięcie co do przekazania tych przedmiotów właściwemu organowi do odrębnego postępowania. Rozdział 2 Zaniechanie ukarania sprawcy Art. 16. § 1. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu, w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu. § 2. Przepis § 1 stosuje się tylko wtedy, gdy w terminie wyznaczonym przez uprawniony organ sprawca uiści w całości należność publicznoprawną uszczuploną lub narażoną na uszczuplenie popełnionym czynem zabronionym. Jeżeli czyn zabroniony nie polega na uszczupleniu lub na narażeniu na uszczuplenie tej należności, natomiast orzeczenie przepadku przedmiotów jest obowiązkowe, sprawca powinien złożyć te przedmioty, a w razie niemożności ich złożenia - uiścić ich równowartość pieniężną; nie nakłada się obowiązku uiszczenia równowartości pieniężnej, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Jeżeli złożone przez sprawcę przedmioty podlegające przepadkowi mogą ulec szybkiemu zniszczeniu lub zepsuciu, ich przechowywanie byłoby połączone z niewspółmiernymi kosztami lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie ich wartości, organ dochodzenia nakłada na sprawcę obowiązek uiszczenia ich równowartości pieniężnej, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Zawiadomienie powinno być złożone na piśmie albo przekazane ustnie do protokołu. § 5. Zawiadomienie jest bezskuteczne, jeżeli zostało złożone: 1) w czasie, kiedy organ ścigania miał już wyraźnie udokumentowaną wiadomość o popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, 2) po rozpoczęciu przez organ ścigania czynności służbowej, w szczególności przeszukania, czynności sprawdzającej lub kontroli zmierzającej do ujawnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, chyba że czynność ta nie dostarczyła podstaw do wszczęcia postępowania o ten czyn zabroniony. § 6. Przepisu § 1 nie stosuje się wobec sprawcy, który: 1) nakłonił inną osobę do popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego w celu skierowania przeciwko niej postępowania o ten czyn zabroniony, 2) zorganizował grupę albo związek mający na celu popełnienie przestępstwa skarbowego lub popełnianie wykroczeń skarbowych albo taką grupą lub związkiem kierował, chyba że zawiadomienia, o którym mowa w § 1, dokonał ze wszystkimi członkami grupy lub związku. Art. 17. § 1. Sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a sprawca: 1) uiścił należność publicznoprawną, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie tej należności, 2) uiścił kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony, 3) wyraził zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścił ich równowartość pieniężną; przepisy art. 16 § 2 zdanie trzecie oraz art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio, 4) uiścił zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania. § 2. Niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli: 1) przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności, 2) przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub art. 38 § 2, 3) zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba że zostanie ona wycofana przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. Art. 18. § 1. Sąd, udzielając zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, orzeka: 1) tytułem kary grzywny kwotę nie wyższą niż uiszczona przez sprawcę, 2) przepadek przedmiotów tylko w takich granicach, w jakich sprawca wyraził na to zgodę, a w razie niemożności ich złożenia - uiścił ich równowartość pieniężną. § 2. Prawomocne postanowienie o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności powoduje takie same skutki prawne jak prawomocne orzeczenie kończące postępowanie w sprawie; postanowienie to nie podlega wpisowi do rejestru karnego. § 3. Uiszczenie określonej kwoty tytułem kary grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki recydywy skarbowej określonej w art. 37 § 1 pkt 4. Art. 19. § 1. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 albo w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, jeżeli zachodzą warunki jego orzeczenia i cele kary zostaną przez ten środek spełnione, w szczególności w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a ponadto: 1) za przestępstwa skarbowe - zagrożone karą pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą, gdy stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu nie jest znaczny, 2) za wykroczenia skarbowe - w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu tego wykroczenia. § 2. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 albo w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 tylko wtedy, gdy należność ta została w całości uiszczona przed wydaniem orzeczenia. § 3. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od orzeczenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe; przepisu nie stosuje się, jeżeli przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. W postępowaniu w stosunku do nieobecnych orzeczenie co do kary, środka karnego lub innego środka można ograniczyć do przepadku przedmiotów. Rozdział 3 Przestępstwa skarbowe Art. 20. § 1. Do przestępstw skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu karnego, z zastrzeżeniem § 2. § 2. Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19-20, 21 § 2 i 3, art. 22-24, 27 § 1, art. 40 § 1, art. 41, 43 § 2, art. 51, 57-58 § 1, art. 60 § 1 i 2, art. 62-63, 65, 66 § 1 i 2, art. 67-70, 72-78 § 1 i 2, art. 79 § 1, art. 80 § 1 i 2, art. 81-83, 85, 86 § 2 i 3, art. 87, 89 § 1 i 3, art. 90, 92-98, 103 § 1, art. 104 § 1 zdanie pierwsze, art. 106-107 § 1, 2, 4 i 5, art. 108 oraz 114, a także wskazane w innych przepisach niniejszego rozdziału, przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio do przestępstw skarbowych. § 3. W wypadku określonym w art. 21 § 3 Kodeksu karnego sąd może także odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 niniejszego kodeksu, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 4. Wymieniona w art. 23 Kodeksu karnego przesłanka "dobrowolności" nie ma zastosowania do przestępstw skarbowych. § 5. W wypadku określonym w art. 27 § 1 Kodeksu karnego dopuszczalny eksperyment dotyczy tylko eksperymentu ekonomicznego lub technicznego. § 6. Wymienione w § 2 oraz w art. 21 § 3, art. 26 § 4, art. 40 § 1 i art. 45 przepisy części ogólnej Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio także do osób wymienionych w art. 53 § 36, które dopuściły się przestępstwa skarbowego, chyba że część wojskowa Kodeksu karnego zawiera odmienne przepisy ogólne. Art. 21. § 1. Usiłowanie przestępstwa skarbowego zagrożonego karą nieprzekraczającą roku pozbawienia wolności lub karą łagodniejszą jest karalne tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi. § 2. Za usiłowanie można wymierzyć karę w wysokości nieprzekraczającej dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa skarbowego. § 3. Do usiłowania stosuje się odpowiednio także przepisy art. 13, 14 § 2 oraz art. 15 Kodeksu karnego; przepis art. 20 § 4 niniejszego kodeksu stosuje się odpowiednio. Art. 22. § 1. Karami za przestępstwa skarbowe są: 1) kara grzywny w stawkach dziennych, 2) kara ograniczenia wolności, 3) kara pozbawienia wolności. § 2. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, 4) przepadek osiągniętych korzyści majątkowych, 5) zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, 6) podanie wyroku do publicznej wiadomości, 7) pozbawienie praw publicznych, 8) środki związane z poddaniem sprawcy próbie: a) warunkowe umorzenie postępowania karnego, b) warunkowe zawieszenie wykonania kary, c) warunkowe zwolnienie. § 3. Środkami zabezpieczającymi są: 1) umieszczenie w zakładzie zamkniętym, 2) umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym, 3) umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne, 4) umieszczenie w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, 5) skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej, 6) przepadek przedmiotów, 7) zakazy wymienione w § 2 pkt 5. Art. 23. § 1. Wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej; jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, najwyższa - 720. § 2. Nakazem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających wysokości 200 stawek dziennych, chyba że kodeks przewiduje karę łagodniejszą. § 3. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe; stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji ani też przekraczać jej czterystukrotności. Art. 24. § 1. Za karę grzywny wymierzoną sprawcy przestępstwa skarbowego można uczynić w całości lub w części odpowiedzialną posiłkowo osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, jeżeli sprawcą czynu zabronionego jest zastępca tego podmiotu prowadzący jego sprawy jako pełnomocnik, zarządca, pracownik lub działający w jakimkolwiek innym charakterze, a zastępowany podmiot odniósł lub mógł odnieść z popełnionego przestępstwa jakąkolwiek korzyść majątkową. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. W razie nałożenia odpowiedzialności posiłkowej przy wymiarze kary grzywny stosuje się odpowiednio art. 23 § 3. § 4. Jeżeli odpowiedzialność, o której mowa w § 1 i 2, nałożono na kilka podmiotów odpowiedzialnych posiłkowo, odpowiadają oni solidarnie, chyba że ze względu na okoliczności sprawy sąd określi zakres odpowiedzialności każdego z nich stosownie do osiągniętej korzyści majątkowej. § 5. Niezależnie od nałożenia odpowiedzialności posiłkowej sąd zobowiązuje podmiot, który uzyskał korzyść majątkową, do jej zwrotu w całości lub w części na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego; nie dotyczy to korzyści majątkowej podlegającej zwrotowi na rzecz innego podmiotu. Przepisy art. 333 § 4 i art. 416 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio, z tym że przez wyrażenie "prokurator" należy rozumieć także "finansowy organ dochodzenia". Art. 25. § 1. Odpowiedzialności posiłkowej nie stosuje się wobec państwowych jednostek budżetowych, o których mowa w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778). § 2. Odpowiedzialność posiłkowa nie obciąża spadku. § 3. Odpowiedzialność posiłkowa nie wygasa: 1) w razie śmierci sprawcy skazanego po uprawomocnieniu się orzeczenia, 2) jeżeli kary grzywny wobec skazanego nie wykonano z powodu jego nieobecności w kraju. Art. 26. § 1. Jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności, sąd może orzec zamiast niej karę ograniczenia wolności, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, co nie stoi na przeszkodzie wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. § 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i należności tej nie uiszczono, sąd określa także obowiązek jej uiszczenia przez skazanego w wyznaczonym terminie. § 3. Przepisu § 1 nie stosuje się do sprawcy umyślnego przestępstwa skarbowego, który był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż 6 miesięcy bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 4. Do wymiaru kary ograniczenia wolności stosuje się odpowiednio także art. 34-36 Kodeksu karnego. Art. 27. Jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, kara pozbawienia wolności trwa najkrócej 5 dni, najdłużej - 3 lata; wymierza się ją w dniach, miesiącach i latach. Art. 28. § 1. Jeżeli kodeks przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku łącznego zagrożenia karami wymienionymi w art. 22 § 1, obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar. § 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 1080 stawek dziennych kary grzywny, 18 miesięcy kary ograniczenia wolności albo 6 lat kary pozbawienia wolności. Art. 29. Przepadek przedmiotów może objąć: 1) przedmiot pochodzący bezpośrednio z przestępstwa skarbowego, 2) narzędzie lub inny przedmiot stanowiący mienie ruchome, które służyło lub było przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego, 3) opakowanie oraz przedmiot połączony z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można dokonać ich rozłączenia bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów, 4) przedmiot, którego wytwarzanie, posiadanie, obrót, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione. Art. 30. § 1. Przepadek przedmiotów można orzec tylko w wypadkach przewidzianych w kodeksie, a orzeka się, jeżeli kodeks tak stanowi. § 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 1 i 2, art. 55 § 1 i 2, art. 58 § 2 i 3, art. 59 § 1 i 2, art. 63 § 1-3, art. 64 § 1, art. 65 § 1 i 3, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1, art. 69 § 1 i 2, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72 oraz art. 73 § 1 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1-3, przy czym podrobiony lub przerobiony znak urzędowy określony w art. 59 § 1 należy usunąć, chociażby to miało być połączone ze zniszczeniem przedmiotu. § 3. W wypadkach określonych w art. 86 § 1-3, art. 87 § 1-3, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 oraz art. 91 § 1 i 3 orzeka się przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1 lub 2, a także można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 3. § 4. W wypadku określonym w art. 98 § 2 i 3 orzeka się przepadek wartości dewizowych, a także można orzec przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 1-3. § 5. W wypadkach określonych w art. 107 § 1-3 przepadkowi podlega stanowiący przedmiot czynu zabronionego dokument lub urządzenie gry losowej lub zakładu wzajemnego oraz wygrane, które na podstawie tego dokumentu przypadają grającemu, a także środki uzyskane ze sprzedaży udziału w grze lub wpłaconych stawek. Przepis stosuje się odpowiednio także w wypadkach określonych w art. 109 i 110. § 6. W wypadkach określonych w § 2-4 orzeka się przepadek przedmiotów, o których mowa w art. 29 pkt 4. Art. 31. § 1. Przedmioty stanowiące przedmiot przestępstwa skarbowego podlegają przepadkowi, chociażby nie były własnością sprawcy. § 2. Przepadku przedmiotów nie orzeka się, jeżeli są własnością osoby trzeciej, a sprawca uzyskał je w drodze przestępstwa lub wykroczenia. § 3. Przepadku przedmiotów nie orzeka się także, jeżeli: 1) orzeczenie jego byłoby niewspółmierne do wagi popełnionego przestępstwa skarbowego, 2) uiszczono należność publicznoprawną dotyczącą przedmiotów zagrożonych przepadkiem, chyba że należność ta jest niewspółmiernie niska do kwoty równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów albo przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4 lub które zostały specjalnie przysposobione do popełnienia czynu zabronionego. § 4. Przedmioty objęte przepadkiem przechodzą na własność Skarbu Państwa z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Art. 32. § 1. W razie niemożności orzeczenia przepadku, o którym mowa w art. 29, gdy przedmiot został zniszczony, zgubiony lub z innych przyczyn faktycznych lub prawnych nie może być objęty w posiadanie, orzeka się obowiązek uiszczenia kwoty stanowiącej jego równowartość pieniężną, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 2. Jeżeli równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów nie można określić dokładnie, oznacza się ją w przybliżeniu. § 3. Jeżeli w popełnieniu przestępstwa skarbowego brało udział kilka osób, odpowiadają one solidarnie za uiszczenie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. Art. 33. § 1. W razie skazania sprawcy, o którym mowa w art. 37 § 1 pkt 2 lub 5, sąd może orzec przepadek osiągniętych korzyści majątkowych pochodzących chociażby pośrednio z popełnienia przestępstwa skarbowego. § 2. Przepis art. 31 § 4 stosuje się odpowiednio. Art. 34. § 1. Zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej oraz pozbawienie praw publicznych można orzec tylko wtedy, gdy kodeks tak stanowi. § 2. Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 oraz w razie skazania sprawcy za przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 59 § 1 i 2, art. 63 § 1 i 2, art. 64 § 1, art. 65 § 1, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 § 1, art. 69 § 1-3, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72-73 § 1, art. 74 § 1-3, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 82 § 1, art. 85 § 1 i 2, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1 i 2, art. 91 § 1, art. 92 § 1, art. 93, 97 § 1 i 2, art. 98 § 1 i 2, art. 107 § 1-3, art. 110 oraz art. 112 § 1. § 3. Pozbawienie praw publicznych sąd może orzec w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3. § 4. Zakazy wymienione w art. 22 § 2 pkt 5 oraz pozbawienie praw publicznych orzeka się w latach, od roku do lat 5. Art. 35. W uzasadnionych wypadkach sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w sposób przez siebie określony. Art. 36. § 1. Stosując nadzwyczajne złagodzenie kary, sąd może: 1) wymierzyć karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności; przepis art. 26 § 2 stosuje się, 2) odstąpić od wymierzenia kary i orzec środek karny wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6, 3) odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe; przepis art. 19 § 3 zdanie drugie stosuje się. § 2. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i przed wydaniem wyroku należność ta została w całości uiszczona, nadzwyczajne złagodzenie kary może polegać na orzeczeniu tylko kary grzywny w wysokości nieprzekraczającej połowy górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 i 6 przewidzianych za to przestępstwo. § 3. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z inną osobą w popełnieniu przestępstwa skarbowego, jeżeli ujawni on wobec organu ścigania informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa skarbowego oraz istotne okoliczności jego popełnienia. Art. 37. § 1. Sąd może zastosować nadzwyczajne obostrzenie kary, jeżeli sprawca: 1) popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości albo popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża, 2) uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu, 3) popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa albo więcej przestępstw skarbowych, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich i każdy z tych czynów wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, 4) skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności lub karę ograniczenia wolności albo karę grzywny, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności lub 6 miesięcy kary ograniczenia wolności albo po uiszczeniu grzywny wynoszącej co najmniej 120 stawek dziennych popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, 5) popełnia przestępstwo skarbowe działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, 6) popełnia przestępstwo skarbowe używając przemocy lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo działając wspólnie z inną osobą, która używa przemocy lub grozi natychmiastowym jej użyciem, 7) przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia doprowadza inną osobę do popełnienia czynu zabronionego będącego przestępstwem skarbowym. § 2. Przepisu § 1 pkt 1 i 3 nie stosuje się, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności publicznoprawnej, a została ona w całości uiszczona przed zamknięciem przewodu sądowego w pierwszej instancji. § 3. Przepisu § 1 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli sprawca odstąpił od udziału w zorganizowanej grupie lub związku i ujawniając przed organem ścigania istotne okoliczności zamierzonego przestępstwa skarbowego, zapobiegł jego popełnieniu. § 4. W wypadkach określonych w § 1 pkt 3 sąd orzeka tylko jeden raz karę za wszystkie zbiegające się przestępstwa skarbowe na podstawie przepisu, którego znamiona każde z nich wyczerpuje, w granicach określonych w art. 38 § 1 lub 2. Art. 38. § 1. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności: 1) do 6 miesięcy albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny do 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, 2) do roku albo karę ograniczenia wolności, jeżeli przestępstwo skarbowe jest zagrożone tylko karą grzywny przekraczającą 360 stawek dziennych, co nie wyłącza wymierzenia także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, 3) przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo skarbowe w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie wyłącza wymierzenia z takim samym obostrzeniem także kary grzywny grożącej za to przestępstwo obok kary pozbawienia wolności. § 2. Stosując nadzwyczajne obostrzenie kary, sąd może wymierzyć karę pozbawienia wolności w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego podwójnie, co nie wyłącza wymierzenia w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę także kary grzywny grożącej za to przestępstwo, jeżeli sprawca popełnia ten czyn zabroniony określony w: 1) art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 63 § 1 i 2, art. 65 § 1, art. 67 § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 90 § 1, art. 91 § 1 oraz art. 92 § 1, a kwota uszczuplonej należności publicznoprawnej lub wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka, 2) art. 98 § 2, a wartość przedmiotu czynu zabronionego jest wielka. § 3. W wypadku określonym w § 1 pkt 1 lub 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 26 § 2, a w wypadku określonym w § 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 37 § 2 lub 3. Art. 39. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie przekraczając jednak 1080 stawek dziennych grzywny, 18 miesięcy ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Art. 40. § 1. Jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85 Kodeksu karnego popełnia dwa albo więcej ciągów przestępstw skarbowych określonych w art. 37 § 1 pkt 3 albo ciąg przestępstw skarbowych oraz przestępstwo skarbowe, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu karnego o zbiegu przestępstw oraz o łączeniu kar i środków karnych. § 2. Jeżeli sprawca został skazany dwoma albo więcej orzeczeniami za przestępstwa skarbowe należące do ciągu przestępstw skarbowych określonego w art. 37 § 1 pkt 3, orzeczona w wyroku łącznym kara nie może przekroczyć górnych granic wymiaru określonych w art. 38 § 1 lub 2. § 3. Kara łączna ograniczenia wolności nie może przekraczać 18 miesięcy, a kara łączna grzywny nie może przekraczać 1080 stawek dziennych. Przy określaniu na nowo stawki dziennej, sąd kieruje się wskazaniami określonymi w art. 23 § 3. Art. 41. § 1. Warunkowego umorzenia postępowania karnego nie stosuje się także do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt 1-3, 5-7 lub art. 38 § 2. § 2. Umarzając warunkowo postępowanie karne za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej i należności tej nie uiszczono, sąd określa także obowiązek jej uiszczenia przez sprawcę w wyznaczonym terminie. § 3. Sąd może także podjąć warunkowo umorzone postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby uchyla się od wykonania określonego obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej. § 4. Przepisy § 2 i 3 stosuje się odpowiednio w razie: 1) warunkowego zawieszenia wykonania kary, 2) warunkowego zwolnienia. Art. 42. Jeżeli sprawca skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku tej kary umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, sąd może go warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, jednak nie wcześniej niż po 6 miesiącach. Art. 43. § 1. Przepadek przedmiotów wymieniony w art. 22 § 3 pkt 6 można orzec tytułem środka zabezpieczającego, jeżeli: 1) sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności, 2) społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, 3) zastosowano warunkowe umorzenie postępowania karnego, 4) zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, 5) zastosowano art. 5 § 2. § 2. Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego także zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, gdy jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego. § 3. Wymienione w § 2 zakazy orzeka się bez wyznaczenia terminu; sąd uchyla zakaz, jeżeli ustały przyczyny jego orzeczenia. Art. 44. § 1. Karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat: 1) 3 - gdy przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą grzywny lub karą ograniczenia wolności, 2) 5 - gdy przestępstwo skarbowe jest zagrożone karą pozbawienia wolności. § 2. Karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności. § 3. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub § 2 bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej rozpoczyna się z końcem roku, w którym upłynął termin płatności tej należności. Jeżeli sprawca przestępstwa skarbowego dopuścił się uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności celnej, bieg jego przedawnienia rozpoczyna się z dniem, w którym powstał dług celny; jeżeli nie jest możliwe określenie dnia powstania długu celnego, bieg przedawnienia przestępstwa skarbowego rozpoczyna się z dniem najwcześniejszym, w którym istnienie długu celnego zostało ustalone. § 4. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub § 2, jeżeli dokonanie przestępstwa skarbowego zależy od nastąpienia określonego w kodeksie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił. § 5. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 lub § 2 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego przestępstwa skarbowego ustaje z upływem 5 lat od zakończenia tego okresu. § 6. W razie uchylenia prawomocnego orzeczenia albo stwierdzenia jego nieważności, przedawnienie biegnie od dnia wydania orzeczenia w tym przedmiocie. Art. 45. § 1. Do przedawnienia wykonania środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 103 § 1 pkt 3 Kodeksu karnego. § 2. Do zatarcia skazania w odniesieniu do środków karnych wymienionych w art. 22 § 2 pkt 2-7 stosuje się odpowiednio art. 107 § 6 Kodeksu karnego. Rozdział 4 Wykroczenia skarbowe Art. 46. Do wykroczeń skarbowych nie mają zastosowania przepisy części ogólnej Kodeksu wykroczeń, z zastrzeżeniem art. 186 § 5 niniejszego kodeksu. Art. 47. § 1. Karą za wykroczenia skarbowe jest kara grzywny określona kwotowo. § 2. Środkami karnymi są: 1) dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, 2) przepadek przedmiotów, 3) ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. Tytułem środka zabezpieczającego można orzec przepadek przedmiotów wymieniony w § 2 pkt 2; przepisy art. 43 § 1 pkt 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio. Art. 48. § 1. Kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. Mandatem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 3. Nakazem karnym można wymierzyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 4. Wymierzając karę grzywny, uwzględnia się także dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. § 5. W razie zatrzymania osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia skarbowego, zgodnie z art. 244-248 Kodeksu postępowania karnego, na poczet orzeczonej kary grzywny sąd zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny karze grzywny w wysokości od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny. Art. 49. § 1. Do przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29, 30 § 1 i 6 oraz art. 31-32, przy czym nie obejmuje on środka przewozowego. § 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 3, art. 55 § 3, art. 59 § 3, art. 63 § 4, art. 64 § 2, art. 65 § 4, art. 66 § 2, art. 67 § 4, art. 68 § 2 i 3, art. 70 § 4, art. 73 § 2, art. 86 § 4 i 5, art. 87 § 4, art. 88 § 3, art. 89 § 3, art. 90 § 3 oraz w art. 107 § 4 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w § 1. § 3. W wypadku określonym w art. 65 § 4 i art. 91 § 4 można orzec przepadek przedmiotów wymienionych w § 1, jeżeli czyn zabroniony został popełniony umyślnie. § 4. W wypadkach określonych w art. 98 § 4 i art. 103 można orzec przepadek wartości dewizowych, a także innych przedmiotów wymienionych w § 1. Art. 50. Jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa albo więcej wykroczeń skarbowych, sąd wymierza łącznie karę grzywny w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych wymienionych w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 za pozostające w zbiegu wykroczenia. Art. 51. § 1. Karalność wykroczenia skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok. Przepisy art. 44 § 2-4 i 6 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli w okresie przewidzianym w § 1 wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem 2 lat od czasu jego popełnienia. § 3. Orzeczona kara lub środek karny wymieniony w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się orzeczenia upłynęły 2 lata. Art. 52. § 1. Orzeczenie kary lub środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 i 3 uważa się za niebyłe z upływem 2 lat od wykonania, darowania albo przedawnienia ich wykonania, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 2. W razie odstąpienia od wymierzenia kary lub środka karnego, zatarcie skazania następuje z upływem roku od wydania prawomocnego orzeczenia. § 3. Jeżeli ukarany po rozpoczęciu, lecz przed upływem okresu przewidzianego w § 1 ponownie popełnił przestępstwo skarbowe, wykroczenie skarbowe, przestępstwo lub wykroczenie, za które wymierzono mu karę lub środek karny, wymieniony w art. 22 § 2 pkt 2-7 i 8 lit. b) lub w art. 47 § 2 pkt 2 i 3, lub w razie odstąpienia od wymierzenia kary, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań. § 4. Wymierzenie kary grzywny w drodze mandatu karnego uważa się za niebyłe z upływem roku od uiszczenia lub ściągnięcia tej grzywny. Rozdział 5 Objaśnienie wyrażeń ustawowych Art. 53. § 1. Czyn zabroniony jest to zachowanie o znamionach określonych w kodeksie, chociażby nie stanowiło ono przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. § 2. Przestępstwo skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności. § 3. Wykroczenie skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi. § 4. Najniższe miesięczne wynagrodzenie jest to najniższe wynagrodzenie pracowników określone na podstawie Kodeksu pracy oraz w wydanych na jego podstawie przepisach wykonawczych. § 5. Zagrożenie karne jest to zagrożenie karą przewidziane w odpowiednim przepisie tytułu I działu II - Część szczególna, określającym dany typ przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. § 6. Ustawowy próg, o którym mowa w tytule I w dziale II - Część szczególna, jest to wysokość kwoty określonej w § 3 zdanie pierwsze. § 7. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego bierze się pod uwagę rodzaj i charakter zagrożonego lub naruszonego dobra, wagę naruszonego przez sprawcę obowiązku finansowego, wysokość uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonej reguły ostrożności i stopień jej naruszenia. § 8. W rozumieniu kodeksu wypadek mniejszej wagi jest to czyn zabroniony jako wykroczenie skarbowe, które w konkretnej sprawie, ze względu na jej szczególne okoliczności - zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe - zawiera niski stopień społecznej szkodliwości czynu, w szczególności gdy uszczuplona lub narażona na uszczuplenie należność publicznoprawna nie przekracza ustawowego progu z § 6, a sposób i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie wskazują na rażące lekceważenie przez sprawcę porządku finansowoprawnego lub reguł ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, albo sprawca dopuszczający się czynu zabronionego, którego przedmiot nie przekracza kwoty małej wartości, czyni to z pobudek zasługujących na uwzględnienie. § 9. W rozumieniu kodeksu zasada terytorialności, o której mowa w art. 3 § 2, obejmuje również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych. § 10. Za statek wodny uważa się także stałą platformę umieszczoną na szelfie kontynentalnym. § 11. Przestępstwo skarbowe skierowane przeciwko istotnym interesom finansowym państwa polskiego, o którym mowa w art. 3 § 3, jest to takie przestępstwo skarbowe, które zagraża Skarbowi Państwa powstaniem uszczerbku finansowego w wysokości co najmniej dziesięciokrotności wielkiej wartości. § 12. Przestępstwa skarbowe tego samego rodzaju są to przestępstwa skarbowe określone w tym samym rozdziale kodeksu; przestępstwa skarbowe z użyciem przemocy lub groźby jej użycia uważa się za przestępstwa skarbowe tego samego rodzaju. § 13. Korzyść majątkowa obejmuje zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów majątkowych dla: 1) siebie, 2) innej osoby fizycznej, 3) osoby prawnej, 4) jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, 5) zorganizowanej grupy lub związku mającego na celu popełnienie przestępstwa skarbowego, wykroczenia skarbowego, przestępstwa lub wykroczenia. § 14. Mała wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 15. Duża wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza pięćsetkrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 16. Wielka wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza tysiąckrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. § 17. Wartość przedmiotu czynu zabronionego oznacza się według przeciętnej jego ceny rynkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem stopnia zużycia, a w razie braku tych danych - na podstawie oszacowania. O cenie rozstrzyga czas popełnienia czynu zabronionego, a gdy nie można go ustalić - czas jego ujawnienia. § 18. W rozumieniu kodeksu środek przewozowy jest to przedmiot używany do przewozu osób lub towarów, w szczególności: pojazd drogowy, szynowy środek transportu, przyczepa, naczepa, jednostka pływająca oraz statek powietrzny. § 19. Młodociany jest to osoba, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat. § 20. Dokument jest to każdy przedmiot lub każda informacja utrwalona na nośniku do jej zapisu w postaci cyfrowej lub na taśmie elektromagnetycznej, jak również na elektronicznym nośniku danych, z którymi jest związane określone prawo albo które ze względu na zawartą w nim treść stanowią dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne. § 21. Księga jest to: 1) księga rachunkowa, 2) podatkowa księga przychodów i rozchodów, 3) ewidencja, 4) rejestr, 5) inne podobne urządzenia ewidencyjne, do których prowadzenia zobowiązuje przepis prawa. § 22. Księga nierzetelna jest to księga prowadzona niezgodnie ze stanem rzeczywistym. § 23. Księga wadliwa jest to księga prowadzona niezgodnie z przepisem prawa. § 24. Wyrób akcyzowy jest to wyrób określony w ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz. U. Nr 127, poz. 584 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), a także wyrób objęty szczególnym nadzorem podatkowym na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572). § 25. Znak akcyzy jest to znak skarbowy akcyzy mający w szczególności postać banderoli, znaku cechowego lub odcisku pieczęci. § 26. W rozumieniu kodeksu należność publicznoprawna jest to należność państwowa lub samorządowa, będąca przedmiotem przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego; należnością państwową jest podatek stanowiący dochód budżetu państwa, należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji lub należność celna, a należnością samorządową - podatek stanowiący dochód jednostki samorządu terytorialnego lub należność z tytułu rozliczenia udzielonej dotacji lub subwencji. § 27. Należność publicznoprawna uszczuplona czynem zabronionym jest to wyrażona liczbowo kwota pieniężna, od której uiszczenia lub zadeklarowania uiszczenia w całości lub w części osoba zobowiązana uchyliła się i w rzeczywistości ten uszczerbek finansowy nastąpił. § 28. Narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej czynem zabronionym jest to spowodowanie konkretnego niebezpieczeństwa takiego uszczuplenia - co oznacza, że zaistnienie uszczerbku finansowego jest wysoce prawdopodobne, choć nie musi nastąpić. § 29. Przepisy § 27 i 28 stosuje się odpowiednio do określenia "bezpodstawny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej" oraz określenia "bezpodstawny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia". § 30. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenia, a w szczególności: "czynności sprawdzające", "deklaracja", "informacja podatkowa", "inkasent", "kontrola podatkowa", "obowiązek podatkowy", "podatek", "podatnik", "płatnik", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych, z tym że określenie "podatek" oznacza również zaliczkę na podatek, ratę podatku, a także opłaty oraz inne niepodatkowe należności budżetu państwa o podobnym charakterze daninowym; określenie "podatnik" oznacza również osobę zobowiązaną do uiszczenia opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa o podobnym charakterze daninowym. § 31. Kontrola skarbowa jest to kontrola określona w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej. § 32. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenia, a w szczególności: "agencja celna", "dozór celny", "kontrola celna", "magazyn celny", "odprawa czasowa", "organ celny", "pozwolenie", "przedstawienie towaru organowi celnemu", "skład celny", "skład wolnocłowy", "stawka celna", "wolny obszar celny", "zamknięcie celne", "zgłoszenie celne", mają znaczenie nadane im w Kodeksie celnym oraz w wydanych na jego podstawie przepisach wykonawczych. Określenie "należność celna" oznacza odpowiednio "cło" i inną opłatę o podobnym charakterze daninowym, a w szczególności: "cło antydumpingowe", "opłatę celną dodatkową" lub "opłatę wyrównawczą". § 33. Użyte w rozdziale 7 kodeksu określenia, a w szczególności: "obrót z zagranicą towarami lub usługami", "przywóz z zagranicy", "wywóz za granicę", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. Określenie "reglamentacja pozataryfowa" oznacza odpowiednio "środki polityki handlowej", takie jak: "ograniczenia", "zakazy", "koncesje" lub inne podobne środki ochrony rynku ustanowione w ramach polityki gospodarczej państwa. § 34. Użyte w rozdziale 8 kodeksu określenia, a w szczególności: "dewizy", "działalność kantorowa", "inwestycje portfelowe", "kontrola dewizowa", "kraj", "krajowe środki płatnicze", "nierezydent", "obrót dewizowy", "obrót dewizowy z zagranicą", "obrót kapitałowy", "rezydent", "transfer", "wartości dewizowe", "waluta polska", "waluta wymienialna", "zagraniczne środki płatnicze", "zezwolenie dewizowe", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. § 35. Użyte w rozdziale 9 kodeksu określenia, a w szczególności: "gra bingo fantowe", "gra losowa", "gra w automatach losowych", "loteria", "loteria fantowa", "loteria promocyjna", "zakłady wzajemne", mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) oraz w wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych. § 36. Żołnierz jest to osoba, która pełni czynną służbę wojskową; przepisy Kodeksu karnego skarbowego dotyczące żołnierzy stosuje się odpowiednio także do żołnierzy sił zbrojnych państw obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz członków ich personelu cywilnego, jeżeli ich przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe pozostają w związku z pełnieniem obowiązków służbowych. § 37. Finansowy organ dochodzenia jest to: 1) urząd skarbowy, 2) inspektor kontroli skarbowej, 3) urząd celny, 4) funkcjonariusz Inspekcji Celnej. § 38. Niefinansowy organ dochodzenia jest to: 1) Straż Graniczna, 2) Policja, 3) Urząd Ochrony Państwa, 4) Żandarmeria Wojskowa. § 39. Organ nadrzędny nad finansowym organem dochodzenia jest to: 1) Główny Urząd Ceł - w sprawach należących do właściwości urzędu celnego, a jeżeli dochodzenie prowadzi funkcjonariusz Inspekcji Celnej - Generalny Inspektor Celny, 2) miejscowo właściwa izba skarbowa - w sprawach należących do właściwości urzędu skarbowego, a jeżeli dochodzenie prowadzi inspektor kontroli skarbowej - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, 3) minister właściwy do spraw finansów publicznych, jeżeli postanowienie lub zarządzenie wydał Generalny Inspektor Celny albo Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. § 40. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, którą organ prowadzący postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe wezwał do udziału w tym charakterze. § 41. Interwenient jest to podmiot, który, nie będąc podejrzanym lub oskarżonym w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, zgłosił w tym postępowaniu roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi. DZIAŁ II Część szczególna Rozdział 6 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji lub subwencji Art. 54. § 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 55. § 1. Podatnik, który w celu zatajenia prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub rzeczywistych rozmiarów tej działalności posługuje się imieniem i nazwiskiem, nazwą lub firmą innego podmiotu i przez to naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 56. § 1. Podatnik, który składając organowi podatkowemu lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na uszczuplenie podatku, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia. Art. 57. § 1. Podatnik, który uporczywie nie wpłaca w terminie podatku, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 1, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości należny podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Art. 58. § 1. Kto uchyla się od uiszczenia należnej opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Kto uszczupla opłatę skarbową przez użycie skasowanego znaku opłaty skarbowej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto skasowany znak opłaty skarbowej puszcza w obieg albo go w takim celu przyjmuje, przechowuje, przewozi, przenosi, przesyła, albo pomaga w jego zbyciu lub ukryciu. § 4. Jeżeli kwota uszczuplonej opłaty skarbowej albo wartość użytego skasowanego znaku tej opłaty nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 59. § 1. Kto w celu użycia w obrocie publicznym podrabia albo przerabia znak urzędowy mający stwierdzić uiszczenie opłaty skarbowej albo takiego znaku jako autentycznego używa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto w obrocie publicznym używa dokumentu opatrzonego takim podrobionym lub przerobionym znakiem. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 60. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi księgi, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje księgi, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik lub płatnik, który nie zawiadamia w terminie właściwego organu o prowadzeniu księgi przez doradcę podatkowego lub inny podmiot upoważniony do prowadzenia ksiąg w jego imieniu i na jego rzecz. Art. 61. § 1. Kto nierzetelnie prowadzi księgę, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto wadliwie prowadzi księgę. Art. 62. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie wystawia faktury lub rachunku za wykonanie świadczenia albo odmawia ich wydania, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Kto fakturę lub rachunek, określone w § 1, wystawia w sposób nierzetelny albo takim dokumentem posługuje się, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje kopii wystawionej faktury lub rachunku, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 4. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto wbrew przepisom ustawy dokona sprzedaży z pominięciem kasy rejestrującej albo nie wyda dokumentu z kasy rejestrującej, stwierdzającego dokonanie sprzedaży. § 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-4 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 63. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy sprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub wydaje z zakładu produkcyjnego wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1 w stosunku do wyrobów akcyzowych, które oznaczono nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi. § 3. Jeżeli należny podatek akcyzowy jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli należny podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 64. § 1. Producent, który wydaje wyroby akcyzowe przeznaczone do wywozu za granicę bez pisemnego zawiadomienia w terminie właściwego organu o zamiarze ich wywozu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 65. § 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi wyroby akcyzowe, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowią przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63-64, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, jeśli rodzaj, ilość lub wartość wskazują na ich przeznaczenie do działalności gospodarczej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 66. § 1. Kto wyroby akcyzowe lub opakowania z tymi wyrobami oznacza nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 67. § 1. Kto podrabia albo przerabia znak akcyzy albo upoważnienie do odbioru banderol, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto w celu popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w § 1 uzyskuje lub przysposabia środki, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 3. Nie podlega karze za przestępstwo skarbowe określone w § 2 sprawca, który odstąpił od jego dokonania, w szczególności zniszczył uzyskane lub przysposobione środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 68. § 1. Kto nie dopełnia obowiązku oznaczania wyrobów akcyzowych lub opakowań z tymi wyrobami znakami akcyzy w razie: 1) pakowania, rozlewania lub rozważania wyrobów, 2) wystąpienia w obrocie wyrobów nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto, będąc posiadaczem wyrobów określonych w § 1 pkt 2, nie sporządza ich spisu i nie przedstawia w terminie do potwierdzenia właściwemu organowi. Art. 69. § 1. Kto bez przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podejmuje czynności bezpośrednio związane z produkcją, importem lub obrotem wyrobami akcyzowymi lub opakowań z tymi wyrobami, a także z ich oznaczaniem znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Producent, który podaje nieprawdziwe dane o rodzaju, ilości lub jakości wyprodukowanego wyrobu akcyzowego lub opakowań z tym wyrobem, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. § 3. Kto wbrew przepisom usuwa wyrób akcyzowy lub opakowania z tym wyrobem z miejsca produkcji, przerobu, zużycia, przechowywania lub podczas przewozu, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 2 lub 3 jest karalne. Art. 70. § 1. Kto wbrew przepisom zbywa lub w inny sposób przekazuje znaki akcyzy osobie nieuprawnionej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu użycia lub puszczenia w obieg nabywa lub w inny sposób przyjmuje znaki akcyzy od osoby nieuprawnionej lub usuwa je z wyrobu akcyzowego lub z opakowania z tym wyrobem w celu ponownego ich użycia lub puszczenia w obieg. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto, nie będąc do tego uprawnionym, posiada lub przechowuje znaki akcyzy. § 5. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1, 2 i 4 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 71. Kto przez rażące naruszenie przepisów dotyczących przewozu lub przechowywania znaków akcyzy naraża je na bezpośrednie niebezpieczeństwo kradzieży, zniszczenia, uszkodzenia lub zgubienia, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych. Art. 72. Kto wbrew obowiązkowi nie rozlicza się w terminie z właściwym organem ze stanu zużycia znaków akcyzy, w szczególności nie zwraca znaków niewykorzystanych, uszkodzonych lub nieważnych, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. Art. 73. § 1. Kto, w użyciu wyrobu akcyzowego, zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie towaru w całości lub w części od obowiązku oznaczania znakami akcyzy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Jeżeli niepobrany podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 74. § 1. Producent, importer lub inny podmiot, który wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji znaków akcyzy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega producent lub importer, który wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów lub opakowań z tymi wyrobami wydanych lub sprowadzonych bez oznaczenia znakami akcyzy. § 3. Kto ewidencje określone w § 1 lub 2 prowadzi nierzetelnie, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 5. Karze określonej w § 4 podlega także ten, kto ewidencje, o których mowa w § 1 lub 2, prowadzi wadliwie. Art. 75. § 1. Producent, który nie dopełnia obowiązku sporządzenia raportu dziennego, zawierającego dzienną liczbę zużytych lub uszkodzonych znaków akcyzy, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega importer, który nie dopełnia obowiązku uzyskania od producenta zagranicznego odpowiedniego rozliczenia z przekazanych mu znaków akcyzy. Art. 76. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd uprawnionego organu naraża Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego na bezpodstawny zwrot podatkowej należności publicznoprawnej, w szczególności podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego, zwrot nadpłaty lub jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowej lub bieżących albo przyszłych zobowiązań podatkowych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 77. § 1. Płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rachunek właściwego organu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 4. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. § 5. Wobec sprawcy czynu zabronionego określonego w § 3, który przed wszczęciem postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe wpłacił w całości pobrany podatek na rachunek właściwego organu, sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Art. 78. § 1. Płatnik, który nie pobiera podatku albo pobiera go w kwocie niższej od należnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota uszczuplonego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota uszczuplonego podatku nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 79. Płatnik lub inkasent, który nie wyznacza w wymaganym terminie osoby, do której obowiązków należy obliczanie i pobieranie podatków oraz terminowe wpłacanie organowi podatkowemu pobranych kwot, lub nie zgłasza właściwemu miejscowo organowi podatkowemu wymaganych danych tych osób, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 80. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie składa w terminie właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. § 2. Płatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa w terminie podatnikowi lub właściwemu organowi wymaganej informacji podatkowej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 3. Jeżeli informację określoną w § 1 lub 2 złożono nieprawdziwą, sprawca podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-3 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 81. § 1. Podatnik lub płatnik, który wbrew obowiązkowi: 1) nie dokonuje w terminie zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacji objętych nim danych, 2) dokonuje zgłoszenia więcej niż jeden raz, 3) nie podaje numeru identyfikacji podatkowej lub podaje numer nieprawdziwy, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega także ten podatnik, który wbrew obowiązkowi nie składa płatnikowi dostarczonego przez niego formularza zgłoszenia identyfikacyjnego. Art. 82. § 1. Kto naraża finanse publiczne na uszczuplenie poprzez nienależną wypłatę, pobranie lub niezgodne z przeznaczeniem wykorzystanie dotacji lub subwencji, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Jeżeli wypłata lub pobranie nienależnej, nadmiernej lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem dotacji lub subwencji nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto popełnia nieumyślnie czyn zabroniony określony w § 1 lub 2. Art. 83. Kto osobie uprawnionej do przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub skarbowej udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto wbrew żądaniu tej osoby odmawia okazania księgi lub księgę taką niszczy, uszkadza, czyni bezużyteczną, ukrywa lub usuwa, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Art. 84. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 7 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obowiązkom celnym oraz zasadom obrotu z zagranicą towarami i usługami Art. 85. § 1. Kto wyłudza pozwolenie, koncesję lub inny podobny dokument, dotyczący warunków obrotu z zagranicą towarami lub usługami, regulowany przez ustawy, o których mowa w art. 53 § 32 lub 33, przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do wydania takich dokumentów, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w § 1. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 86. § 1. Kto, nie dopełniając ciążącego na nim obowiązku celnego, przywozi z zagranicy lub wywozi za granicę towar bez jego przedstawienia organowi celnemu lub zgłoszenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli przemyt celny dotyczy towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 5. Karze określonej w § 4 podlega także ten, kto popełnia nieumyślnie czyn zabroniony określony w § 1-4. Art. 87. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do kontroli celnej naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli oszustwo celne dotyczy towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, co do których istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 88. § 1. Kto, będąc uprawnionym do korzystania z procedury odprawy czasowej towaru objętego tą procedurą na podstawie zgłoszenia dokonanego w formie ustnej, nie dokonuje jego powrotnego wywozu lub nie podejmuje czynności w celu nadania temu towarowi nowego przeznaczenia celnego, przez co naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli czyn zabroniony dotyczy towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa. § 3. Jeżeli kwota należności celnej narażonej na uszczuplenie lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 89. § 1. Kto w użyciu towaru zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie towaru w całości lub w części od należności celnej, w szczególności od cła, albo zastosowanie zerowej, obniżonej lub preferencyjnej stawki celnej, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega sprawca, jeżeli czyn zabroniony dotyczy towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, które zwolniono od reglamentacji pozataryfowej. § 3. Jeżeli niepobrana należność celna lub wartość towaru lub usługi w obrocie z zagranicą, które zwolniono od reglamentacji pozataryfowej, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 90. § 1. Kto usuwa towar lub środek przewozowy spod dozoru celnego, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto bez zgody uprawnionego organu usuwa, niszczy lub uszkadza zamknięcie celne, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 91. § 1. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi towar stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86-90 § 1, lub pomaga w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Kto nabywa, przechowuje lub przewozi towar, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowi przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86-90 § 1, lub pomaga w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 92. § 1. Kto przez wprowadzenie w błąd organu celnego naraża Skarb Państwa na bezpodstawny zwrot należności celnej lub umorzenie należności celnej należnej do zapłacenia, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 2. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 3. Jeżeli kwota bezpodstawnie żądana lub umorzona nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 93. § 1. Kto rażąco narusza przepisy w zakresie warunków prowadzenia agencji celnej, w szczególności nierzetelnie lub wadliwie wykonuje czynności, do których została upoważniona agencja celna, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych. § 2. Kto rażąco narusza przepisy prawa celnego w zakresie warunków działalności wolnego obszaru celnego, składu wolnocłowego lub składu celnego, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto rażąco narusza przepisy w zakresie warunków prowadzenia magazynu celnego. Art. 94. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie udziela ustnych lub pisemnych wyjaśnień mających znaczenie dla kontroli celnej lub nie udostępnia wymaganych dokumentów dotyczących obrotu z zagranicą towarami lub usługami, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto w inny sposób osobie uprawnionej do przeprowadzania czynności kontrolnych lub dozoru celnego udaremnia lub utrudnia wykonanie czynności służbowej, w szczególności kto odmawia wykonania czynności przygotowawczych do kontroli celnej lub nie dopełnia obowiązku niezwłocznego dostarczenia towaru do miejsca wskazanego przez organ celny. Art. 95. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, podlega karze grzywny do 180 stawek dziennych. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 96. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 8 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obrotowi dewizowemu Art. 97. § 1. Kto wyłudza zezwolenie dewizowe przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do udzielania takich zezwoleń, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony w § 1. § 3. Usiłowanie przestępstwa skarbowego określonego w § 1 lub 2 jest karalne. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 98. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje obrotu kapitałowego, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 2. Jeżeli obrót kapitałowy, o którym mowa w § 1, dotyczy transferu wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, sprawca podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu transferu, o którym mowa w § 2, jest mała, sprawca podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. § 4. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu kapitałowego, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 99. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje rozporządzenia wierzytelnością od nierezydenta w sposób uniemożliwiający w terminie jej wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tej wierzytelności, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych. § 2. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 100. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi lub krajowymi środkami płatniczymi posiadanymi za granicą w sposób niezapewniający ich niezwłocznego transferu z zagranicy, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, będący osobą fizyczną, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dysponuje wartościami dewizowymi uzyskanymi w czasie pobytu za granicą w sposób niezapewniający ich transferu z zagranicy w wymaganym terminie. § 3. Jeżeli kwota wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, o których mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 101. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje płatności lub ją przyjmuje lub dokonuje transferu w obrocie dewizowym bez pośrednictwa uprawnionego banku, podlega karze grzywny do 480 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje inwestycji portfelowych bez pośrednictwa uprawnionego podmiotu prowadzącego działalność maklerską. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 102. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom wyraża zobowiązanie pieniężne w obrocie dewizowym z zagranicą w inny sposób niż w walucie polskiej lub w walucie wymienialnej, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega ten, kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom w obrocie dewizowym z zagranicą dokonuje płatności w inny sposób niż w krajowych środkach płatniczych, w walucie wymienialnej lub w dewizach płatnych w takiej walucie. § 3. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa w § 1 lub 2, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 103. § 1. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom prowadzi działalność kantorową, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom sprzedaje rezydentowi lub kupuje od rezydenta wartości dewizowe. Art. 104. § 1. Kto wbrew obowiązkowi nie udziela ustnych lub pisemnych wyjaśnień lub nie udostępnia wymaganych dokumentów w sprawach objętych kontrolą dewizową, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza i na żądanie uprawnionego organu nie przedstawia do kontroli dewizowej wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem transferu. § 3. Tej samej karze podlega także ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje wymaganych dokumentów, mających znaczenie dla kontroli dewizowej. Art. 105. § 1. Kto, uczestnicząc w obrocie dewizowym z zagranicą, nie dopełnia obowiązku przekazania Narodowemu Bankowi Polskiemu danych niezbędnych do sporządzenia bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. § 2. Tej samej karze podlega rezydent, który wbrew obowiązkowi nie zgłasza Narodowemu Bankowi Polskiemu mienia posiadanego za granicą lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą. § 3. Tej samej karze podlega nierezydent, który wbrew obowiązkowi nie zgłasza Narodowemu Bankowi Polskiemu mienia posiadanego w kraju lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą. § 4. Karze przewidzianej w § 1 podlega, kto wbrew obowiązkowi nie zgłasza utraty mienia określonego w § 2 lub 3. Art. 106. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 9 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko organizacji gier losowych i zakładów wzajemnych Art. 107. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy, regulaminu lub warunkom zezwolenia urządza lub prowadzi grę losową lub zakład wzajemny, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. § 2. Tej samej karze podlega, kto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczy w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnym. § 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z organizowania zbiorowego uczestnictwa w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie. § 4. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Art. 108. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom urządza lub prowadzi loterię fantową, grę bingo fantowe, loterię promocyjną lub grę w automatach losowych, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych. § 2. Jeżeli nadwyżka z loterii fantowej lub gry bingo fantowe była przeznaczona na cel społeczny, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. Art. 109. Kto uczestniczy w grze losowej lub zakładzie wzajemnym urządzonym lub prowadzonym bez wymaganego zezwolenia albo wbrew jego warunkom, podlega karze grzywny do 120 stawek dziennych. Art. 110. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych albo karze ograniczenia wolności, albo obu tym karom łącznie. Art. 111. § 1. Kto, nie dopełniając obowiązku nadzoru nad przestrzeganiem reguł obowiązujących w działalności danego przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej, dopuszcza, chociażby nieumyślnie, do dokonania czynu zabronionego określonego w tym rozdziale, podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli czyn sprawcy wyczerpuje znamiona innego przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego albo jeżeli niedopełnienie obowiązku nadzoru należy do ich znamion. Rozdział 10 Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko prywatyzacji mienia Skarbu Państwa Art. 112. § 1. Kto składa fałszywe oświadczenie w celu wyłudzenia od Skarbu Państwa powszechnego świadectwa udziałowego, nieodpłatnie zbywanych akcji spółek należących do Skarbu Państwa, bonu prywatyzacyjnego, świadectwa udziałowego funduszu przemysłowego lub innego świadczenia określonego w przepisach o prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, do którego otrzymania nie jest uprawniony, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. § 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. TYTUŁ II POSTĘPOWANIE W SPRAWACH O PRZESTĘPSTWA SKARBOWE I WYKROCZENIA SKARBOWE DZIAŁ I Przepisy wstępne Rozdział 11 Przepisy ogólne Art. 113. § 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej. § 2. Nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących pokrzywdzonego oraz przepisów postępowania w sprawach o wykroczenia. § 3. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe nie stosuje się przepisów: 1) Kodeksu postępowania karnego dotyczących środków zapobiegawczych, poszukiwania oskarżonego i listu gończego, 2) art. 309, 310, 470, 472 § 1 i art. 590-607 Kodeksu postępowania karnego. Art. 114. § 1. Przepisy kodeksu mają ponadto na celu takie ukształtowanie postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, aby osiągnięte zostały cele tego postępowania w zakresie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, spowodowanego takim czynem zabronionym. § 2. Organ prowadzący postępowanie jest obowiązany także pouczyć sprawcę o przysługujących mu uprawnieniach w razie wyrównania uszczerbku finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Art. 115. § 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe orzekają sądy powszechne albo sądy wojskowe. § 2. Sąd rejonowy orzeka w pierwszej instancji, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu. § 3. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych w pierwszej instancji orzeka: 1) wojskowy sąd garnizonowy, 2) wojskowy sąd okręgowy, gdy chodzi o przestępstwa skarbowe popełnione przez żołnierzy, o których mowa w art. 654 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego. Art. 116. § 1. Orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego podlegają także sprawy o wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby, o których mowa w art. 53 § 36, co nie wyklucza odpowiedzialności dyscyplinarnej. Właściwy dowódca zawiadamia niezwłocznie prokuratora wojskowego albo wojskowy sąd garnizonowy o wynikach postępowania dyscyplinarnego i zastosowanych karach dyscyplinarnych. Sprawy o wykroczenia skarbowe nie przestają podlegać orzecznictwu wojskowego sądu garnizonowego mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej. § 2. Przepis § 1 nie wyłącza w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej postępowania mandatowego na zasadach i w trybie określonym w niniejszym kodeksie, z tym że w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu - właściwy do rozpoznania sprawy jest wojskowy sąd garnizonowy. § 3. O popełnieniu przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej wykroczenia skarbowego zawiadamia się prokuratora wojskowego. Dotyczy to również wypadku przewidzianego w § 2, ale tylko w razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu. § 4. Wojskowy sąd garnizonowy może odmówić wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe, a wszczęte umorzyć i sprawę przekazać właściwemu dowódcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeżeli uzna to za wystarczającą reakcję na wykroczenie skarbowe. Przed wniesieniem aktu oskarżenia uprawnienie to przysługuje prokuratorowi wojskowemu; zażalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje wojskowy sąd garnizonowy. § 5. Jeżeli przepisy § 1-4 nie stanowią inaczej, postępowanie w sprawach o wykroczenia skarbowe odbywa się według przepisów niniejszego kodeksu, mających zastosowanie w sprawach karnych podlegających orzecznictwu sądów wojskowych, które stosuje się odpowiednio; w szczególności, w sprawach o wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o postępowaniu uproszczonym, z wyjątkiem art. 469-471 oraz 483. Art. 117. § 1. Postępowania uproszczonego nie stosuje się także w razie popełnienia przestępstwa skarbowego w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub art. 38 § 2. § 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego o postępowaniu nakazowym i uproszczonym. § 3. W wypadkach wskazanych w kodeksie i na zasadach w nim określonych upoważniony organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może wymierzać za wykroczenia skarbowe karę grzywny w drodze mandatu karnego. § 4. Orzekanie następuje także w postępowaniu w stosunku do nieobecnych. Art. 118. § 1. Organami dochodzenia w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe są: 1) urząd skarbowy, 2) inspektor kontroli skarbowej, 3) urząd celny, 4) funkcjonariusz Inspekcji Celnej, 5) Straż Graniczna, 6) Policja, 7) Żandarmeria Wojskowa. § 2. Organem dochodzenia w sprawach o przestępstwa skarbowe jest także Urząd Ochrony Państwa. § 3. Czynności procesowe organów, o których mowa w § 1 i 2, wykonują upoważnieni przedstawiciele tych organów. Art. 119. § 1. Interwenient roszczący sobie prawo do przedmiotów podlegających przepadkowi może dochodzić swych roszczeń w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe. § 2. W razie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów, co do których podmiot określony w § 1 nie zgłosił interwencji we właściwym czasie bez własnej winy, odpowiedzialność Skarbu Państwa ocenia się według przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. § 3. Roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia wygasa, jeżeli powództwa nie wytoczono w terminie 3 miesięcy, licząc od dnia, w którym powód dowiedział się o prawomocnym orzeczeniu przepadku przedmiotów, nie później jednak niż przed upływem 2 lat od daty uprawomocnienia się tego orzeczenia. Rozdział 12 Strony Art. 120. § 1. W postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej oraz interwenient. § 2. W postępowaniu w sprawach o wykroczenia skarbowe stronami są: oskarżyciel publiczny, oskarżony oraz interwenient. § 3. Interwenientowi w toku całego postępowania przysługują uprawnienia w granicach interwencji. Art. 121. § 1. Oprócz prokuratora, oskarżycielem publicznym przed sądem jest organ, który wnosi i popiera akt oskarżenia. § 2. Organy dochodzenia wskazane w art. 133 § 1 i art. 134 § 1 mają w sprawach o wykroczenia skarbowe uprawnienia do sporządzania i wnoszenia aktu oskarżenia oraz do popierania go przed sądem, a także do występowania w toku całego postępowania, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia. § 3. Oskarżycielem publicznym w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przed wojskowym sądem garnizonowym lub w sprawach o przestępstwa skarbowe przed wojskowym sądem okręgowym jest wyłącznie prokurator wojskowy. Art. 122. § 1. W sprawach, w których finansowy organ dochodzenia prowadzi dochodzenie, a następnie wnosi i popiera akt oskarżenia przed sądem: 1) przez wyrażenie "prokurator" w art. 18 § 2, art. 19 § 1 zdanie pierwsze i § 2, art. 20 § 1, art. 23, 46, 71 § 2, art. 87 § 3, art. 93 § 4, art. 96 § 1, art. 100 § 2, art. 135, 158, 160 § 4, art. 192 § 2, art. 215, 218 § 1 zdanie pierwsze, art. 231 § 1, art. 281, 282 § 1 pkt 1, art. 288 § 1, art. 290 § 1, art. 298 § 1, art. 299 § 3, art. 308 § 1 i 3, art. 317 § 2, art. 323 § 1 i 3, art. 324, art. 327 § 1 i 3, art. 330 § 1 i 2, art. 331 § 1, art. 333 § 2, art. 336 § 1 i 3, art. 339 § 1 pkt 1 i 3, § 3 pkt 4 i § 5, art. 340 § 2, art. 341 § 2, art. 342 § 4, art. 345 § 1 i 2, art. 354, art. 359 pkt 1, art. 380, art. 387 § 2, art. 397 § 1, art. 446 § 2, art. 448, 450 § 1, art. 461 § 1, art. 505 § 1, art. 526 § 2, art. 545 § 2, art. 570, 571 § 2 oraz art. 618 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także "finansowy organ dochodzenia", 2) przez wyrażenie "prokurator" w art. 15 § 1, art. 48 § 1, art. 156 § 5, art. 179 § 3, art. 306 § 2, art. 325-326 § 1-3, art. 327 § 2 i 3 oraz art. 472 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także "organ nadrzędny nad finansowym organem dochodzenia", 3) przez wyrażenie "Prokurator Generalny" w art. 328 Kodeksu postępowania karnego rozumie się także "ministra właściwego do spraw finansów publicznych", gdy potrzeba uchylenia prawomocnego postanowienia zachodzi w sprawie o wykroczenie skarbowe. § 2. Finansowy organ dochodzenia może wystąpić z wnioskiem do prokuratora o podjęcie czynności, o których mowa w art. 73 § 2 i 3, art. 180 § 1, art. 202 § 1, art. 203 § 2, art. 214 § 8, art. 218 § 1 zdanie drugie, art. 220 § 1, art. 237 § 1 i 2, art. 247 § 1, art. 250 § 2-4, art. 263 § 2, art. 270 § 1 oraz art. 293 § 1 Kodeksu postępowania karnego. Jeżeli w wypadku, o którym mowa w art. 250 § 2 i 3 Kodeksu postępowania karnego, sąd zastosował tymczasowe aresztowanie, prokurator z mocy prawa obejmuje dochodzenie nadzorem. § 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się w razie przejęcia sprawy przez prokuratora do swego prowadzenia. Art. 123. § 1. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenient mogą ustanowić pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny. § 2. Za podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i interwenienta, którzy nie są osobami fizycznymi, czynności procesowych może dokonać także organ uprawniony do działania w ich imieniu. § 3. W sprawach o wykroczenia skarbowe interwenient może mieć tylko jednego pełnomocnika. Art. 124. § 1. Pociągnięcie podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej następuje w formie postanowienia. § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wydaje w postępowaniu przygotowawczym organ prowadzący to postępowanie, a po wniesieniu aktu oskarżenia - sąd. § 3. Postanowienie zawiera wskazanie oskarżonego, zarzucanego mu przestępstwa skarbowego, kwalifikacji prawnej, podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz podstaw pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej. § 4. Zmiana lub uzupełnienie postanowienia, o którym mowa w § 1, następuje w formie postanowienia. W razie braku podstaw do pociągnięcia podmiotu do odpowiedzialności posiłkowej zmiana ta może polegać także na uchyleniu wydanego poprzednio postanowienia. Art. 125. § 1. Do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio dotyczące podejrzanego, oskarżonego i obrońcy przepisy: art. 72, 74 § 1, art. 75-79, 81, 84-86, 157 § 1 i 2, art. 174-176, 182, 185, 186, 300, 301, 315 § 1, art. 316, 321, 323 § 2, art. 334 § 2, art. 337, 353 § 2, art. 386, 389 i 390, 431 § 2 i 3, art. 434-435, 440, 443, 453 § 3, art. 454 § 1, art. 455, 480, 482 § 1, art. 524 § 3, art. 540 § 2 i 3, art. 542 § 2, art. 545 § 1, art. 547 § 3, art. 548, 624 § 1, art. 627, 630, 632-633 oraz 636 § 1 Kodeksu postępowania karnego. § 2. Od chwili wydania postanowienia, o którym mowa w art. 124 § 1, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej może być w tym charakterze wezwany do udziału w czynnościach procesowych. § 3. Podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej nie może być przesłuchany w charakterze świadka. Art. 126. § 1. Interwencja może być zgłoszona do chwili rozpoczęcia przewodu sądowego w pierwszej instancji. § 2. Jeżeli interwenient w zgłoszeniu nie podał miejsca swego zamieszkania, pobytu lub siedziby, lub podał co do tego nieprawdziwe dane, zgłoszenie uważa się za niebyłe. Art. 127. § 1. Interwencję zgłasza się pisemnie albo ustnie do protokołu. § 2. Jeżeli na podstawie danych zebranych w toku postępowania zostanie ustalony podmiot spełniający warunki do zgłoszenia interwencji, należy go niezwłocznie zawiadomić o przysługującym uprawnieniu, chyba że nie można ustalić jego miejsca zamieszkania, pobytu lub siedziby. § 3. Jeżeli w toku postępowania zatrzymano przedmiot lub dokonano zajęcia albo zabezpieczenia, należy o tym niezwłocznie zawiadomić interwenienta. § 4. Odpis wniosku, o którym mowa w art. 323 § 3 Kodeksu postępowania karnego, doręcza się niezwłocznie interwenientowi. Art. 128. § 1. Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy art. 232 § 3, art. 305 § 4, art. 315 § 1, art. 316 § 1, art. 318, 321, 323 § 2, art. 334 § 2, art. 343 § 2, art. 474 § 1, art. 475, 482 § 1 zdanie pierwsze, art. 549 oraz 550 § 2 Kodeksu postępowania karnego. § 2. Interwenient może być przesłuchany w charakterze świadka. § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawie prawidłowo zawiadomionego o terminie interwenienta lub jego pełnomocnika nie jest przeszkodą do jej przeprowadzenia i wydania orzeczenia. § 4. Jeżeli przepadek przedmiotów orzeczono postanowieniem o warunkowym umorzeniu postępowania karnego, zażalenie przysługuje także interwenientowi. § 5. W razie nieuwzględnienia interwencji koszty wynikłe z jej zgłoszenia ponosi interwenient. Rozdział 13 Zabezpieczenie majątkowe Art. 129. W wypadkach niecierpiących zwłoki organ dochodzenia może żądać od podmiotów wymienionych w art. 218 § 1 Kodeksu postępowania karnego zatrzymania przesyłki, co do której istnieje podejrzenie, że zawiera przedmioty przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Zatrzymanie to trwa aż do czasu uzyskania zatwierdzenia przez prokuratora - nie dłużej jednak niż 7 dni. Art. 130. Przedmiot, co do którego powstaje wątpliwość, komu należy go wydać, można złożyć do depozytu także we właściwym miejscowo finansowym organie dochodzenia. Art. 131. § 1. W razie popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego zabezpieczyć można także ściągnięcie równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi oraz uiszczenie należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych. § 3. Wykonanie kary grzywny oraz ściągnięcie równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi można zabezpieczyć także na mieniu podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. § 4. Do zabezpieczenia grożącego przepadku osiągniętych korzyści majątkowych lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przedmiotów podlegających przepadkowi stosuje się odpowiednio art. 292 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Art. 132. Zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 131, upada, jeżeli nie zostanie prawomocnie orzeczony przepadek osiągniętych korzyści majątkowych lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. Zabezpieczenie należności publicznoprawnych uszczuplonych lub narażonych na uszczuplenie upada, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie nie zostanie wszczęta egzekucja dla ściągnięcia tych należności. Rozdział 14 Właściwość organów dochodzenia Art. 133. § 1. Dochodzenie prowadzą: 1) urząd celny - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 85-96 § 1, art. 98 § 2-4, art. 104 § 2 oraz w sprawach ujawnionych z art. 104 § 1 i 3, a w sprawach ujawnionych w zakresie swego działania przez Inspekcję Celną - funkcjonariusz tej inspekcji, 2) urząd skarbowy - w sprawach o pozostałe przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, a w tych sprawach ujawnionych w zakresie swego działania przez urząd kontroli skarbowej - inspektor kontroli skarbowej. § 2. Organy, o których mowa w § 1, mogą wszcząć dochodzenie w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe nie należące do ich właściwości; po zabezpieczeniu dowodów przekazują sprawę do dalszego prowadzenia właściwemu organowi. Art. 134. § 1. Dochodzenie prowadzą także: 1) Straż Graniczna - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe wymienione w art. 133 § 1 pkt 1, ujawnione w zakresie swego działania przez Straż Graniczną, 2) Policja - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez Policję, 3) Urząd Ochrony Państwa - w sprawach o przestępstwa skarbowe ujawnione w zakresie swego działania przez ten urząd, 4) Żandarmeria Wojskowa - w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe popełnione przez osoby wymienione w art. 53 § 36. § 2. Organy określone w § 1 pkt 1-3 zawiadamiają niezwłocznie o prowadzeniu dochodzenia właściwe finansowe organy dochodzenia przez przesłanie odpisu postanowienia o jego wszczęciu, chyba że ograniczą swoje czynności do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego oraz przekazania sprawy do dalszego prowadzenia tym organom. § 3. Organ określony w § 1 pkt 4 o wszczęciu dochodzenia zawiadamia niezwłocznie właściwą prokuraturę wojskową. § 4. W razie zgłoszenia przez sprawcę czynu zabronionego wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, przekazanie sprawy właściwemu finansowemu organowi dochodzenia jest obowiązkowe. § 5. Przepisy § 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy organ określony w § 1 pkt 1-3 jest właściwy do prowadzenia dochodzenia w sprawie o czyn zabroniony będący przestępstwem określonym w przepisach karnych innej ustawy, który wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego. Art. 135. § 1. W wypadku gdy sprawcy zarzucono kilka przestępstw skarbowych albo wykroczeń skarbowych, względnie gdy zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 § 1, a sprawy należą do właściwości różnych organów dochodzenia, właściwy jest organ, który pierwszy wszczął postępowanie. § 2. Jeżeli sprawcy zarzucono przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe, a sprawy należą do właściwości różnych finansowych organów dochodzenia, właściwy jest organ, który wszczął postępowanie w sprawie o przestępstwo skarbowe. § 3. Jeżeli sprawa o przestępstwo skarbowe i wykroczenie skarbowe należy do właściwości finansowych i niefinansowych organów dochodzenia, postępowanie prowadzi finansowy organ dochodzenia, chyba że dochodzenie prowadzi Żandarmeria Wojskowa. § 4. Spór o właściwość między finansowymi organami dochodzenia rozstrzyga minister właściwy do spraw finansów publicznych. Jeżeli spór wszczyna niefinansowy organ dochodzenia, rozstrzyga go prokurator. § 5. W czasie trwania sporu o właściwość każdy z organów dochodzenia dokonuje czynności niecierpiących zwłoki. DZIAŁ II Pociągnięcie do odpowiedzialności za zgodą sprawcy Rozdział 15 Postępowanie mandatowe Art. 136. § 1. Postępowanie mandatowe prowadzi finansowy organ dochodzenia, a niefinansowe organy dochodzenia, gdy przepis szczególny tak stanowi. § 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i sposób wydawania funkcjonariuszom finansowych organów dochodzenia i niefinansowych organów dochodzenia upoważnienia do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe oraz szczegółowe zasady ich wymierzania i sposób uiszczania. Art. 137. § 1. W postępowaniu mandatowym, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, organ dochodzenia lub jego przedstawiciel upoważniony do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego może ją wymierzyć jedynie, gdy osoba sprawcy i okoliczności popełnienia wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a nie zachodzi potrzeba orzeczenia kary surowszej od tej, która jest przewidziana w art. 48 § 2. § 2. Postępowania mandatowego nie stosuje się, jeżeli: 1) są podstawy do orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 1, 2) przepis przewiduje obowiązek orzeczenia przepadku przedmiotów, 3) sprawca znajduje się pod wpływem alkoholu lub innego podobnie działającego środka, 4) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności sprawcy, 5) zachodzi zbieg przepisów określony w art. 7 § 1, a ten sam czyn sprawcy wykroczenia skarbowego wyczerpuje zarazem znamiona przestępstwa skarbowego. § 3. Warunkiem wymierzenia kary grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia skarbowego zgody na przyjęcie mandatu. § 4. Upoważniony organ dochodzenia lub jego przedstawiciel, wymierzając karę grzywny w drodze mandatu karnego, obowiązany jest określić wykroczenie skarbowe zarzucane sprawcy oraz pouczyć go o prawie odmowy przyjęcia mandatu i o skutkach prawnych takiej odmowy. Art. 138. § 1. W postępowaniu mandatowym można wymierzyć karę grzywny w drodze mandatu karnego: 1) wydanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio organowi dochodzenia lub jego przedstawicielowi, który ją wymierzył, 2) kredytowanego, wydawanego za potwierdzeniem odbioru ukaranemu. § 2. Mandatem karnym, o którym mowa w § 1 pkt 1, może być wymierzona kara grzywny wobec osób czasowo tylko przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do osób stale przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które czasowo opuszczają to terytorium. § 4. Mandat karny, o którym mowa w § 1 pkt 1, staje się prawomocny z chwilą uiszczenia kary grzywny organowi dochodzenia lub jego przedstawicielowi, który ją wymierzył, zaś mandat karny kredytowany - z chwilą pokwitowania jego odbioru przez ukaranego. § 5. Mandat karny kredytowany powinien zawierać pouczenie o obowiązku uiszczenia wymierzonej kary grzywny w terminie 7 dni od daty jego uprawomocnienia oraz o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie. Art. 139. § 1. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego, organ dochodzenia wnosi akt oskarżenia do sądu. W akcie oskarżenia należy zaznaczyć, że sprawca odmówił przyjęcia mandatu karnego, i w miarę możności podać także przyczyny tej odmowy. § 2. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego, a zwłaszcza gdy sprawca wykroczenia skarbowego przebywa stale za granicą albo gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego sprawcy, w szczególności przedmiotów zagrożonych przepadkiem. Art. 140. § 1. Prawomocny mandat karny podlega niezwłocznie uchyleniu, jeżeli karę grzywny wymierzono za czyn niebędący wykroczeniem skarbowym. Uchylenie następuje na wniosek ukaranego złożony w terminie zawitym 7 dni od daty uprawomocnienia się mandatu lub z urzędu. § 2. Uprawnionym do uchylania prawomocnych mandatów karnych jest sąd, w którego okręgu mandat został nałożony. Sąd orzeka jednoosobowo na posiedzeniu. Przed podjęciem decyzji można zarządzić stosowne czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu karnego. § 3. Uchylając mandat karny nakazuje się podmiotowi, na rachunek którego pobrano grzywnę, zwrot uiszczonej kwoty, chyba że czyn zarzucany sprawcy wyczerpuje znamiona przestępstwa skarbowego; w takim wypadku uiszczoną kwotę zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie grożących mu kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania. Art. 141. Nadzór nad postępowaniem mandatowym sprawuje minister właściwy do spraw finansów publicznych, a w sprawach, o których mowa w art. 134 § 1, odpowiednio - minister właściwy do spraw wewnętrznych albo Minister Obrony Narodowej. Rozdział 16 Zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności Oddział 1 Przebieg negocjacji Art. 142. § 1. W postępowaniu przed finansowym organem dochodzenia, zanim wniesiono akt oskarżenia, sprawca przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego może zgłosić wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 2. Przed pierwszym przesłuchaniem finansowy organ dochodzenia obowiązany jest pouczyć sprawcę także o prawie złożenia takiego wniosku. § 3. Jeżeli sprawcą jest osoba w wieku po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, wniosek, o którym mowa w § 1, może w jego imieniu zgłosić przedstawiciel ustawowy. § 4. Wniosek sprawcy, o którym mowa w § 1, może być złożony na piśmie albo ustnie do protokołu. Do wniosku dołącza się dowody wykonania czynności wymienionych w art. 143 § 1-3. Art. 143. § 1. Zgłaszając wniosek, o którym mowa w art. 142 § 1, sprawca obowiązany jest łącznie uiścić: 1) należność publicznoprawną, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie tej należności, chyba że do chwili zgłoszenia wniosku ta należność została w całości zapłacona, 2) tytułem kary grzywny kwotę odpowiadającą co najmniej jednej trzeciej najniższego miesięcznego wynagrodzenia, a za wykroczenie skarbowe - kwotę odpowiadającą co najmniej jednej dziesiątej tego wynagrodzenia, 3) zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania. § 2. Jeżeli za czyn zabroniony, o który toczy się postępowanie, przewidziane jest obowiązkowe orzeczenie przepadku przedmiotów, sprawca składając wniosek, o którym mowa w art. 142 § 1, jest obowiązany wyrazić zgodę na ich przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić ich równowartość pieniężną. § 3. Jeżeli orzeczenie przepadku przedmiotów nie jest obowiązkowe, sprawca może ograniczyć wyrażenie zgody na przepadek, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścić równowartość pieniężną tylko niektórych przedmiotów zagrożonych przepadkiem albo złożyć wniosek o całkowite zaniechanie orzeczenia przepadku przedmiotów lub uiszczenia ich równowartości pieniężnej. § 4. Uiszczenie przez sprawcę równowartości pieniężnej przedmiotów zagrożonych przepadkiem nie dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 5. Przepisy art. 16 § 3 i art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio. § 6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w wysokości nie wyższej niż jedna dziesiąta najniższego miesięcznego wynagrodzenia, mając na uwadze w szczególności wydatki finansowego organu dochodzenia, poniesione przy jego rozpoznaniu. Art. 144. § 1. Cofnięcie wniosku, o którym mowa w art. 142 § 1, nie jest możliwe przed upływem 1 miesiąca od jego złożenia, a także po doręczeniu postanowienia o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 2. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne. § 3. W razie cofnięcia wniosku uiszczone przez sprawcę kwoty zatrzymuje się do zakończenia postępowania jako zabezpieczenie grożących mu kar, środków karnych lub innych środków oraz kosztów postępowania. Art. 145. § 1. W razie wystąpienia przez sprawcę o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, finansowy organ dochodzenia może zamiast aktu oskarżenia wnieść niezwłocznie do sądu wniosek o udzielenie takiego zezwolenia. § 2. Wniosek finansowego organu dochodzenia powinien zawierać: 1) imię i nazwisko sprawcy oraz inne dane określające jego tożsamość, 2) dokładne określenie czynu zarzucanego sprawcy ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia, a zwłaszcza wysokości uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej, 3) wskazanie przepisów kodeksu, pod które zarzucany czyn podpada, 4) dokładne określenie wykonanych przez sprawcę czynności, o których mowa w art. 143 § 1-3, 5) wskazanie sądu właściwego do udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. § 3. Uzasadnienie wniosku może być ograniczone do wskazania dowodów świadczących o tym, że wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a nadto innych okoliczności świadczących o tym, że w danej sprawie można zezwolić na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w szczególności ze względu na to, że jest to wystarczające dla zaspokojenia uzasadnionego interesu finansowego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. § 4. Z wnioskiem, o którym mowa w § 1, przesyła się sądowi akta postępowania wraz z załącznikami. § 5. O wniesieniu do sądu wniosku, o którym mowa w § 1, finansowy organ dochodzenia zawiadamia niezwłocznie sprawcę, jak również przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art. 142 § 3. Art. 146. § 1. Wniesienie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ dochodzenia uzależnia od uiszczenia w całości należności publicznoprawnej, jeżeli czyn zabroniony polega na uszczupleniu lub narażeniu na jej uszczuplenie, a do tej chwili należność ta nie została zapłacona. § 2. Wniesienie wniosku, o którym mowa w § 1, finansowy organ dochodzenia może uzależnić: 1) od uiszczenia tytułem kary grzywny dodatkowej kwoty, nieprzekraczającej jednak łącznie z kwotą już wpłaconą wysokości połowy sumy odpowiadającej górnej granicy ustawowego zagrożenia za dany czyn zabroniony, 2) od wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów nieobjętych wnioskiem sprawcy, o którym mowa w art. 142 § 1, a w razie niemożności ich złożenia - od uiszczenia równowartości pieniężnej tych przedmiotów, chyba że przepadek dotyczy przedmiotów określonych w art. 29 pkt 4. § 3. Czas, rodzaj i sposób wykonania czynności, o których mowa w § 1 lub 2, finansowy organ dochodzenia określa po wysłuchaniu sprawcy. Art. 147. Na postanowienie odmawiające wniesienia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przysługuje zażalenie do organu nadrzędnego nad finansowym organem dochodzenia, o czym należy sprawcę pouczyć. W razie nieuwzględnienia zażalenia stosuje się odpowiednio art. 144 § 3. Oddział 2 Zezwolenie Art. 148. § 1. W kwestii udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności sąd wydaje niezwłocznie postanowienie. § 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe prezes sądu może zarządzić rozpoznanie wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli ze względu na okoliczności sprawy uzna to za stosowne. § 3. W posiedzeniu ma prawo wziąć udział sprawca i jego obrońca, a także przedstawiciel ustawowy, o którym mowa w art. 142 § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionego o terminie sprawcy lub jego obrońcy, a także przedstawiciela ustawowego, o którym mowa w art. 142 § 3, nie jest przeszkodą do przeprowadzenia posiedzenia. § 4. Stawiennictwo na posiedzenie finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego, który wniósł wniosek, jest obowiązkowe, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 5. W razie oddalenia wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, sąd niezwłocznie zwraca sprawę finansowemu organowi dochodzenia. Przepis art. 144 § 3 stosuje się odpowiednio. Art. 149. § 1. W razie zaskarżenia postanowienia o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności ulega ono uchyleniu lub zmianie w postępowaniu odwoławczym tylko wtedy, gdy sąd: 1) orzekł tytułem kary grzywny kwotę wyższą niż uiszczona przez sprawcę, 2) orzekł przepadek przedmiotów lub uiszczenie ich równowartości pieniężnej w zakresie nieobjętym zgodą sprawcy. § 2. Sąd odwoławczy orzeka niezwłocznie w składzie jednoosobowym, chyba że sąd pierwszej instancji orzekał w składzie jednego sędziego i dwóch ławników. DZIAŁ III Postępowanie przygotowawcze Art. 150. § 1. Określone w Kodeksie postępowania karnego obowiązki i uprawnienia Policji, z wyjątkiem art. 214 § 6 i art. 663, dotyczą także innych organów dochodzenia. § 2. W razie potrzeby inny niż Policja organ dochodzenia może zwrócić się do Policji z wnioskiem o udzielenie pomocy przy dokonaniu czynności procesowej. § 3. Czynność, o której mowa w art. 75 § 2 Kodeksu postępowania karnego, dokonywana jest przez Policję, Straż Graniczną, Urząd Ochrony Państwa lub Żandarmerię Wojskową, a gdy dochodzenie prowadzone jest przez finansowy organ dochodzenia - przez Policję na żądanie tego organu. § 4. Oprócz Policji, czynność, o której mowa w art. 244 § 1 Kodeksu postępowania karnego, może być dokonana także przez Straż Graniczną, Urząd Ochrony Państwa lub Żandarmerię Wojskową. Art. 151. § 1. Można odmówić wszczęcia postępowania w sprawie o wykroczenie skarbowe, a wszczęte umorzyć także wtedy, gdy w sprawie o ten sam czyn zabroniony wyczerpujący zarazem znamiona wykroczenia skarbowego i przestępstwa, postępowanie karne w sprawie o przestępstwo zostało już prawomocnie zakończone orzeczeniem skazującym. § 2. Można odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć, jeżeli o ten sam czyn zabroniony wyczerpujący zarazem znamiona wykroczenia skarbowego i przestępstwa toczy się postępowanie karne w sprawie o przestępstwo ścigane z urzędu. Art. 152. W razie ustalenia, że czyn zabroniony, o który toczy się dochodzenie, jest wykroczeniem skarbowym, postępowanie można ograniczyć do przesłuchania podejrzanego oraz w razie potrzeby także do czynności w zakresie niezbędnym do wniesienia aktu oskarżenia. Art. 153. § 1. Dochodzenie w sprawie o przestępstwo skarbowe powinno być zakończone w ciągu 3 miesięcy. W razie niezakończenia dochodzenia w tym terminie stosuje się odpowiednio art. 310 § 3 Kodeksu postępowania karnego. § 2. W razie niezakończenia dochodzenia w sprawie o wykroczenie skarbowe prowadzonego przez organ dochodzenia w ciągu 2 miesięcy, organ nadrzędny nad tym organem może przedłużyć dochodzenie na czas oznaczony. Art. 154. Przepisu art. 305 § 3 zdanie drugie Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się, jeżeli w sprawie o wykroczenie skarbowe postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia albo jego umorzeniu wydał finansowy organ dochodzenia. Art. 155. § 1. W razie istnienia podstaw do wniesienia aktu oskarżenia finansowy organ dochodzenia sporządza go i wnosi do właściwego sądu oraz popiera go przed tym sądem. O wniesieniu aktu oskarżenia w sprawie o przestępstwo skarbowe finansowy organ dochodzenia zawiadamia niezwłocznie prokuratora przez doręczenie odpisu tego aktu. § 2. W sprawie o przestępstwo skarbowe podlegające rozpoznaniu w postępowaniu zwyczajnym finansowy organ dochodzenia w ciągu 14 dni od zakończenia dochodzenia sporządza akt oskarżenia i przesyła go wraz z aktami prokuratorowi, przekazując jednocześnie dowody rzeczowe. Akt oskarżenia zatwierdza i wnosi do sądu prokurator. W akcie oskarżenia należy także wskazać finansowy organ dochodzenia, któremu przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego. Organ ten zawiadamia się niezwłocznie o wniesieniu aktu oskarżenia przez doręczenie jego odpisu. § 3. Akt oskarżenia zawierać może także wniosek o nałożenie odpowiedzialności posiłkowej. Art. 156. § 1. Prokurator, a także finansowy organ dochodzenia może, za zgodą oskarżonego, dołączyć do aktu oskarżenia wniosek o skazanie oskarżonego za zarzucane mu przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli okoliczności popełnienia czynu zabronionego nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy. § 2. Wniosek może dotyczyć: 1) w sprawie o przestępstwo skarbowe - wymierzenia oskarżonemu kary z zastosowaniem nadzwyczajnego jej złagodzenia, orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 22 § 2 pkt 2, 3, 5 lub 6, odstąpienia od wymierzenia kary lub warunkowego zawieszenia wykonania kary; przepisu nie stosuje się do sprawcy przestępstwa skarbowego popełnionego w warunkach określonych w art. 37 § 1 lub w art. 38 § 2, 2) w sprawie o wykroczenie skarbowe - wymierzenia oskarżonemu kary grzywny nieprzekraczającej dziesięciokrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia albo orzeczenia środka karnego wymienionego w art. 47 § 2 pkt 2 lub 3 z odstąpieniem od wymierzenia kary grzywny lub z odstąpieniem także od wymierzenia tych środków karnych. § 3. Przepisy art. 335 § 2, art. 339 § 1 pkt 3 i art. 343 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio; jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku od uiszczenia tej należności w całości w wyznaczonym terminie. § 4. Nie można uwzględnić wniosku o orzeczenie przepadku przedmiotów, jeżeli interwenient temu się sprzeciwi na piśmie lub ustnie do protokołu. DZIAŁ IV Postępowanie przed sądem Rozdział 17 Postępowanie przed sądem pierwszej instancji Art. 157. § 1. Udział w rozprawie finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego, który wniósł akt oskarżenia, jest obowiązkowy w postępowaniu uproszczonym. Udział prokuratora w rozprawie nie wyłącza obowiązku udziału finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela w charakterze oskarżyciela publicznego. § 2. W sprawach o przestępstwa skarbowe, w których akt oskarżenia wniósł prokurator, finansowy organ dochodzenia lub jego przedstawiciel może działać obok prokuratora w charakterze oskarżyciela publicznego. Art. 158. § 1. Niestawiennictwo na rozprawę podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, któremu prawidłowo doręczono wezwanie, nie stoi na przeszkodzie rozpoznaniu sprawy i wydaniu orzeczenia. § 2. Jeżeli jednak podmiot, o którym mowa w § 1, usprawiedliwi swoje niestawiennictwo i jednocześnie wniesie o odroczenie rozprawy, nie można jej przeprowadzić w czasie nieobecności tego podmiotu. § 3. W wypadku, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 482 Kodeksu postępowania karnego w zakresie rozstrzygnięcia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej. Art. 159. W razie wyłączenia jawności rozprawy głównej także podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej oraz interwenient mogą żądać pozostawienia na sali rozpraw po nie więcej niż dwie osoby. Art. 160. Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego, stosownie do art. 171 § 1 Kodeksu postępowania karnego, mogą zadawać jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny, interwenient, pełnomocnik interwenienta, biegły, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej, pełnomocnik podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego. Przepisy art. 370 § 2-4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się. Art. 161. § 1. Jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, sąd może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego, o którym mowa w art. 387 Kodeksu postępowania karnego, od uiszczenia tej należności w całości w wyznaczonym terminie; uiszczenie uszczuplonej należności publicznoprawnej jest obowiązkowe, jeżeli sprawca popełni takie przestępstwo skarbowe w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt 1 i 3 lub w art. 38 § 2. § 2. Jeżeli w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe zgłoszono interwencję, sąd nie może przychylić się do wniosku, o którym mowa w art. 387 Kodeksu postępowania karnego, dotyczącego orzeczenia przepadku przedmiotów, gdy interwenient temu się sprzeciwi na piśmie lub ustnie do protokołu. Art. 162. § 1. Po zamknięciu przewodu sądowego przewodniczący udziela głosu stronom oraz ich przedstawicielom. Zabierają one głos w następującej kolejności: oskarżyciel publiczny, interwenient, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej i oskarżony. Przedstawiciele procesowi stron zabierają głos przed stronami, które reprezentują. § 2. Jeżeli oskarżyciel publiczny, interwenient lub jego pełnomocnik ponownie zabierają głos, należy również udzielić głosu podmiotowi pociągniętemu do odpowiedzialności posiłkowej, jego pełnomocnikowi, obrońcy i oskarżonemu. Art. 163. Orzeczenie kończące postępowanie powinno w miarę potrzeby zawierać również rozstrzygnięcie co do odpowiedzialności posiłkowej, roszczeń interwenienta, ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, przedmiotów zajętych na zabezpieczenie jej równowartości lub należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie przez przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe. Art. 164. Jeżeli skazany za wykroczenie skarbowe jest osobą przebywającą jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nie ma na tym terytorium stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca pobytu, sąd może orzec natychmiastową wykonalność orzeczenia skazującego na karę grzywny; jednocześnie sąd orzeka zastępczą karę pozbawienia wolności na wypadek nieuiszczenia orzeczonej kary grzywny w terminie 3 dni. Rozdział 18 Postępowanie odwoławcze i nadzwyczajne środki zaskarżenia Art. 165. Przepis art. 157 stosuje się odpowiednio również na rozprawie w sądzie odwoławczym, jeśli finansowy organ dochodzenia wniósł apelację, a także na posiedzeniu sądu w kwestii wznowienia postępowania, chyba że prezes sądu lub sąd zarządzi inaczej. Art. 166. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo może wnieść apelację z powodu nałożenia odpowiedzialności posiłkowej, natomiast z powodu skazania oskarżonego - tylko wtedy, gdy skazanie jest podstawą tej odpowiedzialności. Art. 167. § 1. Zażalenie na postanowienie finansowego organu dochodzenia rozpoznaje organ nadrzędny, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - prokurator sprawujący nadzór nad tym dochodzeniem albo sąd. § 2. Zażalenie na postanowienie Żandarmerii Wojskowej rozpoznaje właściwy prokurator wojskowy, a w wypadkach przewidzianych przez ustawę - sąd wojskowy. Art. 168. § 1. Kasację na korzyść można wnieść jedynie w razie skazania oskarżonego za przestępstwo skarbowe na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 2. Kasację na niekorzyść można wnieść jedynie w razie uniewinnienia oskarżonego. § 3. Ograniczenia przewidziane w § 1 i 2 nie dotyczą kasacji: 1) wniesionej z powodu uchybień wymienionych w art. 439 Kodeksu postępowania karnego oraz 2) w wypadku określonym w art. 521 Kodeksu postępowania karnego. Art. 169. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo lub interwenient może wnieść kasację przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym. Art. 170. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się w zakresie rozstrzygnięcia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej także wtedy, gdy po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nieznane przedtem sądowi, wskazujące na to, że niesłusznie nałożono tę odpowiedzialność. DZIAŁ V Postępowanie nakazowe Art. 171. § 1. Orzeczenie nakazu karnego jest niedopuszczalne także wtedy, jeżeli: 1) stosuje się przepisy o odpowiedzialności posiłkowej, 2) zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi, chyba że zostanie ona wycofana przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. § 2. W posiedzeniu dotyczącym orzeczenia nakazu karnego udział finansowego organu dochodzenia lub jego przedstawiciela, w szczególności tego, który wniósł akt oskarżenia, jest obowiązkowy, jeżeli prezes sądu lub sąd tak zarządzi. § 3. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych o terminie stron i ich przedstawicieli procesowych nie tamuje toku posiedzenia, chyba że stawiennictwo było obowiązkowe. Art. 172. § 1. Nakazem karnym można orzec za przestępstwo skarbowe karę grzywny przewidzianą w art. 23 § 2 albo karę ograniczenia wolności, a za wykroczenie skarbowe - karę grzywny przewidzianą w art. 48 § 3. § 2. Obok kary określonej w § 1 można, w wypadkach przewidzianych w kodeksie, orzec przepadek przedmiotów oraz ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. § 3. Sąd może poprzestać na orzeczeniu środków karnych, o których mowa w § 2, jeżeli zachodzą warunki orzeczenia tylko tych środków. DZIAŁ VI Postępowanie w stosunku do nieobecnych Rozdział 19 Przesłanki Art. 173. § 1. Przeciwko sprawcy przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego przebywającemu stale za granicą albo gdy nie można ustalić jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju, postępowanie toczyć się może podczas jego nieobecności. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) wina sprawcy lub okoliczności popełnienia czynu zabronionego budzą wątpliwości, 2) oskarżony ukrył się po wniesieniu do sądu aktu oskarżenia, a także wówczas, gdy w toku postępowania przed sądem ustalono jego miejsce zamieszkania lub pobytu w kraju. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. Rozdział 20 Przebieg postępowania Art. 174. Postępowanie toczy się na zasadach ogólnych, przy czym nie stosuje się przepisów, których nie można wykonać z powodu nieobecności oskarżonego albo podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. Art. 175. § 1. O zastosowaniu postępowania w stosunku do nieobecnych organ prowadzący postępowanie wydaje postanowienie. W postępowaniu przygotowawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe postanowienie to wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. § 2. W postępowaniu w stosunku do nieobecnych nie stosuje się art. 313 § 1 Kodeksu postępowania karnego w części dotyczącej ogłoszenia postanowienia oraz przesłuchania podejrzanego. Art. 176. § 1. Prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy wyznacza nieobecnemu oskarżonemu obrońcę z urzędu. Udział obrońcy jest obowiązkowy także w postępowaniu odwoławczym. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej, gdy nie ma on pełnomocnika. Wyznaczenie adwokata lub radcy prawnego dla nieobecnego podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa. Art. 177. W razie osobistego zgłoszenia się skazanego do rozporządzenia sądu lub ujęcia skazanego doręcza mu się odpis prawomocnego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od daty doręczenia sąd, którego wyrok się uprawomocnił, wyznacza niezwłocznie rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawie. TYTUŁ III POSTĘPOWANIE WYKONAWCZE W SPRAWACH O PRZESTĘPSTWA SKARBOWE I WYKROCZENIA SKARBOWE DZIAŁ I Część ogólna Rozdział 21 Zakres obowiązywania Art. 178. § 1. Do wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli przepisy niniejszego kodeksu nie stanowią inaczej. § 2. W postępowaniu wykonawczym w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przez wyrażenie "prokurator" użyte w przepisach Kodeksu karnego wykonawczego rozumie się także "finansowy organ dochodzenia". Rozdział 22 Postępowanie Art. 179. § 1. Organem postępowania wykonawczego w zakresie wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe jest także urząd celny lub organ Inspekcji Celnej. Do decyzji tych organów stosuje się odpowiednio art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego. § 2. Organem wykonującym zabezpieczenie majątkowe jest urząd skarbowy, chyba że kodeks stanowi inaczej. § 3. Zabezpieczenia majątkowego na towarach, wartościach dewizowych lub krajowych środkach płatniczych podlegających kontroli celnej lub kontroli dewizowej wykonywanej przez urząd celny lub organ Inspekcji Celnej lub będących w dyspozycji urzędu celnego lub organu Inspekcji Celnej dokonują te organy. § 4. Jeżeli zabezpieczenia majątkowego dokonał uprzednio urząd celny lub organ Inspekcji Celnej, sąd kieruje orzeczenie do tych organów w celu wykonania w tej części; przepisu nie stosuje się w razie jednoczesnego orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych. § 5. W razie orzeczenia przepadku osiągniętych korzyści majątkowych, organ egzekucyjny określony w art. 25 Kodeksu karnego wykonawczego prowadzi również egzekucję orzeczonej równocześnie kary grzywny lub ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, jeżeli dokonał uprzednio ich zabezpieczenia. Art. 180. § 1. Do egzekucji ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego lub innych należności, których ściągnięcie orzeczono w postępowaniu przewidzianym w kodeksie, stosuje się odpowiednio art. 25 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 2. Do zabezpieczenia należności publicznoprawnej uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie, ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego stosuje się odpowiednio art. 25 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego. § 3. Interwenient roszczący sobie prawo do przedmiotów objętych zabezpieczeniem lub egzekucją przepadku przedmiotów może dochodzić swych roszczeń tylko w trybie określonym w art. 119. Art. 181. § 1. W wypadkach określonych w art. 8 § 1 w razie niejednoczesnego skazania przez sądy na kary, środki karne lub inne środki, sąd, który ostatni wydał orzeczenie w pierwszej instancji, na wniosek skazanego rozstrzyga postanowieniem, która kara, jako najsurowsza, podlega wykonaniu. Wniosek o rozstrzygnięcie tej kwestii może złożyć również organ dochodzenia. Na postanowienie służy zażalenie organowi dochodzenia i skazanemu. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie niejednoczesnego skazania przez organy orzekające na karę grzywny za wykroczenie skarbowe i na karę grzywny za wykroczenie. § 3. W wypadku określonym w art. 8 § 2 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące wyroku łącznego. § 4. W razie uprzedniego wykonania kary łagodniejszej lub środka karnego w całości lub w części zalicza się je na poczet kary najsurowszej podlegającej wykonaniu, uwzględniając różnice zachodzące między tymi karami lub środkami karnymi. DZIAŁ II Część szczególna Rozdział 23 Wykonywanie kar Art. 182. Jeżeli kara grzywny wymierzona za przestępstwo skarbowe została uiszczona lub ściągnięta w drodze egzekucji tylko w części i zostanie stwierdzone, że spowodowane to jest tym, że okoliczności wymagane dla ustalenia stawki dziennej uległy istotnej zmianie, sąd dla nieuiszczonej jeszcze w części kary grzywny określa na nowo wysokość stawki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 23 § 3, chyba że skazany wykaże, iż nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych. Art. 183. Odroczenie uiszczenia wymierzonej kary grzywny lub rozłożenia jej na raty sąd może uzależnić od zabezpieczenia jej na majątku skazanego za przestępstwo skarbowe lub podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo. Art. 184. § 1. Podmiot odpowiedzialny posiłkowo uiszcza wymierzoną karę grzywny, jeżeli skazany nie zapłaci jej w terminie i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji. § 2. Jeżeli wymierzona kara grzywny została uiszczona lub ściągnięta od skazanego w drodze egzekucji tylko w części, odpowiedzialność posiłkową zmniejsza się w sposób odpowiadający stosunkowi kwoty zapłaconej do wysokości orzeczonej kary. § 3. Jeżeli wymierzona kara grzywny została uiszczona lub ściągnięta od podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo tylko w części, sąd może zamienić tę karę, po uprzednim wyrażeniu zgody przez skazanego, na pracę społecznie użyteczną, a jeżeli skazany nie podejmie tej pracy, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. § 4. W stosunku do podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo nie stosuje się wykonania pracy społecznie użytecznej ani zastępczej kary pozbawienia wolności. § 5. Postępowania wykonawczego nie umarza się w razie śmierci sprawcy skazanego za przestępstwo skarbowe po uprawomocnieniu się orzeczenia o nałożeniu odpowiedzialności posiłkowej. Art. 185. § 1. Jeżeli ukarany za wykroczenie skarbowe nie uiści grzywny w terminie, a nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd po uprzednim wyrażeniu zgody przez ukaranego może zamienić karę grzywny na pracę społecznie użyteczną, określając jej rodzaj i czas trwania. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej 7 dni, najdłużej - 2 miesiące; określa się ją w dniach i miesiącach. § 2. Praca społecznie użyteczna polega na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, wskazanej przez sąd, w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej, w wymiarze od 5 do 10 godzin w stosunku tygodniowym. Art. 186. § 1. Jeżeli ukarany za wykroczenie skarbowe, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie ani też nie podejmie zastępczej formy jej wykonania określonej w art. 185 i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. § 2. Zastępczą karę pozbawienia wolności można orzec w razie nieściągalności grzywny wymierzonej w kwocie przekraczającej jedną dwudziestą górnej granicy ustawowego jej zagrożenia. Dzień pozbawienia wolności równoważny jest karze grzywny wynoszącej od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny. § 3. Wymiar zastępczej kary pozbawienia wolności nie może przekroczyć 30 dni; wymierza się ją w dniach. § 4. Nie można wymierzyć zastępczej kary pozbawienia wolności, jeżeli właściwości lub warunki osobiste ukaranego uniemożliwiają jej odbycie. § 5. Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu wykroczeń dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania kary. Art. 187. § 1. Kary grzywny wymierzone w sprawach o wykroczenia skarbowe, niezależnie od trybu, w jakim je wymierzono, przypadają Skarbowi Państwa. § 2. Wykonanie prawomocnych mandatów karnych, o których mowa w art. 138 § 1 pkt 2, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126). Art. 188. W razie skazania sprawcy na karę ograniczenia wolności za przestępstwo skarbowe, w związku z którym nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na uszczuplenie należności publicznoprawnej, uchylaniem się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności jest również nieuiszczenie tej należności w wyznaczonym terminie. Rozdział 24 Wykonywanie środków karnych Art. 189. Do wykonania orzeczenia w części dotyczącej ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów stosuje się odpowiednio art. 27, 45 oraz 49-51 Kodeksu karnego wykonawczego. Art. 190. Sąd nie może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązku uiszczenia należności publicznoprawnej, o którym mowa w art. 41 § 2 lub 4, albo od jego wykonania zwolnić. Art. 191. Po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 22 § 2 pkt 5 i 7, nie wcześniej jednak niż po roku, sąd może uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy. (Dz. U. Nr 83, poz. 931) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Kodeks karny skarbowy wchodzi w życie z dniem 17 października 1999 r. Art. 2. Traci moc ustawa karna skarbowa z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682 i Nr 160, poz. 1063). Art. 3. § 1. Uchyla się art. 20-25 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy (Dz. U. Nr 127, poz. 584 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770). § 2. Uchyla się art. 19 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775). § 3. Uchyla się art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75). § 4. Uchyla się art. 16 i 17 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118). Rozdział 2 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 4. § 1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717): 1) w art. 52a w pkt 1 po wyrazie "przestępstwa" dodaje się przecinek i wyrazy "w tym i przestępstwa skarbowego", 2) w art. 57 w § 1 i w art. 105 w § 1 wyrazy "przestępstwo lub wykroczenie" zastępuje się wyrazami "przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie skarbowe". § 2. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) w art. 4 w ust. 1 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Wyłączenie to nie obejmuje występowania w sprawach karnych w charakterze pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego i powoda cywilnego, jeżeli są to instytucje państwowe lub społeczne albo przedsiębiorcy, oraz występowania w charakterze pełnomocnika interwenienta i podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe." § 3. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668): 1) w art. 14 po wyrazach "Kodeksu karnego" dodaje się przecinek i wyrazy "Kodeksu karnego skarbowego", 2) w art. 30 w § 5 wyrazy "organu finansowego, określonego w ustawie karnej skarbowej" zastępuje się wyrazami "finansowego organu dochodzenia, określonego w Kodeksie karnym skarbowym", 3) w art. 69 w § 1 i w art. 100 po wyrazie "karnego" skreśla się kropkę i dodaje wyrazy "lub art. 5 § 2 Kodeksu karnego skarbowego", 4) w art. 73 w § 1 po wyrazie "karnego" dodaje się wyrazy "lub art. 5 § 2 Kodeksu karnego skarbowego", 5) w art. 99 w § 1 w pkt 2 wyrazy "ustawy karnej skarbowej o postępowaniu przed sądem" zastępuje się wyrazami "Kodeksu karnego skarbowego". § 4. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636 i Nr 75, poz. 853) po art. 16 dodaje się art. 161 w brzmieniu: "Art. 161. § 1. Minister Sprawiedliwości może, w drodze rozporządzenia, tworzyć w siedzibie sądu rejonowego lub poza nią, a także znosić, wydziały lub wydziały zamiejscowe sądów rejonowych do rozpoznawania spraw: 1) o wykroczenia skarbowe, 2) o przestępstwa skarbowe zagrożone: a) karą grzywny, b) karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2. § 2. W rozporządzeniu określa się obszar właściwości wydzielony z obszaru właściwości sądu rejonowego." § 5. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572) w art. 36 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) skarbowych, polegających na uszczupleniu należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża". § 6. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840 oraz z 1999 r. Nr 64, poz. 729): 1) art. 234 otrzymuje brzmienie: "Art. 234. Kto, przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub przewinienia dyscyplinarnego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.", 2) w art. 235 wyrazy "przestępstwo, wykroczenie" zastępuje się wyrazami "przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe", 3) w art. 236 w § 1 wyrazy "przestępstwa, wykroczenia" zastępuje się wyrazami "przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego, wykroczenia, wykroczenia skarbowego", 4) w art. 238 po wyrazie "przestępstwie" dodaje się przecinek i wyrazy "lub o przestępstwie skarbowym", 5) w art. 239 w § 1 dwukrotnie po wyrazie "przestępstwa" dodaje się przecinek i wyrazy "w tym i przestępstwa skarbowego", 6) w art. 255 w § 1 po wyrazie "występku" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy "lub przestępstwa skarbowego", 7) w art. 258 w § 1 po wyrazie "przestępstw" dodaje się wyrazy "w tym i przestępstw skarbowych", 8) w art. 259 po wyrazie "przestępstwa" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "w tym i przestępstwa skarbowego", 9) w art. 314 po wyrazie "upoważnienie" skreśla się przecinek i wyrazy "uiszczenie opłaty skarbowej". § 7. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555): 1) w art. 183 w § 1 wyrazy "przestępstwo lub wykroczenie" zastępuje się wyrazami "przestępstwo, przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie skarbowe", 2) w art. 213 w § 2 po wyrazie "karnego" skreśla się przecinek i dodaje wyrazy "albo przestępstwo skarbowe w warunkach art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu karnego skarbowego", 3) w art. 296 wyrazy "organów kontroli finansowej, jeżeli organy te ujawniły przestępstwo" zastępuje się wyrazami "finansowych organów dochodzenia, jeżeli organy te ujawniły przestępstwo, przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe", 4) w art. 312 w pkt 1 wyrazy "kontroli finansowej" zastępuje się wyrazami "finansowym organom dochodzenia", 5) w art. 323 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Po uprawomocnieniu się postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego prokurator, w razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1, art. 100 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 1 i 2 oraz art. 47 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, występuje do sądu z wnioskiem o orzeczenie, tytułem środka zabezpieczającego, przepadku przedmiotów.", 6) w art. 332 w § 1 w pkt 3 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy "albo w art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu karnego skarbowego," 7) w art. 340 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. W razie istnienia podstaw określonych w art. 99 § 1 Kodeksu karnego lub w art. 43 § 2 Kodeksu karnego skarbowego, sąd, umarzając postępowanie lub rozpoznając wniosek prokuratora wymieniony w art. 323 § 3, orzeka przepadek przedmiotów.", 8) w art. 414 w § 3 po wyrazie "karnego" dodaje się wyrazy "lub w art. 43 § 2 Kodeksu karnego skarbowego", 9) w art. 481 wyrazy "wymieniony w art. 39 pkt 4 Kodeksu karnego" zastępuje się wyrazem "przedmiotów". § 8. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083) w art. 1 w § 1 wyrazy "karnym skarbowym" zastępuje się wyrazami "w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe". § 9. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886 i z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 28 w ust. 1 wyrazy "należności Skarbu Państwa w znacznej wartości" zastępuje się wyrazami "należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża,", a wyrazy "karnego skarbowego" zastępuje się wyrazami "postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe". § 10. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083) w art. 1 w ust. 1: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) skarbowych, polegających na uszczupleniu należności publicznoprawnej dużej wartości albo gdy wartość przedmiotu czynu zabronionego jest duża," 2) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) określone w art. 67 i 70 ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz. 930)." § 11. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063): 1) w art. 7 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Czynność dokonaną bez spełnienia któregokolwiek z tych warunków, w szczególności czynność dokonaną na podstawie zezwolenia dewizowego, o którym podmiot wie, że zostało wykorzystane w sposób niezgodny z określonymi warunkami, uważa się za czynność dokonaną bez zezwolenia.", 2) w art. 10 w ust. 1 po wyrazie "skarbowe" stawia się przecinek i dodaje się wyraz "przestępstwo", a po wyrazie "majątkowej" stawia się kropkę, natomiast pozostałą część skreśla się, 3) w art. 21 w ust. 2 wyrazy "karnym skarbowym" zastępuje się wyrazami "w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe". Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 5. § 1. Do czynów zabronionych popełnionych przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego stosuje się jego przepisy o przedawnieniu i zatarciu skazania, chyba że już upłynął termin przedawnienia określony w art. 44 § 1, 2, 5 i 6 oraz w art. 51 § 1 i 2 Kodeksu karnego skarbowego. § 2. W sprawach określonych w § 1, jeżeli postępowanie nie jest uregulowane innymi przepisami, orzeka na posiedzeniu sąd właściwy do wykonania kary lub środka karnego; na postanowienie przysługuje zażalenie. Art. 6. Przepisy Kodeksu karnego skarbowego stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem wejścia jego w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej. Art. 7. W sprawach o przestępstwa skarbowe orzeka sąd właściwy według Kodeksu karnego skarbowego, jeżeli na podstawie jego przepisów nastąpiło uchylenie dotychczasowej właściwości finansowego organu orzekającego, chyba że przed dniem wejścia w życie tego kodeksu organ ten wydał orzeczenie karne. Art. 8. Sprawy o przestępstwa skarbowe, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego rozpoczęto przewód sądowy, toczą się do końca postępowania sądowego w danej instancji według przepisów dotychczasowych; w razie odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po wydaniu prawomocnego orzeczenia, postępowanie toczy się według nowych przepisów. Art. 9. § 1. W sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego złożono żądanie skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, sąd rozpoznając to żądanie stosuje dotychczasowe przepisy. § 2. Jeżeli sąd uzna za niezbędne uchylenie orzeczenia finansowego organu orzekającego, przekazuje sprawę oskarżycielowi publicznemu w celu uzupełnienia postępowania przygotowawczego. Art. 10. § 1. W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których do dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego nie wydano jeszcze rozstrzygnięcia w pierwszej instancji, stosuje się w dalszym postępowaniu nowe przepisy. § 2. W sprawach o wykroczenia skarbowe, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego złożono odwołanie do finansowego organu orzekającego drugiej instancji, sąd rozpoznając to odwołanie traktuje je jako apelację w rozumieniu nowych przepisów. § 3. Nierozpoznane do dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego wnioski o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawach o wykroczenia skarbowe rozpoznaje się stosując dotychczasowe przepisy. Art. 11. Czynności procesowe, jak również czynności w zakresie postępowania wykonawczego i inne czynności wykonawcze dokonane przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych. Art. 12. Przy wykonywaniu orzeczeń sądu lub rozstrzygnięć finansowego organu orzekającego lub finansowego organu dochodzenia, które uprawomocniły się przed dniem wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego, stosuje się nowe przepisy. Art. 13. § 1. W sprawach zakończonych prawomocnym rozstrzygnięciem, w których kara lub środek karny nie został wykonany: 1) karę pieniężną, karę grzywny i karę ograniczenia wolności wykonuje się według przepisów dotychczasowych, 2) do osób, którym wykonanie kary warunkowo zawieszono, lub do osób warunkowo zwolnionych oraz do osób odbywających karę pozbawienia wolności stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu karnego skarbowego, 3) łączny wymiar zastępczych kar pozbawienia wolności za wykroczenia skarbowe powyżej 30 dni ulega obniżeniu do 30 dni, 4) zastępczych kar pozbawienia wolności nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości ich zastosowania, 5) przepadku przedmiotów nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości jego zastosowania, 6) zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej lub pozbawienia praw publicznych nie wykonuje się, jeżeli Kodeks karny skarbowy nie przewiduje możliwości ich zastosowania, 7) zakazy prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska oraz pozbawienie praw publicznych w wymiarze powyżej 5 lat ulegają obniżeniu do 5 lat. § 2. W sprawach określonych w § 1 orzeka na posiedzeniu sąd właściwy do wykonania kary lub środka karnego; na postanowienie przysługuje zażalenie. Art. 14. § 1. Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie karnym skarbowym albo odsyłają ogólnie do przepisów ustawy, o której mowa w art. 2, stosuje się odpowiednie przepisy Kodeksu karnego skarbowego. § 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie Kodeksu karnego skarbowego, pozostają w mocy dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 2, w zakresie, w jakim nie są one sprzeczne z przepisami Kodeksu karnego skarbowego. Art. 15. W razie wątpliwości, czy stosować przepisy Kodeksu karnego skarbowego, czy przepisy dotychczasowe, stosuje się przepisy Kodeksu karnego skarbowego. Art. 16. W zakresie przedsięwzięć wdrożeniowych związanych z organizowaniem nowych jednostek organizacyjnych sądów powszechnych właściwych w sprawach karnych skarbowych nie stosuje się w 1999 r. ograniczeń dotyczących przeniesień wydatków określonych w art. 96 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778). Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 17 października 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 83, poz. 932) Art. 1. Ustawa określa zasady niektórych form wspierania: 1) restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego, 2) modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 2. 1. Ustawę stosuje się do: 1) spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych prowadzących działalność gospodarczą na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, 2) przedsiębiorstw państwowych, dla których organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej, oraz spółek powstałych w wyniku komercjalizacji tych przedsiębiorstw, 3) jednostek badawczo-rozwojowych prowadzących działalność na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz spółek oraz przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych, o których mowa w ust. 1. Art. 3. Przepisy art. 5 pkt 2 i art. 10-15 stosuje się odpowiednio do spółek zależnych od spółek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1. Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) przemysłowym potencjale obronnym - rozumie się przez to zasoby materialne i niematerialne istniejące w przemyśle Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w uzbrojenie lub sprzęt wojskowy, 2) spółkach przemysłowego potencjału obronnego - rozumie się przez to spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne prowadzące działalność gospodarczą na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, oraz spółki powstałe w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, 3) spółkach zależnych - rozumie się przez to spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, prowadzące działalność gospodarczą polegającą na produkcji lub świadczeniu usług w zakresie uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, w których w chwili wejścia w życie ustawy spółki przemysłowego potencjału obronnego i Skarb Państwa posiadają łącznie więcej niż połowę ogólnej liczby udziałów lub akcji, 4) zobowiązaniach - rozumie się przez to zobowiązania pieniężne spółek przemysłowego potencjału obronnego lub spółek zależnych wraz z odsetkami, 5) przychodach z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego - rozumie się przez to środki finansowe pochodzące ze sprzedaży akcji lub udziałów należących do Skarbu Państwa w spółkach, o których mowa w pkt 2, 6) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym - rozumie się przez to broń, amunicję, materiały wybuchowe oraz wyroby i ich części, usługi, a także technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określone na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775), 7) koncentracji - rozumie się przez to przeniesienie działalności produkcyjnej lub usługowej spółek przemysłowego potencjału obronnego do jednego przedsiębiorcy, 8) konwersji - rozumie się przez to zmianę przedmiotu działalności gospodarczej spółek przemysłowego potencjału obronnego na działanie niezwiązane z produkcją lub świadczeniem usług w zakresie uzbrojenia lub sprzętu wojskowego. Art. 5. Wspieranie restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego polega w szczególności na: 1) przeznaczaniu części przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego na: a) konwersję lub koncentrację produkcji w ramach programów naprawczych lub restrukturyzacyjnych, b) działalność badawczo-rozwojową na potrzeby przemysłowego potencjału obronnego, c) promocję eksportu wytworzonego w Polsce uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, wyprodukowanych w spółkach przemysłowego potencjału obronnego lub spółkach zależnych, d) finansowanie, za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego, dopłat w wysokości nieprzekraczającej 50% kwot stanowiących oprocentowanie kredytów inwestycyjnych udzielonych spółkom przemysłowego potencjału obronnego, 2) restrukturyzacji finansowej zobowiązań spółek przemysłowego potencjału obronnego po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 10-15, 3) przeznaczaniu, w okresie do 31 grudnia 2002 r., dotacji określonej w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 222 ust. 1 oraz art. 223 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500), wypłacanej przedsiębiorcom na dostosowanie mocy produkcyjnych i remontowych w spółkach przemysłowego potencjału obronnego i spółkach zależnych do zadań określonych w Centralnym Programie Mobilizacji Gospodarki, 4) przeznaczaniu środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w trybie i na zasadach określonych w art. 3 ust. 3 i w art. 6b ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), na odprawy pieniężne przysługujące na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) z tytułu zwolnień grupowych, należne pracownikom, którym przysługuje zasiłek albo świadczenie przedemerytalne. Art. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość dopłat, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. d), szczegółowe zasady i tryb ich udzielania, 2) wysokość należnej prowizji Banku Gospodarstwa Krajowego za czynności związane z obsługą bankową dopłat. Art. 7. Wspieranie procesu modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej polega na przeznaczaniu pozostałej części przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego na zakupy nowoczesnego uzbrojenia lub sprzętu wojskowego produkowanego w spółkach przemysłowego potencjału obronnego. Art. 8. 1. Ustawa budżetowa corocznie określa przewidywaną kwotę przychodów z prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego z przeznaczeniem na działania, o których mowa w art. 5 i 7. 2. Przychody z prywatyzacji, o której mowa w ust. 1, w pierwszej kolejności przeznaczone są na wsparcie restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego. Dotyczy to również przychodów z prywatyzacji przekraczających kwoty przewidziane w ustawie budżetowej. Art. 9. 1. Od dnia wejścia w życie ustawy, w odniesieniu do spółek przemysłowego potencjału obronnego wyszczególnionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 2 ust. 2, kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014), zwanej dalej "ustawą o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa", wykonuje minister właściwy do spraw gospodarki. 2. Od dnia wejścia w życie ustawy, w odniesieniu do spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, a wyszczególnionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów, o którym mowa w art. 2 ust. 2, kompetencje ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, określone w art. 2 pkt 5 oraz art. 18 ust. 1 ustawy o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, wykonuje Minister Obrony Narodowej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki. 3. Prywatyzacji spółek przemysłowego potencjału obronnego dokonuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw gospodarki. 4. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek realizujących obrót specjalny w rozumieniu odrębnych przepisów. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz spółek, o których mowa w ust. 4. 6. Do spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2. Art. 10. 1. Restrukturyzacji finansowej, na zasadach określonych w ustawie, podlegają zobowiązania według stanu na dzień 30 czerwca 1999 r. wobec: 1) budżetu państwa - z wyłączeniem zobowiązań dotyczących kwot głównych należnych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, 2) Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek oraz odsetek za zwłokę, 3) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat wraz z odsetkami za zwłokę, 4) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - z tytułu należnych opłat i kar. 2. Restrukturyzacja, o której mowa w ust. 1, polega w szczególności na: 1) umorzeniu zobowiązań, 2) odroczeniu terminu spłaty zobowiązań na czas określony, 3) rozłożeniu spłaty zobowiązań na raty, 4) zaniechaniu naliczania odsetek z tytułu odroczenia terminu spłaty i opłat prolongacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej "Ordynacją podatkową", 5) zamianie podlegających spłacie zobowiązań na udziały lub akcje spółek przemysłowego potencjału obronnego, 6) zwolnieniu od obowiązku uiszczania bieżących opłat i kar. 3. W czasie trwania postępowania, o którym mowa w art. 13 ust. 1, nie nalicza się odsetek od zobowiązań, o których mowa w ust. 1. 4. Spółki zależne mogą korzystać z umorzenia zobowiązań, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do ilości udziałów lub akcji, które spółka przemysłowego potencjału obronnego posiada w tych spółkach. Art. 11. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 10 ust. 1, podlegają - po spełnieniu warunków określonych w art. 15 ust. 2 - restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty tych zobowiązań odracza się do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) od dnia 1 stycznia 2002 r. zobowiązania te mogą podlegać umorzeniu. 2. Zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) do dnia 31 grudnia 2001 r. termin spłaty tych zobowiązań odracza się, po spełnieniu warunków określonych w art. 15 ust. 2, 2) od dnia 1 stycznia 2002 r. następuje spłata tych zobowiązań, w okresie nie dłuższym niż pięć lat, w sposób określony w umowie zawartej pomiędzy spółką przemysłowego potencjału obronnego bądź spółką zależną, a jej wierzycielem, o której mowa w art. 15 ust. 1. Art. 12. 1. Wykonanie zobowiązań, wymienionych w art. 10 ust. 1, zawiesza się na okres od dnia wejścia w życie ustawy do dnia zawarcia umowy, o której mowa w art. 15 ust. 1. 2. W okresie odroczenia terminów spłaty zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, oraz w okresie spłaty tych zobowiązań nie stosuje się przepisów art. 57 § 1-4 Ordynacji podatkowej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku niezapłacenia lub nieterminowego zapłacenia którejkolwiek z rat zrestrukturyzowanych zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, nalicza się odsetki od zaległości podatkowych, licząc od dnia następującego po dniu, w którym upływa termin zapłaty raty. 4. Umorzenie kwoty zobowiązań uwzględnia się w rachunku zysków i strat, na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości, z tym że przychody z tytułu umorzenia nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i poz. 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931, Nr 162, poz. 1112 i poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 62, poz. 689). Art. 13. 1. Restrukturyzację finansową, o której mowa w art. 10 ust. 1, przeprowadza się w drodze postępowania zwanego dalej "postępowaniem oddłużeniowym". 2. Nadzór nad postępowaniem oddłużeniowym sprawuje minister właściwy do spraw gospodarki. Art. 14. 1. Postępowanie oddłużeniowe wszczyna się na wniosek spółki przemysłowego potencjału obronnego lub spółki zależnej, złożony wierzycielowi nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Warunkiem wszczęcia postępowania oddłużeniowego jest przedłożenie pozytywnie zaopiniowanego programu naprawczego, określającego: 1) sposoby i środki działania, które mają zapewnić spółce przemysłowego potencjału obronnego osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na działalności operacyjnej, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2001 r., 2) propozycję restrukturyzacji finansowej spółki przemysłowego potencjału obronnego wraz z harmonogramem jej realizacji, 3) zadania spółki przemysłowego potencjału obronnego w zakresie ochrony środowiska wraz z harmonogramem realizacji tych zobowiązań, 4) analizę stanu i perspektyw rozwoju spółki przemysłowego potencjału obronnego na okres kolejnych trzech lat, licząc od ostatniego dnia kwartału poprzedzającego złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1. 3. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się sposoby restrukturyzacji, o których mowa w art. 10 ust. 2. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, spółka przemysłowego potencjału obronnego dołącza, sporządzone według stanu na ostatni dzień kwartału poprzedzającego dzień złożenia wniosku, następujące dokumenty: 1) odpis z rejestru handlowego o wpisie spółki przemysłowego potencjału obronnego do tego rejestru, 2) bilans z rachunkiem zysków i strat na ostatni dzień roku za ostatni rok obrotowy, 3) spis wierzycieli zawierający: oznaczenie wierzyciela, wysokość wierzytelności, datę ich powstania, terminy płatności tych wierzytelności oraz zabezpieczenie ich spłat, 4) wykaz udzielonych przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego poręczeń i gwarancji oraz hipotek ustanowionych na jej majątku, 5) wykaz niewykonanych tytułów egzekucyjnych wystawionych przeciwko spółce przemysłowego potencjału obronnego, 6) wykaz dłużników z podaniem wysokości należności i terminów ich płatności oraz zabezpieczenie ich spłat. 5. Program naprawczy, o którym mowa w ust. 2, opiniuje minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych, pracy, Skarbu Państwa, środowiska oraz z Ministrem Obrony Narodowej, po uzyskaniu opinii: 1) Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 2) Prezesa Krajowego Urzędu Pracy - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Pracy, 3) Prezesa Krajowego Urzędu Pracy - w odniesieniu do zobowiązań wobec Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - w odniesieniu do zobowiązań wobec tego Funduszu, 5) Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - w odniesieniu do zobowiązań wobec tego Funduszu. 6. Nieprzedstawienie stanowiska przez osoby wymienione w ust. 5 pkt 1-5 w terminie 14 dni od zwrócenia się o opinię przez ministra właściwego do spraw gospodarki oznacza akceptację programu. 7. Wydanie opinii przez ministra właściwego do spraw gospodarki, po porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw finansów publicznych, pracy, Skarbu Państwa, środowiska oraz Ministrem Obrony Narodowej, następuje w terminie 30 dni od dnia złożenia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki programu naprawczego, o którym mowa w ust. 2. Art. 15. 1. Postępowanie oddłużeniowe prowadzi się na podstawie umowy zawartej przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego z wierzycielem, sporządzonej zgodnie z ustawą. Umowa określa sposób restrukturyzacji finansowej. 2. Przesłanką postępowania oddłużeniowego jest spełnienie przez spółkę przemysłowego potencjału obronnego, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2001 r., następujących warunków: 1) nieprzekroczenia przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ustalonego przez Komisję Trójstronną na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), 2) niedokonywania darowizn, chyba że dotyczy to nieodpłatnego przekazania obiektów majątku nieprodukcyjnego przynoszącego straty lub darowizn z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, 3) nieudzielania poręczeń i gwarancji z wyjątkiem weksli i poręczeń związanych z obrotem towarowym z zagranicą, wystawionych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa celnego, 4) realizowania pozytywnie zaopiniowanego programu naprawczego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 i 5, 5) terminowego regulowania bieżących zobowiązań z tytułu: podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych, ubezpieczeń społecznych, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a także z tytułu opłat i kar należnych Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. 3. Z dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, wstrzymuje się wykonywanie zawartych wcześniej i niewykonanych umów, porozumień oraz decyzji dotyczących zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1, a postępowania egzekucyjne zawiesza się do dnia zakończenia postępowania oddłużeniowego. 4. W okresie prowadzenia postępowania oddłużeniowego nie stosuje się przepisów art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). 5. W przypadku gdy spółka przemysłowego potencjału obronnego przez trzy kolejne miesiące nie wykona zobowiązań wynikających z umowy, o której mowa w ust. 1, postępowanie oddłużeniowe umarza się, a objęte umową zobowiązania stają się wymagalne. 6. O umorzeniu postępowania oddłużeniowego decyduje minister właściwy do spraw gospodarki, działając w uzgodnieniu z ministrami właściwymi do spraw Skarbu Państwa, finansów publicznych i środowiska. Art. 16. Do spółek przemysłowego potencjału obronnego nie stosuje się: 1) przepisów art. 1a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400), 2) przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770), 3) art. 86e ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 4) przepisu art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 i z 1999 r. Nr 45, poz. 437). Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 września 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu na przywóz węgla pochodzącego z Federacji Rosyjskiej. (Dz. U. Nr 83, poz. 933) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngent ilościowy na przywóz węgla pochodzącego z Federacji Rosyjskiej, wymienionego w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, nastąpi według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, dla pozycji określonej 4-cyfrowym kodem PCN, w wysokości 2 500 ton. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 września 1999 r. (poz. 933) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu (w tonach) 2701Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla:} 50 000 - Węgiel, również sproszkowany, lecz niescalony: 2701 11- - Antracyt: 2701 11 10 0- - - Posiadający limit substancji lotnych (w suchej masie pozbawionej substancji mineralnych) nie przekraczający 10% (ECSC) 2701 11 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 12- - Węgiel bitumiczny: 2701 12 10 0- - - Węgiel koksowy (ECSC) 2701 20 00 0- Brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla (ECSC) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym. (Dz. U. Nr 84, poz. 934) Art. 1. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, zakres badań koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji każdego typu pojazdu szynowego."; 2) w art. 36 skreśla się ust. 2. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 września 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 84, poz. 935) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) w art. 45 w ust. 1 w pkt 2 lit. b) i c) wyraz "wyłonieni" zastępuje się wyrazem "wybrani". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego. (Dz. U. Nr 84, poz. 936) Art. 1. Ustanawia się Medal Wojska Polskiego w celu uhonorowania cudzoziemców oraz obywateli polskich zamieszkałych poza granicami Polski, którzy swoją działalnością szczególnie zasłużyli się w dziedzinie współpracy Wojska Polskiego z siłami zbrojnymi innych państw. Art. 2. Medal Wojska Polskiego może być nadany osobom, które: 1) aktywnie wspierały na arenie międzynarodowej pokojową działalność Wojska Polskiego, 2) przyczyniły się do rozwoju potencjału obronnego Rzeczypospolitej Polskiej, 3) szczególnie zasłużyły się w dziedzinie współdziałania w ramach jednostek wielonarodowych, w skład których wchodzą jednostki Wojska Polskiego, w tym przede wszystkim w integrowaniu dowództw, sztabów i jednostek wojskowych na wszystkich szczeblach dowodzenia (zarządzania), 4) przyczyniły się do popularyzacji dziejów i tradycji Wojska Polskiego na arenie międzynarodowej. Art. 3. Medal Wojska Polskiego dzieli się na trzy stopnie: 1) I stopień - Złoty Medal Wojska Polskiego, 2) II stopień - Srebrny Medal Wojska Polskiego, 3) III stopień - Brązowy Medal Wojska Polskiego. Art. 4. 1. Medal Wojska Polskiego nadaje Minister Obrony Narodowej. 2. Osoba, której nadano Medal Wojska Polskiego, otrzymuje odznakę Medalu i legitymację potwierdzającą jego nadanie. Art. 5. 1. Medal Wojska Polskiego tego samego stopnia może być nadany tej samej osobie tylko raz. 2. Osobie wyróżnionej Medalem Wojska Polskiego nie nadaje się tego Medalu w stopniu niższym od posiadanego. Art. 6. 1. Odznaką Medalu Wojska Polskiego jest okrągły medal o średnicy 36 mm, obramowany wieńcem z liści laurowych. W środku medalu umieszczony jest krzyż czteroramienny pokryty czerwoną emalią. W środku krzyża umieszczony jest srebrny orzeł ze znaku Ministerstwa Obrony Narodowej, określony przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154 i z 1995 r. Nr 150, poz. 731). Między ramionami krzyża umieszczone są pęki promieni. Wieniec, obramowanie krzyża, pęki promieni oraz rewers, w zależności od stopnia Medalu, są złocone, srebrzone lub patynowane na brązowo. Na stronie odwrotnej umieszczony jest tłoczony napis "Wojsko Polskie". 2. Odznaka Medalu Wojska Polskiego zawieszona jest na wstążce długości 65 mm i szerokości 38 mm z tkaniny w pionowe paski, umieszczone symetrycznie względem środka, w kolorach: stalowym - szerokości 6 mm, złotym - szerokości 2 mm oraz khaki - szerokości 6 mm. Pośrodku wstążki jest pionowy biało-czerwony pasek szerokości 10 mm. 3. Wzór graficzny odznaki Medalu Wojska Polskiego wraz ze wstążką i baretką określa załącznik do ustawy. Art. 7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu Wojska Polskiego, określając organy uprawnione do występowania z wnioskiem o nadanie Medalu, w tym w szczególności Szefa Sztabu Generalnego i dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, oraz uwzględniając terminy rozpatrzenia wniosku, 2) wzór wniosku o nadanie Medalu Wojska Polskiego oraz wzór legitymacji potwierdzającej nadanie Medalu, 3) sposób wręczania i zasady noszenia Medalu Wojska Polskiego, 4) zasady ewidencjonowania osób wyróżnionych Medalem Wojska Polskiego. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 3 września 1999 r. (poz. 936) MEDAL WOJSKA POLSKIEGO Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie rejestracji pojazdów Sił Zbrojnych. (Dz. U. Nr 84, poz. 937) Na podstawie art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb rejestracji oraz wzory dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", a także jednostki organizacyjne właściwe w tych sprawach. § 2. 1. Rejestracji na warunkach i w trybie określonym w rozporządzeniu podlegają następujące pojazdy Sił Zbrojnych: 1) pojazdy samochodowe, w tym kołowe lub gąsienicowe pojazdy specjalne Sił Zbrojnych, z wyjątkiem: a) pojazdów wolnobieżnych i pojazdów przeznaczonych do transportu wewnętrznego, b) samojezdnego sprzętu do prac przeładunkowych, c) samobieżnego gąsienicowego sprzętu pływającego, 2) jednoosiowe lub dwuosiowe przyczepy transportowe i specjalne, z wyjątkiem: a) wózków bocznych i przyczep motocyklowych, b) przyczep specjalnych przeznaczonych do ciągnięcia przez ciągniki rolnicze oraz pojazdy wolnobieżne, c) ciągnionego sprzętu artyleryjskiego, kuchni polowych i innego sprzętu ciągnionego, który nie jest zbudowany na podwoziu przyczepy lub na ramie - zwane dalej "pojazdami". 2. Rejestracji na warunkach i w trybie określonym w rozporządzeniu podlegają nie zarejestrowane pojazdy przyjęte do badań albo testowania. § 3. 1. Rejestracji pojazdu dokonuje Dowódca Wojsk Lądowych, zwany dalej "wojskowym organem rejestrującym", przez wpisanie do rejestru pojazdów Sił Zbrojnych: 1) danych o pojeździe - numeru fabrycznego podwozia i silnika, roku produkcji, marki, typu i modelu oraz rodzaju pojazdu, 2) nazwy rodzaju Sił Zbrojnych, instytucji lub jednostki wojskowej użytkującej pojazd, 3) numeru wydanego dowodu rejestracyjnego. 2. Podstawą rejestracji pojazdu jest dowód jego przyjęcia, którym w szczególności może być akt zdawczo-odbiorczy, rachunek, faktura, umowa kupna-sprzedaży, darowizny, zamiany albo dowód obrotu rzeczowymi składnikami majątku wytwórcy lub przedstawicielstwa wojskowego przy wytwórcy. 3. Ewidencję pojazdów według wydanych dowodów rejestracyjnych prowadzą jednostki nadzorujące użytkowanie pojazdów. Sposób prowadzenia i uaktualniania ewidencji regulują odrębne przepisy. § 4. 1. Pojazd może mieć przyporządkowany tylko jeden numer rejestracyjny z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych. Zmiana przeznaczenia pojazdu nie powoduje konieczności jego ponownej rejestracji. 2. Potwierdzeniem rejestracji pojazdu jest wydanie dowodu rejestracyjnego, zwanego dalej "dowodem", oraz, z zastrzeżeniem § 8 ust. 4, tablic (tablicy) rejestracyjnych pojazdu Sił Zbrojnych, zwanych dalej "tablicami", o numerze rejestracyjnym wpisanym w dowodzie. 3. Wzór dowodu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Dla pojazdu przyjętego do Sił Zbrojnych w ramach mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych dowódca jednostki przeprowadzającej mobilizację wydaje wkładkę do dowodu rejestracyjnego pojazdu, zwaną dalej "wkładką", której wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. Wkładka jest ważna łącznie z dowodem rejestracyjnym tego pojazdu. 5. Numery rejestracyjne na potrzeby mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych przydziela wojskowy organ rejestrujący z zasobów numerowych rejestru pojazdów Sił Zbrojnych. Zapotrzebowania na te numery składają dowódcy jednostek mobilizacyjnych. 6. Przy zwrocie pojazdu, o którym mowa w ust. 4, wkładkę odbiera się i deponuje w jednostce przeprowadzającej mobilizację. § 5. Dowód i wkładka są drukami ścisłego zarachowania. § 6. 1. W przypadku utraty dowodu albo jego zniszczenia w stopniu uniemożliwiającym odczytanie zawartych w nim danych prowadzi się postępowanie wyjaśniające. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz w przypadku braku miejsca na dokonanie zmian w dowodzie, dowódca jednostki wojskowej występuje do wojskowego organu rejestrującego o wydanie wtórnika dowodu. 3. Numer wydanego wtórnika dowodu wpisuje się do rejestru pojazdów Sił Zbrojnych. 4. Dowód unieważnia się przez przekreślenie jego zewnętrznych i wewnętrznych stron oraz przez odcięcie prawego dolnego rogu w sposób umożliwiający odczytanie naniesionych wcześniej zapisów. 5. Unieważniony dowód przechowuje się wraz z dokumentacją indywidualną pojazdu. 6. Po wykreśleniu pojazdu z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych jego dowód lub wtórnik dowodu, jeżeli został wydany, podlegają protokolarnemu zniszczeniu. 7. Decyzję o wycofaniu wkładek i ich zniszczeniu podejmuje dowódca jednostki przeprowadzającej mobilizację. § 7. 1. Numer rejestracyjny pojazdu służy do jego identyfikacji i składa się z następujących wyróżników: 1) wyróżnika przynależności do Sił Zbrojnych, którym jest wielka litera U, umieszczana jako pierwsza, 2) wyróżnika pojazdu, którym są: a) jedna z wielkich liter: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, P, R, S, T, V, W, X, Y, Z, b) pięciocyfrowa liczba od 00001 do 99999 - dla pojazdu samochodowego i przyczepy, c) czterocyfrowa liczba od 0001 do 9999 oraz na końcu wielka litera T - dla pojazdu gąsienicowego. 2. Wyróżniki pojazdu określa wojskowy organ rejestrujący, posługując się zestawem cyfr i liter stanowiących pojemność rejestracyjną. 3. Numer rejestracyjny pojazdu umieszcza się odpowiednio: 1) na zwyczajnej tablicy samochodowej, 2) na zwyczajnej tablicy motocyklowej, 3) na nalepce rejestracyjnej, 4) bezpośrednio na pojeździe. 4. W pojeździe pobranym z zasobów gospodarki w ramach mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych pozostawia się jego tablice rejestracyjne, z zastrzeżeniem § 8 ust. 3. § 8. 1. Na pojeździe samochodowym, w tym pojeździe specjalnym Sił Zbrojnych na podwoziu kołowym, umieszcza się z przodu i z tyłu w miejscu konstrukcyjnie do tego przeznaczonym tablicę zwyczajną samochodową jednorzędową, a w przypadku braku miejsca - tablicę zwyczajną samochodową dwurzędową. 2. Na pojeździe, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem samochodu osobowego i autobusu, umieszcza się dodatkowo numer rejestracyjny barwy białej lub czarnej, kontrastującej z barwą pojazdu, wykonany bezpośrednio na bocznej powierzchni pojazdu przy użyciu szablonów lub z zastosowaniem innej techniki. 3. Na pojeździe przeznaczonym na uzupełnienie do etatu wojennego Sił Zbrojnych umieszcza się dodatkowo numer rejestracyjny, barwy białej lub czarnej, kontrastującej z barwą pojazdu, wyznaczony z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych, wykonany bezpośrednio na tylnej i bocznych powierzchniach pojazdu przy użyciu szablonów lub z zastosowaniem innej techniki. 4. Na pojeździe gąsienicowym, kołowym transporterze i samochodzie opancerzonym umieszcza się numer rejestracyjny barwy czarnej na białym tle oraz symbol przynależności narodowej, wykonany bezpośrednio na przedniej i tylnej powierzchni pojazdu przy użyciu szablonów lub z zastosowaniem innej techniki albo wykonany jako samoprzylepna nalepka rejestracyjna, lub umieszcza się tablice. 5. Wzór numeru rejestracyjnego oraz symbolu przynależności narodowej nanoszonych bezpośrednio na powierzchni pojazdów, o których mowa w ust. 4, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 6. Na przyczepie transportowej i specjalnej umieszcza się z tyłu tablicę zwyczajną samochodową dwurzędową, a w przypadku braku miejsca - tablicę zwyczajną samochodową jednorzędową. 7. Na ciągniku rolniczym, trójkołowym lub czterokołowym pojeździe samochodowym o masie własnej nie przekraczającej 550 kg oraz motocyklu umieszcza się z tyłu jedną tablicę motocyklową, z zastrzeżeniem ust. 10. 8. Na przyczepie motocyklowej umieszcza się z tyłu tablicę przeniesioną z motocykla. 9. Jeżeli nie ma specjalnego miejsca do umocowania tablic, przednią i tylną tablicę lub numer rejestracyjny umieszcza się w środku szerokości pojazdu, a gdy to utrudnia jego użytkowanie lub ogranicza widoczność tablicy lub numeru - po lewej stronie pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. Dopuszcza się umieszczenie tablicy lub numeru rejestracyjnego pojazdu specjalnego po prawej jego stronie, a tablicy na ciągniku rolniczym, trójkołowym lub czterokołowym pojeździe samochodowym o masie własnej nie przekraczającej 550 kg oraz na motocyklu - z przodu pojazdu. 11. Nalepkę kontrolną umieszcza się wewnątrz pojazdu: 1) w prawym górnym rogu tylnej szyby samochodu osobowego, 2) w dolnym prawym rogu przedniej szyby autobusu oraz samochodu ciężarowego, ciężarowo-osobowego (osobowo-terenowego) o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t. 12. Wymiary liter i cyfr numeru rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 2 i 3, powinny odpowiadać wymiarom numeru rejestracyjnego umieszczonego na tablicy. 13. Wzory tablic i wzór nalepki kontrolnej, wzory umieszczonych na nich znaków i symboli oraz ich opis określa rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 59, poz. 632). § 9. 1. W przypadku utraty lub zniszczenia tablic (tablicy) lub nalepki kontrolnej prowadzi się postępowanie wyjaśniające. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej występuje do wojskowego organu rejestrującego, który wydaje nowy dowód oraz tablice (tablicę) lub zgodę na odtworzenie tablic (tablicy) i nalepki, a fakt ten wpisuje do rejestru pojazdów Sił Zbrojnych. 3. Wojskowy organ rejestrujący zleca wykonanie tablic (tablicy) lub nalepek ich producentom. § 10. 1. Wojskowy organ rejestrujący wykreśla pojazd z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych w przypadku: 1) sprzedaży albo przekazania do Agencji Mienia Wojskowego, 2) wybrakowania, kasacji albo zniszczenia, 3) przeznaczenia do zbioru muzealnego, 4) utraty, po zakończeniu postępowania karnego, 5) zwrócenia zarejestrowanego pojazdu po badaniach albo testowaniu. 2. W przypadku przeniesienia własności pojazdu, zwrócenia pojazdu po badaniach albo testowaniu przekazaniu podlega karta pojazdu, jeżeli była wydana. Nie przekazuje się wydanego przez wojskowy organ rejestrujący dowodu oraz tablic (tablicy). 3. Sposób postępowania z dowodem i tablicami (tablicą) określa wojskowy organ rejestrujący. 4. Numer rejestracyjny oraz tablice (tablica) po wykreśleniu pojazdu z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych mogą być wykorzystane ponownie. 5. W przypadku rezygnacji z ponownego wykorzystania tablice (tablica) podlegają protokolarnemu zniszczeniu w instytucji lub jednostce dokonującej czynności, o których mowa w ust. 1. § 11. 1. Dowody, tablice oraz numery rejestracyjne pojazdów Sił Zbrojnych wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują, z zastrzeżeniem ust. 3, ważność do dnia skreślenia pojazdu z rejestru pojazdów Sił Zbrojnych. 2. Do dnia 30 czerwca 2000 r. rejestracja pojazdów Sił Zbrojnych może być dokonywana również na podstawie dotychczasowych przepisów. 3. Wojskowy organ rejestrujący może dokonać wymiany dowodu i tablic (tablicy), o których mowa w ust. 1, na dowód i tablice (tablicę) określone niniejszym rozporządzeniem. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 sierpnia 1999 r. (poz. 937) Załącznik nr 1 WZÓR DOWODU REJESTRACYJNEGO POJAZDU SIŁ ZBROJNYCH Ilustracja WYKONANIE DOKUMENTU: Format dokumentu A7. Okładka kartonowa foliowana jednostronnie koloru ciemnozielonego, papier klasy III, gramatura papieru 220-250 g/m2. Kartki wewnętrzne z papieru białego klasy III o gramaturze 220-250 g/m2. Naniesiony drukiem transparentowym: - znak godła RP, na stronach 1 i 3, - znak PL w owalu, na stronach 5 i 7. SPOSÓB DOKONYWANIA WPISÓW DANYCH ZAWARTYCH W DOWODZIE REJESTRACYJNYM Należy wpisać: 1. Organ rejestrujący: - na stronach 1 i 2 - numery: rejestracyjny, nadwozia (podwozia), silnika; rok produkcji; datę pierwszej rejestracji; parametry pojazdu, fakt zaliczenia do pojazdu specjalnego Sił Zbrojnych, dane o użytkowniku pojazdu. Jeżeli pojazd nie jest pojazdem specjalnym - odpowiednia rubryka podlega przekreśleniu; - na stronie 5 - termin pierwszego badania technicznego. 2. Oddział (wydział) techniczny jednostki nadrzędnej - na stronie 3 - przynależność pojazdu do instytucji lub jednostki wojskowej. 3. Jednostka użytkująca pojazd zgodnie z ustaloną dla niej należnością (przyjmująca pojazd na stan) - na stronach 3 lub 4 - zmianę przynależności pojazdu. 4. Instytucja (jednostka wojskowa) upoważniona do przeprowadzenia remontu - na stronie 2 - numer zamienianego nadwozia (podwozia) lub silnika. 5. Stacja kontroli pojazdów - na stronach 5-7 - wykonane badania techniczne i termin kolejnego badania. Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR WKŁADKI DO DOWODU REJESTRACYJNEGO Ilustracja WYKONANIE DOKUMENTU: - format dokumentu A7 - druk dwustronny, - papier biały klasy III, - gramatura papieru 220-250 g/m2. We wkładce wydanej na pojazd pobrany z zasobów gospodarki narodowej w ramach mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych w przeznaczonym do tego miejscu wpisuje się: a) w celu sprawdzenia gotowości mobilizacyjnej, przeprowadzenia ćwiczeń wojskowych, zwalczania klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz likwidacji ich skutków - serię i numer dowodu rejestracyjnego oraz numer rejestracyjny pojazdu mobilizowanego, b) w przypadku uzupełnienia do etatu wojennego - nadany numer rejestracyjny pojazdu Sił Zbrojnych. Załącznik nr 3 WZÓR NUMERU REJESTRACYJNEGO ORAZ SYMBOLU PRZYNALEŻNOŚCI NARODOWEJ NANOSZONY BEZPOŚREDNIO NA POWIERZCHNI POJAZDÓW Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyróżniania żołnierzy, pododdziałów i oddziałów wojskowych. (Dz. U. Nr 84, poz. 938) Na podstawie art. 12 i 16 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) rodzaje tytułów honorowych nadawanych żołnierzom oraz wzory odznak tych tytułów, 2) przełożonych uprawnionych do wyrażania uznania żołnierzom, 3) szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom wyróżnień oraz wyrażania im uznania, 4) sposób prowadzenia i przechowywania karty wyróżnień żołnierza, 5) rodzaje tytułów honorowych nadawanych pododdziałom i oddziałom wojskowym oraz warunki i tryb ich nadawania, a także wzory odznak tytułów honorowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 19 lutego 1993 r. o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 34, poz. 154 i z 1995 r. Nr 150, poz. 731), 2) ustawie o dyscyplinie wojskowej - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), 3) równorzędnym stanowisku służbowym - należy przez to rozumieć odpowiednio stanowisko, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia równorzędnych stanowisk służbowych przełożonych dyscyplinarnych oraz stanowisk służbowych równorzędnych lub wyższych od stanowisk żołnierzy, w stosunku do których może być wszczęte postępowanie dyscyplinarne (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 15), 4) dowódcy jednostki wojskowej - należy przez to rozumieć również szefa, komendanta lub dyrektora komórki i jednostki organizacyjnej albo przedsiębiorstwa państwowego, o których mowa w § 3 ust. 1 i § 5 statutu Ministerstwa Obrony Narodowej, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 29, poz. 267). Rozdział 2 Rodzaje tytułów honorowych nadawanych żołnierzom, wzory odznak tych tytułów oraz przełożeni uprawnieni do wyrażania uznania żołnierzom § 3. Żołnierzom mogą być nadawane tytuły honorowe: 1) "Wzorowy Żołnierz", 2) "Wzorowy Marynarz", 3) "Wzorowy Podchorąży", 4) "Wzorowy Kadet", 5) "Wzorowy Szef Pododdziału", 6) "Wzorowy Dowódca", 7) "Zasłużony Pilot Wojskowy". § 4. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Żołnierz" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Na wieńcu są umieszczone dwa skrzyżowane karabiny oraz orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, spoczywający na puszce, wykonane z metalu o barwie brązu. Na puszce jest umieszczony złocony monogram "WŻ". 2. Wzór odznaki "Wzorowy Żołnierz" stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 5. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Marynarz" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Na wieńcu są umieszczone orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej oraz kotwica przepleciona liną kotwiczną zwiniętą w kształcie litery "S", stanowiąca element orła marynarki wojennej, według wzoru określonego w art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 3 ustawy, spoczywające na puszce; wykonane z metalu o barwie brązu. Na puszce jest umieszczony złocony monogram "WM". 2. Wzór odznaki "Wzorowy Marynarz" stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Podchorąży" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Odznaka jest wykonana z metalu. Na srebrzonym wieńcu są umieszczone, srebrzone i oksydowane, orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, oraz biało emaliowana puszka ze wstęgami emaliowanymi w barwach narodowych, na której jest umieszczony złocony monogram "WP". 2. Wzór odznaki "Wzorowy Podchorąży" stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Kadet" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Odznaka jest wykonana z metalu. Na wieńcu o barwie brązu są umieszczone srebrzony i oksydowany orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, oraz biało emaliowana puszka ze wstęgami emaliowanymi w barwach narodowych, na której jest umieszczony złocony monogram "WK". 2. Wzór odznaki "Wzorowy Kadet" stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 8. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Szef Pododdziału" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Odznaka jest wykonana z metalu. Na złoconym wieńcu są umieszczone srebrzony i oksydowany orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, oraz biało emaliowana puszka ze wstęgami emaliowanymi w barwach narodowych, na której jest umieszczony złocony monogram "WS". 2. Wzór odznaki "Wzorowy Szef Pododdziału" stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 9. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Dowódca" stanowi owalny wieniec laurowy, otwarty w górnej części, o wymiarach 45 × 45 mm. Odznaka jest wykonana z metalu. Na złoconym wieńcu są umieszczone srebrzony i oksydowany orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, oraz biało emaliowana puszka, na której jest umieszczony złocony monogram "WD". Po obu stronach puszki są umieszczone skrzyżowane szabla wz. 76 z buławą, srebrzone i oksydowane, otoczone wstęgą emaliowaną w barwach narodowych. 2. Wzór odznaki "Wzorowy Dowódca" stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 10. 1. Odznakę tytułu honorowego "Zasłużony Pilot Wojskowy" stanowi podwójny pierścień, okolony złoconym wieńcem z liści laurowych i dębowych. Wewnątrz pierścienia na polu z błękitnej emalii jest umieszczony srebrzony i oksydowany orzeł z oznaki specjalności pilota, trzymający w dziobie złoconą rzymską liczbę I, II lub III, oznaczającą nadanie tytułu honorowego po raz pierwszy, drugi lub trzeci. Między pierścieniami na otoku z białej emalii jest umieszczony napis "ZASŁUŻONY PILOT WOJSKOWY". Na dole odznaki, pośrodku na tle wieńca i pierścienia, jest umieszczona w obramowaniu koloru srebrnego szachownica lotnicza z emalii białej i czerwonej, według wzoru określonego w art. 22 ust. 2 ustawy. Pierścienie i napis są wykonane z metalu srebrzonego i oksydowanego. Średnica odznaki wynosi 45 mm, średnica zewnętrznego pierścienia - 38 mm, a pierścienia wewnętrznego - 24 mm, szerokość każdego z pierścieni i obramowania szachownicy wynosi 1,5 mm; bok szachownicy ma 9 mm, liczba rzymska ma 5 mm wysokości i 2,5 mm szerokości. 2. Wzór odznaki "Zasłużony Pilot Wojskowy" stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 11. Odznaki, o których mowa w § 4 ust. 1, § 5 ust. 1, § 6 ust. 1, § 7 ust. 1, § 8 ust. 1, § 9 ust. 1 i § 10 ust. 1, są oznaczone na odwrocie odrębnym numerem oraz przypinane na zakrętkę. § 12. 1. Do wyrażania żołnierzom uznania jest uprawniony przełożony zajmujący stanowisko służbowe: 1) dowódcy kompanii lub równorzędne albo wyższe - listem gratulacyjnym, 2) dowódcy batalionu lub równorzędne albo wyższe - pismem pochwalnym ze zdjęciem żołnierza na tle: a) flagi rodzaju Sił Zbrojnych, do którego należy jednostka wojskowa, a jeżeli jednostka wojskowa nie wchodzi w skład rodzaju Sił Zbrojnych - flagi wojsk lądowych, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. a), b) znaku dowódcy okrętu, proporca marynarki wojennej, flagi lotnisk (lądowisk) marynarki wojennej, bandery pomocniczych jednostek pływających marynarki wojennej i bandery wojennej - w zależności od rodzaju jednostki wojskowej Marynarki Wojennej, 3) dowódcy jednostki wojskowej, odpowiednio: a) pismem pochwalnym ze zdjęciem żołnierza na tle sztandaru jednostki wojskowej, a jeżeli jednostce wojskowej nie został nadany sztandar - flagi rodzaju sił zbrojnych, na zasadach określonych w pkt 2 lit. a), b) wpisaniem imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do kroniki jednostki wojskowej, c) tytułem honorowym "Wzorowy Żołnierz" i "Wzorowy Marynarz", d) tytułem honorowym "Wzorowy Dowódca" i "Wzorowy Szef Pododdziału" - dowódców oraz szefów pododdziałów wojskowych wchodzących w skład jednostki wojskowej, 4) komendanta akademii wojskowej, z zastrzeżeniem pkt 5, oraz komendanta wyższej szkoły oficerskiej - tytułem honorowym "Wzorowy Podchorąży", 5) komendanta wydziału w Wojskowej Akademii Technicznej - tytułem honorowym "Wzorowy Podchorąży", 6) komendanta centrum szkolenia - tytułem honorowym "Wzorowy Kadet". 2. Minister Obrony Narodowej wyraża żołnierzom uznanie w formie: 1) listu gratulacyjnego, 2) pisma pochwalnego ze zdjęciem żołnierza na tle flagi Ministra Obrony Narodowej, 3) wpisania imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej", 4) nadania tytułu honorowego "Zasłużony Pilot Wojskowy". Rozdział 3 Szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom wyróżnień oraz wyrażania im uznania § 13. Wyróżnienie żołnierza powinno nastąpić w jak najkrótszym czasie od spełnienia warunków określonych w § 14. § 14. 1. Żołnierz może być wyróżniony: 1) pochwałą - w szczególności za bardzo dobre wykonanie zadania służbowego, 2) urlopem krótkoterminowym - w szczególności za uzyskanie wyróżniających wyników w służbie lub wykonywanie dodatkowych zadań wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe, 3) nagrodą rzeczową - w szczególności za dokonanie czynu świadczącego o męstwie lub odwadze, uzyskanie bardzo dobrych wyników w dowodzeniu i szkoleniu albo wzorowe wykonanie innych zadań służbowych lub zadania służbowego, 4) białą bronią - w szczególności za dokonanie szczególnego czynu albo za szczególne osiągnięcie lub wybitny dorobek zawodowy w służbie wojskowej, 5) wcześniejszym mianowaniem na kolejny stopień wojskowy - w szczególności za uzyskanie wybitnych osiągnięć w służbie wojskowej. 2. Szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom nagród pieniężnych w formie wyróżnienia określają odrębne przepisy. § 15. 1. Urlop krótkoterminowy w wymiarze do 5 dni może obejmować nie więcej niż jeden dzień ustawowo wolny od pracy, a w wymiarze powyżej 5 dni - nie więcej niż dwa dni ustawowo wolne od pracy. 2. Żołnierzom należy umożliwić wykorzystanie urlopu krótkoterminowego nie później niż w ciągu miesiąca od dnia udzielenia tego wyróżnienia, a w uzasadnionych przypadkach - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy. Na wniosek wyróżnionego żołnierza urlop krótkoterminowy może być przez niego wykorzystany w dwóch częściach lub łącznie z innym urlopem. § 16. 1. Wyróżnienia białą bronią udzielają: Minister Obrony Narodowej, Szef Sztabu Generalnego i dowódca rodzaju Sił Zbrojnych. 2. Dedykację graweruje się na głowni szabli wz. 76 lub kordzika, zamieszczając stopień wojskowy, imię i nazwisko wyróżnionego (w trzecim przypadku gramatycznym), napis: "Za osiągnięcia w służbie wojskowej", stanowisko przełożonego udzielającego wyróżnienia i datę udzielenia wyróżnienia. Żołnierz, któremu udzielono wyróżnienia, otrzymuje białą broń wraz z pochwą. § 17. 1. Nagród rzeczowych udzielają, z zastrzeżeniem § 18-20, przełożeni zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż majora (komandora podporucznika) albo wyższe stanowisko służbowe - żołnierzom pełniącym służbę w tej jednostce wojskowej, z wyjątkiem swoich zastępców. 2. Dowódcom jednostek wojskowych i ich zastępcom oraz żołnierzom pełniącym służbę w jednostkach wojskowych, których dowódcy nie posiadają uprawnień określonych w ust. 1, nagród rzeczowych udzielają przełożeni tych dowódców. 3. Przełożeni, o których mowa w ust. 1, są uprawnieni do udzielania nagród rzeczowych również żołnierzom oddelegowanym lub odbywającym praktykę oraz żołnierzom pełniącym służbę w podległych im jednostkach wojskowych. § 18. 1. Nagród rzeczowych udzielają żołnierzom zawodowym wyznaczonym do pełnienia służby poza granicami państwa: 1) w składzie polskich kontyngentów wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do misji specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach tych misji - przełożeni, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 127, poz. 840), 2) jako obserwatorzy wojskowi lub osoby posiadające status obserwatora wojskowego w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych - właściwi przełożeni narodowi sprawujący nad nimi bezpośredni merytoryczny nadzór. 2. Minister Obrony Narodowej udziela nagród rzeczowych żołnierzom: 1) wyznaczonym na stanowiska służbowe: a) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych, b) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy międzynarodowych dowództwach wojskowych, c) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych dowództw wojskowych, d) w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, w ataszatach wojskowych i w urzędach konsularnych, 2) pełniącym służbę poza granicami państwa w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych lub sił wielonarodowych albo bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych dowództw wojskowych, na podstawie indywidualnych kontraktów. § 19. Żołnierzom skierowanym do odbywania szkolenia za granicą nagród rzeczowych udziela Dyrektor Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej. § 20. Nagród rzeczowych udzielają również: 1) żołnierzom pozostającym bez przydziału służbowego - organ wojskowy, w którego dyspozycji pozostają żołnierze, 2) żołnierzom wyznaczonym na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej - organ wojskowy, któremu żołnierze podlegają z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej. § 21. Uprawniony przełożony, podejmując decyzję o udzieleniu nagrody rzeczowej, określa wartość nagrody w granicach środków finansowych posiadanych na ten cel. § 22. 1. O udzielenie żołnierzowi wyróżnienia w przypadku, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o dyscyplinie wojskowej, występuje się drogą służbową. 2. Wyższy przełożony, do którego wpłynął wniosek o udzielenie żołnierzowi wyróżnienia, złożony przez przełożonego nieuprawnionego do udzielenia danego wyróżnienia, w przypadku odmowy udzielenia wyróżnienia zawiadamia pisemnie wnioskodawcę. § 23. Udzielenie wyróżnienia powinno mieć charakter uroczysty. Szczegółowy sposób udzielenia żołnierzom wyróżnienia białą bronią oraz wcześniejszym mianowaniem na kolejny stopień wojskowy określa ceremoniał wojskowy. § 24. Żołnierzowi może być wyrażone uznanie w formie: 1) listu gratulacyjnego - w szczególności za wyróżnienie się w wykonywaniu zadań służbowych lub w wykonaniu zadania służbowego, uzyskanie bardzo dobrych wyników w dowodzeniu, szkoleniu i nauce w szkole wojskowej lub podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, a także za szczególne osiągnięcia w związku z jubileuszem pełnienia służby wojskowej, 2) pisma pochwalnego ze zdjęciem żołnierza na tle sztandaru jednostki wojskowej lub znaku rodzaju Sił Zbrojnych - w szczególności za wyróżniające pełnienie służby wojskowej, w tym zwłaszcza w związku z przeniesieniem do pełnienia służby w innej jednostce wojskowej lub zwolnieniem z czynnej służby wojskowej, 3) wpisania imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do kroniki jednostki wojskowej - w szczególności za ukończenie z pierwszą lokatą szkoły wojskowej, dokonanie szczególnego czynu w służbie wojskowej, a także wybitny dorobek zawodowy w związku z jubileuszem służby wojskowej, z przeniesieniem do pełnienia służby w innej jednostce wojskowej lub zwolnieniem z czynnej służby wojskowej. § 25. 1. O wyrażenie uznania żołnierzowi w formie: 1) listu gratulacyjnego - występuje do dowódcy kompanii lub równorzędnego pododdziału: a) przełożony zajmujący stanowisko służbowe dowódcy drużyny lub równorzędne - drogą służbową, b) przełożony zajmujący stanowisko służbowe dowódcy plutonu lub równorzędne, 2) pisma pochwalnego ze zdjęciem żołnierza na tle: a) znaku rodzaju Sił Zbrojnych, z zastrzeżeniem lit. c) - przełożeni występują drogą służbową do dowódcy batalionu lub równorzędnego pododdziału lub w przypadku, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 3 lit. a), do dowódcy jednostki wojskowej, b) sztandaru jednostki wojskowej lub wpisaniem imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do kroniki jednostki wojskowej - przełożeni występują drogą służbową do dowódcy jednostki wojskowej, c) flagi Ministra Obrony Narodowej - dowódca jednostki wojskowej występuje drogą służbową do Ministra Obrony Narodowej. 2. Przełożony uprawniony do wyrażenia uznania w formie listu gratulacyjnego lub pisma pochwalnego ze zdjęciem żołnierza na tle znaku rodzaju Sił Zbrojnych może wystąpić o jego dokonanie przez wyższego przełożonego. 3. Wyrażenie uznania w przypadku, o którym mowa w: 1) ust. 1 pkt 1 - następuje w drodze wystosowania listu gratulacyjnego, 2) ust. 1 pkt 2 - stwierdza się w rozkazie dziennym lub specjalnym albo decyzji. § 26. 1. Żołnierzowi może być nadany tytuł honorowy: 1) "Wzorowy Żołnierz" lub "Wzorowy Marynarz" - w szczególności za bardzo dobre wykonywanie zadań służbowych i osiąganie bardzo dobrych wyników w szkoleniu przez szeregowych i podoficerów zasadniczej służby wojskowej oraz nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, którzy odbyli co najmniej 6 miesięcy służby wojskowej, 2) "Wzorowy Podchorąży" - w szczególności za uzyskanie, po zakończeniu IV semestru studiów w akademii wojskowej i wyższej szkole oficerskiej, średniej oceny nie niższej niż 4,51 (bez niedostatecznych ocen semestralnych) i bardzo dobre wykonywanie obowiązków służbowych, 3) "Wzorowy Kadet" - w szczególności za ukończenie pierwszego roku nauki w szkole chorążych z oceną średnią nie niższą niż 4,51 i bardzo dobre wykonywanie obowiązków służbowych, 4) "Wzorowy Szef Pododdziału" - w przypadku: a) zajmowania stanowiska służbowego co najmniej 2 lata, b) uzyskania przynajmniej II klasy specjalisty wojskowego, c) wyróżniania się w wykonywaniu obowiązków służbowych, w szczególności z zakresu logistycznego zabezpieczenia zadań realizowanych przez pododdział, zapewnianiu żołnierzom warunków socjalnych i należnego im uposażenia, umundurowania i wyekwipowania, dbałości o porządek wojskowy, sprzęt wojskowy i inne mienie, a także wyróżniania się zdyscyplinowaniem i dobrym przykładem dla innych żołnierzy, 5) "Wzorowy Dowódca" - w przypadku wyróżniania się w dowodzeniu oraz zajmowania: a) co najmniej rok stanowiska służbowego dowódcy drużyny lub działonu, załogi albo sekcji, b) co najmniej 2 lata stanowiska służbowego dowódcy plutony lub klucza, obsługi i innego dowódcy, szefa, kierownika, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy porucznika, dowódcy kompanii lub baterii i klucza, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy kapitana, dowódcy okrętu III i IV rangi, komendanta placówki Żandarmerii Wojskowej oraz dowódcy batalionu lub dywizjonu i eskadry, dowódcy grupy okrętów III i IV rangi, dowódcy okrętu II rangi, komendanta wydziału Żandarmerii Wojskowej - jeżeli dowodzony pododdział osiąga bardzo dobre wyniki w szkoleniu. 2. Żołnierzowi może być nadany tytuł honorowy: 1) "Wzorowy Podchorąży" - nie więcej niż dwukrotnie, a ponowne nadanie tytułu honorowego może nastąpić po upływie co najmniej roku od poprzedniego nadania, 2) "Wzorowy Szef Pododdziału" - nie więcej niż trzykrotnie, a kolejne nadanie tytułu honorowego może nastąpić po upływie co najmniej dwóch lat od poprzedniego nadania, 3) "Wzorowy Dowódca" - nie więcej niż trzykrotnie, a kolejne nadanie tytułu honorowego może nastąpić po upływie co najmniej roku od poprzedniego nadania. § 27. 1. Tytułem honorowym "Zasłużony Pilot Wojskowy" wyraża się uznanie wybitnie zasłużonym pilotom za wzorową służbę w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności za duży wkład w jego rozwój, umocnienie gotowości bojowej i szkolenie kadr lotniczych. 2. Tytuł honorowy "Zasłużony Pilot Wojskowy" może być również nadany pilotom wojskowym, którzy dokonali bohaterskiego czynu związanego z wykonywaniem lotu. 3. Tytuł honorowy "Zasłużony Pilot Wojskowy" może być nadany żołnierzowi nie więcej niż trzykrotnie, a kolejne nadanie tytułu honorowego w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może nastąpić po upływie co najmniej trzech lat od poprzedniego nadania. § 28. 1. Z wnioskiem o nadanie tytułu honorowego, o którym mowa w § 3 pkt 1-6, występuje drogą służbową: 1) dowódca plutonu lub równorzędnego pododdziału - o nadanie tytułu honorowego "Wzorowy Żołnierz", "Wzorowy Marynarz", a także "Wzorowy Dowódca" dla żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe dowódcy drużyny lub działonu, załogi albo sekcji, 2) dowódca kompanii lub równorzędnego pododdziału - o nadanie tytułu honorowego "Wzorowy Podchorąży" i "Wzorowy Kadet", a także "Wzorowy Szef Pododdziału" i "Wzorowy Dowódca" dla żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe szefa pododdziału albo dowódcy plutony lub klucza, obsługi i innego dowódcy, szefa, kierownika, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy porucznika, 3) dowódca batalionu lub równorzędnego pododdziału - o nadanie tytułu honorowego "Wzorowy Dowódca" dla żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe dowódcy kompanii lub baterii i klucza, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy kapitana, dowódcy okrętu III i IV rangi, komendanta placówki Żandarmerii Wojskowej. 2. Nadanie tytułu honorowego "Wzorowy Dowódca" żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz żołnierzowi zajmującemu stanowisko służbowe dowódcy batalionu lub dywizjonu i eskadry, dowódcy grupy okrętów III i IV rangi, dowódcy okrętu II rangi, komendanta wydziału Żandarmerii Wojskowej, który jest bezpośrednio podporządkowany dowódcy jednostki wojskowej, nie wymaga wniosku. 3. Z wnioskiem o nadanie tytułu honorowego "Zasłużony Pilot Wojskowy" może występować, w każdym roku kalendarzowym, dowódca rodzaju Sił Zbrojnych, w terminie do dnia 31 maja. 4, Kwalifikowania kandydatów zgłoszonych do wyrażenia uznania tytułem honorowym "Zasłużony Pilot Wojskowy" dokonuje komisja, o której mowa w § 35 ust. 3, która przedkłada Ministrowi Obrony Narodowej propozycje kandydatur do dnia 15 lipca danego roku. § 29. 1. Wyrażenie uznania żołnierzowi powinno nastąpić w jak najkrótszym czasie od spełnienia warunków określonych w § 24 i 26. 2. Minister Obrony Narodowej nadaje tytuł honorowy "Zasłużony Pilot Wojskowy" z okazji Święta Lotnictwa. § 30. Wyrażenie uznania w przypadku, o którym mowa w: 1) § 28 ust. 1 i 2 - stwierdza się w rozkazie dziennym lub specjalnym albo decyzji, 2) § 28 ust. 3 - stwierdza się w decyzji Ministra Obrony Narodowej poprzedzającej obchody Święta Lotnictwa. § 31. 1. Żołnierz, któremu wyrażono uznanie w formie nadania tytułu honorowego, otrzymuje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, odznakę tytułu oraz legitymację stwierdzającą uprawnienia do noszenia odznaki. Nadanie tytułu honorowego kolejny raz, odnotowuje się w legitymacji. 2. Żołnierz, któremu został nadany powtórnie tytuł honorowy "Wzorowy Podchorąży" lub "Wzorowy Szef Pododdziału" albo "Wzorowy Dowódca", otrzymuje usztywnioną podkładkę pod odznakę tytułu, w kształcie owalnym o wymiarach 50 × 40 mm, wykonaną z tkaniny mundurowej. 3. W razie nadania tytułu honorowego "Wzorowy Szef Pododdziału" lub "Wzorowy Dowódca" po trzykroć, żołnierz otrzymuje podkładkę z obramowaniem o szerokości 2 mm koloru: 1) srebrnego - jeżeli nosi mundur wojsk lądowych lub wojsk lotniczych i obrony powietrznej, 2) złotego - jeżeli nosi mundur marynarki wojennej. 4. Wzory legitymacji odznak tytułów honorowych stanowią załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 32. 1. Wyrażenie uznania powinno mieć charakter uroczysty. 2. Odznakę tytułu honorowego "Zasłużony Pilot Wojskowy" oraz jej legitymację wręcza Minister Obrony Narodowej lub jego przedstawiciel. 3. Szczegółowy sposób wręczania odznak tytułów honorowych oraz ich legitymacji w przypadkach, o których mowa w ust. 2 oraz w § 31 ust. 1-3, określa ceremoniał wojskowy. § 33. W przypadku zagubienia lub uszkodzenia posiadanej odznaki tytułu honorowego lub jej legitymacji, według wzoru ustalonego w rozporządzeniu, przełożony uprawniony do nadawania odznaki może - na prośbę żołnierza - wydać nową odznakę za zwrotem kosztów jej wytworzenia. Wydanie duplikatu legitymacji następuje nieodpłatnie. § 34. 1. W "Księdze Honorowej Ministra Obrony Narodowej" są dokumentowane zasługujące na najwyższe uznanie czyny, świadczące o szczególnej ofiarności i męstwie, oraz najszczytniejsze dokonania żołnierzy w umacnianiu obronności Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wpis do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" zawiera: 1) stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz imię ojca żołnierza, 2) stanowisko służbowe żołnierza i miejsce pełnienia przez niego służby wojskowej, 3) opis zasług żołnierza, 4) fotografię żołnierza. § 35. 1. Z wnioskiem o wpisanie imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" może występować dowódca jednostki wojskowej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową, nie później niż do dnia 31 maja każdego roku kalendarzowego. 3. Kwalifikowania kandydatów zgłoszonych do wyrażenia uznania wpisem do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" dokonuje komisja, powołana przez Ministra Obrony Narodowej. 4. Komisja, o której mowa w ust. 3, przedkłada Ministrowi Obrony Narodowej propozycje wyrażenia uznania wpisem do dnia 15 lipca danego roku. § 36. 1. Minister Obrony Narodowej wyraża uznanie w formie wpisania imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" w decyzji poprzedzającej obchody Święta Wojska Polskiego. 2. Podstawą wpisu do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" jest decyzja, o której mowa w ust. 1. 3. Kopię wpisu do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej" przekazuje się jednostce lub instytucji wojskowej, w której uhonorowany pełni służbę wojskową, w celu wyeksponowania w sali tradycji lub innym honorowym miejscu jednostki lub instytucji wojskowej. 4. Żołnierze, którym wyrażono uznanie wpisem do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej", otrzymują dyplomy pamiątkowe. 5. Wręczenie dyplomów, o których mowa w ust. 4, odbywa się w Muzeum Wojska Polskiego w przededniu Święta Wojska Polskiego. § 37. 1. "Księgę Honorową Ministra Obrony Narodowej" prowadzi jednostka organizacyjna określona przez Ministra Obrony Narodowej. 2. "Księgę Honorową Ministra Obrony Narodowej" przechowuje się w Muzeum Wojska Polskiego. Rozdział 4 Sposób prowadzenia i przechowywania karty wyróżnień żołnierza § 38. 1. Karty wyróżnień prowadzi się dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, począwszy od dnia, w którym żołnierzowi zostało udzielone wyróżnienie lub wyrażone uznanie. 2. Oprócz danych, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy o dyscyplinie wojskowej, w karcie wyróżnień żołnierza zamieszcza się: 1) numer i datę rozkazu lub decyzji albo oznaczenie i datę innego dokumentu oraz datę ustnego udzielenia żołnierzowi wyróżnienia albo wyrażenia uznania, 2) adnotacje o: a) realizacji wyróżnienia udzielonego żołnierzowi lub wyrażonego mu uznania, b) zapoznaniu żołnierza z kartą wyróżnień, o którym mowa w § 41. 3. Wzór karty wyróżnień żołnierza stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. § 39. 1. Kartę wyróżnień żołnierza prowadzi w jednostce wojskowej: 1) dowódca kompanii lub równorzędnego pododdziału - dla podporządkowanych żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową oraz przeszkolenie wojskowe i kandydatów na żołnierzy zawodowych, 2) osoba wyznaczona przez dowódcę jednostki wojskowej do prowadzenia spraw personalnych - dla żołnierzy zawodowych i żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową, podporządkowanych przełożonemu zajmującemu stanowisko służbowe wyższe niż dowódca kompanii lub równorzędne. 2. Kartę wyróżnień żołnierza rezerwy prowadzi i przechowuje organ wojskowy właściwy, na podstawie odrębnych przepisów, do prowadzenia ewidencji wojskowej. 3. Kartę wyróżnień żołnierza zawodowego: 1) przeniesionego do dyspozycji - prowadzi się w dowództwie rodzaju sił zbrojnych lub w dowództwie okręgu wojskowego albo Departamencie Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej, 2) przeniesionego do rezerwy kadrowej lub pełniącego służbę wojskową w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej - prowadzi się w Departamencie Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej. § 40. 1. Wyciąg z rozkazu lub decyzji albo inny dokument lub zawiadomienie o ustnym udzieleniu żołnierzowi wyróżnienia, a także o wyrażeniu uznania przekazuje się organowi wojskowemu lub osobie prowadzącej kartę wyróżnień żołnierza, w terminie 14 dni od jego wydania, sporządzenia lub dokonania. 2. Wpisu do karty wyróżnień żołnierza dokonuje się w terminie 7 dni od dnia otrzymania wiadomości o udzieleniu żołnierzowi wyróżnienia lub wyrażeniu uznania w sposób, o którym mowa w ust. 1. § 41. 1. Z kartą wyróżnień zapoznaje się: 1) żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową i kandydata na żołnierza zawodowego - raz w roku, na jego prośbę złożoną po upływie 6 miesięcy służby, 2) żołnierza odbywającego nadterminową zasadniczą służbę wojskową oraz żołnierza zawodowego - raz w roku, w miesiącu poprzedzającym opiniowanie okresowe, określone w odrębnych przepisach, 3) żołnierza zawodowego: a) przeniesionego do dyspozycji lub rezerwy kadrowej - na jego prośbę, raz w roku, w którym został skierowany do wykonywania zadań służbowych, w miesiącu grudniu, b) pełniącego służbę wojskową w jednostce organizacyjnej poza resortem obrony narodowej - raz w roku, w miesiącu poprzedzającym opiniowanie okresowe. 2. Z kartą wyróżnień zapoznaje się także żołnierza na co najmniej 14 dni przed przeniesieniem do innej jednostki wojskowej lub wyznaczeniem na inne stanowisko służbowe oraz na miesiąc przed zwolnieniem ze służby wojskowej. 3. Zapoznania z kartą wyróżnień dokonuje: 1) w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2: a) przełożony zajmujący stanowisko służbowe dowódcy plutonu lub równorzędne albo wyższe - podporządkowanego żołnierza odbywającego zasadniczą lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową albo przeszkolenie wojskowe lub kandydata na żołnierza zawodowego, b) bezpośredni przełożony - żołnierza zawodowego, 2) w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 3 - organ wojskowy, o którym mowa w § 39 ust. 3. 4. Osoba zapoznająca żołnierza z kartą wyróżnień sporządza i podpisuje adnotację o dokonaniu zapoznania, zawierającą datę tej czynności. Czytelny podpis pod adnotacją, zawierający stopień wojskowy oraz imię i nazwisko, składa również żołnierz. 5. W razie odmowy lub niemożności złożenia podpisu przez żołnierza zapoznawanego z kartą wyróżnień, osoba, o której mowa w ust. 4, sporządza odpowiednią wzmiankę. § 42. 1. Kartę wyróżnień przechowuje się, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) w kancelarii dowódcy kompanii lub równorzędnego pododdziału - żołnierzy, o których mowa w § 39 ust. 1 pkt 1, 2) w kancelarii jednostki wojskowej - żołnierzy zawodowych i żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową, o których mowa w § 39 ust. 1 pkt 2, 3) w kancelarii organu wojskowego, o którym mowa w § 39 ust. 3 - żołnierzy zawodowych przeniesionych do dyspozycji, rezerwy kadrowej lub pełniących służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej. 2. Karty wyróżnień dowódców jednostek wojskowych i ich zastępców przechowuje się w kancelarii dowództwa nadrzędnej jednostki wojskowej. 3. Karty wyróżnień żołnierzy zawodowych przeniesionych w stan nieczynny oraz żołnierzy zwolnionych z czynnej służby wojskowej i przeniesionych w stan spoczynku dołącza się do ich akt personalnych lub ewidencji wojskowej. § 43. Karty wyróżnień żołnierzy prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów przechowuje się łącznie z kartami wyróżnień żołnierzy prowadzonymi na podstawie przepisów rozporządzenia. Rozdział 5 Rodzaje tytułów honorowych nadawanych pododdziałom i oddziałom wojskowym, wzory odznak tych tytułów oraz warunki i tryb ich nadawania § 44. 1. Pododdziałom wojskowym i oddziałom wojskowym mogą być nadawane tytuły honorowe: 1) "Wzorowy Pododdział" - plutonowi, kompanii i batalionowi lub równorzędnemu pododdziałowi, 2) "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej": a) batalionowi oraz dywizjonowi i eskadrze, nie wchodzącym w skład pułku lub brygady, b) brygadzie lub pułkowi, c) oddziałom wojskowym równorzędnym oddziałom, o których mowa w lit. a) i b). 2. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" stanowi, z zastrzeżeniem § 49 ust. 1, proporzec: 1) "Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych", 2) "Wzorowy Pododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej", 3) "Wzorowy Pododdział Marynarki Wojennej", 4) "Wzorowy Pododdział Żandarmerii Wojskowej". 3. Pododdział wojskowy nie wchodzący w skład rodzaju Sił Zbrojnych, któremu został nadany tytuł honorowy, otrzymuje proporzec "Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych". § 45. 1. Proporzec "Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych" składa się z płata i drzewca. 2. Płat proporca ma kształt prostokąta z tkaniny barwy zielonej na jego stronie głównej, a na stronie odwrotnej barwy białej; jeden bok proporca jest wszyty w białą skórę przymocowaną do drzewca pięcioma gwoździami z metalu koloru srebrnego po każdej stronie płata (drzewca); boki proporca, z wyjątkiem boku przytwierdzonego do drzewca, są obszyte frędzlą srebrną o długości 35 mm. 3. Na stronie głównej płata, pośrodku, znajduje się orzeł wojsk lądowych, według wzoru określonego w art. 5 ust. 2 ustawy, haftowany srebrnym szychem, korona, dziób i szpony orła są haftowane złotym szychem; wysokość orła, mierzona od tarczy amazonek do końca skrzydeł, wynosi 320 mm. 4. Na stronie odwrotnej płata, pośrodku, znajdują się dwie gałązki wawrzynu, ułożone w kształcie wieńca otwartego w górnej części, pośród których jest umieszczony w czterech wierszach napis "TOBIE OJCZYZNO ZAWSZE WIERNI"; wieniec i napis są haftowane złotym szychem. 5. Drzewce proporca jest sporządzone z drewna toczonego; drzewce jest dwudzielne, połączone tuleją z metalu koloru srebrnego o długości 100 mm; na górnym końcu drzewca jest umieszczony grot, a na dolnym stopka z metalu koloru srebrnego; na drzewcu mogą być umieszczone gwoździe okolicznościowe koloru srebrnego. 6. Wzór proporca "Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych" stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia. § 46. 1. Proporzec "Wzorowy Pododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej" składa się z płata i drzewca. 2. Płat proporca ma kształt prostokąta z tkaniny barwy błękitnej na jego stronie głównej, a na stronie odwrotnej barwy białej. 3. Na stronie głównej płata znajduje się orzeł lotnictwa wojskowego, według wzoru określonego w art. 6 ust. 2 ustawy. 4. Do opisu płata oraz drzewca proporca "Wzorowy Pododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej" przepisy § 45 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 5. Wzór proporca "Wzorowy Pododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej" stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia. § 47. 1. Proporzec "Wzorowy Pododdział Marynarki Wojennej" składa się z płata i drzewca. 2. Płat proporca ma kształt prostokąta z tkaniny barwy granatowej na jego stronie głównej, a na stronie odwrotnej barwy białej; jeden bok proporca jest wszyty w białą skórę przymocowaną do drzewca pięcioma gwoździami z metalu koloru złotego po każdej stronie płata (drzewca); boki proporca, z wyjątkiem boku przytwierdzonego do drzewca, są obszyte frędzlą złotą o długości 35 mm. 3. Na stronie głównej płata, pośrodku, znajduje się orzeł marynarki wojennej, według wzoru określonego w art. 7 ust. 2 ustawy, haftowany srebrnym szychem; korona, dziób i szpony orła oraz kotwica i lina są haftowane złotym szychem, a wewnętrzne pole tarczy amazonek jest haftowane niebieskim szychem. 4. Do opisu płata proporca "Wzorowy Pododdział Marynarki Wojennej" przepisy § 45 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 5. Drzewce proporca jest sporządzone z drewna toczonego; drzewce jest dwudzielne, połączone tuleją z metalu koloru złotego o długości 100 mm; na górnym końcu drzewca jest umieszczony grot, a na dolnym stopka z metalu koloru złotego; na drzewcu mogą być umieszczone gwoździe okolicznościowe koloru złotego. 6. Wzór proporca "Wzorowy Pododdział Marynarki Wojennej" stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia. § 48. 1. Proporzec "Wzorowy Pododdział Żandarmerii Wojskowej" składa się z płata i drzewca. 2. Płat proporca ma kształt prostokąta z tkaniny barwy szkarłatnej na jego stronie głównej, a na stronie odwrotnej barwy białej. 3. Na stronie głównej płata, pośrodku, znajduje się hełm dywizjonu karabinierów konnych, którzy w latach 1830-1831 stanowili korpus żandarmerii, wsparty na pękających granatach, z podpinką ustylizowaną w litery "ŻW" - będące elementami odznaki pamiątkowej Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej, określonej w odrębnych przepisach - haftowane srebrnym szychem; wysokość hełmu, mierzona od podpinki, wynosi 320 mm. 4. Do opisu płata oraz drzewca proporca "Wzorowy Pododdział Żandarmerii Wojskowej" przepisy § 45 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 5. Wzór proporca "Wzorowy Pododdział Żandarmerii Wojskowej" stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia. § 49. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" nadanego pododdziałowi wojskowemu, który na podstawie odrębnych przepisów dziedziczy tradycje kawaleryjskie, stanowi buńczuk. 2. Ogon z włosia końskiego barwy czarnej, umieszczony w siatce jedwabnej z frędzlami z trójskrętnego sznurka koloru srebrnego, przymocowany do metalowej niklowanej kopułki zaopatrzonej u wierzchołka w kółko, jest zawieszony wraz z proporczykiem przy grocie lancy. Ogon jest zawieszony na metalowym niklowanym łańcuszku o liczbie siedmiu ogniw, zakończonym haczykiem w kształcie litery "S"; całkowita długość łańcuszka wynosi 95 mm. 3. Proporczyk z tkaniny w barwach narodowych o długości 1200 mm i szerokości 350 mm jest zakończony dwoma językami na wolnym liku; głębokość wcięcia języków proporczyka jest równa jednej trzeciej jego długości. 4. Lanca metalowa niklowana o długości 2 700 mm ma grot o długości 300 mm oraz rękojeść, umieszczoną w odległości 1 150 mm od jej dolnego końca, oplecioną szarym sznurkiem na długości 200 mm. Przy górnej krawędzi rękojeści i dolnym końcu lancy są umieszczone rzemienie koloru brązowego. Na lancy mogą być umieszczone gwoździe okolicznościowe koloru srebrnego. 5. Wzór buńczuka stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia. § 50. 1. Umieszczone na tarczy herbowej: trójdzielna tarcza zwieńczona panoplium, banderola z dewizą i gwóźdź ozdobny stanowią elementy odznaki tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", przyznawanej oddziałowi wojskowemu. 2. Trójdzielna półkolista tarcza, o długości 85 mm i szerokości 90 mm, obwiedziona wężykiem generalskim o szerokości 10 mm, tłoczonym w metalu srebrzonym i oksydowanym jest umieszczona w centralnej części tarczy herbowej. Pośrodku lewego górnego niebiesko emaliowanego pola tarczy i prawego górnego granatowo emaliowanego pola tarczy o długości 30 mm i szerokości 33 mm oraz dolnego zielono emaliowanego, półkoliście zakończonego pola tarczy o długości 60 mm i szerokości 35 mm, są umieszczone odpowiednio orzeł lotnictwa wojskowego, orzeł marynarki wojennej i orzeł wojsk lądowych według wzoru określonego w art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 2 ustawy, wykonane z metalu srebrzonego i oksydowanego. Pośrodku zbiegających się krawędzi pól tarczy jest umieszczony inicjał "SZ RP", wykonany z metalu srebrzonego o wymiarach liter 15 × 30 mm. 3. Panoplium, wykonane z metalu srebrzonego i oksydowanego oraz emalii, tworzą: sztandar jednostki wojskowej oraz skrzyżowane szable, lufy armatnie i lance z proporczykami emaliowanymi w barwach narodowych. Na panoplium jest umieszczony orzeł z głowicy sztandaru jednostki wojskowej, według wzoru określonego w art. 15 ust. 3 ustawy, o wysokości 62 mm, spoczywający na puszce. Na puszce jest umieszczony w trzech rzędach napis "Minister Obrony Narodowej". 4. Półkolista banderola z metalu srebrzonego i oksydowanego, zakończona falistymi proporczykami emaliowanymi w barwach narodowych, jest umieszczona poniżej tarczy w odległości 2 mm. Na banderoli jest umieszczona dewiza "BENE MERITUS PATRIAE". 5. Tarcza herbowa o długości 150 mm, szerokości 210 mm i grubości 19 mm jest wykonana z drewna bukowego. Brzeg tarczy jest ścięty na szerokość 5 mm i wysokość 5 mm. Na tarczy, poniżej banderoli z dewizą, jest umieszczony gwóźdź ozdobny w kształcie tarczy o długości 20 mm i szerokości 27 mm, wykonany z metalu srebrzonego i oksydowanego. Na gwoździu są umieszczone grawerowane inicjały nazwy oddziału wojskowego, a poniżej nich liczba oznaczająca rok nadania tytułu honorowego. Na tarczy mogą być umieszczane - symetrycznie po obu stronach trójdzielnej półkolistej tarczy - gwoździe ozdobne, upamiętniające kolejne nadanie tytułu honorowego oddziałowi wojskowemu. Pośrodku odwrotnej strony tarczy jest umieszczona na zawiasie podstawka o długości 120 mm. 6. Wzór odznaki "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia. § 51. 1. Odznakę tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział", nadanego pododdziałowi wojskowemu, którą noszą jego żołnierze, stanowi odpowiednio: 1) miniaturka odznaki, będąca odwzorowaniem: a) strony głównej płata proporca "Wzorowy Pododdział Wojsk Lądowych", określonego w § 45 ust. 2 i 3, b) strony głównej płata proporca "Wzorowy Pododdział Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej", określonego w § 46 ust. 2-4, c) strony głównej płata proporca "Wzorowy Pododdział Marynarki Wojennej", określonego w § 47 ust. 2-4, d) strony głównej płata proporca "Wzorowy Pododdział Żandarmerii Wojskowej", określonego w § 48 ust. 2-4 - w kształcie powiewającego proporca, którego płat ma szerokość 16 mm i długość 25 mm, a drzewce ma długość 30 mm, 2) miniaturka buńczuka, wykonana z metalu srebrzonego i oksydowanego, o długości 10 mm i szerokości 3 mm, z emaliowanym w barwach narodowych powiewającym proporczykiem na lancy skierowanej ukośnie w prawą stronę, o wymiarach: długość - 15 mm, szerokość - 5 mm, głębokość wcięcia - jedna trzecia długości; długość lancy wynosi 25 mm. 2. Odznaka tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział", którą noszą żołnierze pododdziału wojskowego, jest pokryta emalią koloru odpowiadającego barwie tkaniny płata głównego proporca, który odwzorowuje. Orzeł wojskowy znajdujący się na miniaturce odznaki, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a)-c), a także hełm dywizjonu karabinierów konnych umieszczony na miniaturce odznaki, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d) - wysokości 12 mm oraz obramowanie w formie frędzli i drzewce odznaki noszonej przez żołnierzy pododdziału wojsk lądowych oraz wojsk lotniczych i obrony powietrznej lub Żandarmerii Wojskowej są wykonane z metalu srebrzonego i oksydowanego. 3. Elementy odznaki noszonej przez żołnierzy pododdziału marynarki wojennej są wykonane: orzeł marynarki wojennej o wysokości 12 mm - z metalu srebrzonego i oksydowanego, a stanowiąca jego część tarcza amazonek jest niebiesko emaliowana, kotwica i lina są wykonane z metalu złoconego, drzewce - z metalu srebrzonego i oksydowanego, z tym że jego grot jest złocony, obramowanie w formie frędzli - z metalu złoconego. § 52. 1. Odznakę tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", którą noszą żołnierze oddziału wojskowego, stanowi wizerunek panoplium, określonego w § 50 ust. 3, z tym że puszka umieszczona na panoplium jest kancelowana. Odznaka ma długość 32 mm i szerokość 22 mm. 2. Odznaka tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", którą noszą: 1) żołnierze zawodowi - jest wykonana z metalu srebrzonego i oksydowanego oraz ma emaliowane w barwach narodowych proporczyki lanc, 2) żołnierze niezawodowi - jest wykonana z metalu srebrzonego i oksydowanego. § 53. 1. Odznaki tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" i "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", które noszą żołnierze pododdziału i oddziału wojskowego, są zapinane na sztyft. 2. Wzory odznak tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" i "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", noszonych przez żołnierzy, stanowią załącznik nr 16 do rozporządzenia. § 54. 1. Warunkiem nadania pododdziałowi lub oddziałowi wojskowemu tytułu honorowego za szczególne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych jest ich potwierdzenie w działalności kontrolno-rozliczeniowej, prowadzonej na podstawie odrębnych przepisów. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, tytuł honorowy nadaje się pododdziałowi lub oddziałowi wojskowemu raz w roku na okres jednego roku. 3. Warunki, o których mowa w ust. 2, nie mają zastosowania w przypadku nadawania tytułu honorowego za szczególne osiągnięcia pododdziału lub oddziału wojskowego w czasie udziału w akcjach humanitarnych lub ratowniczych albo w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych. § 55. 1. Proporzec lub buńczuk tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" nadanego pododdziałowi wojskowemu spełniającemu warunki, o których mowa w § 54 ust. 1, jest przechodni, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pododdział wojskowy, któremu został nadany trzykrotnie tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział", otrzymuje na własność jego proporzec lub buńczuk. 3. Pododdział wojskowy, któremu został nadany tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział", otrzymuje wraz z przechodnim proporcem lub buńczukiem gwóźdź okolicznościowy, zawierający grawerowane inicjały nazwy pododdziału, a poniżej nich liczbę oznaczającą rok nadania tytułu honorowego. Gwóźdź okolicznościowy umieszcza się na drzewcu proporca lub lancy buńczuka. 4. W razie uzyskania proporca lub buńczuka, który nie jest przechodni, przez kolejny pododdział wojskowy, wykonuje się dla tego pododdziału gwoździe okolicznościowe upamiętniające poprzednie nadania tytułu honorowego. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 56. 1. W przypadku, o którym mowa w § 54 ust. 1, tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział" nadaje w drodze decyzji lub rozkazu specjalnego: 1) Minister Obrony Narodowej - nie więcej niż trzem pododdziałom nie wchodzącym w skład rodzaju Sił Zbrojnych, 2) Dowódca Wojsk Lądowych - nie więcej niż siedmiu pododdziałom z podporządkowanych mu jednostek wojskowych, 3) Dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej - nie więcej niż czterem pododdziałom z podporządkowanych mu jednostek wojskowych, 4) Dowódca Marynarki Wojennej - nie więcej niż dwom pododdziałom z podporządkowanych mu jednostek wojskowych. 2. Minister Obrony Narodowej może nadać tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział" także innemu pododdziałowi wojskowemu niż wymieniony w ust. 1: 1) pododdziałowi nie wchodzącemu w skład rodzaju Sił Zbrojnych - na wniosek Szefa Sztabu Generalnego, Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub innego przełożonego zajmującego stanowisko służbowe równorzędne dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych, 2) pododdziałowi wchodzącemu w skład rodzaju Sił Zbrojnych - na wniosek dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 oraz w § 54 ust. 3, tytuł honorowy "Wzorowy Pododdział" nadaje, w drodze decyzji, Minister Obrony Narodowej. 4. Tytuł honorowy "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" nadaje, w drodze decyzji, Minister Obrony Narodowej: 1) w przypadku, o którym mowa w § 54 ust. 1 - jednemu oddziałowi wojskowemu w rodzaju Sił Zbrojnych oraz oddziałowi nie wchodzącemu w skład rodzaju Sił Zbrojnych, 2) w przypadku, o którym mowa w § 54 ust. 3 - oddziałom wojskowym biorącym udział w akcjach humanitarnych lub ratowniczych albo w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych. § 57. 1. Wnioski o nadanie pododdziałom i oddziałom wojskowym tytułów honorowych, w uznaniu szczególnych osiągnięć w wykonywaniu zadań służbowych, składają w terminie do dnia 31 lipca danego roku: 1) dowódcy oddziałów - dla pododdziałów, drogą służbową, do Ministra Obrony Narodowej oraz Szefa Sztabu Generalnego, dowódców rodzajów Sił Zbrojnych, Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej lub innego przełożonego zajmującego stanowisko służbowe równorzędne dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych, 2) Szef Sztabu Generalnego, dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych oraz Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej - odpowiednio dla oddziałów nie wchodzących w skład rodzaju Sił Zbrojnych oraz podporządkowanych im oddziałów - do komisji, o której mowa w § 35 ust. 3. 2. Komisja przedkłada Ministrowi Obrony Narodowej propozycje nadania tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" w terminie do dnia 15 września danego roku. § 58. 1. Minister Obrony Narodowej lub jego przedstawiciel albo dowódca rodzaju Sił Zbrojnych lub jego przedstawiciel dokonuje wręczenia proporca lub buńczuka i aktu jego nadania dowódcy pododdziału uhonorowanego tytułem "Wzorowy Pododdział" na uroczystym apelu. Żołnierzom uhonorowanego pododdziału odznaki tytułu wręcza dowódca oddziału. 2. Proporzec lub buńczuk towarzyszy pododdziałom w wystąpieniach z okazji świąt państwowych i wojskowych oraz w innych uroczystościach. § 59. 1. Dowódca oddziału wojskowego, któremu został nadany tytuł honorowy "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", otrzymuje jego odznakę i akt nadania podczas dorocznej odprawy kierowniczej kadry Sił Zbrojnych. 2. Odznakę "Znaku Honorowego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" wręcza się wraz z futerałem, na którego wierzchu jest umieszczony pośrodku orzeł Ministerstwa Obrony Narodowej, według wzoru określonego w odrębnych przepisach, o wysokości 50 mm, wykonany z metalu srebrzonego i oksydowanego. 3. W przypadku kolejnego nadania oddziałowi wojskowemu tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", jego dowódca otrzymuje wraz z aktem nadania tytułu gwóźdź okolicznościowy, o którym mowa w § 50 ust. 5. 4. Żołnierze oddziału wojskowego, któremu został nadany tytuł honorowy "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", otrzymują odznaki tytułu, na uroczystym apelu, od dowódcy oddziału. § 60. 1. Szczegółowy sposób obchodów uroczystości nadania tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" oraz tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" określa ceremoniał wojskowy. 2. Żołnierze pełniący służbę wojskową w pododdziale lub oddziale, któremu został nadany tytuł honorowy, noszą odznakę tego tytułu przez okres, na jaki został on nadany. § 61. Na trzy tygodnie przed upływem okresu uprawnienia do posiadania proporca tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" dowódca oddziału, w którego skład wchodzi uhonorowany pododdział, wyznacza żołnierzy do asysty, która przekazuje proporzec jednostce organizacyjnej określonej przez Ministra Obrony Narodowej oraz dowódców rodzajów Sił Zbrojnych. Przekazanie proporca odbywa się w sposób uroczysty. § 62. 1. Proporzec lub buńczuk tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" przechowuje się w eksponowanym miejscu w pododdziale. 2. Odznakę tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej" przechowuje się w sali tradycji, izbie pamięci lub innym honorowym miejscu oddziału wojskowego. 3. W przypadku utraty lub zniszczenia proporca lub buńczuka tytułu honorowego "Wzorowy Pododdział" bądź odznaki tytułu honorowego "Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej", dowódca uhonorowanego pododdziału lub oddziału wojskowego powiadamia o ich okolicznościach przełożonego, który go nadał, oraz występuje o podjęcie decyzji o wykonaniu jego kopii. 4. W przypadku zagubienia lub uszkodzenia odznaki, o której mowa w § 51-53, dowódca oddziału wojskowego może - na prośbę żołnierza - wydać nową odznakę za zwrotem kosztów jej wytworzenia. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe § 63. 1. Żołnierz, któremu nadano wyróżniający tytuł i odznakę wzorowego żołnierza na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17 i z 1997 r. Nr 117, poz. 753), zachowuje dotychczasowe uprawnienia związane z tym wyróżnieniem. 2. Odznaki, o których mowa w ust. 1, nie podlegają wymianie na odznaki według wzoru określonego w § 4 ust. 2 i § 5 ust. 2. 3. W przypadku zagubienia lub uszkodzenia posiadanej odznaki, o której mowa w ust. 1, nie wydaje się odznaki według wzoru określonego w § 4 ust. 2 i § 5 ust. 2. § 64. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 3-11, § 12 ust. 1 pkt 3 lit. c), d) i pkt 4-6 oraz ust. 2 pkt 3 i 4, § 26-28, § 29 ust. 2, § 30 i 31, § 32 ust. 2 i 3, § 33-37 i § 44-63, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 14 września 1999 r. (poz. 938) Załącznik nr 1 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY ŻOŁNIERZ" Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY MARYNARZ" Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY PODCHORĄŻY" Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY KADET" Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY SZEF PODODDZIAŁU" Ilustracja Załącznik nr 6 WZÓR ODZNAKI "WZOROWY DOWÓDCA" Ilustracja Załącznik nr 7 WZÓR ODZNAKI "ZASŁUŻONY PILOT WOJSKOWY" Ilustracja Załącznik nr 8 WZORY LEGITYMACJI ODZNAK TYTUŁÓW HONOROWYCH Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Uwaga: Na stronie odwrotnej legitymacji odznaki "Wzorowy Podchorąży" po wyrazie "nadanego" wpisuje się wyrazy "po raz pierwszy" lub "po raz drugi", w razie nadania tytułu honorowego wielokrotnie. Ilustracja Ilustracja Ilustracja Uwagi: 1. Na stronie odwrotnej legitymacji odznaki "Wzorowy Szef Pododdziału", "Wzorowy Dowódca" oraz "Zasłużony Pilot Wojskowy" po wyrazie "nadanego" wpisuje się wyrazy "po raz pierwszy" albo "po raz drugi" lub "po raz trzeci", w razie nadania żołnierzowi tytułu honorowego wielokrotnie. 3. Na stronie przedniej legitymacji odznaki "Zasłużony Pilot Wojskowy" jest umieszczony wizerunek odznaki właściwej dla nadania tytułu honorowego po raz pierwszy, drugi lub trzeci. Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 WZÓR PROPORCA "WZOROWY PODODDZIAŁ WOJSK LĄDOWYCH" Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 11 WZÓR PROPORCA "WZOROWY PODODDZIAŁ WOJSK LOTNICZYCH I OBRONY POWIETRZNEJ" Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 WZÓR PROPORCA "WZOROWY PODODDZIAŁ MARYNARKI WOJENNEJ" Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 13 WZÓR PROPORCA "WZOROWY PODODDZIAŁ ŻANDARMERII WOJSKOWEJ" Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 14 WZÓR BUŃCZUKA Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 15 WZÓR ODZNAKI "ZNAK HONOROWY SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOILTEJ POLSKIEJ" Ilustracja Załącznik nr 16 WZORY ODZNAK TYTUŁU HONOROWEGO "WZOROWY PODODDZIAŁ" I. "ZNAK HONOROWY SIŁ ZBROJNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ" NOSZONYCH PRZEZ ŻOŁNIERZY Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 9 września 1999 r. w sprawie określenia wzoru oraz szczegółowych zasad i trybu nadawania odznaki honorowej "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi". (Dz. U. Nr 84, poz. 939) Na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Odznaka honorowa "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" jest zaszczytnym wyróżnieniem nadawanym honorowym dawcom krwi na zasadach i w trybie określonym w rozporządzeniu. 2. Odznaka jest trzystopniowa. § 2. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" I stopnia przysługuje honorowemu dawcy krwi: 1) kobiecie, która oddała w dowolnym okresie co najmniej 15 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników, 2) mężczyźnie, który oddał w dowolnym okresie co najmniej 18 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników. § 3. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" II stopnia przysługuje honorowemu dawcy krwi: 1) kobiecie, która oddała w dowolnym okresie co najmniej 10 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników, 2) mężczyźnie, który oddał w dowolnym okresie co najmniej 12 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników. § 4. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" III stopnia przysługuje honorowemu dawcy krwi: 1) kobiecie, która oddała w dowolnym okresie co najmniej 5 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników, 2) mężczyźnie, który oddał w dowolnym okresie co najmniej 6 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość innych jej składników. § 5. Równoważne ilości innych składników krwi odpowiadające objętości oddanej krwi, o których mowa w § 2-4, określają odrębne przepisy. § 6. 1. Odznakę "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" nadaje zarząd okręgowy Polskiego Czerwonego Krzyża na pisemny wniosek jednostek organizacyjnych PCK, stowarzyszeń i klubów zrzeszających honorowych dawców krwi oraz jednostek organizacyjnych publicznej służby krwi. 2. Do wniosku załącza się dokument wydany przez jednostkę publicznej służby krwi, potwierdzający oddanie określonej ilości krwi lub odpowiadającej tej objętości ilości innych jej składników. § 7. 1. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" I stopnia ma kształt rozety o średnicy 27 mm w kolorze złotym; wokół jej krawędzi umieszczonych jest pięć czerwonych serc; w środku, na okrągłej białej tarczy symbol Czerwonego Krzyża; w otoku złoconym napis w kolorze złotym "HONOROWY DAWCA KRWI PCK"; rozeta zawieszona jest na zawieszce o wymiarach 24 × 5 mm z umieszczonym na czerwonym tle napisem w kolorze złotym "ZASŁUŻONY". 2. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" II stopnia ma kształt rozety o średnicy 25 mm w kolorze białym; wokół jej krawędzi umieszczone są cztery czerwone krople; w środku, na okrągłej białej tarczy symbol Czerwonego Krzyża; w otoku napis w złotym kolorze "HONOROWY DAWCA KRWI PCK"; rozeta zawieszona jest na zawieszce o wymiarach 24 × 5 mm z umieszczonym na czerwonym tle napisem w kolorze złotym "ZASŁUŻONY". 3. Odznaka "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" III stopnia ma kształt stylizowanego krzyża w wymiarze 20 × 20 mm w kolorze czerwonym w obramowaniu w kolorze złotym; w środku krzyża, na tle ośmiokąta w kolorze złotym, umieszczona jest biała okrągła tarcza z symbolem Czerwonego Krzyża i napisem w kolorze złotym "HONOROWY DAWCA KRWI PCK"; krzyż zawieszony jest na zawieszce o wymiarach 24 × 5 mm z umieszczonym na czerwonym tle napisem w kolorze złotym "ZASŁUŻONY". 4. Wzory odznak stanowią załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 8. 1. Odznakę wręcza w sposób uroczysty prezes zarządu okręgowego Polskiego Czerwonego Krzyża lub osoba przez niego upoważniona. 2. Osoba wyróżniona otrzymuje legitymację stwierdzającą nadanie odznaki "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi" ze wskazaniem jej stopnia. 3. Wzory legitymacji stanowią załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 9. Odznakę nosi się na prawej stronie piersi. § 10. Ewidencję osób wyróżnionych odznakami prowadzą zarządy okręgowe Polskiego Czerwonego Krzyża. § 11. 1. W razie zgubienia lub zniszczenia odznaki Zarząd Główny lub zarząd okręgowy Polskiego Czerwonego Krzyża na prośbę osoby wyróżnionej lub członka najbliższej rodziny osoby wyróżnionej może ponownie wydać odznakę. Ponowne wydanie odznaki następuje za zwrotem kosztu jej wytworzenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zgubienia lub zniszczenia legitymacji stwierdzającej nadanie odznaki, z tym że wydanie wtórnika legitymacji następuje nieodpłatnie. § 12. Koszty związane z nadaniem odznaki są pokrywane ze środków budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 września 1999 r. (poz. 939) Załącznik nr 1 WZORY RYSUNKOWE ODZNAKI "ZASŁUŻONY HONOROWY DAWCA KRWI" Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 85, poz. 940) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 października 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 85, poz. 941) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) administracja publiczna, 2) architektura i budownictwo, 3) sprawy wewnętrzne, 4) wyznania religijne. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 31 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi oraz przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 października 1999 r. (poz. 941) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH I NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1) Komendant Główny Policji, 2) Komendant Główny Straży Granicznej, 3) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, 4) Szef Obrony Cywilnej Kraju, 5) Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, 6) Główny Geodeta Kraju, 7) Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, 8) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Budownictwa Inżynieryjnego "Hydrobudowa", 9) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Instalacji i Urządzeń Elektrycznych w Budownictwie "Elektromontaż", 10) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Betonów "Cebet", 11) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Elementów Wyposażenia Budownictwa "Metalplast", 12) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Stolarki Budowlanej "Stolbud", 13) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej "Instal", 14) Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego, 15) Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie, 16) Wyższa Szkoła Policji, 17) Szkoła Główna Służby Pożarniczej, 18) Instytut Technicznych Wyrobów Włókienniczych "Moratex" w Łodzi, 19) Centralny Ośrodek Recepcyjny dla Uchodźców, 20) Władza Wdrażająca Program Współpracy Przygranicznej Phare. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 7 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, trybu udzielania i sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunków uzyskania uprawnień, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników tego przemysłu w ramach dotacji ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. (Dz. U. Nr 85, poz. 942) Na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 7 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu udzielania i sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunków uzyskania uprawnień, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników tego przemysłu w ramach dotacji ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki (Dz. U. Nr 47, poz. 466) w § 1 w ust. 1 wyrazy: «Huta "Ostrowiec" S.A., Huta "Stalowa Wola" Zakład Hutniczy Spółka z o.o., Huta "Zawiercie" S.A., Huta "Andrzej" S.A., Huta "Bankowa" Spółka z o.o., Huta "Batory" S.A., Huta im. M. Buczka S.A., Huta im. E. Cedlera S.A., Huta "Jedność" S.A., Huta "Katowice" S.A., Huta "Kościuszko" S.A., Huta "Zygmunt" S.A., Huta "Baildon", Huta "Częstochowa" S.A., Huta "Ferrum" S.A., Huta "Florian" S.A., Huta "Gliwice" S.A., Huta Lucchini Spółka z o.o. w Warszawie, Huta "Łabędy" S.A., Huta "Łaziska" S.A., Huta "Małapanew" S.A., Huta "Pokój" S.A., Huta im. T. Sendzimira S.A., Huta "Szczecin" S.A.» zastępuje się wyrazami: «Huta Ostrowiec S.A., HSW - Zakład Hutniczy Sp. z o.o., Huta "ZAWIERCIE" Spółka Akcyjna, Huta "ANDRZEJ" S.A., HUTA BANKOWA Spółka z o.o., Huta "BATORY" S.A., Huta Buczek S.A., HUTA CEDLER S.A., Huta "JEDNOŚĆ" S.A., Huta Katowice S.A., Huta "Kościuszko" S.A., Huta "ZYGMUNT" S.A., Huta Baildon, Huta "Częstochowa" Spółka Akcyjna, "Huta Ferrum" S.A., Huta Florian S.A., Huta "Gliwice" S.A., "HUTA L.W." Sp. z o.o., Hura Łabędy S.A., Huta "ŁAZISKA" Spółka Akcyjna, "HUTA MAŁAPANEW" Spółka Akcyjna, "Huta Pokój" - Spółka Akcyjna, Huta im. Tadeusza Sendzimira spółka akcyjna, "HUTA SZCZECIN" Spółka Akcyjna.» § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 7 września 1999 r. w sprawie warunków i trybu przyjmowania uczniów do publicznych szkół i placówek artystycznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych. (Dz. U. Nr 85, poz. 943) Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 32a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Warunkiem ubiegania się kandydata o przyjęcie do klasy pierwszej: 1) sześcioletniej ogólnokształcącej szkoły muzycznej I stopnia jest ukończenie 7 lat lub w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) - 6 lat, 2) sześcioletniej szkoły muzycznej I stopnia jest ukończenie 6 lat i nieprzekroczenie 16 roku życia, 3) dziewięcioletniej szkoły baletowej jest ukończenie 9 lat i nieprzekroczenie 11 roku życia oraz posiadanie świadectwa ukończenia klasy trzeciej szkoły podstawowej, 4) sześcioletniej ogólnokształcącej szkoły muzycznej II stopnia jest nieprzekroczenie 14 roku życia oraz posiadanie świadectwa ukończenia sześcioletniej ogólnokształcącej szkoły muzycznej I stopnia lub szkoły podstawowej, 5) sześcioletniej ogólnokształcącej szkoły sztuk pięknych jest nieprzekroczenie 14 roku życia oraz posiadanie świadectwa ukończenia szkoły podstawowej, 6) czteroletniego liceum plastycznego jest nieprzekroczenie 17 roku życia oraz posiadanie świadectwa ukończenia gimnazjum, 7) sześcioletniej szkoły muzycznej II stopnia jest ukończenie 10 lat i nieprzekroczenie 21 roku życia, 8) sześcioletniej szkoły sztuki tańca jest ukończenie 6 lat i nieprzekroczenie 16 roku życia, 9) czteroletniej szkoły sztuki cyrkowej jest ukończenie 12 lat i nieprzekroczenie 20 roku życia. 2. Warunkiem ubiegania się kandydata o przyjęcie na pierwszy rok nauki w artystycznej szkole policealnej, szkole bibliotekarskiej i animatorów kultury jest nieprzekroczenie 23 roku życia oraz posiadanie świadectwa ukończenia lub świadectwa dojrzałości liceum ogólnokształcącego lub szkoły równorzędnej. § 2. 1. Szkoły artystyczne prowadzą dla kandydatów poradnictwo obejmujące w szczególności informację o zasadach przyjęć, warunkach nauki i programie kształcenia. 2. Szkoły artystyczne mogą prowadzić: 1) okresową działalność konsultacyjną, między innymi w formie zajęć praktycznych, kursów, akcji otwartej szkoły, 2) wstępne badania zainteresowań i uzdolnień kandydatów i na tej podstawie określanie możliwości i celowości wyboru przez kandydata danego kierunku kształcenia. § 3. 1. Kandydaci ubiegający się o przyjęcie do szkół artystycznych składają podanie wraz ze świadectwem zdrowia: 1) w ogólnokształcących szkołach muzycznych I stopnia - od dnia 15 stycznia do dnia 31 marca, 2) w szkołach muzycznych I stopnia, w szkołach muzycznych II stopnia, w ogólnokształcących szkołach muzycznych II stopnia, w szkołach baletowych, w szkołach sztuki tańca, w ogólnokształcących szkołach sztuk pięknych, liceach plastycznych, szkołach sztuki cyrkowej, w artystycznych szkołach policealnych, szkołach bibliotekarskich i animatorów kultury - od dnia 1 marca do dnia 31 maja. 2. Szkoła, w zależności od kierunku kształcenia, może zażądać dodatkowo przedłożenia przez kandydata opinii lekarza. § 4. 1. Kwalifikacja kandydatów do ogólnokształcących szkół sztuk pięknych, liceów plastycznych, ogólnokształcących szkół muzycznych II stopnia, szkół muzycznych II stopnia, artystycznych szkół policealnych oraz szkół bibliotekarskich i animatorów kultury odbywa się na podstawie egzaminu wstępnego. 2. Kwalifikacja kandydatów do ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia, szkół muzycznych I stopnia, szkół baletowych, szkół sztuki tańca i szkół sztuki cyrkowej odbywa się na podstawie badania przydatności. § 5. 1. Egzamin wstępny dla kandydatów przeprowadza się: 1) do ogólnokształcących szkół sztuk pięknych, ogólnokształcących szkół muzycznych II stopnia, liceów plastycznych, szkół muzycznych II stopnia - w okresie od dnia 4 maja do dnia 30 czerwca, 2) do artystycznych szkół policealnych, szkół bibliotekarskich i animatorów kultury - w okresie od dnia 1 czerwca do końca roku szkolnego. 2. Badania przydatności kandydatów przeprowadza się: 1) do ogólnokształcących szkół muzycznych I stopnia - w okresie od dnia 1 kwietnia do zakończenia zajęć lekcyjnych, 2) do szkół muzycznych I stopnia, szkół baletowych, szkół sztuki tańca i szkół sztuki cyrkowej - w okresie od dnia 4 maja do zakończenia zajęć lekcyjnych. 3. Datę egzaminów wstępnych oraz badania przydatności ustala dyrektor szkoły. § 6. Kwalifikacja kandydatów do placówek artystycznych odbywa się na podstawie badania przydatności. Terminy składania podań o przyjęcie do placówki i datę badania przydatności ustala dyrektor placówki. § 7. 1. W celu przeprowadzenia egzaminu wstępnego lub badania przydatności dyrektor szkoły lub placówki artystycznej powołuje spośród nauczycieli tej szkoły lub placówki komisję rekrutacyjno-kwalifikacyjną, zwaną dalej "komisją", i wyznacza jej przewodniczącego. 2. W przypadkach uzasadnionych liczbą kandydatów, a także liczbą specjalizacji kształcenia, do przeprowadzenia egzaminu wstępnego lub badania przydatności kandydatów przewodniczący komisji może powołać spośród członków komisji, o której mowa w ust. 1, zespoły kwalifikacyjne liczące co najmniej 3 osoby. § 8. 1. Egzamin wstępny do ogólnokształcących szkół muzycznych II stopnia, szkół muzycznych II stopnia, ogólnokształcących szkół sztuk pięknych, liceów plastycznych oraz artystycznych szkół policealnych przeprowadza się wyłącznie z przedmiotów artystycznych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W roku 2000 i 2001 egzamin wstępny do ogólnokształcących szkół muzycznych II stopnia i ogólnokształcących szkół sztuk pięknych obejmuje egzamin z przedmiotów artystycznych, a także pisemny sprawdzian umiejętności w zakresie kształcenia ogólnego. § 9. 1. Egzamin z przedmiotów artystycznych obejmuje: 1) w ogólnokształcącej szkole muzycznej II stopnia i w szkole muzycznej II stopnia: a) egzamin praktyczny z przygotowanych utworów muzycznych, b) egzamin, w formie pisemnej lub ustnej, z kształcenia słuchu; 2) w ogólnokształcącej szkole sztuk pięknych egzamin praktyczny z rysunku, malarstwa, kompozycji przestrzennej; 3) w liceum plastycznym: a) egzamin praktyczny z rysunku, malarstwa, kompozycji przestrzennej, b) sprawdzenie, w formie ustnej, zainteresowań wybraną dziedziną sztuki i zjawiskami kulturalnymi; 4) w policealnej szkole artystycznej: a) egzamin praktyczny, b) sprawdzenie, w formie ustnej, zainteresowań wybraną dziedziną sztuki i zjawiskami kulturalnymi; 2. Dodatkowo można przeprowadzić: 1) w ogólnokształcącej szkole muzycznej II stopnia i szkole muzycznej II stopnia: a) egzamin z wiadomości o muzyce w zakresie ogólnokształcącej szkoły muzycznej I stopnia lub szkoły muzycznej I stopnia, b) inne egzaminy kwalifikacyjne związane z kierunkiem kształcenia; 2) w ogólnokształcącej szkole sztuk pięknych rozmowę kwalifikacyjną w zakresie podstawy programowej przedmiotu "sztuka". § 10. Egzamin wstępny do szkół bibliotekarskich i animatorów kultury obejmuje: 1) egzamin praktyczny predyspozycji animacyjnych, 2) egzamin w formie ustnej, zainteresowań wybraną dziedziną kultury, 3) egzamin w formie pisemnej z języka polskiego, 4) egzamin w formie ustnej z historii Polski. § 11. W przypadku większej liczby kandydatów niż liczba miejsc, można uwzględnić oceny z zajęć ogólnokształcących i inne osiągnięcia uczniów wymienione na świadectwie szkolnym oraz wyniki uzyskane w trybie zewnętrznego systemu oceniania. § 12. 1. Formy, zakres tematyczny egzaminów oraz sposoby informowania kandydatów ustala szczegółowo statut szkoły. 2. Tematy egzaminów wstępnych ustala komisja. 3. Tematy egzaminów są objęte zasadą ochrony tajemnicy służbowej. § 13. Badanie przydatności kandydatów: 1) w ogólnokształcących szkołach muzycznych I stopnia i w szkołach muzycznych I stopnia - polega na sprawdzeniu uzdolnień muzycznych, warunków psychofizycznych, predyspozycji do nauki gry na określonym instrumencie, 2) w szkołach baletowych, szkołach tańca i szkołach sztuki cyrkowej - polega na sprawdzeniu warunków psychofizycznych, predyspozycji ruchowych i poczucia rytmu. § 14. 1. Z przebiegu egzaminu wstępnego lub badania przydatności komisja sporządza protokół zawierający listę kandydatów zakwalifikowanych i listę kandydatów niezakwalifikowanych oraz uzyskane przez nich oceny. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien być przechowywany w szkole przez okres pełnego cyklu kształcenia, obowiązującego w danym typie szkoły. Prace egzaminacyjne z danego roku powinny być przechowywane do końca września tego roku. § 15. Po każdej części egzaminu wstępnego lub badania przydatności komisja lub zespoły kwalifikacyjne wpisują do protokołu uzyskane przez kandydatów wyniki, odrębnie dla każdego przedmiotu i każdej części egzaminu wstępnego lub badania przydatności. § 16. 1. Decyzję o przyjęciu do szkoły artystycznej podejmuje dyrektor szkoły na podstawie ostatecznej oceny z egzaminu wstępnego lub badania przydatności. 2. Dyrektor ogłasza listę kandydatów przyjętych do szkoły w ciągu trzech dni po zakończeniu egzaminów wstępnych lub badania przydatności. § 17. 1. W indywidualnych przypadkach kandydat do szkoły może ubiegać się o przyjęcie do klasy wyższej niż pierwsza. 2. Decyzję o przyjęciu kandydata do klasy wyższej niż pierwsza podejmuje dyrektor szkoły na podstawie ustalenia przez komisję predyspozycji i poziomu umiejętności odpowiadających programowi klasy, do której kandydat ma być przyjęty, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie ogólne - także na podstawie przedstawionego przez kandydata świadectwa ukończenia odpowiedniej klasy szkoły, do której uczęszczał. § 18. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się możliwość przechodzenia ucznia z jednej szkoły artystycznej do innej tego samego typu i kierunku kształcenia, w trybie określonym w § 17 ust. 2. § 19. W szczególnie uzasadnionych przypadkach uczeń może być przyjęty w ciągu roku szkolnego, w trybie określonym w § 17 ust. 2. § 20. Różnice programowe z przedmiotów objętych nauką w szkole, do której uczeń przechodzi, są uzupełniane w czasie i według zasad ustalonych przez nauczycieli tych przedmiotów. § 21. 1. Jeżeli w szkole, do której uczeń przechodzi, naucza się innego języka obcego niż ten, którego się uczył w poprzedniej szkole, a rozkład zajęć uniemożliwia uczęszczanie na zajęcia innej grupy w tej samej szkole, uczeń może: 1) uczyć się języka obowiązującego w danej klasie, wyrównując we własnym zakresie braki programowe do końca roku szkolnego, albo 2) kontynuować we własnym zakresie naukę języka obcego, którego uczył się w poprzedniej szkole, albo 3) uczęszczać na zajęcia z języka obcego w innej szkole. 2. Ucznia, który kontynuuje we własnym zakresie naukę języka obcego jako przedmiotu obowiązkowego, egzaminuje i ocenia nauczyciel języka obcego z tej samej lub innej szkoły, upoważniony przez dyrektora danej szkoły. § 22. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie warunków przyjmowania uczniów do szkół i placówek artystycznych oraz przechodzenia z jednych typów szkół do innych (Dz. U. Nr 99, poz. 610). § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad organizacji inspektoratów weterynarii. (Dz. U. Nr 85, poz. 944) Na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie zasad organizacji inspektoratów weterynarii (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 3) w lp. 1 w kolumnie zatytułowanej "Siedziby oddziałów zakładu higieny weterynaryjnej" wyrazy "Jelenia Góra" zastępuje się wyrazem "Legnica". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń socjalnych w zakresie korzystania z wczasów i rekreacji, przysługujących strażakom Państwowej Straży Pożarnej i członkom ich rodzin. (Dz. U. Nr 85, poz. 947) Na podstawie art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 października 1992 r. w sprawie świadczeń socjalnych w zakresie korzystania z wczasów i rekreacji, przysługujących strażakom Państwowej Straży Pożarnej i członkom ich rodzin (Dz. U. Nr 81, poz. 421, z 1993 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 133, poz. 644 oraz z 1995 r. Nr 68, poz. 349), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "stały się inwalidami I lub II grupy" zastępuje się wyrazami "zostały zaliczone do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności"; 2) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dopłata do wypoczynku przysługuje na każdą uprawnioną osobę w wysokości 77% minimalnej stawki uposażenia zasadniczego w 23 grupie uposażenia zasadniczego policjanta nie objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, według stawek obowiązujących w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym strażak nabył prawo do urlopu wypoczynkowego."; 3) w § 4: a) w ust. 1 wyrazy "co najmniej 14 dni" zastępuje się wyrazami "co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych", b) w ust. 2 wyrazy "przekroczył 14 dni" zastępuje się wyrazami "przekroczył 14 kolejnych dni kalendarzowych", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Dopłata do wypoczynku nie przysługuje, jeżeli strażak pobrał ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przysługujący w roku kalendarzowym, w którym strażak został zwolniony ze służby." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do dopłat do wypoczynku przysługujących od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 135) Art. 1. W ustawie z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 491, Nr 107, poz. 692 i Nr 160, poz. 1087), w art. 16 w ust. 5 wyrazy "do dnia 30 czerwca 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 1999 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i stosuje się do przychodów uzyskanych po dniu 30 czerwca 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 stycznia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. (Dz. U. Nr 15, poz. 139) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 2) ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 726), 3) ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 885), 4) ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), 5) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668). 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym nie obejmuje następujących przepisów: 1) art. 71-73 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415), które stanowią: "Art. 71. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629 oraz z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384 i Nr 85, poz. 388) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 51 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy «ustaleniu lokalizacji inwestycji» zastępuje się wyrazami «warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu», 2) w art. 70 w ust. 1 wyrazy «lokalizacji inwestycji» zastępuje się wyrazami «warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu». Art. 72. W ustawie z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 103, poz. 446 i z 1994 r. Nr 84, poz. 384) skreśla się rozdział 2 i 4. Art. 73. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492 i z 1992 r. Nr 54, poz. 254) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. 1. Ustalenia zawarte w planie ochrony, dotyczące obszaru poddanego ochronie, są wiążące przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w skład którego wchodzi ten obszar. 2. Ustalenia zawarte w rozporządzeniu wojewody, dotyczące zagospodarowania obszaru poddanego ochronie, uwzględnia się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w skład którego wchodzi ten obszar. 3. Przepis ust. 2 stosuje się do przedmiotów poddanych ochronie. 4. Jeżeli miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmuje obszar poddany ochronie, to koszt sporządzenia planu dla tego obszaru ponoszą, w częściach równych, budżet państwa i budżet gminy."; 2) w art. 24 w ust. 9 po wyrazie «wojewodę» dodaje się wyrazy «w drodze rozporządzenia»; 3) skreśla się art. 25; 4) w art. 26: a) skreśla się oznaczenie ust. 1, b) skreśla się ust. 2; 5) art. 34 otrzymuje brzmienie: "Art. 34. 1. Rada gminy może wprowadzić formy ochrony przyrody, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 4-6, jeżeli wojewoda nie wprowadził tych form. 2. Dla obszarów i zespołów, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 4 i w art. 13 ust. 1 pkt 6 lit. d), poddawanych ochronie przez radę gminy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządza się obowiązkowo."; 6) art. 44 otrzymuje brzmienie: "Art. 44. Zmiana przeznaczenia terenów, na których znajduje się starodrzew, może być dokonana jedynie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody wojewody.";" 2) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 3) art. 6 i art. 8 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 726), które stanowią: "Art. 6. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy tej ustawy." "Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia."; 4) art. 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 885), który stanowi: "Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 22, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r."; 5) art. 97 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), który stanowi: "Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r."; 6) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która wejdzie w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 1999 r. (poz. 139) USTAWA z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. 1) Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym, zwana dalej "ustawą", określa zakres oraz sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele i ustalania zasad ich zagospodarowania, przyjmując rozwój zrównoważony jako podstawę tych działań, a także określa zasady i tryb rozwiązywania konfliktów między interesami obywateli, wspólnot samorządowych i państwa w tych sprawach. 2. W zagospodarowaniu przestrzennym uwzględnia się zwłaszcza: 1) wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki i architektury, 2) walory architektoniczne i krajobrazowe, 3) wymagania ochrony środowiska przyrodniczego, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także wymagania osób niepełnosprawnych, 4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i dóbr kultury, 5) walory ekonomiczne przestrzeni i prawo własności, 6) potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. Art. 2. 1. Ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu dokonywane jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z zachowaniem warunków określonych w ustawach. 2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, określenie przeznaczenia i ustalenie warunków zagospodarowania terenu następuje w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw. Art. 3. W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego, każdy ma prawo do: 1) zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, 2) ochrony własnego interesu prawnego, przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych. Art. 4. 1. 2) Ustalanie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu należy, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych oraz morza terytorialnego, do zadań własnych gminy. 2. 3) Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej w województwie, w tym uchwalanie strategii rozwoju województwa i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz koordynacja ponadlokalnych programów zagospodarowania przestrzennego, należy do zadań samorządu województwa. 3. 4) Kształtowanie polityki przestrzennej państwa, w tym prowadzenie rządowej polityki regionalnej oraz koordynowanie z tą polityką strategii rozwoju i zagospodarowania przestrzennego województw, należy do zadań Rady Ministrów i właściwych organów administracji rządowej. Art. 5. 1. 5) Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zagospodarowania przestrzennego jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. 6) Organem doradczym Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w sprawach zagospodarowania przestrzennego jest Główna Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna. 3. 6) Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołuje przewodniczącego i członków komisji, o której mowa w ust. 2, oraz ustala w regulaminie jej organizację i zasady działania. 4. 7) Organy samorządu terytorialnego mogą powoływać komisje urbanistyczno-architektoniczne jako organy doradcze w sprawach zagospodarowania przestrzennego, ustalając ich regulamin, organizację oraz zasady działania. Rozdział 2 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Art. 6. 1. W celu określenia polityki przestrzennej gminy, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". 2. 8) Zarząd gminy sporządza studium, uwzględniając ustalenia strategii rozwoju województwa zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego województwa. 3. Zarząd gminy przedkłada studium do zaopiniowania organom, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 4. Nienadesłanie opinii, w terminie 21 dni od dnia udostępnienia studium, uważa się za brak uwag. 4. W studium uwzględnia się uwarunkowania wynikające, w szczególności z: 1) dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu, 2) występowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów szczególnych, 3) stanu i funkcjonowania środowiska przyrodniczego i kulturowego, w tym stanu rolniczej przestrzeni produkcyjnej, 4) prawa własności gruntów, 5) jakości życia mieszkańców, 6) zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych. 5. W studium określa się, w szczególności: 1) 9) obszary objęte lub wskazane do objęcia ochroną na podstawie przepisów szczególnych, 2) lokalne wartości zasobów środowiska przyrodniczego i zagrożenia środowiskowe, 3) obszary rolniczej przestrzeni produkcyjnej, w tym wyłączone z zabudowy, 4) obszary zabudowane, ze wskazaniem, w miarę potrzeby, terenów wymagających przekształceń lub rehabilitacji, 5) obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę, ze wskazaniem, w miarę potrzeby, obszarów przewidzianych do zorganizowanej działalności inwestycyjnej, 5a) 10) obszary, które mogą być przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową wynikającą z potrzeby zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej, 6) 11) kierunki rozwoju komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym obszary, na których będą stosowane indywidualne i grupowe systemy oczyszczania ścieków, a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych, 7) obszary, dla których sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe na podstawie przepisów szczególnych lub ze względu na istniejące uwarunkowania, 8) 12) obszary przewidywane do realizacji zadań i programów wynikających z polityki, o której mowa w ust. 2. 6. Studium uchwala rada gminy. 7. Studium nie jest przepisem gminnym i nie stanowi podstawy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 7. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest przepisem gminnym. Art. 8. 1. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stanowią treść uchwały rady gminy. Integralną częścią planu jest rysunek planu stanowiący załącznik do uchwały rady gminy. Rysunek planu obowiązuje w zakresie określonym uchwałą. 2. W uchwale rady gminy wskazuje się, sporządzone wcześniej, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dotyczące obszaru objętego planem, które zachowują moc obowiązującą, i które tracą moc. 3. Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opracowuje się w formie, o której mowa w ust. 1. 4. 13) Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast określi, w drodze zarządzenia 14), rodzaje i wzory dokumentów stosowanych w pracach planistycznych oraz zakres i rodzaje dokumentów wymaganych w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 9. 1. W ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się postanowienia przepisów szczególnych odnoszące się do obszaru objętego planem i przedmiotu jego ustaleń. 2. 15) W ustaleniach miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się zadania rządowe, o których mowa w rozdziale 6, oraz zadania samorządowe, o których mowa w rozdziale 5a. Art. 10. 1. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się, w zależności od potrzeb: 1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania, 2) 16) linie rozgraniczające ulice, place oraz drogi publiczne wraz z urządzeniami pomocniczymi, a także tereny niezbędne do wytyczania ścieżek rowerowych, 3) tereny przeznaczone dla realizacji celów publicznych oraz linie rozgraniczające te tereny, 4) granice i zasady zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, 5) zasady obsługi w zakresie infrastruktury technicznej oraz linie rozgraniczające tereny tej infrastruktury, 6) 17) lokalne warunki, zasady i standardy kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym również linie zabudowy i gabaryty obiektów, a także maksymalne lub minimalne wskaźniki intensywności zabudowy, 7) zasady i warunki podziału terenów na działki budowlane, 8) 18) szczególne warunki zagospodarowania terenów, w tym zakaz zabudowy, wynikające z potrzeb ochrony środowiska przyrodniczego, kulturowego i zdrowia ludzi, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych, 9) tereny, na których przewiduje się stosowanie systemów indywidualnych lub grupowych oczyszczenia ścieków bądź zbiorników bezodpływowych, 10) tymczasowe sposoby zagospodarowania, urządzania oraz użytkowania terenu, 11) granice obszarów: a) zorganizowanej działalności inwestycyjnej, b) rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej, c) przekształceń obszarów zdegradowanych. 2. 19) Do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dołącza się prognozę skutków wpływu ustaleń planu na środowisko przyrodnicze, sporządzoną przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 3. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się również stawkę procentową, służącą naliczeniu opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 3. Art. 11. 20) Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządza się dla obszaru gminy lub jej części albo zespołu gmin lub jego części. Art. 12. 1. 21) O przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 13, rozstrzyga rada gminy, w drodze uchwały, określając granice obszaru objętego planem, na mapie stanowiącej załącznik graficzny do tej uchwały i przedmiot jego ustaleń, o którym mowa w art. 10 ust. 1. 2. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, podejmuje rada gminy z własnej inicjatywy lub na wniosek. Z wnioskiem o sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego może wystąpić każdy. 3. Przystąpienie do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zespołu gmin lub jego części wymaga zgodnych uchwał zainteresowanych gmin. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio przy zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Art. 13. 1. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego sporządza się obowiązkowo: 1) jeżeli przepisy szczególne tak stanowią, 2) 22) dla obszaru, na którym przewiduje się realizację programów, o których mowa w art. 54d i w art. 58 ust. 1, 3) 23) dla obszaru, na którym przewiduje się zadania dla realizacji lokalnych celów publicznych, z wyjątkiem zadań związanych z budową urządzeń infrastruktury technicznej w granicach pasa drogowego, 3a) 24) dla obszarów, o których mowa w art. 6 ust. 5 pkt 5a, 4) dla obszaru, o którym mowa w art. 6 ust. 5 pkt 7, ze względu na istniejące uwarunkowania. 2. Obowiązek przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje: 1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie stosownego przepisu szczególnego, 2) 25) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, po upływie 3 miesięcy od dnia ustalenia warunków wprowadzenia zadania rządowego albo zadania samorządu województwa do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 3. 26) Zadaniem dla realizacji celów publicznych, w rozumieniu ustawy, jest każda działalność państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego, wynikająca z ustaw, o ile wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu i jest finansowana w całości lub części z budżetu państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. 4. 27) Za zadanie dla realizacji celów publicznych może być także uznane, na wniosek właściwego ministra lub wojewody, zadanie służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, realizowane w całości ze środków własnych inwestora. Do zadania takiego stosuje się przepisy rozdziału 6 ustawy, a zobowiązania, o których mowa w art. 62 ust. 6 i art. 65 ust. 1, obciążają inwestora. Art. 14. Koszty sporządzenia bądź zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obciążają budżet gminy, a w przypadkach określonych: 1) w art. 13 ust. 1 pkt 1 - budżet państwa, a budżet gminy w zakresie, w jakim plan sporządza się w celu wykonania zadań własnych gminy, 2) 28) w art. 13 ust. 1 pkt 2 - budżet państwa albo budżet województwa, albo inwestora - w zależności od tego, z czyjej przyczyny wystąpiły koszty sporządzenia bądź zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Art. 15. 1. 29) Jeżeli rada gminy, w przypadkach o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2, nie podejmuje uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wojewoda wzywa gminę do podjęcia uchwały, w określonym terminie, a po jego bezskutecznym upływie lub upływie jednego roku od dnia podjęcia tej uchwały i nieuchwalenia przez radę gminy planu, sporządza plan i wydaje zarządzenie zastępcze. Przyjęty w tym trybie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wywołuje skutki prawne, jak miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony przez radę gminy. 2. 30) Przepisy art. 14 i art. 18 stosuje się odpowiednio. Art. 16. (skreślony). 31) Art. 17. 1. Jeżeli ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dotyczące tego samego obszaru, są sprzeczne, do czasu usunięcia sprzeczności, obowiązują w tym zakresie ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego wcześniej. 2. Jeżeli sprzeczność dotyczy ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego sąsiadujących gmin, następstwa obciążają gminę, która sporządziła plan później. W przypadku gdy gmina sporządzająca plan jako pierwsza nie dopełniła obowiązku zawiadomienia o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, następstwa obciążają tę gminę. Art. 18. 1. Organem właściwym w sprawie sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest zarząd gminy. 2. Zarząd gminy, po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, kolejno: 1) ogłasza w miejscowej prasie oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin, nie krótszy niż 21 dni, składania wniosków do planu, 2) 32) zawiadamia na piśmie o przystąpieniu do sporządzania planu organy właściwe do uzgadniania projektu planu oraz zarząd województwa i powiatu, 2a) 33) bada spójność rozwiązań projektu planu z polityką przestrzenną gminy określoną w studium, o którym mowa w art. 6, 3) występuje o opinie właściwych organów administracji rządowej, stosownie do przedmiotu planu, 4) 34) uzgadnia projekt planu, stosownie do jego zakresu, z: a) organami właściwymi do uzgadniania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, na podstawie przepisów szczególnych, b) 35) wojewodą, w zakresie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zadaniami rządowymi wpisanymi do wojewódzkiego rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1, b1)) 36) zarządem województwa, w zakresie zgodności miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z zadaniami samorządu województwa wpisanymi do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1, c) 37) zarządami gmin sąsiednich, jeżeli obszar objęty projektem planu przylega do granic tych gmin lub gdy ustalenia planu mogą naruszać ich interes prawny, d) 38) zarządem miasta, będącego obowiązkowym związkiem gmin, gdy plan dotyczy gminy położonej na jego obszarze, w zakresie zgodności z planem zagospodarowania przestrzennego tego miasta, e) właściwymi terytorialnie organami wojskowymi, ochrony granic oraz bezpieczeństwa państwa, w zakresie ich właściwości, f) 39) dyrektorem właściwego urzędu morskiego w zakresie zagospodarowania pasa technicznego, pasa ochronnego, morskich portów i przystani, g) 39) właściwym zarządem drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu może mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę, 5) zawiadamia na piśmie o terminie wyłożenia projektu planu: a) właścicieli lub władających nieruchomościami, których interes prawny może być naruszony ustaleniami planu, b) właścicieli nieruchomości, od których może być pobrana opłata, o której mowa w art. 36 ust. 3, c) osoby, których wnioski nie zostały uwzględnione w projekcie planu, uzasadniając odmowę ich uwzględnienia, 6) 40) wykłada projekt planu i prognozę, o której mowa w art. 10 ust. 2, do publicznego wglądu, na okres co najmniej 21 dni, a o wyłożeniu ogłasza w sposób określony w pkt 1, co najmniej na 7 dni przed wyłożeniem, a także zapewnia informację o wyłożonym projekcie i umożliwia uzyskanie, za zwrotem kosztów, kopii, wypisów i wyrysów, 7) przyjmuje protesty, o których mowa w art. 23 ust. 1, i zarzuty, o których mowa w art. 24 ust. 1, 8) po upływie terminów, o których mowa w art. 23 ust. 2 i art. 24 ust. 2, rozpatruje, w terminie nie dłuższym niż miesiąc, protesty i zarzuty wniesione do projektu planu i przedstawia radzie gminy protesty i zarzuty nie uwzględnione w projekcie planu, 9) ogłasza, w sposób określony w pkt 1, o terminie sesji, na której rada gminy rozpatrzy nie uwzględnione protesty i zarzuty, zawiadamiając o tym imiennie zainteresowanych, 10) doręcza zainteresowanym wyciąg z uchwały rady gminy rozstrzygającej o nieuwzględnieniu złożonych zarzutów wraz z pouczeniem o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego, 11) 41) przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt planu, uwzględniający orzeczenia sądu administracyjnego wydane w związku ze złożonymi zarzutami, oraz informuje o wynikach badań, o których mowa w pkt 2a, 12) ogłasza, w sposób określony w pkt 1, o terminie sesji, na której będzie rozpatrywany projekt planu, 13) przedstawia wojewodzie uchwałę rady gminy wraz z dokumentacją planistyczną w celu oceny zgodności z prawem, 14) kieruje, w terminie nie dłuższym niż 30 dni, uchwałę rady gminy do ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz planu sporządzanego na podstawie art. 15. Art. 19. 1. 42) Organy, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 3 i 4, są zobowiązane do współpracy przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, polegającej na wyrażaniu opinii, składaniu wniosków oraz udostępnianiu informacji, na swój koszt. 2. Protesty organów, o których mowa w ust. 1, złożone do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, podlegają odrzuceniu, jeżeli organy te nie wywiązały się z obowiązków współpracy przy sporządzaniu projektu planu. Art. 20. Organy, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 4, uzgadniają, na swój koszt, projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w zakresie swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Art. 21. 1. Organ, z którym uzgodniono projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ponosi koszty zmiany projektu planu, spowodowane późniejszą zmianą stanowiska zajętego w trakcie uzgadniania planu. 2. 43) Spory pomiędzy gminą a organem, o którym mowa w ust. 1, dotyczące wysokości kosztów, rozstrzygają sądy powszechne. 3. 44) Jeżeli organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, działa w ramach zespolonej administracji powiatowej lub w ramach samorządu województwa i wykonuje zadania z zakresu administracji rządowej, Skarb Państwa ponosi koszty zmiany planu lub jego projektu jedynie wówczas, gdy zmiana stanowiska organu wynikła ze zmiany ustawy lub wiążących ten organ nowych ustaleń organu administracji rządowej wyższego stopnia. Art. 22. 1. Zarząd gminy ustala termin przedstawienia uzgodnień i opinii, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 3 i 4, nie krótszy niż 21 dni od dnia udostępnienia projektu planu. 2. Nieprzedstawienie uzgodnień i opinii w terminie, o którym mowa w ust. 1, uważa się odpowiednio za uzgodnienie lub brak uwag do projektu planu. Art. 23. 1. Protest może wnieść każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyłożonym do publicznego wglądu. 2. Protest należy wnieść na piśmie, w terminie nie dłuższym niż 14 dni, po upływie okresu wyłożenia projektu. 3. O uwzględnieniu bądź odrzuceniu protestu rozstrzyga rada gminy w drodze uchwały. Art. 24. 1. Zarzut może wnieść każdy, którego interes prawny lub uprawnienia zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyłożonym do publicznego wglądu. 2. Zarzut należy wnieść na piśmie, w terminie nie dłuższym niż 14 dni, po upływie okresu wyłożenia projektu. 3. O uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutu rozstrzyga rada gminy, w drodze uchwały, zawierającej uzasadnienie faktyczne i prawne. 4. Uchwałę o odrzuceniu zarzutu w całości lub części, wnoszący zarzut może zaskarżyć do sądu administracyjnego, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. Art. 25. Jeżeli rada gminy stwierdzi konieczność dokonania zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w tym także w wyniku uwzględnienia wniosków, protestów i zarzutów, czynności, o których mowa w art. 18 ust. 2, ponawia się w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Art. 26. Rada gminy uchwala miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz jego zmiany, z zastrzeżeniem art. 15. Art. 27. 1. 45) Naruszenie trybu postępowania oraz właściwości organów określonych w art. 18 powoduje nieważność uchwały rady gminy w całości lub części. 2. 46) Jeżeli orzeczenie organu nadzoru, stwierdzające nieważność uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, stanie się prawomocne z powodu niezłożenia przez gminę, w przewidzianym terminie, skargi do sądu administracyjnego lub jeżeli skarga zostanie przez sąd oddalona, czynności, o których mowa w art. 18 ust. 2, ponawia się w zakresie niezbędnym w celu uzyskania zgodności projektu planu z prawem. Art. 28. Uchwała rady gminy w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obowiązuje od dnia w niej określonego, jednak nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Art. 29. 1. Każdy ma prawo wglądu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz otrzymania wypisów i wyrysów z planu. 2. Za wydane wypisy i wyrysy pobiera się opłatę administracyjną. Art. 30. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta prowadzi aktualizowany rejestr miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, gromadzi materiały związane z tymi planami oraz odpowiada za przechowywanie oryginałów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, również uchylonych i nie obowiązujących. 2. 47) Wójt, burmistrz albo prezydent miasta jest obowiązany przekazywać wojewodzie, staroście i marszałkowi województwa kopie uchwalonych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Art. 31. 1. Zarząd gminy dokonuje oceny zmian w zagospodarowaniu przestrzennym gminy i przedstawia radzie gminy, co najmniej raz w okresie kadencji, wyniki tej oceny. 2. Zarząd gminy przeprowadza analizę wniosków w sprawie sporządzania lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 3. Zarząd gminy w wyniku ocen i analiz występuje do rady gminy ze stosownymi wnioskami w sprawie sporządzenia lub zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Art. 32. Jeżeli w wyniku zmiany ustawy szczególnej zachodzi konieczność zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, czynności, o których mowa w art. 18 ust. 2, wykonuje się w zakresie niezbędnym do dokonania tej zmiany, chyba że ustawa szczególna określa odrębny tryb postępowania. Art. 32a. 48) Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego. Rozdział 3 Skutki prawne uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Art. 33. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami prawa, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Art. 34. (skreślony). 49) Art. 35. 1. Z dniem wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany wygasają wydane uprzednio decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, sprzeczne z ustaleniami tego planu. 2. Wygaśnięcie decyzji, o których mowa w ust. 1, stwierdza organ, który wydał tę decyzję. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli wydano decyzję o pozwoleniu na budowę. Art. 36. 1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części, w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem, stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy: 1) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo 2) wykupienia nieruchomości lub jej części, albo 3) zamiany nieruchomości na inną. 2. 50) Jeżeli wartość nieruchomości ulega obniżeniu w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z praw, o których mowa w ust. 1, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości. 3. 50) Jeżeli wartość nieruchomości wzrosła, w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę, określoną, w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości. 4. Wysokość odszkodowania z tytułu obniżenia wartości nieruchomości, o którym mowa w ust. 2, oraz wysokość opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, o której mowa w ust. 3, ustala się na dzień jej zbycia. Obniżenie oraz wzrost wartości nieruchomości stanowi różnicę pomiędzy wartością nieruchomości, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu lub zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwaleniem. 5. Opłatę, o której mowa w ust. 3, pomniejsza się o zwaloryzowaną wartość nakładów poniesionych przez właściciela nieruchomości w okresie pomiędzy uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a dniem zbycia nieruchomości, jeżeli nakłady te miały wpływ na wzrost wartości tej nieruchomości. 6. Roszczenia, o których mowa w ust. 2, można wnosić w terminie 5 lat od dnia, w którym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiana stały się obowiązujące. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do opłat, o których mowa w ust. 3. 8. Notariusz jest obowiązany, w terminie 7 dni od dnia sporządzenia umowy zbycia nieruchomości, w formie aktu notarialnego, przesłać zarządowi gminy wypis z tego aktu. 9. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta ustala opłatę, w drodze decyzji, o której mowa w ust. 3, bezzwłocznie po otrzymaniu wypisu z aktu notarialnego, o którym mowa w ust. 8. 10. Właściciel nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przed jej zbyciem może żądać od wójta, burmistrza albo prezydenta miasta ustalenia wysokości opłaty, o której mowa w ust. 3. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta wydaje w tej sprawie decyzję. 11. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia każdorazowo na sesji rady gminy informację o zgłoszonych żądaniach i wydanych decyzjach, o których mowa w ust. 9 i 10. 12. Wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, powinno nastąpić w ciągu 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku, chyba że strony postanowią inaczej. W przypadku opóźnienia w wypłacie z tytułu odszkodowania lub wykupu nieruchomości należą się odsetki ustawowe. 13. Spory w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, rozstrzygają sądy powszechne. 14. 51) Zasady określania wartości nieruchomości oraz osoby uprawnione do określania tej wartości określają przepisy o gospodarce nieruchomościami. Art. 37. 1. Tereny, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala inne przeznaczenie, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z planem, chyba że w planie ustalono zasady ich tymczasowego zagospodarowania. 2. W przypadku ustalenia w planie zasad, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo prezydent miasta orzeka, w drodze decyzji, o sposobie tymczasowego zagospodarowania terenu. Art. 38. 1. Rada gminy podejmuje uchwałę określającą źródła pokrycia zobowiązań, o których mowa w art. 36 ust. 2. W tym celu gmina może emitować obligacje na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Wypłata w obligacjach, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć połowy należności, a termin wykupu obligacji nie może być dłuższy niż 10 lat, licząc od dnia wypłaty. Art. 38a. 52) Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego. Rozdział 4 Ustalanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu Art. 39. 53) 1. Zmiana zagospodarowania terenu polegająca w szczególności na wykonaniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego wymaga ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Nie wymagają ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu: 1) roboty budowlane polegające na modernizacji, remoncie lub montażu, przebudowa oraz zmiana przeznaczenia budynku lub jego części, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu, 2) roboty budowlane nie wymagające pozwolenia na budowę. Art. 40. 1. 54) W sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu orzeka się, w drodze decyzji, na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, na podstawie przepisów szczególnych. 2. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przygotowuje osoba posiadająca uprawnienia urbanistyczne. 3. 55) Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z zastrzeżeniem ust. 3a i 3b, wydaje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po uzyskaniu uzgodnień lub decyzji wymaganych ustawą i przepisami szczególnymi. 3a. 56) W odniesieniu do terenów zamkniętych, w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje wojewoda. 3b. 57) W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaje dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego. 3c. 57) W przypadku inwestycji wykraczających poza obszar jednej gminy decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dotyczącą terenu położonego w granicach jednego województwa, wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na obszarze właściwości którego znajduje się większa część terenu inwestycji, w porozumieniu z zainteresowanymi wójtami, burmistrzami lub prezydentami miast. 4. 58) Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się po uzgodnieniu z: 1) 59) działającymi w imieniu wojewody wojewódzkimi inspektorami: ochrony środowiska oraz sanitarnym - w odniesieniu do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, 2) 59) powiatowym inspektorem sanitarnym, w odniesieniu do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, 3) Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych - zgodnie z odrębnymi przepisami, 4) 60) działającym w imieniu wojewody wojewódzkim konserwatorem zabytków, w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską, 5) 61) dyrektorem właściwego urzędu morskiego, w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, ochronnego, morskich portów i przystani, 6) 62) właściwym organem państwowego nadzoru górniczego, w odniesieniu do terenów górniczych. 4a. 63) Uzgodnienia, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i pkt 2, podejmowane są przez właściwe organy w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, na podstawie ocen oddziaływania na środowisko, sporządzanych przez biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 5. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, określi: 1) rodzaje inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska, 2) wymagania, jakim powinny odpowiadać: a) prognozy skutków wpływu ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko, o którym mowa w art. 10 ust. 2, b) 64) oceny oddziaływania na środowisko przyrodnicze inwestycji, o których mowa w pkt 1, sporządzane przez biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Art. 41. 1. Ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu następuje na wniosek zainteresowanego. 2. Wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu powinien zawierać określenie: 1) 65) granic terenu objętego wnioskiem, przedstawionych na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku jej braku na kopii mapy ewidencyjnej, obejmującej teren, którego wniosek dotyczy, i najbliższe otoczenie tego terenu, 2) funkcji i sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, 3) zapotrzebowania na wodę, energię i sposobu odprowadzania lub oczyszczania ścieków oraz innych potrzeb w zakresie infrastruktury technicznej, a w szczególnych przypadkach sposobu unieszkodliwiania odpadów, 4) charakterystycznych parametrów technicznych inwestycji oraz w przypadku braku obowiązku wykonania oceny oddziaływania na środowisko, o której mowa w art. 40 ust. 5 pkt 2 lit. b), dane charakteryzujące jej wpływ na środowisko lub jego wykorzystanie. 2a. 66) Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, zainteresowany obowiązany jest załączyć ocenę oddziaływania na środowisko w odniesieniu do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi i mogących pogorszyć stan środowiska, sporządzoną przez biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 3. 67) Nie można uzależnić wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu od zobowiązania się wnioskodawcy do spełnienia nie przewidzianych, obowiązującymi przepisami, świadczeń lub warunków. Art. 42. 1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu określa: 1) rodzaj inwestycji, 2) warunki wynikające z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeśli dla danego obszaru plan został uchwalony, 3) warunki zabudowy i zagospodarowania terenu wynikające z przepisów szczególnych, 4) 68) warunki obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji, 5) wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich, 6) linie rozgraniczające teren inwestycji, wyznaczone na mapie w stosownej skali, 7) okres ważności decyzji. 2. W stosunku do inwestycji liniowych decyzja, o której mowa w ust. 1, określa ponadto: 1) przebieg inwestycji, a w przypadku inwestycji wymagających wydzielenia terenu, granice tego terenu, wyznaczone na mapie w stosownej skali, 2) w miarę potrzeby, szczególne warunki wynikające z charakteru inwestycji. Art. 43. Nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie nie jest sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku planu, z przepisami szczególnymi, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1. Art. 44. 1. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 1, wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu następuje po przeprowadzeniu rozprawy administracyjnej. O terminie rozprawy zawiadamia się zainteresowanych oraz ogłasza się dodatkowo w prasie lokalnej lub w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. 2. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, po przeprowadzeniu rozprawy, o której mowa w ust. 1, przedstawia wojewodzie warunki zabudowy i zagospodarowania terenu w celu stwierdzenia ich zgodności z prawem. 3. 69) Wojewoda, w drodze postanowienia, stwierdza w terminie 30 dni od dnia przedstawienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, o ich zgodności z prawem. Na postanowienie to stronie nie przysługuje zażalenie. 4. 70) Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem ust. 5a, w przypadku stwierdzenia przez wojewodę niezgodności z prawem warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, usuwa te niezgodności. 5. Zarząd gminy przedstawia radzie gminy, nie rzadziej niż raz w roku, wykaz decyzji, o których mowa w ust. 1, wraz z oceną skutków, jakie decyzje te wywołały w zagospodarowaniu przestrzennym gminy. 5a. 71) W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego czynności, o których mowa w ust. 2 i 4, wykonuje dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego. Art. 45. 1. Dla obszarów, dla których, zgodnie z art. 13 ust. 1, istnieje obowiązek sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu zawiesza się do czasu uchwalenia planu. 2. 72) Dla obszarów nie wymienionych w ust. 1, a w odniesieniu do których nastąpiło ogłoszenie o przystąpieniu do sporządzenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1, postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu można zawiesić na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy od dnia tego ogłoszenia. Jeżeli w okresie zawieszenia postępowania administracyjnego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub nie dokonano jego zmiany, stosuje się odpowiednio przepisy art. 44 albo ustala się warunki zabudowy i zagospodarowania terenu na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Art. 46. 1. 73) Dla tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy, doręczając odpis decyzji do wiadomości pozostałym wnioskodawcom i właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 1a. 1a. 74) W przypadku inwestycji liniowych wprowadzonych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego właścicielom i użytkownikom wieczystym nieruchomości, na których inwestycje te mają być realizowane, przekazuje się informacje o wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Informację tej treści zamieszcza się w decyzji. 3. Wnioskodawcy, który nie uzyskał prawa do terenu, nie przysługuje roszczenie o zwrot nakładów poniesionych w związku z otrzymaną decyzją ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 46a. 75) 1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest nieważna, jeżeli: 1) jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub 2) nie sporządzono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1, a decyzja została wydana po powstaniu obowiązku jego sporządzenia. 2. Stwierdzenie nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego. Art. 47. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, ustalone w decyzji, wiążą organ wydający pozwolenie na budowę. Art. 48. 76) Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, z zastrzeżeniem art. 50a, stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli: 1) inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę, 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 35 ust. 1. Art. 49. 1. Do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta przesyła się odpisy decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, jeżeli dotyczą one zagospodarowania terenu. 2. Organy, które w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji, o których mowa w ust. 1, nie przesłały odpisów tych decyzji, ponoszą odpowiedzialność za szkodę tym wyrządzoną. 3. Zarząd gminy bada zgodność decyzji, o których mowa w ust. 1, z ustalonymi warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 50. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi rejestr wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 50a. 77) 1. W stosunku do morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego dyrektor właściwego miejscowo urzędu morskiego wydaje decyzje, o których mowa w art. 48 pkt 1, oraz wykonuje czynności, o których mowa w art. 49 i art. 50. 2. W gminach, w granicach których znajdują się morskie wody wewnętrzne, wydanie decyzji, o których mowa w ust. 1, następuje po uzgodnieniu z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta. Rozdział 5 Uprawnienia urbanistyczne Art. 51. Do wykonywania czynności polegających na: 1) samodzielnym przygotowaniu lub pełnieniu funkcji głównego projektanta zespołu przygotowującego projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub studium, o którym mowa w art. 6, 2) kierowaniu opracowaniem lub samodzielnym opracowywaniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 2, wymagane jest posiadanie uprawnień urbanistycznych. Art. 52. 1. Warunkiem uzyskania uprawnień urbanistycznych jest: 1) posiadanie odpowiedniego wyższego wykształcenia, 2) wykazanie się odpowiednią praktyką w planowaniu przestrzennym, 3) złożenie egzaminu z przepisów prawnych dotyczących gospodarki przestrzennej oraz praktycznego zastosowania wiedzy w zakresie urbanistyki. 2. 78) Postępowanie kwalifikacyjne, w tym egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przeprowadza komisja powołana przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 3. Koszty postępowania kwalifikacyjnego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień urbanistycznych. 4. 79) Minister właściwy do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinno odpowiadać przygotowanie zawodowe osób ubiegających się o uprawnienia i sposoby jego dokumentowania, zasady przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, w tym egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, odpłatności za postępowanie kwalifikacyjne, wynagradzania komisji kwalifikacyjnej, a także tryb postępowania przy nadawaniu i cofaniu uprawnień urbanistycznych. Art. 53. 78) 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, w sprawie nadania lub odmowy nadania uprawnień urbanistycznych, orzeka w drodze decyzji. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast prowadzi rejestr osób posiadających uprawnienia urbanistyczne. Art. 54. 1. Odpowiedzialności zawodowej, w rozumieniu ustawy, podlegają osoby posiadające uprawnienia urbanistyczne, które przy wykonywaniu czynności, określonych w art. 51, naruszają przepisy ustawy lub przepisy szczególne. 2. 78) Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, w stosunku do osób, o których mowa w ust. 1, może z tytułu odpowiedzialności zawodowej orzec, w drodze decyzji, karę: 1) upomnienia albo 2) zawieszenia uprawnień z obowiązkiem zdania egzaminu albo 3) cofnięcia uprawnień. 3. 78) Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może wszcząć postępowanie z tytułu odpowiedzialności zawodowej, w stosunku do osób, które naruszyły przepisy ustawy lub przepisy szczególne. 4. 78) Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 2, Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zasięga opinii powołanej przez siebie Komisji Odpowiedzialności Zawodowej. Komisja może zgłosić wniosek o przeprowadzenie rozprawy z udziałem przedstawiciela właściwego stowarzyszenia zawodowego. 5. Zawieszenie lub cofnięcie uprawnień urbanistycznych podlega odnotowaniu w rejestrze, o którym mowa w art. 53 ust. 2. 6. 78) Wojewoda, orzekając, w postępowaniu określonym w art. 18 ust. 2 pkt 13 oraz w art. 44 ust. 3, o niezgodności z prawem przedstawionych dokumentów, przesyła do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast kopię tego orzeczenia. Rozdział 5a 80) Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej województwa Art. 54a. 1. W celu określenia uwarunkowań i kierunków polityki przestrzennej organy samorządu województwa prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy, odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac. 2. Organy powiatu mogą prowadzić, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszące się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju. Art. 54b. 1. Sejmik województwa uchwala strategię rozwoju województwa określającą uwarunkowania, cele i kierunki rozwoju województwa. 2. Sejmik województwa uchwala plan zagospodarowania przestrzennego województwa, w którym określa się zasady organizacji struktury przestrzennej, w tym: 1) podstawowe elementy sieci osadniczej, 2) rozmieszczenie infrastruktury społecznej, technicznej i innej, 3) wymagania w zakresie ochrony środowiska przyrodniczego i ochrony dóbr kultury - z uwzględnieniem obszarów podlegających szczególnej ochronie. 3. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa uwzględnia się zadania rządowe, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, wpisane do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1, oraz ustala się obszary, na których przewiduje się realizację tych celów. 4. W planie zagospodarowania przestrzennego województwa umieszcza się zadania samorządu województwa, służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych, zawarte w programach, o których mowa w art. 54d, oraz wskazuje się obszary, na których przewiduje się realizację tych zadań, z zastrzeżeniem art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 5. Projekt planu zagospodarowania przestrzennego województwa podlega: 1) uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w zakresie programów, o których mowa w art. 58 ust. 1, 2) zaopiniowaniu przez: a) Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, z zastrzeżeniem pkt 1, b) organy gmin i powiatów (miast na prawach powiatu). 6. Uchwałę sejmiku województwa o uchwaleniu planu zagospodarowania przestrzennego województwa wraz z wykazami zadań rządowych i samorządowych województwa, o których mowa w ust. 3 i 4, marszałek województwa przekazuje wojewodzie celem ogłoszenia ich w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 7. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podlega okresowej aktualizacji. Przepisy ust. 3-6 stosuje się odpowiednio. Art. 54c. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa nie jest aktem prawa miejscowego i nie narusza uprawnień gmin określonych w art. 7-10. Art. 54d. 1. Sejmik województwa uchwala programy wojewódzkie służące realizacji ponadlokalnych i regionalnych celów publicznych. 2. Programy, o których mowa w ust. 1, przygotowuje zarząd województwa. 3. Uchwalenie programu możliwe jest po zapewnieniu środków finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 4. Z dniem uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego zadania rządowe oraz zadania samorządu województwa wynikające z programów przyjętych przed dniem uchwalenia planu umieszczane są w wykazie, o którym mowa w art. 54b ust. 6. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do zadań wynikających z programów uchwalonych po dniu uchwalenia planu. W takim przypadku przed uchwaleniem programu sejmik województwa ocenia jego zgodność z obowiązującym planem i w miarę potrzeby podejmuje kroki mające na celu usunięcie sprzeczności. 6. Marszałek województwa informuje wojewodę o uchwaleniu programu w celu wprowadzenia go do rejestru, o którym mowa w art. 61 ust. 1. Rozdział 6 Kształtowanie i realizacja polityki przestrzennej państwa Art. 55. 81) W celu określenia podstaw i kierunków polityki przestrzennej państwa ministrowie i centralne organy administracji rządowej prowadzą analizy i studia oraz opracowują koncepcje i sporządzają programy odnoszące się do obszarów i zagadnień - odpowiednio do potrzeb i celów podejmowanych prac. Art. 56. 1. 82) Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych w trybie prac nad strategią rozwoju kraju sporządza i aktualizuje koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, określającą zwłaszcza przyrodnicze, kulturowe, społeczne i ekonomiczne uwarunkowania i cele oraz kierunki tej polityki. 2. 83) Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych przedstawia Radzie Ministrów koncepcję, o której mowa w ust. 1. Rada Ministrów ustala, w jakim zakresie koncepcja ta będzie stanowić podstawę sporządzania programów, zawierających zadania rządowe, służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych wpływających na przestrzenne zagospodarowanie kraju. 3. 84) Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast przedkłada Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju. 4. 85) Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw mieszkalnictwa i rozwoju miast powołuje Państwową Radę Gospodarki Przestrzennej jako organ doradczy w sprawie koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz ustala w regulaminie organizację i zasady działania tej rady. Art. 57. (skreślony). 86) Art. 58. 1. 87) Ministrowie i centralne organy administracji rządowej sporządzają programy zawierające zadania rządowe służące realizacji ponadlokalnych celów publicznych. 2. 88) Programy, o których mowa w ust. 1, po zaopiniowaniu przez Prezesa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych i po uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz z sejmikami właściwych województw, podlegają zatwierdzeniu przez Radę Ministrów. 3. 89) Przedmiotem uzgodnień, o których mowa w ust. 2, jest spójność programu z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju i planem zagospodarowania przestrzennego województwa oraz zatwierdzonymi programami zadań rządowych i uchwalonymi programami wojewódzkimi. 4. Rada Ministrów może upoważnić inne organy do zatwierdzania programów. 5. Warunkiem zatwierdzenia programów jest zapewnienie środków finansowych niezbędnych do realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 6. Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują wojewodom zatwierdzone programy, w części dotyczącej ich właściwości. Art. 59. (skreślony). 90) Art. 60. 91) Organy, o których mowa w art. 58 ust. 1, przekazują zatwierdzone programy Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, który sporządza i prowadzi centralny rejestr programów rządowych. Rozdział 6a 92) Zasady realizacji zadań rządowych i zadań samorządu województwa Art. 61. 1. Wojewoda sporządza i prowadzi wojewódzki rejestr, w którym zamieszcza: 1) 93) zadania rządowe i zadania samorządu województwa, wynikające z programów, o których mowa w art. 54d i art. 58, 2) zadania realizowane na terenach i obiektach chronionych na podstawie ustaw szczególnych. 2. 94) Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania i prowadzenia wojewódzkiego rejestru. Art. 62. 1. 95) Warunkiem realizacji zadań rządowych, o których mowa w art. 58 ust. 1, jest ich wprowadzenie do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 2. Zadania rządowe wprowadza się do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego po uprzednim przeprowadzeniu negocjacji z gminą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 3. Podstawą negocjacji, o których mowa w ust. 2, jest wpis do wojewódzkiego rejestru. 4. Przedmiotem negocjacji są warunki wprowadzenia zadania rządowego do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 5. Przedstawicielem rządu w negocjacjach z gminą jest wojewoda; Rada Ministrów może ustanowić innego przedstawiciela. 6. 96) Jeżeli z wprowadzeniem zadania rządowego do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego łączą się zobowiązania wymagające zapewnienia środków finansowych, o których mowa w art. 58 ust. 5, ustalenie tych zobowiązań następuje w umowie. 7. 97) Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do uchwalonych programów wojewódzkich. Przedstawicielem samorządu województwa w negocjacjach z gminą jest marszałek województwa, chyba że sejmik województwa ustanowi innego przedstawiciela. Art. 63. 1. 98) Jeżeli negocjacje nie doprowadzą do uzgodnienia z gminą warunków wprowadzenia zadania rządowego do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Rada Ministrów, na wniosek organu prowadzącego negocjacje, rozstrzyga w sprawie wprowadzenia zadania, określając sposób realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 2. 99) Jeżeli bezskuteczne negocjacje dotyczą wprowadzenia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zadania samorządu województwa, w sprawie rozstrzyga, na wniosek marszałka województwa, Rada Ministrów, określając również sposób realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 14 pkt 2 i art. 36 ust. 1 i 2. 3. 99) Rozstrzygnięcie Rady Ministrów, o którym mowa w ust. 2, jest ostateczne i wiążące dla gminy i dla samorządu województwa. Art. 64. 100) 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb sporządzania programów oraz negocjacji warunków wprowadzania zadań rządowych służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady uwzględniania w zagospodarowaniu przestrzennym potrzeb obronności i bezpieczeństwa państwa. Art. 65. 1. W przypadku odstąpienia od realizacji zadania rządowego, wprowadzonego do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gminie przysługuje odszkodowanie za szkody spowodowane tym odstąpieniem. 2. 101) Gmina ponosi ryzyko wprowadzenia do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zadania rządowego nie ujętego w zatwierdzonym programie. 3. 102) Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w sprawie zadania samorządu województwa. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 66. 1. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy ustawy. 2. Ostateczne decyzje o ustaleniu lokalizacji inwestycji, dla których do dnia wejścia w życie ustawy nie wydano decyzji o pozwoleniu na budowę, traktuje się jak decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 67. 1. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy, tracą moc po upływie 5 lat od dnia jej wejścia w życie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do terenów objętych zmianami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dokonanymi na zasadach określonych w ustawie. 3. Przed utratą mocy planów, o której mowa w ust. 1, rada gminy jest obowiązana do uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Art. 68. 1. Przepisów rozdziału 3 nie stosuje się do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy opłat i roszczeń wynikających z przepisów innych ustaw i z innych tytułów. Art. 69. Roszczenia finansowe wobec gminy, które mogą wynikać z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego lub zmienionego na podstawie ustawy, podlegają realizacji nie wcześniej niż w następnym roku budżetowym po jej wejściu w życie. Odsetki ustawowe, o których mowa w art. 36 ust. 12, należą się w takim przypadku po upływie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia nowego roku budżetowego. Art. 70. Uprawnienia do projektowania w planowaniu przestrzennym, uzyskane na mocy przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 87, poz. 505 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 212), stają się uprawnieniami urbanistycznymi, w rozumieniu ustawy. Art. 71. (pominięty) 103). Art. 72. (pominięty) 103). Art. 73. (pominięty) 103). Art. 74. Traci moc ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 87, poz. 505 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 212) oraz uchwalone na jej podstawie założenia do planów regionalnych i plany regionalne. Art. 75. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 726), która weszła w życie z dniem 24 grudnia 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4) Dodany przez art. 91 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 3. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 3. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) Dodany przez art. 2 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 3 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) Dodany przez art. 2 pkt 3 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5 i art. 2 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) Zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483) zarządzenia przestały być źródłem powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 3. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 5 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 5 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 5 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 885), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 20) Zgodnie z oznaczeniem i w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 5 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 8 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) Dodany przez art. 2 pkt 8 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 5 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 5 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 3. 27) Dodany przez art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 3. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) Przez art. 91 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 3. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 33) Dodany przez art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 10 lit. b) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 8 lit. b) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 3. 36) Dodany przez art. 91 pkt 8 lit. b) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 3. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 10 lit. b) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 8 lit. b) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 3. 39) Dodane przez art. 2 pkt 10 lit. b) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 10 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 10 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 44) Dodany przez art. 91 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 45) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 3. 48) Dodany przez art. 2 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 49) Przez art. 91 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 3. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 3. 52) Dodany przez art. 2 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 53) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 54) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 17 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 55) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 17 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 56) Dodany przez art. 2 pkt 17 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1, w brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 13 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 57) Dodany przez art. 2 pkt 17 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 17 lit. d) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 59) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 13 lit. b) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 3. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 13 lit. b) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 3. 61) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 17 lit. d) tiret czwarte ustawy wymienionej w przypisie 1. 62) Dodany przez art. 2 pkt 17 lit. d) tiret piąte ustawy wymienionej w przypisie 1. 63) Dodany przez art. 14 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 19. 64) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 19. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 18 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 66) Dodany przez art. 14 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 19. 67) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 18 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 68) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 69) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 20 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 70) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 20 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 71) Dodany przez art. 2 pkt 20 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 72) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 73) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 22 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 74) Dodany przez art. 2 pkt 22 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 75) Dodany przez art. 91 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 3. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 1. 77) Dodany przez art. 2 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5 oraz art. 69 pkt 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która wejdzie w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Do tego czasu przepis ten ma brzmienie: "4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinno odpowiadać przygotowanie zawodowe osób ubiegających się o uprawnienia i sposoby jego dokumentowania, zasady przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, w tym egzaminu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, odpłatności za postępowanie kwalifikacyjne, wynagradzania komisji kwalifikacyjnej, a także tryb postępowania przy nadawaniu i cofaniu uprawnień urbanistycznych." 80) Dodany przez art. 91 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 3. 81) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 3. 82) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 26 ustawy wymienionej w przypisie 1. 83) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 26 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz art. 91 pkt 17 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 84) W brzmieniu ustalonym przez art. 69 pkt 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. wymienionej w przypisie 79, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 1999 r., oraz przez art. 91 pkt 17 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. Do dnia 1 kwietnia 1999 r. przepis ten obowiązuje w brzmieniu: "3. Prezes Rady Ministrów przedkłada Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej koncepcję polityki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz okresowe raporty o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju." 85) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5 oraz przez art. 69 pkt 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. wymienionej w przypisie 79, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 1999 r. Do tego czasu przepis obowiązuje w brzmieniu: "4. Prezes Rady Ministrów powołuje Państwową Radę Gospodarki Przestrzennej jako organ doradczy w sprawie koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju oraz ustala w regulaminie organizację i zasady działania tej rady." 86) Przez art. 91 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 3. 87) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz art. 91 pkt 19 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 88) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 5 i art. 91 pkt 19 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 89) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 19 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 3. 90) Przez art. 91 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 3. 91) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 3. 92) Oznaczenie rozdziału i tytuł dodane przez art. 91 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 3. 93) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 3. 94) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5. 95) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 24 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 96) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 24 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 97) Dodany przez art. 91 pkt 24 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 3. 98) Oznaczenie ust. 1 dodane przez art. 91 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 3. 99) Dodany przez art. 91 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 3. 100) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 1. 101) W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 102) Dodany przez art. 91 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 103) Zamieszczony w obwieszczeniu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 lutego 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 15, poz. 140) 1. Na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 878), ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1995 r. Nr 10, poz. 46), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 1995 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. Nr 118, poz. 574), 2) rozporządzeniem Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 4 kwietnia 1996 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 45, poz. 200), 3) rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 878) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje: 1) § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 4 kwietnia 1996 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 45, poz. 200), które stanowią: "§ 2. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, a nie zakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia.", 2) § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 878), który stanowi: "§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia." Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do obwieszczenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 lutego 1999 r. (poz. 140) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I BUDOWNICTWA z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się co następuje: DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE § 1. 1. Rozporządzenie ustala warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i związane z nimi urządzenia, ich usytuowanie na działce budowlanej oraz zagospodarowanie działek przeznaczonych pod zabudowę. 2. Rozporządzenie określa warunki, które przy zachowaniu przepisów Prawa budowlanego oraz odrębnych ustaw i przepisów szczególnych, a także ustaleń Polskich Norm zapewniają: 1) bezpieczeństwo konstrukcji, 2) bezpieczeństwo pożarowe, 3) bezpieczeństwo użytkowania, 4) odpowiednie warunki higieniczne i zdrowotne oraz ochronę środowiska, 5) ochronę przed hałasem i drganiami, 6) oszczędność energii i odpowiednią izolacyjność cieplną przegród, 7) odpowiednie warunki użytkowe, z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych, 8) ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich, 9) ochronę dóbr kultury. § 2. 1. 1) Przepisy rozporządzenia stosuje się przy budowie, odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie, modernizacji oraz zmianie sposobu użytkowania budynków i budowli podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych, z zastrzeżeniem § 207 ust. 3. 2. Przy przebudowie, modernizacji i zmianie sposobu użytkowania budynków istniejących lub ich części wymagania wymienione w § 1 ust. 2 mogą być spełnione w sposób inny niż podany w rozporządzeniu, odpowiednio do wskazań oceny (ekspertyzy) właściwych jednostek badawczo-rozwojowych albo rzeczoznawców budowlanego i do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, uzgodnionych z właściwą terenowo komendą wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej oraz właściwym terenowo państwowym inspektorem sanitarnym. 1a) 3. W odniesieniu do obiektów i terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ocena (ekspertyza), o której mowa w ust. 2, podlega uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. 1b) § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) działce budowlanej - rozumie się przez to wydzieloną część terenu, przeznaczoną pod zabudowę, na której znajdują się już budynki lub dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, 2) budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek wielorodzinny, dom mieszkalny zawierający nie więcej niż 4 mieszkania, dom jednorodzinny oraz dom mieszkalny w zabudowie zagrodowej, 3) zabudowie wielorodzinnej - rozumie się przez to budynek mieszkalny zawierający więcej niż 4 mieszkania lub zespół takich budynków, wraz z urządzeniami związanymi z ich obsługą oraz zielenią i rekreacją przydomową, 4) zabudowie jednorodzinnej - rozumie się przez to budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków w układzie: wolno stojącym, bliźniaczym, szeregowym, atrialnym, a także budynek mieszkalny zawierający nie więcej niż 4 mieszkania lub zespół takich budynków, 5) budynku zamieszkania zbiorowego - rozumie się przez to budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi poza stałym miejscem zamieszkania, taki jak hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, schronisko turystyczne, internat, dom studencki, koszary, zakład karny i zakład dla nieletnich, a także budynek do stałego pobytu ludzi, taki jak dom rencistów i dom dziecka, 6) budynku użyteczności publicznej - rozumie się przez to budynek przeznaczony do wykonywania funkcji: administracji państwowej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, nauki, służby zdrowia, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym i wodnym, poczty i telekomunikacji oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji, 7) pomieszczeniu użytkowym - rozumie się przez to pomieszczenie spełniające funkcje zgodne z przeznaczeniem budynku i nie będące pomieszczeniem gospodarczym lub technicznym, 8) pomieszczeniu mieszkalnym - rozumie się przez to pokoje w budynku mieszkalnym oraz sypialnie i pomieszczenia do pobytu dziennego w budynku zamieszkania zbiorowego, 9) pomieszczeniu pomocniczym w mieszkaniu - rozumie się przez to kuchnie, pomieszczenie higienicznosanitarne, pomieszczenie służące do komunikacji wewnętrznej oraz do przechowywania ubrań, przedmiotów gospodarstwa domowego, a także produktów żywnościowych, 10) pomieszczeniu technicznym w budynku - rozumie się przez to pomieszczenie, w którym znajdują się urządzenia służące do obsługi budynku, 11) pomieszczeniu gospodarczym w budynku - rozumie się przez to pomieszczenie służące do przechowywania materiałów i sprzętu związanego z obsługą budynku, przedmiotów i produktów żywnościowych użytkowników budynku, opału, a także odpadków stałych, 12) piwnicy - rozumie się przez to część budynku przeznaczoną na pomieszczenia gospodarcze lub techniczne, w których poziom podłogi ze wszystkich stron znajduje się poniżej terenu, 13) suterenie - rozumie się przez to część budynku zawierającą pomieszczenia użytkowe, w których poziom podłogi w części lub całości znajduje się poniżej terenu, lecz przynajmniej od strony jednej ściany z oknami poziom podłogi znajduje się na głębokości nie większej niż 0,9 m w stosunku do przylegającego terenu, 14) liczbie kondygnacji - rozumie się przez to liczbę kondygnacji budynku, z wyjątkiem piwnic, suteren, antresoli oraz poddaszy nieużytkowych, 15) Polskich Normach - rozumie się przez to normy uznane w całości lub w części za obowiązujące, zgodnie z przepisami o normalizacji, 16) zgodności z przeznaczeniem budynku lub pomieszczenia - rozumie się przez to, że spełnione zostały wymagania użytkowe określone przez inwestora oraz warunki dla tego rodzaju budynku lub pomieszczenia, ustalone w rozporządzeniu, przepisach szczególnych, Polskich Normach, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wymaganych opiniach i decyzjach organów do tego upoważnionych, a także w decyzji o pozwoleniu na budowę lub zmianę sposobu użytkowania obiektu. § 4. Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi dzielą się na: 1) pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa dłużej niż 4 godziny, 2) pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa od 2 do 4 godzin włącznie. § 5. 1. Nie uważa się za przeznaczone na pobyt ludzi pomieszczeń, w których: 1) łączny czas przebywania tych samych osób jest krótszy niż 2 godziny w ciągu doby, a wykonywane czynności mają charakter dorywczy, bądź też praca polega na krótkotrwałym przebywaniu związanym z dozorem oraz konserwacją maszyn i urządzeń lub utrzymaniem czystości i porządku, 2) mają miejsce procesy technologiczne nie pozwalające na zapewnienie warunków przebywania osób stanowiących ich obsługę, bez zastosowania indywidualnych urządzeń ochrony osobistej i zachowania specjalnego reżimu organizacji pracy, 3) jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezależnie od czasu przebywania w nich osób zajmujących się obsługą. 2. Ustalenia ust. 1 nie naruszają przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. § 6. Piwnic oraz poddaszy, nie zawierających pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, nie zalicza się do kondygnacji użytkowych w rozumieniu przepisów rozporządzenia, z wyjątkiem przepisów dotyczących ewakuacji. § 7. Wysokość budynku lub jego części jest liczona od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku, nie będącym wyłącznie wejściem do pomieszczeń gospodarczych lub technicznych, do górnej płaszczyzny stropu lub stropodachu nad najwyższą kondygnacją użytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej, bez uwzględnienia wyniesionych ponad tę płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych. § 8. W celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza się następujący podział budynków na grupy wysokości: 1) niskie (N) - do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji włącznie, 2) średniowysokie (SW) - ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 9 kondygnacji włącznie, 3) wysokie (W) - ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu, 4) wysokościowe (WW) - powyżej 55 m nad poziomem terenu. § 9. 1. Wymagane w rozporządzeniu wymiary w świetle należy rozumieć jako uzyskane po wykończeniu powierzchni elementów budynku. 2. Określone w rozporządzeniu odległości między budynkami i terenowymi urządzeniami budowlanymi mierzy się w miejscu najmniejszego oddalenia, przy czym dopuszcza się przyjmowanie wymiarów bez uwzględnienia grubości tynków i okładzin zewnętrznych. DZIAŁ II ZABUDOWA I ZAGOSPODAROWANIE DZIAŁKI BUDOWLANEJ Rozdział 1 Usytuowanie budynku § 10. Przeznaczenie budynku oraz sposób zabudowy i zagospodarowania działki budowlanej powinny być zgodne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz warunkami obrony cywilnej. § 11. 1. 2) Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem uciążliwości określonych w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska lub w ich zasięgu pod warunkiem zastosowania środków technicznych zmniejszających uciążliwości do poziomu określonego w tych przepisach oraz w Polskich Normach. 2. Do uciążliwości, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności: 1) szkodliwe promieniowanie i oddziaływanie pól elektromagnetycznych, 2) hałas i drgania (wibracje), 3) zanieczyszczenie powietrza, 4) zanieczyszczenie gruntu i wód. § 12. 1. Usytuowanie budynku na działce budowlanej powinno być dostosowane do linii i gabarytów zabudowy, określonych w planie miejscowym lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zapewniać zachowanie odległości między budynkami i urządzeniami terenowymi oraz odległości budynku i urządzeń terenowych od granic działki i od zabudowy na działkach sąsiednich, określonych w rozporządzeniu, a także w przepisach odrębnych i szczególnych, w tym sanitarnych i o ochronie przeciwpożarowej. 2. W zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej nie ustala się wymagań w zakresie zachowania odległości między budynkami na działce budowlanej, z zastrzeżeniem przepisów ust. 1 oraz § 23, 35, 36 i 271. 3. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz do produkcji i przechowywania produktów żywnościowych powinien być wznoszony i użytkowany z zachowaniem odległości od źródeł zagrożeń i uciążliwości określonych w rozporządzeniu i w przepisach szczególnych, w tym dotyczących wymagań higienicznosanitarnych, oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 4. 3) Jeżeli z warunków, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w § 13, § 271, § 272 ust. 4, nie wynikają inne wymagania, należy zachować odległości zabudowy od granicy z sąsiednimi działkami co najmniej: 1) dla budynków zwróconych w stronę granicy ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi - 4 m, 2) dla budynków zwróconych w stronę granicy ścianą bez otworów - 3 m. 5. Okapy i gzymsy nie mogą pomniejszać odległości od granicy działki budowlanej o więcej niż 0,5 m, natomiast balkony lub loggie o więcej niż 1 m. 6. 4) Dopuszcza się sytuowanie budynku, z zastrzeżeniem § 270 ust. 2, bezpośrednio przy granicy działki budowlanej bądź w odległości mniejszej od określonej w ust. 4 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m od tej granicy, jeżeli w projekcie zabudowy i zagospodarowania terenu (działki budowlanej) zostanie wykazana możliwość zachowania określonych w rozporządzeniu odległości między projektowaną zabudową a istniejącymi lub zaprojektowanymi elementami zagospodarowania działki sąsiedniej i uzyskana pisemna zgoda jej właściciela. 7. 5) W razie braku zgody właściciela, właściwy organ może rozstrzygnąć, w drodze postanowienia, o dopuszczalności usytuowania budynku w odległościach, o których mowa w ust. 6, jeżeli nie spowoduje to istotnego utrudnienia w zagospodarowaniu działki sąsiedniej. Na postanowienie to przysługuje zażalenie. 8. 6) Zgoda właściciela nie jest wymagana, jeżeli usytuowanie budynku, o którym mowa w ust. 6, wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 9.6) Budynek produkcyjny, usługowy i magazynowy uznany za uciążliwy dla otoczenia przez organ właściwy w zakresie ochrony środowiska lub przez właściwego państwowego terenowego inspektora sanitarnego1a), a także stodoła i budynek inwentarski nie mogą być sytuowane przy granicy działki budowlanej jako sąsiadujące bezpośrednio z budynkiem mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej. § 13. 1. Odległość budynku mającego pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi od innych obiektów powinna umożliwiać naturalne oświetlenie tych pomieszczeń, z zachowaniem przepisów § 57 i 60. Warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli odległość od obiektu przesłaniającego jest: 1) nie mniejsza niż jego wysokość - dla obiektów przesłaniających o wysokości do 55 m włącznie, 2) nie mniejsza niż 55 m - dla obiektów przesłaniających wyższych niż 55 m. 2. Wysokość obiektu przesłaniającego, o której mowa w ust. 1, liczy się od poziomu dolnej krawędzi najniżej położonych okien budynku przesłanianego do poziomu najwyższej zacieniającej krawędzi obiektu przesłaniającego. 3. Odległości, o których mowa w ust. 1, mogą być mniejsze, jeżeli będą spełnione inne warunki określone w rozporządzeniu oraz będzie zapewnione, z okna budynku przesłanianego, pole widzenia o kącie 60° w płaszczyźnie poziomej, a obiekt przesłaniający, znajdujący się w tym polu, jest usytuowany w odległości nie mniejszej niż jego wysokość. 4. Odległości, o których mowa w ust. 1, mogą być zmniejszone o połowę w śródmiejskiej zabudowie uzupełniającej (plombowej). Rozdział 2 Dojścia i dojazdy § 14. 1. Do działki budowlanej oraz do budynku i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd od drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu jego użytkowania oraz wymagań ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach szczególnych. Szerokość jezdni nie może być mniejsza niż 3 m. 2. W zespole budynków jednorodzinnych dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszo-jezdnego, pod warunkiem że ma on szerokość nie mniejszą niż 5 m. 3. W zespole niskich budynków wielorodzinnych dojście do każdej klatki schodowej powinno być przystosowane do awaryjnego ruchu pojazdów uprzywilejowanych o masie całkowitej do 2,5 tony. 4. Do budynku i urządzeń z nimi związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem że ich szerokość nie będzie mniejsza niż 4,5 m. § 15. 1. Szerokość, promienie łuków dojazdów oraz wytrzymałość nawierzchni należy dostosować do wymiarów gabarytowych, ciężaru całkowitego i warunków ruchu pojazdów, których dojazd do działki budowlanej i budynku jest konieczny. 2. Dojścia służące równocześnie do ruchu pojazdów gospodarczych i uprzywilejowanych o masie do 2,5 tony powinny mieć nawierzchnię o nośności co najmniej dostosowanej do masy tych pojazdów. § 16. Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinny być doprowadzone utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m, przy czym co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których osoby te mogą korzystać. § 17. 1. Nachylenie podłużne dojść (chodników) nie powinno przekraczać 5%, a poprzeczne - 2%. Dopuszcza się zastosowanie większego nachylenia podłużnego, jeżeli będzie ono odpowiadało wymaganiom dotyczącym pochylni zewnętrznych, określonym w § 70. 2. Wysokość ogólnodostępnych przejść i prześwitów do ruchu pieszego nie może być mniejsza niż 2,2 m, jeżeli przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej nie stanowią inaczej. Rozdział 3 Miejsca postojowe dla samochodów § 18. 1. W zagospodarowaniu działki budowlanej należy zapewnić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, odpowiednią liczbę miejsc postojowych dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również miejsc postojowych dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne. 2. Liczbę i sposób urządzenia miejsc postojowych lub budowy garaży należy dostosować do ustalonych przez właściwy organ warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby miejsc, z których korzystają osoby niepełnosprawne, przy zachowaniu warunków technicznych określonych w rozporządzeniu. § 19. 1. 7) Odległość wydzielonego, odkrytego zgrupowania miejsc postojowych lub otwartego garażu wielopoziomowego dla samochodów osobowych od okien budynku mieszkalnego, zamieszkania zbiorowego (z wyjątkiem hoteli), zakładu opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania, a także od placu zabaw dziecięcych nie może być mniejsza niż: 1) dla zgrupowania do 60 stanowisk włącznie - 10 m, 2) dla większych zgrupowań - 20 m, z zachowaniem warunków określonych w § 275. 2. Ustalenia ust. 1 pkt 1 i 2 dotyczą również sytuowania wjazdów do zamkniętego garażu wielostanowiskowego w stosunku do okien budynku zakładu opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania, a także placu zabaw dziecięcych. 3. Zachowanie odległości określonych w ust. 1 nie jest wymagane w stosunku do miejsc postojowych, znajdujących się między liniami rozgraniczającymi ulicy, na obszarze zwartej zabudowy miejskiej. § 20. Miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, mogą być usytuowane w odległości 5 m od okien budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego oraz zbliżone bez żadnych ograniczeń do innych budynków. Miejsca te wymagają odpowiedniego oznakowania. § 21. 1. Stanowiska postojowe dla samochodów osobowych powinny mieć co najmniej szerokość 2,3 m i długość 5 m, przy czym dla samochodów użytkowanych przez osoby niepełnosprawne szerokość stanowiska powinna wynosić co najmniej 3,6 m i długość 5 m, a w wypadku usytuowania wzdłuż jezdni - długość co najmniej 6 m. 2. Stanowiska postojowe i dojazdy manewrowe dla samochodów osobowych powinny mieć nawierzchnię utwardzoną lub co najmniej gruntową stabilizowaną, ze spadkiem zapewniającym spływ wody. 3. Stanowiska przeznaczone do mycia i niezawodowego przeglądu samochodów w zgrupowaniach miejsc postojowych powinny mieć doprowadzenie wody oraz twardą nawierzchnię ze spadkami zapewniającymi spływ wody do wpustów kanalizacyjnych z osadnikami błota i łapaczami oleju. Rozdział 4 Miejsca gromadzenia odpadków stałych § 22. 1. W jednostkach osadniczych na działkach budowlanych należy przewidzieć miejsca na pojemniki służące do czasowego gromadzenia odpadków stałych, z uwzględnieniem możliwości ich segregacji. 2. Miejscami, o których mowa w ust. 1, mogą być: 1) zadaszone osłony lub pomieszczenia ze ścianami pełnymi bądź ażurowymi, 2) wyodrębnione pomieszczenia w przyziemiu budynków z bezpośrednim wyjściem na zewnątrz, zaopatrzonym w daszek o wysięgu co najmniej 1 m, mające ściany i podłogi zmywalne, punkt czerpalny wody, kratkę ściekową, wentylację grawitacyjną oraz sztuczne oświetlenie, 3) utwardzone place do ustawiania kontenerów z zamykanymi otworami wrzutowymi. 3. Między wejściami do pomieszczeń lub placami, o których mowa w ust. 2, a miejscem dojazdu samochodów śmieciarek wywożących odpadki powinno być utwardzone dojście, umożliwiające przemieszczanie pojemników na własnych kołach lub na wózkach. 4. Miejsca do gromadzenia odpadków stałych w zabudowie wielorodzinnej powinny być dostępne dla osób niepełnosprawnych. § 23. 1. 8) Odległość zadaszonych osłon lub pomieszczeń z pojemnikami na odpadki stałe, o których mowa w § 22 ust. 2 pkt 1, powinna wynosić co najmniej 10 m od okien i drzwi do budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz co najmniej 3 m od granicy z sąsiednią działką. Zachowanie odległości od granicy działki nie jest wymagane, jeżeli osłony lub pomieszczenia stykają się z podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej. 2. W wypadku przebudowy lub modernizacji istniejącej zabudowy, odległości, o których mowa w ust. 1, mogą być pomniejszone, jednak nie więcej niż o połowę, po uzyskaniu opinii właściwego terenowo państwowego inspektora sanitarnego.1a) 3. W zabudowie jednorodzinnej dopuszcza się zmniejszenie odległości określonych w ust. 1 od okien i drzwi do 3 m, od granicy działki do 2 m, a także sytuowanie zadaszonych osłon lub pomieszczeń na granicy działek, jeżeli stykają się one z podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej lub przy linii rozgraniczającej od strony ulicy. § 24. 1. Na terenach nie zurbanizowanych oraz w jednostkach osadniczych, w których nie działają przedsiębiorstwa oczyszczania, mogą być stosowane stacjonarne zbiorniki na odpadki stałe (śmietniki), przystosowane do okresowego opróżniania, pod warunkiem usytuowania ich w odległościach określonych w § 23 ust. 1. 2. Zbiorniki, o których mowa w ust. 1, powinny mieć nieprzepuszczalne ściany i dno, szczelne przykrycie z zamykanym otworem wsypowym oraz zamykanym otworem bocznym do usuwania odpadków. Do zbiorników tych należy doprowadzić utwardzony dojazd. § 25. W zabudowie wielorodzinnej trzepaki należy sytuować przy miejscach do gromadzenia odpadków stałych, z zachowaniem odległości nie mniejszej niż 10 m od okien i drzwi do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi. Rozdział 5 Przyłączenia do sieci zewnętrznych § 26. 1. Działka budowlana, przewidziana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, powinna mieć zapewnioną możliwość przyłączenia uzbrojenia działki lub bezpośrednio budynku do zewnętrznej sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i elektroenergetycznej oraz scentralizowanego zaopatrzenia w ciepło bądź korzystania z indywidualnych źródeł ciepła. 2. 9) W razie braku warunków przyłączenia do zewnętrznej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, działka, o której mowa w ust. 1, może być wykorzystana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, pod warunkiem zapewnienia możliwości korzystania z indywidualnego ujęcia wody, urządzenia do oczyszczania ścieków w sposób określony w odrębnych przepisach lub szczelnego zbiornika do czasowego gromadzenia nieczystości ciekłych, jeżeli ich ilość nie przekracza 2 m3 na dobę. Jeżeli ilość nieczystości ciekłych odprowadzanych do zbiornika przekracza 2 m3 na dobę, niezbędna jest pozytywna opinia właściwego terenowo państwowego inspektora sanitarnego1a). 3. Na działkach budowlanych przeznaczonych dla szpitali i sanatoriów, niezależnie od zasilania z sieci zewnętrznej, należy zapewnić dodatkowo własne ujęcie wody oraz własne źródło energii elektrycznej i cieplnej. 4. Spełnienie warunków określonych w ust. 1 i 2 nie jest wymagane w wypadku działek przeznaczonych pod budowę letnich domków rekreacyjnych oraz budynków inwentarskich i gospodarczych na wsi, jeżeli właściwy organ w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie określił takich wymagań. § 27. Działka budowlana, która nie może być zaopatrzona w wodę zdatną do picia z sieci zewnętrznej lub własnego ujęcia, może być wykorzystana pod zabudowę zagrodową lub rekreacyjną, pod warunkiem zapewnienia możliwości czerpania lub dostawy wody z ujęć położonych poza granicami działki. § 28. 1. 10) Działka budowlana, na której są sytuowane budynki, powinna być wyposażona w odrębną kanalizację deszczową lub przyłączona do kanalizacji ogólnospławnej. 2. 11) W razie braku kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej, dopuszcza się odprowadzanie wód opadowych na własny teren. 3. 12) Warunki określone w ust. 1 i 2 nie dotyczą zabudowy jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacyjnej. § 29. Dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania go na teren sąsiedniej nieruchomości bez zgody jej właściciela lub zarządcy jest zabronione. § 30. Usytuowanie na działce budowlanej ujęć wody, urządzeń do gromadzenia i oczyszczania ścieków oraz odpadków stałych powinno być zgodne z wymaganiami rozporządzenia oraz z przepisami dotyczącymi ochrony gruntu, wód i powietrza. Rozdział 6 Studnie § 31. 1. Odległość studni dostarczającej wodę do picia i na potrzeby gospodarcze, nie wymagającej, zgodnie z przepisami szczególnymi, ustanowienia większej strefy ochronnej, powinna wynosić - licząc od osi studni - co najmniej: 1) do granicy działki - 7,5 m, 2) do osi rowu przydrożnego - 7,5 m, 3) do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz podobnych szczelnych urządzeń - 15 m, 4) do najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód - 30 m, 5) do nie utwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego - 70 m. 2. Dopuszcza się sytuowanie studni wspólnej na granicy dwóch działek lub w odległości mniejszej niż 7,5 m od granicy, pod warunkiem zachowania na obydwu działkach odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 2-5. § 32. 1. Obudowa studni kopanej, dostarczającej wodę do picia i na potrzeby gospodarcze, powinna być wykonana z materiałów nieprzepuszczalnych i nie wpływających ujemnie na jakość wody, a złącza elementów obudowy powinny być należycie uszczelnione. Przy zastosowaniu kręgów betonowych warunek szczelności uznaje się za spełniony, jeżeli wykonane zostanie ich spoinowanie od wewnątrz na całej wysokości studni, a ponadto od zewnątrz do głębokości co najmniej 1,5 m od poziomu terenu. 2. Część nadziemna studni kopanej, nie wyposażonej w urządzenie pompowe, powinna mieć wysokość co najmniej 0,9 m od poziomu terenu oraz być zabezpieczona trwałym i nieprzepuszczalnym przykryciem, ochraniającym wnętrze studni i urządzenia do czerpania wody. 3. Część nadziemna studni kopanej, wyposażonej w urządzenie pompowe, powinna mieć wysokość co najmniej 0,2 m od poziomu terenu. Przykrycie jej powinno być szczelnie dopasowane do obudowy i wykonane z materiału nieprzepuszczalnego oraz mieć nośność odpowiednią do przewidywanego obciążenia. 4. Teren otaczający studnię kopaną, w pasie o szerokości co najmniej 1 m, licząc od zewnętrznej obudowy studni, powinien być pokryty nawierzchnią utwardzoną, ze spadkiem w kierunku zewnętrznym. § 33. Przy ujęciu wód podziemnych za pomocą studni wierconej teren w promieniu co najmniej 1 m od wprowadzonej w grunt rury należy zabezpieczyć w sposób określony w § 32 ust. 4, a przejście rury studziennej przez nawierzchnię ochronną należy uszczelnić. Rozdział 7 Zbiorniki na nieczystości ciekłe § 34. 1. Zbiorniki na nieczystości ciekłe, doły gnilne i osadniki ścieków mogą być stosowane wyłącznie na działkach nie przyłączonych do zewnętrznej sieci kanalizacyjnej. Warunek ten nie dotyczy gospodarstw rolnych i hodowlanych. 2. (skreślony). 13) § 35. 14) Kompostownie powinny posiadać budowę zapewniającą nieprzedostawanie się do gruntu ciekłych produktów kompostowania, a zbiorniki na nieczystości ciekłe, doły ustępów nie skanalizowanych oraz urządzenia kanalizacyjne i zbiorniki do usuwania i gromadzenia wydalin pochodzenia zwierzęcego powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne, szczelne przekrycie z zamykanym otworem do usuwania nieczystości i odpowietrzenie wyprowadzone co najmniej 0,5 m ponad poziom terenu. § 36. 1. 15) Odległość pokryw i wylotów wentylacji ze zbiorników na nieczystości ciekłe, dołów ustępów nie skanalizowanych o liczbie miejsc nie większej niż 4 i podobnych urządzeń sanitarno-gospodarczych o pojemności do 10 m3 powinna wynosić co najmniej: 1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz do magazynów produktów spożywczych - 15 m, 2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 7,5 m. 2. Odległości, o których mowa w ust. 1, na nie skanalizowanych terenach zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej powinny wynosić co najmniej: 1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi - 5 m, 2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 2 m. 3. 16) Odległości dołów ustępów nie skanalizowanych o liczbie miejsc większej niż 4 oraz zbiorników na nieczystości ciekłe i kompostowni o pojemności od 10 do 50 m3 powinny wynosić co najmniej: 1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń budynków wymienionych w ust. 1 pkt 1 - 30 m, 2) od granicy działki sąsiedniej - z wyjątkiem terenów zabudowy zagrodowej - 15 m, 3) od linii rozgraniczającej drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 10 m. 4. Terenowy organ właściwy w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, w porozumieniu z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym 16a), może ustalić dla działek budowlanych położonych przy zabudowanych działkach sąsiednich odległości mniejsze niż określone w ust. 1 i 2. 5. Dopuszcza się sytuowanie krytych zbiorników na nieczystości ciekłe oraz dołów ustępowych na granicy działek, gdy będą przylegać do tego samego rodzaju urządzeń na działce sąsiedniej, lub co najmniej 1 m od granicy, pod warunkiem zachowania odległości określonych w § 31. 6. 17) Organ właściwy w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, w porozumieniu z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym16a), określa odległości zbiorników na nieczystości ciekłe i kompostowni o pojemności powyżej 50 m3 od budynków przeznaczonych na pobyt ludzi. § 37. Przepływowe, szczelne osadniki podziemne, stanowiące część indywidualnego urządzenia do biologicznego oczyszczania ścieków gospodarczo-bytowych, służące do wstępnego ich oczyszczania, mogą być sytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach. § 38. Odległość osadników błota, łapaczy olejów mineralnych i tłuszczu, neutralizatorów ścieków i innych podobnych zbiorników od okien otwieralnych i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna wynosić co najmniej 5 m, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Rozdział 8 Zieleń i urządzenia rekreacyjne § 39. 1. Na działkach budowlanych, przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zespoły zabudowy wielorodzinnej, budynki zakładów opieki zdrowotnej (z wyjątkiem przychodni) oraz oświaty i wychowania, co najmniej 25% powierzchni należy przeznaczyć pod zieleń i na rekreację. 2. W decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu organ gminy może określić inny niż w ust. 1 procent udziału terenów zieleni, jeżeli wynika to z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. § 40. 1. W zespole zabudowy wielorodzinnej na terenach zieleni przydomowej należy, stosownie do potrzeb użytkowych, przewidzieć placyki zabaw dla dzieci najmłodszych, boiska sportowe i miejsca rekreacyjne dostępne dla osób starszych i niepełnosprawnych. W zabudowie śródmiejskiej dopuszcza się ograniczenie tego programu przez organ gminy, w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 2. Nasłonecznienie placyku zabaw dla dzieci powinno wynosić co najmniej 4 godziny, liczone w dniach równonocy (21 marca i 21 września) w godzinach 1000 - 1600. W zabudowie śródmiejskiej dopuszcza się nasłonecznienie nie krótsze niż 2 godziny. 3. Odległość placyków i urządzeń, wymienionych w ust. 1, od linii rozgraniczającej ulicę oraz od miejsc gromadzenia odpadków powinna wynosić co najmniej 10 m. Rozdział 9 Ogrodzenia § 41. Ogrodzenie działki nie powinno przekraczać granicy działki oraz linii rozgraniczającej ulicy lub placu bądź innej linii ustalonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. § 42. 1. 18) Ogrodzenie powinno być ażurowe co najmniej powyżej 0,6 m od poziomu terenu, chyba że konieczność budowy ogrodzenia innego wynika z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo wymagań ochrony akustycznej lub warunków użytkowania działki. Łączna powierzchnia prześwitów (otworów), umożliwiająca naturalny przepływ powietrza, powinna wynosić co najmniej 25% powierzchni ażurowej części ogrodzenia między słupami. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy ogrodzeń terenów obiektów zabytkowych, sportowych, wojskowych, zakładów karnych, zakładów dla nieletnich oraz zakładów przemysłowych i innych terenów o specjalnym przeznaczeniu. § 43. 1. Ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt. Umieszczanie na wysokości mniejszej niż 1,8 m drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych ostro zakończonych elementów jest zabronione. 2. Bramy i furtki w ogrodzeniu nie mogą otwierać się na zewnątrz działki i mieć progów utrudniających wjazd osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich. 3. 19) Szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4 m, a szerokość furtki co najmniej 0,9 m, przy czym na drodze pożarowej szerokości te regulują przepisy odrębne w sprawie bezpieczeństwa pożarowego. DZIAŁ III BUDYNKI I POMIESZCZENIA Rozdział 1 Wymagania ogólne § 44. Budynek, jego układ funkcjonalny i przestrzenny, ustrój konstrukcyjny oraz rozwiązania techniczne i materiałowe elementów budowlanych powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób odpowiadający wymaganiom wynikającym z jego usytuowania i przeznaczenia oraz z odnoszących się do niego przepisów rozporządzenia i przepisów szczególnych. § 45. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być zaopatrzony co najmniej w wodę do picia, utrzymania higieny i na potrzeby gospodarcze oraz przeciwpożarowe, jeżeli wymagają tego przepisy szczególne, a odpowiednio do ich przeznaczenia - także na inne cele. W innych budynkach zaopatrzenie w wodę powinno wynikać z ich przeznaczenia i potrzeb ochrony przeciwpożarowej. § 46. Budynek mieszkalny wielorodzinny, zamieszkania zbiorowego, zakładu opieki zdrowotnej, opieki społecznej, oświaty i wychowania, zakładu żywienia, produkcji i handlu żywnością, a także inne budynki, jeżeli są wyposażone w wanny, natryski lub umywalki, powinny mieć indywidualną lub centralną instalację ciepłej wody. Warunek doprowadzenia ciepłej wody do umywalek nie dotyczy budownictwa zagrodowego oraz indywidualnego budownictwa rekreacyjnego. § 47. Budynek wyposażony w instalację wodociągową powinien mieć zapewnione odprowadzenie ścieków bytowo-gospodarczych i technologicznych. § 48. 1. Budynek przeznaczony na pobyt ludzi oraz inne budynki, w których w trakcie użytkowania powstają odpadki i nieczystości stałe, powinny mieć miejsca przystosowane do ich czasowego gromadzenia, usytuowane w samym budynku lub w jego otoczeniu. 2. Budynki, o których mowa w ust. 1, mogą być wyposażone w wewnętrzne urządzenia (zsypy) do usuwania odpadków i nieczystości stałych. § 49. Budynek i pomieszczenia powinny być wyposażone w instalacje (urządzenia) do ogrzewania pomieszczeń w okresie obniżonych temperatur, umożliwiające utrzymanie temperatury powietrza wewnętrznego odpowiedniej do ich przeznaczenia. § 50. Budynek i pomieszczenia, w których są zainstalowane paleniska na paliwo stałe lub komory spalania z palnikami na paliwo płynne lub gazowe, powinny mieć przewody kominowe do odprowadzania dymu i spalin. § 51. Budynek i pomieszczenia powinny mieć zapewnioną wentylację lub klimatyzację, stosownie do ich przeznaczenia. § 52. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi może być zaopatrywany w gaz z sieci gazowej, z sieci lokalnej, baterii butli lub zbiorników stałych gazu płynnego, zgodnie z warunkami określonymi w § 157. § 53. 1. Budynek, odpowiednio do potrzeb wynikających z jego przeznaczenia, powinien być przyłączony do sieci elektroenergetycznej i wyposażony w wewnętrzną instalację elektryczną. 2. Budynek należy wyposażyć w instalację piorunochronną, chroniącą od wyładowań atmosferycznych, jeżeli obowiązek taki wynika z Polskiej Normy. § 54. 1. 20) Budynek średniowysoki i wyższy, o liczbie kondygnacji większej niż 1, niezależnie od przeznaczenia, a także dwukondygnacyjny i wyższy budynek zakładu opieki zdrowotnej, opieki społecznej oraz inne budynki, stosownie do przeznaczenia, należy wyposażyć w urządzenia dźwigowe. 2. W budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej, wyposażonym w dźwigi, należy zapewnić dostęp do nich i dojazd na wszystkie kondygnacje użytkowe osobom niepełnosprawnym. § 55. 1. W budynku mieszkalnym wielorodzinnym nie wyposażonym w dźwigi należy zapewnić możliwość wykonania pochylni lub zainstalowania odpowiednich urządzeń technicznych, umożliwiających dostęp osobom niepełnosprawnym do mieszkań położonych na parterze. 2. W nowo wznoszonym budynku zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej nie wyposażonym w dźwigi należy zainstalować urządzenia techniczne, które zapewnią osobom niepełnosprawnym konieczny dostęp na kondygnacje użytkowe. Nie dotyczy to koszar, zakładów karnych i zakładów dla nieletnich. 3. Dopuszcza się niewyposażenie w dźwigi budynku o wysokości do 5 kondygnacji włącznie, jeżeli ostatnia kondygnacja użytkowa stanowi część mieszkań dwupoziomowych. 4. 21) Adaptacja na cele mieszkalne poddasza (strychu), usytuowanego bezpośrednio nad 4 kondygnacją istniejącego budynku wielorodzinnego, wzniesionego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, nie wymaga wyposażenia budynku w dźwig. § 56. Budynek wielorodzinny, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinien być przystosowany do wyposażenia w instalacje telekomunikacyjne oraz instalacje zbiorczych anten radiowo-telewizyjnych, odpowiadające przepisom szczególnym i Polskim Normom, a stosownie do przeznaczenia budynku - również w instalację sygnalizacji dzwonkowej lub domofonowej. Rozdział 2 Oświetlenie i nasłonecznienie § 57. 1. Pomieszczenie przeznaczone na pobyt ludzi powinno mieć zapewnione oświetlenie naturalne, dostosowane do przeznaczenia, kształtu i wielkości, z uwzględnieniem warunków określonych w § 13 oraz w Polskich Normach. 2. W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi powinien wynosić co najmniej 1:8, natomiast w innym pomieszczeniu, w którym oświetlenie naturalne jest wymagane ze względów na przeznaczenie - co najmniej 1:12. § 58. Dopuszcza się oświetlenie pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi wyłącznie światłem sztucznym, jeżeli: 1) oświetlenie światłem dziennym nie jest konieczne lub nie jest wskazane ze względów technologicznych, 2) jest uzasadnione celowością funkcjonalną zlokalizowania tego pomieszczenia w obiekcie podziemnym lub w części budynku pozbawionej oświetlenia naturalnego. § 59. 1. Oświetlenie sztuczne pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi powinno odpowiadać potrzebom użytkowym i Polskim Normom. 2. Ogólne oświetlenie sztuczne pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi powinno zapewniać odpowiednie warunki użytkowania całej jego powierzchni. 3. Oświetlenie sztuczne połączonych ze sobą pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi oraz do ruchu ogólnego (komunikacji) nie powinno wykazywać różnic natężenia, wywołujących olśnienie przy przejściu między tymi pomieszczeniami. § 60. 1. Pokój mieszkalny oraz pomieszczenie przeznaczone do zbiorowego przebywania dzieci w żłobku, przedszkolu i szkole, z wyjątkiem pracowni chemicznej, fizycznej i plastycznej, powinny mieć zapewniony czas nasłonecznienia co najmniej 3 godziny w dniach równonocy (21 marca i 21 września) w godzinach 800 - 1600. 2. W mieszkaniu wielopokojowym dopuszcza się ograniczenie wymagania ust. 1 co najmniej do jednego pokoju, przy czym w zabudowie uzupełniającej (plombowej) dopuszcza się ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia do 1,5 godziny, a w odniesieniu do mieszkania jednopokojowego nie określa się wymaganego czasu nasłonecznienia. Rozdział 3 Wejścia do budynków i mieszkań § 61. Położenie drzwi wejściowych do budynku oraz kształt i wymiary pomieszczeń wejściowych powinny umożliwiać dogodne warunki ruchu, w tym również osobom niepełnosprawnym. Wymaganie przystosowania wejść dla tych osób nie dotyczy budynków mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz budynków do rekreacji indywidualnej. § 62. 1. Drzwi wejściowe do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych oraz do mieszkań powinny mieć szerokość w świetle co najmniej 0,9 m. W wypadku zastosowania drzwi zewnętrznych dwuskrzydłowych szerokość skrzydła zasadniczego nie może być mniejsza niż 0,9 m. 2. W wejściach do budynku i ogólnodostępnych pomieszczeń użytkowych mogą być zastosowane drzwi obrotowe lub wahadłowe, pod warunkiem usytuowania przy nich drzwi rozwieranych lub rozsuwanych, przystosowanych do ruchu osób niepełnosprawnych. 3. W drzwiach, o których mowa w ust. 1, oraz w drzwiach do mieszkań i pomieszczeń mieszkalnych w budynku zamieszkania zbiorowego wysokość progów nie może przekraczać 20 mm. § 63. Wejścia z zewnątrz do budynku i pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi należy chronić przed nadmiernym dopływem chłodnego powietrza przez zastosowanie przedsionka, kurtyny powietrznej lub innych rozwiązań nie utrudniających ruchu. Wymagania te nie dotyczą dodatkowych wejść nie przewidzianych do stałego użytkowania. § 64. Wejście do budynku i do każdej klatki schodowej powinno mieć elektryczne oświetlenie zewnętrzne. Nie dotyczy to budownictwa zagrodowego i rekreacyjnego. § 65. W budynku wielorodzinnym, w pomieszczeniu przy wejściu, należy zapewnić miejsce do zainstalowania domowych skrzynek listowych. Rozdział 4 Schody i pochylnie § 66. W celu zapewnienia dostępu do pomieszczeń położonych na różnych poziomach należy stosować schody stałe, a w zależności od przeznaczenia budynku - również pochylnie odpowiadające warunkom określonym w rozporządzeniu. § 67. Zainstalowanie w budynku schodów lub pochylni ruchomych nie zwalnia z obowiązku zastosowania schodów lub pochylni stałych. § 68. 1. Graniczne wymiary schodów stałych w budynkach o różnym przeznaczeniu określa tabela: Przeznaczenie budynkówMinimalna szerokość użytkowa (m)Maksymalna wysokość stopni (m) bieguspocznika 1234 Budynki jednorodzinne i zagrodowe oraz mieszkania dwupoziomowe0,80,80,19 Budynki mieszkalne wielorodzinne, budynki zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej*), a także budynki produkcyjne*) oraz magazynowo-składowe1,21,50,175 Przedszkola i żłobki1,21,30,15 Budynki zakładów opieki zdrowotnej*)1,41,50,15 Garaże wbudowane i wolno stojące (wielostanowiskowe)0,90,90,19 Wszelkie budynki - schody do piwnic oraz poddaszy nieużytkowych i służących do przechowywania pasz słomiastych w budynkach inwentarskich0,80,80,2 *) Szerokość użytkowa biegów i spoczników klatek schodowych, określona w tabeli, nie może być mniejsza, niż wynika to ze wskaźnika 0,6 m na 100 osób na kondygnacji o największej liczbie przewidywanych użytkowników znajdujących się tam jednocześnie. 2. Szerokość użytkowa schodów zewnętrznych powinna wynosić co najmniej 1,2 m. 3. Szerokość użytkową schodów stałych mierzy się między wewnętrznymi krawędziami poręczy, a w wypadku balustrady jednostronnej - między wykończoną powierzchnią ściany a wewnętrzną krawędzią poręczy tej balustrady. Szerokości te nie mogą być ograniczane przez zainstalowane urządzenia oraz elementy budynku. § 69. 1. Liczba stopni w jednym biegu schodów stałych, łączących kondygnacje nadziemne, nie powinna wynosić więcej niż: 1) w budynku zakładu opieki zdrowotnej - 14 stopni, 2) w innych budynkach - 17 stopni. 2. Liczba stopni w jednym biegu schodów zewnętrznych nie powinna wynosić więcej niż 10. 3. Szerokość stopni stałych schodów wewnętrznych powinna wynikać z warunku określonego wzorem: 2h+s=0,6 do 0,65 m, gdzie h oznacza wysokość stopnia, s - jego szerokość. 4. Szerokość stopni schodów zewnętrznych przy głównych wejściach do budynku powinna wynosić w budynkach użyteczności publicznej co najmniej 0,35 m, w innych budynkach - co najmniej 0,3 m. 5. Szerokość stopnia zabiegowego oraz stopnia schodów wachlarzowych w odległości 0,4 m od poręczy balustrady powinna wynosić co najmniej 0,25 m. 6. W budynku zakładu opieki zdrowotnej stosowanie schodów zabiegowych i wachlarzowych, jako przeznaczonych do ruchu pacjentów, jest zabronione. 7. Schody i pochylnie powinny mieć wykończenie powierzchni odróżniające je od poziomych płaszczyzn ruchu. § 70. 1. Maksymalne nachylenie pochylni związanych z budynkiem nie może przekraczać wielkości określonych w poniższej tabeli: Przeznaczenie pochylniUsytuowanie pochylni na zewnątrz, bez przekrycia % nachyleniawewnątrz budynku lub pod dachem % nachylenia 123 Do ruchu pieszego i dla osób niepełnosprawnych poruszających się przy użyciu wózka inwalidzkiego, przy wysokości pochylni: a) do 0,15 m1515 b) do 0,5 m810 c) ponad 0,5 m*)68 Dla samochodów w garażach wielostanowiskowych: a) jedno- i dwupoziomowych1525 b) wielopoziomowych1515 Dla samochodów w garażach indywidualnych2525 *) Pochylnie do ruchu pieszego i dla osób niepełnosprawnych o długości ponad 9 m powinny być podzielone na krótsze odcinki, przy zastosowaniu spoczników poziomych o długości co najmniej 1,4 m. 2. Nawierzchnia pochylni powinna być szorstka, a pochylni zewnętrznych o nachyleniu większym niż 15% - ponadto karbowana. § 71. 1. Pochylnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych powinny mieć szerokość płaszczyzny ruchu co najmniej 1,2 m, krawężniki o wysokości co najmniej 0,07 m i obustronne poręcze odpowiadające warunkom określonym w § 298, przy czym odstęp między nimi powinien mieścić się w granicach od 1 m do 1,1 m. 2. Długość poziomej płaszczyzny ruchu na początku i na końcu pochylni powinna wynosić co najmniej 1,5 m. 3. Wymiary spocznika związanego z pochylnią przed wejściem do budynku powinny umożliwiać manewrowanie wózkiem inwalidzkim i otwieranie drzwi oraz wynosić co najmniej 1,5×1,5 m. Rozdział 5 Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi § 72. 1. Wysokość pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna odpowiadać wymaganiom określonym w poniższej tabeli: Rodzaj pomieszczenia (sposób użytkowania)Minimalna wysokość w świetle (m) 12 Pomieszczenia mieszkalne w budynkach jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz sypialnie 1-4-osobowe w budynkach zamieszkania zbiorowego2,5*)22) Pomieszczenia mieszkalne w budynkach jednorodzinnych na poddaszu oraz pomieszczenia w indywidualnych domach rekreacyjnych2,2*) Pomieszczenia do pracy, nauki i innych celów, w których nie występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia: a) jeżeli przebywają w nich nie więcej niż 4 osoby2,5 b) jeżeli przebywają w nich więcej niż 4 osoby3,0 Pomieszczenia jak wyżej, lecz usytuowane na antresoli otwartej do większego pomieszczenia, jeżeli nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia2,2 Pomieszczenia do pracy i innych celów, w których występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia3,3 Pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, jak dyżurki, portiernie, kantory, kioski uliczne, a także kioski usytuowane w halach dworcowych, fabrycznych, wystawowych, handlowych, jeżeli nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia2,2*) Pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi: a) jeżeli nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia2,2*) b) jeżeli występują czynniki szkodliwe dla zdrowia2,5 *) Przy stropach pochyłych jest to wysokość średnia, natomiast wysokość najniższa powinna wynosić co najmniej 1,9 m. Przestrzeń o wysokości poniżej 1,9 m uznaje się za pomocniczą. 2. 23) Pomieszczenia, których wysokość powinna, w myśl ust. 1, wynosić co najmniej 3 m i 3,3 m, mogą być obniżone do wysokości nie mniejszej niż 2,5 m w wypadku zastosowania klimatyzacji, pod warunkiem uzyskania zgody państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.16a) § 73. 1. W pomieszczeniu mieszkalnym poziom podłogi od strony ściany z oknami nie powinien znajdować się poniżej przyległego terenu. 2. W pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi w budynku zakładu opieki zdrowotnej, opieki społecznej, oświaty, wychowania i nauki poziom podłogi powinien znajdować się co najmniej 0,3 m powyżej przyległego terenu. 3. W pomieszczeniu produkcyjnym i usługowym poziom podłogi może znajdować się na poziomie terenu. Obniżenie poziomu podłogi poniżej terenu wymaga uzyskania zgody właściwego państwowego inspektora pracy oraz państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.16a) § 74. W budynku użyteczności publicznej pomieszczenia ogólnodostępne ze zróżnicowanym poziomem podłóg powinny być przystosowane do ruchu osób niepełnosprawnych. § 75. 1. 24) Drzwi do pomieszczenia przeznaczonego na stały pobyt ludzi oraz do pomieszczenia kuchennego powinny mieć szerokość w świetle co najmniej 0,8 m i nie mogą mieć progów. 2. 25) W budynku użyteczności publicznej drzwi wewnętrzne, z wyjątkiem drzwi do pomieszczeń pomocniczych i gospodarczych, powinny mieć w świetle szerokość co najmniej 0,9 m. Rozdział 6 Pomieszczenia higienicznosanitarne § 76. Wymagania dotyczące pomieszczeń higienicznosanitarnych określają przepisy rozporządzenia, a także przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz obrony cywilnej. Do pomieszczeń higienicznosanitarnych zalicza się łaźnie, sauny, natryski, łazienki, ustępy, umywalnie, szatnie, przebieralnie, pralnie, pomieszczenia higieny osobistej kobiet, jak też pomieszczenia służące do odkażania, oczyszczania oraz suszenia odzieży i obuwia. § 77. 1. Pomieszczenie higienicznosanitarne powinno mieć wysokość w świetle co najmniej 2,5 m, z wyjątkiem łaźni ogólnodostępnej, której wysokość powinna wynosić co najmniej 3 m. 2. Dopuszcza się pomniejszenie wysokości pomieszczenia higienicznosanitarnego, z wyjątkiem ogólnodostępnych ustępów i łaźni, do 2,2 m w świetle, w wypadku usytuowania w suterenie, podpiwniczeniu lub na poddaszu budynku. § 78. 1. Ściany pomieszczenia higienicznosanitarnego powinny mieć do wysokości co najmniej 2 m powierzchnie zmywalne i odporne na działanie wilgoci. 2. Posadzka pralni, łazienki, umywalni, kabiny natryskowej i ustępu powinna być zmywalna, nienasiąkliwa i nieśliska. § 79. 1. Drzwi do łazienki, umywalni i wydzielonego ustępu powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia, mieć szerokość co najmniej 0,8 m w świetle ościeżnicy i w dolnej części otwory o sumarycznym przekroju nie mniejszym niż 0,022 m2 dla dopływu powietrza. 2. W łazience i umywalni, z wyjątkiem zbiorowych, mogą być stosowane drzwi przesuwane. § 80. 1. Kubatura pomieszczenia łazienki mającej wentylację grawitacyjną powinna wynosić co najmniej: 1) przy zastosowaniu gazowego urządzenia do ogrzewania wody, instalowanego w tym pomieszczeniu - 8 m3, 2) przy doprowadzeniu centralnej ciepłej wody albo zastosowaniu elektrycznego urządzenia do ogrzewania wody lub gdy gazowe urządzenie do ogrzewania wody znajduje się poza tym pomieszczeniem - 6,5 m3. 2. Łazienka o kubaturze mniejszej niż 6,5 m3 powinna być wyposażona w wentylację mechaniczną. § 81. 1. Kabina natryskowa nie zamknięta, stanowiąca wydzieloną część pomieszczeń natrysków i umywalni zbiorowych, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 0,9 m2 i szerokość co najmniej 0,9 m. 2. Kabina natryskowa zamknięta, wydzielona ściankami na całą wysokość pomieszczenia, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 1,5 m2 i szerokość co najmniej 0,9 m oraz być wyposażona w wentylację mechaniczną. 3. Kabina natryskowa zamknięta, przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, które muszą korzystać z wózków inwalidzkich w trakcie kąpieli, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż 2,5 m2 i szerokość co najmniej 1,5 m oraz być wyposażona w wentylację mechaniczną. 4. W sąsiedztwie kabin natryskowych i umywani zbiorowej powinna znajdować się kabina ustępowa. § 82. 1. W budynku zamieszkania zbiorowego łazienki związane z pomieszczeniami mieszkalnymi powinny być wyposażone w wannę lub natrysk oraz umywalkę. Miska ustępowa może być usytuowana w łazience lub w wydzielonej kabinie ustępowej wyposażonej w umywalkę. 2. W budynku, o którym mowa w ust. 1, bez łazienek i ustępów związanych z pomieszczeniami mieszkalnymi, powinny być urządzone na każdej kondygnacji umywalnie i ustępy przeznaczone do wspólnego użytku, wyposażone co najmniej w: 1) 1 miskę ustępową dla 20 osób, 2) 1 urządzenie natryskowe dla 15 osób, 3) 1 umywalkę dla 5 osób, 4) 1 pisuar dla 20 mężczyzn. § 83. 26) Kabina ustępowa (ustęp wydzielony), nie przeznaczona dla osób niepełnosprawnych, wyposażona w umywalkę, powinna w świetle mieć co najmniej 1,35 m długości i 1 m szerokości, natomiast bez umywalki - co najmniej 1,15 m długości i 0,9 m szerokości. § 84. 1. W budynku użyteczności publicznej i zakładu pracy należy urządzić ustępy ogólnodostępne. Jeżeli liczba osób w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi na danej kondygnacji jest mniejsza od 10, dopuszcza się umieszczenie ustępu na najbliższej, wyższej lub niższej kondygnacji. 2. 27) W budynkach, o których mowa w ust. 1, w ustępach ogólnodostępnych powinna przypadać co najmniej jedna miska ustępowa i jeden pisuar na 35 mężczyzn oraz jedna miska ustępowa na 25 kobiet, jeżeli przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie stanowią inaczej. W wypadku gdy w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi liczba osób jest mniejsza niż 5, dopuszcza się umieszczenie wspólnego ustępu dla kobiet i mężczyzn. 3. W budynkach, o których mowa w ust. 1, odległość od stanowiska pracy lub miejsca przebywania ludzi do najbliższego ustępu nie może być większa niż 75 m, a od stanowiska pracy chronionej - niż 50 m. § 85. Ustępy ogólnodostępne powinny mieć wejścia z dróg komunikacji ogólnej. W ustępach tych należy stosować: 1) przedsionki oddzielone ścianami pełnymi na całą wysokość pomieszczenia; przedsionków nie wymagają ustępy przy salach zajęć w żłobkach i przedszkolach oraz przy pokojach dla chorych w szpitalach, 2) drzwi wejściowe o szerokości co najmniej 0,9 m oraz drzwi wewnętrzne i drzwi do kabin ustępowych, otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 0,8 m, 3) przegrody dzielące ustęp damski od męskiego, wykonane jako ściany pełne na całą wysokość pomieszczenia, 4) miski ustępowe umieszczone w oddzielnych kabinach ze ściankami i drzwiami o wysokości co najmniej 2 m z prześwitem nad podłogą 0,15 m; oddzielenia nie wymagają ustępy dla dzieci w żłobkach i przedszkolach, 5) co najmniej jedną umywalkę na każdą 1-3 misek ustępowych lub każdy 1-3 pisuarów, 6) wpusty kanalizacyjne z syfonem i kratką oraz zawory wodociągowe ze złączką do węża, 7) wentylację grawitacyjną lub mechaniczną, w ustępach z oknem i jedną kabiną, a w innych - mechaniczną, włączaną automatycznie i spełniającą po wyłączeniu funkcję wentylacji grawitacyjnej. § 86. 1. W budynku, na kondygnacjach dostępnych dla osób niepełnosprawnych, co najmniej jedno z ogólnodostępnych pomieszczeń higienicznosanitarnych powinno być przystosowane dla tych osób przez: 1) zapewnienie przestrzeni manewrowej o wymiarach co najmniej 1,5×1,5 m, 2) stosowanie w tych pomieszczeniach i na trasie dojazdu do nich drzwi bez progów, 3) zainstalowanie odpowiednio przystosowanej, co najmniej jednej miski ustępowej i umywalki, a także jednego natrysku, jeżeli ze względu na przeznaczenie przewiduje się w budynku takie urządzenia, 4) zainstalowanie uchwytów ułatwiających korzystanie z urządzeń higienicznosanitarnych. 2. Dopuszcza się stosowanie pojedynczego ustępu dla osób niepełnosprawnych bez przedsionka oddzielającego od komunikacji ogólnej. § 87. 1. Ustępy publiczne należy sytuować na terenach wyposażonych w sieć wodociągową i kanalizacyjną. 2. Dopuszcza się sytuowanie ustępów publicznych na terenach nie skanalizowanych jako budynki wolno stojące ze szczelnymi zbiornikami nieczystości. 3. Dopuszcza się sytuowanie tymczasowych, nie skanalizowanych ustępów publicznych na terenach skanalizowanych, za zgodą właściwego terenowo państwowego inspektora sanitarnego.1a) 4. Ustęp publiczny powinien odpowiadać wymaganiom określonym w § 85 oraz mieć kabiny ustępowe o wymiarach co najmniej 1,5 m długości i 1 m szerokości. 5. W ustępie publicznym co najmniej jedna kabina powinna być przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych, zgodnie z § 86. § 88. 1. Wejście do ustępu publicznego, wbudowanego w inny obiekt, nie może prowadzić bezpośrednio z klatki schodowej lub innej drogi komunikacji ogólnej w budynku ani z pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi. 2. Odległość od okien i drzwi ustępu publicznego do okien i wejść do innych budynków przeznaczonych na pobyt ludzi nie może być mniejsza niż 10 m. § 89. 1. Przepisów § 73 ust. 1, § 75, 79 ust. 1 i § 83 niniejszego działu nie stosuje się do budynków zakwaterowania osób tymczasowo aresztowanych, skazanych lub ukaranych, zwanych dalej osadzonymi. 2. Przepisów § 75 i 79 ust. 1 nie stosuje się do zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich. Rozdział 7 Szczególne wymagania dotyczące mieszkań w budynkach wielorodzinnych § 90. Mieszkanie w budynku wielorodzinnym powinno spełniać wymagania dotyczące pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, a ponadto wymagania określone w niniejszym rozdziale. § 91. Mieszkanie, z wyjątkiem jedno- i dwupokojowego, powinno być przewietrzane na przestrzał lub narożnikowo. Nie dotyczy to mieszkania w budynku podlegającym przebudowie lub modernizacji. § 92. 1. Mieszkanie, oprócz pomieszczeń mieszkalnych, powinno mieć kuchnię lub wnękę kuchenną, łazienkę, ustęp wydzielony lub miskę ustępową w łazience, przestrzeń składowania oraz przestrzeń komunikacji wewnętrznej. 2. Kuchnia i wnęka kuchenna powinny być wyposażone w trzon kuchenny, zlewozmywak lub zlew oraz mieć układ przestrzenny, umożliwiający zainstalowanie chłodziarki i urządzenie miejsca pracy. 3. W budynku mieszkalnym wielorodzinnym w łazienkach powinno być możliwe zainstalowanie wanny, umywalki, miski ustępowej (jeżeli nie ma ustępu wydzielonego), automatycznej pralki domowej, a także usytuowanie pojemnika na brudną bieliznę. Sposób zagospodarowania i rozmieszczenia urządzeń sanitarnych powinien zapewniać do nich dogodny dostęp. 4. Ustęp wydzielony należy wyposażyć w umywalkę. § 93. 1. Pomieszczenie mieszkalne i kuchenne powinno mieć bezpośrednie oświetlenie światłem dziennym. 2. W mieszkaniu jednopokojowym dopuszcza się pomieszczenie kuchenne lub wnękę kuchenną bez okien, pod warunkiem zastosowania odpowiedniej wentylacji. 3. W mieszkaniu wielopokojowym kuchnia może stanowić część pokoju przeznaczonego na pobyt dzienny. § 94. 1. 28) W budynku wielorodzinnym szerokość w świetle ścian pomieszczeń powinna wynosić co najmniej: 1) pokoju sypialnego przewidzianego dla jednej osoby - 2,2 m, 2) pokoju sypialnego przewidzianego dla dwóch osób - 2,6 m, 3) kuchni w mieszkaniu jednopokojowym - 1,7 m, 4) kuchni w mieszkaniu wielopokojowym - 2,3 m. 2. W mieszkaniu co najmniej jeden pokój powinien mieć powierzchnię nie mniejszą niż 16 m2. 3. 29) Wymiary określone w ust. 1 nie mogą być podstawą do ustalania minimalnych powierzchni użytkowych pomieszczeń. § 95. 1. Kształt i wymiary przedpokoju powinny umożliwiać przeniesienie chorego na noszach lub wykonanie manewru wózkiem inwalidzkim w miejscach zmiany kierunku ruchu. 2. 30) Korytarze stanowiące komunikację wewnętrzną w mieszkaniu powinny mieć szerokość w świetle co najmniej 1,2 m, z dopuszczeniem miejscowego zwężenia do 0,9 m na długości korytarza nie większej niż 1,5 m. Rozdział 8 Pomieszczenia techniczne i gospodarcze § 96. 1. Pomieszczenie techniczne, w którym są zainstalowane urządzenia emitujące hałasy lub drgania, może być sytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, pod warunkiem zastosowania rozwiązań konstrukcyjno-materiałowych, zapewniających ochronę sąsiednich pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi przed uciążliwym oddziaływaniem tych urządzeń, zgodnie z wymaganiami działu IX rozporządzenia oraz Polskich Norm. 2. Podpory, zamocowania i złącza urządzeń, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane w sposób uniemożliwiający przenoszenie niedopuszczalnego hałasu i drgań na elementy budynku i instalacje. § 97. 1. Wysokość pomieszczenia technicznego i gospodarczego nie powinna być mniejsza niż 2,2 m, a w budynkach jednorodzinnych - 2 m. 2. Wysokość przejść pod przewodami instalacyjnymi powinna wynosić w świetle co najmniej 1,9 m, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w § 242 ust. 3. 3. Wysokość kanałów i przestrzeni instalacyjnych w budynku oraz studzienek kontrolnych powinna wynosić co najmniej 1,9 m w świetle, przy czym na odcinkach o długości do 4 m wysokość kanałów może być obniżona do 0,9 m. 4. Odległość między włazami kontrolnymi w kanałach instalacyjnych nie może przekraczać 30 m. Włazy te powinny znajdować się na każdym załamaniu kanału i mieć wymiary co najmniej 600×600 mm lub Ø 600 mm. 5. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą tuneli kablowych, w stosunku do których wymagania określa Polska Norma. § 98. 1. 31) Podłogi w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych powinny być wykonane w sposób zapewniający utrzymanie czystości, stosownie do ich przeznaczenia. 2. 32) Pomieszczenia techniczne i gospodarcze powinny być wyposażone w instalacje i urządzenia elektryczne dostosowane do przeznaczenia tych pomieszczeń, zgodnie z wymaganiami Polskich Norm. Rozdział 9 Dojścia i przejścia do urządzeń technicznych § 99. 1. Dojściami i przejściami do dźwignic i innych urządzeń technicznych mogą być korytarze, pomosty, podesty, galerie, schody, drabiny i klamry, wykonane z materiałów niepalnych. 2. Ogólne wymagania dotyczące dojść i przejść do dźwignic należy stosować również w razie wykonania dojść roboczych do pomieszczeń i części budynku nie przeznaczonych na pobyt ludzi, związanych z okresową obsługą maszyn i urządzeń oraz przeglądem i utrzymaniem stanu technicznego budynku. 3. Wymagania szczegółowe, jakim powinny odpowiadać dojścia i przejścia do dźwignic, określają przepisy wydane przez Urząd Dozoru Technicznego. § 100. 1. Dojścia i przejścia, o których mowa w § 99, powinny mieć wysokość w świetle co najmniej 1,9 m i mogą być usytuowane nad stanowiskiem pracy na wysokości co najmniej 2,5 m, licząc od poziomu podłogi tego stanowiska. 2. Nawierzchnia podłogi w dojściach i przejściach nie może być śliska. 3. Podłogi ażurowe nie mogą mieć otworów o powierzchni większej niż 1700 mm2 i wymiarów umożliwiających przejście przez nie kuli o średnicy większej niż 36 mm. 4. Poziome dojścia i przejścia od strony przestrzeni otwartej powinny być zabezpieczone balustradą o wysokości 1,1 m z poprzeczką umieszczoną w połowie jej wysokości i krawężnikiem o wysokości co najmniej 0,15 m. § 101. 1. W wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych względami użytkowymi, jako przejście między różnymi poziomami mogą służyć drabiny lub klamry, trwale zamocowane do konstrukcji. 2. Szerokość drabin lub klamer, o których mowa w ust. 1, powinna wynosić co najmniej 0,5 m, a odstępy między szczeblami nie mogą być większe niż 0,3 m. Poczynając od wysokości 3 m nad poziomem podłogi, drabiny lub klamry powinny być zaopatrzone w urządzenia zabezpieczające przed upadkiem. Warunek ten spełniają obręcze ochronne, rozmieszczone w rozstawie nie większym niż 0,8 m, z pionowymi prętami w rozstawie nie większym niż 0,3 m. 3. Odległość drabiny lub klamry od ściany bądź innej konstrukcji, do której są umocowane, nie może być mniejsza niż 0,15 m, a odległość obręczy ochronnej od drabiny, w miejscu najbardziej od niej oddalonym, nie może być mniejsza niż 0,7 m i większa niż 0,8 m. 4. Spoczniki z balustradą powinny być umieszczone co 8-10 m wysokości drabiny lub ciągu klamer. Górne końce podłużnic (bocznic) drabin powinny być wyprowadzone co najmniej 0,75 m nad poziom wejścia (pomostu), jeżeli nie zostały zastosowane inne zabezpieczenia przed upadkiem. Rozdział 10 Garaże dla samochodów osobowych § 102. 1. Garaż do przechowywania i bieżącej, niezawodowej obsługi samochodów osobowych w budynku, stanowiącym samodzielny obiekt budowlany lub część innego obiektu, z zewnętrzną obudową pełną, częściową lub ażurową, powinien mieć: 1) wysokość w świetle konstrukcji co najmniej 2,2 m i do spodu przewodów instalacyjnych 2 m, 2) wjazdy lub wrota garażowe co najmniej o szerokości 2,3 m i wysokości 2 m w świetle, 3) elektryczną instalację oświetleniową w garażach zbiorowych wielostanowiskowych, 4) wymianę powietrza, zgodnie z § 108, 5) wpusty kanalizacyjne z osadnikami błota, olejów i smarów: w garażach z instalacją wodociągową, w garażach podziemnych oraz w garażach nadziemnych o pojemności powyżej 25 samochodów na kondygnacji, 6) instalację przeciwpożarową, wymaganą przepisami szczególnymi, zabezpieczoną przed zamarzaniem. 2. Garaż, o którym mowa w ust. 1, powinien spełniać wymagania § 274-281 oraz przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej. § 103. 1. Do garażu położonego poniżej lub powyżej terenu należy zapewnić dojazd dla samochodów za pomocą pochylni o maksymalnym nachyleniu nie większym niż określone w § 70 lub zastosować odpowiednie urządzenia do transportu pionowego. 2. W garażu wielopoziomowym, przeznaczonym dla więcej niż 25 samochodów na każdej kondygnacji, należy stosować pochylnie o szerokości co najmniej 5,5 m, umożliwiające ruch dwukierunkowy lub osobne, jednopasmowe pochylnie o szerokości co najmniej 2,7 m dla wjazdu i wyjazdu samochodów. 3. W garażu wielopoziomowym, przeznaczonym dla nie więcej niż 25 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie wyłącznie pochylni jednopasmowych, pod warunkiem zainstalowania sygnalizacji do regulacji kierunków ruchu. 4. W garażu dwupoziomowym, przeznaczonym dla nie więcej niż 10 samochodów na kondygnacji, dopuszcza się zastosowanie pochylni jednopasmowej bez sygnalizacji świetlnej. § 104. 1. Dojazd (droga manewrowa) do stanowisk postojowych w garażu jednoprzestrzennym (bez ścian wewnętrznych) powinien mieć szerokość dostosowaną do warunków ruchu takich samochodów, jakie mają być przechowywane, oraz do sposobu ich usytuowania w stosunku do osi drogi, ale co najmniej: 1) przy usytuowaniu prostopadłym - 5,7 m, 2) przy usytuowaniu pod kątem 60° - 4 m, 3) przy usytuowaniu pod kątem 45° - 3,5 m, 4) przy usytuowaniu równoległym - 3 m. 2. Stanowiska postojowe w garażu powinny mieć wymiary zapewniające zachowanie odległości między samochodami co najmniej 0,6 m oraz między samochodami a przegrodami budowlanymi - co najmniej 0,5 m. 3. Odległości, o których mowa w ust. 2, odnoszące się do stanowisk przeznaczonych dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, powinny wynosić co najmniej 1,2 m. § 105. 1. W garażu podziemnym i wielopoziomowym nadziemnym jako dojścia należy stosować schody odpowiadające warunkom określonym w § 68. 2. W garażu jednopoziomowym podziemnym i nadziemnym dopuszcza się wykorzystanie jako dojścia pochylni przeznaczonych do ruchu samochodów, jeżeli ich nachylenie nie przekracza 10% oraz istnieje możliwość wydzielenia bezpiecznego pasma ruchu pieszego o szerokości co najmniej 0,75 m. 3. Nie wymaga się wydzielenia pasma ruchu pieszego na pochylni dwupasmowej, a w garażu o pojemności do 25 samochodów włącznie na kondygnacji - także na pochylni jednopasmowej. 4. Stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne, należy sytuować na poziomie terenu lub na kondygnacjach dostępnych dla tych osób z pochylni, odpowiadającej warunkom określonym w § 70, lub przy zastosowaniu mechanicznych urządzeń podnośnych. § 106. Garaż znajdujący się w budynku o innym przeznaczeniu powinien mieć ściany i stropy, zapewniające wymaganą izolację akustyczną oraz szczelność umożliwiającą przenikanie spalin lub oparów paliwa do sąsiednich pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi. § 107. 1. Posadzka w garażu nie powinna być śliska i powinna mieć spadki do wewnętrznego lub zewnętrznego wpustu kanalizacyjnego. W zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej dopuszcza się kierowanie spadków posadzki bezpośrednio na teren działki. 2. W garażu krawędzie płaszczyzny postojowej i manewrowej, a także znajdujących się w niej otworów, należy z uwzględnieniem ust. 1, ograniczyć progiem (obrzeżem) o wysokości 30 mm, uniemożliwiającym spływ wody lub innej cieczy na zewnątrz i na niższy poziom garażowania. Na drodze ruchu pieszego próg ten powinien być wyprofilowany w sposób umożliwiający przejazd wózkiem inwalidzkim. § 108. W garażu z zewnętrzną obudową pełną należy stosować wentylację: 1) co najmniej naturalną, przez przewietrzenie otworami wentylacyjnymi w ścianach przeciwległych lub bocznych, o łącznej powierzchni otworów netto nie mniejszej niż 0,04 m2 na każde stanowisko postojowe - w garażach nadziemnych wolno stojących, przybudowanych lub wbudowanych w budynki nie ogrzewane, 2) co najmniej grawitacyjną, zapewniającą 1,5-krotną wymianę powietrza na godzinę - w garażach jednoprzestrzennych nadziemnych lub częściowo zagłębionych, znajdujących się w budynkach mających ogrzewanie i nie więcej niż 10 stanowisk postojowych, 3) mechaniczną - w innych garażach, nie wymienionych w pkt 1 i 2, oraz w kanałach rewizyjnych, służących zawodowej obsłudze i naprawie samochodów bądź znajdujących się w garażach wielostanowiskowych. Rozdział 11 Szczególne wymagania dotyczące pomieszczeń inwentarskich § 109. Pomieszczenie przeznaczone dla inwentarza żywego powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z zasad racjonalnego utrzymywania zwierząt oraz odpowiednich warunków pracy obsługi, a także powinno spełniać wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego budynków inwentarskich i ewakuacji zwierząt, określone w dziale VI rozdziale 9. § 110. W pomieszczeniu przeznaczonym dla inwentarza żywego należy zapewnić: 1) oświetlenie światłem dziennym lub sztucznym, przystosowane do gatunku i grupy zwierząt, 2) wymianę powietrza, wymaganą dla określonego gatunku i grupy zwierząt, 3) utrzymanie właściwej temperatury, 4) zabezpieczenie przed wpływami atmosferycznymi oraz wilgocią z podłoża i zalegających odchodów zwierzęcych, 5) odprowadzenie ścieków ze stanowisk dla zwierząt do zewnętrznych lub wewnętrznych zbiorników szczelnych, 6) wyposażenie w instalacje i urządzenia elektryczne, dostosowane do przeznaczenia pomieszczeń, oraz odpowiednie warunki do pracy obsługi. § 111. W razie zastosowania w budynku instalacji wodociągowej, powinna być ona doprowadzona do miejsc wynikających z technologii chowu. § 112. Dopuszcza się niewyposażenie pomieszczenia przeznaczonego dla inwentarza żywego, użytkowanego okresowo, w instalacje i urządzenia elektryczne. DZIAŁ IV WYPOSAŻENIE TECHNICZNE BUDYNKÓW Rozdział 1 Instalacje zimnej i ciepłej wody § 113. 1. Instalacja wodociągowa powinna być zaprojektowana i wykonana w sposób zapewniający zaopatrzenie w wodę budynku, zgodnie z jego przeznaczeniem. 2. Instalacja wodociągowa powinna spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz w Polskich Normach. 3. Instalacja wodociągowa powinna zapewniać ruch wody poprzez odbiory oraz możliwość jej okresowej wymiany w całej instalacji. § 114. 1. Ciśnienie wody w instalacji wodociągowej w budynku, poza hydrantami przeciwpożarowymi, powinno wynosić przed każdym punktem czerpalnym nie mniej niż 0,05 MPa (0,5 kG/cm2) i nie więcej niż 0,6 MPa (6 kG/cm2). 2. Jeżeli minimalne ciśnienie, określone w ust. 1, nie może być uzyskane ze względu na występujące stale lub okresowo niedostateczne ciśnienie wody w zewnętrznej sieci wodociągowej, należy zastosować odpowiednie urządzenia techniczne, zapewniające wymaganą jego wielkość w instalacji wodociągowej w budynku. § 115. 1. Na każdym połączeniu instalacji w budynku lub wewnętrznej sieci wodociągowej na terenie działki budowlanej z zewnętrzną siecią wodociągową powinien być zainstalowany wodomierz główny. 2. W wypadku przyłączenia instalacji lub wewnętrznej sieci wodociągowej do zewnętrznej sieci wodociągowej w więcej niż jednym miejscu, należy za każdym wodomierzem, na połączeniu od strony nieruchomości, instalować zawór zwrotny. 3. W razie wykonania instalacji lub wewnętrznej sieci wodociągowej, wspólnej do celów gospodarczych i przeciwpożarowych, należy stosować wodomierze sprzężone. § 116. 1. Wodomierz na połączeniu z siecią zewnętrzną, powinien być umieszczony w piwnicy budynku lub na parterze, w wydzielonym, łatwo dostępnym miejscu, zabezpieczonym przed zalaniem wodą lub zamarzaniem oraz dostępem osób niepowołanych. 2. Dopuszcza się umieszczenie wodomierza w studzience poza budynkiem, jeżeli jest on nie podpiwniczony lub został usytuowany w odległości większej niż 15 m od linii rozgraniczającej nieruchomość od ulicy (drogi). § 117. 1. Pomieszczenie lub studzienka, w której jest zainstalowany wodomierz, powinny mieć: 1) w wypadku umieszczenia wodomierza w piwnicy budynku - wpust do kanalizacji, zabezpieczony zamknięciem przeciwzalewowym, jeżeli warunki lokalne tego wymagają, 2) w wypadku umieszczenia wodomierza w studzience wodomierzowej poza budynkiem - zabezpieczenie przed napływem wód gruntowych i opadowych, zagłębienie do wyczerpywania wody oraz wentylację. 2. Studzienka wodomierzowa powinna być wykonana z materiału trwałego, mieć stopnie lub klamry do schodzenia oraz otwór włazowy o średnicy co najmniej 0,6 m w świetle, zaopatrzony w dwie pokrywy, z których wierzchnia powinna być dostosowana do przewidywanego obciążenia ruchem pieszym lub kołowym. § 118. 1. Instalację wodociągową, wykonaną z materiałów przewodzących prąd elektryczny, należy, przed i za wodomierzem, połączyć przewodem metalowym, zgodnie z Polskimi Normami. 2. Połączenia, o których mowa w ust. 1, nie są wymagane przy zastosowaniu wodomierzy z jednopunktowym przyłączeniem. § 119. W budynkach zakładów opieki zdrowotnej, opieki społecznej, żłobków, przedszkoli, zakładów żywienia zbiorowego, służących do produkcji żywności, w których do przygotowania ciepłej wody korzysta się z systemu centralnego zaopatrzenia w ciepło, należy w okresie przerw w jego działaniu zapewnić inny sposób przygotowania ciepłej wody. § 120. 1. Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna zapewniać uzyskanie w punktach czerpania wody temperatury co najmniej 45°C, lecz nie wyższej niż 55°C. 2. W budynkach, z wyjątkiem jednorodzinnych i zagrodowych, w instalacji ciepłej wody użytkowej powinien być zapewniony stały obieg wody. § 121. 1. 33) W budynku mieszkalnym wielorodzinnym należy stosować urządzenia do pomiaru ilości ciepła lub paliwa zużywanego do przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz pomiaru ilości zimnej i ciepłej wody, dostarczanej do poszczególnych lokali oraz pomieszczeń służących do wspólnego użytku mieszkańców w tym budynku. 2. 34) W zespołach budynków zaopatrywanych w ciepłą wodę użytkową ze wspólnej kotłowni lub grupowego węzła cieplnego urządzenie do pomiaru ilości ciepła lub paliwa zużywanego do przygotowywania ciepłej wody użytkowej, o którym mowa w ust. 1, może być umieszczone poza tymi budynkami. Rozdział 2 Kanalizacja sanitarna i deszczowa § 122. Instalacja kanalizacyjna budynku powinna umożliwiać odprowadzanie ścieków, a także wód opadowych z tego budynku, jeżeli nie są one odprowadzane na teren działki, oraz spełniać wymagania określone w Polskich Normach. § 123. Instalacja kanalizacyjna budynku, do której są wprowadzane ścieki nie odpowiadające warunkom dotyczącym ochrony ziemi i wód oraz odprowadzania ścieków do sieci kanalizacji zewnętrznej, określonym w przepisach szczególnych, powinna być wyposażona w urządzenia służące do ich oczyszczania do stanu zgodnego z tymi przepisami. § 124. Skanalizowanie piwnic i innych pomieszczeń w budynku położonym poniżej poziomu, z którego krótkotrwale nie jest możliwy grawitacyjny spływ ścieków, może być wykonane pod warunkiem zainstalowania w miejscach łatwo dostępnych urządzeń przeciwzalewowych, o konstrukcji umożliwiającej szybkie ich zamknięcie. § 125. 1. Przewody spustowe (piony) instalacji kanalizacyjnej powinny być wyprowadzone jako rury wentylacyjne ponad dach, a także powyżej górnej krawędzi okien i drzwi znajdujących się w odległości poziomej mniejszej niż 4 m od wylotów rur. 2. Nie jest wymagane wyprowadzanie ponad dach wszystkich przewodów wentylujących piony kanalizacyjne, pod następującymi warunkami: 1) zastosowania na pionach kanalizacyjnych nie wyprowadzonych ponad dach urządzeń napowietrzających te piony i przeciwdziałających przenikaniu wyziewów z kanalizacji do pomieszczeń, 2) wyprowadzenia ponad dach przewodów wentylujących: a) ostatni pion, licząc od podłączenia kanalizacyjnego na każdym przewodzie odpływowym, b) co najmniej co piąty z pozostałych pionów kanalizacyjnych w budynku. 3. Wprowadzanie rur wentylujących piony kanalizacyjne do przewodów dymowych i spalinowych oraz do przewodów wentylacyjnych pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi jest zabronione. § 126. 1. Dachy i tarasy, a także zagłębienia wykonane przy ścianach zewnętrznych budynku (zejścia, zjazdy, fosy) powinny mieć odprowadzenie wody opadowej do sieci kanalizacji ogólnospławnej, wyodrębnionej kanalizacji deszczowej, do dołów chłonnych lub na teren działki, z zachowaniem przepisów § 28. 2. Dachy ze spadkami do wewnątrz budynku powinny mieć odwodnienie przy zastosowaniu wewnętrznych pionów przyłączonych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. 3. W wypadku zastosowania odrębnej sieci kanalizacji deszczowej, wody opadowe powinny być wprowadzane do niej przewodami odrębnymi od przewodów odprowadzających ścieki bytowo-gospodarcze. § 127. Przyłączenie drenażu terenu przy budynku do przewodów odprowadzających ścieki do sieci kanalizacyjnej wymaga zastosowania urządzeń zapobiegających zamulaniu tych przewodów oraz przedostawaniu się ścieków i gazów z sieci kanalizacyjnej do ziemi. Rozdział 3 Wewnętrzne urządzenia do usuwania odpadków i nieczystości stałych § 128. Wewnętrzne urządzenia zsypowe do usuwania odpadków i nieczystości stałych w budynku, w którym są one przewidziane, powinny odpowiadać wymaganiom higienicznym, być wykonane w sposób zapewniający bezpieczeństwo pożarowe, być zabezpieczone pod względem akustycznym i nie powodować uciążliwości dla mieszkańców. § 129. Urządzenie zsypowe zainstalowane w budynku powinno odpowiadać następującym warunkom: 1) nie może być usytuowane bezpośrednio przy ścianach pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi oraz w odległości mniejszej niż 2 m od drzwi wejściowych do tych pomieszczeń, 2) powinno być zabezpieczone przed zamarzaniem, 3) komora wsypowa powinna być umieszczona w pomieszczeniu wydzielonym pełnymi ścianami, spełniającymi wymagania § 216 ust. 1, a także mieć drzwi o szerokości co najmniej 0,8 m, umieszczone w sposób umożliwiający dostęp osobom niepełnosprawnym, 4) otwór wsypowy powinien mieć zamknięcie chroniące przed wydzielaniem się woni z rury zsypowej, 5) rura zsypowa powinna mieć średnicę wewnętrzną co najmniej 0,4 m, 6) rura zsypowa powinna być prowadzona pionowo bez załamań oraz wentylowana przewodem wyprowadzonym ponad dach, wyposażonym w filtr oraz wentylator wywiewny, 7) rura zsypowa powinna być gładka wewnątrz, wykonana z materiałów trwałych, niepalnych, nienasiąkliwych i odpornych na niszczące oddziaływania chemiczne odpadków oraz uderzenia przy ich spadaniu. § 130. 1. Nad najwyżej położonym otworem wsypowym powinna znajdować się górna komora z urządzeniami do czyszczenia i dezynfekcji urządzenia zsypowego. 2. Pod najniżej położonym otworem zsypowym powinna znajdować się dolna komora z pojemnikami do gromadzenia odpadków. Pojemność dolnej komory zsypowej, warunki dojazdu i szerokość otworu drzwiowego do niej powinny umożliwiać stosowanie ruchomych pojemników na śmieci o wielkości używanej w danym rejonie oczyszczania. 3. Górne i dolne komory zsypów powinny mieć: 1) ściany i posadzkę z materiału nienasiąkliwego, łatwo zmywalnego, 2) urządzenia do spłukiwania zimną i ciepłą wodą, 3) wpust kanalizacyjny, 4) dopływ powietrza oraz niezależną wentylację wywiewną, 5) wejścia bez progów, zamykane drzwiami pełnymi, otwieranymi na zewnątrz, 6) 35) instalację oświetleniową. § 131. Rozwiązania techniczne urządzeń zsypowych powinny spełniać wymagania Polskich Norm. Rozdział 4 Ogrzewanie pomieszczeń § 132. 1. Budynek, który ze względu na swoje przeznaczenie wymaga ogrzewania, powinien być wyposażony w instalację centralnego ogrzewania lub inne rodzaje instalacji albo urządzeń ogrzewczych, nie będących piecami lub trzonami kuchennymi. 2. Dopuszcza się stosowanie pieców i trzonów kuchennych na paliwo stałe w budynkach o wysokości do 3 kondygnacji włącznie, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym w budynkach zakładów opieki zdrowotnej, opieki społecznej, przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, lokalach gastronomicznych oraz pomieszczeniach przeznaczonych do produkcji żywności i środków farmaceutycznych - pod warunkiem uzyskania zgody państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.16a) § 133. Urządzenia do ogrzewania instalowane w budynkach powinny mieć wysoką sprawność energetyczną, potwierdzoną atestem przyznanym na podstawie przepisów szczególnych. § 134. 1. Instalacje i urządzenia do ogrzewania budynku powinny umożliwiać dotrzymywanie w poszczególnych pomieszczeniach temperatury obliczeniowej, przy obliczeniowych warunkach zapotrzebowania ciepła. Temperatury i warunki obliczeniowe określają przepisy szczególne i Polskie Normy. 2. Instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny być zaopatrzone w urządzenia do regulacji dopływu ciepła do poszczególnych pomieszczeń. 3. W budynku zasilanym z sieci scentralizowanego zaopatrzenia w ciepło oraz w budynku z własnymi (indywidualnymi) źródłami ciepła na paliwo płynne, gazowe lub energię elektryczną urządzenia do regulacji, o których mowa w ust. 2, powinny być sterowane automatycznie. 4. Przepis ust. 3 nie dotyczy domu jednorodzinnego, budynku: mieszkalnego, mającego nie więcej niż 4 mieszkania, zagrodowego, rekreacji indywidualnej, a także części innych budynków, wyposażonych we własne instalacje centralnego ogrzewania i nie mających więcej niż 4 mieszkania lub lokale użytkowe. 5. W budynku mieszkalnym i użyteczności publicznej, zasilanym z sieci centralnego zaopatrzenia w ciepło, urządzenia do regulacji dopływu ciepła do instalacji budynku powinny działać odpowiednio do zmian zewnętrznych warunków klimatycznych. Regulacja dopływu ciepła do poszczególnych pomieszczeń powinna działać w zależności od zmian temperatury wewnętrznej w pomieszczeniach. Wymagania te nie dotyczą pomieszczeń, w których obliczeniowa temperatura jest niższa niż 12°C. 6. Urządzenia, o których mowa w ust. 5, powinny umożliwiać użytkownikom uzyskanie w pomieszczeniach temperatury niższej od obliczeniowej. 7. W budynku, którego przeznaczenie wiąże się z okresowymi przerwami w jego użytkowaniu w sezonie grzewczym, instalacje ogrzewcze powinny być zaopatrzone w urządzenia pozwalające na ograniczenie dopływu ciepła w czasie tych przerw. 8. Poszczególne części instalacji centralnego ogrzewania powinny być wyposażone w zawory umożliwiające zamknięcie dopływu ciepła do nich i opróżnienie z czynnika grzejnego bez konieczności przerywania działania pozostałej części instalacji. § 135. Instalacje centralnego ogrzewania powinny być zaopatrzone w odpowiednią aparaturę kontrolną i pomiarową, zapewniającą sprawne i bezpieczne ich użytkowanie. § 136. Instalacje centralnego ogrzewania w budynku przyłączonym do sieci scentralizowanego zaopatrzenia w ciepło powinny być wyposażone w liczniki do pomiaru ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczej budynku oraz urządzenia niezbędne do indywidualnego rozliczania kosztów ogrzewania poszczególnych mieszkań lub innych lokali. § 137. Jeżeli zapotrzebowanie na ciepło lub sposób użytkowania poszczególnych części budynku są wyraźnie zróżnicowane, instalacja centralnego ogrzewania powinna być odpowiednio podzielona na niezależne gałęzie (obiegi). § 138. Obudowa pionów instalacji centralnego ogrzewania powinna umożliwiać wymianę instalacji, bez naruszania konstrukcji budynku. § 139. Urządzenia wodnych instalacji grzewczych, narażonych na intensywny dopływ powietrza zewnętrznego w zimie, powinny być chronione przed zamarzaniem i mieć, w miejscach tego wymagających, izolację termiczną, zabezpieczającą przed nadmiernymi stratami ciepła. Rozdział 5 Przewody kominowe § 140. 1. Przewody (kanały) kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe, prowadzone w ścianach budynku, w obudowach, trwale połączonych z konstrukcją lub stanowiące konstrukcje samodzielne, powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg zapewniający wymaganą przepustowość, oraz spełniające wymagania określone w Polskich Normach. 2. Przewody kominowe powinny być szczelne i spełniać warunki określone w § 267. 3. Najmniejszy wymiar przekroju lub średnica murowanych przewodników kominowych spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić co najmniej 0,14 m. 4. Wewnętrzna powierzchnia przewodów odprowadzających spaliny mokre powinna być odporna na ich destrukcyjne oddziaływanie. 5. Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co najmniej 0,016 m2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,11 m, a do wentylacji mechanicznej - wymiary przekroju wynikające z obliczeń przepływów powietrza. § 141. Stosowanie zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych z przykanalikami oraz indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych lub zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej z przykanalikami, jest zabronione. § 142. 1. Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu. 2. Wymaganie ust. 1 uznaje się za spełnione, jeżeli wyloty przewodów kominowych zostaną wyprowadzone ponad dach w sposób określony Polską Normą dla kominów murowanych. 3. Dopuszcza się wyprowadzanie przewodów spalinowych bezpośrednio przez ściany zewnętrzne budynków, przy zachowaniu warunków określonych w § 176 ust. 7. § 143. 1. W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, określonych Polskimi Normami, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady kominowe pobudzające ciąg. 2. Nasady kominowe, o których mowa w ust. 1, należy również stosować na innych obszarach, jeżeli wymagają tego położenie budynków i lokalne warunki topograficzne. 3. Wymagania ust. 1 i 2 nie dotyczą palenisk i komór spalania z mechanicznym pobudzaniem odpływu spalin. § 144. 1. Ściany, w których znajdują się przewody kominowe, mogą być obciążone stropami, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, a także jeżeli nie spowoduje to nieszczelności lub ograniczenia światła przewodów. 2. Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można obciążać stropami ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji. § 145. 1. Trzony kuchenne na paliwo stałe oraz paleniska otwarte (kominki) o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14×0,14 m, a w wypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym - co najmniej 0,14×0,27 m, przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2. 2. Piece na paliwo stałe, posiadające hermetyczne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu dymowego o przekroju co najmniej 0,14×0,14 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nieprzyłączania więcej niż 3 pieców do tego przewodu. 3. Piece, o których mowa w ust. 2, usytuowane na najwyższej kondygnacji powinny być przyłączone do odrębnego przewodu dymowego. 4. Przyłączenia urządzeń gazowych do przewodów spalinowych powinny odpowiadać warunkom określonym w § 175 i 176. § 146. 1. Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli, z uwzględnieniem przepisów § 308. 2. Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone, odpowiednio, w otwory wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami. Rozdział 6 Wentylacja i klimatyzacja § 147. 1. Instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne, powinny umożliwiać spełnienie warunków wymiany i czystości powietrza oraz bezpieczeństwa pożarowego określonych w rozporządzeniu i przepisach szczególnych, a także warunków dotyczących wymiany powietrza, temperatury i wilgotności pomieszczeń, określonych w Polskich Normach. 2. W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, a także w innych pomieszczeniach, które nie mają okien otwieranych, należy zapewnić wentylację. 3. Pokoje w mieszkaniach mogą być wentylowane pośrednio przez pomieszczenia kuchenne i sanitarne. 4. Przepływ powietrza wentylacyjnego między pomieszczeniami powinien odbywać się od pomieszczenia mniej do bardziej zanieczyszczonego. 5. Pomieszczeń o różnych wymaganiach użytkowych i sanitarno-zdrowotnych nie należy przyłączać do wspólnych układów wentylacyjnych. § 148. 1. W budynku wysokim i wysokościowym oraz w innych budynkach, jeżeli wymaga tego ich przeznaczenie, należy stosować wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno-wywiewną. W pozostałych budynkach może być zastosowana wentylacja grawitacyjna. 2. W wypadku zastosowania okien, drzwi balkonowych i innych zamknięć otworów zewnętrznych o dużej szczelności, uniemożliwiającej infiltrację powietrza zewnętrznego w ilości niezbędnej do potrzeb wentylacyjnych, należy przewidzieć odpowiednie urządzenia zapewniające wystarczający jego napływ do pomieszczenia. 3. Instalowane w pomieszczeniu urządzenia, w szczególności zużywające powietrze, nie mogą wywoływać zakłóceń w funkcjonowaniu wentylacji i ograniczać jej skuteczności. § 149. W pomieszczeniu zagrożonym wydzielaniem się lub przenikaniem z zewnątrz substancji szkodliwej dla zdrowia lub substancji palnej w ilościach mogących stworzyć zagrożenie wybuchem, należy stosować dodatkową, awaryjną wentylację wyciągową uruchamianą od wewnątrz i z zewnątrz pomieszczenia i zapewniającą wymianę powietrza dostosowaną do przeznaczenia pomieszczenia, zgodnie z przepisami szczególnymi i Polskimi Normami. § 150. 1. W pomieszczeniu, którego przeznaczenie wiąże się z okresowym użytkowaniem instalacji wentylacji mechanicznej, powinny być zastosowane urządzenia ograniczające intensywność wymiany powietrza w okresach, w których pomieszczenie to nie jest użytkowane. 2. Przy okresowym (nieciągłym) działaniu wentylacji mechanicznej lub klimatyzacji należy zapewnić w okresie przerw dodatkową wentylację grawitacyjną lub mechaniczną, obliczoną co najmniej na półkrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, przyjmując do obliczenia kubatury wentylowanej nominalną wysokość pomieszczeń, lecz nie więcej niż 4 m. 3. W pomieszczeniu o podwyższonych wymaganiach higienicznych (np. sala operacyjna, boks jałowy) stosowanie wentylacji grawitacyjnej jest zabronione. § 151. W pomieszczeniu, w którym proces technologiczny jest źródłem miejscowych emisji substancji szkodliwych o niedopuszczalnym stężeniu lub uciążliwym zapachu, należy stosować miejscowe odciągi wentylacyjne współpracujące z wentylacją ogólną, aby zapewnić w pomieszczeniu warunki określone w § 147 ust. 1. § 152. 1. Czerpnie powietrza do urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych powinny być zlokalizowane w sposób umożliwiający pobieranie powietrza nie zanieczyszczonego, a jeżeli zanieczyszczenie powietrza przekracza wartości określone w przepisach szczególnych lub Polskich Normach, powinno być oczyszczone przed wprowadzeniem go do wentylowanych pomieszczeń. 2. 36) Czerpnie powietrza i wyrzutnie powietrza zanieczyszczonego należy sytuować poza strefami zagrożenia wybuchem, zachowując między nimi odległość nie mniejszą niż 10 m. 3. Odległość, o której mowa w ust. 2, może nie być zachowana w wypadku zastosowania zblokowanych urządzeń, obejmujących czerpnię i wyrzutnię powietrza, zapewniających skuteczny rozdział strumienia powietrza świeżego od usuwanego z urządzenia wentylacyjnego. 4. Wyrzutnie wentylacji mechanicznej powinny być wyprowadzone na wysokość co najmniej 0,4 m ponad powierzchnię, na której są zamontowane, oraz na wysokość co najmniej 0,3 m ponad linię łączącą najwyższe punkty przeszkód, przy czym za przeszkodę uważa się wystające części budynku, znajdujące się w odległości do 10 m od wyrzutni, mierząc w rzucie poziomym. 5. Odległość wyrzutni wentylacji mechanicznej od okien budynku przeznaczonego na pobyt ludzi nie powinna być mniejsza niż 3 m w rzucie poziomym i 1 m w rzucie pionowym. W wypadku usuwania substancji szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, odległość pozioma powinna być zwiększona co najmniej do 6 m. § 153. 1. Recyrkulację powietrza wentylacyjnego można stosować, gdy objętość strumienia powietrza świeżego stanowi nie mniej niż 10% całkowitego strumienia powietrza wentylacyjnego, a przeznaczenie wentylowanych pomieszczeń nie wiąże się z występowaniem bakterii chorobotwórczych, z emisją substancji szkodliwych dla zdrowia, cuchnących zapachów, przy zachowaniu warunków technicznych wynikających z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej. 2. W budynku zakładu opieki zdrowotnej jest dopuszczalna recyrkulacja powietrza tylko za zgodą i na warunkach określonych przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.16a) § 154. 1. 37) W pomieszczeniu z paleniskami na paliwo stałe, płynne lub z urządzeniami gazowymi pobierającymi powietrze do spalania z pomieszczenia i z grawitacyjnym odprowadzeniem spalin, a także jeżeli powietrze do spalania dostarczane jest z zewnątrz bezpośrednio do paleniska z zamkniętą komorą spalania szczelnym kanałem, stosowanie mechanicznej wentylacji wyciągowej jest zabronione. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do pomieszczeń, w których zastosowano wentylację nawiewno-wywiewną zblokowaną. § 155. 1. 38) W budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego, oświaty, wychowania, zakładów opieki zdrowotnej i opieki społecznej, a także w pomieszczeniach biurowych przeznaczonych na pobyt ludzi, nie wyposażonych w wentylację mechaniczną, okna powinny mieć konstrukcję umożliwiającą otwieranie co najmniej 50% ich powierzchni w danym pomieszczeniu, w celu okresowego wietrzenia. Nie dotyczy to sal operacyjnych, pomieszczeń sterylnych i innych pomieszczeń mających klimatyzację, a także budynków wysokościowych. 2. Skrzydła okien, świetliki oraz nawietrzaki okienne, wykorzystywane do wietrzenia pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, powinny być zaopatrzone w urządzenia pozwalające na łatwe ich otwieranie i regulowanie wielkości otwarcia z poziomu podłogi lub pomostu, także przez osoby niepełnosprawne, jeżeli nie przewiduje się korzystania z pomocy innych współużytkowników. Rozdział 7 Instalacja gazowa na paliwa gazowe 39) § 156. Zaopatrzenie budynków w gaz oraz instalacje gazowe powinny odpowiadać potrzebom użytkowym i warunkom wynikającym z własności fizykochemicznych gazu oraz warunkom technicznym przyłączenia do sieci gazowej, określonym przez dostawcę gazu. § 157. 1. 40) Gaz z sieci gazowej, doprowadzony do zewnętrznej ściany budynku, nie może mieć ciśnienia wyższego niż 400 kPa. 2. 41) Instalacja gazowa w budynku wysokim lub wysokościowym może być doprowadzona tylko do pomieszczeń technicznych, w których zainstalowane są urządzenia gazowe, usytuowane w piwnicy lub na pierwszej bądź ostatniej kondygnacji. Przepisu tego nie stosuje się przy remoncie i modernizacji instalacji gazowej. 3. 42) Zastosowanie instalacji gazowej, o której mowa w ust. 2, wymaga zaopiniowania przez właściwą komendę wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej. 4. 43) Budynki niskie, w razie braku możliwości ich przyłączenia do sieci gazowej lub sieci lokalnej, mogą być zasilane z baterii butli lub zbiorników stałych gazu płynnego. 5.43) W budynku mieszkalnym, mającym instalację zasilaną z sieci gazowej, stosowanie instalacji gazu płynnego z butli jest zabronione. 6. 44) Instalacje gazowe dla gazu cięższego od powietrza nie mogą być stosowane w pomieszczeniach, których poziom podłogi znajduje się poniżej otaczającego terenu. § 158. 1. Instalacja gazowa w budynku powinna zapewniać doprowadzenie paliwa gazowego w ilości odpowiadającej potrzebom użytkowym oraz odpowiednią wartość ciśnienia, zależną od rodzaju gazu zastosowanego do zasilania budynku, określoną Polskimi Normami. 2. Instalacja gazowa, przyłączona do sieci gazowej, wykonanej z rur stalowych, powinna być zabezpieczona przed wpływem prądów błądzących. 3. 45) Instalacje sygnalizujące niedopuszczalny poziom stężenia gazu mogą być stosowane w budynkach, w których ustanowiony jest stały nadzór, zapewniający podejmowanie działań zaradczych, a także w budynkach jednorodzinnych. 4.45) Czujki sygnalizujące niedopuszczalny poziom stężenia gazu w budynkach, o których mowa w ust. 3, powinny być instalowane w piwnicach i suterenach oraz w pomieszczeniach, w których istnieje możliwość nagromadzenia gazu przy stanach awaryjnych instalacji lub przyłącza gazowego. 5.45) Sygnały alarmowe stanu zagrożenia wybuchem w budynkach, z wyłączeniem budynków jednorodzinnych, powinny być kierowane do służb lub osób zobowiązanych do podjęcia skutecznej akcji zapobiegawczej. 6. 46) Zabrania się instalowania urządzeń sygnalizacyjno-odcinających dopływ gazu do części mieszkalnej budynku wielorodzinnego. Nie dotyczy to indywidualnych urządzeń sygnalizacyjno-odcinających dopływ gazu do odrębnych mieszkań. § 159. 1. Budynek zasilany z sieci gazowej, z sieci lokalnej gazów płynnych lub innych zewnętrznych źródeł zasilania powinien mieć zainstalowany na przyłączu kurek główny, umożliwiający odcięcie dopływu gazu do instalacji gazowej. 2. 47) Kurek główny powinien być zainstalowany na zewnątrz budynku w wentylowanej szafce przy ścianie, we wnęce ściennej lub w odległości nie przekraczającej 5 m od zasilanego budynku, w miejscu łatwo dostępnym i zabezpieczonym przed wpływami atmosferycznymi, uszkodzeniami mechanicznymi i dostępem osób niepowołanych. Odległość ta w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej może być zwiększona do 10 m. 3. W budynku o charakterze monumentalnym dopuszcza się instalowanie kurków głównych w miejscach łatwo dostępnych z zewnątrz, nie będących pomieszczeniami, np. w podcieniach, prześwitach, bramach. 4. Odległość kurka głównego od poziomu terenu oraz najbliższej krawędzi okna, drzwi lub innego otworu w budynku powinna wynosić co najmniej 0,5 m. 5. 48) W uzasadnionych wypadkach, wynikających z rozwiązania funkcjonalno-przestrzennego budynku, może być zainstalowany więcej niż jeden kurek główny. W takim wypadku instalacje zasilane z oddzielnych przyłączy nie mogą być ze sobą połączone. § 160. Miejsce usytuowania kurka głównego powinno być jednoznacznie oznakowane. Na budynku mającym więcej niż jeden kurek główny należy umieścić informację o liczbie i miejscach ich zainstalowania. § 161. 1. W wypadku zasilania instalacji z sieci gazowej o ciśnieniu do 400 kPa, za urządzeniem redukcyjnym należy zainstalować kurek odcinający, będący kurkiem głównym. 2. 49) W wypadku zasilania budynku jednorodzinnego i zagrodowego z sieci gazowej o ciśnieniu do 400 kPa, kurek odcinający, zainstalowany przed urządzeniem redukcyjnym, może być traktowany jako kurek główny. Przepis ten stosuje się także, jeżeli urządzenie redukcyjne połączone jest w jeden zespół z gazomierzem. § 162. Urządzenia redukcyjne mogą być instalowane wyłącznie na zewnątrz budynku i powinny być zabezpieczone przed dostępem osób niepowołanych i uszkodzeniami mechanicznymi. § 163. 1. 50) Przewody instalacji gazowej należy wykonywać z rur stalowych bez szwu lub rur stalowych ze szwem przewodowych, zgodnych z wymaganiami Polskich Norm, łączonych przez spawanie. Dopuszcza się stosowanie połączeń gwintowanych do przyłączenia armatury oraz do innych połączeń w budynku: 1) mieszkalnym jednorodzinnym, 2) mieszkalnym wielorodzinnym za gazomierzami odbiorców indywidualnych, 3) zamieszkania zbiorowego lub użyteczności publicznej za połączeniami odgałęzień prowadzących do odrębnych lokali. 2. 51) Przewodów instalacji gazowych nie należy prowadzić przez pomieszczenia mieszkalne oraz pomieszczenia, których sposób użytkowania może spowodować naruszenie stanu technicznego instalacji lub wpływać na parametry eksploatacyjne gazu. 3.51) Dopuszcza się prowadzenie przewodów instalacji gazowych przez pomieszczenia mieszkalne, pod warunkiem zastosowania rur miedzianych, łączonych przez lutowanie, lub rur stalowych bez szwu, łączonych przez spawanie. § 164. 1. Przewody instalacji gazowej, w stosunku do przewodów innych instalacji stanowiących wyposażenie budynku (centralnego ogrzewania, wodnej, kanalizacyjnej, elektrycznej, piorunochronnej itp.), należy lokalizować w sposób zapewniający bezpieczeństwo ich użytkowania. Odległość między przewodami instalacji gazowej a innymi przewodami powinna umożliwiać wykonywanie prac konserwacyjnych. 2. Poziome odcinki instalacji gazowych powinny być usytuowane w odległości co najmniej 0,1 m powyżej innych przewodów instalacyjnych, natomiast jeżeli gęstość gazu jest większa od gęstości powietrza - poniżej przewodów elektrycznych i urządzeń iskrzących. 3. Przewody instalacji gazowej krzyżujące się z innymi przewodami instalacyjnymi powinny być od nich oddalone co najmniej o 20 mm. 4. 52) Po zewnętrznej stronie ścian budynku nie może być prowadzona instalacja gazowa: 1) zasilana gazem zawierającym parę wodną, 2) zasilana mieszaninami A i B propanu i butanu, o składzie określonym w Polskiej Normie dotyczącej węglowodorowych gazów płynnych, 3) wykonana z rur miedzianych. 5. Odcinki przewodów instalacji gazowej, usytuowane poza obrysem budynku i położone poniżej poziomu terenu oraz przechodzące przez zewnętrzne przegrody budowlane, powinny spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących budowy sieci gazowych. § 165. 1. Rozwiązania techniczne instalacji gazowej powinny umożliwiać samokompensację wydłużeń cieplnych oraz eliminować ewentualne odkształcenia instalacji, wywołane deformacją lub osiadaniem budynku. 2. Przewody instalacji gazowych w piwnicach i suterenach należy prowadzić na powierzchni ścian, natomiast na innych kondygnacjach dopuszcza się prowadzenie ich w bruzdach osłoniętych nie uszczelnionymi ekranami lub wypełnionych - po uprzednim wykonaniu próby szczelności instalacji - łatwo usuwalną masą tynkarską, nie powodującą korozji przewodów. Wypełnianie bruzd, w których są prowadzone przewody z rur miedzianych, jest zabronione. 3. Przewody gazowe z rur stalowych, po wykonaniu próby szczelności, powinny być zabezpieczone przed korozją. § 166. 1. 53) Urządzenia pomiarowe zużycia gazu (gazomierze) powinny być zainstalowane oddzielnie dla każdego z odbiorców i zabezpieczone przed dostępem osób niepowołanych. 2. Lokalizacja gazomierzy powinna zapewniać łatwy dostęp do ich kontroli lub wymiany. 3. Gazomierze mogą być instalowane: 1) w szafkach metalowych z otworami wentylacyjnymi: a) 54) na klatkach schodowych lub korytarzach kondygnacji użytkowych, b) w kuchniach i przedpokojach - z dopuszczeniem także instalowania gazomierzy bez szafek, c) na zewnątrz budynku, razem z kurkiem głównym instalacji gazowej, z zachowaniem warunków określonych w § 159-161, 2) w szybach przeznaczonych dla pionów instalacyjnych, z drzwiczkami dostępnymi od strony pomieszczeń niemieszkalnych. 4. Gazomierze mogą być ponadto instalowane w pomieszczeniach piwnicznych, jeżeli mają one otwór okienny oraz przewód wentylacji grawitacyjnej wyprowadzony ponad dach lub przez ścianę zewnętrzną na wysokość co najmniej 2,5 m powyżej terenu, w odległości nie mniejszej niż 0,5 m od bocznej krawędzi okien, drzwi i innych otworów. § 167. Gazomierzy nie można instalować: 1) w pomieszczeniach mieszkalnych, łazienkach lub innych, w których występuje zagrożenie korozyjne (wilgoć, opary związków chemicznych itp.), 2) we wspólnych wnękach z licznikami elektrycznymi, 3) w odległości mniejszej w rzucie poziomym niż 1 m od palnika gazowego lub innego paleniska, 4) w odległości mniejszej niż 3 m od urządzenia gazowego, mierząc w rozwinięciu długości przewodu. § 168. 1. Przed każdym gazomierzem należy zainstalować kurek odcinający. Jeżeli gazomierz jest instalowany w jednej szafce zewnętrznej z kurkiem głównym, uznaje się, że wymaganie to jest spełnione. 2. Gazomierze należy instalować w przedziale wysokości od 0,3 m do 1,8 m od poziomu podłogi do spodu gazomierza i co najmniej 0,5 m od poziomu terenu. 3. Gazomierze do pomiaru przepływu gazu lżejszego od powietrza należy umieszczać powyżej licznika elektrycznego, a do gazu cięższego od powietrza - poniżej licznika. § 169. Rozwiązania techniczne połączeń gazomierzy i urządzeń gazowych z instalacją powinny umożliwiać ich odłączenie bez konieczności demontażu części instalacji. § 170. 1. Urządzenia gazowe mogą być instalowane wyłącznie w pomieszczeniach spełniających warunki dotyczące ich wysokości, kubatury, wentylacji i odprowadzenia spalin, określone w rozporządzeniu. 2. (skreślony). 55) § 171. Urządzenia gazowe, pozostające bez stałego dozoru w czasie ich użytkowania, takie jak kotły gazowe lub ogrzewcze pomieszczeń, powinny mieć samoczynne zabezpieczenia przed skutkami spadku ciśnienia lub wyłączenia dopływu gazu oraz spełniać wymagania Polskich Norm. § 172. 1. Maksymalne, łączne obciążenie cieplne pochodzące od urządzeń gazowych nie może przekraczać wartości określonych w poniższej tabeli: Rodzaje pomieszczeńMaksymalne obciążenie cieplne pochodzące od urządzeń gazowych na 1 m3 kubatury pomieszczenia bez odprowadzenia spalinz odprowadzeniem spalin 123 Pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, z wyłączeniem pomieszczeń kuchennych w mieszkaniach175 W (150 kcal/h)350 W (300 kcal/h) Pomieszczenia nie przeznaczone na stały pobyt ludzi oraz pomieszczenia kuchenne w mieszkaniach930 W (800 kcal/h)4650 W (4000 kcal/h) 2. Pomieszczenia, w których przewiduje się zainstalowanie urządzeń gazowych, powinny mieć wysokość co najmniej 2,2 m oraz wentylację zapewniającą wymianę powietrza i poziom jego zanieczyszczenia zgodny z przepisami szczególnymi i Polskimi Normami. 3. W istniejących budynkach mieszkalnych i zagrodowych dopuszcza się instalowanie gazowych kotłów grzewczych w pomieszczeniach technicznych o wysokości co najmniej 1,9 m, mających przewód nawiewny z wylotem 0,3 m nad poziomem podłogi i wywiewny przewód wentylacyjny, wyprowadzony ponad dach lub przez ścianę zewnętrzną na wysokość co najmniej 2,5 m ponad poziom terenu, z wylotem w odległości nie mniejszej niż 0,5 m od bocznych krawędzi okien i drzwi, z zachowaniem warunków określonych w ust. 1. § 173. 1. Przy instalowaniu urządzeń gazowych należy spełnić następujące warunki: 1) urządzenia gazowe należy połączyć na stałe ze stalowymi lub miedzianymi przewodami instalacji gazowej, 2) kurek odcinający dopływ gazu do urządzenia należy umieścić w miejscu łatwo dostępnym, 3) kuchnie i kuchenki gazowe użytku domowego należy instalować w odległości co najmniej 0,5 od okien do boku urządzenia, licząc w rzucie poziomym, 4) urządzenia gazowe służące do ogrzewania pomieszczeń, których temperatura osłon może przekroczyć 60°C, należy instalować w odległości co najmniej 0,3 m od ścian z materiałów łatwo zapalnych, otynkowanych oraz 0,6 m od elementów ścian z materiałów łatwo zapalnych, nie osłoniętych tynkiem, 5) grzejniki gazowe wody przepływowej należy instalować na ścianach z materiałów niepalnych bądź odizolować je od ściany z materiałów palnych płytą z materiału niepalnego. 2. Dopuszcza się instalowanie kuchni i kuchenek gazowych z zastosowaniem przewodów elastycznych mających certyfikat na znak bezpieczeństwa, wydany zgodnie z odrębnymi przepisami. § 174. Urządzenia gazowe, wymagające przemieszczania, takie jak palniki, kolby, lutownice, mogą być instalowane za pomocą przewodów elastycznych przeznaczonych do takich celów. § 175. 1. Grzewcze urządzenia gazowe, jak kotły, ogrzewacze pomieszczeń, grzejniki wody przepływowej, niezależnie od ich obciążenia cieplnego, powinny być połączone na stałe przewodem z indywidualnym kanałem spalinowym. W pomieszczeniu kotłowni dopuszcza się przyłączenie kilku kotłów do wspólnego przewodu spalinowego, pod warunkiem zastosowania wspólnego, skrzyniowego przerywacza ciągu. 2. Do połączenia urządzeń gazowych z kanałem spalinowym w mieszkaniach należy stosować przewody pionowe o długości co najmniej 0,22 m oraz przewody poziome o długości nie większej niż 2 m ze spadkiem 5% do urządzenia gazowego. § 176. 1. 56) Przewody łączące urządzenia gazowe z kanałami spalinowymi oraz kanały spalinowe odprowadzające spaliny na zasadzie ciągu naturalnego powinny mieć przekrój dostosowany do obciążenia cieplnego pochodzącego od urządzeń gazowych, zgodnie z Polskimi Normami. 2. Przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od okapów nad kuchniami gazowymi typu restauracyjnego oraz od kotłów gazowych centralnego ogrzewania o obciążeniu powyżej 34900 W (30000 kcal/h) powinny mieć przekroje wynikające z obliczeń. 3. Na całej długości przewodów i kanałów spalinowych, o których mowa w ust. 1 i 2, nie może występować zmniejszenie ich przekroju. 4. Przewody i kanały spalinowe, o których mowa w ust. 1 i 2, należy odbierać w sposób zapewniający na całej ich długości podciśnienie ciągu w czasie pracy urządzenia gazowego nie mniejsze niż 1 Pa i nie większe niż 15 Pa. 5. Długość kanału spalinowego w budynku jednokondygnacyjnym oraz na ostatniej kondygnacji w budynku wielokondygnacyjnym, liczona od okapu przerywacza ciągu w urządzeniu gazowym do górnej krawędzi tego kanału nad dachem, nie powinna być mniejsza niż 2 m. 6. Wylot kanału spalinowego powinien być zaopatrzony w wywietrznik dobrany do ilości spalin, wysokości tego kanału, położenia w określonej strefie wiatrowej i warunków lokalnych. 7. 57) Dopuszcza się wyprowadzenie przez zewnętrzną ścianę budynku przewodów powietrzno-spalinowych od urządzeń gazowych o mocy do 21 kW w wolno stojących budynkach jednorodzinnych oraz o mocy do 5 kW w pozostałych budynkach. Wylot spalin powinien znajdować się co najmniej 0,5 m od krawędzi okien i ryzalitów przesłaniających. 8. 58) Przewody łączące urządzenia gazowe, wyposażone w palniki nadmuchowe, z kanałami spalinowymi, a także kanały spalinowe, powinny mieć przekrój dostosowany do nadciśnienia w komorze spalania oraz do obciążenia cieplnego pochodzącego od tych urządzeń. § 177. 1. Do zasilania urządzeń gazowych może być stosowany gaz płynny w butlach (propan-butan), pod warunkiem instalowania w jednym mieszkaniu, w warsztacie lub lokalu użytkowym nie więcej niż dwóch butli, przyłączonych do urządzeń gazowych, o zawartości gazu do 11 kg każda. 2. Przy instalowaniu butli w wypadkach, o których mowa w ust. 1, należy spełnić następujące warunki: 1) butle umieszczać w odległości co najmniej 1,5 m od urządzeń promieniujących ciepło (grzejniki, piece itp.), z wyłączeniem zestawów kuchni gazowych oraz ogrzewaczy promiennikowych i konwekcyjnych z szafkami na butle, 2) butli nie umieszczać w sąsiedztwie innych urządzeń powodujących iskrzenie, 3) butle instalować w pozycji pionowej oraz zabezpieczać przed uderzeniem, przewróceniem lub przypadkowym przemieszczeniem, 4) temperatura pomieszczeń, w których instaluje się butle, nie może przekraczać 35°C. § 178. Dopuszcza się zasilanie wewnętrznych instalacji gazowych gazem płynnym z baterii butli lub zbiorników stałych, instalowanych na zewnątrz budynku, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących ustalania wielkości stref zagrożenia wybuchem, określonych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej. § 179. 1. Pojedyncze urządzenia gazowe mogą być połączone z reduktorem ciśnienia gazu na butli z zastosowaniem przewodu elastycznego o wytrzymałości co najmniej 300 kPa, odpornego na działanie gazów, olejów itp., przy czym długość przewodu elastycznego nie może być większa niż 3 m. 2. Kuchnie gazowe z piekarnikami, zasilane gazem płynnym z butli, należy łączyć z przewodem elastycznym rurą stalową o długości co najmniej 0,5 m. Zastosowanie rury stalowej przy kuchni nie jest wymagane, jeżeli przewód elastyczny odpowiada warunkom określonym w § 173 ust. 2. Rozdział 8 Instalacja elektryczna § 180. Instalacja i urządzenia elektryczne powinny zapewniać: 1) ciągłą dostawę energii elektrycznej o odpowiednich parametrach technicznych, stosownie do potrzeb użytkowych, 2) bezpieczeństwo użytkowania, a przede wszystkim ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym, przepięciami łączeniowymi i atmosferycznymi, powstaniem pożaru, wybuchem i innymi szkodami, 3) ochronę środowiska przed skażeniem i emitowaniem niedopuszczalnego poziomu drgań, hałasu oraz oddziaływaniem pola elektromagnetycznego, 4) spełnienie wymagań przepisów dotyczących projektowania i budowy instalacji urządzeń elektrycznych oraz Polskich Norm. § 181. 1. Budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się źródeł energii elektrycznej oraz wyposażać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne). W budynku wysokościowym jednym ze źródeł zasilania powinien być agregat prądotwórczy. 2. Oświetlenie awaryjne należy stosować w: 1) pomieszczeniach: produkcyjnych, magazynowych oraz przeznaczonych na pobyt ludzi, w których poruszanie się ludzi w ciemnościach może spowodować wybuch, pożar lub inne zagrożenie dla życia lub zdrowia, a także mających powierzchnię użytkową ponad 2000 m2, 2) budynkach użyteczności publicznej: a) wysokich i wysokościowych, b) kinach, teatrach, filharmoniach i muzeach, c) szpitalach, 3) częściach budynków użyteczności publicznej, obejmujących: a) sale sportowe i widowiskowe z widowniami na ponad 300 osób, b) sale wystawowe, lokale rozrywkowe i sale konsumpcyjne o powierzchni ponad 500 m2, c) sale zebrań i audytoria o 300 i więcej miejscach, d) pomieszczenia handlowe o powierzchni ponad 2000 m2, e) bankowe sale operacyjne o powierzchni ponad 300 m2 oraz skarbce, f) hale pasażerskie dworców o powierzchni ponad 1000 m2, 4) budynkach zamieszkania zbiorowego, przeznaczonych dla więcej niż 200 osób, 5) pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi oraz na drogach komunikacji wewnętrznej, oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym, 6) garażach oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym o powierzchni powyżej 1000 m2, 7) innych budynkach i pomieszczeniach nie wymienionych w pkt 1-6, w których nawet krótkotrwałe wyłączenie oświetlenia podstawowego może spowodować następstwa wymienione w ust. 1. 3. W pomieszczeniu, które jest użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym, należy stosować oświetlenie przeszkodowe, zasilane napięciem bezpiecznym, służące uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, drogi komunikacyjnej lub sposobu jego użytkowania, a także podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji. 4. Oświetlenie bezpieczeństwa, ewakuacyjne i przeszkodowe należy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami. § 182. Pomieszczenie stacji transformatorowej może być sytuowane w budynkach o innym przeznaczeniu, jeżeli są spełnione warunki określone w § 96 oraz: 1) zostanie zachowana odległość pozioma i pionowa od pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi co najmniej 2,8 m, 2) ściany i stropy będą stanowiły oddzielenia przeciwpożarowe oraz będą miały zabezpieczenia przed przedostawaniem się cieczy i gazów. § 183. W instalacjach elektrycznych należy stosować: 1) złącza instalacji elektrycznej budynku, umożliwiające odłączenie od sieci zasilającej i usytuowane w miejscu dostępnym dla dozoru i obsługi oraz zabezpieczone przed uszkodzeniami, wpływami atmosferycznymi a także ingerencją osób niepowołanych, 2) oddzielny przewód ochronny i neutralny, 3) wyłączniki przeciwporażeniowe różnicowoprądowe, 4) wyłączniki nadmiarowe w obwodach odbiorczych, 5) połączenia wyrównawcze główne i miejscowe, łączące przewody ochronne z częściami przewodzącymi innych instalacji i konstrukcji budynku, 6) zasadę prowadzenia tras przewodów elektrycznych w liniach prostych, równoległych do krawędzi ścian i stropów, 7) żyły przewodów elektrycznych o przekrojach do 10 mm2, wykonane wyłącznie z miedzi, 8) 59) urządzenia ochrony przeciwprzepięciowej. § 184. 60) Jako uziomy instalacji elektrycznej należy wykorzystywać metalowe konstrukcje budynków, inne metalowe elementy umieszczone w fundamentach stanowiące sztuczny uziom fundamentowy, zbrojenia fundamentów i ścian oraz przewodzące prąd instalacje wodociągowe, pod warunkiem uzyskania zgody jednostki eksploatującej sieć wodociągową. § 185. 1. Instalacja odbiorcza w budynku i w samodzielnym lokalu powinna być wyposażona w urządzenia do pomiaru zużycia energii elektrycznej, usytuowane w miejscu łatwo dostępnym i zabezpieczone przed uszkodzeniami i ingerencją osób niepowołanych. 2. W budynku wielorodzinnym liczniki pomiaru zużycia energii elektrycznej należy umieszczać poza lokalami mieszkalnymi, w zamykanych szafkach. § 186. 1. Prowadzenie instalacji i rozmieszczenie urządzeń elektrycznych w budynku powinno zapewniać bezkolizyjność z innymi instalacjami w zakresie odległości i ich wzajemnego usytuowania oraz uwzględniać warunki określone w § 164. 2. Główne, pionowe ciągi instalacji elektrycznej w budynku wielorodzinnym, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy prowadzić poza mieszkaniami i pomieszczeniami użytkowymi, w wydzielonych kanałach lub szybach instalacyjnych, odpowiadających wymaganiom Polskich Norm. § 187. 1. Przewody i kable elektryczne należy prowadzić w sposób umożliwiający ich wymianę bez potrzeby naruszania konstrukcji budynku. 2. Dopuszcza się prowadzenie przewodów elektrycznych wtynkowych, pod warunkiem pokrycia ich warstwą tynku o grubości co najmniej 5 mm. § 188. 1. Obwody instalacji elektrycznej w budynku wielorodzinnym należy prowadzić w obrębie każdego mieszkania lub lokalu użytkowego. 2. W instalacji elektrycznej w mieszkaniu należy stosować wyodrębnione obwody: oświetlenia górnego (sufitowego), gniazd wtyczkowych ogólnego przeznaczenia, gniazda wtyczkowego do pralki, gniazd wtyczkowych do urządzeń odbiorczych w kuchni oraz obwody do odbiorników zainstalowanych na stałe. § 189. 1. Pomieszczenia w mieszkaniu należy wyposażać w wypusty oświetleniowe górne (sufitowe) oraz w niezbędną liczbę gniazd wtyczkowych. 2. Instalacja oświetleniowa w pokojach powinna umożliwiać załączanie za pomocą wyłączników wieloobwodowych. § 190. W budynku wielorodzinnym oświetlenie i odbiorniki w pomieszczeniach komunikacji ogólnej oraz technicznych i gospodarczych powinny być zasilane z tablic administracyjnych. § 191. Mieszkania w budynku wielorodzinnym i odrębne mieszkania w budynku zamieszkania zbiorowego należy wyposażyć w instalację wejściowej sygnalizacji dzwonkowej, a w razie przeznaczenia ich dla osób niepełnosprawnych - również w odpowiednią sygnalizację alarmowo-przyzywową. § 192. 1. W budynku wymagającym, zgodnie z § 56, przystosowania do wyposażenia w instalacje telekomunikacyjne i radiowo-telewizyjne główne ciągi tych instalacji powinny być prowadzone poza lokalami mieszkalnymi oraz pomieszczeniami użytkowymi, których sposób użytkowania może spowodować przerwy lub zakłócenia przekazywanego sygnału. 2. Miejsce lub pomieszczenie przeznaczone na urządzenia techniczne, związane z instalacją telekomunikacyjną i radiowo-telewizyjną, powinno być łatwo dostępne i zabezpieczone przed ingerencją osób nieuprawnionych. Rozdział 9 Urządzenia dźwigowe § 193. 1. W budynkach, o których mowa w § 54 ust. 1 i 2, liczbę i parametry techniczno-użytkowe dźwigów należy ustalać z uwzględnieniem przeznaczenia budynku, jego wysokości oraz liczby użytkowników. 2. Co najmniej jeden z dźwigów służących komunikacji ogólnej w budynku lub jego wydzielonej części, przeznaczonej na pobyt ludzi, powinien być przystosowany do przewozu mebli, chorych na noszach i osób niepełnosprawnych. 3. W budynku mieszkalnym wielorodzinnym średniowysokim o układzie klatkowym, mającym nie więcej niż 3 mieszkania dostępne z klatki schodowej na kondygnacji, dopuszcza się instalowanie, w obrębie klatki schodowej, tylko jednego dźwigu spełniającego wymagania ust. 2, pod warunkiem zapewnienia dojścia do dźwigu zainstalowanego w sąsiedniej klatce schodowej korytarzem na najwyżej położonej kondygnacji użytkowej lub nad nią. 4. Dźwigi przeznaczone dla ekip ratowniczych powinny spełniać wymagania określone w § 253 oraz w Polskich Normach. § 194. Dostęp do dźwigu powinien być zapewniony z każdej kondygnacji użytkowej. Nie dotyczy to kondygnacji nadbudowanej lub powstałej w wyniku adaptacji strychu na cele mieszkalne lub inne cele użytkowe. § 195. Odległość pomiędzy zamkniętymi drzwiami przystankowymi dźwigu a przeciwległą ścianą lub inną przegrodą powinna wynosić co najmniej: 1) dla dźwigów osobowych - 1,6 m, 2) dla dźwigów towarowych małych - 1,8 m, 3) dla dźwigów szpitalnych i towarowych - 3 m. § 196. 1. Szyby dźwigów z napędem elektrycznym powinny być oddylatowane od ścian i stropów budynku. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy budynków produkcyjnych i magazynowych oraz budynków wysokościowych, chyba że zastosowanie dylatacji wynika ze względów użytkowych lub konstrukcyjnych. § 197. 1. Zespoły napędowe w maszynowni dźwigu powinny być zamocowane w sposób uniemożliwiający przenoszenie się drgań na konstrukcję budynku. 2. Sytuowanie maszynowni dźwigów obok pokojów mieszkalnych jest zabronione. Nie dotyczy to kondygnacji nadbudowanej lub powstałej w wyniku adaptacji strychu na cele mieszkalne, z zachowaniem warunków określonych w § 96. § 198. Szyby i maszynownie mogą być umieszczane poza obrębem budynków, pod warunkiem zapewnienia w nich minimalnej temperatury +5°C. § 199. Prowadzenie bezpośrednio pod szybami dźwigowymi dróg komunikacyjnych oraz sytuowanie pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi jest zabronione. Nie dotyczy to małych dźwigów towarowych o udźwigu do 250 kg, jeżeli strop pod szybem dźwigu wytrzymuje obciążenie co najmniej 5000 N/m2. § 200. W szpitalach i budynkach opieki społecznej każdy dźwig powinien być umieszczony w odrębnym szybie. W innych budynkach w jednym szybie można umieszczać nie więcej niż 3 dźwigi. § 201. W szybach dźwigowych można umieszczać wyłącznie urządzenia i przewody związane z pracą i konserwacją dźwigu. § 202. 61) Szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia maszynowni, szyby oraz podszybia dźwigów określają Polskie Normy i przepisy techniczne wydane przez Urząd Dozoru Technicznego. DZIAŁ V BEZPIECZEŃSTWO KONSTRUKCJI § 203. Budynki i urządzenia z nimi związane powinny być projektowane i wykonywane w taki sposób, aby obciążenia mogące na nie działać w trakcie budowy i użytkowania nie prowadziły do: 1) zniszczenia całości lub części obiektu, 2) przemieszczeń i odkształceń o niedopuszczalnej wielkości, 3) uszkodzenia części obiektów, połączeń lub zainstalowanego wyposażenia w wyniku znacznych przemieszczeń elementów konstrukcji, 4) zniszczenia na skutek wypadku, w stopniu nieproporcjonalnym do jego przyczyny. § 204. 1. Konstrukcja budynku powinna spełniać warunki zapewniające nieprzekroczenie stanów granicznych nośności oraz stanów granicznych przydatności do użytkowania w żadnych z jego elementów i w całej konstrukcji. 2. Stany graniczne nośności uważa się za przekroczone, jeżeli konstrukcja powoduje zagrożenie bezpieczeństwa ludzi znajdujących się w budynku oraz w jego pobliżu, a także zniszczenie wyposażenia lub przechowywanego mienia. 3. Stany graniczne przydatności do użytkowania uważa się za przekroczone, jeżeli wymagania użytkowe dotyczące konstrukcji nie są dotrzymywane. Oznacza to, że w konstrukcji budynku nie mogą wystąpić: 1) lokalne uszkodzenia, w tym również rysy, które mogą ujemnie wpływać na przydatność użytkową, trwałość i wygląd konstrukcji, jej części, a także przyległych do niej niekonstrukcyjnych części budynku, 2) odkształcenia ujemne wpływające na wygląd konstrukcji i jej przydatność użytkową (włączając w to również funkcjonowanie maszyn i urządzeń) oraz uszkodzenia części niekonstrukcyjnych budynku i elementów wykończenia, 3) drgania dokuczliwe dla ludzi lub powodujące uszkodzenia budynku, jego wyposażenia oraz przechowywanych przedmiotów, a także ograniczające jego użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem. 4. Warunki bezpieczeństwa konstrukcji, o których mowa w ust. 1, uznaje się za spełnione, jeżeli konstrukcja ta odpowiada Polskim Normom projektowania i obliczania konstrukcji. § 205. Na terenach podziemnej eksploatacji górniczej powinny być stosowane zabezpieczenia konstrukcji budynków, odpowiednie do kategorii szkód górniczych. § 206. Rozbudowa, przebudowa oraz zmiana przeznaczenia budynku powinny być poprzedzone oceną stanu technicznego konstrukcji i elementów budynku, z uwzględnieniem stanu podłoża gruntowego. DZIAŁ VI BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE Rozdział 1 Zasady ogólne § 207. 1. Budynek powinien być usytuowany na działce, zaprojektowany i wybudowany w sposób zapobiegający powstaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru. 2. Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w razie pożaru: 1) nośność konstrukcji przez założony czas, 2) ewakuację ludzi, 3) prowadzenie akcji ratowniczej oraz ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru w obiekcie i na sąsiednie obiekty. 3. Przepisy dotyczące bezpieczeństwa pożarowego stosuje się również, z uwzględnieniem § 2 ust. 2, do budynków istniejących, jeżeli zagrażają one życiu ludzi. § 208. 1. Wymagania dotyczące zabezpieczenia przeciwpożarowego budynku i jego części wynikają z przeznaczenia i sposobu użytkowania budynku, zagrożenia wybuchem oraz występującego obciążenia ogniowego i są ustalane zgodnie z rozporządzeniem, przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej i przeciwwybuchowej oraz Polskimi Normami. 2. Wymagania dotyczące dróg pożarowych, instalacji sygnalizacyjno-alarmowych, stałych i półstałych instalacji gaśniczych, stref zagrożenia wybuchem, przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz podział budynków z uwagi na kategorie zagrożenia ludzi (ZL I - ZL V) określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej. § 209. Wymagania dotyczące budynku produkcyjnego i magazynowego określa się w zależności od obciążenia ogniowego, wysokości oraz zagrożenia wybuchem. § 210. 62) Części budynku wydzielone ścianami oddzielenia przeciwpożarowego w pionie - od fundamentu po dach - mogą być traktowane jako odrębne budynki. Jeżeli dach jest nie rozprzestrzeniający ognia, a jego konstrukcja jest wykonana z materiałów niepalnych, to ściany oddzielenia przeciwpożarowego nie muszą dzielić konstrukcji dachu. § 211. 1. Przepisów § 231, 239 ust. 3 pkt 3, § 242 ust. 1, § 243 ust. 1, § 245 ust. 1 pkt 2, § 255, 256 ust. 3 oraz § 272 ust. 4, zawartych w dziale VI, w zakresie kategorii ZL III, nie stosuje się do budynków i pomieszczeń przeznaczonych do zakwaterowania osób osadzonych. 2. Przepisów § 231 i 239 ust. 3 pkt 3 nie stosuje się do zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich. Rozdział 2 Odporność pożarowa budynków § 212. 1. Ustanawia się pięć klas odporności pożarowej budynków, podanych w kolejności od najwyższej do najniższej i oznaczonych literami: A, B, C, D i E. 2. 63) Klasę odporności pożarowej budynku lub jego części należy ustalać według poniższej tabeli: Klasa odporności pożarowejBudynki produkcyjne i magazynoweBudynki zaliczane do kategorii zagrożenia ludzi ZL*) 123 ABudynki o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 4000 MJ/m2- BBudynki o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 2000 do 4000 MJ/m2 oraz budynki wysokie i wysokościowe o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 2000 MJ/m2**)a) liczące powyżej 2 kondygnacji kategorii: ZL I, ZL II, ZL V b) wysokie i wysokościowe kategorii ZL III c) wysokościowe kategorii ZL IV CBudynki średniowysokie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 2000 MJ/m2 oraz budynki niskie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej ponad 1000 do 2000 MJ/m2**) a) dwukondygnacyjne kategorii: ZL I, ZL II, ZL V b) powyżej 2 kondygnacji niskie i średniowysokie kategorii ZL III c) powyżej 3 kondygnacji niskie, średniowysokie i wysokie kategorii ZL IV DBudynki niskie o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 1000 MJ/m2**)a) jednokondygnacyjne kategorii ZL II b) do 2 kondygnacji kategorii ZL III c) trzykondygnacyjne kategorii ZL IV EBudynki jednokondygnacyjne o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej do 500 MJ/m2a) jednokondygnacyjne z elementów nie rozprzestrzeniających ognia kategorii: ZL I i ZL V b) do 2 kondygnacji kategorii ZL IV *) Kategorie zagrożenia ludzi określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej. **) Z wyłączeniem budynków wymienionych dla klasy E. 3. Klasę odporności pożarowej podziemnej części budynku ustala się odrębnie w zależności od występującego w tej części budynku obciążenia ogniowego lub kategorii zagrożenia ludzi, przy czym nie może być ona niższa niż C. 4. Jeżeli część podziemna budynku jest zaliczona do kategorii zagrożenia ludzi, przy ustalaniu klasy odporności pożarowej budynku liczbę jego kondygnacji określa suma kondygnacji podziemnych i nadziemnych. 5. W budynku wielokondygnacyjnym, którego kondygnacje są zaliczone do różnych kategorii zagrożenia ludzi albo przeznaczone na cele produkcyjne lub magazynowe, klasy odporności pożarowej określa się dla poszczególnych kondygnacji odrębnie. Klasa odporności pożarowej części niższej budynku nie może być niższa od klasy odporności pożarowej części budynku położonej nad nią. 6. Pomieszczenie produkcyjne, magazynowe lub inne pomieszczenie technologiczne, usytuowane w budynku zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi, powinno być wydzielone ścianami i stropami oddzieleń przeciwpożarowych o odporności ogniowej, wynikającej z obciążenia ogniowego, występującego w tym pomieszczeniu, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 7. 64) Pomieszczenie, w którym są umieszczone przeciwpożarowe zbiorniki wodne i pompy wodnych instalacji przeciwpożarowych oraz maszynownia wentylacji do celów przeciwpożarowych, powinno być obudowane ścianami i stropami o odporności ogniowej przewidzianej dla ścian i stropów oddzieleń przeciwpożarowych, zgodnie z § 233. § 213. Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków, określone w § 212, nie dotyczą budynków: 1) do trzech kondygnacji: a) mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej, b) mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych, 2) wolno stojących do dwóch kondygnacji: a) przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku o kubaturze do 1500 m3, b) gospodarczych w budownictwie zagrodowym i w gospodarstwach leśnych, z zachowaniem wymagań dotyczących stref pożarowych, c) przeznaczonych do wykonywania zawodu lub działalności usługowej i handlowej o kubaturze do 1000 m3. § 214. 1. Jeżeli budynek wielokondygnacyjny jest chroniony samoczynnymi, stałymi urządzeniami gaśniczymi, można obniżyć klasę odporności pożarowej o jedną w stosunku do klasy wynikającej z § 212, a w budynkach jednokondygnacyjnych przyjąć klasę E odporności pożarowej budynku. 2. Obniżenie klasy odporności pożarowej nie dotyczy budynków wysokościowych oraz budynków zaliczonych do kategorii ZL II, niezależnie od ich wysokości. § 215. 1. Dopuszcza się budowę, w klasie E odporności pożarowej, jednokondygnacyjnych budynków produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym przekraczającym 500 MJ/m2 pod warunkiem zastosowania: 1) wszystkich elementów budynku nie rozprzestrzeniających ognia, 2) samoczynnych urządzeń oddymiających, jeżeli powierzchnia użytkowa budynku przekracza 1000 m2. 2. Obniżenie klasy odporności pożarowej budynków, w wypadkach wymienionych w ust. 1 oraz w § 214 ust. 1, nie dotyczy oddzieleń przeciwpożarowych. § 216. 1. 65) Elementy budynku zaliczonego do odpowiedniej klasy odporności pożarowej powinny spełniać wymagania w zakresie odporności ogniowej i rozprzestrzeniania ognia określone w poniższej tabeli: Klasa odporności pożarowej budynkuElementy budynku główna konstrukcja nośna (ściany, słupy, podciągi, ramy)stropyścianki działowe i ściany osłonowedachy*), tarasy, konstrukcja nośna dachu minimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ogniaminimalna odporność ogniowa w minrozprzestrzenianie ognia 123456789 A240NRO120NRO60NRO30NRO B120NRO60NRO30**)NRO30NRO C60NRO60NRO15**)NRO15NRO D30NRO30NRO(-)SRO***)(-)SRO***) E(-)SRO(-)SRO(-)SRO(-)SRO odporność ogniową i klasyfikację w zakresie rozprzestrzeniania ognia określa się zgodnie z Polskimi Normami Oznaczenia w tabeli: min - minuty, NRO - nie rozprzestrzeniające ognia, SRO - słabo rozprzestrzeniające ogień, (-) - nie stawia się wymagań, *) - wymagania odporności ogniowej nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików i okien połaciowych, jeżeli zastosowano je na powierzchni nie większej niż 20% powierzchni połaci dachowych, **) - dla komór zsypów na odpadki - 60 min, drzwi - 30 min, ***) - dla budynku kategorii ZL II jest wymagane NRO. 2. W budynku niskim kategorii ZL IV można stosować od strony zewnętrznej izolacje termiczne i okładziny ścian słabo rozprzestrzeniające ogień. 3. Warunki w zakresie rozprzestrzeniania ognia nie dotyczą ścianek działowych w obrębie jednego mieszkania w niskich i średniowysokich budynkach kategorii ZL IV. 4. Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych w budynkach klasy E i D odporności pożarowej powinna mieć odporność ogniową co najmniej 15 min i uwzględniać przepisy § 217. 5. 66) W ścianach zewnętrznych budynku kategorii ZL II, z uwzględnieniem ust. 7, mogą być stosowane materiały izolacyjne palne, jeżeli osłaniająca je od wewnątrz okładzina ścian jest wykonana z materiału niepalnego. Odporność ogniowa okładziny powinna wynosić co najmniej: 1) w budynku klasy B - 60 min, 2) w budynku klasy C i D - 30 min. 6. 67) Klapy dymowe w dachach i stropodachach mogą być wykonane z materiałów łatwo zapalnych. 7. 68) Okładzina zewnętrzna i jej zamocowanie mechaniczne, a także izolacja termiczna ściany zewnętrznej budynku na wysokości powyżej 25 m od poziomu terenu muszą być wykonane z materiałów niepalnych. 8.68) Dopuszcza się ocieplenie ściany zewnętrznej budynku mieszkalnego, wzniesionego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o wysokości do 11 kondygnacji włącznie, z użyciem samogasnącego polistyrenu spienionego, w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia. § 217. W budynku kategorii ZL IV zagrożenia ludzi i w hotelu odporność ogniwa ścian oddzielających mieszkania lub pokoje hotelowe od dróg komunikacji ogólnej oraz innych mieszkań lub pokoi hotelowych powinna wynosić nie mniej niż: 1) w budynku niskim i średniowysokim - 30 min, 2) w budynku wysokim i wysokościowym oraz między budynkami jednorodzinnymi bliźniaczymi, szeregowymi lub atrialnymi - 60 min. § 218. 1. 69) Dach lub stropodach budynku niższego, przylegającego do ściany z otworami budynku wyższego, powinien być wykonany jako nie rozprzestrzeniający ognia na szerokości co najmniej 8 m, licząc od ściany budynku wyższego. 2. Odporność ogniwa części dachu lub stropodachu, o której mowa w ust. 1, powinna wynosić co najmniej 30 min. 3. W części połaci dachu lub stropodachu, określonej w ust. 1, mogą znajdować się tylko wyloty kanałów wentylacyjnych i spalinowych od aparatów gazowych oraz rury wentylujące piony kanalizacyjne. 4. Warunków określonych w ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli najniżej położony otwór w ścianie budynku wyższego znajduje się w odległości co najmniej 10 m od dachu budynku niższego, a obciążenie ogniowe w budynku niższym nie przekracza 2000 MJ/m2. § 219. 1. W budynkach zaliczonych do kategorii ZL III i ZL IV dopuszcza się adaptację poddasza o konstrukcji drewnianej na cele mieszkalne, biurowe itp., pod warunkiem oddzielenia konstrukcji poddasza od pomieszczeń użytkowych przegrodami: 1) w budynku niskim - o odporności ogniowej co najmniej 30 min, 2) w budynku średniowysokim i wysokim - o odporności ogniowej co najmniej 60 min. 2. Wysokość budynków, o których mowa w ust. 1, określa się według stanu przed adaptacją poddasza. § 220. Ściany i stropy wydzielające kotłownie o wydajności powyżej 58 kW (50 000 kcal/h), opalane olejem lub gazem, zlokalizowane w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, powinny mieć odporność ogniową co najmniej 60 min, a zamknięcia otworów w ścianach i stropach co najmniej 30 min, natomiast w budynkach wysokościowych odpowiednio 120 i 60 min. § 221. 1. Nad pomieszczeniem zagrożonym wybuchem należy stosować lekki dach, wykonany z materiałów niepalnych lub trudno zapalnych, o masie nie przekraczającej 75 kg/m2 rzutu, licząc bez obciążeń od elementów konstrukcji nośnej dachu, takich jak podciągi, wiązary i belki. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pomieszczenia, w którym łączna powierzchnia urządzeń odciążających (przeciwwybuchowych), jak przepony, klapy oraz otwory oszklone szkłem zwykłym, jest większa niż 0,065 m2/m3 kubatury pomieszczenia. 3. Ściany oddzielające pomieszczenie zagrożone wybuchem od innych pomieszczeń powinny być odporne na parcie o wartości 15 kN/m2 (15 kPa). § 222. 1. Pomieszczenie zagrożone wybuchem należy sytuować na najwyższej kondygnacji budynku. 2. 70) W wypadkach uzasadnionych względami technologicznymi dopuszcza się inne usytuowanie pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem zapewnienia odpowiednich instalacji i urządzeń przeciwwybuchowych, jeżeli wyrazi na to zgodę właściwy organ państwowego nadzoru budowlanego. § 223. 1. W ścianach zewnętrznych budynku, z zastrzeżeniem § 224, odległość między otworami w pionie powinna wynosić co najmniej 0,8 m. 2. Jako równorzędne rozwiązania można stosować oddzielenie poziome w formie daszków, gzymsów i balkonów o wysięgu co najmniej 0,5 m lub też inne oddzielenie poziome i pionowe o łącznej długości co najmniej 0,8 m. 3. Elementy poziome, wymienione w ust. 2, powinny mieć odporność ogniową wymaganą w stosunku do ścian osłonowych budynku i być wykonane z materiałów niepalnych. 4. Warunki określone w ust. 1 i 2 nie dotyczą otworów w holach i ciągach komunikacyjnych budynków oraz portfenetrów w budynkach kategorii ZL IV niskich i średniowysokich. § 224. W budynku powyżej dwóch kondygnacji, w pomieszczeniach przeznaczonych na magazyny o obciążeniu ogniowym większym od 500 MJ/m2, wysokość pasa między oknami na sąsiednich kondygnacjach nie może być mniejsza niż 1,2 m. § 225. 71) Okładzina szklana ścian zewnętrznych budynku wysokiego i wysokościowego powinna być wykonana ze szkła o podwyższonej wytrzymałości na uderzenia, tłukącego się na drobne, nieostre odłamki. Rozdział 3 Strefy pożarowe i oddzielenia przeciwpożarowe § 226. Strefę pożarową może stanowić: 1) budynek albo jego cześć oddzielona od innych budynków lub innych części budynku elementami oddzieleń przeciwpożarowych bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych obiektów budowlanych, określonych w § 270-272, 2) powierzchnia składowiska oddzielonego od innych obiektów budowlanych ścianami o odporności ogniowej co najmniej 240 min i wysokości co najmniej 0,5 m powyżej poziomu składowania lub wolnymi pasami terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalna odległość tego składowiska od innych obiektów budowlanych, 3) w budynkach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi każda kondygnacja budynku, oddzielona od innych kondygnacji w sposób zabezpieczający przed przenikaniem ognia zgodnie z § 216 ust. 1 oraz § 245 i 246. § 227. 1. 72) Dopuszczalne wielkości stref pożarowych w budynkach produkcyjnych i magazynowych określa poniższa tabela: Rodzaj stref pożarowychObciążenie ogniowe w MJ/m2Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych w budynkach, w m2 jednokondygnacyjnychwielokondygnacyjnych niskich i średniowysokichwysokich i wysokościowych 12345 Strefy pożarowe z pomieszczeniem zagrożonym wybuchemponad 4 000 1 000-- ponad 2 000 do 4 0002 000-- ponad 1 000 do 2 0004 0001 000- ponad 500 do 1 0006 0002 000- do 5008 0003 000500 Strefy pożarowe pozostałeponad 4 0002 0001 000- ponad 2 000 do 4 0004 0002 000- ponad 1 000 do 2 0008 0004 000- ponad 500 do 1 00015 0008 0001 000 do 50020 00010 0002 500 2. Strefy pożarowe w podziemnej części budynków, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć 50% powierzchni określonych w tabeli. § 228. 1. W budynku produkcyjnym i magazynowym strefy pożarowe mogą być powiększone o 100% przy zastosowaniu stałych wodnych urządzeń gaśniczych, a o 50% - przy zastosowaniu samoczynnych urządzeń oddymiających. 2. Powiększenia powierzchni, o których mowa w ust. 1, podlegają sumowaniu. § 229. 1. 73) W jednokondygnacyjnym budynku produkcyjnym i magazynowym, bez pomieszczenia zagrożonego wybuchem, oraz na ostatniej kondygnacji takiego budynku wielokondygnacyjnego wielkości stref pożarowych można powiększyć o 100%, jeżeli: 1) budynek jest wykonany z elementów nie rozprzestrzeniających ognia, 2) zastosowano samoczynne urządzenia oddymiające. 2. W jednokondygnacyjnym budynku produkcyjnym i magazynowym wielkości stref pożarowych nie ogranicza się, pod warunkiem zastosowania stałych urządzeń tryskaczowych i samoczynnych urządzeń oddymiających. § 230. 1. W budynkach kategorii zagrożenia ludzi (ZL) wielkości stref pożarowych określa poniższa tabela: Kategoria zagrożenia ludziDopuszczalna powierzchnia stref pożarowych dla budynków w m2 jednokondygnacyjnych bez ograniczenia wysokościo wysokości do 12 m włącznieo wysokości do 25 m włącznieo wysokości powyżej 25 m 12345 ZL I, ZL V15 00010 0005 0002 500 ZL II8 0005 0003 5002 000 ZL III10 0008 0005 0002 500 ZL IV10 0008 0006 0002 500 2. Strefy pożarowe w podziemnej części budynków, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć 50% powierzchni określonych w tabeli dla pierwszej kondygnacji budynku. 3. W wypadku zastosowania stałych urządzeń tryskaczowych, powierzchnie stref pożarowych w budynkach, o których mowa w ust. 1, mogą być powiększone o 100%, a przy zastosowaniu samoczynnych urządzeń oddymiających - o 50%. Nie dotyczy to budynków wysokich i wysokościowych. 4. Powiększenia powierzchni, o których mowa w ust. 3, podlegają sumowaniu. § 231. 1. Przy określaniu wielkości stref pożarowych powierzchnie kondygnacji połączonych ze sobą nie zamykanymi otworami należy sumować. 2. 74) Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych można przyjmować dla każdej części budynku oddzielnie, odpowiednio do podziału budynków zgodnie z § 227 ust. 1 i § 230 ust. 1, pod warunkiem wydzielenia poszczególnych części ścianami lub stropami oddzielenia przeciwpożarowego. § 232. 1. W budynkach inwentarskich wielkości stref pożarowych określa poniższa tabela: Liczba kondygnacjiDopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej w m2 przy hodowli ściółkowejprzy hodowli bezściółkowej 123 jedna5 000nie ogranicza się dwie2 5005 000 powyżej dwóch1 0002 500 2. W wypadku stosowania w budynku ścian silnie rozprzestrzeniających ogień, strefę pożarową należy zmniejszyć do 25% wartości podanej w ust. 1, a w wypadku jednokondygnacyjnego budynku przeznaczonego do hodowli bezściółkowej, strefę pożarową ogranicza się do 5000 m2. § 233. Ściany i stropy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów niepalnych i odpowiadać wymaganiom określonym w tabeli: Klasa odporności pożarowej budynkuMinimalna odporność ogniowa oddzielenia przeciwpożarowego w minMinimalna odporność ogniowa drzwi*) w min 123 A240120 lub 2×60 B i C12060 lub 2×30 D i E6030 lub 2×15 *) Przy zastosowaniu pary drzwi należy wykonać przedsionek o najmniejszym wymiarze rzutu poziomego 1,4 m z materiałów niepalnych, wentylowany (co najmniej wentylacja grawitacyjna), o odporności ogniowej ścian i stropu co najmniej 60 min. Drzwi powinny być zaopatrzone w samozamykacze lub urządzenia zamykające je samoczynnie w razie pożaru. § 234. 1. Ścianę oddzielenia przeciwpożarowego należy wznosić na własnym fundamencie lub na stropie, którego odporność ogniowa nie jest niższa od odporności ogniowej tej ściany. 2. Dopuszcza się wypełnienie otworu w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego luksferami, cegłą szklaną lub innym materiałem o podobnych właściwościach, jednak na powierzchni nie większej niż 10% ściany, przy czym ogólna powierzchnia otworów wypełnionych tym materiałem i innych otworów zamykanych nie może przekraczać łącznie 25% powierzchni ściany. 3. W stropie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się stosowanie otworów o łącznej powierzchni do 0,5% powierzchni stropu, z zamknięciem o odporności ogniowej równej połowie odporności ogniowej stropu. 4. Przepusty instalacyjne w ścianie lub stropie oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć odporność ogniową równą odporności ogniowej tego oddzielenia, z wyjątkiem wypadków, o których mowa w § 269 ust. 3. 5. Przepusty instalacyjne przez zewnętrzne ściany budynku, znajdujące się poniżej poziomu terenu, powinny być zabezpieczone przed możliwością przenikania gazu do wnętrza budynku. 6. Jeżeli ze względów technologicznych lub użytkowych jest niezbędne zastosowanie nie zamykanego otworu w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego, pomieszczenia po jej obu stronach powinny być połączone korytarzem (tunelem) o długości co najmniej 4 m, obudowanym ścianami i stropem z materiałów niepalnych, o odporności ogniowej co najmniej 60 min. Korytarz (tunel) powinien być na całej długości chroniony urządzeniem tryskaczowym lub zraszaczowym uruchamianym samoczynnie. § 235. W budynku z dachem rozprzestrzeniającym ogień ściany oddzielenia przeciwpożarowego należy wyprowadzić ponad pokrycie dachu na wysokość co najmniej 0,3 m lub zastosować inne, równorzędne rozwiązanie. Rozdział 4 Drogi ewakuacyjne § 236. 1. Z pomieszczenia, w którym mogą przebywać ludzie, należy zapewnić bezpieczne wyjście, prowadzące bezpośrednio lub pośrednio na przestrzeń otwartą, do innej strefy pożarowej bądź na poziome lub pionowe drogi komunikacji ogólnej, zwane dalej "drogami ewakuacyjnymi". 2. Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamykane drzwiami. 3. 75) Drzwi ewakuacyjne z budynku przeznaczonego dla więcej niż 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz. Wymaganie to nie dotyczy budynku wpisanego do rejestru zabytków. § 237. 1. Długość przejścia w pomieszczeniu, mierzona od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek, do wyjścia na drogę ewakuacyjną nie powinna przekraczać w pomieszczeniach: 1) zagrożonych wybuchem - 40 m, 2) produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym przekraczającym 500 MJ/m2 w budynkach wielokondygnacyjnych - 75 m, 3) produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym przekraczającym 500 MJ/m2 w budynkach jednokondygnacyjnych - 100 m, 4) zaliczanych do kategorii ZL I, ZL II, ZL III i ZL V - 40 m. 2. Nie ogranicza się długości przejść, o których mowa w ust. 1, w pomieszczeniach produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym do 500 MJ/m2, w pomieszczeniach ZL IV oraz w pomieszczeniach nie przeznaczonych na pobyt ludzi. 3. W pomieszczeniach o wysokości przekraczającej 5 m długość przejść, o których mowa w ust. 1, może być powiększona o 25%. 4. Przy zastosowaniu urządzeń tryskaczowych długość przejść, o których mowa w ust. 1, może być powiększona o 100%, a przy zastosowaniu samoczynnych urządzeń oddymiających - o 50%. 5. Powiększenia długości, o których mowa w ust. 4, podlegają sumowaniu. § 238. 1. Przejścia do drogi ewakuacyjnej nie mogą prowadzić przez sąsiednie pomieszczenia, jeżeli są one zagrożone wybuchem i nie oddzielone od siebie przedsionkiem, o którym mowa w § 233. 2. Z pomieszczenia należy zapewnić co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne, jeżeli: 1) powierzchnia pomieszczenia zagrożonego wybuchem przekracza 100 m2, 2) powierzchnia pomieszczenia produkcyjnego lub magazynowego, o obciążeniu ogniowym powyżej 500 MJ/m2 lub kategorii ZL I, ZL II, ZL III i ZL V, przekracza 300 m2, 3) powierzchnia pomieszczenia produkcyjnego lub magazynowego o obciążeniu ogniowym do 500 MJ/m2 przekracza 1000 m2 bądź gdy długość przejścia w nich jest większa niż. 50 m, bez względu na to, na której kondygnacji pomieszczenie jest usytuowane, 4) liczba osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu przekracza 50, a w pomieszczeniu zaliczonym do kategorii ZL II - 30. § 239. 1. Wyjścia ewakuacyjne z pomieszczenia zagrożonego wybuchem, prowadzące na drogę ewakuacyjną, powinny być zamknięte przedsionkami odpowiadającymi wymaganiom § 233. 2. Szerokość wyjścia ewakuacyjnego (drzwi) należy dostosować do liczby osób mogących przebywać jednocześnie w pomieszczeniu, przyjmując 0,6 m szerokości wyjścia na 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m w świetle. 3. Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczeń: 1) zagrożonych wybuchem, 2) do których jest możliwe niespodziewane przedostanie się mieszanin wybuchowych lub substancji trujących, duszących bądź innych mogących utrudnić ewakuację, 3) w których może przebywać jednocześnie więcej niż 50 osób, 4) magazynowych o powierzchni ponad 200 m2, 5) 76) przeznaczonych dla więcej niż 6 osób o ograniczonej zdolności poruszania się. 4. Stosowanie drzwi obrotowych i podnoszonych na drogach ewakuacyjnych jest zabronione. 5. Stosowanie na drogach ewakuacyjnych drzwi rozsuwanych, jeżeli służą one wyłącznie do ewakuacji, jest zabronione. 6. Na drogach ewakuacyjnych drzwi rozsuwane, które nie służą wyłącznie do ewakuacji, powinny spełniać następujące warunki: 1) konstrukcja drzwi - zapewniać otwieranie automatyczne i ręczne oraz wykluczać możliwość ich zablokowania, 2) w razie pożaru lub awarii drzwi - zapewniać ich samoczynne rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej. 7. 77) W bramach i ścianach przesuwanych na drogach ewakuacyjnych powinny znajdować się drzwi otwierane ręcznie albo w bezpośrednim sąsiedztwie bram i ścian powinny być umieszczone i wyraźnie oznakowane drzwi. 8. Drzwi, bramy i inne zamknięcia otworów, w stosunku do których jest wymagana odporność ogniwa lub dymoszczelność, powinny być zaopatrzone w urządzenia zapewniające zamknięcie otworu w razie pożaru. Należy też zapewnić możliwość ręcznego otwierania drzwi służących do ewakuacji. § 240. Jako wyjścia ewakuacyjne z sal widowiskowych i innych o podobnym przeznaczeniu, w których następuje jednoczesna wymiana publiczności (użytkowników), nie mogą służyć wejścia do tych sal, a drogi ewakuacyjne dla wychodzących nie mogą stykać się ani krzyżować z drogami dla wchodzących. § 241. W ścianach stanowiących wewnętrzną obudowę dróg ewakuacyjnych w budynkach szkolnych, biurowych, produkcyjnych i magazynowych dopuszcza się umieszczenie nieotwieranych naświetli powyżej 2 m od poziomu posadzki, jeżeli przylegające pomieszczenia nie są zagrożone wybuchem i jeżeli obciążenie ogniowe w tych pomieszczeniach nie przekracza 1000 MJ/m2. § 242. 1. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych oblicza się przyjmując 0,6 m na 100 osób mogących przebywać na danej kondygnacji budynku, jednak szerokość ta nie może być mniejsza niż 1,4 m. 2. 78) Szerokość poziomej drogi ewakuacyjnej może być zmniejszona do 1,2 m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. 3. Wysokość dróg ewakuacyjnych nie może być mniejsza niż 2,2 m, natomiast wysokość przejścia, drzwi lub lokalnego obniżenia - 2 m. § 243. 1. Korytarze w budynku zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi należy dzielić na odcinki nie dłuższe niż 50 m za pomocą drzwi dymoszczelnych lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu. 2. Przestrzeń nad sufitami podwieszonymi należy przedzielić w płaszczyźnie drzwi, o których mowa w ust. 1, za pomocą przegrody z materiałów niepalnych. § 244. 1. Na drogach ewakuacyjnych jest zabronione stosowanie: 1) spoczników ze stopniami, 2) schodów ze stopniami zabiegowymi, jeżeli schody te są jedyną drogą ewakuacyjną. 2. Na drogach ewakuacyjnych dopuszcza się stosowanie schodów wachlarzowych, pod warunkiem zachowania najmniejszej szerokości stopni określonych w § 69 ust. 5. 3. Jeżeli na drodze ewakuacyjnej stosuje się w jednym przejściu mniej niż 3 stopnie, różnica poziomów powinna być wyraźnie oznakowana. § 245. 1. Klatki schodowe obudowane i zamykane drzwiami należy stosować w budynkach: 1) niskich: a) produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym co najmniej w jednej strefie pożarowej powyżej 500 MJ/m2 lub w których znajduje się pomieszczenie zagrożone wybuchem, b) kategorii ZL II, 2) średniowysokich: a) produkcyjnych i magazynowych, b) kategorii ZL I, ZL II, ZL III i ZL V. 2. Klatki schodowe, o których mowa w ust. 1, powinny mieć urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu. § 246. 1. W budynku wysokim i wysokościowym powinny być co najmniej dwie obudowane klatki schodowe, oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej przedsionkiem, zamykanym obustronnie drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min. 2. Klatki schodowe i przedsionki w budynku wysokim kategorii ZL II oraz w budynku wysokościowym, z wyjątkiem kategorii ZL IV, należy wyposażyć w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. 3. Klatki schodowe i przedsionki w budynku wysokim kategorii ZL I, ZL III i ZL V oraz w budynku wysokościowym kategorii ZL IV powinny mieć urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu. 4. W budynku wysokim dopuszcza się stosowanie tylko jednej klatki schodowej, jeżeli powierzchnia rzutu poziomego budynku nie przekracza 750 m2. 5. W budynku wysokim i wysokościowym kategorii ZL IV i produkcyjnym dopuszcza się wykonywanie klatek schodowych bez przedsionków, o których mowa w ust. 1, jeżeli: 1) każde mieszkanie i pomieszczenie będzie oddzielone od klatki schodowej drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min, 2) klatki schodowe będą wyposażone w samoczynne urządzenia oddymiające, 3) klatki schodowe będą zamykane drzwiami dymoszczelnymi. 6. W budynku wysokim i wysokościowym drzwi z pokoi hotelowych i zamieszkania zbiorowego, prowadzące na drogi komunikacji ogólnej, powinny mieć odporność ogniową co najmniej 30 min. § 247. 1. W budynku wysokim i wysokościowym, z wyjątkiem kategorii ZL IV, należy przewidzieć rozwiązania zabezpieczające przed zadymieniem poziomych dróg ewakuacyjnych. 2. W obiekcie podziemnym, w którym znajdują się pomieszczenia dla ponad 100 osób, oraz w zadaszonym pasażu należy zapewnić usuwanie dymów i gazów pożarowych z tych pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych. § 248. Schody stanowiące wewnętrzne połączenie pomieszczeń w mieszkaniu mogą nie spełniać warunków stawianych drogom ewakuacyjnym. § 249. 1. Obudowa schodów i pochylni służących celom ewakuacji powinna mieć odporność ogniową wymaganą w stosunku do ścian nośnych i stropów danego budynku. 2. Odporność ogniowa biegów, spoczników i pochylni, służących celom ewakuacji, powinna wynosić co najmniej: 1) w budynkach klasy A-C odporności pożarowej - 60 min, 2) w budynkach klasy D i E odporności pożarowej - 30 min. 3. W budynku z klatkami schodowymi, oddzielonymi na każdej kondygnacji przedsionkami zamykanymi obustronnie drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min, dopuszcza się odstąpienie od wymagań określonych w ust. 2. 4. Elementy klatek schodowych powinny być wykonane z materiałów niepalnych. Dopuszcza się ich wykonanie z drewna i innych materiałów palnych: 1) w budynku niskim klasy D i E odporności pożarowej z klatkami schodowymi wydzielonymi drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min, 2) w budynku tymczasowym, 3) w mieszkaniu dwukondygnacyjnym. § 250. Piwnice powinny być oddzielone niepalnymi ścianami i stropami o odporności ogniowej co najmniej 60 min i zamknięte drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min. Wymagania odporności ogniowej nie dotyczą drzwi do piwnic w budynku zaliczonym do kategorii ZL IV, niskim i średniowysokim. Jeżeli drzwi do piwnic znajdują się poniżej poziomu parteru, schody z tego poziomu powinny być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający omyłkowe zejścia ludzi do piwnic w wypadku ewakuacji (np. ruchomą barierą). § 251. 1. W budynku o dwóch lub więcej kondygnacjach należy zapewnić możliwość wyjścia na dach od wewnątrz budynku, przynajmniej z jednej klatki schodowej. 2. W budynku wysokim i wysokościowym wyjścia na dach powinny prowadzić z każdej klatki schodowej. 3. Wyjście z klatki schodowej na strych lub poddasze powinno być zamykane drzwiami o odporności ogniowej co najmniej: 1) w budynkach do trzech kondygnacji włącznie, z wyjątkiem budynków mieszkalnych - 15 min, 2) w budynkach powyżej trzech kondygnacji - 30 min. 4. Klapy wyjściowe na dach powinny mieć wymiary co najmniej 0,8 m × 0,8 m, a dostęp do nich powinien odpowiadać warunkom określonym w § 101. § 252. Schodów i pochylni ruchomych nie zalicza się do dróg ewakuacyjnych. § 253. 1. W budynku wysokim i wysokościowym, zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III i ZL V, oraz w innych budynkach wysokościowych przynajmniej jeden dźwig w każdej strefie pożarowej powinien być przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych. 2. Dźwig, o którym mowa w ust. 1, powinien mieć nośność co najmniej 1000 kg i kabinę o wymiarach poziomych nie mniejszych niż 1,1×2,1 m. Czas przejazdu dźwigu między przystankami krańcowymi nie powinien być dłuższy niż 1 min. Spocznik dźwigu powinien być dostępny z przedsionka klatki schodowej. 3. Dopuszcza się przystosowanie do potrzeb ekip ratowniczych dźwigu, który nie spełnia wymagań określonych w ust. 2, jeżeli hol, w którym on się znajduje, jest zamykany w razie pożaru drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 60 min. § 254. 1. 79) Ściany i stropy szybu dźwigowego do celów przeciwpożarowych powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą w stosunku do ścian nośnych i stropów danego budynku. Drzwi do dźwigu lub przedsionka dźwigu powinny mieć klasę odporności ogniowej nie mniejszą niż połowa odporności ogniowej ścian. 2. Szyb dźwigu przeciwpożarowego powinien być wyposażony w urządzenia do oddymiania. § 255. Wyjścia ewakuacyjne mogą prowadzić na podwórze (dziedziniec), do sąsiedniej strefy pożarowej lub na galerię pod warunkiem połączenia ich z przestrzenią otwartą bezpośrednio lub za pośrednictwem przejść bądź przejazdów, obudowanych jak poziome drogi komunikacji ogólnej służące celom ewakuacyjnym. § 256. 1. 80) Odległość od wyjścia z pomieszczeń na drogę ewakuacyjną do wyjścia na zewnątrz budynku albo do drzwi klatki schodowej lub pochylni, zwaną dalej dojściem ewakuacyjnym, mierzy się wzdłuż osi dojścia. 2. Jeżeli klatki schodowe nie są obudowane i nie są zamykane drzwiami, długość dojść ewakuacyjnych mierzy się wzdłuż osi dojścia, od wyjścia z pomieszczenia do krawędzi najbliższego stopnia schodów. 3. Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych określa tabela: Rodzaj strefy pożarowej/kategoria zagrożenia ludziDługość dojścia w m przy jednym dojściuwielu dojściach 123 Strefa pożarowa z pomieszczeniem zagrożonym wybuchem1040 Strefa pożarowa o obciążeniu ogniowym powyżej 500 MJ/m2 bez pomieszczenia zagrożonego wybuchem w budynku produkcyjnym lub magazynowym2075 Strefa pożarowa o obciążeniu ogniowym do 500 MJ/m2 bez pomieszczenia zagrożonego wybuchem w budynku produkcyjnym lub magazynowym40nie określa się Kategoria ZL II1030 Kategoria ZL I, ZL III, ZL V2045 Kategoria ZL IV2060 4. Długość dojść ewakuacyjnych może być powiększona o 100%, jeżeli kondygnacja jest chroniona stałą instalacją tryskaczową, a o 50% jeżeli droga ewakuacyjna jest chroniona przed zadymieniem. 5. Powiększenia długości, o których mowa w ust. 4, podlegają sumowaniu. § 257. 1. W budynku produkcyjnym i magazynowym jako dodatkową drogę ewakuacyjną dla ludzi z wyższej kondygnacji można stosować drabiny ewakuacyjne, prowadzące na dach niższej kondygnacji lub na poziom terenu, jeżeli liczba osób przebywających jednocześnie na wyższej kondygnacji nie przekracza 50, a w budynku z pomieszczeniem zagrożonym wybuchem - 15. 2. Drabiny ewakuacyjne należy umieszczać w miejscach łatwo dostępnych. Sytuowanie drabin naprzeciw świetlików i okien jest zabronione. 3. Dopuszcza się wykonywanie drabin ewakuacyjnych bez obręczy ochronnych, gdy różnica wysokości nie przekracza 3 m, z uwzględnieniem wymagań § 101. Rozdział 5 Elementy wykończenia wnętrz § 258. 81) W budynkach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące, jest zabronione. § 259. Na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji, stosowanie materiałów łatwo zapalnych jest zabronione. § 260. 1. Stosowanie łatwo zapalnych wykładzin podłogowych jest zabronione: 1) w pomieszczeniach budynków zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL II, 2) w pomieszczeniach, w których może przebywać jednocześnie więcej niż 50 osób, 3) w pomieszczeniach produkcyjnych i magazynowych. 2. 82) Podłogi w strefie zagrożenia wybuchem powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, nie gromadzących ładunków elektrostatycznych i nie mogących wytworzyć iskier, zdolnych do zapalenia występujących w tej strefie substancji. § 261. 1. W salach konferencyjnych, lokalach gastronomicznych i rozrywkowych oraz w pomieszczeniach produkcyjnych wykonywanie osłon, przegród i ścianek działowych z materiałów łatwo zapalnych jest zabronione. 2. W pomieszczeniach budynków zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, w których może przebywać jednocześnie więcej niż 50 osób, stałe elementy wyposażenia oraz wystroju wnętrz powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych. § 262. 1. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone należy wykonywać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, nie kapiących i nie odpadających pod wpływem ognia. 2. W pomieszczeniach zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, w których jednocześnie może przebywać nie więcej niż 100 osób, dopuszcza się stosowanie podwieszonych sufitów wykonanych z materiałów trudno zapalnych, nie kapiących i nie odpadających pod wpływem ognia. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą mieszkań. 4. Przestrzeń między podwieszonym sufitem i stropem powinna być podzielona na sektory o powierzchni nie większej niż 1000 m2, a w korytarzach - przegrodami co 50 m, wykonanymi z materiałów niepalnych. § 263. 1. W łazienkach i saunach z piecykami gazowymi oraz termami gazowymi i elektrycznymi dopuszcza się stosowanie okładzin ściennych z materiałów palnych, z tym że odległość aparatu od wykładziny powinna wynosić co najmniej 0,3 m. 2. Stosowanie wykładzin ściennych z materiałów łatwo zapalnych w łazienkach i saunach z piecem kąpielowym na paliwo stałe jest zabronione. § 264. 83) W strefie zagrożenia wybuchem należy stosować drzwi i okna nie wytwarzające przy otwieraniu i zamykaniu iskier mogących spowodować zapalenie się występujących w tej strefie substancji. Rozdział 6 Paleniska, przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne § 265. 1. Palenisko powinno być umieszczone na podłożu niepalnym o grubości co najmniej 0,15 m, a przy piecach metalowych bez nóżek - 0,3 m. Podłoga łatwo zapalna przed drzwiczkami palenisk powinna być zabezpieczona pasem materiału niepalnego o szerokości co najmniej 0,3 m, sięgającym poza krawędzie drzwiczek co najmniej po 0,3 m. 2. Palenisko otwarte może być stosowane tylko w pomieszczeniu, w którym nie występuje zagrożenie wybuchem, w odległości co najmniej 0,6 m od łatwo zapalnych części budynku. W pomieszczeniach ze stropem drewnianym palenisko otwarte powinno mieć okap wykonany z materiałów niepalnych, wystający co najmniej 0,3 m poza krawędź paleniska. § 266. 1. Piec metalowy lub w ramach metalowych, rury przyłączeniowe oraz otwory do czyszczenia powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nie osłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,6 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm lub inną równorzędną okładziną - co najmniej 0,3 m. 2. 84) Piec z kamienia, cegły, kafli i podobnych materiałów niepalnych oraz przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nie osłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną - co najmniej 0,15 m. § 267. 1. Obudowa przewodów spalinowych i dymowych powinna mieć odporność ogniową co najmniej 60 min. 2. Dopuszcza się wykonanie obudowy, o której mowa w ust. 1, z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem. § 268. 1. Urządzenia i przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w pomieszczeniu należy wykonywać z zachowaniem następujących warunków: 1) palne izolacje termiczne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni, w sposób zabezpieczający przed rozprzestrzenianiem ognia, 2) przewody wentylacyjne prowadzone przez pomieszczenia, których nie obsługują, powinny być obudowane elementami (ściankami, okładzinami itp.) o klasie odporności ogniowej przewidzianej dla ścianek działowych tych pomieszczeń, 3) odległość nie izolowanych przewodów wentylacyjnych od wykładzin i powierzchni palnych powinna wynosić co najmniej 0,5 m, 4) w budynku zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) prowadzenie przez pomieszczenia przewodów wentylacyjnych z materiałów palnych jest zabronione, 5) drzwiczki rewizyjne stosowane w kanałach i przewodach wentylacyjnych powinny być wykonane z materiałów niepalnych. 2. Niezależnie od wymagań określonych w ust. 1, przy wykonywaniu urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych w pomieszczeniu zagrożonym wybuchem należy stosować: 1) przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne instalowane oddzielnie dla każdego pomieszczenia (nie dotyczy to przewodów nawiewnych), 2) wentylatory wywiewne nie wywołujące iskier mogących spowodować zapalenie substancji palnych. § 269. 1. Dopuszcza się przeprowadzenie przewodów wentylacyjnych i klimatyzacyjnych przez ścianę i strop oddzielenia przeciwpożarowego, pod warunkiem że nie będą nimi przepływały gazy, pary wybuchowe, włókna i pyły palne, tworzące w połączeniu z powietrzem mieszaniny wybuchowe. 2. Przewody wentylacyjne powinny być obudowane lub wyposażone w klapy odcinające, w sposób zapobiegający rozprzestrzenianiu się pożaru między strefami pożarowymi. 3. Odporność ogniowa obudowanego przewodu, klapy odcinającej lub obudowanego przewodu, wraz z klapą, powinna wynosić połowę odporności ogniowej oddzielenia przeciwpożarowego. 4. 85) Przewody oddymiającej wentylacji pożarowej powinny mieć odporność ogniową równą odporności ogniowej wymaganej dla stropów zgodnie z § 216. Rozdział 7 Odległości między budynkami ze względu na ochronę przeciwpożarową § 270. 86) 1. Jednorodzinne domy mieszkalne oraz budynki mieszkalne i gospodarcze na działkach zagrodowych, ze ścianami i dachami nie rozprzestrzeniającymi ognia, mogą być sytuowane w odległościach od granicy działki określonych w § 12 ust. 6. 2. Budynek usytuowany bezpośrednio przy granicy działki powinien mieć ścianę oddzielenia przeciwpożarowego od strony sąsiedniej działki, o odporności ogniowej określonej w § 233, a dla budynków wymienionych w § 213 - o odporności ogniowej 60 min. § 271. 1. 87) W wolno stojących budynkach, wymienionych w § 213, oraz w budynkach inwentarskich, stodołach lub suszarniach dopuszcza się stosowanie dachów rozprzestrzeniających ogień, pod warunkiem, że odległość: 1) budynku od granicy działki wynosi więcej niż 12 m, 2) od innych budynków z dachami nie rozprzestrzeniającymi ognia wynosi więcej niż 15 m, 3) od innych budynków z dachami rozprzestrzeniającymi ogień wynosi więcej niż 24 m, 4) od małych budynków pomocniczych o powierzchni rzutu poziomego do 20 m2, bez własnego paleniska, wynosi więcej niż 5 m. 2. Stosowanie dachów rozprzestrzeniających ogień w budynkach usytuowanych w odległości mniejszej niż 24 m od granicy lasu jest zabronione. § 272. 1. Odległość między budynkami, z wyjątkiem zabudowy jednorodzinnej i zagrodowej, nie może być mniejsza niż: 1) między budynkiem produkcyjnym lub magazynowym, z pomieszczeniem zagrożonym wybuchem, a innym budynkiem oraz między budynkiem produkcyjnym lub magazynowym zawierającym strefę pożarową o obciążeniu ogniowym 1000 MJ/m2 a budynkiem zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) - 20 m, 2) 88) między budynkiem produkcyjnym lub magazynowym, bez pomieszczeń zagrożonych wybuchem i stref pożarowych o obciążeniu ogniowym powyżej 1000 MJ/m2, a budynkiem zaliczonym do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) - 10 m, 3) między budynkami zaliczonymi do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) - 10 m. 2. Najmniejsze odległości między budynkami produkcyjnymi lub magazynowymi bez pomieszczeń zagrożonych wybuchem oraz między składowiskami otwartymi określa tabela: Budynki przeznaczone do celów produkcyjnych i magazynowych o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej w MJ/m2Niemniejsze odległości w m od innego budynku lub składowiska otwartego o maksymalnym obciążeniu ogniowym strefy pożarowej w MJ/m2 do 500powyżej 500 do 4000powyżej 4000 1234 do 500101520 powyżej 500 do 4000151520 powyżej 4000202020 3. Odległości określone w ust. 1 i 2, w zależności od klasy odporności ogniowej i wielkości powierzchni oszklenia ściany od strony sąsiedniego budynku: 1) mogą być pomniejszone o 50% - jeżeli ściana ma odporność ogniową co najmniej 60 min i znajdują się w niej tylko jedne drzwi o odporności ogniowej co najmniej 30 min, 2) powinny być powiększone o 50% - jeżeli ściana ma oszklenie szkłem zwykłym na 35-70% jej powierzchni, a ściana sąsiedniego budynku nie spełnia warunków, o których mowa w pkt 1, 3) powinny być powiększone o 100% - jeżeli ściana ma oszklenie szkłem zwykłym na ponad 70% powierzchni, a ściana sąsiedniego budynku nie spełnia warunków, o których mowa w pkt 1. 4. Odległości między budynkami, o których mowa w ust. 1-3, a granicą sąsiedniej nie zabudowanej działki powinny wynosić co najmniej połowę wielkości w nich określonych, przyjmując, że może być na niej usytuowany budynek zaliczany do kategorii zagrożenia ludzi, ze ścianą mającą oszklenie szkłem zwykłym na powierzchni poniżej 35%. 5. Odległości między budynkami lub częściami budynku a innymi budynkami można pomniejszyć w stosunku do wymagań określonych w ust. 1-4, pod warunkiem zastosowania stałych, samoczynnych urządzeń gaśniczych: 1) przy zastosowaniu tych urządzeń w jednym z budynków - o 25%, 2) przy zastosowaniu tych urządzeń w obydwu budynkach - o 50%. 6. Najmniejszą odległość budynku produkcyjnego i magazynowego oraz budynku zaliczonego do kategorii zagrożenia ludzi (ZL) od granicy lasu należy przyjmować jak odległość od budynku zaliczonego do kategorii zagrożenia ludzi, zgodnie z ust. 1 i z uwzględnieniem ust. 3 i 5. § 273. 89) Odległości między budynkami położonymi na jednej działce budowlanej nie normuje się, jeżeli ich łączna powierzchnia nie przekracza dopuszczalnej powierzchni strefy pożarowej. Rozdział 8 Wymagania szczególne dotyczące garaży § 274. 1. Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej garaży należy przyjmować zgodnie z § 212 ust. 2 jak dla budynków o obciążeniu ogniowym do 500 MJ/m2, z zastrzeżeniem § 275 ust. 2. 2. Jednokondygnacyjny garaż o powierzchni użytkowej powyżej 100 m2 powinien mieć konstrukcję nośną o odporności ogniowej co najmniej 30 min. Odległość tego garażu od innych budynków nie może być mniejsza niż 5 m, jeżeli nie zastosowano ściany oddzielenia przeciwpożarowego o odporności ogniowej co najmniej 120 min. 3. Odległość garażu wielopoziomowego od innych budynków powinna odpowiadać warunkom określonym w § 272 jak dla budynków produkcyjnych i magazynowych o obciążeniu ogniowym do 500 MJ/m2. 4. 90) Jednokondygnacyjny garaż o powierzchni użytkowej do 100 m2 powinien mieć ściany i dach nie rozprzestrzeniające ognia. § 275. 1. Pod względem bezpieczeństwa pożarowego za garaż otwarty uważa się garaż, w którym otwory w ścianach zewnętrznych stanowią co najmniej 1/3 całkowitej powierzchni tych ścian i umożliwiają odprowadzanie ciepła i dymu. 2. Garaż otwarty, którego najwyższy poziom parkowania znajduje się nie wyżej niż 25 m nad poziomem terenu, może być wykonany w klasie D odporności pożarowej, jeżeli w tym garażu: 1) ściany przeciwległe z otworami znajdują się w odległości nie większej niż 50 m, 2) ponad kondygnacjami przeznaczonymi do parkowania samochodów nie znajdują się inne pomieszczenia, 3) między otworami w ścianach garażu a innymi budynkami odległość jest nie mniejsza niż 10 m, z zastrzeżeniem § 19 ust. 1. § 276. 1. Powierzchnia strefy pożarowej w garażu zamkniętym nie może przekraczać: 1) w garażu nadziemnym - 5000 m2, 2) w garażu podziemnym - 2500 m2. 2. Powierzchnie określone w ust. 1 mogą być powiększone o 100% przy zastosowaniu stałych urządzeń gaśniczych, a o 50% - przy zastosowaniu samoczynnych urządzeń oddymiających. 3. Powiększenia powierzchni, o których mowa w ust. 2, podlegają sumowaniu. 4. 91) Powierzchnia strefy pożarowej w garażu otwartym nie może przekraczać 30000 m2. 5. W zamkniętym garażu, mającym więcej niż 50 stanowisk postojowych w jednej strefie pożarowej, należy stosować wentylację oddymiającą. § 277. Kondygnacje garażu podziemnego powinny mieć możliwość oddzielenia, w razie pożaru, za pomocą bram, drzwi lub innych zamknięć w sposób zabezpieczający przed przenikaniem ognia i dymu między kondygnacjami. § 278. 1. Na każdej kondygnacji garażu, na której liczba samochodów przekracza 50, powinny znajdować się co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne, przy czym jednym z tych wyjść może być wjazd lub wyjazd. Długość przejścia do wyjścia ewakuacyjnego nie może przekraczać: 1) w garażu zamkniętym 40 m, 2) w garażu otwartym 60 m. 2. Wyjście ewakuacyjne powinno być dostępne także w wypadku zamknięcia bram między strefami pożarowymi. 3. Klatki schodowe ewakuacyjne nie są konieczne, jeżeli poziom parkowania leży nie wyżej niż 3 m nad poziomem terenu. W tym wypadku jako wyjście ewakuacyjne może służyć drabina stalowa lub schody zewnętrzne. § 279. 1. W wypadku wbudowania garażu w budynek zaliczony do kategorii zagrożenia ludzi, należy zachować odległość w pionie co najmniej 1,5 m między wrotami garażu a oknami tego budynku. Odległość ta może wynosić 1,1 m, jeżeli wykonano nad wjazdem do garażu daszek z materiałów niepalnych o wysięgu co najmniej 0,6 m od lica ściany, wysunięty obustronnie 0,8 m poza boczne krawędzie wrót garażu, lub jeżeli wrota garażu są cofnięte o 0,8 m od lica ściany. 2. W budynku, o którym mowa w ust. 1, odległość wrót garażu wbudowanego lub dobudowanego od najbliższej krawędzi okien pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi w tym samym budynku nie może być mniejsza niż 1,5 m w rzucie poziomym. § 280. Połączenie garażu z domem jednorodzinnym wymaga zastosowania drzwi o odporności ogniowej co najmniej 30 min. W innych budynkach połączenie takie jest dopuszczalne, pod warunkiem wykonania pośredniego przedsionka, zamykanego obustronnie drzwiami o odporności ogniowej co najmniej 30 min. § 281. 1. Instalowanie w garażu studzienek rewizyjnych instalacji, aparatów i przewodów gazowych oraz umieszczanie otworów od palenisk lub otworów przeznaczonych do czyszczenia kanałów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych jest zabronione. 2. Dopuszcza się prowadzenie przewodów gazowych z rur stalowych bez szwu, łączonych za pomocą spawania przez jedną kondygnację garażu, znajdującą się bezpośrednio pod budynkiem, pod warunkiem zabezpieczenia tych przewodów przed uszkodzeniem. Rozdział 9 Wymagania szczególne dotyczące budynków inwentarskich § 282. Od wymagań dotyczących klasy odporności pożarowej budynków, określonych w § 212, zwalnia się stodoły, jednokondygnacyjne budynki inwentarskie i gospodarcze oraz budynki do przechowywania płodów rolnych i leśnych o kubaturze, łącznie z poddaszem użytkowym, do 1500 m3. § 283. Paszarnie, kotłownie i inne pomieszczenia wyposażone w paleniska lub trzony kuchenne, znajdujące się w budynkach inwentarskich, powinny mieć podłogi, ściany i stropy wykonane z materiałów niepalnych. § 284. Budynek inwentarski powinien spełniać następujące wymagania ewakuacyjne: 1) odległość od najdalszego stanowiska dla zwierząt do wyjścia ewakuacyjnego nie powinna przekraczać przy ściółkowym utrzymaniu zwierząt - 50 m, a przy bezściółkowym - 75 m, 2) w bezściółkowym chowie bydła, trzody chlewnej i owiec, jeżeli liczba bydła i trzody chlewnej nie przekracza 15 sztuk, a owiec - 200 sztuk, należy stosować co najmniej jedno wyjście ewakuacyjne, 3) w budynku przeznaczonym dla większej liczby zwierząt aniżeli wymieniona w pkt 2 należy stosować co najmniej dwa wyjścia, a z pomieszczeń podzielonych na sekcje - co najmniej jedno wyjście ewakuacyjne z każdej sekcji, 4) wrota i drzwi w budynku inwentarskim powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczenia. § 285. Dopuszcza się umieszczenie w jednym budynku części mieszkalnej i gospodarczej pod następującymi warunkami: 1) część mieszkalna oraz cześć gospodarcza mają odrębne wejścia, 2) między częścią mieszkalną a gospodarczą zostanie wykonana ściana o odporności ogniowej co najmniej 60 min. Rozdział 10 Wymagania szczególne dotyczące budynków tymczasowych § 286. 1. Budynek tymczasowy przeznaczony na stały pobyt ludzi nie może mieć więcej niż 2 kondygnacje i powinien być wykonany co najmniej w klasie E odporności pożarowej. 2. 92) Tymczasowy budynek wykonany z materiałów palnych lub z palną izolacją należy przegradzać w odstępach nie przekraczających 24 m ścianami oddzieleń przeciwpożarowych odporności ogniowej co najmniej 60 min; nie dotyczy to wypadków określonych w § 287 i 288. 3. Ściana oddzielenia przeciwpożarowego powinna być wysunięta co najmniej o 0,6 m poza lico ścian zewnętrznych i ponad palne pokrycie dachu. 4. Dostęp do poddasza tymczasowego budynku drewnianego powinien być umożliwiony za pomocą wewnętrznego wyłazu z klapą przeciwpożarową o wymiarach 0,6×0,6 m lub przez drabinę i drzwi zewnętrzne o wymiarach 0,6×1,6 m, umieszczone w szczytowej ścianie budynku. 5. Stosowanie instalacji elektrycznych lub gazowych na strychu tymczasowego budynku drewnianego jest zabronione. § 287. Budynek tymczasowy może być przeznaczony na cele widowiskowe lub inne zgromadzenia ludzi, jeżeli: 1) jest jednokondygnacyjny, 2) widownia jest dostępna z poziomu terenu, 3) dach lub stropodach mają pokrycie co najmniej trudno zapalne, 4) ma wejścia o szerokości i liczbie określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących ewakuacji z pomieszczeń lub budynków, 5) ma oświetlenie ewakuacyjne i bezpieczeństwa, 6) ma instalację elektryczną wykonaną zgodnie z Polskimi Normami. § 288. Pomieszczenie z obudową pneumatyczną może być wykorzystywane do użytku publicznego, a także na magazyn i pomieszczenie produkcyjne o obciążeniu ogniowym nie wyższym od 1000 MJ/m2, pod następującymi warunkami: 1) zachowania odległości co najmniej 20 m od innych obiektów, 2) użycia jako powłoki materiału co najmniej trudno zapalnego, 3) zastosowania wyłącznie ogrzewania powietrznego, 4) zapewnienia liczby i szerokości wyjść ewakuacyjnych oraz długości dojść ewakuacyjnych, określonych w rozporządzeniu, 5) odpowiedniego oznakowania wyjść, 6) 93) wyposażenia w oświetlenie ewakuacyjne i bezpieczeństwa, 7)93) wyposażenia w instalację elektryczną wykonaną zgodnie z Polskimi Normami. § 289. Ze względu na zapewnienie warunków ewakuacji, pomieszczenie, o którym mowa w § 288, przeznaczone do celów widowiskowych, wystawowych, rekreacyjnych lub sportowych, powinno być dodatkowo wyposażone w: 1) konstrukcje umieszczone wewnątrz lub na zewnątrz budynku do awaryjnego podwieszenia powłoki pneumatycznej, 2) awaryjne urządzenie do utrzymania ciśnienia w powłoce, zasilane z niezależnego źródła energii, 3) awaryjną wentylację mechaniczną do wymiany powietrza, zasilaną z niezależnego źródła, 4) oświetlenie ewakuacyjne i bezpieczeństwa, 5) wyjścia ewakuacyjne, rozmieszczone możliwie równomiernie na obwodzie, 6) krzesła połączone ze sobą w sposób trwały i unieruchomione w rzędach co najmniej po 8 sztuk; szerokość przejść między rzędami określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej. § 290. Tymczasowy budynek typu namiotowego przeznaczony na cele widowiskowe powinien spełniać wymagania określone w § 288 i 289, z wyjątkiem wymagań dotyczących urządzeń do utrzymywania ciśnienia w powłoce. DZIAŁ VII BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA § 291. Budynek i urządzenia z nim związane powinny być projektowane i wykonane w sposób nie stwarzający niemożliwego do zaakceptowania ryzyka wypadków w trakcie użytkowania, w szczególności przez uwzględnienie przepisów mniejszego działu. § 292. Wejścia do budynku o wysokości powyżej dwóch kondygnacji, mającego pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi, należy ochraniać podcieniem lub daszkiem ochronnym o głębokości (wysięgu) co najmniej 1 m w stosunku do płaszczyzny drzwi wejściowych. Wymaganie to nie dotyczy zakładów karnych i zakładów dla nieletnich. § 293. 1. Elementy elewacji budynku, tablice informacyjne, dekoracje i reklamy nie mogą stanowić uciążliwości oraz zagrożenia bezpieczeństwa dla użytkowników budynku i osób trzecich. 2. Daszki, balkony oraz stałe i ruchome osłony przeciwsłoneczne (markizy) mogą być umieszczane na wysokości co najmniej 2,4 m nad poziomem chodnika, z pozostawieniem nie osłoniętego pasma ruchu od strony jezdni o szerokości co najmniej 1 m. 3. Wystawy sklepowe i gabloty reklamowe mogą być wysunięte poza płaszczyznę ściany zewnętrznej budynku nie więcej niż 0,5 m - pod warunkiem zachowania użytkowej szerokości chodnika nie mniejszej niż 2 m oraz zapewnienia bezpieczeństwa ruchu dla osób z dysfunkcją narządu wzroku. 4. Oświetlenie wystaw i reklamy świetlne nie powinny być uciążliwe dla użytkowników budynku oraz powodować olśnienia przechodniów i użytkowników jezdni. § 294. 1. Wpusty kanalizacyjne, pokrywy urządzeń sieci uzbrojenia terenu i instalacji podziemnych oraz inne osłony otworów, usytuowane na trasie przejścia lub przejazdu, powinny znajdować się w płaszczyźnie chodnika lub jezdni. 2. Wpusty kanalizacyjne oraz ażurowe osłony otworów w płaszczyźnie chodnika lub przejścia przez jezdnię powinny mieć odstępy między prętami lub średnice otworów nie większe niż 20 mm. 3. Umieszczanie odbojów, skrobaczek, wycieraczek do obuwia lub podobnych urządzeń wystających ponad poziom płaszczyzny dojścia w szerokości drzwi wejściowych do budynku jest zabronione. § 295. Skrzydła drzwiowe, wykonane z przezroczystych tafli, powinny być wykonane z materiału zapewniającego bezpieczeństwo użytkowników w wypadku stłuczenia oraz oznakowane w sposób widoczny. § 296. 1. Schody zewnętrzne i wewnętrzne o wysokości przekraczającej 0,5 m powinny być zaopatrzone w balustrady lub inne zabezpieczenia od strony przestrzeni otwartej. 2. W budynku mieszkalnym jednorodzinnym, zagrodowym i rekreacji indywidualnej warunek określony w ust. 1 uważa się za spełniony również wówczas, gdy schody i pochylnie o wysokości do 1 m, nie mające balustrad, są obustronnie szersze w stosunku do drzwi lub innego przejścia, do którego prowadzą, co najmniej po 0,5 m. 3. Schody zewnętrzne i wewnętrzne w budynku użyteczności publicznej powinny mieć balustrady lub poręcze przyścienne, umożliwiające lewo- i prawostronne ich użytkowanie. Przy szerokości biegu schodów większej niż 4 m należy zastosować dodatkową balustradę. § 297. Konstrukcja schodów, pochylni, pomostów i galerii, służących komunikacji ogólnej w budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, nie może być podatna na wywoływane przez użytkowników drgania. § 298. 1. Balustrady przy schodach, pochylniach, portfenetrach, balkonach i loggiach powinny mieć konstrukcję przenoszącą siły poziome, określone w Polskich Normach, oraz wysokość i wypełnienie płaszczyzn pionowych zapewniające skuteczną ochronę przed wypadnięciem osób. 2. Wysokość i prześwity lub otwory w wypełnieniu balustrad powinny mieć wymiary określone w tabeli: Rodzaj budynków (przeznaczenie użytkowe)Minimalna wysokość balustrady, mierzona do wierzchu poręczy (m)Maksymalny prześwit lub wymiar otworu pomiędzy elementami wypełnienia balustrady (m) 123 Budynki jednorodzinne i wnętrza mieszkań wielopoziomowych0,9nie reguluje się Budynki wielorodzinne i zamieszkania zbiorowego, oświaty i wychowania oraz zakładów opieki zdrowotnej1,10,12 Inne budynki1,10,2 3. W budynku, w którym przewiduje się przebywanie dzieci bez stałego nadzoru, balustrady powinny mieć rozwiązania uniemożliwiające wspinanie się na nie oraz zsuwanie się po poręczy. 4. Przy balustradach lub ścianach przyległych do pochylni, przeznaczonych do ruchu osób niepełnosprawnych należy zastosować obustronne poręcze, umieszczone na wysokości 0,75 i 0,9 m od płaszczyzny ruchu. 5. Poręcze przy schodach zewnętrznych i pochylniach należy przedłużyć o 0,3 m przed początkiem i końcem biegu oraz zakończyć w sposób zapewniający bezpieczne użytkowanie. 6. Balustrady oddzielające różne poziomy widowni, hal sportowych, teatrów, kin i innych obiektów użyteczności publicznej powinny zapewniać bezpieczeństwo użytkowników, także w wypadku paniki. Dopuszcza się obniżenie pionowej części balustrady do 0,7 m, pod warunkiem uzupełnienia jej górną częścią poziomą o szerokości dającej łącznie z częścią pionową wymiar co najmniej 1,2 m. § 299. 94) 1. Okna w budynku powyżej drugiej kondygnacji, a także okna na niższych kondygnacjach, wychodzące na chodniki lub inne przejścia dla pieszych, powinny mieć skrzydła otwierane do wewnątrz. 2. Dopuszcza się stosowanie okien otwieranych na zewnątrz, o poziomej osi obrotu (uchylnych) i maksymalnym wychyleniu skrzydła do 0,6 m, mierząc od lica ściany zewnętrznej, pod warunkiem zastosowania w nich szyb zapewniających bezpieczeństwo użytkowania oraz umożliwienia ich mycia, konserwacji i naprawy od wewnątrz pomieszczeń lub z urządzeń technicznych instalowanych na zewnątrz budynku. 3. Przepisów określonych w ust. 1 i 2 nie stosuje się do budynku wpisanego do rejestru zabytków. 4. Okna w budynku wysokościowym, na kondygnacjach położonych powyżej 55 m nad terenem, powinny mieć zabezpieczenia uniemożliwiające ich otwarcie przez osoby do tego nie powołane. § 300. 1. Kraty zewnętrzne, zastosowane w otworach okiennych i balkonowych, powinny być wykonane w sposób zapobiegający możliwości wspinania się po nich do pomieszczeń położonych na innych kondygnacjach. 2. Kraty, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać wymagania określone w przepisach szczególnych o ochronie przeciwpożarowej. Nie dotyczy to zakładów karnych i aresztów śledczych. § 301. 1. W budynku o kondygnacjach położonych poniżej 25 m nad terenem odległość między górną krawędzią wewnętrznego podokiennika a podłogą powinna wynosić co najmniej 0,85 m, z wyjątkiem przyziemia, wysokiego parteru oraz ścianek podokiennych w loggii, na tarasie lub galerii, gdzie nie podlega ona ograniczeniom. 2. W budynku na kondygnacjach położonych powyżej 25 m nad terenem między górną krawędzią podokiennika a podłogą należy zachować odległość co najmniej 1,1 m, z wyjątkiem okien wychodzących na loggie, tarasy lub galerie 3. Wysokość położenia podokiennika, określona w ust 1 i 2, może być pomniejszona, pod warunkiem zastosowania zabezpieczenia okna balustradą do wymaganej wysokości lub zastosowania w tej części okna skrzydła nie otwieranego i szkła o podwyższonej wytrzymałości. § 302. 1. W budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi temperatura na powierzchni elementów centralnego ogrzewania, nie zabezpieczonych przed dotknięciem przez użytkowników, nie może przekraczać 90°C oraz przy ogrzewaniu powietrznym 70°C w odległości 1 cm od wylotu strumienia powietrza ogrzewającego. 2. W pomieszczeniu przeznaczonym na zbiorowy pobyt dzieci oraz osób niepełnosprawnych na grzejnikach centralnego ogrzewania należy umieszczać osłony, ochraniające od bezpośredniego kontaktu z elementem grzejnym. § 303. 1. W budynku na kondygnacjach położonych powyżej 25 m nad terenem nie należy stosować balkonów. Nie dotyczy to balkonów o przeznaczeniu technologicznym. 2. W budynku na kondygnacjach położonych powyżej 25 m nad terenem można stosować loggie wyłącznie z balustradami pełnymi. Stosowanie loggii powyżej 55 m nad terenem jest zabronione. 3. W budynku na kondygnacjach położonych powyżej 12 m, lecz nie wyżej niż 25 m nad terenem, można stosować portfenetry, pod warunkiem zastosowania w nich progów o wysokości co najmniej 0,15 m. § 304. Przeszklenie okien połaciowych, których krawędź jest usytuowana na wysokości ponad 3 m nad poziomem podłogi, świetlików oraz dachów w budynkach użyteczności publicznej i zakładów pracy, powinno być wykonane ze szkła lub innego materiału o podwyższonej wytrzymałości na uderzenie. § 305. Nawierzchnia schodów i pochylni zewnętrznych i wewnętrznych, a także podłóg w pomieszczeniu przeznaczonym do ruchu ogólnego, powinna być wykonana z materiałów nie powodujących niebezpieczeństwa poślizgu. § 306. W budynku użyteczności publicznej, produkcyjnym i magazynowym, w miejscach, w których następuje zmiana poziomu podłogi, należy zastosować rozwiązania techniczne, plastyczne lub inne sygnalizujące tę różnicę. § 307. W budynku produkcyjnym i magazynowym, w których mogą wystąpić zmienne obciążenia użytkowe stropów, schodów lub pomostów roboczych, należy w widocznym miejscu umieścić tablicę informacyjną, określającą dopuszczalną wielkość obciążenia tych elementów. § 308. 1. Na dachu o spadku ponad 25% oraz na dachu pokrytym materiałami łamliwymi (tłukącymi) należy wykonać stałe dojścia do kominów oraz anten radiowych i telewizyjnych. 2. Dojścia, o których mowa w ust. 1, na odcinkach o nachyleniu ponad 25% powinny mieć zabezpieczenia przed poślizgiem. 3. Na dachu o spadku ponad 100% powinny być zamocowane stałe uchwyty dla lin bezpieczeństwa lub bariery ochronne nad dolną krawędzią dachu. DZIAŁ VIII HIGIENA I ZDROWIE Rozdział 1 Wymagania ogólne § 309. Budynek powinien być zaprojektowany i wykonany z takich materiałów i wyrobów oraz w taki sposób, aby nie stanowił zagrożenia dla higieny i zdrowia użytkowników lub sąsiadów, w szczególności w wyniku: 1) wydzielania się gazów toksycznych, 2) obecności szkodliwych pyłów lub gazów w powietrzu, 3) niebezpiecznego promieniowania, 4) zanieczyszczenia lub zatrucia wody lub gleby, 5) nieprawidłowego usuwania dymu i spalin oraz nieczystości i odpadów w postaci stałej lub ciekłej, 6) występowania wilgoci w elementach budowlanych lub na ich powierzchniach, 7) niekontrolowanej infiltracji powietrza zewnętrznego, 8) przedostawania się gryzoni do wnętrza. Rozdział 2 Ochrona czystości powietrza § 310. 1. Budynek przeznaczony na pobyt ludzi i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby w pomieszczeniach zawartość w powietrzu stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez grunt, materiały i stałe wyposażenie oraz powstających w trakcie użytkowania zgodnego z przeznaczeniem pomieszczeń, nie przekraczała wartości dopuszczalnych, określonych w przepisach szczególnych i Polskich Normach. 2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do pomieszczeń przeznaczonych dla zwierząt. 3. W pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, w którym jest wymagane zachowanie szczególnej czystości, stosowanie grzejników z rur ożebrowanych jest zabronione. § 311. Jeżeli w powietrzu usuwanym z pomieszczenia występują niedopuszczalne stężenia substancji szkodliwych, należy zastosować urządzenia unieszkodliwiające je przed wyemitowaniem do atmosfery. § 312. 1. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, dla inwentarza żywego, a także do produkcji i przechowywania artykułów spożywczych oraz farmaceutycznych nie może być wykonany z materiałów emitujących związki (gazy, pary, pyły) szkodliwe dla zdrowia lub zapachowe w stopniu przekraczającym ich dopuszczalne stężenia. 2. Jeżeli związki, o których mowa w ust. 1, są emitowane przez materiały w niedopuszczalnym stężeniu jedynie przez ograniczony czas, dopuszcza się ich stosowanie, pod warunkiem że użytkowanie budynku lub pomieszczeń, w których materiały te zostały zastosowane, nastąpi dopiero po upływie terminu karencji, a w wypadku materiałów emitujących zanieczyszczenia pyliste lub włókniste, po stwierdzeniu przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego16a) osiągnięcia stanu zanieczyszczenia powietrza, zgodnego z przepisami szczególnymi. Rozdział 3 Ochrona przed promieniowaniem jonizującym i polami elektromagnetycznymi § 313. 1. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz dla inwentarza żywego nie może być wzniesiony lub użytkowany na obszarach, na których średnia roczna dawka tła promieniowania jonizującego przekracza dopuszczalną wartość, określoną w przepisach szczególnych. 2. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi i dla inwentarza żywego nie może być wykonany z materiałów nie spełniających wymagań w zakresie dopuszczalnych zawartości naturalnych pierwiastków promieniotwórczych, określonych w przepisach szczególnych 3. Średnie wartości roczne ekwiwalentnego stężenia radonu w pomieszczeniach budynku przeznaczonego na stały pobyt ludzi nie mogą przekraczać dopuszczalnej wartości, określonej w przepisach szczególnych. § 314. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi nie może być wzniesiony na obszarach, na których występuje przekroczenie dopuszczalnego poziomu oddziaływania pola elektromagnetycznego, określonego w przepisach szczególnych. Rozdział 4 Ochrona przed zawilgoceniem i zagrzybieniem § 315. Budynek powinien być zaprojektowany i wykonany w taki sposób, aby opady atmosferyczne, woda w gruncie na jego powierzchni, woda użytkowana w budynku oraz para wodna w powietrzu w tym budynku nie powodowały zagrożenia zdrowia i higieny użytkowania. § 316. 1. Budynek położony na gruncie, na którym poziom wód gruntowych może powodować przenikanie wody do pomieszczeń, należy zabezpieczyć za pomocą drenażu zewnętrznego lub w inny sposób przed infiltracją wody do wnętrza oraz zawilgoceniem. 2. Ukształtowanie terenu wokół budynku powinno zapewniać swobodny spływ wody opadowej od budynku. § 317. 1. Ściany piwnic budynku oraz stykające się z gruntem inne elementy budynku, wykonane z materiałów podciągających wodę kapilarnie, powinny być zabezpieczone odpowiednią izolacją przeciwwilgociową. 2. Części ścian zewnętrznych, bezpośrednio nad otaczającym terenem, tarasami, balkonami i dachami, powinny być zabezpieczone przed przenikaniem wody opadowej i z topniejącego śniegu. § 318. Rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe pionowych przegród zewnętrznych (ścian, okien i drzwi) i ich uszczelnienie powinny uniemożliwiać przenikanie wody opadowej do wnętrza budynków. § 319. 1. Dachy i tarasy powinny mieć szczelne pokrycia lub izolacje oraz spadki, umożliwiające odpływ wód opadowych i z topniejącego śniegu do rynien i wewnętrznych lub zewnętrznych rur spustowych. 2. 95) Dachy w budynkach o wysokości powyżej 15 m nad poziomem terenu powinny mieć spadki umożliwiające odpływ wody do wewnętrznych rur spustowych. 3. W budynku wolno stojącym o wysokości do 4,5 m i powierzchni dachu do 100 m2 dopuszcza się niewykonywanie rynien i rur spustowych, pod warunkiem odpowiedniego ukształtowania okapów. § 320. Balkony, loggie i tarasy powinny mieć posadzki wykonane z materiałów nienasiąkliwych, mrozoodpornych i nieśliskich. § 321. W pomieszczeniu przeznaczonym na stały pobyt ludzi temperatura na wewnętrznej powierzchni przegród zewnętrznych powinna być wyższa co najmniej o 1°C od punktu rosy, obliczonego zgodnie z Polskimi Normami. § 322. 1. Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne zewnętrznych przegród budynku, warunki cieplno-wilgotnościowe, a także intensywność wymiany powietrza w pomieszczeniach, powinny uniemożliwiać powstanie zagrzybienia. 2. Do budowy należy stosować materiały, wyroby i elementy budowlane odporne lub uodpornione na zagrzybienie i inne formy biodegradacji, odpowiednio do stopnia zagrożenia korozją biologiczną. 3. Przed podjęciem przebudowy, rozbudowy, modernizacji lub zmiany przeznaczenia budynku, w wypadku stwierdzenia występowania zawilgocenia i oznak korozji biologicznej, należy wykonać ekspertyzę mykologiczną i na podstawie jej wyników, odpowiednie roboty zabezpieczające. DZIAŁ IX OCHRONA PRZED HAŁASEM I DRGANIAMI § 323. Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby poziom hałasu, na który będą narażeni użytkownicy lub ludzie znajdujący się w ich sąsiedztwie, nie stanowił zagrożenia dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę, odpoczynek i sen w zadawalających warunkach. § 324. Budynek, który ze względu na prowadzoną w nim działalność lub sposób eksploatacji może stwarzać uciążliwe dla otoczenia hałasy lub drgania, należy kształtować i zabezpieczać tak, aby poziom hałasów i drgań z budynku nie przekraczał wartości dopuszczalnych, określonych w przepisach szczególnych. § 325. Budynki mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy sytuować w miejscach najmniej narażonych na występowanie hałasu i drgań, a jeżeli one występują i poziomy ich przekraczają wartości dopuszczalne, określone w przepisach o ochronie przed hałasem i drganiami, należy stosować skuteczne zabezpieczenia. § 326. 1. Pomieszczenia w budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej powinny być chronione przed przenikaniem nadmiernego hałasu i drgań pochodzących z otoczenia budynku, a także powodowanych przez użytkowników innych pomieszczeń w budynku 2. Poziom hałasu oraz drgań przenikających do pomieszczeń nie może przekraczać wartości dopuszczalnych, określonych w Polskich Normach. 3. Przegrody zewnętrzne i wewnętrzne budynku powinny mieć izolacyjność akustyczną nie mniejszą od wymaganej w Polskich Normach. § 327. 1. Instalacje i urządzenia, stanowiące techniczne wyposażenie budynku mieszkalnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, nie mogą powodować powstawania nadmiernych hałasów i drgań, utrudniających eksploatację lub uniemożliwiających ochronę użytkowników pomieszczeń przed ich oddziaływaniem. 2. Sposób posadowienia urządzeń, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich połączenia z przewodami i elementami konstrukcyjnymi budynku, jak również sposób połączenia poszczególnych odcinków przewodów między sobą i z elementami konstrukcyjnymi budynku, powinien zapobiegać powstawaniu i rozchodzeniu się hałasów i drgań do pomieszczeń podlegających ochronie lub do otoczenia budynku. DZIAŁ X OSZCZĘDNOŚĆ ENERGII I IZOLACYJNOŚĆ CIEPLNA § 328. Budynek i jego instalacje grzewcze, wentylacyjne i klimatyzacyjne powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby ilość energii cieplnej, potrzebnej do użytkowania budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, można było utrzymać na racjonalnie niskim poziomie. § 329. 96) 1. Dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli wartość wskaźnika E, określającego obliczeniowe zapotrzebowanie na energię końcową (ciepło) do ogrzewania budynku w sezonie grzewczym, wyrażone ilością energii przypadającej w ciągu roku na 1 m3 kubatury ogrzewanej części budynku, jest mniejsza od wartości granicznej E0. 2. Dla budynku mieszkalnego w zabudowie jednorodzinnej wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli: 1) wartość wskaźnika E, o którym mowa w ust. 1, jest mniejsza od wartości granicznej E0, lub 2) przegrody zewnętrzne odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom związanym z oszczędnością energii, określonym w załączniku do rozporządzenia. 3. Dla budynku użyteczności publicznej i budynku przemysłowego wymagania określone w § 328 uznaje się za spełnione, jeżeli przegrody zewnętrzne odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom związanym z oszczędnością energii, określonym w załączniku do rozporządzenia. 4. Wartości graniczne E0 wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku, w zależności od współczynnika kształtu budynku A/V, dla budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego wynoszą: 1) E0 = 29 kWh/(m3 rok) przy A/V ≤ 0,20, 2) E0 = 26,6 + 12 A/V kWh/(m3 rok) przy 0,20 < A/V < 0,90, 3) E0 = 37,4 kWh/(m3 rok) przy A/V ≥ 0,90 gdzie: A - jest sumą pół powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych (wraz z oknami i drzwiami balkonowymi), dachów i stropodachów, podłóg na gruncie lub stropów nad piwnicą nie ogrzewaną, stropów nad przejazdami, oddzielających część ogrzewaną budynku od powietrza zewnętrznego, liczonych po obrysie zewnętrznym, V - jest kubaturą ogrzewanej części budynku, obliczoną zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad obliczania kubatury budynków, powiększoną o kubaturę ogrzewanych pomieszczeń na poddaszu użytkowym lub w piwnicy i pomniejszoną o kubaturę wydzielonych klatek schodowych, szybów wind, otwartych wnęk, loggii i galerii. 5. Wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynku mieszkalnego i zamieszkania zbiorowego E, o którym mowa w ust. 1, oblicza się zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych. DZIAŁ XI PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE § 330. 97) Przepisów rozporządzenia nie stosuje się, z zastrzeżeniem § 2 ust. 1 i § 207 ust. 3, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia: 1) została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę, 2) zostało dokonane zgłoszenie budowy lub wykonywania robót budowlanych, w wypadku gdy nie jest wymagane uzyskanie decyzji, o której mowa w pkt 1. § 331. 98) Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do budynków wznoszonych z prefabrykatów wielkowymiarowych w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. włącznie, w zakresie wymagań określonych w: a) § 72, jeżeli wysokości pomieszczeń mieszkalnych określone w tabeli będą obniżone nie więcej niż o 50 mm, b) § 94 ust. 1, jeżeli zostaną zachowane określone w nim wymiary, z wyjątkiem szerokości kuchni w mieszkaniach wielopokojowych, która może być zmniejszona do 1,7 m. § 332. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1995 r. Załącznik 99) do rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. WYMAGANIA IZOLACYJNOŚCI CIEPLNEJ I INNE WYMAGANIA ZWIĄZANE Z OSZCZĘDNOŚCIĄ ENERGII 1. Izolacyjność cieplna przegród i podłóg na gruncie 1.2. Wartości współczynnika przenikania ciepła k ścian, stropów i stropodachów, obliczone zgodnie z Polską Normą, nie mogą być większe niż wartości kmax, określone w tabelach: Budynek mieszkalny w zabudowie jednorodzinnej Lp.Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniuKmax W/(m2K) 123 1Ściany zewnętrzne (stykające się z powietrzem zewnętrznym): a) przy tj > 16°C: - o budowie warstwowej*) z izolacją z materiału o współczynniku przewodzenia ciepła λ≤ 0,05 W/(m K)0,30 - pozostałe0,50 b) przy tj <_ 16°C (niezależnie od rodzaju ściany)0,80 2Ściany piwnic nie ogrzewanychbez wymagań 3Stropodachy i stropy pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami: a) przy ti > 16°C0,30 b) przy 8°C < ti <_ 16°C0,50 4Stropy nad piwnicami nie ogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi0,60 5Stropy nad piwnicami ogrzewanymibez wymagań 6Ściany wewnętrzne oddzielające pomieszczenie ogrzewane od nie ogrzewanego1,00 ti - temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu według Polskiej Normy *) tynk zewnętrzny i wewnętrzny nie jest uznawany jako warstwa Budynek użyteczności publicznej Lp.Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniuKmax W/(m2K) 123 1Ściany zewnętrzne (stykające się z powietrzem zewnętrznym): a) przy tj > 16°C: - pełne0,45 - z otworami okiennymi i drzwiowymi0,55 - ze wspornikami balkonu, przenikającymi ścianę0,65 b) przy ti <_ 16°C (niezależnie od rodzaju ściany)0,70 2Ściany wewnętrzne między pomieszczeniami ogrzewanymi a klatkami schodowymi lub korytarzami3,00*) 3Ściany przylegające do szczelin dylatacyjnych o szerokości: a) do 5 cm, trwale zamkniętych i wypełnionych izolacją cieplną na głębokość co najmniej 20 cm3,00 b) powyżej 5 cm, niezależnie od przyjętego sposobu zamknięcia i zaizolowania szczeliny1,00 4Ściany piwnic nie ogrzewanychbez wymagań 5Stropodachy i stropy pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami: a) przy ti > 16°C0,30 b) przy 8°C < ti <_ 16°C0,50 6Stropy nad piwnicami nie ogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami podpodłogowymi0,60 7Stropy nad piwnicami ogrzewanymibez wymagań *) Jeżeli przy drzwiach wejściowych do budynku nie ma przedsionka, to wartość współczynnika k ściany wewnętrznej przy klatce schodowej na parterze nie powinna być większa niż 1,0 W/(m2 K) Budynek przemysłowy Lp.Rodzaj przegrody i temperatura w pomieszczeniuKmax W/(m2K) 123 1Ściany zewnętrzne (stykające się z powietrzem zewnętrznym): a) przy ti > 16°C: - pełne0,45 - z otworami okiennymi i drzwiowymi0,55 b) przy 8°C < ti <_ 16°C: - pełne0,75 - z otworami okiennymi i drzwiowymi0,90 c) przy ti <_ 8°C1,20 2Ściany wewnętrzne i stropy międzykondygnacyjne: a) dla Δti > 16K1,00 b) dla 8K < Δti <_ 16K1,40 c) dla Δti <_ 8Kbez wymagań 3Stropodachy i stropy pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami: a) przy ti > 16°C0,30 b) przy 8°C < ti <_ 16°C0,50 c) przy ti <_ 8°C0,70 ti - temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu według Polskiej Normy lub określana indywidualnie w projekcie technologicznym Δti - różnica temperatur obliczeniowych w pomieszczeniach 1.2. Wartości współczynnika przenikania ciepła k okien, drzwi balkonowych i drzwi zewnętrznych nie mogą być większe niż wartości kmax, określone w tabelach: Budynek mieszkalny w zabudowie jednorodzinnej Lp.Okna, drzwi balkonowe i drzwi zewnętrzneKmax W/(m2K) 123 1Okna (w tym połaciowe), drzwi balkonowe i powierzchnie przezroczyste nieotwieralne w pomieszczeniach o ti >_ 20°C: - w I, II i III strefie klimatycznej2,6 - w IV i V strefie klimatycznej2,0 2Okna w ścianach oddzielających pomieszczenia ogrzewane od nie ogrzewanych4,0 3Okna pomieszczeń piwnicznych i poddaszy nie ogrzewanych oraz nad klatkami schodowymi nie ogrzewanymibez wymagań 4Drzwi zewnętrzne wejściowe2,6 Budynek użyteczności publicznej Lp.Okna, drzwi balkonowe, świetliki i drzwi zewnętrzneKmax W/(m2K) 123 1Okna i drzwi balkonowe: a) przy ti >_ 20°C2,3 b) przy ti < 20°Cbez wymagań 2Okna i drzwi balkonowe w pomieszczeniach o szczególnych wymaganiach higienicznych (pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi w szpitalach, żłobkach i przedszkolach)2,3 3Okna pomieszczeń piwnicznych i poddaszy nie ogrzewanych oraz świetliki nad klatkami schodowymi nie ogrzewanymibez wymagań 4Drzwi zewnętrzne wejściowe do budynków2,6 Budynek przemysłowy Lp.Okna, świetliki, drzwi i wrotaKmax W/(m2K) 123 1Okna i świetliki w przegrodach zewnętrznych: a) przy ti > 16°C2,6 b) przy 8°C < ti <_ 16°C4,0 c) przy ti <_ 8°Cbez wymagań 2Drzwi i wrota w przegrodach zewnętrznych: a) przy ti > 16°C1,4 b) przy 8°C < ti <_ 16°C3,0 c) przy ti <_ 8°Cbez wymagań ti - temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu według Polskiej Normy lub określana indywidualnie w projekcie technologicznym 1.3. Dopuszcza się dla budynku przemysłowego większe wartości współczynnika k niż określone w pkt 1.1 i 1.2., jeśli uzasadnia to rachunek efektywności ekonomicznej inwestycji, obejmujący koszty budowy i eksploatacji budynku. 1.4. W budynku mieszkalnym w zabudowie jednorodzinnej, budynku użyteczności publicznej, a także budynku przemysłowym podłoga na gruncie w ogrzewanym pomieszczeniu powinna być izolowana dodatkową izolacją cieplną w postaci pasów pionowych lub poziomych o szerokości co najmniej 1,0 m usytuowanych wzdłuż linii styku podłogi ze ścianą zewnętrzną. Suma oporów cieplnych warstw podłogowych, dodatkowej izolacji cieplnej (poziomej lub pionowej) i gruntu, obliczona zgodnie z Polską Normą, nie powinna być mniejsza od wartości określonych w poniższej tabeli: Minimalne wartości sumy oporów cieplnych dla podłóg układanych na gruncie Lp.Składniki oporu ciepłaRmin m2 K/W+ 8°C <_ ti <_ 16°Cti > 16°C 1234 1Warstwy podłogowe, izolacja cieplna (pozioma lub pionowa) oraz ściana zewnętrzna lub fundamentowa (schemat wg rys. 1)1,01,5 2Warstwy podłogowe i grunt przyległy do podłogi (w jej strefie środkowej)bez wymagań1,5 a) Ilustracja b) IlustracjaRys. 1. Schemat wymaganej ochrony cieplnej podłogi na gruncie w strefie przyściennej: a) izolacja cieplna pozioma, b) izolacja cieplna pionowa; 1 - poziom terenu Podłogom stykającym się z gruntem w pomieszczeniach o temperaturze obliczeniowej ti <_ 8°C oraz podłogom usytuowanym poniżej 0,6 m od poziomu terenu nie stawia się żadnych wymagań izolacyjności cieplnej. 1.5. W budynku mieszkalnym w zabudowie jednorodzinnej, budynku użyteczności publicznej, a także w budynku przemysłowym wartości oporów cieplnych ścian stykających się z gruntem, na odcinku ściany równym 1,0 m licząc od poziomu terenu, nie mogą być mniejsze niż: a) przy ti > 16°C - 1,0 m2 K/W, b) przy 4°C < ti ≤ 16°C - 0,8 m2 K/W, a na odcinku ściany poniżej 1,0 m, licząc od poziomu terenu, wartości oporu cieplnego nie ogranicza się. 2. Inne wymagania związane z oszczędnością energii 2.1. Powierzchnia okien 2.1.1. W budynku mieszkalnym w zabudowie jednorodzinnej pole powierzchni A0, wyrażone w m2, okien oraz przegród szklanych i przezroczystych, o współczynniku przenikania ciepła k nie mniejszym niż 2,0 W/(m2 K), obliczone według ich wymiarów modularnych, nie może być większe niż wartość A0max obliczona według wzoru: A0max = 0,15 Az + 0,03 Aw gdzie: Az - jest sumą pól powierzchni rzutu poziomego wszystkich kondygnacji nadziemnych (w zewnętrznym obrysie budynku) w pasie o szerokości 5 m wzdłuż ścian zewnętrznych, Aw - jest sumą pól powierzchni pozostałej części rzutu poziomego wszystkich kondygnacji po odjęciu Az. 2.1.2. W budynku użyteczności publicznej pole powierzchni A0, wyrażone w m2, okien oraz przegród szklanych przezroczystych, o współczynniku przenikania ciepła k nie mniejszym niż 2,0 W/(m2 K), obliczone według ich wymiarów modularnych, nie może być większe niż wartość A0max obliczona według wzoru określonego w pkt 2.1.1., jeśli nie jest to sprzeczne z warunkami odnośnie do zapewnienia niezbędnego oświetlenia światłem dziennym, określonymi w § 57 rozporządzenia. 2.1.3. W budynku przemysłowym łączne pole powierzchni okien oraz ścian szklanych w stosunku do powierzchni całej elewacji nie może być większe niż: a) w budynku jednokondygnacyjnym (halowym) - 15%, b) w budynku wielokondygnacyjnym - 30%. 2.2. Punkt rosy 2.2.1. W budynku mieszkalnym, budynku użyteczności publicznej, a także w budynku przemysłowym opór cieplny nieprzezroczystych przegród zewnętrznych powinien umożliwiać utrzymanie na wewnętrznych jej powierzchniach temperatury wyższej co najmniej o 1°C od punktu rosy powietrza w pomieszczeniu, przy obliczeniowych wartościach temperatury powietrza wewnętrznego i zewnętrznego oraz przy obliczeniowej wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniu, obliczonej zgodnie z Polską Normą. 2.2.2. W pomieszczeniu klimatyzowanym, z utrzymywaną stałą wilgotnością względną powietrza, temperatura na wewnętrznej powierzchni przegród powinna być wyższa od punktu rosy powietrza w pomieszczeniu. 2.3. Szczelność na przenikanie powietrza 2.3.1. W budynku mieszkalnym, budynku użyteczności publicznej, a także w budynku przemysłowym przegrody zewnętrzne nieprzezroczyste, złącza między przegrodami i częściami przegród oraz połączenia okien z ościeżnicami należy projektować i wykonywać pod kątem osiągnięcia ich całkowitej szczelności na przenikanie powietrza. 2.3.3. W budynku mieszkalnym i budynku użyteczności publicznej współczynnik infiltracji powietrza dla otwieranych okien i drzwi balkonowych w pomieszczeniach, w których napływ powietrza zewnętrznego zapewniony jest przez nawiewniki okienne, powinien wynosić nie więcej niż 0,3 m3/(m h daPa2/3), a w pozostałych wypadkach powyżej 0,5, lecz nie więcej niż 1,0 m3/(m h daPa2/3). 1) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 4 kwietnia 1996 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 45, poz. 200), które weszło w życie z dniem 20 czerwca 1996 r. 1a) Obecnie: w sprawach tych działa właściwy terenowo inspektor sanitarny stosownie do art. 51 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 1b) Obecnie: z wojewodą, który działa przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków jako kierownika wojewódzkiej Służby Ochrony Zabytków wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej stosownie do art. 18 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1a. 2) W brzmieniu ustalonym przez pkt 1 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 października 1995 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. Nr 118, poz. 574), a następnie zmienionym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 132, poz. 878), które weszło w życie z dniem 29 kwietnia 1998 r. 4) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmienionym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 5) Dodany przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 6) Zmiana oznaczenia kolejności dotychczasowego ustępu ustalona przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 13) Przez § 1 pkt 2 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 14) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 15) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmienionym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 16a) Obecnie: w sprawach tych właściwy jest wojewoda, który działa przy pomocy wojewódzkiego inspektora sanitarnego jako kierownika wojewódzkiej inspekcji sanitarnej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej stosownie do art. 51 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1a. 17) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmienionym przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 18) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 20) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 21) Dodany przez § 1 pkt 7 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 22) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 23) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 24) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez § 1 pkt 9 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 25) Dodany przez § 1 pkt 9 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 26) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 27) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 29) Dodany przez § 1 pkt 11 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 30) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 12 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 31) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez § 1 pkt 13 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 32) Dodany przez § 1 pkt 13 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 33) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez § 1 pkt 11 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 34) Dodany przez § 1 pkt 11 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 35) Dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 36) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 12 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 37) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 38) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 39) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 17 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 40) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 13 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 41) Dodany przez § 1 pkt 13 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 18 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 42) Dodany przez § 1 pkt 13 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 43) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez § 1 pkt 13 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 44) Dodany przez § 1 pkt 18 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 45) Dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 46) Dodany przez § 1 pkt 14 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 19 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 47) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 48) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 49) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 16 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 50) Dodany przez § 1 pkt 17 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1, a następnie zmieniony przez § 1 pkt 20 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 51) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez § 1 pkt 17 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 52) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 21 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 53) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 18 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 54) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 18 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 55) Przez § 1 pkt 22 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 56) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 23 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 57) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 23 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 58) Dodany przez § 1 pkt 23 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 59) Dodany przez § 1 pkt 24 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 60) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 25 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 61) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 26 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 62) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 63) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 27 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 64) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 20 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 65) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 28 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 66) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 28 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 67) Dodany przez § 1 pkt 21 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 68) Dodany przez § 1 pkt 28 lit. c) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 69) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 29 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 70) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 22 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 71) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 72) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 31 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 73) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 32 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 74) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 33 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 75) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 34 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 76) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 23 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 77) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 23 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 78) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 24 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 79) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 35 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 80) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 25 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 81) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 26 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 82) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 27 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 83) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 28 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 84) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 36 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 85) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 37 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 86) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 29 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 87) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 30 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 88) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 31 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 89) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 32 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 90) Dodany przez § 1 pkt 38 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 91) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 39 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 92) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 40 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 93) Dodany przez § 1 pkt 41 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 94) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 42 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 95) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 43 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 96) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 44 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 97) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 45 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 98) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 46 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 99) Dodany przez § 1 pkt 47 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 października 1999 r. w sprawie trybu i zasad przyznawania dotacji z budżetu państwa na funkcjonowanie jednostek ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 85, poz. 948) Na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa ryb i zasady przyznawania przez Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej dotacji z budżetu państwa, zwanych dalej "dotacjami", na dofinansowanie kosztów funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 2-6 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), działających w ramach krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, zwanych dalej "jednostkami". § 2. 1. Wniosek do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o przyznanie dotacji, zwany dalej "wnioskiem", jednostki składają po uprzednim sprawdzeniu merytorycznym i rachunkowym wniosku przez właściwych terytorialnie: komendantów powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej oraz zarządy wojewódzkie Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wniosek powinien zawierać charakterystykę, kalkulację i termin zakończenia objętego nim zadania, związanego z funkcjonowaniem jednostki ochrony przeciwpożarowej. 3. Do każdego wniosku dołącza się opinię właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. 4. Wnioski składa się do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w pierwszym kwartale danego roku kalendarzowego. § 3. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dokonuje podziału dotacji na jednostki, które złożyły wniosek, po uprzedniej analizie i weryfikacji wniosków oraz ustaleniu i zatwierdzeniu poszczególnych kwot dotacji. Podział dotacji następuje do końca drugiego kwartału danego roku kalendarzowego. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej w ciągu 30 dni od podziału, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia pisemnie jednostki ochrony przeciwpożarowej o wysokości przyznanej dotacji i terminie jej przekazania. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 5 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia na zasadzie wzajemności opłaty wyrównawczej w stosunku do zagranicznych przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy transport drogowy, określenia wysokości tej opłaty, trybu jej wnoszenia oraz jednostek uprawnionych do jej pobierania. (Dz. U. Nr 85, poz. 949) Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wprowadzenia na zasadzie wzajemności opłaty wyrównawczej w stosunku do zagranicznych przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy transport drogowy, określenia wysokości tej opłaty, trybu jej wnoszenia oraz jednostek uprawnionych do jej pobierania (Dz. U. Nr 39, poz. 397) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Wysokość opłaty, o której mowa w § 1, ustala się w następujący sposób: 1) od pojazdów samochodowych zarejestrowanych w Republice Białoruś: a) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 10 ton - 140 zł, b) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton do 24 ton - 200 zł, c) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 24 ton - 314 zł, d) autobusu o liczbie miejsc siedzących do 12 włącznie - 100 zł, e) autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 12 do 30 włącznie - 200 zł, f) autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 30, z zastrzeżeniem lit. g) - 360 zł, g) autobusu wykonującego regularną międzynarodową komunikację autobusową - 160 zł, 2) od samochodów ciężarowych zarejestrowanych w Federacji Rosyjskiej - 140 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 października 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre wyroby techniki medycznej przywożone z zagranicy dla zakładów opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 86, poz. 950) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805, Nr 74, poz. 827 i Nr 75, poz. 839). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Maksymalna wielkość, na jaką będzie udzielone pozwolenie, wynosi 20% wartości kontyngentu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 1999 r. (poz. 950) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość celna (EUR) 123 3002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 10- Antysurowice i pozostałe frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3002 10 95 0- - - - Pochodzenia ludzkiego ex 3002 10 95 0Preparaty osoczopochodne (osoczowe czynniki krzepnięcia)1.000.000 3004Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów zmieszanych lub nie zmieszanych, dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, przygotowane w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3004 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3004 90 99 0- - - Pozostałe ex 3004 90 99 0Worki plastikowe z płynem dializacyjnym (CAPD)4.000.000 ex 3004 90 99 0Zestawy do ciągłej dializy otrzewnowej (CADO)2.000.000 9018Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntygraficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Aparatura elektrodiagnostyczna (w tym także aparaty do badań funkcjonalnych lub do kontroli parametrów fizjologicznych): 9018 12 00 0- - Urządzenia do ultrasonografii ex 9018 12 00 0Ultrasonografy wysokiej rozdzielczości, wielogłowicowe z kolorowym Dopplerem2.000.000 ex 9018 12 00 0Echokardiografy wysokiej klasy z modułem Dopplera konwencjonalnego znakowanego kolorem3.000.000 9018 19- - Pozostałe: 9018 19 90 0- - - Pozostałe ex 9018 19 90 0Urządzenie do elektroablacji150.000 ex 9018 19 90 0Urządzenia do pomiaru czasu krzepliwości krwi100.000 ex 9018 19 90 0Urządzenie do ablacji600.000 ex 9018 19 90 0Zestaw do laparoskopii1.000.000 ex 9018 19 90 0Stymulatory zewnętrzne sekwencyjne dwujamowe50.000 ex 9018 19 90 0Inkubatory stacjonarne1.000.000 ex 9018 19 90 0Inkubatory transportowe500.000 - Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.: 9018 31- - Strzykawki nawet z igłami: 9018 31 90 0- - - Pozostałe ex 9018 31 90 0Elektrody do stymulacji, ablacji, elektrofizjologii700.000 ex 9018 31 90 0Wstrzykiwacze z insuliną200.000 9018 39 00 0- - Pozostałe ex 9018 39 00 0Cewniki do angioplastyki i plastyki zastawek serca z wysokociśnieniowym balonem wstrzykującym ciśnienie powyżej 3,0 F - typu rapid exchange i koaksjalne6.000.000 ex 9018 39 00 0Balony do kontrpulsacji wewnątrzaortalnej570.000 ex 9018 39 00 0Zestawy/pętle do usuwania ciał obcych z układu naczyniowego45.000 9018 90- Pozostałe narzędzia i przyrządy: 9018 90 30 0- - Urządzenia do dializy (sztuczne nerki, dializatory) ex 9018 90 30 0Aparaty do hemodializy2.500.000 ex 9018 90 30 0Dializatory5.000.000 9018 90 50 0- - Aparatura do transfuzji ex 9018 90 50 0Pojemniki do pobierania i preparatyki krwi2.500.000 ex 9018 90 50 0Zestawy jednorazowego użytku do pobierania osocza metodą automatycznej plazmaferezy3.000.000 ex 9018 90 50 0Separatory osocza600.000 ex 9018 90 50 0Separatory komórkowe600.000 ex 9018 90 50 0Aparaty do pobierania osocza metodą automatyczną1.000.000 ex 9018 90 50 0Zestawy jednorazowego użytku do separatora komórkowego1.000.000 9018 90 60 0- - Aparatura i przyrządy do anestezji ex 9018 90 60 0Hemokoncentratory80.000 9018 90 85 0- - Pozostałe ex 9018 90 85 0Kleszczyki i zaciski chirurgiczne do operacji tętniaków, tętnic mózgowych450.000 ex 9018 90 85 0Zestaw narzędzi do chirurgii wieńcowej (bypass)150.000 ex 9018 90 85 0Zestawy do kardioplegii80.000 9019Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych; aparatura i sprzęt do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania i inne respiratory lecznicze: 9019 20 00 0- Aparatura do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania i inne lecznicze respiratory ex 9019 20 00 0Oksygenatory2.000.000 ex 9019 20 00 0Respiratory z kompletem funkcji wentylacji objętościowej lub ciśnieniowej dla noworodków, dzieci i dorosłych2.000.000 9021Sprzęt i aparaty ortopedyczne, włącznie z kulami, pasami chirurgicznymi i przepuklinowymi; szyny, łubki i inny sprzęt do składania złamanych kości; protezy; aparaty słuchowe oraz inne aparaty zakładane, noszone lub wszczepiane, mające na celu skorygowanie wady lub kalectwa: - Sztuczne stawy, aparaty ortopedyczne i inny sprzęt do składania złamanych kości: 9021 11 00 0- - Sztuczne stawy ex 9021 11 00 0Endoprotezy stawu biodrowego wraz z instrumentarium2.000.000 ex 9021 11 00 0Endoprotezy stawu kolanowego wraz z instrumentarium1.000.000 9021 30- Protezy innych części ciała: 9021 30 90 0- - Pozostałe ex 9021 30 90 0Zastawki serca, kondiuty2.000.000 ex 9021 30 90 0Protezy i łaty naczyniowe o porowatości nie wyższej niż 1500 D.V40.000 ex 9021 30 90 0Protezy wewnątrznaczyniowe (stenty)1.000.000 ex 9021 30 90 0Zastawki do wodogłowia2.000.000 9021 50 00 0- Stymulatory serca, z wyjątkiem części do nich i akcesoriów ex 9021 50 00 0Stymulatory serca (wszczepiane)6.000.000 9021 90- Pozostałe: 9021 90 90 0- - Pozostałe ex 9021 90 90 0Wyposażenie stymulatorów serca400.000 ex 9021 90 90 0Wyposażenie zastawek serca500.000 ex 9021 90 90 0Wyposażenie zastawek do wodogłowia200.000 9022Aparaty wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie lub promieniowanie alfa, beta lub gamma, nawet do zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych, włącznie z aparaturą do radiografii lub radioterapii, lampami rentgenowskimi oraz innymi generatorami promieni rentgena, generatorami wysokiego napięcia, pulpitami i panelami sterowniczymi, ekranami, stołami, fotelami itp., do prowadzenia badań lub leczenia: - Aparatura wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie, nawet dla zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych, włącznie z aparatami do radiografii lub radioterapii: 9022 12 00 0- - Urządzenia do tomografii komputerowej ex 9022 12 00 0Tomograf komputerowy2.000.000 9022 14 00 0- - Pozostałe, do zastosowań medycznych, chirurgicznych lub weterynaryjnych ex 9022 14 00 0Zestawy rtg do angiografii i koronarografii4.000.000 ex 9022 14 00 0Mammografy1.000.000 ex 9022 14 00 0Densytometry rtg1.000.000 - Aparaty wykorzystujące promieniowanie alfa, beta lub gamma, nawet do zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych i weterynaryjnych, łącznie z aparaturą do radiografii i radioterapii: 9022 21 00 0- - Do zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych ex 9022 21 00 0Gammakamery1.000.000 9027Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.: przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy: 9027 50 00 0- Pozostałe przyrządy i aparaty stosowane w zakresie optycznym (promieniowanie ultrafioletowe, widzialne, podczerwone) ex 9027 50 00 0Glukometry3.000.000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej. (Dz. U. Nr 86, poz. 951) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 29, poz. 267) w "Wykazie jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których jest organem założycielskim", w części A. "Jednostki organizacyjne podporządkowane" dodaje się pkt 53 w brzmieniu: "53) Jednostka Wojskowa Nr 2305." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia zakazu i ograniczenia obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 86, poz. 952) Na podstawie art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wprowadzenia zakazu i ograniczenia obrotu specjalnego z zagranicą (Dz. U. Nr 77, poz. 865) załącznik nr 3 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 października 1999 r. (poz. 952) LISTA KRAJÓW OBJĘTYCH OGRANICZENIEM OBROTU SPECJALNEGO Lp.KrajKategorie uzbrojeniaUwagi 1234 1AfganistanABCD 2Bośnia i HercegowinaABCDNie dotyczy uzbrojenia z pozycji kat. A-1 i A-3 przeznaczonego dla sił policyjnych w BiH oraz sprzętu saperskiego 3ChinyABDotyczy również Tajwanu 4ChorwacjaABCDNie dotyczy sprzętu saperskiego 5ErytreaABCD 6EtiopiaABCD 7IndonezjaABCD1) Dotyczy także kontraktów zawartych przed wejściem w życie rozporządzenia 2) Obowiązuje do dnia 17 stycznia 2000 r. 8IranABD 9Kongo (Demokratyczna Republika Konga)AB 10Koreańska Republika Ludowo-DemokratycznaABCD 11KubaAB 12LibiaABCD 13Była Jugosłowiańska Republika MacedoniiABCDNie dotyczy sprzętu saperskiego 14MyanmarABCD 15SudanABCD 16SyriaABD Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. w sprawie zniesienia wolnego obszaru celnego w Przemyślu-Medyce. (Dz. U. Nr 86, poz. 953) Na podstawie art. 168 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Znosi się wolny obszar celny w Przemyślu-Medyce w województwie podkarpackim, utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1995 r. w sprawie ustanowienia wolnego obszaru celnego w Przemyślu-Medyce (Dz. U. Nr 134, poz. 655). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. w sprawie ustanowienia składu wolnocłowego na terenie Portu Lotniczego Gdańsk-Trójmiasto. (Dz. U. Nr 86, poz. 954) Na podstawie art. 168 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się skład wolnocłowy na terenie Portu Lotniczego Gdańsk-Trójmiasto. 2. Szczegółowy opis granic składu wolnocłowego określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Zarządzającym składem wolnocłowym na terenie Portu Lotniczego Gdańsk-Trójmiasto ustanawia się spółkę Port Lotniczy Gdańsk-Trójmiasto Spółka z o.o. z siedzibą w Gdańsku. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 października 1999 r. (poz. 954) SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC SKŁADU WOLNOCŁOWEGO NA TERENIE PORTU LOTNICZEGO GDAŃSK-TRÓJMIASTO Skład wolnocłowy na poziomie I piętra Terminalu Pasażerskiego Portu Lotniczego Gdańsk-Trójmiasto stanowi strefę zamkniętą odcinkami ścian, określonymi w opisie technicznym granicy składu wolnocłowego. Opis ten, przedstawiony na mapie w skali 1:100, jest przechowywany u zarządzającego oraz w kopii we właściwym miejscowo urzędzie celnym nadzorującym skład wolnocłowy oraz w Głównym Urzędzie Ceł. Granicę składu wolnocłowego stanowią następujące odcinki ścian: 1) cztery stanowiska Straży Granicznej wraz z kontrolą celną na odcinku długości 6 metrów, oddzielone od strefy ogólnodostępnej kioskami i bramkami typu "Wanzl", 2) ścianka szklona działowa stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 15 metrów, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pustki nad parterem, 3) ścianka szklona działowa stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 2,5 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pustki nad parterem, 4) ściana przeszklona zewnętrzna stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 3,6 metra, oddzielająca pomieszczenie sklepu od podjazdu pod terminal, 5) ściana żelbetowa zewnętrzna o długości 21,5 metra, oddzielająca pomieszczenie sklepów od podjazdu pod terminal, 6) ściana żelbetowa zewnętrzna o długości 3,5 metra, oddzielająca pomieszczenie sklepu od strony parkingów i podjazdu pod terminal, 7) ściana przeszklona zewnętrzna stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 7,5 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od płyty lotniska, 8) ściana żelbetowa o długości 4 metrów, oddzielająca pomieszczenie sanitarne strefy składu wolnocłowego od szybu instalacji wentylacyjnych, 9) ściana żelbetowa o długości 2,7 metra, oddzielająca pomieszczenie sanitarne strefy składu wolnocłowego od pomieszczenia executive lounge, 10) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 3 metrów, oddzielająca pomieszczenie sanitarne strefy składu wolnocłowego od pomieszczenia executive lounge, 11) ściana żelbetowa o długości 4 metrów, oddzielająca pomieszczenie sanitarne strefy składu wolnocłowego od pomieszczenia executive lounge, 12) ścianka szklona działowa stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 13 metrów, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia executive lounge; w ścianie drzwi szklone o szerokości 0,9 metra z profilu aluminiowego, 13) ściana przeszklona zewnętrzna stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 15 metrów, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od płyty lotniska, 14) ściana żelbetowa o długości 7,5 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od klatki schodowej prowadzącej na płytę lotniska; w ścianie drzwi wejściowe o szerokości 1,8 metra (zabezpieczone kontrolą dostępu na karty magnetyczne), 15) ściana przeszklona zewnętrzna stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 7 metrów, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od płyty lotniska, 16) ścianka szklona działowa stała typu "Schuco" na profilach aluminiowych, o długości 6,5 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia centrum bezpieczeństwa i dozoru technicznego terminalu pasażerskiego oraz holu ogólnodostępnego; w ścianie drzwi przejścia służbowego o szerokości 1,8 metra zamykane na zamek, 17) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 5,5 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia sanitarnego ogólnodostępnego, 18) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 4,2 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia sanitarnego ogólnodostępnego, 19) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 2,4 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia Urzędu Celnego, 20) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 3,8 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia Urzędu Celnego, 21) ściana z płyt gipsowo-kartonowych o długości 9,4 metra, oddzielająca strefę składu wolnocłowego od pomieszczenia Urzędu Celnego i pomieszczenia Straży Granicznej; w ścianie dwoje drzwi płycinowych zamykanych na zamek, o szerokości 0,9 metra każde. Powierzchnia składu wolnocłowego wynosi 736 m2. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie gospodarki finansowej specjalistycznych organów kolejowego dozoru technicznego. (Dz. U. Nr 16, poz. 142) Na podstawie art. 29i ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wprowadza się dla Głównego Inspektoratu Kolejowego Dozoru Technicznego oraz okręgowych inspektoratów kolejowego dozoru technicznego, jako obowiązujące, zasady gospodarki finansowej organów dozoru technicznego, określone w rozdziale 3a ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą", z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Plan finansowy oraz wynik finansowy, o którym mowa w art. 29c i 29f ustawy, zatwierdza minister właściwy do spraw transportu. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Krakowie. (Dz. U. Nr 16, poz. 143) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Krakowie (Dz. U. Nr 135, poz. 912) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1 w pkt 1: a) lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) zakup, budowę, rozbudowę lub modernizację budynków i budowli położonych na terenie strefy, zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego do grupy 1 podgrup 10 i 11, podgrupy 12 rodzajów 123 i 129 w zakresie obiektów przeznaczonych do prowadzenia działalności badawczej, informatycznej oraz projektowej, podgrupy 13 oraz do grupy 2 podgrup 20 i 22-24, podgrupy 25 rodzaju 258, podgrup 26 i 27, podgrupy 29 rodzajów 293 i 296," b) po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) zakup wartości niematerialnych i prawnych, będących licencjami, patentami, programami komputerowymi oraz prawami z rejestracji topografii układów scalonych, nadającymi się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania,"; 2) w § 4 w pkt 5 po wyrazach "określonych w sekcjach JiK KWiU" dodaje się wyrazy "z wyjątkiem działu 72, działu 73 grupy 73.1 oraz dzialu 74 grupy 74.3." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. w sprawie ustanowienia składu wolnocłowego na terenie Międzynarodowego Portu Lotniczego "Katowice" w Pyrzowicach.. (Dz. U. Nr 86, poz. 955) Na podstawie art. 168 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się skład wolnocłowy na terenie Międzynarodowego Portu Lotniczego "Katowice" w Pyrzowicach. 2. Szczegółowy opis granic składu wolnocłowego określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Zarządzającym składem wolnocłowym na terenie Międzynarodowego Portu Lotniczego "Katowice" w Pyrzowicach ustanawia się spółkę Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A. z siedzibą w Katowicach. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 października 1999 r. (poz. 955) SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC SKŁADU WOLNOCŁOWEGO NA TERENIE MIĘDZYNARODOWEGO PORTU LOTNICZEGO "KATOWICE" W PYRZOWICACH Skład wolnocłowy na poziomie parteru (przyziemia) Terminalu Pasażerskiego Międzynarodowego Portu Lotniczego "Katowice" w Pyrzowicach, w pomieszczeniu hallu odlotowego, stanowi strefę zamkniętą odcinkami ścian, określonymi w opisie technicznym granicy składu wolnocłowego. Zamknięcie od dołu stanowi podłoga na gruncie (obiekt niepodpiwniczony), od góry zaś strop pomiędzy parterem a pierwszym piętrem. Opis ten, przedstawiony na mapie w skali 1:100, jest przechowywany u zarządzającego oraz w kopii we właściwym miejscowo urzędzie celnym nadzorującym skład wolnocłowy oraz w Głównym Urzędzie Ceł. Granicę składu wolnocłowego stanowią następujące odcinki ścian: 1) ściana gipsowo-metalowa zewnętrzna od strony "rampy" wyładunkowej przy drodze służbowej na terenie zamkniętym, długości 2,5 metra, w której znajduje się otwór drzwiowy z drzwiami rozwieranymi na zewnątrz o szerokości 2,4 m, wysokości 2,4 m, 2) ściana murowana wzdłuż klatki schodowej, o długości 5,5 m, w której znajdują się drzwi o wymiarach 0,8 × 1,3 m do pomieszczenia niskiego o wysokości 1,4 m - dodatkowego magazynu opakowań zlokalizowanego pod podestem schodów, 3) ściana niskiego pomieszczenia murowana wzdłuż klatki schodowej i pomieszczenia na odpadki restauracji, o długości 3,4 m, 4) ściana murowana stanowiąca obudowę windy towarowej i przedmagazynu restauracji, o długości 2,8 m, 5) ściana murowana stanowiąca obudowę przedmagazynu restauracji i toalet, o długości 1 m, 6) ściana murowana stanowiąca obudowę rozdzielni elektrycznej i toalet, o długości 4,1 m, 7) ściana gipsowa oddzielająca toalety od bagażowni, o długości 5,7 m, 8) ściana gipsowa oddzielająca toalety od bagażowni, pomieszczenia technicznego rozdzielaczy c.o. i pomieszczenia obserwacyjnego Urzędu Celnego, o długości 4 m, 9) dwie ściany gipsowe (połączone pod kątem prostym) wzdłuż pomieszczenia obserwacyjnego Urzędu Celnego, o długości 1 m, z dwoma okienkami obserwacyjnymi o wymiarach 0,9 × 0,9 m (po jednym okienku w każdym odcinku ściany), 10) ściana gipsowa oddzielająca pomieszczenie odprawowe w ciągu odlotowym Urzędu Celnego, o długości 2 m, 11) ściana gipsowa oddzielająca pomieszczenie odprawowe w ciągu odlotowym Urzędu Celnego, o długości 3,4 m, z okienkiem obserwacyjnym o wymiarach 0,9 × 0,9 m, 12) ściana przeszklona o konstrukcji aluminiowej, oddzielająca pomieszczenie kontroli bezpieczeństwa Straży Granicznej w ciągu odlotowym, o długości 1,2 m, z otworem drzwiowym o szerokości 1,2 m i wysokości 2,4 m, 13) ściana przeszklona o konstrukcji aluminiowej, oddzielająca pomieszczenie kontroli bezpieczeństwa Straży Granicznej w ciągu odlotowym, o długości 7,3 m, z czterema otworami drzwiowymi o szerokości 1,2 m i wysokości 2,4 m, 14) ściana gipsowa oddzielająca pomieszczenie przeszukań - kontroli osobistej w ciągu odlotowym Straży Granicznej (podwójnego przeznaczenia, w ruchu krajowym - Policji), o długości 1,9 m, 15) ściana gipsowa wzdłuż korytarza ruchu krajowego w ciągu odlotowym, o długości 9,1 m, z otworem drzwiowym o szerokości 2,0 m i wysokości 2,4 m, 16) dwa odcinki ścian gipsowych wzdłuż sali tranzytowej, o długościach 0,7 i 3,3 m, 17) ściana gipsowa wzdłuż toalet sali tranzytowej, o długości 3,1 m, 18) ściana gipsowa wzdłuż toalet sali tranzytowej i sali tranzytowej (podwójnego przeznaczenia, w ruchu krajowym - odlotowej), o długości 15,1 m, z otworem drzwiowym o szerokości 2 m i wysokości 2,4 m, 19) ściana gipsowo-metalowa zewnętrzna od strony płyty postojowej samolotów, o długości 12 m, w której znajdują się dwa otwory drzwiowe z drzwiami rozwieranymi na zewnątrz o szerokości 2,4 m i wysokości 3,6 m oraz dwa okna (ścianki przeszklone konstrukcji aluminiowej) o szerokości 2,4 m i wysokości 3,6 m, 20) ściana gipsowa wzdłuż pomieszczenia odprawowego "VIP" o długości 6,2 m, w której znajduje się otwór drzwiowy o szerokości 2 m i wysokości 2,4 m, 21) ściana gipsowa wzdłuż pomieszczenia odprawowego "VIP", o długości 4,4 m, 22) ściana gipsowa wzdłuż toalety pomieszczenia odprawowego "VIP", o długości 5,9 m, 23) ściana gipsowa wzdłuż toalety pomieszczenia odprawowego "VIP", o długości 3,4 m, 24) ściana gipsowo-metalowa zewnętrzna od drogi służbowej na terenie zamkniętym, o długości 6 m, w której znajdują się cztery otwory okienne o szerokości 0,9 m i wysokości 0,9 m. Grubość ścian gipsowych wynosi 12 cm, ścian zewnętrznych gipsowo-metalowych 22 cm, murowanych zaś na różnych odcinkach 12 i 25 cm. Powierzchnia użytkowa składu wolnocłowego łącznie wynosi 480,7 m2. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 października 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu rozliczeń z tytułu dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi oraz prowizji przysługującej Bankowi Gospodarstwa Krajowego z tytułu tych rozliczeń. (Dz. U. Nr 86, poz. 956) Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi (Dz. U. Nr 62, poz. 690) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe zasady i tryb rozliczeń z tytułu dopłat ze środków budżetu państwa do oprocentowania kredytów udzielonych przez banki na usuwanie skutków powodzi, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 8 lipca 1999 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi (Dz. U. Nr 62, poz. 690), zwanej dalej "ustawą", oraz prowizji przysługującej Bankowi Gospodarstwa Krajowego, zwanego dalej "Bankiem", z tytułu tych rozliczeń. § 2. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, zwany dalej "Prezesem Urzędu", przekazuje, na wyodrębniony rachunek w Banku, środki: 1) na dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych na usuwanie skutków powodzi, o których mowa w art. 1 ustawy, zwane dalej "dopłatami", 2) na prowizję z tytułu dopłat, otrzymane na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych, podjętej na wniosek Prezesa Urzędu uzgodniony z organem, o którym mowa w art. 10 ustawy. 2. Wysokość prowizji ustala się w kwocie odpowiadającej: 1) 8% dopłat za rok 1998, 1999 i 2000, 2) 5% dopłat za lata następne. § 3. 1. Wstępne zapotrzebowanie na środki z tytułu dopłat oraz prowizji, o których mowa w § 2, na dany kwartał, Bank przekazuje Prezesowi Urzędu oraz organowi, o którym mowa w art. 10 ustawy, w terminie do 15 dnia ostatniego miesiąca tego kwartału, pomniejszając je o przewidywaną kwotę odsetek za dany kwartał na rachunku, o którym mowa w § 2 ust. 1. 2. Prezes Urzędu przekazuje Bankowi środki przeznaczone na dopłaty oraz prowizję za dany kwartał, w kwocie wynikającej ze wstępnego zapotrzebowania, o którym mowa w ust. 1, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po tym kwartale. 3. W razie nieprzekazania środków w wysokości i w terminie, o których mowa w ust. 2, Bank wypłaci bankom dopłaty z własnych środków, a Prezes Urzędu zwróci wypłaconą przez Bank kwotę. 4. Od kwoty dopłat przekazanych przez Bank z własnych środków, jednak nie wyższej niż wynikająca ze wstępnego zapotrzebowania, o którym mowa w ust. 1, Bankowi przysługują odsetki naliczone według stopy kredytu lombardowego, ogłaszanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, za okres od dnia wypłacenia tych dopłat. § 4. 1. Rozliczenie z tytułu dopłat oraz prowizji za dany kwartał Bank przekazuje Prezesowi Urzędu oraz organowi, o którym mowa w art. 10 ustawy, w terminie do 15 dnia drugiego miesiąca następującego po tym kwartale. 2. Bank pomniejsza kwotę dopłat należnych za dany kwartał, wynikającą z rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, o kwotę odsetek naliczonych za ten kwartał na rachunku wskazanym w § 2 ust. 1. § 5. 1. Jeżeli środki przekazane na dopłaty oraz prowizję za dany kwartał były niższe od kwoty wynikającej z rozliczenia, o którym mowa w § 4 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2, Prezes Urzędu uzupełni niedobór środków w terminie do 5 dnia czwartego miesiąca następującego po kwartale objętym rozliczeniem. 2. Od należności nieprzekazanych w terminie określonym w ust. 1 Bankowi przysługują odsetki według stopy kredytu lombardowego określonej w § 3 ust. 4. 3. Jeżeli środki przekazane na dopłaty oraz prowizję za dany kwartał były wyższe od kwoty wynikającej z rozliczenia, o którym mowa w § 4 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2, Bank zwraca na rachunek Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast nadwyżkę przekazanych środków niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie określonym w § 4 ust. 1. 4. Od środków niezwróconych w terminie określonym w ust. 3 Bank zapłaci odsetki naliczone według stopy kredytu lombardowego określonej w § 3 ust. 4. § 6. 1. Bank przekaże niezwłocznie Prezesowi Urzędu oraz organowi, o którym mowa w art. 10 ustawy, rozliczenie z tytułu: 1) dopłat sfinansowanych przez ten Bank z własnych środków wraz z odsetkami naliczonymi według stopy kredytu lombardowego określonej w § 3 ust. 4, naliczonymi od dnia przekazania dopłat bankom, 2) należnej prowizji. 2. Prezes Urzędu przekaże Bankowi środki przeznaczone na dopłaty wraz z odsetkami oraz prowizję, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 5 stycznia 2000 r. 3. Od należności nie uregulowanych w terminie określonym w ust. 2 Bankowi przysługują odsetki naliczone według stopy kredytu lombardowego określonej w § 3 ust. 4. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 października 1999 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Konwencji Klimatycznej. (Dz. U. Nr 86, poz. 957) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Konwencji Klimatycznej, zwanego dalej "Pełnomocnikiem". 2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3. Pełnomocnik podlega bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów. § 2. 1. Do zadań Pełnomocnika należą sprawy związane z udziałem Rzeczypospolitej Polskiej w Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, a w szczególności prowadzenie przygotowań do udziału w V Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, zwanej dalej "Konferencją", oraz reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej na Konferencji. 2. Pełnomocnik niezwłocznie informuje Prezesa Rady Ministrów o wszystkich zagrożeniach realizacji zadań, o których mowa w ust. 1. § 3. Organy administracji rządowej są obowiązane do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi w realizacji jego zadań. § 4. Pełnomocnik przedstawi Radzie Ministrów raport z przebiegu Konferencji. § 5. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewniają Pełnomocnikowi odpowiednio Kancelaria Prezesa Rady Ministrów oraz Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. § 6. Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej odpowiednio Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania funkcjonariuszom niektórych organów uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego. (Dz. U. Nr 86, poz. 958) Na podstawie art. 66 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1987 r. w sprawie nadania funkcjonariuszom niektórych organów uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego (Dz. U. Nr 6, poz. 34, z 1991 r. Nr 11, poz. 41 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 34 i Nr 135, poz. 917) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Uprawnienia do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego nadaje się funkcjonariuszom organów: 1) Inspekcji Sanitarnej, 2) Inspekcji Ochrony Środowiska, 3) Inspekcji Handlowej, 4) Inspekcji Weterynaryjnej, 5) Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, 6) Inspekcji Ochrony Roślin, 7) Wojskowej Inspekcji Sanitarnej, 8) inspekcji sanitarnej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, 9) Głównego Inspektoratu Kolejnictwa, 10) Państwowej Straży Pożarnej, 11) wojskowej ochrony przeciwpożarowej, 12) Straży Granicznej, 13) administracji publicznej, wykonującym zadania z zakresu ochrony środowiska, gospodarki wodnej i geodezji, 14) administracji miar i administracji probierczej, 15) administracji żeglugi śródlądowej, 16) administracji morskiej, 17) administracji w sprawach melioracji wodnych oraz zaopatrzenia rolnictwa i wsi w wodę, 18) nadzoru budowlanego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 października 1999 r. w sprawie aplikacji legislacyjnej. (Dz. U. Nr 86, poz. 959) Na podstawie art. 102 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Aplikacja legislacyjna, zwana dalej "aplikacją", jest prowadzona w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Aplikacja legislacyjna trwa 10 miesięcy i jest podzielona na dwa semestry 5-miesięczne. § 2. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określa każdorazowo limit przyjęć do odbycia aplikacji. Listę osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji ustala komisja, składająca się z Sekretarza Rady Ministrów, kierownika naukowego aplikacji i kierownika aplikacji, spośród osób określonych w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) i art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) - z uwzględnieniem kolejności ich zgłoszenia. § 3. Aplikacja obejmuje: 1) uczestnictwo w wykładach oraz konwersatoriach, 2) wykonywanie zadań praktycznych wyznaczonych przez kierownika aplikacji lub patrona. § 4. 1. Przedmiotem wykładów i konwersatoriów są: 1) źródła prawa w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) metodyka pracy legislacyjnej, 3) procedura prawodawcza, 4) wybrane problemy legislacyjne podstawowych gałęzi prawa, 5) standardy tworzenia prawa w państwie prawnym, 6) prawo Unii Europejskiej i harmonizacja prawa polskiego z prawem Unii Europejskiej, 7) orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i orzecznictwo sądowe. 2. Zadania praktyczne polegają w szczególności na opracowywaniu, pod kierunkiem patrona, projektów przepisów prawnych oraz sporządzaniu opinii o projektach aktów normatywnych. § 5. 1. Wykłady i konwersatoria odbywają się w wyznaczony przez kierownika aplikacji jeden dzień w tygodniu. 2. Uczestniczenie w wykładach i konwersatoriach oraz wykonywanie zadań, o których mowa w § 4 ust. 2, należy do obowiązków aplikanta. 3. W razie niewykonywania przez aplikanta jego obowiązków, kierownik aplikacji legislacyjnej może postanowić o przerwaniu aplikacji. § 6. 1. Każdemu aplikantowi wyznacza się patrona spośród osób mających wykształcenie prawnicze i co najmniej pięcioletni staż pracy w legislacji. W wyjątkowych przypadkach jeden patron może sprawować opiekę nad trzema aplikantami. 2. Do obowiązków patrona należy zapoznanie aplikanta z podstawowymi zadaniami w legislacji. § 7. Nadzór nad przebiegiem aplikacji sprawuje Sekretarz Rady Ministrów, działający z upoważnienia Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 8. 1. Aplikacją kieruje kierownik aplikacji, powoływany i odwoływany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii przewodniczącego Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. 2. Do obowiązków kierownika aplikacji należy w szczególności: 1) opracowywanie szczegółowego planu zajęć, 2) wyznaczanie patronów aplikantom, 3) dopuszczanie aplikantów do egzaminu kończącego aplikację, 4) zapewnienie obsługi administracyjnej aplikacji oraz egzaminu kończącego aplikację. § 9. 1. Kierownikiem naukowym aplikacji może być doktor habilitowany nauk prawnych. 2. Kierownik naukowy aplikacji przygotowuje program aplikacji oraz zapewnia należyty poziom merytoryczny prowadzonych zajęć. § 10. 1. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem pisemnym oraz ustnym, składanym przed komisją egzaminacyjną. Każdy z egzaminów odbywa się w oddzielnym dniu. 2. Komisję egzaminacyjną powołuje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na wniosek Sekretarza Rady Ministrów, w składzie: 1) przewodniczący komisji - Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo działający w jego imieniu kierownik naukowy aplikacji, 2) członkowie: - kierownik aplikacji, - dyrektor Centrum Legislacyjnego Rządu albo jego zastępca, - przedstawiciel dyrektora generalnego Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, - wykładowca na aplikacji. § 11. 1. Przed dopuszczeniem do egzaminu patron sporządza opinię o aplikancie, zawierającą informację o postępach aplikanta oraz jego przydatności do pracy legislacyjnej. 2. Nie może być dopuszczony do egzaminu aplikant, który opuścił co najmniej 10 dni zajęć bez względu na przyczynę nieobecności. § 12. 1. Termin przeprowadzenia egzaminu wyznacza przewodniczący komisji egzaminacyjnej i zawiadamia o nim członków komisji. 2. O terminie i miejscu egzaminu zawiadamia aplikantów dopuszczonych do egzaminu kierownik aplikacji, z odpowiednim wyprzedzeniem. § 13. 1. Egzamin pisemny polega na opracowaniu projektu przepisów prawnych wraz z uzasadnieniem oraz na opracowaniu opinii o projekcie aktu normatywnego. Podczas egzaminu pisemnego jest dopuszczalne posługiwanie się tekstem aktów normatywnych oraz zbiorami orzeczeń i komentarzami. 2. Egzamin pisemny odbywa się pod nadzorem kierownika aplikacji oraz osoby wyznaczonej przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej spośród pozostałych członków komisji. § 14. 1. Egzamin ustny obejmuje sprawdzenie umiejętności rozstrzygania problemów legislacyjnych w zakresie określonym w § 4 ust. 1. 2. Egzamin ustny odbywa się przed komisją egzaminacyjną, w obecności patrona aplikanta. § 15. 1. Komisja egzaminacyjna ocenia łącznie wyniki egzaminu pisemnego i ustnego, podejmując uchwałę większością głosów; w razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego. 2. Ocenę ogólną wyniku egzaminu pisemnego i ustnego określa się łącznym stopniem: bardzo dobry z wyróżnieniem, bardzo dobry, dobry, dostateczny, niedostateczny. 3. Z przebiegu i wyniku egzaminu kończącego aplikację legislacyjną sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej oraz przewodniczący. 4. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu kończącego aplikację legislacyjną można zdawać go ponownie tylko jeden raz, nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy, w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej. § 16. 1. Na podstawie protokołu, o którym mowa w § 15 ust. 3, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wydaje zaświadczenie stwierdzające zdanie egzaminu kończącego aplikację legislacyjną. Wzór zaświadczenia określa załącznik do rozporządzenia. 2. Odpis zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przekazuje do urzędu, który skierował aplikanta do odbycia aplikacji. § 17. 1. Odpłatność za uczestnictwo w aplikacji ustala się w wysokości 4 000 zł za semestr. 2. Odpłatność, o której mowa w ust. 1, jest uiszczana przez podmioty kierujące pracowników do odbycia aplikacji i jest gromadzona na koncie środka specjalnego, z którego jest finansowane prowadzenie aplikacji. § 18. 1. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ustala miesięczne wynagrodzenia ryczałtowe dla: 1) kierownika aplikacji, 2) kierownika naukowego aplikacji, 3) patronów. 2. W ramach środków przeznaczonych na finansowanie aplikacji kierownik aplikacji zawiera umowy z: 1) wykładowcami, 2) osobami wykonującymi czynności obsługi organizacyjnej i finansowej aplikacji, 3) akceptuje koszty delegacji, zakwaterowania i innych należności określonych w przepisach o podróżach służbowych na terenie kraju, 4) dokonuje zakupów środków technicznych i pomocy naukowych niezbędnych do prowadzenia aplikacji, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o zamówieniach publicznych. § 19. Przepisy rozporządzenia stosuje się do aplikacji roku 1998/1999. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 października 1999 r. (poz. 959) WZÓR ZAŚWIADCZENIA STWIERDZAJĄCEGO ZDANIE EGZAMINU KOŃCZĄCEGO APLIKACJĘ LEGISLACYJNĄ KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 października 1999 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny". (Dz. U. Nr 86, poz. 960) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny", stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. T. Donocik Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 października 1999 r. (poz. 960) PLAN ROZWOJU SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ "KRAKOWSKI PARK TECHNOLOGICZNY" 1. Wstęp Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Specjalna Strefa Ekonomiczna "Krakowski Park Technologiczny" ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 912), zmienionym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 143), w oparciu o ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Specjalną Strefę Ekonomiczną "Krakowski Park Technologiczny" utworzono w drugim co do wielkości środowisku akademickim i naukowo-badawczym Polski. Podstawowym zadaniem Specjalnej Strefy Ekonomicznej jest stworzenie stałej zinstytucjonalizowanej platformy współpracy pomiędzy uczelniami a przemysłem, połączenie oraz wymiana uniwersyteckiego i przemysłowego know-how poprzez informowanie, propagowanie, szkolenie oraz pomoc przy wdrażaniu zaawansowanych technologii i technik wytwarzania w przemyśle. Istotną rolę w rozwoju regionu odgrywają również problemy restrukturyzacji największego zakładu przemysłowego - Huty im. T. Sendzimira i związana z tym potrzeba redukcji zatrudnienia i ograniczenia uciążliwości zakładu dla środowiska oraz ograniczenia nierejestrowanego bezrobocia agrarnego, jakie występuje w Małopolsce. Realizacja tych celów wymaga zastosowania specjalnych instrumentów ekonomicznych. Powinny one również przyciągnąć inwestorów zdolnych do zagospodarowania terenów przeznaczonych pod Parki Technologiczne. Pozwoli to na pełniejsze wykorzystanie potencjalnych możliwości regionu. Należy do nich w szczególności położenie komunikacyjne, dojrzałe środowisko naukowe i otwarte na przemiany środowisko biznesowe. Nakłady związane z budową zakładów i wyposażeniem technicznym poniosą inwestorzy, natomiast koszt rozwoju infrastruktury poniesie w głównej mierze Gmina Kraków oraz zarządzający. Działania zarządzającego strefą będą polegały na zbywaniu, w imieniu właścicieli, na rzecz inwestorów prawa własności lub wieczystego użytkowania nieruchomości (ewentualnie ich udostępnianiu w innej formie), gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniu przetargów lub rokowań, dokonywaniu stałej kontroli prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny" oraz ustalenia zakresu tej kontroli (Dz. U. Nr 22, poz. 100). Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i zajmą się transferem nowoczesnych, zaawansowanych technologii. 2. Cele ustanowienia strefy 1. Rozwój sektora przemysłu wysokich technologii przy wykorzystaniu potencjału naukowo-badawczego, przede wszystkim krakowskiego środowiska wyższych uczelni i instytutów, z możliwościami rozpowszechnienia tego rozwoju na cały kraj. 2. Stworzenie sprzyjających warunków ekonomicznych, infrastrukturalnych i organizacyjnych dla inwestorów krajowych i zagranicznych deklarujących wykorzystanie i rozwijanie istniejącego potencjału naukowo-badawczego Krakowa, głównie w obszarze zaawansowanych technologii. 3. Stymulowanie procesu powstania i rozwoju nowych przedsiębiorstw w sektorach wymagających wysokich technologii. 4. Wspomaganie rozwoju i restrukturyzacja istniejących przedsiębiorstw, w tym głównie małych i średnich, w zakresie: - standaryzacji produktów pod kątem norm europejskich, - innowacyjności i transferu technologii, - doradztwa, konsultacji, szkoleń w zakresie restrukturyzacji, organizacji i ochrony własności intelektualnej, - pozyskiwania środków finansowych na innowacje oraz na wspólnie przedsięwzięcia (prace badawczo-naukowe i wdrożenia) z jednostkami naukowymi, - restrukturyzacji profilu działalności produkcyjnej w Krakowie poprzez zmniejszanie udziału przemysłu ciężkiego w tej działalności. 5. Podniesienie zdolności i jakości szkolenia technicznego prowadzonego przez uczelnie w drodze efektywniejszej współpracy z przedsiębiorstwami w dziedzinie badań i dzięki ułatwionej wymianie doświadczeń. 6. Wykorzystanie dostępnych terenów, w tym poprzemysłowych, i istniejącej tam infrastruktury technicznej. Pozwoli to na ochronę walorów krajobrazowych i gospodarczych innych terenów Krakowa i regionu bez powiększania obszarów przemysłowych miasta. 3. Środki realizacji celów strefy 3.1 Działania: - promocja strefy w kraju i za granicą, - rozwój branż wysokotechnologicznych, a przy tym wykorzystujących mocne strony regionu, - preferowanie działalności rozwijającej kooperację z podmiotami działającymi w regionie poza strefą, - dywersyfikacja działalności gospodarczej na terenie strefy, - stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko, - uczestnictwo przy realizacji budowy obiektów do prowadzenia działalności gospodarczej w strefie i obiektów wspomagających. 3.2 Środki techniczne Specjalna Strefa Ekonomiczna "Krakowski Park Technologiczny" zlokalizowana jest w całości na terenie Gminy Kraków. Całkowity obszar strefy wynosi 66,4801 ha, z czego powierzchnia: - Parku Technologicznego Huty im. Tadeusza Sendzimira wynosi 17,6 ha i stanowi własność Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym Huty im. Tadeusza Sendzimira w Krakowie, - Parku Technologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego wynosi 19,3482 ha i stanowi własność Gminy Kraków (7,3176 ha), Akademii Górniczo-Hutniczej (3,8600 ha) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (8,1706 ha), - Parku Technologicznego Politechniki Krakowskiej wynosi 29,5319 ha i stanowi własność Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym Politechniki Krakowskiej. 3.2.1 Budynki Na obszarze Parku Technologicznego Politechniki Krakowskiej zlokalizowana jest hala produkcyjna wraz z budynkiem biurowym o powierzchni użytkowej 4791,9 m2 (w tym sama hala o powierzchni 1361,1 m2). Stan techniczny tego budynku jest określany jako surowy zamknięty. Jest on podłączony do instalacji elektrycznej i sanitarnej. Pozwala to na szybką adaptację budynku dla celów Parku Technologicznego. W Parku Technologicznym Huty im. Tadeusza Sendzimira znajdują się następujące budynki i budowle: - budynek administracyjno-socjalny o powierzchni użytkowej 877 m2, stan techniczny - średni, - budynek przepompowni ścieków o powierzchni użytkowej 23 m2, stan techniczny - średni, - budynek warsztatu mechanicznego o powierzchni użytkowej 194 m2, kubaturze 870 m3, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek filtrów, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek podstacji elektrycznej, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek młynowni głównej aerofall o kubaturze 2167 m3, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek klasyfikatorów, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek stacji sprężarek o powierzchni użytkowej 123,6 m2, kubaturze 531 m3, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek zasobników i magazynów pyłu o kubaturze: część niska - 2460 m3, część wysoka - 4240 m3, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek młynowni domielającej o powierzchni użytkowej 90 m2, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek zbiorników gotowego produktu, stan techniczny - do rozbiórki, - budynek magazynów gazów technicznych o powierzchni użytkowej 20 m2, stan techniczny - do rozbiórki. 3.2.2 Infrastruktura Dostęp do infrastruktury jest zróżnicowany: dobry w obszarze Parku Technologicznego Huty im. T. Sendzimira i Parku Technologicznego Politechniki Krakowskiej, a najmniejszy w obszarze Parku Technologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na terenie każdego Parku Technologicznego konieczne jest wybudowanie wewnętrznego układu komunikacyjnego oraz sieci i urządzeń infrastruktury technicznej. Koszty tych inwestycji w głównej mierze poniesie Gmina Kraków i zarządzający. Park Technologiczny Huty im. Tadeusza Sendzimira Położony jest we wschodniej części miasta w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Igołomskiej - drogi krajowej nr 777 o kierunku Kraków-Sandomierz. Jest to teren tzw. "Mączki Nawozowej", wyłączony z eksploatacji Oddziału Huty im. Tadeusza Sendzimira. a) Woda Przez teren Parku przebiega instalacja wody pożarowo-pitnej o średnicy 80 mm, a w pobliżu przebiega instalacja wody przemysłowej linii granulacji żużla o średnicy 300 mm z odejściem w kierunku strefy o średnicy 100 mm. Ponadto wzdłuż południowej strony ul. Igołomskiej budowana jest magistrala wody pitnej o średnicy 300 mm. b) Ścieki Ścieki mogą być odprowadzane istniejącą kanalizacją sanitarną o średnicy 200 mm poprzez lokalne odstojniki do kolektora zbiorczego o średnicy 500 mm, biegnącego wzdłuż południowej strony strefy. c) Wody opadowe Na terenie strefy istnieje kanalizacja opadowa o średnicy kolektora zbiorczego 500 mm i kanalizacja zbierająca o średnicy 300 mm. d) Energia elektryczna Na obszarze strefy jest zlokalizowana w obiekcie 1768 podstacja P70 z rozdzielnią 6 kV i 0,4 kV. Istnieje możliwość dodatkowego zasilania z głównej stacji transformatorowej GST 9, która zaspokoi potrzeby inwestorów. e) Gaz Przez teren Parku przebiega gazociąg o średnicy 65 mm wysokiego ciśnienia 0,8 MPa, który jest w stanie zaspokoić potrzeby przyszłych inwestorów. f) Ciepło Istnieje możliwość wykorzystania do celów grzewczych gazu ziemnego, energii elektrycznej, a także energii cieplnej. Przez teren Parku przebiega sieć ciepłownicza napowietrzna o średnicy 150 mm oraz w kanałach podziemnych o średnicy 80 mm. g) Telekomunikacja Na terenie Krakowa działa jeden operator sieci lokalnych Telekomunikacja Polska S.A., który zapewni korzystanie z miejskiej strefy telekomunikacyjnej. h) Odpady stałe Odpady o charakterze komunalnym będą wywożone na składowisko komunalne. Odpady o charakterze specjalnym muszą być zagospodarowywane przez wytwarzające je podmioty. i) Drogi Strefa znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej nr 777. Jest obsługiwana przez dwie ulice miejskie, z których jedna, prowadzona drogą krajową nr 3, ma być w najbliższym czasie modernizowana. Niezbędne jest wybudowanie dróg wewnętrznych. j) Kolej Wzdłuż granicy strefy przebiega linia kolejowa znajdująca się w gestii Huty im. Tadeusza Sendzimira z torami roz- i wyładowczymi dla obsługi użytkowników strefy. Park Technologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego Położony jest w południowo-zachodniej części miasta, na terenie III Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego w Pychowicach. a) Woda Przez teren Parku z południa na północ przebiega magistrala wody pitnej o średnicy 1200 m, wschodnia część Parku jest objęta miejską siecią wodociągową. Zapewnia ona dostawy wody w ilości wystarczającej dla przyszłych inwestorów. b) Ścieki Ścieki z terenu strefy mogą być odprowadzane poprzez kolektor ogólnospławny "A" 110/185 cm, którego przepustowość jest wystarczająca na potrzeby podmiotów, które będą działały na terenie strefy. c) Wody opadowe Przez teren strefy przebiega gęsta sieć rowów, które mogą być odbiornikami wód opadowych z utwardzonych powierzchni. Przewiduje się ich modyfikacje poprzez zmiany przebiegów, budowę zbiornika retencyjnego i osadników oraz rurowanie niektórych odcinków. d) Energia elektryczna Przez teren strefy przebiega napowietrzna linia elektryczna 110 kV, zapewniająca dostawy energii w ilości wystarczającej na potrzeby przyszłych inwestorów. e) Gaz W sąsiedztwie Parku, ok. 500 m od jego granic, przebiega gazociąg wysokiego ciśnienia 0,8 MPa, o średnicy 65 mm. Gazociąg ten zaspokoi w pełni potrzeby przyszłych inwestorów. f) Ciepło Istnieje możliwość wykorzystania do celów grzewczych gazu ziemnego, energii elektrycznej, a także energii cieplnej. W pobliżu terenu strefy przebiega magistrala ciepłownicza o średnicy 800 mm, zasilająca sieć miejską. g) Telekomunikacja Na terenie Krakowa działa jeden operator sieci lokalnych Telekomunikacja Polska S.A., który zapewni korzystanie z miejskiej strefy telekomunikacyjnej. h) Odpady stałe Odpady o charakterze komunalnym będą wywożone na składowisko komunalne. Odpady o charakterze specjalnym muszą być zagospodarowywane przez wytwarzające je podmioty. i) Drogi Strefa znajduje się w odległości 4 km od węzła na autostradzie A-4. Niezbędne jest wybudowanie drogi wewnętrznej. Gmina Kraków zobowiązała się do wybudowania, w latach 1998-2002, odcinka ul. Gronostajowej o długości ok. 220 m oraz przedłużenia ul. Grota-Roweckiego do ulicy Czerwone Maki - odcinek o długości 1520 m, wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną w postaci kanalizacji ogólnospławnej, wodociągu i oświetlenia. Realizacja tej inwestycji zapewni pełną dostępność terenów Parku Technologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Park Technologiczny Politechniki Krakowskiej Położony jest we wschodniej części Krakowa na terenie Kampusu Czyżyny Politechniki Krakowskiej, w odległości 5 km od centrum miasta. Niegdyś w całości był to teren lotniska Kraków. Teren ten ograniczony jest ulicami: od północy - ul. gen. T. Bora-Komorowskiego i ul. gen. L. Okulickiego, od południa - al. Jana Pawła II, od wschodu - ul. I. Stella-Sawickiego, od zachodu przylega do terenów Muzeum Lotnictwa i Astronautyki. a) Woda Przez teren Parku przebiega instalacja wody o średnicy 400 mm i wody pożarowej o średnicy 100 mm. Wodociągi te zaspokoją w pełni zapotrzebowanie przyszłych inwestorów. b) Ścieki Ścieki z terenu Parku mogą być odprowadzane istniejącą kanalizacją sanitarną o średnicy 400 mm, która jest wystarczająca na potrzeby przyszłych inwestorów. c) Wody opadowe Na terenie Parku istnieje kanalizacja opadowa o średnicy 1000 mm. d) Energia elektryczna Na terenie Parku jest zlokalizowany Główny Punkt Zasilania 110 kV, który zapewnia inwestorom odpowiedni zapas mocy. Wymagana będzie budowa stacji transformatorowych 15/0.4 kV i sieci 15 kV powiązanej z siecią w sąsiedztwie. e) Gaz Główne magistrale przesyłu gazu znajdują się w pobliżu Parku, wzdłuż ulicy gen. T. Bora-Komorowskiego i al. Jana Pawła II. Ich parametry techniczne umożliwiają zaspokojenie w całości potrzeb przyszłych inwestorów. Może jednak wystąpić konieczność zwiększenia średnicy gazociągu na odcinku ok. 0,6 km. f) Ciepło Przez teren Parku przebiega magistrala ciepłownicza o średnicy 300 mm. Jest ona wystarczająca dla zasilania obiektów zlokalizowanych na terenie Parku. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na ciepło istnieje możliwość, zgodnie z zapewnieniem Elektrociepłowni Kraków S.A., doprowadzenia energii cieplnej bezpośrednio z tej Elektrociepłowni. g) Telekomunikacja Na terenie Krakowa działa jeden operator sieci lokalnych Telekomunikacja Polska S.A., który zapewni korzystanie z miejskiej strefy telekomunikacyjnej. Konieczna jest rozbudowa istniejącej i budowa nowych sieci łączności. Obszar Parku Technologicznego Politechniki Krakowskiej znajduje się w zasięgu obsługi telefonicznej CA Bieńczyce, która jest obecnie modernizowana i rozbudowywana. Na obszarze Parku wybudować należy odpowiedniej pojemności szafę kablową i system rozdzielczej kanalizacji technicznej dostosowanej do planu zagospodarowania. h) Odpady stałe Odpady o charakterze komunalnym będą wywożone na składowisko komunalne. Odpady o charakterze specjalnym muszą być zagospodarowywane przez wytwarzające je podmioty. i) Drogi Strefa bezpośrednio sąsiaduje z miejską siecią dróg publicznych (ul. gen. T. Bora-Komorowskiego i ul. gen. L. Okulickiego, al. Jana Pawła II, ul. I. Stella-Sawickiego). Niezbędne jest wybudowanie ulicy lokalnej łączącej główne elementy funkcjonalne z wlotami do obszaru oraz ulic dojazdowych zapewniających dostęp do wszystkich kwartałów inwestycyjnych i skoordynowanej z realizacją sieci infrastruktury technicznej. Odcinek ulicy lokalnej umożliwiający podjęcie inwestycji przez pierwszych inwestorów wybuduje zarządzający. 4. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 4.1. Warunki prawno-organizacyjne 4.1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym strefą została ustanowiona spółka Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju, regulaminem strefy i w oparciu o umowy zarządu zawarte z właścicielami (użytkownikami wieczystymi) terenów strefy, w szczególności przez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie rokowań lub przetargów, 3) zbywanie na rzecz inwestorów prawa własności nieruchomości i użytkowania wieczystego gruntów położonych na terenie strefy oraz oddawanie nieruchomości do korzystania na innych podstawach prawnych, 4) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności gospodarczej, 5) podejmowanie wspólnych inicjatyw gospodarczych z innymi podmiotami. 4.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego i został zatwierdzony przez Ministra Gospodarki w dniu 3 kwietnia 1998 r. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 4.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny". Minister Gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego cofa i zmienia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki. Otrzymane zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z ulgami podatkowymi. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Krakowie (Dz. U. Nr 135, poz. 912 i z 1999 r. Nr 16, poz. 143): - strefa została ustanowiona na okres 12 lat, - zwolnieniem od podatku dochodowego od osób prawnych lub osób fizycznych jest objęty jedynie dochód z działalności gospodarczej wymienionej w zezwoleniu, pod warunkiem prowadzenia tej działalności wyłącznie na terenie strefy (w przypadku osób prawnych również posiadanie siedziby na terenie strefy), - przez pierwsze 6 lat od dnia rozpoczęcia przez podmiot gospodarczy działalności na terenie strefy obowiązuje zwolnienie od podatku dochodowego: - całego dochodu - jeżeli wydatki inwestycyjne przekroczą równowartość 2 mln EURO, - dochodu stanowiącego równowartość wydatków inwestycyjnych - w pozostałych przypadkach, - przez pozostały okres obowiązuje ulga w wysokości 50% podatku dochodowego, - nieruchomości położone na terenie strefy są zwolnione od podatku od nieruchomości przez czas istnienia strefy. Nie wymaga zezwolenia prowadzenie na terenie strefy następujących rodzajów działalności: 1) usług instalowania, naprawy, konserwacji i remontu maszyn i urządzeń, wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, a także przedmiotów osobistego użytku, 2) robót budowlanych określonych w sekcji F Klasyfikacji wyrobów i usług, 3) usług w zakresie handlu, naprawy pojazdów mechanicznych, motocykli oraz artykułów użytku osobistego i domowego, usług hoteli i restauracji, określonych w sekcjach G i H Klasyfikacji wyrobów i usług, 4) usług transportowych, magazynowych oraz łączności określonych w sekcji I Klasyfikacji wyrobów i usług, 5) usług pośrednictwa finansowego oraz usług związanych z nieruchomościami, wynajmem i prowadzeniem działalności gospodarczej, określonych w sekcjach J i K Klasyfikacji wyrobów i usług, z wyjątkiem działu 72, działu 73 grupy 73.1 oraz działu 74 grupy 74.3, 6) usług w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, gwarantowanej prawnie opieki socjalnej, edukacji, ochrony zdrowia i opieki społecznej, usług komunalnych, pozostałych socjalnych i osobistych usług świadczonych przez organizacje i zespoły eksterytorialne, określonych w sekcjach L-Q Klasyfikacji wyrobów i usług. W przypadku braku prawa do zwolnień można podwyższać stawki amortyzacji środków trwałych służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0 oraz zaliczyć w pełnej wysokości wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych bezpośrednio z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy do kosztów uzyskania przychodów. 4.2. Warunki prawno-ekonomiczne 4.2.1. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwoleń na budowę. Dopuszcza się pełnienie tych funkcji przez zarządzającego strefą. Wymaga to: • powierzenia zarządzającemu, przez zarząd Gminy Kraków wykonujący zadania starosty, za zgodą Wojewody Małopolskiego, wydawania w pierwszej instancji decyzji administracyjnych wynikających z ustawy Prawo budowlane, • powierzenia zarządzającemu przez Prezydenta Miasta Krakowa, za zgodą Rady Miasta, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. 4.2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwi inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: • opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, • opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, • umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach, • budowę nowej infrastruktury. 4.2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Zarządzający podejmie następujące działania: • nawiązanie kontaktów z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń (Wojewódzki Urząd Pracy), • koordynowanie działalności szkoleniowej, • stymulowanie zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 4.2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmuje: • współpracę z instytucjami akademickimi i biznesowymi w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, • współpracę z władzami miasta, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwój mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), • współpracę z instytucjami społecznymi i politycznymi, a także mass mediami całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. 5. Strategia rozwoju strefy 5.1. Założenia ogólne dotyczące przedsiębiorców prowadzących działalność w strefie Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) rozwój sektora wysokich technologii przy wykorzystaniu potencjału naukowo-badawczego krakowskiego środowiska wyższych uczelni i instytutów, 2) pozyskanie inwestorów strategicznych, deklarujących wykorzystanie i rozwijanie istniejącego potencjału naukowo-badawczego Krakowa, których działalność i stopień kooperacji jest elementem przyciągającym innych inwestorów, 3) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy, działających w sektorach wysokich technologii, 4) przyjmowanie inwestorów nie powodujących zniekształcenia konkurencji w regionie, 5) minimalizację wpływu strefy na środowisko, bieżącą współpracę z instytucjami ochrony środowiska. 5.2. Założenia szczegółowe W Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny" przewiduje się preferowanie firm, ośrodków badawczych i instytucji zajmujących się transferem nowoczesnych, zaawansowanych technologii ukierunkowanych głównie na: 1) technologię i technikę wysokiej próżni, 2) technologię i technikę wysokich ciśnień, 3) technologie dotyczące ochrony zdrowia i inżynierii medycznej (biomateriały), 4) energo- i materiałooszczędne technologie i techniki wytwarzania, 5) technologie i techniki związane z inżynierią materiałową (w tym z modyfikacją właściwości materiałów techniką implantacyjną), 6) biotechnologię i inżynierię genetyczną, 7) technologie związane z ochroną środowiska oraz niekonwencjonalnymi źródłami energii, 8) projektowanie i wytwarzanie elementów elektronicznych (w tym optoelektronika i mikroelektronika), 9) technologie dotyczące oprogramowania, systemów informatycznych i sieci telekomunikacyjnych, 10) technologie związane z zapewnieniem bezpieczeństwa i ochrony obiektów inżynierskich, 11) projektowanie i wytwarzanie aparatury pomiarowej do badań laboratoryjnych i przemysłowych. 5.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie w tym zakresie zasługują następujące kierunki: - usługi związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - usługi w zakresie transportu, - usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne, architektoniczne itp.), - usługi deweloperskie. Zarządzający będzie gromadzić informacje, które mogą być wykorzystywane przez podmioty prowadzące działalność w strefie, w szczególności dotyczące budowy geologicznej i skażenia gruntów oraz możliwości zagospodarowania terenów strefy z punktu widzenia planów zagospodarowania przestrzennego i dostawy nośników energii. 5.4. Pozyskiwanie inwestorów Plan rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny" zakłada, zgodnie z podjętą przez Rząd w dniu 15 czerwca br. decyzją w sprawie dalszego funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych, że wydawanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie zakończy się najpóźniej z końcem 2002 r. i w tym czasie strefa zostanie całkowicie wypełniona. 5.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych, mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Zakłada się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: 1) inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, wykorzystujących w istotnej części majątek strefy i zdolnych zapewnić rzeczywisty transfer wysokich technologii; działalność tych inwestorów określi dynamikę i charakter rozwoju strefy, 2) średnich i małych inwestorów, tworzących nowe przedsiębiorstwa w drodze inwestycji bezpośrednich, 3) firmy usługowe, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi przedsiębiorców działających w strefie. Działania promocyjne na rzecz pozyskania inwestorów obejmować będą: - współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy, - wykreowanie image strefy w rezultacie promocji ogólnej (nie adresowanej) w kraju i za granicą, - promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z wyselekcjonowanych branż przemysłowych, - badania trendów gospodarczych, zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi, - analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy, - współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. 5.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnienie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, - udzielaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 5.5. Rozwój środków technicznych Środki techniczne dostępne na obszarze strefy w postaci budynków i infrastruktury są niewystarczające dla osiągnięcia głównych celów strefy. Oznacza to konieczność wznoszenia przez inwestorów nowych budynków oraz budowy infrastruktury. 5.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i poziom infrastruktury to jeden z kluczowych warunków rozwoju strefy. Istnieje konieczność wybudowania magistralnych instalacji oraz wiążących się z nimi urządzeń technicznych we wszystkich Parkach Technologicznych. W większości będą one lokalizowane w pasach dróg wewnętrznych oraz na innych terenach, które pozostaną w dyspozycji zarządzającego. Ponadto należy: - wybudować wewnętrzne drogi w Parkach Technologicznych Politechniki Krakowskiej oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego, - wybudować powiązania drogowe zewnętrzne dla Parku Technologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Inwestycje te zostaną wykonane częściowo przez Gminę Kraków, właścicieli i użytkowników wieczystych terenów strefy oraz zarządzającego, a częściowo przez inwestorów, we współpracy z dostawcami mediów technicznych. Przyłącza wykonają na własny koszt inwestorzy. 6. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez dwa czynniki: stopę bezrobocia i kwalifikacje przyszłej kadry. Stopa bezrobocia na terenie województwa krakowskiego na koniec 1998 r. wynosiła 4,1%. W uczelniach, instytutach naukowych, organizacjach badawczo-rozwojowych, których na terenie Krakowa działa ponad 110, pracuje około 8 500 naukowców, studiuje zaś około 100.000 studentów. 7. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (zakup gruntów, dzierżawa, budowa obiektów, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego oraz właścicieli (użytkowników wieczystych) nieruchomości (rozbudowa infrastruktury). 7.1. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy podejmujący działalność w strefie będą ponosić nakłady na kupno gruntów, budowę obiektów i ich wyposażenie. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się przede wszystkim w budowie przyłączy lokalnych i każdorazowo będzie to przedmiotem negocjacji z zarządzającym. 7.2. Nakłady zarządzającego i właścicieli 1. Koszty utrzymania nieruchomości położonych na terenie strefy będą ponosili ich właściciele (użytkownicy wieczyści). W miarę udostępniania majątku inwestorom koszty te będą się zmniejszać, a właściciele oraz zarządzający uzyskają przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy, najmu. Dochody zarządzającego w znacznej części zostaną przeznaczone na rozbudowę infrastruktury na terenie strefy. 2. Koszty budowy infrastruktury na terenie Parku Technologicznego Politechniki Krakowskiej, do której zobowiązał się zarządzający, wyniosą docelowo co najmniej 2-3 mln zł. Nakłady powinny być poniesione w okresie nie dłuższym niż 2 lata, co oznacza średni roczny wydatek w granicach co najmniej 1-1,5 mln zł. 3. Koszty opracowania dokumentacji niezbędnej do sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego strefy ponoszą właściciele (użytkownicy wieczyści) gruntu, a koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do uzyskania "Warunków zagospodarowania i zabudowy terenu" oraz pozwoleń na budowę ponoszą inwestorzy. 4. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki, w tym między innymi koszty wynajmu lokalu będącego jej siedzibą. Wielkość tych kosztów jest szacowana na ok. 300.000 zł w pierwszym roku działalności, a w następnych latach 600 000 złotych rocznie, z zastrzeżeniem że będzie to uzależnione od wielkości zaangażowania inwestycyjnego na terenie strefy. Szczegółowa projekcja kosztów i przychodów będzie przedmiotem okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 5. Wysokość środków przeznaczonych na marketing i promocję będzie wynikiem możliwości finansowych zarządzającego. Szacuje się, że w okresie do końca 2002 r. nakłady te wyniosą ok. 100 tys. zł rocznie. 8. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 12 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy ma charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy obejmuje 3 podstawowe etapy: EtapOkresGłówne cele etapu I1999 r.-2002 r.Zrealizowanie inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa), Wprowadzanie inwestorów do strefy (pełne zagospodarowanie wszystkich podstref), rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie, gospodarowanie urządzeniami infrastruktury, monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy II2003 r.- 2009 r.Prowadzenie działalności na docelowym poziomie III2007 r.-2011 r.Przygotowywanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych, obowiązujących w ciągu 12 lat trwania strefy. 9. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności Centrum Zaawansowanych Technologii Kraków Sp. z o.o.: Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Wydanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieI półrocze 1999 r. 2Przekazanie, na podstawie stosownych umów, majątku inwestoromI półrocze 1999 r. 3Opracowanie programu budowy infrastrukturyI półrocze 1999 r. 4Rozpoczęcie realizacji planu modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)I półrocze 1999 r. 5Przygotowanie założeń i opracowań specjalistycznych do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru strefyI półrocze 1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 7 września 1999 r. w sprawie zasad i warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez publiczne szkoły i placówki artystyczne. (Dz. U. Nr 86, poz. 961) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 32a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Innowacją pedagogiczną, zwaną dalej "innowacją", w publicznych szkołach i placówkach artystycznych, zwanych dalej "szkołami", są zmodyfikowane rozwiązania organizacyjne bądź metodyczne mające na celu poprawę skuteczności działania szkoły. 2. Eksperymentem pedagogicznym, zwanym dalej "eksperymentem", są działania służące podniesieniu skuteczności działania szkoły, w ramach których tworzy się nowe warunki, organizację zajęć, sposób albo treść nauczania, wychowania lub opieki, a efekty tych działań są poddane procedurze weryfikacyjnej, zgodnej z metodologią nauk pedagogicznych. 3. Innowacje i eksperymenty nie mogą prowadzić do zmiany typu szkoły, a ponadto nie mogą naruszać: 1) ramowych planów nauczania, w zakresie określonego przez te plany minimalnego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych, 2) zasad oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów, w zakresie, który ograniczałby uprawnienia ucznia do uzyskania świadectwa lub dyplomu. § 2. 1. Innowacja lub eksperyment może obejmować wszystkie lub wybrane zajęcia edukacyjne, całą szkołę lub jej część, czyli wydział, sekcję, grupę, ciąg klas lub grup. 2. Rozpoczęcie innowacji lub eksperymentu jest możliwe po zapewnieniu przez szkołę odpowiednich warunków kadrowych i organizacyjnych niezbędnych do realizacji planowanych działań innowacyjnych i eksperymentalnych. 3. Innowacje lub eksperymenty wymagające przyznania szkole dodatkowych środków budżetowych mogą być podjęte po wyrażeniu przez organ prowadzący szkołę pisemnej zgody na finansowanie planowanych działań. 4. Rekrutacja do szkół, w których prowadzona jest innowacja lub eksperyment, odbywa się na zasadzie powszechnej dostępności. § 3. Innowacje, o których mowa w § 1 ust. 1, mogą w szczególności polegać na: 1) modyfikacji rozwiązań organizacyjnych lub metodycznych zachowującej cele kształcenia oraz wiedzę i umiejętności ucznia określone w podstawie programowej, 2) łącznym, czyli blokowym, nauczaniu zajęć edukacyjnych na podstawie jednego programu nauczania, 3) wprowadzeniu do szkolnego planu nauczania zajęć edukacyjnych nie ujętych w ramowych planach nauczania wspomagających kierunek kształcenia artystycznego. § 4. 1. Uchwałę w sprawie wprowadzenia innowacji w szkole podejmuje rada pedagogiczna. 2. Uchwała o wprowadzeniu innowacji może być podjęta po uzyskaniu: 1) pozytywnej opinii rady szkoły, 2) pozytywnej opinii metodyka lub konsultanta wyznaczonego przez Centrum Edukacji Artystycznej, zwane dalej "Centrum", w przypadku innowacji, o której mowa w § 3 pkt 3, 3) pisemnej zgody autora lub zespołu autorskiego innowacji, 4) zgody organu prowadzącego szkołę, o której mowa w § 2 ust. 3. 3. Uchwałę rady pedagogicznej o podjęciu innowacji wraz z opisem jej zasad oraz opiniami, o których mowa w ust. 2, dyrektor szkoły przekazuje Centrum do 30 czerwca roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny wprowadzenia innowacji. 4. Centrum po upływie trzech miesięcy od rozpoczęcia roku szkolnego informuje ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o zakresie i rodzajach innowacji podjętych w szkołach, nad którymi sprawuje nadzór pedagogiczny. § 5. W przypadku stwierdzenia w trybie nadzoru pedagogicznego, że innowacja prowadzona jest niezgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu albo powoduje obniżenie poziomu kształcenia lub skuteczności działania szkoły, Centrum może wstrzymać dalsze prowadzenie innowacji. § 6. Dyrektor szkoły prowadzącej innowację przekazuje - bezpośrednio po jej zakończeniu - Centrum, a w uzasadnionych przypadkach również organowi prowadzącemu szkołę - ocenę wyników innowacji. § 7. Eksperyment nie może naruszać uprawnień ucznia do bezpłatnej nauki, wychowania i opieki w zakresie ustalonym w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), a także w zakresie uzyskania wiedzy i umiejętności koniecznych do ukończenia danego typu szkoły, złożenia egzaminu dyplomowego i maturalnego. § 8. Prowadzenie eksperymentu wymaga zgody ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. § 9. 1. Dyrektor szkoły po uzyskaniu zgody rady pedagogicznej i opinii Centrum występuje z wnioskiem do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w terminie do 31 stycznia roku szkolnego poprzedzającego rok szkolny, w którym planowane jest jego rozpoczęcie. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) założenia, czas trwania i sposób realizacji eksperymentu, wskazanie procedur weryfikacyjnych oraz formę przedstawienia oceny wyników eksperymentu, 2) opinię wyższej uczelni, która przeprowadzi weryfikację założeń eksperymentu, będzie sprawować opiekę naukową nad eksperymentem oraz dokona jego oceny, 3) w przypadku eksperymentu dotyczącego zawodu nie umieszczonego w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego - opinię wojewódzkiego urzędu pracy lub instytucji artystycznej zainteresowanej wynikami eksperymentu oraz pozytywną opinię o merytorycznej zawartości dokumentacji programowej, wydaną przez wyższą szkołę artystyczną właściwą dla zawodu będącego przedmiotem eksperymentu, 4) potwierdzenie zgody rady pedagogicznej oraz pozytywną opinię rady szkoły, 5) zgodę organu prowadzącego szkołę, o której mowa w § 2 ust. 3. § 10. 1. Dyrektor szkoły prowadzącej eksperyment przekazuje bezpośrednio po jego zakończeniu ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ocenę eksperymentu, a w uzasadnionych przypadkach - również organowi prowadzącemu szkołę. 2. Oceny, o których mowa w ust. 1, składa się za pośrednictwem Centrum, które dołącza swoją opinię. § 11. Traci moc zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 marca 1994 r. w sprawie zasad i warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez szkoły i placówki artystyczne (Dz. Urz. MKiS Nr 3, poz. 9). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 8 października 1999 r. w sprawie organizmów genetycznie zmodyfikowanych. (Dz. U. Nr 86, poz. 962) Na podstawie art. 37a ust. 8 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać wnioski o wydanie zezwoleń na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części, 2) wymagania, jakim powinna odpowiadać ocena zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi załączona do wniosku o wydanie zezwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części oraz zakres badań i analiz niezbędnych do jej sporządzenia, 3) wymagania, jakim powinny odpowiadać oznakowanie i opakowanie produktu wprowadzonego do obrotu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części. § 2. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na zamierzone uwolnienie organizmów genetycznie zmodyfikowanych do środowiska w celach eksperymentalnych, zwane dalej "zamierzonym uwolnieniem", powinien zawierać: 1) informacje o wnioskodawcy i osobach odpowiedzialnych za przygotowanie oraz przeprowadzenie zamierzonego uwolnienia; 2) informacje o organizmie genetycznie zmodyfikowanym: a) charakterystykę dawcy, biorcy, organizmu rodzicielskiego, b) charakterystykę wektora, c) charakterystykę organizmu genetycznie zmodyfikowanego; 3) informacje o: a) zamierzonym uwolnieniu, b) warunkach środowiska, do którego nastąpi zamierzone uwolnienie, c) celu zamierzonego uwolnienia; 4) informacje o oddziaływaniach pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a środowiskiem: a) charakterystykę oddziaływań środowiska na przeżycie, rozmnażanie i rozpowszechnianie organizmu genetycznie zmodyfikowanego, b) oddziaływanie ze środowiskiem, c) potencjalny wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na środowisko; 5) informacje o monitorowaniu i kontroli zamierzonego uwolnienia oraz planach reagowania na zagrożenie: a) informacje o technice monitorowania, b) kontrolę zamierzonego uwolnienia do środowiska, c) plany reagowania na zagrożenie; 6) informacje o poprzednich uwolnieniach do środowiska: a) datę i miejsce, b) cel, c) cel monitorowania i jego przebieg, d) skutki dla zdrowia ludzi oraz dla środowiska, e) wnioski; 7) inne informacje dotyczące zamierzonego uwolnienia. 2. Szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmów albo ich części, zwanego dalej "produktem", powinien zawierać: 1) informacje o wnioskodawcy; 2) informacje o produkcie: a) ogólny opis, b) instrukcje lub zalecenia dotyczące przechowywania i użytkowania, c) planowane opakowanie, d) planowane oznakowanie, e) postępowanie w przypadku niewłaściwego użycia; 3) informacje o organizmie genetycznie zmodyfikowanym zawartym w produkcie: a) charakterystykę organizmu genetycznie zmodyfikowanego, b) charakterystykę biorców lub organizmów rodzicielskich, z których otrzymano organizm genetycznie zmodyfikowany; 4) informacje o: a) metodach używanych do modyfikacji genetycznej, b) właściwościach wektora, c) insercie, d) organizmie, z którego insert jest pozyskany; 5) informacje o oddziaływaniach pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a środowiskiem oraz wpływie tego organizmu na zdrowie ludzi: a) charakterystykę oddziaływań środowiska na przeżycie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie organizmu genetycznie zmodyfikowanego, b) wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na środowisko, c) wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na zdrowie ludzi; 6) informacje o monitorowaniu i kontroli produktu wprowadzonego do obrotu oraz planach reagowania na zagrożenie; 7) informację o poprzednich wprowadzeniach produktu do obrotu, która powinna podawać: a) datę i miejsce, b) cel, c) cel monitorowania poprzedniego wprowadzenia i jego przebieg, d) skutki dla zdrowia ludzi oraz dla środowiska, e) wnioski; 8) inne informacje dotyczące wprowadzenia produktu do obrotu. 2. Szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Ocena zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi załączona do wniosku o wydanie zezwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmów do środowiska w celach eksperymentalnych powinna zawierać opis zamierzonego uwolnienia, z zastrzeżeniem § 6. 2. Opis zamierzonego uwolnienia, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać w szczególności: 1) warunki środowiska, do którego nastąpi zamierzone uwolnienie, 2) miejsce zamierzonego uwolnienia, 3) metody kontroli zamierzonego uwolnienia, 4) postępowanie z odpadami, 5) plan działania w razie zagrożenia dla środowiska lub zdrowia ludzi, 6) informacje o poprzednich uwolnieniach tego organizmu. § 5. 1. Ocena zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi załączona do wniosku o wydanie zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktu powinna zawierać informację o wprowadzeniu do obrotu tego produktu, z zastrzeżeniem § 6. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności opisywać: 1) rodzaj produktu, 2) miejsce wprowadzenia, 3) metody kontroli, 4) wymagania co do sposobu przechowywania i użytkowania produktu, 5) sposoby postępowania w przypadku użycia niezgodnego z przeznaczeniem, 6) sposób postępowania z odpadami, 7) plan działania w razie zagrożenia dla środowiska lub zdrowia ludzi, 8) poprzednie wprowadzenia produktu do obrotu. § 6. Oceny zagrożenia dla zdrowia ludzi i dla środowiska, o których mowa w § 4 ust. 1 i § 5 ust. 1, powinny uwzględniać: 1) opis oddziaływań pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a środowiskiem, a w szczególności: a) czynniki wpływające na przeżywalność, rozmnażanie, rozprzestrzenianie się organizmu genetycznie zmodyfikowanego w środowisku, b) zdolność przenoszenia materiału genetycznego z organizmu genetycznie zmodyfikowanego do organizmów występujących w ekosystemie oraz z organizmów występujących w ekosystemie do organizmu genetycznie zmodyfikowanego, c) prawdopodobieństwo ujawnienia się niepożądanych cech w organizmie genetycznie zmodyfikowanym, d) sposoby rozprzestrzeniania się, e) opis ekosystemów, do których organizm genetycznie zmodyfikowany mógłby być przeniesiony, f) niebezpieczeństwo nadmiernego wzrostu populacji organizmu genetycznie zmodyfikowanego w środowisku, g) konkurencyjność organizmu genetycznie zmodyfikowanego w stosunku do niezmodyfikowanych biorców lub organizmów rodzicielskich, h) określenie i opis organizmów docelowych, i) przewidywany mechanizm i przewidywane efekty oddziaływania między organizmem genetycznie zmodyfikowanym a organizmem docelowym, j) prawdopodobieństwo zmian w oddziaływaniach biologicznych pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a organizmem docelowym, k) określenie i opis organizmów innych niż docelowe, na które może mieć wpływ organizm genetycznie zmodyfikowany, l) znane lub przewidywane wpływy organizmu genetycznie zmodyfikowanego na inne niż docelowe organizmy w środowisku, m) możliwość wpływu na środowisko oddziaływań pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a organizmem innym niż docelowy, n) możliwe pozytywne i negatywne cechy, które mogą ujawniać się na skutek przeniesienia genów z organizmu genetycznie zmodyfikowanego do innych gatunków, o) znany lub przewidywany udział organizmu genetycznie zmodyfikowanego w procesach biogeochemicznych, p) inne możliwe oddziaływania na środowisko; 2) przewidywane oddziaływanie na zdrowie ludzi organizmu genetycznie zmodyfikowanego, a w szczególności: a) działania toksyczne lub alergiczne organizmu genetycznie zmodyfikowanego lub jego produktów metabolicznych, b) porównanie organizmu genetycznie zmodyfikowanego z dawcą, biorcą lub organizmem rodzicielskim, w odniesieniu do patogenności, c) zdolność do kolonizacji, d) schorzenia i mechanizmy patogenności, włączając inwazyjność i złośliwość choroby, e) zakaźność, f) dawkę infekcyjną, g) możliwości zmian gospodarza, h) możliwości przeżycia poza organizmem gospodarza, i) obecność wektorów, j) stabilność biologiczną, k) rodzaje odporności na antybiotyki oraz możliwość leczenia. § 7. 1. Oceny, o których mowa w § 4 ust. 1 i § 5 ust. 1, sporządzane są na podstawie badań i analiz. 2. Badania i analizy, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w zakresie umożliwiającym opis oddziaływań organizmu genetycznie zmodyfikowanego na środowisko oraz opis przewidywanego oddziaływania tego organizmu na zdrowie ludzi, a w szczególności: 1) biorców, dawców lub organizmów rodzicielskich, z których otrzymano organizm genetycznie zmodyfikowany, 2) metod używanych do modyfikacji genetycznej, właściwości wektora, insertu, 3) organizmu genetycznie zmodyfikowanego i jego charakterystyki uzyskanej w kontrolowanych warunkach wzrostu i rozwoju, 4) poprzednich uwolnień organizmu genetycznie zmodyfikowanego do środowiska lub poprzednich wprowadzeń produktu do obrotu. § 8. Opakowanie produktu powinno uniemożliwiać uwolnienie produktu do środowiska podczas transportu, przechowywania i użytkowania. § 9. 1. Na opakowaniu produktu składającego się z organizmów genetycznie zmodyfikowanych albo ich części powinien być umieszczony, w kolorze kontrastowym do koloru opakowania, napis "produkt genetycznie zmodyfikowany", z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Na opakowaniu produktu, którego niektóre składniki stanowią organizmy genetycznie zmodyfikowane albo ich części, obok nazwy składnika należy umieścić, w kolorze kontrastowym do koloru opakowania, napis "genetycznie zmodyfikowany" lub zaznaczyć gwiazdką (*) i wspólny odnośnik umieścić pod wyszczególnieniem składników, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Opakowanie produktu znakuje się umieszczając informację o: 1) przeznaczeniu produktu, dacie i numerze zezwolenia na wprowadzenie do obrotu, 2) warunkach geograficzno-przyrodniczych, w jakich produkt może być użytkowany, jeżeli produkt tego wymaga, 3) sposobach postępowania w przypadku niezamierzonego uwolnienia lub niewłaściwego użycia. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 9, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 października 1999 r. (poz. 962) Załącznik nr 1 SZCZEGÓŁOWY ZAKRES INFORMACJI ZAWARTY WE WNIOSKU O WYDANIE ZEZWOLENIA NA ZAMIERZONE UWOLNIENIE ORGANIZMÓW GENETYCZNIE ZMODYFIKOWANYCH DO ŚRODOWISKA W CELACH EKSPERYMENTALNYCH 1. Informacje o wnioskodawcy i osobach odpowiedzialnych za przygotowanie i przeprowadzenie zamierzonego uwolnienia 1.1Nazwa i siedziba lub nazwisko i adres wnioskodawcy 1.2Imię i nazwisko oraz informacja o kwalifikacjach fachowych osoby (osób) odpowiedzialnej za przygotowanie i przeprowadzenie zamierzonego uwolnienia 2. Informacje o organizmie genetycznie zmodyfikowanym a) charakterystyka dawcy, biorcy, organizmu rodzicielskiego (jeśli występuje) 2.1Nazwa naukowa 2.2Taksonomia 2.3Inne nazwy (nazwa zwyczajowa, nazwa szczepu, nazwa hodowlana itd.) 2.4Cechy fenotypowe i genetyczne 2.5Stopień pokrewieństwa pomiędzy dawcą i biorcą lub między organizmami rodzicielskimi 2.6Opis technik identyfikacji i detekcji 2.7Czułość, wiarygodność (ilościowo) i specyficzność technik identyfikacji i detekcji 2.8Opis geograficznego zasięgu i naturalnego środowiska organizmu wraz z informacją o naturalnych wrogach, ofiarach, pasożytach, konkurentach, symbiontach i gospodarzach 2.9 Możliwość przeniesienia informacji genetycznej do innych organizmów. Krzyżowanie z innymi gatunkami użytkowymi lub dzikimi 2.10Kontrola stabilności genetycznej organizmów i czynników na nią wpływających 2.11Cechy patologiczne, ekologiczne i fizjologiczne a) klasyfikacja zagrożenia, stosownie do istniejących norm dotyczących ochrony zdrowia ludzi lub ochrony środowiska b) wymiana pokoleń w naturalnym ekosystemie; płciowe i bezpłciowe cykle reprodukcyjne c) informacje dotyczące zdolności do samodzielnego utrzymania się w środowisku, w tym wytwarzanie diaspor, np. nasion, spor itp. Specyficzne czynniki wpływające na przeżywalność i rozsiewanie d) patogenność, infekcyjność, toksyczność (zjadliwość), alergiczność, wektory patogenów, możliwe wektory, wpływ na organizmy niedocelowe. Możliwość aktywacji wirusów utajonych (prowirusów); zdolność do kolonizacji innych organizmów e) oporność na antybiotyki i możliwość wykorzystywania tych antybiotyków w leczeniu ludzi i zwierząt i w profilaktyce f) rola w procesach środowiskowych: produkcja pierwotna, obieg składników odżywczych, rozkład materii organicznej, oddychanie itp. 2.12Charakterystyka wewnętrznych (natywnych) wektorów a) sekwencja b) częstość mobilizacji c) swoistość d) obecność genów oporności 2.13Opis wcześniejszych modyfikacji genetycznych b) charakterystyka wektora 2.14Właściwości i źródło wektora 2.15Sekwencja transpozonów, wektorów i innych niekodujących odcinków genetycznych, użytych do wytworzenia organizmu genetycznie zmodyfikowanego umożliwiających działanie wektorów i insertów w organizmie genetycznie zmodyfikowanym 2.16Częstość mobilizacji wbudowanego wektora lub zdolność przenoszenia i metody określenia tych procesów 2.17Informacje o tym, w jakim stopniu wektor jest ograniczony do DNA wymaganego do spełnienia planowanych funkcji c) Charakterystyka organizmu genetycznie zmodyfikowanego 2.18Informacje związane z modyfikacjami genetycznymi a) metody używane do modyfikacji b) metody używane do skonstruowania lub wprowadzenia insertu (-ów) do biorcy lub usunięcia sekwencji c) opis insertu i/lub konstrukcji wektora oraz metody użyte do ich scharakteryzowania d) czystość insertu - czy sekwencja insertu jest ograniczona do DNA wymaganego dla spełnienia zamierzonej funkcji e) sekwencja, identyczność funkcjonalna i lokalizacja zmienionej (wstawionej lub usuniętej) części kwasu nukleinowego, ze szczególnym odniesieniem do jakiejkolwiek znanej szkodliwej sekwencji f) umiejscowienie insertu w komórce (chromosomy, mitochondria, chloroplasty, cytoplazma) i metody identyfikacji umiejscowienia insertu g) wielkość usuniętego fragmentu i jego funkcje 2.19Informacje o uzyskanym organizmie genetycznie zmodyfikowanym a) opis cech genetycznych lub fenotypowe charakterystyki cech o zmodyfikowanej ekspresji b) struktura i liczba kopii każdego wektora lub dodanego kwasu nukleinowego w zmodyfikowanym organizmie c) stabilność organizmu (opis cech genetycznych) d) charakterystyka i poziom ekspresji nowego materiału genetycznego. Metody i czułość pomiaru. Części organizmu, gdzie występuje ekspresja (np. korzeń) e) funkcja nowego białka f) opis identyfikacji i techniki detekcji wprowadzonej sekwencji, wektorów i białka będącego produktem wprowadzonego genu g) czułość, wiarygodność (ilościowo) oraz swoistość technik identyfikacji i wykrywania h) zmiany współczynnika rozmnożenia, zdolności do rozsiewania i przeżywalności organizmu genetycznie zmodyfikowanego w porównaniu do organizmu biorcy 2.20Opis wcześniejszych uwolnień organizmu genetycznie zmodyfikowanego 2.21Aspekty zdrowotne a) właściwości toksyczne lub alergiczne organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub produktów ich metabolizmu b) produkty stwarzające zagrożenie c) porównanie organizmu genetycznie zmodyfikowanego z dawcą, biorcą lub organizmem rodzicielskim (jeśli występuje), w odniesieniu do patogenności d) zdolność do kolonizacji e) patogenność organizmu dla ludzi, o sprawnym układzie odpornościowym f) wywołane dolegliwości i mechanizm patogenności, włączając inwazyjność i zjadliwość g) zakaźność h) dawka infekcyjna i) zakres gospodarzy i możliwość ich zmiany j) możliwości przeżycia poza organizmem gospodarza k) obecność wektorów lub możliwość rozprzestrzeniania się l) stabilność biologiczna m) odporność na antybiotyki (antybiogram) n) możliwość leczenia 3. Informacje o warunkach uwolnienia oraz o środowisku, do którego nastąpi zamierzone uwolnienie a) informacje o zamierzonym uwolnieniu do środowiska 3.1Opis proponowanych zamierzonych uwolnień do środowiska, w tym zamierzone i przewidywane produkty tego procesu 3.2Dane dotyczące zamierzonego uwolnienia do środowiska a) termin zamierzonego uwolnienia b) charakter zamierzonego uwolnienia (jednorazowe, wielokrotne, czasowe) 3.3Wielkość terenu zamierzonego uwolnienia 3.4Przygotowanie terenu przed zamierzonym uwolnieniem do środowiska 3.5Metody używane do zamierzonego uwolnienia do środowiska 3.6Planowana ilość (liczba) uwolnionych do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych 3.7Potencjalne zaburzenia siedliska, ewentualna degradacja i dewastacja gleby oraz powierzchni ziemi, po zamierzonym uwolnieniu do środowiska organizmu genetycznie zmodyfikowanego 3.8Metody ochrony pracowników w czasie zamierzonego uwalniania organizmu genetycznie zmodyfikowanego do środowiska 3.9Traktowanie terenu po dokonaniu zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmu genetycznie zmodyfikowanego (typ i metoda uprawy, nawadnianie lub inne działania i ich znaczenie) 3.10Przewidywane techniki eliminacji lub unieczynnienia organizmu genetycznie zmodyfikowanego na końcu eksperymentu 3.11Informacje i wyniki dotyczące wcześniejszego zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmu genetycznie zmodyfikowanego, zwłaszcza w różnych skalach i różnych ekosystemach b) informacja o warunkach środowiska (miejsce zamierzonego uwolnienia i szersze środowisko), do którego nastąpi zamierzone uwolnienie 3.12Lokalizacja administracyjna, geograficzna (województwo, powiat, gmina, miejscowość) według podziału administracyjnego Polski 3.13Fizyczne lub biologiczne pokrewieństwo uwalnianego organizmu z ludźmi lub innymi ważnymi organizmami (gatunki pokrewne dzikie i użytkowe) 3.14Sąsiedztwo istotnych biotopów lub obszarów chronionych na terenie lub w sąsiedztwie których zlokalizowano miejsce zamierzonego uwolnienia 3.15Liczebność społeczności lokalnej (liczba mieszkańców miasta, gminy, powiatu, województwa) w zależności od obszaru zamierzonego uwolnienia 3.16Główne kierunki działalności gospodarczej społeczności lokalnej, korzystającej z naturalnych zasobów obszaru 3.17Odległość od najbliższego obszaru chronionego źródeł i ujęć wody oraz obszarów objętych ochroną prawną na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody 3.18Charakterystyka klimatyczna regionu (średnie roczne opady i temperatura) 3.19Charakterystyka geograficzna, geologiczna i gleboznawcza terenu 3.20Flora i fauna, włączając rośliny uprawne, żywy inwentarz i gatunki wędrowne 3.21Opis ekosystemów docelowych i niedocelowych mogących podlegać wpływom 3.22Porównanie naturalnego środowiska organizmu biorcy z proponowanym terenem zamierzonego uwolnienia do środowiska 3.23Informacja o planowanych zmianach zagospodarowania terenu i planach rozwoju regionu, które mogą mieć wpływ na środowiskowe oddziaływanie zamierzonego uwolnienia c) opis celu zamierzonego uwolnienia do środowiska ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4. Informacje o oddziaływaniach pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a środowiskiem a) charakterystyka oddziaływań środowiska na przeżycie, rozmnażanie i rozpowszechnianie organizmu genetycznie zmodyfikowanego 4.1Cechy biologiczne, mające wpływ na przetrwanie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie 4.2Znane lub przewidywane warunki środowiskowe, które mogą mieć wpływ na przeżycie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie (wiatr, woda, gleba, temperatura, pH itp.) 4.3Czułość na specyficzne warunki b) oddziaływanie ze środowiskiem 4.4Przewidziane środowisko organizmu genetycznie zmodyfikowanego 4.5Wyniki badań nad charakterystyką organizmu genetycznie zmodyfikowanego w kontrolowanych warunkach wzrostu, takich jak laboratoryjnie odtworzone ekosystemy, komory wzrostu, cieplarnie i inne 4.6Zdolność przenoszenia materiału genetycznego a) z organizmu genetycznie zmodyfikowanego do organizmów występujących w ekosystemie b) z organizmów występujących w ekosystemie do organizmu genetycznie zmodyfikowanego 4.7Prawdopodobieństwo selekcji po zamierzonym uwolnieniu do środowiska prowadzące do nieoczekiwanej ekspresji niepożądanych cech w organizmie genetycznie zmodyfikowanym 4.8Stosowane środki dla zabezpieczenia i sprawdzenia stabilności genetycznej; opis mechanizmów genetycznych, które mogą zapobiegać lub minimalizować rozprzestrzenianie się materiału genetycznego; metody sprawdzania stabilności genetycznej 4.9Szlaki biologicznego rozprzestrzeniania, znane lub potencjalne sposoby współdziałania z czynnikiem rozprzestrzeniającym, włączając wdychanie, przyjmowanie pokarmu, kontakt powierzchniowy, zagrzebywanie w glebie itp. 4.10Opis ekosystemów, do których organizm genetycznie zmodyfikowany mógłby być przeniesiony c) potencjalny wpływ na środowisko 4.11Możliwość nadmiernego wzrostu populacji w środowisku 4.12Konkurencyjność organizmu genetycznie zmodyfikowanego w stosunku do niezmodyfikowanych biorców lub organizmów rodzicielskich 4.13Identyfikacja i opis organizmów docelowych 4.14Przewidywany mechanizm i rezultaty oddziaływania między organizmem genetycznie zmodyfikowanym a organizmem docelowym 4.15Identyfikacja i opis innych organizmów, na które mogą wpływać niezamierzone oddziaływania 4.16Prawdopodobieństwo zmian oddziaływań biologicznych lub zmiany gospodarza 4.17Znane lub przewidywane wpływy na niedocelowe organizmy w środowisku, zmiany konkurencyjności w stosunku do ofiar, gospodarzy, symbiontów, wrogów, pasożytów i patogenów 4.18Możliwy wpływ na środowisko wynikający z wzajemnego oddziaływania organizmu genetycznie zmodyfikowanego i niedocelowych organizmów 4.19Możliwe pozytywne i negatywne cechy u innych krzyżujących się gatunków, które mogą ujawniać się na skutek przeniesienia genów z organizmów genetycznie zmodyfikowanych 4.20Znany lub przewidywany udział w procesach biogeochemicznych 4.21Inne możliwe istotne zależności ze środowiskiem 5. Informacje o monitorowaniu i kontroli zamierzonego uwolnienia oraz planach reagowania na zagrożenie a) informacje o technice monitorowania 5.1Metody obserwacji organizmu genetycznie zmodyfikowanego i monitorowania efektów zamierzonego uwolnienia do środowiska 5.2Swoistość (dla zidentyfikowania organizmu genetycznie zmodyfikowanego, odróżnienie go od dawcy, biorcy lub organizmów macierzystych, jeśli to właściwe), czułość i wiarygodność technik monitorowania 5.3Techniki detekcji materiału genetycznego przeniesionego do innych organizmów 5.4Czas trwania i częstotliwość monitorowania b) kontrola zamierzonego uwolnienia do środowiska 5.5Metody i procedury zmierzające do uniknięcia lub zminimalizowania rozprzestrzeniania organizmu genetycznie zmodyfikowanego poza miejscem zamierzonego uwolnienia do środowiska 5.6Metody i procedury mające na celu ochronę miejsca zamierzonego uwolnienia organizmu genetycznie zmodyfikowanego przed wtargnięciem osób nieupoważnionych 5.7Metody i procedury ochrony miejsca zamierzonego uwolnienia przed innymi organizmami c) plany reagowania na zagrożenie 5.8Metody i procedury kontroli organizmu genetycznie zmodyfikowanego, w przypadku nieoczekiwanego rozprzestrzenienia 5.9Plany ochrony zdrowia ludzi i środowiska, w przypadku wystąpienia niepożądanych efektów 5.10Metody postępowania z organizmem genetycznie zmodyfikowanym, stwarzającym zagrożenie (unieczynnienie, usunięcie ze środowiska) 5.11Metody odkażania zagrożonych obszarów 5.12Metody eliminacji: roślin, zwierząt, gleby itp., narażonych na kontakt z organizmem genetycznie zmodyfikowanym po lub w trakcie rozprzestrzeniania 5.13Metody izolacji obszarów zagrożonych rozprzestrzenieniem się organizmów genetycznie zmodyfikowanych 6. Informacje o poprzednich uwolnieniach do środowiska a) Data i miejsce ...................................................................................... b) Cel ........................................................................................................ c) Cel monitorowania i jego przebieg ....................................................... d) Skutki dla zdrowia ludzi oraz dla środowiska ....................................... e) Wnioski ................................................................................................ 7. Inne informacje dotyczące zamierzonego uwolnienia 7.1. Postępowanie z odpadami ................................................................................ a) rodzaj wytwarzanych odpadów............................................................ b) oczekiwana ilość odpadów .................................................................. c) możliwe zagrożenia .............................................................................. d) opis planowanego postępowania z odpadami ..................................... 7.2. Inne informacje ................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. Załącznik nr 2 SZCZEGÓŁOWY ZAKRES INFORMACJI ZAWARTY WE WNIOSKU O WYDANIE ZEZWOLENIA NA WPROWADZENIE DO OBROTU PRODUKTU ZAWIERAJĄCEGO ORGANIZMY GENETYCZNIE ZMODYFIKOWANE LUB SKŁADAJĄCEGO SIĘ Z TAKICH ORGANIZMÓW ALBO ICH CZĘŚCI 1. Informacje o wnioskodawcy 1.1 Nazwa i siedziba lub nazwisko i adres wnioskodawcy ....................................... 1.2 Nazwa wytwórcy lub importera oraz jego adres ................................................. 2. Informacje o produkcie zawierającym organizmy genetycznie zmodyfikowane lub składającym się z takich organizmów albo ich części a) Opis produktu 2.1 Nazwa produktu.................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.2. Rodzaj produktu................................................................................................ ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.3 Skład produktu................................................................................................... ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.4 Charakterystyka produktu.................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.5 Użytkownicy....................................................................................................... ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.6 Obszar administracyjny wprowadzenia produktu do obrotu............................... ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.7 Szacunkowa wielkość produkcji rocznej lub importu do Polski ......................... ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.8 Termin wprowadzenia produktu do obrotu i zamierzony czas trwania (częstotliwość) wprowadzenia ..................................................................................... ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.9 Czy inny produkt o tej samej kombinacji organizmu genetycznie zmodyfikowanego został wprowadzony na polski rynek przez innego wnioskodawcę? Tak ........ Nie ........ Nie wiadomo ........ Jeśli tak, proszę wyszczególnić: ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 2.10 Informacje dotyczące wcześniejszych wprowadzeń produktu zawierającego takie same organizmy genetycznie zmodyfikowane lub takiej samej kombinacji przez wnioskodawcę ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) Instrukcje lub zalecenia dotyczące przechowywania i użytkowania ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. c) Planowane opakowanie produktu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. d) Planowane oznakowanie produktu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. e) Postępowanie w przypadku niewłaściwego użycia ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3. Informacje o organizmie genetycznie zmodyfikowanym zawartym w produkcie a) Charakterystyka organizmu genetycznie zmodyfikowanego 3.1 Nazwa i charakter każdego typu organizmu genetycznie zmodyfikowanego zawartego w produkcie ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.2 Opis cech genetycznych lub właściwości fenotypowych, a w szczególności jakichkolwiek nowych cech i właściwości, które mogą ulegać ekspresji lub przez dłuższy okres nie ulegać ekspresji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.3 Genetyczna stałość organizmu genetycznie zmodyfikowanego ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.4 Szybkość i poziom ekspresji nowego genetycznego materiału ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.5 Aktywność białek, które uległy ekspresji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.6 Informacja o technikach: a) identyfikacji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) wykrywania organizmu genetycznie zmodyfikowanego w środowisku ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.7 Patogenność/szkodliwość (chorobotwórczość): a) toksyczne lub alergiczne właściwości żywego lub martwego organizmu genetycznie zmodyfikowanego lub ich produktów metabolizmu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) produkty niebezpieczne ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. c) porównanie organizmu genetycznie zmodyfikowanego z dawcą, biorcą lub organizmem rodzicielskim pod względem chorobotwórczości ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. d) zdolność kolonizacji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) Charakterystyka biorców lub organizmu (-ów) rodzicielskich, z których otrzymano organizm genetycznie zmodyfikowany 3.8 Nazwy naukowe i inne nazwy ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.9 Cechy fenotypowe i genetyczne ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.10 Pokrewieństwo pomiędzy dawcą i biorcą lub między organizmami rodzicielskimi ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.11 Występowanie geograficzne i naturalne siedlisko organizmów wraz z informacją o naturalnych wrogach, ofiarach, pasożytach, konkurentach, symbiontach i gospodarzach ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.12 Stabilność genetyczna i czynniki na nią wpływające ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.13 Możliwość genetycznego przeniesienia i wymiany z innymi organizmami. Zdolność do krzyżowania z innymi gatunkami użytkowymi lub dzikimi ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.14 Informacja dotycząca reprodukcji i czynników z nią związanych ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.15 Informacja dotycząca przeżywalności i czynników na nią wpływających ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.16 Drogi rozprzestrzeniania i czynniki na nie wpływające ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.17 Oddziaływania ze środowiskiem ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.18 Informacja o technikach: a) identyfikacji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) wykrywania ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.19 Czułość i swoistość technik identyfikacji i wykrywania ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.20 Charakterystyka: a) chorobotwórcza ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) inne szkodliwe właściwości organizmu żywego lub martwego, włączając jego pozakomórkowe produkty ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 3.21 Charakter i opis znanych pozachromosomalnych elementów genetycznych ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4. Informacje o metodach używanych do modyfikacji genetycznej, właściwościach wektora i insertu a) Metody używane do modyfikacji genetycznej ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) Właściwości wektora 4.1 Natura i źródło wektora ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.2 Opis budowy wektora ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.3 Mapa genetyczna lub mapa restrykcyjna wektora ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.4 Sekwencja ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.5 Informacja, do jakiego stopnia wektor zawiera sekwencje, których produkt lub rejon funkcji nie jest znany ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.6 Zdolność wektora do genetycznego przeniesienia ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.7 Częstość uruchomienia wektora ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.8 Część wektora, która pozostaje w organizmie genetycznie modyfikowanym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. c) Informacja o insercie 4.9 Metody używane do budowy insertu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.10 Miejsca restrykcyjne ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.11 Sekwencja insertu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.12 Źródło i funkcja każdej składowej części insertu w organizmie genetycznie zmodyfikowanym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.13 Informacja na temat, do jakiego stopnia insert jest ograniczony do żądanej funkcji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.14 Położenie insertu w organizmie genetycznie zmodyfikowanym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. d) Informacja o organizmie (-ach), z którego insert jest pozyskany (dawca) 4.15 Nazwa naukowa i inna ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.16 Właściwości: a) chorobotwórcze właściwości organizmu dawcy ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) inne szkodliwe właściwości organizmu żywego lub martwego, włączając jego pozakomórkowe produkty ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.17 Wskazanie, czy przekazywane sekwencje są zaangażowane w przypadku, gdy organizm dawcy posiada szkodliwe lub chorobotwórcze właściwości ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 4.18 Możliwość naturalnej wymiany materiału genetycznego pomiędzy dawcą i organizmem biorcy ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5. Informacje o oddziaływaniach pomiędzy organizmem genetycznie zmodyfikowanym a środowiskiem oraz wpływie tego organizmu na zdrowie ludzi A) Charakterystyka oddziaływań środowiska na przeżycie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie organizmu genetycznie zmodyfikowanego 5.1 Cechy biologiczne, mające wpływ na przetrwanie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.2 Znane lub przewidywane warunki środowiskowe, które mogą mieć wpływ na przeżycie, rozmnażanie i rozprzestrzenianie (wiatr, woda, gleba, temperatura, pH itp.) ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.3 Czułość na specyficzne warunki ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. B) Wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na środowisko 5.4 Przewidziane środowisko organizmu genetycznie zmodyfikowanego ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.5 Wyniki badań nad zachowaniem i charakterystyką organizmu genetycznie zmodyfikowanego w kontrolowanych warunkach wzrostu, takich jak laboratoryjnie odtworzone ekosystemy, komory wzrostu, cieplarnie i inne ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.6 Zdolność przenoszenia materiału genetycznego a) z organizmu genetycznie zmodyfikowanego do organizmów występujących w ekosystemie b) z organizmów występujących w ekosystemie do organizmu genetycznie zmodyfikowanego ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.7 Prawdopodobieństwo selekcji po uwolnieniu do środowiska prowadzące do nieoczekiwanej ekspresji niepożądanych cech w organizmie genetycznie zmodyfikowanym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.8 Stosowane środki dla zabezpieczenia i sprawdzenia stabilności genetycznej; opis mechanizmów genetycznych, które mogą zapobiegać lub minimalizować rozprzestrzenianie się materiału genetycznego; metody sprawdzania stabilności genetycznej ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.9 Szlaki biologicznego rozprzestrzeniania, znane lub potencjalne sposoby rozsiewania, włączając wdychanie, przyjmowanie pokarmu, przenikanie przez glebę itp. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.10 Opis ekosystemów, do których organizm genetycznie zmodyfikowany mógłby być przeniesiony ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 5.11 Potencjalny wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na środowisko: a) możliwość nadmiernego wzrostu populacji w środowisku ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) konkurencyjność genetycznie zmodyfikowanego organizmu w stosunku do niezmodyfikowanych biorców lub organizmów rodzicielskich ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. c) identyfikacja i opis organizmów docelowych ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. d) przewidywany mechanizm i rezultaty oddziaływania między genetycznie zmodyfikowanym organizmem a organizmem docelowym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. e) identyfikacja i opis innych organizmów, na które mogą wpływać niezamierzone oddziaływania ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. f) prawdopodobieństwo zmian biologicznych oddziaływań lub zmiany gospodarza ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. g) znane lub przewidywane wpływy na niedocelowe organizmy w środowisku, zmiany konkurencyjności w stosunku do ofiar, gospodarzy, symbiontów, wrogów, pasożytów i patogenów ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. h) możliwy wpływ na środowisko wynikający z wzajemnego oddziaływania genetycznie zmodyfikowanego organizmu i niedocelowych organizmów ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. i) możliwe pozytywne i negatywne cechy u innych krzyżujących się gatunków, które mogą ujawniać się na skutek przeniesienia genów z genetycznie zmodyfikowanych organizmów ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. j) znany lub przewidywany udział w procesach biogeochemicznych ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. k) inne możliwe istotne zależności ze środowiskiem ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. C) Wpływ organizmu genetycznie zmodyfikowanego na zdrowie ludzi 5.12 Aspekty zdrowotne: a) właściwości toksyczne lub alergiczne organizmów genetycznie zmodyfikowanych lub produktów ich metabolizmu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. b) produkty stwarzające zagrożenie ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. c) porównanie organizmu genetycznie zmodyfikowanego z dawcą, biorcą lub organizmem rodzicielskim (jeśli występuje), w odniesieniu do patogenności ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. d) zdolność do kolonizacji ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. e) patogenność organizmu dla ludzi o sprawnym układzie odpornościowym ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. f) wywołane dolegliwości i mechanizm patogenności, włączając inwazyjność i zjadliwość ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. g) zakaźność ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. h) dawka infekcyjna ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. i) zakres gospodarzy i możliwość ich zmiany ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. j) możliwość przeżycia poza organizmem gospodarza ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. k) obecność wektorów lub możliwość rozprzestrzeniania się ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. l) stabilność biologiczna ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. m) oporność na antybiotyki (antybiogram) ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. n) możliwość leczenia ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 6. Informacje o monitorowaniu i kontroli produktu wprowadzanego do obrotu oraz planach reagowania na zagrożenia ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 7. Informacje o poprzednich wprowadzeniach produktu do obrotu a) Data i miejsce ............................................................................................................ b) Cel .............................................................................................................. c) Cel monitorowania i jego przebieg .............................................................................. d) Skutki dla zdrowia ludzkiego oraz dla środowiska ........................................................ e) Wnioski .............................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. 8. Inne informacje dotyczące wprowadzenia produktu do obrotu ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. ................................................................................................................................. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 26 kwietnia 1999 r. sygn. akt K. 33/98. (Dz. U. Nr 86, poz. 963) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Mączyński - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Ferdynand Rymarz - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że art. 11 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, a także art. 15 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) naruszają zasady wyrażone w art. 22 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), orzeka: Art. 11 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 oraz art. 15 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) są niezgodne z art. 22 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że wprowadzają nadmierne ograniczenia w zakresie korzystania z wolności działalności gospodarczej oraz z wolności wyboru i wykonywania zawodu. Andrzej Mączyński Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dembowska-Romanowska Ferdynand Rymarz Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 2 czerwca 1999 r. sygn. akt K. 34/98. (Dz. U. Nr 86, poz. 964) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Marek Safjan - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 1999 r. na rozprawie wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Ministra Obrony Narodowej i Prokuratora Generalnego, w sprawie zgodności art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w zakresie, w jakim upoważnia on dyrektora oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, po upływie terminu wypowiedzenia umowy najmu, do zarządzenia przymusowego przekwaterowania byłego najemcy bez uprzedniego uzyskania w tej sprawie prawomocnego wyroku sądowego, z art. 2, art. 64 ust. 2 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: 1. Art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w zakresie, w jakim upoważnia on dyrektora oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, po upływie terminu wypowiedzenia umowy najmu, do zarządzenia przymusowego przekwaterowania byłego najemcy bez uprzedniego uzyskania w tej sprawie prawomocnego wyroku sądowego, jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że wprowadza zróżnicowanie ochrony praw majątkowych przysługujących najemcom lokali mieszkalnych. 2. Art. 42 ust. 4 ustawy powołanej w pkt 1 wyroku jest zgodny z art. 2 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ferdynand Rymarz Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Marek Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 14 września 1999 r. sygn. akt K. 14/98. (Dz. U. Nr 86, poz. 965) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Stefan J. Jaworski - przewodniczący, Lech Garlicki, Wiesław Johann - sprawozdawca, Krzysztof Kolasiński, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 14 września 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o wydanie orzeczenia stwierdzającego, że art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390 z późn. zm.), stanowiący, że uchwały organów Polskiego Związku Działkowców w sprawie członkostwa Związku nie podlegają orzecznictwu sądów, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), orzeka: Art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 6 maja 1981 r. o pracowniczych ogrodach działkowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 85, poz. 390, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że zamyka sądową drogę dochodzenia naruszonych wolności i praw. Stefan J. Jaworski Lech Garlicki Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 21 września 1999 r. sygn. akt K. 6/98. (Dz. U. Nr 86, poz. 966) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Mączyński - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Ferdynand Rymarz - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 21 września 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 z późn. zm.) z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), orzeka: Art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484) w zakresie, w jakim wyłącza pierwszeństwo nabycia lokalu mieszkalnego stanowiącego własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego przez najemców, których stosunek najmu nie został nawiązany przed dniem 12 listopada 1994 r. na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, jest niezgodny z zasadą równości wyrażoną w art. 32 ust. 1 w związku z zasadą sprawiedliwości społecznej wyrażoną w art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Andrzej Mączyński Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dembowska-Romanowska Ferdynand Rymarz Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 19 października 1999 r. sygn. akt SK. 4/99. (Dz. U. Nr 86, poz. 967) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca, Lech Garlicki - sprawozdawca, Stefan J. Jaworski, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 19 października 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Józefa Baszkiewicza z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: Skarżącego, Prezesa Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, w sprawie zgodności § 42 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 z późniejszymi zmianami) z art. 65 ust. 1 i 4 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim odnosi się on do adwokatów wykonujących zawód indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem pobierających emeryturę orzeka: § 42 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330, z 1994 r. Nr 25, poz. 86 i Nr 140, poz. 769, z 1995 r. Nr 153, poz. 781, z 1996 r. Nr 111, poz. 532, z 1997 r. Nr 20, poz. 107 oraz z 1998 r. Nr 76, poz. 493) w zakresie, w jakim odnosi się do adwokatów, którzy pobierają emeryturę, a zarazem nadal wykonują zawód indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem: 1. w części stanowiącej: "nie niższy jednak od kwoty odpowiadającej 60% przeciętnego wynagrodzenia": 1) jest niezgodny z art. 65 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że dopuszcza sytuacje ograniczające dalsze wykonywanie zawodu przez adwokata, 2) nie jest niezgodny z art. 65 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2. w pozostałym zakresie jest zgodny z art. 65 ust. 1 w związku z art. 2 i nie jest niezgodny z art. 65 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Teresa Dembowska-Romanowska Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 października 1999 r. w sprawie pomocy dla osób przybyłych do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej. (Dz. U. Nr 87, poz. 968) Na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady, formy i tryb udzielania, ze środków budżetu państwa, przez organy administracji publicznej pomocy, o której mowa w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), osobom przybyłym do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy repatriacyjnej, zwanym dalej "repatriantami". § 2. Repatriantowi może być udzielona pomoc, jeżeli nie posiada wystarczających środków na zagospodarowanie i utrzymanie się w miejscu osiedlenia. § 3. Repatriantowi może być udzielana pomoc w formie jednorazowych zasiłków pieniężnych: 1) transportowego - na zwrot kosztów przejazdu z miejsca zamieszkania za granicą do granicy Rzeczypospolitej Polskiej, 2) na zagospodarowanie i bieżące utrzymanie, 3) szkolnego - na pokrycie kosztów związanych z podjęciem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nauki przez małoletnie dzieci repatrianta podlegające obowiązkowi szkolnemu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126). § 4. Repatriantowi może być udzielana pomoc przez zapewnienie możliwości uczestniczenia w kursach nauki języka polskiego i adaptacji w społeczeństwie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 5. 1. Repatriantowi, który poniósł koszty przejazdu z miejsca zamieszkania za granicą do miejsca osiedlenia się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może być przyznany jednorazowy zasiłek transportowy, stanowiący ryczałt za przejazd z miejsca zamieszkania za granicą do granicy Rzeczypospolitej Polskiej, w wysokości odpowiadającej cenie biletu za przejazd w klasie 2 pociągu komunikacji międzynarodowej na tej trasie. 2. Jeżeli repatriant przybył do Rzeczypospolitej Polskiej wraz z małżonkiem i małoletnimi dziećmi, zasiłek, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się w kwocie określonej w ust. 1, powiększonej o 100% na każdego z wymienionych członków rodziny repatrianta, z uwzględnieniem ulg taryfowych stosowanych w komunikacji międzynarodowej. § 6. 1. Zasiłek na zagospodarowanie i bieżące utrzymanie się repatrianta może być przyznany w wysokości stanowiącej równowartość dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 2. Jeżeli repatriant osiedlił się w Rzeczypospolitej Polskiej wraz z małżonkiem nie będącym repatriantem, zasiłek, o którym mowa w ust. 1, może być przyznany w kwocie określonej w ust. 1, powiększonej o 100%. 3. Jeżeli repatriant osiedlił się w Rzeczypospolitej Polskiej wraz z małoletnimi dziećmi, zasiłek, o którym mowa w ust. 1, może być przyznany w kwocie określonej w ust. 1, powiększonej o 50% na każde dziecko. 4. Zasiłku, o którym mowa w ust. 1, nie przyznaje się, jeżeli suma świadczeń pieniężnych udzielonych repatriantowi, jego małżonkowi oraz małoletnim dzieciom, w szczególności ze środków pomocy społecznej, przekracza łączną wysokość zasiłku określoną w ust. 1-3. § 7. Zasiłek szkolny, o którym mowa w § 3 pkt 3, może być przyznany w wysokości stanowiącej równowartość 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w § 6 ust. 1, na każde dziecko repatrianta podlegające obowiązkowi szkolnemu. § 8. 1. Zasiłki, o których mowa w § 3, na wniosek repatrianta, w drodze decyzji, przyznaje i ustala ich wysokość albo odmawia ich przyznania właściwy w sprawach pomocy społecznej organ powiatu, z zastrzeżeniem § 14. 2. Repatriant składa wniosek o przyznanie zasiłków niezwłocznie po przybyciu na miejsce osiedlenia się, nie później jednak niż w terminie 11 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za pośrednictwem powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwego ze względu na miejsce osiedlenia się. 3. Wniosek przed przekazaniem organowi, o którym mowa w ust. 1, podlega zaopiniowaniu przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie na podstawie wywiadu rodzinnego (środowiskowego) przeprowadzonego przez pracownika socjalnego centrum, w sposób określony przepisami o pomocy społecznej. 4. Jeżeli w wyniku wywiadu rodzinnego (środowiskowego) kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie ustali, że repatriant posiada wystarczające środki na zagospodarowanie i utrzymanie się w miejscu osiedlenia, organ, o którym mowa w ust. 1, odmówi przyznania zasiłków określonych w § 3. § 9. 1. Wniosek o przyznanie zasiłków, o których mowa w § 3, repatriant składa osobiście. We wniosku tym uwzględnia się małoletnie dzieci repatrianta oraz przybyłego z nim małżonka. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się: 1) kwestionariusz zawierający: a) dane osobowe repatrianta wraz z określeniem miejsca osiedlenia się, b) dane osobowe małżonka i małoletnich dzieci repatrianta, 2) oświadczenie w sprawie posiadania środków wystarczających na zagospodarowanie i utrzymanie się w miejscu osiedlenia. 3. Wzór kwestionariusza, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 10. Repatriant, składając wniosek o przyznanie zasiłków, przedstawia do wglądu dokument paszportowy z wizą repatriacyjną, dokument paszportowy małżonka, a także dokumenty paszportowe dzieci, jeżeli takie dokumenty były wydane, oraz poświadczenie o posiadaniu obywatelstwa polskiego i dowód osobisty. § 11. Organ, o którym mowa w § 8 ust. 1, wypłaca przyznane zasiłki niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ich przyznaniu stała się ostateczna. § 12. 1. Repatriantom oraz ich małżonkom udziela się pomocy w nauce języka polskiego i adaptacji w społeczeństwie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez umożliwienie uczestniczenia w bezpłatnych kursach, obejmujących 80 godzin nauki języka polskiego i do 40 godzin zajęć adaptacyjnych. 2. Kursy, o których mowa w ust. 1, organizuje i sprawuje nadzór nad ich przebiegiem wojewoda. § 13. Pomoc, o której mowa w § 3 i 4, może być w 1999 r. udzielona repatriantom przybyłym do Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 27 grudnia 1997 r. § 14. 1. Pomoc, o której mowa w § 13, na wniosek repatrianta, przyznaje i ustala jej wysokość albo odmawia jej przyznania minister właściwy do spraw wewnętrznych w drodze decyzji. 2. Repatriant składa wniosek o przyznanie pomocy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, za pośrednictwem ośrodka pomocy społecznej, w terminie do dnia 1 grudnia 1999 r. Wymóg przedstawienia poświadczenia o obywatelstwie polskim i dowodu osobistego nie ma zastosowania. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się kwestionariusz i oświadczenie sporządzone według wzorów określonych w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia. 4. Kursy, o których mowa w § 4, w 1999 r. może organizować minister właściwy do spraw wewnętrznych. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 października 1999 r. (poz. 968) Załącznik nr 1 KWESTIONARIUSZ DO WNIOSKU O PRZYZNANIE ZASIŁKÓW: TRANSPORTOWEGO, NA ZAGOSPODAROWANIE I BIEŻĄCE UTRZYMANIE ORAZ SZKOLNEGO A. Dane osobowe repatrianta: 1NAZWISKO Zgodnie z zapisem w paszporcie 2IMIONA 3IMIĘ OJCA 4IMIĘ I NAZWISKO RODOWE MATKI 5DATA I MIEJSCE URODZENIA (podać dzień, miesiąc, rok, miejscowość, państwo) 6STAN CYWILNY (wpisać: kawaler, panna, żonaty, mężatka, rozwiedziony(a), wdowiec, wdowa) 7NUMER I SERIA DOKUMENTU PASZPORTOWEGO WRAZ Z NUMEREM WIZY REPATRIACYJNEJ LUB NUMER I SERIA DOWODU OSOBISTEGO ORAZ NR PESEL 8DATA I MIEJSCE WYSTAWIENIA WIZY REPATRIACYJNEJ 9DATA PRZYJAZDU DO POLSKI (data przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej) 10MIEJSCE OSIEDLENIA W POLSCE I TELEFON (województwo, powiat, gmina, miejscowość, ulica, numer domu, numer mieszkania) 11POPRZEDNIE MIEJSCE ZAMIESZKANIA (wpisać ostatnie miejsce zamieszkania za granicą) B. Dane osobowe małżonka repatrianta: 12NAZWISKO Zgodnie z zapisem w paszporcie 13IMIONA 14IMIĘ OJCA 15IMIĘ I NAZWISKO RODOWE MATKI 16DATA I MIEJSCE URODZENIA (podać dzień, miesiąc, rok, miejscowość, państwo) 17NUMER I SERIA DOKUMENTU PASZPORTOWEGO WRAZ Z NUMEREM WIZY REPATRIACYJNEJ LUB NUMER I SERIA DOWODU OSOBISTEGO ORAZ NR PESEL* 18DATA I MIEJSCE WYSTAWIENIA WIZY REPATRIACYJNEJ 19DATA PRZYJAZDU DO POLSKI (data przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej) 20MIEJSCE OSIEDLENIA W POLSCE I TELEFON (województwo, powiat, gmina, miejscowość, ulica, numer domu, numer mieszkania) 21POPRZEDNIE MIEJSCE ZAMIESZKANIA (wpisać ostatnie miejsce zamieszkania za granicą) C1. Dane osobowe małoletnich dzieci repatrianta: 22NAZWISKO Zgodnie z zapisem w paszporcie 23IMIONA 24IMIĘ OJCA 25IMIĘ I NAZWISKO RODOWE MATKI 26DATA I MIEJSCE URODZENIA (podać dzień, miesiąc, rok, miejscowość, państwo) 27NUMER I SERIA DOKUMENTU PASZPORTOWEGO WRAZ Z NUMEREM WIZY REPATRIACYJNEJ 28RODZAJ SZKOŁY I KLASY, DO KTÓREJ POWINIEN UCZĘSZCZAĆ Ilustracja Załącznik nr 2 OŚWIADCZENIE W SPRAWIE POSIADANIA ŚRODKÓW WYSTARCZAJĄCYCH NA ZAGOSPODAROWANIE I UTRZYMANIE SIĘ W MIEJSCU OSIEDLENIA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 października 1999 r. w sprawie zasad współpracy organów Inspekcji Handlowej z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów, a także z innymi organami administracji publicznej i instytucjami kontrolnymi, w tym organizacjami pozarządowymi, działającymi w zakresie ochrony interesów konsumentów. (Dz. U. Nr 87, poz. 969) Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Organy Inspekcji Handlowej współpracują z powiatowym (miejskim) rzecznikiem, a także z innymi organami administracji publicznej i instytucjami kontrolnymi oraz organizacjami pozarządowymi, działającymi w zakresie ochrony interesów konsumentów, na zasadach określonych w rozporządzeniu. § 2. Organy Inspekcji Handlowej mogą, w porozumieniu z podmiotami, o których mowa w § 1, podejmować wspólne działania mające zapewnić wzmocnienie ochrony interesów konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa. § 3. Organy Inspekcji Handlowej współpracują z powiatowymi (miejskimi) rzecznikami konsumentów w zakresie: 1) wymiany wiedzy fachowej, 2) wspólnych działań w zakresie edukacji konsumentów, 3) wymiany informacji o praktykach rynkowych naruszających prawa konsumenta, 4) mediacji i polubownego sądownictwa konsumenckiego, 5) lokalnych inicjatyw dotyczących ochrony konsumentów. § 4. 1. Organy Inspekcji Handlowej i instytucje kontrolne powinny przekazywać sobie wzajemnie informacje o naruszeniach prawa, ujawnionych w wyniku kontroli lub uzyskanych w inny sposób, mogących stanowić podstawę do wykorzystania przez zainteresowany organ w zakresie jego działania. 2. W przypadku powzięcia w trakcie kontroli wiadomości lub uzasadnionego podejrzenia o naruszeniu przepisów dotyczących jakości zdrowotnej środków spożywczych, organy Inspekcji Handlowej powiadamiają właściwe organy Inspekcji Sanitarnej lub Inspekcji Weterynaryjnej. 3. Organy i instytucje, o których mowa w ust. 1, mogą na podstawie wzajemnego porozumienia organizować wspólne kontrole oraz udzielać sobie doraźnej pomocy merytorycznej w toku prowadzonej kontroli. § 5. Wojewódzkie organy Inspekcji Handlowej współpracują z właściwymi miejscowo delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie: 1) przekazywania wyników kontroli, które mogą być podstawą wszczęcia przez te delegatury postępowania na podstawie odrębnych przepisów, 2) wzajemnego przekazywania informacji i wniosków, 3) podejmowania wspólnych działań kontrolnych oraz innych wspólnych przedsięwzięć w zakresie ochrony konsumentów. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 września 1999 r. w sprawie zwolnień z zabezpieczenia przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego. (Dz. U. Nr 87, poz. 970) Na podstawie art. 1261 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) tryb i warunki wydawania i cofania pozwoleń na zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, 2) szczegółowe wymogi, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, 3) wykaz towarów, przy których przywozie nie udziela się zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia. § 2. Pozwolenie na zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, zwane dalej "pozwoleniem", wydaje się na wniosek osoby ubiegającej się o wydanie pozwolenia, zwanej dalej "wnioskodawcą", składany do organu celnego właściwego do udzielenia pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. § 3. 1. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien zawierać: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub adres siedziby wnioskodawcy, 2) rodzaj towarów, jakie będą obejmowane procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, z podaniem pozycji taryfy celnej, 3) termin, na jaki pozwolenie ma być udzielone, 4) numer identyfikacyjny REGON, 5) numer identyfikacji podatkowej NIP. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń lub wniosek o udzielenie takiego pozwolenia, 2) odpis z rejestru sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, 3) zaświadczenie, wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne, 4) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 5) zobowiązanie do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie organu celnego, kwoty wynikającej z długu celnego mogącego powstać w związku z niewykonaniem obowiązku wynikającego ze stosowania procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, 6) oświadczenie wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że: a) korzysta z procedury uszlachetniania co najmniej od roku, b) nie naruszył w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych. § 4. 1. Dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 2, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach, chyba że zostały wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek o wydanie pozwolenia; w takim przypadku wnioskodawca jest zobowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty. 2. Dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 2, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia. 3. Dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 3 i 4, powinny zostać sporządzone nie wcześniej niż na 3 miesiące przed datą złożenia wniosku o wydanie pozwolenia. § 5. Warunkiem wydania pozwolenia jest uzyskanie przez wnioskodawcę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. § 6. 1. Pozwolenie jest wydawane w formie decyzji, której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Pozwolenie jest wydawane w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje wnioskodawca, a drugi jest zatrzymywany przez organ celny, który je wydał. Na uzasadniony wniosek osoby posiadającej pozwolenie organ celny może wydać większą liczbę egzemplarzy pozwolenia. § 7. Pozwolenie obejmuje towary określone we wniosku o wydanie pozwolenia. § 8. Pozwolenie nie może być wydane na okres dłuższy niż termin stosowania procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, określony w pozwoleniu na korzystanie z tej procedury. § 9. W przypadku gdy zostało zmienione pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, organ celny może zmienić pozwolenie w zakresie, w jakim zmiana pozwolenia na korzystanie z procedury ma wpływ na pozwolenie. § 10. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana powiadomić organ celny, który wydał pozwolenie, o jego utracie lub zaginięciu, informując jednocześnie o okolicznościach, w jakich to nastąpiło. § 11. Wykaz towarów, o których mowa w art. 1261 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 12. 1. Organ celny cofa pozwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2, w przypadku, gdy: 1) osobie posiadającej pozwolenie zostało cofnięte pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, 2) osoba, której zostało wydane pozwolenie, będzie miała zaległości w zapłacie kwoty wynikającej z długu celnego, 3) nastąpiło przeniesienie na inną osobę praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, 4) osoba posiadająca pozwolenie przestanie spełniać co najmniej jeden z warunków określonych w art. 1261 § 2 Kodeksu celnego. 2. Organ celny nie cofa pozwolenia, jeżeli zaległości, o których mowa w ust. 1 pkt 2, spowodowały uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie przekraczającej równowartości 2000 EURO. 3. W przypadku cofnięcia pozwolenia, jednocześnie z wydaniem decyzji o cofnięciu pozwolenia organ celny nakazuje złożenie zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego w związku ze stosowaniem procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. 4. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji o cofnięciu pozwolenia. § 13. W przypadku cofnięcia pozwolenia osoba posiadająca pozwolenie powinna zwrócić niezwłocznie organowi celnemu, który wydał pozwolenie, wszystkie posiadane egzemplarze pozwolenia. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 września 1999 r. (poz. 970) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 WYKAZ TOWARÓW O ZWIĘKSZONYM STOPNIU RYZYKA, W STOSUNKU DO KTÓRYCH ZWOLNIENIE Z ZABEZPIECZENIA W PROCEDURZE USZLACHETNIANIA CZYNNEGO W SYSTEMIE ZAWIESZEŃ NIE MOŻE BYĆ UDZIELONE Lp.Pozycja/podpozycja/kod PCNOpis towaru 123 10101 19Konie żywe, inne niż hodowlane czystej krwi 20102Bydło żywe 30103Trzoda chlewna żywa 40104Owce i kozy żywe 50105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki 60106 00 10Króliki domowe, żywe 70201Mięso wołowe świeże lub chłodzone 80202Mięso wołowe mrożone 90203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone 100205 00 11 0Mięso końskie świeże lub chłodzone 0205 00 19 0Mięso końskie, mrożone 11ex 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone, z wyjątkiem przeznaczonych do produkcji wyrobów farmaceutycznych 120207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone 130210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów 140401Mleko i śmietana, nie zagęszczone ani nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego 150402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego 160403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao 170405 10Masło 180407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane 190408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego 200409 00 00 0Miód naturalny 21ex 1001Pszenica z wyłączeniem pszenicy durum 221002 00 00 0Żyto 231003 00Jęczmień 241004 00 00 0Owies 251008 10 00 0Gryka 261008 20 00 0Proso 271008 90 10 0Pszenżyto (Triticale) 281101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna 291107Słód palony lub nie 301108 11 00 0Skrobia pszenna 311108 12 00 0Skrobia kukurydziana 321108 13 00 0Skrobia ziemniaczana 331205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane 341209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne 351507Olej sojowy i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie 361508 10Olej z orzeszków ziemnych - surowy i jego frakcje 371510 00Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie, łącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją nr 1509 381511 10Olej palmowy - surowy 391512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie 401513 11Surowy olej kokosowy 1513 21Surowy olej z ziaren palmowych 411514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie 42ex 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem oleju rycynowego i jego frakcji z pozycji nr 1515 30 431516Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone 441517Margaryna; jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji nr 1516 451518 00Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją nr 1516; niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone 461701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej 471702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel 482002 90Pozostałe pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego 492009 50Sok pomidorowy 502103 20 00 0Ketchup pomidorowy i inne sosy pomidorowe 512103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej 522106 90Pozostałe przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone 532203Piwo otrzymywane ze słodu 542204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009 552205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi 562206 00Pozostałe napoje fermentowane (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej 572207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone 582208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe 592301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki 602302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane 612303Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości, wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady produkcji cukru, pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane, również w postaci granulek 622304 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego 632305 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych 642306Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż z pozycji nr 2304 lub 2305 652309Produkty używane do karmienia zwierząt 662401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe 672402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu 682403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe 692710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze 702922 41 00 0Lizyna i jej estry; ich sole 712923 10 00 0Cholina i jej sole 722930 40Metionina 732936Prowitaminy i witaminy, naturalne i syntetyczne (łącznie z naturalnymi koncentratami), ich pochodne używane głównie jako witaminy, oraz mieszaniny wymienionych, nawet w dowolnym rozpuszczalniku 743302Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów 753502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin 763505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach 773507Enzymy; preparaty enzymatyczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone 783809 10Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyspieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, na bazie substancji skrobiowych 798521Urządzenia wideo do zapisu i odtwarzania obrazu i dźwięku, nawet wyposażone w urządzenie do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tunery wideo) 808525Urządzenia nadawcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierające lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne, kamery wideo ze stop klatką i inne rejestrujące kamery wideo 818527Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar 828528Urządzenia odbiorcze dla telewizji, nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu; monitory i projektory wideo 838703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 października 1999 r. w sprawie trybu i warunków czasowego składowania towarów oraz tworzenia i prowadzenia magazynów celnych. (Dz. U. Nr 87, poz. 971) Na podstawie art. 54 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba zamierzająca prowadzić magazyn celny składa, do dyrektora urzędu celnego właściwego ze względu na proponowaną lokalizację magazynu celnego, pisemny wniosek o wydanie pozwolenia na prowadzenie magazynu celnego. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia na prowadzenie magazynu celnego powinien w szczególności określać rodzaje towarów, jakie mają być składowane w magazynie celnym, oraz powierzchnię i kubaturę magazynu celnego. 3. Do wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie magazynu celnego należy dołączyć: 1) odpis z właściwego rejestru albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, 2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do użytkowania pomieszczeń lub terenu, gdzie ma być prowadzony magazyn celny, 3) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 4) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego wydane przez właściwy urząd skarbowy lub oświadczenie wnioskodawcy, że nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, gdyż korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług, 6) plan terenu i pomieszczeń, gdzie ma być prowadzony magazyn celny, oraz opis sposobu odgrodzenia i stosowanych zabezpieczeń, 7) wykaz wyposażenia technicznego magazynu celnego, 8) inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z rodzajem towarów, jakie mają być składowane w magazynie celnym, 9) planowany termin rozpoczęcia działalności magazynu celnego, 10) regulamin prowadzenia magazynu celnego, 11) wzór ewidencji towarów składowanych w magazynie celnym. 4. Organ celny udzielający pozwolenia na prowadzenie magazynu celnego może zażądać dostarczenia danych i dokumentów innych niż określone w ust. 3, jeżeli jest to niezbędne do stwierdzenia, czy warunki prowadzenia magazynu celnego zapewniają pozostawanie towarów składowanych w magazynie celnym pod dozorem celnym oraz umożliwiają prowadzenie kontroli celnej. § 2. Dokumenty, o których mowa w § 1, powinny: 1) być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach, chyba że zostały wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek o wydanie pozwolenia; w takim przypadku wnioskodawca obowiązany jest do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty, 2) zawierać dane zgodne z aktualnym stanem faktycznym i prawnym w dniu składania wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie magazynu celnego. § 3. Decyzja nakładająca obowiązek prowadzenia magazynu celnego, o którym mowa w art. 50 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), powinna w szczególności określać: 1) rodzaj towarów, jakie mają być składowane w magazynie celnym, 2) termin, w jakim magazyn celny powinien być utworzony, 3) termin, w jakim osoba zobowiązana do prowadzenia magazynu celnego powinna dostarczyć regulamin prowadzenia magazynu celnego, oraz wzór ewidencji towarów składowanych w magazynie celnym. § 4. 1. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w § 3, organ celny powinien dokonać przeglądu stanu terenu lub pomieszczeń w celu stwierdzenia, czy warunki prowadzenia magazynu celnego zapewniają pozostawanie towarów składowanych w magazynie celnym pod dozorem celnym oraz umożliwiają prowadzenie kontroli celnej. 2. Z dokonanego przeglądu organ celny sporządza protokół. § 5. 1. Regulamin prowadzenia magazynu celnego powinien w szczególności określać: 1) zasady przyjmowania towarów do magazynu celnego i wydawania towarów z magazynu celnego, 2) wzory dokumentów stosowanych przez prowadzącego magazyn celny przy przyjmowaniu i wydawaniu towarów, 3) godziny, w jakich towary są przyjmowane i wydawane, 4) tryb zakończenia działalności magazynu celnego. 2. Regulamin prowadzenia magazynu celnego jest uzgadniany z dyrektorem urzędu celnego właściwym ze względu na lokalizację magazynu celnego. § 6. Prowadzący magazyn celny jest obowiązany zawiadamiać organ celny o zmianach technicznych w pomieszczeniach magazynu celnego, zmianach sposobu odgrodzenia i stosowanych zabezpieczeniach. § 7. 1. Towary mogą być czasowo składowane w magazynie celnym, jeżeli: 1) są towarami takiego rodzaju, jaki został określony w decyzji, o której mowa w § 3, lub w pozwoleniu na prowadzenie magazynu celnego, i 2) magazyn posiada odpowiednie warunki techniczne i jest przystosowany do przechowywania tego rodzaju towarów. 2. Wprowadzenie lub wyprowadzenie towaru z magazynu celnego wymaga potwierdzenia w ewidencji towarowej magazynu celnego przez funkcjonariusza celnego. § 8. 1. Towary przyjmowane do magazynu celnego powinny zostać niezwłocznie ujęte w ewidencji towarów składowanych w magazynie celnym, zwanej dalej "ewidencją", która jest prowadzona przez osobę prowadzącą magazyn celny. 2. Wpisu do ewidencji dokonuje się na podstawie deklaracji skróconej lub dokumentu, który został wykorzystany w charakterze deklaracji skróconej. W wypadku braku tych dokumentów wpis dokonywany jest na podstawie innych dokumentów dotyczących towaru. 3. Ewidencja powinna w szczególności zawierać informacje dotyczące: 1) rodzaju i ilości towaru, 2) znaków identyfikacyjnych towaru, 3) daty złożenia towaru w magazynie celnym, 4) dokumentu, na podstawie którego dokonano wpisu, 5) osoby, która wprowadziła towar na polski obszar celny, lub osoby, która przejęła odpowiedzialność za towar po jego wprowadzeniu, 6) rodzaju i pozycji ewidencji prowadzonej przez organ celny, w której dokonano wpisu o wprowadzeniu towaru na polski obszar celny. 4. Ewidencja powinna być prowadzona w taki sposób, aby na jej podstawie możliwe było ustalenie dokładnego miejsca złożenia towaru oraz określenie, jakim czynnościom podlegał towar w czasie jego składowania w magazynie celnym. 5. Ewidencja może być prowadzona w formie książkowej lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. 6. W wypadku prowadzenia ewidencji w formie książkowej, karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane kolejno od numeru jeden i opatrzone stemplem osoby prowadzącej magazyn celny. Ostatnia strona ewidencji powinna być zszyta i opatrzona pieczęcią urzędu celnego. Ewidencję opisuje się przez wskazanie liczby kart oraz złożenie podpisu przez dyrektora urzędu celnego lub osobę przez niego upoważnioną. 7. Ewidencja może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że: 1) osoba prowadząca ją posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji, 2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów. 8. Osoba prowadząca ewidencję z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji lub w formie wydruku. 9. Wzór ewidencji oraz sposób jej prowadzenia powinny zostać uzgodnione z organem celnym. § 9. Prowadzący magazyn celny obowiązany jest powiadomić organ celny, który wydał decyzję lub pozwolenie na prowadzenie magazynu celnego, o zamiarze zakończenia prowadzenia magazynu celnego i zakończyć działalność zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie prowadzenia magazynu celnego. § 10. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie trybu i warunków czasowego składowania towarów oraz tworzenia i prowadzenia magazynów celnych (Monitor Polski Nr 67, poz. 661). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 października 1999 r. w sprawie rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania. (Dz. U. Nr 87, poz. 972) Na podstawie art. 12 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Dokumentami mającymi znaczenie dla kontroli celnej są: 1) dokumenty wydawane przez organy celne, a w szczególności: a) pozwolenia, b) koncesje, c) zaświadczenia, d) pokwitowania, w tym: dowód uiszczenia kwoty wynikającej z długu celnego, potwierdzenie złożenia zabezpieczenia, kaucji gwarancyjnej oraz dokonania innych wpłat na rzecz organów celnych, 2) inne decyzje i postanowienia wydawane przez organy celne, 3) orzeczenia wydawane w postępowaniu karnym skarbowym przez organy celne, 4) pozwolenia Ministra Gospodarki, o których mowa w art. 14 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej Kodeksem celnym, 5) świadectwa pochodzenia i inne dowody pochodzenia towarów, 6) faktury i inne dokumenty służące do ustalania wartości celnej, 7) deklaracja skrócona lub dokumenty, o których mowa w art. 42 § 1 Kodeksu celnego, 8) regulaminy, których obowiązek sporządzenia wynika z przepisów prawa celnego, a w szczególności: regulamin magazynu celnego, regulamin funkcjonowania składu celnego, regulamin funkcjonowania wolnego obszaru celnego oraz składu wolnocłowego, 9) ewidencje i rejestry, których obowiązek prowadzenia wynika z przepisów prawa celnego, a w szczególności: ewidencje towarów składowanych w magazynie celnym, ewidencje i rejestry prowadzone przez agencje celne, ewidencje towarowe składu celnego oraz ewidencje prowadzone przez osoby prowadzące działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, 10) wydruki ewidencji, jeżeli ewidencje prowadzi się z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych, 11) wydruki komputerowe zgłoszenia celnego, jeżeli zgłoszenie celne zostało dokonane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, 12) wnioski i decyzje w sprawie ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej, 13) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów dotyczących posiadania, obrotu lub rozpowszechniania towarów, od których umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne uzależniają przywóz lub wywóz tych towarów, 14) dokumenty potwierdzające spełnienie warunków wymaganych do korzystania ze zwolnień od cła, 15) zgłoszenia celne, w tym także zgłoszenie celne uzupełniające oraz dokumenty wymagane do objęcia towaru procedurą celną, 16) protokoły sporządzane przez organy celne, jeżeli zostały one doręczone osobom, 17) dokumenty handlowe lub urzędowe, przedkładane przy objęciu towaru procedurą uproszczoną, 18) księgi uszlachetniania czynnego, 19) pozwolenia, o których mowa w art. 170 § 2 Kodeksu celnego, 20) upoważnienia, o których mowa w art. 254 § 2 Kodeksu celnego, 21) zaświadczenia o wpisaniu na listę agentów celnych, 22) dokumenty określające status prawny osoby wprowadzającej towar lub wyprowadzającej towar podlegający kontroli celnej, 23) bankowe potwierdzenia dokonania przelewów na rzecz osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, 24) dokumenty bankowe zezwalające na wywóz wartości dewizowych za granicę, 25) wykorzystane międzynarodowe dokumenty gwarancyjne, 26) dokumenty dotyczące transportu i spedycji, a w szczególności umowy przewozu, faktury lub inne dokumenty potwierdzające dokonanie zapłaty na przewóz. § 2. Dokumenty, o których mowa w § 1, przechowują następujące osoby: 1) zgłaszający i upoważniony do korzystania z procedury celnej - dokumenty związane ze zgłoszeniem celnym oraz z korzystaniem z procedury, 2) posiadający koncesję na prowadzenie agencji celnej - dokumenty wykorzystywane w toku działalności agencji celnej, 3) prowadzący skład celny i magazyn celny - dokumenty związane z prowadzeniem składów celnych i magazynów celnych, 4) zarządzający wolnym obszarem celnym, składem wolnocłowym lub prowadzący działalność w wolnym obszarze celnym - dokumenty związane z zarządzaniem wolnym obszarem celnym, składem wolnocłowym lub związane z prowadzoną działalnością, 5) przewoźnicy i spedytorzy - dokumenty związane z dokonanym przewozem lub spedycją, 6) dłużnik - dokumenty związane z powstaniem długu celnego i pokryciem kwoty wynikającej z długu celnego, 7) stosujący pośrednio lub bezpośrednio przepisy prawa celnego - dokumenty związane ze stosowaniem przepisów prawa celnego. § 3. Traci moc dział V zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie ewidencji towarów, wzorów rejestrów, innych dokumentów ewidencyjnych, formularzy i rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania oraz warunków i trybu rejestrowania kwot należności (Monitor Polski Nr 70, poz. 688). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 14 października 1999 r. w sprawie wykazu gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych. (Dz. U. Nr 87, poz. 973) Na podstawie art. 201 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 1999 r. (poz. 973) WYKAZ GWARANTÓW UPRAWNIONYCH DO UDZIELANIA GWARANCJI SKŁADANYCH JAKO ZABEZPIECZENIE POKRYCIA KWOT WYNIKAJĄCYCH Z DŁUGÓW CELNYCH I. Banki: 1. ABN AMRO BANK (Polska) S.A. 2. AIG BANK Polska S.A. 3. American Express (Poland) Ltd 4. Bałtycki Bank Regionalny S.A. 5. Bankgesellschaft Berlin (Polska) S.A. 6. Bank Amerykański w Polsce S.A. "AmerBank" 7. Bank Austria Creditanstalt Poland S.A. 8. Bank Cukrownictwa CUKROBANK S.A. 9. Bank CZĘSTOCHOWA S.A. 10. Bank Energetyki S.A. 11. Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. 12. Bank Gospodarstwa Krajowego 13. Bank Handlowy w Warszawie S.A. 14. Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych S.A. 15. Bank Komunalny S.A. 16. Bank Ochrony Środowiska S.A. 17. Bank of America (Polska) S.A. 18. Bank Pocztowy S.A. 19. Bank Polska Kasa Opieki S.A. 20. Bank Przemysłowo-Handlowy S.A. 21. Bank Przemysłowy S.A. 22. Bank Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego S.A. 23. Bank Rozwoju Cukrownictwa S.A. 24. Bank Społem S.A. 25. Bank Staropolski S.A. 26. Bank Śląski S.A. 27. Bank Unii Gospodarczej S.A. 28. Bank Własności Pracowniczej S.A. 29. Bank Wschodni S.A. 30. Bank Współpracy Europejskiej S.A. 31. Bank Współpracy Regionalnej S.A. 32. Bank Zachodni S.A. 33. BIG BANK S.A. 34. BIG Bank GDAŃSKI S.A. 35. BNP-Dresdner Bank (Polska) S.A. 36. BRE Bank S.A. 37. BWR REAL BANK S.A. 38. CITIBANK (Poland) S.A. 39. Credit Lyonnais Bank Polska S.A. 40. CUPRUM-BANK S.A. 41. DaimlerChrysler Services (debis) Bank (Polska) S.A. 42. Deutsche Bank Polska S.A. 43. Dolnośląski Bank Regionalny S.A. 44. Fiat Bank Polska S.A. 45. Ford Bank Polska S.A. GE Bank Mieszkaniowy S.A. 46. GE Bank Mieszkaniowy S.A. 47. GE Capital Bank S.A. 48. Gliwicki Bank Handlowy S.A. 49. Gospodarczy Bank Południowo-Zachodni S.A. 50. Gospodarczy Bank Wielkopolski S.A. 51. Górnośląski Bank Gospodarczy S.A. 52. HYPO-BANK POLSKA S.A. 53. Hypo Vereinsbank Polska S.A. 54. ING Bank N.V. Oddział w Warszawie 55. INVEST-BANK S.A. 56. Kredyt Bank S.A. 57. LG Petro Bank S.A. 58. Lubelski Bank Regionalny S.A. 59. LUKAS Bank Świętokrzyski S.A. 60. Małopolski Bank Regionalny S.A. 61. Mazowiecki Bank Regionalny S.A. 62. OPEL BANK S.A. 63. Pierwszy Polsko-Amerykański Bank S.A. 64. Polsko-Kanadyjski Bank Św. Stanisława S.A. 65. Pomorsko-Kujawski Bank Regionalny S.A. 66. Powszechna Kasa Oszczędności - Bank Państwowy 67. Powszechny Bank Kredytowy S.A. 68. PROSPER-BANK S.A. 69. Rabobank Polska S.A. 70. Raiffeisen-Centrobank S.A. 71. SOCIÉTÉ GÉNÉRALE-SUCCURSALE de VARSOVIE 72. VOLKSWAGEN BANK POLSKA S.A. 73. Warmińsko-Mazurski Bank Regionalny S.A. 74. Westdeutsche Landesbank Polska S.A. 75. Wielkopolski Bank Kredytowy S.A. 76. Wielkopolski Bank Rolniczy S.A. 77. Wschodni Bank Cukrownictwa S.A. II. Zakłady ubezpieczeń: 1. AIG Polska Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w Warszawie 2. Korporacja Ubezpieczeniowa FILAR S.A. w Szczecinie 3. Towarzystwo Ubezpieczeniowe COMPENSA S.A. w Warszawie 4. Bankowe Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji HEROS S.A. w Warszawie 5. Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeniowe HESTIA INSURANCE S.A. w Sopocie 6. Zakład Ubezpieczeń i Reasekuracji POLONIA S.A. w Łodzi 7. Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji WARTA S.A. w Warszawie 8. Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. w Warszawie 9. Towarzystwo Ubezpieczeń w Rolnictwie i Gospodarce Żywnościowej AGROPOLISA S.A. w Warszawie 10. "Gerling Polska" Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w Warszawie 11. Powszechne Towarzystwo Ubezpieczeniowe ENERGO-ASEKURACJA S.A. w Radomiu 12. Korporacja Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. w Warszawie 13. Towarzystwo Ubezpieczeń Wzajemnych WIELKOPOLSKA w Poznaniu 14. Towarzystwo Ubezpieczeniowe ALLIANZ Polska S.A. w Warszawie. 15. DAEWOO Towarzystwo Ubezpieczeniowe S.A. w Warszawie 16. Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji CIGNA STU S.A. w Warszawie 17. Towarzystwo Ubezpieczeniowe INTER-FORTUNA S.A. w Warszawie 18. Towarzystwo Ubezpieczeń i Reasekuracji PARTNER S.A. w Warszawie 19. Commercial Union Polska - Towarzystwo Ubezpieczeń Ogólnych S.A. w Warszawie 20. Generali Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 10 września 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania egzaminów eksternistycznych w publicznych szkołach artystycznych oraz zasad odpłatności za ich przeprowadzanie. (Dz. U. Nr 87, poz. 974) Na podstawie art. 10 ust. 2 w związku z art. 32a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Egzamin eksternistyczny umożliwia uzyskanie dyplomu ukończenia publicznej szkoły artystycznej, zwanej dalej "szkołą", osobie, która opanowała poza szkołą podstawę programową kształcenia w danym zawodzie określoną odrębnymi przepisami. 2. Egzamin eksternistyczny obejmuje: 1) egzaminy z zajęć edukacyjnych objętych ramowym planem nauczania dla danego typu szkoły, 2) egzamin dyplomowy. § 2. 1. Podanie o dopuszczenie do egzaminu eksternistycznego należy składać w wybranej szkole do dnia 30 września. 2. Do podania należy dołączyć: 1) świadectwo ukończenia szkoły średniej lub świadectwo dojrzałości, stanowiące podstawę dopuszczenia do egzaminu eksternistycznego w szkole, 2) świadectwo lub inny dokument, stanowiące podstawę zwolnienia z całości lub części egzaminów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, 3) informacje o dotychczasowej działalności artystycznej w określonej dziedzinie sztuki, zgodnej z kierunkiem kształcenia szkoły. § 3. 1. Dla przeprowadzenia egzaminów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, dyrektor szkoły powołuje komisję egzaminacyjną, zwaną dalej "komisją", i wyznacza jej przewodniczącego. 2. Przewodniczący komisji powołuje spośród członków komisji zespoły egzaminacyjne. 3. W skład zespołu egzaminacyjnego wchodzą: osoba egzaminująca, która jest nauczycielem danej specjalności, oraz 1-2 nauczycieli tej samej lub pokrewnej specjalności. § 4. 1. O dopuszczeniu do egzaminów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, oraz o zwolnieniu z całości lub części tych egzaminów rozstrzyga komisja na podstawie dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 2. 2. Rozstrzygnięcia komisji w sprawach, o których mowa w ust. 1, zostają wpisane do protokołu egzaminacyjnego oraz indeksu osoby zdającej. § 5. 1. Osoba dopuszczona do egzaminów, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, zostaje poinformowana o rozstrzygnięciu komisji, a także o obowiązującej ją podstawie programowej oraz podręcznikach i innych materiałach służących do nauki. 2. Przewodniczący komisji ustala z osobą dopuszczoną do egzaminów, o której mowa w ust. 1, daty i kolejność zdawania egzaminów. § 6. 1. Egzaminy, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, przeprowadzane są w formie pisemnej, ustnej lub praktycznej. Formę poszczególnych egzaminów określa zespół egzaminacyjny. 2. Tematy egzaminów opracowuje osoba egzaminująca, a zatwierdza przewodniczący komisji. 3. Tematy egzaminów pisemnych i ustnych objęte są zasadą ochrony tajemnicy służbowej. 4. Przed rozpoczęciem egzaminu osoba egzaminująca zobowiązana jest do sprawdzenia tożsamości osoby zdającej. 5. Ocenę z egzaminu przeprowadzonego w formie pisemnej (według obowiązującej skali ocen) proponuje osoba egzaminująca, a zatwierdza przewodniczący komisji. Osoba egzaminująca opatruje każdą pracę recenzją, która jest uzasadnieniem proponowanej oceny. 6. Ocenę z egzaminu przeprowadzonego w formie ustnej i praktycznej (według obowiązującej skali ocen) proponuje i uzasadnia osoba egzaminująca, uzgadniając ją z pozostałymi członkami zespołu egzaminacyjnego. 7. Oceny z egzaminów osoba egzaminująca wpisuje do protokołu egzaminacyjnego oraz indeksu osoby zdającej. § 7. Osoba, która nie zgłosiła się na egzamin w wyznaczonym terminie lub od niego odstąpiła albo otrzymała ocenę niedostateczną, może przystąpić do egzaminu ponownie za zgodą komisji w terminie wyznaczonym przez komisję. § 8. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności w razie zmiany miejsca zamieszkania osoby zdającej lub rozwiązania komisji, osoba zdająca ma prawo przystąpić do dalszej części egzaminów przed inną komisją w wybranej przez siebie szkole lub wskazanej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. § 9. Do egzaminu dyplomowego może przystąpić osoba, która otrzymała oceny pozytywne z wszystkich zajęć edukacyjnych będących w ramowym planie nauczania szkoły danego typu. § 10. 1. Egzamin dyplomowy przeprowadza się według odrębnych przepisów. 2. Osoba, która złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin dyplomowy, otrzymuje dyplom ukończenia szkoły z klauzulą "dla eksterna". 3. Wzory dyplomów określają odrębne przepisy. § 11. Okres liczony od rozpoczęcia do zakończenia składania egzaminu eksternistycznego przez daną osobę nie powinien przekraczać 3 lat, a w przypadku szkół o dwuletnim cyklu nauczania - 1 roku. § 12. 1. Egzamin eksternistyczny jest odpłatny. 2. Opłaty za egzamin, w wysokości obliczonej procentowo od kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w poprzednim kwartale, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802), zwanej dalej "podstawą naliczania", wynoszą: Lp.Zakres egzaminu% podstawy naliczania 1Wszystkie zajęcia edukacyjne objęte ramowym planem nauczania, z wyłączeniem głównego przedmiotu artystycznego15 2Główny przedmiot (przedmioty) artystyczny35 3Egzamin dyplomowy60 3. Osoba przystępująca do egzaminu przekazuje opłatę za egzamin na wskazane konto przed rozpoczęciem egzaminu. 4. Osoba, która z ważnych przyczyn losowych nie przystąpiła do egzaminu, może ubiegać się o zwrot wniesionej opłaty. Decyzję w tej sprawie podejmuje dyrektor szkoły. § 13. 1. Wydatki związane z działalnością komisji egzaminacyjnych pokrywane są przez szkołę, przy której powołano komisję. 2. Wysokość wynagrodzenia członków komisji określa umowa zawarta pomiędzy dyrektorem szkoły a członkiem komisji. § 14. 1. Nadzór pedagogiczny nad egzaminem eksternistycznym sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. 2. W przypadku stwierdzenia, że w czasie egzaminu eksternistycznego zostały naruszone przepisy i fakt ten mógł mieć wpływ na wynik egzaminu, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może unieważnić egzamin w całości lub w części i określić tryb dalszego postępowania. § 15. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 18 sierpnia 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania egzaminów eksternistycznych w szkołach artystycznych oraz zasad odpłatności za ich przeprowadzanie (Dz. U. Nr 82, poz. 386). § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 10 września 1999 r. w sprawie organizacji oraz zasad przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad dla uczniów publicznych szkół artystycznych. (Dz. U. Nr 87, poz. 975) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 8 w związku z art. 32a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W celu rozwijania uzdolnień i promowania osiągnięć artystycznych uczniów publicznych szkół artystycznych, zwanych dalej "szkołami", organizowane są konkursy. 2. Tematyka konkursów jest związana z podstawą programową kształcenia w poszczególnych zawodach szkolnictwa artystycznego. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego ogłasza wykaz konkursów organizowanych w każdym roku szkolnym. § 2. 1. Konkursy organizuje Centrum Edukacji Artystycznej, zwane dalej "Centrum". 2. Centrum ustala szczegółowe zasady poszczególnych konkursów oraz opracowuje regulaminy konkursów, które powinny określać w szczególności: 1) nazwę konkursu, 2) program merytoryczny, 3) datę i miejsce przeprowadzenia konkursu, 4) warunki uczestnictwa i sposób oceniania, 5) tryb pracy komisji konkursowej. 3. Dyrektor Centrum powołuje przewodniczącego i członków komisji konkursowej. 4. Centrum zleca szkołom lub placówkom przeprowadzanie poszczególnych konkursów i niektóre czynności organizacyjne. § 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zatwierdza regulaminy poszczególnych konkursów. § 4. Szkoły mają obowiązek informowania uczniów o organizowanych w danym roku szkolnym konkursach, ich terminach i zasadach udziału. § 5. Po zakończeniu konkursu Centrum opracowuje dokumentację zawierającą liczbę uczestników konkursu, uzyskane przez nich wyniki, wykaz laureatów ze wskazaniem szkoły i nauczyciela prowadzącego ucznia, ocenę merytoryczną konkursu. § 6. Laureaci konkursów otrzymują zaświadczenia lub dyplomy świadczące o udziale w konkursie i uzyskaniu tytułu laureata. § 7. Uczniowie szkół artystycznych mogą uczestniczyć w innych niż określone w § 1 konkursach, turniejach i olimpiadach organizowanych na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. § 8. Traci moc zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie organizacji oraz zasad przeprowadzania konkursów, turniejów i olimpiad przedmiotowych (Monitor Polski Nr 52, poz. 490). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 19 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji, sposobu wydawania i rozpowszechniania oraz podstawy ustalania ceny numerów Monitora Sądowego i Gospodarczego i wysokości opłat za zamieszczenie w nim ogłoszenia lub obwieszczenia. (Dz. U. Nr 87, poz. 977) Na podstawie art. 1 ust. 7 ustawy z dnia 22 grudnia 1995 r. o wydawaniu Monitora Sądowego i Gospodarczego (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 42 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie organizacji, sposobu wydawania i rozpowszechniania oraz podstawy ustalania ceny numerów Monitora Sądowego i Gospodarczego i wysokości opłat za zamieszczenie w nim ogłoszenia lub obwieszczenia (Dz. U. Nr 45, poz. 204) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Opłatę za zamieszczenie ogłoszenia lub obwieszczenia ustala się za ilość znaków, którymi są litery, cyfry, znaki przestankowe i odstępy między wyrazami, licząc po 0,50 zł za każdy znak, jednak nie mniej niż 60 zł za ogłoszenie. W razie żądania użycia w ogłoszeniu lub w obwieszczeniu szczególnej czcionki oraz dokonania podkreśleń i wytłuszczeń, opłatę zwiększa się o 30%." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 października 1999 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody oraz zapomogi dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 87, poz. 978) Na podstawie art. 95b ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość, tworzonego w ramach środków na uposażenia, funduszu na nagrody oraz zapomogi dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej w: 1) Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej, 2) komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, 3) komendach powiatowych Państwowej Straży Pożarnej, 4) szkołach Państwowej Straży Pożarnej, 5) Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej w Józefowie, 6) Centralnym Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach wynosi 9,5% planowanych na dany rok kalendarzowy środków na uposażenia zasadnicze strażaków Państwowej Straży Pożarnej wraz z dodatkami o charakterze stałym, w tym środki do wysokości 0,1% środków na uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym strażaków ujętych w części 31 budżetu państwa, pozostające w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Wysokość funduszu, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższana przez jego dysponenta, w ramach łącznej sumy środków na uposażenia zasadnicze strażaków Państwowej Straży Pożarnej wraz z dodatkami o charakterze stałym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości funduszu, poczynając od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 3 września 1999 r. w sprawie wykazu stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz warunków, jakie powinny spełniać osoby zatrudnione na tych stanowiskach oraz prowadzący pojazdy szynowe. (Dz. U. Nr 87, poz. 979) Na podstawie art. 19 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 84, poz. 934) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) wykaz stanowisk pracy bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych, 2) warunki, jakie powinni spełniać zatrudnieni na stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 1, oraz prowadzący pojazdy szynowe, 3) zasady oceny zdolności fizycznych i psychicznych pracowników, o których mowa w pkt 2, oraz trybu orzekania o tej zdolności, 4) sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych stwierdzających kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w pkt 2, 5) wysokość opłat związanych ze stwierdzaniem kwalifikacji, sposób uiszczania tych opłat oraz wzór dokumentu stwierdzającego te kwalifikacje, 6) zasady wynagradzania osób wchodzących w skład komisji egzaminacyjnych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) stanowiskach pracy - rozumie się przez to stanowiska bezpośrednio związane z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz stanowiska związane z prowadzeniem pojazdów szynowych, 2) liniach kolejowych - rozumie się przez to również bocznice kolejowe i metro, 3) pracodawcy - rozumie się przez to zarząd kolei, przewoźnika kolejowego lub metra, 4) uprawnionym lekarzu - rozumie się przez to lekarza uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do przeprowadzania badań lekarskich pracowników, sprawowania opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz do wydawania orzeczeń lekarskich do celów określonych w Kodeksie pracy, 5) pracownikach - rozumie się przez to pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzących pojazdy szynowe, 6) przygotowaniu zawodowym - rozumie się przez to okres zatrudnienia, w trakcie którego pracownik nabywa w sposób zorganizowany wiadomości teoretyczne i umiejętności praktyczne potrzebne do samodzielnego wykonywania obowiązków na stanowiskach pracy, o których mowa w rozporządzeniu, 7) komisji egzaminacyjnej - rozumie się przez to komisję egzaminacyjną stwierdzającą kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzących pojazdy szynowe, 8) egzaminie kwalifikacyjnym - rozumie się przez to egzamin mający na celu stwierdzenie posiadania przez pracownika kwalifikacji do pracy na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych albo do prowadzenia pojazdu szynowego. § 3. 1. Wykaz stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzących pojazdy szynowe na tych liniach, z zastrzeżeniem ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wykaz stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach metra oraz prowadzących pojazdy szynowe metra określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. Rozdział 2 Wymagania kwalifikacyjne i przygotowanie zawodowe § 4. 1. Na stanowisku pracy może być zatrudniona osoba pełnoletnia, która: 1) posiada wymagane wykształcenie, 2) posiada zdolność fizyczną i psychiczną, stwierdzoną zaświadczeniem lekarskim, 3) odbyła wymagane przygotowanie zawodowe na dane stanowisko, 4) zdała egzamin kwalifikacyjny przed komisją, stwierdzony świadectwem złożenia egzaminu kwalifikacyjnego, 5) zna specyficzne warunki wykonywania pracy u danego pracodawcy i posiada określone przez pracodawcę dodatkowe umiejętności związane z tymi warunkami, 6) posiada inne, dodatkowe uprawnienia, jeżeli do wykonywania określonych czynności na danym stanowisku pracy są one wymagane na podstawie odrębnych przepisów. 2. Wymagania kwalifikacyjne, rodzaj i zakres przygotowania zawodowego oraz wymagany czas trwania przygotowania dla poszczególnych stanowisk pracy określają załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia. § 5. Do odbycia przygotowania zawodowego może być dopuszczona osoba, która posiada: 1) dyplom lub świadectwo stwierdzające wymagane wykształcenie, 2) zaświadczenie stwierdzające zdolność fizyczną i psychiczną do pracy na określonym stanowisku, wydane przez uprawnionego lekarza. § 6. 1. Przygotowanie zawodowe w celu uzyskania kwalifikacji wymaganych na poszczególne stanowiska pracy organizuje pracodawca. 2. Jeżeli pracodawca nie ma możliwości zorganizowania przygotowania zawodowego w swoim przedsiębiorstwie, zawiera porozumienie z innym pracodawcą. 3. Pracodawca obowiązany jest zaopatrzyć osobę odbywającą przygotowanie zawodowe w program szkolenia i dzienniczek przygotowania zawodowego, zwany dalej "dzienniczkiem", oraz sprawować nadzór nad przygotowaniem zawodowym bądź wyznaczyć inną osobę kierującą przygotowaniem zawodowym w jego imieniu. 4. Osoba kierująca przygotowaniem zawodowym powinna posiadać kwalifikacje zawodowe, stwierdzone świadectwem złożenia egzaminu kwalifikacyjnego, odpowiednie dla danego stanowiska pracy oraz posiadać co najmniej 3-letni staż pracy na danym stanowisku. § 7. 1. Przygotowanie zawodowe obejmuje: 1) szkolenie teoretyczne z przepisów i zagadnień niezbędnych do samodzielnej pracy, obowiązujących na określonym stanowisku, 2) szkolenie praktyczne, podczas którego osoba odbywająca przygotowanie zawodowe nabywa wiedzę i umiejętności praktyczne na tym stanowisku, 3) zajęcia próbne na stanowisku pracy, wykonywane samodzielnie przez osobę odbywającą przygotowanie zawodowe pod nadzorem wykwalifikowanego pracownika. 2. Jeżeli przygotowanie zawodowe odbywa się w niepełnym wymiarze czasu pracy, okres przygotowania zawodowego powinien być odpowiednio wydłużony. § 8. 1. Osoba odbywająca przygotowanie zawodowe dokumentuje jego przebieg w dzienniczku, w którym w szczególności należy: 1) wymienić jednostki organizacyjne pracodawcy, w których odbywało się przygotowanie zawodowe, oraz: a) dla stanowisk pracy bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych - wymienić również jednostkę organizacyjną i obiekty eksploatacyjne, w których odbywało się przygotowanie zawodowe, b) dla stanowisk pracy związanych z prowadzeniem pojazdów szynowych - wymienić również typy i numery serii pojazdów szynowych z napędem oraz odcinki linii kolejowych, na których odbywało się przygotowanie zawodowe, 2) określić charakter czynności wykonywanych w każdym tygodniu (na poszczególnych stanowiskach pracy). 2. Osoba kierująca przygotowaniem zawodowym co najmniej raz w miesiącu potwierdza przebieg przygotowania zawodowego i wpisuje ocenę w dzienniczku. 3. Po zakończeniu przygotowania zawodowego lub przy zmianie jednostki organizacyjnej, w której odbywało się przygotowanie, osoba kierująca przygotowaniem wpisuje w dzienniczku ogólną ocenę przebiegu przygotowania zawodowego. Ocenę tę potwierdza kierownik jednostki organizacyjnej, w której odbywało się przygotowanie. § 9. Pracodawca może skrócić czas trwania przygotowania zawodowego, wliczając okresy zatrudnienia na podobnych stanowiskach lub przygotowanie, które osoba ta odbyła zgodnie z programem nauczania w ukończonej szkole, pod warunkiem że zakres łącznego przygotowania jest zgodny z zakresem przygotowania wymaganym na danym stanowisku. Rozdział 3 Sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych stwierdzających kwalifikacje pracowników oraz wzór dokumentu stwierdzającego te kwalifikacje § 10. 1. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą: 1) przewodniczący posiadający wykształcenie wyższe lub średnie, świadectwo złożenia egzaminu kwalifikacyjnego odpowiadającego specjalności osób egzaminowanych i co najmniej 3-letni staż pracy w danej specjalności, 2) co najmniej dwaj członkowie z wykształceniem co najmniej średnim, posiadający świadectwo złożenia egzaminu kwalifikacyjnego odpowiadającego specjalności osób egzaminowanych oraz co najmniej 3-letni staż pracy u pracodawcy, 3) sekretarz komisji, 4) w wypadku przeprowadzania egzaminu dla pracowników innego pracodawcy - przedstawiciel tego pracodawcy, posiadający wykształcenie co najmniej średnie oraz świadectwo złożenia egzaminu kwalifikacyjnego odpowiadającego specjalności osób egzaminowanych. 2. Przewodniczącego komisji egzaminacyjnej powołuje i odwołuje okręgowy inspektor kolejnictwa na wniosek pracodawcy. 3. Pozostałych członków komisji powołuje przewodniczący komisji w uzgodnieniu z okręgowym inspektorem kolejnictwa. 4. Sekretarza komisji egzaminacyjnej wyznacza pracodawca. 5. Obsługę administracyjną komisji egzaminacyjnej zapewnia pracodawca. § 11. 1. Egzamin kwalifikacyjny przeprowadza się na wniosek pracodawcy lub osoby zainteresowanej. 2. Wniosek o przeprowadzenie egzaminu kwalifikacyjnego składa się w jednostce organizacyjnej pracodawcy, przy którym została powołana komisja egzaminacyjna. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) odpis dyplomu lub świadectwo ukończenia szkoły, 2) dzienniczek przygotowania zawodowego, 3) dowód uiszczenia opłaty za egzamin kwalifikacyjny, 4) wskazanie stanowiska pracy, na którym ma być zatrudniona osoba zainteresowana, 5) kopię zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, 6) informację o odbyciu przygotowania zawodowego na stanowiskach pracy związanych z kwalifikacjami, o których stwierdzenie ubiega się osoba zainteresowana, 7) wynik ostatniego egzaminu kwalifikacyjnego i datę tego egzaminu, 8) adres, na jaki należy przesłać informację o dopuszczeniu osoby zainteresowanej do egzaminu wraz z informacją o terminie i miejscu jego przeprowadzenia. § 12. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej: 1) dopuszcza osoby zainteresowane do egzaminu kwalifikacyjnego, a w przypadku stwierdzenia braków we wniosku, o którym mowa w § 11 ust. 3, występuje bezzwłocznie o usunięcie wskazanych braków w terminie nie dłuższym niż 2 tygodnie, 2) wyznacza termin i miejsce egzaminu, 3) wyznacza skład komisji do przeprowadzenia egzaminu praktycznego oraz części pisemnej egzaminu teoretycznego, zwany dalej "zespołem egzaminacyjnym", 4) wyznacza terminy egzaminów poprawkowych, 5) określa dla poszczególnych członków komisji zakres zagadnień egzaminacyjnych egzaminu ustnego, 6) zatwierdza na wniosek członków komisji tematy egzaminu praktycznego oraz części pisemnej i ustnej egzaminu teoretycznego. § 13. 1. Egzamin kwalifikacyjny przeprowadza się w terminie nie dłuższym niż jeden miesiąc od dnia złożenia wniosku. 2. Osoba dopuszczona do egzaminu, o którym mowa w ust. 1, powinna być zawiadomiona o jego terminie i miejscu listem poleconym, co najmniej na 2 tygodnie przed terminem. § 14. 1. Egzamin kwalifikacyjny składa się z egzaminu praktycznego oraz z egzaminu teoretycznego. 2. Zakres przedmiotowy egzaminu kwalifikacyjnego na poszczególne stanowiska bezpośrednio związane z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz z prowadzeniem pojazdów szynowych określa, z zastrzeżeniem ust. 3, załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Zakres przedmiotowy egzaminu kwalifikacyjnego na poszczególne stanowiska bezpośrednio związane z prowadzeniem ruchu na liniach metra oraz z prowadzeniem pojazdów szynowych metra określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 15. 1. Egzamin praktyczny polega na sprawdzeniu umiejętności samodzielnego wykonania przez osobę egzaminowaną określonych czynności na danym stanowisku pracy. 2. Egzamin praktyczny przeprowadza się na stanowisku pracy. 3. Egzamin praktyczny może być przeprowadzany indywidualnie dla każdej z egzaminowanych osób lub w zespołach 2-3 osobowych, z tym że każda z osób egzaminowanych powinna mieć ściśle określone zadania do samodzielnego wykonania, które podlegają indywidualnej ocenie. 4. Egzamin praktyczny nie powinien trwać dłużej niż 8 godzin. 5. Egzamin praktyczny przeprowadza co najmniej dwuosobowy zespół egzaminacyjny posiadający kwalifikacje w zakresie specjalności osób egzaminowanych. 6. Oceny egzaminu praktycznego dokonuje zespół egzaminacyjny. Jeżeli wykonane zadanie nie pozwala na stwierdzenie dostatecznych umiejętności praktycznych zdającego, zespół egzaminatorów może zarządzić wykonanie dodatkowego zadania do samodzielnego wykonania w innym czasie lub terminie. 7. Z przebiegu egzaminu praktycznego zespół egzaminacyjny przeprowadzający egzamin sporządza protokół, w którym stwierdza wynik egzaminu. 8. Pozytywny wynik egzaminu praktycznego stanowi warunek dopuszczenia osoby egzaminowanej do egzaminu teoretycznego. 9. W przypadku uzyskania na egzaminie praktycznym wyniku negatywnego, przewodniczący komisji egzaminacyjnej wyznacza termin egzaminu poprawkowego. Egzamin poprawkowy praktyczny można zdawać tylko jeden raz. § 16. 1. Egzamin teoretyczny obejmuje sprawdzenie wiadomości i umiejętności określonych wymaganiami dla danego stanowiska. 2. Egzamin teoretyczny składa się z części pisemnej i ustnej. 3. Część pisemna polega na opracowaniu przez osobę egzaminowaną zadanych tematów lub udzieleniu odpowiedzi na zadane testy. 4. Część ustna stanowi sprawdzenie wiadomości na wybrane losowo zestawy pytań przygotowane przez komisję egzaminacyjną. § 17. Zestawy tematów (pytań) egzaminacyjnych części pisemnej i ustnej egzaminu teoretycznego stanowią dokumentację poufną. § 18. 1. Egzamin pisemny z jednego zagadnienia nie może trwać dłużej niż 3 godziny, przy czym jednego dnia osoba egzaminowana może zdawać egzamin pisemny najwyżej z dwóch zagadnień. 2. W przypadku gdy egzamin pisemny ma formę testu, powinien zawierać od 40 do 60 pytań. 3. Zdanie egzaminu pisemnego jest warunkiem dopuszczenia osoby egzaminowanej do części ustnej. 4. W przypadku przeprowadzania egzaminu pisemnego w formie testu egzamin uważa się za zdany, przy udzieleniu prawidłowej odpowiedzi na 2/3 pytań. 5. W części ustnej egzaminu osoba egzaminowana wybiera w sposób losowy zestaw pytań ze zbioru przygotowanego przez komisję egzaminacyjną. 6. W przypadku trudności w ocenie poprawności odpowiedzi udzielonej przez osobę egzaminowaną, przewodniczący komisji egzaminacyjnej może zadać osobie egzaminowanej dodatkowe pytanie, nawiązujące do pytania uprzednio zadanego. 7. Do uzyskania wyniku pozytywnego z części ustnej egzaminu wymagane jest udzielenie prawidłowej odpowiedzi na 2/3 zadanych pytań. 8. W przypadku uzyskania na egzaminie kwalifikacyjnym wyniku negatywnego, przewodniczący komisji egzaminacyjnej obowiązany jest określić termin, po którego upływie zainteresowany może ponownie przystąpić do egzaminu kwalifikacyjnego. Termin ten nie może być krótszy niż 2 tygodnie. Egzamin kwalifikacyjny poprawkowy można składać dwa razy. § 19. 1. Z przebiegu egzaminu komisja egzaminacyjna sporządza i podpisuje protokół, w którym określa wyniki egzaminów uzyskane przez poszczególne osoby egzaminowane. 2. Komisja egzaminacyjna, na podstawie uzyskanego przez osobę egzaminowaną pozytywnego wyniku egzaminu, wydaje świadectwo złożenia egzaminu kwalifikacyjnego; wzór świadectwa określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje pracodawcy, a jego kopię - właściwemu okręgowemu inspektorowi kolejnictwa. 4. Pracodawca zapewnia przechowanie dokumentacji z przeprowadzonych egzaminów oraz prowadzi ich rejestr. § 20. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, o których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia, obowiązani są poddawać się doskonaleniu zawodowemu i egzaminom okresowym, na zasadach i w terminach określonych przez pracodawcę. 2. Organizowanie doskonalenia zawodowego i egzaminów okresowych, nie rzadziej niż raz na cztery lata, pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia, należy do obowiązków pracodawcy. 3. Egzaminy okresowe w formie testów przeprowadza komisja powołana zgodnie z przepisami § 10. 4. Jeżeli zarząd kolei lub przewoźnik kolejowy nie ma warunków do organizowania doskonalenia zawodowego pracowników lub przeprowadzania egzaminów okresowych, obowiązany jest skierować w tym celu odpłatnie pracownika do innego zarządu kolei lub innego przewoźnika kolejowego. § 21. W razie spowodowania wypadku, stwierdzenia poważnych uchybień przy wykonywaniu obowiązków służbowych, mogących powodować zagrożenie bezpieczeństwa ruchu kolejowego, pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, o których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia, powinni być poddani ponownemu sprawdzeniu kwalifikacji. § 22. 1. Za przeprowadzenie egzaminu stwierdzającego kwalifikacje, o którym mowa w rozporządzeniu, kierujący wniosek, z zastrzeżeniem ust. 3, ponosi opłatę egzaminacyjną w wysokości 10% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, obowiązującego w dniu złożenia wniosku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" za każdą osobę zgłoszoną do egzaminu. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się przekazem bankowym, pocztowym lub przelewem na konto pracodawcy, przy którym działa komisja egzaminacyjna. 3. Nie ponosi opłaty egzaminacyjnej pracodawca, przy którym została powołana komisja egzaminacyjna. § 23. 1. Za udział w pracach komisji egzaminacyjnych, o których mowa w § 10, przysługuje wynagrodzenie, które ustala się na podstawie liczby osób egzaminowanych. 2. Łączna wysokość wynagrodzenia komisji egzaminacyjnej powinna wynosić 70% sumy opłat egzaminacyjnych, o których mowa w § 22 ust. 1. 3. Wynagrodzenie przewodniczącego komisji egzaminacyjnej jest o 50% wyższe niż członków komisji. 4. Wynagrodzenie sekretarza komisji stanowi 50% wynagrodzenia członka komisji. Rozdział 4 Zasady oceny zdolności fizycznych i psychicznych pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzących pojazdy szynowe, a także tryb orzekania o tej zdolności § 24. 1. Charakterystykę stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz związanych z prowadzeniem pojazdów szynowych wraz z określeniem wymogów zdrowotnych dotyczących kategorii wzroku i słuchu oraz terminów badań okresowych na poszczególnych stanowiskach określa, z zastrzeżeniem ust. 2, załącznik nr 6 do rozporządzenia. 2. Charakterystykę stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach metra oraz związanych z prowadzeniem pojazdów szynowych metra wraz z określeniem wymogów zdrowotnych dotyczących kategorii wzroku i słuchu oraz terminów badań okresowych na poszczególnych stanowiskach określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 25. 1. Zasady oceny zdolności fizycznych i psychicznych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzących pojazdy szynowe, a także tryb orzekania o tej zdolności określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. 2. Wzory zaświadczeń lekarskich określają załączniki nr 9 i 10 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 26. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonują czynności na stanowiskach określonych w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia i do wykonywania tych czynności zostali dopuszczeni na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują nadal uprawnienia do wykonywania tych czynności, bez obowiązku dopełnienia warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, dotyczących stażu pracy, przygotowania zawodowego i egzaminów kwalifikacyjnych. § 27. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonują czynności na stanowiskach określonych w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia i posiadają zdolność fizyczną i psychiczną stwierdzoną zaświadczeniem lekarskim wydanym na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują nadal tę zdolność do czasu następnego badania, którego termin wynika z przepisów rozporządzenia. § 28. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 września 1999 r. (poz. 979) Załącznik nr 1 WYKAZ STANOWISK BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH KOLEJOWYCH ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE Lp.Stanowisko 12 1Dyżurny ruchu 2Nastawniczy 3Zwrotniczy 4Kierownik pociągu 5Ustawiacz 6Manewrowy 7Monter urządzeń sterowania ruchem kolejowym 8Toromistrz 9Dróżnik przejazdowy 10Maszynista pojazdów trakcyjnych 11Kierowca lokomotywki spalinowej do 300 KM 12Kierowca drezyny i wózka motorowego 13Maszynista wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do robót budowlanych Załącznik nr 2 WYKAZ STANOWISK BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH METRA ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE METRA Lp.Stanowisko 12 1Dyspozytor ruchu 2Dyżurny ruchu i stacji 3Maszynista taboru pasażerskiego metra 4Maszynista pomocniczych pojazdów szynowych Załącznik nr 3 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE, RODZAJ, ZAKRES I CZAS TRWANIA PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO ORAZ ZAKRES PRZEDMIOTOWY EGZAMINU KWALIFIKACYJNEGO NA POSZCZEGÓLNE STANOWISKA BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANE Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH KOLEJOWYCH ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE Dyżurny ruchu I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - średnie techniczne o specjalności transport kolejowy. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. Wariant B 1. Wykształcenie - średnie techniczne o specjalności pokrewnej wariantowi A, odpowiedniej dla tego egzaminu. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. II. Program przygotowania zawodowego: Liczba dni dla wariantu AB 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka wykonawcza inżynierii ruchu:2128 a) struktura organizacyjna przedsiębiorstwa; zapoznanie się z zagadnieniami ogólnoadministracyjnymi; wybrane zagadnienia pracownicze23 b) na technicznym posterunku nastawczym: zapoznanie się z dokumentacją techniczno-ruchową prowadzoną na posterunku; zakres czynności podstawowych i dodatkowych dyżurnego ruchu; zapoznanie się z rodzajami urządzeń sterowania ruchem kolejowym oraz kolejowej łączności przewodowej i bezprzewodowej810 c) zapoznanie się z regulaminem technicznym stacji oraz tymczasowymi regulaminami prowadzenia ruchu w czasie zamknięć torowych34 d) zapoznanie się z budową torów i rozjazdów oraz metodami ich utrzymania i zasadami kontroli ich stanu technicznego; regulaminy obsługi przejazdu lub przejścia kolejowego23 e) zapoznanie się z urządzeniami elektroenergetycznymi na posterunkach ruchu; odłączniki trakcyjne; urządzenia ogrzewania rozjazdów12 f) zasady organizowania i wykonywania przewozów wojskowych transportem kolejowym; ogólne zapoznanie się z rolą i zasadami obrony cywilnej na terenie kolejowych zakładów pracy22 g) organizacja międzynarodowych i krajowych przewozów osób i rzeczy; rozkłady jazdy pociągów34 2) dyspozytura - struktura organizacyjna pionu dyspozytorskiego; nadzór dyspozytorski nad ruchem pasażerskim i towarowym; zapoznanie się z zasadami organizacji akcji ratunkowej po wypadku kolejowym; łączność dyspozytorska; współpraca dyspozytora odcinkowego z innymi dyspozyturami45 3) jednostka pasażerska - ogólne zapoznanie się z krajowymi i międzynarodowymi przepisami w zakresie przewozu osób i rzeczy koleją34 4) jednostka towarowa - ogólne zapoznanie się z krajowymi i międzynarodowymi przepisami w zakresie przewozu rzeczy i z gospodarką wagonami towarowymi45 5) jednostka taboru:811 a) gospodarka pojazdami i drużynami trakcyjnymi11 b) budowa oraz zasady utrzymania i naprawy wagonów23 c) rola i zadania dyspozytury11 d) oględziny techniczne wagonów w składzie pociągu12 e) próby hamulca zespolonego34 Łącznie:4053 2. Szkolenie teoretyczne - dla wariantu A nie przewiduje się; * dla wariantu B według odrębnego programu nauczania.-* 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku, na którym kandydat ma być zatrudniony510 Ogółem:4563 III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) dokonanie zapisów w dokumentacji techniczno-ruchowej podczas występowania usterek w działaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, 2) wypisanie rozkazów pisemnych w zadanych przypadkach, 3) dokonanie zapisów w dzienniku ruchu podczas zamknięć torowych, 4) opracowanie treści podanych telegramów adresowych, 5) przygotowanie drogi przebiegu dla wjazdu, wyjazdu i przejazdu pociągu na podanych urządzeniach sterowania ruchem kolejowym. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematów z zakresu: a) techniki i organizacji ruchu kolejowego, b) sterowania ruchem kolejowym, 2) część ustna - znajomość zagadnień z zakresu: a) techniki i organizacji ruchu kolejowego, b) sygnalizacji kolejowej, c) obsługi urządzeń sterowania ruchem kolejowym i łączności, d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ogólna znajomość: - budowy urządzeń sterowania ruchem kolejowym i łączności, - zagadnień pracowniczych, - organizacji i wykonywania wojskowych przewozów transportem kolejowym, - budowy urządzeń zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych. Nastawniczy I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe. 2. Zawodowy staż pracy - 2 lata w specjalności związanej z ruchem pociągów. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka organizacyjna zatrudniająca pracownika: 10 dni a) na technicznym posterunku nastawczym: zapoznanie się z dokumentacją techniczno-ruchową prowadzoną na posterunku; zakres czynności podstawowych i dodatkowych nastawniczego; zapoznanie się z rodzajami urządzeń sterowania ruchem kolejowym oraz kolejowej łączności przewodowej i bezprzewodowej 5 dni b) zapoznanie się z regulaminem technicznym stacji 2 dni c) utrzymanie i zasady kontroli stanu technicznego rozjazdów; obsługa przejazdu kolejowego lub przejścia 3 dni 2) jednostka taboru - oględziny techniczne wagonów w składzie pociągu; dokonywanie uproszczonej próby hamulca zespolonego 5 dni Łącznie: 15 dni 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku nastawniczego 5 dni Ogółem: 20 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) dokonanie zapisów w dokumentacji techniczno-ruchowej podczas występowania usterek w działaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, 2) założenie zamka trzpieniowego i spony iglicowej, 3) przygotowanie drogi przebiegu dla wjazdu, wyjazdu i przejazdu pociągu na podanych urządzeniach sterowania ruchem kolejowym, 4) zabezpieczenie taboru przed zbiegnięciem, 5) osygnalizowanie zamkniętego toru szlakowego i stacyjnego, 6) odłączenie napędu zwrotnicowego o scentralizowanym sposobie nastawiania i przejścia na ręczne przestawianie zwrotnicy. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematów z zakresu: a) techniki ruchu kolejowego, b) sterowania ruchem kolejowym, 2) część ustna - znajomość zagadnień z zakresu: a) techniki ruchu kolejowego, b) sygnalizacji kolejowej, c) obsługi urządzeń sterowania ruchem kolejowym i łączności, d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ogólna znajomość budowy urządzeń: - sterowania ruchem kolejowym i łączności, - zabezpieczenia ruchu na przejazdach kolejowych. Zwrotniczy I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka organizacyjna zatrudniająca pracownika: 14 dni a) struktura organizacyjna przedsiębiorstwa; zapoznanie się z zagadnieniami ogólnoadministracyjnymi oraz wybrane zagadnienia pracownicze 2 dni b) na technicznym posterunku nastawczym: zapoznanie się z dokumentacją techniczno-ruchową prowadzoną na posterunku; zakres czynności podstawowych i dodatkowych zwrotniczego; zapoznanie się z rodzajami urządzeń sterowania ruchem kolejowym oraz kolejowej łączności przewodowej i bezprzewodowej 5 dni c) zapoznanie się z regulaminem technicznym stacji 2 dni d) zapoznanie się z budową torów i rozjazdów oraz metodami ich utrzymania i zasadami kontroli stanu technicznego; regulaminy obsługi przejazdu kolejowego lub przejścia 3 dni e) zapoznanie się z urządzeniami elektroenergetycznymi na posterunkach ruchu; odłączniki trakcyjne; urządzenia ogrzewania rozjazdów 2 dni 2) jednostka taboru - oględziny techniczne wagonów w składzie pociągu; dokonywanie uproszczonej próby hamulca zespolonego 5 dni Łącznie: 19 dni 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku zwrotniczego 3 dni Ogółem: 22 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) dokonanie zapisów w dokumentacji techniczno-ruchowej podczas występowania usterek w działaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, 2) założenie zamka trzpieniowego i spony iglicowej, 3) przygotowanie drogi przebiegu dla wjazdu, wyjazdu i przejazdu pociągu na podanych urządzeniach sterowania ruchem kolejowym, 4) zabezpieczenie taboru przed zbiegnięciem, 5) wykonanie uproszczonej próby hamulca zespolonego. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu techniki ruchu kolejowego, 2) część ustna - znajomość zagadnień z zakresu: a) techniki ruchu kolejowego, b) sygnalizacji kolejowej, c) obsługi urządzeń sterowania ruchem kolejowym i łączności, d) bezpieczeństwa i higieny pracy. Kierownik pociągu I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - średnie techniczne o specjalności ekonomika transportu kolejowego lub ruch i przewozy kolejowe. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. Wariant B 1. Wykształcenie - średnie techniczne, ekonomiczne lub ogólne. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. II. Program przygotowania zawodowego: Liczba dni dla wariantu AB 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka organizacyjna zatrudniająca kandydata:35 a) zagadnienia ogólnoadministracyjne23 b) zagadnienia bezpieczeństwa i higieny pracy12 2) stacja kolejowa:4357 a) zagadnienia techniczno-ruchowe46 b) odprawa osób, przesyłek bagażowych i ekspresowych w komunikacji krajowej i międzynarodowej1723 c) zespół drużyn konduktorskich55 d) odprawa i przewóz przesyłek towarowych w komunikacji krajowej i międzynarodowej1723 3) jednostka przewozów:1214 a) struktura organizacyjna i zadania jednostki przewozów towarowych33 b) struktura organizacyjna i zadania jednostki przewozów pasażerskich33 c) użytkowanie wagonów w komunikacji krajowej i międzynarodowej46 d) dyspozytura22 Łącznie:5876 2. Szkolenia teoretyczne - dla wariantu A nie przewiduje się; * dla wariantu B według odrębnego programu nauczania.-* 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku, na którym pracownik ma być zatrudniony55 Ogółem:6381 III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) sporządzenie umowy najmu, 2) sporządzenie miesięcznego sprawozdania kasowego, 3) sporządzenie miesięcznego sprawozdania statystycznego, 4) opracowanie projektu odpowiedzi na skargę podróżnego lub reklamację złożoną przez klienta. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematów z zakresu: a) odprawy osób, przesyłek bagażowych i ekspresowych, b) odprawy przesyłek towarowych, c) użytkowania wagonów, d) zarachowania przychodów, 2) część ustna - znajomość: a) Prawa przewozowego oraz taryf w zakresie przewozu osób, b) Prawa przewozowego i taryf towarowych, c) użytkowania wagonów w komunikacji krajowej i międzynarodowej, d) zagadnień zarachowawczo-kasowych, e) zagadnień bezpieczeństwa i higieny pracy. Ustawiacz I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe. 2. Zawodowy staż pracy - 3 lata w zespole manewrowym. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka organizacyjna zatrudniająca pracownika: 5 dni a) zakres czynności podstawowych i dodatkowych ustawiacza 2 dni b) zakres czynności kierownika pociągu towarowego 2 dni c) zapoznanie się z regulaminem pracy manewrowej 1 dzień 2) jednostka towarowa: 6 dni a) zapoznanie się z organizacją ruchu towarowego 1 dzień b) gospodarka wagonami towarowymi 2 dni c) przewozy nadzwyczajne 2 dni d) obsługa punktów ładunkowych 1 dzień 3) jednostka taboru: 4 dni a) oględziny techniczne wagonów w składzie pociągu 2 dni b) próby hamulca zespolonego 2 dni Łącznie: 15 dni 1. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku ustawiacza 10 dni Ogółem: 25 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) wykonanie pod nadzorem zadanej czynności manewrowej, 2) wykonanie wstępnych oględzin technicznych składu pociągu, 3) wykonanie próby hamulca zespolonego, 4) przyjęcie wagonu w punkcie zdawczo-odbiorczym. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu: a) organizacji i techniki ruchu kolejowego, b) zagadnień handlowo-przewozowych, 2) część ustna - znajomość zagadnień z zakresu: a) organizacji i techniki ruchu kolejowego, b) sygnalizacji kolejowej, c) zagadnień handlowo-przewozowych, d) bezpieczeństwa i higieny pracy. Manewrowy I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: 1) jednostka organizacyjna zatrudniająca pracownika: 14 dni a) struktura organizacyjna przedsiębiorstwa; zapoznanie się z zagadnieniami ogólnoadministracyjnymi; wybrane zagadnienia pracownicze 2 dni b) zakres czynności podstawowych i dodatkowych manewrowego; zapoznanie się z ręcznymi urządzeniami sterowania ruchem kolejowym oraz kolejowej łączności przewodowej i bezprzewodowej 4 dni c) zadania i obowiązki drużyny manewrowej; wykonywanie ruchów i czynności manewrowych 4 dni d) zapoznanie się z regulaminem pracy manewrowej 2 dni e) zapoznanie się z budową torów i rozjazdów 2 dni 2) jednostka towarowa - ogólne zapoznanie się z organizacją ruchu towarowego i zasadami gospodarki wagonami towarowymi 4 dni 3) jednostka taboru: 6 dni a) budowa wagonu 2 dni b) oględziny techniczne wagonów w składzie pociągu 2 dni c) uproszczona próba hamulca zespolonego 2 dni Łącznie: 24 dni 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku manewrowego 14 dni Ogółem: 38 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) dokonanie zapisów w dokumentacji techniczno-ruchowej podczas występowania usterek w działaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, 2) założenie zamka trzpieniowego i spoiny iglicowej, 3) przygotowanie drogi przebiegu dla wjazdu, wyjazdu i przejazdu pociągu na podanych urządzeniach sterowania ruchem kolejowym, 4) zabezpieczenie toru przed zbiegnięciem, 5) wykonanie uproszczonej próby hamulca zespolonego. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu techniki ruchu kolejowego, 2) część ustna - znajomość zagadnień z zakresu: a) techniki ruchu kolejowego, b) sygnalizacji kolejowej, c) obsługi urządzeń sterowania ruchem kolejowym i łączności, d) bezpieczeństwa i higieny pracy. Monter urządzeń sterowania ruchem kolejowym I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe w zawodzie mechanicznym lub elektrotechnicznym. 2. Zawodowy staż pracy - 2 lata pracy przy naprawie i utrzymaniu urządzeń sterowania ruchem kolejowym, zwanych dalej urządzeniami "srk". II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne - nie przewiduje się. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny - wykazanie się umiejętnościami wykonywania prac w urządzeniach zewnętrznych i wewnętrznych srk: 1) zmontowanie wyznaczonego urządzenia lub jego zespołu, 2) zdemontowanie wyznaczonego urządzenia lub jego zespołu, 3) regulacja wyznaczonego urządzenia lub jego części składowej, 4) wykonanie wyznaczonych zabiegów utrzymaniowych, 5) wykonanie wyznaczonych pomiarów przy użyciu mierników i sprawdzianów, 6) ustalenie i usunięcie symulowanych niesprawności w urządzeniach srk, 7) wykonanie czynności poprzedzających przystąpienie do prac w czynnych urządzeniach srk, a mianowicie: dokonanie zapisu w książce kontroli urządzeń srk z uwzględnieniem zakresu robót, konieczności wprowadzenia obostrzonych zasad prowadzenia ruchu oraz sposobu ostrzegania pracujących monterów przez personel obsługi urządzeń. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu prac wykonywanych przez montera urządzeń sterowania ruchem kolejowym i obowiązków na tym stanowisku, 2) część ustna - znajomość: a) budowy, działania, utrzymania i obsługi elektromechanicznych urządzeń srk, b) technologii montażu poszczególnych zespołów i podzespołów elektromechanicznych i przekaźnikowych urządzeń srk oraz ogólna znajomość: - praw i obowiązków pracowników kolejowych, - zasad ewidencji i obiegu dokumentacji pracy i płac w zakresie stanowiska roboczego, - gospodarki materiałowej, - sygnalizacji kolejowej, - działania i obsługi przewodowej i radiowej łączności kolejowej, - podstawowych zasad techniki i organizacji ruchu pociągów i manewrów, - regulaminów technicznych stacji, - dokumentacji znajdującej się na posterunku ruchu dotyczącej regulaminowych działań pracowników kolejowych różnych specjalności, - zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, m.in. z uwzględnieniem ochrony przeciwporażeniowej oraz przeciwpożarowej, - zasad przygotowania urządzeń srk do pracy w warunkach zimowych. Toromistrz I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie lub zasadnicze zawodowe o specjalności monter nawierzchni kolejowych. 2. Zawodowy staż pracy - 3 lata na stanowisku rzemieślnika w jednostkach drogowych przy naprawach i utrzymaniu toru kolejowego. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne - nie przewiduje się. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem, przy czynnościach toromistrza - 24 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) wytyczenie w terenie rozjazdu, 2) zniwelowanie toru lub terenu za pomocą niwelatora lub sprzętem pomocniczym, 3) dokonanie pomiaru strzałek łuku, 4) wykonanie technicznych badań rozjazdu, 5) dokonanie odczytu z planu schematycznego stacji oraz odczytu na rysunku technicznym, 6) osłonięcie sygnałami przeszkody w torze oraz miejsca ograniczenia szybkości ruchu pociągów w torze, 7) wykonanie odrębnego szkicu obiektu, 8) opracowanie harmonogramu robót przy wymianie rozjazdu, regulacji odcinka toru w planie i profilu oraz regulacji naprężeń w torze bezstykowym metodą swobodnej regulacji naprężeń, 9) sporządzenie wykresu pełzania toków szynowych toru bezstykowego. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu: a) pracy i obowiązków toromistrza, b) zasad tyczenia osi torów, c) zasad niwelacji toru i terenu, d) zasad budowy toru kolejowego, e) organizacji robót torowych, f) analizy zmian stanu naprężeń w tokach szynowych, g) regulacji naprężeń w torze bezstykowym, h) naprawy pękniętej szyny w torze bezstykowym, 2) część ustna - znajomość: a) zasad tyczenia osi torów i rozjazdów, b) zasad niwelowania torów i terenu, dokonywanie stosownych pomiarów i obliczania strzałek łuków, c) zasad dokonywania kontroli stanu torów, rozjazdów i budowli inżynieryjnych oraz związanych z tym pomiarów, d) zasad osygnalizowania i prowadzenia robót związanych z budową i utrzymaniem podtorza i nawierzchni toru, budowli i urządzeń kolejowych, e) budowy i działania sprzętu i maszyn oraz ręcznych narzędzi do robót torowych, f) budowy, zasad działania i napraw rozjazdów kolejowych, g) zasad budowy i utrzymania torów bezstykowych, h) zagadnień spawalnictwa szyn i rozjazdów, i) zasad dokonywania odbioru robót nawierzchniowych i podtorzowych, j) zasad dokonywania badań defektoskopowych, k) zasad określania przydatności elementów nawierzchni kolejowej oraz ich składowania, l) zasad i zakresu przygotowania kolei do pracy w warunkach zimowych, ł) budowy i utrzymania urządzeń ogrzewania rozjazdów kolejowych, m) sygnalizacji kolejowej i techniki ruchu, n) budowy, zasad działania i obsługi urządzeń sterowania ruchem i łączności kolejowej, o) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, p) zasad ochrony przeciwpożarowej oraz posługiwania się sprzętem przeciwpożarowym, r) zasad postępowania w razie wypadku kolejowego, uszkodzenia toru, podtorza, budowli albo innych urządzeń kolejowych, zagrażających bezpieczeństwu ruchu, s) sposobów udzielania pierwszej pomocy w razie wypadków z ludźmi lub nagłych zachorowań. Dróżnik przejazdowy I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe. 2. Zawodowy staż pracy - odbycie przygotowania zawodowego. Wariant B 1. Wykształcenie - podstawowe. 2. Zawodowy staż pracy - 6 miesięcy w wykonawczych jednostkach drogowych lub inżynierii ruchu. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne - nie przewiduje się. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem przy czynnościach dróżnika przejazdowego na różnych przejazdach strzeżonych, głównie o dużym natężeniu ruchu - 18 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) obsługa mechanicznej i elektrycznej rogatki przejazdu strzeżonego, 2) przyjęcie telegramu o kursowaniu pociągu dodatkowego, zmianie sytuacji ruchowej lub zawierającego polecenie dla dróżnika przejazdowego oraz zgłoszenie zamknięcia rogatek lub wykonanie otrzymanego polecenia, 3) osłonięcie sygnałami przeszkody w torze szlakowym i na stacji, 4) osłonięcie sygnałami miejsca ograniczenia szybkości ruchu pociągów w torze szlaku jedno- lub dwutorowego, 5) zabezpieczenie pękniętej szyny w torze jednym ze stosowanych sposobów, 6) zabezpieczenie i obsługa przejazdu w przypadku uszkodzenia rogatek lub sygnalizacji świetlnej. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu pracy i obowiązków dróżnika przejazdowego, 2) część ustna - znajomość: a) obowiązków dróżnika przejazdowego, b) sygnalizacji kolejowej i techniki ruchu kolejowego z zakresu obowiązków dróżnika przejazdowego, c) budowy, działania i obsługi rogatek przejazdowych, sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń telewizji przemysłowej, d) zasad obsługi urządzeń przejazdu strzeżonego w razie uszkodzenia lub unieruchomienia urządzeń rogatkowych lub sygnalizacji świetlnej, e) zasad postępowania w razie wypadku na przejeździe lub w jego pobliżu, uszkodzenia toru, budowli albo innych urządzeń kolejowych, zagrażających bezpieczeństwu ruchu, f) zasad obsługi urządzeń łączności, g) budowy toru kolejowego i nawierzchni kolejowej oraz zasad wykonywania podstawowych robót związanych z utrzymaniem toru i nawierzchni przejazdu, h) kategorii przejazdów kolejowych i warunków, jakim powinny odpowiadać, i) podstawowych zasad ruchu drogowego, j) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, k) sposobów udzielania pierwszej pomocy w razie wypadków z ludźmi lub nagłych zachorowań, l) zasad przygotowania kolei do pracy w warunkach zimowych oraz posługiwania się sprzętem do usuwania śniegu i lodu z urządzeń kolejowych. Maszynista pojazdu trakcyjnego I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - złożony egzamin kwalifikacyjny na stanowisko pomocnika maszynisty pojazdu trakcyjnego. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok na stanowisku pomocnika maszynisty pojazdu trakcyjnego i przejechanie w tym czasie: - 15 tys. km w trakcji elektrycznej lub - 10 tys. km w trakcji spalinowej, lub - 5 tys. km w trakcji parowej. Wariant B 1. Wykształcenie - złożony egzamin kwalifikacyjny na stanowisko maszynisty w innym rodzaju trakcji. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok na stanowisku maszynisty pojazdu trakcyjnego w innym rodzaju trakcji. Wariant C 1. Wykształcenie - średnie techniczne właściwej specjalności oraz złożony egzamin kwalifikacyjny na stanowisko pomocnika maszynisty. 2. Zawodowy staż pracy - 6 miesięcy na stanowisku pomocnika maszynisty, - 30 dni pracy przy naprawie i utrzymaniu pojazdów trakcyjnych. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: - wykonawcza jednostka organizacyjna zatrudniająca pracownika: Liczba dni dla wariantu ABC 1) praca przy naprawie i utrzymaniu elektrycznych pojazdów trakcyjnych-30*- 2) praca przy naprawie i utrzymaniu spalinowych pojazdów trakcyjnych-30*- 3) zatrudnienie w charakterze pracownika szkolonego (pod nadzorem): a) przy czynnościach pomocnika maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych-15*- b) przy czynnościach pomocnika maszynisty spalinowych pojazdów trakcyjnych-15*- 4) złożenie egzaminu autoryzacyjnego przed maszynistą instruktoremx-x- 5) praca na stanowisku pomocnika maszynisty w rodzaju trakcji, na którą kandydat jest szkolony-50*- 6) zatrudnienie w charakterze pracownika szkolonego (pod nadzorem): a) przy czynnościach maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych15*-20* b) przy czynnościach maszynisty spalinowych pojazdów trakcyjnych15*-20* Łącznie:15*95*20* 2. Szkolenie teoretyczne - dla wariantu A i B według odrębnego programu nauczania; dla wariantu C nie przewiduje się. Liczba dni dla wariantu 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem:ABC a) na stanowisku maszynisty elektrycznych pojazdów trakcyjnych20*30*20* b) na stanowisku maszynisty spalinowych pojazdów trakcyjnych20*30*20* Ogółem:35*125*40* _________ * Dotyczy rodzaju trakcji, na którą kandydat jest szkolony. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny - wykonanie: 1) czynności przygotowania pojazdu trakcyjnego do pracy i zdania pojazdu trakcyjnego po pracy, 2) obsługi pojazdów trakcyjnych podczas jazdy, 3) wstępnych oględzin technicznych pociągu, obsługi hamulców kolejowych, 4) przykładowego lokalizowania i wykrywania usterek w poszczególnych obwodach i urządzeniach pojazdów trakcyjnych, 5) obsługi urządzeń czujności i radiołączności, 6) prowadzenia dokumentacji eksploatacyjnej i naprawczej. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu konstrukcji i obsługi pojazdu trakcyjnego oraz hamulców kolejowych, 2) część ustna - znajomość: a) konstrukcji i obsługi pojazdów trakcyjnych, b) przygotowania pojazdu trakcyjnego do pracy i zdania pojazdu trakcyjnego po pracy, c) działania i obsługi typów hamulców kolejowych stosowanych na kolejach, d) poszczególnych obwodów i urządzeń pojazdów trakcyjnych, e) sposobów lokalizowania i usuwania przyczyn wadliwej pracy pojazdu trakcyjnego lub określonych podzespołów, f) obsługi urządzeń czujności i radiołączności, g) urządzeń zabezpieczenia ruchu pociągów w zakresie niezbędnym maszyniście pojazdu trakcyjnego, h) sygnalizacji i organizacji ruchu kolejowego, i) zasad postępowania w razie wypadku kolejowego lub wydarzeń z ludźmi, j) przepisów i instrukcji oraz prowadzenia podstawowej dokumentacji eksploatacyjnej i naprawczej, k) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, l) bezpiecznych metod pracy przy urządzeniach elektrycznych. Kierowca lokomotywki spalinowej do 300 KM I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie techniczne lub zasadnicze zawodowe o specjalności mechanicznej. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok przy wykształceniu średnim technicznym lub 2 lata przy wykształceniu zasadniczym zawodowym. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne - w wykonawczej jednostce organizacyjnej zatrudniającej pracownika: a) przy naprawie i utrzymaniu spalinowych pojazdów trakcyjnych 30 dni b) przy czynnościach kierowcy lokomotywki spalinowej o mocy do 300 KM w charakterze pracownika szkolonego (pod nadzorem) 15 dni Łącznie: 45 dni 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku kierowcy lokomotywki spalinowej o mocy do 300 KM 30 dni Ogółem: 75 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) próbna jazda w zakresie umiejętności obsługi urządzeń i hamulców lokomotywki, 2) czynności przygotowania lokomotywki do pracy i zdania lokomotywki po pracy, 3) lokalizowanie, wykrywanie i usuwanie typowych usterek podczas pracy lokomotywki, 4) obsługa hamulców kolejowych podczas przeprowadzania prób hamulca pociągu. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu konstrukcji i obsługi lokomotywki spalinowej do 300 KM, 2) część ustna - znajomość: a) konstrukcji i obsługi lokomotywek do 300 KM, b) lokalizacji i sposobów usuwania wadliwej pracy lokomotywki, c) budowy i obsługi hamulców stosowanych na kolejach, d) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, e) sygnalizacji i organizacji ruchu kolejowego. Kierowca drezyny i wózka motorowego I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - średnie techniczne specjalności mechanicznej. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok, w tym 2 miesiące jazdy wózkiem jako pomocnik kierowcy przyuczający się do zawodu kierowcy wózka. Wariant B 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe w jednym z zawodów mechanicznych. 2. Zawodowy staż pracy - 3 lata, w tym 6 miesięcy przy naprawach wózków motorowych i 2 miesiące jazdy wózkiem jako pomocnik kierowcy przyuczający się do zawodu kierowcy wózka. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: a) na stanowiskach rzemieślniczych przy naprawie i utrzymaniu pojazdów pomocniczych z napędem motorowym 180 dni b) przy czynnościach pomocnika kierowcy drezyny i wózka motorowego 60 dni c) przy obsłudze żurawi z napędem hydraulicznym o udźwigu do 8 ton 3 dni Łącznie: 243 dni 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - przy czynnościach kierowcy drezyny i wózka motorowego 12 dni Ogółem: 255 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) odbycie próbnej jazdy na wybranym odcinku linii kolejowej dla sprawdzenia umiejętności jazdy oraz znajomości sygnalizacji kolejowej i techniki ruchu kolejowego, 2) wykrycie i usunięcie usterki w działaniu urządzeń drezyny lub wózka motorowego, 3) osłonięcie sygnałami przeszkody na torze szlakowym, 4) obsługa żurawika hydraulicznego zamontowanego na wózku, 5) osłonięcie sygnałami wózka (drezyny) w czasie nieprzewidzianego postoju na szlaku. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu: a) budowy, eksploatacji i utrzymania wózków motorowych z napędem spalinowym, b) techniki ruchu kolejowego, 2) część ustna - znajomość: a) budowy, działania, obsługi i utrzymania wózków motorowych z napędem spalinowym, b) budowy i działania silnika spalinowego, c) zasad gospodarki paliwem i smarami, d) sposobów wykrywania i usuwania nieprawidłowości w działaniu urządzeń drezyny i wózka motorowego, e) podstawy budowy toru kolejowego i nawierzchni kolejowej, f) sygnalizacji kolejowej, g) techniki i organizacji ruchu kolejowego, h) geografii sieci kolejowej Polski, i) służbowego rozkładu jazdy pociągów, j) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, k) zasad postępowania w razie wypadków lub stwierdzenia przeszkód albo uszkodzeń kolejowych zagrażających bezpieczeństwu ruchu, l) sposobów udzielania pierwszej pomocy w razie wypadków z ludźmi lub nagłych zachorowań, ł) ochrony przeciwpożarowej oraz posługiwania się sprzętem przeciwpożarowym, m) podstawowych zagadnień z zakresu dozoru technicznego. IV. Uwagi: Do egzaminu na kierowcę drezyny i wózka motorowego mogą być dopuszczeni pracownicy (np. kontrolerzy, naczelnicy sekcji, maszyniści wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do robót nawierzchniowych, monterzy i inni), którzy przy wykonywaniu obowiązków służbowych powinni samodzielnie kierować drezyną lub wózkiem motorowym (pojazdem pomocniczym z napędem motorowym). Pracowników tych przed poddaniem egzaminowi należy przeszkolić: - teoretycznie (według pkt II.2), - praktycznie - przy czynnościach pomocnika kierowcy drezyny i wózka motorowego; pracownik powinien przejechać w tym charakterze 600 km (w okresie 12 dni). Maszynista wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do robót budowlanych Egzamin może być przeprowadzony w jednej lub kilku z niżej wymienionych specjalności: 1) maszynista oczyszczarki tłucznia w torze, 2) maszynista zgarniarki i profilarki, 3) maszynista stabilizatora dynamicznego, 4) maszynista automatycznej podbijarki torów i rozjazdów, 5) maszynista koparki rowów, 6) maszynista profilarki (ścinarki) ław torowiska, 7) maszynista żurawia torowego, 8) maszynista zgarniarki torowej, 9) maszynista układnic Uk 25 i SBT, 10) maszynista zakrętarki wielowrzecionowej, 11) maszynista zespołu prądotwórczego o mocy 15 kVA i więcej, 12) maszynista pociągu do wymiany nawierzchni kolejowej, 13) maszynista transportera materiałów sypkich, 14) maszynista wymieniarki podkładów, 15) maszynista odśnieżarki torów, 16) maszynista pociągu do odchwaszczania torów, 17) maszynista wciągarki szyn, 18) maszynista urządzenia do bezdźwigowej wymiany rozjazdów, 19) maszynista pojazdu do inspekcji mostów, 20) maszynista maszyny dwudrogowej do robót nawierzchniowych. I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: Wariant A 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe o specjalności kolejowe maszyny drogowe. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok, w tym 6 miesięcy przy utrzymaniu i naprawie maszyn nawierzchniowych i budowlanych i 6 miesięcy przy czynnościach pomocnika maszynisty określonej ciężkiej maszyny do robót nawierzchniowych. Wariant B 1. Wykształcenie - zasadnicze zawodowe o specjalności mechanicznej, elektromechanicznej lub elektrycznej. 2. Zawodowy staż pracy - 2 lata na stanowiskach rzemieślniczych przy utrzymaniu i naprawie maszyn nawierzchniowych, w tym 6 miesięcy przy czynnościach pomocnika maszynisty określonej ciężkiej maszyny do robót nawierzchniowych. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne - nie przewiduje się. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem przy czynnościach maszynisty określonej wieloczynnościowej lub ciężkiej maszyny do robót nawierzchniowych 20 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) przygotowanie do pracy określonej maszyny, 2) odbycie próbnej pracy maszyną dla sprawdzenia umiejętności obsługiwania maszyny, 3) wykrycie i usunięcie usterki stwierdzonej w czasie pracy maszyny, awaryjne "złożenie" maszyny, 4) osłonięcie sygnałami maszyny w czasie nieprzewidzianego postoju maszyny na szlaku, 5) wykonanie czynności obsługowych po zakończeniu pracy maszyną. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu: a) budowy, działania, obsługi i utrzymania maszyny, b) organizacji, techniki i metod wykonywania robót określoną maszyną, 2) część ustna - znajomość: a) przeznaczenia, budowy, działania i zasad obsługi określonych wieloczynnościowych i ciężkich maszyn stosowanych przy robotach nawierzchniowych, b) systemów remontów planowo-zapobiegawczych wieloczynnościowych i ciężkich maszyn, c) zasad i zakresu obsługi oraz konserwacji urządzeń elektrycznych i wieloczynnościowych oraz ciężkich maszyn, d) techniki ruchu kolejowego oraz zasad organizacji manewrów kolejowych, e) sygnalizacji kolejowej, f) udzielania pierwszej pomocy w razie wypadków z ludźmi i nagłych zachorowań, g) zasad ewidencji obiegu dokumentacji pracy i płacy. IV. Uwagi: 1. Maszyniści wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do robót nawierzchniowych kierujący pojazdem szynowym powinni po uprzednim przeszkoleniu teoretycznym złożyć dodatkowo egzamin: 1) praktyczny: - wykonanie próbnej jazdy maszyną na wybranym odcinku linii kolejowej dla sprawdzenia umiejętności jazdy oraz znajomości sygnalizacji kolejowej i techniki ruchu kolejowego, 2) teoretyczny: a) część pisemna: - opracowanie tematu z zakresu znajomości techniki ruchu kolejowego, b) część ustna - znajomość: - geografii sieci kolejowej Polski, - służbowego rozkładu jazdy pociągów. 2. Maszyniści obsługujący maszyny pozostające pod nadzorem dozoru technicznego powinni uzyskać uprawnienia do obsługi tych maszyn. 3. Maszyniści obsługujący maszyny energetyczne powinni zdać egzamin ze znajomości zasad eksploatacji urządzeń i instalacji elektroenergetycznych. Załącznik nr 4 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE, RODZAJ, ZAKRES I CZAS TRWANIA PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO ORAZ ZAKRES PRZEDMIOTOWY EGZAMINU KWALIFIKACYJNEGO NA POSZCZEGÓLNE STANOWISKA BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANE Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH METRA ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE METRA Dyspozytor ruchu metra I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok na stanowisku dyżurnego ruchu i stacji II. Program przygotowania zawodowego: 1. Szkolenie praktyczne: 1) obsługa dygitajzera - 2 miesiące, 2) zapoznanie się z systemami i urządzeniami w metrze - 1 miesiąc. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku dyspozytora ruchu. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: 1) wykonanie pod nadzorem zadanej czynności dyspozytora ruchu, 2) dokonanie zapisu w wybranym dokumencie, 3) obsługa urządzeń i systemów na stanowisku dyspozytora ruchu, 4) wydawanie poleceń prostych i złożonych, 5) polecenia specjalne. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna: a) opracowanie tematu z zakresu organizacji i techniki ruchu, b) znajomość przepisów i instrukcji, 2) część ustna: a) znajomość przepisów i instrukcji, b) obsługa urządzeń, c) postępowanie w przypadku zagrożeń, d) bezpieczeństwo i higiena pracy. Dyżurny ruchu i stacji metra I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie. 2. Zawodowy staż pracy - 6 miesięcy. II. Program przygotowania zawodowego: 1. Szkolenie praktyczne: a) obsługa pulpitu stacji - 1 miesiąc, b) zapoznanie się z układem torowym stacji - 2 dni. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem na stanowisku dyżurnego ruchu i stacji. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny: a) wykonanie pod nadzorem zadanej czynności dyżurnego ruchu i stacji, b) dokonanie zapisu w wybranym dokumencie, c) założenie zamka trzpieniowego i spony iglicowej, d) przygotowanie drogi przebiegu dla wjazdu, wyjazdu i przejazdu przez stację, e) automatyczne zawracanie i automatyczne powtarzanie przebiegów. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna: - opracowanie tematu z zakresu organizacji i techniki ruchu; przepisy i instrukcje, 2) część ustna: a) sygnalizacja, b) obsługa urządzeń, c) postępowanie w przypadku zagrożeń, d) bezpieczeństwo i higiena pracy. Maszynista taboru pasażerskiego metra I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie. 2. Zawodowy staż pracy - po ukończeniu kursu na stanowisko maszynisty taboru metra. II. Program przygotowania zawodowego: 1. Szkolenie praktyczne: 1) praca przy naprawie i utrzymaniu taboru metra: a) układzie mechanicznym wagonu - 1 tydzień, b) układzie elektrycznym wagonu - 2 tygodnie, c) urządzeniach pneumatycznych i hamulcach - 1 tydzień, 2) zatrudnienie w charakterze pracownika szkolonego pod nadzorem przy czynnościach maszynisty taboru metra - 2 miesiące, w tym 80 godzin samodzielnego prowadzenia pociągu pod nadzorem maszynisty. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu nauczania. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny - wykonanie: 1) czynności przygotowania pociągu metra do pracy i zdania pociągu metra po pracy, 2) obsługi pociągu metra podczas jazdy po linii metra, 3) wstępnych oględzin technicznych pociągu, obsługi hamulców w pociągach metra, 4) przykładowego lokalizowania i wykrywania usterek w poszczególnych obwodach i urządzeniach wagonów metra, 5) obsługi urządzeń automatycznego ograniczenia prędkości (AOP), czujności, radiołączności i rozgłoszenia, 6) prowadzenia dokumentacji eksploatacyjnej i naprawczej. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna - opracowanie tematu z zakresu konstrukcji i obsługi wagonów metra, 2) część ustna - znajomość: a) konstrukcji wagonów metra, b) przygotowania pociągu metra do pracy i zdania pociągu metra po pracy, c) działania i obsługi hamulców w wagonach metra, d) poszczególnych obwodów i urządzeń w wagonach metra, e) sposobów lokalizowania i usuwania przyczyn wadliwej pracy poszczególnych wagonów metra, f) obsługi urządzeń automatycznego ograniczenia prędkości (AOP), czujności, radiołączności i rozgłoszenia, g) instrukcji sygnalizacji i prowadzenia ruchu pojazdów metra, h) instrukcji postępowania w sprawie wypadków i wydarzeń kolejowych na liniach metra, i) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych. Maszynista pomocniczych pojazdów szynowych metra I. Kwalifikacje wymagane od kandydatów do egzaminu: 1. Wykształcenie - średnie techniczne lub zasadnicze zawodowe o specjalności mechanicznej lub elektrycznej. 2. Zawodowy staż pracy - 1 rok przy wykształceniu średnim technicznym i 2 lata przy wykształceniu zasadniczym zawodowym. II. Program przygotowania zawodowego (przyuczenia): 1. Szkolenie praktyczne: 1) praca przy naprawie i utrzymaniu spalinowych pojazdów trakcyjnych (lokomotywy manewrowej, wózków motorowych) 30 dni 2) wykonywanie pod nadzorem czynności kierowcy lokomotywy manewrowej i wózków manewrowych 20 dni 3) obsługa żurawi z napędem hydraulicznym do 2 ton 2 dni. 2. Szkolenie teoretyczne - według odrębnego programu. 3. Zajęcia próbne - pod nadzorem 7 dni. III. Zakres egzaminu kwalifikacyjnego: 1. Egzamin praktyczny - wykonanie: 1) czynności przygotowania i zdania pojazdu, 2) obsługi codziennej, 3) wykrywania, lokalizacji i usuwania typowych usterek, 4) próbnej jazdy pociągiem roboczym. 2. Egzamin teoretyczny: 1) część pisemna: - opracowanie tematu z zakresu konstrukcji i obsługi pomocniczych pojazdów szynowych, 2) część ustna - znajomość: a) konstrukcji i obsługi pomocniczych pojazdów szynowych, b) wykrywania i sposobu usuwania usterek, c) budowy i obsługi hamulców stosowanych w pomocniczych pojazdach szynowych w metrze, d) sygnalizacji i organizacji ruchu pasażerskiego i pociągów roboczych na liniach metra, e) zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w metrze, f) przepisów wewnętrznych i instrukcji obowiązujących w metrze. Załącznik nr 5 WZÓR ŚWIADECTWA (format A4) Ilustracja Załącznik nr 6 CHARAKTERYSTYKA STANOWISK BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH KOLEJOWYCH ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMOGÓW ZDROWOTNYCH DOTYCZĄCYCH KATEGORII WZROKU I SŁUCHU ORAZ TERMINÓW BADAŃ OKRESOWYCH WYMAGANYCH NA TYCH STANOWISKACH Nr stanowiska pracyStanowisko (wykonywane czynności)Charakterystyka stanowiska: określenie czynności, warunków i miejsca pracy z uwzględnieniem warunków szkodliwych lub uciążliwychKategoria wzrokuKategoria słuchuTerminy badań okresowych 123456 1Dyżurny ruchuKierowanie ruchem pociągów na stacji i sąsiednich szlakach. Zarządzanie, nadzorowanie i wykonywanie innych czynności, związanych z ruchem pociągów i pracą manewrową stacji. Praca ciągła w systemie zmianowym w różnych warunkach atmosferycznych, w dużym napięciu uwagi. Odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu pociągów i życie pasażerów. Prowadzenie dokumentacji ruchowejIIIco 2 lata 2NastawniczyObsługa urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Sprawdzanie stanu i działania zwrotnic, wykolejnic, i sygnałów. Prowadzenie dokumentacji ruchowej. Praca fizyczna na nastawniach wyposażonych w urządzenia mechaniczne. Praca w systemie zmianowym. Odpowiedzialność za bezpieczeństwo ruchu pociągów. Praca ciągła w zmiennym rytmie dobowymIIIco 2 lata 3ZwrotniczyObsługa i utrzymanie zwrotnic i wykolejnic, nastawianie ręczne lub automatyczne. Praca w systemie zmianowym, w różnych warunkach atmosferycznych, w wymuszonej pozycji ciałaIIIco 2 lata 4Kierownik pociąguPraca wykonywana przed rozpoczęciem jazdy, podczas jazdy lub manewrów. Zarządzane ruchem pociągu na szlaku. Praca w zmiennym rytmie dobowym. Duża odpowiedzialność. Narażenie na zmienne warunki atmosferyczneIIIco 2 lata 5UstawiaczZestawianie i rozrządzanie pociągów, obsługa punktów ładunkowych. Wykonywanie manewrów jedną lokomotywą i kierowanie pracą drużyny manewrowej. Praca w zmiennym rytmie dobowym, odpowiedzialna, przy dużym napięciu uwagi. Praca na wysokości przy sprawdzaniu stanu wagonów i przesyłek wagonowychII1 raz w roku 6ManewrowyRozłączanie i sprzęganie taboru, przestawianie zwrotnic nie obsługiwanych przez zwrotniczych, hamowanie taboru manewrowego przy użyciu płozy, zabezpieczanie wagonów od zbiegnięcia oraz inne prace zlecone przez ustawiacza. Praca fizyczna w wymuszonej pozycji ciała. Praca na wysokości przy sprawdzaniu stanu wagonów i przesyłek wagonowych. Praca w systemie zmianowym. Narażenie na zmienne warunki atmosferyczne i hałasII1 raz w roku 7Monter urządzeń sterowania ruchem kolejowymUtrzymanie, naprawa i montaż urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Praca przy urządzeniach czynnych. Możliwość pracy na wysokości. Niebezpieczeństwo porażenia prądemIIIIco 2 lata 8ToromistrzOrganizowanie, kierowanie i nadzór nad robotami torowymi. Praca w narażeniu na czynniki atmosferyczneIIIdo 50 roku życia co 2 lata, powyżej 50 roku życia - raz w roku 9Dróżnik przejazdowyObsługa urządzeń zabezpieczających przejazd. Osłanianie pociągów zatrzymywanych na szlaku. Konserwowanie i utrzymywanie przejazdu i nawierzchni kolejowej w granicach przejazdu. Praca w systemie zmianowym w różnych warunkach atmosferycznych. Praca odpowiedzialna, przy dużym napięciu uwagiII zawsze wg tabeli 2 w § 7 ust. 1 załącznika nr 8Ico 2 lata 10Maszynista pojazdów trakcyjnychProwadzenie i obsługa elektrycznego, spalinowego lub parowego pojazdu trakcyjnego. Przygotowanie pojazdu do pracy, usuwanie typowych uszkodzeń. Praca odpowiedzialna wymagająca szczególnej sprawności psychicznej. Narażenie na stres, hałas, wibrację i niekorzystne warunki mikroklimatyczneI, a w przypadku maszynisty kolei dojazdowych - IIIdo 50 roku życia co 2 lata, powyżej 50 roku życia - raz w roku 11Kierowca lokomotywki spalinowej o mocy do 300 KMProwadzenie i obsługa lokomotywki spalinowej. Możliwość pracy w różnych porach doby, w narażeniu na stres, hałas, wibrację i czynniki atmosferyczneIIco 2 lata 12Kierowca drezyny i wózka motorowegoProwadzenie pojazdu szynowego na szlaku i po torach stacyjnych lub drogach. Konserwacja sprzętu. Możliwość pracy w różnych porach doby, w narażeniu na czynniki atmosferyczneIIco 2 lata 13Maszynista wieloczynnościowych i ciężkich maszyn do robót budowlanychObsługa i prowadzenie maszyn do robót nawierzchni kolejowej. Przygotowanie maszyny do pracy, usuwanie typowych uszkodzeń. Praca odpowiedzialna w zmiennych warunkach atmosferycznych i zmiennym rytmie dobowym. Narażenie na stres, hałas, wibrację i pyły. Praca poza stałym miejscem zamieszkaniaIIdo 50 roku życia co 2 lata, powyżej 50 roku życia - raz w roku Załącznik nr 7 CHARAKTERYSTYKA STANOWISK BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH METRA ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE METRA WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMOGÓW ZDROWOTNYCH DOTYCZĄCYCH KATEGORII WZROKU I SŁUCHU ORAZ TERMINÓW BADAŃ OKRESOWYCH WYMAGANYCH NA TYCH STANOWISKACH Nr stanowiska pracyStanowisko (wykonywane czynności)Charakterystyka stanowiska: określenie czynności, warunków i miejsca pracy z uwzględnieniem warunków szkodliwych lub uciążliwychKategoria wzrokuKategoria słuchuTerminy badań okresowych 123456 1Dyspozytor ruchuStały nadzór nad ruchem pojazdów na linii i ruchem pasażerów. Praca w systemie zmianowym; duża odpowiedzialność; duży dopływ informacji; obsługa monitorów; sztuczne oświetlenieIIIdo 50 roku życia co 2 lata, powyżej 50 roku życia - raz w roku 2Dyżurny ruchu i stacjiObsługa ruchu pasażerskiego i pociągów metra. Praca zmianowa; duża odpowiedzialność; duży dopływ informacji; obsługa monitorów; sztuczne oświetlenieIIIjak pod nr stanowiska 1 3Maszynista taboru pasażerskiegoObsługa pociągu metra. Praca w stresie; duża odpowiedzialność; duży dopływ informacji. Praca w systemie zmianowym, w wymuszonej pozycji, przy sztucznym oświetleniu; hałas. Zagrożenie spowodowane ruchem pociągówIIjak pod nr stanowiska 1 4Maszynista pomocniczych pojazdów szynowychProwadzenie pomocniczych pojazdów szynowych (lokomotywa, drezyna) na linii metra i łącznicy. Praca w tunelu przy sztucznym oświetleniu; hałas; narażenie na urazy mechaniczneIIjak pod nr stanowiska 1 Załącznik nr 8 ZASADY OCENY ZDOLNOŚCI FIZYCZNYCH I PSYCHICZNYCH NA STANOWISKACH BEZPOŚREDNIO ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM RUCHU NA LINIACH KOLEJOWYCH I LINIACH METRA ORAZ PROWADZĄCYCH POJAZDY SZYNOWE, A TAKŻE TRYB ORZEKANIA O TEJ ZDOLNOŚCI § 1. Ocena zdolności fizycznych i psychicznych do służby jest ustalana po przeprowadzeniu badań profilaktycznych lekarskich i psychologicznych, obejmujących: 1) badanie ogólne stanu zdrowia przeprowadzane przez lekarza uprawnionego, 2) badania specjalistyczne i pomocnicze zlecone przez lekarza uprawnionego, w tym obowiązkowe badanie okulistyczne i laryngologiczne, 3) badanie psychologicznej przydatności zawodowej. § 2. 1. Badania profilaktyczne pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzących pojazdy szynowe wykonują uprawnieni lekarze oraz komisje lekarskie. 2. Badania, o których mowa w ust. 1, wykonywane są na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę. 3. Skierowanie wydane oddzielnie dla każdego pracownika powinno zawierać: 1) określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane, 2) w przypadku osób przyjmowanych do pracy lub pracowników przenoszonych na inne stanowiska pracy - określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona; w tym przypadku pracodawca może wskazać w skierowaniu dwa lub więcej stanowisk pracy, w kolejności odpowiadającej jego potrzebom, 3) określenie stanowiska pracy, na którym pracownik jest zatrudniony, 4) informacje o występujących na stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynnikach szkodliwych dla zdrowia lub warunkach uciążliwych oraz aktualne wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia na tych stanowiskach. § 3. 1. Do oceny zdolności fizycznych i psychicznych pracowników i wydawania orzeczeń o tej zdolności właściwi są lekarze uprawnieni i komisje lekarskie w kolejowych ośrodkach medycyny pracy oraz w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. 2. Lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie okulistyki, zwani dalej lekarzami okulistami, oraz lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie laryngologii, zwani dalej lekarzami laryngologami, przeprowadzający specjalistyczne badania profilaktyczne pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymienionych w § 2 ust. 1, powinni odbyć przeszkolenie w jednostkach organizacyjnych służby medycyny pracy PKP w zakresie czynników ryzyka zawodowego i szczególnych wymogów zdrowotnych w transporcie kolejowym oraz metodyki badań specjalistycznych. 3. Oceny psychologicznej przydatności zawodowej dokonują, na podstawie przeprowadzonych badań, psycholodzy przeszkoleni w jednostkach organizacyjnych służby medycyny pracy PKP w zakresie czynników ryzyka zawodowego i szczególnych wymogów sprawności psychicznych w transporcie kolejowym oraz metodyki badań psychologicznych. § 4. 1. Badania profilaktyczne dzielą się na: 1) wstępne, 2) okresowe, 3) kontrolne. 2. Badania wstępne przeprowadza się przed zatrudnieniem na stanowisku bezpośrednio związanym z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz przed podjęciem pracy na stanowisku związanym z prowadzeniem pojazdów szynowych, a także przed przeniesieniem do pracy na takie stanowisko. 3. Badania okresowe przeprowadza się u pracowników, którzy wymagają sprawdzenia i oceny stanu zdrowia, w terminach określonych w załączniku nr 6 do rozporządzenia. Lekarz uprawniony może wyznaczyć wcześniejszy termin badań okresowych w zależności od stanu zdrowia pracownika i warunków środowiska pracy. Wyznaczoną datę kolejnego badania okresowego lekarz wpisuje do zaświadczenia lekarskiego (załącznik nr 9). 4. Badania kontrolne przeprowadza się w następujących przypadkach: 1) niezdolności do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni, 2) spowodowania przez pracownika wypadku na linii kolejowej lub podejrzenia o spowodowanie wypadku, 3) kierowania pracownika na kurs, po którego ukończeniu ma on objąć stanowisko o wyższych wymogach zdrowotnych lub o innego rodzaju narażeniu zdrowotnym, 4) podejrzenia utraty przez pracownika zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku, 5) powrotu pracownika do pracy na stanowisku po okresie przerwy trwającej dłużej niż 6 miesięcy, 6) przed rozwiązaniem stosunku pracy z pracownikiem, który pracował w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, albo przed przeniesieniem go z tego stanowiska na stanowisko, na którym warunki szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe nie występują, 7) w innych uzasadnionych przypadkach, o ile wynika to z odrębnych przepisów. 5. Badania kontrolne przeprowadzane są poza terminami wynikającymi z częstotliwości wykonywania badań okresowych. Badania te obejmują ogólne badanie stanu zdrowia, badania specjalistyczne i pomocnicze. Zakres badań specjalistycznych i pomocniczych, a także konieczność przeprowadzenia badania psychologicznej przydatności zawodowej, określa lekarz uprawniony. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, badanie kontrolne przeprowadza komisja lekarska w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. § 5. 1. Badania lekarskie pracowników przeprowadza lekarz uprawniony samodzielnie, uwzględniając wyniki badań specjalistycznych i pomocniczych oraz ocenę psychologicznej przydatności zawodowej ustaloną przez psychologa. 2. Badania, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się na podstawie: 1) skierowań, o których mowa w § 2 ust. 2, 2) wykazu i charakterystyki stanowisk bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych, wymogów zdrowotnych w zakresie kategorii wzroku i słuchu oraz w terminach badań obowiązujących na tych stanowiskach (załączniki nr 6 i 7 do rozporządzenia), 3) innych przepisów, z których wynika potrzeba oceny zdolności fizycznej i psychicznej pracowników, a w szczególności dotyczących zatrudniania kobiet, 4) własnych spostrzeżeń lekarza uprawnionego z przeprowadzonych lustracji stanowisk pracy. § 6. 1. Przed rozpoczęciem badania lekarz uprawniony, lekarz specjalista oraz psycholog powinien: 1) sprawdzić tożsamość osoby skierowanej na badania, 2) upewnić się, czy pracownik nie zgłosił się do badania bezpośrednio po nocnej zmianie, w stanie uniemożliwiającym dokładne ustalenie przydatności do pracy; w takim przypadku należy odmówić przeprowadzenia badania i ustalić nowy termin, 3) w razie stwierdzenia u pracownika objawów ostrego schorzenia - wyznaczyć nowy termin badania. 2. Badania psychologicznej przydatności zawodowej wykonuje się przed innymi badaniami wchodzącymi w zakres badań lekarskich pracowników. 3. W ramach badań pomocniczych należy rutynowo wykonać morfologię krwi, OB, badanie ogólne moczu, poziom glikemii na czczo, rtg klatki piersiowej i ekg. 4. Wyniki badań laboratoryjnych, z wyjątkiem badań poziomu glikemii na czczo, uznaje się za miarodajne, jeżeli od ich wykonania minęło nie więcej niż 6 miesięcy, a w przypadku badań radiologicznych nie więcej niż 24 miesiące, jeżeli nie zachodzą okoliczności uzasadniające ponowne ich wykonanie. § 7. 1. Badanie układu wzrokowego przeprowadza lekarz okulista, który określa kategorię wzroku pracownika na podstawie wyników badania, stosując tabele 1 i 2 oraz uwagi metodyczne. Tabela 1 Pracownicy o stażu pracy poniżej 2,5 roku na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzący pojazdy szynowe Ostrość wzrokuIII Bez korekcji0,8/0,80,8/0,6 Z korekcją-- Korekcja-- Barwyprawidłoweprawidłowe Tabela 2 Pracownicy o stażu pracy co najmniej 2,5 roku na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzący pojazdy szynowe Ostrość wzrokuIII Bez korekcji0,5/0,5 lub 0,7/0,30,4/0,2 Z korekcją1,0/0,5 lub 0,8/0,80,8/0,6 Korekcja+/-3,0 D sph+/-3,0 D sph + /-2,0 D cyl + /-2,0 D cyl Barwyprawidłoweprawidłowe Uwagi metodyczne A. Zez, oczopląs i wszczepienie soczewek wewnątrzgałkowych wyklucza zakwalifikowanie do I i II kategorii wzroku. B. Brak widzenia stereoskopowego dyskwalifikuje do pracy na wysokości. C. Zmiany w polu widzenia nie zezwalają na zakwalifikowanie do I kategorii wzroku. Obwodowe ubytki w polu widzenia nieprzekraczające 20 stopni w każdym oku pozwalają przyznać II kategorię wzroku po wykluczeniu czynnego procesu chorobowego. D. Wyniki badań, rozpoznanie oraz ewentualną konieczność pracy w szkłach korekcyjnych należy wpisać do dokumentacji medycznej indywidualnej wewnętrznej pracownika oraz do zaświadczenia lekarskiego. 2. Jeżeli kategorie wzroku zostały określone w szkłach okularowych lub soczewkach kontaktowych, pracownik jest zobowiązany do używania wymaganej korekcji w czasie pracy oraz do posiadania szkieł zapasowych. § 8. Badanie narządu słuchu i równowagi pracownika przeprowadza lekarz laryngolog, który określa kategorię słuchu według norm zawartych w tabeli 3, uwzględniając wynik badania audiometrycznego. Tabela 3 Kategoria słuchuPracownicy o stażu pracy poniżej 2,5 roku na stanowisku bezpośrednio związanym z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzący pojazdy szynowePracownicy o stażu pracy co najmniej 2,5-letnim na stanowisku bezpośrednio związanym z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz prowadzący pojazdy szynowe IBadany powinien słyszeć szept każdym uchem oddzielnie z odległości 5 mBadany powinien słyszeć szept każdym uchem oddzielnie z odległości 2 m § 9. 1. Badanie psychologicznej przydatności zawodowej przeprowadza psycholog, uwzględniając czynniki ryzyka zawodowego i szczególne wymogi sprawności psychicznych w transporcie kolejowym oraz metodykę badań psychologicznych. 2. Badania kontrolne powypadkowe wykonywane są w Samodzielnej Pracowni Psychologii Pracy Centrum Naukowego Medycyny Kolejowej. § 10. 1. Przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy pracownika zatrudnionego na danym stanowisku dłużej niż 5 lat lekarz uprawniony uwzględnia stopień przystosowania zawodowego. 2. Przy ocenie zdolności do pracy pracownika, który wykonuje stale dodatkowe czynności, dla których przepisy określają wyższe wymogi zdrowotne, należy uwzględnić wymogi zdrowotne przewidziane dla tych czynności. § 11. 1. Do pracy na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i liniach metra oraz z prowadzeniem pojazdów szynowych są zdolne osoby, jeżeli: 1) w wyniku badania ogólnego stanu zdrowia, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych i pomocniczych, nie stwierdzono istotnych zmian chorobowych ani nieprawidłowości lub stwierdzone zmiany w nieznacznym stopniu ograniczają sprawność ustroju, lecz nie powodują niezdolności do wykonywania czynności na danym stanowisku pracy, 2) spełniają wymogi odnośnie do kategorii wzroku i słuchu określone w § 7 i 8, 3) uzyskali pozytywną ocenę psychologicznej przydatności zawodowej. § 12. 1. W wyniku badania lekarskiego (badania ogólnego stanu zdrowia, badań specjalistycznych i pomocniczych) oraz badania psychologicznej przydatności zawodowej lekarz uprawniony wydaje orzeczenie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy lub istnienie takich przeciwwskazań. 2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, lekarz uprawniony wpisuje do zaświadczenia lekarskiego (załącznik nr 9 lub nr 10) oraz do dokumentacji indywidualnej wewnętrznej pracownika. 3. Zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w ust. 2, jest wystawiane w 2 egzemplarzach - dla pracownika i dla pracodawcy. 4. Rejestr wydanych zaświadczeń należy prowadzić oddzielnie dla każdego pracodawcy (zakładu pracy). § 13. 1. Pracownik lub pracodawca, który nie zgadza się z orzeczeniem wydanym przez lekarza uprawnionego lub komisję lekarską, może wystąpić w ciągu 7 dni od dnia wydania zaświadczenia lekarskiego z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania. Wniosek składa się do lekarza (komisji), który to zaświadczenie wydał. 2. Ponowne badanie powinno być przeprowadzone w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku przez: 1) komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy - dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzeniem pojazdów szynowych na tych liniach, 2) wojewódzkie ośrodki medycyny pracy - dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach metra oraz prowadzeniem pojazdów szynowych metra. 3. Orzeczenie wydane w trybie odwoławczym określonym w ust. 1 i 2 jest ostateczne. § 14. 1. Komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy są powołane do: 1) orzekania o zdolności do pracy w przypadku odwołania od orzeczenia lekarza uprawnionego, 2) orzekania o zdolności do pracy, gdy pracownik spowodował wypadek na linii kolejowej, linii metra lub jest podejrzany o spowodowanie wypadku. 2. Komisja lekarska w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej orzeka w trybie odwoławczym od orzeczeń wydanych przez komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. W skład komisji orzekającej w trybie odwoławczym nie może wchodzić lekarz, który wydał orzeczenie, od którego rozpatrywane jest odwołanie. 4. Komisja lekarska może wystąpić do pracodawcy badanego pracownika o udostępnienie akt dochodzeniowych (akt powypadkowych) i informacji przydatnych do pracy komisji, a także zaprosić przedstawiciela pracodawcy do udziału w pracach komisji. 5. Przedstawiciel pracodawcy badanego pracownika nie bierze udziału w badaniu lekarskim i nie może być przy nim obecny. Powinien on scharakteryzować badanego, warunki środowiska pracy, sposób wykonywania pracy i szczególne wymagania sprawnościowe. 6. Przepis § 6 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Załącznik nr 9 Ilustracja * Niepotrzebne skreślić. POUCZENIE: Osoba zainteresowana i pracodawca otrzymujący zaświadczenie lekarskie - w przypadku zastrzeżeń co do treści tego zaświadczenia - może wystąpić w ciągu 7 dni od daty otrzymania zaświadczenia do właściwej terenowo kolejowej poradni medycyny pracy z wnioskiem o ponowne badanie lekarskie i wydanie zaświadczenia. W przypadku badania powypadkowego wniosek o ponowne badanie lekarskie i wydanie zaświadczenia należy skierować do Centrum Naukowego Medycyny Kolejowej za pośrednictwem komisji lekarskiej, która wydała zaświadczenie. W przypadku pracownika metra - do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy. Wniosek składa się za pośrednictwem lekarza, który wydał zaświadczenie. Załącznik nr 10 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne. (Dz. U. Nr 88, poz. 980) Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) w art. 70 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zaświadczenia kwalifikacyjne wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują moc przez okres w nich oznaczony." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 88, poz. 981) Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rezerwę na zmiany organizacyjne, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 3 lit. a) i c) ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), pomniejszoną o kwoty ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 49, poz. 487), oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 624), rozdysponowuje się następująco: 1) z rezerwy środków na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych rozdysponowuje się 1 701 687 zł, 2) z rezerwy limitów wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej rozdysponowuje się 2 266 297 zł. 2. Rozdysponowanie środków i limitów, o których mowa w ust. 1, według poszczególnych części budżetu i działów klasyfikacji budżetowej, z uwzględnieniem kalkulacyjnej liczby etatów i terminu ich uruchomienia, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Kwoty środków i limitów, o których mowa w § 1, zostały, stosownie do art. 27 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999, przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenie społeczne - zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636 i Nr 72, poz. 802). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1999 r. (poz. 981) CZĘŚCIOWE ROZDYSPONOWANIE REZERWY, PRZEZNACZONEJ DO DYSPOZYCJI RADY MINISTRÓW, NA ZMIANY ORGANIZACYJNE W 1999 R. WyszczególnienieŚrodki i limity wynagrodzeń w złKalkulacyjna liczba etatówTermin, od którego przyznano środki i limity 1234 1. Państwowe jednostki budżetowe1 701 687 CZĘŚĆ 15 KOMISJA PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I GIEŁD dział 91 - Administracja państwowa119 35415od 1 października CZĘŚĆ 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ dział 91 - Administracja państwowa83 49812od 1 października CZĘŚĆ 23 URZĄD ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH dział 91 - Administracja państwowa64 18810od 1 października CZĘŚĆ 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA dział 91 - Administracja państwowa centrala ministerstwa34 8955od 1 października CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne28 5178od 1 października CZĘŚĆ 32 MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH dział 91 - Administracja państwowa179 39325od 1 października CZĘŚĆ 33 MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ dział 89 - Różna działalność68 03518od 1 października CZĘŚĆ 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH dział 91 - Administracja państwowa27 8064od 1 października CZĘŚĆ 51 GŁÓWNY URZĄD CEŁ dział 91 - Administracja państwowa - jednostki podległe385 497100od 1 października CZĘŚĆ 64 GŁÓWNY INSPEKTORAT KOLEJNICTWA dział 91 - Administracja państwowa100 96315od 1 października CZĘŚĆ 85/02 WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 1772od 1 października CZĘŚĆ 85/04 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 6602od 1 października CZĘŚĆ 85/06 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE dział 91 - Administracja państwowa13 0943od 1 października dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 0192od 1 października CZĘŚĆ 85/08 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE dział 91 - Administracja państwowa54 4943*od 1 stycznia 3 681 *od 1 marca dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne8 0632od 1 października CZĘŚĆ 85/10 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE dział 91 - Administracja państwowa54 4943*od 1 styczna 3 681 *od 1 marca dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 2352od 1 października CZĘŚĆ 85/12 WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne6 9572od 1 października CZĘŚĆ 85/14 WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne6 5432od 1 października CZĘŚĆ 85/16 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE dział 91 - Administracja państwowa127 1527*od 1 stycznia 8 589 *od 1 marca dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne6 5952od 1 października CZĘŚĆ 85/18 WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 2652od 1 października CZĘŚĆ 85/20 WOJEWÓDZTWO PODLASKIE dział 91 - Administracja państwowa12 9683od 1 października dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 6422od 1 października CZĘŚĆ 85/22 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE dział 91 - Administracja państwowa12 9883od 1 października dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 1772od 1 października CZĘŚĆ 85/24 WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE dział 45 - Leśnictwo166 79013od 1 stycznia 12 090 od 1 marca dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 2052od 1 października CZĘŚĆ 85/26 WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 9852od 1 października CZĘŚĆ 85/28 WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE dział 91 - Administracja państwowa8 6972od 1 października dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 3642od 1 października CZĘŚĆ 85/32 WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE dział 91 - Administracja państwowa21 7885od 1 października dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne7 1482od 1 października 2. Jednostki pozabudżetowe nie dotowane2 266 297 CZĘŚĆ 85/04 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE dział 85 - Ochrona zdrowia21 7903od 1 stycznia 3 210 od 1 marca CZĘŚĆ 85/06 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE dział 89 - Różna działalność241 90073od 1 października CZĘŚĆ 85/08 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE dział 45 - Leśnictwo35 01010od 1 października dział 89 - Różna działalność471 68234od 1 stycznia 29 245 od 1 marca CZĘŚĆ 85/14 WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE dział 79 - Oświata i wychowanie170 0008od 1 stycznia 10 000 od 1 marca CZĘŚĆ 85/22 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE dział 61 - Handel wewnętrzny166 00011od 1 stycznia 15 000 od 1 marca dział 66 - Różne usługi materialne38 46010od 1 października dział 79 - Oświata i wychowanie595 00028od 1 stycznia 56 000 od 1 marca CZĘŚĆ 85/30 WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE dział 79 - Oświata i wychowanie381 00028od 1 stycznia 32 000 od 1 marca * środki na okres od terminu ich przyznania do dnia 31 grudnia 1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych. (Dz. U. Nr 88, poz. 982) Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 r. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 56, poz. 252, z 1997 r. Nr 44, poz. 275 oraz z 1998 r. Nr 76, poz. 500) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wynagrodzenie bazowe wynosi od dnia 1 listopada 1999 r. 716 USD."; 2) w § 4: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "z dniem 1 stycznia każdego roku", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Zmiana wynagrodzenia walutowego następuje począwszy od 2000 r. corocznie z dniem 1 maja."; 3) po § 24b dodaje się § 24c w brzmieniu: "§ 24c. Z dniem 1 listopada 1999 r. pracownikowi przysługuje jednorazowy dodatek walutowy stanowiący różnicę między wynagrodzeniem walutowym przysługującym zgodnie z § 3 ust. 1 w wysokości określonej na podstawie § 4 ust. 1 z uwzględnieniem dodatków, o których mowa w § 3 ust. 7, § 8 ust. 1, § 9a ust. 1 oraz § 15 ust. 1, a wynagrodzeniem walutowym wypłaconym wraz z wymienionymi dodatkami w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 października 1999 r. lub do dnia wcześniejszego zakończenia pracy w placówce." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia zakresu i form oraz trybu udzielania kobietom w ciąży oraz wychowującym dziecko pomocy w zakresie opieki socjalnej i prawnej. (Dz. U. Nr 88, poz. 983) Na podstawie art. 2 ust. 4 i art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 32) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 października 1993 r. w sprawie określenia zakresu i form oraz trybu udzielania kobietom w ciąży oraz wychowującym dziecko pomocy w zakresie opieki socjalnej i prawnej (Dz. U. Nr 97, poz. 441, z 1994 r. Nr 44, poz. 172 i z 1996 r. Nr 123, poz. 577) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2a w ust. 1 po wyrazach "pomocy społecznej" wyrazy w nawiasie zastępuje się wyrazami "(Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170 i Nr 79, poz. 885)", 2) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Osobie uprawnionej do zasiłku pieniężnego, o którym mowa w § 2 ust. 1, jeżeli miała prawo do tego zasiłku w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 1999 r., przysługuje dodatkowo jeden miesięczny zasiłek pieniężny za okres siódmego miesiąca ciąży." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 października 1999 r. w sprawie warunków, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny, oraz wypadków, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu. (Dz. U. Nr 88, poz. 984) Na podstawie art. 288 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny, oraz wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu. § 2. 1. Organ celny z urzędu może wyznaczyć miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego. 2. Organ celny na wniosek osoby zainteresowanej może uznać miejsce, w którym mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego. § 3. 1. Miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny musi spełniać warunki gwarantujące w szczególności zapewnienie nienaruszalności i tożsamości znajdujących się w nim towarów. 2. Miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny musi spełniać warunki techniczne, zapewniające możliwość wykonywania kontroli celnej oraz innych czynności przewidzianych przepisami prawa celnego. 3. Miejsce wyznaczone lub uznane powinno być odpowiednio oznaczone. 4. W przypadku wniosku o uznanie miejsca, w celu jednokrotnego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, organ celny w szczególnie uzasadnionych wypadkach może odstąpić od wymogu określonego w ust. 3. § 4. 1. Miejsce, w którym mogą zostać dokonane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, z zastrzeżeniem ust. 2, może zostać wyznaczone lub uznane: 1) w wypadku, o którym mowa w art. 36 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", jeżeli wyznaczenie lub uznanie tego miejsca jest uzasadnione: a) umową międzynarodową, b) ważnym interesem państwowym, c) ważnymi względami służbowymi, 2) w innych uzasadnionych gospodarczo wypadkach. 2. Miejsce, w którym mogą zostać dokonane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, może zostać uznane w wypadku stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego. § 5. 1. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien zawierać: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub adres siedziby wnioskodawcy, 2) numer identyfikacyjny REGON, 3) numer identyfikacji podatkowej NIP, 4) czynności przewidziane w przepisach prawa celnego, które będą dokonywane w miejscu uznanym. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) aktualny wypis z rejestru sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, 2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do użytkowania miejsca, które ma zostać uznane, 3) szczegółowy opis miejsca i jego plan sytuacyjny, 4) opis warunków, które mają zapewniać nienaruszalność i tożsamość towarów, 5) określenie wyposażenia i sprzętu technicznego niezbędnego do wykonywania w miejscu uznanym kontroli celnej lub innych czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, 6) dane lub dokumenty uzasadniające uznanie miejsca. 3. W wypadku, o którym mowa w § 4 ust. 2, wymogi dotyczące wniosku o uznanie miejsca, w którym będą dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego, regulują przepisy dotyczące procedury uproszczonej. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach i sporządzone nie wcześniej niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku. § 6. 1. Organ celny, po złożeniu przez osobę wniosku o uznanie miejsca, sprawdza zgodność danych wynikających z tego wniosku. 2. Przed wydaniem decyzji w sprawie uznania miejsca, o którym mowa w § 3, organ celny może zażądać przedstawienia dodatkowych danych lub dokumentów, wymaganych na podstawie przepisów odrębnych, związanych z działalnością wykonywaną w takim miejscu lub rodzajem towarów. 3. W decyzji dotyczącej wyznaczenia lub uznania miejsca organ celny określa w szczególności zakres czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, które będą dokonywane w tym miejscu, oraz szczegółowy tryb i warunki ich wykonywania. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach decyzja, o której mowa w ust. 3, może zawierać określenie terminu, w jakim czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu. § 7. Osoba, która dokonuje czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego w miejscu wyznaczonym lub uznanym przez organ celny, jest obowiązana do niezwłocznego poinformowania tego organu o zmianie danych zawartych we wniosku lub dołączonych do niego dokumentach. § 8. 1. Decyzje w sprawie miejsc wyznaczonych lub uznanych przez organy celne, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, pozostają w mocy. 2. W sprawach wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe. § 9. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 8 października 1997 r. w sprawie warunków, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny, oraz wypadków, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu (Monitor Polski Nr 76, poz. 720). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 14 grudnia 1999 r. sygn. akt SK. 14/98. (Dz. U. Nr 101, poz. 1181) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zdzisław Czeszejko-Sochacki - przewodniczący, Wiesław Johann - sprawozdawca, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, Jerzy Stępień, Joanna Szymczak - protokolant po rozpoznaniu w dniach 6 i 14 grudnia 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Ryszarda Płaczkowskiego, z udziałem skarżącego oraz umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o wydanie orzeczenia stwierdzającego, że: 1) art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 7, poz. 44), w zakresie przeniesienia do dyspozycji bez zgody żołnierza zawodowego, jest niezgodny z art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), 2) art. 36 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.), w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. Nr 107, poz. 688), jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 3) art. 107 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.), w zakresie wyłączenia spod kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji organu wojskowego o zwolnieniu żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego i przeniesieniu go do dyspozycji, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: 1. Art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 7, poz. 44) w zakresie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) jest zgodny z art. 60 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Art. 36 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770, Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7), w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz ustawy o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. Nr 107, poz. 688), jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto postanawia na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643), w części dotyczącej art. 107 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55 ze zm.), w zakresie zgodności wyłączenia spod kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji organu wojskowego o zwolnieniu żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego i przeniesieniu go do dyspozycji, z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej umorzyć postępowanie w związku z niedopuszczalnością wydania orzeczenia. Zdzisław Czeszejko-Sochacki Wiesław Johann Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Jerzy Stępień Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 14 grudnia 1999 r. sygn. akt K. 10/99. (Dz. U. Nr 101, poz. 1182) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zdzisław Czeszejko-Sochacki - przewodniczący, Jerzy Ciemniewski, Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca, Lech Garlicki - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Miejskiej w Brzezinach, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności: 1) art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP; 2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652) z art. 3 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014); 3) treści części V - Województwo Łódzkie, poz. 6 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652) z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) orzeka: I. 1. Art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że zawarte w nim upoważnienie do wydawania rozporządzeń nie określa wytycznych dotyczących treści tych aktów. 2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652) jest zgodne z art. 3 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014). 3. Postanowienie cz. V, poz. 6 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652) jest zgodne z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014). II. Na podstawie art. 190 ust. 3 Konstytucji określa termin utraty mocy obowiązującej art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) na dzień 30 września 2000 r. Zdzisław Czeszejko-Sochacki Jerzy Ciemniewski Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 grudnia 1999 r. w sprawie określenia trybu i harmonogramu wypłat rekompensat według kryterium wieku uprawnionych oraz zadań poszczególnych podmiotów odpowiedzialnych za realizację zobowiązań Skarbu Państwa wobec uprawnionych. (Dz. U. Nr 102, poz. 1185) Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz. U. Nr 30, poz. 164 i Nr 107, poz. 691 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 801) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się następujący harmonogram wypłat rekompensaty: 1) od dnia 25 marca 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się przed 1920 r., 2) od dnia 25 kwietnia 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1920-1923, 3) od dnia 25 maja 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1924-1926, 4) od dnia 25 czerwca 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1927-1928, 5) od dnia 25 lipca 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1929 r., 6) od dnia 25 sierpnia 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1930 r., 7) od dnia 25 września 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1931 r., 8) od dnia 25 października 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1932 r., 9) od dnia 25 listopada 2000 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1933 r., 10) od dnia 25 marca 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1934 r., 11) od dnia 25 kwietnia 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1935 r., 12) od dnia 25 maja 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1936 r., 13) od dnia 25 lipca 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1937 r., 14) od dnia 25 sierpnia 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1938 r., 15) od dnia 25 września 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1939 r., 16) od dnia 25 listopada 2001 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1940 r., 17) od dnia 25 marca 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1941 r., 18) od dnia 25 kwietnia 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1942 r., 19) od dnia 25 maja 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1943 r., 20) od dnia 25 czerwca 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1944 r., 21) od dnia 25 lipca 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1945-1946, 22) od dnia 25 sierpnia 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1947 r., 23) od dnia 25 września 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1948 r., 24) od dnia 25 października 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1949 r., 25) od dnia 25 listopada 2002 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1950-1951, 26) od dnia 25 lutego 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1952 r., 27) od dnia 25 marca 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1953 r., 28) od dnia 25 kwietnia 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1954 r., 29) od dnia 25 maja 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1955 r., 30) od dnia 25 czerwca 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1956 r., 31) od dnia 25 lipca 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1957 r., 32) od dnia 25 sierpnia 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1958 r., 33) od dnia 25 września 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1959 r., 34) od dnia 25 października 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1960 r., 35) od dnia 25 listopada 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w latach 1961-1962, 36) od dnia 15 grudnia 2003 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1963 r., 37) od dnia 25 marca 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1964 r., 38) od dnia 25 kwietnia 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1965 r., 39) od dnia 25 maja 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1966 r., 40) od dnia 25 lipca 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1967 r., 41) od dnia 25 sierpnia 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1968 r., 42) od dnia 25 września 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się w 1969 r., 43) od dnia 25 listopada 2004 r. rekompensaty będą wypłacane uprawnionym, którzy urodzili się po 1969 r. § 2. Spadkobiercom będą wypłacane rekompensaty zgodnie z harmonogramem wypłat określonym w § 1, stosownie do daty urodzenia uprawnionej osoby zmarłej. § 3. 1. Podmiot wyłoniony w drodze przetargu, o którym mowa w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz. U. Nr 30, poz. 164 i Nr 107, poz. 691 oraz z 1999 r. Nr 72, poz. 801), zwanej dalej "ustawą", rozpocznie przyjmowanie poleceń zapłaty rekompensaty, składanych bezpośrednio przez uprawnionego lub przez jego pełnomocnika na wskazany przez uprawnionego rachunek bankowy, nie później niż na 24 dni przed ustalonym w § 1 dniem wypłaty rekompensat dla grupy wiekowej, do której należy uprawniony. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, dokona przelania rekompensaty na wskazany przez uprawnionego rachunek bankowy: 1) nie później niż w ciągu 5 dni od dnia rozpoczęcia wypłaty rekompensat dla danej grupy wiekowej - w razie złożenia polecenia zapłaty przed tym dniem, 2) nie później niż w ciągu 5 dni od dnia złożenia polecenia zapłaty - w razie złożenia takiego polecenia w dniu rozpoczęcia wypłaty rekompensat dla danej grupy wiekowej lub po tym dniu. 3. Uprawnieni, którzy nie złożyli poleceń, o których mowa w ust. 1, mogą odebrać należną im rekompensatę bezpośrednio w jednostce organizacyjnej podmiotu, o którym mowa w ust. 1. § 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sporządzi i przekaże bankowi, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy, do dnia 31 grudnia 1999 r., zaktualizowaną bazę danych adresowych uprawnionych. § 5. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa informację o łącznej nominalnej kwocie rekompensaty dla danej grupy uprawnionych do piątego dnia każdego miesiąca, w którym będzie dokonywana wypłata rekompensat, zgodnie z harmonogramem określonym w § 1. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekaże ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informację o łącznej kwocie rekompensaty dla danej grupy uprawnionych, nie później niż na 7 dni przed datami wypłat określonymi w § 1. § 6. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże środki finansowe na rachunek bankowy, w wysokości zgodnej z informacją, o której mowa w § 5 ust. 2, w terminach umożliwiających przygotowanie wypłaty dla uprawnionych, nie później jednak niż na jeden dzień przed pierwszym dniem, w którym może odebrać rekompensatę dana grupa wiekowa uprawnionych. 2. W przypadku nieterminowego przekazania środków finansowych, o których mowa w ust. 1, wysokość przekazanych środków zostanie powiększona o środki finansowe pochodzące z budżetu państwa, niezbędne na pokrycie roszczeń z tego tytułu. 3. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa otworzy rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 1, do obsługi procesu wypłat rekompensaty pieniężnej, na co najmniej miesiąc przed terminem pierwszej wypłaty rekompensat. § 7. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże podmiotowi, o którym mowa w § 3 ust. 1, odpowiednie fragmenty wykazów uprawnionych wraz z informacją o łącznej nominalnej kwocie rekompensaty dla danej grupy uprawnionych, nie później niż na 30 dni przed datami wypłat określonymi w § 1. § 8. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej analizuje i kontroluje pod względem merytorycznym przekazany przez instytucję wyłonioną w drodze przetargu, o której mowa w art. 21 ust. 2 ustawy, raport miesięczny z przebiegu wypłat rekompensaty. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w terminie 10 dni od dnia otrzymania raportu miesięcznego, przekaże ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa pisemną informację o prawidłowości raportu oraz informację o liczbie uprawnionych, którzy odebrali rekompensatę w danym miesiącu. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sporządzi i przekaże, w ciągu 30 dni, ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa i ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych pisemną informację o kwocie wypłaconej rekompensaty w danym miesiącu. § 9. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa koordynuje wykonanie kolejnych etapów wypłat rekompensaty pieniężnej. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 102, poz. 1186) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W "Programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999", stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999 (Dz. U. Nr 129, poz. 854 i z 1999 r. Nr 73, poz. 814), wprowadza się następujące zmiany: 1) w poz. 1.03.03(019) Statystyka przestępczości: a) w rubryce 2 w części "Źródła danych" skreśla się wyrazy "oraz karty statystyczne MS-P3 z aktów oskarżenia formułowanych przez prokuratury powszechne", b) w rubryce 3 skreśla się wyrazy "prokuratury powszechne", c) w rubryce 4 skreśla się wyrazy "MS-P3 - karta statystyczna z aktu oskarżenia. Nośniki magnetyczne", d) w rubryce 5 skreśla się wyrazy "w tym samym dniu, w którym przesłano akt oskarżenia do sądu. Na nośnikach magnetycznych dwa razy w miesiącu zbiorczo-narastająco", e) w rubryce 6 skreśla się wyrazy "Ministerstwo Sprawiedliwości", f) w rubryce 7 skreśla się wyrazy "- "Statystyka prokuratorska - Wyniki pracy powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury" - do 30 kwietnia i do 30 września"; 2) skreśla się poz. 1.30.10(104) Aktywność sportowa osób niepełnosprawnych w Polsce; 3) skreśla się poz. 1.44.04(123) Badania regionalnego i działowego (EKD) zapotrzebowania mocy elektrycznej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu. (Dz. U. Nr 102, poz. 1187) Na podstawie art. 39 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu (Dz. U. Nr 160, poz. 1074) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 13 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Jednolity rzeczowy wykaz akt dla organów powiatu określa załącznik nr 9."; 2) skreśla się § 38; 3) dodaje się załącznik nr 9 do instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1999 r. (poz. 1187) Załącznik nr 9 JEDNOLITY RZECZOWY WYKAZ AKT DLA ORGANÓW POWIATU WYKAZ HASEŁ PIERWSZEGO, DRUGIEGO I TRZECIEGO RZĘDU Symbole klasyfikacyjne I II i III rzęduHasła klasyfikacyjne 12345 0 ZARZĄDZANIE 00 ORGANY JEDNOOSOBOWE I KOLEGIALNE 000Przepisy prawne dotyczące organów jednoosobowych i kolegialnych 001Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej i ich organy 002Wybory do sejmików wojewódzkich, rad powiatów, gmin i innych instytucji samorządowych 003Sejmik Województwa 004Rada Powiatu 005Komisje Rady Powiatu 006Zarząd Powiatu 007Kolegia, komisje, zespoły działające przy organach samorządu terytorialnego 008Związki, stowarzyszenia i porozumienia powiatów 009Zjazdy, narady, konferencje 01 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 010Przepisy prawne dotyczące organizacji i zarządzania 011Organizacja urzędów organów samorządu terytorialnego 012Organizacja organów i urzędów władz naczelnych, centralnych i współdziałających 013Akty normatywne 014Prace naukowo-badawcze 015Metody pracy 016Normalizacja, normatywy 017Wykonywanie funkcji organu założycielskiego 018Organizacja i udział w spółkach, przedsiębiorstwach, spółdzielniach, bankach itp. 02 PROGNOZOWANIE, PLANOWANIE I SPRAWOZDAWCZOŚĆ, STATYSTYKA 020Metodyka i organizacja prognozowania, planowania i sprawozdawczości statystycznej 021Planowanie i prognozowanie 022Sprawozdawczość 023Statystyka 024Analizy 025Meldunki i raporty sytuacyjne 03 INFORMATYZACJA 030Projektowanie i koordynowanie systemów i programów 031Eksploatacja systemów informatycznych 04 PODZIAŁ TERYTORIALNY 040Przepisy prawne dotyczące podziału terytorialnego 041Podział terytorialny 05 OBSŁUGA PRAWNA, SKARGI I WNIOSKI 050Przepisy prawne dotyczące obsługi prawnej, skarg i wniosków 051Prowadzenie spraw sądowych 052Opiniowanie aktów prawnych 053Opinie prawne 054Interpretacje prawne i spory kompetencyjne 055Skargi i wnioski 06 WYDAWNICTWA I PUBLIKACJE, POPULARYZACJA 060Przepisy prawne dotyczące wydawnictw i publikacji 061Plany i programy wydawnicze 062Dzienniki, czasopisma, ogłoszenia, wywiady 063Kroniki i monografie 064Wystawy, pokazy, imprezy, prezentacje 065Sponsoring 066Patronat, komitety honorowe 07 WSPÓŁDZIAŁANIE, KONTAKTY 070Przepisy prawne dotyczące współdziałania i kontaktów 071Współdziałanie 072Kontakty zagraniczne 08 BIUROWOŚĆ, ARCHIWUM ZAKŁADOWE 080Przepisy prawne dotyczące biurowości, archiwów zakładowych 081Instrukcje, regulaminy, rejestry 082Archiwum zakładowe 083Biblioteka urzędowa 084Technika pracy biurowej 085Formularze i druki 086Godła, pieczęcie, tablice ogłoszeń 087Opłaty i ryczałty pocztowe, telefoniczne 09 NADZÓR, KONTROLE, BADANIA 090Zasady i tryb postępowania w sprawach nadzoru, kontroli i badań 091Kontrole, inspekcje, lustracje 092Badania 093Uczestnictwo w obcych kontrolach i badaniach 1 KADRY 10 ZASADY PRACY I PŁAC. EWIDENCJA OSOBOWA 100Zbiór przepisów prawnych dotyczących pracy i płac oraz spraw osobowych 101Praca, płace 102Ewidencja osobowa, legitymacje własnych pracowników 103Ewidencja osobowa, legitymacje pracowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych 11 ZATRUDNIANIE I WYNAGRADZANIE PRACOWNIKÓW WŁASNEGO URZĘDU I KIEROWNIKÓW POWIATOWYCH SAMORZĄDOWYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH 110Przepisy prawne dotyczące zatrudniania i wynagradzania 111Zatrudnianie i zwalnianie pracowników własnego urzędu 112Nagradzanie i awansowanie pracowników własnego urzędu 113Zatrudnianie, nagradzanie i awansowanie kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych (p.s.j.o.) 114Odznaczenia państwowe i resortowe 115Prace dodatkowe pracowników własnego urzędu i kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych 116Opiniowanie kandydatów na stanowiska w rządowej administracji zespolonej, policji i straży pożarnej 12 SZKOLENIE PRACOWNIKÓW 120Przepisy prawne dotyczące szkolenia pracowników 121Ośrodki doskonalenia kadr pracowniczych 122Formy i metody szkolenia 123Uczestnicy szkolenia 124Dokształcanie i szkolenie kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych 13 DYSCYPLINA PRACY, URLOPY, KARY 130Przepisy prawne dotyczące dyscypliny pracy, urlopów, karania pracowników 131Dyscyplina pracy 132Urlopy pracownicze 133Kary porządkowe i dyscyplinarne 134Postępowanie dyscyplinarne 14 SPRAWY SOCJALNO-BYTOWE PRACOWNIKÓW 140Przepisy prawne dotyczące spraw socjalno-bytowych pracowników 141Mieszkania, ogródki działkowe, działki budowlane 142Opieka zdrowotna 143Wypoczynek pracowników i ich rodzin 144Sport, oświata i kultura 15 EMERYTURY, RENTY, UBEZPIECZENIA 150Przepisy prawne emerytalno-rentowe i ubezpieczeniowe 151Emerytury i renty 152Ubezpieczenia społeczne 16 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 160Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy 161Stan bezpieczeństwa i higieny pracy 162Środki ochronne 163Wypadki przy pracy, zdrowie, choroby zawodowe 2 ŚRODKI RZECZOWE 20 ADMINISTRACJA NIERUCHOMOŚCI 200Podstawowe zasady gospodarowania nieruchomościami 201Administrowanie nieruchomościami 202Utrzymywanie lokali i pomieszczeń 203Ochrona obiektów i mienia 21 GOSPODARKA ŚRODKAMI RUCHOMYMI 210Zaopatrzenie w materiały i pomoce biurowe 211Meble i sprzęt biurowy 212Maszyny i urządzenia biurowe 213Gospodarka materiałowa i narzędziowa 214Inwentaryzacja 215Usługi 22 INWESTYCJE I REMONTY 220Przepisy prawne dotyczące inwestycji i remontów 221Przygotowywanie inwestycji i remontów 222Inwestycje budowlane, remonty kapitalne 223Remonty bieżące 23 TRANSPORT 230Przepisy prawne dotyczące transportu 231Zakup i ewidencja środków transportu 232Eksploatacja środków transportu 233Zaplecze techniczne transportu 3 BUDŻET, PODATKI, OPŁATY, RACHUNKOWOŚĆ 30 PLANOWANIE I WYKONYWANIE BUDŻETÓW 300Przepisy prawne dotyczące planowania budżetowego 301Budżet powiatu 302Zadania zlecone 303Gospodarka pozabudżetowa 304Plany finansowania inwestycji i remontów 305Fundusze specjalne i celowe, dotacje, subwencje 306Pożyczki, kredyty 307Dochody z majątku powiatowego, dochody i wpłaty powiatowych jednostek organizacyjnych 308Emisja obligacji, akcje 309Fundusze pomocowe EWG, dofinansowanie zagraniczne i inne dochody 31 RACHUNKOWOŚĆ, KSIĘGOWOŚĆ, OBSŁUGA KASOWA 310Przepisy prawne dotyczące rachunkowości, księgowości i obsługi kasowej 311Sprawy ogólne dotyczące urządzeń do księgowania 312Księgowość budżetowo-finansowa 313Księgowość podatków i opłat oraz innych należności 314Płace, delegacje służbowe 315Obsługa kasowa 316Nadzór nad rachunkowością, dokumentacją i obsługą kasową 32 PODATKI I OPŁATY LOKALNE 320Przepisy dotyczące podatków i opłat 321Rejestracja podatkowa 322Informacje podatkowe 323Orzecznictwo w zakresie podatków i opłat 324Akta podatkowo-wymiarowe 325Podatek rolny 33 EGZEKUCJA ADMINISTRACYJNA 330Tytuły wykonawcze 331Przydział tytułów wykonawczych poborcom i inspektorom skarbowym 332Zażalenia 34 ZAMÓWIENIA PUBLICZNE, PRZETARGI, OFERTY 340Przepisy prawne dotyczące zamówień i przetargów 341Kryteria oceny ofert 342Zamówienia publiczne 343Przetargi 344Konkurs ofert 345Rejestry zamówień publicznych, odwołań i protestów 4 KULTURA, SPORT, TURYSTYKA I WYPOCZYNEK, OŚWIATA 40 UPOWSZECHNIANIE KULTURY 400Przepisy prawne dotyczące upowszechniania kultury 401Ewidencja placówek upowszechniania kultury zarządzanych przez władze powiatu 402Organizacja i programy upowszechniania kultury 403Ochrona dóbr kultury 404Amatorski ruch artystyczny i sztuka ludowa 405Współdziałanie ze związkami i stowarzyszeniami twórców 41 SPORT, KULTURA FIZYCZNA 410Przepisy prawne dotyczące sportu i kultury fizycznej 411Ewidencja obiektów sportowych i rekreacyjnych pozostających w gestii powiatu 412Kierunki i programy rozwoju kultury fizycznej i sportu oraz sprawozdania z ich realizacji 413Wychowanie fizyczne i sport masowy 414Stowarzyszenia kultury fizycznej, związki sportowe 415Baza i sprzęt sportowy 42 TURYSTYKA I WYPOCZYNEK 420Przepisy prawne dotyczące turystyki i wypoczynku 421Kierunki i programy rozwoju turystyki i wypoczynku i ich realizacja 422Zagospodarowanie turystyczno-wypoczynkowe 423Obsługa ruchu turystycznego 43OŚWIATA 430Przepisy prawne dotyczące oświaty 431Organizacja oświaty publicznej 432Organizacja oświaty niepublicznej 433Organizacja pracy szkół 434Organizacja pracy innych placówek oświatowych 435Uroczystości i święta w placówkach oświatowych 5 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO, KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT, ŁĄCZNOŚĆ 50 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE 500Przepisy prawne dotyczące spraw społecznych i obywatelskich 501Sprawy społeczne 502Decyzje i nadzór w sprawach zgromadzeń i imprez masowych 503Obywatelstwo - oświadczenia w sprawie wyboru, nabycia lub utraty obywatelstwa polskiego 504Zmiany imion lub nazwisk 505Nadzór nad stowarzyszeniami 51 SPRAWY WOJSKOWE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY, OCHRONA INFORMACJI NIEJAWNYCH 510Przepisy prawne dotyczące spraw wojskowych, bezpieczeństwa i porządku publicznego 511Sprawy wojskowe 512Bezpieczeństwo i porządek publiczny 513Ochrona informacji niejawnych 52 SPRAWY OBRONY, OBRONA CYWILNA 520Przepisy prawne dotyczące spraw obronnych i obrony cywilnej 521Terenowe komitety obrony 522Obrona cywilna 523Świadczenia na rzecz obronności 53 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA, STRAŻE POŻARNE. SYSTEM RATOWNICZO-GAŚNICZY. ZAPOBIEGANIE KLĘSKOM ŻYWIOŁOWYM 530Przepisy prawne dotyczące ochrony przeciwpożarowej, straży pożarnych i zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa 531Sieć straży pożarnych, zespołów ratownictwa i ich organizacja 532Powiatowe zespoły do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa 54 KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO 540Komunikacja, drogownictwo, transport 541Przepisy prawne dotyczące komunikacji, drogownictwa, transportu 542Bezpieczeństwo ruchu drogowego 543Komunikacja miejska 544Zezwolenie na wykorzystanie pasa drogowego dróg publicznych w sposób szczególny 55 TRANSPORT 550Ewidencja i rejestracja pojazdów 551Przeglądy techniczne pojazdów, diagnostyka, szkolenie kierowców 552Prawa jazdy, świadectwa kwalifikacyjne, uprawnienia 553Koncesje na świadczenie usług przewozowych 554Gospodarka i zarządzanie drogami lądowymi i wodnymi 555Lokalne szlaki kolejowe 56 ŁĄCZNOŚĆ 560Przepisy prawne dotyczące łączności 561Zaopatrzenie w sprzęt do łączności 6 ROLNICTWO, LEŚNICTWO, GOSPODARKA WODNA, PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 60 GOSPODARKA ROLNA, WETERYNARIA 600Przepisy prawne dotyczące rolnictwa i weterynarii 601Obrót nieruchomościami rolnymi 602Produkcja roślinna 603Produkcja zwierzęca 604Nadzór weterynaryjny 61 LEŚNICTWO, ŁOWIECTWO, OCHRONA PRZYRODY 610Przepisy prawne dotyczące gospodarki leśnej, łowieckiej i ochrony przyrody 611Gospodarka leśna 612Łowiectwo, rybołówstwo 613Ochrona przyrody 62 GOSPODARKA WODNA 620Przepisy prawne dotyczące gospodarki wodnej 621Sprawy techniczne 622Ochrona wód, pozwolenia wodnoprawne 623Ochrona przeciwpowodziowa 63 PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 630Przepisy prawne dotyczące przemysłu, usług i handlu 631Sieć zakładów przemysłowych i usługowych 632Zezwolenia, koncesje, decyzje, zgłoszenia 633Działalność handlowa 634Ochrona praw konsumenckich 635Prywatyzacja przedsiębiorstw 7 GOSPODARKA POWIATU, MAJĄTEK POWIATU I SKARBU PAŃSTWA. GOSPODARKA KOMUNALNA, GRUNTAMI I NIERUCHOMOŚCIAMI, BUDOWNICTWO, ARCHITEKTURA, GEOLOGIA, OCHRONA ŚRODOWISKA 70 MAJĄTEK POWIATU I SKARBU PAŃSTWA 700Majątek powiatu 701Majątek Skarbu Państwa 71 GOSPODARKA KOMUNALNA 710Przepisy prawne dotyczące gospodarki komunalnej 711Urządzenia komunalne 712Inwestycje komunalne 713Inwestycje powiatowej infrastruktury technicznej i społecznej. Remonty kapitalne i bieżące 714Usługi komunalne 715Cmentarze i grobownictwo 716Utrzymanie czystości na terenie powiatu 72 GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI 720Przepisy prawne dotyczące gospodarki nieruchomościami 721Ewidencja gruntów nierolniczych i nieruchomości 722Gospodarka nieruchomościami 723Grunty pod budownictwo mieszkaniowe 724Nadzór nad zarządzaniem gruntami 725Ogródki działkowe 73 BUDOWNICTWO, URBANISTYKA, ARCHITEKTURA 730Przepisy prawne dotyczące urbanistyki, budownictwa i architektury 731Programy prac urbanistycznych i ich realizacja 732Planowanie przestrzenne 733Lokalizacja inwestycji 734Organizacja służb projektowania i budownictwa 735Nadzór architektoniczno-budowlany 74 GEODEZJA I KARTOGRAFIA 740Przepisy dotyczące geodezji i kartografii 741Powiatowa baza danych krajowego systemu informacji o terenie 742Powszechna taksacja nieruchomości, tabele i mapy taksacyjne 743Ewidencja gruntów i budynków 744Prace geodezyjne i kartograficzne - urządzenia podziemne 745Wykonawstwo geodezyjne. Nadzór i kontrola nad pracami geodezyjnymi 746Dokumentacja geodezyjna podziału administracyjnego 75 GEOLOGIA 750Przepisy prawne dotyczące geologii 751Geologia surowcowa 752Hydrogeologia 753Geologia inżynierska 76 OCHRONA ŚRODOWISKA 760Przepisy prawne dotyczące ochrony środowiska 761Normatywy i wskaźniki dotyczące ochrony środowiska 762Nowe przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska 763Nadzór, koordynacja i kontrola ochrony środowiska 764Organizacja ochrony środowiska 765Ustalanie i wpływy z opłat z tytułu gospodarczego korzystania ze środowiska 8 ZDROWIE, POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE, UCHODŹCY 80 OCHRONA ZDROWIA 800Przepisy prawne dotyczące ochrony zdrowia 801Plany i programy ochrony zdrowia 802Organizacja opieki zdrowotnej 803Profilaktyka i oświata zdrowotna 804Wydawanie zezwoleń z tytułu opłaty administracyjnej sekcji zwłok 81 SPRAWY SANITARNE I PRZECIWEPIDEMICZNE 810Współdziałanie z Powiatowym Inspektorem Sanitarnym 811Analizy stanu sanitarno-epidemiologicznego powiatu 82 POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE, UCHODŹCY 820Przepisy prawne dotyczące pomocy społecznej i osób niepełnosprawnych 821Sprawy osób niepełnosprawnych 822Powiatowe centra pomocy rodzinie 823Inne placówki pomocy społecznej 824Identyfikowanie przyczyn ubóstwa, wyrównywanie poziomu życia mieszkańców powiatu, programy pomocy społecznej 825Potrzeby i strategia działania w zakresie pomocy społecznej 826Zapobieganie patologiom społecznym 827Rodziny zastępcze 828Opieka nad kombatantami i osobami represjonowanymi 829Pomoc uchodźcom 9 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 90 PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE PRZECIWDZIAŁANIA BEZROBOCIU 91 POWIATOWE URZĘDY PRACY 92 WSPÓŁDZIAŁANIE Z POWIATOWYMI RADAMI ZATRUDNIENIA I INNYMI ORGANIZACJAMI 93 AKTYWIZACJA LOKALNEGO RYNKU PRACY 930Pośrednictwo pracy 931Analizy i oceny stanu zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu 932Programy rozwoju rynku pracy i ograniczania bezrobocia 933Pozyskiwanie i gospodarka środkami finansowymi na aktywizację lokalnego rynku pracy 934Pomoc bezrobotnym w przekwalifikowaniu lub podjęciu działalności gospodarczej 94 DZIAŁANIA INTERWENCYJNE 940Organizacja i finansowanie robót publicznych i prac interwencyjnych 941Zatrudnianie absolwentów, szkolenia i programy specjalne JEDNOLITY RZECZOWY WYKAZ AKT DLA ORGANÓW POWIATU SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 0 ZARZĄDZENIE 00 ORGANY JEDNOOSOBOWE I KOLEGIALNE 000 Przepisy prawne dotyczące organów jednoosobowych i kolegialnychB-10Bc 001 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej i ich organy 0010Wybory Prezydenta RPB-5BcSzczegółowe okresy przechowywania dokumentacji wyborczej regulują odrębne przepisy 0011ReferendumB-5Bc 0012Wybory do Sejmu i Senatu RPB-5BcJak w klasie 0010 0013Komisje sejmowe i senackieB-5Bc 0014Zespoły poselskie i biura senatorówB-5Bc 0015Spotkania posłów i senatorów z wyborcamiBE-5Bc 0016Interpelacje, wnioski i postulaty posłów i senatorówBE-5Bc 002 Wybory do sejmików wojewódzkich, rad powiatów, gmin i innych instytucji samorządowych Jak w klasie 0010 0020Wybory do Sejmiku Województwa, Rady Powiatu, Rady GminyB-5BcJak w klasie 0010 0021Wybory do Izb RolniczychB-5Bc 0022Wybory ławnikówB-5Bc 0023InneB-5Bc 003 Sejmik Województwa 0030Organizacja Sejmiku WojewództwaBcBc 0031Spotkania radnych Sejmiku z wyborcamiBE-5Bc 0032Interpelacje, wnioski i postulaty radnych SejmikuBE-5Bc 0033Referendum wojewódzkieB-5Bc 004 Rada Powiatu 0040Organizacja Rady Powiatu (regulaminy)ABc 0041Protokoły sesji Rady PowiatuABcSposób prowadzenia protokolarzy określa § 47 i 48 instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu (Dz. U. Nr 160 z 1998 r., poz. 1074). 0042Zespoły (kluby) radnychABcProtokoły posiedzeń, skład 0043Sprawy osobowe radnych, pomoc radnym w wykonywaniu ich funkcjiB-5Bc 0044Spotkania radnych z wyborcamiABc 0045Wnioski, interpelacje i postulaty radnych i ich realizacjaABcW tym także rejestr interpelacji i wniosków radnych. 0046Rejestr uchwał Rady PowiatuA- 0047Realizacja uchwał Rady PowiatuABc 0048Referendum powiatoweABcWyniki zbiorcze. Pozostałe materiały kat. B-5 005 Komisje Rady Powiatu 0050Powoływanie i zmiany składów komisji stałychABc 0051Organizacja i regulaminy komisji stałychABc 0052Posiedzenia komisji stałych (protokoły)ABcJak w klasie 0042 0053Rejestr wniosków i opinii komisji Rady PowiatuA- 0054Kontrole komisji stałychBE-5Bc 0055Realizacja wniosków komisjiABc 0056Komisje niestałe, zespoły doraźneABc 0057Współdziałanie komisji z organizacjami zawodowymi, społecznymi, politycznymiB-5Bc 006 Zarząd Powiatu 0060Wybory członków i skład ZarząduB-5BcMateriały podstawowe znajdują się w protokołach z posiedzeń Rady Powiatu 0061Regulaminy prac ZarząduABc 0062Posiedzenia Zarządu (protokoły)ABcJak w klasie 0042 0063Decyzje, zarządzenia, postanowienia, uchwałyABc 0064Rejestr uchwał ZarząduA- 0065Realizacja uchwał Zarządu, decyzji, zarządzeń, postanowieńABc 007 Kolegia, komisje, zespoły działające przy organach samorządu terytorialnego 0070Powoływanie kolegiów, komisji i zespołówB-5BcMateriał podstawowy znajduje się w protokołach posiedzeń tego organu Rady Powiatu, który dane kolegium, komisję lub zespół powołał. 0071Posiedzenia kolegiów, komisji i zespołów (protokoły)ABc 0072Techniczna obsługa kolegiów, komisji i zespołówBcBcZawiadomienia, harmonogramy itp. 0073Rejestry uchwał kolegiów, komisji i zespołówA- 008 Związki, stowarzyszenia i porozumienia powiatów 0080Statuty związków i ich rejestracjaABc 0081Reprezentacja powiatu w związku i zasady jej działaniaABcSkład osobowy i zasady jego pracy 0082Zgromadzenie związkuABcProtokóły, uchwały 0083Zarząd związkuABcProtokóły, uchwały, decyzje 0084Porozumienia powiatów w sprawie prowadzenia zadań publicznychABc 0085Techniczna obsługa związków, stowarzyszeń i porozumień powiatuBcBcJak w klasie 0072 009 Zjazdy, narady, konferencje 0090Plany i programy zjazdów, narad i konferencji własnychABc 0091Techniczna obsługa zjazdów, narad i konferencji własnychBcBcJak w klasie 0072 0092Narady pracowników własnej jednostkiABcProtokoły, sprawozdania, wnioski 0093Udział w obcych zjazdach, naradach i konferencjachABcWłasne wystąpienia, referaty, opracowania. Pozostałe kat. B-3 01 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 010 Przepisy prawne dotyczące organizacji i zarządzaniaB-10Bc 011 Organizacja urzędów organów samorządu terytorialnego 0110Statuty organizacyjne Starostwa PowiatowegoABc 0111Statuty i regulaminy organizacyjne innych urzędówB-10Bc 0112Regulaminy organizacyjne Starostwa PowiatowegoABc 0113Podział czynności między pracowników Starostwa Powiatowego - regulaminy wewnętrzneB-5Bc 0114Upoważnienia pracowników do załatwiania spraw. PełnomocnictwaB-10BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia pełnomocnictwa lub upoważnienia. 0015Rejestry wydanych upoważnień i pełnomocnictwB-10Bc 0116Decentralizacja zadań i uprawnieńABc 0117Porozumienia w sprawie prowadzenia lub przejęcia zadań zleconych z zakresu administracji ogólnejABc 0118Przekazywanie i powierzanie zadań powiatu na drodze porozumień władzom gminnym i innym jednostkom organizacyjnymABc 012 Organizacja organów i urzędów władz naczelnych, centralnych i współdziałających 0120Organizacja Urzędu Prezydenta, Senatu i Kancelarii Senatu, Sejmu i Kancelarii Sejmu RP, Urzędu Rady MinistrówB-5Bc 0121Organizacja ministerstw i urzędów centralnychB-5Bc 0122Organizacja jednostek współdziałającychB-5Bc 013 Akty normatywne 0130Akty normatywne Prezydenta RPB-10Bc 0131Akty normatywne Rady MinistrówB-10Bc 0132Decyzje Prezydium RząduB-10Bc 0133Akty normatywne Prezesa Rady MinistrówB-10Bc 0134Zarządzenia ministrów i kierowników urzędów centralnychB-10Bc 0135Akty normatywne własne wewnętrzneABcKomplet podpisanych zarządzeń, okólników, decyzji, instrukcji. Dla każdego rodzaju aktów normatywnych zakłada się odrębne teczki. Jeden egzemplarz rejestruje się w odpowiednich klasach rzeczowych. 0136Zbiory aktów prawa miejscowego i ich publikacjaABcW tym m.in. statut powiatu. Prowadzi się co najmniej dwa zbiory. Jeden służy do powszechnego udostępniania i powinien być prowadzony w systemie komputerowym 0137Akty normatywne innych jednostek samorządu terytorialnegoB-10Bc 0138Akty normatywne terenowych organów rządowej administracji ogólnejB-10Bc 014 Prace naukowo-badawczeBE-10Bc 0140Plany i programy prac, realizacjaA- 0141Rozliczenia, odbiór robótB-5 015 Metody pracyBE-5BcUsprawnienia, racjonalizacja. 016 Normalizacja, normatywyBE-5BcMetodyka, normy wyposażenia w sprzęt itp. 017 Wykonywanie funkcji organu założycielskiego 0170Tworzenie, łączenie, podział i likwidacja powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychABc 0171Realizacja uprawnień organu założycielskiegoB-5Bc 0172Oceny działalności powiatowych jednostek organizacyjnychBE-5Bc 018 Organizacja i udział w spółkach, przedsiębiorstwach, spółdzielniach, bankach itp.ABcAkty erekcyjne, rejestr sądowy, reprezentacja, udziały, regulaminy pracy itp. 02 PROGNOZOWANIE, PLANOWANIE I SPRAWOZDAWCZOŚĆ, STATYSTYKA 020 Metodyka i organizacja prognozowania, planowania i sprawozdawczości statystycznej 0200Opracowania zewnętrzneB-5Bc 0201Opracowania własneABc 0202Oceny, opinie, uwagiABc 0203Materiały pomocniczeB-5Bc 021 Planowanie i prognozowanie 0210Własne plany roczne i prognozy wieloletnieABcZbiorcze i merytorycznych komórek organizacyjnych 0211Własne plany okresoweB-5BcZa okres krótszy niż rok. 0212Plany roczne i wieloletnie jednostek podległych i innychB-5Bc 0213Plany okresowe jednostek podległych i innychB-5Bc 022 Sprawozdawczość 0220Sprawozdania własne za okres roczny i wieloletnie, zbiorcze i jednostkoweABcJak w klasie 0210, w tym bilans 0221Sprawozdania jednostek podległych i innychBE-5Bc 0222Sprawozdania zbiorczeABc 0223Sprawozdania okresowe własneBE-5BcDo kat. arch. zalicza się te sprawozdania okresowe komórek merytorycznych, dla których nie sporządza się sprawozdań rocznych 0224Materiały pomocniczeABcDo kat. A zaliczamy tylko materiały nie wykorzystane w sprawozdaniach, pozostałe - kat. B-3 023 Statystyka 0230Źródłowe materiały statystyczneBE-5Bc 0231Statystyczne opracowania końcowe własneABcZa okres roku lub krótszy o ile są to opracowania końcowe. 0232Statystyczne opracowania cząstkoweB-5Bc 0233Prowadzenie resortowych badań statystycznychB-5Bc 0234Statystyczne opracowania jednostek podległych i innychB-5Bc 024 Analizy 0240Analizy własne (kompleksowe i problemowe)ABc 0241Analizy jednostek podległychB-10Bc 0242Analizy zbiorczeABc 0243Materiały pomocniczeABcJak w klasie 0224 025 Meldunki i raporty sytuacyjne 0250Meldunki i raporty sytuacyjne własneBE-5Bc 0251Meldunki i raporty sytuacyjne jednostek podległychB-5Bc 0252Meldunki i raporty sytuacyjne zbiorczeBE-5Bc 03 INFORMATYZACJA 030 Projektowanie i koordynowanie systemów i programów 0300Organizacja prac projektowychB-5BcUmowy, plany pracy, protokoły odbioru prac oraz raporty, korespondencja z wykonawcami i użytkownikami 0301Dokumentacja faz projektowania oprogramowaniaABc 0302Dokumentacja projektowania funkcjonalnegoABcOgólne i szczegółowe projekty funkcjonalne systemów 0303Licencje na oprogramowanieB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia umowy licencyjnej 031 Eksploatacja systemów informatycznych 0310Instrukcje eksploatacyjneB-10BcInstrukcje dotyczące systemów inform., systemów ewidencjonowania informacji, nośników i kopii bezpieczeństwa oraz archiwizowania zbiorów danych 0311Zbiory informacjiBE-5BcKategoria archiwalna zależy od rodzaju zgromadzonych informacji - zgodnie z rzeczowym wykazem akt 0312Zabezpieczenie eksploatacji systemówB-5BcMateriałowe i techniczne. 0313Instalacja, utrzymanie i administracja oprogramowania systemowego i pomocniczegoB-5Bc 0314Wspomaganie użytkowników systemówB-5BcKonsultacje, szkolenia, materiały pomocnicze. 04 PODZIAŁ TERYTORIALNY 040 Przepisy prawne dotyczące podziału terytorialnegoBE-10Bc 041 Podział terytorialny 0410Tworzenie i znoszenie województwABcWnioski, opinie i postulaty 0411Tworzenie i znoszenie powiatówABcJak w klasie 0410 0412Tworzenie, łączenie i znoszenie gmin, ustalanie ich nazw i siedzibBE-10Bc 0413Zmiany granic województw, miast i gminB-5Bc 0414Zmiany granic powiatówABc 0415Przenoszenie siedzib powiatów do innych miejscowościABc 0416Podziały terytorialne dla celów specjalnychBE-5Bc 0417Podział terytorialny na rejony działania rządowej administracji ogólnej i specjalnej, sądownictwa itd.BE-5Bc 05 OBSŁUGA PRAWNA, SKARGI I WNIOSKI 050 Przepisy prawne dotyczące obsługi prawnej, skarg i wnioskówB-10Bc 051 Prowadzenie spraw sądowych 0510Rejestry spraw sądowychB-10-Cywilnych, karnych, pracy, administracyjnych, gospodarczych itd. 0511Sprawy cywilne i w sądach pracyB-10- 0512Sprawy karneB-5- 0513Sprawy administracyjneB-10- 0514Sprawy gospodarczeB-10- 0515Sprawy przed kolegiami ds. wykroczeńB-10- 0516Występowanie przed sądamiB-5Bc 0517Zastępstwa sądoweB-5Bc 0518Współdziałanie z organami ścigania w sprawach zapobiegania przestępstwomB-5Bc 0519Postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczymB-10Bc 052 Opiniowanie aktów prawnych 0520Projekty uchwał Rady PowiatuB-3Bc 0521Projekty uchwał (postanowień) Zarządu PowiatuB-3Bc 0522Projekty postanowień StarostyB-3Bc 0523Opinie i stanowiska do projektów aktów prawnych organów administracji rządowejB-3Bc 0524Projekty aktów prawnych uchwalanych przez SejmB-3Bc 053 Opinie prawne 0530Opinie prawne dla Rady PowiatuBE-5Bc 0531Opinie prawne dla wydziałów i jednostek równorzędnych urzęduB-5Bc 0532Opinie prawne dla urzędów terenowych organów rządowej administracji ogólnejB-5Bc 0533Inne opinie prawneB-5Bc 054 Interpretacje prawne i spory kompetencyjne 0540Interpretacje prawne własneABc 0541Interpretacje prawne obceB-5Bc 0542Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnegoBE-5Bc 0543Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnego a urzędami terenowymi rządowej administracji ogólnejBE-5Bc 055 Skargi i wnioski 0550Rejestr skarg i wnioskówABc 0551Rozpatrywanie skarg i wnioskówBE-5BcDo kat. A kwalifikuje się 5% materiałów. 0552Skargi i wnioski przesłane do rozpatrzenia według właściwościB-3Bc 0553Analizy i oceny skarg i wnioskówABc 0554Nadzór i kontrola prawidłowości rozpatrywania skarg i wnioskówB-3Bc 06 WYDAWNICTWA I PUBLIKACJE, POPULARYZACJA 060 Przepisy prawne dotyczące wydawnictw i publikacjiB-10Bc 061 Plany i programy wydawnicze 0610Programy i plany wydawnictw i publikacji własnychABc 0611Programy i plany wydawnictw i publikacji obcychB-5Bc 0612Wykonania poligraficzneB-2Bc 0613Kolportaż i rozpowszechnianie wydawnictwB-2Bc 0614Własne publikacjeABcTzw. teki wydawnicze - zawierają dokumentację każdego tytułu w postaci kart wydawniczych, umów opracowań autorskich i redakcyjnych, recenzji, opinii i projektów graficznych. 062 Dzienniki, czasopisma, ogłoszenia, wywiady 0620Prenumerata dzienników i czasopismB-2Bc 0621Ogłoszenia i obwieszczenia własneB-3Bc 0622Konferencje prasoweABcStenogramy, przebieg konferencji 0623Wywiady i informacje dla prasy, radia i telewizjiABc 0624Wycinki prasowe dotyczące działalności własnejABc 0625Wycinki prasowe dotyczące działalności jednostek podległychB-2Bc 063 Kroniki i monografie 0630Kroniki i monografie własneABc 0631Kroniki i monografie jednostek podległychB-10Bc 0632Kroniki i monografie obceB-5Bc 064 Wystawy, pokazy, imprezy, prezentacje 0640Programy, scenariusze, materiały pomocnicze, księgi pamiątkowe wystaw, pokazów, imprez własnychABc 0641Techniczna obsługa wystaw, pokazów i imprezB-2Bc 0642Udział w imprezach krajowych i zagranicznychABcDo kat. A zalicza się własne opracowania oraz sprawozdania z czynnego uczestnictwa. Pozostałe materiały - kat. B-2. 0643Megafonizacja i radiofonizacjaB-3Bc 065 SponsoringBE-5Bc 066 Patronat, komitety honoroweBE-5Bc 07 WSPÓŁDZIAŁANIE, KONTAKTY Obejmuje ogólne sprawy współpracy z instytucjami krajowymi nie związane bezpośrednio z dokumentacją innych klas. 070 Przepisy prawne dotyczące współdziałania i kontaktówB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 071 Współdziałanie 0710Współdziałanie z partiami i organizacjami politycznymiABcKorespondencja merytoryczna i własne opracowania dla tych instytucji, pozostałe - kat. B-5. 0711Współdziałanie ze związkami zawodowymi, organizacjami spółdzielczymi i społecznymiABcJak w klasie 0710. Dotyczy także organizacji kombatanckich. W miarę potrzeb dla poszczególnych organizacji można zakładać podteczki. 0712Współdziałanie z terenowymi organami administracji rządowejABcJak w klasie 0710. 0713Współdziałanie z terenowymi organami inspekcji rządowejA Jak w klasie 0710. 0714Współdziałanie z organami samorządu terytorialnegoABcJak w klasie 0710. 0715Współdziałanie z innymi urzędami, instytucjami i stowarzyszeniamiBE-5Bc 0716Współdziałanie z komórkami własnej jednostkiBcBc 0717Współdziałanie z powiatowymi jednostkami samorządowymiB-5Bc 0718Współdziałanie z innymi instytucjami, związkami, organizacjami, urzędamiB-5Bc 0719ReprezentacjaBE-5BcZaproszenia, życzenia, podziękowania i inna korespondencja. 072 Kontakty zagraniczne 0720Ogólne zasady i programy kontaktów zagranicznych (własne)ABc 0721Sprawozdania z wyjazdów zagranicznychABc 0722Przyjmowanie przedstawicieli i gości z zagranicy - programy i sprawozdaniaA 0723Wymiana doświadczeńBE-5Bc 0724Współpraca dwustronna z zaprzyjaźnionymi miastami lub innymi jednostkami podziału administracyjnego innych państwABcUmowy, uzgodnienia, zasady, sprawozdania i plany ze wspólnych przedsięwzięć 0725Wnioski wyjazdoweB-5Bc 0726Kontakty zagraniczne jednostek podległychB-5Bc 0727Współpraca z organizacjami międzynarodowymiABcDla każdej organizacji zakłada się odrębne teczki, zawierające podpisane porozumienia, analizy, oceny i sprawozdania z realizacji współpracy. 08 BIUROWOŚĆ, ARCHIWUM ZAKŁADOWE 080 Przepisy prawne dotyczące biurowości, archiwów zakładowychB-10Bc 081 Instrukcje, regulaminy, rejestry 0810Instrukcje kancelaryjneABc 0811Rzeczowy wykaz aktABc 0812Rejestry kancelaryjne, rzeczoweB-5Bc 0813Instrukcje i regulaminy archiwum zakładowego i biblioteki urzędowejABc 082 Archiwum zakładowe 0820Wykazy spisów zdawczo-odbiorczychABc 0821Spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazanych do archiwum zakładowegoABc 0822Spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazanych do archiwum państwowegoABc 0823Wypożyczanie akt z archiwum zakładowegoB-2Bc 0824Protokoły brakowania akt i spisy akt wybrakowanychABc 0825KwerendyB-5Bc 0826Skontrum dokumentacji archiwum zakładowegoB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty przeprowadzenia nowego skontrum 0827Zagubienie bądź utrata aktABcPostępowanie wyjaśniające, protokoły 083 Biblioteka urzędowa 0830Ewidencja zasobów bibliotecznychB-50Bc 0831Zakup książek i innych wydawnictwB-2Bc 0832Katalogi, prospekty, rejestry itp. wydawnictwaB-3BcObce 0833Ewidencja wypożyczeń zbiorów bibliotecznychB-5Bc 0834Brakowanie zbiorów, weryfikacja przydatnościB-3Bc 084 Technika pracy biurowejB-5BcZasady organizacji i nowoczesnej techniki pracy biurowej, współpraca z instytucjami zajmującymi się tym problemem, wprowadzanie nowych technik biurowych, pomoc i nadzór w tym zakresie. 085 Formularze i druki 0850Wzory formularzy i druków własnychABc 0851Katalogi i wzorniki druków i formularzyB-10BcObce 0852Gospodarka formularzami i drukamiB-3Bc 0853Składnice formularzy i drukówB-3Bc 0854Druki ścisłego rozliczania i powszechnego użytkuB-5Bc 086 Godła, pieczęcie, tablice ogłoszeń 0860Godła i herby (wzory)ABcOpiniowanie, wizerunki 0861Odciski pieczęci urzędowych, ewidencjaABc 0862Zamawianie pieczęci urzędowych i stempli, likwidacja pieczęciB-10Bc 0863Tablice urzędowe i informacyjneB-5Bc 0864Tablice ogłoszeńB-5Bc 0865Flagi państwoweB-5Bc 087 Opłaty i ryczałty pocztowe, telefoniczne 0870Tabele opłat pocztowychB-5Bc 0871Opłaty i ryczałtyB-5Bc 0872Telegramy, telefonogramy, dalekopisy i telefaksyB-5Bc 09 NADZÓR, KONTROLE, BADANIA 090 Zasady i tryb postępowania w sprawach nadzoru, kontroli i badańB-10BcWłasne ustalenia i wytyczne - kat. A 0900Książki kontroliB-5Bc 0901Nadzór terenowych organów rządowej administracji ogólnej nad przestrzeganiem prawa przez organy samorządu terytorialnegoB-5Bc 091 Kontrole, inspekcje, lustracje 0910Plany kontroli, inspekcji i lustracji oraz ich realizacjaB-5Bc 0911Kontrole zewnętrzne urzędu własnegoABcProtokoły, sprawozdania z kontroli, wnioski i wystąpienia pokontrolne, sprawozdania z realizacji zaleceń. Do kat. A - kontrole problemowe i kompleksowe, pozostałe - kat. B-5. 0912Kontrole wewnętrzneB-5BcJak w klasie 0911 0913Własne kontrole jednostek podległychABcJak w klasie 0911 0914Kontrole zewnętrzne w jednostkach podległychB-5BcJak w klasie 0911 092 Badania Badania dotyczące różnych aspektów funkcjonowania i organizacji własnego urzędu oraz jednostek podległych. 0920Plany i programy badań oraz ich realizacjaB-5Bc 0921Tezy badań i wytyczne w sprawach badań (własne)ABc 0922Wyniki badań, opracowania, wnioski, notatkiABc 0923Wykorzystanie wniosków z przeprowadzonych badańABc 093 Uczestnictwo w obcych kontrolach i badaniach 0930Udział w kontrolach organizowanych przez specjalistyczne jednostki kontrolneB-3Bc 0931Udział w kontrolach organizowanych przez organy organizacji społecznych i innychB-3Bc 0932Udział w kontrolach organizowanych przez terenowe organy rządowej administracji ogólnej, zespolonej i niezespolonejBE-5Bc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 1 KADRY 10 ZASADY PRACY I PŁAC. EWIDENCJA OSOBOWA 100 Zbiór przepisów prawnych dotyczących pracy i płac oraz spraw osobowychBE-10BcOkres przechowywania liczy się od daty utraty mocy prawnej danego przepisu. Do kat. A zalicza się własne ustalenia i wytyczne. 101 Praca, płace 1010Umowy zbiorowe i zakładoweABcWłasne, zewnętrzne - kat. B-5 1011Taryfikatory kwalifikacyjne, siatki płacABcWłasne, zewnętrzne - kat. B-5 1012Regulaminy pracy, czas pracyABcWłasne, zewnętrzne - kat. B-5 1013Zasady nagradzania i premiowaniaABcWłasne, zewnętrzne - kat. B-5 102 Ewidencja osobowa, legitymacje własnych pracowników Do całości spraw mają zastosowanie postanowienia ustawy z dnia 29.08.1997 roku o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883) 1020Akta osobowe pracowników starostwaBE-50BcProwadzi się w sposób określony w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28.05.1996 roku w sprawie zakresu ... (Dz. U. Nr 62, poz. 286) 1021Pomoce ewidencyjne do akt osobowychB-50Bc 1022Legitymacje służbowe i karty identyfikacyjne pracowników własnej jednostkiB-5Bc 1023Sprawy wojskowe pracownikówB-5Bc 1024Świadectwa pracy, zaświadczenia itp.B-5Bc 103 Ewidencja osobowa, legitymacje pracowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych Jak w klasie 102 1030Akta osobowe kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychBE-50 Jak w klasie 1020 1031Pomoce do akt osobowych kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychB-50 1032Legitymacje służbowe kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychB-5 11 ZATRUDNIANIE I WYNAGRADZANIE PRACOWNIKÓW WŁASNEGO URZĘDU I KIEROWNIKÓW POWIATOWYCH SAMORZĄDOWYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH 110 Przepisy prawne dotyczące zatrudniania i wynagradzaniaBE-10BcJak w klasie 100 111 Zatrudnianie i zwalnianie pracowników własnego urzędu 1110Zapotrzebowanie i nabór pracownikówB-2Bc 1111Zatrudnianie i zwalnianie pracownikówB-2Bc 1112Zatrudnianie i zwalnianie pracowników specjalnych kategoriiB-2Bc 1113Zatrudnianie i zwalnianie pracowników młodocianychB-2Bc 1114Zatrudnianie w godzinach nadliczbowychB-2Bc 1115Praktyki, praktykanci, stażeB-5Bc 1116Wykazy etatów, plany rozmieszczenia pracownikówABc 1117Przeglądy kadroweBE-5Bc 1118Obsadzanie stanowisk pracy w drodze konkursówB-5Bc 112 Nagradzanie i awansowanie pracowników własnego urzędu 1120Nagradzanie pracownikówB-2Bc 1121Awansowanie pracownikówB-2Bc 1122Nagrody jubileuszoweB-2Bc 1123Dyplomy, listy, podziękowaniaB-2BcJeden egzemplarz odkłada się do akt osobowych - klasa 1020 1124Opinie o pracownikachB-5Bc 113 Zatrudnianie, nagradzanie i awansowanie kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych (p.s.j.o.) 1130Powoływanie i odwoływanie kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych. Konkursy na stanowiskaB-5BcJeden egzemplarz odkłada się do akt osobowych - klasa 1030 1131Nagradzanie i awansowanie kadry kierowniczej p.s.j.o.B-5BcJak w klasie 1130 1132Nagrody jubileuszowe kadry kierowniczej p.s.j.o.B-2Bc 1133Dyplomy, podziękowania dla kadry kierowniczej p.s.j.o.B-2BcJak w klasie 1130 1134Opinie o kierownikach p.s.j.o.B-5Bc 114 Odznaczenia państwowe i resortowe 1140Ewidencja pracowników odznaczonychBE-10Bc 1141Odznaczenia państwowe (wnioski)B-5Bc 1142Odznaczenia resortoweB-5Bc 115 Prace dodatkowe pracowników własnego urzędu i kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnych 1150Zezwolenia na wykonywanie pracy dodatkowej. EwidencjaB-5Bc 1151Prace zleconeB-5Bc 1152Umowy o dziełoB-5Bc 116 Opiniowanie kandydatów na stanowiska w rządowej administracji zespolonej, policji i straży pożarnejBE-5Bc 12 SZKOLENIE PRACOWNIKÓW 120 Przepisy prawne dotyczące szkolenia pracownikówB-10Bc 121 Ośrodki doskonalenia kadr pracowniczych 1210Lokale, pomieszczenia i ich wyposażenieB-5Bc 1211Pracownicy ośrodkówB-5Bc 1212Koszty szkolenia, rozliczenia, zwolnienia od kosztówB-3Bc 1213Baza wyżywieniowa, rozliczeniaB-3Bc 1214Obsługa techniczno-kancelaryjna kursówB-3Bc 1215Dokumentacja szkoleniaB-10Bc 122 Formy i metody szkolenia 1220Plany i programy szkolenia pracowników urzędu własnego i ich realizacjaABcDo kat. A kwalifikuje się własne programy i plany, obce do kat. B-5 1221Analizy i oceny form szkoleniowychABc 1222KursyB-3Bc 1223Sympozja, kursokonferencje itp.B-3Bc 1224Szkolenie praktykantówB-3Bc 1225Egzaminy kwalifikacyjneB-5Bc 1226Praktyki szkolenioweB-3Bc 1227Samokształcenie, dokształcanieB-3Bc 123 Uczestnicy szkolenia 1230Ewidencja szkolonychB-10Bc 1231Dobór kadr do szkoleniaB-2Bc 1232Analizy i oceny wyników szkoleniaABc 1233Opieka nad szkolonymiB-3Bc 1234Protokoły z egzaminów i świadectwa naukiB-50Bc 124 Dokształcanie i szkolenie kadry kierowniczej powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychB-5BcPlany, zezwolenia, decyzje o dofinansowaniu 13 DYSCYPLINA PRACY, URLOPY, KARY 130 Przepisy prawne dotyczące dyscypliny pracy, urlopów, karania pracownikówBE-10BcJak w klasie 100 131 Dyscyplina pracy 1310Listy obecności pracownikówBcBc 1311Absencja chorobowaB-5Bc 1312Książki wyjść poza urządB-3Bc 1313Ewidencja delegacji służbowychBcBc 1314Zachowanie tajemnicy państwowej i służbowejB-3BcOkres przechowywania liczy się od następnego roku po wygaśnięciu zobowiązania lub uprawnienia dostępu. 1315Analizy efektywnego czasu pracyABc 132 Urlopy pracownicze 1320Plany i wykorzystanie urlopów wypoczynkowych pracowników urzędu własnegoB-3Bc 1321Urlopy okolicznościoweB-3Bc 1322Urlopy macierzyńskie i wychowawczeB-3BcOdkłada się do akt osobowych - klasa 1020 lub 1030 1323Urlopy bezpłatneB-3BcJak w klasie 1322 1324Urlopy dla poratowania zdrowiaB-3BcJak w klasie 1322 133 Kary porządkowe i dyscyplinarne 1330Upomnienia - odwołaniaBcBcZgodnie z przepisami Kodeksu Pracy 1331Komisje dyscyplinarne, rzecznicy dyscyplinarniB-5Bc 1332Zacieranie nałożonych karB-5Bc 1333Zawieszanie pracowników w czynnościachB-5Bc 1334Pozbawianie uprawnień urzędnika samorządowegoB-5Bc 134 Postępowanie dyscyplinarneBE-5BcW tym komisje i rzecznicy dyscyplinarni 14 SPRAWY SOCJALNO-BYTOWE PRACOWNIKÓW 140 Przepisy prawne dotyczące spraw socjalno-bytowych pracownikówBE-10BcJak w klasie 100 141 Mieszkania, ogródki działkowe, działki budowlane 1410Mieszkania pracownicze, pomoc, interwencje, pożyczki mieszkanioweB-5BcDecyzje w przedmiotowych sprawach 1411Ogródki działkowe pracownikówB-5Bc 1412Działki budowlane dla pracownikówB-3Bc 1413Dojazdy do pracy - dopłaty do biletówB-3Bc 1414Zaopatrzenie rzeczowe pracownikówB-3Bc 142 Opieka zdrowotna 1420Ambulatoria własneB-3Bc 1421Sanatoria, wczasy leczniczeB-5BcDecyzje o dofinansowaniu 1422Zasiłki choroboweB-5BcDokumentacja stanowiąca podstawę przyznania 1423Zasiłki połogowe, pogrzebowe, losowe i inneB-5BcJak w klasie 1410 1424Opieka nad inwalidamiB-3Bc 1425Opieka nad emerytami i rencistamiB-3Bc 1426Opieka nad dziećmi - żłobki, przedszkolaB-3Bc 143 Wypoczynek pracowników i ich rodzin 1430Wczasy pracownicze i rodzinneB-5BcJak w klasie 1421 1431Obozy, kolonie dla dzieci i młodzieżyB-5BcJak w klasie 1421 1432Własna baza wczasowo-kolonijnaB-3Bc 144 Sport, oświata i kultura 1440Własna baza sportowa i kulturalno-oświatowaB-2Bc 1441Imprezy sportowe dla pracownikówB-2Bc 1442Wypożyczalnie sprzętu sportowegoB-2Bc 1443Biblioteki i czytelnie dla pracownikówB-2Bc 1444Imprezy kulturalno-oświatoweB-2Bc 15 EMERYTURY, RENTY, UBEZPIECZENIA 150 Przepisy prawne emerytalno-rentowe i ubezpieczenioweB-10Bc 151 Emerytury i renty 1510Ewidencja emerytów i rencistów własnego urzęduB-10Bc 1511Wnioski o emerytury dla własnych pracowników i kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychB-3Bc 1512Wnioski o renty inwalidzkie i specjalne dla własnych pracowników i kierowników powiatowych samorządowych jednostek organizacyjnychB-3Bc 1513Dodatki do rent i emeryturB-3Bc 152 Ubezpieczenia społeczne 1520Składki ubezpieczenia społecznegoB-5Bc 1521Zbiorowe ubezpieczenia pracownikówB-10Bc 1522Legitymacje ubezpieczeniowe pracowników urzędu własnegoB-5Bc 16 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 160 Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracyBE-10BcJak w klasie 100 161 Stan bezpieczeństwa i higieny pracy 1610Przeglądy i kontrole stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w urzędzie własnymB-3Bc 1611Przeglądy i kontrola stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w jednostkach podległychB-3Bc 1612Analizy i oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracyB-5Bc 162 Środki ochronne 1620Odzież ochronna i sprzęt ochrony osobistejB-3Bc 1621Urządzenia ochronne i sanitarneB-3Bc 1622Środki utrzymania czystościB-3Bc 163 Wypadki przy pracy, zdrowie, choroby zawodowe 1630Wypadki zbiorowe, śmiertelne i inwalidzkieABc 1631Inne wypadkiB-10Bc 1632Zgłoszenia chorób zawodowychB-10Bc 1633Analizy i oceny wypadkowości i chorób zawodowychABc 1634Badania okresowe pracownikówBx* *Okres przechowywania zgodny z wymaganiami na danym stanowisku pracy 1635Profilaktyka zapobiegawczaB-5Bc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 2 ŚRODKI RZECZOWE 20 ADMINISTRACJA NIERUCHOMOŚCI 200 Podstawowe zasady gospodarowania nieruchomościamiBE-10BcJak w klasie 100 201 Administrowanie nieruchomościami 2010Dokumentacja prawna i projektowo-kosztorysowaBE5BcDo każdego obiektu zakłada się odrębne teczki. Okres przechowywania liczy się od daty zaprzestania eksploatacji obiektu. Dokumentacja obiektów zabytkowych - kat. A. 2011Ewidencja nieruchomości, lokali i pomieszczeń użytkowych przez urząd własnyB-10Bc 2012Ewidencja (dokumentacja) nieruchomości, lokali i pomieszczeń przekazanych do korzystania jednostkom podległymB-10Bc 2013Ewidencja nieruchomości, lokali i pomieszczeń własnych użytkowanych przez jednostki obceB-10Bc 2014Nabywanie, zbywanie, zamiana nieruchomości, lokali i pomieszczeń na potrzeby własne urzęduB-25Bc 2015Podatki, opłaty i czynsze za lokale, pomieszczenia i nieruchomości własneB-10Bc 202 Utrzymywanie lokali i pomieszczeń 2020Utrzymywanie czystościB-2Bc 2021Ogrzewanie lokali i pomieszczeńB-2Bc 2022OświetlenieB-2Bc 2023Woda, kanalizacja, ścieki itp.B-2Bc 2024Dekoracja, flagowanie, estetykaB-2Bc 203 Ochrona obiektów i mienia 2030Ochrona przeciwpożarowa w nieruchomościach własnychB-5Bc 2031Ochrona przeciwpożarowa w nieruchomościach jednostek podległychB-5Bc 2032Ochrona (strzeżenie) obiektów i mienia własnego oraz jednostek podległychB-5BcDzienniki służb, meldunki itp. 21 GOSPODARKA ŚRODKAMI RUCHOMYMI 210 Zaopatrzenie w materiały i pomoce biurowe 2100Źródła zaopatrzenia, dostawcyB-2Bc 2101Magazynowanie i użytkowanie ruchomości, materiałów, narzędzi i pomocy biurowychB-5Bc 2102Ewidencja ruchomości, narzędzi, materiałów i pomocy biurowychB-3Bc 2103Likwidacja środków trwałychB-5Bc 211 Meble i sprzęt biurowy 2110Zapotrzebowania, zamówienia, przydziałyB-3Bc 2111Konserwacja i remontyB-3Bc 2112Kasacja i upłynnianieB-5Bc 212 Maszyny i urządzenia biurowe 2120Zapotrzebowania, zamówienia, przydziałyB-3Bc 2121Dokumentacja techniczna i eksploatacyjna maszyn i urządzeńB-3BcOkres przechowywania liczy się od daty kasacji danej maszyny lub urządzenia 213 Gospodarka materiałowa i narzędziowa 2130Zasady gospodarki materiałowej i narzędziowej (własnej)ABc 2131Ewidencja materiałów i narzędziB-10Bc 2132Magazynowanie materiałów i narzędziB-10Bc 2133Rozliczenia zużycia materiałówB-3Bc 2134Gospodarka odpadami (surowcami wtórnymi)B-2Bc 214 Inwentaryzacja 2140Inwentaryzacja w urzędzie własnymB-5Bc 2141Formularze inwentaryzacyjne (spisy i protokoły)B-5Bc 2142Komisje inwentaryzacyjne własneB-5BcSkłady komisji 2143Wycena i przecenaB-10Bc 2144Inwentaryzacje w jednostkach podległychB-3-Informacje, wyniki 215 UsługiB-5BcUsługi świadczone innym instytucjom 22 INWESTYCJE I REMONTY 220 Przepisy prawne dotyczące inwestycji i remontówB-10Bc 221 Przygotowywanie inwestycji i remontów 2210Normatywy techniczne projektowaniaB-5Bc 2211Opinie i uzgodnienia projektów inwestycyjnych i remontów kapitalnychB-5Bc 2212Zlecenia na wykonanie dokumentacjiB-3Bc 222 Inwestycje budowlane, remonty kapitalne 2220Dokumentacja (prawna i techniczna) budynków typowychBE-5BcJak w klasie 2010 2221Dokumentacja (prawna i techniczna) budynków zabytkowychABcJak w klasie 2010 2222Zlecenia, umowyB-5Bc 2223Protokoły odbioru, rozliczeniaB-5BcJeden egzemplarz protokołu odbioru inwestycji i notatek należy dołączyć do dokumentacji prawnej i technicznej obiektu - klasa 2010 2224Zaopatrzenie materiałowe i wyposażenioweB-3Bc 2225Sprawozdania z realizacji inwestycjiBE-5Bc 2226Ewidencja inwestycjiABc 2227Nadzór inwestycyjnyB-5Bc 2228Wykonawstwo inwestycjiB-5Bc 223 Remonty bieżące 2230Dokumentacja ogólna dotycząca spraw remontówB-3Bc 2231Wykonawstwo remontów bieżących - umowy, zleceniaB-5Bc 2232Zaopatrzenie materiałoweB-5Bc 2233Protokoły odbioru, rozliczeniaB-5Bc 23 TRANSPORT 230 Przepisy prawne dotyczące transportuB-10Bc 231 Zakup i ewidencja środków transportu 2310Zakupy środków transportuB-5Bc 2311Ewidencja własnych środków transportuB-10Bc 2312Ewidencja środków transportu jednostek podległychB-10Bc 2313Etaty samochodowe własne oraz jednostek podległychB-5Bc 232 Eksploatacja środków transportu 2320Przebiegi samochodów osobowych własnychB-3Bc 2321Przebiegi samochodów osobowych jednostek podległychB-3Bc 2322Remonty kapitalne pojazdówB-3Bc 2323Remonty bieżące pojazdówB-3Bc 2324Części zamienne, narzędzia, sprzętB-3Bc 2325PaliwoB-3Bc 2326Zezwolenia na prowadzenie samochodów służbowychB-5Bc 2327Ryczałty samochodoweB-3Bc 2328Karty drogoweB-5Bc 233 Zaplecze techniczne transportuB-3BcGaraże, warsztaty, myjnie SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 3 BUDŻET, PODATKI, OPŁATY, RACHUNKOWOŚĆ 30 PLANOWANIE I WYKONYWANIE BUDŻETÓW 300 Przepisy prawne dotyczące planowania budżetowegoBE-10BcJak w klasie 100 301 Budżet powiatu 3010Opracowania i materiały dotyczące projektowania budżetówB-5Bc 3011Budżet zbiorczy, zmiany i realizacjaABcW tym opinie Regionalnej Izby Obrachunkowej 3012Plany finansowe jednostek budżetowych, zmiany i realizacjaBE-5Bc 3013 302 Zadania zlecone 3020Dotacje celowe budżetu wojewódzkiego na realizację rządowych zadań zleconychB-5Bc 3021Plany finansowe zadań zleconychBE-5BcZałożenia i wyliczenia Starostwa 303 Gospodarka pozabudżetowa 3030Opracowania i materiały w sprawach planowania i realizacji środków pozabudżetowychB-5Bc 3031Opracowania i materiały innych jednostek w sprawach planowania i realizacji środków pozabudżetowychB-5Bc 3032Plany finansowe zakładów budżetowychB-5Bc 304 Plany finansowania inwestycji i remontów 3040Plany finansowania inwestycji własnych i ich realizacjaB-5Bc 3041Plany finansowania inwestycji jednostek podległych i ich realizacjaB-5Bc 3042Finansowanie remontów własnychB-5Bc 3043Finansowanie remontów jednostek podległychB-5Bc 305 Fundusze specjalne i celowe, dotacje, subwencje 3050Ewidencja funduszy specjalnych i celowychB-5Bc 3051Realizacja funduszy specjalnych i celowychABc 3052DotacjeB-5Bc 3053Nadzór nad wykorzystaniem dotacji przez jednostki dotowaneB-5Bc 3054Subwencje z budżetu państwaB-5 3055Subwencje wyrównawcze z budżetu państwaB-5 306 Pożyczki, kredyty 3060Zasady współpracy z finansującymi bankamiA-Umowy, umowy kredytowe i inne ustalenia 3061Maksymalne kwoty kredytów i pożyczek, zasady ich wykorzystaniaBE-5Bc 307 Dochody z majątku powiatowego, dochody i wpłaty powiatowych jednostek organizacyjnych 3070Dochody z majątku powiatowegoB-5Bc 3071Dochody powiatowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 3072Wpłaty powiatowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 308 Emisja obligacji, akcje 3080Zasady i wysokość emisji obligacjiABcWłasne ustalenia, zewnętrzne - kat. B-5 3081Techniczne wykonanie emisji obligacjiBE-5Bc 3082Ewidencja obligacjiA- 3083Zbywanie obligacji i wykup obligacjiB-5Bc 3084Dochody z udziałów w spółkach prawa handlowego, spółdzielniach, przedsiębiorstwach, bankachB-5Bc 309 Fundusze pomocowe EWG, dofinansowanie zagraniczne i inne dochody 3090Fundusze pomocowe EWG, dofinansowanie zagraniczneABc 3091Inne dochodyBE-5BcNp. spadki, darowizny itp. 31 RACHUNKOWOŚĆ, KSIĘGOWOŚĆ, OBSŁUGA KASOWA 310 Przepisy prawne dotyczące rachunkowości, księgowości i obsługi kasowejB-10Bc 311 Sprawy ogólne dotyczące urządzeń do księgowaniaB-3Bc 312 Księgowość budżetowo-finansowa 3120Dokumentacja księgowa księgowości budżetowejB-5BcKsięgi, rejestry, dzienniki, kartoteki itp. 3121Dowody księgowe księgowości budżetowejB-5Bc 3122Dokumentacja księgowa inwestycjiB-5-Jak w klasie 3120 3123Dowody księgowe inwestycjiB-5BcOkres przechowywania całości dowodów dotyczących danej inwestycji liczy się od następnego roku po jej rozliczeniu 3124Dokumentacja księgowa dochodów i wydatków zadań zleconychB-5-Jak w klasie 3120 3125Dowody księgowe dochodów i wydatków zadań zleconychB-5Bc 313 Księgowość podatków i opłat oraz innych należności 3130Dokumentacja księgowa księgowości podatków i opłatB-5-Jak w klasie 3120 3131Dowody księgowe księgowości podatków i opłatB-5Bc 3132Dokumentacja księgowa innych należnościB-5BcJak w klasie 3120 3133Dowody księgowe innych należnościB-5Bc 3134 314 Płace, delegacje służbowe 3140Dokumentacja służąca sporządzaniu list płacB-5Bcw tym karty pracy 3141Listy płacB-50*-*Okres przechowywania wynika z art. 74 Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591) i może ulec zmianie. Kopie - B-5 3142Kartoteki wynagrodzeńB-50*-Jak w klasie 3141 3142Listy innych wynagrodzeń stanowiące podstawę do naliczenia renty lub emeryturyB-50*BcJak w klasie 3141 3143Listy zaliczek na wynagrodzeniaB-5Bc 3144Rozliczenia delegacji służbowychB-5Bc 3145Deklaracje podatkowe PITB-5- 3146Deklaracje RMUAB-3- 3147Zaświadczenia o zarobkachB-3- 315 Obsługa kasowa 3150Dokumentacja kasowaB-5BcJak w klasie 3120 3151Raporty kasowe - oryginałyB-5BcKopie - kat. B-2 3152Uzgodnienia saldB-3Bc 3153Depozyty kasoweB-5Bc 3154Rewizje i lustracje kasyB-5Bc 3155Dowody kasoweB-5BcOryginały KP, KW itp. 316 Nadzór nad rachunkowością, dokumentacją i obsługą kasową 3160Bieżący nadzór głównego księgowegoB-3Bc 3161Powoływanie biegłych księgowych, listy biegłychB-10Bc 32 PODATKI I OPŁATY LOKALNE 320 Przepisy dotyczące podatków i opłatB-10Bc 321 Rejestracja podatkowa 3210Materiały rejestracji podatkowej o charakterze ogólnymB-10Bc 3211Ewidencja zgłoszeńB-10Bc 3212Wykazy kontroli w sprawie rejestracji podatkowejB-10Bc 3213ZaświadczeniaB-5Bc 322 Informacje podatkowe 3220Materiały dotyczące informacji podatkowychB-10Bc 3221Ewidencje dotyczące informacji podatkowychB-10Bc 323 Orzecznictwo w zakresie podatków i opłat 3230Ogólne zasady orzecznictwaB-10Bc 3231Materiały dotyczące ustalania zobowiązań podatkowychB-10Bc 3232Ewidencje, rejestry, wykazyB-10Bc 3233Odwołania i zażalenia w trybie postępowania podatkowegoB-10Bc 3234Ulgi i umorzeniaB-5Bc 3235Przesunięcia terminów płatnościB-3Bc 324 Akta podatkowo-wymiarowe 3240Ewidencja teczek wymiarowych poszczególnych podatnikówB-10Bc 3241Teczki wymiarowe podatnikówB-10Bc 3242Inne materiały dotyczące akt wymiarowychB-10Bc 3243Nadzór nad realizacją zobowiązańB-5Bc 325 Podatek rolnyB-10BcEwidencja, akta wymiarowe 33 EGZEKUCJA ADMINISTRACYJNA 330 Tytuły wykonawcze 3300Ewidencja i spisy tytułów wykonawczychB-10- 3301Zlecenia egzekucyjne i inne materiały podlegające włączeniu do tytułów wykonawczychB-10Bc 331 Przydział tytułów wykonawczych poborcom i inspektorom skarbowym 3310Przydział, rejestracja i odbiór tytułów wykonawczych od inspektorów i poborców skarbowychB-5Bc 3311Wyniki pracy inspektorów skarbowych i poborców skarbowychB-10Bc 3312Wewnętrzna kontrola załatwianych spraw przez inspektorów i poborców skarbowychB-10Bc 332 ZażaleniaB-10Bc 34 ZAMÓWIENIA PUBLICZNE, PRZETARGI, OFERTY 340 Przepisy prawne dotyczące zamówień i przetargówBE-10BcJak w klasie 300 341 Kryteria oceny ofertBE-5BcDo kat. A zalicza się własne ustalenia i wytyczne 342 Zamówienia publiczne 3420Powoływanie komisjiB-5Bc 3421Wybór ofertyB-5BcDla każdego zamówienia prowadzi się odrębną teczkę zawierającą materiały kontrahentów, opinie komisji i decyzje. Okres przechowywania liczy się od daty realizacji przedsięwzięcia 343 Przetargi 3430Powoływanie komisjiB-5Bc 3431Wybór ofertyB-5BcJak w klasie 3421 344 Konkurs ofertB-5BcOferty i decyzje o wyborze jednej z nich. Dla każdego zlecenia prowadzi się odrębne teczki. 345 Rejestry zamówień publicznych, odwołań i protestówB-5- SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIV W komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 4 KULTURA, SPORT, TURYSTYKA I WYPOCZYNEK, OŚWIATA Poszczególne placówki upowszechniania kultury, sportu, oświaty itp. powinny posiadać własne szczegółowe wykazy akt przygotowane w oparciu o analogiczne przepisy właściwych rzeczowo resortów 40 UPOWSZECHNIANIE KULTURY 400 Przepisy prawne dotyczące upowszechniania kulturyBE-10BcJak w klasie 100 401 Ewidencja placówek upowszechniania kultury zarządzanych przez władze powiatuA-W tym protokoły przekazania i przejęcia 402 Organizacja i programy upowszechniania kultury 4020Plany i programy upowszechniania kulturyABc 4021Organizacja jednostek upowszechniania kulturyABcW tym bibliotek powiatowych. Dla każdej jednostki zakłada się odrębną teczkę 4022Współdziałanie w zakresie upowszechniania kultury i placówek upowszechniania kulturyB-5Bc 4023Nadzór nad działalnością instytucji artystycznych i placówek upowszechniania kulturyB-5Bc 4024Wydawanie zezwoleń na publiczną działalność rozrywkową i artystycznąB-5Bc 4025Organizacja sieci kin i rozpowszechnianie filmówBE-5Bc 4026Gospodarowanie środkami budżetowymi przeznaczonymi na realizację zadań w sferze kultury i sztukiB-5Bc 403 Ochrona dóbr kultury 4030Decyzje i postanowienia starosty, wytyczne konserwatorskie dla dóbr kultury ruchomych i nieruchomychABc 4031Ewidencja ruchomych dóbr kulturyABcW tym ewidencja zabytków ruchomych. Dla każdego obiektu zakłada się w miarę potrzeb odrębną teczkę 4032Ewidencja nieruchomych dóbr kulturyABcW tym ewidencja zabytków nieruchomych. Jak w klasie 4031 4033Gospodarowanie środkami budżetowymi przeznaczonymi na realizację zadań w sferze ochrony dóbr kulturyB5Bc 404 Amatorski ruch artystyczny i sztuka ludowa 4040Amatorskie zespoły artystyczneBE-5BcEwidencja, pomoc materialna i organizacyjna 4041Twórcy ludowiABcJak w klasie 4040 405 Współdziałanie ze związkami i stowarzyszeniami twórcówBE-5 41 SPORT, KULTURA FIZYCZNA 410 Przepisy prawne dotyczące sportu i kultury fizycznejB-10Bc 411 Ewidencja obiektów sportowych i rekreacyjnych pozostających w gestii powiatuA-w tym protokoły przekazania i przejęcia 412 Kierunki i programy rozwoju kultury fizycznej i sportu oraz sprawozdania z ich realizacjiABc 413 Wychowanie fizyczne i sport masowy 4130Współdziałanie i wspieranie stowarzyszeń kultury fizycznejB-3Bc 4131Nadzór nad systemem rozgrywek sportowychB-3Bc 4132Realizacja zadań w zakresie sportu i kultury fizycznejBE-5Bc 4133Współdziałanie w zakresie przygotowania kadr, organizacji konkursów, współzawodnictwa i sportu inwalidówB-3Bc 4134Propagowanie i upowszechnianie masowego ruchu sportowegoB-3Bc 4135Gospodarowanie środkami budżetowymi na realizację zadań w sferze kultury fizycznejB-5Bc 414 Stowarzyszenia kultury fizycznej, związki sportowe 4140Ewidencja uczniowskich klubów sportowychA- 4141Nadzór nad działalnością lokalnych związków sportowych i stowarzyszeń kultury fizycznejABc 4142Pomoc organizacyjna i finansowa związków sportowych i organizacji kultury fizycznejBE-5Bc 415 Baza i sprzęt sportowy 4150Eksploatacja bazy sportowejB-5Bc 4151Wypożyczalnie sprzętu sportowego i turystycznegoB-5Bc 42 TURYSTYKA I WYPOCZYNEK 420 Przepisy prawne dotyczące turystyki i wypoczynkuB-10Bc 421 Kierunki i programy rozwoju turystyki i wypoczynku i ich realizacjaABc 422 Zagospodarowanie turystyczno-wypoczynkowe 4220Współdziałanie ze stowarzyszeniami turystycznymiB-5Bc 4221Gospodarowanie środkami budżetowymi na realizację zadań w sferze turystyki i wypoczynkuB-5Bc 4222Realizacja zadań w dziedzinie turystyki i wypoczynkuB-5Bc 4223 423 Obsługa ruchu turystycznegoB-5Bc 43 OŚWIATA 430 Przepisy prawne dotyczące oświatyBE-10BcJak w klasie 400. Możliwy dalszy podział na podteczki dotyczące poszczególnych grup przepisów. 431 Organizacja oświaty publicznej 4310Ewidencja placówek oświaty publicznejA- 4311Tworzenie, przekształcanie i likwidacja liceów ogólnokształcących i zawodowychABcDokumentacja formalnoprawna 4312Tworzenie, przekształcanie i likwidacja szkół specjalnychABcJak w klasie 4311 4313Tworzenie, przekształcanie i likwidacja zespołów szkółABcJak w klasie 4311 4314Tworzenie, przekształcanie i likwidacja innych placówek oświatowychABcJak w klasie 4311 432 Organizacja oświaty niepublicznej 4320Rejestr niepublicznych placówek oświatowychA- 4321Zaświadczenia o wpisaniu do rejestru niepublicznych placówek oświatowychABcTeczka zawiera zaświadczenie i całość dokumentacji niezbędnej do uzyskania zaświadczenia. Możliwy dalszy podział na podteczki według rodzaju placówek oświatowych (przedszkola, szkoły podstawowe itd.). 4322Decyzje o odmowie wpisu do rejestru niepublicznych placówek oświatowychBE-5BcJak w klasie 4321 4323Decyzje o skreśleniu z rejestru niepublicznych placówek oświatowychABcJak w klasie 4321 4324Nadawanie placówkom niepublicznym statusu szkół publicznychABcJak w klasie 4321 433 Organizacja pracy szkół 4330Sieć szkolna, rejonizacjaABc 4331Organizacja roku szkolnegoABcArkusze organizacyjne szkół 4332Dni wolne od naukiB-3BcFerie, rekolekcje wielkopostne itp. 4333Zajęcia pozalekcyjne, imprezy, sport, turystyka, wypoczynekB-5Bc 4334Eksperymenty naukowe, innowacjeBE-10Bc 4335Porozumienia, umowy, działalność gospodarczaB-5Bc 4336Druki szkolneB-3Bc 4337Nadzór nad działalnością szkół publicznych i niepublicznych w zakresie realizacji powierzonych zadańB-5Bc 434 Organizacja pracy innych placówek oświatowych 4340Programy pracy i ich realizacjaBE-5Bc 4341Nadzór nad działalnością innych placówek oświatowych w zakresie realizacji powierzonych zadańBE-5Bc 435 Uroczystości i święta w placówkach oświatowychBE-5 SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 5 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO, KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT, ŁĄCZNOŚĆ 50 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE 500 Przepisy prawne dotyczące spraw społecznych i obywatelskichB-10Bc 501 Sprawy społeczne 5010Repatrianci i ich sprawyBE-10Bc 5011Mniejszości narodoweBE-10Bc 5012Zbiórki publiczne (zezwolenia)BE-5BcZbiórki funduszy na określone cele 5013Zezwolenia na nabycie nieruchomości przez cudzoziemcówB-10BcPrzygotowywanie dokumentacji dla organów podejmujących decyzje 5014Korespondencja z placówkami konsularnymi w sprawach społecznychB-5Bc 5015OdznakiB-10Bc 502 Decyzje i nadzór w sprawach zgromadzeń i imprez masowychBE-5Bc 503 Obywatelstwo - oświadczenia w sprawie wyboru, nabycia lub utraty obywatelstwa polskiegoB-50Bc 504 Zmiany imion lub nazwisk 5040Zmiana imion i nazwiskB-50Bc 5041Odwołania w sprawach zmiany imion i nazwiskB-50Bc 5042Zameldowania do właściwych urzędów o dokonanych zmianach imion lub nazwiskB-5Bc 5043Sprawy konsularneB-10Bc 505 Nadzór nad stowarzyszeniami 5050Ewidencja stowarzyszeń działających na terenie powiatuA- 5051Nadzór nad stowarzyszeniami i postępowanie rejestroweABcOpinie dla sądów rejestrowych, statuty itp. Dla każdego stowarzyszenia prowadzi się odrębną teczkę 51 SPRAWY WOJSKOWE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY. OCHRONA INFORMACJI NIEJAWNYCH 510 Przepisy prawne dotyczące spraw wojskowych, bezpieczeństwa i porządku publicznegoB-10Bc 511 Sprawy wojskowe 5110Komisje poborowe i ich działalnośćB-5BcW tym nadzór nad pracą komisji poborowych 5111Ćwiczenia wojskowe i mobilizacjaB-10BcOrganizacja doręczania i doręczanie kart powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych w trybie natychmiastowego stawiennictwa oraz w czasie mobilizacji i wojny 512 Bezpieczeństwo i porządek publiczny 5120Zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznegoB-5Bc 5121Współdziałanie z organami wymiaru sprawiedliwościB-5Bc 5122Współdziałanie z policją, strażami miejskimi i innymi służbami porządkowymi i kontrolnymiB-5 5123Rejestr wniosków do kolegiumB-2Bc 5124Nakazy administracyjneB-5Bc 513 Ochrona informacji niejawnychB-5BcProtokoły kontroli, sprawozdania itp. 52 SPRAWY OBRONY, OBRONA CYWILNA 520 Przepisy prawne dotyczące spraw obronnych i obrony cywilnejB-5Bc 521 Terenowe komitety obrony 5210Organizacja i struktura komitetów obronyB-10Bc 5211Obsługa komitetu obronyB-5Bc 522 Obrona cywilna 5220Organizacja formacji obrony cywilnejB-10Bc 5221Baza służąca obronie cywilnejB-50Bc 5222Plany obrony cywilnejABc 5223Planowanie i organizowanie systemu ostrzegania ludnościABc 5224Nadzór nad organizacją i realizacją zadań obrony cywilnej oraz jej koordynowanieB-3Bc 5225Łączność alarmowaB-5Bc 523 Świadczenia na rzecz obronnościB-10BcŚwiadczenia osobiste i rzeczowe na rzecz obrony cywilnej 53 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA, STRAŻE POŻARNE. SYSTEM RATOWNICZO-GAŚNICZY. ZAPOBIEGANIE KLĘSKOM ŻYWIOŁOWYM 530 Przepisy prawne dotyczące ochrony przeciwpożarowej, straży pożarnych i zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwaB-10Bc 531 Sieć straży pożarnych, zespołów ratownictwa i ich organizacja 5310Sieć zawodowych straży pożarnych i współdziałanie z jej jednostkamiB-10Bc 5311Sieć i organizacja ochotniczych straży pożarnychB-10Bc 5312System ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznegoB-10BcTakże ewidencja służb, straży itp. podmiotów biorących udział w działaniach ratowniczych 532 Powiatowe zespoły do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa 5320Centra zarządzania kryzysowego, organizacja i zasady prowadzenia akcji ratowniczejABcOrganizacja, skład zespołów, kierowanie na wypadek sytuacji nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska 5321Systemy łączności, alarmowania i współdziałania w działaniach ratowniczych na obszarze powiatuB-10BcOkres przechowywania liczy się od daty dezaktualizacji dokumentacji. W tym także koordynacja działań jednostek straży pożarnej, służb ratowniczych i innych inspekcji, straży i instytucji w wypadku zagrożenia 5323Analizowanie i prognozowanie lokalnych zagrożeńABcW zakresie pożarów, klęsk żywiołowych i innych 5324Analizy sił i środków systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze powiatuBE-5Bc 5325Profilaktyka przeciwpożarowaB-5BcAkcje propagandowe, kontrole doraźne itp. 5326Zapobieganie klęskom żywiołowymBE-5BcDziałania profilaktyczne w tym zakresie 54 KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO 540 Komunikacja, drogownictwo, transport 541 Przepisy prawne dotyczące komunikacji, drogownictwa, transportuBE-10BcJak w klasie 100 542 Bezpieczeństwo ruchu drogowego 5420Nadzór nad organizacją ruchu na drogach publicznychB-5Bc 5421Współpraca z innymi instytucjami w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowegoB-5Bc 5422Znaki drogoweB-3Bc 5423Sygnalizacja drogowa i oświetlenie ulicB-3Bc 5424Wypadki drogoweB-5Bc 5425Linie komunikacyjne - ewidencjaB-3Bc 5426Rozkłady jazdyB-2Bc 543 Komunikacja miejska 5430Sieć linii komunikacji miejskiejABc 5431Przystanki komunikacji miejskiej, zmiany trasB-3Bc 5432Bilety, opłatyB-5Bc 5433Ustalanie opłat z tytułu kosztów urządzenia ulic i placów komunalnychB-5Bc 5434Eksploatacja taboruB-3Bc 544 Zezwolenie na wykorzystanie pasa drogowego dróg publicznych w sposób szczególny 5440Lokalizacje reklam i drobnych placówek handlowychB-3Bc 5441Zawody sportowe, akcje protestacyjne, uroczystości religijneB-3Bc 5442Remonty i renowacje nawierzchni i torowiskB-3Bc 5443InneB-3Bc 55 TRANSPORT 550 Ewidencja i rejestracja pojazdów 5500Ewidencja i rejestracja pojazdów samochodowychB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wycofania pojazdu z rejestru pojazdów. W skład akt wchodzi dokumentacja określona w ustawie Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 98, poz. 602) 5501Ewidencja innych pojazdówB-5BcJak w klasie 5500 551 Przeglądy techniczne pojazdów, diagnostyka, szkolenie kierowców 5510Wydawanie i cofanie uprawnień dla diagnostówB-50BcRejestry, dokumentacja podstawowa 5511Wydawanie i cofanie uprawnień do prowadzenia stacji diagnostycznychB-10BcRejestry, dokumentacja formalnoprawna. Okres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia uprawnień 5512Okresowe kontrole stacji diagnostycznychB-3Bc 5513Ograniczanie zakresu badań prowadzonych przez stacje diagnostyczneB-10BcOkres przechowywania liczy się od daty podjęcia decyzji w przedmiotowych sprawach 5514Kursy kwalifikacyjne dla instruktorów nauki jazdyB-50BcAbsolwenci, protokoły egzaminacyjne 5515Wpisywanie i skreślanie z ewidencji instruktorówB-10BcJak w klasie 5511 5516Nadzór nad szkoleniem kierowcówB-3Bc 5517Wydawanie i cofanie zezwoleń na prowadzenie szkoleń dla przyszłych kierowcówB-10BcJak w klasie 5511 552 Prawa jazdy, świadectwa kwalifikacyjne, uprawnienia 5520Akta ewidencyjne osób, którym wydano prawa jazdy lub świadectwa kwalifikacyjne, odmówiono wydania takich dokumentów lub je zatrzymanoBx*-Jak w klasie 5500 oraz zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 19.06.1999 (Dz. U. z 1999 r. Nr 58, poz. 621). Okres przechowywania ubiega wraz ze zgonem osoby, której akta dotyczą 5521Karty kierowcówBx*-Jak w klasie 5520. Od 2004 r. prowadzi się w systemie komputerowym 5522Ewidencja osób bez uprawnieńBx*-Jak w klasie 5520 5523Rejestry praw jazdy, wtórników lub pozwoleńB-10-Okres przechowywania liczy się od daty dezaktualizacji rejestru 5524Wydawanie uprawnień dla egzaminatorów na prawa jazdy kategorii "T"B-50BcJak w klasie 5510 5525Egzaminy państwowe na prawa jazdy kategorii "T"B-50BcDokumentacja, protokoły z egzaminów 5526Uprawnienia do kierowania rowerem, motorowerem i pojazdem zaprzęgowymB-10BcEgzaminy, dokumentacja uprawnionych 5527Utrzymanie punktów egzaminacyjnych i sprzętu do egzaminów na prawo jazdy kat. "T"B-5Bc 553 Koncesje na świadczenie usług przewozowych 5530Zasady udzielania koncesjiB-5Bc 5531Wydane koncesje i wnioski koncesyjneB-5Bc 5532Rejestry wydanych koncesjiBE-10-Okres przechowywania liczy się od daty całkowitej dezaktualizacji 554 Gospodarka i zarządzanie drogami lądowymi i wodnymi 5540Planowanie i finansowanie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg i mostówB-10Bc 5541Funkcjonowanie systemu komunikacyjnego i jego rozbudowaB-10Bc 5542Ewidencja dróg lądowych i mostówABc 5543Tereny pod budowę dróg i mostówB-5Bc 5544Walka z zaśnieżeniem, gołoledzią itp.B-5Bc 5545Ewidencja dróg wodnych i urządzeń na drogachABc 5546Planowanie i finansowanie budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg wodnychB-10Bc 555 Lokalne szlaki kolejowe 5550Nadzór nad organizacją ruchuB-3Bc 5551Współpraca z innymi instytucjami w zakresie bezpieczeństwa ruchuB-3Bc 5552Sygnalizacja świetlna, znaki ostrzegawcze, zapory i przejazdyB-5Bc 5553Wypadki kolejoweB-5Bc 56 ŁĄCZNOŚĆ 560 Przepisy prawne dotyczące łącznościB-10Bc 561 Zaopatrzenie w sprzęt do łączności 5610Plany zaopatrzenia w sprzęt i materiały łącznościB-5Bc 5611Ewidencja sprzętu i materiałów łącznościB-3Bc 5612Eksploatacja sprzętu i materiałów łącznościB-3Bc 5613Remonty i naprawy sprzętu łącznościB-3Bc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 6 ROLNICTWO, LEŚNICTWO, GOSPODARKA WODNA, PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 60 GOSPODARKA ROLNA, WETERYNARIA 600 Przepisy prawne dotyczące rolnictwa i weterynariiB-10Bc 601 Obrót nieruchomościami rolnymi 6010Ewidencja, dokumentacja podstawowa nieruchomościABc 6011Podziały, rozgraniczenia nieruchomościB-5Bc 6012Zmiany rodzaju użytkowania nieruchomościB-5Bc 6013Gospodarka i obrót nieruchomościamiB-5Bc 6014Sprawy socjalne rolników i ich rodzinB-5Bc 6015Przyjmowanie i przekazywanie nieruchomości rolnychAB-10 6016Regulowanie prawa własności gospodarstw rolnychAB-10 6017Scalanie i wymiana gruntówAB-10 6018Ochrona gruntów rolnychB-5Bc 602 Produkcja roślinna 6020Programowanie produkcji roślinnejB-5Bc 6021Rejonizacja upraw i struktura zasiewówABc 6022Nadzór nad produkcją roślinnąB-5Bc 6023Ochrona roślin uprawnych przed chorobamiB-5Bc 603 Produkcja zwierzęca 6030Nadzór nad produkcją zwierzęcąB-5Bc 6031Gospodarka handlowa w produkcji zwierzęcejB-5Bc 6032Nadzór nad śródlądową gospodarką rybackąB-5Bc 6033Rejestracja sprzętu pływającego służącego do połowu rybB-5Bc 604 Nadzór weterynaryjnyB-5BcNadzór nad zwalczaniem zaraźliwych chorób zwierzęcych 61 LEŚNICTWO, ŁOWIECTWO, OCHRONA PRZYRODY 610 Przepisy prawne dotyczące gospodarki leśnej, łowieckiej i ochrony przyrodyBE-10BcJak w klasie 100 611 Gospodarka leśna 6110Ustalanie kierunków rozwoju leśnictwaABc 6111Zmiany przeznaczenia gruntów leśnych na cele nierolnicze i nieleśneB-5Bc 6112Sprawy ochrony lasówB-5Bc 612 Łowiectwo, rybołówstwo 6120Gospodarka łowiecka - planyB-5Bc 6121Nadzór nad administrowaniem łowiectwaB-5Bc 6122Szacowanie szkód łowieckichB-5Bc 6123Wydawanie kart wędkarskichB-3BcRejestr wydanych kart wędkarskich, dokumentacja do wydanych kart. Okres przechowywania liczy się od daty dezaktualizacji rejestru 6124Powiatowe służby ochrony wód i gospodarki łowieckiejABcOrganizacja, zasady działania 613 Ochrona przyrody 6130Ewidencja pomników przyrody, stanowisk dokumentacyjnych, użytków ekologicznych i zespołów przyrodniczo-krajobrazowychABc 6131Parki krajobrazoweABcEwidencja, tworzenie. Administracje powinny stosować własne wykazy akt 6131Ochrona roślinB-5Bc 6132Ochrona zwierzątB-5Bc 62 GOSPODARKA WODNA 620 Przepisy prawne dotyczące gospodarki wodnejB-10Bc 621 Sprawy techniczne 6210Projekty budowlanych obiektów wodnychBE-5Bc 6211Opinie i uzgodnienia projektów technicznych z zakresu gospodarki wodnej i ochrony wódBE-5Bc 6212Spółki wodneB-10Bc 622 Ochrona wód, pozwolenia wodnoprawne 6220Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom wódB-5Bc 6221Decyzje w sprawach czystości wódB-5Bc 6222Kontrola i nadzór gospodarki wodnejB-5Bc 6223Pozwolenia wodnoprawne na szczególne wykorzystanie wódB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia pozwolenia 6224Pozwolenia wodnoprawne na wykonanie urządzeń wodnychB-5BcJak w klasie 6223 623 Ochrona przeciwpowodziowaB-5Bc 63 PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 630 Przepisy prawne dotyczące przemysłu, usług i handluB-5Bc 631 Sieć zakładów przemysłowych i usługowych 6310Ewidencja zakładów przemysłowych i usługowychABc 6311Założenia polityki gospodarczejABc 6312Analizy i oceny przedsięwzięć gospodarczychABc 6313Programowanie i planowanie inwestycji przemysłowo-usługowychBE-5Bc 6314Nadzór i kontrola działalności przedsiębiorstw i zakładów usługowychB-5Bc 6315Ustalanie czasu pracy placówek usługowych i handlowychB-5Bc 6316Przedsiębiorstwa zagraniczneB-5Bc 632 Zezwolenia, koncesje, decyzje, zgłoszenia 6320Pozwolenia (licencje, koncesje) na prowadzenie działalności przemysłowejB-10BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia pozwolenia (licencji, koncesji) 6321Pozwolenia (licencje, koncesje) na prowadzenie działalności usługowejB-10BcJak w klasie 6320 6322Pozwolenia (licencje, koncesje) na prowadzenie działalności handlowejB-10BcJak w klasie 6320 6323Nadzór nad prowadzeniem działalności zgodnie z pozwoleniem (licencją, koncesją)B-5Bc 6324Zaświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczejB-5Bc 6325Decyzje o wykreśleniu podmiotu gospodarczegoB-5Bc 6326Umowy partycypacyjneB-10Bc 6327Rejestry wydanych zezwoleń, licencji i koncesjiBE-10-Okres przechowywania liczy się od daty całkowitej dezaktualizacji 633 Działalność handlowa 6330Nadzór nad działalnością placówek handlowychB-5Bc 6331TargowiskaB-5Bc 6332Analizy i oceny organizacji zaopatrzenia ludnościBE-5Bc 6333Nadzór i realizacja przepisów dotyczących sprzedaży napojów alkoholowychB-5Bc 634 Ochrona praw konsumenckich 6340Powiatowy (miejski rzecznik konsumentów)ABcZasady organizacji i działania 6341Poradnictwo w zakresie ochrony praw konsumenckichB-3Bc 6342Sprawy procesowe z zakresu ochrony praw konsumenckichB-10Bc 6343Współdziałanie z władzami nadrzędnymi i innymi władzami w zakresie ochrony praw konsumenckichBE-5Bc 6344Inicjatywy w zakresie zmian prawa miejscowegoB-2Bc 635 Prywatyzacja przedsiębiorstw 6350Metody analiz i wyceny wartości przedsiębiorstwABc 6351Wycena wartości rynkowej przedsiębiorstw bądź ich częściABc 6352Dokumentacja formalnoprawna dotycząca przekształcenia własnościowego przedsiębiorstw samorządowychABc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 7 GOSPODARKA POWIATU, MAJĄTEK POWIATU I SKARBU PAŃSTWA. GOSPODARKA KOMUNALNA, GRUNTAMI I NIERUCHOMOŚCIAMI, BUDOWNICTWO, ARCHITEKTURA, GEOLOGIA, OCHRONA ŚRODOWISKA 70 MAJĄTEK POWIATU I SKARBU PAŃSTWA 700 Majątek powiatu 7000Ewidencja majątku powiatu, rejestrA-Dokumentacja prawna i techniczna 7001Zbywanie i zamiana majątku powiatuB-25BcDokumentacja formalnoprawna. Podstawowe decyzje - w protokołach Rady Powiatu 7002Dzierżawa, najem, użyczenie lub oddanie w trwały zarząd majątku powiatuB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia umowy dzierżawy, zmiany decyzji. Dla każdej sprawy prowadzi się odrębną teczkę 7003Użytkowanie wieczyste majątku powiatu, jego znoszenie i przekształcanie w prawo własnościBE-25BcJak w klasie 7002 7004Zarządzanie majątkiem powiatuB-10BcZawiera dokumentację nie objętą poprzednimi klasami 701 Majątek Skarbu Państwa 7010Ewidencja majątku skarbu państwa pozostającego w gestii starostyA- 7011Zbywanie, nabywanie i zamiana majątku Skarbu PaństwaABcDecyzje starosty 7012Dzierżawa, najem, użyczenie lub oddanie w trwały zarząd majątku Skarbu PaństwaB-5BcJak w klasie 7003 7013Użytkowanie wieczyste majątku Skarbu Państwa, jego znoszenie i przekształcanie w prawo własnościABcJak w klasie 7012 7014Zarządzanie majątkiem Skarbu PaństwaB-10BcJak w klasie 7004 71 GOSPODARKA KOMUNALNA 710 Przepisy prawne dotyczące gospodarki komunalnejB-5Bc 711 Urządzenia komunalne 7110Analizowanie i prognozowanie rozwoju urządzeń komunalnychBE-5Bc 7111Ewidencja urządzeń komunalnych naziemnychABc 7112Ewidencja urządzeń komunalnych podziemnychABc 7113Inwentaryzacja urządzeń komunalnychABc 7114Opłaty za korzystanie z urządzeń komunalnychB-5Bc 7115Nadzór nad eksploatacją i konserwacja urządzeń komunalnychB-5Bc 712 Inwestycje komunalne 7120Planowanie i opiniowanie inwestycji komunalnychBE-5Bc 7121Udział w kosztach inwestycji komunalnychB-5Bc 7122Rejestr dokumentacji inwestycyjnejB-5 713 Inwestycje powiatowej infrastruktury technicznej i społecznej. Remonty kapitalne i bieżące Dotyczy m.in. oczyszczalni ścieków, wodociągów, placówek oświatowych, szpitali itd. 7130Dokumentacja techniczna - przetargi, zlecenia, umowyB-5BcDokumentacja techniczna jest przechowywana u użytkownika - zobacz klasa 2010 7131Wykonawstwo - przetargi, zlecenia, umowyB-5Bc 7132Protokoły odbioru, rozliczeniaB-5BcJak w klasie 2223 7133Nadzór inwestorskiB-5BcJak w klasie 2223 7134Wykonawstwo remontów bieżącychB-5BcUmowy, zlecenia, zaopatrzenie materiałowe, protokoły odbioru, rozliczenia 714 Usługi komunalne 7140Ewidencja przedsiębiorstw i zakładów świadczących usługi komunalneB-10Bc 7141Organizacja przedsiębiorstw i zakładów świadczących usługi komunalneB-10Bc 7142Nadzór nad przedsiębiorstwami i zakładami świadczącymi usługi komunalneB-5Bc 715 Cmentarze i grobownictwo 7150Nadzorowanie organizowania i sprawowania opieki nad cmentarzami wojennymi i grobami poległychBE-5Bc 7151Ewidencja cmentarzy komunalnychABc 7152Otwieranie, zamykanie, poszerzanie i likwidacja cmentarzyBE-5Bc 7153Ekshumacja zwłok, przewożenie zwłokB-5Bc 7154Ustalanie opłat za miejsca na cmentarzu i korzystanie z urządzeń cmentarnychB-10Bc 7155Utrzymanie cmentarzyB-5Bc 716 Utrzymanie czystości na terenie powiatu 7160Zarządzenia dotyczące utrzymania czystościB-5Bc 7161Opłaty związane ze świadczeniem usług związanych z utrzymaniem czystościB-10Bc 7162Parki, zieleńce, trawniki i ich utrzymanieB-5Bc 7163Lasy komunalneB-5Bc 7164Wysypiska śmieci, kontrola, utrzymanieB-5Bc 7165Dzikie wysypiska śmieciB-5Bc 7166Analizy stanu sanitarnego powiatuB-5Bc 72 GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI 720 Przepisy prawne dotyczące gospodarki nieruchomościami 721 Ewidencja gruntów nierolniczych i nieruchomości 7210Ewidencja terenów nierolniczychABc 7211Ewidencja nieruchomościABc 7212Listy rzeczoznawców majątkowychB-10Bc 722 Gospodarka nieruchomościami 7220Nabywanie nieruchomościABcDokumentacja formalnoprawna 7221Wywłaszczanie nieruchomości, zwrot wywłaszczonych nieruchomościBE-25BcDokumentacja formalnoprawna wywłaszczeń 7222Ustalanie wysokości odszkodowań oraz wypłaty odszkodowańB-25 Okres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia roszczeń 7223Zamiana gruntów, zmiana użytkowaniaABc 7224Zagospodarowywanie gruntów nierolniczych, uzbrojenie terenuBE-5Bc 7225Darowizny, spadkobraniaBE-25BcDokumentacja formalnoprawna 7226Ustalanie opłat i czynszów dzierżawnychB-10Bc 7227Rekompensata za mienie pozostawione poza granicami Rzeczypospolitej PolskiejB-25BcJak w klasie 7222 723 Grunty pod budownictwo mieszkaniowe 7230Dokumentacja terenowo-prawnaABc 7231Plany szczegółowe dla gruntów pod budownictwo mieszkanioweBE-10Bc 724 Nadzór nad zarządzaniem gruntami 7240Organizacja zarządzania gruntamiB-10Bc 7241Nadzór i kontrola zarządzania gruntamiB-5Bc 725 Ogródki działkowe 7250Plany rozwoju ogródków działkowychB-5Bc 7251Tworzenie, poszerzanie i likwidacja ogródków działkowychB-5Bc 7252Pomoc w uzbrojeniu terenu ogródków działkowychB-5Bc 7253Samorząd ogródków działkowychB-5Bc 7254Sprzedaż ogródków działkowychBE-10Bc 73 BUDOWNICTWO, URBANISTYKA, ARCHITEKTURA 730 Przepisy prawne dotyczące urbanistyki, budownictwa i architekturyB-10Bc 731 Programy prac urbanistycznych i ich realizacjaABc 732 Planowanie przestrzenne 7320Analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego obszaru powiatu i jego rozwojuABc 7321Kopie uchwalonych planów zagospodarowania przestrzennego przekazywane z gminB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty dezaktualizacji planu 733 Lokalizacja inwestycji 7330Wskazania lokalizacyjne dla inwestycji o charakterze powiatowym i lokalnymB-10Bc 7331Opinie i decyzje lokalizacji ogólnychABc 7332Opinie i decyzje lokalizacji szczegółowychABc 7333Ewidencja i rejestracja lokalizacjiABc 7334Opiniowanie projektów inwestycyjnychBE-5Bc 7335Wytyczne i decyzje koordynacyjneB-5Bc 734 Organizacja służb projektowania i budownictwa 7340Organizacja służb projektowaniaB-5Bc 7341Organizacja służb budownictwaB-5Bc 7342Rozdział zadań i środkówB-5Bc 7343Stwierdzanie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwieB-5Bc 7344Zespoły usług projektowychB-5Bc 735 Nadzór architektoniczno-budowlany 7350Zatwierdzanie projektów budowlanychB-5Bc 7351Pozwolenia na budowę i rozbiórkęB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty zburzenia obiektu. Rejestry wydanych zezwoleń kat. A. Przechowywaniu podlega także dokumentacja techniczna będąca podstawą wydania zezwolenia - zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89 z 1994 r., poz. 414) 7352Zgłoszenia robót budowlanychB-10Bc 7353Pozwolenia na użytkowanie i zawiadomienia o zakończeniu budowyBE-50Bc 7354Pozwolenia na zmianę sposobu użytkowaniaB-10Bc 7355Samowola budowlana i użytkowaB-10Bc 7356Utrzymanie obiektówB-10Bc 7357Interwencje w sprawie nadzwyczajnych zagrożeń budowlanychB-10Bc 74 GEODEZJA I KARTOGRAFIA 740 Przepisy dotyczące geodezji i kartografiiB-10BcW szczególności rozporządzenie MSWiA z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny ... (Dz. U. Nr 49, poz. 493) 741 Powiatowa baza danych krajowego systemu informacji o terenieA-Prowadzenie, aktualizacja 742 Powszechna taksacja nieruchomości, tabele i mapy taksacyjneA-Jak w klasie 741 743 Ewidencja gruntów i budynków 7430Ewidencja gruntów i budynkówABc 7431Osnowa geodezyjna, mapa zasadnicza i mapy topograficzneA- 7432Aktualizacja bieżącej mapy zasadniczejB-10- 7433Nazewnictwo ulic, placów, parków itp.ABc 7434Rozgraniczenia nieruchomościABc 7435Podziały nieruchomościABc 7436Nadzór nad ewidencją gruntówB-10Bc 7437Klasyfikacja gleboznawcza gruntówA- 7438Ewidencja gruntów rolnych, zmiany i aktualizacja 7439Ustalanie linii brzeguABc 744 Prace geodezyjne i kartograficzne - urządzenia podziemne 7440Ewidencja urządzeń podziemnychABc 7441Dokumentacja urządzeń podziemnychABc 7442Decyzje i zezwolenia dotyczące urządzeń podziemnychB-10Bc 7443Prowadzenie robót związanych z urządzeniami podziemnymiB-5Bc 745 Wykonawstwo geodezyjne. Nadzór i kontrola nad pracami geodezyjnymi 7450Organizacja geodezyjnych jednostek wykonawczychB-10Bc 7451Nadzór nad pracami geodezyjnymiB-5Bc 7452Znaki geodezyjne i ich ochronaB-5Bc 7453Zezwolenia na prowadzenie prac geodezyjnychB-5Bc 7454Gospodarowanie Funduszem Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i KartograficznymB-5Bc 7455Pomiary geodezyjne gruntów rolnychB-5Bc 7456Zlecenia pomiarów gruntów rolnychB-2Bc 746 Dokumentacja geodezyjna podziału administracyjnego 7460Projektowanie zmian w podziale administracyjnymB-10Bc 7461Wykazy jednostek i ich powierzchnieABc 7462Operat podziału administracyjnegoABc 75 GEOLOGIA 750 Przepisy prawne dotyczące geologiiB-10Bc 751 Geologia surowcowaBE-10Bc 752 HydrogeologiaBE-10Bc 753 Geologia inżynierskaBE-10Bc 76 OCHRONA ŚRODOWISKA 760 Przepisy prawne dotyczące ochrony środowiskaB-10Bc 761 Normatywy i wskaźniki dotyczące ochrony środowiskaBE-10BcJak w klasie 100. Normatywy dot. powierzchni ziemi i kopalin, wód i środowiska morskiego, powietrza, świata roślinnego i zwierzęcego, walorów krajobrazowych i wypoczynkowych, ochrony zieleni, hałasu, wibracji i promieniowania. W miarę potrzeb dla każdego typu normatywów można prowadzić odrębne teczki 762 Nowe przedsięwzięcia z zakresu ochrony środowiska 7620Plany i programy przedsięwzięć z zakresu ochrony środowiskaABc 7621Nowoczesne techniki i technologie ograniczające zanieczyszczenie środowiska, ich wdrażanie i popularyzacjaB-5Bc 7622Popularyzacja i propaganda w dziedzinie ochrony środowiskaB-5Bc 7623RecyklingB-5 763 Nadzór, koordynacja i kontrola ochrony środowiska 7630Badania, analizy i oceny jakości środowiskaABc 7631Współpraca z wojewódzkimi inspektoratami ochrony środowiska i inspekcją sanitarnąB-5Bc 7632Tworzenie obszarów ograniczonego użytkowaniaBE-5Bc 7633Uzgadnianie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz projektów budowlanych inwestycji mogących pogorszyć stan środowiskaBE-10Bc 764 Organizacja ochrony środowiska 7640Ewidencja potencjalnych źródeł zanieczyszczenia środowiskaABc 7641Ewidencja obiektów inżynierskich służących ochronie środowiskaB-5Bc 7642Bilans źródeł zanieczyszczeń środowiskaABc 7643Budowa, remonty, eksploatacja obiektów służących ochronie środowiskaB-5Bc 7644Ustalanie warunków wprowadzania zanieczyszczeń do środowiskaBE-5Bc 7645Decyzje i postanowienia w sprawie zakazu lub ograniczenia wprowadzania zanieczyszczeń do środowiskaB-5Bc 7646Straże ochrony przyrodyBE-5Bc 765 Ustalanie i wpływy z opłat z tytułu gospodarczego korzystania ze środowiskaB-10Bc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIVW komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 8 ZDROWIE, POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE, UCHODŹCY 80 OCHRONA ZDROWIA 800 Przepisy prawne dotyczące ochrony zdrowiaB-10Bc 801 Plany i programy ochrony zdrowia Bc 8010Opracowania kompleksowe i analityczneABc 8011Programy zwalczania chorób społecznychB-5Bc 802 Organizacja opieki zdrowotnej 8020Placówki służby zdrowiaABcSieć placówek 8021Rozwój sieci placówek służby zdrowia - programyABc 8022Nadzór nad placówkami służby zdrowiaB-5Bc 8023Działalność jednostek obsługujących służbę zdrowiaB-5Bc 8024Kasy chorychB-5 803 Profilaktyka i oświata zdrowotnaB-5Bc 804 Wydawanie zezwoleń z tytułu opłaty administracyjnej sekcji zwłokB-5Bc 81 SPRAWY SANITARNE I PRZECIWEPIDEMICZNE 810 Współdziałanie z Powiatowym Inspektorem SanitarnymB-5Bc 811 Analizy stanu sanitarno-epidemiologicznego powiatuABc 82 POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE, UCHODŹCY 820 Przepisy prawne dotyczące pomocy społecznej i osób niepełnosprawnychB-5Bc 821 Sprawy osób niepełnosprawnychB-5Bc 8210Organizacje i stowarzyszeniaB-5Bc 8211Orzekanie o stopniu niepełnosprawnościB-10BcZespoły orzekające niepełnosprawność lub niezdolność do pracy. Powoływanie, orzeczenia. Rejestry orzeczeń - kat. B-50 8212Rehabilitacja zawodowaB-5BcSpółdzielnie inwalidzkie, warsztaty pracy chronionej, warsztaty terapii zajęciowej 8213Rehabilitacja społecznaB-5 8214Transport, sprawy socjalno-bytowe i mieszkanioweB-5BcDla każdego rodzaju spraw można założyć odrębne podteczki 8215Likwidacja barierB-5Bc 8216Współpraca z organami rentowymi i innymiB-5BcJak w klasie 8214 8217Programy i plany pomocy osobom niepełnosprawnym i ich realizacjaBE-5Bc 822 Powiatowe centra pomocy rodzinie Placówki te posługują się szczegółowymi wykazami akt dla b. ośrodków pomocy społecznej. 8220Wytaczanie powództw o roszczenia alimentacyjneB-10BcTakże wystąpienia przed sądem 8221Kierowanie do zespołów orzekających niepełnosprawność lub niezdolność do pracyB-2Bc 823 Inne placówki pomocy społecznej 8230Organizacja placówek pomocy społecznejBE-10BcJak w klasie 100 8231Zasady funkcjonowania powiatowych jednostek organizacyjnych pomocy społecznejABc 8232Wydawanie decyzji o umieszczeniu i odpłatności w placówkach pomocy społecznejB-10BcW tym rejestry. Okres przechowywania liczy się od daty utraty praktycznego znaczenia tej dokumentacji 8233Nadzór nad placówkami pomocy społecznejB-5Bc 824 Identyfikowanie przyczyn ubóstwa, wyrównywanie poziomu życia mieszkańców powiatu, programy pomocy społecznejABc 825 Potrzeby i strategia działania w zakresie pomocy społecznejABc 826 Zapobieganie patologiom społecznym 8260Zwalczanie i zapobieganie alkoholizmowi i narkomaniiB-5Bc 8261Zapobieganie i zwalczanie innych szkodliwych zjawisk i patologiiB-5Bc 827 Rodziny zastępcze 8270Dobór rodzin zastępczych, zawieranie i rozwiązywanie umów powierzenia dzieckaBE-50-Dla każdego dziecka prowadzi się odrębną teczkę 8271Przyznawanie świadczeń pieniężnychB-5Bc 8272Odpłatność rodziców biologicznych za pobyt dziecka w rodzinach zastępczychB-5Bc 828 Opieka nad kombatantami i osobami represjonowanymi 8280Pomoc materialna kombatantom, osobom represjonowanym i ich rodzinomB-5Bc 8281Pomoc formalnoprawna kombatantom i rodzinom represjonowanych w zakresie uzyskiwania rent i dodatków specjalnych, świadczeń odszkodowawczych itp.B-5Bc 8282Współdziałanie z organizacjami kombatanckimi i innymi w problematyce pomocy społecznej, świadczeń rentowych itp.BE-5Bc 829 Pomoc uchodźcomBE-5Bc SYMBOLE KLASYFIKACYJNEHASŁA KLASYFIKACYJNEKATEGORIA ARCHIWALNAUWAGI IIIIIIIV W komórce macierzystejW innych komórkach 12345678 9 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 90 PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE PRZECIWDZIAŁANIA BEZROBOCIUBE-10BcJak w klasie 100 91 POWIATOWE URZĘDY PRACYB-5BcWspółdziałanie i koordynacja 92 WSPÓŁDZIAŁANIE Z POWIATOWYMI RADAMI ZATRUDNIENIA I INNYMI ORGANIZACJAMIBE-5Bc 93 AKTYWIZACJA LOKALNEGO RYNKU PRACY 930 Pośrednictwo pracyB-5BcUdzielanie pomocy poszukującym pracy i pracodawcom 931 Analizy i oceny stanu zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociuABc 932 Programy rozwoju rynku pracy i ograniczania bezrobociaBE-5Bc 933 Pozyskiwanie i gospodarka środkami finansowymi na aktywizację lokalnego rynku pracyB-5BcW tym środków z Funduszu Pracy i PFRON 934 Pomoc bezrobotnym w przekwalifikowaniu lub podjęciu działalności gospodarczejB-5Bc 94 DZIAŁANIA INTERWENCYJNE 940 Organizacja i finansowanie robót publicznych i prac interwencyjnychB-5Bc 941 Zatrudnianie absolwentów, szkolenia i programy specjalneB-5Bc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. (Dz. U. Nr 102, poz. 1188) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady: 1) kształtowania i kalkulacji taryf przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji, obrotu oraz magazynowania paliw gazowych, 2) rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980), 2) sieci gazowej - należy przez to rozumieć gazociągi wraz ze stacjami gazowymi, układami pomiarowymi i tłoczniami gazu, połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych, należące do przedsiębiorstwa energetycznego, 3) sieci przesyłowej - należy przez to rozumieć sieć gazową służącą do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu wyższym niż 0,4 MPa, 4) sieci rozdzielczej - należy przez to rozumieć sieć gazową służącą do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu do 0,4 MPa, 5) przyłączu - należy przez to rozumieć odcinek sieci gazowej od gazociągu zasilającego do kurka głównego włącznie, służący do przyłączenia instalacji gazowej znajdującej się na terenie i w obiekcie odbiorcy, 6) układy pomiarowe - należy przez to rozumieć gazomierze i inne urządzenia pomiarowe lub rozliczeniowo-pomiarowe, a także układy połączeń między nimi, służące do pomiaru ilości paliw gazowych i dokonywania rozliczeń, 7) grupie taryfowej - należy przez to rozumieć grupę odbiorców pobierających paliwa gazowe z sieci gazowej, sklasyfikowaną ze względu na: a) przyłączenie do sieci przesyłowej lub rozdzielczej, b) rodzaj pobieranego paliwa, c) wielkość i charakterystykę odbioru paliwa, d) system rozliczeń, e) niezawodność i ciągłość świadczonych usług i ponoszonych z tego tytułu kosztów, 8) charakterystyce odbioru paliwa gazowego - należy przez to rozumieć określone w umowie lub rzeczywiste wielkości charakteryzujące w szczególności: a) roczną ilość odbieranego paliwa i nierównomierność poboru paliwa w czasie, b) godzinową lub dobową moc, c) ciśnienie w miejscu dostarczania paliwa gazowego, 9) mocy umownej - należy przez to rozumieć maksymalną godzinową lub dobową możliwość odebrania w danym roku paliwa gazowego, określoną w umowie sprzedaży paliw gazowych, umowie o świadczenie usług przesyłowych lub umowie o magazynowanie gazu, 10) uzasadnionych kosztach - należy przez to rozumieć koszty określone przez przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie przepisów ustawy i niniejszego rozporządzenia, przy zachowaniu należytej staranności zmierzającej do ochrony interesów odbiorców i minimalizacji kosztów, niezbędne do wykonania zobowiązań wynikających z umowy o przyłączenie do sieci gazowej, umowy sprzedaży paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług przesyłowych albo umowy o magazynowanie paliw gazowych, 11) subsydiowaniu skrośnym - należy przez to rozumieć pokrywanie kosztów dotyczących jednego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub jednej grupy odbiorców przychodami pochodzącymi z innego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub od innej grupy odbiorców, 12) pozyskaniu paliw gazowych - należy przez to rozumieć zakup paliw gazowych z importu i źródeł krajowych oraz wydobycie, wytwarzanie i przetwarzanie paliw gazowych, 13) pojemności czynnej magazynu - należy przez to rozumieć maksymalną ilość gazu możliwą do odebrania w ciągu jednego cyklu pracy magazynu przy zachowaniu bezpieczeństwa pracy magazynu. Rozdział 2 Zasady kształtowania i kalkulacji taryf § 3. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę w sposób zapewniający: 1) zgodność z założeniami polityki energetycznej państwa, a w szczególności określoną w tych założeniach polityką inwestycyjną i cenową oraz innymi czynnikami wpływającymi na poziom uzasadnionych kosztów, stanowiących podstawę do ustalania cen i stawek opłat, 2) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, 3) eliminowanie subsydiowania skrośnego. § 4. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem w paliwa gazowe, rodzaju odbiorców i ich zapotrzebowania na te paliwa. § 5. 1. Taryfa powinna, odpowiednio do prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, określać: 1) poszczególne grupy taryfowe, 2) rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, a także warunki ich stosowania, 3) bonifikaty, 4) opłaty z tytułu niedotrzymania przez strony warunków umowy, 5) opłaty za nielegalny pobór paliw gazowych. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane określić zasady uwzględniania przy kalkulacji cen i stawek opłat: 1) uzasadnionych kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, kosztów modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, 2) kosztów współfinansowania przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy i rozbudowy nowych źródeł energii i sieci oraz przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, 3) poprawy efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane opracować taryfę w sposób umożliwiający zainteresowanym podmiotom określenie na jej podstawie składników opłat za paliwa gazowe i świadczone usługi dla poszczególnych zakresów prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem odbiorców w paliwa gazowe. § 6. Określone w taryfie ceny i stawki opłat oraz warunki ich stosowania są kalkulowane przy uwzględnieniu standardów jakościowych, określonych w odrębnych przepisach. § 7. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania paliw gazowych ustala w taryfie: 1) ceny za paliwa gazowe, 2) bonifikaty, 3) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych ustala w taryfie: 1) ryczałtowe stawki opłat za przyłączenie do sieci przesyłowej lub rozdzielczej, 2) stawki opłat za usługi przesyłowe sieciami przesyłowymi i rozdzielczymi, 3) bonifikaty, 4) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów, 5) opłaty za nielegalny pobór paliw gazowych. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi ustala w taryfie: 1) ceny za paliwa gazowe, 2) stawki opłat abonamentowych, 3) bonifikaty, 4) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów. 4. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie magazynowania paliw gazowych ustala w taryfie: 1) stawki opłat za usługi magazynowania paliw gazowych, 2) bonifikaty, 3) opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów. § 8. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania paliw gazowych kalkuluje ustalone w taryfie ceny za paliwa gazowe na podstawie uzasadnionych kosztów wytwarzania tego paliwa w źródłach własnych i instalacjach. § 9. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych kalkuluje ryczałtowe stawki opłat za przyłączenie do sieci przesyłowej lub rozdzielczej, z uwzględnieniem podziału na: 1) ryczałtowe stawki opłat za budowę przyłącza do sieci przesyłowej lub rozdzielczej, zwane dalej "ryczałtowymi stawkami opłat za przyłącze", 2) ryczałtowe stawki opłat za niezbędną do realizacji przyłączenia budowę lub rozbudowę sieci rozdzielczej, zwane dalej "ryczałtowymi stawkami opłat za rozbudowę sieci". § 10. 1. Ryczałtowe stawki opłat za przyłącze kalkuluje się: 1) odrębnie dla sieci przesyłowej i rozdzielczej w zależności od: a) średnicy przyłącza, b) rodzaju materiałów i technologii wykonania, 2) na podstawie uzasadnionych kosztów budowy przyłącza wynikających z planowanych nakładów na budowę przyłącza, przy zastosowaniu standardowych elementów przyłącza i jego wykonaniu w warunkach standardowych, wyrażone w złotych na jednostkę długości przyłącza. 2. Do standardowych elementów przyłącza, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się: 1) rurę przewodową, złącze izolacyjne lub połączenia typu polietylen-stal na przyłączu polietylenowym, kurek główny oraz reduktor ciśnienia gazu o przepustowości do 10 m3/h, rury ochronne na skrzyżowaniu z innym uzbrojeniem podziemnym - przy budowie przyłącza w sieci rozdzielczej, 2) rurę przewodową, złącze izolacyjne, dwa układy zaporowo-upustowe, rury ochronne na skrzyżowaniach z innym uzbrojeniem podziemnym - przy budowie przyłącza w sieci przesyłowej. 3. Do warunków standardowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się wykonanie przyłącza w wykopie otwartym, teren bez nawierzchni utwardzonej, grunt kategorii III-IV oraz wykonywane ręcznie roboty ziemne. § 11. 1. Ryczałtowe stawki opłat za budowę lub rozbudowę sieci kalkuluje się: 1) przyjmując, że ustalana na ich podstawie opłata obejmuje tylko niezbędną do realizacji przyłączenia budowę lub rozbudowę sieci rozdzielczej, 2) na podstawie uzasadnionych kosztów budowy lub rozbudowy sieci rozdzielczej, wynikających z planowanych nakładów na budowę lub rozbudowę tej sieci przy zastosowaniu standardowych elementów sieci i wykonanie budowy lub rozbudowy w warunkach standardowych, wyrażone w złotych na jednostkę długości sieci rozdzielczej. 2. Do standardowych elementów sieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się rurę przewodową, armaturę odcinającą, rurę ochronną na skrzyżowaniach z innym uzbrojeniem podziemnym - przy rozbudowie sieci rozdzielczej. 3. Do warunków standardowych wykonania budowy lub rozbudowy sieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się wykonanie budowy lub rozbudowy sieci w wykopie otwartym przy użyciu rur ochronnych na skrzyżowaniach z innym uzbrojeniem, w terenie bez nawierzchni utwardzonej, gruncie kategorii III-IV oraz wykonywane ręcznie roboty ziemne. § 12. W przypadku gdy realizacja wniosku o przyłączenie wymaga zastosowania innych niż standardowe elementów przyłącza lub sieci rozdzielczej oraz warunków ich realizacji, wysokość opłaty za przyłączenie określa umowa o przyłączenie. § 13. 1. W kalkulacji ryczałtowych stawek opłat za przyłączenie uwzględnia się 60% nakładów, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2, oraz 10% nakładów, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 2. 2. W nakładach, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się odpowiednio koszty: prac projektowych, prac geodezyjnych, uzgodnienia dokumentacji, uzyskania pozwolenia na budowę, budowy standardowych elementów przyłącza i sieci, nadzoru budowlanego, robót budowlano-montażowych wraz z niezbędnymi próbami oraz opłaty za zajęcie terenu. § 14. Koszty, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 2 i § 11 ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie: 1) planu rozwoju, o którym mowa w art. 16 ustawy, lub 2) planu zaopatrzenia w paliwa gazowe, o którym mowa w art. 20 ustawy. § 15. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne ustala wysokość ryczałtowej opłaty za przyłączenie do sieci gazowej na podstawie ustalonych w taryfie ryczałtowych stawek opłat za przyłączenie, w zależności od: 1) mocy umownej i stopnia wykorzystania przepustowości sieci, wyrażonego w przedziale od 0 do 1, 2) rodzaju przyłącza i jego długości, wyrażonej w metrach. 2. Stopień wykorzystania przepustowości sieci, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określony w warunkach przyłączenia, jest równy ilorazowi mocy umownej do maksymalnej mocy, jaką można przesłać rozbudowywaną siecią do odbiorcy. 3. Ryczałtowa opłata za przyłączenie do sieci gazowej stanowi sumę: 1) ryczałtowej opłaty za budowę przyłącza do 5 m do sieci rozdzielczej lub do 30 m do sieci przesyłowej, 2) ryczałtowej opłaty za budowę przyłącza, stanowiącej iloczyn ryczałtowej stawki opłaty za przyłącze i długości przyłącza, 3) ryczałtowej opłaty za budowę lub rozbudowę sieci rozdzielczej, stanowiącej iloczyn ryczałtowej stawki opłaty za budowę lub rozbudowę sieci, długości sieci rozdzielczej niezbędnej do budowy lub rozbudowy i współczynnika określającego stopień wykorzystania przepustowości tej sieci. 4. Ryczałtową opłatę za przyłączenie do sieci rozdzielczej oblicza się według wzoru: ORP=Sp+SRP×Lp+SRS×LS×WS gdzie poszczególne symbole oznaczają: ORP - ryczałtową opłatę za przyłączenie, wyrażoną w złotych, Sp - ryczałtową opłatę za budowę przyłącza do 5 m, SRP - ryczałtową stawkę opłaty za budowę przyłącza standardowego za każdy metr przyłącza powyżej 5 m, Lp - długość przyłącza powyżej 5 m, wyrażoną w metrach, SRS - ryczałtową stawkę opłaty za rozbudowę sieci, wyrażoną w złotych za 1 m długości sieci rozdzielczej niezbędnej do budowy lub rozbudowy, LS - długość sieci rozdzielczej niezbędnej do budowy lub rozbudowy, wyrażoną w metrach, WS - współczynnik określający stopień wykorzystania przepustowości sieci. 5. Ryczałtową opłatę za przyłączenie do sieci przesyłowej oblicza się według wzoru: ORP=Sp+SRP×Lp gdzie poszczególne symbole oznaczają: ORP - ryczałtową opłatę za przyłączenie, wyrażoną w złotych, Sp - ryczałtową opłatę za budowę przyłącza do 30 m, SRP - ryczałtową stawkę opłaty za budowę przyłącza standardowego za każdy metr przyłącza powyżej 30 m, Lp - długość przyłącza powyżej 30 m, wyrażoną w metrach. § 16. 1. Ryczałtowa opłata za przyłączenie jest pobierana jednorazowo, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne może, na wniosek przyłączanego podmiotu, rozłożyć opłatę, o której mowa w ust. 1, na raty. Warunki pobierania opłaty w ratach, w tym pokrywania związanych z tym kosztów, określa umowa o przyłączenie. § 17. Stawki opłat za usługi przesyłowe kalkuluje się: 1) oddzielne dla sieci przesyłowej i rozdzielczej, 2) w sieciach przesyłowych z uwzględnieniem podziału na: a) dystansowe stawki opłat - dla odbiorców, którzy korzystają z prawa do usług przesyłowych, b) dystansowe lub grupowe stawki opłat - dla odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, c) w sieciach rozdzielczych, jako grupowe stawki opłat za usługi przesyłowe. § 18. 1. Stawki opłat za usługi przesyłowe, o których mowa w § 17, kalkuluje się jako stawki opłaty zmiennej i stawki opłaty stałej, na podstawie uzasadnionych kosztów dostarczania paliwa gazowego dla odbiorców lub grup taryfowych. 2. Stawki opłaty stałej mogą być różnicowane odpowiednio do charakterystyki odbioru paliwa gazowego i potrzeb jego magazynowania. 3. Dla odbiorców przyłączonych do sieci rozdzielczej grupowe stawki opłat za usługi przesyłowe ustala się na podstawie łącznych kosztów, ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne w związku z przesyłaniem i dystrybucją paliwa gazowego od źródła gazu do odbiorcy. § 19. 1. Stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie kosztów zmiennych określonych dla danej grupy taryfowej, w szczególności kosztów: 1) zakupu paliw gazowych w ilości niezbędnej do pokrycia różnicy między ilością paliw gazowych wprowadzoną do sieci gazowej a ilością paliw gazowych pobraną z sieci przez odbiorców, 2) utrzymania standardów jakościowych dostarczanych paliw gazowych, poprzez zapewnienie niezbędnych rezerw tych paliw i zdolności przesyłowych w źródłach, magazynach i sieciach własnych oraz innych podmiotów. 2. Stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie kosztów stałych określonych dla danej grupy taryfowej, w szczególności kosztów: 1) eksploatacji i odtworzenia przyłączy, 2) eksploatacji, odtworzenia, modernizacji i rozbudowy sieci gazowej, 3) przesyłania paliw gazowych sieciami gazowymi o innych parametrach i sieciami innych przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych, 4) rezerwowania przesyłania paliw gazowych sieciami gazowymi o innych parametrach i sieciami innych przedsiębiorstw, o których mowa w pkt 3, 5) magazynowania paliw gazowych w górotworze, 6) budowy i eksploatacji układów pomiarowych oraz wykorzystania infrastruktury technicznej, koniecznych dla zapewnienia dostarczania paliw gazowych. § 20. 1. Stawki opłaty zmiennej: dystansowe lub grupowe kalkuluje się na jednostkę paliwa gazowego odbieranego z sieci w miejscu jego dostarczania przez przedsiębiorstwo energetyczne, jako stawki niezależne od odległości przesyłania tego paliwa. 2. Stawki opłaty stałej dystansowej kalkuluje się na jednostkę mocy umownej i jednostkę długości sieci służącej do przesyłania paliwa gazowego, od miejsca jego pozyskania do miejsca odbioru tego paliwa przez odbiorcę. 3. Stawki opłaty stałej grupowej kalkuluje się na jednostkę mocy umownej, z zastrzeżeniem § 22 pkt 3. § 21. 1. Stawki opłaty stałej za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów stałych przesyłania i dystrybucji paliwa gazowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów zmiennych przesyłania i dystrybucji paliwa gazowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne uwzględnia w kalkulacji stawki opłaty zmiennej za usługi przesyłowe część kosztów stałych, w wysokości wynikającej z wymagań określonych w § 33 ust. 1. Wysokość uwzględnianych kosztów może być zróżnicowana dla poszczególnych grup taryfowych. § 22. Opłatę za usługę przesyłową: 1) dla stawek dystansowych oblicza się według wzoru: Ozd=Szd×Q+Ssd×Mp×L gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ozd - opłatę za usługę przesyłową, wyrażoną w złotych, Szd - stawkę opłaty zmiennej dystansowej, wyrażoną w złotych za 1 m3 przesłanego paliwa gazowego, Q - ilość przesłanego paliwa gazowego, wyrażoną w metrach sześciennych, Ssd - stawkę opłaty stałej dystansowej odniesioną do okresu rozliczeniowego, wyrażoną w złotych za jednostkę mocy umownej i jednostkę długości drogi przesyłania paliwa gazowego, Mp - moc umowną, wyrażoną w metrach sześciennych na dobę lub w metrach sześciennych na godzinę, L - obliczeniową długość drogi przesyłania paliwa gazowego, obliczaną jako najmniejszą możliwą do świadczenia takiej usługi odległość między miejscem pozyskania i miejscem odbioru tego paliwa, liczoną wzdłuż gazociągów przesyłowych określonych na schemacie sieci przesyłowych przedsiębiorstwa energetycznego, wyrażoną w metrach, 2) dla stawek grupowych, z zastrzeżeniem pkt 3, oblicza się według wzoru: Og=Szg×Q+Ssg×Mp gdzie poszczególne symbole oznaczają: Og - opłatę za usługę przesyłową, wyrażoną w złotych, Szg - stawkę opłaty zmiennej grupowej, wyrażoną w złotych za 1 m3 przesłanego paliwa gazowego, Q - ilość przesłanego paliwa gazowego, wyrażoną w metrach sześciennych, Ssg - stawkę opłaty stałej grupowej odniesioną do okresu rozliczeniowego, wyrażoną w złotych za jednostkę mocy umownej, Mp - moc umowną, wyrażoną w metrach sześciennych na dobę lub w metrach sześciennych na godzinę, 3) dla stawek grupowych w przypadku odbiorców odbierających paliwa gazowe w ilości do 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy oblicza się według wzoru: Ocg=Szg×Q+Ssg gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ocg - opłatę za usługę przesyłową, wyrażoną w złotych, Szg - stawkę opłaty zmiennej grupowej, wyrażoną w złotych za 1 m3 przesłanego paliwa gazowego, Q - ilość przesłanego paliwa gazowego, wyrażoną w metrach sześciennych, Ssg - opłatę stałą grupową odniesioną do okresu rozliczeniowego dla danej grupy taryfowej, wyrażoną w złotych, obliczaną w zależności od nierównomierności dobowej lub godzinowej przesyłania i odbioru paliwa gazowego w sieci rozdzielczej (N), ustaloną przez przedsiębiorstwo energetyczne - na podstawie średniej charakterystyki odbioru paliwa gazowego dla poszczególnych grup taryfowych, określoną wzorem: N (dobowa) = (M × 365) : QR - dla nierównomierności dobowej lub N (godzinowa) = (M × 8760) : QR - dla nierównomierności godzinowej, w którym: M - jednakowa dla całej grupy taryfowej obliczeniowa moc odbioru paliwa gazowego, ustalona na podstawie średniej charakterystyki odbioru tego paliwa dla poszczególnych grup taryfowych, wyrażona w metrach sześciennych na dobę lub w metrach sześciennych na godzinę, QR - ilość przesłanego paliwa gazowego w roku dla danej grupy taryfowej, wyrażona w metrach sześciennych. § 23. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych może ustalić w taryfie stawki opłat i zasady obliczania dodatkowych opłat, pobieranych za dodatkowe usługi lub czynności, wykonywane na dodatkowe zlecenia przyłączonego podmiotu. 2. Dodatkowe opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się za: 1) przerwanie i wznowienie dostarczania paliwa gazowego, 2) sprawdzanie prawidłowości wskazań układu pomiarowego. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych kalkuluje stawki opłat, o których mowa w ust. 1, na podstawie uzasadnionych kosztów realizacji usług lub czynności. § 24. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi kalkuluje ustalane w taryfie: 1) ceny za paliwa gazowe - na podstawie uzasadnionych kosztów pozyskania paliwa gazowego oraz kosztów własnych związanych z obrotem tym paliwem, wyrażone w złotych za 1 m3 paliwa gazowego, 2) stawki opłat abonamentowych - na podstawie uzasadnionych kosztów świadczenia usług, obejmujących w szczególności: odczytywanie wskazań układów pomiarowych, wystawianie faktur, obliczanie i pobieranie należności za dostarczone paliwo gazowe, a także czynności związane z kontrolą układów pomiarowych, dotrzymywania warunków umów i prawidłowości rozliczeń, 3) bonifikaty i opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów - na podstawie standardów jakościowych określonych w odrębnych przepisach. 2. Koszty własne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami gazowymi, a w szczególności kosztów: 1) obsługi handlowej związanej z obrotem paliwami gazowymi, 2) finansowych. § 25. 1. W przypadku gdy odbiorca, który nie korzysta z prawa do usług przesyłowych, może być zaliczony do więcej niż jednej grupy taryfowej, wówczas ma prawo wyboru jednej z nich. 2. Odbiorca, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić do przedsiębiorstwa energetycznego o zmianę grupy taryfowej nie częściej niż raz na 12 miesięcy. 3. Grupę taryfową, do której odbiorca został zakwalifikowany, oraz warunki jej zmiany określa umowa sprzedaży paliw gazowych. § 26. Wyodrębnione w taryfie ceny i stawki opłat dla grup taryfowych mogą być różnicowane z uwzględnieniem podziału roku na okresy czasowe ze względu na uzasadnione koszty dostarczania paliw gazowych w tych okresach. § 27. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie magazynowania paliw gazowych ustala: 1) stawki opłaty zmiennej za usługi magazynowania - na podstawie uzasadnionych kosztów zmiennych, zależnych od ilości paliwa gazowego zatłaczanego do magazynu gazu i odbieranego z tego magazynu, 2) stawki opłaty stałej za usługi magazynowania - na podstawie uzasadnionych kosztów stałych zależnych od zamówionej pojemności czynnej magazynu i zamawianej mocy gazu odbieranego z magazynu. § 28. 1. Opłatę za usługę magazynowania gazu ziemnego oblicza się według wzoru: OM=SZZ×VZ+SZO×VO+SSV×VC+SSM×MM gdzie poszczególne symbole oznaczają: OM - opłatę, wyrażoną w złotych, SZZ - stawkę opłaty zmiennej za zatłoczenie gazu do magazynu, wyrażoną w złotych za 1 m3 gazu zatłoczonego do magazynu, VZ - ilość gazu zatłoczoną do magazynu, wyrażoną w metrach sześciennych, SZO - stawkę opłaty zmiennej za odbiór gazu z magazynu, wyrażoną w złotych za 1 m3 gazu odebranego z magazynu, VO - ilość gazu odebraną z magazynu, wyrażoną w metrach sześciennych, SSV - stawkę opłaty stałej za zamówioną pojemność czynną magazynu w okresie rozliczeniowym, wyrażoną w złotych za 1 m3 zamówionej pojemności czynnej magazynu, SSM - stawkę opłaty stałej za zamówioną moc odbioru gazu z magazynu w okresie rozliczeniowym, wyrażoną w złotych za jednostkę mocy umownej odbioru gazu z magazynu, VC - zamówioną pojemność czynną magazynu w okresie rozliczeniowym, wyrażoną w metrach sześciennych, MM - zamówioną moc odbioru gazu z magazynu w okresie rozliczeniowym, wyrażoną w metrach sześciennych na dobę lub w metrach sześciennych na godzinę § 29. 1. Uzasadnione koszty prowadzenia przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w paliwa gazowe oblicza się dla poszczególnych grup taryfowych na podstawie: 1) kosztów pozyskania, magazynowania, przesyłania i dystrybucji oraz obrotu paliwami gazowymi, poniesionych w poprzednim roku obrotowym, przed wprowadzeniem nowej taryfy, wynikających z zatwierdzonych sprawozdań finansowych, 2) planowanych średnich rocznych kosztów modernizacji i rozwoju oraz kosztów związanych z realizacją inwestycji w zakresie ochrony środowiska, 3) średnich rocznych kosztów: a) współfinansowania przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, b) współfinansowania przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł energii i sieci. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę na podstawie kosztów, o których mowa w ust. 1, w sposób zapewniający ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, w szczególności poprzez dokonywanie zakupów towarów i usług, w tym paliw gazowych, z zachowaniem zasad konkurencji. 3. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie ewidencji kosztów, prowadzonej zgodnie z dokumentacją księgową opisującą przyjęte zasady rachunkowości, określone przepisami o rachunkowości, oraz rzeczywistego wykonania w poprzednim roku obrotowym kosztów stałych i kosztów zmiennych poniesionych przez przedsiębiorstwo energetyczne. 4. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie planu rozwoju, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy, jako średnie roczne koszty w okresie objętym planem, wynikające z określonych w tym planie przedsięwzięć, z uwzględnieniem planów zaopatrzenia w paliwa gazowe, o których mowa w art. 20 ustawy. 5. Koszty prowadzenia działalności gospodarczej, w tym koszty modernizacji i rozwoju, ochrony środowiska, współfinansowania przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł energii i sieci, które są wspólne dla wszystkich lub kilku grup odbiorców, dzieli się na poszczególne grupy odbiorców zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie energetycznym metodą podziału kosztów. 6. W przypadku przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego różne rodzaje działalności gospodarczej, ponoszone przez to przedsiębiorstwo koszty wspólne dla wszystkich lub kilku rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej dzieli się na poszczególne rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie energetycznym metodą podziału kosztów. 7. Metoda podziału kosztów, o której mowa w ust. 5 i 6, powinna być zgodna z wymogami określonymi w § 3. § 30. 1. W celu określenia dopuszczalnych zmian cen i stawek opłat przedsiębiorstwo energetyczne określa cenę wskaźnikową oraz porównywalną cenę wskaźnikową odrębnie dla każdego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, na którą uzyskało koncesję. 2. Cenę wskaźnikową, o której mowa w ust. 1, dla prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie: 1) obrotu paliwami gazowymi - oblicza się jako iloraz rocznych przychodów ze sprzedaży paliwa gazowego, określonych na podstawie cen i stawek opłat obowiązujących w taryfie w danym roku oraz wielkości i struktury sprzedaży w okresie, o którym mowa w § 29 ust. 1 pkt 1, zwanym dalej "rokiem bazowym", do ilości paliwa gazowego sprzedanego w roku bazowym, z zastrzeżeniem § 32, 2) przesyłania i dystrybucji paliw gazowych - oblicza się jako iloraz rocznych przychodów za przesyłanie i dystrybucję paliwa gazowego, określonych na podstawie stawek opłat w obowiązującej taryfie w danym roku oraz wielkości i struktury sprzedaży w roku bazowym, do ilości tego paliwa przesłanego siecią w roku bazowym, z zastrzeżeniem § 32, 3) magazynowania paliw gazowych - oblicza się jako iloraz przychodów za magazynowanie paliwa gazowego, określonych na podstawie stawek opłat obowiązujących w taryfie w danym roku oraz wielkości i struktury sprzedaży w roku bazowym, do pojemności czynnej magazynów w roku bazowym, z zastrzeżeniem § 32. 3. Cena wskaźnikowa na dany rok obowiązywania taryfy nie może być wyższa niż porównywalna cena wskaźnikowa obliczona według wzoru: Cpn=Cpn-1×[1+(RPI-X)/100] gdzie poszczególne symbole oznaczają: Cpn - porównywalną cenę wskaźnikową obliczoną na dany rok obowiązywania taryfy, Cpn-1 - porównywalną cenę wskaźnikową dla roku poprzedzającego dany rok, RPI - średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w roku poprzedzającym dany rok obowiązywania taryfy, określony w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wyrażony w procentach, X - współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego oraz zmianę warunków prowadzenia przez nie działalności gospodarczej, wyrażony w procentach. 4. W pierwszym roku obowiązywania taryfy za Cpn-1, o którym mowa w ust. 3, przyjmuje się cenę wskaźnikową obliczoną w sposób określony w ust. 2 dla wartości uzyskanych przychodów i wielkości sprzedaży w roku bazowym. § 31. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji paliw gazowych określa, dla każdej grupy taryfowej, średnią cenę sprzedaży. 2. Średnią cenę sprzedaży, o której mowa w ust. 1, oblicza się jako iloraz rocznych przychodów uzyskanych z przesyłania i dystrybucji paliwa gazowego danej grupie taryfowej, ustalonych na podstawie stawek opłat określonych w taryfie dla danego roku oraz wielkości i struktury sprzedaży w roku bazowym, do ilości paliwa gazowego przesłanego siecią gazową danej grupie taryfowej w roku bazowym, z zastrzeżeniem § 32. 3. Wzrost średniej ceny sprzedaży w subsydiowanych grupach taryfowych w danym roku obowiązywania taryfy w stosunku do roku poprzedzającego dany rok nie może być wyższy niż 5 punktów procentowych powyżej wzrostu ceny wskaźnikowej na dany rok dla prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie przesyłania i dystrybucji paliwa gazowego. § 32. W przychodach, o których mowa w § 30 ust. 2 i § 31 ust. 2, nie uwzględnia się przychodów uzyskanych z opłat: 1) dodatkowych, 2) za nielegalny pobór paliw gazowych, 3) za niedotrzymanie warunków umów. § 33. 1. Wzrost opłat ponoszonych przez poszczególnych odbiorców za dostarczone im paliwo gazowe w danym roku obowiązywania taryfy w stosunku do roku poprzedzającego dany rok nie może być wyższy niż 12,5 punktów procentowych ponad średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w roku poprzedzającym dany rok, określony w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 2. Wysokość opłat ponoszonych przez poszczególnych odbiorców, o których mowa w ust. 1, określa się na podstawie cen i stawek opłat obowiązujących w taryfie w danym roku oraz w roku poprzedzającym dany rok oraz wielkości i struktury sprzedaży w roku poprzedzającym dany rok. § 34. Ustalona przez przedsiębiorstwo energetyczne i zatwierdzona przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki taryfa oraz współczynnik korekcyjny X, o którym mowa w § 30 ust. 3, obowiązują od roku do 5 lat, z zastrzeżeniem § 43 ust. 1. § 35. W przypadku nowo tworzonych przedsiębiorstw energetycznych lub podejmowania przez istniejące przedsiębiorstwa nowego rodzaju działalności gospodarczej, w zakresie zaopatrzenia w paliwa gazowe, wysokość ceny wskaźnikowej ustala się na podstawie planowanych przychodów i wielkości sprzedaży lub na podstawie analiz porównawczych z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi. § 36. 1. W przypadku nielegalnego pobierania paliwa gazowego przez odbiorcę, przedsiębiorstwo energetyczne pobiera podwyższone opłaty w wysokości dwukrotnych cen i stawek opłat, określonych w taryfie dla danej grupy odbiorców. 2. Podwyższone opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego nielegalnego pobierania paliw gazowych. § 37. 1. W przypadku gdy paliwa gazowe pobierane są bez zawarcia umowy sprzedaży, za każdą jednostkę tak pobranego paliwa gazowego przedsiębiorstwo energetyczne obciąża pobierającego opłatami za nielegalny pobór w wysokości pięciokrotnych cen i stawek opłat, określonych w taryfie dla odbiorców danej grupy. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego pobierania paliw gazowych. Rozdział 3 Zasady rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach § 38. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi dokonuje rozliczeń za pobrane paliwa gazowe na podstawie wskazań układu pomiarowego, w okresach rozliczeniowych ustalonych w taryfie lub w umowie sprzedaży paliw gazowych: 1) u indywidualnych odbiorców w lokalach i odbiorców pobierających paliwa gazowe w ilościach do 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy - w okresach nie dłuższych niż 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) u odbiorców pobierających paliwa gazowe w ilościach większych od 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy - co miesiąc. 2. W przypadku gdy dostarczanie paliwa gazowego odbywa się na podstawie umowy sprzedaży zawartej pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym a właścicielem lub zarządcą budynku działającym na podstawie umowy o zarządzanie budynkiem, podstawą do ustalania wysokości opłat za dostarczane paliwo gazowe, pobieranych przez właściciela lub zarządcę budynku od indywidualnych odbiorców w lokalach, są wskazania układów pomiarowych zainstalowanych w tych lokalach, a w przypadku braku układów pomiarowych - liczba osób zamieszkujących te lokale. 3. W okresach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być pobierane opłaty za paliwa gazowe w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia tych paliw. 4. Jeżeli w wyniku wnoszenia opłat na podstawie prognozowanego zużycia, o którym mowa w ust. 3, powstanie nadpłata lub niedopłata za pobrane paliwo gazowe, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane zawiadomić odbiorców. 5. W przypadku powstania nadpłaty lub niedopłaty za pobrane paliwo gazowe: 1) nadpłata podlega zaliczeniu na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, o ile odbiorca w terminie określonym w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 4, nie krótszym niż 7 dni od dnia zawiadomienia o nadpłacie, nie zażąda jej zwrotu, 2) niedopłata jest doliczana do pierwszego rachunku, ustalonego dla najbliższego okresu rozliczeniowego. § 39. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu układu pomiarowego lub przyjęcia do rozliczeń błędnych odczytów wskazań układu pomiarowego, które spowodowały zawyżenie należności za pobrane paliwo gazowe, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane dokonać korekty uprzednio wystawionych rachunków. 2. Korekta, o której mowa w ust. 1, obejmuje cały okres rozliczeniowy lub okres, w którym występowały stwierdzone nieprawidłowości lub błędy. § 40. Przedsiębiorstwo energetyczne obniża odbiorcy wysokość opłat za świadczone usługi przesyłowe i usługi magazynowania gazu w sieci przesyłowej lub rozdzielczej proporcjonalnie do wielkości ograniczenia mocy umownej i czasu trwania przerwy lub ograniczenia, a w szczególności w przypadku przerw lub ograniczeń wynikających z: 1) awarii, zagrożenia wybuchem lub wybuchu, 2) zagrożenia pożarem lub pożaru, 3) prowadzenia prac związanych z usuwaniem awarii, 4) wykonywania planowanych prac konserwacyjnych lub remontowych sieci gazowych, 5) prowadzenia prac związanych z przyłączaniem nowych odbiorców lub prac przyłączeniowych w sieci gazowej należącej do przedsiębiorstwa gazowniczego. § 41. 1. Odbiorcy przysługują bonifikaty w przypadku: 1) ograniczenia ciśnienia dostarczanego paliwa gazowego poniżej wielkości określonych w umowie, 2) niespełniania przez paliwo gazowe standardów jakościowych określonych w odrębnych przepisach. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane udzielić lub odmówić udzielenia bonifikaty w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku przez odbiorcę; wysokość bonifikaty określa taryfa. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 42. W pierwszej taryfie opracowanej na podstawie niniejszego rozporządzenia przedsiębiorstwo energetyczne do kalkulacji cen i stawek opłat może przyjmować poniesione koszty, o których mowa w § 29 ust. 1 pkt 1, oraz przychody i wielkość sprzedaży z okresu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających, nie więcej niż o 2 miesiące, miesiąc złożenia wniosku o zatwierdzenie taryfy. § 43. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne ustala pierwszą taryfę na okres jednego roku; taryfa ta może obowiązywać do dnia wejścia w życie nowej taryfy, jednak nie dłużej niż 18 miesięcy. 2. Wzrost średniej ceny wskaźnikowej ustalonej na podstawie taryfy, o której mowa w ust. 1, w stosunku do średniej ceny ustalonej na podstawie ostatnio obowiązującej taryfy nie może przekraczać 11%. 3. Średnią cenę wskaźnikową, o której mowa w ust. 2, oblicza się jako iloraz przychodów uzyskanych łącznie z prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, na które uzyskało koncesje, do wielkości sprzedanego paliwa gazowego. 4. Wzrost opłat ponoszonych przez poszczególnych odbiorców za dostarczone paliwo gazowe, określony zgodnie z § 33, nie może przekroczyć 12,5%. § 44. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 8 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości oprocentowania odroczonej lub rozłożonej na raty należności z tytułu sprzedaży mienia z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, szczegółowych kryteriów niestosowania oprocentowania oraz ustalenia innych niż pieniądz mierników wartości należności pieniężnej. (Dz. U. Nr 102, poz. 1189) Na podstawie art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2-5 i 7, rozłożona na raty należność wyrażona w pieniądzu podlega oprocentowaniu do dnia jej zapłaty w wysokości stopy redyskontowej, o której mowa w art. 31 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484), zwanej dalej "ustawą". 2. W umowie sprzedaży udziałów lub akcji strony mogą ustalić, że oprocentowanie należności do dnia jej zapłaty będzie niższe niż określone w ust. 1, nie niższe jednak niż jedna czwarta stopy redyskontowej. W żadnym jednak wypadku oprocentowanie nie może być niższe niż 4% w stosunku rocznym. 3. Należność z tytułu sprzedaży nieruchomości, które nie są nieruchomościami rolnymi w rozumieniu Kodeksu cywilnego, oraz nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele nie związane z prowadzeniem gospodarki rolnej i leśnej wraz z przynależnościami, podlega oprocentowaniu do dnia jej zapłaty, w wysokości jednej drugiej stopy redyskontowej, nie niżej jednak niż 8% w stosunku rocznym. 4. Należność z tytułu sprzedaży innego mienia niż określone w ust. 2, 3 i 7 podlega oprocentowaniu do dnia jej zapłaty w wysokości jednej czwartej stopy redyskontowej, nie niżej jednak niż 4% w stosunku rocznym. 5. Przepis ust. 3 stosuje się także do należności z tytułu łącznej sprzedaży mienia, o którym mowa w ust. 3 i 4. Jeżeli jednak ustalona w umowie wartość nieruchomości, o których mowa w ust. 3, jest niższa niż wartość pozostałego mienia, stosuje się przepis ust. 4. 6. Oprocentowanie, o którym mowa w ust. 2-5, stosuje się w wypadku dotrzymania przez nabywcę ustalonych w umowie bądź odroczonych terminów płatności należności i oprocentowania. W razie niedotrzymania terminów płatności stosuje się oprocentowanie w wysokości stopy redyskontowej. 7. Należność z tytułu sprzedaży dokonanej na zasadach określonych w art. 42 ustawy podlega oprocentowaniu do dnia jej zapłaty w wysokości jednej piątej stopy redyskontowej, nie niżej jednak niż 3% w stosunku rocznym. 8. Przepisy ust. 2-5 stosuje się także przy ustalaniu wyrażonego w pieniądzu czynszu z tytułu umowy, o której mowa w art. 38a ustawy. § 2. Od należności nie zapłaconej w ustalonym terminie pobiera się, za okres opóźnienia, odsetki ustawowe. W razie niezapłacenia w ustalonym terminie raty należności, o ratę tę, w okresie opóźnienia, pomniejsza się podstawę oprocentowania, o którym mowa w § 1 ust. 1. § 3. Jeżeli zapłata należności następuje przez potrącenie dokonywane zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, oprocentowanie ustala się w wysokości dwukrotności stopy redyskontowej, chyba że strony ustalą w umowie niższe oprocentowanie, nie niższe jednak niż oprocentowanie wierzytelności przedstawionej do potrącenia. W żadnym jednak wypadku oprocentowanie nie może być niższe niż ustalone zgodnie z przepisami § 1. § 4. Nie podlega oprocentowaniu należność z tytułu sprzedaży, o której mowa w § 1 ust. 3-5, mienia nie wykorzystywanego przez okres co najmniej roku przed zawarciem umowy do prowadzenia działalności produkcyjnej lub usługowej, położonego na terenie gminy, uznanej na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za zagrożoną szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w okresie, w którym nabywca zatrudnia na podstawie umowy o pracę ustaloną w umowie sprzedaży mienia liczbę osób spośród mieszkańców gmin uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 5. 1. Ustala się jedną decytonę pszenicy jako inny niż pieniądz miernik wartości należności pieniężnej za sprzedane mienie oraz należności z tytułu czynszu dzierżawnego lub najmu, o którym mowa w art. 38a ustawy. 2. Jeżeli należność, o której mowa w ust. 1, została określona w wysokości równowartości odpowiedniej ilości pszenicy, to wysokość wpłaty ustala się jako iloczyn tej ilości pszenicy i średniej krajowej ceny skupu pszenicy, publikowanej w obwieszczeniach Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", za półrocze poprzedzające określony w umowie termin wpłaty. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa. (Dz. U. Nr 103, poz. 1192) Na podstawie art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014, Nr 160, poz. 1060 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa (Dz. U. Nr 160, poz. 1073) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 13 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Jednolity rzeczowy wykaz akt dla organów samorządu województwa określa załącznik nr 9."; 2) skreśla się § 38; 3) dodaje się załącznik nr 9 do instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1999 r. (poz. 1192) Załącznik nr 9 JEDNOLITY RZECZOWY WYKAZ AKT DLA ORGANÓW SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA WYKAZ HASEŁ PIERWSZEGO, DRUGIEGO I TRZECIEGO rzędu Symbole klasyfikacyjne I, II i III rzęduHasła klasyfikacyjne 12345 0 ZARZĄDZANIE 00ORGANY JEDNOOSOBOWE I KOLEGIALNE 000Przepisy prawne dotyczące organów jednoosobowych i kolegialnych 001Wybory Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 002Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 003Sejmik Województwa 004Komisje Sejmiku Województwa 005Zarząd Województwa 006Kolegia, komisje, zespoły samorządu województwa 007Zjazdy, narady, konferencje 01 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 010Przepisy prawne dotyczące organizacji i zarządzania 011Organizacja samorządu województwa 012Organizacja organów i urzędów naczelnych, centralnych i współdziałających 013Akty normatywne, pomoc prawna 014Prace naukowo-badawcze 015Metody pracy 016Normalizacja i normatywy 017Wykonywanie funkcji organu założycielskiego 018Organizacja i udział w spółkach, przedsiębiorstwach, bankach itd. 02 PROGNOZOWANIE, PLANOWANIE I SPRAWOZDAWCZOŚĆ, STATYSTYKA 020Metodyka i organizacja planowania i sprawozdawczości statystycznej 021Strategia rozwoju województwa 022Planowanie i prognozowanie 023Sprawozdawczość 024Statystyka 025Analizy działalności 026Meldunki i raporty sytuacyjne 03 INFORMATYZACJA 030Projektowanie i koordynowanie systemów i programów 031Eksploatacja systemów informatycznych 04 PODZIAŁ TERYTORIALNY 040Przepisy prawne dotyczące podziału terytorialnego 041Podział terytorialny 05 OBSŁUGA PRAWNA, SKARGI I WNIOSKI 050Przepisy prawne dotyczące obsługi prawnej, skarg i wniosków 051Prowadzenie spraw sądowych 052Opiniowanie aktów prawnych 053Opinie prawne 054Interpretacje prawne i spory kompetencyjne 055Skargi i wnioski 06 WYDAWNICTWA, PUBLIKACJE, POPULARYZACJA 060Przepisy prawne dotyczące wydawnictw i publikacji 061Wydawnictwa, publikacje 062Dzienniki, czasopisma, ogłoszenia, wywiady 063Kroniki i monografie 064Wystawy, pokazy, imprezy, prezentacje 065Sponsoring 066Patronat 067Komitety honorowe 07 WSPÓŁDZIAŁANIE, KONTAKTY 070Przepisy prawne dotyczące współdziałania i kontaktów 071Związki, stowarzyszenia i porozumienia województw 072Współdziałanie 073Kontakty zagraniczne 08 BIUROWOŚĆ, ARCHIWUM ZAKŁADOWE 080Przepisy prawne dotyczące biurowości i archiwum zakładowego 081Instrukcje, regulaminy, rejestry 082Archiwum zakładowe 083Biblioteka urzędowa 084Technika pracy biurowej 085Formularze i druki 086Godła, pieczęcie, tablice, ogłoszenia 087Opłaty i ryczałty pocztowe, telefoniczne 09 NADZÓR, KONTROLE, BADANIA 090Zasady i tryb postępowania w sprawach nadzoru, kontroli i badań 091Kontrole, inspekcje, lustracje 092Badania 1 KADRY 10 ZASADY PRACY I PŁACY. EWIDENCJA OSOBOWA 100Zbiór przepisów prawnych dotyczących pracy, płac oraz spraw socjalnych 101Zasady pracy i płac 102Ewidencja osobowa 11 ZATRUDNIANIE I WYNAGRADZANIE PRACOWNIKÓW WŁASNEGO URZĘDU I KIEROWNIKÓW WOJEWÓDZKICH SAMORZĄDOWYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH 110Przepisy prawne dotyczące zatrudniania i wynagradzania 111Zatrudnianie i zwalnianie 112Nagradzanie pracowników 113Zatrudnianie, nagradzanie i awansowanie pracowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych 114Odznaczenia państwowe i resortowe 115Prace dodatkowe pracowników 116Sprawy wojskowe pracowników 12 SZKOLENIE PRACOWNIKÓW 120Przepisy prawne dotyczące szkolenia pracowników 121Ośrodki doskonalenia kadr pracowniczych 122Formy i metody szkolenia 123Uczestnicy szkolenia 13 DYSCYPLINA PRACY, URLOPY, KARY 130Przepisy prawne dotyczące dyscypliny pracy, urlopów, karania pracowników 131Dyscyplina pracy 132Urlopy pracownicze 133Kary porządkowe i dyscyplinarne 14 SPRAWY SOCJALNO-BYTOWE PRACOWNIKÓW 140Przepisy prawne dotyczące spraw socjalno-bytowych pracowników 141Mieszkania pracownicze, pomoc interwencyjna 142Dojazdy do pracy, dopłaty do biletów 143Zaopatrzenie rzeczowe pracowników 144Opieka zdrowotna 145Wypoczynek pracowników i ich rodzin 146Sport, oświata i kultura 147Akcje socjalne 15 EMERYTURY, RENTY. UBEZPIECZENIA OSOBOWE 150Przepisy prawne emerytalno-rentowe i ubezpieczeniowe 151Emerytury i renty 152Ubezpieczenia społeczne 16 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 160Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy 161Stan bezpieczeństwa i higieny pracy 162Środki ochronne 163Wypadki przy pracy, choroby zawodowe 2 ŚRODKI RZECZOWE 20 ADMINISTRACJA NIERUCHOMOŚCI 200Podstawowe zasady gospodarowania nieruchomościami 201Administrowanie nieruchomościami 202Utrzymywanie lokali i pomieszczeń 203Ochrona obiektów i mienia 21 GOSPODARKA ŚRODKAMI RUCHOMYMI 210Zaopatrzenie w materiały i pomoce biurowe 211Meble i sprzęt biurowy 212Maszyny i urządzenia biurowe 213Gospodarka materiałowa i narzędziowa 214Inwentaryzacja 22 INWESTYCJE I REMONTY BUDOWLANE 220Przepisy prawne dotyczące inwestycji i remontów 221Przygotowanie inwestycji i remontów 222Inwestycje budowlane, remonty kapitalne 23 TRANSPORT 230Przepisy prawne dotyczące transportu 231Zakup i ewidencja środków transportu 232Eksploatacja środków transportu 3 BUDŻET, PODATKI, OPŁATY, RACHUNKOWOŚĆ 30 PLANOWANIE I WYKONYWANIE BUDŻETÓW 300Przepisy prawne dotyczące planowania budżetowego 301Budżet województwa 302Zadania zlecone 303Plany finansowania inwestycji i remontów 304Fundusze specjalne i celowe, dotacje, subwencje 305Kredyty, pożyczki 306Źródła finansowania zadań województwa, dochody województwa 307Emisja obligacji 308Spółki, udziały 31 RACHUNKOWOŚĆ, KSIĘGOWOŚĆ, OBSŁUGA KASOWA 310Przepisy prawne dotyczące rachunkowości, księgowości i obsługi kasowej 311Rachunkowości i księgowość 312Dokumentacja płac 313Obsługa kasowa 314Nadzór nad rachunkowością, księgowością, dokumentacją i obsługą kasową 32 PODATKI I OPŁATY LOKALNE 320Przepisy prawne dotyczące podatków i opłat 321Rejestracja podatkowa 322Informacje podatkowe 323Akta podatkowo-wymiarowe 33 ZAMÓWIENIA PUBLICZNE, PRZETARGI, OFERTY 330Przepisy prawne dotyczące zamówień i przetargów 331Kryteria oceny ofert 332Zamówienia publiczne 333Przetargi 334Konkurs ofert 335Rejestry zamówień publicznych, odwołań i protestów 4 KULTURA, SPORT, TURYSTYKA I WYPOCZYNEK, OŚWIATA 40 UPOWSZECHNIANIE KULTURY 400Przepisy prawne dotyczące wspierania rozwoju kultury i ochrony dziedzictwa kulturowego 401Rozwój i upowszechnianie kultury 41 SPORT, KULTURA FIZYCZNA 410Przepisy prawne dotyczące sportu 411Współdziałanie i wspieranie stowarzyszeń kultury fizycznej o zasięgu ponadgminnym 412Propagowanie i upowszechnianie masowego ruchu sportowego 413Ewidencja obiektów sportowych i rekreacyjnych pozostających w gestii województwa 42 TURYSTYKA I WYPOCZYNEK 420Przepisy prawne dotyczące turystyki 421Kierunki i programy rozwoju turystyki 422Realizacja zadań w dziedzinie rozwoju turystyki 423Zagospodarowanie turystyczno-wypoczynkowe 43 OŚWIATA 430Przepisy prawne dotyczące edukacji publicznej i szkolnictwa wyższego 431Współdziałanie, kontakty z kościołami i związkami wyznaniowymi 432Sieć i organizacja szkół wyższych 433Szkoły niepubliczne 5 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY, KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT, ŁĄCZNOŚĆ 50 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE 500Przepisy prawne dotyczące spraw społecznych i obywatelskich 501Sprawy społeczne 51 SPRAWY WOJSKOWE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY, OCHRONA INFORMACJI NIEJAWNYCH 510Przepisy prawne dotyczące spraw wojskowych, bezpieczeństwa i porządku publicznego 511Sprawy wojskowe 512Bezpieczeństwo i porządek publiczny 513Zapobieganie klęskom żywiołowym 514Ochrona informacji niejawnych 52 SPRAWY OBRONNE, OBRONA CYWILNA 520Przepisy prawne dotyczące spraw obronnych i obrony cywilnej 521Reagowanie kryzysowe 522Obrona cywilna 523Świadczenia na rzecz obronności 53 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA 530Przepisy prawne dotyczące ochrony przeciwpożarowej 531Profilaktyka przeciwpożarowa 532Analizy i oceny stanu ochrony przeciwpożarowej 54 KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT 540Przepisy prawne dotyczące komunikacji, drogownictwa i transportu 541Bezpieczeństwo ruchu drogowego 542Gospodarka i zarządzanie drogami 543Ruch drogowy i kolejowy 55 ŁĄCZNOŚĆ 550Przepisy prawne dotyczące łączności 551Zaopatrzenie i eksploatacja sprzętu łączności 552Organizacja łączności alarmowej 6 ROLNICTWO, LEŚNICTWO, GOSPODARKA WODNA, PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 60 GOSPODARKA ROLNA, WETERYNARIA 600Przepisy prawne dotyczące rolnictwa i weterynarii 601Sprawy ogólne rolnictwa 602Produkcja roślinna 603Produkcja zwierzęca 604Nadzór weterynaryjny 61 LEŚNICTWO, ŁOWIECTWO, OCHRONA PRZYRODY 610Przepisy prawne dotyczące gospodarki leśnej, łowieckiej i ochrony przyrody 611Gospodarka leśna 612Łowiectwo 613Ochrona przyrody 62 GOSPODARKA WODNA 620Przepisy prawne dotyczące gospodarki wodnej 621Sprawy techniczne 622Ochrona wód 623Wpływy z opłat z tytułu szczególnego korzystania z wód i urządzeń wodnych 624Ochrona przeciwpowodziowa 63 PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 630Przepisy prawne dotyczące przemysłu, usług i handlu 631Przemysł i usługi 632Ochrona praw konsumentów 633Prywatyzacja przedsiębiorstw 7 GOSPODARKA WOJEWÓDZTWA, MIESZKANIOWA, LOKALOWA, PRZESTRZENNA, BUDOWNICTWO, ARCHITEKTURA, OCHRONA ŚRODOWISKA 70 MAJĄTEK WOJEWÓDZTWA 700Przepisy prawne dotyczące gospodarki wojewódzkiej 701Majątek województwa 702Majątek Skarbu Państwa 703Urządzenia wojewódzkie 704Inwestycje wojewódzkie 705Inwestycje wojewódzkiej infrastruktury technicznej i społecznej 71 GOSPODARKA MIESZKANIOWA I LOKALOWA 710Przepisy prawne dotyczące gospodarki mieszkaniowej i lokalowej 711Budownictwo mieszkaniowe 712Gospodarka lokalami 713Czynsze, opłaty, kaucje 714Eksploatacja i ochrona budynków i lokali 72 GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI 720Przepisy prawne dotyczące gospodarki nieruchomościami 721Ewidencja nieruchomości 722Zamiana gruntów, sprzedaż, dzierżawa, darowizny, sprzedaż gruntów cudzoziemcom, czynsze 73 BUDOWNICTWO, URBANISTYKA, ARCHITEKTURA 730Przepisy prawne dotyczące urbanistyki, budownictwa i architektury 731Programy prac urbanistycznych i ich realizacja 732Planowanie przestrzenne 733Lokalizacja inwestycji 74 GEODEZJA I KARTOGRAFIA 740Przepisy prawne dotyczące geodezji i kartografii 741Wojewódzka baza danych krajowego systemu informacji o terenie 742Wojewódzki zasób geodezyjny i kartograficzny 743Gospodarowanie środkami wojewódzkiego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym 744Wykonanie i udostępnianie map topograficznych i tematycznych 745Służba geodezyjna 75 GEOLOGIA 750Przepisy prawne dotyczące geologii 751Geologia surowcowa 752Hydrogeologia 753Geologia inżynierska 76 OCHRONA ŚRODOWISKA 760Przepisy prawne dotyczące ochrony środowiska 761Plany, programy dotyczące ochrony środowiska 762Nadzór, koordynacja i kontrola ochrony środowiska 763Organizacja ochrony środowiska 764Wpływy z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska 8 ZDROWIE, POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE 80 OCHRONA ZDROWIA 800Przepisy prawne dotyczące ochrony zdrowia 801Plany i programy ochrony zdrowia 802Organizacja opieki zdrowotnej 803Profilaktyka i oświata zdrowotna 81 POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE 810Przepisy prawne dotyczące pomocy społecznej 811Sprawy osób niepełnosprawnych 812Pomoc społeczna 813Pomoc społeczna realizowana przez inne podmioty 9 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 90 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 900Przepisy prawne dotyczące zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu 901Aktywizacja lokalnego rynku pracy 902Rada zatrudnienia 903Ochotnicze Hufce Pracy JEDNOLITY RZECZOWY WYKAZ AKT DLA ORGANÓW SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA Symbole klasyfikacyjneHasła klasyfikacyjneKategoria archiwalnaUwagi IIIIIIIVw komórce macierzystejw innych komórkach 12345678 0 ZARZĄDZANIE 00 ORGANY JEDNOOSOBOWE I KOLEGIALNE 000 Przepisy prawne dotyczące organów jednoosobowych i kolegialnychB-10Bc 001 Wybory Prezydenta Rzeczypospolitej PolskiejB-5BcMateriały informacyjne, korespondencja. 002 Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej PolskiejB-5BcJak w klasie 001. 003 Sejmik Województwa 0030Wybory do Sejmiku WojewództwaB-5BcJak w klasie 001. 0031Organizacja Sejmiku WojewództwaABcRegulaminy. 0032Sesje Sejmiku WojewództwaABcProtokoły posiedzeń. Sposób prowadzenia określa § 47 i 48 instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa (Dz. U. z 1998 r. Nr 160, poz. 1073). 0033Rejestr uchwał SejmikuA- 0034Realizacja uchwał Sejmiku WojewództwaABc 0035Zespoły (kluby) radnychABcProtokoły posiedzeń. 0036Wnioski i interpelacje radnych, spotkania radnych z wyborcamiABcW tym rejestr interpelacji i wniosków radnych. 0037Sprawy osobowe radnychB-5Bc 0038Pomoc radnym w wykonywaniu ich funkcjiB-5Bc 0039ReferendumABcWyniki zbiorcze. Pozostałe materiały - kat. B-5. 004 Komisje Sejmiku Województwa 0040Powoływanie i zmiany składów komisji stałychABc 0041Organizacja i regulaminy komisji stałychABc 0042Posiedzenia komisji stałychABcJak w klasie 0032. 0043Kontrole komisji stałychBE-5Bc 0044Realizacja wniosków komisjiABcWnioski, opinie komisji Sejmiku i ich realizacja. 0045Rejestr wniosków i opinii komisji SejmikuA- 0046Komisje niestałe, zespoły doraźneABcJak w klasie 0032. 0047Współdziałanie komisji z organizacjami zawodowymi, społecznymi, politycznymiB-5Bc 005 Zarząd Województwa 0050Wybory członków i skład ZarząduB-5BcMateriały podstawowe znajdują się w protokołach posiedzeń Sejmiku Województwa. 0051Regulaminy prac ZarząduABc 0052Posiedzenia ZarząduABcJak w klasie 0032. 0053Realizacja postanowień ZarząduABc 0054Rejestr uchwał Zarządu WojewództwaA- 0055Reprezentacja samorządu województwaB-5Bc 006 Kolegia, komisje, zespoły samorządu województwa Dla każdej komisji, zespołu zakłada się odrębną teczkę. 0060Powoływanie kolegiów, komisji i zespołówB-5BcMateriały podstawowe znajdują się w protokołach posiedzeń tego organu Sejmiku Województwa, który dane kolegium, komisję lub radę powołał. 0061Posiedzenie kolegiów, komisji i zespołówABcProtokoły posiedzeń. 0062Rejestry uchwał kolegiów, komisji i zespołówA- 0063Nadzór nad działalnością kolegiów, komisji i zespołówB-5Bc 0064Obsługa administracyjna i techniczna kolegiów, komisji i zespołówBcBcZawiadomienia, harmonogramy itp. 007 Zjazdy, narady, konferencje 0070Zjazdy, narady, konferencje własneABcProgramy, referaty, wnioski, uchwały, listy uczestników, protokoły, sprawozdania z realizacji uchwał. 0071Organizacja zjazdów, narad i konferencji własnychBcBcZawiadomienia, harmonogramy, korespondencja. 0072Narady pracowników własnej jednostkiABcProtokoły, sprawozdania, wnioski. 0073Koordynacja narad, zjazdów i konferencjiB-5Bc 0074Udział w obcych zjazdach, naradach i konferencjachABcWłasne wystąpienia, referaty, opracowania, sprawozdania. Pozostałe materiały - kat. B-5. 01 ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE 010 Przepisy prawne dotyczące organizacji i zarządzaniaBE-10BcDo kat. A - własne ustalenia i wytyczne. 011 Organizacja samorządu województwa 0110Statut organizacyjny Urzędu MarszałkowskiegoABc 0111Regulamin organizacyjny Urzędu MarszałkowskiegoABc 0112Statuty i regulaminy organizacyjne innych urzędówB-10Bc 0113Podział czynności między pracowników urzędu marszałkowskiegoB-5Bc 0114Upoważnienia pracowników do załatwiania spraw. PełnomocnictwaB-10BcW tym rejestr upoważnień i pełnomocnictw. Okres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia pełnomocnictwa lub upoważnienia. 0115Porozumienia w sprawach prowadzenia lub przejęcia zadań z zakresu administracji rządowejABc 0116Porozumienia w sprawach powierzenia prowadzenia zadań publicznychABcZ innymi województwami oraz jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa. 0117Organizacja wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-10BcDla każdej jednostki prowadzi się oddzielną teczkę zawierającą: akta rejestracyjne, regulaminy, akta rad nadzorczych itp. 012 Organizacja organów i urzędów naczelnych, centralnych i współdziałającychB-5BcUrzędu Prezydenta RP, Sejmu, Senatu, ministerstw i urzędów centralnych jednostek współdziałających itp. 013 Akty normatywne, pomoc prawna 0130Akty normatywne organów i urzędów naczelnych, centralnychB-10BcUrzędu Prezydenta RP, Sejmu, Senatu, ministerstw i urzędów centralnych itp. 0131Akty normatywne własneABcKomplet podpisanych uchwał, zarządzeń, okólników, decyzji, instrukcji. Dla każdego rodzaju aktów normatywnych zakłada się odrębne teczki. Jeden egzemplarz rejestruje się w odpowiednich klasach rzeczowych. 0132Zbiory aktów prawa miejscowego i ich publikacjaABcW tym m.in. statut województwa. Prowadzi się co najmniej dwa zbiory - jeden służy do powszechnego udostępniania i powinien być prowadzony w systemie komputerowym. 0133Akty normatywne innych organów samorządu terytorialnegoB-10Bc 0134Akty normatywne terenowych organów rządowej administracji ogólnejB-10Bc 014 Prace naukowo-badawczeB-10Bc 0140Plany i programy prac, realizacjaABc 0141Rozliczenia, odbiór robótB-5Bc 015 Metody pracyBE-5BcUsprawnienia, racjonalizacja. 016 Normalizacja i normatywyBE-5BcMetodyka, normy wyposażenia w sprzęt itp. 017 Wykonywanie funkcji organu założycielskiego 0170Tworzenie, łączenie, podział i likwidacja wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychABc 0171Realizacja uprawnień organu założycielskiegoB-5BcPowoływanie, odwoływanie kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. 0172Oceny działalności przedsiębiorstwBE-5Bc 018 Organizacja i udział w spółkach, przedsiębiorstwach, bankach itp.ABcAkty erekcyjne, rejestr sądowy, udziały, regulaminy pracy, reprezentacja itp. 02 PROGNOZOWANIE, PLANOWANIE I SPRAWOZDAWCZOŚĆ, STATYSTYKA Dla każdego rodzajów planów i sprawozdań zakłada się odrębne teczki. 020 Metodyka i organizacja planowania i sprawozdawczości statystycznejB-10BcOpracowania własne - kat. A. 021 Strategia rozwoju województwaABc 022 Planowanie i prognozowanie 0220Plany roczne i prognozy wieloletnieABcWłasne. Do kat. A należy wyłącznie wersja zatwierdzona planu. Wersje robocze (projekty), materiały źródłowe, korespondencja - kat. B-3. 0221Plany okresoweB-5BcWłasne. Kwartalne, miesięczne itp. 0222Plany roczne i wieloletnie wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 0223Plany okresowe wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 023 Sprawozdawczość 0230Sprawozdania własne roczne i wieloletnieABcJak w klasie 0210, w tym bilans. 0231Sprawozdania wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychBE-5Bc 0232Sprawozdania zbiorczeABc 0233Sprawozdania okresowe własneBE-5BcDo kat. A zalicza się te sprawozdania okresowe komórek merytorycznych, dla których nie sporządza się sprawozdań rocznych. 0234Materiały pomocniczeABcDo kat. A zalicza się tylko materiały nie wykorzystane w sprawozdaniach, pozostałe - kat. B-3. 024 Statystyka 0240Źródłowe materiały statystyczneB-2BcAnkiety, formularze statystyczne, sprawozdania. Okres przechowywania liczy się od daty opracowania końcowego. 0241Statystyczne opracowania końcoweABcZa okres roku lub krótszy, o ile są to opracowania końcowe. Opracowania cząstkowe - kat. B-5. 0242Statystyczne opracowania jednostek podległychB-5Bc 0243Prowadzenie resortowych badań statystycznychB-5Bc 025 Analizy działalności 0250Analizy własneABcDo kat. A należą analizy kompleksowe i problemowe, pozostałe - kat. B-5. 0251Analizy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-10Bc 0252Analizy zbiorczeABc 0253Materiały pomocniczeABcJak w klasie 0224. 026 Meldunki i raporty sytuacyjne 0260Meldunki i raporty sytuacyjne własneBE-5Bc 0261Meldunki i raporty sytuacyjne wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 0262Meldunki i raporty zbiorczeBE-5Bc 03 INFORMATYZACJA 030 Projektowanie i koordynowanie systemów i programów 0300Organizacja prac projektowychB-5BcUmowy, plany pracy, protokoły odbioru prac oraz raporty, korespondencja z wykonawcami i użytkownikami. 0301Dokumentacja faz projektowania oprogramowaniaABc 0302Dokumentacja projektowania funkcjonalnegoABcOgólne i szczegółowe projekty funkcjonalne systemów 0303Licencje na oprogramowanieB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia umowy licencyjnej. 031 Eksploatacja systemów informatycznych 0310Instrukcje eksploatacyjneB-10BcSystemów informatycznych, systemów ewidencjonowania informacji, nośników i kopii bezpieczeństwa oraz archiwizowania zbiorów danych. 0311Zbiory informacjiBE-5BcZgromadzone na nośnikach informatycznych. Kategoria archiwalna zależy od rodzaju zgromadzonych informacji - zgodnie z rzeczowym wykazem akt. 0312Zabezpieczenie eksploatacji systemówB-5BcMateriałowe i techniczne. 0313Instalacja, utrzymanie i administracja oprogramowania systemowego i pomocniczegoB-5Bc 0314Wspomaganie użytkowników systemówB-5BcKonsultacje, szkolenia, materiały pomocnicze i instrukcje dla użytkowników. 04 PODZIAŁ TERYTORIALNY 040 Przepisy prawne dotyczące podziału terytorialnegoBE-10Bc 041 Podział terytorialny 0410Tworzenie, łączenie i znoszenie województwABcWnioski, opinie, postulaty. 0411Tworzenie miastABcJak w klasie 0430. 0412Tworzenie, łączenie gmin, powiatów oraz ustalanie ich nazw i siedzibABcJak w klasie 0430. 0413Zmiany granic województwABcJak w klasie 0430. 0414Zmiany granic powiatówBE-10BcJak w klasie 0430. 0415Zmiany granic gminBE-10BcJak w klasie 0430. 0416Zmiany granic miastBE-10BcJak w klasie 0430. 0417Przenoszenie siedzib do innych miejscowościBE-10BcJak w klasie 0430. 0418Podziały terytorialne dla celów specjalnychBE-5Bc 0419Podział terytorialny na rejony działania administracji rządowej ogólnej i specjalnej, sądownictwa itp.BE-5Bc 05 OBSŁUGA PRAWNA, SKARGI I WNIOSKI 050 Przepisy prawne dotyczące obsługi prawnej, skarg i wnioskówB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 051 Prowadzenie spraw sądowych 0510Rejestr spraw sądowychABcCywilnych, karnych, pracy, administracyjnych, gospodarczych itd. 0511Sprawy cywilne i w sądach pracyB-10-Materiały. 0512Sprawy karneB-5-Jak w klasie 0511. 0513Sprawy administracyjneB-10-Jak w klasie 0511. W tym postępowanie przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym. 0514Sprawy gospodarczeB-10-Jak w klasie 0511. 0515Sprawy przed kolegiami ds. wykroczeńB-10-Jak w klasie 0511. 0516Występowanie przed sądamiB-5Bc 0517Współdziałanie z organami ścigania w sprawach zapobiegania przestępstwomB-5Bc 0518Zastępstwa sądoweB-3Bc 052 Opiniowanie aktów prawnych 0520Projekty uchwał Sejmiku WojewództwaB-3Bc 0521Projekty uchwał (postanowień) Zarządu WojewództwaB-3Bc 0522Projekty postanowień Marszałka WojewództwaB-3Bc 0523Projekty rozporządzeń i zarządzeń administracji rządowejB-3Bc 053 Opinie prawne 0530Opinie prawne dla Sejmiku WojewództwaBE-5Bc 0531Opinie prawne dla departamentówB-5Bc 0532Opinie prawne dla administracji rządowejB-5Bc 0533Inne opinie prawneB-5Bc 054 Interpretacje prawne i spory kompetencyjne 0540Interpretacje przepisów prawnychABcWykładnia, interpretacja własnych aktów normatywnych. Pozostałych - kat. B-5. 0541Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnegoBE-5Bc 0542Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między organami samorządu terytorialnego a urzędami terenowymi administracji rządowejBE-5Bc 055 Skargi i wnioski 0550Rejestr skarg i wnioskówABc 0551Rozpatrywanie skarg i wnioskówBE-5BcZałatwianych bezpośrednio. W razie masowości tego typu spraw do kat. A kwalifikuje się 5-10%. 0552Skargi i wnioski przekazane do załatwienia według właściwościB-3Bc 0553Analizy i oceny skarg i wnioskówABc 0554Nadzór i kontrola prawidłowości rozpatrywania skarg i wnioskówB-3Bc 06 WYDAWNICTWA, PUBLIKACJE, POPULARYZACJA 060 Przepisy prawne dotyczące wydawnictw i publikacjiB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 061 Wydawnictwa, publikacje 0610Programy i plany wydawnictw i publikacjiABcWłasne. Pozostałe - kat. B-5. 0611Wykonania poligraficzneB-2BcZapotrzebowania materiałowe, zlecenia i ich rozliczenie, kopie rachunków, korespondencja. 0612Kolportaż i rozpowszechnianie wydawnictwB-2Bc 0613Własne publikacjeABcDokumentacja każdego tytułu (karty wydawnicze, umowy opracowań autorskich i redakcyjnych, recenzje, opinie, projekty graficzne itp.). 062 Dzienniki, czasopisma, ogłoszenia, wywiady 0620Prenumerata dzienników i czasopismB-2Bc 0621Ogłoszenia i obwieszczeniaB-3Bc 0622Konferencje prasoweABcStenogramy, przebieg konferencji. Zaproszenia, zawiadomienia, korespondencja - kat. Bc. 0623Wywiady i informacje dla środków masowego przekazuABcDla prasy, radia i telewizji. Również odpowiedzi na krytykę w prasie, radiu i telewizji. 0624Wycinki prasowe i zewnętrzne materiały informacyjne o działalności własnejABc 0625Wycinki prasowe dotyczące wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-2Bc 063 Kroniki i monografie 0630Kroniki i monografieABcO działalności własnej. 0631Kroniki i monografie wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-10Bc 0632Kroniki i monografie obceB-5Bc 064 Wystawy, pokazy, imprezy, prezentacje Imprezy stałe i okolicznościowe. 0640Wystawy, pokazy i imprezy własneABcProgramy, scenariusze, materiały pomocnicze, księgi pamiątkowe wystaw, pokazów, imprez własnych. 0641Techniczna obsługa wystaw, pokazów i imprezB-2Bc 0642Udział w obcych imprezach krajowych i zagranicznychABcDo kat. A zalicza się własne opracowania oraz sprawozdania z czynnego uczestnictwa. Pozostałe materiały kat. B-2. 065 SponsoringBE-5Bc 066 PatronatBE-5Bc 067 Komitety honoroweBE-5Bc 07 WSPÓŁDZIAŁANIE, KONTAKTY Obejmuje ogólne sprawy współpracy z instytucjami krajowymi nie związane bezpośrednio z dokumentacją innych klas. 070 Przepisy prawne dotyczące współdziałania i kontaktówB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 071 Związki, stowarzyszenia i porozumienia województw 0710Statuty związków i ich rejestracjaABc 0711Reprezentacja województwa w związku i zasady jej działaniaABcSkład osobowy i zasady jego pracy. 0712Zgromadzenia związkuABcProtokoły, uchwały. 0713Zarząd związkuABcProtokoły, uchwały, decyzje. 0714Techniczna obsługa związków, stowarzyszeń i porozumieńBcBcZawiadomienia, harmonogramy itp. 072 Współdziałanie 0720Współdziałanie z partiami i organizacjami politycznymiABcDo kat. A kwalifikuje się korespondencję merytoryczną i własne opracowania przygotowane dla tych instytucji; pozostała dokumentacja kat. B-5. 0721Współdziałanie ze związkami zawodowymi i organizacjami społecznymiABcJak w klasie 0710. W miarę potrzeb dla poszczególnych organizacji można zakładać podteczki. 0722Współdziałanie z terenowymi organami administracji rządowejABcJak w klasie 0710. 0723Współdziałanie z organami samorządu terytorialnegoABcJak w klasie 0710. 0724Współdziałanie z innymi urzędami, instytucjami i stowarzyszeniamiBE-5BcJak w klasie 0710. 0725Współdziałanie między komórkami własnej jednostkiBcBc 0726Współdziałanie z wojewódzkimi samorządowymi jednostkami organizacyjnymiB-5Bc 0727ReprezentacjaB-2BcZaproszenia, życzenia, podziękowania i inna korespondencja. 073 Kontakty zagraniczne 0730Priorytety współpracy zagranicznej województwaABcWłasne ustalenia. 0731Udział w międzynarodowych instytucjach i zrzeszeniach regionalnychABc 0732Współpraca dwustronnaABcPodpisane porozumienia, analizy, oceny i sprawozdania z realizacji współpracy. 0733Wyjazdy zagraniczneABcSprawozdania z wyjazdów, pozostałe: wnioski wyjazdowe, korespondencja - kat. B-2. 0734Przyjmowanie delegacji zagranicznychABcProgramy pobytu oraz sprawozdania z przebiegu rozmów. Pozostałe: ewidencja upominków, dokumentacja zakwaterowań, sprawy tłumaczeń - kat. B-2. 0735Wymiana doświadczeńBE-5BcWymiana dokumentacji i informacji. 08 BIUROWOŚĆ, ARCHIWUM ZAKŁADOWE 080 Przepisy prawne dotyczące biurowości i archiwum zakładowegoB-10Bc 081 Instrukcje, regulaminy, rejestry 0810Instrukcja kancelaryjnaABc 0811Rzeczowy wykaz aktABc 0812Rejestry kancelaryjne (rzeczowe)B-5Bc 0813Środki ewidencji i kontroli obiegu dokumentacjiB-2BcKontrolki wpływów i wysłanej korespondencji, dowody opłat pocztowych, rozdzielniki, terminarze. 082 Archiwum zakładowe 0820Instrukcje i regulaminy archiwum zakładowegoABc 0821Ewidencja zasobu archiwum zakładowegoABcWykazy spisów zdawczo-odbiorczych. Spisy zdawczo-odbiorcze, spisy zdawczo-odbiorcze akt przekazywanych do archiwum państwowego, protokoły oceny dokumentacji nie archiwalnej, spisy dokumentacji (aktowej, technicznej) przeznaczonej do zniszczenia lub przekazania na makulaturę. 0822Ewidencja udostępniania i wypożyczania aktB-2BcZezwolenia, karty udostępniania akt. 0823Skontrum dokumentacji archiwum zakładowegoB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty przeprowadzenia nowego skontrum. 0824Zagubienie bądź utrata aktABcPostępowanie wyjaśniające, protokoły. 0825KwerendyB-5BcZaświadczenia i ich rejestry. 083 Biblioteka urzędowa 0830Instrukcje i regulaminy biblioteki urzędowejABc 0831Ewidencja zasobu bibliotecznegoB-10BcInwentarze, katalogi. Okres przechowywania liczy się od momentu dezaktualizacji ewidencji. 0832Zakup książek i innych wydawnictwB-2Bc 0833Ewidencja wypożyczeń zbiorów bibliotecznychB-2Bc 0834Brakowanie zbiorów, weryfikacja przydatnościB-3Bc 084 Technika pracy biurowejB-5BcZasady organizacji i nowoczesnej techniki pracy biurowej, współpraca z instytucjami, wprowadzanie nowych technik biurowych, pomoc i nadzór w tym zakresie. 085 Formularze i druki 0850Formularze i drukiABcWzory i opracowania własne. 0851Katalogi i wzorniki druków i formularzyB-5Bc 0852Gospodarka formularzami i drukamiB-3Bc 0853Składnice formularzy i drukówB-3Bc 0854Druki ścisłego rozliczania i powszechnego użytkuB-5Bc 086 Godła, pieczęcie, tablice, ogłoszenia 0860Godła i herbyABcOpiniowanie, wizerunki. 0861Pieczęcie urzędowe i stempleABcWzory odciskowe i ich ewidencja. 0862Zamawianie pieczęci urzędowych i stempli, likwidacjaB-10Bc 0863Tablice urzędowe i informacyjneB-5Bc 0864Tablice ogłoszeńB-5Bc 0865Flagi państwoweB-5Bc 087 Opłaty i ryczałty pocztowe, telefoniczne 0870Tabele opłat pocztowychB-5Bc 0871Opłaty i ryczałtyB-5Bc 0872Telegramy, telefonogramy, dalekopisy i telefaksyB-5Bc 09 NADZÓR, KONTROLE, BADANIA 090 Zasady i tryb postępowania w sprawach nadzoru, kontroli i badańB-10BcWłasne ustalenia i wytyczne - kat. A. 0900Organizacja jednostek kontrolnychB-10Bc 0901Książki kontroliB-5Bc 0902Nadzór terenowych organów administracji rządowej nad przestrzeganiem prawa przez organy samorządu terytorialnegoABc 091 Kontrole, inspekcje, lustracje Każda kontrola stanowi odrębną sprawę. 0910Plany kontroli, inspekcji i lustracji oraz ich realizacjaB-5Bc 0911Kontrole zewnętrzne urzędu własnegoABcProtokoły, sprawozdania z kontroli, wnioski, zarządzenia i wystąpienia pokontrolne, sprawozdania z realizacji zaleceń. Do kat. A - kontrole kompleksowe i problemowe, pozostałe - kat. B-5. 0912Kontrole wewnętrzneB-5Bc 0913Kontrole wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychABcJak w klasie 0911. 0914Udział w kontrolach organizowanych przez specjalistyczne jednostki kontrolneB-3Bc 0915Udział w kontrolach organizowanych przez terenowe organy administracji rządowejBE-5Bc 092 Badania Badania dotyczące różnych aspektów funkcjonowania i organizacji własnego urzędu oraz jednostek podległych. 0920Plany i programy badań oraz ich realizacjaB-5Bc 0921Tezy badań i wytyczne w sprawach badańABcWłasne ustalenia. 0922Wyniki badań, opracowania, wnioskiABc 1 KADRY 10 ZASADY PRACY I PŁACY. EWIDENCJA OSOBOWA 100 Zbiór przepisów prawnych dotyczących pracy, płac oraz spraw socjalnychBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. Okres przechowywania liczy się od daty utraty mocy prawnej danego przepisu. 101 Zasady pracy i płac 1010Umowy zbiorowe i zakładoweABcWłasne przepisy, zewnętrzne - kat. B-5. 1011Taryfikatory kwalifikacyjne, siatki płacABcJak w klasie 1010. 1012Regulaminy pracy, czas pracyABcJak w klasie 1010. 1013Wykazy etatów, plany rozmieszczenia pracownikówABc 1014Zasady nagradzania i premiowaniaABcUstalenia własne. System wynagradzania i premiowania, regulaminy premiowania i przyznawania nagród, zarządzenia i wytyczne. 102 Ewidencja osobowa Do całości spraw mają zastosowanie postanowienia ustawy z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883). 1020Akta osobowe pracownikówBE-50-Sposób prowadzenia akt osobowych określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28.05.1996 r. (Dz. U. Nr 62, poz. 286). 1021Akta osobowe kadry kierowniczej wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychBE-50-Jak w klasie 1020. 1022Pomoce ewidencyjne do akt osobowychB-50- 1023Legitymacje służbowe pracowników własnego urzędu i karty identyfikacyjneB-5BcWnioski o wydanie legitymacji i kart, ewidencja. 1024Świadectwa pracy, zaświadczenia itp.B-5Bc 11 ZATRUDNIANIE I WYNAGRADZANIE PRACOWNIKÓW WŁASNEGO URZĘDU I KIEROWNIKÓW WOJEWÓDZKICH SAMORZĄDOWYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH 110 Przepisy prawne dotyczące zatrudniania i wynagradzaniaBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 111 Zatrudnianie i zwalnianie 1110Zapotrzebowanie i nabór pracownikówB-2BcOferty (zgłoszenia) i korespondencja z kandydatami, testy kwalifikacyjne. 1111Zatrudnianie i zwalnianie pracownikówB-2BcAkta dotyczące konkretnych pracowników odkłada się do akt osobowych. 1112Zatrudnianie i zwalnianie pracowników specjalnych kategoriiB-2BcMłodocianych, inwalidów, rencistów, absolwentów. 1113Awanse i przeszeregowaniaB-5Bc 1114Zatrudnianie w godzinach nadliczbowychB-2Bc 1115Praktyki, praktykanci, stażeB-5Bc 1116Opinie o pracownikachB-5Bc 1117Przeglądy kadroweBE-5Bc 1118Obsadzanie stanowisk w drodze konkursówB-5Bc 112 Nagradzanie pracowników 1120Nagradzanie pracownikówB-10BcKopie decyzji o przyznaniu nagród odkłada się do akt osobowych. 1121Nagrody jubileuszoweB-2B-2 1122Dyplomy, listy, podziękowaniaB-2B-2Jeden egzemplarz odkłada się do akt osobowych. 113 Zatrudnianie, nagradzanie i awansowanie pracowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych 1130Powoływanie i odwoływanieB-5Bc 1131Nagradzanie i awansowanieB-5Bc 1132Nagrody jubileuszoweB-2Bc 1133Dyplomy, podziękowaniaB-2Bc 114 Odznaczenia państwowe i resortowe 1140Ewidencja pracowników odznaczonychBE-10Bc 1141Odznaczenia państwoweB-5BcWnioski. 1142Odznaczenia resortoweB-5BcWnioski. 115 Prace dodatkowe pracowników 1150Ewidencja pracowników własnej jednostki wykonujących prace dodatkoweB-5Bc 1151Zezwolenia na wykonywanie pracy dodatkowej przez pracowników własnej jednostkiB-5Bc 1152Prace zleconeB-5BcUmowy zlecenia, umowy o dzieło. 116 Sprawy wojskowe pracownikówB-5Bc 12 SZKOLENIE PRACOWNIKÓW 120 Przepisy prawne dotyczące szkolenia pracownikówB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 121 Ośrodki doskonalenia kadr pracowniczych 1210Lokale, pomieszczenia i ich wyposażenieB-5Bc 1211Pracownicy ośrodkówB-5Bc 1212Koszty szkolenia, rozliczenia, zwolnienia od kosztówB-3Bc 1213Baza wyżywienia, rozliczeniaB-3Bc 1214Obsługa techniczno-kancelaryjna kursówB-3Bc 1215Dokumentacja szkoleniaB-10Bc 122 Formy i metody szkolenia 1220Plany i programy szkolenia pracowników urzędu własnego i ich realizacjaABcOpracowania własne. 1221Analizy i oceny form szkoleniowychABcJak w klasie 1220. 1222KursyB-3Bc 1223Sympozja, kursokonferencje itp.B-3Bc 1224Szkolenie praktykantówB-3Bc 1225Egzaminy kwalifikacyjneB-5Bc 1226Praktyki szkolenioweB-3Bc 1227Samokształcenie, dokształcanieB-3Bc 123 Uczestnicy szkolenia 1230Ewidencja szkolonychB-10Bc 1231Dobór kadr do szkoleniaB-2Bc 1232Analizy i oceny wyników szkoleniaABcOpracowania własne. 1233Protokoły z egzaminów i świadectwa naukiB-50Bc 1234Dokształcanie i szkolenie kadry kierowniczej wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5BcPlany, zezwolenia, decyzje o dofinansowaniu. 13 DYSCYPLINA PRACY, URLOPY, KARY 130 Przepisy prawne dotyczące dyscypliny pracy, urlopów, karania pracownikówBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 131 Dyscyplina pracy 1310Dowody obecności w pracyB-cBc 1311Absencja chorobowaB-5BcZaświadczenia o niezdolności do pracy. Pozostałe kat. Bc. 1312Książki wyjść poza urządB-3Bc 1313Ewidencja delegacji służbowychB-2-Rachunki kosztów podróży służbowych należą do dowodów księgowych - kat. B-5. 1314Zachowanie tajemnicy państwowej i służbowejB-3BcOkres przechowywania liczy się od następnego roku po wygaśnięciu zobowiązania lub uprawnienia dostępu. 1315Analizy efektywnego czasu pracyABcOpracowania własne. 132 Urlopy pracownicze 1320Urlopy pracowniczeB-3BcPlany urlopów, karty urlopowe. 1321Urlopy okolicznościoweB-3Bc 1322Urlopy macierzyńskie i wychowawczeB-3BcKopie akt odkłada się do akt osobowych. 1323Urlopy bezpłatneB-3BcJak w klasie 1322. 1324Urlopy dla poratowania zdrowiaB-3BcJak w klasie 1322. 1325Urlopy szkolenioweB-3Bc 133 Kary porządkowe i dyscyplinarne 1330Upomnienia - odwołaniaBcBcZgodnie z przepisami Kodeksu Pracy. 1331Postępowanie dyscyplinarneBE-5Bc 1332Komisje dyscyplinarne, rzecznicy dyscyplinarniB-5Bc 1333Zacieranie nałożonych karB-5Bc 1334Zawieszanie pracowników w czynnościachB-5Bc 1335Pozbawienie kwalifikacji do wykonywania zawoduB-5Bc 14 SPRAWY SOCJALNO-BYTOWE PRACOWNIKÓW 140 Przepisy prawne dotyczące spraw socjalno-bytowych pracownikówBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 141 Mieszkania pracownicze, pomoc interwencyjnaB-5BcObejmuje mieszkania zakładowe, zastępcze, służbowe i spółdzielcze. 142 Dojazdy do pracy, dopłaty do biletówB-3Bc 143 Zaopatrzenie rzeczowe pracownikówB-3BcStołówki, bufety itp. 144 Opieka zdrowotna 1440Ambulatoria własneB-3Bc 1441Opieka zdrowotna nad pracownikamiB-5BcOpieka zdrowotna nad emerytami, rencistami i inwalidami. 1442Opieka nad dziećmi - żłobki, przedszkolaB-5Bc 145 Wypoczynek pracowników i ich rodzin 1450Wczasy pracownicze i rodzinneB-3Bc 1451Obozy, kolonie dla dzieci i młodzieżyB-3Bc 1452Własna baza wczasowo-kolonijnaB-3Bc 146 Sport, oświata i kultura 1460Własna baza sportowa i kulturalno-oświatowaB-2Bc 1461Imprezy sportowe dla pracownikówB-2Bc 1462Wypożyczalnie sprzętu sportowegoB-2Bc 1463Biblioteki i czytelnie dla pracownikówB-2Bc 1464Imprezy kulturalno-oświatoweB-2Bc 147 Akcje socjalneABcSprawozdania, analizy, wnioski z realizacji akcji socjalno-bytowych. 15 EMERYTURY, RENTY. UBEZPIECZENIA OSOBOWE 150 Przepisy prawne emerytalno-rentowe i ubezpieczenioweB-10Bc 151 Emerytury i renty 1510Ewidencja emerytów i rencistów własnego urzęduB-10Bc 1511Wnioski o emerytury i rentyB-3BcOkres przechowywania liczy się od daty przyznania renty lub prawomocnego orzeczenia o odmowie. 1512Wnioski o renty inwalidzkie i specjalneB-2BcJak w klasie 1511. 1513Dodatki do rent i emeryturB-3Bc 152 Ubezpieczenia społeczne 1520Składki ubezpieczenia społecznegoB-5BcPodstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych, korespondencja. 1521Ubezpieczenia grupoweB-10BcOkres przechowywania liczy się od daty upływu terminu umowy ubezpieczeniowej. 1522Legitymacje ubezpieczenioweB-5BcRejestry wydanych legitymacji lub duplikatów, skorowidze, legitymacje zwrócone. 1523Dowody uprawnień do zasiłkówB-5BcChorobowych pogrzebowych, rodzinnych. 16 BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY 160 Przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracyBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 161 Stan bezpieczeństwa i higieny pracy 1610Przeglądy i kontrola stanu bezpieczeństwa i higieny pracyB-3Bc 1611Przeglądy i kontrola stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnychB-5Bc 1612Analizy i oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracyABc 162 Środki ochronne 1620Odzież ochronna i sprzęt ochrony osobistejB-3Bc 1621Urządzenia ochronne i sanitarneB-3Bc 1622Środki utrzymania czystościB-3Bc 163 Wypadki przy pracy, choroby zawodowe 1630Wypadki zbiorowe, śmiertelne i inwalidzkieABc 1631Inne wypadkiB-10Bc 1632Zgłoszenia chorób zawodowychB-10Bc 1633Analizy i oceny wypadkowości i chorób zawodowychABc 1634Profilaktyka zapobiegawczaB-5Bc 1635Badania okresowe pracownikówBx*)-*)0kres przechowywania - zgodnie z wymaganiami na poszczególnych stanowiskach pracy. 2 ŚRODKI RZECZOWE 20 ADMINISTRACJA NIERUCHOMOŚCI 200 Podstawowe zasady gospodarowania nieruchomościamiBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 201 Administrowanie nieruchomościami 2010Dokumentacja prawna oraz projektowo-kosztorysowa obiektówBE-5BcDla każdego obiektu zakłada się odrębną teczkę. Okres przechowywania - przez cały okres użytkowania obiektu. Dokumentacja obiektów zabytkowych - kat. A. 2011Ewidencja nieruchomości, lokali i pomieszczeń użytkowanych przez urząd własnyB-10Bc 2012Ewidencja nieruchomości, lokali i pomieszczeń przekazanych do korzystania wojewódzkim samorządowym jednostkom organizacyjnymB-10Bc 2013Nabywanie, zbywanie, zamiana nieruchomości, lokali i pomieszczeń na potrzeby własne urzęduB-25BcDokumentacja prawna i techniczna. Okres przechowywania liczy się od daty zbycia obiektu. 2014Podatki, opłaty i czynsze za lokale, pomieszczenia i nieruchomości własneB-10BcZ wyjątkiem dowodów księgowych (kat. B-5). 2015Wynajem nieruchomości i lokali własnych innym jednostkomB-5BcUmowy, korespondencja. Okres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia umowy najmu. 202 Utrzymywanie lokali i pomieszczeń 2020Gospodarka nieruchomościami, lokalami i pomieszczeniamiB-3Bc 2021Eksploatacja nieruchomości, lokali i pomieszczeńB-2BcKonserwacja, remonty bieżące, protokoły przeglądów. 2022Eksploatacja urządzeń techniczno-instalacyjnychB-2BcJak w klasie 2321. 2023Utrzymanie czystościB-2Bc 2024Ogrzewanie lokali i pomieszczeńB-2Bc 2025OświetlenieB-2Bc 2026Woda, kanalizacja, ścieki itp.B-2Bc 2027Dekoracja, flagowanie, estetykaB-2Bc 203 Ochrona obiektów i mienia 2030Ochrona przeciwpożarowa w nieruchomościach własnychB-5BcInstrukcje, książki kontroli wewnętrznych, opinie o projektach technicznych systemów wykrywania i sygnalizacji pożaru. 2031Ochrona przeciwpożarowa w nieruchomościach wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnychB-5BcJak w klasie 2030. 2032Ochrona (strzeżenie) obiektów własnych oraz jednostek podległychB-5BcDokumentacja dotycząca organizacji i funkcjonowania straży oraz agencji ochrony przy ochronie obiektów. Dzienniki służb, meldunki. 2033Ochrona mienia własnego oraz jednostek podległychB-3Bc 21 GOSPODARKA ŚRODKAMI RUCHOMYMI 210 Zaopatrzenie w materiały i pomoce biurowe 2100Źródła zaopatrzenia, dostawcyB-2BcZamówienia, zakupy. Oferty, katalogi dostawców - kat. Bc. 2101Magazynowanie i użytkowanie środków trwałych i przedmiotów nietrwałychB-5BcDowody przychodu i rozchodu, kartoteki magazynowe. 2102Ewidencja ruchomości, narzędzi, materiałów i pomocy biurowychB-3Bc 2103Likwidacja środków trwałychB-5BcProtokoły likwidacji. 211 Meble i sprzęt biurowy 2110Zapotrzebowania, zamówienia, przydziałyB-3Bc 2111Konserwacja i remontyB-3Bc 2112Kasacja i upłynnianieB-5Bc 212 Maszyny i urządzenia biurowe 2120Zapotrzebowania, zamówienia, przydziałyB-3Bc 2121Dokumentacja techniczna i eksploatacyjna maszyn i urządzeńB-5BcDokumentacja techniczna, instrukcje obsługi, opisy techniczne, gwarancje, katalogi. Okres przechowywania liczy się od daty zniszczenia maszyny. 213 Gospodarka materiałowa i narzędziowa 2130Zasady gospodarki materiałowej i narzędziowejABcWłasne ustalenia. 2131Ewidencje materiałów i narzędziB-10Bc 2132Magazynowanie materiałów i narzędziB-10Bc 2133Rozliczenia zużycia materiałówB-3Bc 2134Gospodarka odpadami (surowcami wtórnymi)B-2Bc 214 Inwentaryzacja 2140Inwentaryzacja w urzędzie własnymB-5Bc 2141Formularze inwentaryzacyjne (spisy i protokoły)B-5Bc 2142Inwentaryzacja w jednostkach podległychB-3Bc 2143Komisje inwentaryzacyjne własneB-5BcSkłady komisji. 2144Komisje inwentaryzacyjne w jednostkach podległychB-5BcJak w klasie 2143. 2145Wycena i przecena, amortyzacjaB-10Bc 22 INWESTYCJE I REMONTY BUDOWLANE 220 Przepisy prawne dotyczące inwestycji i remontówB-10Bc 221 Przygotowanie inwestycji i remontów 2210Normatywy techniczne projektowaniaB-5Bc 2211Opiniowanie założeń techniczno-ekonomicznych oraz dokumentacji projektowo kosztorysowejB-5BcWnioski, opinie, zezwolenia, korespondencja. 2212Zlecenia na wykonanie dokumentacjiB-3Bc 222 Inwestycje budowlane, remonty kapitalne 2220Dokumentacja (prawna i projektowo-kosztorysowa)BE-5BcDokumentacja obiektów zabytkowych - kat. A. Dla każdego obiektu zakłada się odrębną teczkę. Okres przechowywania liczy się od daty zaprzestania eksploatacji obiektu. 2221Realizacja inwestycji i remontówB-5BcUmowy z wykonawcami, harmonogramy robót, narady, rozliczenia z wykonawcami. Dla każdej inwestycji zakłada się odrębne teczki. 2222Odbiór i rozliczenie inwestycji oraz remontów kapitalnychB-5BcProtokoły odbioru inwestycji, notatki. Jeden egzemplarz protokołu należy dołączyć do dokumentacji prawnej i technicznej obiektu. 2223Zaopatrzenie materiałowe i wyposażenioweB-3Bc 2224Ewidencja inwestycji i remontów kapitalnychABcWykaz (spis) tytułów inwestycyjnych i obiektów zakwalifikowanych do kapitalnego remontu. 2225Nadzór inwestorskiB-5Bc 23 TRANSPORT 230 Przepisy prawne dotyczące transportuB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 231 Zakup i ewidencja środków transportu 2310Zakupy środków transportuB-5Bc 2311Ewidencja własnych środków transportuB-10Bc 2312Ewidencja środków transportu wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-10Bc 2313Etaty samochodowe własne oraz jednostek podległychB-5Bc 232 Eksploatacja środków transportu 2320Przebiegi samochodów własnychB-5BcKarty eksploatacji samochodów, ewidencja zużycia paliw. 2321Przebiegi samochodów wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5BcJak w klasie 2320. 2322Naprawa i remonty pojazdówB-5Bc 2323Części zamienne, narzędzia, sprzętB-5Bc 2324PaliwoB-5Bc 2325Zezwolenia na prowadzenie samochodów służbowychB-5Bc 2326Wykorzystanie pojazdów prywatnych do celów służbowychB-5BcUmowy z pracownikami. 2327Ryczałty samochodoweB-5Bc 2328Zaplecze techniczne transportuB-3BcWarsztaty, garaże itp. 3 BUDŻET, PODATKI, OPŁATY, RACHUNKOWOŚĆ 30 PLANOWANIE I WYKONYWANIE BUDŻETÓW 300 Przepisy prawne dotyczące planowania budżetowegoBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 301 Budżet województwa 3010Opracowania i materiały dotyczące projektowania budżetówB-5Bc 3011Budżet zbiorczy, zmiany i realizacjaABcW tym opinie Regionalnej Izby Obrachunkowej. Wersja ostateczna. Projekty, materiały robocze i pomocnicze - kat. B-5. 3012Plany finansowe i sprawozdania z ich realizacji wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychBE-5Bc 302 Zadania zlecone Finansowanie porozumień dot. powierzania prowadzenia zadań publicznych. 3020Dotacje budżetu wojewódzkiego na realizację rządowych zadań zleconychB-5BcDotacje celowe z budżetu państwa i państwowych funduszy celowych na zadania wykonywane przez województwo. 3021Plany finansowe zadań zleconychBE-5BcDotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organami administracji rządowej. 3022Plany finansowe zadań publicznychBE-5Bc 303 Plany finansowania inwestycji i remontów 3030Plany finansowania inwestycji własnych i ich realizacjaABc 3031Plany finansowania inwestycji wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych i ich realizacjaB-5Bc 3032Finansowanie remontów własnychB-5Bc 3033Finansowanie remontów wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 304 Fundusze specjalne i celowe, dotacje, subwencje 3040Ewidencja funduszy specjalnych i celowychB-5Bc 3041Realizacja funduszy specjalnych i celowychABcSprawozdania, analizy. 3042DotacjeB-5Bc 3043Nadzór nad wykorzystaniem dotacji przez jednostki dotowaneB-5Bc 3044Subwencje z budżetu państwaB-5Bc 3045Subwencje wyrównawcze z budżetu państwaB-5 305 Kredyty, pożyczki 3050Zasady współpracy z finansującymi bankamiABcWłasne ustalenia. 3051Kredyty, pożyczkiB-5BcUmowy, umowy kredytowe, zasady wykorzystania kredytów i pożyczek i inne ustalenia. Okres przechowywania liczy się od daty spłaty kredytu lub pożyczki. 3052Maksymalne kwoty kredytów i pożyczek, zasady ich wykorzystaniaBE-5Bc 306 Źródła finansowania zadań województwa, dochody województwa 3060Przepisy prawne dotyczące źródeł finansowania zadań województwaB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 3061Dochody z majątku województwaB-5Bc 3062Dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe oraz wpłaty wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnychB-5Bc 3063Spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwaBE-5Bc 307 Emisja obligacji 3070Zasady i wysokość emisjiABcWłasne ustalenia. 3071Techniczne wykonanie emisjiBE-5Bc 3072Ewidencja obligacjiA- 3073Zbywanie, wykup obligacjiB-5Bc 308 Spółki, udziały 3080Spółki akcyjneB-5Bc 3081Spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąB-5Bc 3082Udziały w spółkach akcyjnychB-5Bc 3083Udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnościąB-5Bc 31 RACHUNKOWOŚĆ, KSIĘGOWOŚĆ, OBSŁUGA KASOWA 310 Przepisy prawne dotyczące rachunkowości, księgowości i obsługi kasowejB-10Bc 311 Rachunkowość i księgowość 3110Dokumentacja księgowa księgowości budżetowejB-5BcKsięgi, rejestry, dzienniki, kartoteki itp. 3111Dowody księgowe księgowości budżetowejB-5Bc 3112Dokumentacja księgowa inwestycjiB-5BcJak w klasie 3110. 3113Dowody księgowe inwestycjiB-5BcOkres przechowywania całości dowodów dotyczących danej inwestycji liczy się od następnego roku po jej rozliczeniu. 3114Dokumentacja księgowa księgowości źródeł finansowania zadań województwaB-5BcJak w klasie 3110. 3115Dowody księgowe księgowości źródeł finansowania zadań województwaB-5Bc 3116Dokumentacja księgowa dochodów i wydatków zadań zleconychB-5BcJak w klasie 3110. Z zakresu prowadzenia zadań publicznych. 3117Dowody księgowe dochodów i wydatków zadań zleconychB-5Bc 3118Dokumentacja księgowa innych należnościB-5BcJak w klasie 3110. 3119Dowody księgowe innych należnościB-5Bc 312 Dokumentacja płac 3120Dokumentacja płacB-5BcMateriały źródłowe do obliczania wysokości płac, premii i potrąceń z płac (podatki, składki). 3121Listy płacB-50*)Bc*)0kres przechowywania - art. 74 ustawy z dn. 29.09.1994 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 595). 3122Karty wynagrodzeńB-50*)BcJak w klasie 3121. 3123Listy premii i nagródB-50*)Bc 3124Listy zaliczek na wynagrodzeniaB-5Bc 3125Rozliczenia podatku od osób fizycznychB-5BcDeklaracje podatkowe, oświadczenia. 3126Deklaracje RMUAB-3B-5 3127Rozliczenia delegacji służbowychB-5Bc 3128Zaświadczenia o zarobkachB-3Bc 313 Obsługa kasowa 3130Dokumentacja kasowaB-5BcRaporty kasowe, polecenia księgowania, rachunki, faktury. 3131Uzgodnienia saldB-3BcEwidencja potwierdzeń sald na koniec roku sprawozdawczego, korespondencja. 3132Grzbiety książeczek czeków rozrachunkowychB-2Bc 3133Karty wzorów podpisówB-10Bc 3134Depozyty kasoweB-5Bc 3135Rewizje i lustracje kasyB-5Bc 314 Nadzór nad rachunkowością, księgowością, dokumentacją i obsługą kasową 3140Bieżący nadzór głównego księgowegoB-3Bc 3141Powoływanie biegłych księgowych, listy biegłychB-10Bc 32 PODATKI I OPŁATY LOKALNE 320 Przepisy prawne dotyczące podatków i opłatB-10BcWłasne ustalenia - kat A. 321 Rejestracja podatkowa 3210Materiały rejestracji podatkowejB-10Bc 3211Ewidencja zgłoszeńB-10Bc 322 Informacje podatkowe 3220Materiały dotyczące informacji podatkowychB-10Bc 3221Ewidencje dotyczące informacji podatkowychB-10Bc 323 Akta podatkowo-wymiaroweB-10BcTeczki wymiarowe, ewidencja. 33 ZAMÓWIENIA PUBLICZNE, PRZETARGI, OFERTY 330 Przepisy prawne dotyczące zamówień i przetargówBE-10BcWłasne ustalenia - kat A. 331 Kryteria oceny ofertBE-5BcWłasne ustalenia i wytyczne - kat A. 332 Zamówienia publiczne 3320Powoływanie komisjiB-5Bc 3321Wybór ofertyB-5BcDla każdego zamówienia prowadzi się odrębną teczkę zawierającą materiały kontrahentów, opinie komisji i decyzje. Okres przechowywania liczy się od daty realizacji przedsięwzięcia. 333 Przetargi 3330Powoływanie komisjiB-5Bc 3331Wybór ofertyB-5BcJak w klasie 3321. 334 Konkurs ofertB-5BcOferty i decyzje o wyborze jednej z nich. Dla każdego zlecenia prowadzi się odrębne teczki. 335 Rejestry zamówień publicznych, odwołań i protestówB-5- 4 KULTURA, SPORT, TURYSTYKA I WYPOCZYNEK, OŚWIATA 40 UPOWSZECHNIANIE KULTURY 400 Przepisy prawne dotyczące wspierania rozwoju kultury i ochrony dziedzictwa kulturowegoBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 401 Rozwój i upowszechnianie kultury 4010Programy rozwoju kultury i ochrony dziedzictwa kulturowegoABcWłasne ustalenia. 4011Organizacja i nadzór nad instytucjami kulturyABcDla każdej instytucji zakłada się odrębną teczkę. 4012Ewidencja placówek upowszechniania kultury zarządzanych przez władze województwaABc 4013Amatorski ruch artystyczny i sztuka ludowaABcJak w klasie 4010. 4014Współdziałanie ze związkami i stowarzyszeniami twórczymiBE-5Bc 4015Współdziałanie z instytucjami ochrony dziedzictwa kulturowegoBE-5Bc 4016Zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnychB-5Bc 4017Gospodarowanie środkami budżetowymi przeznaczonymi na realizację zadań w sferze kultury i sztukiB-5Bc 41 SPORT, KULTURA FIZYCZNA 410 Przepisy prawne dotyczące sportuB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 411 Współdziałanie i wspieranie stowarzyszeń kultury fizycznej o zasięgu ponadgminnymBE-5Bc 412 Propagowanie i upowszechnianie masowego ruchu sportowegoB-5Bc 413 Ewidencja obiektów sportowych i rekreacyjnych pozostających w gestii województwaABcW tym protokoły przekazania i przejęcia. 42 TURYSTYKA I WYPOCZYNEK 420 Przepisy prawne dotyczące turystykiB-10BcWłasne ustalenia - kat A. 421 Kierunki i programy rozwoju turystykiABcOpracowania własne. 422 Realizacja zadań w dziedzinie rozwoju turystyki 4220Promocja turystyczna regionuBE-5Bc 4221Giełdy, targi, imprezyBE-5Bc 4222Inne formy promocjiB-5Bc 4223Współdziałanie w realizacji zadań rozwoju turystykiB-5BcZ towarzystwami turystycznymi i innymi jednostkami. 4224Współdziałanie z gminami, związkami gminB-5Bc 423 Zagospodarowanie turystyczno-wypoczynkoweB-5Bc 43 OŚWIATA 430 Przepisy prawne dotyczące edukacji publicznej i szkolnictwa wyższegoB-10BcWłasne ustalenia - kat A. 431 Współdziałanie, kontakty z kościołami i związkami wyznaniowymiBE-10Bc 432 Sieć i organizacja szkół wyższychABcDla każdej szkoły wyższej zakłada się odrębną teczkę. 433 Szkoły niepubliczneBE-10Bc 5 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY, KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT, ŁĄCZNOŚĆ 50 SPRAWY OBYWATELSKIE I SPOŁECZNE 500 Przepisy prawne dotyczące spraw społecznych i obywatelskichB-10Bc 501 Sprawy społeczneB-10BcM.in. repatrianci, mniejszości narodowe, zbiórki publiczne, zgromadzenia, odznaki itp. 51 SPRAWY WOJSKOWE, BEZPIECZEŃSTWO I PORZĄDEK PUBLICZNY, OCHRONA INFORMACJI NIEJAWNYCH 510 Przepisy prawne dotyczące spraw wojskowych, bezpieczeństwa i porządku publicznegoB-10Bc 511 Sprawy wojskoweB-5BcMateriały informacyjne o ćwiczeniach wojskowych, militaryzacji obiektów, plany ochrony obiektów, współpraca. 512 Bezpieczeństwo i porządek publicznyB-5BcWspółdziałanie z organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości. 513 Zapobieganie klęskom żywiołowymB-5Bc 514 Ochrona informacji niejawnychB-5BcProtokoły kontroli, sprawozdania itp. 52 SPRAWY OBRONNE, OBRONA CYWILNA 520 Przepisy prawne dotyczące spraw obronnych i obrony cywilnejB-10Bc 521 Reagowanie kryzysoweB-10Bc 522 Obrona cywilnaB-10BcSystemy ostrzegania ludności, zagrożenia nadzwyczajne i przeciwdziałanie ich skutkom. 523 Świadczenia na rzecz obronnościB-10BcOsobiste i rzeczowe. 53 OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA 530 Przepisy prawne dotyczące ochrony przeciwpożarowejB-10Bc 531 Profilaktyka przeciwpożarowaB-5Bc 532 Analizy i oceny stanu ochrony przeciwpożarowejBE-5Bc 54 KOMUNIKACJA, DROGOWNICTWO, TRANSPORT 540 Przepisy prawne dotyczące komunikacji, drogownictwa i transportuBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 541 Bezpieczeństwo ruchu drogowegoB-5BcWspółpraca w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, akcje protestacyjne itp. 542 Gospodarka i zarządzanie drogamiB-5BcPlanowanie i finansowanie budowy, modernizacji, utrzymania dróg i mostów, tereny pod budowę. 543 Ruch drogowy i kolejowyB-5BcPrzewozy osobowe, towarowe, koordynacja, materiały informacyjne. 55 ŁĄCZNOŚĆ 550 Przepisy prawne dotyczące łącznościB-10Bc 551 Zaopatrzenie i eksploatacja sprzętu łącznościB-5Bc 552 Organizacja łączności alarmowejB-5Bc 6 ROLNICTWO, LEŚNICTWO, GOSPODARKA WODNA, PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 60 GOSPODARKA ROLNA, WETERYNARIA 600 Przepisy prawne dotyczące rolnictwa i weterynariiB-5Bc 601 Sprawy ogólne rolnictwaB-5BcObrót nieruchomościami rolnymi, oświata rolnicza, przetwórstwo rolne itp. Analizy, studia i programy rozwoju obszarów wiejskich - kat. A. 602 Produkcja roślinna 6020Sprawy ogólne produkcji roślinnejB-5Bc 6021Ochrona roślinB-5Bc 603 Produkcja zwierzęca 6030Sprawy ogólne produkcji zwierzęcejB-5Bc 6031Nadzór nad produkcją zwierzęcąB-5BcMateriały informacyjne. 604 Nadzór weterynaryjnyB-5BcWspółpraca z inspekcją weterynaryjną. 61 LEŚNICTWO, ŁOWIECTWO, OCHRONA PRZYRODY 610 Przepisy prawne dotyczące gospodarki leśnej, łowieckiej i ochrony przyrodyBE-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 611 Gospodarka leśnaB-5BcMateriały informacyjne. 612 ŁowiectwoB-5BcMateriały informacyjne. 613 Ochrona przyrodyB-5BcMateriały informacyjne. 62 GOSPODARKA WODNA 620 Przepisy prawne dotyczące gospodarki wodnejB-10Bc 621 Sprawy techniczne 6210Projekty budowlanych obiektów wodnychBE-5Bc 6211Opinie i uzgodnienia projektów technicznych z zakresu gospodarki wodnej i ochrony wódBE-5Bc 6212Uzgadnianie projektów i warunków korzystania z wódB-5Bc 622 Ochrona wódB-5BcPrzeciwdziałanie zanieczyszczeniom wód. 623 Wpływy z opłat z tytułu szczególnego korzystania z wód i urządzeń wodnychB-5Bc 624 Ochrona przeciwpowodziowaB-5BcWspółpraca z komitetami przeciwpowodziowymi, pomoc powodzianom itp. 63 PRZEMYSŁ, USŁUGI, HANDEL 630 Przepisy prawne dotyczące przemysłu, usług i handluB-10Bc 631 Przemysł i usługi 6310Założenia polityki gospodarczejABc 6311Programowanie i planowanie inwestycji przemysłowo-usługowychBE-5Bc 6312Analizy i oceny przedsięwzięć gospodarczychABc 632 Ochrona praw konsumentów 6320Poradnictwo w zakresie ochrony praw konsumenckichB-3Bc 6321Współdziałanie z władzami nadrzędnymi i innymi władzami w zakresie ochrony praw konsumenckichBE-5Bc 6322Inicjatywy w zakresie zmian prawa miejscowegoB-2Bc 633 Prywatyzacja przedsiębiorstw 6330Metody analiz i wyceny wartości przedsiębiorstwABcWłasne ustalenia, wytyczne. 6331Wycena wartości rynkowej przedsiębiorstw bądź ich częściABc 6332Dokumentacja formalnoprawna dotycząca przekształcenia własnościowego przedsiębiorstw samorządowychABc 7 GOSPODARKA WOJEWÓDZTWA, MIESZKANIOWA, LOKALOWA, PRZESTRZENNA, BUDOWNICTWO, ARCHITEKTURA, OCHRONA ŚRODOWISKA 70 MAJĄTEK WOJEWÓDZTWA 700 Przepisy prawne dotyczące gospodarki wojewódzkiejB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 701 Majątek województwa 7010Ewidencja majątku województwa, rejestrA-Dokumentacja prawna i techniczna. 7011Zbywanie i zamiana majątku województwaB-25BcDokumentacja formalnoprawna. Podstawowa decyzja - w protokołach Sejmiku Województwa. 7012Dzierżawa, najem, użyczenie majątku województwaB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty wygaśnięcia umowy. Dla każdej umowy prowadzi się odrębną teczkę. 7013Użytkowanie wieczyste majątku województwa, jego znoszenie i przekształcanie w prawo własnościBE-25Bc 7014Przekazywanie majątku województwa w zarząd i użytkowanieB-5BcOkres przechowywania liczy się od daty zmiany decyzji. 7015Dochody z majątku województwa i ich wykorzystanieB-5Bc 7016Zarządzanie majątkiem województwaB-10BcZawiera dokumentację nie objętą pozostałymi klasami. 702 Majątek Skarbu Państwa 7020Ewidencja majątku Skarbu Państwa pozostającego w gestii województwaA 7021Zbywanie, nabywanie i zamiana majątku Skarbu PaństwaABc 7022Dzierżawa, najem, użyczenie majątku Skarbu PaństwaB-5BcJak w klasie 7012. 7023Użytkowanie wieczyste majątku Skarbu Państwa, jego znoszenie i przekształcanie w prawo własnościABc 7024Przekazywanie majątku województwa w zarząd i użytkowanieB-5BcJak w klasie 7014. 7025Zarządzanie majątkiem Skarbu PaństwaB-10BcZawiera dokumentację nie objętą pozostałymi klasami. 703 Urządzenia wojewódzkie 7030Analizowanie i prognozowanie rozwoju urządzeńBE-5Bc 7031Analizowanie urządzeń naziemnychABc 7032Ewidencja urządzeń podziemnychABc 7033Inwentaryzacja urządzeńABc 7034Opłaty za korzystanie z urządzeńB-5Bc 7035Nadzór nad eksploatacją i konserwacją urządzeńB-5Bc 7036Nadzór nad melioracjami i urządzeniami wodnymiB-5Bc 704 Inwestycje wojewódzkie 7040Planowanie i opiniowanie inwestycji wojewódzkichBE-5Bc 7041Udział w kosztach inwestycji wojewódzkichB-10Bc 7042Zatwierdzanie dokumentacji inwestycji wojewódzkichB-5Bc 7043Ewidencja dokumentacji inwestycji wojewódzkichB-25Bc 705 Inwestycje wojewódzkiej infrastruktury technicznej i społecznejB-10BcDotyczy m.in. oczyszczalni ścieków, wodociągów, szpitali itp. 71 GOSPODARKA MIESZKANIOWA I LOKALOWA 710 Przepisy prawne dotyczące gospodarki mieszkaniowej i lokalowejB-10Bc 711 Budownictwo mieszkanioweB-5Bc 712 Gospodarka lokalamiB-5Bc 713 Czynsze, opłaty, kaucjeB-5Bc 714 Eksploatacja i ochrona budynków i lokaliB-5BcEksploatacja, odbudowa, rekonstrukcja itp. 72 GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI 720 Przepisy prawne dotyczące gospodarki nieruchomościamiB-10BcWłasne ustalenia - kat. A. 721 Ewidencja nieruchomości 7210Ewidencja nieruchomościABc 7211Ewidencja gruntów nierolniczychABc 722 Zamiana gruntów, sprzedaż, dzierżawa, darowizny, sprzedaż gruntów cudzoziemcom, czynszeBE-10BcW miarę potrzeb dla poszczególnych spraw można zakładać podteczki. 73 BUDOWNICTWO, URBANISTYKA, ARCHITEKTURA 730 Przepisy prawne dotyczące urbanistyki, budownictwa i architekturyB-10Bc 731 Programy prac urbanistycznych i ich realizacjaABcOpracowania własne. 732 Planowanie przestrzenne 7320Wieloletnie i roczne programy prac w zakresie planowania przestrzennegoABc 7321Plany zagospodarowania przestrzennegoABc 7322Analizy i studia z zakresu zagospodarowania przestrzennego obszaru województwa i jego rozwojuABc 7323Uzgadnianie i opiniowanie planów zagospodarowania przestrzennegoB-5Bc 7324Inspirowanie i wdrażanie nowych rozwiązań w zakresie zagospodarowania przestrzennegoBE-5Bc 7325Zlecanie opracowań dla potrzeb planowania przestrzennegoB-5Bc 733 Lokalizacja inwestycji 7330Wskazania lokalizacyjne dla inwestycji o charakterze wojewódzkimB-10Bc 7331Opinie i decyzje lokalizacji ogólnychABc 7332Opinie i decyzje lokalizacji szczegółowychABc 7333Ewidencja i rejestracja lokalizacjiABc 7334Opiniowanie projektów inwestycyjnychBE-5Bc 7335Wytyczne i decyzje koordynacyjneB-5Bc 74 GEODEZJA I KARTOGRAFIA 740 Przepisy prawne dotyczące geodezji i kartografiiB-10Bc 741 Wojewódzka baza danych krajowego systemu informacji o terenieA-Prowadzenie, aktualizacja. 742 Wojewódzki zasób geodezyjny i kartograficznyA-Rodzaje materiałów wchodzących w skład wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17.05.1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 493). 743 Gospodarowanie środkami wojewódzkiego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i KartograficznymB-5Bc 744 Wykonanie i udostępnianie map topograficznych i tematycznychB-5Bc 745 Służba geodezyjnaB-5Bc 75 GEOLOGIA 750 Przepisy prawne dotyczące geologiiB-10Bc 751 Geologia surowcowaB-10BcMateriały informacyjne. 752 HydrogeologiaB-10BcJak w klasie 751. 753 Geologia inżynierskaB-10BcJak w klasie 751. 76 OCHRONA ŚRODOWISKA 760 Przepisy prawne dotyczące ochrony środowiskaB-10Bc 761 Plany, programy dotyczące ochrony środowiska 7610Prognozy i programy przedsięwzięć z zakresu ochrony środowiskaABcOpracowania własne. 7611Normatywy i wskaźnikiBE-10BcDotyczące ochrony powierzchni ziemi i kopalin, wód i środowiska morskiego, powietrza, świata roślinnego i zwierzęcego, walorów krajobrazowych oraz wypoczynkowych środowiska, zieleni w miastach i wsiach, ochrony przed hałasem, wibracjami i promieniowaniem. Do kat. A zalicza się własne ustalenia. W miarę potrzeb dla poszczególnych spraw można zakładać podteczki. 7612Nowoczesne techniki i technologie ograniczające zanieczyszczenie środowiskaB-5Bc 7613Popularyzacja i propaganda w dziedzinie ochrony środowiskaB-3Bc 762 Nadzór, koordynacja i kontrola ochrony środowiska 7620Badania, analizy i oceny stanu środowiskaABc 7621Współpraca z wojewódzkimi inspektoratami ochrony środowiska i inspekcją sanitarnąB-5Bc 7622Tworzenie obszarów ograniczonego użytkowaniaBę-5Bc 763 Organizacja ochrony środowiska 7630Ewidencja potencjalnych źródeł zanieczyszczenia środowiskaABc 7631Ewidencja obiektów inżynierskich służących ochronie środowiskaB-5Bc 7632Bilans źródeł zanieczyszczenia środowiskaABc 7633Budowa, remonty, eksploatacja obiektów służących ochronie środowiskaB-5Bc 7634Decyzje i postanowienia w sprawie zakazu lub ograniczenia wprowadzania zanieczyszczeń do środowiskaB-5Bc 7635Straże ochrony środowiskaB-5Bc 764 Wpływy z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiskaB-10Bc 8 ZDROWIE, POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE 80 OCHRONA ZDROWIA 800 Przepisy prawne dotyczące ochrony zdrowiaB-10Bc 801 Plany i programy ochrony zdrowiaABcOpracowania kompleksowe i analityczne. 802 Organizacja opieki zdrowotnej 8020Placówki służby zdrowiaABcSieć placówek. 8021Rozwój sieci placówek służby zdrowia - programyABcOpracowania własne. 8022Modernizacja, remonty placówek służby zdrowiaB-5Bc 8023Nadzór nad placówkami służby zdrowiaB-5Bc 8024Działalność jednostek obsługujących służbę zdrowiaB-5Bc 8025Kasy chorychB-5Bc 803 Profilaktyka i oświata zdrowotnaB-5BcSprawy sanitarne i epidemiologiczne. 81 POMOC SPOŁECZNA, OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE 810 Przepisy prawne dotyczące pomocy społecznejB-10Bc 811 Sprawy osób niepełnosprawnych 8110Programy i plany pomocy osobom niepełnosprawnym i ich realizacjaBE-5BcWarunki życia zawodowego i społecznego. 8111Współpraca z instytucjami administracji rządowej, powiatami i gminamiB-5Bc 8112Współpraca z organizacjami pozarządowymi i fundacjamiBE-5Bc 8113Ośrodki szkoleniowo-rehabilitacyjneB-5Bc 812 Pomoc społeczna 8120Sporządzanie bilansu potrzeb i środkówB-5Bc 8121Strategia rozwoju w zakresie pomocy społecznejABcOpracowania własne. 8122Programy celoweB-5Bc 8123Wdrażanie i dofinansowywanie programów celowychB-5Bc 8124Organizacja kształcenia i szkolenia kadryB-5Bc 8125Identyfikowanie przyczyn ubóstwa mieszkańców województwaBE-5Bc 8126Inspirowanie, wspieranie i prowadzenie działań na rzecz wyrównania poziomu życia mieszkańców województwaBE-5Bc 8127Rodziny zastępczeB-5Bc 813 Pomoc społeczna realizowana przez inne podmiotyB-5BcZlecanie zadań w drodze umowy i ich finansowanie. 9 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 90 PRZECIWDZIAŁANIE BEZROBOCIU 900 Przepisy prawne dotyczące zatrudnienia i przeciwdziałaniu bezrobociuB-10Bc 901 Aktywizacja lokalnego rynku pracy 9010Pośrednictwo pracyB-5Bc 9011Analiza i ocena zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociuABc 9012Wojewódzkie programy rozwoju rynku pracy i ograniczania bezrobociaABc 9013Wdrażanie systemu informacji o potrzebach i zagrożeniach rynku pracyB-5Bc 9014Statystyczna analiza wskaźników rynku pracyBE-5Bc 902 Rada zatrudnieniaB-5Bc 903 Ochotnicze Hufce PracyB-5Bc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych. (Dz. U. Nr 104, poz. 1193) Na podstawie art. 42 § 3, art. 62 § 2, art. 64 § 4, art. 81 § 2, art. 97 § 5 oraz art. 166 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) wzór deklaracji skróconej oraz dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze deklaracji skróconej, 2) wypadki, w których zgłoszenie celne może być dokonane w innej formie niż pisemna, 3) wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, wzory formularzy oraz dokumenty, jakie należy do niego dołączyć, 4) wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne dokonywane z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych oraz w formie zgłoszenia ustnego lub innej czynności, 5) tryb i warunki procedury tranzytu, wzór wniosku o objęcie towarów procedurą tranzytu oraz dokumenty, na podstawie których może nastąpić objęcie towarów procedurą tranzytu, 6) tryb stosowania procedury wywozu oraz wypadki, w których zgłoszenie do procedury wywozu może zostać dokonane w innym urzędzie celnym niż właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania zgłaszającego lub w urzędzie celnym, w którym towary zostały zapakowane lub załadowane do transportu wywozowego. § 2. 1. Przy ocenie, czy limit, o którym mowa w rozporządzeniu, wyrażony w EURO nie został przekroczony, należy porównywać kwotę limitu EURO, wyrażoną w złotych polskich, z sumą wszystkich wartości w walucie pozycji zgłoszenia celnego, wyrażoną w złotych polskich. 2. Przy przeliczaniu limitu EURO i wartości w walucie na złote polskie należy korzystać z tabeli kursowej zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie sposobu stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w celu ustalania wartości celnej (Dz. U. Nr 63, poz. 719). 3. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu celnym lub dokumentach do niego dołączonych są informacjami niejawnymi w rozumieniu ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), organ celny postępuje z tymi informacjami zgodnie z przepisami powyższej ustawy. DZIAŁ II Deklaracja skrócona § 3. 1. Osoba zobowiązana do przedstawienia deklaracji skróconej sporządza ją w dwóch egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla organu celnego, drugi - dla składającego deklarację. Wzór deklaracji skróconej stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Funkcjonariusz celny po wypełnieniu w obu egzemplarzach deklaracji skróconej pola "Adnotacje urzędu celnego" zwraca jeden egzemplarz deklaracji skróconej składającemu deklarację. § 4. 1. W charakterze deklaracji skróconej może być wykorzystany: 1) drogowy list przewozowy CMR, 2) dokument kolejowy: a) międzynarodowy list przewozowy CIM dla przesyłek towarowych i ekspresowych, zwany dalej "listem przewozowym CIM", b) wykaz zdawczy TR dla towarów przewożonych kontenerami w systemie Intercontainer, c) list przewozowy SMGS, d) kwit ekspresowy SMPS, 3) dokument morski: a) zgłoszenie ładunku, b) konosament, 4) międzynarodowy lotniczy list przewozowy AWB, 5) dokument pocztowy: a) wykazy zdawcze: CN 37, CN 38, CN 41 lub CN 47, b) dokument wysyłki (Consignment), c) wykaz ładunków, 6) faktura, faktura pro forma, faktura celna, faktura prowizoryczna, faktura konsularna, 7) specyfikacja towarów, 8) nota tranzytowa po zakończeniu procedury tranzytu, - o ile zawiera on dane niezbędne do ustalenia tożsamości towarów. 2. Oryginał dokumentu wykorzystywany w charakterze deklaracji skróconej należy przedstawić organowi celnemu wraz z jego kserokopią. 3. Funkcjonariusz celny na oryginale i kserokopii dokumentu przyjętego w charakterze deklaracji skróconej dokonuje adnotacji: "Przyjęto w charakterze deklaracji skróconej", wpisuje datę jego przyjęcia, numer ewidencji, miejsce złożenia towarów oraz składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Po dokonaniu adnotacji funkcjonariusz celny zwraca składającemu oryginał dokumentu przyjętego w charakterze deklaracji skróconej, a kserokopia stanowi załącznik do ewidencji. DZIAŁ III Formy dokonywania zgłoszenia celnego Rozdział 1 Zgłoszenie celne w formie pisemnej Oddział 1 Jednolity dokument administracyjny § 5. Zgłoszenie celne towarów w formie pisemnej dokonywane jest na formularzu jednolitego Dokumentu Administracyjnego (formularz SAD) lub na zestawie Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (zestaw SAD): 1) w wypadku dokonywania zgłoszenia celnego towarów klasyfikowanych według jednego kodu taryfy celnej, pochodzących z jednego kraju, objętych jedną stawką celną i jedną stawką podatkową: a) na formularzu SAD, zawierającym 9 kart numerowanych 1, 1A, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, lub b) na formularzu SAD, zawierającym 4 karty numerowane 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia, 2) w wypadku dokonywania zgłoszenia celnego towarów klasyfikowanych według więcej niż jednego kodu taryfy celnej lub pochodzących z więcej niż jednego kraju, lub objętych więcej niż jedną stawką celną lub więcej niż jedną stawką podatkową - na zestawie SAD składającym się z: a) formularza SAD, o którym mowa w pkt 1 lit. a), oraz formularza bądź formularzy uzupełniających SAD-BIS, zawierającego 9 kart numerowanych 1, 1A, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia, lub b) formularza SAD, o którym mowa w pkt 1 lit. b), oraz formularza bądź formularzy uzupełniających SAD-BIS, zawierającego 4 karty numerowane 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 6. 1. Zgłoszenie celne pojazdu samochodowego, nadwozia lub podwozia do pojazdu samochodowego powinno być dokonane w formie pisemnej na formularzu SAD, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. 2. Jeżeli przedmiotem przywozu na polski obszar celny lub wywozu z polskiego obszaru celnego jest więcej niż jeden pojazd samochodowy, nadwozie lub podwozie do pojazdu samochodowego, każdy z tych towarów należy zgłosić w oddzielnych pozycjach zgłoszenia celnego dokonywanego na zestawie SAD. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do części samochodowych przeznaczonych do montażu przemysłowego. 4. Jeżeli procedurą wywozu obejmowane są pojazdy samochodowe wyprodukowane lub zmontowane na polskim obszarze celnym, które nie były jeszcze dopuszczone do ruchu, zgłoszenia celnego tych pojazdów można dokonać w jednej pozycji, jeśli są objęte jedną pozycją taryfy celnej. § 7. 1. Zamiast 9-kartowego formularza SAD lub formularza uzupełniającego SAD-BIS, o których mowa w § 5 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a), mogą być stosowane dwa 4-kartowe formularze, składające się z kart 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5 wraz z dołączoną kartą 1A. Pierwszy formularz, po skreśleniu cyfr 6, 7, 8 i 5, odpowiada kartom 1, 2, 3 i 4. Drugi formularz, po skreśleniu cyfr 1, 2, 3 i 4, odpowiada kartom 5, 6, 7 i 8. 2. Przepisy dotyczące stosowania 9-kartowego formularza SAD lub formularza uzupełniającego SAD-BIS stosuje się odpowiednio do formularzy 4-kartowych z dołączoną kartą 1A. § 8. Zgłoszenia celnego należy dokonać na odrębnych formularzach lub zestawach SAD, zwanych dalej "dokumentem SAD", w wypadku gdy: 1) towary będą objęte różnymi procedurami celnymi, 2) wartość zgłaszanych towarów jest określona w różnych walutach, 3) ceny towarów ustalone są na podstawie różnych warunków dostawy, 4) ilość pozycji towarowych przekracza liczbę 99. § 9. 1. Towary klasyfikowane według różnych kodów taryfy celnej mogą być zgłaszane jako jedna pozycja towarowa: 1) do procedury wywozu - zgodnie z klasyfikacją towaru dominującego wartościowo w przesyłce, jeżeli: a) ich łączna wartość w jednej przesyłce nie przekracza równowartości 800 EURO, lub b) zgłoszeniem celnym objęte są towary, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 i 12 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", lub c) stanowią dary dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych lub d) stanowią pomoc humanitarną inną niż określona w lit. b) i c), 2) do procedury dopuszczenia do obrotu - zgodnie z klasyfikacją towaru podlegającego najwyższej stawce celnej i podatkowej, jeżeli: a) są przeznaczone do działalności gospodarczej, a ich łączna wartość w jednej przesyłce nie przekracza równowartości 800 EURO, lub b) zgłoszeniem celnym objęte są towary, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 i 12 Kodeksu celnego, lub c) stanowią dary dla osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych zwolnione od cła, jeżeli dary te nie podlegają należnościom podatkowym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do pojazdów samochodowych, nadwozi lub podwozi do pojazdów samochodowych. 3. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b) i d) oraz pkt 2 lit. b) nie stosuje się do skuterów śnieżnych, skuterów wodnych, samolotów, helikopterów, szybowców, łodzi z silnikiem lub bez o masie ponad 100 kg, motocykli oraz do towarów, dla których ustanowiono normy ilościowe w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie trybu, warunków, okresu zwolnienia od cła, norm ilościowych oraz dokumentów wymaganych do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła rzeczy stanowiących mienie niektórych osób fizycznych (Dz. U. Nr 156, poz. 1023). § 10. 1. Formularzy i zestawów SAD, o których mowa w § 5 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a), nie stosuje się jako pełnych zestawów kart. 2. Najczęściej stosowanymi zestawami kart są: 1) 1, 1A, 2 i 3 - w wypadku wyprowadzania poza polski obszar celny towarów zgłaszanych w granicznym urzędzie celnym lub w wewnętrznym urzędzie celnym, jeżeli tranzyt towarów odbywa się na podstawie innego dokumentu niż SAD, 2) 1, 1A, 2, 3, 4 i 5 - w wypadku wyprowadzania towarów poza polski obszar celny zgłaszanych w wewnętrznym urzędzie celnym, z wyłączeniem wspólnej procedury tranzytowej, 3) 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7 - w wypadku wyprowadzania towarów poza polski obszar celny z zastosowaniem wspólnej procedury tranzytowej, 4) 1, 4, 5 i 7 - w wypadku objęcia towarów procedurą tranzytu, 5) 6, 7 i 8 - w wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, odprawy czasowej, składu celnego, przetwarzania pod kontrolą celną albo uszlachetniania czynnego. § 11. Dokument SAD składa się z 9 wzorcowych kart, z których: 1) karta 1 przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym złożone zostało zgłoszenie celne, 2) karta 1A przeznaczona jest dla potwierdzenia wywozu towarów poza polski obszar celny, 3) karta 2 przeznaczona jest dla statystyki, 4) karta 3 po przyjęciu zgłoszenia celnego przez organ celny wydawana jest zgłaszającemu lub jego przedstawicielowi, 5) karta 4 przeznaczona jest dla urzędu celnego przeznaczenia, 6) karta 5 po poświadczeniu zakończenia procedury tranzytu, przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym zostało złożone zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą tranzytu, 7) karta 6 przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym złożone zostało zgłoszenie celne, 8) karta 7 przeznaczona jest dla statystyki, 9) karta 8, po przyjęciu zgłoszenia celnego przez organ celny, wydawana jest zgłaszającemu lub jego przedstawicielowi. § 12. 1. Sposób wypełniania dokumentu SAD określa instrukcja wypełniania i stosowania dokumentu SAD. Instrukcja stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. 2. Organ celny nie może zażądać wypełnienia innych pól dokumentu SAD niż: 1) 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 14, 16, 17, 17a, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 28, 29, 31, 32, 33, 34a, 35, 37, 38, 41, 44, 46, 49, 54 oraz nadrukowanych na czarno pól: 12, 42 i 45, w wypadku wyprowadzania towarów poza polski obszar celny, 2) pól z zielonym tłem 1, 2, 3, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 31, 32, 33, 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55, 56, w wypadku stosowania procedury tranzytu, 3) 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 14, 15, 15a, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 28, 29, 31, 32, 33, 34a, 35, 36, 37, 38, 40, 41, 42, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 54, w wypadku wprowadzania towarów na polski obszar celny, 4) 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 14, 15, 16, 17, 17a, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 28, 29, 31, 32, 33, 34a, 35, 37, 38, 40, 41, 44, 46, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55 i 56 oraz nadrukowanych na czarno pól: 12, 42 i 45, w wypadku wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny i użycia w charakterze dokumentu tranzytowego tego samego dokumentu SAD, 5) 1, 2, 3, 4, 5, 14, 31, 32, 33, 35, 38, 40, 44, 54, w wypadku poświadczania wspólnotowego statusu towarów na dokumencie T2L lub T2LF, 6) pól wymienionych w pkt 1, w wypadku wyprowadzania towarów poza polski obszar celny i stosowania innych dokumentów tranzytowych niż dokument SAD. § 13. Wykazy kodów i symboli stosowanych przy wypełnianiu dokumentu SAD zawiera załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 14. Sposób wykonania formularza SAD i SAD-BIS określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. Oddział 2 Zastosowanie jednolitego dokumentu administracyjnego w formie skróconej § 15. Zgłoszenie celne w formie pisemnej może być dokonane na formularzu lub zestawie SAD wypełnionym w formie skróconej, z zastrzeżeniem § 236 i § 237, jeżeli: 1) procedurą dopuszczenia do obrotu lub procedurą wywozu mają być objęte: a) towary, których łączna wartość nie przekracza równowartości 800 EURO i masy brutto 1000 kg, b) towary, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 7-9, 14 i 15 Kodeksu celnego, 2) procedurą odprawy czasowej lub powrotnego wywozu mają być objęte towary, o których mowa w § 128 pkt 32, 33, 35 i 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz. U. Nr 104, poz. 1195). § 16. 1. Na dokumencie SAD wypełnionym w formie skróconej nie mogą być zgłaszane: 1) pojazdy samochodowe, nadwozia, podwozia i silniki pojazdów samochodowych, 2) skutery śnieżne i wodne, samoloty, helikoptery, szybowce, łodzie z silnikiem lub bez o masie ponad 100 kg i motocykle, 3) towary określone w ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775 i Nr 83, poz. 931), zwanej dalej "ustawą o zasadach szczególnej kontroli obrotu", oraz towary, o których mowa w rozdziale 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587), zwanej dalej "ustawą o administrowaniu obrotem", 4) towary, których przywóz lub wywóz wymaga pozwolenia określonego: a) w przepisach odrębnych, b) w przepisach prawa celnego, 5) towary, których zgłoszenie związane jest z zakończeniem gospodarczej procedury celnej. 2. Przepisu § 16 pkt 4 lit. b) i pkt 5 nie stosuje się do towarów, o których mowa w § 15 pkt 2. § 17. 1. Zgłoszenie celne w formie skróconej towarów obejmowanych procedurą wywozu lub powrotnego wywozu powinno być dokonane w urzędzie celnym granicznym na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 2 i 3. W dokumencie SAD należy wypełnić następujące pola: 1 (części 1 i 2), 2, 5, 12, 14, 17, 17a, 22, 23, 24, 31, 32, 33, 35, 37, 42, 44 i 54. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, do dokumentu SAD należy dołączyć dokumenty określone w § 193 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 6 i 8. § 18. 1. Zgłoszenie celne w formie skróconej towarów obejmowanych procedurą dopuszczenia do obrotu lub odprawy czasowej powinno być dokonane na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. W dokumencie SAD należy wypełnić następujące pola: 1 (części 1 i 2), 5, 8, 12, 14, 16, 22, 23, 24, 31, 32, 33, 34a, 35, 36, 37, 40, 42, 44, 47, 54. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, do dokumentu SAD należy dołączyć dokumenty określone w § 206 ust. 1 pkt 1-4, 6, 7, 9 i 12. § 19. Do obiegu kart przepisy § 195 i § 205 stosuje się odpowiednio. § 20. Na dokumencie SAD w formie skróconej nie potwierdza się wywozu towarów pieczęcią VAT. Oddział 3 Inne sposoby dokonywania zgłoszenia celnego w formie pisemnej § 21. 1. Towary, o których mowa w art. 190 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego, powinny zostać zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. 2. Towary, o których mowa w art. 190 § 2 pkt 2-4 Kodeksu celnego, powinny zostać zgłoszone do procedury dopuszczenia do obrotu na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia. 3. Formularze, o których mowa w ust. 1 i 2, przed dokonaniem zgłoszenia celnego powinny zostać poświadczone przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. § 22. Wyposażenie wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego przeznaczone na użytek sił zbrojnych Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego oraz uzasadnione ilości żywności, zaopatrzenia i innych towarów przeznaczonych do wyłącznego użytku tych sił zbrojnych powinny zostać zgłoszone na formularzu C-302, którego wzór stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia. Rozdział 2 Zgłoszenie celne z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych § 23. 1. Zgłoszenie celne z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, zwane dalej "zgłoszeniem elektronicznym", może być dokonane tylko w wypadkach przewidzianych dla zgłoszenia celnego w formie pisemnej na dokumencie SAD. 2. Zgłoszenie elektroniczne powinno zawierać dane wymagane dla zgłoszenia celnego na dokumencie SAD oraz kod identyfikacyjny zgłaszającego. 3. Kod identyfikacyjny zgłaszającego, ustalony przez dyrektora urzędu celnego, powinien identyfikować zgłaszającego uprawnionego do dokonywania zgłoszenia elektronicznego oraz osobę fizyczną, która faktycznie dokonuje tego zgłoszenia w imieniu zgłaszającego. Kod identyfikacyjny zgłaszającego zastępuje jego podpis. § 24. 1. Zgłoszenie elektroniczne może być dokonane tylko na warunkach uprzednio uzgodnionych z dyrektorem urzędu celnego dotyczących stosowania tej formy zgłoszenia celnego, a w szczególności: 1) jeżeli jest opracowana szczegółowa pisemna instrukcja obsługi programu komputerowego, 2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów. 2. Uzgodnienie warunków stosowania zgłoszenia elektronicznego powinno dotyczyć w szczególności: 1) sposobu dokonywania zgłoszenia elektronicznego i powiadamiania o jego przyjęciu, 2) sposobu przetwarzania przez organy celne danych wynikających ze zgłoszenia elektronicznego, 3) trybu postępowania przy sprostowaniu i unieważnieniu zgłoszenia elektronicznego, 4) trybu weryfikacji zgłoszenia elektronicznego, 5) trybu i formy powiadamiania dłużnika o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego oraz innych należności pobieranych przez organ celny, 6) sposobu zwalniania towarów objętych zgłoszeniem elektronicznym, 7) formy i sposobu wydruku, 8) terminu złożenia dokumentów, stanowiących załączniki do zgłoszenia elektronicznego. 3. Osoba uprawniona do dokonywania zgłoszeń elektronicznych jest zobowiązana do przechowywania ich kopii zapisanych na nośnikach informacji lub w formie wydruku. § 25. Dokumenty stanowiące załączniki do zgłoszenia elektronicznego składane są w urzędzie celnym jako załączniki do wydruku zgłoszenia. § 26. Zgłoszenie elektroniczne uznaje się za przyjęte po potwierdzeniu przyjęcia zgłoszenia celnego przez urząd celny. § 27. W uzasadnionych wypadkach organ celny może zażądać, aby zgłoszenie elektroniczne zostało dodatkowo dokonane w formie pisemnej. Rozdział 3 Zgłoszenie celne w formie ustnej § 28. 1. Zgłoszenie celne może być dokonane w formie zgłoszenia ustnego, jeżeli: 1) przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła lub powrotnego wywozu mają być: a) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe w transporcie kombinowanym, zarejestrowane za granicą, przeznaczone do odpłatnego przewozu osób lub odpłatnego bądź nieodpłatnego przewozu towarów, b) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, zarejestrowane za granicą, inne niż określone w lit. a), c) szynowe środki transportu, oraz części zamienne przeznaczone do naprawy uszkodzonych wagonów, przewożone na podstawie umów międzynarodowych RIV, RIC i PPW, d) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej, e) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej, f) kontenery, g) palety, h) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w lit. a), b) i d)-f), przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych, i) zwierzęta przywożone do wykonywania określonych zadań, w szczególności psy lub konie policyjne, psy do poszukiwań lub psy przewodnicy, j) sprzęt lub zwierzęta przywożone w celu przeprowadzania akcji ratunkowych, k) zwierzęta wprowadzane w celu wypasu, podkuwania lub ważenia, l) opakowania wielokrotnego użytku, 2) procedurą wywozu mają być objęte: a) towary, których ilość lub rodzaj nie wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej, przeznaczone dla osób fizycznych, z wyłączeniem pojazdów samochodowych, nadwozi, podwozi i silników do pojazdów samochodowych, b) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe w transporcie kombinowanym, zarejestrowane w Polsce i wywożone z zamiarem powrotnego przywozu, c) szynowe środki transportu, oraz części zamienne przeznaczone do naprawy uszkodzonych wagonów, przewożone na podstawie umów międzynarodowych RIV, RIC i PPW, d) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej, e) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej, f) kontenery, g) palety, h) opakowania wielokrotnego użytku, i) części zamienne wywożone łącznie z towarami, o których mowa w lit. b) i d)-f), przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych, j) zwierzęta domowe towarzyszące podróżnemu, k) zwierzęta wywożone do wykonywania określonych zadań, w szczególności psy lub konie policyjne, psy do poszukiwań lub psy przewodnicy, l) sprzęt lub zwierzęta wywożone w celu przeprowadzania akcji ratunkowych, ł) zwierzęta wyprowadzane w celu wypasu, podkuwania lub ważenia, m) rzeczy osobistego użytku, potrzebne podróżnemu w czasie podróży i pobytu za granicą, wywożone ze sobą albo w bagażu wywożonym oddzielnie, n) środki spożywcze, wywożone przez podróżnego ze sobą, potrzebne do spożycia w czasie podróży do miejsca przeznaczenia, o) wyroby spirytusowe lub winiarskie, piwo oraz inne napoje alkoholowe i wyroby tytoniowe wywożone ze sobą przez podróżnego, który ukończył 18 lat, p) rzeczy zwyczajowo traktowane jako upominki, których ilość i rodzaj nie wskazują na przeznaczenie handlowe, r) sprzęt sportowy i inny sprzęt przeznaczony do wykorzystywania na zawodach sportowych lub pokazach, 3) procedurą dopuszczenia do obrotu mają być objęte: a) rzeczy, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 1-5, 17, 18, 19, 20, 22, 23 i 25 Kodeksu celnego, b) towary przywożone przez podróżnego, podlegające należnościom celnym przywozowym, jeżeli ich wartość przekracza równowartość 70 EURO i nie przekracza równowartości 800 EURO, a rodzaj lub ilość nie wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej, c) towary, których ilość lub rodzaj nie wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej, przeznaczone dla osób fizycznych, z wyłączeniem pojazdów samochodowych, nadwozi, podwozi i silników do pojazdów samochodowych, d) towary o charakterze handlowym, z wyłączeniem napojów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych oraz podlegające zwolnieniu od podatku od towarów i usług lub zerowej stawce podatkowej, jeżeli wartość jednej przesyłki nie przekracza równowartości 10 EURO, a przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek w jednym transporcie i nie są przywożone przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie przewozu towarów, e) towary, o których mowa w pkt 2 lit. b)-ł) i r), jeżeli korzystają ze zwolnienia od cła i od podatków jako towary powracające. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów, o których mowa w ustawie o zasadach szczególnej kontroli obrotu, oraz towarów, o których mowa w rozdziale 4 ustawy o administrowaniu obrotem. 3. Przy obejmowaniu procedurą odprawy czasowej towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l), zgłaszający przedstawia dwa egzemplarze wypełnionego Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego. 4. Funkcjonariusz celny na obu egzemplarzach dokumentu, o którym mowa w ust. 3, wpisuje datę jego przyjęcia, numer rejestru, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał dokumentu funkcjonariusz celny zwraca zgłaszającemu, drugi egzemplarz stanowi załącznik do rejestru. 5. W wypadku powrotnego wywozu towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l), zgłaszający przedstawia oryginał oraz kserokopię Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego, na podstawie którego objęto towary procedurą odprawy czasowej. 6. Funkcjonariusz celny na oryginale i kserokopii Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego, wpisuje datę jego przyjęcia, numer rejestru, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał dokumentu funkcjonariusz celny zwraca zgłaszającemu, kserokopia stanowi załącznik do rejestru. 7. Jeżeli zgłaszający przewiduje, że towary wyprowadzane z polskiego obszaru celnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. g)-h), mogą zostać powrotnie wprowadzone na polski obszar celny, przy dokonywaniu zgłoszenia wywozowego może przedstawić dokument "Towary Powracające". 8. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b)-c), funkcjonariusz celny wystawia Dokument Potwierdzający Dokonanie Zgłoszenia Celnego. 9. Wzór Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia. 10. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, zgłoszenie celne powinno zostać dokonane w urzędzie celnym granicznym. Rozdział 4 Zgłoszenie celne w formie innej czynności niż forma pisemna lub ustna § 29. 1. Zgłoszenie celne może zostać dokonane w formie innej czynności niż forma pisemna lub ustna, o ile specyfika przejścia granicznego na to pozwala, jeżeli: 1) procedurą dopuszczenia do obrotu mają być objęte towary, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 1-4 Kodeksu celnego, 2) procedurą wywozu mają być objęte towary, o których mowa w § 28 ust. 1 pkt 2 lit. m)-r). 2. Wprowadzenie lub wyprowadzenie poza polski obszar celny towarów, o których mowa w ust. 1, przez odpowiednio oznaczone przejście graniczne traktuje się jako zgłoszenie celne tych towarów w formie innej czynności niż forma pisemna lub ustna. Za odpowiednio oznaczone przejście uważa się: 1) przejście dla podróżnych oznaczone kolorem zielonym i napisem "nic do oclenia", 2) pas ruchu na przejściu drogowym z zieloną sygnalizacją świetlną i napisem "nic do oclenia". DZIAŁ IV Tryb i warunki procedury tranzytu Rozdział 1 Przepisy ogólne § 30. Objęcie towarów procedurą tranzytu może nastąpić na podstawie: 1) dokumentu SAD, 2) dokumentu kolejowego: a) listu przewozowego CIM, b) wykazu zdawczego TR, c) listu przewozowego SMGS, d) listu przewozowego SAT, e) kwitu ekspresowego SMPS, 3) manifestu lotniczego, 4) manifestu morskiego, 5) karnetu TIR, 6) karnetu ATA, 7) dokumentu pocztowego: a) wykazów zdawczych: CN 37, CN 38, CN 41 lub CN 47, b) dokumentu wysyłki (Consignment), c) wykazów ładunków w transporcie pocztowym, 8) deklaracji podjęcia towarów przy przewozie towarów między urzędami celnymi znajdującymi się na terenie portów morskich lub lotniczych. Rozdział 2 Procedura tranzytu z zastosowaniem dokumentu SAD § 31. 1. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają: 1) urząd wyjścia - urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów procedurą tranzytu, 2) urząd przeznaczenia - urząd celny, w którym następuje zakończenie procedury tranzytu, 3) nota tranzytowa - dokument SAD, na podstawie którego odbywa się przewóz towarów w ramach procedury tranzytu, 4) środek transportu - każdy sprzęt używany do transportu towarów, w szczególności: a) pojazd drogowy, przyczepa, naczepa, b) wagon kolejowy, c) statek, d) samolot, e) kontener. 2. Za jeden środek transportu uważany jest: 1) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami, 2) zestaw wagonów kolejowych, 3) zespół statków, które tworzą jedną całość, 4) zestaw kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu. § 32. Jednym zgłoszeniem celnym do procedury tranzytu mogą być objęte tylko te towary, które są lub mogą być załadowane na jeden środek transportu i które będą przewożone z jednego urzędu wyjścia do jednego urzędu przeznaczenia. § 33. Jeżeli procedurą tranzytu obejmowane są przesyłki zbiorcze, przewożone jednym środkiem transportu do różnych urzędów przeznaczenia, należy wypełnić odrębny dokument SAD dla każdego urzędu przeznaczenia. § 34. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą tranzytu należy dokonać na dokumencie SAD, składającym się z kart 1, 4, 5 i 7. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą tranzytu należy dołączyć następujące dokumenty: 1) przy przewozie towarów pomiędzy urzędami celnymi granicznymi: a) pozwolenie na tranzyt towarów, o którym mowa w ustawie o zasadach szczególnej kontroli obrotu, oraz towarów, o których mowa w rozdziale 4 ustawy o administrowaniu obrotem, b) fakturę lub inny dokument, o którym mowa w § 208, c) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów, d) dokument przewozowy - do wglądu, e) potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego albo pozwolenie na zwolnienie z obowiązku jego złożenia, jeżeli objęcie towarów procedurą tranzytu wymaga złożenia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego - do wglądu, 2) przy przewozie towarów z urzędu celnego granicznego do urzędu celnego wewnętrznego: a) pozwolenie na przywóz towarów, jeżeli jest wymagane, z wyłączeniem pozwoleń na kontyngenty taryfowe, b) fakturę lub inny dokument, o którym mowa w § 208, c) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie przepisów odrębnych, d) dokument przewozowy - do wglądu, e) potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego albo pozwolenie na zwolnienie z obowiązku jego złożenia, jeżeli objęcie towarów procedurą tranzytu wymaga złożenia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego - do wglądu, 3) przy przewozie towarów niekrajowych pomiędzy urzędami celnymi wewnętrznymi lub z urzędu celnego wewnętrznego do urzędu celnego granicznego: a) fakturę lub inny dokument, o którym mowa w § 208, b) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów, c) dokument przewozowy - do wglądu, d) potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego albo pozwolenie na zwolnienie z obowiązku jego złożenia, jeżeli objęcie towarów procedurą tranzytu wymaga złożenia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego - do wglądu, 4) przy przewozie towarów krajowych z urzędu celnego wewnętrznego do urzędu celnego granicznego: a) fakturę lub w wypadku braku faktury fakturę prowizoryczną lub fakturę pro forma, b) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów, c) dokument przewozowy - do wglądu. 3. Jeżeli towary obejmowane są kolejną procedurą tranzytu, załączniki do kolejnego zgłoszenia celnego mogą zawierać inne dane niż zawarte w dokumentach załączonych do poprzedniego zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą tranzytu. § 35. 1. W wypadkach, o których mowa w § 34, funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wypełnia w dokumencie SAD pola B, C i D. 2. Karta 1 pozostaje w urzędzie wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji. 3. Na wszystkich dokumentach przekazywanych do urzędu przeznaczenia funkcjonariusz celny urzędu wyjścia przystawia stempel SAD, wpisuje numer ewidencji oraz łączy je z kartami 4, 5 i 7 w sposób trwały, uniemożliwiający ich zamianę. 4. Główny zobowiązany otrzymuje karty 4, 5 i 7, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, i zobowiązany jest do ich dostarczenia wraz z towarem do urzędu przeznaczenia, określonego w polu 53 dokumentu SAD, w terminie określonym przez urząd wyjścia w polu D. § 36. 1. Po przedstawieniu towarów, kart 4, 5 i 7 oraz dokumentów, o których mowa w § 34 ust. 2, w urzędzie przeznaczenia funkcjonariusz celny w polu I kart 4 i 5 wpisuje: 1) w pozycji "Dzień przybycia" - datę dostarczenia towarów w systemie RR-MM-DD, 2) w pozycji "Kontrola zamknięć", jeżeli: a) zamknięcia celne są nienaruszone i zgodne z opisem w polu D oraz nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości - wyraz "ZGODNIE", b) zostaną stwierdzone rozbieżności - pozycja ta pozostaje niewypełniona, 3) jeżeli zostały stwierdzone rozbieżności inne niż w wyniku kontroli zamknięć celnych - w pozycji "Uwagi" należy wpisać: a) "NIEZGODNOŚCI: DROBNE NIEPRAWIDŁOWOŚCI BEZ NASTĘPSTW", jeżeli są to niewielkie rozbieżności, b) "NIEZGODNOŚCI: NADWYŻKI...", "NIEZGODNOŚCI: BRAKI...", "NIEZGODNOŚCI: OPIS TOWARÓW..." oraz "NIEZGODNOŚCI: KLASYFIKACJA TARYFOWA (*)...", jeżeli są to znaczne rozbieżności, c) "POBRANO OPŁATY", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia pobrał opłaty, d) "WSZCZĘTO POSZUKIWANIA", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd przeznaczenia wszczął postępowanie poszukiwawcze. 2. Wpisy, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane odręcznie drukowanymi literami lub przy użyciu stempli i powinny być potwierdzone pieczęcią "Polska-Cło" oraz podpisem funkcjonariusza celnego. 3. Po wpisaniu na karcie 4 w prawej części pola I daty zwrotu karty 5 i pozycji ewidencji funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia wysyła kartę 5 do urzędu wyjścia w terminie 5 dni od dnia przedstawienia towarów w urzędzie przeznaczenia. Pozycja ewidencji powinna zostać wpisana również na karcie 5 w polu I. 4. Karta 7 wraz z kartą 4, z zastrzeżeniem ust. 5, pozostają w urzędzie przeznaczenia i stanowią załączniki do ewidencji. 5. W wypadku procedury tranzytu pomiędzy urzędami celnymi granicznymi, jeżeli w polu 17 dokumentu SAD wpisano inny kraj niż Polska, funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia przesyła kartę 7 do urzędu statystycznego, po uprzednim przystawieniu w polu A stempla SAD i wpisaniu pozycji ewidencji. § 37. 1. Jeżeli towary są zgłaszane jednocześnie do procedury wywozu i procedury tranzytu, to zgłoszenia celnego towarów należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5. W zgłoszeniu celnym należy wypełnić pola odnoszące się do procedury wywozu i do procedury tranzytu. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, głównym zobowiązanym, wpisanym w polu 50, jest zgłaszający określony w polu 14. Jeżeli zgłaszającym jest agencja celna, dokonująca zgłoszenia na rzecz eksportera, w polu 50 należy wpisać dane osoby, na której rzecz jest dokonywane zgłoszenie celne. 3. Do zgłoszenia celnego należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 34 ust. 2 pkt 4 i w § 193. 4. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wypełnia pola A, B, C i D dokumentu SAD. Karty 1 i 2 zostają w urzędzie wyjścia. Karta 1 stanowi załącznik do ewidencji. Karta 2 jest odsyłana do urzędu statystycznego po otrzymaniu z urzędu przeznaczenia potwierdzonych kart 1A i 5. 5. Karty 1A, 4 i 5 oraz dokumenty dołączone do zgłoszenia celnego, po złączeniu ich w sposób trwały, uniemożliwiający zamianę, przekazywane są wraz z kartą 3 zgłaszającemu, który potwierdza ich odbiór w polu 54 karty 1. Karty 1A, 4 i 5 dostarczane są wraz z towarem do urzędu przeznaczenia, a karta 3 pozostaje u zgłaszającego. 6. Funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny w polu I na kartach 4 i 5 oraz na odwrocie karty 1A. Potwierdzenie wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny następuje przez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na karcie 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. 7. W urzędzie przeznaczenia funkcjonariusz celny w polu I kart 4 i 5 wpisuje: 1) w pozycji "Dzień przybycia" - datę dostarczenia towarów w systemie RR-MM-DD, 2) w pozycji "Kontrola zamknięć", jeżeli: a) zamknięcia celne są nienaruszone i zgodne z opisem w polu D oraz nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości - wyraz "ZGODNIE", b) zostaną stwierdzone rozbieżności - pozycja ta pozostaje niewypełniona, 3) jeżeli zostały stwierdzone rozbieżności inne niż w wyniku kontroli zamknięć celnych, w pozycji "Uwagi" należy wpisać: a) "NIEZGODNOŚCI: DROBNE NIEPRAWIDŁOWOŚCI BEZ NASTĘPSTW", jeżeli są to niewielkie rozbieżności, b) "NIEZGODNOŚCI: NADWYŻKI...", "NIEZGODNOŚCI: BRAKI...", "NIEZGODNOŚCI: OPIS TOWARÓW..." oraz "NIEZGODNOŚCI: KLASYFIKACJA TARYFOWA (*)...", jeżeli są to znaczne rozbieżności, c) "POBRANO OPŁATY", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia pobrał opłaty, d) "WSZCZĘTO POSZUKIWANIA", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd przeznaczenia wszczął postępowanie poszukiwawcze. 8. Wpisy, o których mowa w ust. 7, mogą być dokonywane odręcznie drukowanymi literami lub przy użyciu stempli i powinny być potwierdzone pieczęcią "Polska-Cło" oraz podpisem funkcjonariusza celnego. 9. Jeżeli w granicznym urzędzie celnym zostanie przedstawiona karta 3 w celu potwierdzenia wyprowadzenia towarów za granicę pieczęcią VAT, upoważniony funkcjonariusz celny potwierdza kartę 3 pieczęcią VAT i wpisuje na odwrocie kart 1A, 4 i 5 adnotację: "Wywóz towarów poza polski obszar celny potwierdzono pieczęcią VAT na karcie 3". 10. Karty 1A i 5 należy odesłać do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, w terminie 5 dni od daty wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny, po wpisaniu w polu I karty 4 daty odesłania tych kart oraz pozycji ewidencji. Karta 4 pozostaje w urzędzie celnym granicznym i stanowi załącznik do ewidencji. 11. W urzędzie celnym, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, zgłaszającemu wydaje się kartę 1A tylko w wypadku, gdy jest ona potwierdzona pieczęcią VAT. Odbiór tej karty zgłaszający potwierdza w polu E karty 1. 12. Jeżeli ze względu na zastosowane przeznaczenie celne funkcjonariusz celny urzędu celnego granicznego nie potwierdził wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny pieczęcią VAT na odwrocie karty 1A, na wniosek osoby potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny na odwrocie karty 3 i dokonuje adnotacji "Towar wystąpił za granicę dnia ..., w OC/PC ..., pod poz. ...", składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". 13. Jeżeli wyprowadzenie towarów następuje przez morskie przejście graniczne, funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego potwierdza ich dostarczenie na karcie 5 w sposób określony w ust. 7 i przesyła ją do urzędu wyjścia w terminie 5 dni od dnia dostarczenia towarów do urzędu przeznaczenia. Wywóz towarów poza polski obszar celny funkcjonariusz celny potwierdza po faktycznym załadowaniu towarów na statek. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio. § 38. 1. Jeżeli procedurą tranzytu obejmowane są towary zgłoszone do wywozu przez więcej niż jednego zgłaszającego, a procedura tranzytu realizowana jest przez przedsiębiorcę przewozowego, należy sporządzić odrębne zgłoszenia celne dla wywozu i jedno zgłoszenie celne dla tranzytu. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą tranzytu należy dołączyć wszystkie karty 1A ze zgłoszeń celnych towarów do wywozu. 3. Karty 2 odsyłane są do urzędu statystycznego po otrzymaniu z urzędu przeznaczenia potwierdzonych kart 1A. § 39. 1. Urząd wyjścia wszczyna postępowanie wyjaśniające po upływie 30 dni od terminu wyznaczonego w polu D dokumentu SAD, jeżeli nie otrzymał karty 5. 2. W wypadku dostarczenia towarów do urzędu przeznaczania urząd ten wszczyna i prowadzi postępowanie wyjaśniające w wypadku ustalenia nieprawidłowości w stosowaniu procedury tranzytu. 3. W wypadku określonym w § 37 ust. 13, jeżeli urząd wyjścia nie otrzyma karty 1A w terminie 140 dni od dnia dostarczenia towarów na teren morskiego przejścia granicznego, wszczyna postępowanie wyjaśniające w sprawie ustalenia przyczyn pozostawania towarów na polskim obszarze celnym. § 40. 1. W wypadku zaginięcia karty 5 zakończenie procedury tranzytu może być potwierdzone kserokopią karty 4 potwierdzoną za zgodność z oryginałem w urzędzie przeznaczenia. Kserokopia karty 4 stanowi załącznik do ewidencji w urzędzie wyjścia. 2. W wypadku zaginięcia karty 1A funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia na wniosek zgłaszającego wydaje zaświadczenie o wyprowadzeniu towarów poza polski obszar celny na podstawie posiadanych dokumentów i zapisów ewidencyjnych. § 41. 1. W wypadku gdy wywóz towarów poza polski obszar celny następuje przez graniczny urząd celny inny niż zadeklarowany w polu 29 dokumentu SAD, a zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą wywozu złożone zostało w urzędzie celnym wewnętrznym, osoba przewożąca towar powinna wypełnić w trzech egzemplarzach dokument "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy". Wzór "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego, przez który wyprowadzany jest towar, potwierdza na wszystkich egzemplarzach "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" wywóz towarów za granicę podpisem, przystawia pieczęć "Polska-Cło" oraz wpisuje pozycję ewidencji. 3. Funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego przesyła do urzędu celnego, przez który towar miał być wywieziony zgodnie z deklaracją zawartą w polu 29 dokumentu SAD, jeden egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" w terminie 5 dni od dnia dokonania potwierdzenia. Drugi egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" stanowi załącznik do ewidencji, trzeci egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" przekazywany jest osobie przewożącej towar. Rozdział 3 Wspólna procedura tranzytowa Oddział 1 Przepisy ogólne § 42. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają: 1) wspólna procedura tranzytowa - procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednej Umawiającej się Strony Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) do określonego miejsca znajdującego się na terytorium tej samej lub innej Umawiającej się Strony, jeżeli przekraczana jest przynajmniej jedna granica innego kraju będącego Umawiającą się Stroną tych Konwencji, 2) Umawiająca się Strona - każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w wykazie F części III załącznika nr 7 do rozporządzenia, 3) kraj trzeci - każdy kraj, który nie jest stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), 4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej: a) T1 - procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe, b) T2 - procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe, c) T2F - procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe nie pochodzące z obszaru podatkowego Wspólnoty Europejskiej, 5) nota tranzytowa - dokument, na podstawie którego odbywa się przewóz towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej; zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą tranzytu, po jego przyjęciu przez organ celny, staje się notą tranzytową, 6) urząd wyjścia - urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową, 7) urząd celny tranzytowy: a) urząd celny tranzytowy przywozu - urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest przywożony, b) urząd celny tranzytowy wywozu - urząd celny graniczny Umawiających się Stron, przez który towar jest wywożony, 8) urząd przeznaczenia - urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej, 9) towary wspólnotowe: a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej, b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nie należącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b), 10) towary niewspólnotowe - towary inne niż określone w pkt 9, 11) główny zobowiązany - osobę, która sama lub przez upoważnionego przedstawiciela, przez złożenie zgłoszenia celnego, wyraziła swoją wolę realizacji wspólnej procedury tranzytowej, 12) urząd składania gwarancji - urząd celny, w którym należy złożyć oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej lub ryczałtowej, 13) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu - jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury, 14) kontener - urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki: a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte, b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania, c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich, d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny, e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego, 15) środek transportu: a) pojazd drogowy, przyczepę, naczepę, b) wagon kolejowy, c) statek, d) samolot, e) kontener, 16) jeden środek transportu: a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami, b) zestaw wagonów kolejowych, c) zespół statków, które tworzą jedną całość, d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu, 17) Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy - system polegający na stosowaniu techniki elektronicznego przetwarzania danych przy realizacji operacji tranzytowej. § 43. 1. Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy, zwany dalej: "systemem NCTS", realizowany jest poprzez: 1) przesyłanie danych zgodnie z uzgodnionymi standardami między systemami komputerowymi lub 2) wprowadzanie do systemu przetwarzania danych urzędów celnych informacji wymaganych dla wypełnienia formalności tranzytowych ręcznie, za pomocą dyskietek, taśm magnetycznych lub przy użyciu podobnych środków. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przy stosowaniu systemu NCTS mogą być przesyłane w szczególności następujące komunikaty: 1) IE 01 Komunikat informujący wyprzedzająco o dostarczeniu towarów (komunikat IE 01), który informuje o rozpoczęciu operacji tranzytowej i jest wysyłany z urzędu wyjścia do urzędu przeznaczenia, 2) IE 15 dane w zgłoszeniu (komunikat IE 15), który zawiera dane dotyczące operacji tranzytowej i jest wysyłany przez zgłaszającego do urzędu wyjścia, 3) IE 06 Komunikat o przybyciu towarów (komunikat IE 06), który informuje o dostarczeniu towarów i wysyłany jest z urzędu przeznaczenia do urzędu wyjścia, 4) IE 18 Wyniki kontroli w miejscu przeznaczenia (komunikat IE 18), który informuje o prawidłowym albo nieprawidłowym zakończeniu operacji tranzytowej i jest wysyłany z urzędu przeznaczenia do urzędu wyjścia. § 44. 1. Główny zobowiązany ma obowiązek: 1) złożyć gwarancję na zabezpieczenie kwot wynikających z długu celnego, podatków i innych opłat, do których pobierania upoważniona jest każda Umawiająca się Strona, w odniesieniu do towarów przewożonych przez jej terytorium w ramach wspólnej procedury tranzytowej, 2) przedstawić towary w nie zmienionym stanie oraz notę tranzytową w urzędzie przeznaczenia w wyznaczonym terminie, z zachowaniem środków podjętych przez właściwe władze dla zapewnienia tożsamości towarów, 3) przestrzegać przepisów o wspólnej procedurze tranzytowej, 4) uiścić należności wynikające z długu celnego i podatki oraz inne należne opłaty, jeżeli są one wymagane w związku z nieprawidłowym stosowaniem wspólnej procedury tranzytowej. 2. Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za wykonanie obowiązków określonych w ust. 1 pkt 2 i 3. § 45. 1. Procedura T2 stosowana jest tylko w odniesieniu do towarów przewożonych przez polski obszar celny w tej procedurze, pod warunkiem że przewożone towary pozostają pod dozorem celnym, zapewniającym ich tożsamość oraz niezmieniony stan. 2. Procedura T2 nie może być zastosowana, jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w tej procedurze zostały objęte inną procedurą celną niż procedura odprawy czasowej lub procedura składu celnego. 3. Towary przywiezione na targi w celu ich wystawienia lub na inne podobne imprezy o charakterze publicznym, objęte procedurą odprawy czasowej w ramach procedury T2, mogą być poddane czynnościom niezbędnym do ich utrzymania w niezmienionym stanie lub czynnościom polegającym na podziale przesyłki. 4. Jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w procedurze T2 zostały objęte procedurą składu celnego, to ich wywóz w procedurze T2 może nastąpić pod warunkiem, że: 1) okres składowania na przekroczył 5 lat, a dla towarów z sekcji I-IV taryfy celnej nie przekroczył sześciu miesięcy, 2) towary były składowane oddzielnie, zostały poddane tylko takim czynnościom, które były niezbędne dla ich utrzymania w niezmienionym stanie lub polegały na podziale przesyłki i nie zostało zamienione opakowanie. 5. Jeżeli w urzędzie przeznaczenia konieczne będzie udowodnienie wspólnotowego statusu towarów nie przewożonych uprzednio we wspólnej procedurze tranzytowej, należy na karcie 4 wystawić dokument T2L poświadczający wspólnotowy status towarów. § 46. Nota tranzytowa T2 i dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, wystawiane przez polskie organy celne, powinny powoływać się na odpowiednie noty tranzytowe T2 lub dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, na podstawie których towary te zostały wprowadzone na polski obszar celny, oraz powinny zawierać wszystkie uwagi znajdujące się w tych dokumentach. Oddział 2 Wspólna procedura tranzytowa w transporcie drogowym § 47. 1. Zgłoszenia celnego towarów do procedury T1 lub T2 należy dokonać na zgłoszeniu tranzytowym T1 lub T2 sporządzonym na dokumencie SAD. 2. Jeżeli urząd wyjścia znajduje się poza polskim obszarem celnym, przy przewozach towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej, do dokumentu SAD mogą zostać dołączone, jako formularze uzupełniające, listy towarowe określone w załączniku nr 14 do rozporządzenia. 3. W wypadku dokonywania zgłoszenia celnego towarów do wspólnej procedury tranzytowej z zastosowaniem systemu NCTS do urzędu wyjścia należy wysłać komunikat IE 15 albo dostarczyć w sposób, o którym mowa w § 43 ust. 1 pkt 2, informacje wymagane dla wypełnienia formalności tranzytowych. 4. Na podstawie informacji uzyskanych w sposób określony w ust. 3 w urzędzie wyjścia dokonuje się wydruku noty tranzytowej T1 lub T2 w formie Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego. Wzór Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia. 5. Do Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego jako dokumenty uzupełniające dołącza się listy towarowe lub wykazy towarów. Wzór wykazu towarów stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia. § 48. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje poza polskim obszarem celnym w urzędzie celnym tranzytowym przywozu, do noty tranzytowej należy dołączyć: 1) "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", 2) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów, 3) dokumenty przewozowe - do wglądu. § 49. 1. Jeżeli wspólna procedura tranzytowa rozpoczyna się i kończy poza polskim obszarem celnym, osoba przewożąca towary w polskim urzędzie celnym tranzytowym przywozu składa "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" w trzech egzemplarzach. W wypadku gdy osoba przewożąca towary złoży dwa egzemplarze "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu sporządza kserokopię lub wypełnia trzeci egzemplarz tego dokumentu. 2. Jeden egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" stanowi załącznik do ewidencji, drugi egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", po przystawieniu pieczęci "Polska-Cło", zwracany jest osobie przewożącej towar, trzeci egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", po przystawieniu stempla "Po potwierdzeniu wywozu towarów poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej odesłać do urzędu celnego w .....", dołączany jest do noty tranzytowej. 3. Osoba przewożąca towary przedstawia w urzędzie celnym tranzytowym wywozu notę tranzytową wraz z dołączonym "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy". Funkcjonariusz celny odłącza "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" od noty tranzytowej i na jego odwrocie przystawia stempel SAD, wpisuje pozycję ewidencji, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło", a następnie potwierdzone "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" odsyła do urzędu celnego tranzytowego przywozu w terminie 5 dni od dnia przedstawienia towarów. § 50. 1. Jeżeli wspólna procedura tranzytowa rozpoczyna się poza polskim obszarem celnym, a kończy się na polskim obszarze celnym, przepis § 49 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. Jeden egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" stanowi załącznik do ewidencji, drugi egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", po przystawieniu pieczęci "Polska-Cło", zwracany jest osobie przewożącej towar, trzeci egzemplarz "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", po przystawieniu stempla "Po potwierdzeniu dostarczenia towarów do urzędu przeznaczenia odesłać do urzędu celnego w ....", dołączany jest do noty tranzytowej. § 51. Jeżeli przywóz towarów następuje przez inny urząd celny tranzytowy przywozu niż podano w nocie tranzytowej, urząd ten przesyła niezwłocznie kserokopię "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy" do urzędu celnego tranzytowego przywozu podanego w nocie tranzytowej. Przepisy § 49 albo § 50 stosuje się odpowiednio. § 52. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje na polskim obszarze celnym, do noty tranzytowej należy dołączyć: 1) dokumenty gwarancyjne, 2) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów, 3) dokumenty przewozowe - do wglądu. § 53. 1. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje na polskim obszarze celnym, zgłoszenia celnego należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 4, 5 i 7 z dołączoną dodatkowo kartą 1A. Zgłaszający wypełnia pola określone w § 12 ust. 2 pkt 2. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wypełnia pola B, C i D. 2. Jeżeli urzędem wyjścia jest urząd celny tranzytowy wywozu, karty 4, 5 i 7 przekazywane są zgłaszającemu, który po poświadczeniu ich odbioru w polu 54 karty 1 dostarcza je wraz z towarami do urzędu przeznaczenia, określonego w polu 53, w terminie określonym przez urząd wyjścia w polu D. Karty 1 i 1A pozostają w urzędzie wyjścia i stanowią załącznik do ewidencji. 3. Jeżeli urzędem wyjścia jest urząd celny wewnętrzny lub urząd celny tranzytowy przywozu, karty 1A, 4, 5 i 7 przekazywane są zgłaszającemu, który potwierdza ich odbiór w polu 54 karty 1. Karty 1A, 4, 5 i 7 powinny być dostarczone wraz z towarami do urzędu celnego tranzytowego wywozu. Karta 1 pozostaje w urzędzie wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 3, w urzędzie celnym tranzytowym wywozu funkcjonariusz celny odłącza kartę 1A, na jej odwrocie potwierdza wywóz towarów poza polski obszar celny przez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło". Karty 4, 5 i 7 zwracane są osobie przewożącej towary i wraz z towarami powinny być dostarczone do urzędu przeznaczenia. Kartę 1A należy odesłać do urzędu wyjścia w terminie 5 dni od dnia wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. Karty tej nie należy potwierdzać pieczęcią VAT. § 54. 1. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje na polskim obszarze celnym z zastosowaniem systemu NCTS, w urzędzie wyjścia należy: 1) wysłać do urzędu przeznaczenia komunikat IE 01, jeżeli urząd przeznaczenia jest podłączony do systemu NCTS, 2) dokonać wydruku Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, składającego się z: a) karty A, jeżeli urząd przeznaczenia jest podłączony do systemu NCTS i nie zostały przedłożone listy towarowe, albo b) kart A i B, jeżeli urząd przeznaczenia jest podłączony do systemu NCTS i są używane listy towarowe albo jeżeli urząd przeznaczenia nie jest podłączony do systemu NCTS, niezależnie od tego, czy są używane listy towarowe. 2. Karty A albo A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego przekazywane są zgłaszającemu. Karty te powinny zostać dostarczone z towarami do urzędu przeznaczenia. § 55. 1. Zgłoszenia celnego towarów do procedury wywozu i wspólnej procedury tranzytowej, składanego w urzędzie celnym tranzytowym wywozu należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7. 2. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B, C i D dokumentu SAD. 3. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym, o którym mowa w ust. 1, i stanowi załącznik do ewidencji. Karta 2 przesyłana jest do urzędu statystycznego. 4. Karty 1A, 3, 4, 5 i 7, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego wywozu wydaje zgłaszającemu. Zgłaszający przekazuje karty 4, 5 i 7 osobie przewożącej towar, która zobowiązana jest dostarczyć je wraz z towarem do urzędu przeznaczenia. 5. Funkcjonariusz celny potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. 6. W wypadku wyprowadzania towarów niekrajowych ze składu celnego albo z wolnego obszaru celnego lub ze składu wolnocłowego poza polski obszar celny nie należy przystawiać pieczęci VAT. § 56. 1. Jeżeli w urzędzie celnym tranzytowym wywozu następuje objęcie towarów procedurą wywozu i wspólną procedurą tranzytową z zastosowaniem systemu NCTS, zgłoszenia celnego do procedury wywozu należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3. Karty 1A i 3, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego wywozu wydaje zgłaszającemu. 2. Przepisy § 54 i § 55 ust. 3, 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 3. Zgłaszający przekazuje kartę A albo karty A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego osobie przewożącej towar, która zobowiązana jest dostarczyć je wraz z towarami do urzędu przeznaczenia. § 57. 1. Zgłoszenia celnego towarów do procedury wywozu i procedury tranzytu w ramach wspólnej procedury tranzytowej w urzędzie celnym wewnętrznym należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7. 2. Karty 1A, 3, 4, 5 i 7, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wydaje zgłaszającemu. Zgłaszający zobowiązany jest dostarczyć je wraz z towarami do urzędu celnego tranzytowego wywozu. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, zgłaszającym określonym w polu 14 może być główny zobowiązany, wpisany w polu 50, albo przy stosowaniu gwarancji generalnej - przedstawiciel głównego zobowiązanego. 4. Funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny przez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. 5. Jeżeli w granicznym urzędzie celnym zostanie przedstawiona karta 3 w celu potwierdzenia wyprowadzenia towarów za granicę pieczęcią VAT, upoważniony funkcjonariusz celny potwierdza kartę 3 pieczęcią VAT i wpisuje na odwrocie karty 1A adnotację: "Wywóz towarów poza polski obszar celny potwierdzono pieczęcią VAT na karcie 3". 6. Kartę 1A należy odesłać do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, w terminie 5 dni od daty wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. 7. Karty 4, 5 i 7 zwracane są osobie przewożącej towary, która zobowiązana jest dostarczyć je wraz z towarami do urzędu przeznaczenia. 8. W urzędzie wyjścia kartę 1A wydaje się zgłaszającemu tylko w wypadku gdy jest ona potwierdzona pieczęcią VAT. Odbiór tej karty zgłaszający potwierdza w polu E karty 1. 9. W wypadku braku na odwrocie karty 1A potwierdzenia pieczęcią VAT, na wniosek osoby, funkcjonariusz celny może potwierdzić stemplem SAD kartę 3 i na odwrocie tej karty dokonać adnotacji: "Towar wystąpił za granicę dnia ..... w OC/PC ..... pod poz. .... .", złożyć podpis i przystawić pieczęć "Polska-Cło". § 58. 1. Jeżeli objęcie towarów procedurą wywozu i wspólną procedurą tranzytową następuje w urzędzie celnym wewnętrznym z zastosowaniem systemu NCTS, zgłoszenia celnego do procedury wywozu należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3. 2. Przepisy § 54 stosuje się odpowiednio. 3. Karty 1A i 3 po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1 oraz kartę A albo karty A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wydaje zgłaszającemu. Zgłaszający zobowiązany jest dostarczyć je wraz z towarami do urzędu celnego tranzytowego wywozu. 4. Przepisy § 57 ust. 3-6, 8 i 9 stosuje się odpowiednio. 5. Karta A lub karty A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego zwracane są osobie przewożącej towary, która powinna dostarczyć je wraz z towarami do urzędu przeznaczenia. § 59. 1. Jeżeli wspólną procedurą tranzytową obejmowane są towary zgłoszone do wywozu przez więcej niż jednego zgłaszającego, a wspólna procedura tranzytowa realizowana jest przez przedsiębiorcę przewozowego, należy sporządzić odrębne zgłoszenia dla wywozu i jedno zgłoszenie celne dla tranzytu. 2. Przepisy § 38 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 60. 1. W wypadku przewozu towarów o podwyższonym ryzyku lub w innych uzasadnionych wypadkach funkcjonariusz celny urzędu wyjścia może określić w polu 44 noty tranzytowej trasę przewozu towarów. 2. Trasa, o której mowa w ust. 1, może zostać zmieniona w trakcie dokonywania przewozu wyłącznie: 1) na pisemny wniosek głównego zobowiązanego złożony w urzędzie celnym, na terenie którego właściwości miejscowej znajdują się przewożone towary, 2) w wypadku działania siły wyższej. 3. Funkcjonariusz urzędu celnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, informuje urząd wyjścia o zmianie trasy przewozu i tę zmianę potwierdza przez dokonanie adnotacji w polu D noty tranzytowej. § 61. Gwarancje przyjmowane w celu zabezpieczenia kwot wynikających z długów celnych, podatków i innych opłat mogą być przyjęte w urzędzie wyjścia, jeżeli są ważne na obszarze wszystkich Umawiających się Stron, przez które następuje przewóz towarów. § 62. Gwarancja może być złożona w formie: 1) gwarancji generalnej składanej w urzędzie składania gwarancji, 2) gwarancji pojedynczej składanej w urzędzie wyjścia, 3) zabezpieczenia gotówkowego składanego w urzędzie wyjścia, 4) gwarancji ryczałtowej składanej w urzędzie składania gwarancji. § 63. 1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie gwarancji generalnej powinna złożyć wniosek w urzędzie składania gwarancji właściwym miejscowo ze względu na jej siedzibę albo miejsce zamieszkania. 2. Urząd składania gwarancji określa wysokość gwarancji generalnej na poziomie 100% należności celnych, podatków i innych opłat, nie mniej jednak niż równowartość kwoty 7000 EURO. 3. Urząd składania gwarancji może określić wysokość gwarancji generalnej na poziomie 50% należności celnych, podatków i innych opłat dla osób, które: 1) dokonują co najmniej od dwóch lat przewozów towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej, 2) nie popełniły przestępstwa przeciwko przepisom celnym i podatkowym, 3) nie przewożą towarów wymienionych w załączniku 17 do rozporządzenia. 4. Kwotę gwarancji generalnej oblicza się na podstawie udostępnionych przez głównego zobowiązanego dokumentów handlowych i księgowych lub dostarczonego przez niego na żądanie organu celnego, zestawienia uzyskanego z Centrum Informatyki Handlu Zagranicznego, zawierającego dane dotyczące należności celnych, podatków i innych opłat, należnych od towarów wprowadzonych na polski obszar celny bądź wyprowadzonych z polskiego obszaru celnego przez głównego zobowiązanego w okresie 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w § 65 ust. 2. 5. W dokumentach, o których mowa w ust. 4, powinny być podane: czterocyfrowy kod taryfy celnej i wartość celna towarów. 6. Urząd składania gwarancji, w oparciu o średnie stawki celne i podatkowe, ustala wysokość podlegających zabezpieczeniu należności celnych, podatków i innych opłat i otrzymaną kwotę dzieli przez 52. § 64. W wypadku gdy główny zobowiązany dokonywał przywozu na polski obszar celny bądź wywozu z polskiego obszaru celnego niewielkiej ilości towarów lub nie dokonywał przywozu i wywozu towarów albo ze względu na rodzaj prowadzonej działalności nie posiada wszystkich wymaganych informacji niezbędnych do obliczenia kwoty gwarancji generalnej, urząd składania gwarancji określa na podstawie danych otrzymanych od głównego zobowiązanego przypuszczalną ilość i wartość celną towarów, które będą przywożone na polski obszar celny lub wywożone z polskiego obszaru celnego w okresie 12 miesięcy następujących po miesiącu kalendarzowym, w którym złożono wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w § 65 ust. 2. Przepis § 63 ust. 6 stosuje się odpowiednio. § 65. 1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej należy złożyć w urzędzie składania gwarancji. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia. 2. Urząd składania gwarancji przyjmuje oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, i udziela głównemu zobowiązanemu pozwolenia na realizację procedur tranzytowych z dowolnego urzędu wyjścia w ramach tej gwarancji. 3. Każda osoba, której udzielono pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, otrzymuje "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" w żądanej ilości egzemplarzy. Wzór "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia. 4. Odwrotna strona "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" powinna zawierać imiona i nazwiska oraz wzory podpisów osób, które główny zobowiązany upoważnił do zgłaszania towarów do wspólnej procedury tranzytowej. § 66. 1. Przy zgłaszaniu towarów do przewozu w ramach wspólnej procedury tranzytowej zgłaszający przedstawia do wglądu w urzędzie wyjścia "T.C.31 Poświadczenie gwarancji". 2. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia powinien sprawdzić: 1) czy kwota wskazana w "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" nie jest niższa niż należności celne, podatki i inne opłaty należne od zgłaszanych towarów, 2) zgodność podpisu w polu 50 dokumentu SAD z wzorem umieszczonym w polu 11 "T.C.31 Poświadczenie gwarancji". 3. Towary mogą być objęte wspólną procedurą tranzytową w okresie ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji". Okres ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" nie może przekraczać dwóch lat. Ważność "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" może być jednorazowo przedłużona przez urząd składania gwarancji nie więcej jednak niż o następne dwa lata. § 67. Po objęciu towarów wspólną procedurą tranzytową urząd wyjścia przekazuje do polskiego urzędu składania gwarancji kserokopię karty 1 SAD albo kserokopię karty A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego. § 68. 1. Przewóz towarów o podwyższonym ryzyku w ramach wspólnej procedury tranzytowej może być dokonywany na podstawie gwarancji pojedynczej, ryczałtowej lub zabezpieczenia gotówkowego. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu wyjścia dokonuje na wszystkich kartach noty tranzytowej adnotacji: "Art. 34 B Załącznika II". Adnotacja powinna zostać dokonana kolorem czerwonym, umieszczona ukośnie na kartach noty tranzytowej, a jej wymiary powinny wynosić co najmniej 100 mm x 10 mm. § 69. Urząd składania gwarancji może cofnąć pozwolenie, o którym mowa w § 65 ust. 2, jeżeli główny zobowiązany nie spełnia warunków, na podstawie których udzielone zostało pozwolenie. § 70. 1. W wypadku cofnięcia pozwolenia, o którym mowa w § 65 ust. 2, lub wypowiedzenia przez gwaranta gwarancji generalnej, urząd składania gwarancji: 1) zawiadamia o cofnięciu pozwolenia lub wypowiedzeniu gwarancji pozostałe urzędy składania gwarancji, które powiadamiają podległe sobie urzędy wyjścia; w powiadomieniu należy podać numery "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", imię i nazwisko lub nazwę oraz adres głównego zobowiązanego, termin upływu ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" oraz datę cofnięcia pozwolenia lub wypowiedzenia gwarancji, 2) wzywa głównego zobowiązanego do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, wszystkich wydanych "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", których okres ważności nie upłynął. 2. W wypadku niewykonania przez głównego zobowiązanego obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, urząd składania gwarancji informuje o tym Główny Urząd Ceł oraz przekazuje numery niezwróconych "T.C.31 Poświadczenie gwarancji". § 71. 1. W wypadku utraty, zagubienia lub kradzieży "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" główny zobowiązany powinien niezwłocznie powiadomić o tym urząd składania gwarancji, który wydał to poświadczenie. 2. Urząd składania gwarancji informuje o utracie, zagubieniu lub kradzieży "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" Główny Urząd Ceł oraz pozostałe urzędy składania gwarancji, które powiadamiają podległe sobie urzędy wyjścia, wskazując numery "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", imię i nazwisko lub nazwę oraz adres głównego zobowiązanego, a także termin upływu ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji". § 72. 1. Główny zobowiązany powinien przekazywać do urzędu składania gwarancji półroczne zestawienie towarów przewożonych w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej. 2. W zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, należy podać wysokość należności celnych, podatków i innych opłat należnych od przewożonych towarów. § 73. 1. Urząd składania gwarancji sprawdza w terminach półrocznych ważność i wysokość gwarancji generalnej, w szczególności poprzez kontrolę: 1) zestawień, o których mowa w § 72, 2) kserokopii kart 1 SAD albo kserokopii karty A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, otrzymanych z urzędów wyjścia. 2. Jeżeli urząd składania gwarancji stwierdzi, że kwota należności celnych, podatków i innych opłat przewyższa kwotę gwarancji generalnej, wysokość tej gwarancji powinna zostać ustalona ponownie. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, główny zobowiązany powinien w terminie miesięcznym złożyć w urzędzie składania gwarancji oświadczenie gwaranta o udzieleniu kolejnej gwarancji generalnej. § 74. 1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej należy złożyć w urzędzie celnym wyjścia. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 20 do rozporządzenia. 2. Urząd wyjścia określa, z zastrzeżeniem ust. 3, kwotę gwarancji pojedynczej w wysokości należności celnych, podatków i innych opłat, które byłyby należne w momencie przywozu towarów na polski obszar celny. 3. W wypadku zgłaszania do wspólnej procedury tranzytowej towarów wymienionych w załączniku nr 17 do rozporządzenia, urząd wyjścia określa kwotę gwarancji pojedynczej w wysokości odpowiadającej ilości towarów stosując wyznacznik ilości danego towaru, odpowiadający gwarancji w kwocie 7000 EURO. 4. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej jest zwracane głównemu zobowiązanemu po otrzymaniu przez urząd wyjścia potwierdzenia prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej na karcie 5 SAD albo na innym dowodzie określonym dla procedury tranzytu z zastosowaniem systemu NCTS. § 75. 1. W wypadku zgłaszania do wspólnej procedury tranzytowej towarów czasowo wyłączonych z możliwości przewozu na podstawie gwarancji generalnej, urząd wyjścia może przyjąć oświadczenie gwaranta o wydaniu gwarancji pojedynczej. 2. Gwarancja pojedyncza może być ważna dla więcej niż jednej operacji tranzytowej. 3. Oświadczenie gwaranta jest przechowywane w urzędzie wyjścia. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, oświadczenie gwaranta o wydaniu gwarancji pojedynczej powinno zawierać odpowiednio wyższą kwotę pokrywającą ewentualne należności celne, podatki i inne opłaty, które byłyby należne w momencie przywozu towarów na polski obszar celny. Kwota ta powinna dotyczyć kilku operacji tranzytowych, a jej wysokość powinna zostać ustalona przez urząd wyjścia na podstawie dokumentów celnych lub handlowych przedstawionych przez głównego zobowiązanego. 5. Po rozpoczęciu operacji tranzytowej kwotę gwarancji pokrywającej dany przewóz urząd wyjścia odpisuje od kwoty gwarancji. 6. Po stwierdzeniu prawidłowego zakończenia operacji tranzytowej przez urząd wyjścia kwotę zwolnionej części gwarancji urząd wyjścia dopisuje do kwoty gwarancji. 7. Każdorazowo przed rozpoczęciem kolejnej operacji tranzytowej funkcjonariusz celny urzędu wyjścia powinien sprawdzić, czy pozostała kwota gwarancji pojedynczej nie jest niższa niż należności celne, podatki i inne opłaty, które byłyby należne w momencie przywozu towarów na polski obszar celny. 8. Sposób postępowania, o którym mowa w ust. 1-6, może być stosowany wyłącznie dla osób dokonujących częstych przewozów towarów z jednego urzędu wyjścia i po wyrażeniu zgody przez organ celny właściwy miejscowo dla urzędu wyjścia. § 76. 1. Zabezpieczenie gotówkowe może być złożone w formie gotówki w walucie polskiej lub walucie wymienialnej. 2. Zabezpieczenie gotówkowe należy złożyć w urzędzie wyjścia. Do składania zabezpieczenia gotówkowego stosuje się odpowiednio przepisy polskiego prawa celnego dotyczące składania zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce. 3. Do określenia kwoty zabezpieczenia gotówkowego przepisy § 74 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 4. Zabezpieczenie gotówkowe jest zwracane głównemu zobowiązanemu po otrzymaniu przez urząd wyjścia potwierdzenia prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej na karcie 5 SAD albo na innym dowodzie stosowanym w procedurze tranzytu z zastosowaniem systemu NCTS. § 77. 1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji ryczałtowej należy złożyć w urzędzie składania gwarancji. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 21 do rozporządzenia. 2. Każda osoba, od której urząd składania gwarancji przyjął oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest upoważniona do wydawania osobom, które zamierzają występować jako główny zobowiązany we wspólnej procedurze tranzytowej "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny". Wzór "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" stanowi załącznik nr 22 do rozporządzenia. 3. Gwarancja ryczałtowa powinna zostać złożona, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, w kwocie stanowiącej równowartość 7000 EURO na każde zgłoszenie tranzytowe. 4. W wypadku zgłaszania do wspólnej procedury tranzytowej towarów wymienionych w załączniku nr 17 do rozporządzenia, urząd celny wyjścia określa wysokość gwarancji ryczałtowej na poziomie wielokrotności kwoty stanowiącej równowartość 7000 EURO, proporcjonalnie do tego, ile razy ilość zgłaszanych towarów przekracza ilość towarów podaną w tym załączniku. Podwyższona kwota nie może przekraczać równowartości 49 000 EURO. 5. W wypadku gdy przewóz towarów związany jest ze zwiększonym ryzykiem, urząd wyjścia może zażądać złożenia gwarancji ryczałtowej na poziomie wielokrotności kwoty stanowiącej równowartość 7000 EURO. Podwyższona kwota nie może przekraczać równowartości 49 000 EURO. § 78. 1. Gwarant może wydawać osobom, które zamierzają występować jako główny zobowiązany we wspólnej procedurze tranzytowej, "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" z umieszczonym ukośnie nadrukiem "OGRANICZONA WAŻNOŚĆ". 2. "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", o którym mowa w ust. 1, nie może być stosowany do towarów wymienionych w załączniku nr 17 do rozporządzenia. § 79. 1. Przy zgłaszaniu towarów do przewozu w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji ryczałtowej zgłaszający powinien złożyć w urzędzie wyjścia "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", w wysokości zapewniającej pokrycie kwoty długu celnego, nie więcej jednak niż siedem egzemplarzy do jednego zgłoszenia tranzytowego. 2. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia powinien w szczególności sprawdzić, czy: 1) złożona została odpowiednia ilość "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", 2) nie upłynął termin ważności "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", 3) "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" został wystawiony przez gwaranta upoważnionego przez Umawiające się Strony do udzielania gwarancji ryczałtowych. 3. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia na odwrotnej stronie "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" pozostaje w urzędzie wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji. Jeżeli wraz z oryginałem "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" złożono także jego kopię, wydrukowaną na białym papierze i pozbawioną giloszowanego nadruku, funkcjonariusz celny urzędu wyjścia może na jej odwrocie złożyć podpis i przystawić pieczęć "Polska-Cło". § 80. 1. W wypadku wypowiedzenia przez gwaranta gwarancji ryczałtowej lub utraty przez gwaranta uprawnień do udzielania gwarancji ryczałtowej, urząd składania gwarancji zawiadamia o tym urzędy wyjścia. 2. Urzędy wyjścia, po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nie zezwalają na objęcie towarów wspólną procedurą tranzytową na podstawie "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" uzyskanego od gwaranta, który wypowiedział tę gwarancję lub utracił uprawnienia do udzielania gwarancji ryczałtowej. Urzędy wyjścia przekazują "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" do urzędu składania gwarancji. § 81. 1. W wypadkach, o których mowa w § 70 ust. 1 albo § 80 ust. 1, gwarancja traci ważność po upływie 15 dni, licząc od dnia: 1) powiadomienia gwaranta przez urząd składania gwarancji o cofnięciu pozwolenia na realizację procedur tranzytowych w ramach gwarancji lub o utracie przez gwaranta uprawnień do udzielania gwarancji albo 2) doręczenia urzędowi składania gwarancji wypowiedzenia gwarancji przez gwaranta. 2. Jeżeli do upływu terminu określonego w ust. 1 towar zostanie objęty wspólną procedurą tranzytową, z zastrzeżeniem § 82, gwarant ponosi odpowiedzialność wynikającą z udzielenia gwarancji także w stosunku do należności celnych, podatków i innych opłat powstałych po upływie tego terminu. 3. Gwarancja pojedyncza nie podlega wypowiedzeniu. § 82. Gwarant jest zwolniony z zobowiązań powstałych na skutek udzielenia gwarancji w celu zabezpieczenia należności celnych, podatków i innych opłat, jeżeli urząd wyjścia lub urząd składania gwarancji nie powiadomią gwaranta, w terminie 12 miesięcy od dnia objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową, o nieprawidłowym zakończeniu procedury tranzytu i nie wezwą go w terminie 36 miesięcy od dnia objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową do uiszczenia kwot należnych z tytułu wystąpienia nieprawidłowości. § 83. Wspólna procedura tranzytowa może być zakończona w innym urzędzie celnym niż został podany w polu 53 noty tranzytowej. Urząd ten staje się wtedy urzędem przeznaczenia. Jeżeli urząd ten znajduje się w kraju innym niż uprzednio wskazany urząd przeznaczenia, funkcjonariusz celny tego urzędu wpisuje na karcie 4 i 5 w polu I wyrazy "NIEZGODNOŚCI: urząd, w którym nastąpiło przedstawienie towarów..." (nazwa urzędu i kraj). § 84. 1. Po przedstawieniu towarów i dokumentów w urzędzie przeznaczenia funkcjonariusz celny w polu I kart 4 i 5 wpisuje: 1) w pozycji "Dzień przybycia" - datę dostarczenia towarów w systemie RR-MM-DD, 2) w pozycji "Kontrola zamknięć", jeżeli: a) zamknięcia celne są nienaruszone i zgodne z opisem w polu D oraz nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości - wyraz "ZGODNIE". Adnotacja "ZGODNIE" obejmuje zarówno kontrolę zamknięć celnych, jak i pozycje "Uwagi", b) zostaną stwierdzone rozbieżności, pozycja ta pozostaje niewypełniona, 3) jeżeli zostały stwierdzone rozbieżności inne niż w wyniku kontroli zamknięć celnych, w pozycji "Uwagi" należy wpisać: a) "NIEZGODNOŚCI: DROBNE NIEPRAWIDŁOWOŚCI BEZ NASTĘPSTW", jeżeli są to niewielkie rozbieżności, b) "NIEZGODNOŚCI: NADWYŻKI...", "NIEZGODNOŚCI: BRAKI...", "NIEZGODNOŚCI: OPIS TOWARÓW..." oraz "NIEZGODNOŚCI: KLASYFIKACJA TARYFOWA (*)...", jeżeli są to znaczne rozbieżności, c) "POBRANO OPŁATY", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia pobrał opłaty, d) "WSZCZĘTO POSZUKIWANIA", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd celny przeznaczenia wszczął postępowanie poszukiwawcze. 2. Wpisy, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane odręcznie drukowanymi literami lub przy użyciu stempli i powinny być potwierdzone pieczęcią "Polska-Cło" oraz podpisem funkcjonariusza celnego. 3. Urząd przeznaczenia przesyła wypełnioną kartę 5 wraz z załączonymi listami towarowymi do Centralnego Biura Wspólnego Tranzytu w Warszawie, w terminie 5 dni od daty przedstawienia towarów i dokumentów. W karcie 4 w polu I w pozycji "Kartę nr 5 zwrócono w dniu ..... po wpisaniu do ...... Nr ..." należy wpisać datę zwrotu tej karty. 4. W wypadku tranzytu towarów o podwyższonym ryzyku urząd przeznaczenia przesyła kartę 5, w sposób określony w ust. 3, następnego dnia po przedstawieniu towarów i dokumentów. 5. Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu w Warszawie przekazuje kartę 5 do urzędu wyjścia. 6. Karty 4 i 7 pozostają w urzędzie przeznaczenia i stanowią załącznik do ewidencji. § 85. 1. Jeżeli nota tranzytowa sporządzona została na karcie A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, a procedura tranzytu została zakończona w urzędzie przeznaczenia innym niż zadeklarowany w nocie tranzytowej, a urząd ten nie jest podłączony do systemu NCTS, funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia sporządza kserokopię karty A. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 oraz w § 54 ust. 1 pkt 2 lit. b), po przedstawieniu towarów i dokumentów w urzędzie przeznaczenia funkcjonariusz celny na kartach A i B albo na karcie A i kserokopii karty A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego w polu I dokonuje wpisów określonych w części II załącznika nr 15 do rozporządzenia. 3. Przepisy § 84 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Urząd przeznaczenia przesyła wypełnioną kartę B albo kserokopię karty A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, wraz z załączonymi listami towarowymi, do Centralnego Biura Wspólnego Tranzytu w Warszawie w terminie 5 dni od dnia przedstawienia towarów i dokumentów. W karcie A w polu I w pozycji "Karta zwrotna odesłana w dniu ..... po wpisaniu do ..... Nr ..." należy wpisać datę zwrotu tej karty i pozycję ewidencji. 5. W wypadku tranzytu towarów o podwyższonym ryzyku urząd przeznaczenia przesyła kartę B albo kserokopię karty A, w sposób określony w ust. 4, następnego dnia po przedstawieniu towarów i dokumentów. 6. Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu w Warszawie przekazuje kartę B albo kserokopię karty A do urzędu wyjścia. 7. Karta A pozostaje w urzędzie przeznaczenia i stanowi załącznik do ewidencji. § 86. 1. W wypadku określonym w § 54 ust. 1 pkt 2 lit. a), po przedstawieniu towarów w urzędzie przeznaczenia, urząd ten przesyła do urzędu wyjścia Komunikat IE 06 i Komunikat IE 18. 2. Karta A pozostaje w urzędzie przeznaczenia i stanowi załącznik do ewidencji. § 87. 1. Osoba przewożąca towary może zażądać potwierdzenia przez urząd celny dostarczenia towarów do urzędu przeznaczenia na: 1) dokumencie "T.C.11 Poświadczenie odbioru". Wzór "T.C.11 Poświadczenie odbioru" stanowi załącznik nr 23 do rozporządzenia, lub 2) dolnym odcinku "wspólna procedura tranzytowa: Potwierdzenie odbioru" znajdującym się na odwrocie karty 5; odcinek ten należy oderwać od karty 5 i przekazać osobie przewożącej towary. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, wypełnia osoba przewożąca towar, a funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia potwierdza je poprzez przystawienie pieczęci "Polska-Cło" i złożenie podpisu. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią wyłącznie informację dla osoby przewożącej towary i nie są dla urzędu celnego wyjścia potwierdzeniem zakończenia procedury tranzytu. § 88. Jeżeli nie wszczęto postępowania poszukiwawczego, wspólną procedurę tranzytową uznaje się za zakończoną z chwilą otrzymania przez urząd wyjścia karty 5 lub innego, uznanego przez ten urząd dokumentu, potwierdzającego prawidłowe zakończenie procedury, albo kserokopii karty A lub karty B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, a w wypadku, o którym mowa w § 54 ust. 1 pkt 2 lit. a) - Komunikatu IE 18. § 89. 1. Urząd wyjścia wszczyna postępowanie poszukiwawcze: 1) jeżeli nie otrzymał na karcie 1A potwierdzenia wywozu towarów z polskiego obszaru celnego po 30 dniach od upływu terminu wyznaczonego w polu D noty tranzytowej, a postępowanie poszukiwawcze prowadzone jest na polskim obszarze celnym, lub 2) jeżeli nie otrzymał karty 5 dokumentu SAD albo kserokopii karty A lub karty B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego po upływie dwóch miesięcy od daty objęcia towarów procedurą tranzytu a postępowanie poszukiwawcze prowadzone jest na obszarze Umawiających się Stron, albo 3) jeżeli nie otrzymał Komunikatu IE 18 w wyznaczonym czasie od daty objęcia towarów procedurą tranzytu. 2. Urząd celny tranzytowy przywozu wszczyna postępowanie poszukiwawcze w wypadku braku potwierdzenia dostarczenia towaru do urzędu celnego przeznaczenia lub urzędu celnego tranzytowego wywozu po upływie 30 dni od dnia przywozu towaru na polski obszar celny. § 90. 1. Główny zobowiązany może złożyć w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym następuje objęcie towarów wspólną procedurą tranzytową, wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową. 2. Wzór pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową stanowi załącznik nr 24 do rozporządzenia. § 91. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą uproszczoną główny zobowiązany: 1) jest zwolniony z obowiązku przedstawiania w urzędzie wyjścia towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej, 2) przystawia stempel na zgłoszeniu tranzytowym w polach, które wypełnia urząd wyjścia, 3) nakłada zamknięcia zatwierdzone przez urząd celny, o którym mowa w § 90 ust. 1. 2. Wzór stempla, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, określa załącznik nr 25 do rozporządzenia. § 92. 1. Wniosek, o którym mowa w § 90 ust. 1, może złożyć główny zobowiązany, który: 1) dokonuje częstych przewozów towarów transportem drogowym, 2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonywanie kontroli celnej ruchu towarów, 3) uzyskał gwarancję generalną, 4) nie naruszył przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych w ciągu ostatnich 5 lat. 2. Do wniosku, o którym mowa w § 90 ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) decyzję o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, 3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 4) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług, 5) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne, 6) podpisane przez wnioskodawcę oświadczenie, iż w stosunku do niego: a) nie otwarto likwidacji, b) nie wszczęto postępowania układowego, upadłościowego lub egzekucyjnego, 7) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 8) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe. 3. Wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, stanowi załącznik nr 26 do rozporządzenia. 4. Przepis § 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie procedur uproszczonych (Dz. U. Nr 104, poz. 1194) stosuje się odpowiednio. 5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach. § 93. 1. Po uzyskaniu pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową główny zobowiązany staje się upoważnionym nadawcą. 2. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uproszczoną w ramach wspólnej procedury tranzytowej może dokonać wyłącznie upoważniony nadawca w miejscu wskazanym w pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1. 3. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową organ celny powinien wskazać osoby upoważnione do nakładania zamknięć celnych oraz określić sposób nakładania i wzory tych zamknięć. § 94. 1. Po nałożeniu zamknięć celnych upoważniony nadawca niezwłocznie powiadamia o tym urząd celny, o którym mowa w § 90 ust. 1. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) numer i datę, 2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane, 3) dane upoważnionego nadawcy, 4) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową, 5) określenie towarów, które będą obejmowane procedurą uproszczoną, z uwzględnieniem ich ilości oraz masy, określenie wartości towarów, 6) dane dotyczące środka transportu, 7) imię i nazwisko osoby upoważnionej do nałożenia zamknięć celnych, 8) datę oraz podpis upoważnionego wysyłającego. 3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, może zostać przekazane telefaksem lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. 4. Przepisy § 23 ust. 3, § 24 ust. 1, 2, 4 i 5 oraz § 25 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 95. 1. Organ celny przekazuje niezwłocznie upoważnionemu nadawcy potwierdzenie zawierające: 1) numer i datę, 2) rozstrzygnięcie o zatrzymaniu towarów w miejscu uznanym w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej do czasu przeprowadzenia kontroli celnej albo zgodę na rozpoczęcie wspólnej procedury tranzytowej. 2. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów wspólną procedurą tranzytową organ celny może określić, że nieotrzymanie przez upoważnionego nadawcę w określonym terminie potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z wydaniem zgody na rozpoczęcie wspólnej procedury tranzytu. § 96. 1. Przy zgłaszaniu towarów do procedury uproszczonej w ramach wspólnej procedury tranzytowej upoważniony nadawca w polu D na kartach 1 i 4 wpisuje: 1) adnotację "procedura uproszczona", 2) termin, w którym towary powinny zostać dostarczone do urzędu przeznaczenia, 3) znaki lub numery zamknięć celnych. 2. Kartę 1 upoważniony nadawca przekazuje do urzędu wyjścia w terminie wskazanym w pozwoleniu. 3. Do obiegu kart noty tranzytowej, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy § 53 stosuje się odpowiednio. § 97. W wypadku dokonywania zgłoszenia celnego towarów do procedury uproszczonej w ramach wspólnej procedury tranzytowej z zastosowaniem systemu NCTS, upoważniony nadawca przesyła do urzędu wyjścia Komunikat IE 15. Wydruku Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego dokonuje się u upoważnionego nadawcy. § 98. 1. Upoważniony nadawca może złożyć do organu celnego właściwego ze względu na swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania wniosek o udzielenie pozwolenia na potwierdzanie na dokumentach T2L wspólnotowego statusu celnego towarów. 2. Wzór pozwolenia na potwierdzanie na dokumentach T2L wspólnotowego statusu celnego towarów stanowi załącznik nr 27 do rozporządzenia. § 99. 1. Przy potwierdzaniu wspólnotowego statusu celnego towarów upoważniony nadawca w dokumentach T2L w polu: 1) D wpisuje adnotację "procedura uproszczona", 2) C przystawia stempel, o którym mowa w § 91 ust. 1 pkt 2. 2. Kopię dokumentu T2L upoważniony nadawca powinien przechowywać przez okres 2 lat. § 100. 1. Odbiorca towarów przewożonych w ramach wspólnej procedury tranzytowej może złożyć do organu celnego właściwego ze względu na miejsce zakończenia wspólnej procedury tranzytowej wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej. 2. Procedura uproszczona, o której mowa w ust. 1, polega na dostarczeniu bezpośrednio do odbiorcy towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej. § 101. 1. Wniosek, o którym mowa w § 100 ust. 1, może złożyć odbiorca towarów, który: 1) systematycznie odbiera towary przewożone transportem drogowym w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej, 2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonywanie kontroli celnej ruchu towarów, 3) nie naruszył przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych w ciągu ostatnich 5 lat. 2. Do wniosku należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 92 ust. 2. 3. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 100 ust. 1, stanowi załącznik nr 28 do rozporządzenia. § 102. 1. Osoba, która uzyskała pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej, staje się upoważnionym odbiorcą. 2. Po dostarczeniu towarów do miejsca wskazanego w pozwoleniu upoważniony odbiorca jest zobowiązany do: 1) przekazania do urzędu przeznaczenia kart 4, 5 i 7 albo karty A lub karty A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego w terminie określonym w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej, 2) zawiadomienia urzędu przeznaczenia o wystąpieniu nieprawidłowości w dokumentach, towarach lub zamknięciach celnych. § 103. Upoważniony odbiorca niezwłocznie powiadamia urząd celny, o którym mowa w § 100 ust. 1, o dostarczeniu towarów do miejsca wskazanego w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej. Przepisy § 94 ust. 2 i 3 rozporządzenia oraz § 23 ust. 3 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 104. 1. Organ celny przekazuje niezwłocznie upoważnionemu odbiory potwierdzenie zawierające: 1) numer i datę, 2) rozstrzygnięcie o zatrzymaniu towarów w miejscu wyznaczonym w pozwoleniu do chwili przeprowadzenia kontroli celnej albo zgodę na wyładunek towarów i usunięcie zamknięć celnych umieszczonych na towarach oraz środkach przewozowych. 2. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej organ celny może określić, że niedotrzymanie przez upoważnionego odbiorcę w określonym terminie potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z wydaniem zgody na zdjęcie zamknięć celnych. 3. Zamknięcia celne mogą być zdjęte wyłącznie przez osoby fizyczne, określone w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej. § 105. 1. Po dostarczeniu towarów do miejsca uznanego osoba upoważniona sprawdza zgodność dostarczonych towarów z danymi zawartymi w dokumentach. W wypadku stwierdzenia rozbieżności sporządza protokół P05, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 12 § 2 Kodeksu celnego. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zostać przekazany organowi celnemu wraz z dokumentami, na podstawie których stwierdzono rozbieżności, nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu dostarczenia towarów. § 106. Upoważniony odbiorca, na wniosek osoby przewożącej towary, może dokonać potwierdzenia dostarczenia towarów na dokumentach, o których mowa w § 87 ust. 1. § 107. 1. Pozwolenie, o którym mowa w § 90 ust. 1, § 98 ust. 1 lub § 100 ust. 1, wydaje się na okres 1 roku. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie może być ono przedłużane na dalsze okresy roczne. Do wniosku o przedłużenie pozwolenia nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 92 ust. 2, jeżeli dane w nich zawarte są nadal aktualne. 2. Przepisy § 8 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. 3. Osoba, która uzyskała pozwolenie, o którym mowa w § 90 ust. 1, § 98 ust. 1 lub § 100 ust. 1, zobowiązana jest do prowadzenia rejestru towarów objętych procedurami uproszczonymi. 4. Rejestr, o którym mowa w ust. 3, prowadzony jest w sposób uzgodniony z organem celnym, który wydał pozwolenie. 5. Przepisy § 35-37 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 108. Pozwolenie, o którym mowa w § 90 ust. 1, § 98 ust. 1 i § 100 ust. 1, może zostać przez organ celny cofnięte w wypadku, gdy wnioskodawca prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego. Oddział 3 Wspólna procedura tranzytowa w transporcie lotniczym § 109. 1. Przewóz towarów transportem lotniczym dokonywany jest na podstawie manifestu lotniczego. 2. Przewóz towarów transportem drogowym pomiędzy urzędami celnymi znajdującymi się na polskim obszarze celnym może być również dokonywany na podstawie manifestu lotniczego, jeżeli transport ten następuje bezpośrednio po przewozie transportem lotniczym. 3. Manifest lotniczy stanowi zgłoszenie tranzytowe. § 110. 1. Manifest lotniczy powinien zawierać: 1) nazwę przewoźnika, 2) numer i datę lotu, 3) nazwę portu lotniczego załadunku i wyładunku, 4) wyszczególnienie przesyłek towarowych. 2. Dla każdej przesyłki towarowej wyszczególnionej w manifeście lotniczym należy podać: 1) numer listu przewozowego AWB, 2) liczbę opakowań, 3) ogólny opis towarów, 4) masę brutto towarów, 5) określenie towarów jako wspólnotowe lub niewspólnotowe. § 111. Jeżeli jednym środkiem transportu są przewożone towary wspólnotowe i niewspólnotowe, to dla towarów o różnych statusach należy sporządzić odrębne manifesty lotnicze. § 112. Przewoźnik z chwilą przyjęcia przesyłki do przewozu staje się głównym zobowiązanym. § 113. W wypadkach, o których mowa w § 109, przewóz towarów objętych wspólną procedurą tranzytową jest zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia. § 114. 1. Przy wprowadzaniu towarów na polski obszar celny przewoźnik składa w urzędzie celnym tranzytowym przywozu manifest lotniczy co najmniej w trzech egzemplarzach. Na wszystkich egzemplarzach manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu przystawia stempel SAD i wpisuje pozycję ewidencji. Jeden egzemplarz manifestu lotniczego pozostaje w urzędzie celnym tranzytowym przywozu i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi, który powinien dostarczyć je wraz z towarami do urzędu przeznaczenia. 2. Przy przewozie towarów, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 3 i 4, do manifestu lotniczego należy dołączyć dokumenty wymagane przepisami prawa. 3. Na listach przewozowych AWB załączonych do manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu dokonuje adnotacji: "Przesyłka celna". 4. Po dostarczeniu towarów do urzędu przeznaczenia funkcjonariusz celny na manifeście lotniczym przystawia stempel SAD oraz wpisuje pozycję ewidencji. 5. Jeden egzemplarz manifestu lotniczego pozostaje w urzędzie przeznaczenia i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi. 6. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości danych zawartych w manifeście lotniczym ze stanem towarów, funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia powiadamia niezwłocznie urząd celny tranzytowy przywozu, podając numer listu przewozowego AWB. 7. Urząd przeznaczenia przesyła urzędowi celnemu tranzytowemu przywozu w okresach miesięcznych wykaz manifestów lotniczych, na podstawie których odbywał się tranzyt towarów pomiędzy tymi urzędami. W odniesieniu do każdego manifestu lotniczego zamieszczonego w wykazie należy podać: 1) numer manifestu, 2) nazwę przewoźnika, 3) numer lotu, 4) datę lotu. § 115. 1. W wypadku wyprowadzenia towarów z polskiego obszaru celnego przewoźnik przedkłada w urzędzie wyjścia manifest lotniczy co najmniej w trzech egzemplarzach. Na wszystkich egzemplarzach manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu wyjścia przystawia stempel SAD i wpisuje pozycję ewidencji. Jeden egzemplarz manifestu lotniczego pozostaje w urzędzie wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi, który powinien dostarczyć je wraz z towarem do urzędu celnego tranzytowego wywozu. 2. Przepisy § 114 ust. 2-7 stosuje się odpowiednio. § 116. 1. Jeżeli towary zostały wprowadzone na polski obszar celny w procedurze tranzytu i przeznaczone są na zaopatrzenie statków powietrznych w ruchu międzynarodowym, to po zakończeniu procedury tranzytu w lotniczym urzędzie celnym nie wymaga się złożenia dodatkowego zgłoszenia celnego. 2. Po zakończeniu procedury tranzytu w lotniczym urzędzie celnym przeznaczenia funkcjonariusz celny w polu I kart 4 i 5 dokonuje adnotacji o treści: "Towar przeznaczony na zaopatrzenie statków powietrznych". Oddział 4 Wspólna procedura tranzytowa w transporcie morskim § 117. Towary przewożone transportem morskim mogą być objęte wspólną procedurą tranzytową wyłącznie w wypadku, gdy zostały one załadowane lub przeładowane w porcie Umawiających się Stron. § 118. 1. Wspólna procedura tranzytowa w transporcie morskim realizowana jest na podstawie manifestów morskich. 2. Przy przewozie towarów, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 3 i 4, do manifestu morskiego należy dołączyć dokumenty wymagane przepisami prawa. § 119. 1. Towarzystwa żeglugowe po przyjęciu przesyłki do przewozu transportem morskim stają się głównym zobowiązanym. 2. Przy realizacji przewozów, o których mowa w ust. 1, towarzystwa żeglugowe są zwolnione z obowiązku składania zabezpieczenia. § 120. Przy przewozie towarów transportem morskim w ramach wspólnej procedury tranzytowej może być stosowana procedura uproszczona lub procedura dodatkowo uproszczona. § 121. 1. Stosowanie procedury uproszczonej wymaga uzyskania pozwolenia organu celnego. 2. Towarzystwo żeglugowe składa w urzędzie celnym właściwym ze względu na swoją siedzibę wniosek o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury, o której mowa w ust. 1. 3. Do wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej należy dołączyć listę przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia. 4. Organ celny, do którego złożono wniosek o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, przekazuje ten wniosek organom celnym Umawiających się Stron, na których obszarze znajdują się przewidziane porty wyjścia i przeznaczenia. 5. Jeżeli w ciągu 60 dni licząc od dnia doręczenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, do Umawiających się Stron nie wpłynęły żadne zastrzeżenia, organ celny udziela towarzystwu żeglugowemu pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej. § 122. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej udzielane jest towarzystwom żeglugowym, które: 1) prowadzą zapisy księgowe umożliwiające organom celnym sprawowanie kontroli celnej, 2) nie naruszyły w sposób rażący przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych, 3) stosują manifesty, które: a) zawierają nazwę i pełny adres towarzystwa żeglugowego, oznakowanie statku, nazwę portu załadunku i wyładunku, adnotacje dotyczące konosamentu, a także dla każdej przesyłki znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań, opis towarów, masę brutto w kg oraz numery kontenerów, b) mogą być bez trudności kontrolowane i oceniane przez organ celny, c) są całkowicie wypełnione, podpisane i mogą być przedstawione organom celnym przed wypłynięciem statków. § 123. 1. Przy stosowaniu procedury uproszczonej dla towarów o statusie wspólnotowym i niewspólnotowym należy sporządzić odrębne manifesty morskie dla towarów o różnych statusach. 2. Manifesty, o których mowa w ust. 1, powinny być podpisane przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę sporządzenia. 3. W manifestach morskich powinien być wpisany symbol T1 lub T2 określający status towarów. 4. Manifest morski traktowany jest jako nota tranzytowa. § 124. 1. Stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej wymaga uzyskania pozwolenia organu celnego. 2. Wniosek o wydanie pozwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej mogą złożyć międzynarodowe towarzystwa żeglugowe, które mają swoją siedzibę lub przedstawicielstwo na obszarze Umawiających się Stron. Wniosek składa się w urzędzie celnym właściwym dla siedziby towarzystwa lub jego przedstawicielstwa. 3. Do wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej należy dołączyć wykaz przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia. 4. Organ celny, do którego złożono wniosek o wydanie pozwolenia, przekazuje ten wniosek organom celnym Umawiających się Stron, na których obszarze znajdują się przewidywane porty wyjścia i przeznaczenia. Przepis § 121 ust. 5 stosuje się odpowiednio. § 125. Pozwolenie na korzystanie z procedury dodatkowo uproszczonej udzielane jest towarzystwu żeglugowemu, które: 1) spełnia warunki określone w § 122, 2) dokonuje częstych i regularnych przewozów towarów między określonymi portami morskimi, 3) zobowiązuje się wobec organu celnego do współdziałania przy wykrywaniu i wyjaśnianiu niezgodności i nieprawidłowości występujących w trakcie stosowania procedury tranzytu w transporcie morskim. § 126. 1. Przy stosowaniu procedury dodatkowo uproszczonej towarzystwo żeglugowe może stosować jeden manifest morski dla wszystkich przewożonych towarów, w którym należy podać odpowiedni status T1 lub T2 dla każdego towaru. 2. Towarzystwo żeglugowe powinno odnotować w swoich dokumentach handlowych informacje o statusie wszystkich towarów wymienionych w manifeście morskim. 3. Manifest, o którym mowa w ust. 1, powinien być podpisany przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę jego sporządzenia. § 127. 1. Manifesty morskie należy przedstawiać do potwierdzenia w urzędzie wyjścia w dwóch egzemplarzach. 2. W urzędzie wyjścia funkcjonariusz celny na wszystkich egzemplarzach manifestu morskiego przystawia pieczęć "Polska-Cło" oraz składa podpis. 3. Jeden egzemplarz manifestu morskiego pozostaje w urzędzie wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji, drugi zwracany jest przewoźnikowi. § 128. 1. Wspólna procedura tranzytowa w transporcie morskim pozostaje zakończona, gdy manifest morski, potwierdzony przez urząd wyjścia i przewożone towary zostaną przedstawione w urzędzie przeznaczenia. 2. W urzędzie przeznaczenia należy przedłożyć w oryginale manifest morski, o którym mowa w ust. 1, oraz konosamenty i ich kserokopie dotyczące wszystkich towarów objętych manifestem morskim. 3. Funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia potwierdza na manifeście morskim i konosamentach dostarczenie towarów do urzędu przeznaczenia przez wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu oraz przystawienie stempla SAD i pieczęci "Polska-Cło". 4. Manifest morski i kserokopie konosamentów potwierdzone przez funkcjonariusza celnego za zgodność z oryginałem pozostają w urzędzie przeznaczenia i stanowią załączniki do ewidencji. Oryginały konosamentów zwracane są przewoźnikowi. 5. Na żądanie przewoźnika, z zastrzeżeniem ust. 6, funkcjonariusz celny wydaje kserokopię manifestu morskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem. 6. W wypadku złożenia oryginału i kopii manifestu morskiego funkcjonariusz celny potwierdza przedstawienie dokumentów w sposób określony w ust. 3. Kopia manifestu morskiego zwracana jest przewoźnikowi. § 129. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości danych zawartych w manifeście morskim ze stanem towarów urząd przeznaczenia powiadamia niezwłocznie urząd wyjścia podając numer konosamentu. § 130. Urząd przeznaczenia przesyła urzędowi wyjścia w okresach miesięcznych wykaz manifestów morskich, na podstawie których odbywał się tranzyt towarów pomiędzy tymi urzędami. Przy każdym manifeście morskim zamieszczonym w wykazie należy podać: 1) numer identyfikacyjny manifestu morskiego, 2) nazwę towarzystwa żeglugowego, 3) nazwę statku, 4) datę przyjęcia manifestu morskiego. Rozdział 4 Procedura tranzytu w transporcie kolejowym Oddział 1 Tranzyt w transporcie kolejowym na podstawie dokumentów kolejowych § 131. Dla potrzeb niniejszego oddziału § 42 stosuje się odpowiednio. § 132. Procedura tranzytu towarów transportem kolejowym odbywa się na podstawie międzynarodowych dokumentów kolejowych, o których mowa w § 30 pkt 2. § 133. 1. Polskie Koleje Państwowe po przejęciu przesyłki do przewozu: 1) transportem kolejowym lub 2) transportem kolejowym i drogowym na podstawie wykazu zdawczego TR, lub 3) transportem drogowym poprzedzającym transport kolejowy lub następującym po tym transporcie, w wypadku zawarcia umowy pomiędzy Polskimi Kolejami Państwowymi a przewoźnikiem drogowym, - stają się głównym zobowiązanym. 2. Przy realizacji przewozów, o których mowa w ust. 1, Polskie Koleje Państwowe są zwolnione z obowiązku składania zabezpieczenia oraz składania w urzędzie celnym granicznym dokumentu "T.C.10 Świadectwo przekroczenia granicy", o którym mowa w § 41. § 134. 1. Objęcie towarów procedurą tranzytu wymaga przedstawienia w urzędzie celnym wyjścia dokumentu kolejowego i dokumentów wymaganych na podstawie przepisów prawa. 2. Urząd wyjścia, z zastrzeżeniem ust. 3, nie wyznacza terminu dostarczenia towarów do urzędu przeznaczenia. 3. Jeśli urząd wyjścia znajduje się na polskim obszarze celnym i nie jest urzędem celnym tranzytowym wywozu, funkcjonariusz tego urzędu wyznacza termin 14 dni na dostarczenie towarów do urzędu celnego tranzytowego wywozu poprzez przystawienie w dowolnym miejscu dokumentów kolejowych, z wyłączeniem pól, o których mowa w § 141 ust. 2, pieczęci: "Dostarczyć do Urzędu Celnego w ..... w ciągu 14 dni od dnia ......". 4. Przewoźnik kolejowy jest zobowiązany do oznaczenia środków transportu lub przesyłek naklejkami z piktogramem, którego wzór stanowi załącznik nr 29 do rozporządzenia. Naklejki powinny być umieszczone na wagonach lub bezpośrednio na opakowaniach lub kontenerach albo na: 1) arkuszu 1 listu przewozowego CIM lub 2) egzemplarzu 1 wykazu zdawczego TR, lub 3) egzemplarzu 1 listu przewozowego SMGS, lub 4) egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS. 5. Po objęciu towarów procedurą tranzytu funkcjonariusz celny urzędu wyjścia na: 1) arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 58 lub 2) egzemplarzach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR w polu 14, lub 3) egzemplarzach 1, 2, 4 i 5 listu przewozowego SMGS w polu 26, lub 4) egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS w wolnym miejscu - przystawia stempel SAD i pieczęć "Polska-Cło", wpisuje numer ewidencji i składa podpis. 6. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia dokonuje adnotacji o nałożeniu zamknięć celnych na środki transportu, opakowania lub kontenery w dokumentach, o których mowa w ust. 5. 7. Wszystkie egzemplarze dokumentów kolejowych zwracane są przewoźnikowi kolejowemu. § 135. W wypadku wystąpienia przeszkody w przewozie towarów termin ich dostarczenia do urzędu celnego ulega zawieszeniu na czas trwania tej przeszkody. § 136. 1. Zgłoszenia celnego towarów do procedury wywozu i procedury tranzytu składanego w urzędzie celnym wewnętrznym należy dokonać na dokumencie SAD, składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3 oraz na dokumentach kolejowych, o których mowa w § 30 pkt 2. 2. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu wewnętrznego dołącza kartę 1A do dokumentu kolejowego. 3. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i D dokumentu SAD. 4. W urzędzie celnym tranzytowym wywozu, z zastrzeżeniem ust. 6, funkcjonariusz celny odłącza kartę 1A od dokumentów kolejowych i po potwierdzeniu pieczęcią VAT wywozu towarów poza polski obszar celny zwraca tę kartę do urzędu wyjścia w terminie 5 dni od dnia wywozu towarów. 5. Po otrzymaniu potwierdzonej karty 1A funkcjonariusz celny urzędu wyjścia przekazuje kartę 2 do urzędu statystycznego, a kartę 1A wydaje zgłaszającemu. Odbiór karty zgłaszający potwierdza w polu E karty 1. 6. Jeżeli ze składu pociągu, ze względów technicznych, zostanie wyłączony wagon, w którym są przewożone towary na podstawie dokumentu kolejowego oraz zgłoszone na jednym dokumencie SAD, funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego wywozu, po dostarczeniu brakujących towarów do tego urzędu, przesyła kartę 1A do urzędu wyjścia. § 137. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą T2 funkcjonariusz celny urzędu wyjścia w polu 35 arkusza 3 listu przewozowego CIM lub w polu 15 egzemplarza 3A wykazu zdawczego TR wpisuje symbol T2, przystawia pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis. 2. W wypadku objęcia towarów procedurą T1 funkcjonariusz celny urzędu wyjścia nie nanosi na dokumentach kolejowych symbolu "T1". § 138. Jeżeli jeden wykaz zdawczy TR obejmuje towary przewożone w procedurze T1 i w procedurze T2, funkcjonariusz celny urzędu wyjścia wpisuje odpowiednio w polu 14 egzemplarzy 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR symbol "T1" lub "T2" oraz numer listy towarowej dla towarów o różnych statusach. § 139. 1. Symbole, o których mowa w § 137 i § 138, nanosi się przy użyciu stempli: 1) T1 - w kształcie okrągłym, o średnicy 20 mm i z otokiem o grubości 1 mm, 2) T2 - w kształcie kwadratu, o wymiarach 20 mm x 20 mm i z otokiem o grubości 1 mm. 2. Wymiary symboli na stemplach, o których mowa w ust. 1, wynoszą: wysokość 10 mm i grubość 2 mm. § 140. 1. Przy przewozie towarów transportem kolejowym przez granicę państwową Polskie Koleje Państwowe składają w urzędzie celnym tranzytowym przywozu kserokopię dokumentu "Kolejowy wykaz zdawczy" oraz: 1) arkusz 2 i 3 listu przewozowego CIM, z wyłączeniem przesyłek ekspresowych lub 2) egzemplarz 2 i 3A wykazu zdawczego TR, lub 3) egzemplarz 2 i 4 listu przewozowego SMGS, lub 4) egzemplarz 1 listu przewozowego SAT. 2. Kserokopia "Kolejowego wykazu zdawczego" potwierdzona przez funkcjonariusza celnego pozostaje w urzędzie celnym granicznym i stanowi załącznik do ewidencji. 3. Na dokumentach wymienionych w ust. 1 w wolnych miejscach, z wyłączeniem pól, o których mowa w § 141 ust. 2, funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu dokonuje adnotacji: "Dostarczyć do Urzędu Celnego w ..... w ciągu 14 dni od dnia .....", przystawia pieczęć i składa podpis. § 141. 1. Po zakończeniu procedury tranzytu zgłaszający przedstawia w urzędzie przeznaczenia dokumenty kolejowe: 1) arkusze 2 i 3 oraz kserokopię arkusza 3 listu przewozowego CIM lub 2) egzemplarze 1, 2 i 3A oraz kserokopię egzemplarza 3A wykazu zdawczego TR, lub 3) egzemplarze 2 i 4 oraz kserokopię egzemplarza 4 listu przewozowego SMGS, lub 4) egzemplarz 2 oraz kserokopię kwitu ekspresowego SMPS. 2. Funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia na wszystkich arkuszach albo egzemplarzach w: 1) polu 35 listu przewozowego CIM lub 2) polu 15 wykazu zdawczego TR, lub 3) polu 26 listu przewozowego SMGS, lub 4) wolnym miejscu kwitu ekspresowego SMPS - przystawia stempel SAD i pieczęć "Polska-Cło", wpisuje numer ewidencji i składa podpis. 3. W urzędzie przeznaczenia pozostaje arkusz 3 listu przewozowego CIM, egzemplarz 3A wykazu zdawczego TR, egzemplarz 4 listu przewozowego SMGS albo kserokopia egzemplarza 2 kwitu ekspresowego SMPS. Pozostałe arkusze albo egzemplarze tych dokumentów, potwierdzone przez funkcjonariusza celnego urzędu przeznaczenia, zwracane są zgłaszającemu lub przewoźnikowi. § 142. Osoba, która zamierza zawrzeć z Polskimi Kolejami Państwowymi umowę o przewóz towarów, może złożyć w urzędzie celnym właściwym dla miejsca, w którym następuje objęcie towarów procedurą tranzytu, wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów tą procedurą. Wzór pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej stanowi załącznik nr 30 do rozporządzenia. § 143. 1. Wniosek, o którym mowa w § 142, może złożyć osoba, która: 1) dokonuje systematycznego wywozu towarów transportem kolejowym, 2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonanie kontroli celnej ruchu towarów, 3) nie naruszyła przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych w ciągu ostatnich 5 lat. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 92 ust. 2. 3. Przepisy § 92 ust. 3 i 5 rozporządzenia oraz § 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 144. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą uproszczoną przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu osoba, o której mowa w § 142: 1) jest zwolniona z obowiązku przedstawiania w urzędzie wyjścia towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu, 2) przystawia stempel na dokumentach kolejowych w polach, które wypełnia urząd wyjścia, 3) nakłada, jeśli są konieczne, zamknięcia celne zatwierdzone przez urząd wyjścia. 2. Wzór stempla, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia. § 145. 1. Po uzyskaniu pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu osoba, o której mowa w § 142, staje się upoważnionym nadawcą. 2. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uproszczoną w ramach wspólnej procedury tranzytowej może dokonać wyłącznie upoważniony nadawca w miejscu uznanym w pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1. 3. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej organ celny powinien wskazać osoby upoważnione do nakładania zamknięć celnych, określić wzory tych zamknięć oraz zasady i sposoby ich nakładania. 4. Organ celny, który udzielił pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, przesyła jego potwierdzoną kserokopię do właściwego dla stacji kolejowej nadania Zakładu Przewozów Towarowych Polskich Kolei Państwowych. § 146. Przepisy § 94 ust. 2 i 3 i § 95 rozporządzenia oraz § 23 ust. 3, § 24 ust. 1, 2, 4 i 5 i § 25 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 147. 1. Przy dokonywaniu zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej upoważniony nadawca na dokumentach kolejowych w polach, które wypełnia urząd wyjścia, tzn. na: 1) arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 58 lub 2) egzemplarzach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR w polu 14, lub 3) egzemplarzach 1, 2, 4 i 5 listu przewozowego SMGS w polu 26 - dokonuje adnotacji "procedura uproszczona", wpisuje znaki i numery zamknięć celnych oraz przystawia stempel, o którym mowa w § 144 ust. 1 pkt 2. 2. Wszystkie egzemplarze dokumentów kolejowych zwracane są przewoźnikowi. § 148. 1. Odbiorca towarów przewożonych transportem kolejowym może złożyć do organu celnego właściwego ze względu na miejsce zakończenia procedury tranzytu wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu procedury tranzytu. 2. Procedura uproszczona, o której mowa w ust. 1, polega na bezpośrednim dostarczeniu do odbiorcy towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu. § 149. 1. Wniosek, o którym mowa w § 148 ust. 1, może złożyć odbiorca towarów, który: 1) systematycznie odbiera towary przewożone transportem kolejowym, 2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na sprawowanie kontroli celnej, 3) nie naruszył przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych w ciągu ostatnich 5 lat. 2. Przepisy § 92 ust. 2, 3 i 5 rozporządzenia oraz § 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. 3. Wzór pozwolenia, o którym mowa w § 148 ust. 1, stanowi załącznik nr 31 do rozporządzenia. 4. Organ celny wydający pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu procedury tranzytu przesyła potwierdzoną kserokopię pozwolenia do właściwego dla stacji kolejowej przeznaczenia Zakładu Przewozów Towarowych Polskich Kolei Państwowych. § 150. Przepis § 102 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 151. Upoważniony odbiorca niezwłocznie powiadamia organ celny, który udzielił pozwolenia o dostarczeniu towarów do miejsca wskazanego w pozwoleniu, o którym mowa w § 148 ust. 1. § 152. Przepisy § 94 ust. 2 i 3, § 104 i § 105 stosuje się odpowiednio. § 153. 1. Upoważniony odbiorca zobowiązany jest do przekazania organowi celnemu, który udzielił pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu procedury tranzytu w terminie określonym w tym pozwoleniu: 1) arkusza 3 lub 2) egzemplarza 3A, lub 3) egzemplarza 4. 2. Upoważniony odbiorca przystawia stempel na: 1) arkuszu 2 listu przewozowego CIM oraz kserokopii arkusza 3 listu przewozowego CIM, lub 2) egzemplarzu 1 i 2 wykazu zdawczego TR oraz kserokopii egzemplarza 3A wykazu zdawczego TR, lub 3) egzemplarzu 2 listu przewozowego SMGS oraz kserokopii egzemplarza 4 listu przewozowego SMGS - i przekazuje te dokumenty przewoźnikowi. 3. Wzór stempla, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 25 do rozporządzenia. 4. Przepisy § 141 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 154. 1. Pozwolenie, o którym mowa w § 142 oraz w § 148 ust. 1 wydaje się na okres 1 roku. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie może być ono przedłużane na dalsze okresy roczne. Do wniosku o przedłużenie pozwolenia nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 92 ust. 2, jeżeli dane w nich zawarte są nadal aktualne. 2. Przepisy § 8 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 155. 1. Osoba, która uzyskała pozwolenie, o którym mowa w § 142 i § 148 ust. 1, zobowiązana jest do prowadzenia rejestru towarów objętych procedurą uproszczoną. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzony jest w sposób uzgodniony z organem celnym, który wydał pozwolenie. 3. Przepisy § 35-37 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 156. Pozwolenie, o którym mowa w § 142 i § 148 ust. 1, może zostać przez organ celny cofnięte w wypadku, gdy wnioskodawca prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa. § 157. 1. W wypadku wyłączenia jednego lub kilku wagonów z zestawu wagonów, przewożonych na podstawie jednego dokumentu kolejowego, Polskie Koleje Państwowe sporządzają dla wyłączonych wagonów dosyłacz lub dodatkową cedułę SMGS traktowane jako dokumenty kolejowe. 2. Kserokopia dosyłacza lub dodatkowej ceduły SMGS pozostaje w urzędzie przeznaczenia, a oryginał, po dokonaniu wpisów, o których mowa w § 141 ust. 2, zwracany jest zgłaszającemu lub przewoźnikowi. § 158. 1. Przepisów § 132, § 140, § 141, § 161 nie stosuje się, jeżeli procedurą tranzytu transportem kolejowym objęte są towary: 1) określone w § 16 ust. 1 pkt 3-5, z wyjątkiem towarów przeznaczonych do montażu przemysłowego, 2) przewożone na podstawie dokumentów kolejowych innych niż wymienione w § 30 pkt 2. 2. W wypadku przewozu towarów, o których mowa w ust. 1, przepisy § 5 stosuje się odpowiednio. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia wpisuje na arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 58 na egzemplarzach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR w polu 14, na egzemplarzach 1, 2, 4 i 5 listu przewozowego SMGS w polu 26 lub w wolnym miejscu egzemplarza 2 kwitu ekspresowego SMPS numer dokumentu SAD, przystawia pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis. § 159. 1. W wypadku zmiany dokumentu kolejowego w trakcie przewozu towarów transportem kolejowym funkcjonariusz celny: 1) wpisuje w dokumencie kończącym część przewozu na: a) arkuszach 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 35 lub b) egzemplarzach 1, 2 i 3A wykazu zdawczego TR w polu 15, lub c) egzemplarzach 2 i 4 listu przewozowego SMGS w polu 26, lub d) egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS w wolnym miejscu - nazwę i numer dokumentu kolejowego, na podstawie którego będzie dokonywany przewóz, przystawia pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis, 2) w dokumencie rozpoczynającym część przewozu wpisuje na: a) arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 58 lub b) egzemplarzach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR w polu 14, lub c) egzemplarzach 3 i dodatkowej cedule bez numeru listu przewozowego SMGS w polu 26, lub d) egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS w wolnym miejscu - nazwę i numer dokumentu kolejowego, na podstawie którego był dokonywany przewóz, przystawia pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis. 2. Do obiegu dokumentów, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3, przepis § 141 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Dodatkowa ceduła bez numeru listu przewozowego SMGS jest przekazywana do Centralnego Biura Rozrachunków Zagranicznych Polskich Kolei Państwowych w Bydgoszczy. § 160. 1. Jeżeli w trakcie przewozu towarów transportem kolejowym następuje zmiana środka transportu z kolejowego na inny środek transportu, funkcjonariusz celny wpisuje na: 1) arkuszu 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 35 lub 2) egzemplarzu 1, 2, 3A wykazu zdawczego TR w polu 15, lub 3) egzemplarzu 2 i 4 listu przewozowego SMGS w polu 26, lub 4) egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS w wolnym miejscu - nazwę i numer dokumentu, na podstawie którego będzie dokonywany przewóz. 2. Jeżeli w trakcie przewozu towarów następuje zmiana środka transportu z innego środka transportu na kolejowy, funkcjonariusz celny urzędu celnego wpisuje: 1) w arkuszach 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM w polu 58 lub 2) na egzemplarzach 1, 2, 3A i 3B wykazu zdawczego TR w polu 14, lub 3) na egzemplarzach 3 i dodatkowej cedule bez numeru listu przewozowego SMGS w polu 26, lub 4) na egzemplarzu 2 kwitu ekspresowego SMPS w wolnym miejscu - nazwę i numer dokumentu, na podstawie którego był dokonywany przewóz, przystawia pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis. 3. Z zastrzeżeniem ust. 4, do obiegu dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, przepis § 141 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 4. Dodatkowa ceduła bez numeru listu przewozowego SMGS jest przekazywana do Centralnego Biura Rozrachunków Zagranicznych Polskich Kolei Państwowych w Bydgoszczy. § 161. Jeżeli Polskie Koleje Państwowe są głównym zobowiązanym dla przewozu towarów transportem kolejowym i drogowym notą tranzytową, dla obu rodzajów transportu może być list przewozowy CIM. Przepis § 133 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 162. 1. W wypadku przewozu towarów transportem kolejowym na podstawie wykazu zdawczego TR przepisy niniejszego oddziału dotyczące obiegu dokumentów nie odnoszą się do towarzyszącego przewożonym towarom listu CIM. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, w polu 36 arkuszy 2, 3 i kserokopii arkusza 3 albo w polu 58 arkuszy 1, 2 i 3 listu przewozowego CIM należy wpisać numer wykazu zdawczego TR. § 163. 1. Jeżeli do listu przewozowego CIM albo wykazu zdawczego TR została dołączona lista towarowa, powinna ona zawierać numer wagonu lub kontenera, wskazany w liście przewozowym CIM, albo numer kontenera wskazany w wykazie zdawczym TR. 2. Ilość list towarowych dołączonych do dokumentu kolejowego oraz ich numery powinny zostać odnotowane przez władze kolejowe kraju urzędu wyjścia w liście przewozowym CIM lub wykazie zdawczym TR. § 164. Funkcjonariusz celny urzędu wyjścia oraz tranzytowego przywozu nie dokonuje wpisów w dokumentach, o których mowa w § 30 pkt 2, przy przewozie przez polski obszar celny przyborów ładunkowych, próżnych wagonów lub kontenerów jako środków przewozowych. § 165. 1. Kontrolę prawidłowości przewozów towarów transportem kolejowym sprawuje Dyrektor Urzędu Celnego w Toruniu. 2. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości związanych z przewozem towarów, Urząd Celny w Toruniu, jeżeli jest urzędem przeznaczenia, wzywa głównego zobowiązanego do uiszczenia należności celnych i podatków oraz należnych opłat. 3. W wypadku gdy urzędem przeznaczenia jest inny urząd celny, Urząd Celny w Toruniu przesyła do urzędu przeznaczenia dokumenty dotyczące przewozu towarów transportem kolejowym, w celu wszczęcia postępowania celnego. § 166. Jeżeli w polach, o których mowa w § 134 ust. 5, § 141 ust. 2, § 147 ust. 1, § 158 ust. 3, § 159 ust. 1, § 160 ust. 1 i 2, § 162 ust. 2, § 163 ust. 1 i 2 brak jest miejsca, funkcjonariusz celny dokonuje adnotacji w wolnym miejscu dokumentów kolejowych wymienionych w § 30 pkt 2. Oddział 2 Przewóz transportem kolejowym bagażu należącego do podróżnego § 167. Przewóz transportem kolejowym bagażu należącego do podróżnego może się odbywać na podstawie deklaracji dla bagażu rejestrowanego, zwanej dalej "deklaracją". Wzór deklaracji stanowi załącznik nr 32 do rozporządzenia. § 168. Deklaracja powinna być sporządzona w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz dołączany jest w sposób trwały do bagażu, a drugi zwracany przewoźnikowi. § 169. Bagaż podróżnego, przewożony na podstawie deklaracji powinien być w trakcie przewozu umieszczony w wyodrębnionym miejscu wagonu kolejowego. § 170. W uzasadnionych wypadkach funkcjonariusz celny może dokonywać kontroli celnej bagażu przewożonego na podstawie deklaracji. Rozdział 5 Procedura tranzytu z zastosowaniem karnetu TIR § 171. Przewóz towarów z zastosowaniem karnetu TIR odbywa się na podstawie Konwencji celnej, dotyczącej międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR), sporządzonej w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 17, poz. 76), zwanej dalej "Konwencją TIR". § 172. 1. Uprawnionym do przewozu towarów pod osłoną karnetu TIR jest osoba, która uzyskała pozwolenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł na korzystanie z procedury TIR. Wniosek o udzielenie pozwolenia należy złożyć do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem stowarzyszenia poręczającego. 2. Z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury TIR może wystąpić osoba, która posiada doświadczenie w wykonywaniu międzynarodowych przewozów drogowych lub co najmniej możliwość ich wykonywania. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) opinię banku prowadzącego rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy, 2) koncesję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, 3) pisemne zobowiązanie, że wnioskodawca będzie: a) przestrzegać przepisów Konwencji TIR, b) uiszczać należne kwoty, o których mowa w art. 8 Konwencji TIR. 4. Pozwolenie na korzystanie z procedury TIR jest wydawane po dokonaniu przez stowarzyszenie poręczające weryfikacji wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów. 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł cofa pozwolenie na korzystanie z procedury TIR, na wniosek stowarzyszenia poręczającego, jeżeli uprawniony do przewozu towarów pod osłoną karnetu TIR: 1) nie spełnia wymogów określonych w ust. 2, 2) utracił stabilną sytuację finansową, 3) nie posiada aktualnej koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, 4) naruszył wielokrotnie lub w sposób istotny przepisy Konwencji TIR. § 173. 1. W urzędzie celnym wyjściowym lub urzędzie celnym przejściowym przy wjeździe należy przedstawić karnet TIR wraz z przewożonymi towarami oraz: 1) dokument przewozowy - do wglądu, 2) pozwolenie na przywóz towarów, jeżeli jest wymagane - z wyłączeniem pozwoleń na kontyngenty taryfowe, 3) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów. 2. W wypadku gdy osoba krajowa dokonuje zakupu towaru za granicą i w trakcie jego przewozu z zastosowaniem karnetu TIR sprzedaje towar odbiorcy znajdującemu się również za granicą, należy stosować procedurę tranzytu. § 174. Poręczenie stowarzyszenia poręczającego stanowi zabezpieczenie kwoty opłat i podatków przywozowych i wywozowych. § 175. 1. Odbiorca towarów przewożonych pod osłoną karnetu TIR może złożyć do organu celnego, właściwego ze względu na miejsce zakończenia operacji TIR, wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu operacji TIR. Wzór pozwolenia stanowi załącznik nr 33. 2. Procedura uproszczona, o której mowa w ust. 1, polega na bezpośrednim dostarczeniu do odbiorcy towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów pod osłoną karnetu TIR. § 176. 1. Wniosek, o którym mowa w § 175 ust. 1, może złożyć odbiorca towarów, który: 1) systematycznie odbiera towary przewożone pod osłoną karnetów TIR, 2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonywanie kontroli celnej towarów, 3) nie naruszył przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych w ciągu ostatnich 5 lat. 2. Do wniosku należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 92 ust. 2. Przepis § 92 ust. 3 i 5 rozporządzenia oraz § 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 177. 1. Pozwolenie, o którym mowa w § 175 ust. 1, wydaje się na okres 1 roku. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie może być ono przedłużane na dalsze okresy roczne. Do wniosku o przedłużenie pozwolenia nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 92 ust. 2, jeżeli dane w nich zawarte są nadal aktualne. 2. Przepisy § 8 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 178. 1. Osoba, która uzyskała pozwolenie, o którym mowa w § 175 ust. 1, zobowiązana jest do prowadzenia rejestru towarów objętych procedurą uproszczoną. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzony jest w sposób uzgodniony z organem celnym, który wydał pozwolenie. 3. Przepisy § 35-37 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 179. 1. Przepis § 102 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Po dostarczeniu towarów do miejsca wskazanego w pozwoleniu upoważniony odbiorca jest zobowiązany do zawiadomienia urzędu celnego docelowego o wystąpieniu ewentualnych nieprawidłowości w dokumentach, towarach lub zamknięciach celnych. 3. Najpóźniej w następnym dniu roboczym po dniu, w którym towary zostały dostarczone do miejsca wskazanego w pozwoleniu, posiadacz karnetu TIR jest zobowiązany do przekazania karnetu TIR do urzędu celnego docelowego. § 180. Przepisy § 103 i § 104 rozporządzenia oraz § 23 ust. 3 rozporządzenia, o którym mowa w § 92 ust. 4, stosuje się odpowiednio. § 181. Pozwolenie, o którym mowa w § 175 ust. 1, może zostać przez organ celny cofnięte w wypadku, gdy wnioskodawca prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego. § 182. 1. Przewóz towarów z zastosowaniem karnetu TIR może obejmować kilka wyjściowych i docelowych urzędów celnych, ale łączna ich liczba nie może przekroczyć czterech. 2. Urząd celny wyjściowy dla procedury TIR oznacza wyłącznie ten urząd celny, w którym towary zostały objęte procedurą TIR. 3. Karnet TIR może być przedstawiony w docelowym urzędzie celnym w wypadku jego przyjęcia przez wszystkie wyjściowe urzędy celne. § 183. W wypadku doładunku lub częściowego rozładunku towaru na polskim obszarze celnym dopuszcza się możliwość zmiany pierwotnie wyznaczonego kolejnego wyjściowego lub docelowego urzędu celnego. § 184. 1. Zgłoszenie celne towarów do procedury wywozu z zastosowaniem karnetu TIR, składane w urzędzie celnym wewnętrznym, powinno być dokonane na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3. 2. Po objęciu towarów procedurą wywozu i procedurą tranzytu funkcjonariusz celny urzędu celnego wewnętrznego dołącza do karnetu TIR kartę 1A. 3. W urzędzie celnym przejściowym funkcjonariusz celny potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny przez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. Kartę 1A należy odesłać do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, w terminie 5 dni od daty wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. 4. Funkcjonariusz celny urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, wydaje kartę 1A zgłaszającemu tylko w wypadku, jeżeli jest ona potwierdzona pieczęcią VAT. Odbiór tej karty zgłaszający potwierdza w polu E karty 1. § 185. 1. W wypadku niedostarczenia towarów do: 1) docelowego urzędu celnego, postępowanie poszukiwawcze wszczyna wyjściowy urząd celny, 2) przejściowego urzędu celnego przy ich wywozie z polskiego obszaru celnego, postępowanie poszukiwawcze wszczyna przejściowy urząd celny przy przywozie towarów na polski obszar celny. 2. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości w stosowaniu procedury TIR postępowanie wyjaśniające wszczyna docelowy urząd celny albo przejściowy urząd celny przy wywozie. § 186. Instrukcja stosowania karnetu TIR stanowi załącznik nr 34 do rozporządzenia. Rozdział 6 Tranzyt towarów z zastosowaniem karnetu ATA § 187. Przewóz towarów z zastosowaniem karnetu ATA odbywa się zgodnie z przepisami Konwencji celnej w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów, sporządzonej w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 30, poz. 242) lub Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 14, poz. 61). § 188. Jeżeli karnet ATA wykorzystywany jest do przewozu towarów określonych w ustawie o zasadach szczególnej kontroli obrotu oraz towarów, o których mowa w rozdziale 4 ustawy o administrowaniu obrotem, do karnetu ATA należy dołączyć pozwolenie wymagane na podstawie tych przepisów. § 189. 1. Jeżeli funkcjonariusz celny urzędu celnego, do którego dostarczono towar, stwierdzi, że zostały naruszone zamknięcia celne lub zachodzi podejrzenie, że zawartość przesyłki nie jest zgodna z danymi zawartymi w dokumentach, przeprowadza rewizję celną towarów i sporządza protokół rewizji celnej w trzech egzemplarzach. Wzór protokołu rewizji celnej stanowi załącznik nr 35 do rozporządzenia. 2. Jeden egzemplarz protokołu rewizji celnej funkcjonariusz celny dołącza do grzbietu karty tranzytowej albo karty wywozu, albo karty powrotnego wywozu, drugi egzemplarz dołącza do odcinka oderwanego od grzbietu karty tranzytowej albo karty wywozu, albo karty powrotnego wywozu i przesyła do urzędu celnego, który przekazał towar, a trzeci egzemplarz pozostawia w urzędzie celnym, w którym sporządzono protokół. 3. Po sporządzeniu protokołu rewizji celnej funkcjonariusz celny dokonuje na odwrocie grzbietu karty tranzytowej, karty wywozu albo karty powrotnego wywozu oraz w polu "H" w lit. d) i w rubryce 7 listy ogólnej adnotacji o treści: "Sporządzono protokół data ........ podpis ........ pieczęć ......." i podaje numery oraz ilość nowych zamknięć celnych nałożonych na towary, na opakowania lub na środek przewozowy. 4. Po sporządzeniu protokołu rewizji celnej karnet ATA zwracany jest posiadaczowi, a towar zostaje zwolniony. § 190. Instrukcja stosowania karnetu ATA stanowi załącznik nr 36 do rozporządzenia. DZIAŁ V Tryb stosowania procedury wywozu § 191. 1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą wywozu w formie ustnej lub innej czynności niż forma pisemna lub ustna jest dokonywane w granicznym urzędzie celnym, przez który następuje wyprowadzenie towarów. 2. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą wywozu może być dokonane w każdym urzędzie celnym, jeżeli łączna wartość towarów nie przekracza równowartości 800 EURO i masy brutto 1000 kg, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia urzędów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych (Dz. U. Nr 73, poz. 818), oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu przejść granicznych, przez które towary będące przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego (Dz. U. Nr 79, poz. 514). § 192. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu należy dokonać na dokumencie SAD, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. § 193. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę lub w wypadku braku faktury fakturę prowizoryczną lub fakturę pro forma, 2) specyfikację towarów lub listę towarową, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji, 3) pozwolenie na wywóz towarów, jeżeli jest wymagane na podstawie przepisów odrębnych, 4) upoważnienie do zgłoszenia towarów, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela, 5) dokument przewozowy - do wglądu, 6) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON - do wglądu, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, 7) zaświadczenie o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP - do wglądu, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, 8) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie przepisów odrębnych lub przepisów szczególnych. 2. Dokumenty określone w ust. 1 pkt 1 i 2 powinny być złożone w oryginale. Na żądanie zgłaszającego funkcjonariusz celny zwraca oryginał, a kopię lub kserokopię stanowiącą załącznik do zgłoszenia celnego potwierdza za zgodność z oryginałem i składa podpis oraz przystawia pieczęć "Polska-Cło". Na zwracanym oryginale nanosi adnotację "do zgłoszenia nr ..... przyjęto kopię/kserokopię", składa podpis oraz przystawia pieczęć "Polska-Cło". 3. Dokument, określony w ust. 1 pkt 3, powinien być złożony w oryginale. Jeżeli dokument ten dotyczy więcej niż jednego zgłoszenia celnego, funkcjonariusz celny nanosi na oryginale adnotację o wykorzystanej ilości lub wartości towarów, składa podpis i odciska pieczęć "Polska-Cło". Jeżeli towary objęte pozwoleniem zostały wywiezione w całości, funkcjonariusz celny nanosi na oryginale adnotację o całkowitym wykorzystaniu pozwolenia, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał wydawany jest zgłaszającemu. Kserokopię stanowiącą załącznik do zgłoszenia celnego funkcjonariusz potwierdza za zgodność z oryginałem, składa podpis i odciska pieczęć "Polska-Cło". 4. Dokument określony w ust. 1 pkt 4 powinien być złożony w oryginale lub w urzędowo poświadczonym odpisie. Jeżeli upoważnienie ma charakter upoważnienia stałego, gdy zostało udzielone: 1) agencji celnej - agencja celna może dokonywać zgłoszeń celnych: a) dołączając kserokopię upoważnienia, potwierdzoną przez agenta celnego za zgodność z oryginałem, lub b) podając numer pozycji rejestru upoważnień agencji celnej, 2) innym osobom niż określone w pkt 1 - mogą one dokonywać zgłoszenia podając numer pozycji wykazu W 05. 5. Dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, nie dołącza się każdorazowo do zgłoszenia celnego, jeżeli zostały wcześniej złożone organowi celnemu, który przyjmuje zgłoszenie celne, a dane w nich zawarte są nadal aktualne. W takim wypadku zgłaszający powinien podać numer pozycji wykazu W 05. 6. Jeżeli zgłaszający przewiduje, że towary wyprowadzane poza polski obszar celny mogą zostać powrotnie wprowadzone na polski obszar celny, do zgłoszenia wywozowego może dołączyć dokument "Towary powracające". 7. Organ celny może, zgodnie z art. 70 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, zażądać w formie pisemnej złożenia innych dokumentów niż określone w ust. 1. 8. W wypadku braku oryginału faktury za dokument służący do ustalenia wartości towarów mogą być uznane: 1) umowa sprzedaży, w wypadku dokonania zgłoszenia celnego przez osoby fizyczne, 2) akt darowizny, 3) postanowienie sądu o nabyciu praw spadkowych. § 194. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu banderol podatkowych należy przedłożyć, z uwzględnieniem § 193, oryginał: 1) zaświadczenia urzędu skarbowego o wydaniu banderol podatkowych, z podaniem rodzaju, serii, numeru ewidencyjnego (jeśli występuje), daty wytworzenia, ilości i wartości banderol, na przywożone towary objęte obowiązkiem banderolowania, 2) zaświadczenia o zapłaceniu równowartości wydanych banderol podatkowych. 2. Wywóz banderol podatkowych poza polski obszar celny nie jest potwierdzany pieczęcią VAT. § 195. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu w granicznym urzędzie celnym, będącym urzędem wywozu towarów poza polski obszar celny, należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i D. 2. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. Karta 2 jest przesyłana do urzędu statystycznego. 3. Funkcjonariusz celny potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. 4. Karty 1A i 3 funkcjonariusz celny, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, wydaje zgłaszającemu. 5. Przepis § 37 ust. 12 stosuje się odpowiednio. § 196. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu w granicznym urzędzie celnym, będącym urzędem celnym wywozu towarów poza polski obszar celny, z jednoczesnym zastosowaniem tego samego dokumentu SAD we wspólnej procedurze tranzytowej, należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B, C i D. 2. Przepisy § 195 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 3. Karty 1A, 3-5 i 7 funkcjonariusz celny, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, wydaje zgłaszającemu. 4. Przepis § 37 ust. 12 stosuje się odpowiednio. § 197. Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą wywozu dokonywane jest w wewnętrznym urzędzie celnym z zastosowaniem dokumentu SAD, przepis § 37 oraz § 57 stosuje się odpowiednio. § 198. 1. Jeżeli towary zgłaszane są do procedury wywozu w wewnętrznym urzędzie celnym, a w charakterze dokumentu tranzytowego wykorzystywane są inne dokumenty niż SAD, zgłoszenia celnego towarów do tej procedury należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i D dokumentu SAD. 2. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. 3. Karta 3 przekazywana jest zgłaszającemu, który potwierdza jej odbiór w polu 54 karty 1. 4. Karta 1A wraz z dokumentem tranzytowym i towarem dostarczana jest do granicznego urzędu celnego. Funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia pieczęć VAT. 5. Jeżeli w granicznym urzędzie celnym zostanie przedstawiona karta 3 w celu potwierdzenia wyprowadzenia towarów za granicę pieczęcią VAT, upoważniony funkcjonariusz celny potwierdza kartę 3 pieczęcią VAT i dokonuje na odwrocie karty 1A adnotacji o treści: "Wywóz towarów poza polski obszar celny potwierdzono pieczęcią VAT na karcie 3 SAD". 6. Karta 2 jest przesyłana do urzędu statystycznego po otrzymaniu z granicznego urzędu celnego karty 1A potwierdzającej wyprowadzenie towarów za granicę. 7. Kartę 1A należy odesłać do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, w ciągu 5 dni od dnia wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. 8. W urzędzie celnym, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu, zgłaszającemu wydaje się kartę 1A, jeżeli jest ona potwierdzona pieczęcią VAT. Odbiór karty 1A zgłaszający potwierdza w polu E karty 1. 9. Jeżeli ze względu na zastosowaną procedurę celną funkcjonariusz celny nie potwierdził wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny pieczęcią VAT na odwrocie karty 1A, na wniosek osoby potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny na odwrocie karty 3 i dokonuje adnotacji "Towar wystąpił za granicę dnia ....., w OC/PC ....., pod poz. .....", składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". § 199. 1. Towary wywiezione w procedurze uszlachetniania biernego lub na karnecie ATA, które pozostały poza polskim obszarem celnym, powinny zostać zgłoszone do procedury wywozu. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu dokonuje się na podstawie stanu towarów i elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego lub z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego na karnecie ATA z uwzględnieniem ilości towarów objętych procedurą wywozu. Do zgłoszenia celnego do procedury wywozu należy dołączyć kartę 3 o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego lub przedstawić karnet ATA i odcinek powrotnego wywozu karnetu ATA. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, zgłoszenia celnego do procedury wywozu należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2 i 3 w urzędzie celnym, w którym towary zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego, lub karnetem ATA. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i D. 3. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. Karta 2 jest przesyłana do urzędu statystycznego. 4. Kartę 1A ze zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego należy połączyć w sposób trwały z kartą 1A ze zgłoszenia celnego do procedury wywozu, ostemplowując zagięty lewy róg pieczęcią "Polska-Cło". Połączone karty 1A wraz z kartą 3 ze zgłoszenia celnego do procedury wywozu wydawane są zgłaszającemu, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1 zgłoszenia celnego wywozowego. 5. Jeżeli towary były uprzednio objęte karnetem ATA, karty 1A i 3 wydawane są zgłaszającemu po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1 zgłoszenia celnego do procedury wywozu. Funkcjonariusz celny na odwrocie karty 3 dokonuje adnotacji "Towar wystąpił za granicę na podstawie karnetu ATA ..... dnia ....., w OC/PC pod pozycją .....", składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". § 200. 1. Jeżeli środek transportu pozostał za granicą, może on zostać zgłoszony do procedury wywozu. 2. Zgłoszenia celnego środka transportu, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać w urzędzie celnym granicznym, na dokumencie SAD, składającym się z kart 1, 1A, 2, 3. 3. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć w szczególności: 1) manifest morski albo lotniczy z potwierdzeniem wyprowadzenia towarów przewożonych środkiem przewozowym za granicę, 2) wykaz polskich i zagranicznych portów przeznaczenia. 4. Przepis § 193 stosuje się odpowiednio. 5. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się elementy kalkulacyjne z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury wywozu. 6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się wyłącznie do statków morskich i samolotów, a objęcie ich procedurą wywozu nie może nastąpić po upływie roku od dnia wyprowadzenia poza polski obszar celny. § 201. 1. Jeżeli zgłoszenie celne do procedury wywozu dotyczy towarów w stanie rozmontowanym lub nie zmontowanym, objętych jedną fakturą, ale załadowanych na kilka środków transportu, należy: 1) sporządzić oddzielne zgłoszenia celne wywozowe dla towarów przewożonych na poszczególnych środkach transportu, podając kod towarów zgodnie z klasyfikacją wyrobu w stanie zmontowanym, 2) dołączyć do pierwszego zgłoszenia celnego wywozowego fakturę, a do pozostałych zgłoszeń celnych wywozowych jej kserokopię, 3) do każdego zgłoszenia celnego wywozowego dołączyć specyfikację towarów objętych tym zgłoszeniem. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, w poszczególnych zgłoszeniach celnych wywozowych należy podawać wartość towarów objętych tym zgłoszeniem. Suma wartości towarów ze wszystkich zgłoszeń celnych wywozowych powinna być równa wartości towarów określonej w fakturze. § 202. 1. Środek przewozowy, na którym lub za pomocą którego następuje wywóz towarów poza polski obszar celny, z zastrzeżeniem ust. 2, po przekroczeniu granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej nie może zostać uznany za polski obszar celny, bez względu na to, w jakim kraju lub pod jaką banderą jest zarejestrowany. 2. Środek przewozowy, na którym lub za pomocą którego następuje wywóz towarów poza polski obszar celny, po przekroczeniu granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za polski obszar celny, jeżeli na podstawie umów międzynarodowych czynności kontroli celnej są wykonywane poza polskim obszarem celnym. § 203. 1. Towary krajowe przeznaczone na zaopatrzenie statków znajdujących się w polskim porcie i wykorzystywanych w ruchu międzynarodowym: 1) zarejestrowanych w Rzeczypospolitej Polskiej i pływających pod polską banderą lub 2) zarejestrowanych za granicą i pływających pod obcą banderą - należy zgłosić do procedury wywozu na dokumencie SAD. 2. Przy wprowadzeniu na statek towarów, o których mowa w ust. 1, należy przedstawić organowi celnemu specyfikację towarów lub inny dokument umożliwiający ich identyfikację. 3. W uzasadnionych wypadkach, na wniosek zgłaszającego, organ celny może wyrazić zgodę, aby zgłoszenie celne do procedury wywozu obejmowało towary wywiezione w danym miesiącu kalendarzowym. 4. Zgłoszenie celne, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym nastąpił wywóz towarów. Zgłoszenie celne powinno zawierać elementy kalkulacyjne z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego. § 204. Przepisy § 203 stosuje się odpowiednio do towarów krajowych przeznaczonych na zaopatrzenie statków powietrznych znajdujących się w polskim porcie lotniczym wykorzystywanych w ruchu międzynarodowym. DZIAŁ VI Wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne przy stosowaniu procedury dopuszczenia do obrotu § 205. 1. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. 2. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i J. 3. Karta 6 pozostaje w urzędzie celnym, karta 7 przekazywana jest do urzędu statystycznego, karta 8, po potwierdzeniu jej odbioru w polu 54 karty 6, wydawana jest zgłaszającemu. § 206. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę, z zastrzeżeniem § 208, 2) specyfikację towarów lub listę towarową, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji, 3) deklarację wartości celnej (DWC); wzór deklaracji wartości celnej (DWC) i sposób jej wypełniania stanowi załącznik nr 37 do rozporządzenia, 4) dokument potwierdzający pochodzenie towarów, określony w załączniku nr 38 do rozporządzenia, z wyjątkiem, gdy stosuje się stawki celne ryczałtowe, 5) pozwolenie na przywóz towarów, jeżeli jest wymagane, 6) upoważnienie do zgłoszenia towarów, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela, 7) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego, jeżeli zabezpieczenie zostało złożone, 8) dokument przewozowy, jeżeli objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu następuje po zakończeniu procedury tranzytu, 9) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, 10) zaświadczenie o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, 11) dokument dotyczący nadania towarowi przeznaczenia celnego - do wglądu, jeżeli towarowi obejmowanemu procedurą dopuszczenia do obrotu zostało uprzednio nadane przeznaczenie celne inne niż procedura tranzytu, 12) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie przepisów odrębnych lub przepisów szczególnych. 2. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli procedurą dopuszczenia do obrotu obejmowane są towary, o których mowa w art. 190 ust. 1 pkt 6 Kodeksu celnego lub których wartość nie przekracza równowartości 800 EURO. 3. Przepisy § 193 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Dokumenty, określone w ust. 1 pkt 3 i 4, powinny być składane w oryginale. 5. Do dokumentów, określonych w ust. 1 pkt 5 i 6, przepisy § 193 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 6. Dokument określony w ust. 1 pkt 7 powinien zostać złożony w oryginale. Jeżeli dokument ten dotyczy więcej niż jednego zgłoszenia celnego, funkcjonariusz celny dokonuje na oryginale adnotacji o wysokości powstałego długu celnego, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał dokumentu potwierdzającego złożenie zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego wydawany jest zgłaszającemu. Kserokopię stanowiącą załącznik do zgłoszenia celnego funkcjonariusz celny potwierdza za zgodność z oryginałem, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". 7. Do dokumentów określonych w ust. 1 pkt 9 i 10 przepis § 193 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 8. Przepis § 193 ust. 7 stosuje się odpowiednio. § 207. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu: 1) pojazdów samochodowych, ich nadwozi, podwozi należy dołączyć oryginał zagranicznego dokumentu rejestracyjnego pojazdu lub zaświadczenia o wyrejestrowaniu pojazdu albo innego dokumentu urzędowego kraju wysyłki, jeżeli pojazd był wcześniej rejestrowany, 2) towarów objętych obowiązkiem banderolowania należy dołączyć oryginał: a) zaświadczenia urzędu skarbowego o wydaniu banderol podatkowych, z podaniem rodzaju, serii, numeru ewidencyjnego (jeśli występuje), daty wytworzenia, ilości i wartości banderol, na przywożone towary objęte obowiązkiem banderolowania, b) zaświadczenia o zapłaceniu równowartości wydanych banderol podatkowych. 2. Przepisy § 206 stosuje się odpowiednio. § 208. 1. W wypadku braku oryginału faktury, za dokument służący do ustalenia wartości celnej towarów mogą być uznane: 1) kserokopia faktury, faktura przekazana telefaksem, faktura celna, konsularna, prowizoryczna lub pro forma w wypadku złożenia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu towarów o wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO albo towarów o zerowej lub zawieszonej do zera stawce celnej i zerowej stawce podatkowej, 2) faktura celna, prowizoryczna lub pro forma w wypadku złożenia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu towarów otrzymanych nieodpłatnie lub zakupionych na giełdach towarowych lub po cenach giełdowych albo w ramach kredytu handlowego, a także w wypadku napraw gwarancyjnych, 3) kopia lub kserokopia faktury lub faktura przekazana telefaksem w wypadku złożenia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu: a) organów ciała, krwi i plazmy, b) łatwo psujących się badawczych materiałów medycznych, c) materiałów radioaktywnych, z wyjątkiem materiałów rozszczepialnych, d) żywych zwierząt, e) towarów łatwo psujących się, a w szczególności: mięsa, ryb, mleka i jego przetworów, jaj, owoców, margaryny, warzyw oraz innych produktów żywnościowych, żywych roślin i kwiatów ciętych, f) gazet i czasopism, g) materiałów dziennikarskich, w szczególności: taśm, wideotaśm, filmów, h) lekarstw i szczepionek, i) materiałów naukowych i medycznych, j) wyposażenia przeciwpożarowego i ratowniczego, k) wyposażenia niezbędnego do prowadzonych poszukiwań, badań i akcji ratunkowych, l) wyposażenia prasowego, radiowego i telewizyjnego, ł) wyposażenia kinematograficznego, m) części zamiennych i wyposażenia pokładowego samolotów używanych w lotnictwie cywilnym, 4) rachunek, 5) umowa sprzedaży, w wypadku dokonania zgłoszenia celnego przez osoby fizyczne, 6) akt darowizny, 7) postanowienie sądu o nabyciu praw spadkowych. 2. W wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, z wyjątkiem towarów otrzymywanych nieodpłatnie, a także dopuszczonych do obrotu po naprawie gwarancyjnej, zgłaszający powinien dostarczyć organowi celnemu oryginał faktury w terminie 14 dni od daty złożenia zgłoszenia celnego. § 209. 1. Faktura lub inny dokument służący do ustalenia wartości celnej powinny zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres kontrahenta, 2) nazwę i adres nabywcy, 3) numer, 4) miejsce i datę wystawienia, 5) rodzaj i ilość towarów oraz jego wartość wyrażoną, w walucie wymienialnej, walucie polskiej lub walucie obcej nie będącej walutą wymienialną, 6) z zastrzeżeniem ust. 3, warunki dostawy (np. wg INCOTERMS'90), z wyjątkiem dokumentów określonych w § 208 ust. 1 pkt 4-7. 2. Za fakturę uznaje się również fakturę sporządzoną z zastosowaniem komputera. 3. W wypadku braku informacji o warunkach dostawy na fakturze lub innym dokumencie służącym do ustalenia wartości celnej należy przyjąć warunki dostawy podane w kontrakcie. Jeżeli jest brak tej informacji również w kontrakcie, należy do wyliczenia wartości celnej przyjąć, że dostawa była realizowana na warunkach EXW według INCOTERMS'90. § 210. 1. Jeżeli procedurą dopuszczenia do obrotu mają być objęte towary pochodzące z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o wolnym handlu, albo pochodzące z krajów rozwijających się lub najmniej rozwiniętych, objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 taryfy celnej, w szczególności duże urządzenia, linie technologiczne, mosty, konstrukcje, przywożone partiami w stanie rozmontowanym lub nie zmontowanym, należy wystąpić do organu celnego z pisemnym wnioskiem o wyrażenie zgody na obejmowanie procedurą dopuszczenia do obrotu poszczególnych partii towarów, zgodnie z klasyfikacją wyrobu w stanie zmontowanym. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy złożyć w urzędzie celnym, w którym będą dokonywane zgłoszenia celne towarów przywożonych partiami. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) uwierzytelnioną kopię kontraktu na dostawę kompletnego wyrobu, 2) szczegółową specyfikację towarową wszystkich dostaw w ramach kontraktu, 3) dowód pochodzenia na kompletny wyrób objęty kontraktem. 4. Przy dokonywaniu zgłoszenia celnego każdej kolejnej partii towarów należy przedłożyć, z uwzględnieniem § 206: 1) kartę 8 dokumentu SAD dotyczącego zgłoszenia celnego pierwszej partii towarów, 2) fakturę dotyczącą dostarczonej części kompletnego wyrobu, zawierającą numer kontraktu oraz datę i numer dowodu pochodzenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, 3) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogu bezpośredniego transportu. 5. Zgłoszenie celne wszystkich partii towarów powinno być dokonane w jednym urzędzie celnym. DZIAŁ VII Wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne przy obejmowaniu towarów gospodarczymi procedurami celnymi Rozdział 1 Procedura składu celnego § 211. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą składu celnego powinno zostać dokonane na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. § 212. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę lub fakturę pro forma, 2) dokumenty określone w § 206 ust. 1 pkt 2-12 i § 207, 3) pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego. 2. Do dokumentów określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 przepisy § 193 ust. 2, 4 i 5 oraz § 206 ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio. 3. Dokument określony w ust. 1 pkt 3 powinien być złożony w oryginale lub kserokopii potwierdzonej przez urząd celny za zgodność z oryginałem. 4. Przepis § 208 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 213. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą składu celnego towarów krajowych należy dołączyć w szczególności: 1) dokumenty określone w § 193 ust. 1, 2) pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego. 2. Do dokumentów określonych w ust. 1 pkt 1 przepisy § 193 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 3. Dokument określony w ust. 1 pkt 2 powinien być złożony w oryginale lub kserokopii potwierdzonej przez organ celny za zgodność z oryginałem. § 214. Przepis § 193 ust. 7 stosuje się odpowiednio. § 215. Do obiegu kart dokumentu SAD przepisy § 205 stosuje się odpowiednio. Rozdział 2 Procedura uszlachetniania czynnego i procedura przetwarzania pod kontrolą celną § 216. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę, a w wypadku braku faktury fakturę celną, prowizoryczną lub pro forma, 2) dokumenty, o których mowa w § 206 ust. 1 pkt 2-6 i 8-12, 3) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego albo pozwolenie na zwolnienie z obowiązku jego złożenia, 4) pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego albo procedury przetwarzania pod kontrolą celną albo skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną albo w wypadku, o którym mowa w § 6 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 pkt 2, kserokopię wniosku o udzielenie lub zmianę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny. 3. Do dokumentów określonych w ust. 2 pkt 1-3 przepisy § 193 ust. 2-5 oraz § 206 ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio. 4. Dokument określony w ust. 2 pkt 4 powinien być złożony w oryginale lub kserokopii potwierdzonej przez urząd celny za zgodność z oryginałem. 5. Przepis § 193 ust. 7 stosuje się odpowiednio. 6. Do obiegu kart dokumentu SAD przepisy § 205 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Procedura odprawy czasowej § 217. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą odprawy czasowej należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą odprawy czasowej należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę, fakturę celną, prowizoryczną lub pro forma, 2) dokumenty, o których mowa w § 206 ust. 1 pkt 2-12, 3) pozwolenie na korzystanie z procedury albo skrócony wniosek o udzielenie tego pozwolenia wraz z dokumentem potwierdzającym cel przywozu towarów albo w wypadku, o którym mowa w § 6 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 pkt 2, kserokopię wniosku o udzielenie lub zmianę pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny. 3. Do dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, przepisy § 193 ust. 2-5 i § 206 ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio. 4. Dokumenty określone w ust. 2 pkt 3 powinny być złożone w oryginałach lub kserokopiach potwierdzonych przez organ celny za zgodność z oryginałem. 5. Przepis § 193 ust. 7 stosuje się odpowiednio. 6. Do obiegu kart dokumentu SAD § 205 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Procedura uszlachetniania biernego § 218. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart: 1) 1, 1A, 2 i 3 lub 2) 1, 1A, 2, 3, 4 i 5 lub 3) 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego należy dołączyć w szczególności: 1) dokumenty, o których mowa w § 193 ust. 1, 2) pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego albo skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego albo w wypadku, o którym mowa w § 6 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 pkt 2, kserokopię wniosku o udzielenie lub zmianę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny. 3. Do dokumentów określonych w ust. 2 pkt 1 przepisy § 193 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 4. Dokument określony w ust. 2 pkt 2 powinien być złożony w oryginale lub kserokopii potwierdzonej przez organ celny za zgodność z oryginałem. 5. Z zastrzeżeniem ust. 6, do obiegu kart dokumentu SAD przepisy § 195-199 stosuje się odpowiednio. 6. W wypadku, o którym mowa w § 199, funkcjonariusz celny wydaje zgłaszającemu kartę 1A po potwierdzeniu jej odbioru w polu 54 karty 1. DZIAŁ VIII Wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne o objęcie procedurą celną towarów wprowadzanych na polski obszar celny i wyprowadzanych poza polski obszar celny transportem przesyłowym § 219. Użyte w niniejszym dziale określenie "transport przesyłowy" oznacza transport towarów rurociągami, gazociągami i liniami energetycznymi. § 220. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie procedurą celną towarów przewożonych transportem przesyłowym należy dokonać na dokumencie SAD, w miesięcznych okresach rozliczeniowych, w terminie do 14 dnia miesiąca następnego za miesiąc poprzedni. 2. W wypadku wymiany energii elektrycznej wynikającej z naturalnych przepływów w połączonych systemach elektroenergetycznych krajów sąsiadujących, zgłoszenia celnego o objęcie procedurą celną energii elektrycznej dokonuje się na podstawie salda wymiany w okresach rozliczeniowych nie dłuższych niż 6 miesięcy w terminie 14 dni od daty uzgodnienia sald. 3. Przy wprowadzaniu lub wyprowadzaniu energii elektrycznej na zaopatrzenie miejscowości w strefie przygranicznej na podstawie protokołów wskazań urządzeń pomiarowych sporządzanych przez zakłady energetyczne przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 221. Wartość celną towarów przewożonych transportem przesyłowym ustala się na podstawie danych zawartych w fakturze lub w innym dokumencie służącym do ustalania wartości celnej, o którym mowa w § 208 ust. 1. § 222. 1. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości gazu w jednostkach zawartych w kontrakcie są miesięczne protokoły zdawczo-odbiorcze (wstępne akty zdawczo-odbiorcze) wskazań urządzeń pomiarowych sporządzone na podstawie protokołu podziału strumienia gazu. 2. Podstawą ustalenia przez urząd celny ilości energii elektrycznej jest: 1) przy wprowadzaniu na polski obszar celny na zaopatrzenie sieci ogólnokrajowej - faktura dostawcy z wykazem poboru mocy przez poszczególnych polskich odbiorców, 2) przy wywozie poza polski obszar celny z sieci ogólnokrajowej - faktura wystawiona na podstawie wskazań liczników. 3. Podstawą do ustalenia przez urząd celny masy ropy naftowej przywożonej z zagranicy są: 1) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej z krajów WNP - protokoły zdawczo-odbiorcze sporządzone przez Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych "Przyjaźń" w Płocku, Odcinek Wschodni w Adamowie-Zastawie, 2) w wypadku wprowadzania na polski obszar celny ropy naftowej przez Port Północny w Gdańsku - konosament. 4. Podstawą do ustalenia masy ropy naftowej przy tranzycie przez polski obszar celny są: 1) na trasie Adamowo-Schwedt (Niemcy) - protokoły wymienione w ust. 3 pkt 1, 2) na trasie Port Północny w Gdańsku-Schwedt (Niemcy) - konosament. 5. Kontroli tranzytu ropy naftowej przez polski obszar celny dokonuje: 1) na trasie Port Północny w Gdańsku-Schwedt (Niemcy) - Urząd Celny w Gdańsku, 2) na trasie Adamowo-Port Północny w Gdańsku-Schwedt (Niemcy) - Urząd Celny w Białymstoku. § 223. 1. Objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu gazu zakupionego przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. lub inne uprawnione podmioty dla zasilania sieci ogólnokrajowych dokonują urzędy celne graniczne właściwe ze względu na lokalizację gazociągu. 2. W wypadku wymiany przygranicznej, realizowanej przez jednostki terenowe Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. i inne uprawnione podmioty, objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu gazu dokonują urzędy celne właściwe dla siedziby korzystającego z procedury. 3. Ilość i wartość dostarczonego gazu jest każdorazowo, po objęciu procedurą celną, saldowana zarówno na oryginale pozwolenia przywozu, jak również na potwierdzonej kserokopii pozwolenia będącego w posiadaniu odbiorcy. 4. Objęcia procedurą tranzytu gazu przesyłanego przez polski obszar celny systemem gazociągów tranzytowych dokonuje Urząd Celny w Warszawie, na wniosek przedsiębiorstwa EuRoPol GAZ S.A. 5. Objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu gazu zakupionego przez Przedsiębiorstwo EuRoPol GAZ S.A. na potrzeby własne, związane z realizacją tranzytu, dokonywane są w Urzędzie Celnym w Warszawie. 6. Objęcia procedurą celną energii elektrycznej przesyłanej przez Polskie Sieci Elektroenergetyczne dokonuje Urząd Celny w Warszawie, a w innych wypadkach dokonują urzędy celne właściwe miejscowo dla osób dokonujących wywozu lub przywozu. 7. Objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu ropy naftowej dokonują urzędy celne właściwe miejscowo ze względu na siedzibę osoby korzystającej z procedury celnej. § 224. 1. Po objęciu procedurą celną ropy naftowej urzędy celne, o których mowa w § 223 ust. 7, przesyłają do Urzędu Celnego w Białymstoku lub Urzędu Celnego w Gdańsku - w zależności od tego, przez który urząd celny nastąpiło wprowadzenie tego towaru na polski obszar celny - kserokopię zgłoszenia celnego z wymienionymi numerami protokołów zdawczo-odbiorczych lub kserokopię konosamentu. 2. Urząd Celny w Białymstoku i Urząd Celny w Gdańsku, każdy we własnym zakresie, dokonują okresowo - przynajmniej raz na kwartał - porównania zapisów dotyczących objęcia ropy naftowej procedurą celną z dokumentami znajdującymi się u odbiorców. 3. Urzędy celne dokonują kontrolnego sprawdzenia prawidłowości stosowanych odczytów urządzeń pomiarowych gazu, energii elektrycznej i ropy naftowej. § 225. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu towarów wprowadzanych na polski obszar celny transportem przesyłowym należy dokonać na dokumencie SAD, składającym się z kart 6, 7 i 8. Przepisy § 205 stosuje się odpowiednio. 2. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć w szczególności: 1) protokoły zdawczo-odbiorcze ze wskazań urządzeń pomiarowych w wypadku zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu gazu lub ropy naftowej lub fakturę dostawcy potwierdzoną przez odbiorcę w wypadku zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu energii elektrycznej, 2) inne dokumenty określone w § 206 ust. 1. § 226. W wypadku zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu energii elektrycznej i gazu § 193, § 195 i § 225 ust. 2 pkt 1 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ IX Wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne w wymianie towarowej z zagranicą w obrocie pocztowym § 227. 1. Tranzyt przesyłek pocztowych odbywa się na podstawie międzynarodowych dokumentów pocztowych, w szczególności wykazów zdawczych: CN 37, CN 38, CN 41, CN 47 lub dokumentu wysyłki (Consignment). 2. Przy wprowadzaniu towarów na polski obszar celny pod procedurą tranzytu funkcjonariusz celny urzędu celnego granicznego: 1) w wypadku gdy przewóz dokonywany jest ambulansem, samolotem lub drogą morską, na międzynarodowych dokumentach pocztowych odciska pieczęć "Polska-Cło" i składa podpis, 2) w wypadku gdy przewóz dokonywany jest samochodem ciężarowym, rejestruje samochód w ewidencji, na wykazie zdawczym odciska stempel SAD i pieczęć "Polska-Cło" oraz wpisuje pozycję ewidencji, ilość, numery lub znaki nałożonych plomb oraz składa podpis. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeden egzemplarz wykazu zdawczego pozostaje w urzędzie celnym granicznym i stanowi załącznik do ewidencji, drugi wraz z towarem jest przekazywany do urzędu przeznaczenia. Funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia, po zarejestrowaniu przesyłek pocztowych w ewidencji, na otrzymanym wykazie zdawczym potwierdza odbiór przesyłek i odsyła potwierdzony wykaz zdawczy do urzędu celnego granicznego. § 228. 1. Przy obejmowaniu procedurą tranzytu lub procedurą wywozu przesyłek pocztowych wykazy zdawcze sporządzane są w urzędach pocztowych, w których dokonuje się wymiany poczty z zagranicą. 2. Funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia każdorazowo potwierdza na przedstawionym przez urząd pocztowy wykazie zdawczym dostarczenie przesyłek, o których mowa w ust. 1. 3. Przesyłki pocztowe wprowadzone na polski obszar celny przeznaczone dla osób prawnych i jednostek nie posiadających osobowości prawnej powinny być dostarczone do urzędów celnych właściwych miejscowo ze względu na siedzibę odbiorców albo miejsc wyznaczonych lub uznanych przez organ celny, w których mogą być dokonywane czynności przewidziane w przepisach prawa celnego w zakresie wymiany z zagranicą w obrocie pocztowym. § 229. 1. Przesyłki pocztowe wprowadzane na polski obszar celny przeznaczone dla osób fizycznych, nie prowadzących działalności gospodarczej, przedstawiane są przez urzędy pocztowe organom celnym wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23. 2. W wypadku gdy przesyłka zawiera towary zwolnione od cła i podatków, funkcjonariusz celny odciska na przesyłce pieczęć "Urząd Celny w .... Objęto procedurą dopuszczenia do obrotu." Zwolnienie towarów następuje w chwili odbioru towarów przez osobę przedstawiającą towary. 3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do: 1) kart pocztowych i listów zawierających wyłącznie wiadomości o charakterze osobistym, 2) listów pisanych alfabetem Braille'a, 3) druków nie podlegających należnościom celnym, 4) przesyłek przewożonych na podstawie dokumentu wysyłki (Consignment). § 230. 1. Przesyłki pocztowe wprowadzane na polski obszar celny zawierające towary podlegające należnościom celnym, przeznaczone dla osób fizycznych przedstawiane są przez urzędy pocztowe organom celnym wraz z deklaracjami CN 22 albo CN 23. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny wystawia dokument SAD w formie skróconej, składającej się z kart 6, 7 i 8. 3. Karta 7 pozostaje w urzędzie celnym. Karty 6 i 8 wraz z towarem przekazywane są osobie przedstawiającej towar, w celu doręczenia odbiorcy. 4. Odbiorca przyjmując przesyłkę składa podpis w polu 54 dokumentu SAD. 5. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu uważane jest za dokonane z chwilą złożenia podpisu, o którym mowa w ust. 4. § 231. 1. Przesyłki pocztowe wprowadzane na polski obszar celny zawierające towary o wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO każda, przeznaczone dla przedsiębiorców, przedstawiane są przez urzędy pocztowe organom celnym wraz z deklaracjami celnymi CN 22 lub CN 23 i dokumentami handlowymi. 2. W wypadku gdy przesyłka zawiera towary zwolnione od cła i podatków funkcjonariusz celny przystawia na przesyłce pieczęć: "Urząd Celny w .... . Objęto procedurą dopuszczenia do obrotu." Zwolnienie towarów następuje w chwili odbioru towarów przez osobę przedstawiającą towary. § 232. W wypadku przesyłek pocztowych wprowadzanych na polski obszar celny zawierających towary o wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO każda, podlegające należnościom celnym, przepisy § 230 stosuje się odpowiednio. § 233. 1. Jeżeli przesyłka zawiera towary o wartości przekraczającej równowartość 70 EURO przeznaczone dla przedsiębiorców, po otrzymaniu powiadomienia odbiorca powinien złożyć zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu na dokumencie SAD w formie skróconej na kartach 6, 7 i 8. 2. Przepisy § 206 stosuje się odpowiednio. § 234. 1. Przesyłki pocztowe zawierające towary przeznaczone do wywozu poza polski obszar celny, nadane przez osoby fizyczne w urzędzie pocztowym, powinny być przedstawione organom celnym przez urzędy pocztowe dokonujące wymiany poczty z zagranicą. 2. Do przesyłek pocztowych, zawierających towary o wartości przekraczającej równowartość 70 EURO, przeznaczonych do wywozu z polskiego obszaru celnego i nadanych w urzędzie pocztowym przez przedsiębiorców, należy dołączyć wypełniony dokument SAD składający się z kart 1, 1A, 2 i 3, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest w urzędzie celnym granicznym, lub z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest w urzędzie celnym wewnętrznym. 3. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B i D na dokumencie SAD. 4. Jeżeli przesyłki pocztowe, o których mowa w ust. 1, nie zostały poddane kontroli celnej, uważa się, że zostały one objęte procedurą wywozu. 5. Jeżeli objęcie towarów procedurą wywozu następuje w urzędzie celnym granicznym, karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji, karta 2 przesyłana jest do urzędu statystycznego, karty 3 i 1A, po potwierdzeniu stemplem VAT, przesyłane są do nadawcy przesyłki. 6. Jeżeli objęcie towarów procedurą wywozu następuje w urzędzie celnym wewnętrznym, karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji, karty 1A, 4 i 5 przesyłane są wraz z towarem do urzędu celnego granicznego, karta 2 przesyłana jest do urzędu statystycznego po otrzymaniu z urzędu celnego granicznego potwierdzonej karty 1A. Potwierdzona karta 1A i karta 3 odsyłana jest do nadawcy przesyłki. Karta 4 pozostaje w urzędzie celnym granicznym i stanowi załącznik do ewidencji, a karta 5 odsyłana jest do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą wywozu w terminie 5 dni od dnia wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. 7. Zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu przesyłek pocztowych, zawierających towary o łącznej wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO w każdej przesyłce, można dokonać, za zgodą organu celnego, zbiorczo na jednym dokumencie SAD wypełnionym zgodnie z instrukcją. 8. W wypadku zgłaszania do procedury wywozu przesyłek pocztowych w urzędzie celnym wewnętrznym, zgłaszający powinien do zgłoszenia celnego dołączyć dokument pocztowy CP 72 lub PP 307b (nalepka adresowa), numer ww. dokumentu powinien zawierać zapisany w polu 44 SAD. Funkcjonariusz celny przyjmujący zgłoszenie celne jest zobowiązany na przesyłce nanieść adnotację: "Przesyłka celna - załączono dokument SAD" oraz wpisać pozycję ewidencji. Ponadto powinien poinformować zgłaszającego o konieczności dołączenia na zewnątrz przesyłki karty 1A dokumentu SAD przy jej nadaniu w urzędzie pocztowym. Nalepkę adresową dołączoną do zgłoszenia celnego należy zwrócić zgłaszającemu w celu nalepienia na przesyłkę. DZIAŁ X Wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne towarów przewożonych w przesyłkach kurierskich § 235. Przepisy niniejszego działu stosuje się do towarów, które są przewożone przez koncesjonowane podmioty kurierskie w ramach działalności określonej w koncesji, a także do przesyłek kurierskich w obrocie pocztowym. § 236. 1. Zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu przesyłek kurierskich, zawierających towary o łącznej wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO w każdej przesyłce i zwolnionych od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 1, 4, 14, 15, 24 i 32 Kodeksu celnego, oraz od podatków, a także zawierających towary o charakterze handlowym, jeżeli wartość jednej przesyłki nie przekracza równowartości 10 EURO, zwolnionych od cła oraz od podatku, z wyjątkiem napojów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych, można dokonać zbiorczo na jednym dokumencie SAD wypełnionym zgodnie z instrukcją. 2. Przepisy § 205 i 206 stosuje się odpowiednio. § 237. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu przesyłek kurierskich, zawierających towary o łącznej wartości nie przekraczającej równowartości 70 EURO w każdej przesyłce, można, za zgodą organu celnego, dokonać zbiorczo na jednym dokumencie SAD wypełnionym zgodnie z instrukcją. 2. Do zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu przesyłek kurierskich przepisy § 193 i § 195-198 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ XI Wymogi, jakie należy spełnić przy korzystaniu z wolnych obszarów celnych lub składów wolnocłowych § 238. Wobec towarów niekrajowych wprowadzanych spoza polskiego obszaru celnego dowolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego, zwanych dalej "woc", w sposób określony w art. 36 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, nadanie przeznaczenia celnego następuje przez wpis do ewidencji prowadzonej przez osobę wprowadzającą towary do woc. § 239. Jeżeli do woc wprowadzane są towary niekrajowe, które uprzednio objęte były procedurą tranzytu, nadanie przeznaczenia celnego następuje przez wpis do ewidencji prowadzonej w urzędzie celnym właściwym miejscowo dla woc. § 240. 1. Z zastrzeżeniem § 241, wprowadzenia do woc towarów, o których mowa w art. 174 § 2 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego, należy dokonać na dokumencie SAD składającym się z kart 6, 7 i 8. 2. Do dokumentu SAD, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumenty określone w § 206 ust. 1, 2) zgłoszenie celne do procedury celnej bezpośrednio poprzedzającej nadanie towarom przeznaczenia celnego wprowadzenia do woc, jeżeli towary były uprzednio objęte procedurą inną niż procedura tranzytu. 3. Do obiegu kart dokumentu SAD przepisy § 205 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 241. 1. Zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu towarów krajowych, o których mowa w art. 174 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego, należy dokonać na dokumencie SAD w dniu wprowadzenia tych towarów do wolnego obszaru celnego. O wyprowadzeniu towaru osoba prowadząca działalność w wolnym obszarze celnym powiadamia właściwy miejscowo urząd celny w trybie ustalonym z organem celnym. 2. Przepisy § 37, 195, 196 i 198 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ XII Przepisy przejściowe i końcowe § 242. Zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej oraz zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy objęciu wspólną procedurą tranzytową zachowują swoją ważność do czasu, na który zostały wydane, bez możliwości ich przedłużenia. § 243. W wypadku złożenia wniosku o stosowanie procedury uproszczonej w ramach wspólnej procedury tranzytowej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia. § 244. Osoby korzystające z karnetów TIR przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują prawo do korzystania z nich na podstawie dotychczasowych przepisów. § 245. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Monitor Polski Nr 72, poz. 690). § 246. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1193) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA I STOSOWANIA DOKUMENTU SAD CZĘŚĆ I UWAGI OGÓLNE 1. Formularze SAD powinny być wypełnione czytelnie, pismem maszynowym lub komputerowo. W wypadkach, w których wszystkie karty wybranego zestawu będą stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej, dopuszcza się ręczne wypełnianie tuszem, dużymi drukowanymi literami. 2. Zapisy w poszczególnych polach formularza SAD nie mogą być wycierane lub zamalowywane. Ewentualne zmiany należy wprowadzać po skreśleniu nieprawidłowych danych. Każdą zmianę powinna potwierdzić osoba, która jej dokonała. 3. Zgłoszenie celne powinno zawierać wszystkie karty przewidziane dla danego przeznaczenia celnego. Karty te nie mogą być uszkodzone. 4. Do prawidłowego umieszczenia formularza w maszynie należy wykorzystać prostokąt znajdujący się w polu 2. Jeżeli znak kontrolny znajduje się w centrum tego prostokąta, to pola w formularzu będą wypełnione równomiernie. 5. Karty formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS posiadają właściwość kopiowania w polach na kartach określonych w załączniku nr 8 do rozporządzenia. 6. W polach 2, 8, 9, 14, 28, 50, 54, A, B, C, D, E, J, D/J, E/J, F, G, H oraz I dopuszcza się stosowanie odpowiednich stempli i pieczęci. W wypadku stosowania pieczęci w polach 2, 8 i 14 numer identyfikacyjny REGON powinien znajdować się w prawym górnym rogu pola. 7.1. Jeżeli po weryfikacji zgłoszenia celnego, dokonywanej przez organ celny przed zwolnieniem towarów, zgłoszenie celne zostanie uznane za nieprawidłowe, a decyzja, o której mowa w art. 65 § 4 pkt 2 Kodeksu celnego nie jest wydawana na dokumencie SAD, to: a) na kartach 2 lub 7 zgłoszenia celnego organ celny wprowadza zmiany wynikające z decyzji, zaś po wyrazach "Rzeczpospolita Polska" wpisuje numer decyzji o uznaniu zgłoszenia za nieprawidłowe, b) poprawione karty 2 lub 7 dokumentu SAD zostają przekazane do urzędu statystycznego bez dołączania do nich kopii decyzji o uznaniu zgłoszenia za nieprawidłowe, c) do pozostałych kart dokumentu SAD przekazywanych zgodnie z ogólnymi zasadami dołącza się decyzję o uznaniu zgłoszenia za nieprawidłowe: - kserokopię decyzji do karty 3 lub 8, - kopię decyzji do karty 1 lub 6. 7.2. Jeżeli decyzja, o której mowa w art. 65 § 4 pkt 2 Kodeksu celnego, jest wydawana na dokumencie SAD: a) poprawki wynikające z decyzji należy nanieść na wszystkich kartach zgłoszenia, b) treści decyzji nie wpisuje się na kartach 2 lub 7, c) karty dokumentu SAD przekazuje się zgodnie z ogólnymi zasadami. CZĘŚĆ II SZCZEGÓLNE PRZYPADKI POSTĘPOWANIA 1. W wypadku przywozu towarów klasyfikowanych według Działów 8, 17, 18, 19, 20 i 21 taryfy celnej podstawą do wyliczenia cła dodatkowego DCC lub DCC*, liczonego w zależności od zawartości cukru w danym towarze, jest informacja o zawartości różnych cukrów, wyrażonych jako sacharoza, podana: a) na etykiecie lub b) w fakturze, lub c) w certyfikacie jakościowym producenta, lub d) w świadectwie pochodzenia, lub e) w specyfikacji towarów. 2. W wypadku zgłoszenia celnego towarów określonych w § 201 i § 210, przyjmując kolejne zgłoszenia celne, funkcjonariusz celny, w dolnym prawym rogu pola E lub J, wpisuje numer dokumentu SAD ze zgłoszenia celnego obejmującego pierwszą partię towarów (np. SAD EI8/140300/00/000010). Pole 41 dokumentu SAD należy wypełnić tylko przy zgłaszaniu pierwszej partii towarów, podając ilość towarów wyrażoną w jednostce miary umieszczonej w taryfie celnej przy danej pozycji towarowej, podaną w liczbach całkowitych. W pozostałych dokumentach SAD pole 41 pozostaje niewypełnione. Pola 35 i 38 dokumentu SAD wypełnia się, wpisując masę towarów objętych zgłoszeniami celnymi w kolejnych partiach. 3. Zgłoszenia celnego czasopism i książek dokonuje się na dokumencie SAD w miesięcznych okresach rozliczeniowych, w terminie do 14 dnia miesiąca następnego za miesiąc poprzedni, na podstawie wykazów rejestracyjnych, prowadzonych w uzgodnieniu z dyrektorem urzędu celnego. W polu 23 należy podać kurs waluty obowiązujący w dniu dokonania zgłoszenia celnego. 4. Towary krajowe nabyte przez podróżnych na terenie woc ustanowionych na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, do procedury wywozu zgłasza osoba prowadząca działalność na terenie woc, na dokumencie SAD w terminach uzgodnionych z urzędem celnym. Zgłaszający w polu 44 składa oświadczenie o dokonaniu sprzedaży towarów podróżnym. Na podstawie złożonego oświadczenia oraz załączonych dokumentów wydania towarów z magazynu do punktu sprzedaży detalicznej, funkcjonariusz urzędu celnego potwierdza wywóz towarów na odwrocie karty 1A SAD poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło". Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT. 5. W wypadku zgłaszania towarów zwolnionych od cła i podatków, o których mowa w dziale X rozporządzenia, dokument SAD należy wypełnić w sposób następujący: - w polu 2 - w wywozie podać nazwę, adres i dziewięcioznakowy numer identyfikacyjny REGON koncesjonowanego podmiotu kurierskiego lub urzędu pocztowego, - w polu 5 - wpisać "1", - w polu 6 - wpisać ilość paczek, - w polu 8 - w przywozie podać nazwę, adres i dziewięcioznakowy numer identyfikacyjny REGON koncesjonowanego podmiotu kurierskiego lub urzędu pocztowego, - w polu 11 - wpisać symbol kraju, do/z którego towary są wywożone lub przywożone, - w polu 15 i 15a - podać nazwę i symbol kraju, z którego towary są przywożone, - w polu 17 i 17a - podać nazwę i symbol kraju, do którego towary są wywożone, - w polu 22 - wpisać wartość towarów w walucie kraju dominującego wartościowo, - w polu 24 - wpisać kod transakcji 93, - w polu 31 - wpisać "towary różne", - w polu 32 - wpisać "1", - pól 33, 34, 41 - nie należy wypełniać, - w polu 42 - przenieść wartość z pola 22, - pola 47 - nie należy wypełniać. Pozostałe pola należy wypełnić zgodnie z Instrukcją. 6. W wypadku zgłaszania towarów do procedury tranzytu pomiędzy urzędami celnymi znajdującymi się na polskim obszarze celnym, zgłaszający może, za zgodą organu celnego, dokonać zgłoszenia celnego obejmującego towary klasyfikowane według różnych kodów PCN lub przesyłek zbiorczych na dokumencie SAD składającym się z formularza SAD w jednej pozycji dla towaru dominującego. Ułatwienie to nie może być stosowane w odniesieniu do towarów, których przywóz wymaga pozwolenia Ministra Gospodarki (z wyłączeniem kontyngentów taryfowych). W polu 31 formularza SAD należy wpisać ogólną informację o towarach (np. "artykuły spożywcze", "wyposażenie stoisk" itp.) natomiast w polu 38 ogólną masę netto. 7. W wypadku nadania towarom po odprawie celnej czasowej rozpoczętej przed 1 stycznia 1998 r. nowego przeznaczenia celnego, dokument SAD wypełnia się w następujący sposób: - pole 23 - Kurs waluty - należy wpisać kurs waluty z dnia zgłoszenia towarów do odprawy celnej czasowej dla towarów w stanie niezmienionym albo z dnia nadania produktom kompensacyjnym (przetworzonym) przeznaczenia celnego. - pole 33 - Kod taryfy - w wypadku uznania odprawy celnej czasowej za odprawę ostateczną należy wpisać kod taryfy celnej zgodnie z przepisami obowiązującymi w dniu objęcia towarów odprawą celną czasową; w wypadku zgłoszenia produktów kompensacyjnych należy wpisać obecnie obowiązujący kod taryfy celnej właściwy dla tego produktu. - pole 24, 37 i 42 - należy wypełnić zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 1 stycznia 1998 r. Pozostałe pola wypełnia się zgodnie z obecnie obowiązującą Instrukcją wypełniania dokumentu SAD. 8. W przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, zgodnie z § 56 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie gospodarczych procedur celnych, wypełnianie formularza SAD przedstawia się następująco: 1) w zgłoszeniu celnym SAD należy podać ilość towarów, która jest obejmowana procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, 2) w polu 22 - należy wpisać wartość wyliczoną proporcjonalnie do ilości towarów z dokumentu SAD o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, 3) w polu 37 SAD - należy wpisać kod 4140, 4) w polu 44 SAD - należy wpisać dodatkowo numer SAD, na podstawie którego towar został objęty procedurą dopuszczenia do obrotu, oraz przedstawić oryginał tego dokumentu, 5) w polu 47 SAD - należy wpisać: a) w rubryce "Kwota" - wyliczoną proporcjonalnie do ilości towaru objętego zgłoszeniem kwotę należności celnych według elementów kalkulacyjnych z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą dopuszczenia do obrotu; nie jest to kwota wynikająca z długu celnego, gdyż należności celne zostały już pobrane, b) w rubryce "MP" - literę C, 6) nie należy wypełniać następujących pól: 18, 21, 25, 29, 40. Pozostałe pola należy wypełniać zgodnie z Instrukcją. Karty 7 dokumentu SAD nie należy odsyłać do statystyki. Do zgłoszenia celnego o objęcie towaru procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych nie należy dołączać następujących dokumentów: a) DWC, b) świadectwa pochodzenia, c) pozwolenia na przywóz towarów, jeśli jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów, d) dokumentu przewozowego, e) faktury. 9. Korektę danych oraz współpracę urzędów celnych z jednostkami rejestrującymi dane mogą regulować "Zasady współpracy urzędów celnych z jednostkami rejestrującymi dane", wydane w trybie odrębnym przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego. CZĘŚĆ III WYPEŁNIANIE FORMULARZA SAD PRZY WYPROWADZANIU TOWARU POZA POLSKI OBSZAR CELNY I STOSOWANIU PROCEDURY TRANZYTU POLE 1 - Deklaracja Pole składa się z trzech części. Pierwsza część pola (Należy wypełniać tylko w wywozie) W pierwszej części pola należy podać symbol: EU - jeżeli zgłoszenie celne dotyczy wywozu towarów poza polski obszar celny, w tym także z woc/sw do innej Umawiającej się Strony, wymienionej w wykazie F część III załącznika nr 7 do rozporządzenia, jako kraju przeznaczenia, EX - jeżeli zgłoszenie celne dotyczy wywozu towarów poza polski obszar celny, w tym także ze składu celnego woc/sw do kraju trzeciego, jako kraju przeznaczenia. Druga część pola (Należy wypełniać tylko w wywozie) W drugiej części pola należy podać pierwszą cyfrę z kodu wnioskowanej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, według wykazu podanego poniżej: 1 - procedura wywozu i powrotny wywóz produktów kompensacyjnych / przetworzonych, 2 - uszlachetnianie bierne, 3 - powrotny wywóz towarów w stanie nie zmienionym, objętych systemem zawieszeń. W wypadku stosowania procedury uproszczonej należy wpisać symbol "U". W takim wypadku nie wpisuje się kodu cyfrowego. Trzecia część pola (Należy wypełniać tylko w tranzycie) W trzeciej części pola, przy przewozach w WPT, należy wstawić symbol: T1 - dla towarów posiadających status towarów niewspólnotowych, których przewóz pod osłoną danego dokumentu kończy się w Umawiającej się Stronie, wymienionej w wykazie F część III załącznika nr 7 do rozporządzenia, T2 - dla towarów posiadających status towarów wspólnotowych, których przewóz pod osłoną tego dokumentu kończy się w Umawiającej się Stronie, wymienionej w wykazie F część III załącznika nr 7 do rozporządzenia; w sytuacji, gdy w poprzednim dokumencie dotyczącym procedury tranzytu towarów był on również użyty, T - dla przesyłek składających się z towarów o statusie wspólnotowym i niewspólnotowym, których przewóz pod osłoną tego dokumentu kończy się w Umawiającej się Stronie, wymienionej w wykazie F część III załącznika nr 7 do rozporządzenia. Po literze T należy nanieść poziomą kreskę uniemożliwiającą dopisanie cyfry 1 lub 2, T2F - procedura, którą mogą być objęte towary wspólnotowe nie pochodzące z obszaru podatkowego Wspólnoty; w sytuacji, gdy w poprzednim dokumencie dotyczącym procedury tranzytu towarów był on również użyty. Następujące symbole należy wpisać w trzecią część pola jeżeli karta 4 SAD jest wykorzystywana jako dokument T2L poza wspólną procedurą tranzytową, T2L - dokument potwierdzający wspólnotowy status towarów, T2LF - dokument potwierdzający wspólnotowy status towarów nie pochodzących z obszaru podatkowego Wspólnoty. Przy przewozach poza WPT należy wstawić symbol: TR - dla wszystkich towarów, które są przewożone w procedurze tranzytu pomiędzy urzędami celnymi na polskim obszarze celnym. POLE 2 - Nadawca / Eksporter (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) W wywozie należy podać nazwisko i imię lub nazwę oraz pełny adres osoby, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego (eksportera) oraz w prawym górnym rogu jego 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON. Jeżeli zgłoszenie celne na formularzu SAD składa osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej lub prowadząca działalność gospodarczą nie podlegającą obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON, w prawym górnym rogu wpisuje swój numer PESEL. Dopuszcza się możliwość dodatkowego podawania nazwiska i imienia lub nazwy i pełnego adresu nadawcy (producenta) towarów bez podawania jego numeru identyfikacyjnego REGON lub numeru PESEL. W wypadku gdy nadawca jest osobą zagraniczną nie podaje się numeru identyfikacyjnego REGON, jeżeli: a) dokonuje wywozu towarów, określonych w art. 190 § 1 pkt 6, 7 i 8 Kodeksu celnego - w polu 24 należy podać kod "92", b) dokonuje wywozu towarów, określonych w art. 190 § 1 pkt 15 lit. c) Kodeksu celnego - w polu 24 należy podać kod "94", c) dokonuje wywozu towarów sporadycznie, w sytuacjach określonych w art. 66 § 3 Kodeksu celnego - w polu 24 należy podać kod "98". W tranzycie należy podać nazwisko i imię oraz pełny adres nadawcy towaru i - z wyjątkiem osoby zagranicznej - w prawym górnym rogu jego numer identyfikacyjny REGON lub numer PESEL. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez agencję celną, to w polu tym należy podać numer REGON agencji oraz jej adres, a także dane nadawcy. Na formularzu uzupełniającym SAD-BIS w polu 2 należy podać dane wpisane w pole 2 formularza SAD, jeżeli są to dane osoby krajowej. W przypadku określonym w § 38, § 55 i § 57 należy wpisać wyraz "różni". POLE 3 - Formularze (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać kolejny numer formularza w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych formularzy SAD i formularzy uzupełniających SAD - BIS. Przykład: Jeżeli jest przedłożony jeden formularz SAD i dwa formularze uzupełniające SAD - BIS, to formularz SAD należy oznaczyć numerem 1/3, pierwszy formularz uzupełniający SAD-BIS numerem 2/3, a drugi - numerem 3/3. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, to w polu 5 należy wpisać "1", a pola 3 nie wypełnia się. POLE 4 - Wykazy załadunkowe (Nie należy wypełniać) Pole to może być wypełnione w formularzu SAD w wypadku dokonywania przewozu towarów w WPT, gdy urząd celny wyjścia znajduje się w Umawiającej się Stronie innej niż Rzeczpospolita Polska. W polu tym należy wówczas wpisać liczbę "List towarowych" dołączonych do formularza SAD. POLE 5 - Pozycje (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać liczbę zgłoszonych pozycji towarowych, wymienionych przez zgłaszającego w polach 32 na zastosowanym formularzu SAD i formularzach uzupełniających SAD - BIS. Liczba pozycji towarowych odpowiada liczbie pól 31 "Opakowania i opis towaru", które muszą być wypełnione, liczba ta nie może być większa od 99. POLE 6 - Liczba opakowań (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać łączną liczbę opakowań, w szczególności liczbę kartonów, skrzynek, bel, koli. W wypadku braku opakowań (np. przy wywozie lub przewozie towaru masowego lub towaru bez opakowania, samochodem, samolotem) należy wpisać "0". Jeżeli kontener zawiera więcej niż jedno opakowanie, należy wpisać liczbę tych opakowań. POLE 7 - Numer akt (Można wypełniać w wywozie - fakultatywnie) Wypełnia agencja celna lub nadawca dla identyfikacji i katalogowania dokumentów według własnych zasad i na własne potrzeby, np. numer kontraktu. POLE 8 - Odbiorca (Należy wypełniać w wywozie i w tranzycie) Należy podać nazwisko i imię lub nazwę oraz pełny adres osoby lub osób, która powinna odebrać towary. W przypadku tranzytu dokonywanego na polskim obszarze celnym należy wpisać dodatkowo numer REGON lub PESEL, jeżeli jest znany. W wypadku gdy towary przeznaczone są dla wielu osób w jednym kraju i dostarczane na jednakowych warunkach dostawy, można wpisać wyraz "różni" i dołączyć wykaz tych osób lub sporządzić odrębne dokumenty SAD dla każdego odbiorcy. W przypadku określonym w § 37, § 55 i 57 należy wpisać wyraz "różni". POLE 9 - Osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe (Należy wypełniać w wywozie) W prawym górnym rogu należy zawsze wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) osoby, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. Ponadto należy wpisać imię, nazwisko i numer telefonu osoby odpowiedzialnej za sprawy finansowe lub prowadzącej kontrakt u osoby, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. POLE 10 - I-szy kraj przeznaczenia (Nie należy wypełniać) POLE 11 - Kraj handlu (Należy wypełniać tylko w wywozie) W pierwszej części pola należy podać literowy symbol kraju, w którym kontrahent zagraniczny ma swoją siedzibę. Należy stosować symbole krajów zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 12 (Należy wypełniać tylko w wywozie) Przed wypełnieniem tego pola należy zapoznać się z wyjaśnieniami do pola 42. Należy podać łączną wartość zagranicznych kosztów transakcyjnych poniesionych przez osobę, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego i ujętych w cenie towaru podanej w fakturze. Wartość tę należy podać w walucie faktury, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. POLE 13 - W.P.R. - Wspólna polityka rolna (Nie należy wypełniać) POLE 14 - Zgłaszający / Przedstawiciel (Należy wypełniać tylko w wywozie) W prawym dolnym rogu osoba dokonująca zgłoszenia celnego wpisuje imię i nazwisko oraz składa podpis. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest we własnym imieniu na swoją rzecz należy wpisać - "eksporter". Jeżeli agencja celna jest przedstawicielem pośrednim, należy wpisać: - nazwę agencji celnej i jej pełny adres, - w prawym górnym rogu 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON, - w lewym dolnym rogu numer i datę wpisu na listę agentów celnych lub numer i datę zaświadczenia - do czasu otrzymania decyzji o wpisie, jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed 1 stycznia 1998 r. Jeżeli agencja celna jest przedstawicielem bezpośrednim, należy wpisać: - w pierwszym wierszu "eksporter", - w prawym górnym rogu 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON agencji celnej, - poniżej nazwę agencji celnej i jej pełny adres, - w lewym dolnym rogu numer i datę wpisu na listę agentów celnych lub numer i datę zaświadczenia - do czasu otrzymania decyzji o wpisie, jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed 1 stycznia 1998 r. Dopuszcza się stosowanie stempli z imieniem i nazwiskiem albo nazwą firmy oraz pełnym adresem zgłaszającego. Numer identyfikacyjny REGON musi znajdować się w prawym górnym rogu pola. POLE 15 - Kraj wysyłki / eksportu (Należy wypełniać tylko w tranzycie) Należy podać nazwę kraju, z którego towary są wywożone, zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. W wypadku stosowania procedury tranzytu pomiędzy urzędami celnymi wewnętrznymi należy wpisać nazwę kraju z poprzedniego stosowanego dokumentu. W wypadku przewozu towarów ze składu celnego/woc/sw: a) do innego składu celnego lub woc/sw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - należy wpisać "skład celny lub woc/sw", b) za granicę - należy wpisać "Polska" (Pole 15 a i 15 b - nie należy wypełniać) POLE 16 - Kraj pochodzenia (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy wpisać "Polska" lub podać nazwę kraju, z którego towar pochodzi, zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli towary pochodzą z więcej niż jednego kraju, to w formularzu SAD należy wpisać wyraz "różne", zaś symbole tych krajów umieścić w polach 34a dokumentu SAD i dokumentów uzupełniających SAD-BIS. Krajem pochodzenia towarów jest kraj w rozumieniu art. 16 § 1 Kodeksu celnego lub kraj w rozumieniu przepisów dotyczących preferencyjnych reguł pochodzenia. POLE 17 - Kraj przeznaczenia (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać nazwę kraju przeznaczenia zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Gdy kraj ten nie jest znany, należy wymienić nazwę ostatniego znanego kraju, do którego towar został skierowany. (Pole 17 a - należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać literowy symbol kraju przeznaczenia zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. (Pole 17 b - nie należy wypełniać) POLE 18 - Znaki i przynależność państwowa środka transportu przy wyjściu (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) W pierwszej części pola należy podać znaki lub numery rejestracyjne i nazwę środka transportu (np. ciężarówki, statku, wagonu, samolotu), na który towary zostały bezpośrednio załadowane przy ich przedstawianiu urzędowi celnemu podczas wypełniania formalności wywozowych lub tranzytowych. W drugiej części pola należy wpisać literowy symbol kraju rejestracji ciągnącego względnie pchającego środka transportu, zgodnie z symbolami podanymi w wykazie F załącznika nr 7 do rozporządzenia (np. jeżeli ciągnik i przyczepa mają różne znaki, należy podać znaki ciągnika i przyczepy oraz kraj rejestracji ciągnika). W wymianie towarowej z zagranicą w obrocie pocztowym oraz przy transporcie towarów koleją lub stałymi urządzeniami transportowymi nie podaje się znaków i kraju rejestracji. POLE 19 - Kontener (Kont.) (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy wpisać: 0 - dla towarów nie przewożonych w kontenerze, 1 - dla towarów przewożonych w kontenerze. POLE 20 - Warunki dostawy (Należy wypełniać tylko w wywozie) W pierwszej części pola należy wpisać 3-literowy symbol warunków dostawy, zgodny z warunkami przyjętymi w kontrakcie. Przy wypełnianiu należy stosować symbole i nazwy warunków dostawy według Incoterms'90, zgodne z wykazem A załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli ze względów handlowych dostawa następuje na innych warunkach niż przewiduje kontrakt, to należy podać symbol faktycznych warunków dostawy. Jeżeli są to inne warunki dostaw niż określone w Incoterms'90, należy wówczas zastosować symbole Incoterms'90 najbardziej zbliżone do warunków uzgodnionych w kontrakcie. W drugiej części pola należy podać nazwę miejsca, w którym następuje według faktycznych warunków przeniesienie ze sprzedającego na kupującego obowiązku ponoszenia kosztów. Część trzecią wypełnia się tylko w wypadku, gdy miejsce wymienione w części drugiej znajduje się poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej. Należy wtedy wpisać literowy symbol kraju zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia, w którym znajduje się miejsce określone w warunkach dostawy i opisane w drugiej części pola. Jeżeli dostawa jest realizowana na różnych warunkach, to należy wypełnić odrębne dokumenty SAD dla każdego warunku dostawy. POLE 21 - Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy wypełniać zgodnie z zasadami wypełnienia pola 18. Jeżeli jest to ten sam środek transportu, który został opisany w polu 18, pola nie należy wypełniać. W wypadku transportu kombinowanego lub wykorzystywania kilku środków transportu aktywnym środkiem transportu jest ten, który porusza cały zestaw (np. w wypadku "ciężarówka na statku morskim" aktywnym środkiem transportu jest statek, w wypadku "ciągnik z naczepą" aktywnym środkiem transportu jest ciągnik). POLE 22 - Waluta i ogólna wartość faktury (Należy wypełniać tylko w wywozie) Pole składa się z dwóch części. W części pierwszej należy podać trzyliterowy symbol waluty zgodny z fakturą lub innym dokumentem określającym wartość towarów. Waluta faktury musi być zgodna z wykazem walut obcych określonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego jako waluty wymienialne. Jeżeli zgłaszający dysponuje indywidualnym zezwoleniem dewizowym Narodowego Banku Polskiego, podaje symbol waluty i wartość faktury w walucie niewymienialnej. Symbole tych walut określone są w niepublikowanych tabelach Narodowego Banku Polskiego dostępnych w urzędach celnych. Dopuszcza się przyjmowanie faktur wystawionych w złotych polskich. Jeżeli w danej dostawie występują towary sprzedane lub wycenione w różnych walutach (dotyczy również dostaw bezpłatnych) to dla każdego rodzaju waluty należy wypełnić odrębny dokument SAD. Jeżeli wywożone są towary, których wywóz jest dokonywany na podstawie umów międzynarodowych, przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych, stosowanych w handlu zagranicznym, oprócz zezwolenia dewizowego wymagane jest przedstawienie pozwolenia na wywóz. W części drugiej pola należy wpisać wartość przesyłki zgodną z fakturą lub innym dokumentem określającym wartość towaru. Wartość ta musi wynikać z warunku dostawy podanego w polu 20. Wartość podaje się z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Jeżeli są to liczby całkowite należy po przecinku wpisać 00. Wartości tej nie należy pomniejszać o różnego rodzaju upusty lub rabaty uzgodnione z kontrahentem zagranicznym, podawane w polu 45. POLE 23 - Kurs waluty (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać kurs waluty obowiązujący w dniu dokonania zgłoszenia celnego określony w polu A - "Urząd celny wysyłki/eksportu". W wypadku transakcji dokonywanych w walutach wymienialnych, dla ustalania wartości i wartości statystycznej towarów w wywozie, stosuje się kursy średnie waluty krajowej w stosunku do walut obcych określone zgodnie z zasadami podanymi w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie sposobu stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w celu ustalenia wartości celnej. W wypadku transakcji dokonywanych w walutach niewymienialnych (na podstawie zezwolenia dewizowego), obowiązuje kurs średni, niezmienny w ciągu dwóch tygodni, ustalany na podstawie wykazu walut niepublikowanych w tabelach Narodowego Banku Polskiego, dostępnych w urzędach celnych. Kurs obowiązuje od środy od godz. 0.00 przez okres dwóch tygodni do wtorku do godz. 24.00. W wypadku wpisania w polu 22 złotych polskich, należy wpisać kurs 1.0000. W wypadku powrotnego wywozu towaru objętego uprzednio procedurą odprawy czasowej należy przyjmować kurs z dnia zgłoszenia celnego towaru do procedury odprawy czasowej. W wypadku wywozu lub powrotnego wywozu towaru w stanie nie zmienionym, objętego uprzednio procedurą uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną, należy przyjmować kurs z dnia zgłoszenia celnego towaru do procedury uszlachetniania czynnego (datę tego zgłoszenia celnego należy wpisać w polu 44). POLE 24 - Rodzaj transakcji (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać kod rodzaju transakcji odpowiadający danej dostawie zgodnie z wykazem C załącznika nr 7 do rozporządzenia, wpisując po jednej cyfrze kodu w każdą z części pola. W wypadku różnych rodzajów transakcji należy wpisać rodzaj transakcji dominujący wartościowo w danej dostawie. POLE 25 - Rodzaj transportu na granicy (Należy wypełniać w wywozie i w tranzycie) W pierwszej części pola należy wpisać dwucyfrowy kod określający rodzaj środków transportu, zgodnie z wykazem D załącznika nr 7 do rozporządzenia, odpowiadający treści pól 18 i 21. W wypadku procedury tranzytu między urzędami celnymi wewnętrznymi w urzędzie celnym wyjścia należy podać środek transportu. POLE 26 - Rodzaj transportu wewnętrznego (Nie należy wypełniać) POLE 27 - Miejsce załadunku (Nie należy wypełniać) POLE 28 - Adnotacje finansowe i bankowe (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać numer podstawowego rachunku bankowego osoby krajowej dokonującej wywozu towarów poza polski obszar celny oraz nazwę i wskazanie oddziału banku prowadzącego ten rachunek. W wypadku osób fizycznych pola tego można nie wypełniać, jeżeli wartość płatności, która może być dokonywana bez pośrednictwa banku, nie przekracza kwoty określonej w przepisach prawa dewizowego. POLE 29 - Urząd celny wywozu (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać sześciocyfrowy kod oddziału lub posterunku celnego granicznego, przez który towary będą wywiezione poza polski obszar celny, według wykazu urzędów celnych i ich kodów, zawartego w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 284 § 4 Kodeksu celnego. POLE 30 - Lokalizacja towaru (Nie należy wypełniać) POLE 31 - Opakowania i opis towaru. Znaki i numery - Numery kontenera (-ów). Liczba i rodzaj (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać znaki i numery, liczbę i rodzaj opakowań lub, w wypadku towarów nie zapakowanych, liczbę ujętych w zgłoszeniu celnym towarów lub wpisać wyraz "luzem". Jeżeli towary są przewożone w kontenerach, to należy podać numery kontenerów. Należy podać zwyczajowy opis handlowy towaru. Dla formalności wywozowych opis ten musi zawierać dane niezbędne dla identyfikacji towaru. Jeżeli jest wypełniane pole 33 "Kod towaru", opis ten musi umożliwić klasyfikację towaru według kodu taryfy celnej. Przy opisie pojazdów samochodowych, ich nadwozi, podwozi należy podać informacje w następującej kolejności: - ROK - rok produkcji, - MK - markę, typ/model, - PS - pojemność skokową, - NR P/N - numer podwozia/nadwozia, - NR S - numer silnika, - RP - rodzaj paliwa, W wypadku zgłoszenia celnego pojazdów samochodowych należy wpisać co najmniej: rok produkcji, markę, typ/model, pojemność skokową, numer podwozia/nadwozia, rodzaj paliwa. W wypadku zgłoszenia celnego nadwozia lub podwozia samochodowego należy wpisać co najmniej: rok produkcji, markę, typ/model, jego numer. W wypadku określonym w § 6 ust. 4 nie wymaga się podawania informacji dotyczących roku produkcji, marki, pojemności skokowej, numeru podwozia/nadwozia, numeru silnika i rodzaju paliwa. W wypadku stosowania procedury uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, poza godzinami pracy urzędu celnego w polu tym umieszcza się, dużymi drukowanymi literami, napis w kolorze czerwonym o treści: "WYSYŁKA POZA GODZINAMI PRACY URZĘDU CELNEGO". W lewym dolnym rogu należy wpisać numer koncesji przewoźnika, jeżeli jest wymagana na podstawie odrębnych przepisów. Numer koncesji należy wpisać tylko na formularzu SAD w następujący sposób: T/1234567, gdzie: T - koncesja towarowa, 1234567 - siedmiocyfrowy numer koncesji. POLE 32 - Pozycja Nr (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy wpisać kolejny numer danej pozycji towarowej. Jeżeli wypełniany jest tylko formularz SAD, to w pierwszej części należy wpisać "1", a część drugą pozostawić niewypełnioną. Jeżeli w danej dostawie stosuje się zestaw SAD, to na formularzu SAD należy wpisać "1", a na dokumencie uzupełniającym SAD-BIS przy każdej wymienionej pozycji towarowej należy w pierwszej części pola wpisać jej kolejny numer, a część drugą pola pozostawić niewypełnioną. Ostatni numer pozycji musi być zgodny z liczbą wpisaną w polu 5 i nie może przekraczać liczby 99. POLE 33 - Kod towaru (Należy wypełniać w wywozie i w tranzycie) Pole składa się z 5 części. W części pierwszej wpisuje się 8 znaków, a w części drugiej - ostatni znak z 9-cyfrowego kodu towaru według aktualnej taryfy celnej, opartej na Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). Pozostałych części pola nie wypełnia się. Jeżeli w zgłoszeniu celnym stosuje się zestaw SAD, to na formularzu SAD i formularzach uzupełniających SAD-BIS należy przy każdej wymienionej pozycji towarowej napisać jej 9-cyfrowy kod PCN, odpowiadający opisowi pól 31. W tranzycie pole 33 wypełnia się tylko dla towarów określonych w § 16 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz § 68 ust. 1. W wypadku sporządzania dokumentu SAD, w którym w trzeciej części pola 1 "Deklaracja" użyto symbolu T2, należy wpisać kod towaru z poprzedniego dokumentu T2. POLE 34 - Kod kraju pochodzenia (Należy wypełniać tylko w wywozie) W polu 34a należy wpisać literowy symbol kraju pochodzenia towaru, zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia, odpowiadający opisowi słownemu w polu 16. Jeżeli w polu 16 wpisano wyraz "różne", to w kolejnych pozycjach formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS należy wpisać literowy symbol kraju pochodzenia danej pozycji taryfowej opisywanej w polu 31. Pola 34b nie należy wypełniać. POLE 35 - Masa brutto w kilogramach (Należy wypełniać w wywozie i w tranzycie) Należy wpisać masę brutto towaru, wyrażoną w pełnych kilogramach. W wypadku gdy masa towaru wynosi mniej niż 0,50 kilograma, należy wpisać "0". Jeżeli masa wynosi 0,50 kilograma lub więcej, lecz mniej niż 1 kilogram, należy wpisać "1". Dla mas większych od 1 kilograma wartości po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. Przez masę brutto rozumie się masę towaru z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników, kontenerów oraz materiałów wypełniających. Masę brutto całej dostawy podaje się wyłącznie w polu 35 formularza SAD; w formularzach uzupełniających SAD-BIS pola 35 nie należy wypełniać. POLE 37 - Procedura (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać kod procedury celnej lub przeznaczenia celnego, do której towary zostały zgłoszone, zgodnie z wykazem B załącznika nr 7 do rozporządzenia. Pole składa się z dwóch części. W pierwszej części należy wpisać 4-cyfrowe połączenie dwóch kodów procedur celnych lub przeznaczeń celnych: - jako pierwsze dwie cyfry podaje się kod aktualnie zastosowanej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, - jako dwie następne cyfry podaje się kod procedury celnej lub przeznaczenia celnego, zastosowanych uprzednio przez polskie władze celne w stosunku do danego towaru, a jeżeli nie stosowano uprzednio żadnej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, to jako drugi kod należy wpisać "00". Części drugiej nie należy wypełniać. W formularzu uzupełniającym SAD-BIS pola 37 nie należy wypełniać. POLE 38 - Masa netto w kilogramach (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy podać masę netto towaru opisanego w polu 31, wyrażoną w pełnych kilogramach. Przez masę netto rozumie się masę towaru bez opakowania. W wypadku gdy masa towaru wynosi mniej niż 0,50 kilograma, należy wpisać "0". Jeżeli masa wynosi 0,50 kilograma lub więcej, lecz mniej niż 1 kilogram, należy wpisać "1". Dla mas większych od 1 kilograma, wartości po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. W wypadku sporządzania dokumentu SAD, w którym w trzeciej części pola 1 "Deklaracja" użyto symbolu T2, to należy wypełnić masę towaru z poprzedniego dokumentu T2. POLE 39 - Kontyngent (Nie należy wypełniać) POLE 40 - Deklaracja skrócona / Poprzedni dokument (Należy wypełniać tylko w tranzycie) Należy wpisać nazwę i numer karnetu TIR, ATA, kolejowych, morskich i lotniczych listów przewozowych lub dokumentu SAD stosowanych w poprzedniej procedurze tranzytu. Przy powtórnym tranzycie z zastosowaniem dokumentu SAD należy wpisać datę i numer ewidencyjny z pola C pierwszego dokumentu SAD. POLE 41 - Uzupełniająca jednostka miary (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać ilość towaru w liczbach całkowitych, wyrażoną w jednostce miary umieszczonej w taryfie celnej, przy danej pozycji towarowej. Wartości po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. Pola nie należy wypełniać, jeżeli danej pozycji taryfowej nie przypisano w taryfie celnej uzupełniającej jednostki miary. POLE 42 (Należy wypełniać tylko w wywozie) 1) Należy wpisać wartość towaru opisanego w polu 31, na bazie franco granica polska lub FOB port polski, w walucie faktury. Wartość tę należy podawać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Warunki dostawy EXW, FCA, FAS i FOB z podaną miejscowością polską uważa się za równoważne z franco granica polska. Jeżeli wartość w polu 22 jest ustalana na innej bazie dostawy, niż wyżej podane, w polu 12 należy wpisać zagraniczne koszty transakcyjne poniesione przez sprzedającego. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest dla jednej pozycji, to w polu 42 należy podać wartość z pola 22 pomniejszoną o wartość z pola 12. W wypadku zgłaszania większej liczby pozycji, należy postępować według zasad wypełniania pola 42 opisanych w części V. 2) W wypadku: - zakończenia procedury uszlachetniania czynnego procedurą wywozu lub powrotnym wywozem, - wywozu produktu kompensacyjnego wytworzonego z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania, - zakończenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną powrotnym wywozem należy wpisać wartość produktu kompensacyjnego lub przetworzonego: a) wynikającą z wartości faktury przypadającą na daną pozycję towarową i z wartości towarów przywiezionych lub ekwiwalentnych użytych do uszlachetniania/przetworzenia tego towaru określonych w polu 44 - w przypadku gdy procedurą objęte są towary powierzone, albo b) wynikającą z wartości faktury przypadającą na daną pozycję towarową - w przypadku gdy procedurą objęte są towary sprzedane/zakupione, uwzględniając zasady podane w pkt 1. 3) W przypadku zgłoszenia w formie skróconej w polu tym należy wpisać wartość towaru na bazie franco granica polska. POLE 44 - Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia (Należy wypełniać w wywozie i tranzycie) Należy wpisać informację o przedłożonych dokumentach, a w szczególności ich numer, rodzaj, ilość według poniższych zasad: 1) w pierwszym górnym wierszu należy wpisać informacje o numerze pozwolenia: - WM/999999/999999/9999999999* - dla pozwoleń na wywóz wydanych przez Ministra Gospodarki, - WU/999999/999999 - dla pozwoleń wydanych przez dyrektora urzędu celnego, - TU/999999/999999/9999999999* - dla pozwoleń na tranzyt wydanych przez dyrektora urzędu celnego. Poszczególne człony numeru pozwolenia oznaczają: - pierwsze sześć cyfr - kod urzędu celnego, w którym zarejestrowano oryginał pozwolenia, - drugie sześć cyfr - ostatnie sześć cyfr z numeru pozwolenia na wywóz wydanego przez Ministra Gospodarki lub numer pozwolenia na wywóz, tranzyt albo korzystanie z gospodarczej procedury celnej wydanego przez dyrektora urzędu celnego, - ostatnie dziesięć cyfr (oznaczone "*") - określa numer kontrolny towaru lub technologii z odpowiedniego wykazu towarów i technologii, objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą, z pola "numer kontrolny towaru/technologii" pozwolenia. Informacje o numerze pozwolenia należy podawać przy każdej pozycji towarowej, której one dotyczą. Jeżeli występuje równocześnie pozwolenie Ministra Gospodarki i dyrektora urzędu celnego, należy wpisać w kolejności: - w pierwszym wierszu pozwolenie Ministra Gospodarki, - w kolejnych wierszach pozwolenie dyrektora urzędu celnego. 2) w wypadku stosowania procedur gospodarczych: a) zakończenie procedury składu celnego procedurą wywozu: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury składu celnego, np. SAD E07/190410/00/000235 - 99.07.01, b) zakończenie procedury uszlachetniania czynnego procedurą wywozu lub powrotnym wywozem: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury uszlachetniania czynnego np. SAD E06/190410/00/000235 - 99.07.01, a w dolnym lewym rogu podać wartość towarów przywożonych, wynikającą z dokumentu objęcia towaru procedurą uszlachetniania czynnego, w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie symbol PM oznacza towary przywożone, drugi człon - wartość towarów przywożonych, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, w wysokości przypadającej na daną pozycję towarową, c) w wypadku wywozu produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania czynnego należy w dolnym lewym rogu podać wartość towarów ekwiwalentnych użytych w procesie uszlachetniania czynnego w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie po symbolu PM należy wpisać wartość towarów ekwiwalentnych, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, w wysokości przypadającej na daną pozycję towarową. d) zakończenie procedury odprawy czasowej powrotnym wywozem: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury odprawy czasowej np. SAD E05/190410/00/000235 - 99.07.01, e) zakończenie procedury uszlachetniania biernego procedurą wywozu: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury uszlachetniania biernego np. SAD E10/190410/00/000235 - 99.07.01, f) wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, objętych procedurą uszlachetniania czynnego, w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury uszlachetniania czynnego np. SAD E06/190410/00/000235 - 99.07.01, g) zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną powrotnym wywozem: - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego towaru do procedury przetwarzania pod kontrolą np. SAD E22/190410/00/000235 - 99.07.01, a w dolnym lewym rogu podać wartość towarów przywożonych, wynikającą z dokumentu objęcia towaru procedurą przetwarzania pod kontrolą celną w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie symbol PM oznacza towary przywożone, drugi człon - wartość towarów przywożonych, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, w wysokości przypadającej na daną pozycję towarową. 3) zezwala się na stosowanie w opisie pola skrótów, np.: DWC = Deklaracja Wartości Celnej, EUR.1 = świadectwo przewozowe, REGON = zaświadczenie o nadaniu numeru identyfikacyjnego REGON, CIS = świadectwo standaryzacyjne, CMR = drogowy list przewozowy, AWB = lotniczy list przewozowy. 4) części pola "Kod dodatkowych informacji (Kod D.I.)" nie należy wypełniać. 5) określenie trasy przewozu towarów, o której mowa w § 60 poprzez wpisanie kodów krajów przez które ma nastąpić przewóz. W przypadku stosowania procedury uproszczonej należy podać numer pozwolenia. W przypadku określonym w § 193 ust. 2 należy wpisać "Proszę o zwrot oryginału faktury". W przypadku wystawienia dokumentu TP zapisać: dokument TP. POLE 45 (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy wpisać wartość upustu lub rabatu uzgodnionego z kontrahentem zagranicznym, w walucie faktury podanej w polu 22, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W polu należy wpisywać jedynie upusty lub rabaty potwierdzone na fakturze. POLE 46 - Wartość statystyczna (Należy wypełniać tylko w wywozie) Należy podać wartość wynikającą z wyliczenia: pole 46 = (pole 42 - pole 45) x pole 23 : przelicznik ilościowy waluty podany w tabeli kursowej. Zaokrąglenie do pełnych złotych następuje w ten sposób, że końcówki poniżej 50 groszy pomija się, a końcówki wynoszące 50 groszy i więcej podnosi się do pełnych złotych. POLE 47 - Obliczanie opłat (Nie należy wypełniać) POLE 48 - Płatność odroczona (Nie należy wypełniać) POLE 49 - Oznaczenie składu (Należy wypełniać tylko przy wywozie ze składów celnych i WOC/SW) Należy podać numer i rok wydania pozwolenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł na prowadzenie składu celnego. W wypadku wolnego obszaru celnego należy wpisać "WOC" i jego lokalizację. W wypadku składu wolnocłowego należy wpisać "SW" i jego lokalizację. POLE 50 - Główny zobowiązany (upoważniony przedstawiciel, miejsce, data i podpis) (Należy wypełniać tylko w tranzycie) Wypełnianie w procedurze tranzytu poza WPT. Należy podać imię i nazwisko, albo nazwę firmy oraz pełny adres głównego zobowiązanego, potwierdzone jego własnoręcznym podpisem. Jeżeli zgłaszający do procedury tranzytu jest osobą prawną lub jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, prowadzącą działalność gospodarczą, to osoba podpisująca dokument SAD musi podać obok swojego podpisu, swoje stanowisko w firmie. Jeżeli zgłoszenia towaru do procedury tranzytu dokonuje agencja celna, działająca z upoważnienia głównego zobowiązanego, podpis składa pracownik tej agencji. Ponadto należy podać informację o wysokości i formie, w jakiej złożono zabezpieczenie, w postaci zapisu: "Złożono zabezpieczenie w wysokości ...... w formie ......". Jeżeli nie złożono zabezpieczenia, należy podać informację w postaci zapisu: "Nie złożono zabezpieczenia". Wypełnianie w WPT Należy podać imię i nazwisko albo nazwę firmy i pełny adres głównego zobowiązanego, potwierdzone jego własnoręcznym podpisem. Jeżeli główny zobowiązany dokonuje zgłoszenia celnego za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela, należy podać również jego imię i nazwisko. Zamiast głównego zobowiązanego, podpis składa jego upoważniony przedstawiciel. W wypadku dokonywania zgłoszenia towaru do procedury tranzytu przez agencję celną posiadającą upoważnienie od głównego zobowiązanego lub upoważnionego przedstawiciela, podpis składa pracownik tej agencji. POLE 51 - Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraj) (Należy wypełniać tylko w tranzycie w WPT) Należy podać urzędy celne wwozu każdej Umawiającej się Strony, przez której obszar celny towary będą przewożone. Jeśli transport będzie przebiegał przez terytorium krajów trzecich, należy podać urząd celny wywozu, przez który środek transportu opuści terytorium Umawiającej się Strony. W wypadku gdy przewidywany urząd celny przeznaczenia znajduje się na obszarze celnym Unii Europejskiej, w polu tym należy wpisać pierwszy przewidywany urząd celny tranzytowy przywozu znajdujący się na obszarze celnym Unii Europejskiej. Urzędy celne tranzytowe są umieszczone w "Wykazie urzędów celnych właściwych dla Wspólnej Procedury Tranzytowej". Po nazwie danego urzędu celnego należy podać symbol danego kraju według wykazu F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli przewóz towarów dokonywany jest między urzędami celnymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pola tego nie należy wypełniać. POLE 52 - Gwarancje nieważne na (Należy wypełniać tylko w tranzycie w WPT) W lewej części pola, w pierwszym wierszu należy podać rodzaj, numer, datę i miejsce wystawienia gwarancji. W prawej części pola należy podać kod rodzaju gwarancji złożonej dla towaru objętego daną procedurą, zgodnie z kodami podanymi w wykazie G załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli złożona gwarancja generalna lub pojedyncza nie jest ważna na wszystkie Umawiające się Strony lub główny zobowiązany wyklucza pewne Umawiające się Strony z ważności gwarancji generalnej, to należy wymienić te kraje w drugim wierszu lewej części pola. Ponadto należy podać informacje dodatkowe określone dla danego rodzaju gwarancji w wykazie G załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 53 - Urząd celny przeznaczenia (i kraj) (Należy wypełniać tylko w tranzycie) Należy podać nazwę urzędu celnego przeznaczenia, w którym następuje zakończenie procedury tranzytu. Urzędy celne przeznaczenia dla Umawiających się Stron są wymienione w "Wykazie urzędów celnych właściwych dla wspólnej procedury tranzytowej". Jeżeli urząd celny przeznaczenia nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy wpisać literowy symbol kraju urzędu celnego przeznaczenia. POLE 54 - Miejsce i data, podpis zgłaszającego / przedstawiciela (Należy wypełniać tylko w wywozie) Pole jest wypełniane, gdy zgłaszający potwierdza odbiór kart. Karta pozostająca w urzędzie celnym wyjścia musi być podpisana przez zgłaszającego. Zgłaszający potwierdza odbiór kart podpisem i wpisuje swoje dane: imię i nazwisko, nr dowodu tożsamości, oraz wpisuje datę (w systemie RR-MM-DD). W wypadku przesłania karty 3 pocztą, potwierdzeniem odbioru jest podpis na druku pocztowym "za potwierdzeniem odbioru". Potwierdzenie to należy połączyć w sposób trwały z kartą SAD przeznaczoną dla urzędu celnego. CZĘŚĆ IV FORMALNOŚCI PODCZAS TRANSPORTU Poniższe pola należy wypełniać, gdy podczas przewozu towarów z urzędu celnego wyjścia do urzędu celnego przeznaczenia zachodzi konieczność dokonania wpisów na dokumencie SAD towarzyszącemu towarom. Wpisy dotyczące transportu, dokonywane są przez przewoźnika w trakcie procedury tranzytu. Przewoźnik jest odpowiedzialny za środek transportu, na który towary zostały bezpośrednio załadowane. Wpisy mogą być dokonane ręcznie, o ile są czytelne. W takim wypadku egzemplarze należy wypełniać długopisem. Wpisy można nanosić tylko na karcie 4 i 5. Odnoszą się one do pól 55 i 56. W wypadku dokonywania przeładunków należy wypełniać pole 55. POLE 55 - Przeładunki Pierwsze trzy wiersze tego pola wypełnia przewoźnik, jeżeli towary w trakcie danej procedury tranzytowej są przeładowywane z jednego środka transportu na inny lub z jednego kontenera do innego. W wypadku przeładunku przewoźnik musi się porozumieć z właściwymi organami celnymi, szczególnie jeżeli jest wymagane zdjęcie dotychczasowych lub założenie nowych zamknięć celnych lub wpisanie uwag do dokumentów tranzytowych. Jeżeli zamknięcia celne są bezpośrednio założone na opakowanie towaru lub towary posiadają cechy pozwalające, w sposób nie budzący wątpliwości, ustalić ich tożsamość, takie jak numery fabryczne w sposób trwały umieszczone na towarze i cechy te są odnotowane w polu 31 noty tranzytowej, to w przypadku przeładunku nie ma obowiązku potwierdzania pola F przez funkcjonariusza celnego. W pozostałych przypadkach urząd celny sprawujący dozór celny potwierdza dokonanie przeładunku w polu F na kartach 4 i 5 dokumentu SAD. Po zakończeniu przeładunku karty 4, 5 i 7 dokumentu SAD zwracane są przewoźnikowi, natomiast kserokopię karty 4 dokumentu SAD należy załączyć do książki służby. Jeżeli konieczność przeładunku jest spowodowana siłą wyższą i następuje poza urzędem celnym, przewoźnik musi opatrzyć dokument tranzytowy odpowiednią uwagą i w wypadku gdy jest wymagane założenie nowych zamknięć celnych, w celu poświadczenia tego faktu, poinformować o tym właściwy miejscowo urząd celny. POLE 56 - Inne zdarzenia podczas przewozu Pole to należy wypełniać według zobowiązań w ramach procedury tranzytowej. Jeżeli towary są załadowane na naczepę i podczas transportu ma miejsce tylko wymiana ciągnika bez naruszania zamknięć celnych lub przeładunku towarów, to należy w tym polu podać znaki i kraj rejestracji nowego ciągnika. W takich wypadkach nie jest wymagana pieczęć właściwych organów celnych. CZĘŚĆ V WYPEŁNIANIE FORMULARZA SAD PRZY WPROWADZANIU TOWARU NA POLSKI OBSZAR CELNY POLE 1 - Deklaracja Pole składa się z trzech części. Pierwsza część pola. W pierwszej części pola należy podać symbol: EU - jeżeli zgłoszenie celne dotyczy przywozu towarów z Umawiającej się Strony, IM - jeżeli zgłoszenie celne dotyczy przywozu towarów z krajów trzecich, nie będących Umawiającymi się Stronami, SK - jeżeli zgłoszenie celne dotyczy wprowadzenia towarów do woc/sw lub objęcia towarów procedurą składu celnego oraz wyprowadzenia na pozostały polski obszar celny towarów krajowych złożonych uprzednio w składzie celnym/woc/sw. Druga część pola. W drugiej części pola należy podać pierwszą cyfrę z kodu wnioskowanej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, zgodnie z wykazem podanym poniżej: 4 - dopuszczenie do obrotu, uszlachetnianie czynne w systemie ceł zwrotnych, 5 - odprawa czasowa, uszlachetnianie czynne w systemie zawieszeń lub przetwarzanie pod kontrolą celną, 6 - dopuszczenie do obrotu towarów powracających lub towarów krajowych objętych uprzednio procedurą składu celnego lub uprzedni przywóz produktu zamiennego, 7 - objęcie towarów procedurą składu celnego lub wprowadzenie do woc/sw. W przypadku składania zgłoszenia celnego uzupełniającego należy wpisać symbol U. W takim przypadku nie wpisuje się kodu cyfrowego. Trzecia część pola. (Nie należy wypełniać) POLE 2 - Nadawca / Eksporter Należy podać nazwisko i imię, albo nazwę firmy i pełny adres eksportera (kontrahenta). W wypadku, gdy towary pochodzą od wielu kontrahentów z jednego kraju i są dostarczane na jednakowych warunkach dostawy, można wpisać wyraz "różni" i załączyć spis eksporterów. W wypadku złożenia towarów w składzie celnym lub wprowadzeniu do woc/sw: a) z polskiego obszaru celnego - należy podać imię i nazwisko, albo nazwę firmy oraz pełny adres podmiotu oraz w prawym górnym rogu jego 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON, b) z zagranicy - należy podać nazwę i pełny adres kontrahenta zagranicznego, c) z innego składu celnego/woc/sw - należy podać dane osoby krajowej lub kontrahenta zagranicznego, które były wpisane w polu 2 dokumentu SAD, w oparciu o który towary po raz pierwszy złożono w składzie celnym lub wprowadzono do woc/sw. W wypadku wyprowadzenia towarów ze składu celnego/woc/sw na polski obszar celny, należy podać dane osoby krajowej lub kontrahenta zagranicznego, które były wpisane w polu 2 dokumentu SAD, w oparciu o który towary po raz pierwszy złożono w składzie celnym lub wprowadzono do woc/sw. Na formularzu uzupełniającym SAD-BIS w polu 8 należy zawsze podać dane osoby krajowej. POLE 3 - Formularze Należy podać kolejny numer formularza w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych formularzy SAD i formularzy uzupełniających SAD - BIS. Przykład: Jeżeli jest przedłożony jeden formularz SAD i dwa formularze uzupełniające SAD - BIS, to formularz SAD należy oznaczyć numerem 1/3, pierwszy formularz uzupełniający SAD-BIS numerem 2/3, a drugi numerem 3/3. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, to w polu 5 należy wpisać "1", a pola 3 nie wypełnia się. POLE 4 - Wykazy załadunkowe (Nie należy wypełniać) POLE 5 - Pozycje Należy podać liczbę zgłoszonych pozycji towarowych, wymienionych przez zgłaszającego w polach 32 na zastosowanym formularzu SAD i wszystkich formularzach uzupełniających SAD-BIS. Liczba pozycji towarowych odpowiada liczbie pól 31 "Opis towaru", które muszą być wypełnione i nie może być większa od 99. POLE 6 - Liczba opakowań Należy podać liczbę opakowań w szczególności liczbę kartonów, skrzynek, bel, ilość koli. W wypadku braku opakowań (np. przy przywozie towaru masowego lub bez opakowania samochodem, samolotem) należy wpisać "0". Jeżeli kontener zawiera więcej niż jedno opakowanie, należy wpisać liczbę tych opakowań. POLE 7 - Numer akt (wypełnia się fakultatywnie) Wypełnia agencja celna lub importer dla identyfikacji i katalogowania dokumentów, według własnych zasad i na własne potrzeby (np. według numeru kontraktu). POLE 8 - Odbiorca Należy podać imię i nazwisko, albo nazwę firmy oraz pełny adres osoby dokonującej przywozu towarów na polski obszar celny (importera) oraz w prawym górnym rogu jej 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON. Jeżeli zgłoszenie celne na formularzu SAD składa osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej lub prowadząca działalność gospodarczą nie podlegającą obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON, w prawym górnym rogu wpisuje swój numer PESEL. W omówionych niżej sytuacjach nie podaje się numeru identyfikacyjnego REGON, o ile importer jest osobą zagraniczną: a) jeżeli dokonuje przywozu towarów określonych w art. 190 § 1 pkt 6, 7 i 8 Kodeksu celnego - w takim wypadku w polu 24 należy wpisać kod "92", b) jeżeli dokonuje przywozu towarów określonych w art.190 § 1 pkt 15 lit. c) Kodeksu celnego - w takim wypadku w polu 24 należy wpisać kod "94", c) jeżeli dokonuje przywozu towarów określonych w art.190 § 1 pkt 10 Kodeksu celnego - w takim wypadku w polu 24 należy wpisać kod "94", d) jeżeli dokonuje przywozu towarów sporadycznie, w sytuacjach określonych w art. 66 § 3 Kodeksu celnego - w polu 24 należy podać kod "98". Dopuszcza się możliwość dodatkowego podawania nazwy i adresu odbiorcy towaru bez podawania jego numeru identyfikacyjnego REGON lub PESEL. W wypadku złożenia towarów w składzie celnym lub wprowadzeniu do woc/sw: a) z polskiego obszaru celnego - należy podać dane kontrahenta, dla którego towary są przeznaczone. Jeżeli odbiorca nie jest znany, to pole pozostawia się nie wypełnione, a w polu 24 wpisuje się rodzaj transakcji "98" (osoba nieznana), b) z zagranicy - należy podać dane osoby krajowej, c) z innego składu celnego/woc/sw - należy podać dane kontrahenta, dla którego towary są przeznaczone. Jeżeli odbiorca nie jest znany pole to pozostawia się nie wypełnione, a w polu 24 wpisuje się rodzaj transakcji "98" (osoba nieznana). W wypadku wyprowadzenia towarów ze składu celnego/woc/sw na polski obszar celny, należy podać dane krajowej osoby (importera) dokonującej przywozu towaru z zagranicy. Na formularzu uzupełniającym SAD-BIS w polu 8 należy podać dane zawarte w polu 8 SAD, jeżeli są to dane osoby krajowej. Dopuszcza się stosowanie stempli z podanym nazwiskiem i imieniem (albo firmą) oraz pełnym adresem osoby, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. POLE 9 - Osoba odpowiedzialna za sprawy finansowe W prawym górnym rogu należy zawsze wpisać numer identyfikacji podatkowej (NIP) osoby krajowej, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. Ponadto należy wpisać imię, nazwisko i numer telefonu osoby odpowiedzialnej za sprawy finansowe lub prowadzącej kontrakt w firmie osoby na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. Jeżeli osoba przywożąca towar jest reprezentowana przez agencję celną upoważnioną do uiszczania w jej imieniu należności celnych i innych opłat lub składania zabezpieczenia tych należności i opłat, to należy podać nazwę agencji i jej adres oraz imię, nazwisko i numer telefonu osoby prowadzącej daną sprawę z upoważnienia agencji celnej, a w lewym dolnym rogu numer koncesji na prowadzenie działalności jako agencji celnej. POLE 10 - Ostatni kraj załadunku (Nie należy wypełniać) POLE 11 - Kraj handlu / produkcji Należy podać literowy symbol kraju, w którym kontrahent zagraniczny ma swoją siedzibę. Należy stosować symbole krajów zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. W przypadku wypełniania zgłoszeń uzupełniających należy podać symbol kraju dominującego wartościowo oraz dodatkowo dołączyć specyfikację. POLE 12 - Szczegóły dotyczące wartości Należy podać łączną wartość zagranicznych kosztów transakcyjnych poniesionych przez importera ponad należności wynikające z faktury dostawcy, wyrażone w walucie faktury. Można również podać koszty kontrahenta zagranicznego poniesione na polskim obszarze celnym, jeżeli ich wartość została wyodrębniona w fakturze. Rodzaje kosztów, które uwzględnia się w tym polu, określa Kodeks celny w dziale III tytułu II "Wartość celna towarów". Przed wypełnieniem tego pola należy zapoznać się z wyjaśnieniami do pola 42. Wartość należy podawać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W przypadku składania zgłoszenia celnego uzupełniającego należy wpisać łączną wartość kosztów dodatkowych za dany okres rozliczeniowy. POLE 13 - W.P.R. - (Wspólna polityka rolna) (Nie należy wypełniać) POLE 14 - Zgłaszający / Przedstawiciel W prawym dolnym rogu osoba dokonująca zgłoszenia celnego wpisuje imię i nazwisko oraz składa podpis. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest we własnym imieniu na swoją rzecz należy wpisać - "importer". Jeżeli agencja celna jest przedstawicielem pośrednim, należy wpisać: - nazwę agencji celnej i jej pełny adres, - w prawym górnym rogu 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON, - w lewym dolnym rogu, numer i datę wpisu na listę agentów celnych lub numer i datę zaświadczenia - do czasu otrzymania decyzji o wpisie, jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed 1 stycznia 1998 r. Jeżeli agencja celna jest przedstawicielem bezpośrednim należy wpisać: - w pierwszym wierszu "importer", - w prawym górnym rogu 9-znakowy numer identyfikacyjny REGON agencji celnej, - poniżej nazwę agencji celnej i jej pełny adres, - w lewym dolnym rogu, numer i datę wpisu na listę agentów celnych lub numer i datę zaświadczenia - do czasu otrzymania decyzji o wpisie, jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed 1 stycznia 1998 r. Dopuszcza się stosowanie stempli z imieniem i nazwiskiem albo nazwą firmy oraz pełnym adresem zgłaszającego. Numer identyfikacyjny REGON musi znajdować się w prawym górnym rogu pola. POLE 15 - Kraj wysyłki / eksportu Należy podać nazwę kraju, z którego towary zostały wywiezione lub zostały ostatni raz załadowane, zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Pole 15 a/b - kod kraju wysyłki/eksportu. W polu 15a należy wpisać dwuliterowy symbol kraju z pola 15, zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Pola 15b nie należy wypełniać POLE 16 - Kraj pochodzenia Należy podać nazwę kraju, z którego towar pochodzi zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli w danej dostawie występuje kilka krajów pochodzenia, to na formularzu SAD należy wpisać "różne", zaś symbole tych krajów wpisać w polach 34a formularza SAD i formularzy uzupełniających SAD-BIS. W wypadku przywozu towarów, dla których nie można ustalić kraju lub regionu pochodzenia należy wpisać "Nieznany", a w polu 34a wpisać symbol "XP". POLE 17 - Kraj przeznaczenia (Nie należy wypełniać) POLE 18 - Znaki i przynależność państwowa środka transportu przy przywozie W pierwszej części pola należy podać znaki lub numery rejestracyjne i nazwę środka transportu (np. ciężarówka, statek, wagon, samolot), na który towary są bezpośrednio załadowane, przy ich przedstawianiu organowi celnemu podczas wypełniania formalności przywozowych, jak również kraj rejestracji (w drugiej części pola) ciągnącego względnie pchającego środka transportu, zgodnie z kodami podanymi w wykazie F załącznika nr 7 do rozporządzenia (np. jeżeli ciągnik i przyczepa mają różne znaki, należy podać znaki ciągnika i przyczepy, oraz kraj rejestracji ciągnika). W wymianie z zagranicą w obrocie pocztowym oraz przy transporcie towarów koleją lub stałymi urządzeniami transportowymi nie podaje się znaków i kraju rejestracji. W wypadku wyprowadzenia towaru ze składu celnego lub z woc/sw na pozostały polski obszar celny pola tego nie należy wypełniać. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających nie należy wypełniać tego pola. POLE 19 - Kontener (Kont) Należy wpisać: 0 - dla towarów nie przewożonych w kontenerze, 1 - dla towarów przewożonych w kontenerze. W przypadku wypełniania zgłoszeń celnych uzupełniających należy podać kod najczęściej dominujący. POLE 20 - Warunki dostawy W pierwszej części pola należy wpisać 3-literowy symbol warunków dostawy zgodny z warunkami przyjętymi w kontrakcie. Przy wypełnianiu należy stosować symbole i nazwy warunków dostawy według Incoterms'90, zgodnie z wykazem A załącznika nr 7 do rozporządzenia. W wypadku braku informacji o warunkach dostawy w fakturze oraz kontrakcie przyjmuje się warunki EXW. Jeżeli warunki dostawy są inne niż określone w Incoterms'90, należy wówczas zastosować symbole Incoterms'90 najbardziej zbliżone do warunków uzgodnionych w kontrakcie. W drugiej części pola należy podać nazwę miejsca, w którym następuje według danych warunków przeniesienie ze sprzedającego na kupującego obowiązku ponoszenia kosztów. Część trzecią wypełnia się tylko w wypadku, gdy miejsce wymienione w części drugiej znajduje się poza polskim obszarem celnym. Należy wtedy wpisać dwuliterowy symbol kraju, w którym znajduje się miejsce określone w warunkach dostawy i opisane w drugiej części pola. Symbol kraju należy podać zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli dostawa jest realizowana na różnych warunkach dostawy, to należy wypełnić odrębne formularze SAD dla każdego warunku dostawy. POLE 21 - Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę Należy wypełniać zgodnie z zasadami dla pola 18. Jeżeli jest to ten sam środek transportu, co opisany w polu 18, pola tego nie należy wypełniać. W wypadku transportu kombinowanego lub jeżeli wykorzystywanych jest kilka środków transportu, aktywnym środkiem transportu jest ten, który porusza cały zestaw (np. w wypadku "ciężarówka na statku morskim" aktywnym środkiem transportu jest statek, w wypadku "ciągnik z naczepą" aktywnym środkiem transportu jest ciągnik). W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających nie należy wypełniać tego pola. POLE 22 - Waluta i ogólna wartość faktury Pole składa się z dwóch części. W części pierwszej należy podać trzyliterowy symbol waluty zgodny z fakturą lub innym dokumentem określającym wartość towarów. Waluta faktury musi być zgodna z wykazem walut obcych określonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego jako waluty wymienialne. Jeżeli zgłaszający dysponuje zezwoleniem dewizowym NBP, podaje symbol waluty i wartość faktury w walucie niewymienialnej. Symbole tych walut określone są w niepublikowanych tabelach kursów NBP dostępnych w urzędach celnych. Dopuszcza się przyjmowanie faktur wystawionych w złotych polskich. Jeżeli w danej dostawie występują towary zakupione/wycenione w różnych walutach (dotyczy również dostaw bezpłatnych), to dla każdego rodzaju waluty należy wypełnić odrębny zestaw SAD. Jeżeli przedmiotem przywozu są towary, którymi przywóz jest dokonywany na podstawie umów międzynarodowych, przewidujących rozliczenia w jednostkach rozrachunkowych, stosowanych w rozliczeniach międzynarodowych wymagane jest przedstawienie pozwolenia. W części drugiej pola należy wpisać wartość dostawy, zgodną z wyżej wymienionym dokumentem, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku (jeżeli są to liczby całkowite należy po przecinku wpisać 00). Wartość ta musi wynikać z warunku dostawy podanego w polu 20. W wypadku przywozu produktów kompensacyjnych wartość ta może obejmować: 1) koszty usługi, koszty dodatków dostarczonych przez usługodawcę, jeżeli koszty przewozu i ubezpieczenia oraz ewentualne inne koszty wymienione w art. 30 § 1 Kodeksu celnego poniesione przez usługodawcę - w przypadku gdy procedurą objęte są towary powierzone, 2) koszty usługi, koszty dodatków dostarczonych przez usługodawcę, jeżeli występują koszty przewozu i ubezpieczenia, koszty towarów wywiezionych używanych do produktów kompensacyjnych oraz ewentualne inne koszty wymienione w art. 30 § 1 Kodeksu celnego - w przypadku, gdy procedurą objęte są towary sprzedane / zakupione. W przypadku dopuszczenia do obrotu produktów przetworzonych należy wpisać wartość określoną zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie gospodarczych procedur celnych. Jeżeli w fakturze lub innym dokumencie służącym do określania wartości celnej, wartość każdej pozycji towarowej podana jest jednocześnie w EURO i innej walucie, to dla ustalenia wartości celnej i statystycznej, przyjmuje się wartości wyrażone w tej walucie. Jeżeli w fakturze lub innym dokumencie służącym do ustalania wartości celnej jest poświadczenie zwrotu podatku od wartości dodanej i wartość tego podatku nie jest doliczona do wartości wykazanych w fakturze - to wartość należy podać bez tego podatku. Wartości tej nie należy pomniejszać o różnego rodzaju upusty (rabaty) na cenie, podawane w polu 45. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających należy wpisać łączną wartość towarów za dany okres rozliczeniowy. POLE 23 - Kurs waluty Należy podać kurs waluty obowiązujący w dniu dokonania zgłoszenia celnego określony w polu A - "Urząd celny przeznaczenia". W wypadku transakcji dokonywanych w walutach wymienialnych, dla ustalania wartości celnej i wartości statystycznej towarów w przywozie, stosuje się kursy średnie waluty krajowej w stosunku do walut obcych określone zgodnie z zasadami podanymi w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie sposobu stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w celu ustalenia wartości celnej. W wypadku transakcji dokonywanych w walutach niewymienialnych (na podstawie zezwolenia dewizowego), obowiązuje kurs średni, niezmienny w ciągu dwóch tygodni, ustalany na podstawie wykazu walut nie publikowanych w tabelach Narodowego Banku Polskiego, dostępnych w urzędach celnych. Kurs obowiązuje od środy od godz. 0.00 przez okres dwóch tygodni do wtorku do godz. 24.00. W wypadku wpisania w polu 22 złotych polskich, należy wpisać kurs 1.0000. W wypadku dopuszczenia do obrotu towaru objętego uprzednio procedurą odprawy czasowej lub towaru w stanie niezmienionym, objętego uprzednio procedurą uszlachetniania czynnego należy przyjmować kurs z dnia zgłoszenia celnego towaru do procedury odprawy czasowej lub procedury uszlachetniania czynnego (datą wpisaną w polu 44). POLE 24 - Rodzaj transakcji Należy podać dwucyfrowy kod rodzaju transakcji odpowiadający danej dostawie, zgodnie z wykazem C załącznika nr 7 do rozporządzenia, wpisując po jednej cyfrze kodu w każdą z części pola. W wypadku różnych rodzajów transakcji należy wpisać jeden rodzaj transakcji dominujący wartościowo w danej dostawie. POLE 25 - Rodzaj transportu na granicy W pierwszej części pola należy wpisać dwucyfrowy kod określający rodzaj środka transportu, zgodnie z wykazem D załącznika nr 7 do rozporządzenia, odpowiadający treści pól 18 i 21. W wypadku wyprowadzenia towaru z woc/sw na pozostały polski obszar celny, pola tego nie należy wypełniać. W przypadku wypełniania zgłoszeń celnych uzupełniających należy podać kod określający najczęściej występującą sytuację. POLE 26 - Rodzaj transportu wewnętrznego (Nie należy wypełniać) POLE 27 - Miejsce wyładunku (Nie należy wypełniać) POLE 28 - Adnotacje finansowe i bankowe Należy podać numer podstawowego rachunku bankowego osoby krajowej dokonującej przywozu towarów oraz nazwę i siedzibę banku prowadzącego ten rachunek. W wypadku osób fizycznych pola tego można nie wypełniać, jeżeli wartość płatności, która może być dokonywana bez pośrednictwa banku, nie przekracza kwoty określonej w przepisach prawa dewizowego. POLE 29 - Urząd celny wwozu Należy podać sześciocyfrowy kod oddziału lub posterunku celnego granicznego, przez który towary zostały wwiezione na polski obszar celny, według wykazu urzędów celnych i ich kodów, zawartego w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 284 § 4 Kodeksu celnego. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających nie należy wypełniać tego pola. POLE 30 - Lokalizacja towaru (Nie należy wypełniać) POLE 31 - Opakowania i opis towaru. Znaki i numery. Numery kontenera (ów). Liczba i rodzaj Należy podać znaki i numery, liczbę i rodzaj opakowań lub w wypadku towarów nie zapakowanych - liczbę ujętych towarów w zgłoszeniu celnym albo wpisać "luzem". Jeżeli towary są przywożone w kontenerach, to należy podać numery kontenerów. W wypadku zgłaszania towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym od opakowań z tworzyw sztucznych, należy wpisać ilość opakowań z tworzyw sztucznych podlegających opodatkowaniu, dla każdej pozycji towarowej na dokumencie SAD. Zwyczajowy opis handlowy towaru należy podać we wszystkich wypadkach. Opis ten musi zawierać dane niezbędne dla rozpoznania towaru, aby było możliwe przyporządkowanie towaru do kodu podanego w polu 33 "Kod towaru". W wypadku zgłaszania paliw opodatkowanych podatkiem akcyzowym należy wpisać ilość paliwa w litrach. Przy opisie pojazdów samochodowych, ich nadwozi, podwozi należy podać informacje w następującej kolejności: - ROK - rok produkcji, - MK - markę, typ/model, - PS - pojemność skokową, - NR P/N - numer podwozia/nadwozia, - NR S - numer silnika, - RP - rodzaj paliwa W wypadku zgłoszenia celnego pojazdów samochodowych należy wpisać co najmniej: rok produkcji, markę, typ/model, pojemność skokową, numer podwozia/nadwozia, rodzaj paliwa. W wypadku zgłoszenia celnego nadwozia lub podwozia samochodowego należy wpisać co najmniej: rok produkcji, markę, typ/model, numer. W wypadku określonym w § 6 ust. 3 nie wymaga się podawania informacji dotyczących roku produkcji, marki, pojemności skokowej, numeru podwozia/nadwozia, numeru silnika i rodzaju paliwa. POLE 32 - Pozycja Nr Należy wpisać kolejny numer pozycji towarowej w stosunku do wszystkich pozycji zgłoszonych na zastosowanych formularzach SAD. Jeżeli wypełniany jest tylko formularz SAD, to w pierwszej części należy wpisać "1", a część drugą pozostawić niewypełnioną. Jeżeli w danej dostawie stosuje się zestaw SAD, to na formularzu SAD należy wpisać "1", a na formularzu uzupełniającym SAD-BIS przy każdej wymienionej pozycji towarowej należy napisać jej kolejny numer. Ostatni numer pozycji musi być zgodny z liczbą wpisaną w polu 5 i nie może być wyższy niż 99. POLE 33 - Kod towaru Pole składa się z 5 części. W części pierwszej należy wpisać 8 znaków, a w części drugiej - ostatni znak z 9-cyfrowego kodu towaru według aktualnej taryfy celnej, opartej na Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). Pozostałych części nie należy wypełniać. Jeżeli w danej dostawie stosuje się zestaw SAD, to na formularzu SAD i na formularzach uzupełniających SAD-BIS, należy przy każdej wymienionej pozycji towarowej napisać jej 9-cyfrowy kod odpowiadający opisowi pól 31. W wypadku gdy danej 9-cyfrowej pozycji taryfowej dla danego typu opłaty przypisane są różne stawki i towary objęte tymi stawkami występują w zgłaszanej dostawie, należy wyodrębnić oddzielną pozycję dla każdej stawki. Każda z tych pozycji będzie opisana tym samym 9-cyfrowym kodem PCN. POLE 34 - Kod kraju pochodzenia W polu 34a należy wpisać dwuliterowy symbol kraju pochodzenia towaru zgodnie z wykazem F załącznika nr 7 do rozporządzenia, odpowiadającym opisowi słownemu w polu 16. Jeżeli w polu 16 wpisano wyraz "różne", to w kolejnych pozycjach formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS należy wpisać symbol kraju pochodzenia danej pozycji towarowej opisywanej w polu 31. Pola 34b nie należy wypełniać. POLE 35 - Masa brutto w kilogramach Należy podać masę brutto towaru, wyrażoną w pełnych kilogramach. W wypadku, gdy masa towaru wynosi mniej niż 0,50 kilograma należy wpisać "0" Jeżeli masa wynosi 0,50 kilograma lub więcej, lecz mniej niż 1 kilogram, należy wpisać "1". Dla mas większych od 1 kilograma, wartości po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. Przez masę brutto rozumie się masę towaru z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników kontenerów oraz materiałów wypełniających. Masę brutto całej dostawy podaje się wyłącznie w polu 35 formularza SAD; w formularzach uzupełniających SAD-BIS pola 35 nie należy wypełniać. POLE 36 - Preferencje Jeżeli zastosowano preferencje celne, należy podać symbol preferencji według poniższego wykazu: LDC - dla towarów pochodzących z krajów i regionów najmniej rozwiniętych, DEV - dla towarów pochodzących z pozaeuropejskich krajów i regionów rozwijających się, FTA - dla towarów z krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła dwu- lub wielostronne umowy o wolnym handlu, DFZ - dla towarów wytworzonych w polskich wolnych obszarach celnych, korzystających z dodatkowych zwolnień celnych, CUQ - dla towarów przywożonych w ramach kontyngentów taryfowych, CUP - dla towarów przywożonych w ramach plafonów taryfowych. POLE 37 - Procedura Pole składa się z dwóch części. W pierwszej części należy wpisać 4-cyfrowe połączenie dwóch kodów procedur celnych lub przeznaczeń celnych: - jako pierwsze dwie cyfry podaje się kod aktualnie zastosowanej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, - jako dwie następne cyfry podaje się kod procedury celnej lub przeznaczenia celnego, zastosowanych uprzednio przez polskie władze celne w stosunku do danego towaru, a jeżeli nie stosowano uprzednio żadnej procedury celnej lub przeznaczenia celnego, to jako drugi kod należy wpisać "00". Części drugiej nie należy wypełniać. W formularzu uzupełniającym SAD-BIS pola 37 nie należy wypełniać. POLE 38 - Masa netto w kilogramach Należy podać masę netto towaru opisanego w polu 31, wyrażoną w pełnych kilogramach. Przez masę netto rozumie się masę towaru bez opakowania. W wypadku, gdy masa towaru wynosi mniej niż 0,50 kilograma należy wpisać "0". Jeżeli masa wynosi 0,50 kilogramów lub więcej lecz mniej niż 1 kilogram należy wpisać "1". Dla mas większych od 1 kilograma wartości po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. POLE 39 - Kontyngent (Nie należy wypełniać) POLE 40 - Deklaracja skrócona / Poprzedni dokument Należy podać nazwę i numer dokumentu celnego używanego w poprzedniej procedurze celnej, związanego z tranzytem towarów. W wypadku stosowania karnetu TIR, ATA lub dokumentu SAD, należy wpisać ich numery. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających tego pola nie należy wypełniać. POLE 41 - Uzupełniająca jednostka miary Należy podać ilość towaru wyrażoną w jednostce miary umieszczonej w taryfie celnej przy danym kodzie towarowym, podaną w liczbach całkowitych. Części po przecinku należy zaokrąglać według zasad matematycznych. Jeżeli danej pozycji taryfowej nie przypisano w taryfie celnej uzupełniającej jednostki miary, to pola tego nie należy wypełniać. POLE 42 - Wartość pozycji 1. Należy podać wartość towaru opisanego w polu 31 z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie podanej w polu 22, obliczoną na bazie franco granica polska lub CIF port polski. 2. W wypadku: - zakończenia procedury uszlachetniania czynnego procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą odprawy czasowej, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, procedurą składu celnego lub wprowadzeniem do woc/sw, lub - zakończenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą składu celnego lub wprowadzeniem do woc/sw, lub - zakończenia procedury uszlachetniania biernego procedurą dopuszczenia do obrotu, lub - przywozu na polski obszar celny towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego po poddaniu ich uzupełniającym procesom uszlachetniania w ramach procedury uszlachetniania biernego, należy wpisać wartość produktu kompensacyjnego lub przetworzonego: a) wynikającą z faktury przypadającą na daną pozycję towarową i z wartości towarów przywiezionych lub wywiezionych określonych w polu 44, użytych do uszlachetniania/przetworzenia tego towaru - w wypadku gdy procedurą objęte są towary powierzone albo, b) wynikającą z wartości faktury przypadającą na daną pozycję towarową - w przypadku gdy procedurą objęte są towary sprzedane/zakupione, uwzględniając zasady podane w pkt 1. Jeżeli wartość w polu 22 jest ustalona na innej bazie dostawy niż wyżej podana, a zgłoszenie celne sporządzone jest tylko na formularzu SAD, należy postępować w sposób opisany poniżej. W polu 12 należy podać: 1) koszty transakcyjne zagraniczne poniesione przez kupującego, nie ujęte w fakturze dostawcy, lub 2) koszty frachtu i ubezpieczenia poniesione na polskim obszarze celnym przez dostawcę zagranicznego, jeżeli zostały one wyodrębnione w fakturze, lub 3) niezależnie od warunków dostaw, pole 12 należy skorygować o inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną towaru, wymienione przez zgłaszającego w DWC. W wypadku gdy zagraniczne koszty transakcyjne opłacono w innej walucie niż waluta faktury, wartość tę należy przeliczyć na walutę faktury. W polu 42 należy podać wartość z pola 22 powiększoną lub pomniejszoną o wartość z pola 12. Jeżeli wartość w polu 22 jest ustalana na bazie franco granica polska lub CIF port polski, a zgłoszenie celne jest sporządzane tylko na formularzu SAD, to mogą wystąpić następujące sytuacje: 1) jeśli nie występują inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną towaru, w polu 42 powtarza się wartość z pola 22, 2) jeśli występują inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną towaru: - w polu 12 należy podać wartość tych kosztów, - w polu 42 należy podać wartość z pola 22 powiększoną lub pomniejszoną o wartość z pola 12. Jeżeli wartość w polu 22 ustalono na bazie dostawy CPT, CIP, DDU, DDP, a miejsce przeznaczenia zlokalizowane jest na polskim obszarze celnym, to w polu 42 powtarza się wartość z pola 22, o ile: a) nie wystąpiły koszty frachtu i ubezpieczenia ponoszone na polskim obszarze celnym przez dostawcę zagranicznego, wyodrębnione w fakturze, b) nie wystąpiły inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną towaru, c) nie zostały wyodrębnione w fakturze koszty frachtu i ubezpieczenia ponoszone na polskim obszarze celnym. Powiększenie wartości z pola 22 o wartość z pola 12 występuje, w wypadku: 1) ponoszenia przez kupującego kosztów frachtu i/lub ubezpieczenia, nie ujętych w fakturze dostawcy, tzn. gdy w polu 20 zastosowano bazę: a) EXW, FCA, FAS, FOB, b) CFR i CPT - jeżeli wystąpiło w danej dostawie ubezpieczenie, c) DAF - jeśli miejscem przeznaczenia nie jest miejscowość na granicy Rzeczypospolitej Polskiej, d) CIF, CPT, CIP, CFR, DES, DEQ, DDU, DDP - jeśli miejsce przeznaczenia dostawy nie jest zlokalizowane na polskim obszarze celnym. 2) ponoszenia przez kupującego innych kosztów zagranicznych, nie ujętych w fakturze dostawcy. Pomniejszenie wartości z pola 22 o wartość z pola 12 występuje w wypadku: 1) gdy w polu 20 zastosowano bazę: CIP, CPT, DDU, DDP, a miejsce przeznaczenia dostawy jest zlokalizowane na polskim obszarze celnym oraz koszty transportu i ubezpieczenia od granicy Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca przeznaczenia zostały wyodrębnione na fakturze; 2) gdy wystąpiły inne koszty ujęte w cenie sprzedaży, o które zgodnie z ustawą, należy pomniejszyć wartość celną. Jeżeli występują jednocześnie koszty frachtu i ubezpieczenia ponoszone przez dostawcę na polskim obszarze celnym (wyodrębnione na fakturze) oraz inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną, może wystąpić jednoczesne pomniejszenie i powiększenie wartości wynikającej z pola 22, wtedy w polu 12 należy podawać saldo (wartość bezwzględną). Jeżeli wartość w polu 22 jest ustalana na bazie dostawy innej, niż wymagana jest w polu 42, a zgłoszenie celne sporządzone jest na zestawie SAD, należy dokonać powiększenia lub pomniejszenia wartości wynikających z pola 22 analogicznie do zgłoszenia celnego sporządzonego na formularzu SAD. Ponadto w takim wypadku należy kierować się następującymi zasadami: 1) wartość frachtu należy doliczać lub odliczać od wartości pozycji wynikającej z faktury według masy towaru. Jeśli wartość frachtu jest zależna od wartości przewożonego towaru, to należy fracht rozliczyć na poszczególne pozycje, proporcjonalnie do wartości pozycji. 2) wartość ubezpieczenia przesyłki należy rozliczać na poszczególne pozycje według wartości. 3) w wypadku, gdy ubezpieczenie i fracht są podane łącznie, to należy wartości rozliczać według zasady przyjętej dla frachtu. 4) w wypadku gdy występują inne koszty powiększające lub pomniejszające wartość celną, należy je przypisać do poszczególnych pozycji, według zasad określonych w pkt 1, 2 i 3. Suma rozliczonych na pozycje kosztów transakcyjnych zagranicznych musi odpowiadać wartości w polu 12. Jeżeli w fakturze jest podana wartość netto pozycji, a potwierdzony zwrot podatku od wartości dodanej dotyczy wszystkich pozycji łącznie i wartość tego podatku nie jest doliczona do poszczególnych pozycji, to dla określenia wartości konkretnej pozycji należy przyjąć tę wartość netto, nie wypełniając wtedy pola 45 "Korekta". Przykłady wypełniania dokumentu przy niektórych warunkach dostawy: 1) dostawa zgodnie z fakturą realizowana jest na warunkach CIF Hamburg, wówczas: - w polu 12 należy podać łączną wartość frachtu i ubezpieczenia do granicy polskiej i inne koszty poniesione przez polskiego importera, - w polu 20 w trzeciej części podać symbol DE, tj. kraju ustalonego w warunkach dostawy, - w polu 22 należy podać wartość zgodną z fakturą, - w polu 42 należy podać wartość pozycji, zawierającą też koszty frachtu, ubezpieczenia do granicy polskiej i inne koszty poniesione przez polskiego importera, 2) dostawa zgodnie z fakturą realizowana na warunkach CIP Przemyśl, a w fakturze uwidoczniono wysokość kosztów od granicy do Przemyśla, wówczas: - w polu 12 należy podać łączną wartość kosztów frachtu i ubezpieczenia od granicy polskiej do Przemyśla, uwidocznioną w fakturze, - w polu 22 należy podać wartość zgodną z fakturą, - w polu 42 należy podać wartość pozycji, bez kosztów frachtu i ubezpieczenia od granicy polskiej do Przemyśla, 3) dostawa zgodnie z fakturą realizowana jest na warunkach DDU Kraków, a w fakturze nie uwidoczniono wysokości kosztów frachtu i ubezpieczenia od granicy do Krakowa, wówczas: - pole 12 pozostaje niewypełnione, - w polu 22 należy podać wartość zgodną z fakturą, - w polu 42 należy podać wartość pozycji na warunkach dostawy przyjętych w fakturze. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających w poszczególnych pozycjach pola 42 należy wpisać wartości zgodne z zgłoszeniami uproszczonymi (możliwość odstąpienia od zasady proporcjonalnego rozbicia). W przypadku zgłoszenia w formie skróconej w polu tym należy wpisać wartość towaru na bazie franco granica polska. POLE 43 - Kod metody wartościowania (Nie należy wypełniać) POLE 44 - Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia Należy wpisać informację o przedłożonych dokumentach, w szczególności ich numer, rodzaj, ilości itp., według poniższych zasad: 1) w pierwszym górnym wierszu należy wpisać informacje o numerze pozwolenia: - PM/999999/999999/9999999999* - dla pozwoleń na przywóz wydanych przez Ministra Gospodarki, - PU/999999/999999 - dla pozwoleń wydanych przez dyrektora urzędu celnego. Poszczególne człony numeru pozwolenia oznaczają: - pierwsze sześć cyfr - kod urzędu celnego, w którym zarejestrowano oryginał pozwolenia, - drugie sześć cyfr - ostatnie sześć cyfr z numeru pozwolenia na przywóz wydanego przez Ministra Gospodarki, lub numer pozwolenia wydanego przez dyrektora urzędu celnego, - ostatnie dziesięć cyfr (oznaczone "*") - określa numer kontrolny towaru lub technologii z odpowiedniego wykazu towarów i technologii, objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą, z pola "numer kontrolny towaru/technologii" pozwolenia. Informacje o numerze pozwolenia należy podawać przy każdej pozycji, której dotyczą. Jeżeli występują równocześnie pozwolenia Ministra Gospodarki i dyrektora urzędu celnego, należy wpisać w kolejności: - w pierwszym wierszu numer pozwolenia Ministra Gospodarki, - w kolejnych wierszach numer pozwolenia dyrektora urzędu celnego. 2) w wypadku stosowania procedur gospodarczych a) zakończenie procedury składu celnego procedurą: dopuszczenia do obrotu, uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej, przetwarzania pod kontrolą celną lub wprowadzeniem do woc/sw - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury składu celnego, np. SAD E07/190410/00/000235 - 99.07.01, b) zakończenie procedury uszlachetniania czynnego procedurą: dopuszczenia do obrotu, odprawy czasowej, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, procedurą składu celnego lub wprowadzeniem do woc/sw - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania czynnego np. SAD E06/190410/00/000235 - 99.07.01, a w dolnym lewym rogu podać wartość towarów przywożonych, wynikającą ze zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania czynnego w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie symbol PM oznacza towary przywożone, drugi człon - wartość towarów przywożonych, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, c) zakończenie procedury odprawy czasowej procedurą: składu celnego, uszlachetniania czynnego, dopuszczenia do obrotu, przetwarzania pod kontrolą celną albo wprowadzeniem do woc/sw - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury odprawy czasowej np. SAD E05/190410/00/000235 - 99.07.01, d) zakończenie procedury uszlachetniania biernego procedurą dopuszczenia do obrotu - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego np. SAD E10/190410/00/000235 - 97.07.01, a w dolnym lewym rogu podać wartość towarów wywiezionych czasowo, wynikającą ze zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie symbol PM oznacza towary wywiezione czasowo, drugi człon - wartość towarów wywiezionych czasowo, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, e) przywóz na polski obszar celny towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego, które zostały wywiezione poza polski obszar celny w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania biernego - należy podać numer dokumentu SAD oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego np. SAD E10/190410/00/000235 - 99.07.01, a w dolnym lewym rogu podać wartość towarów wywiezionych czasowo, wynikającą ze zgłoszenia celnego do procedury uszlachetniania biernego w następujący sposób: PM/77777777777,77 gdzie symbol PM oznacza towary wywiezione czasowo, drugi człon - wartość towarów wywiezionych czasowo, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, wyrażoną w walucie faktury. Wartość tę należy podawać przy każdej pozycji, której ona dotyczy, 3) zezwala się na stosowanie w opisie pola skrótów, np.: DWC = Deklaracja Wartości Celnej, EUR.1 = świadectwo przewozowe, REGON = zaświadczenie o nadaniu numeru identyfikacyjnego REGON, CIS = świadectwo standaryzacyjne, CMR = drogowy list przewozowy, AWB = lotniczy list przewozowy. 4) części pola "Kod dodatkowych informacji (Kod D.I.)" nie należy wypełniać. W przypadku stosowania procedury uproszczonej należy podać numer pozwolenia. W przypadku określonym w § 193 ust. 2 należy wpisać "Proszę o zwrot oryginału faktury". POLE 45 - Korekta Należy podać wartość upustu/rabatu uzgodnionego z kontrahentem zagranicznym, w walucie faktury podanej w polu 22, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W polu należy wpisywać jedynie upusty potwierdzone, to znaczy uwidocznione w fakturze. Jako upust można przyjąć też zwrot podatku od wartości dodanej, o ile nie uwzględniono go w polach 22 i 42. Jeżeli w fakturze jest podana wartość netto pozycji, a potwierdzony zwrot podatku od wartości dodanej dotyczy wszystkich pozycji łącznie i wartość tego podatku nie jest doliczona do poszczególnych pozycji, to należy przyjąć tę wartość netto nie wypełniając wtedy niniejszego pola. W polu tym nie należy umieszczać kwot zaliczek zapłaconych za dany towar oraz kwot skonta, jeżeli płatność za towar jeszcze nie nastąpiła. Pole 46 - Wartość statystyczna Należy podać wartość wynikającą z wyliczenia: pole 46 = (pole 42 - pole 45) x pole 23 : przelicznik ilościowy waluty podany w tabeli kursowej. Wartość należy podać w pełnych złotych polskich, zaokrąglając miejsca po przecinku według zasad przyjętych dla ustalania podstawy opłaty. POLE 47 - Obliczanie opłat Naliczenia cła, podatków i innych opłat należy dokonywać w wypadku: a) powstania długu celnego, lub b) powstania zobowiązania podatkowego, lub c) mogącego powstać długu celnego, lub d) mogącego powstać zobowiązania podatkowego, lub e) zwolnienia towaru z cła, lub f) zwolnienia towaru z podatku. 1. TYP - należy podać trzycyfrowy kod identyfikujący rodzaj należności według poniższego wykazu: 111 - cło, 112 - kwota cła równa 3% kwoty cła w odprawie czasowej z częściowym zwolnieniem od cła, 117 - inne (oblicza się na podstawie odrębnych przepisów) - wpisywane tylko w podsumowaniu ostatniego formularza dokumentu SAD, 211 - opłaty wynikające z przepisów o ochronie rynku krajowego (np. opłaty antydumpingowe, antysubwencyjne, wyrównawcze, specjalne, opłaty celne dodatkowe), 811 - podatek akcyzowy, 812 - podatek akcyzowy od opakowań z tworzyw sztucznych, 813 - podatek od towarów i usług VAT. W wypadku przywozu towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła należy wpisać typ 111 i 112. 2. PODSTAWA OPŁATY - należy podać wartość celną towarów, od której nalicza się cło, podatki i inne opłaty, w pełnych złotych polskich (bez miejsc po przecinku). Zaokrąglenie do pełnych złotych następuje w ten sposób, że końcówki poniżej 50 groszy pomija się, a końcówki wynoszące 50 groszy i więcej podnosi się do pełnych złotych. Podpola tego nie należy wypełniać dla danego typu opłaty, jeżeli podstawą opłaty nie jest wartość towaru, lecz jego ilość lub ciężar, z wyjątkiem podstawy opłaty do naliczenia cła, którego sposób wypełnienia podano w pkt 2.1. Podpola tego również nie należy wypełniać w przypadku, gdy przedmiotem przywozu jest produkt kompensacyjny powstały w wyniku procesu uszlachetniania biernego i obliczenie kwoty długu celnego następuje na podstawie art. 157 Kodeksu celnego. 2.1. Podstawą naliczenia cła, w zależności od rodzaju stawki celnej, może być: a) wartość celna towarów określona na podstawie tytułu II działu III Kodeksu celnego "Wartość celna towarów", b) wartość celna określona w złotych na podstawie przepisów szczególnych, c) ilość towaru, d) masa netto towaru. Niezależnie od rodzaju stawki celnej w kolumnie "Podstawa opłaty", dla typu opłaty 111, należy wpisać wartość celną towaru. W wypadku towaru, który sam się przemieszcza, np. dźwig samojezdny, nie uwzględnia się w wartości celnej kosztów transportu. W wypadku wyprowadzania towaru niekrajowego ze składu celnego/woc/sw na pozostały polski obszar celny uwzględnia się tylko zagraniczne koszty transakcyjne, tzn. do granicy państwa lub portu polskiego. Nie należy wliczać kosztów magazynowania w składzie celnym/ woc/sw z zastrzeżeniem art. 30 § 1 pkt 4 Kodeksu celnego tj. gdy koszty magazynowania stanowią przychód przypadający sprzedającemu towar ze składu celnego/woc/sw na pozostały polski obszar celny. 2.2. Podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest wartość celna powiększona o należne cło, a w wypadku opakowań z tworzyw sztucznych podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest ilość towaru. Jeżeli podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest ilość towaru, podpola tego nie należy wypełniać. W wypadku objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych objętych uprzednio procedurą uszlachetniania biernego, podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest różnica pomiędzy wartością towarów wywiezionych czasowo za granicę, a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczanych do obrotu, powiększona o należne cło. Cło antydumpingowe ustanowione na podstawie decyzji Ministra Gospodarki powiększa podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym. 2.3. Podstawą naliczenia podatku od towarów i usług (VAT) jest wartość celna powiększona o należne cło. W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych uprzednio objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą naliczenia podatku VAT jest różnica pomiędzy wartością towarów wywiezionych czasowo za granicę, a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczanych do obrotu, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem przywozu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym i podatkiem akcyzowym od opakowań z tworzyw sztucznych, to podstawą naliczenia podatku od towarów i usług (VAT) jest wartość celna powiększona o należne cło oraz o podatek akcyzowy i należny podatek akcyzowy od opakowań z tworzyw sztucznych. Jeżeli przedmiotem przywozu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym lub podatkiem akcyzowym od opakowań z tworzyw sztucznych, to podstawą naliczenia podatku od towarów i usług (VAT) jest wartość celna powiększona o należne cło oraz o podatek akcyzowy lub należny podatek akcyzowy od opakowań z tworzyw sztucznych. Cło antydumpingowe ustanowione na podstawie decyzji Ministra Gospodarki powiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli przedmiotem przywozu są towary objęte procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła to podstawą opodatkowania podatkiem VAT tych towarów jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. 3. STAWKA - należy podać wysokość stawki celnej (odpowiednio podatkowej lub innej) w procentach, która ma być zastosowana do towaru klasyfikowanego według deklarowanego kodu taryfy celnej, po ewentualnym uwzględnieniu preferencji lub obniżek celnych. W wypadku stawki specyficznej podpole to pozostaje niewypełnione. Do stawek specyficznych zalicza się następujące stawki: - gdy jako alternatywę stawki procentowej ustalono kwotę minimalną należności, - gdy oprócz stawki procentowej oblicza się dodatkową należność od sztuki, zawartości alkoholu, itp. - gdy stawkę należności ustalono kwotowo. W wypadku gdy stawkę należności określono w EURO, należy dokonać przeliczenia jej na PLN według tej samej tabeli kursu walut, która była zastosowana dla ustalenia wartości celnej. W wypadku gdy do naliczenia cła za towar klasyfikowany według danej pozycji taryfowej stosowana jest stawka celna specyficzna (np. wyroby alkoholowe), kod typu opłaty należy wpisać jednokrotnie, podpole "Stawka" powinno zostać niewypełnione, a kwotę cła należy wpisać jako liczbę skumulowaną. Przy typie opłat 112 podpola "Stawka" nie wypełnia się. 4. KWOTA - Należy podać wysokość naliczonej kwoty cła, podatku lub innych opłat w złotych polskich z dokładnością do 10 groszy (podaje się 2 miejsca po przecinku). Zaokrąglenie następuje w ten sposób, że końcówki poniżej 5 groszy pomija się, a końcówki wynoszące 5 groszy i więcej podnosi się do pełnych 10 groszy. W wypadku ustalenia podatku akcyzowego od towarów objętych obowiązkiem banderolowania, kwotę podatku akcyzowego należy pomniejszyć o wysokość zaliczki wpłaconej przez importera nabywającego banderole podatkowe. Kwoty podatku akcyzowego należy pomniejszyć proporcjonalnie do ilości towarów banderolowanych znajdujących się w danej przesyłce. Na dołączonym do zgłoszenia celnego zaświadczeniu urzędu skarbowego o wydaniu banderol należy nanieść informacje o ilości odpowiednio wywożonych / przywożonych aktualnie banderol lub o ilości wykorzystanych banderol na przywożonych wyrobach akcyzowych oraz datę przyjęcia zgłoszenia celnego i pozycję ewidencji. Oryginał należy zwrócić stronie, a w aktach pozostawić kopię zaświadczenia, potwierdzoną za zgodność z oryginałem. W wypadku gdy następuje przywóz towarów w opakowaniach z tworzyw sztucznych to dla opakowań z tworzyw sztucznych objętych podatkiem akcyzowym, należy kwotę podatku akcyzowego podać zarówno w wypadku, gdy podatek jest należny, jak też, gdy opakowania są zwolnione z tego podatku. Jeżeli jest zwolnienie z części podatku, to należy podać tylko kwotę podatku należnego z metodą płatności "A", "D" lub "E". Jeżeli jest zwolnienie całkowite z płatności tego podatku, należy podać pełną kwotę z metodą płatności "U". W wypadku sprowadzenia z zagranicy nowego samochodu przez osobę rezygnującą po dniu 4 kwietnia 1994 r. z rekompensaty za nie odebrany samochód osobowy na przedpłatę, kwota należnego podatku od towarów i usług może być pomniejszona o kwotę nie wyższą od kwoty bonifikaty, określonej w przepisach wykonawczych do ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. Nr 156, poz. 776). W polu "MP" należy wpisać metodę "H" płatności. Jeżeli wysokość bonifikaty jest równa lub większa od należnego podatku od towarów usług, należy wpisać "0". W wypadku przywozu towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła należy przy typie 111 wpisać kwotę wyliczonego cła, a przy typie 112 wpisać 3% kwoty wyliczonego cła. 5. METODA PŁATNOŚCI (podpole MP) - należy podać jednoliterowy symbol, który informuje, w jaki sposób zostanie uregulowana opłata, według wykazu E załącznika nr 7. Jeżeli dla danej pozycji zastosowano kilka metod płatności (np. część zobowiązania pokryto gotówką, a część przelewem), w podpolu MP należy wpisać symbol metody płatności dominującej wartościowo. Symbol "R" może występować tylko w wierszach "Razem". W podpolu MP dla naliczonych kwot należności celnych, podatków i innych opłat można używać tylko symboli "A", "B", "C", "D", "E", "G", "H", "R", "U". W wypadku decyzji urzędu skarbowego o odroczeniu płatności podatku, należy używać symbolu "F". Nie wymaga on pobrania zabezpieczenia przez dyrektora urzędu celnego. W wypadku odprawy czasowej, objęcia towaru procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną w podpolu MP dla naliczonych, a nie pobranych kwot należności celnych, podatków i innych opłat, należy wpisać symbol "F". W wypadku przywozu towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła należy przy typie 111 wpisać symbol "F", a przy typie 112 wpisać symbol "A", "D" lub "E". W wypadku złożenia towarów w składzie celnym należy wpisać symbol "F". W wypadku dopuszczenia do obrotu towarów z całkowitym zwolnieniem od cła lub podatku na mocy stosownych przepisów w rubryce "MP" należy podać symbol "U". Preferencyjne stawki celne, obniżone stawki celne oraz cła, których pobór jest zawieszony w całości lub w części, nie mogą być traktowane jako ustawowe zwolnienie z cła, tzn. w metodzie płatności nie należy podawać litery "U". ZASADY WYPEŁNIANIA WIERSZY "RAZEM" DOTYCZĄCYCH DANEJ POZYCJI: 1. Jeżeli występuje tylko formularz SAD, wiersza "Razem" nie wypełnia się. 2. Jeżeli występuje zestaw SAD, mogą mieć miejsce następujące sytuacje: - jeżeli wszystkie naliczone kwoty opłat są należne, należy je zsumować, - jeżeli część naliczonych kwot opłat jest należna, a część nienależna, w wierszu "Razem" zsumować kwoty opłat należnych, - jeżeli wszystkie naliczone kwoty opatrzone są symbolem metody płatności "U" lub "F", należy je zsumować. ZASADY WYPEŁNIANIA PÓL "OGÓŁEM" NA FORMULARZACH SAD-BIS: 1. Na ostatnim formularzu SAD-BIS nie wypełnia się wiersza oznaczonego "S.O." 2. W pozostałych formularzach SAD-BIS należy: - zsumowywać narastająco kwoty należnych opłat dla danego typu opłaty z formularza SAD, kolejnych poprzedzających dany formularz SAD-BIS formularzy SAD-BIS oraz danego formularza SAD-BIS, - po naliczeniu kwot należnych opłat należy je zsumować w wierszu "S.O.", - jeżeli wszystkie kwoty opłat opatrzone są symbolem metody płatności "U" lub "F", należy zsumować narastająco kwoty opłat dla danego typu opłaty z formularza SAD, kolejnych poprzedzających dany formularz SAD-BIS formularzy SAD-BIS oraz danego formularza SAD-BIS, - po naliczeniu kwot opłat należy je zsumować w wierszu "S.O." POLE 48 - Płatność odroczona Należy wpisać numer decyzji odraczającej płatność. POLE 49 - Oznaczenie składu Należy wypełniać w wypadku wyprowadzania i wprowadzania towaru do składu celnego. Należy podać numer pozwolenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł na prowadzenie składu celnego i rok jego wydania. POLE 54 - Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego / przedstawiciela Pole podlega wypełnieniu w chwili, gdy zgłaszający potwierdza odbiór karty 8. Osoba odbierająca kartę wpisując swoje dane tj.: imię, nazwisko, nr dowodu tożsamości i datę (wpisaną w systemie RR-MM-DD) oraz składając swój podpis potwierdza przyjęcie do wiadomości zarejestrowanie kwoty wynikającej z długu celnego. CZĘŚĆ VI INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA FORMULARZY UZUPEŁNIAJĄCYCH SAD-BIS 1. Formularze uzupełniające SAD-BIS mogą być stosowane tylko wtedy, jeżeli zgłaszanych jest wiele pozycji towarowych. Mogą one być przedłożone tylko w połączeniu z formularzem SAD. 2. Zasady dotyczące wypełniania pól formularzy SAD obowiązują także dla formularzy uzupełniających SAD-BIS. Należy: - w polu 2 lub 8 umieszczać tylko dane osoby krajowej, - uwzględnić, że część "Ogółem" z pola 47 dotyczy łącznego zestawienia zbiorczego wszystkich pozycji z zastosowanych formularzy SAD. W każdym kolejnym formularzu uzupełniającym SAD-BIS należy w polu "Ogółem" wpisać sumaryczną wartość kwot z tego formularza oraz kwotę z formularza poprzedniego dla poszczególnych typów należności. Zestawienie zbiorcze musi być wpisane w ostatnim z dołączonych do danego zestawu formularzy uzupełniających, aby wykazać kwotę opłat wg typu oraz kwotę całkowitą opłat do pobrania. 3. Przy stosowaniu formularzy uzupełniających SAD-BIS nie wykorzystane pola 31 "Opis towaru" należy tak wykreślić, aby wykluczyć ich późniejsze użycie. CZĘŚĆ VII POLA LITEROWE ORAZ POLA CYFROWE WYPEŁNIANE PRZEZ FUNKCJONARIUSZA CELNEGO Pole A - Urząd celny wysyłki/eksportu (karty 1, 1A, 2, 3 lub 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7) (Należy wypełniać tylko w wywozie) Funkcjonariusz celny, przyjmujący zgłoszenie celne, przystawia stempel SAD z aktualną datą (zapisaną w systemie RR-MM-DD) oraz wpisuje pozycję ewidencji zgodnie z przykładem: E18/140100/07/000327, co oznacza: E18 - rodzaj ewidencji, 140100 - kod oddziału/posterunku/miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 07 - wydzielone miejsce do prowadzenia ewidencji (np. pasy), 000327 - pozycja ewidencji. Funkcjonariusz celny wpisuje nad stemplem SAD godzinę i minutę przyjęcia zgłoszenia celnego. W przypadku wystawiania dokumentu SAD przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 3 w polu A należy odcisnąć pieczęć zatwierdzoną w pozwoleniu oraz wpisać datę w prawym wolnym polu pieczęci w kolejności RR-MM-DD, a w lewym wolnym polu pieczęci numery pozycji według rubryki nr 1 rejestru zgodnie z poniższymi przykładami: - dla przewozu jednej pozycji towarowej zapis rubryki nr 1 rejestru - 12 zapis w pieczęci - 000012 (kolejna cyfra z pozycji 1 rejestru w tym przypadku 12 w stemplu poprzedzana jest stosowną liczbą zer, tak aby otrzymać zapis składający się z sześciu cyfr) - dla przewozu wielu pozycji towarowych zapis w rubryki nr 1 rejestru - 12, 13, 14, 15, 16 zapis w pieczęci - 000012 - 000016 (kolejne cyfry z pozycji 1 rejestru w tym przypadku 12 do 16 w stemplu poprzedzane są stosowną liczbą zer, tak aby otrzymać zapis składający się z sześciu cyfr) W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających funkcjonariusz celny wpisuje dodatkowo informację "Procedura uproszczona rozliczenie za okres od ........ do .......". Pole A - Urząd celny wysyłki/eksportu/przeznaczenia (karty 1,4,5 i 7) (Należy wypełniać w tranzycie) W wypadku złożenia zgłoszenia celnego do procedury tranzytu pomiędzy urzędem celnym granicznym i urzędem celnym granicznym, gdy w polu 17 - "Kraj przeznaczenia" wpisano kraj inny niż Polska, funkcjonariusz celny w polu A na karcie 7 SAD przystawia stempel SAD z aktualną datą (zapisaną w systemie RR-MM-DD) oraz wpisuje pozycję ewidencji zgodnie z przykładem: E12/140100/07/000327, co oznacza: E12 - rodzaj ewidencji, 140100 - kod oddziału/posterunku/miejsca uznanego tub wyznaczonego przez organ celny, 07 - wydzielone miejsce do prowadzenia ewidencji (np. pasy), 000327 - pozycja ewidencji. Pole A - Urząd celny przeznaczenia (karty 6, 7, 8) Funkcjonariusz celny przyjmujący zgłoszenie celne, przystawia stempel SAD z aktualną datą (zapisaną w systemie RR-MM-DD) oraz wpisuje pozycję ewidencji zgodnie z przykładem: E13/140100/07/000327, co oznacza: E13 - rodzaj ewidencji, 140100 - kod oddziału/posterunku/miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 07 - wydzielone miejsce do prowadzenia ewidencji (np. pasy), 000327 - pozycja ewidencji. Funkcjonariusz celny wpisuje nad stemplem SAD godzinę i minutę przyjęcia zgłoszenia celnego. W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających funkcjonariusz celny wpisuje dodatkowo informację "Procedura uproszczona rozliczenie za okres od ........ do ........". Pole B - Elementy kalkulacyjne Przykładowe informacje, które funkcjonariusz celny może wpisać w tym polu: - wymiar i rodzaj opłat manipulacyjnych, wraz z podaniem podstawy prawnej ich wymiaru, - forma i data zapłaty (np. "zapłacono gotówką"), - adnotacja o zwolnieniu towaru do procedury, - inne. W wypadku wymierzania opłaty manipulacyjnej dodatkowej w polu B należy wpisać kwotę opłaty manipulacyjnej dodatkowej wraz z podstawą prawną jej wymiaru, natomiast uzasadnienie faktyczne, a w szczególności sposób obliczenia opłaty manipulacyjnej dodatkowej wpisuje się w pole E lub J. Zapisu dokonuje się także na odwrocie karty 3 lub 8 SAD, powtarzając treść wpisaną w polu E lub J na odwrocie karty 1 lub 6 SAD. W wypadku braku miejsca w tym polu pozostałe informacje należy wpisać w polu E lub J na odwrocie karty 1 lub 6 SAD. Jeżeli ze zgłoszenia celnego wynika konieczność pobrania części wykazanych opłat, a część podlega zabezpieczeniu, funkcjonariusz celny wpisuje w polu B sumę podlegającą zabezpieczeniu. W wypadku objęcia towarów: 1) procedurą wywozu albo 2) procedurą uszlachetniania biernego, albo 3) jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu, albo 4) jednocześnie procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, na kartach 1 i 2 dokumentu SAD przekazanych do urzędu celnego funkcjonariusz celny przystawia stempel SAD z aktualną datą (zapisaną w systemie RR-MM-DD) oraz wpisuje pozycję ewidencji zgodnie z przykładem: E18/140100/07/000327, co oznacza: E18 - rodzaj ewidencji, 140100 - kod oddziału/posterunku/miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 07 - wydzielone miejsce do prowadzenia ewidencji (np. pasy), 000327 - pozycja ewidencji. Pole C - Urząd celny wyjścia (Należy wypełniać w tranzycie) Funkcjonariusz celny przyjmujący zgłoszenie celne do procedury tranzytu przystawia stempel SAD z aktualną datą (zapisaną w systemie RR-MM-DD) oraz wpisuje pozycję ewidencji zgodnie z przykładem: E11/140100/07/000327, co oznacza: E11 - rodzaj ewidencji, 140100 - kod oddziału/posterunku/miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 07 - wydzielone miejsce do prowadzenia ewidencji (np. pasy), 000327 - pozycja ewidencji. W przypadku wystawiania dokumentu SAD przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego oraz w art. 103 i 117 załącznika II do Konwencji o Wspólnej Procedurze Tranzytowej w polu C należy odcisnąć pieczęć zatwierdzoną w pozwoleniu oraz wpisać datę w prawym wolnym polu pieczęci w kolejności RR-MM-DD, a w lewym wolnym polu pieczęci numery pozycji rejestru zgodnie z poniższymi przykładami: - dla przewozu jednej pozycji towarowej zapis z rejestru - 12 zapis w pieczęci - 000012 (kolejna cyfra z pozycji rejestru w tym przypadku 12 w stemplu poprzedzana jest stosowną liczbą zer, tak aby otrzymać zapis składający się z sześciu cyfr) - dla przewozu wielu pozycji towarowych zapis z rejestru - 12, 13, 14, 15, 16 zapis w pieczęci - 000012 - 000016 (kolejne cyfry z pozycji rejestru w tym przypadku 12 do 16 w stemplu poprzedzane są stosowną liczbą zer, tak aby otrzymać zapis składający się z sześciu cyfr) W przypadku zgłoszeń celnych uzupełniających funkcjonariusz celny wpisuje dodatkowo informację "Procedura uproszczona rozliczenie za okres od ...... do ......". Pole D - Kontrola przez urząd celny wyjścia lub Pole J - Kontrola przez urząd celny przeznaczenia Funkcjonariusz celny dokonuje następujących adnotacji urzędowych: - w pozycji "Wynik" wpisuje: a) "Zgodnie" - jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania dokumentów lub rewizji celnej stwierdzi, że dane zawarte w dokumencie SAD są zgodne ze stanem faktycznym; adnotację o zakresie przeprowadzonej rewizji celnej wpisuje w prawej części pola D lub w polu E, b) "Rewizji nie przeprowadzono" - w wypadku odstąpienia od przeprowadzania rewizji celnej. Jeżeli w wyniku rewizji celnej zostaną stwierdzone rozbieżności, organ celny wszczyna postępowanie w sprawach celnych i ewentualnie postępowanie karne skarbowe; - w pozycji "Nałożone zamknięcia: Ilość:" oraz "Znaki" funkcjonariusz celny wpisuje liczbę i numery założonych zamknięć celnych, - w pozycji "Termin (ostatni dzień):" wpisuje datę (w systemie RR-MM-DD), dostarczenia towaru do urzędu celnego przeznaczenia, - w pozycji "Podpis:" funkcjonariusz celny podpisuje się z upoważnienia dyrektora urzędu celnego i przystawia pieczęć "Polska-Cło". W prawej części pola należy dokonać następujących adnotacji urzędowych: a) informacja o: - objęciu towaru procedurą dopuszczenia do obrotu lub - objęciu towaru procedurą uszlachetniania czynnego, lub - objęciu towaru procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, lub - objęciu towaru procedurą odprawy czasowej, lub - objęciu towaru procedurą uszlachetniania biernego, lub - objęciu towaru procedurą wywozu, lub - objęciu towaru procedurą tranzytu, lub - dopuszczeniu towaru do powrotnego wywozu, lub - objęciu towaru procedurą składu celnego, lub - wprowadzeniu towaru do wolnego obszaru celnego/ składu wolnocłowego; b) w wypadku objęcia towaru procedurą: odprawy czasowej, przetwarzania pod kontrola celną, uszlachetniania czynnego, składu celnego (jeśli wyznaczono termin) po wyrazach "Termin wywozu/ powrotnego wywozu lub nadania innego przeznaczenia celnego ...." funkcjonariusz celny wpisuje datę (w systemie RR-MM-DD); c) informacja o zakresie i wyniku przeprowadzonej rewizji celnej z określeniem, czy była to rewizja celna całkowita, czy częściowa. W wypadku rewizji częściowej należy podać, ile opakowań i jak oznakowanych sprawdzono dla poszczególnych pozycji zgłoszenia celnego. W każdym wypadku rewizji celnej należy określić, co stwierdzono wskutek jej przeprowadzenia. W wypadku odstąpienia od rewizji celnej lub uznania rewizji celnej przeprowadzonej przez organy celne innego kraju należy dokonać stosownej adnotacji. Jeżeli zostały pobrane próbki, należy do SAD dołączyć protokół z pobrania próbek. Należy także zaznaczyć, czy była przeprowadzana wstępna lub powtórna rewizja celna. W wypadku gdy rewizję celną przeprowadza funkcjonariusz celny grupy rewizyjnej, informację o zakresie i wyniku rewizji celnej podaje się w karcie nr 1 w polu E albo w karcie nr 6 SAD, w polu J (na odwrotnej stronie karty), podpisanej i potwierdzonej pieczęcią "Polska Cło". Inne zapisy w polu D lub polu J oraz w polu 47 sporządza funkcjonariusz celny grupy rachmistrzów; d) w wypadku procedury tranzytu funkcjonariusz celny na podstawie faktury lub innego dokumentu służącego do ustalania wartości celnej, podaje wartość oraz trzyliterowy symbol waluty. Jeżeli nie ma faktury lub innego dokumentu określającego wartość towaru, wówczas wartość celna ustalana jest zgodnie z przepisami Działu III, Tytułu II Kodeksu celnego; e) dla towarów określonych w § 210 należy wpisać numer zgłoszenia celnego o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu pierwszej partii towaru. Informacje te można umieścić też na odwrocie karty 1 lub 6 SAD w polu E lub J; f) informacja o zakresie przeprowadzonego badania dokumentów, tzn. należy wskazać czy: - przeprowadzono częściową lub całkowitą kontrolę dokumentów ze względu na ich treść, poprawność formalną lub autentyczność, - przeprowadzono częściową lub całkowitą kontrolę treści zgłoszenia celnego. W informacji tej należy wskazać numery skontrolowanych pól zgłoszenia celnego oraz dokumenty poddane kontroli. W przypadku wystawiania dokumentu SAD jako dokumentu tranzytowego przez osobę posiadającą pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego oraz art. 103 i 117 załącznika II do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, w polu D osoba sporządzająca dokument wpisuje: - w pozycji "Nałożone zamknięcia : Ilość" oraz "Znaki" należy wpisać liczbę nałożonych zamknięć celnych oraz podać symbol i numer plombownicy widoczny na plombie po jej odciśnięciu, - w pozycji "Termin (ostatni dzień):" wpisuje datę (w systemie RR-MM-DD) dostarczenia towaru do urzędu przeznaczenia, obliczoną jako odpowiednia liczba dni, liczonych od daty z pola C. Należy pamiętać, że samodzielnie wyznaczony termin nie może być dłuższy, niż przewidują przepisy prawa tzn.: a) 8 dni w przypadku zastosowania wspólnej procedury tranzytowej, b) 14 dni w przypadku zastosowania procedury tranzytu określonej w Kodeksie celnym, - w pozycji "Podpis" osoba sporządzająca dokument umieszcza podpis zgodny ze wzorem wskazanym we wniosku o udzielenie pozwolenia, - w środkowej części pola należy umieścić adnotację "Procedura uproszczona". Danych z pola E lub J nie należy wpisywać na odwrocie karty 2 lub 7 SAD. Pole E lub J - Kontrola przez urząd celny wysyłki/eksportu/przeznaczenia W polu tym wpisuje się uwagi organu celnego, które nie mieszczą się w polu D lub B. Podstawy prawne udzielonych ulg i zwolnień oraz wymierzonych opłat, jeżeli są wpisywane w tym polu, powinny być także powtórzone na odwrocie karty 3 lub 8 SAD. Nie należy ich podawać na odwrocie karty 2 lub 7 SAD. Pole F - Poświadczenie odpowiednich władz (na karcie 4 i 5) Wpisu dokonują władze lokalne, poświadczając zaistniałe zdarzenie opisane w polu 55. W takim wypadku należy dołączyć protokół zdarzenia, o ile został sporządzony. Pole G - Poświadczenie odpowiednich władz (na odwrocie karty 4 i 5) Wpisu mogą dokonać władze lokalne, poświadczając zaistniałe zdarzenie opisane w polu 56. W takim wypadku należy dołączyć protokół zdarzenia, o ile został sporządzony. Poświadczenie to nie jest jednak konieczne. Pole H - Powtórna kontrola (na odwrocie karty 4 i 5), jeżeli karta ta jest stosowana dla poświadczenia wspólnotowego charakteru towarów Pole to należy wypełniać w wypadku wnioskowania o powtórną kontrolę dokumentu T2L przez urząd celny przeznaczenia. Funkcjonariusz celny wpisuje: - w pozycji: "Miejsce i data" - dzień wystawienia wniosku (w systemie RR-MM-DD), - w pozycji: "Podpis" i "Pieczęć" - podpisuje się, przystawia pieczątkę imienną oraz stempel SAD. W wypadku przeprowadzenia powtórnej kontroli funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia, w części "Rezultaty kontroli", po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego zakreśla odpowiednie pole, wpisując: - w pozycji "Miejsce i data" - dzień przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego (w systemie RR-MM-DD), - w pozycji "Podpis" i "Pieczęć" - podpisuje się, przystawia pieczątkę imienną oraz stempel SAD. Pole I - Kontrola przez urząd celny przeznaczenia (wspólna procedura tranzytowa) Funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia potwierdza w polu I karty 4 i 5 SAD przedstawienie towarów i dokumentów dokonując następujących wpisów: a) w pozycji "Dzień przybycia:" datę dostarczenia towarów (w systemie RR-MM-DD), b) w pozycji "Kontrola zamknięć", jeżeli: - zamknięcia celne są nienaruszone i zgodne z opisem w polu D oraz nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości - wyraz "ZGODNIE", - zostaną stwierdzone rozbieżności, pozycja ta pozostaje niewypełniona, c) jeżeli zostały stwierdzone rozbieżności inne niż dotyczące zamknięć celnych w pozycji "Uwagi" należy wpisać: - "NIEZGODNOŚCI: DROBNE NIEPRAWIDŁOWOŚCI BEZ NASTĘPSTW", jeżeli są to niewielkie rozbieżności, - "NIEZGODNOŚCI: NADWYŻKI....; NIEZGODNOŚCI: BRAKI....". "NIEZGODNOŚCI: OPIS TOWARÓW...." oraz "NIEZGODNOŚCI: KLASYFIKACJA TARYFOWA (*)...." jeżeli są to znaczne rozbieżności, - "POBRANO OPŁATY", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia pobrał opłaty, - "WSZCZĘTO POSZUKIWANIA", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd przeznaczenia wszczął postępowanie poszukiwawcze. Powyższe wpisy powinny być potwierdzone pieczęcią "Polska-Cło" oraz podpisem funkcjonariusza celnego. Funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia potwierdza w polu I karty 4 SAD wpisanie w pozycji "Kartę nr 5 zwrócono w dniu ......" "Po wpisaniu do ......", "Nr ......" daty zwrotu tej karty oraz pozycji ewidencji. W przypadku stosowania procedury uproszczonej określonej w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego oraz art. 111 i 117 załącznika II do Konwencji o Wspólnej Procedurze Tranzytowej, pole I jest wypełniane wyłącznie przez funkcjonariusza celnego urzędu przeznaczenia nadzorującego miejsce stosowania procedury uproszczonej na podstawie adnotacji wpisanej przez osobę, która została upoważniona do zdjęcia zamknięć celnych, w odpowiednim polu na karcie 4. Pole przeznaczone na umieszczenie adnotacji o zdjętych przez osobę upoważnioną zamknięciach celnych znajduje się na karcie 4 poniżej pól 15 i 17. Adnotacja o zdjętych zamknięciach celnych powinna zawierać liczbę i numery zdjętych zamknięć celnych, numer i datę protokołu rozbieżności (jeżeli został sporządzony), numery pozycji rejestru, pod którymi dokonano wpisu towarów objętych daną notą tranzytową. d) w pozycji "Podpis" i "Pieczęć" - składa podpis oraz przystawia pieczęć "Polska-Cło". Pole 47 - Obliczanie opłat Ustaloną w polu B sumę opłat manipulacyjnych funkcjonariusz celny wpisuje: - w podpolu TYP - kod "115" - opłaty manipulacyjne i opłaty manipulacyjne dodatkowe, - w podpolu KWOTA - łączną kwotę opłat manipulacyjnych i manipulacyjnych dodatkowych, - w podpolu METODA PŁATNOŚCI - symbol płatności natychmiastowej (A, D lub E). Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest na formularzu SAD, funkcjonariusz celny po wpisaniu kwot opłat manipulacyjnych i manipulacyjnych dodatkowych dokonuje w wierszu "Razem" podsumowania należnych opłat. Jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest na zestawie SAD, funkcjonariusz celny na ostatnim formularzu uzupełniającym SAD-BIS w polu "Ogółem" wpisuje kod "115" (łączną kwotę opłat manipulacyjnych i manipulacyjnych dodatkowych), metodę płatności natychmiastowej, a następnie dokonuje w wierszu "S. O." podsumowania należnych opłat z całego zestawu SAD. Załącznik nr 7 WYKAZ KODÓW I SYMBOLI STOSOWANYCH DO WYPEŁNIANIA FORMULARZY SAD, ZESTAWÓW SAD ORAZ TRANZYTOWYCH DOKUMENTÓW TOWARZYSZĄCYCH wykaz A - symbole warunków dostaw według Incoterms'90 wykaz B - kody przeznaczeń i procedur celnych wykaz C - kody rodzajów transakcji wykaz D - kody rodzajów transportu wykaz E - symbole metod płatności wykaz F - kody i symbole krajów wykaz G - kody rodzajów gwarancji wykaz H - dodatkowe kody dla systemu NCTS WYKAZ A SYMBOLE WARUNKÓW DOSTAW WEDŁUG INCOTERMS'90 EXWz zakładu ... (oznaczone miejsce) FCAfranco przewoźnik ... (oznaczone miejsce) FASfranco wzdłuż burty statku ... (oznaczony port załadunku) FOBfranco statek ... (oznaczony port załadunku) CFRkoszt i fracht ... (oznaczony port przeznaczenia) CIFkoszt, ubezpieczenie i fracht ... (oznaczony port przeznaczenia) CPTprzewoźne opłacone do ... (oznaczone miejsce przeznaczenia) CIPprzewoźne i ubezpieczenie opłacone do ... (oznaczone miejsce przeznaczenia) DAFdostarczone na granicę ... (oznaczone miejsce) DESdostarczone statek ... (oznaczony port przeznaczenia) DEQdostarczone nabrzeże ... (oznaczony port przeznaczenia) DDUdostarczone (cło nie opłacone) ... (oznaczone miejsce przeznaczenia) DDPdostarczone (cło opłacone) ... (oznaczone miejsce przeznaczenia) WYKAZ B I. KODY PRZEZNACZEŃ I PROCEDUR CELNYCH 10procedura wywozu 11powrotny wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania w ramach systemu zawieszeń 12powrotny wywóz produktów przetworzonych powstałych w procesie przetwarzania lub produktów znajdujących się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu 14wywóz produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania czynnego 21procedura uszlachetniania biernego polegająca na obróbce lub przetworzeniu towarów 22procedura uszlachetniania biernego polegająca na naprawie towarów 23procedura uszlachetniania biernego w ramach systemu wymiany towarów 31powrotny wywóz towarów w stanie nie zmienionym 40procedura dopuszczenia do obrotu 41procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych 42dopuszczenie do obrotu towarów zwolnionych z cła lub podatku na mocy odrębnych przepisów 43dopuszczenie do obrotu "z urzędu" 46proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przeprowadzany w pomieszczeniach składu celnego 47proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przeprowadzany w woc lub składzie wolnocłowym 48procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych z wykorzystaniem towarów ekwiwalentnych do wytworzenia produktów kompensacyjnych 50procedura odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA (nie może występować jako pierwsze dwie cyfry pola 37) 51procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń 52procedura odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 53procedura odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 54przywóz towarów przeznaczonych do uszlachetniania czynnego po wywozie produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych 55procedura przetwarzania pod kontrolą celną 56proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzany w pomieszczeniach składu celnego 57proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzany w woc lub składzie wolnocłowym 58procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, z wykorzystaniem towarów ekwiwalentnych do wytworzenia produktów kompensacyjnych 59proces przetwarzania przeprowadzony w pomieszczeniach składu celnego, w woc lub składzie wolnocłowym 61dopuszczenie do obrotu towarów powracających 62dopuszczenie do obrotu towarów krajowych, dla których dokonano odpowiednich form wywozu 64przywóz produktu zamiennego przed wywozem towarów będących przedmiotem czasowego wywozu w ramach procesu uszlachetniania biernego (uprzedni przywóz) 71objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych 72objęcie procedurą składu celnego towarów krajowych 78wprowadzenie towarów do woc lub składu wolnocłowego II. NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE POWIĄZANIA KODÓW PRZEZNACZEŃ I PROCEDUR CELNYCH 10 1000Wywóz 1040Wywóz towaru uprzednio dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym 1072Wywóz towaru krajowego, który był objęty procedurą składu celnego 1078Wywóz towaru krajowego, wcześniej wprowadzonego do woc lub do składu wolnocłowego 1041Wywóz produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym uprzednio objętych procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych 1046Wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przeprowadzonych w pomieszczeniach składu celnego 1047Wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych, który został przeprowadzony w woc lub składzie wolnocłowym 1048Wywóz produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych w procedurze uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych 11 1151Powrotny wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń 1156Powrotny wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, który został przeprowadzony w pomieszczeniach składu celnego 1157Powrotny wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, w pomieszczeniach woc lub składzie wolnocłowym 1158Powrotny wywóz produktów kompensacyjnych powstałych w procesie uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, wytworzonych z towarów ekwiwalentnych 12 1255Powrotny wywóz produktów przetworzonych powstałych w procesie przetwarzania lub produktów znajdujących się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu 1259Powrotny wywóz produktów przetworzonych lub produktów znajdujących się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, powstałych w procesie przetworzenia w pomieszczeniach składu celnego, w woc lub składzie wolnocłowym 14 1400Wywóz produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania czynnego 21 2100Czasowy wywóz towarów krajowych w procedurze uszlachetniania biernego w celu jego obróbki lub przetworzenia 2141Wywóz produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym objętych procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania biernego polegającym na obróbce lub przetworzeniu 2151Wywóz produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym objętych procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń w celu poddania ich uzupełniającym procesom uszlachetniania biernego polegającym na obróbce lub przetworzeniu 2156Wywóz produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, objętych procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzaną w pomieszczeniach składu celnego, w celu poddania ich procesom uszlachetniania biernego polegającym na obróbce lub przetworzeniu 2157Wywóz produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, objętych procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzaną w woc lub składzie wolnocłowym, w celu poddania ich procesom uszlachetniania biernego polegającym na obróbce lub przetworzeniu 22 2200Czasowy wywóz towarów krajowych w procedurze uszlachetniania biernego w celu naprawy 23 2300Procedura uszlachetniania biernego w ramach systemu wymiany towarów 2364Wywóz towarów będących przedmiotem czasowego wywozu w ramach procedury uszlachetniania biernego po przywozie produktu zamiennego 31 3100Powrotny wywóz towarów 3151Powrotny wywóz towarów w stanie nie zmienionym, objętych uprzednio procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń 3152powrotny wywóz towarów objętych uprzednio procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 3153powrotny wywóz towarów objętych uprzednio procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 3155powrotny wywóz towarów w stanie nie zmienionym, objętych uprzednio procedurą przetwarzania pod kontrolą celną 3171powrotny wywóz towarów niekrajowych objętych uprzednio procedurą składu celnego 3178powrotny wywóz towarów złożonych w woc lub składzie wolnocłowym 40 4000procedura dopuszczenia do obrotu 4010procedura dopuszczenia do obrotu towarów powracających 4021dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych uprzednio objętych procedurą uszlachetniania biernego polegającą na obróbce lub przetworzeniu towaru wywiezionego czasowo 4022dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych uprzednio objętych procedurą uszlachetniania biernego polegającą na naprawie towaru wywiezionego czasowo 4023dopuszczenie do obrotu produktów zamiennych 4050dopuszczenie do obrotu towarów uprzednio objętych procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA 4051dopuszczenie do obrotu towarów w stanie nie zmienionym lub produktów kompensacyjnych objętych uprzednio procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń 4052dopuszczenie do obrotu towarów objętych uprzednio procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 4053dopuszczenie do obrotu towarów objętych uprzednio procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 4055dopuszczenie do obrotu towarów objętych uprzednio procedurą przetwarzania pod kontrolą celną 4071procedura dopuszczenia do obrotu towarów niekrajowych uprzednio objętych procedurą składu celnego 4078procedura dopuszczenia do obrotu towarów niekrajowych wyprowadzonych z WOC lub składu wolnocłowego 41 4100procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych 4121przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych po uszlachetnianiu biernym 4140procedura uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych po zakupie towarów bezpośrednio od importera 4171objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych, uprzednio objętych procedurą składu celnego 42 4200dopuszczenie do obrotu towarów zwolnionych z cła lub podatków na mocy przepisów odrębnych 43 4300dopuszczenie do obrotu towarów w wyniku działań organu celnego na mocy art. 77 pkt 2 Kodeksu celnego 4351dopuszczenie do obrotu towarów w wyniku działań organu celnego na mocy art. 77 pkt 2 Kodeksu celnego uprzednio objętych procedurą uszlachetniania czynnego 4352dopuszczenie do obrotu towarów w wyniku działań organu celnego na mocy art. 77 pkt 2 Kodeksu celnego, uprzednio objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 4353dopuszczenie do obrotu towarów w wyniku działań organu celnego na mocy art. 77 pkt 2 Kodeksu celnego, uprzednio objętych procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 46 4600proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przeprowadzany w pomieszczeniach składu celnego 4621przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego w systemie ceł zwrotnych po uszlachetnianiu biernym 47 4700proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych przeprowadzany w woc lub składzie wolnocłowym 4721przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w woc lub składzie wolnocłowym w systemie ceł zwrotnych po uszlachetnianiu biernym 48 4800procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu ceł zwrotnych z wykorzystaniem towarów ekwiwalentnych do wytworzenia produktów kompensacyjnych 51 5100procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń 5121przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń po uszlachetnianiu biernym 5171objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, uprzednio objętych procedurą składu celnego 5178objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, uprzednio wprowadzonych do woc lub składu wolnocłowego 52 5200procedura odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 5271procedura odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła towarów uprzednio objętych procedurą składu celnego 5278procedura odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła towarów uprzednio wprowadzonych do woc lub składu wolnocłowego (objęcie procedurą od prawy czasowej) 53 5300procedura odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 5371procedura odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła towarów uprzednio objętych procedurą składu celnego 5378procedura odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła towarów uprzednio wprowadzonych do woc lub składu wolnocłowego 54 5414przywóz towarów przeznaczonych do uszlachetniania czynnego po wywozie produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych 55 5500procedura przetwarzania pod kontrolą celną 56 5600proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzany w pomieszczeniach składu celnego 5621przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego w systemie zawieszeń po uszlachetnianiu biernym 57 5700proces uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń przeprowadzany w woc lub składzie wolnocłowym 5721przywóz towaru objętego procedurą uszlachetniania czynnego w woc lub składzie wolnocłowym w systemie zawieszeń po uszlachetnianiu biernym 58 5800procedura uszlachetniania czynnego w ramach systemu zawieszeń, z wykorzystaniem towarów ekwiwalentnych do wytworzenia produktów kompensacyjnych 59 5900proces przetwarzania przeprowadzony w pomieszczeniach składu celnego, woc/sw 61 6121dopuszczenie do obrotu towarów uprzednio objętych procedurą uszlachetniania biernego w celu obróbki lub przetworzenia, lecz nie poddanych tym procesom 6122dopuszczenie do obrotu towarów uprzednio objętych procedurą uszlachetniania biernego w celu naprawy lecz nie poddanych temu procesowi 62 6272dopuszczenie do obrotu towarów krajowych, dla których spełnione zostały formy wywozowe, objętych wcześniej procedurą składu celnego 64 6400przywóz produktu zamiennego przed wywozem towarów będących przedmiotem czasowego wywozu w ramach procesu uszlachetniania biernego (uprzedni przywóz) 71 7100objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych 7152objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych, uprzednio objętych procedurą odprawy celnej czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 7153objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych, uprzednio objętych procedurą odprawy celnej czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła 7171objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych, uprzednio objętych procedurą składu celnego 7178objęcie procedurą składu celnego towarów niekrajowych, uprzednio wprowadzonych do woc lub składu wolnocłowego 72 7200objęcie procedurą składu celnego towarów krajowych 78 7800wprowadzenie towarów do woc lub składu wolnocłowego 7852wprowadzenie do woc lub składu wolnocłowego towarów niekrajowych uprzednio objętych procedurą odprawy celnej czasowej z częściowym zwolnieniem od cła 7853wprowadzenie do woc lub składu wolnocłowego towarów niekrajowych uprzednio objętych procedurą odprawy celnej czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła WYKAZ C KODY RODZAJÓW TRANSAKCJI KOLUMNA AKOD TRANSAKCJIKOLUMNA B 1. Transakcje z przeniesieniem prawa własności (rzeczywistym lub zamierzonym) w zamian za płatność lub inne świadczenie (finansowe, w naturze lub inne), z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodami 2, 7, 8, z uwzględnieniem uwag (a), (b) i (c).111. Kupno/sprzedaż za zapłatą (b) i (e) 122. Dostawy z zamiarem sprzedaży po akceptacji, obejrzeniu lub wypróbowaniu oraz transakcje komisowe 133. Transakcje powodujące zapłatę w naturze (w tym handel barterowy) 144. Zakup przez podróżnego towarów do użytku osobistego 155. Leasing finansowy (c) 177. Import na reeksport pośredni - przywóz towarów do kraju w celu późniejszej ich odsprzedaży w stanie niezmienionym odbiorcom zagranicznym, także maszyn i urządzeń technologicznych w ramach realizacji kontraktów na eksport kompletnych obiektów przemysłowych i budowlanych 188. Reeksport - eksport towarów importowych 2. Zwroty towarów, zarejestrowanych uprzednio pod kodem 1(d), dostawy rekompensacyjne nieodpłatne (d).211. Zwrot towarów 222. Rekompensata za zwrócone towary 233. Rekompensata za towary, które nie podlegają zwrotowi (np. w ramach gwarancji) 3. Dostawy bezpłatne (nie na czas oznaczony) z przeniesieniem prawa własności311. Dostawy towarów w ramach programów pomocy (całkowicie lub częściowo finansowane przez kraje UE) 322. Inne dostawy towarów w ramach pomocy rządowej 333. Inne dostawy towarów w ramach pomocy (od osób fizycznych lub organizacji pozarządowych) 344. Inne transakcje 4. Dostawy towarów w celu uszlachetnienia w ramach kontraktu (e) lub naprawy (f), z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7.411. Dostawa towarów w celu uszlachetnienia lub przetwarzania w ramach umowy (kontraktu) 422. Dostawy towarów w celu naprawy i konserwacji za zapłatą 433. Dostawy towarów w celu naprawy i konserwacji bez zapłaty 5. Dostawy towarów po uszlachetnieniu w ramach kontraktu (e) lub po naprawie (f), z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7.511. Dostawa towarów po uszlachetnieniu lub przetworzeniu w ramach umowy (kontraktu) 522. Dostawy towarów po naprawie lub konserwacji za zapłatą 533. Dostawy towarów po naprawie lub konserwacji bez zapłaty 6. Transakcje nie powodujące przeniesienia prawa własności, np. dzierżawa, pożyczka, leasing operacyjny (g) oraz inne czasowe użytkowanie (h), z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodami 4 i 5.611. Dzierżawa, pożyczka, leasing operacyjny (g) 622. Inne czasowe użytkowanie (h) 7. Wysyłki towarów w ramach wspólnych programów obronnych lub innych międzyrządowych programów produkcyjnych.70 8. Dostawy materiałów budowlanych, wyposażenia i sprzętu w ramach realizacji umowy budowlanej lub inżynieryjnej, stanowiącej część umowy generalnej (i).80 9. Inne rodzaje transakcji.911. Środki trwałe (aporty rzeczowe) stanowiące przedmiot wkładu niepieniężnego w ramach tworzenia przedsiębiorstw z udziałem kapitału zagranicznego 922. Mienie rewindykowane, mienie pochodzące ze spadku oraz towary stanowiące mienie przesiedlenia 933. Rzeczy przywożone lub wywożone w paczkach, przeznaczone dla osób fizycznych, a także przesyłki kurierskie zgłaszane zbiorczo. 944. Rzeczy przywożone do użytku urzędowego międzynarodowym organizacjom mającym siedzibę lub placówkę w Polsce lub wywożone do polskich jednostek mających siedzibę lub placówkę za granicą, oraz towary przeznaczone do budowy, wyposażenia i dekoracji stoisk uczestników imprez 955. Towary przeznaczone na zaopatrzenie statków 988. Towary przywożone/wywożone przez osoby zagraniczne na warunkach określonych przepisem art. 66 § 3 Kodeksu celnego; osoba nieznana Uwagi: a) Ujmowana jest tu większość transakcji eksportowych/wywozowych i importowych/przywozowych, tj. takich transakcji, w przypadku których: - następuje przeniesienie prawa własności pomiędzy osobami zamieszkałymi na stałe na danym terytorium a osobami niezamieszkałymi na stałe na danym terytorium oraz - następuje lub nastąpi zapłata lub inne świadczenie (zapłata w naturze). Dotyczy to również dostaw towarów przesyłanych pomiędzy jednostkami tego samego przedsiębiorstwa lub tej samej grupy przedsiębiorstw oraz w odniesieniu do towarów przesyłanych z/do centrów dystrybucyjnych, za które dokonywana jest zapłata lub inne świadczenie (w przypadku transakcji nieodpłatnych są one rejestrowane pod kodem 3 z kolumny A). b) Zawiera dostawy części zamiennych lub towarów rekompensacyjnych w formie odpłatnej. c) Leasing finansowy: płatności leasingowe są obliczane w taki sposób, aby pokrywały one całkowitą lub prawie całkowitą wartość towaru. Korzyści i ryzyka wynikające z prawa własności towarów przechodzą na leasingobiorcę. Po zakończeniu umowy leasingobiorca staje się prawowitym właścicielem towaru. d) Wysyłki zwrotne i dostawy rekompensacyjne towarów, które uprzednio zarejestrowano pod kodami od 3 do 9 kolumny A, należy rejestrować pod tymi samymi kodami. e) Pod kodami 4 i 5 ujmowany jest obrót uszlachetniający pod lub bez dozoru celnego. Pod tym kodem nie należy ujmować uszlachetnienia dokonywanego przez uszlachetniającego na rachunek własny (tj. z użyciem zapłaconych zakupionych towarów), który należy ująć pod kodem 1. f) Naprawa towaru stanowi przywrócenie jego pierwotnej funkcji. Może z nią być związana pewna przebudowa lub ulepszenie. g) Leasing operacyjny: wszystkie transakcje leasingowe, które nie są leasingiem finansowym. h) Wszystkie wysyłki/przywozy towarów, w przypadku których istnieje zamiar późniejszego ponownego przywozu/ późniejszej ponownej wysyłki, gdzie nie następuje zmiana prawa własności. i) Pod kodem 80 wymienionym w pkt 8 należy ujmować jedynie takie transakcje, w przypadku których faktura nie jest wystawiana na poszczególne dostawy, lecz jedna faktura obejmuje łączną wartość prac. Jeżeli tak nie jest, należy transakcje te ująć pod kodem 1. WYKAZ D KODY RODZAJÓW TRANSPORTU 10Transport morski 12Wagon kolejowy załadowany na statek/prom morski 16Samochód/ciągnik załadowany na statek/prom morski 17Przyczepa/naczepa bez silnika załadowana na statek/prom morski 18Statek/barka śródlądowa załadowana na statek/prom morski 20Transport kolejowy 23Samochód/ciągnik załadowany na wagon kolejowy 30Transport drogowy 40Transport lotniczy 50Poczta 70Stałe instalacje transportowe (ropociągi, gazociągi, wodociągi, ciepłociągi, linie energetyczne, koleje linowe, itp.) 80Transport wodny śródlądowy 90Towar przemieszcza się o własnym napędzie (samoloty, statki, samochody, dźwigi samojezdne, itp.) WYKAZ E SYMBOLE METOD PŁATNOŚCI Anatychmiastowa płatność gotówką lub papierem wartościowym, np. czekiem Bułatwienia płatnicze Cinny niż pobranie lub zabezpieczenie, tryb postępowania z należnościami celnymi (np. zgłoszenie towarów przywożonych po uprzednim wywozie produktów kompensacyjnych, w procedurze uszlachetnienia czynnego w systemie zawieszeń. Dnatychmiastowa płatność zapisana w ciężar rachunku gotówkowego, np. przelewem. Epłatność w terminie ustawowym pod zabezpieczenie majątkowe Fpłatność odroczona (przy odprawie czasowej, przy złożeniu w składzie celnym, w przypadku dopuszczenia do obrotu, gdy decyzja urzędu skarbowego odracza płatność podatku i nie pobiera się zabezpieczenia) Gpłatność w przypadku zastosowania procedur uproszczonych Hpłatność podatku w wysokości ustalonej decyzją władz skarbowych Uustawowe zwolnienie od cła i innych płatności Rróżne metody płatności WYKAZ F KODY I SYMBOLE KRAJÓW I. WYKAZ REGIONALNY UWAGA: Podane kody cyfrowe nie służą do wypełniania dokumentu SAD, używane mogą być wyłącznie symbole literowe. KOD ISO 3166SYMBOL ISO 3166POLSKA NAZWAANGIELSKA NAZWA KOD Unii Europejskiej UNIA EUROPEJSKA 040ATAustriaAustria038 056BEBelgiaBelgium017 208DKDaniaDenmark008 246FIFinlandiaFinland032 250FRFrancjaFrance001 300GRGrecjaGreece009 724ESHiszpaniaSpain011 528NLNiderlandyNetherlands003 372IEIrlandiaIreland007 442LULuksemburgLuxembourg018 276DENiemcyGermany004 620PTPortugaliaPortugal010 752SESzwecjaSweden030 826GBWielka BrytaniaUnited Kingdom006 380ITWłochyItaly005 CEFTA 100BGBułgariaBulgaria068 203CZRepublika Czeska Czech Republic061 616PLPolskaPoland060 642RORumuniaRomania066 703SKSłowacjaSlovakia063 705SISłoweniaSlovenia091 348HUWęgryHungary064 EFTA 352ISIslandiaIceland024 438LILiechtensteinLiechtenstein037 578NONorwegiaNorway028 756CHSzwajcariaSwitzerland039 INNEKRAJEEUROPEJSKIE 008ALAlbaniaAlbania070 020ADAndoraAndorra043 112BYBiałoruśBelarus073 070BABośnia i HercegowinaBosnia and Herzegovina093 191HRChorwacjaCroatia092 233EEEstoniaEstonia053 292GIGibraltarGibraltar044 891YUJugosławiaYugoslavia094 440LTLitwaLithuania055 428LVŁotwaLatvia054 807MKMacedoniaMacedonia096 470MTMaltaMalta046 498MDMołdowaMoldova074 492MCMonakoMonaco001 643RURosjaRussian Federation075 674SMSan MarinoSan Marino047 744SJSvalbard i Jan MayenSvalbard and Jan Mayen Islands028 804UAUkrainaUkraine072 336VAWatykanVatican City State045 074BVWyspa BouvetaBouvet Island890 234FOWyspy OwczeFaroe Islands041 AFRYKA 012DZAlgieriaAlgeria208 024AOAngolaAngola330 204BJBeninBenin284 072BWBotswanaBotswana391 086IOBrytyjskie Terytorium Oceanu IndyjskiegoBritish Indian Ocean Territory357 854BFBurkina FasoBurkina Faso236 108BIBurundiBurundi328 000XCCeutaCeuta021 148TDCzadChad244 262DJDżibutiDjibouti338 818EGEgiptEgypt220 232ERErytreaEritrea336 231ETEtiopiaEthiopia334 266GAGabonGabon314 270GMGambiaGambia252 288GHGhanaGhana276 324GNGwineaGuinea260 624GWGwinea-BissauGuinea-Bissau257 226GQGwinea RównikowaEquatorial Guinea310 120CMKamerunCameroon302 404KEKeniaKenya346 174KMKomoryComoros375 178CGKongoCongo Rep.318 180CDKongo d. ZairCongo (Dem.Rep.)322 426LSLesothoLesotho395 430LRLiberiaLiberia268 434LYLibiaLibya216 450MGMadagaskarMadagascar370 175YTMajottaMayotte377 454MWMalawiMalawi386 466MLMaliMali232 504MAMarokoMorocco204 478MRMauretaniaMauritania228 480MUMauritiusMauritius373 000XLMelillaMelilla023 508MZMozambikMozambique366 516NANamibiaNamibia389 562NENigerNiger240 566NGNigeriaNigeria288 710ZARep. Połud.AfrykiSouth Africa388 140CFRep. Środkowoafrykańska Central African Republic306 638REReunionReunion001 646RWRuandaRwanda324 732EHSahara ZachodniaWestern Sahara000 686SNSenegalSenegal248 690SCSeszeleSeychelles355 694SLSierra LeoneSierra Leone264 706SOSomaliaSomalia342 748SZSuaziSwaziland393 736SDSudanSudan224 654SHŚwięta HelenaSt. Helena329 834TZTanzaniaTanzania352 768TGTogoTogo280 788TNTunezjaTunisia212 800UGUgandaUganda350 384CIWyb.Kości SłoniowejCóte D'Ivoire272 678STWyspy Św. Tomasza i KsiążęcaSao Tome and Principe311 894ZMZambiaZambia378 132CVZielony PrzylądekCape Verde247 716ZWZimbabweZimbabwe382 AMERYKA 660AIAnguillaAnguilla446 028AGAntigua i BarbudaAntigua and Barbuda459 530ANAntyle NiderlandzkieNetherlands Antilles478 032ARArgentynaArgentina528 533AWArubaAruba474 044BSBahamyBahamas453 052BBBarbadosBarbados469 084BZBelizeBelize421 060BMBermudyBermuda413 068BOBoliwiaBolivia516 076BRBrazyliaBrazil508 152CLChileChile512 212DMDominikaDominica460 214DODominikanaDominican Republic456 218ECEkwadorEcuador500 238FKFalklandy FalklandIslands (Malvinas)529 308GDGrenadaGrenada473 304GLGrenlandiaGreenland406 328GYGujanaGuyana488 254GFGujana FrancuskaFrench Guiana001 312GPGwadelupaGuadeloupe001 320GTGwatemalaGuatemala416 332HTHaitiHaiti452 340HNHondurasHonduras424 388JMJamajkaJamaica464 136KYKajmanyCayman Islands463 124CAKanadaCanada404 170COKolumbiaColombia480 188CRKostarykaCosta Rica436 192CUKubaCuba448 474MQMartynikaMartinique001 484MXMeksykMexico412 581UMMinor U.S.Minor Outlying Islands810 500MSMontserratMontserrat470 558NINikaraguaNicaragua432 591PAPanamaPanama442 600PYParagwajParaguay520 604PEPeruPeru504 630PRPortorykoPuerto Rico400 222SVSalwadorEl Salvador428 659KNSt. Kitts i Nevis St.St. Kitts and Nevis449 662LCSt. LuciaSt. Lucia465 666PMSt. Pierre i MiquelonSt.Pierre and Miquelon 408 670VCSt. Vincent i GrenadynySt. Vincent and the Grenadines467 740SRSurinamSuriname492 840USStany Zjedn. AmerykiUnited States of America400 780TTTrynidad i TobagoTrinidad and Tobago472 796TCTurks i CaicosTurks and Caicos Islands454 858UYUrugwajUruguay524 850VIWyspy Dziewicze-USAVirgin Islands (US)457 092VGWyspy Dziewicze-W.B.Virgin Islands (British)468 862VEWenezuelaVenezuela484 AZJA 004AFAfganistanAfghanistan660 682SAArabia SaudyjskaSaudi Arabia632 051AMArmeniaArmenia077 031AŻAzerbejdżanAzerbaijan078 048BHBahrajnBahrain640 050BDBangladeszBangladesh666 064BTBhutanBhutan675 096BNBrunei DarussalamBrunei Darussalam703 156CNChinyChina720 196CYCyprCyprus600 608PHFilipinyPhilippines708 268GEGruzjaGeorgia076 344HKHongkongHong Kong740 356INIndiaIndia664 360IDIndonezjaIndonesia700 368IQIrakIraq612 364IRIranIran616 376ILIzraelIsrael624 392JPJaponiaJapan732 887YEJemenYemen653 400JOJordaniaJordan628 116KHKambodżaCambodia696 634QAKatarQatar644 398KZKazachstanKazakhstan079 408KPKoreańska Republika Ludowo-DemokratycznaNorth Korea724 414KWKuwejtKuwait636 417KGKirgistanKyrgyzstan083 418LALaosLaos684 422LBLibanLebanon604 446MOMakauMacau743 462MVMalediwyMaldives667 458MYMalezjaMalaysia701 496MNMongoliaMongolia716 104MMMyanmar (Birma)Myanmar676 524NPNepalNepal672 512OMOmanOman649 586PKPakistanPakistan662 410KRRepublika KoreiSouth Korea728 702SGSingapurSingapore706 144LKSri LankaSri Lanka669 760SYSyriaSyria608 762TJTadżykistanTajikistan082 764THTajlandiaThailand680 158TWTajwanTaiwan736 792TRTurcjaTurkey052 795TMTurkmenistanTurkmenistan080 860UZUzbekistanUzbekistan081 704VNWietnamViet Nam690 784AEZjedn. Emiraty ArabskieUnited Arab Emirates647 AUSTRALIA, OCEANIAI INNE TERYTORIA AUSTRALIA I OCEANIA 036AUAustraliaAustralia800 242FJ Fidżi Republika Fiji815 260TFFranc. Teryt. Płd.French Southern Territories001 316GUGuamGuam810 334HMHeard i Mc Donald WyspyHeard and McDonald Islands802 296KIKiribatiKiribati812 580MPMariany PółnocneNorthern Mariana Islands820 583FMMikronezjaMicronesia823 520NRNauruNauru803 570NUNiueNiue814 574NFNorfolkNorfolk Island802 540NCNowa KaledoniaNew Caledonia809 554NZNowa ZelandiaNew Zealand804 585PWPalauPalau825 598PGPapua-Nowa GwineaPapua New Guinea801 612PNPitcairnPitcairn813 258PFPolinezja Franc.French Polynesia822 016ASSamoa AmerykańskieAmerican Samoa810 882WSSamoaSamoa819 772TKTokelauTokelau814 776TOTongaTonga817 798TVTuvaluTuvalu807 548VUVanuatuVanuatu816 876WFWallis i FutunaWallis and Futuna Islands811 626TPWschodni TimorEast Timor700 162CXWyspa Bożego NarodzeniaChristmas Island802 184CKWyspy CookaCook Islands814 166CCWyspy Kokosowe (Keelinga)Cocos (Keeling) Islands802 584MHWyspy MarshallaMarshall Islands824 090SBWyspy SalomonaSolomon Islands806 000PCWyspy Powiernicze PacyfikuPacific Islands000 000WKWakeWake810 ANTARKTYDA 010AQAntarktydaAntarctica890 POZOSTAŁE 900XXSkłady Celne/wocWarehouse 916XFBunkier i zaopatrzenie statkówBunker 914XYONZUnited Nations 536NTStrefa NeutralnaNeutral Zone 915XOInne Organizacje MiędzynarodoweOther International Organization 000XPnieznany kraj pozaeuropejskiUnknown Country beyond Europe958 II. WYKAZ ALFABETYCZNY UWAGA: Podane kody cyfrowe nie służą do wypełniania dokumentu SAD, używane mogą być wyłącznie symbole literowe KOD ISO 3166SYMBOL ISO 3166POLSKA NAZWAANGIELSKA NAZWAKOD Unii Europejskiej 004AFAfganistanAfghanistan660 008ALAlbaniaAlbania070 012DZAlgieriaAlgeria208 020ADAndoraAndorra043 024AOAngolaAngola330 660AIAnguillaAnguilla446 010AQAntarktydaAntarctica890 028AGAntigua i BarbudaAntigua and Barbuda459 530ANAntyle NiderlandzkieNetherlands Antilles478 682SAArabia SaudyjskaSaudi Arabia632 032ARArgentynaArgentina528 051AMArmeniaArmenia077 533AWArubaAruba474 036AUAustraliaAustralia800 040ATAustriaAustria038 031AŻAzerbejdżanAzerbaijan078 044BSBahamyBahamas453 048BHBahrajnBahrain640 050BDBangladeszBangladesh666 052BBBarbadosBarbados469 056BEBelgiaBelgium017 084BZBelizeBelize421 204BJBeninBenin284 060BMBermudyBermuda413 064BTBhutanBhutan675 112BYBiałoruśBelarus073 068BOBoliwiaBolivia516 070BABośnia i HercegowinaBosnia and Herzegovina093 072BWBotswanaBotswana391 076BRBrazyliaBrazil508 096BNBrunei DarussalamBrunei Darussalam703 086IOBrytyjskie Terytorium Oceanu IndyjskiegoBritish Indian Ocean Territory357 100BGBułgariaBulgaria068 854BFBurkina FasoBurkina Faso236 108BIBurundiBurundi328 916XFBunkier i zaopatrzenia statkówBunkier 000XCCeutaCeuta021 191HRChorwacjaCroatia092 152CLChileChile512 156CNChinyChina720 196CYCyprCyprus600 148TDCzadChad244 203CZCzeska RepublikaCzech Republic061 208DKDaniaDenmark008 212DMDominikaDominica460 214DODominikanaDominican Republic456 262DJDżibutiDjibouti338 818EGEgiptEgypt220 218ECEkwadorEcuador500 232ERErytreaEritrea336 233EEEstoniaEstonia053 231ETEtiopiaEthiopia334 238FKFalklandy FalklandIslands (Malvinas)529 242FJFidżi RepublikaFiji815 608PHFilipinyPhilippines708 246FIFinlandiaFinland032 250FRFrancjaFrance001 260TFFranc. Teryt. Płd.French Southern Territories001 266GAGabonGabon314 270GMGambiaGambia252 288GHGhanaGhana276 292GIGibraltarGibraltar044 300GRGrecjaGreece009 308GDGrenadaGrenada473 304GLGrenlandiaGreenland406 268GEGruzjaGeorgia076 316GUGuamGuam810 328GYGujanaGuyana488 254GFGujana FrancuskaFrench Guiana001 312GPGwadelupaGuadeloupe001 320GTGwatemalaGuatemala416 324GNGwineaGuinea260 624GWGwinea-BissauGuinea-Bissau257 226GQGwinea RównikowaEquatorial Guinea310 332HTHaitiHaiti452 334HMHeard i Mc Donald WyspyHeard and McDonald Islands802 724ESHiszpaniaSpain011 528NLNiderlandyNetherlands003 340HNHondurasHonduras424 344HKHongkongHong Kong740 356INIndiaIndia664 360IDIndonezjaIndonesia700 368IQIrakIraq612 364IRIranIran616 372IEIrlandiaIreland007 352ISIslandiaIceland024 376ILIzraelIsrael624 915XOInne Organizacje MiędzynarodoweOther International Organization 388JMJamajkaJamaica464 392JPJaponiaJapan732 887YEJemenYemen653 400JOJordaniaJordan628 891YUJugosławiaYugoslavia094 136KYKajmanyCayman Islands463 116KHKambodżaCambodia696 120CMKamerunCameroon302 124CAKanadaCanada404 634QAKatarQatar644 398KZKazachstanKazakhstan079 404KEKeniaKenya346 296KIKiribatiKiribati812 170COKolumbiaColombia480 174KMKomoryComoros375 178CGKongoCongo (Rep.)318 180CDKongo (d. Zair)Congo (Dem. Rep.)322 408KPKoreańska Republika Ludowo-DemokratycznaNorth Korea724 188CRKostarykaCosta Rica436 192CUKubaCuba448 414KWKuwejtKuwait636 417KGKirgistanKyrgyzstan083 418LALaosLaos684 426LSLesothoLesotho395 422LBLibanLebanon604 430LRLiberiaLiberia268 434LYLibiaLibya216 438LILiechtensteinLiechtenstein037 440LTLitwaLithuania055 442LULuksemburgLuxembourg018 428LVŁotwaLatvia054 807MKMacedoniaMacedonia096 450MGMadagaskarMadagascar370 175YTMajottaMayotte377 446MOMakauMacau743 454MWMalawiMalawi386 462MVMalediwyMaldives667 458MYMalezjaMalaysia701 466MLMaliMali232 470MTMaltaMalta046 504MAMarokoMorocco204 474MQMartynikaMartinique001 478MRMauretaniaMauritania228 480MUMauritiusMauritius373 580MPMariany PółnocneNorthern Mariana Islands820 484MXMeksykMexico412 000XLMelillaMelilla023 583FMMikronezjaMicronesia823 581UMMinor U.S.Minor Outlying Islands810 498MDMołdowaMoldova074 492MCMonakoMonaco001 496MNMongoliaMongolia716 500MSMontserratMontserrat470 508MZMozambikMozambique366 104MMMyanmar (Birma)Myanmar676 516NANamibiaNamibia389 520NRNauruNauru803 524NPNepalNepal672 276DENiemcyGermany004 000XPnieznany kraj pozaeuropejskiUnknown Country beyond Europe958 562NENigerNiger240 566NGNigeriaNigeria288 558NINikaraguaNicaragua432 570NUNiueNiue814 574NFNorfolkNorfolk Island802 578NONorwegiaNorway028 540NCNowa KaledoniaNew Caledonia809 554NZNowa ZelandiaNew Zealand804 512OMOmanOman649 914XYONZUnited Nations 586PKPakistanPakistan662 585PWPalauPalau825 591PAPanamaPanama442 598PGPapua-Nowa Gwinea PapuaNew Guinea801 600PYParagwajParaguay520 604PEPeruPeru504 612PNPitcairnPitcairn813 258PFPolinezja Franc.French Polynesia822 616PLPolskaPoland060 620PTPortugaliaPortugal010 630PRPortorykoPuerto Rico400 410KRRepublika KoreiSouth Korea728 710ZARep. Połud. AfrykiSouth Africa388 140CFRep. Środkowoafrykańska CentralAfrican Republic306 638REReunionReunion001 643RURosja RussianFederation075 642RORumuniaRomania066 646RWRuandaRwanda324 732EHSahara ZachodniaWestern Sahara000 659KNSt. Kitts i NevisSt. Kitts and Nevis449 662LCSt. LuciaSt. Lucia465 666PMSt. Pierre i MiquelonSt. Pierre and Miquelon408 670VCSt. Vincent i GrenadynySt. Vincent and the Grenadines467 222SVSalwadorEl Salvador428 016ASSamoa AmerykańskieAmerican Samoa810 882WSSamoaSamoa819 674SMSan MarinoSan Marino047 686SNSenegalSenegal248 690SCSeszeleSeychelles355 694SLSierra LeoneSierra Leone264 702SGSingapurSingapore706 900XXSkłady Celne/wocWarehouse 703SKSłowacjaSlovakia063 705SISłoweniaSlovenia091 706SOSomaliaSomalia342 144LKSri LankaSri Lanka669 840USStany Zjedn. AmerykiUnited States of America400 536NTStrefa NeutralnaNeutral Zone 736SDSudanSudan224 740SRSurinamSuriname492 748SZSuaziSwaziland393 744SJSvalbard i Jan MeyenSvalbard and Jan Mayen Islands028 760SYSyriaSyria608 752SESzwecjaSweden030 756CHSzwajcariaSwitzerland039 654SHŚwięta HelenaSt. Helena329 762TJTadżykistanTajikistan082 764THTajlandiaThailand680 158TWTajwanTaiwan736 834TZTanzaniaTanzania352 768TGTogoTogo280 772TKTokelauTokelau814 776TOTongaTonga817 780TTTrynidad i TobagoTrinidad and Tobago472 788TNTunezjaTunisia212 792TRTurcjaTurkey052 795TMTurkmenistanTurkmenistan080 796TCTurks i CaicosTurks and Caicos Islands454 798TVTuvaluTuvalu807 800UGUgandaUganda350 804UAUkrainaUkraine072 858UYUrugwajUruguay524 860UZUzbekistanUzbekistan081 548VUVanuatuVanuatu816 876WFWallis i FutunaWallis and Futuna Islands811 336VAWatykan VaticanCity State045 862VEWenezuelaVenezuela484 348HUWęgryHungary064 826GBWielka BrytaniaUnited Kingdom006 704VNWietnamViet Nam690 380ITWłochyItaly005 626TPWschodni TimorEast Timor700 384CIWyb. Kości SłoniowejCóte D'Ivoire272 074BVWyspa BouvetaBouvet Island890 162CXWyspa Bożego NarodzeniaChristmas Island802 184CKWyspy CookaCook Islands814 850VIWyspy Dziewicze-USAVirgin Islands (US)457 092VGWyspy Dziewicze-W.BVirgin Islands (British)468 166CCWyspy Kokosowe(Keelinga) Cocos (Keeling) Islands802 584MHWyspy MarshallaMarshall Islands824 234FOWyspy OwczeFaroe Islands041 000PCWyspy Powiernicze PacyfikuPacific Islands000 090SBWyspy SalomonaSolomon Islands806 678STWyspy Św. Tomasza i KsiążęcaSao Tome and Principe311 000WKWakeWake810 894ZMZambiaZambia378 132CVZielony PrzylądekCape Verde247 716ZWZimbabweZimbabwe382 784AEZjedn. Emiraty ArabskieUnited Arab Emirates647 III. SYMBOLE KRAJÓW UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON POLSKA NAZWASYMBOL AustriaAT BelgiaBE CzechyCZ DaniaDK FinlandiaFI FrancjaFR GrecjaGR HiszpaniaES NiderlandyNL IrlandiaIE IslandiaIS LiechtensteinLI LuksemburgLU NiemcyDE NorwegiaNO PolskaPL PortugaliaPT SłowacjaSK SzwajcariaCH SzwecjaSE WęgryHU Wielka BrytaniaGB WłochyIT WYKAZ G KODY RODZAJÓW GWARANCJI KodRodzajInne wymagane dane 1Gwarancja generalna- nr poświadczenia gwarancji - urząd składania gwarancji 2Gwarancja pojedyncza 3Zabezpieczenie gotówką 4Gwarancja ryczałtowa- nr tytułu gwarancyjnego 6Zwolnienie ze składania gwarancji 7Zwolnienie ze składania gwarancji dla odcinka pomiędzy urzędem celnym wyjścia a pierwszym urzędem celnym tranzytowym 8Zwolnienie ze składania gwarancji dla określonych organizacji publicznych WYKAZ H KODY KRAJÓW (CNT) PoleZawartośćRodzaj pola 1kod kraju ISO alpha 2Alfabetyczny 2 Obowiązuje "Kod kraju ISO alpha 2", określony w ISO - 3166 z dnia 1 stycznia 1996. NUMER URZĘDU CELNEGO (COR) PoleZawartośćRodzaj pola 1Kod kraju, w którym znajduje się urząd celny (patrz CNT)Alfabetyczny 2 2Krajowy numer urzędu celnegoAlfanumeryczny 6 Pole 1 zostało wyjaśnione powyżej. Pole 2 powinno być wypełniane przy użyciu 6-znakowego kodu alfanumerycznego. Sześć znaków pozwoli krajowej administracji, kiedy będzie to konieczne, do określenia hierarchii urzędów celnych. KOD TOWARU (COM) PoleZawartośćRodzaj pola 1HS6Numeryczny 6 (wyrównany do lewej strony) System Zharmonizowany jest ogólnie znanym na świecie standardem dla pierwszych 6 znaków (HS6). Kod towaru może zostać rozszerzony do 8 znaków dla użytku krajowego, jednak między krajami zostanie przesyłane tylko 6 znaków kodu HS. KOD TOWARÓW WRAŻLIWYCH PoleZawartośćRodzaj pola 1Dodatkowy kod dla towarów wrażliwychNumeryczny 2 Kod jest używany jako rozszerzenie 6 znakowego kodu HS, jeżeli towar wrażliwy nie może być wystarczająco zidentyfikowany przez 6 znakowy kod HS. W takim wypadku każdy towar wrażliwy, określony 6 znakowym kodem HS, powinien zostać oznaczony kolejnymi znakami. KOD WYNIKÓW KONTROLI PoleZawartośćRodzaj pola 1Rodzaj wyników kontroliAlfabetyczny 1 2Kod wyników kontroliNumeryczny 1 Wyniki kontroli W miejscu wyjściarodzajkody ZgodnieA1 Uznano za zgodnieA2 Procedura uproszczonaA3 W miejscu przeznaczenia ZgodnieA1 Uznano za zgodnieA2 Drobne nieprawidłowości bez następstwA4 Pobrano opłatyA5 NiezgodneB1 KOD WSKAŹNIKA KONTROLI PoleZawartośćRodzaj pola 1Wskaźnik kontroliAlfabetyczno-numeryczne 2 "Wskaźnik kontroli" oznacza wskazanie różnic stwierdzonych w miejscu przeznaczenia. Dokument/Zaświadczenie nie przedstawione NP Różnice (nieprawidłowy atrybut) DI Wprowadzenie nowych danych NE Inne OT KOD POPRZEDNIEGO DOKUMENTU Jeżeli rodzaj zgłoszenia (pole 1 lub przejęcie z pola 1) = "T2" i operacja rozpoczęła się w kraju nie należącym do Wspólnoty Europejskiej (wskazanie przez urząd wyjścia), przynajmniej jednym "Rodzajem poprzedniego dokumentu" (pole 40) powinien być: "T2" = Jednolity Dokument Administracyjny, wydany dla wspólnej procedury tranzytowej i obejmujący towary o statusie wspólnotowym, "T2F" = Jednolity Dokument Administracyjny, wydany dla wspólnej procedury tranzytowej i obejmujący towary o statusie wspólnotowym, przywożone do lub wywożone z części terytorium celnego Wspólnoty, w której nie obowiązują zasady wspólnotowe dotyczące podatku VAT, "T2CIM" = towary o statusie wspólnotowym, przewożone na podstawie międzynarodowego listu przewozowego CIM lub wykazu zdawczego TR, "T2TIR" = towary o statusie wspólnotowym, przewożone pod osłoną karnetu TIR, "T2ATA" = towary o statusie wspólnotowym, przewożone pod osłoną karnetu ATA "T2L" = Jednolity Dokument Administracyjny, potwierdzający wspólnotowy status towarów, "T2LF" = Jednolity Dokument Administracyjny, potwierdzający wspólnotowy status towarów przewożonych między częściami terytorium celnego Wspólnoty, w której nie obowiązują zasady wspólnotowe dotyczące podatku VAT. W polu "Odnośnik do poprzedniego dokumentu" po kodach, o których mowa powyżej, wpisuje się odnośne informacje. DODATKOWE INFORMACJE/ KOD SPECJALNEGO WSKAZANIA DG0 Wywóz z "1 kraju EFTA" jako przedmiot ograniczeń albo wywóz ze "Wspólnoty Europejskiej" jako przedmiot ograniczeń. DG1 Wywóz z "1 kraju EFTA" jako przedmiot należności albo wywóz ze "Wspólnoty" jako przedmiot należności. DG2 WYWÓZ Dodatkowe kody specjalnego wskazania mogą być również określone na poziomie krajowym. KOD JĘZYKA Należy stosować kod ISO alpha 2, określony w ISO-639:1988 r. KOD RODZAJU GWARANCJI W uzupełnieniu kodów gwarancji, o których mowa w dodatku IX, wprowadza się następujące kody gwarancji: 0 Zwolnienie z gwarancji (wyłącznie dla tranzytu wspólnotowego) 9 Gwarancja pojedyncza wielokrotnego stosowania KODY NAZW DOKUMENTÓW / INFORMACJI (kody numeryczne, określone w Zaleceniach Organizacji Narodów Zjednoczonych dla Wymiany Danych w Drodze Elektronicznej dla Administracji, Handlu i Transportu z 1997 r., Wykaz kodów dla elementów danych 1001, Nazwa dokumentu/informacji, w postaci zakodowanej). 2 Świadectwo zgodności 3 Atest jakości 18 Świadectwo przewozu A.TR. 1 235 Wykaz kontenerów 271 Wykaz opakowań 325 Faktura pro forma 380 Faktura handlowa 703 Spedytorski list przewozowy 704 Konosament kapitański 705 Konosament 714 Konosament spedytorski 722 List drogowy SMGS 730 Drogowy list przewozowy 740 Lotniczy list przewozowy 741 Kapitański lotniczy list przewozowy 750 Kwit wysyłkowy (paczki pocztowe) 760 Dokument transportu kombinowanego 785 Manifest cargo 787 Ceduła przewozowa 820 Nota tranzytowa T 821 Nota tranzytowa T1 822 Nota tranzytowa T2 823 Karta kontrolna T5 825 Dokument T2L 830 Zgłoszenie towarów do wywozu 851 Świadectwo fitosanitarne 852 Świadectwo sanitarne 853 Świadectwo weterynaryjne 861 Świadectwo pochodzenia 862 Deklaracja pochodzenia 864 Preferencyjne świadectwo pochodzenia 865 Świadectwo pochodzenia w formie GSP 911 Pozwolenie przywozu 933 Zgłoszenie cargo (przywóz) 941 Pozwolenie w ramach embarga 951 Formularz TIF 952 Karnet TIR 954 Świadectwo pochodzenia EUR 1 955 Karnet ATA + zzz inne KOD OPAKOWAŃ (Zalecenie UNECE Nr 21/wersja 1 - sierpień 1994) Aerozol, pojemnik AE Ampuła, niezabezpieczona AM Ampuła, zabezpieczona AP Rozpylacz AT Wór, torba BG Bela, sprasowana BL Bela, niesprasowana BN Balon, niezabezpieczony BF Balon, zabezpieczony BP Sztaba BR Beczka, baryłka BA Sztaby w wiązkach/pękach BZ Kosz BK Klatka, skrzynka do przewozu piwa CB Kosz, pojemnik BI Deska BD Deski w wiązkach/pękach BY Szpula BB Wiązka BT Butla, niezabezpieczona, cylindryczna BO Butla, niezabezpieczona, bulwiasta BS Butla, zabezpieczona, cylindryczna BQ Butla, zabezpieczona, bulwiasta BV Klatka, skrzynka na butelki BC Pudełko BX Wiadro BJ Towar masowy, gaz płynny (o nietypowej temperaturze/ciśnieniu) VQ Towar masowy, gaz (o 1031 mbar i 15°C) VG Towar masowy, płynny VL Towar masowy, stałe, niezanieczyszczone cząsteczki ("puder") VY Towar masowy, stałe, granulowane cząsteczki ("ziarno") VR Towar masowy, stałe, duże cząsteczki ("guzki") VO Wiązka BH Plik BE Beczka, antał BU Klatka CG Puszka, prostokątna CA Puszka, cylindryczna CX Kanister CI Brezent, płótno CZ Balon, gąsior, butla, niezabezpieczone CO Balon, gąsior, butla, zabezpieczone CP Karton CT Skrzynia, płótno, pokrowiec CS Beczka CK Skrzynia, pudło CH Bańka CC Skrzynia, kaseta CF Trumna CJ Zwój, rolka, szpula CL Składana tuba, rura TD Pokrowiec, pokrywa CV Klatka, skrzynka CR Kosz na ryby CE Puchar, misa CU Butla CY Gąsior, butla (o pojemności 0,5-1 galon), niezabezpieczone DJ Gąsior, butla (o pojemności 0,5-1 galon), zabezpieczone DP Beczka DR Koperta EN Opakowanie kliszy filmowej FP Baryłeczka (ok. 9 galonów) FI Płaska butelka, termos FL Podłużna skrzynia FO Oprawa, rama FR Oprawiona klatka, skrzynia FD Klatka, skrzynia na owoce FC Butla do gazu GB Belka GI Belki w wiązkach/pękach GZ Koszyk z pokrywą HR Beczka (ok. 240 l) HG Sztaba IN Sztaby w wiązkach/pękach IZ Słój JR Kanister, prostokątny JC Kanister, cylindryczny JY Dzban JG Wór jutowy JT Beczułka KG Kłoda drewniana LG Kłody drewniane w wiązkach/pękach LZ Klatka, skrzynka do mleka MC Torba wielokrotnego użytku MB Worek o wielu przegrodach MS Mata MT Pudełeczko MX Zestaw pudełek wchodzących jedno w drugie NS Siatka, sieć NT Paczka, pakiet PK Paczka, opakowanie PA Wiadro PL Paczka PC Rura PI Rury w wiązkach/pękach PZ Dzban PH Deska PN Deski w wiązkach/pękach PZ Płyta PG Płyty w wiązkach/pękach PY Dzban, garnek PT Sakwa, torba PO Siatka, sieć RT Szpula, rolka RL Siatka RG Pręt RD Pręty w wiązkach/pękach RZ Rolka PO Torebka SH Worek S.A. Skrzynia wodna SE Płytka klatka, skrzynia S.C. Arkusz, cienka blacha ST Arkusz metalu SM Arkusze w wiązkach/pękach SZ Opakowane próżniowo (sprasowane) SW Szkielet opakowania SK Luźne przykrycie (z miękkiej tkaniny) SL Szpula SD Waliza SU Zbiornik, cysterna, prostokątny TK Zbiornik, cysterna, cylindryczny TY Skrzynia do herbaty TC Puszka, kanister TN Taca PU Opakowanie na tacy PU Kufer TR Wiązka TS Kontener TB Rura, tuba TU Rura, tuba składana TD Rury. tuby w wiązkach/pękach TZ Beczka (216 galonów piwa, 262 galony wina) TO Nieopakowane, NE Opakowane próżniowo VP Kadź VA Fiolka, buteleczka VI Butla z wikliny WB Załącznik nr 8 Sposób wykonania formularzy SAD, formularzy uzupełniających SAD-BIS 1. Formularze składane przez zgłaszających mogą zawierać tylko te zestawy kart, które są wymagane w danej procedurze (zestawy częściowe). 2. Formularze muszą być drukowane zieloną farbą na białym samokopiującym papierze o formacie 210 x 297 mm (z maksymalną tolerancją - 5 mm krótsze lub 8 mm dłuższe) oraz masie nie mniejszej od 40 g/m2. Papier nie powinien przy normalnym użyciu być podatny na rozerwanie lub marszczenie. Jednocześnie powinien mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, umożliwiającą czytelne wypełnianie (ręczne i maszynowe) bez przebarwień tekstu na drugą stronę. Na kartach stosowanych dla procedury tranzytowej (karty 1, 4, 5 i 7) pola: 1 (z wyjątkiem środkowej części), 2, 3, 4, 5, 6, 8, 15, 17, 18, 19, 21, 25, 27, 31, 32, 33 (pierwsza część), 35, 38, 40, 44, 50, 51, 52, 53, 55 i 56 mają zielone tło. Poszczególne karty formularza według wzorów podanych w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia muszą być oznaczone następującymi kolorami: a) karty 1, 1A, 2, 3 i 5 na prawym brzegu oznaczone są ciągłym paskiem w kolorze odpowiednio: czerwonym, czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim, b) karty 4, 6, 7 i 8 na prawym brzegu oznaczone są paskiem przerywanym w kolorze odpowiednio: niebieskim, czerwonym, zielonym i żółtym. Poszczególne karty formularza wg wzorów podanych w załącznikach 4 i 5 do rozporządzenia, karty 1/6, 2/7, 3/8 i 4/5 na prawym brzegu oznaczone są ciągłym i na prawo od niego przerywanym paskiem w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim. Kolorowe paski mają szerokość około 3 mm. Paski przerywane składają się z ciągu kwadracików o boku 3 mm i 3 mm przerwy. 3. W lewym dolnym rogu formularze (zestaw pełny) muszą posiadać następujące oznaczenia - w kolorze czarnym: 1) formularz SAD, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia: "0101 Jednolity Dokument Administracyjny (wysyłka/eksport + Wspólna Procedura Tranzytowa + przywóz/import) (rok produkcji)", 2) formularz uzupełniający SAD-BIS, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia: "0102 Formularz uzupełniający do dokumentu 0101 (rok produkcji)", 3) formularz SAD, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia: "0121 Jednolity Dokument Administracyjny (wysyłka/eksport + Wspólna Procedura Tranzytowa + przywóz/import) (rok produkcji)", 4) formularz uzupełniający SAD-BIS, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia: "0122 Formularz uzupełniający do dokumentu 0121 (rok produkcji)". 4. W lewym dolnym rogu formularze (zestaw częściowy) muszą posiadać następujące oznaczenia - w kolorze czarnym: 1) formularz SAD, przeznaczony dla eksportu, składający się z kart 1, 1A, 2 i 3, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0103 Jednolity Dokument Administracyjny (wywóz/eksport) (rok produkcji)", 2) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 1, 1A, 2 i 3, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0104 Formularz uzupełniający do dokumentu 0103 (rok produkcji)", 3) formularz SAD, przeznaczony dla tranzytu, składający się z kart 1, 4, 5 i 7, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0105 Jednolity Dokument Administracyjny (Wspólna Procedura Tranzytowa) (rok produkcji)", 4) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 1, 4, 5 i 7, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0106 Formularz uzupełniający do dokumentu 0105 (rok produkcji)", 5) formularz SAD, przeznaczony dla wywozu i tranzytu, składający się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0107 Jednolity Dokument Administracyjny (wywóz/eksport + Wspólna Procedura Tranzytowa) (rok produkcji)", 6) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0108 Formularz uzupełniający do dokumentu 0107 (rok produkcji)", 7) formularz SAD, przeznaczony dla wywozu i tranzytu, składający się z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0109 Jednolity Dokument Administracyjny (wywóz/eksport + tranzyt) (rok produkcji)", 8) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0110 Formularz uzupełniający do dokumentu 0109 (rok produkcji)", 9) formularz SAD, przeznaczony dla przywozu, składający się z kart 6, 7 i 8, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0111 Jednolity Dokument Administracyjny (przywóz/import) (rok produkcji)"; - pomiędzy karty 6 i 7 oraz karty 7 i 8 należy dołączyć w zestawie kalkę, w celu kopiowania danych, 10) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 6, 7 i 8, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0112 Formularz uzupełniający do dokumentu 0111 (rok produkcji)"; - pomiędzy karty 6 i 7 oraz karty 7 i 8 należy dołączyć w zestawie kalkę, w celu kopiowania danych, 11) formularz SAD, przeznaczony dla przywozu, składający się z kart 6, 7 i 8, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0113 Jednolity Dokument Administracyjny (przywóz/import) (rok produkcji)", 12) formularz uzupełniający SAD-BIS, składający się z kart 6, 7 i 8, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0114 Formularz uzupełniający do dokumentu 0113 (rok produkcji)", 13) formularz SAD przeznaczony dla potwierdzania wywozu pieczęcią VAT składający się z karty 1A, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 2 do rozporządzenia: "0115 Jednolity Dokument Administracyjny (potwierdzenie wywozu) (rok produkcji)", 14) formularz SAD-BIS składający się z karty 1A, zgodnie ze wzorem kart podanym w załączniku nr 3 do rozporządzenia: "0116 Formularz uzupełniający do dokumentu 0115 (rok produkcji)" 5. Zasady kopiowania kart: 1) Numery pól formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS 9-kartowego, w których wpisane dane mają być skopiowane na innych kartach, z wyłączeniem zestawienia 0113 i 0114, określone zostały w Tabeli nr 1; 2) Numery pól formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS 4-kartowego, w których wpisywane dane, mają być skopiowane na pozostałych kartach, określone zostały w Tabeli nr 2. 3) Dane z pól kart 6, 7 i 8 formularza SAD i formularza uzupełniającego SAD-BIS zestawienia częściowego 0113 i 0114 kopiują się całkowicie z karty 6 na kartę 7 oraz z karty 7 na kartę 8. 6. W kolorze czarnym należy wydrukować następujące teksty: a) numery pól 12, 42 i 45 na kartach 1, 1A, 2 i 3 SAD, b) lit. "A" przy numerze karty - na karcie 1A, c) oznakowanie zestawów pełnych i częściowych nazwą i adresem producenta, d) w polu D, J lub D/J zapis: "Z up. dyr. U.C.:", e) w polu 54 kart 1, 1A, 2, 3 zapis: "Kartę 3 otrzymałem, zostałem powiadomiony o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego", f) w polu 54 kart 6, 7, 8 zapis: "Kartę 8 otrzymałem, zostałem powiadomiony o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego", g) adres na karcie 5 i 4/5 SAD: "Główny Urząd Ceł Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu ul. Chmielna 75 00-805 Warszawa". TABELA NR 1 I. POLA DLA PODMIOTÓW Pole NrKarta NrPole NrKarta NrPole NrKarta NrPole NrKarta Nr 11 do 8 środkowe podpole 1 do 3161, 2, 3, 6, 7 i 8311 do 8471 do 3 21 do 5171 do 8321 do 8481 do 3 31 do 817a1 do 333pierwsze podpole 1 do 8 pozostałe podpola 1 do 3491 do 3 41 do 817b1 do 334a1 do 3501 do 8 51 do 8181 do 534b1 do 3511 do 8 61 do 8191 do 5351 do 8521 do 8 71 do 3201 do 336----531 do 8 81 do 5211 do 5371 do 3541 do 4 91 do 3221 do 3381 do 855---- 101 do 3231 do 3391 do 356---- 111 do 3241 do 3401 do 5 121 do 3251 do 5411 do 3 131 do 3261 do 3421 do 3 141 do 4271 do 543---- 151 do 8281 do 3441 do 5 15a1 do 3291 do 3451 do 3 15b1 do 3301 do 3461 do 3 II. POLA DLA ADMINISTRACJI Pole NrKarta NrPole NrKarta Nr A1 do 4F---- B1 do 3G---- C1 do 8H---- D1 do 4I---- E----J---- TABELA NR 2 I. POLA DLA PODMIOTÓW Pole NrKarta NrPole NrKarta NrPole NrKarta NrPole NrKarta Nr 11 do 4 środkowe podpole 1 do 3161 do 3311 do 4471 do 3 21 do 4171 do 4321 do 4481 do 3 31 do 417a1 do 333pierwsze podpole 1 do 4 pozostałe 491 do 3 podpola 1 do 3 41 do 417b1 do 334a1 do 3501 do 4 51 do 4181 do 434b1 do 3511 do 4 61 do 4191 do 4351 do 4521 do 4 71 do 3201 do 3361 do 3531 do 4 81 do 4211 do 4371 do 3541 do 4 91 do 3221 do 3381 do 455---- 101 do 3231 do 3391 do 356---- 111 do 3241 do 3401 do 4 121 do 3251 do 4411 do 3 131 do 3261 do 3421 do 3 141 do 4271 do 4431 do 3 151 do 4281 do 3441 do 4 15a1 do 3291 do 3451 do 3 15b1 do 3301 do 3461 do 3 II. POLA DLA ADMINISTRACJI Pole NrKarta NrPole NrKarta Nr A1 do 4F---- B1 do 3G---- C1 do 4H---- D/J1 do 4I---- E/J---- Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Ilustracja INSTRUKCJA POSŁUGIWANIA SIĘ DOKUMENTEM POTWIERDZAJĄCYM DOKONANIE ZGŁOSZENIA CELNEGO I. Dokonywanie zgłoszeń celnych w formie ustnej przez osoby fizyczne 1. Dokument Potwierdzający Dokonanie Zgłoszenia Celnego, zwany dalej "potwierdzeniem", wystawia funkcjonariusz celny w dwóch egzemplarzach. 2. Poszczególne pola dokumentu wypełnia się następująco: Pole A - Urząd Celny - Funkcjonariusz celny w prawej części pola umieszcza stempel SAD oraz wpisuje numer rejestru, w lewej części umieszcza pieczęć "Polska Cło". Pole B - Zgłaszający - Funkcjonariusz celny wpisuje imię, nazwisko, adres zamieszkania oraz numer paszportu lub dowodu osobistego zgłaszającego. Pole C - Pokwitowanie pobrania należności - Funkcjonariusz celny wypełnia to pole podczas pobierania należności, wpisując tytuł (nazwę) pobieranych należności, ich wysokość oraz umieszczając w polu swój podpis. Pole D - Opis towaru i obliczanie należności - poszczególne rubryki odpowiadają: Rubryka "Towar" - polu 31 SAD. Rubryka "Ilość" - należy wpisać ilość oraz jednostkę miary zazwyczaj stosowaną do określania ilości opisywanego towaru. Rubryka "Kod PCN" - polu 33 SAD. Rubryka "Wartość" - odpowiada polu 47 SAD rubryka "Podstawa opłaty" dla kodu należności 111. Rubryka "Stawka Celna" - odpowiada polu 47 SAD rubryka "Stawka". Rubryki "Kwota cła" oraz "Kwota podatku" - wypełnia się w sposób określony dla pola 47 SAD dla Kodu należności 111 oraz 813. Rubryka "Suma" - należy wpisać sumę z rubryki "Kwota cła" oraz "Kwota podatku". Rubryka "Razem" - Należy podać kolejno sumę wykazanych dla poszczególnych pozycji całkowitych kwot należności. 3. Od momentu dokonania zgłoszenia ustnego do momentu udokumentowania uiszczenia należności celnych i podatków (pole C zaświadczenia) towary będące przedmiotem zgłoszenia pozostają pod dozorem celnym, w miejscu wskazanym przez organ celny. 4. Jeżeli pobór należności dokonywany jest przez innego funkcjonariusza celnego niż wystawiający potwierdzenie, funkcjonariusz celny wystawiający potwierdzenie wypełnia pola A, B, D i przekazuje potwierdzenie osobie dokonującej zgłoszenia celnego w celu dostarczenia dokumentu do kasy i uiszczenia należności. Po uiszczeniu należności osoba dokonująca zgłoszenia składa swój podpis na potwierdzeniu, a funkcjonariusz celny przyjmujący wpłatę wypełnia pole C potwierdzenia. Jeżeli wystawienia potwierdzenia i poboru należności dokonuje ten sam funkcjonariusz celny, wypełnia on wszystkie pola potwierdzenia, a osoba dokonująca zgłoszenia celnego składa podpis na potwierdzeniu. 5. Towary zostają zwolnione do procedury na podstawie całkowicie wypełnionego potwierdzenia. W momencie zwolnienia towarów następuje podział kart: 1) karta 1 zostaje przekazana podróżnemu, 2) karta 2 pozostaje w urzędzie celnym. II. Wypełnianie Dokumentu Potwierdzającego Dokonanie Zgłoszenia Celnego opakowań wielokrotnego użytku do procedury odprawy czasowej. 1. Dokument Potwierdzający Dokonanie Zgłoszenia Celnego sporządza zgłaszający w dwóch egzemplarzach. 2. Należy wypełnić następujące pola dokumentu wpisując: Rubryka "Towar" - opis i rodzaj opakowań Rubryka "Ilość" - ilość opakowań Pole B - Zgłaszający - należy wpisać nazwę firmy lub imię i nazwisko osoby, jej adres oraz imię i nazwisko osoby przedstawiającej towar. Załącznik nr 13 Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja Ilustracja INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA TRANZYTOWEGO DOKUMENTU TOWARZYSZĄCEGO Część I Uwagi ogólne 1. Formularze Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego stanowią wydruk z systemu NCTS. 2. Zapisy w poszczególnych polach formularza Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego nie mogą być wycierane, zamalowywane lub w inny sposób zmieniane, chyba, że przepisy Konwencji z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej stanowią inaczej. 3. Notę tranzytową stanowią karta A lub karty A i B Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego. Część II Wypełnianie formularza Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego Dla wypełniania następujących pól Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego: 1, 18, 38, 55 i F przepisy Części III, IV i VI załącznika nr 6 do rozporządzenia stosuje się odpowiednio. Dla pozostałych pól określa się następujący sposób wypełniania: POLE "MRN" Wpisuje się Numer Ewidencyjny Operacji Tranzytowej (MRN). Numer Ewidencyjny Operacji Tranzytowej składa się z 18 znaków, umieszczonych w następującym układzie: - dwie ostatnie cyfry danego roku kalendarzowego - dwuznakowy symbol kraju rozpoczęcia operacji tranzytowej, zgodnie z kodami krajów zawartych w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. - trzynastoznakowy numer danej operacji tranzytowej (alfanumeryczny) - jednoznakowy symbol kontrolny (alfanumeryczny) Karta zwrotna powinna zostać odesłana do urzędu: wpisuje się nazwę i adres urzędu celnego do którego należy odesłać Kartę B lub Fotokopię Karty A POLE 2 - Nadawca/Eksporter Podaje się nazwisko i imię lub nazwę oraz pełny adres osoby, na rzecz której dokonano zgłoszenia celnego. POLE 3 - Formularze Pole składa się z dwóch części. W pierwszej części podaje się numer strony obecnie drukowanej a w drugiej części - całkowitą liczbę drukowanych stron wraz z wykazem towarów. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, pole 3 nie jest wypełniane. POLE 4 - Wykazy załadunkowe Pole to jest wypełniane w wypadku występowania list towarowych. Należy wpisać ilość list towarowych. POLE 5 - Pozycje Podaje się liczbę zgłoszonych pozycji towarowych, wymienionych przez zgłaszającego w polach 32 na formularzu Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego oraz listy towarowej albo wykazu towarów. POLE 6 - Całkowita liczba opakowań Podaje się całkowitą liczbę opakowań. Całkowita liczba opakowań jest równa sumie wszystkich liczb opakowań, liczb sztuk oraz wartości "1" w wypadku towaru luzem. POLE 8 - Odbiorca Podaje się nazwisko i imię lub nazwę oraz pełny adres osoby, która powinna odebrać towary. POLE 15 - Kraj wysyłki/eksportu Podaje się kod kraju, z którego towary są wywożone, zgodnie z Wykazem H załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 17 - Kraj przeznaczenia Podaje się kod kraju przeznaczenia, zgodnie z kodami krajów, zawartych w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 31 - Opakowania i opis towaru. Znaki i numery - Numery kontenera (-ów) - Liczba i rodzaj Podaje się znaki i numery oraz liczbę i rodzaj opakowań, zgodnie z kodem opakowań zawartym w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. Jeżeli towary są przewożone w kontenerach, to podaje się numery kontenerów. Podaje się zwyczajowy opis handlowy towaru. Jeżeli zostały użyte listy towarowe, wpisuje się: w wypadku towarów T1 lub T2: "Patrz listy towarowe" w wypadku towarów T1 i T2: - "Towary T1: patrz listy towarowe nr" - "Towary T2: patrz listy towarowe nr" W polu tym wpisuje się również kod towarów wrażliwych, zgodnie z kodem towarów wrażliwych, zawartym w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia oraz ilość tych towarów dla określenia towarów wrażliwych. POLE 32 - Pozycja Nr Wpisuje się kolejny numer danej pozycji towarowej. Jeżeli wypełniany jest tylko formularz Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego, to w pierwszej części wpisuje się znak "1" a część drugą pozostawia się niewypełnioną. Jeżeli w danej dostawie stosuje się Tranzytowy Dokument Towarzyszący oraz listę towarową albo wykaz towarów, to na formularzu Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego wpisuje się znak "1", a na formularzach listy towarowej albo wykazu towarów przy każdej wymienionej pozycji towarowej - kolejny numer. POLE 33 - Kod towaru Pole to wypełnia się wyłącznie dla towarów określonych w § 16 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz w § 68 ust. 1. POLE 35 - Masa brutto w kilogramach Wpisuje się masę brutto towaru, wyrażoną w pełnych kilogramach. Wartości po przecinku zaokrągla według zasad matematycznych. Przez masę brutto rozumie się masę towaru z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników, kontenerów oraz materiałów wypełniających. Masa brutto nie jest wymagana, jeżeli towary różnego rodzaju, objęte jednym zgłoszeniem, zostały zapakowane w taki sposób, że niemożliwe jest określenie masy brutto każdego rodzaju towaru. POLE 40 - Deklaracja skrócona/poprzedni dokument Jeżeli zgłoszeniem objęte są towary T2, wpisuje się nazwę i numer dokumentu, stosowanego w poprzedniej procedurze tranzytu, zgodnie z kodem poprzedniego dokumentu, zawartym w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 44 - Dodatkowe informacje/załączone dokumenty/świadectwa i pozwolenia Wpisuje się informacje o nazwach i numerach przedłożonych dokumentów, zgodnie z kodami nazw dokumentów/informacji, zawartymi w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. W polu tym także wpisuje się dodatkowe informacje, zgodnie z kodem dodatkowych informacji, zawartym w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. Dozwolone jest umieszczenie w tym polu również innych danych w postaci wolnego tekstu, jeżeli są one wymagane. POLE 50 - Główny zobowiązany Podaje się nazwisko i imię lub nazwę oraz pełny adres osoby. POLE 51 - Przewidywane urzędy tranzytowe (i kraj) Podaje się numer urzędu celnego tranzytowego przywozu każdej Umawiającej się Strony, przez której obszar celny towary będą przewożone. Jeżeli przewóz będzie przebiegał przez terytorium krajów trzecich, podaje się numer urzędu celnego wywozu, przez który środek transportu opuści terytorium Umawiającej się Strony. W wypadku gdy przewidywany urząd przeznaczenia znajduje się na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej, w polu tym wpisuje się numer pierwszego przewidywanego urzędu celnego tranzytowego przywozu znajdującego się na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej. POLE 52 - Gwarancje nieważne na W lewej części pola wpisuje się numer gwarancji. W wypadku korzystania z więcej niż jednego "T.C. 32 Tytuł gwarancyjny" należy wpisać tylko pierwszy i ostatni numer stosowanych dokumentów pod warunkiem, że numery te następują po sobie. Jeżeli gwarancja jest nieważna na kraje Wspólnoty Europejskiej, należy wpisać symbol "1" a jeżeli jest na te kraje ważna - symbol "0". W wypadku nieważności gwarancji na inne Umawiające się Strony, wpisuje się nazwę tego kraju. W prawej części pola podaje się kod rodzaju gwarancji, zgodnie z kodami zawartymi w wykazach G i H załącznika nr 7 do rozporządzenia. POLE 53 - Urząd celny przeznaczenia (i kraj) Podaje się numer urzędu przeznaczenia, w którym następuje zakończenie procedury tranzytu. Jeżeli operacja tranzytowa nie może zostać zakończona w innym urzędzie przeznaczenia, wpisuje się znak "*". POLE C - Urząd wyjścia Podaje się nazwę i numer urzędu wyjścia, datę przyjęcia zgłoszenia tranzytowego oraz, w wypadku stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w § 90 - § 108, nazwę upoważnionego nadawcy, jego adres i numer pozwolenia. POLE D - Kontrola przez urząd celny wyjścia W pozycji "Wynik" wpisuje się kod wyniku kontroli, zgodnie z wykazem H załącznika nr 7 do rozporządzenia. W wypadku zakazu zmiany urzędu przeznaczenia lub wyznaczenia wiążącej trasy przewozu, dokonuje się odpowiedniej adnotacji. W pozycji "Nałożone zamknięcia: Ilość" oraz "Znaki" wpisuje się liczbę i numery nałożonych zamknięć celnych. W wypadku nałożenia zamknięć celnych a więcej, niż jednym numerze, należy wpisać pierwszy i ostatni numer, pod warunkiem, że numery te następują po sobie. W pozycji "Termin (ostatni dzień)" wpisuje się datę (w systemie RR-MM-DD) dostarczenia towaru do urzędu przeznaczenia. W polu tym wpisuje się również wiążącą trasę przewozu, jeżeli nastąpiło jej wskazanie. Określenie wiążącej trasy przewozu następuje poprzez wpisanie kodów krajów, przez które ma nastąpić przewóz, zgodnie z wykazem kodów zawartych w wykazie H załącznika nr 7 do rozporządzenia. W wypadku zakazu zmiany urzędu przeznaczenia wpisuje się adnotację "Zakaz urzędu przeznaczenia". POLE I - Kontrola przez urząd celny przeznaczenia Funkcjonariusz celny urzędu przeznaczenia potwierdza w polu I karty A i B lub na karcie A i jej fotokopii przedstawienie towaru i dokumentów oraz dokonuje następujących wpisów: a) w pozycji "Data przybycia" datę dostarczenia towarów (w systemie RR-MM-DD) b) w pozycji "Kontrola zamknięć" i "Uwagi" należy podać odpowiedni kod wyników i wskaźnika kontroli, zgodnie z wykazem H załącznika nr 7 do rozporządzenia. c) w pozycji "Karta zwrotna odesłana w dniu" należy podać datę odesłania karty B lub fotokopii karty A Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego do urzędu przeznaczenia (w systemie RR-MM-DD). d) w pozycji "po wpisaniu do Nr" należy wpisać numer ewidencji w urzędzie przeznaczenia. e) w pozycji "Podpis" i "Pieczęć" funkcjonariusz celny składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło" CZĘŚĆ III Uwagi dodatkowe Jeżeli brak jest miejsca w polach 31, 40 i 44 Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego na wpisanie wszystkich danych, dane te powinny zostać wpisane w wykazie towarów. W tym wypadku w polu 31 Tranzytowego Dokumentu Towarzyszącego należy wpisać adnotację "Patrz: wykaz towarów", a pola 40 i 44 tego dokumentu zostawić niewypełnione. Załącznik nr 16 Ilustracja Ilustracja WYPEŁNIANIE FORMULARZA WYKAZU TOWARÓW Część I UWAGI OGÓLNE 1. Formularze wykazu stanowią wydruk z systemu NCTS. 2. Zapisy w poszczególnych polach wykazu towarów nie mogą być wycierane, zamalowywane lub w inny sposób zmieniane, chyba że przepisy Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej stanowią inaczej. Wykaz towarów stanowi kartę A lub karty A i B Część II WYPEŁNIANIE FORMULARZA WYKAZU TOWARÓW Dla wypełniania pól wykazu towarów przepisy Części II załącznika nr 15 do rozporządzenia stosuje się odpowiednio, z wyjątkiem następujących pól: 2, 8, 15, 17, 31, 36, 38, 40 i 44. W polu umieszczonym w lewym górnym rogu w trzecim podpolu należy wpisać numer seryjny danej karty a w czwartym podpolu całkowitą liczbę wszystkich kart (wraz z Tranzytowym Dokumentem Towarzyszącym). W polu "Urząd wyjścia" należy wpisać nazwę tego urzędu. W polu "Data" należy wpisać datę przyjęcia zgłoszenia tranzytowego. POLE "MRN" Wpisuje się Numer Ewidencyjny Operacji Tranzytowej (MRN), określony w Części II załącznika nr 15 do rozporządzenia. POLE Pozycja Nr (32) Wpisuje się numer kolejnej pozycji towarowej POLE Procedura (1/3) Jeżeli status towarów objętych całym zgłoszeniem jest ten sam, pole to nie jest wypełniane. Jeżeli zgłoszeniem objęte są przesyłki o różnym statusie, wpisuje się symbole T1 lub T2/T2F. Załącznik nr 17 WYKAZ TOWARÓW, PRZY KTÓRYCH PRZEWOZIE MOŻE BYĆ BRANE POD UWAGĘ PODWYŻSZENIE KWOTY GWARANCJI RYCZAŁTOWEJ Kod H.S.Opis towaruIlość, która odpowiada kwocie 7.000 EUR gwarancji ryczałtowej 01.02Żywe bydło4000 kg 02.02.Mięso wołowe mrożone3000 kg 04.02.Mleko i śmietana, skondensowane lub z dodatkiem cukru, lub innych środków słodzących5000 kg ex 04.05.Masło i inne tłuszcze otrzymywane z mleka3000 kg 08.03.Banany, łącznie z plantanami, świeże lub suszone8000 kg 17.01.Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej7000 kg 2207.10.Alkohol etylowy o zawartości alkoholu 80% lub więcej, nieskażony3 hl ex 22.08.Wódki, likiery i inne napoje spirytusowe5 hl 2402.20Papierosy35 000 sztuk Załącznik nr 18 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 19 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 20 WZÓR II DOKUMENTU GWARANCYJNEGO WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA/WSPÓLNOTOWA PROCEDURA TRANZYTOWA (Gwarancja dla pojedynczej procedury tranzytowej realizowanej w ramach Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej/wspólnotowej procedury tranzytowej) I. Oświadczenie gwaranta 1. Niżej podpisany1 ................................................... zamieszkały (z siedzibą) w2 ........................................... ...................................................................... niniejszym składa solidarną gwarancję w urzędzie wyjścia w ................................. do maksymalnej kwoty .................................. wobec Wspólnoty Europejskiej składającej się z Królestwa Belgii, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Republiki Portugalii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jak również Republiki Węgierskiej, Republiki Islandii, Królestwa Norwegii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowackiej, Konfederacji Szwajcarskiej, Republiki Czeskiej3, na kwoty, które główny zobowiązany4 ................................... ...................................................................... ...................................................................... może być winny wymienionym państwom z tytułu naruszeń lub nieprawidłowości popełnionych podczas dokonywania przez niego wysyłki towarów w ramach Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej/w ramach wspólnotowej procedury tranzytowej, z urzędu wyjścia ..................................................... do urzędu przeznaczenia .............................................. łącznie cła, podatki, opłaty wyrównawcze rolne i inne opłaty - z wyjątkiem kar pieniężnych lub grzywien - a mianowicie dotyczące zobowiązań głównych lub ubocznych, kosztów i dopłat. 1 Nazwisko i imię, względnie nazwa firmy. 2 Pełny adres. 3 Nazwę państwa lub państw, których obszar nie będzie wykorzystywany, należy skreślić. 4 Imię i nazwisko lub nazwa firmy, pełny adres głównego zobowiązanego. 2. Niżej podpisany(a) zobowiązuje się, w terminie 30 dni po pierwszym wezwaniu właściwych władz państw wymienionych w punkcie 1, uiścić bezzwłocznie żądane kwoty do wysokości wymienionej kwoty maksymalnej, o ile on(ona) lub inna zainteresowana osoba nie udowodni właściwym władzom przed upływem tego terminu, że w toku dokonywania wysyłki w ramach Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej/w ramach wspólnotowej procedury tranzytowej, nie zostało popełnione żadne naruszenie lub nieprawidłowości w rozumieniu punktu 1. Właściwe władze mogą, z uzasadnionych powodów, na wniosek podpisanego, przedłużyć termin 30 dni, w którym niżej podpisany musi uiścić żądane kwoty. Koszty wynikające z udzielenia dodatkowego terminu, szczególnie odsetki, należy tak wyliczyć, aby odpowiadały one kwocie, pobieranej z tego tytułu na rynku kapitałowym lub pieniężnym danego państwa. 3. Oświadczenie gwaranta jest wiążące z dniem jego przyjęcia przez urząd wyjścia. 4. Dla celów tego oświadczenia niżej podpisany ustanawia siedzibę5 w6 ........................................................................................................ jak również we wszystkich innych państwach, wymienionych w punkcie 1: PaństwoNazwisko i imię względnie nazwa firmy oraz pełny adres Niżej podpisany(a) uznaje, że wszystkie formalności lub środki proceduralne, które dotyczą niniejszego oświadczenia i zostały pisemnie złożone na piśmie w jednej z jego siedzib a szczególnie korespondencja i przesyłki pocztowe, są dla niego wiążące. 5 Jeśli przepisy danego państwa nie przewidują ustanowienia siedziby, gwarant musi wyznaczyć w każdym z państw wymienionych w p. 1, pełnomocnika ds. korespondencji. Dla decyzji w kwestiach spornych wynikających z tej gwarancji właściwe są sądy w miejscu zamieszkania (siedzibie) gwaranta lub jego pełnomocników. Zobowiązania wynikające ze zdania drugiego i czwartego punktu 4, muszą być odpowiednio zgodne. 6 Pełny adres. Ilustracja Załącznik nr 21 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 22 Ilustracja Załącznik nr 23 Ilustracja Załącznik nr 24 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 25 12 34 56 Wymiary stempla: - szerokość 55 mm - wysokość: 25 mm I. Opis pól stempla stosowanego w procedurze uproszczonej przy obejmowaniu towarów przewożonych transportem drogowym wspólną procedurą tranzytową lub przy potwierdzaniu na dokumentach T2L wspólnotowego statusu celnego towarów 1. PL 2. Kod urzędu wyjścia 3. Numer noty tranzytowej lub dokumentu T2L 4. Data objęcia towaru wspólną procedurą tranzytową lub wystawienia dokumentu T2L 5. Nazwa upoważnionego nadawcy 6. Numer pozwolenia II. Opis pól stempla stosowanego w procedurze uproszczonej przy obejmowaniu towarów przewożonych transportem kolejowym procedurą tranzytu 1. PL 2. Kod urzędu wyjścia 3. Numer dokumentu kolejowego 4. Data objęcia towaru procedurą tranzytu 5. Nazwa upoważnionego nadawcy 6. Numer pozwolenia III. Opis pól stempla stosowanego w przy zakończeniu procedury tranzytu w transporcie kolejowym 1. PL 2. Kod urzędu przeznaczenia 3. Numer dokumentu kolejowego 4. Data zakończenia procedury tranzytu 5. Nazwa upoważnionego odbiorcy 6. Numer pozwolenia Załącznik nr 26 Ilustracja Załącznik nr 27 Ilustracja Załącznik nr 28 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 29 WZÓR KOLEJOWEGO IDENTYFIKATORA PROCEDURY TRANZYTU (PIKTOGRAM) (kolor czarny na zielonym tle) Ilustracja Załącznik nr 30 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 31 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 32 Ilustracja Załącznik nr 33 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 34 INSTRUKCJA STOSOWANIA KARNETU TIR I. Postanowienia ogólne Uprawnionym do posługiwania się karnetem TIR jest jego posiadacz wymieniony w rubryce 3 okładki i w rubryce 4 odcinków karnetu. W wypadku gdy posiadaczem karnetu TIR jest osoba zagraniczna, urząd celny przyjmujący karnet poucza ją o obowiązku, dotyczącym wskazania adresu dla doręczeń w Polsce. Adnotację o pouczeniu umieszcza się w rubryce "do użytku służbowego" odcinka Nr 1. Pouczenie wymaga potwierdzenia podpisem posiadacza karnetu. 1. Rubryki 1-4 na stronie 1 okładki karnetu TIR wypełnia stowarzyszenie poręczające. Rubryki 6-12 na stronie 1 okładki karnetu TIR i rubryki 2-15 na wszystkich odcinkach karnetu TIR wypełnia posiadacz karnetu. 2. Warunkiem przyjęcia karnetu TIR przez urząd celny jest: a) zamieszczenie danych dotyczących posiadacza karnetu TIR w rubryce 3 okładki, w rubryce 4 wszystkich odcinków karnetu TIR i jeżeli przewóz następuje z zastosowaniem międzynarodowego drogowego listu przewozowego (CMR) w rubrykach 16-23 CMR, b) wpisanie w rubryce 8 okładki i w rubryce 7 na odcinkach karnetu TIR numeru rejestracyjnego pojazdu, którym dokonywany jest przewóz, c) wpisanie w rubryce 9 okładki karnetu TIR numeru i daty świadectwa uznania pojazdu, którym dokonywany jest przewóz, 3. Przed przyjęciem karnetu TIR funkcjonariusz celny bada jego autentyczność i prawidłowość wypełnienia poprzez sprawdzenie czy: a) okładka karnetu TIR i poszczególne karty są opatrzone tym samym numerem i posiadają znaki IRU, b) w rubrykach 2 i 4 okładki została zamieszczona nazwa stowarzyszenia poręczającego i odciśnięta jego pieczęć, c) karty karnetu TIR są kolejno ponumerowane, d) karnetem TIR posługuje się osoba uprawniona, e) karnet TIR został przyjęty przez wyjściowy urząd celny w terminie określonym w rubryce 1 okładki. 4. Jeżeli karnet TIR nie spełnia warunków określonych w pkt 2 i 3, funkcjonariusz celny odmawia jego przyjęcia. II. Czynności organów celnych przy zgłaszaniu towarów do wywozu poza polski obszar celny Do czynności funkcjonariusza celnego wyjściowego urzędu celnego należy: 1) sprawdzenie autentyczności i prawidłowości wypełnienia karnetu TIR, 2) po dokonanym załadunku - nałożenie zamknięć celnych i wpisanie ich numerów lub znaków w rubryce 16 wszystkich odcinków karnetu TIR i w rubryce 3 grzbietu Nr 1, 3) wypełnienie rubryk 18-23 odcinków 1 i 2 oraz rubryk 1-6 grzbietu Nr 1 karnetu, 4) potwierdzenie dokonanych wpisów pieczęcią "Polska-Cło" i podpisem w rubrykach: 17 wszystkich odcinków karnetu TIR, 23 - odcinków 1 i 2 oraz 6 - grzbietu Nr 1, 5) nadanie numeru ewidencyjnego, 6) pozostawienie w wyjściowym urzędzie celnym odcinka Nr 1 pierwszej pary odcinków karnetu TIR. III. Czynności organów celnych przy przywozie towarów lub ich tranzycie przez polski obszar celny 1. Do czynności funkcjonariusza celnego przejściowego urzędu celnego przy wjeździe należy: a) sprawdzenie stanu zamknięć celnych nałożonych przez wyjściowy urząd celny w kraju wywozu, b) nałożenie własnych zamknięć celnych, jeśli zachodzi taka potrzeba, i wpisanie ich numerów lub znaków w rubryce 3 grzbietu Nr 1, niezależnie od uznania zamknięć celnych kraju wywozu, c) wypełnienie rubryk 18-23 odcinków Nr 1 i 2 karnetu TIR, d) nadanie numeru ewidencyjnego, e) wypełnienie rubryk 1-6 grzbietu Nr 1 karnetu, odpowiadających odcinkowi Nr 1, f) potwierdzenie w rubryce 23 odcinków Nr 1 i 2 oraz w rubryce 6 grzbietu Nr 1 dokonanych wpisów podpisem i pieczęcią "Polska-Cło" g) pozostawienie w urzędzie celnym odcinka Nr 1, h) niezwłoczne powiadomienie urzędu celnego docelowego lub przejściowego przy wyjeździe o wprowadzeniu towaru na polski obszar celny, jeżeli zachodzi taka potrzeba. 2. Jeżeli przejściowy urząd celny przy wjeździe jest jednocześnie docelowym urzędem celnym, funkcjonariusz celny, poza czynnościami określonymi w ust. 1: a) wypełnia rubryki 24-28 odcinka Nr 2 i rubryki 1-6 grzbietu Nr 2 karnetu TIR, b) potwierdza dokonanie wpisów podpisem i pieczęcią "Polska-Cło", c) nadaje numer ewidencyjny, d) pozostawia odcinek Nr 2 karnetu TIR w urzędzie celnym. 3. Do czynności funkcjonariusza celnego docelowego urzędu celnego albo przejściowego urzędu celnego przy wyjeździe należy: a) sprawdzenie i zdjęcie zamknięć celnych, nałożonych przez przejściowy urząd celny przy wjeździe, a w wypadku tranzytu - nałożenie własnych zamknięć celnych, b) wypełnienie rubryk 24-28 odcinka Nr 2 karnetu TIR, c) wypełnienie rubryk 1-6 grzbietu Nr 2 karnetu TIR, odpowiadających odcinkowi Nr 2, d) potwierdzenie w rubryce 28 odcinka Nr 2 i w rubryce 6 grzbietu Nr 2 dokonanych wpisów podpisem i pieczęcią "Polska-Cło", e) nadanie numeru ewidencyjnego, f) pozostawienie w urzędzie celnym górnej części odcinka Nr 2 karnetu TIR, g) przesłanie do przejściowego urzędu celnego przy wjeździe dolnej części odcinka Nr 2 karnetu TIR. 4. Do czynności funkcjonariusza celnego docelowego urzędu celnego przy uproszczonym zakończeniu procedury TIR należy: a) po otrzymaniu informacji o przybyciu towaru i prawidłowym przebiegu operacji TIR, przekazanej przez osobę upoważnioną w pozwoleniu na stosowanie uproszczonej, przy wykorzystaniu faksu lub elektronicznych środków przekazu danych, niezwłocznie przekazanie potwierdzenia upoważnionemu odbiorcy zawierającego: - numer i datę, - ewentualną zgodę na usunięcie i rozładunek towaru b) po otrzymaniu karnetu TIR, w terminie określonym w pozwoleniu, wraz z potwierdzeniem zgodności dostarczonych towarów z dokumentacją, wykonanie czynności określonych w pkt 3 lit. b)-g), c) jeżeli wystąpiła nieprawidłowość w realizacji procedury TIR, przekazanie rozstrzygnięcia o zatrzymaniu towarów w miejscu wyznaczonym w pozwoleniu do chwili przeprowadzenia kontroli celnej. Po przeprowadzeniu kontroli, zwolnienie karnetu z zastrzeżeniem lub bez, zgodnie z przepisami Konwencji TIR. IV. Czynności organów celnych przy doładunku lub rozładunku partii towaru na polskim obszarze celnym, jeżeli występuje więcej niż jeden urząd celny wyjściowy albo docelowy 1. Jeżeli w karnecie TIR brak jest zapisu o doładunku towarów na polskim obszarze celnym, funkcjonariusz celny przejściowego urzędu celnego przy wjeździe na wniosek posiadacza karnetu TIR wyraża zgodę na tranzyt do wewnętrznego urzędu celnego, w którym towary mają być doładowane. 2. Do czynności funkcjonariusza celnego przejściowego urzędu celnego przy wjeździe należy: a) wpisanie w rubryce 2 odcinków karnetu, w pozycji 2 lub 3 (zależnie od tego, którym kolejnym wyjściowym urzędem celnym będzie urząd celny wewnętrzny) nazwy urzędu celnego właściwego dla miejsca doładunku partii towaru, b) wpisanie w rubryce 22 kolejnej pary odcinków karnetu TIR i w rubryce 5 grzbietu nr 1 nazwy urzędu celnego wewnętrznego, c) dokonanie w rubryce 3 grzbietu nr 1 adnotacji o nałożeniu zamknięć celnych. 3. Do czynności funkcjonariusza celnego urzędu celnego wewnętrznego, w którym jest dokonywany doładunek, należy: a) zdjęcie dotychczasowych zamknięć celnych, b) potwierdzenie w rubrykach 9-11 kolejnych odcinków karnetu TIR podpisem i pieczęcią "Polska-Cło" dokonanego zapisu o doładunku towarów, c) nałożenie zamknięć celnych po dokonaniu doładunku towarów i wpisanie ich numerów lub znaków w rubryce 16 odcinków karnetu TIR, w rubryce 3 grzbietu Nr 1 i w rubryce 4 poprzedniego grzbietu Nr 2 i odnotowanie tego faktu w rubryce 16 odcinków karnetu w formie zmiany zapisu dotyczącego zmiany zamknięć celnych, d) wpisanie w rubryce 22 kolejnej pary odcinków karnetu TIR i w rubryce 5 grzbietu Nr 1 nazwy kolejnego wyjściowego urzędu celnego w wypadku kolejnego doładunku towarów na polskim obszarze celnym, e) wpisanie w rubryce 22 nazwy przejściowego urzędu celnego przy wyjeździe. 4. W wypadku gdy otwarcie karnetu TIR ma miejsce w urzędzie celnym wewnętrznym, który jest pierwszym wyjściowym urzędem celnym a doładunek partii towaru ma miejsce w innym urzędzie celnym, który jest drugim wyjściowym urzędem celnym, obowiązuje tryb postępowania określony w pkt 3. 5. Jeżeli w karnecie TIR brak jest zapisu o wyładunku partii towarów na polskim obszarze celnym, funkcjonariusz celny przejściowego urzędu celnego przy wjeździe, na wniosek posiadacza karnetu TIR, wyraża zgodę na tranzyt do wewnętrznego urzędu celnego, w którym towary mają być wyładowane. Tryb postępowania, określony w pkt 2, stosuje się odpowiednio. Nazwę docelowego urzędu celnego należy wpisać w rubryce 12 kolejnych odcinków karnetu TIR. 6. Do czynności funkcjonariusza celnego urzędu celnego wewnętrznego będącego docelowym urzędem celnym należy: a) zdjęcie dotychczasowych zamknięć celnych, b) potwierdzenie w rubrykach 9-11 kolejnych odcinków karnetu TIR podpisem i pieczęcią "Polska-Cło" dokonanego zapisu o wyładunku partii towarów, c) nałożenie zamknięć celnych i wpisanie ich numerów lub znaków w rubryce 3 grzbietu Nr 2, d) wpisanie w rubryce 3 grzbietu Nr 2 ilości zwolnionych (wyładowanych) przesyłek, e) wpisanie w rubryce 22 kolejnej pary odcinków karnetu: - nazwy kolejnego docelowego urzędu celnego, w wypadku kolejnego rozładunku na polskim obszarze celnym lub, - nazwy przejściowego urzędu celnego przy wyjeździe, w wypadku tranzytu przez polski obszar celny, f) wpisanie nazwy tego samego urzędu celnego w rubryce 5 grzbietu Nr 1. Załącznik nr 35 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 36 INSTRUKCJA STOSOWANIA KARNETU ATA I. Postanowienia ogólne 1. W okresie ważności karnetu ATA (12 miesięcy) może nastąpić jego zwolnienie poprzez wystawienie drugiego karnetu (zastępczego). Nowy numer ewidencji prowadzonej przez organ celny stanowi zamknięcie poprzedniego karnetu ATA, o czym funkcjonariusz celny dokonuje odpowiednich adnotacji: 1) na zielonej okładce w polu "zaświadczenie władz celnych" obu karnetów ATA, wpisując datę (rok, miesiąc, dzień), przystawiając pieczęć "Polska-Cło" oraz składając podpis, 2) w ewidencji prowadzonej przez organ celny. 2. Jeżeli wprowadzenie towarów na polski obszar celny lub wyprowadzenie towarów z polskiego obszaru celnego następuje z zastosowaniem karnetu ATA, tryb postępowania określony w niniejszej Instrukcji dotyczy każdej partii towarów. 3. Przed przyjęciem karnetu ATA funkcjonariusz celny bada jego autentyczność i prawidłowość wypełnienia poprzez sprawdzenie, czy: 1) przywóz albo wywóz towarów następuje z kraju lub do kraju będącego stroną Konwencji, 2) karnet zawiera podpisy w polach: "podpisy przedstawicieli zrzeszenia" i "podpis posiadacza", 3) karnet zawiera odpowiednią liczbę kart, 4) rubryki przeznaczone do wypełnienia przez posiadacza są prawidłowo wypełnione. II. Czynności organów celnych przy zgłaszaniu towarów do czasowego wywozu 1. Jeżeli zgłoszenie towarów następuje w urzędzie celnym granicznym, do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) wpisanie na pierwszej stronie okładki (karta zielona) w części "zaświadczenie władz celnych": a) w polu a) - numerów lub znaków nałożonych zamknięć celnych na towary, ze wskazaniem pozycji w liście ogólnej karnetu ATA, b) w polu b) - krzyżyka w ramce po wyrazach: "Yes/tak", jeżeli towary zostały poddane rewizji albo "No/nie", jeżeli rewizji nie przeprowadzono, c) w polu c) - numeru ewidencji, d) w polu d) - nazwy urzędu celnego, nazwy miejscowości otwarcia karnetu, daty, złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 2) wpisanie na drugiej stronie okładki karnetu ATA w liście ogólnej oraz na arkuszach w rubryce 7 ("zastrzeżone dla organów celnych") wpisanie numerów lub znaków i ilości nałożonych zamknięć celnych, 3) na grzbiecie żółtego odcinka wywozowego wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarów według listy ogólnej, które zostały objęte procedurą wywozu, b) w polu 2 - ostatecznego terminu powrotnego przywozu, c) w polu 3 - pozycji ewidencji, d) w polu 4 - nazwy urzędu celnego, w którym towary zostały objęte procedurą wywozu, e) w polu 5 - nazwy miejscowości, z której towar wywożony jest za granicę, f) w polu 6 - daty wywozu towarów g) w polu 7 - złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska Cło", 4) w polu H żółtej karty wywozowej ("zastrzeżone dla organów celnych") wpisanie: a) w polu b) - ostatecznego terminu powrotnego przywozu, b) w polu d) - numeru ewidencji oraz adnotacji o objęciu towarów procedurą wywozu, nazwy urzędu celnego, daty, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", c) na odwrocie grzbietu żółtego odcinka wywozowego powtórzenie treści adnotacji z pól b) i d) pola H, 5) w rubryce 7 listy ogólnej (odcinek żółty) wpisanie numerów lub znaków i ilości nałożonych zamknięć celnych, 6) oderwanie od grzbietu żółtego odcinka wywozowego i dołączenie go do ewidencji, 7) w polu H żółtej karty powrotnego przywozu wpisanie: a) w punkcie b) - nazwy urzędu celnego, w którym towar został zgłoszony do procedury wywozu, b) w punkcie c) - numeru ewidencji. 2. Jeżeli zgłoszenie towarów następuje w urzędzie celnym wewnętrznym, funkcjonariusz celny postępuje w sposób określony w pkt 1 ppkt 1-6, nie wypełniając pól 4, 5, 6 i 7 grzbietu żółtego odcinka wywozowego oraz w polu H tego odcinka miejsc przeznaczonych na datę, podpis i pieczęć urzędu celnego. Pozycje te wypełnia funkcjonariusz celny urzędu celnego granicznego. 3. Po dostarczeniu do urzędu celnego granicznego towarów objętych procedurą wywozu w urzędzie celnym wewnętrznym do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) dokonanie oględzin zewnętrznych przesyłki, 2) sprawdzenie znaków lub numerów i ilości nałożonych zamknięć celnych, 3) sprawdzenie czy karnet zawiera adnotację urzędu celnego o objęciu towarów procedurą wywozu, 4) w polach 4, 5, 6 i 7 grzbietu żółtego odcinka wywozowego oraz polu H żółtej karty wywozowej potwierdzenie wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny poprzez wpisanie: a) w polu 4 - nazwy urzędu celnego, przez który towary wywożone są za granicę, b) w polu 5 - nazwy miejscowości, z której towar wywożony jest za granicę, c) w polu 6 - daty (wywozu), d) w polu 7 - złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", e) w polu H - nazwy urzędu celnego, daty oraz złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 5) oderwanie odcinka od grzbietu żółtej karty wywozowej i przesłanie go do urzędu celnego, w którym towar został zgłoszony do procedury wywozu. 4. Urząd celny, w którym towary zostały objęte procedurą wywozu, po otrzymaniu z urzędu celnego granicznego odcinka karnetu ATA potwierdzającego wywóz towaru, dołącza odcinek do ewidencji. III. Czynności organów celnych przy zgłaszaniu towarów do powrotnego przywozu 1. Jeżeli zgłoszenie towaru do powrotnego przywozu następuje w urzędzie celnym granicznym, do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) wypełnienie grzbietu żółtego odcinka powrotnego przywozu poprzez wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarów według listy ogólnej, które zostały powrotnie przywiezione, b) w polu 2 numeru ewidencji, c) w polu 3 - nazwy urzędu celnego, w którym towary zgłoszone zostały do powrotnego przywozu, d) w polu 4 - nazwy miejscowości, w której towary zgłoszone zostały do powrotnego przywozu, e) w polu 5 - daty powrotnego przywozu, f) w polu 6 - złożenia podpisu i przystawienia pieczęci "Polska Cło", 2) wpisanie w polu H nazwę urzędu celnego, w którym towary zgłoszone zostały do powrotnego przywozu, daty oraz złożyć podpis i przystawić pieczęć "Polska Cło", 3) oderwanie od grzbietu odcinka żółtej karty powrotnego przywozu i dołączenie go do posiadanego odcinka żółtej karty wywozu, bądź też odesłanie do urzędu celnego wskazanego w polu H pkt b) żółtego odcinka powrotnego przywozu. 2. W wypadku gdy towar jest zgłaszany do powrotnego przywozu w urzędzie celnym wewnętrznym, funkcjonariusz celny urzędu celnego granicznego dokonuje następujących czynności: 1) na pierwszej stronie żółtej karty powrotnego przywozu w polu H pkt c) oraz na odwrocie grzbietu tej karty umieszcza adnotację "Towar przekroczył granicę w .......................... data .............." potwierdzoną podpisem i pieczęcią "Polska-Cło", 2) w polu 7 listy ogólnej wymienia numery lub znaki i ilość zamknięć celnych uznanych lub nałożonych na towar, opakowanie, lub środek przewozowy. 3. Funkcjonariusz celny urzędu celnego wewnętrznego po dostarczeniu towaru i karnetu wykonuje czynności określone w pkt 1. IV. Czynności organów celnych przy czasowym przywozie towarów 1. Jeżeli zgłoszenie towarów do czasowego przywozu następuje w urzędzie celnym granicznym, do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) na grzbiecie białej karty przywozu wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarów według listy ogólnej, które podlegają czasowemu przywozowi, b) w polu 2 - ostatecznego terminu powrotnego wywozu towarów, nie dłuższego niż określony w polu 2 grzbietu żółtego odcinka wywozowego, c) w polu 3 - numeru ewidencji, 2) na białej karcie odcinka przywozowego w polu H wpisanie: a) w pkt b) - ostatecznego terminu powrotnego wywozu towarów, określonego w polu 2 grzbietu białego odcinka przywozowego, b) w pkt c) - numeru ewidencji, c) w pkt d) - adnotacji o objęciu towarów procedurą odprawy czasowej, miejscu i dacie objęcia oraz złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 3) w polu H białej karty powrotnego wywozu wpisanie: a) w pkt d) - pozycji ewidencji, b) w pkt e) - nazwy urzędu celnego, w którym towary zostały objęte procedurą odprawy czasowej, 4) oderwanie odcinka od grzbietu białej karty przywozu i dołączenie go do ewidencji. V. Czynności organów celnych przy powrotnym wywozie towarów 1. Jeżeli zgłoszenie towarów do powrotnego wywozu następuje w urzędzie celnym granicznym, do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) wypełnienie grzbietu białego odcinka powrotnego wywozu poprzez wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarów według listy ogólnej, które zostały zgłoszone do powrotnego wywozu, b) w polu 3 - numerów ewidencji, pod którymi zarejestrowane zostały towary nie wywiezione i które otrzymały inne przeznaczenie celne, c) w polu 4 - numeru ewidencji, d) w polu 5 - nazwy urzędu celnego, e) w polu 6 - nazwy miejscowości, f) w polu 7 - daty, g) w polu 8 - złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 2) w polu H pkt f białej karty powrotnego wywozu - potwierdzenia wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny poprzez umieszczenie nazwy urzędu celnego, daty, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 3) w polu 7 listy ogólnej - numerów lub znaków i ilości nałożonych zamknięć celnych, 4) oderwanie od grzbietu odcinka białej karty powrotnego wywozu i dołączenie go do posiadanego odcinka białej karty przywozu, albo odesłanie do urzędu celnego wskazanego w punkcie e) pola H odcinka białej karty powrotnego wywozu. 2. Jeżeli zgłoszenie towaru do powrotnego wywozu następuje w urzędzie celnym wewnętrznym, do czynności funkcjonariusza celnego należy: 1) wypełnienie białego grzbietu odcinka powrotnego wywozu poprzez wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarów według listy ogólnej, które są zgłaszane do powrotnego wywozu, b) w polu 3 - numerów ewidencji, pod którymi zarejestrowano towary nie wywiezione i które otrzymały inne przeznaczenie celne, c) w polu 4 - numeru ewidencji, 2) w polu H białej karty powrotnego wywozu: a) w pkt c) - numerów ewidencji, pod którymi zarejestrowano towary nie wywiezione i które otrzymały inne przeznaczenie celne, b) w punkcie f) - numeru ewidencji oraz adnotacji o zgłoszeniu towarów do powrotnego wywozu i o miejscu, 3) na odwrocie grzbietu białego odcinka powrotnego wywozu - informacji określonych w pkt 2), 4) w rubryce 7 listy ogólnej białego odcinka powrotnego wywozu - znaków lub numerów i ilości nałożonych zamknięć celnych. 3. Do czynności funkcjonariusza celnego urzędu celnego granicznego, po dostarczeniu towarów dopuszczonych do powrotnego wywozu w urzędzie celnym wewnętrznym, należy: 1) dokonanie oględzin zewnętrznych przesyłki, 2) sprawdzenie numerów lub znaków i ilości nałożonych zamknięć celnych, 3) sprawdzenie, czy karnet ATA zawiera adnotację wewnętrznego urzędu celnego o dopuszczeniu towaru do powrotnego wywozu, 4) potwierdzenie wyprowadzenia towaru poza polski obszar celny poprzez wpisanie na grzbiecie białej karty powrotnego wywozu: a) w polu 5 - nazwy urzędu celnego, b) w polu 6 - nazwy miejscowości, c) w polu 7 - daty, d) w polu 8 - złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 5) w polu H białej karty powrotnego wywozu wpisanie nazwy urzędu celnego i daty oraz złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 6) oderwanie odcinka od grzbietu białej karty powrotnego wywozu i przesłanie go do urzędu celnego, wskazanego w polu H lit. e) tego odcinka. 4. Urząd celny, w którym zgłoszono towary do czasowego przywozu, po otrzymaniu z urzędu celnego granicznego potwierdzonego odcinka powrotnego wywozu, dołącza ten odcinek do odcinka przywozowego. VI. Czynności organów celnych przy tranzycie towarów z zastosowaniem karnetu ATA 1. Do czynności funkcjonariusza urzędu celnego, w którym ma nastąpić objęcie towarów procedurą tranzytu, należy: 1) na grzbiecie obu niebieskich odcinków tranzytowych w górnej ich części wpisanie: a) w polu 1 - numerów pozycji towarowych według listy ogólnej oraz nazwy urzędu celnego, do którego towary będą dostarczone, b) w polu 2 - ostatecznego terminu dostarczenia towarów do urzędu celnego wskazanego w polu 1, c) w polu 3 - pozycji ewidencji, d) w polu 4 - nazwy urzędu celnego, e) w pole 5 - nazwy miejscowości, f) w polu 6 - daty, g) w polu 7 - złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 2) na pierwszej stronie obu niebieskich kart tranzytowych w górnej części pola H wpisanie: a) w pkt a - nazwy urzędu celnego, do którego towar ma być dostarczony, b) w pkt b - ostatecznego terminu dostarczenia towarów do urzędu celnego wskazanego w pkt a), c) w pkt c - pozycji ewidencji towarowej, d) w pkt d - znaków lub numerów i ilości zamknięć celnych uznanych lub nałożonych na towary, opakowanie lub środek przewozowy, e) w pkt e - nazwy urzędu celnego, w którym towar został objęty procedura tranzytu, daty, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 3) oderwanie odcinka tranzytowego od grzbietu pierwszej niebieskiej karty tranzytowej i dołączenie go do ewidencji, o której mowa w polu H pkt c), 2. Do czynności funkcjonariusza urzędu celnego, w którym ma nastąpić zakończenie procedury tranzytu po dostarczeniu towarów i karnetu, należy: 1) na grzbiecie obu niebieskich kart tranzytowych w dolnej ich części wpisanie: a) w polu 2 - pozycji ewidencji, b) w polach 3, 4, 5 i 6 (odpowiednio): nazwy urzędu celnego, miejsca, daty oraz złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 2) w polu H pkt g niebieskiej karty tranzytowej - numeru ewidencji, nazwy urzędu celnego, daty oraz złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło", 3) oderwanie odcinka tranzytowego od grzbietu niebieskiej karty tranzytowej i przesłanie go do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą tranzytu. 3. Funkcjonariusz urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą tranzytu, po otrzymaniu potwierdzonego odcinka niebieskiej karty tranzytowej, dołącza go do ewidencji. 4. Jeżeli zgłoszenie towarów do czasowego przywozu ma być dokonane w wewnętrznym urzędzie celnym, funkcjonariusz celny urzędu celnego granicznego na niebieskich kartach tranzytowych dokonuje czynności określonych w pkt 1 niniejszej Instrukcji. Załącznik nr 37 Zasady wypełniania Deklaracji Wartości Celnej (DWC) i wzór Deklaracji Wartości Celnej (DWC) A. Uwagi ogólne 1. Wartości w polach, z wyjątkiem pola 24, należy podawać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. 2. Na drugiej stronie formularza DWC i formularzu DWC-BIS w kolumnie TOWAR należy podać dane dotyczące towaru klasyfikowanego według jednego kodu taryfy celnej (pole 32 SAD lub SAD BIS). W przypadku gdy w danym zgłoszeniu występują towary klasyfikowane według więcej niż trzech kodów taryfy celnej, należy sporządzić odpowiednio DWC-BIS. 3. Wartość w kolumnie TOWAR w pkt A - pole 12, w pkt B, C należy podawać w złotych polskich. 4. Jeżeli jakiekolwiek z pozostałych pól DWC nie ma zastosowania w stosunku do towaru, dla którego wartość celna jest deklarowana, należy w odpowiednim miejscu danego pola wpisać słowa: "nie dotyczy" lub "n/d". B. Zasady wypełniania pól Deklaracji Wartości Celnej Pole Nr 1 - należy podać pełną nazwę i dokładny adres sprzedającego - nadawcy/eksportera (pole 2 - SAD). Pole Nr 2(a) - należy podać pełną nazwę i dokładny adres kupującego - odbiorcy (pole 8 - SAD). Pole Nr 2(b) - należy podać pełną nazwę i dokładny adres zgłaszającego. Jeśli jest to kupujący - odbiorca, należy wpisać "jak wyżej". Pole Nr 3 - należy podać symbol warunków dostawy w/g INCOTERMS'90 oraz nazwę miejsca, którego warunek dostawy dotyczy (pole 20 - SAD). Pole Nr 4 - należy podać numer i datę faktury lub innego dokumentu, na podstawie którego ustalona jest wartość celna (pole 44 SAD). Pole Nr 5 - należy podać numer i datę kontraktu, zamówienia, a jeśli takie nie występują - wyjaśnienie, jak została zawarta umowa kupna - sprzedaży np. "uzgodniono telefonicznie", "uzgodniono telegraficznie", itp. Pole Nr 6 - należy podać informacje, czy były dokonywane zgłoszenia celne dotyczące tego samego towaru i transakcji dokonanej przez tego samego kupującego i sprzedającego. Pole Nr 7(c) - należy podać wartości, jakie zostały ustalone dla takich samych, identycznych, lub podobnych towarów, przywiezionych w okresie 6 miesięcy przed datą zgłoszenia towarów, dla których wartość celna jest deklarowana. Należy podać urząd celny, w którym zgłoszenie celne zostało złożone, numer i datę wcześniejszego zgłoszenia celnego. Pole 11(a) - należy podać wartość towaru, po potrąceniu upustów (rabatów, skont) zawartych w dokumentach, określonych w polu 4 DWC. Wartość towaru musi obejmować również dokonane przedpłaty lub zaliczki. Pole 11(b) - należy podać wartość płatności pośrednich, o których mowa w polu 8(b) DWC. Wartość powinna być podana w walucie obcej lub złotych polskich. Kurs waluty należy podać zgodnie z Instrukcją (opis pola 23 SAD). Pole 13 - o ile koszty opisane w pkt (a), (b), (c) zostały ujęte w cenie sprzedaży - należy zapisać: "ujęto w cenie". Jeżeli koszty te są ponoszone odrębnie - należy podać ich wartość w odpowiedniej kolumnie TOWAR. Pole 14 - o ile koszty ujęte w pkt (a), (b), (c), (d) - zostały ujęte w cenie sprzedaży - należy zapisać: "ujęto w cenie". Jeżeli koszty te ponoszone są odrębnie należy podać ich wartość w odpowiedniej kolumnie TOWAR. Pole 15 - o ile honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne zostały ujęte w cenie sprzedaży, na podstawie zawartego kontraktu - należy zapisać: "ujęto w cenie". Jeżeli koszty te ponoszone są odrębnie np. na podstawie zawartego kontraktu - należy podać ich wartość. Pole 16 - wypełniać w przypadku wpisania w polu 9(b) "tak". Pole 17 - jeżeli koszty wymienione w pkt (a), (b), (c) są ujęte w cenie sprzedaży - należy zapisać: "ujęto w cenie". Jeżeli kosztów wymienionych w pkt (a), (b), (c) nie ujęto w cenie sprzedaży - należy podać ich wartość w odpowiedniej kolumnie TOWAR. Jeżeli koszty transportu i ubezpieczenia są ujęte łącznie, należy wpisać: "transport i ubezpieczenie ujęto łącznie". Pole 17(b) - opłaty załadunkowe i inne związane z transportem towaru oznaczają opłaty za: - załadunek towaru na środek transportu, - przeładunek przy zmianie środków transportu, - składowanie i spedycję w trakcie transportu, - utrzymanie towaru w dobrym stanie w trakcie transportu, np.: chłodzenie, wietrzenie, magazynowanie, wyżywienie zwierząt żywych. Pole 20 - jeżeli koszty takie ujęto w cenie sprzedaży, należy podać ich wartość - o ile zostały wyodrębnione w dokumencie wystawionym przez sprzedającego. Pole 21 - inne opłaty oznaczają np. koszty ujęte w cenie sprzedaży wymienione w art. 31 pkt 3 Kodeksu celnego. Pole 22 - wypełnić np. w przypadku dostawy na warunkach DDP (Delivered Duty Paid). - Dostarczone, cło opłacone. Pole 23 - należy podać łączne koszty z pól 19-22. Pole 24 - "wartość deklarowana (A + B - C)" - wartość celną należy podać w złotych polskich, w liczbach całkowitych, zaokrąglonych do pełnych złotych, zgodnie z Instrukcją i opisem pola 47 SAD. Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 38 DOKUMENTY POTWIERDZAJĄCE POCHODZENIE TOWARU 1. Dokumenty potwierdzające pochodzenie towarów powinny być wystawione przez: a) organ administracji celnej, b) izbę przemysłową, handlową, c) inną instytucję uprawnioną do wystawiania tego dokumentu lub d) eksportera, jeżeli przewidują to przepisy szczególne. 2. Dokumentami potwierdzającymi pochodzenie towarów mogą być: a) świadectwo pochodzenia wystawione na formularzu A lub odpowiednio deklaracja na fakturze, stosowane w ogólnym systemie preferencji; dokumenty te są właściwe dla zastosowania preferencyjnych stawek celnych, także zawieszonych, b) świadectwo przewozowe EUR. 1 lub deklaracja na fakturze określone w umowach o wolnym handlu, dokumenty te są właściwe dla stosowania obniżonych stawek celnych, także zawieszonych lub ustanowionych w ramach traktatowych kontyngentów taryfowych, c) świadectwo pochodzenia (w tym na formularzu A i przewozowe EUR.1), faktura, specyfikacja, dokument przewozowy, świadectwo jakości lub inny oficjalny dokument, w którym jest zapis o kraju pochodzenia towaru; dokumenty te są właściwe dla stosowania stawek celnych autonomicznych lub konwencyjnych, także zawieszonych oraz stawek obniżonych ustanowionych w ramach kontyngentów taryfowych. 3. W celu stosowania preferencyjnych stawek celnych, tranzyt towarów pod dozorem celnym powinien być potwierdzony przez władze celne kraju tranzytu z wyjątkiem przypadków, gdy na towary transportowane, nawet z przeładunkiem lub czasowym składowaniem, nałożono w kraju pochodzenia towarów - plomby, pieczęcie lub inne znaki urzędowe, których numer lub inne cechy podano w dokumencie transportowym towarzyszącym towarowi. 4. Potwierdzenie, o którym mowa w pkt 3, składane jest na dokumencie sporządzonym w szczególności przez władze celne lub spedytora, przewoźnika, władze portowe itp. i może mieć dowolną formę, pod warunkiem, że zawiera: a) opis towaru pozwalający na ustalenie że jest to towar tożsamy z towarem przywożonym na polski obszar celny, b) datę wyładunku i ponownego załadunku towarów, oraz nazwy identyfikujące użyte środki transportu (np. nazwa statku, nr rejestracyjny samochodu itp.), c) oświadczenie, że dany towar pozostawał w kraju tranzytu pod dozorem celnym lub że nie był tam poddany innym operacjom niż składowanie, przeładunek lub operacjom mającym na celu zapewnienie utrzymania go w nie zmienionym stanie, d) pieczęć właściwego urzędu celnego, e) miejsce i datę potwierdzenia oraz podpis osoby upoważnionej. 5. W celu zastosowania stawek celnych autonomicznych lub konwencyjnych można nie żądać przedstawienia dokumentu potwierdzającego pochodzenie, gdy na towarach zamieszczono w sposób trwały oznaczenie kraju pochodzenia, a z innych przepisów nie wynika wymóg przedłożenia świadectwa pochodzenia. Za trwałe oznaczenie można uznać wytłoczenie lub nadrukowanie napisu na towarze lub na bezpośrednim opakowaniu, tabliczki znamionowe, etykiety itp. - jeżeli zawierają informacje o towarze, a w tym o kraju pochodzenia, i których proste usunięcie pozostawia widoczny ślad na towarze lub opakowaniu. 6. Dokument potwierdzający pochodzenie powinien dotyczyć towarów objętych jednym zgłoszeniem celnym, o którym mowa w § 206 rozporządzenia, z wyjątkiem dowodu pochodzenia potwierdzającego pochodzenie towarów objętych sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 taryfy celnej, przywożonych partiami. Gdy przedmiotem przywozu na polski obszar celny są towary objęte jednym dowodem pochodzenia, które następnie są rozdzielane i zgłaszane do tych samych lub różnych procedur celnych, należy zwrócić się do urzędu celnego z wnioskiem o wystawienie świadectw pochodzenia na poszczególne wyodrębnione części towarów. Na podstawie oryginału dowodu pochodzenia wystawionego dla całej dostawy, urząd celny powinien wystawić zastępcze świadectwa pochodzenia dotyczące poszczególnych zgłoszeń towarów, z naniesioną na tych świadectwach informacją o miejscu przechowywania oryginału dowodu pochodzenia a na oryginale dowodu zamieścić informację o numerach wszystkich zgłoszeń celnych, których ten dowód dotyczy. 7. Jeżeli w dokumencie potwierdzającym pochodzenie towaru stosowanym dla obniżonych stawek celnych, podano tylko ogólną informację o grupie krajów lub obszarze, z których pochodzą towary tzn. Unia Europejska (Wspólnota Europejska), Europejski Obszar Gospodarczy, CEFTA lub EFTA, wówczas konkretny kraj pochodzenia należy ustalić w oparciu o zapisy zawarte w innych dokumentach towarzyszących towarom, w szczególności fakturze, specyfikacji, liście przewozowym. Jeżeli w tych dokumentach również brak jest odpowiedniego zapisu, jako kraj pochodzenia należy przyjąć kraj wystawienia dowodu pochodzenia, jeżeli kraj ten jest członkiem wskazanej grupy krajów lub obszaru. 8. Jeżeli dokument potwierdzający pochodzenie towaru nie jest dołączony do zgłoszenia celnego, może on być dostarczony urzędowi celnemu nie później niż w ciągu 3 lat od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego, z zachowaniem terminu jego ważności, określonego w przepisach prawa. Jednakże deklaracja na fakturze stanowiąca dowód pochodzenia określony w umowach o wolnym handlu musi być przedłożona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu towarów, do których się odnosi. 9. Opis towaru na dokumencie potwierdzającym pochodzenie towaru powinien umożliwiać jego identyfikację. Stwierdzenie drobnych niezgodności nie czyni dokumentu nieważnym, jeżeli zostało w pełni dowiedzione, że odpowiada on przedstawionym towarom. W przypadku towarów masowych, dopuszczalna różnica między rzeczywistą ilością (masą) dostarczonego towaru, a wskazaną w dokumencie potwierdzającym pochodzenie towaru nie powinna przekraczać 10%. 10. Dla zastosowania obniżonej stawki celnej, dowód pochodzenia powinien być wystawiony w państwie stronie umowy o wolnym handlu, z którego następuje bezpośredni transport towaru. 11. W przypadku towarów wyprowadzanych partiami ze składu celnego lub WOC/SW na polski obszar celny, urząd celny może przyjąć, jako dowód potwierdzający pochodzenie, dokument dotyczący całej dostawy uprzednio objętej procedurą składu celnego lub wprowadzonej do WOC/SW. Dokument ten zachowuje ważność do czasu wyprowadzenia całej dostawy towaru, której dotyczy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie procedur uproszczonych. (Dz. U. Nr 104, poz. 1194) Na podstawie art. 80 § 6 pkt 1-3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy upraszczaniu czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną, 2) rodzaje procedur celnych, w których stosuje się procedurę uproszczoną, 3) rodzaje towarów, okresy rozliczeniowe oraz tryb składania zabezpieczenia przy stosowaniu procedury uproszczonej. Rozdział 2 Udzielanie pozwolenia oraz tryb składania zabezpieczenia § 2. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej składa wniosek do organu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną. § 3. Wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej powinien dotyczyć jednej z form procedur uproszczonych, o których mowa w art. 80 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802). Wniosek sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 3, należy dołączyć: 1) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) decyzję o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, 3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 4) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług, 5) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne, 6) oświadczenie podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 7) oświadczenie, iż w okresie ostatnich 5 lat nie zostało wnioskodawcy cofnięte pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, ze względu na naruszenie przepisów prawa, 8) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 9) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 10) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów gospodarczą procedurą celną - pozwolenie na stosowanie tej procedury - do wglądu, 11) wykaz pracowników wnioskodawcy upoważnionych do działania na jego rzecz wraz z numerami i seriami dowodów osobistych i wzorami ich podpisów lub agentów celnych zatrudnionych w agencji celnej, upoważnionej do działania w imieniu wnioskodawcy, którzy będą wykonywali czynności związane ze stosowaniem procedury uproszczonej, wraz z numerami i seriami dowodów osobistych, wzorami ich podpisów, a także numerami i datami wpisów na listę agentów celnych lub numerami i datami zaświadczeń - do czasu otrzymania decyzji o wpisie na listę agentów celnych - jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed dniem 1 stycznia 1998 r., 12) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego: a) wykaz pracowników wnioskodawcy upoważnionych do działania na jego rzecz lub agentów celnych zatrudnionych w agencji celnej, upoważnionej do działania w imieniu wnioskodawcy, upoważnionych przez wnioskodawcę do usuwania lub nakładania zamknięć celnych, wraz z numerami i seriami dowodów osobistych i wzorami ich podpisów, a w wypadku agentów celnych także z numerami i datami wpisów na listę agentów celnych lub numerami i datami zaświadczeń - do czasu otrzymania decyzji o wpisie na listę agentów celnych - jeżeli agenci celni nabyli uprawnienia przed dniem 1 stycznia 1998 r., b) opis miejsca, w którym towary mają być obejmowane procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, i jego plan sytuacyjny, c) opis warunków, które mają zapewnić nienaruszalność i tożsamość towarów, d) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do użytkowania miejsca lub miejsc, które ma zostać uznane przez organ celny. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej. 3. Dokumentów wymienionych w ust. 1 pkt 1-4 i 8 nie dołącza się do wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, jeżeli zostały one wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek, i dane w nich zawarte są nadal aktualne. W takim wypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-9, powinny być przedłożone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. 5. W uzasadnionych przypadkach organ celny może zażądać przedłożenia innych dokumentów niż określone w ust. 1 lub zasięgnąć opinii urzędu celnego właściwego do obejmowania towarów procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej. § 5. 1. Jeżeli wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 79 § 1 pkt 1-5, 7 i 8 Kodeksu celnego, organ celny wzywa wnioskodawcę do złożenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania, zabezpieczenia, o którym mowa w art. 79 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, lub przedłożenia potwierdzenia wcześniej złożonego zabezpieczenia generalnego, związanego ze stosowaniem procedury celnej, w której ma być stosowana procedura uproszczona. 2. Złożenie zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga odrębnego pozwolenia. § 6. 1. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej wydaje się na okres roku, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, zwanej dalej "osobą upoważnioną", pozwolenie może być przedłużane na dalsze okresy roczne. Do wniosku o przedłużenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 4 ust. 1, jeżeli dane w nich zawarte są nadal aktualne. 2. Uznanie miejsca przez organ celny, w którym towary mają być obejmowane procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, nie wymaga odrębnej decyzji organu celnego. § 7. 1. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej może dotyczyć: 1) jednej z form procedur uproszczonych, o których mowa w art. 80 § 1 Kodeksu celnego, 2) jednej procedury celnej lub jednej z form procedur celnych. 2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli towary mają być objęte jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu. § 8. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej ma obowiązek niezwłocznie informować organ celny o każdej zmianie danych zawartych w dokumentach załączonych do wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej. § 9. 1. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, powinna uzgodnić z organem celnym, który wydał pozwolenie, sposób prowadzenia rejestru oraz miejsce jego przechowywania. 2. W wypadku wprowadzania towarów na polski obszar celny rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien określać w szczególności: 1) numer i datę wpisu, 2) numer i rodzaj dokumentu tranzytowego, 3) dane osoby, od której dostarczono towary, 4) numer i datę powiadomienia, 5) numer i datę potwierdzenia, 6) rodzaj towarów wraz z podaniem kodu taryfy celnej, 7) ilość towarów, 8) masę netto i masę brutto towarów, 9) symbol i kurs waluty, 10) wartość celną towarów, 11) stawkę celną i kwotę cła oraz innych należności celnych, 12) stawkę podatku i kwotę podatku, 13) numer i datę faktury lub innego dokumentu służącego do ustalania wartości celnej towarów, 14) podpis osoby upoważnionej. 3. W wypadku wyprowadzania towarów z polskiego obszaru celnego rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien określać w szczególności: 1) numer i datę wpisu, 2) numer i rodzaj dokumentu tranzytowego oraz dane osoby, do której zostaną dostarczone towary, 3) numer i datę powiadomienia, 4) numer i datę potwierdzenia, 5) rodzaj towarów wraz z podaniem kodu taryfy celnej, 6) ilość towarów, 7) masę netto i masę brutto, 8) wartość towarów, 9) symbol i kurs waluty, 10) podpis osoby upoważnionej. Rozdział 3 Rodzaje procedur celnych, w których stosuje się procedurę uproszczoną, oraz rodzaje towarów, które mogą być objęte procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej § 10. 1. Procedurę uproszczoną stosuje się przy upraszczaniu czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą: 1) dopuszczenia do obrotu, 2) składu celnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i § 38, 3) uszlachetniania czynnego, 4) przetwarzania pod kontrolą celną, 5) odprawy czasowej, 6) uszlachetniania biernego, 7) wywozu, 8) tranzytu. 2. Procedury uproszczonej nie stosuje się do towarów objętych procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym. § 11. Procedurą celną, w której stosuje się procedurę uproszczoną określoną w art. 80 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego, mogą zostać objęte towary, które nie są: 1) wyrobami akcyzowymi, 2) objęte środkami polityki handlowej, 3) objęte karnetem ATA. § 12. Procedurą celną, w której stosuje się procedurę uproszczoną, określoną w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, mogą zostać objęte towary, które nie są: 1) wyrobami akcyzowymi, towarami określonymi w ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775) oraz towarami, o których mowa w rozdziale 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587), 2) objęte zakazem dopuszczenia do obrotu, 3) objęte karnetem ATA. § 13. Przepisów § 11 pkt 1 i § 12 pkt 1 nie stosuje się do opakowań z tworzyw sztucznych. Rozdział 4 Szczegółowe warunki i tryb stosowania procedury uproszczonej Oddział 1 Zgłoszenie celne uproszczone § 14. Upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną poprzez zgłoszenie celne uproszczone polega na przyjęciu od osoby upoważnionej zgłoszenia celnego nie zawierającego wszystkich wymaganych elementów, o których mowa w art. 64 § 1 Kodeksu celnego, i do którego nie dołączono wszystkich wymaganych dokumentów. § 15. 1. Zgłoszenie celne uproszczone, o którym mowa w art. 80 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, należy złożyć na dokumencie SAD, określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz. U. Nr 104, poz. 1193). 2. W zgłoszeniu celnym uproszczonym należy wypełnić pola: 1) 1, 5, 8, 12, 14, 22, 23, 31, 32, 33, 37, 42, 44, 46, 47 i 54 - w wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składu celnego, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną albo procedurą odprawy czasowej, 2) 1, 2, 14, 22, 31, 33, 38, 44 i 54 - w wypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania biernego albo procedurą wywozu, 3) 14, 22 i 54 oraz określone w § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1 - w wypadku objęcia towarów jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu. 3. W wypadkach, o których mowa w ust. 2, sposób wypełnienia pól w dokumencie SAD regulują przepisy rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1. W polu 44 dokumentu SAD należy dodatkowo umieścić zapis "Procedura uproszczona". 4. W wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składu celnego, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną albo procedurą odprawy czasowej przepisy § 205 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 6. 5. W wypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania biernego, procedurą wywozu albo jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniana biernego i procedurą tranzytu przepisy § 37, § 192, § 195, § 196 i § 218 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Kart 2 i 7 zgłoszenia celnego uproszczonego nie należy przesyłać do urzędu statystycznego. Karty te pozostają w urzędzie celnym i stanowią załączniki do ewidencji. 7. W wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składu celnego, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną albo procedurą odprawy czasowej, do zgłoszenia celnego uproszczonego należy dołączyć: 1) fakturę lub kserokopię faktury albo inny dokument służący do określenia wartości celnej, 2) specyfikację towarów lub listę towarową, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji, 3) deklarację wartości celnej (DWC), 4) upoważnienie do zgłoszenia towarów, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela. 8. Do dokumentów, o których mowa w ust. 7, przepisy § 193 ust. 4 i § 206 ust. 2 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio. 9. W wypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania biernego, procedurą wywozu albo jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu, do zgłoszenia celnego uproszczonego należy dołączyć: 1) fakturę lub w wypadku braku faktury, fakturę prowizoryczną, fakturę pro forma albo fakturę celną, 2) specyfikację towarów lub listę towarową, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji, 3) upoważnienie do zgłoszenia towarów, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela. 10. Do dokumentów określonych w ust. 9 przepisy § 193 ust. 2 i 4 rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio. Oddział 2 Złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną § 16. Dokumentem handlowym lub urzędowym, który może być stosowany przy objęciu towarów procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, może być faktura, faktura prowizoryczna, pro forma, celna albo konsularna. § 17. Wniosek o objęcie towarów procedurą celną, złożony wraz z dokumentami handlowymi lub urzędowymi, należy sporządzić według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 18. 1. Do dokumentów handlowych lub urzędowych, złożonych wraz z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną, należy dołączyć: 1) specyfikację, jeżeli dokumenty handlowe lub urzędowe nie spełniają roli specyfikacji, 2) upoważnienie, jeżeli zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela. 2. Dokumenty handlowe lub urzędowe złożone wraz z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną i dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią komplet zgłoszenia. § 19. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składu celnego, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną albo procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem procedury uproszczonej, należy złożyć oryginał kompletu zgłoszenia oraz jego kserokopię. 2. Zgłaszający powinien ponumerować komplety zgłoszenia poprzez naniesienie zapisu "Komplet nr...". Funkcjonariusz celny na wszystkich dokumentach tworzących komplet zgłoszenia celnego wpisuje numer ewidencji, przystawia pieczęć "Polska - Cło" oraz składa podpis. 3. Kserokopia kompletu zgłoszenia pozostaje w urzędzie celnym, w którym nastąpiło objęcie towarów procedurą celną, i stanowi załącznik do ewidencji, oryginał kompletu zgłoszenia otrzymuje zgłaszający, po potwierdzeniu jego odbioru na kserokopii kompletu zgłoszenia pozostawionym w urzędzie celnym. § 20. 1. W wypadku objęcia towarów w urzędzie celnym granicznym procedurą uszlachetniania biernego lub procedurą wywozu z zastosowaniem uproszczeń, przepis § 19 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Zgłaszający powinien ponumerować komplety zgłoszenia poprzez naniesienie zapisu "Komplet nr...". Funkcjonariusz celny na wszystkich dokumentach tworzących komplet zgłoszenia wpisuje numer ewidencji, przystawia pieczęć "Polska - Cło" oraz składa podpis. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia pieczęć VAT na odwrocie oryginału dokumentu handlowego lub urzędowego. 3. Przepis § 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 21. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej, w urzędzie wyjścia należy złożyć oryginał kompletu zgłoszenia celnego oraz trzy jego kserokopie. 2. Przepis § 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Oryginał i dwie kserokopie kompletu zgłoszenia celnego funkcjonariusz celny wydaje zgłaszającemu, po potwierdzeniu ich odbioru na kserokopii kompletu zgłoszenia pozostającej w urzędzie wyjścia. Kserokopie kompletów zgłoszenia wydane zgłaszającemu należy przedstawić wraz z towarami w urzędzie przeznaczenia. 4. W urzędzie przeznaczenia funkcjonariusz celny potwierdza dostarczenie towarów na odwrocie dokumentu handlowego lub urzędowego jednej z kserokopii kompletu zgłoszenia celnego poprzez przystawienie stempla SAD, pieczęci "Polska - Cło", wpisanie pozycji ewidencji i złożenie podpisu. Potwierdzony komplet zgłoszenia odsyłany jest do urzędu wyjścia w terminie 5 dni od dnia dostarczenia towarów do urzędu przeznaczenia. 5. Na kserokopii kompletu zgłoszenia celnego pozostającej w urzędzie przeznaczenia, stanowiącej załącznik do ewidencji, funkcjonariusz celny wpisuje datę odesłania do urzędu wyjścia potwierdzonej kserokopii kompletu zgłoszenia, wpisuje numer ewidencji, przystawia pieczęć "Polska - Cło" oraz składa podpis. § 22. 1. W wypadku obejmowania towarów jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu przepisy § 19 ust. 2 i § 21 ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 2. W wypadku objęcia towarów jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu, po ich przedstawieniu w urzędzie przeznaczenia będącym jednocześnie urzędem celnym granicznym, upoważniony funkcjonariusz celny przystawia pieczęć VAT na odwrocie dokumentu handlowego lub urzędowego potwierdzonej kserokopii kompletu zgłoszenia, o której mowa w § 21 ust. 4. 3. Przepis § 21 ust. 5 stosuje się odpowiednio. Oddział 3 Wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę korzystającą z procedury celnej § 23. 1. W wypadku obejmowania towarów procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, osoba upoważniona powinna niezwłocznie powiadomić urząd celny o dostarczeniu towarów do miejsca uznanego przez organ celny, określonego w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej. 2. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności: 1) numer i datę, 2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane, 3) dane osoby upoważnionej, 4) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, 5) określenie procedury celnej, którą towary będą objęte, 6) numer i datę pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, jeżeli towary mają być nią objęte, 7) określenie towarów, z uwzględnieniem ich ilości i masy, 8) określenie wartości celnej lub wartości towarów, 9) dane dotyczące środka transportu, 10) imię i nazwisko osoby, która będzie usuwała lub która nałożyła zamknięcia celne, 11) datę i podpis osoby upoważnionej. 3. Powiadomienie należy przekazać co najmniej na dwie godziny przed końcem pracy urzędu celnego. § 24. 1. Jeżeli w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej organ celny wydał zgodę na obejmowanie towarów procedurą wywozu lub uszlachetniania biernego albo jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu lub procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu poza godzinami pracy urzędu i określił szczegółowy tryb postępowania w takim przypadku, osoba upoważniona informuje urząd celny o planowanych wysyłkach co najmniej na dwie godziny przed zakończeniem pracy urzędu celnego. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) numer i datę, 2) dane osoby upoważnionej, 3) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, 4) określenie ilości i daty planowanych wysyłek towarów, 5) datę i podpis osoby upoważnionej. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, osoba upoważniona dokonuje w polu 31 wszystkich kart dokumentu SAD adnotacji: "WYSYŁKA POZA GODZINAMI PRACY URZĘDU CELNEGO". 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, osoba upoważniona obowiązana jest dostarczyć do urzędu celnego, najpóźniej w pierwszym dniu roboczym po dokonaniu wysyłki towaru, zestawienia wysyłek dokonywanych poza godzinami pracy urzędu. 5. Zestawienie sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 25. Powiadomienie lub informacja mogą zostać przekazane telefaksem lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. § 26. 1. Jeżeli osoba upoważniona prowadzi magazyn celny zlokalizowany w miejscu uznanym przez organ celny i zamierza złożyć w tym magazynie towary, które mają być objęte procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, powinna przekazać do urzędu celnego deklarację skróconą lub inny dokument wykorzystany w tym charakterze. 2. Przy obejmowaniu procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej towarów, o których mowa w ust. 1, osoba upoważniona przesyła do urzędu celnego powiadomienie, o którym mowa w § 23 ust. 2. Przepis § 23 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 27. Przewoźnicy lub spedytorzy mogą stosować procedurę uproszczoną tylko przy obejmowaniu towarów procedurą tranzytu. § 28. 1. W wypadku upraszczania czynności przy obejmowaniu towarów procedurą celną po zakończeniu procedury składu celnego, jeżeli wprowadzenie towarów do składu celnego odbyło się bez zastosowania procedury uproszczonej, organ celny może wyrazić zgodę w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej, aby powiadomienie, o którym mowa w § 23, miało charakter zbiorczy i dotyczyło towarów wyprowadzonych ze składu celnego w danym dniu i obejmowanych jedną procedurą celną. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) numer i datę, 2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane, 3) dane osoby upoważnionej, 4) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, 5) numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego, 6) określenie procedury celnej, którą towary zostały objęte, 7) ilość dokonanych wpisów do rejestrów, 8) numer i datę pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, jeżeli towary zostały nią objęte, 9) określenie towarów, z uwzględnieniem ich ilości i masy, 10) określenie wartości celnej lub wartości towarów, 11) imię i nazwisko osoby, która nałożyła zamknięcia celne, 12) datę i podpis osoby upoważnionej. 3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno być przekazane w dniu wyprowadzenia towarów ze składu celnego. Przepis § 23 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 29. 1. Organ celny przekazuje osobie upoważnionej niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu dwóch godzin od chwili otrzymania powiadomienia, potwierdzenie jego otrzymania. 2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) numer i datę, 2) rozstrzygnięcie o zatrzymaniu towarów w miejscu uznanym do chwili przeprowadzenia kontroli celnej albo zgodę organu celnego na rozładunek towarów, usunięcie zamknięć celnych lub objęcie towarów procedurą celną z zastosowaniem uproszczeń. 3. Brak potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, w ciągu dwóch godzin od chwili przekazania powiadomienia jest równoznaczny ze zgodą organu celnego na rozładunek towarów, usunięcie zamknięć celnych lub objęcie towarów procedurą celną z zastosowaniem uproszczeń. 4. W wypadku powiadomienia, o którym mowa w § 28, organ celny przesyła potwierdzenie o przyjęciu powiadomienia zbiorczego. § 30. Usunięcia lub nałożenia zamknięć celnych mogą dokonać wyłącznie osoby fizyczne, określone w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej. § 31. 1. Osoba upoważniona sprawdza zgodność dostarczonych towarów z danymi zawartymi w dokumentach. W wypadku stwierdzenia rozbieżności sporządza protokół. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zostać przekazany organowi celnemu wraz z dokumentami, na podstawie których stwierdzono rozbieżności, nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu dostarczenia towarów do miejsca uznanego. § 32. 1. Osoba upoważniona dokonuje wpisu do rejestru: 1) w wypadku zatrzymania towarów w celu przeprowadzenia kontroli celnej - w dniu, w którym organ celny stwierdzi, że zostały spełnione warunki objęcia towarów procedurą celną z zastosowaniem procedury uproszczonej, 2) w wypadku wyrażenia zgody na rozładunek towarów, usunięcie zamknięć celnych lub objęcie towarów procedurą celną z zastosowaniem uproszczeń - w dniu otrzymania potwierdzenia, o którym mowa w § 29, 3) w wypadku uzyskania zgody, o której mowa w § 24 ust. 1 i § 28 ust. 1 - przy obejmowaniu towarów procedurą celną z zastosowaniem uproszczeń, 4) po upływie czasu, o którym mowa w § 29 ust. 3. 2. Wpis do rejestru powinien być dokonany: 1) przy stosowaniu procedury uproszczonej w procedurze dopuszczenia do obrotu, procedurze składu celnego, procedurze uszlachetniania czynnego, procedurze przetwarzania pod kontrolą celną, procedurze tranzytu albo procedurze odprawy czasowej - na podstawie danych zawartych w fakturze, kserokopii faktury albo w innym dokumencie służącym do ustalenia wartości celnej albo jego kserokopii, w wypadku, o którym mowa w § 31; przy wpisie do rejestru należy uwzględnić dane zawarte w protokole rozbieżności, 2) przy stosowaniu procedury uproszczonej w procedurze wywozu, procedurze uszlachetniania biernego lub procedurze tranzytu albo przy jednoczesnym stosowaniu procedury uproszczonej w procedurze tranzytu i procedurze wywozu lub w procedurze uszlachetniania biernego i procedurze tranzytu - na podstawie danych zawartych w fakturze lub w wypadku jej braku w fakturze prowizorycznej lub fakturze pro forma. § 33. Zwolnienie towarów następuje z chwilą dokonania wpisu w rejestrze. § 34. W wypadku dostarczenia towarów objętych procedurą tranzytu do miejsca uznanego, osoba upoważniona powinna dostarczyć notę tranzytową do urzędu przeznaczenia najpóźniej w następnym dniu roboczym po dniu, w którym dokonano wpisu do rejestru. § 35. 1. Rejestr może być prowadzony: 1) w formie książkowej, 2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. 2. Rejestr powinien być prowadzony w sposób ciągły. 3. Błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w rejestrze mogą być prostowane wyłącznie za zgodą organu celnego. 4. W przypadku prostowania błędów i omyłek, o których mowa w ust. 3, zapisy w poszczególnych rubrykach rejestru nie mogą być wycierane lub zamalowywane. Ewentualne zmiany należy wprowadzić po skreśleniu nieprawidłowych danych. Każdą zmianę musi potwierdzić osoba, która jej dokonała, oraz organ celny, który wyraził zgodę na dokonanie poprawek. § 36. W wypadku prowadzenia rejestru w formie książkowej, przed rozpoczęciem jego wypełniania, karty rejestru powinny być przeszyte, strony ponumerowane, a ostatnia strona opatrzona pieczęcią osoby upoważnionej i pieczęcią urzędu celnego. § 37. 1. Rejestr może być prowadzony z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, jeżeli: 1) osoba posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia rejestru, 2) posiadany przez osobę upoważnioną program komputerowy zapewnia wgląd do treści dokonywanych zapisów i przechowywania danych w sposób chroniący je przez zatarciem lub zniekształceniem i uniemożliwia usuwanie dokonywanych zapisów, a także pozwala na dokonywanie zapisów w sposób chronologiczny. 2. Osoba prowadząca rejestr z zastosowaniem elektronicznego przetwarzania danych jest zobowiązana do przechowywania kopii rejestru zapisanej na nośnikach informacji lub w formie wydruku. § 38. Upraszczania czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną poprzez wpis do rejestrów nie stosuje się w wypadku objęcia towarów procedurą składu celnego w składzie celnym publicznym określonym w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 tego kodeksu, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego. § 39. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą wywozu albo procedurą uszlachetniania biernego z zastosowaniem uproszczeń, osoba upoważniona sporządza, zgodnie z instrukcją wypełniania i stosowania dokumentu SAD, stanowiącą załącznik nr 6 do rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, dokument SAD składający się z kart 1, 1A, 2 i 3 opatrzonych jej pieczęcią albo pieczęcią urzędu celnego. 2. Osoba upoważniona powinna na wszystkich kartach dokumentu SAD w polu 44 wpisać numer, pod jakim dokonano wpisu do rejestru, oraz datę jego dokonania. § 40. 1. Po nałożeniu zamknięć celnych osoba upoważniona wysyła do urzędu celnego powiadomienie, o którym mowa w § 23, z zastrzeżeniem § 24. 2. Przepis § 25, § 29, § 30 i § 32 stosuje się odpowiednio. § 41. 1. Karty 1 i 2 dokumentu SAD oraz dokumenty określone w § 193 ust. 1 pkt 1-4 i 6-8 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, osoba upoważniona powinna przekazać do urzędu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną w terminie określonym w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. Kartę 2 przesyła się do urzędu statystycznego. 2. Przepis § 195 ust. 3 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, stosuje się odpowiednio. 3. Karta 3 stanowi załącznik do rejestru prowadzonego przez osobę upoważnioną. § 42. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej osoba upoważniona sporządza zgodnie z instrukcją, o której mowa w § 39 ust. 1, dokument SAD składający się z kart 1, 4, 5 i 7 opatrzonych jej pieczęcią albo pieczęcią urzędu celnego. 2. Przepisy § 25, § 29, § 30, § 32, § 39 ust. 2 i § 40 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Kartę 1 oraz dokumenty określone w § 34 ust. 2 pkt 3 lit. a) i c) rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, osoba upoważniona powinna przekazać do urzędu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną w terminie określonym w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej. 4. Osoba upoważniona powinna dostarczyć do urzędu przeznaczenia towary oraz karty 4, 5 i 7, kserokopię faktury i dokument przewozowy. 5. Przepis § 36 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, stosuje się odpowiednio. § 43. 1. W wypadku objęcia towarów jednocześnie procedurą wywozu i tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej albo procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu z zastosowaniem procedury uproszczonej osoba upoważniona sporządza dokument SAD składający się z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5 opatrznych jej pieczęcią albo pieczęcią urzędu celnego. 2. Przepisy § 25, § 29, § 30, § 32, § 39 ust. 2 i § 40 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Osoba upoważniona powinna dostarczyć do urzędu przeznaczenia towary oraz karty 1A, 4 i 5, kserokopię faktury i dokument przewozowy. 4. Przepis § 41 ust. 1 i 3 rozporządzenia i § 37 ust. 6-13 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, stosuje się odpowiednio. § 44. Karty dokumentu SAD powinny być poświadczone przez umieszczenie w polu A i C pieczęci urzędu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną albo być opatrzone pieczęcią osoby upoważnionej. Rozdział 5 Zgłoszenie celne uzupełniające § 45. 1. Osoba upoważniona powinna złożyć zgłoszenia celne uzupełniające: 1) w trakcie trwania okresu rozliczeniowego, o którym mowa w § 47, albo 2) nie później niż w terminie 5 dni po upływie ostatniego dnia okresu rozliczeniowego, o którym mowa w § 47. 2. Do zgłoszenia celnego uzupełniającego należy dołączyć dokumenty wymagane zgodnie z art. 64 § 2 Kodeksu celnego, jeżeli nie zostały dołączone do zgłoszenia celnego, o którym mowa w art. 80 § 1 Kodeksu celnego. Jeżeli do zgłoszenia, o którym mowa w art. 80 § 1 Kodeksu celnego, dołączona została kserokopia faktury, do zgłoszenia uzupełniającego należy dołączyć oryginał faktury. § 46. 1. Zgłoszenie celne uzupełniające stanowią: 1) w wypadku objęcia towarów procedurą wywozu lub jednocześnie procedurą wywozu i procedurą tranzytu albo procedurą uszlachetnienia biernego lub jednocześnie procedurą uszlachetniania biernego i procedurą tranzytu: a) z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego - dokument SAD złożony z kart 1, 2 i 3, b) z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego - dokument SAD, o którym mowa w § 39 lub § 43, 2) w wypadku objęcia towarów procedurą tranzytu: a) z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego - dokument SAD składający się z kart 1 i 7, b) z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego - dokument SAD, o którym mowa w § 42 ust. 1, 3) w wypadku objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, procedurą składu celnego, procedurą uszlachetniania czynnego, procedurą przetwarzania pod kontrolą celną lub procedurą odprawy czasowej - dokument SAD złożony z kart 6, 7, 8. 2. Przepisy § 193, § 195-198 i § 206 rozporządzenia, o którym mowa w § 15 ust. 1, stosuje się odpowiednio. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit a), karta 1 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. Kartę 2 przesyła się do urzędu statystycznego. Kartę 3, po potwierdzeniu jej odbioru w polu 54 karty 1, wydaje się zgłaszającemu. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), karta 1 pozostaje w urzędzie celnym wyjścia, kartę 7, po potwierdzeniu jej odbioru w polu 54 karty 1, wydaje się zgłaszającemu. 5. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, karta 6 pozostaje w urzędzie celnym i stanowi załącznik do ewidencji. Karta 7 jest przesyłana do urzędu statystycznego. Kartę 8, po potwierdzeniu jej odbioru w polu 54 karty 6, wydaje się zgłaszającemu. 6. Zgłoszenie celne uzupełniające może objąć wiele zgłoszeń celnych w procedurze uproszczonej i powinno być dokonane z zachowaniem wymogów dotyczących możliwości dokonania zgłoszenia celnego na jednym dokumencie SAD. § 47. 1. Okres rozliczeniowy wynosi jeden miesiąc. 2. Organ celny w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej określa początek okresu rozliczeniowego. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe § 48. Pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zachowują swoją ważność do czasu, na który zostały wydane, bez możliwości ich przedłużenia. § 49. W wypadku złożenia i nierozpatrzenia wniosku o stosowanie procedury uproszczonej przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy tego rozporządzenia. § 50. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. (poz. 1194) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych. (Dz. U. Nr 104, poz. 1195) Na podstawie art. 90 § 3, art. 102 § 3, art. 105 § 8 i § 9, art. 116 § 4, art. 128 § 6, art. 136, art. 138, art. 144, art. 148, art. 157 § 3, art. 165 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki stosowania gospodarczych procedur celnych: składu celnego, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej, uszlachetniania biernego, 2) wypadki, w których towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym, 3) zwyczajowe czynności, mające na celu zapewnienie utrzymania towarów objętych procedurą składu celnego w nie zmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie ich do dystrybucji bądź do odsprzedaży, 4) szczegółowe warunki udzielania i cofania pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych, 5) wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych, 6) wzór wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, dokumenty, które należy dołączyć do wniosku, oraz szczegółowy tryb i warunki udzielania i cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego oraz warunki tworzenia i funkcjonowania składów celnych, 7) wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów, 8) wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną, 9) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, 10) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła, 11) sposób dokonywania obliczeń kwoty cła w procedurze uszlachetniania biernego. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) urząd kontrolny - wskazany w pozwoleniu urząd celny, położony na obszarze objętym właściwością miejscową organu celnego wydającego pozwolenie, wyznaczony do kontroli gospodarczej procedury celnej, 2) urząd objęcia - urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary mogą być zgłaszane do gospodarczej procedury celnej, 3) urząd zakończenia - urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary objęte gospodarczą procedurą celną lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego daną procedurę, 4) straty - część towarów przywiezionych lub wywiezionych czasowo, zniszczona lub zużyta w trakcie procesu uszlachetniania czynnego, biernego lub przetworzenia pod kontrolą celną, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub pyłu, wyciek z wodą przy spłukiwaniu, 5) norma zużycia - ilość towarów przywożonych zużyta w procesie uszlachetniania lub przetwarzania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego lub przetworzonego, 6) skład celny typu A - skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 tego kodeksu ponosi prowadzący skład celny, 7) skład celny typu B - skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 tego kodeksu, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego, 8) skład celny typu C - skład celny prywatny określony w art. 103 § 3 Kodeksu celnego, gdzie korzystającym ze składu jest prowadzący skład celny. § 3. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej składa: 1) wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, sporządzony według wzoru właściwego dla danej gospodarczej procedury celnej, 2) dokumenty wymagane do udzielenia pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, w tym pozwolenia wymagane na podstawie przepisów odrębnych, 3) dowód potwierdzający wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego - przy odbiorze pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do innych pozwoleń, o których mowa w rozporządzeniu. § 4. 1. Jeżeli o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej ubiega się osoba prowadząca działalność gospodarczą, do wniosku o udzielenie pozwolenia należy dołączyć: 1) dokumenty określone w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3, 2) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 3) zaświadczenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON albo numeru PESEL, jeżeli osoba nie podlega obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON, 4) decyzję albo potwierdzenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej numeru identyfikacji podatkowej NIP. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. § 5. 1. Wniosek, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem § 58, 111, 140 i 153 powinien zostać złożony nie później niż na 30 dni przed przewidywanym terminem objęcia towarów gospodarczą procedurą celną. 2. Jeżeli wniosek przewiduje rozpoczęcie stosowania gospodarczej procedury celnej w terminie krótszym niż 30 dni od daty jego złożenia, organ celny może określić inny niż wnioskowany termin rozpoczęcia jej stosowania. § 6. 1. W gospodarczo uzasadnionych wypadkach, w szczególności ze względu na pilność realizacji kontraktu lub gdy istnieje konieczność zapewnienia ciągłości cyklu produkcyjnego, organ celny właściwy miejscowo do udzielenia pozwolenia na stosowanie gospodarczej procedury celnej może przyjąć zgłoszenie celne o objęcie towaru gospodarczą procedurą celną przed: 1) udzieleniem pozwolenia na korzystanie z tej procedury, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o udzielenie pozwolenia wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny lub 2) zmianą pozwolenia na korzystanie z tej procedury, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o zmianę pozwolenia wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów podlegających zakazom lub ograniczeniom ustanowionym w ramach środków polityki handlowej, chyba że wnioskodawca spełnia wymogi nałożone przez te ograniczenia. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, organ celny wydaje pozwolenie, jednakże data rozpoczęcia stosowania gospodarczej procedury celnej ustalona w pozwoleniu nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego udzielenie. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, data, z którą zostanie zmienione pozwolenie, nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego zmianę. § 7. 1. Pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej sporządza się w oryginale oraz kopiach. 2. Oryginał pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, wydaje się osobie ubiegającej się o jego udzielenie, kopie przesyła się do urzędu kontrolnego, objęcia i zakończenia, a jedną kopię zatrzymuje organ celny, który wydał pozwolenie. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do innych pozwoleń, o których mowa w rozporządzeniu. § 8. Pozwolenie może zostać udzielone dla jednego lub wielu zgłoszeń celnych o objęcie towarów gospodarczą procedurą celną. § 9. 1. Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą być przeniesione na osobę trzecią na jej wniosek. 2. Wniosek o przeniesienie praw i obowiązków wynikających z procedury: 1) składu celnego - sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 rozporządzenia, 2) uszlachetniania czynnego - sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia, 3) przetwarzania pod kontrolą celną - sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia, 4) odprawy czasowej - sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 37 do rozporządzenia, 5) uszlachetniania biernego - sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 42 do rozporządzenia. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokumenty określone w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz w § 4, 2) pisemne oświadczenie osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej, zawierające zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z gospodarczej procedury celnej, 3) pisemne oświadczenie osoby przejmującej prawa i obowiązki wynikające z gospodarczej procedury celnej, iż wstępuje ona w miejsce osoby dotychczas uprawnionej do korzystania z tej procedury, 4) dokument potwierdzający złożenie zabezpieczenia kwoty wynikającej z długu celnego. 4. Organ celny udziela pozwolenia na przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej na inną osobę, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 1-3. 5. Przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z procedury składu celnego może dotyczyć całości lub części towarów objętych tą procedurą. Rozdział 2 Skład celny Oddział 1 Prowadzenie składu celnego § 10. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego składa do Prezesa Głównego Urzędu Ceł, za pośrednictwem dyrektora urzędu celnego, właściwego ze względu na proponowaną lokalizację składu celnego, zwanego dalej "organem celnym", pisemny wniosek wraz z załącznikami. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Do wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego należy dołączyć: 1) dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład celny, 3) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 4) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego lub oświadczenie, że nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, gdyż korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług, 6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) Zakład Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne, 7) informację z Centralnego Rejestru Skazanych Ministerstwa Sprawiedliwości o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 8) opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy, 9) oświadczenie wnioskodawcy, że w stosunku do niego nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne ani układowe, sporządzone zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 10) plan składu celnego wraz z określeniem powierzchni oraz opisem sposobu odgrodzenia i zabezpieczenia składu celnego, 11) inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z działalnością wykonywaną w składzie celnym lub rodzajem składowanych towarów, 12) oświadczenie wnioskodawcy potwierdzające spełnienie przez niego warunku określonego w art. 105 § 5 pkt 2 Kodeksu celnego, sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia - jeżeli wniosek dotyczy pozwolenia na prowadzenie składu celnego prywatnego. 3. Wnioskodawca jest obowiązany, na żądanie Prezesa Głównego Urzędu Ceł, do dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dokumentów lub informacji, dotyczących okoliczności mających wpływ na udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, o których mowa w art. 91 § 1 pkt 1 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego. 5. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 6-8, powinny być sporządzone nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku. 6. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. § 11. 1. Po złożeniu wniosku, o którym mowa w § 10 ust. 1, funkcjonariusz celny dokonuje w obecności wnioskodawcy oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego i sporządza protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią organu celnego w sprawie możliwości sprawowania kontroli celnej oraz dokumentami, o których mowa w § 10 ust. 2, należy niezwłocznie przesłać Prezesowi Głównego Urzędu Ceł. 3. Opinia, o której mowa w ust. 2, powinna w szczególności dotyczyć spełnienia warunków określonych w art. 91 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego. § 12. 1. Po otrzymaniu wniosku, a przed udzieleniem pozwolenia na prowadzenie składu celnego, Prezes Głównego Urzędu Ceł wzywa wnioskodawcę do złożenia zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia wezwania. 2. Na uzasadniony wniosek, złożony przez wnioskodawcę do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Ceł może przedłużyć termin wyznaczony do złożenia zabezpieczenia generalnego, jednak nie dłużej niż o jeden miesiąc. 3. Jeżeli zabezpieczenie generalne nie zostanie złożone w terminie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego. 4. Złożenie zabezpieczenia generalnego nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia, o którym mowa w art. 197 Kodeksu celnego. 5. Przyjęcia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje organ celny. 6. Potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia generalnego organ celny niezwłocznie przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Ceł. 7. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6, wydaje się na okres odpowiadający terminowi ważności złożonego zabezpieczenia generalnego, z zaznaczeniem, iż towary nie będą obejmowane procedurą składu celnego, w wypadku gdy nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 8. 8. Zabezpieczenie generalne z określonym terminem ważności, składane jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia. 9. Jeżeli prowadzący skład celny nie dopełni obowiązku, o którym mowa w ust. 8, organ celny niezwłocznie wszczyna postępowanie w celu uregulowania sytuacji towarów. 10. W wypadku, o którym mowa w ust. 8, do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary. § 13. 1. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego wydawane jest na czas nie oznaczony. Pozwolenie może dotyczyć prowadzenia składu celnego publicznego typu A lub typu B albo składu celnego prywatnego typu C. 2. Przerwanie wykonywania faktycznej działalności składu celnego na okres dłuższy niż 3 miesiące wymaga powiadomienia organu celnego. 3. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, powinno być złożone przez prowadzącego skład celny w formie pisemnej, co najmniej na 14 dni przed planowanym terminem przerwania działalności. 4. W powiadomieniu należy określić przewidywany okres, na jaki zostaje przerwana działalność składu celnego. 5. Przerwanie działalności gospodarczej składu celnego może nastąpić po nadaniu towarom znajdującym się w składzie celnym innego przeznaczenia celnego. W czasie przerwania działalności pomieszczenia składu celnego nie mogą być wykorzystywane do celów innych, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz przepisów prawa celnego. § 14. 1. W pozwoleniu na prowadzenie składu celnego można określić tylko jedną lokalizację tego składu. 2. Udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego wymaga złożenia zabezpieczenia generalnego odrębnego dla każdego pozwolenia i wskazanej w tym pozwoleniu lokalizacji składu celnego. § 15. Nie udziela się pozwolenia na prowadzenie w jednym miejscu lub pomieszczeniu różnych typów składów celnych. § 16. Zmiana lokalizacji składu celnego lub zmiana typu składu celnego wymaga uzyskania nowego pozwolenia na prowadzenie składu celnego. § 17. 1. Prowadzący skład celny jest obowiązany zgłaszać organowi celnemu zmiany danych zawartych we wniosku oraz załączonych do niego dokumentach. 2. Informacje dotyczące zmian, wraz z potwierdzającymi je dokumentami wydanymi przez właściwe organy, prowadzący skład celny przekazuje organowi celnemu w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany. 3. W wypadku gdy zgłoszona zmiana wpływa na zmianę treści udzielonego pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub warunków określonych w art. 105 § 5 i 6 Kodeksu celnego, organ celny po zaopiniowaniu przekazuje informację złożoną przez prowadzącego skład celny wraz z załącznikami do Prezesa Głównego Urzędu Ceł. 4. Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 3, powoduje zmianę danych zawartych w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego, Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje decyzję w sprawie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego. § 18. 1. W wypadku, o którym mowa w art. 106 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego, prowadzący skład celny składa wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem właściwego organu celnego. 2. W wypadku gdy w chwili złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, w składzie celnym znajdują się towary, prowadzący skład celny jest obowiązany, na wezwanie organu celnego, wystąpić o nadanie tym towarom innego przeznaczenia celnego. 3. Organ celny, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z informacjami o rozliczeniu należności celnych przywozowych albo wywozowych przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego oraz o aktualnym stanie ilościowym towarów złożonych w składzie celnym. 4. Do czasu doręczenia prowadzącemu skład celny decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pomieszczenia, w których prowadzona była działalność składu celnego nie mogą być wykorzystywane do innych celów niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub z przepisów prawa celnego. § 19. 1. W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego cofa się w szczególności, gdy: 1) złożenie towarów w składzie celnym lub wyprowadzenie towarów ze składu celnego nastąpiło bez zgody organu celnego, 2) nastąpiło wygaśnięcie lub utrata tytułu prawnego do miejsca, w którym prowadzony jest skład celny, 3) nie zostały wykonane w wyznaczonym terminie zalecenia pokontrolne, 4) prowadzący skład celny nie złoży aktualnego nowego zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, 5) prowadzącemu skład celny zostało cofnięte pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego w związku z naruszeniem przepisów prawa, 6) osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego nie odbierze decyzji w sprawie zmiany tego pozwolenia, o której mowa w § 17 ust. 4. 2. W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego może być cofnięte, w szczególności gdy: 1) zmieniła się powierzchnia składu celnego bez uzgodnienia z organem celnym, 2) brak jest warunków technicznych do składowania towarów, 3) brak jest właściwego odgrodzenia, zabezpieczenia technicznego lub oznakowania składu celnego, 4) ewidencje towarowe są prowadzone nierzetelnie, 5) utrudnione lub uniemożliwione jest sprawowanie kontroli składu celnego, 6) prowadzący skład celny nie przedłuży w wyznaczonym terminie zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, a naruszenie terminu do przedłużenia zabezpieczenia generalnego ma charakter istotny lub spowoduje uszczuplenia dochodów Skarbu Państwa. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, organ celny składa do Prezesa Głównego Urzędu Ceł wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, po uprzednim rozliczeniu należności celnych oraz wyprowadzeniu towarów ze składu celnego. 4. W wypadku stwierdzenia, że prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego lub naruszony został inny warunek działania składu celnego, ale stwierdzone uchybienia nie spowodowały ryzyka uszczuplenia należności stanowiących dochód budżetu państwa, organ celny może wezwać do usunięcia stwierdzonych uchybień w określonym terminie. § 20. Prowadzący skład celny powinien udostępniać na żądanie organu celnego następujące dokumenty: 1) pozwolenie na prowadzenie składu celnego oraz kopię wniosku o udzielenie tego pozwolenia wraz z załącznikami, 2) regulamin funkcjonowania składu celnego, 3) ewidencje towarowe, 4) kopie pozwoleń oraz innych dokumentów określających przeznaczenie celne towarów, 5) umowy składu, w wypadku gdy towary są składowane w publicznym składzie celnym, 6) dokumenty potwierdzające złożenie zabezpieczenia generalnego, 7) protokoły kontroli przeprowadzonych w składzie celnym. § 21. 1. Prowadzący skład celny powinien przedstawić organowi celnemu do zatwierdzenia, w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, regulamin funkcjonowania składu celnego oraz wzory ewidencji towarowych, a także wskazać osobę przez niego upoważnioną do prowadzenia ewidencji. 2. Jeżeli regulamin funkcjonowania składu celnego nie zostanie przedstawiony w terminie, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie wygasa z mocy prawa. 3. Przed zatwierdzeniem regulaminu funkcjonowania składu celnego organ celny może wezwać do przedłożenia opinii specjalistycznych służb, w szczególności Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży Pożarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, czy stan techniczny wyposażenia pozwala na składowanie określonego asortymentu towarów. § 22. Regulamin funkcjonowania składu celnego powinien określać: 1) zasady i warunki funkcjonowania składu celnego, 2) rodzaj składowanych towarów, 3) wykaz wyposażenia składu celnego niezbędnego do: a) składowania towarów, b) sprawowania kontroli celnej, c) wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych, d) wykonywania czynności określonych w art. 114 § 1 i art. 116 § 1 Kodeksu celnego. § 23. 1. W zależności od zakresu działalności, określonej w regulaminie funkcjonowania składu celnego, w składzie celnym prowadzi się ewidencje: 1) towarów niekrajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, 2) towarów krajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, 3) towarów krajowych, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, 4) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, 5) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego. 2. Za zgodą organu celnego ewidencje towarowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, mogą być prowadzone w formie księgi uszlachetniania czynnego lub księgi przetwarzania pod kontrolą celną. § 24. 1. Ewidencje towarowe dotyczące towarów objętych procedurą składu celnego powinny zawierać: 1) liczbę porządkową, 2) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego, 3) datę wprowadzenia towarów do składu celnego, 4) datę wyprowadzenia ze składu celnego ostatniej partii towarów z danej dostawy, 5) dane wynikające ze zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego: a) opis towarów wraz z podaniem kodu PCN, b) numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań, c) masę netto towarów, d) wartość celną towarów, e) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, 6) datę i pozycję ewidencji towarów, pod którą zarejestrowane zostało zgłoszenie celne o objęcie towarów inną procedurą celną lub innego dokumentu określającego przeznaczenie celne towarów, kończące procedurę składu celnego, 7) dane niezbędne do ustalenia ruchu towarów, a szczególnie miejsca, w którym się znajdują, włącznie z danymi dotyczącymi przemieszczenia towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego, 8) dane dotyczące czasowego wyprowadzenia towarów ze składu celnego. 2. Do ewidencji towarów krajowych, innych niż określone w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, oraz towarów niekrajowych poddanych w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania czynnego i przetwarzania pod kontrolą celną, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1-5. § 25. Ewidencje towarowe powinny wykazywać aktualny stan towarów znajdujących się w składzie celnym, w szczególności ich ilość i wartość celną. § 26. 1. Ewidencja towarowa może być prowadzona: 1) w formie książkowej, 2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. 2. Ewidencja towarowa prowadzona jest w sposób ciągły. § 27. W wypadku prowadzenia ewidencji towarowej w formie książkowej, przed rozpoczęciem wypełniania karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone stemplem osoby prowadzącej skład celny. Ostatnia strona ewidencji powinna być opatrzona pieczęcią właściwego urzędu celnego. § 28. 1. Ewidencja towarowa może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że: 1) osoba ją prowadząca posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji, 2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów. 2. Osoba prowadząca ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji oraz w formie wydruku. § 29. 1. Wzór ewidencji oraz sposób jej prowadzenia powinny zostać uzgodnione z organem celnym. 2. Ewidencje towarowe powinny być przechowywane w miejscu określonym w regulaminie funkcjonowania składu celnego. § 30. Każda zmiana regulaminu funkcjonowania składu celnego oraz wzorów stosowanych ewidencji towarowych wymaga zatwierdzenia przez organ celny. § 31. 1. Jeżeli w składzie celnym mają być składowane towary krajowe i towary niekrajowe, prowadzący skład celny powinien wyodrębnić oraz oznaczyć miejsca składowania tych towarów. 2. W wypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej organ celny może zażądać, aby towary, o których mowa w ust. 1, składowane były w wyodrębnionych pomieszczeniach. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary objęte procedurą składu celnego i towary nie objęte procedurą składu celnego. § 32. Prowadzący skład celny jest obowiązany oznaczyć skład celny przez umieszczenie tablicy zawierającej nazwę prowadzącego skład celny i typ składu celnego. § 33. Prowadzący skład celny powinien używać stempla zawierającego następujące dane: 1) nazwę prowadzącego skład celny, 2) adres składu celnego, 3) numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego. § 34. 1. Przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny może mieć miejsce wyłącznie w wypadku, gdy osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, jest następcą prawnym, o którym mowa w art. 264 Kodeksu celnego. 2. Z wnioskiem o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny powinna wystąpić osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, za pisemną zgodą prowadzącego skład celny, do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Do wniosku o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny należy dołączyć dokumenty wymienione w § 10 ust. 2. Przepisy § 10 ust. 3-6 stosuje się odpowiednio. 4. Organ celny, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z informacją o rozliczeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego. Sporządzony podczas kontroli spis towarów znajdujących się w składzie celnym pozostaje w aktach organu celnego. 5. Następca prawny prowadzącego skład celny powinien spełniać warunki niezbędne do uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu celnego, określone w przepisach prawa celnego. 6. Przepisy § 12 i § 21 stosuje się odpowiednio. Oddział 2 Procedura składu celnego § 35. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego, w którym towary mają być objęte procedurą składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. 2. Do wniosku należy dołączyć umowę składu, jeżeli towary mają być składowane w publicznym składzie celnym przez osobę inną niż prowadzący skład celny. 3. Organ celny udziela pozwolenia na objęcie towaru procedurą składu celnego poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1. 4. Korzystający ze składu celnego powinien przedkładać organowi celnemu zestawienie towarów objętych procedurą składu celnego, w terminach określonych przez ten organ. § 36. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie określonym przez organ celny, nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie. 2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego, jeżeli: 1) osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego lub 2) działanie albo zaniechanie działania osoby posiadającej pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO. § 37. 1. Towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym, jeżeli muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru uniemożliwia lub utrudnia złożenie go w składzie celnym. 2. Organ celny może wyrazić zgodę na złożenie towarów, o których mowa w ust. 1, poza składem celnym, jeżeli będzie miał możliwość sprawowania dozoru i kontroli celnej procedury składu celnego bez konieczności stosowania środków i nakładów niewspółmiernych do wykonywanej kontroli. 3. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego i złożenie towarów, o których mowa w ust. 1, poza miejscem składu celnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację miejsca, w którym towary mają być składowane. Wzór wniosku stanowi załącznik, o którym mowa w § 35 ust. 1. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, należy dołączyć dokumenty określone w § 10 ust. 2. 5. Przepisy § 10 ust. 4-6 oraz § 11 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 6. Organ celny udziela pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego i złożenie towarów poza miejscem składu celnego poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 3. 7. Przepis § 36 stosuje się odpowiednio. § 38. 1. W składzie celnym publicznym może być prowadzona działalność polegająca na świadczeniu usług w zakresie konsygnacji towarów niekrajowych, składowanych w składzie celnym, określonych w umowie składu i komisu (kontrakt konsygnacyjny) zawartej przez prowadzącego skład celny z właścicielem towarów. 2. Towary, o których mowa w ust. 1, są przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez prowadzącego skład celny w imieniu własnym i na rachunek właściciela towaru, na warunkach określonych w kontrakcie konsygnacyjnym. 3. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą składu celnego w celu konsygnacji dokonywane jest na rzecz prowadzącego skład celny. § 39. 1. Zabezpieczenie z tytułu objęcia procedurą składu celnego jest składane nie później niż w chwili złożenia zgłoszenia celnego o objęcie towaru tą procedurą. 2. Zabezpieczenie z określonym terminem ważności, składane z tytułu objęcia towaru procedurą składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia. 3. Zabezpieczenie generalne powinno być saldowane przez organ celny na oryginale potwierdzenia złożenia zabezpieczenia, będącym w posiadaniu osoby korzystającej z procedury składu celnego, oraz na kopii pozostającej w aktach urzędu celnego. § 40. 1. Zabezpieczenie generalne złożone jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być wykorzystywane jako zabezpieczenie, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego. 2. Organ celny wyraża zgodę na wykorzystanie zabezpieczenia generalnego jako zabezpieczenia, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego, na zgodny wniosek prowadzącego skład celny i korzystającego ze składu celnego. 3. Zgoda organu celnego może być wyrażona, jeżeli zabezpieczenie generalne będzie pokrywać sumę należności przypadających od towaru znajdującego się w składzie celnym. § 41. Jeżeli zabezpieczenie generalne złożone przez prowadzącego skład celny będzie wykorzystywane jako zabezpieczenie związane z objęciem towaru procedurą składu celnego na rzecz korzystającego, w trybie określonym w § 40, gwarant zabezpieczenia generalnego powinien wyrazić zgodę na zastosowanie przez prowadzącego skład celny art. 195 § 3 Kodeksu celnego i zobowiązać się, stosownie do art. 201 Kodeksu celnego, do zapłacenia kwoty wynikającej z wszelkich długów celnych powstałych w związku ze stosowaniem procedury składu celnego. § 42. 1. Jeżeli składowanie towarów nie jest możliwe na powierzchni składu celnego lub wyposażenie składu celnego nie jest przystosowane do składowania, towary te nie mogą zostać objęte procedurą składu celnego w miejscu prowadzenia składu celnego. 2. Przepis § 37 stosuje się odpowiednio. § 43. 1. Jeżeli w pozwoleniu na korzystanie z procedury składu celnego nie przewidziano możliwości dokonania w stosunku do towarów zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, to pozwolenie na dokonanie tych czynności może zostać udzielone na wniosek korzystającego z procedury składu celnego sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia. 2. Organ celny udziela pozwolenia na dokonanie zwyczajowych czynności poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 7 wniosku, o którym mowa w ust. 1. § 44. 1. Zwyczajowe czynności dokonywane w stosunku do towarów objętych procedurą składu celnego, mające na celu zapewnienie utrzymania ich w niezmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie do dystrybucji bądź odsprzedaży, obejmują w szczególności: 1) proste czynności, mające na celu zapewnienie przechowania przywożonych towarów w dobrych warunkach w okresie ich składowania, w tym: a) wietrzenie, mocowanie, suszenie, odkurzanie, proste czynności czyszczenia, naprawę opakowań, naprawę elementów uszkodzonych w trakcie transportu lub składowania, w wypadku gdy chodzi o proste zabiegi, zakładanie lub zdejmowanie okryć ochronnych używanych w transporcie, b) inwentaryzację, sprawdzanie miary i ważenie towarów, c) usuwanie elementów uszkodzonych lub skażonych, d) konserwację poprzez napromieniowanie lub dodawanie środków konserwujących, e) stosowanie środków zwalczających pasożyty, f) zabiegi doprowadzające do obniżenia temperatury, 2) zabiegi mające na celu poprawę wyglądu lub jakości handlowej przywożonych towarów, w tym: a) obieranie i usuwanie pestek z owoców, b) łączenie i montaż towarów wyłącznie w wypadku, gdy chodzi o montaż w towarze kompletnym, dodatkowego wyposażenia nie mającego istotnego znaczenia w procesie wytwarzania produktu; wyposażenie to powinno być przywiezione z zagranicy od tego samego kontrahenta i wliczone do wartości celnej towaru kompletnego, c) odsalanie, czyszczenie i kruponowanie skór, d) przyłączenie do towarów jednego lub kilku rodzajów różnych towarów, o ile następuje to w niewielkiej ilości i nie zmienia charakteru towarów oryginalnych; przyłączane towary mogą być produktami, które zostały wcześniej objęte procedurą składu celnego, e) rozcieńczanie płynów, f) mieszanie towarów tego samego rodzaju i różnej jakości, w celu uzyskania pewnej jakości lub żądanej przez klienta jakości, bez zmiany charakteru towarów, g) podział towarów, wyłącznie w wypadku prostych zabiegów, 3) zabiegi przygotowujące przywożone towary do dystrybucji lub odsprzedaży, w tym: a) sortowanie, filtrację mechaniczną, klasyfikowanie i przesiewanie, b) ustawianie i regulację, c) pakowanie, rozpakowywanie, przepakowywanie, dekantację i proste przelewanie, d) umieszczanie i zmienianie znaków, pieczęci, etykiet lub innych podobnych znaków wyróżniających, e) wykonywanie prób, ustawianie i uruchamianie maszyn, aparatury i pojazdów, pod warunkiem że są to proste zabiegi, f) dokonywanie prób w celu sprawdzenia zgodności z normami technicznymi, g) krojenie i dzielenie suchych owoców lub warzyw, h) przeprowadzenie zabiegów antykorozyjnych, i) przywracanie towarów do dawnego stanu po transporcie, j) podwyższenie temperatury w celu umożliwienia transportu towarów, k) prasowanie materiałów włókienniczych, l) dokonywanie zabiegów elektrostatycznych na materiałach włókienniczych. 2. W wypadku dokonywania czynności określonych w ust. 1 pkt 3 lit. c) i d) możliwe jest również wykorzystanie towarów składowanych w składzie celnym, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego. 3. Zwyczajowe czynności dokonywane w stosunku do towarów objętych procedurą składu celnego, mające na celu zapewnienie utrzymania ich w niezmienionym stanie, poprawienie ich wyglądu, jakości handlowej lub przygotowanie do dystrybucji bądź odsprzedaży, nie mogą prowadzić do pozbawienia ich cech wyrobu gotowego lub kompletnego. 4. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane pod warunkiem zachowania wymogów określonych w odrębnych przepisach. § 45. 1. Pozwolenie na czasowe wyprowadzenie ze składu celnego towarów objętych procedurą składu celnego udzielane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. 2. Organ celny udziela pozwolenia poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1. § 46. Korzystający ze składu celnego powinien niezwłocznie poinformować, w formie pisemnej, organ celny o powrotnym wprowadzeniu towarów do składu celnego. § 47. 1. Pozwolenie na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego udzielane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy sporządzić w czterech egzemplarzach. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć kserokopie zgłoszeń celnych towarów, których przemieszczenie dotyczy. 4. Organ celny udziela pozwolenia poprzez umieszczenie potwierdzenia w pkt 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1. 5. Osoba zobowiązana do dostarczenia towarów do składu celnego przeznaczenia powinna wraz z towarami przedstawić w urzędzie celnym, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny przeznaczenia, trzy egzemplarze pozwolenia na przemieszczenie tych towarów. § 48. 1. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego jest możliwe jedynie wówczas, gdy skład celny, z którego wyprowadzane są towary, i skład celny przeznaczenia są zlokalizowane na obszarze właściwości tego samego organu celnego oraz gdy nie wiąże się to ze zmianą korzystającego ze składu celnego. 2. Jeżeli przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego następuje do składu celnego publicznego, korzystający ze składu celnego powinien przedłożyć organowi celnemu umowę składu zawartą z prowadzącym skład celny przeznaczenia. 3. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego odbywa się pod dotychczasowym zabezpieczeniem. § 49. W pozwoleniu na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego organ celny określa termin dostarczenia towaru do składu celnego przeznaczenia. Termin ten nie może być dłuższy niż 2 dni. § 50. 1. Właściwy urząd celny potwierdza dostarczenie towarów do składu celnego przeznaczenia w pkt 9 wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 1. Po dokonaniu potwierdzenia dostarczenia towarów do składu celnego urząd celny dokonujący tego potwierdzenia: 1) odsyła jeden egzemplarz wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 4, do urzędu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny, z którego towary były wyprowadzone, 2) drugi egzemplarz wniosku załącza do ewidencji, 3) trzeci egzemplarz wniosku zwraca stronie. 2. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w § 47 ust. 1, organ celny, na którego obszarze właściwości miejscowej znajduje się skład celny, z którego towary były wyprowadzone, wydaje decyzję zmieniającą pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego. 3. Wprowadzenie towarów do składu celnego przeznaczenia wymaga złożenia zabezpieczenia na zasadach ogólnych. § 51. Przemieszczenie towaru pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na obszarze właściwości różnych organów celnych odbywa się na zasadach i w trybie przewidzianych dla procedury tranzytu. Rozdział 3 Uszlachetnianie czynne Oddział 1 Udzielanie i cofanie pozwoleń § 52. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu uszlachetniania albo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy. 2. Jeżeli proces uszlachetniania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces uszlachetniania. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 58, załącznik nr 11 do rozporządzenia. 4. Wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa system, w którym ma być stosowana procedura uszlachetniania czynnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego zawartą w załączniku, o którym mowa w ust. 3. 6. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych, produktów kompensacyjnych, współczynnika produktywności i normy zużycia, to wniosek powinien zawierać dane szacunkowe. 7. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych lub produktów kompensacyjnych, w wypadkach uzasadnionych procesem uszlachetniania, rodzajem prowadzonej działalności, charakterem towaru, wymogami kontraktu lub przyczynami gospodarczymi wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zawierać tylko określenie rodzaju, ilości i wartości tych towarów lub produktów. 8. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, współczynnika produktywności lub normy zużycia albo ich określenie jest znacznie utrudnione, dane te powinny zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 88. § 53. Do wniosku, o którym mowa w § 52, należy dołączyć: 1) opis procesu uszlachetniania, 2) informację, czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715). § 54. 1. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zwane dalej "pozwoleniem", sporządza się, z zastrzeżeniem § 58, według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia. 2. Pozwolenie jest udzielane na zastosowanie systemu zawieszeń albo systemu ceł zwrotnych - w zależności od wnioskowanego przez wnioskodawcę systemu. 3. W wypadku udzielenia pozwolenia na poddanie towarów niekrajowych procesom uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego, pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać określenie typu składu celnego oraz nazwę prowadzącego skład celny. 4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, organ celny w pkt 6 pozwolenia określa, iż współczynnik produktywności lub norma zużycia zostaną określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 88. § 55. 1. Jeżeli osoba dokonuje procesów uszlachetniania lub organizuje proces uszlachetniania w rozumieniu art. 121 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego: 1) z wykorzystywaniem w tych procesach towarów przywożonych spoza polskiego obszaru celnego oraz 2) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej i 3) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 2, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach - towary, o których mowa w pkt 1, mogą być objęte procedurą uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, a pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest udzielane osobie dokonującej procesu uszlachetniania lub organizującej ten proces, która przywozi towary spoza polskiego obszaru celnego. 2. Szczegółowe warunki i sposób zakończenia procedury są ustalane w pozwoleniu na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, z tym że zwrot cła może nastąpić po wywozie towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, poza polski obszar celny. § 56. 1. W wypadku gdy osoba zakupuje na polskim obszarze celnym towary bezpośrednio od importera, organ celny może wydać pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, pod warunkiem przedłożenia przez wnioskodawcę umowy sprzedaży. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydawane również, jeżeli: 1) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej, 2) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 1, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach. 3. Przepis § 55 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 57. 1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 54 ust. 1, do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki. 2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw. 3. Organ celny, zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca jej przechowywania. § 58. 1. W wypadku gdy przedmiotem uszlachetniania czynnego są towary przywożone w celu naprawy, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów tą procedurą. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego. 4. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 i 3, § 4 i § 53. § 59. W wypadku, o którym mowa w § 58 ust. 1, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana. § 60. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny, nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie. 2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO. Oddział 2 System zawieszeń § 61. 1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu. 2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Przepis § 39 stosuje się odpowiednio. § 62. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 61, w celu zapewniania kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego - Objęcie, zwany dalej "dokumentem UCZ/O". Wzór formularza dokumentu UCZ/O stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia. § 63. 1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. 2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii. 3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku. 4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu procedury uszlachetniania czynnego. § 64. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 61 ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 65. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej właściwości lub parametry techniczne towarów przywożonych uległy zmianie w taki sposób, że uzyskanie produktów kompensacyjnych określonych w pozwoleniu stało się niemożliwe, osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana powiadomić niezwłocznie urząd kontrolny o zaistniałej sytuacji. § 66. 1. Zakończenie procedury uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu. 2. Produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym, określone w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu. § 67. Do zgłoszenia celnego o nadanie produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym innego przeznaczenia celnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego - Zakończenie, zwany dalej "dokumentem UCZ/Z". Wzór formularza dokumentu UCZ/Z stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia. § 68. 1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, objętych danym zgłoszeniem celnym. 2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii. 3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku. 4. W wypadku, o którym mowa w § 52 ust. 8, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu procedury uszlachetniania czynnego. § 69. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 67, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 70. 1. Wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych, właściwych dla tych produktów, stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia. 2. Dopuszczenie do obrotu towarów przywożonych bądź w postaci towarów w stanie nie zmienionym, bądź w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wymienione w załączniku nr 18, uzależnione jest od zastosowania wobec nich przez organy celne środków polityki handlowej, obowiązujących w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie tych towarów do obrotu. § 71. 1. W wypadku powstania długu celnego należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności celne przywozowe. 2. Wysokość długu celnego określana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, o których mowa w ust. 1. § 72. W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych wymienionych w załączniku nr 18 wartość celna tych produktów ustalana jest w oparciu o: 1) wartość celną, ustaloną w tym samym czasie lub prawie tym samym czasie towarów identycznych lub podobnych, wytwarzanych w jakimkolwiek kraju trzecim, 2) ich cenę sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym, 3) cenę sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym. § 73. Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie procedury uszlachetniania czynnego, nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym upłynął termin określony w art. 125 § 1 lub § 4 Kodeksu celnego. § 74. 1. Rozliczenie, o którym mowa w § 73, powinno zawierać następujące dane: 1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, 2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego, 3) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym wraz z pozycjami ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym przeznaczenie celne, 4) nazwę, rodzaj, oraz ilość towarów przywiezionych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie, 5) kwotę wynikającą z długu celnego, jeżeli towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu. 2. W wypadku stosowania procedury uproszczonej w rozliczeniu, o którym mowa w § 73, oprócz danych, o których mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego. 3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 73, należy dołączyć: 1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, 2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, 3) zgłoszenia celne lub inne dokumenty, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym przeznaczenie celne. 4. W wypadku gdy osoba posiadająca pozwolenie nie przedstawi rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego w terminie, o którym mowa w § 73, organ celny dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu. § 75. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji w sprawie rozliczenia procedury uszlachetniania czynnego. § 76. 1. Jeżeli towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w ramach jednego pozwolenia, ale na podstawie kilku zgłoszeń celnych, to produkty kompensacyjne, które otrzymały inne przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego według kolejności dokonania zgłoszeń celnych. 2. Do towarów w stanie nie zmienionym przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 77. Przepisu § 76 nie stosuje się w wypadku, gdy osoba posiadająca pozwolenie udowodni, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym zostały uzyskane z towarów przywiezionych objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie późniejszych zgłoszeń celnych. § 78. 1. W wypadku powstania długu celnego, o którym mowa w art. 224 § 1 Kodeksu celnego, organ celny przyjmujący zgłoszenie wywozowe wydaje w sprawie decyzję. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać określenie powstałego długu celnego z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych. Oddział 3 System ceł zwrotnych § 79. 1. Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu. 2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. § 80. 1. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 79, należy dołączyć wypełniony formularz dokumentu UCZ/O. 2. W wypadku, o którym mowa w § 56, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych należy dołączyć potwierdzoną przez importera za zgodność z oryginałem kserokopię dokumentu, na podstawie którego towary zostały objęte procedurą dopuszczenia do obrotu oraz umowy sprzedaży tych towarów. § 81. 1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. Przepisy § 63 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii. § 82. 1. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 79, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. 2. Przepis § 65 stosuje się odpowiednio. § 83. 1. Nadanie produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym innego przeznaczenia celnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu. 2. Opis produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym zawarty w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego powinien być zgodny z opisem zawartym w pozwoleniu. § 84. Do zgłoszenia celnego o nadanie przeznaczenia celnego produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony formularz dokumentu UCZ/Z. § 85. 1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. Przepisy § 68 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii. § 86. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 84, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 87. W wypadku konieczności ustalenia kwoty cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona, należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których ma być zwrócone lub umorzone cło. § 88. 1. Wniosek o zwrot lub umorzenie cła składa się do urzędu kontrolnego nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym upłynął termin, o którym mowa w art. 125 § 1 lub § 4 Kodeksu celnego. 2. Wniosek o zwrot lub umorzenie cła powinien zawierać następujące dane: 1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, 2) wartość celną towarów przywożonych oraz stawki celne z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie tych towarów do obrotu, 3) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu, 4) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych, 5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy wniosek, 6) daty i pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym przeznaczenie celne, określone w art. 133 Kodeksu celnego, 7) datę, numer i rodzaj dokumentu potwierdzającego pochodzenie produktów kompensacyjnych, 8) kwotę cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona. 3. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, we wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego. § 89. Za zgodą urzędu kontrolnego wniosek o zwrot lub umorzenie cła może zostać sporządzony z pominięciem tych danych, które nie służą do określenia kwoty cła, które ma zostać zwrócone lub umorzone. § 90. Do wniosku o zwrot lub umorzenie cła należy dołączyć: 1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, 2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu, 3) dowód uiszczenia cła, jeżeli zostało uiszczone. § 91. Organ celny, na którego terenie właściwości miejscowej znajduje się urząd kontrolny, wydaje decyzję w sprawie zwrotu lub umorzenia cła w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 88. § 92. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji w sprawie zwrotu lub o umorzeniu cła. § 93. Osoba, o której mowa w art. 133 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, ma obowiązek poinformować urząd kontrolny o faktycznym wywozie towarów. Oddział 4 Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych § 94. 1. Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych może być stosowane, jeśli osoba uzyskała na to pozwolenie. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwić organowi celnemu ustalenie, czy warunki, o których mowa w art. 122 § 1 Kodeksu celnego, zostały spełnione. § 95. Jeżeli w pozwoleniu nie przewidziano wytwarzania produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych, a osoba posiadająca to pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę udzielonego pozwolenia. Wzór wniosku stanowi załącznik, o którym mowa w § 52 ust. 3. § 96. W wypadku gdy podstawowa część procesu uszlachetniania czynnego, któremu będą poddane towary ekwiwalentne, dokonana będzie w przedsiębiorstwie osoby, której udzielono pozwolenia lub w przedsiębiorstwie, w którym proces ten zostanie dokonany na jej rzecz, organ celny może wyrazić zgodę, o której mowa w art. 122 § 2 Kodeksu celnego. § 97. Towary ekwiwalentne nie podlegają formalnościom celnym właściwym dla objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego. § 98. 1. W wypadku gdy wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych następuje w systemie zawieszeń, przepisy § 62-64 i § 67-69 stosuje się odpowiednio. 2. W wypadku gdy wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych następuje w systemie ceł zwrotnych, przepisy § 80-82 i § 84-86 stosuje się odpowiednio. § 99. 1. Zmiana sytuacji prawnej towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych, określonej w art. 122 § 3 Kodeksu celnego, z zastrzeżeniem § 101, następuje z dniem przyjęcia zgłoszenia o nadanie produktom kompensacyjnym jednego z przeznaczeń celnych. 2. Zmiana sytuacji prawnej, o której mowa w ust. 1, nie zmienia pochodzenia wywożonych towarów. Oddział 5 Uprzedni wywóz § 100. Wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych wytwarzanych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania (uprzedni wywóz) może być stosowany, jeżeli osoba uzyskała na to pozwolenie. Przepisy § 95 i § 96 stosuje się odpowiednio. § 101. Zmiana sytuacji prawnej towarów przywożonych i towarów ekwiwalentnych, o której mowa w art. 122 § 3 Kodeksu celnego, następuje z dniem zwolnienia towarów przywożonych będących przedmiotem zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania czynnego. § 102. 1. Do zgłoszenia celnego wywozowego produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony dokument UCZ/Z. 2. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich produktów kompensacyjnych wytworzonych z towarów ekwiwalentnych, objętych danym zgłoszeniem celnym. 3. Przepisy § 68 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 4. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 103. W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu procedura uszlachetniania czynnego zostaje zakończona po przyjęciu przez organ celny zgłoszenia celnego towarów niekrajowych do procedury uszlachetniania czynnego. § 104. 1. Do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, należy dołączyć wypełniony dokument UCZ/O. 2. Przepisy § 63 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. 3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 105. W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu, osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić rozliczenie procedury uszlachetniania czynnego nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym towary przywożone zostały zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego. Rozdział 4 Procedura przetwarzania pod kontrolą celną Oddział 1 Towary oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną § 106. Wykaz towarów oraz procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną, stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia. Oddział 2 Udzielanie i cofanie pozwoleń § 107. 1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu przetwarzania. 2. Jeżeli proces przetwarzania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces przetwarzania. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 111 ust. 2, załącznik nr 20 do rozporządzenia. § 108. Do wniosku, o którym mowa w § 107, należy dołączyć: 1) opis procesu przetwarzania, 2) informację, czy którykolwiek z produktów przetworzonych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach. § 109. 1. Pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, zwane dalej "pozwoleniem", może zostać udzielone na poddanie jednego towaru przywiezionego kilku procesom określonym w załączniku, o którym mowa w § 106. 2. Pozwolenie sporządza się, z zastrzeżeniem § 111 ust. 3, według wzoru stanowiącego załącznik nr 22 do rozporządzenia. 3. Organ celny może uzależnić udzielenie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, od decyzji starosty w sprawach ochrony środowiska. § 110. 1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie do prowadzenia księgi przetwarzania pod kontrolą celną, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, ilości uzyskanych produktów przetworzonych oraz ilości produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki. 2. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana do uzgodnienia z organem celnym, który wydał pozwolenie, szczegółowych warunków dotyczących sposobu prowadzenia oraz miejsca przechowywania księgi przetwarzania pod kontrolą celną. 3. Jeżeli proces przetwarzania przeprowadzany jest w kilku miejscach, księga przetwarzania pod kontrolą celną powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną w każdym z tych miejsc. § 111. 1. Organ celny może zezwolić, aby skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną został złożony łącznie ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, w wypadku gdy: 1) termin dokonania procesu przetworzenia wynika z kontraktu lub 2) wnioskodawca dokonuje procesów przetwarzania sporadycznie, lub 3) wartość celna towarów przywożonych nie przekracza równowartości 1000 EURO. 2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną sporządza się w dwóch egzemplarzach według wzoru stanowiącego załącznik nr 23 do rozporządzenia. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 24 do rozporządzenia. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną. § 112. W wypadku, o którym mowa w § 111, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana. § 113. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną naruszy przepisy prawa celnego i pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie. 2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO. Oddział 3 Objęcie procedurą § 114. 1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu. 2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. 3. Przepis § 39 stosuje się odpowiednio. § 115. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 114 ust. 1, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania Pod Kontrolą Celną - Objęcie, zwany dalej "dokumentem PPK/O". Wzór formularza dokumentu PPK/O stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia. § 116. 1. Dokument PPK/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. 2. Dokument PPK/O sporządza się w oryginale i kopii. § 117. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 114 ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie PPK/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. Oddział 4 Zakończenie procedury § 118. Zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu. § 119. 1. Procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w stosunku do towarów przywożonych, gdy produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, zostanie nadane inne przeznaczenie celne i spełnione zostały wszystkie warunki korzystania z procedury przetwarzania pod kontrolą celną. 2. Produktami przetworzonymi są również resztki i odpady powstałe w wyniku procesu przetworzenia. § 120. 1. Do dokumentu o nadanie produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, innego przeznaczenia celnego, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania Pod Kontrolą Celną - Zakończenie, zwany dalej "dokumentem PPK/Z". Wzór formularza dokumentu PPK/Z stanowi załącznik nr 26 do rozporządzenia. 2. Produkty przetworzone lub towary przywożone określone w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu. § 121. 1. Dokument PPK/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów określonych w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia celnego produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu. 2. Dokument PPK/Z sporządza się w oryginale i kopii. § 122. Po przyjęciu dokumentu, o którym mowa w § 120, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie PPK/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 123. 1. W wypadku powstania długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, § 71 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Wysokość długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych jest określana na podstawie wartości celnej, z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów przetworzonych oraz innych elementów kalkulacyjnych z dnia dopuszczenia do obrotu. § 124. 1. Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym produkty przetworzone, towary w stanie nie zmienionym lub produkty, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, otrzymały inne przeznaczenie celne. 2. Za zgodą organu celnego osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną może składać rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, w okresach miesięcznych lub kwartalnych. 3. W wypadku gdy osoba posiadająca pozwolenie nie przedstawi rozliczenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ celny dokonuje rozliczenia tej procedury z urzędu. § 125. 1. Rozliczenie, o którym mowa w § 124, powinno zawierać: 1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, 2) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, 3) pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne, na podstawie których nadano inne przeznaczenie celne produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarom w stanie nie zmienionym, 4) nazwę, rodzaj, kod taryfy celnej, ilość i przeznaczenie celne produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarów w stanie nie zmienionym, 5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów przetworzonych, których dotyczy rozliczenie, 6) kwotę wynikającą z długu celnego. 2. Przepis § 74 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 124, należy dołączyć: 1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, 2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, 3) dokumenty, na podstawie których nadano produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, lub towarom w stanie nie zmienionym inne przeznaczenie celne. § 126. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia adnotacji w sprawie rozliczenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną. § 127. Jeżeli w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów przetworzonych obowiązują środki polityki handlowej wobec towarów przywożonych oraz wobec towarów identycznych jak produkty przetworzone, to środki polityki handlowej stosuje się wobec produktów przetworzonych dopuszczanych do obrotu. Rozdział 5 Procedura odprawy czasowej Oddział 1 Towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła § 128. Przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła mogą być: 1) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe w transporcie kombinowanym, zarejestrowane za granicą, przeznaczone do odpłatnego przewozu osób lub odpłatnego bądź nieodpłatnego przewozu towarów, 2) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, zarejestrowane za granicą, inne niż określone w pkt 1, 3) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w pkt 1 i 2, przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych, 4) szynowe środki transportu oraz części zamienne przeznaczone do naprawy uszkodzonych wagonów przewożone na podstawie umów międzynarodowych RIV, RIC i PPW, 5) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej, 6) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej, 7) kontenery, 8) palety, 9) części zamienne do towarów, o których mowa w pkt 5-8, przeznaczone wyłącznie do dokonywania niezbędnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych, 10) wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji, przeznaczone do realizacji reportaży, nagrań i transmisji w ramach określonych programów, określone w załączniku nr 27 do rozporządzenia, 11) wyposażenie kinematograficzne, przeznaczone do realizacji filmów, określone w załączniku nr 28 do rozporządzenia, 12) wyposażenie niezbędne do wykonywania zajęcia lub zawodu osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, która udaje się na polski obszar celny w celu wykonania określonej pracy, o którym mowa w załączniku nr 29 do rozporządzenia, z wyjątkiem wyposażenia, które ma być używane bądź do produkcji na skalę przemysłową, bądź do pakowania towarów, 13) urządzenia pomocnicze i akcesoria do wyposażenia wymienionego w pkt 10-12, 14) urządzenia specjalne, przywożone na statkach i używane na lądzie w portach przybycia do załadunku i wyładunku towarów, 15) towary przeznaczone na targi, wystawy lub podobne imprezy, 16) towary przeznaczone na aukcje, 17) towary przeznaczone do wykorzystania na zjazdach, konferencjach i kongresach międzynarodowych, 18) materiały reklamujące turystykę, określone w załączniku nr 30 do rozporządzenia, 19) towary przeznaczone do przeprowadzania prób, 20) próbki i wzory przeznaczone do akwizycji, 21) modele i wzory produkcyjne, 22) naświetlone i wywołane filmy kinematograficzne, pozytywy i inne zarejestrowane nośniki obrazu, przeznaczone do obejrzenia przed ich wykorzystaniem handlowym, 23) filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym oraz inne nośniki dźwięku, przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji, 24) filmy pokazujące produkty lub działania produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym, 25) zapisane nośniki informacji, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych, 26) przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jednie dla celów reklamy określonego towaru lub propagandy prowadzonej w określonym celu, 27) opakowania wielokrotnego użytku, 28) dokumentacja techniczna w celu zatwierdzenia lub uzgodnienia, przeznaczona do produkcji towarów, 29) sprzęt sportowy i inne towary przeznaczone do użytkowania na zawodach sportowych, treningach lub pokazach, określone w załączniku nr 31 do rozporządzenia, 30) sprzęt i żywe zwierzęta wszystkich gatunków, przywożone w celach określonych w załączniku nr 32 do rozporządzenia, 31) wyposażenie naukowe i materiały pedagogiczne wraz z akcesoriami i częściami zamiennymi oraz towary przywożone w ramach działalności wychowawczej, naukowej lub kulturalnej, określone w załączniku nr 33 do rozporządzenia, 32) sprzęt medyczny i laboratoryjny użyczany szpitalom i innym instytucjom medycznym, które ze względu na wyjątkowe okoliczności pilnie potrzebują uzupełnienia swojego wyposażenia medycznego i laboratoryjnego, 33) sprzęt użyczany do wykorzystania w ramach środków podjętych w celu likwidacji skutków klęsk żywiołowych zaistniałych na polskim obszarze celnym, 34) rzeczy osobistego użytku podróżnych, określone w załączniku nr 31 do rozporządzenia, przywożone ponad normy tych towarów podlegające zwolnieniu od cła, 35) rzeczy służące do użytku domowego lub zawodowego, przywożone przez podróżnego przybywającego na polski obszar celny na pobyt czasowy, nie krótszy niż 6 miesięcy, w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą, gospodarczą w formie zarejestrowanej spółki prawa handlowego lub leczeniem, 36) materiały kulturalno-oświatowe przeznaczone dla marynarzy, określone w załączniku nr 34 do rozporządzenia, 37) sprzęt wojskowy lub policyjny oraz niezbędne wyposażenie zagranicznych jednostek wojskowych lub policyjnych, przeznaczone do celów reprezentacyjnych, wykonywania zadań lub ćwiczeń, albo sprzęt i wyposażenie na potrzeby więziennictwa przywożone w celu przeprowadzania prób, 38) sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji państwowej do budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych, 39) zagraniczne znaki skarbowe akcyzy przywożone w celu oznaczania wyrobów przeznaczonych do wywozu z polskiego obszaru celnego. § 129. 1. Towary, o których mowa w § 128, mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, jeżeli będą spełniały łącznie następujące warunki: 1) stanowią własność osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę poza polskim obszarem celnym, 2) nie będą wykorzystywane w innych celach niż określone w § 128, 3) będą użytkowane wyłącznie przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury odprawy czasowej, chyba że osobą tą jest organizator użytkowania, o którym mowa w art. 145 § 2 Kodeksu celnego. 2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w wypadku, gdy przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła są towary, o których mowa w § 128 pkt 18. § 130. 1. Pojazdy samochodowe, o których mowa w § 128 pkt 2, mogą być przedmiotem odprawy czasowej pod warunkiem, że: 1) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub 2) zostaną przywiezione przez osobę krajową, przebywającą za granicą w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą lub leczeniem, jeżeli w tym okresie przybywają na polski obszar celny. 2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przepisu § 129 ust. 1 pkt 1 nie stosuje się. 3. Towary, o których mowa w ust. 1, powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne najpóźniej w dniu, w którym osoba, która je przywiozła, opuszcza polski obszar celny. 4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny zwierząt wierzchowych lub pociągowych oraz ich zaprzęgów, przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio. § 131. 1. Środki transportu, o których mowa w § 128 pkt 4-6, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli: 1) są zarejestrowane poza polskim obszarem celnym i zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub w jej imieniu oraz 2) będą wykorzystywane do międzynarodowych przewozów osób lub towarów. 2. Środki transportu, o których mowa w § 128 pkt 4-6, mogą być przywożone również do użytku prywatnego. Przepisy § 130 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio. § 132. Towary, o których mowa w § 128 pkt 15-17, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli: 1) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem oraz 2) nie będą wywożone poza miejsce, w którym mają być użytkowane. § 133. Towary, o których mowa w § 128 pkt 27, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli zostały przywiezione pełne i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione puste lub pełne, albo zostały przywiezione puste i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione pełne. § 134. Towary, o których mowa w § 128 pkt 35, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli podróżny dołączy do formularza zgłoszenia celnego: 1) zaświadczenie wystawione przez urząd, instytucję lub jednostkę organizacyjną mającą siedzibę na polskim obszarze celnym, w której podróżny będzie zatrudniony, będzie studiował lub prowadził działalność naukowo-badawczą albo będzie się leczył, lub postanowienie sądu o rejestracji spółki, w której podróżny jest wspólnikiem, 2) spis towarów, które mają być przedmiotem czasowego przywozu, sporządzony w trzech egzemplarzach. Oddział 2 Towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła § 135. Przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła nie mogą być towary inne niż: 1) środki produkcji, środki transportu niezbędne do wykonywania usług świadczonych w związku z realizacją kompletnych obiektów oraz robót budowlano-montażowych na podstawie zawartego kontraktu, 2) środki produkcji i środki transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, wydzierżawione, wynajęte lub oddane do użytkowania, przywożone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, 3) wymienione w § 128, które nie spełniają warunków do objęcia ich procedurą odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, oraz towary, które nie są wymienione w § 128, a które są przywożone w celu czasowego ich wykorzystania. Oddział 3 Szczegółowy tryb stosowania procedury odprawy czasowej § 136. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 140-142, składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce, w którym towar będzie wykorzystywany. 2. Jeżeli towar będzie wykorzystywany na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów celnych, wniosek składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości towar zostanie wykorzystany po raz pierwszy. § 137. Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, z zastrzeżeniem § 140-142, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 35 do rozporządzenia. § 138. Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający cel przywozu towaru. § 139. Pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej, sporządza się, z zastrzeżeniem § 140-142, według wzoru stanowiącego załącznik nr 36 do rozporządzenia. § 140. 1. W wypadku gdy przedmiotem odprawy czasowej są towary, o których mowa w § 128 pkt 9, 10-13, 15-18, 20, 29, 32-36, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów tą procedurą. 2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 38 do rozporządzenia. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej zostaje udzielone według wzoru stanowiącego załącznik nr 39 do rozporządzenia, o ile zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej. § 141. Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej może być dokonane w formie zgłoszenia ustnego lub w formie innej czynności niż forma ustna lub pisemna, udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej następuje w formie ustnej. § 142. 1. Przedstawienie karnetu ATA jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, a przyjęcie karnetu jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej. 2. Towary, które mogą zostać objęte procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA, zostały określone w załączniku nr 40 do rozporządzenia. § 143. 1. Pisemne zgłoszenie celne towarów do procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 140-142, w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu. 2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. § 144. W wypadkach, o których mowa w § 140-142, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana. § 145. 1. Zakończenie procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 140 i 141, w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu. 2. Towary określone w zgłoszeniu celnym o nadanie tym towarom nowego przeznaczenia celnego powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Rozdział 6 Uszlachetnianie bierne Oddział 1 Udzielanie i cofanie pozwoleń § 146. 1. Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, zwany dalej "wnioskiem", sporządza się, z zastrzeżeniem § 153, według wzoru stanowiącego załącznik nr 41 do rozporządzenia. 2. Osoba ubiegające się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania. § 147. Do wniosku, o którym mowa w § 146, należy dołączyć opis procesu uszlachetniania. § 148. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego sporządza się, z zastrzeżeniem § 153 ust. 3, według wzoru stanowiącego załącznik nr 43 do rozporządzenia. § 149. W wypadku dopuszczenia do obrotu towarów z całkowitym zwolnieniem od cła ze względu na ich przeznaczenie, objęcie tych towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu dokonania naprawy możliwe jest jedynie pod warunkiem, że produkty kompensacyjne zostaną przeznaczone ponownie do tego samego celu. § 150. Termin, w którym produkty kompensacyjne lub produkty zamienne powinny zostać powrotnie przywiezione lub przywiezione na polski obszar celny, określa się z uwzględnieniem czasu niezbędnego do realizacji procesu uszlachetniania lub wymiany oraz transportu towarów wywożonych czasowo i produktów zamiennych. Termin ten liczy się od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania biernego towarów będących przedmiotem czasowego wywozu. § 151. Organ celny wydaje pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego w celu naprawy z zastosowaniem systemu wymiany towarów, jeżeli z dokumentów dołączonych do wniosku o udzielenie pozwolenia wynika, że naprawa towarów nie polega na poprawieniu parametrów technicznych. § 152. Pozwolenie na zastosowanie systemu wymiany towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego bez dokonywania uprzedniego przywozu, może zostać wykorzystane przy przywozie produktów kompensacyjnych w miejsce produktów zamiennych. § 153. 1. Organ celny może zezwolić, aby zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu naprawy nie mającej charakteru zarobkowego lub w celu wykonania zobowiązań gwarancyjnych zostało złożone równocześnie ze skróconym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego. 2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 44 do rozporządzenia. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 45 do rozporządzenia. 4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego. § 154. W wypadku, o którym mowa w § 153, procedura uproszczona, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, nie może być stosowana. § 155. Uprzedni przywóz może być dokonany, jeżeli wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w § 146 ust. 1, wystąpi o jego zastosowanie. § 156. Jeżeli w udzielonym pozwoleniu nie przewidziano zastosowania uprzedniego przywozu lub systemu wymiany, a osoba posiadająca pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę pozwolenia na przewidujące zastosowanie uprzedniego przywozu lub systemu wymiany. Wniosek powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik, o którym mowa w § 146 ust. 1. § 157. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego naruszy przepisy prawa celnego i, pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie. 2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie naruszy przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 EURO. Oddział 2 Objęcie procedurą § 158. 1. Zgłoszenie celne towarów wywożonych czasowo powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 153, w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu. 2. Towary wywożone czasowo, określone w zgłoszeniu celnym o objęcie towarów wywożonych czasowo procedurą uszlachetniania biernego, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. § 159. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów wywożonych czasowo tą procedurą należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego-Objęcie, zwany dalej "dokumentem UB/O". Wzór formularza dokumentu UB/O stanowi załącznik nr 46 do rozporządzenia. § 160. 1. Dokument UB/O powinien zawierać dane dotyczące całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. 2. Dokument UB/O sporządza się w oryginale i kopii. § 161. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 159, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UB/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. Oddział 3 Dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych i produktów zamiennych oraz przywóz produktów zamiennych z zastosowaniem uprzedniego przywozu § 162. Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego. § 163. Opis produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, zawarty w zgłoszeniu celnym o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, powinien być zgodny z opisem tych produktów zawartym w pozwoleniu na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego. § 164. Do zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych należy dołączyć: 1) wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego-Zakończenie, zwany dalej "dokumentem UB/Z", którego wzór stanowi załącznik nr 47 do rozporządzenia, 2) zgłoszenie cele o nadanie produktom kompensacyjnym lub produktom zamiennym przeznaczenia celnego, o którym mowa w § 168 ust. 1, jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do obrotu zostało złożone po upływie terminu powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych lub przywozu produktów zamiennych, 3) zgłoszenie celne, na podstawie którego towary zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego. § 165. 1. Dokument UB/Z powinien zawierać dane dotyczące całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym. 2. Dokument UB/Z sporządza się w oryginale i kopii. § 166. Po przyjęciu zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UB/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 167. Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania biernego zostały wywiezione w ramach jednego pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, ale na podstawie wielu zgłoszeń celnych, produkty kompensacyjne lub produkty zamienne, które otrzymały przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego według kolejności zgłoszeń celnych. § 168. 1. Powrotny przywóz produktów kompensacyjnych lub przywóz produktów zamiennych, uważany jest za dokonany, gdy produkty te zostały wprowadzone do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego albo objęte procedurą składu celnego, tranzytu, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną i odprawy czasowej. 2. Datą powrotnego przywozu lub przywozu, o którym mowa w ust. 1, jest data nadania produktom kompensacyjnym lub produktom zamiennym przeznaczenia celnego. 3. Jeżeli produkty, o których mowa w ust. 1, pozostają na polskim obszarze celnym, procedura uszlachetniania biernego może być zakończona wyłącznie procedurą dopuszczenia ich do obrotu. § 169. W wypadku uprzedniego przywozu, za równoznaczne z wywozem towarów, o których mowa w art. 162 § 1 Kodeksu celnego, uważa się wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego bądź objęcie procedurą składu celnego w celu ich późniejszego wywozu. § 170. 1. W wypadku uprzedniego przywozu, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu produktów zamiennych należy dołączyć wypełniony dokument UB/Z. 2. Przepisy § 165 stosuje się odpowiednio. 3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UB/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 171. 1. W wypadku uprzedniego przywozu, w celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów wywożonych czasowo tą procedurą należy dołączyć wypełniony dokument UB/O. 2. Przepisy § 160 stosuje się odpowiednio. 3. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UB/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego. § 172. 1. W wypadku gdy całość lub część towarów wywiezionych czasowo nie została przywieziona lub powrotnie przywieziona, w postaci produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, na polski obszar celny, osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego powinna, w terminie, o którym mowa w § 150, złożyć zgłoszenie celne o objęcie tych towarów procedurą wywozu. 2. Przepisy § 162-166 stosuje się odpowiednio. § 173. 1. Do obliczenia kwoty cła, którą należy odliczyć zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu celnego, przyjmuje się wartość towarów wywożonych czasowo z dnia objęcia ich procedurą uszlachetniania biernego. 2. Jeżeli wartość towarów wywożonych czasowo nie może zostać ustalona zgodnie z ust. 1, wartość towarów wywożonych czasowo jest różnicą pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych a kosztami uszlachetniania biernego. § 174. 1. Do kwoty, którą należy odliczyć zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu celnego, nie dodaje się kwoty cła antydumpingowego oraz kwoty cła wyrównawczego, które miałoby zastosowanie do towarów wywożonych czasowo, gdyby były one przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego. 2. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną lub obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty cła, które powinno być odliczone zgodnie z art. 157 Kodeksu celnego, stosuje się odpowiednio stawkę preferencyjną lub obniżoną, jeżeli taka istnieje. 3. Przy obliczaniu kwoty cła na podstawie art. 158 Kodeksu celnego nie stosuje się stawek minimalnych, jeżeli są ustanowione, ale wyłącznie stawki ad valorem. § 175. 1. Kosztów transportu i ubezpieczenia oraz opłat załadunkowych i manipulacyjnych związanych z transportem towarów wywożonych czasowo, poniesionych do miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego: 1) nie wlicza się do wartości towarów wywożonych czasowo, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 173 ust. 1, 2) wlicza się do kosztów uszlachetniania biernego, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 173 ust. 2. 2. Do kosztów uszlachetniania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wlicza się koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne produktów kompensacyjnych od miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego, do granicy państwa lub portu polskiego. § 176. 1. Do ustalenia kwoty cła podlegającej odliczeniu od kwoty cła za produkty kompensacyjne należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów wywiezionych czasowo, zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności przywozowe. 2. Dla celów obliczenia należności celnych ilość towarów wywiezionych czasowo, o której mowa w ust. 1, powinna zostać określona po odjęciu odpadów i resztek powstałych w procesach uszlachetniania. § 177. Odpady i resztki powstałe w wyniku procesu uszlachetniania biernego traktowane są jako straty. § 178. 1. Jeżeli proces uszlachetniania biernego ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo i naprawa ta jest wykonaniem umowy gwarancyjnej, wartość celna, o której mowa w art. 158 Kodeksu celnego, jest równa zeru. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do produktów zamiennych wydanych nieodpłatnie ze względu na zobowiązania gwarancyjne. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe § 179. Pozwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność do końca terminu, na jaki zostały udzielone. § 180. Postępowania wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia są prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych, z wyjątkiem postępowań dotyczących procedury uproszczonej, o której mowa w art. 79 i art. 80 Kodeksu celnego, do których stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie procedur uproszczonych (Dz. U. Nr 104, poz. 1194). § 181. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (Dz. U. Nr 147, poz. 989 i z 1998 r. Nr 44, poz. 266), 2) zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz dokumentów, które należy dołączyć do tego wniosku (Monitor Polski Nr 67, poz. 658), 3) zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie określenia zwyczajowych czynności, którym mogą być poddane towary objęte procedurą składu celnego (Monitor Polski Nr 67, poz. 659). § 182. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. (poz. 1195) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO Wstępne elementy wniosku Miejscowość i data Należy podać nazwę miejscowości oraz dzień, miesiąc i rok sporządzenia wniosku. Imię i nazwisko (nazwa) wnioskodawcy Wnioskodawcą może być osoba, która: - dokonuje procesu uszlachetniania (np. z wnioskiem występuje podmiot, który sam obrabia, przetwarza lub naprawia sprowadzany towar) lub - organizuje ten proces (np. gdy osoba sama nie dokonuje procesu uszlachetniania, lecz zleca go jednemu lub kilku przedsiębiorstwom). Wnioskodawca może, ale nie musi być właścicielem towarów. Wniosek może zostać złożony także przez przedstawiciela osoby ubiegającej się o udzielenie pozwolenia (wniosek złożony z upoważnienia wnioskodawcy). Jeżeli wniosek z upoważnienia wnioskodawcy składa agencja celna musi ona działać jako przedstawiciel bezpośredni. W takim wypadku jako wnioskodawcę należy wpisać osobę, która upoważniła agencję celną do działania. Miejsce zamieszkania (siedziba) Należy podać pełne dane wraz z kodem pocztowym. Jeżeli wniosek składany jest przez przedstawiciela, należy podać dane dotyczące wnioskodawcy (osoby reprezentowanej) i dopisać "przez przedstawiciela...", a następnie podać imię i nazwisko (nazwę) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) przedstawiciela. Dyrektor Urzędu Celnego w ....... Wniosek należy skierować do dyrektora urzędu celnego, zgodnie z przepisami § 52 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych (Dz. U. Nr 104, poz. 1195). Właściwość organów celnych reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998r. w sprawie właściwości rzeczowej i miejscowej organów celnych (Dz. U. Nr 164, poz. 1172). Wniosek składany jest do organu celnego właściwego ze względu na dokonywanie procesu uszlachetniania albo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy. W wypadku gdy dany proces uszlachetniania dokonywany jest w dwóch lub więcej miejscach znajdujących się na obszarze właściwości wielu organów celnych, to wniosek składany jest do dyrektora urzędu celnego właściwego dla miejsca głównego procesu uszlachetniania. W wypadku gdy np. osoba organizuje procesy uszlachetniania, które wykonywane są w kilku różnych przedsiębiorstwach, znajdujących się na obszarze właściwości kilku dyrektorów urzędów celnych, to może wnioskować o wydanie pozwolenia do organu celnego właściwego ze względu na siedzibę tej osoby lub jej miejsce zamieszkania (np. podmiot gospodarczy sprowadza z zagranicy tkaniny do produkcji konfekcji, która produkowana jest w trzech różnych zakładach i w każdym z tych zakładów dokonywana jest całość procesów uszlachetniania, a następnie produkty wywożone są poza polski obszar celny, to pozwolenie może być wydane przez dyrektora urzędu celnego właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu gospodarczego). Poszczególne punkty wniosku Pkt 1 Należy podać dane osoby, która faktycznie będzie dokonywać procesu uszlachetniania. Jeżeli procesu uszlachetniania dokonuje więcej niż jedna osoba, należy podać dane dotyczące każdej z tych osób, np. jeżeli wnioskodawcą jest spółka z o.o., która sprowadza materiały, ale zleca trzem różnym producentom szycie z tych materiałów odzieży, wówczas należy podać dane tych trzech producentów. Pkt 2 Należy wybrać jeden system, który ma być zastosowany. Kwadrat można zaznaczyć wstawiając w danym kwadracie np. znak "x" Pkt 3 Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów, które mają zostać przywiezione w związku z planowanym procesem uszlachetniania: - nazwa handlowa lub techniczna - informacja ta powinna uwzględniać nazwę zwyczajowo stosowaną dla danego rodzaju towarów, - pozycja taryfy celnej - należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej, - ilość (j.m.) - należy podać przewidywaną ogólną ilość towarów, które mają być przywiezione w terminie, na który ma zostać udzielone pozwolenie, we wniosku (a następnie w pozwoleniu) może zostać podana większa ilość towarów niż ta, która faktycznie zostanie przywieziona, - wartość celna - należy podać szacunkową wartość dotyczącą przewidywanego przywozu towarów; przy ustalaniu szacunkowej wartości należy przyjąć kurs waluty w stosunku do złotego z dnia sporządzania wniosku, - parametry techniczne - w wypadku gdy produkty kompensacyjne mają być wytwarzane z towarów ekwiwalentnych, rubrykę tę należy wypełnić szczegółowo, w taki sposób, aby umożliwić organowi celnemu porównanie towarów przywożonych i ekwiwalentnych. W innych wypadkach należy wskazać ogólne informacje o parametrach technicznych. Jeżeli towary mają być przywożone partiami, wniosek powinien zawierać dane dotyczące ogólnej ilości towarów, które mają być przywiezione. Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce. Pkt 4 Należy określić dane dotyczące przewidywanych produktów kompensacyjnych (w tym resztek i odpadów), które powstaną w wyniku procesu uszlachetniania: - nazwa handlowa lub techniczna - informacja ta powinna uwzględniać nazwę zwyczajowo stosowaną dla danego rodzaju towarów, - pozycja taryfy celnej - należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej, - ilość (j.m.) - należy podać szacunkową ilość produktów kompensacyjnych; ilość produktów kompensacyjnych można, w zależności od wypadku, określić np. w metrach, sztukach, kilogramach, - wartość - należy podać wartość szacunkową, - parametry techniczne - w wypadku gdy produkty kompensacyjne mają być wytwarzane z towarów ekwiwalentnych, rubrykę tę należy wypełnić szczegółowo, w taki sposób, aby umożliwić organowi celnemu porównanie towarów przywożonych i ekwiwalentnych. W innych wypadkach należy wskazać ogólne informacje o parametrach technicznych. Jeżeli dane nie mieszczą się w rubryce, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce. Pkt 5 Należy wypełnić, jeżeli wnioskodawca przewiduje wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych. W takim wypadku należy zaznaczyć kwadrat np. wstawiając znak "x" oraz podać dane dotyczące wszystkich towarów ekwiwalentnych, które mają być wykorzystane (patrz instrukcja do pkt 3). Dane dotyczące uprzedniego wywozu należy wypełnić w wypadku gdy wnioskodawca chce wywieźć poza polski obszar celny produkty kompensacyjne wytworzone z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetnienia. Termin, w ciągu którego towary niekrajowe powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego, należy określić, mając na względzie, iż termin ten biegnie od dnia przyjęcia zgłoszenia do wywozu produktów kompensacyjnych uzyskanych z odpowiednich towarów ekwiwalentnych. Termin ten powinien być wyznaczony np. w dniach, tygodniach, miesiącach. Pkt 6 Należy podać: a) współczynnik produktywności, tj. szacunkową, przewidywaną ilość lub procent produktów kompensacyjnych, które można uzyskać w wyniku procesu uszlachetniania z przewidywanej ilości towarów przywożonych, określonej w pkt 3 wniosku; prostym sposobem określenia współczynnika jest metoda ilościowa; jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić współczynnika produktywności, należy podać wstępnie oszacowany współczynnik produktywności albo określić, że współczynnik produktywności zawiera się w przedziale "od... do...", b) normy zużycia, tj. ilość towarów przywożonych zużytą w procesie uszlachetniania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego, np. należy podać, iż na wytworzenie 1 kg cukierków zużywa się 40 dag cukru. Jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić normy zużycia, należy podać wstępnie oszacowaną normę zużycia albo określić, że norma zużycia zawiera się w przedziale "od... do...". Pkt 7 Należy określić procesy, jakim w celu uzyskania produktów kompensacyjnych powinny zostać poddane przywożone towary. Wniosek może dotyczyć jednego lub większej liczby procesów uszlachetniania, np. podmiot gospodarczy działający w branży tekstylnej może złożyć wniosek o wydanie jednego pozwolenia na uszlachetnianie polegające na poddaniu przywożonych surowców przędzeniu i tkaniu oraz uszyciu różnego asortymentu odzieży. Jeżeli, ze względów praktyki gospodarczej, wnioskodawca chce uzyskać oddzielne pozwolenia (np. będzie chciał mieć pozwolenie, które związane będzie z określonym kontraktem) powinien złożyć odrębne wnioski o udzielenie tych pozwoleń. Pkt 8 Należy podać adres. W wypadku gdy proces uszlachetniania będzie odbywał się w kilku miejscach, np. w zakładach kilku producentów, należy wymienić wszystkie te miejsca. Pkt 9 Należy podać termin (np. dwa lata), w ciągu którego wnioskodawca zamierza dokonywać zgłoszeń celnych o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego. Ostatniego zgłoszenia do procedury będzie można dokonać w dniu upływu tego terminu. Pkt 10 Należy zaproponować (wstawiając w odpowiedni kwadrat np. znak "x") jeden z dwóch wymienionych w tym punkcie terminów mając na względzie, iż termin, w którym produkty kompensacyjne mają zostać wywiezione lub powrotnie wywiezione bądź otrzymać inne przeznaczenie celne biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego. Termin wyznaczany stosownie do postanowień art. 125 § 1 Kodeksu celnego, należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach. W wypadku gdy wnioskodawca chce, aby termin, który rozpoczyna swój bieg w danym miesiącu kalendarzowym lub kwartale upływał odpowiednio ostatniego dnia następującego po nim miesiąca kalendarzowego lub kwartału (np. gdy wnioskodawca w ramach procesu uszlachetniania dokonuje w danym miesiącu lub kwartale systematycznych, wielokrotnych przywozów towarów i chce by termin nadania przeznaczenia celnego produktom kompensacyjnym upływał ostatniego dnia kolejnego miesiąca lub kwartału) może zaproponować termin wyznaczany stosownie do postanowień art. 125 § 4 Kodeksu celnego, tj. termin miesięczny albo kwartalny (należy wybrać jeden z tych terminów). Przy wyznaczaniu terminów należy mieć na względzie czas niezbędny na przeprowadzenie czynności związanych z uszlachetnianiem i zbytem produktów kompensacyjnych, ponieważ elementy te weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczeniu terminu w pozwoleniu. Pkt 11 Należy podać (np. wstawiając w odpowiedni kwadrat znak "x") na podstawie jakich środków będzie można stwierdzić, że towary przywożone lub towary ekwiwalentne weszły w skład produktów kompensacyjnych. Pkt 12 Należy zaproponować urząd lub urzędy: objęcia i zakończenia oraz urząd kontrolny. Urząd objęcia jest to urząd lub urzędy celne, w których towary mogą być zgłaszane do procedury. Można wskazać w zależności od potrzeb jeden lub kilka urzędów, w których będą zgłaszane towary. Jeżeli wnioskodawca wybierze kilka urzędów i organ celny następnie wymieni je w pozwoleniu, nie oznacza to, iż towary muszą zostać obowiązkowo zgłoszone we wszystkich urzędach; poszczególne partie towarów będzie można zgłosić w którymkolwiek z tych urzędów celnych. We wniosku można określić urząd ogólnie, np. Urząd Celny w Warszawie (w takim wypadku organ celny określi urząd celny objęcia bardziej precyzyjnie w pozwoleniu) lub wskazując wybrany oddział lub posterunek. Urząd kontrolny będzie kontrolował procedurę uszlachetniania. Należy zaproponować urząd celny położony na obszarze właściwości miejscowej organu celnego wydającego pozwolenie (np. jeżeli wniosek jest skierowany do Dyrektora Urzędu Celnego w Warszawie, można wskazać Urząd Celny w Warszawie albo określony oddział tego urzędu). Urząd zakończenia jest to urząd lub urzędy celne, w których towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego tę procedurę (patrz wskazówki odnoszące się do urzędu objęcia). Proponując urząd objęcia, kontrolny i zakończenia należy mieć na względzie regulacje zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia urzędów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych (Dz. U. Nr 73, poz. 818). Pkt 13 Należy podać datę wydania, numer pozwolenia oraz wskazać organ, który wydał pozwolenie. Pkt 14 W wypadku gdy dane zawarte we wniosku zostały określone w sposób szacunkowy, w punkcie tym wnioskodawca powinien zamieścić oświadczenie wskazujące, iż w chwili składania wniosku nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych, produktów kompensacyjnych, współczynnika produktywności i norm zużycia. Jeżeli w chwili składania wniosku nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych lub produktów kompensacyjnych, w wypadkach uzasadnionych procesem uszlachetniania, rodzajem prowadzonej działalności, charakterem towaru, wymogami kontraktu lub przyczynami gospodarczymi, w punkcie tym wnioskodawca powinien zamieścić oświadczenie wraz z podaniem przyczyn. Jeżeli w chwili składania wniosku, wnioskodawca nie może określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, współczynnika produktywności lub normy zużycia albo określenie współczynnika produktywności lub normy zużycia jest znacznie utrudnione, powinien wraz z podaniem przyczyn oświadczyć, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła. Ponadto należy podać inne informacje, które zdaniem wnioskodawcy mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego. Pkt 15 Należy wymienić wszystkie dołączone do wniosku załączniki, a w szczególności: 1) opis procesu uszlachetniania czynnego, 2) informację czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym, a w wypadku gdy wnioskodawcą jest osoba prowadząca działalność gospodarczą także: 3) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 4) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON albo numeru PESEL, jeżeli wnioskodawcą jest osoba, która nie podlega obowiązkowi wpisania do systemu identyfikacji podmiotów gospodarki narodowej REGON, 5) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP. Wniosek powinien zostać podpisany przez wnioskodawcę. W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel. Załącznik nr 12 Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja Załącznik nr 16 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 17 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 18 WYKAZ PRODUKTÓW KOMPENSACYJNYCH ORAZ WYKAZ PROCESÓW USZLACHETNIANIA DO OBLICZANIA NALEŻNOŚCI PRZYWOZOWYCH WŁAŚCIWYCH DLA TYCH PRODUKTÓW Lp.Kod PCN i nazwa produktów kompensacyjnychProcesy uszlachetniania, w wyniku których powstają produkty kompensacyjne 123 1ex Dział 2Podroby jadalneKażda obróbka i przetworzenie 20511 9980 9Odpady powstałe w wyniku operacji wymienionych w kolumnie 3Porcjowanie mięsa zwierzęcego z działu 1 30209 00 11 lub 0209 00 19Podskórny tłuszcz wieprzowyUbój trzody chlewnej; obróbka i przetworzenie mięsa 40209 00 30Tłuszcz wieprzowyUbój trzody chlewnej; obróbka i przetwarzanie mięsa 50511 91 10 0Odpady powstałe w wyniku operacji wymienionych w kolumnie 3Cięcie mrożonych bloków filetów 60511 91 10 0Odpady powstałe w wyniku operacji wymienionych w kolumnie 3Wędzenie i cięcie ryb na płaty 7ex 0404SerwatkaPrzetwarzanie świeżego mleka 8ex 0404Serwatka w proszku, nie zawierająca dodatku cukruWytwarzanie laktozy z zagęszczonej serwatki 9ex 0407 00Jaja zapłodnioneInkubacja i wylęg piskląt jednodniowych 100502Szczecina i sierść świń lub dzików; sierść borsuka i inna sierść do wyrobu szczotek i pędzli; odpady takiej szczeciny i sierściKażda obróbka i przetworzenie 110503 00 00 0Włosie końskie i odpady z niego, nawet ułożone na warstwie lub pomiędzy dwoma warstwami innych materiałówKażda obróbka i przetworzenie 120504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierzęce (oprócz rybich) całe lub w kawałkachUbój i podział zwierząt z działu 1 13ex 0505 90 00 0Proszek i odpady z piór lub części piórKażda obróbka i przetworzenie 140506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane;, proszek i odpadki tych produktówKażda obróbka i przetworzenie 15ex 0507Rogi, rogi jelenie, kopyta, paznokcie, szpony i dzioby, nie obrobione lub tylko przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu oraz odpadki i proszek tych produktów, fiszbiny wielorybów i podobnych zwierząt, nie obrobione lub tylko przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu oraz sierść i odpady tych produktówKażda obróbka lub przetworzenie 16ex 0508 00 00 0Proszek i odpady pustych skorupKażda obróbka i przetworzenie 17ex 0508 00 00 0Skorupy krewetekObieranie krewetek ze skorupy 18ex 0510 00 00 0Produkty zwierzęce, świeże, chłodzone lub mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane w rodzaju używanych do przygotowania produktów farmaceutycznychUbój i podział zwierząt z działu 1 190511 91 10Odpady rybieKażda obróbka i przetworzenie 20ex 0511 99 80 9Głowizna nie nadająca się do spożyciaUbój i podział zwierząt z działu 1 21ex 0511 99 80 9KrewUbój zwierząt z działu 1 22ex 0511 99Odpady powstałe w wyniku operacji wymienionych w kolumnie 3Ubój zwierząt z działu 1 oraz wszelkiego rodzaju przerób i przetwarzanie mięsa 23ex 0511 99 80 9Skorupy jajOddzielanie jaj od skorupek 24ex 0511 99 10Odpady skóryZdejmowanie skóry z mięsa wieprzowego 25ex Dział 23Odpadki warzywCięcie, cięcie na plasterki, łamanie, proszkowanie oraz mieszanie towarów z pozycji 0712 26ex Dział 23Odpadki roślin strączkowychCięcie, cięcie na plasterki, łamanie i proszkowanie towarów z pozycji 0713 27ex 0901Kawa łamanaPrzetworzenie lub obróbka surowej kawy 280901 90 10 0Łupinki i łuskiPalenie surowej kawy 29ex 0902 20 00 lub ex 0902 40 00Proszek herbatyPrzetworzenie i obróbka surowej herbaty; pakowanie w torebki 30ex Dział 23Odpadki paprykiCzyszczenie, rozgniatanie, mielenie i przesiewanie suszonych owoców z rodzaju Capsicum 311006 40 00 0Ryż łamanyObróbka lub przetworzenie ryżu 32ex 1104Ziarna zbóż, nie obrobione inaczej niż przez śrutowanieObróbka lub przetworzenie zbóż 331104 30Zarodki zbóż, całe, miażdżone, płatkowane lub mieloneObróbka lub przetworzenie zbóż 341109 00 00 0Gluten pszenny, suszony lub nieObróbka lub przetworzenie pszenicy 35ex 1209Odpady nasion buraków (nasiona łamane, bezpłodne, nasiona o niewielkiej zdolności rozrodczej lub nasiona nie nadające się do siewu mechanicznego)Czyszczenie, przesiewanie, polerowanie lub przemywanie buraków cukrowych 36ex 1213 00 00 0Słoma i plewy zbóż, nie preparowane lub siekane, ale nie przygotowane inaczejObróbka lub przetworzenie zbóż 37ex 1501 00Smalec i inne tłuszcze wieprzoweUbój trzody chlewnej 381502 00Tłuszcze wołowe, owcze i kozieUbój bydła, owiec i kóz, obróbka i przetworzenie mięsa 39ex 1504Oleje rybieFiletowanie ryb 401506 00 00 0Pozostałe oleje i tłuszcze zwierzęceUsuwanie tłuszczu z mięsa, kości i odpadów 411515 21 90 0Olej kukurydzianyPrzetworzenie kukurydzy 42ex 1520 00 00 0Gliceryna surowaRozkład i rafinacja tłuszczy i olejów z działu 15 43ex 1522 00Pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych oraz wosków zwierzęcych lub roślinnychKażda obróbka i przetworzenie 44ex 1522 00 39 0StearynaRafinacja tłuszczów i olejów z działu 15 45ex 1522 00 91 0 ex 1522 00 99 0Wosk zawierający szlam olejowy i męty olejowe oraz olej zawierający ziemię fulerskąOczyszczanie, odkwaszenie, bielenie ciekłych olejów roślinnych 46ex 1702 30 i ex 1702 40Odpady z krystalizacji cukru skrobiowegoPrzetworzenie kukurydzy w glukozę 471703 10 00 0Melasy trzcinowePrzetwarzanie cukrów 481802 00 00 0Kakaowe niski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakaoKażda obróbka i przetworzenie 49ex 2102DrożdżeProdukcja piwa 50ex 2208 90 91 0, ex 2208 90 99 0Przedgon i podgon z destylacji (alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.) i wino destylowane (przedgon i pogon z destylacji, niestężone)Destylacja surowego alkoholu etylowego lub wina 51ex Dział 23Pozostałości i odpadki przemysłu spożywczegoKażda obróbka i przetworzenie 522401 30 00 0Łodygi, żyłki liści, odpady tytonioweWyrób papierosów, cygaretek i cygar oraz tytoniu do palenia; mieszanki tytoniowe 532525 30 00 0Odpadki mikiKażda obróbka i przetworzenie 542619 00Żużel (z wyjątkiem granulowanego), zgorzeliny i inne odpady z produkcji żeliwa i staliKażda obróbka i przetworzenie 552620Popioły i pozostałości (inne niż z produkcji stali), zawierające metale lub ich związkiKażda obróbka i przetworzenie 562621 00 00 0Inny żużel i popiół, także popiół z wodorostów morskich (kelp)Każda obróbka i przetworzenie 57ex 2705 00 00 0GazKoksowanie węgla 58ex 2706 00 00 0Smoła destylowana z węgla i inne smoły mineralne, włączając oraz smoły mieszane częściowo destylowaneKoksowanie węgla 59ex 2707Przedgon i pozostałości destylacjiDestylacja fenoli 60ex 2711 29 00 0Gaz z procesu odwodorowania i pozostałe węglowodory gazoweWytwarzanie polistyrenu z benzenu etylowego 612712 10 10 0Wazelina surowaRafinacja surowej parafiny 62ex 2712 90Pozostałe woski mineralne, nawet barwioneKażda obróbka i przetworzenie 63ex 2713Bitumy naftowe, koks naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznychKażda obróbka i przetworzenie 642806 10 00 0Kwas chlorowodorowyWytwarzanie różnych produktów chemicznych z fluorytu, fluorowodoru, 2,6-dwuizopropyloaniliny i acetanilidu dwuizopropyloaniny 652807 00 10 0Kwas siarkowyWytwarzanie sulfonamidów 662811 21 00 0Dwutlenek węgla1. Produkcja piwa 2. Produkcja alkoholu etylowego i napojów alkoholowych 67ex 2811 19 80 0Kwas fluorokrzemowyPrzetwarzanie fluorytu i fluorowodoru 68ex 2812 10 18 0Czterochlorek krzemuWytwarzanie silanów (krzemowodorów), silikonów i ich pochodnych z krzemu 692825 90 11 0 i 2825 90 19 0Wodorotlenek wapniaPrzetwarzanie węglika wapniowego w acetylen i cyjanamid wapniowy 702833 29 50 0Siarczan żelazaWytwarzanie walcowanych na zimno blach żelaznych lub stalowych, ze zwojów 71ex 2833 29 90 0Siarczan wapniaPrzetworzenie fluorytu w fluorowodór 72ex 2846 90 00 0Tlenek gadolinuOdzyskiwanie galu i tlenku galu ze złomu (przetwarzanie odpadów związków tlenku gadolinu /galu/ Gd3Ga5O12) 732902 30 90 0ToluenWytwarzanie polistyrenu z benzenu etylowego 74ex 2902 90 80 0Alfa-metylostyrenWytwarzanie acetonu lub fenolu z kumenu 752903Chlorowcowane pochodne węglowodorówWytwarzanie produktów na bazie fluorowodoru 762904Sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne węglowodorów, także chlorowcowaneWytwarzanie produktów na bazie fluorowodoru 772905 11 00 0MetanolWytwarzanie alkoholi tłuszczowych z oleju kokosowego lub włókien poliesteru 782909Etery, eteroalkohole i pozostałe produkty z pozycji 2909Wytwarzanie produktów na bazie hydrochinonu 792915 21 00 0Kwas octowyWytwarzanie witamin z bezwodnika octowego 80ex 3503 00Odpady żelatynyPrzetwarzanie żelatyny farmaceutycznej w kapsułki 81ex 3801 10 00 0Pył z grafitu sztucznegoWytwarzanie elektrod grafitowych do elektrycznych pleców do wytapiania 82ex 3805 90 00 0Surowy dwupentenWytwarzanie wodorotlenków pinenu, (1R, 2R, 4R) octanu bornylu (octan izobornylu), kamfory lub kamfenu z alfa-pinenu 83ex 3806 90 00 0Spirytus kalafoniowy i olejki kalafonioweWytwarzanie mydeł żywicznych sodowych i kalafonii potasowej 84ex 3815Nie nadające się do użytku katalizatoryWytwarzanie katalizatorów z krzemu glinu 853823 12 00 0 i ex 3823 13 00 0Przemysłowe kwasy tłuszczowe, kwaśne oleje z rafinacji1. Rafinacja tłuszczy i olejów z działu 15 2. Destylacja frakcyjna kwasów tłuszczowych 863823 11 00 0Kwas stearynowyWytwarzanie kwasu erukowego 87ex 3824 90 61 0Zanieczyszczona penicylina (pozostałości z przesiewania)Wytwarzanie lekarstw 88ex 3824 90 95 0Oleje fuzloweProdukcja alkoholu etylowego i napojów alkoholowych 89ex 3824 90 95 0Oleje kamforoweWytwarzanie kamfory z alfa-pinenu 90ex 3824 90 95 0Pozostałości dekofeinizacji (mieszanina wosku kawy, surowej kofeiny i wody)Dekofeinizacja kawy 91ex 3824 90 95 0Pozostałości prażenia gipsuWytwarzanie fluorowodoru, fluorków i kriolitu z fluorytu 92ex 3824 90 95 0Melasa pozbawiona cukruWytwarzanie kwasu cytrynowego z białego cukru 93ex 3824 90 95 0Pozostałości po przetworzeniu sorbozyWytwarzanie kwasu askorbinowego z glukozy 94ex 3824 90 95 0Roztwory siarczanu sodowegoWytwarzanie kwasu dwuhydroksystearynowego z surowego oleju rycynowego 95ex 3824 90 95 0Pozostałości z produkcji kumenuWytwarzanie acetonu, fenolu i alfa-metylostyrenu 96ex 3824 90 95 0PozostałościWytwarzanie 1,4-butanodiolu i tetrahydrofuranu z metanolu i wytwarzanie pentano 1,5-diolu oraz sześcio-1,6-dilolu z mieszaniny diolu 97ex 3824 90 95 0Odpady, mieszanki zmieszane z kofeiną, woskiem kawy, wodą i zanieczyszczeniamiDekofeinizacja i specyficzna obróbka mająca na celu złagodzenie stymulujących właściwości surowej kawy 98ex 3824 90 95 0Glukonmycel i ług macierzystyWytwarzanie kwasu glukonowego, jego soli i estrów, z syropu z glukozy 99ex 3915Resztki i odpady tworzyw sztucznychKażda obróbka i przetworzenie 100ex 4004 00 00 0Odpady i skrawki kauczuku nieutwardzonego; resztki z kauczuku nieutwardzonego nadające się jedynie do odzyskania kauczukuKażda obróbka i przetworzenie 1014017 00 10 0Resztki, odpady i proszek z kauczuku utwardzonegoKażda obróbka i przetworzenie 102ex 4101 i 4103Surowe skóry i skórki (świeże, solone, suszone, wapnowane, piklowane nawet dwojone) wyłączając skóry owcze z wełnąZdejmowanie skóry ze zwierząt z działu 1 103ex 4104 39 10 0Ścinki skór bydlęcych (nadające się jeszcze do produkcji wyrobów ze skóry)Każda obróbka i przetworzenie 104ex 4110 00 00 0Skrawki i pozostałe odpady skóry wyprawionej lub skóry pergaminowanej, nie nadające się do produkcji artykułów skórzanych; pył, proszek i mąka skórzanaKażda obróbka i przetworzenie 105ex 4302 20 00 0Kawałki i ścinki skór futerkowych, garbowane lub wykończone, nie połączoneWytwarzanie artykułów futrzarskich 106ex Dział 44Odpady i ścinki drewniane, włączając pył drewnianyKażdy obróbka i przetworzenie 107ex 4501Odpady korkaKażda obróbka i przetworzenie 108ex 4707Makulatura z papieru i tektury; odpady z papieru i tektury nadające się wyłącznie do produkcji papieruKażda obróbka i przetworzenie 109ex Sekcja XITkaniny i dzianiny, wykończeniowe, z widocznymi wadami (tzw. "towary drugiego gatunku")Obróbka i przetworzenie tkanin i dzianin wszelkiego rodzaju 110ex 5003Odpady jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, wyczeski i szarpanka rozwłókniona)Każda obróbka i przetworzenie 111ex 5103Odpady z wełny owiec lub jagniąt lub z pozostałej lub sierści zwierzęcej (cienkiej albo grubej), z wyłączeniem odpadów szarpanych lub rozwłóknionychKażda obróbka i przetworzenie 1125104 00 00 0Odpady z wełny owiec lub jagniąt lub innej sierści, zwierzęcej (cienkiej albo grubej), szarpane lub rozwłóknione (włączając szarpane lub rozwłóknione szmaty)Każda obróbka lub przetworzenie 113ex 5202Odpady bawełniane (włączając szarpane lub rozwłóknione szmaty nie zgrzeblone lub czesane)Każda obróbka i przetworzenie 114ex 5301Pakuły i odpady lniane (włączając szarpane lub rozwłóknione szmaty)Każda obróbka i przetworzenie 115ex 5302Pakuły i odpady konopi siewnych (łącznie z szarpanymi lub rozwłóknionymi szmatami lub linami)Każda obróbka i przetworzenie 116ex 5303Odpady i pakuły z juty i innych łykowych włókien przędnych (z wyłączeniem lnu, konopi i rumii)Każda obróbka i przetworzenie 117ex 5304Odpady włókien sizalowych i innych włókien przędnych z rodzaju "agave"Każda obróbka i przetworzenie 118ex 5305Pakuły i odpady konopii manilskich (łącznie z szarpanymi lub rozwłóknionymi szmatami lub linami)Każda obróbka i przetworzenie 119ex 5305Pakuły i odpady ramii (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną)Każda obróbka i przetworzenie 120ex 5503 i ex 5504Włókna akrylowe i wiskozowe (niskiej jakości z widocznymi wadami)Wytwarzanie włókien przędnych akrylowych lub wiskozowych 1215505Odpady (łącznie z odpadami przędzy i szarpane lub rozwłóknione szmaty) lub włókna chemiczne (ciągle lub nieciągle), nie zgrzeblone, nie czesane lub inaczej przygotowane do przędzeniaKażda obróbka i przetworzenie 1226310Szmaty zużyte lub nowe, odpady szpagatu, powrozów, lin i linek i zużyte wyroby ze szpagatu, powrozów lin i linekKażda obróbka i przetworzenie 1237001 00 10 0Odpady szklane (stłuczki)Każda obróbka i przetworzenie 124ex 7001Odpady z włókien szklanych ciągłychTkanie 125ex 7019Tkaniny z włókien szklanych z widocznymi wadamiTkanie z włókna szklanego 1267105Pył i proszek z kamieni naturalnych lub syntetycznych, szlachetnych lub półszlachetnychKażda obróbka i przetworzenie 127ex 7112Zmiotki złota, srebra oraz jubilerskie, pozostałości i inne odpady i skrawki metali szlachetnychKażda obróbka i przetworzenie 128ex 7202 21 i ex 7202 29Pozostałości z przesiewania żelazokrzemuWytwarzanie czterochlorku krzemu i dwutlenku krzemu 1297204Odpady i złom żeliwa i staliKażda obróbka lub przetworzenie 1307204Odpady stali niestopowej powstałe w wyniku cięcia szerokich taśm walcowanych na gorącoWytwarzanie blachy walcowanej na gorąco z wlewków z płyt walcowanych ze stali niestopowej 1317204Odpady sztab ze stali stopowej, powstałe w wyniku cięcia, do ponownego użytkuWytwarzanie wkrętów śrub, sworzni lub nakrętek ze sztab ze stali stopowej 1327204Odpady stali stopowej pochodzące z cięcia szerokich taśm walcowanych na gorącoWytwarzanie szerokich taśm walcowanych na gorąco z wlewków ze stali stopowej 1337204Odpady stali stopowej pochodzące z cięcia blachy z tzw. stali "elektrycznej"Wytwarzanie transformatorów z blachy "elektrycznej" 1347204Odpady stali stopowej pochodzące z cięcia obręczy i taśm ze stali "elektrycznej"Wytwarzanie transformatorów z obręczy i taśm ze stali "elektrycznej" 135ex 7308Prowadnice metalowe ze spoinami (zgrzeinami)Wytwarzanie prowadnic metalowych z obręczy lub taśm 1367404 00Odpady miedzi i złomKażda obróbka i przetworzenie 1377503 00Odpady niklu i złomKażda obróbka i przetworzenie 1387602 00Odpady aluminium i złomKażda obróbka i przetworzenie 1397802 00Odpady ołowiu i złomKażda obróbka i przetworzenie 140ex 7804 11 00 0Przeznaczone do ponownego użytku odpady folii ołowianej pokrywanej obustronnieWytwarzanie folii ołowianej pokrywanej obustronnie, do użytku w fotografii, z arkuszy winylu i pokrywanego papieru 1417902 00 00 0Odpady cynku i złomKażda obróbka i przetworzenie 1428002 00 00 0Odpady cyny i złomKażda obróbka i przetworzenie 1438101 91 90 0Odpady i złom wolframuKażda obróbka i przetworzenie 1448102 91 90 0Odpady i złom molibdenuKażda obróbka i przetworzenie 1458103 10 90 0Odpady i złom tantaluKażda obróbka i przetworzenie 1468104 20 00 0Odpady i złom magnezu (wyłączając wióry o jednolitych rozmiarach)Każda obróbka i przetworzenie 147ex 8105, ex 8106, ex 8107, ex 8108, ex 8109, ex 8110, ex 8111 i ex 8112Odpady i złom metali nieszlachetnychKażda obróbka i przetworzenie 148ex Dział 84, ex Dział 85, ex 8708, ex Dział 90Części zdemontowane i uszkodzone podczas procesu uszlachetniania lub które stały się bezużyteczne podczas uszlachetnianiaWytwarzanie maszyn i urządzeń mechanicznych, pojazdów, wyposażenia elektrycznego, przyrządów pomiarowych, kontrolnych oraz precyzyjnych, jak również ich modyfikacja lub dostosowanie do innych norm technicznych 149Działy 84, 85, 86, 88 i 90Części i części zamienne jak również części maszyn, urządzeń, pojazdów szynowych, statków powietrznych i innych urządzeńNaprawa lub przegląd (regulacja i czyszczenie metodami elektrycznymi lub mechanicznymi) oraz doprowadzenie do stanu używalności (wymiana części roboczych) maszyn, urządzeń, pojazdów szynowych, statków powietrznych i innych urządzeń 1508708, 8413Części i akcesoria do pojazdów samochodowychPrzystosowanie pojazdów samochodowych do celów specjalnych Załącznik nr 19 WYKAZ TOWARÓW ORAZ RODZAJE PROCESÓW PRZETWARZANIA, WOBEC KTÓRYCH STOSUJE SIĘ PROCEDURĘ PRZETWARZANIA POD KONTROLĄ CELNĄ Lp.Towary, które mogą być przetwarzane pod kontrolą celnąDopuszczone przetwarzania 1Wszelkiego rodzaju towaryPrzetwarzanie w próbki, wzory i materiały przeznaczone do reklamy lub akwizycji 2Wszelkiego rodzaju towaryProcesy mające na celu odzyskanie surowców wtórnych 3Wszelkiego rodzaju towaryOdzyskiwanie części lub komponentów 4Wszelkiego rodzaju towaryOddzielenie lub zniszczenie uszkodzonych części 5Wszelkiego rodzaju towary stanowiące półprodukty lub surowcePrzetwarzanie na podzespoły elektroniczne 6Półprodukty do produkcji kabli gotowych z działów: 39, 74, 90 taryfy celnejPrzetwarzanie na produkty gotowe z pozycji 8544 taryfy celnej 7Surowce z pozycji 4002, 4003 taryfy celnejPrzetwarzanie na wyroby przemysłu gumowego 8Surowce i półprodukty farmaceutyczne z działów: 28 i 29 taryfy celnejPrzetwarzanie na produkty z działu 30 taryfy celnej, tj. leki gotowe 9Surowce i półprodukty włókiennicze z działu 55, z kodu PCN 5503 20 00 0 taryfy celnejPrzetwarzanie na nici do szycia z podpozycji 5508 10 taryfy celnej Załącznik nr 20 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 21 Ilustracja Załącznik nr 22 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 23 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 24 Ilustracja Załącznik nr 25 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 26 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 27 WYPOSAŻENIE DLA PRASY, RADIOFONII I TELEWIZJI 1) Wyposażenie dla prasy: a) komputery osobiste, b) telekopiarki, c) maszyny do pisania, d) kamery wszystkich rodzajów, e) aparaty służące do transmisji, nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe, f) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane, g) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo, h) wyposażenie oświetleniowe, w szczególności reflektory, transformatory, statywy, i) akcesoria, w szczególności kasety, fotometry, obiektywy, statywy, akumulatory, pasy transmisyjne, urządzenia do ładowania akumulatorów, monitory, 2) Wyposażenie dla radiofonii: a) wyposażenie telekomunikacyjne, w szczególności nadajniki-odbiorniki lub nadajniki radiowe, końcówki przyłączane do sieci lub kabla, połączenia satelitarne, b) wyposażenie służące do emisji sygnałów częstotliwości słyszalnej, w szczególności aparatura do nagrywania dźwięku, nagrywania i odtwarzania, c) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo, d) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, mikrofony, stoły mikserskie, taśmy magnetofonowe dla dźwięku, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia do ładowania akumulatorów, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne, e) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane. 3) Wyposażenie dla telewizji: a) kamery telewizyjne, b) aparatura dla telekina, c) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, d) aparaty służące do transmisji i retransmisji, e) urządzenia dla łączności, f) urządzenia służące do nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetofony, magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe, g) wyposażenie oświetleniowe, w szczególności reflektory, transformatory, statywy, h) wyposażenie dla montażu, i) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, obiektywy, światłomierze, statywy, urządzenia do ładowania akumulatorów, kasety, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne, j) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane, w szczególności czołówki filmów, sygnały wywoławcze stacji, wstawki muzyczne, k) kopie zdjęć filmowych dziennej produkcji, l) instrumenty muzyczne, kostiumy, dekoracje i inne rekwizyty teatralne, estradowe. 4) Pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów. Załącznik nr 28 WYPOSAŻENIE KINEMATOGRAFICZNE 1) kamery wszystkich rodzajów, 2) instrumenty i aparaty służące do pomiarów i kontroli technicznej, w szczególności oscylografy, systemy kontroli magnetofonów i magnetowidów, mierniki uniwersalne, skrzynki i torby na narzędzia, generatory sygnałów wideo, 3) najazdy i żurawie kamerowe, 4) sprzęt oświetleniowy, w szczególności reflektory, transformatory, statywy, 5) sprzęt dla montażu, 6) aparaty służące do nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, w szczególności magnetofony, magnetowidy, odtwarzacze wideo, mikrofony, stoły mikserskie, zestawy głośnikowe, 7) nośniki dźwięku lub obrazu, czyste lub zapisane, w szczególności czołówki filmów, sygnały wywoławcze stacji, wstawki muzyczne, 8) kopie zdjęć filmowych dziennej produkcji, 9) akcesoria, w szczególności zegary, chronometry, busole, mikrofony, stoły mikserskie, taśmy magnetyczne, zespoły prądnicze, transformatory, baterie i akumulatory, urządzenia do ładowania akumulatorów, urządzenia grzewcze, klimatyzacyjne i wentylacyjne, 10) instrumenty muzyczne, kostiumy, dekoracje i inne rekwizyty teatralne, estradowe, 11) pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów. Załącznik nr 29 WYPOSAŻENIE ZAWODOWE 1) Wyposażenie do montażu, prób uruchomienia, kontroli, sprawdzenia, konserwacji lub naprawy maszyn, instalacji środków transportu: a) narzędzia, b) sprzęt i aparaty służące do pomiarów, sprawdzenia lub kontroli temperatury, ciśnienia, odległości, wysokości, powierzchni, szybkości itp., łącznie z aparatami elektrycznymi, w szczególności woltomierze, amperomierze, kable pomiarowe, komparatory, transformatory, rejestratory itp. oraz wzorce pomiarowe, c) aparaty i sprzęt do fotografowania maszyn i instalacji podczas lub po ich zmontowaniu, d) aparaty do kontroli technicznej statków. 2) Wyposażenie potrzebne handlowcom, specjalistom z zakresu naukowej lub technicznej organizacji pracy, z zakresu wytwórczości, księgowości oraz osobom wykonującym podobne zawody: a) komputery osobiste, b) maszyny do pisania, c) aparaty do transmisji, nagrywania lub odtwarzania dźwięku lub obrazu, d) przyrządy i aparaty służące do liczenia. 3) Wyposażenie potrzebne specjalistom mającym za zadanie wykonanie pomiarów topograficznych lub prac związanych z badaniem gruntu pod względem geofizycznym: a) przyrządy i aparaty miernicze, b) sprzęt wiertniczy, c) aparaty służące do transmisji i łączności. 4) Wyposażenie niezbędne specjalistom mającym za zadanie zwalczanie zanieczyszczenia środowiska. 5) Przyrządy i aparaty potrzebne lekarzom, weterynarzom, położnym oraz osobom wykonującym podobne zawody. 6) Wyposażenie potrzebne specjalistom z dziedziny archeologii, paleontologii, geografii, zoologii. 7) Wyposażenie potrzebne artystom, zespołom teatralnym i orkiestrom, w szczególności wszelkie przedmioty używane do przedstawień, instrumenty muzyczne, dekoracje i kostiumy. 8) Wyposażenie potrzebne prelegentom w celu ilustrowania swoich prelekcji. 9) Wyposażenie niezbędne podczas podróży odbywanej w celu robienia fotografii, w szczególności aparaty fotograficzne wszystkich rodzajów, kasety, światłomierze, obiektywy, statywy, akumulatory, pasy transmisyjne, urządzenia do ładowania akumulatorów, monitory, sprzęt oświetleniowy, kolekcje mody i wyposażenie dla modeli. 10) Pojazdy przeznaczone lub specjalnie przystosowane do wyżej wymienionych celów, w szczególności wozy kontroli technicznej, samochody-warsztaty, samochody-laboratoria. Załącznik nr 30 MATERIAŁY REKLAMUJĄCE TURYSTYKĘ 1. Przedmioty przeznaczone do wystawiania w biurach państwowych agencji turystycznych lub w innych lokalach, w szczególności, obrazy i rysunki, fotografie i oprawione powiększenia fotograficzne, książki na temat sztuki, malowidła, ryciny lub litografie, rzeźby, gobeliny i inne podobne dzieła sztuki. 2. Wyposażenie wystaw, w szczególności witryny, stojaki i podobne przedmioty, włącznie z wyposażeniem elektrycznym lub mechanicznym niezbędnym do ich funkcjonowania. 3. Filmy dokumentalne, płyty, nagrane taśmy magnetyczne i inne rejestracje dźwięku, przeznaczone do prezentacji na bezpłatnych seansach, za wyjątkiem tych, które dotyczą reklamy handlowej i tych, które znajdują się w bieżącej sprzedaży na polskim obszarze celnym. 4. Sztandary, w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem. 5. Dioramy, makiety, przezrocza, płyty, negatywy fotograficzne. 6. Egzemplarze wzorcowe wyrobów rzemiosła ludowego w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem, stroje ludowe i inne podobne przedmioty o charakterze folklorystycznym. Załącznik nr 31 RZECZY OSOBISTEGO UŻYTKU PODRÓŻNYCH ORAZ TOWARY PRZYWOŻONE W CELACH SPORTOWYCH 1. Rzeczy osobistego użytku podróżnych: 1) ubrania, 2) artykuły toaletowe, 3) biżuteria osobista, 4) aparaty fotograficzne i kamery filmowe wraz z filmami i wyposażeniem do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem, 5) przenośne rzutniki do przezroczy lub filmów wraz z przezroczami i filmami do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem, 6) kamery wideo i przenośne urządzenia do rejestracji wideo wraz z taśmami do nich, w ilościach uzasadnionych ich przeznaczeniem, 7) przenośne instrumenty muzyczne, 8) przenośne gramofony wraz z płytami, 9) przenośne urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku, włącznie z dyktafonami, wraz z taśmami, 10) przenośne radioodbiorniki, 11) przenośne odbiorniki telewizyjne, 12) przenośne maszyny do pisania, 13) przenośne maszyny do liczenia, 14) przenośne komputery osobiste, 15) lornetki, 16) samochody dziecięce, 17) wózki inwalidzkie, 18) sprzęt i wyposażenie sportowe takie jak namioty i inny sprzęt kempingowy, sprzęt wędkarski, sprzęt alpinistyczny, sprzęt do nurkowania, broń łowiecka wraz z nabojami, rowery nie wyposażone w silnik, kanadyjki i kajaki o długości nie przekraczającej 5,5 m, narty, rakiety tenisowe, deski do surfingu, deski żaglowe, sprzęt do golfa, lotnie, paralotnie, 19) przenośne aparaty do dializy i podobny sprzęt medyczny oraz wyposażenie do tej aparatury, 20) inne artykuły przeznaczone do osobistego użytku. 2. Towary przywożone w celach sportowych: 1) sprzęt lekkoatletyczny, w szczególności: a) płotki, b) oszczepy, dyski, tyczki, kule, młoty, 2) sprzęt do gier w piłkę, w szczególności: a) wszelkiego rodzaju piłki, b) rakiety, pałki, kije i inne podobne przedmioty, c) wszelkiego rodzaju siatki, d) szkielety bramek, 3) sprzęt do sportów zimowych, w szczególności: a) narty i kijki, b) łyżwy, c) sanki i bobsleje, d) sprzęt do curlingu, 4) ubrania, buty, rękawice sportowe i nakrycia głowy, przeznaczone do uprawiania sportu, 5) sprzęt do sportów wodnych, w szczególności: a) kanadyjki i kajaki, b) łodzie żaglowe, wiosłowe, żagle i wiosła, c) deski surfingowe i żagle, 6) pojazdy, w szczególności: a) samochody, b) motorowery, c) łodzie motorowe, 7) sprzęt przeznaczony na wszelkiego rodzaju imprezy, w szczególności: a) strzelecka broń sportowa i amunicja, b) rowery nie wyposażone w silniki, c) łuki i strzały, d) sprzęt szermierczy, e) sprzęt gimnastyczny, f) busole i kompasy, g) maty i plansze do sportów walki, h) sprzęt do podnoszenia ciężarów, i) sprzęt jeździecki, sulki, j) paralotnie, lotnie, deski żaglowe, k) sprzęt do wspinaczki, l) kasety z nagraną muzyką mającą służyć jako podkład w czasie pokazów, 8) wyposażenie dodatkowe, w szczególności: a) urządzenia do pomiarów i podawania wyników, b) urządzenia do wykonywania analizy krwi i moczu. Załącznik nr 32 CELE, DO KTÓRYCH REALIZACJI MOŻE BYĆ PRZYWOŻONY SPRZĘT I ŻYWE ZWIERZĘTA WSZELKICH GATUNKÓW Sprzęt i żywe zwierzęta wszelkich gatunków mogą być przywożone w celu: 1) ujeżdżenia, 2) treningu, 3) reprodukcji, 4) podkuwania lub ważenia, 5) leczenia weterynaryjnego, 6) przeprowadzania prób, 7) udziału w imprezach o charakterze publicznym, wystawach, konkursach, zawodach lub pokazach, 8) udziału w spektaklach, 9) wyjazdów o charakterze turystycznym, włącznie ze zwierzętami domowymi towarzyszącymi podróżnym, 10) wykonywania określonych zadań, w szczególności przez psy lub konie policyjne, psy do poszukiwań, psy przewodnicy, 11) akcji ratunkowych, 12) wypasu, 13) wykonywania pracy lub transportu, 14) wykorzystania do celów medycznych. Załącznik nr 33 WYPOSAŻENIE NAUKOWE I MATERIAŁY PEDAGOGICZNE 1. Urządzenia do rejestracji lub odtwarzania dźwięku lub obrazu: a) rzutniki do przezroczy lub filmów, b) projektory filmowe, c) aparaty do retroprojekcji i episkopy, d) magnetofony, magnetowidy i sprzęt wideo, e) zamknięte sieci telewizyjne. 2. Nośniki dźwięku i obrazu: a) przezrocza, filmy i mikrofilmy, b) filmy kinowe, c) nagrania dźwiękowe, w szczególności taśmy magnetyczne, płyty, d) taśmy wideo. 3. Wyposażenie specjalistyczne: a) wyposażenie bibliograficzne i audiowizualne dla bibliotek, b) biblioteki obwoźne, c) laboratoria językowe, d) sprzęt do tłumaczeń symultanicznych, e) mechaniczne i elektroniczne, programowane urządzenia do nauczania, f) przedmioty specjalnie przeznaczone do nauczania lub szkolenia zawodowego osób niepełnosprawnych. 4. Tablice ścienne, makiety, grafiki, mapy, plany, fotografie i rysunki. 5. Instrumenty, urządzenia i modele przeznaczone do pokazów. 6. Zestawy przedmiotów zawierających wizyjne lub dźwiękowe informacje o charakterze pedagogicznym, przeznaczone do nauczania przedmiotów (zestawy szkoleniowe). 7. Instrumenty, urządzenia, narzędzia i obrabiarki służące do nauczania techniki lub zawodu. 8. Sprzęt, włącznie z pojazdami przeznaczonymi lub specjalnie przystosowanymi do udziału w akcjach ratunkowych, przeznaczony do szkolenia osób mających brać udział w tych akcjach. Załącznik nr 34 MATERIAŁY KULTURALNO-OŚWIATOWE PRZEZNACZONE DLA MARYNARZY 1. Książki i wydawnictwa. 2. Sprzęt audiowizualny: a) urządzenia do odtwarzania dźwięku i obrazu, b) urządzenia do rejestracji na taśmach magnetycznych, c) radioodbiorniki, telewizory, d) aparaty projekcyjne, e) nagrania na płytach lub taśmach magnetycznych, w szczególności kursy językowe, audycje radiowe, życzenia, muzyka i rozrywka, f) naświetlone i wywołane filmy, g) przezrocza, h) taśmy wideo. 3. Artykuły sportowe: a) ubiory sportowe, b) piłki, c) rakiety i siatki, d) gry pokładowe, e) sprzęt lekkoatletyczny, f) sprzęt gimnastyczny. 4. Przedmioty dla celów hobbystycznych, w szczególności: a) gry towarzyskie, b) instrumenty muzyczne, c) sprzęt i wyposażenie dla teatrów amatorskich, d) materiały malarskie, rzeźbiarskie, do pracy w drewnie, metalu, do wyrobu dywanów. 5. Przedmioty kultu. 6. Części, części zamienne i akcesoria do wyposażenia materiałów kulturalno-oświatowych. Załącznik nr 35 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 36 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 37 Ilustracja Załącznik nr 38 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 39 Ilustracja Załącznik nr 40 TOWARY, KTÓRE MOGĄ ZOSTAĆ OBJĘTE PROCEDURĄ ODPRAWY CZASOWEJ Z ZASTOSOWANIEM KARNETU ATA 1. Wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji. 2. Wyposażenie kinematograficzne. 3. Wyposażenie zawodowe. 4. Materiały reklamujące turystykę. 5. Zwierzęta wszystkich gatunków przywożone w celu ujeżdżenia, treningu, reprodukcji lub mające zostać poddane leczeniu weterynaryjnemu. 6. Materiały pedagogiczne i wyposażenie naukowe wraz z częściami zamiennymi i akcesoriami. 7. Materiały kulturalno-oświatowe przeznaczone dla marynarzy. 8. Towary przeznaczone do wystawiania lub wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach. 9. Sprzęt medyczny i laboratoryjny. 10. Sprzęt przeznaczony do zwalczania skutków klęsk żywiołowych. 11. Opakowania. 12. Towary przeznaczone do przeprowadzania prób. 13. Próbki i wzory przeznaczone do akwizycji. 14. Zastępcze środki produkcji. 15. Dzieła sztuki przywożone w celu wystawienia z zamiarem ewentualnej sprzedaży. 16. Filmy kinematograficzne naświetlone i wywołane, pozytywy, które mają zostać obejrzane przed ich rozpowszechnianiem. 17. Filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji. 18. Filmy pokazujące produkty lub działanie produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem, że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym. 19. Nośniki informacji, zarejestrowane, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych. 20. Przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jedynie do reklamy określonego produktu lub propagandy prowadzonej w określonym celu. 21. Sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji publicznej w celu budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych. Załącznik nr 41 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 42 Ilustracja Załącznik nr 43 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 44 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 45 Ilustracja Załącznik nr 46 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 47 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie wprowadzenia, na czas oznaczony, ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz paliw gazowych. (Dz. U. Nr 105, poz. 1196) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980 i Nr 91, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W okresie od dnia 30 grudnia 1999 r. do dnia 15 stycznia 2000 r. na obszarze całego kraju dopuszcza się możliwość wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz paliw gazowych, zwanych dalej "ograniczeniami", polegających na ograniczeniu maksymalnego: 1) godzinowego i dobowego poboru paliw gazowych, 2) poboru mocy energii elektrycznej oraz dobowego poboru tej energii. § 2. Ograniczenia mogą dotyczyć odbiorców: 1) energii elektrycznej o mocy zamówionej przekraczającej 300 kW, 2) paliw gazowych pobierających co najmniej 10 000 m3 na dobę tych paliw. § 3. Ograniczenia nie mogą dotyczyć: 1) przedsiębiorstw górniczych wydobywających węgiel kamienny i brunatny, 2) zakładów wydobywających gaz, 3) obiektów technologicznych sieci gazowej, 4) obiektów służących bezpieczeństwu lub obronności państwa, 5) obiektów zasilających kolejową sieć trakcyjną, urządzeń sterowania i zabezpieczenia ruchu kolejowego, 6) podmiotów gospodarczych, które dysponują sieciami telekomunikacyjnymi użytku publicznego oraz stacjami nadawczymi radia i telewizji, 7) zakładów opieki zdrowotnej i szpitali, 8) banków. § 4. Ograniczenia dla: 1) energii elektrycznej - określa się w stopniach zasilania od 10 do 20, 2) paliw gazowych - określa się w stopniach zasilania od 2 do 10, odpowiednio do możliwych dostaw ze wszystkich dostępnych źródeł. § 5. Szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz paliw gazowych określają odrębne przepisy. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 105, poz. 1197) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2, ust. 3 pkt 1 lit. a)-c), pkt 2 i ust. 4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Stawki podatku akcyzowego wymienione w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), zwanej dalej "ustawą", obniża się, z zastrzeżeniem ust. 2, do wysokości określonej w: 1) załączniku nr 1 - dla wyrobów akcyzowych sprzedawanych w kraju, z wyłączeniem wyrobów wymienionych w poz. 13 i 19 załącznika nr 6 do ustawy, 2) załączniku nr 2 - dla wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz niektórych innych napojów alkoholowych sprzedawanych w kraju, 3) załączniku nr 3 - dla wyrobów akcyzowych importowanych. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 sierpnia 2000 r. obowiązują obniżone stawki podatku akcyzowego w wysokości określonej w: 1) załączniku nr 4 - dla niektórych wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 1 i dla wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 18 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) załączniku nr 5 - dla wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) załączniku nr 6 - dla wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 1 i w poz. 3, dla niektórych wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 4-6 oraz dla wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 7-9, w poz. 14-15 i w poz. 17 załącznika nr 3 do rozporządzenia. § 2. 1. Stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia mają zastosowanie również do sprzedaży paliw silnikowych wytwarzanych w kraju w drodze mieszania lub przeklasyfikowania produktów naftowych. 2. Stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 pkt 4 i pkt 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia dotyczą podatników spełniających łącznie następujące warunki: 1) wytwarzających paliwa silnikowe z przerobu ropy naftowej, 2) posiadających zorganizowany w kraju system zbiórki olejów przepracowanych, 3) posiadających specjalistyczne instalacje umożliwiające prowadzenie procesów oczyszczania olejów przepracowanych, destylacji i mieszania gotowych olejów napędowych, 4) stosujących ciąg technologiczny przerobu olejów przepracowanych składający się co najmniej z następujących procesów jednostkowych: a) odwadniania i filtracji, b) podgrzewania, c) destylacji, d) mieszania, 5) posiadających zezwolenie na odbiór i wykorzystanie odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą o odpadach". 3. Przez oleje przepracowane, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 6, rozumie się oleje pochodzenia naftowego lub estrowego, które w czasie stosowania utraciły swoje niektóre właściwości i nie mogą być dłużej stosowane w zakresie, do którego były pierwotnie przeznaczone, określone jako grupa 13 albo podgrupa 16-07 w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). 4. Warunkiem stosowania przez podatnika stawek podatku akcyzowego określonych w poz. 1 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia jest posiadanie dowodów zakupu oleju przepracowanego wystawionych przez wytwarzających odpady w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy o odpadach. 5. Do faktury VAT lub innego dokumentu potwierdzającego sprzedaż oleju przepracowanego podatnikom, określonym w ust. 2, powinny być dołączone dowody zakupu oleju przepracowanego wystawione przez wytwarzających odpady, zawierające oryginalną pieczątkę sprzedawcy, numer identyfikacji podatkowej, podpis osoby uprawnionej do wystawienia tego dowodu oraz oryginalną pieczątkę tej osoby. 6. Podatnicy, o których mowa w ust. 2, są obowiązani przesyłać właściwemu urzędowi skarbowemu za okresy miesięczne w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, wykazy dowodów zakupu oleju przepracowanego zawierające: 1) nazwę i numer identyfikacji podatkowej podmiotu wytwarzającego odpady oraz ilość sprzedanego przez ten podmiot oleju przepracowanego, 2) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy oleju przepracowanego, jeżeli sprzedawcą jest podmiot prowadzący działalność w zakresie skupu tego oleju. 7. W przypadku stwierdzenia, że olej przepracowany został nabyty z naruszeniem warunków określonych w ust. 4-6, podatnicy, o których mowa w ust. 2, stosują stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia. 8. Przepisy § 1 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 3. 1. Wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 14 pkt 5 i w poz. 15 załącznika nr 3 do rozporządzenia podlegają oznaczeniu nieusuwalnym znacznikiem. 2. Przez znacznik, o którym mowa w ust. 1, rozumie się substancję chemiczną N-etylo-N-[2-(1-izobutoxyetoxy)etylo]azobenzeno-4-amina (o nazwie katalogowej Solvent Yellow 124) stosowaną do bezbarwnego znakowania olejów opałowych przeznaczonych na cele opałowe. 3. Przez prawidłowo oznaczony olej opałowy rozumie się olej opałowy, do którego dodano znacznik w ilości nie mniejszej niż 5,4 mg/kg oleju opałowego. § 4. 1. Jeżeli wyroby, o których mowa w § 3, nie są prawidłowo oznaczone i nie są zabarwione na czerwono, stosuje się dla: 1) wyrobów wymienionych w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia - stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) wyrobów wymienionych w poz. 14 pkt 5 i w poz. 15 załącznika nr 3 do rozporządzenia - stawki podatku akcyzowego określone w poz. 14 pkt 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia. 2. Przepis § 1 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 5. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające lub zużywające wyroby, o których mowa w § 3, dla celów innych niż opałowe. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1, powstaje z chwilą sprzedaży lub zużycia wyrobów wymienionych w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 14 pkt 5 i w poz. 15 załącznika nr 3 do rozporządzenia dla celów innych niż opałowe. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku sprzedaży benzyn i olejów napędowych zawierających powyżej 5% znakowanego oleju opałowego. 4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu, a także zapłacony od importu olejów opałowych. 5. Przepis § 1 ust. 2 i § 4 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 6. Stawka podatku akcyzowego określona w poz. 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia ma zastosowanie do każdej sprzedaży samochodu osobowego dokonanej przed pierwszą jego rejestracją na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 99, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872). § 7. W przypadku sprzedaży tytoniu przeznaczonego do sporządzania papierosów przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, producent tego tytoniu stosuje stawkę podatku akcyzowego w wysokości 60% wartości sprzedaży, pomniejszonej o podatek od towarów i usług. § 8. 1. Stawki podatku akcyzowego dla spirytusu, niższe od stawki najwyższej, i zwolnienia od podatku akcyzowego, wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia, oraz zwolnienia, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 6 i 10, mogą być stosowane przy sprzedaży nabywcom objętym, zgodnie z odrębnymi przepisami, szczególnym nadzorem podatkowym. 2. Stawki i zwolnienia, o których mowa w ust. 1, stosuje się przy sprzedaży spirytusu nabywcom, którzy przedstawili zamówienie potwierdzone przez właściwy urząd kontroli skarbowej; urząd kontroli skarbowej dokonuje potwierdzenia zamówienia po przedstawieniu zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego, że nabywca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży: 1) spirytusu skażonego środkiem skażającym, na podstawie odrębnych przepisów: a) w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 10 l, b) odwodnionego, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15%, 2) denaturatu, 3) spirytusu posiarczynowego. 4. Zaświadczenie urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, ważne jest do najbliższego terminu zapłaty podatku akcyzowego, określonego w § 23 ust. 5. § 9. 1. Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego od nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów powstaje w przypadku wystąpienia tych ubytków i niedoborów w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu i wyrobów spirytusowych (SWW: 244), wyrobów winiarskich (SWW: 247) oraz piwa (SWW: 2483). 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku stwierdzenia nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów: 1) przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, 2) w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu nabytego po cenie nie zawierającej podatku akcyzowego oraz po cenie zawierającej podatek akcyzowy w wysokości niższej od najwyższej stawki określonej dla spirytusu w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego, ustaloną dla wyrobu akcyzowego wytworzonego przez producenta, u którego powstały te ubytki lub niedobory. 4. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów spirytusu stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego, z tym że podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabytego spirytusu. 5. Podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków wyrobów winiarskich pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytworzenia wyrobów winiarskich i podatek akcyzowy zapłacony od importu tych wyrobów. 6. Przepisy § 1 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 10. W przypadku gdy producent: 1) oddaje wyrób akcyzowy w odpłatne użytkowanie - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje nie później niż w dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany, 2) zużywa spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów lub zużywa nabyty spirytus na inny cel, niż określono w zamówieniu - obowiązek podatkowy powstaje nie później niż w dniu przekazania tego spirytusu do produkcji; przepis § 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) opakowań z tworzyw sztucznych zużywa je do pakowania (rozlewania) wyrobów gotowych - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy, 4) przechowuje paliwa silnikowe stanowiące zapasy obowiązkowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), poza zakładem, w którym zostały wyprodukowane, obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje w dniu opuszczenia pomieszczenia, w którym paliwo jest przechowywane. § 11. Przy sprzedaży i wysyłce paliw do silników przesyłanych do odbiorcy rurociągiem, za datę opuszczenia terenu zakładu, w którym zostały wyprodukowane, przyjmuje się datę odbioru paliw, potwierdzoną pisemnym protokołem komisyjnego przyjęcia paliwa przez odbiorcę. § 12. 1. Zwalnia się od podatku akcyzowego: 1) opakowania z tworzyw sztucznych dla środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778), 2) import powracających z zagranicy, zwolnionych od cła: a) opakowań z tworzyw sztucznych, dokonywany przez podatnika, który zastosował te opakowania do towarów wywiezionych za granicę, b) pozostałych towarów, jeżeli jest dokonywany przez podatnika, który wcześniej wywiózł za granicę te towary, a ilość przywożonych towarów nie wskazuje na ich przeznaczenie handlowe, 3) opakowania z tworzyw sztucznych, wytwarzane w całości z następujących surowców: a) polietylenu (PE) i polipropylenu (PP) - w części odpowiadającej 90% kwoty podatku, obliczonego według stawek określonych w załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia, b) poliwęglanu (PC), polistyrenu (PS), politereftalanu etylenu (PET) - w części odpowiadającej 80% kwoty podatku, obliczonego według stawek określonych w załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia, 4) sprzedaż odzieży futrzanej i innych wyrobów futrzarskich wytworzonych z wyprawionych skór zwierząt szlachetnych, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od których podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 5) rozlew importowanych wódek gatunkowych, od których podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym, 6) sprzedaż spirytusu i wyrobów spirytusowych, pochodzących z przepadku tych wyrobów, dokonywaną przez uprawnione organy, z przeznaczeniem do przerobu na spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony i bezpirydynowy, 7) próby wyrobów spirytusowych i spirytusu, pobierane przez organy kontroli, oraz spirytus surowy przekazywany przez gorzelnie do prób i analiz w zakresie potrzeb kontroli produkcji, w ilości nie przekraczającej 3 l miesięcznie, 8) rozlew denaturatu oraz spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy, 9) spirytus skażony u nabywcy, jeżeli środek skażający został dodany do spirytusu nabytego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 10) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego oraz spirytusu, o którym mowa w pkt 6, szpitalom, pod warunkiem że będzie stosowany wyłącznie: a) przy czynnościach leczniczych i do zabiegów dezynfekcyjnych powierzchni i przedmiotów mających bezpośredni kontakt z pacjentem, b) do wytwarzania leków recepturowych w aptekach szpitalnych, 11) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego technicznego (SWW: 2442-4), spirytusu skażonego (SWW: 2444-2), z wyjątkiem spirytusu wymienionego w poz. 7 pkt 1-4 załącznika nr 2 do rozporządzenia, a także spirytusu porektyfikacyjnego (SWW: 2449-3) jednostkom podporządkowanym Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkom wojskowym podległym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostkom organizacyjnym Urzędu Ochrony Państwa, 12) rozlew piwa zakupionego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 13) sprzedaż wyrobów akcyzowych do wolnych obszarów celnych umiejscowionych na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, z przeznaczeniem do odprzedaży podróżnym, 14) sprzedaż wyrobów winiarskich (SWW: 2471-6) wymienionych w poz. 13 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zaliczanych do napojów winopochodnych i winopodobnych oraz napojów niskoalkoholowych, w kwocie odpowiadającej 90,00 zł/hl, pod warunkiem że zostały wyprodukowane z zachowaniem wymogów określonych w art. 2 pkt 2 lit. d), e) i f), art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 124, poz. 783). 2. Zwolnienia od podatku akcyzowego, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dla opakowań z tworzyw sztucznych importowanych stosuje się w przypadku, gdy importer przedstawi w urzędzie celnym dokument stwierdzający, że opakowania te zostały wytworzone z surowców wymienionych w ust. 1 pkt 3. § 13. 1. W przypadku sprzedaży paliw silnikowych wytwarzanych z komponentów uzyskiwanych z przerobu ropy naftowej oraz organicznych związków tlenowych, a także wytwarzanych w drodze mieszania, przeklasyfikowania produktów naftowych, etylizacji lub potasacji benzyn oraz depresacji olejów napędowych, należny podatek akcyzowy obniża się o podatek akcyzowy zapłacony przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych paliw. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku sprzedaży olejów napędowych, wytwarzanych z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów w produkcie gotowym wynosi minimum 10%, z tym że jeżeli różnica między kwotą należnego podatku akcyzowego od sprzedaży tych olejów a kwotą podatku akcyzowego zapłaconego przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych olejów stanowi liczbę ujemną, kwota ta zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 3. W przypadku gdy podatnik przechowuje paliwa silnikowe stanowiące zapasy obowiązkowe w rozumieniu ustawy wymienionej w § 10 pkt 4, należny podatek akcyzowy od sprzedaży wyrobów akcyzowych obniża się o podatek akcyzowy zapłacony przy nabyciu lub imporcie paliw silnikowych przechowywanych jako zapasy obowiązkowe, a także o podatek akcyzowy zapłacony przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych paliw; jeśli różnica ta stanowi liczbę ujemną, zwiększa ona podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 4. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży soli (SWW: 1212) obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do jej wytwarzania surowców lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych surowców. 5. W przypadku sprzedaży wyrobów wymienionych w poz. 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, podatek akcyzowy należny od tych wyrobów obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytwarzania materiałów zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, 1324-5, 1324-9 lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych materiałów. 6. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży wódek gatunkowych obniża się o podatek akcyzowy zapłacony od importu napojów alkoholowych otrzymanych przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron oraz złożonych preparatów i koncentratów alkoholowych, zakupionych z przeznaczeniem do produkcji tych wódek. 7. W przypadku odprzedaży spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu, o którym mowa w § 8 ust. 2, należny podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabycia spirytusu. 8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio w przypadku zużycia spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu. 9. Podatnicy sprzedający denaturat mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek zawarty w cenach zakupu zużytego do produkcji spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80 lub o podatek akcyzowy zapłacony od importu tego spirytusu. 10. Podatnicy, którzy przed sprzedażą wyrobów winiarskich: 1) dokonują ich rozlewu, 2) poddają je leżakowaniu, kupażowaniu, czyli mieszaniu w celu osiągnięcia właściwych efektów barwy, smaku i aromatu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową, nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianiu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, tzn. przyśpieszeniu procesu dojrzewania przez zastosowanie oddziaływania termicznego - mogą obniżyć podatek akcyzowy należny od sprzedaży tych wyrobów o podatek akcyzowy od wyrobów winiarskich zużytych do ich wytworzenia, zawarty w cenach zakupu lub zapłacony od ich importu, z zastrzeżeniem ust. 11. 11. Podatnicy, o których mowa w ust. 10, mogą obniżyć należny podatek akcyzowy, jeżeli do faktur dokumentujących zakup wyrobów winiarskich po cenach zawierających podatek akcyzowy dołączone zostało zaświadczenie wystawione przez właściwy urząd skarbowy, że sprzedawca nie zalega z płatnością podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. § 14. 1. Podatnicy importujący wyroby akcyzowe, wymienione w poz. 1 załącznika nr 6 do ustawy, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu w procesie pirolizy, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu tych wyrobów. 2. W przypadku gdy podatnik dokonuje sprzedaży oleju napędowego armatorom rybołówstwa morskiego, według zasad określonych odrębnie przez ministra właściwego do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, podatnik ten może zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę 881,00 zł/1000 l. 3. Podatnicy nabywający paliwo lotnicze mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach zakupu lub o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu paliw zużytych do napędu silników stosowanych w środkach transportu lotniczego. § 15. Podatnicy nabywający wyroby wymienione w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach tych wyrobów. § 16. W przypadku zlecenia wykonania wyrobu akcyzowego, podatnikiem podatku akcyzowego jest zleceniobiorca; jeżeli stawka podatku akcyzowego została wyrażona w formie procentowej, zleceniobiorca oblicza podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek od towarów i usług. § 17. W przypadku importu towarów w opakowaniach z tworzyw sztucznych, wymienionych w poz. 34 załącznika nr 3 do rozporządzenia, podatek akcyzowy od tych opakowań jest płacony według zasad i w terminach określonych w art. 11 i 11a ustawy. § 18. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne: 1) wytwarzające paliwa silnikowe w drodze mieszania lub przeklasyfikowania produktów naftowych, 2) sprzedające paliwa silnikowe pochodzące z zapasów obowiązkowych w rozumieniu ustawy wymienionej w § 10 pkt 4, 3) dokonujące uszlachetniania soli (SWW: 1212) w procesach dosuszania, oczyszczania, jodowania i wzbogacania, 4) wykonujące czynności polegające na powiększaniu wartości użytkowej wyrobów zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, 1324-5, 1324-9, 5) dokonujące rozlewu wyrobów winiarskich, a także podmioty, które poddają te wyroby leżakowaniu, kupażowaniu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową i nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianiu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, 6) posiadające importowane wyroby akcyzowe, od których nie pobrano podatku akcyzowego, 7) dokonujące sprzedaży wyrobów akcyzowych podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, od których nie zapłacono podatku akcyzowego, 8) odprzedające nabyty spirytus na inny cel, niż określono w zamówieniu, 9) zużywające nabyty spirytus na inny cel, niż określono w zamówieniu, 10) zużywające spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów, 11) sprzedające samochód osobowy przed jego pierwszą rejestracją dokonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 6, powstaje z chwilą nabycia wyrobów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. 3. W przypadku gdy stawka podatku została wyrażona w formie procentowej, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 6, obliczają podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu nabycia wyrobu. 4. Przepisów ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 i 3 nie stosuje się do osób fizycznych nabywających wyroby akcyzowe na własne cele konsumpcyjne. 5. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 11, mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu, a także zapłacony od importu tych towarów. § 19. W przypadku sprzedaży gazu płynnego służącego do napędu pojazdów samochodowych oraz napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg, podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne dokonujące: 1) tankowania gazem płynnym pojazdów samochodowych, przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem, 2) napełniania gazem płynnym butli turystycznych o masie do 5 kg. § 20. 1. W przypadku gdy eksportowany wyrób akcyzowy został nabyty po cenach zawierających podatek akcyzowy, kwota tego podatku zwiększa u eksportera podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy; dotyczy to również podatku akcyzowego zawartego w cenach surowców i materiałów zużytych do wytworzenia wyeksportowanych towarów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu wyrobu akcyzowego, od którego podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami skarbowymi akcyzy. § 21. 1. W przypadku gdy wyrób akcyzowy jest sprzedawany podróżnym na pasażerskich statkach pełnomorskich, promach pasażersko-samochodowych i w samolotach obsługujących linie międzynarodowe, kwota podatku akcyzowego zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych, przeznaczonych do konsumpcji przez pasażerów statków pełnomorskich, promów pasażersko-samochodowych i samolotów obsługujących linie międzynarodowe. § 22. 1. Podatnicy płacą podatek akcyzowy za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 23 i 24. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatku akcyzowego płaconego w urzędzie celnym. § 23. 1. Podatnicy wytwarzający wyroby akcyzowe określone w poz. 1, 13-15, 17 i 19 załącznika nr 6 do ustawy oraz podatnicy, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, uiszczają podatek akcyzowy: 1) wstępnie - za okresy dzienne, 2) za okresy miesięczne. 2. Wpłaty dzienne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są dokonywane przy zastosowaniu procentowej stawki obliczonej według następującego wzoru (z dokładnością do 0,01%): stawka % = PA/Ws × 100 gdzie: PA - oznacza kwotę podatku akcyzowego z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy, obliczoną według obowiązujących stawek podatku akcyzowego, pomniejszoną o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i pomniejszeń podatku akcyzowego, Ws - oznacza wartość sprzedaży wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, nie zawierającą podatku od towarów i usług, z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy; w kwocie tej uwzględnia się również wartość wyrobów akcyzowych, które opuściły zakład, w którym zostały wyprodukowane, obliczoną według cen ewidencyjnych. 3. Podatek za okresy dzienne stanowi iloczyn wartości sprzedaży w danym dniu wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług oraz stawki procentowej, wynikającej ze wzoru określonego w ust. 2. 4. Wpłaty kwot określonych zgodnie z ust. 3 powinny być dokonywane nie później niż do 25 dnia, licząc od dnia następującego po dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany. 5. Podatek akcyzowy jest rozliczany ostatecznie za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym podatku, z uwzględnieniem wstępnych wpłat dziennych. § 24. 1. W okresie dwóch miesięcy kalendarzowych od dokonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, podatnicy podejmujący działalność w zakresie wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 23 ust. 1, rozliczają podatek akcyzowy za okresy dzienne, w wysokości 80% kwoty należnego podatku akcyzowego, obliczonej według obowiązujących stawek podatku akcyzowego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wznowienia wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 23 ust. 1, po przerwie trwającej dłużej niż trzy miesiące. § 25. 1. Wpłaty dzienne, o których mowa w § 23 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, zmniejszane są o kwotę zaliczki na podatek akcyzowy, wpłaconej na nabycie banderol podatkowych stosowanych na podstawie odrębnych przepisów; jeżeli kwota zaliczki została zwrócona podatnikowi przez urząd skarbowy, kwota ta zwiększa podatek akcyzowy należny za miesiąc, w którym dokonano zwrotu. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio przy nabyciu banderol legalizacyjnych przez podatników, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 5. § 26. 1. Na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego jest obowiązany określić w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości sprzedaży towarów wykazanych w tej fakturze. 2. W przypadku sprzedaży wyrobów winiarskich do faktury, w której określono kwotę podatku akcyzowego, powinno być dołączone zaświadczenie właściwego w sprawach podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego urzędu skarbowego, że sprzedawca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług. 3. W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed upływem pierwszego dla tego podatnika terminu płatności podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, może być wydane nie wcześniej niż po dokonaniu zapłaty tych podatków. § 27. W przypadkach określonych w § 5, 13-15 oraz § 18, 20 i 21 podatnik może obniżyć należny podatek akcyzowy lub zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, pod warunkiem że posiada dowód, iż zapłacił kwoty podatku akcyzowego wynikające z faktur i faktur korygujących, a w przypadku dokumentów celnych - kwoty podatku akcyzowego wynikające z tych dokumentów. § 28. 1. W okresie do 31 grudnia 2000 r. zwalnia się od podatku akcyzowego sprzedaż: 1) paliw silnikowych oraz olejów smarowych i specjalnych wytwarzanych przez rafinerie ropy naftowej, do których ropa naftowa dostarczana jest transportem kolejowym lub samochodowym, w części odpowiadającej kwocie 65 zł od każdej tony zakupionej do przerobu ropy naftowej, dostarczonej tym transportem, 2) etylin 98, etylin 94 E i innych etylin 94 oraz benzyn bezołowiowych z zawartością od 4,5% do 5% alkoholu etylowego, w części odpowiadającej kwocie 91 zł od każdego 1000 l tych paliw, 3) paliwa lotniczego oraz paliwa do silników turbospalinowych, dokonywaną przez producenta tych paliw na zamówienie: a) Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych, b) jednostek organizacyjnych Aeroklubu Polskiego, c) Agencji Rezerw Materiałowych na uzupełnienie rezerw państwowych, d) jednostek organizacyjnych lotnictwa sanitarnego, 4) spirytusu, z wyłączeniem spirytusu butelkowanego (SWW: 2443-15), na zamówienie Agencji Rynku Rolnego. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, ma zastosowanie w przypadku, gdy do zamówienia zostanie załączone oświadczenie stwierdzające, że zakupione paliwa zostaną zużyte do napędu silników stosowanych na statkach powietrznych. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się również w przypadku importu paliwa lotniczego i paliwa do silników turbospalinowych importowanego bezpośrednio przez wymienione podmioty lub na ich pisemne zamówienie; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 29. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. (poz. 1197) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH WYROBÓW AKCYZOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 1024Produkty naftowe i syntetyczne paliwa płynne:1) 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1403,00 zł/1000 l w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1399,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1257,00 zł/1000 l c) paliwo lotnicze1463,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych948,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie926,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie881,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie850,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych862,00 zł/1000 l 4) oleje napędowe, wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów przepracowanych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%418,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie413,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie403,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie393,00 zł/1000 l 5) oleje opałowe, z których 60% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe115,00 zł/1000 l 6) nafta1463,00 zł/1000 l 7) oleje silnikowe, z wyjątkiem olejów DS-M do silników okrętowych (SWW 0243-135), olejów DS-H do silników okrętowych (SWW 0243-136), olejów SC22 do silników okrętowych (SWW 0243-137), olejów do silników z zapłonem samoczynnym (wysokoprężnych) pozostałych (SWW 0243-139), olejów do silników lotniczych (SWW 0243-14), olejów silnikowych pozostałych (SWW 0243-19) oraz olejów do silników okrętowych określonych przez Polską Normę PN-75C-96089/01-04 jako Marinol typu CA, CB, CC, CD20 8) oleje silnikowe wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji zużytych olejów przepracowanych, w których udział komponentów z regeneracji w produkcie gotowym stanowi minimum 10%5 9) pozostałewolne od podatku 20675-931, -991Broń palna myśliwska, pistolety obronne na naboje gazowe20 30844-9Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej pozostałe: 1) rulety wraz ze stołami do rulety15 2) stoły do gry w karty15 3) automaty hazardowe15 4) maszyny i urządzenia losujące15 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry15 41021, 1022Samochody osobowe: 1) o pojemności silnika powyżej 2000 cm315 2) pozostałe4 51055-1Jachty pełnomorskie:2) 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 EURO20 2) pozostałewolne od podatku 61153Sprzęt elektroniczny powszechnego użytku:2) 1) odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego, których cena jest wyższa od równowartości 750 EURO10 2) magnetowidy i odtwarzacze, których cena jest wyższa od równowartości 350 EURO10 3) kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 600 EURO10 4) zestawy sprzętu elektronicznego składające się z: a) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, których cena jest wyższa od równowartości 1100 EURO10 b) odbiornika telewizyjnego i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1350 EURO10 c) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1700 EURO10 5) pozostaływolny od podatku 71212Sól: 1) sól warzona zwykła (SWW: 1212-111, -121)15 2) sól warzona jodowana (SWW: 1212-112, -122)7 3) sól kamienna i sól kamienna z mikroelementami (SWW: 1212-211)15 4) sól kamienna jodowana (SWW: 1212-212)7 5) pozostaławolna od podatku 81324-4, -5, -9Środki upiększające i wyroby perfumeryjne oraz wyroby kosmetyczne i perfumeryjne (bez ziołowych) pozostałe20 91364-1, -2Opakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-11)0,60 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-12)6,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-13)7,20 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-14)0,90 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-16)0,50 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-17)0,90 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-21): a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,04 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,06 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-22)1,20 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-23)1,20 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-24)12,00 zł/1000 szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-25)24,00 zł/1000 szt. 12) pozostałewolne od podatku 101829-13Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci25 112215-2Skóry futrzane zwierząt szlachetnych wyprawione: 1) norek, lisów, piżmaków, kun, tchórzy, tchórzofretek i fretek20 2) pozostałewolne od podatku 122233, 2234, 2239Odzież futrzana i inne wyroby futrzarskie: 1) ze skór wymienionych w poz. 11 pkt 115 2) pozostaławolna od podatku 13247Wyroby winiarskie: 1) wina owocowe (SWW: 2471-1), owocowo-ziołowe (SWW: 2471-3) i owocowe gazowane (SWW: 2471-5)112,00 zł/hl 2) napoje alkoholowe typu win i napoje winopochodne-niskoprocentowe na bazie alkoholu winnego (SWW: 2471-6)224,00 zł/hl 3) wina gronowe i gronowo-ziołowe (SWW: 2472)112,0 zł/hl 4) miody pitne (SWW: 2473)67,00 zł/hl 5) osady winiarskie z moszczy i pofermentacyjne (SWW: 2474-2, -3)wolne od podatku 6) pozostałe224,00 zł/hl 142483-1, -2, -3Piwo od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej5,56 zł 15niezależnie od symbolu SWWNapoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% - od 1 hl za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej5,56 zł 162552Wyroby tytoniowe: 2552-1, -2, -81) papierosy w tym: a) papierosy marek zagranicznych produkowane w Polsce107,10 zł/1000 szt. b) papierosy z filtrem o długości powyżej 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)91,70 zł/1000 szt. c) papierosy z filtrem o długości do 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)72,20 zł/1000 szt. d) papierosy bez filtra, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)70,10 zł/1000 szt. 2552-32) cygara i cygaretki krajowe107,10 zł/1000 szt. 2552-4, -73) pozostałe wyroby tytoniowe60 4) nie wymienione w pkt 1-3wolne od podatku 17niezależnie od symbolu SWWŁodzie żaglowe, łodzie z silnikiem i łodzie z dostosowaniem do silników (drewniane, z tworzyw sztucznych i innych materiałów), z wyłączeniem łodzi rybackich, roboczych i ratowniczych:2) 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 EURO15 2) pozostałewolne od podatku 18niezależnie od symbolu SWWGaz płynny służący do tankowania pojazdów samochodowych przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem oraz do napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg130 zł/1000 l 19 Wyroby nie wymienione w poz. 1-18wolne od podatku Objaśnienia: 1) Dla celów podatkowych przyjmuje się objętość paliw w temperaturze 15°C; w przypadku wyznaczania objętości paliw poprzez ważenie i pomiar gęstości, jako podstawę do obliczeń należy przyjąć masę paliwa. 2) Za cenę wyrobu, o której mowa w poz. 5, 6 i 17 tabeli, uważa się cenę nie zawierającą podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Podstawą ustalenia równowartości tej ceny w EURO jest kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia sprzedaży wyrobu. Załącznik nr 2 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO I DROŻDŻOWEGO ORAZ NIEKTÓRYCH NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł za 1 hl 100% spirytusu lub w % obrotu lub w zł za 1 hl 1234 12441Spirytus surowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanego, odwodnionego i bezpirydynowegowolny od podatku 3) spirytus surowy zbożowy (SWW: 2441-2) i spirytus owocowy (SWW: 2441-3) przeznaczony do produkcji wódek gatunkowychwolny od podatku 4) spirytus surowy posiarczynowy i popektynowywolny od podatku 5) pozostały6020,00 22442-1, -2, -3Spirytus rektyfikowany zwykły, wyborowy i luksusowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do wytwarzania napojów alkoholowych typu win niskoprocentowych i napojów winopochodnych na bazie alkoholu winnego do 18% mocy (SWW: 2471-6) oraz do wytwarzania napojów alkoholowych o mocy powyżej 1,2%, nie zaliczanych do wyrobów spirytusowych, piwa i wyrobów winiarskich6020,00 2) do produkcji aromatów i esencji spożywczych6020,00 3) do wytwarzania win i miodów pitnych oraz produktów zielarskich nie zaliczanych do leków124,00 4) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony50,00 5) do skażenia u nabywcy30,00 6) do produkcji leków, octu oraz do wytwarzania wyrobów spirytusowych (SWW: 2443), spirytusu odwodnionego (SWW: 2444-1) i półproduktów do wódek gatunkowych (SWW: 2449-5)wolny od podatku 7) pozostały6020,00 32442-4Spirytus rektyfikowany techniczny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony45,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 3) do produkcji spirytusu odwodnionegowolny od podatku 4) pozostały6020,00 42442-9Spirytus rektyfikowany pozostały - alkohol etylowy 96% czysty i czysty do analizy (od 1 hl 100% spirytusu)6020,00 52443Wyroby spirytusowe czyste i gatunkowe własnej produkcji, w tym również napoje alkoholowe niskoprocentowe do 18% mocy (SWW: 2443-52) (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 62444-1Spirytus odwodniony (od 1 hl 100% spirytusu): 1) zwykły przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi50,00 2) farmaceutyczny (F i FS) - przeznaczony do kontroli produkcji leków oraz prac badawczych w farmacjiwolny od podatku 3) zwykły przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 4) zwykły przeznaczony do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 5) pozostały6020,00 72444-2Spirytus skażony1): 1) denaturat butelkowany35% 2) denaturat luzem40% 3) sprzedawany w opakowaniach zawierających 10 l lub mniej35% 4) ogólnym środkiem skażającym AT 80: a) w opakowaniach 10 l lub mniej35% b) luzem40% 5) przeznaczony do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 6) sprzedawany podmiotom innym niż określone w § 8 niniejszego rozporządzenia (od 1 hl 100% spirytusu)6020,00 7) pozostały (od 1 hl 100% spirytusu)30,00 z czego: spirytus porektyfikacyjnywolny od podatku 82449-3Spirytus porektyfikacyjny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi10,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcywolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin i benzyn bezołowiowych z dodatkiem 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) pozostały6020,00 92449-4Oleje fuzlowe i frakcje propanolowo-izobutanolowe5% 102449-5Półprodukty do wódek gatunkowych (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach): 1) do wytwarzania wyrobów spirytusowychwolne od podatku 2) pozostałe6020,00 112449-9Spirytus bezpirydynowy o niskiej zawartości ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, nie zawierający pirydyny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji octuwolny od podatku 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatku 3) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 4) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 5) pozostały6020,00 12bez względu na symbolNapoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, nie zaliczone do wyrobów spirytusowych, piwa oraz wyrobów winiarskich224,00 zł/hl 13244Wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego nie wymienione w poz. 1-12 tabeliwolne od podatku 1) Spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony, bezpirydynowy i porektyfikacyjny skażony środkami wymienionymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie warunków skażania spirytusu oraz ustalania ubytków naturalnych w produkcji i magazynowaniu spirytusu (Dz. U. Nr 121, poz. 542 i z 1994 r. Nr 78, poz. 361). Załącznik nr 3 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH IMPORTOWANYCH TOWARÓW Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania1) 1234 1ex 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin zawierające dodatek alkoholu o rzeczywistej mocy alkoholu przewyższającej w masie 1,2% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 22203 00Piwo otrzymywane ze słodu (od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej)5,56 zł 32103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 42204Wino ze świeżych winogron, łącznie z winami wzmocnionymi, moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009112,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 52205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi112,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 6ex 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (np. jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej112,00 zł/hl w tym: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł b) miody pitne67,00 zł/hl 72106 90 20 0Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 82207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł 92208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)6020,00 zł z czego: 2208 201) napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron6020,00 zł 2208 302) whisky6020,00 zł 2208 403) rum i tafia6020,00 zł 2208 504) giny i gin Geneva6020,00 zł 2208 605) Vodka6020,00 zł 102208 90 69 1Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami, na bazie alkoholuwolne od podatku 112402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy z tytoniu lub namiastek tytoniu107,10 zł/1000 szt. 122403 10 10 0Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g150 132501 00 91 0Sól odpowiednia do spożycia przez ludzi17,6 w tym: sól jodowana7,5 14ex 2710 00Paliwa do silników2): 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1403,00 zł/1000 l w tym: a) etylina 941399,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1257,00 zł/1000 l c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1463,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych948,00 zł/1000 l w tym oleje napędowe o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie926,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie881,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie850,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników odrzutowych862,00 zł/1000 l 4) nafta1463,00 zł/1000 l 2710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 95) pozostałe oleje napędowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe115,00 zł/1000 l 15bez względu na kod PCNOleje opałowe, z których 60% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe115,00 zł/1000 l 16ex 2710 00 87 0Oleje silnikowe25 17ex 3302 10Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów; w rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym i w przemyśle napojów; o zawartości alkoholu etylowego (spirytusu) większej niż 1,2% obj. - od 1 hl 100% spirytusu w produkcie6020,00 zł 183303 00Perfumy i wody toaletowe25 19ex 3304Preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry (z wyjątkiem leków), łącznie z preparatami do opalania, do manicure i pedicure, z wyłączeniem towarów klasyfikowanych do kodu PCN 3304 99 00 025 20ex 3506Kleje do rzęs i peruk25 21ex 4302Garbowane lub wykończone skóry futerkowe (łącznie z łbami, ogonami, łapami i innymi kawałkami lub ścinkami), nawet połączone (bez dodatku z innych materiałów), z wyjątkiem króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii25 22ex 4303Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i pozostałe wyroby futrzarskie - z wyjątkiem wytworzonych ze skór króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii17,6 238525 40Kamery wideo, ze stop-klatką oraz pozostałe kamery wideo rejestrujące, których wartość celna jest wyższa od równowartości 600 EURO11,1 24ex 8521 10 30 0 ex 8521 10 80 0Magnetowidy i odtwarzacze, których wartość celna jest wyższa od równowartości 350 EURO11,1 25ex 8528Odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego (barwne), których wartość celna jest wyższa od równowartości 750 EURO11,1 26ex 8528Zestawy sprzętu elektronicznego: 1) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1100 EURO11,1 2) odbiornika telewizyjnego i kamery wideo, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1350 EURO11,1 3) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery wideo, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1700 EURO11,1 27ex 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi: 1) o pojemności silnika powyżej 2000 cm317,6 2) pozostałe4,2 28ex 8903Jachty i inne jednostki pływające wypoczynkowe lub sportowe, których wartość celna jest wyższa od równowartości 2400 EURO25 29ex 9303Broń myśliwska25 30ex 9304 00 00 0Broń gazowa25 31ex 9504 40 00 0Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci33,3 32ex 9403 ex 9504Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej: 1) rulety wraz ze stołami do rulety17,6 2) automaty hazardowe17,6 3) stoły do gry w karty17,6 4) maszyny i urządzenia losujące17,6 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry17,6 33niezależnie od kodu PCNKasety zawierające preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry, wymienione w poz. 18 i 1925 34niezależnie od kodu PCNOpakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych0,60 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych6,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych7,20 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych0,90 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych0,50 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych0,90 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych: a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,04 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,06 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych1,20 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych1,20 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych12,00 zł/1000 szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych24,00 zł/1000 szt. 12) pozostałewolne od podatku 35niezależnie od kodu PCNNapoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5% - od 1 hl za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej5,56 zł 36 Pozostałe towary nie wymienione w poz. 1-35wolne od podatku Objaśnienia: ex - zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że stawka podatku akcyzowego jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3. 1) Określonej w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100). 2) Dla celów podatkowych przyjmuje się objętość paliw w temperaturze 15°C; w przypadku wyznaczania objętości paliw poprzez ważenie i pomiar gęstości, jako podstawę do obliczeń należy przyjąć masę paliwa. Załącznik nr 4 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH OD DNIA 1 STYCZNIA 2000 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 2000 R. DLA PALIW SILNIKOWYCH ORAZ GAZU PŁYNNEGO SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % obrotu obowiązująca w okresie 1.01.2000 r. do 29.02.2000 r.1.03.2000 r. do 31.08.2000 r. 12345 1024Produkty naftowe i syntetyczne paliwa płynne1): 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1283,00 zł/1000 l1343,00 zł/1000 l w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1279,00 zł/1000 l1339,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1177,00 zł/1000 l1217,00 zł/1000 l c) paliwo lotnicze1343,00 zł/1000 l1403,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych868,00 zł/1000 l908,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie846,00 zł/1000 l886,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie801,00 zł/1000 l841,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie795,00 zł/1000 l830,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych782,00 zł/1000 l822,00 zł/1000 l 4) oleje napędowe wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%:338,00 zł/1000 l378,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie333,00 zł/1000 l373,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie323,00 zł/1000 l363,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie313,00 zł/1000 l353,00 zł/1000 l 5) oleje opałowe, z których 60% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe105,00 zł/1000 l110,00 zł/1000 l 6) nafta1343,00 zł/1000 l1403,00 zł/1000 l 2niezależnie od symbolu SWWGaz płynny służący do tankowania pojazdów samochodowych przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem oraz do napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg110,00 zł/1000 l120,00 zł/1000 l 1) Dla celów podatkowych przyjmuje się objętość paliw w temperaturze 15°C; w przypadku wyznaczania objętości paliw poprzez ważenie i pomiar gęstości, jako podstawę do obliczeń należy przyjąć masę paliwa. Załącznik nr 5 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH W OKRESIE OD DNIA 1 STYCZNIA 2000 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 2000 R. DLA WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO I DROŻDŻOWEGO ORAZ NIEKTÓRYCH NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na hl 100% spirytusu lub w % obrotu lub w zł/hl obowiązująca w okresie 1.01.2000 r. do 29.02.2000 r.1.03.2000 r. do 31.08.2000 r. 12345 12441Spirytus surowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,0030,00 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanego, odwodnionego i bezpirydynowegowolny od podatkuwolny od podatku 3) spirytus surowy zbożowy (SWW: 2441-2) i spirytus owocowy (SWW: 2441-3) przeznaczony do produkcji wódek gatunkowychwolny od podatkuwolny od podatku 4) spirytus surowy posiarczynowy i popektynowywolny od podatkuwolny od podatku 5) pozostały5677,005790,00 22442-1, -2, -3Spirytus rektyfikowany zwykły, wyborowy i luksusowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do wytwarzania napojów alkoholowych typu win niskoprocentowych i napojów winopochodnych na bazie alkoholu winnego do 18% mocy (SWW: 2471-6) oraz do wytwarzania napojów alkoholowych o mocy powyżej 1,2%, nie zaliczanych do wyrobów spirytusowych, piwa i wyrobów winiarskich5677,005790,00 2) do produkcji aromatów i esencji spożywczych5677,005790,00 3) do wytwarzania win i miodów pitnych oraz produktów zielarskich nie zaliczanych do leków124,00124,00 4) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony50,0050,00 5) do skażenia u nabywcy30,0030,00 6) do produkcji leków, octu oraz do wytwarzania wyrobów spirytusowych (SWW: 2443), spirytusu odwodnionego (SWW: 2444-1) i półproduktów do wódek gatunkowych (SWW: 2449-5)wolny od podatkuwolny od podatku 7) pozostały5677,005790,00 32442-4Spirytus rektyfikowany techniczny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony45,0045,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,0030,00 3) do produkcji spirytusu odwodnionegowolny od podatkuwolny od podatku 4) pozostały5677,005790,00 42442-9Spirytus rektyfikowany pozostały - alkohol etylowy 96% czysty i czysty do analizy (od 1 hl 100% spirytusu)5677,005790,00 52443Wyroby spirytusowe czyste i gatunkowe własnej produkcji, w tym również napoje alkoholowe niskoprocentowe do 18% mocy SWW: 2443-52 (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,005790,00 62444-1Spirytus odwodniony (od 1 hl 100% spirytusu): 1) zwykły przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi50,0050,00 2) farmaceutyczny (F i FS) - przeznaczony do kontroli produkcji leków oraz prac badawczych w farmacjiwolny od podatkuwolny od podatku 3) zwykły przeznaczony do skażenia u nabywcy30,0030,00 4) zwykły przeznaczony do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatkuwolny od podatku 5) pozostały5677,005790,00 72444-2Spirytus skażony1): 1) denaturat butelkowany35%35% 2) denaturat luzem40%40% 3) sprzedawany w opakowaniach zawierających 10 l lub mniej35%35% 4) ogólnym środkiem skażającym AT 80: a) w opakowaniach 10 l lub mniej35%35% b) luzem40%40% 5) przeznaczony do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatkuwolny od podatku 6) sprzedawany podmiotom innym niż określone w § 8 niniejszego rozporządzenia (od 1 hl 100% spirytusu)5677,005790,00 7) pozostały (od 1 hl 100% spirytusu)30,0030,00 z czego: spirytus porektyfikacyjnywolny od podatkuwolny od podatku 82449-3Spirytus porektyfikacyjny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi10,0010,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcywolny od podatkuwolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% spirytusuwolny od podatkuwolny od podatku 4) pozostały5677,005790,00 92449-4Oleje fuzlowe i frakcje propanolowo-izobutanolowe5%5% 102449-5Półprodukty do wódek gatunkowych (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach): 1) do wytwarzania wyrobów spirytusowychwolne od podatkuwolne od podatku 2) pozostałe5677,005790,00 112449-9Spirytus bezpirydynowy o niskiej zawartości ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, nie zawierający pirydyny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji octuwolny od podatkuwolny od podatku 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatkuwolny od podatku 3) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,0030,00 4) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin oraz benzyn bezołowiowych z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatkuwolny od podatku 5) pozostały5677,005790,00 12bez względu na symbolNapoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, nie zaliczone do wyrobów spirytusowych, piwa oraz wyrobów winiarskich224,00 zł/hl224,00 zł/hl 13244Wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego nie wymienione w poz. 1-12 tabeliwolne od podatkuwolne od podatku 1) spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony, bezpirydynowy i porektyfikacyjny skażony środkami wymienionymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie warunków skażania spirytusu oraz ustalania ubytków naturalnych w produkcji i magazynowaniu spirytusu (Dz. U. Nr 121, poz. 542 i z 1994 r. Nr 78, poz. 361). Załącznik nr 6 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH OD DNIA 1 STYCZNIA 2000 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 2000 R. DLA IMPORTOWANYCH PALIW SILNIKOWYCH, NIEKTÓRYCH WYROBÓW WINIARSKICH ORAZ WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania obowiązująca w okresie 1.01.2000 r. do 29.02.2000 r.1.03.2000 r. do 31.08.2000 r. 12345 1ex 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin zawierające dodatek alkoholu o rzeczywistej mocy alkoholu przewyższającej w masie 1,2% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 22103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 3ex 2204Wino ze świeżych winogron, łącznie z winami wzmocnionymi, moszcz winogronowy inny niż z pozycji 2009 o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 4ex 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 5ex 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (np. jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 62106 90 20 0Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 72207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe alkohole skażone o dowolnej mocy (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł 82208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł5790,00 zł z czego: 2208 201) napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron5677,00 zł5790,00 zł 2208 302) whisky5677,00 zł5790,00 zł 2208 403) rum i tafia5677,00 zł5790,00 zł 2208 504) giny i gin Geneva5677,00 zł5790,00 zł 2208 605) Vodka5677,00 zł5790,00 zł 9ex 2710 00Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1283,00 zł/1000 l1343 zł/1000 l w tym: a) etylina 941279,00 zł/1000 l1339,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1177,00 zł/1000 l1217,00 zł/1000 l c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1343,00 zł/1000 l1403,00 zł/1000 l 2) nafta1343,00 zł/1000 l1403,00 zł/1000 l 3) oleje napędowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych868,00 zł/1000 l908,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie846,00 zł/1000 l886,00 zł/1000 l b) powyżej 0,005% do 0,05% włącznie801,00 zł/1000 l841,00 zł/1000 l c) do 0,005% włącznie795,00 zł/1000 l830,00 zł/1000 l 4) paliwa do silników odrzutowych782,00 zł/1000 l822,00 zł/1000 l 2710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 95) pozostałe oleje napędowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe105,00 zł/1000 l110,00 zł/1000 l bez względu na kod PCN6) oleje opałowe, z których 60% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe105,00 zł/1000 l110,00 zł/1000 l 10ex 3302 10Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów; rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym i w przemyśle napojów: o zawartości alkoholu etylowego (spirytusu) większej niż 1,2% obj. od 1 hl 100% spirytusu w produkcie5677,00 zł5790,00 zł ex - zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że stawka podatku akcyzowego jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 105, poz. 1198) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się urzędowe ceny zbytu, hurtowe i detaliczne leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej, w wysokości określonej w "Wykazie urzędowych cen leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej", zwanym dalej "Wykazem", stanowiącym załącznik do rozporządzenia. 2. Ceny, o których mowa w ust. 1, zawierają podatek od towarów i usług, określony odrębnymi przepisami. 3. Ceny zbytu określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla zbytu na warunkach loco magazyn sprzedawcy. 4. Ceny hurtowe określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla hurtu na warunkach loco magazyn hurtowy. W przypadku występowania kilku pośredników działających na szczeblu hurtu, różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. 5. Ceny detaliczne określone w Wykazie stosowane są przez jednostki obrotu detalicznego na warunkach loco punkt sprzedaży detalicznej. 6. Jednostki obrotu towarowego, prowadzące zintegrowaną działalność handlową (hurtową i detaliczną), w przypadku zakupów dokonywanych bezpośrednio u producenta, mają prawo do zachowania różnicy między ceną detaliczną a ceną zbytu, określonymi w Wykazie. 7. Przy sprzedaży towarów przez producenta bezpośrednio jednostkom obrotu detalicznego (z pominięciem magazynu hurtowego) różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034 oraz z 1999 r. Nr 35, poz. 323, Nr 47, poz. 463, Nr 62, poz. 692 i poz. 693 i Nr 93, poz. 1074). 2. Do leków nie wymienionych w Wykazie, na które obowiązują ceny urzędowe, należy do czasu wyprzedaży zapasów stosować ceny urzędowe dotychczas obowiązujące, powiększone o podatek od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. (poz. 1198) WYKAZ URZĘDOWYCH CEN LEKÓW GOTOWYCH, SUROWIC I SZCZEPIONEK PRODUKCJI KRAJOWEJ Lp.Nazwa artykułu, postać, dawka, opakowanieCena obowiązująca w złotych zbytuhurtowadetaliczna 12345 A 1Abaktal - inj. 400 mg/5ml - 10 amp.33,0037,7243,76 2Acenocoumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.7,708,8010,75 3Acenocumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.7,708,8010,75 4Acespargin - tabl. 0,25 g - 30 szt.2,803,204,48 5Acetylocysteina - kaps. 0,1 g - 20 szt.5,506,298,18 Acidum folicum 6- tabl. 0,005 g - 30 szt.1,431,632,29 7- tabl. 0,015 g - 30 szt.1,822,082,91 8Aclotin - tabl. powl. 250 mg - 20 szt.24,0027,4331,82 9Acudex - zasypka 4 g - 10 saszetek17,5020,0023,20 10Adiuwant Freunda kompletny - płyn 5 ml - 1 amp.24,5028,0032,48 11Adiuwant Freunda niekompletny - płyn 5 ml - 1 amp.20,3523,2626,98 Adrenalinum 12Adrenalinum - inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.5,806,638,58 13Aerosonit - aerozol 1,25 mg/dawkę - 18 ml (200 dawek)9,8011,2013,44 14Aether aethylicus pro narcosi - płyn - 100 g9,2010,5212,62 15Afibrozil - tabl. powl. 0,45 g - 60 szt.24,7228,2532,78 16Aflegan - inj. 0,015 g/2 ml - 10 amp.11,7013,3716,05 Afonilum retard 17- forte kaps. 0,375 g - 20 szt.8,359,5411,49 18- kaps. 0,25 g - 20 szt6,006,868,81 Albumina osocza ludz. w fizjol. roztw. NaCl (z zestaw. lub bez zestaw.) 19- inj. 5% - flak. 50 ml33,0037,7243,75 20- inj. 5% - flak. 100 ml66,0075,4487,51 21- inj. 5% - flak. 250 ml132,00150,88175,02 22Allupol - tabl. 0,1 g - 50 szt.4,054,636,07 Alphacalcidolum 23- kaps. 0,25 mcg - 100 szt.10,0011,4313,72 24- kaps. 1 mcg - 100 szt.13,1515,0317,83 Ambroksol 25- syrop 15 mg/5 ml - 150 ml4,154,746,18 26- syrop 30 mg/5 ml - 150 ml4,905,607,28 Ambrosol 27- syrop 15 mg/5 ml - 120 ml3,253,715,15 28- syrop 30 mg/5 ml - 120 ml3,864,415,85 29- krople 7,5 mg/1 ml - 100 ml4,805,497,13 30Aminoglutethimid - tabl. 0,25 g - 100 szt.108,15123,62143,40 Aminophyllinum 31- inj. doż. 2,5% 10 ml - 10 amp.8,209,3711,32 32- inj. doż. 2,5% 10 ml - 50 amp.38,7244,2651,34 33- inj. dom. 25% 2 ml - 10 amp.6,807,779,72 34- krople 0,24 g/1 ml - 20 ml6,807,779,72 Amitriptylinum 35- draż. 0,01 g - 60 szt.3,854,405,84 36- draż. 0,025 g - 60 szt.6,827,809,74 37- inj. 2,5% 2 ml - 5 amp.3,704,235,66 38Amizepin - tabl. 0,2 g - 50 szt.9,5010,8613,03 Amlopin 39- tabl. 0,005 g - 30 szt.34,0038,8645,08 40- tabl. 0,01 g - 30 szt.50,7057,9567,22 Amlozek 41- tabl. 0,005 g - 30 szt.13,0014,8617,66 42- tabl. 0,01 g - 30 szt.19,5022,2925,86 Amotaks 43- kaps. 0,25 g - 16 szt.4,324,946,42 44- kaps. 0,5 g - 16 szt.7,889,0110,96 45- tabl. 1 g - 16 szt.12,1013,8316,60 46- granulat 250 mg/5 ml - 60 ml5,626,428,35 Amoxicilline 47- kaps. 0,25 g - 15 szt.4,054,636,07 48- pro susp. 1,5 g/15 g - 60 ml4,545,196,75 49- pro susp. 3 g/15 g - 60 ml5,626,428,35 Ampicillin 50- inj. 0,25 g - fiol. z such. subst.1,912,183,06 51- inj. 0,5 g - fiol. z such. subst.2,462,813,94 52- inj. 1 g - fiol. z such. subst.3,333,815,25 53- inj. 2 g - fiol. z such. subst.4,635,296,88 54- zawiesina 3 g/60 ml - flakon3,403,895,32 55- tabl. kaps. 0,5 g - 16 szt.5,776,608,54 Anapran 56- tabl. powl. 0,275 g - 20 szt.9,7011,0913,30 57- tabl. powl. 0,275 g - 40 szt.17,4019,8923,10 58- tabl. powl. 0,550 g - 20 szt.17,4019,8923,10 Anatoksyna tężcowa adsorb. na wodor. glinu (Te) 59- 1 ml - 3 amp.3,804,345,78 60- 10 ml - 1 fiol.9,8011,2013,44 61Ancrusal - tabl. 0,5 g - 120 szt.12,3514,1216,90 62Anticol - tabl. 0,5 g - 30 szt.10,5012,0014,40 63Anti-Uron - inj. 0,2 g/2 ml - 50 amp.63,0072,0183,53 64Antivir - tabl. 0,2 g - 20 szt.7,208,2310,20 65Antytoksyna jadu kiełbasianego wieloważ. A+B+E inj. 5000 j.a. - 10 ml57,0065,1575,58 66Antytoksyna jadu żmij inj. 500 j.a. - 1 amp.38,0043,4350,38 67Antytoksyna tężcowa końska liofiliz. - inj. 3000 j.a. 10 ml - 10 amp.132,00150,88175,02 Antytoksyna tężcowa końska 68- inj. 20000 j.a. - 1 amp.48,0054,8663,64 69- inj. 10000 j.a. - 1 amp.29,0033,1538,45 70Antytoksyna błonicza końska - inj. 10000 j.a. - 1 amp.64,0073,1584,86 Aqua pro injectione 71- inj. 5 ml - 100 amp.22,0025,1529,17 72- inj. 10 ml - 100 amp.24,0027,4331,82 73- inj. 250 ml - flak.1,351,542,16 74- inj. 500 ml - flak.1,421,622,27 75Arechin - tabl. 0,25 g - 30 szt.3,854,405,84 Argosulfan 76- krem 2% - 40 g4,505,146,69 77- krem 2% - 400 g38,0043,4350,38 78Astemizol - tabl. 0,01 g - 30 szt.6,497,429,36 79Astmopent - aerosol 0,75 mg/dawkę - 20 ml (400 dawek)5,906,748,70 80Atecortin - zawiesina - 5 ml2,052,343,28 Atenolol 81- tabl. 0,025 g - 60 szt.2,182,493,49 82- tabl. 0,05 g - 20 szt.1,301,492,08 83- tabl. 0,05 g - 30 szt.1,952,233,12 84- tabl. 0,05 g - 50 szt.3,203,665,10 85- tabl. 0,1 g - 20 szt.2,182,493,49 86- tabl. 0,1 g - 30 szt.3,283,755,19 87- tabl. 0,1 g - 40 szt.4,374,996,49 Atossa 88- tabl. powl. 0,004 g - 10 szt.77,6888,79102,99 89- tabl. powl. 0,008 g - 10 szt.159,35182,14211,28 Atrederm 90- płyn 0,025% - 60 ml4,805,497,10 91- płyn 0,05% - 60 ml6,006,868,80 92- płyn 0,1% - 20 ml4,805,497,10 Atropinum sulfuricum 93- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.8,009,1411,09 94- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.7,008,009,95 95- krople do oczu 1% - 5 ml1,441,652,30 Augmentin 96- inj. 0,6 g - fiol.6,827,809,75 97- inj. 1,2 g - fiol.11,5513,2015,84 98Aviomarin - inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.3,203,665,10 99Azathioprine - tabl. 0,05 g - 50 szt.29,9034,1839,64 B Baclofen 1- tabl. 0,01 g - 50 szt.1,501,712,40 2- tabl. 0,025 g - 50 szt.2,082,383,33 Beclocort 3- forte-aerosol 0,05 g/10 ml - 200 dawek8,109,2611,21 4- mite-aerosol 0,01 g/10 ml - 200 dawek4,655,316,91 Bedifos 5- inj. 4 mg/1 ml - 10 amp.8,9010,1712,21 6- prolongatum zaw. mikrokryst. do inj. 7 mg/1 ml - 5 fiol.10,0011,4313,72 7Berotec - aerosol - 10 ml - 200 dawek10,2511,7214,06 Bezamidin 8- tabl. powl. 0,2 g - 30 szt.7,008,009,96 9- tabl. powl. 0,2 g - 50 szt.11,3512,9715,56 10Binazin - tabl. 0,02 g - 30 szt.2,002,293,20 Biodacyna 11- inj. 0,25 g/2 ml - 1 amp.2,683,064,29 12- inj. 0,5 g/2 ml - 1 amp.4,324,946,42 13Bioepicyna - inj. 0,01 g - 1 fiol.32,1036,6942,56 Biofuroksym 14- inj. 0,75 g - fiol.5,946,798,70 15- inj. 1,5 g - fiol.10,5812,0914,50 Bioglobulina (immunoglobulinum G) 16- subst. liof. - 1 g - 20 ml + 20 ml aq. pro inj.95,00108,59125,96 17- subst. liof. - 2,5 g - 100 ml + 50 ml aq. pro inj.190,00217,17251,92 Biogonadyl 18- inj. 2000 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.63,0072,0183,50 19- inj. 500 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.22,0025,1529,20 Bioracef 20- tabl. powl. 0,125 g - 10 szt.17,4919,9923,19 21- tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.34,9839,9846,38 22- tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.57,6265,8676,40 23Biorubina - liofilizat do iniekcji 10 mg18,5221,1724,56 Biosotal 24- tabl. - 0,04 g - 60 szt.6,887,869,82 25- tabl. - 0,08 g - 30 szt.6,607,549,50 26- tabl. - 0,08 g - 50 szt.11,0012,5715,08 27- tabl. - 0,16 g - 30 szt.12,6314,4417,24 28- tabl. - 0,16 g - 40 szt.16,8319,2422,32 29Bioxetin - tabl. 0,02 g - 30 szt.22,5025,7229,83 30Biotaksym inj. 1 g - fiol.8,7710,0212,03 31Biotrakson inj. 1 g - fiol.13,3815,2918,09 Biotum 32- inj. 1 g - fiol.22,6325,8730,00 33- inj. 0,5 g - fiol.13,5815,5218,32 Biseptol 34- 120 tabl. 0,12 g - 20 szt.1,601,832,56 35- 480 tabl. 0,48 g - 20 szt.2,653,034,24 36- 960 tabl. 0,96 g - 10 szt.2,653,034,24 37- inj. 0,48 g/5 ml - 10 amp.8,009,1411,09 38- zawiesina - 100 ml6,607,549,49 Bisocard 39- tabl. powl. 5 mg - 30 szt.6,637,589,53 40- tabl. powl. 10 mg - 30 szt.10,8212,3714,84 41Bromergon - tabl. 2,5 mg - 30 szt.13,2015,0917,89 42Bromocorn - tabl. 2,5 mg - 30 szt.13,2015,0917,89 Budesonid 43- aerosol forte 0,04 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)9,3010,6312,76 44- aerosol mite 0,01 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)5,836,668,61 45- aerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)6,437,359,30 Bunondol 46- inj. 0,3 mg/1 ml - 5 amp.8,609,8311,80 47- tabl. podjęz. 0,2 mg - 60 szt.27,0030,8635,80 48- tabl. podjęz. 0,4 mg - 30 szt.27,0030,8635,80 49Bupivacainum hydrochloricum - inj. 0,5% 10 ml - 10 amp.18,4021,0324,40 Buspirone 50- tabl. 5 mg - 20 szt.5,055,777,50 51- tabl. 10 mg - 20 szt.8,149,3011,25 C 1Calcium dobesilate - tabl. 0,25 g - 30 szt.5,005,727,42 Captopril 2- tabl. 0,0125 g - 20 szt.1,211,381,94 3- tabl. 0,0125 g - 30 szt.1,802,062,88 4- tabl. 0,0125 g - 40 szt.2,402,743,84 5- tabl. 0,0125 g - 90 szt.5,306,067,88 6- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,651,892,64 7- tabl. 0,025 g - 30 szt.2,472,823,95 8- tabl. 0,025 g - 40 szt.3,303,775,21 9- tabl. 0,025 g - 90 szt.7,208,2310,18 10- tabl. 0,05 g - 20 szt.3,303,775,21 11- tabl. 0,05 g - 30 szt.4,955,667,36 12- tabl. 0,05 g - 40 szt.6,607,549,49 13- tabl. 0,05 g - 90 szt.14,4016,4619,26 14Carbachol - krople do oczu 3% - 2×5 ml3,103,544,96 15Carbenicillin - inj. 1 g - fiol.6,807,779,72 Cardonit prolongatum 16- tabl. 0,04 g - 30 szt.1,802,062,88 17- tabl. 0,06 g - 30 szt.2,052,343,28 18- tabl. 0,08 g - 30 szt.2,302,633,68 19Carident - maść - 5 g4,955,667,40 20Catalet C I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.33,0037,7243,76 21Catalet C IV - inj. 2 ml - 1 fiol.23,2026,5230,76 22Catalet D I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.33,0037,7243,76 23Catalet D IV - inj. 2 ml - 1 fiol.23,2026,5230,76 24Catalet T I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.33,0037,7243,76 25Catalet T IV - inj. 2 ml - 1 fiol.23,2026,5230,76 Cefaleksyna 26- kaps. 0,25 g - 16 szt.9,8011,2013,44 27- kaps. 0,5 g - 16 szt.17,9020,4623,74 28Cetriscabin - emulsja 300 mg/30 mg w 1 g - 125 g4,905,607,28 29Chinidinum sulfuricum - draż. 0,2 g - 50 szt.11,8013,4916,18 30Chlorchinaldin - maść 3% - 20 g3,203,665,10 31Chloropernazinum - tabl. 0,01 g - 20 szt.1,601,832,56 32Chlorpropamid - tabl. 0,25 g - 60 szt.3,744,275,71 33Chlorsucillin - inj. 0,2 g - fiol. such. subst. - 10 szt.22,0025,1529,17 Cignoderm 34- maść 0,1% - 40 g1,972,253,15 35- maść 0,5% - 40 g2,572,944,11 36- maść 1% - 40 g4,004,576,01 37- maść 2% - 40 g5,506,298,17 38Cimetidine - inj. 0,2 g/2 ml - 10 amp.6,657,609,55 39Cimetidinum - tabl. 0,2 g - 100 szt.9,0010,2912,34 Cipronex 40- tabl. 0,25 g - 10 szt.7,678,7710,72 41- tabl. 0,5 g - 10 szt.11,0012,5715,08 Cipropol 42- tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.7,678,7710,72 43- tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.11,0012,5715,08 44Citrolyt - granulat - 220 g28,0032,0037,12 Clemastinum 45- inj. 0,002 g/2 ml - 5 amp.3,804,345,78 46- syrop 0,001 g/10 ml - 100 ml3,504,005,44 47- tabl. 0,001 g - 30 szt.2,803,204,48 Clonazepamum 48- tabl. 0,002 g - 30 szt.2,703,094,32 49- tabl. 0,5 mg - 30 szt.2,202,513,52 50- inj. 1 mg/1 ml - 10 amp.15,0017,1519,95 51Clopamid - tabl. 0,02 g - 20 szt.2,602,974,20 52Clotrimazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,551,772,48 Clotrimazolum 53- krem 1% - 20 g1,501,712,40 54- maść do oczu 1% - 3 g2,002,293,20 55- płyn 1% - 15 ml2,452,803,92 56- tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,551,772,48 57- tabl. dopochw. 0,5 g - 1 szt.1,401,602,24 58Codeinum phosphoricum - tabl. 0,02 g - 100 szt.13,0014,8617,66 Colistin 59- inj. 500000 j.m. - fiol. such. subst.4,555,206,76 60- inj. 1000000 j.m. - fiol. such. subst.5,906,748,69 Cordafen 61- krople 20 mg/1 ml - 30 ml4,004,576,01 62- tabl. powl. 0,01 g - 50 szt.1,251,432,00 Cortineff 63- maść do oczu 0,1% - 3 g1,201,371,92 64- tabl. 0,1 mg - 20 szt.1,601,832,56 Cromosol 65- 2% - aerosol do nosa - 28 ml17,0019,4322,50 66- 4% - aerosol do nosa - 30 ml21,5324,6128,50 67- 4% - aerosol do gardła - 100 ml34,8139,7946,20 68Cropoz Plus - aerosol 0,005 g/dawkę - 15 ml (150 dawek)22,2525,4329,50 69Cropoz N - aerosol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkę - 30 ml16,8219,2322,30 Crotamiton 70- maść 10% - 40 g3,003,434,80 71- płyn 10% - 100 g5,005,727,43 72Cuprenil - tabl. powl. 0,25 g - 30 szt.17,4019,8923,07 Cyclonamine 73- inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.2,863,274,58 74- inj. 0,25 g/2 ml - 50 amp.25,7429,4234,13 75- tabl. 0,25 g - 30 szt.1,902,173,04 76Cytribin - tabl. powl. 120 mg - 112 szt.23,0026,2930,50 D 1Danazol - tabl. 0,2 g - 100 szt.121,00138,30160,43 Davercin 2- gran. do przyg. zaw. 0,15 g/5 ml - 30 g5,846,688,63 3- roztwór 2,5% - 30 ml4,405,036,54 4- tabl. powl. 0,25 g - 16 szt.7,108,1210,07 Debecylina 5- inj.1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.4,004,576,01 6- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,953,374,72 Decaldol 7- płyn 0,05 g/1 ml - 1 ml - 5 amp.21,4224,4828,40 8- płyn 0,05 g/1 ml - 3 ml - 5 amp.35,4040,4646,94 Deflegmin 9- tabl. 30 mg - 20 szt.2,372,713,80 10- retard - kaps. 75 mg - 10 szt.4,505,146,68 11- krople 0,75% - 50 ml4,805,497,14 Dekstran 12- inj. m.cz. 40000 fl. 250 ml13,0014,8617,66 13- inj. m.cz. 40000 fl. 500 ml21,9025,0329,04 14- inj. m.cz. 70000 fl. 500 ml15,5017,7220,55 15- inj. 4% 70000 fl. 500 ml11,1512,7415,29 Depakine-Chrono 16- tabl. powl. 0,3 g - 30 szt.16,1018,4021,35 17- tabl. powl. 0,5 g - 30 szt.19,1521,8925,39 18Depo-Medrol - inj. 0,04 g/1 ml - 1 fiol.4,505,146,70 19Deprexetin - kaps. 0,02 g - 30 szt.22,5025,7229,80 20Devisol-25 - krople 0,15 mg/ml - 10 ml9,2010,5212,62 Dexamethason 21- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,501,712,40 22- tabl. 0,5 mg - 20 szt.1,501,712,40 23- zawiesina do oczu 0,1% - 10 ml1,651,892,64 Dexapolcort 24- aerosol - 40 g (30 ml)5,306,067,88 25- aerosol - 80 g (55 ml)7,108,1210,07 Dexaven 26- inj. 0,004 g/1 ml - 10 amp.4,955,667,36 27- inj. 0,008 g/2 ml - 10 amp.6,957,949,89 28Diabetol - tabl. 0,5 g - 40 szt.5,205,947,73 29Diabezidum - tabl. 0,08 g - 60 szt.19,0521,7725,26 Diclofenac 30- czopek 0,05 g - 10 szt.1,802,062,88 31- czopek 0,1 g - 10 szt.2,272,593,64 32- tabl. powl. 0,025 g - 30 szt.4,284,896,36 33- tabl. powl. 0,05 g - 30 szt.4,575,226,80 Dicortineff 34- maść do oczu - 3 g1,872,143,00 35- zawiesina do oczu - 10 ml1,762,012,82 Digoxin 36- inj. 0,5 mg/2 ml - 5 amp.3,003,434,80 37- tabl. 0,25 mg - 30 szt.1,131,291,81 38- BM tabl. 0,1 mg - 30 szt.0,901,031,44 39Dihydralazinum - tabl. 0,025 g - 30 szt.1,802,062,88 40Diltiazem - tabl. 0,03 g - 20 szt.2,162,473,46 41Dipromal - tabl. powl. 0,2 g - 40 szt.8,8010,0612,07 42Disocor - kaps. 0,1 g - 60 szt.8,209,3711,32 Distreptaza 43- czopek - 6 szt.5,306,067,90 44- inj. 60000 j. - 1 fiol.14,5016,5719,40 45- tabl. - 20 szt.34,0038,8645,10 46Disulfiram - tabl. do implantacji 100 mg - 10 szt.16,5018,8621,88 47Diuramid - tabl. 0,25 g - 20 szt.2,803,204,50 48Dobutamine - inj. 0,25 g - fiol. such. subst.16,7619,1622,22 Dolcontral 49- inj. 50 mg/1 ml - 10 amp.6,907,899,80 50- inj. 100 mg/2 ml - 10 amp.9,0010,2912,30 Dopaminum hydrochloricum 51- inj. 0,05 g/5 ml - 10 amp.6,707,669,61 52- inj. 0,2 g/5 ml - 10 amp.9,5010,8613,03 53Dopanol - tabl. 0,25 g - 50 szt.9,3510,6912,80 Doxycyclinum 54- kaps. 0,1 g - 10 szt.5,406,178,02 55- inj. 100 mg/5 ml - fiol.4,455,096,61 Duo-Septol 56- 120 - tabl. 0,12 g - 20 szt.1,601,832,56 57- 480 - tabl. 0,48 g - 20 szt.2,653,034,24 E 1Edan inj. 0,1 g - 5 amp. such. subst. + 5 amp. rozp. 10 ml7,408,4610,41 Effox 2- tabl. 10 mg - 60 szt.3,634,155,59 3- tabl. 20 mg - 50 szt.5,676,488,43 4- tabl. 40 mg - 40 szt.8,099,2511,20 5- long tabl. 50 mg - 30 szt.9,1910,5012,61 Eltroxin 6- tabl. 50 mcg - 100 szt.11,7813,4616,16 7- tabl. 100 mcg - 100 szt.12,5414,3317,13 Enalapril 8- tabl. 5 mg - 20 szt.1,341,532,14 9- tabl. 10 mg - 20 szt.2,162,473,46 Enapress 10- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,341,532,14 11- tabl. 0,005 g - 30 szt.1,962,243,14 12- tabl. 0,005 g - 60 szt.3,814,355,79 13- tabl. 0,01 g - 20 szt.2,162,473,46 14- tabl. 0,01 g - 30 szt.3,193,655,09 15- tabl. 0,01 g - 60 szt.6,287,189,13 16- tabl. 0,02 g - 20 szt.3,924,485,92 17- tabl. 0,02 g - 30 szt.5,776,608,55 18- tabl. 0,02 g - 60 szt.11,3312,9515,54 Enarenal 19- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,341,532,14 20- tabl. 0,01 g - 20 szt.2,162,473,46 21- tabl. 0,02 g - 20 szt.3,924,485,92 22Encortolon - tabl. 0,005 g - 20 szt.2,202,513,52 Encorton 23- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,601,832,56 24- tabl. 0,001 g - 100 szt.6,407,329,27 25- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,701,942,72 26- tabl. 0,005 g - 100 szt.6,797,769,71 27Ergolaktyna - tabl. 2,5 mg - 30 szt.13,2015,0917,89 28Ergotaminum tartaricum - draż. 0,001 g - 20 szt.2,653,034,20 Erythromycinum 29- inj. doż. 0,3 g - fiol. such. subst.3,504,005,44 30- tabl. powl. 0,2 g - 16 szt.3,854,405,84 31- gran. do przyg. zaw. 0,125 g/5 ml - 30 g5,846,688,63 32Ethambutol - kaps. 0,25 g - 250 szt.34,5039,4345,74 33Ethisteron - tabl. podjęz. 0,025 g - 20 szt.4,004,576,00 Estroplast 34- 40 plaster 1,25 mg - 6 szt.14,8516,9719,78 35- 80 plaster 2,5 mg - 6 szt.19,9322,7826,42 36Euclamin - tabl. 0,005 g - 60 szt.1,501,712,40 37Exacyl - inj. 500 mg/5 ml - 5 amp.7,268,3010,25 F Famogast 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,472,823,95 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,415,046,55 3Famotidine - tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,415,046,55 Fenactil 4- draż. 0,025 g - 20 szt.1,101,261,76 5- draż. 0,1 g - 30 szt.2,422,773,87 6- draż. 0,1 g - 200 szt.12,8714,7117,51 7- inj. dom. 0,025 g/5 ml - 5 amp.4,184,786,22 8- inj. doż. 0,05 g/2 ml - 10 amp.4,625,286,86 9- krople 4% - 10 g1,932,213,09 10- krople 4% - 100 g5,005,727,43 11Fenbufen - tabl. 0,3 g - 30 szt.11,8513,5416,30 12Fenicort - inj. 0,025 g - fiol. such. subst.1,351,542,16 13Fenoterol - tabl. 0,005 g - 100 szt.12,4514,2317,00 Fentanyl 14- inj. 0,1 mg/2 ml - 50 amp.23,7527,1531,49 15- inj. 0,5 mg/10 ml - 50 amp.50,0057,1566,29 Flegamina 16- inj. 0,004 g/2 ml - 5 amp.2,903,314,64 17- krople 0,06 g/30 ml - 30 ml4,405,036,54 18- syrop 0,08 g/100 ml - 120 ml2,102,403,36 19- tabl. 0,008 g - 20 szt.0,901,031,44 Flucinar 20- maść - 15 g1,752,002,80 21- żel - 15 g1,752,002,80 Fluconazole 22- kaps. 50 mg - 14 szt.24,8028,3532,90 23- kaps. 100 mg - 7 szt.23,6527,0331,40 24- syrop 5 mg/1 ml - 150 ml26,4030,1835,00 Fluoksetyna 25- tabl. 0,01 g - 20 szt.6,517,449,39 26- tabl. 0,01 g - 30 szt.9,7611,1613,39 27- tabl. 0,02 g - 20 szt.11,1712,7715,32 28- tabl. 0,02 g - 30 szt.16,7819,1822,25 29- syrop 20 mg/5 ml - 120 ml12,7714,6017,40 30Fluoxetin - kaps. 0,02 g - 30 szt.15,7518,0020,88 31Flutamid - tabl. 0,25 g - 100 szt.76,0086,87100,77 32Furaginum - tabl. 0,05 g - 30 szt.5,306,067,90 33Furazolidon - zawiesina - 160 g5,306,067,88 Furosemid 34- inj. 0,02 g/2 ml - 5 amp.2,973,394,75 35- inj. 0,02 g/2 ml - 50 amp.26,7330,5535,44 36- tabl. 0,04 g - 20 szt.1,001,141,60 G 1Gamma Globulina ludzka inj. 1,5 ml - 1 amp.22,0025,1529,17 2Gamma anty-HBs 200 - inj. 2 ml - 1 amp.44,1050,4158,48 3Gasprid - tabl. 10 mg - 30 szt.18,5021,1524,52 4Gastrolit - saszetki 4,15 g - 15 szt.6,167,048,99 Gemfibral 5- tabl. powl. 300 mg - 60 szt.16,7919,1922,26 6- tabl. powl. 450 mg - 60 szt.24,7228,2532,78 Gentamicin 7- inj. 0,02 g/2 ml - 10 amp.6,417,339,30 8- inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.6,757,729,70 9- inj. 0,08 g/2 ml - 10 amp.7,228,2510,20 10- krople do oczu 0,3% - 5 ml1,181,351,90 11- maść do oczu 0,3% - 3 g2,202,513,50 12Gevilon - tabl. powl. 450 mg - 60 szt.37,5442,9149,78 13Glinormax - tabl. 0,08 g - 60 szt.19,0521,7725,26 14Glipizide BP - tabl. 0,005 g - 30 szt.8,259,4311,38 Glucosum 15- inj. 5% - 250 ml1,621,852,59 16- 250 ml flak. z kaps.1,942,223,10 17- 500 ml1,752,002,80 18- 500 ml flak. z kaps.2,102,403,36 19- 250 ml (szkło)3,143,595,02 20- 500 ml (szkło)3,624,145,58 21- inj. 10% - 250 ml1,752,002,80 22- 250 ml flak. z kaps.2,102,403,36 23- 500 ml1,852,112,96 24- 500 ml flak. z kaps.2,202,513,52 25- inj. 20% - 100 ml1,731,982,77 26- 250 ml1,852,112,96 27- 250 ml flak. z kaps.2,202,513,52 28- 500 ml2,002,293,20 29- 500 ml flak. z kaps.2,402,743,84 30- inj. 10% - 10 ml - 10 amp.7,808,9210,90 31- inj. 20% - 10 ml - 10 amp.8,519,7311,70 32- inj. 20% - 10 ml - 50 amp.38,3043,7850,78 33Grofibrat - kaps. 0,1 g - 50 szt.11,7513,4316,12 34Grofilina - tabl. powl. 0,1 g - 60 szt.6,937,929,88 Groseptol 35- 120 tabl. 0,12 g - 20 szt.1,601,832,56 36- 480 tabl. 0,48 g - 20 szt.2,653,034,24 37Gynalgin - tabl. dopochw. - 10 szt.3,954,515,95 38Gyno-Femidazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 15 szt.5,776,608,50 H Haloperidol 1- inj. 0,005 g/1 ml - 10 amp.4,304,916,39 2- krople 0,002 g/1 ml - 10 ml2,002,293,20 3- krople 0,002 g/1 ml - 100 ml3,504,005,44 4- tabl. 0,001 g - 40 szt.3,504,005,44 5- tabl. 0,005 g - 30 szt.3,804,345,78 6- tabl. 0,01 g - 20 szt.4,274,886,34 7Hemofer prolongatum - draż. - 30 szt.2,643,024,20 8Hemofer - krople - 10 ml2,502,864,00 Heparinum 9- inj. 25000 j.m./1 ml - 10 amp.28,0032,0037,12 10- inj. 25000 j.m./5 ml - fiol.2,953,374,72 11Heviran - tabl. 0,2 g - 30 szt.10,7112,2414,70 12Histaglobina - inj. - 3 fiol. + rozp.17,1619,6122,75 13Horacort - aerosol 0,16 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)11,8013,4916,18 Hydrochlorothiazidum 14- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,101,261,76 15- tabl. 0,0125 g - 20 szt.1,001,141,60 Hydrocortisonum aceticum 16- inj. 0,125 g/5 ml - 10 fiol.32,0036,5842,40 17- krem 1% - 15 g2,002,293,20 Hydrocortisonum hemisuccinatum 18- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp. + 5 amp. 2 ml rozp.5,306,067,88 19- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.8,009,1411,09 20- inj. 0,5 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.23,1026,4030,63 21Hydrocortisonum - tabl. 0,02 g - 20 szt.3,003,434,80 22Hydroxycarbamid - kaps. 0,5 g - 100 szt.74,0084,5898,12 I Ibuprofen 1- draż. 0,2 g - 10 szt.1,822,082,91 2- draż. 0,2 g - 60 szt.4,244,856,30 3Ifapidin - tabl. powl. 0,25 g - 20 szt.21,5224,6028,54 Imipramin 4- draż. 0,01 g - 20 szt.0,700,801,12 5- draż. 0,025 g - 20 szt.0,901,031,44 6- inj. 0,025 g/2 ml - 10 amp.8,659,8911,86 Injectio Glucosi isotonica et Natrii chlorati isotonica 7- 1:1 inj. - 250 ml1,531,752,45 8- 250 ml flak. z kaps.1,842,102,94 9- 500 ml1,631,862,61 10- 500 ml flak. z kaps.1,962,243,14 11- 2:1 inj. - 250 ml1,531,752,45 12- 250 ml flak. z kaps.1,842,102,94 13- 500 ml1,631,862,61 14- 500 ml flak. z kaps.1,962,243,14 Insulinum 15- isophanicum "ChO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 16- isophanicum "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 17- lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 18- lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 19- maxirapid "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 20- maxirapid "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 21- semilente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 22- semilente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 23- solutio neutralis "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 24- solutio neutralis "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 25- ultra lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.22,5025,7229,83 26- ultra lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.33,3438,1144,20 27Iporel - tabl. 0,075 mg - 50 szt.1,501,712,40 Isoniazidum 28- tabl. 0,05 g - 100 szt.3,303,775,21 29- tabl. 0,05 g - 500 szt.12,5014,2917,09 30Izonit prolongatum 40 - tabl. o przedł. uwaln. 40 mg - 40 szt.8,009,1411,09 J Jodostin 1- tabl. powl. 0,1 mg - 100 szt.3,303,775,22 2- tabl. powl. 0,2 mg - 100 szt.5,155,897,66 3Jucolon - tabl. powl. 0,25 g - 50 szt.24,7028,2332,75 K 1Kalimat prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,303,775,21 2Kalipoz prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,303,775,21 3Kalium chloratum - inj. 15% - 10 ml - 50 amp.48,4055,3264,17 Kalium effervescens (bezcukrowy) 4- granulat mus. 60g - 20 saszetek po 3 g7,478,5410,49 5Kalium effervescens - granulat - 12 torebek po 5 g5,256,007,80 6Kalium gluconicum - syrop - 150 ml3,203,665,10 7Kalium - syrop - 150 ml2,653,034,24 8Kaprogest - inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.7,939,0611,01 9Ketokonazol - tabl. 0,2 g - 10 szt.7,608,6910,60 Ketotifen 10- syrop 0,02 g/100 ml - 100 ml3,964,535,96 11- tabl. 0,001 g - 30 szt.2,472,823,96 12Ketozol - tabl. 0,2 g - 10 szt.7,608,6910,60 Klozapol 13- tabl. 0,1 g - 50 szt.24,2027,6632,09 14- tabl. 0,025 g - 50 szt.9,4810,8413,00 L 1Lactovaginal - gałka dopochw. - 10 szt.12,5014,2917,10 Lacipil 2- tabl. powl. 2 mg - 14 szt.10,3011,7714,12 3- tabl. powl. 2 mg - 28 szt.18,8821,5825,04 4- tabl. powl. 4 mg - 14 szt.18,3020,9224,26 5- tabl. powl. 4 mg - 28 szt.36,0441,1947,78 Laticort CH 6- krem 0,1% - 15 g1,852,112,96 7- maść 0,1% - 15 g1,852,112,96 Laticort 8- krem 0,1% - 15 g1,501,712,40 9- lotio 0,1% - 20 g4,304,916,38 10- maść 0,1% - 15 g1,501,712,40 Levonor 11- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.13,2015,0917,89 12- inj. 0,004 g/4 ml - 5 amp.20,0022,8626,52 13Levoroxin - tabl. 100 mcg - 30 szt.3,504,005,44 Lignocainum hydrochloricum 14- inj. 1% 2 ml - 10 amp.4,905,607,28 15- inj. 1% 10 ml - 50 amp.54,1861,9371,84 16- inj. 2% 2 ml - 10 amp.4,905,607,28 17- inj. 2% 10 ml - 50 amp.54,1861,9371,84 18- "Grave" inj. 5% 2 ml - 50 amp.24,7528,2932,82 19- c. Nor. - inj. 2% + 0,00125% Nor. basic 2 ml - 10 amp.5,806,638,58 20- typ A żel 2% - 30 g1,701,942,72 21- typ U żel 2% - 30 g2,472,823,95 Lipancrea 22- kaps. dojelit. 16000 j. lipazy - 30 szt.13,7015,6618,46 23- kaps. dojelit. 16000 j. lipazy - 60 szt.26,8030,6335,53 Lipozil 24- tabl. 450 mg - 30 szt.13,1815,0617,86 25- tabl. 450 mg - 60 szt.24,7228,2532,78 26Lithium carbonicum - tabl. 0,25 g - 60 szt.5,506,298,17 27Lofenalac proszek - 450 g47,0053,7262,32 28Lomustinum - tabl. 0,04 g - 50 szt.130,00148,59172,36 Loperamid 29- tabl. 0,002 g - 10 szt.1,872,142,99 30- tabl. 0,002 g - 30 szt.5,055,777,50 Loratadyna 31- tabl. 0,01 g - 10 szt.7,738,8410,78 32- tabl. 0,01 g - 30 szt.21,6324,7228,68 Loratine 33- tabl. 0,01 g - 10 szt.7,738,8410,78 34- tabl. 0,01 g - 30 szt.21,6324,7228,68 35- syrop 5 mg/5 ml - 100 ml9,0010,2912,34 Lorinden 36- A maść - 15 g1,762,012,82 37- C krem - 15 g1,762,012,82 38- C maść - 15 g1,762,012,82 39- T maść - 15 g1,762,012,82 40- lotio (mleczko) - 15 ml4,405,036,54 41Lovastin - tabl. 20 mg - 28 szt.42,8548,9856,81 Luminalum 42- inj. 0,2 g/1 ml - 10 amp.5,706,528,47 43- czopek 0,015 g - 10 szt.2,062,353,30 M Mabuson 1- tabl. 5 mg - 30 szt.9,0510,3412,42 2- tabl. 10 mg - 30 szt.15,2017,3720,18 Macdafen 3- inj. 0,5 g - fiol.36,0041,1547,73 4- inj. 1 g - fiol.70,8480,9793,93 5- inj. 2 g - fiol.106,26121,46140,89 Magnesium sulfuricum 6- inj. doż. 2 g/10 ml - 10 amp.7,008,009,95 7- inj. doż. 5 g/20 ml - 10 amp.13,7515,7218,52 Majamil 8- tabl. powl. 0,025 g - 20 szt.0,981,121,56 9- tabl. powl. 0,05 g - 20 szt.1,101,261,76 10- prolongatum tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.1,902,173,04 11Mannitol - inj. 20% - 250 ml (szkło)5,155,897,65 Mapryl 12- tabl. 5 mg - 20 szt.1,341,532,14 13- tabl. 20 mg - 20 szt.3,924,485,92 14Mecortolon - krem 0,5% - 10 g1,601,832,60 15Mercaptopurin - tabl. 0,05 g - 30 szt.16,5018,8621,88 16Metformin - tabl. 0,5 g - 30 szt.3,814,355,79 17Methyldopa - tabl. 0,25 g - 50 szt.9,3510,6912,80 Methylthiouracilum 18- draż. 0,1 g - 20 szt.2,202,513,52 19- draż. 0,1 g - 40 szt.4,304,916,39 Metindol 20- retard - tabl. 0,075 g - 25 szt.1,701,942,72 21- retard - tabl. 0,075 g - 50 szt.2,502,864,00 22- inj. 0,06 g/2 ml - 10 amp.6,207,099,04 23- maść 5% - 30 g2,052,343,28 24- tabl. powl. 0,025 g - 30 szt.0,800,911,28 25Metindonium - płyn - 20 ml5,205,947,72 26Metizol - tabl. 0,005 g - 50 szt.2,162,473,46 Metocard 27- prolongatum - tabl. 0,2 g - 30 szt.9,1710,4812,58 28- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,472,823,95 29- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,575,226,79 Metoclopramidum 30- inj. 0,01 g/2 ml - 5 amp.2,422,773,87 31- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,941,071,50 Metoprolol 32- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,472,823,95 33- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,575,226,79 Metronidazol 34- czopek 0,5 g - 10 szt.2,202,513,52 35- czopek 1 g - 10 szt.3,083,524,93 36- inj. 0,5% 20 ml - 10 amp.11,8013,4916,18 37- krem 1% - 15 g2,162,473,46 38- sol. izotonica 0,5% - 100 ml1,912,183,06 39- tabl. 0,25 g - 20 szt.0,800,911,28 40- tabl. dopochw. 0,5 g - 10 szt.1,151,311,84 41- żel 1% - 15 g2,272,593,63 42- maść stomatol. 10% - 5 g2,753,144,40 43Mexicord - kaps. 0,2 g - 50 szt.18,2320,8424,18 Mianserin 44- tabl. powl. 10 mg - 30 szt.8,609,8311,80 45- tabl. powl. 10 mg - 90 szt.24,2027,6632,09 Mirenil 46- prolongatum inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.7,508,5710,52 47- draż. 0,001 g - 60 szt.2,703,094,32 48- draż. 0,25 mg - 60 szt.1,701,942,72 Mistabron 49- aerosol do nosa 5 mg/dawkę - 12,5 ml10,8012,3414,82 50- płyn do inh. lub wlewów 0,6 g/3 ml - 5 amp.14,0016,0018,80 51Mitoxantrone - inj. 20 mg/10 ml - fiol.27,4031,3236,33 52Mizodin - tabl. 0,25 g - 60 szt.13,2015,0917,89 Molsidomina 53- prolongatum - tabl. 0,008 g - 30 szt.3,574,085,52 54- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,561,782,50 55- tabl. 0,004 g - 30 szt.2,212,533,54 Mononit 56- tabl. powl. 0,01 g - 60 szt.3,634,155,59 57- tabl. powl. 0,02 g - 30 szt.3,403,895,33 58- tabl. powl. 0,02 g - 50 szt.5,676,488,43 59- tabl. powl. 0,02 g - 60 szt.6,807,779,72 60- tabl. powl. 0,04 g - 30 szt.6,066,938,88 61- tabl. powl. 0,04 g - 40 szt.8,099,2511,20 62- 60 retard - tabl. 0,06 g - 20 szt.6,307,209,15 63- 60 retard - tabl. 0,06 g - 30 szt.9,4510,8012,96 Morphini sulfas 64- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.10,1811,6413,97 65- inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.10,7112,2414,69 Mukobron 66- syrop 30 mg/5 ml - 100 ml3,574,085,52 67- syrop 0,3 g/100 ml - 100 ml3,003,434,80 68- tabl. 0,03 g - 50 szt.5,466,248,11 Mukolina 69- syrop 2% - 120 ml2,633,014,21 70- syrop 5% - 120 ml4,485,126,66 N 1Naloxonum h/chlor. inj. 0,4 mg/1 ml - 10 amp.11,0012,5715,09 Naproxen 2- czopek 0,25 g - 10 szt.3,754,295,70 3- czopek 0,5 g - 10 szt.6,157,039,00 4- tabl. 0,1 g - 10 szt.1,762,012,80 5- tabl. 0,25 g - 50 szt.14,2016,2319,00 6- tabl. 0,5 g - 20 szt.11,8813,5816,30 7- zawiesina 125 mg/5 ml - 100 ml9,2510,5712,70 8Natrium bicarbonicum inj. 8,4% 20 ml - 10 amp.13,1014,9717,77 Natrium chloratum 9- inj. 0,9% 5 ml - 5 amp. (szkło)2,753,144,40 10- inj. 0,9% 5 ml - 100 amp. (tworzywo)23,0026,2930,50 11- inj. 0,9% 10 ml - 10 amp. (szkło)6,607,549,49 12- inj. 0,9% 10 ml - 50 amp. (szkło)30,0034,2939,78 13- inj. 0,9% 10 ml - 100 amp. (tworzywo)25,0028,5833,15 14- inj. 0,9% - 250 ml flak.1,451,662,32 15- inj. 0,9% - 250 ml flak. z kaps.1,741,992,78 16- inj. 0,9% - 500 ml flak.1,531,752,45 17- inj. 0,9% - 500 ml flak. z kaps.1,842,102,94 18- inj. 0,9% - 250 ml (szkło)3,043,474,86 19- inj. 0,9% - 500 ml (szkło)3,584,095,53 Natrium citricum 20- inj. 3,8% 2 ml - 10 amp.5,005,727,43 21- inj. 3,8% 10 ml - 5 amp.4,625,286,86 22Natrium nitrosum - inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.4,625,286,86 23Nifedipine - tabl. powl. 0,01 g - 50 szt.1,251,432,00 Nifuroksazyd 24- tabl. powl. 0,1 g - 24 szt.2,863,274,58 25- zawiesina 4% - 90 ml6,056,928,86 Nitrendypina 26- tabl. 0,01 g - 30 szt.3,644,165,60 27- tabl. 0,02 g - 30 szt.5,386,157,99 28Nitrogenium oxydulatum - 1 kg14,2016,2319,03 Nitroglycerynum 29- prolongatum tabl. 6,4 mg - 40 szt.3,704,235,67 30- tabl. podjęz. 0,5 mg - 20 szt.1,231,411,97 31- tabl. podjęz. 1 mg - 20 szt.1,351,542,16 32Nootropil - inj. 1 g/5 ml - 12 amp.12,6214,4217,22 33Norethisteron - tabl. 0,005 g - 20 szt.2,903,314,60 Normocard 34- tabl. 0,05 g - 30 szt.1,952,233,12 35- tabl. 0,1 g - 30 szt.3,283,755,19 36No-Spa - tabl. 0,04 g - 20 szt.4,074,656,10 37Novoscabin - płyn 30% - 150 g5,286,047,85 38Nutramigen - proszek - 425 g26,1829,9234,71 Nystatyna 39- tabl. dopochw. 100000 j.m. - 10 szt.3,303,775,21 40- tabl. powl. 500000 j.m. - 16 szt.3,303,775,21 41- zasypka 100000 j.m./1 g - 20 g5,256,007,80 42- zawiesina 2400000 j.m./24 ml - 1 flak.2,422,773,87 O 1Oestradiolum benzoicum - inj. 0,005 g/2 ml - 5 amp.4,104,696,10 Oflodinex 2- tabl. powl. 0,1 g - 10 szt.5,556,348,24 3- tabl. powl. 0,2 g - 10 szt.12,0113,7316,48 Oftensin - krople do oczu 4- 0,25% 5 ml - 1 flak.2,152,463,44 5- 0,5% 5 ml - 1 flak.2,833,234,53 6Omnadren 250 - inj. 1 ml - 5 amp.12,0013,7216,50 7Opacorden - tabl. powl. 0,2 g - 60 szt.13,5015,4318,23 Oxycardil 8- 60 - tabl. powl. 60 mg - 60 szt.11,2912,9015,49 9- 120 - tabl. powl. o kontr. uwal. 120 mg - 30 szt.12,1813,9216,71 P 1Palin - kaps. 0,2 g - 20 szt.11,8513,5416,30 Panclor 2- kaps. 250 mg - 15 szt.31,4035,8941,64 3- kaps. 500 mg - 15 szt.55,6463,6073,78 4Papaverinum hydrochloricum - inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.4,405,036,54 5Pardopa - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.44,2050,5258,60 Penicillinum crystalisatum 6- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,852,112,96 7- inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,142,453,42 8- inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,684,215,65 9- inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.5,766,588,53 Penicillinum crystalisatum - natrium 10- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,852,112,96 11- inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,142,453,42 12- inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,684,215,65 13- inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.5,766,588,53 Penicillinum procainicum 14- inj. 1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,402,743,84 15- inj. 2400000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,654,175,61 16Pentazocinum - inj. 0,03 g/1 ml - 10 amp.8,509,7211,70 Pernazinum 17- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,331,522,13 18- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,555,206,76 19Phenytoinum - tabl. 0,1 g - 60 szt.5,005,727,43 20Physostigminum salicylicum - inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.5,806,638,58 Pilocarpinum hydrochloricum 21- krople do oczu 2% - 2×5 ml5,806,638,58 22- krople do oczu 2% - 5 ml3,093,534,94 23- maść do oczu 2% - 3 g2,582,954,13 Piperacillin 24- inj. 1 g - 1 fiol.13,0114,8717,67 25- inj. 2 g - 1 fiol.23,5926,9631,28 Piroxicam 26- czopek 0,01 g - 10 szt.1,601,832,56 27- czopek 0,02 g - 10 szt.2,112,413,38 28- tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.1,131,291,80 29- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,002,293,20 Płyn do dializy otrzewnowej 30- Nr 1 inj. - 500 ml1,601,832,56 31- Nr 2 inj. - 500 ml1,601,832,56 32- Nr 3 inj. - 500 ml1,601,832,56 Płyn fizjologiczny wieloelektrolitowy 33- inj. - 500 ml flak.1,611,842,58 34- inj. - 500 ml flak. z kaps.1,932,213,09 35Płyn jelitowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml flak.1,611,842,58 36Płyn nawadniający interwencyjny - inj. - 500 ml flak.1,611,842,58 Płyn pediatryczny wyrównawczy izotoniczny 37- inj. - 250 ml - flak.1,361,552,18 38- inj. - 250 ml - flak. z kaps.1,641,872,62 39- inj. - 500 ml - flak.1,621,852,59 40- inj. - 500 ml - flak. z kaps.1,942,223,10 Płyn Roztwór Elkintona 41- Nr 1 inj. 20 ml - 10 amp.27,5031,4336,46 42- Nr 2 inj. 20 ml - 10 amp.27,5031,4336,46 Płyn Solutio Ringeri 43- inj. - 250 ml - flak.1,471,682,35 44- inj. - 250 ml - flak. z kaps.1,772,022,83 45- inj. - 500 ml - flak.1,611,842,58 46- inj. - 500 ml - flak. z kaps.1,932,213,09 47Płyn żołądkowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml - flak.1,711,952,74 Polcortolon 48- 40 inj. 0,04 g/1 ml - 5 fiol.11,0012,5715,10 49- krem 0,1% - 15 g1,431,632,28 50- maść 0,1% - 15 g1,431,632,28 51- tabl. 0,001 g - 20 szt.2,042,333,30 52- tabl. 0,004 g - 20 szt.3,854,405,80 Polcrom 2% 53- krople do oczu - 2×5 ml4,645,306,90 54- krople do oczu - 5 ml3,093,534,90 55Poldanen - tabl. powl. - 30 szt.11,5513,2015,84 Poldomet 56- 100 - tabl. 100 mg/25 mg - 100 szt.30,4934,8540,43 57- 250 - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.44,2050,5258,60 Polfenon 58- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.4,745,427,04 59- tabl. powl. 0,3 g - 20 szt.8,729,9711,96 Polfilin 60- tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.2,312,643,70 61- tabl. powl. prolongatum 0,4 g - 20 szt.7,818,9310,88 62- roztwór do inj. 0,1 g/5 ml - 5 amp.8,659,8911,86 63- konc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 ml - 10 amp.16,4818,8421,86 Polfungicid 64- maść 5% - 25 g5,105,837,58 65- płyn - 10 ml5,105,837,60 66Polmesilat - tabl. 0,004 g - 50 szt.3,203,665,10 67Polnitrin - tabl. dopoliczk. 5 mg - 30 szt.1,701,942,72 68Polprazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.38,2943,7750,76 Polpressin 69- tabl. 0,001 g - 30 szt.1,271,452,03 70- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,762,012,82 71- tabl. 0,005 g - 30 szt.2,783,184,45 Polseptol 72- globulki - 5 szt.1,601,832,60 73- maść - 20 g2,092,393,30 Polstigminum 74- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.5,306,067,88 75- tabl. 0,015 g - 20 szt.5,876,718,66 Povidone Iodine 76- roztwór 10% - 20 ml4,605,266,80 77- roztwór 10% - 250 ml7,008,0010,00 78Pozitan - tabl. 0,001 g - 50 szt.4,124,716,14 79Prazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.38,2943,7750,76 80Prednisolonum aceticum - zawiesina do oczu 0,5% - 10 ml3,574,085,52 81Prednisolonum - krem 0,25% - 10 g1,651,892,64 82Pridinol - tabl. 0,005 g - 50 szt.3,203,665,10 83Procainamidum - tabl. 0,25 g - 30 szt.4,685,357,00 Profenid 84- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.3,914,475,91 85- inj. 0,1 g/2 ml - 10 amp.7,838,9510,90 Progesteronum 86- tabl. podjęz. 0,05 g - 20 szt.3,744,275,71 87- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.3,403,895,33 Promazin 88- draż. 0,025 g - 60 szt.3,003,434,80 89- draż. 0,05 g - 60 szt.4,705,376,98 90- draż. 0,1 g - 60 szt.7,208,2310,18 91- inj. 0,1 g/2 ml - 10 amp.6,807,779,72 Propranolol 92- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.4,405,036,54 93- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,951,091,52 94- tabl. 0,04 g - 50 szt.1,752,002,80 95Pro-Sobee 1 - proszek - 400 g13,7015,6618,46 96Pro-Sobee 2 - proszek - 400 g15,2017,3720,17 97Prostavasin 20 - inj. 20 mcg - 10 amp.620,00708,66822,04 98Protadina - tabl. 0,004 g - 20 szt.2,202,513,52 99Protaminum sulfuricum inj. 0,01 g/1 ml - 5 ml - fiol.14,8516,9719,77 Psorisan 100- maść 5% - 50 g3,604,115,60 101- maść 10% - 50 g3,604,115,60 102- maść 20% - 50 g3,604,115,60 Pyrantelum 103- tabl. 0,25 g - 3 szt.2,102,403,36 104- zawiesina 0,05 g/1 ml - 15 ml3,003,434,80 105Pyrazinamid - tabl. 0,5 g - 250 szt.59,7468,2879,21 106Pyrimen - tabl. 25 mg - 30 szt.7,989,1211,07 R Ranigast 1- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,402,743,84 2- tabl. powl. 0,15 g - 60 szt.7,218,2410,19 3- płyn do inf. 0,05% - 100 ml2,683,064,29 4Ranigasan - tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,582,954,13 Ranitydyna 5- tabl. powl. 150 mg - 60 szt.7,218,2410,19 6- tabl. powl. 300 mg - 30 szt.7,218,2410,19 7- syrop 75 mg/5 ml - 100 ml6,006,868,81 Relanium 8- inj. 0,01 g/2 ml - 1 amp.0,800,911,28 9- tabl. 2 mg - 20 szt.0,770,881,23 10- tabl. 5 mg - 20 szt.0,770,881,23 11- zawiesina 2 mg/5 ml - 100 g4,905,607,28 Relsed 12- mikrowlewki doodbytnicze 5 mg/2,5 ml - 5 szt.15,8418,1121,00 13- mikrowlewki doodbytnicze 10 mg/2,5 ml - 5 szt.18,2620,8724,21 Rifamazid 14- kaps. 0,15 g - 100 szt.21,5424,6228,56 15- kaps. 0,3 g - 100 szt.41,6647,6255,24 Rifampicin 16- kaps. 0,15 g - 100 szt.23,2026,5230,76 17- kaps. 0,3 g - 100 szt.44,7251,1159,29 18Ronton - syrop 5% - 150 g12,6514,4617,26 Rotadin 19- tabl. 10 mg - 10 szt.8,249,4211,36 20- tabl. 10 mg - 30 szt.22,6625,9030,04 S Sadamin 1- inj. 0,3 g/2 ml - 10 amp.6,607,549,50 2- inj. 0,3 g/2 ml - 50 amp.30,0034,2939,78 Salbutamol 3- aerosol 0,1 mg/dawkę - 20 ml4,625,286,86 4- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,405,036,54 5- syrop 0,04 g/100 ml - 100 ml2,703,094,32 6- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,001,141,60 7- tabl. 0,004 g - 25 szt.1,001,141,60 Saltoral 8- saszetki 5,5 g - 5 szt.2,753,144,40 9- saszetki 5,5 g - 10 szt.5,456,238,10 Scopolan 10- czopek 0,01 g - 6 szt.1,731,982,76 11- draż. 0,01 g - 30 szt.3,604,115,56 Sectral 12- tabl. powl. 0,2 g - 20 szt.5,616,418,34 13- tabl. powl. 0,4 g - 30 szt.15,7117,9620,83 Sefril 14- kaps. 0,5 g - 12 szt.19,0021,7225,20 15- gran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml10,3211,8014,16 16Sefril A - inj. 1 g - fiol. such. subst.6,947,939,88 17Segan - tabl. 0,005 g - 60 szt.18,2020,8024,13 Selerin 18- tabl. 0,005 g - 50 szt.15,1617,3320,13 19- tabl. 0,005 g - 60 szt.18,2020,8024,13 20Siraliden - zawiesina 50 mg/5 ml - 100 ml5,906,748,70 Sol-Opht 21- płyn 100 ml (poliet.)1,962,243,14 22- płyn 250 ml (poliet.)2,332,663,73 Sol-Pilocarpini 23- krople do oczu 3% - 3×5 ml11,0212,6015,12 24- krople do oczu 4% - 3×5 ml13,4615,3818,18 Sorbonit 25- prolongatum - tabl. 0,02 g - 40 szt.2,202,513,52 26- prolongatum - tabl. 0,04 g - 40 szt.2,653,034,24 27- tabl. 0,005 g - 60 szt.2,202,513,52 28- tabl. 0,01 g - 60 szt.2,302,633,68 Spamilan 29- tabl. 0,005 g - 30 szt.9,0510,3412,42 30- tabl. 0,01 g - 30 szt.15,2017,3720,18 Spironol 31- tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.9,0810,3812,46 32- tabl. 0,025 g - 100 szt.12,3814,1516,96 33- tabl. 0,025 g - 20 szt.2,753,144,40 Spironolacton 25 34- tabl. 0,025 g - 20 szt.2,753,144,40 35- tabl. 0,025 g - 60 szt.7,438,4910,44 36- tabl. 0,025 g - 100 szt.12,3814,1516,96 Staveran 37- prolongatum - tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,973,394,75 38- prolongatum - tabl. powl. 0,24 g - 20 szt.4,405,036,54 39- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.1,351,542,16 40- tabl. powl. 0,08 g - 20 szt.2,042,333,26 41- tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,643,024,22 42Streptomycinum - inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.2,352,693,76 Sulpiryd 43- kaps. 0,05 g - 24 szt.3,133,585,01 44- kaps. 0,1 g - 24 szt.4,354,976,46 45- tabl. 0,2 g - 12 szt.3,714,245,68 46- tabl. 0,2 g - 30 szt.8,009,1411,09 47- syrop 0,5 g/100 ml3,764,305,74 48- syrop 2 g/100 ml4,455,096,61 Sumamed 49- kaps. 0,25 g - 6 szt.50,5057,7266,96 50- tabl. 0,5 g - 3 szt.50,5057,7266,96 51- syrop 0,1 g/5 ml - 20 ml19,2522,0025,52 52- forte - syrop 0,2 g/5 ml - 20 ml31,6636,1941,98 Sustonit 53- tabl. 0,015 g - 30 szt.3,584,095,53 54- tabl. 6,5 mg - 25 szt.1,852,112,96 Syntarpen 55- inj. 0,5 g - 1 fiol. z such. subst.3,053,494,88 56- inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.5,085,817,55 57- tabl. powl. 0,5 g - 16 szt.11,1012,6915,22 58Szczepionka błoniczo-tężcowo-krztuścowa DTP inj. 0,5 ml - 25 amp.52,8060,3570,01 59Szczepionka durowa Ty inj. 10 ml - fiol.10,5012,0014,40 60Szczepionka durowa z anatoks. tężcową Ty-Te inj. 10 ml - fiol.14,5016,5719,37 61Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 20 daw. - 5 amp. + 5 amp. roz.24,0027,4331,82 62Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 0,5 mg/10 daw. - 5 amp.21,0024,0027,84 T Tamoxifen 1- tabl. 0,01 g - 30 szt.5,836,668,61 2- tabl. 0,02 g - 30 szt.11,5313,1815,81 Tarcefandol 3- inj. 0,5 g - fiol. such. subs.5,085,817,55 4- inj. 1 g - fiol. such. subs.8,9010,1712,21 Tarcefoksym 5- inj. 1 g - fiol.9,1610,4712,56 6- inj. 0,5 g - fiol.6,367,279,22 7Tarjod - syrop 125 g4,204,806,24 Taropen 8- tabl. powl. 500000 j.m. - 12 szt.3,674,195,63 9- tabl. powl. 1000000 j.m. - 12 szt.6,036,898,84 10- tabl. powl. 1500000 j.m. - 12 szt.8,039,1811,13 11Testarpen - inj. (10 testów) - 1 fiol. z such. subst. + rozp.4,354,976,46 12Testosteronum prolongatum - inj. 0,1 g/1 ml - 5 amp.6,807,779,70 13Testosteronum propionicum - inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.3,203,665,10 Theophyllinum 14- tabl. 0,1 g - 30 szt.2,302,633,68 15- czopki 100 mg - 10 szt.2,102,403,36 16- czopki 350 mg - 10 szt.2,703,094,32 17- inj. doż. 300 mg - 250 ml - flak. (poliet.)1,651,892,64 Theophyllinum prolongatum 18- tabl. 0,25 g - 20 szt.2,703,094,32 19- tabl. 0,3 g - 50 szt.8,259,4311,38 20- kaps. 0,1 g - 20 szt.3,153,605,04 21- kaps. 0,2 g - 20 szt.4,605,266,84 22- kaps. 0,3 g - 20 szt.5,906,748,69 Theospirex retard 23- tabl. 0,3 g - 50 szt.8,259,4311,38 24- tabl. powl. o przedł. dział. 0,15 g - 50 szt.6,307,209,15 Thioridazin 25- prolongatum - tabl. 0,2 g - 20 szt.14,8516,9719,78 26- draż. 0,01 g - 30 szt.1,431,632,28 27- draż. 0,025 g - 20 szt.2,042,333,26 28- draż. 0,1 g - 20 szt.6,717,679,62 29Tialorid - tabl. - 50 szt.4,304,916,40 30Tialorid mite - tabl. - 50 szt.4,004,576,00 31Tinidazolum - tabl. 0,5 g - 4 szt.1,001,141,60 32Tinidazolum 0,2% in Glucosi 5% - płyn do inf. - 400 ml2,813,214,50 Tramadol 33- czopek 0,1 g - 5 szt.4,605,266,84 34- kaps. 0,05 g - 20 szt.8,559,7711,72 35- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml9,7411,1313,36 36- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.4,385,016,51 37- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.6,287,189,13 Tramal 38- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.4,385,016,51 39- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.6,287,189,13 40- kaps. 0,05 g - 20 szt.8,559,7711,72 41- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml9,7411,1313,36 42- krople 0,1 g/1 ml - 96 ml73,0083,4496,79 43- czopek 0,1 g - 5 szt.4,605,266,84 Tramal Retard 44- 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 10 szt.9,8911,3013,57 45- 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 30 szt.27,6831,6436,70 46- 100 - tabl. o przedł. uwal. 0,1 g - 50 szt.45,5052,0160,33 47- 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 10 szt.14,3516,4019,20 48- 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 30 szt.40,2946,0553,42 49- 150 - tabl. o przedł. uwal. 0,15 g - 50 szt.66,5376,0488,21 50- 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 10 szt.18,5821,2424,63 51- 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 30 szt.52,8660,4270,09 52- 200 - tabl. o przedł. uwal. 0,2 g - 50 szt.87,50100,01116,01 53Traskolan inj. 500000 JIK 10 ml - 5 amp.250,00285,75331,47 Tropicamidum 54- krople do oczu 0,5% - 2×5 ml4,124,716,15 55- krople do oczu 0,5% - 5 ml2,582,954,13 56- krople do oczu 1% - 2×5 ml6,207,099,04 57- krople do oczu 1% - 5 ml3,714,245,68 Tussicom 58- gran. 100 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g6,106,978,92 59- gran. 200 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g7,858,9710,92 U Ulfamid 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,472,823,95 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,415,046,55 Ulgastran 3- tabl. 1 g - 50 szt.10,2511,7214,10 4- zawiesina - 250 ml10,2511,7214,10 Unasyn 5- inj. 0,75 g - 1 fiol. such. subst.8,609,8311,80 6- inj. 1,5 g - 1 fiol. such. subst.15,3017,4920,29 7- inj. 3 g - 1 fiol. such. subst.26,0829,8134,58 8Urolin - kaps. 0,2 g - 20 szt.9,9011,3213,58 Uropolinum 9- inj. 75% 20 ml - amp.7,528,6010,55 10- inj. 60% 20 ml - amp.6,497,429,37 V 1V-cylina - tabl. 400000 j.m. - 10 szt.2,302,633,68 2Ventrisol - tabl. powl. - 112 szt.23,0026,2930,50 3Virlix - tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.10,0011,4313,70 Vitacon 4- inj. 0,001 g/0,5 ml - 10 amp.4,224,826,27 5- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.6,807,779,72 Vitaminum 6- A - kaps. 12000 j.m. - 50 szt.2,302,633,68 7- płyn 50000 j.m./1 ml - 10 ml2,302,633,68 8- A + D3 - kaps. 2000 j.m. A + 1000 j.m. D3 - 50 szt.2,302,633,68 9- krople 20000 j.m. A + 10000 j.m. D3/1 ml - 10 ml2,302,633,68 10- B2 - inj. 0,005 g/1 ml - 5 amp.3,003,434,80 11- B6 - inj. 50 mg/2 ml - 5 amp.3,003,434,80 12- B12 - inj. 100 mcg/1 ml - 10 amp.4,254,866,32 13- inj. 1000 mcg/2 ml - 5 amp.4,004,576,01 14- D3 - krople 15000 j.m./1 ml - 10 ml2,502,864,00 15- E - kaps. 0,1 g - 30 szt.2,302,633,68 16- PP - inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.3,003,434,80 17- tabl. 0,05 g - 20 szt.0,981,121,56 18- tabl. 0,05 g - 25 szt.1,231,411,96 19- tabl. 0,2 g - 20 szt.1,221,391,96 Vivestrin 20- 20 - 500 ml (szkło)7,008,009,95 21- 40 - 500 ml (szkło)8,9010,1712,21 22Vupral - płyn 20% - 30 ml10,5012,0014,40 Z 1Zawiesina Prątka BCG do immunoterapii - inj. 100 mg - amp.100,00114,30132,59 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. (Dz. U. Nr 105, poz. 1199) Na podstawie art. 85 pkt 1 lit. b) i pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa podmioty obowiązane do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rodzaj oraz sposób jej prowadzenia, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, a także szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem. § 2. 1. Osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych wykonujące pozarolniczą działalność gospodarczą, w tym również działalność w zakresie wolnych zawodów, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", według wzoru ustalonego w załączniku do rozporządzenia. 2. Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób: 1) wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów, 2) prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg. 3. Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które: 1) prowadzą księgi rachunkowe, 2) opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930), zwanej dalej "ustawą o zryczałtowanym podatku", 3) wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym, 4) wykonują wolny zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim, 5) dokonują sprzedaży środków trwałych po likwidacji działalności. 4. Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy rolników prowadzących gospodarstwo rolne bez zatrudnienia w nim pracowników, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz pracowników rolnych wykonujących - osobiście lub z udziałem członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym - działalność gospodarczą, jeżeli łączny przychód osiągany z tej działalności nie przekracza 8 200 zł w roku podatkowym. § 3. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają: 1) "towary" - towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpadki oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że: a) towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nie przerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, b) materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi, c) materiałami pomocniczymi są materiały nie będące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, d) wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane, e) produkcją nie zakończoną jest produkcja w toku oraz półwyroby (półfabrykaty), to jest nie gotowe jeszcze produkty własnej produkcji, a także wykonywane roboty, usługi przed ich ukończeniem, f) brakami są nie odpowiadające wymaganiom technicznym wyroby własnej produkcji, całkowicie wykończone bądź też doprowadzone do określonej fazy produkcji; brakami są również towary handlowe, które na skutek uszkodzenia lub zniszczenia w czasie transportu bądź magazynowania utraciły częściowo swą pierwotną wartość, g) odpadkami są materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową, 2) "cena zakupu" - cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika, 3) "cena nabycia" - cenę zakupu powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku trwałego do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu oraz załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, 4) "koszt wytworzenia" - wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów, z wykonywaniem usług lub pozyskaniem (wydobyciem) kopalin, z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych i usług, 5) "biuro rachunkowe" - przedsiębiorcę uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg, który na podstawie umowy zawartej z podatnikiem świadczy usługi w tym zakresie, 6) "przychód" - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934, Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 i 1122 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", 7) "wyposażenie" - rzeczowe składniki majątku, związanego z wykonywaną działalnością, nie zaliczone, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych, 8) "środki trwałe" - w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, 9) "wartości niematerialne i prawne" - w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, 10) "przedsiębiorstwo wielozakładowe" - działalność prowadzoną w oparciu o kilka zespołów składników materialnych i niematerialnych, jakimi są w szczególności sklepy, zakłady, punkty usługowe, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, 11) "siedziba przedsiębiorstwa" - miejsce położenia przedsiębiorstwa wskazane w koncesji, zezwoleniu lub zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, a w razie niedopełnienia tych obowiązków albo gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - miejsce zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą; w przypadku spółek cywilnych - siedzibę spółki, a jeśli nie można ustalić siedziby spółki - miejsce zamieszkania jednego ze wspólników, 12) "podatek dochodowy na ogólnych zasadach" - podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym, i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym. § 4. 1. Osoby obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą: 1) ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z odrębnymi przepisami, 2) ewidencję wyposażenia. 2. Ewidencją wyposażenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1 500 zł. 3. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. 4. Podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym albo zakładają po raz pierwszy ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z dnia założenia ewidencji. § 5. 1. Podatnicy wypłacający pracownikom należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym, są obowiązani prowadzić indywidualne (imienne) karty przychodów pracowników, zwane dalej "kartami przychodów". 2. Karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko pracownika, Numer Identyfikacji Podatkowej, miesiąc, w którym nastąpiła wypłata, sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze), koszty uzyskania przychodu, składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe), podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu, razem dochód narastająco od początku roku, kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, składkę na ubezpieczenie zdrowotne, należną zaliczkę na podatek dochodowy oraz datę przekazania zaliczki do właściwego urzędu skarbowego. § 6. Podatnicy wykonujący: 1) działalność kantorową - są obowiązani prowadzić również ewidencję wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości w kantorze, według zasad określonych w przepisach w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności kantorowej oraz rodzaju fachowego przygotowania do jej wykonywania i sposobu jego udokumentowania, lub ewidencję czynności skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz, prowadzoną w sposób trwały i ciągły - według zasad umożliwiających w każdym momencie ustalenie aktualnego stanu waluty polskiej, walut obcych i dewiz, będących przedmiotem obrotu, według zasad określonych w przepisach w sprawie zasad dokonywania skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz przez inne banki niż osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi, zwane dalej "ewidencją kupna i sprzedaży wartości dewizowych", 2) działalność w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenia lombardów) - są obowiązani prowadzić również ewidencję pożyczek i zastawionych rzeczy; ewidencja ta powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki. § 7. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, zwłaszcza takimi, jak: rodzaj i rozmiar wykonywanej działalności, wiek oraz stan zdrowia, urząd skarbowy, o którym mowa w § 10 ust. 1, na wniosek podatnika może zwolnić go od obowiązku prowadzenia księgi, jak również od poszczególnych czynności z zakresu prowadzenia księgi. Wniosek musi być złożony co najmniej na 30 dni przed rozpoczęciem miesiąca, od którego zwolnienie miałoby być zastosowane, a w razie rozpoczęcia wykonywania działalności lub powstania obowiązku prowadzenia księgi w ciągu roku podatkowego - w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności lub powstania obowiązku prowadzenia księgi. § 8. 1. Jeżeli na zlecenie podatnika prowadzenie księgi zostało powierzone biuru rachunkowemu, podatnik jest obowiązany: 1) w terminie siedmiu dni od dnia zawarcia umowy z biurem rachunkowym zawiadomić o tym urząd skarbowy, w którym zostało złożone zawiadomienie o prowadzeniu księgi, wskazując nazwę i adres biura, miejsce (adres) prowadzenia oraz przechowywania księgi i dowodów związanych z jej prowadzeniem, 2) prowadzić w miejscu wykonywania działalności ewidencję sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3, a w razie wykonywania działalności określonej w § 6 - także ewidencje, o których mowa w tym przepisie. 2. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i kolejno ponumerować jej karty. Ewidencja powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę uzyskania przychodu nie udokumentowanego fakturami, rachunkami oraz kwotę tego przychodu. 3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy podatników, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), zwanej dalej "ustawą o VAT". 4. Podatnicy korzystający ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jeżeli nie prowadzą odrębnej ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, mogą w ewidencji sprzedaży w odrębnej kolumnie wykazywać przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług określone w art. 2 ust. 3 ustawy o VAT oraz łączną kwotę dziennej sprzedaży wynikającą z faktur. § 9. 1. Podatnik jest obowiązany zbroszurować księgę i kolejno ponumerować jej karty. 2. Księga oraz dowody, na których podstawie są dokonywane w niej zapisy, musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, z zastrzeżeniem ust. 6, a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu - w miejscu wskazanym przez podatnika stosownie do § 8 ust. 1 pkt 1. 3. W wypadku prowadzenia przedsiębiorstwa wielozakładowego księgi muszą znajdować się w każdym zakładzie. Podatnik może jednak prowadzić jedną księgę w miejscu wskazanym jako jego siedziba, pod warunkiem że w poszczególnych zakładach jest prowadzona co najmniej ewidencja sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, a w razie wykonywania działalności określonej w § 6 - również ewidencje określone w tym przepisie. 4. W wypadku dokonywania przesunięć (przerzutów) towarów handlowych oraz materiałów podstawowych między zakładami należącymi do tego samego podatnika, podatnik dokumentuje te zdarzenia dowodami wewnętrznymi, zwanymi dalej "dowodami przesunięć". Dowody te sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przechowywany jest w zakładzie, z którego dokonano przesunięcia towaru lub materiału, a drugi - w zakładzie, w którym przyjęto te towary lub materiały. 5. Dowody przesunięć powinny zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę dokonania przesunięcia, nazwę towarów lub materiałów oraz ich ilość i wartość obliczoną według cen zakupu. Jeżeli podatnik prowadzi jedną księgę dla przedsiębiorstwa wielozakładowego, a zakupione towary przekazuje tylko do jednego zakładu (filii), nie ma obowiązku sporządzania dowodu przesunięć, pod warunkiem że na dowodzie zakupu poda nazwę zakładu, do którego przekazał te towary. 6. U podatników prowadzących działalność w zakresie handlu obnośnego i obwoźnego księga musi znajdować się w miejscu wykonywania działalności. Jeżeli podatnik prowadzi ewidencję, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, w miejscu wykonywania działalności musi znajdować się co najmniej ta ewidencja. W tym wypadku przepis ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 10. 1. Podatnicy, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2, są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej urząd skarbowy właściwy według miejsca zamieszkania podatnika o prowadzeniu księgi w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, w którym będą opłacali podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Podatnicy, u których obowiązek prowadzenia księgi powstaje w ciągu roku, powinni złożyć zawiadomienie w terminie siedmiu dni od dnia założenia księgi. 2. Złożenie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nie zwalnia podatnika z obowiązku założenia księgi oraz sporządzenia spisu z natury na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku. 3. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki cywilnej, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, składają wszyscy wspólnicy w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania każdego z nich. § 11. 1. Podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. 2. Za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. 3. Księgę uważa się za rzetelną, z zastrzeżeniem ust. 4, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. 4. Księgę uznaje się za rzetelną również, gdy: 1) nie wpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodu nie przekraczają łącznie 0,5% przychodu wykazanego w księdze za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził te błędy, lub 2) brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie księgi, lub 3) błędy spowodowały podwyższenie kwoty podstawy opodatkowania, z wyjątkiem błędów polegających na niewykazaniu lub zaniżeniu kosztów zakupu materiałów podstawowych, towarów handlowych oraz kosztów robocizny, lub 4) podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w księdze przed rozpoczęciem kontroli przez urząd skarbowy lub przez organ kontroli skarbowej, lub 5) błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe odpowiadające warunkom, o których mowa w § 12 ust. 3. 5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia braku zapisów lub błędnych zapisów dotyczących kosztów uzyskania przychodu. § 12. 1. Zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. 2. Stwierdzone błędy w zapisach poprawia się przez: 1) skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty dokonania poprawki lub 2) wprowadzenie do księgi nie wpisanych dowodów lub dowodów zawierających korekty błędnych zapisów. Zapisy zmniejszające przychody lub koszty mogą być dokonywane ze znakiem minus (-) lub kolorem czerwonym. 3. Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: 1) faktury, rachunki oraz faktury i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub 2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej: a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty, c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych, d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie. 4. Dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej. 5. Błędy w dowodach księgowych można poprawiać wyłącznie przez skreślenie niewłaściwie napisanego tekstu lub liczby, w sposób pozwalający odczytać tekst lub liczbę pierwotną, i wpisanie tekstu lub liczby właściwej. Poprawka dokonana w dowodzie księgowym musi być potwierdzona datą i podpisem osoby dokonującej poprawki. 6. Zasad, o których mowa w ust. 5, nie stosuje się do dowodów księgowych, dla których ustalono odrębnymi przepisami zakaz dokonywania jakichkolwiek poprawek, oraz do dowodów obcych. Dowody obce mogą być poprawione przez wystawienie i przesłanie kontrahentowi dowodu korygującego (noty). Dowody własne zewnętrzne przesłane uprzednio kontrahentowi mogą być poprawione tylko przez wystawienie dowodu korygującego (noty). § 13. Za dowody księgowe uważa się również: 1) dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem, 2) noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi, 3) dowody przesunięć, 4) dowody opłat pocztowych i bankowych, 5) inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 lit. a)-d). § 14. 1. Na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych wypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). 2. Dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć wyłącznie: 1) zakupu bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy produktów roślinnych i zwierzęcych, nie przerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, 2) wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika, 3) zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych, 4) kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących, 5) zakupu od ludności odpadków poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych, 6) wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele, 7) opłat uiszczanych znakami opłaty skarbowej oraz opłat sądowych i notarialnych, 8) wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami nie zawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu. 3. Dowody wewnętrzne dotyczące rozliczenia kosztów podróży służbowych pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko, cel podróży, nazwę miejscowości docelowej, liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu), stawkę i wartość przysługujących diet. 4. Zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów, środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych może być, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 3, dokumentowany paragonami zaopatrzonymi w datę i stempel (oznaczenie) jednostki wydającej paragon - określającymi ilość, cenę jednostkową oraz wartość, za jaką dokonano zakupu. Na odwrocie paragonu podatnik musi uzupełnić jego treść wpisując swoje nazwisko (nazwę zakładu), adres oraz rodzaj (nazwę) zakupionego towaru. 5. Wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów mogą być dokumentowane paragonami lub dowodami kasowymi. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. § 15. Nie wymaga zaksięgowania materiał powierzony przez zleceniodawcę. Jeżeli jednak podatnik nie może przedstawić dokumentu określającego zleceniodawcę, uważa się, że materiał został przez podatnika zakupiony bez udokumentowania. § 16. 1. Otrzymanie materiałów podstawowych i pomocniczych, zwanych dalej "materiałami", i towarów handlowych musi być potwierdzone na dowodzie zakupu datą i podpisem osoby, która je przyjęła. 2. Jeżeli materiał lub towar handlowy, którego zakup - zgodnie z przepisami rozporządzenia - dokumentowany jest fakturami dostawców, został dostarczony do zakładu lub dokonano nim obrotu przed otrzymaniem faktury, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego materiału (lub towaru handlowego), podając imię, nazwisko (firmę) i adres dostawcy, ilość i rodzaj oraz cenę jednostkową i wartość materiału (lub towaru handlowego) i dokonać zapisu w księdze na podstawie opisu. Opis musi być potwierdzony w sposób określony w ust. 1 oraz przechowywany jako dowód zakupu i połączony z nadesłaną następnie fakturą. Ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury. 3. Jeżeli podatnik otrzymał materiał lub towar handlowy oraz fakturę na ten materiał lub towar handlowy w tym samym miesiącu, opis, o którym mowa w ust. 2, dołącza do otrzymanej faktury, a zapisów w księdze dokonuje na podstawie otrzymanej faktury. 4. Podatnik może nie sporządzać opisu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli zakup udokumentowany jest specyfikacją dostawcy, pod warunkiem że specyfikacja spełnia wymogi określone dla opisu. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 17. 1. Zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. 2. Zapisów dotyczących pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie, po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym. § 18. 1. Podatnik jest obowiązany dokonywać zapisów w ewidencjach, o których mowa w § 6 pkt 1 i w § 8 ust. 1 pkt 2, jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym. 2. Kwota udzielonej pożyczki i umownych odsetek oraz przyjęcie zastawionej rzeczy muszą być niezwłocznie wpisane do ewidencji, o której mowa w § 6 pkt 2. 3. Podatnik jest obowiązany wypełnić karty przychodów pracowników najpóźniej w terminie przewidzianym dla przekazania zaliczki na podatek dochodowy od tych przychodów do właściwego urzędu skarbowego. 4. Podatnik jest obowiązany dokonywać zapisów w ewidencji wyposażenia, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, najpóźniej w dniu przekazania wyposażenia do używania. § 19. 1. Zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nie udokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. 2. Zapisów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z zastrzeżeniem § 20 ust. 2 i 3 oraz § 30. 3. Jeżeli w danym dniu podatnik wystawia wiele faktur, zapisów w księdze można dokonywać jedną sumą wynikającą z dziennego zestawienia tych faktur, zwanego dalej "zestawieniem sprzedaży". 4. Zestawienie sprzedaży powinno zawierać co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, numery od-do faktur objętych zestawieniem, sumę zbiorczą tych faktur oraz podpis podatnika lub osoby, która sporządziła zestawienie. 5. Przychody uzyskane ze sprzedaży na eksport na zasadach umowy komisu muszą być dokonywane na podstawie Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD i kopii faktury wystawionej przez komisanta na rzecz komitenta z tytułu wykonania usługi w eksporcie. 6. Podatnicy prowadzący ewidencję, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, mogą dokonywać zapisów dotyczących przychodu, wykazanych w tej ewidencji, w jednej pozycji na koniec każdego miesiąca. § 20. 1. Podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, z zastrzeżeniem ust. 2, skorygowanych o wartości dotyczące zwrotów towarów wynikające z odrębnych ewidencji. 2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą dokonywać zapisów w księdze na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 30 ust. 1, na podstawie danych wynikających z miesięcznych zestawień raportów dobowych. 3. Zestawienie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać: numer kolejny wpisu, numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy, numery i daty raportów dobowych, wynikającą z raportów łączną kwotę należności pomniejszoną o łączną kwotę podatku i skorygowaną o wartości dotyczące zwrotów towarów wynikające z odrębnych ewidencji. 4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie wpisują do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zarejestrowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur. § 21. 1. Jeżeli podatnik prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 1 i 4 ustawy o VAT, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży towarów i usług mogą być dokonywane na koniec miesiąca łączną kwotą wynikającą z miesięcznego zestawienia sporządzonego na podstawie danych wynikających z tej ewidencji. 2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, sumę przychodów ze sprzedaży pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług oraz o wartość towarów i usług nie stanowiącą przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym i powiększoną o przychody nie objęte obowiązkiem ewidencjonowania dla celów podatku od towarów i usług. § 22. Podatnik, opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług, może w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody w dacie wystawienia faktury, a w ostatnim dniu roku jest obowiązany wpisać do księgi kwoty przychodów odnoszące się do wydanych towarów lub wykonanych usług do dnia 31 grudnia danego roku, na które zostaną wystawione faktury w roku następnym, a po ich wystawieniu odnotować w księdze w kolumnie "uwagi", przy każdej pozycji odnoszącej się do danej transakcji - numery i daty faktur. Ewidencjonując przychody w roku następnym podatnik nie wykazuje wartości przychodów wynikających z faktur odnoszących się do przychodów z roku poprzedniego. § 23. W razie likwidacji działalności, a także w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki w ciągu roku podatkowego, przepis § 22 stosuje się odpowiednio. § 24. Podatnicy, o których mowa w art. 30 ustawy o VAT, mogą ewidencjonować przychody w księdze oraz w ewidencji sprzedaży łącznie z podatkiem od towarów i usług, z tym że na koniec miesiąca przychód pomniejsza się o należny podatek od towarów i usług. § 25. Zapisy w księdze dotyczące pozostałych przychodów muszą być dokonywane na podstawie dowodów potwierdzających te przychody. § 26. Zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16. § 27. 1. Przed zaprowadzeniem księgi i na koniec każdego roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności, podatnik jest obowiązany do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwanego dalej "spisem z natury". 2. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził urząd skarbowy. 3. W razie zawiadomienia urzędu skarbowego o likwidacji działalności spisem z natury należy objąć również wyposażenie. § 28. 1. Spis z natury powinien być sporządzony w sposób staranny i trwały oraz zakończony i zaopatrzony w podpisy osób uczestniczących w spisie. 2. Spis z natury powinien zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia spisu, numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury, szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych w § 27, jednostkę miary, ilość stwierdzoną w czasie spisu, cenę w złotych i groszach za jednostkę miary, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę "Spis zakończono na pozycji ...", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników), z tym że przy prowadzeniu: 1) księgarń i antykwariatów księgarskich - spisem z natury można obejmować jedną pozycją wydawnictwa o tej samej cenie, bez względu na nazwę i nazwisko autora, z podziałem na książki, broszury, albumy i inne, 2) działalności kantorowej - spisem z natury należy objąć nie sprzedane wartości dewizowe, 3) działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw - spisem z natury należy objąć rzeczy zastawione pod udzielone pożyczki, 4) działów specjalnych produkcji rolnej - spisem z natury należy objąć nie zużyte w toku produkcji materiały i surowce oraz ilość zwierząt według gatunków z podziałem na grupy. 3. Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność. 4. O zamiarze sporządzenia spisu z natury w innym terminie niż na dzień 1 stycznia, 31 grudnia oraz na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy w terminie co najmniej siedmiu dni przed datą sporządzenia tego spisu. § 29. 1. Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadków użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania. 2. Spis z natury nie sprzedanych wartości dewizowych wycenia się według cen zakupu z dnia sporządzenia spisu, a w dniu kończącym rok podatkowy - według cen zakupu, jednak w wysokości nie wyższej niż kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu kończącym rok podatkowy, a wartość rzeczy zastawionych - według ich wartości rynkowej. 3. Przy działalności usługowej i budowlanej produkcję nie zakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji nie zakończonej. 4. Produkcję zwierzęcą objętą spisem z natury wycenia się według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem gatunku, grupy i wagi zwierząt. 5. Spis z natury musi być wpisany do księgi według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu zostało sporządzone odrębne, szczegółowe zestawienie poszczególnych jego składników. Zestawienie przechowuje się łącznie z księgą. 6. Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury. 7. W razie przyjęcia wyceny towarów w kwocie niższej od ceny zakupu lub nabycia albo od kosztów wytworzenia, w szczególności z powodu uszkodzenia, wyjścia z mody, należy przy poszczególnych pozycjach uwidocznić również jednostkową cenę zakupu (nabycia) lub koszt wytworzenia. 8. Podatnik jest obowiązany dokonać wyceny, w tym wyposażenia objętego spisem z natury, sporządzonym na dzień likwidacji działalności, według cen zakupu. § 30. 1. W razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodu wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników prowadzących przedsiębiorstwa wielozakładowe. 3. Podatnicy mogą dokonywać wpisów do księgi na zasadach określonych w ust. 1 pod warunkiem prowadzenia równocześnie ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2. Warunek ten nie dotyczy podatników dokonujących sprzedaży dokumentowanej wyłącznie fakturami. § 31. 1. W razie prowadzenia księgi przy zastosowaniu technik informatycznych, warunkiem uznania ksiąg za prawidłowe jest: 1) określenie na piśmie szczegółowej instrukcji obsługi programu komputerowego, wykorzystywanego do prowadzenia ksiąg, 2) stosowanie programu komputerowego zapewniającego bezzwłoczny wgląd w treść dokonywanych zapisów oraz wydrukowanie wszystkich danych w porządku chronologicznym, zgodnie z wzorem księgi, 3) przechowywanie zapisanych danych na magnetycznych nośnikach informacji, do czasu wydruku zawartych na nich danych, w sposób chroniący przed zatarciem lub zniekształceniem tych danych albo naruszeniem ustalonych zasad ich przetwarzania. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, na koniec każdego miesiąca w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, podatnik jest obowiązany sporządzić wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc. Wydruk powinien być zgodny z wzorem księgi określonym w załączniku do rozporządzenia. 3. Podatnik posługujący się programem komputerowym, który nie zapewnia wydrukowania księgi, według wzoru określonego w załączniku, jest obowiązany założyć księgę, o której mowa w § 2 ust. 1. Po zakończeniu miesiąca należy sporządzić wydruk komputerowy zawierający podsumowanie zapisów za dany miesiąc i wpisać do odpowiednich kolumn księgi sumy miesięczne wynikające z tego wydruku. § 32. 1. Podatnicy, którzy zgodnie z przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym zrzekli się opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, są obowiązani na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego założyć księgę, a w razie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 - również tę ewidencję, oraz sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów i surowców, półwyrobów, wyrobów gotowych, produkcji w toku i wycenić poszczególne składniki według cen zakupu lub nabycia, lub według kosztów wytworzenia. 2. Do podatników, o których mowa w ust. 1, przepis § 10 stosuje się odpowiednio. § 33. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 148, poz. 720). § 34. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1999 r. (poz. 1199) Strona tytułowa podatkowej księgi przychodów i rozchodów PODATKOWA KSIĘGA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW ........................................................ Imię i nazwisko (firma) ........................................................ Adres Rodzaj działalności UWAGA: przed rozpoczęciem zapisów w księdze należy się szczegółowo zapoznać z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami zamieszczonymi w załączniku do rozporządzenia. Lp.Data zdarzenia gospodarczegoNr dowodu księgowegoKontrahentOpis zdarzenia gospodarczegoPrzychód imię i nazwisko (firma)adreswartość sprzedanych towarów i usługpozostałe przychodyrazem przychód (7+8) złgrzłgrzłgr 123456789 Suma strony Przen. z poprzedniej strony Razem od początku roku Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupuKoszty uboczne zakupuWydatki (koszty)Uwag i koszty reprezentacji i reklamy objęte limitemwynagrodzenia w gotówce i w naturzepozostałe wydatkirazem wydatki (12+13+14) złgrzłgrzłgrzłgrzłgrzłgrzłgr 1011121314151617 OBJAŚNIENIA DO PODATKOWEJ KSIĘGI PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW 1. Przy dokonywaniu zapisów w księdze, wynikających z prowadzonych przez podatnika: a) ewidencji sprzedaży, b) ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych, c) ewidencji pożyczek i zastawionych rzeczy, d) ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług, - nie wypełnia się kolumn 3-5 księgi. 2. Kol. 1 jest przeznaczona do wpisania kolejnego numeru zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyć dowód stanowiący podstawę dokonania zapisu. 3. W kol. 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). 4. W kol. 3 należy wpisywać numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur. 5. Kol. 4 i 5 są przeznaczone do wpisywania imion i nazwisk (nazw firm) oraz adresów kontrahentów (dostawców lub odbiorców), z którymi zawarte zostały transakcje dotyczące zakupu surowców, materiałów, towarów itp. lub sprzedaży wyrobów gotowych (towarów), gdy transakcje te udokumentowane są fakturami i paragonami. Kolumn tych nie wypełnia się w wypadku zapisów dotyczących przychodu ze sprzedaży na podstawie dziennych zestawień sprzedaży oraz dowodów wewnętrznych. 6. W kol. 6 należy wpisać rodzaje przychodów lub wydatków. Określenie to powinno zwięźle oddawać istotę dokonanego zdarzenia gospodarczego, np. zakup blachy, zapłata za poniklowanie obręczy, wypłata wynagrodzeń za okres .... itp. 7. Kol. 7 jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i ze sprzedaży usług. Podatnicy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną kwotę przychodu (sprzedaży wartości dewizowych) wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych. W wypadku prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw (w lombardach) do kolumny 7 wpisuje się na koniec miesiąca kwotę prowizji stanowiącą wartość spłaconych w danym miesiącu odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonych pożyczek. 8. Kol. 8 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów. 9. Kol. 9 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty przychodów zaewidencjonowanych w kol. 7 i 8. 10. Kol. 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Podatnicy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną kwotę zakupionych wartości dewizowych, wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych. 11. Kol. 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych z zakupem, np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze itp. 12. Kol. 12 jest przeznaczona do wpisywania kosztów reprezentacji i reklamy prowadzonej w inny sposób niż w środkach masowego przekazu lub prowadzonej publicznie w inny sposób. W kolumnie tej wykazuje się tylko koszty reprezentacji i reklamy, które określone zostały do wysokości 0,25% przychodu. 13. Kol. 13 jest przeznaczona do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom (w gotówce i w naturze). Wynagrodzenia w naturze - jeżeli przedmiotem świadczeń w naturze są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy - wpisuje się według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy, a w pozostałych przypadkach - według cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, usługami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności czasu i miejsca ich uzyskania oraz stanu i stopnia zużycia rzeczy. Wpisu dokonuje się na podstawie list płac lub innych dowodów, na których pracownik potwierdza własnym podpisem kwoty otrzymanych wynagrodzeń w gotówce i w naturze. W kolumnie tej ewidencjonuje się również wynagrodzenia wypłacane osobom z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło. 14. Kol. 14 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kol. 10-13), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia. Wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego lub innego samochodu o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, należy wpisywać w tej kolumnie po zakończeniu miesiąca na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających lub uzupełnionych numerem rejestracyjnym pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekraczać kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres, to jest kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra. Zapisów dotyczących kosztów podróży służbowej, w tym również diet właściciela oraz osób z nim współpracujących, dokonuje się na podstawie rozliczenia tych kosztów sporządzonego na znormalizowanym formularzu, zwanym popularnie Polecenie wyjazdu służbowego, lub na dowodzie wewnętrznym, zwanym rozliczeniem delegacji służbowej. Do rozliczenia należy dołączyć dowody (faktury) potwierdzające poszczególne wydatki. Jeżeli uzyskanie dowodu (faktury) nie było możliwe, pracownik musi złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. Nie wymagają udokumentowania fakturami diety oraz wydatki objęte ryczałtem, a także koszty przejazdu własnym samochodem pracownika. 15. Kol. 15 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12-14. 16. Podatnicy, o których mowa w art. 20 ustawy o VAT, dokonują po zakończeniu miesiąca w kol. 10-12 i 14 korekty zapisów dotyczących kosztów uzyskania przychodów o tę część naliczonego podatku od towarów i usług, która nie może być odliczona od podatku należnego. Jeżeli występują trudności w zakwalifikowaniu podatku do kosztów wpisywanych w wymienionych kolumnach, podatnik może dokonać tej korekty w kol. 14. Podatnicy, o których mowa w art. 14 ust. 3 ustawy o VAT, dokonują, po zakończeniu miesiąca, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty 80 000 zł wartości sprzedanych towarów, korekty zapisów dotyczących kosztów uzyskania przychodów o tę część naliczonego podatku od towarów i usług, którą odliczają od podatku należnego. 17. Kol. 16 jest wolna. W kolumnie tej można wpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymi w kol. 1-14. W kolumnie tej można również wpisywać wydatki odnoszące się do przychodów miesiąca lub roku następnego (lat następnych). 18. Kol. 17 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-16. Kolumna ta może być także wykorzystywana, np. do wpisywania pobranych zaliczek, obrotu opakowaniami zwrotnymi. 19. Po zakończeniu miesiąca, wpisy dokonane w danym miesiącu należy podkreślić, a dane z kol. 7-15 zsumować. Wynikłe z podsumowania kwoty należy podkreślić. Podatnik może pod podsumowaniem danego miesiąca wpisać w poszczególnych kolumnach sumy od początku roku do miesiąca poprzedzającego dany miesiąc i w kolejnej pozycji wpisać w poszczególnych kolumnach sumę od początku roku. 20. Jeżeli podatnik nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, to po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu należy wpisać do właściwych kolumn sumy z poszczególnych miesięcy i dodać je. 21. W celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury materiałów i towarów handlowych według cen nabycia należy ustalić procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kol. 11) w stosunku do ogólnej wartości zakupu towarów handlowych i materiałów zaewidencjonowanych (w kol. 10) (suma kosztów ubocznych zakupu przemnożona przez 100 i podzielona przez wartość zakupu). O tak ustalony wskaźnik należy podwyższyć jednostkowy koszt zakupu, a następnie ustalić wartość poszczególnych składników spisu z natury. Podatnik może również dokonać wyceny wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu, tj. bez podwyższenia tej ceny o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu. 22. W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi: 1) ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kol. 9), 2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący: - do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego, - kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 15 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach księgi przychodów i rozchodów (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kol. 10), 3) wartość osiągniętego przychodu (kol. 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym. 23. Określony w ust. 22 sposób obliczenia dochodu dotyczy również podatników sporządzających spis z natury (np. na koniec miesiąca lub jeśli sporządzenie spisu z natury zarządził urząd skarbowy). 24. Przykład obliczenia dochodu zł gr 1. Przychód (kol. 9) 117 324,80 2. Wysokość kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym: a) wartość spisu z natury na początek roku podatkowego 15 115,70 b) plus wydatki na zakup towarów handlowych i materiałów (kol. 10) 28 879,46 c) plus wydatki na koszty uboczne zakupu (kol. 11) 1 025,13 d) minus wartość spisu z natury na koniec roku podatkowego 6 482,07 e) plus kwota pozostałych wydatków (kol. 15) 45 273,18 f) minus wartość wynagrodzeń w naturze ujętych w innych kolumnach księgi 2 309,50 Razem koszty uzyskania przychodu 81 501,90 3. Ustalenie dochodu osiągniętego w roku podatkowym: a) przychód (pkt 1) 117 324,80 b) minus koszty uzyskania przychodów (pkt 2) 81 501,90 Dochód (a-b) 35 822,90 25. Zasady określone w ust. 1-24 stosuje się odpowiednio w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów w imieniu podatnika przez biuro rachunkowe. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego. (Dz. U. Nr 105, poz. 1200) Na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podatnicy podatku rolnego będący równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości lub podatku leśnego wpłacają te podatki, należne za dany rok podatkowy na terenie tej samej gminy, w formie łącznego zobowiązania pieniężnego, na podstawie jednego nakazu płatniczego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Łączne zobowiązanie pieniężne przypadające od przedmiotów opodatkowania stanowiących współwłasność albo będących we współposiadaniu osób fizycznych ustala się w odrębnym nakazie płatniczym. § 2. 1. Jeżeli gospodarstwo rolne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz las lub nieruchomość jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób fizycznych - osobą, na którą wystawia się odrębny nakaz płatniczy, prowadzi rachunkowość, wystawia tytuły wykonawcze w postępowaniu i z którą załatwia się inne sprawy ze skutkiem dla pozostałych osób, jest którykolwiek ze współwłaścicieli (współposiadaczy). 2. Jeżeli gospodarstwo rolne jest współwłasnością albo jest we współposiadaniu dwóch lub więcej osób fizycznych, a prowadzi je w całości jeden ze współwłaścicieli (współposiadaczy) - osobą, na którą wystawia się odrębny nakaz płatniczy, jest ten współwłaściciel (współposiadacz). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie obowiązku składania zeznań podatkowych przez podatników podatku od spadków i darowizn. (Dz. U. Nr 105, poz. 1201) Na podstawie art. 85 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podatnicy podatku od spadków i darowizn obowiązani są do składania zeznań podatkowych o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze spadku lub darowizny, z wyjątkiem darowizny ustanowionej w formie aktu notarialnego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W zeznaniu należy wymienić rzeczy lub prawa majątkowe nabyte w drodze spadku lub darowizny oraz określić ich wartość. 2. Obowiązek złożenia zeznań podatkowych dotyczy również podatników, którzy nabyli prawa do wkładów oszczędnościowych na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci, nabyli własność rzeczy lub innych praw majątkowych przez zasiedzenie lub nabyli nie należące do spadku prawa do środków zgromadzonych w pracowniczym funduszu emerytalnym, funduszu inwestycyjnym otwartym lub specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym - w wyniku realizacji pracowniczego programu emerytalnego, na podstawie rozrządzenia dokonanego przez uczestnika tego programu na wypadek jego śmierci. § 2. 1. Zeznania podatkowe o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze spadku lub darowizny, nabyciu praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci, nabyciu własności rzeczy lub innych praw majątkowych przez zasiedzenie oraz nabyciu nie należącego do spadku prawa do środków zgromadzonych w pracowniczym funduszu emerytalnym, funduszu inwestycyjnym otwartym lub specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym - w wyniku realizacji pracowniczego programu emerytalnego, na podstawie rozrządzenia dokonanego przez uczestnika tego programu na wypadek jego śmierci, należy składać właściwemu urzędowi skarbowemu w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego. 2. Jeżeli darowiznę ustanowiono za granicą, zeznanie podatkowe o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych należy złożyć w ciągu miesiąca od dnia, w którym sprowadzono do kraju dokument sporządzony na obszarze obcego państwa, albo od dnia dopuszczenia do obrotu w rozumieniu prawa celnego, jeżeli przedmiot darowizny sprowadzono do kraju. 3. Jeżeli osoba, która złożyła zeznanie, dowiedziała się następnie, że nabyła własność rzeczy lub praw majątkowych nie wymienionych w zeznaniu, lub jeżeli wyszły na jaw okoliczności uzasadniające ustalenie zobowiązania podatkowego w kwocie wyższej od wykazanej w zeznaniu, jest ona obowiązana złożyć uzupełniające zeznanie podatkowe temu organowi, któremu złożono pierwotne zeznanie, w terminie 14 dni licząc od dnia, w którym dowiedziała się o okolicznościach powodujących obowiązek złożenia uzupełniającego zeznania podatkowego. § 3. Jeżeli przedmiot opodatkowania stał się współwłasnością dwóch lub więcej podatników, mogą oni złożyć jedno wspólne zeznanie, zaopatrzone w podpisy wszystkich obowiązanych do złożenia zeznania. Jeżeli jednak miejsce zamieszkania lub pobytu niektórych spośród osób obowiązanych do złożenia zeznania jest nieznane albo jeżeli niektóre z tych osób posiadają miejsce zamieszkania lub pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, złożone łącznie zeznanie może nie zawierać podpisu tych osób, jeżeli składający zeznanie posiada ich pełnomocnictwo. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie przedłużenia terminu wpłaty opłaty skarbowej od weksli. (Dz. U. Nr 105, poz. 1202) Na podstawie art. 50 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Termin wpłaty opłaty skarbowej od weksli, określony w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926), przedłuża się do czternastu dni od dnia powstania obowiązku jej uiszczenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 17 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzaju dokumentów oraz zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na bezcłowy przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych oraz zasad udzielania koncesji na taki przywóz. (Dz. U. Nr 105, poz. 1203) Na podstawie art. 20 ust. 3a oraz art. 20 ust. 7a ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401 i Nr 41, poz. 412) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju dokumentów oraz zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na bezcłowy przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych oraz zasad udzielania koncesji na taki przywóz (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 12) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "Koncesja może być wydana przedsiębiorcy, który złoży dokumenty, o których mowa w § 1, oraz spełnia następujące wymogi:", 2) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Koncesja jest wydawana na przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych marek określonych w koncesji na czas oznaczony, nie dłuższy niż do 31 grudnia 2000 r.", 3) skreśla się § 4. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. (Dz. U. Nr 105, poz. 1204) Na podstawie art. 774 pkt 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 89, poz. 568) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w pkt 3 po wyrazie "statku" dodaje się wyraz "(promu)"; 2) w § 3 w pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) przejazdów i dojazdów,"; 3) w § 4 skreśla się ust. 3 i 4; 4) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. 1. Pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu. 2. Na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży służbowej. 3. Ryczałty, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli pracownik odbywa podróż służbową pojazdem samochodowym (służbowym lub prywatnym) lub gdy strona zagraniczna zapewnia bezpłatne dojazdy, a także w razie gdy pracownik nie ponosi kosztów, na których pokrycie przeznaczone są wymienione ryczałty."; 5) w § 11 skreśla się ust. 3; 6) w § 14: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pracownikowi wchodzącemu w skład polskich drużyn kolejowych, pocztowych, obsługi wagonów sypialnych i restauracyjnych, samolotów oraz pojazdów samochodowych, konwojentowi pociągów i innemu pracownikowi odbywającemu wielokrotne podróże służbowe za granicę pracodawca może ustalić, za zgodą pracownika - z uwzględnieniem zasad wynikających z rozporządzenia - ryczałt w walucie obcej obejmujący ogólną kwotę należności.", b) skreśla się ust. 2; 7) w § 15: a) w ust. 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "Za zgodą pracownika zaliczka może być wypłacona w walucie polskiej, w wysokości stanowiącej równowartość przysługującej pracownikowi zaliczki w walucie obcej.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Rozliczenia kosztów podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie wymienialnej albo w walucie polskiej, w terminie 14 dni od zakończenia podróży."; 8) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem § 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 grudnia 1999 r. (poz. 1204) WYSOKOŚĆ DIETY ZA DOBĘ PODRÓŻY SŁUŻBOWEJ ORAZ LIMITU NA NOCLEG W HOTELU Lp.PaństwoWalutaKwota dietyKwota limitu na nocleg 12345 1AfganistanUSD4140 2AlbaniaUSD4470 3AlgieriaUSD4190 4Andorajak w Hiszpanii 5AngolaUSD5190 6Arabia SaudyjskaUSD4690 7ArgentynaUSD4780 8ArmeniaUSD4180 9AustraliaUSD*/43150 AUD 10AustriaATS621850 11AzerbejdżanUSD45150 12BahrajnUSD42120 13BangladeszUSD40120 14BelgiaBEF17465500 15BiałoruśUSD3750 16BoliwiaUSD3950 17Bośnia i HercegowinaUSD5180 18BotswanaUSD39jak pod lp. 137 19BrazyliaUSD50120 20BułgariaUSD4570 21ChileUSD4275 22ChinyUSD4690 23ChorwacjaUSD43120 24CyprUSD*/4135 CYP 25CzechyUSD4090 26DaniaDKK324780 27DżibutiUSDjak pod lp. 137100 28EgiptUSD4180 29EkwadorUSD4450 30EstoniaUSD4870 31EtiopiaUSD49100 32FilipinyUSD4180 33FinlandiaFIM228400 34FrancjaFRF291600 35GhanaUSD45135 36GrecjaUSD*/4025 000 GRD 37GruzjaUSD4450 38GwineaUSD4050 39HaitiUSD*/4245 gourd 40HiszpaniaUSD*/4113 000 ESP 41HolandiaNLG90160 42IndieUSD4185 43IndonezjaUSD4170 44IrakUSD6060 45IranUSD4560 46IrlandiaIEP3460 47IslandiaUSD4780 48IzraelUSD49100 49JaponiaYPY6 90013 000 50JemenUSD4195 51JordaniaUSD3855 52Federalna Republika JugosławiiUSD4480 53KamerunUSD43jak pod lp. 137 54KambodżaUSD4280 55KanadaUSD*/42130 CAD 56KatarUSDjak pod lp. 13750 57KazachstanUSD4880 58KeniaUSD4160 59KirgistanUSD4180 60KolumbiaUSD4180 61KongoUSD47jak pod lp. 137 62Korea PołudniowaUSD4180 63Korea PółnocnaUSD44150 64KostarykaUSD3860 65KubaUSD4470 66KuwejtKWD1560 67LaosUSD4770 68LibanUSD4995 69LiberiaUSD57jak pod lp. 137 70LibiaUSD*/5145 LYD 71Liechtensteinjak w Szwajcarii 72LitwaUSD4375 73Luksemburgjak w Belgii 74ŁotwaUSD5180 75MacedoniaUSD4380 76MalawiUSD3385 77MalezjaUSD3985 78MaliUSD4480 79MaltaUSD3045 80MarokoUSD*/40700 MAD 81MauretaniaUSD42jak pod lp. 137 82MeksykUSD4080 83MołdowaUSD4180 84Monakojak we Francji 85MongoliaUSD47100 86MozambikUSD4285 87MyanmarUSDjak pod lp. 13750 88NepalUSD40jak pod lp. 137 89NiemcyDEM81150 90NigeriaUSD43150 91NikaraguaUSD4250 92NorwegiaNOK401800 93Nowa ZelandiaUSD43110 94OmanUSD42120 95PakistanUSD4090 96PanamaUSD3740 97ParagwajUSD44jak pod lp. 137 98PeruUSD43110 99PortugaliaUSD*/4316 000 PTE 100Republika Południowej AfrykiUSD3975 101Rosja i inne nie wymienione państwa Wspólnoty Niepodległych PaństwUSD5080 102RumuniaUSD4565 103San Marinojak we Włoszech 104SenegalUSD4375 105Sierra LeoneUSD3350 106SingapurUSD*/45145 SGD 107SłowacjaUSD4065 108SłoweniaUSD*/44200 DEM 109SomaliaUSDjak pod lp. 13750 110Sri LankaUSD4150 111SudanUSD46100 112SyriaUSD4275 113SzwajcariaCHF78120 114SzwecjaSEK351900 115TadżykistanUSD4780 116TajlandiaUSD38100 117TanzaniaUSD4880 118TogoUSD40jak pod lp. 137 119TunezjaUSD*/3940 TND 120TurcjaUSD4380 121TurkmeniaUSD4280 122UgandaUSD4960 123UkrainaUSD4380 124UrugwajUSD4865 125Stany Zjednoczone Ameryki (USA)USD46130 - w tym Nowy Jork180 126UzbekistanUSD4780 127WenezuelaUSD39120 128WęgryUSD4090 129Wielka BrytaniaGBP32120 130WietnamUSD4280 131WłochyITL78 000150 000 132Wybrzeże Kości SłoniowejUSD4355 133ZairUSD46120 134ZambiaUSD4485 135ZimbabweUSD4295 136Zjednoczone Emiraty ArabskieUSD3880 137Pozostałe państwa pozaeuropejskieUSD42100 Przy podróżach do: - Gibraltaru dieta i limit hotelowy jak w Wielkiej Brytanii, - Hong Kongu dieta wynosi 46 USD, a limit hotelowy 160 USD, - Tajwanu dieta wynosi 45 USD, a limit hotelowy 80 USD. ______________ */ Dotyczy kwoty diety. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Inspekcji Handlowej. (Dz. U. Nr 105, poz. 1205) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. Nr 11, poz. 39) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 19 kwietnia 1969 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. Nr 11, poz. 79), ujętych w obwieszczeniu Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 25 sierpnia 1969 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206), 2) ustawą z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U. Nr 16, poz. 91), 3) ustawą z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 14, poz. 88), 4) ustawą z dnia 28 czerwca 1991 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 65, poz. 279), 5) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 6) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydanie tekstu jednolitego. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity nie obejmuje: 1) art. 10 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 17 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. Nr 11, poz. 39), które stanowią: "Art. 10. 2. Przepis art. 66 § 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio w wypadku wniesienia powództwa cywilnego przez organy Państwowej Inspekcji Handlowej.", "Art. 16. 2. Przepisy wydane na podstawie dekretu, o którym mowa w ust. 1, zachowują swoją moc do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są sprzeczne z jej postanowieniami. Art. 17. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.", 2) art. 3 i 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. Nr 11, poz. 79), które stanowią: "Art. 3. Do czasu wydania przepisów na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą zachowują moc przepisy dotychczasowe." "Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.", 3) art. 53 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U. Nr 16, poz. 91), który stanowi: "Art. 53. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1975 r., z wyjątkiem art. 34 ust. 7, art. 35 ust. 5, art. 36 i 50, które wchodzą w życie z dniem jej ogłoszenia.", 4) art. 33 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 14, poz. 88), który stanowi: "Art. 33. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.", 5) art. 4 ustawy z dnia 28 czerwca 1991 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 65, poz. 279), który stanowi: "Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.", 6) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488).", 7) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r." Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1205) USTAWA z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej 1). Art. 1. 2) 1. Inspekcja Handlowa jest powołana do ochrony interesów konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa. 2. Do zadań Inspekcji Handlowej należy: 1) kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów odrębnych, w zakresie produkcji, handlu i usług, 2) kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w szczególności zagrażających życiu lub zdrowiu konsumentów, 3) podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań interwencyjnych w celu ochrony indywidualnych interesów i praw konsumentów, 4) prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów kontrolno-analitycznych, 5) organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa konsumenckiego, 6) prowadzenie poradnictwa konsumenckiego, 7) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych. Art. 2. 2) 1. Zadania określone w art. 1 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej, zwany dalej "Głównym Inspektorem", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji handlowej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Handlowej określone w ustawie oraz przepisach odrębnych. 3. Wojewódzki inspektor kieruje działalnością wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej. 4. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Handlowej, organem właściwym jest wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor. Art. 3. 2) 1. Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Zastępcę Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Głównego Inspektora. 3. Główny Inspektor kieruje działalnością Inspekcji Handlowej przy pomocy Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej. 4. Wojewódzkiego inspektora i jego zastępcę powołuje i odwołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora. Art. 4. 2) Organizację Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej określi statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 5. 2) 1. Organy Inspekcji Handlowej wykonują zadania określone w ustawie, na podstawie okresowych planów pracy; mogą też podejmować kontrole nie planowane, jeżeli wymagają tego okoliczności faktyczne. 2. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Inspekcji Handlowej oraz plany kontroli o znaczeniu krajowym, zatwierdzane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 3. Wojewódzcy inspektorzy ustalają plany pracy uwzględniające kierunki działania i plany kontroli, o których mowa w ust. 2, oraz wnioski wojewody. Art. 6. 1. Inspekcja Handlowa 1) współdziała z organami kontroli państwowej, spółdzielczej i społecznej. 2. 3) Zadania ochrony konsumenta w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego. 3. 3) W szczególności zadania jednostek samorządu terytorialnego w zakresie ochrony konsumenta wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, powoływany i odwoływany przez radę powiatu (radę miasta na prawach powiatu) na zasadach określonych odrębnymi przepisami, które ustalają również szczegółowy zakres jego działania i przysługujące mu uprawnienia. 4. 4) Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współpracy organów Inspekcji Handlowej z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów, a także z innymi organami administracji publicznej i instytucjami kontrolnymi, w tym organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie, o którym mowa w art. 1 ust. 2. Art. 7. 1. Dla wykonania swoich zadań organy Inspekcji Handlowej 1) uprawnione są do: 1) dokonywania inspekcji w następujących jednostkach uspołecznionych i prywatnych: a) w przedsiębiorstwach i innych jednostkach handlowych i przemysłu gastronomicznego, b) w jednostkach handlu detalicznego prowadzonych przez przedsiębiorstwa produkcyjne i usługowe, c) 5) w przedsiębiorstwach produkujących towary na potrzeby handlu i przemysłu gastronomicznego, d) (skreślony) 6), e) w portach rybackich w zakresie kontroli klasyfikacji ryb morskich wysyłanych z tych portów dla jednostek handlu hurtowego i detalicznego, f) w przedsiębiorstwach i zakładach świadczących usługi dla ludności, 2) dokonywania inspekcji przewożonych towarów przeznaczonych na zaopatrzenie rynku wewnętrznego, 3) badania dokumentów i ksiąg, żądania wyjaśnień, zbierania i zabezpieczania dowodów oraz w przypadkach uzasadnionych – zarządzenia przeprowadzania inwentaryzacji i sprawdzania tożsamości osób, 4) 7) nieodpłatnego pobierania prób towarów w trybie i na zasadach, które określi Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia. 2. Wykonanie czynności wymienionych w ust. 1 powinno odbywać się w miarę możności w obecności kierownika inspekcjonowanej placówki lub osoby upoważnionej do zastępowania go. 3. Z przebiegu czynności sporządza się protokół, który należy przedstawić do podpisu kierownikowi placówki lub osobie go zastępującej. Osoby te mogą zgłosić do protokołu swoje uwagi. 4. Inspektorat przesyła odpis protokołu właściwej jednostce nadrzędnej lub organizacji gospodarczej. Art. 8. 1. W razie stwierdzenia w toku inspekcji poważnego naruszenia przepisów albo zasad prawidłowego obrotu towarowego lub działalności usługowej, organy Inspekcji Handlowej 1) mogą na piśmie wydać na miejscu do niezwłocznego wykonania niezbędne zarządzenia, jeżeli natychmiastowe przerwanie stwierdzonego stanu rzeczy jest ze względu na interes społeczny konieczne. 2. Do wydanych zarządzeń stosuje się odpowiednio przepis art. 7 ust. 4. 3. W celu zapobieżenia wprowadzaniu do obrotu towaru, którego jakość nie odpowiada jakości deklarowanej, organy Inspekcji Handlowej 1) mogą w toku lub w wyniku inspekcji dokonywać zabezpieczenia tego towaru, jeżeli jest to konieczne ze względu na interes społeczny. Zabezpieczenie powinno być uchylone, jeżeli towar zostanie przeklasyfikowany lub doprowadzony do właściwej jakości albo wyłączony z obrotu. Art. 9. 8) Jeżeli w czasie przeprowadzania inspekcji zachodzi podejrzenie, że popełnione zostało przestępstwo, organy Inspekcji Handlowej 1), o ile same nie są właściwe do ścigania, zawiadamiają o tym niezwłocznie właściwe organy, a nadto prowadzą dochodzenie w celu zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa oraz ujawnienia sprawcy. Po dokonaniu tych czynności organy Inspekcji Handlowej 1) przekazują niezwłocznie akta dochodzenia właściwym organom Policji, a w sprawach, w których śledztwo jest obowiązkowe – prokuratorowi. Art. 10. 9) 1. Organy Inspekcji Handlowej 1) mogą wytaczać w terminach przewidzianych w Kodeksie postępowania karnego lub popierać powództwo cywilne w postępowaniu karnym, jeżeli wymaga tego interes społeczny. 2. (pominięty) 10). Art. 11. Kto przez niewykonanie zarządzeń lub żądań opartych na przepisach ustawy lub rozporządzenia wydanego na podstawie art. 13 ustawy umyślnie utrudnia organom Inspekcji Handlowej 1) wykonywanie ich zadań – podlega karze grzywny do 1.500 zł 11). Art. 12. Orzekanie w sprawach określonych w art. 11 następuje w trybie przepisów o orzecznictwie karno-administracyjnym. Art. 13. 12) 1. W postępowaniu kontrolnym przed organami Inspekcji Handlowej w zakresie nie uregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Inspektorzy Inspekcji Handlowej w związku z wykonywanymi czynnościami kontrolnymi korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów Inspekcji Handlowej. Art. 14. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) zakładów handlowych i usługowych znajdujących się na terenach zamkniętych podlegających Ministrowi Obrony Narodowej i ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych 13), 2) zakładów produkujących i zbywających energię elektryczną i cieplną oraz paliwa gazowe. Art. 15. Traci moc dekret z dnia 21 września 1950 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1950 r. Nr 44, poz. 396 i z 1954 r. Nr 15, poz. 56). 1) Zgodnie z art. 14 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która w tej części weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Dodany przez art. 14 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 4 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) Przez art. 14 pkt 4 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która w tej części weszła w życie z dniem 1 października 1996 r. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 8. 10) Utracił moc w związku z uchyleniem Kodeksu postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. (Dz. U. z 1950 r. Nr 40, poz. 364) oraz dekretu z dnia 21 grudnia 1955 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz. U. Nr 46, poz. 309) przez art. III pkt 1 i 8 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 13, poz. 97). Zamieszczony w obwieszczeniu. 11) Wysokość grzywny ustalona na podstawie: art. 2 § 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz. U. Nr 16, poz. 125), która weszła w życie z dniem 7 czerwca 1982 r., art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz. U. Nr 23, poz. 100), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1985 r., art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz. U. Nr 72, poz. 422), która weszła w życie z dniem 8 listopada 1990 r., art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 24, poz. 101), która weszła w życie z dniem 2 kwietnia 1992 r., art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., art. 3 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz. U. Nr 95, poz. 475), która weszła w życie z dniem 20 listopada 1995 r. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania kary zakazu pełnienia funkcji kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi. (Dz. U. Nr 106, poz. 1206) Na podstawie art. 174 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i tryb wykonywania oraz egzekwowania kary, o której mowa w art. 147 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą", 2) organy właściwe do egzekwowania kary, o której mowa w pkt 1, 3) zasady, tryb i warunki prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 151 ust. 4 ustawy, oraz tryb zasięgania informacji z tego rejestru. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) Ministrze Finansów - należy przez to rozumieć ministra, o którym mowa w art. 2 ustawy, 2) orzeczeniu o ukaraniu, karze lub ukaranym - należy przez to rozumieć orzeczenie o ukaraniu karą, karę lub ukaranego karą wymienioną w art. 147 ust. 1 pkt 4 ustawy, 3) funkcjach objętych zakazem - należy przez to rozumieć funkcje kierownicze w jednostkach sektora finansów publicznych związane z dysponowaniem środkami publicznymi, wymienione w art. 147 ust. 5 ustawy, których pełnienie przez ukaranego w czasie określonym w orzeczeniu o ukaraniu jest zakazane, 4) komisji orzekającej - należy przez to rozumieć komisję orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych pierwszej instancji, wymienioną w art. 160 ust. 1 lub art. 161 ust. 1 ustawy, 5) pracodawcy ukaranego - należy przez to rozumieć organ państwowy lub organ jednostki samorządu terytorialnego, a także kierownika jednostki sektora finansów publicznych lub kierownika jednostki nadrzędnej właściwego do wykonania obowiązków określonych w § 3 ust. 1 i 2, 6) Głównej Komisji Orzekającej - należy przez to rozumieć Główną Komisję Orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów, o której mowa w art. 160 ust. 2 ustawy, 7) rejestrze ukaranych - należy przez to rozumieć rejestr prowadzony przez Główną Komisję Orzekającą, o którym mowa w art. 151 ust. 4 ustawy. Rozdział 2 Organy właściwe do egzekwowania kary. Szczegółowe zasady i tryb jej wykonywania § 3. 1. Wykonanie kary polega na przestrzeganiu przez pracodawcę ukaranego zakazu powierzenia ukaranemu funkcji objętej zakazem. 2. Jeżeli ukarany pełni funkcję objętą zakazem, wykonanie kary polega na bezzwłocznym odwołaniu go z tej funkcji. 3. Odwołanie ukaranego z funkcji objętej zakazem następuje w trybie określonym w przepisach szczególnych przewidzianym dla przypadków zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. § 4. 1. Jeżeli ukarany pełni funkcję objętą zakazem, czas, na jaki orzeczono karę, biegnie od dnia odwołania go z tej funkcji. 2. W razie wstrzymania przez sąd lub przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej wykonania prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, czas, przez który wykluczone jest pełnienie przez ukaranego funkcji objętych zakazem, ulega odpowiedniemu przedłużeniu o czas, na jaki wykonanie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu było wstrzymane. § 5. 1. Jeżeli ukarany pełni funkcję objętą zakazem, przewodniczący komisji orzekającej, przekazując pracodawcy ukaranego prawomocne orzeczenie o ukaraniu, wzywa go do wykonania obowiązku, o którym mowa w § 3 ust. 2, i poucza pracodawcę o treści art. 138 ust. 1 pkt 17 ustawy. 2. Pracodawca ukaranego, po otrzymaniu wezwania, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do bezzwłocznego odwołania ukaranego z funkcji objętej zakazem. O wykonaniu tego obowiązku zawiadamia on w ciągu 14 dni od dnia doręczenia wezwania: 1) przewodniczącego komisji orzekającej, 2) przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. 3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, pracodawca ukaranego podaje datę, z jaką ukarany został odwołany z funkcji objętej zakazem. § 6. O zwłoce w wykonaniu przez pracodawcę ukaranego obowiązku, o którym mowa w § 3 ust. 2, a także w § 5 ust. 2, przewodniczący komisji orzekającej zawiadamia właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych oraz występuje do organu sprawującego nadzór nad pracodawcą ukaranego z wnioskiem o przywrócenie stanu zgodnego z prawem. Rozdział 3 Zasady, tryb i warunki prowadzenia rejestru ukaranych § 7. 1. Rejestr ukaranych prowadzi Główna Komisja Orzekająca. 2. Minister Finansów zapewnia organizacyjno-techniczne warunki funkcjonowania rejestru ukaranych i pokrywa związane z tym wydatki. § 8. 1. Rejestr ukaranych jest prowadzony w formie kartoteki. 2. Dla każdej osoby wpisanej do rejestru ukaranych zakłada się odrębną kartę. § 9. Wraz z prawomocnym orzeczeniem o ukaraniu przewodniczący komisji orzekającej przekazuje przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej kartę ukaranego, którą załącza się do karty, o której mowa w § 8 ust. 2. Wzór karty ukaranego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 10. 1. Dokonanie wpisu do rejestru ukaranych, zmianę treści wpisu i usunięcie wpisu z rejestru zarządza przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej. 2. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej zarządza wpis do rejestru ukaranych na podstawie prawomocnego orzeczenia o ukaraniu i karty ukaranego. 3. Wpis do rejestru ukaranych obejmuje: 1) nazwisko i imiona ukaranego, 2) imiona jego rodziców, 3) datę urodzenia, 4) miejsce urodzenia, 5) numer ewidencyjny powszechnej ewidencji ludności (PESEL), 6) adres zamieszkania ukaranego, 7) nazwę komisji orzekającej, która wydała orzeczenie o ukaraniu, 8) sygnaturę akt, datę wydania i datę uprawomocnienia orzeczenia o ukaraniu, 9) czas, na jaki orzeczono karę, 10) datę, od której biegnie termin, na jaki orzeczono karę, 11) przerwy w biegu terminu, na jaki orzeczono karę, o których mowa w § 4 ust. 2, 12) datę upływu terminu, na jaki orzeczono karę. § 11. Jeżeli przewodniczący komisji orzekającej poweźmie wiadomość o zdarzeniu będącym podstawą dokonania zmiany treści wpisu do rejestru ukaranych, zawiadamia o tym niezwłocznie przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej. § 12. 1. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej z urzędu zarządza usunięcie wpisu do rejestru ukaranych, jeżeli: 1) upłynął czas, na jaki karę orzeczono, 2) uchylono prawomocne orzeczenie o ukaraniu lub stwierdzono jego nieważność, 3) kara została darowana przez organ określony w art. 156 ust. 1 lub w art. 157 ustawy, 4) ukarany zmarł. 2. Usunięcie wpisu do rejestru ukaranych polega na zniszczeniu karty zawierającej ten wpis. § 13. O zarządzeniu: 1) dokonania wpisu do rejestru ukaranych i jego treści, 2) zmiany treści wpisu do rejestru ukaranych, 3) usunięcia wpisu do rejestru ukaranych - przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej zawiadamia ukaranego oraz przewodniczącego komisji orzekającej, która wydała orzeczenie o ukaraniu. § 14. W razie wstrzymania wykonania prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej zarządza wyłączenie karty ukaranego z rejestru ukaranych. Przepisy § 4 ust. 2 i § 13 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Tryb zasięgania informacji z rejestru ukaranych § 15. Informacje zawarte w rejestrze ukaranych udostępnia się: 1) kierownikom jednostek sektora finansów publicznych realizującym obowiązek określony w art. 151 ust. 5 ustawy, 2) rzecznikom dyscypliny finansów publicznych i komisjom orzekającym, 3) prokuratorowi lub sądowi, w związku z prowadzonym postępowaniem, 4) innym organom władzy państwowej uprawnionym na mocy przepisów ustaw. § 16. 1. Wzór pisemnego zapytania o to, czy wskazana imiennie osoba figuruje w rejestrze ukaranych, oraz odpowiedzi na to zapytanie stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zapytanie składa się w dwóch egzemplarzach. § 17. 1. Odpowiedź na zapytanie, o którym mowa w § 16, przesyła się pocztą, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym zapytanie wpłynęło do Głównej Komisji Orzekającej. 2. Jeżeli składający zapytanie upoważnił osobę fizyczną do osobistego odebrania odpowiedzi na zapytanie, osoba ta może osobiście odebrać odpowiedź w terminie, o którym mowa w ust. 1. Nie odebraną w tym terminie odpowiedź na zapytanie przesyła się pocztą. § 18. Jeżeli przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej uzna, że zawarte w zapytaniu dane osoby, której ono dotyczy, są niepełne, zwraca się do składającego zapytanie o ponowne złożenie zapytania. Termin, o którym mowa w § 17 ust. 1, biegnie w takim przypadku od dnia ponownego złożenia zapytania. § 19. 1. Odpowiedzi na zapytanie udziela się wyłącznie w formie pisemnej. 2. W odpowiedzi na zapytanie podaje się informację, że osoba, której dotyczy zapytanie: 1) nie figuruje w rejestrze ukaranych lub 2) figuruje w rejestrze ukaranych. 3. W odpowiedzi na zapytanie, o której mowa w ust. 2 pkt 2, podaje się informacje określone w § 10 ust. 3 pkt 7-9 i 12. § 20. 1. Odpowiedzi na zapytania podpisuje przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej lub osoba przez niego upoważniona. 2. Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej przechowuje kopie udzielonych odpowiedzi na zapytania, skierowane do rejestru ukaranych, przez okres 5 lat od udzielenia odpowiedzi. Rozdział 5 Przepis końcowy § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1999 r. (poz. 1206) Załącznik nr 1 _________________________________________________________ Wzór karty ukaranego karą zakazu zajmowania stanowisk kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi - ------------------------------------------------------------------------------------ Kartę po wypełnieniu przesyła się: Przewodniczącemu Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów, 00-916 Warszawa, ul. Świętokrzyska 12. Karta ukaranego 1. Nazwisko ukaranego: 2. Imię (imiona): 3. Imiona rodziców ukaranego:Ojciec: ...................... Matka: ...................... 4. Data i miejsce urodzenia:Dzień ........ miesiąc ........ rok .... Miejsce urodzenia ...................... 5. Numer ewidencyjny powszechnej ewidencji ludności (PESEL):...................... 6. Adres zamieszkania ukaranego:Miejscowość: ...................... Powiat: ...................... Nr kodu pocztowego .................... ul. .................. nr domu .... m. ..... 7. Nazwa komisji orzekającej, która wydała orzeczenie o ukaraniu: 8. Sygnatura akt orzeczenia o ukaraniu:Sygn. ...................... Data wydania orzeczenia ................. Data uprawomocnienia się orzeczenia ............. 9. Czas, na jaki orzeczono karę: Data wypełnienia karty: ...................... ......................................................... Podpis i pieczęć przewodniczącego komisji orzekającej Załącznik nr 2 Strona 1 _________________________________________________________ - ------------------------------------------------------------------------------------- Wzór zapytania kierowanego do rejestru ukaranych i odpowiedzi na zapytanie - ------------------------------------------------------------------------------------- Przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów ul. Świętokrzyska 12 00-916 Warszawa 1. Składający zapytanie (zapytanie składa się w 2 egzemplarzach): pełna nazwa, adres i pieczęć składającej zapytanie jednostki, wymienionej w § 15 rozporządzenia, oraz - imię, nazwisko i funkcja wykonywana przez osobę fizyczną występującą w imieniu tej jednostki ........................................................................................................................................ ........................................................................................................................................ ........................................................................................................................................ ........................................................................................................................................ ........................................................................................................................................ ........................................................................................................................................ .................................. Odpowiedź na zapytanie proszę przekazać mi pocztą. (zbędne skreślić) Do osobistego odbioru odpowiedzi na zapytanie upoważniam: Nazwisko i imię:Numer PESEL osoby upoważnionej:Adres zamieszkania upoważnionego: ........................------------ul. ...................... ......................nr domu ........... m. ........ miejscowość ..................... powiat/dzielnica ................. nr kodu poczt. ____ - ________ 2. Proszę o udzielenie informacji, czy w rejestrze ukaranych karą zakazu zajmowania stanowisk kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi figuruje następująca osoba: Nazwisko osoby, której dotyczy zapytanie:Numer PESEL osoby, której dotyczy zapytanie:adres zamieszkania osoby, której dotyczy zapytanie: ......................------ul. ...................... ......................-----nr domu ............. m. ....... imiona:miejscowość ................... ......................powiat/dzielnica data urodzenia ........................................ miejsce urodzenia: ..................nr kodu poczt __ - _______ imiona rodziców: ...................... ...................... Oświadczam jednocześnie, że znana jest mi treść art. 1 i 28 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883). Miejscowość: ...................... data ............. Pieczęć i podpis składającego zapytanie: .................................................... Strona 2 Uwaga: część 3 na str. 2 wzoru wypełnia wyłącznie obsługa rejestru ukaranych. Odpowiedź na zapytanie Numer odpowiedzi ................... 3. Odpowiadając na zawarte na str. 1 zapytanie informuję, że osoba wymieniona w pkt 2 zapytania: A. Nie figuruje w rejestrze ukaranych karą określoną w art. 147 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych; B. Figuruje w rejestrze ukaranych karą określoną w art. 147 ust. 1 pkt 4 ustawy o finansach publicznych. Orzeczenie o ukaraniu wydała:Sygnatura akt: ...................... Data wydania orzeczenia o ukaraniu: ...................... Data uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu: ...................... Czas, na jaki orzeczono karę:Data upływu terminu, na jaki orzeczono karę: ..................... Udzielając odpowiedzi wykreślić należy tekst zbędny, pozostawiając tylko tekst zaznaczony literą A lub B. Odpowiedź niniejszą: - należy przesłać listem poleconym osobie wskazanej na str. 1 jako działającej w imieniu jednostki sektora finansów publicznych lub - wręczyć odpowiedź osobiście Panu - Pani ................................ Data Pieczęć Podpis ...................... Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 106, poz. 1207) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, wraz z objaśnieniami, stanowiącymi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku akcyzowego, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. W okresie do 30 czerwca 2000 r., nie dłużej jednak niż do wyczerpania nakładu, mogą być również stosowane wzory deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług, wraz z objaśnieniami, oraz dla podatku akcyzowego, określone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 77, poz. 510). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1999 r. (poz. 1207) Załącznik nr 1 Wzór Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 OBJAŚNIENIA DO DEKLARACJI DLA PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG (VAT-7) • Objaśnienia dotyczą wzoru deklaracji dla podatku od towarów i usług, wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 106, poz. 1207). • Podstawowym aktem prawnym regulującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług (wg stanu prawnego na dzień podpisania rozporządzenia) jest: ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) - zwana dalej "ustawą". Objaśnienia ogólne 1. Deklarację składa się w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. 2. Poszczególne pozycje deklaracji wypełnia się w pełnych złotych, zaokrąglając kwoty wynikające z ewidencji prowadzonej przez podatnika poprzez odrzucenie groszy. Dotyczy to również wszystkich obliczeń dokonywanych w deklaracji. 3. Wszystkie wielkości ujemne poprzedza się znakiem minus (-). 4. Niewypełnienie którejś z pozycji od 19 do 66 jest równoznaczne z wpisaniem zera (0). Objaśnienia szczegółowe Część A. Miejsce składania deklaracji W pozycji 6 wpisuje się urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności; jeżeli czynności te wykonywane są na terenie różnych urzędów skarbowych - urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę podatnika; gdy podatnik nie ma siedziby - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania; w pozostałych przypadkach - Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście. Część C. Rozliczenie sprzedaży towarów i usług oraz podatku należnego 1. W tej części wykazuje się: • sprzedaż podlegającą opodatkowaniu, dla której obowiązek podatkowy powstał w miesiącu, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 15 ust. 2 ustawy oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie sprzedaży towarów i usług oraz podatku należnego w miesiącu, za który składana jest deklaracja, • import usług (wartość, podatek), wpisując w odpowiednie pozycje w zależności od stawki obowiązującej na daną usługę lub zwolnienia od podatku. 2. W pozycji 19 wykazuje się sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, a także sprzedaż objętą w całości zaniechaniem ustalania zobowiązań podatkowych na podstawie art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.). 3. W pozycji 20 wykazuje się również sprzedaż towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnym, jeżeli zostały spełnione wymogi, o których mowa w art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4 ustawy, oraz jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc podatnik otrzymał dokument, określony w art. 21c ust. 2 ustawy, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, z jednoczesnym wykazaniem tej sprzedaży w pozycji 20a. Otrzymanie ww. dokumentu w terminie późniejszym upoważnia podatnika do dokonania odpowiedniej korekty podatku należnego, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Korekty dokonuje się w bieżącej deklaracji, składanej po otrzymaniu ww. dokumentu, poprzez zmniejszenie sprzedaży krajowej wg stawki, jaka była zastosowana przy tej sprzedaży, oraz kwoty podatku (w odpowiednich pozycjach 25 i 26 lub 28 i 29, lub 30 i 31, lub 32 i 33, lub 34 i 35), a następnie powiększenie sprzedaży traktowanej jako eksport (poz. 20) o wartość ww. sprzedaży w kwocie netto, z jednoczesnym wykazaniem tej kwoty w pozycji 20a. Korekty można też dokonać poprzez złożenie deklaracji korygującej, w analogiczny sposób jak w zdaniu poprzednim. 4. Pozycje 34 i 35 przeznaczone są na rozliczenie sprzedaży objętej częściowym zaniechaniem ustalania zobowiązań podatkowych na podstawie art. 22 Ordynacji podatkowej. 5. W pozycji 36 wpisuje się kwotę podatku należnego, wynikającą z zawiadomienia o dokonanym spisie z natury, ustalonej wartości towarów i kwocie podatku należnego, o którym mowa w art. 6a ust. 5 pkt 2 ustawy. Część D. Rozliczenie podatku naliczonego 1. W tej części wykazuje się wyłącznie zakupy, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 19-25 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych. 2. Jeżeli podatnik dokonuje zakupów, które są związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, i nie ma możliwości bezpośredniego wyodrębnienia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną, to zakupy te wykazuje: 1) w pozycjach 43, 44, 51 i 52 - w przypadku nabycia towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, 2) w pozycjach 47, 48, 55 i 56 - w przypadku nabycia towarów i usług innych niż wymienione w pkt 1. I. D. 1. Przeniesienia Pozycję 39 wypełnia się w przypadku, gdy w poprzedniej deklaracji wystąpiła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Kwota nadwyżki powinna być równa kwocie wykazanej w poz. 68 poprzedniej deklaracji. Jednakże w przypadku, gdy urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi kwotę do przeniesienia w innej wysokości niż zadeklarowana, wpisuje się kwotę wynikającą z decyzji. II. D. 2. Zakupy towarów i usług, nie rozliczone w poprzednich miesiącach Ta część wypełniana jest w przypadku, gdy w miesiącu (miesiącach) poprzedzającym miesiąc, za który składana jest deklaracja, nie były wykonywane czynności podlegające opodatkowaniu. Jeżeli jest to okres dłuższy niż jeden miesiąc, wartość zakupów oraz podatek wykazuje się narastająco. III. D. 3. Zakupy towarów i usług (z uwzględnieniem korekt), podlegające rozliczeniu w miesiącu, którego dotyczy deklaracja 1. W tej części wpisuje się wartość zakupów netto i kwotę podatku od towarów i usług wynikającą z faktur, faktur korygujących oraz dokumentów celnych, otrzymanych w miesiącu, za który składana jest deklaracja (lub w miesiącu poprzednim - jeżeli nie zostały rozliczone w deklaracji za poprzedni miesiąc z innych przyczyn niż wymienione w art. 19 ust. 4 ustawy). 2. W pozycjach 49, 50, 53 i 54 wykazuje się również zakupy, w stosunku do których podatnikowi przysługuje zwrot podatku, w następujących przypadkach: 1) zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego, 2) zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż, 3) zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. IV. D. 4. Podatek naliczony - do odliczenia 1. Podatnicy, którzy w miesiącu, którego dotyczy deklaracja, nie wykonali czynności podlegających opodatkowaniu, nie wypełniają pozycji 57 i 58. Zakupy nie rozliczone w części D.2 i D.3 powiększają w następnym miesiącu kwoty wykazane w części D.2. 2. W przypadku gdy w miesiącu, którego dotyczy deklaracja, zostały dokonane czynności podlegające opodatkowaniu, to: 1) kwotę z pozycji 57 wylicza się według wzoru podanego w opisie do tej pozycji, z tym że podatnicy, którzy wykonują czynności opodatkowane w okresie krótszym niż sześć miesięcy, wyliczają tę kwotę zgodnie ze strukturą sprzedaży w miesiącu, w którym nastąpił zakup środka trwałego, według wzoru: (poz. 44+poz. 52)×[(poz. 37-poz. 19):poz. 37], a następnie w deklaracji za szósty miesiąc dokonują korekty podatku naliczonego, wynikającej z art. 20 ust. 5 ustawy; do okresu 6 miesięcy wlicza się miesiąc, w którym podatnik nabył środek trwały; 2) kwotę z poz. 58 wylicza się według wzoru podanego w opisie do tej pozycji, z tym że jeżeli sprzedaż opodatkowana (różnica kwot z poz. 37 i poz. 19) jest mniejsza od zera lub równa zeru, podatnik nie wypełnia tej pozycji; zakupy związane ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną nie rozliczone z części D.2 i D.3 powiększają w następnym miesiącu kwoty wykazane w części D.2 (poz. 47 i 48). 3. Kwota z pozycji 59 stanowi sumę kwot z pozycji 39, 40, 42, 46, 50, 54, 57 i 58, z wyjątkiem: g deklaracji składanych w związku z powstaniem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 6a ustawy; w tym przypadku kwota ta nie może być wyższa niż kwota podatku należnego wykazana w pozycji 38, g przypadku, gdy podatnik nie wykonał czynności podlegających opodatkowaniu. Część E. Obliczenie wysokości zobowiązania podatkowego lub kwoty zwrotu 1. Odliczeń z tytułu zakupu kas rejestrujących dokonuje się w pozycji 61 lub 65 w następujący sposób: g w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym - w pozycji 61 wpisuje się kwotę wydatkowaną na zakup kas rejestrujących, w części przysługującej do odliczenia w danym miesiącu, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 98, poz. 1143), do wysokości kwoty wykazanej w poz. 60, g w przypadku wystąpienia u podatnika, wykonującego w całości bądź w części czynności opodatkowane stawką niższą niż podstawowa, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - w pozycji 65 wpisuje się kwotę równą 1/3 przysługującej podatnikowi kwoty do odliczenia z tytułu nabycia kas rejestrujących. 2. W pozycji 62 wykazuje się kwotę podatku objętą zaniechaniem poboru na podstawie art. 22 Ordynacji podatkowej. Część F. Informacja o załączniku W poz. 69 należy zaznaczyć kwadrat nr 1 w przypadku, gdy wraz z deklaracją: 1) podatnik prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej składa wniosek o dokonanie zwrotu wpłaconej kwoty podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 14a ustawy, 2) podatnik wytwarzający niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego składa wniosek o zwrot podatku naliczonego, 3) jednostka poszukująca lub rozpoznająca złoża kopalin lub wydobywająca kopaliny ze złóż składa wniosek o zwrot kwoty podatku naliczonego, 4) podatnik dokonujący zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, składa wniosek o zwrot podatku naliczonego. W pozostałych przypadkach należy zaznaczyć kwadrat nr 2. Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie określenia wzoru zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, wzoru potwierdzenia tego zgłoszenia, wzoru zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym oraz zasad ustalania tymczasowych numerów identyfikacyjnych - dla podatników podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 106, poz. 1208) Na podstawie art. 9 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się: 1) wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wzór potwierdzenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Tymczasowym numerem identyfikacyjnym jest: 1) dla osób fizycznych będących podatnikami podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego - numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL), o którym mowa w art. 37 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 113, poz. 733 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) dla pozostałych podatników podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego - statystyczny numer identyfikacyjny (REGON), o którym mowa w art. 62 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668). § 3. W okresie do dnia 30 czerwca 2000 r., nie dłużej jednak niż do wyczerpania nakładu, może być również stosowany wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego oraz wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym, które zostały wprowadzone zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wzoru zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, wzoru potwierdzenia tego zgłoszenia, wzoru zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym oraz zasad ustalania tymczasowych numerów identyfikacyjnych - dla podatników podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (Monitor Polski Nr 68, poz. 763). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1999 r. (poz. 1208) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie wzorów znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych oraz warunków ich wymiany. (Dz. U. Nr 106, poz. 1209) Na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. Wzory znaków opłaty skarbowej oraz urzędowych blankietów wekslowych określają załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia. § 2. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, wymiana znaków opłaty skarbowej i urzędowych blankietów wekslowych jest dopuszczalna tylko w razie technicznego uszkodzenia znaku lub blankietu, np. rozdarcia, poplamienia lub zlepienia. Jeżeli uszkodzony blankiet wekslowy zawiera zaświadczenie organu podatkowego o uiszczeniu opłaty skarbowej, zaświadczenie o uiszczeniu opłaty skarbowej umieszcza się na nowym blankiecie. 2. Blankietu wekslowego nie wymienia się, jeżeli zostały na nim napisane jakiekolwiek wyrazy lub cyfry. Nie podlegają wymianie znaki opłaty skarbowej zdjęte z papieru, na którym były naklejone, części znaku lub blankietu wekslowego, jak również znaki opłaty skarbowej lub blankiety wekslowe sporządzone według wzorów wycofanych z obiegu. § 3. Opłata skarbowa od weksli może być uiszczona urzędowymi blankietami wekslowymi, których wzór został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 7, poz. 33, z 1997 r. Nr 103, poz. 655 i Nr 162, poz. 1124 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 487), do dnia 31 grudnia 2005 r. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1209) Załącznik nr 1 WZORY ZNAKÓW OPŁATY SKARBOWEJ 1. Ustala się wzory znaków opłaty skarbowej o wartości 5 gr, 10 gr, 20 gr, 50 gr, 1 zł, 2 zł, 3 zł, 5 zł, 10 zł, 20 zł, 30 zł i 50 zł. 2. Znaki opłaty skarbowej są wykonane na papierze znaczkowym, podgumowanym i mają wymiary 21,25 mm × 25,5 mm. Pośrodku znaków na tle ciemnej ośmiobocznej tarczy znajduje się godło Państwa, powyżej którego umieszczono napis OPŁATA SKARBOWA, a cyfry określające wartości umieszczono pomiędzy literami GR lub ZŁ widniejącymi w jego dolnych rogach. Boki znaków ujęte są motywem zdobniczym. Całość znaków wydrukowana jest na tle giloszowym, wypełniającym także marginesy znaków. 3. Znaki opłaty skarbowej wykonane są w następujących kolorach: 5 gr - tło jasnoszare - kontur jasny ugier 10 gr - tło jasnoszare - kontur ciemny ugier 20 gr - tło jasnoszare - kontur sepia 50 gr - tło jasnoszare - kontur brąz 1 zł - tło jasnoszare - kontur oranż 2 zł - tło jasnoszare - kontur cynober 3 zł - tło jasnoszare - kontur karmin 5 zł - tło jasnoszare - kontur niebieski 10 zł - tło jasnoszare - kontur ciemnoniebieski 20 zł - tło jasnoszare - kontur ciemnofioletowy 30 zł - tło jasnoszare - kontur jasnozielony 50 zł - tło jasnoszare - kontur zielony. Załącznik nr 2 WZORY URZĘDOWYCH BLANKIETÓW WEKSLOWYCH 1. Ustala się wzory urzędowych blankietów wekslowych w cenie: 10 gr dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 100 zł, 20 gr dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 200 zł, 30 gr dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 300 zł, 40 gr dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 400 zł, 50 gr dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 500 zł, 1 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 1 000 zł, 2 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 2 000 zł, 5 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 5 000 zł, 10 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 10 000 zł, 20 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 20 000 zł, 50 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 50 000 zł, 100 zł dla sumy wekslowej nie przekraczającej - 100 000 zł. 2. Urzędowe blankiety wekslowe (ust. 1) są wykonane na papierze mającym w przeźroczu wodny znak bieżący. Wymiar blankietów wynosi około 210 × 83 mm. 3. Blankiet wekslowy składa się z trzech części: tekstu objaśniającego, winiety oraz części przeznaczonej na umowę wekslową. Tekst objaśniający zawiera napis "Urzędowy blankiet wekslowy do sumy wekslowej nie przekraczającej (odpowiednia liczba) zł". Winieta składa się z tarczy ośmiobocznej z umieszczonym na niej godłem Państwa i napisem "Opłata skarbowa" oraz z górnej i dolnej rozety giloszowej, pośrodku której w kolistych tłach znajdują się cyfry i litery określające wysokość opłaty. Część trzecia, przeznaczona na sporządzenie umowy wekslowej, zawiera tekst: "................................... dnia ........... ..... r. Na ................................... .............................. zapłac. ......................... za ten ............................. weksel na zlecenie ............................................. sumę ....................... . ......................................... Płatny ...................................................." . 4. Kolor druku na blankietach jest ciemnozielony, a winieta na poddruku jasnopomarańczowym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie wymagań w zakresie efektywności energetycznej, jakie powinny spełniać urządzenia produkowane w kraju i importowane, oraz wymagań w zakresie stosowania etykiet i charakterystyk technicznych. (Dz. U. Nr 16, poz. 145) Na podstawie art. 52 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się dla urządzeń produkowanych w kraju i importowanych, wprowadzanych do obrotu na obszarze kraju, wymagania w zakresie efektywności energetycznej. 2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Urządzenia, wprowadzane do obrotu na obszarze kraju, należy oznaczyć etykietą umieszczoną w widocznym miejscu - na zewnętrznej stronie urządzenia. 2. W razie gdy umieszczenie etykiety na urządzeniu ze względu na jego małe rozmiary nie jest możliwe oraz gdy umieszczenie etykiety mogłoby spowodować ograniczenie jego funkcji użytkowych, to etykietę należy umieścić na opakowaniu urządzenia lub w miejscu jego ekspozycji. 3. Jeżeli urządzenie jest wprowadzane do obrotu w sposób powodujący, że nie można urządzenia tego bezpośrednio zobaczyć, informacje zamieszczone na etykiecie powinny zostać przekazane dodatkowo wraz z ofertą. § 3. Etykieta, o której mowa w § 2 ust. 1, powinna zawierać informacje o producencie, urządzeniu, w tym jego cechach użytkowych, zużyciu energii, i oznaczenie efektywności energetycznej urządzenia. § 4. 1. Urządzenia wprowadzone do obrotu na obszarze kraju powinny być wyposażone w charakterystykę techniczną. 2. Załączona do urządzenia charakterystyka techniczna powinna zawierać podstawowe dane techniczne i eksploatacyjne - w języku polskim. § 5. Etykietę, o której mowa w § 3, i charakterystykę techniczną, o której mowa w § 4, dostarcza i umieszcza na urządzeniu producent lub importer urządzenia. § 6. Przedsiębiorcy posiadający ważne decyzje Ministra Gospodarki, wydane na podstawie zarządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 1 marca 1995 r. w sprawie trybu uzgadniania produkcji i importu urządzeń energetycznych, nabycia za granicą licencji na ich produkcję oraz określenia rodzajów urządzeń energetycznych podlegających obowiązkowi uzgodnienia (Monitor Polski Nr 13, poz. 164), mogą ubiegać się o certyfikat zgodności, bez konieczności powtarzania badań stanowiących podstawę wydania decyzji, jeżeli od czasu przeprowadzenia tych badań minął okres nie dłuższy niż 2 lata, a ocenie podlegało spełnienie wymagań, o których mowa w rozporządzeniu. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 lutego 1999 r. (poz. 145) Wymagania w zakresie efektywności energetycznej Lp.Nazwa wyrobuSymbol PKW i UWymagania w zakresie efektywności energetycznej 1234 1Kotły centralnego ogrzewania ogrzewane paliwem stałym, ciekłym lub gazowym28.22.12 -00.7Sprawność przy mocy nominalnej Pn i średniej temperaturze wody kotłowej 70°C (%) -00.11Dla kotłów opalanych koksem lub węglem kamiennym≥ 4,35 log Pn + 68,65 -00.12Dla kotłów opalanych węglem brunatnym≥ 4,35 log Pn + 65,65 -00.13Dla kotłów opalanych drewnem i Pn<350kW≥ 6,477 log Pn + 58,523 -00.19Dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub gazowymSprawność użyteczna przy mocy nominalnej Pn (%)Sprawność użyteczna przy obc. część 0,3 Pn (%) -00.21Rodzaj kotła -00.22standardowy≥ 84 + 2 log Pn≥ 80 + 3 log Pn -00.29niskotemperaturowy≥ 87,5 + 1,5 log Pn≥ 87,5 + 1,5 log Pn -00.30kondensacyjny≥ 91 + log Pn≥ 91 + log Pn 28.22.12-00.50Dla kotłów opalanych paliwem stałym z cyklicznym zasypem≥ 70 + 4 log Pn 2Urządzenia klimatyzacyjne29.23.12 z wyjątkiem: 29.23.12-(30.40, 50.3, 50.40, 50.7, 50.80)Chłodniczy równoważnik pracy Qch ≥ 2.0 Grzewczy równoważnik pracy Qgrz ≥ 2.0 3Elektryczne urządzenia spawalnicze i zgrzewalnicze29.40.60Minimalna sprawność energetycznaEnergetyczny wskaźnik efektywnościEnergetyczny wskaźnik efektywności η /%/W S max /kWh/kg/ W c max /kWh/m.mm/ Półautomaty spawalnicze w osłonie gazu29.40.60-50.21 prąd spawania do 200 A702,5- prąd spawania do 400 A752,5- prąd spawania większy od 400 A802,5- Spawarki transformatorowe29.40.60-63.30 prąd spawania do 160 A703,5- prąd spawania do 250 A803,5- prąd spawania większy od 250 A803,5- Spawarki prostownikowe29.40.60-63.50 - prąd spawania do 160 A754,0- prąd spawania do 200 A754,0- prąd spawania do 400 A774,0- prąd spawania większy ponad 400 A804,0- Przecinarki plazmowe ręczne29.40.60-65.5070-0,06 kWh/m.mm prąd cięcia do 100 A 4Chłodziarki, chłodziarko-zamrażarki i zamrażarki typu domowego29.71.11 z wyjątkiem: 29.71.11-(33.20, 33.30, 33.40)Wskaźnik efektywności energetycznej E ≤ 110% Zmywarki typu domowego29.71.12Wskaźnik efektywności energetycznej E ≤ 1.12 Pralki bębnowe typu domowego29.71.13-30Jednostkowe zużycie energii elektrycznej 29.71.13-50 z wyjątkiem: 29.71.13-(50.14, 50.15)E ≤ 0.35 kWh/kg Pralko-suszarki typu domowego29.71.13-50.14Jednostkowe zużycie energii elektrycznej E ≤ 1.17 kWh/kg Suszarki typu domowego29.71.13-70.00Jednostkowe zużycie energii elektrycznej - dla suszarek z odprowadzeniem powietrza E ≤ 0.83 kWh/kg - dla suszarek kondensacyjnych E ≤ 0.91 kWh/kg Odkurzacze typu domowego29.71.21.13.00Podciśnienie 29.71.21.15.90p ≥ 17 kPa Wydatek powietrza Q ≥ 26 dm3/s Sprawność η ≥ 19% Ogrzewacze wody przepływowe29.71.25 z wyjątkiem 29.71.25-70.00Jednostkowe zużycie energii elektrycznej E ≤ 0.125 kWh/kg Ogrzewacze wody akumulacyjne29.71.25 z wyjątkiem 29.71.25-(50.10, 50.20, 70.00)Sprawność η ≥ 82% dla Vzn <_ 30 dm3 η ≥ 85% dla Vzn > 30 dm3 Samoczynny spadek temperatury wody ∆t ≤ 1.1 K/h dla Vzn ≤ 30 dm3 ∆t ≤ 0.9 K/h dla Vzn > 30 dm3 Dobowe straty energii elektrycznej E ≤ 0.9 kWh/24h dla Vzn ≤ 30 dm3 E ≤ 0.85 kWh/24h dla Vzn > 30 dm3 Ogrzewacze wnętrzowe promiennikowe29.71.26 z wyjątkiem: 29.71.26-90.30Temperatura w strefie otworów wylotowych T ≥ 95°C Ogrzewacze wnętrzowe przewiewowe29.71.26 z wyjątkiem: 29.71.26-90.30Czas nagrzewu powierzchni roboczej t ≤ 9 min Termowentylatory gospodarstwa domowego29.71.26 z wyjątkiem: 29.71.26-90.30Temperatura strumienia wypływającego powietrza T ≥ 65°C Ogrzewacze wnętrzowe olejowe29.71.26 z wyjątkiem: 29.71.26-90.30Czas nagrzewu t ≤ 14 min Kuchnie mikrofalowe29.71.27Sprawność ≥ 53% Stopień równomierności pieczenia G ≥ 2 Kuchnie, kuchenki i piekarniki elektryczne29.71.28 z wyjątkiem: 29.71.28-50.00Sprawność - płytki pełneη ≥ 70% - płyty ceramiczneη ≥ 73% - piekarnikiStraty cieplne k ≤ 9,5 W/dm2 5Kuchnie i kuchenki gazowe domowego użytku29.72.11-13palniki nawierzchniowe odkryte 58% 29.72.11-15palniki nawierzchniowe zakryte 50% palniki pomocnicze 45% moc palnika piekarnika potrzebna do utrzymania temperatury 230°C P < 0,84 + 0,02V (kW); V-poj. użytkowa komory (dm3) Wartości powyższe powinny być osiągnięte przy stężeniu tlenku węgla w nierozcieńczonych spalinach nie większych niż 0,05% Promienniki gazowe29.72.11-70.20Ogólna 80% Radiacyjna 55% Ogrzewacze pomieszczeń29.72.12 z wyjątkiem: 29.72.12-33.30, -33.40, -33.50, -35.90, -55.00 rura promieniującaOgólna 80% Radiacyjna 55% konwekcyjne78% dla mocy do 3,5 kW; 82% powyżej 3,5 kW oraz przy 40% mocy znamionowej lub minimalnej mocy cieplnej deklarowanej przez producenta odpowiednio 73% i 77% przepływowe wymiennikowe nagrzewnice powietrza82% kondensacyjne100% przepływowe bezwymiennikowe nagrzewnice powietrzaniedopał max. 0,009% CO Gazowe grzejniki wody przepływowej29.72.12-33.3080% do mocy 9 kW 29.72.14-00.2082% powyżej 9 kW Gazowe podgrzewacze wody pojemnościowe29.72.12-33.5082% 29.72.14-00.10 Gazowe podgrzewacze domowe do indywidualnego centralnego ogrzewania29.72.12-33.40Sprawność (%) przy mocy nominalnej Pn(kW) oraz 0,3 Pn nie mniejsza niż 87,5 + 1,5 log Pn 29.72.14-00.30 Urządzenia grzewcze na gaz lub paliwa ciekłe, pozostałe /ogrzewacze pomieszczeń konwekcyjne/29.72.12-35.90Sprawność użyteczna (%) przy mocy nominalnej Pn(kW) 29.72.12-55.00Z odprowadzeniem spalin typu B1 i B2O mocy ≤ 3,5 kW78% O mocy > 3,5 kW82% Z odprowadzeniem spalin typu CO mocy ≤ 3,5 kW82% O mocy > 3,5 kW86% Podgrzewacze, nagrzewnice powietrza rozdzielacze gorącego powietrza nieelektryczne29.72.13.00-00.90Sprawność użyteczna (%) przy mocy nominalnej Pn(kW) Opalanych paliwem ciekłymnie mniejsza niż 84 + 2 log Pn Opalanych paliwem gazowymnie mniejsza niż 84 + 2 log Pn 6 Silniki elektryczne asynchroniczne ogólnego przeznaczenia 1 i 3-fazowe na napięcie 220 V i 380 V o mocy od 0,75 kW do 200 kW Najmniejsze dopuszczalne wartości sprawności znamionowej moc (kW)Sprawność przy ilości par biegunów 2p=22p=42p=62p=8 31.10.22 -30.90≤ 0,7570 -50.90≥ 0,7572 31.10.23 -00.11≤ 0,7574747070 31.10.241,177757272 -03.101,578777474 -03.212,282797877 383818079 484828281 5,585838381,5 7,586848482,5 31.10.24-05.111187868686 -05.191588878787 -05.2118,589888887,5 2289898989 3091919190,5 379291,591,591 31.10.24-07.114593929291,5 -07.195593,592,592,591,5 -07.217593,5939392 31.10.25909493,593,592,5 -40.2111094,5949493,5 -40.3113294,5949493,5 -40.411609594,594,594 -40.512009594,594,594 7Żarówki halogenowe do ogólnych celów oświetleniowych (z wyłączeniem żarówek z odbłyśnikiem)31.50.12-93.10Wskaźnik efektywności energetycznej Ei 31.50.12-95.10Ei < 95% Żarówki o mocy nie mniejszej niż 25 W i nie większej iż 200 W na napięcie sieciowe do ogólnych celów oświetleniowych (z wyłączeniem żarówek z odbłyśnikiem)31.50.13-00.1Wskaźnik efektywności energetycznej Ei Ei < 130% Świetlówki proste głównego szeregu (z wyłączeniem świetlówek z odbłyśnikiem)31.50.15-10.00Wskaźnik efektywności energetycznej Ei Ei < 60% Świetlówki kształtowe31.50.15-30.00 Świetlówki jednotrzonkowe31.50.15-30.00 Świetlówki o udoskonalonym oddawaniu barw31.50.15-10.00 31.50.15-30.00 Świetlówki zintegrowane (z wyłączeniem świetlówek z odbłyśnikiem)31.50.15-30.00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia wysokości składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (Dz. U. Nr 106, poz. 1210) Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w 2000 r. wynosi 0,08% kwot wypłat za okres od 1 stycznia 2000 r. do 31 grudnia 2000 r., stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej: w z. P. Kołodziejczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia rodzaju i zakresu świadczeń socjalnych i bytowych przysługujących policjantom oraz członkom ich rodzin. (Dz. U. Nr 106, poz. 1211) Na podstawie art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Policjanci oraz członkowie ich rodzin mają prawo do odpłatnego korzystania z: 1) wczasów wypoczynkowych w ośrodkach policji oraz innych organów i jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zwanych dalej "jednostkami", 2) wymiennych wczasów zagranicznych organizowanych przez jednostki, 3) kolonii i obozów wypoczynkowych dla dzieci i młodzieży. § 2. 1. Policjantowi, który w związku z pełnieniem służby nabył w danym roku kalendarzowym prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz członkom jego rodziny przysługuje świadczenie pieniężne w postaci dopłaty do wypoczynku, zwane dalej "świadczeniem". 2. Świadczenie przysługuje na każdą uprawnioną osobę w wysokości 65% minimalnej stawki uposażenia zasadniczego w najniższej grupie zaszeregowania policjanta, według stawek obowiązujących w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym policjant nabył prawo do urlopu wypoczynkowego. 3. Podstawę ustalenia wysokości świadczenia, o którym mowa w ust. 2, stanowią stawki uposażenia zasadniczego dla policjantów nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. 4. Liczbę uprawnionych członków rodziny policjanta, na których przysługuje świadczenie, ustala się według stanu rodzinnego policjanta, istniejącego w dniu złożenia wniosku o wypłatę świadczenia, nie później jednak niż w ostatnim dniu służby pełnionej w danym roku kalendarzowym. § 3. 1. Świadczenia przysługujące za dany rok kalendarzowy wypłaca się nie później niż do dnia 31 marca następnego roku na pisemny wniosek policjanta. 2. Wypłata świadczenia następuje: 1) nie wcześniej niż na 14 dni przed dniem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych albo takiej części urlopu wypoczynkowego, która łącznie z dotychczas wykorzystanym urlopem osiągnie 14 dni kalendarzowych, albo 2) nie wcześniej niż po przedstawieniu dowodu przedpłaty za pobyt policjanta bądź uprawnionego członka rodziny w ośrodku wczasów albo dowodu przedpłaty za pobyt uprawnionego dziecka na kolonii lub obozie młodzieżowym. § 4. W razie zbiegu uprawnień do świadczenia z tytułu służby obojga małżonków osoby uprawnione mogą otrzymać świadczenie tylko z tytułu służby jednego z małżonków. § 5. Policjant, któremu za rok 1999 wypłacono świadczenie w wysokości niższej niż określone w § 2 ust. 2, otrzymuje wyrównanie tego świadczenia. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 20 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania. (Dz. U. Nr 106, poz. 1212) Na podstawie art. 91 ust. 2 i art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przyznaje się policjantowi, który zajmuje: 1) lokal mieszkalny przydzielony na podstawie decyzji administracyjnej, 2) spółdzielczy lokal mieszkalny, 3) lokal mieszkalny, na podstawie umowy najmu, pozostający w mieszkaniowym zasobie gminy, 4) lokal mieszkalny, na podstawie umowy najmu, inny niż wymieniony w pkt 3, za który płaci czynsz regulowany, 5) dom jednorodzinny, dom mieszkalno-pensjonatowy lub lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, do którego policjant lub członkowie jego rodziny posiadają tytuł prawny, 6) tymczasową kwaterę, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1. 2. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przyznaje się również: 1) policjantowi przeniesionemu do służby lub delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, który nie otrzymał tymczasowej kwatery, oraz policjantowi, który otrzymał tymczasową kwaterę, lecz nie zwolnił lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, w poprzednim miejscu pełnienia służby; w takich przypadkach przyznaje się równoważnik pieniężny za remont lokalu mieszkalnego nie zwolnionego, 2) policjantowi w służbie przygotowawczej, zajmującemu lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu (podnajmu), za który płaci czynsz wolny. § 2. Równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego nie przyznaje się: 1) w razie podnajmowania lokalu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-4, w całości lub jego części, 2) jeżeli policjant lub jego małżonek otrzymuje równoważnik za brak lokalu mieszkalnego. § 3. W razie zbiegu uprawnień do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z tytułu służby obojga małżonków, przysługuje jeden równoważnik. § 4. 1. Wysokość równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego wynosi 98 zł na normę zaludnienia przysługującą policjantowi i każdemu członkowi jego rodziny, określoną w odrębnych przepisach. 2. Wysokość równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego ustala się według uprawnień do norm zaludnienia przysługujących policjantowi na dzień 1 stycznia danego roku na podstawie corocznie składanego przez niego oświadczenia mieszkaniowego. Wzór oświadczenia mieszkaniowego do ustalenia uprawnień do równoważników pieniężnych za remont lub brak lokalu mieszkalnego oraz ich wysokości określa załącznik do rozporządzenia. § 5. Równoważnika za brak lokalu mieszkalnego nie przyznaje się policjantowi w służbie stałej, jeżeli: 1) utracił lub zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-5, 2) otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu ze środków budżetu państwa, z wyjątkiem policjanta przeniesionego do służby w innej miejscowości, 3) jego małżonek otrzymał pomoc, o której mowa w pkt 2, lub pobiera równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego, 4) bezzasadnie odmówił przyjęcia lokalu mieszkalnego odpowiadającego przysługującym mu normom zaludnienia i znajdującego się w należytym stanie technicznym i sanitarnym. § 6. W razie zbiegu uprawnień do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego z tytułu służby obojga małżonków, przysługuje jeden równoważnik. § 7. 1. Wysokość równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wynosi: 1) dla policjanta posiadającego rodzinę - 8,43 zł dziennie, 2) dla policjanta samotnego - 50% kwoty równoważnika, o której mowa w pkt 1. 2. Kwota równoważnika, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega corocznej waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 3. Podstawę waloryzacji stanowi kwota równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego obowiązująca w roku poprzedzającym rok, w którym waloryzacja następuje. 4. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przysługuje za okres od dnia powstania uprawnień do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tych uprawnień. Wypłata równoważnika następuje w okresach miesięcznych. § 8. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przyznaje się na podstawie oświadczenia mieszkaniowego policjanta, o którym mowa w § 4 ust. 2. § 9. Policjant jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić o każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienia do otrzymania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego albo na ich wysokość w formie oświadczenia mieszkaniowego, o którym mowa w § 4 ust. 2. § 10. 1. Kwoty wypłaconych równoważników pieniężnych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego podlegają zwrotowi w razie ich nienależnego pobrania na skutek niepoinformowania o wystąpieniu zmian lub podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu, o którym mowa w § 4 ust. 2 i § 9, mających wpływ na istnienie uprawnienia do tych równoważników lub na ich wysokość. 2. W razie nienależnego pobrania przez policjanta równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego, wydaje się decyzję o zwrocie wypłaconego równoważnika. § 11. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do emeryta i rencisty policyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118). 2. Członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej po policjancie, który w chwili śmierci spełniał warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty policyjnej, oraz po zmarłym emerycie lub renciście przyznaje się równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego na czas posiadania uprawnień do policyjnej renty rodzinnej. § 12. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego w wysokości, o której mowa w § 4 ust. 1, oraz równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w wysokościach, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1 i 2, przysługuje od dnia 1 stycznia 1999 r. § 13. Traci moc zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania (Monitor Polski Nr 76, poz. 708). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 1999 r. (poz. 1212) WZÓR .................................... (stopień, imię i nazwisko, imię ojca) .................................... (grupa zaszeregowania) ................................... (data wstąpienia do służby, data mianowania do służby stałej) .................................... (data zwolnienia ze służby - jednostka) .................................... (data przeniesienia do obecnej jednostki, poprzednia jednostka) .................................... (numer telefonu służbowego - domowego) OŚWIADCZENIE MIESZKANIOWE do ustalenia uprawnień do równoważników pieniężnych za remont lub brak lokalu mieszkalnego oraz ich wysokości Oświadczam, że od dnia ........................ 19 ..... r. zajmuję lokal mieszkalny: TABELA NR 1 Rodzaj mieszkaniaAdres Nazwisko i imię głównego najemcy/właściciela* i stopień pokrewieństwa Podstawa prawna zajmowania mieszkania spółdzielcze lokatorskie/własnościowe* komunalne lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość dom inne - podać jakie *(niepotrzebne skreślić) TABELA NR 2 W powyższym lokalu zamieszkują: Lp.Nazwisko i imięStopień pokrewieństwaData urodzeniaStan cywilnyData zawarcia związku małżeńskiegoData zameldowania (pobyt stały, czasowy)*Czy jest policjantem (emerytem, rencistą), podać jednostkę 1 2 3 4 5 6 , Normy powierzchni mieszkalnej przysługujące z innego tytułu policjantowi-emerytowi*: 1. Pan(i) .................................. z tytułu .................................. na okres ................... 2. Pan(i) .................................. z tytułu .................................. na okres ................... Posiadam następujących członków rodziny w rozumieniu art. 89 ustawy o Policji - nie posiadam* TABELA NR 3 Lp.Nazwisko i imięStopień pokrewieństwaData urodzeniaStan cywilnyData zawarcia związku małżeńskiegoCzy jest policjantemMiejsce i data zameldowaniaUwagi 1 2 3 4 5 6 W ostatniej rubryce (Uwagi) należy podać, czy dziecko w wieku 18-25 lat pozostaje na utrzymaniu. W przypadku gdy członkowie rodziny nie zamieszkują z policjantem, podać informacje dot. zajmowanego przez nich lokalu (według wzoru z tabeli nr 1) .................................. ...................................................................................................................... Członkowie mojej rodziny pobierają świadczenia: 1) za remont lokalu mieszkalnego - podać kto i z jakiej jednostki .............................. 2) emeryturę (rentę, rentę rodzinną) - podać kto ........................................................ 3) za brak lokalu - podać kto i z jakiej jednostki ......................................................... Korzystałem (dot. także małżonka) z pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe ...................... ...................................................................................................................... Posiadam lokal mieszkalny w miejscowości, z której czas dojazdu do miejsca pełnienia służby publicznymi środkami komunikacji, łącznie z przesiadkami, przekracza 2 godziny w obie strony zgodnie z rozkładem jazdy .................. ................................................................................................................... (podać dokładny adres zamieszkania i czas dojazdu) Za zajmowany lokal mieszkalny opłacam czynsz wolny (załączam umowę najmu)*. Nie podnajmuję zajmowanego lokalu mieszkalnego w całości lub w części. Moje dzieci-rodzice* (dotyczy również dzieci i rodziców współmałżonka) - pozostają na moim utrzymaniu - podać kto ......................................................................... ...................................................................................................................... Informacje dodatkowe (np.: zajmowanie kwatery tymczasowej) ........................ ....................................................................................................................... Prawdziwość powyższych danych stwierdzam własnoręcznym podpisem pod rygorem zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, uprzedzony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, przewidzianej w art. 233 Kodeksu karnego. ................................. (podpis) ............................., dnia ............... Uwaga: WYPEŁNIAJĄ TYLKO OSOBY ZAINTERESOWANE PRZELANIEM NALEŻNOŚCI NA KONTO BANKOWE Uprzejmie proszę o przelanie należności na moje konto w Banku: Nazwa Banku Numer konta Data i czytelny podpis - -------- * Niepotrzebne skreślić. Oświadczam, że wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zawartych w niniejszym oświadczeniu stosownie do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883). ................................ (podpis) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania. (Dz. U. Nr 106, poz. 1213) Na podstawie art. 95 ust. 2 i art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przyznaje się funkcjonariuszowi Straży Granicznej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", który zajmuje: 1) lokal mieszkalny przydzielony na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lokalu, 2) spółdzielczy lokal mieszkalny, 3) lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu, za który jest obowiązany płacić czynsz regulowany, 4) dom jednorodzinny, dom mieszkalno-pensjonatowy lub lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, 5) tymczasową kwaterę, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1. 2. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przyznaje się również funkcjonariuszowi: 1) przeniesionemu do służby w innej miejscowości zajmującemu tymczasową kwaterę bez zwolnienia lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, w poprzednim miejscu pełnienia służby; w takim przypadku przyznaje się równoważnik za lokal mieszkalny lub dom nie zwolniony, 2) w służbie przygotowawczej, zajmującemu lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu (podnajmu), za który obowiązany jest płacić czynsz wolny. § 2. Równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego nie przyznaje się: 1) w razie podnajmowania lokalu lub domu, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-4, w całości lub części, 2) jeżeli funkcjonariuszowi lub jego małżonkowi przysługuje równoważnik za brak lokalu mieszkalnego. § 3. W razie zbiegu uprawnień do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego z tytułu służby obojga małżonków przysługuje jeden równoważnik. § 4. 1. Wysokość równoważnika za remont zajmowanego lokalu wynosi 106 zł na normę zaludnienia przysługującą funkcjonariuszowi i każdemu członkowi jego rodziny, określoną w odrębnych przepisach. 2. Wysokość równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego ustala się według uprawnień przysługujących funkcjonariuszowi na dzień 1 stycznia danego roku. 3. Kwota, o której mowa w ust. 1, podlega corocznej waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 4. Podstawę waloryzacji stanowi kwota równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego obowiązująca w roku poprzedzającym rok, w którym waloryzacja następuje. § 5. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przyznaje się funkcjonariuszowi w służbie stałej, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej: 1) on sam lub członek jego rodziny nie posiada lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-4, 2) nie otrzymał tymczasowej kwatery. § 6. Równoważnika za brak lokalu mieszkalnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi, jeżeli: 1) utracił lub zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-4, 2) otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 i 4, ze środków budżetu państwa, z wyjątkiem funkcjonariusza przeniesionego do służby w miejscowości innej niż pobliska, 3) jego małżonek otrzymał pomoc, o której mowa w pkt 2, lub pobiera równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego, 4) bezzasadnie odmówił przyjęcia lokalu mieszkalnego, który odpowiadał przysługującym mu normom zaludnienia oraz znajdował się w należytym stanie technicznym i sanitarnym. § 7. W razie zbiegu uprawnień do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego z tytułu służby obojga małżonków, przysługuje jeden równoważnik. § 8. 1. Wysokość równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wynosi: 1) dla funkcjonariusza posiadającego rodzinę - 12,40 zł dziennie, 2) dla funkcjonariusza samotnego - 6,20 zł dziennie. 2. Kwoty, o których mowa w ust. 1, podlegają corocznej waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 3. Podstawę waloryzacji stanowią kwoty równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego obowiązujące w roku poprzedzającym rok, w którym waloryzacja następuje. 4. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przysługuje w okresie od dnia powstania uprawnień do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tych uprawnień. Wypłata równoważnika następuje w okresach miesięcznych. § 9. Decyzje w sprawach równoważników pieniężnych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego wydaje się na podstawie oświadczenia mieszkaniowego składanego przez funkcjonariusza. Wzór oświadczenia mieszkaniowego do ustalenia uprawnień do równoważników pieniężnych za remont lub za brak lokalu mieszkalnego oraz ich wysokości określa załącznik do rozporządzenia. § 10. Funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienie do otrzymania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego albo na ich wysokość. Zawiadomienia dokonuje się poprzez złożenie oświadczenia mieszkaniowego, o którym mowa w § 9. § 11. 1. Kwoty równoważników pieniężnych wypłaconych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego podlegają zwrotowi w razie ich nienależnego pobrania na skutek: 1) podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu, o którym mowa w § 9, mających wpływ na istnienie uprawnienia do tych równoważników lub na ich wysokość, 2) niewykonania obowiązku, o którym mowa w § 10. 2. W razie nienależnego pobrania przez funkcjonariusza równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego, wydaje się decyzję o jego zwrocie. § 12. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do emeryta i rencisty policyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118). 2. Członkowi rodziny uprawnionemu do renty rodzinnej po funkcjonariuszu, który w chwili śmierci spełniał warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty policyjnej, oraz po zmarłym emerycie lub renciście przyznaje się równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego na czas posiadania uprawnień do policyjnej renty rodzinnej. § 13. Równoważnik pieniężny za remont lokalu mieszkalnego w wysokości, o której mowa w § 4 ust. 1, oraz równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w wysokościach, o których mowa w § 8 ust. 1, przysługuje od dnia 1 stycznia 1999 r. § 14. Traci moc zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich zwracania (Monitor Polski Nr 76, poz. 712). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 1999 r. (poz. 1213) WZÓR .................................... (stopień, imię i nazwisko) .................................... (przysługujący stopień według zajmowanego etatu) .................................... (nazwa jednostki organizacyjnej) .................................... (data wstąpienia do służby) .................................... (data zwolnienia ze służby - jednostka) .................................... (data przeniesienia do obecnej jednostki, poprzednia jednostka) .................................... (numer telefonu służbowego-domowego) OŚWIADCZENIE MIESZKANIOWE do ustalenia uprawnień do równoważników pieniężnych za remont - za brak* lokalu mieszkalnego oraz ich wysokości Oświadczam, że od dnia ......... 19 .... r. zajmuję lokal mieszkalny (tymczasową kwaterę na zasadzie odpłatności) - nie posiadam lokalu mieszkalnego (tymczasowej kwatery)*: ** Rodzaj mieszkaniaADRES podstawa prawna zajmowania mieszkania lokal mieszkalny przydzielony na podstawie decyzji administracyjnej*** spółdzielczy komunalny własny dom inny - podać jaki W powyższym lokalu zamieszkują:** Lp.Nazwisko i imięStopień pokrewieństwaData urodzeniaData zameldowaniaCzy jest funkcjonariuszem (emerytem, rencistą), podać jednostkę 1 główny lokator 2 3 4 5 **Normy powierzchni mieszkalnej przysługujące z innego tytułu funkcjonariuszowi - emerytowi*: 1. Pan(i) .................................. z tytułu .................................. na okres ................... 2. Pan(i) .................................. z tytułu .................................. na okres ................... Posiadam członków rodziny w rozumieniu art. 93 ustawy o Straży Granicznej - nie posiadam*. Zamieszkujący ze mną członkowie rodziny pobierają świadczenia: 1. Na remont lokalu mieszkalnego - podać kto i skąd ............................................... 2. Za brak lokalu - podać kto i skąd ......................................................................... Korzystałem (dotyczy także małżonka) z pomocy finansowej przeznaczonej na budownictwo mieszkaniowe**** ......................................................................................................................... Posiadam lokal mieszkalny w miejscowości, z której czas dojazdu do miejsca pełnienia służby publicznymi środkami komunikacji, łącznie z przesiadkami, przekracza 2 godziny w obie strony zgodnie z rozkładem jazdy ............... ......................................................................................................................... (podać dokładny adres zamieszkania i czas dojazdu) Za zajmowany lokal mieszkalny opłacam czynsz wolny (załączam umowę najmu)*. Nie podnajmuję zajmowanego lokalu mieszkalnego w całości lub w części. Moje dzieci - rodzice* (dotyczy również dzieci i rodziców współmałżonka) pozostają na moim wyłącznym utrzymaniu i nie mają uprawnień do zajmowania innego lokalu mieszkalnego (domu) - podać kto ........................... Informacje dodatkowe ....................................................................................... Prawdziwość powyższych danych stwierdzam własnoręcznym podpisem pod rygorem zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, uprzedzony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. .................................. (podpis) - --------- * Niepotrzebne skreślić. ** Wypełnia tylko funkcjonariusz ubiegający się o równoważnik za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego. *** Dotyczy lokalu mieszkalnego przydzielonego decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji albo organu podległego lub nadzorowanego przez tego Ministra. **** Wypełnia tylko funkcjonariusz ubiegający się o równoważnik za brak lokalu mieszkalnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu wysokospecjalistycznych procedur medycznych finansowanych z budżetu państwa oraz zasad i trybu udzielania tych świadczeń. (Dz. U. Nr 106, poz. 1214) Na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu wysokospecjalistycznych procedur medycznych finansowanych z budżetu państwa oraz zasad i trybu udzielania tych świadczeń (Dz. U. Nr 140, poz. 910) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Zdrowia: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1214) WYKAZ WYSOKOSPECJALISTYCZNYCH PROCEDUR MEDYCZNYCH FINANSOWANYCH Z BUDŻETU PAŃSTWA Lp.Nazwa wysokospecjalistycznej procedury medycznej 12 1Przeszczep szpiku autologiczny 2Przeszczep szpiku allogeniczny wraz z leczeniem immunosupresyjnym 3Przeszczep szpiku od niespokrewnionego dawcy wraz z leczeniem immunosupresyjnym 4Przeszczep wątroby wraz z leczeniem immunosupresyjnym 5Przeszczep nerki wraz z leczeniem immunosupresyjnym 6Przeszczep nerki i trzustki wraz z leczeniem immunosupresyjnym 7Przeszczep serca wraz z leczeniem immunosupresyjnym 8Przeszczep płuca wraz z leczeniem immunosupresyjnym 9Przeszczep serca i płuca wraz z leczeniem immunosupresyjnym 10Leczenie po przeszczepie narządu unaczynionego lub szpiku od 13 miesiąca po przeszczepie, w tym także wykonane za granicą 11Leczenie po przeszczepie narządu unaczynionego lub szpiku, wykonanym za granicą 12Operacje wad wrodzonych serca u niemowląt wraz z leczniczymi środkami technicznymi 13Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych 14LDL afereza przy ciężkiej cholesterolemii 15Terapia hiperbaryczna 16Leczenie po samoistnych krwawieniach podpajęczynówkowych z tętniaka lub naczyniaka mózgu wraz z leczeniem wokółoperacyjnym 17Operacje z użyciem wszczepów i elementami rekonstrukcji twarzoczaszki oraz podstawy czaszki, z wyjątkiem operacyjnego leczenia rozszczepów podniebienia 18Przezklinowa operacja przysadki mózgowej wraz z leczeniem wokółoperacyjnym 19Koronaroplastyka wraz z leczniczymi środkami technicznymi 20Koronarografia wraz z leczniczymi środkami technicznymi 21Immunoablacja w leczeniu aplazji szpiku 22Leczenie ostrej fazy oparzenia skóry III stopnia powyżej 30% powierzchni ciała 23Operacje wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym wraz z leczniczymi środkami technicznymi 24Radioterapia przy stosowaniu specjalnej techniki leczenia: stereotaktyczna, konformalna, niekoplanarna, więcej niż 1 frakcja dziennie, radykalna radioterapia głowy i szyi, całego układu chłonnego 25Brachyterapia 26Brachyterapia z stereotaksją mózgową 27Operacyjne leczenie całkowitej głuchoty - implanty ślimakowe 28Leczenie chorych zakażonych wirusem HIV - leki antyretrowirusowe 29Leczenie hemofilii i innych skaz krwotocznych zaburzenia krzepnięcia krwi - czynniki krzepnięcia 30Leczenie choroby Gaucher'a - cyrezyne 31Taksoidy w skojarzonym leczeniu raka jajnika 32Taksoidy w skojarzonym leczeniu raka piersi 33Leczenie nowotworów złośliwych u dzieci - cytostatyki 34Leczenie mięsaka Ewinga i kostniakomięsaka do 35 roku życia - cytostatyki 35Leczenie hormonem wzrostu w somatotropinowej niedoczynności przysadki 36Leczenie hormonem wzrostu w zespole Turnera 37Leczenie hormonem wzrostu w niskorosłości u dzieci w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek 38Leczenie cyklosporyną dzieci z sterydoopornym zespołem nerczycowym 39Leczenie stymulatorem przeponowym w wysokim uszkodzeniu rdzenia kręgowego Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 20 grudnia 1999 r. sygn. akt K. 4/99. (Dz. U. Nr 106, poz. 1215) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - przewodnicząca, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Andrzej Mączyński - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku grupy posłów na Sejm, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, a mianowicie: 1) art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 kwestionowanej ustawy z wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadą demokratycznego państwa prawnego, 2) art. 159 pkt 2 i art. 160 pkt 2 kwestionowanej ustawy z wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadą sprawiedliwości i państwa prawnego, wyrażoną w art. 32 Konstytucji zasadą równości wobec prawa i w art. 31 Konstytucji zasadą ochrony prawnej wolności człowieka, 3) art. 196 kwestionowanej ustawy z wyrażonym w art. 88 ust. 1 Konstytucji obowiązkiem opublikowania ustawy jako warunkiem jej wejścia w życie i wyrażoną w art. 2 Konstytucji zasadą demokratycznego państwa prawnego, orzeka: 1. Art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Art. 159 pkt 2 i art. 160 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802) są niezgodne z wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą ochrony zaufania do państwa i prawa oraz z wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą równości. Ponadto postanawia na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) umorzyć postępowanie w sprawie niezgodności art. 196 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802) w zakresie, w jakim określa datę wejścia w życie art. 159 pkt 2 i art. 160 pkt 2 tej ustawy, z art. 2 i art. 88 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z powodu zbędności wydania orzeczenia. Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Andrzej Mączyński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 21 grudnia 1999 r. sygn. akt K. 22/99. (Dz. U. Nr 106, poz. 1216) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jerzy Stępień - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Lech Garlicki, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Janusz Trzciński - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 1999 r. sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że art. 145 ust. 2 w związku z art. 105 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 z późn. zm.) w zakresie, w jakim uzależnia wykonywanie zawodu dotychczasowych instruktorów i wykładowców nauki jazdy w ośrodkach szkolenia lub szkołach jazdy, wykonujących te czynności w dniu wejścia w życie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1991 r. o zmianie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 73, poz. 321), od posiadania średniego wykształcenia oraz zdania ponownego egzaminu przed komisją powołaną przez wojewodę, jest sprzeczny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż narusza zasadę zaufania obywatela do Państwa i stanowionego prawa oraz zasadę ochrony praw niewadliwie nabytych, orzeka: 1. Art. 145 ust. 2 w związku z art. 105 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) w zakresie, w jakim uzależnia wykonywanie zawodu dotychczasowych instruktorów i wykładowców nauki jazdy w ośrodkach szkolenia lub szkołach jazdy, wykonujących te czynności w dniu wejścia w życie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1991 r. o zmianie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym, od posiadania średniego wykształcenia, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż narusza zasadę zaufania obywatela do Państwa i stanowionego przezeń prawa. 2. Art. 145 ust. 2 w związku z art. 105 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) w zakresie, w jakim wymaga zdania egzaminu przez dotychczasowych instruktorów i wykładowców nauki jazdy w ośrodkach szkolenia lub szkołach jazdy, jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jerzy Stępień Zdzisław Czeszejko-Sochacki Lech Garlicki Jadwiga Skórzewska-Łosiak Janusz Trzciński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 107, poz. 1217) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się Taryfę celną stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805, Nr 74, poz. 827 i Nr 75, poz. 839), jeżeli stawka celna określona w Taryfie celnej, o której mowa w § 1, jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami, wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem ust. 5 pkt 13 części A Postanowień wstępnych Taryfy celnej stanowiącej załącznik do niniejszego rozporządzenia, który wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Taryfa celna stanowiąca załącznik do rozporządzenia jest oddzielnym załącznikiem do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 107, poz. 1218) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku: 1) pozycji towarowej 0203 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 2) pozycji towarowej 0207 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 3) pozycji towarowej 0405 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 4) pozycji towarowej 1001 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 1 500 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 5) pozycji towarowej 1108 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 6) pozycji towarowej określonej kodem PCN 1205 00 90 0 - może dotyczyć przywozu nie więcej niż 50 ton dla tej pozycji, 7) pozycji towarowej 1701 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 8) pozycji towarowej 1702 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 20 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 9) pozycji towarowej 2002 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 20 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 10) pozycji towarowej 2106 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 20 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 4. 1. W przypadku pozycji towarowych określonych kodami 0201, 0202, 0203, 0207, 1001, 1205, 1701 rozdysponowanie ustanowionej puli kontyngentów taryfowych jest dokonywane kwartalnie w następujący sposób: I kwartał - 25%, II kwartał - 25%, III kwartał - 25%, IV kwartał - 25%. 2. Wnioski o przydział kontyngentów dla pozycji towarowych, o których mowa w ust. 1, składa się na każdy kwartał oddzielnie, poczynając od pierwszego dnia miesiąca rozpoczynającego dany kwartał. 3. Termin ważności pozwolenia na przywóz towarów z pozycji towarowych określonych kodami 0201, 0202, 0203, 0207, 1001, 1205, 1701 nie może być dłuższy niż miesiąc. Termin ten nie może wykraczać poza ostatni dzień kwartału, na który pozwolenia zostały wydane. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1218) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 1234 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: 340 t - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski10 0105 11 19 0- - - - Pozostałe10 - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski10 0105 11 99 0- - - - Pozostałe10 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 5 650 t 0201 10 00 0- Tusze i półtusze30 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"30 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone30 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone30 0201 20 90 0- - Pozostałe30 0201 30 00 0- Bez kości30 0202Mięso wołowe mrożone: 17 545 t 0202 10 00 0- Tusze i półtusze30 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"30 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone30 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone30 0202 20 90 0- - Pozostałe30 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy30 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki30 0202 30 90 0- - Pozostałe30 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: 46 480 t - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych30 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki30 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki30 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki30 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi30 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki30 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości30 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe30 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych30 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki30 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki30 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki30 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi30 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki30 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości30 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe30 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: 47 736 t - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 13 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 14 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 26 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 27 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 32 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 33 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 34- - Otłuszczone wątroby, świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 34 90 0- - - Z kaczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 35 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0207 36 90 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 EUR/kg 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 4 750 t 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg30 0402 10 19 0- - - Pozostałe30 - - Pozostałe: 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg30 0402 10 99 0- - - Pozostałe30 - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 21- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 21 11- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 11 9- - - - - Pozostałe40 - - - - Pozostałe: 0402 21 17- - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 11%: 0402 21 17 9- - - - - - Pozostałe40 0402 21 19- - - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 11%, ale nie przekraczającej 27%: 0402 21 19 9- - - - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 21 91- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 91 9- - - - - Pozostałe40 0402 21 99- - - - Pozostałe: 0402 21 99 9- - - - - Pozostałe40 - Pozostałe: 0402 91- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 8%: 0402 91 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 19 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 8%, ale nie przekraczającej 10%: 0402 91 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 39 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 91 51 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 59 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 91 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 99 0- - - - Pozostałe40 0402 99- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 9,5%: 0402 99 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 19 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 9,5%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 99 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 39 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 99 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 99 0- - - - Pozostałe40 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg401 661,5 t 0405 10 19 0- - - - Pozostałe401 717,7 t 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane401 739,1 t 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki401 739,1 t 0405 10 90 0- - Pozostałe401 730,2 t 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60%401 739,1 t 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75%401 649,6 t 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80%401 739,1 t 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5%401 489,0 t 0405 90 90 0- - Pozostałe401 695,5 t 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 4 t 0408 11 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi25 minimum 2 EUR/kg 0408 11 80 0- - - Pozostałe25 minimum 2 EUR/kg 0408 19- - Pozostałe: 9,2 t 0408 19 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi25 minimum 2 EUR/kg - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłe25 minimum 2 EUR/kg 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymi25 minimum 2 EUR/kg - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 46 t 0408 91 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi35 minimum 2 EUR/kg 0408 91 80 0- - - Pozostałe35 minimum 2 EUR/kg 0408 99- - Pozostałe: 63,4 t 0408 99 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi35 0408 99 80 0- - - Pozostałe35 0409 00 00 0Miód naturalny35340 t 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe15335 t 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: 0603 10 10- - Róże: 0603 10 10 1- - - Od 1 czerwca do 31 października3583 t 0603 10 10 9- - - Od 1 listopada do 31 maja3583 t 0603 10 20- - Goździki: 0603 10 20 1- - - Od 1 czerwca do 31 października35159 t 0603 10 20 9- - - Od 1 listopada do 31 maja35159 t 0603 10 50- - Chryzantemy: 0603 10 50 1- - - Od 1 czerwca do 31 października3584 t 0603 10 50 9- - - Od 1 listopada do 31 maja35159 t 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietnia60289 t 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 maja6073 t 0707 00 05 7- - Od 1 do 31 października60796 t 0707 00 90 0- Korniszony604 612 t 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia6012 346 t - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca601 710 t 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca201 710 t 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia602 850 t 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca601 710 t 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca201 710 t 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia602 850 t 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca602 654 t 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca202 654 t 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia604 422 t 0810Pozostałe owoce, świeże: 0810 10 00- Truskawki i poziomki: 0810 10 00 3- - Od 1 maja do 31 lipca2019 t 0910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 41,6 t 0910 10- Imbir: - - Całe korzenie, części lub plasterki: 0910 10 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów (żywic termoutwardzalnych)10 0910 10 19 0- - - Pozostałe10 0910 10 90 0- - Pozostałe10 0910 20- Szafran: 0910 20 10 0- - Nie rozgniatany ani nie mielony10 0910 20 90 0- - Rozgniatany lub mielony10 0910 30 00 0- Kurkuma10 0910 40- Tymianek; liście laurowe: - - Tymianek: 3,7 t - - - Nie rozgniatany ani nie mielony: 0910 40 11 0- - - - Tymianek dziki (Thymus serpyllum)10 0910 40 13 0- - - - Pozostały10 0910 40 19 0- - - Rozgniatany lub mielony10 0910 40 90 0- - Liście laurowe1033 t 0910 50 00 0- Curry10 - Inne przyprawy korzenne: 0910 91- - Mieszanki wymienione w uwadze 1(b) do niniejszego działu: 0910 91 10 0- - - Nie rozgniatane ani nie mielone10 0910 91 90 0- - - Rozgniatane lub mielone10 0910 99- - Pozostałe: 0910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki100,3 t - - - Pozostałe: 7,4 t 0910 99 91 0- - - - Nie rozgniatane ani nie mielone10 0910 99 99 0- - - - Rozgniatane lub mielone10 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 388 000 t 1001 10 00 0- Pszenica durum20 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu25 - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnej25 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą (meslin)25 1001 90 99 0- - - Pozostałe25 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: 9 718 t - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum25 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza25 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna25 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia251 683 t 1102 20- Mąka kukurydziana: 130 t 1102 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%25 1102 20 90 0- - Pozostała25 1102 90- Pozostałe: 48 t 1102 90 10 0- - Mąka jęczmienna25 1102 90 30 0- - Mąka owsiana25 1102 90 90 0- - Pozostałe25 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 634,8 t 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder25 minimum 0,2 EUR/kg 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane25 minimum 0,2 EUR/kg 1107Słód palony lub nie: 9 000 t 1107 10- Nie palony: - - Z pszenicy: 1107 10 11 0- - - W postaci mąki10 1107 10 19 0- - - Pozostały10 - - Pozostałe: 1107 10 91 0- - - W postaci mąki10 1107 10 99 0- - - Pozostałe10 1107 20 00 0- Palony10 1108Skrobie; inulina: 2 500 t - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna30 minimum 0,2 EUR/kg 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana30 minimum 0,2 EUR/kg 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczana30 minimum 0,2 EUR/kg 1108 14 00 0- - Skrobia z manioku (cassava)30 minimum 0,2 EUR/kg 1108 19- - Pozostałe skrobie: 1108 19 10 0- - - Skrobia z ryżu20 minimum 0,2 EUR/kg 1108 19 90 0- - - Pozostałe35 minimum 0,2 EUR/kg 1108 20 00 0- Inulina35 minimum 0,2 EUR/kg 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 90 0- Pozostałe1529 235 t 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona buraków: 3,48 t 1209 11 00 0- - Nasiona buraków cukrowych10 1209 19 00 0- - Pozostałe10 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek, z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulina20 minimum 1,5 EUR/kg14 t 1210 20 90 0- - Pozostałe20 minimum 1,5 EUR/kg27 t 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielu202,22 t 1302 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1302 19 99 0- - - - Pozostałe204,47 t 1302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany: 13,4 t 1302 20 90 0- - Pozostałe40 - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 31 00 0- - Agar-agar15 1514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 7 400 t 1514 10- Olej surowy: 1514 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi35 1514 10 90 0- - Pozostały35 1514 90- Pozostałe: 1514 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi35 1514 90 90- - Pozostałe: 600 t 1514 90 90 1- - - Rafinowane, konfekcjonowane45 1514 90 90 9- - - Pozostałe40 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: 65 285 t - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 11- - Cukier trzcinowy: 1701 11 10 0- - - Do rafinacji40 minimum 0,17 EUR/kg 1701 11 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 EUR/kg 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji40 minimum 0,17 EUR/kg 1701 12 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 EUR/kg - Pozostały: 1701 91 00 0- - Zawierający dodatki aromatyzujące lub barwiące40 minimum 0,17 EUR/kg 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały40 minimum 0,17 EUR/kg 1701 99 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 EUR/kg 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 317,7 t 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza40 minimum 0,17 EUR/kg - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 30 59 0- - - - Pozostałe40 minimum 0,17 EUR/kg - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 30 99 0- - - - Pozostałe40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 40- Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20%, ale mniej niż 50% fruktozy: 1702 40 10 0- - Izoglukoza40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 40 90 0- - Pozostałe40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 90- Inne, łącznie z cukrem inwertowanym: 1702 90 50 0- - Maltodekstryna i syrop maltodekstrynowy40 minimum 0,17 EUR/kg - - Karmel: 1702 90 71 0- - - Zawierający w masie 50% sacharozy lub więcej w substancji suchej40 minimum 0,17 EUR/kg - - - Pozostały: 1702 90 75 0- - - - W postaci proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 EUR/kg 1702 90 79 0- - - - Pozostały40 minimum 0,17 EUR/kg 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe30130 t 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 3 460 t 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 EUR/kg 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 EUR/kg 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 EUR/kg - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 EUR/kg 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 EUR/kg 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 EUR/kg - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 EUR/kg 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 EUR/kg 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 EUR/kg 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 119,6 t 2005 20- Ziemniaki: - - Pozostałe: 2005 20 20 0- - - Cienkie plasterki, smażone lub pieczone, także solone lub z przyprawami, w hermetycznych opakowaniach, nadające się do bezpośredniego spożycia50 2005 20 80 0- - - Pozostałe50 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 690 400 l 100% alk. 2103 90- Pozostałe: 2103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej35 minimum 0,35 EUR/kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów55 + 2,5 EUR %/kg - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 74 t 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe20 minimum 0,17 EUR/kg - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny20 minimum 0,17 EUR/kg - - Pozostałe: 2106 90 98 0- - - Pozostałe20921 t 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 8 340 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 EUR/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 EUR/hl - - - Pozostałe: 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75(b) minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.25 minimum 42 EUR/hl - - - Pozostałe: 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. 45(c) - - Pozostały: - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.65(d) 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.65(d) 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 690 400 l 100% alk. 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej: 2206 00 10- Wzbudzone: 2206 00 10 9- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl - Pozostałe: - - Musujące: 2206 00 31- - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 31 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl 2206 00 39- - - Pozostałe: 2206 00 39 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl - - Spokojne, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2206 00 51- - - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 51 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl 2206 00 59- - - - Pozostałe: 2206 00 59 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl - - - Więcej niż 2 litry: 2206 00 81- - - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 81 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl 2206 00 89- - - - Pozostałe: 2206 00 89 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 EUR/hl 2207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone: 2207 10 00 0- Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej105 minimum 58 EUR/hl230 000 l 2207 20 00 0- Alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone65 minimum 50 EUR/hl11 500 l 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: 3 830 000 l 100% alk. - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac75 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 20 14 0- - - Armagnac75 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 20 26 0- - - Grappa75 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez75 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe75 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2208 20 86 0- - - - Grappa75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe75 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl 2208 30- Whisky: 1 330 000 l 100% alk. - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 EUR/hl + 2 EUR %/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR%/hl 2208 40- Rum i tafia: 352 400 l 100% alk. - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)80 minimum 12,5 EUR/hl + 1,3 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 EUR za litr czystego alkoholu80 minimum 12,5 EUR/hl + 1,3 EUR %/hl 2208 40 39 0- - - - Pozostałe80 minimum 12,5 EUR/hl + 1,3 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)80 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 EUR za litr czystego alkoholu80 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl 2208 40 99 0- - - - Pozostałe80 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl 2208 50- Giny i gin Geneva: 695 200 l 100% alk. - - Gin w pojemnikach zawierających: 2208 50 11 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 12,5 EUR/hl + 1,3 EUR %/hl 2208 50 19 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl - - Gin Geneva, w pojemnikach zawierających: 2208 50 91 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 12,5 EUR/hl + 1,3 EUR %/hl 2208 50 99 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl 2208 60- Vodka: - - O objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 45,4% obj. lub mniej, w pojemnikach zawierających: 2208 60 11 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 60 19 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl - - O objętościowej mocy alkoholu większej niż 45,4% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 60 91 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 60 99 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90- Pozostałe: 695 200 l 100% alk. - - Arak, w pojemnikach zawierających: 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo105 minimum 2,5 EUR %/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe105 minimum 2,5 EUR %/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe85 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe105 minimum 2,5 EUR %/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów): 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe85 minimum 9 EUR/hl + 0,9 EUR %/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe105 minimum 2,5 EUR %/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 EUR %/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 EUR %/hl 2302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane: 2302 10- Kukurydziane: 10 420 t 2302 10 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35%10 2302 10 90 0- - Pozostałe10 2302 30- Pszenne: 2302 30 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt106 380 t 2302 30 90 0- Pozostałe1049 240 t 2302 40- Z innych zbóż: 4 130 t 2302 40 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt10 2302 40 90 0- - Pozostałe10 2402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu: 2402 10 00 0- Cygara, również z obciętymi końcami i cygaretki, z tytoniu552,5 t 2402 20- Papierosy z tytoniu: 75 t 2402 20 10 0- - Zawierające goździki90 minimum 9 EUR/tys. szt. 2402 20 90 0- - Pozostałe90 minimum 9 EUR/tys. szt. 2402 90 00 0- Pozostałe902,5 t 2403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe: 1 300 t 2403 10- Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji: 2403 10 10 0- - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g120 2403 10 90 0- - Pozostałe120 - Pozostałe: 2403 91 00 0- - Tytoń "homogenizowany" lub "odtworzony"55 minimum 1,13 EUR/kg 2403 99- - Pozostałe: 2403 99 10 0- - - Tytoń do żucia i tabaka65 2403 99 90- - - Pozostałe: 2403 99 90 1- - - - Tytoń ekspandowany55 minimum 1,13 EUR/kg 2403 99 90 9- - - - Pozostałe55 minimum 1,13 EUR/kg 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostała15 minimum 2 EUR/kg0,56 t 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1568,5 t 3503 00 80 0- Pozostałe1568,5 t 3505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 392 t 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: 3505 10 10 0- - Dekstryny15 minimum 0,2 EUR/kg - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane15 minimum 0,2 EUR/kg 3505 10 90 0- - - Pozostałe15 minimum 0,2 EUR/kg 3505 20- Kleje: 3505 20 10 0- - Zawierające w masie mniej niż 25% skrobi lub dekstryn lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 EUR/kg 3505 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 55% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 EUR/kg 3505 20 50 0- - Zawierające w masie 55% lub więcej, ale mniej niż 80% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 EUR/kg 3505 20 90 0- - Zawierające w masie 80% lub więcej skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 EUR/kg (a) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 20% minimum 42 EUR/hl. (b) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 65% minimum 17 EUR/hl + 1,7 EUR %/hl. (c) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 35%. (d) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 55%. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Węgierskiej, Rumunii, Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii. (Dz. U. Nr 107, poz. 1219) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się: 1) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Czeskiej albo Republiki Słowackiej, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 2) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Węgierskiej, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 3) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Rumunii, wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 4) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Słowenii, wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 5) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Bułgarii, wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 4. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz towarów wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku: 1) pozycji towarowej 1701 - mogą dotyczyć nie więcej niż 2 tys. ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 2) pozycji towarowej 2002 - mogą dotyczyć nie więcej niż 100 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1219) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI CZESKIEJ I REPUBLIKI SŁOWACKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość dla Republiki Czeskiejdla Republiki Słowackiej 1005Kukurydza (ziarna):15 000 ton* 1005 90 00 0- Pozostałe0 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone:33,3 ton 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe8 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego:700 ton 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż w bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów25,5 + 1,25 EUR/%/hl7 500 l 100% alk. (łącznie z poz. 2208) - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe:66,7 ton 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe5 - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny5 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu:60 000 hl40 000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach21 2203 00 09 0- - Pozostałe21 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów21 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009:6 000 hl15 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe:7500 l 100% alk. (łącznie z pozycją towarową określoną kodem PCN 2106 90 20 0)7500 l 100% alk. 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 20 14 0- - - Armagnac37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 20 26 0- - - Grappa37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe37,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 20 86 0- - - - Grappa37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe37,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 30- Whisky: - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 EUR/hl + 1 EUR %/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 EUR/hl + 0,85 EUR %/hl 2208 40- Rum i tafia: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)40 minimum 6,25 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 EUR za litr czystego alkoholu40 minimum 6,25 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2208 40 39 0- - - - Pozostałe40 minimum 6,25 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)40 minimum 4,5 EUR/hl + 0,45 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 EUR za litr czystego alkoholu40 minimum 4,5 EUR/hl + 0,45 EUR %/hl 2208 40 99 0- - - - Pozostałe40 minimum 4,5 EUR/hl + 0,45 EUR %/hl 2208 60- Vodka - - O objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 45,4 obj. lub mniej, w pojemnikach zawierających: 2208 60 11 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 60 19 0- - - Więcej niż dwa litry52,5 + 1,25 EUR %/hl - - O objętościowej mocy alkoholu większej niż 45,4% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 60 91 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 60 99 0- - - Więcej niż dwa litry52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90- Pozostałe: - - Arak, w pojemnikach zawierających: 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 EUR %/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 EUR %/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo52,5 + 1,25 EUR %/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 EUR %/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 1- - - - - - Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami, na bazie alkoholu2 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 EUR %/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów):52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe52,5 + 1,25 EUR %/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 EUR %/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 EUR %/hl 2402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu:50 ton50 ton 2402 10 00 0- Cygara, również z obciętymi końcami i cygaretki, z tytoniu27,5 2402 20- Papierosy z tytoniu: 2402 20 10 0- - Zawierające goździki45 minimum 4,5 EUR/tys. szt. 2402 20 90 0- - Pozostałe45 minimum 4,5 EUR/tys. szt. 2402 90 00 0- Pozostałe45 2403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe: 2403 10- Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji: 2403 10 10 0- - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g60 2403 10 90 0- - Pozostałe60 - Pozostałe: 2403 91 00 0- - Tytoń "homogenizowany" lub "odtworzony"27,5 minimum 0,565 EUR/kg 2403 99- - Pozostałe: 2403 99 10 0- - - Tytoń do żucia i tabaka32,5 2403 99 90- - - Pozostałe: 2403 99 90 1- - - - Tytoń ekspandowany27,5 minimum 0,565 EUR/kg 2403 99 90 9- - - - Pozostały27,5 minimum 0,565 EUR/kg * W rozbiciu na okresy kwartalne. Załącznik nr 2 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0406Sery i twarogi:300 ton 0406 10- Ser (niedojrzewający i niewędzony) świeży, w tym ser serwatkowy i twaróg: 0406 10 20 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%0 0406 10 80 0- - Pozostały0 0406 20- Ser tarty lub proszkowany, wszystkich rodzajów: 0406 20 10 0- - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami0 0406 20 90 0- - Pozostały0 0406 30- Ser przetworzony (ser topiony) inny niż tarty lub proszkowany: 0406 30 10 0- - Do produkcji którego nie użyto innych serów, jak Emmentaler, Gruyére i Appenzell i który może zawierać jako dodatek ziołowy ser Glarus (znany jako Schabziger); przygotowany do sprzedaży detalicznej o zawartości tłuszczu nie przekraczającej 56% suchej masy0 - - Pozostały: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 36% i o zawartości tłuszczu w suchej masie: 0406 30 31 0- - - - Nie przekraczającej 48%0 0406 30 39 0- - - - Powyżej 48%0 0406 30 90 0- - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 36%0 0406 40- Ser z przerostami niebieskiej pleśni: 0406 40 10 0- - Roquefort0 0406 40 50 0- - Gorgonzola0 0406 40 90 0- - Pozostały0 0406 90- Pozostałe sery: 0406 90 01 0- - Do przetworzenia (topienia)0 - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyčre, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: 0406 90 02 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 401,85 EUR, lecz nie przekraczającej 430,62 EUR za 100 kg masy netto0 0406 90 03 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 430,62 EUR za 100 kg masy netto0 0406 90 04 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej, lecz nie przekraczającej 5 kg i w cenie franco granica powyżej 430,62 EUR, ale nie przekraczającej 459,39 EUR za 100 kg masy netto0 0406 90 05 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej i w cenie franco granica powyżej 459,39 EUR za 100 kg masy netto0 0406 90 06 0- - - - Kawałki bez skórki, o masie netto poniżej 450 g i w cenie franco granica przekraczającej 499,67 EUR za 100 kg masy netto, pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, w opakowaniach, na których znajduje się opis sera, zawartość tłuszczu, odpowiedzialny za pakowanie oraz kraj producenta0 - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler0 0406 90 15 0- - - - - Gruyčre, Sbrinz0 0406 90 17 0- - - - - Bergkäse, Appenzell0 0406 90 18 0- - - Fromage fribourgeois, Vacherin Mont d'Or i Tčte de Moine0 0406 90 19 0- - - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami0 0406 90 21 0- - - Cheddar0 0406 90 23 0- - - Edam0 0406 90 25 0- - - Tilsit0 0406 90 27 0- - - Butterkäse0 0406 90 29 0- - - Kashkaval0 - - - Feta: 0406 90 31 0- - - - Z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry0 0406 90 33 0- - - - Pozostałe0 0406 90 35 0- - - Kefalo-Tyri0 0406 90 37 0- - - Finlandia0 0406 90 39 0- - - Jarlsberg0 - - - Pozostałe: 0406 90 50 0- - - - Ser z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry0 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 61 0- - - - - - - Grana Padano, Permigiano Reggiano0 0406 90 63 0- - - - - - - Fiore Sardo, Pecorino0 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 73 0- - - - - - - Provolone0 0408 90 75 0- - - - - - - Asiago, Caciocavallo, Montasio, Ragusano0 0406 90 76 0- - - - - - - Danbo, Fontal, Fontina, Fynbo, Havarti, Maribo, Sams•0 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda0 0406 90 79 0- - - - - - - Esrom, Italico, Kernhem, Saint-Nectaire, Saint-Paulin, Taleggio0 0406 90 81 0- - - - - - - Cantal, Cheshire, Wensleydale, Lancashire, Double Gloucester, Blarney, Colby, Monterey0 0406 90 82 0- - - - - - - Camembert0 0406 90 84 0- - - - - - - Brie0 0406 90 85 0- - - - - - - Kefalograviera, Kasseri0 - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52%0 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62%0 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72%0 0406 90 93 0- - - - - - Powyżej 72%0 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe0 0701Ziemniaki, świeże lub chłodzone15 tys. ton 0701 90- Pozostałe: 0701 90 10 0- - Do produkcji krochmalu10 - - Pozostałe: 0701 90 50- - - Młode, od 1 stycznia do 30 czerwca: 0701 90 50 1- - - - Od 1 stycznia do 15 maja10 0701 90 50 9- - - - Od 16 maja do 30 czerwca10 0701 90 90 0- - - Pozostałe10 0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone:10 tys. ton 0703 10- Cebula i szalotka: - - Cebula: 0703 10 11 0- - - Dymka10 0703 10 19 0- - - Pozostałe10 0703 10 90 0- - Szalotka10 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: - Warzywa strączkowe, nawet łuskane: 0710 21 00 0- - Groch (Pisum sativum)101500 ton 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:20 tys. ton 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia10 - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 20 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 50 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 90 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej:10 tys. ton - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji35 1701 12 90 0- - - Pozostały35 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego:3 000 ton 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009:140 tys. hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 EUR/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 EUR/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 19 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 19 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 EUR/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 EUR/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczone inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 19 EUR/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 0,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 1,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 1,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 1,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 1,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 8,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 8,5 EUR/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + 46 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi:42 tys. hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 4,25 EUR/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.24 minimum 5 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 minimum 5 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 3 EUR/hl 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.24 minimum 5 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2205 90 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 minimum 5 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe:42000 l 100% alk. 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 14 0- - - Armagnac134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 26 0- - - Grappa134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat134 minimum 3 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 86 0- - - - Grappa134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez134 minimum 3 EUR %/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30- Whisky: - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl 2208 40- Rum i tafia: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)134 minimum 3 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2008 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 EUR za litr czystego alkoholu134 minimum 3 EUR %/hl 2208 40 39 0- - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)134 minimum 3 EUR %/hl - - - Pozostałe: 2008 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 EUR za litr czystego alkoholu134 minimum 3 EUR %/hl 2208 40 99 0- - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl 2208 50- Giny i gin Geneva: - - Gin w pojemnikach zawierających: 2208 50 11 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 50 19 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - Gin Geneva, w pojemnikach zawierających: 2208 50 91 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 50 99 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl 2208 60- Vodka: - - O objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 45,4% obj. lub mniej, w pojemnikach zawierających: 2208 60 11 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 60 19 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - O objętościowej mocy alkoholu większej niż 45,4% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 60 91 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 60 99 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90- Pozostałe: - - Arak, w pojemnikach zawierających:134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo134 minimum 3 EUR %/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 1- - - - - - Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami, na bazie alkoholu2 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów): 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe134 minimum 3 EUR %/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej134 minimum 3 EUR %/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry134 minimum 3 EUR %/hl 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe:700 t 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami)15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland15 minimum 0,565 EUR/kg - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 49 0- - - - Pozostałe15 minimum 0,565 EUR/kg - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental10 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie15 minimum 0,565 EUR/kg Załącznik nr 3 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z RUMUNII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0409 00 00 0Miód naturalny40100 ton 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany:10 000 ton 1701 12 10 0- - - Do rafinacji15 1701 12 90 0- - - Pozostały15 - Pozostały: 1701 99- - Pozostały:5 000 ton 1701 99 10 0- - - Cukier biały15 1701 99 90 0- - - Pozostały15 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009:60 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30,75 + maksimum 61,75 EUR/hl + 0,1 EUR/kg Załącznik nr 4 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI SŁOWENII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone:500 ton - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 EUR/kg - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 13 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,30 EUR/kg - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 EUR/kg - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 EUR/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 EUR/kg - - - Podroby: 0207 27 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,30 EUR/kg - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 EUR/kg - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 EUR/kg 0207 32 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,30 EUR/kg 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego:60 ton - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 29- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 29 11 0- - - - Mleko specjalne dla niemowląt, w hermetycznie zamkniętych pojemnikach, o zawartości netto nie przekraczającej 500 g i o zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%5 - - - - Pozostałe: 0402 29 15 0- - - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 19 0- - - - - Pozostałe5 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 29 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 99 0- - - - Pozostałe5 0406Sery i twarogi:200 ton 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyčre, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler17,5 0406 90 23 0- - - Edam17,5 - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda17,5 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane:60 ton - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 11 0- - - Indycze albo gęsie12,5 minimum 0,015 EUR/szt. 0407 00 19 0- - - Pozostałe12,5 minimum 0,015 EUR/szt. 0407 00 30 0- - Pozostałe12,5 minimum 0,015 EUR/szt. 0407 00 90 0- Pozostałe12,5 minimum 0,015 EUR/szt. 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:400 ton 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia0,15 EUR/kg - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 EUR/kg 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 EUR/kg 0808 10 20 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 EUR/kg 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 EUR/kg 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 EUR/kg 0808 10 50 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,165 EUR/kg 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 EUR/kg 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 EUR/kg 0808 10 90 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 EUR/kg 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty:80 ton 1601 00 10 0- Z wątroby17,5 - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane17,5 1601 00 99 0- - Pozostałe17,5 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew:1000 ton - Z wieprzowiny: 1602 41- - Szynki i ich części: 1602 41 10 0- - - Ze świń domowych20 1602 41 90 0- - - Pozostałe20 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt20 - - Pozostałe: 1602 90 31 0- - - Z dziczyzny lub z królików20 - - - Pozostałe: 1602 90 51 0- - - - Zawierające mięso lub podroby ze świń domowych20 - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami20 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Z baraniny lub koziny: - - - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami: 1602 90 72 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 74 0- - - - - - - - Z koziny20 - - - - - - - Pozostałe: 1602 90 76 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 78 0- - - - - - - - Z koziny20 1602 90 98 0- - - - - - Pozostałe20 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao:200 ton 1806 90- Pozostałe: 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao22,5 + 0,5 DCC 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006:60 ton 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 10 0- - Owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka lub pieprz angielski15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej:200 ton 2009 80- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu lub z dowolnego warzywa: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 EUR za 100 kg masy netto25 2009 80 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: - - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: 2009 80 32 0- - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 33 0- - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwek chińskich), owoców kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 35 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 36 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 38 0- - - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 50 0- - - - O wartości powyżej 18 EUR za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 61 0- - - - - Z dodatkiem cukru o zawartości powyżej 30% w masie17,5 2009 80 63 0- - - - - O zawartości dodatku cukru nie przekraczającej 30% w masie17,5 2009 80 69 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru: 2009 80 71 0- - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 73 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 79 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 80 83 0- - - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 84 0- - - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 86 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 80 88 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 89 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Nie zawierający dodatku cukru: 2009 80 95 0- - - - - - Soki z owoców z gatunku Vaccinium macrocarpon17,5 2009 80 96 0- - - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 97 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 99- - - - - - Pozostałe: 2009 80 99 1- - - - - - - Soki owocowe17,5 2009 80 99 9- - - - - - - Pozostałe17,5 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 EUR za 100 kg masy netto25 2009 90 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: 2009 90 21 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto25 2009 90 29 0- - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 31 0- - - - O wartości nie przekraczającej 18 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 39 0- - - - Pozostałe17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Pozostałe: 2009 90 51 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 59 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%17,5 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru17,5 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 90 92 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 94 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 90 95 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 96 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - Nie zawierające dodatku cukru: 2009 90 97 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 98 0- - - - - - - Pozostałe17,5 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda:300 ton 2103 20 00 0- Ketchup pomidorowy i inne sosy pomidorowe17,5 minimum 0,175 EUR/kg 2103 30- Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 2103 30 10 0- - Mąka i grysik z gorczycy17,5 2103 30 90 0- - Gotowa musztarda22,5 2103 90- Pozostałe: 2103 90 10 0- - Ostry sos z mango w płynie15 2103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej44,50 minimum 0,4 EUR/kg 2103 90 90 0- - Pozostałe15 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone:200 ton 2106 90- Pozostałe: 2106 90 10 0- - Fondue z sera10 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów134 minimum 3 EUR/%/hl - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: - - - Pozostałe: 2106 90 51 0- - - - Syrop laktozowy10 2106 90 59 0- - - - Pozostałe10 - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi10 2106 90 98 0- - - Pozostałe12,5 minimum 0,11 EUR/kg 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu:5000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach15 minimum 0,125 EUR/l 2203 00 09 0- - Pozostałe15 minimum 0,125 EUR/l 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów15 minimum 0,125 EUR/l 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009:17000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi:5000 hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 EUR/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 5 EUR/hl Załącznik nr 5 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI BUŁGARII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone:140 ton 0201 10 00 0- Tusze i półtusze25 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 90 0- - Pozostałe25 0201 30 00 0- Bez kości25 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze25 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 90 0- - Pozostałe25 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy25 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki25 0202 30 90 0- - Pozostałe25 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone:280 ton - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"28 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane28 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości28 - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki28 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez28 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł28 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki28 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki28 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe28 - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby10 0207 14 99 0- - - - Pozostałe28 0406Sery i twarogi:50 ton 0406 90- Pozostałe sery: 0406 90 01 0- - Do przetworzenia (topienia)17,5 - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyčre, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: 0406 90 02 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 401,85 EUR, lecz nie przekraczającej 430,62 EUR za 100 kg masy netto17,5 0406 90 03 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 430,62 EUR za 100 kg masy netto17,5 0406 90 04 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej lecz nie przekraczającej 5 kg i w cenie franco granica powyżej 430,62 EUR, ale nie przekraczającej 459,39 EUR za 100 kg masy netto17,5 0406 90 05 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej i w cenie franco granica powyżej 459,39 EUR za 100 kg masy netto17,5 0406 90 06 0- - - - Kawałki bez skórki, o masie netto poniżej 450 g i w cenie franco granica przekraczającej 499,67 EUR za 100 kg masy netto, pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, w opakowaniach, na których znajduje się opis sera, zawartość tłuszczu, odpowiedzialny za pakowanie oraz kraj producenta17,5 - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler17,5 0406 90 15 0- - - - - Gruyčre, Sbrinz17,5 0406 90 17 0- - - - - Bergkäse, Appenzell17,5 0406 90 18 0- - - Fromage fribourgeois, Vacherin Mont d'Or i Tęte de Moine17,5 0406 90 19 0- - - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami17,5 0406 90 21 0- - - Cheddar17,5 0406 90 23 0- - - Edam17,5 0406 90 25 0- - - Tilsit17,5 0406 90 27 0- - - Butterkäse17,5 0406 90 29 0- - - Kashkaval17,5 - - - Feta: 0406 90 31 0- - - - Z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry17,5 0406 90 33 0- - - - Pozostałe17,5 0406 90 35 0- - - Kefalo-Tyri17,5 0406 90 37 0- - - Finlandia17,5 0406 90 39 0- - - Jarlsberg17,5 - - - Pozostałe: 0406 90 50 0- - - - Ser z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 61 0- - - - - - - Grana Padano, Permigiano Reggiano17,5 0406 90 63 0- - - - - - - Fiore Sardo, Pecorino17,5 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 73 0- - - - - - - Provolone17,5 0408 90 75 0- - - - - - - Asiago, Caciocavallo, Montasio, Ragusano17,5 0406 90 76 0- - - - - - - Danbo, Fontal, Fontina, Fynbo, Havarti, Maribo, Sams•17,5 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda17,5 0406 90 79 0- - - - - - - Esrom, Italico, Kernhem, Saint-Nectaire, Saint-Paulin, Taleggio17,5 0406 90 81 0- - - - - - - Cantal, Cheshire, Wensleydale, Lancashire, Double Gloucester, Blarney, Colby, Monterey17,5 0406 90 82 0- - - - - - - Camembert17,5 0406 90 84 0- - - - - - - Brie17,5 0406 90 85 0- - - - - - - Kefalograviera, Kasseri17,5 - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52%17,5 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62%17,5 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72%17,5 0406 90 93 0- - - - - - Powyżej 72%17,5 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe17,5 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca101000 ton 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia10100 ton 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego10150 ton 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia10200 ton 0712Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nie przetworzone: 0712 20 00 0- Cebula1030 ton 2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: 2001 10 00 0- Ogórki i korniszony1556 ton 2004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006:100 ton 2004 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2004 90 10 0- - Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata)15 2004 90 30 0- - Kwaszona kapusta, kapary i oliwki15 2004 90 50 0- - Groszek (Pisum sativum) i niedojrzała fasola z gatunku Phaseolus spp., w strąkach15 - - Pozostałe łącznie z mieszankami: 2004 90 91 0- - - Cebule, gotowane, nie przetworzone inaczej15 2004 90 98 0- - - Pozostałe15 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006:50 ton 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 10 0- - Owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka lub pieprz angielski15 2005 90 30 0- - Kapary15 2005 90 50 0- - Karczochy15 2005 90 60 0- - Marchew15 2005 90 70 0- - Mieszanki warzywne15 2005 90 80 0- - Pozostałe15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej:56 ton 2009 70- Sok jabłkowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 EUR za 100 kg masy netto12 2009 70 19 0- - - Pozostałe12 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 30 0- - - O wartości powyżej 18 EUR za 100 kg masy netto, zawierającej dodatek cukru12 - - - Pozostałe: 2009 70 91 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%12 2009 70 93 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%12 2009 70 99 0- - - - Nie zawierający dodatku cukru12 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu:2000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach15 minimum 0,125 EUR/l 2203 00 09 0- - Pozostałe15 minimum 0,125 EUR/l 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów15 minimum 0,125 EUR/l 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009:85000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 + maksimum 48 EUR/hl + 0,08 EUR/kg 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi:35000 hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 EUR/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.24 minimum 7 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.24 minimum 7 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe:200 ton 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami)15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland15 minimum 0,565 EUR/kg - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 49 0- - - - Pozostałe15 minimum 0,565 EUR/kg - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie15 minimum 0,565 EUR/kg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Państwa Izrael. (Dz. U. Nr 107, poz. 1220) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Państwa Izrael, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 4. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku pozycji towarowej 2009 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1220) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z PAŃSTWA IZRAEL Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0302Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 200 t - Pozostałe ryby z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 69- - Pozostałe: - - - Ryby morskie: 0302 69 61 0- - - - Leszcz morski (Dentex dentex i Pagellus spp.)0 0302 69 94 0- - - - Okoń morski (Dicentrarchus labrax)0 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: 500 t 0603 10 30- - Orchidee: 0603 10 30 1- - - Od 1 czerwca do 31 października17,5 0603 10 30 9- - - Od 1 listopada do 31 maja17,5 0603 10 40- - Gladiole: 0603 10 40 1- - - Od 1 czerwca do 31 października17,5 0603 10 40 9- - - Od 1 listopada do 31 maja17,5 0603 10 80- - Pozostałe: 0603 10 80 1- - - Od 1 czerwca do 31 października17,5 0603 10 80 9- - - Od 1 listopada do 31 maja17,5 0603 90 00 0- Pozostałe050 t 0604Liście, gałęzie i inne części roślin, bez kwiatów lub pączków kwiatowych, oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 250 t 0604 10- Mchy i porosty: 0604 10 10 0- - Mech reniferowy0 0604 10 90 0- - Pozostałe0 - Pozostałe: 0604 91- - Świeże: - - - Choinki gwiazdkowe: 0604 91 21 0- - - - Jodła kaukaska [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jedna z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)0 0604 91 29 0- - - - Pozostałe0 - - - Gałązki iglaste: 0604 91 41 0- - - - Z jodły kaukaskiej [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jednej z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)0 0604 91 49 0- - - - Pozostałe0 0604 91 90 0- - - Pozostałe0 0604 99- - Pozostałe: 0604 99 10 0- - - Przygotowane tylko przez suszenie0 0604 99 90 0- - - Pozostałe0 0701Ziemniaki, świeże lub chłodzone: 0701 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 0701 90 50- - - Młode od 1 stycznia do 30 czerwca: 0701 90 50 1- - - - Od 1 stycznia do 15 maja10500 t 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 1 000 t 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca10 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia10 0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone: 0703 10- Cebula i szalotka: - - Cebula: 0703 10 19 0- - - Pozostałe ex 0703 10 19 0Szczypiorek12,5300 t 0704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone: 0704 90- Pozostałe: 0704 90 90 0- - Pozostałe ex 0704 90 90 0Kapusta pekińska0500 t 0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone: 0709 60- Owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta: 0709 60 10 0- - Słodka papryka 4,5200 t 0709 90- Pozostałe: 0709 90 90 0- - Pozostałe ex 0709 90 90 0Świeże zioła od 1 października do 31 maja7,5400 t 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: 0710 40 00 0- Kukurydza cukrowa ex 0710 40 00 0Kukurydza słodka mrożona0250 t 0804Daktyle, figi, ananasy, avokado, guawa, mango i smaczelina, świeże lub suszone: 0804 10 00 0- Daktyle0500 t 0805Owoce cytrusowe, świeże lub suszone: 0805 10- Pomarańcze: 20 000 t - - Pomarańcze słodkie, świeże: 0805 10 10 0- - - Krwiste i półkrwiste5 - - - Pozostałe: 0805 10 30 0- - - - Nawele, Naweliny, Nawelaty, Salustiany, Vernasy, Valencjany, Maltańskie, Szamutiasy, Ovalisy, Trovita i Hamliny5 0805 10 50 0- - - - Pozostałe5 0805 20- Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe: 10 000 t 0805 20 10 0- - Klementynki10 0805 20 30 0- - Monrealesy i satsumas10 0805 20 50 0- - Mandarynki i wilkingi10 0805 20 70 0- - Tangeryny10 0805 20 90 0- - Pozostałe10 0805 30- Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum) i limy (Citrus aurantifolia): 6 000 t 0805 30 10 0- - Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum)0 0805 30 90 0- - Limy (Citrus aurantifolia)0 0807Melony (łącznie z arbuzami) i papaje, świeże: - Melony (łącznie z arbuzami): 0807 19 00 0- - Pozostałe ex 0807 19 00 0Melony54 000 t 0811Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0811 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 0811 90 85 0- - - Owoce tropikalne i orzechy tropikalne ex 0811 90 85 0Daktyle mrożone0500 t 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1000 t 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach15 + DCC 1704 10 19 0- - - Pozostała15 + DCC - - Zawierająca w masie 60% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 91 0- - - Guma w paskach15 + DCC 1704 10 99 0- - - Pozostała15 + DCC 1704 90- Pozostałe: 1704 90 10 0- - Wyciąg (ekstrakt) z lukrecji zawierający w masie więcej niż 10% sacharozy, ale nie zawierający innych dodanych substancji15 + DCC 1704 90 30 0- - Biała czekolada17,5 + DCC - - Pozostałe: 1704 90 51 0- - - Pasty, łącznie z marcepanem, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub więcej17,5 + DCC 1704 90 55 0- - - Pastylki od bólu gardła i od kaszlu17,5 + DCC 1704 90 61 0- - - Wyroby pokryte cukrem17,5 + DCC - - - Pozostałe: 1704 90 65 0- - - - Wyroby żelowe i galaretki, łącznie z pastami owocowymi, w postaci wyrobów cukierniczych17,5 + DCC 1704 90 71 0- - - - Cukierki z masy gotowanej, również z nadzieniem17,5 + DCC 1704 90 75 0- - - - Cukierki toffi, karmelki i podobne17,5 + DCC - - - - Pozostałe: 1704 90 81 0- - - - - Tabletki prasowane17,5 + DCC 1704 90 99 0- - - - - Pozostałe17,5 + DCC ex 1704 90 99 0Chałwa26,3 + DCC1 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 1806 20- Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie powyżej 2 kg lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 2 kg: 1806 20 10 0- - Zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego albo zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie15 + DCC 1806 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 31% masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie15 + DCC - - Pozostałe: 1806 20 50 0- - - Zawierające w masie 18% lub więcej masła kakaowego15 + DCC 1806 20 70 0- - - Okruchy mleczno-czekoladowe15 + DCC 1806 20 80 0- - - Polewa czekoladowa smakowa15 + DCC 1806 20 95 0- - - Pozostałe15 + DCC - Pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach: 1806 31 00 0- - Nadziewane22,5 + DCC 1806 32- - Bez nadzienia: 1806 32 10 0- - - Z dodatkami zbóż, owoców lub orzechów22,5 + DCC 1806 32 90 0- - - Pozostałe22,5 + DCC 1806 90- Pozostałe: - - Czekolada i produkty czekoladowe: - - - Czekolady, z nadzieniem lub bez: 1806 90 11 0- - - - Zawierające alkohol22,5 + DCC 1806 90 19 0- - - - Pozostałe22,5 + DCC - - - Pozostałe: 1806 90 31 0- - - - Z nadzieniem22,5 + DCC 1806 90 39 0- - - - Bez nadzienia22,5 + DCC 1806 90 50 0- - Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao22,5 + DCC 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao22,5 + DCC 1806 90 70 0- - Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów22,5 + DCC 1806 90 90 0- - Pozostałe22,5 + DCC ex 1806 90 90 0Chałwa zawierająca kakao33,8 + DCC1 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 200 t 1901 10 00 0- Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej0 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 1- - - - Mieszanki mleczne przeznaczone do produkcji odżywek dla niemowląt0 2004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 2004 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2004 90 10 0- - Słodka kukurydza (Zea mays var. Saccharata) ex 2004 90 10 0Kukurydza słodka mrożona0250 t 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 2005 80 00 0- Słodka kukurydza (Zea mays var. Saccharata) ex 2005 80 00 0Słodka kukurydza zakonserwowana0300 t 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 100 t - Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane razem lub nie: 2008 11- - Orzeszki ziemne: 2008 11 10 0- - - Masło orzechowe17,5 - - - Pozostałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - Powyżej 1 kg: 2008 11 92 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 94 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Nie przekraczającej 1 kg: 2008 11 96 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 98 0- - - - - Pozostałe17,5 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 8 200 t2 - Sok pomarańczowy: 2009 11- - Mrożony: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto0 2009 11 19 0- - - - Pozostałe0 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 11 99 0- - - - Pozostałe0 2009 19- - Pozostałe: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto0 2009 19 19 0- - - - Pozostałe0 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 19 99 0- - - - Pozostałe0 2009 20- Sok grejpfrutowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto0 2009 20 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 91 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 20 99 0- - - Pozostałe0 2009 30- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu cytrusowego: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 30 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto0 2009 30 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto: 2009 30 31 0- - - - Zawierający dodatek cukru0 2009 30 39 0- - - - Pozostałe0 - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - Sok cytrynowy: 2009 30 51 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 30 55 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 30 59 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru0 - - - - Pozostałe soki z owoców cytrusowych: 2009 30 91 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 30 95 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 30 99 0- - - - - Nie zawierające dodatku cukru0 2009 60- Sok z winogron (łącznie z moszczem winogronowym): - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 60 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 EUR za 100 kg masy netto0 2009 60 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 18 EUR za 100 kg masy netto: 2009 60 51 0- - - - Stężony0 2009 60 59 0- - - - Pozostałe0 - - - O wartości nie przekraczającej 18 EUR za 100 kg masy netto: - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 60 71 0- - - - - Stężony0 2009 60 79 0- - - - - Pozostałe0 2009 60 90 0- - - - Pozostałe0 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru0 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe0 - - - - - Pozostałe: 2009 90 51 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru0 2009 90 59 0- - - - - - Pozostałe0 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru0 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 90 92 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 94 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 90 95 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 96 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - Nie zawierające dodatku cukru: 2009 90 97 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 98 0- - - - - - - Pozostałe0 2101Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: 250 t - Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy oraz przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 11- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty: 2101 11 11 0- - - O zawartości suchej masy na bazie kawy wynoszącej 95% lub więcej w masie0 2101 11 19 0- - - Pozostałe0 2101 12- - Przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 12 92 0- - - Przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów na bazie kawy0 2101 12 98 0- - - Pozostałe0 2101 20- Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej i przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej: 2101 20 20 0- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty0 - - Przetwory: 2101 20 92 0- - - Na bazie ekstraktów, esencji lub koncentratów herbaty lub herbaty paragwajskiej0 2101 20 98 0- - - Pozostałe0 2101 30- Cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: - - Cykoria palona i inne palone namiastki kawy: 2101 30 11 0- - - Cykoria palona0 2101 30 19 0- - - Pozostałe0 - - Ekstrakty, esencje i koncentraty z cykorii palonej i innych palonych namiastek kawy: 2101 30 91 0- - - Z cykorii palonej0 2101 30 99 0- - - Pozostałe0 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 100 t 2106 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi10 2106 90 98 0- - - Pozostałe12,5 minimum 0,11 EUR/kg 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 20 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 EUR/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.24 minimum 7 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 5 EUR/hl 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.24 minimum 7 EUR/hl + 0,65 EUR %/hl 1 Dodatkowe cło za cukier pobierane w wysokości 0,00085 EUR za każdy 1 dag lub 1% cukru w 1 kg produktu 2 W ilości 8 200 t zgodnie z Protokołem 2 do Umowy o wolnym handlu między Rzeczpospolitą Polską a Państwem Izrael wysokość kontyngentu dla pozycji 2009 60 - sok z winogron - wynosi 200 t Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Estońskiej. (Dz. U. Nr 107, poz. 1221) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Estońskiej, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1221) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 50 ton 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg28 0402 10 19 0- - - Pozostałe28 - - Pozostałe:28 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg28 0402 10 99 0- - - Pozostałe28 0406Sery i twarogi: 0406 10- Ser (niedojrzewający i niewędzony) świeży, w tym ser serwatkowy i twaróg: 0406 10 80 0- - Pozostały4,9200 ton 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, i o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe4,9200 ton 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe4,9200 ton 1107Słód palony lub nie: 800 ton 1107 10- Nie palony: - - Z pszenicy: 1107 10 11 0- - - W postaci mąki3,2 maximum 0,09 EUR/kg 1107 10 19 0- - - Pozostały0,08 EUR/kg - - Pozostałe: 1107 10 91 0- - - W postaci mąki3,2 maximum 0,09 EUR/kg 1107 10 99 0- - - Pozostałe0,08 EUR/kg 1107 20 00 0- Palony0,09 EUR/kg 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: - Z drobiu objętego pozycją nr 0105: 1602 39- - Pozostałe: 10 ton - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 39 21 0- - - - Nie gotowane12 1602 39 29 0- - - - Pozostałe12 1602 39 40 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa drobiowego lub podrobów12 1602 39 80 0- - - Pozostałe12 - Z wieprzowiny: 1602 49- - Pozostałe łącznie z mieszankami: 50 ton - - - Ze świń domowych: - - - - Zawierające w masie 80% lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia: 1602 49 11 0- - - - - Schaby (bez karkowych) i ich części łącznie z mieszankami schabów i szynek12 1602 49 13 0- - - - - Karki i ich części łącznie z mieszankami obojczyków i łopatek12 1602 49 15 0- - - - - Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części12 1602 49 19 0- - - - - Pozostałe12 1602 49 30 0- - - - Zawierające w masie 40% lub więcej, ale mniej niż 80% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia12 1602 49 50 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 40% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia12 1602 49 90 0- - - Pozostałe12 1602 50- Z wołowiny: 50 ton 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami12 - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana)12 1602 50 39 0- - - - Pozostałe12 1602 50 80 0- - - Pozostałe12 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach12 + 0,4 DCC10 ton 1704 10 19 0- - - Pozostała12 + 0,4 DCC50 ton 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: - Pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach: 1806 32- - Bez nadzienia: 1806 32 90 0- - - Pozostałe9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90- Pozostałe: - - Czekolada i produkty czekoladowe: - - - Czekolady, z nadzieniem lub bez: 1806 90 19 0- - - - Pozostałe9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90 50 0- - Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90 90 0- - Pozostałe9 + 0,2 DCC25 ton 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1901 90- Pozostałe: - - Ekstrakt słodowy: 1901 90 19 0- - - Pozostałe625 ton - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe5,1 minimum 0,04 EUR/kg5 ton 1905Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki (biskwity) i inne wyroby piekarskie, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby: 1905 10 00 0- Chleb chrupki720 ton 1905 30- Słodkie herbatniki (biskwity); wafle i opłatki: - - Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao: 1905 30 19 0- - - Pozostałe020 ton - - Pozostałe: - - - Słodkie herbatniki (biskwity): 1905 30 30 0- - - - Zawierające w masie 8% lub więcej tłuszczu z mleka015 ton - - - - Pozostałe: 1905 30 59 0- - - - - Pozostałe020 ton 2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: 2001 10 00 0- Ogórki i korniszony65 ton 2007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej: - Pozostałe: 2007 99- - Pozostałe: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 30%: - - - - Pozostałe: 2007 99 39 0- - - - - Pozostałe715 ton - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%, ale nie przekraczającej 30%: 2007 99 58 0- - - - Pozostałe77 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie upoważnienia Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej do wydawania zezwoleń, przydzielania częstotliwości oraz dokonywania innych czynności w zakresie telekomunikacji. (Dz. U. Nr 16, poz. 146) Na podstawie art. 7a ust. 1 i 5, art. 14 ust. 2 pkt 2, art. 30 ust. 2 oraz art. 31 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. Upoważnia się Państwową Agencję Radiokomunikacyjną do: 1) wydawania, odmowy wydania, ograniczania przedmiotu, zakresu lub obszaru działalności oraz cofania zezwoleń na zakładanie i używanie: a) urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych oraz przydzielania częstotliwości i zakresów częstotliwości dla wewnętrznych sieci radiokomunikacyjnych w lądowych służbach radiokomunikacyjnych stałych i ruchomych, b) radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych oraz przydzielania częstotliwości i zakresów częstotliwości w służbach radiokomunikacyjnych: ruchomej lądowej, stałej lądowej, satelitarnej oraz amatorskiej, c) radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych oraz przydzielania częstotliwości i zakresów częstotliwości w służbach radiokomunikacyjnych: ruchomej lotniczej, morskiej i żeglugi śródlądowej, d) radiokomunikacyjnych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych pracujących w nie chronionym paśmie częstotliwości (paśmie obywatelskim CB), e) urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych przeznaczonych do zbiorowego odbioru programów radiofonicznych i telewizyjnych, 2) przydzielania znaków wywoławczych i sygnałów identyfikacyjnych dla urządzeń i sieci wymienionych w pkt 1 lit. a)-d), 3) wydawania i odmowy wydania świadectw homologacji użytkownikom na określone egzemplarze urządzeń radiokomunikacyjnych wymienionych w pkt 1 lit. c) i d). § 2. Traci moc zarządzenie Ministra Łączności z dnia 16 sierpnia 1996 r. w sprawie upoważnienia Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej do wydawania zezwoleń i dokonywania innych czynności w zakresie telekomunikacji (Monitor Polski Nr 54, poz. 492). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 18 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad udzielania, oprocentowania, spłaty i umarzania pożyczek dla osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 16, poz. 148) Na podstawie art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania, oprocentowania, spłaty i umarzania pożyczek dla osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 67, poz. 439) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie "fizycznych" dodaje się wyrazy "lub rozszerzenie tej działalności o rodzaj (profil) dotychczas nie prowadzony."; 2) w § 2: a) w ust. 1 wyrazy "w wojewódzkim urzędzie pracy" zastępuje się wyrazami "do starosty", b) w ust. 5 wyrazy "dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy" zastępuje się wyrazem "starosta"; 3) skreśla się § 3; 4) w § 5: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wypłata pożyczki albo pierwszej transzy, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, następuje po podpisaniu umowy i po dostarczeniu przez pożyczkobiorcę: 1) zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej bądź o uzyskaniu koncesji - w przypadku działalności gospodarczej, 2) kopii zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o rozpoczęciu prowadzania działów specjalnych produkcji rolnej, 3) zaświadczenia z urzędu gminy o podleganiu opodatkowaniu podatkiem rolnym - w przypadku rozpoczęcia innego rodzaju działalności rolniczej, obecnie nie prowadzonej, 4) zobowiązania, że w ciągu 6 miesięcy pożyczkobiorca stanie się właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej, w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy - w przypadku rozpoczęcia działalności rolniczej.", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Wypłata pożyczki może nastąpić przed spełnieniem warunku określonego w ust. 2 pkt 1, jeżeli wydanie zezwolenia (koncesji) uzależnione jest od posiadania przedmiotów lub urządzeń niezbędnych do prowadzenia danego rodzaju działalności, a osoba niepełnosprawna ubiegająca się o uzyskanie pożyczki zamierza dokonać zakupu tych przedmiotów i urządzeń w ramach udzielonej pożyczki. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, pożyczkobiorca jest zobowiązany do przedstawienia pożyczkodawcy zezwolenia (koncesji) w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia wypłacenia pożyczki pod rygorem postawienia pożyczki w stan natychmiastowej wymagalności."; 5) w § 7 w ust. 2 wyrazy "dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy" zastępuje się wyrazem "starosta"; 6) w § 8: a) w ust. 2 po wyrazach "Potwierdzeniem prowadzenia działalności" dodaje się po przecinku wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 2a," b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W przypadku prowadzenia innego rodzaju działalności rolniczej, potwierdzeniem prowadzonej działalności jest protokół przeprowadzonej kontroli faktycznego prowadzenia działalności przez pożyczkobiorcę, sporządzony przez pożyczkodawcę."; 7) dodaje się § 11a w brzmieniu: "§ 11a. Środki finansowe uzyskane z wpłat: 1) rat pożyczek, 2) oprocentowania pożyczek, 3) zwrotów pożyczek wypowiedzianych w przypadku niedotrzymania warunków umowy, starostwa zwraca Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ciągu 14 dni od ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpiła wpłata." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Tureckiej. (Dz. U. Nr 107, poz. 1222) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Tureckiej, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 4. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku pozycji towarowej 2009 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich podpozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN, objętych tą pozycją. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1222) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI TURECKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 1234 0406Sery i twarogi: 300 t 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: 0406 90 29 0- - - Kashkaval25 - - - Feta: 0406 90 31 0- - - - Z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry25 0406 90 33 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: 0406 90 50 0- - - - Ser z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry ex 0406 90 50 0Sert tulum25 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52% ex 0406 90 86 0Ser tulum peyniri25 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62% ex 0406 90 87 0Ser typu tulum peyniri25 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72% ex 0406 90 88 0Ser typu tulum peyniri25 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia10250 t 0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone: 1000 t (łącznie z poz. 0709) 0703 90 00 0- Pory i inne warzywa cebulowe ex 0703 90 00 0Pory świeże lub chłodzone12,5 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 200 t 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego10 0707 00 05 8- - Od 1 do 10 listopada10 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia10 0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone: 1000 t (łącznie z poz. 0703) 0709 60- Owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta: 0709 60 10 0- - Słodka papryka4,5 - - Pozostałe: 0709 60 91 0- - - Z rodzaju Capsicum do produkcji pieprzu tureckiego lub barwników oleożywicznych Capsicum4,5 0709 60 95 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub żywicznych4,5 0709 60 99 0- - - Pozostałe4,5 0709 90- Pozostałe: 0709 90 40 0- - Kapary4,5 0709 90 70 0- - Cukinia4,5 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: 0710 80- Pozostałe warzywa: 0710 80 10 0- - Oliwki12,5500 t 0711Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym dwutlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia: 500 t 0711 20- Oliwki: 0711 20 10 0- - Do celów innych niż produkcja oliwy7,5 0711 30 00 0- Kapary7,5 0813Owoce suszone, inne niż z pozycji od nr 0801 do 0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: 700 t 0813 10 00 0- Morele0 0813 20 00 0- Śliwki0 0813 40- Pozostałe owoce: 0813 40 10 0- - Brzoskwinie łącznie z nektarynami0 0813 40 30 0- - Gruszki0 0813 40 50 0- - Papaje0 0813 40 60 0- - Tamaryndy0 0813 40 70 0- - Owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, męczennicy, oskomianu (carambola) i pitahaya0 0813 40 95 0- - Pozostałe0 0813 50- Mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: - - Mieszanki z suszonych owoców innych niż z pozycji od nr 0801 do 0806: - - - Nie zawierające suszonych śliwek: 0813 50 12 0- - - - Z owoców papaya, tamaryndy, nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoców kanawalii, owoców sączyńca, męczennicy, oskomianu (carambola) i pitahaya0 0813 50 15 0- - - - Pozostałe0 0813 50 19 0- - - Zawierające suszone śliwki0 - - Mieszanki wyłącznie z suszonych orzechów z pozycji nr 0801 i 0802: 0813 50 31 0- - - Z orzechów tropikalnych0 0813 50 39 0- - - Pozostałe0 - - Pozostałe mieszanki: 0813 50 91 0- - - Nie zawierające suszonych śliwek lub fig0 0813 50 99 0- - - Pozostałe0 0902Herbata, nawet aromatyzowana: 2000 t 0902 10 00 0- Herbata zielona (nie fermentowana) w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg7,5 0902 20 00 0- Inna herbata zielona (nie fermentowana)7,5 0902 30 00 0- Herbata czarna (fermentowana) i herbata częściowo fermentowana, w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg7,5 0902 40 00 0- Pozostała herbata czarna (fermentowana) i inna herbata częściowo fermentowana7,5 0910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 50 t 0910 40- Tymianek; liście laurowe: 0910 40 90 0- - Liście laurowe9,5 1512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 800 t - Olej słonecznikowy i z krokosza balwierskiego oraz ich frakcje: 1512 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1512 19 91- - - - Olej słonecznikowy: 1512 19 91 1- - - - - Rafinowany, konfekcjonowany20 1512 19 91 9- - - - - Pozostały17,5 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej: 500 t - Ryby, całe lub w kawałkach, ale nie mielone: 1604 14- - Tuńczyki, bonito latający i bonito śródziemnomorski (Sarda spp.): - - - Tuńczyki i bonito latający: 1604 14 11 0- - - - W oleju roślinnym0 - - - - Pozostałe: 1604 14 16 0- - - - - Filety znane jako "loins"0 1604 14 18 0- - - - - Pozostałe0 1604 14 90 0- - - Bonito śródziemnomorski (Sarda spp.)0 1604 20- Pozostałe przetwory lub konserwy z ryb: 1604 20 70 0- - - Z tuńczyków, bonito latających lub pozostałych ryb z rodzaju Euthynnus0 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 2000 t (dotyczy łącznie poz. 1704 i 1806) 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach6 1704 10 19 0- - - Pozostała8 - - Zawierająca w masie 60% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 91 0- - - Guma w paskach4 1704 10 99 0- - - Pozostała8 1704 90- Pozostałe: 1704 90 30 0- - Biała czekolada13 - - Pozostałe: 1704 90 55 0- - - Pastylki od bólu gardła i od kaszlu6 - - - Pozostałe: 1704 90 71 0- - - - Cukierki z masy gotowanej, również z nadzieniem25 + DCC 1704 90 75 0- - - - Cukierki toffi, karmelki i podobne25 + DCC - - - - Pozostałe: 1704 90 99 0- - - - - Pozostałe25 + DCCa 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 1806 10- Proszek kakaowy zawierający dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 1806 10 15 0- - Nie zawierający sacharozy lub zawierający w masie mniej niż 5% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza15 1806 10 20 0- - Zawierający w masie 5% lub więcej, ale mniej niż 65% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza15 1806 20- Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie powyżej 2 kg lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 2 kg: 1806 20 10 0- - Zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego albo zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie20 1806 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 31% masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie20 - - Pozostałe: 1806 20 50 0- - - Zawierające w masie 18% lub więcej masła kakaowego20 1806 20 70 0- - - Okruchy mleczno-czekoladowe20 1806 20 80 0- - - Polewa czekoladowa smakowa20 1806 20 95 0- - - Pozostałe22 + DCC - Pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach: 1806 31 00 0- - Nadziewane37 + DCC 1806 32- - Bez nadzienia: 1806 32 10 0- - - Z dodatkami zbóż, owoców lub orzechów37 + DCC 1806 32 90 0- - - Pozostałe37 + DCC 1806 90- Pozostałe: - - Czekolada i produkty czekoladowe: - - - Czekolady, z nadzieniem lub bez: 1806 90 11 0- - - - Zawierające alkohol37 + DCC 1806 90 19 0- - - - Pozostałe37 + DCC - - - Pozostałe: 1806 90 31 0- - - - Z nadzieniem37 + DCC 1806 90 39 0- - - - Bez nadzienia37 + DCC 1806 90 50 0- - Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao37 + DCC 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao37 + DCC 1806 90 70 0- - Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów37 + DCC 1806 90 90 0- - Pozostałe37 + DCC 1902Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: 200 t - Ciasto makaronowe nie gotowane, nie nadziewane ani nie przygotowane inaczej: 1902 11 00 0- - Zawierające jaja28 1902 19- - Pozostałe: 1902 19 10 0- - - Nie zawierające mąki lub grysiku ze zwykłej pszenicy12 1902 19 90 0- - - Pozostałe12 1902 30- Pozostałe ciasta makaronowe: 1902 30 10 0- - Suszone14 1902 30 90 0- - Pozostałe3 2007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej: 1000 t - Pozostałe: 2007 91- - Owoce cytrusowe: 2007 91 10 0- - - O zawartości cukru w masie powyżej 30%20 2007 91 30 0- - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%, ale nie przekraczającej 30%20 2007 99- - Pozostałe: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 30%: 2007 99 20 0- - - - Przecier i pasta z kasztanów20 - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%, ale nie przekraczającej 30%: 2007 99 51 0- - - - Przecier i pasta z kasztanów20 - - - Pozostałe: 2007 99 98 0- - - - Pozostałe ex 2007 99 98 0Przecier i pasta z orzechów laskowych, o zawartości cukru w masie nie przekraczającej 13%20 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 500 t - Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane razem lub nie: 2008 11- - Orzeszki ziemne: 2008 11 10 0- - - Masło orzechowe17,5 - - - Pozostałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - Powyżej 1 kg: 2008 11 92 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 94 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Nie przekraczającej 1 kg: 2008 11 96 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 98 0- - - - - Pozostałe17,5 2008 19- - Pozostałe, łącznie z mieszankami: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 19 11 0- - - - Orzechy tropikalne; mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych17,5 - - - - Pozostałe: 2008 19 13 0- - - - - Migdały prażone i orzeszki pistacjowe prażone17,5 2008 19 19 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: - - - - Orzechy tropikalne; mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych: 2008 19 51 0- - - - - Prażone orzechy tropikalne17,5 2008 19 59 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - Orzechy prażone: 2008 19 93 0- - - - - - Migdały prażone i orzeszki pistacjowe prażone17,5 2008 19 95 0- - - - - - Pozostałe17,5 2008 19 99 0- - - - - Pozostałe17,5 2008 30- Owoce cytrusowe: 1000 t - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: 2008 30 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 30 19 0- - - - Pozostałe15 - - - Pozostałe: 2008 30 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 30 39 0- - - - Pozostałe15 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 30 51 0- - - - Cząstki grejpfrutów15 2008 30 55 0- - - - Mandarynki (łącznie z tangerynkami i satsumas); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe15 2008 30 59 0- - - - Pozostałe15 - - - Zawierające dodatek cukru w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 30 71 0- - - - Cząstki grejpfrutów15 2008 30 75 0- - - - Mandarynki (łącznie z tangerynkami i satsumas); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe15 2008 30 79 0- - - - Pozostałe15 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 30 91 0- - - - 4,5 kg lub więcej15 2008 30 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg15 2008 50- Morele: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 1 kg: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%: 2008 50 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 50 19 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Pozostałe: 2008 50 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 50 39 0- - - - - Pozostałe15 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 50 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%15 2008 50 59 0- - - - Pozostałe15 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 50 61 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%15 2008 50 69 0- - - - Pozostałe15 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 50 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%15 2008 50 79 0- - - - Pozostałe15 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 50 92 0- - - - 5 kg lub więcej15 2008 50 94 0- - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg15 2008 50 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg15 2008 70- Brzoskwinie: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%: 2008 70 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 70 19 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Pozostałe: 2008 70 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%15 2008 70 39 0- - - - - Pozostałe15 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 70 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%15 2008 70 59 0- - - - Pozostałe15 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 70 61 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%15 2008 70 69 0- - - - Pozostałe15 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 70 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%15 2008 70 79 0- - - - Pozostałe15 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 70 92 0- - - - 5 kg lub więcej15 2008 70 94 0- - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg15 2008 70 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 1000 t - Sok pomarańczowy: 2009 11- - Mrożony: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto20 2009 11 19 0- - - - Pozostałe20 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 11 99 0- - - - Pozostałe20 2009 19- - Pozostałe: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto20 2009 19 19 0- - - - Pozostałe20 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 19 99 0- - - - Pozostałe20 2009 20- Sok grejpfrutowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto20 2009 20 19 0- - - Pozostałe20 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 91 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 20 99 0- - - Pozostałe20 2009 30- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu cytrusowego: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 30 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto20 2009 30 19 0- - - Pozostałe20 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto: 2009 30 31 0- - - - Zawierający dodatek cukru20 2009 30 39 0- - - - Pozostałe20 - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - Sok cytrynowy: 2009 30 51 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 30 55 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%20 2009 30 59 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru20 - - - - Pozostałe soki z owoców cytrusowych: 2009 30 91 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 30 95 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%20 2009 30 99 0- - - - - Nie zawierające dodatku cukru20 2009 60- Sok z winogron (łącznie z moszczem winogronowym): - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 60 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 EUR za 100 kg masy netto20 2009 60 19 0- - - Pozostałe20 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 18 EUR za 100 kg masy netto: 2009 60 51 0- - - - Stężony20 2009 60 59 0- - - - Pozostałe20 - - - O wartości nie przekraczającej 18 EUR za 100 kg masy netto: - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 60 71 0- - - - - Stężony20 2009 60 79 0- - - - - Pozostałe20 2009 60 90 0- - - - Pozostałe20 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru20 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 EUR za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%20 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%20 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru20 2102Drożdże (aktywne lub nieaktywne); inne mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe (z wyłączeniem szczepionek objętych pozycją nr 3002); gotowe proszki do pieczenia: 50 t 2102 10- Drożdże aktywne: 2102 10 10 0- - Kultury drożdży20 - - Drożdże piekarnicze: 2102 10 31 0- - - Suszone20 2102 10 39 0- - - Pozostałe20 2102 10 90 0- - Pozostałe20 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu: 1000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach0 2203 00 09 0- - Pozostałe0 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów0 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 1000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj. ex 2204 10 11 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 18% obj.15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj. ex 2204 10 19 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 18% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 EUR/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 EUR/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj. ex 2204 21 10 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 18% obj.15 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 EUR/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj. ex 2204 29 10 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 18% obj.12,5 minimum 21 EUR/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 EUR/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 EUR/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 EUR/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 EUR/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj. ex 2204 30 10 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 18% obj.22,5 - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj. ex 2204 30 96 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 18% obj.32,5 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj. ex 2204 30 98 1O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 18% obj.32,5 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 2000 t 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami)15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland15 minimum 0,565 EUR/kg - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 49 0- - - - Pozostałe15 minimum 0,565 EUR/kg - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo15 minimum 0,565 EUR/kg 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie15 minimum 0,565 EUR/kg a Dotyczy tylko zawierających w masie mniej niż 70% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Wysp Owczych. (Dz. U. Nr 107, poz. 1223) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Wysp Owczych, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. Obniżone zerowe stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1223) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z WYSP OWCZYCH Kod PCNWyszczególnienieIlość 0204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożone:20 ton 0204 10 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, świeże lub chłodzone - Inne mięso baranie, świeże lub chłodzone: 0204 21 00 0- - Tusze i półtusze 0204 22- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 22 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 22 30 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 22 50 0- - - Nogi 0204 22 90 0- - - Pozostałe 0204 23 00 0- - Bez kości 0204 30 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, mrożone - Inne mięso baranie mrożone: 0204 41 00 0- - Tusze i półtusze 0204 42- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 42 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 42 30 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 42 50 0- - - Nogi 0204 42 90 0- - - Pozostałe 0204 43- - Bez kości: 0204 43 10 0- - - Jagnięce 0204 43 90 0- - - Pozostałe 0204 50- Mięso kozie: - - Świeże lub chłodzone: 0204 50 11 0- - - Tusze i półtusze 0204 50 13 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 50 15 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 50 19 0- - - Nogi - - - Pozostałe: 0204 50 31 0- - - - Kawałki z kośćmi 0204 50 39 0- - - - Kawałki bez kości - - Mrożone: 0204 50 51 0- - - Tusze i półtusze 0204 50 53 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 50 55 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 50 59 0- - - Nogi - - - Pozostałe: 0204 50 71 0- - - - Kawałki z kośćmi 0204 50 79 0- - - - Kawałki bez kości 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 80- Inne, świeże lub chłodzone: - - Pozostałe: 0206 80 99 0- - - Baranie i kozie 0206 90- Inne, mrożone: - - Pozostałe: 0206 90 99 0- - - Baranie i kozie 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi 0210 90 19 0- - - - Bez kości - - Podroby: 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 1601 00 10 0- Z wątroby ex 1601 00 10 0Baranie i kozie - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane ex 1601 00 91 0Baranie i kozie 1601 00 99 0- - Pozostałe ex 1601 00 99 0Baranie i kozie 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane ex 1602 10 00 0Baranie i kozie 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Pozostałe: - - - - - - Z baraniny lub koziny: - - - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami: 1602 90 72 0- - - - - - - - Z baraniny 1602 90 74 0- - - - - - - - Z koziny - - - - - - - Pozostałe: 1602 90 76 0- - - - - - - - Z baraniny 1602 90 78 0- - - - - - - - Z koziny 2309Produkty używane do karmienia zwierząt:5000 ton 2309 90- Pozostałe: 2309 90 10 0- - Roztwory z ryb lub ssaków morskich ex 2309 90 10 0Karma dla ryb - - Pozostałe: - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - - Nie zawierające skrobi lub zawierające jej w masie 10% lub mniej: 2309 90 31 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% ex 2309 90 31 0Karma dla ryb - - - - - Zawierające w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 90 41 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% ex 2309 90 41 0Karma dla ryb - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 2309 90 95- - - - - Zawierające w masie 49% lub więcej chlorku choliny, na bazie organicznej lub nieorganicznej: 2309 90 95 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów 2309 90 97- - - - - Pozostałe: 2309 90 97 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej. (Dz. U. Nr 107, poz. 1224) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz pojazdów samochodowych, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku, pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. 2. Wykaz państw, o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Jeżeli kontyngent, o którym mowa w § 1 ust. 1, zostanie wyczerpany w części dotyczącej pojazdów samochodowych wymienionych w załączniku nr 1 w przypisie (2), to przywóz takich pojazdów na warunkach określonych w rozporządzeniu może być dokonany w ramach części kontyngentu dotyczącej pojazdów samochodowych wymienionych w przypisie (1) tego załącznika. § 3. Obniżone zerowe stawki celne, o których mowa w § 1 ust. 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 4. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217). § 5. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1 ust. 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 6. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1 ust. 1, następuje w drodze wydawania przez ministra właściwego do spraw gospodarki pozwoleń na przywóz, które udzielane na podstawie jednego wniosku mogą dotyczyć przywozu łącznie nie więcej niż 400 szt. pojazdów samochodowych osobowych lub nie więcej niż 8 szt. pojazdów samochodowych do transportu towarowego. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1224) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ Lp.Kod PCNWyszczególnienieJednostka miaryIlość 18703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:szt.28 500 - Pozostałe pojazdy wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8703 21- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1000 cm3: 8703 21 10 0- - - Nowe 8703 22- - O pojemności skokowej powyżej 1000 cm3, ale nie przewyższającej 1500 cm3: 8703 22 10 0- - - Nowe 8703 23- - O pojemności skokowej powyżej 1500 cm3, ale nie przewyższającej 3000 cm3: - - - Nowe: 8703 23 19 0- - - - Pozostałe 8703 24- - O pojemności skokowej powyżej 3000 cm3: 8703 24 10 0- - - Nowe - Pozostałe pojazdy, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): 8703 31- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1500 cm3: 8703 31 10 0- - - Nowe 8703 32- - O pojemności skokowej przekraczającej 1500 cm3, lecz nie przekraczającej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 32 19 0- - - - Pozostałe 8703 33- - O pojemności skokowej powyżej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 33 19 0- - - - Pozostałe 8703 90- Pozostałe: 8703 90 90- - Pozostałe: ex8703 90 90 1- - - Do czterech lat (1) 28703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:szt.15 500 - Pozostałe pojazdy wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8703 21- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1000 cm3: ex8703 21 10 0- - - Nowe(2) 8703 22- - O pojemności skokowej powyżej 1000 cm3, ale nie przewyższającej 1500 cm3: 8703 22 10 0- - - Nowe(2) 8703 23- - O pojemności skokowej powyżej 1500 cm3, ale nie przewyższającej 3000 cm3: - - - Nowe: ex8703 23 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 24- - O pojemności skokowej powyżej 3000 cm3: ex8703 24 10 0- - - Nowe(2) - Pozostałe pojazdy, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): 8703 31- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1500 cm3: ex8703 31 10 0- - - Nowe(2) 8703 32- - O pojemności skokowej przekraczającej 1500 cm3, lecz nie przekraczającej 2500 cm3: - - - Nowe: ex8703 32 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 33- - O pojemności skokowej powyżej 2500 cm3: - - - Nowe: ex8703 33 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 90- Pozostałe: 8703 90 90- - Pozostałe: ex8703 90 90 1- - - Do czterech lat (1) (2) 38704Pojazdy samochodowe do transportu towarowego:szt.180 - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysoko- lub średnioprężnym): 8704 21- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2500 cm3: 8704 21 31 0- - - - - Nowe - - - - Z silnikami o pojemności do 2500 cm3 włącznie: 8704 21 91- - - - - Nowe: 8704 21 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi) 8704 21 91 9- - - - - - Pozostałe 8704 22- - O masie całkowitej powyżej 5 ton, ale nie więcej niż 20 ton: - - - Pozostałe: 8704 22 91 0- - - - Nowe 8704 23- - O masie całkowitej powyżej 20 ton: - - - Pozostałe: 8704 23 91 0- - - - Nowe - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8704 31- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2800 cm3: 8704 31 31 0- - - - - Nowe - - - - Z silnikami o pojemności nie przekraczającej 2800 cm3: 8704 31 91- - - - - Nowe: 8704 31 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi) 8704 31 91 9- - - - - - Pozostałe 8704 32- - O masie całkowitej powyżej 5 ton: - - - Pozostałe: 8704 32 91 0- - - - Nowe (1) Dotyczy tylko pojazdów nowych. (2) Dotyczy tylko pojazdów wyposażonych w urządzenia katalityczne. Załącznik nr 2 WYKAZ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ (UE)* 1. Austria 2. Belgia 3. Dania 4. Finlandia 5. Francja 6. Grecja 7. Hiszpania 8. Holandia 9. Irlandia 10. Luksemburg 11. Portugalia 12. Republika Federalna Niemiec 13. Szwecja 14. Wielka Brytania 15. Włochy * Obszar celny UE obejmuje również obszar celny Księstwa Monako. Oznacza to, że dla towarów pochodzących z Monako, po spełnieniu reguł pochodzenia, udokumentowaniu tego pochodzenia oraz spełnieniu warunku bezpośredniego transportu, zgodnie z zasadami Układu europejskiego, stosowane są obniżone zerowe stawki celne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu motoryzacyjnego. (Dz. U. Nr 107, poz. 1225) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. 1. Kontyngenty taryfowe, o których mowa w § 1, stosuje się wyłącznie do towarów przeznaczonych do montażu przemysłowego nowych pojazdów samochodowych, objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8703, 8704 oraz 8705 Taryfy celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 107, poz. 1217), zwanej dalej "Taryfą celną". 2. Przez użyte w ust. 1 określenie "montaż przemysłowy" rozumie się montaż w skali rocznej pojazdów objętych jedną pozycją taryfową: 1) nie mniej niż 1 000 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycją PCN 8703 Taryfy celnej oraz pojazdów o ładowności do 5 000 kg objętych pozycją PCN 8704 Taryfy celnej, 2) nie mniej niż 200 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702 i 8705 Taryfy celnej oraz pojazdów o ładowności ponad 5 000 kg objętych pozycją PCN 8704 Taryfy celnej. § 3. W razie wykorzystania towarów, o których mowa w § 1, w celach innych niż określone w § 2, cło jest wymierzane i pobierane na zasadach określonych w Taryfie celnej. § 4. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej. § 5. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydawaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków, proporcjonalnie do ilości towarów, o których mowa w § 1, sprowadzonych na polski obszar celny przez wnioskodawców w pierwszych trzech kwartałach 1999 r. z przeznaczeniem do montażu przemysłowego. 2. Pozwolenie na przywóz, wydane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 1, nie może stanowić przeszkody w wypełnieniu przez wnioskodawcę warunku określonego w § 2 ust. 2. § 6. 1. Wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz towarów, o których mowa w § 1, z przeznaczeniem do montażu przemysłowego, powinien być złożony do dnia 7 stycznia 2000 r. 2. Pozwolenia na przywóz udzielone na podstawie wniosków, o których mowa w ust. 1, będą wydane po dniu 10 stycznia 2000 r. z terminem ważności do dnia 30 czerwca 2000 r. 3. Osoba, której udzielono pozwolenia na przywóz z terminem ważności do dnia 30 czerwca 2000 r., jest obowiązana przedstawić w Ministerstwie Gospodarki w terminie 7 dni od daty upływu terminu ważności pozwolenia informację o stopniu jego wykorzystania, potwierdzoną przez właściwy urząd celny. § 7. 1. Wnioski o wydanie na drugie półrocze 2000 r. pozwoleń na przywóz towarów, o których mowa w § 1, z przeznaczeniem do montażu przemysłowego, należy składać do dnia 15 lipca 2000 r., po uprzednim złożeniu informacji, o której mowa w § 6 ust. 3. 2. Wydanie pozwoleń na przywóz towarów, o których mowa w § 1, w ramach części kontyngentu nierozdysponowanej i niewykorzystanej do dnia 30 czerwca 2000 r. następuje na rzecz osób, które w okresie do dnia 30 czerwca 2000 r. w pełni wykorzystały udzielone pozwolenia na przywóz. 3. Pozwolenia na przywóz, o których mowa w ust. 2, będą wydawane po dniu 15 lipca 2000 r. z terminem ważności do dnia 31 grudnia 2000 r. 4. Osoby, które otrzymały pozwolenia, o których mowa w ust. 2, są obowiązane w terminie do dnia 7 stycznia 2001 r. przedstawić w Ministerstwie Gospodarki informacje o wykorzystaniu otrzymanych pozwoleń. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1225) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieIlość w sztukach 8706 00Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji 8701 do 8705: - Podwozia ciągników wymienionych w pozycji 8701: podwozia pojazdów samochodowych z pozycji 8702, 8703 lub 8704 z silnikami tłokowymi wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnym lub średnioprężnym) o pojemności powyżej 2500 cm3 lub z silnikami tłokowymi wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym o pojemności powyżej 2800 cm3: 8706 00 11- - Dla pojazdów z pozycji 8702 lub 8704: 8706 00 11 1- - - Do montażu przemysłowego1 200 - Pozostałe: 8706 00 99- - Dla pozostałych: 8706 00 99 1- - - Do montażu przemysłowego1 000 8707Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji 8701 do 8705: 8707 10- Pojazdów z pozycji 8703: 8707 10 10 0- - Do montażu przemysłowego30 000 8707 90- Pozostałe: 8707 90 10 0- - Do montażu przemysłowego: ciągników jednoosiowych kierowanych przez pieszego z pozycji 8701 10; pojazdów według pozycji 8704 z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnym lub średnioprężnym) o pojemności nie większej niż 2500 cm3 lub o zapłonie iskrowym o pojemności nie większej niż 2800 cm3; pojazdów samochodowych specjalnych z pozycji 87051000 8707 90 90- - Pozostałe: 8707 90 90 1- - - Do montażu przemysłowego w pojazdach mechanicznych z pozycji 8701 (bez 8701 10), 8702 i 8704 (innych niż z podpozycji 8707 90 10)1 200 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 108, poz. 1226) Art. 1. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1121) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy skreśla się wyrazy "oraz o zmianie niektórych ustaw"; 2) w art. 4 w ust. 3 wyrazy "art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703)" zastępuje się wyrazami "art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063)"; 3) w art. 5: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "oraz w listy zastawne emitowane na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940 i z 1998 r. Nr 107, poz. 669).", b) w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach "Krajowego Funduszu Mieszkaniowego" dodaje się wyrazy "lub innego banku", c) w ust. 5 w pkt 1 przecinek na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "oraz nabycie listów zastawnych emitowanych na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1 pkt 4,"; 4) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: "Art. 6a. 1. W celu zapewnienia bieżącej płynności płatniczej, o której mowa w art. 5 ust. 4, bank prowadzący kasę mieszkaniową może również udostępniać środki z innej działalności, a także zaciągać pożyczki w innym banku. 2. Część lub całość odsetek od środków banku prowadzącego kasę mieszkaniową wykorzystanych do przejściowego finansowania działalności kasy mieszkaniowej oraz dopłaty do oprocentowania pożyczki zaciągniętej w innym banku pokrywa Krajowy Fundusz Mieszkaniowy. 3. Wysokość odsetek od środków, o których mowa w ust. 1, objętych zwrotem z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, oraz terminy ich spłaty określa umowa między bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową a Bankiem Gospodarstwa Krajowego zawarta przed udzieleniem pożyczki. 4. Wysokość dopłat do oprocentowania pożyczki zaciągniętej w innym banku, o których mowa w ust. 2, oraz terminy pokrycia należnych odsetek określa umowa zawarta między bankiem prowadzącym kasę mieszkaniową a Bankiem Gospodarstwa Krajowego i bankiem udzielającym pożyczki."; 5) w art. 17: a) w ust. 1: - w pkt 4 przecinek na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "oraz w listy zastawne emitowane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4," - skreśla się pkt 6, b) w ust. 3: - w pkt 1 wyrazy "Ministra Finansów" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw finansów publicznych", - w pkt 2 wyrazy "Ministra Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej", c) w ust. 4 wyrazy "Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, określa" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej ustala"; 6) w art. 18: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) udzielanie, na warunkach preferencyjnych, kredytów towarzystwom budownictwa społecznego oraz spółdzielniom mieszkaniowym na przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlane mające na celu budowę lokali mieszkalnych na wynajem, z zastrzeżeniem art. 20," b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) udzielanie pożyczek, o których mowa w art. 6, bankom prowadzącym kasy mieszkaniowe w zakresie niezbędnym do utrzymania bieżącej płynności płatniczej oraz dopłaty do oprocentowania pożyczek, o których mowa w art. 6a ust. 1, udzielonych przez inne banki lub przez bank prowadzący kasę mieszkaniową," c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) udzielanie gminom, na warunkach preferencyjnych, kredytów na realizację komunalnej infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu," d) w pkt 4 przecinek na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "oraz nabywanie listów zastawnych emitowanych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4," e) skreśla się pkt 7, f) pkt 9 otrzymuje brzmienie: "9) pokrycie innych kosztów realizacji zadań wymienionych w pkt 1-6, określonych przez ministra właściwego do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych,"; 7) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. 1. Kredyty, o których mowa w art. 18 pkt 1, mogą być udzielane na sfinansowanie nie więcej niż 70% kosztów przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego pod warunkiem, że kredyty te zostaną przeznaczone na realizację projektów budowlanych uwzględniających wymagania określone przepisami, o których mowa w ust. 4. 2. Do kosztów przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego zalicza się koszty budowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy oraz adaptacji budynków lub ich części na cele mieszkalne oraz koszty: 1) pozyskania terenu pod budowę, 2) wykonania przyłączy technicznych, 3) wykonania urządzeń i obiektów budowlanych związanych z budynkami mieszkalnymi, 4) wykonania niezbędnego zakresu uzbrojenia terenu, 5) czynności specjalistycznych wynikających z obowiązków inwestora, a wykonanych na jego zlecenie, w tym koszty programowania, projektowania, nadzoru, kierowania budową i rozliczania robót. 3. Kredyty, o których mowa w art. 18 pkt 3, mogą być udzielane na sfinansowanie nie więcej niż 70% kosztów wykonania komunalnej infrastruktury technicznej towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Do tych kosztów zalicza się koszty wykonania infrastruktury wraz z kosztem pozyskania gruntu pod jej budowę oraz koszty czynności specjalistycznych wynikających z obowiązków inwestora. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wysokość oprocentowania kredytów i pożyczek ze środków Funduszu, 2) rodzaje dokumentów składanych przez wnioskodawców, 3) warunki i tryb udzielania kredytów i pożyczek ze środków Funduszu oraz ich spłaty, 4) wymagania dotyczące lokali i budynków budowanych, odbudowywanych, rozbudowywanych, przebudowywanych lub adaptowanych przy wykorzystaniu kredytu ze środków Funduszu w zakresie: a) właściwości energetycznych budynków, b) minimalnych powierzchni mieszkań przeznaczonych do zasiedlenia przez określoną liczbę osób, c) wyposażenia technicznego budynków i mieszkań. 5. Wysokość oprocentowania kredytów i pożyczek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, nie może być wyższa niż stopa redyskonta weksli w Narodowym Banku Polskim. 6. Rodzaje dokumentów składanych przez wnioskodawców, o których mowa w ust. 4 pkt 2, muszą być tak określone, aby umożliwić Bankowi Gospodarstwa Krajowego ocenę zdolności kredytowej wnioskodawcy. 7. Bank Gospodarstwa Krajowego zawiera z kredytobiorcą umowę kredytu, z tym że: 1) spłaty kredytu mogą być, na wniosek kredytobiorcy, wyższe niż określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4. 2) na wniosek kredytobiorcy spłata kredytu może być odroczona na okres nie dłuższy niż 30 miesięcy, licząc od dnia wypłaty pierwszej transzy kredytu. 8. Bank Gospodarstwa Krajowego może uznać hipotekę ustanowioną na kredytowanej nieruchomości wraz z cesją praw z polisy ubezpieczeniowej i cesją należności z czynszów za wystarczające zabezpieczenie spłaty kredytu, o którym mowa w art. 18 pkt 1. 9. Kredyt, o którym mowa w art. 18 pkt 1, podlega umorzeniu w wysokości 10% kosztów przedsięwzięcia finansowanego przy udziale środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, po jego terminowym zakończeniu i rozliczeniu. 10. Na spłatę kredytu towarzystwo budownictwa społecznego może przeznaczać wpływy z czynszów za najem lokali oraz dochody z działalności, o której mowa w art. 27 ust. 2, a także środki uzyskane z partycypacji, o której mowa w art. 29."; 8) skreśla się art. 21; 9) w art. 22 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w terminie do końca miesiąca następującego po kwartale, kwartalne informacje o realizacji planu finansowego Funduszu, zawierające również dane o liczbie i kwotach kredytów i pożyczek udzielonych na poszczególne cele."; 10) w art. 28 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Jeżeli suma czynszów za najem lokali eksploatowanych przez towarzystwo i zysków osiąganych z pozostałej działalności nie wystarcza na pokrycie kosztów eksploatacji i remontów budynków oraz na spłatę kredytów zaciągniętych na realizację przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego, towarzystwo jest obowiązane wystąpić do właściwej rady gminy o podniesienie stawek czynszu do odpowiedniego poziomu, z zastrzeżeniem ust. 2."; 11) w art. 30: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach "lokalu mieszkalnego" skreśla się przecinek oraz dodaje się wyrazy "w tej samej miejscowości," b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Towarzystwo może wynająć lokal mieszkalny w swoich zasobach osobie posiadającej tytuł prawny do lokalu w innej miejscowości lub osobie wchodzącej w skład gospodarstwa domowego, którego członek posiada tytuł prawny do lokalu w innej miejscowości, jeżeli zmiana miejsca zamieszkania jest związana z podjęciem przez członka gospodarstwa domowego pracy w pobliżu miejsca położenia zasobów towarzystwa, w których znajduje się lokal, o którego wynajem się ubiega." Art. 2. W ustawie z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy (Dz. U. Nr 89, poz. 517 i z 1995 r. Nr 133, poz. 654) skreśla się art. 14a. Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 21 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 19 ust. 4 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, o ile nie są z nią sprzeczne. Art. 4. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, jednolity tekst ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1999 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej. (Dz. U. Nr 108, poz. 1227) Art. 1. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 113, poz. 733 i z 1998 r. Nr 113, poz. 716) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 wyrazy "31 grudnia 2006 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2007 r."; 2) w art. 9 wyrazy "1 stycznia 2000 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia 2001 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 108, poz. 1228) Na podstawie art. 38 ust. 6 i art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się limity cen: 1) leków wymienionych w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 2) leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku wymienionych w wykazach, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, stanowiące załącznik do rozporządzenia. 2. Limity cen ustala się dla leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym - wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 161, poz. 1111 i z 1999 r. Nr 53, poz. 570). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Zdrowia: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1228) LIMITY CEN LEKÓW, PREPARATÓW DIAGNOSTYCZNYCH I SPRZĘTU JEDNORAZOWEGO UŻYTKU, WYDAWANYCH UBEZPIECZONYM BEZPŁATNIE, ZA OPŁATĄ ZRYCZAŁTOWANĄ LUB CZĘŚCIOWĄ ODPŁATNOŚCIĄ Lp.LNazwa/ Nazwa firmowaPostać i dawka/ ProducentUstalony max. limit ceny w zł/szt. 1.1Acebutololi hydrochloridumtabl. powl. 0,2 g0,109 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Sectral Acecor Acebutolol Abutol 2.1Acebutololi hydrochloridumtabl. powl. 0,4 g0,174 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Sectral Acecor 3.1Acenocoumarolumtabl. 0,004 g0,179 Acenocumarol, AcenocoumarolPolfa Warszawa, Polfa Pabianice Sintrom Syncumar 4.3,4Acetylocysteinumgranulat 100 mg/5 g, granulat 100 mg/3 g, granulat 100 mg/1 g; kaps., tabl. mus. 01 g0,409 Acetylocysteina 0,1Synteza Tussicom 100 ACC 100 Fluimucil 5.3,4Acetylocysteinumgranulat 200 mg/5 g, granulat 200 mg/3 g, granulat 200 mg/1 g; kaps., tabl. mus. 02 g0,546 Tussicom 200Sanofi-Biocom ACC 200 Fluimucil 6.3,4Acetylocysteinumtabl. mus. 0,6 g1,130 Tussicom 200Sanofi-Biocom ACC 600 Fluimucil 7.2Aciclovirummaść do oczu 3% - 4,5 g36,500 Cusiviral 3% (Cusiviral)Alcon-Cusi Virolex Zovirax 8.2Aciclovirummaść do oczu 3% - 3 g24,500 Cusiviral 3% maść do oczu 3% - 4,5 gAlcon-Cusi Acyclovir 9.2Aciclovirummaść do oczu 5% - 2 g27,380 Cusiviral 3% maść do oczu 3% - 4,5 gAlcon-Cusi Cusiviral (Cusiviral 5%) 10.2Aciclovirumtabl. 0,2 g0,490 HeviranPolpharma Antivir Zovirax Virolex 11.2Aciclovirumtabl. 0,4 g0,810 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax 12.2Aciclovirumtabl. 0,8 g, tabl. do przyg. zaw. doustn. 800 mg1,416 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax Zovirax S 13.2Aciclovirumzaw. doustn. 400 mg/5 ml - 100 ml16,200 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax DS. Forte 14.2Aciclovirumzaw. 0,2 g/5 ml - 125 ml12,250 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax 15.3Acidum pipemidicumkaps. 0,2 g0,679 UrolinPolfa Grodzisk Palin Pipram 16.3Acidum pipemidicumtabl. powl. 0,4 g1,019 Urolin kaps 0,2 gPolfa Grodzisk Palin 17.3Acidum tranexamicuminj. 0,5 g/5 ml2,050 ExacylPolfa Warszawa 18.3Acidum tranexamicumTabl. powl. 0,5 g1,370 ExacylSanofi-Biocom 19.3Acidum tranexamicumRoztw. do picia 1 g/10 ml4,000 ExacylSanofi-Biocom 20.4Acidum valproicumsyrop 0,05 g/1 ml - 100 ml15,800 Depakine syrop 150 mlSanofi-Winthrop Convulex 21.4Acidum valproicumKaps. 0,15 g0,250 Convulex 22.4Acidum valproicumKaps. 0,3 g0,380 Convulex 23.4Acidum valproicumKaps. 0,5 g0,610 Convulex 24.3Alergeny do celów leczniczych393,000/opak. - alergeny roztoczy kurzu domowegokurs podstawowy Novo-Helisen Depot kurs podstawowyAllergopharma Alutard SQ kurs podstawowy 25.3Alergeny do celów leczniczych402,000 - alergeny roztoczy kurzu domowegokurs podtrzymujący Nowo-Helisen Depot kurs podtrzymującyAllergopharma Alutrad SQ kurs podtrzymujący 26.4Alfuzosinumtabl. powl. 2,5 mg1,090 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Dalfaz 27.4Alfuzosinumtabl. powl. o przedł. uwaln. 5 mg1,640 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Dalfaz SR 5 28.1Allopurinolumtabl. 0,1 g0,122 AllupolPolfa Grodzisk Allopurinol Alloratio 100 Apo-Allopurinol Burmadon Milurit Zyloric 29.1Allopurinolumtabl. 0,3 g0,293 Allupol tabl. 0,1 gPolfa Grodzisk Alloratio 300 Milurit Zyloric-300 30.2Allylestrenolumtabl. 0,005 g1,160 TurinalG. Richter Gestormone 31.4Amantadini hydrochloridumKaps. 0,1 g0,460 Viregyt K 32.4Amantadini sulfastabl. powl. 0,1 g0,460 Viregyt K kaps. 0,1 gEgis Amantix 33.2,4Ambroxoli hydrochloriduminj. 0,015 g/2 ml1,605 AfleganSolco Ambrohexal Ambroxol-Ratiopharm 15 Mucosolvan 34.3,4Ambroxoli hydrochloridumtabl., tabl. mus. 0,03 g0,190 Deflegmin, MukobronICN Polfa Rzeszów, Polfa Grodzisk Ambrohexal Flavamed Mucosolvan Solvolan 35.3,4Ambroxoli hydrochloridumtabl. mus. 0,06 g0,270 Deflegmin, Mukobron tabl. 0,03 gICN Polfa Rzeszów, Polfa Grodzisk Flavamed 36.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 15 mg/5 ml - 120 ml5,150 AmbrosolFarmacom Anavix 37.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 30 mg/5 ml - 100 ml5,520 MukobronPolfa Grodzisk Mucosolvan 38.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 15 mg/5 ml - 150 ml6,180 AmbroksolByk Mazowia Polfa Łyszkowice Flavamed 39.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 30 mg/5 ml - 120 ml5,850 AmbrosolFarmacom Anavix 40.3,4Ambroxoli hydrochloridumkrople 0,75% - 50 ml; krople 7,5 mg/1 ml - 50 ml7,140 DeflegminICN Polfa Rzeszów Bronchopront Tropfen 41.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 15 mg/5 ml - 100 ml; syrop 0,03 g/5 ml - 100 ml4,800 MukobronPolfa Grodzisk Bronchopront Saft Solvolan 42.2Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorotiazidumtabl.0,128 TialoridPolpharma Amiloratio comp. Moduretic 43.4AminophyllinumInj. doż. 2,5% - 10 ml1,132 AminophyllinumPliva Kraków 44.1Amiodaroni hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,2 g0,304 OpacordenPolpharma Cordarone Sedacoron 45.3Amlodipinumtabl. 0,005 g0,589 AmlozekAdamed Amlodipinum Amlopin Norvasc 46.3Amlodipinumtabl. 0,01 g0,862 AmlozekAdamed Amlodipinum Amlopin Norvasc 47.1Amoxicillinumtabl. 0,125 g, gran. do przyg. zaw. doust. 125 mg - sasz. 2 g0,240 Amoxicilline, Amotaks kaps. 0,25 gPliva Kraków, Polfa Tarchomin Amotaks Duomox 48.1Amoxicillinumkaps., tabl. 0,25 g, gran. do przyg. zaw. doust. 250 mg - sasz. 2 g0,405 Amoxicilline, AmotaksPliva Kraków, Polfa Tarchomin Amoxil Apo-Amoxi (Apo-Amoxi 250) Duomox Hiconcil Ospamox 250 49.1Amoxicillinumtabl. 0,375 g0,547 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Duomox 50.1Amoxicillinumkaps., tabl., tabl. powl. 0,5 g, gran. do przyg. zaw. doust. 500 mg - sasz. 5 g0,685 AmotaksPolfa Tarchomin Amoxicilline Apo-Amoxi (Apo-Amoxi 500) Duomox Hiconcil Ospamox 51.1Amoxicillinumpro susp. 1,5 g/60 ml (125 mg/5 ml), sucha sub. 1,5 g/60 ml, granulat 125 mg/5 ml-60 ml6,750 AmoxicillinePliva Kraków Hiconcil Ospamox 52.1Amoxicillinumsyrop 2,56 g/100 ml10,130 Amoxicilline pro susp. 1,5 g/60 mlPliva Kraków Amoxil 53.1Amoxicillinumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml; zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml, proszek do przyg. syropu 250 mg/5 ml - 100 ml10,400 AmoxicyllinNorton Grunamox Syrop Hiconcil 54.1Amoxicillinumgranulat 250 mg/5 ml - 60 ml pro susp. 3 g/60 ml (250 mg/5 ml)7,430 Amoxicillin prosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Amotaks Amoxicilline Ospamox 55.1Amoxicillinumgranulat do sporz. zaw. 375 mg/5 ml - 60 ml9,700 Amoxicillin prosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Ospamox 56.1Amoxicillinumtabl., tabl. powl., tabl. do przyg. zaw. 0,75 g0,890 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Duomox Grumanox Tabs Ospamox 57.1Amoxicillinumtabl., tabl. powl., tabl. do przyg. zaw. 1 g, gran. do przyg. zaw. doust. 1 g - sasz. 5 g1,038 AmotaksPolfa Tarchomin Duomox Grunamox Tabs Ospamox 58.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. powl., tabl. 0,375 g0,405 Amotaks, Amoxicilline kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin, Pliva Kraków Augmentin Augmentin 375 mg Amoksiklav Taromentin 59.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. powl., tabl. powl. 0,625 g0,685 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Amoksiklav Augmentin Curam Taromentin 60.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. 1 g, tabl. powl. 875 mg + 125 mg0,964 Polfa Tarchomin Amotaks kaps. 0,5 g Amoksiklav Augmentin 61.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumzaw. 156 mg/5 ml - 100 ml, prosz. do przyg. syropu 156 mg/5 ml - 100 ml; prosz. do sporz. zaw. doustn. (125 mg + 31,5 mg)/5 ml - 100 ml10,125 Amoxicilline zaw. 125 mg/5 ml - 60 mlPliva Kraków Augmentin Amoksiklav Curam 62.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumzaw. 312,5 mg/5 ml - 100 ml, prosz. do przyg. syropu 312,5 mg/5 ml - 100 ml; prosz. do sporz. zaw. doustn. (250 mg + 62,5 mg)/5 ml - 100 ml10,400 Amoxicillin proszek do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Augmentin Amoksiklav forte Curam 63.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumProszek do sporz. zaw. doustn. 457 mg/5 ml - 35 ml5,820 Amoxicillin proszek do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Augmentin 64.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumProszek do sporz. zaw. doustn. 457 mg/5 ml - 70 ml11,640 Amoxicillin proszek do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Augmentin` 65.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumProszek do sporz. zaw. doustn. 457 mg/5 ml - 140 ml23,280 Amoxicillin proszek do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Augmentin 66.1Ampicillinuminj. 0,25 g3,060 AmpicillinPolfa Tarchomin 67.1Ampicillinuminj. 0,5 g3,940 AmpicillinPolfa Tarchomin 68.3Ampicillinumkaps., tabl. 0,25 g0,280 Ampicillin tabl. 0,5 gNorton Ampicillin 69.3Ampicillinumtabl., kaps. 0,5 g0,450 AmpicillinNorton 70.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 0,75 g3,940 Ampicillin inj. 0,5 gPolfa Tarchomin Unasyn 71.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 1,5 g5,250 Ampicillin inj. 1 gPolfa Tarchomin Unasyn 72.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 3 g10,500 Ampicillin inj. 1 gPolfa Tarchomin Unasyn 73.4AmsacrineInj. doż. 75 mg/15 ml; inj. doż. 0,05 g/ml konc. (0,085 g/1,7 ml)344,000 AmsidylParke Davis Amsacrine 74.4AnastrozolumTabl. powl. 1 mg23,300 Femara tabl. powl. 2,5 mgNovartis Arimidex 75.3Astemizolumtabl. 0,01 g0,312 AstemizolPolfa Warszawa Astemisan Hismanal 76.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,025 g0,058 Atenolol (Atenolol 25)Sanofi-Biocom Blocotenol-25 Atehexal 25 77.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,1 g0,175 Atenolol, NormocardSanofi-Biocom, Polfa Warszawa, Polpharma Apo-Atenol Atehexal (Atehexal 100) Atendol 100 Blocotenol-100 Tenormin 78.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,05 g0,104 Atenolol (Atenolol 50), NormocardSanofi-Biocom, Polpharma, Polfa Warszawa Apo-Atenol Atehexal (Atehexal 50) Atendol 50 Blocotenol-50 79.4Atorvastatinumtabl. powl. 10 mg2,580 Vasilip tabl. 20 mgKrka Sortis 10 80.4Atorvastatinumtabl. powl. 20 mg3,350 Vasilip tabl. 20 mgKrka Sortis 20 81.4Atorvastatinumtabl. powl. 40 mg4,380 Vasilip tabl. 20 mgKrka Sortis 40 82.1,4Azathioprinumtabl. 0,025 g0,444 Azathioprine tabl. 0,05 gNorton Imuran 83.1,4Azathioprinumtabl., tabl. powl. 0,05 g0,740 AzathioprineNorton Azathioprine Azamun Imuran 84.3AzitromycinumTabl. 0,125 g7,000 SumamedPliva Kraków 85.3AzitromycinumKaps. 0,25 g11,160 SumamedPliva Kraków 86.3AzitromycinumTabl. 0,5 g22,320 SumamedPliva Kraków 87.3AzitromycinumSyrop 0,1 g/5 ml - 20 ml25,520 SumamedPliva Kraków 88.3AzitromycinumSyrop 0,2 g/5 ml - 20 ml41,980 SumamedPliva Kraków Sumamed forte 89.4Beclometasoni dipropionasaerosol 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek), 20 g (200 dawek), aerosol 11,7-14,5 mg/10 ml6,910 Beclocort miteGlaxoWellcome Poznań Aldecin inhaler Becotide Becotide Inhaler (Becotide) Beclomet Beconase 90.4Beclometasoni dipropionasareozol wziewny, zaw. 50 mcg/dawkę (200 dawek)19,500 Beclazone EB 91.2Beclometasoni dipropionasaerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek), aerozol wziewny, zaw. 50 mcg/dawkę - 30 ml (200 dawek); aer. do nosa, zaw. wodna 50 mcg/dawkę - 200 dawek7,000 Budesonid aerozol do nosa (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Beclocort Beclomet nasal Nasobec 92.2Beclometasoni dipropionasaer. do nosa zaw. wodna 50 mcg/dawkę - 100 dawek3,455 Budesonid aerozol do nosa (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Beconase 93.2Beclometasoni dipropionasaer. do nosa, zaw. wodna 50 mcg/dawkę - 180 dawek6,220 Budesonid aerozol do nosa (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Beconase 94.4Beclometasoni dipropionasaerozol wziewny, zaw. 100 mcg/dawkę (200 dawek)53,000 Beclozone EB 95.4Beclometasoni dipropionasaerozol wziewny, zaw. 250 mcg/dawkę (200 dawek)65,000 Beclozone EB 96.4Beclometasoni dipropionasaerosol 0,25 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek); aerosol 0,25 mg/dawkę - 12,5 ml (200 dawek); aerozol wziewny, zaw. 250 mcg/dawkę (200 dawek)11,210 Beclocort forteGlaxoWellcome Poznań Beclomet 250 97.4Beclometasoni dipropionaskrążki do inh. 100 mcg/dawkę - 15x8 krążków (120 dawek)31,800 Beclozone EB aerozol wziewny 100 mcg/dawkęNorton Becodisks 98.4Beclometasoni dipropionaskrążki do inh. 200 mcg/dawkę - 15x8 krążków (120 dawek)39,000 Beclozone EB aerozol wziewny 250 mcg/dawkęNorton Becodisks 99.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,005 g1,060 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 100.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g1,650 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 101.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,02 g2,230 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 102.1Benzathini benzylpenicyllinuminj. 1200000 j.m.; zaw. do inj. dom. 1200000 j.m.4,900 Retarpen 1,2Biochemie Debecylina 103.1Benzathini benzylpenicyllinumzaw. do inj. dom. 2 400 000 j.m.7,100 Retarpen 2,4 104.1Betamethasoni dipropionas et natrii phosphasinj. 0,007 g/1 ml, zaw. mikrokryst. do inj. 0,007 g/1 ml2,740 Bedifos prolongatumJelfa SA Diprophos 105.1Betamethasoni natrii phosphasInj. 0,004 g/1 ml1,221 BedifosJelfa SA Betnesol Celestone 106.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,25% - 5 ml4,530 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic S 107.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,25% - 10 ml7,250 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic S 108.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,5% - 5 ml4,530 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic 0,5% 109.3Bezafibratumtabl. powl. 0,2 g0,332 BezamidinPliva Kraków Bezalip 110.3Bezafibratumtabl. powl. 0,4 g0,532 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPliva Kraków Bezalip 111.3Biperidini hydrochloridumtabl. 2 mg0,102 Parkopan 2 tabl. 0,002 gHexal Akineton 112.2Bismuthi subcitrastabl., tabl. powl.0,272 Cytribin, VentrisolJelfa SA, GlaxoWellcome Poznań De-Nol 113.1Bisoprololi fumarastabl. powl. 5 mg0,105 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Bisocard Concor 5 114.1Bisoprololi fumarastabl. powl. 10 mg0,174 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Bisocard Concor 10 115.3Bromhexini hydrochloriduminj. 0,004 g/2 ml0,928 FlegaminaPliva Kraków Bisolvon 116.3Bromhexini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,008 g0,072 FlegaminaPliva Kraków Bisolvon Bromhexin 117.3Bromhexini hydrochloridumPłyn 2 mg/ml - 50 ml7,580 Bisolvon 118.3Bromhexini hydrochloridumKrople 0,06 g/30 ml5,000 Bisolvon płyn 2 mg/ml - 50 mlBoehringer Ing. Flegamina 119.1Bromocryptini mesylastabl. 2,5 mg0,597 Bromergon, Bromocorn, ErgolaktynaLek Polska, Filofarm, Polfa Grodzisk Parlodel 120.4Budesonidumproszek zmikr. do inh. 200 mcg (100 dawek)32,500 Beclozone EB aerozol wziewny 250 mcg/dawkęNorton Pulmicort Turbuhaler 121.4Budesonidumproszek zmikr. do inh. 100 mcg (200 dawek)53,000 Beclozone EB aerozol wziewny 100 mcg/dawkęNorton Pulmicort Turbuhaler 122.4Budesonidumzaw. do inh. z nebuliz. 0,125 mg/ml - 2 ml 2,500 Beclozone EB aerozol wziewny 250 mcg/dawkęNorton Pulmicort 123.4Budesonidumzaw. do inh. z nebuliz. 0,25 mg/ml - 2 ml 2,700 Beclozone EB aerozol wziewny 250 mcg/dawkęNorton Pulmicort 124.4Budesonidumzaw. do inh. z nebuliz. 0,5 mg/ml - 2 ml 3,500 Beclozone EB aerozol wziewny 250 mcg/dawkęNorton Pulmicort 125.2Budesonidumaerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 200 dawek9,300 BudesonidGloxoWellcome Poznań Rhinocort 126.2Budesonidumaerozol do nosa, zaw. wodna 64 mcg/dawkę (120 dawek)7,910 BudesonidGloxoWellcome Poznań Rhinocort 127.2Budesonidumaerosol do nosa zaw. wodna 32 mcg/dawkę (120 dawek)4,650 BudesonidGloxoWellcome Poznań Rhinocort 128.3,4Buprenorphini hydrochloridumtabl. podjęz. 0,2 mg0,597 BunondolPolfa Warszawa Temgesic 129.4Buspironi hydrochloridumtabl. 5 mg0,375 BuspironePolpharma Spamilan Mabuson Buxal 130.4Buspironi hydrochloridumtabl. 10 mg0,563 BuspironePolpharma Spamilan Mabuson Buxal 131.3Calcii dobesilastabl. 0,25 g0,247 Calcium dobesilateGalena Doxium Dobesilat-Calcium 132.3Calcii dobesilaskaps., tabl. 0,5 g0,430 Calcium dobesilate tabl. 0,25 gGalena Doxilek Doxium 500 133.4Calcii folinaskaps., tabl. 0,015 g1,170 AntrexOrion Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll 15) Leucovorin 134.4Calcii folinaskaps. 0,1 g5,850 Antrex tabl. 0,015 gOrion Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll 100) 135.4Calcii folinasinj. 10 mg/1 ml, fiol. 0,01 g11,93 Leucovorin-CaLachema Leucovorin 136.4Calcii folinasinj. 30 mg/3 ml14,600 Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll)Knoll Leucovorin 137.4Calcii folinasinj. 0,025 g/10 ml; fiol. 0,025 g13,800 Folinate de CalciumRhone Poulenc Rorer Leucovorin-Ca 138.4Calcii folinasinj. 0,2 g/10 ml85,200 Calciumfolinat-Knoll inj. 0,1 g/10 mlKnoll Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll) 139.4Calcii folinasInj. 0,003 g/ml2,970 Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll) 140.4Calcii folinasInj. 0,1 g/10 ml42,600 Calciumfolinat-Ebewe (Calciumfolinat-Knoll) 141.4Calcitoninum salmonisinj. 50 j.m./ml12,700 Calcihexal 50Hexal Miacalcic 50 MRC-U (Miacalcic) Calcitonin 50 142.4Calcitoninum salmonisinj., roztw. do wstrzykiwań 100 j.m./ml18,000 Calsynar, Calcihexal 100, Ostostabil 100Rhone Poulenc Rorer, Hexal, Schering AG Miacalcic 100 MRC-U (Miacalcic) Calcitonin 100 143.4Calcitoninum salmonisaerozol do nosa, roztw. 200 j.m./dawkę; aerozol dozowany 200 j.m./dozę175,000 Miacalcic nasal 200Novartis Calsynar 144.1Captoprilumtabl. 0,0125 g0,097 CaptoprilJelfa SA, Polpharma Tensiomin 145.1Captoprilumtabl. 0,025 g0,132 CaptoprilJelfa SA, Polpharma Tensiomin 146.1Captoprilumtabl. 0,05 g0,261 CaptoprilJelfa SA, Polpharma Tensiomin 147.1Captoprilumtabl. 0,1 g0,440 Captopril tabl. 0,05 gJelfa SA Tensiomin 148.4Carbacholi chloridumkrople do oczu 3% - 15 ml6,450 Carbachol krople do oczu 3% - 2x5 mlPolfa Warszawa Isopto-Carbachol 149.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział. 0,15 g0,390 Tegretol CR 200 tabl. 0,2 gNovartis Timonil 150 retard 150.4Carbamazepinumtabl. 0,2 g0,261 AmizepinPolpharma Timonil 200 151.4Carbamazepinumtabl. 0,2 g0,490 Tegretol CR 200 152.4Carbamazepinumtabl. 0,4 g0,850 Tegretol CR 400 153.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział. 0,3 g0,690 NeurotopGerot Pharmazeutika Timonil 300 Retard 154.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział. 0,6 g1,200 NeurotopGerot Pharmazeutika Timonil 600 Retard 155.4Carbamazepinumsyrop 2% - 250 ml; zaw. doustna 0,1 g/5 ml-250 ml; zaw. 2% (100 mg/5 ml) - 250 ml29,240 TimonilDesitin Arzneimittel Tegretol Conzepin 156.4Carbamazepinumsyrop 2% (100 mg/5 ml) - 100 ml14,870 TegretolNovartis Conzepin 157.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,125 g1,170 Tegretol 125 158.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,25 g1,760 Tegeetol 250 159.3,4Carbocisteinumkaps. 0,3750,440 KarbocisteinGalenika Mucodyne Mucopront 160.3,4Carbocisteinumkaps. 0,35 g0,430 Karbocistein kaps. 0,375 gGalenika Pectox 161.3,4Carbocisteinumsyrop 5% - 200 ml, syrop 250 mg/5 ml - 200 ml8,990 Mukolina 5% (Mukolina) syrop - 120 mlFarmacom Karbocistein Mucodyne Mucopront 162.3,4Carbocisteinumsyrop 125 mg/5 ml - 200 ml5,680 Mukolina 2% (Mukolina) syrop - 120 mlFarmacom Karbocistein 163.4Carboplatinuminj. 0,05 g, inj. 0,05 g/5 ml; konc. do sporz. roztw. do wlewów doż. 50 mg/5 ml86,800 CycloplatinLachema Paraplatin Karboplatyna-Knoll 164.4Carboplatinuminj. 0,15 g/15 ml; konc. do sporz. roztw. do wlewów doż. 150 mg/15 ml260,000 Cycloplatin inj. 0,2 gLachema Paraplatin Karboplatyna-Knoll 165.4Carboplatinuminj. 0,45 g/45 ml; konc. do sporz. roztw. do wlewów doż. 450 mg/45 ml780,000 Cycloplatin inj. 0,2 gLachema Paraplatin Karboplatyna-Knoll 166.4CarboplatinumInj. 0,2 g347,000 Cycloplatin 167.3Cefaclorumkaps. 0,25 g2,780 PanclorPolfa Grodzisk Vercef Alfacet Ceclor Cefor Taracef 168.3Cefaclorumkaps. 0,5 g4,920 Panclor, VercefPolfa Grodzisk, Ranbaxy Alfacet Ceclor Cefor Taracef 169.3Cefaclorumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 ml20,100 VercefRanbaxy Ceclor 170.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 75 ml41,300 VercefRanbaxy Ceclor 171.3Cefaclorumgran do przyg. zaw. 375 mg/5 ml - 75 ml60,300 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 172.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - sasz.; gran. do sporz. zaw. doustn. 125 mg - sasz. 2,5 g1,340 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor Cefor 173.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - sasz.; gran. do sporz. zaw. doustn. 250 mg - sasz. 2,5 g2,680 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 174.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział., kaps. o przedł. uwaln. 375 mg3,640 Vercef MRRanbaxy Ceclor MR 175.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział. 500 mg4,280 Vercef kaps. o przedł. uwaln. 375 mgRanbaxy Ceclor MR 176.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział. 750 mg6,420 Vercef kaps. o przedł. uwaln. 375 mgRanbaxy Ceclor MR 177.3Cefadroxilumkaps. 0,5 g1,800 BiodroxilBiochemie Duracef 178.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml9,350 BiodroxilBiochemie Duracef 179.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml-100 ml; gran. do sporz. zaw. 125 mg/5 ml - 100 ml15,000 BiodroxilBiochemie Duracef 180.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml15,000 BiodroxilBiochemie Duracef 181.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml; gran. do sporz. zaw. 250 mg/ 5 ml - 100 ml23,500 BiodroxilBiochemie Duracef 182.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 500 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 500 mg/5 ml - 60 ml23,500 BiodroxilBiochemie Duracef 183.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 500 mg/5 ml - 100 ml; gran. do sporz. zaw. 500 mg/5 ml - 100 ml38,400 BiodroxilBiochemie Duracef 184.3Cefadroxilumtabl., tabl. powl., tabl. rozp. 1 g3,090 BiodroxilBiochemie Duracef 185.3Cefalexinumkaps. 0,25 g0,840 CefaleksynaPolfa Tarchomin Cephalexin Keflex Oracef Zecef 186.3Cefalexinumkaps., tabl. powl. 0,5 g1,484 CefaleksynaPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm 500 Keflex Oracef Zecef 187.3Cefalexinumtabl. powl. 1 g2,670 Cefaleksyna kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm 1000 188.3Cefalexinumzaw. 125 mg/5 ml - 60 ml6,050 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Keflex 189.3Cefalexinumzaw. 250 mg/5 ml - 60 ml10,080 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Keflex 190.3Cefalexinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 72 g (120 ml)20,160 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm TS 191.2Cefuroximuminj., prosz. do przyg. roztw. do wstrz. doż i zaw. do wstrz. dom. 0,75 g8,700 BiofuroksymInstyt. Biotechn. i Antyb. Plixym Kefurox Zinacef Tarasime 192.2Cefuroximuminj., prosz. do przyg. roztw. do wstrz. doż. i wlewu doż. 1,5 g14,500 BiofuroksymInstyt. Biotechn. i Antyb. Plixym Kefurox Zinacef Tarasime 193.3Cefuroximum axetilumTabl. powl., tabl. 0,125 g, prosz. do przyg. zaw. 0,125 g; zaw. 125 mg - sasz.2,319 BioracefInstyt. Biotechn. i Antyb. Zinnat 194.3Cefuroximum axetilumTabl. powl., tabl. 0,25 g; zaw. 250 mg - sasz.4,368 BioracefInstyt. Biotechn. i Antyb. Zinnat 195.3Cefuroximum axetilumTabl. powl., tabl. 0,5 g7,648 BioracefInstyt. Biotechn. i Antyb. Zinnat 196.3Cefuroximum axetilumGran. 0,125 g/5 ml - 50 ml23,190 Bioracef tabl. powl. 125 mgInstyt. Biotechn. i Antyb. Zinnat 197.3Cefuroximum axetilumGran. 0,125 g/5 ml - 100 ml46,380 Bioracef tabl. powl. 125 mgInstyt. Biotechn. i Antyb. Zinnat 198.4Cerivastatinum natricumtabl. powl. 0,1 mg2,310 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lipobay 0,1 199.4Cerivastatinum natricumtabl. powl. 0,2 mg2,580 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lipobay 0,2 200.4Cerivastatinum natricumtabl. powl. 0,3 mg3,040 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lipobay 0,3 201.2Cetirizini dihydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,685 VirlixPliva Kraków Amertil Allertic Zyrtec 202.2Cetirizini dihydrochloridumroztw. doustny 1 mg/1 ml - 75 ml14,700 Virlix tabl. powl. 0,01 gPliva Kraków Zyrtec 203.2Cetirizini hydrochloridumKrople 0,01 g/1 ml1,400/1 ml Zyrtec 204.1Chinidini sulfasPolong. tabl., draż., tabl. powl. 0,2 g, tabl. 0,25 g0,324 Chinidinum sulfuricumPolfa Warszawa Chinidinum prolongatum Kinidin Durules Kinilentin Kinitard 0,2 205.3Chlorpromazini hydrochloriduminj. doż. 0,05 g/2 ml0,686 FenactilPolfa Warszawa Chlorazin 206.4Chlorpropamidumtabl. 0,25 g0,095 ChlorpropamidPolpharma Apo-Chlorpropamid Diabinese 207.2Chlortalidonumtabl. 0,05 g0,420 UrandilLeciva Hygroton 208.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,5 mg0,420 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 209.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,001 g0,780 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 210.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,0025 g1,410 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 211.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,005 g2,310 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 212.1Cimetidinuminj. 0,2 g/2 ml0,955 CimetidineJelfa SA Altramet Belomet Histodil Tagamet 213.3Cimetidinumtabl. 0,2 g0,124 CimetidinumICN Polfa Rzeszów Altramet Apo-Cimetidine Belomet Histodil Tagamet 214.3Cimetidinumtabl. 0,3 g0,160 Cimetidinum tabl. 0,2 gICN Polfa Rzeszów Apo-Cimetidine 215.3Cimetidinumtabl. 0,6 g0,270 Cimetidinum tabl. 0,2 gICN Polfa Rzeszów Apo-Cimetidine 216.3Cimetidinumtabl. 0,4 g0,220 Cimetidinum tabl. 0,2 gICN Polfa Rzeszów Apo-Cimetidine Tagamet 217.3Cimetidinumtabl. 0,8 g0,370 Cimetidinum tabl. 0,2 gICN Polfa Rzeszów Apo-Cimetidine Tagamet 218.3Ciprofibratumkaps. 0,1 g0,996 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPliva Kraków Lipanor 219.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,25 g1,072 Cipronex, Cipropol, Cifran 250Polpharma, Polfa Grodzisk, Ranbaxy Ciprinol Ciprobay 250 Quintor 250 220.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,5 g1,508 Cipronex, CipropolPolpharma, Polfa Grodzisk, Ciprinol Ciprobay 500 Quintor 500 Cifran 500 221.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl. powl. 0,1 g0,430 Cipronex, Cipropol tabl. powl. 0,5 gPolpharma, Polfa Grodzisk Ciprobay Uro 222.3Cisapridumtabl. 5 mg0,440 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Kutno Coordinax 223.3Cisapridumtabl. 10 mg0,774 GaspridPolfa Kutno Coordinax 224.3Cisapridumzaw. 1 mg/1 ml - 100 ml7,740 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Kutno Coordinax 225.3Cisapridumzaw. doustna 1 mg/1 ml - sasz. 5 ml0,440 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Kutno Coordinax 226.3Cisapridumzaw. doustna 1 mg/1 ml - sasz. 10 ml0,774 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Kutno Coordinax 227.4Cisplatinuminj. 0,01 g; inj. 0,01 g/20 ml; inj. 0,5 mg/ml - 20 ml10,350 PlatidiamLachema Abiplatin Blastolem Cisplatinum Cisplatin-Ewebe (Cisplatin-Knoll) Cisplatyl Platinol Platamine 228.4Cisplatinuminj. 0,025 g; inj. 0,025 g/50 ml; inj. 0,5 mg/ml - 50 ml30,700 Platidiam, Cisplatin-Ebewe (Cisplatin-Knoll)Lachema, Knoll Abiplatin Cisplatinum Cisplatyl Platamine Platinex 229.4Cisplatinuminj. 0,05 g; inj. 0,05 g/100 ml; inj. 0,5 mg/ml - 100 ml45,800 Platidiam, CisplatylLachema, Rhone Poulenc Rorer Abiplatin Blastolem Cisplatinum Cisplatin-Ewebe (Cisplatin-Knoll) Platinol Platamine 230.4Cisplatinuminj. 0,5 mg/ml - 200 ml65,000 Platidiam, Cisplatyl inj. 0,05 gLachema, Rhone Poulenc Rorer Abiplatin 231.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml 28,000 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 232.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 100 ml 46,600 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 233.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 50 ml 46,600 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 234.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml 56,000 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 235.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml 93,300 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 236.3Clarithromycinumtabl. powl. 0,25 g4,070 Fromilid 250Krka Klacid 237.3Clarithromycinumtabl. powl. 0,5 g8,150 Fromilid 500Krka Klacid 238.3Clarithromycinumtabl. o modyf. uwaln.9,300 Fromilid 500 tabl. powl. 0,5 gKrka Klacid Uno 239.3Clindamycini hydrochloridumkaps. 0,15 g0,970 Dalacin CPharmacia-Upjohn Klimicin 240.3Clindamycini hydrochloridumkaps. 0,3 g1,750 Dalacin CPharmacia-Upjohn Clindacin Klimicin 241.3Clindamycini hydrochloridumkaps. 0,075 g0,580 Dalacin C kaps. 0,15 gPharmacia-Upjohn Dalacin C 242.3Clindamycini hydrochloridumInj. 0,6 g/4 ml21,800 KlimicinLek Dalacin C 243.3Clindamycini hydrochloridumInj. 0,9 g/6 ml39,500 Dalacin C 244.3Clindamycini palmitasgran. do przyg. syr. 0,075 g/5 ml - 80 ml9,300 Dalacin C kaps. 0,150 gPharmacia-Upjohn Dalacin C 245.3Clindamycini phosphasinj. 0,3 g/2 ml13,300 KlimicinLek Dalacin C 246.3Clobetasoli propionaskrem 0,05 g/100 g - 25 g25,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 247.3Clobetasoli propionasmaść 0,05 g/100 g - 25 g25,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 248.3Clobetasoli propionasroztwór 0,05% - 25 ml25,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 249.3Clobetasoli propionasroztwór 0,05% - 50 ml50,600 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 250.3Clobetasoli propionasroztwór 0,05% - 100 ml101,200 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 251.4Clomipramini hydrochloridumdraż., tabl. powl. 0,025 g0,480 HydiphenArzneimittelwerk Anafranil 252.4Clomipramini hydrochloriduminj. 0,025 g/2 ml3,160 HydiphenArzneimittelwerk Anafranil 253.4Clomipramini hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,270 Hydiphen draż. 0,025 gArzneimittelwerk Anafranil 254.4Clonazepamumtabl. 0,002 g0,144 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 255.4Clonazepamumtabl. 0,5 mg0,118 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 256.4Clonazepamumtabl. 0,25 mg0,071 Clonazepamum tabl. 0,5 mgPolfa Tarchomin Antelepsin 257.4Clonazepamumtabl. 0,001 g0,086 Clonazepamum tabl. 0,002 gPolfa Tarchomin Antelepsin 258.4Clonazepamuminj. 1 mg/1 ml; inj. 0,001 g1,995 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 259.2Clonidini hydrochloridumtabl., kaps. 0,075 mg0,048 IporelJelfa SA Catapresan Clonidin Haemiton 260.2Clonidini hydrochloridumkaps., tabl. 0,15 mg0,084 Iporel tabl. 0,075 mgJelfa SA Catapresan Clonidin Clonistada 261.2Clonidini hydrochloridumtabl. 0,3 mg0,144 Iporel tabl. 0,075 mgJelfa SA Haemiton 262.2Clopamidumtabl. 0,02 g0,210 ClopamidICN Polfa Rzeszów Brinaldix 263.2Clopamidumtabl. 0,01 g0,126 Clopamid tabl. 0,02 gICN Polfa Rzeszów Brinaldix 264.1Clotrimazolumkrem 1% - 20 g2,400 Clotrimazolum 1%GlaxoWellcome Poznań Canesten Fungizid-Ratiopharm 265.1Clotrimazolumkrem 1% - 50 g3,840 Clotrimazolum krem 20 gGlaxoWellcome Poznań Canesten 266.1Clotrimazolumroztwór 1% - 20 ml4,220 Clotrimazolum płyn - 15 mlTerpol Canesten 267.1Clotrimazolumpłyn 1% - 30 ml5,490 Clotrimazolum płyn - 15 mlTerpol Micoter 268.1Clotrimazolumkrem 1% - 30 g3,000 Clotrimazolum krem 20 gGlaxoWellcome Poznań Micoter 269.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,1 g0,414 Clotrimazolum, ClotrimazolGlaxoWellcome Poznań, Polfa Grodzisk Canesten Fungizid-Ratiopharm 100 270.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,2 g0,720 Clotrimazolum, Clotrimazol tabl. dopochw. 0,1 gGlaxoWellcome Poznań, Polfa Grodzisk Canesten Fungizid-Ratiopharm 200 271.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,5 g2,240 ClotrimazolumGlaxoWellcome Poznań Canesten 272.4Clozapinumtabl. 0,025 g0,260 KlozapolAnpharm Clocinol Leponex 273.4Clozapinumtabl. 0,1 g0,642 KlozapolAnpharm Clocinol Leponex 274.1Colecalciferolumkrople 20 000 j.m. - 10 ml5,320 Vitaminum D3 krople 15 000 j.m./1 ml - 10 mlTerpol Sieradz Vigantol 275.1Colecalciferolumtabl. 500 j.m.0,063 Vigantoletten 276.1Colecalciferolumtabl. 1000 j.m.0,074 Vigantoletten Ostelavit 277.3Colestipoli hydrochloridumgran. 5 g - sasz.1,170 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Colestid 278.3Colestipoli hydrochloridumtabl. 1 g0,580 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Colestid 279.3Colestyraminumproszek 4 g1,300 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Questran 280.3ColestyraminumGran. 30 g9,760 Vasosan P 281.3ColestyraminumGran. 30 g9,760 Vasosan S 282.4Corteololi hydrochloridumkrople do oczu 1% - 5 ml3,440 Oftensin krople do oczu 0,25%Polpharma Arteoptic 283.4Corteololi hydrochloridumkrople do oczu 2% - 5 ml4,530 Oftensin krople do oczu 0,5%Polpharma Arteoptic 284.1Co-Trimoxazolumtabl. 0,12 g0,128 Biseptol 120, Groseptol, Duo-septol 120Polfa Pabianice, Polfa Grodzisk, ICN Polfa Rzeszów 285.1Co-Trimoxazolumtabl. 480 mg; tabl. 400 mg/80 mg0,212 Biseptol 480, Groseptol 480, Duo-septol 480Polfa Pabianice, Polfa Grodzisk ICN Polfa Rzeszów Apo-Sulfatrim Bactrim Septrin 480 286.1Co-Trimoxazolumtabl. 960 mg, tabl. 800 mg/160 mg0,424 Biseptol 960Polfa Pabianice Bactrim forte 287.1Co-Trimoxazolumsyrop 200 mg/40 mg w 5 ml - 100 ml, zaw. dla dzieci 240 mg/5 ml - 100 ml9,490 BiseptolTerpol Bactrim Septrin 288.1,4Cyclophosphamidumdraż. 0,05 g1,440 Endoxan-AstaAsta Medica Cyclophosphamid 289.3Cyproheptadini hydrochloridumtabl. 0,004 g0,176 ProtadinaPolfa Grodzisk Peritol 290.4Cytarabini hydrochloriduminj. 0,1 g; inj. 0,1 g/5 ml; subst. liof. 0,1 g10,200 AlexanMack Cytarabin Cytosar 291.4Cytarabini hydrochloriduminj. 0,5 g; inj. 0,5 g/10 ml48,300 AlexanMack Cytosar 292.4Cytarabini hydrochloriduminj. 1 g; inj. 1 g/20 ml92,000 AlexanMack Cytosar 293.1Danazolumkaps. 0,1 g0,880 Danazol kaps. 0,2 gJelfa SA Danol-Danazol 1/2 Danoval 294.1Danazolumkaps. 0,2 g1,605 DanazolJelfa SA Danol-Danazol Danoval 295.4Depakine Chronotabl., tabl. powl., tabl. powl. o przedł. dział. 0,3 g0,712 Depakine ChronoSanofi Biocom Depakine Chrono 300 296.4Depakine Chronotabl., tabl. powl., tabl. powl. o przedł. dział. 0,5 g0,847 Depakine ChronoSanofi Biocom Depakine Chrono 500 297.4Desmopresini acetasKrople do nosa 5 ml65,600 Adiuretin SD (Adiuretin) 298.4Desmopresini acetastabl. 0,1 mg1,300 Minirin 0,1 299.4Desmopresini acetastabl. 0,2 mg2,600 Minirin 0,2 300.1Dexamethasoni natrii phosphasinj. 0,004 g/1 ml, 2 ml0,736 DexavenJelfa SA Decadron Dexamethason Dexa-Ratiopharm 4 301.1Dexamethasoni natrii phosphasinj. 0,008 g/2 ml0,989 DexavenJelfa SA Decadron Dexa-Ratiopharm 8 Fortecortin 8 mg (Fortecortin Mono 8) 302.2Dextranomerumzasypka 60 g34,800 Acudex zasypka 4 gPolfa Kutno Crupodex 303.1Diagnostyczne preparatykrople do oczu 0,5% 15 ml8,000 Tropicamidum 0,5% krople do oczu 0,5% - 2x5 mlPolfa Warszawa Mydriacyl 304.1Diagnostyczne preparatykrople do oczu 1,0% 15 ml11,750 Tropicamidum 1% krople do oczu 1% - 2x5 mlPolfa Warszawa Mydriacyl 305.4DiazepamumRoztw. do wlewu doodbyt., mikrowlewki doodbytn. 5 mg/2,5 ml4,200 RelsedPolfa Warszawa Diazepam RecTubes 306.4DiazepamumRoztw. do wlewu doodbyt., mikrowlewki doodbytn. 10 mg/2,5 ml4,842 RelsedPolfa Warszawa Diazepam RecTubes 307.4DiazepamumTabl. 5 mg0,061 RelaniumGlaxoWellcome Poznań Valium Roche 308.3Diclofenacum + Lidocainumr-r. do wstrzyk. domięśn.; inj. 0,075 g/2 ml2,500 DicloratioRatiopharm Olfen 75 309.3Diclofenacum kaliumtabl. powl. 50 mg0,082 Majamil tabl. powl. 0,05 gPolpharma Cataflam 310.3Diclofenacum natricumczopek 0,025 g0,173 Diclofenac czopek 0,05 gGlaxoWellcome Poznań Dicloratio 25 Feloran Voltaren 311.3Diclofenacum natricumczopek, czopek doodbytn. 0,05 g0,288 DiclofenacGlaxoWellcome Poznań Dicloberl 50 Dicloratio 50 Diclac 50 Diklofen Feloran Naklofen Olfen-50 Voltaren 312.3Diclofenacum natricumczopek, czopek doodbytn. 0,1 g0,364 Diclofenac (Diclofenac 100)GlaxoWellcome Poznań Dicloratio 100 Diclac 100 Dicloreum Olfen-100 Veral 313.2Diclofenacum natricuminj. 0,075 g/3 ml; inj. 0,075 g/2 ml2,278 Naklofen, DicloreumKrka, Medagro Diclac Diklofen Feloran Voltaren 314.3Diclofenacum natricumtabl., draż., tabl. powl. 0,05 g, tabl. powl. dojel., tabl. dojel. 0,05 g0,088 MajamilPolpharma Apo-Diclo (Apo-Diclo 50) Diclac 50 Diclofenac sodium E/C Diclofenac 50 Dicloratio 50 Dicloreum Diklofen forte Naklofen Olfen-50 Rewodina 50 Veral Voltaren 50 315.3Diclofenacum natricumtabl., tabl. powl., draż. 0,025 g, tabl. powl. dojel., tabl. dojel. 0,025 g0,078 MajamilPolpharma Apo-Diclo (Apo-Diclo 25) Diclac 25 Diclofenac 25 Dicloratio 25 Diclophlogont 25 Feloran Olfen-25 Rewodina 25 Veral Voltaren 316.3Diclofenacum natricumtabl. 0,075 g; kaps. z pelet. dojel. i o przedł. dział. 0,075 g0,114 Majamil prolong. tabl. powl. 0,1 gPolpharma Diclofenac Duo Pharmavit Voltaren SR 75 317.3Diclofenacum natricumprolong., retard tabl., tabl. powl., kaps., draż. 0,1 g0,152 Majamil prolong.Polpharma Dicloratio Retard 100 Diclofenac 100 Stada Retard Dicloreum retard Diklofen retard Naklofen retard Olfen-100 SR Depocaps Rewodina retard Voltaren SR 100 318.3Diclofenacum natricumtabl. o zmodyf. uwaln. 150 mg0,213 Majamil prolong. tabl. powl. 0,1 gPolpharma Dicloratio Uno 319.1Diltiazemi hydrochloridumkaps. 0,3 g0,730 Diacordin retard tabl. powl. 0,09 gLeciva Dilrene 300 L.P. (Dilrene) 320.1Diltiazemi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,06 g0,260 Diacordin, Diltiazem, Oxycardil 60Leciva, Norton, Schwarz Pharma Aldizem Blocalcin Dilzem Zilden 321.1Diltiazemi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,09 g0,473 Diacordin retard, Dilzem retardLeciva, Parke Davis Blocalcin 90 retard 322.1Diltiazemi hydrochloridumtabl. o przedł. uwaln. 180 mg0,660 Diacordin retardLeciva Oxycardil 180 323.1Diltiazemi hydrochloridumtabl. o przedł. uwaln. 240 mg0,760 Diacordin retardLeciva Oxycardil 240 324.1Disopyramidumkaps. 0,1 g0,189 DisocorPolpharma Rythmodan 325.4Donepezili hydrochloridumtabl. powl. 5 mg15,300 Exelon kaps.Novartis Aricept 326.4Donepezili hydrochloridumtabl. powl. 10 mg17,600 Exelon kaps.Novartis Aricept 327.3,4Doxazosini mesylastabl. 1 mg2,150 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 328.3,4Doxazosini mesylastabl. 2 mg2,600 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 329.3,4Doxazosini mesylastabl. 4 mg3,250 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 330.3,4Doxazosini mesylastabl. 8 mg4,060 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 331.3,4Doxazosini mesylastabl. o zmod. uwaln. 4 mg3,250 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura XL 332.3,4Doxazosini mesylastabl. o zmod. uwaln. 8 mg4,06 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura XL 333.4Doxorubicini hydrochloriduminj. 0,01 g; liof. do inj. 0,01 g; roztw. do wlewów doż., dotętn. i dopęch. 10 mg/5 ml24,560 BiorubinaInstyt. Biotechn. i Antyb. Adriblastin RD Doxolem Doxorubicin-Ebewe (Doxorubicin-Knoll) Rastocin 334.4Doxorubucini hydrochloriduminj. 0,05 g; roztw. do wlewów doż., dotętn. i dopęch. 50 mg/25 ml125,000 Biorubina inj. 0,01 gInstyt. Biotechn. i Ant. Doxolem Adriblastin RD Doxorubicin-Ebewe (Doxorubicin-Knoll) 335.3Doxycyclini hydrochloridumtabl., tabl. powl., kaps. 0,1 g0,680 Supracyclin TabsGrunenthal Dotur Doxycyclinum Unidox Solutab 336.3Drotaverini hydrochloridumTabl. 0,04 g0,305 No-SpaSanofi-Biocom 337.1Enalaprili maleastabl. 0,0025 g0,064 Enarenal, Mapryl tabl. 0,005 gPolpharma, Polfa Warszawa Ednyt 338.1Enalaprili maleastabl. 0,005 g0,107 Enarenal, MaprylPolpharma, Polfa Warszawa Benalapril 5 Enalapril Ednyt Enap 5 (Enap) Enapress Renitec 339.1Enalaprili maleastabl. 0,01 g0,173 EnarenalPolpharma Ednyt Enalapril Enap 10 (Enap) Enapress Mapryl Olivin Renitec 340.Enalaprili maleastabl. 0,02 g0,296 Enarenal, MaprylPolpharma, Polfa Warszawa Ednyt Enap 20 (Enap) Enapress Olivin Renitec 341.1Enoxaparinum natricuminj. 20 mg/0,2 ml8,400 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 342.1Enoxaparinum natricumInj. 40 mg/0,4 ml16,800 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 343.1Enoxaparinum natricumInj. 60 mg/0,6 ml25,200 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 344.1Enoxaparinum natricumInj. 80 mg/0,8 ml33,600 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 345.1Enoxaparinum natricumInj. 100 mg/1 ml42,000 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 346.1Enoxaparinum natricumroztw. do wstrz. pods. lub do linii tętn. ukł. dial. 100 mg/1 ml - 3 ml126,000 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clexane 347.4Epirubicini hydrochloriduminj. 0,01 g42,560 BioepicynaInstytut Biotechn. i Antyb. Farmorubicin RD Farmorubicin PFS 348.4Epirubicini hydrochloriduminj. 0,05 g212,000 Bioepicyna inj. 0,01 gInstytut Biotechn. i Antyb. Farmorubicin RD Farmorubicin PFS 349.1Erythromycinumkaps. 0,25 g0,440 Erythromycinum tabl. powl. 0,2 gPolfa Tarchomin Eryc 350.2Estradioli valeras + Estrioli + Levonorgestrolumdraż.15,800/opak. (21 draż.) Cyclo-Progynova tabl.Schering AG Cyclo-Menorette 351.2Estradioli valeras + LevonorgestrelumDraż. 2 mg + 0,15 mg15,800/21 draż. Cyclo-Progynova tabl.Schering AG Klimonorm 352.2Estradioli Valeras + Medroxyprogesteroni acetastabl. białe 2 mg, tabl. niebieskie 2 mg + 10 mg15,800/21 draż. Cyclo-Progynova tabl.Schering AG Divina 353.2Estradioli valeras + NergestrelumDraż.15,800/21 draż. Cyclo-Progynova 354.3Estradiolumplaster 0,75 mg, plaster 2 mg; plaster 5 mg2,300 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 25 Estraderm MX 25 Oesclim 25 355.3Estradiolumplaster 4 mg, plaster 4,33 mg, plaster 1,5 mg, plaster 3,2 mg, plaster 10 mg2,650 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 50 Estraderm MX 50 Dermestril 50 Menorest 50 Oesclim 50 Systen (Systen 50) 356.3Estradiolumplaster 1,5 mg5,300 Dermestril 25Rottopharm Fem 7 357.3Estradiolumplaster 100 mcg, plaster 8,66 mg3,000 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 100 Estraderm MX 100 Dermestril 100 Menorest 100 Oesclim 100 358.3Estradiolumplaster 3,29 mg2,480 Dermestril 25Rottopharm Menorest 37,5 359.3Estradiolumplaster 6,57 mg2,830 Dermestril 25Rottopharm Menorest 75 360.3Estradiolumplaster 1,25 mg2,480 Dermestril 25Rottopharm Estroplast 40 361.3Estradiolumplaster 2,5 mg2,830 Dermestril 25Rottopharm Estroplast 80 362.3Estradiolum (Norethisteroni acetas + Estradiolum)system transderm. 3,2 mg (50 mcg/24 h) + 1,2 mg (170 mcg/24 h), plaster 50 mcg + (250 mcg + 50 mcg)6,800 Systen Sequi, Estracomb TTSJanssen Cilag, Novartis Systen Conti 363.2Estradiolum + Norethisteroni acetastabl.15,800/opak. (28 tabl.) Cyclo-Progynova tabl.Schering AG Trisequens Trisequens forte 364.3Estradiolum + Norethisteroni acetasTabl., tabl. powl.1,580 Activelle, KliogestNovo Nordisk 365.2Estradiolum comp.kaps. 0,6 mg; tabl. powl. 0,625 mg0,550 OestrofeminalMack Premarin 366.2Estradiolum comp.kaps. tabl. powl. 1,25 mg0,700 OestrofeminalMack Premarin 367.3Ethinylestradiolum + Levonorgestrelumtabl., draż.0,660 RigevidonRichter Gedeon Microgynon 21 Stediril 30 368.2Ethinylestradiolum + Norethisteronumtabl.0,600 SynphaseSearle Gestigen 369.4Ethosuximidumkaps. 0,25 g0,370 PetinimidGerot Pharmazeutika Suxinutin 370.4Etoposidumkaps. 0,05 g24,000 LastetNippon Kayaku Vepesid 371.4Etoposidumkaps. 0,1 g47,700 LastetNippon Kayaku Vepesid 372.4Etoposiduminj. 0,1 g/5 ml; konc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doustn. 0,1 g/5 ml41,300 Etoposid Ebewe (Etoposid-Knoll)Knoll Lastet Vepesid 373.4EtoposidumKonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,05 g/2,5 ml22,400 Etoposid-Ebewe (Etoposid-Knoll)Knoll 374.4EtoposidumKonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,2 g/10 ml80,000 Etoposid-Ebewe (Etoposid-Knoll)Knoll 375.4EtoposidumKonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,4 g/20 ml143,600 Etoposid-Ebewe (Etoposid-Knoll)Knoll 376.1Famotidinumtabl., tabl. powl. 0,02 g0,198 Famogast, UlfamidPolpharma, Pliva Kraków Fagastin 20 Novo-Famotidine Quamatel 377.1Famotidinumtabl., tabl. powl. 0,04 g0,328 Famotidine, Famogast, UlfamidJelfa SA, Pliva Kraków, Polpharma Fagastin 40 Novo-Famotidine Quamatel 378.3Felodipinumtabl. powl. 0,005 g0,589 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Plendil 379.3Felodipinumtabl. powl. 0,01 g0,795 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Plendil 380.3Fenofibratumkaps. 0,1 g0,322 GrofibratPolfa Grodzisk Fenoratio 100 Lipanthyl 381.3Fenofibratumkaps. 0,2 g0,966 Grofibrat kaps. 0,1 gPolfa Grodzisk Lipanthyl 200 M 382.4Fenoteroli hydrobromidumaerosol dozowany 200 mcg/dawkę 10 ml8,440 Salbutamol aerozol 0,1 mg/dawkę 20 ml (400 dawek)GlaxoWellcome Poznań Berotec 200 aerozol dozowany 383.4Fenoteroli hydrobromidumaerosol 100 mcg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,100 Salbutamol aerozol 0,1 mg/dawkę - 20 ml (400 dawek)GlaxoWellcome Poznań Berotec 100 (Berotec N 100) 384.2Fenoteroli hydrobromidumtabl. 0,005 g0,170 FenoterolGlaxoWellcome Poznań Partusisten 385.2Ferrosi chloridumkrople0,400/1 ml HemoferTerpol Ferro 66 386.2Ferrosi sulfasdraż. 50 mg Fe2+0,088 Hemofer prolongatumGlaxoWellcome Poznań Eisendragees-Ratiopharm 387.2Ferrosi sulfastabl. 325 mg0,140 Hemofer prolongatumGlaxoWellcome Poznań Ferro-Gradumet Sorbifer Durules 388.2Ferrosi sulfastabl. 525 mg0,220 Hemofer prolongatumGlaxoWellcome Poznań Ferro-Gradumet 389.2Ferrosi sulfasdraż. 125 mg0,077 Hemofer prolongatumGlaxoWellcome Poznań Resoferon 390.2Ferrosi sulfastabl. powl. retard 80 mg Fe2+0,120 Hemofer prolongatumGlaxoWellcome Poznań Tardyferon 391.4Fibrinolisinum, DeoxyrybonucleosumMaść 1 j., 666 j. - 25 g45,400 Fibrolan 392.4FiligrastimumInj., amp. - strzyk. 30 M.U.525,400 Neupogen 393.4FiligrastimumInj., amp. - strzyk. 48 M.U.840,600 Neupogen 394.2Fluconazolumkaps. 0,05 g2,350 FluconazolePliva Kraków Diflucan 395.2Fluconazolumkaps. 0,1 g4,486 FluconazolePliva Kraków Diflucan 396.2Fluconazolumkaps. 0,15 g5,823 Fluconazole kaps. 0,1 gPliva Kraków Diflucan 397.2Fluconazolumkaps. 0,2 g6,730 Fluconazole kaps. 0,1 gPliva Kraków Diflucan 398.2Fluconazolumsyrop 5 mg/1 ml - 150 ml35,000 FluconazolePliva Kraków Diflucan 399.2Flunisolidumzaw. do nosa 0,025 mg/dawkę (240 dawek)11,220 Budesonid aerosol do nosa (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Syntaris 400.4FluorouracilumInj. 0,25 g/5 ml; inj. 0,25 g/10 ml; roztw. do inj., wlewów doż. i dotętn. 250 mg/5 ml12,400 FluorouracilICN Pharmaceuticals 5-Fluorouracyl-Knoll 5-Fluorouracil Fluoroblastin 401.4Fluorouracilumroztw. di inj., wlewów doż. i dotętn. 500 mg/10 ml24,800 Fluorouracil inj. 0,25 g/5 mlICN Pharmaceuticals 5-Fluorouracyl-Knoll 402.4Fluorouracilumroztw. do inj., wlewów doż. i dotętn. 1000 mg/20 ml49,600 Fluorouracil inj. 0,25 g/5 mlICN Pharmaceuticals 5-Fluorouracyl-Knoll 403.4Fluoxetine hydrochloridetabl. powl. 0,01 g0,470 FluoksetynaAnpharm Seronil 404.4Fluoxetine hydrochloridekaps. 0,02 g, tabl. 0,02 g0,696 FluoxetinPolpharma Fluoksetyna Andepin Bioxetin Fluxin Prozac Seronil Deprexetin 405.4Flutamidumtabl. 0,25 g1,009 FlutamidAnpharm Flutacan Fugerel 406.2Fluticasoni propionaszaw. do nosa (120 dawek) - 10 ml4,700 Budesonid aerosol do nosa (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Flixonase 407.3Fluticasoni propionasKrem 0,05% - 15 g15,200 Cutivate 408.3Fluticasoni propionasKrem 0,05% - 30 g29,400 Cutivate 409.3Fluticasoni propionasKrem 0,05% - 50 g49,000 Cutivate 410.3Fluticasoni propionasmaść 0,005% - 15 g15,200 Cutivate 411.3Fluticasoni propionasmaść 0,005% - 30 g29,400 Cutivate 412.3Fluticasoni propionasmaść 0,005% - 50 g49,000 Cutivate 413.4Fluvastatynumkaps. 20 mg1,980 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lescol 414.4Fluvastatynumkaps. 40 mg2,580 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lescol 415.4Fluvoxamini maleastabl. powl. 50 mg0,420 Fluoxetin tabl. 0,02 gPolpharma Fevarin 416.4Fluvoxamini maleastabl. powl. 100 mg0,696 Fluoxetin tabl. 0,02 gPolpharma Fevarin 417.4Formeteroli fumarasinhal. proszkowy 4,5 mcg/dawkę - 60 dawek70,000 Foradil prosz. do inh. w kaps. 12 mcgNovartis OXIS Turbuhaler 418.4Formeteroli fumarasinhal. proszkowy 9 mcg/dawkę - 60 dawek140,000 Foradil prosz. do inh. w kaps. 12 mcgNovartis OXIS Turbuhaler 419.4Formeteroli fumarasProszek do inh. w kaps. 12 mcg2,300 Foradil 420.2Furaginumtabl. 0,05 g0,263 FuraginumAdamed Furagin 421.1,4Furosemidumtabl. 0,04 g0,080 FurosemidPolpharma Desal 422.1,4Furosemiduminj. 0,02 g/2 ml0,950 FurosemidPolpharma Desal 423.4Gabapentinumkaps. 100 mg1,400 Neurontin 424.4Gabapentinumkaps. 300 mg3,190 Neurontin 425.4Gabapentinumkaps. 400 mg4,250 Neurontin 426.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,45 g0,332 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPliva Kraków Elmogan Gemfibral Gevilon Lipozil Afibrozil 427.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,6 g0,498 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPliva Kraków Elmogan 428.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,3 g0,250 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPliva Kraków Gemfibral 429.2Gentamicini sulfasinj. 0,01 g/1 ml0,560 Gentamycin inj. 0,02 g/2 mlPolfa Tarchomin Gentamycin Gentamicin 430.2Gentamicini sulfasinj. 0,02 g/2 ml0,930 GentamicinPolfa Tarchomin 431.2Gentamicini sulfasinj. 0,04 g/1 ml, inj. 0,04 g/2 ml0,810 GentamicinKrka Gentamycin Garamycin 432.2Gentamicini sulfasinj. 0,08 g/2 ml0,970 GentamicinKrka Gentamycin Gentamicin Ratiopharm 80 433.2Gentamicini sulfaskrople do oczu 5 mg/ml - 5 ml1,900 GentamicinPolfa Warszawa Gentamytrex 434.2Gentamicini sulfasmaść do oczu 3 g3,500 GentamicinGlaxoWellcome Poznań Gentamycin 435.4Glibenclamidumtabl. 1,75 mg0,024 Euclamin tabl. 0,005 gPolpharma Mininil 1,75 436.4Glibenclamidumtabl. 3,5 mg0,040 Euclamin tabl. 0,005 gPolpharma Mininil 3,5 437.4Gliclazidumtabl. o zmod. uwaln. 30 mg0,270 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Diaprel MR 438.4Gliclazidumtabl. 0,08 g0,270 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Glinormax Diabezid Diaprel Diabrezide Diabezidum 439.4Glimepiridumtabl. 1 mg0,320 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Amaryl 1 440.4Glimepiridumtabl. 2 mg0,540 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Amaryl 2 441.4Glimepiridumtabl. 3 mg0,720 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Amaryl 3 442.4Glimepiridumtabl. 4 mg0,900 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Amaryl 4 443.4Glimepiridumtabl. 6 mg1,090 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Amaryl 6 444.4Glipizidumtabl. 0,005 g0,270 AntidiabKrka Minidiab Glibenese Glipizide BP 445.4Glipizidumtabl. 0,005 g0,540 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Glibenese GITS 446.4Gilipizidumtabl. 0,01 g1,080 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Glibenese GITS 447.4Glipolamidtabl. 0,3 g0,270 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Glipolamid 448.4Gliquidonumtabl. 0,03 g0,270 Antidiab tabl. 0,005 gKrka Glurenorm 449.1Glyceroli trinitrasaerozol 0,4 mg/dawkę (180 dawek)17,500 Nitromint 450.1Glyceroli trinitrasaerozol do stos. podj. 0,4 mg/dawkę (200 dawek)19,500 Nitromint aerozolEgis Trimonit 451.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 500 j.m.5,840 Biogonadyl (Biogonadyl 500)Biomed Lublin Pregnyl Profasi 452.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 2000 j.m.16,700 Biogonadyl (Biogonadyl 2000)Biomed Lublin Profasi 453.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 1000 j.m.11,270 Biogonadyl inj. 2000 j.m.Biomed Lublin Profasi 454.2Gonadotrophinum chorionicuminj. 1500 j.m.13,990 Biogonadyl inj. 2000 j.m.Biomed Lublin Pregnyl 455.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 5000 j.m.33,000 PregnylOrganon Profasi 456.2Gonadotrophinum chorionicumliofil. 10000 j.m.74,000 ProfasiSerono 457.4Goserelinuminj. 3,6 mg904,000 Lucrin Depot liof. do inj.Abbott Zoladex Depot 458.4Goserelinumimplant podskórny 10,8 mg2.712,000 Lucrin Depot liof. do inj.Abbott Zoladex LA 459.4Granisetroni hydrochloridumtabl. powl. 0,001 g21,128 Atossa tabl. 0,008 gAnpharm Kytril 460.3Griseofulvinumtabl. 0,125 g0,360 GricinAsta Medica Griseofulvin forte Griseofulvin-M 461.3,4Haloperidoluminj. 0,005 g/1 ml0,639 HaloperidolPolfa Warszawa Haldol Haloperidol-Ratiopharm 5 462.3,4Haloperidolumkrople, płyn 0,002 g/1 ml - 15 ml4,260 Haloperidol krople 0,002 g/1 ml - 10 mlUnia Apo-Haloperidol Haldol 463.3,4Haloperidolumkrople 0,002 g/1 ml - 30 ml7,040 Haloperidol krople 0,002 g/1 ml - 10 mlUnia Haloperidol-Ratiopharm 464.3,4Haloperidolumtabl. 0,0005 g0,080 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Apo-Haloperidol 465.3,4Haloperidolumtabl. 0,001 g0,136 HaloperidolPolfa Warszawa Apo-Haloperidol 466.3,4Haloperidolumtabl. 0,0015 g0,190 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Haloperidol 467.3,4Haloperidolumtabl. 0,002 g0,240 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Apo-Haloperidol Haldol 468.4Haloperidolumkrople 0,01 g/ml - 30 ml21,100 Haloperidol krople 0,002 g/ml - 10 mlUnia Haldol 469.4Haloperidolumpłyn 0,05 g/1 ml - 1 ml; inj. 0,05 g/1 ml5,680 DecaldolPolfa Warszawa Haloperidol Decanoat 470.3Hydrocortisoni butiraskrem 15 g2,400 Laticort 0,1%Jelfa S.A. Locoid 471.3Hydrocortisoni butiraskrem 30 g4,800 Laticort 0,1% krem - 15 gJelfa S.A. Locoid 472.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 30 g4,800 Laticort maść 0,1% - 15 gJelfa S.A. Locoid Lipocrem 473.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 100 g13,200 Laticort maść 0,1% - 15 gJelfa S.A. Locoid Lipocrem 474.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 15 g2,400 LaticortJelfa S.A. Locoid Lipocrem 475.3Hydrocortisoni butiraslotio 0,1% 30 ml6,000 Laticort 0,1% (Laticort) lotio 0,1% - 20 mlJelfa S.A. Locoid 476.3Hydrocortisoni butiraslotio 0,1% 20 ml6,380 Laticort 0,1% (Laticort)Jelfa S.A. Locoid 477.3Hydrocortisoni butirasemulsja 0,1% 30 g9,580 Laticort 0,1% lotio 0,1% 20 mlJelfa S.A. Locoid Crelo 478.1Hydroxyprogesteroni caproasinj. 0,25 g/2 ml, inj. 0,25 g2,202 KaprogestJelfa S.A. Proluton-Depot 479.3Hyoscini butylbromidumdraż. 0,01 g0,186 ScopolanHerbapol Wrocław Buscopan 480.3Hyoscini butylbromiduminj. 0,02 g/1 ml1,260 BuscolysinSopharama Buscopan 481.3Hyoscini butylbromidumczopek 0,01 g0,460 ScopolanHerbapol Wrocław Buscopan 482.3Hyoscini butylbromidumczopek 0,075 g0,350 Scopolan czopek 0,01 gHerbapol Wrocław Buscopan 483.1Ibuprofenumgran. mus. 200 mg/2,1 g gran.0,105 Ibuprofen draż. 0,2 gPolfa Pabianice Nurofen 484.1Ibuprofenumtabl. o przedł. dział. 0,6 g0,210 Ibuprofen draż. 0,2 gPolfa Pabianice Ibumetin retard (Ibumetin) 485.1Ibuprofenumdraż., tabl. powl. 0,2 g0,105 IbuprofenPolfa Pabianice Ibuprom Nurofen 486.4Ifosfamiduminj. 0,5 g, inj. 0,5 g/24 ml47,730 Macdafen (Macdafen 0,5)Instytut Farmaceutyczny Holoxan 487.4Ifosfamiduminj. 1 g, inj. 1 g/24 ml93,930 Macdafen (Macdafen 1)Instytut Farmaceutyczny Holoxan 488.4IfosfamidumInj. 0,2 g21,480 Macdafen 0,5 inj. 0,5 g/24 mlInstytut Farmaceutyczny Holoxan 489.4IfosfamidumInj. 2 g; inj. 2 g/50 ml140,890 Macdafen (Macdafen 2)Instytut Farmaceutyczny Holoxan 490.3,4Imipramini hydrochloridumdraż. 0,01 g0,056 ImipraminPolpharma Melipramin 491.3,4Imipramini hydrochloridumdraż. 0,025 g0,072 ImipraminPolpharma Melipramin 492.3,4Imipramini hydrochloriduminj. 0,025 g/2 ml1,186 ImipraminPolpharma Melipramin 493.3Indapamidumtabl. powl. 2,5 mg0,501 IndapsanSanofi-Biocom Arifon 494.3Indapamidumtabl. o powoln. uwaln. 1,5 mg0,501 Indapsan tabl. powl. 2,5 mgSanofi-Biocom Tertensif SR 495.4Insulinum lispruminj. 40 j.m./1 ml - 10 ml40,500 Humulin R, Humulin N, Humulin L, Humulin U inj. 40 j.m./1 ml - 10 mlEli Lilly Humalog 496.4Insulinum lispruminj., zaw. do wstrzyk. 100 j.m./1 ml - 10 ml101,000 Humulin R, Humulin N, Humulin L, Humulin U inj. 100 j.m./1 ml - 10 mlEli Lilly Humalog Humalog Mix 25 497.4Insulinum lispruminj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml17,300 Humulin R, Humulin N, Humulin M1, Humulin M2 Humulin M3, Humulin M4 inj. 100 j.m./1 ml - 1,5 mlEli Lilly Humalog 498.4Insulinum lispruminj., zaw. do wstrzyk., roztw. do wstrzyk. 100 j.m./1 ml - 3 ml34,600 Humulin R, Humulin N, Humulin M1, Humulin M2, Humulin M3, Humulin M4 inj. 100 j.m./1 ml - 3 mlEli Lilly Humalog Humalog Mix 25 Humalog Pen Humalog Mix 50 Humalog Mix 25 Pen Humalog Mix 50 Pen Humalog Mix 25 Humaject 499.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 40 j.m./1 ml - 10 ml; zaw. do inj. 40 j.m./1 ml - 10 ml40,500 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna) Insulin Insulatard HM Insulin Monotard HM (biosyntetyczna ludzka z cynkiem) Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna) Insulin Ultratard HM Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Basal 500.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 10 ml101,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna) Insulin Insulatard HM Insulin Monotard HM Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna) Insulin Ultratard HM 501.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkiezaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 5 ml; zaw. do wstrzyk. dom. lub podsk. 100 j.m. - 5 ml50,400 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Comb 15/85 Insuman Comb 50/50 Insuman Basal 502.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml; zaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml17,300 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insulin Actrapid HM Penfill Insulin Insulatard HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM Penfill Insulin Mixtard 30 HM Penfill Insulin Mixtard 20 HM Penfill Insulin Mixtard 40 HM Penfill Insulin Mixtard 50 HM Penfill Insulin Actrapid NovoLet Insulin Mixtard 30 NovoLet Insulin Insulatard NovoLet 503.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 3 ml; zaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 3 ml; zaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 3 ml34,600 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insulin Actrapid HM Penfill Insulin Insulatard HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM Penfill Insulin Mixtard 30 HM Penfill Insulin Mixtard 20 HM Penfill Insulin Mixtard 40 HM Penfill Insulin Mixtard 50 HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM NovoLet Insulin Mixtard 20 HM NovoLet Insulin Mixtard 40 HM NovoLet Insulin Mixtard 50 HM NovoLet Insulin Actrapid NovoLet Insulin Mixtard 30 NovoLet Insulin Insulatard NovoLet Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Comb 15/85 Insuman 50/50 Insuman Basal Humaject M1 Humaject M2 Humaject M3 Humaject M4 Humaject M5 Humaject N Humaject R Humulin R Pen Humulin M3 Pen Humulin N Pen 504.2Ipratropii bromidumaerosol 0,02 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)30,000 AtroventBoehringer Ing. 505.3Ipratropii bromidum + Fenoterolumaerosol 15 ml32,000 Berodual aerosolBoehringer Ing. Berodual 506.1Isosorbidi dinitrastabl. podjęz. 0,0025 g0,035 Sorbonit 5 tabl. 0,005 gArgon Isodinit 507.1Isosorbidi dinitrastabl. 0,005 g0,059 Sorbonit 5Argon Apo-ISDN S/L (Apo-ISDN 5) Cornilat Isoket 5 508.1Isosorbidi dinitrastabl., tabl. podjęz. 0,01 g0,062 SorbonitArgon Apo-ISDN (Apo-ISDN 10) Cornilat Isodinit Vasorbate 509.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział. 0,02 g0,088 Sorbonit prolongatumArgon Isodinit Isoket retard 20 Iso-Mack retard Maycor Retard 20 510.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 0,04 g0,106 Sorbonit prolong., Cardonit prolongatum 40Argon, Polfa Warszawa Isoket Retard 40 Iso-Mack Retard 40 mg Iso-Mack Retard Maycor Retard 40 511.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 0,06 g0,109 Cardonit prolongatum 60Polfa Warszawa Iso-Mack retard Maycor Retard 60 512.1Isosorbidi dinitraskaps. retard 0,12 g0,170 Cardonit prolongatum tabl. 0,08 gPolfa Warszawa Isoket retard 120 513.2Isosorbidi dinitrasaerosol 1,25 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)20,160 Aerosonit aerozol 18 ml (200 dawek)GlaxoWellcome Poznań Isoket 514.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,01 g0,094 Effox 10, Mononit (Mononit 10)Schwarz Pharma, Sanofi-Biocom 515.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,02 g0,178 Effox 20, Mononit (Mononit 20)Schwarz Pharma, Sanofi-Biocom Isomonit 20 516.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,04 g0,284 Isomonit 40Hexal Mononit (Mononit 40) Effox 40 517.1Isosorbidi mononitraskaps. o przedł. uwaln. 20 mg0,230 Mononit 20 retard tabl. 0,02 gSanofi-Biocom Etimonis 518.1Isosorbidi mononitraskaps., tabl. o powol. uwaln.; kaps. o przedł. dział; tabl. o przedł. uwaln., kaps. o przedł. uwaln. 0,04 g0,366 Mononit 60 retard tabl. 0,06 gSanofi-Biocom Corangin (Corangin 40) Izonit prolongatum 40 Olicard 40 retard Etimonis 519.1Isosorbidi mononitraskaps., tabl., tabl. o powol. uwaln.; kaps. o przedł. dział., kaps. o przedł. uwaln. 0,06 g0,458 Mononit 60 retardSanofi-Biocom Corangin (Corangin 60) Olicard 60 retard Etimonis 520.1Isosorbidi mononitrastabl. 0,1 g0,687 Mononit 60 retard tabl. 0,06 gSanofi-Biocom Mono Mack Depot 521.3Isradipinumtabl. 2,5 mg, kaps. 2,5 mg0,360 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lomir Lomir SRO 522.3Isradipinumkaps. 5 mg0,589 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lomir SRO 523.3Kalii iodidumtabl. powl. 0,1 mg; tabl. 130,8 mcg0,052 JodostinPolpharma Jodid 100 524.3Kalii iodidumtabl. powl. 0,2 mg; tabl. 261,6 mcg, tabl. 200 mcg0,077 JodostinPolpharma Jodid 200 Iodox 525.3Kalii iodidumtabl. 654 mcg KJ = 500 mcg jodu0,154 Jodostin tabl. powl. 0,2 mgPolpharma Jodid 500 526.2Ketoconazolumtabl. 0,2 g1,060 KertokonazolAnpharm Ketozol Nizoral Oronazol 527.2Ketoconazolumglob. 0,4 g2,030 Ketokonazol tabl. 0,2 gAnpharm Ketozol Nizoral 528.2Ketoprofeninj. 0,1 g/2 ml0,970 KetonalLek Profenid 529.2Ketoprofentabl. 0,025 g0,130 Ketonal kaps. 0,05 gLek Toprec 530.2Ketoprofenkaps. 0,05 g0,230 ProfenidLek Ketonal 531.2Ketoprofentabl. powl. 0,1 g0,490 Ketonal forteLek Profenid 532.2Ketoprofentabl. o zmod. uwaln. 150 mg0,650 Ketonal forte tabl. powl. 0,1 gLek Bi-Profenid 533.2Ketoprofenprolong.tabl. powl.; tabl. o przedł. dział., kaps. o przedł. uwaln. 0,2 g0,810 Ketonal forte tabl. powl. 0,1 gLek Febrofen Profenid prolongatum Profenid 534.3Ketotifeni hydrofumarassyrop 0,02 g/100 ml, syrop 1 mg/5 ml - 100 ml, syrop 0,2 mg/1 ml5,960 KetotifenPolfa Warszawa Ketof Zaditen 535.3Ketotifeni hydrofumarassyrop 1 mg/5 ml - 200 ml8,940 Ketotifen syrop 0,02 g/100 mlPolfa Warszawa Ketof 536.3Ketotifeni hydrofumaraskaps., tabl. 0,001 g0,132 Ketotifen, PozitanPolfa Warszawa, GlaxoWellcome Poznań Ketof Zaditen 537.3Ketotifeni hydrofumarastabl. powl. 0,002 g0,250 Ketotifen, Pozitan tabl. 0,001 gPolfa Warszawa, GlaxoWellcome Poznań Zaditen SRO 538.3KolagenazaMaść 1,2 j./g - 20 g57,200 Iruxol Mono 539.4Lacidipinumtabl. powl. 2 mg0,353 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lacipil 540.3Lacidipinumtabl. powl. 4 mg0,589 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lacipil 541.4Lamotriginumtabl. do sporz. zaw. doustn. 5 mg0,490 Sabril, Gabitril, Neurontin, TopamaxHoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom, Parke Davis, Janssen-Cilag Lamictal S 542.4Lamotriginumtabl. 25 mg; tabl. do sporz. zaw. doustn. 25 mg1,650 Sabril, Gabitril, Neurontin, TopamaxHoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom, Parke Davis, Janssen-Cilag Lamictal Lamictal S 543.4Lamotriginumtabl. 50 mg3,200 Sabril, Gabitril, Neurontin, TopamaxHoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom, Parke Davis, Janssen-Cilag Lamictal 544.4Lamotriginumtabl. 100 mg; tabl. do sporz. zaw. doustn. 100 mg6,200 Sabril, Gabitril, Neurontin, TopamaxHoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom, Parke Davis, Janssen-Cilag Lamictal Lamictal S 545.3LansoprazolumKaps. 0,03 g3,626 Polprazol kaps. 0,02 gPolpharma Lanzul 546.4LenogrestimumLiof. do inj. podsk. i inj. doż. 33,6 MIU528,000 Granocyte 34 547.4LetrozoleTabl. powl. 2,5 mg23,300 Femara 548.4Leuprolelini acetasMikrosfery do sp. zaw. do wstrzyk. dom. lub podsk. 11,25 mg2712,000 Lucrin Depot 549.4Leuprolelini acetasliof. do inj. o przedł. dział. 3,75 mg904,000 Lucrin Depot 550.4Levodopum + Carbidopumtabl. 100 mg/25 mg, tabl. 125 mg0,405 Poldomet 100Polpharma Nakom Mite 551.4Levodopum + Carbidopumtabl. o kontr. uwaln. 100 mg/25 mg0,490 Poldomet 100 tabl. 100 mg/25 mgPolpharma Sinemet CR 100/25 552.4Levodopum + Carbidopumtabl. 275 mg, tabl. 250 mg/25 mg0,582 Poldomet 250Polpharma Nakom Isicom Pardopa Sinemet 553.4Levodopum + CarbidopumTabl. 250 mg0,590 Poldomet 250 tabl. 250 mg/25 mgPolpharma Sinemet CR 50/200 554.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 25 mcg0,116 Eferox 25Hexal Euthyrox 25 Letrox 25 Thyrax Duotab 555.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 50 mcg0,136 Eferox 50Hexal Eltroxin Euthyrox Letrox 50 556.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 75 mcg0,144 Eferox 75Hexal Euthyrox 75 557.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 100 mcg0,150 Eferox 100Hexal Eltroxin Euthyrox 100 Letrox 100 Levoroxin Thyrax Duotab Vobenol 558.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 125 mcg0,160 Eferox 125Hexal Euthyrox 125 559.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 150 mcg0,170 Eferox 150Wyeth-Lederle Euthyrox 150 Thyrax Duotab 560.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 175 mcg0,190 Eferox 150 tabl. powl. 150 mcgHexal Euthyrox 175 561.4Levothyroxinum natricumtabl. 200 mcg0,204 Eferox 150 tabl. powl. 150 mcgHexal Euthyrox 200 562.3Lisinoprilumtabl. 0,005 g0,830 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 563.3Lisinoprilumtabl. 0,01 g1,410 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 564.3Lisinoprilumtabl. 0,02 g1,680 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 565.4Lofenalacproszek 450 g59,400 LofenalacPolfa Kutno 566.4Lomustinumtabl., kaps. 0,04 g3,478 LomustinumInstytut Farmaceutyczny Cecenu 567.1Loperamidi hydrochloridumkaps., tabl. 0,002 g0,299 LoperamidPolfa Warszawa Dissenten Imodium 568.3Loratidinumtabl. 0,01 g1,078 Loratadyna, LoratineTerpol, Galena Flonidan Claritine Rotadin 569.3Loratidinumsyrop 1 mg/1 ml - 120 ml, zaw. 1 mg/1 ml - 120 ml13,600 Loratine syrop 100 mlTerpol Flonidan Claritine 570.4Lovastatinumtabl. 20 mg1,720 Vasilip tabl. 20 mgKrka Lovastin Anlostin Lovastatinum Mevacor 571.2Lynestrenolumtabl. 0,005 g0,320 OrgametrilOrganon Endometril 572.1Medroxyprogesteroni acetasinj. 0,5 g/3,3 ml inj. 0,5 g/2,5 ml18,100 Depo-Provera 500, FarlutalPharmacia-Upjohn 573.1Medroxyprogesteroni acetasinj. 1 g/5 ml, inj. 1 g/6,7 ml29,900 Depo-Provera 1000, FarlutalPharmacia-Upjohn 574.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,25 g2,550 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Farlutal 575.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,1 g0,850 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 576.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,5 g4,240 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera Farlutal 500 577.1Medroxyprogesteroni acetasgran. 200 mg/4 g2,100 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 578.1Medroxyprogesteroni acetasgran. 500 mg/10 g4,050 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 579.1Medroxyprogesteroni acetasgran. 1 g/10 g7,300 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 580.3Medroxyprogesteroni acetasTabl. 5 mg0,560 ProveraPharmacia&Upjohn Gestomikron 581.3Medroxyprogesteroni acetasTabl. 10 mg0,970 ProveraPharmacia&Upjohn Gestomikron 582.4Megestroli acetastabl. 0,04 g2,130 Megace 583.4Megestroli acetastabl. 0,16 g8,530 Megace 584.4Megestroli acetaszaw. doustna 40 mg/ml - 120 ml280,000 Megace 585.4Megestroli acetaszaw. doustna 40 mg/ml - 240 ml560,000 Megace 586.4Megestroli acetaszaw. doustna 40 mg/ml - 480 ml1120,000 Megace 587.4Mercaptopurinumtabl. 0,05 g0,730 MercaptopurinVIS Katowice Puri-Nethol 588.4Mesalazynumtabl. powl., tabl. dojel. 0,25 g0,655 JucolonAnpharm Salozinal (Salofalk) Salofalk 250 589.4Mesalazynumtabl. o powol. uwal., tabl. dojel. 0,5 g1,114 Jucolon tabl. powl. 0,25 gAnpharm Salofalk 500 Pentasa 590.4Mesalazynumczopek 0,25 g1,670 Salofalk Mesalazyna 591.4Mesalazynumczopek 500 mg3,340 Salofalk 500 592.4Mesalazynumczopek 1 g6,680 Pentasa 593.3,4Mesnumaerosol do nosa 12,5 ml14,820 MistrabronGlaxoWellcome Poznań Mucofluid 594.2,4Mesnumpłyn do inh. lub wlewań 0,6 g/3 ml3,780 MistrabronPliva Kraków 595.4Mesnuminj. 0,2 g/2 ml1,671 Anti-UronPliva Kraków Uromitexan 596.4Mesnuminj. 0,4 g/4 ml2,760 Anti-Uron inj. 0,2 g/2 mlPliva Kraków Uromitexan 597.4Metformini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 500 mg0,193 MetforminPolfa Kutno Metformax 500 Siofor 598.4Metformini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 850 mg0,330 Metformin tabl. 850 mgPolfa Kutno Metformax 850 Siofor 599.1,4Methotrexatumtabl. 2,5 mg0,270 TrexanOrion Methotrexat Methotrexate Methotrexat-Knoll 2,5 600.4Methotrexatumfiol. 0,005 g; inj. 0,005 g; inj. 0,005 g/1 ml2,910 MethotrexatLachema Methotrexate Methotrexate-Ebewe (Methotrexat-Knoll) Trexan 601.4Methotrexatumfiol. 0,02 g; inj. 0,02 g/2 ml7,860 Methotrexat, MethotrexateLachema, Rhone Poulenc Rorer 602.4Methotrexatumfiol. 0,05 g; inj. 0,05 g; inj. 0,05 g/5 ml, inj. 50 mg/2 ml8,150 Methotrexate-Ebewe, (Methotrexat-Knoll)Knoll Methotrexat Methotrexate Trexan 603.4Methotrexatumfiol. 0,5 g; inj. 0,5 g/5 ml, inj. 25 mg/2 ml - 20 ml, inj. 0,5 g/20 ml53,400 Trexan, MethotrexateOrion, Rhone Poulenc Rorer Methotrexate-Ebewe (Methotrexat-Knoll) Methotrexat 604.4Methotrexatuminj. 1 g; inj. 1 g/10 ml; inj. 1 g/20 ml, inf. 1,0 g/40 ml105,000 Methotrexate-Ebewe (Methotrexate-Knoll)Knoll Methotrexat 605.4MethotrexatumInj. 5 g/200 ml; fiol. 5 g/50 ml511,000 Methotrexate-Ebewe (Methotrexate-Knoll)Knoll Methotrexat 606.4MethotrexatumInj. 0,01 g/ml5,140 Methotrexate-Ebewe (Methotrexate-Knoll) 607.1,4MethotrexatumTabl. 5 mg0,930 Methotrexat tabl. 10 mgLachema Metotrexat-Knoll 5 608.1,4MethotrexatumTabl. 0,01 g1,310 MethotrexatLachema Metotrexat-Knoll 10 609.4Methoxsalenumkaps., tabl. 0,01 g0,490 OxsoralenGerot Pharmazeutika Meladinine 610.2Methyldopumtabl. 0,25 g0,256 Dopanol, MethyldopaPolfa Grodzisk, Polfa Kutno Dopegyt 611.1Methylprednisoloni acetastabl. 4 mg0,176 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Metypred 612.1Methylprednisoloni acetastabl. 16 mg0,704 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Metypred 613.1Methylprednisolonumtabl. 4 mg0,176 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 614.1Methylprednisolonumtabl. 16 mg0,704 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 615.1Methylprednisolonumtabl. 32 mg1,408 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 616.2Methylprednizoloni acetasinj. 0,04 g/1 ml6,700 Depo MedrolJelfa SA Depo Medrol z lidocainą 617.1Metildigoxinumtabl. 0,1 mg0,128 Digoxin tabl. 0,25 mgPolfa Kutno, Polfa Warszawa Bemecor Lanitop 618.1Metildigoxinuminj. 0,2 mg/2 ml0,960 Digoxin inj. 0,5 mg/2 mlPolfa Warszawa Bemecor Lanitop 619.1Metildigoxinumkrople 0,6 mg/1 ml0,290 za 1 ml Digoxin BM tabl. 0,1 mgPolfa Kutno Lanitop Bemecor 620.4Metipranolumkrople do oczu 0,1% - 5 ml3,440 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Betamann 621.4Metipranolumkrople do oczu 0,3% - 5 ml4,530 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betamann 622.1,4Metoclopramidi hydrochloridumtabl. 0,01 g0,030 MetoclopramidumPolpharma Cerucal 623.1,4Metoclopramidi hydrochloriduminj. 0,01 g/2 ml0,774 MetoclopramidumPolpharma Cerucal 6241Metoprololi tartrastabl. 0,05 g0,070 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard Metohexal 50 Metoprolol 625.1Metoprololi tartrastabl. 0,1 g0,116 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard Metohexal 100 Metoprolol Betaloc 626.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,2 g0,220 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard prolongatum Metoprolol prolongatum Betaloc ZOK 200 627.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,05 g0,080 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Betaloc ZOK 50 628.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,1 g0,132 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Betaloc ZOK 100 629.3Mexiletini hydrochloridumkaps. 0,2 g0,484 MexicordPolfa Grodzisk Mexitil 630.3Mexiletini hydrochloridumkaps. 0,1 g0,290 Mexicord kaps. 0,2 gPolfa Grodzisk Katen 631.3Mexiletini hydrochloridumretard kaps. 0,36 g0,970 Mexicord kaps. 0,2 gPolfa Grodzisk Mexitil Depot 360 mg 632.4Mianserini hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,394 MianserinJelfa Norserin Lerivon Miansan 633.Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,02 g0,788 Mianserin tabl. powl. 0,01 gJelfa Norserin 634.4Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,03 g1,180 Mianserin tabl. powl. 0,01 gJelfa Norserin Lerivon Miansan 635.4Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,06 g2,360 Mianserin tabl. powl. 0,01 gJelfa Lerivon 636.2Miconazoli nitrasglob., tabl. dopochw. 0,1 g0,567 Gyno-FemidazolPolfa Grodzisk Gyno-Daktarin 637.4MoclobemidumTabl. powl. 0,15 g1,300 Aurorix RocheRoche Mocloxil 638.4MolgramostimumInj. 150 mcg275,000 Leucomax 639.4MolgramostimumInj. 300 mcg551,000 Leucomax 640.4MolgramostimumInj. 400 mcg734,000 Leucomax 641.1Molsidominumtabl. 0,002 g0,086 MolsidominaPolfa Warszawa Corvaton 642.3Mometasoni furoaskrem 0,1% - 15 g15,200 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% (Elocom) 643.3Mometasoni furoasmaść 0,1% - 15 g15,200 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% (Elocom) 644.3Mometasoni furoaspłyn 1% - 20 ml20,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% 645.4Montelukast sodiumtabl. powl. 10 mg8,080 Accolate tabl. powl. 20 mgZeneca Singulair 10 646.4Montelukast sodiumTabl. do żucia 5 mg8,080 Accolate tabl. powl. 20 mgZeneca Singulair 5 647.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln., kaps. retard 10 mg1,160 Doltar, Vendal, M-EslonNycomed, Lannacher, Ethypharm MST-Continus Skenan 648.4Morphini sulfaskaps. o przedł. uwaln. 20 mg1,600 Doltar, Vendal, Nycomed, Lannacher, Kapanol 649.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln., kaps. retard 30 mg1,850 Skenan, M-EslonBristol Myers Squibb, Ethypharm Doltar Vendal MST-Continus 650.4Morphini sulfaskaps. o przedł. uwaln. 50 mg3,150 Doltar, Vendal, Nycomed, Lannacher, Kapanol 651.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln., kaps. retard 60 mg3,500 Skenan, M-EslonBristol Myers Squibb, Ethypharm Doltar Vendal MST-Continus 652.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln., kaps. o przedł. uwaln., kaps. retard 100 mg5,700 Doltar, Vendal, Skenan, M-EslonNycomed, Lannacher, Bristol Myers Squibb, Ethypharm MST-Continus Kapanol 653.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., 200 mg10,500 VendalLannacher MST-Continus 654.1Nadroparinum calcicuminj. 2850 j.m./0,3 ml11,970 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Fraxiparine 655.1Nadroparinum calcicuminj. 3800 j.m./0,4 ml16,000 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Fraxiparine 656.1Nadroparinum calcicuminj. 7600 j.m./0,8 ml31,900 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Fraxiparine 657.1Nadroparinum calcicuminj. 5700 j.m./0,6 ml23,700 Fraxiparine 658.1Nadroparinum calcicuminj. 9500 j.m./1 ml39,900 Fraxiparine inj. 5700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Fraxiparine 659.2Naproxenumtabl. 0,125 g0,230 Naproxen tabl. 0,25 gPolfa Pabianice Apo-Naproxen (Apo-Naproxen 125) 660.2Naproxenumtabl., tabl. dojel. 0,25 g0,380 NaproxenPolfa Pabianice Apo-Naproxen (Apo-Naproxen 250) Naprosyn Sanaprox 661.2Naproxenumtabl., tabl. dojel. 0,5 g0,815 NaproxenPolfa Pabianice Sanaprox 662.2Naproxenum natricumtabl. 0,275 g0,380 Naproxen tabl. 0,25 gPolfa Pabianice Anapran Apranax 663.2Naproxenum natricumtabl. 0,550 g0,815 Naproxen tabl. 0,5 gPolfa Pabianice Anapran Apranax 664.4Natrii clodronaskaps. 400 mg8,200 BonefosLeiras Lodronat 665.4Natrii clodronaskonc. do wlewów 60 mg/ml - 5 ml; inj. 300 mg89,500 BonefosLeiras Lodronat 666.4Natrii cromoglicaskaps. 0,02 g. kaps. do inh. 0,02 g0,600 CromolynOrion Intal 667.4Natrii cromoglicasaerosol 5 mg/dawkę - 112 dawek22,000 Cromogen Inhaler (200 dawek), Cropoz aerosol (150 dawek)Norton, GlaxoWellcome Poznań Intal 668.4Natrii cromoglicasaerosol 5 mg/dawkę - 224 dawek67,200 Cromolyn kaps. do inh. 0,02 gOrion Cromogen EB 669.4Natrii cromoglicasroztw. do inh. 20 mg/2 ml; roztw. do rozpyl. 20 mg/2 ml - amp.1,240 CromohexalHexal Intal 670.2Natrii cromoglicasaerosol 2% - 26 ml, aerosol do nosa 2,6 mg/dawkę - 15 ml, 28 ml, aerozol 20 mg/ml - 30 ml0,804/1 ml Cromosol aerosol 2,6 mg/dawkę - 28 ml, Cromohexal aerosol 20 mg/ml - 30 ml ICN Polfa Rzeszów, Norton Lomusol Vividrin 671.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 10 ml, krople do oczu 20 mg/ml - 10 ml; 2x5 ml6,900 Polcrom, CromohexalPolfa Warszawa, Hexal Cromosol Lecrolyn 2% Vividrin 672.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 0,5 ml0,350 Polcrom krople do oczu 2% - 2x5 mlPolfa Warszawa Cromohexal 673.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 13,5 ml8,625 Polcrom krople do oczu 2% - 2x5 mlPolfa Warszawa Hay-Crom Opticrom 674.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 5 mg/0,25 ml0,210 Polcrom krople do oczu 2%Polfa Warszawa Lecrolyn 2% 675.4Natrii cromoglicasAerozol 1 mg/dawkę18,400 Taleum 676.3Natrii hyaluronasinj. 0,02 g/2 ml195,000 HyalganFidia 677.4Natrii pomidronasSucha subst. do inj. 15 mg188,500 Aredia 678.4Natrii pomidronasSucha subst. do inj. 30 mg377,000 Aredia 679.4Natrii pomidronasLiof. do sporz. roztw. do wlewów doż. 60 mg720,000 Aredia 680.4Natrii pomidronasLiof. do sporz. roztw. do wlewów doż. 90 mg1.080,000 Aredia 681.4Natrii valproastabl. dojel. 150 mg0,250 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Orfiril 150 682.4Natrii valproastabl. powl. 0,2 g0,300 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Depakine (Depakine 200) Sodium valproate 683.4Natrii valproastabl., tabl. powl., tabl. dojel. 0,3 g0,390 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Apilepsin Depakine Orfiril 300 684.4Natrii valproastabl. dojel. o przedł. dział. 0,3 g0,470 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Orfiril 300 retard 685.4Natrii valproastabl. powl. 0,5 g0,620 Convulex kaps. 0,5 gGerot Pharmazeutica Depakine 686.4Natrii valproastabl. dojel. 0,6 g0,680 Convulex kaps. 0,5 gGerot Pharmazeutica Orfiril 600 687.4Natrii valproasRoztw. doustny 300 mg/5 ml - 250 ml32,600 Depakine syrop 5,764 g/100 ml - 150 mlGerot Pharmazeutica Orfiril 688.4Natrii valproasSyrop 5,764 g/100 ml - 150 ml23,600 Depakine 689.4Nedocromilum natricumAerosol 2 mg/dawkę - 112 dawek33,000 Cropoz aerosol (150 dawek), GlaxoWellcome Poznań, Norton Tilade Tilade mint 690.2Nedocromilum natricumKrople do oczu 2% - 5 ml3,450 Polcrom krople do oczu 2x5 mlPolfa Warszawa Tilavist 691.2Nedocromilum natricumAerozol do nosa 1% - 15 ml10,800 Cromolos aerosolICN Polfa Rzeszów Tilarin 692.1Nifedipinumkaps. 0,005 g0,024 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Nifedipin-Ratiopharm Nifehexal 5 693.1Nifedipinumtabl. powl., kaps., draż. 0,01 g0,040 Cordafen, NifedipinePolpharma, Polfa Grodzisk Apo-Nifed Adalat Cordipin Corinfar Nifecard Nifedicor Nifedypina Nifedipinum Nifedipin-Ratiopharm Nifehexal 10 Zenusin-10 694.1Nifedipinumkaps., tabl. powl. 0,02 g0,070 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Nifedicor Zenusin-20 695.1Nifedipinumretard kaps., tabl., tabl. powl. 0,02 g0,105 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat retard, Adalat SL Cordipin retard Corinfar retard Nifecard retard Nifedicor Nifedipin Retard Ratiopharm 20 Nifehexal 20 retard 696.1Nifedipinumtabl. powl. o przedł. dział. 0,03 g0,120 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat CC 30 697.1Nifedipinumtabl. powl. o przedł. dział. 0,060,210 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat CC 60 698.1NifedipinumKrople, krople doustne 20 mg/ml - 30 ml6,010 CordafenPolpharma Nifedicor 699.3Nifuroxazidumkaps., tabl. powl. 0,1 g0,191 NifuroksazydPolfa Grodzisk Ercefuryl 700.3Nifuroxazidumsyrop 4 g/100 g - 90 ml, zaw. 4% - 90 ml8,860 NifuroksazydPolfa Grodzisk Ercefuryl 701.1Nitrendipinumtabl. 0,01 g0,187 NitrendypinaAnpharm Unipres 10 702.1Nitrendipinumtabl. 0,02 g0,267 NitrendypinaAnpharm Baypress Unipres 20 703.2Nitrofurantoinumkaps. 0,1 g0,790 Furaginum tabl. 0,05 gAdamed Nifuratio Retard 704.2Norethisteroni acetastabl. 0,005 g0,230 NorethisteronJelfa SA Primolut Nor 705.3Norfloxacinumtabl., tabl. powl. 0,4 g0,890 NorbactinRanbaxy Nolicin 706.1Nystatinumdraż., tabl. powl. 500 000 j.m.0,326 Nystatin, NystatynaPliva Kraków, Medexport 707.1Odżywkiproszek 450 g39,500 Bebilon pepti MCT proszek 450 gN.V.Nutricia Pregestimil 708.3,4OdżywkiProszek 400 g16,100 Bebilon sojowy (Bebilon sojowy 1)N.V.Nutricia Pro-Sobee, Pro-Sobee 1 Isomil 709.3Ofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,1 g0,824 OflodinexPolpharma Zanocin 710.3Ofloxacini hydrochloridumTabl., tabl. powl. 0,2 g1,648 OflodinexPolpharma Tarivid Tarivid 200 Zanocin 711.4Olanzapinumtabl. powl. 5 mg8,250 Rispolept tabl. powl.Janssen-Cilag Zyprexa 712.4Olanzapinumtabl. powl. 10 mg16,500 Rispolept tabl. powl.Janssen-Cilag Zyprexa 713.3Omeprazolumkaps. 10 mg1,994 Polprazol kaps. 0,02 gPolpharma Losec (Losec 10) 714.3Omeprazolumkaps., tabl. powl. 20 mg3,626 PolprazolPolpharma Losec Exter Gasec-20-Gastrocap Helicid 20 Ortanol Prazol 715.4Ondansetron hydrochloride dihydratetabl. powl. 0,004 g10,299 AtossaAnpharm Zofran 716.4Ondansetron hydrochloride dihydratetabl. powl. 0,008 g21,128 AtossaAnpharm Zofran 717.4Ondansetron hydrochloride dihydratesyrop 4 mg/5 ml - 50 ml103,000 Atossa tabl. powl.Anpharm Zofran 718.4Ondansetron hydrochloride dihydrateczopek 16 mg42,300 Zofran 719.4Opatrunki alginianowerozm. 5x5 cm; 5,1x5,1 cm5,000 AquacelConvatec Kaltostat Sorbalgon Fibracol Plus 720.4Opatrunki alginianowerozm. 9,5x9,5 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Fibracol (Fibracol Plus) 721.4Opatrunki alginianowerozm. 7,5x12 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Kaltostat 722.4Opatrunki alginianowerozm. 10x20 cm; 10,2x22,2 cm17,080 Comfeel rozm. 15x15 cmColoplast Kaltostat Fibracol Plus 723.4Opatrunki alginianowerozm. 10x10 cm; 10,2x11,1 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Sorbalgon Aquacel Fibracol Plus 724.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 6x14 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Hydrocoll Concave 725.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10x10 cm8,920 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex Hydrocoll 726.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15x15 cm17,080 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex Hydrocoll 727.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15x20 cm22,700 Comfeel rozm. 20x20 cmColoplast Granuflex Comfeel 728.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15x18 cm22,700 Comfeel rozm. 20x20 cmColoplast Hydrocoll Sacrall 729.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 20x20 cm28,390 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex Hydrocoll 730.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10x10 cm14,500 Hydrocoll ThinHartmann Granuflex Extra Thin 731.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15x15 cm23,600 Hydrocoll ThinHartmann Granuflex Extra Thin 732.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 7,5x7,5 cm13,700 Granuflex Extra Thin 733.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10x10 cm24,300 Granuflex Bordered 734.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15x15 cm33,400 Granuflex Bordered 735.4Opatrunki hydrokoloidoweśrednica 10 cm18,600 Granuflex Bordered rozm. 10x10 cmConvatec Comfeel 736.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10x13 cm32,000 Granuflex Bordered rozm. 15x15 cmConvatec Granuflex Bordered 737.4Opatrunki hydrokoloidoweśrednica 15 cm43,000 Granuflex Bordered rozm. 15x15 cmConvatec Comfeel 738.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 5x7 cm8,500 Granuflex Extra Thin rozm. 7,5x7,5 cmConvatec Comfeel 739.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 5x5 cm5,000 Aquacel rozm. 5x7 cmConvatec Allevyn 740.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 10x10 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Allevyn Combiderm 741.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 14x14 cm17,080 Comfeel rozm. 15x15 cmColoplast Combiderm 742.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 9,5x9,5 cm8,920 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Tielle 743.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 7x9 cm8,000 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Tielle 744.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 15x15 cm17,080 Comfeel rozm. 15x15 cmColoplast Tielle 745.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 20x20 cm28,390 Comfeel rozm. 20x20 cmColoplast Allevyn 746.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 11x11 cm10,800 Comfeel rozm. 10x10 cmColoplast Tielle 747.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 15x20 cm22,700 Comfeel rozm. 20x20 cmColoplast Tielle 748.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 18x18 cm, Sacrum24,500 Comfeel rozm. 20x20 cmColoplast Tielle 749.4Pancreatinumkaps. 150 mg (10000 j. lipazy), kaps. 10000 j. lipazy0,385 Lipancrea kaps. dojel. 16.000 j. lipazyPolfa Warszawa Kreon 10000 Panzytrat 10000 750.4Pancreatinumkaps. 20000 j. lipazy0,770 Lipancrea kaps. dojel. 16.000 j. LipazyPolfa Warszawa Panzytrat 20000 751.4Pancreatinumkaps. z mikrepel. 300 mg, kaps. 25.000 j. lipazy0,960 Lipancrea kaps. dojel. 16000 j. lipazyPolfa Warszawa Kreon 25000 Panzytrat 25000 752.3Pantoprazolumtabl. powl. 40 mg3,626 Polprazol kaps. 0,02 gPolpharma Controloc 753.1Parnaparinum natricuminj. 3200 I.U. aXa11,000 Fluxum 754.1Parnaparinum natricuminj. 6400 I.U. aXa18,400 Fluxum 755.4Paroxetini hydrochloridumtabl. powl. 20 mg0,696 Fluoxetina tabl. 0,02 gPolpharma Seroxat 756.4Paroxetini hydrochloridumtabl. powl. 30 mg1,044 Fluoxetina tabl. 0,02 gPolpharma Seroxat 757.2Pentazocini hydrochloriduminj. 0,03 g/1 ml1,170 PentazocinumPolfa Warszawa Fortral 758.3Pentoxifyllinumdraż., tabl. powl. 0,1 g0,185 Polfilin, Grofilina, AgapurinPolpharma, Polfa Grodzisk, Slovakofarma Trental 759.3Pentoxifyllinumtabl. 0,2 g0,300 Polfilin, Grofilina draż., tabl. powl. 0,1 gPolpharma, Polfa Grodzisk Ralofekt 760.3Pentoxifyllinumprolong. draż., tabl., tabl. powl. 0,4 g0,544 Polfilin prolongatum, Agapurin retardPolpharma, Slovakofarma Azupentat-400 retard Dartelin retard Pentilin Retard Trental Trental 400 761.3Pentoxifyllinumretard tabl., tabl. powl. 0,6 g0,780 Pentohexal 600 Retard, Agapurin 600 retardHexal, Slovakofarma 762.3Pentoxifyllinuminj. 0,1 g/5 ml, inj. 20 mg/1 ml - 5 ml; roztw. do inj. 0,1 g/5 ml2,372 PolfilinPolpharma Pentilin Ralofekt Trental 763.3Pentoxifyllinumkonc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 ml; inj. 0,3 g/15 ml; inj. 0,3 g/10 ml2,186 PolfilinPolpharma Pentohexal 300 (Pentohexal) Ralofekt 764.4Perazini dimaleastabl., draż. 0,025 g0,107 PernazinumLabor Taxilan 765.3PerindoprilTabl. 0,004 g1,410 Prestarium 766.2Pethidini hydrochloriduminj. 0,1 g/2 ml1,230 DolcontralPolfa Warszawa Dolargan 767.1Phenoxymethylpenicillinum benzathiniZaw. 750000 j.m./5 ml - 60 ml16,000 Ospen 750 syropBiochemie 768.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumtabl. do przyg. zaw. 600000 j.m.0,570 Ospen tabl. powl. 500000 j.m.Biochemie Megacillin Oral Tabs 769.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumtabl. do przyg. zaw. 1000000 j.m.0,738 Ospen, TaropenBiochemie, Polfa Tarchomin Megacillin Oral Tabs 770.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumtabl. powl. 1500000 j.m.0,928 Taropen, OspenPolfa Tarchomin Biochemie Megacillin Oral Syrop 771.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumgran. do przyg. syr. 300000 j.m./5 ml - 80 ml10,100 Ospen 400 zaw. doustn. 400000 j. m./5 ml - 60 mlBiochemie Megacillin Oral Syrop 772.1Phenoxymethylpenicillinum benzathinizaw. doustn. 400000 j.m./5 ml - 60 ml10,100 Ospen 400 773.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 1% - 10 ml6,650 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 2x5 mlPolfa Warszawa Pilomann 1% 774.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 1% - 15 ml10,000 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 2x5 mlPolfa Warszawa Isopto-Carpine 775.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 2% - 10 ml; 2x5 ml8,580 Pilocarpinum (Pilocarpinum 2%)Polfa Warszawa Pilomann 2% 776.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 2% - 15 ml11,150 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 2x5 mlPolfa Warszawa Isopto-Carpine 2% 777.4Pilocarpini hydrochloridumżel 4% - 5 g9,500 Pilocarpinum ophtalmicum maść do oczu 2% - 3 gJelfa SA Pilogel HS 778.3Piroxicamumczopek 0,02 g0,338 Piroxicam (Piroxicam 20)GlaxoWellcome Poznań Feldene 779.3Piroxicamumkaps., tabl. powl. 0,01 g0,090 PiroxicamJelfa SA Apo-Piroxicam (Apo-Piroxicam 10) Feldene Hotemin 780.3Piroxicamumkaps., tabl. powl. 0,02 g0,160 PiroxicamJelfa SA Apo-Piroxicam (Apo-Piroxicam 20) Feldene Hotemin 781.2Polividonum Iodumglobulki 0,2 g0,520 PolseptolGlaxoWellcome Poznań Betadine 782.2Polividonum Iodumczopek 0,2 g0,520 Polseptol glob. 0,2 gGlaxoWellcome Poznań Betadine 783.2Polividonum Iodummaść 10% - 20 g6,600 Polseptol maść 1%GlaxoWellcome Poznań Betadine 784.2Polividonum Iodummydło w płynie 75 mg/ml - 120 ml17,000 Povidone Iodine 10% - 20 mlPolfa Kutno Betadine 785.2Polividonum Iodumpłyn 10% - 30 ml10,200 Povidone iodine 10% - 20 mlPolfa Kutno Betadine 786.4Pravastatinumtabl. 10 mg1,550 Vasilip tabl. 0,02 gKrka Lipostat 787.4Pravastatinumtabl. 20 mg2,580 Vasilip tabl. 0,02 gKrka Lipostat Pravachol 788.4Prazosini hydrochloridumtabl. 0,001 g0,068 PolpressinPolpharma Adversuten Minipress 789.1Prazosini hydrochloridumtabl. 0,002 g0,094 PolpressinPolpharma Minipress 790.1Prazosini hydrochloridumtabl. 0,005 g0,149 PolpressinPolpharma Adversuten Minipress 791.1Prednisolonumtabl. 1 mg0,062 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H1 792.1Prednisolonumtabl. 5 mg0,176 EncortolonPolfa Pabianice Decortin H5 793.1Prednisolonumtabl. 20 mg0,450 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H20 794.1Prednisolonumtabl. 50 mg1,670 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H50 795.1Propafenoni hydrochloridumtabl. powl. 0,15 g0,352 PolfenonPolpharma Prolekofen Rytmonorm (Rytmonorm 50) 796.1Propafenoni hydrochloridumtabl. powl. 0,3 g0,598 PolfenonPolpharma Prolekofen Rytmonorm (Rytmonorm 300) 797.1Propranololi hydrochloridumtabl. 0,01 g0,031 PropranololPolfa Warszawa Apo-Propranolol 798.1Propranololi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,04 g0,056 PropranololPolfa Warszawa Apo-Propranolol Propra-Ratiopharm 40 799.1Propranololi hydrochloridumkaps., tabl. 0,08 g0,140 Propranolol tabl. 0,004 gPolfa Warszawa Propranolol prolongatum 80 mg Propra Retard Ratiopharm 80 800.1Propranololi hydrochloridumtabl. powl. 0,08 g0,100 Propranolol tabl. 0,04 gPolfa Warszawa Propra-Ratiopharm 80 801.1Pyrimethaminumtabl. 0,025 g0,369 Daraprim, PyrimenGlaxo-Wellcome, Polfa Pabianice 802.3Quinaprilumtabl. powl. 5 mg0,750 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 5 803.3Quinaprilumtabl. powl. 10 mg0,940 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 10 804.3Quinaprilumtabl. powl. 20 mg1,690 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 20 805.1Ranitidini hydrochloridumtabl. powl., tabl. mus. 0,15 g0,170 Ranitydyna, RanigastSanofi Biocom, Polpharma Histac Apo-Ranitidine Ragastin Raniberl Ranigasan Ranisan Ranital Ranitine Ranitin 150 Zantac Zantac effervescent Novo-Ranidyne 806.1Ranitidini hydrochloridumtabl. mus., tabl. powl. 0,3 g0,340 Ranitydyna, HistacSanofi-Biocom, Ranbaxy Apo-Ranitidine Ranitin 300 Zantac effervescent Zantac Novo-Ranidyna 807.3Retinol acetas, Retinoli palmitaskaps. 12.000 j.m.0,074 Vitaminum AGlaxoWellcome Poznań Witamina A 808.1Reviparinum natricumRoztw. do inj. 0,25 ml6,010 Fraxiparine inj. 5.700 j.m./0,6 mlSanofi-Biocom Clivarin 1432 809.4Rifamycinuminj. dom. 0,25 g/3 ml6,930 RifogalGalenika Rifocin 810.4RisperidonumTabl. 1 mg3,300 Rispolept 811.4RisperidonumTabl. 2 mg6,600 Rispolept 812.4RisperidonumTabl. 3 mg9,900 Rispolept 813.4RisperidonumTabl. 4 mg13,200 Rispolept 814.4RisperidonumRoztw. doustny 1 mg/ml - 30 ml33,000 Rispolept 815.4RisperidonumRoztw. doustny 1 mg/ml - 100 ml99,000 Rispolept 816.4RivastigmineKaps. 1,5 mg7,640 Exelon 817.4RivastigmineKaps. 3 mg7,64 Exelon 818.4RivastigmineKaps. 4,5 mg7,64 Exelon 819.4RivastigmineKaps. 6 mg7,64 Exelon 820.4Rivastigmineroztw. do picia 2 mg/ml-120 ml610,000 Exelon kaps.Navartis Exelon 821.4Salbutamoli sulfasaerosol 0,1 mg/dawkę - (200 dawek); aer. bezfr., zaw. 100 mcg/dawkę (200 dawek)5,150 Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)GlaxoWellcome Poznań Salamol Salbuvent Ventolin 822.4Salbutamoli sulfaskrążki do inh. 200 mcg/dawkę - 120 dawek15,450/opak. Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)GlaxoWellcome Poznań Ventodisks 823.4Salbutamoli sulfaskrążki do inh. 400 mcg/dawkę - 120 dawek27,000/opak. Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)GlaxoWellcome Poznań Ventodisks 824.4Salbutamoli sulfassyrop 0,04 g/100 ml4,320 SalbutamolPolfa Warszawa, Hasco Lek 825.4Salbutamoli sulfasRoztw. do nebulizacji 2,5 mg/2,5 ml2,200 VentolinGlaxoWellcome Poznań Steri-Neb Salamol 826.4Salbutamoli sulfasRoztw. do nebulizacji 5 mg/2,5 ml3,190 VentolinGlaxoWellcome Poznań Steri-Neb Salamol 827.Salbutamoli sulfaspłyn do inh. z nebul. 5 mg/ml - 20 ml24,500 Ventolin 828.4Salmeteroli xinofasaerozol 0,025 mg/dawkę - 60 dawek70,000 Foradil prosz. do inh.Novartis Serevent 829.4Salmeteroli xinofasaerozol 0,025 mg/dawkę - 120 dawek140,000 Foradil prosz. do inh.Novartis Serevent 830.4Salmeteroli xinofasproszek do inh. 50 mcg/dawkę - 60 dawek140,000 Foradil prosz. do inh.Novartis Serevent Dysk 831.4Salmeteroli xinofasproszek do inh. 50 mcg/dawkę - 28 dawek70,000 Foradil prosz. do inh.Novartis Serevent Dysk 832.4Salmeteroli xinofasproszek 0,05 mg/dawkę - 60 dawek140,000 Foradil prosz. do inh.Novartis Serevent Rotadisks 833.4Selegilini hydrochloridumtabl. 0,005 g0,403 Segan, SelerinPolpharma, Anpharm Jumex Niar Selenor Selgi Selgres 834.4Selegilini hydrochloridumtabl. 0,01 g0,645 Segan, Selerin tabl. 0,005 gPolpharma, Anpharm Selenor Selgres 835.4Sertralinumtabl. 0,05 g0,696 Fluoxetin tabl. 0,02 gPolpharma Zoloft 836.4Sertralinumtabl. 0,1 g1,470 Fluoxetin tabl. 0,02 gPolpharma Zoloft 837.4SimvastatinumTabl., tabl. powl. 10 mg2,070 VasilipKrka Zocor (Zocor 10) 838.4SimvastatinumTabl., tabl. powl. 20 mg3,100 VasilipKrka Zocor (Zocor 20) 839.4Simvastatinumtabl. 40 mg4,400 Vasilip tabl. 0,02 gKrka Zocor (Zocor 40) 840.3Sotaloli hydrochloridumtabl. 0,08 g0,317 Biosotal (Biosotal 80)Sanofi-Biocom Darob Gilucor Mite Sotalex mite Sotahexal 80 841.3Sotaloli hydrochloridumtabl. 0,160 g0,575 Biosotal (Biosotal 160)Sanofi-Biocom Darob Gilucor Sotalex 160 (Sotalex) Sotahexal 160 842.3Spironolactonumtabl. 0,025 g0,220 Spironol, Spironolacton 25Polfa Grodzisk, Biofarm Aldactone A Polsprin Veraspiron 843.3Spironolactonumkaps. 0,05 g0,374 Spironol, Spironolacton 25 tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk, Biofarm Spironolacton Stada 844.3Spironolactonumkaps., tabl. 0,1 g0,636 Spironol tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk Aldactone 100 Spironolacton Stada Spironol 100 Sucralan 845.2Sucralfatumtabl. 1 g, gran. 1 g - sasz., zaw. 1 g/5 ml - sasz., sasz. 5 ml; gran. 1 g - sasz.0,282 UlgastranPolfa Grodzisk Sucralfate Suratio 1000 Ulcogant Ulcogant Suspension (Ulcogant) Venter 846.2Sucralfatumzaw. 250 ml14,100 UlgastranPolfa Grodzisk Ulcogant Suspension (Ulcogant) 847.2Sulfadiazinum argentumkrem 1% - 50 g8,600 DermazinLek Flammazine 848.4SulfasalazinumTabl. 0,5 g0,760 Sulfasalazin 849.4SulfasalazinumTabl. powl. 0,5 g0,830 Sulfasalazin EN 850.4Sulpiridumkaps., tabl. 0,2 g0,474 SulpirydFarmacom Eglonyl forte Meresa 200 Sulpirid Sulpiryl 851.4Sulpiridumkaps. 0,05 g0,209 SulpirydFarmacom Eglonyl Meresa 50 Sulpirid Sulpiryl 852.4Sulpirydumsyrop 0,5 g/100 ml5,740 SulpirydFarmacom Eglonyl 853.3Sultamicillinumtabl. 0,375 g0,280 Ampicillin tabl. 0,5 gPolfa Tarchomin Unasyn 854.3Sultamicillinumprosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml - 50 ml3,940 Ampicillin zaw. 0,25 g/5 ml - 60 mlPliva Kraków Unasyn 855.3Sultamicillinumprosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml - 70 ml5,100 Ampicillin zaw. 0,25 g/5 ml - 60 mlPliva Kraków Unasyn 856.4Tamaxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,01 g0,287 TamaxifenAnpharm Tamoxifen Ebewe (Tamoxifen-Knoll 10) Nolvadex Tamaxifen 10 Hexal Tamofen Zemide 10 Zitazonium 857.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,02 g0,527 TamaxifenAnpharm Tamoxifen Ebewe (Tamoxifen-Knoll 20) Tamoxifen 20 Hexal Nolvadex D Tamofen Zemide 20 Zitazonium 858.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,03 g0,810 Tamoxifen Ebewe (Tamoxifen-Knoll 30)Knoll Tamoxifen 30 Hexal Zemide 30 Zitazonium 859.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,04 g1,055 Tamaxifen tabl. 0,02 gAnpharm Tamaxifen 40 Hexal Tamofen Tamoxifen Zemide 40 Zitazonium 860.3Tamsulosini hydrochloridumkaps. o przedł. działaniu 0,4 mg3,250 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Omnic 0,4 861.4Terazosini hydrochloridumTabl. 1 mg + 2 mg36,960/14 tabl. Hytrin 862.4Terazosini hydrochloridumTabl. 2 mg2,640 Hytrin 863.4Terazosini hydrochloridumTabl. 5 mg3,250 Hytrin 864.4Terazosini hydrochloridumTabl. 10 mg4,750 Hytrin 865.Testy diagnostyczne 4- do oznaczania glukozy w moczutest paskowy0,370/ za 1 pasek TEST-TAPEEli Lilly Diabur Test 5000 S-Glukotest 4- do oznaczenia glukozy i acetonu w moczutest paskowy0,270/ za 1 pasek Cormay Uritest-1Cormay Poland 4- do oznaczenia glukozy i acetonu w moczu Cormay Uritest-1test paskowy0,270 Keto DiastixCormay Polandza 1 pasek Keto-Diabur-Test 5000 4- do oznaczania glukozy we krwitest paskowy1,260/ Glucostix, BM Test-1-44 RF/HaemoGlukotest 20-800 RFBayer, POCH Gliwice, Boehringer Manhza 1 pasek Dextrostix Glucocard Exac Tech Accu-Chek Glucose Diascan Accutrend-Glucose Glucocard II Medisense Blood Glucose Sensor Electrodes Glucotrend One Touch Sulfcare Blood Glucose Test Strip 1 Glocodisc Espirit Elite SensorsTM 866.4Theophyllinumprolongatum, retard tabl. 0,1 g, kaps. o przedł. dział. 0,1 g0,103 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Theoplus Theoplus 100 mg Theophyllinum 867.4Theophyllinumkaps. o przedł. uwaln. 125 mg0,124 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Afonilum retard 868.4Theophyllinumretard kaps., tabl. 0,2 g; kaps. o przedł. dział. 0,2 g, kaps. o zmod. uwaln. 0,2 g0,170 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Teotard 200 Theo-Dur Euphyllin long Theophyllinum 869.4Theophyllinumretard, prolong. kaps., tabl. powl. 0,25 g0,216 Theophyllinum prolongatumPliva Kraków Afonilum retard Euphyllin CR retard 870.4Theophyllinumprolong., retard tabl. 0,3 g; kaps. o przedł. dział. 0,3 g, kaps. o zmod. uwaln. 0,2 g0,228 Theophyllinum 300 prolongatum, Theospirex retard, TheophyllinumGlaxoWellcome Poznań, Biofarm, Terpol Theoplus Theoplus 300 mg Euphyllin long 871.4TheophyllinumRetard kaps. 0,35 g0,251 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Teotard 350 872.4Theophyllinumkaps. 0,375 g0,274 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Afonilum retard forte 873.4Theophyllinumtabl. o przedł. uwaln. 400 mg0,274 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Uni-Dur 874.4TheophyllinumRetard0,310 kaps., tabl. 0,5 g Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Teotard 500 875.4Theophyllinumtabl. o przedł. uwaln. 600 mg0,365 Theophyllinum 300 prolongatumGlaxoWellcome Poznań Uni-Dur 876.1Thiamazolumtabl., tabl. powl. 5 mg0,070 MetizolICN Polfa Rzeszów Thyrozol 5 877.1Thiamazolumtabl. powl. 10 mg0,104 Metizol tabl. 5 mgICN Polfa Rzeszów Thyrozol 10 878.1Thiamazolumtabl. powl. 20 mg0,140 Metizol tabl. 5 mgICN Polfa Rzeszów Thyrozol 20 879.2,4Thietylperazini maleasczopek 6,5 mg1,800 TorecanKrka 880.4Tiagabinumtabl. powl. 5 mg3,170 Gabitril 881.4TiagabinumTabl. powl. 10 mg6,340 Gabitril 882.4TiagabinumTabl. powl. 15 mg9,500 Gabitril 883.3Ticlopidini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,25 mg1,427 IfadipinAnpharm Aclotin Tagren Ticlid Ticlo 884.4Timololi maleaskrople do oczu 0,25% - 5 ml3,440 OftensinPolpharma Cusimolol Oftan-Timolol Timohexal 0,25% Timoptic 0,25% 885.4Timololi maleaskrople do oczu 0,5% - 5 ml4,530 Oftensin, Timohexal 0,5%Polpharma, Hexal Cusimolol Oftan-Timolol Timoptic 0,5% 886.4Timololi maleaskrople do oczu 0,1% - 5 ml1,720 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timohexal 0,1% 887.4Timololi maleaskrople do oczu tworzące żel 0,25% - 2,5 ml3,440 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timoptic XE 888.4Timololi maleaskrople do oczu tworzące żel 0,5% - 2,5 ml4,850 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timoptic XE 889.3Tobramycini sulfasInj. 0,08 g/2 ml13,600 NebcinEli Lilly Brulamycin 890.3Tocoferoli acetaskaps., kaps. twarde, tabl. powl. 0,1 g, 100 j.m.0,123 Vitaminum EGlaxoWellcome Poznań Forte E-Vite Dolovit Vitamina E Witamina E 891.3Tocopheroli acetasdraż. 0,15 g0,148 Vitaminum E kaps. 0,1 gGlaxoWellcome Poznań Sant-E-Gal 892.4TolbutaminumTabl. 5 mg0,180 Antidiab tabl. 5 mgKrka Diabetol 893.4Topiramatumtabl. powl. 25 mg1,960 Topamax 894.4Topiramatumtabl. powl. 50 mg3,500 Topamax 895.4Topiramatumtabl. powl. 100 mg6,200 Topamax 896.4Topiramatumtabl. powl. 200 mg11,600 Topamax 897.3,4Tramadoli hydrochloridumczopek 0,1 g1,368 Tramadol, TramalGlaxoWellcome Poznań, Polpharma Trodon 898.3,4Tramadoli hydrochloriduminj. 0,05 g/1 ml1,302 Tramal (Tramal 50), TramadolPolpharma, Pliva Kraków Trodon 899.3,4Tramadoli hydrochloriduminj. 0,1 g/2 ml1,826 Tramal (Tramal 100), TramadolPolpharma, Pliva Kraków Trodon 900.3,4Tramadoli hydrochloridumkaps. 0,05 g0,586 Tramadol, TramalSynteza, Polpharma, Polfa Grodzisk Trodon 901.3,4Tramadoli hydrochloridumkrople 0,1 g/1 ml - 10 ml13,360 Tramal, TramadolPolpharma, Synteza Trodon 902.3,4Tramadoli hydrochloridumkrople 0,1 g/1 ml - 96 ml96,790 TramalPolpharma 903.3,4Tramadoli hydrochloridumtabl. o przedł. dział. 0,1 g1,357 TramalPolpharma 904.3,4Tramadoli hydrochloridumtabl. o przedł. dział. 0,15 g1,920 TramalPolpharma 905.3,4Tramadoli hydrochloridumtabl. o przedł. dział. 0,2 g2,463 TramalPolpharma 906.3Trandolaprilumkaps. 0,5 mg0,470 Prestarium tabl. 0,004 gServier Gopten 907.3Trandolaprilumkaps. 0,002 g1,410 Prestarium tabl. 0,004 gServier Gopten 908.2Tretinoinumpłyn 0,05% - 50 ml7,480 Atrederm płyn 0,05% - 60 mlPolfa Kraków Airol 909.4Trifluoroperazini dihydrochloridumTabl. powl. 0,001 g0,084 Apo-Trifluoperazine (Apo-Trifluoperazine 1) 910.4Trifluoroperazini dihydrochloridumTabl. powl. 0,002 g0,090 Apo-Trifluoperazine (Apo-Trifluoperazine 2) 911.4Trifluoroperazini dihydrochloridumTabl. powl. 0,02 g0,180 Apo-Trifluoperazine (Apo-Trifluoperazine 20) 912.4Trifluoroperazini dihydrochloridumtabl. powl., draż. 0,005 g0,132 Apo-Trifluoperazine (Apo-Trifluoperazine 5)Apotex Stelazine 913.4Trifluoroperazini dihydrochloridumDraż., tabl. powl. 0,01 g0,162 Apo-Trifluoperazine (Apo-Trifluoperazine 10)Apotex Terfluzine 914.4Trihexyphenidyli hydrochloridumTabl. 0,002 g0,102 Parkopan 2 915.4Trihexyphenidyli hydrochloridumTabl. 0,005 g0,190 Parkopan 5 916.4Triptorelinuminj. 3,75 mg904,000 Lucrin liof. do inj.Abbott Decapeptyl Depot 917.4Tropisetron hydrochloridumkaps. 0,005 g42,300 Atossa tabl. 0,008 gAnpharm Navoban 918.4Vaccinum BCGliof. do sporz. wlew. dopęch. 50 mg/ml, 500 ml CFU, inj. 100 mg (zaw. do wlewek dopęch. 100 mg/ml prątków BCG), liof. do inj. 81 mg prątków. BCG132,590 Onko BCGBiomed Lublin Onco TICE Immunostymulant BCG ImmuCyst 919.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl., tabl. powl. 0,04 g0,108 Staveran 40 mg (Staveran 40)Polpharma Isoptin (Isoptin 40) Lekoptin Verapamil Verpamil Veratio 40 920.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl., tabl. powl. 0,08 g0,163 Staveran 80 mg (Staveran 80)Polpharma Apo-Verap Falicard 80 Isoptin (Isoptin 80) Lekoptin Verpamil Veratio 80 Novo-Veramil Verapamil 921.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl. powl. 0,12 g0,211 Staveran 120 mg (Staveran 120)Polpharma Apo-Verap Isoptin Lekoptin Verpamil Veratio 120 Novo-Veramil Verapamil 922.1Verapamili hydrochloridumprolong. tabl. powl., tabl. powl. o przedł. uwaln. 0,12 g0,238 Staveran prolong.Polpharma Isoptin SR 923.1Verapamili hydrochloridumprolong. tabl. powl., tabl. powl. o przedł. uwaln. 0,24 g0,327 Staveran prolong.Polpharma Isoptin SR Lekoptin retard 924.1Verapamili hydrochloriduminj. 0,005 g/2 ml0,950 LekoptinLek Isoptin Verpamil Verapamil Veratio 5 925.4VigabatrinumTabl. 0,5 g4,700 Sabril 926.4Vincristini sulfasinj. 0,001 g, roztw. do inj. 1 mg/ml34,200 Vincristin, OncovinRichter Gedeon, Eli Lilly Vincristin Liquid 927.4ZafirlukastumTabl. powl. 20 mg4,040 Accolate Legenda: L - Określenie wykazu 1 - Wykaz leków podstawowych 2 - Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 30% ceny leku 3 - Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 50% ceny leku 4 - Wykaz leków wydawanych w chorobach przewlekłych Wytłuszczenie - preparaty, których cena była podstawą ustalenia limitu. W przypadku gdy cena urzędowa za opakowanie preparatu, który był podstawą ustalenia limitu, jest niższa od wielokrotności maksymalnego limitu, należy przyjąć za limit cenowy cenę urzędową za opakowanie. Zmiana ceny urzędowej nie jest równoznaczna ze zmianą wyznaczonego limitu. Podkreślenia - preparaty, których cena była tylko podstawą do przeliczenia ceny limitowej i podana kwota w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." nie dotyczy podkreślonego preparatu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 108, poz. 1229) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 156, poz. 1028 oraz z 1999 r. Nr 53, poz. 569 i Nr 70, poz. 795) wprowadza się następujące zmiany: A. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków do przepisywania bezpłatnego na recepty - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 2 na końcu dodaje się wyrazy: IlustracjaBRp. Lucrin Depotmicrosfery do sporz. zaw. do wstrzyk. domięśń. lub podsk., 11,25 mg1 fiol. subs., 1 amp. z rozp., 1 strzyk., 2 igły, 2 gaziki 2) pod lp. 15: a) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe inj. 0,003 g/ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll", b) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe inj. 0,03 g/3 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll", c) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe inj. 0,1g/10 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll", d) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe inj. 0,2g/10 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll", e) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe kaps. 0,015 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll 15" f) w odniesieniu do leku o nazwie Calciumfolinat-Ebewe kaps. 0,1 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Calciumfolinat-Knoll 100", 3) pod lp. 16 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Karboplatyna-Knollkonc. do sporz. roztw. do wlewów dożyl. 50 mg/5 ml1 fiol. 5 ml BRp. Karboplatyna-Knollkonc. do sporz. roztw. do wlewów dożyl. 150 mg/15 ml1 fiol 15 ml BRp. Karboplatyna-Knollkonc. do sporz. roztw. do wlewów dożyl. 450 mg/45 ml1 fiol. 45 ml 4) pod lp. 18 w odniesieniu do wszystkich leków o nazwie Cisplatin-Ebewe w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Cisplatin-Knoll", 5) pod lp. 24 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Doxorubicin Ebewe, Doxorubicin-Knollroztw. do wlewów dożyl., dotętn. i dopęcherzowych 10 mg/5 ml1 fiol. 5 ml BRp. Doxorubicin Ebewe, Doxorubicin-Knollroztw. do wlewów dożyl., dotętn. i dopęcherzowych 50 mg/25 ml1 fiol. 25 m 6) pod lp. 26 w odniesieniu do wszystkich leków o nazwie Etoposid Ebewe w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Etoposid-Knoll", 7) pod lp. 27 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. 5-Fluorouracil-Knollroztw. do inj., wlewów dożyl. i dotętn. 250 mg/5 ml1 fiol. 5 ml BRp. 5-Fluorouracil-Knollroztw. do inj., wlewów dożyl. i dotętn. 500 mg/10 ml1 fiol. 10 ml BRp. 5-Fluorouracil-Knollroztw. do inj., wlewów dożyl. i dotętn. 1000 mg/20 ml1 fiol. 20 ml 8) lp. 30 otrzymuje brzmienie: 30 Ifosfamidium BRp.Holoxaninj. 0,2 g10 fl. BRp.Holoxaninj. 0,5 g10 fl. BRp.Holoxaninj. 1 g10 fl. BRp.Holoxaninj. 2 g10 fl. BRp.Macdafen, Macdafen 0,5inj. 0,5 g/24 ml10 fiol. BRp.Macdafen, Macdafen 1inj. 1 g/24 ml10 fiol. BRp.Macdafen, Macdafen 2inj. 2g/50 ml10 fiol. 9) pod lp. 36 na końcu dodaje się wyrazy: ARp. Metotrexat-Knoll 2,5tabl. 2,5 mg50 tabl. ARp.Metotrexat-Knoll 5tabl. 5 mg50 tabl. ARp.Metotrexat-Knoll 10tabl. 10 mg50 tabl. 10) lp. 39 otrzymuje brzmienie: 39 Prednisonum BRp.Encortontabl. 0,001 g40 tabl. BRp.Encortontabl. 0,005 g40 tabl. BRp.Encortontabl. 10 mg40 tabl. BRp.Encortontabl. 20 mg40 tabl. 11) pod lp. 41: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tamoxifen Ebewe tabl. 0,01 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tamoxifen-Knoll 10", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tamoxifen Ebewe tabl. 0,02 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tamoxifen-Knoll 20", c) w odniesieniu do leku o nazwie "Tamoxifen Ebewe tabl. 0,03 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tamoxifen-Knoll 30"; 12) pod lp. 44: a) w odniesieniu do leku o nazwie "Onco TICE" w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "liof. do inj. 500 mln CFU (żywych cz. BCG)" zastępuje się wyrazami "liof. do sporz. wlewek dopęcherzowych 50 mg/ml, 500 mln CFU (żywych cząstek BCG)", b) w odniesieniu do leku o nazwie "Zawiesina Prątka BCG do immunoterapii"; - w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Onko BCG", - w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "zaw. do wlewek dopęcherzowych 100 mg/ml prątków BCG", c) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Onko BCG 50liof. do sporz. zaw. do wlewek dopęcherzowych 50 mg prątków BCG1 amp. BRp. Onko BCG 100liof. do sporz. zaw. do wlewek dopęcherzowych 100 mg prątków BCG1 amp. 13) pod lp. 45 w odniesieniu do leku o nazwie "Velbe" w rubryce "Opakowanie" wyrazy "1 fiol. + rozp." zastępuje się wyrazami "1 fiol. s. subst."; 14) pod lp. 46 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Vincristin Liquidroztw. do inj. 1 mg/ml1 fiol 15) lp. 50 otrzymuje brzmienie: 50 Morphini sulfas IlustracjaNRp.wDoltardtabl. o przedł. dział. 10 mg20 tabl. IlustracjaNRp.wDoltardtabl. o przedł. dział. 30 mg20 tabl. IlustracjaNRp.wDoltardtabl. o przedł. dział. 60 mg20 tabl. IlustracjaNRp.wDoltardtabl. o przedł. dział. 0,1 g20 tabl. IlustracjaNRp.wKapanolkaps. o przedł. uwal. 20 mg20 kaps. IlustracjaNRp.wKapanolkaps. o przedł. uwal. 50 mg20 kaps. IlustracjaNRp.wKapanolkaps. o przedł. uwal. 100 mg20 kaps. IlustracjaNRp.wM.-Eslonkaps. o przedł. uwal. 10 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wM.-Eslonkaps. o przedł. uwal. 30 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wM.-Eslonkaps. o przedł. uwal. 60 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wM-Eslonkaps. o przedł. uwal. 0,1 g14 kaps. IlustracjaNRp.wMST-Continustabl. 10 mg60 tabl. IlustracjaNRp.wMST-Continustabl. 30 mg60 tabl. IlustracjaNRp.wMST-Continustabl. 60 mg60 tabl. IlustracjaNRp.wMST-Continustabl. 100 mg30 tabl. IlustracjaNRp.wMST-Continustabl. 200 mg20 tabl. IlustracjaNRp.wMorphini sulfasinj. 0,01 g/ml10 amp. IlustracjaNRp.wMorphini sulfasinj. 0,02 g/ml10 amp. IlustracjaNRp.wSkenankaps. retard 10 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wSkenankaps. retard 30 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wSkenankaps. retard 60 mg14 kaps. IlustracjaNRp.wSkenankaps. retard 100 mg14 kaps. 16) pod lp. 51: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal inj. 0,05 g/1ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tramal 50", b) odniesieniu do leku o nazwie Tramal inj. 0,1 g/2ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tramal 100", c) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 100 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 100 mg", d) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 150 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 150 mg", e) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 200 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 200 mg"; 17) pod lp. 52: a) w odniesieniu do leku o nazwie Metoclopramidum 10 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metoclopramid 10", b) w odniesieniu do leku o nazwie Metoclopramidum 20 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metoclopramid 20"; 18) lp. 70 otrzymuje brzmienie: 70 Perphenazinum IlustracjaBRp. Trilafontabl. powl. 2 mg100 tabl. IlustracjaBRp. Trilafontabl. powl. 4 mg30 tabl. IlustracjaBRp. Trilafondraż. 0,008 g100 draż. IlustracjaBRp. Trilafoninj. 0,005 g/1 ml100 amp. 19) pod lp. 74 na końcu dodaje się wyrazy: IlustracjaBRp. Sulpirydroztw. do inj. domięśn. 100 mg/2 ml5 amp. 20) lp. 76 otrzymuje brzmienie: 76 Trifluoperazini dihydrochloridum IlustracjaBRp. Apo-Trifluoperazine, Apo-Trifluoperazine 1tabl. powl. 0,001 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Apo-Trifluoperazine, Apo-Trifluoperazine 2tabl. powl. 0,002 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Apo-Trifluoperazine, Apo-Trifluoperazine 5tabl. powl. 0,005 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Apo-Trifluoperazine, Apo-Trifluoperazine 10tabl. powl. 0,01 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Apo-Trifluoperazine, Apo-Trifluoperazine 20tabl. powl. 0,02 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Stelazinedraż. 0,005 g50 draż. IlustracjaBRp. Terfluzinedraż. 0,01 g20 draż. 21) lp. 86 otrzymuje brzmienie: 86 Natrii valproas IlustracjaBRp. Vupralpłyn 20%30 ml IlustracjaBRp. Apilepsintabl. powl. 0,3 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Depakine, Depakine200 tabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. IlustracjaBRp. Depakinesyrop 5,764 g/100 ml150 ml IlustracjaBRp. Sodium valproatetabl. powl. 0,2 g100 tabl. powl. IlustracjaBRp. Orfiril 150tabl. dojelit. 150 mg50 tabl. IlustracjaBRp. Orfiril 300tabl. dojelit. 300 mg50 tabl. IlustracjaBRp. Orfiril 300 retardtabl. dojelit. o przedł. dział. 300 mg50 tabl. IlustracjaBRp. Orfiril 600tabl. dojelit. 600 mg50 tabl. IlustracjaBRp. Orfirilroztw. doustny 300 mg/5 ml250 ml 22) pod lp. 94: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tussicom 100 granulat w rubryce "Nazwa" skreśla się wyraz "granulat", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tussicom 200 granulat w rubryce "Nazwa" skreśla się wyraz "granulat", c) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Tussicom 400granulat 400 mg/5 g20 saszetek po 5 g 23) lp. 95 otrzymuje brzmienie: 95 Ambroxoli hydrochloridum BRp. Afleganinj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Ambrohexaltabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Ambrohexalinj. 0,015 g/2 ml5 amp. BRp. Ambrosolsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolkrople 7,5 mg/1 ml100 ml BRp. Ambroxol-Ratiopharm 15inj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Ambroksolsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp. Ambroksolsyrop 30 mg/5 ml150 ml BRp. Anavixsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Anavixsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Deflegminkaps. retard 75 mg10 kaps. BRp. Deflegminkrople 0,75%50 ml BRp. Deflegmintabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvaninj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Mucosolvantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvansyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mucosolvanpłyn do inh. 0,75 g/100 ml1 op. BRp. Mukobronsyrop 0,3g/100 ml100 ml BRp. Mukobronsyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mukobrontabl. 0,03 g50 tabl. BRp. Bronchopront Saftsyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp. Bronchopront Tropfenkrople 7,5 mg/1 ml50 ml BRp. Solvolantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Solvolansyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp.*Flavamedsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp.*Flavamedtabl. mus. 30 mg20 tabl. BRp.*Flavamedtabl. mus. 60 mg20 tabl. BRp.*Flavamedtabl. 30 mg20 tabl. 24) pod lp. 96: a) w odniesieniu do leku o nazwie Mukolina 2% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Mukolina", b) w odniesieniu do leku o nazwie Mukolina 5% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Mukolina", c) na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Mucoprontsyrop 250 mg/5 g200 ml 25) pod lp. 98 na końcu dodaje się wyrazy: Rp.*Panzytrat 25000kaps. 25000 j. lipazy20 kaps. 26) lp. 99 otrzymuje brzmienie: 99 Somatropinum BRp. Genotropin, Genotropin 4inj., liof. 4 j.m. (1,3 mg)1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Genotropin, Genotropin 16inj. 16 j.m. (5,3 mg)1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Humatropeinj. 4 j.m. (1,33 mg)6 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Norditropin Pen Set 12fiol. 12 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Norditropin Pen Set 24fiol. 24 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Saizen, Saizen 4inj. 4 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Saizeninj. 10 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Saizen 24proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrzyk. podskórn. 24 j.m. (8 mg)1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Genotropin 36inj. 36 j.m. (12,0 mg)1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Humatropeinj. 18 j.m. (6,66 mg)1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. BRp. Humatropeinj. 36 j.m. (13,32 mg)1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Humatropeinj. 72 j.m. (26,64 mg)1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Zomacton 4inj. 4,86 j.m. (1,62 mg)5 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Zomacton 12inj. 12,96 j.m. (4,32 mg)5 fiol. s. subst. + rozp. 27) pod lp. 100 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Maninil 1,75tabl. 1,75 mg 160 tabl. BRp. Maninil 3,5tabl. 3,5 mg60 tabl. 28) pod lp. 101 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Diaprel MRtabl. o zmod. uwal. 30 mg60 tabl. 29) lp. 104 otrzymuje brzmienie: 104 Glipizidum BRp. Antidiabtabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Minidiabtabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenesetabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glipizide BPtabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. 0,01 g30 tabl. 30) pod lp. 107 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Insuman Comb 15/85zaw. do wstrzyk. domięśn. lub podskórnych 100 j.m.1 fiol. 5 ml BRp. Insuman Comb 50/50zaw. do wstrzyk. domięśn. lub podskórnych 100 j.m.1 fiol. 5 ml 31) pod lp. 108 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Humalog Mix 25zaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml1 fiol. po 10 ml 32) lp. 109 otrzymuje brzmienie: 109 Metformini hydrochloridum BRp. Metformax 500tabl. 500 mg30 tabl. BRp. Metformax 850tabl. 850 mg30 tabl. BRp. Metformintabl. 50030 tabl. BRp. Siofor 500tabl. powl. 500 mg30 tabl. powl. BRp. Siofor 850tabl. powl. 850 mg30 tabl. powl. 33) pod lp. 113: a) w odniesieniu do leku o nazwie Pilocarpinum 2% w rubryce "Opakowanie" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml", b) w odniesieniu do leku o nazwie Sol. Pilocarpini Hydrochloridi 3% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Pilocarpinum 3% HEC", c) w odniesieniu do leku o nazwie Sol. Pilocarpini Hydrochloridi 4% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Pilocarpinum 4% HEC"; 34) pod lp. 114 w odniesieniu do leku o nazwie Carbachol w rubryce "Opakowanie" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml". B. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz testów diagnostycznych do przepisywania na recepty po wniesieniu opłaty ryczałtowej - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 128 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Zofransyrop 4 mg/5 ml50 ml BRp. Zofranczopki 16 mg1 czopek 2) lp. 143 otrzymuje brzmienie: 143 Olanzepinum BRp. Zyprexatabl. powl. 5 mg28 tabl. powl. BRp. Zyprexatabl. powl. 10 mg28 tabl. powl. 3) pod lp. 144 na końcu dodaje się wyrazy: IlustracjaBRp. Rispoleptroztw. doustny 1 mg/ml100 ml 4) lp. 147 otrzymuje brzmienie: 147 Selegilini hydrochloridum BRp. Jumextabl. 0,005 g50 tabl. BRp. Niartabl. 5 mg30 tabl. BRp. Segantabl. 0,005 g60 tabl. BRp. Selerintabl. 0,005 g60 tabl. BRp. Selgintabl. 5 mg60 tabl. BRp. Selgrestabl. powl. 5 mg50 tabl. BRp. Selgrestabl. powl. 10 mg40 tabl. BRp. Selenortabl. 0,005 g60 tabl. BRp. Selenortabl. 0,01 g30 tabl. 5) pod lp. 151 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Insuman Comb 15/85zaw. do wstrzyk. domięśn. lub podskórnych 100 j.m.5 wkładów do wstrzykiwacza po 3 ml BRp. Insuman Comb 50/50zaw. do wstrzyk. domięśn. lub podskórnych 100 j.m.5 wkładów do wstrzykiwacza po 3 ml BRp. Humulin M3 Penzaw. do wstrzyk. 100 j.m.5 wstrzykiwaczy po 3 ml BRp. Humulin N Penzaw. do wstrzyk. 100 j.m.5 wstrzykiwaczy po 3 ml BRp. Humulin R Penzaw. do wstrzyk. 100 j.m.5 wstrzykiwaczy po 3 ml 6) pod lp. 152 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Humalog Mix 25zaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 wkładów po 3 ml BRp. Humalog Mix 50zaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 wkładów po 3 ml BRp. Humalog Mix 25 Penzaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 wstrzykiwaczy po 3 ml BRp. Humalog Mix 50 Penzaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 wstrzykiwaczy po 3 ml BRp. Humalog Mix 25 Huma Jectzaw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 wstrzykiwaczy po 3 ml BRp. Humalog Penroztw. od wstrzyk. 100 j.m./ml5 wstrzykiwaczy po 3 ml 7) pod lp. 153 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Giucodisc Esprittest paskowy50 pasków 8) lp. 154 otrzymuje brzmienie: 154 Protein hydrolisat compositum Rp. Phenyl-Freeproszek454 g Rp. Humana z MCTproszek350 g Rp. Humana SLproszek650 g Rp. Isomilproszek400 g Rp. Nutramigenproszek425 g Rp. Lofenalacproszek450 g Rp. Pregestimilproszek450 g Rp. ProSobee 1proszek400 g Rp. ProSobee 2proszek400 g Rp. Bebilon Sojowy, Bebilon Sojowy 1proszek 2185 kJ/100 g400 g Rp. Bebilon Sojowy 2proszek400 g Rp. Bebilon Pepti MCTproszek 2155 kJ/100 g450 g Rp. Bebilon Peptiproszek 2165 kJ/100 g450 g Rp. P-AM Meternalproszek do sporz. roztw. doustnego500 g Rp. P-AM Uniwersalproszek do sporz. roztw. doustnego500 g Rp. XP Analogproszek do sporz. roztw. doustnego400 g 9) pod lp. 156 w odniesieniu do leku o nazwie Adiuretin SD: a) w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Adiuretin", b) w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy 0,01 g/100 ml"; 10) lp. 158 otrzymuje brzmienie: 158 Beclometasoni dipropionas BRp. Aldecin inhaleraerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Beclazone EBaerozol wziewny, zawiesina 50 mcg/dawkę1 poj. (200 dawek) BRp. Beclazone EBaerozol wziewny, zawiesina 100 mcg/dawkę1 poj. (200 dawek) BRp. Beclazone EBaerozol wziewny, zawiesina 250 mcg/dawkę1 poj. (200 dawek) BRp. Beclocort miteaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Beclocort forteaerozol 0,25 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Becotideaerozol 11,7 - 14,5 mg/10 ml10 ml (200 dawek) BRp. Becotide Inhaler, Becotideaerozol 50 mcg/dawkę20 g (200 dawek) BRp. Beclomet 250aerozol 0,25 mg/dawkę12,5 ml (200 dawek) BRp. Beclometaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Becodiskskrążki do inh. 100 mcg/dawkę15 x 8 krążków (120 dawek) BRp. Becodiskskrążki do inh. 200 mcg/dawkę15 x 8 krążków (120 dawek) 11) pod lp. 159 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Pulmicortzaw. do inh. z nebulizatora 0,125 mg/ml20 poj. 2 ml BRp. Pulmicortzaw. do inh. z nebulizatora 0,25 mg/ml20 poj. 2 ml BRp. Pulmicortzaw. do inh. z nebulizatora 0,5 mg/ml20 poj. 2 ml 12) pod lp. 160 w odniesieniu do leku o nazwie Berotec 100 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Berotec N 100"; 13) pod lp. 161 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. OXIS Turbuhalerinhal. proszkowy 4,5 mcg/dawkę1 poj. 60 dawek Rp. OXIS Turbuhalerinhal. proszkowy 9 mcg/dawkę1 poj. 60 dawek 14) pod lp. 164 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ventolinpłyn do inhalacji z nebulizatora 1 mg/ml20 amp. 2,5 ml BRp. Ventolinpłyn do inhalacji z nebulizatora 2 mg/ml20 amp. 2,5 ml BRp. Ventolinpłyn do inhalacji z nebulizatora 5 mg/ml20 ml BRp. Ventolinaerozol bezfreonowy, zaw. 100 mcg/dawkę200 dawek 15) lp. 165 otrzymuje brzmienie: 165 Salmeteroli xinafos BRp. Serevent Dyskproszek do inhalacji 50 mcg/dawkę60 dawek BRp. Serevent Inhaleraerozol 0,025 mg/dawkę60 dawek BRp. Serevent Rotadiskproszek 0,05 mg/dawkę60 dawek 16) lp. 166 otrzymuje brzmienie: 166 Theophyllinum BRp. Afonilum retardkaps. o przedł. uwal. 125 mg20 kaps. BRp. Afonilum retardkaps. 0,25 g20 kaps. BRp. Afonilum retard forte, Afonilum retardkaps. 0,375 g20 kaps. BRp. Afonilum SR 125kaps. o przedł. uwal. 125 mg20 kaps. BRp. Afonilum SR 250kaps. o przedł. uwal. 250 mg20 kaps. BRp. Afonilum SR 375kaps. o przedł. uwal. 375 mg20 kaps. BRp. Euphyllin CR retardtabl. powl. 0,25 g50 tabl. powl. BRp. Euphyllin longkaps. o zmod. uwal. 200 mg30 kaps. BRp. Euphyllin longkaps. o zmod. uwal. 300 mg30 kaps. BRp. Theo-Durtabl. o przedł. uwal. 0,2 g50 tabl. BRp. Theophyllinum 100tabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Theophyllinum 300 prolongatumtabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Theophyllinum prolongatumtabl. 0,25 g20 tabl. BRp. Theophyllinumczopek 0,35 g10 czopków BRp. Theophyllinumczopek 0,1 g10 czopków BRp. Theophyllinumczopek 0,175 g10 czopków BRp. Theoplustabl. retard 0,1 g30 tabl. BRp. Theoplus 100 mgtabl. prolon. 0,1 g30 tabl. BRp. Theoplustabl. retard 0,3 g30 tabl. BRp. Theoplus 300 mgtabl. prolon. 0,3 g30 tabl. BRp. Theospirex retardtabl. powl. o przedł dział. 0,15 g50 tabl. powl. BRp. Theospirex retardtabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Teotard 200kaps. retard 0,2 g40 kaps. BRp. Teotard 350kaps. retard 0,35 g40 kaps. BRp. Teotard 500kaps. retard 0,5 g40 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,1 g20 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,2 g20 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przed. dział. 0,3 g20 kaps. BRp. Uni-Durtabl. o przedł. uwal. 400 mg20 tabl. BRp. Uni-Durtabl. o przedł. uwal. 600 mg20 tabl. 17) lp. 168 otrzymuje brzmienie: 168 Ciclosporinum BRp. Sandimmun Neoralkaps. żelatynowe 10 mg60 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 25 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 50 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 100 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralroztw. do picia 100 mg/ml50 ml 18) pod lp. 169: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tauredon inj. 0,01 g/0,5 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tauredon 10", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tauredon inj. 0,02 g/0,5 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tauredon 20"; 19) lp. 171 otrzymuje brzmienie: 171 Ciclosporinum BRp. Sandimmun Neoralkaps. żelatynowe 10 mg60 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 25 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 50 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 100 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralroztw. do picia 100 mg/ml50 ml 20) pod lp. 172: a) w odniesieniu do leku o nazwie Cignoderm maść 0,1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Cignoderm 0,1", b) w odniesieniu do leku o nazwie Cignoderm maść 0,5% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Cignoderm 0,5", c) w odniesieniu do leku o nazwie Cignoderm maść 1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Cignoderm 1", d) w odniesieniu do leku o nazwie Cignoderm maść 2% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Cignoderm 2". C. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz sprzętu jednorazowego użytku do przepisywania na recepty za częściową odpłatnością 30% ceny - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 176 na końcu dodaje się wyrazy: IlustracjaBRp. Buxaltabl. 5 mg30 tabl. IlustracjaBRp. Buxaltabl. 10 mg30 tabl. 2) pod lp. 177 na końcu dodaje się wyrazy: IlustracjaBRp. Andepinkaps. 20 mg30 kaps. 3) pod lp. 180: a) w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Aurorix", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Aurorixtabl. powl. 300 mg30 tabl. powl. BRp. Mocloxiltabl. 150 mg30 tabl. 4) pod lp. 189 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Exelonroztw. do picia 2 mg/ml120 ml 5) pod lp. 191 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Salofalk 250tabl. do jelit. 250 mg50 tabl. Rp. Salofalk 500tabl. do jelit. 500 mg50 tabl. Rp. Salofalk 500czopki 500 mg30 czopków 6) lp. 193 otrzymuje brzmienie: 193 Calcitoninum salmonis BRp. Calcihexal 50inj. 50 j.m./ml5 amp. BRp. Calcihexal 100inj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Calcitonin 50inj. 50 j.m./ml5 amp. BRp. Calcitonin 100inj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Calsynarinj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Calsynaraerozol do nosa, roztw. 200 j.m./dawkę1,4 ml (14 dawek) BRp. Miacalcic 50 MRC-U, Miacalcicinj. 50 j.m./ml5 amp. BRp. Miacalcic 100 MRC-U, Miacalcicinj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Miacalcic Nasal 200aerozol dozowany 200 j.m./dozę2 ml (14 dawek) BRp. Ostostabil 100roztw. do wstrzyk. 100 j.m./ml5 amp. 7) pod lp. 195 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Dalfaz SR5tabl. powl. o przedł. uwal. 5 mg20 tabl. powl. 8) pod lp. 196 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Cardura XLtabl. o zmod. uwal. 4 mg30 tabl. BRp. Cardura XLtabl. o zmod. uwal. 8 mg30 tabl. 9) po lp. 201 dodaje się lp. 201a w brzmieniu: 201a Cerivastatinum natricum BRp. Lipobay 0,1tabl. powl. 0,1 mg28 tabl. powl. BRp. Lipobay 0,2tabl. powl. 0,2 mg28 tabl. powl. BRp. Lipobay 0,3tabl. powl. 0,3 mg28 tabl. powl. 10) pod lp. 203 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Anlostintabl. 20 mg30 tabl. BRp. Lovastatinumtabl. 20 mg30 tabl. 11) pod lp. 204 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Lipostattabl. 10 mg30 tabl. BRp. Pravacholtabl. 20 mg30 tabl. 12) lp. 205 otrzymuje brzmienie: 205 Simvastatinum BRp. Vasiliptabl. powl. 10 mg28 tabl. powl. BRp. Vasiliptabl. powl. 20 mg28 tabl. powl. BRp. Zocor, Zocor 10tabl. 10 mg28 tabl. BRp. Zocor, Zocor 20tabl. 20 mg28 tabl. BRp. Zocor, Zocor 40tabl. powl. 40 mg14 tabl. powl. 13) pod lp. 215 na końcu dodaje się wyrazy: Hydrocollrozm. 10 x 10 cm1 szt. Hydrocollrozm. 15 x 15 cm1 szt. Hydrocollrozm. 20 x 20 cm1 szt. Hydrocoll Sacralrozm. 15 x 18 cm1 szt. Hydrocoll Thinrozm. 10 x 10 cm1 szt. Hydrocoll Thinrozm. 15 x 15 cm1 szt. Hydrocoll Concaverozm. 6 x 14 cm1 szt. 14) pod lp. 216 otrzymuje brzmienie: 216 Opatrunki alginianowe Aquacelrozm. 5 x 5 cm1 szt. Aquacelrozm. 10 x 10 cm1 szt. Kaltostatrozm. 5 x 5 cm1 szt. Kaltostatrozm. 7,5 x 12 cm1 szt. Kaltostatrozm. 10 x 20 cm1 szt. Fibracol, Fibracol Plusrozm. 9,5 x 9,5 cm1 szt. Fibracol Plusrozm. 5,1 x 5,1 cm1 szt. Fibracol Plusrozm. 10,2 x 11,1 cm1 szt. Fibracol Plusrozm. 10,2 x 22,2 cm1 szt. Sorbalgonrozm. 5 x 5 cm1 szt. Sorbalgonrozm. 10 x 10 cm1 szt. 15) lp. 217 otrzymuje brzmienie: 217 Opatrunki hydropolimerowe Allevynrozm. 5 x 5 cm1 szt. Allevynrozm. 10 x 10 cm1 szt. Allevynrozm. 20 x 20 cm1 szt. Combidermrozm. 10 x 10 cm1 szt. Combidermrozm. 14 x 14 cm1 szt. Tiellerozm. 7 x 9 cm1 szt. Tiellerozm. 9,5 x 9,5 cm1 szt. Tiellerozm. 11 x 11 cm1 szt. Tiellerozm. 15 x 15 cm1 szt. Tiellerozm. 15 x 20 cm1 szt. Tiellerozm. 18 x 18 cm1 szt. TielleSacrum1 szt. D. W załączniku nr 4 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz sprzętu jednorazowego użytku do przepisywania na recepty za częściową odpłatnością 50% ceny - chorym w leczeniu" pod lp. 223 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Prostavasin 40prosz. do sporz. roztw. do wlewu dożyl. 40 mcg10 amp. BRp. Prostavasin 60prosz. do sporz. roztw. do wlewu dożyl. 60 mcg10 amp. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Zdrowia: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające. (Dz. U. Nr 108, poz. 1230) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające (Dz. U. Nr 156, poz. 1029 oraz z 1999 r. Nr 53, poz. 568 i Nr 70, poz. 794) wprowadza się następujące zmiany: A. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków podstawowych": 1) pod lp. 1 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Abutoltabl. powl. 0,2 g30 tabl. powl. BRp. Acebutololtabl. powl. 0,2 g30 tabl. powl. 2) lp. 5 otrzymuje brzmienie: 5 Allopurinolum BRp. Allupoltabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Alloratio 100tabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Alloratio 300tabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Allopurinoltabl. 0,1 g60 tabl. BRp. Apo-Allopurinoltabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Burmadontabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Milurittabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Milurittabl. 0,3 g60 tabl. BRp. Zylorictabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Zyloric-300tabl. 0,3 g56 tabl. 3) pod lp. 7: a) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Amoxi kaps. 0,25 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Amoxi 250", b) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Amoxi kaps. 0,5 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Amoxi 500", c) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Amoxicillinegran. do przyg. zaw. doustnej 1 g20 sasz. 5 g BRp. Amoxicilinegran. do przyg. zaw. doustnej 500 mg16 sasz. 5 g BRp. Amotaksgran. do przyg. zaw. doustnej 125 mg20 sasz. 2 g BRp. Amotaksgran. do przyg. zaw. doustnej 250 mg20 sasz. 2 g 4) lp. 11 otrzymuje brzmienie: 11 Atenololum BRp. Apo-Atenoltabl. 0,05 g60 tabl. BRp. Apo-Atenoltabl. 0,1 g60 tabl. BRp. Atehexal, Atehexa 50tabl. powl. 0,05 g30 tabl. powl. BRp. Atehexal, Atehexal 100tabl. powl. 0,1 g30 tabl. powl. BRp. Atendol 50tabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. BRp. Atendol 100tabl. powl. 0,1 g50 tabl. powl. BRp. Atenolol, Atenolol 25tabl. powl. 0,025 g60 tabl. BRp. Atenolol, Atenolol 50tabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Atenololtabl. powl. 0,05 g56 tabl. powl. BRp. Atenololtabl. powl. 0,1 g60 tabl. powl. BRp. Atenolol 100tabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Blocotenol-25tabl. powl. 0,025 g60 tabl. powl. BRp. Blocotenol-50tabl. powl. 0,05 g60 tabl. powl. BRp. Blocotenol-100tabl. powl. 0,1 g60 tabl. powl. BRp. Normocardtabl. 0,05 g60 tabl. BRp. Normocardtabl. 0,1 g60 tabl. BRp. Tenormintabl. powl. 0,1 g56 tabl. BRp. Atehexal 25tabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. 5) pod lp. 12 w odniesieniu do leku o nazwie Atropinum sulfuricum 1% w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml"; 6) pod lp. 15 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Retarpen 1,2proszek do sporz. zaw. do inj. domięśn. 1.200.000 j.m.5 fiol. z s. subst. BRp. Retarpen 2,4proszek do sporz. zaw. do inj. domięśn. 2.400.000 j.m.5 fiol. z s. subst. 7) pod lp. 25 skreśla się wyrazy: BRp. Capotentabl. 0,025 g40 tabl. BRp. Capotentabl. 0,05 g40 tabl. 8) lp. 32 otrzymuje brzmienie: 32 Clotrimazolum Rp. Canestenkrem 1%20 g Rp. Canestenroztwór 1%20 ml Rp. Canestentabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. + aplikator Rp. Canestentabl. dopochw. 0,2 g3 tabl. + aplikator Rp. Canestentabl. dopochw. 0,5 g1 tabl. + aplikator Rp. Clotrimazolum, Clotrimazoltabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. Rp. Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,5 g1 tabl. Rp. Clotrimazolum 1%, Clotrimazolumpłyn 1%15 ml Rp. Clotrimazolum 1%, Clotrimazolumkrem 1%20 g Rp. Clotrimazolum 1%, Clotrimazolmaść do oczu 1%3 g Rp. Clotrimazolum 1%żel 1%20 g Rp. Clotrimazolumkrem 10 mg/g15 g Rp. Fungizid-Ratiopharm 100tabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. + aplikator Rp. Fungizid-Ratiopharm 200tabl. dopochw. 0,2 g3 tabl. + aplikator Rp. Fungizid-Ratiopharmkrem 1%20 g Rp. Micoterkrem 1%30 g Rp. Micoterpłyn 1%30 ml 9) lp. 35 otrzymuje brzmienie: 35 Colecalciferolum BRp. Ostelavittabl. 25 mcg30 tabl. BRp. Vigantolkrople 20.000 j.m./ml10 ml BRp. Vigantoletten 500tabl. 500 j.m.30 tabl. BRp. Vigantoletten 1000tabl. 1.000 j.m.30 tabl. BRp. Vitaminum D3krople 15.000 j.m./1 ml10 ml 10) pod lp. 40 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Danovalkaps. 0,1 g100 kaps. 11) pod lp. 41 w odniesieniu do leku o nazwie Fortecortin 8 mg w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Fortecortin Mono 8"; 12) pod lp. 43: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tropicamidum 0,5% w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tropicamidum 1% w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml"; 13) pod lp. 44 w odniesieniu do leku o nazwie Digoxin BM tabl. 0,1 mg w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Digoxin"; 14) lp. 46 otrzymuje brzmienie: 46 Diltiazemi hydrochloridum BRp. Aldizemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Blocalcin 60tabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Blocalcin 90 retardtabl. 0,09 g30 tabl. BRp. Diacordintab. 0,06 g50 tabl. BRp. Diacordin Retardtabl. powl. 0,09 g30 tabl. powl. BRp. Dilrene 300 L.P., Dilrenekaps. 0,3 g28 kaps. BRp. Dilzemtabl. 0,06 g60 tabl. BRp. Dilzemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Dilzem retardtabl., tabl. powl. 0,09 g50 tabl., tabl. powl. BRp. Dilzem retardtabl. powl. 0,09 g30 tabl. powl. BRp. Diltiazemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Oxycardil 60tabl. powl. 60 mg60 tabl. powl. BRp. Oxycardil 120tabl. powl. o kontr. uwal. 120 mg30 tabl. powl. BRp. Oxycardil 180tabl. o przedł. uwal. 180 mg30 tabl. BRp. Oxycardil 240tabl. o przedł. uwal. 240 mg30 tabl. BRp. Diltiazem, Poltiazemtabl. 0,03 g60 tabl. BRp. Zildentabl. 0,06 g50 tabl. 15) lp. 48 otrzymuje brzmienie: 48 Enalaprili maleas BRp. Benalapriltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,0025 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,005 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,01 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,02 g28 tabl. BRp. Enap 5, Enaptabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enap 10, Enaptabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enap 20, Enaptabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Mapryltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Mapryltabl. 10 mg20 tabl. BRp. Mapryltabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Olivintabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Olivintabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Renitectabl. 0,005 g28 tabl. BRp. Renitectabl. 0,01 g28 tabl. BRp. Renitectabl. 0,02 g28 tabl. BRp. Enalapriltabl. 5 mg20 tabl. BRp. Enalapriltabl. 10 mg20 tabl. 16) pod lp. 49 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Clexaneroztw. do wstrzyk. podsk. lub do linii tętniczej układu dializacyjnego 100 mg/ml1 fiol. 3 ml 17) lp. 54 otrzymuje brzmienie: 54 Famotidinum BRp. Fagastin 20tabl. powl. 20 mg30 tabl. powl. BRp. Fagastin 40tabl. powl. 40 mg30 tabl. powl. BRp. Famogasttabl. powl. 0,02 g20 tabl. powl. BRp. Famogasttabl. powl. 0,04 g20 tabl. powl. BRp. Famotidinetabl. powl. 0,04 g20 tabl. powl. BRp. Novo-Famotidinetabl. powl. 20 mg30 tabl. powl. BRp. Novo-Famotidinetabl. powl. 40 mg30 tabl. powl. BRp. Quamateltabl. powl. 20 mg28 tabl. powl. BRp. Quamateltabl. powl. 40 mg14 tabl. powl. BRp. Ulfamidtabl., tabl. powl. 0,02 g20 tabl., tabl. powl. BRp. Ulfamidtabl., tabl. powl. 0,04 g20 tabl., tabl. powl. 18) pod lp. 57 na końcu dodaje się wyrazy: ARp. Trimonitaerozol do stos. podjęzykowego, 400 mcg/dawkę12,2 ml (200 dawek) 19) pod lp. 63: a) w odniesieniu do leku o nazwie Ibuprofen zaw. 0,1 g/5 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Ibufen", b) w odniesieniu do leku o nazwie Ibumetin tabl. o przedł. dział. 0,6 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Ibumetin retard"; 20) lp. 64 otrzymuje brzmienie: 64 Isosorbidi dinitras BRp. Aerosonitaerozol 1,25 mg/dawkę18 ml (200 dawek) BRp. Apo-ISDN S/L, Apo-ISDN 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Apo-ISDN, Apo-ISDN 10tabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatum 40tabl., tabl. o przedł. uwal. 0,04 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatum 60tabl., tabl. o przedł. uwal. 0,06 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatom 80tabl., tabl. o przedł. uwal. 0,08 g30 tabl. BRp. Cornilattabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Cornilattabl. podj. 0,01 g30 tabl. BRp. Isodinittabl. podj. 0,0025 g60 tabl. BRp. Isodinittabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Isodinittabl. retard 0,02 g30 tabl. BRp. Isoketaerozol 1,25 mg/dawkę15 ml (300 dawek) BRp. Isoket 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Isoket retard 20tabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Isoket retard 40tabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Isoket retard 120kaps. retard 0,12 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps., tabl. o przedł. dział. 0,02 g30 kaps., tabl. BRp. Iso Mack Retard 40 mgkaps. 0,04 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps. o przedł. dział. 0,04 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps., tabl. o przedł. dział. 0,06 g30 kaps., tabl. BRp. Maycor Retard 20kaps. 0,02 g30 kaps. BRp. Maycor Retard 40kaps. 0,04 g30 kaps. BRp. Maycor Retard 60kaps. 0,06 g30 kaps. BRp. Sorbonittabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Sorbonit 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Sorbonit prolongatumtabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Sorbonit prolongatumtabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Sorbonit prolongatum 80tabl. powl. o przedł. uwal. 80 mg30 tabl. powl. BRp. Vasorbatetabl. 0,01 g30 tabl. 21) lp. 65 otrzymuje brzmienie: 65 Isosorbidi mononitras BRp. Corangin, Corangin 40tabl. o powol. uwal. 0,04 g30 tabl. BRp. Corangin, Corangin 60tabl. o powol. uwal. 0,06 g20 tabl. BRp. Effox 10tabl. 0,01 g60 tabl. BRp. Effox 20tabl. 0,02 g50 tabl. BRp. Effox 40tabl. 0,04 g40 tabl. BRp. Effox Long 50 (Effox Long)tabl. retard, tabl., kaps. 0,05 g30 tabl., kaps. BRp. Effox Long 75tabl. o przedł. uwal. 75 mg30 tabl. BRp. Etimoniskaps. o przedł. uwal. 20 mg30 kaps. BRp. Etimoniskaps. o przedł. uwal. 40 mg30 kaps. BRp. Etimoniskaps. o przedł. uwal. 60 mg30 kaps. BRp. Isomonit 20tabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Isomonit 40tabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Izonit prolongatom 40tabl. o przedł. uwal. 40 mg40 tabl. BRp. Mono Mack Depottabl. 0,1 g28 tabl. BRp. Mononit, Mononit 10tabl. powl. 0,01 g60 tabl. powl. BRp. Mononit, Mononit 20tabl. powl. 0,02 g60 tabl. powl. BRp. Mononit, Mononit 40tabl. powl. 0,04 g30 tabl. powl. BRp. Mononit 60 retardtabl. retard 0,06 g30 tabl. BRp. Olicard 40 retardkaps. 0,04 g20 kaps. BRp. Olicard 60 retardkaps. 0,06 g20 kaps. BRp. Olicard 40 retardkaps. o przedł. dział. 0,04 g20 kaps. BRp. Olicard 60 retardkaps. o przedł. dział. 0,06 g20 kaps. 22) lp. 72 otrzymuje brzmienie: 72 Megestroli acetas BRp. Megacetabl. 40 mg100 tabl. BRp. Megace 160tabl. 160 mg100 tabl. BRp. Megacezaw. doustna 40 mg/ml120 ml 23) pod lp. 74 na końcu dodaje się wyrazy: ARp. Metotrexat-Knoll 2,5tabl. 2,5 mg50 tabl. ARp. Metotrexat-Knoll 5tabl. 5 mg50 tabl. ARp. Metotrexat-Knoll 10tabl. 10 mg50 tabl. 24) pod lp. 79: a) w odniesieniu do leku o nazwie Metoclopramidum 10 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metoclopramid 10", b) w odniesieniu do leku o nazwie Metoclopramidum 20 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metoclopramid 20"; 25) lp. 83a otrzymuje brzmienie: 83a Morphini sulfas θNRp.wMorphini sulfasinj. 0,01 g/ml10 amp. θNRp.wMorphini sulfasinj. 0,02 g/ml10 amp. 26) lp. 87 otrzymuje brzmienie: 87 Nifedipinum BRp. Apo-Nifedkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Adalatkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Adalat retardtabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Adalat SLtabl. powl. 0,02 g40 tabl. powl. BRp. Adalat CC 30tabl. powl. o przedł. dział. 30 mg30 tabl. powl. BRp. Adalat CC 60tabl. powl. o przedł. dział. 0,06 g30 tabl. powl. BRp. Cordafentabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Cordafenkrople, krople doustne 20 mg/ml30 ml BRp. Cordipintabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Cordipin retardtabl. powl., tabl. o przedł. uwal. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Corinfardraż. 0,01 g50 draż. BRp. Corinfar retardtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Nifecardtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Nifecard retardtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Nifedicorkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedicorkaps. 0,02 g50 kaps. BRp. Nifedicortabl. retard 0,02 g50 tabl. BRp. Nifedicorkrople 20 mg/ml30 ml BRp. Nifedipinetabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Nifedipinekaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedipin-Ratiopharmkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedipin-Ratiopharmkaps. 0,005 g50 kaps. BRp. Nifedipin Retard Ratiopharm 20kaps. 0,02 g30 kaps. BRp. Nifedypinakaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifehexal 5kaps. 5 mg30 kaps. BRp. Nifehexal 10kaps. 10 mg30 kaps. BRp. Nifehexal 20 retardtabl. 20 mg30 tabl. BRp. Zenusin-10kaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Zenusin-20kaps. 0,02 g30 kaps. 27) pod lp. 89 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Nystatintabl. powl. 500.000 j.m.20 tabl. powl. 28) pod lp. 92 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ospen 400zaw. doustna 400.000 j.m./5 ml60 ml 29) pod lp. 95 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Vitacontabl. powl. 10 mg30 tabl. powl. 30) lp. 100 otrzymuje brzmienie: 100 Prednisonum BRp. Encortontabl. 0,001 g40 tabl. BRp. Encortontabl. 0,005 g40 tabl. BRp. Encortontabl. 10 mg40 tabl. BRp. Encortontabl. 20 mg40 tabl. 31) pod lp. 101 w odniesieniu do leku o nazwie Progesteronum 50 mg w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Luteina 50"; 32) pod lp. 102: a) w odniesieniu do leku o nazwie Rytmonorm tabl. powl. 0,15 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Rytmonorm 150", b) w odniesieniu do leku o nazwie Rytmonorm tabl. powl. 0,3 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Rytmonorm 300"; 33) lp. 106 otrzymuje brzmienie: 106 Ranitidini hydrochloridum Rp. Apo-Ranitidinetabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Apo-Ranitidinetabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Histactabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Histactabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Ragastintabl. powl. 150 mg40 tabl. powl. Rp. Raniberltabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranigasantabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranigasttabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranisantabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitaltabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitin 150tabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitin 300tabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Ranitinetabl. powl. 150 mg30 tabl. powl. Rp. Zantactabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Zantactabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Zantac effervescenttabl. mus. 0,15 g30 tabl. Rp. Zantac effervescenttabl. mus. 0,3 g30 tabl. Rp. Novo-Ranidinetabl. powl. 0,15 g30 tabl. powl. Rp. Novo-Ranidinetabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Ranitydynatabl. powl. 0,15 g30 tabl. powl. Rp. Ranitydynatabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Rantagonkrople dla dzieci 25 mg/1 ml30 ml Rp. Rantagonkrople 0,15 g/10 ml280 ml Rp. Gastorensyrop 75 mg/5 ml300 ml Rp. Ranitydynasyrop 75 mg/5 ml100 ml 34) lp. 109 otrzymuje brzmienie: 109 Sulfathiazolum argentum Rp. Argosulfan, Argosulfan 2%krem 2% (20 mg/g)40 g 35) pod lp. 110 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Thyrozol 5tabl. powl. 5 mg50 tabl. BRp. Thyrozol 10tabl. powl. 10 mg50 tabl. BRp. Thyrozol 20tabl. powl. 20 mg50 tabl. 36) lp. 112 otrzymuje brzmienie: 112 Verapamili hydrochloridum BRp. Apo-Veraptabl. 0,08 g40 tabl. BRp. Apo-Veraptabl. 0,12 g40 tabl. BRp. Falicard 80draż. 0,08 g40 draż. BRp. Isoptin, Isoptin 40tabl. powl., draż. 0,04 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptin, Isoptin 80tabl. powl., draż. 0,08 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptintabl. powl., draż. 0,12 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptininj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Isoptin SRtabl. powl., tabl. powl. o przedł. uwal. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. lsoptin SRtabl. powl., tabl. powl. o przedł. uwal. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Lekoptindraż. 0,04 g40 draż. BRp. Lekoptindraż. 0,08 g40 draż. BRp. Lekoptindraż. 0,12 g40 draż. BRp. Lekoptininj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Lekoptin retardtabl. powl. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Staveran 40 mg, Staveran 40tabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Staveran 80 mg, Staveran 80tabl. powl. 0,08 g40 tabl. powl. BRp. Staveran 120 mg, Staveran 120tabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Staveran prolongatumtabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Staveran prolongatumtabl. powl. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Verpamiltabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. BRp. Verpamiltabl. 0,04 g40 tabl. BRp. Verpamiltabl. 0,08 g40 tabl. BRp. Verpamiltabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Verpamilinj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Verapamiltabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 40tabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 80tabl. powl. 0,08 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 120tabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 5inj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Novo-Veramiltabl. powl. 0,08 g30 tabl. powl. BRp. Novo-Veramiltabl. powl. 0,12 g30 tabl. powl. BRp. Verapamilinj. 5 mg/2 ml10 amp. 2 ml BRp. Verapamiltabl. powl. 80 mg30 tabl. powl. BRp. Verapamiltabl. powl. 120 mg30 tabl. powl. B. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 30% ceny leku": 1) lp. 3 otrzymuje brzmienie: 3 Aciclovirum BRp. Acyclovirmaść do oczu 3%3 g BRp. Antivirtabl. 0,2 g20 tabl. BRp. Cusiviral 3%, Cusiviralmaść do oczu 3%4,5 g BRp. Cusiviral, Cusiviral 5%maść do oczu 5%2 g BRp. Hevirantabl. 0,2 g30 tabl. BRp. Zoviraxtabl. 0,2 g25 tabl. BRp. Zoviraxmaść do oczu 3%4,5 g BRp. Zoviraxtabl. 0,4 g70 tabl. BRp. Zoviraxtabl. 0,8 g35 tabl. BRp. Zovirax Stabl. do przyg. zaw. doustnej 800 mg35 tabl. BRp. Zoviraxzaw. 0,2 g/5 ml125 ml BRp. Zovirax DS Fortezaw. doustna 400 mg/5 ml100 ml BRp. Virolextabl. 0,2 g20 tabl. BRp. Virolexmaść do oczu 3%4,5 g 2) lp. 8 otrzymuje brzmienie: 8 Amoxicillinum + Acidum clavulanicum BRp. Amoksiklavtabl. powl. 0,625 g14 tabl. powl. BRp. Amoksiklavtabl. powl. 0,375 g21 tabl. powl. BRp. Amoksiklavtabl. powl. 875 mg+125 mg14 tabl. powl. BRp. Amoksiklav Dropskrople 62,5 mg/1 ml20 ml BRp. Amoksiklavzaw. 156 mg/5 ml100 ml BRp. Amoksiklav fortezaw. 312,5 mg/5 ml100 ml BRp. Augmentintabl. 0,375 g21 tabl. BRp. Augmentin 375 mgtabl. powl. 0,375 g21 tabl. powl. BRP Augmentintabl. powl. 625 mg14 tabl. powl. BRp. Augmentintabl. 1 g14 tabl. BRp. Augmentinproszek do przyg. syropu 156 mg/5 ml100 ml BRp. Augmentinproszek do przyg. syropu 312,5 mg/5 ml100 ml BRp. Augmentinproszek do sporz. zaw. doustnej 457 mg/5 ml70 ml BRp. Taromentintabl. powl. 375 mg21 tabl. powl. BRp. Taromentintabl. powl. 625 mg21 tabl. powl. BRp. Curamproszek do sporz. zaw. doustnej (125 mg+31,25 mg)/5 ml100 ml BRp. Curamproszek do sporz. zaw. doustnej (250 mg+62,5 mg)/5 ml100 ml BRp. Curamtabl. powl. (500 mg+125 mg)14 tabl. powl. 3) pod lp. 9 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Nasobecaerozol wziewny, zaw. wodna 50 mcg/dawkę30 ml (200 dawek) BRp. Beconaseaerozol do nosa, zaw. wodna 50 mcg/dawkę200 dawek 4) pod lp. 11 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Rhinocortaerozol do nosa, zaw. wodna 64 mcg/dawkę10 ml (120 dawek) BRp. Rhinocortaerozol do nosa, zaw. wodna 32 mcg/dawkę10 ml (120 dawek) 5) lp. 12 otrzymuje brzmienie: 12 Cefuroximum BRp. Biofuroksyminj. 0,75 g1 fiol. BRp. Biofuroksyminj. 1,5 g1 fiol. BRp. Biofuroksymproszek do przyg. roztw. do wstrzyk. dożyl. i domięśn. lub zaw. do wstrzyk. domięśn. 250 mg1 fiol. BRp. Biofuroksymproszek do przyg. roztw. do wstrzyk. dożyl. i domięśn. lub zaw. do wstrzyk. domięśn. 500 mg1 fiol. BRp. Kefuroxinj. 0,75 g1 fiol. BRp. Kefuroxinj. 1,5 g1 fiol. BRp. Plixyminj. 0,75 g5 fiol. BRp. Plixyminj. 1,5 g5 fiol. BRp. Zinacefinj. 0,75 g1 fiol. BRp. Zinacefinj. 1,5 g1 fiol. BRp. Tarsimeproszek do sporz. roztw. do wstrzyk. dożyl. i wlewu dożyl. 1,5 g1 fiol. BRp. Tarsimeproszek do sporz. roztw. do wstrzyk. dożyl. i zaw. do wstrzyk. domięśn. 750 mg1 fiol. 6) lp. 13 otrzymuje brzmienie: 13 Cetirizini hydrochloridum BRp. Allertectabl. powl. 10 mg20 tabl. powl. BRp. Amertiltabl. powl. 10 mg20 tabl. powl. BRp. Zyrtec, Virlixtabl. powl. 0,01 g20 tabl. powl. BRp. Zyrteckrople 0,01 g/1 ml10 ml BRp. Zyrtecroztw. doustny 1 mg/1 ml75 ml 7) pod lp. 21 skreśla się wyrazy: BRp. Olfeninj. 0,075 g/2 ml5 amp. 8) po lp. 21 dodaje się lp. 21a w brzmieniu: 21a Diclofenacum + Lidocainum BRp. Dicloratioroztw. do wstrzyk. domięśn. (75 mg+20 mg)/2 ml3 amp. BRp. Olfen 75inj. 0,075 g/2 ml5 amp. 9) pod lp. 35 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Synphasetabl.21 tabl. 10) pod lp. 46 w odniesieniu do leku o nazwie Gentamicin krople do oczu 0,3%: a) w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Gentamicin 0,3%", b) w rubryce "Opakowanie" wyrazy "10 ml" zastępuje się wyrazami "2 x 5 ml"; 11) pod lp. 48: a) w odniesieniu do leku o nazwie Biogonadyl inj. 500 j.m. w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Biogonadyl 500", b) w odniesieniu do leku o nazwie Biogonadyl inj. 2.000 j.m. w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Biogonadyl 2000"; 12) lp. 51 otrzymuje brzmienie: 51 Ketoprofen BRp. Bi-Profenidtabl. o zmod. uwal. 150 mg20 tabl. BRp. Febrofenkaps. o przedł. uwal. 200 mg20 kaps. BRp. Ketonalkaps. 0,05 g24 kaps. BRp. Ketonal fortetabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Ketonalinj. 0,1 g/2 ml10 amp. BRp. Profenidkaps. 0,05 g24 kaps. BRp. Profenid prolongatumtabl. powl. 0,2 g14 tabl. powl. BRp. Profenidczopek 0,1 g10 czopków BRp. Profenidinj. 0,1 g/2 ml5 amp. BRp. Toprectabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Profenidtabl. powl. 0,1 g30 tabl. powl. BRp. Profenidtabl. o przedł. dział. 0,2 g14 tabl. 13) pod lp. 62: a) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Naproxen tabl. 0,125 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Naproxen 125", b) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Naproxen tabl. 0,25 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Naproxen 250", c) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Naproxentabl. dojelit. 250 mg50 tabl. BRp. Naproxentabl. dojelit. 500 mg20 tabl. BRp. Sanaproxtabl. 0,25 g60 tabl. BRp. Sanaproxtabl. 0,5 g60 tabl. 14) lp. 63 otrzymuje brzmienie: 63 Natrii cromoglicas BRp. Cromohexalkrople do oczu 2%10 ml BRp. Cromohexalkrople do oczu 2%20 x 0,5 ml BRp. Cromohexalaerozol do nosa 20 mg/tul30 tul BRp. Cromosolaerozol do nosa 2,6 mg/dawkę28 ml BRp. Cromosolaerozol do nosa 4% (5,2 mg/dawkę)30 ml BRp. Cromosolaerozol do gardła 4% (10 mg/dawkę)30 ml BRp. Cromosolkrople do oczu 2% (0,02 g/ml)10 ml BRp. Cusicrom 4%krople do oczu 4%10 ml BRp. Hay-Cromkrople do oczu 2%13,5 ml BRp. Lomusolaerozol 2%26 ml BRp. Opticromkrople do oczu 2%13,5 ml BRp. Polcromkrople do oczu 2%2 x 5 ml BRp. Vividrinaerozol do nosa 2,6 mg/dawkę15 ml BRp. Vividrinkrople do oczu 20 mg/ml10 ml BRp. Cropoz Naerozol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkę15 ml BRp. Lecrolyn 2%krople do oczu 5 mg/0,25 ml40 poj. 0,25 ml BRp. Lecrolyn 2%krople do oczu 20 mg/ml10 ml 15) lp. 70 otrzymuje brzmienie: 70 Prednisoloni pivalas BRp. Mecortolon 0,5%, Mecortolonkrem 0,5% (5 mg/g)10 g 16) pod lp. 76: a) w odniesieniu do leku o nazwie Ulcogant Suspension zaw. 1 g/5 ml 250 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Ulcogant", b) w odniesieniu do leku o nazwie Ulcogant Suspension zaw. 1 g/5 ml 50 saszetek w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Ulcogant", c) na końcu dodaje się wyrazy: Rp.Gastremzaw. 1 g/5 ml125 ml Rp.Sucralantabl. 1 g20 tabl. 17) pod lp. 83: a) w odniesieniu do leku o nazwie Atrederm płyn 0,025% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Atrederm 0,025%", b) w odniesieniu do leku o nazwie Atrederm płyn 0,05% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Atrederm 0,05%", c) w odniesieniu do leku o nazwie Atrederm płyn 0,1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Atrederm 0,1%"; 18) pod lp. 84 skreśla się wyrazy: BRp. Kenaloginj. 0,04 g/1 ml1 autostrzyk. C. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 50% ceny leku": 1) pod lp. 2: a) w odniesieniu do leku o nazwie Acetylocysteina w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Acetylocysteina 0,1", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tussicom 100 granulat w rubryce "Nazwa" skreśla się wyraz "granulat", c) w odniesieniu do leku o nazwie Tussicom 200 granulat w rubryce "Nazwa" skreśla się wyraz "granulat", d) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Tussicom 400granulat 400 mg/5 g20 saszetek po 5 g 2) lp. 8 otrzymuje brzmienie: 8 Ambroxoli hydrochloridum BRp. Ambrohexaltabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Ambrosolsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolkrople 7,5 mg/ 1 ml100 ml BRp. Ambroksolsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp. Ambroksolsyrop 30 mg/5 ml150 ml BRp. Anavixsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Anavixsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Deflegminkaps. retard 75 mg10 kaps. BRp. Deflegminkrople 0,75%50 ml BRp. Deflegmintabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvansyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mucosolvanpłyn do inh. 0,75 g/100 ml1 op. BRp. Mukobronsyrop 0,3 g/100 ml100 ml BRp. Mukobronsyrop 0,03 g/5 ml100 ml BRp. Mukobrontabl. 0,03 g50 tabl. BRp. Bronchopront Saftsyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp Bronchopront Tropfenkrople 7,5 mg/1 ml50 ml BRp Solvolantabl. 0,03 g20 tabl. BRp Solvolansyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp•Flavamedsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp•Flavamedtabl. mus. 30 mg20 tabl. BRp•Flavamedtabl. mus. 60 mg20 tabl. BRp•Flavamedtabl. 30 mg20 tabl. 3) pod lp. 10: a) w odniesieniu do leku o nazwie Amlopin tabl. 0,005 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Amlodipinum", b) w odniesieniu do leku o nazwie Amlopin tabl. 0,01 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Amlodipinum", 4) pod lp. 14 w rubryce "Opakowanie" wyrazy "14 tabl. powl." zastępuje się wyrazami "28 tabl. powl."; 5) pod lp. 16 na końcu dodaje się wyrazy: BRp•Flegamina Mitesyrop 40 mg/100 ml120 ml 6) pod lp. 22: a) w odniesieniu do leku o nazwie Mukolina 2% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Mukolina", b) w odniesieniu do leku o nazwie Mukolina 5% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Mukolina"; 7) pod lp. 23 skreśla się wyrazy: BRp. Duracefkaps. 0,25 g12 kaps. 8) lp. 24 otrzymuje brzmienie: 24 Cefalexinum BRp. Cefaleksynakaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Cefaleksynakaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Cefaleksynatabl. powl. 1 g16 tabl. powl. BRp. Cefaleksynagran. do przyg. roztw. doustnego 125 mg14 sasz. 2,5 g BRp. Cefaleksynagran. do przyg. roztw. doustnego 250 mg14 sasz. 2,5 g BRp. Cephalexinkaps. 0,25 g20 kaps. BRp. Cephalexin-Ratiopharm 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Cephalsxin-Ratiopharm 1000tabl. powl. 1 g10 tabl. powl. BRp. Cephalexin-Ratiopharm TSgran. do przyg. zaw.250 mg/5 ml120 ml (72 g gran.) BRp. Keflexkaps. 0,25 g12 kaps. BRp. Keflexkaps. 0,5 g12 kaps. BRp. Keflexzaw. 125 mg/5 ml60 ml BRp. Keflexzaw. 250 mg/5 ml60 ml BRp. Oracefkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Oracefkaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Zecefkaps. 0,25 g12 kaps. BRp. Zecefkaps. 0,5 g12 kaps. 9) pod lp. 25 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ceforgran. do sporz. zaw. doustnej 125 mg10 sasz. 2,5 g BRp. Ceforgran. do sporz. zaw. doustnej 250 mg10 sasz. 2,5 g BRp. Ceforkaps. 250 mg15 kaps. BRp. Ceforkaps. 500 mg15 kaps. BRp. Vercefkaps. 500 mg15 kaps. BRp. Vercef MRkaps. o przedł. uwal. 375 mg10 kaps. BRp. Vercefgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml75 ml 10) lp. 36 otrzymuje brzmienie: 36 Cisapridum BRp. Coordinaxtabl. 5 mg30 tabl. BRp. Coordinaxtabl. 10 mg30 tabl. BRp. Coordinaxzaw. doustna 1 mg/1 ml100 ml BRp. Coordinaxzaw. doustna 1 mg/1 ml20 sasz. 5 ml BRp. Coordinaxzaw. doustna 1 mg/1 ml20 sasz. 10 ml BRp. Gaspridtabl. 10 mg30 tabl. 11) pod lp. 40 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Klimicininj. 0,6 g/4 ml5 fiol. 12) lp. 50 otrzymuje brzmienie: 50 Diclofenacum kalium BRp. Cataflamtabl. powl. 50 mg10 tabl. powl. 13) lp. 51 otrzymuje brzmienie: 51 Diclofenacum natricum BRp. Apo-Diclo, Apo-Diclo 25tabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Apo-Diclo, Apo-Diclo 50tabl. powl. 0,05 g30 tabl. powl. BRp. Diclac 25tabl. powl. dojelit. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Diclac 50tabl. powl. dojelit. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Diclac 50czopki doodbyt. 50 mg10 czopków BRp. Diclac 100czopki doodbyt. 100 mg10 czopków BRp. Diklofenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Diklofen fortetabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Diklofen retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Dicloberl 50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Diclofenacczopek 0,05 g10 czopków BRp. Diclofenac, Diclofenac 100czopek 0,1 g10 czopków BRp. Dicloratio retard 100kaps. 0,1 g20 kaps. BRp. Dicloratio 25tabl. dojelit. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Dicloratio 25czopek 0,025 g10 czopków BRp. Dicloratio 50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Dicloratio 100czopek 0,1 g10 czopków BRp. Diclofenac Sodium E/Ctabl. powl. 0,05 g100 tabl. powl. BRp. Diclofenac 100 Stada Retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Diclophlogont 25tabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Dicloreumtabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Dicloreum retardtabl. 0,1 g20 tabl. BRp. Dicloreumczopek 0,1 g10 czopków BRp. Felorantabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Feloranczopek 0,025 g6 czopków BRp. Feloranczopek 0,05 g6 czopków BRp. Majamiltabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Majamiltabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Majamil prolongatumtabV. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Naklofentabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Naklofentabl. retard 0,1 g20 tabl. BRp. Naklofenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Olfen-25tabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Olfen-50tabl. 0,05 g20 tabl. BRp. Olfen-50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Olfen-100czopek 0,1 g5 czopków BRp. Olfen-100 SR Depocapskaps. o przedł. uwal. 0,1 g20 kaps. BRp. Rewodina 25tabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Rewodina retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Veraltabl. powl. dojelit. 0,025 g30 tabl. BRp. Veraltabl. powl. dojelit. 0,05 g20 tabl. BRp. Veralczopek 0,1 g10 czopków BRp. Voltarendraż. 0,025 g20 draż. BRp. Voltaren 50draż. 0,05 g20 draż. BRp. Voltarenczopek 0,025 g10 czopków BRp. Voltarenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Voltaren SR 100draż. 0,1 g20 draż. BRp. Voltaren SR 75tabl. 0,075 g20 tabl. BRp. Diclofenac Duo Pharmavitkaps. z peletkami dojelit. i o przedł. dział. 0,075 g30 kaps. BRp. Diclofenac 25tabl. powl. dojelit. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Diclofenac 50tabl. powl. dojelit. 0,05 g30 tabl. powl. BRp. Rewodina 50tabl. powl. dojelit. 50 mg50 tabl. powl. BRp. Dicloratio 50tabl. dojelit. 50 mg20 tabl. BRp. Dicloratio Unotabl. o zmod. uwal. 150 mg30 tabl. 14) pod lp. 54 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Cardura XLtabl. o zmod. uwal. 4 mg30 tabl. BRp. Cardura XLtabl. o zmod. uwal. 8 mg30 tabl. 15) pod lp. 59 w odniesieniu do leku o nazwie Systen w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Systen 50", 16) pod lp. 60 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Systen Contisystem transdermalny 3,2 mg (50 mcg/24 h) + 1,2 mg (170 mcg/24 h)8 plastrów BRp. Systen Sequisystem transdermalny4+4 plastry 17) pod lp. 61 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Activelletabl. powl. 1 mg + 0,5 mg28 tabl. powl. 18) pod lp. 78: a) w odniesieniu do leku o nazwie Laticort 0,1% maść 0,1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Laticort", b) w odniesieniu do leku o nazwie Laticort 0,1% krem 0,1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Laticort", c) w odniesieniu do leku o nazwie Laticort 0,1% lotio 0,1% w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Laticort"; 19) lp. 81 otrzymuje brzmienie: 81 Indapamidum BRp. Arifontabl. powl. 2,5 mg30 tabl. BRp. Indapsantabl. powl. 2,5 mg30 tabl. BRp. Tertensif SRtabl. o powol. uwal. 1,5 mg30 tabl. 20) pod lp. 82: a) w odniesieniu do leku o nazwie Metindol czopek 0,05 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metindol 50", b) w odniesieniu do leku o nazwie Metindol czopek 0,1 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Metindol 100"; 21) lp. 97 otrzymuje brzmienie: 97 Mometasoni furoas Rp. Elocom 0,1%, Elocomkrem 0,1%15 g Rp. Elocom 0,1%, Elocommaść 0,1%15 g Rp. Elocompłyn 0,1%20 ml 22) lp. 102 otrzymuje brzmienie: 102 Odżywki Rp. Bebilon Aminoproszek 2.095 kJ/100 g500 g Rp. Bebilon Peptiproszek 2.165 kJ/100 g450 g Rp. Bebilon Pepti MCTproszek 2.155 kJ/100 g450 g Rp. Bebilon sojowy, Bebilon sojowy 1proszek 2.185 kJ/100 g400 g Rp. Bebilon sojowy 2proszek400 g Rp. Humana SLproszek650 g Rp. Isomilproszek400 g Rp. Nutramigenproszek425 g Rp. Pregestimilproszek450 g Rp. Pro-Sobee 1proszek400 g Rp. Pro-Sobee 2proszek400 g 23) lp. 104 otrzymuje brzmienie: 104 Omeprazolum BRp. Exterkaps. 20 mg14 kaps. BRp. Gasec-20-Gastrocapskaps. 20 mg14 kaps. BRp. Helicid 20kaps. 20 mg14 kaps. BRp. Losec, Losec 10kaps. 10 mg7 kaps. BRp. Loseckaps. 20 mg7 kaps. BRp. Ortanolkaps., tabl. powl. 20 mg14 kaps., tabl. powl. BRp. Polprazolkaps. 0,02 g14 kaps. BRp. Prazolkaps. 0,02 g14 kaps. 24) pod lp. 109 w odniesieniu do leku o nazwie Pentohexal w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Pentohexal 300"; 25) pod lp. 112: a) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Piroxicam kaps. 0,01 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Piroxicam 10", b) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Piroxicam kaps. 0,02 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Apo-Piroxicam 20", c) w odniesieniu do leku o nazwie Piroxicam czopek 0,01 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Piroxicam 10", d) w odniesieniu do leku o nazwie Piroxicam czopek 0,02 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Piroxicam 20"; 26) lp. 115 otrzymuje brzmienie: 115 Pygeum africanum extr. Rp. Tadenan, Tadenan 25kaps. 0,025 g60 kaps. Rp. Tadenan, Tadenan 50kaps. 0,05 g60 kaps. 27) pod lp. 117 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Witamina Akaps. 12.000 j.m.50 kaps. 28) pod lp. 119: a) w odniesieniu do leku o nazwie Biosotal tabl. 0,04 g w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Biosotal 40", b) w odniesieniu do leku o nazwie Biosotal tabl. 0,08 g: - w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Biosotal 80", - w rubryce "Opakowanie" wyrazy "50 tabl." zastępuje się wyrazami "30 tabl.", c) w odniesieniu do leku o nazwie Biosotal tabl. 0,16 g: - w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Biosotal 160", - w rubryce "Opakowanie" wyrazy "40 tabl." zastępuje się wyrazami "30 tabl.", d) w odniesieniu do leku o nazwie Sotalex 160 w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyraz "Sotalex"; 29) lp. 121 otrzymuje brzmienie: 121 Spironolactonum BRp. Aldactone Atabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Aldactone 100tab. 0,1 g30 tabl. BRp. Polspirontabl. 25 mg20 tabl. BRp. Spiridontabl. 0,025 g100 tabl. BRp. Spironoltabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Spironol 100tabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Spironolacton Stadakaps. 0,05 g50 kaps. BRp. Spironolacton Stadakaps. 0,1 g50 kaps. BRp. Verospirontabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Spironolacton 25tabl. 0,025 g20 tabl. 30) pod lp. 127 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ticlotabl. powl. 250 mg20 tabl. powl. 31) pod lp. 129: a) skreśla się wyrazy: Rp. Vitaminum Ekaps., tabl. powl. 0,1 g30 kaps., tabl. powl. b) na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Vitaminum Ekaps. twarde 300 mg20 kaps. Rp. Witamina Ekaps. 100 mg100 kaps. 32) pod lp. 130: a) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal inj. 0,05 g/1 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tramal 50", b) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal inj. 0,1g/2 ml w rubryce "Nazwa" dodaje się przecinek i wyrazy "Tramal 100", c) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 100 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 100 mg", d) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 150 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 150 mg", e) w odniesieniu do leku o nazwie Tramal Retard 200 w rubryce "Postać i dawka" dodaje się przecinek i wyrazy "tabl. powl. o przedł. uwal. 200 mg". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Zdrowia: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. (Dz. U. Nr 109, poz. 1236) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 486, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) po art. 169h dodaje się art. 169i w brzmieniu: "Art. 169i. 1. W 2000 r. Kasie Chorych na jej wniosek udziela się pożyczki z budżetu państwa zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2-11. 2. Pożyczka może być udzielona do wysokości kwoty stanowiącej różnicę między ujętą w planie finansowym na 1999 r. kwotą przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne, z uwzględnieniem wyrównania, o którym mowa w art. 135, a kwotą przychodów zrealizowanych z tego tytułu za ten rok na dzień 31 grudnia 1999 r. 3. Pożyczka jest udzielana na okres nie dłuższy niż 5 lat. 4. Łączna kwota pożyczek udzielonych wszystkim Kasom Chorych nie może przekroczyć 1 000 000 tys. zł. 5. Kasa Chorych składa wniosek o udzielenie pożyczki do Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, nie później niż do dnia 31 stycznia 2000 r. 6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera: 1) oznaczenie Kasy Chorych, 2) datę sporządzenia wniosku, 3) wysokość wnioskowanej kwoty pożyczki, 4) propozycję sposobu zwrotu pożyczki, 5) informację Kasy Chorych o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 6) informację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. Kasie Chorych, 7) podpisy członków zarządu Kasy Chorych, 8) uchwałę rady Kasy Chorych w sprawie pożyczki z budżetu państwa. 7. Jeżeli łączna kwota pożyczek, o które występują Kasy Chorych, przekracza kwotę, o której mowa w ust. 4, Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych zmniejsza kwoty poszczególnych pożyczek proporcjonalnie do wysokości kwot, o które wystąpiły Kasy Chorych. 8. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych przekazuje wnioski Kas Chorych o udzielenie pożyczek ministrowi właściwemu do spraw budżetu. 9. Pożyczka jest udzielana Kasie Chorych nie później niż w terminie 14 dni od dnia przekazania wniosku przez Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. 10. Umowa zawarta pomiędzy Kasą Chorych a ministrem właściwym do spraw budżetu określa w szczególności oprocentowanie pożyczki i wysokość rat oraz termin zwrotu pożyczki, z uwzględnieniem możliwości wcześniejszego jej zwrotu. 11. Kasy Chorych zwracają pożyczkę w pierwszej kolejności z przychodów, o których mowa w ust. 2, uzyskanych po dniu 31 grudnia 1999 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Funduszu Pracy samorządom wojewódzkim i powiatowym. (Dz. U. Nr 109, poz. 1237) Na podstawie art. 57a ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekazuje samorządom powiatowym środki Funduszu Pracy na realizowanie zadań określonych w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), zwanej dalej "ustawą": 1) w pkt 1, 6, 10, 12, 14 i 30 dotyczących finansowania zasiłków i innych obligatoryjnych świadczeń, 2) w pkt 2-5, 7, 8, 13, 26, 27, 29 i 30a dotyczących finansowania programów na rzecz przeciwdziałania bezrobociu, 3) w pkt 9, 11, 15, 16, 25 oraz w pkt 17 w części dotyczącej finansowania eksploatacji systemu informatycznego w urzędach pracy, a także w pkt 18-20 w zakresie dotyczącym i realizowanym przez powiatowe urzędy pracy. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekazuje samorządom wojewódzkim środki Funduszu Pracy na realizowanie zadań wymienionych w art. 57 ust. 1 ustawy - w pkt 1, 9, 11, 13, 16, 19 oraz w pkt 17 w części dotyczącej eksploatacji systemu informatycznego. § 2. 1. Wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatowych na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 ustala się według następującego wzoru algorytmu: Kp=Op+Ap+Pp gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) Kp - łączna kwota środków ustalona dla samorządu powiatowego na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1, 2) Op - kwota środków ustalona dla samorządu powiatowego na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1, 3) Ap - kwota środków ustalona dla samorządu powiatowego na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2, 4) Pp - kwota środków ustalona dla samorządu powiatowego na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 3. 2. Wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatowych na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1 jest równa kwocie środków niezbędnych na ich realizację. 3. Wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatowych na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 2 ustala się, z zastrzeżeniem ust. 4, według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) Pa - kwota środków przewidziana w planie Funduszu Pracy na realizację zadań, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, pomniejszona o kwotę środków pozostawionych do dyspozycji Prezesa Krajowego Urzędu Pracy, o której mowa w ust. 4, 2) Lp - liczba zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, 3) Wa - współczynnik korygujący uwzględniający wysokość stopy bezrobocia w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, wynoszący: a) 1,0 - dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekraczała połowy przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, b) 1,2 - dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekraczała przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, c) 1,4 - dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekraczała 1,5-krotnej przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, d) 1,6 - dla powiatów, w których stopa bezrobocia nie przekraczała 2,0-krotnej przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, e) 1,8 - dla powiatów, w których stopa bezrobocia przekraczała 2,0-krotną przeciętną stopę bezrobocia w kraju, 4) Wb - współczynnik korygujący uwzględniający udział długotrwale bezrobotnych (ponad 12 miesięcy) w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, wynoszący: a) 1,0 - dla powiatów, w których udział długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał połowy przeciętnego udziału długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, b) 1,1 - dla powiatów, w których udział długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał przeciętnego udziału długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, c) 1,2 - dla powiatów, w których udział długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał 1,5-krotnego przeciętnego udziału długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, d) 1,3 - dla powiatów, w których udział długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych przekraczał 1,5-krotny przeciętny udział długotrwale bezrobotnych w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, 5) Wc - współczynnik korygujący uwzględniający udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, wynoszący: a) 1,0 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał 0,9-krotnego przeciętnego udziału bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, b) 1,1 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał przeciętnego udziału bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, c) 1,2 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał 1,1-krotnego przeciętnego udziału bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, d) 1,3 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych przekraczał 1,1-krotny przeciętny udział bezrobotnych nie posiadających prawa do zasiłku w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, 6) Wd - współczynnik korygujący uwzględniający udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, wynoszący: a) 1,0 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał połowy przeciętnego udziału bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, b) 1,1 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał 0,7-krotnego przeciętnego udziału bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, c) 1,2 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych nie przekraczał przeciętnego udziału bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, d) 1,3 - dla powiatów, w których udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych przekraczał przeciętny udział bezrobotnych w wieku do 24 lat w ogólnej liczbie zarejestrowanych bezrobotnych w kraju, 7) Lk - łączna liczba zarejestrowanych bezrobotnych we wszystkich powiatach skorygowana wskaźnikami korygującymi Wa-Wd, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego. 4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy może, za zgodą ministra właściwego do spraw pracy, pozostawić na realizację zadań, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, kwotę nie przekraczającą połowy środków przewidzianych w planie Funduszu Pracy na ich realizację. 5. Prezes Krajowego Urzędu Pracy, w ramach kwoty, o której mowa w ust. 4, przekazuje dodatkowe środki dla powiatów, na których terenie nastąpił w szczególności wzrost stopy bezrobocia w stosunku do przyjętej w algorytmie, na realizację zadań określonych w kontraktach zawartych z samorządami powiatowymi. 6. Wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów powiatowych na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 3 jest ustalana, z zastrzeżeniem ust. 4, według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) Pp - kwota środków dla samorządów powiatowych na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 3, 2) Pi - kwota środków przewidziana w planie Funduszu Pracy na realizację zadań, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 3, pomniejszona o zadania realizowane bezpośrednio przez Krajowy Urząd Pracy, 3) Lp - liczba zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego, 4) L - liczba zarejestrowanych bezrobotnych ogółem w kraju, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego. § 3. Wielkość środków Funduszu Pracy dla samorządów wojewódzkich na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 2 ustala się według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) Kw - kwota środków ustalona dla samorządu wojewódzkiego na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 2, 2) Wb - kwota środków wydatkowana przez samorząd wojewódzki w roku poprzednim (w 1999 r. - przez wojewódzki urząd pracy) na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 2, 3) Pb - przewidziana w planie Funduszu Pracy na dany rok kwota środków na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 2, 4) Pp - przewidziana w planie Funduszu Pracy na rok poprzedni kwota środków na realizację zadań wymienionych w § 1 ust. 2. § 4. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekazuje w ciągu roku powiatom i samorządom województw na wyodrębnione rachunki bankowe zaliczki środków Funduszu Pracy do wysokości kwot wynikających z algorytmu, z uwzględnieniem środków pieniężnych Funduszu Pracy pozostałych z roku poprzedniego, dochodów Funduszu Pracy wpływających bezpośrednio na wyodrębnione rachunki bankowe samorządów powiatowych i wojewódzkich oraz niezbędnego stanu środków pieniężnych dla bieżącego finansowania realizowanych zadań. 2. W przypadku zawarcia porozumienia między starostami powiatów bądź między starostą powiatu a prezydentem miasta na prawach powiatu, dotyczącego obsługi powiatu bądź miasta na prawach powiatu, środki Funduszu Pracy ustalone według algorytmu są przekazywane jednostce samorządu terytorialnego realizującej na danym obszarze zadania na podstawie zawartego porozumienia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 19 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji. (Dz. U. Nr 16, poz. 149) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji (Dz. U. Nr 97, poz. 454, z 1997 r. Nr 41, poz. 258 i z 1998 r. Nr 45, poz. 279) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 7 i 8 w brzmieniu: "7) Krajowym Centrum Informacji Kryminalnej, 8) Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej."; 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 3) w załączniku nr 2 do rozporządzenia dodaje się tabele C i D w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 lutego 1999 r. (poz. 149) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) A. dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-5 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I505-630 II510-640 III515-660 IV525-685 V535-710 VI545-735 VII560-785 VIII575-845 IX590-905 X605-975 XI620-1050 XII640-1135 XIII665-1220 XIV690-1310 XV720-1405 XVI750-1500 XVII780-1640 XVIII820-1780 B. dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Zarządzie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Krajowym Centrum Informacji Kryminalnej Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I575-640 II580-670 III585-710 IV590-750 V595-800 VI605-850 VII615-905 VIII625-960 IX640-1020 X660-1085 XI680-1150 XII700-1230 XIII725-1335 XIV750-1440 XV780-1550 XVI810-1675 XVII840-1810 XVIII880-1960 XIX920-2110 XX980-2260 XXI1050-2460 C. dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I565-630 II570-640 III575-665 IV580-690 V590-720 VI600-755 VII610-790 VIII625-830 IX640-875 X655-930 XI670-990 XII685-1060 XIII700-1135 XIV720-1210 XV740-1290 XVI760-1380 XVII780-1470 XVIII800-1565 XIX825-1660 XX850-1755 XXI880-1850 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosowanie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 C. dla pracowników Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaGrupa dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXIX-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVIII-XX9wyższe6 Główny księgowy 3Naczelnik wydziałuXVII-XVIII8wyższe6 4Główny specjalistaXV-XVII6wyższe5 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 5Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe4 6SpecjalistaXII-XIV-wyższe3 7AsystentIX-XII-średnie2 8Starszy referentVIII-XI-średnie1 9ReferentVI-IX-średnie- 10SekretarkaIX-X-średnie- 11KierowcaVII-VIII-według odrębnych przepisów 12SprzątaczkaI-IV-podstawowe- D. dla pracowników Centralnego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaGrupa dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVII-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVI-XX9wyższe6 Główny księgowy 3Główny specjalistaXV-XVII6wyższe5 4Kierownik filiiXV-XVII5wyższe5 5Kierownik działuXIV-XVI3wyższe3 Zastępca kierownika filii 6Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe4 7Starszy: geodeta, kartograf, topografXIII-XV3wyższe4 średnie8 8Geodeta, kartograf, topograf, starszy informatykXII-XIV-wyższe3 średnie5 9SpecjalistaXII-XIV-wyższe3 10AsystentVIII-XII-wyższe- średnie2 11Poligraf, fototechnik, informatykIX-XI-średnie- 12Starszy księgowyIX-XI-średnie4 13KsięgowyIX-X-średnie- 14Starszy referentVII-IX-średnie1 15SekretarkaVIII-IX-średnie- 16ReferentVI-VII-średnie3 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 18 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe. (Dz. U. Nr 16, poz. 151) Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe (Dz. U. Nr 59, poz. 378 i z 1999 r. Nr 3, poz. 27), załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 lutego 1999 r. (poz. 151) WYKAZ TOWARÓW PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY, NA KTÓRE MOGĄ BYĆ NAŁOŻONE OPŁATY CELNE DODATKOWE KOD PCNNazwa towaru 12 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski 0105 11 19 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski 0105 11 99 0- - - - Pozostałe 0105 12 00 0 - - Indyki 0105 19- - Pozostałe 0105 19 20 0- - - Gęsi 0105 19 90 0- - - Kaczki i perliczki - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 10 0- - - Kaczki 0105 99 20 0- - - Gęsi 0105 99 30 0- - - Indyki 0105 99 50 0- - - Perliczki 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtusze 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 90 0- - Pozostałe 0201 30 00 0- Bez kości 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 90 0- - Pozostałe 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki 0202 30 90 0- - Pozostałe 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70 %" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63 %" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 34- - Otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi 0207 34 90 0- - - Z kaczek 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe 0207 36 90 0- - - - Pozostałe 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 0405 10 19 0- - - - Pozostałe 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki 0405 10 90 0- - Pozostałe 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60% 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75% 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75% i więcej, ale nie przekraczającej 80% 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5% 0405 90 90 0- - Pozostałe 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: 0407 00 30 0- - Pozostałe 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 0408 11 80 0- - - Pozostałe 0408 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłe 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymi - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 0408 91 80 0- - - Pozostałe 0408 99- - Pozostałe: 0408 99 80 0- - - Pozostałe 0409 00 00 0Miód naturalny 0504 00 00 Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże 0603 10 13 0- - - Goździki 0603 10 25 0- - - Chryzantemy - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże 0603 10 53 0- - - Goździki 0603 10 65 0- - - Chryzantemy 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca 0702 00 00 2- Od 1 do 30 kwietnia 0702 00 00 3- Od 1 do 14 maja 0702 00 00 5- Od 15 do 31 maja 0702 00 00 7- Od 1 czerwca do 30 września 0702 00 00 8- Od 1 do 31 października 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05 - Ogórki: 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietnia 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 maja 0707 00 05 6- - Od 16 maja do 30 września 0707 00 05 7- - Od 1 do 31 października 0707 00 05 8- - Od 1 do 10 listopada 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia 0707 00 90 0- Korniszony 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 10- Jabłka: 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 50 - - - Odmiany Granny Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnej 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą (meslin) 1001 90 99 0- - - Pozostałe 1002 00 00 0Żyto 1003 00Jęczmień: 1003 00 10 0- Nasiona 1003 00 90 0- Pozostały 1004 00 00 0Owies 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane 1107Słód palony lub nie: 1107 10- Nie palony: - - Pozostałe: 1107 10 99 0- - - Pozostałe 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczana 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 10 0- Siewne 1205 00 90 0- Pozostałe 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona roślin pastewnych inne niż nasiona buraków: 1209 23- - Nasiona kostrzewy: 1209 23 11 0- - - Kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) 1209 23 15 0- - - Kostrzewy czerwonej (Festuca rubra L.) 1209 23 80 0- - - Pozostałe 1209 24 00 0- - Nasiona wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.) 1209 25- - Nasiona rajgrasu (Lolium multiflorum Lam., Lolium perenne L.): 1209 25 10 0- - - Rajgras włoski (życica wielokwiatowa) (łącznie z rajgrasem westerwoldzkim) (Lolium multiflorum Lam.) 1209 25 90 0- - - Rajgras angielski (życica trwała) (Lolium perenne L.) 1209 26 00 0- - Nasiona tymotki 1209 29- - Pozostałe: 1209 29 10 0- - - Nasiona wyki; nasiona wiechliny (błotnej, zwyczajnej) (Poa palustris L., Poa trivalis L.); nasiona kupkówki (Dactylis glomerata L.); nasiona mietlicy (Agrostis) 1209 29 80 0- - - Pozostałe 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani w formie granulek 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek , z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulina 1210 20 90 0- - Pozostałe 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielu 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji 1701 12 90 0- - - Pozostały - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 59 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 99 0- - - - Pozostałe 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 10- Pomidory, całe lub w kawałkach: 2002 10 10 0- - Bez skórek 2002 10 90 0- - Pozostałe 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi 2106 90 98 0 - - - Pozostałe 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 2401 10 - Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 10 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 10 80 0 - - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 20- Tytoń częściowo lub całkowicie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny, tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 20 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 20 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 20 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 20 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 20 60 0 - - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 20 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 20 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 20 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 30 00 0- Odpady tytoniowe 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80 % protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostała Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetu państwa, które w 1999 r. nie wygasają z upływem roku budżetowego. (Dz. U. Nr 109, poz. 1238) Na podstawie art. 102 ust. 3 i 4 oraz w związku z art. 103 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie wydatków budżetu państwa, które w 1999 r. nie wygasają z upływem roku budżetowego (Dz. U. Nr 100, poz. 1171), wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1: a) lp. 13 otrzymuje brzmienie: 13.28 Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa 24.284 Rozbudowa Białowieskiego Parku Narodowego1.78031.07.2000 Usuwanie skutków powodzi - uporządkowanie i odtworzenie zniszczonych upraw i drzewostanów3.90020.12.2000 Dokumentacja geologiczno-inżynierska zbiornika wodnego Krempna na rzece Wisłoka2.70030.06.2000 Wykup nieruchomości wsi Pilce pod przyszłą budowę zbiornika wodnego Kamieniec Ząbkowicki na Nysie Kłodzkiej11830.11.2000 Budowa zbiornika wodnego "Kozielno"15.78630.04.2000 b) lp. 18 otrzymuje brzmienie: 18.35 Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej 367.907 Sfinansowanie świadczeń zdrowotnych udzielanych na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego12.00030.04.2000 Usuwanie skutków powodzi80320.12.2000 Realizacja programów polityki zdrowotnej98.96730.11.2000 Realizacja wysokospecjalistycznych procedur medycznych98.00031.03.2000 Dotacja na inwestycje przeznaczone na utworzenie i uruchomienie kas chorych42.87730.06.2000 Sfinansowanie staży podyplomowych115.26020.12.2000 c) lp. 27 otrzymuje brzmienie: 27.85 Budżety WojewodówRazem191.851 z tego: d) lp. 28 otrzymuje brzmienie: 28.85/02 Województwo dolnośląskie 38.672 Inwestycje wieloletnie, z tego:5.900 1) Szpital Wojewódzki w Jeleniej Górze4.00030.06.2000 2) Rozbudowa Szpitala w Głogowie60030.06.2000 3) Szpital Zakaźny we Wrocławiu30030.06.2000 4) Szpital w Miliczu1.00030.06.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia9.12830.06.2000 Usuwanie skutków powodzi10.66020.12.2000 Spłata zobowiązań Skarbu Państwa powstałych w jednostkach oświaty i wychowania do końca 1998 r.12.73230.06.2000 "Program rekultywacji terenów zdegradowanych przez Wojska Federacji Rosyjskiej"25230.06.2000 e) lp. 40 otrzymuje brzmienie: 40.85/26 Województwo świętokrzyskie 1.415 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.41530.06.2000 f) lp. 41 otrzymuje brzmienie: 41.85/28 Województwo warmińsko-mazurskie 1.450 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.45020.12.2000 2) w załączniku nr 2: a) część 28 otrzymuje brzmienie: 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA124.284 5.68018.604 454711Parki narodowe21.7801.780 4578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej33.900 3.900 666822Okręgowe dyrekcje gospodarki wodnej42.700 2.700 6678Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej515.904 15.904 b) część 35 otrzymuje brzmienie: 35 MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ1367.907 228.353139.554 858522Programy polityki zdrowotnej państwa298.967 3.09395.874 8523Wysokospecjalistyczne procedury medyczne398.000 98.000 8524Składki na ubezpieczenia zdrowotne oraz świadczenia dla osób nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego454.877 12.00042.877 8578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej5803 803 8595Pozostała działalność6115.260 115.260 c) część 85 otrzymuje brzmienie: 85 BUDŻETY WOJEWODÓW OGÓŁEM1191.85115.46362128.874146.893 z tego: d) część 85/02 otrzymuje brzmienie: 85/02 Województwo dolnośląskie138.6722.0568812.64423.884 313995Pozostała działalność25 5 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej333 4495Pozostała działalność4283 283 454995Pozostała działalność5225225 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej62.8071.640 1.167 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej7581 581 7395Pozostała działalność8736 70927 797978Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej9351 351 8295Pozostała działalność1011.626 8811.538 838378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej1113939 100 858511Szpitale ogólne1214.438 14.438 8513Lecznictwo ambulatoryjne13590140 450 8578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej146.7339 6.724 868695Pozostała działalność1585 85 888895Pozostała działalność1615 15 919178Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej1746 46 9195Pozostała działalność189 9 e) część 85/04 otrzymuje brzmienie: 85/04 Województwo kujawsko-pomorskie12.991647 2.344 858511Szpitale ogólne2436169 267 8513Lecznictwo ambulatoryjne31.508478 1.030 8514Lecznictwo psychiatryczne4936 936 8515Ratownictwo medyczne5111 111 f) część 85/12 otrzymuje brzmienie: 85/12 Województwo małopolskie125.793566 25.227 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej24.300 4.300 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej344 5614Drogi publiczne powiatowe4648 648 707395Pozostała działalność5754 754 797921Licea ogólnokształcące685 85 838378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej73.600 3.600 858511Szpitale ogólne813.990372 13.618 8513Lecznictwo ambulatoryjne9330 330 8514Lecznictwo psychiatryczne101.017 1.017 8515Ratownictwo medyczne1115 15 8531Inspekcja sanitarna12100 100 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze13150150 8595Pozostała działalność1420040 160 868611Domy pomocy społecznej15500 500 939318Komendy powiatowe Państwowej Straży Pożarnej16100 100 g) część 85/18 otrzymuje brzmienie: 85/18 Województwo podkarpackie14.52875 4.453 858511Szpitale ogólne21.350 1.350 8514Lecznictwo psychiatryczne337875 303 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych42.000 2.000 9143Starostwa powiatowe5800 800 h) część 85/20 otrzymuje brzmienie: 85/20 Województwo podlaskie12.675290 2.385 838411Teatry, opery i operetki2300 300 858511Szpitale ogólne31.27390 1.183 8513Lecznictwo ambulatoryjne4400 400 868611Domy pomocy społecznej5200 200 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych6302 302 9143Starostwa powiatowe7200200 i) część 85/22 otrzymuje brzmienie: 85/22 Województwo pomorskie137.3952.092336.23029.040 404495Pozostała działalność22.747 2.747 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej3410200 210 5612Drogi publiczne wojewódzkie4127 127 5613Drogi publiczne gminne53.583 3.583 5614Drogi publiczne powiatowe6745 745 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej734082 258 7231Zieleń w miastach i gminach830 30 7395Pozostała działalność99.436 9.436 797921Licea ogólnokształcące10757 7750 7931Szkoły ogólnokształcące specjalne11164 8156 7941Internaty i stypendia dla uczniów12697 697 7961Zespoły ekonomiczno-administracyjne szkół1315 213 8011Szkoły zawodowe142.234 132.221 8041Szkoły zawodowe specjalne158 8 8062Dokształcanie i doskonalenie zawodowe nauczycieli1627 27 8071Jednostki pomocnicze szkolnictwa171.266 21.264 8221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze181.082 11.081 8231Placówki wychowania pozaszkolnego195 5 798242Domy wczasów dziecięcych208 8 858511Szpitale ogólne2111.477767 10.710 8513Lecznictwo ambulatoryjne22180 180 8514Lecznictwo psychiatryczne23548 548 868611Domy pomocy społecznej24223223 878795Pozostała działalność25466 466 919143Starostwa powiatowe26820820 j) część 85/26 otrzymuje brzmienie: 85/26 Województwo świętokrzyskie11.415160 1.255 858511Szpitale ogólne21.245160 1.085 8515Ratownictwo medyczne3170 170 k) część 85/28 otrzymuje brzmienie: 85/28 Województwo warmińsko-mazurskie11.450140 1.310 858511Szpitale ogólne21.450140 1.310 l) część 85/30 otrzymuje brzmienie: 85/30 Województwo wielkopolskie17.4832.208 5.275 798221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze2808808 858511Szpitale ogólne36.1251.100 5.025 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze4400300 100 868611Domy pomocy społecznej5150 150 ł) część 85/32 otrzymuje brzmienie: 85/32 Województwo zachodniopomorskie14.7001.088 3.612 858511Szpitale ogólne22.580600 1.980 8513Lecznictwo ambulatoryjne3570188 382 8516Sanatoria4150150 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze5150150 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych61.250 1.250 3) w załączniku nr 3: a) część 19 otrzymuje brzmienie: 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ18.9264.074 1.0883.764 404000Integracja z Unią Europejską27.6083.844 3.764 919100Integracja z Unią Europejską31.318230 1.088 b) część 21 otrzymuje brzmienie: 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ146.318 42.9233.395 505000Integracja z Unią Europejską25.6292.2343.395 5078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej340.68940.689 c) część 28 otrzymuje brzmienie: 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA125.476 1.28324.193 454578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej23.0003.000 666678Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej321.18621.186 919100Integracja z Unią Europejską41.290 1.2837 d) część 85 otrzymuje brzmienie: 85 BUDŻETY WOJEWODÓW OGÓŁEM161.0149.775 51.239 z tego: e) część 85/02 otrzymuje brzmienie: 85/02 Województwo dolnośląskie127.9859.775 18.210 404000Integracja z Unią Europejską232 32 505000Integracja z Unią Europejską349 49 5078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej48.2937.624 669 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej516.947431 16.516 797978Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej61.4601.359 101 838378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej726936 233 878778Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej8935325 610 f) po części 85/24 dodaje się część 85/28 w brzmieniu: 85/28 Województwo warmińsko-mazurskie11.000 1.000 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej21.0001.000 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie nadania statutu Rządowemu Centrum Legislacji. (Dz. U. Nr 109, poz. 1239) Na podstawie art. 14i ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Rządowemu Centrum Legislacji nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1999 r. (poz. 1239) STATUT RZĄDOWEGO CENTRUM LEGISLACJI § 1. Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej "Centrum", jest państwową jednostką organizacyjną, zapewniającą koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej. § 2. 1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 4. 2. Prezes Centrum ustala zakres czynności osób wymienionych w ust. 1. 3. Prezes Centrum może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Centrum, do prowadzenia spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie. § 3. Prezes Centrum może tworzyć komisje, rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel ich powołania, nazwę, skład osobowy, zakres zadań i tryb działania, w tym sposób finansowania ich działalności. § 4. W skład Centrum wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Departament Legislacyjny, 2) Departament Studiów i Ekspertyz, 3) Redakcja Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", 4) Biuro Prawno-Organizacyjne, 5) Biuro Administracyjno-Finansowe. § 5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych, o których mowa w § 4, oraz tryb pracy Centrum określa regulamin organizacyjny nadany przez Prezesa Centrum. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 109, poz. 1240) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1999 r. w sprawie nadania statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Dz. U. Nr 56, poz. 590) wprowadza się następujące zmiany: 1) w Statucie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, w § 12 w ust. 1 wyrazy "W Kancelarii" zastępuje się wyrazami "Przy Kancelarii"; 2) w załączniku nr 3 do Statutu skreśla się pkt 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Legislacji. (Dz. U. Nr 109, poz. 1241) Na podstawie art. 14g ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Rządowego Centrum Legislacji, zwanego dalej "Centrum". 2. W zakresie nie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306 i Nr 126, poz. 830 oraz z 1999 r. Nr 13, poz. 113 i Nr 36, poz. 339). § 2. 1. Wynagrodzenie pracowników Centrum zatrudnionych na stanowiskach wymienionych w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty przyjmowanej - zgodnie z przepisami o służbie cywilnej - do ustalenia wynagrodzenia pracowników korpusu służby cywilnej. 2. W załączniku do rozporządzenia ustala się, z zastrzeżeniem ust. 3, tabelę stanowisk i odpowiadających im mnożników wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego i legislacyjnego oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Centrum. 3. Do ustalania wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na stanowiskach nie wymienionych w załączniku do rozporządzenia mają zastosowanie odpowiednio tabele VIII i IX zawarte w załączniku nr 3 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1 ust. 2. § 3. Dyrektorom i wicedyrektorom komórek organizacyjnych oraz naczelnikom wydziałów w komórkach organizacyjnych, właściwych w sprawach legislacji i redagowania Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", przysługuje - niezależnie od dodatku funkcyjnego - dodatek legislacyjny w wysokości określonej w załączniku dla głównego legislatora. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1999 r. (poz. 1241) TABELA STANOWISK, MNOŻNIKÓW WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO, DODATKU FUNKCYJNEGO I LEGISLACYJNEGO ORAZ WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW RZĄDOWEGO CENTRUM LEGISLACJI Lp.StanowiskoMnożnikiWymagania kwalifikacyjne wynagrodzenia zasadniczegododatku funkcyjnegododatku legislacyjnegowykształcenieliczba lat pracy 1234567 1.Prezes Centrum6,0 - 8,01,5 - 2,51,5 - 2,5wyższe prawnicze7 2.wiceprezes Centrum5,0 - 7,01,0 - 2,01,0 - 2,0wyższe prawnicze7 3.dyrektor komórki organizacyjnej2,1 - 5,00,5 - 1,0-wyższe5 4.wicedyrektor komórki organizacyjnej1,7 - 4,00,3 - 0,9-wyższe5 główny księgowy 5.naczelnik wydziału1,4 - 4,00,2 - 0,8-wyższe5 koordynator zastępca głównego księgowego główny legislator1,3 - 3,3-0,2 - 2,0wyższe prawnicze4 lata pracy i aplikacja legislacyjna lub 5 lat pracy związanej z legislacją ekspert1,3 - 3,3--wyższe prawnicze5 radca prawny1,3 - 3,3--według odrębnych przepisów 6.starszy legislator1,2 - 3,2-0,2 - 1,9wyższe prawnicze3 lata pracy i aplikacja legislacyjna lub 4 lata pracy związanej z legislacją radca Prezesa Centrum1,2 - 3,2--wyższe4 główny specjalista1,2 - 3,1--wyższe4 7.legislator1,1 - 3,0-0,1 - 1,8wyższe prawnicze2 lata pracy i aplikacja legislacyjna lub 3 lata pracy związanej z legislacją starszy specjalista1,1 - 2,9--wyższe4 starszy księgowy 8.specjalista1,0 - 2,8--wyższe2 referendarz 9.młodszy legislator1,0 - 2,6-0,1 - 1,7wyższe prawnicze- referent prawny1,0 - 2,5--wyższe prawnicze- 10.sekretarz0,9 - 2,1--średnie- starszy referent0,8 - 2,0--średnie- księgowy podreferendarz 11.referent0,7 - 1,9--średnie- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie określenia podatników nie mających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego. (Dz. U. Nr 109, poz. 1242) Na podstawie art. 9 ust. 11 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Zwalnia się z obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego podatników: 1) dokonujących wyłącznie importu towarów na potrzeby własne i nie dokonujących innych czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), 2) będących obcymi przedstawicielstwami dyplomatycznymi, urzędami konsularnymi oraz członkami ich personelu, a także innymi osobami zrównanymi z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług. (Dz. U. Nr 109, poz. 1243) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie ustalania i poboru podatku od towarów i usług z tytułu importu przez ośrodki informacji i kultury innych krajów z siedzibą w Rzeczypospolitej Polskiej oraz sprzedaży przez te ośrodki prasy, książek, publikacji, albumów, czasopism, przewodników, map, atlasów, pocztówek, plakatów, walorów i przyborów filatelistycznych, nut, płyt gramofonowych, zapisanych kaset magnetofonowych i magnetowidowych, pocztówek dźwiękowych, wyrobów sztuki ludowej, rzemiosła i przemysłu artystycznego, dzieł malarstwa, rzeźby, grafiki i ich reprodukcji, a także innych podobnych artykułów - jeżeli w umowach zawartych przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej z Rządami innych krajów zawarte są postanowienia, że ośrodki te przy wykonywaniu tych czynności zostaną zwolnione od tego podatku. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wartości zobowiązań zaliczanych do państwowego długu publicznego, długu Skarbu Państwa, wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oraz kwoty przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji. (Dz. U. Nr 109, poz. 1244) Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania: 1) wartości zobowiązań zaliczanych do państwowego długu publicznego i długu Skarbu Państwa z tytułu: a) wyemitowanych papierów wartościowych, b) zaciągniętych kredytów i pożyczek, c) przyjętych depozytów, d) innych zobowiązań, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, 2) wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, 3) kwot przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji. § 2. Wartość wyemitowanych papierów wartościowych oblicza się według ich wartości nominalnej, rozumianej jako: 1) kwota świadczenia głównego z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych, należna do zapłaty w dniu ich wykupu, 2) kwota świadczenia głównego z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych, z których zobowiązania finansowe są indeksowane lub kapitalizowane z uwzględnieniem przyrostu kapitału, wynikającego ze sposobu indeksacji lub kapitalizacji danego papieru wartościowego, naliczona na koniec okresu sprawozdawczego. § 3. 1. Wartość zaciągniętych kredytów i pożyczek oblicza się według wartości nominalnej, rozumianej jako kwota świadczenia głównego z tytułu zaciągniętej pożyczki lub kredytu, należna do zapłaty w dniu wymagalności zobowiązania. W przypadku zaciągniętych kredytów i pożyczek, z których zobowiązania finansowe są indeksowane lub kapitalizowane, stosuje się odpowiednio przepis § 2 pkt 2. 2. Wartość przyjętych depozytów oblicza się jako kwotę depozytu, którą dłużnicy zgodnie z zawartą umową zobowiązani są zapłacić wierzycielom w terminie, w którym następuje likwidacja depozytu; jest to wartość, od której nalicza się oprocentowanie. § 4. 1. Wartość wymagalnych zobowiązań, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą", z wyłączeniem zobowiązań z tytułu gwarancji i poręczeń, obejmuje kwotę zobowiązań, z wyłączeniem odsetek, których termin płatności minął, a nie są przedawnione ani umorzone. W przypadku gdy zobowiązania wymagalne są indeksowane lub kapitalizowane, stosuje się odpowiednio przepis § 2 pkt 2. 2. Wartość nominalna zobowiązań wyrażonych w walutach obcych podlega przeliczeniu na walutę polską według średniego kursu walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w ostatnim dniu roboczym danego okresu sprawozdawczego. § 5. 1. Wartość zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji określa się według wartości nominalnej niewymagalnych oraz wymagalnych zobowiązań z tych tytułów, z wyłączeniem wzajemnych tego rodzaju zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych, z tym że: 1) wartość nominalna niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oznacza kwotę, którą poręczyciel (gwarant) byłby zobowiązany zapłacić, gdyby dłużnik, za którego udzielono poręczenia (gwarancji), nie dokonał spłaty zobowiązania samodzielnie; w przypadku kredytów i pożyczek objętych poręczeniami (gwarancjami) uwzględnia się zarówno kwotę świadczenia głównego (kapitału), jak i świadczeń ubocznych, jeżeli zostały objęte poręczeniem (gwarancją), 2) wartość nominalna wymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oznacza kwotę świadczenia poręczyciela (gwaranta), należną do zapłaty, obejmującą również świadczenia uboczne. 2. Do wyliczenia wartości nominalnej zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją, podlegającego oprocentowaniu według zmiennych stóp procentowych, przyjmuje się stopę procentową obowiązującą: 1) w ostatnim dniu roku budżetowego, gdy okres sprawozdawczy dotyczy roku budżetowego, lub 2) w ostatnim dniu szóstego miesiąca roku budżetowego, w przypadku gdy okres sprawozdawczy dotyczy połowy roku budżetowego. 3. Do wyliczenia wartości nominalnej zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją, wyrażonego w walucie obcej, stosuje się odpowiednio przepis § 4 ust. 2, z tym że do wyliczenia przyjmuje się kurs ogłaszany w ostatnim dniu roboczym roku budżetowego lub szóstego miesiąca roku budżetowego, w zależności od okresu sprawozdawczego. 4. Wyliczenie wartości nominalnej zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją, zaciągniętego do wysokości z góry nie oznaczonej, następuje w formie prognozy, przy zastosowaniu zasady ostrożnej wyceny. § 6. Kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji oblicza się jako sumę oddzielnie wyliczonych kwot przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa oraz przez inne podmioty sektora finansów publicznych. § 7. 1. Kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczenia lub gwarancji, udzielonych przez Skarb Państwa, oblicza się jako iloczyn współczynnika ryzyka, ustalonego dla Skarbu Państwa zgodnie z ust. 2, oraz wartości nominalnej niewymagalnych zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu tego poręczenia lub gwarancji według stanu na koniec roku kalendarzowego poprzedzającego okres sprawozdawczy. 2. Współczynnik ryzyka dla Skarbu Państwa ustalany jest oddzielnie dla każdego poręczenia lub gwarancji jako prawdopodobieństwo dokonania przez Skarb Państwa spłat zobowiązań objętych poręczeniami i gwarancjami. Współczynnik ryzyka określa się z uwzględnieniem finansowych i pozafinansowych czynników ryzyka mogących wystąpić w okresie spłaty zobowiązań objętych poręczeniami i gwarancjami Skarbu Państwa. § 8. 1. Kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczenia lub gwarancji udzielonych przez inne niż Skarb Państwa podmioty sektora finansów publicznych oblicza się jako iloczyn współczynnika ryzyka, ustalonego dla tych podmiotów zgodnie z ust. 2, i wartości nominalnej niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych przez te podmioty, według stanu na koniec roku kalendarzowego poprzedzającego okres sprawozdawczy. 2. Współczynnik ryzyka dla podmiotów, o których mowa w ust. 1, stanowi podwojony iloraz kwoty wierzytelności z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych przez te podmioty, oraz wartości nominalnej niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji. 3. Współczynnik ryzyka, o którym mowa w ust. 2, wylicza się jako średnią arytmetyczną współczynników obliczonych oddzielnie dla każdego roku przez trzy kolejne lata poprzedzające okres sprawozdawczy, według stanu na koniec roku kalendarzowego. 4. W okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia współczynnik ryzyka, o którym mowa w ust. 2, wylicza się: 1) za pierwszy rok - według stanu na koniec tego roku, 2) za drugi rok - jako średnią arytmetyczną współczynników obliczonych dla pierwszego i drugiego roku. 5. W przypadku gdy współczynnik wyliczony zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2 i 3 przekracza wysokość 1,0000, stosuje się współczynnik w wysokości 1,0. 6. Współczynnik ryzyka oblicza się do czterech miejsc po przecinku, zaokrąglając w górę. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 109, poz. 1245) Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 10, art. 14 ust. 11, art. 21 ust. 9, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 32 ust. 5, art. 39 ust. 2, art. 47 i 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) oraz art. 25 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), 2) podatku - rozumie się przez to podatek od towarów i usług, 3) podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług, 4) zarejestrowanym podatniku - rozumie się przez to podatnika zarejestrowanego na podstawie art. 9 oraz art. 46 ustawy, 5) podmiotach - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, 6) zakupach inwestycyjnych - rozumie się przez to zakupy towarów lub usług zaliczanych na podstawie odrębnych przepisów do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; dotyczy to również zakupów zaliczonych do inwestycji rozpoczętych (w toku), 7) numerze identyfikacji podatkowej - rozumie się przez to numer, o którym mowa w odrębnych przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, 8) numerze tymczasowym - rozumie się przez to numer REGON lub PESEL, używany tymczasowo do czasu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej, 9) sprzedaży - rozumie się przez to czynności określone w art. 2 ust. 1-3 ustawy, z wyjątkiem importu towarów, 10) sprzedawcy - rozumie się przez to podatnika dokonującego czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem, 11) nabywcy - rozumie się przez to podmioty, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż, 12) lokalu mieszkalnym - rozumie się przez to część budynku mieszkalnego wielorodzinnego, stanowiącego wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, z wyłączeniem lokali mieszkalnych w domach bliźniaczych i szeregowych oraz w domach jednorodzinnych wolno stojących. § 2. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) szczególne przypadki powstania obowiązku podatkowego, 3) listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy, 4) przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz zasady zwrotu różnicy tego podatku, 5) przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny, 6) przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku, 7) przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku, 8) przypadki zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego, 9) przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż, 10) przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, 11) warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych, 12) zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz not korygujących, 13) przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0%, 14) listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%, 15) zwolnienia od podatku. Rozdział 2 Szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej § 3. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, płacą zryczałtowany podatek z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego, jeżeli przewóz ten wykonywany jest pojazdami zarejestrowanymi za granicą. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tych krajów, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od usług międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Stawka podatku wynosi 10 zł od jednorazowego przewozu towarów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Podatek może być również płacony za okresy tygodniowe, miesięczne lub roczne, jeżeli podatnik złoży takie oświadczenie w urzędzie celnym najpóźniej w dniu powstania po raz pierwszy obowiązku podatkowego, według następujących stawek: 1) za tydzień - 30 zł, 2) za miesiąc - 100 zł, 3) za rok - 1 000 zł. 5. Organ celny wydaje dowód zapłaty podatku. 6. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku gdy pojazd wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ładunku - z chwilą wyjazdu z tego terytorium z ładunkiem. 7. Zwalnia się od podatku usługi międzynarodowego przewozu drogowego wykonywane następującymi pojazdami: 1) samochodami osobowymi i kempingowymi, 2) samochodami służb specjalnych, w szczególności: straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i technicznego, służby więziennej, a także samochodami urzędów celnych, 3) samochodami przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, pod warunkiem wzajemności, oraz misji specjalnych i organizacji międzynarodowych, korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych, 4) pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1-3, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg. § 4. 1. Ustala się zryczałtowany podatek od usług transportowych polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi za granicą. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług przewozu osób autobusami zarejestrowanymi w krajach, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Ustala się zryczałtowaną stawkę podatku w wysokości 20 zł od osoby. 5. Zwalnia się z obowiązku podatkowego usługi przewozu osób autobusami, które w czasie pobytu w Polsce opuściły jej terytorium w związku z realizacją programu turystycznego i tego samego dnia powróciły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach tego samego pobytu. 6. Przewoźnik składa organowi celnemu przyjmującemu zgłoszenie celne deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z dowodem zapłaty podatku zwracany jest przewoźnikowi, który obowiązany jest zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 5. Organ celny jest obowiązany do poboru podatków, o których mowa w § 3 i 4, oraz ich wpłaty na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie siedmiu dni po upływie każdego okresu. Rozdział 3 Szczególne przypadki powstania obowiązku podatkowego § 6. 1. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą: 1) upływu terminu płatności, określonego w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu: a) dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego, b) świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, c) świadczenia usług wymienionych w poz. 84-86 załącznika nr 3 do ustawy, 2) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usług: a) przewozu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, b) spedycyjnych i przeładunkowych, c) w portach morskich i handlowych, d) budowlanych lub budowlano-montażowych, 3) wystawienia faktury lub otrzymania zapłaty z tytułu sprzedaży wydawnictw prasowych (SWW 2711) i wydawnictw dziełowych (SWW 2712), nie wcześniej jednak niż w dniu wydania i nie później niż 60 dnia od dnia wydania tych towarów; jeżeli jednak umowa sprzedaży przewiduje rozliczenie zwrotów wydawnictw, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej faktyczną sprzedaż, 4) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności - z tytułu świadczenia w kraju usług najmu, dzierżawy lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej, z zastrzeżeniem pkt 5 i 6, 5) dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi - z tytułu importu usług, z zastrzeżeniem pkt 6, 6) dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności - z tytułu importu usług najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, 7) otrzymania całości lub części zapłaty albo otrzymania towaru - z tytułu eksportu usług, z wyłączeniem usług wymienionych w pkt 2 lit. a) i b), 8) wystawienia faktury, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi - z tytułu usług zagranicznej turystyki wyjazdowej i zagranicznej turystyki przyjazdowej, 9) otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu sprzedaży złomu stalowego i żeliwnego, złomu metali nieżelaznych, z wyłączeniem złomu metali szlachetnych: a) niewsadowego - nie później jednak niż 20 dnia od dnia wysyłki złomu do jednostki, która zgodnie z umową dokonuje kwalifikacji jakości, b) wsadowego - nie później jednak niż 30 dnia od dnia wysyłki złomu, 10) otrzymania zapłaty - w przypadku sprzedaży wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym, 11) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury - z tytułu usług komunikacji miejskiej. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług wykonywanych częściowo, których odbiór dokonywany jest na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2, 4, 7, 9 i 11 otrzymanie części zapłaty, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 5 i 6 uiszczenie części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części; dotyczy to również zadatków, zaliczek, przedpłat i rat, otrzymanych także przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Rozdział 4 Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy § 7. Określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz zasady zwrotu różnicy podatku § 8. Na równi z zakupem środków trwałych traktuje się przyjęcie ich w odpłatne użytkowanie przez podatników, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów o podatku dochodowym środki te zaliczane są do składników majątku użytkownika. § 9. 1. W przypadku przyjęcia środków trwałych w odpłatne użytkowanie, o którym mowa w § 8, ustalenie różnicy podatku oraz jej zwrot następuje według określonych w ustawie zasad dotyczących nabycia takich środków na podstawie umowy sprzedaży. 2. Do rozliczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 6 ustawy, podatnik dołącza odpis umowy, na podstawie której przyjął środki trwałe w odpłatne użytkowanie. § 10. W przypadku przyjęcia w użytkowanie towarów z importu, które: 1) zostały zaliczone do składników majątku użytkownika - stosuje się przepisy § 8 i 9, 2) nie zostały zaliczone do składników majątku użytkownika - obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu celnego dokonywane jest według zasad określonych w art. 19 ustawy. Rozdział 6 Przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny § 11. 1. Podatnikom produkującym samoloty (SWW 1061), śmigłowce (SWW 1062), środki transportu wodnego (SWW 1051-1055) przysługuje zwrot różnicy podatku naliczonego ponad podatek należny w kwocie nie wyższej od podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych bezpośrednio z produkcją tych towarów. 2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisu art. 21 ust. 3 ustawy. Rozdział 7 Przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku § 12. 1. Usługobiorcom użytkującym samochody osobowe lub inne samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) i innych odpłatności wynikających z zawartej umowy. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do usługobiorców użytkujących samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze, zawartej przed dniem 20 stycznia 1997 r., jeżeli umowa ta została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym nie później niż do dnia 20 lutego 1997 r. Rozdział 8 Przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku § 13. Zarejestrowani podatnicy wykonujący czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy mają prawo do zwrotu podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie następujących towarów służących całkowicie lub częściowo tym czynnościom: 1) urządzeń do uboju bydła i trzody (SWW 0782-11), 2) urządzeń do przygotowywania tusz (SWW 0782-12), 3) urządzeń do uboju drobiu (SWW 0782-32), 4) urządzeń do przerobu mleka (SWW 0782-41). § 14. Zwrot podatku naliczonego przy nabyciu towarów wymienionych w § 13 nie przysługuje podatnikom, którzy: 1) są zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy lub będą zwolnieni od podatku w ciągu trzech lat od końca roku, w którym towar został nabyty, lub 2) nie dokonali zapłaty za towary, od których przysługuje zwrot podatku naliczonego, w kwocie odpowiadającej co najmniej kwocie tego podatku, a w przypadku importu - nie dokonali zapłaty podatku należnego od tego importu, lub 3) zaliczyli do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów wymienionych w § 13, lub 4) darowali, odsprzedali, wydzierżawili, wynajęli, wydali w zamian za wierzytelność albo za czynność nie podlegającą opodatkowaniu lub w miejsce świadczenia pieniężnego lub oddali w nieodpłatne użytkowanie towar objęty zwrotem podatku w ciągu trzech lat od końca miesiąca, w którym został nabyty, lub 5) zostaną postawieni w stan likwidacji, zostanie wobec nich ogłoszona upadłość lub zaprzestaną działalności w okresie trzech lat, licząc od końca miesiąca, w którym towar został nabyty. § 15. Zwrot podatku naliczonego, o którym mowa w § 13, dotyczący zakupów związanych: 1) w całości ze sprzedażą zwolnioną od podatku - nie może być większy od kwoty podatku naliczonego, 2) częściowo ze sprzedażą zwolnioną od podatku - nie może być większy od kwoty podatku naliczonego, odpowiadającej procentowemu udziałowi wartości sprzedaży zwolnionej w wartości sprzedaży ogółem. § 16. 1. Zwrot podatku naliczonego następuje na wniosek podatnika, złożony we właściwym urzędzie skarbowym. 2. Do wniosku o zwrot podatku naliczonego należy dołączyć: 1) kopię faktury, faktury korygującej lub dokumentu celnego, dotyczących towarów wymienionych w § 13, 2) dowód zapłaty kwot wynikających z faktur i faktur korygujących, o których mowa w pkt 1, a w przypadku dokumentów celnych - kwot podatku wynikających z tych dokumentów, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 11b i art. 11c ustawy. 3. Urząd skarbowy dokonuje zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy podatnika, nie później niż w ciągu 45 dni od dnia otrzymania wniosku. § 17. 1. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z okoliczności wymienionych w § 14 podatnik, który otrzymał zwrot podatku naliczonego na podstawie przepisów rozporządzenia, obowiązany jest zwrócić kwotę tego podatku, wraz z odsetkami, w ciągu 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot. 2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nalicza się od dnia następującego po dniu, w którym podatnik otrzymał zwrot podatku naliczonego. 3. Do odsetek należnych od kwoty zwróconego podatku stosuje się przepisy dotyczące odsetek od zaległości podatkowych. Rozdział 9 Przypadki zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego § 18. Podatnikom wytwarzającym wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, chyba że podlega on odliczeniu od podatku należnego na podstawie odrębnych przepisów. § 19. Zwrot podatku naliczonego przysługuje podatnikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki: 1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej, 2) prowadzą ewidencję określoną w art. 27 ust. 4 ustawy, w której wyodrębnią obroty ze sprzedaży w układzie określonym w § 20 ust. 2, 3) wytwarzają wyroby, o których mowa w § 18, posiadające ważny atest krajowych komisji artystycznych i etnograficznych, 4) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług, a w przypadku importu - zapłacili podatek należny od tego importu. § 20. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz z uwzględnieniem warunków określonych w art. 10 ust. 2, art. 21 ust. 6 i 7 i art. 25 ust. 1 pkt 2-4 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Podziału podatku naliczonego dokonuje się według struktury udziału w wartości sprzedaży ogółem wartości sprzedaży następujących grup towarów i usług: 1) wyroby wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 2) pozostałe wyroby atestowane przez krajowe komisje artystyczne i etnograficzne, 3) towary i usługi objęte stawką 0%, 4) towary i usługi nie wymienione w pkt 1-3. 3. Strukturę obrotów, o których mowa w ust. 2, podatnicy ustalają z zastosowaniem wskaźników obliczonych w sposób narastający od początku roku. 4. Do wniosku o zwrot podatku podatnik dołącza oświadczenie, że spełnia wymogi określone w § 19. Rozdział 10 Przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż § 21. 1. Podatnikom, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymali koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin lub wydobywanie kopalin ze złóż, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów i zakupie usług w kraju, związanych z działalnością objętą tą koncesją. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników, którzy nie podjęli czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem importu. § 22. Zwrot podatku nie dotyczy kwot podatku naliczonego, o które został pomniejszony podatek należny lub które zostały zwrócone w formie zaliczki, o której mowa w § 29-35. § 23. Zwrot podatku przysługuje podatnikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki: 1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej, 2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku, 3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów - dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków należnych od tego importu. § 24. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz z uwzględnieniem warunków określonych w art. 10 ust. 2, art. 21 ust. 6 i 7 i art. 25 ust. 1 pkt 2-4 ustawy. 2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać: 1) wartość zakupów lub importu dokonanych w danym miesiącu, których dotyczy zwrot podatku, 2) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik. 3. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług. Rozdział 11 Przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej § 25. 1. Podatnikom, którzy dokonują zakupu towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane z odrębnego rachunku bankowego, na którym są ulokowane wyłącznie środki z pomocy zagranicznej, przysługuje zwrot podatku naliczonego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników dokonujących bezpośrednio zakupów lub importu za środki finansowe przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki przekazane z pomocy zagranicznej. 3. Za środki finansowe z pomocy zagranicznej uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie: 1) umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, 2) jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy. 4. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej uważa się także pochodzące ze wspólnego budżetu Unii Europejskiej środki finansowe, które zostały przekazane polskim podmiotom na sfinansowanie programów naukowo-badawczych, realizowanych przez te jednostki w ramach Piątego Programu Ramowego Unii Europejskiej oraz środki przekazane w ramach innych programów Unii Europejskiej. 5. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej uważa się także pochodzące z budżetu Organizacji Traktatu Północno-Atlantyckiego (NATO) bezzwrotne środki finansowe przekazane na sfinansowanie programów badawczych, wykonywanych przez polskie podmioty realizujące te programy w Polsce. § 26. 1. Zwrot podatku nie dotyczy kwot podatku naliczonego: 1) o które został pomniejszony podatek należny lub 2) które zostały zwrócone przez właściwy urząd skarbowy na podstawie odrębnych przepisów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku dokonania zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy. § 27. 1. Zwrot podatku przysługuje podatnikom, którzy spełniają następujące warunki: 1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej, 2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku, 3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów - dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez organy celne, 4) posiadają rachunek bankowy, na którym są wyodrębnione środki pochodzące z pomocy zagranicznej, w przypadku środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 1, 5) posiadają zaświadczenie, że zakup został sfinansowany ze środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 2 lub ust. 4. 2. Wnioski o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, kieruje się do Komitetu Integracji Europejskiej. 3. Zwrot podatku przysługuje także podatnikom, którzy kwotę podatku naliczonego zapłacili z innych środków niż środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 25 ust. 3-5. § 28. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz z uwzględnieniem warunków określonych w art. 10 ust. 2 i art. 21 ust. 6 i 7 ustawy. 2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać co najmniej dane dotyczące: 1) wartości zakupów towarów i usług lub importu towarów, których dotyczy zwrot podatku, 2) kwoty podatku, o której zwrot ubiega się podatnik. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się: 1) kopię dokumentu stwierdzającego przekazanie na rachunek bankowy podatnika środków finansowych pochodzących z pomocy zagranicznej, 2) dowód dokonania zapłaty ze środków pomocy zagranicznej. 4. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług. Rozdział 12 Warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych § 29. Podmiotom, które przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dokonały zakupów inwestycyjnych, przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki. § 30. Zwrot podatku naliczonego przysługuje podmiotom, które spełniają łącznie następujące warunki: 1) złożyły zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej, 2) nie podjęły czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem importu towarów, 3) dokonały zakupów inwestycyjnych, których wartość bez podatku wynosi co najmniej 600 000 zł, 4) w całości dokonały zapłaty należności z tytułu dokonanych zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu - zapłaciły podatek należny od tego importu, 5) posiadają fakturę lub fakturę korygującą, z której wynika kwota podatku naliczonego, a w przypadku importu - dokument celny, 6) złożyły oświadczenie, że: a) zakupy inwestycyjne będą wykorzystywane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem, b) po rozpoczęciu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem, podmiot nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, c) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży podmiot nie wybierze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 5 i 6 ustawy, d) prowadzą ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy, w części dotyczącej zakupów inwestycyjnych, e) pierwsze czynności opodatkowane podatkiem będą dokonane nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia dokonania pierwszego zakupu inwestycyjnego. § 31. 1. Zwrot podatku naliczonego następuje w formie zaliczki. 2. Wypłata zaliczki dokonywana jest na wniosek podmiotu, który dokonał zakupu inwestycyjnego; do wniosku dołącza się: 1) kopię dokumentu potwierdzającego opłacenie należności obejmującej podatek naliczony z tytułu dokonania zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu - kopię dokumentu potwierdzającego zapłacenie podatku należnego od tego importu, 2) oświadczenie, o którym mowa w § 30 pkt 6. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatruje urząd skarbowy, w którym podatnik jest zarejestrowany. § 32. Urząd skarbowy może odmówić wypłaty zaliczki, jeżeli nie zostaną spełnione warunki określone w § 30 lub przedstawione dokumenty będą wywoływały uzasadnione wątpliwości co do związku zakupu inwestycyjnego z działalnością opodatkowaną. § 33. 1. Zaliczka wypłacana jest w dwóch równych ratach. 2. Pierwsza rata zaliczki wypłacana jest w terminie 15 dni po upływie kwartału, w którym złożono wniosek określony w § 31 ust. 2, a druga rata - w terminie 30 dni, licząc od dnia wypłacenia pierwszej raty. 3. Zaliczka wypłacana jest na podany przez podatnika rachunek bankowy podmiotu. § 34. 1. Podmiot obowiązany jest do zwrotu otrzymanej zaliczki wraz z odsetkami, jeżeli: 1) nie spełni wszystkich warunków zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 30 pkt 6, 2) w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki zakup inwestycyjny został darowany, odsprzedany, wydany w zamian za wierzytelność albo za czynność nie podlegającą opodatkowaniu lub w miejsce świadczenia pieniężnego lub oddany w nieodpłatne użytkowanie, 3) rozpoczęto likwidację, ogłoszono upadłość lub zaprzestano działalności w terminie trzech lat od ostatniego dnia miesiąca, w którym dokonano wypłaty pierwszej raty zaliczki, 4) dokona zbycia przedsiębiorstwa w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki. 2. Przez zaprzestanie działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się również wstrzymanie wykonywania inwestycji w okresie dłuższym niż sześć miesięcy. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 podmiot obowiązany jest zawiadomić właściwy urząd skarbowy i zwrócić zaliczkę, wraz z odsetkami naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki, w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot. 4. Do odsetek, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy dotyczące odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. § 35. Kwota podatku naliczonego, która nie została wypłacona w formie rat zaliczki, zwiększa kwotę podatku naliczonego za pierwszy okres rozliczeniowy, za który składana jest deklaracja podatkowa, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy. Rozdział 13 Zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz not korygujących § 36. Zarejestrowani podatnicy, posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT", z wyjątkiem podatników: 1) korzystających ze zwolnień określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy, 2) wykonujących wyłącznie czynności wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy lub czynności zwolnione przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ustawy. § 37. 1. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, z zastrzeżeniem § 39, powinna zawierać co najmniej: 1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, 2) numery identyfikacji podatkowej lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy, 3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", 4) nazwę towaru lub usługi, 5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług, 6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), 7) wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), 8) stawki podatku, 9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku, 10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych, 11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku, 12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie, 13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób. 2. Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku. 3. Faktura nie musi zawierać wyszczególnionych kwot podatku, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest niższa od: 1) 6,42 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%, 2) 7,32 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%. 4. Faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych wlewanych do baku samochodu powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu. 5. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza. 6. Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu REGON lub PESEL. 7. W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu. 8. Faktura nie musi zawierać danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury. § 38. 1. Faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 37 ust. 1 pkt 2. 2. Faktury wystawiane: 1) nabywcom eksportowanych towarów i usług, 2) uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, 3) nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 84-86 załącznika nr 3 do ustawy, mogą nie zawierać danych określonych w § 37 ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom, o których mowa w pkt 3, danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby. 3. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik powinien dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż. § 39. 1. W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży: 1) jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto, 2) kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru: gdzie: KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 37 ust. 5, WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, SP - oznacza stawkę podatku od towarów i usług, 3) sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe. 2. Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto. § 40. 1. Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 41 i 42. 2. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 37 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. § 41. 1. Jeżeli sprzedawca otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi jednorazowo lub w ratach co najmniej połowę ceny, obowiązany jest wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano od nabywcy kwotę wynoszącą co najmniej 50% ceny brutto towaru lub usługi. 2. Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną zaliczkę (przedpłatę, zadatek lub ratę), przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1. 3. Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać co najmniej: 1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, 2) numer identyfikacji podatkowej lub numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy, 3) datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, kwotę pobranej zaliczki brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto, 4) stawkę podatku oraz kwotę podatku, wyliczoną według wzoru: gdzie: KP - oznacza kwotę podatku, ZB - oznacza kwotę pobranej zaliczki brutto, SP - oznacza stawkę podatku, 5) dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy. 4. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 37-40, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1-3. 5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 40. 6. Przepisy § 37 ust. 5, 7 i 8 oraz § 38 stosuje się odpowiednio. § 42. 1. W przypadkach określonych w § 6 ust. 1 pkt 1-4, 7, 9 i 11, a także w przypadku umowy komisu fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. 2. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 84-86 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy. 4. W przypadku określonym w ust. 3 za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę, uważa się miesiąc, w którym przypada termin płatności określony w tej fakturze. § 43. 1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. 2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej: 1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia, 2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: a) określone w § 37 ust. 1 pkt 1-3, b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem, 3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu, 4) kwotę zmniejszenia podatku należnego, 5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku: 1) zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, 2) zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu. 4. Sprzedawca obowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów i usług oraz przypadków określonych w § 38 ust. 2 pkt 3. 5. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym. 6. Przepisy § 37 ust. 4-7 i § 38 stosuje się odpowiednio. 7. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA lub wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA. § 44. 1. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. 2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej: 1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia, 2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: a) określone w § 37 ust. 1 pkt 1-3, b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny, 3) kwotę podwyższenia ceny bez podatku, 4) kwotę podwyższenia podatku należnego, 5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby. 3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej. 4. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą: 1) jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, 2) jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego. 5. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy. 6. Przepisy § 37 ust. 4-7, § 38 oraz § 43 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio. § 45. 1. Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 37 ust. 1 pkt 5-12, może wystawić notę korygującą. 2. Nota korygująca przesyłana jest wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią. 3. Nota korygująca powinna zawierać co najmniej: 1) numer kolejny i datę jej wystawienia, 2) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury lub faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej, 3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 37 ust. 1 pkt 1-3, 4) wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej, 5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby. 4. Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej zgadza się z treścią noty, potwierdza jej treść podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej. 5. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA. 6. Przepisy ust. 2-4 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących. § 46. Jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury. § 47. Fakturami mogą być również: 1) bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane: a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy, b) numer i datę wystawienia biletu, c) odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km, d) kwotę należności wraz z podatkiem, e) kwotę podatku. 2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane: a) nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, b) kwotę należności wraz z podatkiem, c) kwotę podatku, 3) dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane: a) określenie usługodawcy i usługobiorcy, b) numer kolejny i datę ich wystawienia, c) nazwę usługi, d) kwotę, której dotyczy dokument, 4) dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane: a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy, b) numer kolejny i datę wystawienia, c) nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata, d) kwotę należności wraz z podatkiem, e) kwotę podatku § 48. 1. Komisant dokonujący sprzedaży towarów w wykonaniu umowy komisu wystawia przy sprzedaży towarów fakturę, oznaczoną jako FAKTURA VAT KOMIS, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 2 ustawy. 2. Kopię dokumentu, o którym mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji. 3. Za fakturę u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 37, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktury, o której mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT u komitenta, łącznie z kopią dokumentu, o którym mowa w ust. 2. § 49. 1. Za fakturę uważa się także dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem jest eksport lub import towarów. 2. Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 37 oraz: 1) numer i datę wystawienia dokumentu celnego, 2) numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego, 3) wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walut obcych zastosowanym w dokumencie celnym. 3. W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem celnym (jego kopią), potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej. 4. W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem celnym (jego kopią), w którym te kwoty zostały obliczone. § 50. 1. Faktury i faktury korygujące wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. 2. Oryginał faktury powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury - wyraz KOPIA. 3. Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących, albo ich duplikaty, o których mowa w § 51. 4. W przypadku gdy: 1) sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi: a) wystawionymi przez podmiot nie istniejący lub nie uprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących, b) w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii, 2) nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy, 3) wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy, 4) wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług, 5) wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: a) stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane, b) podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym, c) potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego, faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. 5. W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku. 6. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług. § 51. 1. Jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury. 2. Faktura wystawiona ponownie musi zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury powinien być wystawiony w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących. § 52. 1. Podatnicy obowiązani są przechowywać oryginały i kopie faktur, faktur korygujących i not korygujących, a także duplikaty tych dokumentów w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę, fakturę korygującą lub notę. 2. Przepis ust. 1 dotyczy również dokumentów celnych. 3. Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty. § 53. 1. Organy egzekucyjne, określone w art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), oraz komornicy sądowi, o których mowa w art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego, dokonujący na podstawie przepisów tego Kodeksu sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik. 2. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów. 3. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 37 i 38 ust. 1, a oprócz tego zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa wyżej. 4. Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji. 5. Przepisy § 39-46, § 50 ust. 2, § 51 i 52 stosuje się odpowiednio. Rozdział 14 Przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0% § 54. Przez usługi związane bezpośrednio z eksportem towarów rozumie się: 1) usługi dotyczące towarów eksportowanych, polegające na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu, nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu, 2) usługi świadczone na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa i komisu, dotyczące towarów eksportowanych. § 55. 1. Do usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, zalicza się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób i towarów przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej: 1) z miejsca wyjazdu (nadania) w Polsce do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, 2) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Polsce, 3) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt). 2. Nie stanowi usługi, o której mowa w ust. 1, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się w Polsce, a przewóz za granicę ma wyłącznie charakter tranzytu. 3. Usługami transportu międzynarodowego są również wykonywane w kraju usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego. § 56. 1. Za eksport usług uznaje się następujące rodzaje usług transportu międzynarodowego: 1) usługi, o których mowa w § 55 ust. 1 pkt 1 i 3, polegające na przewozie towarów przez krajowego przewoźnika kolejowego, uprawnionego przewoźnika drogowego w rozumieniu przepisów o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego oraz przewoźnika żeglugi śródlądowej, na podstawie dokumentów wymienionych w § 58 ust. 1 pkt 1, 2) usługi, o których mowa w § 55 ust. 1 pkt 1, polegające na przewozie towarów przez eksportera przy użyciu własnego środka transportowego, 3) usługi, o których mowa w § 55 ust. 1, polegające na przewozie przez przewoźnika powietrznego i morskiego: a) towarów - na podstawie dokumentów wymienionych w § 58 ust. 1 pkt 1, b) osób - na podstawie dokumentów wymienionych w § 58 ust. 1 pkt 3, 4) usługi, o których mowa w § 55 ust. 1, polegające na tłoczeniu ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego rurociągami, 5) usługi, o których mowa w § 55 ust. 1 pkt 2, polegające na przewozie towarów przez przewoźników wymienionych w pkt 1 na zlecenie nierezydenta w rozumieniu prawa dewizowego, nie będącego podatnikiem. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do przewoźników zagranicznych pod warunkiem wzajemności. § 57. Usługi międzynarodowego transportu osób są usługami eksportowymi: 1) w całości, jeżeli są wykonywane przez przewoźnika powietrznego, kolejowego lub morskiego, 2) w całości, jeżeli przewozy wykonywane są na zlecenie nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będącego podatnikiem, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w § 4 ust. 1, 3) w pozostałych przypadkach w części, w jakiej zostały wykonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 58. 1. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w § 55 ust. 3 i § 56, są: 1) dla transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), 2) dla transportu towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów, 3) dla transportu osób, o których mowa w § 56 ust. 1 pkt 3 lit. b) - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy lub okrętowy wystawiony przez uprawnionego przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera, 4) dla transportu rurociągami - protokół zdawczo-odbiorczy podpisany przez kontrahentów. 2. Dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien zawierać co najmniej: 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów, 2) określenie towarów i ich ilości, 3) potwierdzenie wywozu przez graniczny urząd celny. § 59. 1. Za usługi zagranicznej turystyki przyjazdowej, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy, uznaje się usługi świadczone przez podatników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz oraz zlecenie nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będącego podatnikiem. 2. Turystyka ma charakter zorganizowany, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) usługa dotyczy jednorazowo grupy wynoszącej co najmniej osiem osób lub związana jest z organizacją polowań, 2) realizacja usługi obejmuje również usługę uprawnionego przewodnika lub pilota, 3) przekazano zaliczkę w wysokości wynoszącej co najmniej 30% ceny zleconej usługi. 3. Dokumentem będącym dowodem świadczenia usług wymienionych w ust. 1 jest łączna faktura wystawiona w walucie obcej przez podatnika nierezydentowi, o którym mowa w ust. 1, oraz dowód zapłaty. § 60. 1. Za eksport usług, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy, uznaje się: 1) usługi świadczone bezpośrednio przez podatnika, który sprowadził na polski obszar celny towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych, 2) usługi polegające na pośredniczeniu między podmiotem zagranicznym nie będącym podatnikiem a podatnikiem, o którym mowa w pkt 1, gdy pośrednik otrzymuje prowizję lub inne wynagrodzenie od którejkolwiek ze stron zawartego kontraktu dotyczącego usług określonych w pkt 1, pod warunkiem posiadania kopii dokumentów potwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę, 3) usługi świadczone przez innych podatników na zlecenie podatnika, o którym mowa w pkt 1, polegające wyłącznie na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych w tym celu przez podatnika określonego w pkt 1, pod warunkiem: a) uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar, który powstał w wyniku wykonania tej usługi, zostanie wywieziony za granicę, b) posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, stwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę, 4) usługi polegające na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych, świadczone przez podatników na zlecenie nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami, w ramach kontraktów wielostronnych, jeżeli: a) naprawiony, uszlachetniony, przerobiony lub przetworzony przez tych podatników towar został sprowadzony do kraju przez podatnika będącego również stroną tego kontraktu, b) podatnik posiada szczegółowe rozliczenie wykonanych usług zgodnie z dokumentami celnymi stwierdzającymi wywóz towarów za granicę oraz kopię tych dokumentów celnych. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2-4 stosuje się, jeżeli podatnik spełni określone w nich warunki oraz otrzyma całość lub co najmniej 50% zapłaty przed upływem 60 dni od daty wywozu za granicę towaru będącego przedmiotem świadczonych usług, z tym że spełnienie warunków także po upływie terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego. § 61. Stawki podatku wymienione w art. 18 ust. 1 i 2 ustawy obniża się do wysokości 0% dla towarów i usług, o których mowa: 1) w § 62-67, 2) w załączniku nr 3 - w przypadku sprzedaży tych towarów i świadczenia usług w kraju. § 62. 1. Opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku podlegają: 1) usługi świadczone przez Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Koleje Państwowe na rzecz zarządów kolei z siedzibą za granicą oraz wynajem tym zarządom infrastruktury przy wykonywaniu transportu międzynarodowego, 2) usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej, 3) usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne usługi świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej, 4) usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, związane z transportem międzynarodowym, polegające na obsłudze lądowych i morskich środków transportu oraz na kompleksowej obsłudze ładunków i pasażerów w tych portach, 5) usługi ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usługi związane z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych, 6) najem (czarter) statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz najem wyposażenia tych statków w związku z transportem międzynarodowym, 7) usługi związane z obsługą statków, kutrów oraz łodzi morskich należących do armatorów rybołówstwa morskiego, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi, 8) usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, kutrów i łodzi morskich, o których mowa w pkt 6 i 7, oraz ich części składowych, 9) usługi pośrednictwa związane z podejmowaniem zatrudnienia przez obywateli polskich za granicą, 10) usługi polegające na wykonywaniu czynności bezpośrednio związanych z organizacją eksportu towarów, a w szczególności wystawianiu dokumentów spedytorskich, konosamentów i załatwianiu formalności celnych, 11) usługi, o których mowa w § 55 ust. 3, związane z usługami transportu międzynarodowego określonymi w § 56 ust. 1 i w § 57, 12) usługi dotyczące importu towarów, w przypadku, gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy, z wyjątkiem: a) usług w zakresie ubezpieczenia towarów, b) usług dotyczących importu towarów zwolnionych od podatku. 2. Opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku podlegają czynności, o których mowa w ust. 1, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie. § 63. 1. Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do: 1) importu nawozów sztucznych: a) azotowych (ex PCN 2814, ex PCN 2827, ex PCN 3102, ex PCN 3105), b) fosforowych (ex PCN 2510, ex PCN 2835, ex PCN 3103, ex PCN 3105), c) potasowych (ex PCN 3104, ex PCN 3105), d) wieloskładnikowych (ex PCN 3105), e) pozostałych (ex PCN 2522, ex PCN 2530, ex PCN 2835, ex PCN 3105, ex PCN 3824), 2) importu nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych (ex PCN 2521 00 00 0, ex PCN 2522), 3) importu składników chemicznych mieszanek paszowych (bez farmaceutycznych): a) związków azotowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2814, ex PCN 2836, ex PCN 3102), b) związków fosforowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2835, ex PCN 3103), c) pozostałych (ex PCN 2501 00, ex PCN 2509 00 00 0, ex PCN 2833), 4) usług związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w art. 51 ust. 2 ustawy: a) budowlano-montażowych, realizowanych na podstawie umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r., b) geodezyjnych, mierniczych i dokumentacyjnych, c) projektowania budowlanego, technologicznego i urbanistycznego, 5) sprzedaży lokali mieszkalnych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego lub usług mieszkaniowych. 2. Przepis ust. 1 pkt 4 lit. a) stosuje się, jeżeli podatnik świadczący usługi budowlano-montażowe zawiadomił w terminie do dnia 30 lipca 1993 r. właściwy urząd skarbowy o zawarciu takich umów oraz przedłożył wykazy zawierające dane dotyczące stron umów, rodzaju i wartości transakcji oraz okresu, na jaki umowa została zawarta. § 64. 1. Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do świadczenia usług nabywanych za środki finansowe z pomocy zagranicznej, o których mowa w § 25 ust. 3-5, jeżeli zawarta została pisemna umowa o świadczenie tych usług, zarejestrowana przez Komitet Integracji Europejskiej. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1: 1) nie stosuje się zwrotu podatku określonego w § 25 ust. 1 i § 27 ust. 3, 2) zwrot podatku następuje niezależnie od spełnienia warunków związanych z zaliczeniem poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. § 65. Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do wynajmu powierzchni wystawienniczej, w związku ze świadczeniem usług związanych z organizacją wystaw i targów na rzecz nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami podatku. § 66. 1. Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do: 1) sprzedaży towarów do wolnych obszarów celnych ustanowionych: a) na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, przeznaczonych do odsprzedaży podróżnym, b) na terenach portów morskich, w tym także w celu ich kompletacji, pakowania lub formowania przesyłek zbiorowych transportowanych do odbiorcy poza polskim obszarem celnym przy wykorzystaniu transportu morskiego, 2) usług: a) polegających na przesyłaniu energii elektrycznej przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt), b) świadczonych na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub komisu, dotyczących towarów eksportowanych, c) projektowania budowlanego, technologicznego i urbanistycznego, w zakresie rzeczoznawstwa, usług prawniczych świadczonych przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych, d) reklamowych, e) księgowych i innych podobnych usług, jak również usług przetwarzania danych i dostarczania informacji, f) dostarczania (oddelegowania) personelu, g) agentów działających w imieniu i na rachunek innej osoby, związanych z wykonywaniem usług wymienionych pod lit. b)-f). 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 lit. b)-g) stosuje się w przypadku, gdy: 1) usługa jest świadczona na rzecz nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami, 2) efekt wykonanej usługi będzie wykorzystywany poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej, 3) podatnik posiada dowód, iż należność za wykonaną usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym w ciągu 90 dni od dnia wykonania usługi. 3. Jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, podatnik nie wykazuje obrotu z tego tytułu za dany miesiąc; obrót ten wykazuje się w miesiącu, w którym warunek ten został spełniony, nie później jednak niż przed upływem 90 dni od daty wykonania usługi. W razie niespełnienia warunku określonego w ust. 2 pkt 3, mają zastosowanie stawki właściwe dla sprzedaży tych usług w kraju. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3, także po upływie tego terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego. § 67. 1. Obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do: 1) sprzedaży towarów nabywanych przez nierezydentów w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie do wywozu za granicę w przypadku, gdy podatnik: a) przekaże nabyty przez nierezydenta towar do podmiotu, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia, b) posiada dowód, iż należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym, 2) świadczenia usług przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia, wykonywanych na zlecenie nierezydentów w rozumieniu prawa dewizowego, nie będących podatnikami, w przypadku gdy: a) wykonywane przez podatnika usługi dotyczą towarów wytworzonych w kraju, b) podatnik posiada dowód, iż należność za usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym, c) posiada dokument potwierdzający wywóz za granicę towaru, którego usługa dotyczy. 2. Obowiązek podatkowy powstaje: 1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 - z chwilą otrzymania zapłaty, nie później jednak niż 40 dnia od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego, 2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 - z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę, nie później jednak niż 40 dnia od daty wykonania usługi; otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego. 3. Jeżeli towar, który powstał w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, został zbyty na terenie kraju, podmioty, które dokonały tych czynności, są obowiązane do zapłacenia podatku według stawki właściwej dla sprzedaży tego towaru, przy czym podatek ustala się od wartości towaru obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek. Rozdział 15 Lista towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7% § 68. Stawkę podatku wymienioną w art. 18 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla: 1) towarów określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia, 2) usług określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia. Rozdział 16 Zwolnienia od podatku § 69. Zwalnia się od podatku od towarów i usług: 1) sprzedaż, z wyjątkiem eksportu, której przedmiotem są następujące towary i usługi: a) dzieła sztuki, przedmioty o wartości muzealnej (SWW 994), z wyłączeniem biżuterii artystycznej (SWW 9943-6), rękopisy oraz inne przedmioty kolekcjonerskie (SWW 995), b) towary, które mogą być użyte jako opakowania zwrotne, z wyjątkiem nowych opakowań sprzedawanych przez producentów i importerów, c) zwolniony z podatku akcyzowego spirytus rektyfikowany, a także spirytus pochodzący z przepadku, nabywany przez szpitale, jeżeli będzie stosowany wyłącznie: - przy czynnościach leczniczych i do zabiegów dezynfekcyjnych powierzchni i przedmiotów mających bezpośredni kontakt z pacjentem, - do wytwarzania leków recepturowych w aptekach szpitalnych, d) usługi w zakresie doradztwa rolniczego, związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstw rolnych, e) posiłki sprzedawane w barach mlecznych oraz w stołówkach i bufetach przyzakładowych, pod warunkiem że nie są to stołówki i bufety ogólnodostępne, f) posiłki profilaktyczne, g) usługi izb wytrzeźwień, h) usługi świadczone przez przedsiębiorstwa maklerskie lub podmioty zarządzające funduszami powierniczymi, polegające na obrocie papierami wartościowymi, i) trumny, urny i utensylia pogrzebowe sprzedawane łącznie z trumną lub urną (bez względu na symbol SWW), j) dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, k) usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 84-86 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej, l) usługi związane z wypoczynkiem oraz nieodpłatne świadczenia okolicznościowe, świadczone przez zakłady pracy na rzecz pracowników i ich rodzin oraz innych osób, jeżeli te usługi i świadczenia są finansowane co najmniej w 30% z funduszy specjalnych, tworzonych na podstawie odrębnych przepisów, ł) usługi w zakresie wydawania atestów przez krajowe komisje artystyczne i etnograficzne, dotyczących wyrobów rękodzieła ludowego i artystycznego, 2) darowizny składników majątku trwałego na rzecz: a) publicznych szkół i zakładów opieki zdrowotnej, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek oświatowych, a także instytucji kultury i instytucji filmu, b) samorządu terytorialnego, c) spółdzielni mieszkaniowych, jeżeli darowizna dotyczy budynków mieszkalnych, d) jednostek wojskowych, 3) wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego, 4) usługi związane ze skupem i przechowywaniem płodów rolnych, 5) prowizje i inne wynagrodzenia z tytułu wykonania umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze: a) związane ze świadczeniem usług zwolnionych od podatku, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy, b) w obrocie nieruchomościami, 6) świadczenie usług bez pobrania należności, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 25 ust. 3-5, 7) import dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, z wyłączeniem biżuterii artystycznej, 8) czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy, sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 25 ust. 3-5, 9) odsprzedaż używanych samochodów osobowych oraz innych samochodów o ładowności do 500 kg, dokonywaną przez podatników, którzy nie byli użytkownikami tych samochodów, w części przewyższającej kwotę podatku obliczoną od różnicy pomiędzy ceną sprzedaży a ceną nabycia samochodu, 10) import powracających z zagranicy, zwolnionych od cła towarów, dokonywany przez podatnika, który wcześniej wywiózł te towary, 11) import usług telekomunikacyjnych, 12) import usług za środki finansowe z bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określone w § 25 ust. 3-5, 13) import towarów o charakterze handlowym, jeżeli wartość jednej przesyłki nie przekracza równowartości 10 EURO, a przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek w jednym transporcie, z wyjątkiem napojów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych. § 70. Określa się listę usług prawniczych, do których stosuje się zwolnienie od podatku, stanowiącą załącznik nr 6 do rozporządzenia. Rozdział 17 Przepisy przejściowe i końcowe § 71. Podatnicy, o których mowa w art. 14 ust. 3 ustawy, mogą powiększyć podatek naliczony o kwotę podatku wynikającego z dokumentów celnych otrzymanych przed dniem utraty zwolnienia. § 72. Za faktury wystawiane przez podatników nie obowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 36-44, 46-49, 50 ust. 1 i 2, § 51 i 53 uznaje się rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95). § 73. Zwalnia się od podatku od towarów i usług: 1) usługi wymienione w poz. 84-86 załącznika nr 3 do ustawy, które zostały wykonane w 1999 r., a termin płatności za wykonanie tych usług przypada po dniu 31 grudnia 1999 r., 2) usługi komunikacji miejskiej, które zostały wykonane w 1999 r., a zapłata za te usługi następuje po dniu 31 grudnia 1999 r., 3) odsprzedaż biletów komunikacji miejskiej, nabytych przed dniem 1 stycznia 2000 r., oraz prowizje i inne wynagrodzenia z tytułu wykonania umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze związanych z tymi biletami. § 74. 1. W okresie do dnia 30 czerwca 2000 r. formularze rachunków uproszczonych wydrukowane do dnia 31 grudnia 1999 r. mogą być wykorzystywane do wystawiania faktur VAT przy sprzedaży towarów i usług osobom wymienionym w § 38 ust. 1 oraz podatnikom, którzy do dnia 31 grudnia 1999 r. nie byli uprawnieni do otrzymywania faktur VAT, pod warunkiem że wyrazy RACHUNEK UPROSZCZONY zostaną skreślone i zastąpione w sposób trwały wyrazami FAKTURA VAT. Formularze te mogą być również wykorzystywane przez podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy do wystawiania rachunków, o których mowa w art. 87-90 ustawy wymienionej w § 72. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rachunków uproszczonych, drukowanych w okresie do dnia 30 czerwca 2000 r. przy zastosowaniu kas rejestrujących działających jako drukarki fiskalne. § 75. Faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT ZPChr, FAKTURA VAT WSD i FAKTURA VAT PZP wystawione przed dniem 1 stycznia 2000 r. nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, jeżeli nabywca towarów lub usług, których dotyczą te faktury, nie zapłacił do dnia 30 czerwca 2000 r. bezpośrednio wystawcy faktury w formie pieniężnej za pośrednictwem banku należności wynikającej z wystawionej faktury. § 76. Obniżona do wysokości 0% stawka podatku dla towarów i usług, o których mowa w § 61-67, obowiązuje do dnia 31 grudnia 2000 r. § 77. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. (poz. 1245) Załącznik nr 1 LISTA TOWARÓW I USŁUG, DO KTÓRYCH NIE MAJĄ ZASTOSOWANIA ZWOLNIENIA OD PODATKU OKREŚLONE W ART. 14 UST. 1, 5 i 6 USTAWY Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa wyrobu lub usługi 123 I. Wyroby (złom) z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali 10521-81Złom srebra i stopów srebra 20521-82Złom platyny i stopów platyny 30521-83Złom złota i stopów złota 40521-84Złom palladu i stopów palladu 50521-85Złom irydu i stopów irydu 60522-33Odpady srebra i stopów srebra 70531-41Srebro - Ag technicznie czyste 80531-42Platyna - Pt technicznie czysta 90531-43Złoto - Au technicznie czyste 100531-44Pallad - Pd technicznie czysty 110531-45Iryd - Ir technicznie czysty 120531-47Rod - Rh technicznie czysty 130532-41Srebro - Ag o wysokiej czystości 140532-42Platyna - Pt o wysokiej czystości 150532-43Złoto - Au o wysokiej czystości 160532-44Pallad - Pd o wysokiej czystości 170532-45Iryd - Ir o wysokiej czystości 180532-47Rod - Rh o wysokiej czystości 190533-95Stopy srebra 200541-41Proszek srebra 210541-42Proszek platyny 220541-43Proszek złota 230541-44Proszek palladu 240541-45Proszek irydu 250541-47Proszek rodu 260556Wyroby walcowane z metali szlachetnych i ich stopów 270566Wyroby wyciskane i ciągnione z metali szlachetnych i ich stopów 280671-23Nakrycia stołowe srebrne 290671-24Nakrycia stołowe srebrzone 300676-1Wyroby jubilerskie, z wyłączeniem wyrobów jubilerskich z innych metali pokrytych i nie pokrytych (sztuczna biżuteria) SWW 0676-14 310676-2Wyroby złotnicze 320676-5Dewocjonalia i wyroby kultu religijnego, z wyłączeniem: 1) dewocjonaliów z innych metali pokrytych i nie pokrytych (SWW 0676-54) 2) wyrobów kultu religijnego (SWW 0676-55) 330676-6Monety 340676-7Wyroby z kamieni półszlachetnych z udziałem metali szlachetnych 350676-9Wyroby jubilerskie złotnicze, grawerskie i pokrewne pozostałe ze złota i z udziałem złota i platyny 362881-72, 9943-6Wyroby pamiątkarskie, dekoracyjne z bursztynu z udziałem metali szlachetnych oraz biżuteria artystyczna II. Usługi 37 Usługi jubilerskie 38 Rzeczoznawstwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego 39 Usługi prawnicze świadczone przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych, z wyłączeniem wymienionych w załączniku nr 6 Załącznik nr 2 WYKAZ WYROBÓW RĘKODZIEŁA LUDOWEGO I ARTYSTYCZNEGO, ATESTOWANYCH PRZEZ KRAJOWE KOMISJE ARTYSTYCZNE I ETNOGRAFICZNE, OD KTÓRYCH PRZYSŁUGUJE ZWROT PODATKU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa wyrobu (grupy wyrobów) 123 12882-14Wyroby brązownicze 22882-15Wyroby kowalstwa artystycznego 32882-19Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z metalu pozostałe 42882-2Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z ceramiki 52882-3Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego ze szkła 62882-4Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego z drewna, wikliny, słomy, rogożyny, trzciny, łuby oraz papieru 72882-5Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego włókiennicze 82882-6Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego odzieżowe 92882-7Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego skórzane 102882-9Wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego osobno nie wymienione Załącznik nr 3 LISTA TOWARÓW I USŁUG, DLA KTÓRYCH OBNIŻA SIĘ STAWKĘ PODATKU DO WYSOKOŚCI 0% Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa towaru (grupy towarów), nazwa usługi 123 1082Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i dla gospodarki leśnej, z wyłączeniem akumulatorów oraz filtrów paliwa, oleju i powietrza oraz wkładów do tych filtrów 21026-6Przyczepy ciągnikowe rolnicze 31031-1, -2Ciągniki kołowe jednoosiowe, dwuosiowe rolnicze 41039Zespoły i części ciągników uniwersalnych (rolniczych), z wyłączeniem akumulatorów oraz filtrów paliwa, oleju i powietrza oraz wkładów do tych filtrów 51153-91Aparaty dla słabosłyszących 6123Nawozy sztuczne, składniki chemiczne mieszanek paszowych 71246Pestycydy 81348Preparaty weterynaryjne 91369-7Wyroby medyczne i sanitarne oraz weterynaryjne z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem worków na śmieci 101376Wyroby gumowe medyczne i sanitarne 111431Wapno 121432Nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe 132024Wyroby sieciowe 142419-2Otręby paszowe 152419-3, -4Śruty zbożowe i roślin strączkowych 1626Pasze przemysłowe (z wyłączeniem karmy dla psów i kotów) oraz produkty utylizacyjne, z wyłączeniem żelatyny (SWW 2624) 172885Wyroby ortopedyczne, rehabilitacyjne i protetyczne, z wyłączeniem obuwia na stopy wrażliwe (SWW 2885-46) oraz wózki inwalidzkie (bez względu na symbol SWW) 18 Roboty czerpalne, podwodne i ratownictwo morskie 19 Sznurek do maszyn rolniczych (bez względu na symbol SWW) 20 Urządzenia do zapisywania i odczytywania tekstów w alfabecie Braille'a 21 Metale szlachetne: platyna i złoto, przeznaczone na rezerwy państwowe oraz usługi rafinacji metali szlachetnych przeznaczonych na rezerwy państwowe 22 Towary sprzedawane podróżnym na polskich promach pasażersko-samochodowych obsługujących linie międzynarodowe oraz usługi świadczone tym podróżnym 23 Usługi magazynowania rezerw dla celów obronności i bezpieczeństwa wykonywane na zlecenie 24 Usługi związane z wyrobami ortopedycznymi i oprotezowaniem Załącznik nr 4 LISTA TOWARÓW, DLA KTÓRYCH OBNIŻA SIĘ STAWKĘ PODATKU DO WYSOKOŚCI 7% Poz.Nazwa towaru 12 I. Towary sprzedawane w kraju 1Owoce południowe (SWW 4133) 2Orzeszki ziemne - bez względu na symbol SWW II. Towary przywożone na polski obszar celny 3Orzechy kokosowe, orzechy brazylijskie i orzechy nerkowca, świeże i suszone, nawet łuskane lub obrane (PCN 0801) 4Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane (PCN 0802), z wyłączeniem: orzechów laskowych w łupinie i bez łupiny (PCN 0802 21 00 0 i 0802 22 00 0) oraz orzechów włoskich w łupinie i bez łupiny (PCN 0802 31 00 0 i 0802 32 00 0) 5Banany łącznie z plantanami, świeże (PCN 0803 00 11 0 i 0803 00 19 0) 6Daktyle, figi, ananasy, awokado, guawa, mango i smaczelina, świeże lub suszone (PCN 0804) 7Owoce cytrusowe, świeże lub suszone (PCN 0805) 8Winogrona suszone (PCN 0806 20) 9Papaje (PCN 0807 20 00 0) 10Owoce kiwi (PCN 0810 50) 11Orzeszki ziemne (bez względu na kod PCN) III. Pozostałe 12Opakowanie do mleka spożywczego - import i sprzedaż w kraju (bez względu na symbol SWW i kod PCN) 13Woda (SWW 285) 14Testy diagnostyczne (bez względu na symbol SWW i kod PCN), używane do usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej Załącznik nr 5 LISTA USŁUG, DLA KTÓRYCH OBNIŻA SIĘ STAWKĘ PODATKU DO WYSOKOŚCI 7% Poz.Nazwa usługi 12 I. Usługi notarialne 1Umowy o dożywocie 2Umowy darowizny lokali mieszkalnych oraz własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej według przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932) 3Umowy dotyczące nabycia nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, jeżeli nabywca nie jest właścicielem innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, ani też nie dysponuje spółdzielczym prawem do lokalu mieszkalnego, ani prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej 4Akty notarialne stanowiące podstawę ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego II. Usługi adwokackie 5Sprawy o ochronę praw autorskich 6Sprawy dotyczące wynalazczości III. Usługi pozostałe 7Usługi rzeczników patentowych w sprawach dotyczących ochrony praw autorskich oraz dotyczących wynalazczości 8Prowizje i inne wynagrodzenia z tytułu wykonania umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze związanych ze świadczeniem usług w zakresie turystyki oraz sprzedażą biletów dotyczących przewozu osób kolejami, taborem samochodowym, wodnym i lotniczym oraz środkami komunikacji miejskiej 9Usługi w zakresie składowania, zagospodarowywania i utylizacji śmieci i odpadków 10Usługi maglowania i prasowania Objaśnienie: Stawka 7% dotyczy również: 1) czynności jednorazowych związanych z usługami wymienionymi na liście, 2) usług świadczonych przez radców prawnych. Załącznik nr 6 LISTA USŁUG PRAWNICZYCH, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ ZWOLNIENIE OD PODATKU Poz.Nazwa usługi 12 I. Usługi notarialne 1Umowy sporządzane w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966) 2Umowy sporządzane w celu uzyskania świadczeń określonych w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) 3Umowy sporządzane w trybie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) 4Umowy dotyczące obrotu gospodarstwami rolnymi lub ich częściami, a także nieruchomościami rolnymi w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego 5Umowy dzierżawy nieruchomości rolnych oraz gospodarstw rolnych 6Zbycie oraz nabycie nieruchomości przez Skarb Państwa lub gminy 7Czynności, za których sporządzenie pobrano wynagrodzenie, zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie taksy notarialnej, nie przekraczające kwoty 400 zł za: 1) każdą czynność notarialną, 2) każdą czynność prawną sporządzoną w jednym akcie notarialnym 8Sporządzanie aktów notarialnych dotyczących ustanowienia hipoteki w celu zabezpieczenia kredytu bankowego udzielonego na budownictwo mieszkaniowe 9Akty o ustanowieniu służebności gruntowej 10Akty zrzeczenia się własności nieruchomości 11Akty dotyczące zwolnienia nieruchomości od obciążeń lub zrzeczenia się prawa 12Oświadczenia o odrzuceniu spadku 13Usługi rzeczoznawstwa wykonywane na rzecz sądów i prokuratorów II. Usługi adwokackie 14Sprawy cywilne i karne z urzędu 15Sprawy karne, z wyłączeniem obrony w sprawach o przestępstwa przeciwko mieniu, spraw karnych skarbowych, spraw o przestępstwa przeciwko znakom skarbowym akcyzy, spraw o przestępstwa niedozwolonego wyrobu spirytusu i wyrobów spirytusowych, spraw o przestępstwa nielegalnego obrotu napojami alkoholowymi 16Sprawy cywilne zlecane przez osoby fizyczne, z wyjątkiem spraw związanych z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą: 1) dotyczące należności pieniężnych albo praw majątkowych, jeżeli wartość przedmiotu sprawy nie przekracza 40 000 zł, 2) sprawy rodzinne, 3) sprawy z zakresu własności i innych praw rzeczowych oraz z zakresu prawa o księgach wieczystych, dotyczące nieruchomości rolnych, 4) sprawy z zakresu prawa spadkowego: a) o zabezpieczenie spadku, dokonanie spisu inwentarza, przyjęcie i odrzucenie spadku, ogłoszenie testamentu i nakazanie jego złożenia, zarządu spadku nie objętego i wyjawienie przedmiotów spadkowych, b) o stwierdzenie nabycia spadku, c) o dział spadku 5) sprawy z zakresu prawa pracy, 6) sprawy o świadczenie pieniężne z ubezpieczenia społecznego i zaopatrzenia emerytalnego, 7) inne sprawy: a) o opróżnienie lokalu mieszkalnego, b) o opróżnienie lokalu użytkowego, c) egzekucyjne 17Sprawy administracyjne zlecone przez osoby fizyczne, z wyjątkiem spraw związanych z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą: 1) dotyczące należności pieniężnych albo praw majątkowych, jeżeli wartość przedmiotu sprawy nie przekracza 40 000 zł, 2) lokalowych, dotyczących lokali mieszkalnych 18Nieodpłatne prowadzenie spraw w ramach substytucji 19Usługi rzeczoznawstwa wykonywane na rzecz sądów i prokuratorów Objaśnienie: Zwolnienia od podatku dotyczą również: 1) czynności jednorazowych związanych z usługami wymienionymi na liście, 2) usług świadczonych przez radców prawnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz pieczęci potwierdzającej na dokumencie wywóz towarów. (Dz. U. Nr 109, poz. 1246) Na podstawie art. 21e ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz pieczęci potwierdzającej na dokumencie wywóz towarów (Dz. U. Nr 71, poz. 796) w § 2 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "30 czerwca 2000 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 grudnia 1999 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej, sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty oraz przypadków, w których zapłata opłaty skarbowej następuje znakami tej opłaty lub przez nabycie urzędowego blankietu wekslowego. (Dz. U. Nr 109, poz. 1247) Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 443 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926) i art. 85 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Opłata skarbowa od podań, załączników do podań, czynności urzędowych, zaświadczeń i zezwoleń § 1. 1. Opłatę skarbową w postępowaniu w sprawach indywidualnych z zakresu administracji państwowej od podań, załączników do podań, czynności urzędowych, zaświadczeń i zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 443 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926), zwanej dalej "ustawą", uiszcza się znakami opłaty skarbowej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zezwoleń, jeżeli wysokość należnej opłaty skarbowej przekracza 50 zł. § 2. Znaki opłaty skarbowej od podania i dołączonych załączników nakleja się na podaniu. Jeżeli załączniki są składane w terminie późniejszym niż podanie, znaki opłaty skarbowej należnej od załączników nakleja się na załącznikach. § 3. Znaki opłaty skarbowej od czynności urzędowej nakleja się na podaniu o dokonanie tej czynności lub na protokole stwierdzającym jej dokonanie albo na dokumencie zgłoszenia. Jeżeli w wyniku czynności urzędowej zostanie wydany dokument, dokonuje się na nim adnotacji o uiszczeniu opłaty skarbowej w odpowiedniej wysokości. § 4. 1. Jeżeli wniesiono podanie, dokonano zgłoszenia lub złożono wniosek o podjęcie czynności urzędowej bez uiszczenia należnej opłaty skarbowej lub uiszczono ją w wysokości niższej od należnej, organ administracji państwowej lub jednostka organizacyjna określona w art. 1 ust. 5 ustawy wzywa zobowiązanego do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni, z pouczeniem, że w razie niewykonania tego obowiązku podanie będzie pozostawione bez rozpatrzenia lub czynność podlegająca opłacie zostanie zaniechania. W razie gdy zobowiązany złoży w wyznaczonym terminie znaki opłaty skarbowej odpowiedniej wartości, nakleja się je na podaniu (wniosku) lub dokumencie zgłoszenia. Jeżeli zobowiązany naklei znaki opłaty skarbowej na otrzymanym wezwaniu i doręczy je organowi lub jednostce, wezwanie dołącza się do podania (wniosku) lub dokumentu zgłoszenia, na których odnotowuje się wysokość wpłaconej opłaty i datę doręczenia wezwania przez zobowiązanego. 2. W razie powstania, określonych w odrębnych przepisach, przesłanek zobowiązujących do rozpatrzenia podania pomimo nieuiszczenia opłaty skarbowej, gdy zobowiązany nie uiścił opłaty skarbowej w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, organ lub jednostka, o których mowa w ust. 1, przekazuje podanie urzędowi skarbowemu, właściwemu dla miejsca zamieszkania (siedziby) zobowiązanego. 3. Jeżeli podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą oraz nie uiściła opłaty skarbowej, opłatę skarbową od podania pobiera polski urząd konsularny właściwy dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, powiadamiając ją o sposobie załatwienia sprawy. § 5. 1. Znaki opłaty skarbowej od zaświadczenia lub zezwolenia wydawanego w wyniku wniesienia podania nakleja się na podaniu, a na wydawanym dokumencie umieszcza się adnotację, o której mowa w § 3. 2. Jeżeli wydanie zaświadczenia lub zezwolenia nie wymaga wniesienia podania, znaki opłaty skarbowej nakleja się na kopii wydanego dokumentu, a następnie dokonuje się czynności, o której mowa w ust. 1; jeżeli dokument wydawany jest bez kopii, znaki opłaty skarbowej nakleja się na tym dokumencie. 3. Jeżeli opłata skarbowa od zezwolenia ma być uiszczona w sposób określony w § 1 ust. 2, zobowiązany wpłaca ją do kasy lub na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego, a dowód wpłaty dołącza do akt sprawy; na wydanym zezwoleniu umieszcza się adnotację stwierdzającą wysokość i datę wpłaty oraz numer pokwitowania lub numer rachunku bankowego urzędu skarbowego. § 6. Znaki opłaty skarbowej kasują osoby, które rozpatrują podania, dokonują czynności urzędowych, wydają zaświadczenia lub zezwolenia. Znaki opłaty skarbowej powinny być skasowane w sposób uniemożliwiający ich powtórne użycie. § 7. Jeżeli zaświadczenie lub zezwolenie nie podlega opłacie skarbowej lub jest od niej zwolnione, na wydanym zaświadczeniu lub zezwoleniu należy uczynić stosowną adnotację ze wskazaniem odpowiedniej podstawy prawnej. Rozdział 2 Opłata skarbowa od czynności cywilnoprawnych § 8. 1. Z zastrzeżeniem § 9 opłatę skarbową od czynności cywilnoprawnych osoba lub jednostka określona w art. 4 ustawy oblicza i uiszcza: 1) w kasie urzędu skarbowego lub 2) na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego - chyba że opłata pobierana jest przez płatnika. 2. W wypadku przewidzianym w ust. 1 pkt 1: 1) strony lub jedna ze stron czynności cywilnoprawnej składają urzędowi skarbowemu wypełnioną deklarację, określającą strony czynności przez podanie imienia, nazwiska albo nazwy lub firmy, adresu zamieszkania lub siedziby, a także datę, treść i przedmiot czynności oraz jego wartość, kwotę obliczonej opłaty skarbowej, zwaną dalej "deklaracją", wraz z oryginałem lub kopią umowy, od której jest uiszczana opłata skarbowa, a jeżeli przedmiotem opłaty skarbowej jest umowa zawarta w formie ustnej, składają tylko wypełnioną deklarację oraz jej kopię, 2) po wypełnieniu obowiązku, o którym mowa w pkt 1, pracownik urzędu skarbowego niezwłocznie zawiadamia zgłaszającego o prawidłowym naliczeniu należnej opłaty; jeżeli strony nie określiły wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez strony nie odpowiada jego wartości rynkowej, pracownik urzędu skarbowego informuje o zasadach ustalania podstawy obliczenia opłaty i wzywa zgłaszającego do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości tego przedmiotu, w celu ustalenia opłaty skarbowej, podając równocześnie tę wartość według własnej, wstępnej oceny; zgłaszający potwierdza podpisem w rejestrze wymiarów opłaty skarbowej fakt przyjęcia do wiadomości informacji o wysokości należnej opłaty skarbowej, a jeżeli był wezwany do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej i nie wyraził na to zgody - także fakt odmowy określenia, podwyższenia lub obniżenia tej wartości, 3) po uiszczeniu opłaty skarbowej urząd skarbowy, na żądanie strony, zamieszcza na oryginale lub kopii umowy albo kopii deklaracji adnotację o dokonanej zapłacie, która zawiera: pozycję rejestru, podstawę prawną i podstawę obliczenia opłaty, kwotę opłaty, wysokość wpłaty i numer pokwitowania lub rachunku bankowego i podpis, a następnie stawia pieczęć urzędową, po czym zwraca kopię umowy lub deklaracji zgłaszającemu, 4) jeżeli zgłaszający odmówił podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej, urząd skarbowy jest obowiązany do przyjęcia opłaty skarbowej w wysokości wynikającej z deklaracji; opłatę tę zalicza się na poczet należnej opłaty skarbowej, 5) w wypadku, o którym mowa w pkt 4, oraz w razie odmowy określenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej, urząd skarbowy określa, podwyższa lub obniża wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej według zasad określonych w art. 10 ust. 2 i 3 ustawy, a następnie doręcza stronom umowy decyzję w sprawie opłaty skarbowej. 3. W wypadku określonym w ust. 1 pkt 2: 1) strony lub jedna ze stron przesyła urzędowi skarbowemu wypełnioną deklarację oraz oryginał lub kopię umowy wraz z dowodem wpłaty opłaty skarbowej, a jeżeli przedmiotem opłaty skarbowej jest umowa zawarta w formie ustnej, przesyła wypełnioną deklarację oraz jej kopię wraz z dowodem wpłaty opłaty skarbowej, 2) jeżeli opłata skarbowa została uiszczona w wysokości należnej oraz w terminie określonym w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, urząd skarbowy, na żądanie strony, bezzwłocznie zwraca stronie przesłany egzemplarz umowy, a jeżeli umowa została zawarta w formie ustnej, kopię deklaracji wraz z adnotacją, o której mowa w ust. 2 pkt 3, jeżeli strona tego zażądała, 3) w razie stwierdzenia przez urząd skarbowy, że opłata skarbowa została uiszczona po upływie terminu określonego w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, urząd ten stosuje tryb przewidziany w pkt 2, doręczając decyzję określającą wysokość zaległej opłaty skarbowej, 4) w razie stwierdzenia przez urząd skarbowy, że opłata skarbowa została uiszczona w wysokości niższej od należnej wskutek błędnego ustalenia podstawy obliczenia tej opłaty lub zastosowania niewłaściwej stawki procentowej, urząd ten, w terminie 7 dni od daty otrzymania umowy lub deklaracji, stosuje tryb przewidziany w pkt 2 oraz doręcza decyzję określającą wysokość zaległej opłaty skarbowej, 5) jeżeli strony nie określiły wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez strony nie odpowiada, według oceny urzędu skarbowego, jego wartości rynkowej, urząd ten w terminie 14 dni od daty otrzymania umowy lub deklaracji zwraca ją zgłaszającemu z adnotacją, o której mowa w ust. 2 pkt 3, oraz stosuje tryb określony w art. 10 ust. 3 ustawy, a następnie doręcza stronom umowy decyzję w sprawie opłaty skarbowej. 4. Tryb przewidziany w ust. 2 pkt 2 i 5 stosuje się odpowiednio w razie stwierdzenia przez urząd skarbowy, iż w wyniku nieokreślenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub określenia jej wysokości w kwocie nie odpowiadającej jego wartości rynkowej płatnicy, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy, nie pobrali opłaty skarbowej lub pobrali ją w wysokości niższej od należnej. § 9. Opłatę skarbową od umowy poręczenia uiszcza się przez naklejenie znaków opłaty skarbowej na dokumencie stwierdzającym zawarcie umowy. Znaki kasuje jedna ze stron umowy, umieszczając na nich datę i swój podpis. Rozdział 3 Opłata skarbowa od dokumentów § 10. Opłatę skarbową od pełnomocnictwa oraz odpisu pełnomocnictwa uiszcza się przez naklejenie na dokumencie znaków opłaty skarbowej. Naklejone znaki kasuje jedna ze stron czynności, umieszczając na nich datę i swój podpis. Na odpisie pełnomocnictwa znaki opłaty skarbowej kasuje pełnomocnik. § 11. 1. Opłatę skarbową od weksla uiszcza się: 1) przez zastosowanie urzędowego blankietu wekslowego odpowiedniej wartości, a jeżeli wartość tego blankietu nie odpowiada kwocie należnej opłaty, uzupełnia się ją przez naklejenie na odwrotnej stronie blankietu znaków opłaty skarbowej; kwota uzupełnienia opłaty nie może przekroczyć 5 zł, 2) znakami opłaty skarbowej w przypadku wystawienia weksla bez użycia urzędowego blankietu wekslowego, gdy wysokość należnej od weksla opłaty skarbowej nie przekracza 5 zł, 3) w pozostałych wypadkach - w kasie urzędu skarbowego lub na rachunek bankowy urzędu skarbowego, przy czym pracownik urzędu skarbowego dokonuje na odwrotnej stronie weksla adnotacji o uiszczeniu opłaty skarbowej. 2. Znaki opłaty skarbowej mogą być kasowane wyłącznie przez urzędy skarbowe, organy administracji państwowej, banki, placówki pocztowe, kasy sądowe oraz notariuszy przez odciśnięcie pieczęci urzędowej i wpisanie daty. Rozdział 4 Pobór opłaty skarbowej przez płatników oraz sposób prowadzenia rejestrów tej opłaty § 12. 1. Z zastrzeżeniem § 9 i 10 notariusze, jako płatnicy opłaty skarbowej od dokonywanych przed nimi czynności cywilnoprawnych lub sporządzanych przez nich dokumentów, pobierają opłatę skarbową gotówką. 2. Notariusze są obowiązani: 1) określać w treści sporządzanych aktów bądź poświadczeń oraz na wypisach i odpisach wydawanych stronom podstawę i sposób obliczenia opłaty skarbowej, 2) pouczać strony o przysługującym urzędowi skarbowemu prawie do określenia, podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej, 3) prowadzić rejestr opłaty skarbowej, 4) przesyłać urzędowi skarbowemu odpis rejestru opłaty skarbowej pobranej: - od dnia 1 do 15 danego miesiąca w terminie do dnia 20 tego miesiąca, - od dnia 16 do końca danego miesiąca w terminie do 5 dnia następnego miesiąca. 3. Rejestr opłaty skarbowej powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę sporządzenia aktu bądź poświadczenia, numer repertorium, imiona i nazwiska albo nazwę lub firmę oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) stron czynności cywilnoprawnej, krótką treść czynności, wartość przedmiotu czynności cywilnoprawnej, miejsce położenia nieruchomości (miejscowość, gmina, powiat, województwo), stawkę opłaty skarbowej, kwotę pobranej opłaty oraz uwagi. 4. Rejestr opłaty skarbowej może być zastąpiony przez repertorium przewidziane przepisami o prowadzeniu ksiąg i przechowywaniu akt notarialnych; przepisy dotyczące rejestru opłaty skarbowej stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr. 5. W wypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, oraz w razie przedłożenia przez strony czynności cywilnoprawnej decyzji urzędu skarbowego o zwolnieniu płatnika z obowiązku poboru opłaty skarbowej, notariusze przesyłają właściwemu urzędowi skarbowemu uwierzytelniony odpis aktu w terminie dwóch tygodni od daty jego sporządzenia. § 13. 1. Jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej, przewoźnicy, jako płatnicy opłaty skarbowej od dokumentów przewozowych, pobierają opłatę skarbową znakami opłaty skarbowej, gotówką lub czekiem; opłata skarbowa może być również uiszczona przez nadawcę w drodze przekazu na konto przewoźnika. 2. Przewoźnicy obowiązani są prowadzić rejestr opłaty skarbowej, który powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę wpisu do rejestru, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę, adres (siedzibę) osoby lub jednostki nadającej rzecz do przewozu, cechy identyfikacyjne dokumentu przewozowego, kwotę pobranej opłaty skarbowej oraz uwagi; rejestr prowadzony przez przewoźników morskich i lotniczych powinien zawierać nadto rubryki: kwotę należności za przewóz i za inne świadczenia oraz stawkę opłaty skarbowej. 3. Jeżeli przewoźnicy prowadzą osobną ewidencję dokumentów przewozowych, mogą wpisywać do rejestru pod jedną pozycją zbiorową wszystkie te dokumenty za okres do dnia, w którym są obowiązani do przekazywania kwot pobranej opłaty skarbowej. 4. Przewoźnicy mogą zaniechać prowadzenia rejestru opłaty skarbowej, jeżeli prowadzona przez nich dokumentacja zawiera dane umożliwiające sprawdzenie prawidłowości poboru opłaty skarbowej. 5. Przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" pobiera opłatę skarbową według następujących zasad: 1) opłatę skarbową od dokumentów przewozowych, na podstawie których nadawane są do przewozu wagonowe przesyłki towarowe, nadawca uiszcza przez naklejenie na grzbiecie listu przewozowego znaków opłaty skarbowej, które kasuje przewoźnik; opłata skarbowa może być również uiszczona gotówką lub czekiem w kasie ekspedycyjnej przewoźnika; przewoźnik umieszcza na grzbiecie listu przewozowego adnotację o uiszczeniu opłaty skarbowej, 2) opłatę skarbową od wykazów nadawczych nadawca uiszcza znakami opłaty skarbowej, 3) opłatę skarbową od innych niż wymienione w pkt 1 i 2 dokumentów przewozowych nadawcy uiszczają w kasie ekspedycyjnej przewoźnika gotówką. 6. Przewoźnicy morscy i lotniczy obliczają i pobierają opłatę skarbową od biletów lub innych dokumentów uprawniających do przewozu (przelotu) statkiem morskim lub powietrznym gotówką, jeżeli: 1) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zawarli sami lub przez swoje przedstawicielstwa albo pełnomocnika lub agenta umowy o przewóz za granicę statkiem morskim lub powietrznym bez względu na to, czy wydanie dokumentu uprawniającego do przewozu następuje w kraju, czy za granicą, 2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydano dokument uprawniający do przewozu statkiem bądź pismo upoważniające do odbioru takiego dokumentu, a przewoźnik ma siedzibę w Polsce lub działa tu jego przedstawicielstwo albo pełnomocnik lub agent, bez względu na to, czy umowę przewozu zawarto na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też za granicą. § 14. 1. Nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży oraz komisanci, jako płatnicy opłaty skarbowej od umów sprzedaży oraz komisu, pobierają opłatę skarbową gotówką. 2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani: 1) obliczyć i pobrać należną opłatę skarbową przy wypłacie należności za nabyte lub przyjęte do sprzedaży rzeczy ruchome, 2) dokonywać na dokumentach stwierdzających zawarcie umowy adnotacji o pobraniu opłaty skarbowej, ze wskazaniem kwoty opłaty i pozycji rejestru, pod którą kwota ta została wpisana, 3) prowadzić rejestr opłaty skarbowej. 3. Rejestr opłaty skarbowej powinien zawierać następujące rubryki: liczbę porządkową, datę wpisania do rejestru dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy, datę i numer dokumentu, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) sprzedawcy lub komitenta, kwotę należności, stawkę opłaty skarbowej, kwotę pobranej opłaty, pozycję kwitu i uwagi; rejestr powinien być poświadczony przez właściwy urząd skarbowy nie później niż następnego dnia po wpisaniu pierwszego dokumentu. 4. Płatnicy mogą zaniechać prowadzenia rejestru opłaty skarbowej, jeżeli prowadzone przez nich rejestry skupu lub rejestry sprzedaży komisowej będą zawierały wszystkie dane wymienione w ust. 3. § 15. 1. Jeżeli przepisy § 12-14 nie stanowią inaczej, płatnicy są obowiązani: 1) w razie niepobrania opłaty skarbowej, dokonywać na oryginałach umów lub poświadczeń oraz na wypisach i odpisach wydawanych stronom adnotacji stwierdzających fakt niepobrania opłaty z podaniem podstawy prawnej bądź wskazaniem decyzji urzędu skarbowego o zwolnieniu płatnika z obowiązku pobrania opłaty skarbowej, 2) jeżeli czynność cywilnoprawna nie podlega opłacie skarbowej lub jest zwolniona od tej opłaty, wypełnić następujące rubryki rejestru: liczbę porządkową, datę wpisania umowy, datę i numer umowy, imię i nazwisko albo nazwę lub firmę strony (stron) czynności cywilnoprawnej oraz ich miejsce zamieszkania (siedzibę), a w rubryce "uwagi" - podstawę niepobrania opłaty, 3) podsumować w rejestrze kwoty pobranej opłaty skarbowej za każdy okres, w którym dokonywane jest rozliczenie opłaty z urzędem skarbowym, 4) przekazywać opłatę skarbową w następujących terminach: a) notariusze - w terminie do dnia 20 danego miesiąca kwoty opłaty pobrane od dnia 1 do 15 tego miesiąca oraz do 5 dnia następnego miesiąca - kwoty pobrane od dnia 16 do końca miesiąca, b) przewoźnicy - w terminie dwóch miesięcy po upływie miesiąca, w którym pobrano opłatę, c) nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży oraz komisanci - w terminie do dnia 10 następnego miesiąca, po upływie miesiąca, w którym pobrano opłatę, 5) odnotowywać w rejestrze w rubryce "uwagi" kwotę opłaty przekazanej na rachunek urzędu skarbowego, datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczy, 6) założyć na każdy rok kalendarzowy osobny rejestr oraz ponumerować jego karty, 7) przechowywać prowadzone rejestry oraz dowody wpłaty opłaty skarbowej przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym rejestr założono. 2. Płatnicy opłaty skarbowej mogą zaniechać prowadzenia rejestru opłaty skarbowej również wtedy, gdy w urządzeniach księgowych jest wyodrębniony rachunek opłaty skarbowej pozwalający na kontrolę prawidłowości poboru opłaty skarbowej i terminowości jej odprowadzania, zawiadamiając na miesiąc przedtem właściwy urząd skarbowy. 3. Przepisy ust. 1 pkt 3 i 5-7 stosuje się odpowiednio do dokumentów zastępujących rejestry; dokumenty te przechowuje się w okresie przewidzianym w przepisach dotyczących tych dokumentów. 4. Płatnicy opłaty skarbowej obowiązani są w terminach przekazywania opłaty skarbowej wypełnić i przesłać właściwemu miejscowo urzędowi skarbowemu deklarację należności wpłaconych przez płatnika z tytułu opłaty skarbowej, informującą o wysokości pobranej i przekazywanej opłaty skarbowej. § 16. W sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących przeniesienia własności nieruchomości, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego i prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym lub prawa użytkowania wieczystego, a także dotyczących odpłatnego przeniesienia własności innych rzeczy lub praw, płatnicy przekazują pobraną opłatę skarbową na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika. Rozdział 5 Zwrot opłaty skarbowej § 17. 1. W razie powstania okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, organy administracji państwowej lub jednostki organizacyjne określone w art. 1 ust. 5 ustawy, które skasowały znaki opłaty skarbowej albo zamieściły na zezwoleniu adnotację o uiszczeniu opłaty gotówką, są obowiązane przekazać dokument ze skasowanymi znakami opłaty skarbowej bądź z pokwitowaniem uiszczenia tej opłaty właściwemu miejscowo urzędowi skarbowemu w celu dokonania zwrotu opłaty. Przekazanie dokumentu następuje z urzędu lub na wniosek zainteresowanego. 2. W przypadkach określonych w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy zwrotu opłaty skarbowej dokonuje urząd skarbowy, na którego rachunek opłata wpłynęła, z zastrzeżeniem ust. 3, w drodze decyzji, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego i ustaleniu, że zachodzą przesłanki określone w tym przepisie. 3. W przypadku gdy opłata skarbowa od umów sprzedaży i zamiany nieruchomości została pobrana przez płatnika, zwrotu opłaty skarbowej dokonuje urząd skarbowy, na którego obszarze położona jest nieruchomość. 4. Jeżeli w wypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej ciążył solidarnie na osobach lub jednostkach określonych w art. 4 ust. 1 ustawy, a opłatę skarbową uiszczono znakami opłaty, zwrot opłaty skarbowej następuje na rzecz jednej z osób lub jednostek solidarnie zobowiązanych do jej uiszczenia, z równoczesnym powiadomieniem pozostałych osób lub jednostek o dokonanym zwrocie. 5. Zwrot opłaty skarbowej następuje z urzędu. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 18. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1989 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty (Monitor Polski Nr 25, poz. 193, z 1994 r. Nr 61, poz. 538 oraz z 1997 r. Nr 26, poz. 246). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. (Dz. U. Nr 109, poz. 1248) Na podstawie art. 13 ust. 6, art. 16 pkt 1, art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 3, art. 24 ust. 2 i 3, art. 38 ust. 5, art. 39 ust. 6, art. 48 ust. 2 oraz art. 51 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 12, poz. 68 i Nr 162, poz. 1123 oraz z 1999 r. Nr 3, poz. 10) w rozdziale 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 19 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy "212 900 zł" zastępuje się wyrazami "235 300 zł", b) w pkt 2 wyrazy "42 600 zł" zastępuje się wyrazami "47 100 zł", c) w pkt 3 wyrazy "85 200 zł" zastępuje się wyrazami "94 150 zł", d) w pkt 4 wyrazy "1 420 zł" i "700 zł" zastępuje się odpowiednio wyrazami "1 570 zł" i "770 zł", e) w pkt 5 wyrazy "14 200 zł" i "140 zł" zastępuje się odpowiednio wyrazami "15 700 zł" i "155 zł", f) w pkt 6 wyrazy "700 zł" zastępuje się wyrazami "770 zł", 2) w § 20: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "1 070 zł" zastępuje się wyrazami "1 180 zł", - w pkt 2 wyrazy "1 000 zł" zastępuje się wyrazami "1 100 zł", - w pkt 3 wyrazy "860 zł" zastępuje się wyrazami "950 zł", - w pkt 4 wyrazy "700 zł" zastępuje się wyrazami "770 zł", - w pkt 5 wyrazy "280 zł" zastępuje się wyrazami "310 zł", - w pkt 6 wyrazy "700 zł" zastępuje się wyrazami "770 zł", - w pkt 7 wyrazy "1 420 zł" zastępuje się wyrazami "1 570 zł", b) w ust. 2 wyrazy "140 zł" zastępuje się wyrazami "155 zł", c) w ust. 3 wyrazy "140 zł" zastępuje się wyrazami "155 zł". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 grudnia 1999 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników. (Dz. U. Nr 109, poz. 1249) Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki stosowania tych kas przez podatników, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100). 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), 2) podatnikach - rozumie się przez to podatników podatku od towarów i usług, 3) podatku - rozumie się przez to podatek od towarów i usług, 4) numerze identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) - rozumie się przez to numer podatnika, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 83, poz. 931), 5) sprzedaży - rozumie się przez to czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy, 6) kasie rejestrującej - rozumie się przez to urządzenie służące do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, o którym mowa w art. 29 ustawy, 7) programie pracy kasy - rozumie się przez to program pracy kasy (modułu fiskalnego) dopuszczony przez Ministra Finansów do stosowania, zapewniający prawidłowy i trwały jednokrotny zapis wielkości obrotu i kwot podatku w pamięci fiskalnej kasy oraz wydruk oryginału i kopii paragonów i raportów fiskalnych, a także wydruków niefiskalnych (nie zawierających transakcji sprzedaży) dopuszczonych do druku przez program pracy kasy, 8) programie aplikacyjnym kasy - rozumie się przez to program współpracujący z modułem fiskalnym, o którym mowa w pkt 7, odpowiedzialny za prawidłowe zaprogramowanie funkcji oraz zabezpieczający przed wprowadzeniem do kas funkcji, rozwiązań technicznych i programowych nie dopuszczonych programem pracy kasy, 9) module fiskalnym kasy - rozumie się przez to urządzenie rejestrujące obrót i wyliczające kwoty podatku należnego, a także sterujące w jednoznaczny sposób wydrukiem wszystkich dokumentów drukowanych przez kasę oraz wyświetlaczem kasy, 10) pamięci fiskalnej kasy - rozumie się przez to urządzenie umieszczone w twardej nieprzezroczystej masie, umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, 11) drukarce kasy - rozumie się przez to urządzenie drukujące wszystkie dokumenty dopuszczone programem pracy kasy do druku przez daną kasę, 12) fiskalizacji kasy - rozumie się przez to moment dokonania jednokrotnej i niepowtarzalnej czynności inicjującej pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończony wydrukiem dobowego raportu fiskalnego, 13) numerze unikatowym kasy - rozumie się przez to indywidualny i niepowtarzalny numer nadawany pamięci fiskalnej kasy przez Ministra Finansów, identyfikujący każdą kasę, który nie może być przypisany innym urządzeniom, 14) paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej czynności, o której mowa w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy, 15) raporcie fiskalnym (dobowym i okresowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatkowych oraz sprzedaży zwolnionej z podatku, 16) wydruku niefiskalnym - rozumie się przez to każdy nie zawierający transakcji sprzedaży dokument wydrukowany przez kasę przed jej fiskalizacją oraz każdy inny dokument dopuszczony programem pracy kasy do druku, poza paragonem fiskalnym i raportami fiskalnymi, 17) urzędzie skarbowym - rozumie się przez to urząd skarbowy, o którym mowa w art. 4 pkt 10 ustawy, 18) producencie - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wytworzyły i wprowadzają do obrotu kasy rejestrujące, 19) importerze - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej wprowadzają do obrotu importowane kasy rejestrujące, 20) serwisie kas rejestrujących - rozumie się przez to czynności obejmujące fiskalizację kas, ich naprawy i konserwacje oraz przeglądy prowadzone zgodnie z wymogami rozporządzenia. § 2. Kasa rejestrująca jest urządzeniem samodzielnym lub może stanowić część składową systemu kasowego. § 3. 1. Kasa rejestrująca musi spełniać następujące kryteria i warunki techniczne: 1) być zbudowana co najmniej z następujących elementów: a) modułu fiskalnego wraz z pamięcią fiskalną; w przypadku systemu kasowego pamięć fiskalną musi posiadać każda kasa wchodząca w skład systemu; nie dopuszcza się instalowania pamięci fiskalnej w jednostce centralnej systemu, b) drukarki paragonowej, c) wyświetlacza (ekranu, monitora) przeznaczonego do odczytu przez kupującego danych o wartości sprzedaży, 2) zawierać pamięć fiskalną wbudowaną w części kasy niedostępnej dla użytkownika, umieszczoną w gnieździe związanym nierozłącznie z obudową, zalanym twardą nieprzezroczystą masą, oraz zabezpieczoną w sposób powodujący jej zniszczenie w momencie naruszenia, 3) zapewniać rejestrację w pamięci fiskalnej kasy co najmniej 1830 raportów fiskalnych dobowych, 200 awaryjnych zerowań pamięci operacyjnej kasy, 30 zmian stawek podatku od towarów i usług, 4) posiadać sygnalizację dopełniania się przy zapisie każdego z ostatnich 30 raportów dobowych, 5) zawierać zabezpieczenia uniemożliwiające likwidację zapisów zawartych w rejestrach i pamięci fiskalnej kasy, w szczególności z powodu braku zasilania, 6) posiadać dwa wyświetlacze (z wyjątkiem kas o zastosowaniu specjalnym), z których jeden musi zapewniać łatwy odczyt wartości sprzedaży przez nabywcę; pojemność znakowa wyświetlacza nie może zawierać mniej miejsc znakowych niż wynosi łączna wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku, 7) obudowa każdej kasy musi być zabezpieczona plombą ołowianą w sposób powodujący jej zniszczenie w przypadku naruszenia, 8) zapewniać prawidłową i bezpieczną pracę w różnych warunkach eksploatacyjnych (kasa i jej zewnętrzne zasilacze muszą być oznaczone znakiem bezpieczeństwa "B"), 9) posiadać zasilanie sieciowo-bateryjne (akumulatorowe) lub bateryjne (akumulatorowe), które musi zapewnić uzyskanie wydruku minimum 200 paragonów (średnio każdy o zawartości 30 wierszy druku) w czasie 48 godzin od momentu zaniku zasilania sieciowego, z wyjątkiem kas posiadających monitory lampowe, 10) nie może zawierać rozwiązań konstrukcyjnych, technicznych i wykonywać funkcji, które mogą prowadzić do nieprawidłowego wyliczania obrotu i kwot podatku należnego, 11) kasa dostarczona podatnikowi musi być zaplombowana plombą ołowianą. 2. Do każdej kasy rejestrującej obowiązkowo dołączana jest książka kasy rejestrującej, której wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz instrukcja jej obsługi. § 4. Kasy rejestrujące muszą spełniać następujące warunki niezbędne do ich stosowania: 1) zapisywać w pamięci fiskalnej następujące dane: a) informację o dacie i czasie rozpoczęcia oraz zakończenia pracy w trybie fiskalnym, b) numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy oraz numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP), c) stawki podatku przyporządkowane do nazw towarów i usług, oznaczone literowo od "A" do "G" (literze "A" przyporządkowana jest stawka w wysokości 22%, literze "B" przyporządkowana jest stawka w wysokości 7%, literze "C" przyporządkowana jest stawka w wysokości 0%, a pozostałym literom od "D" do "G" odpowiadają kolejne stawki podatkowe wprowadzane czasowo na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku), d) wartość sprzedaży bez podatku (netto) według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, kwoty podatku według poszczególnych stawek podatkowych, łączną kwotę podatku i łączną wartość sprzedaży z podatkiem (brutto), e) numery i daty każdego z wykonanych raportów fiskalnych dobowych, a także numery paragonów objętych raportem oraz ilość pozycji w raporcie, f) numery i daty awaryjnych zerowań pamięci operacyjnej kasy (modułu fiskalnego) oraz informację o rozpoczęciu rejestracji sprzedaży po zerowaniu i sposobie jego wykonywania, 2) zapewniać wyświetlenie wartości sprzedaży z podatkiem (brutto) na wyświetlaczu przeznaczonym do odczytu przez klienta, 3) sporządzać równocześnie wydruki oryginałów i kopii paragonów dla każdej sprzedaży, wydruki raportów fiskalnych dobowych i raportów fiskalnych okresowych oraz mogą sporządzać faktury VAT i ich kopie, 4) zapisywać w pamięci fiskalnej kasy dane, które muszą być zgodne z danymi zapisanymi na wydrukach raportów fiskalnych dobowych, 5) wszystkie dokumenty muszą być drukowane przez kasy w języku polskim, 6) paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje: a) imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby podatnika, b) numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP), c) numer kolejny wydruku, d) datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży, e) nazwę towaru lub usługi, f) cenę jednostkową towaru lub usługi, g) ilość i wartość sprzedaży, h) wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, i) wartość sprzedaży zwolnionej z podatku, j) łączną kwotę podatku, k) łączną kwotę należności, l) kolejny numer paragonu fiskalnego, ł) kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera (przy więcej niż jednym stanowisku kasowym), m) logo fiskalne zgodne z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy, 7) informacje zawarte na paragonie powinny znajdować się w kolejności podanej w pkt 6, z wyjątkiem informacji zawartej w pkt 6 lit. d), a logo fiskalne i numer unikatowy muszą być umieszczone centrycznie w linii i obowiązkowo kończyć paragon fiskalny, 8) wysokość znaków na paragonie nie może być mniejsza niż 2,50 mm, ilość znaków w linii nie mniejsza niż 17, a dla nazwy towaru lub usługi - nie mniejsza niż 12, 9) szerokość taśmy paragonowej nie może być mniejsza niż 28 mm, 10) paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. § 5. 1. Podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do: 1) dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego oraz do wydawania oryginału paragonu nabywcy, 2) sporządzania raportu fiskalnego dobowego po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym, oraz sporządzania raportu fiskalnego za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, 3) ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rezerwowej lub zaprzestania sprzedaży, zgodnie z art. 29 ust. 2a ustawy, 4) weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów (usług) i właściwego ich przyporządkowania do stawek podatków oraz bezzwłocznego zgłaszania serwisowi każdej nieprawidłowości w jej pracy, 5) poddawania kontroli nienaruszalności kasy i prawidłowości jej pracy na każde żądanie właściwych organów, 6) wykonywania co sześć miesięcy obowiązkowego przeglądu technicznego kasy przez właściwy serwis, 7) dokonywania wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej z rolki (z wyjątkiem dokumentów z kas specjalizowanych), 8) przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), 9) stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 3, 10) zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do właściwego urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia, 11) naniesienia na obudowę kasy w sposób trwały jej numeru ewidencyjnego, o którym mowa w § 9, 12) zamieszczania wpisów w książce kasy rejestrującej, dokonywanych przez podatnika zgodnie z wzorem, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 13) przechowywania książki kasy w miejscu i przez okres jej użytkowania oraz udostępniania jej na żądanie właściwych organów, a także służby serwisowej, 14) poddania obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kas, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem przez podatnika do prowadzenia ewidencji, 15) prowadzenia po fiskalizacji kasy wyłącznie sprzedaży w trybie fiskalnym i nieprowadzenia sprzedaży na kasie po jej fiskalizacji w żadnym innym trybie niefiskalnym, w tym w trybie szkoleniowym. 2. W przypadku utraty książki kasy rejestrującej podatnik obowiązany jest niezwłocznie zwrócić się do serwisu o wydanie duplikatu oraz powiadomić o tym fakcie właściwy urząd skarbowy. Na stronie tytułowej tej książki kasy rejestrującej musi być umieszczony napis "DUPLIKAT". 3. Podatnicy, o których mowa w art. 16 ustawy, prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. 4. Podatnicy mogą stosować do ewidencji wyłącznie kasy lub system kasowy, które posiadają decyzję Ministra Finansów dopuszczającą je do obrotu. 5. Zakończenie pracy w trybie fiskalnym przez każdą kasę lub wymiana pamięci fiskalnej kasy wymaga dokonania (z udziałem pracownika urzędu skarbowego) czynności określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 6. Pamięć fiskalna podlegająca wymianie, po dokonanych czynnościach, o których mowa w ust. 5, jest przechowywana przez producenta (importera) przez okres 3 miesięcy od daty ich dokonania, a po tym okresie - komisyjnie zniszczona. § 6. 1. Producenci krajowi i importerzy kas obowiązani są przed wprowadzeniem ich do obrotu uzyskać decyzję Ministra Finansów o spełnieniu wszystkich wymogów dotyczących warunków i kryteriów technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące. 2. Wniosek musi zawierać: 1) szczegółowe dane identyfikacyjne producenta (importera), 2) nazwę kasy, typ i model oraz dane techniczne - opis konstrukcji, schematy ideowe, montażowe kasy, wykaz elementów elektronicznych kasy, zdjęcie kasy (o wymiarach 24 × 30 cm), opcje konstrukcyjne kasy, instrukcje obsługi i programowania, instrukcję serwisową i protokoły komunikacyjne wszystkich interfejsów kasy, 3) wykaz wszystkich części składowych kasy lub systemu kasowego oraz schemat systemu, 4) nazwę i adres producenta zagranicznego kasy oraz wydaną przez niego autoryzację dla importera, 5) kartę kasy zgodną z wzorem określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia, 6) schemat blokowy oprogramowania sterującego i aplikacyjnego kasy oraz mapę pamięci fiskalnej, 7) program pracy kasy w wersji źródłowej i zapisany w pamięci stałej (wzorzec) oraz program aplikacyjny w wersji źródłowej i zapisany w pamięci stałej (wzorzec), 8) wykaz wszystkich sytuacji awaryjnych kasy i sposoby ich usuwania: automatycznie, przez serwis, usuwane przez użytkownika oraz nieusuwalne, sposoby zabezpieczenia podzespołów kasy przed dostępem osób nieuprawnionych, 9) deklarację producenta (importera), że każda kasa wprowadzana do obrotu będzie identyczna technicznie, funkcjonalnie i programowo z kasą wzorcową poddaną badaniom, która otrzymała decyzję Ministra Finansów, o której mowa w ust. 1, i spełnia wszystkie wymogi określone rozporządzeniem, 10) wzory wszystkich dokumentów drukowanych przez kasę, 11) dokumenty autoryzacji serwisu wydane przez producenta (importera), wzór umowy ze sprzedawcami i serwisem kas, schemat organizacji serwisu kas oraz jego rozmieszczenie w kraju, 12) opis technologii zapisywania numeru unikatowego w pamięci fiskalnej kasy i umieszczania jej w gnieździe w trakcie produkcji kasy oraz technologię wymiany modułu fiskalnego i pamięci fiskalnej, 13) certyfikat znaku bezpieczeństwa "B" dla kasy i jej zewnętrznych zasilaczy. 3. Wniosek sporządza się w języku polskim. Do wniosku należy dołączyć działający wzorcowy egzemplarz kasy lub systemu kasowego oraz opisy działania wszystkich urządzeń do niej dołączonych (bez szuflady). 4. Wniosek wraz z załączoną do niego dokumentacją podlega weryfikacji co do jego kompletności i poprawności. Po weryfikacji dokumentacji przeprowadza się badania testowe kasy. Pozytywny wynik weryfikacji i wszystkich przeprowadzonych badań testowych kasy jest warunkiem wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, dopuszczającej kasę do obrotu. 5. Decyzję dopuszczającą kasę do obrotu, o której mowa w ust. 1, wydaje się na okres 3 lat. Po upływie tego okresu może ona być wydana na następny okres trzyletni po złożeniu wniosku i przeprowadzeniu wszystkich badań testowych. 6. Decyzja zostanie cofnięta w przypadku: 1) wprowadzania do obrotu kas niezgodnych z przedstawionym wzorcem dołączonym do wniosku, 2) braku serwisu lub jego prowadzenia niezgodnie z wymogami rozporządzenia, 3) zakończenia działalności producenta lub importera, 4) nieprzestrzegania innych przepisów rozporządzenia. § 7. Po uzyskaniu decyzji, o której mowa w § 6 ust. 1, wszelkie zmiany funkcjonalne, konstrukcyjne oraz programowe w kasie, przed ich wprowadzeniem, wymagają każdorazowo ponownego złożenia wniosku i uzyskania pozytywnego wyniku z wszystkich przeprowadzonych badań testowych kasy oraz uzyskania decyzji, o której mowa w § 6 ust. 1. § 8. Numery unikatowe do oznaczania pamięci fiskalnej kasy są przydzielane przez Ministra Finansów. Numery przydziela się wyłącznie producentom lub importerom dla kas posiadających decyzję dopuszczającą kasę do obrotu. § 9. Właściwy urząd skarbowy, po zgłoszeniu fiskalizacji kasy przez podatnika, nadaje kasie numer ewidencyjny. Numer ten nie ulega zmianie w przypadku zmiany właściwości urzędu skarbowego. Numer ewidencyjny kasy oraz książki kasy są identyczne i nie mogą być przypisane innym urządzeniom. § 10. 1. Służby serwisowe obowiązane są poinformować właściwy urząd skarbowy o fiskalizacji kasy u podatnika nie później niż w terminie 7 dni od dnia jej dokonania. Zgłoszenia należy dokonać zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia. 2. Zmiana obsługi serwisowej kasy nie wynikająca z naruszenia zasad jego prowadzenia może być dokonana na wniosek podatnika za zgodą producenta (importera). O dokonanej zmianie producent (importer) zawiadamia w terminie 7 dni od jej dokonania właściwy urząd skarbowy. 3. Warunki wykonywania serwisu technicznego kas określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. Wzór identyfikatora pracownika serwisu określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 11. 1. Przepisów § 3 ust. 1 pkt 9 i § 4 pkt 1 lit. c) oraz pkt 7 i 8 nie stosuje się do kas wprowadzonych do obrotu na podstawie decyzji Ministra Finansów wydanych do dnia 31 grudnia 1999 r. 2. Decyzje dopuszczające kasy do obrotu, wydane przez Ministra Finansów do dnia 31 grudnia 1999 r., zachowują moc do dnia 31 grudnia 2000 r. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1999 r. (poz. 1249) Załącznik nr 1 KSIĄŻKA KASY REJESTRUJĄCEJ DANE O KASIE REJESTRUJĄCEJ (WYPEŁNIA PRODUCENT LUB IMPORTER) MODEL/TYP NUMER FABRYCZNY NUMER DECYZJI DOPUSZCZAJĄCEJ DO OBROTU NUMER UNIKATOWY NAZWA I ADRES PRODUCENTA LUB IMPORTERA DANE O SPRZEDAWCY KASY (WYPEŁNIA SPRZEDAWCA) NAZWA I ADRES SPRZEDAWCY KASY DANE O SERWISIE KASY (WYPEŁNIA SERWISANT) NAZWA I ADRES SERWISU MIEJSCE UŻYTKOWANIA KASY (WYPEŁNIA UŻYTKOWNIK) ADRES MIEJSCA, W KTÓRYM KASA JEST UŻYTKOWANA DANE DLA URZĘDU SKARBOWEGO (WYPEŁNIA URZĄD SKARBOWY) NUMER EWIDENCYJNY KASY SPOSÓB UŻYTKOWANIA KASY PIECZĘĆ URZĘDU SKARBOWEGO INFORMACJE DOTYCZĄCE UŻYTKOWNIKA KASY (WYPEŁNIA UŻYTKOWNIK KASY) ADRES WŁAŚCICIELA KASY REJESTRUJĄCEJ, SIEDZIBA FIRMY NUMER IDENTYFIKACYJNY PODATNIKA DATA, PODPIS WŁAŚCICIELA, PIECZĘĆ FIRMOWA INSTALACJA KASY REJESTRUJĄCEJ (WPROWADZENIE W TRYB FISKALNY) DATA I GODZINASTAN LICZNIKA NIEFISKALNEGOPODPIS I PIECZĘĆ SERWISU POTWIERDZENIE CAŁOŚCI PLOMB KASY REJESTRUJĄCEJ PRZEZ WŁAŚCICIELA, UŻYTKOWNIKA KASY REJESTRUJĄCEJDATA, PODPIS, PIECZĘĆ WŁAŚCICIELA/UŻYTKOWNIKA KASY REJESTRUJĄCEJ OSOBY UPOWAŻNIONE DO ŚWIADCZENIA USŁUG SERWISU KASY REJESTRUJĄCEJ (WYPEŁNIA KIEROWNIK SERWISU/PUNKTU SERWISOWEGO) NAZWISKO I IMIĘNUMER IDENTYFIKACYJNYPODPIS I PIECZĘĆ KIEROWNIKA SERWISU ADRES PUNKTU SERWISOWEGO I TELEFON NAZWISKO I IMIĘNUMER IDENTYFIKACYJNYPODPIS I PIECZĘĆ KIEROWNIKA SERWISU ADRES PUNKTU SERWISOWEGO I TELEFON NAZWISKO I IMIĘNUMER IDENTYFIKACYJNYPODPIS I PIECZĘĆ KIEROWNIKA SERWISU ADRES PUNKTU SERWISOWEGO I TELEFON NAZWISKO I IMIĘNUMER IDENTYFIKACYJNYPODPIS I PIECZĘĆ KIEROWNIKA SERWISU ADRES PUNKTU SERWISOWEGO I TELEFON NAZWISKO I IMIĘNUMER IDENTYFIKACYJNYPODPIS I PIECZĘĆ KIEROWNIKA SERWISU ADRES PUNKTU SERWISOWEGO I TELEFON Osoby, które nie świadczą serwisu, kierownik serwisu wykreśla i potwierdza pieczęcią z dniem zaprzestania jego świadczenia. ZMIANY MIEJSCA UŻYTKOWANIA KASY, WYMIANA PAMIĘCI FISKALNEJ, ZMIANY SPOSOBU UŻYTKOWANIA KASY, OPCJE RODZAJ ZMIANYAKCEPTACJA URZĘDU SKARBOWEGO ŻĄDANIE INTERWENCJI SERWISU (WYPEŁNIA UŻYTKOWNIK KASY) DATA, GODZINAKTO WEZWAŁKOGO POWIADOMIŁW JAKI SPOSÓBPOTWIERDZENIE SERWISANTA INTERWENCJE TECHNICZNE SERWISU (WYPEŁNIA SERWIS KASY) DATAGODZINASTAN LICZNIKÓW PARAGONÓW FISKALNYCHRAPORTU DOB. FISK.ZEROWANIA RAMNIEFISKALNEGO (OGÓLNY) OPIS ZGŁOSZONYCH NIEPRAWIDŁOWOŚCI DZIAŁANIA KASY REJESTRUJĄCEJ STAN PLOMB KASY ILOŚĆ ELEMENTY KASY REJESTRUJĄCEJ WYMIENIONE PRZY NAPRAWIE WYSZCZEGÓLNIENIE DRUKOWANYCH DOKUMENTÓW FISKALNYCH PRZYCZYNY, DLA KTÓRYCH NIEMOŻLIWA JEST NAPRAWA NA MIEJSCU KASY MIEJSCE NAPRAWY KASY, ADRES SERWISUPODPIS I PIECZĘĆ SERWISU ODBIÓR NAPRAWIONEJ KASY REJESTRUJĄCEJ DATAGODZINASTAN LICZNIKÓW PARAGONÓW FISKALNYCHRAPORTU DOB. FISK.ZEROWANIA RAMNIEFISKALNEGO (OGÓLNY) POTWIERDZENIE ODBIORU KASY - ZWROT DOKUMENTÓW FISKALNYCH - STAN PLOMB PRAWIDŁOWYDATA, GODZINA, PODPIS I PIECZĘĆ UŻYTKOWNIKA KASY Załącznik nr 2 Ilustracja Umieszczone liczby - bezwymiarowe wielkości rysunkowe wzoru LOGO względem 1 wysokości Załącznik nr 3 ZAWIADOMIENIE PODATNIKA O MIEJSCU INSTALACJI KASY REJESTRUJĄCEJ Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 KARTA KASY NAZWA KASY PRODUCENT KASY/ADRES FIRMA SKŁADAJĄCA WNIOSEK ADRES WYMIARY KASY WAGA KASY ZASILANIE KASY/POBÓR MOCY ILOŚĆ NAZW TOWARÓW, ORGANIZACJA BAZY TOWAROWEJ KASY SZEROKOŚĆ TAŚMY PAPIEROWEJ ILOŚĆ ZNAKÓW W TAŚMIE ILOŚĆ ZNAKÓW NAZWY TOWARU TYP DRUKARKI/PRODUCENT ZAKRES TEMPERATUR PRACY KASY WSPÓŁPRACA Z KOMPUTEREM ON LINE/OFF LINE WSPÓŁPRACA Z KASAMI INTEFEJSY KASY/TYPY STAWKI PODATKOWE PRZEZNACZENIE KASY KASA STACJONARNA/PRZENOŚNA OPCJE KASY: Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 WARUNKI DOTYCZĄCE WYKONYWANIA SERWISU TECHNICZNEGO KAS REJESTRUJĄCYCH 1. Serwis techniczny kas rejestrujących może być wykonywany tylko na warunkach określonych w niniejszym załączniku. Za zorganizowanie serwisu gwarancyjnego i pogwarancyjnego oraz jego właściwe działanie odpowiedzialny jest producent (importer). Wykonywanie serwisu przez inne podmioty wymaga autoryzacji producenta (importera). 2. Wykonujący serwis nie może dokonywać ingerencji w pamięć fiskalną kasy rejestrującej. 3. Zaprzestanie prowadzenia serwisu przez producenta (importera), niezależnie od przyczyny, może być dokonane po uprzednim jego przekazaniu do prowadzenia przez przejmującego ten serwis. Kopię porozumienia należy przekazać do Ministerstwa Finansów w terminie 7 dni od dnia jego podpisania. 4. Dokumentację związaną z wykonywanym serwisem prowadzi właściwy urząd skarbowy oraz producent (importer) lub podmiot prowadzący autoryzowany serwis kas rejestrujących. 5. Wykonujący serwis (serwisant) musi być wpisany na listę upoważnionych do jego wykonywania przez producenta (importera) lub podmiot prowadzący serwis oraz zgłoszony do właściwego urzędu skarbowego. 6. Serwis kas stosowanych do prowadzenia ewidencji przez podatnika nie może być przez niego prowadzony i wykonywany oraz przez osobę zatrudnioną przez podatnika na podstawie stosunku pracy, zlecenia, umowy o dzieło, agencyjnej i innych umów o podobnym charakterze. 7. Lista, o której mowa w ust. 5, musi być zgodna z ewidencją prowadzoną przez urzędy skarbowe oraz niezwłocznie analizowana na bieżąco w przypadkach jej zmiany z jednoczesnym powiadomieniem o tym właściwego urzędu skarbowego przez producenta (importera). 8. Wykonujący serwis musi niezwłocznie i bez opłaty interweniować na żądanie (wezwanie) właściwego organu skarbowego. 9. Wykonujący serwis dokonuje na zlecenie podatnika obowiązkowego przeglądu technicznego kasy, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 6 i 14 rozporządzenia. 10. Prowadzący serwis kas jest obowiązany do przeszkolenia na swój koszt wskazanych przez urząd skarbowy urzędników w zakresie znajomości zastosowanych przez producenta procedur pracy kasy, przede wszystkim pod względem ich sprawdzalności. 11. Przeglądem należy objąć: a) stan wszystkich plomb kasy i zgodność ich z zapisem w książce kasy i dokumentacją serwisu, b) stan obudowy kasy, c) czytelność dokumentów fiskalnych drukowanych przez kasę, d) program kasy, jego wersję, zgodność z zapisami w książce kasy i dokumentacją serwisu, e) poprawność działania kasy, w szczególności w zakresie emisji dokumentów fiskalnych, f) poprawność działania wyświetlacza klienta, g) stan płyty głównej, pamięci fiskalnej i modułu fiskalnego co do zgodności z dokumentacją konstrukcyjną kasy, a wynik przeglądu wraz z zaleceniami należy wpisać do książki kasy. 12. Czynności serwisowe muszą być podjęte nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili zgłoszenia awarii kasy przez użytkownika. Wykonujący serwis nie może jednemu serwisantowi powierzyć do obsługi więcej niż 300 kas rejestrujących. 13. Wykonujący serwis kasy rejestrującej musi legitymować się identyfikatorem nadanym przez producenta (importera) określonym w załączniku nr 8 do rozporządzenia. Identyfikator ważny jest przez rok od daty jego wydania i po upływie tego okresu wymaga przedłużenia jego ważności. 14. Dane identyfikacyjne serwisanta oraz serwisanta upoważnionego do zastępczego wykonywania serwisu danej kasy zostają wpisane do książki kasy rejestrującej. Serwisant wykonujący serwis zastępczy musi każdorazowo posiadać upoważnienie do wykonywania serwisu kasy, które zostaje wpisane i dołączone do książki kasy rejestrującej. 15. Informacje o treści wpisów dokonywanych przez serwis określa wzór książki kasy rejestrującej, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. 16. Wszystkich wpisów w książce kasy należy dokonywać czytelnie, a wpisy o wykonanych czynnościach serwisowych muszą być czytelnie podpisane przez serwisanta i ostemplowane jego pieczęcią. 17. Wykonujący obsługę serwisową kas rejestrujących, który dopuszcza się naruszenia warunków jej wykonywania lub, wykonując taki serwis, umożliwia podatnikowi niezgodne z prawdą, nierzetelne ewidencjonowanie dokonanych transakcji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, traci upoważnienie do wykonywania serwisu kas rejestrujących lub jego prowadzenia bez możliwości jego ponownego wykonywania. Załącznik nr 8 WZÓR IDENTYFIKATORA SERWISANTA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu, trybu oraz sposobu ustalania różnicy podatku od towarów i usług podlegającej zwrotowi w przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług. (Dz. U. Nr 109, poz. 1250) Na podstawie art. 51 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), 2) podatku - rozumie się przez to podatek od towarów i usług, 3) robotach budowlano-montażowych - rozumie się przez to roboty polegające na wykonaniu (budowie), montażu, remoncie albo rozbiórce obiektu budowlanego, 4) remoncie - rozumie się przez to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtwarzaniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji. § 2. Różnicę podatku, podlegającą zwrotowi w przypadku, gdy podatnik dokonuje sprzedaży towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy, ustala się w sposób określony w art. 21 ust. 1-3 ustawy, z zastrzeżeniem § 3-5. § 3. Przy ustalaniu różnicy podatku, o której mowa w § 2, dla robót budowlano-montażowych: 1) częściowo związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, przyjmuje się, że roboty te i remonty są związane w całości z budownictwem mieszkaniowym, jeżeli infrastruktura ta będzie wykorzystywana w co najmniej 60% na potrzeby mieszkaniowe, 2) związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, która w mniej niż 60% będzie wykorzystywana na cele mieszkaniowe, przyjmuje się tylko tę część, która służy budownictwu mieszkaniowemu. § 4. Zamawiający w celu udokumentowania wielkości udziału infrastruktury towarzyszącej, która będzie wykorzystywana na cele mieszkaniowe, przedstawia wykonawcy oświadczenie, na podstawie zatwierdzonego projektu budowlanego, w którym zamieszcza: 1) nazwę, lub imię i nazwisko, oraz adres inwestora, 2) nazwę i miejsce lokalizacji obiektu, 3) procentowy udział infrastruktury towarzyszącej służącej budownictwu mieszkaniowemu, 4) datę i podpis. § 5. Oświadczenie, o którym mowa w § 4, powinno być poświadczone przez organ właściwy w sprawach administracji architektoniczno-budowlanej w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682), w trybie przewidzianym dla wydawania zaświadczeń. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie zasad i trybu zwrotu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego przedstawicielstwom dyplomatycznym, urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych. (Dz. U. Nr 109, poz. 1251) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) uprawnionych przedstawicielstwach - należy przez to rozumieć obce przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne, którym przysługuje zwrot podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego na podstawie porozumień międzynarodowych lub zasady wzajemności, 2) członkach personelu - należy przez to rozumieć członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, a także inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) podatkach - należy przez to rozumieć podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, 4) urzędzie skarbowym - należy przez to rozumieć Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście. § 2. 1. Zwrot podatków przysługuje uprawnionemu przedstawicielstwu oraz członkom jego personelu z tytułu nabycia towarów i usług w ilości (wartości) wynikającej z porozumienia międzynarodowego lub zasady wzajemności stosowanej przez państwo obce wobec polskich przedstawicielstw lub członków ich personelu. 2. Informację o ilości (wartości) towarów lub usług, których nabycie uprawnia do zwrotu podatków, minister właściwy do spraw zagranicznych przekazuje uprawnionym przedstawicielstwom oraz urzędowi skarbowemu. 3. Zwrotu podatków dokonuje urząd skarbowy na podstawie wniosku, o którym mowa w § 5. § 3. Zwrot podatków zawartych w cenach towarów nabytych przez uprawnione przedstawicielstwa oraz członków jego personelu obejmuje: 1) kwotę podatku od towarów i usług określoną w fakturze, 2) kwotę podatku akcyzowego obowiązującą w dniu dokonania zakupu. § 4. 1. Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia podatków podlegających zwrotowi uprawnionemu przedstawicielstwu oraz członkom jego personelu jest faktura wystawiona przy zakupie towarów. 2. Faktura wystawiana jest w trzech egzemplarzach. 3. Oryginał faktury wraz z kopią otrzymuje uprawnione przedstawicielstwo lub członkowie jego personelu. § 5. 1. Wniosek w sprawie zwrotu podatków przekazywany jest przez uprawnione przedstawicielstwo do urzędu skarbowego za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych. 2. Wniosek w sprawie zwrotu podatków powinien określać: 1) kwotę podatków, o której zwrot ubiega się uprawnione przedstawicielstwo oraz członkowie jego personelu, z wyszczególnieniem kwot podatków związanych z nabyciem towarów lub usług na cele służbowe lub prywatne, 2) numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot podatków. 3. Do wniosku powinny zostać dołączone: 1) wykaz towarów lub usług nabytych na cele służbowe przez uprawnione przedstawicielstwo, 2) lista członków personelu uprawnionego przedstawicielstwa, którym przysługuje zwrot podatków z tytułu nabycia towarów lub usług na cele prywatne, wraz z wykazem poszczególnych towarów lub usług oraz kwot podatków przypadających do zwrotu, 3) oryginały faktur. 4. Wnioski są składane za okresy kwartalne. § 6. 1. Zwrotu podatków dokonuje urząd skarbowy na rachunek bankowy wskazany we wniosku w terminie 30 dni od dnia jego przekazania przez ministra właściwego do spraw zagranicznych. 2. W razie powstania uzasadnionych wątpliwości dotyczących sporządzonego wniosku, urząd skarbowy przekazuje wniosek wraz z załączonymi dokumentami ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych w celu wyjaśnienia tych wątpliwości. 3. W przypadku określonym w ust. 2 zwrot podatków następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wyjaśnienia ministra właściwego do spraw zagranicznych. § 7. Jeżeli towar zostaje zwrócony, a uprawnione przedstawicielstwo lub członkowie jego personelu żądają zwrotu zapłaconej ceny, sprzedawca zwraca należność pod warunkiem otrzymania kopii faktury. O dokonanym zwrocie sprzedawca informuje urząd skarbowy, przekazując równocześnie otrzymaną od uprawnionego przedstawicielstwa lub członków jego personelu kopię faktury. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie przeznaczeń częstotliwości i zakresów częstotliwości na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz warunków ich wykorzystania. (Dz. U. Nr 109, poz. 1252) Na podstawie art. 9 pkt 4 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się przeznaczenie zakresów częstotliwości dla poszczególnych służb radiowych w formie Tabeli przeznaczeń częstotliwości i zakresów częstotliwości na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej "Tabelą", stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, o których mowa w Tabeli, są określone w: 1) umowach międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, 2) załączniku nr 2 do rozporządzenia. 2. Szczegółowe określenie warunków wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji o przydziale częstotliwości. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 9 stycznia 1997 r. w sprawie przeznaczeń częstotliwości i zakresów częstotliwości na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz warunków ich wykorzystania (Dz. U. Nr 10, poz. 54 i Nr 128, poz. 836). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 grudnia 1999 r. Minister Łączności: M. Srebro Załączniki do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 16 grudnia 1999 r. (poz. 1252) Załącznik nr 1 TABELA PRZEZNACZEŃ CZĘSTOTLIWOŚCI I ZAKRESÓW CZĘSTOTLIWOŚCI NA OBSZARZE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ * I. W ZAKRESIE OD 3 kHz DO 27 500 kHz Lp.fdolne (kHz)fgórne (kHz)przeznaczenie w PolsceUżytkowanie 139(Nie przeznaczony) S5.53 S5.54 2914RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe 31419,95STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.57cywilno-rządowe S5.56 419,9520,05CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (20 kHz)cywilne 520,0570STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.57cywilno-rządowe S5.56 67072RADIONAWIGACJA S5.60rządowe 77284STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.57cywilno-rządowe RADIONAWIGACJA S5.60rządowe S5.56 88486RADIONAWIGACJA S5.60cywilno-rządowe 98690STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.57cywilno-rządowe S5.56 1090110RADIONAWIGACJA S5.62cywilno-rządowe Stałacywilno-rządowe S5.64 11110112STAŁAcywilne RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilne S5.64 12112115RADIONAWIGACJA S5.60cywilno-rządowe 13115117,6RADIONAWIGACJA S5.60cywilno-rządowe Ruchoma morskacywilno-rządowe S5.64 14117,6126RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe Stałacywilno-rządowe S5.64 15126129RADIONAWIGACJA S5.60cywilno-rządowe 16129130STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe S5.64 17130148,5RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe S5.64 18148,5255RADIODYFUZJAcywilne 19255283,5RADIODYFUZJAcywilne RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe 20283,5315RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA MORSKA (radiolatarnie) S5.73cywilno-rządowe S5.74 21315325RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe Radionawigacja morska (radiolatarnie) S5.73cywilno-rządowe 22325405RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe 23405415RADIONAWIGACJA S5.76cywilno-rządowe 24415435RUCHOMA MORSKA S5.79cywilno-rządowe RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe 25435495RUCHOMA MORSKA S5.79 S5.79Acywilno-rządowe Radionawigacja lotniczacywilno-rządowe S5.81 S5.82 26495505RUCHOMA (ratunkowa i wywoławcza)cywilno-rządowe S5.83 27505526,5RUCHOMA MORSKA S5.79 S5.79A S5.84cywilno-rządowe RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe S5.81 28526,51606,5RADIODYFUZJAcywilne 291606,51625STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.90cywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 3016251635STAŁA S5.93rządowe RUCHOMA LĄDOWA S5.93rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe 3116351800STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.90cywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 3218001810RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe STAŁA S5.93rządowe RUCHOMA LĄDOWA S5.93rządowe 3318101850AMATORSKAcywilne S5.100 3418501980STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe AMATORSKA S5.96cywilne S5.103 3519802000STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.103 3620002025STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 3720252045STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 3820452160STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 3921602170RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe STAŁA S5.93rządowe RUCHOMA LĄDOWA S5.93rządowe 4021702173,5RUCHOMA MORSKAcywilne 412173,52190,5RUCHOMA (ratunkowa i wywoławcza)cywilno-rządowe S5.108 S5.109 S5.110 S5.111 422190,52194RUCHOMA MORSKAcywilne 4321942300STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 4423002498STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 4524982501CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (2500 kHz)cywilne 4625012502CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne 4725022625STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 4826252650RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA MORSKAcywilno-rządowe 4926502850STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.103 5028503025RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe S5.111 S5.115 5130253155RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 5231553200STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.116 5332003230STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.116 5432303400STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.116 5534003500RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 5635003800AMATORSKA S5.120cywilne STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 5738003900STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 5839003950RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 5939504000STAŁAcywilno-rządowe RADIODYFUZJAcywilne 6040004063STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKA S5.127cywilno-rządowe 6140634438RUCHOMA MORSKA S5.109 S5.110 S5.130 S5.131 S5.132cywilno-rządowe STAŁA S5.129rządowe S5.79A 6244384650STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 6346504700RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 6447004750RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 6547504850STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 6648504995STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 6749955003CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (5000 kHz)cywilne 6850035005CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne 6950055060STAŁAcywilno-rządowe 7050605250STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 7152505450STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 7254505480STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 7354805680RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe S5.111 S5.115 7456805730RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe S5.111 S5.115 7557305900STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 7659005950STAŁA S5.136cywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWA S5.136cywilno-rządowe RADIODYFUZJA S5.134cywilne 7759506200RADIODYFUZJAcywilne 7862006525RUCHOMA MORSKA S5.109 S5.110 S5.130 S5.132 S5.137cywilno-rządowe 7965256685RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 8066856765RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 8167657000STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma lądowacywilno-rządowe S5.138 8270007100AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 8371007300RADIODYFUZJAcywilne 8473007350RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.143rządowe Ruchoma lądowa S5.143rządowe 8573508100STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma lądowacywilno-rządowe 8681008195STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe 8781958815RUCHOMA MORSKA S5.109 S5.110 S5.132 S5.145cywilno-rządowe S5.111 8888158965RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 8989659040RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 9090409400STAŁArządowe 9194009500RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146rządowe 9295009900RADIODYFUZJAcywilne STAŁA S5.147rządowe 9399009995STAŁArządowe 94999510003CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (10 000 kHz)cywilne S5.111 951000310005CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne S5.111 961000510100RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe S5.111 971010010150STAŁAcywilno-rządowe Amatorska S5.120cywilne 981015011175STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 991117511275RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 1001127511400RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 1011140011600STAŁAcywilno-rządowe 1021160011650RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146rządowe 1031165012050RADIODYFUZJAcywilne S5.147 1041205012100RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146rządowe 1051210012230STAŁAcywilno-rządowe 1061223013200RUCHOMA MORSKA S5.109 S5.110 S5.132 S5.145cywilno-rządowe 1071320013260RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 1081326013360RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 1091336013410STAŁArządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 1101341013570STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.150 1111357013600RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.151cywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) S5.151cywilno-rządowe 1121360013800RADIODYFUZJAcywilne 1131380013870RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.151rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) S5.151rządowe 1141387014000STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 1151400014250AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 1161425014350AMATORSKA S5.120cywilne 1171435014990STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 1181499015005CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (15 000 kHz)cywilne S5.111 1191500515010CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne 1201501015100RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 1211510015600RADIODYFUZJAcywilne 1221560015800RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146cywilno-rządowe 1231580016360STAŁAcywilno-rządowe 1241636017410RUCHOMA MORSKA S5.109 S5.110 S5.132 S5.145cywilno-rządowe 1251741017480STAŁAcywilno-rządowe 1261748017550RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146rządowe 1271755017900RADIODYFUZJAcywilne 1281790017970RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 1291797018030RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 1301803018052STAŁArządowe 1311805218068STAŁArządowe Badania kosmicznecywilne 1321806818168AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 1331816818780STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 1341878018900RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe 1351890019020RADIODYFUZJA S5.134cywilne STAŁA S5.146rządowe 1361902019680STAŁArządowe 1371968019800RUCHOMA MORSKA S5.132cywilno-rządowe 1381980019990STAŁArządowe 1391999019995CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne S5.111 1401999520010CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (20 000 kHz)cywilne S5.111 1412001021000STAŁAcywilno-rządowe Ruchomacywilno-rządowe 1422100021450AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 1432145021850RADIODYFUZJAcywilne 1442185021870STAŁAcywilno-rządowe 1452187021924STAŁA S5.155Bcywilno-rządowe 1462192422000RUCHOMA LOTNICZA (R)cywilno-rządowe 1472200022855RUCHOMA MORSKA S5.132cywilno-rządowe 1482285523000STAŁAcywilno-rządowe 1492300023200STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe 1502320023350RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 1512335024000STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej S5.157cywilno-rządowe 1522400024890STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA LĄDOWAcywilno-rządowe 1532489024990AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 1542499025005CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (25 000 kHz)cywilne 1552500525010CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASUcywilne 1562501025070STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 1572507025210RUCHOMA MORSKAcywilno-rządowe 1582521025550STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 1592555025670RADIOASTRONOMIA S5.149cywilne Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 1602567026100RADIODYFUZJAcywilne 1612610026175RUCHOMA MORSKA S5.132cywilno-rządowe 1622617527500STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.150 2. W ZAKRESIE OD 27,5 MHz DO 10 000 MHz Lp.fdolne (MHz)fgórne (MHz)przeznaczenie w PolsceUżytkowanie 16327,528POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 1642829,7AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 16529,730,005STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 16630,00530,01STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 16730,0133RUCHOMArządowe 1683337,5STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 16937,538,25STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Radioastronomiacywilne S5.149 17038,2539,4STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 17139,439,986STAŁArządowe RUCHOMArządowe 17239,98640,02STAŁArządowe RUCHOMArządowe Badania kosmicznecywilne 17340,0240,98STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.150 17440,9841,015STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Badania kosmicznecywilne 17541,01544RUCHOMArządowe 1764446,4RUCHOMA POL.1cywilno-rządowe 17746,447RUCHOMArządowe 1784748RUCHOMA S5.164rządowe 1794850RUCHOMA S5.164cywilno-rządowe 1805052AMATORSKAcywilne 1815265,75STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 18265,7568RADIODYFUZJA POL.2cywilne RUCHOMA POL.3cywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.162A 1836870,45RADIODYFUZJA POL.2cywilne RUCHOMA POL.3cywilno-rządowe 18470,4574RADIODYFUZJA POL.2cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.3 POL.4cywilno-rządowe S5.149 1857474,1RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.149 18674,174,8STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.149 18774,875,2RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe S5.180 18875,277,5STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 18977,579RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 1907979,7STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 19179,785,05STAŁAcywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 19285,0587,5STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 19387,5100RADIODYFUZJAcywilne 194100108RADIODYFUZJAcywilne 195108117,975RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe 196117,975136RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.201rządowe RUCHOMA LOTNICZA (R) POL.6cywilno-rządowe S5.111 S5.198 S5.199 S5.200 197136137RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.202rządowe RUCHOMA LOTNICZA (R) POL.6cywilno-rządowe S5.198 S5.203 198137137,025RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.206rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Ruchoma satelitarna (kosmos-Ziemia) POL.7cywilne S5.208 S5.209 199137,025137,175RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.206rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Ruchoma satelitarna (kosmos-Ziemia) POL.7cywilne S5.208 S5.209 200137,175137,825RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.206rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Ruchoma satelitarna (kosmos-Ziemia) POL.7cywilne S5.208 S5.209 201137,825138RUCHOMA LOTNICZA (OR) S5.206rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Ruchoma satelitarna (kosmos-Ziemia) POL.7cywilne S5.208 S5.209 202138143,6RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 203143,6143,65RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 204143,65144RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 205144146AMATORSKA S5.120cywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 206146147,8RUCHOMA LOTNICZA (OR)rządowe 207147,8147,975RUCHOMA POL.5cywilne 208147,975148RUCHOMArządowe 209148148,675RUCHOMArządowe Ruchoma satelitarna (Ziemia-kosmos) S5.219 S5.221 POL.8cywilne 210148,675149,9STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)rządowe Ruchoma satelitarna (Ziemia-kosmos) S5.219 S5.221 POL.8cywilne 211149,9150,05RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.209 S5.224Acywilne Ruchomacywilno-rządowe S5.220 S5.222 S5.223 212150,05151,625RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne S5.149 213151,625151,75RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.149 214151,75153RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne S5.149 215153154RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) POL.5cywilne 216154154,5RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) POL.5cywilne 217154,5156,7625RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R)cywilno-rządowe S5.226 S5.227 218156,7625156,8375RUCHOMA MORSKA (ratunkowa i wywoławcza)cywilno-rządowe S5.111 S5.226 219156,8375157,425RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.226 220157,425159,4STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.226 221159,4159,9RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne 222159,9160,975STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.226 223160,975161,475STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 224161,475164,5STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.226 225164,5167,5STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 226167,5169,15STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilno-rządowe 227169,15169,825STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 228169,825172STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilno-rządowe 229172174STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe 230174223RADIODYFUZJAcywilne 231223230RADIODYFUZJAcywilne Ruchomarządowe 232230235RUCHOMArządowe 233235267RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe S5.111 S5.199 S5.256 234267272RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 235272273RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 236273299,5RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 237299,5309RUCHOMA POL.9cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 238309312RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 239312315RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe S5.255 240315322RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe S5.111 S5.199 S5.256 241322328,6RUCHOMArządowe RADIOASTRONOMIAcywilne 242328,6335,4RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilne S5.258 243335,4345RUCHOMA POL.9cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 244345387RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 245387390RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.208A S5.254 S5.255rządowe 246390399,9RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.254rządowe 247399,9400,05RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.209 S5.224Acywilne Ruchomarządowe S5.220 S5.260 248400,05400,15SATELITARNA CZĘSTOTLIWOŚĆ WZORCOWA I SYGNAŁ CZASU (400,1 MHz) S5.261cywilne Stała POL.10rządowe 249400,15401POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Stała POL.10rządowe S5.208A S5.209 S5.264 250401402POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe Stałarządowe Meteorologia satelitarna (Ziemia-kosmos)cywilne 251402403POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe Stałarządowe Meteorologia satelitarna (Ziemia-kosmos)cywilne Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 252403406POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe Stałacywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 253406406,1RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne S5.266 S5.267 254406,1410STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.149 255410416STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 256416417,45RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne 257417,45420STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 259426427,45RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne 260427,45430STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.5cywilne 261430435AMATORSKAcywilne STAŁA S5.277cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJArządowe S5.138 262435438AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNA S5.282cywilne STAŁA S5.277cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJArządowe S5.138 263438440AMATORSKAcywilne STAŁA S5.277cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJArządowe S5.138 264440450STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe Radiolokalizacjarządowe 265450452,5STAŁArządowe RUCHOMArządowe 266452,5455STAŁAcywilne RUCHOMAcywilne 267455456STAŁAcywilne RUCHOMAcywilne 268456457STAŁAcywilne RUCHOMAcywilne 269457459STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA POL.5cywilne 270459459,35STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA POL.5cywilne 271459,35460STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilne 272460462,5STAŁArządowe RUCHOMArządowe S5.289 273462,5467STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilne Meteorologia satelitarna (kosmos-Ziemia)cywilne S5.287 S5.289 274467469,35STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA POL.5cywilne Meteorologia satelitarna (kosmos-Ziemia)cywilne S5.287 S5.289 275469,35470STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilne Meteorologia satelitarna (kosmos-Ziemia)cywilne S5.287 S5.289 276470646RADIODYFUZJAcywilne Radioastronomia (608-614)cywilne S5.149 S5.306 277646686RADIODYFUZJAcywilne RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.312rządowe 278686734RADIODYFUZJAcywilne 279734750RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.312rządowe RADIODYFUZJAcywilne 280750790RADIODYFUZJAcywilne 281790814RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.312rządowe RADIODYFUZJAcywilne Stałarządowe 282814824RADIODYFUZJAcywilne Stałarządowe 283824830RADIODYFUZJAcywilne Stała POL.11cywilne Stałarządowe 284830838RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.312rządowe RADIODYFUZJAcywilne Stałarządowe 285838846RADIODYFUZJAcywilne STAŁArządowe 286846862RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.312rządowe RADIODYFUZJAcywilne STAŁArządowe 287862890STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 288890915RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne Radiolokalizacja POL.12rządowe 289915918RUCHOMAcywilno-rządowe Radiolokalizacja POL.12rządowe 290918919RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne Radiolokalizacja POL.12rządowe 291919930RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.323rządowe Radiolokalizacja POL.12rządowe 292930942RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne Radiolokalizacja POL.12rządowe 293942953RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilne 294953960RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczej POL.13cywilne RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.323 POL.14rządowe 2959601215RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilno-rządowe S5.328 29612151240RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe S5.329 29712401260RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe Amatorskacywilne S5.329 29812601300RADIOLOKALIZACJArządowe Amatorskacywilne S5.282 29913001350RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.337cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe S5.149 30013501400STAŁAcywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMArządowe S5.149 S5.339 30114001427RADIOASTRONOMIAcywilne S5.340 S5.341 30214271429STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.341 30314291452STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.341 30414521467,5RADIODYFUZJA S5.342 S5.345cywilne Stała POL.15rządowe 3051467,51492RADIODYFUZJA SATELITARNA S5.345cywilne Stała POL.15rządowe S5.341 30614921525STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe S5.341 30715251530RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe Stałarządowe S5.341 S5.351 S5.354 30815301535RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.353Acywilne Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe Stałarządowe S5.341 S5.351 S5.354 30915351544RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.353Acywilne S5.341 S5.351 S5.354 31015441545RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne S5.341 S5.354 S5.356 31115451555RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne STAŁA S5.359cywilno-rządowe S5.341 S5.351 S5.354 S5.357 S5.357A 31215551559RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne STAŁA S5.359cywilno-rządowe S5.341 S5.351 S5.354 31315591610RADIONAWIGACJA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe STAŁA S5.359rządowe S5.341 31416101610,6RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.364 S5.366 S5.367 S5.368 S5.372 3151610,61613,8RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne STAŁA S5.359rządowe S5.149 S5.341 S5.364 S5.366 S5.367 S5.368 S5.372 3161613,81626,5RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.364 S5.365 S5.366 S5.367 S5.368 3171626,51631,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.351 S5.353A S5.354 3181631,51634,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.351 S5.353A S5.354 S5.374 3191634,51645,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.351 S5.353A S5.354 3201645,51646,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne S5.341 S5.354 S5.375 3211646,51656,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.351 S5.354 S5.357A S5.376 3221656,51660RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.341 S5.351 S5.354 S5.374 32316601660,5RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.359rządowe S5.149 S5.341 S5.351 S5.354 S5.376A 3241660,51668,4RADIOASTRONOMIAcywilne Stałarządowe S5.149 S5.341 S5.379A 3251668,41670POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe STAŁArządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 S5.341 32616701675STAŁArządowe POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMA S5.380cywilno-rządowe S5.341 32716751690STAŁArządowe POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe S5.341 32816901700POMOCE METEOROLOGICZNEcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe STAŁA S5.382rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej S5.382rządowe S5.289 S5.341 32917001710STAŁAcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe S5.289 S5.341 33017101770STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.149 S5.341 S5.385 33117701800STAŁAcywilno-rządowe METEOROLOGIA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe 33218001930STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA S5.380cywilno-rządowe S5.388 33319301970STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.388 33419701980STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.388 33519802010STAŁArządowe RUCHOMArządowe S5.388 S5.389A 33620102025STAŁAcywilne S5.388 33720252110STAŁAcywilne RUCHOMArządowe S5.391 S5.392 33821102120RUCHOMAcywilne BADANIA KOSMICZNEcywilne S5.388 33921202160STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.388 34021602170STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.388 34121702200STAŁArządowe RUCHOMArządowe S5.388 S5.389A 34222002290STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA S5.391cywilno-rządowe S5.392 34322902300STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 34423002400STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Amatorskacywilne Radiolokalizacjarządowe 34524002450STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Amatorskacywilne Amatorska satelitarnacywilne Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.150 34624502464STAŁAcywilne S5.150 34724642483,5STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.150 3482483,52500STAŁArządowe RUCHOMArządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Radiolokalizacjarządowe S5.150 S5.371 S5.398 S5.399 S5.402 34925002520STAŁA S5.409 S5.410 S5.411cywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne S5.403 S5.413 S5.414 35025202655STAŁA S5.416cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.339 S5.403 S5.409 S5.410 S5.411 S5.413 35126552670STAŁA S5.416cywilno-rządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe S5.149 S5.409 S5.410 S5.411 S5.413 35226702690STAŁA S5.409 S5.410 S5.411cywilne RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA S5.419 S5.420cywilne S5.149 S5.413 35326902700RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 35427002900RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.337cywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.423 35529003100RADIONAWIGACJA S5.426cywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.425 S5.427 35631003300RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA S5.426rządowe S5.149 35733003400RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA S5.430rządowe S5.149 35834003470STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne Amatorskacywilne Radiolokalizacjarządowe 35934703600STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne RUCHOMAcywilno-rządowe Radiolokalizacja (3470-3500)rządowe 36036004200STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne RUCHOMAcywilno-rządowe 36142004400RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.348cywilno-rządowe S5.440 36244004500STAŁArządowe RUCHOMArządowe 36345004800STAŁArządowe RUCHOMArządowe 36448004990STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe Radioastronomiacywilne S5.149 S5.339 S5.442 36549905000STAŁArządowe RUCHOMA z wyjątkiem ruchomej lotniczejrządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 36650005150RADIONAWIGACJA LOTNICZAcywilne S5.444 S5.444A 36751505250STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne S5.446 S5.447A S5.447B S5.447C 36852505255RADIOLOKALIZACJArządowe Badania kosmicznecywilne S5.447D S5.448A 36952555350RADIOLOKALIZACJArządowe S5.448A 37053505460RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.449rządowe Radiolokalizacjarządowe 37154605470RADIONAWIGACJA S5.449rządowe Radiolokalizacjarządowe 37254705650RADIONAWIGACJA MORSKA S5.449rządowe Radiolokalizacjarządowe S5.452 37356505725STAŁA S5.455cywilne RADIOLOKALIZACJArządowe Amatorskacywilne Badania kosmicznecywilne S5.282 37457255830STAŁA S5.455cywilne RADIOLOKALIZACJArządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne Amatorskacywilne S5.150 37558305850RADIOLOKALIZACJArządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁA S5.455cywilne Amatorskacywilne Amatorska satelitarna (kosmos-Ziemia)cywilne S5.150 37658505925STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne STAŁAcywilne S5.150 37759256700STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne RUCHOMAcywilno-rządowe STAŁAcywilno-rządowe S5.149 S5.440 S5.458 37867007075STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) (kosmos-Ziemia) S5.441cywilne RUCHOMAcywilno-rządowe S5.458 S5.458A S5.458B S5.458C 37970757250STAŁAcywilne S5.458 S5.460 38072507300STAŁA POL.16cywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) POL.17cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.461rządowe 38173007450STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.461cywilno-rządowe 38274507550STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe 38375507750STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe 38477507850STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 38578507900STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 38679007975STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.461cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 38779758025STAŁA POL.16cywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) POL.17cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.461rządowe 38880258175STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe SATELITARNE BADANIA ZIEMI (kosmos-Ziemia)cywilne S5.462A 38981758215STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe SATELITARNE BADANIA ZIEMI (kosmos-Ziemia)cywilne S5.462A 39082158400STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe SATELITARNE BADANIA ZIEMI (kosmos-Ziemia)cywilne S5.462A 39184008500STAŁAcywilno-rządowe Ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczejcywilno-rządowe 39285008550RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA S5.469rządowe 39385508650RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA S5.469rządowe 39486508750RADIOLOKALIZACJArządowe RADIONAWIGACJA S5.469rządowe 39587508850RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.470cywilno-rządowe 39688509000RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA MORSKA S5.472cywilno-rządowe S5.473 39790009200RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.337cywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe 39892009300RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA MORSKA S5.472cywilno-rządowe S5.473 S5.474 39993009500RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.476cywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.427 S5.474 S5.475 40095009800RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe 401980010000RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe S5.479 3. W ZAKRESIE OD 10 GHz DO 400 GHz Lp.fdolne (GHz)fgórne (GHz)przeznaczenie w PolsceUżytkowanie 4021010,45RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe Amatorskacywilne S5.479 40310,4510,5STAŁAcywilne RADIOLOKALIZACJArządowe Amatorskacywilne Amatorska satelitarnacywilne 40410,510,55STAŁAcywilne 40510,5510,6STAŁAcywilne 40610,610,68STAŁAcywilne RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 S5.482 40710,6810,7RADIOASTRONOMIAcywilne S5.340 40810,711,7STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) (Ziemia-kosmos)cywilne S5.441 S5.484 40911,712,5RADIODYFUZJA SATELITARNAcywilne S5.487 41012,512,75STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne 41112,7513,25STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne S5.441 41213,2513,4RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.497rządowe 41313,413,75RADIOLOKALIZACJArządowe BADANIA KOSMICZNE S5.501A S5.501Bcywilne Satelitarna częstotliwość wzorcowa i sygnał czasu (Ziemia-kosmos)cywilne 41413,7514RADIOLOKALIZACJArządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484Acywilne S5.502 S5.503 S5.503A 4151414,25STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.506cywilne S5.504 41614,2514,3STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.506cywilne RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.504cywilno-rządowe 41714,314,4STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.506cywilne 41814,414,47STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.506cywilne 41914,4714,5STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484Acywilne S5.149 S5.506 42014,514,62STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 42114,6214,8STAŁA POL.18cywilno-rządowe RUCHOMArządowe 42214,815,23STAŁA POL.18cywilno-rządowe RUCHOMArządowe S5.339 42315,2315,35STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.339 42415,3515,4RADIOASTRONOMIAcywilne S5.340 S5.511A 42515,415,43RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.511Ccywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.511C S5.511Bcywilne 42615,4315,63RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.511Ccywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.511Acywilne 42715,6315,7RADIONAWIGACJA LOTNICZA S5.511Ccywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.511Dcywilne 42815,716,6RADIOLOKALIZACJArządowe 42916,617,1RADIOLOKALIZACJArządowe 43017,117,2RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe 43117,217,3RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe 43217,317,7STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.516cywilne Radiolokalizacjarządowe 43317,718,1STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.516cywilne 43418,118,4STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.484A (Ziemia-kosmos) S5.520cywilne S5.519 43518,418,6STAŁAcywilne 43618,618,8STAŁAcywilne S5.522 S5.523 43718,819,3STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne S5.523A 43819,319,7STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.523Bcywilne S5.523C S5.523D S5.523E 43919,720,1STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne S5.484A 44020,120,2STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilne S5.484A 44120,221,2STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) S5.511Arządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe 44221,221,4STAŁAcywilne 44321,422RADIODYFUZJA SATELITARNAcywilne S5.530 4442222,21STAŁAcywilno-rządowe S5.149 44522,2122,5STAŁAcywilno-rządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 44622,522,55STAŁAcywilno-rządowe 44722,5523,55STAŁAcywilno-rządowe S5.149 44823,5523,6STAŁAcywilne 44923,624RADIOASTRONOMIAcywilne S5.340 4502424,05AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne S5.150 45124,0524,25RADIOLOKALIZACJArządowe Amatorskacywilne Satelitarne badania Ziemi (aktywne)cywilne Stałacywilne S5.150 45224,2524,45STAŁAcywilne 45324,4524,65STAŁAcywilne RADIONAWIGACJAcywilne 45424,6524,75STAŁAcywilne 45524,7525,25STAŁAcywilne 45625,2525,5STAŁAcywilno-rządowe 45725,526,5STAŁAcywilno-rządowe Satelitarne badania Ziemicywilne S5.536B 45826,527STAŁArządowe RUCHOMArządowe Satelitarne badania Ziemicywilne S5.536B 4592727,5STAŁArządowe RUCHOMArządowe 46027,528,5STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.539 S5.540cywilne 46128,529,1STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.523A S5.539 S5.540cywilne 46229,129,5STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne S5.523C S5.523E S5.535A S5.539 S5.540 S5.541A 46329,529,9STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos) S5.484A S5.539 S5.540cywilne Satelitarne badania Ziemi (Ziemia-kosmos) S5.541cywilne Ruchoma satelitarna (Ziemia-kosmos)cywilne 46429,930STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia) (Ziemia-kosmos)cywilne S5.484A S5.539 S5.540 RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilne Satelitarne badania Ziemi (Ziemia-kosmos) S5.541cywilne S5.525 S5.526 S5.527 S5.538 S5.543 4653031STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)rządowe RUCHOMA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)rządowe 4663131,3STAŁAcywilno-rządowe S5.149 46731,331,5SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 46831,531,8SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.149 S5.546 46931,832RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (kosmos-Ziemia)cywilne S5.548 4703232,3MIĘDZYSATELITARNAcywilne RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (kosmos-Ziemia)cywilne S5.548 47132,333MIĘDZYSATELITARNAcywilne RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe S5.548 4723333,4MIĘDZYSATELITARNAcywilne RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe 47333,434,2RADIOLOKALIZACJArządowe 47434,234,7RADIOLOKALIZACJArządowe 47534,735,2RADIOLOKALIZACJArządowe 47635,235,5POMOCE METEOROLOGICZNEcywilne RADIOLOKALIZACJArządowe 47735,536POMOCE METEOROLOGICZNEcywilne RADIOLOKALIZACJArządowe 4783637SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁArządowe RUCHOMArządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne Radioastronomiacywilne S5.149 4793737,5STAŁAcywilno-rządowe 48037,538STAŁAcywilno-rządowe 4813839,5STAŁAcywilno-rządowe 48239,540STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe 4834040,5STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe 48440,542,5RADIODYFUZJAcywilne RADIODYFUZJA SATELITARNAcywilne STAŁAcywilne 48542,543,5STAŁAcywilne RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 48643,545,5RUCHOMA S5.553rządowe RUCHOMA SATELITARNArządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe Stała satelitarna (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe S5.554 48745,547RUCHOMA S5.553cywilne RUCHOMA SATELITARNAcywilne RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe Stała satelitarna (Ziemia-kosmos)cywilne S5.554 4884747,2AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 48947,250,2STAŁA S5.552Acywilne RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 S5.340 49050,250,4SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 49150,451,4STAŁAcywilne STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe Ruchoma satelitarna (kosmos-Ziemia)rządowe 49251,452,6SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne S5.556 49352,654,25SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne S5.340 S5.556 49454,2555,78STAŁAcywilno-rządowe 49555,7856,9STAŁAcywilno-rządowe S5.547 49656,957STAŁAcywilno-rządowe S5.547 4975758,2STAŁAcywilno-rządowe S5.547 49858,259SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.556 4995959,3STAŁArządowe MIĘDZYSATELITARNA S5.556Acywilne RUCHOMArządowe RADIOLOKALIZACJArządowe S5.558 S5.559 50059,361STAŁArządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMArządowe RADIOLOKALIZACJArządowe S5.558 S5.559 5016164STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMAcywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe S5.138 S5.558 S5.559 5026465SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.556 5036566RUCHOMAcywilno-rządowe 5046671RUCHOMA S5.553 S5.558cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe S5.554 5057174STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNArządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 S5.556 5067475,5STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Badania kosmiczne (kosmos-Ziemia)cywilne 50775,576AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne Badania kosmiczne (kosmos-Ziemia)cywilne 5087681RADIOLOKALIZACJA (76-77)cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJA (77-81)rządowe Amatorskacywilne Amatorska satelitarnacywilne Badania kosmiczne (kosmos-Ziemia)cywilne Satelitarne badania Ziemi (aktywne)cywilne S5.560 5098184STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)rządowe Badania kosmiczne (kosmos-Ziemia)cywilne 5108486STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RADIODYFUZJAcywilne RADIODYFUZJA SATELITARNAcywilne S5.561 5118692SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 5129294STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe Radioastronomiacywilne S5.149 S5.556 5139494,1STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe 51494,195STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJAcywilno-rządowe 51595100RUCHOMA S5.553cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNAcywilno-rządowe RADIOASTRONOMIAcywilne RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.149 S5.554 S5.555 516100102SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.341 517102105STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.341 518105116SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 S5.341 519116119,98SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.341 520119,98120,02SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne Amatorskacywilne S5.341 521120,02126SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.341 522126134STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe RADIOLOKALIZACJA S5.559cywilno-rządowe 523134142RUCHOMA S5.553cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe S5.149 S5.340 S5.554 524142144AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 525144149AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne S5.149 526149150STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 527150151SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.149 528151156STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 529156158SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 530158164STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 531164168SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne 532168170STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe 533170174,5STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe S5.149 534174,5176,5SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.149 535176,5182STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe S5.149 536182185SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 537185190STAŁAcywilno-rządowe MIĘDZYSATELITARNAcywilne RUCHOMA S5.558cywilno-rządowe S5.149 538190200RUCHOMA S5.553cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe S5.341 S5.554 539200202SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.341 540202217STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe S5.341 541217231SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne RADIOASTRONOMIAcywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.340 S5.341 542231235STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe 543235238SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne 544238241STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (kosmos-Ziemia)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe Radiolokalizacjacywilno-rządowe 545241248AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne S5.138 546248250AMATORSKAcywilne AMATORSKA SATELITARNAcywilne 547250252SATELITARNE BADANIA ZIEMI (pasywne)cywilne BADANIA KOSMICZNE (pasywne)cywilne S5.149 548252265RUCHOMA S5.553cywilno-rządowe RUCHOMA SATELITARNAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJAcywilno-rządowe RADIONAWIGACJA SATELITARNAcywilno-rządowe S5.149 S5.554 549265275STAŁAcywilno-rządowe STAŁA SATELITARNA (Ziemia-kosmos)cywilno-rządowe RUCHOMAcywilno-rządowe RADIOASTRONOMIAcywilne S5.149 550275400(Nie przeznaczone) S5.565 Objaśnienia: fdolna oznacza dolną częstotliwość graniczną określonego zakresu częstotliwości. fgórna oznacza górną częstotliwość graniczną określonego zakresu częstotliwości. S5.xxx oznacza międzynarodowe warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, obowiązujące także na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w formie uwag Regulaminu Radiokomunikacyjnego, uzupełniającego postanowienia Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 196). POL oznacza narodowe warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, obowiązujące wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w formie uwag krajowych. (R) oznacza łączność głównie wzdłuż krajowych i międzynarodowych tras lotnictwa cywilnego. (OR) oznacza łączność głównie poza krajowymi i międzynarodowymi trasami lotnictwa cywilnego. Dużymi literami (np. STAŁA) wyszczególniono służby radiokomunikacyjne pierwszej ważności, chronione przed zakłóceniami ze strony innych służb. Małymi literami (np. Ruchoma) wyszczególniono służby radiokomunikacyjne drugiej ważności, które: a) nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w pracy stacji służb pierwszej ważności, b) nie mogą żądać ochrony przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony stacji służb pierwszej ważności, którym częstotliwości już przydzielono lub mogą być przydzielone w późniejszym terminie, c) mogą żądać ochrony przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony stacji tej samej lub innych służb drugiej ważności, dla których częstotliwości mogą być przydzielone w późniejszym terminie. Załącznik nr 2 WARUNKI WYKORZYSTANIA CZĘSTOTLIWOŚCI I ZAKRESÓW CZĘSTOTLIWOŚCI NA OBSZARZE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ * POL.1 W zakresie częstotliwości 44-46,4 MHz należy podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do wycofania wszystkich użytkowników służby ruchomej nie podległych Ministerstwu Obrony Narodowej do dnia: 1) 31 grudnia 2004 r., w zakresie częstotliwości 44-45 MHz, 2) 31 grudnia 2000 r., w zakresie częstotliwości 45-46,4 MHz. POL.2 Zakres częstotliwości 65,75-74 MHz może być wykorzystywany przez użytkowników służby radiodyfuzyjnej (nadawców) do dnia 31 grudnia 1999 r., z wyłączeniem użytkowników, uprawnionych w dniu 1 stycznia 2000 r. do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych w lokalizacji w danej miejscowości wyłącznie w tym zakresie częstotliwości, do dnia rozpoczęcia przez użytkownika rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych w zakresie częstotliwości 87,5-108 MHz w tej miejscowości, w której użytkownik był uprawniony do wykorzystywania zakresu częstotliwości 65,75-74 MHz po dniu 31 grudnia 1999 r., nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wydania użytkownikowi decyzji o przydziale - częstotliwości z zakresu częstotliwości 87,5-108 MHz w tej miejscowości. POL. 3 Zakres częstotliwości 65,75-74 MHz może być wykorzystywany przez służbę ruchomą od dnia 1 stycznia 2000 r. POL. 4 Zakres częstotliwości 73,3-74 MHz może być wykorzystywany wyłącznie przez użytkowników rządowych. POL. 5 W zakresach częstotliwości: 74,1-74,8 MHz, 77,5-79 MHz, 79,7-85,05 MHz, 147,8-147,975 MHz, 150,05-151,625, 151,75-154 MHz, 167,5-169,15 MHz, 169,825-172 MHz, 417,45-420 MHz, 427,45-430 MHz, 457-459,35 MHz oraz 467-469,35 MHz, wprowadza się w sieciach radiokomunikacji ruchomej lądowej wykorzystywanych przez użytkowników cywilnych, szerokość kanału równą 12,5 kHz, od dnia 1 stycznia 2001 r. POL.6 W zakresie częstotliwości 117,975-137 MHz wprowadza się w stacjach radiokomunikacji ruchomej lotniczej (R) szerokość kanału równą 8,33 kHz, od dnia 1 stycznia 2003 r. POL.7 Zakres częstotliwości 137-138 MHz może być wykorzystywany przez służbę ruchomą satelitarną wyłącznie do celów eksperymentalnych oraz po uzyskaniu zgody Ministerstwa Obrony Narodowej. POL.8 Zakres częstotliwości 148-149,9 MHz może być wykorzystywany przez służbę ruchomą satelitarną wyłącznie do celów eksperymentalnych oraz po uzyskaniu zgody Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. POL.9 W zakresach częstotliwości 299,5-309 MHz oraz 335,4-345 MHz należy podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do wycofania, do dnia 31 grudnia 2001 r., wszystkich użytkowników służby ruchomej nie podległych Ministerstwu Obrony Narodowej. POL.10 Zakres częstotliwości 400,05-401 MHz może być wykorzystywany przez służby stałe wyłącznie dla potrzeb linii radiowych. POL.11 Zakres częstotliwości 824-830 MHz może być wykorzystywany przez służby stałe wykonywane przez użytkowników cywilnych, do czasu wygaśnięcia przydziałów częstotliwości wydanych przed dniem 31 grudnia 1999 r. POL.12 W zakresie częstotliwości 890-942 MHz służba radiolokalizacyjna jest wykonywana wyłącznie przez radary morskie zainstalowane na statkach morskich. Wykorzystanie urządzenia radarowego pracującego w zasięgu zakłóceniowym wód terytorialnych musi być skoordynowane. POL.13 Zakres częstotliwości 953-960 MHz może być wykorzystywany przez służbę ruchomą (z wyjątkiem służby ruchomej lotniczej) od dnia: 1) 1 marca 2000 r., w przypadku zakresu częstotliwości 953-956 MHz, 2) 1 lipca 2001 r., w przypadku zakresu częstotliwości 956-958 MHz, 3) 1 stycznia 2004 r., w przypadku zakresu częstotliwości 958-960 MHz. POL.14 Zakres częstotliwości 953-960 MHz może być wykorzystywany przez radionawigację lotniczą do dnia: 1) 29 lutego 2000 r., w przypadku zakresu częstotliwości 953-956 MHz, 2) 30 czerwca 2001 r., w przypadku zakresu częstotliwości 956-958 MHz, 3) 31 grudnia 2003 r., w przypadku zakresu częstotliwości 958-960 MHz. POL.15 Służba stała w zakresie częstotliwości 1452-1492 MHz może być wykorzystywana wyłącznie przez użytkowników rządowych, nie później niż do dnia ogłoszenia przetargu na udzielenie koncesji na rozpowszechnianie lub rozprowadzanie sygnałów radiodyfuzyjnych w systemie radiofonii cyfrowej DAB. POL.16 W zakresach częstotliwości 7250-7300 MHz oraz 7975-8025 MHz należy podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do wycofania służby stałej do dnia 31 grudnia 2004 r. POL.17 W zakresach częstotliwości 7250-7300 MHz oraz 7975-8025 MHz należy podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do wycofania, do dnia 31 grudnia 2004 r., wszystkich użytkowników służby stałej satelitarnej (w relacji kosmos-Ziemia) nie podległych Ministerstwu Obrony Narodowej. POL.18 W zakresie częstotliwości 14,62-15,23 GHz należy podjąć wszelkie możliwe działania zmierzające do ograniczenia jego wykorzystania przez wszystkich użytkowników służb stałych nie podległych Ministerstwu Obrony Narodowej. Wykorzystywanie służby stałej w tym zakresie częstotliwości przez użytkowników nie podległych Ministerstwu Obrony Narodowej wymaga uzgodnienia z Ministerstwem Obrony Narodowej. _________________________________________________________________ S5.53 Administracje zezwalające na używanie częstotliwości poniżej 9 kHz powinny zapewnić, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń służbom, dla których przeznaczono zakresy powyżej 9 kHz. S5.54 Administracje prowadzące badania naukowe przy wykorzystaniu częstotliwości poniżej 9 kHz powinny powiadomić o tym inne zainteresowane administracje, by mogły one podjąć stosowne działania dla ochrony tych badań przed szkodliwymi zakłóceniami. S5.56 Stacje w służbach, którym przeznaczono zakresy 14-19,95 kHz i 20,05-70 kHz, a w Regionie 1 także zakresy 72-84 kHz i 86-90 kHz, mogą nadawać częstotliwość wzorcową i sygnał czasu. Stacjom tym powinno się zapewnić ochronę przed szkodliwymi zakłóceniami. W Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Gruzji, Kazachstanie, Mongolii, Uzbekistanie, Kirgistanie, Słowacji, Czechach, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie będą użytkowane dla tego celu na tych samych warunkach częstotliwości 25 kHz i 50 kHz. S5.57 Wykorzystanie zakresów 14-19,95 kHz, 20,05-70 kHz i 70-90 kHz (72-84 kHz i 86-90 kHz w Regionie 1) przez służbę ruchomą morską jest ograniczone do stacji nadbrzeżnych (tylko emisje A1A i F1B). Wyjątkowo dopuszcza się użycie klas emisji J2B i J7B pod warunkiem, że szerokość zajmowanego przez nie pasma nie będzie większa niż w używanych zazwyczaj w tych zakresach klasach emisji A1A lub F1B. S5.60 W zakresach 70-90 kHz (70-86 kHz w Regionie 1) i 110-130 kHz (112-130 kHz w Regionie 1) mogą być użytkowane impulsowe systemy radionawigacji pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w pracy innych służb, dla których przeznaczone są te zakresy. S5.62 Administracje, w których w zakresie 90-110 kHz pracują stacje służby radionawigacyjnej, powinny dokonywać odpowiedniej koordynacji parametrów technicznych i operacyjnych tych stacji, tak by w świadczonych przez nie usługach nie występowały szkodliwe zakłócenia. S5.64 Dla stacji służby stałej, pracujących w zakresach przeznaczonych dla tej służby pomiędzy częstotliwościami 90 kHz i 160 kHz (148,5 kHz w Regionie 1) oraz dla stacji służby ruchomej morskiej pracujących w zakresach przeznaczonych dla tej służby między częstotliwościami 110 kHz i 160 kHz (148,5 kHz w Regionie 1) dopuszcza się jedynie klasy emisji A1A lub F1B, A2C, A3C, F1C lub F3C. Wyjątkowo, w zakresach między częstotliwościami 110 kHz i 160 kHz (148,5 kHz w Regionie 1) dla stacji ruchomej służby morskiej dopuszcza się także klasy emisji J2B lub J7B. S5.73 Zakres 285-325 kHz (283,5-325 kHz w Regionie 1) w służbie radionawigacyjnej morskiej może być użytkowany do nadawania dodatkowych informacji przydatnych do nawigacji przy wykorzystaniu technik wąskopasmowych pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy radiolatarni pracujących w służbie radionawigacyjnej. S5.74 Przeznaczenie dodatkowe: w Regionie 1 zakres 285,3-285,7 kHz przeznaczony jest także, na zasadzie pierwszej ważności, dla służby radionawigacyjnej morskiej (innej niż radiolatarnie). S5.76 Częstotliwość 410 kHz jest przeznaczona dla służby radionawigacyjnej morskiej (radionamierzanie). Inne służby radionawigacyjne, dla których przeznaczono zakres 405-415 kHz, nie mogą powodować szkodliwych zakłóceń w radionamierzaniu w zakresie 406,5-413,5 kHz. S5.79 Użytkowanie zakresów 415-495 kHz i 505-526,5 kHz (505-510 kHz w Regionie 2) przez służbę ruchomą morską dotyczy tylko radiotelegrafii. S5.79A Przy zakładaniu stacji nadbrzeżnych pracujących w Światowym Systemie Ostrzeżeń Nawigacyjnych, zwanego dalej "NAVTEX", na częstotliwościach 490 kHz, 518 kHz i 4209,5 kHz, zaleca się, aby administracje koordynowały ich charakterystyki operacyjne zgodnie z procedurami Międzynarodowej Organizacji Morskiej, zwanej dalej "IMO" (zob. Zalecenie 339). S5.81 Zakresy 490-495 kHz i 505-510 kHz są wykorzystywane zgodnie z postanowieniami Załącznika S13, części A2, § 15(1). S5.82 W służbie ruchomej morskiej, z chwilą całkowitego wprowadzenia Światowego Morskiego Systemu Łączności Alarmowej i Bezpieczeństwa, zwanego dalej "GMDSS", (patrz Uchwała 331), częstotliwość 490 kHz będzie używana wyłącznie do nadawania przez stacje nadbrzeżne komunikatów meteorologicznych i nawigacyjnych oraz pilnych informacji dla statków za pomocą wąskopasmowej telegrafii z bezpośrednim wydrukiem. Warunki takiego wykorzystania częstotliwości 490 kHz określone są w Artykułach: S31 i S52. Administracje używające zakresu 415-495 kHz w służbie radionawigacyjnej lotniczej zobowiązane są do zapewnienia, że na częstotliwości 490 kHz nie wystąpią szkodliwe zakłócenia. S5.83 Częstotliwość 500 kHz jest międzynarodową częstotliwością ratunkową i wywoławczą dla radiotelegrafii. Warunki jej użytkowania określają Artykuły S31 i S52 oraz Załącznik S13. S5.84 Warunki użytkowania częstotliwości 518 kHz przez służbę ruchomą morską określają Artykuły S31 i S52 oraz Załącznik S13. S5.90 W przypadku możliwości powodowania zakłóceń w stacjach radiodyfuzyjnych w Regionie 2, używanie stacji ruchomych morskich w Regionie 1 w zakresie 1605-1705 kHz powinno być ograniczone do obszaru, który zapewnia propagacja na fali przyziemnej. S5.93 Przeznaczenie dodatkowe: w Angoli, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Łotwie, Litwie, w Mołdowie, Mongolii, Nigerii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, Słowacji, Czechach, Rosji, Tadżykistanie, Czadzie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakresy 1625-1635 MHz, 1800-1810 MHz i 2160-2170 MHz są także przeznaczone dla służby stałej i ruchomej lądowej, na zasadach pierwszej ważności, pod warunkiem uzyskania porozumienia zgodnie z Artykułem S9.21. S5.96 W Niemczech, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Danii, Estonii, Finlandii, Gruzji, na Węgrzech, w Irlandii, Izraelu, Jordanii, Kazachstanie, na Łotwie, Litwie, Malcie, w Mołdowie, Norwegii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, Słowacji, Czechach, Wielkiej Brytanii, Rosji, Szwecji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, administracje mogą przeznaczyć do 200 kHz w zakresach 1715-1800 kHz oraz 1850-2000 kHz dla służby amatorskiej. Jednakże, administracje dokonujące przeznaczeń w tych zakresach częstotliwości dla służby amatorskiej powinny, po uprzedniej konsultacji z administracjami krajów sąsiadujących, podjąć konieczne działania dla ochrony służb stałych i ruchomych w krajach sąsiadujących przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony rodzimej służby amatorskiej. Moc średnia jakiejkolwiek stacji amatorskiej nie może przekraczać 10 W. S5.100 W Regionie 1, w krajach całkowicie lub częściowo położonych na północ od 40° szerokości geograficznej północnej, zezwolenie na użytkowanie pasma 1810-1830 kHz przez służbę amatorską powinno być wydawane tylko po konsultacji z krajami wymienionymi w Art. S5.98 i S5.99, w celu określenia przedsięwzięć, jakie należy podjąć dla wyeliminowania szkodliwych zakłóceń między stacjami służby amatorskiej i stacjami innych służb pracujących zgodnie z Art. S5.98 i S5.99. S5.103 Administracje w Regionie 1, przydzielające częstotliwości stacjom pracującym w służbie stałej i ruchomej w zakresach: 1850-2045 kHz, 2194-2498 kHz, 2502-2625 kHz, 2650-2850 kHz, powinny uwzględniać specjalne wymagania służby ruchomej morskiej. S5.108 Częstotliwość nośna 2182 kHz jest międzynarodową częstotliwością ratunkową i wywoławczą dla radiotelefonii. Warunki użytkowania zakresu 2173,5-2190,5 kHz są określone w Artykułach S31 i S52 oraz w Załączniku S13. S5.109 Częstotliwości 2187,5 kHz, 4207,5 kHz, 6312 kHz, 8414,5 kHz, 12577 kHz i 16804,5 kHz są międzynarodowymi częstotliwościami ratunkowymi dla cyfrowego selektywnego wywołania. Warunki użytkowania tych częstotliwości są określone w Artykule S31. S5.110 Częstotliwości 2174,5 kHz, 4177,5 kHz, 6268 kHz, 8376,5 kHz, 12520 kHz i 16695 kHz są międzynarodowymi częstotliwościami ratunkowymi dla wąskopasmowej telegrafii z bezpośrednim wydrukiem. Warunki użytkowania tych częstotliwości są określone w Artykule S31. S5.111 Częstotliwości nośne 2182 kHz, 3023 kHz, 5680 kHz, 8364 kHz i 121,5 MHz, 156,8 MHz i 243 MHz mogą być także używane zgodnie z procedurami obowiązującymi dla naziemnych służb radiokomunikacyjnych do działań poszukiwawczo-ratunkowych związanych z załogowymi stacjami kosmicznymi. Warunki użytkowania tych częstotliwości są określone w Artykule S31 i w Załączniku S13. Te same zastosowania mają częstotliwości 10003 kHz, 14993 kHz i 19993 kHz, ale dla każdej z nich emisje muszą być ograniczone do zakresu ± 3 kHz wokół tych częstotliwości. S5.113 Warunki użytkowania zakresów 2300-2400 kHz (2498 kHz w Regionie 1), 3200-3400 kHz, 4750-4995 kHz oraz 5005-5060 kHz przez służbę radiodyfuzyjną są określone w Artykule S5.16 do S5.20, S5.21 i S23.3 do S23.10. S5.115 Częstotliwości nośne (odniesienia) 3023 kHz, 5680 kHz mogą być również używane przez stacje służby ruchomej morskiej włączone do działań poszukiwawczo-ratunkowych, zgodnie z warunkami określonymi w Artykule S31 i w Załączniku S13. S5.116 Nalega się, aby administracje umożliwiły użytkowanie zakresu 3155-3195 kHz dla utworzenia wspólnego ogólnoświatowego kanału dla bezprzewodowych aparatów korekcji słuchu małej mocy. Dodatkowe kanały dla tych aparatów mogą być przydzielone przez administracje w zakresach pomiędzy 3155 kHz i 3400 kHz w celu zaspokojenia potrzeb lokalnych. Należy podkreślić, że częstotliwości w zakresie 3000-4000 kHz są odpowiednie dla aparatów korekcji słuchu krótkiego zasięgu, funkcjonujących w polu indukcyjnym. S5.120 Warunki użytkowania pasm przeznaczonych dla służby amatorskiej: 3,5 MHz, 7,0 MHz, 10,1 MHz, 14,0 MHz, 18,068 MHz, 21,0 MHz, 24,89 MHz i 144 MHz w przypadku klęsk żywiołowych określone są w Uchwale 640. S5.127 Użytkowanie zakresu 4000-4063 kHz przez służbę ruchomą morską jest ograniczone do stacji okrętowych używających radiotelefonii (patrz Art. S5.220 i Załącznik S17). S5.129 Częstotliwości z zakresów 4063-4123 kHz i 4130-4438 kHz mogą być używane wyjątkowo przez stacje służby stałej, prowadzące korespondencję tylko wewnątrz granic kraju, w którym są zlokalizowane, przy średniej mocy nie przekraczającej 50 W pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy służby ruchomej morskiej. S5.130 Warunki użytkowania częstotliwości nośnych 4125 kHz i 6215 kHz są określone w Artykułach S31 i S52 i w Załączniku S13. S5.131 Częstotliwość 4209,5 kHz jest użytkowana wyłącznie przez stacje nadbrzeżne do transmisji komunikatów meteorologicznych i nawigacyjnych, a także pilnych informacji dla statków z wykorzystaniem wąskopasmowych technik z bezpośrednim wydrukiem. S5.132 Częstotliwości 4210 kHz, 6314 kHz, 8416,5 kHz, 12579 kHz, 16806,5 kHz, 19680,5 kHz, 22376 kHz i 26100,5 kHz są międzynarodowymi częstotliwościami Morskiej Informacji Bezpieczeństwa, dalej zwanej "MSI" (patrz Uchwała 333 i Załącznik S17). S5.134 Wykorzystanie zakresów 5900-5950 kHz, 7300-7350 kHz, 9400-9500 kHz, 11600-11650 kHz, 12050-12100 kHz, 13570-13600 kHz, 13800-13870 kHz, 15600-15800 kHz, 17480-17550 kHz i 18900-19020 kHz przez służbę radiodyfuzyjną jest ograniczone do jednowstęgowych emisji z charakterystyką opisaną w Załączniku S11 lub do innych technik modulacji efektywnego wykorzystywania widma zalecanych przez Sektor Radiokomunikacyjny Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej, zwany dalej "ITU-R". Dostęp do tych zakresów powinien zależeć od decyzji kompetentnej konferencji. S5.136 Do dnia 1 kwietnia 2007 r. zakres 5900-5950 kHz przeznaczony jest na zasadach pierwszej ważności dla służby stałej, jak również dla następujących służb: w Regionie 1 dla służby ruchomej lądowej, na zasadach pierwszej ważności, w Regionie 2 dla służby ruchomej z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) na zasadach pierwszej ważności, w Regionie 3 dla służby ruchomej z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) na zasadach drugiej ważności i podlega procedurze przedstawionej w Uchwale 21. Po dniu 1 kwietnia 2007 r. częstotliwości w tym zakresie mogą być wykorzystywane przez stacje wymienionych wyżej służb, prowadzących korespondencję tylko w obrębie kraju, w którym się znajdują pod warunkiem że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbie radiodyfuzyjnej. W przypadku wykorzystywania tego pasma przez wymienione wcześniej służby, administracje zobowiązane są do stosowania minimalnej niezbędnej mocy oraz do uwzględnienia okresowego sposobu użytkowania częstotliwości przez służbę radiodyfuzyjną publikowanego zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym. S5.137 Częstotliwości w zakresach 6200-6213,5 kHz i 6220,5-6525 kHz mogą być użytkowane wyjątkowo przez stacje służby stałej, prowadzące korespondencję wewnątrz kraju, w którym są zlokalizowane, z mocą średnią nie przekraczającą 50 W pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy służby ruchomej morskiej. Przy zgłoszeniu tych częstotliwości Biuro Radiokomunikacji zwróci uwagę na powyższe warunki. S5.138 Następujące zakresy: 6765-6795 kHz (częstotliwość środkowa 6780 kHz), 433,05-434,79 MHz (częstotliwość środkowa 433,92 MHz) w Regionie 1, wykluczając kraje wymienione w Art. S5.280, 61-61,5 GHz (częstotliwość środkowa 61,25 GHz), 122-123 GHz (częstotliwość środkowa 122,5 GHz), 244-246 GHz (częstotliwość środkowa 245 GHz) są przeznaczone dla celów przemysłowych, naukowych i medycznych, zwanych dalej "ISM". Użytkowanie tych zakresów dla tych celów może nastąpić pod warunkiem, że zainteresowana administracja udzieli na to specjalnego zezwolenia, w porozumieniu z innymi administracjami, których służby mogą zostać zakłócone. Przy stosowaniu tego postanowienia administracje powinny opierać się na ostatnich wersjach odpowiednich Zaleceń ITU-R. S5.143 Do dnia 1 kwietnia 2007 r. zakres 7300-7350 kHz przeznaczony jest na zasadach pierwszej ważności dla służby stałej oraz na zasadach drugiej ważności dla służby ruchomej lądowej pod warunkiem zastosowania procedury określonej w Uchwale 21. Po dniu 1 kwietnia 2007 r. częstotliwości w tym zakresie mogą być wykorzystywane przez stacje tych służb, prowadzących korespondencję tylko w obrębie kraju, w którym są zlokalizowane pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbie radiodyfuzyjnej. W przypadku wykorzystywania tego zakresu częstotliwości przez podane wcześniej służby, administracje zobowiązane są do zastosowania minimalnej niezbędnej mocy oraz do uwzględnienia okresowego sposobu użytkowania częstotliwości przez służbę radiodyfuzyjną publikowanego zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym. S5.145 Warunki użytkowania częstotliwości nośnych 8291 kHz, 12290 kHz i 16420 kHz określone są w Artykułach S31 i S52 oraz w Załączniku S13. S5.146 Zakresy 9400-9500 kHz, 11600-11650 kHz, 12050-12100 kHz, 15600-15800 kHz, 17480-17550 kHz i 18900-19020 kHz są przeznaczone dla służby stałej na zasadach pierwszej ważności do dnia 1 kwietnia 2007 r. i pod warunkiem zastosowania procedury określonej w Uchwale 21. Po dniu 1 kwietnia 2007 r. częstotliwości w tych zakresach mogą być wykorzystywane przez stacje służby stałej, prowadzące korespondencję tylko w obrębie kraju, w którym są zlokalizowane pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbie radiodyfuzyjnej. W przypadku wykorzystywania tych zakresów częstotliwości przez służbę stałą, administracje zobowiązane są do zastosowania minimalnej niezbędnej mocy oraz do uwzględnienia okresowego sposobu użytkowania częstotliwości przez służbę radiodyfuzyjną publikowanego zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym. S5.147 Częstotliwości w zakresach 9775-9900 kHz, 11650-11700 kHz i 11975-12050 kHz mogą być użytkowane przez stacje służby stałej, prowadzące korespondencję tylko w obrębie kraju, w którym są zlokalizowane, z całkowitą mocą promieniowaną nie przekraczającą 24 dBW, pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy służby radiodyfuzyjnej. S5.149 Administracje przygotowujące przydziały częstotliwości dla stacji innych służb, dla których są przeznaczone zakresy: 13 360-13 410 kHz, 25 550-25 670 kHz, 37,5-38,25 MHz, 73-74,6 MHz w Regionach 1 i 3, 150,05-153 MHz w Regionie 1, 322-328,6 MHz*, 406,1-410 MHz, 608-614 MHz w Regionach 1 i 3 1 330-1 400 MHz*, 1 610,6-1 613,8 MHz*, 1 660-1 670 MHz, 1 718,8-1 722,2 MHz*, 2 655-2 690 MHz, 3 260-3 267 MHz*, 3 332-3 339 MHz*, 3 345,8-3 352,5 MHz*, 4 825-4 835 MHz*, 4 950-4 990 MHz, 4 990-5 000 MHz, 6 650-6 675,2 MHz*, 10,6-10,68 GHz, 14,47-14,5 GHz*, 22,01-22,21 GHz*, 22,21-22,5 GHz, 22,81-22,86 GHz*, 23,07-23,12 GHz*, 31,2-31,3 GHz, 31,5-31,8 GHz w Regionach 1 i 3, 36,43-36,5 GHz*, 42,5-43,5 GHz, 42,77-42,87 GHz*, 43,07-43,17 GHz*, 43,37-43,47 GHz*, 48,94-49,04 GHz*, 72,77-72,91 GHz*, 93,07-93,27 GHz*, 97,88-98,08 GHz*, 140,69-140,98 GHz*, 144,68-144,98 GHz*, 145,45-145,75 GHz*, 146,82-147,12 GHz*, 150-151 GHz*, 174,42-175,02 GHz*, 177-177,4 GHz*, 178,2-178,6 GHz*, 181-181,46 GHz*, 186,2-186,6 GHz*, 250-251 GHz*, 257,5-258 GHz*, 261-265 GHz, 262,24-262,76 GHz*, 265-275 GHz, 265,64-266,16 GHz*, 267,34-267,86 GHz*, 271,74-272,26 GHz* (* - oznacza zakresy wykorzystywane przez radioastronomię do obserwacji linii spektralnych) zobowiązane są do podjęcia wszelkich praktycznych środków dla ochrony służby radioastronomicznej przed szkodliwymi zakłóceniami. Zwłaszcza emisje ze stacji kosmicznych i stacji znajdujących się na pokładach samolotów mogą być poważnym źródłem zakłóceń dla służby radioastronomicznej (patrz Art. S4.5 i S4.6 oraz Art. S29). S5.150 Następujące zakresy: 13 553-13 567 kHz (częstotliwość środkowa 13 560 kHz), 26 957-27 283 kHz (częstotliwość środkowa 27 120 kHz), 40,66-40,70 MHz (częstotliwość środkowa 40,68 MHz), 902-928 MHz w Regionie 2 (częstotliwość środkowa 915 MHz), 2 400-2 500 MHz (częstotliwość środkowa 2 450 MHz), 5 725-5 875 MHz (częstotliwość środkowa 5 800 MHz) i 24-24,25 GHz (częstotliwość środkowa 24,125 GHz) przeznaczone są również dla celów ISM. Służby radiokomunikacyjne pracujące w tych zakresach muszą zaakceptować szkodliwe zakłócenia, jakich mogą doznać podczas pracy urządzeń ISM. Warunki pracy urządzeń ISM operujących w tych zakresach określone są w Art. S15.13. S5.151 Do dnia 1 kwietnia 2007 r. zakresy 13570-13600 kHz i 13800-13870 kHz są przeznaczone na zasadach pierwszej ważności dla służby stałej oraz na zasadach drugiej ważności dla służby ruchomej z wyjątkiem ruchomej lotniczej (R) pod warunkiem zastosowania procedury określonej w Uchwale 21. Po tym terminie częstotliwości w tych zakresach mogą być wykorzystywane przez stacje tych służb, prowadzących korespondencję tylko w obrębie kraju, w którym są zlokalizowane pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbie radiodyfuzyjnej. W przypadku wykorzystywania tych zakresów przez podane wyżej służby, administracje obowiązane są do zastosowania minimalnej niezbędnej mocy oraz do uwzględnienia okresowego sposobu użytkowania częstotliwości przez służbę radiodyfuzyjną publikowanego zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym. S5.155B Zakres 21870-21924 kHz jest użytkowany przez służbę stałą dla zastosowań w systemach zapewniających bezpieczeństwo ruchu lotniczego. S5.157 Użytkowanie zakresu 23350-24000 kHz przez służbę ruchomą morską dotyczy tylko radiotelegrafii pomiędzy statkami. S5.162A Przeznaczenie dodatkowe: w Niemczech, Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Chinach, Watykanie, Danii, Hiszpanii, Estonii, Finlandii, Francji, Luksemburgu, Irlandii, Islandii, Łotwie, Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, Liechtensteinie, Litwie, Mołdowie, Monako, Norwegii, Niderlandach, Polsce, Portugalii, Słowacji, Czechach, Wielkiej Brytanii, Rosji, Szwecji, Szwajcarii i Turcji, zakres 46-68 MHz jest także przeznaczony dla służby radiolokalizacyjnej, na zasadach drugiej ważności. Przeznaczenie to jest ograniczone do wykorzystania przez radary profilu wiatru, zgodnie z Uchwałą 217. S5.164 Przeznaczenie dodatkowe: w Albanii, Niemczech, Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Danii, Hiszpanii, Finlandii, Francji, Gabonie, Grecji, Irlandii, Izraelu, Włoszech, Jordanii, Libanie, Libii, Liechtensteinie, Luksemburgu, na Madagaskarze, Mali, Malcie, w Maroku, Mauretanii, Monako, Nigerii, Norwegii, Niderlandach, Polsce, Wielkiej Brytanii, Senegalu, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Suazi, Syrii, na Togo, w Tunezji, Turcji i Jugosławii zakres 47-68 MHz, w Rumunii zakres 47-58 MHz i w Czechach zakres 66-68 MHz przeznaczony jest także, na zasadach pierwszej ważności, dla służby ruchomej lądowej. Stacje służby ruchomej lądowej pracujące w wymienionych krajach i przeznaczonych im zakresach nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń ani żądać ochrony przed istniejącymi lub planowanymi stacjami radiodyfuzyjnymi w krajach nie wymienionych w tej uwadze. S5.174 Przeznaczenie zastępcze: w Bułgarii, na Węgrzech, w Polsce i Rumunii, zakres 68-73 MHz jest przeznaczony dla służby radiodyfuzyjnej na zasadach pierwszej ważności i powinien być użytkowany zgodnie z decyzjami Aktów Końcowych Specjalnej Konferencji Regionalnej w Genewie w 1960 r. S5.177 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Estonii, Gruzji, Kazachstanie, na Łotwie, Litwie, w Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 73-74 MHz przeznaczony jest także, na zasadach pierwszej ważności, dla służby radiodyfuzyjnej, na podstawie porozumienia zgodnie z Art. S9.21. S5.180 Częstotliwość 75 MHz przydzielona jest dla radiolatarni pozycyjnych. Administracje powinny zaniechać przydzielania częstotliwości, zawartych w zakresie ochronnym tej częstotliwości, dla stacji innych służb, które ze względu na ich moc lub położenie geograficzne mogłyby powodować szkodliwe zakłócenia dla radiolatarni. Powinny być podjęte działania dla dalszej poprawy charakterystyk odbiorników umieszczonych na pokładach samolotów i dla ograniczenia mocy nadawanej ze stacji pracujących blisko częstotliwości 74,8 MHz i 75,2 MHz. S5.198 Przeznaczenie dodatkowe: zakres 117,975-137 MHz przeznaczony jest także, na zasadach służby drugiej ważności, dla służby ruchomej lotniczej satelitarnej (R) pod warunkiem osiągnięcia porozumienia zgodnie z Artykułem S9.21. S5.199 Zakresy 121,45-121,55 MHz i 242,95-243,05 MHz są przeznaczone także dla służby ruchomej satelitarnej do odbioru na pokładzie satelitów sygnałów bezpieczeństwa z radiolatarni nadających na częstotliwościach 121,5 MHz i 243 MHz (patrz Załącznik S13). S5.200 Częstotliwość 121,5 MHz, w zakresie 117,975-136 MHz, jest lotniczą częstotliwością bezpieczeństwa, a częstotliwość 123,1 MHz może być użyta w potrzebie, jako pomocnicza częstotliwość bezpieczeństwa w lotnictwie. Stacje ruchome służby ruchomej morskiej mogą komunikować się na tych częstotliwościach dla celów bezpieczeństwa ze stacjami służby ruchomej lotniczej. Warunki takiej komunikacji określone są w Artykule S31 i Załączniku S13. S5.201 Przeznaczenie dodatkowe: w Angoli, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Estonii, Gruzji, na Węgrzech, w Iranie, Iraku, Japonii, Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdowie, Mongolii, Mozambiku, Uzbekistanie, Nowej Gwinei, Polsce, Kirgistanie, Słowacji, Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 132-136 MHz przeznaczony jest także, na zasadach służby pierwszej ważności, dla służby ruchomej lotniczej (OR). Administracje przygotowujące przydziały częstotliwości dla stacji służby ruchomej lotniczej (OR) powinny brać pod uwagę częstotliwości przydzielone stacjom służby ruchomej lotniczej (R). S5.202 Przeznaczenie dodatkowe: w Arabii Saudyjskiej, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Gruzji, Iranie, Jordanii, Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdowie, Omanie, Uzbekistanie, Polsce, Syrii, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie, Turcji i na Ukrainie, zakres 136-137 MHz jest przeznaczony na zasadach pierwszej ważności także dla służby ruchomej lotniczej (OR). Administracje przygotowujące przydziały częstotliwości dla stacji służby ruchomej lotniczej (OR) powinny brać pod uwagę częstotliwości przydzielone stacjom służby ruchomej lotniczej (R). S5.203 Istniejące i pracujące satelity meteorologiczne mogą kontynuować pracę w zakresie 136-137 MHz zgodnie z warunkami określonymi w Art. S4.4, z uwzględnieniem służby ruchomej lotniczej, do dnia 1 stycznia 2002 r. Administracje nie powinny przydzielać nowych częstotliwości w tym zakresie stacjom służby meteorologicznej satelitarnej. S5.206 Odmienna kategoria służby: w Armenii, Austrii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Egipcie, Finlandii, Francji, Gruzji, Grecji, na Węgrzech, w Kazachstanie, Libanie, Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, Syrii, Słowacji, Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 137-138 MHz przeznaczony jest, na zasadach pierwszej ważności, dla służby ruchomej lotniczej (OR) (patrz Art. S5.33). S5.208 Wykorzystanie zakresu 137-138 MHz przez służbę ruchomą satelitarną podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. S5.208A Administracje, przygotowując przydziały częstotliwości dla stacji kosmicznych służby ruchomej satelitarnej w zakresach 137-138 MHz, 387-390 MHz i 400,15-401 MHz, powinny podjąć wszelkie możliwe działania w celu ochrony służby radioastronomicznej w zakresach 150,05-153 MHz, 322-328,6 MHz, 406,1-410 MHz i 608-614 MHz przed szkodliwymi zakłóceniami powodowanymi przez promieniowania niepożądane. W Tabeli 1 Zalecenia ITU-R RA.769.1 podane są wartości progowe zakłóceń dla ochrony służby radioastronomicznej. S5.209 Wykorzystanie zakresów 137-138 MHz, 148-150,05 MHz, 399,9-400,05 MHz, 400,15-401 MHz, 454-456 MHz i 459-460 MHz przez służbę ruchomą satelitarną jest ograniczone do satelitarnych systemów niegeostacjonarnych. S5.219 Wykorzystanie zakresu 148-149,9 MHz przez służbę ruchomą satelitarną podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Służba ruchoma satelitarna nie powinna utrudniać rozwoju i wykorzystania zakresu 148-149,9 MHz przez służby: stałą, ruchomą i operacyjną kosmiczną. S5.220 Wykorzystanie zakresów 149,9-150,05 MHz i 399,9-400,05 MHz przez służbę ruchomą satelitarną podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Służba ruchoma satelitarna nie powinna utrudniać rozwoju i wykorzystania zakresów 149,9-150,05 MHz i 399,9-400,05 MHz przez służbę radionawigacyjną satelitarną. S5.221 Stacje służby ruchomej satelitarnej w zakresie 148-149,9 MHz nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń ani domagać się ochrony od stacji służb stałych lub ruchomych pracujących zgodnie z Tabelą Przeznaczeń Częstotliwości w następujących krajach: w Albanii, Algierii, Niemczech, Arabii Saudyjskiej, Australii, Austrii, Bahrajnie, Bangladeszu, na Barbados, Białorusi, w Belgii, Beninie, Bośni i Hercegowinie, Brunei Darussalam, Bułgarii, Kamerunie, Chinach, na Cyprze, w Kongu, Korei Południowej, Chorwacji, na Kubie, w Danii, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Erytrei, Hiszpanii, Estonii, Etiopii, Finlandii, Francji, Gabonie, Ghanie, Grecji, Gwinei, Gwinei Bissau, na Węgrzech, w Indiach, Iranie, Irlandii, Islandii, Izraelu, we Włoszech, na Jamajce, w Japonii, Jordanii, Kazachstanie, Kenii, Kuwejcie, na Łotwie, w Byłej Jugosławiańskiej Republice Macedonii, Libanie, Libii, Liechtensteinie, Luksemburgu, Malezji, Mali, na Malcie, w Mauretanii, Mołdowie, Mongolii, Mozambiku, Namibii, Norwegii, Nowej Zelandii, Omanie, Ugandzie, Uzbekistanie, Pakistanie, Panamie, Papui Nowej Gwinei, Paragwaju, Niderlandach, na Filipinach, w Polsce, Portugalii, Katarze, Syrii, Kirgistanie, na Słowacji, w Rumunii, Wielkiej Brytanii, Rosji, Senegalu, Sierra Leone, Singapurze, Słowenii, Sri Lance, Republice Południowej Afryki, Szwecji, Szwajcarii, Suazi, Tanzanii, Czadzie, Tajlandii, Togo, Tonga, Trynidadzie i Tobago, Tunezji, Turcji, na Ukrainie, w Wietnamie, Jemenie, Jugosławii, Zambii i Zimbabwe. S5.222 Emisje ze stacji służby radionawigacyjnej satelitarnej w zakresach 149,9-150,05 MHz i 399,9-400,05 MHz mogą być także wykorzystywane przez stacje odbiorcze służby badań kosmicznych. S5.223 Jeśli administracje stwierdzą, że użytkowanie zakresu 149,9-150,05 MHz przez służby stałe i ruchome może spowodować szkodliwe zakłócenia w służbie radionawigacyjnej satelitarnej, to zobowiązane są do niewydawania zezwoleń na takie użytkowanie częstotliwości zgodnie z Art. S4.4. S5.224A Wykorzystanie zakresów 149,9-150,05 MHz i 399,9-400,05 MHz przez służbę ruchomą satelitarną (Ziemia-kosmos) jest ograniczone do służby ruchomej lądowej satelitarnej (Ziemia-kosmos) do dnia 1 stycznia 2015 r. S5.226 Częstotliwość 156,8 MHz jest międzynarodową częstotliwością w niebezpieczeństwie i wywoławczą dla radiotelefonicznej służby ruchomej morskiej na falach ultrakrótkich. Warunki użytkowania tej częstotliwości są określone w Artykule S31 i Załączniku S13. W zakresach 156-156,7625 MHz, 156,8375-157,45 MHz, 160,6-160,975 MHz i 161,475-162,05 MHz każda administracja powinna udzielać pierwszeństwa tylko na tych częstotliwościach, które są przydzielone dla stacji służby ruchomej morskiej przez te administracje (patrz Art. S31 i S52 oraz Załącznik S13). Każde użytkowanie częstotliwości w tych zakresach przez stacje innych służb, dla których są one przydzielone, powinno być unikane w obszarach, gdzie może to powodować szkodliwe zakłócenia dla służby ruchomej morskiej w paśmie VHF. Jednakże, częstotliwość 156,8 MHz i zakresy częstotliwości, w którym pierwszeństwo przyznano służbie ruchomej morskiej, mogą być użytkowane przez radiokomunikację na wewnętrznych drogach wodnych, zgodnie z porozumieniem pomiędzy zainteresowanymi administracjami, biorąc pod uwagę bieżące wykorzystanie częstotliwości i inne istniejące porozumienia. S5.227 W służbie ruchomej morskiej na falach ultrakrótkich, częstotliwość 156,525 MHz może być używana wyłącznie dla celów bezpieczeństwa, ratownictwa i wywołania (patrz Uchwała 323). Warunki takiego użytkowania określone są w Artykułach S31 i S52 i w Załącznikach S13 i S18. S5.254 Zakresy 235-322 MHz i 335,4-399,9 MHz mogą być wykorzystywane przez służbę ruchomą satelitarną zgodnie z osiągniętym porozumieniem stosownie do Artykułu S9.21, pod warunkiem, że stacje w tej służbie nie powodują szkodliwych zakłóceń w tych z pozostałych służb, które działają lub są planowane zgodnie z Tabelą Przeznaczeń Częstotliwości. S5.255 W zakresach 312-315 MHz (Ziemia-kosmos) i 387-390 MHz (kosmos-Ziemia) w służbie ruchomej satelitarnej mogą być również wykorzystywane niegeostacjonarne systemy satelitarne. Takie wykorzystanie podlega procedurze koordynacji określonej w Art. S9.11A. S5.256 Częstotliwość 243 MHz jest w tym zakresie częstotliwością dla stacji jednostek ratownictwa i dla urządzeń ratowniczych (patrz Załącznik S13). S5.258 Zakres 328,6-335,4 MHz może być wykorzystywany wyłącznie przez systemy lądowania według wskazań przyrządów (ścieżka schodzenia). S5.260 Administracje, które uznają, że użytkowanie zakresu 399,9-400,05 MHz przez służby stałe i ruchome może spowodować szkodliwe zakłócenia w pracy służby radionawigacyjnej satelitarnej, są zobowiązane do nieudzielania zezwoleń na takie użytkowanie, postępując zgodnie z Art. S4.4. S5.261 Wokół częstotliwości wzorcowej 400,1 MHz emisje powinny zawierać się w granicach ± 25 kHz od tej częstotliwości. S5.264 Wykorzystanie zakresu 400,15-401 MHz przez służbę ruchomą satelitarną podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Ograniczenie gęstości strumienia mocy wskazane w Dodatku 2 Uchwały 46 i w Dodatku 1 Załącznika S5 powinny obowiązywać aż do momentu dokonania zmian przez kompetentną Konferencję. S5.266 Użytkowanie zakresu 406-406,1 MHz przez służbę ruchomą satelitarną dotyczy tylko stacji satelitarnych radiopław małej mocy do lokalizacji awarii (patrz także Artykuł S31 i Załącznik S13). S5.267 Zabronione są wszelkie emisje mogące powodować szkodliwe zakłócenia u upoważnionych użytkowników zakresu 406-406,1 MHz. S5.277 Przeznaczenie dodatkowe: w Angoli, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Kamerunie, Kongu, Dżibuti, Gabonie, Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Łotwie, w Mali, Mołdowie, Mongolii, Nigrze, Uzbekistanie, Pakistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Rwandzie, Tadżykistanie, Czadzie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 430-440 MHz jest także przeznaczony, na zasadach pierwszej ważności, dla służby stałej. S5.282 W zakresach 435-438 MHz, 1260-1270 MHz, 2400-2450 MHz, 3400-3410 MHz (tylko w Regionach 2 i 3) i 5650-5670 MHz mogą pracować urządzenia służby amatorskiej satelitarnej pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy innych służb działających zgodnie z Tabelą Przeznaczeń Częstotliwości (patrz Art. S5.43). Administracje udzielające zezwoleń na takie użytkowanie powinny natychmiast eliminować szkodliwe zakłócenia powodowane przez emisje stacji służby amatorskiej satelitarnej zgodnie z założeniami zawartymi w Art. S25.11. Zakresy 1260-1270 MHz i 5650-5670 MHz mogą być użytkowane przez służbę amatorską satelitarną wyłącznie do transmisji Ziemia-kosmos. S5.287 Częstotliwości 457,525 MHz, 457,550 MHz, 457,575 MHz, 467,525 MHz, 467,550 MHz i 467,575 MHz mogą być używane w służbie ruchomej morskiej przez stacje łączności pokładowej. W razie potrzeby, urządzenia przeznaczone dla odstępu kanałowego 12,5 kHz wykorzystujące również dodatkowe częstotliwości 457,5375 MHz, 457,5625 MHz, 467,5375 MHz i 467,5625 MHz mogą być wprowadzone do komunikacji pokładowej. Użytkowanie tych częstotliwości na wodach terytorialnych może nastąpić na podstawie regulacji krajowych zainteresowanej administracji. Charakterystyki używanych do takiej łączności urządzeń powinny odpowiadać wymaganiom Zalecenia ITU-R M.1174 (patrz Uchwała 341). S5.289 Zakresy 460-470 MHz i 1690-1710 MHz mogą być także użytkowane przez służbę satelitarną badań Ziemi dla zastosowań innych niż przewidziane w ramach służby meteorologicznej satelitarnej, do transmisji kosmos-Ziemia pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy innych stacji działających zgodnie z Tabelą Przeznaczeń Częstotliwości. S5.306 Dodatkowe przeznaczenie: w Regionie 1, z wyjątkiem Afrykańskiej Strefy Radiodyfuzyjnej (patrz Art. od S5.10 do S5.13) i w Regionie 3 zakres 608-614 MHz przeznaczony jest także, na zasadach drugiej ważności, dla służby radioastronomicznej. S5.312 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, w Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 645-862 MHz przeznaczony jest także, na zasadach służby pierwszej ważności, dla służby radionawigacyjnej lotniczej. S5.323 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 862-960 MHz przeznaczony jest także, na zasadach służby pierwszej ważności, dla służby radionawigacyjnej lotniczej. Takie użytkowanie zależne jest od uzyskanego porozumienia, zgodnie z Artykułem S9.21, z zainteresowanymi administracjami i ograniczone do radiolatarni naziemnych działających w dniu 27 października 1997 r. aż do końca pracy tych urządzeń. S5.328 Zakres 960-1215 MHz jest zarezerwowany w skali światowej dla wykorzystania i rozwoju pokładowych pomocy elektronicznych dla nawigacji lotniczej i bezpośrednio związanych z nimi urządzeń naziemnych. S5.329 Użytkowanie zakresu 1215-1260 MHz przez służbę radionawigacyjną satelitarną może nastąpić pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w pracy służby radionawigacyjnej, która jest upoważniona do działania na podstawie Art. S5.331. S5.337 Użytkowanie zakresów 1300-1350 MHz, 2700-2900 MHz i 9000-9200 MHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko naziemnych radarów i towarzyszących im lotniczych transponderów pokładowych, które nadają tylko na częstotliwościach w tych zakresach i tylko wtedy, kiedy są pobudzone przez radary pracujące w tym samym zakresie. S5.338 W Azerbejdżanie, Bułgarii, Mongolii, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Turkmenistanie i na Ukrainie, istniejące instalacje służby radionawigacyjnej mogą kontynuować działalność w zakresie 1350-1400 MHz. S5.339 Zakresy: 1370-1400 MHz, 2640-2655 MHz, 4950- 4990 MHz i 15,20-15,35 GHz są również przeznaczone dla służb badań kosmicznych (biernych) i satelitarnej badań Ziemi (biernych), na zasadach drugiej ważności. S5.340 Zabrania się wszelkich emisji w zakresach: 1 400-1 427 MHz, 2 690-2 700 MHz z wyjątkiem tych, na które pozwala Art. S5.421 i S5.422, 10,68-10,7 GHz z wyjątkiem tych, na które pozwala Art. S5.483, 15,35-15,4 GHz z wyjątkiem tych, na które pozwala Art. S5.511, 23,6-24 GHz, 31,3-31,5 GHz, 31,5-31,8 GHz w Regionie 2, 48,94-49,04 GHz dla stacji pracujących na pokładach samolotów, 50,2-50,4 GHz, z wyjątkiem tych, na które pozwala Art. S5.555A, 52,6-54,25 GHz, 86-92 GHz, 105-116 GHz, 140,69-140,98 GHz dla stacji pracujących na pokładach samolotów i stacji kosmicznych (kierunek kosmos-Ziemia), 182-185 GHz z wyjątkiem tych, na które pozwala Art. S5.563, 217-231 GHz. S5.340.1 Przeznaczenie dla służb satelitarnych badań Ziemi (biernych) i badań kosmicznych (biernych) w zakresie 50,2-50,4 GHz nie powinno nakładać nadmiernych ograniczeń na wykorzystanie sąsiednich zakresów przez służby pracujące w tych zakresach na zasadach pierwszej ważności. S5.341 Niektóre kraje prowadzą w zakresach 1400-1727 MHz, 101-120 GHz i 197-220 GHz pasywne badania w ramach programu poszukiwania docelowych źródeł emisji pozaziemskich. S5.342 Dodatkowe przeznaczenie: na Białorusi, w Rosji i na Ukrainie, zakres 1429-1535 MHz jest także przeznaczony dla służby ruchomej lotniczej, na zasadach pierwszej ważności, wyłącznie dla celów telemetrii lotniczej nad narodowym terytorium. Od dnia 1 kwietnia 2007 r., użycie zakresu 1452-1492 MHz zależy od porozumienia pomiędzy zainteresowanymi administracjami. S5.345 Użytkowanie zakresu 1452-1492 MHz przez służbę radiodyfuzyjną satelitarną oraz służbę radiodyfuzyjną jest ograniczone do radiofonii cyfrowej i zależy od postanowień Uchwały 528. S5.351 Zakresy: 1525-1544 MHz, 1545-1559 MHz, 1626,5-1645,5 MHz i 1646,5-1660,5 MHz nie powinny być używane dla linii dosyłowych żadnej służby. Jednak w wyjątkowych wypadkach stacja naziemna dowolnych służb ruchomych satelitarnych, znajdująca się w specyficznym, stałym punkcie, może być upoważniona przez administrację do komunikacji poprzez stacje satelitarne użytkujące te zakresy. S5.353A Przy stosowaniu procedur Art. S9.11A do służby ruchomej satelitarnej w zakresach 1530-1544 MHz i 1626,5-1645,5 MHz, pierwszeństwo powinno być dane dostosowaniu potrzeb widmowych dla łączności GMDSS. Łączność ratunkowa w służbie ruchomej morskiej satelitarnej powinna mieć pierwszeństwo dostępu i natychmiastową dostępność przed wszystkimi innymi połączeniami w ramach sieci radiokomunikacji ruchomej satelitarnej. Systemy ruchome satelitarne nie powinny powodować nie dających się zaakceptować zakłóceń, ani domagać się ochrony od łączności GMDSS. Powinno się wziąć pod uwagę pierwszeństwo łączności związanej z bezpieczeństwem w innych służbach ruchomych satelitarnych. S5.354 Użytkowanie zakresów 1525-1559 MHz i 1626,5-1660,5 MHz przez służby ruchome satelitarne podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. S5.356 Użytkowanie zakresu 1544-1545 MHz przez służbę ruchomą satelitarną (kosmos-Ziemia) dotyczy tylko łączności bezpieczeństwa i alarmowej (patrz Artykuł S31). S5.357 Transmisje w zakresie 1545-1555 MHz od naziemnych stacji lotniczych bezpośrednio do stacji samolotowych lub pomiędzy stacjami samolotowymi w służbie ruchomej lotniczej (R) są również usankcjonowane, kiedy transmisje takie są wykorzystane do rozbudowania lub uzupełnienia łączy satelita-samolot. S5.357A Przy stosowaniu procedur Art. S9.11A do służby ruchomej satelitarnej w zakresach 1545-1555 MHz i 1646,5-1656,5 MHz, powinno się udzielić pierwszeństwa dla potrzeb widmowych służby ruchomej lotniczej satelitarnej (R) zapewniającej transmisje wiadomości z pierwszeństwem od 1 do 6 w Artykule S44. Łączność służby ruchomej lotniczej satelitarnej (R) z pierwszeństwem od 1 do 6 w Artykule S44 powinna mieć pierwszeństwo dostępu i natychmiastową dostępność przez prawo pierwokupu, jeśli to konieczne, przed wszystkimi innymi połączeniami w ramach sieci radiokomunikacji ruchomej satelitarnej. Systemy ruchome satelitarne nie powinny powodować nie dających się zaakceptować zakłóceń lub domagać się ochrony od służb łączności ruchomej satelitarnej (R) z pierwszeństwem od 1 do 6 w Artykule S44. Powinno się wziąć pod uwagę pierwszeństwo łączności związanej z bezpieczeństwem w innych służbach ruchomych satelitarnych (patrz Uchwała 218). S5.359 Przeznaczenie dodatkowe: w Niemczech, Arabii Saudyjskiej, Armenii, Austrii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Beninie, Bułgarii, Kamerunie, Hiszpanii, Francji, Gabonie, Gruzji, Grecji, Gwinei, Gwinei-Bissau, na Węgrzech, w Jordanii, Kazachstanie, Kuwejcie, na Łotwie, w Libii, Mali, Mauretanii, Mołdowie, Mongolii, Nigerii, Ugandzie, Uzbekistanie, Pakistanie, Polsce, Syrii, Kirgistanie, Korei Północnej, Rumunii, Rosji, Senegalu, Suazi, Tadżykistanie, Tanzanii, Turkmenistanie, na Ukrainie, w Zambii i Zimbabwe zakresy 1550-1645,5 MHz i 1646,5-1660 MHz są także przeznaczone dla służby stałej na zasadach pierwszej ważności. Administracje są zobowiązane do podjęcia wszystkich praktycznych działań dla uniknięcia wprowadzenia nowych stacji służby stałej w zakresach 1550-1555 MHz, 1610-1645,5 MHz i 1646,5-1660 MHz. S5.364 Użytkowanie zakresu 1610-1626,5 MHz przez służbę ruchomą satelitarną (Ziemia-kosmos) i służbę radiolokacyjną satelitarną (Ziemia-kosmos) podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Ruchoma stacja naziemna pracująca w którejkolwiek służbie w tym zakresie nie może wytwarzać gęstości równoważnej izotropowej mocy promieniowanej, dalej zwanej "e.i.r.p." powyżej -15dB (W/4 kHz), w części zakresu wykorzystywanego przez systemy pracujące zgodnie z postanowieniami Art. S5.366 (dla których ma zastosowanie Art. S4.10), o ile nie uzgodniono inaczej przez zainteresowane administracje. W części zakresu, w którym takie systemy nie pracują, średnia gęstość e.i.r.p. stacji ruchomej naziemnej nie powinna przekraczać -3 dB (W/4 kHz). Stacje służby ruchomej satelitarnej nie powinny żądać ochrony od stacji służby radionawigacyjnej lotniczej, stacji pracujących zgodnie z postanowieniami Art. S5.366 oraz stacji służby stałej, pracujących zgodnie z postanowieniami Art. S5.359. Administracje odpowiedzialne za koordynacje sieci ruchomych satelitarnych powinny podejmować wszelkie możliwe starania, aby zapewnić ochronę stacji pracujących zgodnie z Art. S5.366. S5.365 Użytkowanie zakresu 1613,8-1626,5 MHz przez służbę ruchomą satelitarną (kosmos-Ziemia) podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. S5.366 Zakres 1610-1626,5 MHz jest zarezerwowany na powierzchni całej kuli ziemskiej dla wykorzystania i rozwoju pokładowych pomocy elektronicznych do nawigacji lotniczej i innych, związanych z nimi urządzeń zainstalowanych na Ziemi czy na satelitach. Takie satelitarne użytkowanie zależy od porozumienia osiągniętego zgodnie z Art. S9.21. S5.367 Przeznaczenie dodatkowe: zakresy 1610-1626,5 MHz i 5000-5150 MHz są również przeznaczone do służby ruchomej lotniczej satelitarnej (R), na zasadach pierwszej ważności, zgodnie z osiągniętym porozumieniem stosownie do Art. S9.21. S5.368 W zakresie częstotliwości 1610-1626,5 MHz w odniesieniu do służb radiolokacyjnej satelitarnej oraz ruchomej satelitarnej, nie mają zastosowania postanowienia Art. S4.10 (z wyjątkiem służby radionawigacyjnej satelitarnej). S5.371 Przeznaczenie dodatkowe: w Regionie 1 zakresy 1610-1626,5 MHz (Ziemia-kosmos) oraz 2438,5-2500 MHz (kosmos-Ziemia) są także przeznaczone dla służby radionawigacyjnej satelitarnej, na zasadach drugiej ważności, pod warunkiem uzyskania porozumienia zgodnie z Art. S9.21. S5.372 Stacje służb radiolokalizacyjnej satelitarnej oraz ruchomej satelitarnej nie mogą być przyczyną szkodliwych zakłóceń w stacjach służby radioastronomicznej, wykorzystujących zakres 1610,6-1613,8 MHz (Art. S29.13 ma zastosowanie). S5.374 Stacje ruchome naziemne w służbie ruchomej satelitarnej pracujące w zakresach 1631,5-1634,5 MHz i 1656,5-1660 MHz nie mogą powodować szkodliwych zakłóceń w stacjach służby stałej pracujących w krajach wymienionych w Art. S5.359. S5.375 Użytkowanie zakresu 1645,5-1646,5 MHz przez służbę ruchomą satelitarną (Ziemia-kosmos) i dla łączy międzysatelitarnych dotyczy tylko łączności bezpieczeństwa i alarmowej (patrz Artykuł S31). S5.376 Transmisje w zakresie 1646,5-1656,5 MHz ze stacji samolotowych w służbie ruchomej lotniczej (R), bezpośrednio do naziemnych stacji lotniczych lub między stacjami samolotowymi są również dozwolone, jeśli transmisje te są wykorzystane do rozbudowania lub uzupełnienia łączy satelita-samolot. S5.376A Stacje ruchome lądowe pracujące w zakresie 1660-1660,5 MHz nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w pracy stacji w służbie radioastronomicznej. S5.379A Ponagla się administracje do ochrony zakresu 1660,5-1668,5 MHz dla przyszłych badań radioastronomicznych, szczególnie przez jak najszybsze wyeliminowanie emisji powietrze-ziemia, w służbie pomocy meteorologicznych w zakresie 1664,4-1668,4 MHz. S5.380 Zakresy 1670-1675 MHz i 1800-1805 MHz są przeznaczone do użytkowania na całym świecie przez administracje zamierzające wdrożyć publiczną korespondencję lotniczą. Użytkowanie zakresu 1670-1675 MHz przez stacje w systemach publicznej korespondencji z samolotem jest ograniczone do transmisji ze stacji lotniczych, a użytkowanie zakresu 1800-1805 MHz jest ograniczone do transmisji ze stacji pokładowych. S5.382 Odmienna kategoria służby: w Arabii Saudyjskiej, Armenii, Austrii, Azerbejdżanie, Bahrajnie, na Białorusi, w Bośni i Hercegowinie, Bułgarii, w Kongu, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Erytrei, Etiopii, Gwinei, na Węgrzech, w Iraku, Izraelu, Jordanii, Kazachstanie, Kuwejcie, Byłej Jugosławiańskiej Republice Macedonii, Libanie, Mauretanii, Mołdowie, Mongolii, Omanie, Uzbekistanie, Polsce, Katarze, Syrii, Kirgistanie, Rumunii, Rosji, Somalii, Tadżykistanie, Tanzanii, Turkmenistanie, na Ukrainie, w Jemenie i Jugosławii, zakres 1690-1700 MHz przeznaczony jest, na zasadach pierwszej ważności, dla służb stałych i ruchomych, z wyjątkiem ruchomej lotniczej (patrz Art. S5.33), a w Korei Północnej zakres 1690-1700 MHz przeznaczony jest dla służby stałej na zasadach pierwszej ważności (patrz Art. S5.33) i dla służby ruchomej, z wyjątkiem ruchomej lotniczej, na zasadach drugiej ważności. S5.385 Przeznaczenie dodatkowe: zakresy 1718,8-1722,2 MHz, 150-151 GHz, 174,42-175,02 GHz, 177-177,4 GHz, 178,2-178,6 GHz, 181-181,46 GHz, 186,2-186,6 GHz i 257,5-258 GHz są również przeznaczone dla służby radioastronomicznej, jako drugiej ważności, do obserwacji linii spektralnych. S5.388 Zakresy 1885-2025 MHz i 2110-2200 MHz są przeznaczone do użytkowania, na ogólnoświatowych zasadach, przez administracje pragnące wprowadzić Międzynarodowy System Łączności Ruchomej - 2000, dalej zwany "IMT- 2000". Takie wykorzystanie nie wyklucza użytkowania tych zakresów przez inne służby, dla których przewidywane są te zakresy. Zakresy powinny być dostępne dla IMT - 2000 zgodnie z Uchwałą 212. S5.389A Wykorzystanie zakresów 1980-2010 MHz i 2170-2200 MHz przez służbę ruchomą satelitarną podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A i postanowieniom Uchwały 716. Użytkowanie tych zakresów nie powinno rozpocząć się przed dniem 1 stycznia 2000 r., jednakże użytkowanie zakresu 1980-1990 MHz w Regionie 2 nie powinno rozpocząć się przed dniem 1 stycznia 2005 r. S5.391 Przygotowując przydziały dla służb ruchomych w zakresach 2025-2110 MHz i 2200-2290 MHz, administracje nie powinny wprowadzać systemów ruchomych o dużym zagęszczeniu, opisanych w Zaleceniu ITU-R S.A.1154, i powinny wziąć pod uwagę to Zalecenie przy wprowadzaniu systemów ruchomych innego typu. S5.392 Administracje zobowiązane są do dokonywania wszelkich możliwych pomiarów dla zapewnienia, że transmisje kosmos-kosmos pomiędzy dwoma lub więcej niegeostacjonarnymi satelitami służb: badań kosmicznych, operacyjnej kosmicznej i satelitarnej badań Ziemi w zakresach 2025-2100 MHz i 2200-2290 MHz nie spowodują żadnych ograniczeń w transmisjach: Ziemia-kosmos, kosmos-Ziemia i innych transmisjach kosmos-kosmos w ramach tych służb i w tych zakresach pomiędzy satelitami geostacjonarnymi i niegeostacjonarnymi. S5.398 W zakresie 2483,5-2500 MHz postanowienia Art. S4.10 nie mają zastosowania w odniesieniu do służby radiolokacyjnej satelitarnej. S5.399 W Regionie 1, w krajach innych niż wymienione w Art. S5.400, stacje służby radiolokacyjnej satelitarnej nie mogą być przyczyną szkodliwych zakłóceń, ani żądać ochrony od stacji służb radiolokacyjnych. S5.402 Użytkowanie zakresu 2483,5-2500 MHz przez służby: ruchomą satelitarną i radiolokacyjną satelitarną podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Administracje zobowiązane są do podjęcia wszelkich możliwych działań w celu ochrony służby radioastronomicznej przed szkodliwymi zakłóceniami powodowanymi przez emisje w zakresie 2483,5-2500 MHz, szczególnie te, których druga harmoniczna mogłaby wypaść w zakresie 4990-5000 MHz przeznaczonym ogólnoświatowo dla służby radioastronomicznej. S5.403 Po przeprowadzeniu uzgodnień wg procedury określonej w Art. S9.21, zakres 2520-2535 MHz (do dnia 1 stycznia 2005 r. zakres 2500-2535 MHz) może być również wykorzystywany przez służbę ruchomą satelitarną (kosmos-Ziemia), z wyjątkiem służby ruchomej lotniczej satelitarnej, pracującej w obrębie granic państwowych. Stosuje się postanowienia Art. S9.11A. S5.409 Administracje powinny podjąć wszelkie praktyczne działania w celu uniknięcia rozwoju nowych troposferycznych systemów skateringowych w zakresie 2500-2690 MHz. S5.410 Zakres 2500-2690 MHz może być użytkowany w systemach skateringowych w Regionie 1, zależnie od osiągniętego porozumienia stosownie do Art. S9.21. S5.411 Przy planowaniu nowych skateringowych łączy przekaźnikowych w zakresie 2500-2690 MHz, wszystkie możliwe środki powinny być podjęte w celu uniknięcia kierowania anten tych łączy w kierunku orbity geostacjonarnej. S5.413 Przy projektowaniu systemów służby radiodyfuzyjnej satelitarnej w zakresach pomiędzy 2500 MHz i 2690 MHz, administracje są zobowiązane do podjęcia wszelkich możliwych działań dla ochrony służby radioastronomicznej w zakresie 2690-2700 MHz. S5.414 Przeznaczenie częstotliwości w zakresie 2500-2520 MHz dla służby ruchomej satelitarnej (kosmos-Ziemia) powinno wejść w życie od dnia 1 stycznia 2005 r. i podlega procedurom koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. S5.416 Użytkowanie zakresu 2520-2670 MHz przez służbę radiodyfuzyjną satelitarną jest ograniczone do narodowych i regionalnych systemów odbioru zbiorowego i zależy od uzyskanego porozumienia, zgodnie z Art. S9.21. Gęstość strumienia mocy na powierzchni ziemi nie powinna przekraczać wartości podanych w Artykule S21, Tabeli S21-4. S5.419 Przeznaczenie zakresu 2670-2690 MHz dla służby ruchomej satelitarnej wchodzi w życie od dnia 1 stycznia 2005 r. Przy wprowadzaniu systemów służby ruchomej satelitarnej w tym zakresie, administracje powinny podjąć wszelkie konieczne działania w celu ochrony systemów satelitarnych działających w tymże zakresie przed dniem 3 marca 1992 roku. Koordynacja ruchomych systemów satelitarnych w tym zakresie powinna być dokonywana zgodnie z Art. S9.11A. S5.420 Zakres 2655-2670 MHz (do dnia 1 stycznia 2005 r. zakres 2655-2690 MHz) może być także użytkowany przez służbę ruchomą satelitarną (Ziemia-kosmos), z wyjątkiem służby lotniczej ruchomej satelitarnej, działającą w obrębie granic państwowych, zależnie od osiągniętego porozumienia, zgodnie z Art. S9.21. Stosuje się koordynację zgodnie z Art. S9.11A. S5.423 W zakresie 2700-2900 MHz, radary naziemne używane dla celów meteorologicznych mają równoważne prawo działania ze stacjami służby radionawigacyjnej lotniczej. S5.425 W zakresie 2900-3100 MHz użycie okrętowego systemu z przekaźnikiem zapytującym, dalej zwanego "SIT", powinno być ograniczone do podzakresu 2930-2950 MHz. S5.426 Użytkowanie zakresu 2900-3100 MHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko radarów naziemnych. S5.427 W zakresach 2900-3100 MHz i 9300-9500 MHz, odpowiedź z radarowych przekaźników musi być odróżniana od odpowiedzi pochodzącej z radiolatarni radarowych (racons) i nie powinna powodować zakłóceń w działaniu radarów okrętowych i lotniczych w służbie radionawigacyjnej, z uwzględnieniem postanowień Art. S4.9. S5.428 Przeznaczenie dodatkowe: w Azerbejdżanie, Bułgarii, na Kubie, w Kazachstanie, Mongolii, Polsce, Kirgistanie, Rumunii, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 3100-3300 MHz jest także przeznaczony dla służby radionawigacyjnej na zasadach pierwszej ważności. S5.430 Przeznaczenie dodatkowe: w Azerbejdżanie, Bułgarii, na Kubie, w Mongolii, Polsce, Kirgistanie, Rumunii, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 3300-3400 MHz jest także przeznaczony dla służby radionawigacyjnej na zasadach pierwszej ważności. S5.438 Użytkowanie zakresu 4200-4400 MHz przez radionawigację lotniczą jest zarezerwowane dla radiowysokościomierzy pokładowych i skojarzonych transponderów naziemnych. Tym niemniej, dopuszcza się w tym zakresie bierny odczyt w satelitarnych badaniach Ziemi i badaniach kosmicznych na zasadzie drugorzędnej ważności (bez ochrony od wpływu radiowysokościomierzy). S5.440 Satelitarna służba częstotliwości wzorcowej i sygnałów czasu może być upoważniona do użytkowania częstotliwości 4202 MHz do transmisji kosmos-Ziemia i częstotliwości 6427 MHz do transmisji Ziemia-kosmos. Takie transmisje powinny być zawarte w granicach ±2 MHz od wymienionych częstotliwości, zależnie od osiągniętego porozumienia zgodnie z Art. S9.21. S5.441 Użytkowanie zakresów 4500-4800 MHz (kosmos-Ziemia), 6725-7025 MHz (Ziemia-kosmos) przez służbę stałą satelitarną oraz 10,7-10,95 GHz (kosmos-Ziemia), 11,2-11,45 GHz (kosmos-Ziemia) i 12,75-13,25 GHz (Ziemia-kosmos) przez systemy satelitów geostacjonarnych w służbie stałej satelitarnej powinno być zgodne z postanowieniami Załącznika S30B. Użytkowanie zakresów 10,7-10,95 GHz (kosmos-Ziemia), 11,2-11,45 GHz (kosmos-Ziemia) i 12,75-13,25 GHz (Ziemia-kosmos) przez systemy satelitów niegeostacjonarnych w służbie stałej satelitarnej powinno być zgodne z postanowieniami Uchwały 130. S5.442 W zakresach 4825-4835 MHz i 4950-4990 MHz przeznaczenie dla służby ruchomej dotyczy tylko służby ruchomej, z wyjątkiem lotniczej. S5.444 Zakres 5000-5150 MHz planowany jest do wykorzystania przez międzynarodowy system standardowy (mikrofalowy system lądowania) dla precyzyjnego zbliżania się i lądowania. Wymagania tego systemu powinny mieć pierwszeństwo w stosunku do wymagań innych użytkowników tego zakresu. Użytkownicy tego zakresu powinni stosować się do postanowień Art. S5.444A i Uchwały 114. S5.444A Przeznaczenie dodatkowe: zakres 5091-5150 MHz przeznaczony jest także na zasadach służby pierwszej ważności dla służby stałej satelitarnej (Ziemia-kosmos). To przeznaczenie ograniczone jest do łączy dosyłowych dla niegeostacjonarnych ruchomych systemów satelitarnych i podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Dodatkowo, w użytkowaniu zakresu 5091-5150 MHz mają zastosowanie następujące warunki: - przed dniem 1 stycznia 2010 r., wykorzystanie zakresu 5091-5150 MHz przez łącza dosyłowe systemów satelitów niegeostacjonarnych w służbie ruchomej satelitarnej powinno być zgodne z Uchwałą 114; - przed dniem 1 stycznia 2010 r., potrzeby istniejących i planowanych międzynarodowych systemów służby radionawigacyjnej lotniczej, której nie mogą być spełnione w zakresie 5000-5091 MHz, powinny mieć pierwszeństwo w stosunku do innych sposobów wykorzystania tego zakresu; - po dniu 1 stycznia 2008 r., nie powinno dokonywać się nowych przydziałów dla stacji utrzymujących łącza dosyłowe systemów ruchomych satelitów niegeostacjonarnych; - po dniu 1 stycznia 2010 r., służba stała satelitarna stanie się służbą drugiej ważności w stosunku do służby radionawigacyjnej lotniczej. S5.446 Przeznaczenie dodatkowe: w krajach wyszczególnionych w Art. S5.369 i S5.400, zakres 5150-5216 MHz jest także przeznaczony, na zasadach pierwszej ważności, dla służby radiolokalizacyjnej satelitarnej (kosmos-Ziemia), pod warunkiem uzyskania porozumienia określonego w Art. S9.21. Ten zakres w Regionie 2, jest również przeznaczony, na zasadach pierwszej ważności, dla służby radiolokalizacyjnej satelitarnej (kosmos-Ziemia). W Regionach 1 i 3, z wyjątkiem krajów wymienionych w Art. S5.369 i S5.400, zakres ten jest również przeznaczony, na zasadach drugiej ważności, dla służby radiolokalizacyjnej satelitarnej (kosmos-Ziemia). Takie użytkowanie przez służbę radiolokalizacyjną satelitarną dotyczy tylko łączy dosyłowych w połączeniu ze służbą radiolokalizacyjną satelitarną operującą w zakresach 1610-1626,5 MHz lub 2483,5-2500 MHz. Całkowita gęstość strumienia mocy na powierzchni Ziemi nie powinna przekraczać -159dBW/m2 w jakimkolwiek paśmie o szerokości 4 kHz dla wszystkich kątów padania fali. S5.447A Przeznaczenie dla służby stałej satelitarnej (Ziemia-kosmos) ograniczone jest do łączy dosyłowych niegeostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie ruchomej satelitarnej i podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. S5.447B Przeznaczenie dodatkowe: zakres 5150-5216 MHz jest także przeznaczony dla służby stałej satelitarnej (kosmos-Ziemia) jako służby pierwszej ważności. To przeznaczenie dotyczy tylko łączy dosyłowych niegeostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie ruchomej satelitarnej i zależy od postanowień Art. S9.11A. Gęstość strumienia mocy wytwarzanego na powierzchni ziemi przez stacje kosmiczne służby stałej satelitarnej pracującej w kierunku kosmos-Ziemia w zakresie 5150-5216 MHz nie powinna w żadnym przypadku przekraczać -164dBW/m2 w jakimkolwiek paśmie o szerokości 4 kHz dla wszystkich kątów padania fali. S5.447C Administracje odpowiedzialne za sieci służby stałej satelitarnej w zakresie 5150-5250 MHz, pracujące zgodnie z Art. S5.447A i S5.447B, powinny dokonywać koordynacji na zasadach równoważności, zgodnie z Art. S9.11A, z administracjami odpowiedzialnymi za niegeostacjonarne sieci satelitarne pracujące na podstawie postanowienia Art. S5.446 i wprowadzone do użytku przed dniem 17 listopada 1995 r. Sieci satelitarne pracujące na podstawie postanowienia Art. S5.446 wprowadzone do użytku po dniu 17 listopada 1995 r. nie powinny żądać ochrony i nie mogą powodować szkodliwych zakłóceń w pracy stacji służb stałych satelitarnych, pracujących na podstawie postanowień Art. S5.447A i S5.447B. S5.447D Przeznaczenie zakresu 5250-5255 MHz dla służby badań kosmicznych na zasadach pierwszej ważności jest ograniczone do czujników statków kosmicznych. Inne użytkowanie pasma przez służbę badań kosmicznych odbywa się na zasadach drugiej ważności. S5.448A Użytkowanie zakresu 5250-5350 MHz przez służbę satelitarną badań Ziemi (aktywnych) i badań kosmicznych (aktywnych) nie powinno ograniczać przyszłego rozwoju i rozmieszczenia służby radionawigacyjnej. S5.449 Użytkowanie zakresu 5350-5470 MHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko pokładowych radarów i skojarzonych radiolatarni pokładowych. S5.452 W zakresie 5600-5650 MHz radary naziemne użytkowane do celów meteorologicznych są dopuszczone do pracy na zasadach równoważności ze stacjami służby radionawigacyjnej morskiej. S5.455 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, na Kubie, w Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Łotwie, w Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 5670-5850 MHz jest także przeznaczony, na zasadach pierwszej ważności, dla służby stałej. S5.458 W zakresie 6425-7075 MHz pomiary mikrofalowym czujnikiem biernym wykonywane są nad oceanami. Pomiary mikrofalowym czujnikiem biernym wykonywane są także w zakresie 7075-7250 MHz. Administracje powinny mieć na uwadze potrzeby służb: satelitarnej badań Ziemi (biernych) i służby badań kosmicznych (biernych) wynikające z ich przyszłościowego planowania w tych zakresach. S5.458A Przy tworzeniu przydziałów w zakresie 6700-7075 MHz dla służby stałej satelitarnej, administracje są zobowiązane do podjęcia wszelkich praktycznych działań w celu ochrony obserwacji linii widma w ramach służby radioastronomicznej w zakresie 6650-6675,2 MHz przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony promieniowań ubocznych. S5.458B Przeznaczenie kierunku kosmos-Ziemia dla służby stałej satelitarnej w zakresie 6700-7075 MHz dotyczy tylko łączy dosyłowych dla niegeostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie ruchomej satelitarnej i podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. Użytkowanie pasma 6700-7075 MHz (kosmos-Ziemia) przez łącza dosyłowe dla niegeostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie ruchomej satelitarnej nie podlega postanowieniom Art. S22.2. S5.458C Administracje przygotowujące przydziały w zakresie 7025-7075 MHz (Ziemia-kosmos) dla geostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie stałej satelitarnej po dniu 17 listopada 1995 r., powinny konsultować się na podstawie stosownych Zaleceń ITU-R, z administracjami, które powiadomiły i wprowadziły do użytku satelitarne systemy niegeostacjonarne w tym zakresie częstotliwości przed dniem 18 listopada 1995 r., na prośbę późniejszych administracji. Ta konsultacja powinna być przeprowadzona z myślą o ułatwieniu wspólnych operacji satelitarnych systemów geostacjonarnych w służbie stałej satelitarnej i satelitarnych systemów niegeostacjonarnych w tym zakresie. S5.460 Przeznaczenie dodatkowe: zakres 7145-7235 MHz jest przeznaczony także dla służby badań kosmicznych (Ziemia-kosmos), na zasadzie pierwszej ważności, zależnie od uzyskanego porozumienia, zgodnie z Art. S9.21. Użytkowanie zakresu 7145-7190 MHz jest ograniczone do dalekiego kosmosu. W zakresie 7190-7235 MHz nie powinny występować żadne emisje w dalekim kosmosie. S5.461 Przeznaczenie dodatkowe: zakresy 7250-7375 MHz (kosmos-Ziemia) i 7900-8025 MHz (Ziemia-kosmos) są przeznaczone także, na zasadach pierwszej ważności, dla służby ruchomej satelitarnej, zależnie od uzyskanego porozumienia zgodnie z Art. S9.21. S5.462A W Regionach 1 i 3 (z wyjątkiem Japonii), w zakresie 8025-8400 MHz, służba satelitarna badań Ziemi wykorzystująca satelity geostacjonarne nie powinna wytwarzać gęstości strumienia mocy przekraczającej następujących prowizorycznych wartości dla kątów padania (¤), bez zezwolenia zainteresowanej administracji: - 174 dB(W/m2) dla pasma o szerokości 4 kHz dla 0° <_ & <_ 5° - 174 + 0,077 (¤ - 5) dB(W/m2) dla pasma o szerokości 4 kHz dla 5° <_ & <_ 25° - 164 dB(W/m2) dla pasma o szerokości 4 kHz dla 25° <_ & <_ 90° Wartości te są przedmiotem studiów na podstawie Uchwały 124. S5.469 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, na Litwie, w Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakres 8500-8750 MHz przeznaczony jest także, na zasadach pierwszej ważności, dla służb ruchomej lądowej i radionawigacyjnej. S5.470 Użytkowanie zakresu 7850-8850 MHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko pokładowych pomocy nawigacyjnych Dopplera z częstotliwością środkową 8800 MHz. S5.472 W zakresach 8850-9000 MHz i 9200-9225 MHz służba radionawigacyjna morska jest ograniczona do radarów nadbrzeżnych. S5.473 Przeznaczenie dodatkowe: w Armenii, Austrii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, na Kubie, w Gruzji, na Węgrzech, w Kazachstanie, Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Kirgistanie, na Słowacji, w Czechach, Rumunii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, zakresy 8850-9000 MHz i 9200-9300 MHz przeznaczone są także, na zasadach pierwszej ważności, dla służby radionawigacyjnej. S5.474 W zakresie 9200-9500 MHz mogą być użytkowane przekaźniki poszukiwawczo-ratownicze (SART) pod warunkiem uwzględnienia stosownego Zalecenia ITU-R (patrz także Artykuł S31). S5.475 Użytkowanie zakresu 9300-9500 MHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko pokładowych radarów meteorologicznych i radarów naziemnych. Dodatkowo dopuszcza się użycie radiolatarni naziemnych w służbie radionawigacyjnej lotniczej w zakresie 9300-9320 MHz pod warunkiem, że nie spowodują one szkodliwych zakłóceń w służbie radionawigacyjnej morskiej. W zakresie 9300-9500 MHz radary naziemne używane dla celów meteorologicznych mają pierwszeństwo przed innymi urządzeniami radiolokalizacyjnymi. S5.476 W zakresie 9300-9320 MHz w służbie radionawigacyjnej, użytkowanie radarów okrętowych innych niż istniejące w dniu 1 stycznia 1976 r. jest zabronione aż do dnia 1 stycznia 2001 r. S5.479 Zakres 9975-10025 MHz jest także przeznaczony dla służby meteorologicznej satelitarnej, na zasadzie służby drugiej ważności, do użytku przez radary meteorologiczne. S5.482 W zakresie 10,6-10,68 GHz maksymalna równoważna izotropowa moc promieniowana stacji pracujących w służbach stałych i ruchomych, z wyjątkiem ruchomych lotniczych, powinna być ograniczona do 40 dBW, a moc dostarczana do anteny nie powinna przekraczać -3 dBW. Limity te mogą być przekroczone pod warunkiem uzyskania porozumienia zgodnie z Art. S9.21. Jakkolwiek, w Arabii Saudyjskiej, Armenii, Azerbejdżanie, Bahrajnie, Bangladeszu, na Białorusi, w Chinach, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Gruzji, Indiach, Indonezji, Iranie, Iraku, Japonii, Kazachstanie, Kuwejcie, na Łotwie, w Libanie, Mołdowie, Nigerii, Uzbekistanie, Pakistanie, na Filipinach, w Katarze, Syrii, Kirgistanie, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie i na Ukrainie, ograniczenia te nie obowiązują w służbach stałej i ruchomej, z wyjątkiem ruchomej lotniczej. S5.484 W Regionie 1 użytkowanie zakresu 10,7-11,7 GHz przez służbę stałą satelitarną (Ziemia-kosmos) dotyczy tylko łączy dosyłowych dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej. S5.484A Użytkowanie zakresów 10,95-11,2 GHz (kosmos-Ziemia), 11,45-11,7 GHz (kosmos-Ziemia), 11,7-12,2 GHz (kosmos-Ziemia) w Regionie 2, 12,2-12,75 GHz (kosmos-Ziemia) w Regionie 3, 12,5-12,75 GHz (kosmos-Ziemia) w Regionie 1, 13,75-14,5 GHz (Ziemia-kosmos), 17,8-18,6 GHz (kosmos-Ziemia), 19,7-20,2 GHz (kosmos-Ziemia), 27,5-28,6 GHz (Ziemia-kosmos), 29,5-30 GHz (Ziemia-kosmos) przez satelitarne systemy niegeostacjonarne i geostacjonarne w służbie stałej satelitarnej zależy od postanowień Uchwały 130. Użytkowanie zakresu 17,8-18,1 GHz (kosmos-Ziemia) przez systemy służby stałej satelitarnej niegeostacjonarnej jest również zależne od postanowień Uchwały 538. S5.487 W zakresie 11,7-12,5 GHz w Regionach 1 i 3 służby: stała, stała satelitarna, ruchoma z wyjątkiem ruchomej lotniczej i radiodyfuzyjna, zgodnie z ich odpowiednimi przeznaczeniami, nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w stacjach radiodyfuzji satelitarnej pracujących zgodnie z postanowieniami zawartymi w Załączniku S30. S5.497 Użytkowanie zakresu 13,25-13,4 GHz przez służbę radionawigacyjną lotniczą dotyczy tylko pomocy nawigacyjnych Dopplera. S5.501A Przeznaczenie zakresu 13,4-13,75 GHz dla służby badań kosmicznych na zasadach pierwszej ważności jest ograniczone do aktywnych czujników statków kosmicznych. Inne użytkowanie tego zakresu przez służbę badań kosmicznych odbywa się na zasadach drugiej ważności. S5.501B W zakresie 13,4-13,75 GHz, służby satelitarna badań Ziemi (aktywne) i badań kosmicznych (aktywne) nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń ani ograniczać użytkowania i rozwoju służby radiolokalizacyjnej. S5.502 Moc e.i.r.p. każdej emisji ze stacji naziemnej służby stałej satelitarnej w zakresie 13,75-14 GHz powinna wynosić przynajmniej 68 dBW i nie powinna przekraczać 85 dBW, z minimalną średnicą anteny 4,5 metra. Ponadto moc e.i.r.p. uśredniona przez okres 1 sekundy, wypromieniowywana przez stacje służb radiolokalizacyjnej i radionawigacyjnej w kierunku orbity geostacjonarnej, nie powinna przekraczać 59 dBW. S5.503 Geostacjonarne stacje kosmiczne służby badań kosmicznych w zakresie 13,75-14 GHz, co do których Biuro Radiokomunikacji otrzymało informacje wymagane do wstępnej publikacji przed dniem 31 stycznia 1992 r., powinny pracować na zasadach równoważności ze stacjami służby stałej satelitarnej; po tej dacie, nowe kosmiczne stacje geostacjonarne w służbie badań kosmicznych będą działać na zasadach służby drugiej ważności. Gęstość e.i.r.p. dla każdej stacji naziemnej służby stałej satelitarnej nie powinna przekraczać 71 dBW na każde pasmo o szerokości 6 MHz w zakresie częstotliwości 13,772-13,778 GHz, dopóki te geostacjonarne stacje kosmiczne w służbie badań komicznych, co do których Biuro Radiokomunikacji otrzymało informacje wymagane do wstępnej publikacji przed dniem 31 stycznia 1992 roku, nie zaprzestaną pracy w tym zakresie. Automatyczna kontrola mocy może być wykorzystana do zwiększenia gęstości e.i.r.p. powyżej 71 dBW w jakimkolwiek paśmie o szerokości 6 MHz w tym zakresie częstotliwości, aby wyrównać straty spowodowane dodatkowym tłumieniem, wywołanym przez opady atmosferyczne w stopniu, w którym gęstość strumienia mocy wytwarzana na stacji kosmicznej służby stałej satelitarnej nie przekroczy wartości odpowiadającej użyciu mocy e.i.r.p. 71 dBW na każde pasmo o szerokości 6 MHz w warunkach bezchmurnego nieba. S5.503A Aż do dnia 1 stycznia 2000 r., stacje służby stałej satelitarnej nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w pracy stacji kosmicznych niegeostacjonarnych w służbach badań kosmicznych i satelitarnej badań Ziemi. Po tej dacie, stacje kosmiczne niegeostacjonarne będą pracować na zasadach drugiej ważności w odniesieniu do służby stałej satelitarnej. Dodatkowo, przy planowanym wprowadzeniu stacji naziemnych w służbie stałej satelitarnej do pracy między dniem 1 stycznia 2000 r. a dniem 1 stycznia 2001 r., w celu dostosowania potrzeb radarów atmosferycznych pojazdów kosmicznych pracujących w zakresie 13,793-13,805 GHz, powinny wyniknąć korzyści z procesu konsultacji i informacji określonej w Zaleceniu ITU-R S.A.1071. S5.504 Użytkowanie zakresu 14-14,3 GHz przez służbę radionawigacyjną powinno być takie, aby zapewnić wystarczającą ochronę dla stacji kosmicznych służby stałej satelitarnej (patrz Zalecenie 708). S5.506 Zakres 14-14,5 GHz może być użytkowany w ramach służby stałej satelitarnej (Ziemia-kosmos) przez łącza dosyłowe służby radiodyfuzyjnej satelitarnej i podlega koordynacji z innymi sieciami w służbie stałej satelitarnej. Takie użytkowanie łączy dosyłowych jest zastrzeżone dla krajów spoza Europy. S5.511A Użytkowanie zakresu 15,43-15,63 GHz przez służbę stałą satelitarną (kosmos-Ziemia) (patrz Uchwała 123) i (Ziemia-kosmos) dotyczy tylko łączy dosyłowych niegeostacjonarnych systemów służby ruchomej satelitarnej i podlega koordynacji zgodnie z Art. S9.11A. W kierunku kosmos-Ziemia, minimalny kąt elewacji stacji naziemnej w odniesieniu do lokalnej płaszczyzny poziomej i wzmocnienie w kierunku tej płaszczyzny oraz minimalne odległości koordynacji w celu zabezpieczenia stacji naziemnej przed szkodliwymi zakłóceniami powinny być zgodne z Zaleceniem ITU-R S.1341. Także w kierunku kosmos-Ziemia, nie powinny być powodowane szkodliwe zakłócenia w pracy stacji służby radioastronomicznej, wykorzystującej zakres 15,35-15,4 GHz. Progowe poziomy zakłóceń i towarzyszące im ograniczenia gęstości strumienia mocy, które są szkodliwe dla pracy służby radioastronomicznej, podane są w Zaleceniu ITU-R RA.769-1. Należy przedsięwziąć specjalne środki w celu zabezpieczenia służby radioastronomicznej w zakresie 15,35-15,4 GHz. S5.511C Stacje pracujące w służbie radionawigacyjnej lotniczej powinny ograniczyć skuteczną e.i.r.p. zgodnie z Zaleceniem ITU-R S.1340. Minimalna odległość koordynacyjna wymagana dla ochrony stacji radionawigacji lotniczej (dotyczy Art. S4.10) przed szkodliwymi zakłóceniami ze strony łączy dosyłowych stacji naziemnych i maksymalna e.i.r.p. transmitowana w kierunku lokalnej płaszczyzny poziomej przez naziemną stację łączy dosyłowych, powinny być zgodne z Zaleceniem ITU-R S.1340. S5.511D Systemy służby stałej satelitarnej, dla których Biuro Radiokomunikacji otrzymało informację do wstępnej publikacji do dnia 21 listopada 1997 r., mogą pracować w zakresach 15,4-15,43 GHz i 15,63-15,7 GHz w kierunku kosmos-Ziemia i 15,63-15,65 GHz w kierunku Ziemia-kosmos. W zakresach 15,4-15,43 GHz i 15,65-15,7 GHz, emisje ze stacji kosmicznych niegeostacjonarnych nie powinny przekraczać granicznej wartości gęstości strumienia mocy na powierzchni Ziemi -146 dB(W/m2/MHz) dla dowolnego kąta padania. W zakresie 15,63-15,65 GHz, gdy administracja planuje emisję z niegeostacjonarnej stacji kosmicznej, która przekracza poziom -146 dB(W/m2/MHz) dla dowolnego kąta padania, powinna ją skoordynować stosownie do Art. S9.11A z zainteresowanymi administracjami. Stacje w służbie stałej satelitarnej pracujące w zakresie 15,63-15,65 GHz w kierunku Ziemia-kosmos nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w pracy stacji w służbie radionawigacyjnej lotniczej (Art. S4.10 ma zastosowanie). S5.516 Użytkowanie zakresu 17,3-18,1 GHz przez geostacjonarne systemy służby stałej satelitarnej (Ziemia-kosmos) dotyczy tylko łączy dosyłowych dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej. Warunki użytkowania zakresu 17,3-17,8 GHz w Regionie 2 przez łącza dosyłowe dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej w zakresie 12,2-12,7 GHz są określone w Artykule S11. Użytkowanie zakresów 17,3-18,1 GHz (Ziemia-kosmos) w Regionach 1 i 3 oraz 17,8-18,1 GHz (Ziemia-kosmos) w Regionie 2 przez niegeostacjonarne systemy satelitarne służby stałej satelitarnej powinno odpowiadać postanowieniom Uchwały 538. S5.519 Przeznaczenie dodatkowe: zakres 18,1-18,3 GHz jest także przeznaczony, na zasadach pierwszej ważności, dla służby meteorologicznej satelitarnej (kosmos-Ziemia). Takie użytkowanie dotyczy tylko satelitów geostacjonarnych i powinno być zgodne z postanowieniami Artykułu S21, Tabeli S21-4. S5.520 Użytkowanie zakresu 18,1-18,4 GHz przez służbę stałą satelitarną (Ziemia-kosmos) dotyczy tylko łączy dosyłowych dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej. S5.522 Administracje przydzielające częstotliwości w zakresie 18,6-18,8 GHz dla stacji służby stałej i ruchomej proszone są o uwzględnienie biernych czujników pracujących w służbie satelitarnej badań Ziemi i służbie badań kosmicznych. W tym zakresie administracje powinny starać się jak najbardziej ograniczyć zarówno moc dostarczaną przez nadajnik do anteny, jak również e.i.r.p., tak aby zmniejszyć do minimum ryzyko powstania zakłóceń w pracy czujników biernych. S5.523 Przydzielając częstotliwości stacjom pracującym w służbie stałej satelitarnej, w kierunku kosmos-Ziemia, administracje są zobowiązane do ograniczenia w możliwym stopniu gęstości strumienia mocy na powierzchni Ziemi w zakresie 18,6-18,8 GHz, aby zmniejszyć ryzyko powstania zakłóceń w pracy biernych czujników w służbach: satelitarnej badań Ziemi i badań kosmicznych. S5.523A Użytkowanie zakresów: 18,8-19,3 GHz (kosmos-Ziemia) i 28,6-29,1 GHz (Ziemia-kosmos) przez geostacjonarne i niegeostacjonarne sieci służb stałych satelitarnych wymaga wprowadzenia postanowień Art. S9.11A, ale nie podlega postanowieniom Art. S22.2. Administracje posiadające sieci geostacjonarne, skoordynowane przed dniem 18 listopada 1995 r., powinny współpracować w celu maksymalnego rozszerzenia obowiązku koordynacji, zgodnie z Art. S9.11A, z sieciami niegeostacjonarnymi, o których Biuro Radiokomunikacji otrzymało zawiadomienie przed tą datą, z myślą o osiągnięciu wyników akceptowanych przez wszystkie zainteresowane strony. Sieci niegeostacjonarne nie powinny powodować nie dających się zaakceptować zakłóceń w geostacjonarnych sieciach służby stałej satelitarnej, dla których informacje zawarte w Załączniku 3 są traktowane jako otrzymane przez Biuro Radiokomunikacji przed dniem 18 listopada 1995 r. S5.523B Użytkowanie zakresu 19,3-19,6 GHz (Ziemia-kosmos) przez służbę stałą satelitarną jest ograniczone tylko do linii dosyłowych dla niegeostacjonarnych systemów służby ruchomej satelitarnej. Takie użytkowanie wymaga zastosowania postanowień Art. S9.11A i nie stosuje się do niego postanowień Art. S22.2. S5.523C Art. S22. 2 powinien być nadal stosowany w zakresach 19,3-19,6 GHz i 29,1-29,4 GHz pomiędzy liniami dosyłowymi sieci niegeostacjonarnych służby ruchomej satelitarnej i tymi sieciami służby stałej satelitarnej, dla których pełna informacja koordynacyjna Załącznika S4 lub notyfikacja uznawana jest jako otrzymana przez Biuro Radiokomunikacji przed dniem 18 listopada 1995 r. S5.523D Użytkowanie zakresu 19,3-19,7 GHz (kosmos-Ziemia) przez systemy geostacjonarne służby stałej satelitarnej i przez linie dosyłowe dla niegeostacjonarnych systemów satelitarnych służby ruchomej satelitarnej wymaga zastosowania postanowień Art. S9.11A, ale nie stosuje się do niego postanowień Art. S22.2. Użytkowanie tego zakresu przez inne niegeostacjonarne systemy służby stałej satelitarnej lub w przypadkach wskazanych w Art. S5.523C i S5.523E nie podlega postanowieniom Art. S9.11A, lecz powinno podlegać procedurom Artykułów: S9 (z wyjątkiem Art. S9.11A) i S11 oraz postanowieniom Art. S22.2. S5.523E Art. S22. 2 powinien być nadal stosowany w zakresach 19,6-19,7 GHz i 29,4-29,5 GHz pomiędzy liniami dosyłowymi niegeostacjonarnych sieci służby ruchomej satelitarnej i tymi sieciami służby stałej satelitarnej, dla których pełna informacja o koordynacji Załącznika S4 lub notyfikacja jest uznawana jako otrzymana przez Biuro Radiokomunikacji do dnia 21 listopada 1997 r. S5.525 W celu ułatwienia międzyregionalnej koordynacji pomiędzy sieciami w służbach: ruchomej satelitarnej i stałej satelitarnej, te częstotliwości nośne w służbie ruchomej satelitarnej, które są najbardziej podatne na zakłócenia, powinny być, o ile to praktycznie możliwe, umiejscowione w wyższych częściach zakresów: 19,7-20,2 GHz i 29,5-30 GHz. S5.526 W zakresach 19,7-20,2 GHz i 29,5-30 GHz w Regionie 2 oraz w zakresach 20,1-20,2 GHz i 29,9-30 GHz w Regionach 1 i 3 sieci, które pracują zarówno w służbie stałej satelitarnej jak również w służbie ruchomej satelitarnej mogą posiadać łącza pomiędzy stacjami naziemnymi w określonych lub nieokreślonych punktach lub w czasie ruchu, wykorzystując jeden lub więcej satelitów do komunikacji punkt-punkt i punkt-wielopunkt. S5.527 Postanowienia Art. S4.10 nie dotyczą służby ruchomej satelitarnej w zakresach: 19,7-20,2 GHz i 29,5-30 GHz. S5.530 W Regionach 1 i 3 przeznaczenie dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej w zakresie 21,4-22 GHz powinno być wprowadzone w życie do dnia 1 kwietnia 2007 r. Wykorzystanie tego zakresu przez służbę radiodyfuzyjną satelitarną po tej dacie i na tymczasowej zasadzie przed tą datą podlega postanowieniom Uchwały 525. S5.532 Użytkowanie zakresu 22,21-22,5 GHz przez służby: satelitarną badań Ziemi (bierne) i badań kosmicznych (bierne) nie może narzucać ograniczeń służbom: stałej i ruchomej z wyjątkiem ruchomej lotniczej. S5.535A Użytkowanie zakresu 29,1-29,5 GHz (Ziemia-kosmos) przez służbę stałą satelitarną jest ograniczone tylko do geostacjonarnych systemów satelitarnych i do linii dosyłowych dla niegeostacjonarnych systemów satelitarnych w służbie ruchomej satelitarnej. Takie użytkowanie wymaga zastosowania postanowień Art. S9.11A, ale nie należy tu stosować postanowień Art. S22.2, z wyjątkami wskazanymi w Art. S5.523C i S5.523E, gdzie takie użytkowanie nie podlega postanowieniom Art. S9.11A, choć nadal powinno podlegać postanowieniom Artykułu: S9 (z wyjątkiem Art. S9.11A) i procedurom Art. S11 oraz postanowieniom Art. S22.2. S5.536B W Niemczech, Arabii Saudyjskiej, Austrii, Belgii, Brazylii, Bułgarii, Chinach, Republice Korei, Danii, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Hiszpanii, Estonii, Finlandii, Francji, na Węgrzech, w Indiach, Islamskiej Republice Iranu, Irlandii, Izraelu, we Włoszech, w Jordanii, Kenii, Kuwejcie, Libanie, Libii, Liechtensteinie, na Litwie, w Mołdowie, Norwegii, Omanie, Ugandzie, Pakistanie, na Filipinach, w Polsce, Portugalii, Syrii, Słowacji, Republice Czeskiej, Rumunii, Wielkiej Brytanii, Singapurze, Szwecji, Szwajcarii, Tanzanii, Turcji, Wietnamie i Zimbabwe stacje lądowe pracujące w służbie satelitarnej badań Ziemi w zakresie 25,5-27 GHz nie powinny domagać się ochrony lub ograniczać użytkowania lub rozwoju stacji służb stałych i ruchomych. S5.538 Przeznaczenie dodatkowe: zakresy 27,500-27,501 GHz i 29,999-30,000 GHz są przeznaczone także dla służby stałej satelitarnej (kosmos-Ziemia) na zasadach pierwszej ważności dla transmisji radiolatarni przeznaczonych do kontroli mocy linii dosyłowych w kierunku Ziemia-kosmos. Takie transmisje kosmos-Ziemia nie powinny przekraczać +10 dBW e.i.r.p. w kierunku sąsiednich satelitów na orbicie geostacjonarnej. W zakresie 27,500-27,501 GHz, takie transmisje kosmos-Ziemia nie powinny wytwarzać gęstości strumienia mocy, przekraczającej na powierzchni Ziemi wartość określoną w Artykule S21, Tabeli S21-4. S5.539 Zakres 27,5-30 GHz może być użytkowany przez służbę stałą satelitarną (Ziemia-kosmos) dla zapewnienia linii dosyłowych dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej. S5.540 Przeznaczenie dodatkowe: zakres 27,501-29,999 GHz jest przeznaczony także dla służby stałej satelitarnej (kosmos-Ziemia), na zasadach drugiej ważności, dla transmisji prowadzonych przez radiolatarnie przeznaczone do celów kontroli mocy linii dosyłowych na kierunku Ziemia-kosmos. S5.541 W zakresie 28,5-30 GHz służba satelitarna badań Ziemi jest ograniczona do przesyłania danych między stacjami i nie jest przeznaczona w pierwszej kolejności do gromadzenia informacji przy pomocy czujników aktywnych lub biernych. S5.541A Linie dosyłowe niegeostacjonarnych sieci służby ruchomej satelitarnej i geostacjonarnych sieci służby stałej satelitarnej pracujące w zakresie 29,1-29,5 GHz (Ziemia-kosmos) powinny stosować adaptacyjną kontrolę mocy na kierunku Ziemia-kosmos lub inne metody kompensacji zaników, pozwalające na prowadzenie transmisji stacji naziemnej na poziomie mocy wystarczającym by zapewnić pożądaną jakość łączy i jednocześnie zmniejszyć poziom wzajemnych zakłóceń między sieciami. Te metody powinny być stosowane przez sieci, dla których informacja o koordynacji wg Załącznika S4 jest uznawana jako otrzymana przez Biuro Radiokomunikacji po dniu 17 maja 1996 r. i do czasu, aż będą zmienione przez przyszłą kompetentną Konferencję. Administracje przedkładające informację Załącznika S4 do koordynacji przed tą datą zachęca się, by wykorzystywały te techniki w maksymalnym stopniu. Wskazane tu metody będą również zrewidowane przez ITU-R. (zob. Uchwała 121). S5.543 Zakres 29,95-30 GHz może być użytkowany dla łączy kosmos-kosmos w służbie satelitarnej badań Ziemi do celów telemetrii, śledzenia i celów kontrolnych, na zasadach drugiej ważności. S5.546 Odmienna kategoria służby: w Arabii Saudyjskiej, Armenii, Azerbejdżanie, na Białorusi, w Bułgarii, Egipcie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Hiszpanii, Estonii, Finlandii, Gruzji, na Węgrzech, Iranie, Izraelu, Jordanii, Kazachstanie, na Łotwie, w Libanie, Mołdowie, Mongolii, Uzbekistanie, Polsce, Syrii, Kirgistanie, Rumunii, Wielkiej Brytanii, Rosji, Tadżykistanie, Turkmenistanie, Turcji i na Ukrainie, zakres 31-31,3 GHz przeznaczony jest dla służby stałej i ruchomej z wyjątkiem ruchomej lotniczej, na zasadach pierwszej ważności (patrz Art. S5.33). S5.547 Zakresy 31,8-33,4 GHz, 51,4-52,6 GHz, 55,78-59 GHz i 64-66 GHz są dostępne dla zastosowań o dużym zagęszczeniu w służbie stałej (zob. Uchwała 726). S5.548 Administracje projektujące systemy dla służb: międzysatelitarnej i radionawigacyjnej w zakresie 32-33 GHz oraz dla służby badań kosmicznych (daleki kosmos) w zakresie 31,8-32,3 GHz powinny podjąć wszelkie możliwe środki dla uniknięcia szkodliwych zakłóceń pomiędzy tymi służbami, mając na uwadze aspekty bezpieczeństwa służby radionawigacyjnej (patrz Zalecenie 707). S5.551A W zakresie 35,5-36,0 GHz aktywne czujniki statków kosmicznych w służbach satelitarnej badań Ziemi i badań kosmicznych nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń, ani domagać się ochrony, czy w inny sposób nakładać ograniczenia w pracy lub rozwoju służby radiolokalizacyjnej, służby pomocy meteorologicznych i innych służbach, dla których dokonano przeznaczenia na zasadach pierwszej ważności. S5.552A Przeznaczenie dla służby stałej w zakresach 47,2-47,5 GHz i 47,9-48,2 GHz ma być wykorzystywane przez platformy stratosferyczne. S5.553 W zakresach 43,5-47 GHz, 66-71 GHz, 95-100 GHz, 134-142 GHz, 190-200 GHz i 252-265 GHz mogą pracować stacje naziemnej służby ruchomej pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbach radiokomunikacji kosmicznej, dla których te zakresy są przeznaczone (patrz Art. S5.43). S5.554 W zakresach 43,5-47 GHz, 66-71 GHz, 95-100 GHz, 134-142 GHz, 190-200 GHz i 252-265 GHz dopuszczone są także łącza satelitarne łączące stacje naziemne w określonych, stałych punktach, jeżeli są wykorzystywane w połączeniu ze służbą ruchomą satelitarną lub służbą radionawigacyjną satelitarną. S5.555 Przeznaczenie dodatkowe: zakresy 48,94-49,04 GHz, 97,88-98,08 GHz, 140,69-140,90 GHz, 144,68-144,98 GHz, 145,45-145,75 GHz, 146,82-147,12 GHz, 250-251 GHz i 262,24-262,76 GHz są przeznaczone także dla służby radioastronomicznej na zasadzie pierwszej ważności. S5.556 W zakresach 51,4-54,25 GHz, 58,2-59 GHz, 64-65 GHz, 72,77-72,91 GHz i 93,07-93,27 GHz mogą być przeprowadzane obserwacje radioastronomiczne, zgodnie z porozumieniami krajowymi. S5.558 W zakresach 55,78-58,2 GHz, 59-64 GHz, 66-71 GHz, 116-134 GHz, 170-182 GHz i 185-190 GHz mogą pracować stacje w służbie ruchomej lotniczej pod warunkiem, że nie będą powodować szkodliwych zakłóceń w służbie międzysatelitarnej (patrz Art. S5.43). S5.559 W zakresach 59-64 GHz i 126-134 GHz mogą pracować radary na pokładach samolotów w służbie radiolokalizacyjnej pod warunkiem, że nie spowoduje to szkodliwych zakłóceń w służbie międzysatelitarnej (patrz Art. S5.43). S5.560 W zakresie 78-79 GHz mogą pracować radary umieszczone na stacjach kosmicznych, na zasadach pierwszej ważności, w służbie satelitarnej badań Ziemi i w służbie badań kosmicznych. S5.561 W zakresie 84-86 GHz stacje służb: stałej, ruchomej i radiodyfuzyjnej nie powinny powodować szkodliwych zakłóceń w stacjach radiodyfuzji satelitarnej, pracujących zgodnie z decyzjami odpowiedniej konferencji planowania przydziałów częstotliwości dla służby radiodyfuzyjnej satelitarnej. S5.562 Użytkowanie zakresu 94-94,1 GHz przez służby satelitarną badań Ziemi (aktywne) i badań kosmicznych (aktywne) jest ograniczone do radarów śledzących chmury umieszczonych na pokładach pojazdów kosmicznych. S5.565 Administracje mogą użytkować zakres częstotliwości 275-400 GHz dla badań i rozwoju różnych służb: aktywnych i biernych. W tym zakresie istnieje potrzeba pomiarów następujących linii widmowych dla służb biernych: - służba radioastronomiczna: 278-280 GHz i 343-348 GHz; - służba badań kosmicznych (bierna) i służba satelitarna badań Ziemi (bierna): 275-277 GHz, 300-302 GHz, 324-326 GHz, 345-347 GHz, 363-365 GHz i 379-381 GHz. Przyszłe prace w zakresie tej, w większości niezbadanej, części widma mogą ujawnić dodatkowe linie widma i pasma ciągłe, istotne dla służb biernych. Zaleca się administracjom podjęcie wszelkich praktycznych działań dla ochrony tych służb biernych przed szkodliwymi zakłóceniami, do czasu następnej kompetentnej światowej konferencji radiokomunikacyjnej. Objaśnienia: POL oznacza narodowe warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, obowiązujące wyłącznie na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w formie uwag krajowych. (R) oznacza łączność głównie wzdłuż krajowych i międzynarodowych tras lotnictwa cywilnego. S5.xxx oznacza międzynarodowe warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości, obowiązujące także na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, w formie uwag Regulaminu Radiokomunikacyjnego, uzupełniającego postanowienia Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 196). (OR) oznacza łączność głównie poza krajowymi i międzynarodowymi trasami lotnictwa cywilnego. Uchwała oznacza Uchwałę Konferencji Radiokomunikacyjnej stanowiąca integralną część Regulaminu Radiokomunikacyjnego. Załączniki oznaczają Załączniki do Regulaminu Radiokomunikacyjnego. * Tabela przeznaczeń częstotliwości i zakresów częstotliwości została opracowana na podstawie Konstytucji i Konwencji Światowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 196) - Art. S5 Regulaminu Radiokomunikacyjnego w brzmieniu obowiązującym Rzeczpospolitą Polską od dnia 1 stycznia 1999 r. * Warunki wykorzystania częstotliwości i zakresów częstotliwości na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wynikają z Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 196) oraz z uwarunkowań krajowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organów wojskowych właściwych do wydawania zaświadczeń żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu oraz trybu postępowania przed tymi organami. (Dz. U. Nr 109, poz. 1253) Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniach pieniężnych i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz. U. Nr 111, poz. 537, z 1995 r. Nr 138, poz. 681, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 80, poz. 902) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 grudnia 1994 r. w sprawie organów wojskowych właściwych do wydawania zaświadczeń żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu oraz trybu postępowania przed tymi organami (Dz. U. Nr 136, poz. 707 i z 1996 r. Nr 58, poz. 266) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1 wyrazy "31 grudnia 1956 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 1959 r.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie ewidencji wojskowej, a w razie jej braku - na podstawie przedłożonych przez wnioskodawcę innych dowodów oraz przeprowadzonego w koniecznym zakresie postępowania wyjaśniającego, w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego. Organ prowadzący postępowanie zasięga opinii właściwego stowarzyszenia zrzeszającego byłych żołnierzy górników, a także w razie potrzeby Centralnego Archiwum Wojskowego, archiwów państwowych i innych instytucji.", c) w ust. 2a wyrazy "po dniu 1 stycznia 1957 r." zastępuje się wyrazami "po odbyciu zastępczej służby wojskowej"; 2) w § 4 w ust. 1 po wyrazach "Dz. U. Nr 111, poz. 537" dodaje się wyrazy ", z 1995 r. Nr 138, poz. 681, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 80, poz. 902". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków ustalania uposażenia przyjmowanego za podstawę wymiaru świadczeń emerytalnych strażaków, którzy nie zostali powołani lub mianowani na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 109, poz. 1254) Na podstawie art. 129 ust. 11 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Uposażenie przyjmowane za podstawę wymiaru świadczeń emerytalnych dla strażaków, którzy nie zostali powołani lub mianowani na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej "strażakami", stanowi: 1) uposażenie zasadnicze strażaka Państwowej Straży Pożarnej nie objętego obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi w stawkach przysługujących na stanowisku porównywalnym do stanowiska zajmowanego przez strażaka w dniu zakończenia okresu zatrudnienia traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej, 2) dodatek za posiadany stopień pożarniczy w stawkach przewidzianych dla porównywalnego stopnia strażaka Państwowej Straży Pożarnej nie objętego obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi, 3) dodatek za lata służby dla strażaków, wobec których zakończenie okresu traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej nastąpiło przed dniem 1 lipca 1997 r., 4) wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat dla strażaków, wobec których zakończenie okresu traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej nastąpiło po terminie określonym w pkt 3, 5) dodatek służbowy w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 6) 1/12 nagrody rocznej obliczonej od składników uposażenia wymienionych w pkt 1-5. 2. Dla strażaków, wobec których zakończenie okresu zatrudnienia traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej nastąpiło przed dniem 1 lipca 1995 r., uposażenie zasadnicze przyjmuje się w maksymalnej stawce uposażenia zasadniczego, przewidzianej dla grupy uposażenia, do której jest zaszeregowane stanowisko strażaka Państwowej Straży Pożarnej. 3. Dodatek za lata służby oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat ustala się stosownie do przepisów o uposażeniu strażaków Państwowej Straży Pożarnej. 4. Uposażenie zasadnicze oraz dodatki i wzrost, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, przyjmuje się w stawkach obowiązujących w dniu zakończenia okresu traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej. § 2. 1. Wykaz stanowisk do porównywalnych stanowisk strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz grup uposażenia i wysokości dodatku służbowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wykaz stopni pożarniczych strażaków, porównywalnych do stopni strażaków Państwowej Straży Pożarnej, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 1999 r. (poz. 1254) Załącznik nr 1 WYKAZ STANOWISK STRAŻAKÓW DO PORÓWNYWALNYCH STANOWISK STRAŻAKÓW PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ ORAZ GRUP UPOSAŻENIA I WYSOKOŚCI DODATKU SŁUŻBOWEGO Lp.Stanowisko strażakaPorównywalne stanowisko strażaka Państwowej Straży PożarnejGrupa uposażeniaDodatek służbowy (określony procentowo) na stanowisku strażaka Państwowej Straży Pożarnej w latach: od 26.05. do 31.12.941995199619971998od 1.01. do 30.06.1999 1główny inspektor ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym)dyrektor biura w Komendzie Głównej02493646414048 2główny inspektor ochrony przeciwpożarowej w Dyrekcji Generalnej PKP (równorzędne)doradca komendanta w Komendzie Głównej04453440354243 3główny specjalista w ministerstwie (urzędzie centralnym) lub w przedsiębiorstwie o zasięgu ogólnokrajowymgłówny specjalista w Komendzie Głównej05473438353742 4starszy inspektor, starszy specjalista ochrony przeciwpożarowej w ministerstwie (urzędzie centralnym) lub w przedsiębiorstwie o zasięgu ogólnokrajowymstarszy oficer w Komendzie Głównej08262729302835 5komendant (kierownik) zakładowej straży pożarnej, składającej się co najmniej z dwóch oddziałów (jednostek ratowniczo-gaśniczych), przy liczbie powyżej 20 etatów na zmianie służbowej w każdym oddzialekomendant powiatowy (rejonowy)06302227313234 6zastępca komendanta (kierownika) zakładowej straży pożarnej, składającej się co najmniej z dwóch oddziałów (jednostek ratowniczo-gaśniczych), przy liczbie powyżej 20 etatów na zmianie służbowej w każdym oddzialezastępca komendanta powiatowego (rejonowego)07172024283125 7komendant zakładowej straży pożarnej, kierownik jednostki ochrony przeciwpożarowej, szef służby ratowniczej, dowódca stacji ratowniczej - powyżej 20 etatów na zmianie służbowejdowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej07201418202324 - do 20 etatów na zmianie służbowejdowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej08241115172034 8zastępca komendanta zakładowej straży pożarnej, zastępca kierownika jednostki ochrony przeciwpożarowej, zastępca szefa służby ratowniczej, zastępca dowódcy stacji ratowniczej - powyżej 20 etatów na zmianie służbowejzastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej08161012151720 - do 20 etatów na zmianie służbowejzastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej092679111435 9specjalista ochrony przeciwpożarowej, inspektor ochrony przeciwpożarowejstarszy oficer w komendzie powiatowej (rejonowej)10131214151817 10dowódca kompanii, dowódca plutonu, szef zmianydowódca zmiany w jednostce ratowniczo-gaśniczej12131112111416 11dowódca sekcji, dowódca zmiany w kopalnidowódca sekcji w jednostce ratowniczo-gaśniczej14119991216 12specjalista techniczny ds. zabezpieczenia pożarowegospecjalista w jednostce ratowniczo-gaśniczej14111316161818 13starszy instruktorstarszy inspektor w komendzie powiatowej (rejonowej)14131314141512 14instruktorinspektor w komendzie powiatowej (rejonowej)15121110111213 15dowódca zastępu, dowódca drużynydowódca zastępu w jednostce ratowniczo-gaśniczej1510678115 16kierowca operator sprzętu specjalnego, kierowca-mechanikoperator sprzętu specjalnego w jednostce ratowniczo-gaśniczej1698891214 17specjalista ratownikspecjalista ratownik w jednostce ratowniczo-gaśniczej168776812 18przodownik roty, starszy ratownik ochrony przeciwpożarowejstarszy ratownik w jednostce ratowniczo-gaśniczej178777913 19telefonista, dyżurny punktu alarmowego, operator urządzeń alarmowychdyspozytor w jednostce ratowniczo-gaśniczej1798881114 20starszy technik, konserwator sprzętu przeciwpożarowego, samodzielny pracownik ds. pracowniczych, mechanik sprzętustarszy technik w jednostce ratowniczo-gaśniczej17161616151720 21kierowcastarszy ratownik-kierowca w jednostce ratowniczo-gaśniczej1788881014 22technik, pomocnik mechanika sprzętutechnik w jednostce ratowniczo-gaśniczej18161717171716 23pomocnik przodownika roty, dyżurny ochrony obiektu, ratownikratownik w jednostce ratowniczo-gaśniczej1989881113 24młodszy ratownik, strażakmłodszy ratownik w jednostce ratowniczo-gaśniczej21111311101413 Załącznik nr 2 Wykaz stopni pożarniczych strażaków, porównywalnych do stopni strażaków Państwowej Straży Pożarnej Stopień pożarniczy strażakaStopień strażaka Państwowej Straży Pożarnej strażakstrażak starszy strażakstarszy strażak kapral pożarnictwasekcyjny starszy kapral pożarnictwastarszy sekcyjny plutonowy pożarnictwamłodszy ogniomistrz ogniomistrz pożarnictwaogniomistrz starszy ogniomistrz pożarnictwastarszy ogniomistrz młodszy chorąży pożarnictwamłodszy aspirant chorąży pożarnictwaaspirant starszy chorąży pożarnictwastarszy aspirant podporucznik pożarnictwamłodszy kapitan porucznik pożarnictwakapitan kapitan pożarnictwastarszy kapitan major pożarnictwamłodszy brygadier podpułkownik pożarnictwabrygadier pułkownik pożarnictwastarszy brygadier Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 110, poz. 1255) Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb kształtowania wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz limity zatrudnienia dla osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń. Art. 2. Przez użyte w ustawie określenia: 1) państwowa sfera budżetowa - rozumie się państwowe jednostki budżetowe, państwowe zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze państwowych jednostek budżetowych, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 18-20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą o finansach publicznych", oraz państwowe szkoły wyższe i inne jednostki prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118), zwanej dalej "ustawą o szkolnictwie wyższym", 2) pracownicy - rozumie się osoby zatrudnione w jednostkach, o których mowa w pkt 1, oraz żołnierzy pełniących zawodową służbę wojskową, jako służbę stałą lub kontraktową, żołnierzy pełniących nadterminową zasadniczą służbę wojskową, funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej - z wyjątkiem pełniących służbę kandydacką - oraz funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, Służby Więziennej i Służby Celnej, 3) wynagrodzenia - rozumie się wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy osób zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w pkt 1, oraz uposażenia, nagrody roczne i uznaniowe, a także zapomogi przysługujące na podstawie odrębnych ustaw żołnierzom i funkcjonariuszom, o których mowa w pkt 2, 4) średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń - rozumie się wzrost wynagrodzeń na dany rok budżetowy w stosunku do roku poprzedniego, 5) limity zatrudnienia - rozumie się średnioroczny stan zatrudnienia, w przeliczeniu na pełnozatrudnionych, który nie może być przekroczony, 6) kwoty bazowe - rozumie się prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej z 1999 r. w wysokości 1 135,40 zł, odpowiednio przeliczone dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875). Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do: 1) pracowników zatrudnionych w urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach, wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, oraz w Rządowym Centrum Legislacji, 2) pracowników zatrudnionych w placówkach zagranicznych, 3) osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. Art. 4. 1. Kwoty bazowe waloryzowane są corocznie średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń. 2. Wynagrodzenia osób nie objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń waloryzowane są średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń. 3. Średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń może być różny dla poszczególnych grup pracowników. Art. 5. Pracownikami państwowej sfery budżetowej są: 1) osoby objęte mnożnikowymi systemami wynagrodzeń: a) osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, członkowie korpusu służby cywilnej, etatowi członkowie samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowi kuratorzy zawodowi, komornicy sądowi, asesorzy i aplikanci sądowi i prokuratorscy, funkcjonariusze Służby Celnej, b) sędziowie i prokuratorzy, c) żołnierze i funkcjonariusze, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r., d) żołnierze zawodowi i funkcjonariusze, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r., 2) osoby nie objęte mnożnikowymi systemami wynagrodzeń. Art. 6. 1. Podstawę do określenia wynagrodzeń w roku budżetowym dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, stanowią: 1) limity zatrudnienia określane w ustawie budżetowej dla poszczególnych grup osób, w częściach i działach klasyfikacji dochodów i wydatków, 2) kwoty bazowe, 3) ustalone w odrębnych przepisach wielokrotności kwot bazowych, 4) pozostałe składniki wynagrodzenia z roku poprzedniego zwaloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne, wypłacane na podstawie odrębnych przepisów. 2. Podstawę do określenia wynagrodzeń w roku budżetowym dla pracowników, o których mowa w art. 5 pkt 2, stanowią wynagrodzenia z roku poprzedniego, łącznie z dodatkowym wynagrodzeniem rocznym, bez zwiększeń, które mogą wynikać z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1-4, waloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń, ustalonym w ustawie budżetowej. Art. 7. 1. Średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń, o których mowa w art. 6 ust. 2, są corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych. 2. Rada Ministrów, w terminie do dnia 15 czerwca każdego roku, przedkłada Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, a także ogólnokrajowym organizacjom związków zawodowych zrzeszających pracowników państwowej sfery budżetowej w celu wyrażenia opinii, propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok następny. Wraz z tą propozycją Rada Ministrów przedkłada informację o: 1) prognozowanej dynamice produktu krajowego brutto, 2) prognozowanych zmianach cen towarów i usług konsumpcyjnych, 3) prognozowanym wzroście wynagrodzeń w gospodarce narodowej, w tym w sektorze przedsiębiorstw, 4) prognozowanym zatrudnieniu w gospodarce narodowej, 5) prognozowanych zmianach w stopie bezrobocia, 6) prognozowanym zatrudnieniu w państwowej sferze budżetowej, 7) wynagrodzeniach z roku poprzedniego pozostałych pracowników państwowej sfery budżetowej nie objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń. 3. Nieprzedstawienie przez organizacje związków zawodowych opinii, w terminie 20 dni od dnia przedłożenia propozycji, uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. 4. Jeżeli Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych uzgodni wysokość średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, Rada Ministrów jest zobowiązana do uwzględnienia w projekcie ustawy budżetowej wynagrodzeń zapewniających osiągnięcie uzgodnionej wysokości wskaźników. 5. Jeżeli w ciągu 35 dni od dnia przedstawienia propozycji, o których mowa w ust. 2, nie nastąpi uzgodnienie stanowiska Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, Rada Ministrów przyjmie do projektu ustawy budżetowej średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok następny, z tym że nie mogą być one niższe od wskaźników zawartych w propozycji, o której mowa w ust. 2. Art. 8. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej następuje w ciągu 3 miesięcy po ogłoszeniu ustawy budżetowej, z wyrównaniem od dnia 1 stycznia danego roku. Art. 9. 1. W ustawie budżetowej ustala się: 1) w państwowych jednostkach budżetowych limity zatrudnienia dla poszczególnych grup osób, o których mowa w art. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 2, w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków, 2) kwoty bazowe, 3) średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej, 4) kwoty wynagrodzeń dla państwowych jednostek budżetowych, dla poszczególnych grup pracowników, o których mowa w art. 5, w podziale na części i działy klasyfikacji dochodów i wydatków. 2. Limity zatrudnienia ustala się łącznie dla żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. c) i d). 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których wynagrodzenia w zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz finansowane ze środków specjalnych, a także w państwowych szkołach wyższych i innych jednostkach prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym, mogą być wypłacane ponad wynagrodzenia, ustalone zgodnie z art. 6, z uwzględnieniem w szczególności: 1) przepisów ustaw tworzących środki specjalne, 2) uzyskania ponadplanowych dochodów w zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych, 3) środków uzyskanych z innych źródeł niż określone w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w art. 152 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym, 4) wynagrodzeń prowizyjnych za czynności egzekucyjne, 5) wyrównania do wysokości kwoty minimalnego wynagrodzenia, określonego na podstawie odrębnych przepisów, 6) zmian organizacyjnych. 4. Ponad wynagrodzenia, ustalone zgodnie z art. 6, mogą być wypłacane wynagrodzenia finansowane z Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Art. 10. W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe przeznaczone dla państwowych jednostek budżetowych na: 1) zwiększenie wynagrodzeń i limitów zatrudnienia wynikających ze zmian organizacyjnych i nowych zadań, 2) zwiększenie wynagrodzeń przeznaczonych na wypłaty wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, a także nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których limit zatrudnienia nie przekracza 50 osób. Art. 11. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) w art. 2 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie żołnierzy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w drodze rozporządzenia." Art. 12. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Od dnia 1 stycznia 2000 r. wynagrodzenie Prezydenta składa się z wynagrodzenia zasadniczego odpowiadającego siedmiokrotności kwoty bazowej oraz dodatku funkcyjnego odpowiadającego trzykrotności kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa."; 2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wynagrodzenie osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe ustala się na podstawie kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa." Art. 13. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wynagrodzenie zasadnicze sędziów jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska sędziego, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia sędziów różnicuje staż pracy i pełnione funkcje." Art. 14. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 71 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Wynagrodzenie zasadnicze sędziów równorzędnych sądów jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska sędziego, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia sędziów różnicuje staż pracy i pełnione funkcje."; 2) w art. 120 § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Wynagrodzenie zasadnicze kuratorów zawodowych stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa." Art. 15. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753 , Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 994, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 75, poz. 853) w art. 62 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów równorzędnych powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury jest równe i stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska prokuratora, wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa; wysokość wynagrodzenia prokuratorów równorzędnych jednostek organizacyjnych różnicuje staż pracy i pełnione funkcje." Art. 16. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 99 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie policjantów stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia." Art. 17. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526 i Nr 53, poz. 548) w art. 86 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia." Art. 18. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 101, poz. 1178) w art. 82c wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 3; 2) w ust. 4 i 4a po wyrazach "Biura Rzecznika Ubezpieczonych" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się wyrazy "z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych."; 3) w ust. 5 po wyrazach "osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się wyrazy "z tym że wynagrodzenie ustala się z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych." Art. 19. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) w art. 103 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia." Art. 20. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) w art. 85 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia." Art. 21. W ustawie z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) w art. 96 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 4. Wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia." Art. 22. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802 i Nr 109, poz. 1236) w art. 151a wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 2; 2) w ust. 3 i 3a po wyrazach "oraz zasady ich wynagradzania" przecinek zastępuje się kropką i skreśla się wyrazy "z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń." Art. 23. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980 i Nr 91, poz. 1042) art. 29 otrzymuje brzmienie: "Art. 29. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników URE." Art. 24. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882) w art. 61 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Komornik otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa." Art. 25. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 72, poz. 802) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2) zatrudnionych w urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach, wymienionych w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), oraz w Rządowym Centrum Legislacji, 3) samorządowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie wymienionej w pkt 2,"; 2) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy." Art. 26. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 86 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) limity zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń w państwowych jednostkach budżetowych,"; 2) w art. 88 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) jednostkom podległym - o kwotach dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń, oraz limitach zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń,"; 3) w art. 89 w ust. 3 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy "w tym wynagrodzeń, oraz limitach zatrudnienia osób objętych mnożnikowymi systemami wynagrodzeń."; 4) w art. 90 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Rezerwą celową na zwiększenie wynagrodzeń i limitów zatrudnienia wynikających ze zmian organizacyjnych i nowych zadań w państwowych jednostkach budżetowych dysponuje Rada Ministrów." Art. 27. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) art. 78 otrzymuje brzmienie: "Art. 78. Wynagrodzenie w służbie cywilnej ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa." Art. 28. W ustawie z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802) w art. 49 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy celnych stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 2. Rada Ministrów, określając wielokrotność kwoty bazowej, powinna kierować się szczególnymi zadaniami, jakie wykonuje Służba Celna." Art. 29. W roku 2000 kwoty bazowe wynoszą dla: 1) osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, członków korpusu służby cywilnej, etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, asesorów i aplikantów sądowych i prokuratorskich, funkcjonariuszy Służby Celnej - 1 490,30 zł, 2) sędziów i prokuratorów - 1 211,50 zł, 3) żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r. - 1 211,50 zł, 4) żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 pkt 2, którzy podjęli służbę po dniu 1 stycznia 1999 r. - 1 446,70 zł. Art. 30. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 31, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 niniejszej ustawy w zakresie, w jakim nie pozostają w sprzeczności z jej przepisami, nie dłużej niż do dnia 15 czerwca 2000 r. 2. Przepisy wykonawcze określające wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych określających, odpowiednio, wielokrotność lub mnożnik kwot bazowych, nie dłużej niż do dnia 15 czerwca 2000 r. Art. 31. Traci moc ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684 i Nr 72, poz. 802). Art. 32. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 110, poz. 1256) Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Za wykonywanie zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego płatnicy składek mają prawo do wynagrodzenia."; 2) w art. 4: a) w pkt 2: - w lit. d) skreśla się wyraz "wyłącznie", - lit. f) otrzymuje brzmienie: "f) duchowny nie będący członkiem zakonu albo przełożony domu zakonnego lub klasztoru w stosunku do członków swych zakonów lub, za zgodą Zakładu, inna zwierzchnia instytucja diecezjalna lub zakonna w stosunku do duchownych objętych tą zgodą," - po lit. o) dodaje się lit. p) i r) w brzmieniu: "p) Krajowa Szkoła Administracji Publicznej - w stosunku do słuchaczy pobierających stypendium, r) osoba prowadząca pozarolniczą działalność - w stosunku do osób współpracujących przy prowadzeniu tej działalności," b) w pkt 12 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: "13) międzybankowy system elektroniczny - system ELIXIR w Krajowej Izbie Rozliczeniowej S.A."; 3) w art. 6: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazach "ust. 3" dodaje się wyrazy "i 6", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4," - w pkt 19 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy "albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego," b) w ust. 3 wyrazy "które podjęły służbę po dniu wejścia w życie ustawy" zastępuje się wyrazami "które nie pozostawały w służbie w dniu wejścia w życie ustawy.", c) skreśla się ust. 5, d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, osoby spośród wymienionych w ust. 1 pkt 13-16, wobec których nie stosuje się przepisów ustawy, uwzględniając konieczność zapewnienia form i metod realizacji zadań służb specjalnych stanowiących tajemnicę państwową."; 4) w art. 8: a) w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy "i 2a", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy."; 5) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10, 12-18a i 20, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Ubezpieczeni wymienieni w ust. 1, których podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, służby, pobierania świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa od określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5, podlegają również obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1b i art. 16 ust. 10a. 1b. Jeżeli ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1a, spełniają jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z więcej niż jednego innego tytułu, stosuje się do nich odpowiednio ust. 2.", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: "4a. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 4b. 4b. Osoby, o których mowa w ust. 4a, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli umowa agencyjna, umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, została zawarta z pracodawcą, z którym pozostają równocześnie w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy.", d) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: "8. Osoby pozostające w stosunku służby, które podjęły służbę przed dniem 1 stycznia 1999 r., spełniające jednocześnie warunki do podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, obejmowane są tymi ubezpieczeniami dobrowolnie na swój wniosek."; 6) w art. 11 w ust. 1 wyrazy "pkt 1, 3 i 12" zastępuje się wyrazami "pkt 1 i 3"; 7) w art. 12 w ust. 2 wyrazy "art. 6 ust. 1 pkt 2, 11 i 13-20 oraz art. 7 i 10" zastępuje się wyrazami "art. 6 ust. 1 pkt 2, 7a, 11 i 13-20 oraz art. 7 i 10"; 8) w art. 13: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy ", z zastrzeżeniem pkt 2a", b) skreśla się pkt 2a, c) w pkt 10 na końcu dodaje się wyrazy "a w przypadku alumnów seminariów duchownych, nowicjuszów, postulantów i juniorystów - od dnia ukończenia 25 lat", d) w pkt 14 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu: "15) pobierający stypendium słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej - od dnia uzyskania statusu słuchacza do dnia utraty tego statusu."; 9) w art. 14: a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie - w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących, duchownych oraz osób wymienionych w art. 7 i 10; w uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek ubezpieczonego, może wyrazić zgodę na opłacenie składki po terminie, z zastrzeżeniem ust. 2a," b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli za część miesiąca został pobrany zasiłek, ubezpieczenie chorobowe ustaje od dnia następującego po dniu, za który zasiłek ten przysługuje."; 10) w art. 16: a) w ust. 1: - po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) pobierających stypendium słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej," - w pkt 8 na końcu dodaje się wyrazy "ze zleceniobiorcami", b) w ust. 5 skreśla się wyrazy "chorobowe i", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, chorobowe i wypadkowe osób współpracujących finansuje w całości z własnych środków osoba prowadząca pozarolniczą działalność.", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: "7a. Osobom, o których mowa w art. 6 ust. 6, osiągającym przychody z tytułu służby, płatnik świadczeń pieniężnych z tego tytułu wypłaca je wraz z równowartością składek na ubezpieczenia społeczne celem umożliwienia tym osobom ubezpieczenia się poza systemem ubezpieczeń społecznych."' e) w ust. 8 na końcu zdania dodaje się wyrazy "za pośrednictwem Zakładu", f) w ust. 10 po wyrazach "pkt 10" dodaje się wyrazy "podlegających obowiązkowo tym ubezpieczeniom", g) po ust. 10 dodaje się ust. 10a w brzmieniu: "10a. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe duchownych, o których mowa w art. 9 ust. 1a, finansuje Fundusz Kościelny, zgodnie z ust. 10 pkt 1, w części obliczonej od różnicy podstawy wymiaru składek określonej w art. 18 ust. 4 pkt 5 i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.", h) ust. 11 otrzymuje brzmienie: "11. Składki na ubezpieczenia chorobowe, emerytalne i rentowe duchownych podlegających dobrowolnie tym ubezpieczeniom finansują w całości, z własnych środków, ubezpieczeni."; 11) w art. 18: a) w ust. 1 wyrazy "art. 6 ust. 1 pkt 1-3, 8 i pkt 13-18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13" zastępuje się wyrazami "art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i pkt 13-18a stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W przypadku ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 2a, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uwzględnia się również przychód z tytułu umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło.", c) w ust. 3 wyrazy "określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej" zastępuje się wyrazami "albo w innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie", d) w ust. 4: - po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej - stanowi kwota stypendium," - w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 9 i 10", e) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: "4a. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, stanowi przysługujące im wynagrodzenie za pracę. 4b. Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio do ubezpieczonych wykonujących w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania pracę w ramach stosunku pracy.", f) w ust. 5 na końcu zdania dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 9", g) ust. 10 otrzymuje brzmienie: "10. Zasady zmniejszania najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku."; 12) w art. 19: a) w ust. 5 wyrazy "płatnik oraz z innego tytułu sam ubezpieczony" zastępuje się wyrazami "więcej niż jeden płatnik składek", b) w ust. 6 skreśla się zdanie drugie i trzecie; 13) w art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do składek opłacanych ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych."; 14) w art. 24: a) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6c w brzmieniu: "6a. Nienależnie opłacone składki podlegają zaliczeniu przez Zakład z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, a w razie ich braku - na poczet przyszłych składek, chyba że płatnik składek złoży wniosek o zwrot składek, z zastrzeżeniem ust. 6c i 8d. 6b. Zakład zawiadamia płatnika składek o kwocie nienależnie opłaconych składek, które zgodnie z ust. 6a mogą być zwrócone, chyba że nie stanowią więcej niż 5% najniższego wynagrodzenia. 6c. Wniosek o zwrot nienależnie opłaconych składek płatnik składek może złożyć po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6b.", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: "8. Nienależnie opłacone składki odprowadzone do otwartego funduszu emerytalnego podlegają zwrotowi, chyba że ubezpieczony złoży wniosek o zaliczenie ich na poczet przyszłych składek, z zastrzeżeniem ust. 8a i 8d.", c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a-8d w brzmieniu: "8a. Z wnioskiem o zaliczenie nienależnie opłaconych składek odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, na poczet przyszłych składek, nie może wystąpić ubezpieczony, który nie sfinansował tych składek. 8b. Zakład zawiadamia ubezpieczonego o kwocie nienależnie opłaconych składek odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, które zgodnie z ust. 8a mogą być zwrócone, chyba że nie przekraczają 5% najniższego wynagrodzenia. 8c. Wniosek o zwrot nienależnie opłaconych składek, odprowadzonych do otwartego funduszu emerytalnego, ubezpieczony może złożyć po stwierdzeniu, że składki zostały nienależnie opłacone, jednak nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 8b. 8d. W przypadku gdy w wyniku błędu instytucji obsługującej wpłaty składek nienależnie opłacone składki zostały sfinansowane ze środków tej instytucji, kwota nienależnie wpłacona jest zwracana tej instytucji."; 15) w art. 27 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Zastaw, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się do rejestru zastawów skarbowych prowadzonego na podstawie art. 43 ustawy - Ordynacja podatkowa."; 16) w art. 31 po wyrazach "odpowiednio:" dodaje się wyrazy "art. 12," oraz skreśla się wyrazy "art. 75 § 1,"; 17) w art. 33: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli osoba ubezpieczona, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie posiada numeru PESEL, nie podała go lub podany numer budzi wątpliwości co do jego prawidłowości, konto ubezpieczonego oznacza się numerem NIP, a jeżeli nie posiada również tego numeru - serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Jeżeli płatnik składek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie posiada numeru NIP, do czasu jego uzyskania konto oznacza się numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej REGON, a jeżeli nie posiada również tego numeru - numerem PESEL lub serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu."; 18) art. 35 otrzymuje brzmienie: "Art. 35. We wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi, w tym z rozliczaniem i opłacaniem składek oraz przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami, należy podawać: 1) w przypadku ubezpieczonych - numery PESEL i NIP, a w razie gdy ubezpieczonemu nie nadano tych numerów lub jednego z nich - serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 2) w przypadku płatników składek - numery NIP i REGON, a w razie gdy płatnikowi składek nie nadano tych numerów lub jednego z nich - numer PESEL lub serię i numer dowodu osobistego albo paszportu."; 19) w art. 36: a) w ust. 4 wyrazy "ust. 5" zastępuje się wyrazami "ust. 4a i 5", b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Zgłoszeń, o których mowa w ust. 3, twórcy i artyści dokonują w ciągu 7 dni od dnia otrzymania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców ustalającej datę rozpoczęcia wykonywania działalności twórczej lub artystycznej.", c) w ust. 9 po wyrazach "według ustalonego wzoru" dodaje się wyrazy "albo w formie dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek, albo w formie wydruku z tego programu", d) w ust. 10 wyrazy "PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2" zastępuje się wyrazami "dane, o których mowa w art. 35 pkt 1"; 20) w art. 40: a) w ust. 2 w pkt 8 po wyrazach "niezbędne do ustalenia" dodaje się wyrazy ", ponownego ustalenia lub przeliczenia", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Ubezpieczony wymieniony w art. 16 ust. 1, który w ciągu 3 miesięcy od upływu terminu opłacenia składki na ubezpieczenie emerytalne stwierdził, że płatnik składek nie opłacił tej składki lub opłacił ją w wysokości niższej niż należna, może wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie tej składki.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. W przypadku gdy Zakład stwierdzi, że od 6 miesięcy nie jest opłacana składka na ubezpieczenie emerytalne ubezpieczonego, o którym mowa w art. 16 ust. 1, lub jest opłacana w wysokości niższej niż należna, powinien niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie ubezpieczonego.", d) w ust. 8 po wyrazach "kwoty składki" dodaje się wyrazy "lub anulować uzupełnienie składki", e) w ust. 9 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Uzupełnienie składek na ubezpieczenie emerytalne następuje do wysokości należnych składek wraz z waloryzacją.", f) skreśla się ust. 10; 21) w art. 41: a) w ust. 3: - w pkt 1 wyrazy "(PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2)" zastępuje się wyrazami "z danymi, o których mowa w art. 35 pkt 1", - w pkt 4 w lit. c) na końcu dodaje się wyrazy "oraz z innych źródeł finansowania", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Imienny raport miesięczny zawiera również datę sporządzenia raportu miesięcznego, podpis płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej."; 22) w art. 43: a) w ust. 4 wyrazy "NIP, REGON, PESEL lub inny numer, który zapewnia prawidłową identyfikację" zastępuje się wyrazami "dane, o których mowa w art. 35 pkt 1," b) w ust. 5 wyrazy "NIP, REGON" zastępuje się wyrazami "dane, o których mowa w art. 35 pkt 2,"; 23) w art. 45 w pkt 1 wyrazy "numery NIP, REGON oraz ewentualnie PESEL" zastępuje się wyrazami "dane, o których mowa w art. 35 pkt 2,"; 24) w art. 46 w ust. 4: a) w pkt 1 wyrazy "numery NIP, REGON, PESEL lub inny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 33 ust. 3" zastępuje się wyrazami "dane, o których mowa w art. 35 pkt 2", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) informacje o uprawnieniu płatnika składek do wypłaty zasiłków," c) w pkt 9 na końcu dodaje się wyrazy "albo podpisem elektronicznym"; 25) w art. 47: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym po wyrazach "za dany miesiąc" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 1a", - w pkt 1 wyrazy "do 12 dnia" zastępuje się wyrazami "do 10 dnia", - pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) do 5 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych w rozumieniu art. 18 ust. 1, art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255)," b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Twórcy i artyści przesyłają deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne oraz opłacają składki za okres wykonywania działalności twórczej lub artystycznej przed dniem wydania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców w terminie opłacania składek za miesiąc, w którym otrzymali decyzję.", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy ", przy użyciu dokumentów płatniczych określonych w art. 49 ust. 3", d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Składki lub wpłaty, o których mowa w ust. 4, płatnik składek opłaca przy użyciu: 1) bankowych dokumentów płatniczych składanych za pośrednictwem banku według wzorów, o których mowa w art. 49 ust. 3, 2) dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek lub wydruku z tego programu, 3) dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego płatnikom składek przez bank, 4) dokumentu w postaci uzgodnionej z instytucją obsługującą wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne - zwanych dalej "dokumentami płatniczymi".", e) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: "5. Informacje zawarte w dokumentach płatniczych przekazywane są poprzez międzybankowy system elektroniczny jako zlecenie płatnicze dla Zakładu lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych Narodowego Banku Polskiego. Zlecenie to powinno w szczególności zawierać informacje o danych, o których mowa w art. 35 pkt 2, a także o tytule wpłaty i okresie, za jaki jest dokonywana, oraz datę obciążenia rachunku bankowego płatnika, jeżeli wpłata dokonana jest w formie polecenia przelewu, lub datę dokonania wpłaty, jeżeli wpłata dokonana jest w formie gotówkowej. 6. Dokument płatniczy musi zawierać w szczególności informacje o danych, o których mowa w art. 35 pkt 2, a także o tytule wpłaty oraz okresie, za jaki jest dokonywana.", f) w ust. 9 wyrazy "dokumentu płatniczego określonego w art. 49 ust. 3" zastępuje się wyrazami "dokumentów płatniczych", g) skreśla się ust. 10, h) po ust. 10 dodaje się ust. 10a-10h w brzmieniu: "10a. W przypadku nieprzekazania składki do otwartego funduszu emerytalnego w terminie, należne są od Zakładu odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego, z uwzględnieniem ust. 10c. 10b. Odsetki, o których mowa w ust. 10a, nalicza Zakład i przekazuje do otwartego funduszu emerytalnego. 10c. W przypadku nieprzekazania przez Zakład w terminie składki do otwartego funduszu emerytalnego z powodu błędów w dokumencie płatniczym, imiennym raporcie miesięcznym lub deklaracji rozliczeniowej, popełnionych przez instytucję obsługującą wpłaty lub płatnika składek, należna jest dodatkowa opłata. 10d. Dodatkową opłatę, o której mowa w ust. 10c, ustala się w wysokości odsetek określonych przepisami Kodeksu cywilnego. 10e. Dodatkową opłatę, o której mowa w ust. 10c, określa Zakład w drodze decyzji. 10f. Instytucje obsługujące wpłaty składek i płatnicy składek wpłacają dodatkową opłatę w najbliższym terminie opłacania składek po uprawomocnieniu się decyzji, o której mowa w ust. 10e. 10g. Dodatkowa opłata nie opłacona w terminie, o którym mowa w ust. 10f, podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 10h. Pobrana przez Zakład opłata jest przekazywana na rachunek ubezpieczonego do otwartego funduszu emerytalnego."; 26) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: "Art. 48a. Dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 1 i 6, art. 43, art. 46 ust. 2 i art. 47 ust. 3, płatnik składa według ustalonego wzoru albo w formie dokumentu elektronicznego z programu informatycznego udostępnianego przez Zakład płatnikom składek albo w formie wydruku z tego programu."; 27) w art. 50 w ust. 1 wyrazy "31 marca" zastępuje się wyrazami "30 kwietnia"; 28) w art. 52 w ust. 1 skreśla się pkt 2; 29) w art. 54 skreśla się pkt 7; 30) w art. 74 w ust. 3 w pkt 5 wyrazy "- po zaopiniowaniu w trybie określonym w pkt 4 -" zastępuje się wyrazami "- po zaopiniowaniu przez biegłego rewidenta nie będącego pracownikiem Zakładu -"; 31) w art. 76 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy ", po zaopiniowaniu przez niezależnego audytora,"; 32) w art. 84: a) w ust. 1 na końcu zdania dodaje się wyrazy ", z uwzględnieniem ust. 11", b) po ust. 10 dodaje się ust. 11 w brzmieniu: "11. Jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ wypłacający te świadczenia o zajściu okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to świadczenia były nadal wypłacane, kwoty nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych podlegają zwrotowi bez odsetek za zwłokę."; 33) w art. 98 w ust. 1: a) w pkt 2 skreśla się wyrazy "mające wpływ na wymiar składek", b) w pkt 4 po wyrazach "ubezpieczeń społecznych" dodaje się wyrazy "i zasiłków finansowanych z budżetu państwa"; 34) w art. 125 wyrazy "od dnia 1 stycznia 2000 r." zastępuje się wyrazami "od dnia 1 stycznia 2001 r." Art. 2. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 15 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Kwotę zasiłku pielęgnacyjnego ogłasza Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski"." Art. 3. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777, Nr 72, poz. 802, Nr 109, poz. 1236 i Nr 110, poz. 1255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 3: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, potrąconych przez płatnika ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych," b) w pkt 4 wyrazy "w art. 8 pkt 13 i 14" zastępuje się wyrazami "w art. 8 pkt 14"; 2) w art. 26 w ust. 4 na końcu zdania dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem art. 169c"; 3) w art. 169c po ust. 3 dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: "4. W 2000 r. pobrane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę przekazywane są do Kas Chorych nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia ich wpływu, w formie zaliczek. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje do Kas Chorych informacje o ubezpieczonych i pobranych kwotach składek na ubezpieczenie zdrowotne i odsetek za zwłokę w ciągu pięciu dni roboczych od dnia wpływu tych składek wraz z odsetkami oraz dokumentów rozliczeniowych umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych. 6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości zaliczek, o których mowa w ust. 4, oraz tryb i terminy ich rozliczania." Art. 4. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu: "Art. 48a. Powierzenie przez fundusz lub towarzystwo niektórych obowiązków osobie trzeciej nie wyłącza odpowiedzialności towarzystwa określonej w art. 62, 197, 198 i 204."; 2) w art. 85 w pkt 5 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: "6) szczegółowe zasady wycofywania przez otwarty fundusz zgłoszenia o zawarciu umowy z członkiem oraz wykreślenia wpisu w Centralnym Rejestrze Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 7) szczegółowy sposób ustalania i rozliczenia podlegającej zwrotowi nienależnie otrzymanej składki, o której mowa w art. 100a."; 3) w art. 89 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności PESEL i numer identyfikacji podatkowej NIP, a w przypadku gdy członkowi funduszu nie nadano numeru PESEL i numeru NIP lub jednego z nich - w miejsce brakującego numeru odpowiednio serię i numer dowodu osobistego lub paszportu,"; 4) w art. 93 po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. Powszechne towarzystwo, jako organ otwartego funduszu, odpowiada w trybie art. 62 i 204 za nieprawidłowości w działalności akwizycyjnej oraz przy wykonywaniu czynności akwizycyjnych, bez względu na to, czy działalność akwizycyjna funduszu prowadzona jest bezpośrednio przez fundusz, czy za pośrednictwem podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-7."; 5) po art. 100 dodaje się art. 100a w brzmieniu: "Art. 100a. 1. Otwarty fundusz jest zobowiązany do zwrotu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nienależnie otrzymanej składki. 2. W celu ustalenia kwoty składki, o której mowa w ust. 1, otwarty fundusz umarza jednostki rozrachunkowe uzyskane za nienależnie otrzymaną składkę. 3. Otwarty fundusz zwraca kwotę, o której mowa w ust. 2, powiększoną o nominalną wartość opłat pobranych przez zarządzające otwartym funduszem towarzystwo, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli przekazanie do otwartego funduszu nienależnej składki nastąpiło z przyczyn leżących po stronie towarzystwa zarządzającego tym funduszem, kwota, o której mowa w ust. 3, nie może być niższa od nominalnej wartości nienależnie otrzymanej składki, powiększonej o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego. 5. Kwotę stanowiącą równowartość opłat, o których mowa w ust. 3, oraz różnicę pomiędzy nienależnie otrzymaną składką, powiększoną o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego, a kwotą, o której mowa w ust. 3, finansuje towarzystwo zarządzające otwartym funduszem, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7. 6. Jeżeli przekazanie do otwartego funduszu nienależnej składki nastąpiło z przyczyn leżących po stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a fundusz dokonał wypłaty transferowej zgodnie z art. 119, 126 lub 131, towarzystwo zarządzające tym funduszem i towarzystwo zarządzające funduszem, do którego dokonano wypłaty transferowej, finansują kwotę stanowiącą równowartość pobranych przez siebie opłat, o których mowa w ust. 3. 7. Jeżeli zwrot nienależnej składki wynika z nieważności umowy z funduszem, a fundusz dokonał wypłaty transferowej zgodnie z art. 119, 126 lub 131, towarzystwo zarządzające tym funduszem finansuje kwotę stanowiącą równowartość różnicy pomiędzy kwotą określoną zgodnie z ust. 4 a kwotą zwróconą przez fundusz, do którego dokonano wypłaty transferowej, określoną zgodnie z ust. 3. 8. Jeżeli osoba, za którą została przekazana nienależna składka, jest członkiem innego otwartego funduszu, kwota ustalona zgodnie z ust. 3 i 4 jest przekazywana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do tego funduszu, z zastrzeżeniem ust. 9. 9. Kwota, o której mowa w ust. 8, nie może być niższa niż nominalna wartość należnej składki powiększonej o odsetki określone przepisami Kodeksu cywilnego. 10. Odsetki, o których mowa w ust. 4, nalicza się za okres od dnia obciążenia rachunku bankowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwotą nienależnie otrzymanej składki do dnia jej zwrotu. 11. Zwrotu nienależnie otrzymanej składki dokonuje się poprzez potrącenia ze składek przekazywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do otwartego funduszu. 12. Jeżeli Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazał składkę, o której mowa w ust. 1, wraz z odsetkami za opóźnienie, do odsetek tych stosuje się odpowiednio ust. 1-11 dotyczące składki."; 6) w art. 204 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach "działalność towarzystwa" dodaje się wyrazy "lub funduszu", a po wyrazie "statutem" dodaje się wyrazy "towarzystwa lub funduszu". Art. 5. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) w art. 28 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Kwotę zasiłku porodowego ogłasza Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego." Art. 6. Do dnia 30 czerwca 2000 r. rejestr, o którym mowa w art. 89 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 4, może zawierać dane określone w art. 89 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy. Art. 7. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe za okres od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wynosi 1,62% podstawy wymiaru składek. Art. 8. W 2000 r. termin wymieniony w art. 47 ust. 9 ustawy, o której mowa w art. 1, wynosi 5 dni roboczych. Art. 9. W 2000 r. dane określone w art. 50 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, Zakład przekazuje ubezpieczonym w terminie do dnia 30 września. Art. 10. 1. Jeżeli płatnik składek w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych nie podał danych określonych w art. 35 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zobowiązany jest przekazać te dane do Zakładu w trybie przewidzianym dla zgłaszania zmian danych wykazanych w zgłoszeniu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zgłoszeń do ubezpieczeń dotyczących ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniom społecznym w dniu wejścia w życie ustawy. 3. Jeżeli płatnik składek w zgłoszeniu płatnika składek nie podał danych określonych w art. 35 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, zobowiązany jest przekazać te dane do Zakładu w trybie przewidzianym dla zgłaszania zmian danych wykazanych w zgłoszeniu, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Postanowienia ust. 3 stosuje się do zgłoszeń płatników składek zobowiązanych do opłacania składek lub składek na ubezpieczenie zdrowotne w dniu wejścia w życie ustawy. Art. 11. 1. W terminie do dnia 15 lutego 2000 r. płatnicy składek zobowiązani są przekazać do Zakładu roczną deklarację rozliczeniową za rok 1999. 2. Roczna deklaracja rozliczeniowa zawiera łączne dane wymienione w art. 46 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, dotyczące roku 1999 oraz informacje o łącznych kwotach należności z tytułu składek opłaconych za ten rok odrębnie na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór rocznej deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady jej sporządzania. Art. 12. W roku 2000 nie stosuje się zwolnienia z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych wynikającego z art. 47 ust. 11 ustawy, o której mowa w art. 1. Art. 13. 1. Po raz pierwszy Zakład wyznacza otwarty fundusz emerytalny w drodze losowania, o którym mowa w art. 39 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, w dniu 31 marca 2000 r. 2. W wezwaniach wysyłanych do ubezpieczonych, których obejmuje pierwsze losowanie, datę, do której powinni zawrzeć umowę z otwartym funduszem emerytalnym, Zakład wyznacza na dzień 20 marca 2000 r. Przepis art. 39 ust. 2 zdanie drugie i trzecie ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. Art. 14. Do umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz do umowy o dzieło - zawartej przed upływem 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy. Art. 15. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 3 lit. b), który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie należności pieniężnych i świadczeń otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa i pracowników wojska zatrudnionych w jednostkach wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa. (Dz. U. Nr 110, poz. 1257) Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne §1. 1. Rozporządzenie reguluje: 1) uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące żołnierzom wyznaczonym do pełnienia służby poza granicami państwa, 2) wynagrodzenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa. 2. Uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 127, poz. 840 i z 1999 r. Nr 98, poz. 1140), z wyjątkiem należności określonej w § 12 rozporządzenia. Rozdział 2 Uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące żołnierzom uczestniczącym w operacjach wojskowych § 2. Żołnierze wyznaczeni do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie polskich kontyngentów wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do operacji wojskowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach tych operacji, zwani dalej "żołnierzami", przez cały czas pełnienia służby poza granicami państwa otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne, przysługujące im z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej w kraju, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na ich wysokość. § 3. 1. Żołnierzom przysługują także: 1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych w odrębnych przepisach, 2) jednorazowa należność pieniężna, 3) dodatek zagraniczny, 4) dodatek wojenny, 5) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych w odrębnych przepisach, 6) bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne, 7) bezpłatny przewóz: a) z kraju do rejonu działania operacji wojskowej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, b) z rejonu działania operacji wojskowej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych, 8) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118), 9) świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa. 2. Żołnierzom mogą być przyznawane nagrody z walutowego funduszu nagród, wynoszącego 1% sumy dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, wypłaconych żołnierzom w każdym miesiącu. § 4. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie przysługuje: 1) przed wyjazdem, w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej do służby w operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełnią służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej "granicą państwową", 2) w czasie pełnienia służby w operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia przekroczenia granicy państwowej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej, 3) po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia granicy państwowej w drodze powrotnej do dnia przybycia do jednostki, w której kontynuują służbę wojskową. § 5. 1. Jednorazowa należność pieniężna przysługuje w wysokości odpowiadającej kwocie miesięcznego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego w stopniu wojskowym plutonowego, z wysługą do dwóch lat, na stanowisku służbowym zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia, nie objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. 2. Jednorazową należność pieniężną wypłaca się w złotych polskich, po wydaniu decyzji o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa. 3. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi, jeżeli decyzja o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa została uchylona przed dniem wyjazdu z kraju z powodu prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, w tym skarbowe, albo też na wniosek żołnierza. 4. Jednorazową należność pieniężną wypłaca jednostka wojskowa, która przygotowuje żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa. § 6. 1. Dodatek zagraniczny przysługuje od dnia przekroczenia granicy państwowej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej. 2. Miesięczne stawki dodatku zagranicznego dla poszczególnych stanowisk służbowych, w zależności od warunków działania podczas operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, określają tabele stanowiące załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia. 3. Żołnierzom biorącym udział w rozminowywaniu terenu albo zbieraniu, przechowywaniu lub niszczeniu amunicji i materiałów wybuchowych zwiększa się stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w ust. 2, od 5 do 10 dolarów amerykańskich za każdy dzień wykonywania tych prac. Wysokość zwiększenia, w tych granicach, ustala dowódca polskiego kontyngentu wojskowego w zależności od uciążliwości wykonywanych prac, stopnia ponoszonego ryzyka i zakresu odpowiedzialności. 4. Dodatek zagraniczny wlicza się do podstawy obliczenia wysokości świadczenia odszkodowawczego przysługującego w razie wypadku lub choroby, pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku ustala się według ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany, obowiązującego w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania. § 7. 1. Dodatek wojenny przysługuje za czas faktycznego przebywania w strefie działań wojennych. 2. Minister Spraw Zagranicznych, w drodze obwieszczenia, określa strefy działań wojennych oraz dzień rozpoczęcia i zakończenia w nich działań wojennych. 3. Stawka dodatku wojennego wynosi 3 dolary amerykańskie za każdy dzień faktycznego przebywania w strefie działań wojennych. § 8. Nagrody, o których mowa w § 3 ust. 2, przyznaje, w formie pieniężnej, dowódca jednostki wojskowej, a żołnierzom wyznaczonym do pełnienia służby w kwaterze głównej, dowództwie lub sztabie operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych - ich narodowy przełożony, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych w kraju. § 9. 1. Dodatki określone w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz nagrody, o których mowa w § 3 ust. 2, wypłaca się w dolarach amerykańskich albo w walucie państwa, w którym żołnierze pełnią służbę, w zależności od ich pisemnego wniosku. 2. Wypłata dodatków, o których mowa w ust. 1, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te lub ich części mogą być przekazywane na imienne rachunki walutowe w banku krajowym, pisemnie wskazanym przez niego, z tym że przekazy takie mogą być dokonywane tylko w dolarach amerykańskich. 3. Bezpośrednio po przybyciu polskiego kontyngentu wojskowego do rejonu działania jego dowódca może zezwolić na wypłacenie zaliczki na poczet przysługującego dodatku zagranicznego. 4. Dodatek zagraniczny za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części jego stawki miesięcznej. 5. Do dodatków, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4, stosuje się odpowiednio art. 36, 37, art. 39-42 i art. 44 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500). § 10. 1. Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne przysługują, z zastrzeżeniem ust. 2, w rejonie działania operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych oraz w czasie przewozu tam i z powrotem, od dnia przekroczenia granicy państwowej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej. 2. Przed wyjazdem z kraju w rejon działania operacji wojskowej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, w związku z rozpoczęciem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpośrednio po powrocie do kraju, w związku z zakończeniem pełnienia tej służby, przeprowadza się badania lekarskie w zakresie i trybie określonym przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach. § 11. Żołnierzom wykonującym zadania służbowe poza wyznaczonym miejscem stacjonowania jednostki wojskowej, wykonującej zadania poza granicami państwa, przysługują należności określone w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Rozdział 3 Uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące żołnierzom skierowanym na szkolenia i ćwiczenia wojskowe oraz uczestniczącym w akcjach ratowniczych, poszukiwawczych, humanitarnych lub antyterrorystycznych oraz przedsięwzięciach reprezentacyjnych poza granicami państwa § 12. 1. Żołnierze skierowani na szkolenie i ćwiczenia wojskowe poza granicami państwa oraz uczestniczący w akcjach ratowniczych, poszukiwawczych, humanitarnych, antyterrorystycznych lub reprezentacyjnych poza granicami państwa otrzymują uposażenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej w kraju, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na ich wysokość. 2. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, otrzymują również należności określone w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Rozdział 4 Wynagrodzenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia przysługujące pracownikom zatrudnionym w jednostkach wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa § 13. 1. Pracownikom, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, przysługują: 1) wynagrodzenie miesięczne w wysokości najniższego wynagrodzenia ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy, 2) jednorazowa należność pieniężna, 3) dodatek zagraniczny, 4) dodatek wojenny, 5) bezpłatne świadczenia podczas przygotowania do udziału w operacji i przebywania poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie: a) zakwaterowania i wyżywienia, b) ubioru i wyekwipowania, 6) bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne, 7) bezpłatny przewóz: a) z kraju do rejonu działania operacji wojskowej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pracy poza granicami państwa, oraz bezpłatne wyżywienie w czasie tego przewozu, b) z rejonu działania operacji wojskowej do kraju i z powrotem, w przypadkach losowych, 8) ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, 9) świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, według zasad i w trybie określonym dla pracowników w odrębnych przepisach. 2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane nagrody z walutowego funduszu nagród, wynoszącego 1% sumy dodatków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, wypłaconych pracownikom w każdym miesiącu. § 14. Do pracowników stosuje się odpowiednio przepisy § 4 pkt 1 i 2, § 5, § 6 ust. 1, 3 i 4, § 7, § 8, § 9 ust. 1-4, § 10 i § 11. § 15. Stawki dodatku zagranicznego, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 3, przysługują pracownikom według zasad określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 127, poz. 840 i z 1999 r. Nr 98, poz. 1140). § 16. Nagrody, o których mowa w § 13 ust. 2, przyznaje dowódca jednostki wojskowej. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 17. Uprawnienia do zwiększonego dodatku zagranicznego przysługują żołnierzom pełniącym służbę na obszarze Federalnej Republiki Jugosławii, w części dotyczącej Prowincji Kosowo, od dnia 23 czerwca 1999 r. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1257) Załącznik nr 1 Tabela miesięcznych stawek dodatku zagranicznego dla żołnierzy niezawodowych wchodzących w skład Polskich Kontyngentów Wojskowych uczestniczących w operacjach wojskowych Organizacji Narodów Zjednoczonych Lp.StanowiskoStawka dodatku w USD 1Żołnierze niezawodowi pełniący funkcje dowódcze lub na stanowiskach żołnierzy zawodowych500 2Pozostali żołnierze niezawodowi450 Załącznik nr 2 Tabela miesięcznych stawek dodatku zagranicznego dla żołnierzy niezawodowych wchodzących w skład Polskich Kontyngentów Wojskowych uczestniczących w operacjach wojskowych sił wielonarodowych Lp.StanowiskoStawka dodatku w USD 1Żołnierze niezawodowi pełniący funkcje dowódcze lub na stanowiskach żołnierzy zawodowych600 2Pozostali żołnierze niezawodowi550 Żołnierzom pełniącym służbę na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny oraz Federalnej Republiki Jugosławii w części dotyczącej Prowincji Kosowo stawki dodatku zagranicznego, o którym mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny oraz Federalnej Republiki Jugosławii w części dotyczącej Prowincji Kosowo tylko przez część miesiąca kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej. (Dz. U. Nr 110, poz. 1258) Na podstawie art. 20a ust. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) i art. 22 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678, Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej (Dz. U. Nr 130, poz. 846 i z 1998 r. Nr 127, poz. 841) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z wyjątkiem trybu wyznaczania na stanowiska służbowe w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, w ataszatach wojskowych i w urzędach konsularnych.", b) w ust. 3 wyrazy "(Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753 i Nr 121, poz. 770)" zastępuje się wyrazami "(Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7), zwanej dalej «ustawą»"; 2) w § 2 w pkt 1 wyrazy "(Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770)" zastępuje się wyrazami "(Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500)"; 3) w § 3 w pkt 1 po wyrazie "Ministrów" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy "oraz państwowe jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Prezesa Rady Ministrów,"; 4) w § 5 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie "Ministrów" skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy "oraz państwowe jednostki organizacyjne podległe i nadzorowane przez Prezesa Rady Ministrów"; 5) w § 10: a) w ust. 1 po wyrazie "Narodowej" dodaje się wyrazy "z uwagi na potrzeby Sił Zbrojnych", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Kierownik instytucji cywilnej kieruje żołnierza zawodowego pełniącego służbę wojskową na stanowisku w instytucji cywilnej do Ministra Obrony Narodowej jedynie w przypadkach, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1-3 i 5 ustawy, oraz może skierować do tego Ministra w przypadkach, o których mowa w art. 36 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy."; 6) w § 11: a) w ust. 1 wyrazy "ust. 2 i 3" zastępuje się wyrazami "ust. 2", b) w ust. 2 po wyrazie "wyróżnień" skreśla się wyrazy "i kar" oraz po wyrazach "przyznawania nagród" przecinek zastępuje się kropką, a pozostałe wyrazy skreśla się, c) skreśla się ust. 3; 7) w § 12 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej" zastępuje się wyrazami "departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr"; 8) w § 14 skreśla się pkt 1; 9) w § 16: a) w ust. 1: - w pkt 1 lit. b) i c) otrzymują brzmienie: "b) nagrody roczne oraz nagrody pieniężne w formie wyróżnienia - na warunkach i w trybie określonych w przepisach dla żołnierzy pełniących służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych resortu obrony narodowej, c) nagrody rzeczowe określone w przepisach o dyscyplinie wojskowej," - w pkt 2 lit. f) otrzymuje brzmienie: "f) gratyfikacje urlopowe.", b) w ust. 3 wyrazy "Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej" zastępuje się wyrazami "departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr" oraz po wyrazie "uposażeń" dodaje się przecinek i wyrazy "nagród rocznych". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 16 ust. 1 pkt 1 lit. b), który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie uprawnień dyscyplinarnych ministrów, kierowników urzędów i instytucji wobec żołnierzy pełniących służbę w podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1259) Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa uprawnienia ministrów, kierowników urzędów i instytucji w zakresie wyróżniania żołnierzy zawodowych pełniących służbę w podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych, oraz udziału w postępowaniu w sprawach o przewinienia dyscyplinarne popełnione przez tych żołnierzy. § 2. 1. Minister, kierownik urzędu lub instytucji może żołnierzowi zawodowemu, pełniącemu służbę w podporządkowanej mu jednostce organizacyjnej, zwanej dalej "instytucją cywilną": 1) udzielić następującego wyróżnienia: a) pochwały, b) urlopu krótkoterminowego, c) nagrody rzeczowej, d) nagrody pieniężnej, 2) wyrazić uznanie w formie listu gratulacyjnego. 2. Minister, kierownik urzędu lub instytucji może w stosunku do żołnierza zawodowego, pełniącego służbę w instytucji cywilnej, wystąpić do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o: 1) wyróżnienie białą bronią lub wcześniejszym mianowaniem na kolejny stopień wojskowy, 2) wyrażenie uznania w formie wpisania imienia i nazwiska żołnierza oraz jego zasług do "Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej". 3. O udzieleniu wyróżnienia i wyrażeniu uznania żołnierzowi zawodowemu, pełniącemu służbę w instytucji cywilnej, zawiadamia się dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr. § 3. 1. Minister, kierownik urzędu lub instytucji, w razie powzięcia uzasadnionego przypuszczenia o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przez żołnierza pełniącego służbę w instytucji cywilnej, jest uprawniony do wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. 2. W przypadku okoliczności określonych w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), zwanej dalej "ustawą", z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może być połączony wniosek o zawieszenie żołnierza w czynnościach służbowych. 3. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 lub 2, występuje się do: 1) Ministra Obrony Narodowej - jeżeli wniosek dotyczy żołnierza zawodowego wyznaczonego na stanowisko służbowe zaszeregowane do etatowego stopnia wojskowego generała, 2) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr - jeżeli wniosek dotyczy żołnierza zawodowego wyznaczonego na inne stanowisko służbowe niż określone w pkt 1. § 4. W razie wydania, w terminie siedmiu dni od daty wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w § 3 ust. 1, postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, ministrowi, kierownikowi urzędu lub instytucji przysługuje, w terminie siedmiu dni od daty otrzymania odpisu tego postanowienia, wniesienie zażalenia na postanowienie: 1) Ministra Obrony Narodowej - do wojskowego sądu garnizonowego, 2) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr - do Ministra Obrony Narodowej. § 5. W przypadku zaistnienia, określonych w art. 18 ust. 1 ustawy, podstaw do poniesienia odpowiedzialności dyscyplinarnej przez żołnierza pełniącego służbę w instytucji cywilnej, minister, kierownik urzędu lub instytucji: 1) zawiadamia o popełnieniu czynu o znamionach przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej: a) przez żołnierza zawodowego wyznaczonego na stanowisko służbowe zaszeregowane do etatowego stopnia wojskowego generała - Ministra Obrony Narodowej lub b) przez żołnierza zawodowego wyznaczonego na inne stanowisko służbowe - dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach kadr, 2) przekazuje wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności dyscyplinarnej za popełnienie czynu, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy, lub wniosek o ukaranie dyscyplinarne, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy, organom wymienionym w pkt 1, zgodnie z ich właściwością określoną w tym przepisie. § 6. Po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego w stosunku do żołnierza pełniącego służbę w instytucji cywilnej minister, kierownik urzędu lub instytucji może wnosić o umożliwienie: 1) zapoznania się ze sprawozdaniem i wnioskiem rzecznika dyscyplinarnego, jeżeli jest prowadzone postępowanie wyjaśniające, 2) udziału w raporcie dyscyplinarnym i przedstawienia swojego stanowiska w sprawie - osobiście lub jego przedstawiciela, będącego przełożonym żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 5 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rozkładu czasu służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 16, poz. 152) Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie rozkładu czasu służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 82, poz. 530 i Nr 134, poz. 895) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. W ramach rozkładu, o którym mowa w ust. 1, strażaka można wyznaczyć do pozostawania w jednostce organizacyjnej w wymiarze 24 godzin, po których udziela się czasu wolnego w wymiarze 2 dni roboczych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 20 maja 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie uposażenia członków krajowych Polskiej Akademii Nauk. (Dz. U. Nr 110, poz. 1260) Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. Członkowie krajowi Polskiej Akademii Nauk, zwanej dalej "Akademią", otrzymują uposażenie miesięczne w wysokości: 1) członkowie rzeczywiści - 82% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego określonej dla profesora placówki naukowej Akademii, 2) członkowie korespondenci - 61% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego określonej dla profesora placówki naukowej Akademii. § 2. Uposażenie przysługuje od dnia następującego po dniu wyboru. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 października 1997 r. w sprawie uposażenia członków krajowych Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 130, poz. 858). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do uposażeń należnych od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz za usuwanie drzew lub krzewów. (Dz. U. Nr 110, poz. 1261) Na podstawie art. 86e ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz za usuwanie drzew lub krzewów (Dz. U. Nr 162, poz. 1117 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1129) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Rodzaje substancji zanieczyszczających, za których wprowadzanie do powietrza są pobierane opłaty, oraz jednostkowe stawki opłat określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. W przypadku braku możliwości ustalenia rodzaju i ilości substancji zanieczyszczających powstających przy przeładunku benzyn silnikowych, z procesów spalania paliw w źródłach o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt - opalanych węglem kamiennym lub olejem, oraz do 1 MWt - opalanych koksem, drewnem lub gazem, z procesów spalania paliw w silnikach spalinowych, za których wprowadzanie do powietrza są pobierane opłaty, jednostkowe stawki opłat określa się zgodnie z ust. 2-4."; 2) w § 3 w ust. 2 wyrazy "119,00 zł" zastępuje się wyrazami "123,60 zł"; 3) w § 8 wyrazy "1 100 zł" zastępuje się wyrazami "1 143 zł"; 4) załączniki nr 1-5 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-5 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1261) Załącznik nr 1 RODZAJE SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH WPROWADZANYCH DO POWIETRZA OBJĘTYCH OPŁATAMI ORAZ JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT Lp.Rodzaje wprowadzanych substancji zanieczyszczającychGrupaJednostkowa stawka w zł za 1 kg 1234 1Akrylonitryl (aerozol)I27,43 2Arsen1) 240,01 3Azbest 240,01 4Benzen 5,49 5Benzo/a/piren 240,01 6Chlorek winylu (w fazie gazowej) 13,71 7Chrom1) 34,29 8Nikiel1) 240,01 9Bizmut1) 11,43 10Cer1) 85,72 11Chlorowcopochodne węglowodorów: CFC-11, CFC-12, CFC-13, CFC-111, CFC-112, CFC-113, CFC-114, CFC-115, CFC-211, CFC-212, CFC-213, CFC-214, CFC-215, CFC-216, CFC-217 120,00 12Cyna1) 3,61 13Cynk1) 3,61 14Czterochlorek węgla 1,81 15Polichlorodibenzo-p-dioksyny i polichlorodibenzofurany - ilość po przeliczeniu wskaźnikiem toksyczności3) 240,01 16Halony: 1211, 1301, 2402 120,00 17Kadm1) 120,00 18Kobalt1) 34,29 19Mangan1) 13,71 20Molibden1) 8,06 21Ołów1) 27,43 22Polichlorowane bifenyle 120,00 23Rtęć1) 120,00 241,1,1-trójchloroetan 120,00 25AmoniakII0,28 26Dwusiarczek węgla 1,33 27Dwutlenek siarki 0,34 28Dwutlenek węgla (stawka w zł/Mg) 0,18 29Metan (stawka w zł/Mg) 0,18 30Pyły ze spalania paliw 0,23 31Pyły cementowo-wapiennicze i materiałów ogniotrwałych 0,23 32Pyły krzemowe (powyżej 30% wolnej krzemionki) 0,94 33Pyły nawozów sztucznych 0,94 34Pyły środków powierzchniowo czynnych 0,94 35Pyły węglowo-grafitowe, sadza 0,94 36Pyły polimerów 0,36 37Pyły węgla brunatnego 0,36 38Pyły pozostałe 0,36 39Tlenki azotu (w przeliczeniu na NO2) 0,34 40Tlenek węgla 0,09 41Węglowodory alifatyczne i ich pochodne2) 0,09 42Węglowodory pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne2) 0,91 43Aldehydy alifatyczne i ich pochodneIII0,81 44Aldehydy pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 0,81 45Alkohole alifatyczne i ich pochodne 0,81 46Alkohole pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 0,81 47Aminy i ich pochodne 0,81 48Chlorowcopochodne węglowodorów: związki typu HCFC 0,81 49Etery i ich pochodne 0,81 50Halony2) 0,81 51Ketony i ich pochodne 0,81 52Kwasy nieorganiczne, ich sole i bezwodniki 0,81 53Kwasy organiczne, ich związki i pochodne2) 0,81 54Oleje (mgła olejowa) 0,81 55Organiczne pochodne związków siarki 0,81 56Pierwiastki metaliczne i ich związki2)III0,81 57Pierwiastki niemetaliczne 0,81 58Sole niemetali2) 0,81 59Tlenki niemetali2) 0,81 60Związki azowe, azoksy, nitrowe i nitrozowe 0,78 61Związki heterocykliczne 0,81 62Związki izocykliczne 0,81 (1) Związki w przeliczeniu na masę pierwiastka. (2) Z wyjątkiem wymienionych w innych grupach. (3) Współczynniki toksyczności dla określania sumarycznej ilości polichlorodibenzo-p-dioksyn i polichlorodibenzofuranów: - 2,3,7,8- tetrachlorodibenzodioksyna1 - 1,2,3,7,8- pentachlorodibenzodioksyna0,5 - 1,2,3,4,7,8- heksachlorodibenzodioksyna0,1 - 1,2,3,7,8,9- heksachlorodibenzodioksyna0,1 - 1,2,3,6,7,8- heksachlorodibenzodioksyna0,1 - 1,2,3,4,6,7,8- heptachlorodibenzodioksyna0,01 - oktachlorodibenzodioksyna0,001 - 2,3,7,8- tetrachlorodibenzofuran0,1 - 2,3,4,7,8- pentachlorodibenzofuran0,5 - 1,2,3,7,8- pentachlorodibenzofuran0,05 - 1,2,3,4,7,8- heksachlorodibenzofuran0,1 - 1,2,3,7,8,9- heksachlorodibenzofuran0,1 - 1,2,3,6,7,8- heksachlorodibenzofuran0,1 - 2,3,4,6,7,8- heksachlorodibenzofuran0,1 - 1,2,3,4,6,7,8- heptachlorodibenzofuran0,01 - 1,2,3,4,7,8,9- heptachlorodibenzofuran0,01 - oktachlorodibenzofuran0,001 Załącznik nr 2 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* POWSTAJĄCYCH PRZY PRZEŁADUNKU BENZYN SILNIKOWYCH Lp.Rodzaj operacji technicznejJednostkowa stawka w zł za 1 Mg przeładowanej benzyny 123 1Napełnianie zbiorników z dachem stałym3,74 2Opróżnianie zbiorników z dachem pływającym0,23 3Napełnianie zbiorników podziemnych1,99 4Napełnianie zbiorników naziemnych w kontenerowych stacjach paliw1,99 5Napełnianie cystern kolejowych1,99 6Napełnianie cystern samochodowych1,08 7Napełnianie zbiorników pojazdów2,22 * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: węglowodorów alifatycznych i ich pochodnych, węglowodorów pierścieniowych, aromatycznych i ich pochodnych, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 3 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH O ŁĄCZNEJ WYDAJNOŚCI CIEPLNEJ DO 0,5 MWt OPALANYCH WĘGLEM KAMIENNYM LUB OLEJEM ORAZ DO 1 MWt OPALANYCH KOKSEM, DREWNEM LUB GAZEM Lp.Rodzaje źródełStawka w zł za jednostkę spalonego paliwa 123 IŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt opalane węglem kamiennym: 1. kocioł z rusztem mechanicznym, urządzenie odpylające11,22 zł/Mg 2. kocioł z rusztem mechanicznym, bez urządzenia odpylającego17,35 zł/Mg 3. kocioł z rusztem stałym, ciąg naturalny19,43 zł/Mg 4. kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, urządzenie odpylające14,75 zł/Mg 5. kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, bez urządzenia odpylającego21,72 zł/Mg IIŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt opalane olejem: 1. olej lekki (zawartość siarki nie większa niż 0,5%)5,92 zł/Mg 2. olej opałowy (zawartość siarki nie większa niż 1%)7,27 zł/Mg 3. olej opałowy (zawartość siarki od 1% do 1,5%)11,53 zł/Mg 4. olej napędowy5,71 zł/Mg IIIŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane koksem: 1. kocioł z rusztem stałym, ciąg naturalny14,90 zł/Mg 2. kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, urządzenie odpylające11,95 zł/Mg 3. kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, bez urządzenia odpylającego17,14 zł/Mg IVŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane drewnem2,86 zł/Mg VŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane gazem: 1. gaz ziemny wysokometanowy846,99 zł/106m3 2. gaz ziemny zaazotowany592,23 zł/106m3 3. gaz płynny propan-butan1,14 zł/Mg * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: benzo/a/pirenu, dwutlenku siarki, dwutlenku węgla, pyłów ze spalania paliw, sadzy, tlenków azotu i tlenku węgla, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 4 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W SILNIKACH SPALINOWYCH Lp.Rodzaj silnika spalinowegoStawka w zł za 1 Mg spalonego paliwa etylinybenzyny bezołowiowejgazu płynnego propan-butanoleju napędowegooleju napędowego CITY 1234567 1Silniki w samochodach z katalizatorami-10,7010,70-- 2Silniki w samochodach osobowych bez katalizatorów52,0544,8836,7812,786,13 3Silniki w samochodach dostawczych o masie całkowitej poniżej 3,5 Mg49,9843,85-15,278,62 4Silniki w samochodach ciężarowych o masie całkowitej powyżej 3,5 Mg66,2960,16-32,1125,04 5Silniki w autobusach---35,7428,57 6Silniki w ciągnikach rolniczych---30,6524,00 7Silniki w maszynach roboczych160,21158,14-34,7028,05 8Silniki w pojazdach szynowych---30,65- * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: ołowiu, dwutlenku siarki, pyłów ze spalania paliw, sadzy, tlenków azotu, tlenku węgla, węglowodorów alifatycznych i ich pochodnych, węglowodorów pierścieniowych, aromatycznych i ich pochodnych, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 5 STAWKI OPŁAT ZA USUWANIE DRZEW Lp.Rodzaje i gatunki (odmiany) drzewStawki jednostkowe w zł za 1 cm obwodu pniaa) drzewa mierzonego na wysokości 130 cmb) przy obwodzie do 25 cm26-50 cm51-100 cm101-200 cmpowyżej 200 cm 1234567 1Topola, olsza, klon jesionolistny, czeremcha, wierzba, grochodrzew9,7019,4040,8042,7052,50 2Klon (pozostałe gatunki i odmiany szybko rosnące), kasztanowiec, morwa, jesion, świerk pospolity, sosna, daglezja, choina, modrzew, brzoza gruczołkowata i omszona26,4050,50101,00101,00101,00 3Dąb, grab, buk, lipa, iglicznia, głóg - forma drzewiasta, jarząb, klon (gatunki i odmiany wolno rosnące), gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik, platan klonolistny, wiąz64,10166,90336,00505,20653,70 4Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik336,00505,20653,70997,801340,60 a) W razie usuwania drzew mających więcej niż jeden pień opłatę oblicza się za każdy pień oddzielnie. b) W razie usuwania drzew o pniu niższym od 130 cm obwód należy mierzyć bezpośrednio pod koroną. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1262) Na podstawie art. 56 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2c ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych (Dz. U. Nr 133, poz. 637, z 1994 r. Nr 140, poz. 773, z 1995 r. Nr 153, poz. 776, z 1996 r. Nr 156, poz. 783, z 1997 r. Nr 160, poz. 1089, z 1998 r. Nr 162, poz. 1127 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 442) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) z odwodnienia zakładów górniczych," b) na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) powierzchniową wykorzystywaną do nawodnień rolniczych i leśnych."; 2) w § 3: a) w ust. 1 wyrazy "11,26 gr" zastępuje się wyrazami "11,70 gr", b) w ust. 3 wyrazy "35,53 gr" zastępuje się wyrazami "36,91 gr"; 3) w § 4: a) wyrazy "1,89 gr" zastępuje się wyrazami "1,96 gr", a przecinek następujący po tych wyrazach zastępuje się kropką, b) skreśla się pkt 10; 4) w § 5 w pkt 1 wyraz "kopalnianych" zastępuje się wyrazami "z odwodnienia zakładów górniczych"; 5) w § 6 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) wprowadzanie do wód lub do ziemi wód opadowych."; 6) w § 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Opłatę za wprowadzanie wód z odwodnienia zakładów górniczych oraz zasolonych ścieków z instalacji odsiarczania spalin ustala się zależnie od zawartości sumy jonów chlorków i siarczanów.", b) w ust. 3 po wyrazach "określonych w ust. 1" dodaje się wyrazy "oraz opłaty ustalonej za wprowadzanie zasolonych ścieków z instalacji odsiarczania spalin", c) w ust. 5 wyrazy "3,70 zł" zastępuje się wyrazami "3,84 zł", d) w ust. 7 wyrazy "2,07 zł" zastępuje się wyrazami "2,15 zł", e) w ust. 9 wyrazy "31,72 gr" zastępuje się wyrazami "32,96 gr", f) ust. 10 otrzymuje brzmienie: "10. Stawka opłaty za 1 kg sumy jonów chlorków i siarczanów zawartych w wodach z odwodnienia zakładów górniczych odprowadzanych bezpośrednio do wód powierzchniowych wynosi: 1) jeżeli suma jonów chlorków i siarczanów jest większa niż 1500 mg/l - 21,37 gr, 2) jeżeli suma jonów chlorków i siarczanów jest nie większa niż 1500 mg/l -2,72 gr.", g) w ust. 11 wyraz "kopalnianych" zastępuje się wyrazami "z odwodnienia zakładów górniczych", a wyrazy "2,62 gr" zastępuje się wyrazami "2,72 gr", h) w ust. 12 wyrazy "36,99 zł" zastępuje się wyrazami "38,43 zł", i) w ust. 13 wyrazy "13,86 zł" zastępuje się wyrazami "14,40 zł"; 7) w § 10: a) w pkt 1 wyrazy "346,00 zł" zastępuje się wyrazami "359,00 zł", b) w pkt 2 wyrazy "462,00 zł" zastępuje się wyrazami "480,00 zł"; 8) w ust. 2 załącznika: a) w pkt 1: - w lit. a) wyrazy "0,46 gr" zastępuje się wyrazami "0,48 gr", - w lit. b) wyrazy "0,42 gr" zastępuje się wyrazami "0,44 gr", - w lit. c) wyrazy "0,38 gr" zastępuje się wyrazami "0,40 gr", b) w pkt 2 wyrazy "1,13 gr" zastępuje się wyrazami "1,17 gr", c) w pkt 3: - w lit. a) wyrazy "10,00 zł" zastępuje się wyrazami "10,40 zł", - w lit. b) wyrazy "20,00 zł" zastępuje się wyrazami "20,80 zł", d) w pkt 4: - w lit. a) wyrazy "4,60 zł" zastępuje się wyrazami "4,80 zł", - w lit. b) wyrazy "9,20 zł" zastępuje się wyrazami "9,60 zł", e) w pkt 5: - w lit. a) wyrazy "2,50 zł" zastępuje się wyrazami "2,60 zł", - w lit. b) wyrazy "5,00 zł" zastępuje się wyrazami "5,20 zł". § 2. 1. Sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia podlegają rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych. 2. Do zakładów, które do dnia 31 stycznia 2000 r. złożą informację zawierającą dane o ilości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, celach jej wykorzystania oraz o zakupie i sprzedaży wody, a także o ilości, rodzaju i przeciętnym składzie wprowadzanych do wód lub do ziemi ścieków oraz o stężeniu zawartych w nich zanieczyszczeń, określonych wskaźnikami: BZT5, ChZT, zawiesiną ogólną, sumą jonów chlorków i siarczanów, sumą metali ciężkich, fenolami lotnymi, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za składowanie odpadów. (Dz. U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1263) Na podstawie art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 715 oraz z 1999 r. Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie opłat za składowanie odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1128) załączniki nr 1-3 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Za umieszczenie odpadów na składowisku odpadów przed dniem 1 stycznia 2000 r. oraz za czas składowania odpadów na składowisku odpadów przed dniem 1 stycznia 2000 r. w zakresie opłat mają zastosowanie przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1263) Załącznik nr 1 STAWKI OPŁAT ZA UMIESZCZENIE ODPADÓW NA SKŁADOWISKU ODPADÓW KodGrupy, podgrupy i rodzaje odpadówStawka jednostkowa zł/1Mg 123 01Odpady powstające przy poszukiwaniu, wydobyciu i wzbogacaniu rud oraz innych surowców mineralnych 01 01Odpady z wydobywania minerałów 01 01 01Odpady z wydobywania rud metali (z wyłączeniem 01 01 03)11,40 01 01 02Odpady z wydobywania innych minerałów7,30 01 01 03Odpady skalne z górnictwa miedzi7,30 01 02Odpady ze wstępnej obróbki wydobytego urobku 01 02 01Odpady ze wstępnej obróbki rud metali11,40 01 02 02Odpady ze wstępnej obróbki rud innych surowców mineralnych nie zawierających metali7,30 01 03Odpady z fizycznej i chemicznej przeróbki rud metali 01 03 01Odpady ze wzbogacania (z wyłączeniem 01 03 04)11,40 01 03 02Odpady o konsystencji pyłów i proszków36,40 01 03 03Czerwony szlam powstający przy produkcji tlenku glinu11,401) 01 03 04Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud metali nieżelaznych7,30 01 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 01 04Odpady z fizycznej i chemicznej przeróbki surowców mineralnych, nie zawierających rud metali 01 04 01Skruszone skały7,30 01 04 02Odpadowe piaski i iły7,30 01 04 03Odpady o konsystencji pyłów i proszków36,40 01 04 04Odpady powstające przy wzbogacaniu soli kamiennej i potasowej7,30 01 04 05Odpady i szlamy powstające przy płukaniu i oczyszczaniu surowców mineralnych7,301) 01 04 06Odpady powstające przy cięciu, płukaniu i obróbce postaciowej skał i minerałów7,30 01 04 07Odpady przeróbcze ze wzbogacenia węgla7,30 01 04 08Odpady z flotacji węgla7,301) 01 04 09Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud siarkowych7,301) 01 04 10Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud fosforowych (fosforytów, apatytów)7,301) 01 04 99Inne nie wymienione odpady7,30 01 05Odpady powstające przy wierceniu otworów badawczych i eksploatacyjnych 01 05 01Płuczki wiertnicze i odpady wiertnicze zawierające ropę naftową11,40 01 05 02Płuczki i odpady wiertnicze zawierające baryt7,30 01 05 03Płuczki i odpady wiertnicze zawierające chlorki11,40 01 05 04Płuczki i inne odpady wiertnicze z odwiertów wody słodkiej7,301) 01 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 02Odpady z rolnictwa, sadownictwa, hodowli, rybołówstwa, leśnictwa oraz przetwórstwa żywności 02 01Odpady z produkcji podstawowej 02 01 01Osady z mycia i czyszczenia11,401) 02 01 02Odpadowa tkanka zwierzęca i padlina95,60 02 01 03Odpadowa masa roślinna w rolnictwie i sadownictwie11,40 02 01 04Odpady z tworzyw sztucznych (z wyłączeniem opakowań)11,40 02 01 05Odpady agrochemikaliów95,60 02 01 06Odchody zwierzęce36,40 02 01 07Odpady z gospodarki leśnej7,30 02 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 02Odpady z przygotowania i przetwórstwa produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego 02 02 01Odpady z mycia i przygotowywania surowców11,401) 02 02 02Odpady z uboju i przetwórstwa ryb36,40 02 02 03Surowce i produkty nie nadające się do spożycia i przetwórstwa36,40 02 02 04Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 02 02 05Odpady z produkcji pasz mięsno-kostnych36,40 02 02 06Odpady z produkcji mączki rybnej36,40 02 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 03Odpady z przygotowywania i przetwórstwa produktów spożywczych i używek pochodzenia roślinnego (z wyłączeniem 02 07) 02 03 01Szlamy z mycia, oczyszczania i przygotowywania surowców7,301) 02 03 02Odpady konserwantów11,40 02 03 03Odpady poekstrakcyjne11,40 02 03 04Surowce i produkty nie nadające się do spożycia i przetwórstwa11,40 02 03 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,401) 02 03 06Odpadowe tłuszcze roślinne11,40 02 03 07Odpady z produkcji pasz roślinnych7,30 02 03 08Pyły tytoniowe11,40 02 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 04Odpady z przemysłu cukrowniczego 02 04 01Osady z oczyszczania i mycia buraków7,301) 02 04 02Nienormatywny węglan wapnia oraz kreda cukrownicza (wapno defekacyjne)7,30 02 04 03Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków7,301) 02 04 04Wysłodki7,301) 02 04 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 05Odpady z przemysłu mleczarskiego 02 05 01Surowce i produkty nieprzydatne do spożycia oraz przetwarzania11,40 02 05 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,401) 02 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 06Odpady z przemysłu piekarniczego i cukierniczego 02 06 01Surowce i produkty nieprzydatne do spożycia i przetwórstwa11,40 02 06 02Odpady konserwantów11,40 02 06 03Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,401) 02 06 04Nieprzydatne do wykorzystania tłuszcze spożywcze11,40 02 06 99Inne nie wymienione odpady7,30 02 07Odpady z produkcji napojów alkoholowych i bezalkoholowych 02 07 01Odpady z przygotowywania surowców7,30 02 07 02Odpady z destylacji spirytualiów36,40 02 07 03Odpady z procesów fizykochemicznych (rektyfikacji, klarowania)36,40 02 07 04Surowce i produkty nie przydatne do spożycia i przetwórstwa (z wyłączeniem 02 07 06)11,40 02 07 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 02 07 06Wytłoki, osady moszczowe i pofermentacyjne, wywary11,401) 02 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 03Odpady z przetwórstwa drewna oraz produkcji papieru, tektury, masy celulozowej, płyt i mebli 03 01Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli 03 01 01Odpady kory i korka7,30 03 01 02Trociny7,30 03 01 03Wióry, ścinki, kawałki drewna i płyt wiórowych, fornir7,30 03 01 04Odpady z chemicznej przeróbki drewna36,40 03 01 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 03 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 03 02Odpady powstające przy konserwacji drewna 03 02 01Środki do konserwacji i impregnacji drewna nie zawierające związków chlorowcoorganicznych7,30 03 02 02Środki do konserwacji i impregnacji drewna zawierające związki chlorowcoorganiczne95,60 03 02 03Metaloorganiczne środki do konserwacji i impregnacji drewna36,40 03 02 04Nieorganiczne środki do konserwacji i impregnacji drewna36,40 03 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 03 03Odpady z produkcji i przetwórstwa masy celulozowej, papieru i tektury 03 03 01Kora7,30 03 03 02Osady i szlamy z produkcji celulozy metodą siarczynową36,401) 03 03 03Szlamy z procesów bielenia podchlorynem lub chlorem36,401) 03 03 04Szlamy z innych procesów bielenia36,401) 03 03 05Szlamy z odbarwiania makulatury36,401) 03 03 06Włókna i osady z papieru (masa łapana)7,30 03 03 07Odrzuty z przeróbki makulatury7,30 03 03 08Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 03 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 04Odpady z przemysłu skórzanego i tekstylnego 04 01Odpady z przemysłu skórzanego 04 01 01Odpady z mizdrowania36,40 04 01 02Odpady z wapnowania36,40 04 01 03Tłuszcze pogarbarskie zawierające rozpuszczalniki95,60 04 01 04Ciecze garbarskie zawierające chrom36,401) 04 01 05Ciecze garbarskie bez chromu11,401) 04 01 06Osady zawierające chrom36,401) 04 01 07Osady bez chromu11,401) 04 01 08Odpady skóry wygarbowanej zawierające chrom36,40 04 01 09Odpady z polerowania i wykańczania7,30 04 01 10Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 04 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 04 02Odpady z przemysłu tekstylnego 04 02 01Odpady nieprzerobionych włókien i inne włókna naturalne pochodzenia roślinnego7,30 04 02 02Nieprzetworzone włókna pochodzenia zwierzęcego7,30 04 02 03Nieprzetworzone włókna sztuczne i syntetyczne11,40 04 02 04Odpady nie przetworzonych mieszanych włókien przed przędzeniem i tkaniem7,30 04 02 05Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia roślinnego7,30 04 02 06Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia zwierzęcego7,30 04 02 07Odpady przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia sztucznego bądź syntetycznego11,40 04 02 08Odpady przetworzonych mieszanych włókien oraz tkanin11,40 04 02 09Odpady materiałów złożonych (tkaniny impregnowane, elastomery, plastomery)11,40 04 02 10Substancje organiczne z produktów naturalnych (tłuszcze, woski)11,40 04 02 11Odpady z klejenia (szlichtowania) i wykańczania zawierające związki chlorowców36,40 04 02 12Odpady ze szlichtowania i wykańczania nie zawierające związków chlorowców11,40 04 02 13Odpadowe barwniki i pigmenty11,40 04 02 14Odpady z mokrej obróbki wyrobów tekstylnych11,40 04 02 15Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,401) 04 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 05Odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania gazu ziemnego oraz wysokotemperaturowej przeróbki węgla 05 01Ropopochodne szlamy i odpady stałe 05 01 01Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 05 01 02Osady z odsalania36,401) 05 01 03Osady z dna zbiorników95,601) 05 01 04Kwaśne szlamy z procesów alkilowania95,60 05 01 05Wycieki ropy naftowej95,60 05 01 06Osady z konserwacji instalacji, urządzeń36,401) 05 01 07Kwaśne smoły95,60 05 01 08Inne smoły36,40 05 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 02Osady i odpady stałe nie zawierające olejów 05 02 01Osady z procesów uzdatniania wody kotłowej11,401) 05 02 02Odpady z kolumn chłodniczych11,40 05 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 03Zużyte katalizatory 05 03 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 05 03 02Inne zużyte katalizatory95,60 05 04Zużyte materiały filtracyjne 05 04 01Zużyte materiały filtracyjne36,40 05 05Odpady z odsiarczania ropy naftowej 05 05 01Odpady zawierające siarkę lub jej związki36,40 05 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 06Odpady z procesów termicznej przeróbki węgla 05 06 01Kwaśne smoły95,60 05 06 02Smoła koksownicza36,40 05 06 03Inne smoły36,40 05 06 04Osady z kolumn chłodniczych36,401) 05 06 05Odpady ciekłe zawierające fenole95,60 05 06 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 07Odpady z oczyszczania gazu ziemnego 05 07 01Osady zawierające rtęć lub jej związki(95,60 lub 36,40)2) 05 07 02Odpady zawierające siarkę lub jej związki36,40 05 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 08Odpady z odzyskiwania (regeneracji) olejów 05 08 01Zużyte sorbenty z surowców ilastych36,40 05 08 02Kwaśne smoły95,60 05 08 03Inne smoły36,40 05 08 04Uwodnione odpady ciekłe z regeneracji olejów36,401) 05 08 99Inne nie wymienione odpady7,30 05 09Odpady z produkcji grafitu syntetycznego i elektrod węglowych 05 09 01Odpady ze składników wsadu36,40 05 09 02Uszkodzone wyroby11,40 05 09 03Pył z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 05 09 99Inne nie wymienione odpady7,30 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania związków nieorganicznych 06 01Odpadowe roztwory kwaśne 06 01 01Kwas siarkawy i siarkowy [siarkowy (IV) i (VI)]36,40 06 01 02Kwas chlorowodorowy36,40 06 01 03Kwas fluorowodorowy36,40 06 01 04Kwas fosforawy i fosforowy [fosforowy (III) i (V)]11,40 06 01 05Kwas azotawy i azotowy [azotowy (III) i (V)]36,40 06 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 02Odpadowe roztwory alkaliczne 06 02 01Wodorotlenek wapnia36,40 06 02 02Wodorotlenek sodu36,40 06 02 03Woda amoniakalna36,40 06 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 03Sole odpadowe i ich roztwory 06 03 01Węglany (z wyłączeniem 02 04 02 oraz 19 09 03)11,40 06 03 02Roztwory soli zawierających siarczyny, siarczany, [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki11,40 06 03 03Sole stałe zawierające siarczyny, siarczany [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki11,40 06 03 04Roztwory soli chlorowców11,40 06 03 05Sole stałe zawierające chlorowce11,40 06 03 06Roztwory soli fosforowych11,40 06 03 07Stałe sole fosforowe11,40 06 03 08Roztwory soli zawierające azotany i związki pokrewne36,40 06 03 09Sole stałe zawierające azotki11,40 06 03 10Sole stałe zawierające grupę amonową11,40 06 03 11Sole i roztwory zawierające cyjanki(95,60 lub 36,40)2) 06 03 12Sole i roztwory zawierające związki organiczne36,40 06 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 04Odpady zawierające metale 06 04 01Tlenki metali11,40 06 04 02Sole metali (z wyłączeniem podgrupy 06 03)36,40 06 04 03Odpady zawierające arsen(95,60 lub 36,40)2) 06 04 04Odpady zawierające rtęć(95,60 lub 36,40)2) 06 04 05Odpady zawierające inne metale ciężkie(95,60 lub 36,40)2) 06 04 99Inne nie wymienione odpady11,40 06 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków 06 05 01Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 06 06Odpady z chemicznych procesów produkcji i przetwórstwa siarki oraz procesów odsiarczania 06 06 01Odpady zawierające siarkę lub jej związki36,40 06 06 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 07Odpady z produkcji chloru i chlorowców 06 07 01Odpady azbestowe z elektrolizy95,60 06 07 02Węgiel aktywny z produkcji chloru36,40 06 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 08Odpady z produkcji krzemu i pochodnych krzemu 06 08 01Odpady z produkcji krzemu i pochodnych krzemu11,40 06 09Odpady z przemysłu fosforowego i nawozów fosforowych 06 09 01Fosfogipsy7,30 06 09 02Żużel fosforowy36,40 06 09 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 10Odpady z przemysłu azotowego i nawozów azotowych 06 10 01Odpady z przemysłu azotowego i nawozów azotowych36,40 06 11Odpady z produkcji pigmentów oraz zmętniaczy nieorganicznych 06 11 01Gips z produkcji dwutlenku tytanu11,40 06 11 02Odpady z produkcji związków cyrkonu11,40 06 11 03Odpady z produkcji związków chromu(36,40 lub 11,40)2) 06 11 04Odpady z produkcji związków kobaltu(36,40 lub 11,40)2) 06 11 99Inne nie wymienione odpady7,30 06 12Odpady z produkcji, stosowania i regeneracji katalizatorów 06 12 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 06 12 02Inne zużyte katalizatory95,60 06 13Odpady z innych nieorganicznych procesów chemicznych 06 13 01Nieorganiczne pestycydy, biocydy oraz środki do konserwacji drewna95,60 06 13 02Zużyty węgiel aktywny (z wyłączeniem 06 07 02)36,40 06 13 03Sadza7,30 06 13 99Inne nie wymienione odpady7,30 07Odpady z przemysłu syntezy organicznej 07 01Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania podstawowych produktów przemysłu syntezy organicznej 07 01 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 01 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 01 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki95,60 07 01 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 01 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 01 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 01 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 01 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne95,60 07 01 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 01 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne95,601) 07 01 99Inne nie wymienione odpady11,40 07 02Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tworzyw sztucznych oraz kauczuków i włókien syntetycznych 07 02 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 02 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 02 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 07 02 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 02 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 02 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 02 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 02 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne95,60 07 02 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 02 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne95,601) 07 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 07 03Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania organicznych barwników i pigmentów (z wyłączeniem podgrupy 06 11) 07 03 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 03 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków36,401) 07 03 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki95,60 07 03 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 03 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 03 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 03 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 03 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne95,60 07 03 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 03 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne95,601) 07 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 07 04Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania pestycydów (z wyłączeniem 02 01 05) 07 04 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 04 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 04 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki95,60 07 04 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 04 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 04 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 04 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 04 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne36,40 07 04 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 04 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne36,401) 07 04 11Opakowania po produktach i półproduktach95,60 07 04 99Inne nie wymienione odpady7,30 07 05Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farmaceutyków 07 05 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 05 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 05 03Chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 05 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 05 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 05 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 05 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 05 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne36,40 07 05 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 05 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne36,401) 07 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 07 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tłuszczów, natłustek, mydeł, detergentów, środków dezynfekcyjnych i kosmetyków 07 06 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 06 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 06 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 07 06 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 06 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 06 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 06 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 06 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne36,40 07 06 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 06 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne36,401) 07 06 11Ziemia bieląca z rafinacji oleju36,40 07 06 99Inne nie wymienione odpady7,30 07 07Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania innych nie wymienionych produktów chemicznych 07 07 01Wody popłuczne i ługi macierzyste95,601) 07 07 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków95,601) 07 07 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 07 07 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste95,60 07 07 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne36,40 07 07 06Inne zużyte katalizatory95,60 07 07 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców95,60 07 07 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne36,40 07 07 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców95,601) 07 07 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne36,401) 07 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 08Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania powłok ochronnych (farb, lakierów, emalii ceramicznych), kitu, klejów, szczeliw i farb drukarskich 08 01Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farb i lakierów (z wyłączeniem podgrupy 08 03) 08 01 01Odpady farb i lakierów zawierających rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 08 01 02Odpady farb i lakierów nie zawierających rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,40 08 01 03Odpady z farb i lakierów wodorozcieńczalnych11,40 08 01 04Odpady farb proszkowych11,40 08 01 05Zestalone farby i lakiery11,40 08 01 06Szlamy z usuwania farb i lakierów zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 08 01 07Szlamy z usuwania farb i lakierów nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,401) 08 01 08Szlamy wodne zawierające farby i lakiery11,401) 08 01 09Odpady z usuwania farb i lakierów (z wyłączeniem 08 01 05 i 08 01 06)36,401) 08 01 10Zawiesiny wodne zawierające farby lub lakiery11,401) 08 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 08 02Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania innych powłok 08 02 01Odpady proszków powlekających11,40 08 02 02Szlamy wodne zawierające składniki emalii ceramicznych7,301) 08 02 03Zawiesiny wodne zawierające składniki emalii ceramicznych7,301) 08 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 08 03Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farb drukarskich 08 03 01Odpady farby drukarskiej zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 08 03 02Odpady farby drukarskiej nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,40 08 03 03Odpady z wodnych farb drukarskich11,40 08 03 04Wyschnięte farby drukarskie11,40 08 03 05Szlamy farb drukarskich zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 08 03 06Szlamy farb drukarskich nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,401) 08 03 07Szlamy wodne zawierające farby drukarskie11,401) 08 03 08Odpady ciekłe zawierające farby drukarskie11,401) 08 03 09Odpadowy toner drukarski (łącznie z kasetami)36,40 08 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 08 04Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania klejów, kitów i mas szpachlowych 08 04 01Odpadowe kleje, kity i szczeliwa zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 08 04 02Odpadowe kleje, kity i szczeliwa nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,40 08 04 03Odpady z klejów i szczeliw wodnych11,40 08 04 04Zestalone kleje i szczeliwa11,40 08 04 05Osady z klejów, kitów i szczeliw zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 08 04 06Osady z klejów, kitów i szczeliw nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,401) 08 04 07Uwodnione szlamy zawierające kleje i szczeliwa11,401) 08 04 08Roztwory wodne zawierające klej, kity i masy szpachlowe11,401) 08 04 99Inne nie wymienione odpady7,30 09Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01 01Wodne roztwory wywoływaczy i aktywatorów95,601) 09 01 02Wodne roztwory wywoływaczy do płyt offsetowych95,601) 09 01 03Roztwory innych wywoływaczy95,60 09 01 04Roztwory utrwalaczy95,60 09 01 05Roztwory wybielaczy i kąpieli wybielająco-utrwalających95,60 09 01 06Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające srebro95,601) 09 01 07Błony i papier fotograficzny zawierające srebro lub związki srebra11,40 09 01 08Błony i papier fotograficzny nie zawierające srebra11,40 09 01 09Aparaty fotograficzne jednorazowego użytku z bateriami11,40 09 01 10Aparaty fotograficzne jednorazowego użytku bez baterii7,30 09 01 11Odpady powstające przy odzysku srebra z materiałów fotograficznych11,40 09 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 10Odpady nieorganiczne z procesów termicznych 10 01Odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw (z wyłączeniem grupy 19) 10 01 01Żużle11,40 10 01 02Popioły lotne z węgla kamiennego11,40 10 01 03Popioły lotne z węgla brunatnego11,40 10 01 04Popioły lotne z paliw płynnych(36,40 lub 11,40)2) 10 01 05Stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania spalin7,30 10 01 06Inne odpady stałe z oczyszczania spalin(11,40 lub 7,30)1)2) 10 01 07Produkty z wapniowych metod odsiarczania spalin odprowadzane w postaci szlamu7,301) 10 01 08Inne szlamy z oczyszczania spalin(11,40 lub 7,30)1)2) 10 01 09Kwas siarkowy i jego roztwory95,60 10 01 10Zużyte katalizatory36,40 10 01 11Szlamy z mokrego oczyszczania kotłów(36,40 lub 11,40)1)2) 10 01 12Zużyte materiały ogniotrwałe7,30 10 01 13Mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych11,401) 10 01 14Mikrosfery z popiołów lotnych7,30 10 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 02Odpady z hutnictwa żelaza i stali (z wyłączeniem podgrupy 10 14) 10 02 01Żużle z procesów wytapiania (wielkopiecowe, stalownicze)11,40 10 02 02Żużle z innych procesów11,40 10 02 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(11,40 lub 7,30)2) 10 02 04Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(11,40 lub 7,30)1)2) 10 02 05Pozostałe szlamy11,401) 10 02 06Zużyte materiały ogniotrwałe7,30 10 02 07Zgary z hutnictwa żelaza11,40 10 02 08Odpadowy siarczan żelazawy [siarczan żelaza (II)]11,40 10 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 03Odpady z hutnictwa aluminium 10 03 01Smoły i inne odpady z masy surowcowej do wyrobu anod36,40 10 03 02Uszkodzone i zużyte elektrody11,40 10 03 03Piana z wytopu (z wyłączeniem 10 03 15)36,40 10 03 04Zgary pierwotne (białe)36,40 10 03 05Pyły aluminiowe36,40 10 03 06Zużyte wykładziny węglowe i materiały ogniotrwałe z elektroliz7,30 10 03 07Zużyte wykładziny z pieców36,40 10 03 08Żużle słone z drugiego wytopu36,40 10 03 09Pozostałe zgary, np. po rafinacji gazami (czarne kożuchy) z drugiego wytopu36,40 10 03 10Odpady z przetwarzania słonych żużli i zgarów z drugiego wytopu36,40 10 03 11Pył z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 10 03 12Inne pyły (łącznie z pyłami z młynów kulowych)11,40 10 03 13Odpady stałe z oczyszczania gazów(36,40 lub 11,40)2) 10 03 14Szlamy z oczyszczania gazów(36,40 lub 11,40)1)2) 10 03 15Piana o właściwościach palnych, wydzielająca w zetknięciu z wodą gazy palne36,40 10 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 04Odpady z hutnictwa ołowiu 10 04 01Żużle36,40 10 04 02Zgary36,40 10 04 03Wapno zawierające związki arsenu(95,60 lub 36,40)2) 10 04 04Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)2) 10 04 05Inne cząstki i pyły36,40 10 04 06Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)2) 10 04 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)1)2) 10 04 08Zużyte materiały ogniotrwałe11,40 10 04 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 05Odpady z hutnictwa cynku 10 05 01Żużle (z wyłączeniem 10 05 08)36,40 10 05 02Zgary36,40 10 05 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)2) 10 05 04Inne pyły36,40 10 05 05Odpady stałe z oczyszczania gazu(95,60 lub 36,40)2) 10 05 06Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)1)2) 10 05 07Zużyte materiały ogniotrwałe11,40 10 05 08Żużle granulowane z pieców szybowych oraz żużle z pieców obrotowych11,40 10 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 06Odpady z hutnictwa miedzi 10 06 01Żużle (z wyłączeniem 10 06 09)11,40 10 06 02Zgary11,40 10 06 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 10 06 04Inne pyły11,40 10 06 05Odpady z procesów rafinacji elektrolitycznej36,40 10 06 06Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 10 06 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)1)2) 10 06 08Zużyte materiały ogniotrwałe11,40 10 06 09Żużle szybowe i granulowane7,30 10 06 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 07Odpady z hutnictwa srebra, złota i platyny 10 07 01Żużle11,40 10 07 02Zgary11,40 10 07 03Odpady stałe z oczyszczania gazu(11,40 lub 7,30)2) 10 07 04Inne cząstki i pyły11,40 10 07 05Szlamy z oczyszczania gazu(11,40 lub 7,30)1)2) 10 07 06Zużyte materiały ogniotrwałe11,40 10 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 08Odpady z hutnictwa pozostałych metali nieżelaznych 10 08 01Żużle11,40 10 08 02Zgary11,40 10 08 03Pył z gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)2) 10 08 04Inne cząstki i pyły36,40 10 08 05Odpady stałe z oczyszczania gazu(36,40 lub 11,40)2) 10 08 06Szlamy z oczyszczania gazów(36,40 lub 11,40)1)2) 10 08 07Zużyte materiały ogniotrwałe11,40 10 08 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 09Odpady z odlewnictwa żelaza 10 09 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone przed procesem odlewania11,40 10 09 02Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania11,40 10 09 03Żużle odlewnicze11,40 10 09 04Pyły odlewnicze(36,40 lub 11,40)2) 10 09 05Inne zużyte rdzenie i formy odlewnicze11,40 10 09 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 10Odpady z odlewnictwa metali nieżelaznych 10 10 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne uszkodzone przed procesem odlewania11,40 10 10 02Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania11,40 10 10 03Zgary i żużle odlewnicze11,40 10 10 04Pyły odlewnicze(36,40 lub 11,40)2) 10 10 05Inne zużyte rdzenie i formy odlewnicze11,40 10 10 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 11Odpady z hutnictwa szkła 10 11 01Odpady z przygotowywania surowców wsadowych32,00 10 11 02Szkło odpadowe z procesu technologicznego7,30 10 11 03Odpady włókna szklanego i tkanin z włókna szklanego36,40 10 11 04Pył z oczyszczania gazów odlotowych(95,60 lub 36,40)2) 10 11 05Inne pyły36,40 10 11 06Odpady stałe z oczyszczania gazu(36,40 lub 11,40)2) 10 11 07Szlamy z oczyszczania gazu(36,40 lub 11,40)1)2) 10 11 08Zużyte materiały ogniotrwałe7,30 10 11 09Szlamy fluorokrzemianowe95,601) 10 11 10Odpady zawierające azbest95,60 10 11 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 12Odpady z produkcji wyrobów ceramiki budowlanej, szlachetnej i ogniotrwałej 10 12 01Odpady z surowców i przygotowania mas wsadowych7,30 10 12 02Pył z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 10 12 03Inne pyły36,40 10 12 04Odpady stałe z oczyszczania gazów(11,40 lub 7,30)2) 10 12 05Szlamy z oczyszczania gazów(11,40 lub 7,30)1)2) 10 12 06Zużyte formy7,30 10 12 07Zużyte materiały ogniotrwałe7,30 10 12 08Wybrakowane wyroby ceramiczne7,30 10 12 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 13Odpady z produkcji spoiw mineralnych i wyrobów zawierających te spoiwa 10 13 01Odpady z przygotowania surowców wsadowych7,30 10 13 02Odpady z produkcji wyrobów azbestowo-cementowych95,60 10 13 03Odpady z produkcji innych wyrobów ze spoiwem cementowym11,40 10 13 04Odpady z produkcji wapna palonego i hydratyzowanego11,40 10 13 05Pył z oczyszczania gazów odlotowych(36,40 lub 11,40)2) 10 13 06Inne pyły36,40 10 13 07Szlamy z oczyszczania gazu(11,40 lub 7,30)1)2) 10 13 08Zużyte materiały ogniotrwałe7,30 10 13 09Odpady z produkcji mas tynkarskich7,30 10 13 10Odpady z produkcji cementu7,30 10 13 11Odpady z produkcji gipsu7,30 10 13 12Pozostałe wybrakowane wyroby zawierające spoiwa mineralne7,30 10 13 99Inne nie wymienione odpady7,30 10 14Odpady z produkcji żelazostopów 10 14 01Żużle z produkcji żelazokrzemu11,40 10 14 02Pyły z produkcji żelazokrzemu(95,60 lub 36,40)2) 10 14 03Żużle z produkcji żelazochromu(36,40 lub 11,40)2) 10 14 04Pyły z produkcji żelazochromu(95,60 lub 36,40)2) 10 14 05Żużle z produkcji żelazomanganu(36,40 lub 11,40)2) 10 14 06Pyły z produkcji żelazomanganu(36,40 lub 11,40)2) 10 14 99Inne nie wymienione odpady7,30 11Odpady nieorganiczne z przygotowania powierzchni i powlekania metali oraz z procesów hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 01Odpady ciekłe i szlamy z obróbki i powlekania metali (tj. procesów galwanicznych, procesów cynkowania, wytrawiania, fosforanowania oraz alkalicznego odtłuszczania). 11 01 01Odpady cyjankaliczne zawierające metale ciężkie inne niż chrom95,60 11 01 02Odpady cyjankaliczne nie zawierające metali ciężkich95,60 11 01 03Odpady nie zawierające cyjanków, lecz zawierające chrom(95,60 lub 36,40)2) 11 01 04Odpady nie zawierające cyjanków i nie zawierające chromu11,40 11 01 05Zużyte kwaśne kąpiele trawiące95,60 11 01 06Inne kwaśne odpady36,40 11 01 07Alkalia nie wyszczególnione w inny sposób36,40 11 01 08Osady i szlamy z fosforanowania36,401) 11 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 11 02Odpady i szlamy z hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 02 01Szlamy z hydrometalurgii miedzi36,401) 11 02 02Szlamy z hydrometalurgii cynku (włącznie z getytem i jarozytem)36,401) 11 02 03Odpady z produkcji anod dla procesów elektrolizy11,40 11 02 04Inne nie wymienione odpady11,40 11 03Szlamy i odpady stałe z procesów hartowania 11 03 01Odpady zawierające cyjanki95,60 11 03 99Inne nie wymienione odpady36,40 11 04Pozostałe odpady nieorganiczne zawierające metale lub związki metali 11 04 01Pozostałe nieorganiczne odpady zawierające metale lub związki metali(36,40 lub 11,40)2) 12Odpady z kształtowania i powierzchniowej obróbki metali i tworzyw sztucznych 12 01Odpady z kształtowania (włącznie z kuciem, spawaniem, wytłaczaniem, toczeniem, cięciem, piłowaniem) 12 01 01Odpady z toczenia i piłowania żelaza oraz jego stopów7,30 12 01 02Inne odpady żelaza i jego stopów7,30 12 01 03Odpady z toczenia i piłowania metali nieżelaznych11,40 12 01 04Inne odpady metali nieżelaznych11,40 12 01 05Odpady tworzyw sztucznych11,40 12 01 06Odpadowe oleje z obróbki metali zawierające chlorowce niezemulgowane95,60 12 01 07Odpadowe oleje z obróbki metali nie zawierające chlorowców niezemulgowanych36,40 12 01 08Odpadowe emulsje olejowe z obróbki metali zawierające chlorowce95,60 12 01 09Odpadowe emulsje z obróbki metali nie zawierające chlorowców36,40 12 01 10Syntetyczne oleje z obróbki metali95,60 12 01 11Szlamy z obróbki metali95,601) 12 01 12Zużyte woski i tłuszcze36,40 12 01 13Odpady spawalnicze i zużyte elektrody11,40 12 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 12 02Odpady z mechanicznej obróbki powierzchni (oczyszczania pneumatycznego, szlifowania, gładzenia i polerowania) 12 02 01Zużyte ścierniwo11,40 12 02 02Szlamy ze ścierania, szlifowania i gładzenia11,401) 12 02 03Szlamy z polerowania11,401) 12 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 12 03Odpady z odtłuszczania wodą i parą (z wyłączeniem grupy 11) 12 03 01Odpady z odtłuszczania wodą36,40 12 03 02Odpady z odtłuszczania parą36,40 13Oleje odpadowe (z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05 i 12) 13 01Odpadowe oleje hydrauliczne i płyny hamulcowe 13 01 01Oleje hydrauliczne zawierające PCBii lub PCTiii95,60 13 01 02Inne oleje hydrauliczne zawierające związki chlorowcoorganiczne niezemulgowane95,60 13 01 03Inne oleje hydrauliczne nie zawierające związków chlorowcoorganicznych niezemulgowanych36,40 13 01 04Emulsje olejowe zawierające związki chlorowcoorganiczne95,60 13 01 05Emulsje olejowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych36,40 13 01 06Hydrauliczne oleje mineralne36,40 13 01 07Inne oleje hydrauliczne36,40 13 01 08Płyny hamulcowe95,60 13 01 09Odpady zawierające PBBi95,60 13 02Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe) 13 02 01Oleje smarowe zawierające związki chlorowcoorganiczne95,60 13 02 02Oleje smarowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych36,40 13 02 03Inne oleje smarowe36,40 13 03Odpadowe oleje i ciecze stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory 13 03 01Oleje i ciecze zawierające PCBii lub PCTiii95,60 13 03 02Oleje i ciecze zawierające inne związki chlorowcoorganiczne36,40 13 03 03Oleje i ciecze nie zawierające związków chlorowcoorganicznych36,40 13 03 04Syntetyczne oleje i ciecze stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory36,40 13 03 05Oleje mineralne stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory36,40 13 04Oleje zęzowe 13 04 01Oleje zęzowe z żeglugi śródlądowej95,60 13 04 02Oleje zęzowe z portowych kanałów ściekowych36,40 13 04 03Oleje zęzowe z innej żeglugi95,60 13 05Odpady z odwadniania olejów w separatorach 13 05 01Odpady w postaci stałej95,60 13 05 02Odpady w postaci szlamów95,601) 13 05 03Szlamy z kolektorów95,601) 13 05 04Szlamy i emulsje z odsalania95,601) 13 05 05Inne emulsje36,40 13 06Odpady olejowe nie wymienione 13 06 01Inne nie wymienione odpady olejowe36,40 14Odpady z rozpuszczalników organicznych (z wyłączeniem grup 07 i 08) 14 01Odpady z odtłuszczania metali i konserwacji maszyn 14 01 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)95,60 14 01 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki95,60 14 01 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny36,40 14 01 04Mieszaniny rozpuszczalników chlorowcoorganicznych z wodą95,601) 14 01 05Mieszaniny rozpuszczalników nie zawierających związanych chlorowców z wodą36,401) 14 01 06Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 14 01 07Szlamy i odpady stałe nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,401) 14 02Odpady z czyszczenia tkanin i odtłuszczania produktów naturalnych 14 02 01Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki95,60 14 02 02Mieszaniny rozpuszczalników lub cieczy organicznych nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych36,40 14 02 03Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 14 02 04Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki36,401) 14 03Odpady z przemysłu elektronicznego 14 03 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)95,60 14 03 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,60 14 03 03Rozpuszczalniki i ich mieszaniny nie zawierające związków chlorowcoorganicznych36,40 14 03 04Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 14 03 05Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki36,401) 14 04Odpady chłodziw, propelentów pianowych i aerozolowych 14 04 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)95,60 14 04 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki95,60 14 04 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny36,40 14 04 04Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 14 04 05Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki36,401) 14 05Odpady z odzysku rozpuszczalników i chłodziw (pozostałości po destylacji) 14 05 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)95,60 14 05 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki95,60 14 05 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny36,40 14 05 04Szlamy zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne95,601) 14 05 05Szlamy zawierające inne rozpuszczalniki36,401) 15Odpady opakowań, sorbentów, tkanin, materiałów filtracyjnych i ochronnych nie ujęte w innych grupach 15 01Odpady opakowaniowe 15 01 01Papier i tektura7,30 15 01 02Tworzywa sztuczne11,40 15 01 03Drewno7,30 15 01 04Metale7,30 15 01 05Opakowania wykonane z różnych materiałów11,40 15 01 06Odpady opakowań zmieszane11,40 15 01 07Szkło7,30 15 02Odpady sorbentów, materiałów filtracyjnych, tkanin i ubrań ochronnych 15 02 01Zużyte sorbenty, materiały filtracyjne, czyściwo i odzież ochronna36,40 15 02 02Zużyte filtry olejowe i powietrzne36,40 16Odpady różne, nie ujęte w innych grupach 16 01Wyeksploatowane pojazdy 16 01 01Katalizatory z pojazdów, zawierające metale szlachetne11,40 16 01 02Inne katalizatory z pojazdów11,40 16 01 03Zużyte opony11,40 16 01 04Pojazdy, wycofane z eksploatacji7,30 16 01 05Lekka frakcja z rozdrabniania (strzępienia) samochodów36,40 16 01 06Inne elementy ze złomowania samochodów7,30 16 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 16 02Zużyte urządzenia i ich elementy 16 02 01Transformatory i kondensatory zawierające PCBii lub PCTiii95,60 16 02 02Inne zużyte urządzenia elektroniczne i elektrotechniczne11,40 16 02 03Urządzenia zawierające freony95,60 16 02 04Urządzenia zawierające wolny azbest95,60 16 02 05Inne zużyte urządzenia11,40 16 02 06Odpady zawierające azbest36,40 16 02 07Odpady zawierające tworzywa sztuczne11,40 16 02 08Pozostałości niemetaliczne z rozdrabniania (strzępienia)11,40 16 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 16 03Partie produktów nie odpowiadających wymaganiom 16 03 01Partie produktów nieorganicznych nie odpowiadające wymaganiom11,40 16 03 02Partie produktów organicznych nie odpowiadające wymaganiom11,40 16 04Odpady materiałów wybuchowych 16 04 01Odpadowa amunicja95,60 16 04 02Odpadowe wyroby pirotechniczne (ognie sztuczne)95,60 16 04 03Inne materiały wybuchowe95,60 16 05Chemikalia i gazy w pojemnikach 16 05 01Gazy przemysłowe w butlach ciśnieniowych, pojemnikach gazów ciekłych i pojemniki z aerozolami przemysłowymi (w tym z halonami).95,60 16 05 02Inne odpady zawierające chemikalia nieorganiczne36,40 16 05 03Inne odpady zawierające chemikalia organiczne36,40 16 06Baterie i akumulatory 16 06 01Baterie i akumulatory ołowiowe95,60 16 06 02Baterie i akumulatory niklowo-kadmowe95,60 16 06 03Suche ogniwa rtęciowe95,60 16 06 04Baterie alkaliczne11,40 16 06 05Inne baterie i akumulatory11,40 16 06 06Elektrolit z baterii i akumulatorów95,60 16 07Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych i cystern transportowych (z wyjątkiem grup 05 i 12) 16 07 01Odpady z czyszczenia statkowych zbiorników zawierające chemikalia95,60 16 07 02Odpady z czyszczenia statkowych zbiorników po ropie naftowej lub jej produktach95,60 16 07 03Odpady z czyszczenia cystern kolejowych i samochodowych przewożących ropę naftową lub jej produkty95,60 16 07 04Odpady z czyszczenia cystern kolejowych i samochodowych zawierające chemikalia95,60 16 07 05Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych zawierające chemikalia95,60 16 07 06Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych po ropie naftowej lub jej produktach95,60 16 07 07Odpady stałe z ładunków statków11,40 16 07 99Inne nie wymienione odpady7,30 16 08Odpady podobne do komunalnych segregowane i gromadzone selektywnie 16 08 01Papier i tektura7,30 16 08 02Szkło7,30 16 08 03Drobne elementy z tworzyw sztucznych11,40 16 08 04Inne frakcje tworzyw sztucznych11,40 16 08 05Drobne elementy metalowe7,30 16 08 06Inne frakcje metali7,30 16 08 07Drewno7,30 16 08 08Organiczne, nadające się do kompostowania odpady kuchenne (włączając oleje do smażenia i kuchenne odpady z gastronomii)11,40 16 08 09Oleje i tłuszcze11,40 16 08 10Odzież11,40 16 08 11Tekstylia7,30 16 08 12Farby, kleje, lepiszcze i żywice11,40 16 08 13Rozpuszczalniki95,60 16 08 14Kwasy95,60 16 08 15Alkalia95,60 16 08 16Detergenty36,40 16 08 17Odczynniki fotograficzne36,40 16 08 18Lekarstwa36,40 16 08 19Pestycydy, herbicydy, insektycydy itp. środki95,60 16 08 20Baterie11,40 16 08 21Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć95,60 16 08 22Aerozole95,60 16 08 23Urządzenia zawierające freony95,60 16 08 24Elementy elektroniczne11,40 16 09Inne odpady podobne do komunalnych z pielęgnacji terenów zielonych 16 09 01Odpady nadające się do kompostowania7,30 16 09 02Grunt i kamienie7,30 16 09 03Inne odpady nie nadające się do kompostowania7,30 16 10Inne odpady podobne do komunalnych 16 10 01Niesegregowane odpady podobne do komunalnych11,40 16 10 03Odpady z czyszczenia niepublicznych ulic i placów11,40 16 10 04Zawartość zbiorników bezodpływowych służących do gromadzenia nieczystości11,40 17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz drogowych 17 01Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz drogowych 17 01 01Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów7,30 17 01 02Gruz ceglany7,30 17 01 03Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia11,40 17 01 04Odpady materiałów budowlanych bazujących na gipsie7,30 17 01 05Odpady materiałów budowlanych zawierających azbest36,40 17 01 06Usunięte tynki11,40 17 01 07Odpady z remontów i przebudowy dróg11,40 17 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych 17 02 01Drewno7,30 17 02 02Szkło7,30 17 02 03Tworzywa sztuczne11,40 17 02 04Drewno nasączone związkami do konserwacji i impregnacji36,40 17 03Odpady asfaltów, smół i produktów smołowych 17 03 01Asfalt zawierający smołę11,40 17 03 02Asfalt nie zawierający smoły11,40 17 03 03Smoła i produkty smołowe11,40 17 03 04Odpadowa papa11,40 17 03 99Inne nie wymienione odpady7,30 17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali 17 04 01Miedź, brąz, mosiądz7,30 17 04 02Aluminium7,30 17 04 03Ołów7,30 17 04 04Cynk7,30 17 04 05Żelazo i stal7,30 17 04 06Cyna7,30 17 04 07Mieszaniny metali7,30 17 04 08Kable11,40 17 05Gleba i grunt z wykopów oraz z pogłębiania rzek i zbiorników wodnych 17 05 01Gleba i kamienie7,30 17 05 02Grunt z wykopów i pogłębiania (zanieczyszczony)7,30 17 05 03Gleba zanieczyszczona substancjami ropopochodnymi36,40 17 05 04Gleba zanieczyszczona innymi substancjami chemicznymi36,40 17 05 05Żwir, kamienie, skruszone skały7,30 17 06Materiały izolacyjne (bez podgrupy 17 03) 17 06 01Materiały izolacyjne zawierające azbest95,60 17 06 02Inne materiały izolacyjne11,40 17 06 03Materiały izolacyjne ze spienionych tworzyw sztucznych36,40 17 06 04Materiały izolacyjne z niespienionych tworzyw sztucznych11,40 17 06 05Wełna mineralna11,40 17 07Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki 17 07 01Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki7,30 18Odpady z działalności służb medycznych i weterynaryjnych oraz związanych z nimi badań 18 01Odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej 18 01 01Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki36,40 18 01 02Tkanka i jej resztki wraz z pojemnikami i konserwantami służącymi do jej przechowywania36,40 18 01 03Inne odpady, których zbieranie i składowanie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcji36,40 18 01 04Inne odpady, których zbieranie i składowanie nie jest przedmiotem specjalnych wymagań ze względu na zapobieganie infekcji (materiały opatrunkowe, plastry, bielizna, odzież, opatrunki higieniczne)36,40 18 01 05Przeterminowane i wycofane ze stosowania chemikalia i leki36,40 18 01 06Zużyte kąpiele lecznicze aktywne biologicznie7,301) 18 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 18 02Odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej 18 02 01Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki36,40 18 02 02Inne odpady, których zbieranie i składowanie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcjom95,60 18 02 03Inne odpady, których zbieranie i składowanie nie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcjom36,40 18 02 04Przeterminowane i wycofane ze stosowania chemikalia95,60 18 02 99Inne nie wymienione odpady7,30 19Odpady z urządzeń do likwidacji i neutralizacji odpadów oraz oczyszczania ścieków i gospodarki wodnej 19 01Odpady ze spalania i termicznego rozkładu odpadów komunalnych oraz podobnych odpadów z handlu, przemysłu i instytucji 19 01 01Żużle i popioły paleniskowe(36,40 lub 11,40)2) 19 01 02Złom żelazny usunięty z popiołów paleniskowych7,30 19 01 03Popioły lotne(36,40 lub 11,40)2) 19 01 04Pył z kotłów i pieców(36,40 lub 11,40)2) 19 01 05Osady z filtrowania spalin(36,40 lub 11,40)2) 19 01 06Szlamy i inne odpady o konsystencji ciekłej z oczyszczania spalin36,401) 19 01 07Odpady stałe z oczyszczania spalin(36,40 lub 11,40)2) 19 01 08Odpady z termicznego rozkładu(36,40 lub 11,40)2) 19 01 09Zużyte katalizatory36,40 19 01 10Zużyty węgiel aktywny z oczyszczania spalin(36,40 lub 11,40)2) 19 01 99Inne nie wymienione odpady7,30 19 02Odpady z fizykochemicznej przeróbki odpadów przemysłowych 19 02 01Szlamy wodorotlenków metali i inne szlamy po wytrącaniu metali z roztworów36,401) 19 02 02Przemieszane odpady do ostatecznego składowania11,40 19 02 03Gipsy z neutralizacji odpadów pochromowych11,40 19 03Odpady zestalone 19 03 01Odpady zestalone spoiwem hydraulicznym7,30 19 03 02Odpady zestalone spoiwem organicznym7,30 19 03 03Odpady stabilizowane metodami biologicznymi11,40 19 04Odpady zeszklone i z procesów zeszkliwiania oraz ze spalania odpadów innych niż podgrupa 19 01 19 04 01Zeszklone odpady7,30 19 04 02Popioły lotne i inne odpady z oczyszczania spalin(36,40 lub 11,40)2) 19 04 03Nie zeszklona faza stała(36,40 lub 11,40)2) 19 04 04Ciekłe odpady z procesów zeszkliwiania11,40 19 05Odpady z tlenowej fermentacji odpadów stałych (kompostowania) 19 05 01Nie przekompostowane frakcje odpadów komunalnych i podobnych0,00 19 05 02Nie przekompostowane frakcje odpadów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego11,40 19 05 03Kompost nie nadający się do wykorzystania7,30 19 05 99Inne nie wymienione odpady7,30 19 06Odpady z beztlenowej fermentacji odpadów 19 06 01Szlamy z beztlenowej przeróbki odpadów komunalnych i podobnych11,401) 19 06 02Szlamy z beztlenowej przeróbki odpadów zwierzęcych i roślinnych11,401) 19 06 99Inne nie wymienione odpady11,40 19 07Odcieki ze składowisk 19 07 01Odcieki ze składowisk nieoczyszczone36,40 19 08Odpady z oczyszczalni ścieków nie wyspecyfikowane inaczej 19 08 01Skratki36,401) 19 08 02Zawartość piaskowników36,40 19 08 03Tłuszcze i mieszaniny olejów z oczyszczania ścieków36,40 19 08 04Osady z oczyszczania ścieków przemysłowych (bez 19 08 08)36,401) 19 08 05Osady z oczyszczania ścieków komunalnych (bez 19 08 09)11,401) 19 08 06Nasycone lub zużyte żywice jonowymienne36,40 19 08 07Roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych36,401) 19 08 08Osady z oczyszczania ścieków przemysłowych poneutralizacyjne11,401) 19 08 09Osady z oczyszczania ścieków komunalnych ustabilizowane7,301) 19 08 99Inne nie wymienione odpady7,30 19 09Odpady z uzdatniania wody pitnej i przemysłowej 19 09 01Odpady stałe ze wstępnej filtracji7,30 19 09 02Osady z klarowania wody7,301) 19 09 03Osady z dekarbonizacji wody7,301) 19 09 04Zużyty węgiel aktywny11,40 19 09 05Nasycone lub zużyte żywice jonowymienne11,40 19 09 06Roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych11,401) 19 09 99Inne nie wymienione odpady7,30 __________________ i PBB - polibromowane dwufenyle ii PCB - polichlorowane dwufenyle iii PCT - polichlorowane trójfenyle 1) Opłatę za składowanie na składowisku odpadów zawierających wodę oblicza się mnożąc całkowitą masę odpadu zawierającego wodę przez stawkę jednostkową obliczoną wg wzoru: Q = (100 - W) x 0,01 x n x q w którym: Q - jednostkowa stawka opłaty za umieszczenie na składowisku odpadu zawierającego wodę w zł/Mg, W - zawartość wody w odpadzie w %, q - jednostkowa stawka opłaty określona w powyższej tabeli w zł/Mg, n - współczynnik, którego wartość zależy od zawartości wody w odpadzie Procentowa zawartość wody w odpadzie WWspółczynnik n poniżej 400,8 40 <_ W < 500,9 50 <_ W < 601,0 60 <_ W < 701,1 70 <_ W < 751,2 75 <_ W < 801,4 80 <_ W < 841,6 84 <_ W < 881,8 88 <_ W < 922,0 92 <_ W < 952,4 95 <_ W < 972,8 97 <_ W < 983,3 98 <_ W < 994,0 99 <_ W < 99,55,0 powyżej 99,510,0 2) Jeżeli wartości wskaźników wymienionych w pozycjach 4, 6, 7, 8, 18, 19 oraz od 24 do 34 włącznie w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 5 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi (Dz. U. Nr 116, poz. 503) zawarte w wyciągu wodnym z odpadu są równe lub niższe niż obowiązujące wartości zanieczyszczeń śródlądowych wód powierzchniowych dla wód I klasy czystości, to stosuje się niższą stawkę opłat. W celu ustalenia wartości wskaźników zawartych w wyciągu wodnym z odpadów postępuje się w sposób następujący: pobiera się reprezentatywną próbkę odpadu w ilości nie mniejszej niż jeden kilogram, w razie potrzeby rozdrabnia i miesza, a następnie przesiewa przez sito siatkowe tkane o oczkach kwadratowych nr 10. Z przesianej masy przygotowuje się próbkę o masie 100 ± 1 gram suchej masy i zalewa ja w szklanej kolbie wodą destylowaną w ilości zapewniającej zachowanie w stosunku 1:10 masy suchego odpadu do masy wody, a następnie po szczelnym zamknięciu wytrząsa na wytrząsarce laboratoryjnej przez cztery godziny. Po dwunastu godzinach zawartość kolby wytrząsa się przez kolejne dwie godziny i pozostawia na sześć godzin. Następnie zawartość kolby przesącza się przez filtr bibułowy lub membranowy o porach 0,45 µm i przesącz poddaje badaniom analitycznym. Załącznik nr 2 ROCZNE STAWKI OPŁAT ZA SKŁADOWANIE ODPADÓW NA SKŁADOWISKU ODPADÓW DLA NIEKTÓRYCH RODZAJÓW ODPADÓW Lp.KodRodzaj odpadówStawka roczna zł/1Mg 1234 113 02Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe)15,60 216 06Baterie i akumulatory z wyjątkiem 16 06 04 oraz 16 06 0515,60 316 01 03Zużyte opony3,10 415 01 02Tworzywa sztuczne3,10 17 02 03 515 01 07Szkło3,10 17 02 02 615 01 01Papier i tektura3,10 716 09 01Odpady nadające się do kompostowania2,10 817 04 01 do 17 04 06Odpady metaliczne2,10 Załącznik nr 3 ODPADY, ZA KTÓRE WYTWARZAJĄCY ODPADY NIE PONOSI OPŁAT ZA KAŻDY ROK ICH SKŁADOWANIA NA SKŁADOWISKU ODPADÓW Lp.KodRodzaj odpadów 123 101 03 04Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud metali nieżelaznych 201 04 07Odpady przeróbcze ze wzbogacania węgla 301 04 08Odpady z flotacji węgla 401 04 09Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud siarkowych 501 04 10Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud fosforowych (fosforytów, apatytów) 606 07 01Odpady azbestowe z elektrolizy 706 09 01Fosfogipsy 810 01 03Popioły lotne z węgla brunatnego 910 01 05Stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania spalin 1010 01 07Produkty z wapniowych metod odsiarczania spalin odprowadzane w postaci szlamu 1110 01 13Mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych 1210 13 02Odpady z produkcji wyrobów azbestowo-cementowych 1316 02 06Odpady zawierające azbest 1417 01 05Odpady materiałów budowlanych zawierających azbest 1517 06 01Materiały izolacyjne zawierające azbest 1619Odpady z urządzeń do likwidacji i neutralizacji odpadów oraz oczyszczania ścieków i gospodarki wodnej 1719 02 02Przemieszane odpady do ostatecznego składowania Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 110, poz. 1264) Na podstawie art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się powiaty (gminy) zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w których na podstawie odrębnych przepisów są stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu ograniczenia bezrobocia i jego skutków. 2. Wykaz powiatów (gmin), o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 76 i Nr 20, poz. 171). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1264) WYKAZ POWIATÓW (GMIN) ZAGROŻONYCH SZCZEGÓLNIE WYSOKIM BEZROBOCIEM STRUKTURALNYM 1. W województwie dolnośląskim: Powiat bolesławiecki: gmina miejska Bolesławiec gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bolesławiec, Gromadka, Nowogrodziec, Osiecznica, Warta Bolesławiecka Powiat dzierżoniowski: gminy miejskie: Bielawa, Dzierżoniów, Pieszyce, Piława Górna gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dzierżoniów, Łagiewniki, Niemcza Powiat górowski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Góra, Jemielno, Niechlów, Wąsosz Powiat jaworski: gmina miejska Jawor gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bolków, Męcinka, Mściwojów, Paszowice, Wądroże Wielkie Powiat kamiennogórski: gmina miejska Kamienna Góra gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Kamienna Góra, Lubawka, Marciszów Powiat kłodzki: gminy miejskie: Duszniki-Zdrój, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Nowa Ruda, Polanica-Zdrój gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bystrzyca Kłodzka, Kłodzko, Lądek-Zdrój, Lewin Kłodzki, Międzylesie, Nowa Ruda, Radków, Stronie Śląskie, Szczytna Powiat lubański: gminy miejskie: Lubań, Świeradów-Zdrój gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Leśna, Lubań, Olszyna, Platerówka, Siekierczyn Powiat lwówecki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Gryfów Śląski, Lubomierz, Lwówek Śląski, Mirsk, Wleń Powiat oleśnicki: gmina miejska Oleśnica gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bierutów, Dobroszyce, Dziadowa Kłoda, Międzybórz, Oleśnica, Syców, Twardogóra Powiat strzeliński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Borów, Kondratowice, Przeworno, Strzelin, Wiązów Powiat wałbrzyski: gminy miejskie: Boguszów-Gorce, Jedlina-Zdrój, Szczawno-Zdrój gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Czarny Bór, Głuszyca, Mieroszów, Stare Bogaczowice, Walim Miasto na prawach powiatu -Wałbrzych Powiat ząbkowicki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bardo, Ciepłowody, Kamieniec Ząbkowicki, Stoszowice, Ząbkowice Śląskie, Ziębice, Złoty Stok Powiat złotoryjski: gminy miejskie: Wojcieszów, Złotoryja gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Pielgrzymka, Świerzawa, Zagrodno, Złotoryja 2. W województwie kujawsko-pomorskim: Powiat aleksandrowski: gminy miejskie: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek, Nieszawa gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Aleksandrów Kujawski, Bądkowo, Koneck, Raciążek, Waganiec, Zakrzewo Powiat brodnicki: gmina miejska Brodnica gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bobrowo, Brodnica, Brzozie, Grążawy, Górzno, Jabłonowo Pomorskie, Osiek, Świedziebnia, Zbiczno Powiat chełmiński: gmina miejska Chełmno gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Chełmno, Kijewo Królewskie, Lisewo, Papowo Biskupie, Stolno, Unisław Powiat grudziądzki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Grudziądz, Gruta, Łasin, Radzyń Chełmiński, Rogóźno, Świecie nad Osą Miasto na prawach powiatu - Grudziądz Powiat inowrocławski: gmina miejska Inowrocław gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dąbrowa Biskupia, Gniewkowo, Inowrocław, Janikowo, Kruszwica, Pakość, Rojewo, Złotniki Kujawskie Powiat nakielski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Kcynia, Mrocza, Nakło nad Notecią, Sadki, Szubin Powiat radziejowski: gmina miejska Radziejów gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bytoń, Dobre, Osięciny, Piotrków Kujawski, Radziejów, Topólka Powiat rypiński: gmina miejska Rypin gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brzuze, Rogowo, Rypin, Skrwilno, Wąpielsk Powiat sępoleński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Kamień Krajeński, Sępólno Krajeńskie, Sośno, Więcbork Powiat świecki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bukowiec, Dragacz, Drzycim, Jeżewo, Lniano, Nowe, Osie, Pruszcz, Świecie, Świekatowo, Warlubie Powiat tucholski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Cekcyn, Gostycyn, Kęsowo, Lubiewo, Śliwice, Tuchola Powiat wąbrzeski: gmina miejska Wąbrzeźno gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Wąbrzeźno Powiat żniński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Barcin, Gąsawa, Janowiec Wielkopolski, Łabiszyn, Rogowo, Żnin 3. W województwie lubuskim: Powiat krośnieński: gmina miejska Gubin gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bobrowice, Bytnica, Dąbie, Gubin, Krosno Odrzańskie, Maszewo Powiat nowosolski: gmina miejska Nowa Sól gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bytom Odrzański, Kolsko, Kożuchów, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko, Sława, Szlichtyngowa, Wschowa Powiat strzelecko-drezdenecki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dobiegniew, Drezdenko, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie, Zwierzyn Powiat sulęciński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Krzeszyce, Lubniewice, Słońsk, Sulęcin, Torzym Powiat żagański: gminy miejskie: Gozdnica, Żagań gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Niegosławice, Szprotawa, Wymiarki, Żagań 4. W województwie łódzkim: Powiat kutnowski: gmina miejska Kutno gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bedlno, Dąbrowice, Krośniewice, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Nowe Ostrowy, Oporów, Strzelce, Żychlin Powiat tomaszowski: gmina miejska Tomaszów Mazowiecki gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd, Żelechlinek Powiat zgierski: gminy miejskie: Głowno, Ozorków, Zgierz gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Aleksandrów Łódzki, Głowno, Ozorków, Parzęczew, Stryków, Zgierz 5. W województwie mazowieckim: Powiat mławski: gmina miejska Mława gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dzierzgowo, Lipowiec Kościelny, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wieczfnia Kościelna, Wiśniewo Powiat radomski: gmina miejska Pionki gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedlińsk, Jedlnia-Letnisko, Kowala, Pionki, Przytyk, Skaryszew, Wierzbica, Wolanów, Zakrzew Miasto na prawach powiatu - Radom. Powiat szydłowiecki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Chlewiska, Jastrząb, Mirów, Orońsko, Szydłowiec 6. W województwie opolskim: Powiat brzeski: gmina miejska Brzeg gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brzeg, Grodków, Lewin Brzeski, Lubsza, Olszanka Powiat namysłowski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Domaszowice, Namysłów, Pokój, Świerczów, Wilków Powiat nyski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Głuchołazy, Kamiennik, Korfantów, Łambinowice, Nysa, Otmuchów, Paczków, Pakosławice, Skoroszyce 7. W województwie podkarpackim: Powiat bieszczadzki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Baligród, Cisna, Czarna, Lesko, Lutowiska, Olszanica, Solina, Ustrzyki Dolne Powiat brzozowski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brzozów, Domaradz, Dydnia, Haczów, Jasienica Rosielna, Nozdrzec 8. W województwie podlaskim: Powiat grajewski: gmina miejska Grajewo gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Grajewo, Radziłów, Rajgród, Szczuczyn, Wąsosz 9. W województwie pomorskim: Powiat bytowski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Borzytuchom, Bytów, Czarna Dąbrówka, Kołczygłowy, Lipnica, Miastko, Parchowo, Studzienice, Trzebielino, Tuchomie Powiat chojnicki: gmina miejska Chojnice gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brusy, Chojnice, Czersk, Konarzyny Powiat człuchowski: gmina miejska Człuchów gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Czarne, Człuchów, Debrzno, Koczała, Przechlewo, Rzeczenica Powiat kwidzyński: gmina miejska Kwidzyn gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Gardeja, Kwidzyn, Prabuty, Ryjewo, Sadlinki Powiat lęborski: gminy miejskie: Lębork, Łeba gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Cewice, Nowa Wieś Lęborska, Wicko Powiat malborski: gmina miejska Malbork gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dzierzgoń, Lichnowy, Malbork, Mikołajki Pomorskie, Miłoradz, Nowy Staw, Stare Pole, Stary Dzierzgoń, Stary Targ, Sztum Powiat nowodworski: gmina miejska Krynica Morska gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Nowy Dwór Gdański, Ostaszewo, Stegna, Sztutowo Powiat słupski: gmina miejska Ustka gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Damnica, Dębnica Kaszubska, Główczyce, Kępice, Kobylnica, Potęgowo, Słupsk, Smołdzino, Ustka Miasto na prawach powiatu - Słupsk Powiat tczewski: gmina miejska Tczew gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Gniew, Morzeszczyn, Pelplin, Subkowy, Tczew 10. W województwie śląskim: Miasto na prawach powiatu - Żory 11. W województwie świętokrzyskim: Powiat konecki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Fałków, Gowarczów, Końskie, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Słupia (Konecka), Smyków, Stąporków Powiat starachowicki: gmina miejska Starachowice gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brody, Mirzec, Pawłów, Wąchock 12. W województwie warmińsko-mazurskim: Powiat bartoszycki: gminy miejskie: Bartoszyce, Górowo Iławeckie gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bartoszyce, Bisztynek, Górowo Iławeckie, Sępopol Powiat braniewski: gmina miejska Braniewo gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Braniewo, Frombork, Lelkowo, Pieniężno, Płoskinia, Wilczęta Powiat działdowski: gmina miejska Działdowo gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Działdowo, Iłowo-Osada, Lidzbark, Płośnica, Rybno Powiat elbląski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Elbląg, Godkowo, Gronowo Elbląskie, Markusy, Milejewo, Młynary, Pasłęk, Rychliki, Tolkmicko Miasto na prawach powiatu - Elbląg Powiat ełcki: gmina miejska Ełk gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Ełk, Kalinowo, Prostki, Stare Juchy Powiat giżycki gmina miejska Giżycko gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Banie Mazurskie, Budry, Giżycko, Kruklanki, Miłki, Pozezdrze, Ryn, Węgorzewo, Wydminy Powiat iławski: gminy miejskie: Iława, Lubawa gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Iława, Kisielice, Lubawa, Susz, Zalewo Powiat kętrzyński: gmina miejska Kętrzyn gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Barciany, Kętrzyn, Korsze, Reszel, Srokowo Powiat lidzbarski: gmina miejska Lidzbark Warmiński gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Kiwity, Lidzbark Warmiński, Lubomino, Orneta Powiat mrągowski: gmina miejska Mrągowo gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Mikołajki, Mrągowo, Piecki, Sorkwity Powiat nidzicki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo, Nidzica Powiat nowomiejski: gmina miejska Nowe Miasto Lubawskie gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Biskupiec, Grodziczno, Kurzętnik, Nowe Miasto Lubawskie Powiat olecko-gołdapski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dubeninki, Gołdap, Kowale Oleckie, Olecko, Świętajno, Wieliczki Powiat ostródzki: gmina miejska Ostróda gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dąbrówno, Grunwald, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg, Ostróda Powiat piski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Biała Piska, Orzysz, Pisz, Ruciane-Nida Powiat szczycieński: gmina miejska Szczytno gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Rozogi, Szczytno, Świętajno, Wielbark 13. W województwie wielkopolskim: Powiat słupecki: gmina miejska Słupca gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Lądek, Orchowo, Ostrowite, Powidz, Słupca, Strzałkowo, Zagórów Powiat złotowski: gmina miejska Złotów gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Jastrowie, Krajenka, Lipka, Okonek, Tarnówka, Zakrzewo, Złotów 14. W województwie zachodniopomorskim: Powiat białogardzki: gmina miejska Białogard gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Białogard, Karlino, Tychowo Powiat choszczeński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bierzwnik, Choszczno, Drawno, Krzęcin, Pełczyce, Recz Powiat drawski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Czaplinek, Drawsko Pomorskie, Kalisz Pomorski, Ostrowice, Wierzchowo, Złocieniec Powiat gryficki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brojce, Gryfice, Karnice, Płoty, Radowo Małe, Resko, Rewal, Trzebiatów Powiat kamieński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Międzyzdroje, Świerzno, Wolin Powiat koszaliński: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Będzino, Biesiekierz, Bobolice, Manowo, Mielno, Polanów, Sianów, Świeszyno Miasto na prawach powiatu - Koszalin Powiat myśliborski: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Barlinek, Boleszkowice, Dębno, Myślibórz, Nowogródek Pomorski Powiat pyrzycki: gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Bielice, Kozielice, Lipiany, Przelewice, Pyrzyce, Warnice Powiat sławieński: gminy miejskie: Darłowo, Sławno gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Darłowo, Malechowo, Postomino, Sławno Powiat stargardzki: gmina miejska Stargard Szczeciński gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Chociwel, Dobrzany, Dolice, Ińsko, Kobylanka, Łobez, Marianowo, Stara Dąbrowa, Stargard Szczeciński, Suchań, Węgorzyno Powiat szczecinecki: gmina miejska Szczecinek gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Barwice, Biały Bór, Borne Sulinowo, Grzmiąca, Szczecinek Powiat świdwiński: gmina miejska Świdwin gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Brzeżno, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Sławoborze, Świdwin Powiat wałecki: gmina miejska Wałcz gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie: Człopa, Mirosławiec, Tuczno, Wałcz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje oraz przyznaje się prawo do zasiłku i stypendium zamieszkałym w nich bezrobotnym. (Dz. U. Nr 110, poz. 1265) Na podstawie art. 37i ust. 3 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. W 2000 r. bezrobotnym zamieszkałym w powiatach (gminach) znajdujących się w wykazie, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, przyznaje się uprawnienia określone w art. 37d i art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). § 2. W 2000 r. w powiatach (gminach) wymienionych w wykazie, stanowiącym załącznik do rozporządzenia, stosuje się instrumenty ekonomiczne-finansowe oraz preferencje przewidziane w: 1) ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 2) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 35, poz. 173 i Nr 148, poz. 722 oraz z 1997 r. Nr 1, poz. 4, Nr 6, poz. 35, Nr 128, poz. 834 i Nr 145, poz. 981) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 3) ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484, Nr 62, poz. 689 i Nr 95, poz. 1101) - dla podatników używających środków trwałych w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym albo zagrożonych recesją i degradacją społeczną, 4) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 39 i Nr 100, poz. 1175) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym albo gmin zagrożonych recesją i degradacją społeczną. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie określenia gmin zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje oraz przyznaje się prawo do zasiłku i stypendium zamieszkałym w nich bezrobotnym (Dz. U. Nr 9, poz. 77). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1265) WYKAZ POWIATÓW (GMIN) ZAGROŻONYCH STRUKTURALNĄ RECESJĄ I DEGRADACJĄ SPOŁECZNĄ, W KTÓRYCH STOSUJE SIĘ SZCZEGÓLNE INSTRUMENTY EKONOMICZNO-FINANSOWE I INNE PREFERENCJE ORAZ PRZYZNAJE SIĘ PRAWO DO ZASIŁKU I STYPENDIUM ZAMIESZKAŁYM W NICH BEZROBOTNYM 1. Województwo dolnośląskie: Powiat świdnicki: gminy miejskie: Świdnica, Świebodzice gminy*: Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Strzegom, Świdnica, Żarów 2. Województwo lubelskie: Powiat świdnicki: gmina miejska Świdnik gminy: Mełgiew, Piaski, Rybczewice, Trawniki 3. Województwo łódzkie: Powiat łódzki wschodni: gmina miejska Brzeziny gminy: Andrespol, Brójce, Brzeziny, Dmosin, Jeżów, Koluszki, Nowosolna, Rogów, Rzgów, Tuszyn Powiat pabianicki: gminy miejskie: Konstantynów Łódzki, Pabianice gminy: Dłutów, Dobroń, Ksawerów, Lutomiersk, Pabianice Miasto na prawach powiatu - Łódź 4. Województwo małopolskie: Powiat chrzanowski: gminy: Alwernia, Babice, Chrzanów, Libiąż, Trzebinia 5. Województwo podkarpackie: Powiat mielecki gmina miejska Mielec gminy: Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec, Padew Narodowa, Przecław, Radomyśl Wielki, Tuszów Narodowy, Wadowice Górne Powiat stalowowolski: gmina miejska Stalowa Wola gminy: Bojanów, Pysznica, Radomyśl, Zaklików, Zaleszany 6. Województwo podlaskie: Powiat zambrowski: gmina miejska Zambrów gminy: Kołaki Kościelne, Rutki, Szumowo, Zambrów 7. Województwo śląskie: Powiat będziński: gminy miejskie: Będzin, Czeladź, Wojkowice gminy: Bobrowniki, Mierzęcice, Psary, Siewierz Powiat częstochowski gminy: Blachownia, Dąbrowa Zielona, Janów, Kamienica Polska, Kłomnice, Koniecpol, Konopiska, Kruszyna, Lelów, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Poczesna, Przyrów, Rędziny, Starcza Powiat gliwicki: gminy miejskie: Knurów, Pyskowice gminy: Gierałtowice, Pilchowice, Rudziniec, Sośnicowice, Toszek, Wielowieś Powiat mikołowski: gminy miejskie: Łaziska Górne, Mikołów, Orzesze gminy: Ornontowice, Wyry Powiat pszczyński: gminy: Goczałkowice-Zdrój, Kobiór, Miedźna, Pawłowice, Pszczyna, Suszec Powiat raciborski: gmina miejska Racibórz gminy: Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie, Rudnik Powiat rybnicki: gminy: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Lyski, Świerklany Powiat tarnogórski: gminy miejskie: Kalety, Miasteczko Śląskie, Radzionków, Tarnowskie Góry gminy: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg, Zbrosławice Powiat tyski: gminy miejskie: Bieruń, Imielin, Lędziny gminy: Bojszowy, Chełm Śląski Powiat wodzisławski: gminy miejskie: Pszów, Radlin, Rydułtowy, Wodzisław Śląski gminy: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice, Mszana Powiat zawierciański: gminy miejskie: Poręba, Zawiercie gminy: Irządze, Kroczyce, Łazy, Ogrodzieniec, Pilica, Szczekociny, Włodowice, Żarnowiec Miasta na prawach powiatu: Bytom, Chorzów, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy, Zabrze 8. Województwo świętokrzyskie: Powiat ostrowiecki: gmina miejska: Ostrowiec Świętokrzyski gminy: Bałtów, Bodzechów, Ćmielów, Kunów, Waśniów Powiat skarżyski: gmina miejska: Skarżysko-Kamienna gminy: Bliżyn, Łączna, Skarżysko Kościelne, Suchedniów 9. Województwo wielkopolskie: Powiat gnieźnieński: gmina miejska Gniezno gminy: Czerniejewo, Gniezno, Kiszkowo, Kłecko, Łubowo, Mieleszyn, Niechanowo, Trzemeszno, Witkowo __________________ * Gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin. (Dz. U. Nr 110, poz. 1266) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, zmienia się granice gminy Bystrzyca Kłodzka przez przyłączenie części obszaru wsi Długopole Górne o powierzchni 23,25 ha z gminy Międzylesie. § 2. W województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, zmienia się granice gminy Włocławek przez przyłączenie części obszaru wsi Nakonowo o powierzchni 2,09 ha z gminy Kowal. § 3. W województwie lubelskim, w powiecie ryckim, zmienia się granice gminy o statusie miasta Dęblin przez przyłączenie części obszaru wsi Bobrowniki o powierzchni 406,10 ha z gminy Ryki. § 4. W województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, zmienia się granice gminy Moszczenica przez przyłączenie obszaru obrębu ewidencyjnego nr 1 o powierzchni 112,84 ha, stanowiącego część obszaru gminy o statusie miasta Piotrków Trybunalski, mającej status miasta na prawach powiatu. § 5. W województwie małopolskim: 1) w powiecie dąbrowskim zmienia się granice gminy Radgoszcz przez przyłączenie części obszaru wsi Lipiny o powierzchni 2,28 ha z gminy Dąbrowa Tarnowska, 2) w powiecie gorlickim zmienia się granice gminy Ropa przez przyłączenie obszaru wsi Klimkówka z gminy Uście Gorlickie. § 6. W województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, zmienia się granice gminy Celestynów przez przyłączenie obszaru wsi Ponurzyca z gminy Osieck. § 7. W województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, zmienia się granice gminy Wysokie Mazowieckie przez przyłączenie obszaru wsi Bryki z gminy Szepietowo. § 8. W województwie pomorskim, w powiecie malborskim, zmienia się granice gminy Dzierzgoń przez przyłączenie obszarów osad Pachoły i Prakwice z gminy Stary Dzierzgoń. § 9. W województwie śląskim, w powiecie tyskim, zmienia się granice: 1) gminy o statusie miasta Bieruń przez przyłączenie części obszaru gminy o statusie miasta Tychy o powierzchni 9,76 ha, mającej status miasta na prawach powiatu, 2) gminy o statusie miasta Bieruń przez przyłączenie części obszaru wsi Kopciowice o powierzchni 2,00 ha z gminy Chełm Śląski. § 10. W województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, zmienia się granice gminy o statusie miasta Skarżysko-Kamienna przez przyłączenie obszarów wsi Pogorzałe i Skarżysko Książęce z gminy Szydłowiec w powiecie szydłowieckim w województwie mazowieckim. § 11. W województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, zmienia się granice gminy o statusie miasta Działdowo przez przyłączenie obszarów: części wsi Burkat o powierzchni 111,39 ha, części wsi Komorniki o powierzchni 9,61 ha oraz części wsi Księży Dwór o powierzchni 36,18 ha z gminy Działdowo. § 12. W województwie wielkopolskim: 1) zmienia się granice gminy o statusie miasta Kalisz, mającej status miasta na prawach powiatu, przez przyłączenie obszarów wsi: Dobrzec, Sulisławice oraz Sulisławice-Kolonia z gminy Nowe Skalmierzyce w powiecie ostrowskim, 2) w powiecie leszczyńskim zmienia się granice gminy Włoszakowice przez przyłączenie obszarów wsi: Boszkowo, Charbielin oraz Skarżyń z gminy Przemęt w powiecie wolsztyńskim. § 13. W województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, zmienia się granice gminy Barwice przez przyłączenie obszaru wsi Jeziorki z gminy Borne Sulinowo. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia siedzib władz gmin. (Dz. U. Nr 110, poz. 1267) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się siedziby władz gmin: WojewództwoPowiatGminaSiedziba władz gminy (m.)*), (m.p.)**) dolnośląskie bolesławiecki1. Bolesławiec (m.)Bolesławiec 2. BolesławiecBolesławiec 3. GromadkaGromadka 4. NowogrodziecNowogrodziec 5. OsiecznicaOsiecznica 6. Warta BolesławieckaWarta Bolesławiecka dzierżoniowski1. Bielawa (m.)Bielawa 2. Dzierżoniów (m.)Dzierżoniów 3. Pieszyce (m.)Pieszyce 4. Piława Górna (m.)Piława Górna 5. DzierżoniówDzierżoniów 6. ŁagiewnikiŁagiewniki 7. NiemczaNiemcza głogowski1. Głogów (m.)Głogów 2. GłogówGłogów 3. JerzmanowaJerzmanowa 4. KotlaKotla 5. PęcławPęcław 6. ŻukowiceŻukowice górowski1. GóraGóra 2. JemielnoJemielno 3. NiechlówNiechlów 4. WąsoszWąsosz jaworski1. Jawor (m.)Jawor 2. BolkówBolków 3. MęcinkaMęcinka 4. MściwojówMściwojów 5. PaszowicePaszowice 6. Wądroże WielkieWądroże Wielkie jeleniogórski1. Karpacz (m.)Karpacz 2. Kowary (m.)Kowary 3. Piechowice (m.)Piechowice 4. Szklarska Poręba (m.)Szklarska Poręba 5. Janowice WielkieJanowice Wielkie 6. Jeżów SudeckiJeżów Sudecki 7. MysłakowiceMysłakowice 8. PodgórzynPodgórzyn 9. Stara KamienicaStara Kamienica kamiennogórski1. Kamienna Góra (m.)Kamienna Góra 2. Kamienna GóraKamienna Góra 3. LubawkaLubawka 4. MarciszówMarciszów kłodzki1. Duszniki-Zdrój (m.)Duszniki-Zdrój 2. Kłodzko (m.)Kłodzko 3. Kudowa-Zdrój (m.)Kudowa-Zdrój 4. Nowa Ruda (m.)Nowa Ruda 5. Polanica-Zdrój (m.)Polanica-Zdrój 6. Bystrzyca KłodzkaBystrzyca Kłodzka 7. KłodzkoKłodzko 8. Lądek-ZdrójLądek-Zdrój 9. Lewin KłodzkiLewin Kłodzki 10. MiędzylesieMiędzylesie 11. Nowa RudaNowa Ruda 12. RadkówRadków 13. Stronie ŚląskieStronie Śląskie 14. SzczytnaSzczytna legnicki1. Chojnów (m.)Chojnów 2. ChojnówChojnów 3. KrotoszyceKrotoszyce 4. KuniceKunice 5. Legnickie PoleLegnickie Pole 6. MiłkowiceMiłkowice 7. ProchowiceProchowice 8. RujaRuja lubański1. Lubań (m.)Lubań 2. Świeradów-Zdrój (m.)Świeradów-Zdrój 3. LeśnaLeśna 4. LubańLubań 5. OlszynaOlszyna 6. PlaterówkaPlaterówka 7. SiekierczynSiekierczyn lubiński1. Lubin (m.)Lubin 2. LubinLubin 3. RudnaRudna 4. ŚcinawaŚcinawa lwówecki1. Gryfów ŚląskiGryfów Śląski 2. LubomierzLubomierz 3. Lwówek ŚląskiLwówek Śląski 4. MirskMirsk 5. WleńWleń milicki1. CieszkówCieszków 2. KrośniceKrośnice 3. MiliczMilicz oleśnicki1. Oleśnica (m.)Oleśnica 2. BierutówBierutów 3. DobroszyceDobroszyce 4. Dziadowa KłodaDziadowa Kłoda 5. MiędzybórzMiędzybórz 6. OleśnicaOleśnica 7. SycówSyców 8. TwardogóraTwardogóra oławski1. Oława (m.)Oława 2. DomaniówDomaniów 3. Jelcz-LaskowiceJelcz-Laskowice 4. OławaOława polkowicki1. ChocianówChocianów 2. GaworzyceGaworzyce 3. GrębociceGrębocice 4. PolkowicePolkowice 5. PrzemkówPrzemków 6. RadwaniceRadwanice strzeliński1. BorówBorów 2. KondratowiceKondratowice 3. PrzewornoPrzeworno 4. StrzelinStrzelin 5. WiązówWiązów średzki1. KostomłotyKostomłoty 2. MalczyceMalczyce 3. MiękiniaMiękinia 4. Środa ŚląskaŚroda Śląska 5. UdaninUdanin świdnicki1. Świdnica (m.)Świdnica 2. Świebodzice (m.)Świebodzice 3. DobromierzDobromierz 4. Jaworzyna ŚląskaJaworzyna Śląska 5. MarcinowiceMarcinowice 6. StrzegomStrzegom 7. ŚwidnicaŚwidnica 8. ŻarówŻarów trzebnicki1. Oborniki ŚląskieOborniki Śląskie 2. PrusicePrusice 3. TrzebnicaTrzebnica 4. Wisznia MałaWisznia Mała 5. ZawoniaZawonia 6. ŻmigródŻmigród wałbrzyski1. Boguszów-Gorce (m.)Boguszów-Gorce 2. Jedlina-Zdrój (m.)Jedlina-Zdrój 3. Szczawno-Zdrój (m.)Szczawno-Zdrój 4. Czarny BórCzarny Bór 5. GłuszycaGłuszyca 6. MieroszówMieroszów 7. Stare BogaczowiceStare Bogaczowice 8. WalimWalim wołowski1. Brzeg DolnyBrzeg Dolny 2. WińskoWińsko 3. WołówWołów wrocławski1. CzernicaCzernica 2. DługołękaDługołęka 3. Jordanów ŚląskiJordanów Śląski 4. Kąty WrocławskieKąty Wrocławskie 5. KobierzyceKobierzyce 6. MietkówMietków 7. SobótkaSobótka 8. Święta KatarzynaŚwięta Katarzyna 9. ŻórawinaŻórawina ząbkowicki1. BardoBardo 2. CiepłowodyCiepłowody 3. Kamieniec ZąbkowickiKamieniec Ząbkowicki 4. StoszowiceStoszowice 5. Ząbkowice ŚląskieZąbkowice Śląskie 6. ZiębiceZiębice 7. Złoty StokZłoty Stok zgorzelecki1. Zawidów (m.)Zawidów 2. Zgorzelec (m.)Zgorzelec 3. BogatyniaBogatynia 4. PieńskPieńsk 5. SulikówSulików 6. WęgliniecWęgliniec 7. ZgorzelecZgorzelec złotoryjski1. Wojcieszów (m.)Wojcieszów 2. Złotoryja (m.)Złotoryja 3. PielgrzymkaPielgrzymka 4. ŚwierzawaŚwierzawa 5. ZagrodnoZagrodno 6. ZłotoryjaZłotoryja 1. Jelenia Góra (m.p.)Jelenia Góra 2. Legnica (m.p.)Legnica 3. Wałbrzych (m.p.)Wałbrzych 4. Wrocław (m.p.)Wrocław kujawsko-pomorskie aleksandrowski1. Aleksandrów Kujawski (m.)Aleksandrów Kujawski 2. Ciechocinek (m.)Ciechocinek 3. Nieszawa (m.)Nieszawa 4. Aleksandrów KujawskiAleksandrów Kujawski 5. BądkowoBądkowo 6. KoneckKoneck 7. RaciążekRaciążek 8. WaganiecWaganiec 9. ZakrzewoZakrzewo brodnicki1. Brodnica (m.)Brodnica 2. BobrowoBobrowo 3. BrodnicaBrodnica 4. BrzozieBrzozie 5. GrążawyGrążawy 6. GórznoGórzno 7. Jabłonowo PomorskieJabłonowo Pomorskie 8. OsiekOsiek 9. ŚwiedziebniaŚwiedziebnia 10. ZbicznoZbiczno bydgoski1. Białe BłotaBiałe Błota 2. Dąbrowa ChełmińskaDąbrowa Chełmińska 3. DobrczDobrcz 4. KoronowoKoronowo 5. Nowa Wieś WielkaNowa Wieś Wielka 6. OsielskoOsielsko 7. SicienkoSicienko 8. Solec KujawskiSolec Kujawski chełmiński1. Chełmno (m.)Chełmno 2. ChełmnoChełmno 3. Kijewo KrólewskieKijewo Królewskie 4. LisewoLisewo 5. Papowo BiskupiePapowo Biskupie 6. StolnoStolno 7. UnisławUnisław golubsko-dobrzyński1. Golub-Dobrzyń (m.)Golub-Dobrzyń 2. CiechocinCiechocin 3. Golub-DobrzyńGolub-Dobrzyń 4. Kowalewo PomorskieKowalewo Pomorskie 5. RadominRadomin 6. ZbójnoZbójno grudziądzki1. GrudziądzGrudziądz 2. GrutaGruta 3. ŁasinŁasin 4. Radzyń ChełmińskiRadzyń Chełmiński 5. RogóźnoRogóźno 6. Świecie nad OsąŚwiecie nad Osą inowrocławski1. Inowrocław (m.)Inowrocław 2. Dąbrowa BiskupiaDąbrowa Biskupia 3. GniewkowoGniewkowo 4. InowrocławInowrocław 5. JanikowoJanikowo 6. KruszwicaKruszwica 7. PakośćPakość 8. RojewoRojewo 9. Złotniki KujawskieZłotniki Kujawskie lipnowski1. Lipno (m.)Lipno 2. BobrownikiBobrowniki 3. ChrostkowoChrostkowo 4. Dobrzyń nad WisłąDobrzyń nad Wisłą 5. KikółKikół 6. LipnoLipno 7. SkępeSkępe 8. TłuchowoTłuchowo 9. WielgieWielgie mogileński1. DąbrowaDąbrowa 2. Jeziora WielkieJeziora Wielkie 3. MogilnoMogilno 4. StrzelnoStrzelno nakielski1. KcyniaKcynia 2. MroczaMrocza 3. Nakło n. NoteciąNakło n. Notecią 4. SadkiSadki 5. SzubinSzubin radziejowski1. Radziejów (m.)Radziejów 2. BytońBytoń 3. DobreDobre 4. OsięcinyOsięciny 5. Piotrków KujawskiPiotrków Kujawski 6. RadziejówRadziejów 7. TopólkaTopólka rypiński1. Rypin (m.)Rypin 2. BrzuzeBrzuze 3. RogowoRogowo 4. RypinRypin 5. SkrwilnoSkrwilno 6. WąpielskWąpielsk sępoleński1. Kamień KrajeńskiKamień Krajeński 2. Sępólno KrajeńskieSępólno Krajeńskie 3. SośnoSośno 4. WięcborkWięcbork świecki1. BukowiecBukowiec 2. DragaczDragacz 3. DrzycimDrzycim 4. JeżewoJeżewo 5. LnianoLniano 6. NoweNowe 7. OsieOsie 8. PruszczPruszcz 9. ŚwiecieŚwiecie 10. ŚwiekatowoŚwiekatowo 11. WarlubieWarlubie toruński1. Chełmża (m.)Chełmża 2. ChełmżaChełmża 3. CzernikowoCzernikowo 4. LubiczLubicz Dolny 5. ŁubiankaŁubianka 6. ŁysomiceŁysomice 7. ObrowoObrowo 8. Wielka NieszawkaWielka Nieszawka 9. Zławieś WielkaZławieś Wielka tucholski1. CekcynCekcyn 2. GostycynGostycyn 3. KęsowoKęsowo 4. LubiewoLubiewo 5. ŚliwiceŚliwice 6. TucholaTuchola wąbrzeski1. Wąbrzeźno (m.)Wąbrzeźno 2. Dębowa ŁąkaDębowa Łąka 3. KsiążkiKsiążki 4. PłużnicaPłużnica 5. WąbrzeźnoWąbrzeźno włocławski1. Kowal (m.)Kowal 2. BaruchowoBaruchowo 3. BoniewoBoniewo 4. Brześć KujawskiBrześć Kujawski 5. ChoceńChoceń 6. ChodeczChodecz 7. FabiankiFabianki 8. Izbica KujawskaIzbica Kujawska 9. KowalKowal 10. LubanieLubanie 11. Lubień KujawskiLubień Kujawski 12. LubraniecLubraniec 13. WłocławekWłocławek żniński1. BarcinBarcin 2. GąsawaGąsawa 3. Janowiec WielkopolskiJanowiec Wielkopolski 4. ŁabiszynŁabiszyn 5. RogowoRogowo 6. ŻninŻnin 1. Bydgoszcz (m.p.)Bydgoszcz 2. Grudziądz (m.p.)Grudziądz 3. Toruń (m.p.)Toruń 4. Włocławek (m.p.)Włocławek lubelskie bialski1. Międzyrzec Podlaski (m.)Międzyrzec Podlaski 2. Terespol (m.)Terespol 3. Biała Podlaska (m.)Biała Podlaska 4. DrelówDrelów 5. Janów PodlaskiJanów Podlaski 6. KodeńKodeń 7. KonstantynówKonstantynów 8. Leśna PodlaskaLeśna Podlaska 9. ŁomazyŁomazy 10. Międzyrzec PodlaskiMiędzyrzec Podlaski 11. PiszczacPiszczac 12. RokitnoRokitno 13. RossoszRossosz 14. SławatyczeSławatycze 15. SosnówkaSosnówka 16. TerespolTerespol 17. TucznaTuczna 18. WiszniceWisznice 19. ZalesieZalesie biłgorajski1. Biłgoraj (m.)Biłgoraj 2. AleksandrówAleksandrów 3. BiłgorajBiłgoraj 4. BiszczaBiszcza 5. FrampolFrampol 6. GorajGoraj 7. JózefówJózefów 8. KsiężpolKsiężpol 9. ŁukowaŁukowa 10. ObszaObsza 11. Potok GórnyPotok Górny 12. TarnogródTarnogród 13. TereszpolTereszpol 14. TurobinTurobin chełmski1. Rejowiec Fabryczny (m.)Rejowiec Fabryczny 2. BiałopoleBiałopole 3. ChełmPokrówka 4. DorohuskDorohusk 5. DubienkaDubienka 6. KamieńKamień 7. LeśniowiceLeśniowice 8. Rejowiec FabrycznyRejowiec Fabryczny 9. Ruda-HutaRuda-Huta 10. SawinSawin 11. SiedliszczeSiedliszcze 12. WierzbicaWierzbica 13. WojsławiceWojsławice 14. ŻmudźŻmudź hrubieszowski1. Hrubieszów (m.)Hrubieszów 2. DołhobyczówDołhobyczów 3. HorodłoHorodło 4. HrubieszówHrubieszów 5. MirczeMircze 6. TrzeszczanyTrzeszczany 7. UchanieUchanie 8. WerbkowiceWerbkowice janowski1. BatorzBatorz 2. ChrzanówChrzanów 3. DzwolaDzwola 4. GodziszówGodziszów 5. Janów LubelskiJanów Lubelski 6. ModliborzyceModliborzyce 7. Potok WielkiPotok Wielki krasnostawski1. Krasnystaw (m.)Krasnystaw 2. FajsławiceFajsławice 3. GorzkówGorzków 4. IzbicaIzbica 5. KrasnystawKrasnystaw 6. KraśniczynKraśniczyn 7. Łopiennik GórnyŁopiennik Górny 8. RejowiecRejowiec 9. RudnikRudnik 10. Siennica RóżanaSiennica Różana 11. ŻółkiewkaŻółkiewka kraśnicki1. Kraśnik (m.)Kraśnik 2. AnnopolAnnopol 3. DzierzkowiceDzierzkowice 4. GościeradówGościeradów 5. KraśnikKraśnik 6. SzastarkaSzastarka 7. Trzydnik DużyTrzydnik Duży 8. UrzędówUrzędów 9. WilkołazWilkołaz 10. ZakrzówekZakrzówek lubartowski1. Lubartów (m.)Lubartów 2. AbramówAbramów 3. FirlejFirlej 4. JeziorzanyJeziorzany 5. KamionkaKamionka 6. KockKock 7. LubartówLubartów 8. MichówMichów 9. NiedźwiadaNiedźwiada 10. Ostrów LubelskiOstrów Lubelski 11. OstrówekOstrówek 12. SernikiSerniki 13. UścimówUścimów lubelski1. BełżyceBełżyce 2. BorzechówBorzechów 3. BychawaBychawa 4. GarbówGarbów 5. GłuskLublin 6. JabłonnaJabłonna 7. JastkówJastków 8. KonopnicaKozubszczyzna 9. KrzczonówKrzczonów 10. Niedrzwica DużaNiedrzwica Duża 11. NiemceNiemce 12. StrzyżewiceStrzyżewice 13. WojciechówWojciechów 14. WólkaJakubowice Murowane 15. WysokieWysokie 16. ZakrzewZakrzew łęczyński1. CycówCyców 2. LudwinLudwin 3. ŁęcznaŁęczna 4. MilejówMilejów 5. PuchaczówPuchaczów 6. SpiczynSpiczyn łukowski1. Łuków (m.)Łuków 2. Stoczek Łukowski (m.)Stoczek Łukowski 3. AdamówAdamów 4. KrzywdaKrzywda 5. ŁukówŁuków 6. SerokomlaSerokomla 7. StaninStanin 8. Stoczek ŁukowskiStoczek Łukowski 9. TrzebieszówTrzebieszów 10. WojcieszkówWojcieszków 11. Wola MysłowskaWola Mysłowska opolski1. ChodelChodel 2. JózefówJózefów 3. KarczmiskaKarczmiska 4. ŁaziskaŁaziska 5. Opole LubelskieOpole Lubelskie 6. PoniatowaPoniatowa 7. WilkówWilków parczewski1. Dębowa KłodaDębowa Kłoda 2. JabłońJabłoń 3. MilanówMilanów 4. ParczewParczew 5. PodedwórzePodedwórze 6. SiemieńSiemień 7. SosnowicaSosnowica puławski1. Puławy (m.)Puławy 2. BaranówBaranów 3. JanowiecJanowiec 4. Kazimierz DolnyKazimierz Dolny 5. KońskowolaKońskowola 6. KurówKurów 7. MarkuszówMarkuszów 8. NałęczówNałęczów 9. PuławyPuławy 10. WąwolnicaWąwolnica 11. ŻyrzynŻyrzyn radzyński1. Radzyń Podlaski (m.)Radzyń Podlaski 2. BorkiBorki 3. CzemiernikiCzemierniki 4. Kąkolewnica WschodniaKąkolewnica Wschodnia 5. Komarówka PodlaskaKomarówka Podlaska 6. Radzyń PodlaskiRadzyń Podlaski 7. Ulan-MajoratUlan-Majorat 8. WohyńWohyń rycki1. Dęblin (m.)Dęblin 2. KłoczewKłoczew 3. NowodwórNowodwór 4. RykiRyki 5. StężycaStężyca 6. UłężUłęż świdnicki1. Świdnik (m.)Świdnik 2. MełgiewMełgiew 3. PiaskiPiaski 4. RybczewiceRybczewice 5. TrawnikiTrawniki tomaszowski1. Tomaszów Lubelski (m.)Tomaszów Lubelski 2. BełżecBełżec 3. JarczówJarczów 4. KryniceKrynice 5. Lubycza KrólewskaLubycza Królewska 6. ŁaszczówŁaszczów 7. RachanieRachanie 8. SusiecSusiec 9. TarnawatkaTarnawatka 10. TelatynTelatyn 11. Tomaszów LubelskiTomaszów Lubelski 12. TyszowceTyszowce 13. UlhówekUlhówek włodawski1. Włodawa (m.)Włodawa 2. HannaHanna 3. HańskHańsk 4. Stary BrusStary Brus 5. UrszulinUrszulin 6. WłodawaWłodawa 7. Wola UhruskaWola Uhruska 8. WyrykiWyryki zamojski1. AdamówAdamów 2. GrabowiecGrabowiec 3. Komarów-OsadaKomarów-Osada 4. KrasnobródKrasnobród 5. ŁabunieŁabunie 6. MiączynMiączyn 7. NieliszNielisz 8. RadecznicaRadecznica 9. SitnoSitno 10. SkierbieszówSkierbieszów 11. Stary ZamośćStary Zamość 12. SułówSułów 13. SzczebrzeszynSzczebrzeszyn 14. ZamośćZamość 15. ZwierzyniecZwierzyniec 1. Biała Podlaska (m.p.)Biała Podlaska 2. Chełm (m.p.)Chełm 3. Lublin (m.p.)Lublin 4. Zamość (m.p.)Zamość lubuskie gorzowski1. Kostrzyn (m.)Kostrzyn 2. BogdaniecBogdaniec 3. DeszcznoDeszczno 4. KłodawaKłodawa 5. LubiszynLubiszyn 6. SantokSantok 7. WitnicaWitnica krośnieński1. Gubin (m.)Gubin 2. BobrowiceBobrowice 3. BytnicaBytnica 4. DąbieDąbie 5. GubinGubin 6. Krosno OdrzańskieKrosno Odrzańskie 7. MaszewoMaszewo międzyrzecki1. BledzewBledzew 2. MiędzyrzeczMiędzyrzecz 3. PrzytocznaPrzytoczna 4. PszczewPszczew 5. SkwierzynaSkwierzyna 6. TrzcielTrzciel nowosolski1. Nowa Sól (m.)Nowa Sól 2. Bytom OdrzańskiBytom Odrzański 3. KolskoKolsko 4. KożuchówKożuchów 5. Nowa SólNowa Sól 6. Nowe MiasteczkoNowe Miasteczko 7. OtyńOtyń 8. SiedliskoSiedlisko 9. SławaSława 10. SzlichtyngowaSzlichtyngowa 11. WschowaWschowa słubicki1. CybinkaCybinka 2. GórzycaGórzyca 3. Ośno LubuskieOśno Lubuskie 4. RzepinRzepin 5. SłubiceSłubice strzelecko-drezdenecki1. DobiegniewDobiegniew 2. DrezdenkoDrezdenko 3. Stare KurowoStare Kurowo 4. Strzelce KrajeńskieStrzelce Krajeńskie 5. ZwierzynZwierzyn sulęciński1. KrzeszyceKrzeszyce 2. LubniewiceLubniewice 3. SłońskSłońsk 4. SulęcinSulęcin 5. TorzymTorzym świebodziński1. LubrzaLubrza 2. ŁagówŁagów 3. SkąpeSkąpe 4. SzczaniecSzczaniec 5. ŚwiebodzinŚwiebodzin 6. ZbąszynekZbąszynek zielonogórski1. BabimostBabimost 2. BojadłaBojadła 3. CzerwieńskCzerwieńsk 4. KargowaKargowa 5. Nowogród BobrzańskiNowogród Bobrzański 6. SulechówSulechów 7. ŚwidnicaŚwidnica 8. TrzebiechówTrzebiechów 9. ZabórZabór 10. Zielona GóraZielona Góra żagański1. Gozdnica (m.)Gozdnica 2. Żagań (m.)Żagań 3. BrzeźnicaBrzeźnica 4. IłowaIłowa 5. MałomiceMałomice 6. NiegosławiceNiegosławice 7. SzprotawaSzprotawa 8. WymiarkiWymiarki 9. ŻagańŻagań żarski1. Łęknica (m.)Łęknica 2. Żary (m.)Żary 3. BrodyBrody 4. JasieńJasień 5. Lipinki ŁużyckieLipinki Łużyckie 6. LubskoLubsko 7. PrzewózPrzewóz 8. TrzebielTrzebiel 9. TupliceTuplice 10. ŻaryŻary 1. Gorzów Wielkopolski (m.p.)Gorzów Wielkopolski 2. Zielona Góra (m.p.)Zielona Góra łódzkie bełchatowski1. Bełchatów (m.)Bełchatów 2. BełchatówBełchatów 3. DrużbiceDrużbice 4. KleszczówKleszczów 5. KlukiKluki 6. RusiecRusiec 7. SzczercówSzczerców 8. ZelówZelów kutnowski1. Kutno (m.)Kutno 2. BedlnoBedlno 3. DąbrowiceDąbrowice 4. KrośniewiceKrośniewice 5. KrzyżanówKrzyżanów 6. KutnoKutno 7. ŁaniętaŁanięta 8. Nowe OstrowyNowe Ostrowy 9. OporówOporów 10. StrzelceStrzelce 11. ŻychlinŻychlin łaski1. BuczekBuczek 2. ŁaskŁask 3. SędziejowiceSędziejowice 4. WidawaWidawa 5. WodzieradyWodzierady łęczycki1. Łęczyca (m.)Łęczyca 2. DaszynaDaszyna 3. Góra Św. MałgorzatyGóra Św. Małgorzaty 4. GrabówGrabów 5. ŁęczycaŁęczyca 6. PiątekPiątek 7. Świnice WarckieŚwinice Warckie 8. WitoniaWitonia łowicki1. Łowicz (m.)Łowicz 2. BielawyBielawy 3. ChąśnoChąśno 4. DomaniewiceDomaniewice 5. KiernoziaKiernozia 6. Kocierzew PołudniowyKocierzew Południowy 7. ŁowiczŁowicz 8. ŁyszkowiceŁyszkowice 9. NieborówNieborów 10. ZdunyZduny łódzki wschodni1. Brzeziny (m.)Brzeziny 2. AndrespolAndrespol 3. BrójceBrójce 4. BrzezinyBrzeziny 5. DmosinDmosin 6. JeżówJeżów 7. KoluszkiKoluszki 8. NowosolnaŁódź 9. RogówRogów 10. RzgówRzgów 11. TuszynTuszyn opoczyński1. BiałaczówBiałaczów 2. DrzewicaDrzewica 3. MniszkówMniszków 4. OpocznoOpoczno 5. ParadyżParadyż 6. PoświętnePoświętne 7. SławnoSławno 8. ŻarnówŻarnów pabianicki1. Konstantynów Łódzki (m.)Konstantynów Łódzki 2. Pabianice (m.)Pabianice 3. DłutówDłutów 4. DobrońDobroń 5. KsawerówKsawerów 6. LutomierskLutomiersk 7. PabianicePabianice pajęczański1. DziałoszynDziałoszyn 2. KiełczygłówKiełczygłów 3. Nowa BrzeźnicaNowa Brzeźnica 4. PajęcznoPajęczno 5. RząśniaRząśnia 6. SiemkowiceSiemkowice 7. Strzelce WielkieStrzelce Wielkie 8. SulmierzyceSulmierzyce piotrkowski1. AleksandrówAleksandrów 2. CzarnocinCzarnocin 3. GorzkowiceGorzkowice 4. GrabicaGrabica 5. Łęki SzlacheckieŁęki Szlacheckie 6. MoszczenicaMoszczenica 7. RęcznoRęczno 8. RozprzaRozprza 9. SulejówSulejów 10. Wola KrzysztoporskaWola Krzysztoporska 11. WolbórzWolbórz poddębicki1. DalikówDalików 2. PęczniewPęczniew 3. PoddębicePoddębice 4. UniejówUniejów 5. WartkowiceWartkowice 6. ZadzimZadzim radomszczański1. Radomsko (m.)Radomsko 2. DobryszyceDobryszyce 3. GidleGidle 4. GomuniceGomunice 5. KamieńskKamieńsk 6. Kobiele WielkieKobiele Wielkie 7. KodrąbKodrąb 8. Lgota WielkaLgota Wielka 9. ŁadziceŁadzice 10. MasłowiceMasłowice 11. PrzedbórzPrzedbórz 12. RadomskoRadomsko 13. WielgomłynyWielgomłyny 14. ŻytnoŻytno rawski1. Rawa Mazowiecka (m.)Rawa Mazowiecka 2. Biała RawskaBiała Rawska 3. CielądzCielądz 4. Rawa MazowieckaRawa Mazowiecka 5. RegnówRegnów 6. SadkowiceSadkowice sieradzki1. Sieradz (m.)Sieradz 2. BłaszkiBłaszki 3. BrąszewiceBrąszewice 4. BrzeźnioBrzeźnio 5. BurzeninBurzenin 6. GoszczanówGoszczanów 7. KlonowaKlonowa 8. SieradzSieradz 9. WartaWarta 10. WróblewWróblew 11. ZłoczewZłoczew skierniewicki1. BolimówBolimów 2. GłuchówGłuchów 3. GodzianówGodzianów 4. KowiesyKowiesy 5. Lipce ReymontowskieLipce Reymontowskie 6. MakówMaków 7. Nowy KawęczynNowy Kawęczyn 8. SkierniewiceSkierniewice 9. SłupiaSłupia tomaszowski1. Tomaszów Mazowiecki (m.)Tomaszów Mazowiecki 2. BędkówBędków 3. BudziszewiceBudziszewice 4. CzerniewiceCzerniewice 5. InowłódzInowłódz 6. LubochniaLubochnia 7. RokicinyRokiciny 8. RzeczycaRzeczyca 9. Tomaszów MazowieckiTomaszów Mazowiecki 10. UjazdUjazd 11. ŻelechlinekŻelechlinek wieluński1. BiałaBiała 2. CzarnożyłyCzarnożyły 3. KonopnicaKonopnica 4. MokrskoMokrsko 5. OsjakówOsjaków 6. OstrówekOstrówek 7. PątnówPątnów 8. SkomlinSkomlin 9. WieluńWieluń 10. WierzchlasWierzchlas wieruszowski1. BolesławiecBolesławiec 2. CzastaryCzastary 3. GalewiceGalewice 4. LututówLututów 5. ŁubniceŁubnice 6. SokolnikiSokolniki 7. WieruszówWieruszów zduńskowolski1. Zduńska Wola (m.)Zduńska Wola 2. SzadekSzadek 3. ZapoliceZapolice 4. Zduńska WolaZduńska Wola zgierski1. Głowno (m.)Głowno 2. Ozorków (m.)Ozorków 3. Zgierz (m.)Zgierz 4. Aleksandrów ŁódzkiAleksandrów Łódzki 5. GłownoGłowno 6. OzorkówOzorków 7. ParzęczewParzęczew 8. StrykówStryków 9. ZgierzZgierz 1. Łódź (m.p.)Łódź 2. Piotrków Trybunalski (m.p.)Piotrków Trybunalski 3. Skierniewice (m.p.)Skierniewice małopolskie bocheński1. Bochnia (m.)Bochnia 2. BochniaBochnia 3. DrwiniaDrwinia 4. Lipnica MurowanaLipnica Murowana 5. ŁapanówŁapanów 6. Nowy WiśniczNowy Wiśnicz 7. RzezawaRzezawa 8. TrzcianaTrzciana 9. ŻegocinaŻegocina brzeski1. BorzęcinBorzęcin 2. BrzeskoBrzesko 3. CzchówCzchów 4. DębnoDębno 5. GnojnikGnojnik 6. IwkowaIwkowa 7. SzczurowaSzczurowa chrzanowski1. AlwerniaAlwernia 2. BabiceBabice 3. ChrzanówChrzanów 4. LibiążLibiąż 5. TrzebiniaTrzebinia dąbrowski1. BolesławBolesław 2. Dąbrowa TarnowskaDąbrowa Tarnowska 3. GręboszówGręboszów 4. MędrzechówMędrzechów 5. OlesnoOlesno 6. RadgoszczRadgoszcz 7. SzczucinSzczucin gorlicki1. Gorlice (m.)Gorlice 2. BieczBiecz 3. BobowaBobowa 4. GorliceGorlice 5. LipinkiLipinki 6. ŁużnaŁużna 7. MoszczenicaMoszczenica 8. RopaRopa 9. SękowaSękowa 10. Uście GorlickieUście Gorlickie krakowski1. CzernichówCzernichów 2. Igołomia-WawrzeńczyceWawrzeńczyce 3. IwanowiceIwanowice 4. Jerzmanowice-PrzeginiaJerzmanowice 5. Kocmyrzów-LuborzycaLuborzyca 6. KrzeszowiceKrzeszowice 7. LiszkiLiszki 8. MichałowiceMichałowice 9. MogilanyMogilany 10. SkałaSkała 11. SkawinaSkawina 12. SłomnikiSłomniki 13. SułoszowaSułoszowa 14. Świątniki GórneŚwiątniki Górne 15. Wielka WieśWielka Wieś 16. ZabierzówZabierzów 17. ZielonkiZielonki limanowski1. Limanowa (m.)Limanowa 2. Mszana Dolna (m.)Mszana Dolna 3. DobraDobra 4. JodłownikJodłownik 5. KamienicaKamienica 6. LaskowaLaskowa 7. LimanowaLimanowa 8. ŁukowicaŁukowica 9. Mszana DolnaMszana Dolna 10. NiedźwiedźNiedźwiedź 11. SłopniceSłopnice 12. TymbarkTymbark miechowski1. CharsznicaCharsznica 2. GołczaGołcza 3. KozłówKozłów 4. Książ WielkiKsiąż Wielki 5. MiechówMiechów 6. RacławiceRacławice 7. SłaboszówSłaboszów myślenicki1. DobczyceDobczyce 2. LubieńLubień 3. MyśleniceMyślenice 4. PcimPcim 5. RaciechowiceRaciechowice 6. SieprawSiepraw 7. SułkowiceSułkowice 8. TokarniaTokarnia 9. WiśniowaWiśniowa nowosądecki1. Grybów (m.)Grybów 2. ChełmiecChełmiec 3. Gródek nad DunajcemGródek nad Dunajcem 4. GrybówGrybów 5. Kamionka WielkaKamionka Wielka 6. KorzennaKorzenna 7. KrynicaKrynica 8. ŁabowaŁabowa 9. ŁąckoŁącko 10. Łososina DolnaŁososina Dolna 11. MuszynaMuszyna 12. NawojowaNawojowa 13. PiwnicznaPiwniczna-Zdrój 14. PodegrodziePodegrodzie 15. RytroRytro 16. Stary SączStary Sącz nowotarski1. Nowy Targ (m.)Nowy Targ 2. Szczawnica (m.)Szczawnica 3. Czarny DunajecCzarny Dunajec 4. CzorsztynManiowy 5. JabłonkaJabłonka 6. Krościenko nad DunajcemKrościenko nad Dunajcem 7. Lipnica WielkaLipnica Wielka 8. Łapsze NiżneŁapsze Niżne 9. Nowy TargNowy Targ 10. Ochotnica DolnaOchotnica Dolna 11. Raba WyżnaRaba Wyżna 12. RabkaRabka-Zdrój 13. SpytkowiceSpytkowice 14. SzaflarySzaflary olkuski1. Bukowno (m.)Bukowno 2. Sławków (m.)Sławków 3. BolesławBolesław 4. KluczeKlucze 5. OlkuszOlkusz 6. TrzyciążTrzyciąż 7. WolbromWolbrom oświęcimski1. Oświęcim (m.)Oświęcim 2. BrzeszczeBrzeszcze 3. ChełmekChełmek 4. KętyKęty 5. OsiekOsiek 6. OświęcimOświęcim 7. Polanka WielkaPolanka Wielka 8. PrzeciszówPrzeciszów 9. ZatorZator proszowicki1. KoniuszaKoniusza 2. KoszyceKoszyce 3. Nowe BrzeskoNowe Brzesko 4. PałecznicaPałecznica 5. ProszowiceProszowice 6. RadziemiceRadziemice suski1. Jordanów (m.)Jordanów 2. Sucha Beskidzka (m.)Sucha Beskidzka 3. BudzówBudzów 4. Bystra-SidzinaBystra 5. JordanówJordanów 6. Maków PodhalańskiMaków Podhalański 7. StryszawaStryszawa 8. ZawojaZawoja 9. ZembrzyceZembrzyce tarnowski1. CiężkowiceCiężkowice 2. GromnikGromnik 3. Lisia GóraLisia Góra 4. PleśnaPleśna 5. RadłówRadłów 6. RygliceRyglice 7. Rzepiennik StrzyżewskiRzepiennik Strzyżewski 8. SkrzyszówSkrzyszów 9. TarnówTarnów 10. TuchówTuchów 11. WierzchosławiceWierzchosławice 12. WietrzychowiceWietrzychowice 13. WojniczWojnicz 14. ZakliczynZakliczyn 15. ŻabnoŻabno tatrzański1. Zakopane (m.)Zakopane 2. Biały DunajecBiały Dunajec 3. Bukowina TatrzańskaBukowina Tatrzańska 4. KościeliskoKościelisko 5. PoroninPoronin wadowicki1. AndrychówAndrychów 2. BrzeźnicaBrzeźnica 3. Kalwaria ZebrzydowskaKalwaria Zebrzydowska 4. LanckoronaLanckorona 5. MucharzMucharz 6. SpytkowiceSpytkowice 7. StryszówStryszów 8. TomiceTomice 9. WadowiceWadowice 10. WieprzWieprz wielicki1. BiskupiceTrąbki 2. GdówGdów 3. KłajKłaj 4. NiepołomiceNiepołomice 5. WieliczkaWieliczka 1. Kraków (m.p.)Kraków 2. Nowy Sącz (m.p.)Nowy Sącz 3. Tarnów (m.p.)Tarnów mazowieckie białobrzeski1. BiałobrzegiBiałobrzegi 2. PromnaPromna 3. RadzanówRadzanów 4. Stara BłotnicaStara Błotnica 5. StromiecStromiec 6. WyśmierzyceWyśmierzyce ciechanowski1. Ciechanów (m.)Ciechanów 2. CiechanówCiechanów 3. GlinojeckGlinojeck 4. Gołymin-OśrodekGołymin-Ośrodek 5. GruduskGrudusk 6. OjrzeńOjrzeń 7. Opinogóra GórnaOpinogóra Górna 8. RegiminRegimin 9. SońskSońsk garwoliński1. Garwolin (m.)Garwolin 2. Łaskarzew (m.)Łaskarzew 3. BorowieBorowie 4. GarwolinGarwolin 5. GórznoGórzno 6. ŁaskarzewŁaskarzew 7. MaciejowiceMaciejowice 8. Miastków KościelnyMiastków Kościelny 9. ParysówParysów 10. PilawaPilawa 11. SobolewSobolew 12. TrojanówTrojanów 13. WilgaWilga 14. ŻelechówŻelechów gostyniński1. Gostynin (m.)Gostynin 2. GostyninGostynin 3. PacynaPacyna 4. SannikiSanniki 5. Szczawin KościelnySzczawin Kościelny grodziski1. Milanówek (m.)Milanówek 2. Podkowa Leśna (m.)Podkowa Leśna 3. BaranówBaranów 4. Grodzisk MazowieckiGrodzisk Mazowiecki 5. JaktorówJaktorów 6. Żabia WolaŻabia Wola grójecki1. Belsk DużyBelsk Duży 2. BłędówBłędów 3. ChynówChynów 4. GoszczynGoszczyn 5. GrójecGrójec 6. JasieniecJasieniec 7. MogielnicaMogielnica 8. Nowe Miasto nad PilicąNowe Miasto nad Pilicą 9. PniewyPniewy 10. TarczynTarczyn 11. WarkaWarka kozienicki1. Garbatka-LetniskoGarbatka-Letnisko 2. GłowaczówGłowaczów 3. GniewoszówGniewoszów 4. Grabów nad PilicąGrabów nad Pilicą 5. KozieniceKozienice 6. MagnuszewMagnuszew 7. SieciechówSieciechów legionowski1. Legionowo (m.)Legionowo 2. JabłonnaJabłonna 3. NieporętNieporęt 4. SerockSerock 5. WieliszewWieliszew lipski1. ChotczaChotcza 2. CiepielówCiepielów 3. LipskoLipsko 4. RzeczniówRzeczniów 5. SiennoSienno 6. Solec nad WisłąSolec nad Wisłą łosicki1. HuszlewHuszlew 2. ŁosiceŁosice 3. OlszankaOlszanka 4. PlaterówPlaterów 5. SarnakiSarnaki 6. Stara KornicaStara Kornica makowski1. Maków Mazowiecki (m.)Maków Mazowiecki 2. CzerwonkaCzerwonka 3. KarniewoKarniewo 4. KrasnosielcKrasnosielc 5. MłynarzeMłynarze 6. Płoniawy-BramuraPłoniawy-Bramura 7. RóżanRóżan 8. RzewnieRzewnie 9. SypniewoSypniewo 10. SzelkówSzelków miński1. Mińsk Mazowiecki (m.)Mińsk Mazowiecki 2. Sulejówek (m.)Sulejówek 3. Wesoła (m.)Wesoła 4. CegłówCegłów 5. Dębe WielkieDębe Wielkie 6. DobreDobre 7. HalinówHalinów 8. JakubówJakubów 9. KałuszynKałuszyn 10. LatowiczLatowicz 11. Mińsk MazowieckiMińsk Mazowiecki 12. MrozyMrozy 13. SiennicaSiennica 14. StanisławówStanisławów mławski1. Mława (m.)Mława 2. DzierzgowoDzierzgowo 3. Lipowiec KościelnyLipowiec Kościelny 4. RadzanówRadzanów 5. StrzegowoStrzegowo 6. StupskStupsk 7. SzreńskSzreńsk 8. SzydłowoSzydłowo 9. Wieczfnia KościelnaWieczfnia Kościelna 10. WiśniewoWiśniewo nowodworski1. Nowy Dwór Mazowiecki (m.)Nowy Dwór Mazowiecki 2. CzosnówCzosnów 3. LeoncinLeoncin 4. NasielskNasielsk 5. PomiechówekPomiechówek 6. ZakroczymZakroczym ostrołęcki1. BaranowoBaranowo 2. CzarniaCzarnia 3. CzerwinCzerwin 4. GoworowoGoworowo 5. KadzidłoKadzidło 6. LelisLelis 7. ŁyseŁyse 8. MyszyniecMyszyniec 9. Olszewo-BorkiOlszewo-Borki 10. RzekuńRzekuń 11. TroszynTroszyn ostrowski1. Ostrów Mazowiecka (m.)Ostrów Mazowiecka 2. AndrzejewoAndrzejewo 3. Boguty-PiankiBoguty-Pianki 4. BrokBrok 5. Małkinia GórnaMałkinia Górna 6. NurNur 7. Ostrów MazowieckaOstrów Mazowiecka 8. Stary LubotyńStary Lubotyń 9. Szulborze WielkieSzulborze Wielkie 10. WąsewoWąsewo 11. Zaręby KościelneZaręby Kościelne otwocki1. Józefów (m.)Józefów 2. Otwock (m.)Otwock 3. CelestynówCelestynów 4. KarczewKarczew 5. KołbielKołbiel 6. OsieckOsieck 7. Sobienie-JeziorySobienie-Jeziory 8. WiązownaWiązowna piaseczyński1. Góra KalwariaGóra Kalwaria 2. Konstancin-JeziornaKonstancin-Jeziorna 3. LesznowolaLesznowola 4. PiasecznoPiaseczno 5. PrażmówPrażmów płocki1. BielskBielsk 2. BodzanówBodzanów 3. Brudzeń DużyBrudzeń Duży 4. BulkowoBulkowo 5. DrobinDrobin 6. GąbinGąbin 7. ŁąckŁąck 8. Mała WieśMała Wieś 9. Nowy DuninówNowy Duninów 10. RadzanowoRadzanowo 11. SłubiceSłubice 12. SłupnoSłupno 13. Stara BiałaStara Biała 14. StaroźrebyStaroźreby 15. WyszogródWyszogród płoński1. Płońsk (m.)Płońsk 2. Raciąż (m.)Raciąż 3. BaboszewoBaboszewo 4. Czerwińsk n. WisłąCzerwińsk n. Wisłą 5. DzierzążniaDzierzążnia 6. JoniecJoniec 7. NaruszewoNaruszewo 8. Nowe MiastoNowe Miasto 9. PłońskPłońsk 10. RaciążRaciąż 11. SochocinSochocin 12. ZałuskiZałuski pruszkowski1. Piastów (m.)Piastów 2. Pruszków (m.)Pruszków 3. BrwinówBrwinów 4. MichałowiceMichałowice 5. NadarzynNadarzyn 6. RaszynRaszyn przasnyski1. Przasnysz (m.)Przasnysz 2. ChorzeleChorzele 3. Czernice BoroweCzernice Borowe 4. JednorożecJednorożec 5. KrasneKrasne 6. Krzynowłoga MałaKrzynowłoga Mała 7. PrzasnyszPrzasnysz przysuski1. BorkowiceBorkowice 2. GielniówGielniów 3. KlwówKlwów 4. OdrzywółOdrzywół 5. PotworówPotworów 6. PrzysuchaPrzysucha 7. RusinówRusinów 8. WieniawaWieniawa pułtuski1. GzyGzy 2. ObryteObryte 3. PokrzywnicaPokrzywnica 4. PułtuskPułtusk 5. ŚwierczeŚwiercze 6. WinnicaWinnica 7. ZatoryZatory radomski1. Pionki (m.)Pionki 2. GózdGózd 3. IłżaIłża 4. JastrzębiaJastrzębia 5. JedlińskJedlińsk 6. Jedlnia-LetniskoJedlnia-Letnisko 7. KowalaKowala 8. PionkiPionki 9. PrzytykPrzytyk 10. SkaryszewSkaryszew 11. WierzbicaWierzbica 12. WolanówWolanów 13. ZakrzewZakrzew siedlecki1. DomaniceDomanice 2. KorczewKorczew 3. KotuńKotuń 4. MokobodyMokobody 5. MordyMordy 6. PaprotniaPaprotnia 7. PrzesmykiPrzesmyki 8. SiedlceSiedlce 9. SkórzecSkórzec 10. SuchożebrySuchożebry 11. WiśniewWiśniew 12. WodynieWodynie 13. Zbuczyn PoduchownyZbuczyn Poduchowny sierpecki1. Sierpc (m.)Sierpc 2. GozdowoGozdowo 3. MochowoMochowo 4. RościszewoRościszewo 5. SierpcSierpc 6. SzczutowoSzczutowo 7. ZawidzZawidz sochaczewski1. Sochaczew (m.)Sochaczew 2. BrochówBrochów 3. IłówIłów 4. MłodzieszynMłodzieszyn 5. Nowa SuchaNowa Sucha 6. RybnoRybno 7. SochaczewSochaczew 8. TeresinTeresin sokołowski1. Sokołów Podlaski (m.)Sokołów Podlaski 2. BielanyBielany 3. CeranówCeranów 4. Jabłonna LackaJabłonna Lacka 5. Kosów LackiKosów Lacki 6. RepkiRepki 7. SabnieSabnie 8. Sokołów PodlaskiSokołów Podlaski 9. SterdyńSterdyń szydłowiecki1. ChlewiskaChlewiska 2. JastrząbJastrząb 3. MirówMirów 4. OrońskoOrońsko 5. SzydłowiecSzydłowiec warszawski1. Warszawa-BemowoWarszawa-Bemowo 2. Warszawa-BiałołękaWarszawa-Białołęka 3. Warszawa-BielanyWarszawa-Bielany 4. Warszawa-CentrumWarszawa-Centrum 5. Warszawa-RembertówWarszawa-Rembertów 6. Warszawa-TargówekWarszawa-Targówek 7. Warszawa-UrsusWarszawa-Ursus 8. Warszawa-UrsynówWarszawa-Ursynów 9. Warszawa-WawerWarszawa-Wawer 10. Warszawa-WilanówWarszawa-Wilanów 11. Warszawa-WłochyWarszawa-Włochy warszawski zachodni1. BłonieBłonie 2. IzabelinIzabelin C 3. KampinosKampinos 4. LesznoLeszno 5. ŁomiankiŁomianki 6. Ożarów MazowieckiOżarów Mazowiecki 7. Stare BabiceStare Babice węgrowski1. Węgrów (m.)Węgrów 2. GrębkówGrębków 3. KorytnicaKorytnica 4. LiwWęgrów 5. ŁochówŁochów 6. MiedznaMiedzna 7. SadowneSadowne 8. StoczekStoczek 9. WierzbnoWierzbno wołomiński1. Kobyłka (m.)Kobyłka 2. Marki (m.)Marki 3. Ząbki (m.)Ząbki 4. Zielonka (m.)Zielonka 5. DąbrówkaDąbrówka 6. JadówJadów 7. KlembówKlembów 8. PoświętnePoświętne 9. RadzyminRadzymin 10. StrachówkaStrachówka 11. TłuszczTłuszcz 12. WołominWołomin wyszkowski1. BrańszczykBrańszczyk 2. DługosiodłoDługosiodło 3. RząśnikRząśnik 4. SomiankaSomianka 5. WyszkówWyszków 6. ZabrodzieZabrodzie zwoleński1. KazanówKazanów 2. PolicznaPoliczna 3. PrzyłękPrzyłęk 4. TczówTczów 5. ZwoleńZwoleń żuromiński1. BieżuńBieżuń 2. Kuczbork-OsadaKuczbork-Osada 3. LubowidzLubowidz 4. LutocinLutocin 5. Siemiątkowo KoziebrodzkieSiemiątkowo Koziebrodzkie 6. ŻurominŻuromin żyrardowski1. Żyrardów (m.)Żyrardów 2. MszczonówMszczonów 3. Puszcza MariańskaPuszcza Mariańska 4. RadziejowiceRadziejowice 5. WiskitkiWiskitki 1. Ostrołęka (m.p.)Ostrołęka 2. Płock (m.p.)Płock 3. Radom (m.p.)Radom 4. Siedlce (m.p.)Siedlce opolskie brzeski1. Brzeg (m.)Brzeg 2. BrzegBrzeg 3. GrodkówGrodków 4. Lewin BrzeskiLewin Brzeski 5. LubszaLubsza 6. OlszankaOlszanka głubczycki1. BaborówBaborów 2. BraniceBranice 3. GłubczyceGłubczyce 4. KietrzKietrz kędzierzyńsko-kozielski1. Kędzierzyn-Koźle (m.)Kędzierzyn-Koźle 2. BierawaBierawa 3. CisekCisek 4. PawłowiczkiPawłowiczki 5. Polska CerekiewPolska Cerekiew 6. Reńska WieśReńska Wieś kluczborski1. ByczynaByczyna 2. KluczborkKluczbork 3. Lasowice WielkieLasowice Małe 4. WołczynWołczyn krapkowicki1. GogolinGogolin 2. KrapkowiceKrapkowice 3. StrzeleczkiStrzeleczki 4. WalceWalce 5. ZdzieszowiceZdzieszowice namysłowski1. DomaszowiceDomaszowice 2. NamysłówNamysłów 3. PokójPokój 4. ŚwierczówŚwierczów 5. WilkówWilków nyski1. GłuchołazyGłuchołazy 2. KamiennikKamiennik 3. KorfantówKorfantów 4. ŁambinowiceŁambinowice 5. NysaNysa 6. OtmuchówOtmuchów 7. PaczkówPaczków 8. PakosławicePakosławice 9. SkoroszyceSkoroszyce oleski1. DobrodzieńDobrodzień 2. Gorzów ŚląskiGorzów Śląski 3. OlesnoOlesno 4. PraszkaPraszka 5. RadłówRadłów 6. RudnikiRudniki 7. ZębowiceZębowice opolski1. ChrząstowiceChrząstowice 2. DąbrowaDąbrowa 3. Dobrzeń WielkiDobrzeń Wielki 4. KomprachciceKomprachcice 5. ŁubnianyŁubniany 6. MurówMurów 7. NiemodlinNiemodlin 8. OzimekOzimek 9. PopielówPopielów 10. PrószkówPrószków 11. Tarnów OpolskiTarnów Opolski 12. TułowiceTułowice 13. TurawaTurawa prudnicki1. BiałaBiała 2. GłogówekGłogówek 3. LubrzaLubrza 4. PrudnikPrudnik strzelecki1. IzbickoIzbicko 2. JemielnicaJemielnica 3. KolonowskieKolonowskie 4. LeśnicaLeśnica 5. Strzelce OpolskieStrzelce Opolskie 6. UjazdUjazd 7. ZawadzkieZawadzkie 1. Opole (m.p.)Opole podkarpackie bieszczadzki1. BaligródBaligród 2. CisnaCisna 3. CzarnaCzarna 4. LeskoLesko 5. LutowiskaLutowiska 6. OlszanicaOlszanica 7. SolinaPolańczyk 8. Ustrzyki DolneUstrzyki Dolne brzozowski1. BrzozówBrzozów 2. DomaradzDomaradz 3. DydniaDydnia 4. HaczówHaczów 5. Jasienica RosielnaJasienica Rosielna 6. NozdrzecNozdrzec dębicki1. Dębica (m.)Dębica 2. BrzostekBrzostek 3. CzarnaCzarna 4. DębicaDębica 5. JodłowaJodłowa 6. PilznoPilzno 7. ŻyrakówŻyraków jarosławski1. Jarosław (m.)Jarosław 2. Radymno (m.)Radymno 3. ChłopiceChłopice 4. JarosławJarosław 5. LaszkiLaszki 6. PawłosiówPawłosiów 7. PruchnikPruchnik 8. RadymnoRadymno 9. RokietnicaRokietnica 10. RoźwienicaRoźwienica 11. WiązownicaWiązownica jasielski1. Jasło (m.)Jasło 2. BrzyskaBrzyska 3. DębowiecDębowiec 4. JasłoJasło 5. KołaczyceKołaczyce 6. KrempnaKrempna 7. Nowy ŻmigródNowy Żmigród 8. Osiek JasielskiOsiek Jasielski 9. SkołyszynSkołyszyn 10. SzerzynySzerzyny 11. TarnowiecTarnowiec kolbuszowski1. CmolasCmolas 2. KolbuszowaKolbuszowa 3. Majdan KrólewskiMajdan Królewski 4. NiwiskaNiwiska 5. RaniżówRaniżów 6. Stary DzikowiecDzikowiec krośnieński1. ChorkówkaChorkówka 2. DuklaDukla 3. Iwonicz-ZdrójIwonicz-Zdrój 4. JedliczeJedlicze 5. KorczynaKorczyna 6. Krościenko WyżneKrościenko Wyżne 7. Miejsce PiastoweMiejsce Piastowe 8. RymanówRymanów 9. WojaszówkaWojaszówka leżajski1. Leżajsk (m.)Leżajsk 2. Grodzisko DolneGrodzisko Dolne 3. KuryłówkaKuryłówka 4. LeżajskLeżajsk 5. Nowa SarzynaNowa Sarzyna lubaczowski1. Lubaczów (m.)Lubaczów 2. CieszanówCieszanów 3. HoryniecHoryniec-Zdrój 4. LubaczówLubaczów 5. NarolNarol 6. OleszyceOleszyce 7. Stary DzikówStary Dzików 8. Wielkie OczyWielkie Oczy łańcucki1. Łańcut (m.)Łańcut 2. BiałobrzegiBiałobrzegi 3. CzarnaCzarna 4. ŁańcutŁańcut 5. MarkowaMarkowa 6. RakszawaRakszawa 7. ŻołyniaŻołynia mielecki1. Mielec (m.)Mielec 2. BorowaBorowa 3. CzerminCzermin 4. GawłuszowiceGawłuszowice 5. MielecMielec 6. Padew NarodowaPadew Narodowa 7. PrzecławPrzecław 8. Radomyśl WielkiRadomyśl Wielki 9. Tuszów NarodowyTuszów Narodowy 10. Wadowice GórneWadowice Górne niżański1. HarasiukiHarasiuki 2. JarocinJarocin 3. JeżoweJeżowe 4. KrzeszówKrzeszów 5. NiskoNisko 6. Rudnik n. SanemRudnik n. Sanem 7. UlanówUlanów przemyski1. BirczaBircza 2. DubieckoDubiecko 3. FredropolFredropol 4. KrasiczynKrasiczyn 5. KrzywczaKrzywcza 6. MedykaMedyka 7. OrłyOrły 8. PrzemyślPrzemyśl 9. StubnoStubno 10. ŻurawicaŻurawica przeworski1. Przeworsk (m.)Przeworsk 2. AdamówkaAdamówka 3. GaćGać 4. Jawornik PolskiJawornik Polski 5. KańczugaKańczuga 6. PrzeworskPrzeworsk 7. SieniawaSieniawa 8. TryńczaTryńcza 9. ZarzeczeZarzecze ropczycko-sędziszowski1. IwierzyceIwierzyce 2. OstrówOstrów 3. RopczyceRopczyce 4. Sędziszów MałopolskiSędziszów Małopolski 5. Wielopole SkrzyńskieWielopole Skrzyńskie rzeszowski1. Dynów (m.)Dynów 2. BłażowaBłażowa 3. BoguchwałaBoguchwała 4. ChmielnikChmielnik 5. DynówDynów 6. Głogów MałopolskiGłogów Małopolski 7. HyżneHyżne 8. KamieńKamień 9. KrasneKrasne 10. LubeniaLubenia 11. Sokołów MałopolskiSokołów Małopolski 12. ŚwilczaŚwilcza 13. TrzebowniskoTrzebownisko 14. TyczynTyczyn sanocki1. Sanok (m.)Sanok 2. BeskoBesko 3. BukowskoBukowsko 4. KomańczaKomańcza 5. SanokSanok 6. Tyrawa WołoskaTyrawa Wołoska 7. ZagórzZagórz 8. ZarszynZarszyn stalowowolski1. Stalowa Wola (m.)Stalowa Wola 2. BojanówBojanów 3. PysznicaPysznica 4. RadomyślRadomyśl nad Sanem 5. ZaklikówZaklików 6. ZaleszanyZaleszany strzyżowski1. CzudecCzudec 2. FrysztakFrysztak 3. NiebylecNiebylec 4. StrzyżówStrzyżów 5. WiśniowaWiśniowa tarnobrzeski1. Baranów SandomierskiBaranów Sandomierski 2. GorzyceGorzyce 3. GrębówGrębów 4. Nowa DębaNowa Dęba 1. Krosno (m.p.)Krosno 2. Przemyśl (m.p.)Przemyśl 3. Rzeszów (m.p.)Rzeszów 4. Tarnobrzeg (m.p.)Tarnobrzeg podlaskie augustowski1. Augustów (m.)Augustów 2. AugustówAugustów 3. Bargłów KościelnyBargłów Kościelny 4. LipskLipsk 5. NowinkaNowinka 6. PłaskaPłaska 7. SztabinSztabin białostocki1. ChoroszczChoroszcz 2. Czarna BiałostockaCzarna Białostocka 3. Dobrzyniewo KościelneDobrzyniewo Kościelne 4. GródekGródek 5. Juchnowiec KościelnyJuchnowiec Kościelny 6. ŁapyŁapy 7. MichałowoMichałowo 8. PoświętnePoświętne 9. SupraślSupraśl 10. SurażSuraż 11. Turośń KościelnaTurośń Kościelna 12. TykocinTykocin 13. WasilkówWasilków 14. ZabłudówZabłudów 15. ZawadyZawady bielski1. Bielsk Podlaski (m.)Bielsk Podlaski 2. Brańsk (m.)Brańsk 3. Bielsk PodlaskiBielsk Podlaski 4. BoćkiBoćki 5. BrańskBrańsk 6. OrlaOrla 7. RudkaRudka 8. WyszkiWyszki grajewski1. Grajewo (m.)Grajewo 2. GrajewoGrajewo 3. RadziłówRadziłów 4. RajgródRajgród 5. SzczuczynSzczuczyn 6. WąsoszWąsosz hajnowski1. Hajnówka (m.)Hajnówka 2. BiałowieżaBiałowieża 3. CzeremchaCzeremcha 4. CzyżeCzyże 5. Dubicze CerkiewneDubicze Cerkiewne 6. HajnówkaHajnówka 7. KleszczeleKleszczele 8. NarewNarew 9. NarewkaNarewka kolneński1. Kolno (m.)Kolno 2. GrabowoGrabowo 3. KolnoKolno 4. Mały PłockMały Płock 5. StawiskiStawiski 6. TuroślTurośl łomżyński1. JedwabneJedwabne 2. ŁomżaŁomża 3. MiastkowoMiastkowo 4. NowogródNowogród 5. PiątnicaPiątnica 6. PrzytułyPrzytuły 7. ŚniadowoŚniadowo 8. WiznaWizna 9. ZbójnaZbójna moniecki1. GoniądzGoniądz 2. JasionówkaJasionówka 3. JaświłyJaświły 4. KnyszynKnyszyn 5. KrypnoKrypno 6. MońkiMońki 7. TrzcianneTrzcianne sejneński1. Sejny (m.)Sejny 2. GibyGiby 3. KrasnopolKrasnopol 4. PuńskPuńsk 5. SejnySejny siemiatycki1. Siemiatycze (m.)Siemiatycze 2. DrohiczynDrohiczyn 3. DziadkowiceDziadkowice 4. GrodziskGrodzisk 5. MielnikMielnik 6. MilejczyceMilejczyce 7. Nurzec-StacjaNurzec-Stacja 8. PerlejewoPerlejewo 9. SiemiatyczeSiemiatycze sokólski1. Dąbrowa BiałostockaDąbrowa Białostocka 2. JanówJanów 3. KorycinKorycin 4. KrynkiKrynki 5. KuźnicaKuźnica 6. Nowy DwórNowy Dwór 7. SidraSidra 8. SokółkaSokółka 9. SuchowolaSuchowola 10. SzudziałowoSzudziałowo suwalski1. BakałarzewoBakałarzewo 2. FilipówFilipów 3. JeleniewoJeleniewo 4. PrzeroślPrzerośl 5. RaczkiRaczki 6. Rutka-TartakRutka-Tartak 7. SuwałkiSuwałki 8. SzypliszkiSzypliszki 9. WiżajnyWiżajny wysokomazowiecki1. Wysokie Mazowieckie (m.)Wysokie Mazowieckie 2. CiechanowiecCiechanowiec 3. Czyżew-OsadaCzyżew-Osada 4. KlukowoKlukowo 5. Kobylin-BorzymyKobylin-Borzymy 6. Kulesze KościelneKulesze Kościelne 7. Nowe PiekutyNowe Piekuty 8. SokołySokoły 9. SzepietowoSzepietowo 10. Wysokie MazowieckieWysokie Mazowieckie zambrowski1. Zambrów (m.)Zambrów 2. Kołaki KościelneKołaki Kościelne 3. RutkiRutki-Kossaki 4. SzumowoSzumowo 5. ZambrówZambrów 1. Białystok (m.p.)Białystok 2. Łomża (m.p.)Łomża 3. Suwałki (m.p.)Suwałki pomorskie bytowski1. BorzytuchomBorzytuchom 2. BytówBytów 3. Czarna DąbrówkaCzarna Dąbrówka 4. KołczygłowyKołczygłowy 5. LipnicaLipnica 6. MiastkoMiastko 7. ParchowoParchowo 8. StudzieniceStudzienice 9. TrzebielinoTrzebielino 10. TuchomieTuchomie chojnicki1. Chojnice (m.)Chojnice 2. BrusyBrusy 3. ChojniceChojnice 4. CzerskCzersk 5. KonarzynyKonarzyny człuchowski1. Człuchów (m.)Człuchów 2. CzarneCzarne 3. CzłuchówCzłuchów 4. DebrznoDebrzno 5. KoczałaKoczała 6. PrzechlewoPrzechlewo 7. RzeczenicaRzeczenica gdański1. Pruszcz Gdański (m.)Pruszcz Gdański 2. Cedry WielkieCedry Wielkie 3. Kolbudy GórneKolbudy 4. Pruszcz GdańskiPruszcz Gdański 5. PrzywidzPrzywidz 6. PszczółkiPszczółki 7. Suchy DąbSuchy Dąb 8. Trąbki WielkieTrąbki Wielkie kartuski1. ChmielnoChmielno 2. KartuzyKartuzy 3. PrzodkowoPrzodkowo 4. SierakowiceSierakowice 5. SomoninoSomonino 6. StężycaStężyca 7. SulęczynoSulęczyno 8. ŻukowoŻukowo kościerski1. Kościerzyna (m.)Kościerzyna 2. DziemianyDziemiany 3. KarsinKarsin 4. KościerzynaKościerzyna 5. LiniewoLiniewo 6. LipuszLipusz 7. Nowa KarczmaNowa Karczma 8. Stara KiszewaStara Kiszewa kwidzyński1. Kwidzyn (m.)Kwidzyn 2. GardejaGardeja 3. KwidzynKwidzyn 4. PrabutyPrabuty 5. RyjewoRyjewo 6. SadlinkiSadlinki lęborski1. Lębork (m.)Lębork 2. Łeba (m.)Łeba 3. CewiceCewice 4. Nowa Wieś LęborskaNowa Wieś Lęborska 5. WickoWicko malborski1. Malbork (m.)Malbork 2. DzierzgońDzierzgoń 3. LichnowyLichnowy 4. MalborkMalbork 5. Mikołajki PomorskieMikołajki Pomorskie 6. MiłoradzMiłoradz 7. Nowy StawNowy Staw 8. Stare PoleStare Pole 9. Stary DzierzgońStary Dzierzgoń 10. Stary TargStary Targ 11. SztumSztum nowodworski1. Krynica Morska (m.)Krynica Morska 2. Nowy Dwór GdańskiNowy Dwór Gdański 3. OstaszewoOstaszewo 4. StegnaStegna 5. SztutowoSztutowo pucki1. Hel (m.)Hel 2. Jastarnia (m.)Jastarnia 3. Puck (m.)Puck 4. Władysławowo (m.)Władysławowo 5. KosakowoKosakowo 6. KrokowaKrokowa 7. PuckPuck słupski1. Ustka (m.)Ustka 2. DamnicaDamnica 3. Dębnica KaszubskaDębnica Kaszubska 4. GłówczyceGłówczyce 5. KępiceKępice 6. KobylnicaKobylnica 7. PotęgowoPotęgowo 8. SłupskSłupsk 9. SmołdzinoSmołdzino 10. UstkaUstka starogardzki1. Czarna Woda (m.)Czarna Woda 2. Skórcz (m.)Skórcz 3. Starogard Gdański (m.) Starogard Gdański 4. BobowoBobowo 5. KaliskaKaliska 6. LubichowoLubichowo 7. OsiecznaOsieczna 8. OsiekOsiek 9. SkarszewySkarszewy 10. SkórczSkórcz 11. Smętowo GraniczneSmętowo Graniczne 12. Starogard GdańskiStarogard Gdański 13. ZblewoZblewo tczewski1. Tczew (m.)Tczew 2. GniewGniew 3. MorzeszczynMorzeszczyn 4. PelplinPelplin 5. SubkowySubkowy 6. TczewTczew wejherowski1. Reda (m.)Reda 2. Rumia (m.)Rumia 3. Wejherowo (m.)Wejherowo 4. ChoczewoChoczewo 5. GniewinoGniewino 6. LiniaLinia 7. LuzinoLuzino 8. ŁęczyceŁęczyce 9. SzemudSzemud 10. WejherowoWejherowo 1. Gdańsk (m.p.)Gdańsk 2. Gdynia (m.p.)Gdynia 3. Słupsk (m.p.)Słupsk 4. Sopot (m.p.)Sopot śląskie będziński1. Będzin (m.)Będzin 2. Czeladź (m.)Czeladź 3. Wojkowice (m.)Wojkowice 4. BobrownikiBobrowniki 5. MierzęciceMierzęcice 6. PsaryPsary 7. SiewierzSiewierz bielski1. Szczyrk (m.)Szczyrk 2. BestwinaBestwina 3. BuczkowiceBuczkowice 4. Czechowice-DziedziceCzechowice-Dziedzice 5. JasienicaJasienica 6. JaworzeJaworze 7. KozyKozy 8. PorąbkaPorąbka 9. WilamowiceWilamowice 10. WilkowiceWilkowice cieszyński1. Cieszyn (m.)Cieszyn 2. Ustroń (m.)Ustroń 3. Wisła (m.)Wisła 4. BrennaBrenna 5. ChybieChybie 6. DębowiecDębowiec 7. GoleszówGoleszów 8. HażlachHażlach 9. IstebnaIstebna 10. SkoczówSkoczów 11. StrumieńStrumień 12. ZebrzydowiceZebrzydowice częstochowski1. BlachowniaBlachownia 2. Dąbrowa ZielonaDąbrowa Zielona 3. JanówJanów 4. Kamienica PolskaKamienica Polska 5. KłomniceKłomnice 6. KoniecpolKoniecpol 7. KonopiskaKonopiska 8. KruszynaKruszyna 9. LelówLelów 10. MstówMstów 11. MykanówMykanów 12. OlsztynOlsztyn 13. PoczesnaPoczesna 14. PrzyrówPrzyrów 15. RędzinyRędziny 16. StarczaStarcza gliwicki1. Knurów (m.)Knurów 2. Pyskowice (m.)Pyskowice 3. GierałtowiceGierałtowice 4. PilchowicePilchowice 5. RudziniecRudziniec 6. SośnicowiceSośnicowice 7. ToszekToszek 8. WielowieśWielowieś kłobucki1. KłobuckKłobuck 2. KrzepiceKrzepice 3. LipieLipie 4. MiedźnoMiedźno 5. OpatówOpatów 6. PankiPanki 7. PopówPopów 8. PrzystajńPrzystajń 9. Wręczyca WielkaWręczyca Wielka lubliniecki1. Lubliniec (m.)Lubliniec 2. BoronówBoronów 3. CiasnaCiasna 4. HerbyHerby 5. KochanowiceKochanowice 6. KoszęcinKoszęcin 7. PawonkówPawonków 8. WoźnikiWoźniki mikołowski1. Łaziska Górne (m.)Łaziska Górne 2. Mikołów (m.)Mikołów 3. Orzesze (m.)Orzesze 4. OrnontowiceOrnontowice 5. WyryWyry myszkowski1. Myszków (m.)Myszków 2. KoziegłowyKoziegłowy 3. NiegowaNiegowa 4. PorajPoraj 5. ŻarkiŻarki pszczyński1. Goczałkowice-ZdrójGoczałkowice-Zdrój 2. KobiórKobiór 3. MiedźnaMiedźna 4. PawłowicePawłowice 5. PszczynaPszczyna 6. SuszecSuszec raciborski1. Racibórz (m.)Racibórz 2. KornowacKornowac 3. KrzanowiceKrzanowice 4. KrzyżanowiceKrzyżanowice 5. Kuźnia RaciborskaKuźnia Raciborska 6. NędzaNędza 7. Pietrowice WielkiePietrowice Wielkie 8. RudnikRudnik rybnicki1. Czerwionka-LeszczynyCzerwionka-Leszczyny 2. GaszowiceGaszowice 3. JejkowiceJejkowice 4. LyskiLyski 5. ŚwierklanyJankowice-Rybnickie tarnogórski1. Kalety (m.)Kalety 2. Miasteczko Śląskie (m.)Miasteczko Śląskie 3. Radzionków (m.)Radzionków 4. Tarnowskie Góry (m.)Tarnowskie Góry 5. Krupski MłynKrupski Młyn 6. OżarowiceOżarowice 7. ŚwierklaniecŚwierklaniec 8. TworógTworóg 9. ZbrosławiceZbrosławice tyski1. Bieruń (m.)Bieruń 2. Imielin (m.)Imielin 3. Lędziny (m.)Lędziny 4. BojszowyBojszowy 5. Chełm ŚląskiChełm Śląski wodzisławski1. Pszów (m.)Pszów 2. Radlin (m.)Radlin 3. Rydułtowy (m.)Rydułtowy 4. Wodzisław Śląski (m.)Wodzisław Śląski 5. GodówGodów 6. GorzyceGorzyce 7. LubomiaLubomia 8. MarklowiceMarklowice 9. MszanaMszana zawierciański1. Poręba (m.)Poręba 2. Zawiercie (m.)Zawiercie 3. IrządzeIrządze 4. KroczyceKroczyce 5. ŁazyŁazy 6. OgrodzieniecOgrodzieniec 7. PilicaPilica 8. SzczekocinySzczekociny 9. WłodowiceWłodowice 10. ŻarnowiecŻarnowiec żywiecki1. Żywiec (m.)Żywiec 2. CzernichówCzernichów 3. GilowiceGilowice 4. JeleśniaJeleśnia 5. KoszarawaKoszarawa 6. LipowaLipowa 7. ŁękawicaŁękawica 8. ŁodygowiceŁodygowice 9. MilówkaMilówka 10. Radziechowy-WieprzWieprz 11. RajczaRajcza 12. ŚlemieńŚlemień 13. ŚwinnaŚwinna 14. UjsołyUjsoły 15. Węgierska GórkaWęgierska Górka 16. Bielsko-Biała (m.p.)Bielsko-Biała 17. Bytom (m.p.)Bytom 18. Chorzów (m.p.)Chorzów 19. Częstochowa (m.p.)Częstochowa 20. Dąbrowa Górnicza (m.p.)Dąbrowa Górnicza 21. Gliwice (m.p.)Gliwice 22. Jastrzębie-Zdrój (m.p.)Jastrzębie-Zdrój 23. Jaworzno (m.p.)Jaworzno 24. Katowice (m.p.)Katowice 25. Mysłowice (m.p.)Mysłowice 26. Piekary Śląskie (m.p.)Piekary Śląskie 27. Ruda Śląska (m.p.)Ruda Śląska 28. Rybnik (m.p.)Rybnik 29. Siemianowice Śląskie (m.p.)Siemianowice Śląskie 30. Sosnowiec (m.p.)Sosnowiec 31. Świętochłowice (m.p.)Świętochłowice 32. Tychy (m.p.)Tychy 33. Zabrze (m.p.)Zabrze 34. Żory (m.p.)Żory świętokrzyskie buski1. Busko-ZdrójBusko-Zdrój 2. GnojnoGnojno 3. Nowy KorczynNowy Korczyn 4. PacanówPacanów 5. Solec-ZdrójSolec-Zdrój 6. StopnicaStopnica 7. TuczępyTuczępy 8. WiślicaWiślica jędrzejowski1. ImielnoImielno 2. JędrzejówJędrzejów 3. MałogoszczMałogoszcz 4. NagłowiceNagłowice 5. OksaOksa 6. SędziszówSędziszów 7. SłupiaSłupia 8. SobkówSobków 9. WodzisławWodzisław kazimierski1. BejsceBejsce 2. CzarnocinCzarnocin 3. Kazimierza WielkaKazimierza Wielka 4. OpatowiecOpatowiec 5. SkalbmierzSkalbmierz kielecki1. BielinyBieliny 2. BodzentynBodzentyn 3. ChęcinyChęciny 4. ChmielnikChmielnik 5. DaleszyceDaleszyce 6. GórnoGórno 7. ŁagówŁagów 8. ŁopusznoŁopuszno 9. MasłówMasłów 10. Miedziana GóraMiedziana Góra 11. MniówMniów 12. MorawicaMorawica 13. Nowa SłupiaNowa Słupia 14. PiekoszówPiekoszów 15. PierzchnicaPierzchnica 16. RakówRaków 17. Sitkówka-NowinyNowiny 18. StrawczynStrawczyn 19. ZagnańskZagnańsk konecki1. FałkówFałków 2. GowarczówGowarczów 3. KońskieKońskie 4. RadoszyceRadoszyce 5. Ruda MalenieckaRuda Maleniecka 6. Słupia (Konecka)Słupia 7. SmykówSmyków 8. StąporkówStąporków opatowski1. BaćkowiceBaćkowice 2. IwaniskaIwaniska 3. LipnikLipnik 4. OpatówOpatów 5. OżarówOżarów 6. SadowieSadowie 7. TarłówTarłów 8. WojciechowiceWojciechowice ostrowiecki1. Ostrowiec Świętokrzyski (m.)Ostrowiec Świętokrzyski 2. BałtówBałtów 3. BodzechówOstrowiec Świętokrzyski 4. ĆmielówĆmielów 5. KunówKunów 6. WaśniówWaśniów pińczowski1. DziałoszyceDziałoszyce 2. KijeKije 3. MichałówMichałów 4. PińczówPińczów 5. ZłotaZłota sandomierski1. Sandomierz (m.)Sandomierz 2. DwikozyDwikozy 3. KlimontówKlimontów 4. KoprzywnicaKoprzywnica 5. ŁoniówŁoniów 6. ObrazówObrazów 7. SamborzecSamborzec 8. WilczyceWilczyce 9. ZawichostZawichost skarżyski1. Skarżysko-Kamienna (m.)Skarżysko-Kamienna 2. BliżynBliżyn 3. ŁącznaŁączna 4. Skarżysko KościelneSkarżysko Kościelne 5. SuchedniówSuchedniów starachowicki1. Starachowice (m.)Starachowice 2. BrodyBrody 3. MirzecMirzec 4. PawłówPawłów 5. WąchockWąchock staszowski1. BogoriaBogoria 2. ŁubniceŁubnice 3. OleśnicaOleśnica 4. OsiekOsiek 5. PołaniecPołaniec 6. RytwianyRytwiany 7. StaszówStaszów 8. SzydłówSzydłów włoszczowski1. KluczewskoKluczewsko 2. KrasocinKrasocin 3. MoskorzewMoskorzew 4. RadkówRadków 5. SeceminSecemin 6. WłoszczowaWłoszczowa 1. Kielce (m.p.)Kielce warmińsko-mazurskie bartoszycki1. Bartoszyce (m.)Bartoszyce 2. Górowo Iławeckie (m.)Górowo Iławeckie 3. BartoszyceBartoszyce 4. BisztynekBisztynek 5. Górowo IławeckieGórowo Iławeckie 6. SępopolSępopol braniewski1. Braniewo (m.)Braniewo 2. BraniewoBraniewo 3. FromborkFrombork 4. LelkowoLelkowo 5. PieniężnoPieniężno 6. PłoskiniaPłoskinia 7. WilczętaWilczęta działdowski1. Działdowo (m.)Działdowo 2. DziałdowoDziałdowo 3. Iłowo-OsadaIłowo-Osada 4. LidzbarkLidzbark 5. PłośnicaPłośnica 6. RybnoRybno elbląski1. ElblągElbląg 2. GodkowoGodkowo 3. Gronowo ElbląskieGronowo Elbląskie 4. MarkusyMarkusy 5. MilejewoMilejewo 6. MłynaryMłynary 7. PasłękPasłęk 8. RychlikiRychliki 9. TolkmickoTolkmicko ełcki1. Ełk (m.)Ełk 2. EłkEłk 3. KalinowoKalinowo 4. ProstkiProstki 5. Stare JuchyStare Juchy giżycki1. Giżycko (m.)Giżycko 2. Banie MazurskieBanie Mazurskie 3. BudryBudry 4. GiżyckoGiżycko 5. KruklankiKruklanki 6. MiłkiMiłki 7. PozezdrzePozezdrze 8. RynRyn 9. WęgorzewoWęgorzewo 10. WydminyWydminy iławski1. Iława (m.)Iława 2. Lubawa (m.)Lubawa 3. IławaIława 4. KisieliceKisielice 5. LubawaFijewo 6. SuszSusz 7. ZalewoZalewo kętrzyński1. Kętrzyn (m.)Kętrzyn 2. BarcianyBarciany 3. KętrzynKętrzyn 4. KorszeKorsze 5. ReszelReszel 6. SrokowoSrokowo lidzbarski1. Lidzbark Warmiński (m.)Lidzbark Warmiński 2. KiwityKiwity 3. Lidzbark WarmińskiLidzbark Warmiński 4. LubominoLubomino 5. OrnetaOrneta mrągowski1. Mrągowo (m.)Mrągowo 2. MikołajkiMikołajki 3. MrągowoMrągowo 4. PieckiPiecki 5. SorkwitySorkwity nidzicki1. Janowiec KościelnyJanowiec Kościelny 2. JanowoJanowo 3. KozłowoKozłowo 4. NidzicaNidzica nowomiejski1. Nowe Miasto Lubawskie (m.)Nowe Miasto Lubawskie 2. BiskupiecBiskupiec 3. GrodzicznoGrodziczno 4. KurzętnikKurzętnik 5. Nowe Miasto LubawskieMszanowo olecko-gołdapski1. DubeninkiDubeninki 2. GołdapGołdap 3. Kowale OleckieKowale Oleckie 4. OleckoOlecko 5. ŚwiętajnoŚwiętajno 6. WieliczkiWieliczki olsztyński1. BarczewoBarczewo 2. BiskupiecBiskupiec 3. Dobre MiastoDobre Miasto 4. DywityDywity 5. GietrzwałdGietrzwałd 6. JezioranyJeziorany 7. JonkowoJonkowo 8. KolnoKolno 9. OlsztynekOlsztynek 10. PurdaPurda 11. StawigudaStawiguda 12. ŚwiątkiŚwiątki ostródzki1. Ostróda (m.)Ostróda 2. DąbrównoDąbrówno 3. GrunwaldGierzwałd 4. ŁuktaŁukta 5. MałdytyMałdyty 6. MiłakowoMiłakowo 7. MiłomłynMiłomłyn 8. MorągMorąg 9. OstródaOstróda piski1. Biała PiskaBiała Piska 2. OrzyszOrzysz 3. PiszPisz 4. Ruciane-NidaRuciane-Nida szczycieński1. Szczytno (m.)Szczytno 2. DźwierzutyDźwierzuty 3. JedwabnoJedwabno 4. PasymPasym 5. RozogiRozogi 6. SzczytnoSzczytno 7. ŚwiętajnoŚwiętajno 8. WielbarkWielbark 1. Elbląg (m.p.)Elbląg 2. Olsztyn (m.p.)Olsztyn wielkopolskie chodzieski1. Chodzież (m.)Chodzież 2. BudzyńBudzyń 3. ChodzieżChodzież 4. MargoninMargonin 5. SzamocinSzamocin czarnkowsko-trzcianecki1. Czarnków (m.)Czarnków 2. CzarnkówCzarnków 3. DrawskoDrawsko 4. Krzyż WielkopolskiKrzyż Wielkopolski 5. LubaszLubasz 6. PołajewoPołajewo 7. TrzciankaTrzcianka 8. WieleńWieleń gnieźnieński1. Gniezno (m.)Gniezno 2. CzerniejewoCzerniejewo 3. GnieznoGniezno 4. KiszkowoKiszkowo 5. KłeckoKłecko 6. ŁubowoŁubowo 7. MieleszynMieleszyn 8. NiechanowoNiechanowo 9. TrzemesznoTrzemeszno 10. WitkowoWitkowo gostyński1. Borek WielkopolskiBorek Wielkopolski 2. GostyńGostyń 3. KrobiaKrobia 4. PępowoPępowo 5. PiaskiPiaski 6. PogorzelaPogorzela 7. PoniecPoniec grodziski1. GranowoGranowo 2. Grodzisk WielkopolskiGrodzisk Wielkopolski 3. KamieniecKamieniec 4. RakoniewiceRakoniewice 5. WielichowoWielichowo jarociński1. JaraczewoJaraczewo 2. JarocinJarocin 3. KotlinKotlin 4. ŻerkówŻerków kaliski1. BlizanówBlizanów 2. BrzezinyBrzeziny 3. Ceków-KoloniaCeków-Kolonia 4. Godziesze WielkieGodziesze Wielkie 5. KoźminekKoźminek 6. LiskówLisków 7. MycielinSłuszków 8. OpatówekOpatówek 9. StawiszynStawiszyn 10. SzczytnikiSzczytniki 11. ŻelazkówŻelazków kępiński1. BaranówBaranów 2. BralinBralin 3. KępnoKępno 4. Łęka OpatowskaŁęka Opatowska 5. PerzówPerzów 6. RychtalRychtal 7. TrzcinicaTrzcinica kolski1. Koło (m.)Koło 2. BabiakBabiak 3. ChodówChodów 4. DąbieDąbie 5. GrzegorzewGrzegorzew 6. KłodawaKłodawa 7. KołoKoło 8. KościelecKościelec 9. OlszówkaOlszówka 10. Osiek MałyOsiek Mały 11. PrzedeczPrzedecz koniński1. GolinaGolina 2. GrodziecGrodziec 3. Kazimierz BiskupiKazimierz Biskupi 4. KleczewKleczew 5. KramskKramsk 6. KrzymówKrzymów 7. RychwałRychwał 8. RzgówRzgów 9. SkulskSkulsk 10. SompolnoSompolno 11. Stare MiastoStare Miasto 12. ŚlesinŚlesin 13. WierzbinekWierzbinek 14. WilczynWilczyn kościański1. Kościan (m.)Kościan 2. CzempińCzempiń 3. KościanKościan 4. KrzywińKrzywiń 5. ŚmigielŚmigiel krotoszyński1. Sulmierzyce (m.)Sulmierzyce 2. KobylinKobylin 3. Koźmin WielkopolskiKoźmin Wielkopolski 4. KrotoszynKrotoszyn 5. RozdrażewRozdrażew 6. ZdunyZduny leszczyński1. KrzemieniewoKrzemieniewo 2. LipnoLipno 3. OsiecznaOsieczna 4. RydzynaRydzyna 5. ŚwięciechowaŚwięciechowa 6. WijewoWijewo 7. WłoszakowiceWłoszakowice międzychodzki1. Chrzypsko WielkieChrzypsko Wielkie 2. KwilczKwilcz 3. MiędzychódMiędzychód 4. SierakówSieraków nowotomyski1. KuślinKuślin 2. LwówekLwówek 3. MiedzichowoMiedzichowo 4. Nowy TomyślNowy Tomyśl 5. OpalenicaOpalenica 6. ZbąszyńZbąszyń obornicki1. ObornikiOborniki 2. RogoźnoRogoźno 3. RyczywółRyczywół ostrowski1. Ostrów Wielkopolski (m.)Ostrów Wielkopolski 2. Nowe SkalmierzyceSkalmierzyce 3. OdolanówOdolanów 4. Ostrów WielkopolskiOstrów Wielkopolski 5. PrzygodzicePrzygodzice 6. RaszkówRaszków 7. SieroszewiceSieroszewice 8. SośnieSośnie ostrzeszowski1. CzajkówCzajków 2. DoruchówDoruchów 3. Grabów nad ProsnąGrabów nad Prosną 4. Kobyla GóraKobyla Góra 5. KraszewiceKraszewice 6. MikstatMikstat 7. OstrzeszówOstrzeszów pilski1. Piła (m.)Piła 2. BiałośliwieBiałośliwie 3. KaczoryKaczory 4. ŁobżenicaŁobżenica 5. Miasteczko KrajeńskieMiasteczko Krajeńskie 6. SzydłowoSzydłowo 7. UjścieUjście 8. WyrzyskWyrzysk 9. WysokaWysoka pleszewski1. ChoczChocz 2. CzerminCzermin 3. DobrzycaDobrzyca 4. GizałkiGizałki 5. GołuchówGołuchów 6. PleszewPleszew poznański1. Luboń (m.)Luboń 2. Puszczykowo (m.)Puszczykowo 3. BukBuk 4. CzerwonakCzerwonak 5. DopiewoDopiewo 6. KleszczewoKleszczewo 7. KomornikiKomorniki 8. KostrzynKostrzyn 9. KórnikKórnik 10. MosinaMosina 11. Murowana GoślinaMurowana Goślina 12. PobiedziskaPobiedziska 13. RokietnicaRokietnica 14. StęszewStęszew 15. Suchy LasSuchy Las 16. SwarzędzSwarzędz 17. Tarnowo PodgórneTarnowo Podgórne rawicki1. BojanowoBojanowo 2. JutrosinJutrosin 3. Miejska GórkaMiejska Górka 4. PakosławPakosław 5. RawiczRawicz słupecki1. Słupca (m.)Słupca 2. LądekLądek 3. OrchowoOrchowo 4. OstrowiteOstrowite 5. PowidzPowidz 6. SłupcaSłupca 7. StrzałkowoStrzałkowo 8. ZagórówZagórów szamotulski1. Obrzycko (m.)Obrzycko 2. DusznikiDuszniki 3. KaźmierzKaźmierz 4. ObrzyckoObrzycko 5. OstrorógOstroróg 6. PniewyPniewy 7. SzamotułySzamotuły 8. WronkiWronki śremski1. BrodnicaBrodnica 2. DolskDolsk 3. Książ WielkopolskiKsiąż Wielkopolski 4. ŚremŚrem średzki1. DominowoDominowo 2. KrzykosyKrzykosy 3. Nowe Miasto nad WartąNowe Miasto nad Wartą 4. Środa WielkopolskaŚroda Wielkopolska 5. ZaniemyślZaniemyśl turecki1. Turek (m.)Turek 2. BrudzewBrudzew 3. DobraDobra 4. KawęczynKawęczyn 5. MalanówMalanów 6. PrzykonaPrzykona 7. TuliszkówTuliszków 8. TurekTurek 9. WładysławówWładysławów wągrowiecki1. Wągrowiec (m.)Wągrowiec 2. DamasławekDamasławek 3. GołańczGołańcz 4. MieściskoMieścisko 5. SkokiSkoki 6. WapnoWapno 7. WągrowiecWągrowiec wolsztyński1. PrzemętPrzemęt 2. SiedlecSiedlec 3. WolsztynWolsztyn wrzesiński1. KołaczkowoKołaczkowo 2. MiłosławMiłosław 3. NeklaNekla 4. PyzdryPyzdry 5. WrześniaWrześnia złotowski1. Złotów (m.)Złotów 2. JastrowieJastrowie 3. KrajenkaKrajenka 4. LipkaLipka 5. OkonekOkonek 6. TarnówkaTarnówka 7. ZakrzewoZakrzewo 8. ZłotówZłotów 1. Kalisz (m.p.)Kalisz 2. Konin (m.p.)Konin 3. Leszno (m.p.)Leszno 4. Poznań (m.p.)Poznań zachodniopomorskie białogardzki1. Białogard (m.)Białogard 2. BiałogardBiałogard 3. KarlinoKarlino 4. TychowoTychowo choszczeński1. BierzwnikBierzwnik 2. ChoszcznoChoszczno 3. DrawnoDrawno 4. KrzęcinKrzęcin 5. PełczycePełczyce 6. ReczRecz drawski1. CzaplinekCzaplinek 2. Drawsko PomorskieDrawsko Pomorskie 3. Kalisz PomorskiKalisz Pomorski 4. OstrowiceOstrowice 5. WierzchowoWierzchowo 6. ZłocieniecZłocieniec goleniowski1. DobraDobra 2. GoleniówGoleniów 3. MaszewoMaszewo 4. NowogardNowogard 5. OsinaOsina 6. PrzybiernówPrzybiernów 7. StepnicaStepnica gryficki1. BrojceBrojce 2. GryficeGryfice 3. KarniceKarnice 4. PłotyPłoty 5. Radowo MałeRadowo Małe 6. ReskoResko 7. RewalRewal 8. TrzebiatówTrzebiatów gryfiński1. BanieBanie 2. CedyniaCedynia 3. ChojnaChojna 4. GryfinoGryfino 5. MieszkowiceMieszkowice 6. MoryńMoryń 7. Stare CzarnowoStare Czarnowo 8. Trzcińsko-ZdrójTrzcińsko-Zdrój 9. WiduchowaWiduchowa kamieński1. DziwnówDziwnów 2. GolczewoGolczewo 3. Kamień PomorskiKamień Pomorski 4. MiędzyzdrojeMiędzyzdroje 5. ŚwierznoŚwierzno 6. WolinWolin kołobrzeski1. Kołobrzeg (m.)Kołobrzeg 2. DygowoDygowo 3. GościnoGościno 4. KołobrzegKołobrzeg 5. RymańRymań 6. SiemyślSiemyśl 7. Ustronie MorskieUstronie Morskie koszaliński1. BędzinoBędzino 2. BiesiekierzBiesiekierz 3. BoboliceBobolice 4. ManowoManowo 5. MielnoMielno 6. PolanówPolanów 7. SianówSianów 8. ŚwieszynoŚwieszyno myśliborski1. BarlinekBarlinek 2. BoleszkowiceBoleszkowice 3. DębnoDębno 4. MyślibórzMyślibórz 5. Nowogródek PomorskiNowogródek Pomorski policki1. Dobra (Szczecińska)Dobra 2. KołbaskowoKołbaskowo 3. Nowe WarpnoNowe Warpno 4. PolicePolice pyrzycki1. BieliceBielice 2. KozieliceKozielice 3. LipianyLipiany 4. PrzelewicePrzelewice 5. PyrzycePyrzyce 6. WarniceWarnice sławieński1. Darłowo (m.)Darłowo 2. SławnoSławno 3. DarłowoDarłowo 4. MalechowoMalechowo 5. PostominoPostomino 6. SławnoSławno stargardzki1. Stargard Szczeciński (m.)Stargard Szczeciński 2. ChociwelChociwel 3. DobrzanyDobrzany 4. DoliceDolice 5. IńskoIńsko 6. KobylankaKobylanka 7. ŁobezŁobez 8. MarianowoMarianowo 9. Stara DąbrowaStara Dąbrowa 10. Stargard SzczecińskiStargard Szczeciński 11. SuchańSuchań 12. WęgorzynoWęgorzyno szczecinecki1. Szczecinek (m.)Szczecinek 2. BarwiceBarwice 3. Biały BórBiały Bór 4. Borne SulinowoBorne Sulinowo 5. GrzmiącaGrzmiąca 6. SzczecinekSzczecinek świdwiński1. Świdwin (m.)Świdwin 2. BrzeżnoBrzeżno 3. Połczyn-ZdrójPołczyn-Zdrój 4. RąbinoRąbino 5. SławoborzeSławoborze 6. ŚwidwinŚwidwin wałecki1. Wałcz (m.)Wałcz 2. CzłopaCzłopa 3. MirosławiecMirosławiec 4. TucznoTuczno 5. WałczWałcz 1. Koszalin (m.p.)Koszalin 2. Szczecin (m.p.)Szczecin 3. Świnoujście (m.p.),Świnoujście *) m. - Gmina o statusie miasta. **) m.p. - Gmina o statusie miasta będąca miastem na prawach powiatu. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie nadania statusu miasta miejscowościom oraz zmiany granic miast. (Dz. U. Nr 110, poz. 1268) Na podstawie art. 4a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się status miasta miejscowościom: 1) w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, nadaje się status miasta miejscowości Prusice; w skład miasta Prusice wchodzi obszar obrębu ewidencyjnego Prusice o powierzchni 1094,44 ha; granicami miasta Prusice są granice tego obrębu ewidencyjnego, szczegółowo określone i opisane w ewidencji gruntów, 2) w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, nadaje się status miasta miejscowości Tyszowce; w skład miasta Tyszowce wchodzi obszar obrębu ewidencyjnego Tyszowce o powierzchni 1851,88 ha; granicami miasta Tyszowce są granice tego obrębu ewidencyjnego, szczegółowo określone i opisane w ewidencji gruntów, 3) w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, nadaje się status miasta miejscowości Czchów; w skład miasta Czchów wchodzi obszar obrębu ewidencyjnego Czchów o powierzchni 1408,35 ha; granicami miasta Czchów są granice tego obrębu ewidencyjnego, szczegółowo określone i opisane w ewidencji gruntów, 4) w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, nadaje się status miasta miejscowości Kosów Lacki; w skład miasta Kosów Lacki wchodzą obszary obrębów ewidencyjnych Kosów Lacki i Kosów-Osada oraz części obszarów obrębów ewidencyjnych: Albinów, Kosów-Hulidów i Kosów Ruski o łącznej powierzchni 1156,94 ha; granicami miasta Kosów Lacki są zewnętrzne granice obrębów ewidencyjnych i ich części, szczegółowo określone i opisane w ewidencji gruntów, 5) w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, nadaje się status miasta miejscowości Nekla; w skład miasta Nekla wchodzi obszar obrębu ewidencyjnego Nekla o powierzchni 1978,05 ha; granicami miasta Nekla są granice tego obrębu ewidencyjnego, szczegółowo określone i opisane w ewidencji gruntów. § 2. Zmienia się granice miast: 1) w województwie dolnośląskim: a) w powiecie górowskim zmienia się granice miasta Góra, położonego na obszarze gminy Góra, przez przyłączenie obszaru przysiółka Sędziwojowice o powierzchni 22,28 ha z obrębu ewidencyjnego Kłoda Wielka z gminy Góra, b) w powiecie lwóweckim zmienia się granice miasta Lwówek Śląski, położonego na obszarze gminy Lwówek Śląski, przez przyłączenie obszaru wsi Płakowice z gminy Lwówek Śląski, 2) w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, zmienia się granice miasta Małogoszcz, położonego na obszarze gminy Małogoszcz, przez przyłączenie części obszaru wsi Małogoszcz o powierzchni 82,59 ha z gminy Małogoszcz, 3) w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, zmienia się granice miasta Grodzisk Wielkopolski, położonego na obszarze gminy Grodzisk Wielkopolski, przez przyłączenie obszarów: części wsi Chrustowo o powierzchni 50,45 ha, części wsi Grąblewo o powierzchni 374,00 ha, części wsi Kobylniki o powierzchni 361,61 ha, części wsi Ptaszkowo o powierzchni 142,31 ha, części wsi Słocin o powierzchni 175,17 ha oraz części wsi Zdrój o powierzchni 248,00 ha z gminy Grodzisk Wielkopolski. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1269) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady, tryb i warunki pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, w celu sprzedaży tych papierów wartościowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) domu maklerskim - rozumie się przez to również bank prowadzący działalność maklerską, podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą", oraz bank prowadzący rachunki papierów wartościowych, na podstawie art. 57 ustawy, chyba że przepisy niniejszego rozporządzenia stanowią inaczej, 2) prawie do otrzymania papieru wartościowego - rozumie się przez to prawo wynikające z zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 6 ustawy, 3) rejestrze operacyjnym - rozumie się przez to rejestr papierów wartościowych i praw do otrzymania papierów wartościowych, o którym mowa w § 2 pkt 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 163, poz. 1159), 4) dniu transakcyjnym - rozumie się przez to dzień, w którym zgodnie z przepisami dotyczącymi danego rynku regulowanego są zawierane na nim transakcje, 5) sesji - rozumie się przez to sesję giełdową, a także dzień transakcyjny na regulowanym rynku pozagiełdowym, 6) cenie rynkowej papierów wartościowych - rozumie się przez to cenę bieżącą ustaloną zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich, 7) wartości rynkowej papierów wartościowych - rozumie się przez to iloczyn ceny rynkowej papierów wartościowych i ich liczby, 8) ramowej umowie pożyczki - rozumie się przez to umowę określającą tryb i warunki zawierania umów pożyczek papierów wartościowych, w przypadku gdy pożyczkobiorcą jest dom maklerski, a celem udzielenia pożyczek jest dalsze pożyczenie papierów wartościowych lub dokonanie zwrotu papierów wartościowych, w przypadku, o którym mowa w § 30 ust. 2 pkt 3, 9) ramowej umowie sprzedaży krótkiej - rozumie się przez to umowę określającą tryb i warunki zawierania umów pożyczek papierów wartościowych, w przypadku gdy pożyczkodawcą jest dom maklerski lub podmioty, o których mowa w § 22 ust. 1 pkt 2 i 3, a celem udzielania pożyczek jest sprzedaż papierów wartościowych będących ich przedmiotem, 10) zabezpieczeniu pożyczki - rozumie się przez to ustanawiane przez dom maklerski - pożyczkobiorcę zabezpieczenie wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki zawieranej na podstawie ramowej umowy pożyczki, 11) zabezpieczeniu sprzedaży krótkiej - rozumie się przez to ustanawiane przez pożyczkobiorcę dokonującego sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych zabezpieczenie wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki zawieranej na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, 12) cyklu rozliczeniowym - rozumie się przez to czas, w którym zgodnie z regulacjami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A., zwanego dalej "Krajowym Depozytem", następuje rozliczenie transakcji zawartej na rynku regulowanym. § 3. 1. Przedmiotem umowy pożyczki mogą być wyłącznie papiery wartościowe będące w obrocie na rynku regulowanym, które w chwili złożenia zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, spełniają łącznie następujące warunki: 1) średnia arytmetyczna wartości obrotów z ostatnich dziesięciu sesji na danym rynku regulowanym wynosi nie mniej niż 1.000.000 zł, 2) wartość rynkowa papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na danym rynku regulowanym wynosi nie mniej niż 250.000.000 zł. 2. Dom maklerski określa, które z papierów wartościowych spełniających łącznie warunki, o których mowa w ust. 1, mogą być przedmiotem umowy pożyczki. Dom maklerski prowadzi listę takich papierów oraz udostępnia ją do wiadomości klientów. 3. W przypadku gdy po złożeniu zlecenia, o którym mowa w § 23, papiery wartościowe przestaną spełniać kryteria określone w ust. 1, umowa pożyczki nie ulega rozwiązaniu. § 4. Przedmiotem umowy pożyczki nie mogą być papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy. Rozdział 2 Ramowa umowa pożyczki § 5. Dom maklerski może pożyczyć papiery wartościowe, celem dalszego ich pożyczania lub celem dokonania zwrotu pożyczonych papierów wartościowych, w przypadku, o którym mowa w § 30 ust. 2 pkt 3, od innego domu maklerskiego lub od osoby, dla której prowadzi rachunek papierów wartościowych, pod warunkiem zawarcia z tymi podmiotami ramowej umowy pożyczki. § 6. Dom maklerski, przed podpisaniem ramowej umowy pożyczki z osobą, dla której prowadzi rachunek papierów wartościowych, jest obowiązany poinformować tę osobę o: 1) zasadach pożyczania papierów wartościowych oraz o miejscu i sposobie udostępnienia listy, o której mowa w § 3 ust. 2, 2) ryzyku utracenia pożytków z papierów wartościowych i możliwości zawarcia w ramowej umowie pożyczki postanowienia o zapłacie pożyczkodawcy rekompensaty za utracone pożytki, 3) ryzyku związanym z inwestowaniem środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie pożyczki, o ile ramowa umowa pożyczki będzie przewidywać ustanowienie zabezpieczenia pożyczki oraz możliwość jego inwestowania. § 7. Ramowa umowa pożyczki powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności: 1) sposób, tryb i formę zawarcia, zmiany i rozwiązania umowy pożyczki, 2) sposób ustalania wynagrodzenia pożyczkodawcy, jeżeli jest ono przewidziane, 3) wysokość i sposób ustanawiania zabezpieczenia pożyczki, o ile jest ono przewidziane, oraz tryb zaspokojenia roszczeń z tego zabezpieczenia, 4) sposób udzielania rekompensaty, o ile jest ona przewidziana, za pożytki, które przypadłyby pożyczkodawcy, gdyby nie pożyczył papierów wartościowych, 5) sposób informowania pożyczkodawcy o dokonaniu blokady papierów wartościowych w celu ich pożyczenia, 6) sposób informowania pożyczkodawcy o zwrocie pożyczonych papierów wartościowych, 7) określenie terminu zwrotu pożyczonych papierów wartościowych bądź wskazanie sposobu określania tego terminu, z zaznaczeniem, czy umowa pożyczki jest zawierania na czas określony, czy też zwrot papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki następuje w określonym w umowie czasie, po zgłoszeniu przez pożyczkodawcę żądania ich zwrotu. § 8. 1. W przypadku gdy w ramowej umowie pożyczki jest przewidziane ustanowienie zabezpieczenia pożyczki, zabezpieczeniem mogą być w szczególności: środki pieniężne, bony skarbowe, obligacje emitowane przez Skarb Państwa, a także gwarancje, akredytywy lub poręczenia bankowe. 2. Środki pieniężne stanowiące zabezpieczenie pożyczki mogą pochodzić wyłącznie z kapitału (funduszu) własnego domu maklerskiego ustanawiającego zabezpieczenie lub z pożyczek albo kredytów zaciągniętych przez ten dom maklerski. 3. Środki pieniężne będące przedmiotem zabezpieczenia pożyczki są zapisywane na rachunku pieniężnym pożyczkodawcy. 4. Papiery wartościowe będące przedmiotem zabezpieczenia pożyczki są zapisywane na rachunku papierów wartościowych pożyczkodawcy. § 9. 1. Środki pieniężne i papiery wartościowe stanowiące zabezpieczenie pożyczki są blokowane na rachunku pieniężnym lub rachunku papierów wartościowych pożyczkodawcy i nie mogą być wykorzystane przez pożyczkodawcę w innym celu niż zaspokojenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki, chyba że ramowa umowa pożyczki przewiduje możliwość inwestowania przez pożyczkodawcę środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie pożyczki. 2. Ramowa umowa pożyczki, która przewiduje możliwość inwestowania przez pożyczkodawcę środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie pożyczki, powinna dodatkowo określać sposób podziału zysku z inwestycji oraz dopuszczalny zakres, przedmiot i zasady dokonywania inwestycji. 3. W przypadku gdy dokonana przez pożyczkodawcę inwestycja przyniosła straty, obowiązanym do ich pokrycia jest wyłącznie pożyczkodawca. Rozdział 3 Ramowa umowa sprzedaży krótkiej § 10. 1. Klient może zawrzeć z domem maklerskim umowę pożyczki papierów wartościowych w celu ich sprzedaży, o ile regulamin świadczenia usług brokerskich domu maklerskiego przewiduje udzielanie pożyczek papierów wartościowych przez dom maklerski. 2. Przedmiotem pożyczki udzielonej przez dom maklerski klientowi mogą być papiery wartościowe: 1) nabyte przez dom maklerski na własny rachunek, 2) pożyczone przez dom maklerski od innego domu maklerskiego, z zastrzeżeniem § 5, 3) pożyczone przez dom maklerski od osoby, która posiada rachunek papierów wartościowych w tym domu maklerskim, z zastrzeżeniem § 5. § 11. 1. Klient może zawrzeć z domem maklerskim umowę pożyczki papierów wartościowych, o której mowa w § 10 ust. 1, pod warunkiem wcześniejszego zawarcia z tym domem maklerskim ramowej umowy sprzedaży krótkiej. 2. Klient nie może zawrzeć umowy pożyczki papierów wartościowych, w celu ich sprzedaży, z bankiem prowadzącym rachunki papierów wartościowych, na podstawie art. 57 ustawy. § 12. Przed podpisaniem ramowej umowy sprzedaży krótkiej dom maklerski jest obowiązany poinformować o: 1) zasadach pożyczania papierów wartościowych, 2) ryzyku związanym ze sprzedażą pożyczonych papierów wartościowych. § 13. Ramowa umowa sprzedaży krótkiej powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności: 1) sposób, tryb i formę zawarcia, zmiany i rozwiązania umowy pożyczki, 2) sposób ustalania wynagrodzenia domu maklerskiego, jeżeli jest ono przewidziane, 3) wysokość i sposób ustanawiania zabezpieczenia sprzedaży krótkiej oraz tryb zaspokajania roszczeń z tego zabezpieczenia, 4) sposób udzielania rekompensaty - o ile jest ona przewidziana - za pożytki, które przypadłyby uprawnionemu z papierów wartościowych, gdyby umowa pożyczki nie została zawarta, 5) określenie terminu zwrotu pożyczonych papierów wartościowych bądź wskazanie trybu określania tego terminu, z zaznaczeniem, czy umowa pożyczki jest zawierana na czas określony, czy też zwrot papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki następuje w określonym w umowie czasie, po zgłoszeniu przez dom maklerski żądania ich zwrotu, 6) sposób i termin informowania pożyczkobiorcy o: a) zdarzeniu, o którym mowa w § 23 ust. 1, b) zrealizowaniu w całości lub w części oraz o niezrealizowaniu zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, lub zlecenia kupna, w przypadkach, o których mowa w § 29 i § 31 ust. 1, c) zdarzeniu, o którym mowa w § 24 ust. 1. § 14. 1. Pożyczkobiorca jest obowiązany do ustanowienia zabezpieczenia sprzedaży krótkiej na rzecz domu maklerskiego udzielającego mu pożyczki papierów wartościowych w celu ich sprzedaży. 2. Na zabezpieczenie sprzedaży krótkiej składają się: 1) zabezpieczenie początkowe, 2) zabezpieczenie dodatkowe. 3. Zabezpieczenie początkowe stanowią środki pieniężne lub papiery wartościowe znajdujące się na liście, o której mowa w § 3 ust. 2, bony skarbowe lub obligacje wyemitowane przez Skarb Państwa. 4. Zabezpieczenie dodatkowe stanowią: 1) należności pożyczkobiorcy z tytułu zawartych, a jeszcze nie rozliczonych transakcji sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych, 2) środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych, 3) środki pieniężne inne niż wymienione w pkt 2, 4) papiery wartościowe znajdujące się na liście, o której mowa w § 3 ust. 2, bony skarbowe lub obligacje wyemitowane przez Skarb Państwa. 5. Środki pieniężne, o których mowa w ust. 4 pkt 3, oraz papiery wartościowe, o których mowa w ust. 4 pkt 4, są wnoszone w ramach uzupełnienia zabezpieczenia, o którym mowa w § 18. 6. W przypadku gdy po ustanowieniu przez pożyczkobiorcę zabezpieczenia sprzedaży krótkiej papiery wartościowe będące przedmiotem tego zabezpieczenia przestaną spełniać kryteria pozwalające na umieszczenie ich na liście, o której mowa w § 3 ust. 2, pożyczkobiorca jest obowiązany do ustanowienia w miejsce tych papierów wartościowych innego przedmiotu zabezpieczenia. 7. W przypadku gdy ramowa umowa sprzedaży krótkiej nie przewiduje pełnomocnictwa dla domu maklerskiego do sprzedaży papierów wartościowych, o których mowa w ust. 6, i wniesienia należności pożyczkobiorcy z tytułu sprzedaży tych papierów wartościowych na poczet zabezpieczenia sprzedaży krótkiej, do postępowania domu maklerskiego stosuje się postanowienia § 18. § 15. 1. Zabezpieczenie początkowe powinno być ustanowione nie później niż w chwili składania zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23. Wysokość tego zabezpieczenia powinna wynosić nie mniej niż 50% iloczynu liczby papierów wartościowych i ich ceny określonej w zleceniu sprzedaży. 2. W przypadku gdy zabezpieczenie początkowe stanowią papiery wartościowe, jego wysokość stanowi iloczyn wartości rynkowej papierów wartościowych i współczynnika wagi ryzyka 0,7 - w przypadku papierów wartościowych innych niż papiery wartościowe wyemitowane przez Skarb Państwa, oraz współczynnika wagi ryzyka 0,95 - w przypadku papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa. 3. W ramowej umowie sprzedaży krótkiej dom maklerski może żądać ustanowienia zabezpieczenia początkowego w wysokości większej niż określona w ust. 1 oraz może przyjąć ostrzejsze kryteria dotyczące współczynników wag ryzyka, o których mowa w ust. 2. § 16. 1. Z zastrzeżeniem § 22 ust. 2 pkt 2 i 3, środki pieniężne będące przedmiotem zabezpieczenia sprzedaży krótkiej są odrębnie rejestrowane na rachunku pieniężnym prowadzonym przez dom maklerski dla pożyczkobiorcy. 2. Z zastrzeżeniem § 22 ust. 2 pkt 2 i 3, papiery wartościowe będące przedmiotem zabezpieczenia sprzedaży krótkiej są odrębnie rejestrowane na rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez dom maklerski dla pożyczkobiorcy. § 17. 1. Wysokość zabezpieczenia sprzedaży krótkiej nie może być niższa niż 130% wartości rynkowej pożyczonych papierów wartościowych. 2. W ramowej umowie sprzedaży krótkiej dom maklerski może określić większą wysokość zabezpieczenia sprzedaży krótkiej od określonej w ust. 1. 3. Dom maklerski jest obowiązany ustalać wysokość zabezpieczenia sprzedaży krótkiej, według stanu na każdy dzień roboczy, po zakończeniu sesji, począwszy od dnia, w którym dokonano sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych. 4. Jeżeli zabezpieczenie sprzedaży krótkiej stanowią papiery wartościowe, jego wysokość jest określana według ich wartości rynkowej z dnia ustalania wysokości zabezpieczenia sprzedaży krótkiej, z uwzględnieniem współczynników wag ryzyka, o których mowa w § 15 ust. 2 lub 3. § 18. 1. W przypadku spadku wartości zabezpieczenia sprzedaży krótkiej poniżej wysokości, o której mowa w § 17 ust. 1 lub 2, albo w przypadku, o którym mowa w § 14 ust. 6 i 7, dom maklerski, w dniu wystąpienia tego zdarzenia, przekazuje pożyczkobiorcy żądanie uzupełnienia zabezpieczenia. 2. W przypadku gdy w ramach uzupełnienia zabezpieczenia sprzedaży krótkiej są wnoszone papiery wartościowe, do ustalania wysokości uzupełnienia zabezpieczenia stosuje się odpowiednio przepisy § 15 ust. 2 lub 3. 3. Pożyczkobiorca jest obowiązany uzupełnić zabezpieczenie sprzedaży krótkiej do wysokości, o której mowa w § 17 ust. 1 lub 2, najpóźniej na godzinę przed rozpoczęciem sesji w dniu następnym. Nieuzupełnienie przez pożyczkobiorcę zabezpieczenia sprzedaży krótkiej w tym terminie powoduje wypowiedzenie umowy pożyczki ze skutkiem natychmiastowym. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, dom maklerski, korzystając z pełnomocnictwa udzielonego przez pożyczkobiorcę, nabywa, wykorzystując środki uzyskane z tytułu zabezpieczenia sprzedaży krótkiej, papiery wartościowe będące przedmiotem pożyczki. § 19. 1. Jeżeli wysokość zabezpieczenia sprzedaży krótkiej przekracza 150% wartości rynkowej pożyczonych papierów wartościowych, pożyczkobiorca może dysponować nadwyżką papierów wartościowych i środków pieniężnych przekraczającą tę wysokość. 2. W ramowej umowie sprzedaży krótkiej dom maklerski może przyjąć ostrzejsze kryteria niż określone w ust. 1. § 20. 1. Na warunkach określonych w ramowej umowie sprzedaży krótkiej środki pieniężne stanowiące zabezpieczenie sprzedaży krótkiej mogą być inwestowane przez dom maklerski. 2. Ramowa umowa sprzedaży krótkiej powinna określać sposób podziału zysku z inwestycji oraz dopuszczalny zakres, przedmiot i zasady dokonywania inwestycji. § 21. 1. W przypadku gdy dokonana przez dom maklerski inwestycja przyniesie straty, obowiązany do ich pokrycia jest wyłącznie dom maklerski. 2. W przypadku gdy dom maklerski inwestuje środki pożyczkobiorcy stanowiące zabezpieczenie sprzedaży krótkiej, przyjmuje się, że wartość zabezpieczenia jest równa wartości środków złożonych przez pożyczkobiorcę jako zabezpieczenie i obliczonych zgodnie z zasadami, o których mowa w § 17, niezależnie od spadku wartości tego zabezpieczenia, który nastąpił w wyniku dokonanych inwestycji. § 22. 1. W przypadku gdy, w celu sprzedaży papierów wartościowych na własny rachunek, dom maklerski pożycza papiery wartościowe od: 1) innego domu maklerskiego, 2) osoby, dla której prowadzi rachunek papierów wartościowych, 3) banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych - jest obowiązany zawrzeć z tymi podmiotami ramową umowę sprzedaży krótkiej. 2. Papiery wartościowe i środki pieniężne, będące przedmiotem zabezpieczenia sprzedaży krótkiej, są ewidencjonowane na rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnym: 1) domu maklerskiego będącego pożyczkobiorcą, prowadzonym przez dom maklerski będący pożyczkodawcą - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2) osoby, dla której prowadzi rachunek papierów wartościowych - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 3) banku, prowadzonym przez dom maklerski będący pożyczkobiorcą - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zlecenie sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych jest składane przez dom maklerski będący pożyczkobiorcą w domu maklerskim prowadzącym rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny domu maklerskiego będącego pożyczkobiorcą, na których jest ewidencjonowane zabezpieczenie sprzedaży krótkiej. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, środki pieniężne i papiery wartościowe, stanowiące wymagane zabezpieczenie sprzedaży krótkiej, są blokowane na rachunku pieniężnym lub rachunku papierów wartościowych pożyczkodawcy i nie mogą być wykorzystywane przez pożyczkodawcę w innym celu niż zaspokojenie roszczeń wynikających z umowy pożyczki. 5. Przepisy § 23-32 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Zawarcie umów pożyczki § 23. 1. Zawarcie umowy pożyczki, na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, następuje z chwilą przyjęcia przez dom maklerski do realizacji zlecenia sprzedaży papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki. 2. Przez przyjęcie do realizacji zlecenia rozumie się stwierdzenie przez dom maklerski możliwości postawienia do dyspozycji klienta papierów wartościowych celem dokonania przez niego sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych. Przyjęcie zlecenia do realizacji następuje z chwilą złożenia na zleceniu podpisu przez pracownika upoważnionego przez dom maklerski. 3. Możliwość postawienia do dyspozycji klienta papierów wartościowych jest uzależniona od: 1) posiadania przez dom maklerski papierów wartościowych nabytych na rachunek własny lub 2) możliwości pożyczenia papierów wartościowych na zasadzie, o której mowa w § 5. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, zawarcie umowy pożyczki, na podstawie ramowej umowy pożyczki, następuje z chwilą przyjęcia przez dom maklerski do realizacji zlecenia sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych. 5. Warunkiem przyjęcia przez dom maklerski do realizacji zlecenia sprzedaży jest wcześniejsze zablokowanie papierów wartościowych, będących przedmiotem tego zlecenia, w rejestrze operacyjnym i na rachunku papierów wartościowych prowadzonych dla pożyczkodawcy. § 24. 1. Dom maklerski odmawia przyjęcia do realizacji zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, jeżeli, pomimo dołożenia należytej staranności, nie ma możliwości pożyczenia papierów wartościowych będących przedmiotem tego zlecenia lub zlecenie to jest sprzeczne z warunkami umowy. Dom maklerski informuje klienta o odmowie przyjęcia zlecenia do realizacji. 2. W przypadku gdy zlecenie sprzedaży, o którym mowa w § 23, zostanie zrealizowane częściowo, obowiązki pożyczkobiorcy w zakresie ustanawiania i uzupełniania zabezpieczenia sprzedaży krótkiej oraz zwrotu przedmiotu pożyczki i zapłaty na rzecz pożyczkodawcy odnoszą się odpowiednio do zrealizowanej części zlecenia. 3. W przypadku zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, realizowanego w częściach, stosuje się odpowiednio zasadę, o której mowa w ust. 2. § 25. 1. Do zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, stosuje się przepisy rozporządzenia, o którym mowa w § 2 pkt 3, chyba że przepisy niniejszego rozporządzenia stanowią inaczej. 2. Do zlecenia sprzedaży, o którym mowa w § 23, nie stosuje się przepisów rozporządzenia, o którym mowa w § 2 pkt 3, dotyczących sprawdzania pokrycia zleceń sprzedaży papierów wartościowych. § 26. Przeniesienie papierów wartościowych będących przedmiotem umowy pożyczki, zawartej na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej i ramowej umowy pożyczki, z rachunku papierów wartościowych pożyczkodawcy na rachunek papierów wartościowych pożyczkobiorcy następuje w dniu rozliczenia w Krajowym Depozycie transakcji sprzedaży zawartej w wyniku złożenia zlecenia, o którym mowa w § 23. Rozdział 5 Rozwiązanie i wygaśnięcie umowy pożyczki § 27. W przypadku gdy zlecenie sprzedaży, o którym mowa w § 23, nie zostanie zrealizowane w całości w okresie jego ważności, umowa pożyczki zawarta na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, a także umowa pożyczki zawarta na podstawie ramowej umowy pożyczki, ulega rozwiązaniu. § 28. Zwrot pożyczonych papierów wartościowych następuje z chwilą ich zapisania na rachunku papierów wartościowych pożyczkodawcy. § 29. Pożyczkobiorca, który sprzedał papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy pożyczki zawartej na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, jest obowiązany kupić papiery wartościowe na rynku regulowanym celem zwrotu przedmiotu pożyczki. Do zlecenia kupna stosuje się odpowiednio § 25 ust. 1. § 30. 1. Dom maklerski jest obowiązany zwrócić pożyczone papiery wartościowe w oznaczonym w ramowej umowie pożyczki terminie. W przypadku gdy w ramowej umowie pożyczki nie postanowiono inaczej, dom maklerski jest obowiązany zwrócić pożyczone papiery wartościowe do końca ostatniego dnia cyklu rozliczeniowego, następującego po dniu zgłoszenia przez pożyczkodawcę żądania zwrotu papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki. 2. W przypadku określonym w ust. 1 dom maklerski może dokonać zwrotu papierów wartościowych: 1) przez przeniesienie na rzecz pożyczkodawcy nabytych na rachunek własny papierów wartościowych, które posiadał w momencie zgłoszenia żądania zwrotu, lub 2) przez przeniesienie na rzecz pożyczkodawcy papierów wartościowych, które nabył na rachunek własny po zgłoszeniu żądania zwrotu, lub 3) pożyczonych na podstawie ramowej umowy pożyczki po zgłoszeniu żądania zwrotu papierów wartościowych, lub 4) otrzymanych w wyniku spełnienia żądania zwrotu papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki udzielonej innemu domowi maklerskiemu na podstawie ramowej umowy pożyczki, lub 5) otrzymanych w wyniku spełnienia żądania zwrotu papierów wartościowych będących przedmiotem umowy pożyczki zawartej na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej. § 31. 1. W przypadku żądania przez dom maklerski zwrotu papierów wartościowych będących przedmiotem umowy pożyczki udzielonej klientowi na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, klient jest zobowiązany do złożenia zlecenia kupna papierów wartościowych najpóźniej na sesję następującą po dniu zgłoszenia żądania, chyba że umowa sprzedaży krótkiej określa inny termin. Do zlecenia kupna stosuje się odpowiednio § 25 ust. 1. 2. W przypadku gdy klient nie spełni w terminie żądania, o którym mowa w ust. 1, dom maklerski jest obowiązany do realizacji zabezpieczenia sprzedaży krótkiej. Obowiązek ten powstaje odpowiednio także w przypadku częściowego spełnienia żądania, o którym mowa w ust. 1. § 32. 1. Przeniesienie papierów wartościowych będących przedmiotem pożyczki z rachunku papierów wartościowych pożyczkobiorcy na rachunek papierów wartościowych pożyczkodawcy następuje: 1) w dniu rozliczenia w Krajowym Depozycie transakcji kupna zawartej w wyniku złożenia zlecenia, o którym mowa w § 29 i § 31 ust. 1, lub 2) w dniu otrzymania z Krajowego Depozytu dokumentów ewidencyjnych potwierdzających rozliczenie zwrotu pożyczki - w przypadku zwrotu papierów wartościowych będących przedmiotem umowy pożyczki zawartej w trybie ramowej umowy pożyczki, gdy zwrot pożyczki nie następuje w wyniku transakcji kupna. 2. W przypadku gdy zwrot papierów wartościowych, pożyczonych zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 1 i 3, następuje przez nabycie ich na rynku regulowanym, prawa do otrzymania papierów wartościowych, nabyte w wyniku realizacji zlecenia kupna, są zapisywane w rejestrze operacyjnym prowadzonym dla pożyczkodawcy. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 33. 1. Regulamin świadczenia usług brokerskich domu maklerskiego określa kryteria ustalania kolejności udzielania pożyczek klientom oraz zaciągania pożyczek od klientów, w przypadku gdy: 1) popyt na papiery wartościowe jest większy od liczby papierów wartościowych, które mogą być przedmiotem pożyczek, 2) liczba papierów wartościowych, które mogą być przedmiotem pożyczek, jest większa od zapotrzebowania na te papiery. 2. W przypadku banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych wymóg, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do regulaminu prowadzenia rachunków papierów wartościowych. § 34. 1. Dom maklerski prowadzi odrębne rejestry zleceń, o których mowa w § 23, oraz zleceń kupna złożonych w celu zwrócenia pożyczonych papierów wartościowych. 2. Zlecenia kupna złożone w celu zwrotu pożyczonych papierów wartościowych powinny zawierać odpowiednie oznaczenia pozwalające na odróżnienie ich od innych zleceń. § 35. Dom maklerski jest obowiązany przekazywać do Krajowego Depozytu, każdego dnia roboczego po zakończeniu sesji, informacje dotyczące liczby papierów wartościowych pożyczonych na podstawie ramowej umowy sprzedaży krótkiej, z podziałem na poszczególne papiery wartościowe. § 36. Inwestowania, o którym mowa w § 9 i 20, nie stanowi umieszczanie przez dom maklerski, na podstawie § 16 rozporządzenia, o którym mowa w § 2 pkt 3, środków pieniężnych klientów na rachunkach bankowych, w tym na rachunkach lokat terminowych. § 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia zakresu, trybu, formy oraz terminów dostarczania informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich oraz banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1270) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia zakresu, trybu, formy oraz terminów dostarczania informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich oraz banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 163, poz. 1158) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1 pkt 23 otrzymuje brzmienie: "23) niedotrzymaniu wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczeniu wskaźnika należności, niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych przez niego dłużnych papierów wartościowych, niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski oraz o niedotrzymaniu wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez dom maklerski, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich,"; 2) w § 25 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W przypadku niedotrzymania wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczenia maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczenia wskaźnika należności, niedotrzymania wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez dom maklerski, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia."; 3) w § 31 w ust. 1 pkt 18 otrzymuje brzmienie: "18) niedotrzymaniu przez biuro maklerskie wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczeniu wskaźnika należności, niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności biura maklerskiego od klientów, z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez biuro maklerskie, oraz o niedotrzymaniu wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez biuro maklerskie, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską,"; 4) w § 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W przypadku niedotrzymania wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczenia maksymalnego poziomu zaangażowania lub przekroczenia wskaźnika należności, niedotrzymania wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez biuro maklerskie, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia."; 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. (poz. 1270) SPRAWOZDANIE MIESIĘCZNE MRF-01 O STANIE KAPITAŁU NETTO, STOPIE ZABEZPIECZENIA, POZIOMIE ZAANGAŻOWANIA, SUMIE LIMITÓW NALEŻNOŚCI PRZYZNANYCH KLIENTOM I WSKAŹNIKU NALEŻNOŚCI za okres sprawozdawczy od .......... do .......... ________________________________________________________________ Pieczęć podmiotu sprawozdawczego ________________________________________________________________ CZĘŚĆ A w zł WYSZCZEGÓLNIENIE Stan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego 1 2 Dział I. Kapitał netto (w. 02±12+13-14)01 1. Kapitał (fundusz) własny (w. 03-04+05+06+07+08-09+10-11)02 1.1 Kapitał (fundusz) podstawowy03 1.2 Należne, lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego04 1.3 Kapitał (fundusz) zapasowy05 1.4 Kapitał (fundusz) rezerwowy z aktualizacji wyceny06 1.5 Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe07 1.6 Nie podzielony zysk z lat ubiegłych08 1.7 Nie pokryta strata z lat ubiegłych09 1.8 Zysk netto (z bieżącej działalności)10 1.9 Strata netto (z bieżącej działalności)11 2. Wynikający z rozrachunków rynkowych wynik na otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycjach kontraktów terminowych12 3. Zobowiązania podporządkowane zwiększające kapitał (fundusz) własny13 4. Aktywa zmniejszające kapitał (fundusz) własny (w. 15+16+17+26+45)14 4.1 Udzielone pożyczki, gwarancje, poręczenia, kaucje i zabezpieczenia15 4.2 Wynikająca z umowy o subemisję inwestycyjną wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia (waga 0,6)16 4.3 Aktywa o niskiej płynności (w. 18+21+22+23+25)17 4.3.1 Środki trwałe netto (w. 19+20)18 4.3.1.1 Środki trwałe netto (waga 1,0)19 4.3.1.2 Środki trwałe netto (waga 0,4)20 4.3.2 Wartości niematerialne i prawne netto21 4.3.3 Rozliczenia międzyokresowe czynne22 4.3.4 Należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej nie objęte rezerwami23 4.3.4.1 w tym: przeterminowane należności od klientów z tytułu zawartych transakcji na papierach wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie24 4.3.6 Weksle25 4.4 Wartości instrumentów finansowych będących własnością podmiotu, przemnożone przez odpowiadające im wagi (w. 27+30+31+32+35+38+39+40+41+42+43+44)26 4.4.1 Akcje notowane na rynku regulowanym (w. 28+29)27 4.4.1.1 Akcje notowane na rynku regulowanym nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,3)28 4.4.1.2 Pozostałe akcje notowane na rynku regulowanym (waga 0,8)29 4.4.2 Akcje objęte w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną (waga 0,6)30 4.4.3 Akcje objęte w wyniku umowy o subemisję usługową (waga 0,4)31 4.4.4 Obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (w. 33+34)32 4.4.4.1 Obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,1)33 4.4.4.2 Pozostałe obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (waga 0,8)34 4.4.5 Obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (w. 36+37)35 4.4.5.1 Obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,3)36 4.4.5.2 Pozostałe obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (waga 0,8)37 4.4.6 Obligacje objęte w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną (waga 0,6)38 4.4.7 Obligacje objęte w wyniku umowy o subemisję usługową (waga 0,4)39 4.4.8 Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez Skarb Państwa (waga 0,05)40 4.4.9 Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez Narodowy Bank Polski (waga 0,05)41 4.4.10 Inne akcje (waga 1,0)42 4.4.11 Inne obligacje (waga 1,0)43 4.4.12 Inne instrumenty finansowe (waga 1,0)44 4.5 Wartość depozytów zabezpieczających (w. 46+47)45 4.5.1 Wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych kontraktów terminowych46 4.5.2 Wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla wystawionych opcji i wariantów47 5. Odchylenie od minimalnego kapitału netto (w. 01 - minimalna kwota kapitału netto)48 6. Odchylenie od sumy minimalnego kapitału netto i wartości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki papierów wartościowych [w. 01-(minimalna kwota kapitału netto + w. 50)]49 6.1 Środki pieniężne klientów stanowiące zabezpieczenie pożyczki papierów wartościowych inwestowane przez dom maklerski50 Dział II. Stopa zabezpieczenia (w. 01/w. 52 x 100%)51 1. Zobowiązania łączne (w. 53-54)52 1.1. Zobowiązania ogółem53 1.2 Pozycje zmniejszające zobowiązania (w. +55+56+57+58)54 1.2.1 Pożyczki zabezpieczone55 1.2.2 Zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji56 1.2.3 Zobowiązania podporządkowane57 1.2.4. Zobowiązania z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub publicznym obrocie pierwotnym58 2. Minimalny poziom stopy zabezpieczenia (w %)59 3. Odchylenie od minimalnej stopy zabezpieczenia (w. 51-59)60 4. Wymagany poziom kapitału netto z rachunku stopy zabezpieczenia (w. 59/100% x w. 52)61 Dział III. Bieżący poziom zaangażowania (w. 63+66)62 1. Instrumenty finansowe klientów (w. 64+65)63 1.1 Instrumenty finansowe klientów zdeponowane na rachunkach papierów wartościowych64 1.2 Pozostałe instrumenty finansowe klientów65 2. Środki pieniężne klientów (w. 67+68)66 2.1 Środki pieniężne klientów przechowywane na rachunkach pieniężnych klientów67 2.2 Pozostałe środki pieniężne klientów68 3. Współczynnik zaangażowania69 4. Maksymalny poziom zaangażowania (w. 01 x w.69)70 5. Odchylenie od maksymalnego poziomu zaangażowania (w. 70-62)71 6. Wymagany poziom kapitału netto z rachunku poziomu zaangażowania (w. 62/w. 69)72 Dział IV. Wskaźnik należności (w. 74-75)/ w. 4873 1. Należności od klientów z tytułu zawartych transakcji we własnym imieniu na rachunek klientów74 2. Wartość zabezpieczeń transakcji zawartych we własnym imieniu na rachunek klientów75 CZĘŚĆ B Dział V. Suma limitów należności przyznanych poszczególnym klientom76 Środki własne na prowadzenie działalności77 Relacja środków własnych do sumy limitów należności przyznanych poszczególnym klientom (w. 77-1/4 x w. 76)78 Dział VI. 1. Liczba prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów79 Dział VII. Zobowiązania ogółem (w. 81+82+83+84+85+86+87+88+89)80 1. Zobowiązania wobec klientów81 2. Zobowiązania wobec domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych82 3. Zobowiązania wobec rynków regulowanych83 4. Zobowiązania wobec Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych84 6. Zobowiązania wobec emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających85 7. Zobowiązania wobec banku rozliczeniowego86 8. Zobowiązania podporządkowane87 9. Zobowiązania wobec macierzystego banku88 10. Inne zobowiązania (w. 90+91+92+93)89 10.1 Pożyczki90 10.2 Kredyty bankowe91 10.3 Wyemitowane dłużne papiery wartościowe92 10.4 Pozostałe zobowiązania93 Dział VIII. Nabywanie lub sprzedaż instrumentów finansowych we własnym imieniu i na własny rachunek94 1. Wynik z operacji operacyjnymi i handlowymi papierami wartościowymi95 2. Wynik z operacji lokacyjnymi papierami wartościowymi i udziałami oraz jednostkami uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych96 3. Wartość operacyjnych papierów wartościowych97 4. Wartość handlowych papierów wartościowych98 5. Wartość lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów oraz jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych99 Dział IX. Wynik finansowy netto (w. 101-102+103-104+105-106-107)100 1. Przychody netto ogółem101 2. Koszty ogółem102 3. Zyski z tytułu kontraktów terminowych103 4. Straty z tytułu kontraktów terminowych104 5. Zyski nadzwyczajne105 6. Straty nadzwyczajne106 7. Podatek dochodowy107 Dział X. Relacja środków własnych i wybranych zobowiązań (w. 109)/(w. 110)108 1. Środki własne na prowadzenie działalności maklerskiej109 2. Wybrane zobowiązania (w. 87+90+91+92)110 Dział XI. Odchylenie środków własnych od wybranych pozycji w. 109 - {3 x [(w. 09+11) - (w. 05+06+07)]}111 Dział XII. Liczba punktów obsługi klientów112 Miejsce i data sporządzenia sprawozdania .......... Sprawozdanie sporządził: (imię i nazwisko) .......... (stanowisko) .......... (podpis) .......... (data) .......... Sprawozdanie akceptował: (imię i nazwisko) .......... (stanowisko) .......... (podpis) .......... (data) .......... INSTRUKCJA DOTYCZĄCA SPRAWOZDANIA MIESIĘCZNEGO MRF-01 O STANIE KAPITAŁU NETTO, STOPIE ZABEZPIECZENIA, POZIOMIE ZAANGAŻOWANIA, SUMIE LIMITÓW NALEŻNOŚCI PRZYZNANYCH KLIENTOM I WSKAŹNIKU NALEŻNOŚCI CZĘŚĆ A Dział I Kapitał netto 1. W wierszu 01 należy podać bieżącą wysokość kapitału netto określoną zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzeń w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. Wyliczona w wierszu 01 kwota stanowi sumę pozycji wykazanych w wierszach 02, 12 i 13 pomniejszoną o kwotę wykazaną w wierszu 14. 2. W wierszu 02 należy podać wielkość kapitału (funduszu) własnego, stanowiącego sumę wielkości zawartych w wierszach 03, 05, 06, 07, 08, 10 pomniejszoną o pozycje zawarte w wierszach 04, 09 oraz 11. 3. W wierszu 03 należy podać, odpowiednio, kapitał akcyjny spółki akcyjnej w wysokości określonej w statucie i wpisanej w rejestrze handlowym lub wysokość funduszu na działalność maklerską wydzielonego z funduszy własnych banku. 4. W wierszu 04 należy podać należne wpłaty na poczet akcji objętych, lecz nie w pełni opłaconych (po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału akcyjnego). W pozycji tej nie wykazuje się należności z tytułu odsetek za zwłokę lub odszkodowania umownego od akcjonariuszy będących w zwłoce. 5. W wierszu 05 należy podać wysokość kapitału (funduszu) zapasowego. 6. W wierszu 06 należy podać wielkość kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny. 7. W wierszu 07 należy podać wysokość pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych tworzonych z mocy prawa lub statutu. 8. W wierszu 09 należy podać nie pokrytą stratę z lat ubiegłych. Pozycja ta nie może być kompensowana z kapitałem, nie podzielonym zyskiem z lat ubiegłych lub zyskiem netto (z bieżącej działalności). 9. W wierszu 10 należy podać zysk netto (z bieżącej działalności), tj. zysk brutto pomniejszony o podatek dochodowy za okres od początku roku obrotowego do ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym, uwzględniając m.in. zapisy pkt 23 instrukcji. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać kwotę zysku netto, ustaloną na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 10. W wierszu 11 należy podać stratę netto (z bieżącej działalności), tj. stratę po naliczeniu podatku dochodowego za okres od początku roku obrotowego do ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym, uwzględniając m.in. zapisy pkt 23 instrukcji. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać kwotę straty netto, ustaloną na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 11. Wiersz 12 należy wypełniać w przypadku wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia. W wierszu tym należy podać ustalony na dany dzień, wynikający z rozrachunków rynkowych wynik na operacjach kontraktami terminowymi wystawionymi we własnym imieniu i na własny rachunek za okres pomiędzy danym dniem a dniem, na który ustalono ostatni wynik finansowy netto zgodnie z pkt 9 i 10 instrukcji. W przypadku sporządzania sprawozdania miesięcznego wynik na operacjach kontraktami terminowymi wystawionymi we własnym imieniu i na własny rachunek należy uwzględnić w wierszu 103 lub odpowiednio 104. 12. W wierszu 13 należy wykazywać wielkość zobowiązań podporządkowanych, w części zakwalifikowanej do pozycji powiększającej kapitał własny na zasadach, o których mowa w § 2 ust. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. W rachunku kapitału netto uwzględnia się zobowiązania podporządkowane ujęte według ich wartości nominalnej. Wielkość zobowiązań podporządkowanych powstałych w wyniku zaciągnięcia pożyczki w walutach obcych ustala się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późniejszymi zmianami). 13. W wierszu 14 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 15, 16, 17, 26, 45 stanowiących aktywa zmniejszające kapitał (fundusz) własny, o których mowa w § 1 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 14. W wierszu 15 należy podać sumę wielkości udzielonych pożyczek, gwarancji, poręczeń, kaucji i zabezpieczeń w tym wymaganej przepisami prawa lub umową wartości zabezpieczeń, udzielonych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską z tytułu zaciągniętych pożyczek papierów wartościowych, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269). 15. W wierszu 16 należy podać wynikającą z umowy o subemisję inwestycyjną wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia, przemnożoną przez wagę 0,6. 16. W wierszu 17 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 18, 21, 22, 23, 25 stanowiących aktywa o niskiej płynności, o których mowa w § 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 17. W wierszu 18 należy wyliczyć sumę pozycji wykazywanych w wierszach 19 i 20. Podawana wartość netto środków trwałych nie obejmuje środków trwałych, o których mowa w § 5 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 4 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. W wierszu 20 wykazywana jest wartość netto zespołów komputerowych zaliczonych do środków trwałych, po jej przemnożeniu przez wagę 0,4, o której mowa w § 5 ust. 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 4 ust. 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać stany ustalone na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 18. W wierszu 21 należy podać stan wartości niematerialnych i prawnych netto. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać stany ustalone na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 19. W wierszu 22 należy podać stan rozliczeń międzyokresowych czynnych. 20. W wierszu 23 należy podać nie objęte rezerwami należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej. 21. W wierszu 24 należy podać stan przeterminowanych należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od klientów z tytułu zawartych, a jeszcze nie opłaconych przez klientów transakcji papierów wartościowych. 22. W wierszu 25 należy podać wartość weksli, o których mowa w § 4 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 3 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 23. W wierszu 26 należy wyliczyć sumę wartości instrumentów finansowych będących własnością domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające dla opcji, warrantów i kontraktów terminowych oraz papierów wartościowych stanowiących wymagane przepisami prawa lub umową zabezpieczenia, udzielone przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską z tytułu zaciągniętych pożyczek papierów wartościowych, przemnożonych przez odpowiadające im wagi, o których mowa w § 6 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 5 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. Do określania wartości instrumentów finansowych wykazywanych w wierszach od 27 do 44 stosuje się zasady wyceny papierów wartościowych zawarte w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, zasad wyceny na dzień bilansowy nie stosuje się, ustalając wartość instrumentów finansowych na podstawie zapisów w księgach rachunkowych z odpowiednim uwzględnieniem wyceny dokonanej na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. Według stanów na dni, w których dokonywana jest wycena instrumentów finansowych będących własnością domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, dokonywana jest także korekta (uaktualnienie) wartości instrumentów finansowych uwzględniana odpowiednio w ustalaniu wyniku finansowego netto (z bieżącej działalności). Ilość instrumentów finansowych ustala się na podstawie prowadzonej ewidencji ilościowej lub ilościowo-wartościowej według stanu na koniec dnia, na który sporządzane jest sprawozdanie. 24. W wierszu 28 należy podać wartość akcji notowanych na rynku regulowanym nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 25. W wierszu 30 należy podać akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,6, natomiast akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 28 z wagą 0,3. 26. W wierszu 31 wykazywać należy akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,4, natomiast akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 28 z wagą 0,3. 27. W wierszu 33 należy podać wartość obligacji notowanych na rynku regulowanym zabezpieczonych całkowicie wyemitowanych przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 28. W wierszu 36 należy podać wartość obligacji notowanych na rynku regulowanym nie zabezpieczonych, wyemitowanych przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 29. W wierszu 38 wykazać należy obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,6, natomiast obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 33 z wagą 0,1 lub w wierszu 36 z wagą 0,3. 30. W wierszu 39 wykazać należy obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,4, natomiast obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 33 z wagą 0,1 lub w wierszu 36 z wagą 0,3. 31. W wierszu 44 należy podać wartość wszystkich nie ujętych w wierszach od 27 do 43 instrumentów finansowych, w tym także nabyte udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub środki wniesione do innych spółek jako wpłaty wspólników. 32. W wierszu 46 należy podać wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, o których mowa w § 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 33. W wierszu 47 należy podać wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla wystawionych we własnym imieniu i na własny rachunek opcji lub warrantów, o których mowa w § 1 pkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 34. W wierszu 48 należy wyliczyć odchylenie od minimalnego poziomu kapitału netto jako różnicę między bieżącą wysokością kapitału netto wykazaną w wierszu 01 raportu i minimalną kwotą kapitału netto, o której mowa w § 4 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 35. W wierszu 49 należy wyliczyć różnicę między wysokością bieżącego kapitału netto a sumą minimalnego poziomu kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych inwestowanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską [w. 01 - (minimalna kwota kapitału netto + w. 50)]. 36. W wierszu 50 należy wykazać środki pieniężne klientów stanowiące zabezpieczenie pożyczek papierów wartościowych inwestowanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską na zasadach określonych w § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269). Dział II Stopa zabezpieczenia 37. W wierszu 51 należy podać wyrażoną w procentach stopę zabezpieczenia, o której mowa w § 5 pkt 1 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wyliczoną jako iloraz wartości bieżącego kapitału netto wykazanego w wierszu 01 i zobowiązań łącznych wykazanych w wierszu 52. 38. W wierszu 52 wylicza się zobowiązania łączne, o których mowa w § 2 załącznika nr 2 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, jako różnicę pozycji wykazanych w wierszach 53 i 54. 39. W wierszu 53 należy podać wartość zobowiązań ogółem. W zobowiązaniach ogółem należy ująć zobowiązania z tytułu transakcji zawartych na rynku regulowanym w wysokości faktycznie wymaganych płatności. 40. W wierszu 54 wylicza się łączną wartość pozycji zmniejszających zobowiązania ogółem, o których mowa w § 2 ust. 1 załącznika nr 2 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wykazanych w wierszach 55, 56, 57 i 58. 41. W wierszu 55 należy podać zobowiązania z tytułu pożyczek zabezpieczonych, o których mowa w § 2 ust. 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 42. W wierszu 56 należy podać zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji. Pozycję tę wykazuje się do momentu rejestracji podwyższenia kapitału. 43. W wierszu 57 wykazuje się kwotę zobowiązań podporządkowanych, w części zakwalifikowanej do pozycji pomniejszającej zobowiązania ogółem, na zasadach, o których mowa w § 2 ust. 6 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. W rachunku zobowiązań łącznych uwzględnia się zobowiązania podporządkowane ujęte według ich wartości nominalnej. Wielkość zobowiązań podporządkowanych powstałych w wyniku zaciągnięcia pożyczki w walutach obcych ustala się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591 z późniejszymi zmianami). 44. W wierszu 58 podaje się stan zobowiązań z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub publicznym obrocie pierwotnym wyłącznie w przypadku zawarcia odpowiedniej umowy z bankiem, o której mowa w § 2 ust. 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, lub ustanowienia blokady, o której mowa w § 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 45. W wierszu 59 należy podać minimalną stopę zabezpieczenia, o której mowa w § 6 ust. 1 i 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 46. W wierszu 60 wylicza się odchylenie od minimalnej stopy zabezpieczenia, które stanowi różnicę między bieżącą stopą zabezpieczenia wykazaną w wierszu 51 i minimalnym poziomem stopy zabezpieczenia wykazanym w wierszu 59. 47. W wierszu 61 wylicza się wymagany poziom kapitału netto z rachunku stopy zabezpieczenia, dzieląc wielkość wykazaną w wierszu 59 przez 100% i mnożąc otrzymany iloraz przez wielkość zobowiązań łącznych wykazanych w wierszu 52. Dział III Bieżący poziom zaangażowania 48. W wierszu 62 należy podać bieżący poziom zaangażowania, o którym mowa w § 5 pkt 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wyliczony jako suma pozycji wykazanych w wierszach 63 i 66. 49. W wierszu 63 należy podać sumę wartości instrumentów finansowych klientów wykazanych w wierszach 64 i 65. Instrumenty finansowe klientów wycenia się według zasad zawartych w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska z wyłączeniem papierów wartościowych klientów zdeponowanych na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą. Papiery wartościowe klientów zdeponowane na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą wyceniane są na podstawie ostatnich dostępnych informacji o cenach rynkowych i według zasad zawartych w przepisach określających obowiązki sprawozdawcze domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską w zakresie wykonywania czynności pośrednictwa w nabywaniu i zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych. 50. W wierszu 64 należy podać wartość instrumentów finansowych klientów zdeponowanych na rachunkach papierów wartościowych klientów oraz wartość instrumentów finansowych klientów zdeponowanych na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą. Ilości i-tego instrumentu finansowego klientów ustala się na podstawie ewidencji instrumentów finansowych według stanu na koniec dnia, na który sporządzane jest sprawozdanie. 51. W wierszu 65 należy podać wartość instrumentów finansowych klientów, przechowywanych w formie dokumentu. 52. W wierszu 66 należy podać sumę środków pieniężnych klientów wykazanych w wierszach 67 i 68. 53. W wierszu 67 należy podać sumę środków pieniężnych klientów, przechowywanych na rachunkach pieniężnych klientów. 54. W wierszu 68 należy podać sumę pozostałych środków pieniężnych klientów, przechowywanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską. 55. W wierszu 69 należy podać współczynnik zaangażowania, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 56. W wierszu 70 należy podać wyliczenie maksymalnego poziomu zaangażowania, będącego iloczynem bieżącej wysokości kapitału netto wykazanej w wierszu 01 i współczynnika zaangażowania wykazanego w wierszu 69. 57. W wierszu 71 wylicza się odchylenie od maksymalnego poziomu zaangażowania, rozumiane jako różnica między maksymalnym poziomem zaangażowania wykazanym w wierszu 70 i bieżącym poziomem zaangażowania wykazanym w wierszu 62. 58. W wierszu 72 należy wyliczyć wymagany poziom kapitału netto z rachunku poziomu zaangażowania jako iloraz bieżącego poziomu zaangażowania wykazanego w wierszu 62 i współczynnika zaangażowania wykazanego w wierszu 69. Dział IV Wskaźnik należności 59. W wierszu 73 należy wyliczyć wielkość wskaźnika należności według zasad określonych w załączniku nr 3 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 60. W wierszu 74 należy podać wielkość należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od klientów z tytułu zawartych, a jeszcze nie opłaconych przez klientów transakcji papierów wartościowych. W wierszu tym nie należy uwzględniać należności od klientów z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych lub pożyczek środków pieniężnych na zakup papierów wartościowych. 61. W wierszu 75 należy podać sumę wartości ustanowionych przez poszczególnych klientów zabezpieczeń zapłaty należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, o których mowa w przepisach określających tryb i warunki postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych, z tytułu nieopłaconych przez tych klientów transakcji, z których powstały należności uwzględnione w wierszu 74. Jeżeli wartość zabezpieczenia dla poszczególnego klienta jest wyższa od należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od tego klienta, to w sumie wartości zabezpieczeń uwzględnia się zabezpieczenie w wysokości należności. CZĘŚĆ B Dział V Suma limitów należności przyznanych poszczególnym klientom 62. W wierszu 76 należy podać sumę limitów maksymalnej wysokości należności od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską, o których mowa w przepisach określających tryb i warunki postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 63. W wierszu 77 należy podać wielkość środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 64. W wierszu 78 należy podać różnicę między wielkością środków własnych wykazaną w wierszu 77 a jedną czwartą sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską wykazanej w wierszu 76. Dział VI Liczba prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów 65. W wierszu 79 należy podać liczbę prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów dla papierów wartościowych znajdujących się w publicznym obrocie, ustaloną na koniec ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Dział VII Zobowiązania ogółem 66. W wierszu 80 należy podać wartość zobowiązań ogółem będących sumą pozycji wykazanych w wierszach 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88 i 89. 67. W wierszu 81 należy wyliczyć wielkość zobowiązań wobec klientów. 68. W wierszu 82 należy wyliczyć wielkość zobowiązań wobec innych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 69. W wierszu 83 należy podać zobowiązania wobec rynków regulowanych. 70. W wierszu 84 w zobowiązaniach wobec Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych należy ująć m.in. wielkość zobowiązań z tytułu wpłat na poczet funduszu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 143 ustawy. 71. W wierszu 85 należy podać zobowiązania wobec emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających. 72. W wierszu 86 należy podać zobowiązania wobec banku rozliczeniowego. 73. W wierszu 87 należy podać pełną wielkość zobowiązań podporządkowanych. 74. W wierszu 88 należy podać zobowiązania wydzielonej organizacyjnie i finansowo jednostki banku prowadzącego działalność maklerską wobec macierzystego banku. Pozycja ta nie występuje w sprawozdaniach domów maklerskich. 75. W wierszach od 90 do 93 należy podać wielkości zobowiązań ustalone dla wykazywanych pozycji. Dział VIII Nabywanie lub sprzedaż papierów wartościowych we własnym imieniu i na własny rachunek 76. W wierszach od 95 do 99 należy podać wielkości ustalone dla wymienionych pozycji według zasad i wzorów zawartych w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. 77. W wierszu 95 wykazuje się wynik z operacji operacyjnymi i handlowymi papierami wartościowymi. Obliczany jest on jako różnica sumy przychodów: a) ze sprzedaży netto operacyjnych i handlowych papierów wartościowych, b) z dywidend i innych udziałów w zyskach, c) z odsetek, d) pozostałych przychodów, i sumy kosztów: a) kosztów nabycia sprzedanych papierów wartościowych, b) korekt aktualizujących wartość, c) pozostałych kosztów. 78. W wierszu 96 wykazuje się wynik z operacji lokacyjnymi papierami wartościowymi i udziałami oraz jednostkami uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych. Obliczany jest on jako różnica sumy przychodów: a) ze sprzedaży i umorzenia netto lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów oraz jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych, b) z dywidend i innych udziałów w zyskach, c) z odsetek, d) korekt aktualizujących wartość, e) pozostałych przychodów, i sumy kosztów: a) nabycia sprzedanych papierów wartościowych i udziałów oraz umorzenia jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych, b) korekt aktualizujących wartość, c) pozostałych kosztów. 79. Wartość instrumentów finansowych wymienionych w wierszach od 97 do 99 powinna być ustalana według zasad przedstawionych w pkt 23 instrukcji bez uwzględnienia wag. Dział IX Wynik finansowy netto 80. W wierszach od 100 do 107 należy podać wielkości ustalone dla wykazywanych pozycji. 81. Organizacyjnie i finansowo wydzielone jednostki banku prowadzącego działalność maklerską będące płatnikami podatku dochodowego uwzględniają przy obliczaniu w wierszu 100 wyniku finansowego netto wielkość podatku dochodowego. 82. W wierszu 103 należy podać wielkość zysku z tytułu otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, w tym także z kontraktów terminowych zawartych w ostatnim dniu miesiąca, oraz z tytułu kontraktów po dniu ich zamknięcia lub wygaśnięcia według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. 83. W wierszu 104 należy podać wielkość straty z tytułu otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, w tym także z kontraktów terminowych zawartych w ostatnim dniu miesiąca, oraz z tytułu kontraktów po dniu ich zamknięcia lub wygaśnięcia według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Dział X Relacja środków własnych i wybranych zobowiązań 84. W wierszu 108 należy wyliczyć relację, o której mowa w § 13 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 85. W wierszu 109 należy podać środki własne, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 86. W wierszu 110 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 87, 90, 91, 92. Dział XI Odchylenie środków własnych od wybranych pozycji 87. W wierszu 111 należy wyliczyć odchylenie środków własnych, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, od trzykrotności różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych. Dział XII Liczba punktów obsługi klientów 88. W wierszu 112 należy podać liczbę punktów obsługi klientów domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia minimalnej wysokości kapitału akcyjnego spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy. (Dz. U. Nr 110, poz. 1271) Na podstawie art. 111 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości kapitału akcyjnego spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy (Dz. U. Nr 26, poz. 149) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy "10.000.000 zł" zastępuje się wyrazami "7.500.000 zł"; 2) w § 2 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2001 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 9 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu dokonywania badań oskarżonego oraz osoby podejrzanej. (Dz. U. Nr 7, poz. 63) Na podstawie art. 74 § 4 Kodeksu postępowania karnego zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i sposób przeprowadzania badań oskarżonego oraz osoby podejrzanej, zwanych dalej "badanymi", podejmowanych w celach dowodowych w postępowaniu karnym. § 2. 1. Badania przeprowadza się na pisemne polecenie organu prowadzącego postępowanie karne. 2. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, powinno w szczególności zawierać dane niezbędne do identyfikacji badanego oraz wskazywać przedmiot i zakres badania. 3. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może zawierać również pytania do przeprowadzającego badanie, a ponadto wskazanie czynu zarzucanego oskarżonemu lub okoliczności popełnienia tego czynu. 4. W przypadku nie cierpiącym zwłoki badanie przeprowadza się na ustne polecenie funkcjonariusza organu prowadzącego postępowanie karne, który obowiązany jest okazać legitymację służbową. Polecenie takie powinno zostać potwierdzone na piśmie. § 3. 1. Termin i miejsce badania ustala osoba lub instytucja przeprowadzająca badanie, chyba że określi je organ prowadzący postępowanie karne. 2. Organ prowadzący postępowanie karne zapewnia obecność badanego na miejscu i w czasie przeprowadzania badania. 3. W razie gdy badany przebywający na wolności nie stawi się na badanie lub gdy z innych powodów badanie nie mogło się odbyć w wyznaczonym terminie, osoba lub instytucja, o których mowa w ust. 1, obowiązana jest zawiadomić o tym niezwłocznie organ, który wydał polecenie przeprowadzenia badania, wskazując czas i miejsce, w którym badanie to może być przeprowadzone. § 4. Organ prowadzący postępowanie karne informuje badanego o celu badania oraz poucza o obowiązku poddania się zarządzeniom umożliwiającym przeprowadzenie badania. § 5. 1. Organ polecający przeprowadzenie badania zapewnia w trakcie tej czynności odpowiednią asystę, jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego jego przeprowadzenia lub na wniosek przeprowadzającego badanie, zwłaszcza gdy zachodzi potrzeba zastosowania wobec badanego przymusu bezpośredniego. 2. Zastosowanie przymusu bezpośredniego podlega odnotowaniu w dokumentacji sporządzonej w wyniku badania. § 6. 1. Organ prowadzący postępowanie karne nie uczestniczy, z zastrzeżeniem art. 198 § 2 Kodeksu postępowania karnego, podczas badań lekarskich i psychologicznych. 2. Badania lekarskie i psychologiczne przeprowadza się w warunkach zapewniających badanemu bezpieczeństwo i swobodę wypowiedzi. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek przeprowadzającego badanie, organ polecający zapewnia właściwie zabezpieczone pomieszczenie. Rozdział 2 Badania lekarskie § 7. 1. Badania lekarskie mogą przeprowadzać publiczne zakłady opieki zdrowotnej: 1) właściwe ze względu na miejsce zamieszkania badanego, 2) właściwe ze względu na siedzibę organu prowadzącego postępowanie karne, 3) które udzieliły badanemu pierwszej pomocy lekarskiej lub w których badany przebywa na leczeniu. 2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki badanie lekarskie przeprowadza każdy zakład opieki zdrowotnej, w którym żądane badanie może być przeprowadzone bez zakłócenia toku pracy i bez zagrożenia zdrowia lub życia osób będących pod opieką tego zakładu. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do lekarzy nie zatrudnionych w zakładach opieki zdrowotnej lub przeprowadzających badania poza godzinami ich zatrudnienia. 4. Badania lekarskie osób pozbawionych wolności, z wyjątkiem badania stanu zdrowia psychicznego, w miarę możliwości przeprowadzają zakłady opieki zdrowotnej zakładów karnych lub aresztów śledczych. 5. W uzasadnionych przypadkach, zwłaszcza gdy przeprowadzenie badań lekarskich wymaga specjalnych klasyfikacji lub urządzeń, organ prowadzący postępowanie karne może polecić przeprowadzenie badań w odpowiedniej instytucji naukowej lub specjalistycznej. § 8. 1. Badania lekarskie przeprowadza lekarz będący specjalistą w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres badania. 2. Pobranie materiału do badań laboratoryjnych, w szczególności krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, może być dokonane wyłącznie przez osobę uprawnioną do dokonywania takich czynności. § 9. 1. Lekarz lub instytucja przeprowadzająca badania lekarskie ustala metody i zakres postępowania lekarskiego. 2. Z czynności, o których mowa w § 8 ust. 2, lekarz przeprowadzający badanie sporządza protokół. § 10. Jeżeli lekarz przeprowadzający badanie stwierdzi potrzebę uzyskania opinii lekarza innej specjalności albo przeprowadzenia badań pomocniczych lub obserwacji w zakładzie opieki zdrowotnej, informuje o tym niezwłocznie organ polecający przeprowadzenie badania. § 11. 1. Jeżeli pomimo zastosowania przymusu bezpośredniego przeprowadzenie pełnego badania jest niemożliwe, lekarz ogranicza się do wykonania czynności możliwych w tej sytuacji, umieszczając o tym informację w dokumentacji badania. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pobrania materiału do badań laboratoryjnych, o którym mowa w § 8 ust. 2. § 12. Na wniosek lekarza lub instytucji, sąd lub prokurator żąda z zakładu opieki zdrowotnej lub od lekarza leczącego oskarżonego jego dokumentacji lekarskiej, którą przekazuje przeprowadzającemu badanie. § 13. 1. Lekarz lub instytucja przeprowadzająca badanie wydaje w granicach otrzymanego polecenia opinię lekarską, która powinna zawierać sprawozdanie z dokonanych czynności i spostrzeżeń oraz wnioski. 2. Do wydanej opinii lekarz lub instytucja dołącza protokół pobrania krwi, treści żołądka, wydzielin lub wydalin, jeśli pobierano je do badań, oraz zestawienie kosztów przeprowadzonych badań, sporządzone stosownie do wymagań określonych odrębnymi przepisami. Rozdział 3 Inne badania § 14. 1. Badanie psychologiczne przeprowadza instytucja naukowa lub specjalistyczna albo psycholog będący biegłym sądowym. 2. Do badań psychologicznych § 9 ust. 1 i § 13 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 15. 1. Pobieranie odcisków palców, dłoni, stóp lub uzębienia odbywa się w miejscu wskazanym przez organ prowadzący postępowanie karne i w sposób umożliwiający techniczne ich utrwalenie dla badań porównawczych. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonują wyspecjalizowane w zakresie kryminalistyki komórki organizacyjne Policji lub biegły sądowy. § 16. 1. Utrwalenie obrazu twarzy, sylwetki lub określonej części ciała odbywa się w miejscu wskazanym przez organ prowadzący postępowanie karne i w sposób technicznie umożliwiający jego utrwalenie dla celów dowodowych. 2. Organ polecający dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1, może wskazać tło, na jakim ma być wykonane utrwalenie obrazu, oraz pozycję, ubiór, uczesanie lub zarost badanego, a także wskazać na rodzaj urządzenia, na którym ma być utrwalony obraz. 3. Jeżeli dla celów dowodowych niezbędne jest utrwalenie obrazu intymnych części ciała, czynność tę przeprowadza się pod nieobecność osób trzecich, a osoba wykonująca tę czynność powinna być tej samej płci. § 17. 1. Okazanie badanego w celach rozpoznawczych odbywa się w miejscu i w sposób wskazany przez organ prowadzący postępowanie karne. 2. Przy okazywaniu sylwetki lub twarzy badany może, w uzasadnionych przypadkach, wypowiadać słowa lub artykułować głoski wskazane przez organ prowadzący postępowanie karne. 3. Techniczne warunki okazania w celach rozpoznawczych regulują odrębne przepisy. § 18. 1. Utrwalenie głosu odbywa się w miejscu wskazanym przez organ prowadzący postępowanie karne i w sposób technicznie umożliwiający jego utrwalenie dla celów dowodowych. 2. Organ polecający dokonanie czynności, o której mowa w ust. 1, może określić słowa lub głoski, które powinien wypowiedzieć w jej toku badany, a także wskazać na rodzaj urządzenia, na którym głos ma zostać utrwalony. 3. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonują wyspecjalizowane w zakresie kryminalistyki komórki organizacyjne Policji lub biegły sądowy. § 19. Szczegółowe warunki i sposób przeprowadzania badań na zawartość alkoholu w organizmie badanego regulują odrębne przepisy. Rozdział 4 Przepisy końcowe § 20. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 października 1970 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań lekarskich oskarżonego (Dz. U. Nr 27, poz. 219). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ EUROPEJSKA KARTA SPOŁECZNA sporządzona w Turynie dnia 18 października 1961 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 8, poz. 67) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 18 października 1961 r. w Turynie została sporządzona Europejska Karta Społeczna, zmieniona Protokołem zmieniającym Europejską Kartę Społeczną, sporządzonym w Turynie dnia 21 października 1991 r., w następującym brzmieniu: Przekład EUROPEJSKA KARTA SPOŁECZNA Preambuła Rządy sygnatariusze, członkowie Rady Europy, zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków dla zagwarantowania i urzeczywistnienia ideałów i zasad, które są ich wspólnym dziedzictwem oraz dla ułatwienia postępu gospodarczego i społecznego, w szczególności poprzez obronę i rozwijanie praw człowieka i podstawowych wolności; zważywszy, że w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. i w Protokole do niej, podpisanym w Paryżu dnia 20 marca 1952 r., Państwa członkowskie Rady Europy zgodziły się zapewnić swej ludności prawa obywatelskie i polityczne oraz wolności w nich określone; zważywszy, że korzystanie z praw społecznych powinno być zapewnione bez dyskryminacji ze względu na rasę, kolor, płeć, religię, poglądy polityczne, pochodzenie narodowe lub społeczne; zdecydowane podjąć wspólnie wszelkie wysiłki dla podnoszenia poziomu życia i popierania dobrobytu społecznego, zarówno ludności miejskiej, jak i wiejskiej, za pomocą odpowiednich instytucji i działań, uzgodniły co następuje: CZĘŚĆ I Umawiające się Strony przyjmują za cel swej polityki, która będzie realizowana za pomocą wszelkich odpowiednich środków, zarówno o charakterze krajowym, jak i międzynarodowym, stworzenie warunków, w których następujące prawa i zasady będą mogły być skutecznie realizowane: 1. Każdy będzie miał możliwość zarabiania na życie poprzez pracę swobodnie wybraną. 2. Wszyscy pracownicy mają prawo do odpowiednich warunków pracy. 3. Wszyscy pracownicy mają prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. 4. Wszyscy pracownicy mają prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia, wystarczającego dla zapewnienia im, jak i ich rodzinom, godziwego poziomu życia. 5. Wszyscy pracownicy i pracodawcy mają prawo do swobodnego zrzeszania się w organizacjach krajowych lub międzynarodowych, w celu ochrony ich interesów gospodarczych i społecznych. 6. Wszyscy pracownicy i pracodawcy mają prawo do rokowań zbiorowych. 7. Dzieci i młodociani mają prawo do szczególnej ochrony przed zagrożeniami fizycznymi i moralnymi, na które są narażeni. 8. Pracownice, w razie macierzyństwa, oraz inne pracownice, w uzasadnionych przypadkach, mają prawo do szczególnej ochrony w swej pracy. 9. Każdy ma prawo do odpowiednich ułatwień w zakresie poradnictwa zawodowego w celu uzyskania pomocy w wyborze zawodu odpowiadającego jego osobistym uzdolnieniom i zainteresowaniom. 10. Każdy ma prawo do odpowiednich ułatwień w zakresie szkolenia zawodowego. 11. Każdy ma prawo do korzystania z wszelkich środków umożliwiających mu osiągnięcie możliwie najlepszego stanu zdrowia. 12. Wszyscy pracownicy i osoby będące na ich utrzymaniu mają prawo do zabezpieczenia społecznego. 13. Każdy nie mający wystarczających zasobów ma prawo do pomocy społecznej i medycznej. 14. Każdy ma prawo do korzystania ze służb opieki społecznej. 15. Osoby niepełnosprawne mają prawo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej, bez względu na przyczynę i rodzaj ich inwalidztwa. 16. Rodzina, jako podstawowa komórka społeczeństwa, ma prawo do odpowiedniej ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej dla zapewnienia jej pełnego rozwoju. 17. Matki i dzieci, niezależnie od stanu cywilnego i stosunków rodzinnych, mają prawo do odpowiedniej ochrony socjalnej i ekonomicznej. 18. Obywatele każdej z Umawiających się Stron mają prawo do prowadzenia wszelkiej działalności zarobkowej na terytorium innej Umawiającej się Strony, na zasadzie równości z obywatelami tej ostatniej, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z ważnych powodów ekonomicznych lub społecznych. 19. Pracownicy migrujący, którzy są obywatelami Umawiającej się Strony, oraz ich rodziny mają prawo do ochrony i pomocy na terytorium każdej innej Umawiającej się Strony. CZĘŚĆ II Umawiające się Strony uznają się, jak przewidziano w części III, za związane zobowiązaniami określonymi w następujących artykułach i ustępach. Artykuł 1 Prawo do pracy W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do pracy, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. przyjąć, jako jeden z ich zasadniczych celów i obowiązków, osiągnięcie i utrzymanie możliwie najwyższego i stabilnego poziomu zatrudnienia w celu osiągnięcia stanu pełnego zatrudnienia; 2. chronić skutecznie prawo pracownika do zarabiania na życie poprzez pracę swobodnie wybraną; 3. ustanowić lub utrzymywać bezpłatne służby zatrudnienia dla wszystkich pracowników; 4. zapewnić lub popierać odpowiednie poradnictwo zawodowe, szkolenie i readaptację zawodową. Artykuł 2 Prawo do odpowiednich warunków pracy W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do odpowiednich warunków pracy, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. określić rozsądny dzienny i tygodniowy czas pracy, stopniowo skracać tygodniowy czas pracy do takiego wymiaru, na jaki pozwala wzrost wydajności oraz inne związane z tym czynniki; 2. zapewnić płatne dni świąteczne; 3. zapewnić coroczny, co najmniej dwutygodniowy płatny urlop; 4. zapewnić pracownikom zatrudnionym przy określonych pracach, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, bądź skrócenie czasu pracy, bądź dodatkowe płatne urlopy; 5. zapewnić tygodniowy wypoczynek, który będzie, w miarę możliwości, zbiegał się z dniem uznanym za dzień wolny od pracy zgodnie z tradycją lub zwyczajem danego kraju lub regionu. Artykuł 3 Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. wydać przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny; 2. zapewnić środki kontroli stosowania tych przepisów; 3. konsultować się, gdy zachodzi potrzeba, z organizacjami pracodawców i pracowników w sprawach środków zmierzających do poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy. Artykuł 4 Prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do sprawiedliwego wynagrodzenia, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. uznać prawo pracowników do takiego wynagrodzenia, które zapewni im i ich rodzinom godziwy poziom życia; 2. uznać prawo pracowników do zwiększonej stawki wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem wyjątków w przypadkach szczególnych; 3. uznać prawo pracowników, mężczyzn i kobiet, do jednakowego wynagrodzenia za pracę jednakowej wartości; 4. uznać prawo wszystkich pracowników do rozsądnego okresu wypowiedzenia w razie zwolnienia z pracy; 5. zezwolić na dokonywanie potrąceń z wynagrodzeń tylko na warunkach i w zakresie przewidzianym w ustawodawstwie krajowym lub ustalonym w układach zbiorowych pracy lub w orzeczeniach arbitrażowych. Wykonywanie tych praw powinno być zapewnione w drodze bądź swobodnie zawartych układów zbiorowych pracy, bądź w drodze prawnie określonych mechanizmów ustalania wynagrodzeń, bądź za pomocą innych środków, odpowiednich do warunków krajowych. Artykuł 5 Prawo do organizowania się W celu zapewnienia lub popierania swobody pracowników i pracodawców tworzenia lokalnych, krajowych lub międzynarodowych organizacji w celu ochrony ich interesów ekonomicznych i społecznych oraz wstępowania do tych organizacji, Umawiające się Strony zobowiązują się, że ustawodawstwo krajowe nie będzie naruszać ani też nie będzie stosowane w sposób, który naruszałby tę swobodę. Zakres, w jakim gwarancje przewidziane w niniejszym artykule będą miały zastosowanie do policji, zostanie określony przez ustawodawstwo krajowe. Zasada dotycząca stosowania tych gwarancji do członków sił zbrojnych i zakres, w jakim będą one miały zastosowanie do tej grupy osób, zostaną również określone przez ustawodawstwo krajowe. Artykuł 6 Prawo do rokowań zbiorowych W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do rokowań zbiorowych, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. popierać wspólne konsultacje pomiędzy pracownikami a pracodawcami; 2. popierać, kiedykolwiek będzie to konieczne i właściwe, mechanizm dobrowolnych negocjacji między pracodawcami lub organizacjami pracodawców z jednej strony a organizacjami pracowników z drugiej strony, dla uregulowania, w drodze układów zbiorowych pracy, warunków zatrudnienia; 3. popierać ustanowienie i wykorzystywanie właściwych mechanizmów pojednawczych oraz dobrowolnego arbitrażu dla rozstrzygania sporów zbiorowych; oraz uznają: 4. prawo pracowników i pracodawców do zbiorowego działania w przypadku konfliktu interesów, włączając w to prawo do strajku, z zastrzeżeniem zobowiązań, jakie mogłyby wyniknąć z wcześniej zawartych układów zbiorowych pracy. Artykuł 7 Prawo dzieci i młodocianych do ochrony W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa dzieci i młodocianych do ochrony, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. ustalić, że wiek piętnastu lat będzie minimalnym wiekiem dopuszczenia do zatrudnienia, z zastrzeżeniem wyjątków wobec dzieci zatrudnionych przy określonych, lekkich pracach, nieszkodliwych dla ich zdrowia, moralności lub kształcenia; 2. ustalić wyższy minimalny wiek dopuszczenia do zatrudnienia w niektórych, określonych zawodach, uznanych za niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia; 3. zabronić, by dzieci, które podlegają jeszcze obowiązkowemu nauczaniu, były zatrudniane przy pracach, które uniemożliwiałyby im pełne korzystanie z tego nauczania; 4. ograniczyć czas pracy pracowników mających mniej niż szesnaście lat tak, by odpowiadał potrzebom ich rozwoju, a szczególnie potrzebie ich szkolenia zawodowego; 5. uznać prawo pracowników młodocianych i praktykantów do sprawiedliwego wynagrodzenia lub do innych odpowiednich zasiłków; 6. przewidzieć, że czas poświęcany przez młodocianych na szkolenie zawodowe podczas zwykłego czasu pracy będzie, za zgodą pracodawcy, traktowany jako stanowiący część dnia pracy; 7. ustalić, że osoby zatrudnione, mające mniej niż osiemnaście lat, uprawnione będą do corocznego płatnego urlopu, nie krótszego niż trzy tygodnie; 8. zabronić zatrudniania osób mających mniej niż osiemnaście lat przy pracy nocnej, z wyjątkiem pewnych zawodów, określonych przez ustawodawstwo krajowe; 9. ustalić, że osoby mające mniej niż osiemnaście lat, wykonujące niektóre, określone przez ustawodawstwo krajowe zawody, będą podlegały regularnej kontroli lekarskiej; 10. zapewnić szczególną ochronę przed fizycznymi i moralnymi zagrożeniami, na które narażone są dzieci i młodociani, a szczególnie przed tymi, które bezpośrednio lub pośrednio wynikają z ich pracy. Artykuł 8 Prawo pracownic do ochrony W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa pracownic do ochrony, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. zapewnić kobietom, przed i po urodzeniu dziecka, urlop w wymiarze całkowitym co najmniej dwunastu tygodni bądź poprzez płatny urlop, bądź poprzez odpowiednie świadczenia z ubezpieczenia społecznego lub z funduszy publicznych; 2. uznać za bezprawne wypowiedzenie przez pracodawcę pracy kobiecie w okresie jej nieobecności z powodu urlopu macierzyńskiego lub dokonanie wypowiedzenia w takim terminie, że okres wypowiedzenia wygaśnie w trakcie takiej nieobecności; 3. zapewnić matkom karmiącym swoje dzieci wystarczające przerwy w tym celu; 4. a) uregulować zatrudnianie kobiet przy pracy nocnej w przemyśle; b) zakazać zatrudniania kobiet w kopalniach pod ziemią oraz, jeżeli ma to miejsce, przy wszelkich innych pracach nieodpowiednich dla nich z powodu niebezpiecznego, niezdrowego lub uciążliwego charakteru. Artykuł 9 Prawo do poradnictwa zawodowego W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do poradnictwa zawodowego, Umawiające się Strony zobowiązują się zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby, służby, które będą udzielać pomocy wszystkim osobom, w tym osobom niepełnosprawnym, w rozwiązywaniu problemów dotyczących wyboru zawodu i awansu zawodowego, uwzględniając indywidualne predyspozycje oraz związek tych predyspozycji z możliwościami zatrudnienia; pomoc ta będzie dostępna bezpłatnie, zarówno dla młodzieży, w tym dla dzieci w wieku szkolnym, jak i dla dorosłych. Artykuł 10 Prawo do szkolenia zawodowego W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do szkolenia zawodowego, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby, szkolenie techniczne i zawodowe wszystkich osób, w tym osób niepełnosprawnych, w porozumieniu z organizacjami pracodawców i pracowników oraz umożliwić oparty jedynie na kryterium uzdolnień indywidualnych dostęp do wyższego nauczania technicznego i uniwersyteckiego; 2. zapewnić lub popierać system przysposobienia zawodowego oraz inne systemy szkolenia młodych chłopców i dziewcząt w różnych zawodach; 3. zapewnić lub popierać, w miarę potrzeby: a) odpowiednie i dostępne ułatwienia w celu szkolenia dorosłych pracowników; b) specjalne ułatwienia w celu przeszkolenia dorosłych pracowników, niezbędnego ze względu na postęp techniczny lub nowe tendencje na rynku pracy; 4. popierać pełne wykorzystywanie ułatwień zapewnianych poprzez odpowiednie środki, takie jak: a) obniżenie lub zniesienie wszelkich kosztów lub opłat; b) przyznanie, w uzasadnionych przypadkach, pomocy finansowej; c) włączenie do zwykłego czasu pracy czasu spędzanego na zawodowym szkoleniu uzupełniającym, podjętym w okresie zatrudnienia przez pracownika na życzenie jego pracodawcy; d) zapewnienie, poprzez odpowiedni nadzór, w porozumieniu z organizacjami pracodawców i pracowników, skutecznego systemu przysposobienia zawodowego i każdego innego systemu szkolenia młodych pracowników oraz, w sposób ogólny, odpowiedniej ochrony młodych pracowników. Artykuł 11 Prawo do ochrony zdrowia W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do ochrony zdrowia, Umawiające się Strony zobowiązują się podjąć bądź bezpośrednio, bądź we współpracy z organizacjami publicznymi lub prywatnymi, stosowne środki zmierzające zwłaszcza do: 1. wyeliminowania, tak dalece jak to możliwe, przyczyn chorób; 2. zapewnienia ułatwień w zakresie poradnictwa oraz oświaty, dla poprawy stanu zdrowia i rozwijania indywidualnej odpowiedzialności w sprawach zdrowia; 3. zapobiegania, tak dalece, jak to możliwe, chorobom epidemicznym, endemicznym i innym. Artykuł 12 Prawo do zabezpieczenia społecznego W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do zabezpieczenia społecznego, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. ustanowić lub utrzymywać system zabezpieczenia społecznego; 2. utrzymywać system zabezpieczenia społecznego na zadowalającym poziomie, równym co najmniej poziomowi niezbędnemu dla ratyfikowania Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (nr 102) dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego; 3. zabiegać o stopniowe podnoszenie poziomu systemu zabezpieczenia społecznego; 4. podjąć kroki, poprzez zawarcie odpowiednich porozumień dwustronnych i wielostronnych lub za pomocą innych środków, i z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w takich porozumieniach, w celu zapewnienia: a) równego traktowania własnych obywateli i obywateli innych Umawiających się Stron, jeżeli chodzi o uprawnienia z tytułu zabezpieczenia społecznego, w tym zachowanie korzyści wynikających z ustawodawstwa dotyczącego zabezpieczenia społecznego, bez względu na zmiany miejsca pobytu na terytoriach Umawiających się Stron, które mogłyby podjąć osoby chronione; b) przyznawania, zachowania i przywracania uprawnień z tytułu zabezpieczenia społecznego za pomocą takich środków, jak zliczanie okresów ubezpieczenia lub zatrudnienia, wypełnionych zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron. Artykuł 13 Prawo do pomocy społecznej i medycznej W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do pomocy społecznej i medycznej, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. zapewnić, by każdej osobie, która nie posiada dostatecznych zasobów i która nie jest zdolna do zapewnienia ich sobie z innych źródeł, szczególnie poprzez świadczenia z systemu zabezpieczenia społecznego, została przyznana odpowiednia pomoc oraz, w przypadku choroby, opieka konieczna ze względu na jej stan; 2. zapewnić, by osoby otrzymujące taką pomoc nie cierpiały z tego względu ograniczenia ich praw politycznych lub społecznych; 3. przewidzieć, by każdy mógł otrzymać od właściwych służb publicznych lub prywatnych taką poradę i osobistą pomoc, jaka może być konieczna dla zapobieżenia lub usunięcia stanu potrzeby, lub ulżenia sytuacji osobistej lub rodzinnej; 4. stosować postanowienia przewidziane w ustępach 1, 2 i 3 niniejszego artykułu na równi wobec swoich obywateli i wobec obywateli innych Umawiających się Stron, znajdujących się legalnie na ich terytoriach, zgodnie z zobowiązaniami wynikającymi dla Stron z Europejskiej konwencji o pomocy społecznej i medycznej, podpisanej w Paryżu dnia 11 grudnia 1953 r. Artykuł 14 Prawo do korzystania ze służb opieki społecznej W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do korzystania ze służb opieki społecznej, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. popierać lub organizować służby posługujące się metodami właściwymi dla pracy socjalnej oraz które przyczyniają się do dobrobytu i rozwoju zarówno jednostek, jak i grup w społeczeństwie, oraz do ich adaptacji w środowisku społecznym; 2. zachęcać do uczestnictwa jednostek i organizacji dobroczynnych lub innych w ustanawianiu i utrzymywaniu takich służb. Artykuł 15 Prawo osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. podjąć konieczne środki w celu zapewnienia osobom niepełnosprawnym ułatwień szkoleniowych, w tym, jeżeli to konieczne, utworzenie wyspecjalizowanych instytucji publicznych lub prywatnych; 2. podjąć odpowiednie środki w celu zatrudniania osób niepełnosprawnych, takie jak wyspecjalizowane służby pośrednictwa pracy, ułatwianie podejmowania pracy chronionej oraz środki dla zachęcania pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych. Artykuł 16 Prawo rodziny do ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej W celu zapewnienia warunków niezbędnych do pełnego rozwoju rodziny, która jest podstawową komórką społeczeństwa, Umawiające się Strony zobowiązują się popierać ekonomiczną, prawną i społeczną ochronę życia rodzinnego, zwłaszcza poprzez takie środki, jak świadczenia społeczne i rodzinne, rozwiązania podatkowe, zachęcanie do budowania mieszkań dostosowanych do potrzeb rodzin, świadczenia dla młodych małżeństw oraz wszelkie inne stosowne środki. Artykuł 17 Prawo matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej, Umawiające się Strony zobowiązują się podejmować wszelkie konieczne i odpowiednie środki w tym celu, włączając w to ustanowienie lub utrzymywanie odpowiednich instytucji lub służb. Artykuł 18 Prawo do prowadzenia działalności zarobkowej na terytoriach innych Umawiających się Stron W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa do prowadzenia działalności zarobkowej na terytorium każdej innej Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. stosować istniejące regulacje prawne w duchu liberalnym; 2. uprościć obowiązujące formalności oraz zmniejszyć lub znieść opłaty administracyjne i inne opłaty, nakładane na pracowników zagranicznych lub ich pracodawców; 3. liberalizować, indywidualnie lub zbiorowo, regulacje prawne dotyczące zatrudniania pracowników zagranicznych; oraz uznają: 4. prawo do opuszczenia kraju przez swych obywateli, pragnących wykonywać działalność zarobkową na terytoriach innych Umawiających się Stron. Artykuł 19 Prawo pracowników migrujących i ich rodzin do ochrony i pomocy W celu zapewnienia skutecznego wykonywania prawa pracowników migrujących i ich rodzin do ochrony i pomocy na terytorium każdej innej Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony zobowiązują się: 1. utrzymywać lub zapewnić odpowiednie i bezpłatne służby zobowiązane do udzielania pomocy takim pracownikom, szczególnie do udzielania im dokładnych informacji oraz podejmowania wszelkich odpowiednich środków, tak dalece, jak zezwala na to ustawodawstwo krajowe, przeciwko mylącej propagandzie dotyczącej emigracji i imigracji; 2. przyjąć, w ramach własnej jurysdykcji, odpowiednie środki dla ułatwienia wyjazdu, podróży i przyjęcia takich pracowników i ich rodzin oraz zapewnić im, w ramach własnej jurysdykcji, odpowiednią opiekę sanitarną i medyczną oraz dobre warunki higieniczne w trakcie podróży; 3. popierać współpracę, kiedy to właściwe, między służbami socjalnymi, publicznymi i prywatnymi, krajów emigracji i imigracji; 4. zapewnić takim pracownikom, przebywającym legalnie na ich terytoriach, tak dalece jak reguluje to ustawodawstwo lub podlega kontroli władz administracyjnych, traktowanie nie mniej korzystne niż własnych obywateli w zakresie następujących spraw: a) wynagradzania oraz innych warunków zatrudnienia i pracy; b) członkostwa w związkach zawodowych oraz korzystania z dobrodziejstw rokowań zbiorowych; c) zakwaterowania; 5. zapewnić takim pracownikom, przebywającym legalnie na ich terytoriach, traktowanie nie mniej korzystne niż własnych obywateli, jeżeli chodzi o podatki, opłaty lub składki płatne z tytułu zatrudnienia; 6. ułatwić, w możliwym zakresie, połączenie rodziny pracownika migrującego, któremu zezwolono na osiedlenie się na danym terytorium; 7. zapewnić takim pracownikom, znajdującym się legalnie na ich terytoriach, traktowanie nie mniej korzystne niż własnych obywateli w zakresie postępowania sądowego, dotyczącego spraw powołanych w niniejszym artykule; 8. zapewnić, by tacy pracownicy, mieszkający legalnie na ich terytoriach, nie mogli być wydaleni, o ile nie zagrażają bezpieczeństwu państwa lub nie naruszają porządku publicznego lub dobrych obyczajów; 9. zezwolić, w granicach ustalonych przez ustawodawstwo, na przekazywanie takiej części zarobków i oszczędności pracowników migrujących, jakiej mogą oni sobie życzyć; 10. rozszerzyć ochronę i pomoc przewidzianą w niniejszym artykule na pracowników migrujących pracujących na własny rachunek, tak dalece, jak środki te mają wobec nich zastosowanie. CZĘŚĆ III Artykuł 20 Zobowiązania 1. Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się: a) uznać część I niniejszej Karty za deklarację celów, do których osiągnięcia dążyć będzie przy pomocy wszelkich stosownych środków, zgodnie z postanowieniami ustępu wprowadzającego tę część; b) uznać się za związaną przez co najmniej pięć z siedmiu następujących artykułów części II Karty: artykuły 1, 5, 6, 12, 13, 16 i 19; c) w uzgodnieniu artykułów wybranych przez nią zgodnie z poprzednim punktem, uznać się za związaną taką liczbą artykułów lub numerowanych ustępów części II Karty, które wybierze, pod warunkiem, że ogólna liczba artykułów lub numerowanych ustępów, którymi się zwiąże, nie będzie mniejsza niż 10 artykułów lub 45 numerowanych ustępów. 2. Wybór artykułów lub ustępów, dokonany w myśl postanowień punktów b) i c) ustępu 1 niniejszego artykułu, będzie notyfikowany Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy przez zainteresowaną Umawiającą się Stronę w chwili składania dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia. 3. Każda Umawiająca się Strona będzie mogła oświadczyć w późniejszym czasie, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego, że uważa się za związaną każdym innym artykułem lub numerowanym ustępem części II Karty, którego jeszcze nie przyjęła zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu. Takie późniejsze zobowiązania będą uważane za stanowiące integralną część ratyfikacji lub zatwierdzenia i będą miały taki sam skutek począwszy od trzydziestego dnia od daty notyfikacji. 4. Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie Rządy sygnatariuszy oraz Dyrektora Generalnego Międzynarodowej Organizacji Pracy o każdej notyfikacji, jaką otrzyma stosownie do postanowień niniejszej części Karty. 5. Każda Umawiająca się Strona będzie utrzymywała właściwy w warunkach krajowych system inspekcji pracy. CZĘŚĆ IV Artykuł 21 Sprawozdania dotyczące przyjętych postanowień Umawiające się Strony będą przedstawiały Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, w odstępach dwuletnich, sprawozdania w formie określonej przez Komitet Ministrów, dotyczące stosowania tych postanowień części II Karty, które przyjęły. Artykuł 22 Sprawozdania dotyczące postanowień, które nie zostały przyjęte Umawiające się Strony będą przedstawiały Sekretarzowi Generalnemu, w odpowiednich odstępach czasu i na wniosek Komitetu Ministrów, sprawozdania dotyczące postanowień części II niniejszej Karty, które nie zostały przyjęte w chwili jej ratyfikowania lub zatwierdzania, lub w drodze późniejszej notyfikacji. Komitet Ministrów określać będzie, w regularnych odstępach czasu, w odniesieniu do których postanowień będą wymagane sprawozdania, oraz ustali formę takich sprawozdań. Artykuł 23 Przekazywanie kopii 1. Każda z Umawiających się Stron przekazywać będzie kopie swych sprawozdań, o których mowa w artykułach 21 i 22, tym z jej krajowych organizacji, które są członkami międzynarodowych organizacji pracodawców i pracowników zapraszanych, zgodnie z artykułem 27 ustęp 2, do udziału w posiedzeniach Podkomitetu Rządowego Komitetu Społecznego. 2. Umawiające się Strony będą przekazywały Sekretarzowi Generalnemu wszelkie uwagi do sprawozdań otrzymywane od organizacji krajowych, jeżeli będą one sobie tego życzyć. Artykuł 24 Rozpatrywanie sprawozdań Sprawozdania przedstawiane Sekretarzowi Generalnemu, zgodnie z artykułami 21 i 22, będą rozpatrywane przez Komitet Ekspertów, który będzie również dysponował wszelkimi uwagami przekazanymi Sekretarzowi Generalnemu zgodnie z ustępem 2 artykułu 23. Artykuł 25 Komitet Ekspertów 1. Komitet Ekspertów będzie składał się z nie więcej niż siedmiu członków mianowanych przez Komitet Ministrów z listy niezależnych ekspertów odznaczających się najwyższą prawością i uznaną kompetencją w międzynarodowych sprawach społecznych, którzy zostaną zgłoszeni przez Umawiające się Strony. 2. Członkowie Komitetu będą mianowani na sześć lat. Mogą oni być mianowani ponownie. Jednakże kadencja dwóch członków mianowanych po raz pierwszy upłynie po czterech latach. 3. Członkowie, których mandat upłynie po początkowym czteroletnim okresie, zostaną wybrani przez Komitet Ministrów w drodze losowania, natychmiast po dokonaniu pierwszego mianowania. 4. Członek Komitetu Ekspertów mianowany w miejsce członka, którego mandat jeszcze nie upłynął, będzie pełnił funkcję przez resztę kadencji swego poprzednika. Artykuł 26 Udział Międzynarodowej Organizacji Pracy Międzynarodowa Organizacja Pracy zostanie zaproszona do wyznaczenia przedstawiciela do udziału, w charakterze doradcy, w obradach Komitetu Ekspertów. Artykuł 27 Podkomitet Rządowego Komitetu Społecznego 1. Sprawozdania Umawiających się Stron, jak i wnioski Komitetu Ekspertów, będą przedkładane do rozpatrzenia Podkomitetowi Rządowego Komitetu Społecznego Rady Europy. 2. Podkomitet będzie składał się z przedstawicieli Umawiających się Stron, po jednym z każdej. Nie więcej niż dwie międzynarodowe organizacje pracodawców i nie więcej niż dwie międzynarodowe organizacje pracowników zostaną zaproszone do wyznaczenia obserwatorów do brania udziału w jego posiedzeniach, w charakterze doradcy. Ponadto, Podkomitet będzie mógł zasięgać opinii nie więcej niż dwóch przedstawicieli międzynarodowych organizacji pozarządowych mających status doradczy przy Radzie Europy w sprawach, którymi organizacje te są szczególnie właściwe zajmować się, takich jak, na przykład, dobrobyt społeczny oraz ekonomiczna i społeczna ochrona rodziny. 3. Podkomitet przedstawi Komitetowi Ministrów sprawozdanie zawierające jego wnioski, dołączając do niego sprawozdanie Komitetu Ekspertów. Artykuł 28 Zgromadzenie Doradcze Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże Zgromadzeniu Doradczemu wnioski Komitetu Ekspertów. Zgromadzenie Doradcze przekaże Komitetowi Ministrów uwagi do tych wniosków. Artykuł 29 Komitet Ministrów Większością dwóch trzecich głosów członków uprawnionych do zasiadania w Komitecie, Komitet Ministrów będzie mógł, na podstawie sprawozdania Podkomitetu oraz po konsultacji Zgromadzenia Doradczego, skierować wszelkie niezbędne zalecenia do każdej z Umawiających się Stron. CZĘŚĆ V Artykuł 30 Uchylenia w przypadku wojny lub zagrożenia bezpieczeństwa publicznego 1. W przypadku wojny lub innego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, zagrażającego życiu narodu, każda Umawiająca się Strona może podjąć środki uchylające jej zobowiązania wynikające z niniejszej Karty, w zakresie ściśle odpowiadającym wymogom sytuacji i pod warunkiem, że takie środki nie będą sprzeczne z jej innymi zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego. 2. Każda Umawiająca się Strona, korzystająca z prawa uchylenia zobowiązań, w rozsądnym terminie poinformuje wyczerpująco Sekretarza Generalnego Rady Europy o środkach, które podjęła, oraz o powodach ich zastosowania. Musi ona również powiadomić Sekretarza Generalnego o terminie uchylenia tych środków oraz o dacie, od kiedy ponownie podjęte będzie wykonywanie w pełni przyjętych postanowień Karty. 3. Sekretarz Generalny poinformuje inne Umawiające się Strony i Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy o wszelkich notyfikacjach otrzymanych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu. Artykuł 31 Ograniczenia 1. Skuteczna realizacja praw i zasad ustanowionych w części I oraz skuteczne wykonywanie ich, tak jak przewidziano w części II, nie będą mogły być przedmiotem żadnych ograniczeń lub restrykcji nie wymienionych w częściach I i II, z wyjątkiem tych, które są określone przez prawo i które są niezbędne w społeczeństwie demokratycznym dla ochrony praw i wolności innych osób lub dla ochrony porządku publicznego, bezpieczeństwa narodowego, zdrowia publicznego lub dobrych obyczajów. 2. Ograniczenia dozwolone zgodnie z postanowieniami niniejszej Karty w stosunku do praw i zobowiązań w niej ustanowionych nie mogą być stosowane w jakimkolwiek innym celu niż ten, dla którego zostały przewidziane. Artykuł 32 Stosunek pomiędzy Kartą a prawem wewnętrznym lub umowami międzynarodowymi Postanowienia niniejszej Karty nie naruszają postanowień prawa wewnętrznego lub jakichkolwiek dwustronnych lub wielostronnych traktatów, konwencji lub porozumień już obowiązujących lub które wejdą w życie, zgodnie z którymi osoby chronione byłyby traktowane w sposób korzystniejszy. Artykuł 33 Wykonywanie w drodze układów zbiorowych pracy 1. W Państwach członkowskich, w których postanowienia ustępów 1, 2, 3, 4 i 5 artykułu 2, ustępów 4, 6 i 7 artykułu 7, ustępów 1, 2, 3 i 4 artykułu 10 części II niniejszej Karty są zwykle przedmiotem układów zawieranych pomiędzy pracodawcami lub organizacjami pracodawców a organizacjami pracowników, lub zwykle wykonywane są w inny sposób niż poprzez przepisy prawa, Umawiające się Strony mogą podjąć zobowiązania wypływające z tych ustępów i zgodność z nimi będzie uważana za zachowaną, jeżeli ich postanowienia będą stosowane w drodze takich układów lub innych środków wobec znacznej większości zainteresowanych pracowników. 2. W Państwach członkowskich, w których postanowienia te są zwykle regulowane przez ustawodawstwo, Umawiające się Strony mogą podjąć odpowiednie zobowiązania i zgodność z nimi będzie uważana za zachowaną, jeżeli ich postanowienia będą stosowane w drodze ustaw wobec znacznej większości zainteresowanych pracowników. Artykuł 34 Terytorialny zakres stosowania 1. Niniejsza Karta będzie stosowana na terytorium metropolitalnym każdej Umawiającej się Strony. Każdy sygnatariusz może w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia określić, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, terytorium, które będzie w tym celu uważane za terytorium metropolitalne. 2. Każda Umawiająca się Strona może w chwili ratyfikacji lub zatwierdzenia niniejszej Karty lub w jakiejkolwiek późniejszej chwili oświadczyć, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że Karta będzie obowiązywać, w całości lub części, na terytorium lub terytoriach niemetropolitalnych, określonych w wymienionym oświadczeniu, za których stosunki międzynarodowe Strona ta jest odpowiedzialna lub za które przejmuje odpowiedzialność międzynarodową. Strona wskaże w oświadczeniu artykuły lub ustępy części II Karty, które przyjmuje jako wiążące w odniesieniu do każdego z terytoriów wymienionych w oświadczeniu. 3. Karta będzie obowiązywać na terytorium lub terytoriach wymienionych w oświadczeniu, o którym mowa w poprzednim ustępie, począwszy od trzydziestego dnia od daty przyjęcia notyfikacji oświadczenia przez Sekretarza Generalnego. 4. Każda Umawiająca się Strona będzie mogła oświadczyć w późniejszym czasie, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że w odniesieniu do jednego lub więcej terytoriów, na których Karta była stosowana zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, przyjmuje za wiążący każdy artykuł lub numerowany ustęp, którego jeszcze nie przyjęła w odniesieniu do tego lub tych terytoriów. Podjęte później zobowiązania będą uważane za stanowiące integralną część pierwotnego oświadczenia dotyczącego danego terytorium i będą miały taką samą moc począwszy od trzydziestego dnia od daty przyjęcia notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. 5. Sekretarz Generalny powiadomi inne Rządy sygnatariuszy oraz Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy o każdej notyfikacji przekazanej mu zgodnie z niniejszym artykułem. Artykuł 35 Podpisanie, ratyfikacja i wejście w życie 1. Niniejsza Karta jest otwarta do podpisu dla członków Rady Europy. Podlega ona ratyfikacji lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzenia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. 2. Niniejsza Karta wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty złożenia piątego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia. 3. W odniesieniu do każdego sygnatariusza dokonującego ratyfikacji w terminie późniejszym, Karta wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia. 4. Sekretarz Generalny notyfikuje wszystkim członkom Rady Europy oraz Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy o wejściu w życie Karty, nazwach Umawiających się Stron, które ją ratyfikowały lub zatwierdziły, oraz o późniejszym złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzenia. Artykuł 36 Poprawki Każdy członek Rady Europy może, w oświadczeniu skierowanym do Sekretarza Generalnego Rady Europy, zaproponować poprawki do niniejszej Karty. Sekretarz Generalny przekaże innym członkom Rady Europy wszelkie zgłoszone w ten sposób poprawki, które zostaną następnie rozpatrzone przez Komitet Ministrów i przedłożone Zgromadzeniu Doradczemu do zaopiniowania. Poprawki przyjęte przez Komitet Ministrów wejdą w życie trzydziestego dnia od dnia powiadomienia Sekretarza Generalnego przez wszystkie Umawiające się Strony o ich przyjęciu. Sekretarz Generalny notyfikuje wszystkim Państwom członkowskim Rady Europy oraz Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy o wejściu w życie tych poprawek. Artykuł 37 Wypowiedzenie 1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą Kartę nie wcześniej niż po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie Karty w stosunku do niej lub po upływie każdego kolejnego okresu dwóch lat i, w każdym przypadku, przy zachowaniu sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia notyfikowanego Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, który powiadomi o tym inne Umawiające się Strony oraz Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy. Wypowiedzenie nie narusza ważności Karty w stosunku do innych Umawiających się Stron, jeżeli liczba Umawiających się Stron nie będzie nigdy mniejsza niż pięć. 2. Każda Umawiająca się Strona może, zachowując warunki określone w ustępie poprzednim, wypowiedzieć którykolwiek przyjęty przez siebie artykuł lub ustęp części II Karty, jeżeli liczba artykułów lub ustępów, którymi Umawiająca się Strona pozostanie związana, nie będzie mniejsza niż 10 w pierwszym przypadku i nie mniejsza niż 45 w drugim, oraz z zastrzeżeniem, że ta liczba artykułów lub ustępów obejmować będzie artykuły wybrane przez Stronę spośród tych, do których specjalne odesłanie uczynione zostało w artykule 20 ustęp 1 punkt b). 3. Każda Umawiająca się Strona może, zachowując warunki określone w ustępie 1 niniejszego artykułu, wypowiedzieć niniejszą Kartę lub którykolwiek z artykułów lub ustępów części II Karty, w odniesieniu do każdego terytorium, na którym Karta ma zastosowanie na mocy oświadczenia złożonego zgodnie z ustępem 2 artykułu 34. Artykuł 38 Załącznik Załącznik do niniejszej Karty stanowi jej integralną część. W dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni w tym celu, podpisali niniejszą Kartę. Sporządzono w Turynie dnia 18 października 1961 r., w języku francuskim i angielskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu sygnatariuszowi. ZAŁĄCZNIK DO KARTY SPOŁECZNEJ Zakres Karty Społecznej w odniesieniu do osób chronionych 1. Nie naruszając postanowień artykułu 12 ustęp 4 i artykułu 13 ustęp 4, do osób, o których mowa w artykułach od 1 do 17, zalicza się obcokrajowców, tylko o ile są obywatelami innych Umawiających się Stron legalnie mieszkającymi lub pracującymi na terytorium zainteresowanej Strony, z zastrzeżeniem, że artykuły będą interpretowane w świetle postanowień artykułów 18 i 19. Interpretacja niniejsza nie będzie stała na przeszkodzie rozszerzeniu przez którąkolwiek Umawiającą się Stronę podobnych praw na inne osoby. 2. Każda Umawiająca się Strona przyzna uchodźcom, określonym zgodnie z Konwencją dotyczącą statusu uchodźców, sporządzoną w Genewie dnia 28 lipca 1951 r., legalnie zamieszkałym na jej terytorium, możliwie najkorzystniejsze traktowanie, a w każdym razie nie mniej korzystne niż wynikające z zobowiązań przyjętych przez tę Umawiającą się Stronę na mocy wspomnianej Konwencji, jak i wszelkich innych istniejących umów międzynarodowych mających zastosowanie do uchodźców. Część I ustęp 18 i Część II artykuł 18 ustęp 1 Uznaje się, że postanowienia te nie dotyczą wjazdu na terytoria Umawiających się Stron i nie naruszają postanowień Europejskiej konwencji osiedleńczej, podpisanej w Paryżu dnia 13 grudnia 1955 r. Część II Artykuł 1 ustęp 2 Postanowienie to nie będzie interpretowane ani jako zakazujące, ani jako zezwalające na jakiekolwiek klauzule lub praktykę zabezpieczające działalność związków zawodowych. Artykuł 4 ustęp 4 Postanowienie to nie będzie interpretowane jako zabraniające natychmiastowego zwolnienia z powodu popełnienia poważnego wykroczenia. Artykuł 4 ustęp 5 Rozumie się, że Umawiająca się Strona wypełnia zobowiązanie wymagane w tym ustępie, jeżeli zakazane jest dokonywanie potrąceń z wynagrodzeń wobec znacznej większości pracowników bądź przez ustawodawstwo, bądź przez układy zbiorowe pracy lub orzeczenia arbitrażowe; wyjątki stanowią osoby, których nie dotyczą wymienione dokumenty. Artykuł 6 ustęp 4 Rozumie się, że każda Umawiająca się Strona może, tak dalece, jak jej to dotyczy, uregulować ustawowo wykonywanie prawa do strajku tak, by każde dalsze ograniczenie tego prawa mogło być uzasadnione zgodnie z postanowieniami artykułu 31. Artykuł 7 ustęp 8 Rozumie się, że Umawiająca się Strona wypełnia zobowiązanie wymagane w tym ustępie, jeżeli dostosuje się do ducha tego zobowiązania, zapewniając w ustawodawstwie, że znaczna większość osób poniżej osiemnastego roku życia nie będzie zatrudniana przy pracy nocnej. Artykuł 12 ustęp 4 Wyrażenie "i z zastrzeżeniem warunków ustanowionych w takich porozumieniach", znajdujące się we wstępie do tego ustępu, oznacza, między innymi, że jeżeli chodzi o świadczenia, które są dostępne niezależnie od systemu składkowego, Umawiająca się Strona może domagać się, przed przyznaniem takich świadczeń obywatelom innych Umawiających się Stron, spełnienia warunku posiadania określonego okresu zamieszkania. Artykuł 13 ustęp 4 Rządy nie będące stronami Europejskiej konwencji o pomocy społecznej i medycznej mogą ratyfikować Kartę Społeczną w odniesieniu do tego ustępu z zastrzeżeniem, że będą traktować obywateli innych Umawiających się Stron zgodnie z postanowieniami wymienionej konwencji. Artykuł 19 ustęp 6 Dla stosowania tego postanowienia wyrażenie "rodzina pracownika migrującego" oznacza co najmniej małżonka pracownika i jego dzieci mające mniej niż 21 lat, pozostające na jego utrzymaniu. CZĘŚĆ III Rozumie się, że Karta zawiera zobowiązania prawne o charakterze międzynarodowym, których stosowanie podlega jedynie kontroli przewidzianej w jej Części IV. Artykuł 20 ustęp 1 Rozumie się, że "numerowane ustępy" mogą obejmować artykuły zawierające tylko jeden ustęp. CZĘŚĆ V Artykuł 30 Wyrażenie "w przypadku wojny lub innego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego" będzie interpretowane w sposób obejmujący również zagrożenie wojną. Po zaznajomieniu się z powyższą Kartą wraz z Protokołem w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych, - są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, - będą niezmiennie zachowywane. Jednocześnie, zgodnie z artykułem 20 Karty, oświadczam, że Rzeczypospolita Polska uważa się za związaną postanowieniami Karty w następującym zakresie: artykuł 1. Prawo do pracy (ustępy 1-4, wszystkie) artykuł 2. Prawo do odpowiednich warunków pracy (ustępy 1, 3-5) artykuł 3. Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (ustępy 1-3, wszystkie) artykuł 4. Prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia (ustępy 2-5) artykuł 5. Prawo do organizowania się artykuł 6. Prawo do rokowań zbiorowych (ustępy 1-3) artykuł 7. Prawo dzieci i młodocianych do ochrony (ustępy 2, 4, 6-10) artykuł 8. Prawo pracownic do ochrony (ustępy 1-4, wszystkie) artykuł 9. Prawo do poradnictwa zawodowego artykuł 10. Prawo do szkolenia zawodowego (ustępy 1 i 2) artykuł 11. Prawo do ochrony zdrowia (ustępy 1-3, wszystkie) artykuł 12. Prawo do zabezpieczenia społecznego (ustępy 1-4, wszystkie) artykuł 13. Prawo do pomocy społecznej i medycznej (ustępy 2 i 3) artykuł 14. Prawo do korzystania ze służb opieki społecznej (ustęp 1) artykuł 15. Prawo osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej (ustępy 1 i 2, wszystkie) artykuł 16. Prawo rodziny do ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej artykuł 17. Prawo matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej artykuł 18. Prawo do prowadzenia działalności zarobkowej na terytoriach innych Umawiających się Stron (ustęp 4) artykuł 19. Prawo pracowników migrujących i ich rodzin do ochrony i pomocy (ustępy 1-10, wszystkie) Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 10 czerwca 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati European social charter preamble The governments signatory hereto, being members of the Council of Europe, Considering that the aim of the Council of Europe is the achievement of greater unity between its members for the purpose of safeguarding and realising the ideals and principles which are their common heritage and of facilitating their economic and social progress, in particular by the maintenance and further realisation of human rights and fundamental freedoms; Considering that in the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms signed at Rome on 4th November 1950, and the Protocol thereto signed at Paris on 20th March 1952, the member States of the Council of Europe agreed to secure to their populations the civil and political rights and freedoms therein specified; Considering that the enjoyment of social rights should be secured without discrimination on grounds of race, colour, sex, religion, political opinion, national extraction or social origin; Being resolved to make every effort in common to improve the standard of living and to promote the social well-being of both their urban and rural populations by means of appropriate institutions and action, Have agreed as follows: Part I The Contracting Parties accept as the aim of their policy, to be pursued by all appropriate means, both national and international in character, the attainment of conditions in which the following rights and principles may be effectively realised: 1 Everyone shall have the opportunity to earn his living in an occupation freely entered upon. 2 All workers have the right to just conditions of work. 3 All workers have the right to safe and healthy working conditions. 4 All workers have the right to a fair remuneration sufficient for a decent standard of living for themselves and their families. 5 All workers and employers have the right to freedom of association in national or international organisations for the protection of their economic and social interests. 6 All workers and employers have the right to bargain collectively. 7 Children and young persons have the right to a special protecion against the physical and moral hazards to which they are exposed. 8 Employed women, in case of maternity, and other employed women as appropriate, have the right to a special protection in their work. 9 Everyone has the right to appropriate facilities for vocational guidance with a view to helping him choose an occupation suited to his personal aptitude and interests. 10 Everyone has the right to appropriate facilities for vocational training. 11 Everyone has the right to benefit from any measures enabling him to enjoy the highest possible standard of health attainable. 12 All workers and their dependents have the right to social security. 13 Anyone without adequate resources has the right to social and medical assistance. 14 Everyone has the right to benefit from social welfare services. 15 Disabled persons have the right to vocational training, rehabilitation and resettlement, whatever the origin and nature of their disability. 16 The family as a fundamental unit of society has the right to appropriate social, legal and economic protection to ensure its full development. 17 Mothers and children, irrespective of marital status and family relations, have the right to appropriate social and economic protection. 18 The nationals of any one of the Contracting Parties have the right to engage in any gainful occupation in the territory of any one of the others on a footing of equality with the nationals of the latter, subject to restrictions based on cogent economic or social reasons. 19 Migrant workers who are nationals of a Contracting Party and their families have the right to protection and assistance in the territory of any other Contracting Party. Part II The Contracting Parties undertake, as provided for in Part III, to consider themselves bound by the obligations laid down in the following articles and paragraphs. Article 1 The right to work With a view to ensuring the effective exercise of the right to work, the Contracting Parties undertake: 1 to accept as one of their primary aims and responsibilities the achievement and maintenance of as high and stable a level of employment as possible, with a view to the attainment of full employment; 2 to protect effectively the right of the worker to earn his living in an occupation freely entered upon; 3 to establish or maintain free employment services for all workers; 4 to provide or promote appropriate vocational guidance, training and rehabilitation. Article 2 The right to just conditions of work With a view to ensuring the effective exercise of the right to just conditions of work, the Contracting Parties undertake: 1 to provide for reasonable daily and weekly working hours, the working week to be progressively reduced to the extent that the increase of productivity and other relevant factors permit; 2 to provide for public holidays with pay; 3 to provide for a minimum of two weeks annual holiday with pay; 4 to provide for additional paid holidays or reduced working hours for workers engaged in dangerous or unhealthy occupations as prescribed; 5 to ensure a weekly rest period which shall, as far as possible, coincide with the day recognised by tradition or custom in the country or region concerned as a day of rest. Article 3 The right to safe and healthy working conditions With a view to ensuring the effective exercise of the right to safe and healthy working conditions, the Contracting Parties undertake: 1 to issue safety and health regulations; 2 to provide for the enforcement of such regulations by measures of supervision; 3 to consult, as appropriate, employers' and workers' organisations on measures intended to improve industrial safety and health. Article 4 The right to a fair remuneration With a view to ensuring the effective exercise of the right to a fair remuneration, the Contracting Parties undertake: 1 to recognise the right of workers to a remuneration such as will give them and their families a decent standard of living; 2 to recognise the right of workers to an increased rate of remuneration for overtime work, subject to exceptions in particular cases; 3 to recognise the right of men and women workers to equal pay for work of equal value; 4 to recognise the right of all workers to a reasonable period of notice for termination of employment; 5 to permit deductions from wages only under conditions and to the extent prescribed by national laws or regulations or fixed by collective agreements or arbitration awards. The exercise of these rights shall be achieved by freely concluded collective agreements, by statutory wage-fixing machinery, or by other means appropriate to national conditions. Article 5 The right to organise With a view to ensuring or promoting the freedom of workers and employers to form local, national or international organisations for the protection of their economic and social interests and to join those organisations, the Contracting Parties undertake that national law shall not be such as to impair, nor shall it be so applied as to impair, this freedom. The extent to which the guarantees provided for in this article shall apply to the police shall be determined by national laws or regulations. The principle governing the application to the members of the armed forces of these guarantees and the extent to which they shall apply to persons in this category shall equally be determined by national laws or regulations. Article 6 The right to bargain collectively With a view to ensuring the effective exercise of the right to bargain collectively, the Contracting Parties undertake: 1 to promote joint consultation between workers and employers; 2 to promote, where necessary and appropriate, machinery for voluntary negotiations between employers or employers' organisations and workers' organisations, with a view to the regulation of terms and conditions of employment by means of collective agreements; 3 to promote the establishment and use of appropriate machinery for conciliation and voluntary arbitration for the settlement of labour disputes; and recognise: 4 the right of workers and employers to collective action in cases of conflicts of interest, including the right to strike, subject to obligations that might arise out of collective agreements previously entered into. Article 7 The right of children and young persons to protection With a view to ensuring the effective exercise of the right of children and young persons to protection, the Contracting Parties undertake: 1 to provide that the minimum age of admission to employment shall be 15 years, subject to exceptions for children employed in prescribed light work without harm to their health, morals or education; 2 to provide that a higher minimum age of admission to employment shall be fixed with respect to prescribed occupations regarded as dangerous or unhealthy; 3 to provide that persons who are still subject to compulsory education shall not be employed in such work as would deprive them of the full benefit of their education; 4 to provide that the working hours of persons under 16 years of age shall be limited in accordance with the needs of their development, and particularly with their need for vocational training; 5 to recognise the right of young workers and apprentices to a fair wage or other appropriate allowances; 6 to provide that the time spent by young persons in vocational training during the normal working hours with the consent of the employer shall be treated as forming part of the working day; 7 to provide that employed persons of under 18 years of age shall be entitled to not less than three weeks' annual holiday with pay; 8 to provide that persons under 18 years of age shall not be employed in night work with the exception of certain occupations provided for by national laws or regulations; 9 to provide that persons under 18 years of age employed in occupations prescribed by national laws or regulations shall be subject to regular medical control; 10 to ensure special protection against physical and moral dangers to which children and young persons are exposed, and particularly against those resulting directly or indirectly from their work. Article 8 The right of employed women to protection With a view to ensuring the effective exercise of the right of employed women to protection, the Contracting Parties undertake: 1 to provide either by paid leave, by adequate social security benefits or by benefits from public funds for women to take leave before and after childbirth up to a total of at least 12 weeks; 2 to consider it as unlawful for an employer to give a woman notice of dismissal during her absence on maternity leave or to give her notice of dismissal at such a time that the notice would expire during such absence; 3 to provide that mothers who are nursing their infants shall be entitled to sufficient time off for this purpose; 4 a) to regulate the employment of women workers on night work in industrial employment; b) to prohibit the employment of women workers in underground mining, and, as appropriate, on all other work which is unsuitable for them by reason of its dangerous, unhealthy, or arduous nature. Article 9 The right to vocational guidance With a view to ensuring the effective exercise of the right to vocational guidance, the Contracting Parties undertake to provide or promote, as necessary, a service which will assist all persons, including the handicapped, to solve problems related to occupational choice and progress, with due regard to the individual's characteristics and their relation to occupational opportunity: this assistance should be available free of charge, both to young persons, including school children, and to adults. Article 10 The right to vocational training With a view to ensuring the effective exercise of the right to vocational training, the Contracting Parties undertake: 1 to provide or promote, as necessary, the technical and vocational training of all persons, including the handicapped, in consultation with employers' and workers' organisations, and to grant facilities for access to higher technical and university education, based solely on individual aptitude; 2 to provide or promote a system of apprenticeship and other systematic arrangements for training young boys and girls in their various employments; 3 to provide or promote, as necessary: a) adequate and readily available training facilities for adult workers; b) special facilities for the re-training of adult workers needed as a result of technological development or new trends in employment; 4 to encourage the full utilisation of the facilities provided by appropriate measures such as: a) reducing or abolishing any fees or charges; b) granting financial assistance in appropriate cases; c) including in the normal working hours time spent on supplementary training taken by the worker, at the request of his employer, during employment; d) ensuring, through adequate supervision, in consultation with the employers' and workers' organisations, the efficiency of apprenticeship and other training arrangements for young workers, and the adequate protection of young workers generally. Article 11 The right to protection of health With a view to ensuring the effective exercise of the right to protection of health, the Contracting Parties undertake, either directly or in co-operation with public or private organisations, to take appropriate measures designed inter alia: 1 to remove as far as possible the causes of ill-health; 2 to provide advisory and educational facilities for the promotion of health and the encouragement of individual responsibility in matters of health; 3 to prevent as far as possible epidemic, endemic and other diseases. Article 12 The right to social security With a view to ensuring the effective exercise of the right to social security, the Contracting Parties undertake: 1 to establish or maintain a system of social security; 2 to maintain the social security system at a satisfactory level at least equal to that required for ratification of International Labour Convention (No. 102) Concerning Minimum Standards of Social Security; 3 to endeavour to raise progressively the system of social security to a higher level; 4 to take steps, by the conclusion of appropriate bilateral and multilateral agreements, or by other means, and subject to the conditions laid down in such agreements, in order to ensure: a) equal treatment with their own nationals of the nationals of other Contracting Parties in respect of social security rights, including the retention of benefits arising out of social security legislation, whatever movements the persons protected may undertake between the territories of the Contracting Parties; b) the granting, maintenance and resumption of social security rights by such means as the accumulation of insurance or employment periods completed under the legislation of each of the Contracting Parties. Article 13 The right to social and medical assistance With a view to ensuring the effective exercise of the right to social and medical assistance, the Contracting Parties undertake: 1 to ensure that any person who is without adequate resources and who is unable to secure such resources either by his own efforts or from other sources, in particular by benefits under a social security scheme, be granted adequate assistance, and, in case of sickness, the care necessitated by his condition; 2 to ensure that persons receiving such assistance shall not, for that reason, suffer from a diminution of their political or social rights; 3 to prowide that everyone may receive by appropriate public or private services such advice and personal help as may be requires to prevent, to remove, or to alleviate personal or family want; 4 to apply the provisions referred to in paragraphs 1, 2 and 3 this article on an equal footing with their nationals to nationals of other Contracting Parties lawfully within their territories, in accordance with their obligations under the European Convention on Social and Medical Assistance, signed at Paris on 11th December 1953. Article 14 The right to benefit from social welfare services With a view to ensuring the effective exercise of the right to benefit from social welfare services, the Contracting Parties undertake: 1 to promote or provide services which, by using methods of social work, would contribute to the welfare and development of both individuals and groups in the community, and to their adjustment to the social environment; 2 to encourage the participation of individuals and voluntary or other organisations in the establishment and maintenance of such services. Article 15 The right of physically or mentally disabled persons to vocational training, rehabilitation and social resettlement With a view to ensuring the effective exercise of the right of the physically or mentally disabled to vocational training, rehabilitation and resettlement, the Contracting Parties undertake: 1 to take adequate measures for the provision of training facilities, including, where necessary, specialised institutions, public or private; 2 to take adequate measures for the placing of disabled persons in employment, such as specialised placing services, facilities for sheltered employment and measures to encourage employers to admit disabled persons to employment. Article 16 The right of the family to social, legal and economic protection With a view to ensuring the necessary conditions for the full development of the family, which is a fundamental unit of society, the Contracting Parties undertake to promote the economic, legal and social protection of family life by such means as social and family benefits, fiscal arrangements, provision of family housing, benefits for the newly married, and other appropriate means. Article 17 The right of mothers and children to social and economic protection With a view to ensuring the effective exercise of the right of mothers and children to social and economic protection, the Contracting Parties will take all appropriate and necessary measures to that end, including the establishment or maintenance of appropriate institutions or services. Article 18 The right to engage in a gainful occupation in the territory of other Contracting Parties With a view to ensuring the effective exercise of the right to engage in a gainful occupation in the territory of any other Contracting Party, the Contracting Parties undertake: 1 to apply existing regulations in a spirit of liberality; 2 to simplify existing formalities and to reduce or abolish chancery dues and other charges payable by foreign workers or their employers; 3 to liberalise, individually or collectively, regulations governing the employment of foreign workers; and recognise: 4 the right of their nationals to leave the country to engage in a gainful occupation in the territories of the other Contracting Parties. Article 19 The right of migrant workers and their families to protection and assistance With a view to ensuring the effective exercise of the right of migrant workers and their families to protection and assistance in the territory of any other Contracting Party, the Contracting Parties undertake: 1 to maintain or to satisfy themselves that there are maintained adequate and free services to assist such workers, particularly in obtaining accurate information, and to take all appropriate steps, so far as national laws and regulations permit, against misleading propaganda relating to emigration and immigration; 2 to adopt appropriate measures within their own jurisdiction to facilitate the departure, journey and reception of such workers and their families, and to provide, within their own jurisdiction, appropriate services for health, medical attention and good hygienic conditions during the journey; 3 to promote co-operation, as appropriate, between social services, public and private, in emigration and immigration countries; 4 to secure for such workers lawfully within their territories, insofar as such matters are regulated by law or regulations or are subject to the control of administrative authorities, treatment not less favourable than that of their own nationals in respect of the following matters: a) remuneration and other employment and working conditions; b) membership of trade unions and enjoyment of the benefits of collective bargaining; c) accommodation; 5 to secure for such workers lawfully within their territories treatment not less favourable than that of their own nationals with regard to employment taxes, dues or contributions payable in respect of employed persons; 6 to facilitate as far as possible the reunion of the family of a foreign worker permitted to establish himself in the territory; 7 to secure for such workers lawfully within their territories treatment not less favourable than that of their own nationals in respect of legal proceedings relating to matters referred to in this article; 8 to secure that such workers lawfully residing within their territories are not expelled unless they endanger national security of offend against public interest or morality; 9 to permit, within legal limits, the transfer of such parts of the earnings and savings of such workers as they may desire; 10 to extend the protection and assistance provided for in this article to self-employed migrants insofar as such measures apply. Part III Article 20 Undertakings 1. Each of the Contracting Parties undertakes: a) to consider Part I of this Charter as a declaration of the aims which it will pursue by all appropriate means, as stated in the introductory paragraph of that part; b) to consider itself bound by at least five of the following articles of Part II of this Charter: Articles 1, 5, 6, 12, 13, 16 and 19; c) in addition to the articles selected by it in accordance with the preceding sub-paragraph, to consider itself bound by such a number of articles or numbered paragraphs of Part II of the Charter as it may select, provided that the total number of articles or numbered paragraphs by which it is bound is not less than 10 articles or 45 numbered paragraphs. 2. The articles or paragraphs selected in accordance with sub-paragraphs b) and c) of paragraph 1 of this article shall be notified to the Secretary General of the Council of Europe at the time when the instrument of ratification or approval of the Contracting Party concerned is deposited. 3. Any Contracting Party may, at a later date, declare by notification to the Secretary General that it considers itself bound by any articles or any numbered paragraphs of Part II of the Charter which it has not already accepted under the terms of paragraph 1 of this article. Such undertakings subsequently given shall be deemed to be an integral part of the ratification or approval, and shall have the same effect as from the thirtieth day after the date of the notification. 4 The Secretary General shall communicate to all the signatory governments and to the Director General of the International Labour Office any notification which he shall have received pursuant to this part of the Charter. 5. Each Contracting Party shall maintain a system of labour inspection appropriate to national conditions. Part IV Article 21 Reports concerning accepted provisions The Contracting Parties shall send to the Secretary General of the Council of Europe a report at two-yearly intervals, in a form to be determined by the Committee of Ministers, concerning the application of such provisions of Part II of the Charter as they have accepted. Article 22 Reports concerning provisions which are not accepted The Contracting Parties shall send to the Secretary General, at appropriate intervals as requested by the Committee of Ministers, reports relating to the provisions of Part II of the Charter which they did not accept at the time of their ratification or approval or in a subsequent notification. The Committee of Ministers shall determine from time to time in respect of which provisions such reports shall be requested and the form of the reports to be provided. Article 23 Communication of copies 1. Each Contracting Party shall communicate copies of its reports referred to in Articles 21 and 22 to such of its national organisations as are members of the international organisations of employers and trade unions to be invited under Article 27, paragraph 2, to be represented at meetings of the Sub-committee of the Governmental Social Committee. 2. The Contracting Parties shall forward to the Secretary General any comments on the said reports received from these national organisations, if so requested by them. Article 24 Examination of the reports The reports sent to the Secretary General in accordance with Articles 21 and 22 shall be examined by a Committee of Experts, who shall have also before them any comments forwarded to the Secretary General in accordance with paragraph 2 of Article 23. Article 25 Committee of Experts 1. The Committee of Experts shall consist of not more than seven members appointed by the Committee of Ministers from a list of independent experts of the highest integrity and of recognised competence in international social questions, nominated by the Contracting Parties. 2. The members of the committee shall be appointed for a period of six years. They may be reappointed. However, of the members first appointed, the terms of office of two members shall expire at the end of four years. 3. The members whose terms of office are to expire at the end of the initial period of four years shall be chosen by lot by the Committee of Ministers immediately after the first appointment has been made. 4. A member of the Committee of Experts appointed to replace a member whose term of office has not expired shall hold office for the remainder of his predecessor's term. Article 26 Participation of the International Labour Organisation The International Labour Organisation shall be invited to nominate a representative to participate in a consultative capacity in the deliberations of the Committee of Experts. Article 27 Sub-committee of the Governmental Social Committee 1, The reports of the Contracting Parties and the conclusions of the Committee of Experts shall be submitted for examination to a sub-committee of the Governmental Social Committee of the Council of Europe. 2. The sub-committee shall be composed of one representative of each of the Contracting Parties. It shall invite no more than two international organisations of employers and no more than two international trade union organisations as it may designate to be represented as observers in a consultative capacity at its meetings. Moreover, it may consult no more than two representatives of international non-governmental organisations having consultative status with the Council of Europe, in respect of questions with which the organisations are particulary qualified to deal, such as social welfare, and the economic and social protection of the family. 3. The sub-committee shall present to the Committee of Ministers a report containing its conclusions and append the report of the Committee of Experts. Article 28 Consultative Assembly The Secretary General of the Council of Europe shall transmit to the Consultative Assembly the conclusions of the Committee of Experts. The Consultative Assembly shall communicate its views on these conclusions to the Committee of Ministers. Article 29 Committee of Ministers By a majority of two-thirds of the members entitled to sit on the Committee, the Committee of Ministers may, on the basis of the report of the sub-committee, and after consultation with the Consultative Assembly, make to each Contracting Party any necessary recommendations. Part V Article 30 Derogations in time of war or public emergency 1. In time of war or other public emergency threatening the life of the nation any Contracting Party may take measures derogating from its obligations under this Charter to the extent strictly required by the exigencies of the situation, provided that such measures are not inconsistent with its other obligations under international law. 2. Any Contracting Party which has availed itself of this right of derogation shall, within a reasonable lapse of time, keep the Secretary General of the Council of Europe fully informed of the measures taken and of the reasons therefor. It shall likewise inform the Secretary General when such measures have ceased to operate and the provisions of the Charter which it has accepted are again being fully executed. 3. The Secretary General shall in turn inform other Contracting Parties and the Director General of the International Labour Office of all communications received in accordance with paragraph 2 of this article. Article 31 Restrictions 1. The rights and principles set forth in Part I when effectively realised, and their effective exercise as provided for in Part II, shall not be subject to any restrictions or limitations not specified in those parts, except such as are prescribed by law and are necessary in a democratic society for the protection of the rights and freedoms of others or for the protection of public interest, national security, public health, or morals. 2. The restrictions permitted under this Charter to the rights and obligations set forth herein shall not be applied for any purpose other than that for which they have been prescribed. Article 32 Relations between the Charter and domestic law or international agreements The provisions of this Charter shall not prejudice the provisions of domestic law or of any bilateral or multilateral treaties, conventions or agreements which are already in force, or may come into force, under which more favourable treatment would be accorded to the persons protected. Article 33 Implementation by collective agreements 1. In member States where the provisions of paragraphs 1, 2, 3, 4 and 5 of Article 2, paragraph 4, 6 and 7 of Article 7 and paragraph 1, 2, 3 and 4 of Article 10 of Part II of this Charter are matters normally left to agreements between employers or employers' organisations and workers' organisations, or are normally carried out otherwise than by law, the undertakings of those paragraphs may be given and compliance with them shall be treated as effective if their provisions are applied through such agreements or other means to the great majority of the workers concerned. 2. In member States where these provisions are normally the subject of legislation, the undertakings concerned may likewise be given, and compliance with them shall be regarded as effective if the provisions are applied by law to the great majority of the workers concerned. Article 34 Territorial application 1. This Charter shall apply to the metropolitan territory of each Contracting Party. Each signatory government may, at the time of signature or of the deposit of its instrument of ratification or approval, specify, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, the territory which shall be considered to be its metropolitan territory for this purpose. 2. Any Contracting Party may, at the time of ratification or approval of this Charter or at any time thereafter, declare by notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe, that the Charter shall extend in whole or in part to a nonmetropolitan territory or territories specified in the said declaration for whose international relations it is responsible or for which it assumes international responsibility. It shall specify in the declaration the articles or paragraphs of Part II of the Charter which it accepts as binding in respect of the territories named in the declaration. 3. The Charter shall extend to the territory or territories named in the aforesaid declaration as from the thirtieth day after the date on which the Secretary General shall have received notification of such declaration. 4. Any Contracting Party may declare at a later date, by notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe, that, in respect of one or more of the territories to which the Charter has been extended in accordance with paragraph 2 of this article, it accepts as binding any articles or any numbered paragraphs which it has not already accepted in respect of that territory or territories. Such undertakings subsequently given shall be deemed to be an integral part of the original declaration in respect of the territory concerned, and shall have the same effect as from the thirtieth day after the date of the notification. 5. The Secretary General shall communicate to the other signatory governments and to the Director General of the International Labour Office any notification transmitted to him in accordance with this article. Article 35 Signature, ratification and entry into force 1. This Charter shall be open for signature by the members of the Council of Europe. It shall be ratified or approved. Instruments of ratifications or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. 2. This Charter shall come into force as from the thirtieth day after the date of deposit of the fifth instrument of ratification or approval. 3. In respect of any signatory government ratifying subsequently, the Charter shall come into force as from the thirtieth day after the date of deposit of its instrument of ratification or approval. 4. The Secretary General shall notify all the members of the Council of Europe and the Director General of the International Labour Office of the entry into force of the Charter, the names of the Contracting Parties which have ratified or approved it and the subsequent deposit of any instruments of ratification or approval. Article 36 Amendments Any member of the Council of Europe may propose amendments to this Charter in a communication addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The Secretary General shall transmit to the other members of the Council of Europe any amendments so proposed, which shall then be considered by the Committee of Ministers and submitted to the Consultative Assembly for opinion. Any amendments approved by the Committee of Ministers shall enter into force as from the thirtieth day after all the Contracting Parties have informed the Secretary General of their acceptance. The Secretary General shall notify all the members of the Council of Europe and the Director General of the International Labour Office of the entry into force of such amendments. Article 37 Denunciation 1. Any Contracting Party may denounce this Charter only at the end of a period of five years from the date on which the Charter entered into force for it, or at the end of any successive period of two years, and, in each case, after giving six months notice to the Secretary General of the Council of Europe who shall inform the other Parties and the Director General of the International Labour Office accordingly. Such denunciation shall not affect the validity of the Charter in respect of the other Contracting Parties provided that at all times there are not less than five such Contracting Parties. 2. Any Contracting Party may, in accordance with the provisions set out in the preceding paragraph, denounce any article or paragraph of Part II of the Charter accepted by it provided that the number of articles or paragraphs by which this Contracting Party is bound shall never be less than 10 in the former case and 45 in the latter and that this number of articles or paragraphs shall continue to include the articles selected by the Contracting Party among those to which special reference is made in Article 20, paragraph 1, sub-paragraph b). 3. Any Contracting Party may denounce the present Charter or any of the articles or paragraphs of Part II of the Charter, under the conditions specified in paragraph 1 of this article in respect of any territory to which the said Charter is applicable by virtue of a declaration made in accordance with paragraph 2 of Article 34. Article 38 Appendix The appendix to this Charter shall form an integral part of it. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Charter. Done at Turin, this 18th day of October 1961, in English and French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall be deposited within the archives of the Council of Europe. The Secretary General shall transmit certified copies to each of the Signatories. APPENDIX TO THE SOCIAL CHARTER Scope of the Social Charter in terms of persons protected 1. Without prejudice to Article 12, paragraph 4, and Article 13, paragraph 4, the persons covered by Articles 1 to 17 include foreigners only insofar as they are nationals of other Contracting Parties lawfully resident or working regularly within the territory of the Contracting Party concerned, subject to the understanding that these articles are to be interpreted in the light of the provisions of Articles 18 and 19. This interpretation would not prejudice the extension of similar facilities to other persons by any of the Contracting Parties. 2. Each Contracting Party will grant to refugees as defined in the Convention relating to the Status of Refugees, signed at Geneva on 28th July 1951, and lawfully staying in its territory, treatment as favourable as possible, and in any case not less favourable than under the obligations accepted by the Contracting Party under the said Convention and under any other existing international instruments applicable to those refugees. Part I, paragraph 18, and Part II, Article 18, paragraph 1 It is understood that these provisions are not concerned with the question of entry into the territories of the Contracting Parties and do not prejudice the provisions of the European Convention on Establishment, signed at Paris on 13th December 1955. Part II Article 1, paragraph 2 This provision shall not be interpreted as prohibiting or authorising any union security clause or practice. Article 4, paragraph 4 This provision shall be so understood as not to prohibit immediate dismissal for any serious offence. Article 4, paragraph 5 It is understood that a Contracting Party may give the undertaking required in this paragraph if the great majority of workers are not permitted to suffer deductions from wages either by law or through collective agreements or arbitration awards, the exceptions being those persons not so covered. Article 6, paragraph 4 It is understood that each Contracting Party may, insofar as it is concerned, regulate the exercise of the right to strike by law, provided that any further restriction that this might place on the right can be justified under the terms of Article 31. Article 7, paragraph 8 It is understood that a Contracting Party may give the undertaking required in this paragraph if it fulfils the spirit of the undertaking by providing by law that the great majority of persons under 18 years of age shall not be employed in night work. Article 12, paragraph 4 The words "and subject to the conditions laid down in such agreements" in the introduction to this paragraph are taken to imply inter alia that with regard to benefits which are available independently of any insurance contribution a Contracting Party may require the completion of a prescribed period of residence before granting such benefits to nationals of other Contracting Parties. Article 13, paragraph 4 Governments not Parties to the European Convention on Social and Medical Assistance may ratify the Social Charter in respect of this paragraph provided that they grant to nationals of other Contracting Parties a treatment which is in conformity with the provisions of the said Convention. Article 19, paragraph 6 For the purpose of this provision, the term "family of a foreign worker" is understood to mean at least his wife and dependent children under the age of 21 years. Part III It is understood that the Charter contains legal obligations of an international character, the application of which is submitted solely to the supervision provided for in Part IV thereof. Article 20, paragraph 1 It is understood that the "numbered paragraphs" may include articles consisting of only one paragraph. Part V Article 30 The term "in time of war or other public emergency" shall be so understood as to cover also the threat of war. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 30 listopada 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej Karty Społecznej, sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 8, poz. 68) 1. Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 35 ustęp 1 Europejskiej Karty Społecznej, sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r., został złożony Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dnia 25 czerwca 1997 r. dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej Karty, zmienionej Protokołem zmieniającym Europejską Kartę Społeczną, sporządzonym w Turynie dnia 21 października 1991 r. Jednocześnie zgodnie z artykułem 20 wymienionej Karty złożone zostało oświadczenie z wyszczególnieniem postanowień Karty, którymi Rzeczpospolita Polska uważa się za związaną. Wspomniany wykaz postanowień zawarty jest w załączonym dokumencie ratyfikacyjnym. Zgodnie z artykułem 35 ustęp 3 wymieniona Karta weszła w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 25 lipca 1997 r. Oświadczenie rządowe w sprawie wejścia w życie Protokołu zmieniającego Europejską Kartę Społeczną zostanie ogłoszone z chwilą, gdy nabierze on mocy obowiązującej. 2. Zgodnie z artykułem 35 ustęp 2 Karty weszła ona w życie dnia 26 lutego 1965 r. Następujące Państwa stały się stronami Europejskiej Karty Społecznej w podanych niżej datach: Austria, dnia 28 listopada 1969 r. Belgia, dnia 15 listopada 1990 r. Cypr, dnia 6 kwietnia 1968 r. Dania, dnia 2 kwietnia 1965 r. Finlandia, dnia 29 maja 1991 r. Francja, dnia 8 kwietnia 1973 r. Grecja, dnia 6 lipca 1984 r. Hiszpania, dnia 5 czerwca 1980 r. Irlandia, dnia 26 lutego 1965 r. Islandia, dnia 14 lutego 1976 r. Luksemburg, dnia 9 listopada 1991 r. Malta, dnia 3 listopada 1988 r. Niderlandy, dnia 22 maja 1980 r. Niemcy, dnia 26 lutego 1965 r. Norwegia, dnia 26 lutego 1965 r. Portugalia, dnia 30 października 1991 r. Słowacja, dnia 21 lipca 1998 r. Szwecja, dnia 26 lutego 1965 r. Turcja, dnia 24 grudnia 1989 r. Włochy, dnia 21 listopada 1965 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, dnia 26 lutego 1965 r. 3. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że wymienione poniżej Państwa przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów zatwierdzenia albo w terminach późniejszych złożyły podane niżej oświadczenia i zastrzeżenie: AUSTRIA Oświadczenie Republika Austrii oświadcza, zgodnie z artykułem 20 ustęp 2, że uważa się za związaną następującymi artykułami i ustępami Europejskiej Karty społecznej: artykuł 1, artykuł 5, artykuł 12, artykuł 13, artykuł 16, ponadto: artykuł 2 ustępy 2, 3, 4 i 5, artykuł 3 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 4 ustępy 1, 2, 3 i 5, artykuł 6 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 7 ustępy 2, 3, 4, 5, 7, 8, 9 i 10, artykuł 8 ustępy 1, 2, 3 i 4, artykuł 9, artykuł 10 ustępy 1, 2, 3 i 4, artykuł 11 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 14 ustępy 1 i 2, artykuł 15 ustępy 1 i 2, artykuł 17, artykuł 18 ustępy 1, 2 i 4 artykuł 19 ustępy 1, 2, 3, 5, 6 i 9, BELGIA Oświadczenie Rząd Belgijski oświadcza, że przyjmuje całość zobowiązań, wypływających z Karty. CYPR Oświadczenia: Republika Cypru zobowiązuje się przestrzegać i wiernie wykonywać postanowienia zamieszczone w części I Europejskiej Karty Społecznej, jak również zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b) i (c) zobowiązania zawarte w następujących artykułach części II Karty: a) zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 12 i 19; b) zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (c): artykuły 3, 9, 11, 14 i 15. W myśl oświadczenia otrzymanego przez Sekretariat Generalny dnia 25 października 1988 r. Rząd Republiki Cypru uważa się za związany następującymi numerowanymi ustępami części II Karty, zgodnie z artykułem 20 ustęp 3: artykuł 2 ustęp 3: płatny coroczny urlop; artykuł 2 ustęp 5: wypoczynek tygodniowy; artykuł 7 ustęp 7: płatny coroczny urlop dla pracowników mających mniej niż 18 lat; artykuł 7 ustęp 8: praca nocna pracowników mających mniej niż 18 lat; artykuł 8 ustęp 2: nielegalność wypowiedzenia pracy kobiecie w okresie jej nieobecności z powodu urlopu macierzyńskiego. W myśl oświadczenia otrzymanego przez Sekretariat Generalny dnia 12 lutego 1992 r. Rząd Republiki Cypru uważa się za związany następującymi numerowanymi ustępami części II Karty, zgodnie z artykułem 20 ustęp 3: artykuł 2 ustęp 1: rozsądny dzienny i tygodniowy wymiar czasu pracy; artykuł 7 ustęp 1: minimalny wiek dostępu do zatrudnienia; artykuł 7 ustęp 3: zabezpieczenie pełnego korzystania z obowiązkowego nauczania; artykuł 8 ustęp 1: urlop macierzyński. DANIA Oświadczenie Królestwo Danii uważa się za związane następującymi artykułami i ustępami: a) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 12, 13 i 16; b) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (c): artykuł 2 ustępy 2, 3 i 5, artykuł 3, artykuł 4 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 8 ustęp 1, artykuł 9, artykuł 10, artykuł 11, artykuł 14, artykuł 15, artykuł 17, artykuł 18. Zgodnie z artykułem 34 Karty oświadcza się, że terytorium metropolitarne Danii, do którego stosować się będą postanowienia Karty, stanowi terytorium Królestwa Danii, z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii. FINLANDIA Oświadczenie Rząd Finlandii uważa się za związany następującymi artykułami i numerowanymi ustępami części II Karty: artykuły 1 i 2; artykuł 3 ustęp 3; artykuł 4 ustępy 2, 3 i 5; artykuły 5 i 6; artykuł 7 ustępy 1, 2, 3, 4, 5, 7, 8 i 10; artykuł 8 ustęp 2; artykuły od 9 do 18; oraz artykuł 19 ustępy 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9. FRANCJA Oświadczenie I. Zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b) i (c). Lista artykułów, co do których Francja może przyjąć całość zobowiązań przewidzianych w każdym z numerowanych ustępów: - prawo do pracy (artykuł 1), - prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (artykuł 3), - prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia (artykuł 4), - prawo do organizowania się (artykuł 5), - prawo do rokowań zbiorowych (artykuł 6), - prawo dzieci i młodocianych do ochrony (artykuł 7), - prawo pracownic do ochrony (artykuł 8), - prawo do poradnictwa zawodowego (artykuł 9), - prawo do szkolenia zawodowego (artykuł 10), - prawo do ochrony zdrowia (artykuł 11), - prawo do zabezpieczenia społecznego (artykuł 12), - prawo do korzystania ze służb opieki społecznej (artykuł 14), - prawo osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji i readaptacji zawodowej i społecznej (artykuł 15), - prawo rodziny do ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej (artykuł 16), - prawo matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej (artykuł 17), - prawo do prowadzenia działalności zarobkowej na terytoriach innych Umawiających się Stron (artykuł 18), - prawo pracowników migrujących i ich rodzin do ochrony i pomocy (artykuł 19). Lista artykułów, co do których Francja przyjmuje zobowiązania przewidziane w poniższych numerowanych ustępach: artykuł 2 ustępy 1, 2, 3 i 5; artykuł 13 ustępy 1, 3 i 4. II. Oświadczenie dotyczące interpretacji artykułu 12 ustęp 4 (a): artykuł 12 ustęp 4 (a) dotyczy równości traktowania w zakresie zabezpieczenia społecznego między obywatelami innych Umawiających się Stron a obywatelami własnymi. Zasiłek macierzyński, przewidziany w artykule L 519 Francuskiego Kodeksu Zabezpieczenia Społecznego nie mógłby obecnie, z uwagi na charakter tego świadczenia, wejść w zakres stosowania artykułu 12 ustęp 4 (a). Zasiłek ten nie jest przeznaczony, inaczej niż świadczenia rodzinne, dla zapewnienia utrzymania dzieci. Zasiłek macierzyński został wprowadzony przede wszystkim z przyczyn demograficznych, w szczególnym celu zachęcenia do zwiększenia liczby urodzin we Francji dzieci francuskich; ma więc charakter ściśle krajowy i terytorialny. Jednakże krajowy charakter tego zasiłku poddany został krytyce przez organy międzynarodowe, które uważają, że zasiłek macierzyński powinien zostać rozszerzony na wszystkich ubezpieczonych, zamieszkujących na terytorium francuskim. Z tego względu Rząd Francuski zdecydował ostatnio o rozpoczęciu badań na temat możliwości spełnienia sugestii tych organów. Rząd Francuski wnosi, aby obecnie wzięte zostały formalnie pod rozwagę jego intencje, wskazując jednocześnie, że badania te będą wymagały dość długiego czasu z powodu niezbędnej procedury, która przewiduje przeprowadzenie konsultacji nie tylko z różnymi zainteresowanymi departamentami ministerialnymi, ale również ze stowarzyszeniami rodzin, z organizacjami pracodawców i związkami zawodowymi. GRECJA Oświadczenie Grecja nie uważa się za związaną artykułami 5 i 6 części II Karty [artykuł 20 ustęp 1 (b)]. HISZPANIA Oświadczenia: 1. Hiszpania oświadcza, że będzie interpretować i stosować artykuły 5 i 6 Europejskiej Karty Społecznej łącznie z artykułem 31 i Załącznikiem do Karty w taki sposób, by ich postanowienia były zgodne z postanowieniami zawartymi w artykułach 28, 37, 103.3 i 127 Konstytucji Hiszpańskiej. 2. Hiszpania nie przyjmuje artykułu 8 ustęp 4 (b). IRLANDIA Oświadczenie Rząd Irlandii niniejszym potwierdza i ratyfikuje Kartę oraz zobowiązuje się wiernie wypełniać i wykonywać zobowiązania zawarte w częściach I, III, IV i V Karty, jak i zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b) i (c) zobowiązania zawarte w następujących artykułach i ustępach części II Karty: zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 13, 16 i 19, zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (c): artykuł 2, artykuł 3, artykuł 4 ustępy 1, 2, 4 i 5, artykuł 7 ustępy 2, 3, 4, 5, 6, 8 i 10, artykuł 8 ustępy 1 i 4, artykuł 9, artykuł 10, artykuł 11 ustęp 3, artykuł 12 ustępy 1, 3 i 4, artykuły 14, 15, 17 i 18. ISLANDIA Oświadczenie Zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 2 Islandia uważa się za związaną następującymi artykułami i ustępami Karty: artykuły 1, 3, 4, 5, 6, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 i 18 oraz artykuł 2 ustępy 1, 3 i 5. LUKSEMBURG Oświadczenie Zgodnie z artykułem 20 Karty Wielkie Księstwo Luksemburg uważa się za związane następującymi postanowieniami wymienionej Karty: artykuły 1, 2, 3, 4 ustępy 1, 2, 3 i 5, artykuły 5 i 6 ustępy 1, 2 i 3, artykuły 7 i 8 ustępy 1, 2 i 3, artykuły 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 i 19. MALTA Oświadczenie Rząd Republiki Malty zobowiązuje się: I. uznać, zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (a), część I Karty za deklarację określającą cele, do których dążyć będzie przy pomocy wszelkich stosowanych środków, zgodnie z ustępem wprowadzającym wymienioną część, oraz II. uznać się, zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b) Karty, za związany artykułami 1, 5, 6, 13 i 16 części II Karty i zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 artykułem 20 ustęp 1 (c) następującymi artykułami i ustępami tej samej części: artykuły 3, 4, 7, 9, 11, 14, 15 i 17, artykuł 2 ustępy 1, 2, 3 i 5, artykuł 8 ustępy 1, 2 i 4, artykuł 10 ustępy 1, 2, 3 i 4 (a) i (d), artykuł 12 ustępy 1 i 3, oraz artykuł 18 ustęp 4. NIDERLANDY Oświadczenia: Jeżeli chodzi o Królestwo w Europie, Królestwo Niderlandów uważa się za związane artykułami 1, 2, 3, 4 i 5, artykułem 6 ustępy 1, 2 i 3; artykułem 6 ustęp 4 (z wyjątkiem urzędników cywilnych) i artykułami 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 i artykułem 19 ustępy 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 9. Jeżeli chodzi o Antyle Niderlandzkie, Królestwo Niderlandów uważa się za związane artykułami 1 i 5, artykułem 6 (z wyjątkiem urzędników cywilnych) i artykułem 16. W myśl deklaracji otrzymanej przez Sekretariat Generalny dnia 8 lutego 1983 r. Królestwo Niderlandów uważać się będzie za związane, jeżeli chodzi o Królestwo w Europie, artykułem 19 ustępy 8 i 10 Karty, począwszy od dnia wejścia w życie - w odniesieniu do Królestwa (Królestwa w Europie) - Europejskiej konwencji dotyczącej statusu prawnego pracowników migrujących, zawartej w Strasburgu dnia 24 listopada 1977 r. W deklaracji otrzymanej przez Sekretariat Generalny dnia 3 stycznia 1986 r. Królestwo Niderlandów stwierdziło, że Wyspa Aruba, która obecnie w dalszym ciągu stanowi część Antyli Niderlandzkich, uzyska autonomię wewnętrzną jako kraj, w ramach Królestwa Niderlandów, od dnia 1 stycznia 1986 r. W konsekwencji, począwszy od tej daty Królestwa nie będą w dalszym ciągu tworzyć dwa kraje, to jest Niderlandy (Królestwo w Europie) i Antyle Niderlandzkie (usytuowane w rejonie Karaibów), ale będą tworzyć trzy kraje, to jest dwa kraje wymienione wyżej oraz kraj Aruba. Ponieważ zmiany następujące dnia 1 stycznia 1986 r. dotyczą jedynie zmiany w wewnętrznych stosunkach konstytucyjnych Królestwa Niderlandów i ponieważ Królestwo jako takie pozostaje podmiotem prawa międzynarodowego, z którym zawierane są umowy, wymienione zmiany nie będą miały konsekwencji w zakresie prawa międzynarodowego, jeżeli chodzi o umowy zawarte przez Królestwo i które już są stosowane do Antyli Niderlandzkich, w tym Aruby. Umowy te pozostaną w mocy w odniesieniu do Aruby w jej nowym statusie kraju w ramach Królestwa. Dlatego też, jeżeli chodzi o Królestwo Niderlandów, umowy te będą miały zastosowanie, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r. do Antyli Niderlandzkich (bez Aruby) i do Aruby. W konsekwencji, jeżeli chodzi o Królestwo Niderlandów, umowy, o których mowa poniżej, których Królestwo Niderlandów jest stroną i które mają zastosowanie do Antyli Niderlandzkich, stosowane będą, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r., do Antyli Niderlandzkich i do Aruby. Lista umów, o których mowa w oświadczeniu: .......... 35 Europejska Karta Społeczna (1961) .......... NIEMCY Oświadczenie Republika Federalna Niemiec uważa się za związaną następującymi artykułami i ustępami: a) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 12, 13, 16 i 19; b) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (c): artykuł 1, artykuł 2, artykuł 3, artykuł 4 ustępy 1, 2, 3 i 5, artykuł 7 ustępy 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10, artykuł 8 ustępy 1 i 3, artykuł 9, artykuł 10 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 11, artykuł 14, artykuł 15, artykuł 17, artykuł 18. NORWEGIA Oświadczenie Po rozpatrzeniu Europejskiej Karty Społecznej, sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r., niniejszym zatwierdzamy, ratyfikujemy i potwierdzamy wymienioną Kartę Społeczną oraz zobowiązujemy się wypełniać zobowiązania wymienione w częściach I, III, IV i V Karty, jak i zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b) i (c) zobowiązania zawarte w następujących artykułach i ustępach części II Karty: zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 12, 13 i 16; jeżeli chodzi o artykuł 12, to zawarte w nim zobowiązanie przyjęte jest z zastrzeżeniem, że na mocy ustępu 4 tego artykułu Norwegia będzie uprawniona do zamieszczania w umowach dwustronnych i wielostronnych, o których mowa w wymienionym artykule, warunku, że aby skorzystać z równości traktowania, marynarze obcokrajowcy muszą mieć miejsce zamieszkania w kraju przynależności statku; zgodnie z postanowieniem artykułu 20 ustęp 1 (c): artykuł 2, artykuł 3, artykuł 4, artykuł 7 ustępy 2, 3, 5, 6, 7, 8 i 10, artykuł 9, artykuł 10, artykuł 11, artykuł 14, artykuł 15, artykuł 17, artykuł 19 ustępy 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9 i 10. Zgodnie z artykułem 34 Karty oświadczamy ponadto, że terytorium metropolitalnym Norwegii, którego dotyczą postanowienia Karty, jest terytorium Królestwa Norwegii, z wyjątkiem Svalbard (Spitzbergen) i Jan Mayen. Karta nie ma zastosowania do terytoriów zależnych od Norwegii. PORTUGALIA Oświadczenia i zastrzeżenie Zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (a) Portugalia zobowiązuje się uważać część I Karty za oświadczenie określające cele, do osiągnięcia których dążyć będzie za pomocą wszelkich stosownych środków, w myśl postanowień ustępu wprowadzającego tę część; Zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b) Portugalia uważa się za związaną artykułami 1, 5, 6, 12, 13, 16 i 19 części II. Zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 artykułem 20 ustęp 1 (c) Portugalia uważa się za związaną pozostałymi artykułami części II. Zobowiązania wypływające z artykułu 6 ustęp 4 nie naruszają w żaden sposób zakazu lokautu, o którym mowa w artykule 57 ustęp 3 Konstytucji Republiki Portugalskiej. SŁOWACJA Oświadczenie Zgodnie z artykułem 20 ustęp 2 Europejskiej Karty Społecznej Republika Słowacka uważa się za związaną następującymi postanowieniami Karty: artykuł 1. Prawo do pracy (ustępy 1-4), artykuł 2. Prawo do odpowiednich warunków pracy (ustępy 1-5), artykuł 3. Prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (ustępy 1-3), artykuł 4. Prawo do sprawiedliwego wynagrodzenia (ustępy 1-5), artykuł 5. Prawo do organizowania się, artykuł 6. Prawo do rokowań zbiorowych (ustępy 1-4), artykuł 7. Prawo dzieci i młodocianych do ochrony (ustępy 1-10), artykuł 8. Prawo pracownic do ochrony (ustępy 1-4), artykuł 9. Prawo do poradnictwa zawodowego, artykuł 10. Prawo do szkolenia zawodowego (ustępy 1-4), artykuł 11. Prawo do ochrony zdrowia (ustępy 1-3), artykuł 12. Prawo do zabezpieczenia społecznego (ustępy 1-4), artykuł 13. Prawo do pomocy społecznej i medycznej (ustępy 1-3), artykuł 14. Prawo do korzystania ze służb opieki społecznej (ustępy 1 i 2), artykuł 15. Prawo osób niepełnosprawnych fizycznie lub umysłowo do szkolenia zawodowego, rehabilitacji oraz readaptacji zawodowej i społecznej (ustępy 1 i 2), artykuł 16. Prawo rodziny do ochrony społecznej, prawnej i ekonomicznej, artykuł 17. Prawo matek i dzieci do ochrony społecznej i ekonomicznej, artykuł 18. Prawo do prowadzenia działalności zarobkowej na terytoriach innych Umawiających się Stron (ustępy 1, 2 i 4). SZWECJA Oświadczenie Powołując się na artykuł 20 ustęp 2 Europejskiej Karty Społecznej, sporządzonej w Turynie dnia 18 października 1961 r., Rząd Szwedzki ma zaszczyt poinformować, że uważa się za związany wymienionymi poniżej artykułami i ustępami Karty: zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 5, 6, 13 i 16, zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 artykułu 20 ustęp 1 (c) następującymi artykułami i ustępami: artykuł 2 ustęp 3 i 5, artykuł 3, artykuł 4 ustępy 1, 3 i 4, artykuł 7 ustępy 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 i 10, artykuł 8 ustępy 1 i 3, artykuł 9, artykuł 10, artykuł 11, artykuł 12 ustępy 1, 2 i 3, artykuł 14, artykuł 15, artykuł 17, artykuł 18, artykuł 19 ustępy 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 i 10. TURCJA Oświadczenie Republika Turcji oświadcza, zgodnie z artykułem 20 ustęp 2, że uważa się za związaną następującymi artykułami i ustępami Europejskiej Karty Społecznej: a) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (b): artykuły 1, 12, 13, 16 i 19; b) zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 (c): artykuł 4 ustępy 3 i 5, artykuł 7 ustępy 3, 4, 5, 6, 8 i 9, artykuły 9, 10, 11, 14, 17 i 18 ze wszystkimi ich ustępami. WŁOCHY Oświadczenie Rząd włoski przyjmuje całość zobowiązań wypływających z Karty. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Oświadczenia: Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, rozpatrzywszy Europejską Kartę Społeczną, niniejszym potwierdza ją i ratyfikuje oraz zobowiązuje się wiernie przestrzegać i wykonywać zobowiązania zawarte w częściach I, III, IV i V Karty oraz zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (b) i (c) zobowiązania zawarte w następujących artykułach i ustępach części II Karty: artykuły 1, 5, 6, 13, 16 i 19; zgodnie z postanowieniami artykułu 20 ustęp 1 (c): artykuł 2 ustępy 2, 3, 4 i 5, artykuł 3, artykuł 4 ustępy 1, 2, 4 i 5, artykuł 7 ustępy 2, 3, 5, 6, 8, 9 i 10, artykuł 8 ustępy 1 i 4, artykuły 9, 10 i 11, artykuł 12 ustęp 1, artykuły 14, 15, 17 i 18. Zgodnie z postanowieniami artykułu 34 ustęp 2 Karty Rząd Brytyjski oświadcza, że Karta będzie miała zastosowanie do Wyspy Man. Artykuły i ustępy części II Karty, które Zjednoczone Królestwo przyjęło jako wiążące w stosunku do Wyspy Man, są tymi samymi, które zostały przyjęte jako wiążące dla Zjednoczonego Królestwa. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym złożą dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty zatwierdzenia wyżej wymienionej Karty, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 lutego 1999 r. o ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r. (Dz. U. Nr 13, poz. 111) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 10 września 1996 r. (Dz. U. Nr 15, poz. 136) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Traktatu o całkowitym zakazie prób jądrowych, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 10 września 1996 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie utrzymania drogowych granicznych obiektów mostowych i wspólnych odcinków dróg na polsko-czeskiej granicy państwowej. (Dz. U. Nr 15, poz. 137) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie utrzymania drogowych granicznych obiektów mostowych i wspólnych odcinków dróg na polsko-czeskiej granicy państwowej, podpisanej w Warszawie dnia 9 marca 1998 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 16 lutego 1999 r. uchylające rozporządzenie w sprawie zajęć, których wykonywanie jest zabronione osobom dotkniętym chorobami wenerycznymi. (Dz. U. Nr 21, poz. 195) Na podstawie art. 3 ust. 2 dekretu z dnia 16 kwietnia 1946 r. o zwalczaniu chorób wenerycznych (Dz. U. z 1949 r. Nr 51, poz. 394) zarządza się, co następuje: § 1. Uchyla się rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 sierpnia 1958 r. w sprawie zajęć, których wykonywanie jest zabronione osobom dotkniętym chorobami wenerycznymi (Dz. U. Nr 56, poz. 276 i z 1990 r. Nr 6, poz. 40). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych, sporządzona w Paryżu dnia 17 grudnia 1962 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 197) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 17 grudnia 1962 r. została sporządzona w Paryżu Konwencja o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych Sygnatariusze - rządy państw członkowskich Rady Europy, uznając, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków, w szczególności przez przyjęcie wspólnych zasad prawnych; uważając za celowe zharmonizowanie niektórych zasad dotyczących odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 1. Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się do przystosowania swego prawa wewnętrznego - najpóźniej w ciągu dwunastu miesięcy od chwili, gdy niniejsza konwencja wejdzie w życie w stosunku do tej Strony - do zasad wymienionych w załączniku do niniejszej konwencji, dotyczących odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych. 2. Każda z Umawiających się Stron zachowuje jednak prawo rozszerzenia zakresu odpowiedzialności osób utrzymujących hotele. 3. Każda z Umawiających się Stron dostarczy Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy teksty urzędowe swych aktów prawnych dotyczących spraw uregulowanych niniejszą konwencją. Sekretarz Generalny przekaże pozostałym Stronom odpisy tych tekstów. Artykuł 2 Każda z Umawiających się Stron ma prawo: a) ustalić, niezależnie od postanowienia Artykułu 1 ustęp 3 załącznika, granicę odpowiedzialności osoby utrzymującej hotel na poziomie równowartości co najmniej 100-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na jedną dobę; b) ograniczyć dla każdej rzeczy, niezależnie od postanowienia Artykułu 1 ustęp 3 załącznika, odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel do sumy nie niższej od równowartości 1 500 franków w złocie lub - w przypadku stosowania przepisu ustępu poprzedniego - co najmniej 50-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na jedną dobę; c) stosować zasadę wyrażoną w artykule 1 ustęp 2 załącznika jedynie do rzeczy znajdujących się w hotelu; d) niezależnie od postanowień Artykułu 6 załącznika, zezwolić osobom utrzymującym hotele, w przypadkach wymienionych w artykule 2 ustęp 1a) i artykule 4 załącznika, na ograniczenie odpowiedzialności przez zawarcie odrębnego porozumienia z gościem hotelowym, który je podpisuje, z wyjątkiem przypadku, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Porozumienie takie nie może zawierać innego zastrzeżenia. Odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel może być jednak ograniczona do kwoty niższej od tej, jaką przewidują przepisy wprowadzone zgodnie z niniejszą konwencją; e) niezależnie od postanowienia Artykułu 7 załącznika, stosować wymienione w nim zasady do pojazdów i pozostawionych w nich rzeczy oraz do zwierząt żywych albo regulować w inny sposób odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel w tym zakresie. Artykuł 3 1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do terytoriów metropolitalnych Umawiających się Stron. 2. Każda z Umawiających się Stron może w czasie podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia do konwencji, albo później w każdej innej chwili, złożyć oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że niniejsza konwencja znajdzie zastosowanie do wymienionych w tym oświadczeniu terytoriów, które Strona reprezentuje w stosunkach międzynarodowych lub za które jest uprawniona zawierać umowy. 3. Oświadczenie złożone na podstawie poprzedniego ustępu może być wycofane odnośnie do każdego terytorium wymienionego w oświadczeniu, na warunkach określonych w artykule 6 niniejszej konwencji. Artykuł 4 1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla państw-członków Rady Europy. Podlega ona ratyfikacji lub przyjęciu. Dokumenty ratyfikacji lub przyjęcia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. 2. Konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia. 3. W odniesieniu do każdego rządu-sygnatariusza, który dokona ratyfikacji lub przyjęcia w dalszej kolejności, konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia. Artykuł 5 1. Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde państwo, które nie jest członkiem Rady, do przystąpienia do niniejszej konwencji. 2. Przystąpienia dokonuje się przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady dokumentu przystąpienia, który nabiera mocy po upływie trzech miesięcy od daty jego złożenia. Artykuł 6 1. Umawiająca się Strona nie może wypowiedzieć konwencji przed upływem pięciu lat od chwili, gdy konwencja weszła w życie w stosunku do niej. Wypowiedzenia dokonuje się przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 2. Wypowiedzenie nabiera mocy w stosunku do zainteresowanej Umawiającej się Strony po upływie sześciu miesięcy od chwili otrzymania dokumentu przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 7 Sekretarz Generalny Rady Europy powiadamia członków Rady Europy oraz rządy państw, które przystąpiły do konwencji, o: a) każdym fakcie podpisania oraz złożenia dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia; b) dacie wejścia w życie konwencji dla państw nowo przystępujących; c) oświadczeniach otrzymanych stosownie do postanowień Artykułów 3 i 6. Na dowód powyższego niżej podpisani, właściwie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Paryżu dnia 17 grudnia 1962 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwum Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy rządom państw-sygnatariuszy oraz państw przystępujących do konwencji. Załącznik Artykuł 1 1. Osoby utrzymujące hotele są odpowiedzialne za uszkodzenie, zniszczenie lub utratę rzeczy wniesionych do hotelu przez gościa hotelowego, który zatrzymuje się w hotelu i dysponuje w nim pomieszczeniem. 2. Za rzeczy wniesione do hotelu uważa się: a) rzeczy znajdujące się w hotelu w czasie, gdy gość hotelowy dysponuje pomieszczeniem, b) rzeczy znajdujące się poza hotelem, nad którymi osoba utrzymująca hotel lub osoba, za którą jest ona odpowiedzialna, zapewnia nadzór w czasie, gdy gość hotelowy dysponuje pomieszczeniem, c) rzeczy, nad którymi osoba utrzymująca hotel lub osoba, za którą jest ona odpowiedzialna, zapewnia nadzór w hotelu lub poza hotelem, w rozsądnym okresie poprzedzającym i następującym po czasie, gdy gość dysponował pomieszczeniem. 3. Odpowiedzialność jest ograniczona do równowartości 3 000 franków w złocie. 4. Frank w złocie, o którym mowa w ustępie 3, oznacza jednostkę zawierającą sześćdziesiąt pięć i pół miligrama złota próby 900/1000. Artykuł 2 1. Odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel nie podlega ograniczeniu: a) jeśli rzeczy zostały jej oddane na przechowanie, b) jeśli odmówiła ona przyjęcia na przechowanie rzeczy, które zobowiązana jest przyjąć. 2. Osoba utrzymująca hotel zobowiązana jest przyjąć na przechowanie papiery wartościowe, gotówkę i cenne przedmioty. Może ona odmówić przyjęcia tych rzeczy tylko wówczas, gdy zagrażają bezpieczeństwu albo gdy w stosunku do wielkości lub standardu hotelu mają zbyt dużą wartość lub zajmują zbyt dużo miejsca. 3. Osoba utrzymująca hotel może wymagać, aby rzecz znajdowała się w zamkniętym lub zapieczętowanym pojemniku. Artykuł 3 Osoba utrzymująca hotel nie jest odpowiedzialna za uszkodzenie, zniszczenie lub utratę rzeczy, które spowodowane zostały: a) przez gościa hotelowego lub osoby, które mu towarzyszyły, były u niego zatrudnione albo go odwiedzały, b) wskutek siły wyższej, c) ze względu na właściwości rzeczy. Artykuł 4 Osoba utrzymująca hotel jest odpowiedzialna bez ograniczenia przewidzianego w artykule 1 ustęp 3 niniejszego załącznika, jeśli uszkodzenie, zniszczenie lub utrata rzeczy nastąpiły z jej winy umyślnej lub nieumyślnej albo z winy osób, za które jest ona odpowiedzialna. Artykuł 5 Z wyjątkiem przewidzianym w artykule 4 załącznika, gość hotelowy traci uprawnienia przysługujące mu na podstawie niniejszych postanowień, jeżeli po stwierdzeniu uszkodzenia, zniszczenia lub utraty rzeczy nie powiadomił o tym osoby utrzymującej hotel bez nieuzasadnionej zwłoki. Artykuł 6 Wszelkie ogłoszenie lub umowa wyłączające lub ograniczające z góry odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel są nieważne i nie wywołują skutków prawnych. Artykuł 7 Postanowień niniejszego załącznika nie stosuje się do pojazdów i pozostawionych w nich rzeczy ani do zwierząt żywych. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 4 lutego 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati CONVENTION on the liability of hotel-keepers concerning the property of their guests The signatory governments of the member States of the Council of Europe, Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve closer unity between its members, inter alia by the adoption of common rules in legal matters; Believing it expedient to harmonise certain rules relating to the liability of hotel-keepers concerning the property of their guests, Have agreed as follows: Article 1 1. Each Contracting Party undertakes that, within twelve months of the date of entry into force of the present Convention in respect of that Party, its national law shall conform with the rules on the liability of hotel-keepers concerning the property of their guests set out in the annex to this Convention. 2. Each Contracting Party shall nevertheless remain free to impose greater liabilities on hotel-keepers. 3. Each Contracting Party shall transmit to the Secretary General of the Council of Europe the official text of any legislation concerning the matters governed by the Convention. The Secretary General shall transmit copies of the texts to other Parties. Article 2 Each Contracting Party retains the option: a. notwithstanding the provisions of paragraph 3 of Article 1 of the annex, to limit the liability of the hotel-keeper to at least 100 times the daily charge for the room; b. notwithstanding the provisions of paragraph 3 of Article 1 of the annex, to limit the liability in respect of any one Article to an amount which is not less than the equivalent of 1 500 gold francs or, where the preceding paragraph of this Article applies, to a minimum of 50 times the daily charge for the room; c. to adopt the rule laid down in paragraph 2 of Article 1 of the annex only in respect of property which is at the hotel; d. notwithstanding the provisions of Article 6 of the annex, to permit hotel-keepers to reduce their liability, in cases to which paragraph 1.a of Article 2 or Article 4 of the annex apply, not being cases where intent or fault tantamount to intent is involved, by an agreement with the guest signed by him and containing no other terms; the liability of the hotel-keeper may not, however, be reduced to an amount which is less than that provided in the relevant legislation enacted in pursuance of this Convention; e. notwithstanding the provisions of Article 7 of the annex, to apply the rules in the annex to vehicles, property left with them and live animals, or to regulate the hotel-keeper's liability in this respects in any other way. Article 3 1. This Convention shall apply to the metropolitan territories of the Contracting Parties. 2. Any Contracting Party may, when signing this Convention or when depositing its instrument of ratification, acceptance or accession, or at any later date, declare by notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe, that this Convention shall apply to the territory or territories, mentioned in the said declaration, for whose international relations it is responsible or for which it is empowered to legislate. 3. Any declaration made in accordance with the preceding paragraph may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn according to the procedure laid down in Article 6 of this Convention. Article 4 1. This Convention is open to signature by the members of the Council of Europe. It shall be ratified or accepted. The instruments of ratification or acceptance shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. 2. The Convention shall come into force three months after the date of the deposit of the third instrument of ratification or acceptance. 3. In respect of a signatory government ratifying or accepting subsequently, the Convention shall come into force three months after the date of the deposit of its instrument of ratification or acceptance. Article 5 1. The Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any State not a member of the Council to accede to this Convention. 2. Accession shall be by deposit with the Secretary General of the Council of an instrument of accession which shall take effect three months after the date of its deposit. Article 6 1. A Contracting Party may not denounce this Convention within less than five years from the date on which the Convention entered into force in respect of that Party. Such denunciation shall be effected by notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. 2. The denunciation shall take effect for the Contracting Party concerned six months after the date on which it is received by the Secretary General of the Council of Europe. Article 7 The Secretary General of the Council of Europe shall notify members of the Council and the government of any State which has acceded to this Convention of: a. any signature and any deposit of an instrument of ratification, acceptance or accession; b. the date on which the Convention enters into force in respect of any State; c. notifications which may be received in pursuance of the provisions of Articles 3 and 6. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Paris, this 17th day of December 1962, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding governments. Annex Article 1 1. A hotel-keeper shall be liability for any damage to or destruction or loss of property brought to the hotel by any guest who stays at the hotel and has sleeping accommodation put at his disposal. 2. Any property a. which is at the hotel during the time when the guest has the accommodation at his disposal; b. of which the hotel-keeper or a person for whom be is responsible takes charge outside the hotel during the period for which the guest has the accommodation at his disposal; or c. of which the hotel-keeper or a person for whom he is responsible takes charge whether at the hotel or outside it during a reasonable period preceding or following the time when guest has the accommodation at his disposal; shall be deemed to be property brought to the hotel. 3. The liability shall be limited to the equivalent of 3 000 gold francs. 4. The gold franc mentioned in the preceding paragraph refers to a unit consisting of sixty-five and a half miligrammes of gold of millesimal fineness nine hundred. Article 2 1. The liability of a hotel-keeper shall be unlimited: a. where the property has been deposited with him; b. where he has refused to receive property which he is bound to receive for safe custody. 2. A hotel-keeper shall be bound to receive securities, money and valuable Articles; he may only refuse to receive such property if it dangerous or if, having regard to the size or standing of the hotel, it is of excessive value or cumbersome. 3. A hotel-keeper shall have the right to require that the Article shall be in a fastened or sealed container. Article 3 A hotel-keeper shall not be liable in so far as the damage, destruction or loss is due: a. to the guest or any person accompanying him or in his employment or any person visiting him; b. to an unforeseeable and irresistible act of nature or an act of war; c. to the nature of the Article. Article 4 The hotel-keeper shall be liable and shall not have the benefit of the limitation on his liability laid down in paragraph 3 of Article 1 of this annex where the damage, destruction or loss is caused by a wilful act or omission or negligence, on his part or on the part of any person for whose actions he is responsible. Article 5 Except in any case to which Article 4 of this annex applies, the guest shall cease to be entitled to the benefit of these provisions if after discovering the damage, destruction or loss he does not inform the hotel-keeper without undue delay. Article 6 Any notice or agreement purporting to exclude or diminish the hotel-keeper's liability given or made before the damage, destruction or loss has occurred shall be null and void. Article 7 The provisions of this annex shall not apply to vehicles, any property left with a vehicle, or live animals. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych, sporządzonej w Paryżu dnia 17 grudnia 1962 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 198) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 4 ustęp 1 Konwencji o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych, sporządzonej w Paryżu dnia 17 grudnia 1962 r., został złożony dnia 18 marca 1997 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionej konwencji. Zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 tej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 19 czerwca 1997 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 4 ustęp 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie dnia 15 lutego 1967 r. 2. Następujące państwa stały się stronami wymienionej konwencji w niżej podanych datach: Belgia 15 grudnia 1972 r. Bośnia i Hercegowina 30 marca 1995 r. Chorwacja 15 grudnia 1994 r. Cypr 6 kwietnia 1984 r. Francja 19 grudnia 1967 r. Irlandia 15 lutego 1967 r. Luksemburg 26 kwietnia 1980 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 1 lipca 1994 r. Malta 13 marca 1967 r. Niemcy 15 lutego 1967 r. Słowenia 21 stycznia 1993 r. Włochy 12 sierpnia 1979 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 15 lutego 1967 r. 3. Podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych złożone zostały przez następujące państwa podane niżej oświadczenie i zastrzeżenia: FRANCJA Ustawodawstwo francuskie dotyczące spraw uregulowanych przez konwencję, notyfikowane zgodnie z artykułem 1 ustęp 3 konwencji w liście od Stałego Przedstawiciela Francji z dnia 5 marca 1975 r., zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny w dniu 7 marca 1975 r. I. Wyciąg z Dziennika Urzędowego Republiki Francuskiej z dnia 27 grudnia 1973 r. Ustawa nr 73-1141 z dnia 24 grudnia 1973 r. zmieniająca artykuły od 1952 do 1954 Kodeksu cywilnego o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele Zgromadzenie Narodowe oraz Senat przyjęły, Prezydent Republiki promulguje prawo w następującym brzmieniu: Art. 1. - Artykuł 1952 Kodeksu cywilnego otrzymuje brzmienie: "Art. 1952. - Osoby utrzymujące zajazdy i hotele odpowiedzialne są, jako przechowawcy, za ubrania, bagaże i inne rzeczy wniesione na teren ich zakładu przez gościa; przechowanie tego rodzaju rzeczy uznawane jest za przechowanie konieczne." Art. 2. - Artykuł 1953 Kodeksu cywilnego otrzymuje brzmienie: "Art. 1953. - Osoby te odpowiedzialne są za kradzież lub uszkodzenie tych rzeczy, w przypadku gdy kradzież lub szkoda wyrządzone zostały przez ich służbę lub personel funkcyjny, lub przez osoby obce na terenie hotelu." "Odpowiedzialność ta jest nieograniczona, niezależnie od jakichkolwiek zastrzeżeń odmiennych, w przypadku kradzieży lub pogorszenia się przedmiotów u nich zdeponowanych lub których przyjęcia odmówili bez uzasadnionego powodu". "W każdym innym przypadku odszkodowanie za straty należne podróżnemu jest ograniczone, z wyłączeniem wszelkich dalej idących ograniczeń umownych tego odszkodowania, do stawki stanowiącej równowartość 100-krotnej ceny opłaty za wynajęcie pomieszczenia hotelowego liczonej za dobę, chyba że podróżny udowodni, iż szkoda, którą poniósł, wynika z winy prowadzącego zakład lub z winy osób, za które ten ostatni ponosi odpowiedzialność." Art. 3. - Artykuł 1954 Kodeksu cywilnego otrzymuje brzmienie: "Art. 1954. - Osoby utrzymujące zajazdy i hotele nie są odpowiedzialne za kradzież lub szkodę spowodowane siłą wyższą ani za pogorszenie wynikające z właściwości lub usterki rzeczy, pod warunkiem udowodnienia tego faktu. Niezależnie od postanowień artykułu 1953, osoby utrzymujące zajazdy i hotele odpowiedzialne są za przedmioty pozostawione w pojazdach zaparkowanych na terenie ich zakładu do wysokości 50-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na dobę. Artykuły 1952 i 1953 nie mają zastosowania do zwierząt żywych." II. Wyciąg z Kodeksu cywilnego Dział V rozdział II tytuł jedenasty (w brzmieniu ustalonym ustawą nr 73-1141 z dnia 24 grudnia 1973 r.) O przechowaniu koniecznym Art. 1949. - Przechowanie konieczne to takie, które wymuszone jest przez jakikolwiek wypadek, taki jak pożar, zawalenie się, rabunek, zatopienie lub inne nieprzewidziane zdarzenie. Art. 1950. - (U. z dnia 21 lutego 1948 r.) Dowód ze świadków na okoliczność przechowania koniecznego dopuszczalny jest także w przypadku wartości mniejszej niż 50 F. Art. 1951. - Do przechowania koniecznego stosuje się poza tym wszelkie inne powyższe przepisy. Art. 1952. - (U. nr 73-1141 z dnia 24 grudnia 1973 r.) Osoby utrzymujące zajazdy i hotele odpowiedzialne są, jako przechowawcy, za ubrania, bagaże i inne rzeczy wniesione na teren ich zakładu przez gościa; przechowanie tego rodzaju rzeczy uznawane jest za przechowanie konieczne. Art. 1953. - (U. nr 73-1141 z dnia 24 grudnia 1973 r.) Osoby te odpowiedzialne są za kradzież lub uszkodzenie tych rzeczy, w przypadku gdy kradzież lub szkoda wyrządzone zostały przez ich służbę lub personel funkcyjny, lub przez osoby obce na terenie hotelu. Odpowiedzialność ta jest nieograniczona, niezależnie od jakichkolwiek zastrzeżeń odmiennych, w przypadku kradzieży lub pogorszenia się przedmiotów u nich zdeponowanych lub których przyjęcia odmówili bez uzasadnionego powodu. W każdym innym przypadku odszkodowanie za straty należne podróżnemu jest ograniczone, z wyłączeniem wszelkich dalej idących ograniczeń umownych tego odszkodowania, do stawki stanowiącej równowartość 100-krotnej ceny opłaty za wynajęcie pomieszczenia hotelowego liczonej na dobę, chyba że podróżny udowodni, iż szkoda, którą poniósł, wynika z winy prowadzącego zakład lub z winy osób, za które ten ostatni ponosi odpowiedzialność. Art. 1954. (U. nr 73-1141 z dnia 24 grudnia 1973 r.) Osoby utrzymujące zajazdy i hotele nie są odpowiedzialne za kradzież lub szkodę spowodowane siłą wyższą ani za pogorszenie wynikające z właściwości lub usterki rzeczy, pod warunkiem udowodnienia tego faktu. Niezależnie od postanowień artykułu 1953, osoby utrzymujące zajazdy i hotele odpowiedzialne są za przedmioty pozostawione w pojazdach zaparkowanych na terenie ich zakładu do wysokości 50-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na dobę. Artykuły 1952 i 1953 nie mają zastosowania do zwierząt żywych. MALTA Ustawodawstwo maltańskie dotyczące spraw regulowanych przez konwencję, notyfikowane zgodnie z artykułem 1 ustęp 3 konwencji w liście Rządu Maltańskiego z dnia 14 stycznia 1967 r., zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny w dniu 17 stycznia 1967 r. Ustawa nr 11 z 1966 r. Ustawa zmieniająca Kodeks cywilny, Tytuł 23 Jej Królewska Mość za radą i zgodą Izby Reprezentantów zgromadzonej w Parlamencie oraz Izba na mocy przyznanych jej uprawnień postanawiają, co następuje: 1. Niniejsza ustawa może być powoływana jako ustawa (zmieniająca) Kodeks cywilny (nr 2) z 1966 r. i będzie rozumiana i interpretowana jako jeden akt wraz z Kodeksem cywilnym, zwanym dalej "ustawą podstawową". 2. Dział 1082 ustawy podstawowej otrzymuje następujące brzmienie: "Odpowiedzialność osób utrzymujących hotele 1082. (1) Osoba utrzymująca hotel odpowiada do kwoty nie przekraczającej siedemdziesięciu pięciu funtów za jakiekolwiek uszkodzenie, zniszczenie lub utratę rzeczy wniesionej do hotelu przez jakiegokolwiek gościa. (2) Odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel będzie nieograniczona: a. jeżeli rzecz została oddana jej na przechowanie lub b. jeżeli odmówiła przyjęcia rzeczy na przechowanie, do czego była zobowiązana na podstawie następnego ustępu, lub c. w każdym przypadku, w którym uszkodzenie, zniszczenie lub utrata rzeczy zostały spowodowane umyślnie lub przez niedbalstwo, lub brak umiejętności, nawet w nieznacznym stopniu, przez nią lub przez osoby, za których działanie ponosi ona odpowiedzialność. (3) Osoba utrzymująca hotel jest obowiązana przyjąć na przechowanie papiery wartościowe, pieniądze i przedmioty wartościowe, z wyjątkiem rzeczy niebezpiecznych i takich rzeczy, jakie ze względu na ich rozmiary i standard hotelu są uciążliwe lub mają nadmierną wartość. (4) Osoba utrzymująca hotel może wymagać, aby wszelkie rzeczy oddane jej na przechowanie umieszczone były w zamkniętym lub zapieczętowanym pojemniku. (5) Postanowienia ustępów (1) i (2) niniejszego działu nie mają zastosowania, jeżeli gość, po wykryciu uszkodzenia, zniszczenia lub utraty, nie powiadomi o tym niezwłocznie osoby utrzymującej hotel lub jeżeli szkoda, zniszczenie lub utrata rzeczy spowodowana jest przez: a. zdarzenie przypadkowe lub siłę wyższą, lub b. przyczynę tkwiącą w uszkodzonej, zniszczonej lub utraconej rzeczy, lub c. działanie lub zaniechanie gościa, który wniósł rzecz do hotelu, lub jakiejkolwiek innej osoby niż osoba utrzymująca zakład hotelowy, której gość ten rzecz powierzył, lub jakiejkolwiek osoby zatrudnionej przez takiego gościa lub jemu towarzyszącej albo jego odwiedzającej. (6)Jakiekolwiek porozumienie wyraźne lub dorozumiane między osobą utrzymującą hotel a gościem, zawarte przed powstaniem jakiegokolwiek uszkodzenia, zniszczenia lub utratą rzeczy i mające na celu wyłączenie, zmniejszenie lub ograniczenie odpowiedzialności osoby utrzymującej hotel określonej w niniejszym dziale, jest nieważne. Jeżeli w przypadkach wymienionych pod lit. (a) i (c) ustępu 2 niniejszego działu uszkodzenie, zniszczenie lub utrata rzeczy nie zostały spowodowane przez osobę wymienioną w ustępie (c) umyślnie lub z powodu rażącego niedbalstwa, ważne jest jakiekolwiek porozumienie zawarte w jakimkolwiek czasie przez gościa, na mocy którego odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel zmniejszona jest do wysokości nie mniejszej niż siedemdziesiąt pięć funtów. (7) W dziale niniejszym i w dziale 2113 niniejszego Kodeksu wyraz "gość" oznacza osobę, która zatrzymuje się w hotelu i otrzymuje do dyspozycji miejsce noclegowe, lecz nie jest pracownikiem hotelu. (8) W dziale niniejszym jakiekolwiek odniesienie do "osoby utrzymującej hotel", z wyjątkiem przypadku, gdy odpowiedzialność w nim ustanowiona jest narzucona osobie utrzymującej hotel, obejmować będzie osobę kierującą hotelem lub przyjęciem gości w hotelu, a każde odniesienie do "utraty" obejmować będzie kradzież." 3. Działy 2023 i 2034 ustawy podstawowej zostają uchylone. 4. Ustęp (b) działu 2113 ustawy podstawowej otrzymuje brzmienie: "Osoba utrzymująca hotel (b) należności osoby utrzymującej hotel za zapewnione zakwaterowanie lub wyżywienie, na rzeczach takiego gościa, do czasu pozostawania tych rzeczy w hotelu lub domu osoby utrzymującej hotel;". Przyjęto przez Izbę Reprezentantów na posiedzeniu nr 99 w dniu 3 stycznia 1966 r. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, sporządzona w Wilnie dnia 5 marca 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 199) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 5 marca 1996 r. została sporządzona w Wilnie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych Rzeczpospolita Polska i Republika Litewska, zwane dalej "Stronami", - kierując się pragnieniem rozwijania i umacniania przyjacielskich stosunków z korzyścią dla obu Państw i ich narodów, - dążąc do określenia i utrzymania należytych stosunków prawnych na granicy między obu Państwami, zgodziły się na następujące postanowienia: Rozdział I Przebieg, oznakowanie i utrzymanie granicy państwowej. Artykuł 1 1. Zgodnie z artykułem 2 ustęp 1 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy, sporządzonego w Wilnie w dniu 26 kwietnia 1994 r., Strony potwierdzają przebieg istniejącej między nimi i wytyczonej w terenie granicy państwowej. 2. Przebieg linii granicy państwowej określa dokumentacja graniczna wymieniona w odrębnej umowie. Artykuł 2 1. Linia granicy państwowej, o której mowa w artykule 1, i przechodząca przez nią płaszczyzna pionowa rozgranicza przestrzeń powietrzną, ląd, wody i wnętrze ziemi Stron. 2. Terminy "granica państwowa" i "linia granicy państwowej" mają dla celów niniejszej umowy jednakowe znaczenie. Artykuł 3 Na odcinkach lądowych oraz w tych miejscach, gdzie linia granicy państwowej przecina wody stojące lub powierzchniowe wody płynące, granica państwowa biegnie linią prostą od jednego znaku granicznego do drugiego, z wyjątkiem jeziora Gaładuś i Dunajewo, gdzie linia granicy państwowej przebiega zgodnie z opisem protokolarnym. Artykuł 4 1. Na granicznych wodach płynących linia granicy państwowej jest ruchoma i pokrywa się z linią środkową, a w przypadku ich rozwidlenia pokrywa się z linią środkową głównej odnogi. Główną odnogą jest ta, która przy średnim stanie wody wskazuje większy przepływ. 2. Przy określeniu linii granicy państwowej, przebiegającej środkiem rzeki lub strumienia, znajdujące się na nich zatoki nie będą brane pod uwagę. Za środek tych rzek i strumieni uważa się w takich przypadkach linię wyrównaną, jednakowo oddaloną od odpowiednio wyrównanych linii brzegów. W miejscach, gdzie nie można dokładnie oznaczyć linii brzegów, za środek wyżej określonych wód granicznych uważa się środek wodnej powierzchni przy średnim poziomie wody. 3. Wyspy na rzekach granicznych należą do terytorium jednej lub drugiej Strony, w zależności od ich położenia w stosunku do linii granicy państwowej, i są oznaczone w dokumentacji granicznej numerami kolejnymi dla każdej rzeki oddzielnie. 4. W przypadku zmiany koryta rzeki granicznej lub strumienia, spowodowanej zjawiskami naturalnymi, Komisja Graniczna, określona w artykule 33 niniejszej umowy, rozpatruje możliwość przywrócenia wodom granicznym ich poprzedniego koryta. W razie niemożliwości przywrócenia stanu poprzedniego, przebieg linii granicy państwowej określają odpowiednie organy Stron. Artykuł 5 1. Granica państwowa oznaczona jest w terenie następującymi znakami granicznymi: 1) na lądowych odcinkach granicy państwowej - dwoma żelbetonowymi słupami granicznymi, ustawionymi z reguły w odległości 2,5 m od linii granicy państwowej po obu jej stronach i ustawionym między nimi na samej linii granicznej kamiennym bądź żelbetonowym słupkiem poligonowym; 2) w miejscach przejścia linii granicy państwowej z odcinka lądowego na odcinek wodny i z wodnego na lądowy - trzema żelbetonowymi słupkami granicznymi i żelbetonowym monolitem, przy czym dwa słupy i monolit między nimi zostają ustawione na jednym brzegu rzeki lub jeziora, a trzeci słup - kierunkowy - na przeciwległym brzegu, na przedłużeniu linii granicy państwowej; 3) na wodnych odcinkach granicy państwowej - dwoma żelbetonowymi słupami, ustawionymi na obu brzegach rzeki, strumienia lub kanału bądź na jednym z brzegów i wyspie. 2. Charakterystykę każdego znaku granicznego i jego położenie w stosunku do linii granicy państwowej określają odpowiednie dokumenty graniczne. 3. Oznaczenie linii granicy państwowej innym systemem, który nie był przyjęty przy wytyczeniu granicy państwowej, lub zamiana istniejących znaków granicznych znakami innego typu może mieć miejsce tylko za zgodą Komisji Granicznej. Artykuł 6 1. Strony zapewniają zawsze jednoznaczny wyraźnie widoczny i geodezyjnie określony przebieg linii granicy państwowej. 2. Strony zobowiązują się utrzymywać znaki graniczne, wyznaczające przebieg linii granicy państwowej, w takim stanie, by ich położenie, wygląd, forma, wymiary, kolory i numeracja odpowiadały wymaganiom wynikającym z dokumentacji granicznej. 3. Strony postanawiają aktualizować dokumentację graniczną stosownie do postanowień niniejszej umowy. Artykuł 7 Pieczę nad znakami granicznymi Strony sprawują w następujący sposób: 1) pieczę nad słupami granicznymi znajdującymi się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprawuje Strona polska; 2) pieczę nad słupami granicznymi znajdującymi się na terytorium Republiki Litewskiej sprawuje Strona litewska; 3) pieczę nad poligonowymi słupkami i monolitami, ustawionymi na samej linii granicy państwowej, sprawują: dla znaków z numeracją nieparzystą - Strona polska, dla znaków z numeracją parzystą - Strona litewska. Artykuł 8 1. Strony zobowiązują się utrzymywać granicę państwową w stanie widoczności. W tym celu pas o szerokości 10 m (po 5 m w obie strony od linii granicy państwowej, licząc w koronie drzew) powinien być utrzymany w całkowitym porządku i w miarę potrzeb oczyszczany z krzaków i innych zarośli zasłaniających przebieg linii granicy państwowej. Zabrania się wznoszenia w tym pasie wszelkich budowli, z wyjątkiem przeznaczonych do ochrony granicy państwowej. 2. Każda Strona w odpowiednim czasie oczyszcza ten pas na swoim terytorium. Przedstawiciele odpowiednich organów Stron informują się wzajemnie o mającym nastąpić rozpoczęciu prac przy oczyszczaniu pasa, nie później niż na 10 dni przed ich rozpoczęciem. 3. Strony będą troszczyć się o to, żeby urządzenia i budowle, zarówno istniejące, jak i nowo wznoszone w bezpośredniej bliskości granicy państwowej, odpowiadały wymogom przepisów przeciwpożarowych. Odpowiednie organy Stron wymienią wzajemnie te przepisy. Artykuł 9 1. Odpowiednie organy każdej Strony dokonują przeglądu stanu i rozmieszczenia znaków granicznych i stanu pasa oczyszczania zgodnie z artykułami 6, 7 i 8 niniejszej umowy. 2. Oprócz przeglądów jednostronnych powinny być przeprowadzane raz na dwa lata wspólne przeglądy kontrolne znaków granicznych przez przedstawicieli odpowiednich organów Stron. Wspólne przeglądy kontrolne znaków granicznych przeprowadza się w okresie letnim. Termin rozpoczęcia wspólnego przeglądu kontrolnego znaków granicznych każdorazowo uzgadniają odpowiednie organy Stron. 3. W razie konieczności dokonania dodatkowego wspólnego przeglądu znaków granicznych, odpowiednie organy jednej ze Stron uprzedzają o tym pisemnie odpowiednie organy drugiej Strony. Dodatkowy wspólny przegląd znaków granicznych przeprowadza się w terminie do 10 dni od daty zawiadomienia odpowiednich organów jednej ze Stron. 4. W wyniku przeglądu przeprowadzonego przez przedstawicieli odpowiednich organów Stron sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim. Artykuł 10 1. W przypadku zaginięcia, zniszczenia lub uszkodzenia znaku granicznego jego odtworzenie lub naprawę wykonują niezwłocznie organy tej Strony, na której terytorium znak graniczny znajduje się lub która sprawuje pieczę nad tym znakiem. O rozpoczęciu prac przy odtworzeniu lub naprawie znaków granicznych odpowiednie organy jednej ze Stron obowiązane są zawiadomić pisemnie odpowiednie organy drugiej Strony, nie później niż na 10 dni przed rozpoczęciem prac. 2. Odtworzenie zaginionych, zniszczonych lub uszkodzonych znaków granicznych przeprowadzają odpowiednie organy jednej Strony w obecności przedstawicieli odpowiednich organów drugiej Strony. 3. Przy odtworzeniu słupka poligonowego znaku granicznego należy zapewnić, aby miejsce jego ustawienia nie zmieniło się. W tym celu należy kierować się dokumentami granicznymi, a zawarte w nich dane podlegają sprawdzeniu w terenie przez pomiar kontrolny. 4. Na wodnych odcinkach granicy państwowej przy odtwarzaniu lub ponownym ustawieniu znaków granicznych uszkodzonych albo zniszczonych przez powódź lub pochód lodów zezwala się na zmianę miejsc ich poprzedniego ustawienia, nie zmieniając przy tym przebiegu linii granicy państwowej, oraz na ponowne ustawienie w miejscach, w których nie groziłoby im zniszczenie. Zmianę miejsca znaków granicznych na tych odcinkach przeprowadza się po wyrażeniu zgody przez Komisję Graniczną. 5. Konieczność przeprowadzenia prac w celu odtworzenia, naprawy lub ponownego ustawienia znaku granicznego w nowym miejscu odpowiednie organy Stron określają w protokole w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim. Ponadto dla każdego ustawionego w nowym miejscu znaku granicznego sporządza się w terminie jednego miesiąca protokół znaku granicznego i inne dokumenty zgodnie z istniejącą dokumentacją graniczną i załącza się je do niej. 6. W koniecznych przypadkach odpowiednie organy Stron mogą po wzajemnym porozumieniu się ustawiać dodatkowe znaki graniczne na linii granicy państwowej, nie zmieniając przy tym samego jej przebiegu. 7. Dodatkowo ustawione na granicy państwowej znaki graniczne powinny odpowiadać wzorom ustalonym w dokumentacji granicznej, przy czym powinny być sporządzone dla nich odpowiednie dokumenty graniczne. 8. Prace związane z naprawą znaków granicznych, powierzonych pieczy jednej ze Stron zgodnie z artykułem 7 niniejszej umowy, wykonuje ta Strona samodzielnie. 9. Strony zastosują odpowiednie środki dla należytej ochrony znaków granicznych. W przypadkach uszkodzenia lub zniszczenia znaków granicznych przez osoby zamieszkałe lub tymczasowo przebywające na terytorium drugiej Strony, będą one odtworzone na koszt tej Strony. 10. Przedstawiciele odpowiednich organów jednej ze Stron, jeśli zauważą zniszczony lub uszkodzony znak graniczny na terytorium drugiej Strony, zawiadomią o tym odpowiednie organy tej Strony w celu jego odtworzenia lub naprawy. 11. Przedstawiciele odpowiednich organów tej Strony, na której terytorium zauważone zostało zaginięcie, zniszczenie lub uszkodzenie znaku granicznego, zobowiązane są bezzwłocznie odtworzyć go lub naprawić. Rozdział II Pełnomocnicy graniczni, ich prawa i obowiązki. Artykuł 11 W celu wykonywania zadań wynikających z niniejszej umowy powołuje się instytucję pełnomocników granicznych, składającą się w każdym Państwie z: - głównego pełnomocnika granicznego, - zastępcy głównego pełnomocnika granicznego, - pełnomocników granicznych, - zastępców pełnomocników granicznych, - pomocników pełnomocników granicznych. Artykuł 12 1. Rząd każdej ze Stron mianuje głównego pełnomocnika granicznego i jego zastępców. 2. Odpowiedni organ każdej ze Stron mianuje pełnomocników granicznych i ich zastępców. 3. Główny pełnomocnik graniczny każdej ze Stron mianuje pomocników pełnomocników granicznych. 4. Główny pełnomocnik graniczny i pełnomocnicy graniczni każdej ze Stron uprawnieni są do powoływania ekspertów i innych osób niezbędnych do wykonywania zadań służbowych. Artykuł 13 1. Główni pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy, pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy oraz pomocnicy pełnomocników granicznych w celu wykonywania swoich funkcji otrzymują pisemne pełnomocnictwa sporządzone w językach polskim i litewskim. 2. Pełnomocnictw udzielają: 1) prezes rady ministrów - dla głównego pełnomocnika granicznego i jego zastępców; 2) odpowiedni organ - dla pełnomocników granicznych i ich zastępców; 3) główny pełnomocnik graniczny - dla pomocników pełnomocników granicznych. 3. Zastępcy głównego pełnomocnika granicznego i zastępcy pełnomocników granicznych mają w zakresie powierzonych im spraw takie same prawa i obowiązki jak pełnomocnicy, których są zastępcami. 4. Pomocnicy pełnomocników granicznych wykonują czynności zlecone im przez pełnomocników granicznych. 5. Główni pełnomocnicy graniczni opracują i przekażą sobie wzory pełnomocnictw, o których mowa w ustępie 1. Artykuł 14 1. Do obowiązków głównych pełnomocników granicznych należą w szczególności: 1) zapewnienie bezpieczeństwa i porządku na polsko-litewskiej granicy państwowej poprzez ocenę problemów ochrony tej granicy i podejmowanie wspólnych przedsięwzięć wynikających z aktualnej potrzeby oraz koordynowanie działalności pełnomocników granicznych; 2) rozwiązywanie spraw kontroli ruchu granicznego oraz sprawnego funkcjonowania przejść granicznych, a także podejmowanie stosownych decyzji w tym zakresie; 3) rozpatrywanie i rozstrzyganie problemów związanych z ważnymi wydarzeniami na granicy państwowej, których rozwiązanie wykracza poza kompetencje pełnomocników granicznych; 4) przekazywanie do rozpatrzenia w drodze dyplomatycznej spraw, których nie mogli rozstrzygnąć; 5) ustalanie wzorów dokumentów stosowanych we współpracy pełnomocników granicznych. 2. Postanowienia ustępu 1 punktu 4 nie wykluczają możliwości przekazywania głównym pełnomocnikom granicznym do dalszego rozpatrzenia spraw, które były rozpatrywane w drodze dyplomatycznej. Artykuł 15 1. Do obowiązków pełnomocników granicznych w sferze ich służbowej odpowiedzialności należą w szczególności: 1) ocenianie stanu ochrony granicy państwowej oraz koordynowanie działań służb ochrony tej granicy; 2) organizowanie kontroli ruchu granicznego i zapewnienie sprawnego funkcjonowania przejść granicznych oraz współdziałanie w tym zakresie z innymi organami kontrolnymi działającymi w przejściach granicznych, a także przekazywanie głównym pełnomocnikom granicznym danych dotyczących problematyki tego ruchu; 3) rozpatrywanie i prowadzenie postępowań wyjaśniających oraz rozstrzyganie wszystkich zdarzeń, które zaszły na granicy państwowej, a w szczególności takich, jak: a) ostrzał przez granicę państwową i jego skutki; b) zabójstwo lub uszkodzenie ciała spowodowane działaniem przez granicę państwową; c) nielegalne przekraczanie granicy państwowej; d) nielegalne podpłynięcia do brzegu drugiej Strony, w tym także spowodowane siłą wyższą, i nielegalne przekroczenia granicy państwowej przez samoloty lub inne aparaty latające oraz ich zatrzymania się na terytorium drugiej Strony. W takich przypadkach pełnomocnicy graniczni niezwłocznie powiadamiają się i podejmują czynności w celu zwrócenia tych obiektów Stronie, z której terytorium przybyły; e) ujawnienie przedmiotów lub zwierząt, które znalazły się na terytorium drugiej Strony; f) kradzież, uszkodzenie lub zniszczenie majątku na terytorium drugiej Strony; g) nielegalne kontaktowanie się przez granicę państwową; h) przypadki naruszeń porządku na granicy państwowej, w których wyniku powstały roszczenia odszkodowawcze; i) rozprzestrzenienie się przez granicę państwową pożaru na terytorium drugiej Strony; j) inne sprawy graniczne, które nie muszą być załatwiane przez głównego pełnomocnika granicznego lub w drodze dyplomatycznej; 4) zapewnienie porządku publicznego w przejściach granicznych; 5) przekazywanie głównemu pełnomocnikowi granicznemu spraw przekraczających ich właściwość lub znajdujących się w kompetencji kilku pełnomocników granicznych. 2. Pełnomocnicy graniczni niezwłocznie informują się o: 1) przypadkach nadzwyczajnego zanieczyszczenia wód granicznych, istotnego zagrożenia lub naruszenia środowiska, pojawienia się zbiorowego zachorowania ludzi, zwierząt lub roślin, masowego występowania polnych i leśnych szkodników, jak też o niebezpieczeństwie pożaru, powodzi lub klęsk żywiołowych na terenach przygranicznych, a także o przekroczeniu granicy państwowej przez osoby ratujące się przed takim niebezpieczeństwem. Przy współudziale właściwych organów podejmują przedsięwzięcia przeciw rozszerzaniu się powyższych zagrożeń na terytorium drugiego państwa. Jeżeli w podanych tu przypadkach powstanie szkoda dla drugiej Strony, przeprowadzają badania wspólnie z właściwymi organami tej Strony; 2) terminie wstrzymania lub ograniczenia ruchu granicznego ze względu na epidemię wśród ludzi, epizootię wśród zwierząt lub w innych uzasadnionych przypadkach, a także o terminie odwołania tych przedsięwzięć. 3. Pełnomocnicy graniczni zapewniają przekroczenie granicy państwowej oddziałom ratunkowym w razie klęsk żywiołowych lub ekologicznych, stosownie do zasad ustalonych w odpowiednich umowach. Na prośbę drugiej Strony mogą przepuszczać przez granicę państwową zorganizowane oddziały ratunkowe także w przypadkach nie unormowanych w umowach. 4. W przypadkach nie cierpiących zwłoki pełnomocnicy graniczni umożliwiają udzielenie pomocy lekarskiej obywatelom drugiej Strony, a także w razie konieczności zezwalają na przewiezienie ich do najbliższego szpitala. 5. Pełnomocnicy graniczni badają na miejscu zdarzenia jego okoliczności i sporządzają z ich przebiegu i wyników protokoły uzupełnione szkicami, fotografiami i innymi dokumentami; takie działania nie mają charakteru dochodzenia ani śledztwa. 6. Każdą sprawę, której załatwienia pełnomocnicy graniczni wzajemnie nie uzgodnili, przekazują w ciągu 14 dni do rozpatrzenia głównym pełnomocnikom granicznym lub za ich pośrednictwem do załatwienia w drodze dyplomatycznej. Artykuł 16 1. Pełnomocnicy graniczni wspólnie rozstrzygają roszczenia o wynagrodzenie szkód jednej ze Stron, które zostały spowodowane działaniem na terytorium drugiej Strony, jeśli wartość dochodzonej szkody w czasie jej powstania nie przekracza równowartości 1000 ECU. Jeżeli nie osiągną oni porozumienia, sprawę przekazuje się do załatwienia głównym pełnomocnikom granicznym. W przypadku gdy główni pełnomocnicy graniczni nie będą w stanie rozstrzygnąć sprawy, przekazują ją do rozpatrzenia w drodze dyplomatycznej. 2. Decyzje pełnomocników granicznych, w przypadkach podanych w ustępie 1, nie wykluczają możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej. Artykuł 17 1. Pełnomocnicy graniczni są obowiązani podejmować stosowne przedsięwzięcia zapobiegające nielegalnym przekroczeniom granicy państwowej i wymieniać informacje w tym zakresie. 2. Organy ochrony granicy są obowiązane niezwłocznie po otrzymaniu meldunku o nielegalnym przekroczeniu granicy państwowej podjąć takie działania, by ująć osobę, która ją naruszyła, a o ich wyniku musi być powiadomiony pełnomocnik graniczny drugiej Strony. Artykuł 18 1. Pełnomocnicy graniczni uzgadniają tryb przekazywania zwierząt domowych. 2. Przekazywanie zwierząt domowych odbywa się według zasad uzgodnionych przez właściwe organy weterynaryjne Stron w pobliżu miejsca, gdzie te zwierzęta przeszły przez granicę państwową. Artykuł 19 1. Główni pełnomocnicy graniczni, ich zastępcy, pełnomocnicy graniczni lub ich zastępcy wykonują swe czynności w drodze wzajemnych kontaktów w zależności od potrzeb. 2. Spotkania pełnomocników granicznych Stron odbywają się na propozycję jednego z nich. Odpowiedź na zaproszenie powinna być podana w każdym przypadku najpóźniej do 24 godzin od czasu otrzymania zaproszenia. Jeśli proponowany termin spotkania nie może być przyjęty, należy w odpowiedzi zaproponować inny termin. 3. W wyjątkowych przypadkach na proponowane spotkanie może przybyć zastępca pełnomocnika granicznego. W takim przypadku pełnomocnik graniczny obowiązany jest wcześniej powiadomić o tym pełnomocnika drugiej Strony. Artykuł 20 1. Konferencje głównych pełnomocników granicznych oraz spotkania pełnomocników granicznych i ich zastępców przeprowadza się na przemian na terytorium obu Stron. 2. Konferencje głównych pełnomocników granicznych odbywają się dwa razy w roku. 3. Konferencji lub spotkaniu przewodniczy przedstawiciel tej Strony, na której terytorium się ono odbywa. 4. Postanowienia, wspólnie przyjęte przez głównych pełnomocników granicznych lub ich zastępców oraz przez pełnomocników granicznych i ich zastępców, wchodzą w życie z dniem podpisania odpowiedniego protokołu, jeżeli nie postanowiono inaczej. Artykuł 21 1. Główny pełnomocnik graniczny i jego zastępcy, po uprzednim uzgodnieniu z odpowiednim pełnomocnikiem granicznym drugiej Strony, mogą w celu wykonywania swoich zadań przekraczać granicę państwową na podstawie posiadanych pełnomocnictw w każdym jej miejscu. 2. Pełnomocnik graniczny i jego zastępcy, po uprzednim uzgodnieniu z odpowiednim pełnomocnikiem granicznym drugiej Strony, mogą w celu wykonywania swoich zadań przekraczać granicę państwową na odcinku swojego działania na podstawie posiadanych pełnomocnictw. Artykuł 22 Osoby wymienione w artykule 21 niniejszej umowy mogą w czasie pobytu na terytorium drugiej Strony nosić mundury i broń osobistą. W czasie wykonywania swoich zadań na tym terytorium korzystają z prawa nietykalności osobistej. Nietykalność obejmuje również środki transportu oraz posiadane dokumenty służbowe. Druga Strona udziela tym osobom, na ich prośbę, niezbędnej pomocy, w szczególności zapewnia środki transportu, zakwaterowanie oraz środki łączności z własnymi organami. Artykuł 23 1. Osoby, którym zlecono utrzymywanie znaków granicznych, wykonywanie prac w parkach narodowych i na innych obszarach chronionych, prace przy urządzeniach komunikacyjnych i innych urządzeniach technicznych, prace przy mostach i budowlach wodnych, roboty regulacyjne na wodach granicznych, wykonywanie obserwacji hydrologicznych i hydrogeologicznych, kontrolę i badanie jakości wód granicznych, prace pomiarowe, konwojowanie transportów kolejowych oraz wykonywanie czynności na stacjach towarowych i pasażerskich oraz innych prac w pobliżu granicy państwowej, wykonywanych na podstawie porozumień zawartych między właściwymi organami Stron, mogą przekraczać granicę państwową na podstawie przepustki granicznej. 2. Przekraczanie granicy w celu wykonywania prac wymienionych w ustępie 1 odbywa się w przejściach granicznych, a w razie potrzeby - za zgodą pełnomocników granicznych Stron - również w innych miejscach. 3. Przepustka graniczna upoważnia do przebywania na terytorium drugiej Strony w odległości niezbędnej do wykonania prac określonych w ustępie 1. 4. Przebywanie na terytorium drugiej Strony dozwolone jest od wschodu do zachodu słońca, z wyjątkiem postanowień zawartych w artykule 28 ustęp 1 niniejszej umowy. Jeżeli prace muszą być wykonywane w porze nocnej, należy o tym zawiadomić odpowiednio wcześniej miejscowe organy ochrony granic. Zawiadomienie nie obowiązuje osób zatrudnionych przy transporcie na stacjach towarowych i pasażerskich, które są czynne całą dobę. Artykuł 24 1. Funkcjonariusze organów oraz instytucji zatrudnionych przy wspólnym zabezpieczeniu ruchu granicznego osób i środków transportu w celu wykonywania swoich obowiązków mogą przekraczać granicę państwową na podstawie przepustek granicznych. 2. Ograniczenia, o których mowa w artykule 23 ustęp 4 niniejszej umowy, nie mają zastosowania do osób wymienionych w ustępie 1. Artykuł 25 Osoby, którym zlecono utrzymywanie znaków granicznych, uprawnione są do wwożenia na terytorium drugiej Strony oraz wywożenia z tego terytorium bez należności celnych i innych opłat oraz ograniczeń przywozowych i wywozowych materiałów i narzędzi pracy. Jeżeli praca trwa kilka dni, przedmioty te mogą być przechowane w miejscu pracy, za zezwoleniem właściwych organów drugiej Strony. Artykuł 26 Wzory przepustek granicznych i sposób ich wykorzystania ustalają w drodze porozumienia główni pełnomocnicy graniczni. Właściwe organy Stron przekażą sobie wzory przepustek granicznych. Artykuł 27 1. W przypadkach pożarów, powodzi, nadzwyczajnych zagrożeń dla środowiska i innych klęsk w pobliżu granicy państwowej właściwe organy mogą występować z prośbą o udzielenie pomocy do swoich odpowiedników na terytorium drugiej Strony. 2. W celu udzielenia pomocy określonej w ustępie 1 jednostki straży pożarnej, ekipy ratownicze, grupy robocze, personel służby zdrowia i służby weterynaryjnej mogą przekraczać granicę państwową w każdym miejscu i czasie oraz przebywać na terytorium drugiej Strony przez czas niezbędny do udzielenia pomocy. 3. Przewożone materiały, sprzęt, narzędzia i środki transportu potrzebne do udzielenia pomocy oraz przedmioty osobistego użytku są wolne od graniczeń, cła i innych opłat. Sprzęt, narzędzia i środki transportu oraz nie zużyte materiały powinny być z powrotem wywiezione. Artykuł 28 1. Mieszkańcy obszarów przygranicznych i osoby znajdujące się na nich mogą w razie pożaru, powodzi i innych klęsk zagrażających ich życiu przekraczać granicę państwową w każdym miejscu tylko w czasie trwania tych klęsk. 2. Powrót osób wymienionych w ustępie 1 i w artykule 27 ustęp 2 niniejszej umowy odbywa się za pośrednictwem pełnomocników granicznych Stron. Artykuł 29 1. Osoby, które nieumyślnie przekroczyły granicę i zostały zatrzymane na terytorium jednej ze Stron, po wyjaśnieniu tego faktu za pomocą wspólnych czynności wyjaśniających pełnomocników granicznych Stron, będą niezwłocznie przekazywane pełnomocnikowi granicznemu tej Strony, z której terytorium przybyły. 2. Pełnomocnicy graniczni określają sposób przekazywania osób wymienionych w ustępie 1, przy czym żadna ze Stron nie może odmówić przyjęcia tych osób. Artykuł 30 1. Pełnomocnicy graniczni zastosują odpowiednie środki, o których się powiadomią, w celu zapobieżenia nielegalnemu przekroczeniu granicy państwowej oraz innej działalności przynoszącej szkodę na terytorium drugiej Strony. 2. Osoby, które umyślnie, bezprawnie, przekroczyły granicę państwową i zostały zatrzymane, będą na podstawie decyzji odpowiednich organów granicznych Strony zatrzymującej przekazane odpowiednim organom tej Strony, z której terytorium przybyły. Strona przyjmująca powinna być zapoznana z uzasadnieniem podjętej decyzji. Takie przekazanie osób powinno nastąpić z reguły do 12 godzin, lecz nie później niż w ciągu 24 godzin od chwili otrzymania wniosku od Strony wzywającej. Równocześnie z osobą przekazuje się przedmioty, które posiadała ona w chwili zatrzymania, jeżeli zostały one przemieszczone z terytorium drugiej Strony. 3. Osoby wymienione w ustępie 2 mogą nie być przekazane drugiej Stronie, jeżeli: 1) są one obywatelami tej Strony, która je zatrzymała; 2) oprócz nielegalnego przekroczenia granicy państwowej dokonały innego czynu stanowiącego przestępstwo według prawa Strony, na której terytorium zostały zatrzymane. 4. Jeśli Strona, która zatrzymała osoby wymienione w ustępie 2, uzna za stosowne przeprowadzenie dodatkowych wyjaśnień, może ona zatrzymać te osoby na czas niezbędny do przeprowadzenia wyjaśnienia, zawiadamiając jednocześnie pełnomocnika granicznego drugiej Strony o zatrzymaniu. W tym przypadku decyzję w sprawie przekazania zatrzymanych osób podejmują odpowiednie organy Strony zatrzymującej, stosownie do ustępów 2 i 3. 5. Jeśli przekazania osób, o których mowa w ustępie 2, nie dokonano z powodów wymienionych w ustępie 3 albo przekazanie nie może być dokonane bezzwłocznie z innych przyczyn, należy o tym powiadomić pełnomocnika granicznego drugiej Strony. Artykuł 31 1. Ze strony Rzeczypospolitej Polskiej pełnomocnikowi granicznemu odcinka podlaskiego ze stałą siedzibą w Białymstoku powierza się odcinek obejmujący całą polsko-litewską granicę państwową. 2. Pełnomocnik graniczny Republiki Litewskiej odcinka polsko-litewskiej granicy państwowej będzie mianowany przed dniem wejścia w życie niniejszej umowy, o czym Strona polska zostanie poinformowana w drodze dyplomatycznej. Rozdział III Polsko-Litewska Komisja Graniczna. Artykuł 32 Główni pełnomocnicy graniczni Stron powołują Polską-Litewską Komisję Graniczną, zwaną dalej "Komisją Graniczną". Artykuł 33 1. Komisja Graniczna składa się z delegacji Rzeczypospolitej Polskiej i delegacji Republiki Litewskiej. 2. W skład każdej delegacji wchodzą: przewodniczący, zastępca przewodniczącego i do trzech członków delegacji. 3. O składzie personalnym delegacji oraz o jego ewentualnych zmianach Strony powiadamiają się poprzez głównych pełnomocników granicznych. 4. Przewodniczący i ich zastępcy upoważnieni są do utrzymywania bezpośrednich kontaktów. 5. Przewodniczący każdej delegacji może powoływać do prac w Komisji Granicznej ekspertów i personel pomocniczy. 6. W razie potrzeby składy osobowe delegacji w Komisji Granicznej oraz eksperci i personel pomocniczy na okres wykonywanych prac otrzymują przepustki graniczne uprawniające do przekraczania granicy państwowej w określonym miejscu i czasie. 7. Każda delegacja pokrywa koszty własne oraz koszty swych ekspertów i tłumaczy. Artykuł 34 1. Do zadań Komisji Granicznej należy w szczególności przeprowadzanie raz na 10 lat wspólnych kontroli przebiegu linii granicy państwowej. 2. Terminy rozpoczęcia wspólnych kontroli przebiegu linii granicy państwowej oraz zakres prac ustala Komisja Graniczna odpowiednio wcześniej, tak aby każda ze Stron mogła wykonać wszystkie niezbędne prace przygotowawcze. Wspólne kontrole przebiegu linii granicy państwowej na odcinkach wód granicznych przeprowadza się w okresie letnim. 3. Dla odcinków rzek, strumieni i kanałów, gdzie nastąpiły zmiany w przebiegu linii granicy państwowej, Komisja Graniczna sporządza w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim, nowe dokumenty przebiegu tej linii. Dokumenty te podlegają zatwierdzeniu zgodnie z prawem wewnętrznym każdej ze Stron. Artykuł 35 W celu wykonania prac określonych w artykułach 4-9 oraz 34 niniejszej umowy Komisja Graniczna jest uprawniona do wykonywania następujących zadań: 1) organizowania i wykonywania wspólnego sprawdzenia stanu i rozmieszczenia znaków granicznych, stosownie do artykułu 9; 2) ustalania i wytyczania nowego przebiegu linii granicy państwowej, zgodnie z artykułem 4 ustęp 4, oraz przygotowania odpowiednich dokumentów stosownie do artykułu 34 ustęp 3; 3) ustalania planów i sposobów prowadzenia prac określonych w punkcie 1, kierowania tymi pracami i ich kontrolowania; 4) ustalania technicznych zasad wykonywania pomiarów i wyznaczania przebiegu linii granicy państwowej oraz wzorów protokołów i innych dokumentów dotyczących nowych pomiarów i wyznaczenia przebiegu granicy państwowej, stosownie do artykułu 5 ustęp 1; 5) sprawdzania i porównywania protokołów oraz innych dokumentów dotyczących nowych pomiarów i wyznaczania przebiegu granicy państwowej, sporządzonych stosownie do artykułu 5 ustęp 1; 6) stosowania innych typów znaków granicznych niż podane w dokumentach granicznych, stosownie do artykułu 5 ustęp 3. Artykuł 36 1. Opracowane przez siebie dokumenty Komisja Graniczna przedstawia głównym pełnomocnikom granicznym. 2. W przypadku przeprowadzenia wspólnej kontroli przebiegu linii granicy państwowej Komisja Graniczna przedstawia następujące dokumenty: 1) opis protokolarny przebiegu linii granicy państwowej, 2) mapy topograficzne obszarów przygranicznych, 3) protokoły znaków granicznych ze szkicami topograficznymi, 4) wykazy współrzędnych i wysokości położenia znaków granicznych, 5) końcowy protokół prac Komisji Granicznej. Artykuł 37 Koszty poniesione w trakcie przeprowadzonych prac przez Komisję Graniczną będą rozłożone równomiernie na obie Strony. Rozdział IV Sposób użytkowania wód granicznych, linii kolejowych, dróg lub innych urządzeń technicznych przeciętych linią granicy państwowej. Artykuł 38 1. Przez wody graniczne rozumie się: 1) odcinki płynących wód powierzchniowych, którymi przebiega linia granicy państwowej, 2) inne wody powierzchniowe i wody podziemne w tych miejscach, w których przecinane są przez granicę państwową. 2. Strony zastosują odpowiednie środki w tym celu, aby przy użytkowaniu wód granicznych były uwzględnione ich prawa i interesy. 3. Zasady współpracy w tych sprawach zostaną określone odrębną umową. Artykuł 39 1. Na wodach granicznych obiekty pływające Stron mogą pływać tylko do linii granicy państwowej. 2. Obiekty pływające Stron znajdujące się na wodach granicznych mogą przybijać do brzegu drugiej Strony tylko w stanie wyższej konieczności (burza, awaria) lub gdy uczestniczą w akcjach niesienia pomocy w sytuacjach zagrożenia życia (powódź, pożar, zanieczyszczenie środowiska i inne klęski żywiołowe) oraz w przypadkach prowadzenia wspólnych prac badawczych, jeżeli prowadzący te badania poinformuje o tym odpowiednie organy Stron nie później niż 10 dni przed rozpoczęciem badań. Artykuł 40 1. Zabrania się pływać po wodach granicznych w porze nocnej, zaczynającej się pół godziny przed zachodem słońca, a kończącej się pół godziny po jego wschodzie. 2. Obiektom pływającym po wodach granicznych nie zezwala się na zakotwiczenie na linii granicy państwowej, z wyjątkiem przypadków określonych w artykule 39 ustęp 2 niniejszej umowy. Artykuł 41 1. Strony współpracują i podejmują wspólne przedsięwzięcia na wodach granicznych i obszarach zalewowych w celu zapewnienia na nich stabilnego przebiegu linii granicy państwowej i uwzględniają zasady ponoszenia kosztów tych przedsięwzięć. 2. Współpraca, o której mowa w ustępie 1, będzie realizowana przez: 1) uzgadnianie wspólnych przedsięwzięć dotyczących budowy lub eksploatacji urządzeń wodnych na wodach granicznych, 2) wymianę informacji, opinii i doświadczeń. 3. W celu zapobieżenia zmianie koryta rzek granicznych, strumieni lub kanałów brzegi ich powinny być wzmocnione tam, gdzie odpowiednie organy Stron wspólnie uznają to za niezbędne. Prace przeprowadza i koszty ponosi ta Strona, do której należy brzeg. Artykuł 42 1. W przypadku znalezienia na powierzchniowych wodach granicznych lub na brzegu należącym do jednej ze Stron zwłok lub szczątków ludzkich, jakichkolwiek nie zidentyfikowanych przedmiotów lub padłych zwierząt domowych, odpowiednie organy tej Strony zastosują środki w celu ustalenia ich pochodzenia. 2. Identyfikacji znalezionych zwłok lub szczątków ludzkich dokonują wspólnie przedstawiciele odpowiednich organów obu Stron z udziałem pełnomocników granicznych lub ich zastępców. Artykuł 43 1. Komunikację na liniach kolejowych i drogach przecinających linię granicy państwowej oraz w przejściach granicznych na tych szlakach komunikacyjnych uzgadniają odpowiednie organy Stron. 2. W miejscach przecięcia linii granicy państwowej przez linie kolejowe i inne drogi każda ze Stron ustawia na swoim terytorium i utrzymuje w należytym stanie odpowiednie szlabany i specjalne znaki. 3. Strony będą stosować odpowiednie środki w tym celu, aby otwarte dla ruchu odcinki linii kolejowych, dróg w miejscach ich przecięcia linią granicy państwowej były utrzymywane w stanie sprawności. Naprawy tych dróg dokonuje każda ze Stron do linii granicy państwowej na swój koszt. Wyjątki od tej zasady mogą być przewidziane w porozumieniu między właściwymi naczelnymi organami obu Stron. Artykuł 44 1. Mosty i inne budowle wodne rozdziela się linią granicy państwowej po ich osi technicznej, niezależnie od przebiegu tej linii na wodzie. 2. Mosty i inne budowle wodne przecięte granicą państwową utrzymuje w należytym stanie i dokonuje napraw każda ze Stron na własny koszt do linii granicy państwowej oznaczonej na nich, jeżeli odrębne porozumienie nie reguluje tej sprawy inaczej. Odpowiednie organy Stron uzgadniają sposób, terminy i charakter remontu. 3. Każda ze Stron może, w miarę potrzeby, przeprowadzić przegląd techniczny tych części granicznych mostów i innych budowli wodnych, które znajdują się na terytorium drugiej Strony. Odpowiednie organy tej Strony powinny być zawiadomione o zamiarze dokonania przeglądu nie później niż 48 godzin przed jego rozpoczęciem, a po zakończeniu przeglądu - o jego wynikach. Przegląd przeprowadza się w obecności odpowiednich organów drugiej Strony. 4. Zasady ruchu na mostach granicznych uzgadniają odpowiednie organy Stron. 5. Budowę obiektów przecinających linię granicy państwowej, których konieczność określają odpowiednie organy Stron, wykonuje się zgodnie z porozumieniem tych organów. Przedstawiciele odpowiednich organów wstępnie porozumieją się odnośnie do miejsca budowy oraz o sposobie podziału kosztów związanych z ich budową i eksploatacją. Rozdział V Działalność gospodarcza i ochrona środowiska. Artykuł 45 1. Na terenach przylegających do linii granicy państwowej każda ze Stron będzie prowadzić gospodarkę rolną i leśną w taki sposób, aby nie wyrządzać szkody gospodarce rolnej i leśnej drugiej Strony. 2. Każda ze Stron zastosuje wszelkie środki zmierzające do ograniczenia masowego wystąpienia szkodników mogących zagrażać gospodarce rolnej i leśnej drugiej Strony. W przypadku pojawienia się takich szkodników każda ze Stron powiadamia o tym właściwe organy drugiej Strony. Strony będą się informować z odpowiednim wyprzedzeniem o rodzajach stosowanych środków do zwalczania szkodników oraz terminach ich stosowania. 3. Strona, na której terytorium powstał pożar w pobliżu granicy państwowej, zastosuje wszelkie możliwe i dostępne jej środki w celu umiejscowienia i ugaszenia pożaru oraz niedopuszczenia do jego przeniesienia się przez granicę państwową. 4. W przypadku niebezpieczeństwa przeniesienia się pożaru przez granicę państwową, Strona, na której terytorium niebezpieczeństwo to powstało, niezwłocznie uprzedza drugą Stronę, aby mogła ona zastosować odpowiednie środki zabezpieczające. 5. Jeżeli wskutek zjawisk naturalnych lub przy wyrębie lasu drzewa rosnące na terytorium jednej Strony upadną za linię granicy państwowej, odpowiednie organy drugiej Strony umożliwiają zainteresowanym osobom przygotowanie tych drzew do wywozu i przewiezienie ich na terytorium swego Państwa. W tych przypadkach drzewa te przy transporcie przez granicę państwową nie podlegają cłu i innym opłatom. 6. Właściwe naczelne organy Stron mogą, w razie potrzeby, zawrzeć odrębne porozumienia w sprawach gospodarki rolnej i leśnej na terenach przygranicznych. Artykuł 46 1. Osoby zamieszkałe na terytorium każdej ze Stron mogą uprawiać rybołówstwo na wodach granicznych do linii granicy państwowej. Zabrania się jednak: 1) stosowania środków wybuchowych, trujących, odurzających i innych powodujących kaleczenie lub niszczenie ryb, 2) połowu ryb w wodach granicznych w porze nocnej i okresach ochronnych. 2. Sprawy dotyczące ochrony i hodowli ryb w wodach granicznych oraz niektórych gatunków ryb na pewnych odcinkach tych wód, terminów rybołówstwa i związanych z tym przedsięwzięć właściwe organy Stron mogą określić w odrębnych porozumieniach. Artykuł 47 1. Odpowiednie organy Stron będą w miarę potrzeby porozumiewać się w sprawach dotyczących ochrony flory i fauny, w tym również polowań na terenach przylegających do granicy państwowej. 2. W czasie polowania na terenach określonych w ustępie 1 zabronione jest strzelanie przez linię granicy państwowej oraz ściganie zwierząt i ptaków na terytorium drugiej Strony. Artykuł 48 1. Strony będą ściśle współpracować w dziedzinie ochrony środowiska i racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych w celu zapewnienia wzajemnego bezpieczeństwa ekologicznego. Będą one tworzyć warunki do poprawy stanu środowiska, w tym wód, powietrza, gleb i lasów, oraz ochrony flory i fauny na obszarach przygranicznych. Strony będą przeciwdziałać zanieczyszczeniom transgranicznym i będą dążyć do ich skutecznego ograniczenia. 2. Strony będą współdziałać i okazywać sobie wzajemną pomoc w zapobieganiu zagrożeniom ekologicznym i klęskom żywiołowym na obszarach przygranicznych oraz w ich zwalczaniu, włączając w to systemy wzajemnego informowania się o możliwości zanieczyszczenia środowiska. 3. Strony ponoszą odpowiedzialność materialną za straty spowodowane na terytorium drugiej Strony na skutek nadzwyczajnych zanieczyszczeń środowiska. 4. Strony będą porozumiewać się w sprawach związanych z lokalizacją i budową na terenach przygranicznych nowych obiektów przemysłowych i innych mogących stanowić zagrożenie dla środowiska. Artykuł 49 1. W celu zabezpieczenia granicy państwowej po obu jej stronach powinny być zostawione pasy o szerokości 50 m, w których wykonywanie prac górniczych związanych z poszukiwaniem kopalin jest zabronione. Prace te mogą być wykonywane w obrębie tych pasów tylko w przypadkach wyjątkowych, po uprzednim porozumieniu między odpowiednimi organami Stron. 2. Jeśli ustalenie pasów, wymienionych w ustępie 1, w poszczególnych przypadkach nie jest celowe, odpowiednie organy Stron, po wzajemnym porozumieniu się, ustalą inne środki w celu zabezpieczenia granicy państwowej. Rozdział VI Postanowienia końcowe. Artykuł 50 1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Warszawie. 2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą ze Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie jednego roku od dnia wypowiedzenia. Umowę niniejszą sporządzono w Wilnie dnia 5 marca 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Republiki Litewskiej Povilas Gylys PROTOKÓŁ do Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, dotyczących dokumentacji granicznej określającej przebieg polsko-litewskiej granicy państwowej. Artykuł 1 Rzeczpospolita Polska i Republika Litewska, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, uzgodniły, że Polsko-Litewska Komisja Graniczna, o której mowa w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, zwanej dalej umową, opracowuje dokumentację polsko-litewskiej granicy państwowej na podstawie przeprowadzonej w terenie wspólnej kontroli przebiegu linii granicy, zgodnie z artykułem 34 ustęp 1 i artykułem 36 ustęp 2 umowy. Artykuł 2 1. W pracach pomiarowych Polsko-Litewska Komisja Graniczna posługiwać się będzie dokumentacją graniczną opracowaną na podstawie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej, podpisanej dnia 16 sierpnia 1945 r. w Moskwie, sporządzoną dla odcinka polsko-litewskiej granicy państwowej. Dokumentację tę stanowią następujące dokumenty: 1) opisy protokolarne przebiegu granicy państwowej, 2) mapy granicy państwowej, 3) protokoły znaków granicznych i inne dokumenty określające położenie granicy państwowej. 2. Strony oświadczają, iż do uprawomocnienia się nowej dokumentacji granicy państwowej, wymienionej w artykule 1 niniejszego protokołu, status dokumentacji granicy państwowej, obowiązującej w momencie zawarcia protokołu, nie będzie zmieniony. Artykuł 3 Protokół niniejszy stanowi integralną część umowy i utraci moc w dniu wejścia w życie umowy, o której mowa w artykule 1 ustęp 2 umowy. Protokół sporządzono w Wilnie dnia 5 marca 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Republiki Litewskiej Povilas Gylys Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 16 września 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, sporządzonej w Wilnie dnia 5 marca 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 200) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 50 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, sporządzonej w Wilnie dnia 5 marca 1996 r., nastąpiła w Warszawie dnia 23 listopada 1998 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa weszła w życie dnia 23 grudnia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, sporządzona w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 201) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 10 kwietnia 1997 r. w Warszawie została sporządzona Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków Rzeczpospolita Polska oraz Republika Federalna Niemiec, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, zamierzając przyczynić się do rozwijania dobrosąsiedzkich stosunków w Europie, w duchu Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991 r., w myśl Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy z dnia 14 listopada 1990 r., zgodnie z celami Organizacji Narodów Zjednoczonych, która ogłosiła lata dziewięćdziesiąte dekadą wspierania międzynarodowej współpracy w zapobieganiu i przeciwdziałaniu zagrożeniom na wypadek klęsk żywiołowych, w myśl dokumentu końcowego III Stałego Posiedzenia KBWE w Wiedniu, które odbyło się 15 stycznia 1989 r., oraz Dokumentu Helsińskiego z dnia 10 lipca 1992 r., uwzględniając postanowienia Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, przyjętej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r., będące świadomymi możliwości zaistnienia katastrof spowodowanych siłami przyrody, działalnością techniczną lub innych poważnych wypadków, przekonane o potrzebie współdziałania w celu ułatwienia wzajemnej pomocy na wypadek powstania katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków oraz w celu zagwarantowania szybkiego wysłania grup ratowniczych i środków pomocy, a także biorąc pod uwagę korzyści, jakie może przynieść Umawiającym się Stronom wymiana informacji naukowej i technicznej w dziedzinie zapobiegania awariom przemysłowym, katastrofom i klęskom żywiołowym lub innym poważnym wypadkom oraz likwidacji ich skutków, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Przedmiot umowy Umawiające się Strony będą udzielały sobie, w miarę swych możliwości, wzajemnej pomocy na wypadek katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, które powodują poważne szkody lub zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi lub dóbr materialnych oraz środowiska naturalnego, a które nie mogą być całkowicie opanowane przy użyciu własnych środków Strony zwracającej się o pomoc. Artykuł 2 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy używane w niej terminy oznaczają: "Strona zwracająca się o pomoc" - Umawiającą się Stronę, której odpowiednie organy zwracają się o pomoc, w szczególności o przysłanie grup ratowniczych lub wyposażenia z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, "Strona pomagająca" - Umawiającą się Stronę, której odpowiednie organy spełniają prośbę o pomoc drugiej Umawiającej się Strony, w szczególności prośbę o przysłanie grup ratowniczych lub wyposażenia, "państwo tranzytu" - państwo, przez którego terytorium będą przemieszczane grupy ratownicze w celu dotarcia do państwa zwracającego się o pomoc, "grupa ratownicza" - zespół osób wysłanych przez Stronę pomagającą w celu udzielenia pomocy Stronie zwracającej się o pomoc, na jej terytorium, "wyposażenie" - materiały, środki techniczne, pojazdy, własne zaopatrzenie grup ratowniczych (zaopatrzenie operacyjne), psy ratownicze, ekwipunek osobisty oraz przedmioty osobistego użytku grup ratowniczych i ekspertów, "środki pomocy" - dobra przeznaczone do bezpłatnego rozprowadzenia wśród ludności poszkodowanej w wyniku katastrofy, klęski żywiołowej lub innych poważnych wypadków. Artykuł 3 Kompetencje 1. Organami upoważnionymi do zwracania się o pomoc i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy są: 1) w Rzeczypospolitej Polskiej - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji; 2) w Republice Federalnej Niemiec: - Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, a także: - Ministerstwa Spraw Wewnętrznych krajów: Meklemburgii - Pomorza Przedniego, Brandenburgii i Wolnego Państwa Saksonii. 2. Wymienione w ustępie 1 organy mogą wskazać inne organy, które zostały upoważnione do zwracania się o pomoc i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy oraz do ustalenia trybu realizacji niniejszej umowy. 3. Organy wymienione w ustępach 1 i 2, w celu realizacji niniejszej umowy, są upoważnione do bezpośrednich wzajemnych kontaktów. 4. Obie Umawiające się Strony wymienią informacje o adresach i numerach połączeń telekomunikacyjnych organów wymienionych w ustępach 1 i 2. Artykuł 4 Rodzaje operacji 1. Pomoc może być udzielona przez poszczególnych ekspertów lub grupy ratownicze, posiadających niezbędne wyposażenie, kierowanych do miejsc katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, a wyspecjalizowanych w szczególności w gaszeniu pożarów, ratownictwie technicznym, opanowywaniu zagrożeń radiologicznych, chemiczno-ekologicznych, pomocy medycznej, ratownictwie lub doraźnym usuwaniu awarii. Na życzenie Strony zwracającej się o pomoc taka pomoc może być też udzielona w każdej innej postaci. 2. Grupy ratownicze i poszczególni eksperci oraz wyposażenie i środki pomocy mogą być przemieszczani drogą lądową, powietrzną lub wodną. Artykuł 5 Przekraczanie granicy państwowej 1. W celu zapewnienia niezbędnej skuteczności i szybkości podczas udzielania pomocy Umawiające się Strony zobowiązują się ograniczyć do koniecznego minimum formalności wymagane podczas przekraczania granicy państwowej. 2. Członkowie grupy ratowniczej przekraczają granicę państwową i przebywają na terytorium Strony zwracającej się o pomoc na podstawie zaświadczenia upoważniającego do przekraczania granicy, wydanego przez właściwy organ Strony pomagającej, o którym mowa w artykule 3. Wzór zaświadczenia jest zawarty w załączniku nr 1 do niniejszej umowy. Jeżeli w wypadku nie cierpiącym zwłoki zaświadczenie nie może zostać przedstawione, to wystarczy inny dowód potwierdzający fakt, iż przekraczanie granicy następuje w celu udziału w akcji ratowniczej na podstawie postanowień niniejszej umowy. Ponadto każdy członek grupy ratowniczej posiada ze sobą legitymację służbową, zaopatrzoną w zdjęcie, lub inny dokument potwierdzający tożsamość, okazywany na żądanie uprawnionego do tego organu. 3. Grupy ratownicze przekraczają granicę państwową w przejściach granicznych. W przypadkach nie cierpiących zwłoki przekroczenie granicy państwowej może nastąpić także poza przejściami granicznymi, w uzgodnieniu z właściwymi organami Umawiających się Stron, o których mowa w artykule 3, i po uprzednim poinformowaniu właściwego organu ochrony granicy państwowej. 4. Ułatwienia w przekraczaniu granicy, o których mowa w ustępach 1 i 2, stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy Umawiająca się Strona jest państwem tranzytowym w zakresie udzielania pomocy jednej z Umawiających się Stron lub państwu trzeciemu i o ile tranzyt jest konieczny w celu szybkiego udzielenia pomocy. Organy wymienione w artykule 3 ustęp 1 będą się wzajemnie w porę informowały o tym, że występuje konieczność tranzytu, i ustalą sposób przeprowadzenia tranzytu. Artykuł 6 Przemieszczanie wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową 1. Umawiające się Strony będą ułatwiać wwóz i wywóz wyposażenia i środków pomocy, niezbędnych do prowadzenia akcji ratowniczej. Kierownik grupy ratowniczej i poszczególni eksperci, biorący udział w akcji ratowniczej, przedstawią przy przekraczaniu granicy państwowej właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc wykaz przewożonego wyposażenia i środków pomocy. W razie braku takiego wykazu, grupy ratownicze i poszczególni eksperci otrzymają zezwolenie na przekroczenie granicy państwowej wraz z wyposażeniem i środkami pomocy. Wykaz taki, w tym przypadku, powinien zostać przedstawiony właściwym organom Strony zwracającej się o pomoc w ciągu 30 dni od dnia przekroczenia granicy państwowej. 2. Grupom ratowniczym i poszczególnym ekspertom nie wolno przewozić przez granicę państwową żadnego mienia ruchomego poza wyposażeniem i środkami pomocy niezbędnymi do użycia podczas działań ratowniczych. Wyposażenie i środki pomocy są zwolnione od wszelkich opłat celnych i granicznych, a ich użycie jest dozwolone tylko do celów związanych z działaniami ratowniczymi. 3. Wyposażenie i środki pomocy niezbędne do działań ratowniczych nie będą przedmiotem zakazów i ograniczeń stosowanych w odniesieniu do wwozu urządzeń i towarów. Wyposażenie i środki pomocy nie zużyte w czasie działań ratowniczych będą z powrotem wywiezione w terminie 30 dni po zakończeniu akcji ratowniczej. Jeżeli wywóz ten byłby niemożliwy w powodu szczególnych okoliczności, zarówno o rodzaju, ilości, jak i miejscu składowania wyposażenia i środków pomocy powiadomi się właściwe organy Strony zwracającej się o pomoc, odpowiedzialne za akcję ratowniczą, które powiadomią o tym właściwy organ celny. W tym wypadku mają zastosowanie przepisy prawa Strony zwracającej się o pomoc. 4. Narkotyki i środki psychotropowe mogą być sprowadzane tylko w celu udzielania koniecznej pomocy medycznej oraz mogą być stosowane wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny, zgodnie z przepisami Strony pomagającej. Strona zwracająca się o pomoc zachowuje prawo kontroli na swoim terytorium. Ustęp 3 zdania 2-4 stosuje się także do wywozu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony nie wykorzystanych narkotyków i środków psychotropowych, zgodnie z przepisami prawa Umawiających się Stron. Tego rodzaju obrót towarowy nie będzie traktowany jako import lub eksport narkotyków w rozumieniu odpowiednich umów międzynarodowych. Do środków odurzających i substancji psychotropowych, których nie wykorzystano, stosuje się przepisy prawa Strony zwracającej się o pomoc. 5. Ustępy 1 do 4 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do tranzytu przez terytorium jednej z Umawiających się Stron wyposażenia i środków pomocy, niezbędnych podczas przeprowadzenia akcji ratowniczej na rzecz państwa trzeciego zwracającego się o pomoc. Państwo tranzytu udziela na swoim terytorium pomocy grupom ratowniczym w sposób uzgodniony przez Umawiające się Strony. Artykuł 7 Użycie statków powietrznych 1. Każda z Umawiających się Stron zezwoli statkom powietrznym na przeprowadzenie, w ramach niniejszej umowy, operacji z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, na przeloty nad swym terytorium, na lądowania i starty, bez obowiązku korzystania ze stałych lotniczych przejść granicznych. 2. Stronę zwracającą się o pomoc należy niezwłocznie powiadomić o planowanym użyciu statków powietrznych. Należy przy tym możliwie dokładnie podać informacje o: 1) typie statku powietrznego, 2) kraju rejestracji i oznakowaniu rejestracyjnym statku powietrznego, 3) załodze, pasażerach i grupie ratowniczej, 4) wyposażeniu i środkach pomocy, 5) czasie odlotu, planowanej trasie lotu i miejscu lądowania. 3. Jeżeli nic innego nie wynika z ustępu 1, należy podczas działań ratowniczych stosować odpowiednie przepisy o ruchu lotniczym, obowiązujące na terytorium każdej z Umawiających się Stron, w szczególności w zakresie obowiązku przekazywania informacji o lotach właściwym organom kontroli ruchu lotniczego. 4. Aneks 12 o systemie poszukiwań i ratownictwie w lotnictwie do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym z dnia 7 grudnia 1944 r., jak i porozumienie operacyjne o współpracy lotniczej w nagłych wypadkach między służbami poszukiwania i ratownictwa (SAR) Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec z dnia 5 marca 1992 r. pozostają nienaruszone. Artykuł 8 Koordynacja i kierownictwo ogólne działań 1. Za koordynację i kierownictwo ogólne działań są odpowiedzialne właściwe organy Strony zwracającej się o pomoc. 2. Właściwe organy Strony zwracającej się o pomoc będą udzielały pomocy w wykonywaniu zadań grupom ratowniczym i poszczególnym ekspertom Strony pomagającej. Określą one możliwie szczegółowo zadania, których realizację zamierzają powierzyć grupom ratowniczym i poszczególnym ekspertom. 3. Dyspozycje dla grup ratowniczych Strony pomagającej są przekazywane wyłącznie ich kierownikom, którzy będą wydawać swoim podwładnym polecenia dotyczące szczegółów ich realizacji. Artykuł 9 Koszty działań ratowniczych 1. Koszty działań ratowniczych, włącznie z nakładami spowodowanymi przez całkowitą lub częściową utratę, jak również przez całkowite lub częściowe zniszczenie przywiezionego wyposażenia, nie będą zwracane Stronie pomagającej przez Stronę zwracającą się o pomoc, chyba że Strony doszły wcześniej do specjalnego porozumienia. 2. Każda Umawiająca się Strona może zażądać, aby koszty powstałe w wyniku udziału statków powietrznych pokryte zostały do połowy przez Stronę zwracającą się o pomoc. Wysokość kosztów oblicza się w tym wypadku według taryf obowiązujących na terytorium Strony udzielającej pomocy, w chwili jej udzielenia. 3. Grupy ratownicze i eksperci Strony pomagającej podczas trwania akcji ratowniczej, na obszarze Strony zwracającej się o pomoc, będą na jej koszt zakwaterowani i zaprowiantowani, jak również zaopatrzeni w środki osobistego użytku, jeżeli przywiezione zapasy zostaną wyczerpane. W razie potrzeby otrzymają oni również bezpłatnie pomoc logistyczną, w tym pomoc medyczną. Artykuł 10 Odszkodowania i rekompensaty 1. Umawiające się Strony rezygnują wzajemnie z wszelkich roszczeń odszkodowawczych z powodu utraty lub uszkodzenia mienia należącego do nich lub innych organów, jeżeli szkoda będzie spowodowana przez członka grupy ratowniczej lub eksperta w związku z wypełnianiem zadań wynikających z realizacji umowy. 2. Umawiające się Strony rezygnują wzajemnie z wszelkich roszczeń odszkodowawczych z tytułu uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci członka grupy ratowniczej lub eksperta, zaistniałych podczas realizacji umowy. Pozostaje nienaruszone prawo do roszczeń o odszkodowanie przez członków grupy ratowniczej i ekspertów poszkodowanych w związku z wykonywaniem działań ratowniczych bądź też pozostałych po nich członków ich rodzin. 3. Jeżeli szkoda będzie spowodowana osobie trzeciej przez członka grupy ratowniczej lub eksperta Strony pomagającej przy wykonywaniu jego zadań na terytorium Strony zwracającej się o pomoc, to za szkodę odpowiada wyłącznie Strona zwracająca się o pomoc zgodnie z przepisami, które stosuje się w przypadku szkody spowodowanej przez własne grupy ratownicze. 4. Właściwe organy Umawiających się Stron będą ściśle ze sobą współpracowały w celu ułatwienia procedury dochodzenia odszkodowań. W szczególności będą wymieniały wszystkie dostępne informacje o przypadkach powstania szkody w rozumieniu tego artykułu. 5. Ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, gdy szkoda została spowodowana umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa. Artykuł 11 Pozostałe formy współpracy 1. Właściwe organy, o których mowa w artykule 3, współpracują ze sobą i mogą zawierać odrębne porozumienia, w szczególności w sprawach: 1) prognozowania, profilaktyki i zwalczania katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, wymiany wszelkich doświadczeń praktycznych oraz przydatnych informacji naukowych i technicznych, organizacji konferencji, wizyt studialnych wykwalifikowanych specjalistów, programów badawczych i kursów specjalistycznych, wymiany wykładowców i słuchaczy odpowiednich placówek szkoleniowych oraz prowadzenia wspólnych ćwiczeń, a także doradczego udziału ekspertów-naukowców w sztabach operacyjnych, 2) wymiany informacji o zagrożeniach i szkodach mogących rozprzestrzenić się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, która obejmuje również wyprzedzające przekazywanie danych o pomiarach i prognozach. 2. W przypadku wspólnych ćwiczeń, w których grupy ratownicze jednej Umawiającej się Strony przebywają na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, stosuje się odpowiednio postanowienia umowy. Artykuł 12 Przekazywanie danych osobowych W przypadku przekazywania na podstawie przepisów niniejszej umowy danych osobowych - zgodnie z prawem wewnętrznym każdej Umawiającej się Strony - obowiązywać będą postanowienia zawarte w załączniku nr 2 do niniejszej umowy, z uwzględnieniem przepisów prawa obowiązujących każdą z Umawiających się Stron. Artykuł 13 Połączenia telekomunikacyjne Właściwe organy Umawiających się Stron poczynią wspólnie odpowiednie kroki, które umożliwią powstanie połączeń telekomunikacyjnych, zwłaszcza połączeń drogą radiową, między organami wymienionymi w artykule 3, między tymi organami a wysłanymi przez nie grupami ratowniczymi, jak i między grupami ratowniczymi oraz między wysłanymi grupami ratowniczymi a właściwym kierownictwem akcji ratowniczej. Artykuł 14 Rozstrzyganie spraw spornych 1. Wszelkie sprawy sporne między Umawiającymi się Stronami, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy, będą rozstrzygane, jeżeli to możliwe, przez Rządy obu Umawiających się Stron. 2. Jeżeli Umawiające się Strony nie rozstrzygną sprawy spornej w ciągu dwunastu miesięcy od daty jej powstania, zostanie ona przedłożona na wniosek każdej z Umawiających się Stron trybunałowi arbitrażowemu złożonemu z trzech arbitrów. Każda z Umawiających się Stron wyznaczy po jednym arbitrze, a wyznaczeni arbitrzy wybiorą przewodniczącego, który nie może być obywatelem żadnej z Umawiających się Stron. 3. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie dokona mianowania swego arbitra w ciągu dwóch miesięcy od dnia otrzymania wniosku drugiej Umawiającej się Strony, o dokonanie takiej nominacji druga Umawiająca się Strona może zwrócić się z prośbą do Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 4. Jeżeli obaj arbitrzy nie osiągną porozumienia odnośnie do wyboru przewodniczącego trybunału arbitrażowego w ciągu dwóch miesięcy od ich mianowania, to nominacji przewodniczącego dokona na wniosek jednej z Umawiających się Stron Przewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 5. Jeżeli w wypadkach określonych w ustępach 3 i 4 Przewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości nie może wypełnić wymienionej funkcji lub jeżeli jest on obywatelem jednej z Umawiających się Stron, nominacji dokona Wiceprzewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli Wiceprzewodniczący nie może spełnić tej funkcji lub jeżeli jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron, nominacji dokona najstarszy rangą sędzia Trybunału, który nie będzie obywatelem żadnej z Umawiających się Stron. 6. Jeżeli Umawiające się Strony nie uzgodnią inaczej, trybunał arbitrażowy ustali tryb własnego postępowania. Trybunał wydaje orzeczenia większością głosów w oparciu o zasady i przepisy prawa międzynarodowego oraz na podstawie postanowień niniejszej umowy. 7. Każda z Umawiających się Stron ponosi koszty udziału swego arbitra oraz koszty swojego udziału w postępowaniu arbitrażowym. Koszty związane z przewodniczącym, jak i pozostałe koszty Umawiające się Strony pokrywają w równych częściach. Trybunał może jednak w swoim orzeczeniu ustalić większy udział w kosztach jednej z Umawiających się Stron. 8. Orzeczenia trybunału arbitrażowego są ostateczne i wiążące dla obydwu Umawiających się Stron. Artykuł 15 Inne umowy międzynarodowe Niniejsza umowa nie narusza istniejących praw i zobowiązań każdej z Umawiających się Stron wynikających z innych umów międzynarodowych. Artykuł 16 Ratyfikacja i wejście w życie umowy 1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi tak szybko, jak to możliwe, w Bonn. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie w pierwszym dniu trzeciego miesiąca od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Artykuł 17 Obowiązywanie i wypowiedzenie umowy 1. Umowa niniejsza jest zawarta na czas nie określony. 2. Umowa może być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez Rządy Umawiających się Stron. W takim wypadku Umowa utraci moc po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania wypowiedzenia przez Rząd drugiej Umawiającej się Strony. Umowę niniejszą sporządzono w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej L. Miller W imieniu Republiki Federalnej Niemiec J. Bauch M. Kanther Załącznik nr 1 do umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków ......................... ......................... organ miejscowość, data Behörde Ort, Datum ZAŚWIADCZENIE BESCHEINIGUNG Pan/Pani ......................... jest dowódcą polskiej grupy ratowniczej, która ma wziąć udział w akcji na terytorium Niemiec na podstawie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków. Niniejsze zaświadczenie upoważnia grupę ratowniczą do przekraczania granicy. Herr/Frau ......................... ist Leiter/in der polnischen Hilfsmannschaft, die auf deutschem Hoheitsgebiet auf der Grundlage des Abkommens zwischen der Republik Polen und der Bundesrepublik Deutschland über die gegenseitige Hilfeleistung bei Katastrophen oder schweren Unglücksfällen eingesetzt werden soll. Diese Bescheinigung berechtigt die Hilfsmannschaft zum Grenzübertritt. W skład polskiej grupy ratowniczej wchodzi ... osób. Der polnischen Hilfsmannschaft gehören ... Personen an. Grupa ratownicza ma ze sobą wyposażenie, w tym .......... pojazdów z .......... przyczepami, .......... psów ratowniczych. Die Hilfsmannschaft führt Ausrüstungsgegenstände mit, darunter .......... Fahrzeuge mit .......... Anhängern, .......... Rettungshunde. Na terytorium Niemiec wwozi się następujące środki pomocy: Folgende Hilfsgüter werden in das deutsche Hoheitsgebiet eingeführt: .................................................................................................... .................................................................................................... ......................... Podpis Unterschrift Załącznik nr 2 do umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków 1. Dopuszcza się wykorzystanie danych wyłącznie we wskazanym celu oraz zgodnie z warunkami określonymi przez instytucję przekazującą dane. 2. O sposobie wykorzystania przekazanych danych i osiągniętych wynikach odbiorca informuje instytucję przekazującą dane, na jej wniosek. 3. Dane osobowe mogą być przekazywane wyłącznie właściwym organom. Dalsze ich przekazywanie innym instytucjom może nastąpić jedynie po uprzednim wyrażeniu zgody przez instytucję, która dane przekazała. 4. Instytucja przekazująca dane jest odpowiedzialna za ich prawdziwość. Jest również obowiązana ocenić ich niezbędność i współmierność w stosunku do celu ich przekazywania. Należy przy tym uwzględnić zakaz przekazywania danych zgodnie z obowiązującym prawem wewnętrznym. Jeśli okaże się, że przekazano dane nieprawdziwe lub takie, których nie wolno było przekazać, należy o tym niezwłocznie zawiadomić odbiorcę. Jest on obowiązany do sprostowania lub zniszczenia tych danych. 5. Osobie, której dotyczą przekazywane dane, należy, na jej wniosek, udzielić informacji odnośnie do tych danych, jak również o zamierzonym celu ich wykorzystania. Obowiązek udzielenia informacji nie dotyczy wypadków, gdy interes publiczny przemawiający za jej nieudzieleniem przeważa nad interesem osoby zainteresowanej jej udzieleniem. Prawo osoby zainteresowanej do uzyskania informacji o istniejących danych jej dotyczących zależy od prawa wewnętrznego tej Umawiającej się Strony, na której terytorium został złożony wniosek o udzielenie informacji. 6. Jeżeli w następstwie uzyskania danych w ramach wymiany danych osobowych, dokonanej zgodnie z niniejszą umową, ktokolwiek poniesie szkodę spowodowaną czynem bezprawnym, to odpowiedzialność za jej wyrządzenie spoczywa na instytucji odbierającej dane, według prawa wewnętrznego obowiązującego w jej kraju. Powoływanie się na fakt, że szkoda została spowodowana przez instytucję przekazującą dane, nie zwalnia od odpowiedzialności wobec poszkodowanego. Jeżeli instytucja odbierająca dane wypłaci odszkodowanie za szkodę spowodowaną wykorzystaniem niewłaściwie przekazanych danych, to instytucja przekazująca dane zwróci instytucji odbierającej dane sumę odpowiadającą pełnej wysokości odszkodowania. 7. Jeżeli prawo wewnętrzne kraju instytucji przekazującej dane, w odniesieniu do przekazywanych danych osobowych, przewiduje szczególne przepisy dotyczące zatarcia danych, to instytucja przekazująca dane informuje o tym odbiorcę. Niezależnie od obowiązujących terminów dane osobowe należy zatrzeć niezwłocznie, gdy przestaną być niezbędne dla celu, w którym zostały przekazane. 8. Instytucje przekazujące i odbierające dane odnotowują w aktach przekazanie i odbiór danych osobowych. 9. Instytucje przekazujące i odbierające dane, podczas przekazywania danych osobowych, są obowiązane do ich skutecznej ochrony przed dostępem osób nieuprawnionych, przed dokonywaniem niedozwolonych zmian w treści oraz przed podaniem do wiadomości bez odpowiedniego upoważnienia. Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 24 września 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, sporządzonej w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 22, poz. 202) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 16 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o wzajemnej pomocy podczas katastrof i klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków, sporządzonej w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r., nastąpiła w Bonn dnia 2 grudnia 1998 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji cukru. (Dz. U. Nr 25, poz. 225) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych w cukrowniach i rafineriach cukru przy produkcji cukru. § 2. Instrukcja bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowisku pracy powinna zawierać w szczególności określenie sposobu postępowania w przypadku awarii urządzeń technicznych oraz wystąpienia zagrożeń wynikających z przebiegu reakcji fizycznych i chemicznych w procesach zagęszczania roztworów cukrowych i krystalizacji cukru. § 3. 1. Rurociągi, z zastrzeżeniem ust. 2, powinny być: 1) oznakowane zgodnie z Polskimi Normami, 2) usytuowane na wysokości co najmniej 2,50 m od poziomu podłoża stanowiska pracy lub drogi komunikacyjnej; jeżeli warunki techniczne nie pozwalają na usytuowanie rurociągów na wysokości 2,50 m, dopuszcza się ich instalowanie na wysokości nie mniejszej niż 2,0 m pod warunkiem ich widocznego oznakowania. 2. Rurociągi przewodzące gorące lub żrące czynniki technologiczne, prowadzone nad stanowiskami pracy lub drogami komunikacyjnymi, powinny mieć zainstalowane miejscowe rynny odpływowe i izolację termiczną. § 4. Drogi i przejścia na terenie cukrowni, zlokalizowane obok urządzeń do hydromechanicznego rozładunku buraków ze środków transportowych, powinny być osłonięte ekranem o wysokości co najmniej 2,50 m, chroniącym przed niebezpiecznym strumieniem wody. § 5. Spławiaki do buraków o budowie płaskiej powinny być osłonięte ścianami ochronnymi o wysokości 1,1 m w miejscu nie utrudniającym wyładunku buraków ze środków transportowych lub opróżniania spławiaków przy użyciu sprzętu mechanicznego. § 6. 1. Przed stanowiskiem do hydromechanicznego spłukiwania buraków ze środków transportowych i z pryzmy spławiaka powinny być umieszczone tablice ostrzegawcze "Uwaga, niebezpieczny strumień wody". 2. Urządzenia służące do hydromechanicznego spłukiwania buraków powinno być wyposażone w zabezpieczenie uniemożliwiające nie kontrolowany obrót wokół własnej osi. § 7. 1. Krata odcinająca przepływ buraków w kanale spławnym powinna być wyposażona w stałe lub przenośne urządzenie mechaniczne do jej podnoszenia. 2. Prace konserwacyjno-remontowe kraty, o której mowa w ust. 1, oraz usuwanie zanieczyszczeń z kanału spławnego powinny być wykonywane co najmniej przez dwóch pracowników. § 8. Urządzenie służące do usuwania zanieczyszczeń z kanału spławnego powinno być wyposażone w osłony chroniące pracowników przed uderzeniem palczakami i rozpryskiem wody. § 9. Pomiędzy stanowiskiem pracy do hydromechanicznego spłukiwania buraków, płuczką i krajalnicami powinna być zainstalowana dźwiękowa lub świetlna sygnalizacja zakłóceń równomiernego przepływu buraków do krajalnic. § 10. 1. W przypadku konieczności przeprowadzenia prac wewnątrz spłuczki należy opróżnić ją z buraków i wody oraz wyłączyć napęd i zabezpieczyć przed przypadkowym jej uruchomieniem. 2. Prace, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane co najmniej przez dwóch pracowników. § 11. 1. Podłoga pomostu do obsługi odwadniaczy rolkowych powinna być usytuowana na wysokości 1,1 m poniżej górnej krawędzi odwadniaczy. 2. Boki odwadniaczy, o których mowa w ust. 1, powinny być osłonięte metalową siatką do wysokości co najmniej 0,5 m ponad górne krawędzie odwadniaczy. § 12. 1. Demontaż i montaż ram nożowych tarczy krajalnicy buraków powinien być przeprowadzany przy użyciu urządzeń pomocniczych co najmniej przez dwóch pracowników. 2. Zasobnik krajalnicy buraków powinien być osłonięty siatką metalową lub barierką ochronną. 3. Podnośnik kubełkowy transportujący buraki do zasobnika, o którym mowa w ust. 2, powinien być osłonięty blachą na całej wysokości, a jego dolna część zabezpieczona barierką ochronną. § 13. 1. Piec wapienny do wypalania wapna i wytwarzania gazu saturacyjnego powinien być wyposażony w urządzenie uniemożliwiające przedostawanie się gazu do wnętrza budynku w przypadku awarii pomp gazowych. 2. Gromadzenie kamienia wapiennego i koksu na górnym pomoście pieca wapiennego oraz używanie do jego rozpalania płynów łatwo palnych lub wybuchowych jest niedopuszczalne. 3. Otwieranie okienek wziernych pieca wapiennego, o którym mowa w ust. 1, powinno być dokonywane przy użyciu odpowiedniego narzędzia. § 14. 1. Płuczka gazowa pieca wapiennego i pompy do gazu saturacyjnego powinny być usytuowane na zewnątrz budynku albo w pomieszczeniu wyposażonym w mechaniczną wentylację zapewniającą co najmniej 5-krotną wymianę powietrza w ciągu godziny. 2. Naprawę płuczki gazowej i jej rurociągów powinno przeprowadzać się po uprzednim usunięciu znajdujących się tam gazów. § 15. 1. Urządzenie do zagęszczania soku buraczanego (wyparka) powinno być zabezpieczone izolacją termiczną chroniącą pracowników przed oparzeniami. 2. W przypadku czyszczenia wnętrza wyparki roztworem kwasu solnego do oświetlenia jej wnętrza należy używać lampy elektrycznej o napięciu nie wyższym niż 25 V. § 16. Pobieranie próbek soku z otwartych zbiorników wyposażonych w mieszadła i w parowe wężownice grzejne (klarownice) powinno odbywać się z zaworów przeznaczonych do tego celu. § 17. Dozowanie środków chemicznych do wyparek lub do odbarwiania klarówek powinno odbywać się przy pomocy specjalistycznych urządzeń dozujących. § 18. 1. Nad każdym zaworem probierczym urządzeń do gotowania cukrzyc (warniki) należy umieścić tablicę ostrzegawczą "Przed pobraniem próby sprawdź stan próżni i poziom wypełnienia warnika". 2. Przed przystąpieniem do naprawy mieszadeł cukrzycy należy je ochłodzić do temperatury co najmniej 30°C (303 K) i zabezpieczyć przed przypadkowym uruchomieniem. § 19. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 grudnia 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji cukru (Dz. U. z 1994 r. Nr 2, poz. 6). § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 10 marca 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy uboju zwierząt i przetwórstwie mięsa. (Dz. U. Nr 25, poz. 226) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych przy uboju zwierząt i przetwórstwie mięsa w rzeźniach, przetwórniach mięsa i masarniach, zwanych dalej "zakładami". § 2. 1. Pracownicy z uszkodzonym naskórkiem rąk nie powinni być dopuszczeni do pracy wymagającej bezpośredniej styczności z przetwarzanym surowcem, półproduktem i produktem. 2. Niedopuszczalne jest: 1) wykonywanie czynności pracy z długimi, polakierowanymi lub naklejonymi paznokciami u rąk, 2) noszenie biżuterii i ręcznych zegarków podczas pracy. § 3. 1. Punkty czerpania wody do mycia należy wyposażyć w urządzenia do mieszania wody zimnej i gorącej z zaworami zwrotnymi lub w dopływ ciepłej wody. 2. Węże stosowane do mycia powinny być zakończone końcówkami samozamykającymi i zawieszone na specjalnych zwijaczach w taki sposób, aby ich końcówki znajdowały się nie niżej niż 0,6 m od posadzki. 3. W pomieszczeniach produkcyjnych i umywalniach zawory wodne zainstalowane przy umywalkach powinny być przystosowane do otwierania bez użycia rąk. § 4. Na ścianach oraz ościeżnicach w pomieszczeniach produkcyjnych, komorach wędzarniczych, chłodniach i magazynach zakładów, w których używane są wózki służące do transportu wewnętrznego, powinny być zainstalowane urządzenia odbojowe lub cokoły spełniające ich funkcję. § 5. Wózki służące do transportu wewnętrznego oraz pozostały sprzęt jezdny używany w pomieszczeniach produkcyjnych, komorach wędzarniczych, chłodniach i magazynach zakładów powinny być wyposażone w koła wykonane z materiału nie powodującego brudzenia posadzki oraz odpornego na działanie środków stosowanych do mycia i dezynfekcji. § 6. 1. Rurociągi, z zastrzeżeniem ust. 2, powinny być: 1) oznakowane zgodnie z Polskimi Normami, 2) usytuowane na wysokości co najmniej 2,50 m od podłoża stanowiska pracy lub drogi komunikacyjnej; jeżeli warunki techniczne nie pozwalają na usytuowanie rurociągów na wysokości 2,50 m, dopuszcza się ich instalowanie na wysokości nie mniejszej niż 2,0 m pod warunkiem ich widocznego oznakowania. 2. Rurociągi przewodzące gorące lub żrące czynniki technologiczne, prowadzone nad stanowiskami pracy lub drogami komunikacyjnymi, powinny mieć zainstalowane miejscowe rynny odpływowe i izolację termiczną. § 7. 1. Konfiskator odpadów produkcyjnych służący do transportu i magazynowania tych odpadów oraz jego wyposażenie powinny być zlokalizowane w wydzielonym miejscu zakładu. 2. Konfiskator odpadów produkcyjnych, miejsce składowania obornika i zbiorniki gnojowicy powinny być opróżniane, myte i dezynfekowane nie rzadziej niż co trzy doby. § 8. Do poganiania zwierząt na terenie zakładu należy stosować narzędzia wykonane z elastycznej gumy lub tworzywa, nie powodujące uszkodzeń skóry. W razie konieczności dopuszcza się stosowanie poganiaczy elektrycznych. § 9. W magazynie żywca bydło i konie przeznaczone do uboju powinny być umieszczone w kojcach lub przywiązane do uwiązów. § 10. 1. Zwierzęta stwarzające swoim zachowaniem zagrożenie dla ludzi i innych zwierząt powinny być doprowadzane do uboju w pierwszej kolejności. 2. W pomieszczeniu przeznaczonym do przedubojowego oszałamiania zwierząt, konie i bydło powinny być przywiązane do uwiązów lub umieszczone w komorach ubojowych. § 11. 1. Pracownik zatrudniony na stanowisku przedubojowego oszałamiania zwierząt powinien posługiwać się kleszczami elektrodowymi zasilanymi z transformatora separacyjnego prądem o napięciu nie przekraczającym 400 V przy częstotliwości sieciowej 50 Hz, których uchwyty powinny spełniać warunki określające rezystancję izolacji i wytrzymałość elektryczną dla tego rodzaju urządzeń. 2. Układ sterowania z chwilą odjęcia elektrod kleszczy, o których mowa w ust. 1, od ciała zwierzęcia powinien spowodować samoczynnie spadek napięcia pomiędzy elektrodami poniżej 25 V. § 12. W czasie przerw w pracy lub po jej zakończeniu urządzenia stosowane do przedubojowego oszołamiania zwierząt powinny być wyłączone i zabezpieczone przed dostępem osób nie upoważnionych. § 13. 1. Stanowiska pracy przy obsłudze oparzelnika powinny znajdować się w odległości uniemożliwiającej poparzenie pracowników. 2. Górna krawędź oparzelnika powinna znajdować się na wysokości nie mniejszej niż 1,10 m od poziomu podłogi stanowiska pracy, o którym mowa w ust. 1. § 14. Stanowiska pracy przy ręcznym: 1) doczyszczaniu tusz wieprzowych powinny znajdować się w odległości nie mniejszej niż 1,0 m od szczeciniarki, 2) opalaniu tusz wieprzowych powinny znajdować się w odległości uniemożliwiającej poparzenie pracowników, 3) zdejmowaniu skór z tusz bydła i koni powinny być wyposażone w stoły lub inne urządzenia przeznaczone do tego celu. § 15. Podwieszone mechaniczne urządzenia do ręcznego przepoławiania tusz zwierząt rzeźnych (przecinarki) powinny być wyposażone w przeciwwagi oraz w osłony chroniące pracowników przed odpryskami kości i mięsa. § 16. 1. Przy ręcznym posługiwaniu się ostrymi narzędziami powinny być stosowane środki ochrony indywidualnej dłoni, przedramienia, tułowia i części udowej kończyn dolnych. 2. Ostre narzędzia, o których mowa w ust. 1, powinny być: 1) w czasie przerw w pracy zabezpieczone przed dostępem do nich osób nie upoważnionych, 2) po zakończeniu pracy umyte, zdezynfekowane i zabezpieczone przed dostępem do nich osób nie upoważnionych. § 17. 1. Popychanie surowca w urządzeniu do rozdrabniania powinno odbywać się za pomocą specjalnego popychacza. 2. Niedopuszczalne jest zgarnianie ręką surowca z tarczy przepustowej urządzenia, o którym mowa w ust. 1. § 18. W czasie pracy urządzeń mieszalniczych pobieranie próbek masy mięsnej powinno odbywać się przy użyciu specjalnych łopatek. § 19. 1. Komory wędzarnicze i parzelnicze powinny być szczelne w stopniu uniemożliwiającym przedostawanie się dymu lub pary wodnej do pomieszczeń. 2. Niedopuszczalne jest otwieranie komór wędzarniczych bez uprzedniego ich przewietrzenia. § 20. W czasie pracy urządzenia do porcjowania i pakowania wyrobów gotowych niedopuszczalne jest w szczególności: 1) zbliżanie rąk do dozownika, podajnika lub szczęk zgrzewających, 2) przekraczanie dopuszczalnego ciśnienia sprężonego powietrza, 3) blokowanie wyłączników krańcowych w układzie sterowania, 4) wyłączanie czujników blokujących napęd, 5) odchylanie lub zdejmowanie osłon z urządzenia. § 21. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 stycznia 1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy uboju zwierząt i przetwórstwie mięsa (Dz. U. Nr 12, poz. 58). § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 lutego 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią o ekstradycji. (Dz. U. Nr 26, poz. 229) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią o ekstradycji, podpisanej w Kanberze dnia 3 czerwca 1998 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o współpracy w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych, sporządzona w Kijowie dnia 10 października 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 282) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 10 października 1996 r. została sporządzona w Kijowie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o współpracy w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o współpracy w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Ukrainy, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, kontynuując współpracę w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych; kierując się Traktatem między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o dobrym sąsiedztwie, przyjaznych stosunkach i współpracy, z dnia 18 maja 1992 r.; uznając, że ochrona i wykorzystanie wód granicznych, ochrona przed szkodami powodowanymi przez wody graniczne są ważnymi i pilnymi zadaniami, których skuteczne rozwiązywanie może być zapewnione przez ścisłą i uzgodnioną współpracę w dziedzinie gospodarki wodnej i ochrony wód; stawiając sobie za cel zagwarantowanie racjonalnego zagospodarowania wód granicznych i poprawy ich jakości, jak też zapewnienia zachowania ekosystemów; podkreślając konieczność wzmocnienia narodowych i międzynarodowych przedsięwzięć dla zapobiegania i ograniczenia wprowadzania niebezpiecznych substancji do środowiska wodnego oraz zachowania zasobów wodnych i ochrony środowiska; pragnąc rozwiązywać zagadnienia gospodarki wodnej na wodach granicznych w duchu dobrego sąsiedztwa, współpracy i wzajemnych korzyści; uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Przedmiot współpracy Umawiające się Strony będą współpracować w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych. Artykuł 2 Wody graniczne W rozumieniu niniejszej umowy wody graniczne oznaczają: 1) odcinki rzek i inne wody powierzchniowe, którymi przebiega linia granicy państwowej, 2) wody powierzchniowe i podziemne, przecięte granicą państwową. Artykuł 3 Zakres współpracy 1. Współpraca gospodarcza, naukowa i techniczna Umawiających się Stron w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych, uwzględniająca zasady ochrony środowiska przyrodniczego, zasady ochrony zabytkowego krajobrazu kulturowego i umowy międzynarodowe w tej dziedzinie, w szczególności obejmuje: 1.1. prowadzenie badań, obserwacji i pomiarów hydrologicznych, hydrometeorologicznych i hydrogeologicznych oraz ocen wyników tych badań, a także wymianę danych w tym zakresie; 1.2. wspólne badania wód w celu określenia ich ilości i jakości z uwzględnieniem substancji radioaktywnych; 1.3. sporządzanie bilansów wodnogospodarczych z uwzględnieniem ilości i jakości zasobów wód oraz uzgadnianie wspólnych ocen i klasyfikacji jakości wód; 1.4. uzgadnianie poboru wody dla ludności, przemysłu i innych użytkowników; 1.5. przerzuty wód między wodami granicznymi a innymi zlewniami; 1.6. ochronę wód powierzchniowych i podziemnych przed zanieczyszczeniem, kontrolę ich jakości, a także zapobieganie nadmiernym ich poborom; 1.7. zabudowę wód granicznych i budowę obiektów hydrotechnicznych dla wykorzystywania zasobów tych wód; 1.8. regulację i utrzymywanie wód oraz ochronę koryt rzecznych i międzywala; 1.9. ochronę przed wodami powodziowymi oraz ochronę przed zagrożeniami przy pochodzie lodów; 1.10. zapobieganie, zwalczanie i likwidację skutków transgranicznych zanieczyszczeń wód; 1.11. uzgadnianie technicznych warunków budowy nowych oraz rekonstrukcji i eksploatacji mostów, przeciwpowodziowych i innych hydrotechnicznych urządzeń, a także pompowni, ujęć wód, urządzeń służących do zrzutu ścieków, obiektów melioracyjnych, rurociągów przesyłowych, linii energetycznych, telekomunikacyjnych i innych budowli; 1.12. wydobywanie materiałów z rzek i zbiorników wodnych; 1.13. wspólne wykorzystywanie budowli i urządzeń zlokalizowanych na wodach granicznych oraz utrzymywanie ich w należytym stanie technicznym, a także uzgadnianie technicznych warunków ich eksploatacji; 1.14. budowę urządzeń hydrotechnicznych chroniących ujęcia wodne przed przedostawaniem się ryb; 1.15. dokonywanie wspólnych ekspertyz przemysłowej i innej działalności, mogącej mieć wpływ na wody graniczne. 2. Za zgodą Umawiających się Stron mogą być podjęte inne przedsięwzięcia w tej dziedzinie. Artykuł 4 Zobowiązania ogólne 1. Umawiające się Strony będą współpracować przy opracowywaniu ramowych planów gospodarki wodnej. 2. Umawiające się Strony zobowiązują się do: 2.1. utrzymywania wód granicznych, budowli hydrotechnicznych i obiektów przeciwpowodziowych oraz innych obiektów i urządzeń związanych lub mających wpływ na wody graniczne w taki sposób, aby druga Umawiająca się Strona nie poniosła szkód lub by nie zostały pogorszone warunki gospodarowania wodą; 2.2. uzgadniania planów przedsięwzięć w dziedzinie gospodarki wodnej i ochrony wód na wodach granicznych oraz udzielania wzajemnej pomocy w realizacji tych planów; 2.3. wzajemnego informowania i konsultowania się o planowanych i realizowanych przedsięwzięciach gospodarki wodnej i ochrony wód, które mogłyby mieć wpływ na ilość i jakość zasobów wód granicznych. 3. W przypadku planowania przez jedną z Umawiających się Stron przedsięwzięć, które mogłyby powodować ujemne skutki na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, Umawiające się Strony wspólnie dokonają oceny oddziaływania tych przedsięwzięć na gospodarkę wodną. Umawiająca się Strona, która planuje dane przedsięwzięcie, powinna zawiadomić o swoim zamiarze drugą Umawiającą się Stronę oraz przekazać jej niezbędne dane o planowanych przedsięwzięciach, jak również umożliwić wzięcie udziału w ocenie tych przedsięwzięć. 4. Umawiające się Strony będą podejmować na wodach granicznych i w ich zlewniach działania zmierzające do zapobiegania lub zmniejszania niebezpieczeństw związanych z powodziami, pochodem lodów, okresami suszy oraz skutecznej ochrony wód przed zanieczyszczeniem; będą sobie, na uzgodnionych warunkach, udzielać pomocy, jak również uzgadniać zasady współpracy przy wykonywaniu planowanych prac i pokrywaniu ich kosztów. 5. Umawiające się Strony popierają współpracę władz lokalnych i podmiotów gospodarczych oraz organizacji społecznych po obu stronach granicy państwowej, ukierunkowaną na wdrażanie niniejszej umowy, zgodnie z warunkami i celami w niej określonymi. Artykuł 5 Wykorzystanie zasobów wodnych 1. Umawiające się Strony zobowiązują się do oszczędnego korzystania z wód granicznych i ochrony tych wód przed nadmiernymi poborami. 2. Właściwe organy państw Umawiających się Stron będą prowadzić obserwacje i obliczenia hydrologiczne i hydrometeorologiczne na wodach granicznych i zgodnie z uzgodnionymi zasadami będą wspólnie wykonywać pomiary przepływu wód, a także sporządzać bilanse wodnogospodarcze. 3. Umawiające się Strony nie będą dopuszczać na swoim terytorium takich działań, które mogłyby naruszać uzgodnione w bilansach wodnogospodarczych wielkości przepływu wód. 4. Umawiające się Strony informują się wzajemnie, konsultują i uzgadniają przedsięwzięcia związane z powstawaniem w szczególności skażeń radioaktywnych, ścieków, wód kopalnianych i wód podgrzanych mogących mieć wpływ na jakość wód granicznych. 5. Korzystanie z wód granicznych przez Umawiające się Strony będzie się odbywało na uzgodnionych zasadach. Artykuł 6 Ochrona wód przed zanieczyszczeniem 1. Umawiające się Strony zobowiązują się zachowywać czystość wód granicznych, zmniejszać ich zanieczyszczenie i nie odprowadzać ścieków nienależycie oczyszczonych. 2. Właściwe organy lub instytucje państw Umawiających się Stron będą: 2.1. uzgadniać normatywy jakości wód granicznych; 2.2. realizować kontrolę jakości wód przygranicznych poprzez wspólne pobieranie próbek, analizę i ocenę wyników na podstawie uzgodnionych kryteriów; 2.3. współpracować w celu zapobiegania, zmniejszania i eliminowania transgranicznych zanieczyszczeń wód; 2.4. udzielać wzajemnie pomocy przy usuwaniu nadzwyczajnego transgranicznego zanieczyszczenia wód, na uzgodnionych zasadach; 2.5. uzgadniać warunki i kryteria zrzutu ścieków oraz wód technologicznych do wód granicznych. 3. W przypadku gdy organ lub instytucja państwa Umawiającej się Strony spowodował lub pierwszy stwierdził nadzwyczajne transgraniczne zanieczyszczenie wód lub poważną groźbę jego wystąpienia, niezwłocznie informuje o tym właściwe organy lub instytucje państwa drugiej Umawiającej się Strony, a także jest zobowiązany do natychmiastowego podjęcia na terytorium własnego państwa skutecznych przedsięwzięć w celu usunięcia przyczyn i skutków tego zanieczyszczenia. 4. Podmioty w państwie Umawiającej się Strony, które spowodowały transgraniczne nadzwyczajne zanieczyszczenie wód granicznych, ponoszą z tego tytułu odpowiedzialność. 5. W ciągu roku po wejściu w życie niniejszej umowy Umawiające się Strony uzgodnią: 5.1. systemy kontroli, powiadamiania i ostrzegania o przypadkach nadzwyczajnego transgranicznego zanieczyszczenia wód, 5.2. techniczne, technologiczne, organizacyjne i inne zasady zapobiegania i zwalczania nadzwyczajnych transgranicznych zanieczyszczeń wód; 5.3. programy przeprowadzania ćwiczeń technicznych służących doskonaleniu organizacji prac w zakresie zapobiegania i zwalczania nadzwyczajnych transgranicznych zanieczyszczeń wód granicznych; 5.4. warunki współdziałania i udzielania pomocy; 5.5. szczegółowe zasady odpowiedzialności za szkody spowodowane transgranicznymi nadzwyczajnymi zanieczyszczeniami wód; 5.6. tryb, zakres i warunki wykonywania ocen, o których mowa w artykule 4 ustęp 3. Artykuł 7 Zabezpieczenie ustalonego przebiegu granicy państwowej 1. Umawiające się Strony będą utrzymywać w dobrym stanie oraz nie dopuszczać do zmiany koryt rzek i cieków wodnych, które przecina lub którymi przebiega granica państwowa, w celu trwałego zabezpieczenia oznakowania i przebiegu granicy państwowej. 2. Przy regulacji koryt rzek i cieków granicznych oraz wykonywaniu innych robót podmioty państw Umawiających się Stron nie mogą uszkodzić lub zmienić położenia znaków granicznych. 3. Realizacja przedsięwzięcia z zakresu gospodarki wodnej na wodach granicznych wymaga uzgodnienia przez właściwe organy państw Umawiających się Stron z punktu widzenia przebiegu granicy państwowej. Artykuł 8 Prace projektowe 1. Projekty przedsięwzięć dotyczących gospodarki wodnej i ochrony wód na wodach granicznych będą uzgadniane. 2. Jeżeli projekt przedsięwzięcia na wodach granicznych będzie opracowywany wspólnie, to warunki wykonania tego projektu będą przedmiotem odrębnej umowy. 3. Umawiające się Strony zobowiązują się do wzajemnego przekazywania sobie, na odrębnie uzgodnionych warunkach, znajdujących się w ich dyspozycji danych i materiałów niezbędnych do wykonania projektów lub badań na wodach granicznych. Artykuł 9 Prace budowlane 1. Jeżeli przedsięwzięcia dotyczące gospodarki wodnej i ochrony wód na wodach granicznych będą realizowane wspólnie, to realizacja ich odbywać się będzie zgodnie z warunkami uzgodnionymi w odrębnej umowie. 2. Umawiające się Strony uzgadniają zasady współpracy służb eksploatujących utrzymujących wody graniczne oraz obiekty i urządzenia związane z tymi wodami, a także uzgadniają zasady dla służb odpowiedzialnych za obserwacje i prognozy w zakresie hydrologii, hydrometeorologii, hydrogeologii i jakości wód granicznych. 3. Właściwe organy lub instytucje państw Umawiających się Stron uzgadniają instrukcje obsługi, remontów oraz utrzymania obiektów i urządzeń hydrotechnicznych, a także melioracyjnych związanych z wodami granicznymi. 4. Wydobywanie z wód granicznych piasku, żwiru, kamieni, lodu, trzciny i innych materiałów może odbywać się, o ile nie będzie to miało niekorzystnego wpływu na warunki przepływu, poziom i jakość wody oraz budowle i koryta tych wód. Właściwe organy lub instytucje państw Umawiających się Stron będą uzgadniać każdorazowo warunki tego wydobywania. Artykuł 10 Nakłady na prowadzenie przedsięwzięć w gospodarce wodnej i ochronie wód oraz tryb ich rozliczania 1. Przedsięwzięcia gospodarki wodnej i ochrony wód na terytorium swojego państwa każda Umawiająca się Strona realizuje samodzielnie i na własny koszt, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępie 2. 2. W przypadku gdy organy lub instytucje państwa jednej Umawiającej się Strony zainteresowane będą przedsięwzięciami gospodarki wodnej i ochrony wód, związanymi lub mającymi wpływ na wody graniczne, które mają być realizowane na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony - nakłady, sposoby realizacji i rozliczenia, związane z realizacją tych przedsięwzięć, będą uzgadniane w odrębnej umowie. Artykuł 11 Ochrona przed powodzią i zatopieniem 1. Właściwe organy lub instytucje państwa Umawiającej się Strony podejmują na własny koszt przedsięwzięcia na swoim terytorium mające na celu zapewnienie ochrony przed powodzią i zatopieniem. 2. Właściwe organy lub instytucje państw Umawiających się Stron zobowiązane są do utrzymania w odpowiednim stanie i ilości niezbędnych materiałów, narzędzi i urządzeń w celu zapobieżenia zatopieniom i w celu terminowego przeprowadzenia niezbędnych prac w okresie wysokiego poziomu wód granicznych. 3. Umawiające się Strony będą udzielać wszelkiej pomocy swoim właściwym organom w celu realizacji przedsięwzięć zmierzających do ochrony ludności i majątku przed zatopieniem wodą, a także zapewnienia łączności między tymi organami. 4. Właściwe organy lub instytucje państw Umawiających się Stron w przypadku zagrożenia powodzią i w czasie jej trwania utrzymywać będą między sobą stałą łączność i będą uzgadniać środki przeciwdziałania, zwalczania i usuwania skutków powodzi. Artykuł 12 Wymiana informacji 1. Właściwe organy i instytucje państw Umawiających się Stron, w uzgodnionym trybie i zakresie, będą dokonywać regularnej wymiany informacji oraz prognoz hydrologicznych i hydrometeorologicznych, a także niezwłocznie będą uprzedzać się wzajemnie o gwałtownym przyborze wód i o niesprzyjających warunkach lodowych. 2. Umawiające się Strony określą właściwe organy i instytucje do wymiany informacji, o których mowa w ustępie 1 oraz w artykule 6, i będą się informować o wszelkich zmianach dotyczących ich działalności. 3. Umawiające się Strony uzgodnią wspólny system powiadamiania oraz zasady prowadzenia akcji ratowniczej w przypadku zagrożenia zatopieniem terenu na skutek awarii albo zniszczenia budowli na wodach granicznych lub w ich dorzeczu. Artykuł 13 Przekraczanie granicy państwowej 1. Przekraczanie granicy państwowej przez osoby, którym zlecono wykonywanie prac przy urządzeniach hydrotechnicznych oraz budowlach wodnych, robotach regulacyjnych na wodach granicznych, obserwacjach hydrologicznych i hydrometeorologicznych, kontrolach i badaniach jakości wód granicznych i innych pracach określonych niniejszą umową, odbywa się na podstawie przepustki granicznej. 2. Przepustka graniczna wydawana jest w celu przejścia na terytorium: Ukrainy - przez właściwe organy Rzeczypospolitej Polskiej. Rzeczypospolitej Polskiej - przez właściwe organy Państwowego Komitetu do Spraw Ochrony Granicy Państwowej Ukrainy. 3. Przekroczenie granicy państwowej w celu wykonywania prac określonych w ustępie 1 odbywać się będzie na przejściach granicznych, a w razie potrzeby - za zgodą Pełnomocników Granicznych Umawiających się Stron - w innych miejscach. 4. Przepustka graniczna upoważnia do przebywania na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony w odległości niezbędnej do wykonania prac określonych w ustępie 1. 5. Przebywanie na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony dozwolone jest od wchodu do zachodu słońca. Jeżeli prace muszą być wykonywane w porze nocnej, należy o tym wcześniej zawiadomić Pełnomocnika Granicznego, a w szczególnie pilnych przypadkach - miejscowe organy ochrony granicy państwowej. 6. Przepustki graniczne będą wydawane na podstawie listy zatwierdzonej przez właściwy miejscowo organ do spraw gospodarki wodnej. Artykuł 14 Zasady i ulgi celne 1. Pojazdy, narzędzia, urządzenia, przyrządy, aparaty, maszyny oraz materiały i części zamienne, wwiezione z obszaru celnego jednego państwa Umawiającej się Strony na obszar celny drugiego państwa Umawiającej się Strony i wykorzystane do prac wykonywanych w ramach niniejszej umowy, zwalniane są od cła, podatku i innych opłat, zgodnie z prawem państwa drugiej Umawiającej się Strony. 2. Nie wykorzystane towary, o których mowa w ustępie 1, powinny być wywiezione w terminie jednego miesiąca od daty zakończenia prac na obszar celny, z którego zostały przywiezione. 3. Towary nie wywiezione w terminie przewidzianym w ustępie 2 podlegają cłu, podatkom i innym opłatom zgodnie z prawem tego państwa Umawiającej się Strony, na którego obszarze celnym pozostały. 4. Osoby, którym zlecono, na podstawie niniejszej umowy, wykonywanie na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Stronie zadań związanych z gospodarką wodną na wodach granicznych, mogą przewozić rzeczy osobistego użytku na własne potrzeby na czas podróży, łącznie ze środkami spożywczymi, napojami, lekarstwami i wyrobami tytoniowymi przy zachowaniu norm ilościowych, zgodnie z prawem państwa drugiej Umawiającej się Strony. 5. Właściwe organy państwa Umawiającej się Strony zapewnią, stosownie do swojego prawa, wszystkie dopuszczalne ułatwienia w odprawach celnych towarów, o których mowa w ustępach 1 i 4 niniejszego artykułu. Artykuł 15 Praca Pełnomocników i Komisji 1. Każda Umawiająca się Strona powołuje Pełnomocnika Rządu do Spraw Współpracy na Wodach Granicznych, zwanego dalej Pełnomocnikiem, i jego zastępcę. 2. Tworzy się Polsko-Ukraińską Komisję do Spraw Wód Granicznych, zwaną dalej Komisją. 3. W skład Komisji wchodzą Pełnomocnicy i ich zastępcy oraz powoływani przez Pełnomocników przedstawiciele właściwych organów i instytucji. 4. Komisja opracuje swój statut, który zatwierdzają Pełnomocnicy. 5. Współpraca Umawiających się Stron odbywa się: - w Komisji, - poprzez bezpośrednią współpracę właściwych organów i instytucji. 6. W celu rozpatrywania spraw wynikających z niniejszej umowy Pełnomocnicy zwołują posiedzenia Komisji raz w roku lub częściej, stosownie do potrzeb, po uprzednim porozumieniu się. 7. Posiedzenia Komisji odbywają się na przemian, na terytorium państwa każdej z Umawiających się Stron, jeżeli nie będzie postanowione inaczej. 8. Komisja zwoływania jest przez Pełnomocnika tej Umawiającej się Strony, na terytorium państwa której ma się odbyć posiedzenie. Nadzwyczajne posiedzenie Komisji odbywa się na terytorium państwa tej Umawiającej się Strony, na wniosek Pełnomocnika której jest ono zwoływane. 9. Protokoły z posiedzeń Komisji sporządza się w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim. Zatwierdzane są one przez właściwe organy państw Umawiających się Stron i nabierają mocy po wymianie zawiadomień o ich zatwierdzeniu. 10. Pełnomocnicy oraz ich zastępcy rozwiązują zagadnienia związane z wykonywaniem postanowień niniejszej umowy i postanowień Komisji. Pełnomocnicy utrzymują bezpośrednią łączność między sobą, a w razie potrzeby mają prawo powoływać grupy robocze, angażować ekspertów i organizować ich spotkania. 11. Wydatki związane z organizacją narad Pełnomocników, zastępców, grup roboczych i ekspertów, a także posiedzeń Komisji ponosi ta Umawiająca się Strona, na terytorium państwa której odbywa się spotkanie. Koszty związane z uczestnictwem delegacji w naradach i spotkaniach ponosi strona delegująca. Artykuł 16 Rozpatrywanie sporów Spory powstałe na tle stosowania lub interpretacji niniejszej umowy i związanych z nią porozumień szczegółowych lub innych aktów wykonawczych będą rozstrzygane zgodnie z procedurą przewidzianą w Konwencji o ochronie i użytkowania]u transgranicznych cieków wodnych i jezior międzynarodowych, podpisaną w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r. Artykuł 17 Utrata mocy Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich Z chwilą wejścia w życie niniejszej umowy w stosunkach między Umawiającymi się Stronami traci moc Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o gospodarce wodnej na wodach granicznych, sporządzone w Warszawie dnia 17 lipca 1964 r. Artykuł 18 Postanowienia końcowe 1. Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Za dzień wejścia w życie umowy uważać się będzie dzień otrzymania noty późniejszej. 2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Umowa niniejsza może być wypowiedziana na piśmie przez każdą Umawiającą się Stronę, drogą dyplomatyczną, nie później niż sześć miesięcy przed upływem danego roku kalendarzowego; w takim przypadku traci ona moc z końcem tego roku. 3. W przypadku wypowiedzenia niniejszej umowy Umawiające się Strony uzgodnią tryb i warunki zakończenia rozpoczętych, zgodnie z jej postanowieniami, przedsięwzięć. Sporządzono w Kijowie dnia 10 października 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej S. Żelichowski Z upoważnienia Rządu Ukrainy W. Maksymowicz Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 4 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 8 lutego 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o współpracy w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych, sporządzonej w Kijowie dnia 10 października 1996 r. (Dz. U. Nr 30, poz. 283) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 18 ustęp 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o współpracy w dziedzinie gospodarki wodnej na wodach granicznych, sporządzonej w Kijowie dnia 10 października 1996 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 5 stycznia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzona w Bratysławie dnia 26 marca 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 284) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 26 marca 1997 r. została sporządzona w Bratysławie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych Rzeczpospolita Polska i Republika Słowacka, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, pragnąc rozwijać współpracę w dziedzinie cła i uznając znaczenie wzajemnej pomocy organów celnych, mając na uwadze rozwój ruchu osobowego i towarowego między Umawiającymi się Stronami, uznając, że naruszenie przepisów celnych jest szkodliwe dla interesów ekonomicznych, skarbowych, społecznych i handlowych Umawiających się Stron, biorąc pod uwagę znaczenie zapewnienia prawidłowego wymierzania i poboru ceł, podatków i innych opłat przywozonych i wywozowych, jak również właściwego stosowania postanowień dotyczących zakazów, ograniczeń i kontroli, przekonane, że przeciwdziałanie naruszeniom przepisów celnych może być bardziej skuteczne dzięki współpracy administracji celnych, mając na uwadze zalecenie Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 r. dotyczące wzajemnej pomocy administracyjnej, uzgodniły, co następuje: Definicje Artykuł 1 W rozumieniu niniejszej umowy: 1) "przepisy celne" oznaczają przepisy prawne, stosowane przez organy celne, dotyczące przywozu, wywozu i tranzytu, bez względu na sposób przemieszczania towarów przez granicę państwową, a także ceł, podatków i innych opłat oraz środków zakazu, ograniczeń i kontroli; 2) "naruszenie przepisów celnych" oznacza dokonane i usiłowane czyny naruszające przepisy celne; 3) "organy celne" oznaczają w Rzeczypospolitej Polskiej: Prezesa Głównego Urzędu Ceł, a w Republice Słowackiej: Ministerstwo Finansów - Dyrektoriat Celny; 4) "organ celny występujący z wnioskiem" oznacza właściwy organ celny Umawiającej się Strony, który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych; 5) "organ celny proszony o pomoc" oznacza właściwy organ celny Umawiającej się Strony, do którego zwrócono się z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych; 6) "należności celne" oznaczają wszelkie cła, podatki i inne opłaty wymierzane i pobierane zgodnie z przepisami celnymi; 7) "osoba" oznacza zarówno osobę fizyczną, jak i osobę prawną, a w Rzeczypospolitej Polskiej również jednostki nie posiadające osobowości prawnej, dokonujące obrotu towarowego z zagranicą na własny rachunek i we własnym imieniu; 8) "środki odurzające i substancje psychotropowe" oznaczają środki odurzające i substancje wymienione w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r. Zakres umowy Artykuł 2 Organy celne udzielać sobie będą wzajemnej pomocy, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, w ramach swoich uprawnień i możliwości oraz zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym w celu: a) zapewniania przestrzegania przepisów celnych, b) prowadzenia dochodzeń, zapobiegania i zwalczania naruszeń przepisów celnych, c) właściwego wymiaru i poboru ceł, podatków i innych opłat, d) wymiany informacji i dokumentów związanych ze stosowaniem przepisów celnych, e) szkolenia i doskonalenia umiejętności zawodowych funkcjonariuszy celnych oraz zapoznawania ich ze środkami technicznymi wykorzystywanymi w pracy służb celnych. Przekazywanie informacji Artykuł 3 1. Organy celne będą, na wniosek, przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje mogące pomóc w zapewnieniu prawidłowego: a) poboru ceł, podatków i innych opłat, a w szczególności informacje potrzebne do określania wartości celnej i klasyfikacji taryfowej, b) stosowania zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych, c) stosowania reguł pochodzenia towarów. 2. Jeżeli organ celny proszony o pomoc nie posiada danych informacji, podejmie działania w celu ich uzyskania, zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi, tak jak gdyby działał dla własnych potrzeb. Artykuł 4 Organy celne będą, na wniosek, przekazywać sobie wszelkie informacje potwierdzające, że: a) towary przywiezione na terytorium jednej Umawiającej się Strony zostały zgodnie z przepisami celnymi wywiezione z terytorium drugiej Umawiającej się Strony, b) towary wywiezione z terytorium jednej Umawiającej się Strony zostały zgodnie z przepisami celnymi przywiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, c) towary, wobec których zastosowano preferencje celne przy wywozie z terytorium jednej Umawiającej się Strony, zostały przywiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z przepisami celnymi. Oznacza to, że przekazywane informacje będą dotyczyły wszelkich środków kontrolnych, jakim podlegały towary. Artykuł 5 Organy celne, na wniosek, udzielają sobie wzajemnie wszelkich informacji o stwierdzonych - dokonanych lub planowanych - działaniach naruszających lub mogących naruszać przepisy celne, a w szczególności o: a) osobach, o których wiadomo lub które podejrzewa się, że naruszyły lub usiłują naruszyć przepisy celne drugiej Umawiającej się Strony, b) nowych środkach i metodach wykorzystywanych do naruszenia przepisów celnych, c) towarach, o których wiadomo, że mogą być przedmiotem naruszania przepisów celnych, d) środkach transportu, o których wiadomo, że są lub mogą być wykorzystywane do naruszania przepisów celnych. Artykuł 6 1. Organ celny jednej Umawiającej się Strony będzie dostarczać organowi celnemu drugiej Umawiającej się Strony, z własnej inicjatywy lub na wniosek, poświadczone kopie dokumentów zawierających informacje o ujawnionych lub planowanych działaniach, które naruszają lub co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszyć przepisy celne drugiej Umawiającej się Strony. 2. O udostępnienie oryginałów dokumentów można wystąpić tylko w przypadkach, gdy poświadczone kopie nie będą wystarczające. Przekazane oryginały dokumentów zostaną zwrócone w jak najkrótszym czasie, chyba że organ celny proszony o pomoc zrezygnuje z ich zwrotu. 3. Dokumenty, o których mowa w niniejszej umowie, mogą być zastąpione danymi sporządzonymi z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych. 4. Wszelkie istotne informacje dotyczące interpretacji lub wykorzystania dokumentów, o których mowa w niniejszej umowie, powinny być dostarczone jednocześnie. Nadzór nad osobami, towarami i środkami transportu Artykuł 7 Organy celne, w ramach swych uprawnień i możliwości oraz zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym, będą, na wniosek, wykonywać nadzór nad: a) osobami, co do których istnieją dowody, że naruszyły lub naruszają przepisy celne, b) towarem, którego przywóz, wywóz lub przewóz może spowodować naruszenie przepisów celnych, c) środkami transportu i kontenerami, co do których istnieje podejrzenie, że były lub mogą zostać wykorzystane z naruszeniem przepisów celnych. Czynności wyjaśniające Artykuł 8 1. Organ celny proszony o pomoc przeprowadza czynności wyjaśniające w sprawach o naruszenie przepisów celnych. Wyniki czynności wyjaśniających przekazuje organowi celnemu występującemu z wnioskiem. 2. Czynności wyjaśniające zostaną przeprowadzone zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tej Umawiającej się Strony, której organ celny jest proszony o pomoc. 3. Organ celny proszony o pomoc może zezwolić funkcjonariuszom organu celnego występującego z wnioskiem na uczestniczenie w czynnościach wyjaśniających. Eksperci i świadkowie Artykuł 9 Organy celne, na wniosek, mogą upoważnić swoich funkcjonariuszy celnych do występowania w charakterze świadków lub ekspertów, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, w postępowaniach sądowych i administracyjnych w sprawach objętych niniejszą umową. Wniosek taki musi szczegółowo wskazywać, w jakiej sprawie i w jakim zakresie funkcjonariusz będzie występować. Wykorzystanie informacji i dokumentów Artykuł 10 1. Informacje i dokumenty, otrzymane w ramach niniejszej umowy, nie będą wykorzystywane w innych celach niż te, które są określone w umowie, bez pisemnej zgody organu celnego, który je dostarczył. Postanowienie to nie ma zastosowania do informacji i dokumentów dotyczących naruszenia przepisów celnych odnoszących się do środków odurzających i substancji psychotropowych. 2. Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, w ramach niniejszej umowy, będzie miała charakter poufny. Informacja taka będzie objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron. 3. Organy celne Umawiających się Stron mogą, zgodnie z celami i zakresem niniejszej umowy, wykorzystywać informacje i dokumenty, otrzymane zgodnie z niniejszą umową, jako dowody w postępowaniu sądowym i administracyjnym. Dowody mogą być wykorzystane tylko zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron. Powiadamianie / doręczanie Artykuł 11 Organ celny proszony o pomoc, na wniosek, zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym i w ramach niniejszej umowy, powiadomi osoby lub doręczy osobom, o których mowa w ustępie 7 artykułu 1 niniejszej umowy, dokumenty i decyzje przekazane przez organ celny występujący z wnioskiem. Forma i treść wniosków o pomoc Artykuł 12 1. Wnioski, zgodnie z niniejszą umową, będą przekazywane w formie pisemnej. Do wniosków załączane będą dokumenty niezbędne do ich realizacji. Jeżeli wymagać tego będzie pilność sytuacji, wnioski mogą być przekazywane ustnie, lecz będą one potwierdzone niezwłocznie w formie pisemnej. 2. Wnioski, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, zawierać będą następujące dane: a) nazwę organu celnego występującego z wnioskiem, b) charakter postępowania, c) przedmiot i przyczynę wniosku, d) prawne uzasadnienie wniosku, e) możliwie dokładne i wyczerpujące dane o osobach, których dotyczy postępowanie, f) streszczenie istotnych faktów, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 11. 3. Wnioski przedkładane będą w języku urzędowym organu celnego występującego z wnioskiem lub w innym języku, możliwym do przyjęcia przez organ celny proszony o pomoc. 4. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia. Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy Artykuł 13 1. W przypadkach gdy organ celny proszony o pomoc uzna, że pomoc, o którą wystąpiono, naruszyłaby suwerenność, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne istotne interesy Umawiającej się Strony, może odmówić udzielenia tej pomocy, udzielić jej częściowo lub tylko pod pewnymi warunkami. 2. Jeżeli wniosek o pomoc nie może zostać spełniony, organ celny występujący z wnioskiem będzie o tym niezwłocznie powiadomiony oraz poinformowany o przyczynach odmowy udzielenia pomocy. 3. W przypadku gdy organ celny prosi o pomoc, której sam nie mógłby udzielić, powinien w swoim wniosku zwrócić uwagę na tę okoliczność. Udzielenie pomocy będzie zależało wówczas od uznania organu celnego proszonego o pomoc. Koszty Artykuł 14 Organy celne Umawiających się Stron zrzekną się wszelkich roszczeń o zwrot kosztów poniesionych przy wykonywaniu niniejszej umowy, z wyjątkiem kosztów podróży oraz diet wypłaconych ekspertom, tłumaczom i świadkom, które ponosi organ celny występujący z wnioskiem. Udzielanie pomocy Artykuł 15 Pomoc, przewidziana niniejszą umową, będzie realizowana bezpośrednio między organami celnymi Umawiających się Stron. Organy te dokonają wzajemnie szczegółowych ustaleń co do jej stosowania. Wejście w życie umowy Artykuł 16 1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie. 2. Umowa niniejsza wejdzie w życie po upływie 30 dnia od dnia, w którym Umawiające się Strony dokonały wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. 3. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Każda z Umawiających się Stron może ją wypowiedzieć pisemnie w drodze dyplomatycznej. W takim przypadku traci moc po upływie 6 miesięcy od dnia wypowiedzenia. Sporządzono w Bratysławie dnia 26 marca 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i słowackim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej M. Nogaj W imieniu Republiki Słowackiej J. Caliciak Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 4 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzonej w Bratysławie dnia 26 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 30, poz. 285) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 16 ustęp 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzonej w Bratysławie dnia 26 marca 1997 r., nastąpiła w Warszawie dnia 17 lutego 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie dnia 20 marca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 8 października 1998 r. w sprawie wejścia w życie Poprawek do załącznika do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 30, poz. 286) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 1 lutego 1997 r., zgodnie z postanowieniem art. XII ust. 1(a) (ix) Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201), weszły w życie Poprawki do załącznika do tej konwencji, przyjęte na Konferencji Stron tej konwencji, która odbyła się w Londynie w dniach od 26 czerwca do 7 lipca 1995 r. Teksty powyższych poprawek w językach polskim i angielskim stanowią załącznik do niniejszego oświadczenia rządowego. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek (Poprawki do załącznika do Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, zawiera oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., wraz ze znowelizowanymi tekstami załączników A i B do tej umowy. (Dz. U. Nr 30, poz. 287) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 19 kwietnia 1985 r. wszedł w życie ratyfikowany przez Polskę dnia 12 maja 1977 r. Protokół zmieniający artykuł 14 ustęp 3 Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 35, poz. 189). Jednolity tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający zmiany wprowadzone powyższym protokołem, jak również stanowiące integralną część umowy znowelizowane i obowiązujące od dnia 1 stycznia 1999 r. jednolite teksty załączników A i B do tej umowy ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa są stronami powyższej umowy po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, dokumentów przystąpienia lub sukcesji w niżej podanych datach: Austria 20 września 1973 r. Belgia 25 sierpnia 1960 r. Białoruś 5 kwietnia 1993 r. Bośnia i Hercegowina 1 września 1993 r. Bułgaria 12 maja 1995 r. Chorwacja 23 listopada 1992 r. Republika Czeska* 2 czerwca 1993 r. Dania 1 lipca 1981 r. Estonia 25 czerwca 1996 r. Finlandia 28 lutego 1979 r. Francja 2 lutego 1960 r. Grecja 27 maja 1988 r. Hiszpania 22 listopada 1972 r. Jugosławia 28 maja 1971 r. Liechtenstein 12 grudnia 1994 r. Litwa 7 grudnia 1995 r. Luksemburg 21 lipca 1970 r. Łotwa 11 kwietnia 1996 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 18 kwietnia 1997 r. Republika Mołdowa 14 lipca 1998 r. Niderlandy 1 listopada 1963 r. Niemcy 1 grudnia 1969 r. Norwegia 5 lutego 1976 r. Polska 6 maja 1975 r. Portugalia 29 grudnia 1967 r. Federacja Rosyjska 28 kwietnia 1994 r. Rumunia 8 czerwca 1994 r. Słowacja* 28 maja 1993 r. Słowenia 6 lipca 1992 r. Szwajcaria 20 czerwca 1972 r. Szwecja 1 marca 1974 r. Węgry* 19 lipca 1979 r. Włochy 3 czerwca 1963 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii 29 czerwca 1968 r. Ponadto podaje się do wiadomości, że ogłaszane w języku polskim teksty wskazanej wyżej umowy są w języku angielskim dostępne do wglądu w Departamencie Transportu Samochodowego Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek * Węgry (jako: Węgierska Republika Ludowa dnia 19 lipca 1979 r.) oraz Republika Czeska i Słowacja (jako: Czechosłowacka Republika Socjalistyczna dnia 17 lipca 1986 r.) podczas składania dokumentów przystąpienia do powyższej umowy złożyły zastrzeżenie, że nie uważają się za związane postanowieniami art. 11 umowy dotyczącymi przymusowego arbitrażu. [Jednolity tekst Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., wraz ze znowelizowanymi tekstami załączników A i B do tej umowy, zawiera oddzielny załącznik do niniejszego numeru] Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 marca 1999 r. w sprawie wejścia w życie Decyzji nr 1/99 Rady Stowarzyszenia między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony, z dnia 25 stycznia 1999 r. wprowadzającej zmiany w Protokole nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony. (Dz. U. Nr 30, poz. 288) Zgodnie z artykułem 38 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony, dnia 25 stycznia 1999 r. została podjęta w Brukseli Decyzja nr 1/99 Rady Stowarzyszenia między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony, na mocy której z dniem 1 stycznia 1999 r. zmianie uległa treść tego protokołu. Treść decyzji zawiera załącznik do niniejszego oświadczenia rządowego. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 20 marca 1999 r. (poz. 288) UE - PL 1412/98 STOWARZYSZENIE MIĘDZY UNIĄ EUROPEJSKĄ A RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ Rada Stowarzyszenia DECYZJA NR 1/99 RADY STOWARZYSZENIA MIĘDZY WSPÓLNOTAMI EUROPEJSKIMI I ICH PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z JEDNEJ STRONY, A RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ, Z DRUGIEJ STRONY, z dnia 25/01/1999 wprowadzająca zmiany w Protokole nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony RADA STOWARZYSZENIA Biorąc pod uwagę Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony 1, podpisany w Brukseli 16 grudnia 1991 roku, a w szczególności artykuł 38 jego Protokołu 4 2; Zważywszy, że konieczne jest dokonanie zmian w definicji pojęcia "produkty pochodzące" w Protokole 4 w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rozszerzonego systemu kumulacji pozwalającego na używanie materiałów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej, Polski, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Łotwy, Litwy, Estonii, Słowenii, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (zwanego dalej EOG), Islandii, Norwegii i Szwajcarii; Zważywszy, że wydaje się stosowne utrzymanie w mocy do dnia 31 grudnia 2000 r. systemu jednolitych stawek opłat przewidzianego w artykule 15 Protokołu 4 dotyczącym zakazu zwrotu cła i zwolnień z opłat celnych; Uznając, że w związku ze szczególną umową w zakresie produktów przemysłowych pomiędzy Wspólnotą a Turcją uzasadnione jest rozszerzenie wyżej wymienionego systemu kumulacji również na te produkty pochodzące z Turcji; Zważywszy, że aby ułatwić wymianę i uprościć procedury administracyjne, wskazane są zmiany treści artykułów 3, 4 i 12 Protokołu 4; Zważywszy, że w celu uwzględnienia zmian w technikach przetwarzania oraz niedostatku niektórych surowców niezbędne jest dokonanie pewnych korekt w wykazie procesów obróbki lub przetworzenia, koniecznych, by towary niepochodzące uzyskały status pochodzących, POSTANAWIA: Artykuł 1 Protokół 4 dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej ulega następującym zmianom: 1. Artykuł 1 (i) otrzymuje następujące brzmienie: "(i) 'wartość dodana' oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, lub, jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona, o pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty we Wspólnocie lub Polsce;". 2. Artykuły 3 i 4 otrzymują następujące brzmienie: "Artykuł 3 Kumulacja we Wspólnocie 1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 1, produkty będą uważane za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli tam są uzyskane, włączając materiały pochodzące ze Wspólnoty, Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtenstein) * lub Turcji ** zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Wspólnotą a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały we Wspólnocie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego Protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. W wypadku, gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce we Wspólnocie nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący ze Wspólnoty tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji we Wspólnocie. 3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Wspólnoty, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów. 4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole. Wspólnota udostępni Polsce, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, szczegółowe informacje dotyczące umów i określonych w nich reguł pochodzenia, stosowanych w stosunku do innych krajów wymienionych w punkcie 1. Komisja Wspólnot Europejskich opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (seria C) datę, począwszy od której kumulacja, o której mowa w tym artykule może być stosowana przez te kraje wymienione w punkcie 1, które spełniły niezbędne wymogi. Artykuł 4 Kumulacja w Polsce 1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 2, produkty będą uważane za pochodzące z Polski, jeżeli tam są uzyskane włączając materiały pochodzące ze Wspólnoty, Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtenstein) * lub Turcji ** zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Wspólnotą a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały w Polsce poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego Protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. W wypadku, gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Polsce, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z Polski tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w Polsce. 3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Polski, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów. 4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole. Polska udostępni Wspólnocie, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, szczegółowe informacje dotyczące umów i określonych w nich reguł pochodzenia, stosowanych w stosunku do innych krajów wymienionych w punkcie 1. Komisja Wspólnot Europejskich opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (seria C) datę, począwszy od której kumulacja, o której mowa w tym artykule może być stosowana przez te kraje wymienione w punkcie 1, które spełniły niezbędne wymogi."; 3. Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie: "Artykuł 12 Zasada terytorialności 1. Z zastrzeżeniem artykułu 2.1(c), artykułów 3 i 4 oraz pkt 3 niniejszego artykułu, warunki określone w Części II dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub Polsce. 2. Z zastrzeżeniem artykułów 3 i 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane ze Wspólnoty lub Polski do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie administracji celnej, że: a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane; oraz b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu. 3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w Części II nie może mieć wpływu wykonywana poza Wspólnotą lub Polską obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych odpowiednio ze Wspólnoty lub Polski, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że: a) materiały te uzyskano w całości na terenie Wspólnoty lub Polski lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające wymienione w artykule 7; oraz b) możliwe jest wykazanie administracji celnej, że: i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych; ii) że całkowita wartość dodana uzyskana poza Wspólnotą lub Polską z zastosowaniem postanowień tego artykułu nie przekracza 10% ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia. 4. Dla celów punktu 3 warunki dotyczące statusu pochodzenia, wymienione w Części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania wykonywanych poza Wspólnotą lub Polską. W przypadku jednak gdy, zgodnie z załącznikiem II, w celu nadania statusu pochodzenia danemu produktowi gotowemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju, wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Wspólnotą lub Polską z zastosowaniem tego artykułu, nie powinny przekraczać określonego udziału procentowego. 5. W celu realizacji postanowień pkt 3 i 4 przez "całkowitą wartość dodaną" rozumie się wszystkie koszty powstałe poza Wspólnotą lub Polską, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych. 6. Postanowienia pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów nie spełniających warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tylko wtedy, gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6(2). 7. Punkty 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu. 8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, dokonywane poza Wspólnotą lub Polską, muszą być dokonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu."; 4. W artykułach 13, 14, 15, 17, 21, 27, 30 i 32 wyrażenie "wymienionych w artykule 4" zastępuje się wyrażeniem "wymienionych w artykule 3 i 4"; 5. W ostatnim ustępie artykułu 15 punkt 6 datę "31 grudnia 1998" zastępuje się datą "31 grudnia 2000 r."; 6. W artykule 26(1) wyrażenie "C2/CP3" zastępuje się wyrażeniem "CN22/CN23"; 7. W załączniku I w uwadze 5.2: a) między wyrażeniami "sztuczne włókna ciągłe" a "syntetyczne włókna cięte z polipropylenu" wstawia się wyrażenie "włókna przewodzące prąd"; b) usuwa się piąty przykład ("Dywan pętelkowy ... dotyczące masy"); 8. W załączniku II wprowadza się następujące zmiany: a) między opisami dla pozycji HS 2202 i 2208 wstawia się następującą regułę: " Kod HSWyszczególnienieProcesy obróbki lub przetworzenia dokonane ma materiałach niepochodzących nadające im status pochodzenia (1)(2)(3) lub (4) 2207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe napoje alkoholowe o dowolnej mocy, skażoneWytwarzanie z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208 "; b) Opis dla działu 57 zastępuje się następującym tekstem: " Dział 57Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe: - Z filcu igłowanegoWytwarzane z:40 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakiekolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402 - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 i 5506 - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów, mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - tkanina z juty może być używana jako podkład - Z innego filcuWytwarzanie z:41 - włókien naturalnych nie gręplowanych lub czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - PozostałeWytwarzanie z:42 - przędzy kokosowej lub jutowej(a), - przędzy z włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych, - włókien naturalnych, lub - ciętych włókien chemicznych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia - tkanina z juty może być używana jako podkład (a) używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r. 40 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 41 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 42 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5"; c) Opis dla pozycji 7006 zastępuje się następującym tekstem: " 7006Szkło z pozycji nr 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach: - Substraty płyt szklanych, powlekane warstwą materiału dielektrycznego, półprzewodzące zgodnie z normami SEMII1Wytwarzanie z niepowlekanych substratów płyt szklanych z pozycji 7006 - PozostałeWytwarzanie z materiałów z pozycji 7001 1 SEMII - Instytut Urządzeń i Materiałów Półprzewodnikowych"; d) Regułę dla pozycji 7601 zastępuje się następującym tekstem: " 7601Aluminium nie obrobioneWytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; oraz - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, lub Wytwarzanie metodą obróbki termicznej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub z odpadów i złomu aluminium. "; 9. Wstawia się Załącznik V o następującej treści: "Załącznik V Wykaz według działów i pozycji Zharmonizowanego Systemu (HS) produktów pochodzących z Turcji, do których nie mają zastosowania artykuły 3 i 4 Dział 1 Dział 2 Dział 3 0401 do 0402 ex 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego 0404 do 0410 0504 0511 Dział 6 0701 do 0709 ex 0710Warzywa, z wyjątkiem słodkiej kukurydzy z pozycji 0710 40 00 (nie gotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone ex 0711Warzywa, z wyjątkiem słodkiej kukurydzy z pozycji 0711 90 30, zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym dwutlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia 0712 do 0714 Dział 8 ex Dział 9Kawa, herbata i przyprawy, z wyjątkiem herbaty paragwajskiej z pozycji 0903 Dział 10 Dział 11 Dział 12 ex 1302Substancje pektynowe, pektyniany i pektyny 1501 do 1514 ex 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (z wyjątkiem z oleju jojoba i jego frakcji) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie ex 1516Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone, z wyjątkiem uwodornionego oleju rycynowego, tzw. "wosku opalowego" ex 1517 i ex 1518Margaryna, substancje podobne do smalcu i inne preparowane tłuszcze spożywcze ex 1522Pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych lub wosków zwierzęcych lub roślinnych, z wyjątkiem degrasu Dział 16 1701 ex 1702Pozostałe cukry, łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel, z wyjątkiem tego z pozycji 1702 11 00, 1702 30 51, 1702 30 59, 1702 50 00 i 1702 90 10 1703 1801 i 1802 ex 1902Ciasto makaronowe, nadziewane, zawierające w masie powyżej 20% ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, kiełbasy i tym podobnych, mięsa i podrobów jakiegokolwiek rodzaju łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju ex 2001Ogórki i korniszony, cebula; ostry sos z mango, owoce z rodzaju Capsicum innych niż słodka papryka i pieprz angielski, grzyby i oliwki przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego; 2002 i 2003 ex 2004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006, z wyjątkiem ziemniaków w postaci mąki lub grysiku i płatków kukurydzianych ex 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006, z wyjątkiem ziemniaków w postaci mąki, grysiku lub płatków oraz słodkiej kukurydzy 2006 i 2007 ex 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, z wyjątkiem masła orzechowego, rdzeni palmowych, kukurydzy, ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin zawierających w masie 5% lub więcej skrobi, liści winorośli, pędów chmielu i innych podobnych jadalnych części roślin 2009 ex 2106Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe 2204 2206 ex 2207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej, uzyskiwany z produktów rolnych figurujących na niniejszej liście ex 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., uzyskiwany z produktów rolnych figurujących na niniejszej liście 2209 Dział 23 2401 4501 5301 i 5302 ". Artykuł 2 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1999 r. UE-PL 1412/98 ASSOCIATION BETWEEN THE EUROPEAN UNION AND THE REPUBLIC OF POLAND __________ - The Association Council - DECISION No 1/99 OF THE ASSOCIATION COUNCIL, ASSOCIATION BETWEEN THE EUROPEAN COMMUNITIES AND THEIR MEMBER STATES, OF THE ONE PART, AND THE REPUBLIC OF POLAND, OF THE OTHER PART of 25/01/1999 amending Protocol 4 to the Europe Agreement establishing an association between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Poland, of the other part THE ASSOCIATION COUNCIL, Having regard to the Europe Agreement establishing an association between the European Communities and their Member States, of the on part, and the Republic of Poland, of the other part (1), signed in Brussels on 16 December 1991, and in particular Article 38 of Protocol 4 (2) thereof, Whereas the definition of the term "originating products" in Protocol 4 needs to be amended to ensure the proper operation of the extended system of cumulation which permits the use of materials originating in the European Community, Poland, Hungary, the Czech Republic, the Slovak Republic, Bulgaria, Romania, Latvia, Lithuania, Estonia, Slovenia, the European Economic Area (hereinafter referred to as "the EEA"), Iceland, Norway and Switzerland; Whereas it would seem advisable to maintain in operation until 31 December 2000 the system of flat rate charges provided for in Article 15 of Protocol 4 in connection with the prohibition of drawback and exemption from customs duty; Whereas, in view of the particular arrangements on industrial products obtaining between the Community and Turkey, it would also be appropriate to extend the cumulation system to such products originating in Turkey; Whereas to facilitate trade and simplify administrative tasks it is desirable to amend the wording of Articles 3, 4 and 12 of Protocol 4; Whereas, to take account of changes in processing techniques and shortages of certain raw materials, some corrections must be made to the list of working and processing requirements which non-originating materials have to fulfil to qualify for originating status, HAS DECIDED AS FOLLOWS: Article 1 Protocol 4 concerning the definition of concept of "originating products" and methods of administrative cooperation is hereby amended as follows: 1) Article 1(i) shall be replaced by: "(i) "added value" shall be taken to be the ex-works price minus the customs value of each of the materials incorporated which originate in the other countries referred to in Articles 3 and 4 or, where the customs value is not known or cannot be ascertained, the first price verifiably paid for the products in the Community or Poland."; 2) Articles 3 and 4 shall be replaced by the following: "Article 3 Cumulation in the European Community 1. Without prejudice to the provisions of Article 2(1) products shall be considered as originating in the Community if such products are obtained there, incorporating materials originating in the Community, Bulgaria, Poland, Hungary, the Czech Republic, the Slovak Republic, Romania, Lithuania, Latvia, Estonia, Slovenia, Iceland, Norway, Switzerland (including Liechtenstein(*)) or Turkey(**) in accordance with the provisions of the Protocol on rules of origin annexed to the Agreements between the Community and each of these countries, provided that the working or processing carried out in the Community goes beyond that referred to in Article 7 of this Protocol. It shall not be necessary that such materials have undergone sufficient working or processing. 2. Where the working or processing carried out in the Community does not go beyond the operations referred to in Article 7, the product obtained shall be considered as originating in the Community only where the value added there is greater than the value of the materials used originating in any one of the other countries referred to in paragraph 1. If this is not so, the product obtained shall be considered as originating in the country which accounts for the highest value of originating materials used in the manufacture in the Community. 3. Products, originating in one of the countries referred to in paragraph 1, which do not undergo any working or processing in the Community, retain their origin if exported into one of these countries. 4. The cumulation provided for in this Article may only be applied to materials and products which have acquired originating status by an application of rules of origin identical to those given in this Protocol. The Community shall provide Poland, through the Commission of the European Communities, with details of the Agreements and their corresponding rules of origin, which are applied with the other countries referred to in paragraph 1. The Commission of the European Communities shall publish in the Official Journal of the European Communities (C Series) the date on which the cumulation, provided for in this Article may be applied by those countries listed in paragraph 1 which have fulfilled the necessary requirements. Article 4 Cumulation in Poland 1. Without prejudice to the provision of Article 2(2), products shall be considered as originating in Poland if such products are obtained there, incorporating materials originating in the Community, Bulgaria, Poland, Hungary, the Czech Republic, the Slovak Republic, Romania, Lithuania, Latvia, Estonia, Slovenia, Iceland, Norway, Switzerland (including Liechtenstein) or Turkey(**) in accordance with the provisions of the Protocol on rules of origin annexed to the Agreements between Poland and each of these countries, provided that the working or processing carried out in Poland goes beyond that referred to in Article 7 of this Protocol. It shall not be necessary that such materials have undergone sufficient working or processing. 2. Where the working or processing carried out in Poland does not go beyond the operations referred to in Article 7, the product obtained shall be considered as originating in Poland only where the value added there is greater than the value of the materials used originating in any one of the other countries referred to in paragraph 1. If this is not so, the product obtained shall be considered as originating in the country which accounts for the highest value of originating materials used in the manufacture in Poland. 3. Products, originating in one of the countries referred to in paragraph 1, which do not undergo any working or processing in Poland, retain their origin if exported into one of these countries. 4. The cumulation provided for in this Article may only be applied to materials and products which have acquired originating status by an application of rules of origin identical to those given in this Protocol. Poland shall provide the Community, through the Commission of the European Communities, with details of the Agreements and their corresponding rules of origin, which are applied with the other countries referred to in paragraph 1. The Commission of the European Communities shall publish in the Official Journal of the European Communities (C Series) the date on which the cumulation, provided for in this Article, may be applied by those countries listed in paragraph 1 which have fulfilled the necessary requirements. __________________ (*) The Principality of Liechtenstein has a customs union with Switzerland, and is a Contracting Party to the Agreement on the European Economic Area. (**) Cumulation as provided for in this Article does not apply to materials originating in Turkey which are mentioned in the list a Annex V to this Protocol ."; 3) Article 12 shall be replaced by the following: "Article 12 Principle of territoriality 1. Except as provided for in Article 2(1)(c), Articles 3 and 4 and paragraph 3 of this Article, the conditions for acquiring originating status set out in Title II must continue to be fulfilled at all times in the Community or Poland. 2. Except as provided for in Articles 3 and 4, where originating goods exported from the Community or Poland to another country return, they must be considered as non-operating, unless it can be demonstrated to the satisfaction of the customs authorities that: (a) the returning goods are the same as those that were exported; and (b) they have not undergone any operation beyond that necessary to preserve them in good condition while in that country or while being exported. 3. The acquisition of originating status in accordance with the conditions set out in Title II shall not be affected by working or processing done outside the Community or Poland on materials exported from the Community or Poland and subsequently reimported there, provided: (a) the said materials are wholly obtained in the Community or Poland or have undergone working or processing beyond the insufficient operations listed in Article 7 prior to being exported; and (b) it can be demonstrated to the satisfaction of the customs authorities that: (i) the reimported goods have been obtained by working or processing the exported materials; and (ii) the total value acquired outside the Community or Poland by applying the provisions of this Article does not exceed 10% of the ex-works price of the end product for which originating status is claimed. 4. For the purposes of paragraph 3, the conditions for acquiring originating status set out in Title II shall not apply to working or processing done outside the Community or Poland. But where, in the list in Annex II, a rule setting a maximum value for all the non-originating materials incorporating is applied in determining the originating status of the end product, the total value of the non-originating materials incorporating in the territory of the party concerned, taken together with the total added value acquired outside the Community or Poland by applying the provisions of this Article, shall not exceed the stated percentage. 5. For the purposes of applying the provisions of paragraph 3 and 4, "total added value" shall be taken to mean all costs arising outside the Community or Poland, including the value of the materials incorporated there. 6. The provisions of paragraphs 3 and 4 shall not apply to products which do not fulfil the conditions set out in the list in Annex II or which can be considered sufficiently worked or processed only if the general values fixed in Article 6(2) are applied. 7. The provisions of paragraphs 3 and 4 shall not apply to products coming under Chapters 50 to 63 of the Harmonised System. 8. Any working or processing of the kind covered by the provisions of this Article and done outside the Community or Poland shall be done under the outward processing arrangements, or similar arrangements."; 4) in Articles 13, 14, 15, 17, 21, 27, 30 and 32, the phrase "referred to in Article 4" shall be replaced by "referred to in Articles 3 and 4"; 5) in the last paragraph of Article 15(6), the date "31 December 1998" shall be replaced by "31 December 2000"; 6) in Article 26(1), the terms "C2/CP3" shall be replaced by "CN22/CN23"; 7) in Annex I, Note 5.2: (a) between the indents "- artificial man-made filaments" and "- synthetic man-made staple fibres of polypropylene", the following shall be inserted: "- current conducting filaments"; (b) the fifth Example ("A carpet with tufts ... are met.") shall be deleted; 8) Annex II shall be amended as follows: (a) the following shall be inserted between the entries for HS heading Nos 2202 and 2208: " HS heading NoDescription of productWorking or processing carried out on non-originating materials that confers originating status (1)(2)(3) or (4) 2207Undenatured ethyl alcohol of an alcoholic strength by volume of 80% vol or higher; ethyl alcohol and other spirits, denatured, of any strengthManufacture: - using materials not classified in heading Nos 2207 or 2208 "; (b) the entry for Chapter 57 shall be replaced by: " Chapter 57Carpets and other textile floor coverings - Of needleloom feltManufacture from(1): - natural fibres or - chemical materials or textile pulp However: - polypropylene filament of heading No 5402, - polypropylene fibres of heading Nos 5503 or 5506 - polypropylene filament tow of heading No 5501, of which the denomination in all cases of a single filament or fibre is less than 9 decitex, may be used provided their value does not exceed 40% of the ex-works price of the product - jute fabric may be used as backing - Of other feltManufacture from(1): - natural fibres not carded or combed or otherwise processed for spinning, or - chemical materials or textile pulp - OtherManufacture from(1): - coir or jute yarn(a), - synthetic or artificial filament yarn, - natural fibres, or - man-made staple fibres not carded or combed or otherwise processed for spinning - jute fabric may be used as backing _____________ (1) For special conditions relating to products made of a mixture of textile materials, see Introductory Note 5. (a) The use of jute yarn is authorised from 1 July 2000."; (c) the entry for HS heading No 7006 shall be replaced by: " 7006Glass of heading Nos 7003, 7004 or 7005, bent, edgeworked, engraved, drilled, enamelled or otherwise worked, but not framed or fitted other materials: - glass plate substrate coated with dielectric thin film, semi-conductor grade, in accordance with SEMII standards(1)Manufacture from non-coated glass plate substrate of heading No 7006 - otherManufacture from materials of heading No 7001 ___________ (1) SEMII - Semiconductor Equipment and Materials Institute Incorporated."; (d) the rule for HS heading No 7601 shall be replaced by: 7601Unwrought aluminiumManufacture in which: - all the materials used are classified within a heading other than that of the product; and - the value of all the materials used does not exceed 50% of the ex-works price of the product or Manufacture by thermal or electrolytic treatment from unalloyed aluminium or waste and scrap of aluminium ; 9) the following Annex shall be added: "Annex V List of products originating in Turkey to which the provisions of Articles 3 and 4 do not apply, listed in the order of HS Chapters and Headings Chapter 1 Chapter 2 Chapter 3 0401 to 0402 ex 0403 -Buttermilk, curdled milk and cream, yoghurt, kephir and other fermented or acidified milk and cream, whether or not concentrated or containing added sugar or other sweetening matter 0404 to 0410 0504 0511 Chapter 6 0701 to 0709 ex 0710Vegetables, except sweetcorn of heading No 0710 40 00 (uncooked or cooked by steaming or boiling in water), frozen ex 0711Vegetables, except sweetcorn of heading No 0711 90 30, provisionally preserved (for example, by sulphur dioxide gas, in brine, in sulphur water or in other preservative solutions), but unsuitable in that state for immediate consumption 0712 to 0714 Chapter 8 ex Chapter 9Coffee, tea and spices, excluding maté of heading No 0903 Chapter 10 Chapter 11 Chapter 12 ex 1302Pestic substances, pectinates and pectates 1501 to 1514 ex 1515Other fixed vegetable fats and oils (excluding jojoba oil and its fractions) and their fractions, whether or not refined, but not chemically modified ex 1516Animal or vegetable fats and oils and their fractions, partly or wholly hydrogenated, inter-esterified, re-esterified or elaidinised, whether or not refined, but not further prepared, excluding hydrogenated castor oil known as "opal-wax" ex 1517 and ex 1518Margarines, imitation lard and other prepared edible fats ex 1522Residues resulting from the treatment of fatty substances or animal or vegetable waxes, excluding degras Chapter 16 1701 ex 1702Other sugars, including chemically pure lactose, maltose, glucose and fructose, in solid form; sugar syrups not containing added flavouring or colouring matter; artificial honey, whether or not mixed with natural honey; caramel excluding that of heading Nos 1702 11 00, 1702 30 51, 1702 30 59, 1702 50 00 and 1702 90 10 1703 1801 and 1802 ex 1902Pasta, stuffed, containing more than 20% by weight of fish, crustaceans, molluscs or other aquatic invertebrates, sausages and the like or meat and meat offal of any kind, including fats of all kinds ex 2001Cucumbers and gherkins, onions, mango chutney, fruit of the genus Capsicum other than sweet peppers or pimentos, mushrooms and olives, prepared or preserved by vinegar or acetic acid 2002 and 2003 ex 2004Other vegetables prepared or preserved otherwise than by vinegar or acetic acid, frozen, other than products of heading No 2006, excluding potatoes in the from of flour, meal or flakes, and sweet corn ex 2005Other vegetables prepared or preserved otherwise than by vinegar or acetic acid, not frozen, other than products of heading No 2006, excluding potatoes in the from of flour, meal or flakes, and sweetcorn 2006 and 2007 ex 2008Fruits, nuts and other edible parts of plants, otherwise prepared or preserved, whether or not containing added sugar or other sweetening matter or spirit, not elsewhere specified or included, excluding peanut butter, palm hearts, maize, yams, sweet potatoes and similar edible parts of plants containing 5% or more by weight of starch, vine leaves, hop shoots and other similar edible parts of plants 2009 ex 2106Flavoured and coloured sugar, syrups 2204 2206 ex 2207Undenatured ethyl alcohol of an alcoholic strength by volume of 80% vol or higher obtained from agricultural produce listed here ex 2208Undenatured ethyl alcohol of an alcoholic strength by volume of less than 80% vol obtained from agricultural produce listed here 2209 Chapter 23 2401 4501 5301 and 5302 ". Article 2 This Decision shall enter into force on the day of its adoption. It shall apply as from 1 January 1999. ________________ (1) OJ L 348, 31.12.1993, p. 2. (2) Protocol 4 was replaced by Association Council Decision No 1/97 (OJ L 221, 11.8.1997, p.1). 1 Dz. U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38 2 Zmiana Protokołu 4 - Dz. U. z 1997 r. Nr 104, poz. 662 * Księstwo Liechtenstein jest w unii celnej ze Szwajcarią oraz stanowi Stronę Umawiającą się układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym. ** Kumulacji przewidzianej w tym artykule nie stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji, a figurujących na liście w załączniku V niniejszego Protokołu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 303) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego, sporządzonej w Ottawie dnia 20 września 1951 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 304) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy dotyczącej statusu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, przedstawicieli narodowych i personelu międzynarodowego, sporządzonej w Ottawie dnia 20 września 1951 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 305) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów, sporządzonej w Paryżu dnia 21 września 1960 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 306) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy o wzajemnej ochronie tajemnicy wynalazków dotyczących obronności, w przypadku których zostały złożone wnioski o udzielenie patentów, sporządzonej w Paryżu dnia 21 września 1960 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego o przekazywaniu informacji technicznych dla celów obronnych, sporządzonej w Brukseli dnia 19 października 1970 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 307) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego o przekazywaniu informacji technicznych dla celów obronnych, sporządzonej w Brukseli dnia 19 października 1970 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy w sprawie statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonej w Brukseli dnia 14 września 1994 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 308) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy w sprawie statusu przedstawicielstw i przedstawicieli państw trzecich przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonej w Brukseli dnia 14 września 1994 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o ochronie informacji, sporządzonej w Brukseli dnia 6 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 309) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego o ochronie informacji, sporządzonej w Brukseli dnia 6 marca 1997 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej, sporządzona w Bonn dnia 14 lipca 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 39, poz. 379) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 14 lipca 1997 r. została sporządzona w Bonn Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec pragnąc rozwijać i pogłębiać stosunki łączące oba kraje w duchu dobrego sąsiedztwa i przyjaznej współpracy, w przekonaniu, że wymiana kulturalna sprzyja współpracy między narodami, zrozumieniu ich kultury i życia duchowego, uwzględniając historyczne zmiany w Europie, w szczególności ustanowienie jedności Niemiec oraz głębokie przemiany polityczne, społeczne i gospodarcze w Polsce, które przyczyniły się do nadania stosunkom polsko-niemieckim nowego charakteru, głęboko przekonane o wielkim znaczeniu wymiany i współpracy kulturalnej i naukowej dla zrozumienia i pojednania między Narodami Polskim i Niemieckim, świadome wielkiego i niepowtarzalnego wkładu Narodów Polskiego i Niemieckiego do wspólnego europejskiego dziedzictwa kulturowego oraz wzajemnego przenikania i wzbogacania się obu kultur w wielowiekowej przeszłości, dążąc do rozbudowania stosunków kulturalnych we wszystkich dziedzinach, z oświatą i nauką włącznie, doceniając ważną rolę, jaką młodzież odgrywa we współpracy obu narodów, kierując się postanowieniami Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991 r., pragnąc współpracować w oparciu o podpisane przez obie Strony konwencje oraz w ramach organizacji międzynarodowych, których są członkami, w dziedzinach objętych niniejszą umową, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Umawiające się Strony będą dążyć do poprawiania wzajemnej znajomości kultury ich krajów, dalszego rozwijania współpracy kulturalnej we wszystkich dziedzinach i na wszystkich płaszczyznach, i wniesienia tym samym wkładu w europejską tożsamość kulturową. Niniejsza umowa reguluje współpracę obu krajów w zakresie kultury, oświaty i nauki. Artykuł 2 W celu upowszechniania lepszej znajomości kultury drugiego kraju Umawiające się Strony będą realizowały odpowiednie przedsięwzięcia i udzielały sobie wzajemnie pomocy w ramach swoich możliwości, w szczególności: 1) przy organizacji wizyt przedstawicieli różnych dziedzin życia kulturalnego, w tym pisarzy, artystów, kompozytorów, filmowców, twórców radiowych i telewizyjnych oraz innych osób zaangażowanych w działalność kulturalną i twórczą, w celu wymiany poglądów i doświadczeń oraz rozwoju współpracy; 2) przy organizacji gościnnych występów artystów i zespołów teatralnych, muzycznych, tanecznych, orkiestr oraz innych zespołów artystycznych; zachęcać one będą do uwzględniania w repertuarach we własnym kraju utworów dramatycznych i muzycznych autorów drugiej Strony; 3) przy organizacji wystaw, wykładów i odczytów; 4) przy organizacji dni kultury i innych znaczących imprez kulturalnych; 5) przy popieraniu kontaktów w sferze księgarstwa i wydawnictw oraz bibliotek, jak również przy spotkaniach specjalistów i wymianie materiałów; zachęcać one będą do współpracy między stowarzyszeniami i związkami literackimi oraz wydawnictwami, pisarzami i tłumaczami; 6) przy tłumaczeniu dzieł literatury pięknej, naukowej i specjalistycznej; 7) przy popieraniu kontaktów w dziedzinie muzeów i archiwów, a także przy spotkaniach specjalistów i wymianie materiałów. Artykuł 3 Każda z Umawiających się Stron będzie ułatwiać udział przedstawicieli drugiej Umawiającej się Strony w kongresach, konferencjach, sympozjach, festiwalach, konkursach, spotkaniach i innych imprezach w dziedzinach objętych niniejszą umową. Artykuł 4 1. Umawiające się Strony będą dążyć do umożliwiania wszystkim zainteresowanym szerokiego dostępu do kultury, języka, literatury i historii drugiego kraju. W tym celu będą one popierać państwowe i niepaństwowe inicjatywy i instytucje. Umawiające się Strony będą dokładać wszelkich starań zmierzających do umożliwiania, rozszerzania i ułatwiania przedsięwzięć mających na celu wspieranie we własnym kraju nauki i popularyzację języka drugiego kraju w szkołach wyższych, szkołach i innych placówkach oświatowych, a także w ramach pozaszkolnych form nauczania języka. Umawiające się Strony będą zachęcać do tworzenia klas i szkół dwujęzycznych, szczególnie w regionach przygranicznych. Umawiające się Strony będą dokładać starań na rzecz rozszerzania możliwości studiów polonistycznych i germanistycznych w szkołach wyższych obu krajów. 2. Umawiające się Strony będą umożliwiać i ułatwiać we własnym kraju realizację odpowiednich przedsięwzięć wspierających drugiej Strony, zwłaszcza takich, jak: a) delegowanie nauczycieli, lektorów i doradców-konsultantów, b) udział nauczycieli i studentów w kursach szkoleniowych i doskonalących, organizowanych przez drugą Stronę, jak również wymiana doświadczeń w zakresie nowoczesnych metod i technologii nauczania języków obcych, c) udostępnianie podręczników i materiałów dydaktycznych oraz współpraca przy opracowywaniu podręczników, d) wykorzystanie możliwości, jakie stwarzają radio i telewizja dla poznania i popularyzacji języka drugiej Umawiającej się Strony. Artykuł 5 W ramach współpracy Umawiające się Strony będą dążyć do osiągania takiego przedstawiania historii, geografii i kultury drugiego kraju w swoich podręcznikach, które sprzyjać będzie lepszemu wzajemnemu zrozumieniu i poznaniu; zachęcać one będą do uwzględniania przy tym zaleceń niezależnej Polsko-Niemieckiej Komisji do spraw Podręczników Szkolnych. Artykuł 6 Umawiające się Strony będą popierać współpracę, we wszystkich jej formach i płaszczyznach, w dziedzinie nauki, szkolnictwa i oświaty, szczególnie w sferze szkół wyższych i organizacji naukowych, szkół ogólnokształcących i zawodowych, organizacji i placówek pozaszkolnego kształcenia i doskonalenia zawodowego dorosłych, administracji szkolnictwa i szkolenia zawodowego oraz innych instytucji oświatowych i naukowych. Strony będą zachęcać instytucje działające w tych dziedzinach w swoich krajach do: 1) współpracy we wszystkich dziedzinach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania; 2) partnerskich kontaktów między szkołami wyższymi oraz innymi placówkami naukowymi i oświatowymi obu krajów; 3) realizacji wspólnych przedsięwzięć oświatowych i badawczych; 4) wzajemnego wysyłania delegacji i osób w celu wymiany informacji i doświadczeń oraz udziału w konferencjach i sympozjach naukowych; 5) wymiany naukowców, doktorantów, administracyjnych pracowników szkół wyższych, nauczycieli, instruktorów, studentów, uczniów w ramach pobytów naukowych, szkoleniowych, studyjnych i informacyjnych; 6) wymiany literatury naukowej, pedagogicznej i dydaktycznej, materiałów dydaktycznych, poglądowych i informacyjnych oraz filmów dla celów dydaktycznych i naukowych, jak również organizowania odpowiednich wystaw specjalistycznych. Artykuł 7 Umawiające się Strony, stosownie do możliwości, będą przyznawać studentom i naukowcom drugiej Umawiającej się Strony stypendia w celu kształcenia, doskonalenia i prac naukowych oraz będą podejmować odpowiednie kroki ułatwiające realizację wymiany stypendialnej, w tym warunki pobytu stypendystów w państwie przyjmującym. Artykuł 8 Umawiające się Strony będą popierać, w ramach możliwości, rozwój współpracy w dziedzinie kształcenia i doskonalenia kadr fachowych i kierowniczych dla gospodarki. Artykuł 9 Dostrzegając znaczenie współpracy w dziedzinie kształcenia dorosłych dla pogłębiania wzajemnych stosunków, Umawiające się Strony deklarują gotowość popierania tej współpracy w ramach możliwości. Artykuł 10 Każda z Umawiających się Stron w ramach obowiązujących przepisów będzie ułatwiać obywatelom drugiej Umawiającej się Strony dostęp do archiwów, bibliotek, zbiorów muzealnych oraz podobnych placówek i ich naukowe wykorzystanie. Artykuł 11 Umawiające się Strony będą, w ramach możliwości, popierać współpracę w dziedzinie kinematografii, telewizji i radiofonii odnośnych ośrodków w swoich krajach oraz produkcję i wymianę filmów i innych środków audiowizualnych, które mogą służyć celom niniejszej umowy. Artykuł 12 Umawiające się Strony będą popierać bezpośrednie kontakty między grupami społecznymi i stowarzyszeniami, takimi jak związki zawodowe, stowarzyszenia kulturalne, związki twórcze, kościoły, wspólnoty wyznaniowe, a także fundacjami i organizacjami pozarządowymi, w celu wspierania współpracy, oraz będą zachęcać do realizacji przedsięwzięć służących celom niniejszej umowy. Artykuł 13 Umawiające się Strony będą zachęcać młodzież obu krajów do rozszerzania i pogłębiania kontaktów we wszystkich dziedzinach. Będą one popierać te kontakty i wymianę, szczególnie w ramach Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec z dnia 17 czerwca 1991 r. o polsko-niemieckiej współpracy młodzieży. Umawiające się Strony będą popierać współpracę między specjalistami w dziedzinie pracy z młodzieżą i instytucjami pomocy na rzecz młodzieży. Artykuł 14 Umawiające się Strony, we współpracy z kompetentnymi związkami sportowymi, będą popierać spotkania między sportowcami, działaczami sportowymi i drużynami sportowymi swoich krajów oraz współpracę w dziedzinie sportu, również w szkołach i wyższych uczelniach. Artykuł 15 Sprawy dziedzictwa kulturowego, w tym problemy związane z dobrami kultury i archiwaliami, reguluje artykuł 28 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991 r. Artykuł 16 Umawiające się Strony będą ułatwiać i zachęcać do wszechstronnej, partnerskiej współpracy na szczeblu regionalnym i lokalnym, przywiązując szczególne znaczenie do współpracy w regionach przygranicznych. Artykuł 17 1. Umawiające się Strony w ramach swoich aktualnie obowiązujących przepisów prawnych, a także na pozostających każdorazowo do uzgodnienia między nimi warunkach, będą ułatwiać we własnym kraju tworzenie i działalność placówek kulturalnych drugiej Umawiającej się Strony. Tworzenie tego rodzaju nowych placówek może następować w miarę potrzeb, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, i będzie uzgadniane w drodze wymiany not. Nienaruszona pozostaje możliwość tworzenia w ramach prawa wewnętrznego placówek prowadzących działalność kulturalną. 2. Placówkami kulturalnymi są już działające na podstawie dwustronnych uzgodnień: po Stronie Polskiej: Instytut Polski w Düsseldorfie, Instytut Polski w Berlinie, Instytut Polski w Lipsku, po Stronie Niemieckiej: Instytut Goethego w Warszawie, Instytut Goethego w Krakowie, Przedstawicielstwo Niemieckiej Akademickiej Służby Wymiany w Warszawie (DAAD). 3. W granicach aktualnie obowiązującego prawa wewnętrznego i na zasadzie wzajemności Umawiające się Strony będą ułatwiać oddelegowanym pracownikom tych placówek kulturalnych i ich rodzinom uzyskiwanie zgody na pobyt, korzystanie ze zwolnień podatkowych oraz przywóz i wywóz przedmiotów przeznaczonych do użytku osobistego i służbowego. To samo dotyczy oddelegowanych przez Umawiające się Strony w ramach współpracy kulturalnej, na podstawie odpowiedniego porozumienia, pracowników-specjalistów (doradców-konsultantów w zakresie nauczania języka, lektorów, nauczycieli) i ich rodzin. 4. Niniejsze postanowienia nie naruszają Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o wzajemnym utworzeniu i działalności instytutów kultury i informacji naukowo-technicznej, podpisanej dnia 10 listopada 1989 r. Artykuł 18 Postanowienia niniejszej umowy odnoszą się również do osób wymienionych w artykule 20 ustęp 1 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, podpisanego dnia 17 czerwca 1991 r., oraz w punkcie 1 wymiany listów Ministra Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej i Federalnego Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec z dnia 17 czerwca 1991 r. Artykuł 19 Postanowienia niniejszej umowy odnoszące się do współpracy naukowej nie naruszają postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec z dnia 10 listopada 1989 r. o współpracy w dziedzinie nauki i techniki. Artykuł 20 Umawiające się Strony będą, w miarę potrzeby, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, co najmniej jednak raz na dwa lata, organizować posiedzenia Komisji Mieszanej, na przemian w Rzeczypospolitej Polskiej i w Republice Federalnej Niemiec, w celu podsumowania współpracy, która miała miejsce w ramach niniejszej umowy, oraz wypracowania zaleceń i programów dla dalszej współpracy kulturalnej. Szczegóły ustalane będą w drodze dyplomatycznej. Artykuł 21 Niniejsza umowa wejdzie w życie w dniu, w którym Umawiające się Strony zawiadomią się wzajemnie, w drodze notyfikacji, że spełnione zostały niezbędne wymogi wewnętrzne dla jej wejścia w życie. Za dzień wejścia w życie uważać się będzie dzień otrzymania noty późniejszej. Artykuł 22 Niniejsza umowa zawarta jest na okres pięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużaniu na dalsze okresy pięcioletnie, o ile żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na sześć miesięcy przed upływem danego okresu. Artykuł 23 Z dniem wejścia w życie niniejszej umowy traci moc Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec z dnia 11 czerwca 1976 r. o współpracy kulturalnej. Sporządzono w Bonn dnia 14 lipca 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati Z upoważnienia Rządu Republiki Federalnej Niemiec K. Kinkel Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 4 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej, sporządzonej w Bonn dnia 14 lipca 1997 r. (Dz. U. Nr 39, poz. 380) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 21 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej, sporządzonej w Bonn dnia 14 lipca 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 4 stycznia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Mołdowa o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzona w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 39, poz. 381) UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Mołdowa o współpracy kulturalnej i naukowej Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Mołdowa, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, - zgodnie z Traktatem między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa o przyjaźni i współpracy z 15 listopada 1994 r., - kierując się dawnymi tradycjami przyjaźni oraz historycznych kontaktów między obu Państwami, - dążąc do stworzenia sprzyjających warunków dla współpracy obydwu Państw, rozwoju ich wzajemnych kontaktów w dziedzinie kultury, nauki i oświaty, turystyki i sportu, - biorąc pod uwagę wspólną przynależność obydwu narodów do europejskiej przestrzeni kulturowej i dążąc do wniesienia ich wkładu do cywilizacji europejskiej i światowej, - kierując się zasadami i postanowieniami helsińskiego Aktu Końcowego KBWE i Paryskiej Karty Nowej Europy, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Umawiające się Strony będą popierać różne formy współpracy w dziedzinie kultury, nauki, oświaty, turystyki i sportu na zasadach partnerstwa i wzajemnego poszanowania. Artykuł 2 Umawiające się Strony zobowiązują się do wzajemnej pomocy w zakresie ochrony i konserwacji zabytków oraz zapewnienia integralności dziedzictwa kulturalnego. Umawiające się Strony uzgadniają, że dobra kultury nielegalnie wywiezione z terytorium państwowego jednej ze Stron i nielegalnie wwiezione na terytorium państwowe drugiej Strony podlegają zwrotowi. Artykuł 3 Umawiające się Strony będą popierać współpracę między związkami twórczymi, instytucjami i organizacjami kulturalnymi oraz bezpośrednie kontakty pomiędzy działaczami kultury obu Państw. Umawiające się Strony będą również sprzyjać nawiązywaniu kontaktów między muzeami, archiwami, bibliotekami i teatrami. Każda z Umawiających się Stron będzie sprzyjać popularyzacji książek i wydawnictw kraju drugiej Strony oraz rozwojowi kontaktów między wydawnictwami i organizacjami upowszechniania książek, gwarantując, zgodnie z własnym ustawodawstwem, pełną ochronę praw autorskich i praw pokrewnych. Artykuł 4 Umawiające się Strony będą sprzyjać prowadzeniu bezpośredniej współpracy instytucji i organizacji filmowych obu krajów, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy między środowiskami twórczymi polskich i mołdawskich filmowców. Artykuł 5 Umawiające się Strony będą popierać współpracę pomiędzy ośrodkami i instytucjami naukowymi, zwłaszcza w dziedzinie nauk stosowanych, a także nauk humanistycznych i społecznych. Umawiające się Strony będą popierać współpracę naukową pomiędzy placówkami Polskiej Akademii Nauk i placówkami Akademii Nauk Republiki Mołdowa na podstawie zawartych porozumień. Umawiające się Strony będą sprzyjać realizacji wspólnych programów naukowo-badawczych, organizowaniu konferencji, sympozjów i spotkań dotyczących konkretnych problemów, będących przedmiotem zainteresowań obu Stron. Umawiające się Strony będą sprzyjać wymianie informacji naukowej, technicznej oraz publikacji i dokumentacji naukowej, a także udostępnianiu zasobów archiwalnych, zbiorów bibliotecznych i innych materiałów źródłowych oraz tworzeniu wspólnych zespołów i placówek badawczych. Będą też prowadziły wymianę specjalistów, naukowców, stażystów i stypendystów. Artykuł 6 Umawiające się Strony będą współdziałać w celu rozwoju współpracy w dziedzinie oświaty i szkolnictwa wyższego, między innymi poprzez nawiązywanie bezpośrednich kontaktów między szkołami i szkołami wyższymi, wymianę uczniów, studentów i stażystów. Umawiające się Strony będą współpracować w dziedzinie wymiany, szkolenia i podnoszenia kwalifikacji nauczycieli i nauczycieli akademickich oraz w dziedzinie opracowywania i wymiany literatury naukowej, szkoleniowej, metodycznej, podręczników oraz innych pomocy naukowych. Artykuł 7 Umawiające się Strony uzgadniają, że do czasu zawarcia Umowy w sprawie wzajemnego uznawania okresów nauki i studiów, egzaminów, a także dyplomów szkół, w tym szkół wyższych, tytułów zawodowych, stopni i tytułów naukowych nadawanych w obu Państwach, stosowane będą w stosunkach między obu Państwami postanowienia: - Konwencji o wzajemnym uznawaniu równoważności dokumentów ukończenia szkół średnich, szkół średnich zawodowych i szkół wyższych, a także dokumentów o nadawaniu stopni i tytułów naukowych, sporządzonej w Pradze dnia 7 czerwca 1972 r., - Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o równoważności dokumentów o wykształceniu, stopniach i tytułach naukowych wydawanych w PRL i ZSRR, podpisanego w Warszawie dnia 10 maja 1974 r., z wyjątkiem dokumentów wyższych szkół medycznych oraz stopni i tytułów naukowych w dziedzinie medycyny. Artykuł 8 Umawiające się Strony będą wspierać upowszechnianie wiedzy o języku, literaturze, historii i geografii drugiego Państwa i ich nauczanie. Artykuł 9 Każda z Umawiających się Stron będzie podejmować niezbędne działania, mające na celu wspieranie obywateli Republiki Mołdowa, należących do polskiej mniejszości narodowej, i obywateli Rzeczypospolitej Polskiej pochodzenia mołdawskiego w podtrzymywaniu i rozwijaniu ich tożsamości narodowej, kulturalnej i językowej poprzez: - udzielanie wszechstronnego poparcia działalności społeczno-kulturalnej wymienionych wyżej osób; - udzielanie wszechstronnego poparcia organizacjom społeczno-kulturalnym i oświatowym obu Umawiających się Stron; - zagwarantowanie możliwości uzyskania przez nie pomocy - również finansowej - z kraju i zagranicy; - upowszechnianie znajomości języka polskiego w Republice Mołdowa i podnoszenia poziomu jego nauczania na wszystkich szczeblach edukacji; - zapewnienie możliwości nauczania języka polskiego lub w języku polskim w ramach własnych instytucji oświatowych mniejszości polskiej lub publicznego systemu oświatowego; - umożliwienie zatrudnienia nauczycieli z Polski w szkołach na terytorium Republiki Mołdowa, w których prowadzone jest nauczanie języka polskiego lub w języku polskim; - kształcenie i doskonalenie kadr nauczycielskich dla tych szkół. Artykuł 10 Umawiające się Strony będą sprzyjać współpracy w dziedzinie środków masowego przekazu: telewizji, radia i agencji informacyjnych. Artykuł 11 Umawiające się Strony będą popierać współpracę w dziedzinie sportu, w tym organizowanie zawodów i spotkań sportowych, wymianę pomiędzy organizacjami sportowymi, klubami i związkami sportowymi, sportowcami, trenerami i specjalistami z dziedziny sportu, a także będą sprzyjać wymianie turystycznej między obu państwami. Artykuł 12 Umawiające się Strony będą popierać współpracę w dziedzinie archiwistyki, w szczególności w zakresie dostępu do archiwów, wymiany doświadczeń, publikacji i mikrofilmów. Artykuł 13 Warunki współpracy i wymiany kulturalno-naukowej przewidzianej niniejszą umową, w tym zasady i warunki finansowe, na jakich wymiana będzie się odbywać, zostaną szczegółowo ustalone w okresowych programach wykonawczych. Artykuł 14 Umowa niniejsza wchodzi w życie w dniu otrzymania późniejszej noty o dopełnieniu przez Umawiające się Strony procedur wewnątrzpaństwowych, koniecznych dla jej wejścia w życie. Umowa niniejsza zostaje zawarta na okres pięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy pięcioletnie, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie notyfikuje drugiej Stronie, nie później niż na sześć miesięcy przed upływem kolejnego okresu ważności niniejszej umowy, swojego zamiaru wypowiedzenia jej. Artykuł 15 Z dniem wejścia w życie niniejszej umowy traci moc w odniesieniu do obu Umawiających się Stron Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o współpracy kulturalnej i naukowej, podpisana w Moskwie dnia 14 grudnia 1970 r. Sporządzono w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i mołdawskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej B. Geremek W imieniu Rządu Republiki Mołdowa N. Tabacaru Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r. (Dz. U. Nr 52, poz. 531) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Rządem Królestwa Danii i Rządem Republiki Federalnej Niemiec dotyczącej Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego, podpisanej w Szczecinie dnia 5 września 1998 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary ograniczenia wolności orzeczonej wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej. (Dz. U. Nr 56, poz. 591) Na podstawie art. 228 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: § 1. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają: 1) żołnierz - żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, 2) dowódca - dowódcę wydzielonej jednostki wojskowej, w której wykonuje się karę ograniczenia wolności, orzeczoną wobec żołnierzy zasadniczej służby wojskowej, 3) jednostka - wydzieloną jednostkę wojskową, w której żołnierze zasadniczej służby wojskowej odbywają karę ograniczenia wolności, 4) skazany - żołnierza zasadniczej służby wojskowej, wobec którego orzeczono karę ograniczenia wolności, 5) kara - karę ograniczenia wolności orzeczoną wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej, 6) sąd - wojskowy sąd garnizonowy, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana, 7) kurator - wojskowego kuratora społecznego powołanego przy wojskowym sądzie garnizonowym, w którego okręgu kara ograniczenia wolności orzeczona wobec żołnierza zasadniczej służby wojskowej jest lub ma być wykonana. § 2. 1. Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę, po otrzymaniu odpisu prawomocnego orzeczenia ze wzmianką o wykonalności oraz wezwania skazanego do stawienia się w jednostce niezwłocznie kieruje go do jednostki, powiadamiając o tym wcześniej jej dowódcę. 2. Do skierowania, o którym mowa w ust. 1, oraz przyjęcia skazanego stosuje się odpowiednio zasady i tryb dotyczące przeniesienia żołnierza do innej jednostki wojskowej, określone w odrębnych przepisach. § 3. Dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, o przeszkodach uniemożliwiających skierowanie do odbycia kary, w szczególności uzasadniających odroczenie jej wykonania. § 4. Stawienie się skazanego do odbycia kary następuje z chwilą zgłoszenia się lub doprowadzenia skazanego do jednostki. § 5. 1. Dowódca niezwłocznie informuje sąd wojskowy, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, oraz dowódcę jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, o niestawieniu się skazanego do odbycia kary. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dowódca jednostki wojskowej, w której skazany pełni służbę wojskową, jest obowiązany podjąć czynności zmierzające do zapewnienia stawienia się skazanego w jednostce, określone w odrębnych przepisach. § 6. Dowódca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd i kuratora o: 1) dacie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania kary, 2) opuszczeniu jednostki przez skazanego bez zgody przełożonych, 3) niepodjęciu szkolenia, 4) nieprzestrzeganiu regulaminu wykonywania kary i zasad porządku wojskowego, 5) wymierzeniu kary dyscyplinarnej i zastosowaniu środków dyscyplinarnych, 6) wykonaniu lub uchylaniu się od wykonania obowiązków określonych w art. 36 § 2 Kodeksu karnego, 7) zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, z zastrzeżeniem § 19. § 7. W czasie odbywania kary skazanego można przenieść do innej jednostki tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i za zgodą sędziego penitencjarnego. § 8. 1. Dowódca jednostki ustala porządek dnia, który w szczególności powinien określać: 1) czas szkolenia programowego, treningów i innych zajęć szkoleniowych o zwiększonych wymaganiach w zakresie sprawności fizycznej skazanych, 2) czas wykonywania prac porządkowych, 3) czas wolny, 4) zasady poruszania się skazanych po terenie jednostki oraz miejsca przebywania w czasie wolnym, 5) terminy i miejsce przyjmowania skazanych w sprawach skarg, meldunków i wniosków, 6) czas i miejsce dokonywania zakupów, 7) miejsce, porę dnia i sposób odbywania odwiedzin. 2. Skazanego, po jego stawieniu się w jednostce, zaznajamia się z obowiązującym porządkiem dnia. 3. Dowódca jest obowiązany pouczyć skazanego o obowiązku przestrzegania regulaminu wykonywania kary, w tym porządku dnia. § 9. Skazani podlegają szkoleniu wojskowemu według programu ustalonego dla jednostki przez dowódcę rodzaju sił zbrojnych, któremu jednostka podlega. Szkolenie powinno zmierzać do wzmożenia poczucia dyscypliny społecznej i wojskowej, w szczególności kształtowania społecznie pożądanej postawy skazanego oraz utrwalania jego wiedzy wojskowej, jak również zwiększenia sprawności fizycznej. § 10. 1. Skazany może opuścić jednostkę tylko na podstawie przepustki jednorazowej, wydanej wyłącznie przez dowódcę, jeżeli: 1) wyróżnia się wzorową postawą, a zwłaszcza pilnością w służbie i w szkoleniu, 2) jest uzasadnione przypuszczenie, że w czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego. 2. Urlopu poza okolicznościowym i zdrowotnym, można udzielić skazanemu, którego postawa w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, że w czasie pobytu poza jednostką będzie przestrzegał porządku prawnego, po odbyciu przez skazanego co najmniej połowy kary. § 11. Czas przebywania skazanego poza jednostką, na podstawie przepustki oraz w ramach urlopu, zalicza się do okresu odbywania kary, chyba że sędzia penitencjarny zarządzi inaczej w przypadku, gdy skazany w tym czasie nadużył zaufania. § 12. 1. Skazany ma prawo do korzystania z jednych odwiedzin w tym samym dniu. Odwiedziny trwają sześćdziesiąt minut. 2. Dowódca może zezwolić na przedłużenie odwiedzin lub zwiększenie liczby odwiedzin w czasie nie zakłócającym porządku dnia ustalonego w jednostce. 3. W razie naruszenia przez skazanego lub osobę odwiedzającą sposobu odwiedzin, można je przerwać lub zakończyć przed czasem. 4. Sposób odbywania odwiedzin podaje się do wiadomości osobom odwiedzającym. § 13. Skazany ma prawo bezpośredniego zwracania się do osób, które kontrolują wykonanie kary, ze sprawami związanymi z jej wykonaniem. § 14. Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego dotyczące wykonywania kary oraz sposób ich załatwienia podlegają ewidencjonowaniu przez osobę wyznaczoną przez dowódcę. § 15. Skargi, prośby, meldunki i wnioski skazanego związane z wykonywaniem kary dowódca niezwłocznie przedstawia sędziemu penitencjarnemu. § 16. 1. Prawo kontrolowania jednostki w zakresie wykonywania kary, poza osobami określonymi w odrębnych przepisach, ma również kurator. 2. Kurator ma prawo w szczególności do: 1) przeprowadzenia rozmowy ze skazanym bez udziału innych osób, 2) wglądu w prowadzoną dokumentację. 3. O wynikach kontroli kurator niezwłocznie informuje pisemnie sędziego penitencjarnego i dowódcę. § 17. Odpowiedzialni za organizowanie i nadzorowanie odbywania kary żołnierze i pracownicy jednostki są obowiązani do: 1) prowadzenia dokumentacji wymaganej przez sąd wojskowy i kuratora, 2) uczestniczenia w posiedzeniach sądu wojskowego w postępowaniu wykonawczym, 3) udziału w szkoleniach organizowanych przez sądy wojskowe. § 18. 1. Dowódca, co najmniej raz na dwa miesiące, składa sędziemu penitencjarnemu pisemne sprawozdanie o zachowaniu się skazanego. 2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności informację, czy skazany wykonuje nałożone obowiązki, przestrzega porządku prawnego i zasad dyscypliny wojskowej, a także o podjętych i planowanych czynnościach w stosunku do skazanego, zmierzających do osiągnięcia celów wychowawczych kary. § 19. Dowódca, co najmniej trzydzieści dni przed zwolnieniem skazanego z zasadniczej służby wojskowej, powiadamia pisemnie sąd o przewidywanym zwolnieniu, dołączając sprawozdanie o zachowaniu się żołnierza. § 20. Do żołnierzy zasadniczej służby wojskowej odbywających karę ograniczenia wolności w wydzielonej jednostce wojskowej stosuje się odrębne przepisy dotyczące odbywania czynnej służby wojskowej, o ile rozporządzenie nie stanowi inaczej. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Ammanie dnia 4 października 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 61, poz. 654) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 4 października 1997 r. została sporządzona w Ammanie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Haszymidzkiego Królestwa Jordanii, powodowane chęcią popierania i umacniania wzajemnych stosunków gospodarczych poprzez usuwanie przeszkód podatkowych, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zakres podmiotowy. Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Artykuł 2 Podatki, których dotyczy umowa. 1. Niniejsza umowa dotyczy podatków od dochodu, bez względu na sposób ich poboru, pobieranych na rzecz Umawiającego się Państwa, jego jednostek administracyjnych lub władz lokalnych. 2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu albo od części dochodu, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego. 3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności: a) w Polsce: 1) podatek dochodowy od osób fizycznych, 2) podatek dochodowy od osób prawnych, (zwane dalej "podatkami polskimi"); b) w Jordanii: 1) podatek dochodowy, 2) podatek od sprzedaży, 3) podatek od usług socjalnych, (zwane dalej "podatkami jordańskimi"). 4. Niniejsza umowa ma także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach dokonanych w ich ustawodawstwach podatkowych. Artykuł 3 Ogólne definicje. 1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej: a) określenie "Polska" użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi, na którym na mocy ustawodawstwa Polski i zgodnie z prawem międzynarodowym Polska może sprawować suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych; b) określenie "Jordania" oznacza terytoria Haszymidzkiego Królestwa Jordanii, wody terytorialne Jordanii, wraz z dnem morskim i podglebiem wód terytorialnych, i obejmuje każdy obszar poza wodami terytorialnymi Jordanii oraz dno morskie i podglebie takiego obszaru, który został lub może być uznany w przyszłości za obszar, nad którym na mocy ustawodawstwa Jordanii i zgodnie z prawem międzynarodowym Jordania może sprawować suwerenne prawa do badań i eksploatacji zasobów naturalnych, żywych bądź martwych; c) określenia "jedno Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, zależnie od kontekstu, Polskę lub Jordanię; d) określenie "obywatel" oznacza każdą osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa oraz każdą osobę prawną, spółkę osobową oraz każde stowarzyszenie utworzone zgodnie z prawem obowiązującym w Umawiającym się Państwie; e) określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób; f) określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną; g) określenie "stała placówka" oznacza stałe miejsce, w którym prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa; h) określenie "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie; i) określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki przewóz statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy taki przewóz statkiem morskim, statkiem powietrznym lub pojazdem transportu drogowego jest wykonywany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie; j) określenie "właściwa władza" oznacza: 1) w przypadku Polski - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela, 2) w przypadku Jordanii - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela. 2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa. Artykuł 4 Miejsce zamieszkania lub siedziba. 1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie jedynie w odniesieniu do dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie. 2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się w sposób następujący: a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa; c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem; d) jeżeli status osoby mającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych nie może być ustalony zgodnie z postanowieniami liter a)-c), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. 3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. W razie wątpliwości właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. Artykuł 5 Zakład. 1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. 2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat oraz f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. 3. Plac budowy, prace montażowe lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one przez okres dłuższy niż sześć miesięcy od daty rzeczywistego rozpoczęcia prac. 4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje: a) użytkowania urządzeń, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa, b) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania, c) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo, d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa, e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa każdej innej działalności mającej charakter przygotowawczy lub pomocniczy, f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod lit. od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter. 5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i stale wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwo to będzie uważane za posiadające zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 i są takimi rodzajami działalności, które - gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki - nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu. 6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. 7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki. Artykuł 6 Dochód z nieruchomości. 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których stosuje się przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynków, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do zmiennych i stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych. Statki morskie, barki i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego. 3. Postanowienie ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. 4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku ruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu. Artykuł 7 Zyski przedsiębiorstw. 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez zakład tam położony. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w powyższy sposób, to zyski tego przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, lecz tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. 2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. 3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych na działalność tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. 4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule. 5. Nie można przypisać zakładowi zysków tylko z tytułu zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa. 6. W rozumieniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu będzie dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej. 7. Jeżeli w zyskach mieszczą się części dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu. Artykuł 8 Transport międzynarodowy. 1. Zyski pochodzące z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w których znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 2. Zyski pochodzące z eksploatacji w transporcie śródlądowym barek podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu armatora statku morskiego lub armatora barki eksploatowanej w transporcie śródlądowym znajduje się na pokładzie statku lub barki, to uważa się, że jest ono położone w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku lub barki, lub jeżeli nie ma on takiego portu macierzystego - to w tym Umawiającym się Państwie, w którym armator eksploatujący statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. 4. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym. Artykuł 9 Przedsiębiorstwa powiązane. 1. Jeżeli: a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo b) te same osoby mają bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i jeżeli w jednym i w drugim przypadku, między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki, różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być włączone do zysków tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane. 2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski tak połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami niezależnymi, wówczas to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku nałożonego w tym Państwie od tych zysków. Przy dokonywaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszej umowy, a właściwe władze Umawiających się Państw w razie konieczności będą się wzajemnie konsultowały. 3. Postanowienia ustępu 2 nie będą miały zastosowania w przypadku oszustwa lub świadomego zaniedbania. Artykuł 10 Dywidendy. 1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie dywidendy mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. 3. Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub innych praw gratisowych, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji. 4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie. Artykuł 11 Odsetki. 1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie odsetki mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. 3. Niezależnie od postanowień ustępu 2, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz rządu drugiego Umawiającego się Państwa, w tym jego władz lokalnych, Banku Centralnego lub jakiejkolwiek instytucji finansowej kontrolowanej przez ten rząd, podlegają zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie. 4. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności z dochodu z pożyczek publicznych, oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Kary za zwłokę nie są uważane za odsetki w rozumieniu tego artykułu. 5. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest rzeczywiście związana z zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 7. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą odsetek lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego odsetki mające związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekraczają kwotę, która byłaby uzgodniona między płatnikiem a odbiorcą odsetek bez takich powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy. Artykuł 12 Należności licencyjne. 1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże należności licencyjne w rozumieniu ustępu 1 niniejszego artykułu mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca należności licencyjnych jest ich właścicielem, to ustalony podatek nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych. 3. Określenie "należności licencyjne", użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, oraz patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. 4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony bądź wykonuje wolny zawód za pomocą stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście związane są z działalnością zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 6. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota należności licencyjnych mająca związek z użytkowaniem, prawem do użytkowania lub informacją, za które jest płacona, przekracza kwotę, którą płatnik i odbiorca należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej drugiej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy. Artykuł 13 Zyski ze sprzedaży majątku. 1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 3. Zyski osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków morskich, statków powietrznych, pojazdów transportu drogowego eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, barek eksploatowanych w żegludze śródlądowej albo majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych, pojazdów transportu drogowego lub barek podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się faktyczna siedziba zarządu przedsiębiorstwa. Artykuł 14 Wolne zawody. 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Jednakże dochód taki może być również opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie w następujących okolicznościach: a) jeżeli osoba przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w danym roku kalendarzowym lub b) jeżeli wynagrodzenia za jej usługi w drugim Umawiającym się Państwie są uzyskiwane od osób posiadających w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę albo są ponoszone przez zakład, który osoba nie mająca w tym Państwie miejsca zamieszkania posiada w tym Państwie. 2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych. Artykuł 15 Praca najemna. 1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w ciągu każdorazowego 12-miesięcznego okresu rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym i b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie. 3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej za granicą na pokładzie statku morskiego lub powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym lub barek eksploatowanych w żegludze śródlądowej podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się faktyczna siedziba zarządu tego przedsiębiorstwa. Artykuł 16 Wynagrodzenia dyrektorów. Wynagrodzenia i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w zarządzie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Artykuł 17 Artyści i sportowcy. 1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. Artykuł 18 Emerytury. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym ich odbiorca ma miejsce zamieszkania. Artykuł 19 Pracownicy państwowi. 1. a) Wynagrodzenia, inne niż emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę administracyjną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie; b) Jednakże wynagrodzenie takie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie, a osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie: i) jest obywatelem tego Państwa lub ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług. 2. a) Wszelkie emerytury wypłacane przez lub z funduszu utworzonego przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej za usługi świadczone na rzecz tego Państwa, jednostki lub władzy lokalnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie; b) Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa. 3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń i emerytur związanych ze świadczeniem usług w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Umawiającego się Państwa, jego jednostki administracyjnej lub władzy lokalnej. Artykuł 20 Studenci. Płatności, jakie student, praktykant lub stypendysta, który bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa ma lub miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a który przebywa w pierwszym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu nauki lub praktyki, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, jeżeli takie płatności pochodzą ze źródeł położonych poza tym Państwem. Artykuł 21 Inny dochód. 1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. 2. Postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania do dochodu innego niż dochód z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2, jeżeli odbiorca takiego dochodu mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez zakład tam położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomocą stałej placówki tam położonej, a prawo lub majątek, w związku z którym dochód jest wypłacany, jest faktycznie związany z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. Artykuł 22 Unikanie podwójnego opodatkowania. 1. W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób: a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Jordanii, to Polska, z zastrzeżeniem postanowień lit. b), zwolni taki dochód od opodatkowania, b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Jordanii, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Jordanii. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku dochodowego obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu osiągniętego w Jordanii. 2. W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Jordanii podwójnego opodatkowania będzie się unikać w następujący sposób: a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Jordanii osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Polsce, to Jordania, z zastrzeżeniem postanowień lit. b), zwolni taki dochód od opodatkowania, b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Jordanii osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 mogą być opodatkowane w Polsce, to Jordania zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Polsce. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku dochodowego obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu osiągniętego w Polsce. Artykuł 23 Równe traktowanie. 1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa. Bez względu na postanowienia artykułu 1, postanowienia niniejszego ustępu będą miały zastosowanie również do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach. 2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsca zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek, dla celów podatkowych, z uwagi na stan cywilny i rodzinny, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium. 3. Z wyjątkiem przypadku stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 6 lub artykułu 12 ustęp 4, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie. 4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek jest własnością w całości lub w części jednej lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo są przez te osoby kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa. Artykuł 24 Procedura wzajemnego porozumiewania się. 1. Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 23 ustęp 1 - władzy Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy. 2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową. Osiągnięte porozumienie będzie miało zastosowanie bez względu na terminy zawite przewidziane w prawie krajowym Umawiających się Państw. 3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej umowy. Mogą one również konsultować się wzajemnie, w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej umowie. 4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów. Jeżeli w celu osiągnięcia porozumienia istnieje potrzeba bezpośredniej wymiany opinii, może to nastąpić w ramach komisji złożonej z przedstawicieli właściwych Umawiających się Państw. Artykuł 25 Wymiana informacji. 1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, konieczne do stosowania postanowień niniejszej umowy, a także informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw, dotyczące podatków wymienionych w niniejszej umowie, w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, jakie ono przewiduje, nie jest sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane przy zastosowaniu ustawodawstwa wewnętrznego tego Państwa i będą udzielane tylko osobom i władzom (w tym sądowym albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ściąganiem podatków, których dotyczy umowa, lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Wyżej wymienione osoby lub władze będą wykorzystywać informacje tylko w tych celach. Mogą one udostępnić te informacje w postępowaniu sądowym lub do wydawania orzeczeń. 2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały właściwe władze Umawiających się Państw do: a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, c) udzielania informacji, które ujawniłyby jakąkolwiek tajemnicę handlową, przemysłową, gospodarczą lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstw, lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public). Artykuł 26 Przedstawiciele dyplomatyczni i urzędnicy konsularni. Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych. Artykuł 27 Wejście w życie. 1. Umawiające się Państwa przekażą sobie wzajemnie noty o spełnieniu wymogów konstytucyjnych niezbędnych do wejścia w życie niniejszej umowy. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie po upływie 60 dni od daty otrzymania noty późniejszej, o której mowa w ustępie 1, i jej postanowienia będą miały zastosowanie: a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym umowa weszła w życie, b) w odniesieniu do innych podatków - do podatków naliczanych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym umowa weszła w życie. Artykuł 28 Wypowiedzenie. Niniejsza umowa pozostanie w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć umowę na 6 miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego następującego po upływie okresu pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej umowy poprzez przekazanie w drodze dyplomatycznej noty o wypowiedzeniu. W takim przypadku umowa przestanie obowiązywać: a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu, b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu - za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Ammanie dnia 4 października 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, arabskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności przy interpretacji tekst angielski będzie rozstrzygający. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej S. Pawlak W imieniu Rządu Haszymidzkiego Królestwa Jordanii S. Hafez Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 23 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 21 kwietnia 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Ammanie dnia 4 października 1997 r. (Dz. U. Nr 61, poz. 655) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 27 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Ammanie dnia 4 października 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa wchodzi w życie z dniem 22 kwietnia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzona w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 61, poz. 656) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 26 sierpnia 1997 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Azerbejdżańskiej, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, dążąc do rozszerzenia współpracy gospodarczej z wzajemną korzyścią dla obu Państw, mając na celu stworzenie i utrzymanie korzystnych warunków do inwestowania przez inwestorów Państwa jednej Umawiającej się Strony na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, uznając potrzebę popierania i ochrony inwestycji zagranicznych w celu przyczyniania się do rozwoju gospodarczego obu Państw, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje. W rozumieniu niniejszej umowy: 1) pojęcie "inwestor" oznacza w odniesieniu do każdej z Umawiających się Stron: a) osoby fizyczne posiadające obywatelstwo Państwa danej Umawiającej się Strony, b) osoby prawne, w szczególności spółki, korporacje, stowarzyszenia handlowe i inne organizacje utworzone lub zorganizowane należycie w inny sposób zgodnie z prawem Państwa, na którego terytorium mają swoją siedzibę i prowadzą rzeczywistą działalność gospodarczą, 2) pojęcie "inwestycja" oznacza wszelkie mienie, w szczególności: a) własność ruchomości i nieruchomości, jak również wszelkie inne prawa rzeczowe, takie jak hipoteka, kupieckie prawo zatrzymania, zastaw, b) akcje, udziały lub wszelkie inne rodzaje udziału w spółkach osób prawnych, wymienionych w pkt 1 b) niniejszego artykułu, c) roszczenia pieniężne lub roszczenia do innych świadczeń, mające wartość ekonomiczną, d) prawa własności intelektualnej, takie jak prawa autorskie, patenty, wzory użytkowe, projekty i wzory przemysłowe, znaki towarowe, nazwy handlowe, tajemnice produkcyjne i handlowe, technologie produkcji, "know-how" i "goodwill", e) prawa do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym koncesje na poszukiwanie, wydobywanie lub eksploatację zasobów naturalnych, jak również inne prawa nadane z mocy prawa, umowy lub decyzji właściwej władzy wydanej zgodnie z ustawodawstwem Państwa, na którego terytorium inwestycja została dokonana, 3) zmiana formy inwestycji dopuszczonej zgodnie z ustawodawstwem i innymi przepisami Państwa Umawiającej się Strony, na którego terytorium inwestycja została dokonana, nie zmienia jej charakteru jako inwestycji, 4) określenie "przychody" oznacza kwoty uzyskane z inwestycji, w szczególności obejmuje zyski, odsetki z kapitału, dywidendy, należności licencyjne, honoraria lub inne bieżące dochody, 5) określenie "terytorium" oznacza odpowiednio terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium Republiki Azerbejdżańskiej, określone w polskim lub azerbejdżańskim ustawodawstwie i prawie międzynarodowym. Artykuł 2 Zakres stosowania. 1. Niniejsza umowa ma zastosowanie do inwestycji na terytorium Państwa jednej Umawiającej się Strony, dokonanych, zgodnie z jej ustawodawstwem i innymi przepisami prawnymi, przez inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony, niezależnie od tego, czy zostały one dokonane przed, czy po wejściu w życie niniejszej umowy. 2. Niniejsza umowa nie będzie miała zastosowania do inwestycji dokonanych na podstawie umów międzypaństwowych w ramach byłej RWPG do czasu, gdy takie inwestycje zostaną przekształcone zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem Umawiających się Stron w zakresie inwestycji zagranicznych. Artykuł 3 Popieranie i dopuszczanie inwestycji. 1. Każda z Umawiających się Stron będzie popierać na terytorium swojego Państwa inwestycje inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony i dopuszczać takie inwestycje zgodnie ze swoim ustawodawstwem i innymi przepisami prawnymi. 2. Jeżeli Umawiająca się Strona dopuściła inwestycje na terytorium swojego Państwa, to Strona ta przyzna, zgodnie ze swoim ustawodawstwem i innymi przepisami prawnymi, niezbędne zezwolenia dotyczące realizacji umów licencyjnych, o pomocy technicznej, handlowej lub administracyjnej, związane z tymi inwestycjami. Każda z Umawiających się Stron będzie w razie konieczności dokładać wszelkich starań w celu wydania niezbędnych zezwoleń na działalność inwestycyjną obywatelom Państwa drugiej Umawiającej się Strony. Artykuł 4 Ochrona i traktowanie inwestycji. 1. Każda z Umawiających się Stron będzie ochraniać na terytorium swojego Państwa inwestycje dokonane zgodnie z jej ustawodawstwem i innymi przepisami prawnymi przez inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony i nie będzie naruszać w sposób nieuzasadniony lub dyskryminujący prawa inwestora Państwa drugiej Umawiającej się Strony do zarządzania, utrzymywania, wykorzystywania, osiągania korzyści, rozszerzania działalności, sprzedaży i w razie konieczności do likwidacji takich inwestycji. 2. Każda z Umawiających się Stron zapewni sprawiedliwe i równe traktowanie na terytorium swojego Państwa inwestycjom inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony. Traktowanie to będzie nie mniej korzystne niż przyznane przez każdą Umawiającą się Stronę inwestycjom dokonanym na terytorium jej Państwa przez inwestorów najbardziej uprzywilejowanego państwa. 3. Klauzula najwyższego uprzywilejowania nie będzie miała zastosowania do przywilejów i ulg, jakie którakolwiek z Umawiających się Stron przyzna inwestorom państwa trzeciego ze względu na jej członkostwo lub przynależność do strefy wolnego handlu, unii celnej, wspólnego rynku lub innej formy regionalnej integracji gospodarczej albo z tytułu jakiejkolwiek umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innych spraw podatkowych. Artykuł 5 Transfer. 1. Każda z Umawiających się Stron, na terytorium Państwa której dokonane zostały inwestycje przez inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony, przyzna tym inwestorom, po uiszczeniu podatków, ceł i opłat, swobodny transfer płatności związanych z tymi inwestycjami, w szczególności: a) odsetek, dywidend, zysków i innych bieżących przychodów, b) spłaty pożyczek związanych z inwestycjami, c) kwot przeznaczonych na pokrycie kosztów związanych z zarządzaniem inwestycją, d) należności inwestycyjnych i innych płatności wynikających z praw, o których mowa w artykule 1 pkt 2 litery c), d) i e) niniejszej umowy, e) dodatkowych kwot kapitałowych niezbędnych do utrzymania lub rozwoju inwestycji, f) wpływów pochodzących ze sprzedaży lub częściowej albo całkowitej likwidacji inwestycji, w tym przyrostu kapitału. 2. Transfery będą dokonywane bez zwłoki w walucie wymienialnej według kursu stosowanego w dniu transferu i zgodnie z procedurą przewidzianą w ustawodawstwie Państwa Umawiającej się Strony, na którego terytorium została dokonana inwestycja. Artykuł 6 Wywłaszczenie i odszkodowanie. 1. Żadna z Umawiających się Stron nie podejmie bezpośrednio lub pośrednio działań wywłaszczeniowych, nacjonalizacji lub innych działań o takim samym charakterze lub równoznacznym skutku w stosunku do inwestycji należących do inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony, chyba że działania te zostały podjęte w interesie publicznym i nie mają charakteru dyskryminacyjnego, a podjęte zostały zgodnie z właściwą procedurą prawną, a także za skutecznym i właściwym odszkodowaniem. Odszkodowanie takie będzie odpowiadać wartości rynkowej wywłaszczonej inwestycji bezpośrednio przed wywłaszczeniem lub zanim wywłaszczenie stało się publicznie znane (w zależności od tego, która z tych okoliczności nastąpiła wcześniej) i będzie obejmować odsetki od wartości wywłaszczonej inwestycji od daty wywłaszczenia oraz będzie podlegało swobodnemu transferowi. Kwota odszkodowania będzie wypłacona w walucie wymienialnej, bez zbędnej zwłoki, i będzie podlegała swobodnemu transferowi. Określenie "bez zbędnej zwłoki" oznacza transfer dokonany w okresie normalnie wymaganym dla wypełnienia formalności związanych z transferem. Okres rozpoczyna się w dniu, w którym został złożony wniosek, i nie może przekroczyć 3 miesięcy. 2. Inwestorzy Państwa jednej z Umawiających się Stron, których inwestycje poniosły straty z powodu wojny lub jakiegokolwiek innego konfliktu zbrojnego, zamieszek, stanu wyjątkowego lub innych podobnych wydarzeń, które miały miejsce na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, będą traktowani - w zakresie odtworzenia, odszkodowania, kompensacji lub innego zadośćuczynienia z tytułu poniesionych strat - zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustępy 1 i 2 niniejszej umowy. Artykuł 7 Klauzula korzystniejszego traktowania. Jeżeli ustawodawstwo lub inne przepisy prawne Państwa Umawiającej się Strony lub istniejące zobowiązania między Umawiającymi się Stronami zgodnie z prawem międzynarodowym zawierają dodatkowe regulacje, które ogólnie lub szczegółowo przewidują w odniesieniu do inwestycji dokonanych przez inwestorów Państwa drugiej Umawiającej się Strony traktowanie bardziej korzystne od przewidzianego w niniejszej umowie, to takie regulacje, w zakresie, w jakim są korzystniejsze, będą miały pierwszeństwo przed niniejszą umową. Artykuł 8 Subrogacja. 1. Jeżeli Umawiająca się Strona lub jakakolwiek jej agencja dokona płatności któremukolwiek z jej inwestorów w ramach gwarancji lub ubezpieczenia zawartego w związku z inwestycją, druga Umawiająca się Strona uzna przejęcie przez pierwszą Umawiającą się Stronę lub jej agencję wszelkich praw lub roszczeń przysługujących inwestorowi. Umawiająca się Strona lub jakakolwiek jej agencja, która przejęła prawa inwestora, jest uprawniona do tych samych praw, jakie posiada inwestor, i do dochodzenia takich praw w tym samym zakresie z zastrzeżeniem zobowiązań inwestora związanych z ubezpieczoną w ten sposób inwestycją. 2. W przypadku subrogacji, określonej w ustępie 1 niniejszego artykułu, inwestor nie będzie wysuwał roszczeń, jeżeli nie będzie do tego upoważniony przez Umawiającą się Stronę lub jakąkolwiek jej agencję. Artykuł 9 Spory między Umawiającymi się Stronami. 1. Spory między Umawiającymi się Stronami dotyczące interpretacji i stosowania postanowień niniejszej umowy będą rozstrzygane w drodze dyplomatycznej. 2. Jeżeli obie Umawiające się Strony nie osiągną porozumienia w ciągu sześciu miesięcy od daty powstania sporu, spór zostanie na żądanie którejkolwiek Umawiającej się Strony przedłożony sądowi arbitrażowemu w składzie trzech członków. Każda Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra, a wybrani arbitrzy dokonają nominacji przewodniczącego, który będzie obywatelem państwa trzeciego, utrzymującego stosunki dyplomatyczne z obydwiema Umawiającymi się Stronami. 3. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie dokona wyboru swojego arbitra i nie przystanie na zaproszenie drugiej Umawiającej się Strony do dokonania takiego wyboru w ciągu dwóch miesięcy, arbiter zostanie wyznaczony, na wniosek tej Umawiającej się Strony, przez Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 4. Jeżeli obaj arbitrzy nie mogą osiągnąć porozumienia co do wyboru przewodniczącego w ciągu dwóch miesięcy od ich wyznaczenia, zostanie on wyznaczony na wniosek którejkolwiek z Umawiających się Stron przez Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 5. Jeżeli, w przypadkach określonych w ustępach 3 i 4 niniejszego artykułu, Przewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości nie może wypełnić wymienionej funkcji lub jeżeli jest obywatelem Państwa jednej z Umawiających się Stron, wyznaczenia dokona Wiceprzewodniczący, a jeżeli on nie może lub jest obywatelem Państwa jednej z Umawiających się Stron, wyznaczenia dokona najstarszy rangą sędzia Trybunału, który nie jest obywatelem Państwa żadnej z Umawiających się Stron. 6. Nie naruszając innych postanowień między Umawiającymi się Stronami, sąd arbitrażowy ustali swój tryb postępowania. Sąd orzeka większością głosów. 7. Każda z Umawiających się Stron ponosi koszty własnego arbitra sądu arbitrażowego oraz swojego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego i pozostałe koszty pokrywają w równych częściach Umawiające się Strony. 8. Orzeczenia sądu arbitrażowego są ostateczne i wiążące dla każdej z Umawiających się Stron. Artykuł 10 Spory między Umawiającą się Stroną a inwestorem Państwa drugiej Umawiającej się Strony. 1. W celu rozwiązania sporu między Umawiającą się Stroną a inwestorem Państwa drugiej Umawiającej się Strony w odniesieniu do inwestycji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 9 niniejszej umowy, między zainteresowanymi stronami odbędą się konsultacje. 2. Jeżeli konsultacje nie zakończą się rozstrzygnięciem w ciągu sześciu miesięcy od daty pisemnego wniosku o wszczęcie konsultacji, każda z Umawiających się Stron może zwrócić się do sądu arbitrażowego w celu rozstrzygnięcia sporu. 3. Sąd arbitrażowy będzie utworzony dla każdej indywidualnej sprawy. Jeżeli strony biorące udział w sporze nie uzgodnią inaczej, każda z nich wyznaczy jednego arbitra. Wyznaczeni arbitrzy wybiorą przewodniczącego, który będzie obywatelem państwa trzeciego. Arbitrzy powinni zostać wyznaczeni w ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania żądania przekazania sporu do rozstrzygnięcia sądowi arbitrażowemu, a przewodniczący w ciągu następnych dwóch miesięcy. 4. Jeżeli terminy wymienione w ustępie 3 tego artykułu nie zostały zachowane, którakolwiek ze stron sporu może, z braku innych ustaleń, zwrócić się do Przewodniczącego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowej Izbie Handlowej w Paryżu o dokonanie koniecznych nominacji. Jeżeli Przewodniczący nie może wykonać wymienionej funkcji lub jest obywatelem Państwa Umawiającej się Strony, mają zastosowanie mutatis mutandis postanowienia artykułu 9 ustęp 5 niniejszej umowy. 5. Jeżeli strony sporu nie uzgodniły inaczej, sąd arbitrażowy ustala swój tryb postępowania. Orzeczenia są ostateczne i wiążące. Każda z Umawiających się Stron zapewni uznanie i wykonanie orzeczeń arbitrażowych. 6. Każda ze stron sporu poniesie koszty swojego członka sądu arbitrażowego i własnego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego i pozostałe koszty zostaną poniesione w równych częściach przez strony sporu. 7. Umawiająca się Strona będąca stroną sporu nie może w żadnym stadium postępowania ugodowego lub wykonania orzeczenia powoływać się na fakt, iż inwestor otrzymał, w wyniku umowy ubezpieczenia, odszkodowanie obejmujące całość lub część doznanej szkody. 8. W przypadku gdy obie Umawiające się Strony staną się stronami Konwencji z dnia 18 marca 1965 r. o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami drugich państw, spory będą przedkładane Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych. Artykuł 11 Postanowienia końcowe. 1. Umawiające się Strony dokonają wymiany not o spełnieniu wymogów prawnych przewidzianych w ustawodawstwie Państwa każdej z Umawiających się Stron odnośnie do wejścia w życie niniejszej umowy. Umowa wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej. 2. Niniejsza umowa pozostanie w mocy przez okres dziesięciu lat. Jej ważność ulega automatycznemu przedłużeniu na kolejne pięcioletnie okresy, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie zawiadomi pisemnie drugiej Umawiającej się Strony, na dwanaście miesięcy przed upływem danego okresu ważności, o zamiarze wypowiedzenia niniejszej umowy. 3. W odniesieniu do inwestycji dokonanych przed datą wygaśnięcia niniejszej umowy, w wypadku jej wypowiedzenia, postanowienia artykułów od 1 do 10 pozostają w mocy na dalszy okres dziesięciu lat od tej daty. Sporządzono w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r., w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim, azerbejdżańskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności co do interpretacji postanowień niniejszej umowy, tekst rosyjski będzie tekstem rozstrzygającym. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej W. Kaczmarek Z upoważnienia Rządu Republiki Azerbejdżańskiej N. Nasrułajew Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 23 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 61, poz. 657) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 11 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 10 lutego 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o przekazywaniu przestępców i współpracy w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych, sporządzona w Bangkoku dnia 19 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 61, poz. 658) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 19 kwietnia 1997 r. została sporządzona w Bangkoku Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o przekazywaniu przestępców i współpracy w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o przekazywaniu przestępców i współpracy w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych Rzeczpospolita Polska i Królestwo Tajlandii, uwzględniając obowiązujące prawa obu Stron i pragnienie wzmocnienia wspólnych wysiłków w zakresie stosowania prawa i wymiaru sprawiedliwości, pragnąc współpracować w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych, pragnąc ułatwić skuteczną resocjalizację przestępców, uznając, że cele te mogą być najskuteczniej osiągnięte poprzez umożliwienie cudzoziemcom, którzy zostali pozbawieni wolności na skutek popełnienia przez nich przestępstw, odbywania kary w swoim własnym społeczeństwie, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje. W rozumieniu niniejszej umowy wyrażenia: a) "Państwo przekazujące" oznacza Stronę, z której przestępca może być przekazany lub został przekazany, b) "Państwo przejmujące" oznacza Stronę, do której przestępca może być przekazany lub został przekazany, c) "przestępca" oznacza osobę, która powinna być umieszczona w zakładzie karnym, szpitalu lub innym zakładzie w Państwie przekazującym na mocy orzeczenia wydanego przez sąd tego Państwa w zakresie wykonywania jego jurysdykcji karnej, d) "skazanie" oznacza jakąkolwiek karę lub środek polegający na pozbawieniu wolności, orzeczone przez sąd na czas określony lub nie określony, w zakresie wykonywania jego jurysdykcji karnej. Artykuł 2 Zasada ogólna. Osoba skazana na terytorium jednej Strony może być przekazana na terytorium drugiej Strony zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy w celu wykonania skazania. Artykuł 3 Zakres stosowania. Stosowanie niniejszej umowy podlega następującym warunkom: a) działania lub zaniechania, stanowiące podstawę skazania, wypełniają znamiona przestępstwa zgodnie z prawem Państwa przejmującego lub wypełniałyby takie znamiona, gdyby przestępstwo zostało popełnione na jego terytorium, b) przestępca jest obywatelem Państwa przejmującego, c) przestępca nie został skazany za przestępstwo: - przeciwko wewnętrznemu lub zewnętrznemu bezpieczeństwu Państwa przekazującego, - w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej - przeciwko głowie Państwa lub członkowi jego rodziny, a w odniesieniu do Królestwa Tajlandii - przeciwko Królowi, jego Małżonce, jego synom lub córkom, - naruszające przepisy o ochronie narodowych dóbr kultury Państwa przekazującego, d) wobec przestępcy orzeczono uwięzienie, odosobnienie lub pozbawienie wolności w innej formie: - na okres dożywotni, - na czas nie określony umieszczenie w szpitalu lub innym zakładzie, - na czas określony, a w chwili otrzymania wniosku o przekazanie okres kary pozostałej do odbycia wynosi co najmniej 1 rok, e) przestępca był w Państwie przekazującym uwięziony, odosobniony lub pozbawiony wolności w innej formie przez minimalny okres wymagany przez prawo Państwa przekazującego, f) orzeczenie jest prawomocne, a w Państwie przekazującym nie toczy się przeciwko przestępcy postępowanie prawne w związku z tym lub innym przestępstwem, g) na przekazanie wyrażają zgodę Państwo przekazujące i Państwo przejmujące oraz przestępca; gdy jedna ze Stron uzna to za konieczne ze względu na wiek, stan fizyczny lub psychiczny przestępcy, zgodę wyraża jego przedstawiciel prawny. Artykuł 4 Tryb przekazania. 1. Obie Strony podejmą starania w celu poinformowania osób, do których niniejsza umowa może mieć zastosowanie, o jej treści. 2. Postępowanie o przekazanie przestępcy na podstawie niniejszej umowy wszczyna się na pisemny wniosek Państwa przejmującego skierowany w drodze dyplomatycznej do Państwa przekazującego. Państwo przekazujące poinformuje niezwłocznie Państwo przejmujące, w drodze dyplomatycznej, o swojej decyzji o wyrażeniu lub niewyrażeniu zgody na przekazanie. Jeżeli Państwo przekazujące wyrazi zgodę na przekazanie, obie Strony podejmą wszelkie niezbędne działania dla przekazania przestępcy. 3. Państwo przekazujące przekaże Państwu przejmującemu: a) opis stanu faktycznego, w którego wyniku nastąpiło skazanie, b) datę zakończenia wykonywania kary, okres kary już odbytej przez przestępcę oraz wszelkie złagodzenia, do jakich jest on uprawniony z powodu wykonanej pracy, dobrego zachowania, tymczasowego aresztowania lub z innych powodów, c) uwierzytelnione odpisy wszystkich orzeczeń dotyczących przestępcy, począwszy od daty jego zatrzymania w Państwie przekazującym, jak również tekst przepisów prawnych, które zastosowano, d) wszelkie dodatkowe informacje wymagane przez Państwo przejmujące, jeżeli mogą one mieć znaczenie dla przekazania przestępcy i wykonania skazania. 4. Jeżeli jest to możliwe, każda ze Stron przekaże, na wniosek, drugiej Stronie wszelkie żądane informacje, dokumenty lub oświadczenia, przed wystąpieniem z wnioskiem o przekazanie albo podjęciem decyzji o wyrażeniu lub niewyrażeniu zgody na przekazanie. 5. Przed przekazaniem Państwo przekazujące umożliwi Państwu przejmującemu, na jego życzenie, sprawdzenie przez urzędnika wyznaczonego przez Państwo przejmujące, że zgoda przestępcy na przekazanie zgodnie z artykułem 3g, niniejszej umowy została wyrażona dobrowolnie i z pełną znajomością wynikających z tego skutków prawnych. 6. Przekazanie przestępcy przez władze Państwa przekazującego władzom Państwa przejmującego nastąpi na terytorium Państwa przekazującego w dniu i miejscu uzgodnionym przez obie Strony. Artykuł 5 Zachowanie jurysdykcji. W odniesieniu do skazań podlegających wykonaniu na mocy niniejszej umowy Państwo przekazujące zachowuje wyłączną jurysdykcję w zakresie orzeczeń swoich sądów, wymierzonych przez nie kar oraz wszelkich postępowań odnoszących się do rewizji, zmiany lub uchylenia takich orzeczeń i kar. Artykuł 6 Procedura wykonania skazania. 1. Dalsze wykonywanie skazania po przekazaniu podlega prawu oraz procedurom Państwa przejmującego, włącznie z tymi, które dotyczą warunków odbywania kary pozbawienia wolności, odosobnienia lub pozbawienia wolności w innej formie, oraz tymi, które umożliwiają skrócenie okresu kary pozbawienia wolności, odosobnienia lub pozbawienia wolności w innej formie przez odroczenie wykonania, warunkowe zwolnienie, darowanie kary lub w inny sposób. 2. Z zastrzeżeniem ustępu 3 niniejszego artykułu, Państwo przejmujące jest związane rodzajem i wymiarem skazania określonymi przez Państwo przekazujące. 3. Wykonywanie skazania powinno możliwie najbardziej odpowiadać karze wymierzonej w Państwie przekazującym. Żadna kara pozbawienia wolności nie będzie wykonywana przez państwo przejmujące w sposób, który by ją przedłużał poza termin określony w orzeczeniu sądu Państwa przekazującego. 4. Jeżeli Państwo przekazujące, zgodnie z artykułem 5 niniejszej umowy, rewiduje, zmieni lub uchyli orzeczenie lub w inny sposób skróci, zmieni lub zakończy karę, Państwo przejmujące, po powiadomieniu go o takiej decyzji, nada jej moc obowiązującą zgodnie z niniejszym artykułem. 5. Państwo przejmujące może stosować przepisy swojego prawa dotyczące nieletnich wobec każdego przestępcy zaliczanego do tej kategorii na mocy tego prawa, niezależnie od statusu przestępcy na mocy prawa Państwa przekazującego. 6. Państwo przejmujące informuje Państwo przekazujące o wykonywaniu kary: a) gdy przestępca został warunkowo zwolniony oraz gdy został zwolniony po odbyciu kary, b) gdy przestępca zbiegł przed wykonaniem kary w całości lub c) gdy Państwo przekazujące zażąda sprawozdania. Artykuł 7 Tranzyt przestępców. Jeżeli jedna ze Stron przejmuje przestępcę z terytorium państwa trzeciego, to druga Strona będzie współdziałać w celu ułatwienia tranzytu tego przestępcy przez jej terytorium. Strona zamierzająca dokonać tranzytu powiadomi o tym drugą Stronę z wyprzedzeniem. Artykuł 8 Koszty. Koszty powstałe w związku ze stosowaniem niniejszej umowy, z wyjątkiem kosztów powstałych wyłącznie na terytorium Państwa przekazującego, ponosi Państwo przejmujące. Państwo przejmujące może jednak dążyć do odzyskania od przestępcy całości lub części kosztów przekazania. Artykuł 9 Czasowy zakres stosowania. Niniejsza umowa ma zastosowanie do wykonania skazań, które nastąpiły przed lub po wejściu w życie niniejszej umowy. Artykuł 10 Postanowienia końcowe. 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Wymiana dokumentów nastąpi w Warszawie tak szybko, jak jest to możliwe. 2. Niniejsza umowa będzie obowiązywała przez pięć lat od dnia jej wejścia w życie. Następnie umowa będzie pozostawała w mocy do chwili upływu sześciu miesięcy od dnia, w którym jedna ze Stron powiadomi na piśmie drugą Stronę o swoim zamiarze wypowiedzenia jej. Na dowód czego niżej podpisani, będąc odpowiednio upoważnieni, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Bangkoku dnia 19 kwietnia 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, tajskim i angielskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. W razie rozbieżności w tekstach polskim i tajskim tekst angielski będzie rozstrzygający. Za Rzeczpospolitą Polską D. Rosati Za Królestwo Tajlandii P. Chaiyasan Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 8 sierpnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 4 maja 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o przekazywaniu przestępców i współpracy w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 19 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 61, poz. 659) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 10 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Tajlandii o przekazywaniu przestępców i współpracy w wykonywaniu orzeczeń w sprawach karnych, sporządzonej w Bangkoku dnia 19 kwietnia 1997 r., nastąpiła w Warszawie dnia 22 kwietnia 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa weszła w życie dnia 22 kwietnia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie deklaracji o uznaniu kompetencji Komitetu do spraw Likwidacji Dyskryminacji Rasowej, utworzonego na podstawie Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej. (Dz. U. Nr 61, poz. 660) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, otwartej do podpisu w Nowym Jorku dnia 7 marca 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 25, poz. 187 i 188), została złożona dnia 1 grudnia 1998 r. Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych następująca deklaracja: "Rzeczpospolita Polska Minister Spraw Zagranicznych Warszawa, dnia 30 października 1998 r. DEKLARACJA Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, otwartej do podpisu w Nowym Jorku dnia 7 marca 1966 r., uznaje kompetencję Komitetu do spraw Likwidacji Dyskryminacji Rasowej, ustanowionego postanowieniami wskazanej wyżej Konwencji, do przyjmowania i rozpatrywania skarg osób lub grup osób podlegających jurysdykcji Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzających, że są ofiarami naruszenia przez Rzeczpospolitą Polską któregokolwiek z praw wymienionych w powyższej Konwencji i dotyczących wszystkich czynów, decyzji i faktów, które nastąpią po dniu złożenia niniejszej deklaracji Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: Bronisław Geremek" Powyższa deklaracja obowiązuje Rzeczpospolitą Polską od dnia 2 grudnia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 29 czerwca 1999 r. w sprawie zasad i trybu postępowania właściwych organów w wypadku, gdy liczba osadzonych w zakładach karnych lub aresztach śledczych przekroczy w skali kraju ogólną pojemność tych zakładów. (Dz. U. Nr 61, poz. 669) Na podstawie art. 248 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dyrektor Generalny Służby Więziennej, w terminie 7 dni, przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości, prezesom sądów apelacyjnych i wojskowych sądów okręgowych, prokuratorom apelacyjnym i wojskowym prokuratorom okręgowym oraz dyrektorom jednostek organizacyjnych Służby Więziennej informację o tym, że liczba osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych przekracza w skali kraju ogólną pojemność tych zakładów, zwaną dalej "informacją". 2. Minister Sprawiedliwości przekazuje informację ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Ministrowi Obrony Narodowej. § 2. 1. Prezes sądu apelacyjnego przekazuje niezwłocznie informację prezesom sądów okręgowych i rejonowych z obszaru działania sądu apelacyjnego, a prezes wojskowego sądu okręgowego - odpowiednio prezesom wojskowych sądów garnizonowych. 2. Prokurator apelacyjny oraz wojskowy prokurator okręgowy przekazują niezwłocznie informację podległym im kierownikom jednostek organizacyjnych prokuratury. § 3. Po otrzymaniu informacji prezes sądu niezwłocznie zarządza: 1) zbadanie spraw, w których skazani na karę pozbawienia wolności nie rozpoczęli jeszcze jej odbywania, celem ustalenia dopuszczalności odroczenia wykonania tej kary, 2) podjęcie działań organizacyjnych zmierzających do skierowania przez sąd na posiedzenie spraw, w których dopuszczalne jest odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności, celem rozważenia przez sąd możliwości wydania postanowienia na podstawie art. 151 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 4. W miarę potrzeby prezes sądu wyznacza sędziego do rozpatrywania spraw dotyczących odroczenia kary pozbawienia wolności oraz czynności, o których mowa w § 3 pkt 1. § 5. Nie rzadziej niż raz w miesiącu prezes sądu za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego, a prezes wojskowego sądu garnizonowego odpowiednio za pośrednictwem prezesa wojskowego sądu okręgowego, informuje Ministra Sprawiedliwości o liczbie osób, co do których sąd orzekł o odroczeniu wykonania kary pozbawienia wolności lub o warunkowym przedterminowym zwolnieniu. § 6. Po otrzymaniu informacji kierownik jednostki organizacyjnej prokuratury niezwłocznie podejmuje działania organizacyjne zmierzające do wykorzystania w toczących się postępowaniach uprawnień prokuratora, określonych w art. 21 Kodeksu karnego wykonawczego, w celu ograniczenia liczby osób przebywających w zakładach karnych. § 7. Nie rzadziej niż raz w miesiącu kierownik jednostki organizacyjnej prokuratury, za pośrednictwem prokuratora apelacyjnego lub odpowiednio wojskowego prokuratora okręgowego, informuje Ministra Sprawiedliwości o liczbie osób, co do których sąd uwzględnił wniosek prokuratora o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności lub o warunkowe przedterminowe zwolnienie. § 8. Po otrzymaniu informacji dyrektor jednostki organizacyjnej Służby Więziennej podejmuje działania organizacyjne zmierzające do przystosowania dodatkowych pomieszczeń w jednostce do wymogów, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, w których umieszcza się osadzonych. § 9. Dyrektor jednostki organizacyjnej Służby Więziennej informuje na bieżąco Dyrektora Generalnego Służby Więziennej o liczbie miejsc w pomieszczeniach, o których mowa w § 8, oraz o liczbie osadzonych umieszczonych w warunkach określonych w art. 248 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 10. Dyrektor Generalny Służby Więziennej analizuje na bieżąco stan ilościowy osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, składając nie rzadziej niż raz w miesiącu stosowne informacje w tym zakresie Ministrowi Sprawiedliwości. § 11. W wypadku gdy liczba osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych osiągnie stan zgodny z ogólną pojemnością tych zakładów w skali kraju, Dyrektor Generalny Służby Więziennej niezwłocznie powiadamia o tym organy określone w § 1 ust. 1, Minister Sprawiedliwości zaś - organy wymienione w § 1 ust. 2. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 6 lipca 1999 r. sygn. akt P. 8/98. (Dz. U. Nr 61, poz. 679) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodnicząca, Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca, Ferdynand Rymarz, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 1999 r. na rozprawie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: Sądu Okręgowego w Koszalinie, Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, pytania prawnego składu orzekającego Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie, czy § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki (Dz. U. Nr 28, poz. 149) jest zgodny z art. 33 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 1989 r. w sprawie uprawnień do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki (Dz. U. Nr 28, poz. 149) w zakresie, w jakim narusza prawo wyboru rodziców dziecka, uzależniając prawo ojca do przejścia na wcześniejszą emeryturę od określonych w tym przepisie przesłanek związanych z osobą matki, jest niezgodny z art. 33 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jadwiga Skórzewska-Łosiak Teresa Dębowska-Romanowska Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1999 r. o zmianie nazwy Akademii Muzycznej w Łodzi. (Dz. U. Nr 62, poz. 683) Art. 1. Akademii Muzycznej w Łodzi nadaje się nazwę "Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Umowy o ustanowieniu Europejskiej Konferencji Biologii Molekularnej. (Dz. U. Nr 62, poz. 686) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy o ustanowieniu Europejskiej Konferencji Biologii Molekularnej, sporządzonej w Genewie dnia 13 lutego 1969 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 czerwca 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego. (Dz. U. Nr 62, poz. 687) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 9 kwietnia 1992 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu doręczania pism sądowych w postępowaniu karnym. (Dz. U. Nr 62, poz. 696) Na podstawie art. 141 Kodeksu postępowania karnego zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb doręczania pism sądowych przeznaczonych dla stron, ich pełnomocników i obrońców oraz świadków, biegłych i innych osób biorących udział w postępowaniu karnym, zwanych dalej "pismami sądowymi". § 2. 1. Do pisma sądowego wysyłanego w postępowaniu karnym dołącza się zwrotne pokwitowanie odbioru, zwane dalej "potwierdzeniem odbioru", na którym adresat wpisuje datę i potwierdza odbiór pisma swym czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko, a doręczający wpisuje datę doręczenia i potwierdza swym podpisem sposób doręczenia lub przyczynę niedoręczenia pisma. 2. Wzór formularza potwierdzenia odbioru określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Pismo sądowe, doręczane przez pocztę, wysyłane jest jako list polecony za potwierdzeniem odbioru, zwany dalej "przesyłką". 2. Na stronie adresowej przesyłki umieszcza się napis: "Polecona - za potwierdzeniem odbioru". § 4. 1. Przesyłkę nadaje się w pocztowej placówce nadawczej za potwierdzeniem w wykazie listów poleconych. 2. Wzór wykazu listów poleconych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. Po doręczeniu przesyłki listonosz oddaje niezwłocznie potwierdzenie odbioru pocztowej placówce oddawczej, która na formularzu potwierdzenia umieszcza odcisk datownika i odsyła je organowi wysyłającemu. § 6. 1. Przewidziane w art. 133 § 2 Kodeksu postępowania karnego zawiadomienie dla adresata o pozostawieniu pisma listonosz sporządza na odrębnym formularzu. 2. Wzór formularza zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Nie doręczoną przesyłkę listonosz przekazuje niezwłocznie do właściwej pocztowej placówki oddawczej. § 7. 1. Pozostawienie przesyłki w pocztowej placówce oddawczej placówka ta potwierdza przez umieszczenie: 1) na stronie adresowej pisma adnotacji "awizowano dnia" i odcisku datownika, 2) na formularzu potwierdzenia odbioru - takiej samej adnotacji, podpisu pracownika pocztowej placówki oddawczej i odcisku datownika. 2. Przesyłkę, o której mowa w ust. 1, przechowuje się w pocztowej placówce oddawczej, wraz z potwierdzeniem odbioru, przez siedem dni od dnia jej złożenia. 3. Przesyłkę nie podjętą w terminie określonym w ust. 2 pocztowa placówka oddawcza opatruje na stronie adresowej adnotacją "nie podjęto w terminie" oraz odciskiem datownika i odsyła ją niezwłocznie organowi wysyłającemu. § 8. Jeżeli przesyłki, doręczanej przez pocztę, nie można doręczyć z powodów określonych w art. 136 Kodeksu postępowania karnego, listonosz umieszcza o tym adnotację na formularzu potwierdzenia odbioru i niezwłocznie oddaje przesyłkę pocztowej placówce oddawczej, która po umieszczeniu na formularzu potwierdzenia odbioru odcisku datownika zwraca pismo organowi wysyłającemu. § 9. 1. Jeżeli przesyłka ma być doręczona osobie określonej w art. 134 § 1 Kodeksu postępowania karnego, do przesyłki dołącza się dwa formularze potwierdzenia odbioru dla adresata oraz dla organu przełożonego adresata. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie doręczania przesyłki osobie pozbawionej wolności, za pośrednictwem administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, organ przełożony lub administracja właściwego zakładu przekazuje niezwłocznie jeden egzemplarz formularza potwierdzenia odbioru pocztowej placówce oddawczej. Czynności związane z uzyskaniem potwierdzenia adresata na drugim egzemplarzu formularza dokonywane są przez funkcjonariusza organu przełożonego adresata lub właściwego zakładu. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. 4. Pocztowa placówka oddawcza, po umieszczeniu na potwierdzeniu odbioru odcisku datownika, zwraca je organowi wysyłającemu. § 10. 1. W przypadku doręczania pisma sądowego przez pracownika organu wysyłającego albo przez Policję, czynności związane z uzyskaniem potwierdzenia na potwierdzeniu odbioru są dokonywane przez tego pracownika albo funkcjonariusza Policji. 2. Przepisy § 6 ust. 2 i § 7 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. (poz. 696) Załącznik nr 1 WZÓR FORMULARZA POTWIERDZENIA ODBIORU Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WYKAZ LISTÓW POLECONYCH NADANYCH W PLACÓWCE POCZTOWEJ .................................. .................................. (oznaczenie nadawcy) (miejsce na odcisk datownika) Lp.AdresatMiejsce przeznaczenia (poczta)Numer nadawczyMasaOpłataUwagi (sygnatura akt) kggzłgr 1234567 Załącznik nr 3 WZÓR FORMULARZA ZAWIADOMIENIA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym. (Dz. U. Nr 62, poz. 697) Na podstawie art. 131 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb doręczania przez pocztę pism sądowych przeznaczonych dla stron, ich pełnomocników oraz świadków, biegłych i innych osób biorących udział w postępowaniu cywilnym. 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do doręczania pism wysyłanych przez komorników sądowych. 3. Przepisy rozporządzenia dotyczące sądu wysyłającego stosuje się odpowiednio do komorników sądowych. § 2. 1. Pismo sądowe, doręczane przez pocztę, wysyłane jest jako list polecony za potwierdzeniem odbioru, zwany dalej "przesyłką". 2. Na stronie adresowej przesyłki umieszcza się napis: "Polecona - za potwierdzeniem odbioru". 3. Do przesyłki dołącza się jednocześnie formularz potwierdzenia odbioru, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Przesyłkę nadaje się w pocztowej placówce nadawczej za pokwitowaniem w wykazie poleconych przesyłek listowych, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Przesyłkę doręcza się, z zastrzeżeniem ust. 2, wyłącznie adresatowi, chyba że przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dopuszczają doręczenie innej osobie. 2. Przesyłka adresowana do osoby prawnej lub do organizacji nie posiadającej osobowości prawnej może być doręczona pracownikowi upoważnionemu do odbioru przesyłek. § 5. 1. Osoby, o których mowa w § 4, potwierdzają odbiór przesyłki na formularzu potwierdzenia odbioru przez wpisanie daty otrzymania przesyłki i umieszczenie czytelnego podpisu zawierającego imię i nazwisko. Listonosz wpisuje datę doręczenia przesyłki, imię i nazwisko odbierającego, zaznacza sposób doręczenia, co potwierdza własnoręcznym podpisem. 2. Jeżeli do doręczenia przesyłki nie doszło, listonosz na formularzu potwierdzenia odbioru wpisuje datę czynności i zaznacza przyczynę niedoręczenia, co potwierdza własnoręcznym podpisem. § 6. 1. Jeżeli przesyłka ma być doręczona osobie wymienionej w art. 137 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, do przesyłki dołącza się dwa formularze potwierdzenia odbioru dla adresata oraz dla organu bezpośrednio przełożonego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie doręczenia pisma sądowego osobie pozbawionej wolności, za pośrednictwem administracji właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego. § 7. 1. Po doręczeniu przesyłki listonosz oddaje niezwłocznie formularz potwierdzenia odbioru pocztowej placówce oddawczej, która na pierwszej stronie formularza potwierdzenia odbioru umieszcza odcisk datownika i odsyła je organowi wysyłającemu. 2. W przypadkach, o których mowa w § 6, organ bezpośrednio przełożony lub administracja właściwego zakładu oddaje niezwłocznie po doręczeniu przesyłki drugi egzemplarz formularza potwierdzenia odbioru pocztowej placówce oddawczej. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. § 8. Przewidziane w art. 139 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego zawiadomienie dla adresata o pozostawieniu pisma sądowego listonosz sporządza na odrębnym formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 9. 1. W przypadku określonym w art. 139 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego listonosz oddaje niezwłocznie przesyłkę wraz z odpowiednio wypełnionym formularzem potwierdzenia odbioru właściwej placówce oddawczej. 2. Pozostawienie przesyłki w pocztowej placówce oddawczej placówka ta potwierdza przez umieszczenie: 1) na stronie adresowej przesyłki adnotacji "awizowano dnia" i odcisku datownika, 2) na drugiej stronie potwierdzenia odbioru - takiej samej adnotacji, podpisu pracownika pocztowej placówki oddawczej i odcisku datownika. 3. Przesyłkę, o której mowa w ust. 1, wraz z formularzem potwierdzenia odbioru, przechowuje się w pocztowej placówce oddawczej przez 7 dni od dnia jej złożenia. 4. W razie zgłoszenia się adresata w terminie określonym w ust. 3, przesyłkę wydaje się adresatowi po umieszczeniu na stronie adresowej przesyłki adnotacji "wydano dnia" i odcisku datownika. Adresat potwierdza odbiór przesyłki na formularzu potwierdzenia odbioru, w sposób, o którym mowa w § 5. Wypełniony formularz placówka oddawcza, po umieszczeniu na nim odcisku datownika, odsyła niezwłocznie organowi wysyłającemu. 5. Przesyłkę nie podjętą w terminie określonym w ust. 3 pocztowa placówka oddawcza opatruje na stronie adresowej przesyłki adnotacją "nie podjęto w terminie" oraz odciskiem datownika i odsyła niezwłocznie wraz z formularzem potwierdzenia odbioru organowi wysyłającemu. § 10. 1. Jeżeli przesyłki nie można doręczyć z powodów określonych w art. 133 § 2b, art. 136 § 2 i art. 139 § 2 i 3 Kodeksu postępowania cywilnego, listonosz umieszcza o tym adnotację na formularzu potwierdzenia odbioru i niezwłocznie oddaje przesyłkę pocztowej placówce oddawczej, która po umieszczeniu na nim odcisku datownika zwraca pismo organowi wysyłającemu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zwrócenia listonoszowi przesyłki nie doręczonej w przypadku określonym w art. 137 Kodeksu postępowania cywilnego. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 grudnia 1970 r. w sprawie doręczania pism sądowych przez pocztę (Dz. U. Nr 31, poz. 266). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. (poz. 697) Załącznik nr 1 WZÓR FORMULARZA POTWIERDZENIA ODBIORU Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WYKAZ LISTÓW POLECONYCH NADANYCH W PLACÓWCE POCZTOWEJ .................................. .................................. (oznaczenie nadawcy) (miejsce na odcisk datownika) Lp.AdresatMiejsce przeznaczenia (poczta)Numer nadawczyMasaOpłataUwagi (sygnatura akt) kggzłgr 1234567 Załącznik nr 3 WZÓR FORMULARZA ZAWIADOMIENIA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzona w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 703) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 13 stycznia 1993 r. została sporządzona w Paryżu Konwencja o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów. Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona; - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 27 lipca 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa L. S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski (Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 19 kwietnia 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 704) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem XXIII Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, sporządzonej w Paryżu dnia 13 stycznia 1993 r., został złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dnia 23 sierpnia 1995 r. dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem XXI ustęp 1 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej oraz pozostałych państw dnia 29 kwietnia 1997 r. 2. Następujące państwa stały się stronami konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne bądź przystąpienia w podanych niżej datach: Albania11 maja 1994 r. Algieria14 sierpnia 1995 r. Arabia Saudyjska9 sierpnia 1996 r. Argentyna2 października 1995 r. Armenia27 stycznia 1995 r. Australia6 maja 1994 r. Austria17 sierpnia 1995 r. Bahrajn28 kwietnia 1997 r. Bangladesz25 kwietnia 1997 r. Belgia27 stycznia 1997 r. Benin14 maja 1998 r. Białoruś11 lipca 1996 r. Boliwia14 sierpnia 1998 r. Bośnia i Hercegowina25 lutego 1997 r. Botswana31 sierpnia 1998 r. (przystąpienie) Brazylia13 marca 1996 r. Brunei28 lipca 1997 r. Bułgaria10 sierpnia 1994 r. Burkina Faso8 lipca 1997 r. Burundi4 września 1998 r. Chile12 lipca 1996 r. Chiny25 kwietnia 1997 r. Chorwacja23 maja 1995 r. Cypr28 sierpnia 1998 r. Dania13 lipca 1995 r. Ekwador6 września 1995 r. Etiopia13 maja 1996 r. Federacja Rosyjska5 listopada 1997 r. Fidżi20 stycznia 1993 r. Filipiny11 grudnia 1996 r. Finlandia7 lutego 1995 r. Francja2 marca 1995 r. Gambia19 maja 1998 r. Ghana9 lipca 1997 r. Grecja22 grudnia 1994 r. Gruzja27 listopada 1995 r. Gujana12 września 1997 r. Gwinea9 czerwca 1997 r. Gwinea Równikowa25 kwietnia 1997 r. Hiszpania3 sierpnia 1994 r. Indie3 września 1996 r. Indonezja12 listopada 1998 r. Irlandia24 czerwca 1996 r. Islamska Republika Iranu3 listopada 1997 r. Islandia28 kwietnia 1997 r. Japonia15 września 1995 r. Jordania29 października 1997 r. (przystąpienie) Kamerun16 września 1996 r. Kanada26 września 1995 r. Katar3 września 1997 r. Kenia25 kwietnia 1997 r. Kostaryka31 maja 1996 r. Kuba29 kwietnia 1997 r. Kuwejt29 maja 1997 r. Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna25 lutego 1997 r. Lesotho7 grudnia 1994 r. Litwa15 kwietnia 1998 r. Luksemburg15 kwietnia 1997 r. Łotwa23 lipca 1996 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii20 czerwca 1997 r. (przystąpienie) Malawi11 czerwca 1998 r. Mali28 kwietnia 1997 r. Malediwy31 maja 1994 r. Malta28 kwietnia 1997 r. Maroko28 grudnia 1995 r. Mauretania9 lutego 1998 r. Mauritius9 lutego 1993 r. Meksyk29 sierpnia 1994 r. Monako,1 czerwca 1995 r. Mongolia17 stycznia 1995 r. Namibia24 listopada 1995 r. Nepal18 listopada 1997 r. Niderlandy30 czerwca 1995 r. Niemcy12 sierpnia 1994 r. Niger9 kwietnia 1997 r. Norwegia7 kwietnia 1994 r. Nowa Zelandia15 lipca 1996 r. Oman8 lutego 1995 r. Pakistan28 października 1997 r. Panama7 października 1998 r. Papua-Nowa Gwinea17 kwietnia 1996 r. Paragwaj1 grudnia 1994 r. Peru20 lipca 1995 r. Portugalia10 września 1996 r. Republika Czeska6 marca 1996 r. Republika Korei28 kwietnia 1997 r. Republika Mołdowy8 lipca 1996 r. Republika Południowej Afryki13 września 1995 r. Rumunia15 lutego 1995 r. Saint Lucia9 kwietnia 1997 r. Salwador30 października 1995 r. Senegal20 lipca 1998 r. Seszele7 kwietnia 1993 r. Singapur21 maja 1997 r. Słowacja27 października 1995 r. Słowenia11 czerwca 1997 r. Sri Lanka19 sierpnia 1994 r. Stany Zjednoczone Ameryki25 kwietnia 1997 r. Suazi20 listopada 1996 r. Surinam28 kwietnia 1997 r. Szwecja17 czerwca 1993 r. Szwajcaria10 marca 1995 r. Tadżykistan11 stycznia 1995 r. Togo23 kwietnia 1997 r. Trynidad i Tobago24 czerwca 1997 r. (przystąpienie) Tunezja15 kwietnia 1997 r. Turcja12 maja 1997 r. Turkmenistan29 września 1994 r. Ukraina16 października 1998 r. Urugwaj6 października 1994 r. Uzbekistan23 lipca 1996 r. Wenezuela3 grudnia 1997 r. Węgry31 października 1996 r. Wietnam30 września 1998 r. Włochy8 grudnia 1995 r. Wybrzeże Kości Słoniowej18 grudnia 1995 r. Wyspy Cooka15 lipca 1994 r. Zimbabwe25 kwietnia 1997 r. Zjednoczona Republika Tanzanii25 czerwca 1998 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej13 maja 1996 r. 3. Ponadto podaje się do wiadomości, że przy podpisywaniu konwencji lub składaniu dokumentów ratyfikacyjnych do niej następujące państwa złożyły oświadczenia o podanym poniżej brzmieniu: AUSTRIA Oświadczenie: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). BELGIA Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: "Jako Państwo Członkowskie Wspólnoty Europejskiej Rząd Belgii będzie wdrażał postanowienia konwencji o zakazie broni chemicznej, zgodnie z zobowiązaniami wynikającymi z dokumentów założycielskich Wspólnot Europejskich, w takim zakresie, w jakim dokumenty te mają zastosowanie." CHINY W chwili podpisania: Oświadczenia: "I. Chiny niezmiennie opowiadają się za całkowitym zakazem oraz doszczętnym zniszczeniem całego arsenału broni chemicznej i zakładów służących do jej produkcji. Konwencja stanowi podstawę prawną dla osiągnięcia tego celu. Chiny popierają zatem cele, zadania i zasady konwencji. II. Cele, zadania i zasady konwencji powinny być ściśle przestrzegane. Postanowienia w sprawie inspekcji na żądanie, dotyczące ewentualnego naruszenia konwencji, nie mogą być nadużywane ze szkodą dla nie związanych z bronią chemiczną interesów bezpieczeństwa Państw-Stron. W przeciwnym wypadku ucierpi na tym uniwersalny charakter konwencji. III. Państwa-Strony, które porzuciły broń chemiczną na terytorium innych Państw-Stron, powinny sumiennie wdrażać stosowne postanowienia konwencji i zobowiązać się do zniszczenia porzuconej broni chemicznej. IV. Zadaniem konwencji jest skuteczne ułatwienie obrotu, wymiany naukowo-technicznej oraz współpracy w dziedzinie chemicznej dla celów pokojowych. Należy zaniechać wszelkiej kontroli eksportu niezgodnej z postanowieniami konwencji." W chwili ratyfikacji: Oświadczenia: 1. Chiny niezmiennie opowiadają się za całkowitym zakazem i doszczętnym zniszczeniem broni chemicznej. Z uwagi na fakt, że konwencja o zakazie broni chemicznej stworzyła międzynarodową podstawę prawną dla osiągnięcia tego celu, Chiny popierają cele, zadania i zasady konwencji. 2. Chiny wzywają państwa o największych arsenałach broni chemicznej do bezzwłocznego ratyfikowania konwencji celem jak najszybszego osiągnięcia jej celów i zadań. 3. Cele, zadania i zasady konwencji powinny być ściśle przestrzegane. Nie wolno dopuścić do nadużywania postanowień dotyczących inspekcji na żądanie ani też do narażenia interesów bezpieczeństwa narodowego Państw-Stron nie związanych z bronią chemiczną. Chiny stanowczo sprzeciwiają się wszelkim aktom nadużycia postanowień dotyczących kontroli wdrażania konwencji, które mogłyby stanowić zagrożenie dla ich suwerenności i bezpieczeństwa. 4. Każde państwo, które porzuciło broń chemiczną na terytorium innego państwa, powinno wdrożyć w praktyce stosowne postanowienia konwencji, zobowiązać się do zniszczenia tejże broni chemicznej i doprowadzić do całkowitego zniszczenia wszelkiej broni chemicznej porzuconej przez nie na terytorium innego państwa w jak najwcześniejszym terminie. 5. Konwencja o zakazie broni chemicznej powinna odegrać znaczącą rolę we wspieraniu obrotu międzynarodowego, wymiany naukowo-technicznej oraz współpracy dla celów pokojowych w dziedzinie przemysłu chemicznego. Powinna ona stać się efektywną podstawą prawną do regulowania obrotu i wymiany między Państwami-Stronami w dziedzinie przemysłu chemicznego. DANIA W chwili podpisania: Oświadczenie: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). FRANCJA W chwili podpisania: Oświadczenie: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). GRECJA Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). HISZPANIA Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). IRLANDIA Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). ISLAMSKA REPUBLIKA IRANU Oświadczenia: "Islamska Republika Iranu, na podstawie zasad i wiary Islamu, uznaje broń chemiczną za nieludzką, w związku z czym konsekwentnie wnosiła istotny wkład w wysiłki międzynarodowe mające na celu zniesienie powyższej broni oraz zapobieżenie jej użycia. 1. Islamskie Zgromadzenie Konsultacyjne (Parlament) Islamskiej Republiki Iranu zatwierdziło ustawę przedstawioną przez Rząd, dotyczącą przystąpienia do wyżej wymienionej konwencji w dniu 27 lipca 1997 r., a Rada Strażników Rewolucji uznała powyższą ustawę za zgodną z Konstytucją oraz Dogmatami Islamu w dniu 30 lipca 1997 r., zgodnie z wymaganymi procedurami konstytucyjnymi. Islamskie Zgromadzenie Konsultacyjne zdecydowało, iż: Rząd jest niniejszym upoważniony, w odpowiednim czasie, do przystąpienia do wyżej wymienionej konwencji, załączonej do wymienionej ustawy, oraz do złożenia stosownego dokumentu przystąpienia do niej. Ministerstwo Spraw Zagranicznych powinno dążyć we wszelkich negocjacjach oraz w ramach Organizacji działającej na mocy konwencji do pełnego oraz równoprawnego wdrażania konwencji, w szczególności w dziedzinie inspekcji oraz transferu technologii i środków chemicznych dla celów pokojowych. W przypadku nieosiągnięcia wyżej wymienionych celów, na podstawie zalecenia Gabinetu oraz pod warunkiem zatwierdzenia przez Najwyższą Radę Bezpieczeństwa Narodowego, zostaną podjęte działania mające na celu wycofanie się Iranu z wyżej wymienionej konwencji. 2. Islamska Republika Iranu przywiązuje zasadniczą wagę do pełnego, bezwarunkowego oraz równoprawnego wdrażania wszystkich postanowień konwencji i zastrzega sobie prawo do wycofania się z konwencji w następujących okolicznościach: - w razie braku przestrzegania zasady równego traktowania wszystkich Państw-Stron w procesie wdrażania wszelkich stosownych postanowień konwencji, - w przypadku ujawnienia przekazanych przez nią poufnych informacji, z naruszeniem postanowień konwencji, - w przypadku nałożenia ograniczeń niezgodnych z zobowiązaniami na mocy konwencji. 3. Zgodnie z art. XI mechanizmy uniemożliwiające nieskrępowany obrót międzynarodowy środkami chemicznymi oraz technologiami chemicznymi dla celów pokojowych, mające wyłączny bądź nieprzejrzysty charakter, powinny być zniesione. Islamska Republika Iranu odrzuca wszelkie mechanizmy kontroli eksportu środków chemicznych, nie przewidziane w konwencji. 4. Organizacja do Spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) jest jedyną organizacją międzynarodową uprawnioną do stwierdzania naruszenia przez Państwa-Strony zakazu broni chemicznej. Oskarżenia Państw-Stron wobec innych Państw-Stron bez stwierdzenia przez OPCW naruszenia konwencji w sposób poważny mogą zagrozić konwencji, a ich powtarzanie się może spowodować, iż konwencja stanie się bezprzedmiotowa. 5. Jednym z celów konwencji, zgodnie z jej preambułą, jest promowanie nieskrępowanego obrotu środkami chemicznymi, jak również współpracy międzynarodowej oraz wymiany informacji naukowych i technicznych w dziedzinie działalności chemicznej dla celów nie zabronionych na mocy konwencji, w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego i technologicznego Państw-Stron. Ten fundamentalny cel konwencji powinien być przestrzegany oraz uznany przez wszystkie Państwa-Strony konwencji. Jakiekolwiek przejawy negowania, zarówno poprzez wypowiedzi, jak też działania, powyższego nadrzędnego celu Islamska Republika Iranu uznaje za poważne naruszenie postanowień konwencji. 6. Zgodnie z postanowieniami konwencji odnoszącymi się do niedyskryminacyjnego traktowania Państw-Stron: - sprzęt inspekcyjny powinien być dostępny na zasadach komercyjnych dla wszystkich Państw-Stron bez jakichkolwiek warunków lub ograniczeń; - OPCW powinna zachować swój charakter międzynarodowy poprzez zagwarantowanie sprawiedliwej i zrównoważonej reprezentacji geograficznej personelu swojego Sekretariatu Technicznego, zapewnienie pomocy oraz współpracy z Państwami-Stronami oraz równego członkostwa Państw-Stron w pomocniczych organach Organizacji. 7. Wdrażanie konwencji powinno sprzyjać międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu oraz nie powinno w jakikolwiek sposób umniejszyć lub zagrozić narodowemu bezpieczeństwu lub nienaruszalności terytorialnej Państw-Stron." KUBA Oświadczenia: Rząd Republiki Kuby oświadcza, zgodnie z art. III ust. (a) (iii) konwencji, że na terytorium Kuby znajduje się enklawa kolonialna - Baza Marynarki Wojennej w Guantanamo - która jest częścią kubańskiego terytorium narodowego, nad którym państwo kubańskie nie wykonuje swojej słusznej jurysdykcji, z uwagi na nielegalną okupację tego terytorium przez Stany Zjednoczone Ameryki na mocy podstępnego i oszukańczego układu. W związku z powyższym, dla celów konwencji, Rząd Republiki Kuby nie bierze na siebie żadnej odpowiedzialności za wyżej wymienione terytorium, gdyż nie wie, czy Stany Zjednoczone instalują, posiadają lub zamierzają posiadać broń chemiczną na części terytorium kubańskiego, które nielegalnie okupują. Rząd Republiki Kuby uważa również, że posiada prawo do zażądania, aby wejście grupy inspekcyjnej, upoważnionej przez Organizację do Spraw Zakazu Broni Chemicznej, dla celów przeprowadzenia na terytorium Bazy Marynarki Wojennej w Guantanamo działalności weryfikacyjnej przewidzianej w konwencji, było dokonywane poprzez punkt wejścia znajdujący się na terytorium państwowym Kuby, które wskaże kubański rząd. Rząd Republiki Kuby uznaje, że na mocy postanowień artykułu XI konwencji jednostronne stosowanie przez Państwo-Stronę konwencji przeciwko innemu Państwu-Stronie jakichkolwiek ograniczeń, które mogą utrudnić lub uniemożliwić obrót oraz rozwijanie i promowanie wiedzy naukowej i technicznej w dziedzinie chemicznej dla celów przemysłowych, rolniczych, badawczych, medycznych, farmaceutycznych oraz innych celów nie zabronionych na mocy konwencji, jest niezgodne z przedmiotem i celem konwencji. Rząd Kuby wyznacza Ministra Nauki, Technologii i Ochrony Środowiska w charakterze organu krajowego Republiki Kuby dla wykonywania Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji, składowania i użycia broni chemicznej oraz o zniszczeniu jej zapasów, jako organ administracji centralnej w państwie odpowiedzialny za organizowanie, kierowanie, monitorowanie i nadzorowanie działań mających na celu przygotowanie Republiki Kuby do wypełniania zobowiązań, które na siebie przyjmuje jako Państwo-Strona wymienionej konwencji. LUKSEMBURG Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). NIDERLANDY W chwili podpisania: Oświadczenie: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). NIEMCY Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). PAKISTAN Oświadczenie: "1. Pakistan konsekwentnie opowiada się za całkowitym zakazem i doszczętnym zniszczeniem całej broni chemicznej oraz obiektów służących do jej produkcji. Konwencja stanowi międzynarodową podstawę prawną do osiągnięcia powyższego celu. W związku z powyższym Pakistan wspiera przedmiot i cele konwencji. 2. Przedmiot i cele konwencji muszą być ściśle przestrzegane przez wszystkie państwa. Stosowne postanowienia dotyczące inspekcji na żądanie nie powinny być nadużywane dla naruszenia interesów gospodarczych i bezpieczeństwa Państw-Stron, nie mających związku z bronią chemiczną. W innym wypadku uniwersalny charakter i efektywność konwencji będą zagrożone. 3. Nadużycie postanowień weryfikacyjnych konwencji dla celów nie związanych z konwencją będzie nie do zaakceptowania. Pakistan nigdy nie zezwoli na ograniczenie swojej suwerenności i bezpieczeństwa narodowego. 4. Konwencja powinna w sposób efektywny umożliwiać wymianę handlową, naukową i technologiczną oraz współpracę w dziedzinie chemii dla celów pokojowych. Wszelkie mechanizmy kontroli eksportu niezgodne z konwencją powinny być zniesione." PORTUGALIA Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI "Z zastrzeżeniem odnoszącym się do załącznika dotyczącego stosowania konwencji i weryfikacji, że żadna z próbek pobranych w Stanach Zjednoczonych na mocy konwencji nie zostanie przekazana w celu analizy do jakiegokolwiek laboratorium poza terytorium Stanów Zjednoczonych." WŁOCHY Oświadczenie złożone w chwili podpisania i potwierdzone w chwili ratyfikacji: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII l IRLANDII PÓŁNOCNEJ W chwili podpisania: Oświadczenie: (Oświadczenie identyczne, mutatis mutandis, z oświadczeniem złożonym przez Belgię). 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym złożą dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia do wyżej wymienionej konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii i Wyspami Owczymi, sporządzona w Warszawie dnia 3 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 705) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 3 listopada 1998 r. została sporządzona w Warszawie Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii i Wyspami Owczymi. Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 29 marca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Tekst umowy zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii i Wyspami Owczymi, sporządzonej w Warszawie dnia 3 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 706) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 32 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii i Wyspami Owczymi, sporządzonej w Warszawie dnia 3 listopada 1998 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzona w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 63, poz. 707) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 21 lipca 1997 r. została sporządzona w Warszawie Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael. Po zapoznaniu się z powyższą umową w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 22 marca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzona w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 709) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 28 kwietnia 1997 r. została sporządzona w Warszawie Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską. Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 22 marca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA KONSULARNA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii, sporządzona w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 63, poz. 711) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 11 kwietnia 1994 r. została sporządzona w Warszawie Konwencja konsularna między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w następującym brzmieniu: KONWENCJA KONSULARNA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii Rzeczpospolita Polska i Republika Bułgarii (zwane dalej Wysokimi Umawiającymi się Stronami), wyrażając wolę umocnienia przyjaźni i pogłębienia wzajemnie korzystnej współpracy, zgodnie z Układem między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii o przyjaznych stosunkach i współpracy, podpisanym w Warszawie dnia 25 lutego 1993 r., kierując się pragnieniem uregulowania i rozwijania stosunków konsularnych między obydwoma Państwami na zasadach jak najdalej idących ułatwień w ochronie praw i interesów ich obywateli, postanowiły zawrzeć Konwencję konsularną i uzgodniły, co następuje: Rozdział I Definicje Artykuł 1 1. Stosowane w niniejszej konwencji wyrażenia mają niżej określone znaczenie: 1) "urząd konsularny" oznacza każdy konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat lub agencję konsularną; 2) "okręg konsularny" oznacza obszar wyznaczony urzędowi konsularnemu do wykonywania funkcji konsularnych; 3) "kierownik urzędu konsularnego" oznacza osobę powołaną do działania w tym charakterze; 4) "urzędnik konsularny" oznacza każdą osobę, włącznie z kierownikiem urzędu konsularnego, powołaną w tym charakterze do wykonywania funkcji konsularnych; 5) "pracownik konsularny" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie administracyjnej lub technicznej urzędu konsularnego; 6) "członek personelu służby" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie domowej urzędu konsularnego; 7) "członkowie urzędu konsularnego" oznacza urzędników konsularnych, pracowników konsularnych oraz członków personelu służby; 8) "członek personelu prywatnego" oznacza osobę zatrudnioną wyłącznie w służbie prywatnej członka urzędu konsularnego; 9) "członek rodziny" oznacza małżonkę albo małżonka członka urzędu konsularnego, ich dzieci i rodziców, pod warunkiem że wspólnie z nim zamieszkują i są na utrzymaniu członka urzędu konsularnego; 10) "pomieszczenia konsularne" oznacza budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego, czyją są własnością, używane wyłącznie dla celów urzędu konsularnego, włącznie z rezydencją kierownika urzędu konsularnego; 11) "archiwa konsularne" oznacza wszystkie pisma, dokumenty, korespondencję, książki, filmy, techniczne zasoby gromadzenia i wykorzystania informacji, rejestry urzędu konsularnego oraz szyfry i kody, kartoteki, jak również przedmioty wyposażenia służące do ich zabezpieczenia i przechowywania; 12) "statek" oznacza każdą cywilną jednostkę pływającą, uprawnioną do podnoszenia bandery Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie; 13) "statek powietrzny" oznacza każdą cywilną jednostkę latającą uprawnioną do używania oznaki przynależności Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie. 2. Postanowienia niniejszej konwencji dotyczące obywateli Państwa wysyłającego mają odpowiednie zastosowanie również do osób prawnych, które ustanowione są zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego i mają siedzibę w tym Państwie. Rozdział II Ustanawianie urzędów konsularnych oraz mianowanie członków urzędu konsularnego Artykuł 2 1. Urząd konsularny Państwa wysyłającego może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa. 2. Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa i okręg konsularny są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie Państwa przyjmującego. 3. Późniejsze zmiany siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego mogą być dokonywane przez Państwo wysyłające jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. Artykuł 3 1. Kierownik urzędu konsularnego będzie dopuszczony do wykonywania swych funkcji po przedłożeniu listów komisyjnych i po udzieleniu exequatur przez Państwo przyjmujące. 2. Państwo wysyłające przekazuje listy komisyjne za pośrednictwem swojego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub inną stosowną drogą ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego. Listy komisyjne zawierają imiona, nazwisko i stopień kierownika urzędu konsularnego, obywatelstwo, okręg konsularny, w którym ma on wykonywać swoje funkcje, oraz siedzibę urzędu konsularnego. 3. Po złożeniu listów komisyjnych Państwo przyjmujące udzieli w możliwie najkrótszym czasie exequatur. 4. Do czasu udzielenia exequatur Państwo przyjmujące może wydać kierownikowi urzędu konsularnego zgodę na tymczasowe wykonywanie jego funkcji. 5. Z chwilą dopuszczenia do wykonywania funkcji, nawet tymczasowo, do momentu otrzymania exequatur, organy Państwa przyjmującego podejmą niezbędne środki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje i korzystać z przywilejów przewidzianych w niniejszej konwencji. Artykuł 4 Ministerstwo spraw zagranicznych Państwa przyjmującego będzie pisemnie powiadamiane: 1) o przybyciu do urzędu członka urzędu konsularnego po mianowaniu, o jego ostatecznym wyjeździe lub o zakończeniu wykonywania obowiązków oraz o wszystkich innych zmianach mających wpływ na jego status, które mogą powstać w czasie zatrudnienia w urzędzie konsularnym; 2) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe osoby należącej do rodziny członka urzędu konsularnego oraz o tym, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny; 3) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka personelu prywatnego oraz o zakończeniu jego służby; 4) o zatrudnieniu i zwolnieniu z pracy osoby zamieszkałej na stałe w Państwie przyjmującym, jako członka urzędu konsularnego lub członka personelu prywatnego. Artykuł 5 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego wydają bezpłatnie każdemu urzędnikowi konsularnemu odpowiedni dokument stwierdzający jego tożsamość i stanowisko. 2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się także do pracowników konsularnych, członków personelu służby oraz członków personelu prywatnego, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie posiadają w tym Państwie stałego miejsca pobytu. 3. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 6 Urzędnikiem konsularnym może być jedynie obywatel Państwa wysyłającego, nie mający w Państwie przyjmującym stałego miejsca pobytu i nie wykonujący w tym Państwie, poza swoimi funkcjami urzędowymi, żadnej innej działalności o charakterze zarobkowym. Artykuł 7 Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadniania swojej decyzji, powiadomić w drodze dyplomatycznej lub inną stosowną drogą Państwo wysyłające o tym, że exequatur udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że urzędnik konsularny został uznany za persona non grata lub że jakikolwiek inny członek urzędu konsularnego jest osobą niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające powinno odwołać taką osobę albo położyć kres jej funkcjom w urzędzie konsularnym. Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie tego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać taką osobę za członka urzędu konsularnego. Artykuł 8 Po notyfikacji państwom zainteresowanym i w braku wyraźnego sprzeciwu któregokolwiek z nich Państwo wysyłające może powierzyć urzędowi konsularnemu ustanowionemu w jednym państwie wykonywanie funkcji konsularnych w innym państwie. Artykuł 9 Po odpowiedniej notyfikacji Państwu przyjmującemu i w braku jego sprzeciwu urząd konsularny Państwa wysyłającego może wykonywać w Państwie przyjmującym funkcje konsularne na rzecz państwa trzeciego. Artykuł 10 Każda z obu Wysokich Umawiających się Stron może - w ramach stosunków dwustronnych - mianować i przyjmować honorowych urzędników konsularnych, stosując wobec nich postanowienia rozdziału III Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. oraz, jeżeli to możliwe, postanowienia niniejszej konwencji. Honorowi urzędnicy konsularni mogą być obywatelami Państwa wysyłającego, Państwa przyjmującego lub państwa trzeciego. Rozdział III Ułatwienia, przywileje i immunitety Artykuł 11 1. Państwo przyjmujące udzieli urzędowi konsularnemu wszelkich ułatwień w wykonywaniu jego funkcji i zastosuje w tym celu odpowiednie środki, aby członkowie urzędu konsularnego mogli wykonywać swą działalność urzędową oraz korzystać z praw, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji. Państwo przyjmujące podejmie odpowiednie kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa urzędu konsularnego. 2. Państwo przyjmujące będzie traktowało urzędników konsularnych z należnym szacunkiem i zastosuje wszelkie odpowiednie środki dla zapobieżenia jakiemukolwiek zamachowi na ich osoby, wolność lub godność. Artykuł 12 1. Jeżeli kierownik urzędu konsularnego nie ma możności wykonywania swych funkcji lub jeżeli stanowisko kierownika urzędu konsularnego jest nie obsadzone, funkcje kierownika urzędu konsularnego może wykonywać tymczasowy kierownik. 2. Imiona i nazwisko tymczasowego kierownika są notyfikowane przez przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa wysyłającego bądź - gdy Państwo to nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego w Państwie przyjmującym - przez właściwy organ Państwa wysyłającego ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego lub organowi wyznaczonemu przez to ministerstwo. Notyfikacja ta powinna być w zasadzie dokonana uprzednio. Państwo przyjmujące może uzależnić od swej zgody dopuszczenie jako tymczasowego kierownika osoby, która nie jest ani przedstawicielem dyplomatycznym, ani urzędnikiem konsularnym Państwa wysyłającego w Państwie przyjmującym. 3. Właściwe organy Państwa przyjmującego powinny udzielać tymczasowemu kierownikowi pomocy i ochrony. W czasie gdy kieruje on urzędem, postanowienia niniejszej konwencji mają do niego zastosowanie na tych samych zasadach jak do kierownika danego urzędu konsularnego. Państwo przyjmujące nie jest jednak obowiązane do przyznawania tymczasowemu kierownikowi ułatwień, przywilejów i immunitetów, z których korzystanie przez kierownika urzędu konsularnego uzależnione jest od warunków, których nie spełnia tymczasowy kierownik. 4. Gdy w okolicznościach przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu tymczasowym kierownikiem jest mianowany przez Państwo wysyłające członek personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub posiadający status dyplomatyczny przedstawiciel ministerstwa spraw zagranicznych Państwa wysyłającego, korzysta on nadal albo otrzymuje prawo do korzystania z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, jeżeli Państwo przyjmujące temu się nie sprzeciwia. Artykuł 13 1. Państwo wysyłające ma prawo, zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego: 1) nabywać na własność, posiadać lub wynajmować tereny, budynki lub części budynków, z przeznaczeniem na siedzibę urzędu konsularnego, na rezydencję kierownika urzędu konsularnego lub na mieszkania innych członków urzędu konsularnego; 2) budować lub przystosowywać dla tych samych celów budynki na nabytych terenach; 3) przenosić prawa własności terenów, budynków lub części budynków w ten sposób nabytych lub zbudowanych. 2. Państwo przyjmujące powinno w razie potrzeby pomóc urzędowi konsularnemu w uzyskaniu odpowiednich mieszkań dla jego członków. 3. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie zwalniają Państwa wysyłającego od obowiązku stosowania się do przepisów i ograniczeń w zakresie budownictwa, urbanistyki i ochrony zabytków, mających zastosowanie na obszarze, na którym znajdują się lub będą się znajdować wymienione tereny, budynki lub ich części. Artykuł 14 1. Godło Państwa wysyłającego, wraz z odpowiednim napisem w języku Państwa wysyłającego i w języku Państwa przyjmującego, może być umieszczone na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika tego urzędu. 2. Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszona na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika urzędu konsularnego. 3. Kierownik urzędu konsularnego może również umieszczać na swoich środkach transportu, w czasie gdy są używane do celów służbowych, flagę Państwa wysyłającego. Artykuł 15 1. Pomieszczenia konsularne są nietykalne. Organy Państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać bez zgody kierownika urzędu konsularnego, kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego albo osoby wyznaczonej przez jednego z nich. 2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się również do pomieszczeń mieszkalnych urzędników konsularnych i pracowników konsularnych. Artykuł 16 Pomieszczenia konsularne, ich urządzenia, mienie urzędu konsularnego i jego środki transportu nie podlegają żadnej formie rekwizycji dla celów obrony narodowej, użyteczności publicznej lub w innych celach. Artykuł 17 1. Pomieszczenia urzędu konsularnego, rezydencja kierownika urzędu konsularnego, a także mieszkania członków urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest Państwo wysyłające lub jakakolwiek osoba działająca w jego imieniu, są zwolnione od wszelkich opłat i podatków państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem opłat należnych za świadczenie określonych usług. 2. Zwolnień przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu nie stosuje się do opłat i podatków ciążących na podstawie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego na osobie, która zawarła umowę z Państwem wysyłającym lub z osobą działającą w jego imieniu. 3. Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się również do środków transportu będących własnością Państwa wysyłającego i przeznaczonych dla celów urzędu konsularnego. Artykuł 18 Archiwa konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują. Artykuł 19 1. Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego dla wszelkich celów urzędowych. Przy porozumiewaniu się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może zainstalować i używać radiowego urządzenia nadawczo-odbiorczego jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. 2. Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego jest nietykalna. Wyrażenie "korespondencja urzędowa" oznacza wszelką korespondencję dotyczącą urzędu konsularnego i jego funkcji. 3. Poczta konsularna powinna posiadać widoczne zewnętrzne oznaczenia jej charakteru i może zawierać jedynie korespondencję urzędową, jak również dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie dla celów urzędowych. 4. Poczta konsularna nie podlega otwarciu ani zatrzymaniu. Jeżeli jednak właściwe organy Państwa przyjmującego mają poważne podstawy, aby przypuszczać, że poczta zawiera inne przedmioty niż korespondencja, dokumenty i przedmioty określone w ustępie 3 niniejszego artykułu, mogą prosić, aby poczta ta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela Państwa wysyłającego. Jeżeli organy Państwa wysyłającego odmówią zastosowania się do tej prośby, poczta zostanie zwrócona do miejsca, skąd pochodzi. 5. Kurier konsularny powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną. Kurierem konsularnym może być tylko obywatel Państwa wysyłającego nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym. Przy wykonywaniu swoich funkcji kurier konsularny znajduje się pod ochroną Państwa przyjmującego i korzysta z nietykalności osobistej oraz nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 6. Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku lub dowódcy statku powietrznego. Kapitan lub dowódca będzie zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną, jednakże nie będzie on uważany za kuriera konsularnego. Urzędnik konsularny może odebrać pocztę konsularną bezpośrednio od kapitana statku albo dowódcy statku powietrznego i przekazać taką pocztę zgodnie z przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 20 1. Urzędnik konsularny korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego. Korzysta on z nietykalności osobistej i nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 2. Pracownik konsularny oraz członek personelu służby korzystają z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności wykonywanych w zakresie ich obowiązków urzędowych. 3. Postanowień ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do spraw cywilnych: 1) wynikłych z zawarcia przez członka urzędu konsularnego umowy, w której nie występował on wyraźnie lub w sposób dorozumiany jako przedstawiciel Państwa wysyłającego; 2) wytoczonych na skutek szkody powstałej w wyniku wypadku spowodowanego przez członka urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym jakimkolwiek środkiem transportu; 3) dotyczących spadków, w których członek urzędu konsularnego występuje jako spadkobierca, zapisobierca, wykonawca testamentu, zarządca lub kurator spadku w charakterze osoby prywatnej. 4. Postanowienia ustępów 1-3 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 21 1. Państwo wysyłające może zrzec się przywilejów i immunitetów określonych w ustępach 1 i 2 artykułu 20 niniejszej konwencji. To zrzeczenie się będzie zawsze wyraźne i notyfikowane Państwu przyjmującemu. 2. Wszczęcie przez członka urzędu konsularnego postępowania w przypadku, w którym mógłby korzystać z immunitetu jurysdykcyjnego, pozbawia go prawa powoływania się na immunitet w stosunku do jakiegokolwiek powództwa wzajemnego, bezpośrednio związanego z powództwem głównym. 3. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do postępowania cywilnego lub administracyjnego nie jest uważane za pociągające za sobą zrzeczenie się immunitetu od środków wykonania orzeczenia. W stosunku do takich środków niezbędne jest odrębne zrzeczenie się. Artykuł 22 1. Członek urzędu konsularnego może być wezwany do składania zeznań w charakterze świadka przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia stawienia się lub złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani sankcji. Pracownik konsularny i członek personelu służby nie mogą odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków określonych w ustępie 3 niniejszego artykułu. 2. Organ Państwa przyjmującego, wzywający członka urzędu konsularnego do złożenia zeznań, nie powinien utrudniać wykonywania jego obowiązków służbowych. Może odebrać takie zeznanie od członka urzędu konsularnego w urzędzie konsularnym, rezydencji lub w jego mieszkaniu. 3. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do składania zeznań co do spraw związanych z wykonywaniem swych obowiązków urzędowych ani do przedkładania urzędowej korespondencji lub innych dokumentów z archiwów konsularnych. Postanowienie to ma również zastosowanie do członków rodziny członka urzędu konsularnego oraz do członków personelu prywatnego w odniesieniu do faktów, które są związane z działalnością urzędu konsularnego. 4. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do udzielania opinii jako rzeczoznawca prawa Państwa wysyłającego. Artykuł 23 Członek urzędu konsularnego oraz członkowie jego rodziny są zwolnieni w Państwie przyjmującym od wszelkich świadczeń osobistych i od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek charakteru, od służby wojskowej oraz od obowiązków wojskowych, takich jak rekwizycje, kontrybucje i zakwaterowanie. Artykuł 24 Członek urzędu konsularnego oraz członkowie jego rodziny są zwolnieni od wszelkich obowiązków przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego odnośnie do rejestracji, zezwolenia na pobyt i innych wymagań, jakie dotyczą cudzoziemców. Artykuł 25 1. Członek urzędu konsularnego oraz członkowie jego rodziny są zwolnieni do wszelkich opłat oraz podatków osobistych i rzeczowych - państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem: 1) podatków pośrednich tego rodzaju, które zazwyczaj są wliczane w cenę towarów lub usług; 2) opłat i podatków od prywatnego mienia nieruchomego położonego na terytorium Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 17 niniejszej konwencji; 3) opłat i podatków od spadku oraz opłat i podatków od przeniesienia prawa własności, pobieranych przez Państwo przyjmujące, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 27 punkt 2 niniejszej konwencji; 4) opłat i podatków od prywatnych dochodów, łącznie z dochodami od kapitału, mających swe źródło w Państwie przyjmującym, oraz podatków od kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwach handlowych lub finansowych w Państwie przyjmującym; 5) opłat rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 17 niniejszej konwencji; 6) opłat i podatków pobieranych za świadczenie określonych usług. 2. Członek urzędu konsularnego zatrudniający osoby, których wynagrodzenia lub uposażenia nie są zwalniane od podatków od dochodów w Państwie przyjmującym, powinien wypełniać obowiązki nakładane na pracodawców przez ustawy i inne przepisy tego Państwa w zakresie pobierania podatków od dochodów. Artykuł 26 1. Państwo przyjmujące zgodnie z obowiązującymi ustawami i innymi przepisami zezwala na wwóz i wywóz, zwalnia od cła, podatku i opłat, z wyjątkiem opłat od załadunku, przewozu, przechowywania i wyładunku lub innych usług: 1) przedmioty przeznaczone do oficjalnego użytku urzędu konsularnego; 2) przedmioty, łącznie ze środkami transportu, przeznaczone do osobistego użytku członków urzędu konsularnego lub członków ich rodzin, zaliczając do nich przedmioty przeznaczone do ich urządzenia się. 2. Osobisty środek transportu i bagaż osobisty urzędnika konsularnego i członków jego rodziny jest zwolniony od przeprowadzania kontroli, jeśli nie ma poważnych powodów do przypuszczeń, że zawiera przedmioty inne niż te, na których wwóz zezwala się stosownie do punktu 2 ustępu 1 niniejszego artykułu, albo przedmioty, których wwóz i wywóz jest zabroniony stosownie do ustawodawstwa lub przepisów o kwarantannie Państwa przyjmującego. Takiej kontroli można dokonać wyłącznie w obecności urzędnika konsularnego lub jego pełnomocnego przedstawiciela. Artykuł 27 W razie śmierci członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny Państwo przyjmujące jest zobowiązane: 1) zezwolić na wywóz ruchomego mienia zmarłego, z wyjątkiem mienia nabytego w Państwie przyjmującym, którego wywóz byt zabroniony w chwili śmierci danej osoby; 2) nie pobierać państwowych, regionalnych ani komunalnych podatków i opłat od spadku, ani podatków od przeniesienia prawa własności co do mienia ruchomego, które znajdowało się w Państwie przyjmującym jedynie w związku z przebywaniem zmarłego w tym Państwie w charakterze członka urzędu konsularnego lub członka jego rodziny. Artykuł 28 Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewnia wszystkim członkom urzędu konsularnego, jak również członkom ich rodzin swobodę poruszania się na swym terytorium. Państwo przyjmujące w żadnym przypadku nie będzie utrudniało urzędnikowi konsularnemu wykonywania jego funkcji. Artykuł 29 1. Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszej konwencji, z wyjątkiem postanowień ustępów 3 i 4 artykułu 22, nie przysługują pracownikom konsularnym oraz członkom personelu służby, jeżeli są oni obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwie. 2. Członkowie rodziny członka urzędu konsularnego, który jest obywatelem Państwa przyjmującego lub ma stałe miejsce pobytu w tym Państwie, oraz członkowie rodziny członka urzędu konsularnego, którzy są obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwie albo wykonują w Państwie przyjmującym działalność o charakterze zarobkowym, nie korzystają, z wyjątkiem postanowień ustępu 3 artykułu 22, z żadnych przywilejów i immunitetów. 3. Z wyjątkiem postanowień ustępu 3 artykułu 22, przywileje i immunitety określone w niniejszej konwencji nie będą przyznawane członkom personelu prywatnego. 4. Państwo przyjmujące będzie wykonywało swą jurysdykcję w stosunku do osób wyszczególnionych w ustępach 1-3 niniejszego artykułu w taki sposób, aby niepotrzebnie nie utrudniać wykonywania funkcji przez urząd konsularny. Artykuł 30 Wszystkie osoby, którym stosownie do niniejszej konwencji przysługują przywileje i immunitety, zobowiązane są, bez uszczerbku dla tych przywilejów i immunitetów, do poszanowania ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego, łącznie z tymi, które regulują zasady ruchu środków transportu oraz ich ubezpieczenia. Rozdział IV Funkcje konsularne Artykuł 31 1. Urzędnik konsularny ma prawo, w granicach okręgu konsularnego, wykonywać funkcje wymienione w niniejszym rozdziale konwencji. Urzędnik konsularny może oprócz tego wykonywać inne oficjalne funkcje konsularne, jeśli nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego lub którym Państwo to się nie sprzeciwia. Za zgodą Państwa przyjmującego urzędnik konsularny może wykonywać funkcje konsularne także poza okręgiem konsularnym. 2. Urzędnik konsularny, po notyfikacji Państwu przyjmującemu, może działać jako przedstawiciel Państwa wysyłającego przy każdej organizacji międzynarodowej, która ma siedzibę w Państwie przyjmującym. W takim przypadku urzędnik konsularny ma prawo korzystać ze wszystkich przywilejów i immunitetów przysługujących takiemu przedstawicielowi zgodnie z prawem międzynarodowym. Niemniej jednak udzielone w ten sposób przywileje i immunitety nie mogą mieć zastosowania przy wykonywaniu przez niego funkcji konsularnych. 3. Urzędnik konsularny może w związku z wykonywaniem swoich funkcji zwracać się na piśmie lub ustnie do właściwych organów w swoim okręgu konsularnym, a także do władz centralnych Państwa przyjmującego. 4. Urzędnik konsularny ma prawo do pobierania opłat konsularnych zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego. Kwoty pobierane z tytułu tych opłat są wolne od wszelkich podatków i opłat Państwa przyjmującego. Artykuł 32 Urzędnik konsularny ma prawo bronić interesów Państwa wysyłającego i jego obywateli oraz osób prawnych. Artykuł 33 Do zadań urzędnika konsularnego należy popieranie rozwoju stosunków handlowych, gospodarczych, naukowych i kulturalnych między Państwem wysyłającym i Państwem przyjmującym oraz przyczynianie się w inny sposób do rozwoju przyjaznych stosunków między nimi. Artykuł 34 1. Urzędnik konsularny ma prawo, zgodnie z ustawodawstwem i przepisami Państwa wysyłającego: 1) prowadzić rejestr obywateli Państwa wysyłającego; 2) sporządzać akty urodzenia i zgonu obywateli Państwa wysyłającego; 3) przyjmować oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, pod warunkiem że obie strony posiadają obywatelstwo Państwa wysyłającego; 4) przyjmować zawiadomienia i dokumenty dotyczące urodzeń lub zgonów oraz zawarcia związku małżeńskiego i inne dotyczące stanu cywilnego obywateli Państwa wysyłającego. 2. Urzędnik konsularny będzie powiadamiał właściwe organy Państwa przyjmującego o dokonaniu czynności wymienionych w punktach 2, 3 i 4 ustępu 1 niniejszego artykułu, jeśli jest to wymagane przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego. 3. Postanowienia punktów 2, 3 i 4 ustępu 1 niniejszego artykułu nie zwalniają zainteresowanych osób od obowiązku przestrzegania ustaw i przepisów Państwa przyjmującego. Artykuł 35 Urzędnik konsularny ma prawo: 1) wydawać, wznawiać ważność, unieważniać i przechowywać paszporty oraz inne dokumenty podróży obywateli Państwa wysyłającego, a także dokonywać w nich wpisów, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego; 2) wystawiać wizy uprawniające do wjazdu do Państwa wysyłającego i wprowadzać w nich konieczne zmiany. Artykuł 36 Urzędnik konsularny ma prawo: 1) przyjmować, sporządzać i poświadczać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego, w tym oświadczenia w sprawach rodzinnych oraz sprawach obywatelstwa, a także wydawać im odpowiednie dokumenty; 2) sporządzać, rejestrować, poświadczać i przechowywać testamenty obywateli Państwa wysyłającego; 3) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy zawierane między obywatelami Państwa wysyłającego i poświadczać jednostronne oświadczenia woli, jeśli te umowy i oświadczenia nie są sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny nie może jednak sporządzać, rejestrować i poświadczać takich umów lub oświadczeń, które ustanawiają, przenoszą lub likwidują prawa rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym; 4) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy między obywatelami Państwa wysyłającego, z jednej strony, a obywatelami Państwa przyjmującego lub obywatelami państwa trzeciego, z drugiej strony, jeżeli umowy te mają być wykonane lub mają wywrzeć skutek prawny wyłącznie w Państwie wysyłającym i pod warunkiem, że nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego; 5) legalizować dokumenty wydawane przez organy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, a także poświadczać kopie, odpisy i wyciągi z tych dokumentów; 6) tłumaczyć dokumenty i poświadczać zgodność tłumaczeń; 7) poświadczać podpisy obywateli Państwa wysyłającego, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego; 8) przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze lub wszelkie przedmioty od obywateli Państwa wysyłającego bądź na ich rzecz, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego i jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Depozyt taki może być wywieziony z Państwa przyjmującego jedynie z zachowaniem ustaw i innych przepisów tego Państwa. Artykuł 37 Sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez urzędnika konsularnego dokumenty, stosownie do postanowień artykułu 36 niniejszej konwencji, będą uznawane w Państwie przyjmującym za dokumenty wywierające taki sam skutek prawny i posiadające taką samą moc jak dokumenty sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego. Artykuł 38 Urzędnik konsularny jest uprawniony do doręczania obywatelom Państwa wysyłającego pism sądowych i pozasądowych oraz dokonywania innych czynności, w tym przesłuchań, lub przyjmowania zeznań od obywateli Państwa wysyłającego, zgodnie z obowiązującymi umowami międzynarodowymi, a w braku takich umów - w sposób zgodny z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego oraz Państwa wysyłającego. Przy wykonywaniu tych czynności nie można stosować ani grozić stosowaniem środków przymusu. Artykuł 39 Urzędnik konsularny ma prawo, w granicach ustawodawstwa i innych przepisów Państwa przyjmującego, do ochrony praw i interesów małoletnich i innych osób nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych, będących obywatelami Państwa wysyłającego, w szczególności gdy zachodzi potrzeba ustanowienia nad nimi opieki lub kurateli. Artykuł 40 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i przekażą mu bezpłatnie odpis aktu zgonu. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urząd konsularny o otwarciu w tym Państwie spadku po obywatelu Państwa wysyłającego, jak również o otwarciu spadku, niezależnie od obywatelstwa osoby zmarłej, jeżeli obywatel Państwa wysyłającego powołany jest do spadku jako spadkobierca, zapisobierca lub też ma roszczenie do spadku z innego tytułu. 3. Właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą odpowiednie środki przewidziane w ustawach i innych przepisach tego Państwa dla zabezpieczenia spadku oraz przekazania urzędnikowi konsularnemu odpisu testamentu, jeżeli został on sporządzony, oraz wszelkich posiadanych informacji dotyczących spadku, miejsca pobytu osób uprawnionych do spadku, wartości i składników masy spadkowej, łącznie z kwotami pochodzącymi z tytułu ubezpieczeń społecznych, zarobków i polis ubezpieczeniowych. Powiadomią także o terminie rozpoczęcia postępowania spadkowego lub stadium, w jakim ono się znajduje. 4. Urzędnik konsularny jest uprawniony, bez potrzeby przedstawienia pełnomocnictwa, do reprezentowania bezpośrednio lub za pośrednictwem swego przedstawiciela przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego obywatela Państwa wysyłającego, uprawnionego do spadku lub mającego roszczenia do spadku w Państwie przyjmującym, jeżeli jest on nieobecny lub nie ustanowił swojego pełnomocnika. 5. Urzędnik konsularny ma prawo domagać się: 1) zabezpieczenia spadku, nałożenia i zdjęcia pieczęci, podjęcia środków zabezpieczenia spadku, w tym wyznaczenia kuratora spadku, jak również uczestnictwa w tych czynnościach; 2) sprzedaży mienia wchodzącego w skład spadku, jak również powiadomienia o dacie ustalonej dla tej sprzedaży, aby mógł być obecny. 6. Z chwilą zakończenia postępowania spadkowego lub innych czynności urzędowych właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego i po uregulowaniu długów, opłat i podatków w ciągu trzech miesięcy przekażą mu spadek lub udziały spadkowe osób, które reprezentuje. 7. Urzędnik konsularny ma prawo otrzymania, w celu przekazania osobie uprawnionej, udziałów spadkowych i zapisów przypadających obywatelowi Państwa wysyłającego, nie mającemu stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, oraz otrzymania kwot, które przypadają uprawnionym z tytułu odszkodowań, rent, zaległych zarobków i polis ubezpieczeniowych. 8. Przekazanie mienia i należności do Państwa wysyłającego, stosownie do postanowień ustępów 6 i 7 niniejszego artykułu, może być dokonane jedynie zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 41 1. W przypadku gdy obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, zmarł w czasie pobytu w tym państwie, mienie pozostałe po nim zostanie zabezpieczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego, a następnie przekazane, bez specjalnego postępowania, urzędnikowi konsularnemu Państwa wysyłającego. Urzędnik konsularny spłaci długi zaciągnięte przez osobę zmarłą w czasie jej przebywania w Państwie przyjmującym do wysokości wartości przekazanego mienia. 2. Do mienia określonego w ustępie 1 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 40 ustęp 8 niniejszej konwencji. Artykuł 42 Jeżeli obywatel Państwa wysyłającego, na skutek nieobecności lub innych ważnych przyczyn, nie może w odpowiednim czasie bronić swych praw i interesów, urzędnik konsularny ma prawo reprezentować go przed władzami Państwa przyjmującego, dopóki osoba ta nie wyznaczy swego pełnomocnika lub nie przystąpi osobiście do obrony swoich praw i interesów. Artykuł 43 1. Urzędnik konsularny ma prawo komunikować się i spotykać z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu porad i wszelkiej pomocy, a w przypadkach koniecznych podejmować kroki w celu udzielenia mu pomocy prawnej. Państwo przyjmujące nie może w jakikolwiek sposób ograniczać kontaktu obywatela Państwa wysyłającego z urzędnikiem konsularnym, a także ograniczać mu dostępu do urzędu konsularnego. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urząd konsularny bezzwłocznie, ale nie później niż w ciągu trzech dni, o aresztowaniu, zatrzymaniu lub pozbawieniu wolności w innej formie obywatela Państwa wysyłającego. 3. Urzędnik konsularny ma prawo bezzwłocznie, ale nie później niż przed upływem czterech dni od chwili zatrzymania lub aresztowania, odwiedzić i nawiązać kontakt z obywatelem Państwa wysyłającego, przebywającym w areszcie, zatrzymanym, odbywającym karę więzienia lub pozbawionym wolności w inny sposób. Uprawnienia wymienione w niniejszym ustępie realizuje się zgodnie z ustawodawstwem i innymi przepisami Państwa przyjmującego, pod warunkiem jednak, że wspomniane ustawodawstwo i przepisy nie mogą przeczyć tym uprawnieniom. 4. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie urząd konsularny Państwa wysyłającego o nieszczęśliwych wypadkach i innych poważnych wypadkach losowych, których ofiarami stali się obywatele Państwa wysyłającego. Artykuł 44 1. Urzędnik konsularny ma prawo udzielać wszelkiej pomocy statkom Państwa wysyłającego oraz ich załogom podczas pobytu w portach, na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego. 2. Urzędnik konsularny może wchodzić na pokład statku Państwa wysyłającego niezwłocznie po dokonaniu odprawy przy jego wejściu, a kapitan statku i członkowie załogi mogą nawiązać z nim kontakt. 3. Urzędnik konsularny może korzystać z prawa nadzoru i inspekcji w stosunku do statków Państwa wysyłającego i ich załóg. W tym celu może on również odwiedzać statki, przyjmować wizyty kapitanów i członków załóg. 4. Urzędnik konsularny może zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego we wszelkich sprawach dotyczących wykonywania czynności w stosunku do statku Państwa wysyłającego, kapitana i członków załogi statku. Artykuł 45 Urzędnik konsularny ma prawo w stosunku do statków Państwa wysyłającego: 1) bez uszczerbku dla uprawnień organów Państwa przyjmującego, wyjaśniać wszelkie zdarzenia, które miały miejsce na statku podczas rejsu i w czasie postojów, przesłuchiwać kapitana i któregokolwiek z członków załogi statku lub pasażerów i kontrolować dokumenty statku, przyjmować oświadczenia dotyczące statku, ładunku i podróży, a także ułatwiać wejście i wyjście oraz przebywanie statku w porcie; 2) rozstrzygać wszelkie spory między kapitanem i członkami załogi statku lub pasażerami, łącznie ze sporami o płace i umowy o pracę; 3) podejmować stosowne kroki w sprawach leczenia i repatriacji kapitana lub któregokolwiek z członków załogi statku; 4) udzielać kapitanowi i członkom załogi lub pasażerom opieki prawnej w ich stosunkach z sądami i innymi organami Państwa przyjmującego i w tym celu zapewniać im opiekę prawną i pomoc tłumacza; 5) sporządzać, przyjmować, rejestrować lub poświadczać deklaracje lub inne dokumenty dotyczące statku, przewidziane w ustawach i innych przepisach Państwa wysyłającego, 6) dokonywać wszelkich innych czynności przewidzianych w ustawach i innych przepisach Państwa wysyłającego w sprawach żeglugi, pod warunkiem że nie są one sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 46 1. Sądy i inne właściwe organy Państwa przyjmującego nie mogą wykonywać swojej jurysdykcji lub uprawnień co do przestępstw popełnionych na pokładzie statku Państwa wysyłającego, z wyjątkiem: 1) przestępstwa popełnionego przez obywatela lub przeciwko obywatelowi Państwa przyjmującego albo przez jakąkolwiek inną osobę lub przeciwko takiej osobie, jeżeli ta osoba nie jest członkiem załogi statku; 2) przestępstwa naruszającego porządek publiczny, bezpieczeństwo portu lub wód terytorialnych bądź wewnętrznych Państwa przyjmującego lub przestępstwa naruszającego legalne interesy i uprawnienia Państwa przyjmującego; 3) przestępstwa naruszającego ustawy lub inne przepisy Państwa przyjmującego dotyczące zdrowia publicznego, bezpieczeństwa życia na morzu, imigracji, przepisów celnych, zanieczyszczeń morza lub nielegalnego przewozu narkotyków; 4) przestępstwa zagrożonego według prawa Państwa przyjmującego karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż pięć lat lub karą surowszą. 2. W innych przypadkach wyżej wymienione organy mogą działać jedynie na prośbę lub za zgodą urzędnika konsularnego. Artykuł 47 1. W przypadku gdy sądy lub inne właściwe organy Państwa przyjmującego zamierzają podjąć środki przymusu, zająć mienie lub prowadzić jakiekolwiek śledztwo na pokładzie statku Państwa wysyłającego, to właściwe organy Państwa przyjmującego powinny powiadomić o tym urząd konsularny. Takie zawiadomienie powinno nastąpić przed podjęciem takich czynności, tak aby umożliwić urzędnikowi konsularnemu lub jego przedstawicielowi obecność w trakcie przeprowadzania tych czynności. Jeśli uprzednie zawiadomienie urzędu konsularnego jest niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego uczynią to możliwie jak najszybciej, nie później jednak niż w chwili, gdy wspomniane czynności mają zostać rozpoczęte. Właściwe organy Państwa przyjmującego ułatwią urzędnikowi konsularnemu widzenie się z osobą zatrzymaną lub aresztowaną i porozumiewanie się z nią, a także podejmowanie odpowiednich kroków w celu ochrony interesów takiej osoby. 2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się także w przypadku, gdy kapitan lub członkowie załogi statku mają być poddani przesłuchaniu na lądzie przez organy Państwa przyjmującego. 3. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się jednak w przypadku zwykłej kontroli granicznej, celnej i sanitarnej, a także wszelkiej czynności wykonywanej na prośbę lub za zgodą kapitana statku. Artykuł 48 W przypadku gdy członek załogi nie będący obywatelem Państwa przyjmującego opuścił w tym Państwie bez zgody kapitana statek Państwa wysyłającego, właściwe organy Państwa przyjmującego, na prośbę urzędnika konsularnego, udzielą pomocy w poszukiwaniu tej osoby. Artykuł 49 1. Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, uszkodzeniu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub doznał innej awarii w Państwie przyjmującym albo gdy jakikolwiek przedmiot wchodzący w skład ładunku będący własnością obywatela Państwa wysyłającego poniósł szkodę na skutek awarii statku i został znaleziony na brzegu lub blisko brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego Państwa, to właściwe organy Państwa przyjmującego niezwłocznie zawiadomią o tym urząd konsularny. 2. W przypadkach wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zorganizowania ratowania i ochrony statku, pasażerów, załogi, wyposażenia statku, ładunku, zapasów i innych przedmiotów znajdujących się na statku, a także w celu zapobieżenia naruszeniu własności. Dotyczy to także przedmiotów stanowiących część statku lub jego ładunku, które znalazły się poza statkiem. O wszelkich podjętych środkach właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urząd konsularny. 3. Urzędnik konsularny może udzielać wszelkiej pomocy statkowi, który uległ awarii, jego pasażerom i członkom załogi. W tym celu może zabiegać o pomoc u właściwych organów Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny może zwracać się o wszczęcie czynności wymienionych w ustępie 2 niniejszego artykułu, a także zabiegać o podjęcie lub kontynuowanie remontu statku, lub może zwrócić się do właściwych organów Państwa przyjmującego z prośbą o podjęcie takich środków. 4. Jeśli statek Państwa wysyłającego, który doznał awarii, lub jakikolwiek przedmiot należący do tego statku zostaną znalezione na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego bądź zostaną dostarczone do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim statkiem lub przedmiotem, to urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Postanowienia tego ustępu stosuje się także do jakiegokolwiek przedmiotu wchodzącego w skład ładunku statku, a będącego własnością obywatela Państwa wysyłającego. 5. Jeśli jakikolwiek przedmiot stanowiący część ładunku statku państwa trzeciego, który doznał awarii, stanowi własność obywatela Państwa wysyłającego i został znaleziony na brzegu, w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego lub został dostarczony do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel przedmiotu, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim przedmiotem, to uznaje się, że urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, które mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Artykuł 50 1. Jeżeli kapitan lub członek załogi statku Państwa wysyłającego zmarł lub zaginął w Państwie przyjmującym na statku lub na lądzie, kapitan lub jego zastępca oraz urzędnik konsularny Państwa wysyłającego są wyłącznie kompetentni do sporządzenia spisu inwentarza przedmiotów, walorów i innego mienia, pozostawionych przez zmarłego lub zaginionego, i do dokonania innych czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i jego przekazania w celu likwidacji spadku. 2. W razie śmierci albo zaginięcia kapitana statku lub członka załogi, będącego obywatelem Państwa przyjmującego, kapitan lub jego zastępca przesyła kopię inwentarza wymienionego w ustępie 1 niniejszego artykułu organom Państwa przyjmującego, które właściwe są do dokonania wszelkich czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i w razie potrzeby do likwidacji spadku. Organy te poinformują o swych czynnościach urząd konsularny Państwa wysyłającego. Artykuł 51 Postanowienia artykułów 44-50 niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio również do statków powietrznych, po warunkiem że zastosowanie to nie będzie sprzeczne z postanowieniami dwustronnych lub wielostronnych umów lotniczych, obowiązujących między Wysokimi Umawiającymi się Stronami. Rozdział V Postanowienia końcowe Artykuł 52 1. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Sofii. 2. Niniejsza konwencja zawarta jest na czas nie określony. Może ona być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Wysokich Umawiających się Stron. W takim wypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia. 3. Z chwilą wejścia w życie niniejszej konwencji traci moc Konwencja konsularna między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Ludową Republiką Bułgarii, podpisana w Sofii dnia 10 listopada 1972 r. Na dowód czego Pełnomocnicy Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszą konwencję i opatrzyli ją pieczęciami. Sporządzono w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i bułgarskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej A. Olechowski W imieniu Republiki Bułgarii S. Daskalov Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 2 kwietnia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii, sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 712) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 52 ustęp 1 Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii, sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r., nastąpiła w Sofii dnia 2 czerwca 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyżej konwencji. Konwencja wchodzi w życie z dniem 2 lipca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o nadaniu Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie nazwy "Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie". (Dz. U. Nr 64, poz. 728) Art. 1. Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie nadaje się nazwę "Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 3 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu powoływania i zakresu działalności wojskowych kuratorów społecznych. (Dz. U. Nr 69, poz. 769) Na podstawie art. 662 § 3 Kodeksu postępowania karnego zarządza się, co następuje: § 1. Do pełnienia obowiązków wojskowego kuratora społecznego, zwanego dalej "kuratorem", może być powołany żołnierz zawodowy w służbie stałej w stanie czynnym, który: 1) korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) nie był skazany za przestępstwo lub wobec którego nie umorzono warunkowo postępowania karnego, 3) nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej, 4) posiada kwalifikacje i doświadczenie życiowe wskazujące na przydatność w prowadzeniu działalności wychowawczej i resocjalizacyjnej, 5) ukończył 24 lata, 6) wyraził na piśmie zgodę na pełnienie obowiązków kuratora, 7) odbył szkolenie dla kuratorów. § 2. 1. Kuratorów powołuje się przy wojskowych sądach garnizonowych i wpisuje się na listę kuratorów przy danym sądzie. 2. Żołnierz, o którym mowa w § 1, może być powołany na kuratora tylko przy jednym sądzie. § 3. 1. Kuratorów powołuje prezes wojskowego sądu garnizonowego, zwany dalej "prezesem sądu", spośród kandydatów zgłoszonych przez dowódców jednostek wojskowych stacjonujących na obszarze właściwości danego sądu. 2. Prezes sądu określa liczbę kandydatów na kuratorów dla poszczególnych jednostek wojskowych. 3. Zgłoszenie kandydata na kuratora powinno mieć formę pisemną i zawierać: 1) imię i nazwisko, 2) stopień wojskowy i zajmowane stanowisko służbowe, 3) posiadane wykształcenie, 4) przebieg służby wojskowej wraz z opinią służbową, 5) inne informacje potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w § 1. § 4. Szkolenie, o którym mowa w § 1 pkt 7, organizuje właściwy prezes sądu. Szkolenie ma na celu zapoznanie kandydatów na kuratorów z organizacją wymiaru sprawiedliwości, przepisami prawa dotyczącymi działalności kuratorów oraz innymi dziedzinami wiedzy, potrzebnymi do wykonywania funkcji kuratora. § 5. 1. Przed przystąpieniem do pełnienia obowiązków kurator składa przed prezesem sądu ślubowanie następującej treści: "Ślubuję uroczyście powierzone mi obowiązki wojskowego kuratora społecznego wykonywać sumiennie i rzetelnie, w postępowaniu kierować się zasadami godności, uczciwości i sprawiedliwości społecznej, mając na względzie dobro Rzeczypospolitej Polskiej, a także dobro osób powierzonych mojej pieczy, oraz przestrzegać tajemnicy państwowej i służbowej, a także zachować w tajemnicy wszystkie okoliczności, o których powziąłem wiadomość w związku ze sprawowaniem powierzonej mi funkcji." 2. Ze złożenia ślubowania sporządza się protokół, który podpisują prezes sądu i składający ślubowanie. 3. Po złożeniu ślubowania prezes sądu wydaje kuratorowi legitymację zawierającą wezwanie instytucji państwowych, samorządowych i organizacji społecznych do udzielenia kuratorowi pomocy w pełnieniu wykonywanych przez niego czynności. § 6. O powołaniu żołnierza do pełnienia funkcji kuratora i wpisaniu na listę kuratorów prezes sądu powiadamia dowódcę jednostki wojskowej, w której kurator pełni służbę. § 7. 1. Prezes sądu, w miarę potrzeby, zwołuje konferencje kuratorów w celu omówienia wniosków wypływających z wykonywanych przez nich zadań oraz spraw i potrzeb kuratorów. 2. W konferencjach, o których mowa w ust. 1, uczestniczą przedstawiciele zainteresowanych organów wojskowych i jednostek wojskowych, zaproszeni przez prezesa sądu. § 8. Kuratorzy wykonują czynności przewidziane w odrębnych przepisach dla kuratorów sądowych. Do zakresu działania kuratorów należy w szczególności: 1) zbieranie danych dotyczących przebiegu służby wojskowej, wyróżnień oraz ukarań dyscyplinarnych ukaranego żołnierza, zwanych dalej "danymi" - na zarządzenie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym - prokuratora lub Policji, 2) przeglądanie akt i sporządzanie z nich odpisów w związku z wykonywaniem zleconych czynności, 3) kontaktowanie się z oskarżonym żołnierzem, którego dotyczy postępowanie, 4) udział w szkoleniach i konferencjach, służących podnoszeniu kwalifikacji, organizowanych przez prezesa sądu. § 9. 1. Kurator wykonuje zlecone czynności tylko wobec oskarżonych żołnierzy, którzy pełnią czynną służbę wojskową w tej samej jednostce wojskowej co kurator. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - prokurator, może zlecić kuratorowi, pełniącemu służbę wojskową w nadrzędnej jednostce wojskowej, zebranie danych o oskarżonym żołnierzu. 3. Nie zleca się kuratorowi zebrania danych o oskarżonym żołnierzu w razie wszczęcia przeciwko kuratorowi postępowania karnego, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy. 4. Kurator nie może zbierać danych o oskarżonym żołnierzu będącym jego przełożonym. § 10. Kurator, zbierając dane, może zwracać się do przełożonych oskarżonego żołnierza albo innych osób lub organów wojskowych o udzielenie pomocy przy wykonywaniu zleconych czynności oraz o przekazanie niezbędnych informacji i dokumentów. § 11. 1. Dane powinny obejmować w szczególności informacje o oskarżonym żołnierzu, dotyczące jego: 1) zachowania się, 2) sytuacji bytowej żołnierza i jego rodziny, jeżeli takie informacje są w posiadaniu organów wojskowych, 3) zainteresowań i sposobu spędzania czasu wolnego, 4) sposobu wywiązywania się z obowiązków służbowych, 5) kontaktów z grupami środowiskowymi patologii społecznej, 6) stanu zdrowia, z uwzględnieniem znanych organom wojskowym informacji o stanie zdrowia, w tym psychicznego, uzależnieniu od alkoholu lub środków odurzających. 2. Na polecenie organu zarządzającego kurator ma obowiązek uzupełnić zebrane dane. § 12. Dane powinny być zebrane w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez kuratora zarządzenia o ich zebraniu. Organ zarządzający może wyznaczyć inny termin zebrania danych. § 13. 1. Kurator jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystkie okoliczności, o których dowiedział się w związku ze zbieraniem danych. 2. Informacje o osobach, które dostarczyły danych, kurator ujawnia jedynie na żądanie sądu, a w postępowaniu przygotowawczym - prokuratora. § 14. W zakresie zbierania danych, określonym w § 8, kuratorzy podlegają jedynie poleceniom organu zarządzającego zbieranie danych. § 15. 1. Kurator wyznaczony do zebrania danych podlega wyłączeniu od udziału w tych czynnościach, jeżeli istnieje okoliczność, która mogłaby wywoływać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. 2. O wyłączeniu kuratora orzeka sąd, a w postępowaniu przygotowawczym - prokurator zarządzający zebranie danych, na żądanie kuratora, z urzędu albo na wniosek strony. § 16. W razie powzięcia wiadomości o zaistnieniu okoliczności uzasadniających odwołanie kuratora, dowódca jednostki wojskowej, o którym mowa w § 3 ust. 1, niezwłocznie zawiadamia o tym prezesa sądu. § 17. W przypadku gdy kuratorowi zlecono zebranie danych, odwołanie go na własną prośbę może nastąpić po ich zebraniu. § 18. Rozporządzenie wchodzi z życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1999 r. o ratyfikacji Umowy ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym dotyczącej działalności EBI w Polsce, podpisanej w Warszawie dnia 1 grudnia 1997 r. (Dz. U. Nr 72, poz. 803) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy ramowej między Rzecząpospolitą Polską a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym dotyczącej działalności EBI w Polsce, podpisanej w Warszawie dnia 1 grudnia 1997 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy magazynowaniu, napełnianiu i rozprowadzaniu gazów płynnych. (Dz. U. Nr 75, poz. 846) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy magazynowaniu i rozprowadzaniu gazów płynnych oraz napełnianiu zbiorników tymi gazami. § 2. 1. Przez gazy płynne należy rozumieć ropopochodne gazy skroplone propan, butan i mieszaninę propan-butan, zakwalifikowane do materiałów niebezpiecznych w grupie wybuchowości II A. 2. Klasyfikację i skład gazu płynnego określają Polskie Normy. § 3. 1. Zasady oceny i klasyfikacji stref zagrożenia wybuchem oraz wymiary tych stref przy magazynowaniu, napełnianiu i rozprowadzaniu gazu płynnego określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej oraz przepisy techniczno-budowlane. 2. Instalacje i urządzenia elektryczne oraz telekomunikacyjne znajdujące się w pomieszczeniach i strefach zagrożenia wybuchem powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach, o których mowa w ust. 1, i Polskich Normach. § 4. 1. Pracodawca jest zobowiązany wyposażyć stanowiska pracy związane z magazynowaniem, napełnianiem i rozprowadzaniem gazu płynnego w podręczny sprzęt gaśniczy. 2. Aparatura, urządzenia i środki ochrony indywidualnej oraz instalacje przeciwpożarowe i podręczny sprzęt gaśniczy stanowiące wyposażenie pracowników i stanowisk pracy powinny być utrzymywane w pełnej sprawności technicznej. 3. Lokalizację i rodzaj podręcznego sprzętu gaśniczego oraz jego oznakowanie znakami bezpieczeństwa określają przepisy o ochronie przeciwpożarowej i Polskie Normy. § 5. Prace naprawcze poza procesem technologicznym wykonywane w strefach zagrożenia wybuchem należy traktować jako prace szczególnie niebezpieczne, określone w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. § 6. 1. Na terenie rozlewni i baz gazu płynnego do ruchu dopuszcza się wyłącznie pojazdy z silnikiem wysokoprężnym lub innym w wykonaniu przeciwwybuchowym. 2. Pojazdy, o których mowa w ust. 1, powinny poruszać się po wydzielonych pasach ruchu. § 7. Prace związane z napełnianiem, przechowywaniem i rozprowadzaniem gazu płynnego oraz konserwacją urządzeń technologicznych mogą wykonywać wyłącznie pracownicy posiadający kwalifikacje określone w odrębnych przepisach. § 8. Do napełniania gazem płynnym i magazynowania tego gazu dopuszcza się tylko specjalnie do tego celu przeznaczone zbiorniki ciśnieniowe, spełniające wymagania określone w przepisach dozoru technicznego i Polskich Normach. § 9. 1. Pracodawca jest zobowiązany do opracowania na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz innych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, mających zastosowanie przy instalacjach do gazu płynnego, szczegółowych instrukcji zakładowych dla poszczególnych etapów procesu technologicznego, pomieszczeń i stanowisk pracy, jak również instrukcji sposobu postępowania w razie zagrożeń związanych z awarią instalacji. 2. Pracodawca jest zobowiązany zapoznać pracowników z instrukcjami, o których mowa w ust. 1. § 10. Pracownicy zatrudnieni w rozlewni gazu płynnego i na stanowiskach przeładunkowych cystern kolejowych lub samochodowych powinni być przeszkoleni w zakresie udzielania pierwszej pomocy, ratownictwa chemicznego oraz przepisów przeciwpożarowych, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 11. 1. Magazyny i składowiska butli z gazem płynnym znajdujące się na placach powinny być wyposażone w instalacje odgromowe zgodnie z Polskimi Normami. 2. W magazynach i składowiskach, o których mowa w ust. 1, należy zapewnić dostęp do butli umożliwiający prowadzenie akcji ratowniczej. § 12. 1. Butle z gazami płynnymi o pojemności do 11 kg gazu powinny być składowane w pozycji stojącej, nie więcej niż w trzech warstwach. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do składowania butli z gazem o pojemności do 11 kg w kontenerach lub na paletach. 3. Odległości magazynowania butli z gazem płynnym od budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej oraz dróg określają odrębne przepisy. 4. Zabrania się magazynowania butli z gazem płynnym w: 1) pomieszczeniach znajdujących się poniżej poziomu gruntu, 2) pomieszczeniach, w których znajdują się studzienki, otwory kanalizacyjne lub inne nie wentylowane zagłębienia, 3) pomieszczeniach do przechowywania produktów żywnościowych, 4) składach materiałów wybuchowych, łatwo palnych lub żrących, 5) kotłowniach, hydroforniach i węzłach cieplnych, 6) garażach i pomieszczeniach, w których znajdują się pojazdy silnikowe. § 13. Zbiorniki do magazynowania gazu płynnego powinny być: 1) wyposażone w armaturę i osprzęt zgodnie z przepisami technicznymi i Polskimi Normami, 2) dopuszczone do eksploatacji zgodnie z przepisami o dozorze technicznym. § 14. 1. Do armatury i osprzętu zbiorników z gazem płynnym powinien być zapewniony łatwy dostęp. 2. Przenośne oświetlenie elektryczne wykorzystywane podczas pracy przy zbiornikach z gazem płynnym powinno mieć wykonanie przeciwwybuchowe i napięcie nie wyższe niż 24 V. § 15. 1. Działalność gospodarcza w zakresie napełniania butli gazem płynnym może być prowadzona wyłącznie przez podmioty spełniające wymagania określone w odrębnych przepisach. 2. Każda butla napełniona gazem płynnym powinna być opatrzona znakiem identyfikacyjnym rozlewni gazu. § 16. 1. Zabrania się napełniania gazem płynnym butli, których stan techniczny nie odpowiada wymaganiom bezpiecznej eksploatacji, a w szczególności butli: 1) do gazu innego niż ten, na który butla jest przeznaczona, 2) bez wymaganego oznaczenia, 3) z nieczytelnymi lub nieprawidłowymi oznaczeniami, 4) po upływie terminu badania okresowego, 5) z nieszczelnym lub uszkodzonym zaworem, 6) z uszkodzeniami powierzchni, 7) poddanych działaniu płomieni, 8) wyposażonych w zawory, których konstrukcja umożliwia demontaż zaworu w celu przeprowadzenia naprawy. 2. Zabrania się napełniania gazem płynnym butli, których powłoka ma barwę czerwoną lub żółtą. § 17. Pracownik, przed napełnieniem butli gazem płynnym, jest zobowiązany dokładnie skontrolować: 1) szczelność instalacji, 2) ustawienie parametrów urządzeń napełniających i prawidłowość ich działania. § 18. Butle nowe lub po regeneracji, przed napełnieniem gazem płynnym, należy odpowietrzyć. § 19. Transportery butli i urządzenia napełniające powinny być wyposażone we wspólne awaryjne wyłączniki. § 20. 1. Uruchomienie agregatu pompowego do gazu płynnego może nastąpić wyłącznie po uprzednim napływie gazu płynnego do pompy. 2. Eksploatacja agregatów pompowych i sprężarek do gazu powinna odbywać się zgodnie z dokumentacją techniczno-ruchową producenta urządzeń. 3. Agregaty i inne urządzenia podczas przeglądów lub napraw należy zabezpieczyć przed przypadkowym włączeniem i wyposażyć w tablice ostrzegawcze o treści: "Nie uruchamiać - naprawa". 4. Podczas przeglądu lub napraw agregatów i innych urządzeń należy je odłączyć od instalacji armaturą odcinającą, opróżnić z gazu i wyłączyć zasilanie elektryczne. § 21. 1. Zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek napraw urządzeń i instalacji rozlewni gazu płynnego podczas ruchu agregatów pompowych, sprężarkowych i innych urządzeń technologicznych rozlewni oraz podczas pracy urządzeń i instalacji napełniających. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również stanowiska załadunku i rozładunku zbiorników cystern samochodowych i kolejowych. 3. Załadunek lub rozładunek cystern samochodowych i kolejowych w bazach gazu płynnego powinien odbywać się na stanowiskach posiadających stacjonarne instalacje przeładunkowe wyposażone w urządzenia przeciwpożarowe zgodnie z warunkami technicznymi. § 22. 1. Każdą napełnioną butlę poddaje się dodatkowej kontroli wagowej, a w przypadku przekroczenia dopuszczalnego napełnienia gazem określonego w odrębnych przepisach, należy usunąć jego nadmiar i dokonać ponownego sprawdzenia butli. 2. Wagi kontrolne powinny być poddawane legalizacji, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 23. 1. Zawór butli po napełnieniu należy poddać kontroli szczelności w kąpieli wodnej lub przy pomocy elektronicznego urządzenia do wykrywania nieszczelności. 2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, obejmuje kontrolę połączenia gwintowego zaworu z butlą oraz kontrolę szczelności zaworu w pozycji otwartej z zaślepionym wylotem zaworu. 3. Pracownik, który stwierdzi nieszczelność butli po napełnieniu gazem płynnym w miejscach, o których mowa w ust. 2, powinien niezwłocznie oddać butlę do naprawy. § 24. Opróżnianie butli oraz upuszczanie gazu może odbywać się wyłącznie przy użyciu urządzenia do odsysania gazu. § 25. 1. Butle napełnione gazem płynnym przeznaczone do eksploatacji powinny być wyposażone w osłonę zaworu oraz w nakrętkę zaślepiającą na króćcu przyłączeniowym. 2. W handlu detalicznym butle z gazem powinny być rozprowadzane wraz z instrukcją ich bezpiecznego przechowywania i przyłączania do urządzeń gazowych. 3. Butla z zaworem do odbioru fazy ciekłej powinna być opatrzona etykietą ostrzegającą o zakazie jej użytkowania w gospodarstwach domowych. 4. Zaleca się, aby króciec przyłączeniowy zaworu butli, o której mowa w ust. 3, miał konstrukcję uniemożliwiającą podłączenie reduktora stosowanego do butli przeznaczonej do poboru fazy gazowej. § 26. Przy stosowaniu wielozmianowej organizacji pracy pracownicy obsługujący urządzenia technologiczne baz, magazynów, rozlewni i stacji gazu płynnego mogą opuścić swoje stanowiska pracy tylko wówczas, gdy przekażą obowiązki pracownikom następnej zmiany. § 27. 1. Przed przystąpieniem do napełniania lub opróżniania cystern kolejowych i samochodowych należy: 1) unieruchomić cysterny za pomocą klinów, przy czym niedozwolone jest stosowanie klinów do wyhamowywania wagonów, 2) założyć instalację uziemiającą, 3) sprawdzić ich stan techniczny, przy czym kontrola stanu technicznego cystern kolejowych przed napełnieniem lub rozładunkiem powinna być ewidencjonowana. 2. Podczas napełniania lub opróżniania cystern kolejowych: 1) co najmniej dwóch pracowników powinno stale przebywać przy cysternach, kontrolując przebieg procesu napełniania lub opróżniania, 2) bocznica kolejowa powinna być zamknięta oraz oznakowania tablicami ostrzegawczymi informującymi o zakazie wstępu; przy ograniczonej widoczności tablice te należy oświetlić i oznakować czerwonym światłem. 3. Zabrania się: 1) napełniania i opróżniania cystern kolejowych i samochodowych podczas wyładowań atmosferycznych, 2) manewrowania cysternami kolejowymi lub samochodowymi przy podłączonych przewodach rozładunkowo-załadunkowych. § 28. Rurociągi fazy ciekłej gazu płynnego powinny być wyposażone w zdalnie sterowane zawory odcinające z możliwością ich ręcznego zamknięcia, usytuowane poza budynkiem rozlewni gazu płynnego i poza stanowiskami przeładunkowymi cystern kolejowych i samochodowych. § 29. 1. Napełnianie gazem płynnym nowej instalacji lub instalacji po remoncie może nastąpić wyłącznie po dokonaniu odbioru końcowego i przekazaniu instalacji do rozruchu. 2. Rurociągi oraz zbiorniki gazu płynnego przed wprowadzeniem gazu płynnego należy odpowietrzyć. § 30. 1. Wąż elastyczny do przeładunku gazu płynnego powinien mieć atest i założoną metrykę oraz być poddany próbie ciśnieniowej co najmniej raz w roku. 2. Wąż elastyczny do przeładunku gazu płynnego wykazujący uszkodzenia lub po okresie używania określonym przez producenta powinien zostać wycofany z użytku. 3. W przypadku braku określenia przez producenta okresu używania węża elastycznego, o którym mowa w ust. 2, powinien on być wycofany z eksploatacji najpóźniej po 3 latach. § 31. W zakresie magazynowania, napełniania i rozprowadzania gazów płynnych propanowo-butanowych nie mają zastosowania przepisy rozporządzenia Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 15 maja 1954 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu butli z gazami sprężonymi, skroplonymi i rozpuszczonymi pod ciśnieniem (Dz. U. Nr 29, poz. 115). § 32. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1971 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach gazyfikacji bezprzewodowej (Dz. U. Nr 23, poz. 216). § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 16 ust. 1 pkt 8 i ust. 2 oraz § 28, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ EUROPEJSKA KONWENCJA o pomocy prawnej w sprawach karnych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 854) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 20 kwietnia 1959 r. w Strasburgu została sporządzona Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych, a w dniu 17 marca 1978 r. w Strasburgu został sporządzony Protokół dodatkowy do powyższej konwencji w następującym brzmieniu: Przekład EUROPEJSKA KONWENCJA o pomocy prawnej w sprawach karnych PREAMBUŁA Rządy - sygnatariusze, członkowie Rady Europy, uznając, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności między jej członkami; w przekonaniu, że przyjęcie wspólnych zasad w dziedzinie pomocy prawnej w sprawach karnych przyczyni się do osiągnięcia tego celu; uznając, że taka pomoc prawna pozostaje w związku z zagadnieniem ekstradycji, uregulowanym już w drodze konwencji z dnia 13 grudnia 1957 r., uzgodniły, co następuje: CZĘŚĆ I Postanowienia ogólne Artykuł 1 1. Umawiające się Strony zobowiązują się wzajemnie do udzielania sobie zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji możliwie najszerszej pomocy prawnej w sprawach o przestępstwa, których ściganie należy, w chwili wystąpienia z wnioskiem, do właściwości organów sądowych Strony wzywającej. 2. Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do wykonania orzeczeń o aresztowaniu i orzeczeń skazujących, a także do przestępstw wojskowych nie będących przestępstwami pospolitymi. Artykuł 2 Można odmówić udzielenia pomocy prawnej: (a) jeżeli wniosek dotyczy przestępstw uważanych przez Stronę wezwaną za przestępstwa polityczne, za przestępstwa pozostające w związku z przestępstwami politycznymi lub za przestępstwa skarbowe; (b) jeżeli Strona wezwana uzna, że wykonanie wniosku mogłoby naruszyć suwerenność, bezpieczeństwo, porządek publiczny lub inne podstawowe interesy państwa. CZĘŚĆ II Wnioski rekwizycyjne Artykuł 3 1. Strona wezwana wykonuje w formie przewidzianej przez jej prawo wnioski rekwizycyjne w sprawach karnych, przekazywane jej przez organy sądowe Strony wzywającej i dotyczące przeprowadzenia czynności śledczych lub przekazywania dowodów, akt lub dokumentów. 2. Jeżeli Strona wzywająca wnosi o przesłuchanie świadków lub biegłych pod przysięgą, powinna to sprecyzować we wniosku, a Strona wezwana - wykonać taki wniosek, jeżeli nie sprzeciwia się temu jej prawo. 3. Strona wezwana może przekazywać jedynie uwierzytelnione kopie lub fotokopie żądanych akt lub dokumentów. Jeżeli jednak Strona wzywająca wnosi o przekazanie oryginałów, należy w miarę możliwości uwzględnić jej wniosek. Artykuł 4 Jeżeli Strona wzywająca wyraźnie o to wnosi, Strona wezwana zawiadamia ją o dacie i miejscu wykonania wniosku rekwizycyjnego. Za zgodą Strony wezwanej w wykonaniu wniosku mogą wziąć udział przedstawiciele zainteresowanych organów oraz zainteresowane osoby. Artykuł 5 1. Każda z Umawiających się Stron może w chwili podpisywania niniejszej konwencji lub złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia zastrzec, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, możliwość uzależnienia wykonywania wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów od spełnienia jednego, lub więcej, z następujących warunków: (a) przestępstwo stanowiące podstawę wniosku rekwizycyjnego jest karalne zarówno według prawa Strony wzywającej, jak i Strony wezwanej; (b) przestępstwo stanowiące podstawę wniosku podlega ekstradycji w państwie wezwanym; (c) wykonanie wniosku rekwizycyjnego jest zgodne z prawem Strony wezwanej. 2. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron złoży oświadczenie w trybie ustępu 1 niniejszego artykułu, każda z pozostałych Stron będzie mogła zastosować zasadę wzajemności. Artykuł 6 1. Strona wezwana może odroczyć przekazanie przedmiotów, akt lub dokumentów, o których przekazanie się wnosi, jeżeli są one jej niezbędne dla celów toczącego się postępowania karnego. 2. Przedmioty oraz oryginały akt lub dokumentów przekazane w wyniku wykonania wniosku rekwizycyjnego powinny być możliwie najszybciej zwrócone Stronie wezwanej przez Stronę wzywającą, chyba że Strona wezwana zrzeknie się tego prawa. CZĘŚĆ III Doręczanie pism i orzeczeń sądowych Stawiennictwo świadków, biegłych i osób ściganych Artykuł 7 1. Strona wezwana dokonuje doręczeń pism i orzeczeń sądowych przekazywanych jej w tym celu przez Stronę wzywającą. Doręczenie może być dokonane przez zwykłe oddanie pisma lub orzeczenia adresatowi. Jeżeli Strona wzywająca wyraźnie o to wnosi, Strona wezwana dokonuje doręczenia w formie przewidzianej przez jej prawo dla analogicznych dokumentów lub w formie szczególnej zgodnej z tym prawem. 2. Potwierdzenia doręczenia dokonuje się przy użyciu dowodu doręczenia opatrzonego datą i podpisanego przez adresata lub oświadczenia Strony wezwanej, stwierdzającego fakt, formę i datę doręczenia. Jeden z powyższych dokumentów jest niezwłocznie przekazywany Stronie wzywającej. Na jej wniosek Strona wezwana stwierdza, czy doręczenie zostało dokonane zgodnie z jej prawem. Jeżeli doręczenie nie mogło być dokonane, Strona wezwana zawiadamia niezwłocznie Stronę wzywającą o przyczynach niedokonania doręczenia. 3. Każda z Umawiających się Stron może w chwili podpisywania niniejszej konwencji albo złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia zastrzec, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, by wezwanie do stawiennictwa kierowane do osoby ściganej przebywającej na jej terytorium było przekazane jej organom w pewnym terminie poprzedzającym datę stawiennictwa. Termin ten powinien być sprecyzowany w powyższym oświadczeniu i nie może przekraczać 50 dni. Termin ten należy uwzględniać przy wyznaczeniu daty stawiennictwa i przekazywaniu wezwania. Artykuł 8 Świadek lub biegły, który nie stawi się na wezwanie, o którego doręczenie wnoszono, nie może być poddany, mimo sprecyzowania zagrożenia w wezwaniu, żadnej karze ani środkowi przymusu, chyba że uda się on następnie dobrowolnie na terytorium Strony wzywającej i zostanie tam ponownie prawidłowo wezwany do stawiennictwa. Artykuł 9 Diety, jak również koszty podróży i pobytu świadka lub biegłego, należne im od Strony wzywającej są obliczane według stawek obowiązujących w miejscu ich zamieszkania i powinny być co najmniej równe stawkom przewidzianym według taryf i regulaminów obowiązujących w państwie, gdzie przesłuchanie ma mieć miejsce. Artykuł 10 1. Jeżeli Strona wzywająca uzna, że osobiste stawiennictwo świadka lub biegłego przed ich organami sądowymi jest szczególnie konieczne, powinna to uwzględnić we wniosku o doręczenie wezwania, a Strona wezwana - wezwać świadka lub biegłego do stawiennictwa. Strona wezwana zawiadamia Stronę wzywającą o odpowiedzi świadka lub biegłego. 2. W wypadku określonym w ustępie 1 niniejszego artykułu wniosek lub wezwanie powinny określać przybliżoną wysokość diety oraz kosztów podróży i pobytu podlegających zwrotowi. 3. Na stosowny wniosek Strona wezwana może przyznać świadkowi lub biegłemu zaliczkę. Podlega ona określeniu w wezwaniu i zwrotowi przez Stronę wzywającą. Artykuł 11 1. Osobę pozbawioną wolności, o której osobiste stawiennictwo w charakterze świadka lub w celu przeprowadzenia konfrontacji wnosi Strona wzywająca, przekazuje się czasowo na terytorium, gdzie przesłuchanie ma mieć miejsce, pod warunkiem zapewnienia jej powrotu w terminie wskazanym przez Stronę wezwaną i z zastrzeżeniem postanowień art. 12 w zakresie, w którym mogą one znaleźć zastosowanie. Można odmówić przekazania: (a) jeżeli osoba pozbawiona wolności nie wyraża na nie zgody; (b) jeżeli jej obecność jest konieczna dla celów postępowania karnego toczącego się na terytorium Strony wezwanej; (c) jeżeli przekazanie mogłoby spowodować przedłużenie okresu pozbawienia jej wolności; (d) jeżeli inne istotne przyczyny sprzeciwiają się jej przekazaniu na terytorium Strony wzywającej. 2. W przypadku określonym w ustępie poprzedzającym i z zastrzeżeniem postanowień art. 2, tranzyt osoby pozbawionej wolności przez terytorium Państwa trzeciego, będącego stroną niniejszej konwencji, odbywa się na wniosek, do którego dołącza się wszelkie niezbędne dokumenty, kierowany przez Ministerstwo Sprawiedliwości Strony wzywającej do Ministerstwa Sprawiedliwości Strony wezwanej do udzielenia tranzytu. Każda Umawiająca się Strona może odmówić wyrażenia zgody na tranzyt własnych obywateli. 3. Osoba przekazana powinna pozostawać pozbawiona wolności na terytorium Strony wzywającej oraz, w stosownych wypadkach, na terytorium Strony wezwanej do udzielenia tranzytu, chyba że Strona wezwana do przekazania zażąda jej zwolnienia. Artykuł 12 1. Świadek lub biegły, który w wyniku wezwania stawi się przed organami sądowymi Strony wzywającej, nie może, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, być ścigany, zatrzymany lub w jakikolwiek inny sposób pozbawiony osobistej wolności na terytorium tej Strony, w odniesieniu do czynów popełnionych lub orzeczeń skazujących wydanych przed opuszczeniem przez niego terytorium Strony wezwanej. 2. Osoba wezwana do stawiennictwa przed organami sądowymi Strony wzywającej w celu poniesienia odpowiedzialności za czyny, o które toczy się postępowanie, nie może, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, być tam ścigana, zatrzymana lub w jakikolwiek inny sposób pozbawiona osobistej wolności, w odniesieniu do czynów popełnionych lub orzeczeń skazujących wydanych przed opuszczeniem przez nią terytorium Strony wezwanej i nie określonych w wezwaniu. 3. Immunitet określony w niniejszym artykule wygasa, jeżeli świadek, biegły lub oskarżony, mając możliwość opuszczenia terytorium Strony wzywającej w ciągu kolejnych piętnastu dni od dnia, w którym jego obecność nie była już wymagana przez organy sądowe, pozostał na tym terytorium lub powrócił na nie po jego opuszczeniu. CZĘŚĆ IV Informacje z rejestru skazanych Artykuł 13 1. Strona wezwana przekazuje, z zastrzeżeniem takiej samej możliwości dla jej organów sądowych w podobnej sprawie, wyciągi z rejestru skazanych i wszelkie z nim związane informacje, o których przekazanie wnoszą organy sądowe każdej Umawiającej się Strony na potrzeby sprawy karnej. 2. W wypadkach innych niż określone w ustępie 1 niniejszego artykułu tego rodzaju wnioski wykonuje się na warunkach określonych przez prawo, uregulowania lub praktykę Strony wezwanej. CZĘŚĆ V Postępowanie Artykuł 14 1. Wnioski o udzielenie pomocy prawnej powinny określać: (a) organ, który sporządził wniosek, (b) przedmiot i podstawę wniosku, (c) w miarę możliwości tożsamość i obywatelstwo osoby, której dotyczy wniosek, (d) w stosownych wypadkach, nazwisko i miejsce zamieszkania adresata. 2. Wnioski rekwizycyjne określone w art. 3, 4 i 5 powinny ponadto określać zarzut oraz zawierać zwięzły opis stanu faktycznego sprawy. Artykuł 15 1. Wnioski rekwizycyjne określone w art. 3, 4 i 5, jak również wnioski określone w art. 11 powinny być kierowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości Strony wzywającej do Ministerstwa Sprawiedliwości Strony wezwanej i podlegać zwrotowi w tej samej drodze. 2. W pilnych wypadkach wnioski rekwizycyjne mogą być kierowane bezpośrednio przez organy sądowe Strony wzywającej do organów sądowych Strony wezwanej. Podlegają one zwrotowi wraz z dokumentami dotyczącymi wykonania, w drodze określonej w ustępie 1 niniejszego artykułu. 3. Wnioski określone w art. 13 ust. 1 mogą być kierowane bezpośrednio przez organy sądowe do właściwych organów Strony wezwanej, a odpowiedzi mogą być bezpośrednio przesyłane przez te organy. Wnioski określone w art. 13 ust. 2 powinny być kierowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości Strony wzywającej do Ministerstwa Sprawiedliwości Strony wezwanej. 4. Wnioski o udzielenie pomocy prawnej inne niż określone w ustępach 1 i 3 niniejszego artykułu, a w szczególności wnioski o przeprowadzenie dochodzenia wstępnego przed ściganiem mogą być bezpośrednio przekazywane między organami sądowymi. 5. W wypadku gdy niniejsza konwencja dopuszcza bezpośrednie przekazywanie, może mieć ono miejsce za pośrednictwem Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej (Interpol). 6. Każda Umawiająca się Strona może, w chwili podpisywania niniejszej konwencji albo złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, bądź zawiadomić, że wszelkie lub niektóre wnioski o udzielenie pomocy prawnej powinny być do niej kierowane w drodze innej niż określona w niniejszym artykule, bądź żądać, by w przypadku przewidzianym w ustępie 2 niniejszego artykułu odpis wniosku rekwizycyjnego był jednocześnie kierowany do jej Ministerstwa Sprawiedliwości. 7. Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają postanowień umów lub porozumień dwustronnych obowiązujących między Umawiającymi się Stronami, na mocy których dopuszczalne jest bezpośrednie przekazywanie wniosków o udzielenie pomocy prawnej między odpowiednimi organami Stron. Artykuł 16 1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu, tłumaczenie wniosków i dołączonych do nich dokumentów nie jest wymagane. 2. Każda z Umawiających się Stron może w chwili podpisywania konwencji albo złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, zastrzec sobie możliwość wymagania, aby przesłanym do niej wnioskom i dołączonym do nich dokumentom towarzyszyły tłumaczenia bądź na jej język, bądź na jeden z języków urzędowych Rady Europy, albo na jeden z tych języków określony przez nią. Inne Strony będą mogły zastosować zasadę wzajemności. 3. Niniejszy artykuł nie narusza postanowień dotyczących tłumaczenia wniosków i dołączonych do nich dokumentów, które są zawarte w umowach i porozumieniach obowiązujących teraz lub w przyszłości między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami. Artykuł 17 Pisma i dokumenty przekazywane w wyniku stosowania niniejszej konwencji są zwolnione od wszelkich wymogów legalizacji. Artykuł 18 Jeżeli organ, do którego został przekazany wniosek o udzielenie pomocy prawnej, jest niewłaściwy do jego wykonania, przekazuje on wniosek z urzędu właściwemu organowi swojego Państwa i - w przypadku gdy wniosek został przekazany bezpośrednio - powiadamia o tym Stronę wzywającą w ten sam sposób. Artykuł 19 Każdą odmowę udzielenia pomocy prawnej należy uzasadnić. Artykuł 20 Z zastrzeżeniem postanowień art. 10 ust. 3 wykonanie wniosku o udzielenie pomocy prawnej nie rodzi obowiązku zwrotu żadnych kosztów, z wyjątkiem kosztów związanych z udziałem biegłych, powstałych na terytorium Strony wezwanej, oraz kosztów przekazania osób pozbawionych wolności w trybie art. 11. CZĘŚĆ VI Wniosek o wszczęcie ścigania Artykuł 21 1. Wnioski jednej z Umawiających się Stron o wszczęcie ścigania przed sądem innej Strony są przekazywane między Ministerstwami Sprawiedliwości. Umawiające się Strony mogą jednakże skorzystać z możliwości określonej w art. 15 ust. 6. 2. Strona wezwana powinna zawiadomić o sposobie rozpatrzenia wniosku i w stosownych wypadkach przekazać odpis wydanego orzeczenia. 3. Postanowienia art. 16 stosuje się do wniosków określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu. CZĘŚĆ VII Wymiana informacji o skazaniach Artykuł 22 Każda z Umawiających się Stron zawiadamia Stronę zainteresowaną o orzeczeniach skazujących i późniejszych środkach podjętych wobec obywateli tej Strony, które zostały wpisane w rejestrze skazanych. Ministerstwa Sprawiedliwości przekazują sobie te informacje co najmniej raz w roku. Jeżeli dana osoba jest traktowana jako obywatel dwóch lub więcej Umawiających się Stron, zawiadamia się wszystkie zainteresowane Strony, chyba że osoba ta posiada obywatelstwo Państwa, na którego terytorium została skazana. CZĘŚĆ VIII Postanowienia końcowe Artykuł 23 1. Każda Umawiająca się Strona może w chwili podpisywania niniejszej konwencji albo złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia złożyć zastrzeżenie do jednego lub więcej postanowień konwencji. 2. Każda z Umawiających się Stron, która złożyła zastrzeżenie, może je wycofać z chwilą, gdy pozwolą na to okoliczności. Wycofanie zastrzeżeń odbywa się w drodze notyfikacji kierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 3. Umawiająca się Strona, która złożyła zastrzeżenie do danego postanowienia konwencji, może domagać się stosowania tego postanowienia przez inną Stronę tylko w zakresie, w jakim sama je przyjęła. Artykuł 24 Każda z Umawiających się Stron może, w chwili podpisywania niniejszej konwencji albo złożenia swego dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia, w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, wskazać organy określane jako organy sądowe dla celów tej konwencji. Artykuł 25 1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do terytorium metropolii Umawiających się Stron. 2. Jeżeli chodzi o Francję, konwencja ma zastosowanie również do Algierii i departamentów zamorskich, a w odniesieniu do Włoch - do terytorium Somalii pozostającego pod administracją włoską. 3. Republika Federalna Niemiec może rozciągnąć stosowanie niniejszej konwencji na Land Berlin w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 4. Jeżeli chodzi o Królestwo Holandii, niniejsza konwencja ma zastosowanie do jego terytorium europejskiego. Królestwo to może rozciągnąć stosowanie konwencji na Antyle Holenderskie, Surinam i Holenderską Nową Gwineę w drodze oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 5. W drodze bezpośredniego porozumienia między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami stosowanie niniejszej konwencji może być rozciągnięte na warunkach określonych w tym porozumieniu na jakiekolwiek terytorium jednej z tych Stron, inne niż określone w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, które ta Strona reprezentuje w stosunkach międzynarodowych. Artykuł 26 1. Z zastrzeżeniem postanowień art. 15 ust. 7 i art. 16 ust. 3, niniejsza konwencja uchyla w odniesieniu do terytoriów, do których ma zastosowanie, postanowienia traktatów, konwencji lub umów dwustronnych, które w stosunkach między dwiema Umawiającymi się Stronami regulują pomoc prawną w sprawach karnych. 2. Niniejsza konwencja nie narusza jednakże zobowiązań zawartych w postanowieniach jakiejkolwiek innej konwencji międzynarodowej o charakterze dwu- lub wielostronnym, której niektóre postanowienia regulują lub mogą regulować zagadnienia szczegółowe z zakresu pomocy prawnej. 3. Umawiające się Strony mogą zawierać między sobą umowy dwu- lub wielostronne o pomocy prawnej w sprawach karnych jedynie w celu uzupełnienia postanowień niniejszej konwencji lub ułatwienia stosowania zasad w niej zawartych. 4. Jeżeli w stosunkach między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami pomoc prawna w sprawach karnych jest udzielana na podstawie jednolitego ustawodawstwa lub szczególnego trybu przewidującego wzajemność w udzielaniu pomocy prawnej na ich terytoriach, Strony te mogą uregulować swoje wzajemne stosunki w tej dziedzinie jedynie w oparciu o te systemy, niezależnie od postanowień niniejszej konwencji. Umawiające się Strony, które wykluczyły lub zamierzają wykluczyć stosowanie niniejszej konwencji ze swoich wzajemnych stosunków w trybie określonym w niniejszym ustępie, powinny o tym zawiadomić w drodze notyfikacji Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 27 1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla Państw członkowskich Rady Europy. Podlega ratyfikacji, a dokumenty ratyfikacyjne składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady. 2. Konwencja wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacyjnego. 3. Konwencja wchodzi w życie w odniesieniu do każdego sygnatariusza, który ją ratyfikuje, po upływie 90 dni od dnia złożenia przez niego dokumentu ratyfikacyjnego. Artykuł 28 1. Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić jakiekolwiek Państwo nie będące członkiem Rady Europy do przystąpienia do niniejszej konwencji. Uchwała w sprawie zaproszenia powinna uzyskać jednomyślną akceptację Członków Rady, którzy ratyfikowali konwencję. 2. Przystąpienie następuje przez złożenie u Sekretarza Generalnego Rady dokumentu przystąpienia, który wywiera skutek po upływie 90 dni od dnia jego złożenia. Artykuł 29 Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wypowiedzenie wywiera skutek po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady. Artykuł 30 Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Członków Rady oraz rządy Państw, które przystąpiły do niniejszej konwencji, o: (a) podpisaniu konwencji i złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego lub przystąpienia; (b) dacie wejścia w życie konwencji; (c) wszelkich notyfikacjach otrzymanych w trybie wykonania postanowień art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 3, art. 15 ust. 6, art. 16 ust. 2, art. 24, art. 25 ust. 3 i 4, art. 26 ust. 4; (d) wszelkich zastrzeżeniach złożonych w trybie postanowień art. 23 ust. 1; (e) wycofaniach zastrzeżeń dokonanych w trybie postanowień art. 23 ust. 2; (f) wszelkich notyfikacjach o wypowiedzeniu otrzymanych w trybie postanowień art. 29 i datach wywarcia przez nie skutków. Na dowód czego niżej podpisani, właściwie do tego celu upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy wszystkim Rządom, które podpisały konwencję i do niej przystąpiły. Przekład PROTOKÓŁ DODATKOWY do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego protokołu, w celu ułatwienia stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, otwartej do podpisu w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r. (zwanej dalej "Konwencją"), w stosunku do przestępstw skarbowych; uznając ponadto za celowe uzupełnienie Konwencji o pewne postanowienia; uzgodniły, co następuje: CZĘŚĆ I Artykuł 1 Umawiające się Strony nie będą korzystać z prawa, o którym mowa w art. 2 lit. (a) Konwencji, w celu odmowy udzielenia pomocy wyłącznie na tej podstawie, że wniosek dotyczy przestępstwa, które Strona wezwana uznaje za przestępstwo skarbowe. Artykuł 2 1. W przypadku gdy Umawiająca się Strona uzależniła wykonanie wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów od warunku, że przestępstwo stanowiące podstawę wniosku jest karalne według prawa Strony wzywającej i Strony wezwanej, warunek ten uważa się za spełniony co do przestępstw skarbowych, jeżeli przestępstwo jest karalne według prawa Strony wzywającej i odpowiada przestępstwu o tym samym charakterze w prawie Strony wezwanej. 2. Nie można odmówić wykonania wniosku na tej podstawie, że prawo Strony wezwanej nie przewiduje takiego samego rodzaju opłaty lub podatku, albo nie reguluje w ten sam sposób opłat, podatków, ceł i obrotu dewizowego jak prawo Strony wzywającej. CZĘŚĆ II Artykuł 3 Postanowienia Konwencji stosuje się także do: a. doręczeń dokumentów dotyczących wykonania kary, wykonania kar majątkowych lub pokrycia kosztów postępowania; b. środków związanych z zawieszeniem wyrokowania lub wykonania kary, warunkowym zwolnieniem, odroczeniem wykonania kary lub przerwą w jej wykonywaniu. CZĘŚĆ III Artykuł 4 Art. 22 Konwencji uzupełnia się w sposób następujący, przy czym dotychczasowy tekst art. 22 oznacza się jako ustęp 1, a poniższe postanowienia jako ustęp 2: "2. Ponadto, każda Umawiająca się Strona, która dostarczyła wyżej wymienione informacje, przedstawia zainteresowanej Stronie, na jej wniosek w konkretnej sprawie, odpis orzeczenia skazującego i informację o zastosowanych środkach, a także inne informacje dotyczące sprawy, które umożliwią rozważenie konieczności zastosowania środków na szczeblu krajowym. Porozumiewanie się następuje między Ministerstwami Sprawiedliwości." CZĘŚĆ IV Artykuł 5 1. Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu przez Państwa członkowskie Rady Europy, które podpisały Konwencję. Podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. 2. Protokół wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia. 3. W stosunku do państwa-sygnatariusza, które później ratyfikuje, przyjmie lub zatwierdzi Protokół, wchodzi on w życie po upływie 90 dni od dnia złożenia przez nie jego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia. 4. Państwo członkowskie Rady Europy nie może ratyfikować, przyjąć lub zatwierdzić niniejszego protokołu bez równoczesnej lub uprzedniej ratyfikacji Konwencji. Artykuł 6 1. Każde Państwo, które przystąpiło do Konwencji, może przystąpić do niniejszego protokołu po jego wejściu w życie. 2. Takie przystąpienie następuje przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu przystąpienia, który wywołuje skutek po upływie 90 dni od daty jego złożenia. Artykuł 7 1. Każde Państwo w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia może określić terytorium lub terytoria, do których odnosi się niniejszy protokół. 2. Każde Państwo w chwili podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia albo w każdym czasie późniejszym może, przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy oświadczenia, rozszerzyć stosowanie niniejszego protokołu na inne wskazane w oświadczeniu terytorium lub terytoria, za których stosunki międzynarodowe odpowiada lub w ich imieniu ma prawo do podejmowania zobowiązań. 3. Każde oświadczenie, o którym mowa w ustępie poprzedzającym, może zostać cofnięte w stosunku do jakiegokolwiek terytorium wskazanego w tym oświadczeniu, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Takie cofnięcie wywołuje skutek po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 8 1. Zastrzeżenia do postanowień Konwencji, złożone przez Umawiającą się Stronę, mają zastosowanie także do niniejszego protokołu, chyba że Strona ta w chwili podpisywania lub składania swego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złoży oświadczenie przeciwnej treści. Dotyczy to także oświadczeń składanych w trybie art. 24 Konwencji. 2. Każde Państwo w chwili podpisywania lub składania swego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia może oświadczyć, że: a. nie jest związane przepisami części I albo że jest związane tymi przepisami wyłącznie w odniesieniu do niektórych przestępstw lub niektórych kategorii przestępstw, o których mowa w art. 1, albo że nie będzie wykonywać wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów w odniesieniu do przestępstw skarbowych; b. nie jest związane przepisami części II; c. nie jest związane przepisami części III. 3. Każda Umawiająca się Strona może wycofać oświadczenie, złożone zgodnie z ustępem poprzedzającym, przez przesłanie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy oświadczenia, które wywoła skutek w dniu jego otrzymania. 4. Umawiająca się Strona, która stosuje do niniejszego protokołu zastrzeżenie złożone do postanowienia Konwencji albo która złożyła zastrzeżenie do postanowienia niniejszego protokołu, nie może żądać stosowania tego postanowienia przez inną Umawiającą się Stronę; jeżeli jednak zastrzeżenie było częściowe lub warunkowe, może ona żądać stosowania tego postanowienia w zakresie, w jakim sama je przyjęła. 5. Składanie innych zastrzeżeń do postanowień niniejszego protokołu jest niedopuszczalne. Artykuł 9 Postanowienia niniejszego protokołu nie naruszają dalej idących regulacji zawartych w umowach dwu- lub wielostronnych, zawartych przez Umawiające się Strony w wykonaniu art. 26 ust. 3 Konwencji. Artykuł 10 Europejski Komitet Problematyki Przestępczości Rady Europy powinien być informowany o stosowaniu niniejszego protokołu oraz powinien ułatwiać, w miarę potrzeby, polubowne rozwiązywanie problemów związanych z jego stosowaniem. Artykuł 11 1. Każda z Umawiających się Stron, w zakresie, w jakim jej to dotyczy, może wypowiedzieć niniejszy protokół przez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 2. Takie wypowiedzenie wywołuje skutek po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. 3. Wypowiedzenie Konwencji powoduje automatycznie wypowiedzenie niniejszego protokołu. Artykuł 12 Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa Członkowskie Rady Europy oraz Państwa, które przystąpiły do Konwencji o: a. podpisaniu niniejszego protokołu; b. złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; c. dacie wejścia w życie niniejszego protokołu, zgodnie z art. 5 i 6; d. oświadczeniach otrzymanych w wykonaniu art. 7 ust. 2 i 3; e. oświadczeniach otrzymanych w wykonaniu art. 8 ust. 1; f. zastrzeżeniach złożonych w wykonaniu art. 8 ust. 2; g. wycofaniu zastrzeżeń i wykonaniu art. 8 ust. 3; h. notyfikacjach otrzymanych w trybie art. 11 oraz o dacie, w której wypowiedzenie nabiera mocy. Na dowód powyższego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy prześle uwierzytelnione odpisy wszystkim państwom, które podpisały protokół i do niego przystąpiły. Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją i protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - konwencja powyższa i protokół zostały uznane za słuszne, - zostały przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, - będą one niezmiennie zachowywane, z uwzględnieniem zastrzeżenia do artykułu 5 ustęp 1 litery (a), (b) i (c) konwencji oraz oświadczeń dotyczących artykułu 7 ustęp 3 konwencji, artykułu 13 konwencji, artykułu 15 ustępy 2 i 6 konwencji, artykułu 16 ustęp 2 konwencji i artykułu 24 konwencji. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 9 stycznia 1996 r. Załącznik EUROPEAN CONVENTION on Mutual Assistance in Criminal Matters PREAMBLE The Governments signatory hereto, being Members of the Council of Europe, Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve greater unity among its Members; Believing that the adoption of common rules in the field of mutual assistance in criminal matters will contribute to the attainment of this aim; Considering that such mutual assistance is related to the question of extradition, which has already formed the subject of a Convention signed on 13th December 1957, Have agreed as follows: CHAPTER I General provisions Article 1 1. The Contracting Parties undertake to afford each other, in accordance with the provisions of this Convention, the widest measure of mutual assistance in proceedings in respect of offences the punishment of which, at the time of the request for assistance, falls within the jurisdiction of the judicial authorities of the requesting Party. 2. This Convention does not apply to arrests, the enforcement of verdicts or offences under military law which are not offences under ordinary criminal law. Article 2 Assistance may be refused: (a) if the request concerns an offence which the requested Party considers a political offence, an offence connected which a political offence, or a fiscal offence; (b) if the requested Party considers that execution of the request is likely to prejudice the sovereignty, security, ordre public or other essential interests of its country. CHAPTER II Letters rogatory Article 3 1. The requested Party shall execute in the manner provided for by its law any letters rogatory relating to a criminal matter and addressed to it by the judicial authorities of the requesting Party for the purpose of procuring evidence or transmitting articles to be produced in evidence, records or documents. 2. If the requesting Party desires witnesses or experts to give evidence on oath, it shall expressly so request, and the requested Party shall comply with the request if the law of its country does not prohibit it. 3. The requested Party may transmit certified copies or certified photostat copies of records or documents requested unless the requesting Party expressly requests the transmission of originals, in which case the requested Party shall make every effort to comply with the request. Article 4 On the express request of the requesting Party the requested Party shall state the date and place of execution of the letters rogatory. Officials and interested persons may be present if the requested Party consents. Article 5 1. Any Contracting Party may, by a declaration addressed to the Secretary-General of the Council of Europe, when signing this Convention or depositing its instrument of ratification or accession, reserve the right to make the execution of letters rogatory for search or seizure of property dependent on one or more of the following conditions: (a) that the offence motivating the letters rogatory is punishable under both the law of the requesting Party and the law of the requested Party; (b) that the offence motivating the letters rogatory is an extraditable offence in the requested country; (c) that execution of the letters rogatory is consistent with the law of the requested Party. 2. Where a Contracting Party makes a declaration in accordance with paragraph 1 of this Article, any other Party may apply reciprocity. Article 6 1. The requested Party may delay the handing over of any property, records or documents requested, if it requires the said property, records or documents in connection with pending criminal proceedings. 2. Any property, as well as original records or documents, handed over in execution of letters rogatory shall be returned by the requesting Party to the requested Party as soon as possible unless the latter Party waives the return thereof. CHAPTER III Service of writs and records of judicial verdicts - appearance of witnesses, experts and prosecuted persons Article 7 1. The requested Party shall effect service of writs and records of judicial verdicts which are transmitted to it for this purpose by the requesting Party. Service may be effected by simple transmission of the writ or record to the person to be served. If the requesting Party expressly so requests service shall be effected by the requested Party in the manner provided for the service of analogous documents under its own law or in a special manner consistent with such law. 2. Proof of service shall be given by means of a receipt dated and signed by the person served or by means of a declaration made by the requested Party that service has been effected and stating the form and date of such service. One or other of these documents shall be sent immediately to the requesting Party. The requested Party shall, if the requesting Party so requests, state whether service has been effected in accordance with the law of the requested Party. If service cannot be effected, the reasons shall be communicated immediately by the requested Party to the requesting Party. 3. Any Contracting Party may, by a declaration addressed to the Secretary-General of the Council of Europe, when signing this Convention or depositing its instrument of ratification or accession, request that service of a summons on an accused person who is in its territory be transmitted to its authorities by a certain time before the date set for appearance. This time shall be specified in the aforesaid declaration and shall not exceed 50 days. This time shall be taken into account when the date of appearance is being fixed and when the summons is being transmitted. Article 8 A witness or expert who has failed to answer a summons to appear, service of which has been requested, shall not, aven if the summons contains a notice of penalty, be subjected to any punishment or measure of restraint, unless subsequently he voluntarily enters the territory of the requesting Party and is there again duly summoned. Article 9 The allowances, including subsistence, to be paid and the travelling expenses to be refunded to a witness or expert by the requesting Party shall be calculated as from his place of residence and shall be at rates at least equal to those provided for in the scales and rules in force in the country where the hearing is intended to take place. Article 10 1. If the requesting Party considers the personal appearance of a witness or expert before its judicial authorities especially necessary, it shall so mention in its request for service of the summons and the requested Party shall invite the witness or expert to appear. The requested Party shall inform the requesting Party of the reply of the witness or expert. 2. In the case provided for under paragraph 1 of this Article the request or the summons shall indicate the approximate allowances payable and the travelling and subsistence expenses refundable. 3. If a specific request is made, the requested Party may grant the witness or expert an advance. The amount ot the advance shall be endorsed on the summons and shall be refunded by the requesting Party. Article 11 1. A person in custody whose personal appearance as a witness or for purposes of confrontation is applied for by the requesting Party, shall be temporarily transferred to the territory where the hearing is intended to take place, provided that he shall be sent back within the period stipulated by the requested Party and subject to the provisions of Article 12 in so far as these are applicable. Transfer may be refused: (a) if the person in custody does not consent, (b) if his presence is necessary at criminal proceedings pending in the territory of the requested Party, (c) if transfer is liable to prolong his detention, or (d) if there are other overriding grounds for not transferring him to the territory of the requesting Party. 2. Subject to the provisions of Article 2, in a case coming within the immediately preceding paragraph, transit of the person in custody through the territory of a third State, Party to this Convention, shall be granted on application, accompanied by all necessary documents, addressed by the Ministry of Justice of the requesting Party to the Ministry of Justice of the Party through whose territory transit is requested. A Contracting Party may refuse to grant transit to its own nationals. 3. The transferred person shall remain in custody in the territory of the requesting Party and, where applicable, in the territory of the Party through which transit is requested, unless the Party from whom transfer is requested applies for his release. Article 12 1. A witness or expert, whatever his nationality, appearing on a summons before the judicial authorities of the requesting Party shall not be prosecuted or detained or subjected to any other restriction of his personal liberty in the territory of that Party in respect of acts or convictions anterior to his departure from the territory of the requested Party. 2. A person, whatever his nationality, summoned before the judicial authorities of the requesting Party to answer for acts forming the subject of proceedings against him, shall not be prosecuted or detained or subjected to any other restriction of his personal liberty for acts or convictions anterior to his departure from the territory of the requested Party and not specified in the summons. 3. The immunity provided for in this article shall cease when the witness or expert or prosecuted person, having had for a period of fifteen consecutive days from the date when his presence is no longer required by the judicial authorities an opportunity of leaving, has nevertheless remained in the territory, or having left it, has returned. CHAPTER IV Judicial records Article 13 1. A requested Party shall communicate extracts from and information relating to judicial records, requested from it by the judicial authorities of a Contracting Party and needed in a criminal matter, to the same extend that these may be made available to its own judicial authorities in like case. 2. In any case other than that provided for in paragraph 1 of this Article the request shall be complied with in accordance with the conditions provided for by the law, regulations or practice of the requested Party. CHAPTER V Procedure Article 14 1. Requests for mutual assistance shall indicate as follows: (a) the authority making the request, (b) the object of and the reason for the request, (c) where possible, the identity and the nationality of the person concerned, and (d) where necessary, the name and address of the person to be served. 2. Letters rogatory referred to in Articles 3, 4 and 5 shall, in addition, state the offence and contain a summary of the facts. Article 15 1. Letters rogatory referred to in Articles 3, 4 and 5 as well as the applications referred to in Article 11 shall be addressed by the Ministry of Justice of the requesting Party to the Ministry of Justice of the requested Party and shall be returned through the same channels. 2. In case of urgency, letters rogatory may be addressed directly by the judicial authorities of the requesting Party to the judicial authorities of the requested Party. They shall be returned together with the relevant documents through the channels stipulated in paragraph 1 of this article. 3. Requests provided for in paragraph 1 of Article 13 may be addressed directly by the judicial authorities concerned to the appropriate authorities of the requested Party, and the replies may be returned directly by those authorities. Requests provided for in paragraph 2 of Article 13 shall be addressed by the Ministry of Justice of the requesting Party to the Ministry of Justice of the requested Party. 4. Requests for mutual assistance, other than those provided for in paragraphs 1 and 3 of this article and, in particular, requests for investigation preliminary to prosecution, may be communicated directly between the judicial authorities. 5. In cases where direct transmission is permitted under this Convention, it may take place through the International Criminal Police Organisation (Interpol). 6. A Contracting Party may, when signing this Convention or depositing its instrument of ratification or accession, by a declaration addressed to the Secretary-General of the Council of Europe, give notice that some or all requests for assistance shall be sent to it through channels other than those provided for in this article, or require that, in a case provided for in paragraph 2 of this article, a copy of the letters rogatory shall be transmitted at the same time to its Ministry of Justice. 7. The provisions of this article are without prejudice to those of bilateral agreements or arrangements in force between Contracting Parties which provide for the direct transmission of requests for assistance between their respective authorities. Article 16 1. Subject to paragraph 2 of this article, translations of requests and annexed documents shall not be required. 2. Each Contracting Party may, when signing or depositing its instruments of ratification or accession, by means of a declaration addressed to the Secretary-General of the Council of Europe, reserve the right to stipulate that requests and annexed documents shall be addressed to it accompanied by a translation into its own language or into either of the official languages of the Council of Europe or into one of the latter languages, specified by it. The other Contracting Parties may apply reciprocity. 3. This article is without prejudice to the provisions concerning the translation of requests or annexed documents contained in the agreements or arrangements in force or to made, between two or more Contracting Parties. Article 17 Evidence or documents transmitted pursuant to this Convention shall not require any form of authentication. Article 18 Where the authority which receives a request for mutual assistance has no jurisdiction to comply therewith, it shall, ex officio, transmit the request to the competent authority of its country and shall so inform the requesting Party through the direct channels, if the request has been addressed through such channels. Article 19 Reasons shall be given for any refusal of mutual assistance. Article 20 Subject to the provisions of Article 10, paragraph 3, execution of requests for mutual assistance shall not entail refunding of expenses except those incurred by the attendance of experts in the territory of the requested Party or the transfer of a person in custody carried out under Article 11. CHAPTER VI Laying of information in connection with proceedings Article 21 1. Information laid by one Contracting Party with a view to proceedings in the courts of another Party shall be transmitted between the Ministries of Justice concerned unless a Contracting Party avails itself of the option provided for in paragraph 6 of Article 15. 2. The requested Party shall notify the requesting Party of any action taken on such information and shall forward a copy of the record of any verdict pronounced. 3. The provisions of Article 16 shall apply to information laid under paragraph 1 of this article. CHAPTER VII Exchange of information from judicial records Article 22 Each Contracting Party shall inform any other Party of all criminal convictions and subsequent measures in respect of nationals of the latter Party, entered in the judicial records, Ministries of Justice shall communicate such information to one another at least once a year. Where the person concerned is considered a national of two or more other Contracting Parties, the information shall be given to each of these Parties, unless the person is a national of the Party in the territory of which he was convicted. CHAPTER VIII Final provisions Article 23 1. Any Contracting Party may, when signing this Convention or when depositing its document of ratification or accession, make a reservation in respect of any provision or provisions of the Convention. 2. Any Contracting Party which has made a reservation shall withdraw it as soon as circumstances permit. Such withdrawal shall be made by notification to the Secretary-General of the Council of Europe. 3. A Contracting Party which has made a reservation in respect of a provision of the Convention may not claim application of the said provision by another Party save in so far as it has itself accepted the provision. Article 24 A Contracting Party, may, when signing the Convention or depositing its instrument of ratification or accession, by a declaration addressed to the Secretary-General of the Council of Europe, define what authorities it will, for the purposes of the Convention, deem judicial authorities. Article 25 1. This Convention shall apply to the metropolitan territories of the Contracting Parties. 2. In respect of France, it shall also apply to Algeria and to the overseas Departments, and, in respect of Italy, it shall also apply to the territory of Somaliland under Italian administration. 3. The Federal Republic of Germany may extend the application of this Convention to the Land of Berlin by notice addressed to the Secretary-General of the Council of Europe. 4. In respect of the Kingdom of the Netherlands the Convention shall apply to its European territory. The Netherlands may extend the application of this Convention to the Netherlands Antilles, Surinam and Netherlands New Guinea by notice addressed to the Secretary-General of the Council of Europe. 5. By direct arrangement between two or more Contracting Parties and subject to the conditions laid down in the arrangement, the application of this Convention may be extended to any territory, other than the territories mentioned in paragraphs 1, 2, 3 and 4 of this article, of one of these Parties, for the international relations of which any such Party is responsible. Article 26 1. Subject to the provisions of Article 15, paragraph 7, and Article 16, paragraph 3, this Convention shall, in respect of those countries to which it applies, supersede the provisions of any treaties, conventions or bilateral agreements governing mutual assistance in criminal matters between any two Contracting Parties. 2. This Convention shall not affect obligations incurred under the terms of any other bilateral or multilateral international convention which contains or may contain clauses governing specific aspects of mutual assistance in a given field. 3. The Contracting Party may conclude between themselves bilateral or multilateral agreements on mutual assistance in criminal matters only in order to supplement the provisions of this Convention or to facilitate the application of the principles contained therein. 4. Where, as between two or more Contracting Parties, mutual assistance in criminal matters is practised on the basis of uniform legislation or of a special system providing for the reciprocal application in their respective territories of measures of mutual assistance, these Parties shall, notwithstanding the provisions of this Convention, be free to regulate their mutual relations in this field exclusively in accordance with such legislation or system, Contracting Parties which, in accordance with this paragraph, exclude as between themselves the application of this Convention shall notify the Secretary-General of the Council of Europe accordingly. Article 27 1. This Convention shall be open to signature by the Members of the Council of Europe. It shall be ratified. The instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the Council. 2. The Convention shall come into force 90 days after the date of deposit of the third instrument of ratification. 3. As regards any signatory ratifying subsequently the Convention shall come into force 90 days after the date of the deposit of its instrument of ratification. Article 28 1. The Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any State not a Member of the Council to accede to this Convention, provided that the resolution containing such invitation obtains the unanimous agreement of the Members of the Council who have ratified the Convention. 2. Accession shall be by deposit with the Secretary-General of the Council of an instrument of accession which shall take effect 90 days after the date of its deposit. Article 29 Any Contracting Party may denounce this Convention in so far as it is concerned by giving notice to the Secretary-General of the Council of Europe. Denenciation shall take effect six months after the date when the Secretary-General of the Council received such notification. Article 30 The Secretary-General of the Council of Europe shall notify the Members of the Council and the Government of any State which has acceded to this Convention of: (a) the names of the Signatories and the deposit of any instrument of ratification or accession; (b) the date entry into force of this Convention; (c) any notification received in accordance with the provisions of Article 5 - paragraph 1, Article 7 - paragraph 3, Article 15 - paragraph 6, Article 16 - paragraph 2, Article 24, Article 25 - paragraphs 3 and 4, or Article 26 - paragraph 4; (d) any reservation made in accordance with Article 23, paragraph 1; (e) the withdrawal of any reservation in accordance with Article 23, paragraph 2; (f) any notification of denunciation received in accordance with the provisions of Article 29 and the date on which such denunciation will take effect. In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Strasbourg, this 20th day of April 1959, in English and French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary-General of the Council of Europe shall transmit certified copies to the signatory and acceding Governments. ADDITIONAL PROTOCOL to the European Convention on Mutual Assistance in Criminal Matters The member States of the Council of Europe, signatory to this Protocol, Desirous of facilitating the application of the European Convention on Mutual Assistance in Criminal Matters opened for signature in Strasbourg on 20 April 1959 (hereinafter referred to as "the Convention") in the field of fiscal offences; Considering it also desirable to supplement the Convention in certain other respects, Have agreed as follows: CHAPTER I Article 1 The Contracting Parties shall not exercise the right provided for in Article 2 (a) of the Convention to refuse assistance solely on the ground that the request concerns an offence which the requested Party considers a fiscal offence. Article 2 1. In the case where a Contracting Party has made the execution of letters rogatory for search or seizure of property dependent on the condition that the offence motivating the letters rogatory is punishable under both the law of the requesting Party and the law of the requested Party, this condition shall be fulfilled, as regards fiscal offences, if the offence is punishable under the law of the requesting Party and corresponds to an offence of the same nature under the law of the requested Party. 2. The request may not be refused on the ground that the law on the requested Party does not impose the same kind of tax or duty or does not contain a tax, duty, customs and exchange regulation of the same kind as the law of the requesting Party. CHAPTER II Article 3 The Convention shall also apply to: a. the service of documents concerning the enforcement of a sentence, the recovery of a fine or the payment of costs of proceedings; b. measures relating to the suspension of pronouncement of a sentence or of its enforcement, to conditional release, to deferment of the commencement of the enforcement of a sentence or to the interruption of such enforcement. CHAPTER III Article 4 Article 22 of the Convention shall be supplemented by the following text, the original Article 22 of the Convention becoming paragraph 1 and the below-mentioned provisions becoming paragraph 2: "2. Furthermore, any Contracting Party which has supplied the above-mentioned information shall communicate to the Party concerned, on the letter's request in individual cases, a copy of the convictions and measures in question as well as any other information relevant thereto in order to enable it to consider whether they necessitate any measures at national level. This communication shall take place between the Ministries of Justice concerned." CHAPTER IV Article 5 1. This Protocol shall be open to signature by the member States of the Council of Europe which have signed the Convention. It shall be subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. 2. The Protocol shall enter into force 90 days after the date of the deposit of the third instrument of ratification, acceptance or approval. 3. In respect of a signatory State ratifying, accepting or approving subsequently, the Protocol shall enter into force 90 days after the date of the deposit of its instrument of ratification, acceptance or approval. 4. A member State of the Council of Europe may not ratify, accept or approve this Protocol without having, simultaneously or previously, ratified the Convention. Article 6 1. Any State which has acceded to the Convention may accede to this Protocol after the Protocol has entered into force. 2. Such accession shall be effected by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument of accession which shall take effect 90 days after the date of its deposit. Article 7 1. Any State may, at the time of signature or when depositing instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Protocol shall apply. 2. Any State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession or at any later date, by declaration, addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend this Protocol to any other territory or territories specified in the declaration and for whose international relations it is responsible or on whose behalf it is authorised to give undertakings. 3. Any declaration made in pursuance of the preceding paragraph may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. Such withdrawal shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of the Council of Europe of the notification. Article 8 1. Reservations made by a Contracting Party to a provision of the Convention shall be applicable also to this Protocol, unless that Party otherwise declares at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession. The same shall apply to the declarations made by virtue of Article 24 of the Convention. 2. Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it reserves the right: a. not to accept Chapter I, or to accept it only in respect of certain offences or certain categories of the offences referred to in Article 1, or not to comply with letters rogatory for search or seizure of property in respect of fiscal offences; b. not to accept Chapter II; c. Not to accept Chapter III. 3. Any Contracting Party may withdraw a declaration it has made in accordance with the foregoing paragraph by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe which shall become effective as from the date of its receipt. 4. A Contracting Party which has applied to this Protocol a reservation made in respect of a provision of the Convention or which has made a reservation in respect of a provision of this Protocol may not claim the application of that provision by another Contracting Party; it may, however, if its reservation is partial or conditional claim the application of that provision in so far as it has itself accepted it. 5. No other reservation may be made to the provisions of this Protocol. Article 9 The provisions of this Protocol are without prejudice to more extensive regulations in bilateral or multilateral agreements concluded between Contracting Parties in application of Article 26, paragraph 3, of the Convention. Article 10 The European Committee on Crime Problems of the Council of Europe shall be kept informed regarding the application of this Protocol and shall do whatever is needful to facilitate a friendly settlement of any difficulty which may arise out of its execution. Article 11 1. Any Contracting Party may, in so far as it is concerned, denounce this Protocol by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. 2. Such denunciation shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of such notification. 3. Denunciation of the Convention entails automatically denunciation of this Protocol. Article 12 The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council and any State which has acceded to the Convention of: a. any signature of this Protocol; b. any deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession; c. any date of entry into force of this Protocol in accordance with Articles 5 and 6; d. any declaration received in pursuance of the provisions of paragraphs 2 and 3 of Article 7; e. any declaration received in pursuance of the provisions of paragraph 1 of Article 8; f. any reservation made in pursuance of the provisions of paragraph 2 of Article 8; g. the withdrawal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 3 of Article 8; h. any notification received in pursuance of the provisions of Article 11 and the date on which denunciation takes effect. In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Protocol. Done at Strasbourg, this 17th day of March 1978, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 5 lipca 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., oraz Protokołu dodatkowego do tej konwencji, sporządzonego w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 855) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 27 ustęp 1 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., oraz zgodnie z artykułem 5 Protokołu dodatkowego do tej konwencji, sporządzonego w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r., został złożony dnia 19 marca 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionych powyżej Konwencji i Protokołu dodatkowego. W trakcie składania dokumentu ratyfikacyjnego dokonano, zgodnie z artykułem 5 ustęp 1 Konwencji, zgłoszenia zastrzeżenia do artykułu 5 ustęp 1 litera (a), (b) i (c) Konwencji w następującym brzmieniu: "Rzeczpospolita Polska zastrzega możliwość wykonania wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów od spełnienia warunków wymienionych w artykule 5 ustęp 1 litera (a), (b) i (c) Konwencji". Równocześnie przekazano Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy oświadczenia dotyczące niżej wymienionych artykułów Konwencji w następującym brzmieniu: "Do artykułu 7 ustęp 3 Konwencji: Doręczenia wezwania można odmówić, jeżeli do daty stawiennictwa pozostaje mniej niż 30 dni. Do artykułu 13 Konwencji: Przekazywane będą jedynie informacje podlegające ujawnieniu w Centralnym Rejestrze Skazanych. Do artykułu 15 ustęp 2 i 6 Konwencji: W każdym przypadku bezpośredniego przekazywania wniosków do organów sądowych kopię wniosku kieruje się do Ministerstwa Sprawiedliwości. Do artykułu 16 ustęp 2 Konwencji: Do wniosków i innych przekazywanych dokumentów należy załączyć ich tłumaczenie na język polski lub jeden z języków urzędowych Rady Europy; tłumaczenia dokumentów podlegających doręczeniu nie są wymagane, jeżeli doręczenie ma nastąpić przez zwykłe oddanie, w innym przypadku powinny być one tłumaczone na język polski, jeżeli adresat jest obywatelem polskim lub ma w Polsce stałe miejsce zamieszkania. Do artykułu 24 Konwencji: Dla celów niniejszej Konwencji za organy sądowe uważa się także organy prokuratury." Zgodnie z artykułem 27 ustęp 3 Konwencji i artykułem 5 ustęp 3 Protokołu dodatkowego weszły one w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 17 czerwca 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzona w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., weszła w życie, zgodnie z jej artykułem 27 ustęp 2, dnia 12 czerwca 1962 r., zaś Protokół dodatkowy do tej Konwencji, sporządzony w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r., wszedł w życie, zgodnie z jego artykułem 5 ustęp 2, dnia 12 kwietnia 1982 r. 2. Następujące państwa stały się stronami Konwencji i Protokołu dodatkowego w niżej podanych datach: W odniesieniu do Konwencji: Austria - dnia 31 grudnia 1968 r. Belgia - dnia 11 listopada 1975 r. Bułgaria - dnia 15 września 1994 r. Czechy - dnia 1 stycznia 1993 r. Dania - dnia 12 grudnia 1962 r. Estonia - dnia 27 lipca 1997 r. Finlandia - dnia 29 kwietnia 1981 r. Francja - dnia 21 sierpnia 1967 r. Grecja - dnia 12 czerwca 1962 r. Hiszpania - dnia 16 listopada 1982 r. Irlandia - dnia 26 lutego 1997 r. Islandia - dnia 18 września 1984 r. Izrael - dnia 26 grudnia 1967 r. Liechtenstein - dnia 26 stycznia 1970 r. Litwa - dnia 16 lipca 1997 r. Luksemburg - dnia 16 lutego 1977 r. Łotwa - dnia 31 sierpnia 1997 r. Malta - dnia 1 czerwca 1994 r. Mołdowa - dnia 5 maja 1998 r. Niderlandy - dnia 15 maja 1969 r. Niemcy - dnia 1 stycznia 1977 r. Norwegia - dnia 12 czerwca 1962 r. Portugalia - dnia 26 grudnia 1994 r. Rumunia - dnia 15 czerwca 1999 r. Słowacja - dnia 1 stycznia 1993 r. Szwajcaria - dnia 20 marca 1967 r. Szwecja - dnia 1 maja 1968 r. Turcja - dnia 22 września 1969 r. Ukraina - dnia 9 czerwca 1998 r. Węgry - dnia 11 października 1993 r. Włochy - dnia 12 czerwca 1962 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej - dnia 27 listopada 1991 r. W odniesieniu do Protokołu dodatkowego: Austria - dnia 31 lipca 1983 r. Bułgaria - dnia 15 września 1994 r. Czechy - dnia 17 lutego 1997 r. Dania - dnia 5 czerwca 1983 r. Estonia - dnia 27 lipca 1997 r. Finlandia - dnia 30 kwietnia 1985 r. Francja - dnia 2 maja 1991 r. Grecja - dnia 12 kwietnia 1981 r. Hiszpania - dnia 11 września 1991 r. Islandia - dnia 18 września 1984 r. Irlandia - dnia 26 lutego 1997 r. Litwa - dnia 16 lipca 1997 r. Łotwa - dnia 31 sierpnia 1997 r. Niderlandy - dnia 12 kwietnia 1982 r. Niemcy - dnia 6 czerwca 1991 r. Norwegia - dnia 11 marca 1987 r. Portugalia - dnia 27 kwietnia 1995 r. Rumunia - dnia 15 czerwca 1999 r. Słowacja - dnia 22 grudnia 1996 r. Szwecja - dnia 12 kwietnia 1982 r. Turcja - dnia 27 czerwca 1990 r. Ukraina - dnia 9 czerwca 1998 r. Węgry - dnia 11 października 1993 r. Włochy - dnia 24 lutego 1986 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej - dnia 27 listopada 1991 r. 3. Równocześnie podaje się do wiadomości, że podczas składania dokumentów ratyfikacji lub przystąpienia zostały złożone przez następujące państwa podane niżej oświadczenia i zastrzeżenia: W ODNIESIENIU DO KONWENCJI: AUSTRIA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacji złożonym dnia 2 października 1968 r. (oryginał w języku angielskim). Zastrzeżenia Artykuł 1 ustęp 1 Austria udzielać będzie pomocy prawnej jedynie w przypadkach dotyczących przestępstw podlegających karze także w myśl ustawodawstwa austriackiego i których ściganie leżałoby, w chwili wystąpienia o takową pomoc, w gestii organów sądowych. Artykuł 2 litera (a) W przypadkach, do których nie będzie się stosowała część I Protokołu dodatkowego do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, Republika Austrii stosować będzie artykuł 2 litera (a) Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem krajowym (Ustawa federalna z dnia 4 grudnia 1979 r. o ekstradycji i pomocy prawnej w sprawach karnych, BGB1 Nr 529/1979). W myśl sekcji 51 paragraf 1 wyżej wymienionej ustawy, udzielenie pomocy prawnej zostanie odmówione we wszystkich przypadkach, w których ekstradycja byłaby niemożliwa zgodnie z sekcjami 14 i 15 ustawy. Postanowienia te mają następujące brzmienie: "Sekcja 14. Ekstradycja nie będzie dopuszczalna: 1) w przypadku przestępstw politycznych; 2) w przypadku innych przestępstw mających powody lub cele polityczne, chyba że po uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, a mianowicie sposobu, w jaki przestępstwo zostało popełnione, środków, jakich użyto lub grożono użyciem, powagi wynikłych lub grożących konsekwencji, przypadków, gdy przestępczy charakter czynu bierze górę nad jego charakterem politycznym. Sekcja 15. Ekstradycja nie będzie dopuszczalna w przypadku przestępstw, które w myśl ustawodawstwa austriackiego: 1) mają charakter wyłącznie wojskowy lub 2) polegają wyłącznie na łamaniu uregulowań w kwestii opłat, monopoli, ceł lub wymiany dewizowej albo reguł określających racjonowanie towarów lub handel zagraniczny." Artykuł 2 litera (b) Do pojęcia "inne podstawowe interesy swego państwa" Austria włącza ochronę obowiązku zachowania tajemnicy, przewidzianą w ustawodawstwie austriackim. Artykuł 11 W przypadkach, o jakich mowa w artykule 11 ustęp 1 litera (a), (b) i (c), przekazanie osoby zatrzymanej w charakterze świadka lub w celu konfrontacji nie będzie zezwolone. Oświadczenia Artykuł 5 ustęp 1 Austria uzależniać będzie wykonywanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, od warunków wymienionych w literze (c). Artykuł 7 ustęp 3 Austria nadawać będzie bieg wezwaniu do stawiennictwa kierowanego do osoby ściganej, przebywającej na terytorium austriackim, jedynie w przypadku, jeśli wezwanie to przekazane zostanie kompetentnym austriackim organom sądowym co najmniej na 30 dni przed terminem stawiennictwa. Artykuł 16 ustęp 2 Z zastrzeżeniem uregulowań przewidzianych w artykule 16 ustęp 3, wnioski i dołączone do nich dokumenty, jeśli nie zostały sporządzone w języku niemieckim, francuskim lub angielskim, powinny być uzupełnione ich tłumaczeniem na jeden z wyżej wymienionych języków. Tłumaczenie wniosków, o których mowa w artykule 21 ustęp 1, nie będzie wymagane. Artykuł 24 Dla celów niniejszej Konwencji Austria uznawać będzie za austriackie organy sądowe: Criminal Courts (sądy karne), Department of Public Prosecution (urząd prokuratorski) i Federal Ministry of Justice (Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości). BELGIA Zastrzeżenia i oświadczenia złożone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 13 sierpnia 1975 r. (oryginał w języku francuskim). Oświadczenie złożone przez Rząd belgijski przy podpisywaniu Konwencji zostaje zastąpione następującymi zastrzeżeniami i oświadczeniami: Zastrzeżenia (zgodnie z artykułem 23) Artykuł 2 Rząd Królestwa Belgii zastrzega sobie możliwość nieuwzględnienia wniosku o pomoc prawną: a) jeśli istnieją poważne powody, aby sądzić, że odnosi się on do dochodzenia wszczętego w celu ścigania, karania lub dotknięcia w jakiś sposób podejrzanego ze względu na jego przekonania polityczne lub religijne, narodowość, rasę lub grupę ludnościową, do jakiej należy; b) w zakresie, w jakim wniosek odnosi się do ścigania lub postępowania, niezgodnych z zasadą non bis in idem; c) w zakresie, w jakim wniosek odnosi się do dochodzenia w sprawie czynów, z powodu których podejrzany jest ścigany w Belgii. Artykuł 11 Rząd Królestwa Belgii nie będzie zezwalał na czasowe przekazywanie, o jakim mowa w artykule 11, z wyjątkiem przypadku, gdy chodzić będzie o osobę odbywającą karę na jego terytorium i jeśli względy specjalne nie staną temu na przeszkodzie. Artykuł 22 Rząd Królestwa Belgii będzie powiadamiał o późniejszych środkach, o jakich mowa w artykule 22, jedynie w zakresie, w jakim organizacja jego rejestru skazanych na to pozwoli. Artykuł 26 Ze względu na specjalne uregulowania istniejące między krajami Beneluksu, Rząd Królestwa Belgii nie przystępuje do artykułu 26 ustęp 1 i 3 w zakresie jego stosunków z Niderlandami i Luksemburgiem. Rząd Królestwa Belgii zastrzega sobie możliwość niestosowania tych postanowień w zakresie jego stosunków z innymi państwami członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Oświadczenia Artykuł 5 Rząd Królestwa Belgii oświadcza, że wnioski rekwizycyjne dotyczące przeszukania lub zajęcia przedmiotów w Belgii nie będą wykonywane, z wyjątkiem przypadków, gdy odnosić się będą do czynów, które w myśl Europejskiej konwencji o ekstradycji mogą prowadzić do ekstradycji, oraz pod warunkiem, że belgijski sędzia zezwoli na ich wykonanie zgodnie z jego prawem krajowym. Dopóki Europejska konwencja o ekstradycji nie będzie ratyfikowana przez Belgię, dopóty wnioski rekwizycyjne będą wykonywane jedynie, jeśli odnosić się będą do czynów mogących prowadzić do ekstradycji w rozumieniu ustawodawstwa belgijskiego. Artykuł 24 Rząd Królestwa Belgii oświadcza, że jeśli idzie o Belgię, należy uważać za organy sądowe dla celów Konwencji: les membres du pouvoir judiciaire chargé de dire le droit (członków władzy sądowej, upoważnionych do stosowania prawa), les juges d'instruction (sędziów śledczych) i les membres du Ministé re public (prokuratorów). BUŁGARIA Zastrzeżenia i oświadczenia złożone przy podpisaniu w dniu 30 września 1993 r. i potwierdzone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 17 czerwca 1994 r. (oryginał w języku francuskim). Zastrzeżenia do artykułu 2 Republika Bułgarii oświadcza, że odmawiać będzie pomocy prawnej w przypadkach, gdy: - popełniony czyn nie stanowi przestępstwa w myśl bułgarskiego prawa karnego; - sprawca przestępstwa nie ponosi odpowiedzialności karnej na skutek amnestii; - nie można powoływać się na odpowiedzialność karną ze względu na przedawnienie przewidziane w ustawie; - po dokonaniu przestępstwa sprawca popadł w stan trwałych zaburzeń umysłowych, wykluczających odpowiedzialność karną; - przeciw tej samej osobie za to samo przewinienie toczy się postępowanie karne albo istnieje wyrok wykonawczy, decyzja prokuratorska lub decyzja wykonawcza sądu zamykająca postępowanie. Oświadczenie odnoszące się do artykułu 5 ustęp 1 Republika Bułgarii oświadcza, iż zastrzega sobie prawo wykonywania wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów jedynie w przypadkach wymienionych w artykule 5 ustęp 1 litery (a) i (c). Oświadczenie odnoszące się do artykułu 7 ustęp 3 Republika Bułgarii oświadcza, że wezwanie do stawiennictwa kierowane do osoby ściganej, przebywającej na jej terytorium, powinno być przekazane kompetentnym organom najpóźniej na 50 dni przed ustaloną datą stawienia się danej osoby. Zastrzeżenie do artykułu 13 ustęp 1 Wymóg uzyskania wyciągów z rejestru skazanych dotyczy jedynie informacji odnoszących się do spraw karnych bieżących w zakresie, w jakim dane te nie stanowią tajemnicy państwowej w myśl ustawodawstwa bułgarskiego. Oświadczenie odnoszące się do artykułu 15 ustęp 6 Republika Bułgarii oświadcza, że wnioski o udzielenie pomocy prawnej oraz wnioski rekwizycyjne powinny być kierowane do Ministerstwa Sprawiedliwości. Oświadczenie odnoszące się do artykułu 16 ustęp 2 Republika Bułgarii oświadcza, iż wymagać będzie, by wnioskom o udzielenie pomocy prawnej oraz dokumentom załączonym towarzyszyło tłumaczenie na jeden z oficjalnych języków Rady Europy. Oświadczenie odnoszące się do artykułu 24 Republika Bułgarii oświadcza, iż dla celów Konwencji za organy sądowe uważa: les tribunaux (sądy), le Parquet (prokuraturę) i Ministé re de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości). REPUBLIKA CZESKA Zastrzeżenie złożone w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 13 lutego 1992 r., przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy podpisaniu w dniu 13 lutego 1992 r., potwierdzone w dokumencie ratyfikacyjnym złożonym w dniu 15 kwietnia 1992 r. i nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 15 kwietnia 1992 r., przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, i potwierdzone w liście Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Czeskiej z dnia 1 stycznia 1993 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym dnia 2 stycznia 1993 r. W myśl artykułu 5 ustęp 1 litera (a) oraz artykułu 5 ustęp 1 litera (c) wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, uwarunkowane będzie wymogiem, by przestępstwo leżące u podstaw wniosku rekwizycyjnego podlegało karze zarówno w myśl prawa Strony wzywającej, jak i w myśl prawa Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji oraz by wykonanie wniosku rekwizycyjnego było zgodne z prawem Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji. Oświadczenie złożone w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Republiki Czeskiej z dnia 15 marca 1994 r., zarejestrowanej w Sekretariacie Generalnym dnia 16 marca 1994 r. (oryginał w języku angielskim). W myśl artykułu 15 ustęp 6 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, wnioski rekwizycyjne dotyczące sprawy karnej powinny być kierowane do General Attorney Office of the Czech Republic (Urzędu Prokuratora Generalnego Republiki Czeskiej) - przed skierowaniem sprawy do sądu oraz do Ministry of Justice of the Czech Republic (Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Czeskiej) - po skierowaniu sprawy do sądu. Zgodnie z Europejską konwencją o pomocy prawnej w sprawach karnych, wezwanie do stawiennictwa, skierowane do osoby oskarżonej przebywającej na terytorium Republiki Czeskiej, powinno być przekazane odnośnym organom Republiki Czeskiej co najmniej na 30 dni przed datą ustaloną dla stawiennictwa. Organami sądowymi, odpowiedzialnymi za wprowadzenie w życie Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, są General Attorney Office of the Czech Republic (Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Czeskiej) oraz Ministry of Justice of the Czech Republic (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej). Oświadczenie złożone w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Republiki Czeskiej przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego Protokołu dodatkowego do Konwencji w dniu 19 listopada 1996 r. (oryginał w języku angielskim). Stosownie do artykułu 24 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych i artykułu 8 Protokołu dodatkowego, oświadczam, że dla celów Konwencji i Protokołu dodatkowego następujące organy będą uważane za organy sądowe: Office of the Supreme Prosecutor of the Czech Republic (Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Czeskiej), the District and Regional Offices of the Prosecutors (urzędy prokuratorów okręgowych i regionalnych), Town Prosecutor's Office in Prague (Prokuratura Miejska w Pradze), Ministry of Justice of the Czech Republic (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej), District and Regional Courts and Town Court in Prague (sądy okręgowe i rejonowe oraz Sąd Miejski w Pradze). DANIA Zastrzeżenia i oświadczenia złożone w liście Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 30 sierpnia 1962 r., przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 13 września 1962 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 2 Pomoc prawna będzie mogła być odmówiona, jeśli organy sądowe Danii lub państwa trzeciego wszczęły postępowanie sądowe przeciw oskarżonemu za przestępstwo, które było motywem ścigania w państwie wzywającym, lub jeśli oskarżony został skazany albo uniewinniony prawomocnym wyrokiem organów sądowych Danii lub państwa trzeciego w sprawie o przestępstwo, które było powodem ścigania w państwie wzywającym, lub jeśli wyżej wymienione organy zadecydowały o niewszczynaniu ścigania albo o zakończeniu ścigania w sprawie tego samego przestępstwa. Artykuł 3 ustęp 2 Wniosek o przesłuchanie świadka lub biegłego pod przysięgą będzie mógł być odrzucony, jeśli kompetentny sąd duński nie uzna składania przysięgi za konieczne. Artykuł 7 ustęp 1 Wniosek o doręczenie inne niż przez zwykłe oddanie pisma adresatowi może być odrzucony. Artykuł 11 ustęp 2 Rząd duński zgłasza zastrzeżenia do całej tej klauzuli. Artykuł 13 ustęp 1 Wymóg przekazania wyciągów z rejestru skazanych na mocy tego postanowienia odnosi się jedynie do akt karnych osób oskarżonych lub ściganych. Artykuł 13 ustęp 2 Rząd duński zgłasza zastrzeżenia do całej tej klauzuli. Oświadczenia Artykuł 5 ustęp 1 Wniosek o przeszukanie lub zajęcie przedmiotów będzie mógł być odrzucony, jeśli warunki, o jakich mowa w literach (a) oraz (c) ustępu 1 artykułu 5 nie zostaną spełnione. Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa, mające być przekazane osobie ściganej, przebywającej na terytorium duńskim, powinno być przesłane kompetentnym organom duńskim co najmniej na 30 dni przed datą ustaloną dla stawienia się danej osoby. Artykuł 16 ustęp 2 Wnioskom i załączonym do nich dokumentom, pochodzącym z krajów innych niż Austria, Francja, Republika Federalna Niemiec, Irlandia, Norwegia, Szwecja lub Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, powinny towarzyszyć tłumaczenia na język duński lub na jeden z oficjalnych języków Rady Europy. Co się tyczy ważniejszych dokumentów, zastrzega się prawo wymagania w specyficznych przypadkach ich tłumaczenia na język duński lub dokonania tłumaczenia na język duński na koszt państwa wzywającego. Artykuł 24 Określenie "organy sądowe" oznacza w Danii les tribunaux (sądy) i le Ministé re Public (prokuraturę), która w myśl Kodeksu organizacji sądownictwa i postępowania sądowego obejmuje: Ministé re de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), le Procureur Gé né ral (Prokuratora Generalnego), les Procureurs (prokuratorów), le Pré fet de la Police á Copenhague (Prefekta policji w Kopenhadze) oraz Commissaires de Police (komisarzy policji). Artykuł 26 Protokół o pomocy prawnej zawarty 26 czerwca 1957 r. między Danią, Norwegią i Szwecją pozostaje w mocy. ESTONIA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 28 kwietnia 1997 r. (oryginał w języku angielskim). 1. Stosownie do artykułu 23 ustęp 1 i artykułu 2 Konwencji, Republika Estonii zastrzega sobie prawo odmowy udzielenia swej pomocy w przypadku, gdy wniosek dotyczy czynu, który nie jest uważany za przestępstwo zgodnie z estońskim prawem. 2. Stosownie do artykułu 5 ustęp 1 Konwencji, Republika Estonii oświadcza, że nie będzie wykonywała rekwizycji dotyczących przeszukania lub zajęcia własności na warunkach przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 litery (a) i (e). 3. Stosownie do artykułu 7 ustęp 3 Konwencji, Republika Estonii oświadcza, że wniosek o przesłuchanie osoby oskarżonej, znajdującej się na estońskim terytorium, musi być przekazany nie później niż 40 dni przed datą procesu. 4. Stosownie do artykułu 15 ustęp 6 Konwencji, Republika Estonii oświadcza, że odpis rekwizycji skierowanej bezpośrednio do jej organów sądowych powinien być przesłany do Ministerstwa Sprawiedliwości. 5. Stosownie do artykułu 16 ustęp 2 Konwencji, Republika Estonii oświadcza, że wnioski i dołączone do nich dokumenty, skierowane do organów estońskich, powinny być zaopatrzone w przekłady na język angielski. 6. Stosownie do artykułu 23 ustęp 1 Konwencji, Republika Estonii będzie udzielać informacji, o których mowa w art. 22, jedynie na konkretne żądanie. 7. Stosownie do artykułu 24 Konwencji, Republika Estonii oświadcza, że dla celów tej Konwencji organami sądowymi w Estonii będą sądy, Urząd Prokuratora Państwa, Ministerstwo Sprawiedliwości i Ministerstwo Spraw Zagranicznych. FINLANDIA Zastrzeżenia i oświadczenia złożone w liście Stałego Przedstawiciela Finlandii z dnia 9 marca 1994 r., zarejestrowane w Sekretariacie Generalnym w dniu 10 marca 1994 r. (oryginał w języku angielskim). Zastrzeżenia Artykuł 2 Finlandia oświadcza, że pomoc prawna będzie mogła być odmówiona: a) jeśli przestępstwo jest przedmiotem dochodzenia wszczętego w Finlandii lub w państwie trzecim; b) jeśli osobie oskarżonej w państwie wzywającym wytoczono w Finlandii lub państwie trzecim proces sądowy lub jeśli została wyrokiem prawomocnym skazana lub uniewinniona; c) jeśli kompetentne organy w Finlandii lub państwie trzecim zdecydowały o odstąpieniu od śledztwa lub postępowania sądowego albo o ich niewszczynaniu za dane przestępstwo; d) jeśli ściganie lub wykonanie wyroku przedawniło się na mocy prawa fińskiego. Artykuł 11 Finlandia oświadcza, że pomoc, o której mowa w artykule 11, nie będzie mogła być udzielona w Finlandii. Oświadczenia Artykuł 5 Finlandia oświadcza, że uzależniać będzie wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, o których mowa w artykule 5, od warunków wymienionych w literach (a) oraz (c) tego artykułu. Artykuł 7 ustęp 3 Finlandia oświadcza, że przekazanie wezwania do stawiennictwa osobie przebywającej na jej terytorium będzie mogło być odmówione, jeśli wezwanie to nie zostało przesłane kompetentnym organom fińskim co najmniej na 30 dni przed datą ustaloną dla stawienia się. Artykuł 16 ustęp 1 Finlandia oświadcza, że wnioski i dołączone do nich dokumenty powinny być zredagowane w języku fińskim, szwedzkim, duńskim lub norweskim albo też angielskim, francuskim lub niemieckim, w przeciwnym przypadku powinny im towarzyszyć tłumaczenia na jeden z wyżej wymienionych języków. Artykuł 22 Finlandia oświadcza, że informować będzie inne Umawiające się Strony o orzeczeniach skazujących, o których mowa w artykule 22 Konwencji, jedynie w zakresie, w jakim dane te będą mogły być pobierane z rejestru skazanych w wykonaniu ustawy o rejestrze skazanych z dnia 20 sierpnia 1993 r. (770/93). Finlandia nie będzie notyfikować późniejszych środków podjętych po skazaniu. Artykuł 24 Finlandia oświadcza, iż dla celów Konwencji za organy sądowe w Finlandii uważane są: - Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), - sądy pierwszej instancji (karajaoikeus/tingsratt), sądy apelacyjne (hovioikeus/hovratt) oraz Sąd Najwyższy (korkein oikeus/hogsta domstolen), - the public prosecutors (prokuratorzy), - władze policyjne, władze celne, a także członkowie policji granicznej w ich zakresie kompetencyjnym organów właściwych do prowadzenia karnego postępowania przygotowawczego, zgodnie z ustawą o karnym dochodzeniu przygotowawczym z dnia 30 kwietnia 1987 r. (449/87). FRANCJA Zastrzeżenia i oświadczenia złożone przy podpisaniu w dniu 28 kwietnia 1961 r. (oryginał w języku francuskim). Rząd francuski oświadcza, że ze względu na wewnętrzną organizację i funkcjonowanie rejestru skazanych we Francji organy będące za niego odpowiedzialne nie są w stanie automatycznie informować Umawiające się Strony niniejszej Konwencji, w myśl artykułu 22, o środkach późniejszych zaistniałych po skazaniu ich obywateli, takich jak ułaskawienie, rehabilitacja lub amnestia, a będących przedmiotem wpisu do rejestru skazanych. Niemniej Rząd francuski zapewnia, że organy te, gdy tylko zostaną o to poproszone w poszczególnych przypadkach, w miarę możliwości wyjaśnią Umawiającym się Stronom sytuację ich obywateli z punktu widzenia prawa karnego. Rząd francuski oświadcza, że za francuskie organy sądowe dla celów niniejszej Konwencji powinny być uważane następujące organy: - les Premiers Pré sidents, Presidents, Conseillers et Juges des juridictions ré pressives (pierwsi przewodniczący, przewodniczący, radcowie i sędziowie sądów karnych); - les Juges d'instruction (sędziowie śledczy) wyżej wymienionego sądownictwa; - les membres du Ministere public (członkowie zespołów prokuratorskich) przy tym sądownictwie, mianowicie: * les Procureurs Gé né raux (prokuratorzy generalni), * les Avocats Gé né raux (adwokaci oskarżenia), * les Substituts des Procureurs Gé né raux (zastępcy.prokuratorów generalnych), * les Procureurs de la Ré publique et leurs Substituts (prokuratorzy Republiki i ich zastępcy), * les Repré sentants du Ministé re public aupré s des tribunaux de police (prokuratorzy przy trybunałach policji), * les Commissaires du Gouvernement pré s les tribunaux des forces armé es (komisarze rządowi przy trybunałach wojskowych). Oświadczenie złożone przy podpisaniu w dniu 28 kwietnia 1961 r. (oryginał w języku francuskim). Co się tyczy terytorialnego zakresu działania Konwencji, określenie "Algieria" wzmiankowane w artykule 25 ustęp 2 powinno być rozumiane jako obejmujące departamenty algierskie i saharyjskie, a zatem odnoszące się do departamentów Oasis i Saoura. Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 23 maja 1967 r. (oryginał w języku francuskim). Składając niniejszy dokument ratyfikacyjny, Rząd Republiki Francuskiej oświadcza: 1) iż potwierdza swoje zastrzeżenie i swoje oświadczenie złożone przy podpisaniu niniejszej Konwencji w dniu 28 kwietnia 1961 r., dotyczące, po pierwsze, wymiany wyciągów z rejestru skazanych (artykuł 22), a po drugie, organów sądowych, uważanych za takowe dla celów Konwencji (artykuł 24); 2) iż korzysta z: a) możliwości przewidzianej w artykule 7 ustęp 3 i w konsekwencji tego uściśla, że wezwania do stawiennictwa, kierowane do osób ściganych przebywających na terytorium francuskim, powinny być przesłane organom francuskim co najmniej na 30 dni przed datą ustaloną dla stawienia się tych osób; b) możliwości przewidzianej w artykule 15 ustęp 6 w celu wykonania artykułu 15 ustęp 2 oraz 4 w taki sposób, by postanowienia obu ustępów miały zastosowanie jak następuje: Artykuł 15 ustęp 2: w przypadku nagłej konieczności, gdy wnioski rekwizycyjne, o których mowa w artykułach 3, 4 i 5, będą kierowane bezpośrednio przez organy sądowe Strony wzywającej do organów sądowych Strony wezwanej, kopia tych wniosków powinna być przesłana równocześnie do Ministerstwa Sprawiedliwości Strony wezwanej. Artykuł 15 ustęp 4: wnioski o pomoc prawną, inne niż przewidziane w artykule 15 ustęp 1 oraz 3, a mianowicie wnioski o wszczęcie dochodzenia przygotowawczego przed ściganiem, powinny być kierowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości Strony wzywającej do Ministerstwa Sprawiedliwości Strony wzywanej i odsyłane tym samym kanałem; 3) iż Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych nie będzie miała zastosowania do Algierii, mimo postanowień zamieszczonych w artykule 25 ustęp 2, gdyż kraj ten uzyskał niepodległość po podpisaniu tej Konwencji przez Rząd francuski. GRECJA Zastrzeżenie złożone przy podpisaniu w dniu 20 kwietnia 1959 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 4 i 11 Rząd grecki zgłasza formalne zastrzeżenia do artykułów 4 i 11 Konwencji, gdyż ich zaakceptowanie byłoby sprzeczne z artykułami 97 i 459 greckiego kodeksu postępowania karnego. HISZPANIA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym złożonym w dniu 18 sierpnia 1982 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 5 ustęp 1 Hiszpania zastrzega sobie możliwość wykonania wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, uzależniając je od następujących warunków: a) przestępstwo, będące motywem wniosku rekwizycyjnego, musi podlegać karze według prawa hiszpańskiego; b) przestępstwo, będące motywem wniosku rekwizycyjnego, musi zakładać możliwość ekstradycji w myśl prawa hiszpańskiego; c) wykonanie wniosku rekwizycyjnego musi być zgodne z prawem hiszpańskim. Artykuł 7 ustęp 3 Hiszpania oświadcza, że dla celów przewidzianych w artykule 7 ustęp 3 konwencji termin wspomniany w tych postanowieniach powinien wynosić co najmniej 30 dni. Artykuł 15 ustęp 6 Hiszpania oświadcza, że jeśli z uwagi na pilność wniosek rekwizycyjny organu sądowego Strony wzywającej jest kierowany bezpośrednio do organu sądowego, kopia wniosku rekwizycyjnego musi być również przesłana do Ministerstwa Sprawiedliwości Hiszpanii. Artykuł 16 ustęp 2 Hiszpania zastrzega sobie możliwość wymagania, by wnioskom o udzielenie pomocy prawnej oraz załączonym do nich dokumentom, jakie będą do niej kierowane, towarzyszyło ich tłumaczenie na język hiszpański, należycie uwierzytelnione. Artykuł 22 Hiszpania zastrzega sobie prawo nieinformowania innych zainteresowanych Stron o poprzednich zatartych karach w przypadku obywateli hiszpańskich. Artykuł 24 Hiszpania oświadcza, że dla celów Konwencji powinny być uważane za organy sądowe: a) les juges et tribunaux de droit commun (sędziowie i sądy powszechne); b) les membres du Ministé re public (prokuratura); c) les autorité s judiciaires militaires (wojskowe organy sądowe). Oświadczenie złożone w liście Stałego Przedstawiciela Hiszpanii z dnia 5 czerwca 1987 r. (oryginał w języku francuskim). W nawiązaniu do postanowień artykułu 15 ustęp 6 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, mam zaszczyt poinformować Pana, że w tym względzie hiszpańskim naczelnym organem będzie odtąd: Secretario General Té cnico - Ministerio de Justicia - San Bernardo 47 - 28015 MADRID, Espagne. IRLANDIA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 28 listopada 1996 r. (oryginał w języku angielskim). Zastrzeżenia Artykuł 2 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo nieuwzględnienia wniosku o pomoc prawną, jeśli postępowanie sądowe zostało wszczęte lub zakończone w Irlandii lub w państwie trzecim przeciwko osobie, której dotyczy wniosek o pomoc prawną w sprawie o to samo przestępstwo, które było powodem ścigania w państwie wzywającym tej osoby. Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo do przekazywania informacji lub środków dowodowych w odpowiedzi na wniosek o udzielenie pomocy, pod warunkiem że przekazane informacje lub środki dowodowe nie będą, bez jego zgody, wykorzystane dla celu nie wyszczególnionego we wniosku. Artykuł 3 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo odmowy przesłuchiwania świadka lub przekazania akt lub innych dokumentów, w przypadkach gdy prawo Irlandii uznaje w tej mierze zwolnienie z przekazywania zeznań ze względu na przywilej, nieobligatoryjność lub inny wyjątek. Artykuł 11 ustęp 2 Rząd Irlandii nie może wyrażać zgody na wnioski o pomoc prawną na podstawie artykułu 11 ustęp 2, dotyczące tranzytu osoby pozbawionej wolności przez terytorium Irlandii. Artykuł 21 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo niestosowania artykułu 21. Artykuł 22 Rząd Irlandii będzie powiadamiał o orzeczeniach skazujących lub późniejszych środkach, o jakich mowa w artykule 22, jedynie w zakresie, w jakim organizacja jego rejestru skazanych na to pozwoli. Oświadczenia Artykuł 5 ustęp 1 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo wykonania wniosku rekwizycyjnego, dotyczącego przeszukania lub zajęcia przedmiotów, jeśli zostaną spełnione następujące warunki: a) przestępstwo, będące powodem wniosku rekwizycyjnego, podlega karze zarówno zgodnie z prawem państwa wzywającego, jak i prawa Irlandii, oraz b) wykonanie wniosku rekwizycyjnego jest zgodne z prawem Irlandii. Artykuł 15 ustęp 1 W odniesieniu do Rządu Irlandii odesłania do "Ministerstwa Sprawiedliwości" dla celów artykułu 11 ustęp 2, artykułu 15 ustęp 1, 3 i 6, artykułu 21 ustęp 1 oraz artykułu 22 odnoszą się do the Department of Justice (Departamentu Sprawiedliwości). Artykuł 15 ustęp 6 Zgodnie z artykułem 15 ustęp 6 Rząd Irlandii oświadcza, że wnioski o udzielenie pomocy prawnej powinny być kierowane do the Department of Justice (Departamentu Sprawiedliwości). Artykuł 16 ustęp 2 Zgodnie z artykułem 16 ustęp 2 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo wymagania, aby wnioski rekwizycyjne i załączone do nich dokumenty były uzupełnione tłumaczeniem na język irlandzki lub angielski. Artykuł 24 Zgodnie z artykułem 24 Rząd Irlandii oświadcza, że dla celów Konwencji następujące organy będą uważane za organy sądowe: - the District Court (sąd rejonowy), - the Circuit Court (sąd okręgowy), - the High Court (sąd wyższy), - a Special Criminal Court (specjalny sąd karny), - the Court of Criminal Appeal (Apelacyjny Sąd Karny), - the Supreme Court (Sąd Najwyższy), - the Attorney General of Ireland (Prokurator Generalny Irlandii), - the Director of Public Prosecutions (Dyrektor urzędu oskarżyciela publicznego), - the Chief State Solicitor (Szef Prokuratorii). ISLANDIA Zastrzeżenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 20 czerwca 1984 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 1 ustęp 1 Islandia udzielać będzie pomocy prawnej jedynie w postępowaniach dotyczących przestępstw podlegających karze również na mocy prawa islandzkiego. Pomoc prawna może być odmówiona: a) jeśli organy sądowe Islandii lub państwa trzeciego wszczęły postępowanie sądowe przeciwko osobie oskarżonej o przestępstwo będące przyczyną ścigania w państwie wzywającym lub b) jeśli osoba oskarżona została skazana lub uniewinniona prawomocnym wyrokiem organów sądowych Islandii lub państwa trzeciego w sprawie o przestępstwo, które było przyczyną ścigania w państwie wzywającym, lub c) jeśli organy sądowe Islandii albo państwa trzeciego zadecydowały o zakończeniu ścigania lub o niewszczynaniu takowego w odniesieniu do przestępstwa, które było przyczyną ścigania w państwie wzywającym. Artykuł 13 ustęp 1 Wymóg przekazywania wyciągów z rejestru skazanych i wszelkich informacji z nim związanych, w myśl tego postanowienia, dotyczy jedynie akt sprawy karnej osoby ściganej za przestępstwo w państwie wzywającym. Oświadczenia zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Islandii, przekazanym przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego (oryginał w języku angielskim). Artykuł 5 ustęp 1 Wniosek o przeszukanie lub zajęcie przedmiotów będzie mógł być odrzucony, jeśli warunki wymienione w artykule 5 ustęp 1 litery (a), (b) oraz (c) nie będą spełnione. Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa, dotyczące osoby ściganej, przebywającej na terytorium Islandii, powinno być przekazane kompetentnym organom islandzkim co najmniej na 50 dni przed datą ustaloną dla stawienia się. Artykuł 15 ustęp 6 Wszystkie wnioski o udzielenie pomocy prawnej, sporządzone w oparciu o Konwencję, adresowane do Islandii, powinny być kierowane do jej Ministerstwa Sprawiedliwości. Artykuł 16 ustęp 2 Wnioskom i załączonym do nich dokumentom sporządzonym w innym języku niż islandzki, duński, angielski, norweski lub szwedzki powinno towarzyszyć tłumaczenie na język islandzki lub angielski. Artykuł 24 Dla celów Konwencji określenie "organy sądowe" oznacza w Islandii: Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), courts (sądy), the State Prosecutor (Prokuraturę Państwa) i Chiefs of Police (szefów policji). IZRAEL Oświadczenia i zastrzeżenia zawarte w dokumencie przystąpienia, złożonym w dniu 27 września 1967 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa, dotyczące osoby ściganej, przebywającej na terytorium Izraela, powinno być przekazane jego organom nie później niż 40 dni przed datą ustaloną dla stawiennictwa. Oświadczenie złożone w nocie werbalnej Ministra Spraw Zagranicznych Izraela z dnia 27 stycznia 1999 r., zarejestrowanej w Sekretariacie Generalnym w dniu 8 lutego 1999 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 15 ustęp 6 Wszelkie wnioski i inne informacje, o jakich mowa w Konwencji, powinny być przekazywane do Izraela na następujący adres: Ministry of Justice, Directorate of Courts, Department of Legal Assistance to Foreign Countries, P.O.Box 34/42-91340 Jerusalem. Artykuł 24 Dla celów Konwencji następujące organy będą uważane w Państwie Izrael za organy sądowe: - any competent court or tribunal (każdy właściwy sąd lub trybunał), - the Attorney General of the State of Israel (Prokurator Generalny Państwa Izrael), - the State Attorney of the State of Israel (Adwokat Państwa Izrael), - the Director of the Department of International Affairs of the Ministry of Justice (Dyrektor Departamentu Spraw Międzynarodowych Ministerstwa Sprawiedliwości). Zastrzeżenia Artykuł 16 Izrael będzie wymagał, by wnioskom i załączonym dokumentom skierowanym do niego towarzyszyło ich tłumaczenie na język hebrajski, angielski lub francuski. Artykuł 22 Izrael nie przyjmuje zobowiązania automatycznego powiadamiania o "późniejszych środkach", o jakich mowa w art. 22, lecz nie będzie szczędził wysiłków w tym kierunku. LIECHTENSTEIN Oświadczenia zawarte w dokumencie przystąpienia złożonym w dniu 28 października 1969 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 5 ustęp 1 Rząd Księstwa Liechtenstein oświadcza, że Księstwo Liechtenstein uzależniać będzie wykonanie wniosku rekwizycyjnego, dotyczącego zastosowania jakiegokolwiek środka przymusu, od warunku wymienionego w artykule 5 ustęp 1 litera (a) Konwencji. Artykuł 16 ustęp 2 Księstwo Liechtenstein wymaga, by wnioski rekwizycyjne i załączone do nich dokumenty, kierowane do organów Liechtensteinu, sporządzone w języku innym niż niemiecki, z wyjątkiem wniosków o stawienie się przed sądem, były uzupełnione tłumaczeniem na ten język. LITWA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 17 kwietnia 1997 r. (oryginał w języku angielskim). W odniesieniu do artykułu 2 Konwencji: Republika Litwy zastrzega sobie prawo odmowy wykonania wniosku, o ile on dotyczy: a) przestępstwa, które nie jest kwalifikowane jako "crime" i które jako takie nie jest karalne zgodnie z litewskim prawem; b) przestępstwa, w stosunku do którego wszczęto postępowanie karne w Republice Litwy lub w państwie trzecim; c) przestępstwa, w odniesieniu do którego organy sądowe Republiki Litwy bądź zrezygnowały ze ścigania, bądź zaprzestały postępowania karnego. W odniesieniu do artykułu 5 ustęp 1 Konwencji: Republika Litwy zastrzega sobie prawo wykonania rekwizycji, dotyczącej przeszukania lub zajęcia własności, w zależności od warunków wymienionych pod literami (a), (b) i (c) tego postanowienia. W odniesieniu do artykułu 13 Konwencji: Republika Litwy oświadcza, że wyciągi i informacje z rejestru skazanych będą przekazywane jedynie w przypadku, gdy zapis dotyczy osoby, przeciwko której wdrożono postępowanie karne. W odniesieniu do artykułu 15 ustęp 6 Konwencji: Republika Litwy zastrzega sobie prawo domagania się, aby wnioski i dołączone do nich dokumenty były skierowane do niej w języku litewskim lub aby im towarzyszyły przekłady na jeden z oficjalnych języków Rady Europy; w przypadku ich braku Republika Litwy będzie domagała się zwrotu wydatków poniesionych na sporządzenie tłumaczeń. W odniesieniu do artykułu 24 Konwencji: Republika Litwy oświadcza, że dla celów Konwencji następujące organy będą uważane za organy sądowe: Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Litwy, Urząd Prokuratora Generalnego Republiki Litwy, sądy Litwy, z wyjątkiem Sądu Konstytucyjnego. LUKSEMBURG Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w liście Stałego Przedstawiciela przy Radzie Europy z dnia 16 listopada 1976 r., przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 18 listopada 1976 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 2 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga zastrzega sobie możliwość nienadawania biegu wnioskowi o pomoc prawną: a) jeśli istnieją poważne powody, by sądzić, że odnosi się on do śledztwa wszczętego w celu ścigania, karania lub dotknięcia w inny sposób osoby oskarżonej z powodu jej przekonań politycznych lub religijnych, narodowości, rasy lub przynależności do grupy ludnościowej; b) w zakresie, w jakim wniosek odnosi się do ścigania lub do postępowania, niezgodnych z zasadą non bis in idem; c) w zakresie, w jakim wniosek odnosi się do śledztwa w sprawie czynów, z których powodu osoba oskarżona jest ścigana w Wielkim Księstwie Luksemburga. Artykuł 11 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga nie udzieli zgody na czasowe przekazanie, o jakim mowa w artykule 11, z wyjątkiem przypadku, gdy odnośna osoba odbywa karę na jego terytorium, oraz jeśli względy specjalne nie staną temu na przeszkodzie. Artykuł 16 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga będzie wymagał, by wnioskom o udzielenie pomocy prawnej oraz załączonym do nich dokumentom, które będą do niego kierowane, towarzyszyło ich tłumaczenie na język francuski, niemiecki bądź angielski. Artykuł 22 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga będzie informował o późniejszych środkach, o jakich mowa w artykule 22, jedynie w zakresie, w jakim pozwoli na to organizacja jego rejestru skazanych. Artykuł 26 Ze względu na specjalne uregulowania, obowiązujące w stosunkach między krajami Beneluksu, Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga nie akceptuje artykułu 26 ustępy 1 i 3 w zakresie jego stosunków z Niderlandami i Belgią. Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga zastrzega sobie możliwość niestosowania się do tych postanowień w zakresie jego stosunków z innymi państwami członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Oświadczenia Artykuł 5 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga oświadcza, że wnioski rekwizycyjne dotyczące przeszukania lub zajęcia przedmiotów w Wielkim Księstwie Luksemburga nie będą wykonywane, z wyjątkiem przypadków, gdy odnosić się będą do zdarzeń, które, na mocy Europejskiej konwencji o ekstradycji, mogą prowadzić do ekstradycji, oraz pod warunkiem, że luksemburski sędzia zezwoli na ich wykonanie zgodnie z prawem krajowym. Artykuł 24 Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga oświadcza, że w odniesieniu do Wielkiego Księstwa Luksemburga przez pojęcie "organy sądowe" dla celów Konwencji rozumieć należy: les membres du pouvoir judiciaire chargé s de dire le droit (członków władz sądowych upoważnionych do stosowania prawa), les juges d'instruction (sędziów śledczych) i les membres du Ministé re public (prokuratorów). ŁOTWA Oświadczenia zawarte w trzech notach werbalnych Ministra Spraw Zagranicznych z 2 czerwca 1997 r. Stosownie do artykułu 15 ustęp 6 Konwencji, Republika Łotwy oświadcza, że wnioski o pomoc należy wysyłać poprzez: - the Ministry of Interior (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych) - podczas poprzedzającego proces śledztwa, do czasu sformułowania oskarżenia; Raina blvd 6, Riga, LV-1533, Latvia; Fax: 371.2.223853, Tel.: 371.2.219263; - General Prosecutors Office (Urząd Prokuratora Generalnego) - podczas poprzedzającego proces śledztwa do czasu przedłożenia sprawy sądowi; O. Kalpaka blvd 6, Riga, LV-1801, Latvia; Fax: 371.7.212231, Tel.: 371.7.320085; - The Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) - podczas procesu; Brivibas blvd 36, Riga, LV-1536, Latvia; Fax: 371.7.285575, Tel.: 371.7.280437, 371.7.282607. Stosownie do artykułu 16 ustęp 2 Konwencji, Republika Łotwy wymaga, aby wnioski i dołączone do nich dokumenty przesłane były wraz z przekładem na język angielski. Stosownie do artykułu 24 Konwencji, Republika Łotwy określa, że dla celów Konwencji sądy, Urząd Prokuratora Generalnego oraz policja uważane będą za organy sądowe. MALTA Zastrzeżenia i oświadczenia, złożone przy podpisywaniu w dniu 6 września 1993 r. i potwierdzone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 13 marca 1994 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 2 Rząd Malty zastrzega sobie prawo odmowy udzielenia pomocy prawnej, jeśli osoba będąca przedmiotem wniosku o pomoc została skazana lub uniewinniona na Malcie za przestępstwo, wynikające z tego samego zdarzenia, które spowodowało wszczęcie postępowania przeciw tej osobie w Państwie wzywającym. Artykuł 3 Rząd Malty zastrzega sobie prawo odmowy przesłuchiwania świadków lub niewystępowania o przekazanie akt albo innych dokumentów w przypadkach, gdy prawo Malty uznaje w tej mierze zwolnienie z przekazywania zeznań ze względu na przywilej, nieobligatoryjność lub inny wyjątek. Artykuł 5 ustęp 1 Rząd Malty zastrzega sobie prawo niewykonywania wniosku rekwizycyjnego, dotyczącego przeszukania lub zajęcia przedmiotów, jeśli: a) przestępstwo będące powodem wniosku rekwizycyjnego nie podlega karze zarówno według prawa Strony wzywającej, jak i prawa Malty lub b) jeśli wykonanie wniosku rekwizycyjnego nie jest zgodne z prawem Malty. Artykuł 7 ustęp 3 Dla celów artykułu 7 ustęp 3 Rząd Malty wymaga, aby wezwanie do stawiennictwa dotyczące osoby ściganej przebywającej na terytorium Malty było przekazane jego organom co najmniej na 50 dni przed datą ustaloną dla stawienia się. Artykuł 11 Rząd Malty nie może zapewnić wykonania wniosków dokonanych zgodnie z artykułem 11. Artykuł 12 Rząd Malty rozważać będzie możliwość przyznania immunitetu w myśl artykułu 12 jedynie w przypadku, gdy specjalnie wystąpi o to osoba, która by z niego skorzystała, lub kompetentne organy państwa wzywającego. Wniosek o immunitet nie zostanie uwzględniony, jeśli Rząd Malty uzna, iż nie byłoby to w interesie publicznym. Artykuł 15 ustęp 6 Rząd Malty oświadcza, że wszystkie wnioski do niego adresowane o udzielenie pomocy prawnej powinny być kierowane do Attorney General (Prokuratora Generalnego). Artykuł 16 ustęp 2 Rząd Malty oświadcza, że wnioskom i załączonym dokumentom, adresowanym do niego, powinno towarzyszyć ich tłumaczenie na język angielski. Artykuł 21 Rząd Malty zastrzega sobie prawo niestosowania artykułu 21. Artykuł 24 Zgodnie z artykułem 24, dla celów Konwencji Rząd Malty uznaje za "organy sądowe": - Magistrates Courts (sądy pierwszej instancji), - the Juvenile Court (Sąd dla nieletnich), - the Criminal Court (Sąd karny), - the Court of Criminal Appeal (Sąd Karny Apelacyjny), - the Attorney General (Prokurator Generalny), - Deputy Attorney General (Zastępca Prokuratora Generalnego), - Assistant to the Attorney General (Asystent Prokuratora Generalnego), - Senior Counsel for the Reublic (Rada Główna Republiki), - Magistrates (sędziowie). MOŁDOWA Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym złożonym w dniu 4 lutego 1998 r. (oryginał w języku mołdawskim i francuskim). 1. Zgodnie z artykułem 2 Konwencji Republika Mołdowa oświadcza, że będzie odmawiać pomocy prawnej w przypadkach, gdy: - popełniony czyn nie stanowi przestępstwa w myśl prawa Republiki Mołdowa; - sprawca przestępstwa nie ponosi odpowiedzialności karnej na skutek amnestii; - nie można powoływać się na odpowiedzialność karną ze względu na przedawnienie przewidziane w ustawie; - po dokonaniu przestępstwa sprawca popadł w stan trwałych zaburzeń umysłowych, wykluczających odpowiedzialność karną, - przeciw tej samej osobie za to samo przewinienie toczy się postępowanie karne; - istnieje wyrok wykonawczy albo decyzja wykonawcza sądu, zamykająca postępowanie przeciw tej samej osobie za to samo przewinienie. 2. Zgodnie z artykułem 5 ustęp 1 Konwencji Republika Mołdowa oświadcza, iż zastrzega sobie prawo wykonywania wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, jedynie w przypadkach wymienionych w artykule 5 ustęp 1 litery (a), (b) i (c) Konwencji. 3. Republika Mołdowa zastrzega sobie prawo do niewykonywania wniosków o udzielenie pomocy prawnej przewidzianych w artykule 13 ustęp 2 Konwencji. 4. Zgodnie z artykułem 15 ustęp 6 Konwencji, Republika Mołdowa oświadcza, że wnioski o udzielenie pomocy prawnej powinny być kierowane do Ministerstwa Sprawiedliwości lub do Urzędu Prokuratora Generalnego. 5. Zgodnie z artykułem 16 ustęp 2 Konwencji, Republika Mołdowa oświadcza, iż wymagać będzie, by wnioski o udzielenie pomocy prawnej oraz załączone dokumenty sporządzone były w języku mołdawskim lub jednym z oficjalnych języków Rady Europy albo by towarzyszyło im tłumaczenie na jeden z tych języków. 6. Zgodnie z artykułem 24 Konwencji, Republika Mołdowa oświadcza, że dla celów Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych za organy sądowe Republiki Mołdowa uważa się: - sąd pierwszej instancji (judecatoriile), - sądy (tribunalele), - Sąd Apelacyjny (Curtea de Apel), - Sąd Najwyższy (Curtea Suprema de Justitie), - Ministerstwo Sprawiedliwości (Ministerul Justitie), - Urząd Prokuratora Generalnego (Procuratura Generale), - organy Prokuratora Generalnego Republiki Mołdowa (organele procuraturii Republicii Moldova). NIDERLANDY Oświadczenie złożone przy podpisaniu w dniu 21 stycznia 1965 r. (oryginał w języku francuskim). Zważywszy na równouprawnienie istniejące na płaszczyźnie prawa publicznego między Niderlandami, Surinamem i Antylami Niderlandzkimi, określenie "terytoria metropolii", użyte w artykule 25 ustęp 1 niniejszej Konwencji, traci swoje pierwotne znaczenie, jeśli idzie o Królestwo Niderlandów, i będzie wobec tego, w zakresie dotyczącym Królestwa, uważane za oznaczające "terytorium w Europie". Co się tyczy artykułu 25 ustęp 4 niniejszej Konwencji, należy wskazać, że począwszy od 1 października 1962 r. Rząd Królestwa Niderlandów już nie odpowiada za międzynarodowe stosunki Gwinei Zachodniej. Zastrzeżenia, zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym złożonym w dniu 14 lutego 1969 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 2 Rząd Królestwa Niderlandów zastrzega sobie możliwość nienadawania biegu wnioskowi o udzielenie pomocy prawnej: a) jeśli istnieją poważne powody, by sądzić, że odnosi się on do śledztwa wszczętego w celu ścigania, karania lub dotknięcia w inny sposób osoby oskarżonej z powodu jej przekonań religijnych lub politycznych, narodowości, rasy lub przynależności do grupy ludnościowej; b) w zakresie, w jakim odnosi się on do ścigania lub do postępowania niezgodnych z zasadą non bis in idem; c) w zakresie, w jakim odnosi się on do śledztwa w sprawie czynów, z powodu których osoba oskarżona jest ścigana w Niderlandach. Artykuł 11 Rząd Królestwa Niderlandów nie udzieli zgody na czasowe przekazanie, o jakim mowa w artykule 11, z wyjątkiem przypadku, gdy odnośna osoba odbywa karę na jego terytorium oraz jeśli względy specjalne nie staną temu na przeszkodzie. Artykuł 22 Rząd Królestwa Niderlandów będzie informował o późniejszych środkach, o jakich mowa w artykule 22, jedynie w zakresie, w jakim pozwoli na to organizacja jego rejestru skazanych. Artykuł 26 Ze względu na specjalne uregulowania, obowiązujące w stosunkach między krajami Beneluksu, Rząd Królestwa Niderlandów nie akceptuje artykułu 26 ustęp 1 oraz 3 w zakresie jego stosunków z Królestwem Belgii i Wielkim Księstwem Luksemburga. Rząd Królestwa Niderlandów zastrzega sobie możliwość niestosowania się do tych postanowień w zakresie jego stosunków z innymi państwami członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 14 lutego 1969 r. (oryginał w języku francuskim). Królestwo Niderlandów przyjmuje niniejszą Konwencję jako obowiązującą Królestwo w Europie. Oświadczenia zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 13 lutego 1969 r. przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 14 lutego 1969 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 5 Rząd Królestwa Niderlandów oświadcza, że wnioski rekwizycyjne, dotyczące przeszukania lub zajęcia przedmiotów w Niderlandach, nie będą wykonywane, z wyjątkiem przypadków, gdy odnosić się będą do zdarzeń, które na mocy Europejskiej konwencji o ekstradycji mogą prowadzić do ekstradycji, oraz pod warunkiem, że niderlandzki sędzia zezwoli na ich wykonanie zgodnie z prawem krajowym. Artykuł 24 Rząd Królestwa Niderlandów oświadcza, że w odniesieniu do Niderlandów przez pojęcie organy sądowe dla celów Konwencji rozumieć należy les membres du pouvoir judiciaire chargé s de dire le droit (członków władz sądowych upoważnionych do stosowania prawa), les juges d'instruction (sędziów śledczych) i les membres du Ministé re public (prokuratorów). Artykuł 25 ustęp 4 W razie gdyby Rząd Królestwa Niderlandów wydał oświadczenie, w myśl którego stosowanie Konwencji zostałoby rozszerzone na Surinam i/lub na Antyle Niderlandzkie, może on uzupełnić to oświadczenie uwarunkowaniami uwzględniającymi lokalne potrzeby, a mianowicie może oświadczyć, że Konwencja może ulec wypowiedzeniu oddzielnie dla każdego z tych krajów. Oświadczenie zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 20 lutego 1986 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 21 lutego 1986 r. (oryginał w języku angielskim). W nawiązaniu do pisma Stałego Przedstawiciela Niderlandów nr 1799 z dnia 24 grudnia 1985 r. mam zaszczyt poinformować Pana, jako depozytariusza traktatów wymienionych w załączeniu, że traktaty wymienione w załączeniu, których Królestwo Niderlandów jest stroną w imieniu Królestwa w Europie, będą miały zastosowanie także do Aruby począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r. Wykaz traktatów 30. Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych (1959 r.) Biorąc pod uwagę, że zmiany zachodzące od dnia 1 stycznia 1986 r. dotyczą jedynie modyfikacji wewnętrznych stosunków konstytucyjnych w łonie Królestwa Niderlandów, oraz zważywszy, że Królestwo, jako takie, pozostaje podmiotem prawa międzynarodowego, z którym zawierane są traktaty, wspomniane zmiany nie będą miały wpływu w zakresie prawa międzynarodowego dla umów zawartych przez Królestwo, a które mają zastosowanie do tej pory do Antyli Niderlandzkich, z Arubą włącznie. Umowy te pozostaną w mocy dla Aruby w jej nowym charakterze kraju wewnątrz Królestwa. Dlatego, co się tyczy Królestwa Niderlandów, umowy będą miały zastosowanie, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r., do Antyli Niderlandzkich (bez Aruby) oraz do Aruby. Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 21 lipca 1993 r. i zarejestrowanej w Sekretariacie Generalnym tego samego dnia (oryginał w języku angielskim). Stałe Przedstawicielstwo Królestwa Niderlandów oświadcza, że Rząd jego kraju, w myśl artykułu 25 ustęp 4 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., rozciąga stosowanie Konwencji na Antyle Niderlandzkie oraz że oświadczenia i zastrzeżenia dokonane przez Królestwo Niderlandów zachowują swoją ważność także dla Antyli Niderlandzkich, przy czym Rząd Królestwa Niderlandów: - oświadcza, iż w odniesieniu do artykułu 16 będzie wymagał, aby wnioskom o udzielenie pomocy prawnej dotyczącym Antyli Niderlandzkich i Aruby towarzyszyło tłumaczenie na język angielski; - oświadcza, iż zgodnie ze swoim stanowiskiem odnośnie do artykułu 25 ustęp 4, Konwencja może podlegać oddzielnemu wypowiedzeniu w stosunku do Antyli Niderlandzkich i Aruby. NIEMCY Oświadczenia i zastrzeżenia, złożone przez Stałego Przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 2 października 1976 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 5 Zgoda na przeszukanie i zajęcie przedmiotów będzie udzielona jedynie w przypadku, gdy warunki wymienione w artykule 5 ustęp 1 litery (a) oraz (c) Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych będą spełnione. Artykuł 7 Wszelkie prośby o przekazanie wezwania do stawiennictwa dotyczące osoby ściganej, przebywającej na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, będą w zasadzie wykonywane w przypadku, gdy dotrą do organów niemieckich najpóźniej na miesiąc przed datą ustaloną dla stawienia się tej osoby. Artykuł 11 Przekazanie świadka spotka się z odmową we wszystkich przypadkach wymienionych w ustępie 1 akapit drugi. Artykuł 16 Jeśli wniosek o pomoc prawną oraz załączone doń dokumenty nie są sporządzone w języku niemieckim, powinny mieć dołączone tłumaczenie wniosku i załączników na język niemiecki lub na jeden z oficjalnych języków Rady Europy. Artykuł 24 Dla celów niniejszej Konwencji organami sądowymi są: - der Bundesminister der Justiz (Federalny Minister Sprawiedliwości), Bonn-Bad Godesberg; - der Bundesgerichtshof (Federalny Trybunał Sprawiedliwości), Karlsruhe; - der Generalbundesanwalt bei dem Bundesgerichtshof (Federalny Prokurator Generalny przy Trybunale Sprawiedliwości), Karlsruhe; - das Justizministerium Baden-Wü rttemberg (Ministerstwo Sprawiedliwości Badenii-Wirtembergii), Stuttgart; - das Bayerische Staatsministerium der Justiz (Bawarskie Ministerstwo Sprawiedliwości), Mü nchen; - der Senator fü r Justiz (Senator ds. Sprawiedliwości), Berlin; - der Senator fü r Rechtspflege und Strafvollzug (Senator ds. Sprawiedliwości i Więziennictwa), Bremen - die Justizbehö rde der Freien und Hansestadt Hamburg (Wydział Sprawiedliwości wolnego miasta hanzeatyckiego Hamburg), Hamburg; - der Hessische Minister der Justiz (Minister Sprawiedliwości Hesji), Wiesbaden; - der Niedersachsische Minister der Justiz (Minister Sprawiedliwości Dolnej Saksonii), Hannover; - der Justizminister des Landes Nordrhein-Westfalen (Minister Sprawiedliwości Północnej Nadrenii-Westfalii), Dü sseldorf; - das Ministerium der Justiz des Landes Rheinland-Pfalz (Ministerstwo Sprawiedliwości Nadrenii-Palatynatu), Mainz; - der Minister fü r Rechtspflege des Saarlandes (Minister Sprawiedliwości Saary), Saarbrü cken; - der Justizminister des Landes Schleswig-Holstein (Minister Sprawiedliwości Szlezwika-Holsztynu) Kiel; - das Bayerische Oberste Landesgericht (Bawarski Sąd Najwyższy), Mü nchen; - die Oberlandesgerichte (wyższe sądy regionalne); - die Landesgerichte (sądy regionalne); - die Amtsgerichte (sądy lokalne); - die Staatsanwaltschaft bei dem Bayerischen Obersten Landesgericht (Dyrekcja Ścigania przy Bawarskim Sądzie Najwyższym), Mü nchen; - die Staatsanwaltschaften bei den Oberlandesgerichten (Dyrekcje Ścigania przy wyższych sądach regionalnych); - die Zentrale Stelle der Landesjustizverwaltungen zur Aufklä rung nationalsozialistischer Verbrechen (Centralne Biuro krajowych władz sprawiedliwości dla ścigania zbrodni narodowo-socjalistycznych), Ludwigsburg. Artykuł 25 Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych z 20 kwietnia 1959 r. będzie miała zastosowanie także do Land Berlin ze skutkiem począwszy od daty, w której wejdzie ona w życie dla Republiki Federalnej Niemiec. Oświadczenie zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Niemiec z dnia 2 grudnia 1993 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 3 grudnia 1993 r. (oryginał w języku angielskim). Po oświadczeniu odnoszącym się do artykułu 24 należy dodać następujące organy sądowe dla celów Konwencji: - das Ministerium der Justiz des Landes Brandenburg (Ministerstwo Sprawiedliwości Brandenburgii), Postdam; - der Minister fü r Justiz, Bundes- und Europaangelegenheiten des Landes Mecklenburg-Vorpommern (Minister Sprawiedliwości, Spraw Federalnych i Europejskich Meklemburgii i Pomorza Zachodniego), Schwerin; - das Sachsische Staatsministerum der Justiz (Ministerstwo Sprawiedliwości Saksonii), Dresden; - das Ministerium der Justiz des Landes Sachsen-Anhalt (Ministerstwo Sprawiedliwości Sachsen-Anhalt), Magdeburg; - das Thü ringer Ministerium fü r Justiz, Bundes- und Europaangelegenheiten (Ministerstwo Sprawiedliwości, Spraw Federalnych i Europejskich Turyngii), Erfurt. NORWEGIA Zastrzeżenia i oświadczenia, złożone przy podpisaniu Konwencji w dniu 21 kwietnia 1961 r., potwierdzone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 14 marca 1962 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 2 Udzielenie pomocy prawnej będzie mogło być odmówione: a) jeśli osoba oskarżona jest przedmiotem ścigania, wszczętego przez prokuratora Norwegii lub przez organy sądowe państwa trzeciego, za przestępstwo lub przestępstwa karne, które były powodem ścigania w państwie wzywającym; albo b) jeśli osoba oskarżona została skazana lub uniewinniona wyrokiem prawomocnym sądu norweskiego lub organów sądowych państwa trzeciego za przestępstwo lub przestępstwa karne, będące powodem ścigania w państwie wzywającym, albo jeśli norweski prokurator lub organy sądowe państwa trzeciego zadecydowały o niewszczynaniu ścigania lub o zakończeniu ścigania wyżej wymienionego lub wymienionych przestępstw. Artykuł 7 ustęp 1 Można zawsze odmówić wykonania wniosku o doręczenie dokumentów procesowych i tym podobnych w formie innej niż zwykłe doręczenie adresatowi danego dokumentu. Artykuł 11 ustęp 2 Zgłasza się zastrzeżenie do tego całego postanowienia. Oświadczenia Rząd norweski oświadcza ponadto, co następuje: Artykuł 5 ustęp 1 Wniosek o przeszukanie lub zajęcie przedmiotów może podlegać odmowie, jeśli warunki wymienione w artykule 5 ustęp 1 litery (a), (b) oraz (c) nie będą spełnione. Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa, dotyczące osoby ściganej przebywającej w Norwegii, powinno być przekazane kompetentnym organom norweskim co najmniej 30 dni przed datą ustaloną dla stawienia się tej osoby przed sądem. Artykuł 16 ustęp 2 Wnioskom i załączonym dokumentom nie sporządzonym w języku norweskim, duńskim, angielskim lub szwedzkim powinno towarzyszyć ich tłumaczenie na język norweski. W przeciwnym razie zastrzega się prawo dokonania ich tłumaczenia na język norweski na koszt państwa wzywającego. Artykuł 24 Dla celów niniejszej Konwencji określenie "organy sądowe" oznacza w Norwegii: the courts (sądy) i the Office of the Public Prosecutor, including Chiefs of Police (Urząd Prokuratora, włączając Szefów Policji). Artykuł 26 Protokół o wzajemnej pomocy prawnej z dnia 26 czerwca 1957 r., zawarty między Norwegią, Danią i Szwecją, pozostaje w mocy. PORTUGALIA Oświadczenia złożone w załączonym liście Stałego Przedstawiciela Portugalii z dnia 3 kwietnia 1997 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 4 kwietnia 1997 r. (oryginał w języku francuskim): a) Portugalia oświadcza, że uzależnia wykonywanie wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów od spełnienia warunków wymienionych w artykule 5 ustęp 1 litery (a) i (c); b) Portugalia oświadcza, iż wymagać będzie, by wnioskom o udzielenie pomocy prawnej oraz dokumentom załączonym towarzyszyło tłumaczenie na język portugalski lub francuski; c) zgodnie z artykułem 7 ustęp 3 Portugalia oświadcza, że wezwanie do stawiennictwa, mające być przekazane osobie ściganej przebywającej na terytorium Portugalii, powinno być przesłane kompetentnym organom co najmniej 50 dni przed datą ustaloną dla stawienia się danej osoby; d) zgodnie z artykułem 24 Portugalia oświadcza, że dla celów niniejszej Konwencji za organ sądowy będzie uważany "le Ministé re Public" (prokurator publiczny). Treść listu: W odniesieniu do Konwencji mam zaszczyt poinformować, co następuje: 1. W dniu 14 lipca 1994 r. w Dzienniku Ustaw Republiki Portugalii zostały ogłoszone Rezolucja Zgromadzenia nr 39 oraz Dekret Prezydenta Republiki nr 56, które zatwierdziły i zarządziły ratyfikację niniejszej Konwencji (kopie tych aktów przesyłam w załączeniu). 2. W dniu 27 września 1994 r. dokument ratyfikacyjny, którego kopię przesyłam w załączeniu, został złożony Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. Konwencja weszła w życie w stosunku do Portugalii w dniu 26 grudnia 1994 r. 3. Jak wynika z opublikowanych Dekretu Prezydenta Republiki i Rezolucji Zgromadzenia, zobowiązują one do złożenia zastrzeżeń i oświadczeń w odniesieniu do artykułu 5 ustęp 1 litery (a) i (c), artykułu 7 ustęp 3 oraz artykułu 24 niniejszej Konwencji. Jednakże przez przeoczenie dokument ratyfikacyjny pominął te zastrzeżenia i oświadczenia, co wyjaśnia, dlaczego powyższa notyfikacja nie została przekazana Stronom Konwencji i, oczywiście, dlaczego te zastrzeżenia i oświadczenia nie zostały zamieszczone w odpowiednim wykazie zastrzeżeń i oświadczeń. W związku z powyższym Portugalia prosi o pilne powiadomienie Stron Konwencji o wyżej wymienionych zastrzeżeniach i oświadczeniach. Niniejsze oznacza, że przyszłe wnioski o pomoc prawną i współpracę kierowane do właściwych portugalskich organów sądowych muszą uwzględniać wyżej wymienione zastrzeżenia i oświadczenia. SŁOWACJA Zastrzeżenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 13 lutego 1992 r., przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy podpisywaniu w dniu 13 lutego 1992 r., potwierdzone w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 15 kwietnia 1992 r., oraz w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 15 kwietnia 1992 r., złożonej Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego, i potwierdzone w liście Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Słowackiej z dnia 28 kwietnia 1994 r. (oryginał w języku angielskim). W myśl artykułu 5 ustęp 1 litera (a) oraz artykułu 5 ustęp 1 litera (c) wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, podlegać będzie warunkowi, aby przestępstwo leżące u podstaw wniosku rekwizycyjnego podlegało karze zarówno w myśl prawa Strony wzywającej, jak i prawa Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji oraz aby wykonanie wniosku rekwizycyjnego było zgodne z prawem Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji. Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 13 lutego 1992 r., przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy podpisywaniu w dniu 13 lutego 1992 r., potwierdzone w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji z dnia 15 kwietnia 1992 r., złożonej Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 15 kwietnia 1992 r., oraz potwierdzone w liście Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Słowackiej z dnia 6 kwietnia 1992 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 28 kwietnia 1992 r. (oryginał w języku angielskim). W myśl artykułu 15 ustęp 6 Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych wnioski rekwizycyjne, odnoszące się do sprawy karnej, powinny być kierowane do Prokuratury Generalnej Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji, przed skierowaniem sprawy do sądu oraz do Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Czeskiej lub do Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej, po skierowaniu sprawy do sądu. Zgodnie z Europejską konwencją o pomocy prawnej w sprawach karnych wezwanie do stawiennictwa, skierowane do osoby oskarżonej, przebywającej na terytorium Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji, powinno być przekazane odnośnym organom Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji co najmniej na 30 dni przed datą ustaloną dla stawienia się. Organami sądowymi odpowiedzialnymi za wprowadzenie w życie Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych są: the General Prosecution of the Czech and Slovak Federal Republic (Prokuratura Generalna Federacyjnej Republiki Czech i Słowacji), the Ministry of Justice of the Czech Republic (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej) i the Ministry of Justice of the Slovak Republic (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Słowackiej). SZWAJCARIA Oświadczenia i zastrzeżenia, zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 20 grudnia 1966 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 1 Szwajcarska Rada Federalna oświadcza, że następujące organy powinny być uważane za szwajcarskie organy sądowe dla celów Konwencji: - les tribunaux, leurs cours, chambres ou sections (sądy, ich zespoły orzekające, izby lub wydziały); - le Ministé re public de la Confé dé ration (Prokuratura Konfederacji); - la division de police du dé partement fé dé ral de justice et police (wydział policji w federalnym departamencie sprawiedliwości i policji); - organy, upoważnione prawem kantonalnym do wszczynania dochodzeń w sprawach karnych lub do wydawania nakazów represyjnych albo do podejmowania decyzji w postępowaniu związanym ze sprawą karną. W związku z różnicami, występującymi odnośnie do funkcji sprawowanych przez te organy w poszczególnych kantonach w zakresie ich właściwości zgodnie z artykułem 15 Konwencji, kompetentny organ potwierdzi wyraźnie każdorazowo, gdy zajdzie taka potrzeba, przy przekazywaniu wniosku o pomoc prawną, że jest organem sądowym w rozumieniu Konwencji. Artykuł 2 a) Szwajcaria zastrzega sobie również prawo odmawiania pomocy prawnej, jeśli czyn będący powodem wniosku jest w Szwajcarii przedmiotem postępowania karnego wobec tej samej osoby oskarżonej lub jeśli zapadł w Szwajcarii wyrok, co do meritum, w odniesieniu do czynu i winy zainteresowanego; b) Szwajcaria zastrzega sobie prawo nieudzielania pomocy prawnej na podstawie Konwencji, chyba że pod bezwzględnym warunkiem, iż wyniki dochodzeń prowadzonych w Szwajcarii oraz informacje zawarte w przekazanych dokumentach lub aktach będą wykorzystane wyłącznie do postępowania śledczego i sądowego, dotyczącego przestępstw, z powodu których pomoc prawna jest udzielana; c) Państwo wzywające może wykorzystać wyniki dochodzeń prowadzonych w Szwajcarii oraz informacje zawarte w przekazanych dokumentach lub aktach, niezależnie od warunków wymienionych w literze (b), wówczas gdy z ustaleń wynika, że dokonane zostało inne przestępstwo, które może stanowić podstawę do udzielenia przez Szwajcarię pomocy prawnej lub gdy postępowanie karne w państwie wzywającym dotyczy innej osoby, która uczestniczyła w dokonaniu przestępstwa. Artykuł 5 ustęp 1 Szwajcarska Rada Federalna oświadcza, że Szwajcaria uzależniać będzie wykonanie każdego wniosku rekwizycyjnego, wymagającego zastosowania jakiegokolwiek środka przymusu, od warunku przewidzianego w artykule 5 ustęp 1 litera (a) Konwencji. Artykuł 7 ustęp 3 Szwajcaria wymaga, by wszelki wniosek o przekazanie wezwania do stawiennictwa osobie oskarżonej przebywającej w Szwajcarii został dostarczony kompetentnym organom szwajcarskim w myśl artykułu 15 ustęp 4 nie później niż 30 dni przed datą ustaloną dla stawiennictwa. Artykuł 11 ustęp 3 Artykuł 13 ustęp 1 Artykuł 15 ustępy 1 i 3 Szwajcarska Rada Federalna oświadcza, że w rozumieniu tych postanowień kompetentnymi organami w Szwajcarii są: 1. la division de police du dé partement fé dé ral de justice et police á Berne (wydział policji federalnego departamentu sprawiedliwości i policji w Bernie): a) dla wydania nakazu aresztowania osób zatrzymanych, które zostały przekazane władzom szwajcarskim na mocy artykułu 11 ustępy 1 i 2 Konwencji; b) dla przyjęcia lub przekazania wszelkich wniosków o pomoc prawną, pochodzących z zagranicy lub ze Szwajcarii, których przekazanie Konwencja przewiduje w artykule 15 poprzez Ministerstwo Sprawiedliwości strony wzywającej do Ministerstwa Sprawiedliwości strony wezwanej; 2. le bureau central suisse de police a Berne (centralne szwajcarskie biuro policji w Bernie) dla przekazania i przyjęcia wniosków w sprawie udostępnienia wyciągów z rejestru skazanych, w myśl artykułu 15 ustęp 3 zdanie pierwsze. Artykuł 12 ustęp 3 Szwajcarska Rada Federalna oświadcza, że zdaniem władz szwajcarskich warunek określony w artykule 12 ustęp 3 Konwencji dla wygaśnięcia immunitetu jest spełniany - odmiennie niż w artykule 14 Europejskiej konwencji o ekstradycji - jedynie w przypadku, gdy świadkowi, biegłemu lub oskarżonemu będącemu na wolności nie staną na przeszkodzie żadne utrudnienia natury prawnej lub praktycznej dla swobodnego opuszczenia terytorium państwa wzywającego. Artykuł 13 ustęp 2 Zakładając, że każdy może otrzymać wyciągi z własnego zapisu w rejestrze skazanych, Szwajcaria zastrzega sobie prawo uwzględniania wniosków, przedstawionych w myśl artykułu 13 ustęp 2, jedynie wówczas, gdy konieczność uzyskania takiego wyciągu drogą oficjalną zostanie należycie uzasadniona. Artykuł 16 ustęp 2 Szwajcaria wymaga, by wszelkim wnioskom o pomoc prawną wraz z załączonymi dokumentami kierowanym do jej organów, z wyjątkiem wniosków o przekazanie wezwania do stawiennictwa, towarzyszyło ich tłumaczenie na język francuski, niemiecki lub włoski, o ile nie zostały sporządzone w jednym z tych języków. SZWECJA Zastrzeżenia i oświadczenia, zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 1 lutego 1968 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 2 Pomoc prawna będzie mogła być odmówiona: a) jeśli przestępstwo, będące powodem wniosku, nie podlega karze według prawa szwedzkiego; b) jeśli przestępstwo takie jest przedmiotem śledztwa wszczętego w Szwecji lub w państwie trzecim; c) jeśli osobie oskarżonej w państwie wzywającym został bądź w Szwecji, bądź w państwie trzecim wytoczony proces sądowy lub jeśli została ona ostatecznie skazana lub uniewinniona; d) jeśli kompetentne organy w Szwecji lub w państwie trzecim zadecydowały o zaniechaniu śledztwa lub ścigania albo o niewszczynaniu dochodzenia lub ścigania w sprawie danego przestępstwa; e) jeśli nastąpiło przedawnienie ścigania lub wykonania kary na mocy prawa szwedzkiego. Oświadczenie, złożone w liście Ministra Spraw Zagranicznych Szwecji z dnia 16 stycznia 1976 r. (zastrzeżenie brzmiało: "Szwecja nie udziela pomocy prawnej przewidzianej w tym artykule"). Artykuł 5 Szwecja wycofuje swoje generalne zastrzeżenie do artykułu 5 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych i jest gotowa, w zakresie wskazanym poniżej, udzielać pomocy przewidzianej w tym artykule. W przypadku gdy jakaś osoba jest podejrzana, oskarżona lub skazana na skutek przestępstwa popełnionego w jednym z Umawiających się Państw i podlega karze na mocy prawa karnego tego państwa, wszelkie przedmioty, akta i dokumenty, znajdujące się w Szwecji, mogą podlegać zajęciu i przekazaniu do tego państwa, gdy istnieją rozsądne powody, by sądzić, że przedmioty te, akta lub dokumenty mogą mieć znaczenie dla śledztwa związanego z przestępstwem albo że ktokolwiek mógłby zostać ich pozbawiony na skutek tegoż przestępstwa w celu poszukiwania przedmiotów, w stosunku do których decyzja o zajęciu została podjęta i można dokonać rewizji mieszkania. Przy wykonywaniu wniosków rekwizycyjnych, dotyczących zajęcia przedmiotów lub rewizji, Szwecja wymagać będzie: a) by przestępstwo, będące powodem wniosku rekwizycyjnego, dawało podstawy do ekstradycji w myśl prawa szwedzkiego; b) by wykonanie wniosku rekwizycyjnego było zgodne z prawem szwedzkim. Należy wspomnieć w tym kontekście o zastrzeżeniach, jakie Szwecja zgłosiła do art. 2 Konwencji. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej powinien zawierać nazwisko, obywatelstwo i miejsce zamieszkania zainteresowanego, poszukiwane przedmioty, charakter przestępstwa, czas i miejsce jego popełnienia, a także odnośne przepisy prawne obowiązujące w państwie wzywającym. Tekst tychże przepisów powinien być załączony do wniosku. Jeśli wyrok został wydany w państwie wzywającym, kopia tego wyroku powinna być załączona do wniosku. W przeciwnym razie należy dostarczyć szczegółowych informacji na temat okoliczności mogących wesprzeć podejrzenie lub oskarżenie, a także, w określonych przypadkach, przekazać pozew w sprawie cywilnej. Organy szwedzkie będą mogły, w razie konieczności, zażądać uzupełnienia informacji od państwa wzywającego. Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa dotyczące osoby ściganej przebywającej w Szwecji powinno być przekazane organom szwedzkim co najmniej 30 dni przed datą ustaloną dla stawiennictwa. Artykuł 10 ustęp 3 Postanowienie to nie będzie miało zastosowania do świadka lub biegłego, wezwanego do stawiennictwa jedynie przez osobę, której dotyczy postępowanie. Artykuł 13 ustęp 1 Wyciągi z rejestru skazanych lub dane znajdujące się w nim będą mogły być przekazane jedynie odnośnie do osoby oskarżonej lub postawionej przed sądem. Artykuł 13 ustęp 2 Pomoc prawna przewidziana w tym artykule nie będzie mogła być udzielona w Szwecji. Artykuł 15 ustęp 6 Wnioski o pomoc prawną na mocy niniejszej Konwencji, kierowane do Szwecji, powinny być składane drogą dyplomatyczną. W przypadkach nagłych wnioski takie mogą być kierowane bezpośrednio do Departamentu Spraw Prawnych Królewskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Wnioski wychodzące ze Szwecji będą przekazywane przez szwedzkie placówki dyplomatyczne lub urzędy konsularne. Artykuł 15 ustęp 7 Protokół z dnia 26 czerwca 1957 r. dotyczący pomocy prawnej między Szwecją, Danią i Norwegią pozostaje w mocy. Artykuł 16 Nadanie biegu składanym wnioskom nie będzie mogło dojść do skutku, jeśli przesłane dokumenty nie będą przetłumaczone na język szwedzki. Artykuł 16 ustęp 2 Wnioskom i załączonym do nich dokumentom, o których mowa w art. 3 i 21, powinny towarzyszyć tłumaczenia na język szwedzki, duński lub norweski. Artykuł 20 Stosuje się w tym przypadku zastrzeżenie zgłoszone do artykułu 15 ustęp 7. Artykuł 21 ustęp 1 Wnioski o wszczęcie ścigania powinny być przekazywane drogą dyplomatyczną. Artykuł 22 Szwecja nie będzie informowała o środkach podejmowanych po skazaniu. Inne informacje szwedzkie będą w gestii Ministerstwa Spraw Zagranicznych, do którego powinny być również kierowane takie informacje pochodzące z zagranicy. Artykuł 24 Za organy sądowe, w celu stosowania artykułów 3, 4 i 6, uważane są: les tribunaux (sądy), les juges d'instruction (sędziowie śledczy) oraz w innych przypadkach: les tribunaux (sądy), les juges d'instruction (sędziowie śledczy) i les agents du Ministé re public pré s les tribunaux (urzędnicy prokuratorscy przy sądach). Oświadczenie, złożone w liście Ministerstwa Spraw Zagranicznych z dnia 28 kwietnia 1992 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 11 maja 1992 r. (oryginał w języku angielskim). Szwecja wycofuje swoje generalne zastrzeżenie dotyczące artykułu 11 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych. Jeśli wnioski zgłaszane będą na podstawie artykułu 11, Szwecja wymagać będzie, zgodnie z jej zastrzeżeniem zgłoszonym wobec artykułu 2, by przestępstwo, będące powodem wniosku, stanowiło przestępstwo w myśl prawa szwedzkiego. Pozostałe zastrzeżenia zgłoszone przez Szwecję odnośnie do artykułu 2 nie będą stosowane, jeśli wnioski będą składane zgodnie z artykułem 11. Tak więc Szwecja jest gotowa udzielać pomocy prawnej, o której mowa w artykule 11, w zakresie niżej wskazanym. Jeśli wniosek został złożony przez obce państwo, osoba zatrzymana w Szwecji może być przekazana państwu wzywającemu dla przesłuchania lub konfrontacji związanych z dochodzeniem przygotowawczym lub procesem, o ile przesłuchanie lub konfrontacja dotyczą spraw innych, aniżeli przestępstwa popełnionego przez osobę zatrzymaną. Wniosek taki rozpatrywany jest przez Rząd. Wniosek o przekazanie będzie oddalony, jeśli osoba zatrzymana nie wyrazi na nie zgody. Wniosek może także być odrzucony, jeśli: 1) przekazanie może oznaczać przedłużenie okresu pozbawienia wolności zatrzymanego, 2) obecność osoby zatrzymanej jest konieczna dla toczącego się w Szwecji postępowania karnego, 3) czyn podany we wniosku nie stanowi przestępstwa według prawa szwedzkiego lub jeśli przestępstwo jest przestępstwem politycznym lub wojskowym, 4) inne ważne względy przemawiają przeciwko przekazaniu osoby zatrzymanej. Wniosek powinien zawierać szczegółowe dane odnośnie do: 1) nazwiska osoby zatrzymanej i miejsca jej zatrzymania, 2) przestępstwa karnego, a także czasu i miejsca jego popełnienia, 3) przedmiotu przesłuchania lub konfrontacji oraz 4) okresu niezbędnego dla przebywania osoby zatrzymanej na terytorium państwa obcego. Minister Sprawiedliwości może zezwolić na tranzyt przez Szwecję osoby zatrzymanej w państwie obcym, przekazywanej do innego państwa dla przesłuchania lub konfrontacji. Jeśli idzie o drogę, w jakiej wniosek o przekazanie lub tranzyt osoby zatrzymanej powinien być składany, odsyła się do oświadczenia Szwecji odnoszącego się do artykułu 15 ustęp 6 Konwencji. TURCJA Oświadczenia, złożone przy podpisaniu w dniu 23 października 1959 r. i potwierdzone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 24 czerwca 1969 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 5 Wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów, będzie uzależnione od spełnienia warunków przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 litery (a), (b) i (c). Artykuł 7 ustęp 3 Wezwania do stawiennictwa, dotyczące osób ściganych przebywających na terytorium Republiki Tureckiej, powinny być przekazywane do właściwych organów tureckich co najmniej na 40 dni przed datą ustaloną dla stawiennictwa. UKRAINA Zastrzeżenia i oświadczenia, zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 11 marca 1998 r. (oryginał w języku angielskim i ukraińskim). Artykuł 2 Ukraina zastrzega sobie możliwość nienadania biegu wnioskowi o pomoc prawną: a) jeśli istnieją poważne powody, by sądzić, że odnosi się on do śledztwa w celu ścigania lub karania osoby z powodu jej rasy, koloru skóry, przekonań politycznych, religijnych, etnicznych, płci, pochodzenia społecznego, statusu społecznego, miejsca zamieszkania, języka lub innych; b) jeśli wykonanie wniosku byłoby niezgodne z zasadą non bis in idem (nie można karać dwukrotnie za to samo przestępstwo); c) wniosek dotyczy przestępstwa, które jest przedmiotem śledztwa i postępowania sądowego na Ukrainie. Artykuł 5 ustęp 1 Ukraina będzie wykonywać decyzje sądowe, dotyczące przeszukania i zajęcia przedmiotów, na warunkach przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 litera (c). Artykuł 7 ustęp 3 Wezwanie do stawiennictwa, kierowane do oskarżonego, przebywającego na terytorium Ukrainy, będzie przekazane właściwym organom najpóźniej na 40 dni przed ustaloną datą stawienia się danej osoby przed sądem. Artykuł 16 ustęp 2 Wnioski o udzielenie pomocy prawnej oraz załączone dokumenty powinny być przekazywane Ukrainie wraz z tłumaczeniem na język ukraiński lub jeden z oficjalnych języków Rady Europy, chyba że są sporządzone w tych językach. Artykuł 24 Dla celów Konwencji organami sądowymi Ukrainy są: sądy jurysdykcji ogólnej, prokuratorzy publiczni wszystkich szczebli oraz organy śledcze. WĘGRY Zastrzeżenia i oświadczenia, zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Węgier, przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 13 lipca 1993 r. Zastrzeżenia: Artykuł 2 Węgry zastrzegają sobie prawo udzielenia pomocy jedynie w przypadkach wszczętego postępowania w sprawie przestępstw, które również na mocy prawa węgierskiego podlegają karze. Artykuł 13 ustęp 1 Wyciągi i informacje z rejestru skazanych będą przekazywane jedynie w odniesieniu do osób oskarżonych lub postawionych przed sądem. Artykuł 13 ustęp 2 Pomoc, o której mowa w tym ustępie, nie może być udzielona przez Węgry. Oświadczenia Artykuł 5 ustęp 1 Przeszukania i zajęcie przedmiotów na Węgrzech będzie stosowane, jeśli spełnione zostaną warunki przewidziane w literze (c). Artykuł 7 ustęp 3 Wezwania do stawiennictwa osób przebywających na Węgrzech będą doręczane jedynie, jeśli zostały przekazane kompetentnym organom węgierskim co najmniej na 40 dni przed datą ustaloną dla stawienia się. Artykuł 15 ustęp 6 Węgry oświadczają, że wnioski o pomoc adresowane do węgierskich organów sądowych powinny być kierowane do Ministerstwa Sprawiedliwości. Artykuł 16 Tłumaczenie wniosku o pomoc oraz załączonych doń dokumentów na język węgierski lub na jeden z oficjalnych języków Rady Europy będzie wymagane, jeśli nie zostały sporządzone w jednym z tych języków. Artykuł 22 Węgry oświadczają, że nie będą automatycznie informować Umawiających się Stron o orzeczeniach skazujących i późniejszych środkach, o których mowa w tym artykule. Artykuł 24 Dla celów niniejszej Konwencji za organy sądowe na Węgrzech będą uznawane: courts (sądy), public prosecutor's offices (urzędy prokuratorskie), Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) i Chief Prosecutor's Office (Urząd Prokuratora Generalnego). WŁOCHY Oświadczenie złożone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 23 sierpnia 1961 r. (oryginał w języku francuskim). Rząd włoski oświadcza, że: W myśl artykułu 24 i dla celów Konwencji za włoskie organy sądowe należy uważać następujące organy: - les procureurs gé né raux de la Ré publique (prokuratorów generalnych Republiki), - les procureurs de la Ré publique (prokuratorów Republiki), - les cours et les tribunaux ordinaires (sądy i trybunały zwykłe), - les tribunaux militaires (trybunały wojskowe), - les bureaux des Ministé res publics aupres des tribunaux militaires (biura organów ścigania przy trybunałach wojskowych), - les juges d'instruction (sędziów śledczych), - les conseillers d'instruction (radców śledczych), - les pré teurs (pretorów). Biorąc pod uwagę postanowienia artykułów 16 i 21 ustęp 3, Włochy wymagać będą na zasadzie wzajemności, by wnioskom o pomoc prawną i załączonym do nich dokumentom oraz wnioskom o wszczęcie ścigania przed sądem, o jakich mowa w artykule 21 Konwencji, towarzyszyło tłumaczenie na język francuski lub angielski. Rząd włoski wymaga, by biorąc pod uwagę postanowienia artykułu 15 ustęp 6 Konwencji, w przypadku wniosku o pomoc prawną skierowaną bezpośrednio do włoskich organów sądowych, kopia odnośnych wniosków rekwizycyjnych była przesłana do Ministerstwa Sprawiedliwości. Oświadczenie, zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Włoch z dnia 25 sierpnia 1977 r., zarejestrowane w Sekretariacie Generalnym w dniu 29 sierpnia 1977 r. (oryginał w języku włoskim). Rząd włoski, w nawiązaniu do oświadczenia złożonego 23 sierpnia 1961 r. przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, wyłożonej do podpisu przez państwa członkowskie Rady Europy w dniu 20 kwietnia 1959 r., i w oparciu o artykuł 24 Konwencji oraz podtrzymując w pełni poprzednie oświadczenie, oświadcza, że za "włoskie organy sądowe" powinny być uważane dodatkowo, w uzupełnieniu już zgłoszonych w cytowanym oświadczeniu, następujące organy: - la Cour Constitutionelle (Trybunał Konstytucyjny), - la Commission Parlementaire d'enqué te (Parlamentarna Komisja Śledcza). Rząd włoski wyjaśnia w związku z tym, że obie wyżej wymienione instytucje uzyskały pełne kompetencje sądowe w terminie późniejszym od daty złożenia przez Włochy dokumentu ratyfikacyjnego Konwencji. Trybunał Konstytucyjny ustalił mianowicie dodatkowe normy sprawowania swoich kompetencji w dziedzinie ścigania, w myśl artykułu 134 Konstytucji, w drodze regulaminu z dnia 27 listopada 1962 r., opublikowanego w "Gazzetta Ufficiale" (Dzienniku Ustaw Republiki Włoskiej) Nr 320 z dnia 15 grudnia 1962 r. Z kolei kompetencje sądowe Parlamentarnej Komisji Śledczej zostały określone przez ustawę nr 20 z dnia 25 stycznia 1962 r. dotyczącą "przepisów regulujących prowadzenie procesów i śledztw". ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Zastrzeżenia i oświadczenia, przekazane przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 29 sierpnia 1991 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 2 Odnośnie do artykułu 2 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo odmówienia pomocy prawnej, jeśli osoba, o którą chodzi we wniosku o pomoc, została skazana lub uniewinniona w Zjednoczonym Królestwie lub w państwie trzecim za przestępstwo wynikające z tego samego czynu, jaki spowodował wszczęcie postępowania względem tejże osoby w państwie wzywającym. Artykuł 3 Odnośnie do artykułu 3 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo nieodbierania zeznań od świadków lub niedomagania się okazania akt albo innych dokumentów w przypadkach, w których jego prawo zwalnia od obowiązku przekazywania dowodów ze względu na przywilej, nieobligatoryjność lub inną okoliczność. Artykuł 5 ustęp 1 Zgodnie z artykułem 5 ustęp 1 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo uzależnienia wykonania wniosków rekwizycyjnych dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów od następujących warunków: a) przestępstwo, będące powodem wniosku rekwizycyjnego, jest karalne zarówno według prawa Strony wzywającej, jak i Zjednoczonego Królestwa; b) wykonanie wniosku rekwizycyjnego jest zgodne z prawem Zjednoczonego Królestwa. Artykuł 11 ustęp 2 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej nie może uwzględniać wniosków, dokonywanych w myśl artykułu 11 ustęp 2, w wyniku których osoby zatrzymane przejeżdżałyby przez jego terytorium. Artykuł 12 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej będzie rozpatrywał sprawę przyznania immunitetu, o jakim mowa w artykule 12, jedynie gdy wyraźnie o to zabiega osoba, której by on przysługiwał, lub kompetentne organy strony wzywającej. Wniosek o immunitet nie zostanie uwzględniony, jeśli organy sądownicze Zjednoczonego Królestwa uważają, iż przyznanie immunitetu nie leżałoby w interesie publicznym. Artykuł 15 ustęp 1 Co się tyczy Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, odesłania do "Ministerstwa Sprawiedliwości" dla celów artykułu 11 ustęp 2, artykułu 15 ustęp 1, 3 i 6 oraz artykułu 21 ustęp 1, a także artykułu 22, odnoszą się do the Home Office (Ministerstwa Spraw Wewnętrznych). Artykuł 16 ustęp 2 Zgodnie z artykułem 16 ustęp 2 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo wymagania, by wnioskom i dokumentom załączonym, jakie będą doń skierowane, towarzyszyło tłumaczenie na język angielski. Artykuł 21 Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo niestosowania artykułu 21. Artykuł 24 W myśl artykułu 24 dla celów Konwencji Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej uważa za organy sądowe: - Magistrates'courts, the Crown Court and the High Court (sądy, Sąd Królewski i Sąd Najwyższy), - the Attorney General for England and Wales (Prokurator Generalny dla Anglii i Walii), - the Director of Public Prosecutions and any Crown Prosecutor (Szef Prokuratury i każdy królewski prokurator), - the Director and any designated member of the Serious Fraud Office (Szef i każdy wyznaczony członek Urzędu Groźnych Oszustw), - the Secretary of State for Trade and Industry (Sekretarz Stanu do spraw Handlu i Przemysłu w odniesieniu do jego funkcji ścigania i karania przestępstw), - każdy Assistant Secretary (Legal) in charge of Prosecution Division of HM Customs and Excise (Prawny Asystent Sekretarza, odpowiedzialny za Królewski Wydział Ścigania, Ceł i Akcyzy), - District Courts, Sheriff Courts and the High Court of Justiciary (sądy rejonowe, sądy szeryfa, Sąd Najwyższy Sądownictwa), - the Lord Advocate (swoisty urzędnik brytyjski o charakterze oskarżycielskim), - każdy Prosecutor Fiscal (Prokurator Fiskalny), - the Attorney General for Northern Ireland (Prokurator Generalny dla Irlandii Północnej), - the Director of Public Prosecutions in Northern Ireland (Szef oskarżenia publicznego w Irlandii Północnej). W ODNIESIENIU DO PROTOKOŁU DODATKOWEGO: Informacja Sekretariatu Generalnego Rady Europy: Zgodnie z artykułem 8 ustęp 1 Protokołu, w przypadku niezłożenia przez stronę odpowiedniego oświadczenia, zastrzeżenia złożone do Konwencji oraz oświadczenia dotyczące artykułu 24 Konwencji odnoszą się również do Protokołu. BUŁGARIA Oświadczenie złożone przy podpisaniu w dniu 30 września 1993 r. i potwierdzone przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 17 czerwca 1994 r. (oryginał w języku francuskim). Artykuł 8 ustęp 2 Republika Bułgarii oświadcza, że zgadza się na stosowanie części I tylko w odniesieniu do czynów, które stanowią przestępstwo według bułgarskiego prawa karnego. REPUBLIKA CZESKA Oświadczenie zawarte w liście Ministra Sprawiedliwości Republiki Czeskiej z dnia 15 grudnia 1995 r., przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy podpisaniu w dniu 18 grudnia 1995 r. (oryginał w języku angielskim). Zgodnie z artykułem 24 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych oraz artykułem 8 Protokołu dodatkowego oświadczam, że dla celów Konwencji i Protokołu dodatkowego następujące organy będą uważane za organy sądowe: the District and Regional Offices of the Prosecutors (urzędy prokuratur okręgowych i rejonowych), the Town Prosecutor's Office in Prague (Prokuratura Miejska w Pradze), the District and Regional Courts and the Town Court in Prague (sądy okręgowe i rejonowe oraz Sąd Miejski w Pradze). Oświadczenie, zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Republiki Czeskiej, przekazanej Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 19 listopada 1996 r. (oryginał w języku angielskim). Zgodnie z artykułem 24 Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych oraz artykułem 8 Protokołu dodatkowego oświadczam, że dla celów Konwencji i Protokołu dodatkowego następujące organy będą uważane za organy sądowe: the Office of the Supreme Prosecutor of the Czech Republic (urząd Prokuratora Generalnego Republiki Czeskiej), the Regional and District Offices of the Prosecutors (urzędy prokuratur okręgowych i rejonowych), the Town Prosecutor's Office in Prague (Prokuratura Miejska w Pradze), the Ministry of Justice of the Czech Republic (Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Czeskiej), the Regional and District Courts and the Town Court in Prague (sądy okręgowe i rejonowe oraz Sąd Miejski w Pradze). FRANCJA Oświadczenie złożone przy podpisaniu w dniu 28 marca 1990 r. i zawarte w dokumencie zatwierdzenia złożonym w dniu 1 lutego 1991 r. (oryginał w języku francuskim). Rząd Republiki Francuskiej oświadcza, że Protokół dodatkowy do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych ma zastosowanie do europejskich i zamorskich departamentów Republiki Francuskiej. HISZPANIA Zastrzeżenie zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 13 czerwca 1991 r. (oryginał w języku hiszpańskim). Rząd Hiszpanii, zgodnie z artykułem 8 ustęp 2, oświadcza, że zastrzega sobie prawo nieuwzględnienia wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia przedmiotów w związku z przestępstwami skarbowymi. IRLANDIA Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacyjnym, złożonym w dniu 28 listopada 1996 r. (oryginał w języku angielskim). Zgodnie z artykułem 8 ustęp 2 Rząd Irlandii zastrzega sobie prawo niestosowania części II i III. LUKSEMBURG Zastrzeżenia i oświadczenia, zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Luksemburga z dnia 9 grudnia 1994 r., przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy podpisaniu w dniu 9 grudnia 1994 r. (oryginał w języku francuskim). Zastrzeżenia 1. Zgodnie z postanowieniami artykułu 8 ustęp 2 litera (a) Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga zastrzega sobie prawo stosowania części I niniejszego Protokołu tylko wtedy, gdy przestępstwo skarbowe dotyczy oszustwa podatkowego w rozumieniu paragrafu 396 punkt 5 ustawy podatkowej lub paragrafu 29 punkt 1 ustawy z dnia 28 stycznia 1948 r. w celu zapewnienia prawidłowego i właściwego pobierania podatków od zapisów i spadków. 2. Ponadto Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga zastrzega sobie prawo stosowania części I tylko pod kategorycznym warunkiem, iż wyniki dochodzenia w Luksemburgu i informacje zawarte w przekazanych dokumentach lub aktach będą wyłącznie wykorzystane w celu poinstruowania i osądzenia przestępstwa, którego dotyczy udzielona pomoc. Oświadczenia 1. Odnośnie do artykułu 9, Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga uważa, iż w zakresie, w jakim Konwencja została rozszerzona przez niniejszy Protokół, nie pociąga to za sobą obowiązku wyrażania zgody na udzielenie pomocy prawnej, jeżeli jest to do przewidzenia, że zamierzone do zastosowania środki nie są odpowiednie do osiągnięcia celu, powodującego wniosek o udzielenie pomocy, lub jeśli ich zastosowanie przekracza to, co jest niezbędne dla wykonania wniosku, lub jeśli wykonanie wniosku nie leży w ważnym interesie Luksemburga. 2. Rząd Wielkiego Księstwa Luksemburga oświadcza, że wnioski rekwizycyjne, dotyczące przeszukania lub zajęcia, zgodnie z niniejszym Protokołem oraz wyżej wymienionym zastrzeżeniem w punkcie 1, nie podlegają warunkom określonym w artykule 5 Europejskiej konwencji o ekstradycji z dnia 13 grudnia 1957 r. NIDERLANDY Oświadczenie zawarte w dokumencie przystąpienia, złożonym w dniu 12 stycznia 1982 r. (oryginał w języku angielskim). Rząd Królestwa Niderlandów przyjmuje niniejszy Protokół jako obowiązujący Królestwo w Europie. Oświadczenie zawarte w liście Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 20 lutego 1986 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym w dniu 21 lutego 1986 r. (oryginał w języku angielskim). W nawiązaniu do pisma Stałego Przedstawiciela Niderlandów nr 1799 z dnia 24 grudnia 1985 r. mam zaszczyt poinformować Pana, jako depozytariusza traktatów wymienionych w załączeniu, że traktaty wymienione w załączeniu, których Królestwo Niderlandów jest stroną (w imieniu Królestwa w Europie), stosować się będą także do Aruby, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r. Wykaz traktatów 99. Protokół dodatkowy do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych (1978 r.) Biorąc pod uwagę, że zmiany zachodzące od dnia 1 stycznia 1986 r. dotyczą jedynie modyfikacji wewnętrznych stosunków konstytucyjnych w łonie Królestwa Niderlandów, oraz zważywszy, że Królestwo, jako takie, pozostaje podmiotem prawa międzynarodowego, z którym zawierane są traktaty, wspomniane zmiany nie będą miały wpływu w zakresie prawa międzynarodowego dla umów zawartych przez Królestwo, a które mają zastosowanie do tej pory do Antyli Niderlandzkich, z Arubą włącznie. Umowy te pozostaną w mocy dla Aruby w jej nowym charakterze kraju wewnątrz Królestwa. Dlatego, co się tyczy Królestwa Niderlandów, umowy te będą miały zastosowanie, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r., do Antyli Niderlandzkich (bez Aruby) oraz do Aruby. Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 22 grudnia 1993 r., zarejestrowanej w Sekretariacie Generalnym w dniu 6 stycznia 1994 r. (oryginał w języku angielskim). Zgodnie z artykułem 7 ustęp 2 Rząd Królestwa Niderlandów rozciąga stosowanie Protokołu dodatkowego na Antyle Niderlandzkie. W myśl artykułu 8 ustęp 2 litera (a) Protokołu dodatkowego przyjmuje on jako obowiązujący część I Protokołu dodatkowego w odniesieniu do Antyli Niderlandzkich tylko w stosunkach z państwami, z którymi Królestwo Niderlandów w odniesieniu do Antyli Niderlandzkich posiada obowiązujące umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. NIEMCY Zastrzeżenia i oświadczenia, zawarte w liście Stałego Przedstawiciela z dnia 8 marca 1991 r., przekazanym Sekretarzowi Generalnemu przy składaniu dokumentu ratyfikacyjnego w dniu 8 marca 1991 r. (oryginał w języku angielskim, francuskim, niemieckim). Zastrzeżenie Zgodnie z artykułem 8 ustęp 2 części IV Republika Federalna Niemiec zgłasza następujące zastrzeżenia: a. wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących jakiegokolwiek postępowania w sprawie naruszenia przepisów regulujących transfer kapitału i płatności, oraz b. wykonanie wniosków rekwizycyjnych, dotyczących przeszukania lub zajęcia majątku (przedmiotów) w związku z innymi przestępstwami skarbowymi, zostanie spełnione pod warunkiem, że przestępstwo będące powodem wniosku rekwizycyjnego podlega karze zgodnie z prawem niemieckim lub podlegałoby karze po odpowiednim (analogicznym) przekształceniu faktów. Oświadczenie Ponadto odnośnie do artykułu 8 Protokołu dodatkowego Republika Federalna Niemiec rozumie, iż nawet w związku z rozszerzonym zakresem stosowania Konwencji, wynikającym z Protokołu dodatkowego, nie istnieje obowiązek udzielenia pomocy w przypadku, gdy przewidywane działania i wydatki związane z wykonaniem wniosku rekwizycyjnego są nieproporcjonalne do istoty sprawy i wykonanie wniosku szkodziłoby ważnemu interesowi strony niemieckiej. SZWAJCARIA Zastrzeżenie złożone przy podpisaniu w dniu 17 listopada 1981 r. (oryginał w języku francuskim). W związku z postanowieniami artykułu 8 ustęp 2 litera (a) Szwajcaria zastrzega sobie prawo stosowania części I Protokołu dodatkowego do Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych tylko w takim zakresie, w jakim przestępstwa skarbowe dotyczą oszustwa podatkowego. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Oświadczenie przekazane przy składaniu dokumentu ratyfikacji w dniu 29 sierpnia 1991 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 8 ustęp 2 Zgodnie z artykułem 8 ustęp 2 Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo niestosowania części II i III. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami Konwencji i Protokołu dodatkowego, a także o zgłoszonych przez te państwa zastrzeżeniach i oświadczeniach bądź o wycofaniu zastrzeżeń i oświadczeń, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. sporządzona w Warszawie dnia 25 marca 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 856) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 25 marca 1997 r. w Warszawie została sporządzona Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. Rzeczpospolita Polska i Republika Słowacka, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", pragnąc uzupełnić we wzajemnych stosunkach postanowienia Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., zwanej dalej "Konwencją", i Protokołu dodatkowego do tej Konwencji, sporządzonego w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r., zwanego dalej "Protokołem", oraz pragnąc ułatwić stosowanie zawartych w nich zasad, postanowiły zawrzeć niniejszą umowę i uzgodniły, co następuje: Artykuł I (do artykułu 1 Konwencji) Pomoc prawna jest udzielana we wszystkich postępowaniach w sprawach o czyny, których ściganie należy, w chwili wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy prawnej, do właściwości organów sądowych wzywającej Umawiającej się Strony i należałoby na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony do właściwości organów sądowych lub innych organów. Artykuł II (do artykułu 1 Konwencji w związku z artykułem 3 Protokołu) Konwencję i niniejszą umowę stosuje się także: a) w sprawach o ułaskawienie, b) w sprawach o odszkodowanie za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie. Artykuł III (do artykułu 2 Konwencji w związku z artykułem 1 Protokołu) 1. Pomoc prawna udzielana jest w ramach artykułu I także w postępowaniach w sprawach o czyny naruszające przepisy podatkowe, celne, dewizowe lub dotyczące monopolu. Nie można odmówić udzielenia pomocy prawnej na tej tylko podstawie, że prawo wezwanej Umawiającej się Strony nie przewiduje takiego samego rodzaju opłat lub podatków albo nie reguluje w ten sam sposób opłat, podatków, ceł i obowiązków dewizowych, jak prawo wzywającej Umawiającej się Strony. 2. Przestępstwami skarbowymi są również przestępstwa polegające na naruszeniu przepisów dotyczących gospodarki towarami i handlu zagranicznego. 3. Istniejący według przepisów prawnych Umawiających się Stron obowiązek zachowania tajemnicy w sprawach skarbowych wymienionych w ustępach 1 i 2 nie wyłącza udzielenia pomocy prawnej na podstawie niniejszego artykułu. Okoliczności lub fakty, o których dowiedzą się organ wzywający lub organ wezwany Umawiających się Stron w związku z wnioskiem o udzielenie pomocy prawnej, podlegają obowiązkowi zachowania tajemnicy w sprawach skarbowych. Artykuł IV (do artykułu 3 Konwencji) 1. Przedmioty pochodzące z czynu zagrożonego karą lub uzyskane w drodze ich wymiany będą przekazywane w celu wydania ich pokrzywdzonemu, jeżeli: a) przedmioty nie są potrzebne na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony jako dowody w postępowaniu toczącym się przed sądem lub innym właściwym organem, b) przedmioty nie podlegają przepadkowi lub konfiskacie na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony, c) osoby trzecie nie zgłaszają do nich roszczeń. 2. Jeżeli wezwana Umawiająca się Strona zrzeka się zwrotu przedmiotów, to przy ich wydawaniu nie będzie stosowała zabezpieczenia na tych przedmiotach w celu zapłaty ceł, podatków i innych tego rodzaju opłat, chyba że samego pokrzywdzonego właściciela tych przedmiotów obciążają takie opłaty. Artykuł V (do artykułu 4 Konwencji) 1. Zezwala się przedstawicielom organów uczestniczącym w postępowaniu karnym i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu oraz ich przedstawicielom, po złożeniu stosownego wniosku, na obecność przy podejmowaniu czynności w ramach pomocy prawnej na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony. Mogą oni wnosić uzupełniające pytania lub proponować określone środki. Artykuł 12 Konwencji stosuje się odpowiednio. 2. Na obecność przedstawicieli organów uczestniczących w postępowaniu karnym, o której mowa w ustępie 1, wymagana jest zgoda: w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministerstwa Sprawiedliwości, a w Republice Słowackiej - w postępowaniu przed wniesieniem aktu oskarżenia - Prokuratury Generalnej, a po wniesieniu aktu oskarżenia - Ministerstwa Sprawiedliwości. Artykuł 2 litera (b) Konwencji stosuje się odpowiednio. Artykuł VI (do artykułu 6 Konwencji) Zrzeczenie się prawa do zwrotu dowodów lub dokumentów wymienionych w artykule 3 ustęp 1 Konwencji nie jest możliwe bez zgody osób trzecich roszczących sobie do nich prawa. Artykuł VII (do artykułu 10 Konwencji) Artykuł 10 ustęp 2 Konwencji stosuje się we wszystkich wypadkach wezwania świadka lub biegłego. Osoby te mogą same wystąpić z wnioskiem o przyznanie zaliczki na podstawie artykułu 10 ustęp 3 Konwencji. Artykuł VIII 1. Jeżeli wezwana Umawiająca się Strona udzieli zgody na obecność w czasie wykonywania wniosku o udzielenie pomocy prawnej osoby aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony, to zobowiązana jest ona do przetrzymywania tej osoby w areszcie przez cały czas jej pobytu na swym terytorium, a po zakończeniu czynności związanych z pomocą prawną - do niezwłocznego przekazania jej z powrotem wzywającej Umawiającej się Stronie, jeśli nie żąda ona jej zwolnienia. 2. Jeżeli państwo trzecie wyrazi zgodę na obecność przy wykonywaniu wniosku o udzielenie pomocy prawnej osoby przebywającej w areszcie lub odbywającej karę pozbawienia wolności na terytorium jednej z Umawiających się Stron, to do tranzytu tej osoby przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony stosuje się odpowiednio artykuł 11 ustępy 2 i 3 Konwencji. 3. W wypadkach wymienionych w ustępach 1 i 2 stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 12 Konwencji. Artykuł IX (do artykułu 13 Konwencji) Wezwana Umawiająca się Strona przekazuje wyciągi z rejestru skazanych, o jakie występują organy policyjne drugiej Umawiającej się Strony dla potrzeb spraw karnych, w takim zakresie, w jakim jego organy policyjne mogłyby otrzymywać je w podobnych wypadkach. Artykuł X (do artykułu 14 Konwencji) 1. We wniosku o doręczenie oznacza się przy danych o przedmiocie i podstawie wniosku także rodzaj pisma, jakie ma być doręczone, oraz pozycję adresata w postępowaniu. 2. Do wniosku o przeszukanie lub zabezpieczenie przedmiotów mogących stanowić dowody i dokumentów załącza się stwierdzenie właściwego organu wymiaru sprawiedliwości o tym, że zostały spełnione warunki do dokonania tych czynności określone przez prawo wzywającej Umawiającej się Strony. 3. Do wniosku o przekazanie przedmiotów w celu wydania ich pokrzywdzonemu stosuje się odpowiednio ustęp 2. 4. Organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron mogą do wniosków o udzielenie pomocy prawnej używać dwujęzycznych druków. Artykuł XI (do artykułu 15 Konwencji) 1. Jeżeli umowa niniejsza nie stanowi inaczej, organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron porozumiewają się bezpośrednio. Nie wyłącza to możliwości pośrednictwa Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, i Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej, z drugiej strony. 2. Wnioski o przekazanie lub tranzyt osób aresztowanych i odbywających karę pozbawienia wolności przekazywane są za pośrednictwem Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, i Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej, z drugiej strony. 3. Wnioski określone w artykule IX niniejszej umowy przekazywane są za pośrednictwem Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, a Prokuratury Generalnej Republiki Słowackiej, z drugiej strony. Odpowiedzi przesyła się w takim samym trybie. W wypadku niebezpieczeństwa zwłoki dopuszczalny jest bezpośredni obrót między organami policji i właściwymi organami rejestru skazanych. Artykuł XII (do artykułu 16 Konwencji) 1. Jeżeli umowa niniejsza nie stanowi inaczej, nie wymaga się tłumaczenia wniosków i załączanych do nich dokumentów. 2. Do pism podlegających doręczeniu załącza się ich tłumaczenie na język urzędowy wezwanej Umawiającej się Strony. Tłumaczenia powinny być sporządzone przez tłumacza przysięgłego ustanowionego na terytorium jednej z Umawiających się Stron. Poświadczenie zgodności podpisu tłumacza przysięgłego nie jest wymagane. 3. Jeżeli do pism, o których doręczenie się wnosi, nie są załączone ich tłumaczenia na język urzędowy wezwanej Umawiającej się Strony, organ wezwany ograniczy swe czynności do doręczenia pism adresatowi, jeżeli zgodzi się on je przyjąć. Artykuł XIII (do artykułu 20 Konwencji) Koszty powstałe w wyniku stosowania artykułu IV i VIII niniejszej umowy zwracane są przez wzywającą Umawiającą się Stronę. Artykuł XIV (do artykułu 21 Konwencji) 1. Po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie, przekazanego na podstawie artykułu 21 Konwencji przez jedną z Umawiających się Stron, właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony przeprowadzą postępowanie karne według przepisów prawnych Strony wezwanej. 2. Wymiana pism na podstawie artykułu 21 Konwencji odbywa się pomiędzy prokuraturami wojewódzkimi Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, a prokuraturami krajskimi (wojewódzkimi) Republiki Słowackiej, z drugiej strony. 3. Czyny naruszające przepisy o ruchu drogowym są oceniane na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony według przepisów o ruchu drogowym obowiązujących w miejscu zdarzenia. 4. Wniosek lub zgoda pokrzywdzonego niezbędna do wszczęcia postępowania karnego, jaka istnieje na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony, jest również skuteczna na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony. Jedynie wniosek lub zgoda pokrzywdzonego niezbędna do wszczęcia postępowania karnego według prawa wezwanej Umawiającej się Strony może być przekazana dodatkowo w terminie określonym przez właściwy organ tej Strony. 5. Zawiadomienie powinno zawierać zwięzły opis stanu faktycznego oraz możliwie dokładne dane dotyczące osoby podejrzanej, jej obywatelstwa, miejsca zamieszkania lub pobytu. Załącza się: a) oryginał, uwierzytelniony odpis lub kopię akt karnych oraz wchodzące w rachubę inne dowody, b) tekst przepisów karnych wzywającej Umawiającej się Strony odnoszących się do czynu, a w wypadkach określonych w ustępie 3 - ponadto tekst przepisów o ruchu drogowym obowiązujących w miejscu zdarzenia, c) wniosek lub zgodę pokrzywdzonego, jeśli jest niezbędna do wszczęcia postępowania karnego. 6. Oryginał akt oraz dowody przekazane na podstawie ustępu 5 litera a) zostaną zwrócone wzywającej Umawiającej się Stronie w możliwie najkrótszym terminie, jeżeli Strona ta zastrzegła ich zwrot w zawiadomieniu o przestępstwie. Prawa obu Umawiających się Stron i osób trzecich co do przekazanych przedmiotów pozostają nienaruszone. Artykuł XV (do artykułu 21 Konwencji) Po wszczęciu postępowania karnego przeciwko sprawcy na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony organy wymiaru sprawiedliwości wzywającej Umawiającej się Strony nie podejmują dalszych środków ścigania i wykonania orzeczenia w związku z czynem będącym przedmiotem zawiadomienia, jeżeli: a) wymierzona tam kara została wykonana lub jej wykonanie zostało zawieszone albo uległo przedawnieniu, b) sprawca został tam prawomocnie uwolniony lub postępowanie zostało tam prawomocnie umorzone z przyczyn wyłączających postępowanie. Artykuł XVI (do artykułu 22 Konwencji w związku z artykułem 4 Protokołu) 1. Informacje o skazaniach są wymieniane co najmniej raz na sześć miesięcy między Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Sprawiedliwości Republiki Słowackiej. 2. Umawiająca się Strona, która przekazała informację na podstawie artykułu 22 Konwencji, udostępni na wniosek drugiej Umawiającej się Strony w konkretnej sprawie odpisy prawomocnych orzeczeń skazujących i informacje o zastosowanych środkach. Wymiana pism odbywa się między Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Sprawiedliwości Republiki Słowackiej. Artykuł XVII (do artykułu 24 Konwencji) W rozumieniu niniejszej umowy organami wymiaru sprawiedliwości są sądy i prokuratury obu Umawiających się Stron. Artykuł XVIII (do artykułu 29 Konwencji) Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wypowie Konwencję, to wypowiedzenie nabiera mocy w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką po upływie dwóch lat od daty otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł XIX 1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Bratysławie. 2. Umowa niniejsza wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wymiana dokumentów ratyfikacyjnych. 3. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim wypadku umowa utraci moc po upływie jednego roku od dnia takiej notyfikacji. Umowa przestanie obowiązywać także bez wypowiedzenia jej w dniu, w którym przestanie obowiązywać Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzona dnia 20 kwietnia 1959 r. Sporządzono w Warszawie, dnia 25 marca 1997 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i słowackim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej: L. Kubicki W imieniu Republiki Słowackiej: J. Liščák Po zapoznaniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 29 lipca 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., sporządzonej w Warszawie dnia 25 marca 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 857) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem XIX ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., sporządzonej w Warszawie dnia 25 marca 1997 r., nastąpiła w Bratysławie dnia 24 listopada 1997 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie dnia 1 lutego 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzona w Rabacie dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 858) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 24 października 1994 r. została sporządzona w Rabacie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Królestwa Maroka, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", pragnąc rozszerzenia między nimi współpracy gospodarczej poprzez stworzenie korzystnych warunków do inwestowania przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, uważając, że umowa w tej dziedzinie będzie mogła mieć korzystny wpływ na polepszenie kontaktów gospodarczych i na wzmocnienie zaufania w zakresie inwestycji, uznając potrzebę popierania i ochrony inwestycji zagranicznych dla rozkwitu gospodarczego obu Umawiających się Stron, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy: 1. Określenie "inwestycja" oznacza wszelkie mienie i wszelki wkład bezpośredni lub pośredni, zainwestowany w spółki lub przedsiębiorstwa jakiegokolwiek sektora działalności gospodarczej, i obejmuje w szczególności, lecz nie wyłącznie: a) własność ruchomości i nieruchomości, jak również wszelkie inne prawa rzeczowe, takie jak hipoteka, kupieckie prawo zatrzymania, zastaw, służebność i inne podobne prawa; b) akcje i inne rodzaje udziałów w przedsiębiorstwach; c) wierzytelności pieniężne i prawa do innych świadczeń, mających wartość ekonomiczną; d) prawa autorskie, znaki fabryczne, patenty, technologię produkcji, nazwy handlowe i każde inne prawo własności przemysłowej jak również goodwill; e) koncesje prawa publicznego, w tym koncesje na poszukiwanie, wydobywanie lub eksploatację zasobów naturalnych. Zmiana formy prawnej inwestycji, w której mienie i kapitał zostały zainwestowane lub reinwestowane, nie zmienia jej charakteru jako inwestycji w rozumieniu niniejszej umowy. Inwestycje muszą być dokonane zgodnie z ustawodawstwem i przepisami obowiązującymi w Państwie przyjmującym inwestycje. Jeżeli inwestycja została dokonana przez inwestora za pośrednictwem podmiotu nie objętego definicją w ustępie 2 litera c) niniejszego artykułu, w którym posiada on udział kapitałowy, taki inwestor będzie korzystał z dobrodziejstw niniejszej umowy w granicach takiego pośredniego udziału kapitałowego, pod warunkiem jednakże, że te korzyści nie będą mu przysługiwały, jeżeli powoła się on na mechanizm regulowania sporów na podstawie innej umowy o ochronie inwestycji zawartej przez Umawiającą się Stronę, na której terytorium została dokonana inwestycja. 2. Określenie "inwestor" oznacza: a) osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie lub marokańskie na mocy ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej lub Królestwa Maroka, dokonującą inwestycji na terytorium drugiej Umawiającej się Strony; b) osobę prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub Królestwa Maroka i utworzoną zgodnie z ustawodawstwem polskim lub marokańskim, i dokonującą inwestycji na terytorium drugiej Umawiającej się Strony; c) osoby prawne utworzone zgodnie z prawem któregokolwiek kraju i znajdujące się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą obywateli tej Umawiającej się Strony lub osób prawnych mających swoją siedzibę i prowadzących rzeczywistą działalność gospodarczą na terytorium danej Umawiającej się Strony; rozumie się, iż kontrola wymaga istotnego udziału we własności. 3. Określenie "przychody" oznacza kwoty uzyskane z inwestycji, a w szczególności, choć nie wyłącznie, obejmuje zyski, odsetki, dywidendy i należności licencyjne. 4. Określenie "terytorium" oznacza: a) w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej: terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również strefę morską położoną poza wodami terytorialnymi Rzeczypospolitej Polskiej, która została lub która może być określona na podstawie ustawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej i zgodnie z prawem międzynarodowym jako strefa, na której Rzeczpospolita Polska może sprawować jej prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia, jak również ich zasobów naturalnych; b) w odniesieniu do Królestwa Maroka: terytorium Królestwa Maroka, w tym każdą strefę położoną poza wodami terytorialnymi Królestwa Maroka, która została lub która może być w przyszłości określona na mocy ustawodawstwa Królestwa Maroka i zgodnie z prawem międzynarodowym jako strefa, na której Królestwo Maroka może sprawować swoje prawa odnośnie do dna morskiego i podglebia, jak również ich zasobów naturalnych. Artykuł 2 Popieranie i ochrona inwestycji 1. Każda z Umawiających się Stron będzie popierać na swoim terytorium inwestycje inwestorów drugiej Umawiającej się Strony i będzie dopuszczać takie inwestycje zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami. Rozszerzenie, zmiana lub przekształcenie inwestycji, dokonane zgodnie z ustawodawstwem i przepisami obowiązującymi w Państwie przyjmującym inwestycję, będzie traktowane jako nowa inwestycja. 2. Inwestycje dokonane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony będą korzystać na obszarze tej drugiej Strony z traktowania sprawiedliwego i równego, jak również, z zastrzeżeniem przepisów koniecznych ze względu na porządek publiczny, oraz z ochrony i pełnego i całkowitego bezpieczeństwa. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się do zapewnienia, że zarządzanie, utrzymywanie, korzystanie, czerpanie korzyści lub zbywanie inwestycji inwestorów drugiej Umawiającej się Strony nie będzie na jej terytorium naruszane w sposób nieuzasadniony lub dyskryminacyjny. Przychody z inwestycji lub reinwestycji dokonanych zgodnie z ustawodawstwem danej Umawiającej się Strony będą korzystać z takiej samej ochrony jak inwestycja pierwotna. Artykuł 3 Traktowanie inwestycji 1. Każda Umawiająca się Strona zapewni na swoim terytorium inwestycjom inwestorów drugiej Umawiającej się Strony sprawiedliwe i równe traktowanie, które nie będzie mniej korzystne niż przyznane przez nią inwestycjom własnych inwestorów lub inwestycjom inwestorów państwa najbardziej uprzywilejowanego, jeżeli to drugie traktowanie będzie bardziej korzystne. 2. Każda Umawiająca się Strona zapewni na swoim terytorium inwestycjom inwestorów drugiej Umawiającej się Strony w zakresie działalności związanej z ich inwestycjami traktowanie nie mniej korzystne niż przyznane przez nią własnym inwestorom lub inwestorom państwa najbardziej uprzywilejowanego, przy czym będzie obowiązywało traktowanie bardziej korzystne. 3. Klauzula najwyższego uprzywilejowania nie będzie miała zastosowania do przywilejów, które którakolwiek z Umawiających się Stron przyzna inwestorom państwa trzeciego ze względu na jej członkostwo lub stowarzyszenie ze strefą wolnego handlu, unią celną, wspólnym rynkiem lub każdą inną formę regionalnej organizacji gospodarczej lub jakiejkolwiek istniejącej lub przyszłej konwencji w sprawie podwójnego opodatkowania lub innych spraw podatkowych. Artykuł 4 Wywłaszczenie i odszkodowanie 1. Działania nacjonalizacyjne, wywłaszczeniowe lub każde inne mające taki sam skutek lub charakter, jakie mogą być podjęte przez władze jednej z Umawiających się Stron, nie będą ani dyskryminacyjne, ani nie będą podjęte z innych powodów, jak tylko ze względu na dobro publiczne. 2. Umawiająca się Strona, która podejmie takie działania, przekaże osobie uprawnionej bez zbędnej zwłoki odszkodowanie sprawiedliwe i słuszne, którego kwota będzie odpowiadać wartości rynkowej danej inwestycji według stanu na dzień poprzedzający datę podjęcia działań lub ich ogłoszenia. 3. Postanowienia w sprawie ustalenia i wypłat odszkodowania powinny być podjęte niezwłocznie, a najpóźniej w momencie wywłaszczenia. Odszkodowanie będzie wypłacone inwestorom w walucie wymienialnej i będzie podlegało wolnemu transferowi. Artykuł 5 Odszkodowania za straty Inwestorzy jednej Umawiającej się Strony, których inwestycje poniosły straty na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z powodu wojny lub jakiegokolwiek innego konfliktu zbrojnego, stanu wyjątkowego, rewolty, powstania lub zamieszek, będą traktowani przez tę drugą Umawiającą się Stronę w zakresie przywrócenia, odszkodowania, kompensacji lub innego wynagrodzenia nie mniej korzystnie niż właśni inwestorzy lub inwestorzy jakiegokolwiek państwa trzeciego, przy czym będzie obowiązywało traktowanie bardziej korzystne. Artykuł 6 Transfery 1. Każda z Umawiających się Stron, na której terytorium dokonane zostały inwestycje przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony, przyzna tym inwestorom, po wykonaniu przez nich zobowiązań podatkowych, swobodny transfer w walucie wymienialnej i bez zbędnej zwłoki kwot uzyskanych z inwestycji, a w szczególności: a) kapitału i kwot niezbędnych do utrzymania i rozszerzenia inwestycji; b) zysków, dywidend, odsetek, należności licencyjnych i innych bieżących dochodów; c) kwot niezbędnych na spłatę pożyczek związanych z konkretną inwestycją; d) kwot pochodzących z całkowitej lub częściowej likwidacji inwestycji; e) kwot pochodzących z tytułu odszkodowań przewidzianych w artykule 4 i 5; f) odpowiedniej części zarobków obywateli jednej Umawiającej się Strony, którzy uzyskali zezwolenie na pracę w związku z inwestycją dokonaną na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. 2. Transfery, o których mowa w ustępie 1, będą dokonywane według kursu wymiany stosowanego w dniu transferu i według obowiązujących przepisów dewizowych. 3. Gwarancje przewidziane w tym artykule będą co najmniej równe gwarancjom przyznanym inwestorom z państwa najbardziej uprzywilejowanego, którzy znajdują się w analogicznej sytuacji. Artykuł 7 Subrogacja 1. Jeżeli na mocy gwarancji udzielonej w związku z inwestycją z mocy prawa lub umowy na pokrycie ryzyka niehandlowego będzie wypłacone odszkodowanie inwestorowi jednej Umawiającej się Strony, to druga Umawiająca się Strona uzna przejęcie przez ubezpieczyciela praw inwestora, któremu wypłacono odszkodowanie. 2. Zgodnie z gwarancją udzieloną danemu inwestorowi ubezpieczyciel może oszacować wszystkie prawa, jakie przysługiwałyby inwestorowi, gdyby ubezpieczyciel nie przejął jego praw. 3. Wszelki spór między Umawiającą się Stroną a ubezpieczycielem inwestycji drugiej Umawiającej się Strony będzie rozstrzygnięty zgodnie z postanowieniami artykułu 9 niniejszej umowy. Artykuł 8 Stosowanie innych norm Jeżeli jakaś kwestia związana z inwestycjami jest uregulowana jednocześnie w niniejszej umowie i w ustawodawstwie wewnętrznym jednej Umawiającej się Strony lub w umowach międzynarodowych istniejących lub podpisanych w przyszłości przez Umawiające się Strony, inwestorzy drugiej Umawiającej się Strony mogą wybrać postanowienia bardziej dla nich korzystne. Artykuł 9 Rozstrzyganie sporów związanych z inwestycjami 1. Każdy spór inwestycyjny między Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony będzie rozstrzygany w miarę możliwości polubownie w drodze konsultacji i negocjacji między stronami sporu. 2. W przypadku nierozstrzygnięcia polubownego w drodze bezpośredniego porozumienia między stronami sporu w ciągu sześciu miesięcy od daty pisemnego zawiadomienia o sporze, spór będzie przedłożony przez inwestora według jego wyboru: a) właściwemu sądowi Umawiającej się Strony, na której terytorium inwestycja została dokonana; bądź b) Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (CIRDI) utworzonemu na mocy "Konwencji w sprawie rozstrzygania sporów inwestycyjnych między Państwami a obywatelami państw drugich", wyłożonej do podpisu w Waszyngtonie dnia 18 marca 1965 r., jeżeli oba Państwa - Strony niniejszej umowy przystąpią do Konwencji. Dopóki ten warunek nie zostanie spełniony, każda z Umawiających się Stron wyraża zgodę na przedkładanie sporu do arbitrażu zgodnie z Regulaminem procedury dodatkowej Centrum (CIRDI). Każda z Umawiających się Stron wyraża nieodwołalną zgodę na przedkładanie każdego sporu zgodnie z tą procedurą arbitrażową. 3. Żadna z Umawiających się Stron będąca stroną sporu nie może w żadnym stadium postępowania arbitrażowego lub wykonywania orzeczenia powoływać się na fakt, że inwestor - druga strona sporu otrzymał w wyniku polisy ubezpieczeniowej odszkodowanie obejmujące całość lub część doznanej straty. 4. Trybunał arbitrażowy będzie rozstrzygał na podstawie prawa wewnętrznego Umawiającej się Strony - będącej stroną sporu, na której terytorium inwestycja została dokonana, włącznie z normami kolizyjnymi, postanowień niniejszej umowy, postanowień umów oddzielnych, zawartych w sprawie inwestycji, jak również na podstawie zasad prawa międzynarodowego. 5. Orzeczenia arbitrażowe będą ostateczne i wiążące strony sporu. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się wykonać orzeczenia zgodnie z jej wewnętrznym ustawodawstwem. Artykuł 10 Spory między Umawiającymi się Stronami 1. Każdy spór między Umawiającymi się Stronami dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej umowy będzie rozstrzygany w miarę możliwości w drodze dyplomatycznej. 2. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty w ten sposób, to będzie on przedłożony komisji mieszanej złożonej z przedstawicieli Stron. Komisja zbierze się niezwłocznie na wniosek jednej ze Stron. 3. Jeżeli komisja mieszana nie może rozstrzygnąć sporu w ciągu sześciu miesięcy od daty rozpoczęcia negocjacji, to spór będzie przedłożony, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, trybunałowi arbitrażowemu. 4. Trybunał będzie utworzony w sposób następujący: Każda Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra, a ci dwaj arbitrzy wybiorą na przewodniczącego trybunału obywatela państwa trzeciego. Arbitrzy będą wyznaczeni w ciągu trzech miesięcy, a przewodniczący w ciągu pięciu miesięcy od dnia, w którym jedna z Umawiających się Stron poinformowała drugą Umawiającą się Stronę o intencji przedłożenia przez nią sporu trybunałowi arbitrażowemu. 5. Jeżeli terminy określone w ustępie 4 nie zostaną dochowane, wówczas jedna z Umawiających się Stron może zwrócić się z prośbą o dokonanie niezbędnej nominacji do Prezesa Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli Prezes Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub nie może spełnić wymienionej funkcji, wówczas o dokonanie wymaganych nominacji będzie poproszony Wiceprezes. Jeżeli Wiceprezes jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub nie może spełnić tej funkcji, to o dokonanie wymaganych nominacji będzie poproszony najstarszy rangą sędzia Trybunału, który nie jest obywatelem żadnej z Umawiających się Stron. 6. Trybunał arbitrażowy orzeka w oparciu o niniejszą umowę i o normy i zasady prawa międzynarodowego. Orzeczenie trybunału zapada większością głosów. Jest ono ostateczne i obowiązujące Umawiające się Strony. 7. Trybunał ustali tryb własnego postępowania. 8. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty mianowanego przez nią arbitra oraz koszty swojego udziału w postępowaniu arbitrażowym. Koszty przewodniczącego, jak również inne koszty pokrywają w równych częściach Umawiające się Strony. Artykuł 11 Zakres stosowania Niniejsza umowa obejmuje również inwestycje dokonane w wolnych walutach przed jej wejściem w życie przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami. Artykuł 12 Wejście w życie. Okres ważności i wygaśnięcie 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie 30 dni, licząc od daty otrzymania noty późniejszej, w której jedna Umawiająca się Strona poinformuje drugą Umawiającą się Stronę o zakończeniu jej wewnętrznej procedury ratyfikacyjnej. Umowa pozostanie w mocy przez okres dziesięciu lat. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie wypowie jej co najmniej sześć miesięcy przed wygaśnięciem okresu jej ważności, umowa ulega milczącemu przedłużeniu na dalszy okres dziesięciu lat, przy czym każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo pisemnego wypowiedzenia w terminie sześciu miesięcy przed wygaśnięciem bieżącego okresu ważności. 2. Inwestycje dokonane przed datą wygaśnięcia niniejszej umowy podlegają jej postanowieniom przez okres dziesięciu lat od daty jej wygaśnięcia. Na dowód czego, niżej podpisani i należycie upoważnieni przez ich odnośne Rządy podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Rabacie dnia 24 października 1994 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, arabskim i francuskim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst francuski będzie rozstrzygający. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej L. Podkański Z upoważnienia Rządu Królestwa Maroka M. Cherif Minister Finansów Po zapoznaniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 18 maja 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałesa L.S. Minister Spraw Zagranicznych; W. Bartoszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 5 lipca 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzonej w Rabacie dnia 24 października 1994 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 859) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 12 ustęp 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzonej w Rabacie dnia 24 października 1994 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa wchodzi w życie dnia 8 lipca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA sporządzona w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 860) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 10 lipca 1996 r. została sporządzona w Waszyngtonie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych Rzeczpospolita Polska oraz Stany Zjednoczone Ameryki, pragnąc zwiększyć skuteczność organów ścigania w obu państwach w zakresie dochodzenia, postępowania karnego i zapobiegania przestępstwom przez współpracę i wzajemną pomoc prawną w sprawach karnych, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zakres pomocy 1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy w związku z dochodzeniem, postępowaniem karnym i zapobieganiem przestępstwom. Umawiające się Strony udzielają sobie także takiej pomocy w zakresie przepadku mienia i innych postępowań bezpośrednio związanych z popełnieniem przestępstw, jeżeli pomoc taka nie jest zabroniona przez prawo Państwa wezwanego. 2. Pomoc obejmuje: a) odbieranie zeznań lub oświadczeń osób; b) dostarczanie dokumentów, protokołów i dowodów rzeczowych; c) ustalanie miejsca znajdowania się lub tożsamości osób lub przedmiotów; d) doręczanie dokumentów; e) przekazywanie osób pozbawionych wolności w celu przesłuchania lub w innych celach; f) wykonywanie wniosków o przeszukanie i odebranie; g) pomoc w postępowaniu związanym z zabezpieczeniem i przepadkiem mienia, restytucją na rzecz ofiar przestępstw, ściąganiem grzywien oraz h) wszelkie inne formy pomocy nie zabronione przez prawo Państwa wezwanego. 3. Pomocy udziela się niezależnie od tego, czy czyn będący w Państwie wzywającym przedmiotem dochodzenia, postępowania karnego lub innego postępowania, którego dotyczy wniosek, stanowiłby przestępstwo według prawa Państwa wezwanego. 4. Celem niniejszej umowy jest wyłącznie wzajemna pomoc prawna pomiędzy stronami. Postanowienia niniejszej umowy nie dają żadnej osobie prywatnej prawa uzyskiwania, zatajania lub wyłączania jakichkolwiek dowodów lub czynienia przeszkód w wykonywaniu wniosku. Artykuł 2 Organy Centralne 1. Każda Umawiająca się Strona ustanawia Organ Centralny dla przekazywania i przyjmowania wniosków na podstawie niniejszej umowy. 2. W Rzeczypospolitej Polskiej Organem Centralnym jest Minister Sprawiedliwości-Prokurator Generalny lub osoba wyznaczona przez Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego. W Stanach Zjednoczonych Ameryki Organem Centralnym jest Prokurator Generalny lub osoba wyznaczona przez Prokuratora Generalnego. 3. W ramach niniejszej umowy Organy Centralne porozumiewają się bezpośrednio. Artykuł 3 Ograniczenie pomocy 1. Organ Centralny Państwa wezwanego może odmówić udzielenia pomocy, jeżeli: a) wniosek dotyczy przestępstwa wojskowego, które nie stanowi przestępstwa w świetle powszechnego prawa karnego; b) wniosek dotyczy przestępstwa politycznego; c) wykonanie wniosku mogłoby naruszyć bezpieczeństwo lub inny podobny, istotny interes państwa wezwanego, lub d) wniosek nie został sporządzony zgodnie z niniejszą umową. 2. Przed odmową udzielenia pomocy zgodnie z niniejszym artykułem, Organy Centralne porozumiewają się ze sobą w celu rozważenia, czy pomoc może być udzielona pod warunkami, jakie uzna za konieczne Organ Centralny Państwa wezwanego. Państwo wzywające, które akceptuje pomoc na takich warunkach, stosuje się do tych warunków. 3. Jeżeli Organ Centralny Państwa wezwanego odmawia udzielenia pomocy, informuje Organ Centralny Państwa wzywającego o przyczynach odmowy. Artykuł 4 Forma i treść wniosku 1. Wniosek o udzielenie pomocy sporządza się na piśmie, jednakże w nagłych sytuacjach Organ Centralny Państwa wezwanego może wyrazić zgodę na wniosek w innej formie. W każdym takim wypadku wniosek potwierdza się na piśmie w ciągu następnych dziesięciu dni, chyba że Organ Centralny Państwa wezwanego uzgodni inne postępowanie. Wniosek sporządza się w języku Państwa wezwanego, o ile nie uzgodni się inaczej. 2. Wniosek powinien zawierać: a) nazwę organu prowadzącego dochodzenie, postępowanie karne lub inne postępowanie, którego wniosek dotyczy; b) opis stanu faktycznego przestępstw oraz informacje o dotychczasowym przebiegu postępowania w sprawie; c) tekst przepisów prawa dotyczących przestępstw, z powodu których wnosi się o pomoc; d) opis dowodów, informacji lub innego rodzaju pomocy, o którą się wnosi, oraz e) oświadczenie, dla jakich celów wnosi się o dowody, informacje lub inną pomoc. 3. W miarę konieczności i możliwości wniosek powinien zawierać również: a) informację o tożsamości i miejscu pobytu osoby, którą należy przesłuchać lub która ma przedstawić dowód; b) informację o tożsamości i miejscu pobytu osoby, której należy dokonać doręczenia, o statusie tej osoby w sprawie oraz o sposobie, w jaki doręczenie powinno być dokonane; c) informację o miejscu znajdowania się i tożsamości osób i rzeczy, które mają być odszukane; d) dokładny opis miejsca lub osoby, które mają być przeszukane, oraz rzeczy, które powinny być odebrane; e) opis sposobu, w jaki ma być odebrane i zaprotokołowane zeznanie świadka lub oświadczenie; f) listę pytań, które mają być zadane osobie, od której mają być odebrane zeznania lub oświadczenia; g) opis szczególnej procedury, jaka ma być zastosowana przy wykonywaniu wniosku; h) informację dotyczącą należności i zwrotu wydatków, do których ma prawo osoba wezwana do stawiennictwa w Państwie wzywającym, oraz i) wszelkie inne informacje, które mogą ułatwić Państwu wezwanemu wykonanie wniosku. Artykuł 5 Wykonanie wniosku 1. Organ Centralny Państwa wezwanego wykonuje wniosek niezwłocznie lub, jeżeli jest to wskazane, przekazuje wniosek organowi właściwemu do podjęcia czynności. Właściwe organy Państwa wezwanego czynią wszystko, co jest w ich mocy, aby wykonać wniosek. Organy sądowe lub inne właściwe organy Państwa wezwanego wydają wezwania do dokonania czynności pod groźbą kary, nakazy przeszukania lub inne nakazy konieczne dla wykonania wniosku. 2. Organ Centralny Państwa wezwanego dokonuje wszelkich niezbędnych czynności dla zastępstwa Państwa wzywającego w Państwie wezwanym, w każdym postępowaniu wynikającym z wniosku o pomoc. 3. Wniosek wykonuje się zgodnie z prawem Państwa wezwanego, chyba że niniejsza umowa stanowi inaczej. Należy jednakże stosować sposób wykonania określony we wniosku, jeżeli nie jest to zakazane przez prawo Państwa wezwanego. 4. Jeżeli Organ Centralny Państwa wezwanego oceni, że wykonanie wniosku przeszkadzałoby toczącemu się w tym Państwie dochodzeniu, postępowaniu karnemu lub innemu postępowaniu w tym Państwie, może odroczyć wykonanie lub po porozumieniu się z Organem Centralnym Państwa wzywającego uzależnić wykonanie od warunków uznanych za konieczne. Jeżeli Państwo wzywające akceptuje pomoc na takich warunkach, stosuje się do tych warunków. 5. Państwo wezwane dołoży wszelkich starań, aby zachować poufność wniosku i jego treści, jeżeli takiej poufności żąda Organ Centralny Państwa wzywającego. Jeżeli wniosek nie może być wykonany bez naruszenia poufności, Organ Centralny Państwa wezwanego powiadamia o tym Organ Centralny Państwa wzywającego, który postanawia, czy pomimo tego wniosek powinien być wykonany. 6. Organ Centralny Państwa wezwanego udziela odpowiedzi na uzasadnione zapytania Organu Centralnego Państwa wzywającego w sprawie postępów w wykonywaniu wniosku. 7. Organ Centralny Państwa wezwanego powiadamia niezwłocznie Organ Centralny Państwa wzywającego o wynikach wykonania wniosku. Jeżeli wykonanie wniosku zostało opóźnione lub odroczono jego wykonanie, Organ Centralny Państwa wezwanego podaje do wiadomości Organu Centralnego Państwa wzywającego powody opóźnienia lub odroczenia. Artykuł 6 Koszty Państwo wezwane ponosi wszelkie koszty związane z wykonaniem wniosku, z wyjątkiem: a) wynagrodzenia biegłych; b) kosztów tłumaczeń pisemnych i ustnych; c) kosztów poniesionych przez osoby prywatne zapisu zeznań lub oświadczeń albo kosztów poniesionych przez osoby prywatne przygotowania zapisów pisemnych lub zapisów wideo zeznań lub oświadczeń; d) należności i wydatków związanych z podróżami osób do miejsca w Państwie wezwanym na życzenie Państwa wzywającego lub zgodnie z artykułami 10 lub 11. Artykuł 7 Ograniczenia wykorzystania 1. Organ Centralny Państwa wezwanego może żądać, aby bez uprzedniej zgody Organu Centralnego Państwa wezwanego Państwo wzywające nie wykorzystywało żadnej informacji lub dowodu uzyskanego na podstawie niniejszej umowy w jakimkolwiek dochodzeniu, postępowaniu karnym lub postępowaniu innym niż opisane we wniosku. W takich wypadkach Państwo wzywające stosuje się do takiego warunku. 2. Organ Centralny Państwa wezwanego może żądać, aby była zachowana poufność informacji lub dowodów dostarczonych na podstawie niniejszej umowy lub aby zostały wykorzystane zgodnie z warunkami ustanowionymi przez jego Organ Centralny. Jeżeli Państwo wzywające akceptuje informacje lub dowody z zastrzeżeniem takich warunków, Państwo wzywające dołoży wszelkich starań, aby warunki te były przestrzegane. 3. Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają wykorzystania lub ujawnienia informacji w zakresie, w jakim takie informacje przemawiają na korzyść oskarżonego w postępowaniu karnym. Państwo wzywające powiadomi z wyprzedzeniem Państwo wezwane o każdym przewidywanym ujawnieniu informacji. 4. Informacje lub dowody, udostępnione do publicznej wiadomości w Państwie wzywającym w sposób zgodny z ustępami 1 lub 2, mogą być następnie wykorzystywane w każdym celu. Artykuł 8 Zeznania lub dowody w Państwie wezwanym 1. W Państwie wezwanym osoba, od której żąda się zeznań lub dowodu na podstawie niniejszej umowy, powinna być zmuszona, jeżeli jest to konieczne, do stawiennictwa i złożenia zeznań lub przedstawienia przedmiotów, łącznie z dokumentami, protokołami i dowodami rzeczowymi. Osoba składająca fałszywe zeznania, ustnie lub na piśmie, w wykonaniu wniosku, podlega ściganiu i ukaraniu w Państwie wezwanym, zgodnie z prawem karnym tego Państwa, bez względu na to, czy osoba ta podlega ściganiu i ukaraniu w Państwie wzywającym. 2. Na wniosek, Organ Centralny Państwa wezwanego informuje z wyprzedzeniem o dacie i miejscu przesłuchania lub przeprowadzeniu dowodu zgodnie z niniejszym artykułem. 3. Państwo wezwane zezwala na obecność osób, wymienionych we wniosku, podczas wykonywania wniosku i zezwala takim osobom na zadawanie pytań osobom przesłuchiwanym lub przedstawiającym dowody. 4. Osobę wymienioną w ustępie 1 przesłuchuje się lub przeprowadza dowód zgodnie z wnioskiem, mimo że powołuje się ona na prawo odmowy zeznań lub przeprowadzenia dowodu w świetle prawa Państwa wzywającego. Następnie Organ Centralny Państwa wezwanego przekaże zeznanie lub dowód wraz ze zgłoszonym zastrzeżeniem w celu podjęcia decyzji przez właściwe organy Państwa wzywającego. 5. Dowód przeprowadzony w Państwie wezwanym zgodnie z niniejszym artykułem lub który jest przedmiotem zeznań złożonych na mocy postanowień niniejszego artykułu będzie, na wniosek, uwierzytelniony poprzez poświadczenie, włącznie z tym, że w wypadku dokumentów gospodarczych uwierzytelnienie nastąpi w sposób przewidziany w formularzu A, załączonym do niniejszej umowy. Brak lub nieistnienie takich dokumentów będzie, na wniosek, poświadczone przy użyciu formularza B, załączonego do niniejszej umowy. Dokumenty uwierzytelnione przy użyciu formularza A lub formularz B stwierdzający brak takich dokumentów lub ich nieistnienie mogą być dopuszczone w Państwie wzywającym jako dowód na potwierdzenie prawdziwości spraw tam przedstawionych. Artykuł 9 Dokumenty i protokoły urzędowe 1. Państwo wezwane udostępnia Państwu wzywającemu kopie dokumentów, protokołów lub informacji w każdej postaci, które dla członków społeczeństwa Państwa wezwanego są dostępne powszechnie lub przy spełnieniu wymagań przewidzianych prawem i które są w posiadaniu władzy wykonawczej, ustawodawczej lub sądowniczej Państwa wezwanego. 2. Państwo wezwane może dostarczyć kopie wszelkich dokumentów, protokołów lub informacji w każdej postaci znajdujących się w posiadaniu organu władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej w tym Państwie, które nie są dostępne powszechnie, w takim samym zakresie i na takich samych warunkach, na jakich takie kopie są udostępniane jego własnym organom ścigania lub organom sądowym. Państwo wezwane może według swego uznania odmówić wykonania wniosku na podstawie niniejszego ustępu w całości lub w części. 3. Dokumenty władzy wykonawczej, ustawodawczej lub sądowniczej przedkładane zgodnie z niniejszym artykułem będą, na wniosek, uwierzytelnione przez urzędnika odpowiedzialnego za ich przechowywanie, przy użyciu formularza C, załączonego do niniejszej umowy. Brak lub nieistnienie takich dokumentów będzie, na wniosek, poświadczone przy użyciu formularza D, załączonego do niniejszej umowy. Dokumenty uwierzytelnione przy użyciu formularza C lub formularz D stwierdzający brak takich dokumentów lub ich nieistnienie mogą być dopuszczone w Państwie wzywającym jako dowód na potwierdzenie prawdziwości spraw tam przedstawionych. Artykuł 10 Stawiennictwo w Państwie wzywającym 1. Jeżeli Państwo wzywające żąda stawiennictwa osoby w tym Państwie, Państwo wezwane zaprasza tę osobę do stawiennictwa przed właściwym organem w Państwie wzywającym. Państwo wzywające określa zakres, w jakim zostaną pokryte wydatki tej osoby. Organ Centralny Państwa wezwanego informuje niezwłocznie Organ Centralny Państwa wzywającego o odpowiedzi tej osoby. 2. Osoba stawiająca się w Państwie wzywającym nie podlega ściganiu, zatrzymaniu lub żadnemu ograniczeniu wolności osobistej z powodu jakichkolwiek czynów lub skazań z okresu poprzedzającego jej wyjazd z Państwa wezwanego. 3. Gwarancja nietykalności przewidziana w niniejszym artykule kończy się z upływem piętnastu kolejnych dni od dnia, w którym obecność tej osoby nie jest już wymagana, i osoba ta mając możliwość wyjazdu nie opuści terytorium Państwa wzywającego lub po jego opuszczeniu tam powróci. Artykuł 11 Czasowe przekazywanie osób pozbawionych wolności 1. Osobę pozbawioną wolności w Państwie wezwanym, której obecności w Państwie wzywającym żąda się do celów pomocy przewidzianej w niniejszej umowie, przekazuje się czasowo z Państwa wezwanego do Państwa wzywającego w tym celu, jeżeli osoba ta na to wyraża zgodę i jeżeli Organy Centralne obu Państw to uzgodnią. 2. Osobę pozbawioną wolności w Państwie wzywającym, której obecności w Państwie wezwanym żąda się dla celów pomocy przewidzianej w niniejszej umowie, przekazuje się czasowo z Państwa wzywającego do Państwa wezwanego, jeżeli osoba ta na to się godzi i jeżeli Organy Centralne obu Państw to uzgodnią. 3. Dla celów niniejszego artykułu: a) Państwo przyjmujące jest upoważnione i zobowiązane do trzymania osoby przekazanej w areszcie, chyba że na co innego zezwoli Państwo przekazujące; b) Państwo przyjmujące zwraca do aresztu osobę przekazaną Państwu przekazującemu tak szybko, jak pozwalają na to okoliczności lub jak inaczej uzgodnią Organy Centralne; c) Państwo przyjmujące nie zażąda od Państwa przekazującego wszczęcia postępowania ekstradycyjnego lub jakiegokolwiek innego postępowania w celu zwrotu osoby przekazanej oraz d) osobie przekazanej zalicza się okres pobytu w areszcie w Państwie przyjmującym na poczet wykonania kary wymierzonej w Państwie przekazującym. Artykuł 12 Ustalenie miejsca znajdowania się lub tożsamości osób lub przedmiotów Jeżeli Państwo wzywające żąda ustalenia miejsca znajdowania się lub tożsamości osoby lub przedmiotów w Państwie wezwanym, Państwo wezwane dokłada wszelkich starań, aby ustalić miejsce znajdowania się lub tożsamość. Artykuł 13 Doręczanie dokumentów 1. Państwo wezwane dokłada wszelkich starań, aby dokonać doręczenia każdego dokumentu dotyczącego każdego wniosku o pomoc, złożonego przez Państwo wzywające na podstawie postanowień niniejszej umowy. 2. Państwo wzywające przekazuje wniosek o doręczenie dokumentu wzywającego do stawiennictwa osoby przed organem w Państwie wzywającym w rozsądnym terminie przed wyznaczonym terminem stawiennictwa. 3. Państwo wezwane odsyła Państwu wzywającemu dowód doręczenia w sposób określony we wniosku. Artykuł 14 Przeszukanie i odebranie 1. Państwo wezwane wykonuje wniosek o przeszukanie, odebranie i przekazanie każdego przedmiotu Państwu wzywającemu, jeżeli wniosek zawiera informację usprawiedliwiającą taką czynność w świetle prawa Państwa wezwanego. 2. Na wniosek Organu Centralnego Państwa wzywającego każdy urzędnik w Państwie wezwanym, który sprawował dozór nad odebranym przedmiotem, zaświadcza przy użyciu formularza E, załączonego do niniejszej umowy, tożsamość przedmiotu, ciągłość dozoru oraz wszelkie zmiany dotyczące stanu przedmiotu. Żadne inne poświadczenia nie będą wymagane. Poświadczenia te będą mogły służyć w Państwie wzywającym jako dowody prawdziwości okoliczności, które w nich stwierdzono. 3. Organ Centralny Państwa wezwanego może żądać, aby Państwo wzywające wyraziło zgodę na warunki uznane za konieczne przez Organ Centralny Państwa wezwanego dla ochrony interesów osoby trzeciej do przedmiotu, który podlega przekazaniu. Artykuł 15 Zwrot przedmiotów Organ Centralny Państwa wezwanego może żądać, aby Organ Centralny Państwa wzywającego zwrócił tak szybko, jak to możliwe, wszelkie przedmioty, włącznie z dokumentami, protokołami lub dowodami rzeczowymi, dostarczonymi w wykonaniu wniosku na podstawie niniejszej umowy. Artykuł 16 Pomoc w postępowaniu w sprawie przepadku 1. Jeżeli Organ Centralny jednej z Umawiających się Stron dowie się o istnieniu korzyści pochodzących z przestępstwa oraz narzędzi przestępstwa znajdujących się na terytorium drugiej Strony, które mogą podlegać przepadkowi lub przynajmniej zabezpieczeniu na podstawie prawa drugiej Strony, może ona o tym zawiadomić Organ Centralny drugiej Strony. Jeżeli druga Strona posiada jurysdykcję w tym przedmiocie, to może przedstawić tę informację swoim organom w celu zdecydowania, czy właściwe jest podjęcie jakichkolwiek działań. Organy te podejmują decyzję zgodnie z prawem ich kraju oraz za pośrednictwem swego Organu Centralnego poinformują o podjętych działaniach Stronę, która dokonała wstępnego zawiadomienia. 2. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w zakresie dozwolonym przez ich właściwe prawa w postępowaniu dotyczącym przepadku korzyści pochodzących z przestępstwa oraz narzędzi przestępstwa, jak również w postępowaniu dotyczącym restytucji na rzecz ofiar przestępstwa oraz ściąganiu grzywien orzeczonych wyrokiem w postępowaniu karnym. Pomoc może obejmować działania mające na celu tymczasowe zabezpieczenie korzyści pochodzących z przestępstwa oraz narzędzi przestępstwa do czasu dalszego postępowania. 3. Strona sprawująca władztwo nad korzyściami pochodzącymi z przestępstwa oraz narzędziami przestępstwa rozporządza nimi zgodnie z jej prawem. Każda ze Stron może przekazać drugiej Stronie całość lub część takiego mienia lub dochodu z ich sprzedaży w zakresie dozwolonym przez prawo Strony przekazującej i na warunkach, jakie uzna za stosowne. Artykuł 17 Zgodność z innymi umowami Pomoc i procedury przewidziane w niniejszej umowie nie stoją na przeszkodzie, aby Umawiające się Strony udzielały sobie pomocy na podstawie postanowień innych właściwych umów międzynarodowych. Strony mogą również udzielać sobie pomocy na podstawie ustalanych praktyk w sposób zgodny z ich prawem. Artykuł 18 Konsultacje Organy Centralne Umawiających się Stron będą przeprowadzały konsultacje w okresach wzajemnie przez siebie uzgodnionych, w celu popierania najbardziej skutecznego stosowania niniejszej umowy. Organy Centralne mogą również uzgodnić takie środki praktyczne, jakie mogą okazać się konieczne dla ułatwienia stosowania niniejszej umowy. Artykuł 19 Ratyfikacja, wejście w życie i wypowiedzenie 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie, możliwie jak najszybciej. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie 30 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. 3. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą umowę w dowolnym czasie poprzez pisemne zawiadomienie drugiej Umawiającej się Strony, a wypowiedzenie nabierze mocy po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiego zawiadomienia. Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez ich właściwe władze, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki S. Talbot Załączniki do umowy Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Po zaznajomieniu się z powyższą umową w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 20 stycznia 1997 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 76, poz. 861) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 19 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r., nastąpiła w Warszawie dnia 18 sierpnia 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie dnia 18 września 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 września 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. (Dz. U. Nr 79, poz. 884) Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 października 1999 r. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, zwany dalej "Uniwersytetem". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest Warszawa. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową. Art. 2. Uniwersytet kształci oraz prowadzi badania naukowe w szczególności w zakresie nauk humanistycznych, społecznych i teologicznych. Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, zwanej dalej "Akademią". 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Akademię Teologii Katolickiej w Warszawie. Art. 4. 1. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. Uniwersytet pozostaje ponadto pod nadzorem władz Kościoła Katolickiego w zakresie określonym przez umowę między Konferencją Episkopatu Polski a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej oraz statut uczelni. Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Akademii, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet z dniem utworzenia przejmuje prawa i zobowiązania Akademii. Art. 6. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy Akademii stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Akademii stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte do Akademii na pierwszy rok studiów na rok akademicki 1999/2000 z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Akademii z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego podstawowymi jednostkami organizacyjnymi. 4. Jednostki organizacyjne Akademii, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po dniu utworzenia Uniwersytetu. Art. 7. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Akademii, z wyłączeniem rektora, z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego organami. Art. 8. Do dnia 31 grudnia 1999 r. zostaną przeprowadzone wybory organów Uniwersytetu w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu. Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem, sporządzona we Wrocławiu dnia 11 kwietnia 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 79, poz. 886) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 11 kwietnia 1996 r. we Wrocławiu została sporządzona Umowa w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem w następującym brzmieniu: UMOWA w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, Rząd Republiki Czeskiej, Rząd Republiki Federalnej Niemiec i Wspólnota Europejska, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami": przekonane o konieczności poprawy stanu ekologicznego Odry i Zalewu Szczecińskiego, włącznie z ich zlewniami, zamierzając zapobiegać dalszemu zanieczyszczaniu tych wód, dążąc do trwałego zmniejszenia zanieczyszczeń Bałtyku, przekonane o pilności tych zadań, zamierzając umacniać istniejącą już w tej dziedzinie współpracę między Umawiającymi się Stronami, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 1. Umawiające się Strony współpracują w dziedzinie ochrony przed zanieczyszczeniem wód Odry i Zalewu Szczecińskiego włącznie z ich zlewniami, zwanych dalej "Odrą", w ramach Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem, zwanej dalej "Komisją". 2. Celami współpracy w szczególności są: a) zapobieganie i trwałe obniżanie zanieczyszczenia Odry i Bałtyku szkodliwymi substancjami, b) osiąganie ekosystemów wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych, jak najbardziej zbliżonych do naturalnych, z właściwą im różnorodnością gatunków, c) umożliwienie wykorzystania Odry przede wszystkim dla pozyskiwania wody do picia z infiltracyjnych ujęć brzegowych, rolniczego wykorzystania wody i osadów. 3. Aby osiągnąć te cele, Umawiające się Strony, w ramach Komisji, opracują wspólne programy działania wraz z harmonogramami ich realizacji. W miarę potrzeby programy te mogą być sukcesywnie uzupełniane. 4. Dla osiągnięcia tych celów Umawiające się Strony będą popierać wymianę nowoczesnych technologii, zapobiegających i obniżających zanieczyszczenie wód, dokonywaną w oparciu o przepisy prawa cywilnego. Artykuł 2 1. Komisja w szczególności będzie: a) sporządzać wykazy punktowych źródeł zanieczyszczeń, dokonywać oceny zanieczyszczeń wód ze źródeł rozproszonych i aktualizować je w podziale na branże i na najważniejsze rodzaje zanieczyszczeń, b) proponować wartości graniczne dla odprowadzanych ścieków, c) proponować docelowe wymagania jakościowe dla wód, z uwzględnieniem wymagań dotyczących wykorzystania wód, szczególnych warunków ochrony Bałtyku oraz ekosystemów wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych, d) proponować wspólne programy pomiarowo-badawcze w celu określenia: ilości i jakości wód, jakości osadów, oceny stanu wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych, oceny skutków zanieczyszczenia wód, o ile to będzie konieczne, a także dokumentować i oceniać uzyskiwane wyniki, e) proponować jednolite metody klasyfikacji jakości wód, f) analizować zgromadzone dane i informacje, potrzebne do ochrony Odry, w szczególności w sprawach hydrologii i bilansowania wodnogospodarczego, g) proponować programy działania na rzecz redukcji zanieczyszczeń, szczególnie substancji szkodliwych, pochodzących zarówno z komunalnych i przemysłowych źródeł punktowych, jak i źródeł rozproszonych, oraz inne przedsięwzięcia zawierające również harmonogramy, szacunki kosztów i możliwości finansowania, h) proponować działania profilaktyczne i dotyczące zwalczania nadzwyczajnych zanieczyszczeń wód, opracowywać jednolity system alarmowy i ostrzegawczy oraz aktualizować go na podstawie doświadczeń, i) dokumentować stan i znaczenie różnych elementów biotopów pod kątem ekologii wód łącznie z ekomorfologią oraz opracowywać propozycje dotyczące utrzymania, odtwarzania i ochrony wodnych i związanych z nimi ekosystemów brzegowych, j) konsultować planowane i istniejące rodzaje wykorzystania wód, które mogłyby mieć istotne transgraniczne oddziaływanie, k) popierać współpracę naukowo-badawczą oraz w dziedzinie wymiany informacji, w szczególności o stanie techniki i o nowoczesnych technologiach zapobiegających i obniżających zanieczyszczenie wód. 2. Komisja zajmuje się również ochroną wód przed zanieczyszczeniem mającym swe źródło w gospodarce rybackiej, żegludze oraz innych rodzajach wykorzystania wód. 3. Za zgodą Umawiających się Stron Komisji można również zlecić inne zadania. Artykuł 3 Umowa niniejsza obowiązuje na terytoriach Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Czeskiej oraz na obszarach, na których stosowany jest Układ o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej. Artykuł 4 1. Działalność Komisji prowadzona jest zgodnie z prawem Umawiających się Stron. 2. Dla osiągnięcia celów niniejszej umowy Komisja przedkłada Umawiającym się Stronom propozycje i zalecenia. 3. W określonych terminach Umawiające się Strony będą informować Komisję o warunkach i środkach niezbędnych do osiągnięcia celów, a także o odpowiednich działaniach i ich efektach. Artykuł 5 1. Komisja składa się z delegacji Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona mianuje najwyżej pięciu delegatów, w tym przewodniczącego delegacji i jego zastępcę, oraz do pięciu zastępców członków delegacji. 2. Każda delegacja może dokooptować wyznaczonych przez siebie rzeczoznawców w celu rozpatrywania określonych spraw. 3. Komisja ustala swój regulamin. Artykuł 6 1. Komisji przewodniczyć będą, na zmianę, delegaci Umawiających się Stron. Szczegóły dotyczące przewodniczenia i związanych z tym obowiązków określa regulamin Komisji. Delegacja przyjmująca na siebie przewodniczenie Komisji mianuje jednego ze swych członków Przewodniczącym Komisji. Na czas pełnienia funkcji Przewodniczącego Komisji delegacja może na jego miejsce wyznaczyć innego delegata. 2. Podczas posiedzeń Komisji Przewodniczący, z reguły, nie powinien wypowiadać się w imieniu swej delegacji. Artykuł 7 1. Komisja spotyka się co najmniej raz do roku na posiedzeniu zwyczajnym na zaproszenie Przewodniczącego, w ustalonym przez niego miejscu. 2. Przewodniczący zwołuje posiedzenie nadzwyczajne na żądanie co najmniej jednej delegacji. 3. Między posiedzeniami Komisji mogą odbywać się narady przewodniczących delegacji. 4. Porządek dzienny posiedzenia proponuje Przewodniczący. Każda delegacja ma prawo wnieść do porządku dziennego sprawy, które jej zdaniem powinny być omówione. Artykuł 8 1. Każda delegacja dysponuje jednym głosem. 2. W trakcie rokowań i przy podejmowaniu uchwał w ramach niniejszej umowy, a także przy jej wykonywaniu Wspólnota Europejska i Republika Federalna Niemiec działają w zakresie swoich właściwości. Wspólnota Europejska nie korzysta ze swego prawa głosu wówczas, gdy właściwa jest Republika Federalna Niemiec; ta sama zasada stosowana jest w sytuacjach odwrotnych. 3. Uchwały, propozycje i zalecenia Komisji podejmowane są jednomyślnie. W warunkach, które ustali regulamin, można stosować procedurę pisemną. 4. Powstrzymanie się od głosu nie stanowi przeszkody w uznaniu jednomyślności, o ile wszystkie delegacje są obecne. Artykuł 9 1. W celu realizacji określonych zadań Komisja powołuje grupy robocze. 2. Grupy robocze składają się z rzeczoznawców wyznaczonych przez każdą delegację. 3. Komisja wyznacza zadania oraz ustala liczbę członków w każdej grupie roboczej i ustala ich przewodnictwo. Artykuł 10 Komisja ma osobowość prawną. Jej zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych podlegają przepisom prawa państwa, na którego terytorium znajduje się siedziba Sekretariatu. Komisję reprezentuje jej Przewodniczący. Zgodnie z regulaminem Przewodniczący może wyznaczyć swojego zastępcę. Artykuł 11 W celu przygotowania i realizacji swojej pracy Komisja utworzy Sekretariat. Pracę Sekretariatu Komisja reguluje w regulaminie. Siedzibą Sekretariatu jest Wrocław. Artykuł 12 W ramach swojego budżetu Komisja może korzystać z usług osób lub instytucji o szczególnych kwalifikacjach specjalistycznych, jeśli zachodzi taka potrzeba. Artykuł 13 1. Komisja, zgodnie z celami niniejszej umowy, decyduje o współpracy z organizacjami międzynarodowymi i krajowymi, których działalność wiąże się ochroną wód. 2. Komisja informuje opinię publiczną o wynikach pracy, programach i działaniach. Artykuł 14 Co najmniej raz na dwa lata Komisja składa Umawiającym się Stronom sprawozdanie ze swojej działalności, a także, w miarę potrzeby, inne sprawozdania, dotyczące zwłaszcza przeprowadzonych działań oraz badań i oceny uzyskanych wyników. Artykuł 15 1. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty swojej reprezentacji w Komisji i w grupach roboczych. 2. Pozostałe koszty działalności Komisji, łącznie z kosztami działalności Sekretariatu, będą pokrywane z budżetu Komisji. Składki Umawiających się Stron do budżetu Komisji ustala się według następujących proporcji: Rzeczpospolita Polska 38,75% Republika Czeska 20,00% Republika Federalna Niemiec 38,75% Wspólnota Europejska 2,50% ogółem 100,00% 3. Komisja uchwala swój budżet oraz zatwierdza jego wykonanie. Szczegółowe zasady reguluje regulamin. 4. Budżet Komisji, oprócz składek Umawiających się Stron, może być również finansowany z darowizn, subwencji, odsetek i środków pochodzących z innych źródeł. Artykuł 16 1. Umowa niniejsza nie narusza praw i obowiązków Umawiających się Stron, wynikających z umów dwustronnych i wielostronnych. 2. Komisja, za zgodą Umawiających się Stron, między innymi dla uniknięcia powtarzania się pracy, bada możliwość i celowość ujednolicenia praw i obowiązków Umawiających się Stron, wynikających z istniejących porozumień, i przedkłada w danym przypadku odpowiednie zalecenia. Artykuł 17 Językami roboczymi Komisji są: polski, czeski i niemiecki. Artykuł 18 1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu zgodnie z prawem każdej Umawiającej się Strony. 2. Dokumenty ratyfikacyjne lub zatwierdzające zostaną zdeponowane w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej jako depozytariusza umowy. Depozytariusz poinformuje pozostałe Umawiające się Strony o zdeponowaniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego. 3. Umowa niniejsza wchodzi w życie w 30 dni po dniu złożenia depozytariuszowi ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego lub zatwierdzającego. Depozytariusz informuje pozostałe Umawiające się Strony o dacie wejścia w życie umowy. Artykuł 19 1. Umowę zawiera się na czas nieokreślony. 2. Po upływie pięciu lat od dnia jej wejścia w życie niniejsza umowa może być w dowolnym terminie wypowiedziana w drodze notyfikacji, wobec depozytariusza, przez każdą Umawiającą się Stronę. Umowa traci moc w stosunku do Strony ją wypowiadającej po upływie jednego roku od dnia otrzymania odpowiedniej noty przez depozytariusza. Artykuł 20 Umowę niniejszą, której oryginał został sporządzony w językach polskim, czeskim i niemieckim, przy czym każda z wersji językowych ma jednakową moc prawną, deponuje się w archiwum Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej. Depozytariusz przekazuje każdej pozostałej Umawiającej się Stronie uwierzytelniony odpis. Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 5 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 30 lipca 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem, sporządzonej we Wrocławiu dnia 11 kwietnia 1996 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 887) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 18 ustęp 2 Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem został złożony dnia 9 marca 1999 r. w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionej wyżej umowy. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że w chwili podpisania wymienionej wyżej umowy Rząd Rzeczypospolitej Polskiej złożył następujące oświadczenie: "W związku z postanowieniami ustępów 3 i 4 artykułu 8 Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej uważa, iż podejmowanie przez Międzynarodową Komisję Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem decyzji, propozycji i zaleceń na posiedzeniach będzie następować jednomyślnie przy obecności wszystkich delegacji." Zgodnie z artykułem 18 ustęp 3 umowy weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, jak również w stosunku do: Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec oraz Wspólnoty Europejskiej, dnia 28 kwietnia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ EUROPEJSKA KONWENCJA o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzona w Strasburgu dnia 15 października 1975 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 79, poz. 888) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 15 października 1975 r. została sporządzona w Strasburgu Europejska konwencja o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego w następującym brzmieniu: Przekład EUROPEJSKA KONWENCJA o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszej konwencji, uznając, że celem Rady Europy jest osiąganie większej jedności między jej członkami, zwłaszcza poprzez przyjmowanie wspólnych zasad w dziedzinie prawa, stwierdzając, że w wielu Państwach członkowskich uczyniono lub czyni się wysiłki dla poprawy statusu prawnego dzieci pozamałżeńskich przez ograniczenie niekorzystnych różnic między ich statusem prawnym i społecznym a statusem dzieci pochodzących z małżeństwa, uznając jednak, że ciągle utrzymują się duże różnice między przepisami prawa Państw członkowskich w tej dziedzinie, w przekonaniu, że sytuacja dzieci pozamałżeńskich powinna ulec poprawie oraz że stworzenie wspólnych zasad dotyczących ich statusu prawnego będzie sprzyjać osiągnięciu tego celu i jednocześnie wpłynie na harmonizację przepisów prawnych Państw członkowskich w tej dziedzinie, uznając zarazem, że jest niezbędne umożliwienie stopniowego wprowadzenia konwencji przez Państwa, które stoją na stanowisku, że nie mogą przyjąć natychmiast pewnych jej postanowień, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Każda z Umawiających się Stron podejmie działania dla zapewnienia zgodności przepisów prawa wewnętrznego z postanowieniami niniejszej konwencji i poinformuje Sekretarza Generalnego Rady Europy o podjętych w tym celu środkach. Artykuł 2 Pochodzenie dziecka pozamałżeńskiego od matki ustala się wyłącznie na podstawie faktu jego urodzenia. Artykuł 3 Pochodzenie dziecka pozamałżeńskiego od ojca może być stwierdzone lub ustalone na podstawie dobrowolnego uznania lub orzeczenia sądu. Artykuł 4 Dobrowolne uznanie ojcostwa nie może być przedmiotem sprzeciwu ani zaskarżenia, chyba że prawo wewnętrzne przewiduje taką możliwość w przypadku, gdy osoba, która chce uznać ojcostwo lub je uznała, nie jest biologicznym ojcem dziecka. Artykuł 5 W postępowaniu o ustalenie pochodzenia dziecka od ojca należy dopuścić dowody naukowe, które mogą pomóc w ustaleniu lub wykluczeniu ojcostwa. Artykuł 6 1. Ojciec i matka dziecka pozamałżeńskiego mają w zakresie jego utrzymania takie same obowiązki, jakby pochodziło ono z małżeństwa. 2. Jeżeli prawo nakłada na niektórych członków rodziny ojca lub matki obowiązek utrzymania dziecka pochodzącego z małżeństwa, obowiązek taki powinien obejmować także dziecko pozamałżeńskie. Artykuł 7 1. Jeżeli pochodzenie dziecka pozamałżeńskiego zostało ustalone w odniesieniu do obojga rodziców, władza rodzicielska nie może być przyznana z mocy prawa wyłącznie ojcu. 2. Władza rodzicielska może zostać przekazana innej osobie; prawo wewnętrzne powinno określać przypadki jej przekazania. Artykuł 8 Ojciec lub matka dziecka pozamałżeńskiego, któremu lub której nie przysługuje władza rodzicielska, względnie nie wykonuje tej władzy, może uzyskać prawo do kontaktów z dzieckiem w określonych przypadkach. Artykuł 9 Dziecko pozamałżeńskie ma takie same prawa do dziedziczenia po ojcu i matce, a także po członkach ich rodzin, jak dzieci pochodzące z małżeństwa. Artykuł 10 Zawarcie małżeństwa między ojcem i matką dziecka pozamałżeńskiego nadaje takiemu dziecku status prawny dziecka pochodzącego z małżeństwa. Artykuł 11 1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu przez Państwa członkowskie Rady Europy. Podlega ona ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. 2. Konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. 3. Dla każdego Państwa sygnatariusza, który ratyfikuje, przyjmie lub zatwierdzi konwencję w terminie późniejszym, wchodzi ona w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia jego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Artykuł 12 1. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde Państwo nie będące członkiem Rady do przystąpienia do tej konwencji. 2. Przystąpienie następuje przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu przystąpienia, który wywiera skutek po upływie trzech miesięcy od daty jego złożenia. Artykuł 13 1. Każde Państwo w czasie podpisywania niniejszej konwencji albo składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia może określić terytorium lub terytoria, na których stosuje się postanowienia tej konwencji. 2. Każde Państwo w chwili składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia albo w dowolnym czasie w przyszłości może, przez złożenie oświadczenia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, rozszerzyć zakres stosowania niniejszej konwencji na wskazane w tym oświadczeniu inne terytorium lub terytoria, które Państwo to reprezentuje w stosunkach międzynarodowych albo w imieniu którego ma prawo składania takich oświadczeń. 3. Każde oświadczenie złożone zgodnie z przepisami ustępów poprzedzających w odniesieniu do jakiegokolwiek terytorium wskazanego w oświadczeniu może zostać cofnięte zgodnie z trybem postępowania określonym w artykule 15 niniejszej konwencji. Artykuł 14 1. Każde Państwo w czasie podpisywania niniejszej konwencji lub składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia albo w czasie składania oświadczenia w trybie artykułu 13 ustęp 2 tej konwencji może zgłosić nie więcej niż trzy zastrzeżenia do postanowień artykułów 2-10 konwencji. Niedopuszczalne jest składanie zastrzeżeń o charakterze ogólnym, jedno zaś zastrzeżenie może dotyczyć tylko jednego postanowienia konwencji. 2. Każde zastrzeżenie pozostaje w mocy przez okres pięciu lat od wejścia w życie konwencji w stosunku do zainteresowanej Umawiającej się Strony. Może ono zostać odnowione na kolejne okresy pięciu lat przez złożenie oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy przed upływem każdego z tych okresów. 3. Każda Umawiająca się Strona może cofnąć w całości lub w części zastrzeżenie złożone w trybie ustępów poprzedzających przez złożenie oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, które staje się skuteczne z chwilą jego otrzymania. Artykuł 15 1. Każda Umawiająca się Strona może, w takim zakresie, w jakim to jej dotyczy, wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 2. Wypowiedzenie wywiera skutek po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. Artykuł 16 Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa członkowskie Rady oraz Państwa, które przystąpiły do niniejszej konwencji, o: a. każdym podpisaniu konwencji; b. każdym złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; c. każdej dacie wejścia w życie konwencji zgodnie z artykułem 11; d. wszelkich notyfikacjach złożonych na mocy postanowień artykułu 1; e. wszelkich oświadczeniach złożonych na mocy postanowień artykułu 13 ustęp 2 i 3; f. każdym zastrzeżeniu złożonym na mocy postanowień artykułu 14 ustęp 1; g. odnowieniu zastrzeżeń w trybie artykułu 14 ustęp 2; h. cofnięciu zastrzeżeń dokonanym na mocy postanowień artykułu 14 ustęp 3; i. każdej notyfikacji otrzymanej na mocy postanowień artykułu 15 i dacie wywarcia skutków przez wypowiedzenie. Na dowód powyższego niżej podpisani, właściwie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Strasburgu dnia 15 października 1975 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy każdemu Państwu podpisującemu konwencję lub przystępującemu do niej. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że: - konwencja została znana za słuszną, - Rzeczpospolita Polska ratyfikuje konwencję, zgłaszając jednocześnie zastrzeżenie w trybie art. 14 ust. 2 odnośnie do niestosowania art. 4 według treści zamieszczonej w oddzielnym piśmie, - konwencja ze zgłoszonym zastrzeżeniem będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 24 kwietnia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati EUROPEAN CONVENTION on the Legal Status of Children Born out of Wedlock The member States of the Council of Europe, signatory hereto, Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its Members, in particular by the adoption of common rules in the field of law; Noting that in a great number of member States efforts have been, or are being, made to improve the legal status of children born out of wedlock by reducing the differences between their legal status and that of children born in wedlock which are to the legal or social disadvantage of the former; Recognising that wide disparities in the laws of member States in this field still exist; Believing that the situation of children born out of wedlock should be improved and that the formulation of certain common rules concerning their legal status would assist this objective and at the same time would contribute to a harmonisation of the laws the member States in this field; Considering however that it is necessary to allow progressive stages for those States which consider themselves unable to adopt immediately certain rules of this Convention, Have agreed as follows: Article 1 Each Contracting Party undertakes to ensure the conformity of its law with the provisions of this Convention and to notify the Secretary General of the Council of Europe of the measures taken for that purpose. Article 2 Maternal affiliation of every child born out of wedlock shall be based solely on the fact of the birth of the child. Article 3 Paternal affiliation of every child born out of wedlock may be evidenced or established by voluntary recognition or by judicial decision. Article 4 The voluntary recognition of paternity may not be opposed or contested insofar as the internal law provides for these procedures unless the person seeking to recognise or having recognised the child is not the biological father. Article 5 In actions relating to paternal affiliation scientific evidence which may help to establish or disprove paternity shall be admissible. Article 6 1. The father and mother of a child born out of wedlock shall have the same obligation to maintain the child as if it were born in wedlock. 2. Where a legal obligation to maintain a child born in wedlock falls on certain members of the family of the father or mother, this obligation shall also apply for the benefit of a child born out of wedlock. Article 7 1. Where the affiliation of a child born out of wedlock has been established as regards both parents, parental authority may not be attributed automatically to the father alone. 2. There shall be power to transfer parental authority; cases of transfer shall be governed by the internal law. Article 8 Where the father or mother of a child born out of wedlock does not have parental authority over or the custody of the child, that parent may obtain a right of access to the child in appropriate cases. Article 9 A child born out of wedlock shall have the same right of succession in the estate of its father and its mother and of a member of its father's or mother's family, as if it had been born in wedlock. Article 10 The marriage between the father and mother of a child born out of wedlock shall confer on the child the legal status of a child born in wedlock. Article 11 1. This Convention shall be open to signature by the member States of the Council of Europe. It shall be subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. 2. This Convention shall enter into force three months after the date of the deposit of the third instrument of ratification, acceptance or approval. 3. In respect of a signatory State ratifying, accepting or approving subsequently, the Convention shall come into force three months after the date of the deposit of its instrument of ratification, acceptance or approval. Article 12 1. After the entry into force of this Convention, the Committee Ministers of the Council of Europe may invite any non-member State to accede to this Convention. 2. Such accession shall be effected by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument of accession which shall take effect three months after the date of its deposit. Article 13 1. Any State may, at the time of signature, or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply. 2. Any State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession or at any later date, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend this Convention to any other territory or territories specified in the declaration and for whose international relations it is responsible or on whose behalf it is authorised to give undertakings. 3. Any declaration made in pursuance of the preceding paragraph may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn according to the procedure laid down in Article 15 of this Convention. Article 14 1. Any State may, at the time of signature, or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession or when making a declaration in accordance with paragraph 2 of Article 13 of this Convention, make not more than three reservations in respect of the provisions of Articles 2 to 10 of the Convention. Reservations of a general nature shall not be permitted; each reservation may not affect more than one provision. 2. A reservation shall be valid for five years from the entry into force of this Convention for the Contracting Party concerned. It may referred for successive periods of be five years by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe before the expiration of each period. 3. Any Contracting Party may wholly or partly withdraw a reservation it has made in accordance with the foregoing paragraphs by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, which shall become effective as from the date of its receipt. Article 15 1. Any Contracting Party may, insofar as it is concerned, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. 2. Such denunciation shall take effect six months the date of receipt by the Secretary General of such notification. Article 16 The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council and any State which has acceded to this Convention of: a. any signature; b. any deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession; c. any date of entry into force of this Convention in accordance with Article 11 thereof; d. any notification received in pursuance of the provisions of Article 1; e. any declaration received in pursuance of the provisions of paragraphs 2 and 3 of Article 13; f. any reservation made in pursuance of the provisions of paragraph 1 of Article 14; g. the renewal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 2 of Article 14; h. the withdrawal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 3 of Article 14; i. any notification received in pursuance of the provisions of Article 15 and the date on which denunciation takes effect. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Strasbourg, this 15th day of October 1975, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy, which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1975 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 889) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 11 Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1975 r., został złożony dnia 21 czerwca 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionej konwencji przez Rzeczpospolitą Polską. W trakcie składania dokumentu ratyfikacji zostało złożone zastrzeżenie, zgodnie z artykułem 14 ustęp 2 Konwencji, o następującej treści: "Rzeczpospolita Polska zastrzega sobie prawo niestosowania artykułu 4 Konwencji, albowiem polskie prawo wewnętrzne uzależnia uznanie dziecka od wyrażenia na to zgody przez matkę dziecka lub jego przedstawiciela ustawowego, a także przez samo dziecko, jeżeli jest pełnoletnie. Ponadto prawo wewnętrzne dopuszcza unieważnienie uznania dziecka na żądanie mężczyzny, który dziecko uznał, albo osób, które wyraziły zgodę na uznanie, ale wiąże to z wadami oświadczenia woli, a nie z faktem pochodzenia dziecka." Zgodnie z artykułem 11 ustęp 3 Konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 22 września 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 11 ustęp 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie 11 sierpnia 1978 r. Następujące państwa stały się jej stronami w niżej podanych datach: Austria 29 sierpnia 1980 r. Cypr 12 października 1979 r. Dania 19 kwietnia 1979 r. Grecja 16 września 1988 r. Irlandia 6 stycznia 1989 r. Liechtenstein 18 lipca 1997 r. Litwa 18 lipca 1997 r. Luksemburg 2 lipca 1982 r. Norwegia 11 sierpnia 1978 r. Portugalia 8 sierpnia 1982 r. Rumunia 1 marca 1993 r. Szwajcaria 11 sierpnia 1978 r. Szwecja 11 sierpnia 1978 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 25 maja 1981 r. 2. Podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych złożone zostały przez następujące państwa podane niżej zastrzeżenia i oświadczenia, przy czym daty zamieszczone w nawiasach oznaczają dzień przekazania Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy stosownego dokumentu lub pisma zawierającego zastrzeżenia i oświadczenia: Austria Zastrzeżenie1 (28 maja 1980 r.) Republika Austrii, zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Konwencji, zastrzega sobie prawo nieprzyznawania dziecku pozamałżeńskiemu, w oparciu o artykuł 9 Konwencji, tych samych praw do dziedziczenia po ojcu i po członkach rodziny ojca, jak gdyby było dzieckiem pochodzącym z małżeństwa. Oświadczenie (8 września 1986 r.) Republika Austrii oświadcza na mocy artykułu 14 ustęp 2 Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, że ponawia swoje zastrzeżenia dotyczące nieprzyznawania dziecku pozamałżeńskiemu, w oparciu o artykuł 9 Konwencji, tych samych praw do dziedziczenia po ojcu i po członkach rodziny ojca, jak gdyby było dzieckiem pochodzącym z małżeństwa. _______ 1 Zastrzeżenie nie zostało ponowione. Dania (18 stycznia 1979 r.) Na mocy artykułu 13 ustęp 1 niniejszej Konwencji nie ma ona zastosowania do Wysp Owczych ani do Grenlandii. Liechtenstein Oświadczenie (15 września 1998 r.) Księstwo Liechtenstein oświadcza, że artykuły 9 i 10 Konwencji nie będą interpretowane w sposób umożliwiający dziecku pozamałżeńskiemu ubieganie się o prawo do dziedziczenia tronu. To prawo może być przekazane tylko do specjalnej kategorii spadkobierców. Luksemburg Zastrzeżenia (1 kwietnia 1982 r.) W oparciu o artykuł 14 ustęp 1 Konwencji Rząd Luksemburga zastrzega sobie prawo stosowania artykułu 2 Konwencji w taki sposób, że pochodzenia dziecka od matki nie określa się automatycznie przez fakt istnienia nazwiska matki w akcie urodzenia, rozumiejąc jednak, że pochodzenie dziecka od matki może być ustalone sądownie przez postępowanie dążące do ustalenia takiego pochodzenia, jeśli zostało udowodnione w drodze prawnej, że dziecko urodziło się z domniemanej matki. Rząd Luksemburga zastrzega sobie prawo niestosowania: a) artykułu 3 Konwencji w wypadku przewidzianym przez art. 334-7 kodeksu cywilnego, według którego, jeżeli istnieje między ojcem i matką dziecka pozamałżeńskiego jedna z przeszkód do zawarcia związku małżeńskiego przewidzianych w artykułach 161 i 162 ze względu na pokrewieństwo, przy czym pochodzenie zostało ustalone od jednego z nich, zabrania się ustalenia pochodzenia od drugiego, b) artykułu 4 Konwencji w wypadku przewidzianym przez artykuł 335 ustęp 2 kodeksu cywilnego, według którego, gdy dziecko zostało poczęte na skutek gwałtu dokonanego na matce, uznanie wymaga zgody wyrażonej przez matkę. W tym przypadku wszelkie ustalenie pochodzenia od ojca przeprowadzone bez zgody matki nie będzie rodziło skutków prawnych i zostanie anulowane na wniosek matki lub prokuratury. Oświadczenie (18 czerwca 1987 r.) Wielkie Księstwo Luksemburga oświadcza, zgodnie z artykułem 14 ustęp 2 Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzonej w Strasburgu w dniu 15 października 1975 r., że niniejszym ponawia zastrzeżenia złożone przy składaniu swojego dokumentu ratyfikacji w dniu 1 kwietnia 1982 roku. Oświadczenie (30 maja 1994 r.) Wielkie Księstwo Luksemburga oświadcza, zgodnie z artykułem 14 ustęp 2 Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzonej w Strasburgu w dniu 15 października 1975 r., że niniejszym ponawia na okres pięciu lat, począwszy od 2 lipca 1992 r., zastrzeżenia złożone przy składaniu swego dokumentu ratyfikacji w dniu 1 kwietnia 1982 r. Oświadczenie (4 lipca 1997 r.) Przy składaniu dokumentu ratyfikacji Luksemburg złożył zastrzeżenia do artykułów 2, 3 i 4. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 2 Konwencji Luksemburg ponawia zastrzeżenia do niniejszej Konwencji. Rumunia Oświadczenia (17 września 1993 r.) I. W dniu 16 września 1992 r., w którym na mocy ustawy nr 101 Rumunia przystąpiła do Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, wewnętrzne ustawodawstwo rumuńskie nie zawierało uregulowań sprzecznych z postanowieniami Konwencji. Podstawowe obowiązujące normy prawne weszły w życie w 1953 r i są zawarte w kodeksie rodzinnym. Odpowiadają one naczelnej zasadzie rządzącej uregulowaniem statusu prawnego i społecznego dziecka w całości, zamieszczonej w artykule 44 (3) Konstytucji, który stanowi: "Dzieci pozamałżeńskie są w obliczu prawa równe dzieciom pochodzącym z małżeństwa". II. Postanowienia artykułu 2, 3, 4, 6 (ustęp 1), 7 i 8 Konwencji są powtórzone dosłownie w przepisach kodeksu rodzinnego dotyczących: - pochodzenia od matki (artykuł 47); - określenia pochodzenia od ojca poprzez dobrowolne uznanie lub przez orzeczenie sądu (artykuł 56); - sprzeciwu wobec dobrowolnego uznania ojcostwa (artykuł 58); - równego traktowania obowiązków rodziców w zakresie utrzymania dziecka pozamałżeńskiego, jak i dziecka pochodzącego z małżeństwa (artykuł 97); - wykonywania przez matkę lub ojca praw rodzicielskich względem dziecka pozamałżeńskiego (artykuł 65 w związku z artykułem 42 i artykułem 43 ustęp 1); - możliwości przekazania drugiemu rodzicowi (matce lub ojcu) wykonywania praw rodzicielskich (artykuł 65 w związku z artykułem 44); - prawa odwiedzin i prawa utrzymywania kontaktów osobistych z dzieckiem tego rodzica (matki lub ojca), któremu nie przysługuje władza rodzicielska (artykuł 65 w związku z artykułem 43 ustęp 3). III. Dla sytuacji szczególnych, mianowicie tych uregulowanych przez artykuł 6 ustęp 2 oraz artykuł 9 Konwencji, prawo rumuńskie nie zawiera wyraźnych uregulowań. Niemniej ich brak nie podważa zasadniczej zgodności między prawem wewnętrznym a wyżej wymienionymi postanowieniami Konwencji, które traktują o: - wykonywaniu obowiązku utrzymania przez niektórych członków rodziny ojca lub matki dziecka pozamałżeńskiego; - prawach dziecka pozamałżeńskiego do dziedziczenia po swoim ojcu i po swej matce oraz członkach ich rodzin. W obu tych przypadkach stosuje się w Rumunii postanowienia ogólne kodeksu rodzinnego (artykuł 63), a mianowicie: "Dziecko pozamałżeńskie, którego pochodzenie zostało ustalone w drodze uznania dziecka lub orzeczenia sądu, znajduje się względem swoich rodziców (matki i ojca) i członków ich rodzin w takiej samej sytuacji prawnej, co dziecko pochodzące z małżeństwa". Pod wpływem tej normy, posiadającej rangę zasady, literatura prawnicza i praktyka sądowa zgodnie przyznają, że poprzez uchwalenie kodeksu rodzinnego dokonano pośredniej modyfikacji dawnych postanowień kodeksu cywilnego, które stanowiły: "Dzieci lub ich zstępni dziedziczą po ojcu, matce, dziadkach, babciach i po jakimkolwiek innym wstępnym, bez względu na płeć, nawet jeśli wywodzili się z różnych związków. Dziedziczą oni w równych częściach, jeżeli wszyscy są w pierwszym stopniu pokrewieństwa i są powołani do dziedziczenia na podstawie przysługującego im prawa" (artykuł 669). W konsekwencji tego i na mocy postanowień późniejszych od artykułu 63 kodeksu rodzinnego zastosowanie wyżej cytowanych przepisów kodeksu cywilnego obejmuje dzieci pozamałżeńskie, zapewniając im dziedziczenie w równych częściach w stosunku do dzieci pochodzących z małżeństwa. IV. Odnośnie do artykułu 5 Konwencji (dotyczącego potrzeby dopuszczenia dowodów naukowych do postępowania w celu ustalenia ojcostwa), nawet mimo że nie istnieje żaden tekst sformułowany w taki sposób, postępowanie dowodowe ustanowione przez kodeks postępowania cywilnego (artykuł 167 i następne) pozwala na przeprowadzenie dowodów naukowych, mogących ustalić lub obalić ojcostwo. Ekspertyza medyczno-sądowa, włączająca także ekspertyzę stwierdzającą istnienie elementów potrzebnych do ustalenia ojcostwa w oparciu o testy naukowe, została uregulowana dekretem nr 446/1966 o organizacji instytutów i służb medycyny sądowej. V. W odniesieniu do artykułu 10 Konwencji, dotyczącego skutków małżeństwa zawartego przez obojga rodziców po ustaleniu pochodzenia dziecka, należy nadmienić, że w aktualnym prawie rumuńskim teza o "legitymacji dziecka" w następstwie późniejszego małżeństwa jego rodziców nie znalazła zastosowania ze względu na następujące okoliczności: - w swoich stosunkach z rodzicami i członkami ich rodzin w każdym przypadku korzysta z "tej samej sytuacji, co sytuacja prawna dziecka pochodzącego z małżeństwa" (zgodnie z artykułem 63 kodeksu rodzinnego); - w społeczeństwie, generalnie, każde dziecko pozamałżeńskie jest uważane za równe, w obliczu prawa, z dzieckiem pochodzącym z małżeństwa (zgodnie z artykułem 44 (3) Konstytucji); - można dopuścić, w trybie administracyjnym, po złożeniu wniosku, ewentualną zmianę nazwiska dziecka w następstwie małżeństwa zawartego przez jego rodziców; - ze względu na pewną symetrię w stosunku do innych przepisów prawnych, które w wypadku unieważnienia małżeństwa nadają dziecku status dziecka pochodzącego z małżeństwa nawet po jego unieważnieniu, zawarcie małżeństwa po ustaleniu pochodzenia dziecka przez oboje rodziców nie mogłoby wstecznie zmienić stanu faktycznego pozamałżeńskiego pochodzenia dziecka. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Zastrzeżenia i oświadczenia (24 lutego 1981 r.) 1. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Konwencji, Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzega sobie prawo: a) niestosowania artykułu 6 ustęp 1 Konwencji do Anglii i Walii oraz do Irlandii Północnej; b) niestosowania artykułu 6 ustęp 2 do Szkocji oraz c) niestosowania artykułu 9, z wyjątkiem przypadków dziedziczenia przez dziecko pozamałżeńskie po ojcu lub matce. 2. Zgodnie z artykułem 13 ustęp 2 Konwencji oświadcza się niniejszym, że Konwencja będzie miała zastosowanie do Guernesey, Herm i Jethou, z zastrzeżeniem poczynionym zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Konwencji, że artykuł 9 będzie miał zastosowanie do Guernesey, Herm i Jethou jedynie w odniesieniu do dziedziczenia testamentowego przez dziecko pozamałżeńskie majątku należącego do ojca lub matki. 3. Rząd Zjednoczonego Królestwa również oświadcza, iż rozumie, że ani artykuł 9, ani artykuł 10 Konwencji nie powinny być interpretowane jako przyznające dziecku pozamałżeńskiemu jakiekolwiek prawa do dziedziczenia Korony lub tytułu szlacheckiego albo jakiekolwiek prawa do dziedziczenia majątku, którego przekazanie zostało ograniczone aktem prawnym dla określonej kategorii spadkobierców ("entailed interest"). Oświadczenie (12 listopada 1985 r.) Stosowanie Konwencji rozciągać się będzie na Wyspę Man ze skutkami począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r. Artykuł 6 ustęp 1 Konwencji nie będzie miał zastosowania do Wyspy Man. Oświadczenie (23 maja 1986 r.) Na podstawie instrukcji Sekretarza Stanu do Spraw Zagranicznych i Wspólnoty Narodów Jej Królewskiej Mości, mam zaszczyt poinformować Pana, że zgodnie z artykułem 14 ustęp 2 Konwencji Rząd Zjednoczonego Królestwa ponawia niniejszym wyżej wymienione zastrzeżenia i oświadczenia na dalszy pięcioletni okres, począwszy od dnia 24 maja 1986 r. Mam także zaszczyt powiadomić Pana, że Rząd Zjednoczonego Królestwa ponawia niniejszym złożone zastrzeżenie w odniesieniu do Wyspy Man przy rozszerzeniu stosowania Konwencji do tego terytorium, począwszy od dnia 1 stycznia 1986 r. Oświadczenie (24 maja 1994 r.) Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ponawia niniejszym zastrzeżenia złożone przy ratyfikacji Konwencji, na okres pięciu lat, począwszy od dnia 20 maja 1991 r., w następującym zakresie: Zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 niniejszej Konwencji, Rząd Zjednoczonego Królestwa zastrzega sobie prawo: a) niestosowania artykułu 6 ustęp 1 Konwencji do Irlandii Północnej; b) w odniesieniu do Anglii, Walii i Irlandii Północnej, stosowania artykułu 9 jedynie do dziedziczenia dziecka pozamałżeńskiego po ojcu i matce. Zgodnie z artykułem 13 ustęp 2 Konwencji, Rząd Zjednoczonego Królestwa oświadcza niniejszym, że stosowanie Konwencji obejmuje Guernesey, Herm i Jethou, z zastrzeżeniem złożonym zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Konwencji, iż artykuł 9 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Guernesey, Herm i Jethou jedynie do dziedziczenia dziecka pozamałżeńskiego po ojcu lub matce. Rząd Zjednoczonego Królestwa pragnie również potwierdzić swoje stanowisko, że ani artykuł 9, ani artykuł 10 Konwencji nie powinny być interpretowane jako przyznające dziecku pozamałżeńskiemu jakiekolwiek prawa do dziedziczenia Korony lub tytułu szlacheckiego albo jakiekolwiek prawa do dziedziczenia majątku, którego przekazywanie zostało ograniczone aktem prawnym dla określonej kategorii spadkobierców ("entailed interest"). Oświadczenie (28 października 1996 r.) Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej złożył zastrzeżenie przy ratyfikacji Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego. Zastrzeżenia zostały ponowione w dniu 24 maja 1994 r. na okres pięciu lat, poczynając od 20 maja 1991 r. Z powodu administracyjnego niedopatrzenia, wyżej wymienione zastrzeżenia nie zostały ponowione w maju 1996 r., Rząd Zjednoczonego Królestwa ponawia niniejszym zastrzeżenia złożone przy ratyfikacji Konwencji na okres pięciu lat, począwszy od 20 maja 1996 r., w następującym zakresie: Zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 niniejszej Konwencji, Rząd Zjednoczonego Królestwa zastrzega sobie prawo w odniesieniu do Anglii i Walii stosowania artykułu 9 jedynie do dziedziczenia dziecka pozamałżeńskiego po ojcu i matce. Zgodnie z artykułem 13 ustęp 2 Konwencji, niniejszym oświadcza się, że stosowanie Konwencji obejmuje Guernesey, Herm i Jethou, z zastrzeżeniem złożonym zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Konwencji, iż artykuł 9 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Guernesey, Herm i Jethou jedynie do dziedziczenia dziecka pozamałżeńskiego po ojcu lub matce. Rząd Zjednoczonego Królestwa pragnie również potwierdzić, że ani artykuł 9, ani artykuł 10 Konwencji nie powinny być interpretowane jako przyznające dziecku pozamałżeńskiemu jakiekolwiek prawa do dziedziczenia Korony lub tytułu szlacheckiego albo jakiekolwiek prawa do dziedziczenia majątku, którego przekazanie zostało ograniczone aktem prawnym dla określonej kategorii spadkobierców ("entailed interest"). 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami Europejskiej konwencji o statusie prawnym dziecka pozamałżeńskiego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1975 r., a także o zgłoszonych zastrzeżeniach i oświadczeniach, względnie o wycofaniu zastrzeżeń lub oświadczeń, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 79, poz. 890) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 19 czerwca 1998 r. została sporządzona w Reykjaviku Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Islandii, pragnąc zawrzeć Umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zakres podmiotowy Niniejsza umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Artykuł 2 Podatki, których dotyczy umowa 1. Niniejsza umowa dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu i majątku, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego jednostek terytorialnych lub władz lokalnych. 2. Za podatki od dochodu i majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu lub majątku, albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, jak również podatki od przyrostu majątku. 3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności: a) w Polsce: i) podatek dochodowy od osób fizycznych, ii) dodatek dochodowy od osób prawnych, (zwane dalej "podatkami polskimi"), b) w Islandii: i) narodowy podatek dochodowy, ii) nadzwyczajny narodowy podatek dochodowy, iii) narodowy podatek majątkowy, iv) nadzwyczajny narodowy podatek majątkowy, v) municypalny (lokalny) podatek dochodowy, vi) podatki płacone od dochodu i majątku instytucji bankowych, (zwane dalej "podatkami islandzkimi"). 4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok lub w miejsce istniejących podatków. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach dokonanych w ich ustawodawstwie podatkowym. Artykuł 3 Ogólne definicje 1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej: a) określenie "Polska" użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi, na którym na mocy ustawodawstwa Polski i zgodnie z prawem międzynarodowym Polska może sprawować suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych; b) określenie "Islandia" oznacza Republikę Islandii, a użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Republiki Islandii, w tym jej morze terytorialne, oraz każdy obszar poza jej morzem terytorialnym, na którym na mocy ustawodawstwa Islandii i zgodnie z prawem międzynarodowym Islandia sprawuje jurysdykcję lub suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i pokrywających wód oraz ich zasobów naturalnych; c) określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób; d) określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą inną jednostkę organizacyjną, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną; e) określenie "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" oraz "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie; f) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, w zależności od kontekstu, Polskę lub Islandię; g) określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy taki statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie; h) określenie "właściwa władza" oznacza: i) w przypadku Polski - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela, ii) w przypadku Islandii - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela; i) określenie "obywatel" oznacza: i) każdą osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa, ii) każdą osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie. 2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne działy ustawodawstwa tego Państwa. Artykuł 4 Miejsce zamieszkania lub siedziba 1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie. 2. Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad: a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ona ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); b) jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa; c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem; d) jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. 3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Artykuł 5 Zakład 1. W rozumieniu niniejszej umowy, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. 2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu; b) filię; c) biuro; d) fabrykę; e) warsztat i f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów mineralnych. 3. Plac budowy, prace budowlane, montażowe lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają dłużej niż dwanaście miesięcy. 4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje: a) placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania; c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo; d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym; f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych w punktach od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. 5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6 - działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo to stale wykonuje, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczone są do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które, gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu. 6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego komisanta albo przez każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. 7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki. Artykuł 6 Dochód z nieruchomości 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na którego terytorium dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego. 3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. 4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego służącego do wykonywania wolnego zawodu. Artykuł 7 Zyski przedsiębiorstw 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane takiemu zakładowi. 2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. 3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. 4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, to żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwyczajowo stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi być jednak taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule. 5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa. 6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w taki sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej. 7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu. Artykuł 8 Transport morski i lotniczy 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa osiągane z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich i statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa żeglugowego znajduje się na pokładzie statku morskiego, to uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku, a jeżeli nie ma takiego portu macierzystego, to w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. 3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub międzynarodowym związku eksploatacyjnym. Artykuł 9 Przedsiębiorstwa powiązane 1. Jeżeli: a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo b) te same osoby uczestniczą bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych i finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, które różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągnęłoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane. 2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje również zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego Państwa, gdyby warunki ustalone między oboma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione pomiędzy przedsiębiorstwami niezależnymi, wtedy to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego w tym Państwie. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględniane inne postanowienia niniejszej umowy, a właściwe władze Umawiających się Państw będą w razie konieczności porozumiewać się ze sobą bezpośrednio. Artykuł 10 Dywidendy 1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie. 2. Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli właściciel dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek ten nie może przekroczyć: a) 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli ich właścicielem jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział bezpośredni w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent, b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach. Właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tych ograniczeń. Postanowienia ustępu 1 nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. 3. Określenie "dywidendy", użyte w tym artykule, oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub praw do udziału w zysku, akcji w górnictwie, akcji założycielskich lub innych praw z wyjątkiem wierzytelności, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji. 4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski lub dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie lub w przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, faktycznie wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet kiedy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w tym drugim Państwie. Artykuł 11 Odsetki 1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli odbiorca jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. 3. Bez względu na postanowienia ustępu 2, odsetki powstające w Umawiającym się Państwie i uzyskane przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, włączając jego władze lokalne, Bank Centralny lub jakąkolwiek instytucję kontrolowaną przez ten Rząd, lub odsetki uzyskane z tytułu pożyczek gwarantowanych przez ten Rząd, podlegają zwolnieniu z opodatkowania w tym pierwszym Państwie. 4. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu. 5. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, bądź działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje w tym Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 7. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi a osobą trzecią kwota odsetek związanych z zadłużeniem przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a właścicielem odsetek bez takich powiązań, to postanowienia tego artykułu mają zastosowanie tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio część podlega opodatkowaniu w każdym Umawiającym się Państwie zgodnie z jego prawem i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy. Artykuł 12 Należności licencyjne 1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie należności licencyjne mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, to wysokość podatku nie powinna przekraczać 10 procent kwoty należności licencyjnych brutto. 3. Określenie "należności licencyjne", użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. 4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje w drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Uważa się, iż należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, kiedy ich płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, niezależnie od tego, czy ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, a należności te są ponoszone przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, iż należności licencyjne powstają w Państwie, w którym znajduje się zakład lub stała placówka. 6. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za użytkowanie, prawo lub informację, przekracza kwotę, którą płatnik i właściciel należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu w każdym Umawiającym się Państwie zgodnie z jego prawem i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy. Artykuł 13 Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku 1. Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 3. Zyski z przeniesienia: a) tytułu własności udziałów w kapitale zakładowym spółki, której mienie składa się głównie z majątku nieruchomego położonego w Umawiającym się Państwie, i b) udziałów w spółce osobowej, mieniu powierniczym lub majątku spadkowym, których mienie składa się głównie z nieruchomości położonych w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Państwie. W rozumieniu niniejszego ustępu, określenie "majątek nieruchomy" obejmuje udziały w spółce, o której mowa pod literą a), lub udział w spółce osobowej, mieniu powierniczym lub majątku spadkowym, o których mowa pod literą b). 4. Zyski osiągane z przeniesienia tytułu własności statków morskich lub statków powietrznych, eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, oraz z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 5. Zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku nie wymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Artykuł 14 Wolne zawody 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swojej działalności. Jeżeli posiada ona taką placówkę, to dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. 2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych. Artykuł 15 Praca najemna 1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas każdego dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie. 3. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane z pracy najemnej, wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym, może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Artykuł 16 Wynagrodzenia dyrektorów Wynagrodzenia dyrektorów i inne podobne należności osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Artykuł 17 Artyści i sportowcy 1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca, nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. 3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, dochód, o którym mowa w tym artykule, jest zwolniony z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym działalność artysty lub sportowca jest wykonywana, pod warunkiem że działalność ta jest w znacznej części opłacana z funduszy publicznych tego Państwa lub drugiego Państwa oraz że działalność ta jest wykonywana na mocy umowy lub porozumienia o współpracy kulturalnej zawartego przez te Państwa. Artykuł 18 Emerytury Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania. Artykuł 19 Pracownicy państwowi 1. a) Płace i inne podobne wynagrodzenia, inne niż emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. b) Jednakże płace i inne podobne wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba świadcząca te usługi ma miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie, i która: i) jest obywatelem tego Państwa lub ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług. 2. a) Jakakolwiek emerytura wypłacana, lub pochodząca z funduszy Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. b) Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania. 3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 stosuje się do płac i innych podobnych wynagrodzeń oraz emerytur z tytułu świadczenia usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną. Artykuł 20 Studenci 1. Należności otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, praktykanta lub stypendystę, który przebywa w pierwszym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia, odbywania praktyki lub szkolenia, a który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza pierwszego Państwa. 2. W odniesieniu do zasiłków, stypendiów i wynagrodzeń z tytułu pracy nie objętych ustępem 1 tego artykułu, student, praktykant lub stypendysta jest uprawniony, na czas trwania studiów, stażu lub stypendium, do takich samych zwolnień, ulg i obniżeń podatkowych, jakie są stosowane wobec osób mających miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym przebywa. Artykuł 21 Inne dochody 1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. 2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba osiągająca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawo lub majątek, z tytułu których osiąga dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. Artykuł 22 Majątek 1. Majątek nieruchomy, określony w artykule 6, który jest własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a położony w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Majątek ruchomy, stanowiący część zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący do stałej placówki, którą osoba, mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, posiada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 3. Majątek, który stanowią statki morskie i statki powietrzne eksploatowane w transporcie międzynarodowym, jak również majątek ruchomy służący do eksploatacji takich statków morskich i statków powietrznych, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 4. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Artykuł 23 Unikanie podwójnego opodatkowania 1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Państwo zezwoli na: a) odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie, b) odliczenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie. Jednakże takie odliczenie nie może w żadnym razie przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia, i która przypada w zależności od przypadku na dochód lub majątek, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem umowy osiągany dochód lub posiadany majątek przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to niemniej jednak takie Państwo może przy obliczeniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód lub majątek. Artykuł 24 Równe traktowanie 1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa, a w szczególności w związku z ich miejscem zamieszkania. Niniejsze postanowienie stosuje się również, bez względu na postanowienia artykułu 1, w stosunku do osób, które nie mają miejsca zamieszkania w jednym lub obu Umawiających się Państwach. 2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielenia osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek podatkowych, z uwagi na stan cywilny i rodzinny, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium. 3. Z wyjątkiem stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. Podobnie zobowiązania przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w pierwszym wymienionym Państwie. 4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek w całości lub w części jest własnością jednej lub więcej osób, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo który jest przez te osoby kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane podobne przedsiębiorstwa pierwszego Państwa. 5. Bez względu na postanowienia artykułu 2, postanowienia niniejszego artykułu stosuje się do wszystkich podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę. Artykuł 25 Procedura wzajemnego porozumiewania się 1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, wówczas może ona niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1, właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy. 2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i jeżeli sama nie może spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową. Osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw. 3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wspólnie czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej umowie. 4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą komunikować się bezpośrednio, w tym poprzez wspólną komisję składającą się z nich samych lub ich przedstawicieli, w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów. Artykuł 26 Wymiana informacji 1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, które są niezbędne do stosowania postanowień niniejszej umowy, lub dotyczące ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Państw, w odniesieniu od podatków objętych niniejszą umową w zakresie, w jakim opodatkowanie przewidziane w tym ustawodawstwie nie jest sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa, i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub władzom (w tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem, poborem, egzekucją lub ściąganiem podatków objętych umową albo organom zajmującym się rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków objętych umową. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych. 2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zobowiązujące jedno z Umawiających się Państw do: a) stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo działalność handlową, lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public). Artykuł 27 Przedstawiciele dyplomatyczni i urzędnicy konsularni Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień szczególnych. Artykuł 28 Wejście w życie 1. Umawiające się Państwa poinformują się wzajemnie o spełnieniu ich konstytucyjnych wymogów dla wejścia w życie niniejszej umowy. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie trzydzieści dni od daty otrzymania późniejszej z not, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, i jej postanowienia będą miały zastosowanie: a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym umowa wejdzie w życie; b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu i majątku - do podatków naliczanych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym umowa wejdzie w życie. Artykuł 29 Wypowiedzenie Niniejsza umowa pozostaje w mocy do czasu wypowiedzenia jej przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć umowę, przekazując w drodze dyplomatycznej pisemną notę o wypowiedzeniu, co najmniej sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego rozpoczynającego się po upływie pięciu lat od daty jej wejścia w życie. W takim wypadku umowa przestanie obowiązywać: a) w zakresie podatków pobieranych u źródła - w stosunku do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu; b) w zakresie innych podatków od dochodu i majątku - w stosunku do takich podatków naliczanych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r. w językach polskim, islandzkim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku jakiejkolwiek rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający będzie tekst angielski. W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej St. Czartoryski W imieniu Rządu Republiki Islandii H. Ágústsson PROTOKÓŁ W momencie podpisania Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku niżej podpisani uzgodnili następujące postanowienia, które stanowią integralną część niniejszej umowy. 1. Odnośnie do artykułu 10: Bez względu na postanowienia ustępu 2 litera a), tak długo, jak zgodnie z ustawodawstwem Islandii dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Islandii mogą być odliczane od zysków podlegających opodatkowaniu lub mogą być przeniesione na straty eksploatacyjne takiej spółki w zakresie podatku od dochodu, dywidendy płacone przez taką spółkę na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce mogą być także opodatkowane w Islandii, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem tych dywidend, nałożony podatek nie może przekraczać 15 procent od tej części dywidend, którą można odliczyć od zysków spółki podlegających opodatkowaniu lub, która może być przeniesiona na straty eksploatacyjne spółki. 2. Odnośnie do artykułu 11: W nawiązaniu do ustępu 2, przyjmuje się, iż tak długo jak Islandia, zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, nie nakłada podatków u źródła na odsetki płacone osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Islandii, nie stosuje się postanowień ustępu 2, a odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r. w językach polskim, islandzkim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku jakiejkolwiek rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający będzie tekst angielski. W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej St. Czartoryski W imieniu Rządu Republiki Islandii H. Ágústsson Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 10 maja 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 29 lipca 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 891) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 28 ustęp 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Reykjaviku dnia 19 czerwca 1998 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 20 czerwca 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie prowizorycznego stosowania sporządzonego w Pradze dnia 10 grudnia 1998 r. Protokołu dodatkowego nr 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), sporządzonej w Krakowie dnia 21 grudnia 1992 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 892) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 10 grudnia 1998 r. w Pradze został sporządzony przez: Republikę Czeską, Republikę Węgierską, Rzeczpospolitą Polską, Rumunię, Republikę Słowacką oraz Republikę Słowenii Protokół dodatkowy nr 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), sporządzonej w Krakowie dnia 21 grudnia 1992 r. Protokół ten stanowi załącznik do niniejszego oświadczenia rządowego. Zgodnie z art. 3 ust. 3 powyższego Protokołu dodatkowego jest on stosowany prowizorycznie od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 16 sierpnia 1999 r. (poz. 892) Przekład PROTOKÓŁ DODATKOWY NR 7 DO ŚRODKOWOEUROPEJSKIEJ UMOWY O WOLNYM HANDLU Przedstawiciele Republiki Czeskiej, Republiki Węgierskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Rumunii, Republiki Słowackiej i Republiki Słowenii, mając na uwadze Deklarację Premierów, sporządzoną 11 września 1998 r. w Pradze, uznając, że niniejszy Protokół dodatkowy, a w szczególności zmienione reguły pochodzenia towarów pozwolą na szerszą kumulację pochodzenia, jak również przyspieszą intensyfikację wzajemnie korzystnych stosunków między nimi oraz wniosą wkład do procesu integracji europejskiej, zgodnie z postanowieniami artykułów 34, 35, 37 i 39 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, uzgodnili, co następuje: Artykuł 1 Postanowienia zawarte w załączniku do niniejszego Protokołu dodatkowego zastąpią odpowiednie postanowienia Protokołu 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu. Artykuł 2 Niniejszy Protokół dodatkowy stanowi integralną część Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu. Artykuł 3 1. Niniejszy Protokół dodatkowy wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty otrzymania przez depozytariusza ostatniej notyfikacji Stron Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu o wypełnieniu niezbędnych do tego procedur. 2. Depozytariusz notyfikuje wszystkim Stronom wypełnienie procedur niezbędnych dla wejścia w życie niniejszego Protokołu dodatkowego. 3. Jeżeli niniejszy Protokół dodatkowy nie wejdzie w życie dnia 1 stycznia 1999 r., będzie on od tego dnia stosowany prowizorycznie. Jednakże jeśli Strona nie jest w stanie go stosować od 1 stycznia 1999 r., Strona ta poinformuje inne Strony o tym fakcie jak najszybciej, nie później jednak niż 21 grudnia 1998 r. Wobec tej Strony niniejszy Protokół dodatkowy będzie stosowany dziesiątego dnia od daty otrzymania przez inne Strony notyfikacji o zakończeniu przez tę Stronę procedur wewnętrznych związanych ze stosowaniem niniejszego Protokołu dodatkowego. Artykuł 4 Strony Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu uwzględniają Deklarację Republiki Bułgarii załączoną do niniejszego Protokołu dodatkowego. NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy Umawiających się Stron, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół dodatkowy. Sporządzono w Pradze dnia 10 grudnia 1998 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku angielskim, który będzie zdeponowany przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej. Depozytariusz przekaże poświadczone kopie niniejszego Protokołu dodatkowego wszystkim Stronom Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu. Z upoważnienia Republiki Czeskiej Z upoważnienia Republiki Węgierskiej Z upoważnienia Rzeczypospolitej Polskiej Z upoważnienia Rumunii Z upoważnienia Republiki Słowackiej Z upoważnienia Republiki Słowenii (Podpisy stanowią grafiki) Deklaracja Republiki Bułgarii Republika Bułgarii w związku z postanowieniami artykułu 2 Umowy o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu niniejszym deklaruje, że akceptuje Protokół dodatkowy nr 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu i będzie stosować niniejszy Protokół dodatkowy od dnia stosowania Umowy o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu. Sporządzono w Pradze dnia 10 grudnia 1998 r. Z upoważnienia Republiki Bułgarii (Podpis stanowi grafikę) Załącznik do Protokołu dodatkowego nr 7 Protokół 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej ulega następującym zmianom: 1. Artykuł 1 (i) otrzymuje następujące brzmienie: "(i) 'wartość dodana' oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykule 4, lub jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona - pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty w Państwie Stronie;". 2. Skreśla się artykuł 3; 3. Artykuł 4 otrzymuje następujące brzmienie: "Artykuł 4 Kumulacja pochodzenia 1. Nie naruszając postanowień artykułu 2, produkty będą uważane za pochodzące z Państwa-Strony, jeżeli tam są uzyskane, wyłączając materiały pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej, Bułgarii, Polski, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (włączając Liechtenstein) 1 lub Turcji zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między tym Państwem-Stroną a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały w Państwie-Stronie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Państwie-Stronie, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z tego Państwa-Strony tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w ustępie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w tym Państwie-Stronie. 3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w ustępie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Państwa-Strony, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów, 4. Kumulacja, o której mowa w niniejszym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w niniejszym protokole."; 4. Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie: "Artykuł 12 Zasada terytorialności 1. Z zastrzeżeniem artykułu 4 oraz ustępu 3 niniejszego artykułu, warunki określone w części II dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących muszą być nieprzerwanie spełniane w Państwie-Stronie. 2. Z zastrzeżeniem artykułu 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane z jednego z Państw-Stron do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie władzom celnym, że: a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane, oraz b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu. 3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w części II nie może mieć wpływu wykonywana poza Państwami-Stronami obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych z jednego z Państw-Stron, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że: a) materiały te uzyskano w całości na terenie jednego z Państw-Stron lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające, wymienione w artykule 7; oraz b) możliwe jest wykazanie władzom celnym, że: i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych, ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza Państwami-Stronami z zastosowaniem postanowień tego artykułu nie przekracza 10% ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia. 4. Dla celów ustępu 3 warunki dotyczące statusu pochodzenia, wymienione w części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania wykonywanych poza Państwami-Stronami. W przypadku jednak gdy, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku II, w celu nadania statusu pochodzenia danemu produktowi gotowemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Państwami-Stronami z zastosowaniem niniejszego artykułu nie powinna przekraczać określonego udziału procentowego. 5. W celu realizacji postanowień ustępów 3 i 4, przez "całkowitą wartość dodaną" rozumie się wszystkie koszty powstałe poza Państwami-Stronami, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych. 6. Postanowienia ustępów 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów nie spełniających warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tylko wtedy, gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6 punkt (2). 7. Ustępy 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu. 8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, dokonywane poza Państwami-Stronami, muszą być dokonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu."; 5. W ostatnim akapicie artykułu 15 ustęp 6 datę "31 grudnia 1998" zastępuje się datą "31 grudnia 2000."; 6. W artykule 26 wyrażenie "C2/CP3" zastępuje się wyrażeniem "CN22/CN23"; 7. W załączniku I, w uwadze 5.2, między wyrażeniami "włókna sztuczne" a "włókna syntetyczne polipropylenowe" wstawia się wyrażenie "włókna przewodzące prąd"; 8. W załączniku I, w uwadze 5.2, usuwa się piąty przykład ("Dywan pętelkowy ... dotyczące masy."); 9. W załączniku II między regułami dla pozycji HS 2202 i 2208 wstawia się następującą regułę: Kod HSWyszczególnienieProcesy obróbki lub przetworzenia dokonane na materiałach niepochodzących nadające im status pochodzenia (1)(2)(3) lub(4) 2207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe napoje alkoholowe o dowolnej mocy, skażoneWytwarzanie z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208 ; 10. W załączniku II regułę dla działu 57 zastępuję się następującym tekstem: " Dział 57Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe: - Z filcu igłowanegoWytwarzanie z1: - włókien naturalnych lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 i 5506, - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów, mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex woks produktu - tkanina z juty może być używana jako podkład - Z innego filcuWytwarzanie z1: - włókien naturalnych nie gręplowanych lub czesanych, ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - PozostałeWytwarzanie z1: - przędzy kokosowej lub jutowej(a), - przędzy z włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych, - włókien naturalnych, lub - ciętych włókien chemicznych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia - tkanina z juty może być używana jako podkład _______ 1 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5. (a) Używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r."; 11. W załączniku II regułę dla pozycji 7006 zastępuje się następującym tekstem: 7006Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach: - Substraty płyt szklanych, powlekane warstwą materiału dielektrycznego, półprzewodzące zgodnie z normami SEMII1Wytwarzanie z niepowlekanych substratów płyt szklanych z pozycji 7006 - PozostałeWytwarzanie z materiałów z pozycji 7001 ; _________ 1 SEMII - Semiconductor Equipment and Materials Institute Incorporated. 12. W załączniku II regułę dla pozycji 7601 zastępuje się następującym tekstem: 7601Aluminium nie obrobioneWytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, lub Wytwarzanie metodą obróbki termicznej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub z odpadów i złomu aluminium. ; 13. W załączniku IV słoweńska wersja i węgierska wersja deklaracji na fakturze otrzymują następujące brzmienie: "Wersja słoweńska: Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskich organov št. ....1) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno .... poreklo." "Wersja węgierska: A jelen oknányban szreplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám ....1)) kijelentem, hogy eltérő jelzés hiányában áruk kedvezményes ........származásúak." ADDITIONAL PROTOCOL No. 7 TO THE CENTRAL EUROPEAN FREE TRADE AGREEMENT Representatives of the Czech Republic, the Republic of Hungary, the Republic of Poland, Romania, the Slovak Republic and the Republic of Slovenia; Having in mind the Declaration of Prime Ministers, done on 11 September 1998 in Prague; Recognizing that this Additional Protocol and in particular the adjusted rules of origin of goods shall enable the wider cumulation of origin, as well as shall foster the intensification of mutually beneficial trade relations among them and contribute to the process of integration in Europe; In accordance with the provisions of Articles 34, 35, 37 and 39 of the Central European Free Trade Agreement; Have decided as follows: Article 1 The provisions in Annex to this Additional Protocol shall replace the relevant provisions of Protocol 7 to the Central European Free Trade Agreement. Article 2 This Additional Protocol shall constitute an integral part of the Central European Free Trade Agreement. Article 3 1. This Additional Protocol shall enter into force on the thirtieth day from the date of receiving by the Depositary of the last notification of the Parties to the Central European Free Trade Agreement of the completion of procedures necessary for that purpose. 2. The Depositary shall notify all Parties of the completion of procedures necessary for the entry into force of this Additional Protocol. 3. If this Additional Protocol does not enter into force by 1 January 1999 it shall be applied provisionally from that date. However, if a Party is not in a position to apply it from 1 January 1999, that Party shall inform the other Parties about this fact as soon as possible, but not later than 21 December 1998. Concerning that Party this Additional Protocol shall be applied on the tenth day from the date of receiving by the other Parties of the notification on the completion by that Party of the internal procedures necessary for the application of this Additional Protocol. Article 4 The Parties to the Central European Free Trade Agreement take into account the Declaration of the Republic of Bulgaria, attached to this Additional Protocol. IN WITNESS WHEREOF the undersigned plenipotentiaries being duly authorized thereto, have signed this Additional Protocol. Done at Prague this 10th day of December 1998 in a single authentic copy in the English language, which shall be deposited with the Government of the Republic of Poland. The Depositary shall transmit certified copies of this Additional Protocol to all Parties to the Central European Free Trade Agreement. For the Czech Republic For the Republic of Hungary For the Republic of Poland For Romania For the Slovak Republic For the Republic of Slovenia (Podpisy stanowią grafiki) Declaration of the Republic of Bulgaria The Republic of Bulgaria in connection with the provisions of Article 2 of the Agreement on Accession of the Republic of Bulgaria to the Central European Free Trade Agreement herewith declares that it accepts the Additional Protocol No. 7 to the Central European Free Trade Agreement and shall apply this Additional Protocol from the date of application of the Agreement on Accession of the Republic of Bulgaria to the Central European Free Trade Agreement. Done at Prague this 10th day of December 1998. For the Republic of Bulgaria (Podpis stanowi grafikę) Annex to the Additional Protocol No. 7 Protocol 7 to the Central European Free Trade Agreement concerning the definition of the concept of "originating products" and methods of administrative cooperation is hereby amended as follows: 1. Article 1(i) shall be replaced by: "(i) 'added value' shall be taken to be the ex-works price minus the customs value of each of the materials incorporated which originate in the other countries referred to in Article 4 or, where the customs value is not known or cannot be ascertained, the first price verifiably paid for the products in the State Party:". 2. Article 3 shall be abolished. 3. Article 4 shall be replaced by the following: "Article 4 Cumulation of origin 1. Without prejudice to the provisions of Article 2, products shall be considered as originating in a Party if such products are obtained there, incorporating materials originating in the European Community, Bulgaria, Poland, Hungary, the Czech Republic, the Slovak Republic, Romania, Lithuania, Latvia, Estonia, Slovenia, Iceland, Norway, Switzerland (including Liechtenstein) 1) or Turkey in accordance with the provisions of the Protocol on rules of origin annexed to the Agreements between this State Party and each of these countries, provided that the working or processing carried out in this State Party goes beyond that referred to in Article 7 of this Protocol. It shall not be necessary that such materials have undergone sufficient working or processing. 2. Where the working or processing carried out in the State Party does not go beyond the operations referred to in Article 7, the product obtained shall be considered as originating in this State Party only where the value added there is greater than the value of the materials used originating in any one of the other countries referred to in paragraph 1. If this is not so, the product obtained shall be considered as originating in the country which accounts for the highest value of originating materials used in the manufacture in this State Party. 3. Products, originating in one of the countries referred to in paragraph 1, which do not undergo any working or processing in the State Party, retain their origin if exported into one of these countries. 4. The cumulation provided for in this Article may only be applied to materials and products which have acquired originating status by an application of rules of origin identical to those given in this Protocol." 4. Article 12 shall be replaced by the following: "Article 12 Principle of territoriality 1. Except as provided for in Article 4 and paragraph 3 of this Article, the conditions for acquiring originating status set out in Title II must continue to be fulfilled at all times in the State Parties. 2. Except as provided for in Article 4, where originating goods exported from one of the State Parties to another country return, they must be considered as non-originating, unless it can be demonstrated to the satisfaction of the customs authorities that: (a) the returning goods are the same as those that were exported; and (b) they have not undergone any operation beyond that necessary to preserve them in good condition while in that country or while being exported. 3. The acquisition of originating status in accordance with the conditions set out in Title II shall not be affected by working or processing done outside the State Parties on materials exported from one of the Parties and subsequently reimported there, provided: (a) the said materials are wholly obtained in one of the State Parties or have undergone working or processing beyond the insufficient operations listed in Article 7 prior to being exported; and (b) it can be demonstrated to the satisfaction of the customs authorities that: i) the reimported goods have been obtained by working or processing the exported materials; and ii) the total added value acquired outside the State Parties by applying the provisions of this Article does not exceed 10% of the ex-works price of the end product for which originating status is claimed. 4. For the purposes of paragraph 3, the conditions for acquiring originating status set out in Title II shall not apply to working or processing done outside the State Parties. But where, in the list in Annex II, a rule setting a maximum value for all the non-originating materials incorporated is applied in determining the originating status of the end product, the total value of the non-originating materials incorporated in the territory of the State Party concerned, taken together with the total added value acquired outside the State Party by applying the provisions of this Article, shall not exceed the stated percentage. 5. For the purposes of applying the provisions of paragraphs 3 and 4, "total added value" shall be taken to mean all costs arising outside the State Parties, including the value of the materials incorporated there. 6. The provisions of paragraphs 3 and 4 shall not apply to products which do not fulfil the conditions set out in the list in Annex II or which can be considered sufficiently worked or processed only if the general values fixed in Article 6(2) are applied. 7. The provisions of paragraphs 3 and 4 shall not apply to products coming under Chapters 50 to 63 of the Harmonised System. 8. Any working or processing of the kind covered by the provisions of this Article and done outside the State Parties shall be done under the outward processing arrangements, or similar arrangements." 5. In the last paragraph of Article 15(6) the date "31 December 1998" shall be replaced by "31 December 2000". 6. In Article 26 the reference "C2/CP3" shall be replaced by "CN22/CN23". 7. In Annex I, Note 5.2, "current conducting filaments" shall be added between "artificial man-made filaments" and "synthetic man-made staple fibres of polypropylene". 8. In Annex I, Note 5.2 the fifth example ("A carpet with tufts ... are met.") shall be deleted. 9. In Annex II, between the rules for HS heading Nos 2202 and 2208 the following rule shall be inserted: HS Heading NoDescription of productWorking or processing of non-originating materials that confers originating status (1)(2)(3)or (4) 2207Undenatured ethyl alcohol of an alcoholic strength by volume of 80% vol or higher; ethyl alcohol and other spirits, denatured, of any strengthManufacture: - using materials not classified in heading Nos 2207 or 2208 10. In Annex II, the rule for Chapter 57 shall be replaced by: Chapter 57Carpets and other textile floor coverings: - Of needleloom feltManufacture from1: - natural fibres or - chemical materials or textile pulp However: - polypropylene filament of heading No 5402, - polypropylene fibres of heading Nos 5503 or 5506, - polypropylene filament tow of heading No 5501, of which the denomination in all cases of a single filament or fibre is less than 9 decitex, may be used provided their value does not exceed 40% of the ex-works price of the product - jute fabric may be used as backing - Of other feltManufacture from1: - natural fibres not carded or combed or otherwise processed for spinning, ^ or - chemical materials or textile pulp - OtherManufacture from1: - coir or jute yarn(a), - synthetic or artificial filament yarn, - natural fibres, or - man-made staple fibres not carded or combed or otherwise processed for spinning - jute fabric may be used as backing _______ 1 For special conditions relating to products made of a mixture of textile materials, see introductory Note 5. (a) The use of jute yarn is authorised from 1.7.2000. 11. In Annex II, the rule for HS heading No 7006 shall be replaced by: " 7006Glass of heading Nos 7003, 7004 or 7005, bent, edge-worked, engraved, drilled, enamelled or otherwise worked, but not framed or fitted with other materials: - Glass plate substrate coated with dielectric thin film, semiconductor grade, in accordance with SEMII standards1Manufacture from non-coated glass plate substrate of heading No 7006 - OtherManufacture from materials of heading No 7001 ________ 1 SEMII - Semiconductor Equipment and Materials Institute Incorporated." 12. In Annex II, the rule for HS heading No 7601 shall be replaced by: 7601Unwrought aluminiumManufacture in which: - all the materials used are classified within heading other than that of the product; and - the value of all the materials used does not exceed 50% of the ex-works price of the product or Manufacture by thermal or electrolytic treatment from unalloyed aluminium or waste and scrap of aluminium 13. In Annex IV, the Slovenian and the Hungarian versions of the invoice declaration shall be replaced by the following texts: "Slovenian version: Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskich organov št. ....1) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno .... poreklo." "Hungarian version: A jelen oknányban szreplő áruk exportőre (vámfelhatalmazási szám ....1)) kijelentem, hogy eltérő jelzés hiányában áruk kedvezményes ........származásúak." 1 Księstwo Liechtenstein jest w unii celnej ze Szwajcarią oraz stanowi Umawiającą się Stronę Układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym. 1) The Principality of Liechtenstein has a customs union with Switzerland, and is a Contracting Party to the Agreement on the European Economic Area. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 17 września 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych. (Dz. U. Nr 80, poz. 912) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych przy eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) urządzeniu energetycznym - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne stosowane w procesach wytwarzania, przetwarzania, przesyłania i dystrybucji, magazynowania oraz użytkowania paliw i energii, 2) instalacji energetycznej - należy przez to rozumieć urządzenia energetyczne z układami połączeń między nimi, 3) sieci cieplnej - należy przez to rozumieć urządzenia i instalacje służące do przesyłania i dystrybucji ciepła z układami połączeń między nimi, 4) instalacji gazowej - należy przez to rozumieć urządzenia gazowe z układami połączeń między nimi, zasilane z sieci gazowej, znajdującej się na terenie i w obiekcie odbiorcy, 5) pomieszczeniu lub terenie ruchu energetycznego - należy przez to rozumieć odpowiednio wydzielone pomieszczenie lub teren bądź część pomieszczenia lub terenu albo przestrzeni w budynkach lub poza budynkami, w których zainstalowane są urządzenia energetyczne dostępne tylko dla upoważnionych osób, 6) miejscu pracy - należy przez to rozumieć odpowiednio przygotowane stanowisko pracy lub określoną strefę pracy w zakresie niezbędnym dla bezpiecznego wykonywania pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych, 7) instrukcji eksploatacji - należy przez to rozumieć zatwierdzoną przez pracodawcę instrukcję określającą procedury i zasady wykonywania czynności niezbędnych przy eksploatacji urządzeń i instalacji energetycznych, opracowaną na podstawie odrębnych przepisów oraz dokumentacji producenta, 8) świadectwie kwalifikacyjnym - należy przez to rozumieć świadectwo stwierdzające spełnienie przez daną osobę odpowiednich wymagań kwalifikacyjnych do wykonywania pracy na stanowisku dozoru lub eksploatacji w ustalonym zakresie: obsługi, konserwacji, napraw, kontrolno-pomiarowym, montażu dla określonych rodzajów urządzeń i instalacji energetycznych, uzyskane w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 9) pracownikach uprawnionych - należy przez to rozumieć pracowników posiadających sprawdzone i właściwe kwalifikacje w zakresie eksploatacji danego rodzaju urządzeń i instalacji energetycznych, potwierdzone świadectwem kwalifikacyjnym, 10) pracownikach upoważnionych - należy przez to rozumieć pracowników, którzy w ramach swoich obowiązków służbowych lub na podstawie polecenia służbowego wykonują określone prace, 11) zespole pracowników - należy przez to rozumieć grupę pracowników, w której skład wchodzą co najmniej dwie osoby wykonujące pracę, 12) zespole pracowników kwalifikowanych - należy przez to rozumieć grupę pracowników, w której co najmniej połowa, lecz nie mniej niż dwie osoby, posiada ważne świadectwa kwalifikacyjne, 13) urządzeniach i instalacjach energetycznych nieczynnych - należy przez to rozumieć urządzenia i instalacje energetyczne, do których za pomocą istniejących łączników i armatury nie ma możliwości podania czynników stwarzających zagrożenie, 14) urządzeniu powszechnego użytku - należy przez to rozumieć urządzenie energetyczne przeznaczone dla indywidualnych potrzeb ludności lub używane w gospodarstwach domowych, 15) poleceniodawcy - należy przez to rozumieć pracownika, upoważnionego pisemnie przez prowadzącego eksploatację urządzeń i instalacji energetycznych do wydawania poleceń na wykonanie pracy, posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru, 16) koordynującym - należy przez to rozumieć wyznaczonego przez poleceniodawcę pracownika komórki organizacyjnej sprawującej dozór nad eksploatacją urządzeń i instalacji energetycznych, przy których będzie wykonywana praca, posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru, 17) dopuszczającym - należy przez to rozumieć wyznaczonego przez poleceniodawcę pracownika posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji i upoważnionego pisemnie przez prowadzącego eksploatację urządzeń i instalacji energetycznych do wykonywania czynności łączeniowych w celu przygotowania miejsca pracy, 18) nadzorującym - należy przez to rozumieć wyznaczonego przez poleceniodawcę pracownika posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru lub eksploatacji, wykonującego wyłącznie czynności nadzoru, 19) kierującym zespołem pracowników - należy przez to rozumieć wyznaczonego przez poleceniodawcę pracownika posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku eksploatacji, kierującego zespołem pracowników, 20) kierowniku robót - należy przez to rozumieć wyznaczonego przez poleceniodawcę pracownika posiadającego ważne świadectwo kwalifikacyjne na stanowisku dozoru, do koordynacji prac, gdy w jednym obiekcie energetycznym jednocześnie pracuje więcej niż jeden zespół pracowników. § 3. Każde urządzenie i instalacja energetyczna przed dopuszczeniem do eksploatacji powinny posiadać wymagany odrębnymi przepisami certyfikat na znak bezpieczeństwa, o ile taki obowiązek istnieje, albo posiadać deklarację zgodności z Polskimi Normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi odrębnymi przepisami. § 4. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do prac wykonywanych przy: 1) urządzeniach i instalacjach energetycznych użytkowanych w zakładach produkcji, przesyłania i rozprowadzania gazu - paliw gazowych oraz prowadzeniu robót budowlano-montażowych sieci gazowych, 2) urządzeniach i instalacjach elektroenergetycznych o napięciu bezpiecznym określonych w przepisach o ochronie przeciwporażeniowej oraz przy urządzeniach energetycznych powszechnego użytku. § 5. Przed przystąpieniem do robót ziemnych związanych z pracami przy urządzeniach i instalacjach energetycznych, na terenie przyszłych robót, należy rozpoznać i oznaczyć uzbrojenie podziemne, a w szczególności sieci elektroenergetyczne, telekomunikacyjne, cieplne, gazowe, wodne i inne. § 6. Obiekty z zainstalowanymi urządzeniami i instalacjami energetycznymi oraz urządzenia i instalacje energetyczne powinny być oznakowane zgodnie z odrębnymi przepisami. § 7. 1. Pomieszczenia lub teren ruchu energetycznego powinny być dostępne tylko dla osób upoważnionych. 2. Urządzenia i instalacje energetyczne stwarzające zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego należy zabezpieczyć przed dostępem osób nieupoważnionych. § 8. 1. Urządzenia i instalacje energetyczne powinny być eksploatowane tylko przez upoważnionych pracowników z zachowaniem postanowień określonych w instrukcjach eksploatacji. 2. Prace rozruchowe, próby techniczne urządzeń i instalacji energetycznych powinny być prowadzone zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, odrębnych przepisów, instrukcji eksploatacji oraz uzgodnione z ich użytkownikiem. § 9. 1. Miejsce pracy powinno być właściwie przygotowane, oznaczone i zabezpieczone w sposób określony w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. W każdym miejscu pracy, w którym wykonuje pracę zespół pracowników, powinien być wyznaczony kierujący tym zespołem. § 10. 1. Urządzenia, instalacje energetyczne lub ich części, przy których będą prowadzone prace konserwacyjne, remontowe lub modernizacyjne, powinny być wyłączone z ruchu, pozbawione czynników stwarzających zagrożenia i skutecznie zabezpieczone przed ich przypadkowym uruchomieniem oraz oznakowane. 2. Jeżeli ruch urządzeń znajdujących się w pobliżu miejsca wykonywania prac, o których mowa w ust. 1, lub w pobliżu miejsca instalowania urządzeń i instalacji energetycznych zagraża bezpieczeństwu pracowników, to urządzenia te powinny być na czas wykonywania tych prac wyłączone z ruchu. 3. Wymagania, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą prac, dla których zastosowana technologia nie przewiduje wyłączeń urządzeń z ruchu. § 11. Zabronione jest: 1) eksploatowanie urządzeń i instalacji energetycznych bez przewidzianych dla tych urządzeń i instalacji środków ochrony i zabezpieczeń, 2) dokonywanie zmian środków ochrony i zabezpieczeń przez osoby nieupoważnione. § 12. 1. Prace wewnątrz urządzeń i instalacji energetycznych, a w szczególności w kotłach, kanałach, tunelach, zbiornikach, zasobnikach, studzienkach, rurociągach, walczakach, komorach paleniskowych, powinny być wykonywane zgodnie z wymaganiami określonymi w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. Przy wykonywaniu prac spawalniczych wewnątrz urządzeń i instalacji energetycznych butle spawalnicze nie mogą się znajdować w ich wnętrzach. § 13. 1. Prace w kotłach oraz w komorach, kanałach i rurociągach sieci cieplnych nie powinny być wykonywane w temperaturze powyżej 40°C, z uwzględnieniem przepisu ust. 2. 2. Pracodawca, w przypadku usuwania awarii przy urządzeniach, o których mowa w ust. 1, w temperaturze powyżej 40°C, jest obowiązany zapewnić pracownikom: 1) napoje chłodzące i środki obniżające temperaturę powietrza otaczającego bezpośrednio pracownika, 2) środki ochrony indywidualnej, 3) przerwy w pracy i miejsce odpoczynku na zewnątrz pomieszczenia, ustalane indywidualnie w zależności od warunków i specyfiki pracy. § 14. 1. Prace w warunkach szczególnego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego, określone w ogólnych przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy jako prace szczególnie niebezpieczne, powinny być wykonywane co najmniej przez dwie osoby, z wyjątkiem prac eksploatacyjnych z zakresu prób i pomiarów, konserwacji i napraw urządzeń i instalacji elektroenergetycznych o napięciu znamionowym do 1 kV, wykonywanych przez osobę wyznaczoną na stałe do tych prac w obecności pracownika asekurującego, przeszkolonego w udzielaniu pierwszej pomocy. 2. Rodzaje prac, które powinny być wykonywane co najmniej przez dwie osoby, określają odrębne przepisy. § 15. Do prac wykonywanych przy urządzeniach i instalacjach energetycznych w warunkach szczególnego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego należy zaliczyć w szczególności prace: 1) wewnątrz komór paleniskowych kotłów, kanałów spalin, elektrofiltrów, walczaków kotła, zasobników, kanałów i lejów zsypowych oraz w zbiornikach paliw płynnych i gazowych, 2) wewnątrz zasobników węgla, pyłu węglowego, żużla i popiołu oraz innych zbiorników i pomieszczeń, w których mogą znajdować się gazy lub ciecze trujące, żrące, duszące, palne lub wybuchowe, 3) w obiegach przygotowywania pyłu węglowego, wewnątrz młynów węglowych, przy wentylatorach młynowych, cyklonach i separatorach, 4) wymagające odkrycia kadłubów turbin, wymontowania wirników turbiny i generatora oraz naprawy i wyważania tych wirników, 5) w obiegach wody elektrowni i elektrociepłowni wymagające wejścia do kanałów, rurociągów, rur ssawnych i zbiorników, jak również prace na ujęciach i zrzutach wody wykonywane z pomostów, łodzi lub barek oraz prowadzone pod powierzchnią wody, 6) konserwacyjne, modernizacyjne i remontowe przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem, 7) wykonywane w pobliżu nie osłoniętych urządzeń elektroenergetycznych lub ich części, znajdujących się pod napięciem, 8) przy wyłączonych spod napięcia, lecz nie uziemionych, urządzeniach elektroenergetycznych lub uziemionych w taki sposób, że żadne z uziemień - uziemiaczy nie jest widoczne z miejsca pracy, 9) przy opuszczaniu i zawieszaniu przewodów na wyłączonych spod napięcia elektroenergetycznych liniach napowietrznych w przęsłach krzyżujących drogi kolejowe, wodne i kołowe, 10) związane z identyfikacją i przecinaniem kabli elektroenergetycznych, 11) przy spawaniu, lutowaniu, wymianie stojaków oraz pojedynczych ogniw i całej baterii w akumulatorach, 12) przy wyłączonym spod napięcia torze dwutorowej elektroenergetycznej linii napowietrznej o napięciu 1 kV i powyżej, jeżeli drugi tor linii pozostaje pod napięciem, 13) przy wyłączonych spod napięcia lub znajdujących się w budowie elektroenergetycznych liniach napowietrznych, które krzyżują się w strefie ograniczonej uziemieniami ochronnymi z liniami znajdującymi się pod napięciem lub mogącymi znaleźć się pod napięciem i przewodami trakcji elektrycznej, 14) przy wykonywaniu prób i pomiarów, z wyłączeniem prac wykonywanych stale przez upoważnionych pracowników w ustalonych miejscach, 15) konserwacyjne i remontowe przy urządzeniach rozładowczych paliw płynnych i gazowych, jak rurociągi spustowe i pompy rozładowcze wraz z ich instalacjami, 16) przy neutralizatorach radioizotopowych i wysokonapięciowych stosowanych do neutralizacji ładunków elektrostatycznych, 17) w wykopach wykonywanych przy naprawach lub przeglądach gazociągów lub innych urządzeń gazowniczych, 18) przy remontach lub wymianie pomp głębinowych, zaworów, rurociągach i zbiornikach niebezpiecznych środków chemicznych i ścieków poregeneracyjnych, 19) wymagające stosowania chemicznych środków służących do czyszczenia kotłów, rurociągów, zbiorników ciśnieniowych, odwadniaczy, odolejaczy i zasobników ciśnieniowych, 20) wewnątrz zbiorników i pomieszczeń, w których znajduje się lub może być doprowadzone sprężone powietrze, na rurociągach sprężonego powietrza o nadciśnieniu roboczym równym lub większym od 50 kPa, wymagających demontażu elementów sprężarki, 21) na rurociągach wody, pary wodnej, sprężonego powietrza, oleju, mazutu, instalacjach gaśniczych o nadciśnieniu roboczym równym lub większym od 50 kPa, wymagających demontażu armatury lub odcinka rurociągu albo naruszenia podpór i zawiesi rurociągów. § 16. 1. Narzędzia pracy i sprzęt ochronny należy przechowywać w miejscach wyznaczonych, w warunkach zapewniających utrzymanie ich w pełnej sprawności. Sposób ewidencjonowania i kontroli sprzętu ochronnego ustala pracodawca. 2. Narzędzia pracy i sprzęt ochronny powinny być poddawane okresowym próbom w zakresie ustalonym w Polskich Normach lub w dokumentacji producenta. 3. Sprzęt ochronny, o którym mowa w ust. 1, powinien być oznakowany w sposób trwały przez podanie numeru ewidencyjnego, daty następnej próby okresowej oraz cechy przeznaczenia. 4. Zabronione jest używanie narzędzi i sprzętu, które nie są oznakowane. 5. Osoby dozoru powinny okresowo sprawdzać stan techniczny, stosowanie, przechowywanie i ewidencję sprzętu ochronnego oraz środków ochrony indywidualnej. § 17. 1. Stan techniczny narzędzi pracy i sprzętu ochronnego należy sprawdzać bezpośrednio przed jego użyciem. 2. Narzędzia pracy i sprzęt ochronny, niesprawne lub które utraciły ważność próby okresowej, powinny być niezwłocznie wycofane z użycia. 3. Zabrania się używania uszkodzonych lub niesprawnych narzędzi pracy i sprzętu ochronnego. § 18. Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracowników, zgodnie z odrębnymi przepisami, z: 1) ryzykiem zawodowym i zagrożeniami dla zdrowia i życia pracowników, które występują na danym stanowisku pracy, oraz zastosowanymi środkami likwidującymi lub ograniczającymi to ryzyko i zagrożenia, 2) szczegółowymi instrukcjami z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac. Rozdział 2 Wykonywanie prac przy urządzeniach i instalacjach energetycznych § 19. 1. Zabronione jest wchodzenie i przechodzenie przez urządzenia przeładunkowe, a zwłaszcza: wywrotnice wagonowe, przenośniki taśmowe, ładowarki, w czasie ruchu lub chwilowego postoju tych urządzeń. 2. Przepis ust. 1 nie stosuje się do stałych pomostów i innych wyznaczonych przejść nad i pod urządzeniami przeładunkowymi. § 20. 1. Paliwa ciekłe i gazowe powinny być magazynowane tylko w specjalnie do tego celu przystosowanych i oznakowanych pomieszczeniach lub zbiornikach. 2. Pomieszczenia dystrybucyjne i kontrolno-pomiarowe bez stałej obsługi oraz komory podziemnych sieci paliw ciekłych i gazowych powinny być dostępne tylko dla osób upoważnionych. § 21. W pomieszczeniach magazynowych paliw ciekłych i gazowych powinna być zainstalowana skutecznie działająca wentylacja i przeprowadzana okresowa kontrola koncentracji par i gazów, zgodnie z odrębnymi przepisami oraz w sposób określony w instrukcji eksploatacji. § 22. 1. Prace wewnątrz zasobników węgla, młynów, wentylatorów, separatorów, cyklonów oraz innych urządzeń do nawęglania powinny być wykonywane po: 1) opróżnieniu ich z paliwa, 2) oczyszczeniu z pyłu węglowego i przewietrzeniu, 3) wyłączeniu z ruchu przenośników oraz innych urządzeń podających i odbierających paliwo, 4) trwałym odcięciu od współpracujących urządzeń, z których mogłyby przedostać się spaliny, gorące powietrze lub para wodna. 2. Wykonywanie prac wewnątrz zasobników węgla podczas pracy kotła jest dozwolone po całkowitym i pewnym odcięciu dopływu węgla i jego odpływu oraz po zastosowaniu środków zabezpieczających, określonych w instrukcjach eksploatacji tych urządzeń. 3. Prace wewnątrz zasobników węgla, na których zainstalowano izotopowe sygnalizatory poziomu paliwa, powinny być wykonywane po uprzednim zabezpieczeniu przed promieniowaniem osób wykonujących te prace. § 23. 1. W pomieszczeniach kotłowni powinna być zainstalowana skutecznie działająca wentylacja nawiewno-wywiewna, zgodnie z wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach. 2. Zabronione jest instalowanie urządzeń mechanicznej wentylacji wywiewnej w kotłowniach o naturalnym ciągu spalin kotłowych. § 24. Przed każdym wejściem do komory paleniskowej kotła lub przestrzeni zamkniętych należy sprawdzić, czy stężenie par lub gazów nie przekracza dopuszczalnych norm. § 25. 1. Urządzenia kruszące, młyny, przewody pyłowe i inne urządzenia do nawęglania powinny być utrzymane w stanie technicznym nie powodującym zapylenia pomieszczeń. 2. Urządzenia do mechanicznego transportu pyłu i zbiorniki pyłu powinny być szczelne, posiadać wskaźnik do pomiaru temperatury i klapy eksplozyjne. 3. Szczelność i sprawność działania urządzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, powinna być sprawdzana okresowo, zgodnie z instrukcją eksploatacji. § 26. 1. Stanowiska robocze pracowników obsługi urządzeń do nawęglania powinny być wyposażone w sprawne urządzenia łączności i sygnalizacji w zakresie ustalonym w instrukcji eksploatacji. 2. Urządzenia do nawęglania powinny być wyposażone w wyłączniki awaryjne. § 27. 1. Klapy eksplozyjne w obiegach pyłowych z pośrednim podawaniem pyłu powinny być tak rozmieszczone, aby wykluczyć możliwość spowodowania wypadku. 2. Jeżeli w wyniku wybuchu w obiegu pyłowym nastąpiło otwarcie klap eksplozyjnych, ponowne uruchomienie obiegu pyłowego młyna może nastąpić po całkowitej likwidacji przyczyn i skutków tego wybuchu. 3. Gazy spalinowe lub powietrze nośne wydalane z obiegów pyłowych młynów na zewnątrz powinny być oczyszczane z pyłów. 4. Z pomieszczeń, w których znajdują się przewody i inne elementy obiegów pyłowych młynów, powinien być usuwany gromadzący się pył. § 28. 1. Prace wewnątrz kotłów, a w szczególności w komorach paleniskowych i ciągach konwekcyjnych, powinny być wykonywane po: 1) wygaszeniu, rozprężeniu, wychłodzeniu, przewietrzeniu i zastosowaniu zabezpieczenia w miejscach połączenia kotła z instalacjami lub urządzeniami, które mogą być źródłem zagrożenia dla pracowników, 2) usunięciu nawisów żużla, cegieł wypadających ze ścian i sklepienia oraz popiołu z lejów, przewodów i zsypów. 2. Włazy do walczaka kotła mogą być otwarte dopiero po sprawdzeniu, że w walczaku nie ma wody lub pary pod ciśnieniem. 3. Wejście do walczaka kotła może nastąpić po jego odłączeniu technologicznym, skutecznym przewietrzeniu oraz zabezpieczeniu przed wystąpieniem czynnika stwarzającego zagrożenia, w sposób określony w instrukcji eksploatacji. § 29. Zabronione jest wykonywanie prac wewnątrz kotłów na dwóch poziomach równocześnie, przy usytuowaniu stanowisk pracy jednego nad drugim bez wymaganego zabezpieczenia. § 30. 1. Pracownicy przed przystąpieniem do pracy przy usuwaniu żużla i popiołu powinni być zabezpieczeni przed oparzeniem i szkodliwym działaniem pyłów i gazów. 2. Żużel i popiół należy gasić w specjalnie do tego celu przeznaczonych miejscach lub pomieszczeniach, przy użyciu urządzeń lub instalacji określonych w instrukcji eksploatacji. § 31. Otwieranie włazów i innych otworów komory żużlowej lub leja żużlowego jest dozwolone tylko przez obsługę kotła w czasie ustabilizowanej pracy kotła i przy podwyższonym podciśnieniu w komorze paleniskowej. § 32. 1. Zasady składowania żużla i popiołu oraz eksploatacji urządzeń na składowiskach powinny być określone w sposób szczegółowy w instrukcjach eksploatacji. 2. Składowisko żużla i popiołu należy zabezpieczyć przed wtórnym pyleniem do otoczenia oraz oznaczyć odpowiednimi tablicami ostrzegawczymi. 3. Zabronione jest jednoczesne wykonywanie prac wewnątrz kotłów i lejów zsypowych żużla i popiołu bez wymaganego zabezpieczenia. § 33. Urządzenia i instalacje pracujące z czynnikiem o temperaturze wyższej niż 60°C powinny być wyposażone w izolację termiczną tak zaprojektowaną i utrzymaną, aby temperatura zewnętrzna na jej powierzchni w miejscach dostępnych nie przekraczała 60°C. § 34. Komory i kanały przechodnie podziemnych sieci cieplnych powinny być wyposażone w niezbędną ilość włazów odpowiednio rozmieszczonych i zaopatrzonych w sprawne pod względem technicznym drabiny lub klamry. § 35. 1. Komory naziemne, węzły cieplne, przepompownie powinny być zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych. 2. Włazy do komór podziemnych powinny być zakryte pokrywami. Pokrywy włazowe do komór i kanałów po otwarciu powinny być wyposażone w zabezpieczenie uniemożliwiające samoczynne lub przypadkowe ich zamknięcie. § 36. Wejścia do komór, kanałów i węzłów, o których mowa w § 34 i 35, nie powinny być zastawione przedmiotami utrudniającymi swobodny dostęp do nich lub ograniczającymi swobodę ruchów w tych miejscach. § 37. 1. Prace remontowe przy sieciach cieplnych powinny być poprzedzone: 1) zapoznaniem pracowników z aktualną dokumentacją sieci, 2) uzgodnieniami z właścicielem lub użytkownikiem znajdujących się w pobliżu prowadzonych prac remontowych elementów uzbrojenia technicznego terenu - w przypadku sieci podziemnych. 2. Prace remontowe przy rurociągach i węzłach cieplnych należy wykonywać po: 1) odłączeniu odcinków remontowanych poprzez zamknięcie armatury odcinającej; gdy zachodzi potrzeba, zamknięcia należy dokonać z obydwu stron oraz od strony odgałęzień, 2) założeniu odpowiedniej zaślepki lub wymontowaniu części rurociągu, jeżeli niewystarczającym zabezpieczeniem jest zamknięcie armatury odcinającej z powodu jej nieszczelności, 3) zabezpieczeniu armatury odcinającej przed nieprzewidywalną zmianą położenia, 4) wygrodzeniu i oznakowaniu miejsc niebezpiecznych, 5) otwarciu w remontowanym odcinku armatury spustowej, odpowietrzającej i rozruchowej. § 38. 1. Jeśli wykonywanie prac remontowych wymaga obecności pracowników wewnątrz urządzeń i instalacji cieplnych, a w szczególności wewnątrz rurociągów, zbiorników, wymienników, zasobników, konieczne jest zabezpieczenie remontowanego odcinka rurociągu lub urządzenia zaślepkami dostosowanymi do ciśnienia roboczego występującego w czasie pracy sieci lub urządzeń, lub odcięcie dopływu czynnika przez dwa szczelne zawieradła z każdej strony, z której może zagrozić dopływ tego czynnika. 2. Zabezpieczeniem, o którym mowa w ust. 1, może być również zamknięcie dwóch zawieradeł z możliwością rozprężenia czynnika pomiędzy nimi lub zdemontowanie części rurociągu. § 39. Wejście do komór i kanałów sieci cieplnych powinno być poprzedzone kontrolą stężenia gazów i sprawdzeniem, czy wewnątrz znajduje się odpowiednia ilość tlenu w powietrzu. § 40. Podczas prac w komorach sieci cieplnych co najmniej jedna osoba powinna być na zewnątrz komory dla zabezpieczenia osób pracujących wewnątrz. § 41. 1. Zabrania się w urządzeniach i instalacjach cieplnych: 1) sprawdzania obecności gazów za pomocą otwartego ognia, 2) wykonywania prac remontowych i konserwacyjnych rurociągów polegających na spawaniu, rozkręcaniu połączeń kołnierzowych, wymianie armatury, jeżeli znajdują się one pod ciśnieniem czynnika lub napełnione są gorącą wodą o temperaturze powyżej 50°C, 3) rozkręcania złączy na rurociągach znajdujących się pod ciśnieniem czynnika, 4) odkopywania lub odkrywania przeizolowanych rurociągów sieci cieplnych będących w stanie naprężeń wewnętrznych na odcinkach dłuższych niż dopuszczalne. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy dokręcenia kompensatorów dławicowych i dławików armatury, gdy jest to dozwolone przez producenta urządzeń. § 42. 1. Przed przystąpieniem do prac remontowych przy rurociągach i armaturze urządzeń hydrotechnicznych należy zamknąć dopływ czynnika, rozprężyć i odwodnić te rurociągi. 2. Wykonywanie prac w odwodnionych rurociągach, sztolniach, spiralach turbinowych z ciśnieniowym doprowadzeniem wody, wieżach wyrównawczych i innych urządzeniach lub instalacjach hydrotechnicznych jest dozwolone tylko po podwójnym odcięciu wody górnej za pomocą zamknięcia ruchowo-awaryjnego i zamknięcia remontowego oraz po specjalnym zabezpieczeniu przed przypadkowym otwarciem tych zamknięć. 3. Gdy istniejące rozwiązanie konstrukcyjne uniemożliwia zastosowanie podwójnego odcięcia wody, dopuszcza się wykonywanie prac, o których mowa w ust. 2, bez takiego odcięcia pod warunkiem zachowania specjalnych środków ostrożności określonych w instrukcjach eksploatacji urządzeń lub instalacji hydrotechnicznych. § 43. Prace w odwodnionych rurach ssących turbin wodnych, pompo-turbinach i turbinach wodnych umieszczonych w komorach otwartych oraz komorach odwodnień powinny być wykonywane po odcięciu dopływu wody za pomocą zamknięć. § 44. Prace podwodne w siłowniach wodnych i budowlach hydrotechnicznych, jak również wewnątrz sztolni, rurociągów doprowadzających i odprowadzających, powinny być wykonywane zgodnie z wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach oraz przy wyłączonych i zabezpieczonych przed załączeniem turbinach, hydrozespołach i pompach. § 45. 1. Prace przy urządzeniach, instalacjach i budowlach hydrotechnicznych z użyciem sprzętu pływającego powinny być wykonywane przy wyłączonych i zabezpieczonych przed załączeniem turbinach, hydrozespołach i pompach. 2. Osoby zatrudnione na sprzęcie pływającym należy wyposażyć w specjalistyczny sprzęt ratunkowy chroniący przed utonięciem. § 46. 1. Wykonujący prace przy urządzeniach i instalacjach gazowych, zainstalowanych w pomieszczeniach i strefach obiektów, są obowiązani do przestrzegania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosowania zabezpieczeń przewidzianych dla danego rodzaju gazu oraz urządzeń i instalacji gazowych. 2. Sposób eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych, o których mowa w ust. 1, określa instrukcja eksploatacji tych urządzeń i instalacji. 3. Urządzenia i instalacje gazowe powinny pod względem bezpieczeństwa odpowiadać warunkom technicznym określonym w Polskich Normach oraz w odrębnych przepisach. § 47. 1. Podczas prac przy urządzeniach i instalacjach gazowych należy przestrzegać wymagań dotyczących ochrony przed pożarem i wybuchem. 2. W pomieszczeniach, w których znajdują się instalacje gazowe, powinna być zainstalowana skutecznie działająca wentylacja wywiewno-nawiewna. 3. W pomieszczeniach zamkniętych, w których znajduje się instalacja gazowa, należy kontrolować stężenie gazów, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 48. 1. Urządzenia do spalania paliw gazowych powinny zapewniać samoczynne odcięcie gazu w przypadku zgaśnięcia płomienia i spadku ciśnienia gazu. 2. Palnik gazowy powinien być wyposażony w urządzenie zabezpieczające przed cofnięciem się płomienia do instalacji lub oderwania się płomienia. § 49. Przed każdym palnikiem w przewodzie gazowym powinno znajdować się ręczne urządzenie odcinające dopływ gazu, obsługiwane ręcznie lub działające samoczynnie, z możliwością sterowania ręcznego. § 50. Jeżeli paleniska gazowe sterowane są ręcznie, to urządzenia zamykające dopływ gazu znajdujące się przed paleniskiem lub grupą palników powinny być tak usytuowane, aby pracownicy obsługujący mieli możliwość obserwacji płomienia zapalającego i płomienia głównego podczas wykonywania tych czynności. § 51. Do przedmuchiwania instalacji gazowej powinna być stosowana para wodna lub gazy obojętne, nie tworzące mieszanek wybuchowych. § 52. Pracodawca użytkujący paliwa gazowe jest obowiązany: 1) zatrudniać odpowiednio przeszkolony personel służby eksploatacyjnej i remontowej, 2) posiadać niezbędny sprzęt ratunkowy i ochronny wraz z instrukcją jego używania, 3) posiadać aparaturę kontrolno-pomiarową oraz urządzenia do sygnalizacji i wykrywania gazu. § 53. Przed przystąpieniem do pracy w strefie generatorów elektrycznych chłodzonych wodorem, przy zbiornikach wodoru, elektrolizerach oraz składach butli napełnionych wodorem lub innych zbiornikach z gazem zagrożonych pożarem lub wybuchem, powinny być przeprowadzone pomiary obecności gazów i ich stężenia. § 54. Przed przystąpieniem do remontu generatorów elektrycznych, instalacji i zbiorników wodoru lub elektrolizerów należy: 1) usunąć z tych urządzeń wodór i przedmuchać gazem obojętnym, 2) założyć zaślepki w rurociągach łączących te urządzenia ze źródłem wodoru, niezależnie od zamknięcia odpowiednich zaworów, lub zdemontować odcinek rurociągu od strony dopływu wodoru z widoczną przerwą. § 55. 1. Prace przy urządzeniach i instalacjach elektroenergetycznych, w zależności od zastosowanych metod i środków zapewniających bezpieczeństwo pracy, mogą być wykonywane: 1) przy całkowicie wyłączonym napięciu, 2) w pobliżu napięcia, 3) pod napięciem. 2. Odległości wokół nie osłoniętych urządzeń i instalacji elektroenergetycznych lub ich części znajdujących się pod napięciem, wyznaczające granice strefy prac w pobliżu napięcia i strefy prac pod napięciem, wynoszą: Napięcie znamionowe urządzeniaStrefa prac pod napięciemprac w pobliżu napięcia kVm.m do 1do 0,3powyżej 0,3 do 0,7 powyżej 1 do 30do 0,6powyżej 0,6 do 1,4 110do 1,1powyżej 1,1 do 2,1 220do 2,5powyżej 2,5 do 4,1 400do 3,5powyżej 3,5 do 5,4 750do 6,4powyżej 6,4 do 8,4 3. Odległości określone w ust. 2, dla urządzeń i instalacji elektroenergetycznych o napięciu znamionowym do 1 kV, dotyczą tylko linii napowietrznych. 4. Prace w pobliżu napięcia powinny być wykonywane przy użyciu środków ochronnych odpowiednich do występujących warunków pracy. 5. Prace pod napięciem należy wykonywać w oparciu o właściwą technologię pracy i przy zastosowaniu wymaganych narzędzi i środków ochronnych, określonych w instrukcji wykonywania tych prac. § 56. 1. Wyłączenie urządzeń i instalacji elektroenergetycznych spod napięcia powinno być dokonane w taki sposób, aby uzyskać przerwę izolacyjną w obwodach zasilających urządzenia i instalacje. 2. Za przerwę izolacyjną, o której mowa w ust. 1, uważa się: 1) otwarte zestyki łącznika w odległości określonej w Polskiej Normie lub w dokumentacji producenta, 2) wyjęte wkładki bezpiecznikowe, 3) zdemontowanie części obwodu zasilającego, 4) przerwanie ciągłości połączenia obwodu zasilającego w łącznikach o obudowie zamkniętej, stwierdzone w sposób jednoznaczny w oparciu o położenie wskaźnika odwzorującego otwarcie łącznika. § 57. 1. Przed przystąpieniem do wykonywania prac przy urządzeniach i instalacjach elektroenergetycznych wyłączonych spod napięcia należy: 1) zastosować odpowiednie zabezpieczenie przed przypadkowym załączeniem napięcia, 2) wywiesić tablicę ostrzegawczą w miejscu wyłączenia obwodu o treści: "Nie załączać", 3) sprawdzić brak napięcia w wyłączonym obwodzie, 4) uziemić wyłączone urządzenia, 5) zabezpieczyć i oznaczyć miejsce pracy odpowiednimi znakami i tablicami ostrzegawczymi. 2. Odpowiednim zabezpieczeniem przed przypadkowym załączeniem napięcia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest: 1) w urządzeniach o napięciu znamionowym do 1 kV - wyjęcie wkładek bezpiecznikowych w obwodzie zasilającym lub zablokowanie napędu otwartego łącznika, 2) w urządzeniach o napięciu znamionowym powyżej 1 kV - unieruchomienie i zablokowanie napędów łączników lub wstawienie przegród izolacyjnych między otwarte styki łączników. § 58. 1. Uziemienia należy wykonać tak, aby miejsce pracy znajdowało się w strefie ograniczonej uziemieniami; co najmniej jedno uziemienie powinno być widoczne z miejsca pracy. 2. W razie zasilania wielostronnego, uziemienia powinny być wykonane od każdej strony zasilania. § 59. 1. Jeżeli rozwiązanie konstrukcyjne urządzenia lub instalacji elektroenergetycznej albo rodzaj wykonywanej pracy nie pozwala na wykonanie uziemienia w sposób określony w § 58 ust. 1, dopuszcza się zastosowanie innych środków technicznych i organizacyjnych zapewniających bezpieczeństwo pracy. 2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, poleceniodawca, w pisemnym poleceniu wykonania pracy, jest obowiązany umieścić odpowiedni zapis o zastosowaniu innych środków zapewniających bezpieczeństwo pracy. § 60. Przy wykonywaniu prac na elektroenergetycznych liniach napowietrznych, które krzyżują się w strefie ograniczonej uziemieniami ochronnymi z liniami znajdującymi się pod napięciem lub które znajdują się w pobliżu takich linii, należy krzyżujące lub sąsiednie linie wyłączyć również spod napięcia i uziemić lub zastosować inne środki techniczno-organizacyjne niezbędne dla bezpiecznego wykonania pracy. § 61. 1. Podczas prac wykonywanych przy wyłączonym jednym torze dwutorowej elektroenergetycznej linii napowietrznej o napięciu znamionowym 110, 220 i 400 kV należy: 1) tor linii, na którym będą wykonywane prace, wyłączyć spod napięcia i uziemić we wszystkich punktach zasilania oraz założyć uziemiacze na przewody robocze na najbliższych słupach ograniczających miejsce pracy, 2) zablokować automatykę samoczynnego powtórnego załączenia na torze pozostającym pod napięciem, a w miejscu pracy oznaczyć tor pozostający pod napięciem, 3) założyć dodatkowe uziemiacze: a) na przewody robocze na każdym słupie, na którym wykonywane są prace wymagające dotykania przewodów roboczych, b) po obu stronach mostka przewodu roboczego przy jego rozłączaniu lub łączeniu, c) na przewód odgromowy w miejscu wykonywania na nim prac w warunkach przerwania metalicznego połączenia przewodu odgromowego z konstrukcją słupa. 2. Przy pracach wykonywanych przy wyłączonej jednotorowej elektroenergetycznej linii napowietrznej należy założyć dodatkowe uziemiacze, o których mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli przebiega ona równolegle na odcinkach o łącznej długości większej niż 2 km od elektroenergetycznej linii napowietrznej o napięciu znamionowym: 1) 110 kV - w odległości mniejszej niż 100 m, 2) 220 kV - w odległości mniejszej niż 150 m, 3) 400 kV - w odległości mniejszej niż 200 m, 4) 750 kV - w odległości mniejszej niż 250 m. § 62. Zabronione jest podczas oględzin urządzeń i instalacji elektroenergetycznych wykonywanie jakichkolwiek prac wymagających zdejmowania osłon i barier ochronnych, otwierania celek, wchodzenia na konstrukcje oraz zbliżania się do nie osłoniętych części urządzeń i instalacji znajdujących się pod napięciem, na odległość mniejszą niż odległości określone w § 55 ust. 2. § 63. Zabronione jest wykonywanie prac na napowietrznych liniach elektroenergetycznych, stacjach i rozdzielniach oraz na wysokich konstrukcjach w czasie wyładowań atmosferycznych. Rozdział 3 Organizacja pracy przy urządzeniach i instalacjach energetycznych § 64. 1. Prace na czynnych urządzeniach i instalacjach energetycznych mogą być wykonywane na polecenie pisemne, ustne lub bez polecenia. 2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, wydaje poleceniodawca. 3. Prace w warunkach szczególnego zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego należy wykonywać na podstawie polecenia pisemnego, przy zastosowaniu odpowiednich środków zabezpieczających zdrowie i życie ludzkie. 4. Pracownicy nie będący pracownikami zakładu prowadzącego eksploatację danego urządzenia i instalacji powinni wykonywać prace wyłącznie na podstawie polecenia pisemnego, z wyjątkiem prac, dla których czynności związane z dopuszczeniem do pracy ustalono odrębnie na piśmie. 5. Bez poleceń, o których mowa w ust. 3, dozwolone jest wykonywanie: 1) czynności związanych z ratowaniem zdrowia i życia ludzkiego, 2) zabezpieczenia urządzeń i instalacji przed zniszczeniem, 3) przez uprawnione i upoważnione osoby prac eksploatacyjnych określonych w instrukcjach. § 65. 1. Wydawanie poleceń i dopuszczenie pracowników do wykonywania pracy należy do obowiązków prowadzącego eksploatację urządzeń i instalacji energetycznych. 2. W okresie wykonywania prac rozruchowych obowiązki określone w ust. 1 spoczywają na wykonawcy rozruchu lub przyszłym użytkowniku, jeżeli została zawarta między nimi umowa na piśmie. 3. Na czas wykonywania prac remontowych lub modernizacyjnych przy nieczynnych urządzeniach i instalacjach energetycznych obowiązki określone w ust. 1 mogą być przekazane wykonawcy tych prac, o ile obowiązki te określono w zawartej z nim umowie na piśmie. § 66. Prowadzący eksploatację urządzeń i instalacji energetycznych jest obowiązany prowadzić wykazy poleceniodawców, określające zakres udzielonego im upoważnienia. § 67. Polecenie wykonania pracy powinno w szczególności określać: 1) zakres, rodzaj, miejsce i termin, 2) środki i warunki do bezpiecznego wykonania pracy, 3) liczbę pracowników skierowanych do pracy, 4) pracowników odpowiedzialnych za organizację i wykonanie pracy, pełniących funkcję: a) koordynującego lub dopuszczającego, przez podanie stanowiska służbowego lub imiennie, b) kierownika robót, nadzorującego lub kierującego zespołem pracowników - imiennie, 5) planowane przerwy w czasie pracy. § 68. 1. Koordynującym powinien być pracownik komórki organizacyjnej sprawującej dozór nad ruchem urządzeń i instalacji energetycznych, przy których będzie wykonywana praca. 2. W przypadku gdy dozór nad ruchem urządzeń lub instalacji energetycznych, przy których będzie wykonywana praca, jest prowadzony przez różne komórki organizacyjne zakładu, koordynującym powinna być osoba z kierownictwa jednej z tych komórek. 3. Jeżeli dozór nad ruchem urządzeń lub instalacji energetycznych, przy których będzie wykonywana praca, jest sprawowany przez poleceniodawcę, koordynującym powinien być sam poleceniodawca. 4. Do obowiązków koordynującego w szczególności należy: 1) koordynowanie wykonania prac, określonych w poleceniu, z ruchem urządzeń i instalacji energetycznych, 2) określenie czynności łączeniowych związanych z przygotowaniem miejsca pracy, 3) wydanie zezwolenia na przygotowanie miejsca pracy, dopuszczenie do pracy i likwidację miejsca pracy, 4) podjęcie decyzji o uruchomieniu urządzeń i instalacji energetycznych, przy których była wykonywana praca, 5) zapisanie w dokumentacji eksploatacji ustaleń wynikających z pkt 1-4. § 69. 1. Dopuszczający powinien być wyznaczony przez poleceniodawcę do każdej pracy wykonywanej na polecenie. 2. Do obowiązków dopuszczającego należy: 1) przygotowanie miejsca pracy, 2) dopuszczenie do wykonania pracy, 3) sprawdzenie wykonania pracy, 4) zlikwidowanie miejsca pracy po jej zakończeniu. § 70. 1. Nadzorujący powinien być wyznaczony przez poleceniodawcę, jeżeli: 1) pracę wykonywać będzie zespół pracowników nie będący zespołem pracowników kwalifikowanych lub kierujący zespołem nie posiada świadectwa kwalifikacyjnego, 2) poleceniodawca uzna to za konieczne ze względu na szczególny charakter i warunki wykonywania pracy. 2. Nadzorujący nie powinien wykonywać innych prac poza czynnościami nadzoru. 3. Do obowiązków nadzorującego należy: 1) sprawdzenie przygotowania miejsca pracy i jego przejęcie od dopuszczającego, jeżeli zostało przygotowane właściwie, 2) zaznajomienie nadzorowanych pracowników z warunkami bezpiecznego wykonywania pracy, 3) sprawowanie ciągłego nadzoru nad pracownikami, aby nie przekraczali granicy wyznaczonego miejsca pracy, 4) powiadomienie dopuszczającego lub koordynującego o zakończeniu pracy. § 71. 1. Funkcję kierującego zespołem: 1) pracowników kwalifikowanych powinien pełnić pracownik posiadający ważne świadectwo kwalifikacyjne, właściwe dla określonego w poleceniu zakresu pracy i rodzaju urządzeń i instalacji energetycznych, przy których będzie wykonywana praca, 2) w przypadku zespołu, nie będącego zespołem pracowników kwalifikowanych - może pełnić osoba nie posiadająca świadectwa kwalifikacyjnego, a posiadająca umiejętności zawodowe w zakresie wykonywanej pracy, przeszkolona w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. Do obowiązków kierującego zespołem pracowników kwalifikowanych w szczególności należy: 1) dobór pracowników o umiejętnościach zawodowych odpowiednich do wykonania poleconej pracy, 2) sprawdzenie przygotowania miejsca pracy i przejęcie go od dopuszczającego, jeżeli zostało przygotowane właściwie, 3) zaznajomienie podległych pracowników ze sposobem przygotowania miejsca pracy, występującymi zagrożeniami w miejscu pracy i w bezpośrednim sąsiedztwie oraz warunkami i metodami bezpiecznego wykonywania pracy, 4) zapewnienie wykonania pracy w sposób bezpieczny, 5) egzekwowanie od członków zespołu stosowania właściwych środków ochrony indywidualnej, odzieży i obuwia roboczego oraz właściwych narzędzi i sprzętu, 6) nadzorowanie przestrzegania przez podległych pracowników przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie wykonywania pracy, 7) powiadomienie dopuszczającego lub koordynującego o zakończeniu pracy. 3. Do obowiązków kierującego zespołem pracowników nie posiadających kwalifikacji należą czynności i zadania określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 4-6. § 72. 1. W przypadku gdy na jednym obiekcie energetycznym wykonuje prace jednocześnie więcej niż jeden zespół pracowników, należy wyznaczyć kierownika robót, jeżeli poleceniodawca uzna to za konieczne. 2. Do obowiązków kierownika robót należy koordynowanie pracy różnych zespołów pracowników, w celu wyeliminowania zagrożeń wynikających z ich jednoczesnej pracy na jednym obiekcie. § 73. 1. Polecenie pisemne wykonania pracy powinno być wystawione: 1) kierującemu zespołem lub nadzorującemu i przekazane dopuszczającemu, 2) na prace wykonywane przez jeden zespół pracowników w jednym miejscu pracy. 2. Dozwolone jest przekazywanie polecenia pisemnego środkami łączności. 3. Dozwolone jest wystawienie jednego polecenia pisemnego na takie same prace wykonywane przez jeden zespół pracowników kolejno w innych miejscach pracy, gdy zespół pracuje w tym samym czasie tylko w jednym miejscu, a warunki bezpiecznego wykonania pracy są takie same we wszystkich miejscach. 4. Miejsce pracy dla prac wykonywanych w budynkach powinno być ograniczone do jednego pomieszczenia lub strefy wyznaczonej w poleceniu. Poleceniodawca może dopuścić wykonywanie prac przez jednego lub kilku pracowników zespołu w różnych pomieszczeniach, dokonując odpowiedniego zapisu w poleceniu. Wykonujący prace w różnych pomieszczeniach powinni posiadać ważne świadectwo kwalifikacyjne. § 74. 1. Polecenie wykonania pracy jest ważne na czas określony przez poleceniodawcę. 2. W razie potrzeby poleceniodawca może w poleceniu dokonać zmiany uprzednio podanych terminów wykonania pracy oraz zmiany liczby pracowników w składzie zespołu. 3. W poleceniu pisemnym wykonania pracy zmiany terminów i liczby pracowników, o których mowa w ust. 2, powinny być odnotowane w odpowiedniej rubryce. § 75. 1. Polecenia wykonania pracy powinny być rejestrowane przez poleceniodawcę w rejestrze poleceń, przy czym w przypadku polecenia ustnego powinna być odnotowana jego treść. Formę ewidencji poleceń ustala pracodawca. 2. Polecenia pisemne wykonania prac należy przechowywać przez okres 30 dni od daty zakończenia pracy. § 76. Przygotowania miejsca pracy i dopuszczenia do pracy dokonuje osoba pełniąca funkcję dopuszczającego. Przygotowanie miejsca pracy, o którym mowa w § 69 ust. 2 pkt 1, polega na: 1) uzyskaniu zezwolenia na rozpoczęcie przygotowania miejsca pracy od koordynującego, jeżeli został on wyznaczony, 2) uzyskaniu od koordynującego potwierdzenia o wykonaniu niezbędnych przełączeń oraz zezwolenia na dokonanie przełączeń i założenia odpowiednich urządzeń zabezpieczających, przewidzianych do wykonania przez dopuszczającego, 3) wyłączeniu urządzeń z ruchu w zakresie określonym w poleceniu i uzgodnionym z koordynującym, 4) zablokowaniu napędów łączników, zaworów, zasuw w sposób uniemożliwiający przypadkowe uruchomienie wyłączonych urządzeń lub doprowadzenie czynnika, 5) sprawdzeniu, czy w miejscu pracy w wyłączonych urządzeniach zostało usunięte zagrożenie - napięcie, ciśnienie, temperatura, woda, gaz, 6) zastosowaniu wymaganych zabezpieczeń na wyłączonych urządzeniach - zaślepki, uziemienia, 7) założeniu ogrodzeń i osłon w miejscu pracy stosownie do występujących potrzeb, 8) oznaczeniu miejsca pracy i wywieszeniu tablic ostrzegawczych - w tym również w miejscach zdalnego sterowania napędami wyłączonych urządzeń. § 77. Przy wykonywaniu czynności związanych z przygotowaniem miejsca pracy może brać udział, pod nadzorem dopuszczającego, członek zespołu, który będzie wykonywał pracę, jeżeli jest pracownikiem uprawnionym. § 78. 1. Rozpoczęcie pracy jest dozwolone po uprzednim przygotowaniu miejsca pracy oraz dopuszczeniu do pracy, polegającym na: 1) sprawdzeniu przygotowania miejsca pracy przez dopuszczającego i kierującego zespołem pracowników lub nadzorującego, 2) wskazaniu zespołowi pracowników miejsca pracy, 3) pouczeniu zespołu pracowników o warunkach pracy oraz wskazaniu zagrożeń występujących w sąsiedztwie miejsca pracy, 4) udowodnieniu, że w miejscu pracy zagrożenie nie występuje, 5) potwierdzeniu dopuszczenia do pracy podpisami w odpowiednich rubrykach dwóch egzemplarzy polecenia pisemnego lub w przypadku polecenia ustnego - w dzienniku operacyjnym prowadzonym przez dopuszczającego. 2. Po dopuszczeniu do pracy oryginał polecenia pisemnego powinien być przekazany kierownikowi robót lub kierującemu zespołem pracowników, lub nadzorującemu, a kopia polecenia powinna pozostać u dopuszczającego. § 79. Prace przy urządzeniach i instalacjach energetycznych mogą być wykonywane tylko przy zastosowaniu sprawdzonych metod i technologii. Dopuszcza się wykonywanie prac przy zastosowaniu nowych metod i technologii, pod warunkiem wykonywania tych prac w oparciu o opracowane specjalnie dla nich instrukcje. § 80. 1. Przy wykonywaniu prac na polecenie jest zabronione: 1) rozszerzanie pracy poza zakres i miejsce określone w poleceniu, 2) dokonywanie zmian położenia napędów, aparatury i armatury odcinającej, użytej do przygotowania miejsca pracy, usuwanie ogrodzeń, osłon, barier, zaślepek i tablic ostrzegawczych oraz zdejmowanie uziemiaczy, jeżeli ich zdjęcie nie zostało przewidziane w poleceniu. 2. Jeżeli w czasie pracy warunki bezpiecznego jej wykonania nie pozwalają kierującemu zespołem pracowników na bezpośredni udział w pracy z jednoczesnym pełnieniem funkcji nadzoru i kontroli, nie powinien on bezpośrednio wykonywać tej pracy, a wykonywać tylko czynności nadzorowania zespołu pracowników. § 81. W razie konieczności opuszczenia miejsca pracy przez kierującego zespołem pracowników lub nadzorującego, dalsze wykonywanie pracy powinno być przerwane, zespół pracowników wyprowadzony z miejsca pracy, a miejsce pracy odpowiednio zabezpieczone przed dostępem osób postronnych. § 82. 1. Po przerwaniu pracy wykonywanej na polecenie jej wznowienie może nastąpić po ponownym dopuszczeniu do pracy. Nie wymaga się ponownego dopuszczenia do pracy po przerwie, jeżeli w czasie trwania przerwy zespół pracowników nie opuścił miejsca pracy lub miejsce pracy na czas opuszczenia go przez zespół pracowników zostało zabezpieczone przed dostępem osób postronnych. 2. Kierujący zespołem pracowników lub nadzorujący, przed wznowieniem pracy po przerwie nie wymagającej ponownego dopuszczenia, jest obowiązany dokonać dokładnego sprawdzenia zabezpieczenia miejsca pracy. 3. Jeżeli podczas sprawdzania, o którym mowa w ust. 2, zostanie stwierdzona zmiana tego zabezpieczenia, wznowienie pracy jest niedozwolone. 4. O decyzji wstrzymania pracy kierujący zespołem pracowników lub nadzorujący powinien niezwłocznie powiadomić dopuszczającego lub koordynującego oraz odnotować przerwę w poleceniu pisemnym wykonania pracy. § 83. 1. O przerwie w pracy wymagającej ponownego dopuszczenia do pracy przed jej wznowieniem kierujący zespołem pracowników lub nadzorujący obowiązany jest powiadomić dopuszczającego lub koordynującego, a w razie wykonywania pracy na polecenie pisemne przekazać to polecenie dopuszczającemu lub koordynującemu po uprzednim podpisaniu. 2. Jeżeli w czasie trwania przerwy w pracy przewidywana jest likwidacja miejsca pracy, kierujący zespołem pracowników obowiązany jest przed jego opuszczeniem przez zespół pracowników usunąć z niego materiały, narzędzia i sprzęt oraz powiadomić o tym dopuszczającego lub koordynującego. § 84. 1. Przy wykonywaniu pracy przez jeden zespół pracowników kolejno w kilku miejscach pracy dopuszczenie w nowym miejscu pracy może nastąpić po zakończeniu pracy w poprzednim miejscu. 2. Samowolna zmiana miejsca pracy jest niedozwolona. § 85. 1. Zakończenie pracy na polecenie następuje, jeżeli cały zakres prac przewidziany poleceniem został w pełni wykonany. 2. Po zakończeniu pracy: 1) kierujący zespołem pracowników lub nadzorujący jest obowiązany: a) zapewnić usunięcie materiałów, narzędzi oraz sprzętu, b) wyprowadzić zespół pracowników z miejsca pracy, c) powiadomić dopuszczającego lub koordynującego o zakończeniu pracy, 2) dopuszczający do pracy jest obowiązany: a) sprawdzić i potwierdzić zakończenie pracy, b) zlikwidować miejsce pracy przez usunięcie technicznych środków zabezpieczających użytych do jego przygotowania, c) przygotować urządzenia do ruchu i powiadomić o tym koordynującego. 3. W czynnościach związanych z likwidacją miejsca pracy mogą brać udział, pod nadzorem dopuszczającego, kierujący zespołem pracowników i członkowie tego zespołu. § 86. 1. Koordynujący zezwala na uruchomienie urządzenia lub instalacji energetycznej, przy których była wykonywana praca, po otrzymaniu informacji od dopuszczającego o gotowości urządzenia do ruchu. 2. Jeśli praca była wykonywana przez kilka zespołów pracowników, decyzję o uruchomieniu urządzenia lub instalacji energetycznej koordynujący może podjąć po otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, od wszystkich dopuszczających. Rozdział 4 Przepisy końcowe § 87. Traci moc rozporządzenie Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 9 maja 1970 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach energetycznych oraz w innych zakładach przy urządzeniach elektroenergetycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 125 i z 1974 r. Nr 12, poz. 72). § 88. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 5 października 1999 r. w sprawie załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. (Dz. U. Nr 85, poz. 945) Na podstawie art. 249 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa załatwianie wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz wniosków, skarg i próśb wnoszonych w imieniu osadzonych przez osoby uprawnione do występowania w imieniu osadzonych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Załatwianie wniosków, skarg i próśb przez organy właściwe do ich rozpatrzenia nie narusza zasad regulujących wykonanie kar i środków karnych oraz porządku obowiązującego w miejscu wykonywania tych kar lub środków. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) osadzony - osobę: a) tymczasowo aresztowaną, b) odbywającą karę pozbawienia wolności, c) odbywającą karę aresztu wojskowego, d) odbywającą karę orzeczoną za wykroczenie lub karę porządkową, e) wobec której stosowany jest środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności, 2) jednostka organizacyjna - Centralny Zarząd Służby Więziennej, okręgowy inspektorat Służby Więziennej, zakład karny, areszt śledczy, 3) kierownik jednostki organizacyjnej - Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, dyrektora okręgowego Służby Więziennej, dyrektora zakładu karnego, dyrektora aresztu śledczego. § 3. Prośby i wnioski dotyczące działalności jednostek organizacyjnych załatwiają kierownicy tych jednostek w ramach swoich zadań. § 4. 1. Skargi dotyczące działalności jednostki organizacyjnej załatwiają: 1) kierownik jednostki - jeżeli uzna skargę w całości za zasadną, 2) dyrektor okręgowy Służby Więziennej - jeżeli skarga dotyczy działalności nadzorowanego aresztu śledczego lub zakładu karnego i nie została załatwiona w trybie określonym w pkt 1, 3) Dyrektor Generalny Służby Więziennej lub osoba przez niego wyznaczona - jeżeli skarga dotyczy działalności dyrektora okręgowego Służby Więziennej i nie została załatwiona w trybie określonym w pkt 1, 4) Minister Sprawiedliwości lub osoba przez niego wyznaczona - jeżeli skarga dotyczy działalności Centralnego Zarządu Służby Więziennej i nie została załatwiona w trybie określonym w pkt 1. 2. Skargę zawierającą zarzuty dotyczące funkcjonariusza lub pracownika zakładu karnego lub aresztu śledczego organy, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, mogą przekazać do załatwienia kierownikowi tej jednostki, z obowiązkiem zawiadomienia o sposobie załatwienia skargi. Nie dotyczy to skarg, których przedmiotem jest działalność kierownika lub zastępcy kierownika zakładu karnego albo aresztu śledczego. § 5. Kierownik jednostki organizacyjnej, jeżeli nie jest właściwy do rozpatrzenia wniosku, skargi lub prośby, przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni wniosek, skargę lub prośbę właściwemu podmiotowi, zawiadamiając o tym wnoszącego wniosek, skargę lub prośbę, albo wskazuje ten podmiot wnoszącemu. § 6. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych załatwiają również, z uwzględnieniem zasad określonych w § 4 i 5, skargi skierowane w szczególności do sądów, prokuratur oraz innych organów władzy publicznej, instytucji albo organizacji społecznych, jeżeli zostały im przekazane przez adresatów. O sposobie załatwienia przekazanych skarg należy zawiadomić adresatów, do których skargi były skierowane, jeżeli zażądają takiego zawiadomienia. 2. Na żądanie podmiotów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów do załatwiania skarg w sprawach osadzonych, kierownicy jednostek organizacyjnych udzielają tym podmiotom wyjaśnień i informacji niezbędnych do załatwienia skargi, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych oraz przepisów o ochronie danych osobowych. § 7. 1. Wnioski, skargi i prośby mogą być wnoszone pisemnie lub ustnie do protokołu. 2. Jeżeli jeden wniosek, skarga lub prośba dotyczy spraw, dla których właściwe do załatwienia są różne podmioty, kierownik jednostki, do którego wpłynął taki wniosek, skarga lub prośba, załatwia lub przekazuje do załatwienia według właściwości każdą sprawę przez przesłanie odpisu pisma lub wyciągu z protokołu, o którym mowa w ust. 1. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności: datę przyjęcia wniosku, skargi lub prośby, imię i nazwisko osoby zgłaszającej oraz zwięzły opis treści sprawy. Protokół podpisują wnoszący wniosek, skargę lub prośbę i przyjmujący zgłoszenie. 4. Cofnięcie skargi przez wnoszącego nie wstrzymuje jej załatwienia. Cofniętą prośbę lub wniosek pozostawia się bez rozpoznania. § 8. 1. Wnioski, skargi i prośby, które nie wymagają zebrania dowodów, informacji lub przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego oraz zbadania akt, powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni. 2. Jeżeli rozpatrzenie wniosku, skargi lub prośby wymaga zebrania dowodów, informacji lub przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego oraz zbadania akt, termin załatwienia wniosku, skargi lub prośby można przedłużyć o czas niezbędny do dokonania tych czynności. O przedłużeniu terminu załatwienia należy pisemnie poinformować wnoszącego wniosek, skargę lub prośbę. 3. W zależności od treści wniesionych wniosków, skarg i próśb przekazuje się je, przed ich załatwieniem, właściwej merytorycznie komórce jednostki organizacyjnej, w celu zajęcia stanowiska w określonym terminie. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach skargi powinny być rozpatrywane bezpośrednio na miejscu zdarzenia przez przedstawicieli jednostki organizacyjnej nadrzędnej nad jednostką organizacyjną, której skargi dotyczą. § 9. 1. Organ właściwy do załatwienia wniosku, skargi lub prośby jest obowiązany zawiadomić pisemnie wnoszącego wniosek, skargę lub prośbę o sposobie ich załatwienia. 2. Obowiązek pisemnego zawiadamiania, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy próśb i wniosków składanych osobiście przez osadzonego, dotyczących jego osoby i załatwionych bezpośrednio po zgłoszeniu. § 10. 1. W przypadku złożenia skargi zawierającej zarzuty, które były już rozpatrywane i zostały uznane za bezzasadne, organ właściwy do jej załatwienia może, w odpowiedzi na tę skargę, podtrzymać swoje wcześniejsze stanowisko. 2. O załatwieniu skargi w sposób, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia się kierownika jednostki nadrzędnej. Nie dotyczy to skarg załatwianych przez Ministra Sprawiedliwości. § 11. 1. Ewidencję wniosków, skarg i próśb wpływających do jednostki organizacyjnej prowadzi wyznaczony funkcjonariusz lub pracownik tej jednostki organizacyjnej albo określona komórka organizacyjna. 2. Ewidencję wniosków, skarg i próśb prowadzi się w formie dzienników, oddzielnie dla skarg oraz wniosków i próśb. 3. Dla dziennika skarg oraz dziennika wniosków i próśb prowadzi się skorowidze w układzie alfabetycznym - według nazwisk osadzonych, których dotyczą skargi oraz wnioski i prośby. 4. Wzór dziennika, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik do rozporządzenia. 5. Dokumentację dotyczącą wniosków, skarg i próśb przechowuje się na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 12. Kontrolę załatwiania wniosków, skarg i próśb sprawują: 1) dyrektorzy okręgowi Służby Więziennej - w odniesieniu do wniosków, skarg i próśb załatwianych przez dyrektorów zakładów karnych i aresztów śledczych, 2) Dyrektor Generalny Służby Więziennej lub osoba przez niego wyznaczona - w odniesieniu do wniosków, skarg i próśb załatwianych przez dyrektorów okręgowych Służby Więziennej, 3) Minister Sprawiedliwości lub osoba przez niego wyznaczona - w odniesieniu do wniosków, skarg i próśb załatwianych przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. § 13. Dyrektor Generalny Służby Więziennej, na podstawie danych uzyskanych z okręgowych inspektoratów Służby Więziennej, przedkłada corocznie Ministrowi Sprawiedliwości, w trybie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami, analizę przyczyn skarg, ich zasadności i sposobu załatwiania wraz z informacją o działaniach podejmowanych w celu likwidacji przyczyn skarg. § 14. W sprawach nieuregulowanych rozporządzeniem do wniosków, skarg i próśb osadzonych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z uwzględnieniem ograniczeń związanych z pozbawieniem wolności. § 15. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 maja 1992 r. w sprawie organizacji przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania próśb, skarg i wniosków tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 4, poz. 25). § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załącznik do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 1999 r. (poz. 945) DZIENNIK SKARG (PRÓŚB I WNIOSKÓW) Nr sprawyWpływZałatwienieUwagi data wpływunadawcadata i nr dokumentuilośćprzedmiot sprawydokąd skierowano (referent)pokwitowanie i datadataadresatilośćsposób zał.ark.zał.ark. 123456789101112131415 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 15 października 1999 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe. (Dz. U. Nr 85, poz. 946) Na podstawie art. 143 § 6 Kodeksu karnego skarbowego zarządza się, co następuje: § 1. Wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawie o przestępstwo skarbowe ustala się na jedną dziesiątą najniższego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. § 2. Wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawie o wykroczenie skarbowe ustala się na jedną dwunastą najniższego miesięcznego wynagrodzenia pracowników, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: w z. J. Niemcewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 5 października 1999 r. w sprawie wyżywienia osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. (Dz. U. Nr 87, poz. 976) Na podstawie art. 249 § 3 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) jednostka - zakład karny, areszt śledczy oraz podległe im oddziały zewnętrzne i oddziały tymczasowego zakwaterowania skazanych, 2) norma żywieniowa - wartość kaloryczną artykułów żywnościowych przysługujących osadzonemu w ciągu doby, 3) dzienna stawka budżetowa - pieniężną wartość normy żywieniowej. § 2. 1. Posiłków nie pobranych w danym dniu w godzinach ich wydawania nie wydaje się i nie wypłaca się za nie równowartości pieniężnej. 2. Godziny wydawania posiłków ustala dyrektor jednostki. Odstęp czasowy między kolejnymi posiłkami w ciągu dnia nie powinien przekraczać 6 godzin. § 3. 1. Ustala się następujące normy żywieniowe: 1) podstawową, 2) dla młodocianych, 3) leczniczą szpitalną, 4) leczniczą ogólną, 5) leczniczą płynną. 2. Dla celów ewidencyjnych normy, o których mowa w ust. 1, oznacza się następująco: podstawową - symbolem "P", dla młodocianych - symbolem "M", leczniczą szpitalną - symbolem "L", leczniczą ogólną - symbolem "L-1", leczniczą płynną - symbolem "L-2". 3. Wymiar rzeczowy norm żywieniowych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Wymiar rzeczowy poszczególnych norm żywieniowych stanowi podstawę do ustalenia dziennych stawek budżetowych tych norm, obliczanych według aktualnych cen rynkowych poszczególnych artykułów żywnościowych. 5. Artykuły spożywcze wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia mogą być zamieniane lub uzupełniane innymi artykułami spożywczymi w granicach obowiązujących stawek budżetowych poszczególnych norm żywieniowych. 6. Wysokość dziennych stawek budżetowych poszczególnych norm żywieniowych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Oprócz wymienionych w § 3 ust. 1 całodziennych norm żywieniowych stosowana jest norma dodatkowa wydawana w postaci jednego dania gorącego. Dla celów ewidencyjnych normę tę oznacza się symbolem "Pf". 2. Normę dodatkową, o której mowa w ust. 1, wydaje się osadzonym zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 3. Norma dodatkowa nie przysługuje osadzonym korzystającym z normy leczniczej. § 5. 1. Normy żywieniowe wydawane są w formie posiłków przygotowywanych w kuchni lub w postaci suchego prowiantu. 2. Jako posiłek gorący wydawany jest obiad. 3. Osadzony otrzymuje wyżywienie według ustalonej na ten dzień normy żywieniowej. § 6. 1. Normy żywieniowe, o których mowa w § 3 ust. 1, jako posiłki przygotowywane w kuchni, otrzymują wszyscy osadzeni przebywający w jednostce, z wyjątkiem korzystających z wyżywienia w postaci suchego prowiantu, a także tymczasowo aresztowanych korzystających z wyżywienia spoza aresztu śledczego. 2. Całodzienne wyżywienie w formie posiłków przygotowanych w kuchni dla normy żywieniowej podstawowej powinno zawierać nie mniej niż 2600 kcal, dla normy żywieniowej dla młodocianych - nie mniej niż 3200 kcal, a dla normy dodatkowej - nie mniej niż 1000 kcal. Dla norm żywieniowych leczniczych wartość kaloryczną dziennego wyżywienia ustala lekarz. § 7. 1. Wartość poszczególnych posiłków powinna odpowiadać procentowej wartości dziennej stawki budżetowej normy żywieniowej podstawowej lub normy dla młodocianych w następujących proporcjach: 1) dla śniadania - ok. 25% stawki, 2) dla obiadu - ok. 50% stawki, 3) dla kolacji - ok. 25% stawki. 2. Osadzony konwojowany albo biorący udział w czynnościach procesowych otrzymuje przed opuszczeniem jednostki wyżywienie w postaci suchego prowiantu na czas trwania konwoju lub planowanych czynności. 3. Osadzony korzystający z normy leczniczej na czas trwania konwoju lub udziału w czynnościach procesowych otrzymuje wyżywienie w postaci suchego prowiantu, z uwzględnieniem zaleceń lekarskich, przy zastosowaniu dziennej stawki budżetowej normy leczniczej ogólnej. § 8. 1. Osadzony po przyjęciu do jednostki otrzymuje, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wyżywienie w postaci suchego prowiantu. Pierwszy posiłek wydaje się w czasie najbliższego terminu wydawania posiłków. 2. Osadzony przyjęty z innej jednostki z konwojem planowanym, w dniu przyjęcia korzysta z posiłków w postaci suchego prowiantu, a w dniu następnym otrzymuje posiłki przygotowane w kuchni. 3. Osadzony przyjęty z innej jednostki z konwojem nieplanowanym, w dniu przyjęcia oraz w dniu następnym korzysta z wyżywienia w postaci suchego prowiantu, a w kolejnym dniu, z wyjątkiem dni świątecznych, otrzymuje posiłki przygotowane w kuchni. § 9. 1. Osadzony opuszczający jednostkę na przepustkę lub widzenie otrzymuje posiłki przygotowane w kuchni do czasu faktycznego opuszczenia jednostki. 2. Osadzony, który powrócił z przepustki lub widzenia w planowanym terminie, otrzymuje posiłki przygotowane w kuchni. 3. Osadzony, który powrócił do jednostki w innym niż planowano terminie, otrzymuje wyżywienie na zasadach określonych w § 8 ust. 3. § 10. 1. Posiłki dostarczane tymczasowo aresztowanemu korzystającemu z całodziennego wyżywienia spoza aresztu śledczego powinny odpowiadać co najmniej przysługującej temu osadzonemu normie żywieniowej. Przepis § 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Tymczasowo aresztowanemu za posiłki, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje zwrot równowartości dziennej stawki budżetowej. 3. W przypadku niedostarczenia tymczasowo aresztowanemu wyżywienia spoza aresztu śledczego lub zrezygnowania przez niego z tego rodzaju wyżywienia, tymczasowo aresztowany otrzymuje posiłki na zasadach określonych w § 8 ust. 3. 4. Sposób kontroli posiłków dostarczanych spoza aresztu śledczego określa dyrektor jednostki. § 11. 1. Osadzony chory oraz kobieta ciężarna i karmiąca otrzymuje wyżywienie według jednej z norm leczniczych: szpitalnej, ogólnej lub płynnej, określonej przez lekarza. 2. Lekarz określający normę leczniczą ustala liczbę i godziny wydawania posiłków w ciągu doby, rodzaj produktów oraz sposób ich przyrządzania. 3. Chorym na cukrzycę lekarz może podwyższyć obowiązującą dzienną stawkę budżetową normy leczniczej ogólnej, nie więcej niż o 25%. 4. W przypadku gdy wymaga tego stan zdrowia chorego, a nie zachodzi potrzeba zastosowania jednej z norm leczniczych, lekarz może określić dodatki żywnościowe do normy żywieniowej podstawowej lub dla młodocianych, w szczególności takie, jak: mleko, ser biały, masło, jaja, cukier. 5. Koszt dodatków żywnościowych łącznie z normą żywieniową podstawową lub dla młodocianych nie może przekroczyć dziennej stawki budżetowej przewidzianej dla normy leczniczej ogólnej. § 12. Osadzonym przebywającym w pomieszczeniach, w których temperatura przekracza 28°C, zapewnia się napoje. § 13. 1. W razie zbiorowej odmowy przyjmowania posiłków przez osadzonych, kolejne posiłki po pierwszym posiłku nie przyjętym nie są przyrządzane. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osadzeni, którzy zgłosili w danym dniu chęć przyjmowania posiłków, otrzymują w tym dniu wyżywienie w postaci suchego prowiantu, z zastrzeżeniem ust. 3, w godzinach wydawania posiłków. 3. Jeżeli odmowa przyjmowania posiłków trwała dłużej niż 3 dni, o ilości i asortymencie produktów żywnościowych, jakie może otrzymać osadzony, oraz o terminie wydania pierwszego posiłku decyduje lekarz. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 1999 r. (poz. 976) Załącznik nr 1 DZIENNY WYMIAR RZECZOWY ARTYKUŁÓW SPOŻYWCZYCH POSZCZEGÓLNYCH NORM ŻYWIENIOWYCH WYRAŻONYCH W GRAMACH NA OSADZONEGO Tabela nr 1 Lp.Nazwa produktówNorma podstawowa "P"Norma dla młodocianych "M"Norma lecznicza "L"Norma lecznicza "L-1" 123456 1Produkty zbożowe410435450390 w tym: chleb pszenno-żytni440470500400 mąka pszenna20202020 makaron30302035 kasze, płatki, ryż35353835 2Mleko i produkty mleczne6006001 2501 150 w tym: mleko600600600600 twaróg20156060 ser podpuszczkowy10202515 3Jaja (w sztukach)1/31/211 4Mięso, wędliny i ryby140140210200 w tym: mięso8080170130 wędliny2525-30 ryby30304030 5Tłuszcze70707080 w tym: masło20152030 margaryna25353510 olej1051010 śmietana15152030 6Ziemniaki400450500400 7Warzywa200200240150 w tym: kapusta909010050 pomidory1001004050 8Owoce6060170200 9Warzywa z karotenem130120120150 w tym: marchew130120120150 10Inne warzywa300300300300 w tym: buraki90904050 cebula5050-- ogórki--50- włoszczyzna120120120100 11Strączkowe1012102 12Cukier i wyroby cukiernicze5550-80 w tym: cukier45405070 marmolada, dżem, miód25252025 13Przyprawy i używki5533 Tabela nr 2 Lp.Nazwa produktu"L-2" 123 1Kasza manna60 2Mleko1 500 3Masło10 4Olej jadalny25 5Jaja (w sztukach)2 6Chude, gotowane, zmiksowane mięso50 7Cukier185 8Sól7 Tabela nr 3 Lp.Nazwa produktu"Pf" 123 1Mięso, wędliny lub ryby120 2Jaja (w sztukach)2,5 3Ser twarogowy120 4Ser podpuszczkowy70 5Warzywa60 6Ziemniaki300 7Pieczywo mieszane100 1. W skład posiłku powinny wchodzić mięso i wędliny lub ryby albo jaja, albo ser twarogowy lub podpuszczkowy, w ilościach podanych w tabeli. 2. Zaleca się, aby posiłki zawierały w swoim składzie tłuszcze, warzywa lub owoce oraz nasiona roślin strączkowych i ziemniaki. Załącznik nr 2 WYSOKOŚĆ DZIENNYCH STAWEK BUDŻETOWYCH NORM ŻYWIENIOWYCH Lp.Nazwa normy żywieniowejSymbol normyWysokość dziennej stawki budżetowej w zł 1Podstawowa"P"4,20 2Dla młodocianych"M"4,60 3Lecznicza szpitalna"L"5,50 4Lecznicza ogólna"L-1"5,00 5Lecznicza płynna"L-2"3,30 6Dodatkowa"Pf"3,20 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji przeciwko braniu zakładników. (Dz. U. Nr 90, poz. 998) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Międzynarodowej konwencji przeciwko braniu zakładników, sporządzonej w Nowym Jorku w dniu 18 grudnia 1979 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ STATUT FUNDUSZU ROZWOJU SPOŁECZNEGO RADY EUROPY, przyjęty w Porto Carras w dniu 8 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 90, poz. 1002) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 8 czerwca 1993 r. w Porto Carras został przyjęty Statut Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy uchwałą nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu. Po zaznajomieniu się z powyższym statutem, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, - będzie niezmiennie zachowywany. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 17 sierpnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy. (Dz. U. Nr 90, poz. 1003) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z postanowieniem art. III lit. a znowelizowanego Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego w Porto Carras dnia 8 czerwca 1993 r., została złożona dnia 17 sierpnia 1998 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy deklaracja o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy. Teksty uchwał nr 247 (1993), 248 (1993) i (93) 22 wprowadzających zmiany do statutu oraz teksty znowelizowanego Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy w językach: polskim, angielskim i francuskim ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego. Jednocześnie podaje się do wiadomości, że członkami powyższego Funduszu są następujące państwa, które złożyły deklaracje przystąpienia w niżej podanych datach: Belgia 16 kwietnia 1956 r. Bułgaria 28 maja 1994 r. Chorwacja 24 czerwca 1997 r. Cypr 18 października 1962 r. Republika Czeska 12 lutego 1999 r. Dania 1 kwietnia 1978 r. Estonia 1 kwietnia 1998 r. Finlandia 13 maja 1991 r. Francja 16 kwietnia 1956 r. Grecja 16 kwietnia 1956 r. Hiszpania 1 stycznia 1978 r. Islandia 16 kwietnia 1956 r. Liechtenstein 1 stycznia 1976 r. Litwa 8 stycznia 1996 r. Luksemburg 16 kwietnia 1956 r. Łotwa 14 września 1998 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 15 grudnia 1997 r. Malta 1 marca 1973 r. Republika Mołdowa 4 maja 1998 r. Niderlandy 1 stycznia 1978 r. Niemcy 16 kwietnia 1956 r. Norwegia 1 stycznia 1978 r. Polska 17 sierpnia 1998 r. Portugalia 1 sierpnia 1976 r. Rumunia 5 marca 1996 r. San Marino 27 kwietnia 1989 r. Słowacja 22 grudnia 1998 r. Słowenia 1 lutego 1994 r. Stolica Apostolska 4 września 1973 r. Szwajcaria 1 stycznia 1974 r. Szwecja 1 lipca 1977 r. Turcja 16 kwietnia 1956 r. Węgry 10 marca 1998 r. Włochy 16 kwietnia 1956 r. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się członkami Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 21 lipca 1999 r. (poz. 1003) Przekład UCHWAŁA 247 (1993) o przyjęciu znowelizowanego Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy Porto Carras (Grecja), 8 czerwca 1993 r. Fonds/CD PV 129 (1993) Organ Zarządzający, stwierdzając z ogromnym zadowoleniem, że praca grupy roboczej złożonej z członków Organu Zarządzającego i Rady Administracyjnej doprowadziła do sformułowania propozycji nowelizacji Statutu Funduszu; przekonany, że przyjęcie tych nowych struktur zwiększy sprawność działania Funduszu, szczególnie z uwagi na perspektywę przystąpienia do Funduszu nowych członków; uwzględniając artykuł IX ust. 1 lit. h. statutu; zważywszy, że Statut Funduszu został przyjęty w formie umowy stron uchwałą (56) 9 Komitetu Ministrów Rady Europy; stwierdzając, że propozycje zmierzające do określenia celu Funduszu uwzględniające jego nowe dziedziny działania zostały przedstawione Komitetowi Ministrów, POSTANAWIA 1. przyjąć znowelizowany Statut Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy załączony do niniejszej uchwały, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Komitet Ministrów artykułu II; 2. zwrócić się do Sekretariatu o informowanie o wszelkich decyzjach podejmowanych przez Komitet Ministrów Rady Europy dotyczących artykułu II; 3. że zmieniony w ten sposób statut wejdzie w życie z chwilą otrzymania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy od wszystkich członków potwierdzenia, że zostały spełnione wymagania ich prawa wewnętrznego warunkujące takie wejście w życie. UCHWAŁA 248 (1993) o wprowadzeniu w życie znowelizowanego Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy Porto Carras (Grecja), 8 czerwca 1993 r. Fonds/CD PV 129 (1993) Organ Zarządzający, zważywszy, że swą uchwałą 247 (1993) zmienił Statut Funduszu Rozwoju Społecznego; pragnąc wyznaczyć dzień wejścia w życie znowelizowanego statutu, POSTANAWIA 1. że znowelizowany statut wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.; 2. polecić organom Funduszu i Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy zastosowanie wszystkich środków niezbędnych do wprowadzenia w życie znowelizowanego statutu. UCHWAŁA (93) 22 dotycząca zmiany artykułu II Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy (przyjęta przez Komitet Ministrów dnia 16 czerwca 1993 r. podczas 496 posiedzenia zastępców ministrów) Komitet Ministrów w składzie ograniczonym do przedstawicieli państw Rady Europy będących członkami Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy (Fundusz Przesiedleńczy)1; zważywszy, że Statut Funduszu Przesiedleńczego Rady Europy dla Uchodźców oraz Przeludnienia w Europie został przyjęty w formie Częściowego porozumienia uchwałą Komitetu Ministrów (56) 9 z dnia 16 kwietnia 1956 r.; uwzględniając postanowienia artykułu IX ust. 1 lit. h tego statutu, stanowiące, że Organ Zarządzający, reprezentujący członków Funduszu, jest jedynym podmiotem uprawnionym do nowelizowania tego statutu, przy czym nie może on zmieniać określonych w jego treści celów; zważywszy, że Organ Zarządzający uchwałą 247 (1993) postanowił przyjąć znowelizowany Statut Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Komitet Ministrów artykułu II, POSTANAWIA przyjąć załączony do niniejszej uchwały artykuł II znowelizowanego Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego.* ______ 1 Państwa te to: Belgia, Cypr, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Liechtenstein, Luksemburg, Malta, Niemcy, Norwegia, Portugalia, San Marino, Szwajcaria, Szwecja, Turcja i Włochy. * W wersji znowelizowanej w statucie poniżej. STATUT FUNDUSZU ROZWOJU SPOŁECZNEGO RADY EUROPY Artykuł I Utworzenie Funduszu Tworzy się Fundusz Rozwoju Społecznego Rady Europy (zwany dalej "Funduszem"). Fundusz jest związany z Radą Europy; zarządza się nim pod jej najwyższym zwierzchnictwem. Artykuł II 1 Cel a. Głównym celem Funduszu jest udzielanie pomocy w rozwiązywaniu problemów społecznych, jakie występują lub mogą występować w krajach europejskich w związku z obecnością uchodźców, przesiedleńców lub emigrantów, wskutek przemieszczania się uchodźców lub innego wymuszonego przemieszczania się ludności oraz wskutek obecności ofiar klęsk naturalnych lub ekologicznych. Projekty inwestycyjne, do których finansowania przyczynia się Fundusz, mogą mieć na celu udzielenie takim ludziom pomocy w kraju, w którym się znaleźli, lub umożliwienie im powrotu do kraju pochodzenia, w razie spełnienia warunków powrotu, albo, jeśli ma to zastosowanie, umożliwienie im osiedlenia się w innym kraju goszczącym. Projekty te wymagają zatwierdzenia przez Członka Funduszu. b. Fundusz może się także przyczyniać do realizacji projektów inwestycyjnych zatwierdzonych przez Członka Funduszu, umożliwiających tworzenie miejsc pracy w upośledzonych regionach, stwarzanie możliwości uzyskania mieszkań przez grupy o niskich dochodach lub tworzenie infrastruktury społecznej. Artykuł III Członkostwo Funduszu a. Każde państwo członkowskie Rady Europy może zostać członkiem Funduszu, składając deklarację do Sekretarza Generalnego. W treści deklaracji rząd danego państwa członkowskiego przyjmuje niniejszy statut oraz dokonuje subskrypcji świadectw uczestnictwa w liczbie wyznaczonej w porozumieniu z Zarządem, zgodnie z postanowieniami artykułu IX ust. 3 pkt 1 lit. a statutu. b. Państwo europejskie nie będące członkiem Rady Europy może: i. zostać dopuszczone do członkostwa w Funduszu na szczególnych warunkach sformułowanych dla konkretnego przypadku przez Fundusz, zgodnie z treścią artykułu IX ust. 3 pkt 1 lit. b. Państwo, w stosunku do którego podjęto taką decyzję o przyjęciu, może zostać członkiem Funduszu, składając u Sekretarza Generalnego Rady Europy dokument stwierdzający, że państwo to przyjmuje niniejszy statut, dokonuje subskrypcji świadectw uczestnictwa w liczbie wyznaczonej w porozumieniu z Zarządem, że zastosowało środki potrzebne do umożliwienia mu wypełniania wszystkich zobowiązań wynikających z treści statutu, oraz że spełniło wszystkie warunki przyjęcia postawione przez Zarząd; albo ii. zawrzeć z Funduszem umowę o stowarzyszeniu, na szczególnych warunkach sformułowanych dla konkretnego przypadku przez Fundusz. c. Na warunkach postawionych przez Zarząd także instytucje międzynarodowe o ukierunkowaniu europejskim mogą się stać członkami Funduszu lub zawrzeć z nim umowę o stowarzyszeniu. d. Każde państwo, które zostaje członkiem Funduszu, potwierdza, w swym oświadczeniu lub dokumencie przyjęcia niniejszego statutu, swój zamiar: i. możliwie najszybszego przystąpienia do Trzeciego protokołu do Generalnej umowy o przywilejach i immunitetach Rady Europy; ii. do czasu takiego przystąpienia, stosowania rozwiązań prawnych wynikających z treści tego protokołu w odniesieniu do mienia, majątku i działalności Funduszu, a także zamiar przyznania organom i personelowi Funduszu statusu prawnego wynikającego z treści protokołu. Artykuł IV Obowiązki Członków Ustęp 1. Świadectwa uczestnictwa Fundusz emituje, celem dokonywania subskrypcji przez swych członków, świadectwa uczestnictwa wyrażone w europejskich jednostkach walutowych (ECU). Wartość nominalna każdego świadectwa wynosi 1000 ECU. Członkowie opłacają swą subskrypcję w ECU. Ustęp 2. Przydział i opłacanie świadectw uczestnictwa a. W tabeli załączonej do niniejszego statutu przedstawiono procentowe przydziały świadectw uczestnictwa oferowane celem zapisania się na nie przez każdego z członków Funduszu. b. Liczbę świadectw uczestnictwa przeznaczonych dla nowych członków Funduszu określa się w porozumieniu z Zarządem Funduszu, zgodnie z treścią artykułu IX ust. 3 pkt 1 lit. a i b niniejszego statutu. c. Minimalny procent objętych subskrypcją świadectw uczestnictwa, które należy opłacić, a także terminy odpowiednich płatności, wyznacza Zarząd. d. W przypadku podwyższenia kapitału Funduszu Zarząd określa, na jednolitych warunkach mających zastosowanie do wszystkich członków, procent kapitału przypadający do opłacenia oraz terminy odpowiednich płatności. Ustęp 3. Ograniczenie odpowiedzialności Żaden z członków nie ponosi wobec stron trzecich odpowiedzialności za jakiekolwiek zobowiązania Funduszu. Artykuł V Zaciąganie pożyczek i wpłaty Mając na uwadze zgodność przeznaczenia środków z celem Funduszu, Fundusz może zaciągać pożyczki. Fundusz może także przeprowadzać wszelkie inne transakcje finansowe przyczyniające się do osiągania jego celu, na warunkach określonych przez Radę Administracyjną. Fundusz może przyjmować wpłaty przeznaczone na określone cele zgodne z celami Funduszu. Artykuł VI Inwestycje Płynne aktywa, kapitał i rezerwy Funduszu mogą być inwestowane na warunkach, które określi Rada Administracyjna, z zachowaniem zasad rozsądnego zarządzania finansowego. Artykuł VII Środki działania Funduszu Ustęp 1. Pożyczki Udzielane przez Fundusz pożyczki przybierają jedną z następujących form: a. pożyczki dla Członków Funduszu; b. pożyczki gwarantowane przez Członka Funduszu, udzielane jakiejkolwiek osobie prawnej zatwierdzonej przez tego Członka; c. pożyczki udzielane jakiejkolwiek osobie prawnej zatwierdzonej przez Członka Funduszu, jeśli Rada Administracyjna jest przekonana, że wnioskowana pożyczka jest zabezpieczona odpowiednimi gwarancjami. Ustęp 2. Gwarancje Na warunkach określanych w każdym konkretnym przypadku przez Radę Administracyjną Fundusz może udzielać gwarancji instytucjom finansowym zatwierdzonym przez Członka, w związku z pożyczkami pomagającymi w osiąganiu celów określonych w postanowieniu artykułu II. Ustęp 3. Rachunek powierniczy Fundusz może otworzyć i prowadzić rachunki powiernicze w celu przyjmowania na nie dobrowolnych wpłat od swych Członków, od Funduszu oraz od Rady Europy. Ustęp 4. Obniżenie odsetek Pożyczki mogą być udzielane z odstąpieniem od pobierania odsetek lub obniżeniem ich wysokości. Część zysków osiąganych przez Fundusz oraz dobrowolnych wpłat Członków można przeznaczać na dotowanie stopy procentowej pewnych pożyczek, na warunkach określonych przez Radę Administracyjną. Ustęp 5. Warunki udzielania pożyczek. Informacje udzielane przez pożyczkobiorców Rada Administracyjna określa ogólne warunki udzielania pożyczek oraz wskazuje, jakie informacje pożyczkobiorca powinien dołączyć do swego wniosku o udzielenie pożyczki. Ustęp 6. Niewywiązywanie się z warunków umowy pożyczki Jeśli pożyczkobiorca lub - w przypadku niewywiązywania się przez pożyczkobiorcę z warunków umowy pożyczki - gwarant nie dokonuje wpłat należnych w związku z pożyczką lub gwarancją, zawiesza się transakcje Funduszu na rzecz Członka lub osoby prawnej określonej w postanowieniu ust. 1. Artykuł VIII Organizacja, zarządzanie i nadzór nad Funduszem Organizację, zarządzanie i nadzór nad Funduszem wykonują: - Zarząd, - Rada Administracyjna, - Dyrektor, - Komitet Nadzoru, zgodnie z przepisami poniższych artykułów. Artykuł IX Zarząd Ustęp 1 Zarząd składa się z przewodniczącego oraz z przedstawicieli Członków, przy czym każdy Członek wyznacza jednego przedstawiciela. Każdy z Członków może wyznaczyć zastępcę. Sekretarz Generalny Rady Europy może uczestniczyć w zebraniach Zarządu osobiście lub za pośrednictwem swego przedstawiciela. Ustęp 2 Zarząd jest najwyższym organem Funduszu; w odniesieniu do Funduszu przysługują mu wszystkie uprawnienia poza prawem do zmiany celów Funduszu określonych w postanowieniu artykułu II niniejszego statutu. Ustęp 3 1. Zarząd: a. określa warunki, na których państwa członkowskie Rady Europy stają się Członkami Funduszu; b. dopuszcza państwa europejskie nie będące członkami Rady Europy i instytucje międzynarodowe o europejskim nastawieniu do członkostwa w Funduszu oraz określa warunki takiego dopuszczenia i liczbę świadectw uczestnictwa, których subskrypcji powinni dokonać tacy Członkowie; c. modyfikuje podział części kapitału wśród Członków, wskazanych w tabeli załączonej do niniejszego statutu; d. podwyższa lub obniża kapitał zakładowy oraz wyznacza proporcję objętych subskrypcją udziałów, które powinny zostać zapłacone, a także terminy takich płatności; e. czuwa nad zgodnością z celami określonymi w postanowieniach statutu; zatwierdza roczne sprawozdanie, rachunki i inne sprawozdania finansowe Funduszu; formułuje ogólne wytyczne dotyczące działalności tej instytucji; f. zawiesza lub kończy działalność Funduszu oraz w razie jego likwidacji dzieli jego aktywa; g. zawiesza w prawach Członka; h. zmienia niniejszy statut, z tym że nie może wprowadzić żadnej zmiany w zakresie celów; i. określa interpretację niniejszego statutu, a także rozstrzyga sprawy odwołań od decyzji dotyczących interpretacji lub stosowania statutu; j. upoważnia do zawierania ogólnych umów o współpracę z innymi organizacjami międzynarodowymi; k. wybiera przewodniczącego Zarządu i przewodniczącego Rady Administracyjnej; l. powołuje dyrektora oraz, w razie potrzeby, na wniosek dyrektora jednego lub większą liczbę wicedyrektorów, z których jeden zastępuje dyrektora w razie jego nieobecności, a także odwołuje takie osoby i przyjmuje ich rezygnacje; m. powołuje członków Komitetu Nadzoru; n. wyznacza zewnętrznego biegłego rewidenta i określa zakres jego zadań; o. ustanawia swój regulamin; p. wykonuje inne uprawnienia wskazane wyraźnie w postanowieniach niniejszego statutu jako uprawnienia Zarządu. 2. Zarząd podejmuje decyzje wskazane w postanowieniach lit. d i f na wniosek Rady Administracyjnej, natomiast wskazane w postanowieniach lit. c, m i n - po wysłuchaniu Rady Administracyjnej. Rada Administracyjna wydaje opinię w sprawach wszystkich innych decyzji mających skutki finansowe. 3. Wszystkie uprawnienia inne niż wskazane w postanowieniach ust. 3 pkt 1 przekazuje się Radzie Administracyjnej. Uprawnienia przekazane Radzie Administracyjnej mocą niniejszego statutu mogą zostać przejęte tylko w wyjątkowej sytuacji oraz na określony czas. 4. Zarząd odbywa zebrania raz w roku. Zarząd może w razie potrzeby odbywać dodatkowe zebrania. 5. Zarząd może w razie potrzeby zapraszać przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub wszelkie inne zainteresowane osoby do uczestniczenia w jego pracy, bez prawa głosu. Ustęp 4 a. Decyzje podejmowane na zebraniu Zarządu wymagają, pod rygorem nieważności, kworum składającego się z dwóch trzecich przedstawicieli Członków. Decyzje podejmowane są w głosowaniu. Przy obliczaniu większości bierze się pod uwagę tylko głosy "za" i "przeciw". b. Decyzje mogą być też podejmowane między zebraniami, w formie pisemnej. c. Każdemu z Członków Funduszu przysługuje jeden głos za jedno posiadane przez niego świadectwo uczestnictwa. d. Członek, który nie wpłacił w terminie przypadającej na niego części kapitału, nie może do chwili dokonania takiej wpłaty korzystać z prawa głosu w zakresie sumy należnej, lecz nie wpłaconej. e. Decyzje podejmowane są większością głosów Członków głosujących "za" lub "przeciw", posiadających dwie trzecie oddanych głosów. f. Kwalifikowana większość trzech czwartych członków głosujących "za" lub "przeciw", posiadających dwie trzecie oddanych głosów, jest wymagana w przypadku: - decyzji wskazanej w postanowieniu ust. 3 pkt 3 niniejszego artykułu; - zmian w zakresie tabeli przydziału załączonej do niniejszego statutu, nie wynikających z przyjęcia nowych członków, wprowadzanych zgodnie z treścią ust. 3 pkt 1 lit. c. g. Decyzje wskazane w postanowieniach ust. 3 pkt 1 lit. f i h wymagają jednomyślności Członków głosujących. Ustęp 5 a. Pracami Zarządu kieruje przewodniczący wybrany przez Zarząd na trzyletnią kadencję. Przewodniczącego, którego kadencja upływa, można wybrać ponownie na dalszą trzyletnią kadencję. Każdy z Członków Funduszu może zgłosić kandydaturę. Przewodniczący odpowiada za utrzymywanie politycznych stosunków z przedstawicielami państw, Rady Europy i innych organizacji międzynarodowych, w ścisłej współpracy z dyrektorem. Przewodniczący regularnie informuje Komitet Ministrów i Zgromadzenie Parlamentarne o działalności Funduszu; między innymi wysyła sprawozdanie dyrektora do Komitetu Ministrów oraz utrzymuje wszystkie inne, niezbędne kontakty z Radą Europy. Artykuł X Rada Administracyjna Ustęp 1 Radzie Administracyjnej powierza się uprawnienia przekazane przez Zarząd zgodnie z postanowieniami artykułu IX. Ustęp 2 a. Rada Administracyjna składa się z przewodniczącego powoływanego przez Zarząd na trzyletnią kadencję, którą można przedłużyć o kolejne trzy lata, oraz z przedstawicieli Członków, przy czym każdy Członek wyznacza jednego przedstawiciela. Każdy z Członków może wyznaczyć zastępcę. Sekretarz Generalny Rady Europy może uczestniczyć w zebraniach Zarządu, osobiście lub za pośrednictwem swego przedstawiciela. b. Posiedzenia Rady Administracyjnej zwołuje jej przewodniczący albo zwołuje się je na wniosek pięciu Członków Rady, co najmniej cztery razy w roku. c. Rada Administracyjna może w razie potrzeby zapraszać przedstawicieli organizacji międzynarodowych lub wszelkie inne zainteresowane osoby do uczestniczenia w jej pracy, bez prawa głosu. Ustęp 3 a. Decyzja podejmowana na posiedzeniu Rady Administracyjnej wymaga, pod rygorem nieważności, kworum składającego się z dwóch trzecich przedstawicieli Członków. b. Każdemu z Członków Rady przysługuje jeden głos za jedno świadectwo uczestnictwa. Decyzje podejmowane są większością głosów. Przy obliczaniu większości bierze się pod uwagę tylko głosy "za" i "przeciw". c. Decyzje mogą też być podejmowane między posiedzeniami, w formie pisemnej. d. Członek, który nie wpłacił w terminie przypadającej na niego części kapitału, nie może do chwili dokonania takiej wpłaty korzystać z prawa głosu w zakresie sumy należnej, lecz nie wpłaconej. e. Rada Administracyjna może jednak podejmować następujące decyzje większością głosów Członków głosujących "za" lub "przeciw" oraz większością oddanych głosów: i) decyzje dotyczące projektów inwestycyjnych, które nie uzyskały w Komitecie Wykonawczym większości wymaganej na podstawie postanowień ust. 5 lit. e niniejszego artykułu; ii) propozycje i opinie kierowane do Zarządu zgodnie z postanowieniami art. IX ust. 3 pkt 1 lit. c, d, f, m i n; iii) przyjęcie lub zmiana regulaminu Rady Administracyjnej; iv) wybór członków Komitetu Wykonawczego. f. Ponadto Rada Administracyjna podejmuje większością głosów Członków głosujących "za" lub "przeciw" oraz posiadających dwie trzecie oddanych głosów decyzje dotyczące projektów inwestycyjnych, które nie uzyskały opinii co do dopuszczalności określonej w postanowieniu artykułu XIII lit. c statutu. Ustęp 4 Rada Administracyjna może w każdym czasie powoływać spośród swych członków komisje, a także przekazywać na nie określone w każdym przypadku uprawnienia. Ustęp 5 a. Rada Administracyjna powołuje Komitet Wykonawczy; komitet ten składa się z dziewięciu Członków wybranych spośród Członków Rady na dwuletnią odnawialną kadencję. Wyznaczając tych członków, Rada Administracyjna bierze pod uwagę fakt, że wszyscy Członkowie Funduszu powinni mieć możliwość zasiadania w Komitecie Wykonawczym, uwzględniając jednak posiadane świadectwa uczestnictwa oraz zapewnienie równomiernego rozkładu geograficznego. Komitet Wykonawczy, między innymi: i. bada wstępnie wnioski o udzielenie pożyczek i gwarancji; ii. nadzoruje realizację projektów inwestycyjnych finansowanych ze środków Funduszu oraz podejmuje w związku z tym wszelkie odpowiednie decyzje; iii. nadzoruje działalność finansową Funduszu, a w szczególności jego transakcje finansowe, oraz podejmuje wszelkie związane z tym niezbędne kroki; iv. wydaje opinie odnośnie do wszelkich innych zagadnień przedstawianych mu przez Radę Administracyjną; v. pomaga w przygotowywaniu posiedzeń Rady Administracyjnej w odniesieniu do przedstawionych powyżej pozycji. b. Komitet Wykonawczy podczas każdego posiedzenia Rady Administracyjnej przedstawia sprawozdanie o swych decyzjach, pracy i propozycjach. c. Członek nie reprezentowany w Komitecie Wykonawczym może, na jego wniosek, brać udział w omawianiu punktów porządku obrad, którymi jest szczególnie zainteresowany. d. Komitet Wykonawczy odbywa posiedzenia w miarę potrzeby, co najmniej jednak osiem razy w roku. e. W ramach wytycznych i ograniczeń ustanawianych przez Radę Administracyjną Komitet Wykonawczy podejmuje decyzje większością siedmiu głosów swych członków. W razie nieuzyskania większości, omawiane zagadnienie powraca do Rady Administracyjnej. Artykuł XI Dyrektor Ustęp 1. Funkcje Dyrektora a. Dyrektor jest prawnym przedstawicielem Funduszu. Jest kierownikiem służb operacyjnych Funduszu oraz prowadzi bieżącą działalność według wskazówek Rady Administracyjnej. Zgodnie z przepisami artykułów V i VII Dyrektor nie może zaciągać żadnych zobowiązań finansowych bez upoważnienia go do tego przez Radę Administracyjną. Pod ogólnym nadzorem Rady Administracyjnej Dyrektor odpowiada za organizację służb operacyjnych oraz za powoływanie i odwoływanie członków personelu Funduszu, w ramach przepisów przyjętych przez Radę Administracyjną. b. Dyrektorowi udziela pomocy jeden lub większa liczba wicedyrektorów, z których jeden zastępuje go w razie potrzeby. c. Wykonując swe obowiązki, Dyrektor i personel muszą się w pełni poświęcać pracy dla Funduszu, z wyłączeniem wszelkiej innej działalności. Każdy z Członków respektuje międzynarodowy charakter zadań Dyrektora i personelu Funduszu oraz powstrzymuje się od wszelkich prób wywierania wpływu na te osoby. d. Przepisy o personelu Rady Europy mają zastosowanie do personelu Funduszu w zakresie nie objętym konkretnymi decyzjami Rady Administracyjnej. Ustęp 2. Sprawozdania składane Radzie Administracyjnej Dyrektor przedstawia Radzie Administracyjnej opinie o technicznych i finansowych aspektach projektów inwestycyjnych przedstawionych Funduszowi. Dyrektor składa Radzie Administracyjnej regularne sprawozdania o stanie Funduszu i o proponowanych transakcjach, a także przekazuje Radzie wszelkie informacje, o które ta się zwróci. Dyrektor sporządza pełne roczne sprawozdanie o wszystkich operacjach przeprowadzonych w ciągu roku. Do sprawozdania dołącza się bilans Funduszu i rachunki operacyjne, wraz ze sprawozdaniem Komitetu Nadzoru dotyczącym tych dokumentów. Ustęp 3. Powoływanie Dyrektora i jego wynagrodzenie Dyrektora i wicedyrektorów powołuje się na odnawialną pięcioletnią kadencję. Wysokość ich wynagrodzenia określa Rada Administracyjna. Artykuł XII Komitet Nadzoru Komitet Nadzoru składa się z trzech członków powoływanych zgodnie z postanowieniem artykułu IX ust. 3 lit. m, zgodnie z ich kompetencją w sprawach gospodarczych i finansowych. Działają oni całkowicie niezależnie. Komitet Nadzoru bada rachunki Funduszu oraz weryfikuje prawidłowość rachunków operacyjnych i bilansu. W swym rocznym sprawozdaniu Komitet Nadzoru stwierdza, że bilans i rachunki operacyjne są zgodne z księgami, że przedstawiają dokładny i prawdziwy obraz stanu spraw Funduszu na koniec każdego z okresów finansowych oraz że Fundusz jest zarządzany zgodnie z zasadami rozsądnego zarządzania finansowego. Komitet otrzymuje kopie wszelkich dokumentów potrzebnych do wykonywania jego pracy, takich jak sprawozdania zewnętrznych i wewnętrznych rewidentów księgowych. Na prośbę organów Funduszu Komitet wykonuje wszelkie inne działania związane z nadzorowaniem działalności finansowej Funduszu. Artykuł XIII Rada Europy a. Aby zapewnić utrzymywanie stosunków z Radą Europy Komitet Ministrów oraz Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy informowane są regularnie o działalności Funduszu. Zarząd zajmuje stanowisko w sprawie przekazanych mu opinii i rekomendacji Komitetu Ministrów i Zgromadzenia Parlamentarnego. b. Sekretarz Generalny Rady Europy uczestniczy, osobiście lub za pośrednictwem swego przedstawiciela, w spotkaniach Zarządu i Rady Administracyjnej, bez prawa głosu. Wykonuje on wszelkie obowiązki powierzone mu zgodnie z niniejszym statutem lub z Trzecim protokołem do Generalnej umowy o przywilejach i immunitetach Rady Europy. W związku z tym oddaje on potrzebny personel do dyspozycji Funduszu. Sekretarz Generalny może wykonywać wszelkie inne obowiązki powierzone mu przez organy Funduszu zgodnie z postanowieniami umowy stron Funduszu Rozwoju Społecznego. c. Wnioski o udzielenie pożyczki lub gwarancji przedstawia się Radzie Administracyjnej po otrzymaniu opinii Sekretarza Generalnego co do jej dopuszczalności, w oparciu o zgodność projektu z politycznymi i społecznymi celami Rady Europy. Artykuł XIV Siedziba Siedzibą Funduszu jest Strasburg we Francji. Siedzibą służb operacyjnych jest Paryż; siedziba ta może zostać zmieniona wyłącznie jednomyślną decyzją Zarządu oraz Rady Administracyjnej. Artykuł XV Zawieszenie działalności i likwidacja Funduszu Ustęp 1. Wycofanie się członków Członek może się wycofać z Funduszu na warunkach ustanowionych przez Zarząd, składając wypowiedzenie na sześć miesięcy przed końcem bieżącego roku kalendarzowego. Ustęp 2. Zawieszenie działalności Gdyby Zarząd postanowił zawiesić działalność Funduszu, Fundusz przestaje udzielać pożyczek i gwarancji. Ustęp 3. Likwidacja Funduszu Gdyby Zarząd podjął decyzję o zakończeniu działalności, Fundusz przerywa niezwłocznie działalność poza czynnościami związanymi z rozliczaniem jego zobowiązań oraz z realizacją, zabezpieczeniem i ochroną jego aktywów. Po wywiązaniu się lub zapewnieniu wywiązania się przez Fundusz ze wszystkich zobowiązań, w tym po zaspokojeniu roszczeń wynikających z praw co do otrzymania wypłat, które Fundusz mógł wcześnie przyznać, przyjmując wpłaty przewidziane w postanowieniu artykułu V, członkowie Funduszu przyjmują plan podziału aktywów w oparciu o następujące zasady: a. Członek Funduszu, który nie zaspokoił roszczenia dochodzonego przeciwko niemu przez Fundusz, nie kwalifikuje się do uczestniczenia w podziale wynikającym z planu do chwili wywiązania się ze swych zobowiązań. b. Aktywa Funduszu przeznacza się w pierwszej kolejności na zwrócenie Członkom sum wpłaconych przez nich zgodnie z postanowieniem artykułu IV, proporcjonalne do liczby opłaconych świadectw. Wszelkie nadwyżki aktywów Funduszu netto ponad łączną sumę takich wypłaconych udziałów przeznacza się dla wszystkich Członków Funduszu proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich świadectw uczestnictwa. c. Gdyby pozostały zobowiązania netto, dzieli się je pomiędzy Członków Funduszu proporcjonalnie do liczby posiadanych przez nich świadectw uczestnictwa. Każdy z Członków powinien w takim przypadku wpłacić swój udział do Funduszu, pomniejszony o sumę opłaconych świadectw, oraz do maksymalnej wysokości świadectw objętych subskrypcją. Artykuł XVI Interpretacja niniejszego statutu Na wniosek Członka decyzję Rady Administracyjnej związaną z interpretacją niniejszego statutu przekazuje się Zarządowi. Do chwili wydania rozstrzygnięcia przez Zarząd Fundusz może, w zakresie, w jakim uważa to za niezbędne, działać na podstawie decyzji Rady Administracyjnej. Artykuł XVII Zawiadomienia Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Członków Funduszu i dyrektora o: a. złożeniu jakiegokolwiek oświadczenia lub dokumentu przyjęcia niniejszego statutu; b. każdym dokumencie zmieniającym niniejszy statut. Sekretarz Generalny Rady Europy wysyła uwierzytelnione egzemplarze niniejszego statutu do wszystkich państw członkowskich Rady Europy oraz do wszystkich innych Członków Funduszu. Załącznik TABELA ZAŁĄCZONA DO STATUTU, UKAZUJĄCA PROCENTOWY PODZIAŁ ŚWIADECTW UCZESTNICTWA OFEROWANYCH DO SUBSKRYPCJI POMIĘDZY CZŁONKÓW FUNDUSZU* (ze zmianami wynikającymi z przystąpienia Bułgarii (28.05.94), Słowenii (1.02.94), Litwy (4.01.96) i Rumunii (5.03.96) Państwa członkowskie% 12 Belgia3,217 Bułgaria1,223 Cypr0,389 Dania1,756 Finlandia1,366 Francja17,931 Niemcy17,931 Grecja3,217 Stolica Apostolska0,003 Islandia0,199 Włochy17,931 Liechtenstein0,095 Litwa0,248 Luksemburg0,680 Malta0,199 Holandia3,893 Norwegia1,366 Portugalia2,725 Rumunia1,173 San Marino0,095 Słowenia0,587 Hiszpania11,694 Szwecja2,725 Szwajcaria1,756 Turcja7,603 Razem100,000 * Tabela ulega zmianom w zależności od uchwał zarządu. RESOLUTION 247 (1993) on the adoption of the amended Articles of Agreement of the Social Development Fund of the Council of Europe Porto Carras (Greece), 8 June 1993 Fonds/CD PV 129 (1993) The Governing Body, Noting with great satisfaction that the work of the Working Party composed of members of the Governing Body and of the Administrative Council has reached proposals for amending the Articles of Agreement of the Fund; Convinced that the adoption of those new structures will reinforce the efficiency of the Fund's action in the perspective in particular of the next entry of new Members into the Fund; Having regard to Article IX - Section 1 - littera h of the Articles of Agreement; Considering that the Articles of Agreement of the Fund were adopted in the form of a Partial Agreement by Resolution (56) 9 of the Committee of Ministers of the Council of Europe; Noting that proposals aiming at a definition of the purpose of the Fund taking into account its new fields od action have been submitted to the Committee of Ministers, DECIDES 1. to adopt the amended Articles of Agreement of the Council of Europe Social Development Fund which are appended to this Resolution subject to the approval of the Committee of Ministers of Article II; 2. to invite the Secretariat to keep it informed of any decisions taken by the Committee of Ministers of the Council of Europe concerning Article II; 3. that the Articles of Agreement amended shall enter into force as soon as the Secretary General of the Council of Europe has received confirmation by all Members that the legal internal formalities for this entry into force are fulfilled. RESOLUTION 248 (1993) on the implementation of the amended Articles of Agreement of the Social Development Fund of the Council of Europe Porto Carras (Greece), 8 June 1993 Fonds/CD PV 129 (1993) The Governing Body, Considering that by its Resolution 247 (1993) it amended the Articles of Agreement of the Social Development Fund; Wishing to fix the date on which the amended Articles of Agreement shall take effect, DECIDES 1. that the amended Articles of Agreement shall take effect on 1st January 1994; 2. to instruct the Fund's organs and the Secretary General of the Council of Europe to take all measures necessary for the implementation of the amended Articles of Agreement. RESOLUTION (93) 22 concerning the amendment of Article II of the Articles of Agreement of the Council of Europe Social Development Fund (adopted by the Committee of Ministers on 16 June 1993 at t 496th meeting of the Ministers' Deputies) The Committee of Ministers with membership restricted to the Representatives of the States of the Council of Europe which are members of the Council of Europe Social Development Fund (Resettlement Fund)1; Considering that the Articles of Agreement of the Council of Europe Resettlement Fund for National Refugees and Overpopulation in Europe were adopted in the form of a Partial Agreement by its Resolution (56) 9 of 16 April 1956; Having regard to Article IX - Section 1 - litt. h, of these Articles of Agreement which states that the Governing Body, representing the members of the Fund, shall have sole authority to amend these Articles, without, however making any change in their stated aims; Considering that by its Resolution 247 (1993), the Governing Body decided to adopt the amended Articles of Agreement of the Council of Europe Social Development Fund, subject to the approval of the Committee of Ministers on Article II, DECIDES Article ii of the amended Articles of Agreement of the Social Development Fund, which is appended to this Resolution, is adopted. __________ 1 States concerned: Belgium, Cyprus, Denmark, Finland, France, Germany, Greece, Iceland, Italy, Liechtenstein, Luxembourg, Malta, Netherlands, Norway, Portugal, San Marino, Spain, Sweden, Switzerland and Turkey. ARTICLES OF AGREEMENT OF THE SOCIAL DEVELOPMENT FUND OF THE COUNCIL OF EUROPE Article I Establishment of the Fund A Council of Europe Social Development Fund (hereinafter called "the Fund") shall be established. The Fund shall be attached to the Council of Europe and administered under its supreme authority. Article II 1 Purpose a. The primary purpose of the Fund is to help in solving the social problems with which European countries are or may be faced as a result of the presence of refugees, displaced persons or migrants consequent upon movements of refugees or other forced movements of populations and as a result of the presence of victims of natural or ecological disasters. The investment projects to which the Fund contributes may be intended either to help such people in the country in which they find themselves or to enable them to return to their countries of origin when the conditions for return are met or, where applicable, to settle in another host country. These projects must be approved by a Member of the Fund. b. The Fund may also contribute to the realisation of investment projects approved by a Member of the Fund which enable jobs to be created in disadvantaged regions, people in low income groups to be housed or social infrastructure to be created. Article III Membership of the Fund a. Any Member State of the Council of Europe may become a Member of the Fund by addressing a declaration to the Secretary General. This declaration shall contain acceptance of the present Articles of Agreement by the Government of the State concerned and the subscription by that Government of the number of participating certificates fixed in agreement with the Governing Board, in pursuance of Article IX, Section 3. paragraph 1. litt. a of the Articles of Agreement. b. A European State which is not a member of the Council of Europe may: i. either be admitted as a Member of the Fund upon such special conditions as the Fund shall lay down in each case, in accordance with the provisions of Article IX, Section 3. paragraph 1. litt. b. A State in respect of which such a decision on admission has been made shall be able to become a Member of the Fund by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument stating that it accepts the present Articles of Agreement, subscribes the number of participating certificates fixed in agreement with the Governing Board, has taken the measures necessary to enable it to meet all the obligations resulting from the Articles of Agreement and has all the admission conditions laid down by the Governing Board; ii. or conclude with the Fund an association agreement upon such special conditions as the Fund may lay down in each case. c. Upon the conditions laid down by the Governing Board, international institutions with a European focus may also become Members of the Fund or conclude an association agreement. d. Any State becoming a Member of the Fund shall confirm, in its declaration or its instrument of acceptance of the Articles of Agreement, its intention: i. to accede at the earliest opportunity to the Third Protocol to the General Agreement on Privileges and Immunities of the Council of Europe; ii. pending such accession, to apply the legal arrangements resulting from the Protocol to the property, assets and operations of the Fund and to grant to the organs and staff of the Fund the legal status resulting from the Protocol. Article IV Obligations of Members Sections 1 - Participating certificates The Fund shall issue for subscription by its Members participating certificates, expressed in terms of European Currency Units (ECU). Each certificate shall have the same nominal value of ECU 1,000. Members shall pay their subscriptions in ECU. Section 2 - Apportionment and paying up of participating certificates a. The table appended to the present Articles of Agreement lays down the percentage apportionment of the participating certificates offered for subscription by each Member of the Fund. b. The number of participating certificates to be held by new Members of the Fund shall be fixed in agreement with the Governing Board of the Fund, in accordance with Article IX, Section 3. paragraph 1. litt. a. and b. of the present Articles of Agreement. c. The minimum percentage of subscribed participating certificates to be paid up, and the dates of the relevant payments, shall be fixed by the Governing Board. d. When the Fund's capital is increased, the Governing Board shall determine, upon uniform conditions for all Members, the percentage to be paid up and the corresponding payment dates. Section 3 - Limitation of liability No Member shall be liable to third parties for any obligation of the Fund. Article V Borrowing operations and contributions For uses consistent with its purpose, the Fund may make borrowings. It may also carry out any other financial transactions useful for the achievement of its purpose under conditions laid down by the Administrative Council. The Fund empowered to receive contributions offered for specific purposes which come within its stated aims. Article VI Investments The Fund's liquid assets, capital and reserves may be invested upon conditions to be fixed by the Administrative Council in accordance with the principles of sound financial management. Article VII The Fund's means of action Section 1 - Loans Loans made by the Fund shall be in one of the following forms: a. loans to Members of the Fund; b. loans guaranteed by a Member of the Fund granted to any legal person approved by that Member; c. loans granted to any legal person approved by a Member of the Fund, when the Administrative Council is satisfied that the loan requested is covered by adequate guarantees. Section 2 - Guarantees Upon conditions to be fixed by the Administrative Council in each case, the Fund may grant its guarantee to financial institutions approved by a Member for loans to further the realistation of the purposes set out in Article II. Section 3 - Trust account The Fund may open and manage trust accounts for received voluntary contributions from its Members, from the Fund and from the Council of Europe. Section 4 - Interest rebate Loans may be accompanied by a full or partial interest rebate. A proportion in the profits realised by the Fund and voluntary contributions by Members shall be used to subsidise the interest rate on certain loans upon conditions decided by the Administrative Council. Section 5 - Conditions for granting loans - Information to be provided The Administrative Council shall lay down the general conditions for granting loans and shall determine what information a borrower shall be requires to furnish in support of its application. Section 6 - Default The Fund's transactions in favour of a Member or of a legal person as referred to in Section 1. above shall be suspended if the borrower, or failing the latter, the guarantor defaults on payments due in respect of loans or guarantees granted to it by the Fund. Article VIII Organisation, administration and supervision of the Fund The organisation, administration and supervision of the Fund shall be divided between the following: - the Governing Board, - the Administrative Council, - the Governor, - the Auditing Board, as provided in the following Articles. Article IX Governing Board Section 1 The Governing Board shall consist of a Chairman and one representative appointed by each Member. Each Member may appoint a substitute. The Secretary General of the Council of Europe may participate in or be represented at the meetings. Section 2 The Governing Board is the supreme organ of the Fund; it shall be vested with all powers in respect of the Fund, save the right to change its purposes as stipulated in Article II of the Articles of Agreement. Section 3 1. The Governing Board shall a. determine the conditions upon which Council of Europe Member States become Members of the Fund; b. authorise European States not members of the Council of Europe and international institutions with a European focus to become Members of the Fund and lay down the conditions for such authorisation and the number of participating certificates to be subscribes by such members; c. adjust the apportionment of the capital among Members as shown in the table appended to the present Articles of Agreement; d. increase or reduce the authorised capital and fix the proportion of the subscribed shares to be paid up and the dates by which payment must be made; e. ensure compliance with the aims stated in the Articles of Agreement; approve the Fund's annual report, accounts and other financial statements; provide general guidelines concerning the institution's activity; f. suspend or terminate the Fund's operations and, in the event of liquidation, distribute its assets; g. suspend a Member; h. amend these Articles of Agreement, without, however, making any change in their stated aims; i. interpret these Articles of Agreement and determine any appeals against decisions concerning the interpretation or application of the Articles of Agree-ment; j. authorise the conclusion of general agreements on co-operation with other international organisations; k. elect the Chairman of the Governing Board and the Chairman of the Administrative Council; l. appoint the Governor and, as necessary, on a proposal by the Governor, one or more Vice-Governors, one of whom shall replace the Governor in the latter's absence, and remove them from their posts and accept their resignation; m. appoint the members of the Auditing Board; n. appoint the external auditor and lay down his terms of reference; o. draw up its Rules of Procedure; p. exercise such other powers as are expressly assigned to the Governing Board in these Articles of Agreement. 2. The Governing Board shall make its decisions regarding litt. d. and f., on a proposal by the Administrative Council, and on litt. c., m. and n., after hearing the latter. The Administrative Council shall give its opinion on all other decisions with financial censequences. 3. All powers other than those set forth in Section 3 paragraph 1 above shall be delegated to the Administrative Council. The powers delegated to the Administrative Council in these Articles of Agreement may be reassumed only in exceptional circumstances and for a specified period. 4. The Governing Board shall meet once a year. It may, if necessary, hold additional meetings. 5. The Governing Board may when nessary invite representatives of international organisations or any other interested person to participate in its proceedings without the right to vote. Section 4 a. Decisions taken by the Governing Board at its meetings shall be valid only if two-thirds of its Members' representatives are present. Decisions shall be taken by voting. Only votes in favour and against shall count for the purpose of calculating majorities. b. Decisions may also be taken in writing between meetings. c. Each Member of the Fund shall have one vote for each participating certificate held by it. d. Any Member which has failed to pay on time the part of the capital falling due may not, for as long as such non-payment persists, exercise the voting rights corresponding to the sum due and not paid up. e. Decisions shall be reached by a majority of the Members voting in favour or against and holding two-thirds of the votes cast. f. A majority of three-quarters of the Members voting in favour or against and holding three quarters of the votes cast, shall be required for: - the decision provided for in Section 3. paragraph 3. of this Article; - adjustments to the apportionment table appended to these Articles of Agreement not resulting from the admission of new Members which are made pursuant to Section 3. paragraph 1. litt. c. g. The decisions referred to in Section 3. paragraph 1. litt. f. and h. shall be taken by an unanimous vote of the Members casting a vote. Section 5 a. The Governing Board shall be chaired by a Chairman elected by it for a three-year term. The outgoing Chairman my be re-elected for a further three-year term. Each Member of the Fund is entitled to present a candidate. The Chairman shall be responsible for political relations with officials of the States, the Council of Europe and other international institutions, in close co-operation with the Governor. The Chairman shall keep the Committee of Ministers and the Parliamentary Assembly regularly informed of the Fund's activities; he shall, inter alia, forward the Governor's report to the Committee of Ministers and maintain all other necessary contacts with the Council of Europe. Article X Administrative Council Section 1 The Administrative Council is vested with all the powers delegated to it by the Governing Board in pursuance of Article IX. Section 2 a. The Administrative Council shall consist of a Chairman appointed by the Governing Board for a three-year term, renewable for a second three-year term, and one representative appointed by each Member. Each Member may appoint a substitute. The Secretary General of the Council of Europe may participate in or be represented at the meetings. b. The Administrative Council shall be convened by its Chairman or at the request of five of its members at least four times a year. c. The Administrative Council may, when necessary, invite representatives of international organisations or any other interested person to participate in its proceedings without the right to vote. Section 3 a. Decisions of the Administrative Council at its meetings shall be valid only if two-thirds of its Members' representatives are present. b. Each Member shall have one vote for each participating certificate held by it. Decisions shall be taken by a majority vote. Only votes in favour or against shall count for the purpose of calculating the majority or majorities. c. Decisions may also be taken in writing between meetings. d. Any Member which has failed to pay on time the part of the capital falling due may not, for as long as such non-payment persists, exercise the voting rights corresponding to the sum due and not paid up. e. However, the Administrative Council shall adopt the following decisions by a majority of its members voting in favour or against and by a majority of votes cast: i) decisions relating to investment projects which have not obtained in the Executive Committee the majority required under Section 5. litt. e. of this Article; ii) proposals and opinions addressed to the Governing Board in accordance with Article IX, Section 3. paragraph 1. litt. c., d., f., m. and n.; iii) adoption or amendment of the Rules of Procedure of the Administrative Council; iv) election of members of the Executive Committee. f. Furthermore, the Administrative Council shall take by a majority of Members voting in favour or against and holding two-thirds of the votes cast decisions relating to investment projects which have not received the opinion as to admissibility referred to in Article XIII, litt. c. of the Articles of Agreement. Section 4 The Administrative Council may at any time appoint committees from among its members and delegate to such committees powers to be specified in each case. Section 5 a. The Administrative Council shall set up an Executive Committee; this committee shall consist of nine of its members, elected for a two-year renewable term. When appointing those members, the Administrative Council shall bear in mind the fact that all the Fund's Members should have the possibility of sitting on the Executive Committee, while also taking into consideration the participating certificates held and the importance of ensuring a balanced geographical distribution. The Executive Committee shall, inter alia; i. conduct an initial examination of applications for loans and guarantees; ii. monitor the implementation of the investment projects financed by the Fund and take any appropriate decisions in this connection; iii. monitor the Fund's financial activities, in particular its financial transactions, and take all the necessary measures in this connection; iv. give its opinion on any other question put to it by the Administrative Council; v. assist in the preparation of the Administrative Council's meetings in respect of the above-mentioned items. b. The Executive Committee shall report on its decisions, work and proposals at each meeting of the Administrative Council. c. Any Member not represented on the Executive Committee may, on request, take part in the discussion of agenda items of particular interest to it. d. The Executive Committee shall meet as frequently as necessary, but at least eight times a year. e. Within the guidelines and limits laid down by the Administrative Council, the Executive Committee shall take its decisions by a majority of seven of its members. If this majority is not attained, the item under discussion shall be referred back to the Administrative Council. Article XI Governor Section 1 - Functions of the Governor a. The Governor shall be the legal representative of the Fund. He shall be the head of the Fund's operational services and shall conduct day-to-day business on the instructions of the Administrative Council. In accordance with Articles V and VII, he shall not contract any financial obligations without the authorisation of the Administrative Council. Under the general supervision of the Administrative Council, he shall be responsible for the organisation of the operational services and for the appointment and dismissal of the staff of the Fund, within the framework of the regulations adopted by the Administrative Council. b. He shall be assisted by one or more Vice-Governors and replaced by one of them if necessary. c. In the performance of their duties the Governor and staff must devote themselves fully to the service of the Fund, to the exclusion of any other activity. Each Member shall respect the international character of the task of the Governor and staff of the Fund and refrain from any attempt to influence these persons. d. The Council of Europe Staff Regulations shall be applicable to the staff of the Fund in any matter not covered by a specific decision of the Administrative Council. Section 2 - Reports to the Administrative Council The Governor shall give his opinion to the Administrative Council on the technical and financial aspects of investment projects submitted to the Fund. The Governor shall submit to the Administrative Council regular reports on the position of the Fund and on proposed transactions and shall supply it with any information it may request. The Governor shall draw up a full annual report on all operations effected during the year. This report shall be accompanied by the balance sheet of the Fund and the operational accounts, together with the Auditing Board's report on these documents. Section 3 - Appointment and salary of the Governor The Governor and Vice-Governors shall each be appointed for a renewable term of five years. The amount of their salary shall be fixed by the Administrative Council. Article XII Auditing Board The Auditing Board shall consist of three members appointed pursuant to Article IX, Section 3. litt. m. for their competence in economic and financial matters. They shall act completely independently. The Auditing Board shall inspect the Fund's accounts and verify that the operational accounts and balance sheet are in order. In its annual report, the Auditing Board shall certify that the balance sheet and operational accounts accord with the books, that they give an accurate and true picture of the state of the Fund's affairs as at the end of each financial period and that the Fund is being managed according to the principles of sound financial management. The Board shall receive copies of any documents useful to it in its work, such as the reports of the external and internal auditors. At the request of the organs of the Fund, the Board shall perform any other task pertaining to the supervision of the Fund's financial activity. Article XIII Council of Europe a. With a view to ensuring relations with the Council of Europe, the Committee of Ministers and Parliamentary Assembly of the Council of Europe shall be regularly informed of the Fund's activities. The Governing Board shall state a position on the recommendations and opinions of the Committee of Ministers and Parliamentary Assembly transmitted to it. b. The Secretary General of the Council of Europe shall participate in, or may be represented at, meetings of the Governing Board and Administrative Council, without the right to vote. He shall carry out any duty entrusted to him in pursuance of the present Articles of Agreement or of the Third Protocol to the General Agreement on Privileges and Immunities of the Council of Europe. In this connection he shall place the requisite staff at the disposal of the Fund. He may perform any other duty entrusted to him by the Organs of the Fund in accordance with the provisions of the Partial Agreement on the Social Development Fund. c. Applications for loans or guarantees shall be submitted to the Administrative Council after receipt of the Secretary General's opinion as to admissibility based on the project's conformity with the political and social of the Council of Europe. Article XIV Headquarters The principal office of the Fund shall be at Strasbourg, France. The headquarters of the operational services shall be in Paris and may be changed only by a decision of the Governing Board and an identically worded decision of the Administrative Council. Article XV Suspension of operations and liquidation of the Fund Section 1 - Withdrawal of Members Any Member may withdraw from the Fund on conditions laid down by the Governing Board on giving notice of six months prior to the end of the current calendar year. Section 2 - Suspension of operations Should the Governing Board decide upon the suspension of activities, the Fund shall cease all loan and guarantee operations. Section 3 - Liquidation of the Fund Should the Governing Board decide upon the termination of operations, the Fund shall forthwith cease all activities except those incidental to the settlement of its obligations and the realisation, conservation and preservation of its assets. After all liabilities of the Fund, including satisfaction of rights upon distribution which may previously have been granted by the Fund upon accepting contributions under Article V, have been discharged or provided for, the Members of the Fund shall adopt a plan for the distribution of assets which shall be based on the following principles: a. No Member of the Fund against which the Fund has an unsatisfied claim shall be eligible to participate in the distribution under the plan until it has regularised its position. b. Priority shall be given to using the Fund's net assets to reimburse to Members the sums paid by them in pursuance of Article IV, in proportion to the number of certificates paid up. Any excess of the Fund's net assets over the aggregate total of such distributed shares shall be allotted to all Members of the Fund in proportion to the number of participating certificates held by each. c. Should there be net liabilities, they shall be distributed among the Members of the Fund in proportion to the number of participating certificates held by each. Each Member will be required to pay its share to the Fund, less the certificates paid up and up to a maximum of the certificates subscribed. Article XVI Interpretation of the present Articles of Agreement Any decision of the Administrative Council involving the interpretation of the present Articles of Agreement may be referred to the Governing Board at the request of any Member. Until such time as the Governing Board has made a ruling, the Fund may, to the extent it deems it necessary, act on the basis of the decision of the Administrative Council. Article XVII Notifications The Secretary General of the Council of Europe shall notify the Members of the Fund and the Governor of: a. the deposit of any declaration or instrument of acceptance of these Articles of Agreement; b. any documents amending these Articles of Agreement. The Secretary General of the Council of Europe shall forward a certified copy of these Articles of Agreement to each Member State of the Council of Europe and to every other Member of the Fund. Appendix TABLE APPENDED TO THE ARTICLES OF AGREEMENT SHOWING THE PERCENTAGE APPORTIONMENT AMONG MEMBERS OF THE FUND OF THE PARTICIPATING CERTIFICATES OFFERED FOR SUBSCRIPTION (with amendments reflecting the accession od Bulgaria (28.05.94), Slovenia (1.02.94), Lithuania (4.01.96) and Romania (5.03.96) Member states% 12 Belgium3,217 Bulgaria1,223 Cyprus0,389 Denmark1,756 Finland1,366 France17,931 Germany17,931 Greece3,217 Holy-See0,003 Iceland0,199 Italy17,931 Liechtenstein0,095 Lithuania0,248 Luxembourg0,680 Malta0,199 Netherlands3,893 Norway1,366 Portugal2,725 Romania1,173 San-Marino0,095 Slovenia0,587 Spain11,694 Sweden2,725 Switzerland1,756 Turkey7,603 Total100,000 1 Tekst niniejszego artykułu został przyjęty przez Komitet Ministrów podczas 496 posiedzenia zastępców ministrów, załączoną uchwałą (93) 22. 1 The text of this Article was adopted by the Committee of Ministers at the 496th meeting of the Ministers' Deputies by Resolution (93) 22 appended hereto. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Wspólnej konwencji bezpieczeństwa w postępowaniu z wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 5 września 1997 r. (Dz. U. Nr 93, poz. 1064) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Wspólnej konwencji bezpieczeństwa w postępowaniu z wypalonym paliwem jądrowym i bezpieczeństwa w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 5 września 1997 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 października 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o bezpieczeństwie personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych i personelu współdziałającego. (Dz. U. Nr 93, poz. 1065) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o bezpieczeństwie personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych i personelu współdziałającego, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 grudnia 1994 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji, sporządzona w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 93, poz. 1066) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 10 lipca 1996 r. została sporządzona w Waszyngtonie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji Rzeczpospolita Polska oraz Stany Zjednoczone Ameryki, odwołując się do Traktatu ekstradycyjnego między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki i protokołu dołączonego do tego traktatu, podpisanych w Warszawie dnia 22 listopada 1927 r., oraz Dodatkowego traktatu ekstradycyjnego, podpisanego w Warszawie dnia 5 kwietnia 1935 r., oraz pragnąc zapewnić bardziej skuteczną współpracę pomiędzy obydwoma Państwami w zwalczaniu przestępczości oraz ułatwić stosunki pomiędzy obydwoma Państwami w dziedzinie ekstradycji przez zawarcie nowej umowy o ekstradycji przestępców, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Obowiązek wydania Umawiające się Państwa zobowiązują się do wzajemnego wydawania, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, osób, które przez organy w Państwie wzywającym są ścigane w postępowaniu karnym lub zostały uznane winnymi przestępstw stanowiących podstawę wydania. Artykuł 2 Przestępstwa stanowiące podstawę wydania 1. Przestępstwem stanowiącym podstawę wydania jest przestępstwo, które według prawa obowiązującego w obu Umawiających się Państwach jest zagrożone karą pozbawienia wolności o maksymalnym wymiarze powyżej jednego roku lub karą surowszą. 2. Przestępstwo jest także przestępstwem stanowiącym podstawę wydania, jeżeli polega na usiłowaniu popełnienia lub uczestnictwie w popełnieniu przestępstwa określonego w ustępie 1. Wszelki rodzaj związku mającego na celu popełnienie przestępstwa określonego w ustępie 1 w rozumieniu prawa Rzeczypospolitej Polskiej i zmowa w celu popełnienia przestępstwa określonego w ustępie 1 w rozumieniu prawa Stanów Zjednoczonych - są również przestępstwami stanowiącymi podstawę wydania. 3. W rozumieniu niniejszego artykułu przestępstwo jest przestępstwem stanowiącym podstawę wydania: a) niezależnie od tego, czy prawo obowiązujące w Umawiających się Państwach zalicza to przestępstwo do przestępstw tego samego rodzaju lub określa to przestępstwo taką samą nazwą, lub b) niezależnie od tego, czy dane przestępstwo jest przestępstwem, co do którego prawo federalne Stanów Zjednoczonych wymaga wykazania istnienia takich okoliczności, jak przewóz międzystanowy albo posługiwanie się pocztą lub innymi środkami wpływającymi na handel międzystanowy lub zagraniczny, przy czym ma to znaczenie tylko dla uzasadnienia właściwości sądu federalnego Stanów Zjednoczonych. 4. Jeżeli przestępstwo zostało popełnione poza terytorium Państwa wzywającego, wniosek o wydanie będzie uwzględniony, jeżeli prawo Państwa wezwanego przewiduje w podobnych warunkach odpowiedzialność karną za przestępstwo popełnione poza jego terytorium. Jeżeli prawo Państwa wezwanego nie przewiduje takiej odpowiedzialności, organy wykonujące w Państwie wezwanym mogą rozstrzygnąć wniosek o wydanie według swego uznania. 5. W wypadku zgody na wydanie za przestępstwo stanowiące podstawę wydania, zostanie również udzielona zgoda na wydanie za wszelkie inne przestępstwa wymienione we wniosku, nawet gdy nie są zagrożone karą pozbawienia wolności powyżej jednego roku, o ile wszystkie pozostałe wymogi odnośnie do wydania zostały spełnione. Artykuł 3 Przestępstwa skarbowe Przestępstwo jest również przestępstwem stanowiącym podstawę wydania, jeżeli jest przestępstwem dotyczącym podatków, ceł, międzynarodowego transferu funduszy, importu, eksportu lub tranzytu towarów, nawet gdy prawo Państwa wezwanego nie przewiduje takiego samego rodzaju podatku, cła albo nie reguluje w ten sam sposób podatków, ceł, tranzytu towarów i obrotu dewizowego, jak prawo Państwa wzywającego. Artykuł 4 Obywatelstwo 1. Żadne z Umawiających się Państw nie jest zobowiązane do wydawania własnych obywateli, jednakże organ wykonujący w Państwie wezwanym będzie mógł dokonać wydania takich osób, jeżeli według jego uznania będzie to właściwe i możliwe. 2. Jeżeli odmówiono wydania wyłącznie ze względu na obywatelstwo osoby poszukiwanej, Państwo wezwane, działając na wniosek Państwa wzywającego, przekaże sprawę swym właściwym organom w celu podjęcia decyzji co do przeprowadzenia postępowania karnego. Artykuł 5 Przestępstwa polityczne i wojskowe 1. Wydanie nie nastąpi, jeżeli przestępstwo stanowiące podstawę wniosku o wydanie jest przestępstwem o charakterze politycznym. 2. W rozumieniu niniejszej umowy następujące przestępstwa nie są uważane za przestępstwa o charakterze politycznym: a) zabójstwo lub jakiekolwiek inne przestępstwo przeciwko Głowie Państwa jednego z Umawiających się Państw lub przeciwko członkowi rodziny Głowy Państwa, b) przestępstwo, za które oba Umawiające się Państwa na podstawie wielostronnej umowy międzynarodowej mają obowiązek wydania poszukiwanej osoby lub przedstawienia sprawy swoim właściwym organom w celu podjęcia decyzji w sprawie wszczęcia postępowania karnego, c) zabójstwo, nieumyślne spowodowanie śmierci, umyślne uszkodzenie ciała, ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia, d) porwanie, uprowadzenie lub inne niezgodne z prawem pozbawienie wolności, w tym branie zakładnika, e) podłożenie lub użycie materiału wybuchowego, środka zapalającego lub innego niszczącego urządzenia zagrażającego życiu, powodującego poważne uszkodzenie ciała lub poważną szkodę w mieniu, f) usiłowanie popełnienia lub uczestnictwo w popełnieniu jakiegokolwiek z wyżej wymienionych przestępstw, jak również zmowa w celu popełnienia tych przestępstw w rozumieniu prawa Rzeczypospolitej Polskiej i zmowa w celu popełnienia tych przestępstw w rozumieniu prawa Stanów Zjednoczonych. 3. Jednakże pomimo ustępu 2 niniejszego artykułu wydanie nie nastąpi, jeżeli organ wykonujący w Państwie wezwanym stwierdzi, że wniosek był złożony z przyczyn politycznych. 4. Organ wykonujący w Państwie wezwanym może odmówić wydania za przestępstwa ujęte prawem wojskowym, które nie stanowią przestępstw w świetle powszechnego prawa karnego. Artykuł 6 Kara śmierci 1. Jeżeli przestępstwo, z powodu którego wnosi się o wydanie, jest zagrożone karą śmierci według prawa Państwa wzywającego, a nie jest zagrożone karą śmierci według prawa Państwa wezwanego, Państwo wezwane może odmówić wydania, chyba że Państwo wzywające, jeżeli będzie o to proszone, zapewni, że kara śmierci nie zostanie wymierzona lub, jeżeli została wymierzona, nie zostanie wykonana. 2. W przypadkach gdy Państwo wzywające złoży zapewnienie zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu i gdy kara śmierci zostałaby wymierzona przez sądy Państwa wzywającego, to nie zostanie ona wykonana. Artykuł 7 Ne bis in idem 1. Wydanie nie nastąpi, jeżeli osoba ścigana została prawomocnie skazana lub uniewinniona w Państwie wezwanym za przestępstwo, z powodu którego wnosi się o wydanie. 2. Wydanie nie zostanie wyłączone z tego powodu, że właściwe organy wykonujące w Państwie wezwanym postanowiły: a) nie wszczynać postępowania karnego przeciwko osobie ściganej za czyny, z powodu których wnosi się o wydanie, lub b) umorzyć postępowanie karne, które zostało wszczęte przeciwko osobie ściganej w związku z takimi czynami. Artykuł 8 Przedawnienie Wydanie nie nastąpi, jeżeli ściganie lub wykonanie kary za przestępstwo, z powodu którego wnosi się o wydanie, uległo przedawnieniu według prawa Państwa wzywającego. Artykuł 9 Postępowanie ekstradycyjne i wymagane dokumenty 1. Wniosek o wydanie przekazuje się w drodze dyplomatycznej. 2. Do wniosku o wydanie niezbędne są: a) dokumenty, oświadczenia lub innego rodzaju informacje zawierające dane dotyczące tożsamości i obywatelstwa oraz prawdopodobnego miejsca pobytu osoby, o której wydanie się wnosi, b) opis stanu faktycznego sprawy, w związku z którą wnosi się o wydanie, oraz informacja o dotychczasowym przebiegu postępowań w sprawie, c) tekst przepisów prawa dotyczących istotnych elementów przestępstwa, z powodu którego wnosi się o wydanie, d) tekst przepisów prawa dotyczących zagrożenia karą za przestępstwo, e) informacja o przepisach prawa dotyczących przedawnienia ścigania lub wykonania kary w odniesieniu do przestępstwa, w związku z którym wnosi się o wydanie, f) dokumenty, oświadczenia lub innego rodzaju informacje określone odpowiednio w ustępach 3 lub 4 niniejszego artykułu. 3. Do wniosku o wydanie osoby w celu przeprowadzenia postępowania karnego ponadto niezbędne są: a) odpis postanowienia o aresztowaniu lub nakazu aresztowania wydanego przez sędziego lub inny właściwy organ, jeżeli zostały wydane, b) odpis aktu oskarżenia, jeżeli został sporządzony, c) takie informacje, które uzasadniałyby postawienie osoby w stan oskarżenia, gdyby przestępstwo było popełnione w Państwie wezwanym. 4. Do wniosku o wydanie osoby, która została uznana winną popełnienia przestępstwa stanowiącego podstawę wydania, ponadto niezbędne są: a) odpis postanowienia o aresztowaniu lub nakazu aresztowania wydanego przez sędziego lub inny właściwy organ, jeżeli zostały wydane, b) odpis wyroku skazującego, a jeżeli taki odpis jest niedostępny - oświadczenie organu sądowego stwierdzające, że dana osoba została uznana winną, c) informacje potwierdzające, że osoba, o której wydanie się wnosi, jest tą osobą, która została uznana winną, d) jeżeli wobec osoby ściganej orzeczono karę - odpis wyroku orzekającego karę oraz oświadczenie stwierdzające, w jakim wymiarze wyrok został wykonany, e) w wypadku osoby, która została uznana winną zaocznie - dokumenty wymienione w ustępie 3. Artykuł 10 Dopuszczalność dokumentów Dokumenty dołączone do wniosku o wydanie zostaną przyjęte i dopuszczone jako dowody w postępowaniu ekstradycyjnym, jeżeli: a) w wypadku wniosku ze strony Stanów Zjednoczonych - są one uwierzytelnione przez właściwego przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej w Stanach Zjednoczonych lub b) w wypadku wniosku ze strony Rzeczypospolitej Polskiej - są one uwierzytelnione przez głównego przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego Stanów Zjednoczonych w Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem ekstradycyjnym Stanów Zjednoczonych, lub c) są one poświadczone lub uwierzytelnione w inny sposób uznany przez prawo Państwa wezwanego. Artykuł 11 Tłumaczenie Wszystkie dokumenty przesyłane przez Państwo wzywające będą przetłumaczone na język Państwa wezwanego. Artykuł 12 Tymczasowe aresztowanie 1. W nagłych wypadkach każde Umawiające się Państwo może zwrócić się z wnioskiem o tymczasowe aresztowanie poszukiwanej osoby przed złożeniem wniosku o wydanie. Wniosek o tymczasowe aresztowanie może być przekazany w drodze dyplomatycznej lub bezpośrednio pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych. Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej (Interpol) może pośredniczyć przy przekazaniu takiego wniosku. 2. Wniosek o tymczasowe aresztowanie powinien zawierać: a) dane dotyczące poszukiwanej osoby oraz informacje dotyczące jej obywatelstwa, b) określenie miejsca pobytu osoby, o której wydanie się wnosi, o ile jest znane, c) krótki opis stanu faktycznego sprawy i jeżeli jest to możliwe - czasu i miejsca popełnienia przestępstwa, d) opis naruszonych przepisów prawa, e) stwierdzenie istnienia: (i) nakazu aresztowania osoby poszukiwanej w celu przeprowadzenia postępowania karnego lub osoby uznanej winną, wobec której nie wydano orzeczenia o karze, lub (ii) wyroku skazującego wobec osoby poszukiwanej w celu wykonania kary, f) stwierdzenie, że nastąpi złożenie wniosku o wydanie poszukiwanej osoby. 3. Państwo wzywające zostanie niezwłocznie zawiadomione o decyzji w przedmiocie wniosku oraz o przyczynach jakiejkolwiek odmowy. 4. Osobę tymczasowo aresztowaną zwalnia się z aresztu, jeżeli w terminie sześćdziesięciu (60) dni od daty tymczasowego aresztowania na podstawie niniejszej umowy organ wykonujący w Państwie wezwanym nie otrzyma formalnego wniosku o wydanie oraz dokumentów określonych w artykule 9. 5. Zwolnienie osoby z aresztu na podstawie ustępu 4 niniejszego artykułu nie wyklucza późniejszego ponownego aresztowania oraz wydania tej osoby, jeżeli wniosek o wydanie oraz uzasadniające dokumenty zostaną przekazane w terminie późniejszym. Artykuł 13 Informacje dodatkowe Jeżeli Państwo wezwane uzna, że informacje przekazane dla uzasadnienia wniosku o wydanie nie spełniają wymogów niniejszej umowy, Państwo to może zwrócić się o dostarczenie dodatkowych informacji w wyznaczonym przez siebie rozsądnym terminie. Te informacje dodatkowe mogą być żądane i przesyłane bezpośrednio pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych lub w drodze dyplomatycznej. Artykuł 14 Decyzja w przedmiocie wydania i przekazanie 1. Państwo wezwane zawiadamia niezwłocznie Państwo wzywające o swojej decyzji dotyczącej wniosku o wydanie. 2. Jeżeli wniosek został załatwiony odmownie w całości lub w części, Państwo wezwane poda przyczyny odmowy wydania. Państwo wezwane przekaże na żądanie odpisy odnośnych orzeczeń sądowych. 3. Jeżeli wniosek o wydanie zostanie uwzględniony, organy wykonujące Umawiających się Państw uzgodnią czas i miejsce przekazania poszukiwanej osoby. 4. Przekazanie osoby poszukiwanej nastąpi w okresie czasu przewidzianym przez prawo Państwa wezwanego. Jeżeli prawo Państwa wezwanego nie przewiduje określonego czasu na przekazanie, nastąpi ono w ciągu trzydziestu (30) dni od chwili powiadomienia Państwa wzywającego o decyzji wydania. 5. Jeżeli osoba poszukiwana nie zostanie odebrana z terytorium Państwa wezwanego w terminie, o którym mowa w ustępie 4, może ona zostać zwolniona. Państwo wezwane może następnie odmówić wydania osoby poszukiwanej za to samo przestępstwo. 6. Jeżeli nie jest możliwe terminowe przekazanie lub odebranie osoby podlegającej wydaniu przez jedno Umawiające się Państwo z powodu okoliczności pozostających poza jego kontrolą, Państwo to zawiadomi o tym drugie Umawiające się Państwo przed upływem terminu. W tym wypadku właściwe organy Umawiających się Państw mogą uzgodnić nową datę przekazania. Artykuł 15 Skazania zaoczne Jeżeli Umawiające się Państwo wystąpiło do drugiego Państwa o wydanie osoby skazanej zaocznie, organ wykonujący Państwa wezwanego może odmówić wydania tej osoby, jeżeli uzna, że postępowanie zaoczne nie zapewniło minimum praw do obrony, przysługujących osobie oskarżonej. Jednakże wydanie może nastąpić, jeżeli Państwo wzywające zagwarantuje w sposób uznany za wystarczający, że sprawa osoby, o której wydanie się wnosi, będzie ponownie rozpoznana z zagwarantowaniem praw do obrony. Artykuł 16 Wydanie tymczasowe lub odroczenie postępowania ekstradycyjnego 1. Jeżeli wniosek o wydanie zostanie uwzględniony w odniesieniu do osoby, wobec której toczy się postępowanie karne za przestępstwo inne niż to, za które wnosi się o wydanie, lub która odbywa karę na terytorium Państwa wezwanego za przestępstwo inne niż to, za które wnosi się o wydanie, Państwo wezwane może tymczasowo wydać poszukiwaną osobę Państwu wzywającemu w celu przeprowadzenia postępowania karnego. Tak przekazana osoba pozostanie w areszcie w Państwie wzywającym i zostanie przekazana z powrotem Państwu wezwanemu po zakończeniu postępowania wobec tej osoby, zgodnie z warunkami, które zostaną uzgodnione w porozumieniu Umawiających się Państw. 2. Państwo wezwane może odroczyć postępowanie ekstradycyjne dotyczące osoby, wobec której toczy się postępowanie za to samo przestępstwo, za które wnosi się o wydanie, albo za jakiekolwiek inne przestępstwo lub która odbywa karę na terytorium Państwa wezwanego za przestępstwo inne niż to, za które wnosi się o wydanie. Odroczenie może trwać do czasu zakończenia postępowania karnego wobec poszukiwanej osoby lub do czasu odbycia orzeczonej kary. Artykuł 17 Wnioski o wydanie złożone przez kilka państw Jeżeli Państwo wezwane otrzyma od drugiego Umawiającego się Państwa oraz jakiegokolwiek innego lub innych państw wnioski o wydanie tej samej osoby, za to samo lub inne przestępstwo, organ wykonujący w Państwie wezwanym określi, któremu państwu wyda tę osobę. Podejmując decyzję, Państwo wezwane rozważy wszystkie istotne okoliczności, łącznie z następującymi, choć nie ograniczając się jedynie do nich: a) czy wnioski zostały przedłożone na podstawie umowy, b) miejsce popełnienia każdego przestępstwa, c) wagę przestępstw, d) obywatelstwo pokrzywdzonego, e) możliwość późniejszego wydania pomiędzy państwami wzywającymi, f) chronologiczny porządek, w jakim wnioski zostały otrzymane od Państw wzywających. Artykuł 18 Zabezpieczenie i przekazanie przedmiotów 1. W zakresie dozwolonym przez swoje prawo Państwo wezwane może zabezpieczyć i przekazać Państwu wzywającemu wszystkie przedmioty, dokumenty oraz dowody związane z przestępstwem stanowiącym podstawę wydania. Przedmioty, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być przekazane w takim zakresie, w jakim pozwala na to prawo Państwa wezwanego, także wówczas, gdy wydanie nie może nastąpić z powodu śmierci, zniknięcia lub ucieczki poszukiwanej osoby. 2. Państwo wezwane może uzależnić przekazanie przedmiotów od zadowalających gwarancji Państwa wzywającego, że przedmioty te zostaną zwrócone Państwu wezwanemu tak szybko, jak to będzie możliwe. Państwo wezwane może również odroczyć przekazanie takich przedmiotów, jeżeli są one niezbędne jako dowody w Państwie wezwanym. 3. Prawa osób trzecich do tych przedmiotów będą należycie respektowane. Artykuł 19 Zasada ograniczenia ścigania 1. Osoba wydana na mocy niniejszej umowy nie może być pozbawiona wolności, ścigana karnie, skazana lub poddana wykonaniu kary w Państwie wzywającym za przestępstwa, z wyjątkiem: a) przestępstwa, za które nastąpiło wydanie, lub odmiennie określonego przestępstwa opartego na tych samych faktach, za które nastąpiło wydanie, o ile takie przestępstwo jest przestępstwem stanowiącym podstawę wydania lub stanowi łagodniejszą formę takiego przestępstwa, b) przestępstwa popełnionego po wydaniu osoby, c) przestępstwa, co do którego organ wykonujący Państwa wezwanego wyraził zgodę na pozbawienie wolności, ściganie karne, skazanie lub wykonanie kary wobec danej osoby. W rozumieniu niniejszego punktu: (i) Państwo wezwane może wymagać przedstawienia dokumentów określonych w artykule 9 oraz, (ii) o ile Państwo wezwane nie wyrazi sprzeciwu na piśmie, osoba wydana może zostać zatrzymana przez Państwo wzywające na dziewięćdziesiąt (90) dni lub na taki dłuższy czas, na jaki zezwoli Państwo wezwane, wówczas gdy wniosek jest rozpatrywany. 2. Osoba wydana na mocy niniejszej umowy nie może być następnie wydana państwu trzeciemu za przestępstwo popełnione przed przekazaniem, chyba że Państwo przekazujące wyrazi zgodę. 3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie wyłączają pozbawienia wolności, ścigania karnego, skazania lub wykonania kary wobec osoby wydanej ani dalszego wydania tej osoby państwu trzeciemu, jeżeli: a) osoba ta po wydaniu opuściła terytorium Państwa wzywającego i następnie dobrowolnie tam powróci lub b) osoba ta nie opuści terytorium Państwa wzywającego w terminie trzydziestu (30) dni od dnia, w którym uzyskała możliwość swobodnego wyjazdu. Artykuł 20 Ekstradycja uproszczona Jeżeli wydanie osoby Państwu wzywającemu nie jest w sposób oczywisty wyłączone przez prawo Państwa wezwanego oraz pod warunkiem, że osoba, o której wydanie się wnosi, nieodwołalnie wyrazi pisemną zgodę na swoją ekstradycję po osobistym poinformowaniu jej przez sędziego lub właściwego urzędnika o jej prawach do formalnego postępowania ekstradycyjnego oraz zapewnianej przez to postępowanie ochronie, którą by utraciła, Państwo wezwane może wydać tę osobę bez wcześniejszego przeprowadzenia formalnego postępowania ekstradycyjnego. W takim wypadku artykuł 19 nie będzie miał zastosowania. Artykuł 21 Tranzyt 1. Każde z Umawiających się Państw może zezwolić na tranzyt przez swoje terytorium osoby wydanej drugiemu Państwu przez państwo trzecie. Wniosek o tranzyt zostanie przekazany w drodze dyplomatycznej lub bezpośrednio pomiędzy Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Departamentem Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych. Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej (Interpol) może pośredniczyć przy przekazywaniu takiego wniosku. Powinien on zawierać dane dotyczące tożsamości osoby transportowanej oraz krótki opis stanu faktycznego sprawy. Podczas tranzytu osoba transportowana może być pozbawiona wolności. 2. Zgoda nie jest wymagana w wypadku korzystania przez jedno z Umawiających się Państw z drogi lotniczej, gdy nie jest przewidziane lądowanie na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa. W wypadku lądowania nieprzewidzianego na terytorium drugiego Umawiającego się Państwa, to Umawiające się Państwo może żądać wniosku o tranzyt przewidzianego w ustępie 1. To Umawiające się Państwo może zatrzymać osobę, która ma być transportowana, do czasu otrzymania wniosku o tranzyt i zrealizowania tranzytu, o ile wniosek zostanie otrzymany w ciągu dziewięćdziesięciu sześciu (96) godzin od nieprzewidzianego lądowania. Artykuł 22 Pomoc prawna i koszty 1. W każdym postępowaniu wynikającym z wniosku o wydanie Państwo wezwane będzie pomagać, występować w sądzie oraz reprezentować interesy Państwa wzywającego. 2. Państwo wzywające ponosi koszty związane z tłumaczeniem dokumentów oraz transportem osoby przekazywanej. Państwo wezwane pokryje wszystkie pozostałe koszty powstałe w tym Państwie na skutek postępowania ekstradycyjnego. 3. Żadne z Państw nie będzie występowało przeciwko drugiemu Państwu z innymi roszczeniami pieniężnymi i wynikłymi z postępowań ekstradycyjnych na mocy niniejszej umowy. Artykuł 23 Konsultacje 1. Ministerstwo Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej i Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych mogą bezpośrednio lub za pośrednictwem Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej (Interpol) prowadzić konsultacje w związku z realizacją poszczególnych spraw oraz w celu zapewnienia utrzymania i usprawnienia postępowań toczących się na podstawie niniejszej umowy. 2. Państwo wzywające na wniosek Państwa wezwanego zawiadomi Państwo wezwane o stanie postępowania w sprawie przeciwko osobie, która została wydana, i przekaże odpis prawomocnego orzeczenia, jeżeli takie orzeczenie zostało wydane w danej sprawie. Artykuł 24 Zakres zastosowania Niniejsza umowa będzie miała zastosowanie do przestępstw popełnionych zarówno przed, jak i po dacie jej wejścia w życie. Jeżeli jednak przestępstwo zostało popełnione przed wejściem w życie niniejszej umowy i nie było przestępstwem według prawa obu Umawiających się Państw w czasie jego popełnienia, organ wykonujący Państwa wezwanego może według swego uznania uwzględnić wniosek o wydanie. Artykuł 25 Organy wykonujące Dla Rzeczypospolitej Polskiej organem wykonującym będzie Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny lub osoba wyznaczona przez Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego. Dla Stanów Zjednoczonych Ameryki organem wykonującym będzie Sekretarz Stanu lub osoba wyznaczona przez Sekretarza Stanu. Artykuł 26 Ratyfikacja i wejście w życie 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, a dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie możliwie jak najszybciej. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie 30 dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. 3. Z chwilą wejścia w życie niniejszej umowy przestaną obowiązywać pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki Traktat ekstradycyjny między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki wraz z protokołem dołączonym do Traktatu, podpisane w Warszawie dnia 22 listopada 1927 r., oraz Dodatkowy traktat ekstradycyjny podpisany w Warszawie dnia 5 kwietnia 1935 r. Jednakże Traktat z 1927 r. uzupełniony Dodatkowym traktatem z 1935 r. będzie miał nadal zastosowanie do postępowań ekstradycyjnych, w których dokumenty dotyczące wniosku o wydanie przed dniem wejścia w życie niniejszej umowy były już przekazane Państwu wezwanemu, z tym jednak, że do tych postępowań będą miały zastosowanie artykuły 2, 3, 5, 16, 19 i 20 niniejszej umowy. Do osób, które podlegają wydaniu na podstawie dotychczasowego Traktatu, będzie miał zastosowanie artykuł 19 niniejszej umowy. Artykuł 27 Wypowiedzenie Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć niniejszą umowę w dowolnym czasie przez pisemne zawiadomienie drugiego Umawiającego się Państwa, a wypowiedzenie nabierze mocy po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiego zawiadomienia. Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez ich właściwe władze, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i angielskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki S. Talbott Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 20 stycznia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 31 sierpnia 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. (Dz. U. Nr 93, poz. 1067) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 26 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o ekstradycji, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r., nastąpiła w Warszawie dnia 18 sierpnia 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie z dniem 18 września 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 15 listopada 1999 r. sygn. akt U.8/98. (Dz. U. z 1999 r. Nr 93, poz. 1083) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Gminy w Stepnicy, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prezesa Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że przepis § 3 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 1993 r. w sprawie określenia granic oraz szerokości pasa technicznego i pasa ochronnego (Dz. U. Nr 50, poz. 228) jest niezgodny z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131) i art. 92 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Przepis § 3 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 1993 r. w sprawie określenia granic oraz szerokości pasa technicznego i pasa ochronnego (Dz. U. Nr 50, poz. 228) jest niezgodny z art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131) oraz art. 92 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, iż przekazuje kompetencję Rady Ministrów do określenia w drodze rozporządzenia granic i szerokości pasa ochronnego innym organom. Lech Garlicki Teresa Dębowska-Romanowska Zdzisław Czeszejko-Sochacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA EUROPEJSKA dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzona w Genewie dnia 1 lipca 1970 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1086) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 1 lipca 1970 r. została sporządzona w Genewie Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR). Do umowy wprowadzono zmianę nr 1, która weszła w życie dnia 3 sierpnia 1983 r. Po zaznajomieniu się z powyższą umową i zmianą nr 1, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - umowa i zmiana nr 1 zostały uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych, - są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, przy czym Rzeczpospolita Polska nie podtrzymuje zastrzeżenia co do niestosowania artykułu 20 ustęp 2 i 3 powyższej umowy, złożonego przy jej podpisywaniu, - będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 15 maja 1992 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 30 sierpnia 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie dnia 1 lipca 1970 r., oraz ogłoszenia jednolitego tekstu tej umowy. (Dz. U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1087) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z postanowieniem artykułu 14 ustęp 31 Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie dnia 1 lipca 1970 r., został złożony dnia 14 lipca 1992 r. Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych jako depozytariuszowi powyższej umowy dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do wspomnianej umowy. Zgodnie z postanowieniem artykułu 14 ustęp 5 powyższej umowy weszła ona w życie w stosunku do Polski dnia 10 stycznia 1993 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 4 wskazanej wyżej umowy weszła ona w życie dnia 5 stycznia 1976 r. 2. W oparciu o postanowienia i w trybie artykułu 21 powyższej umowy przyjęto zmiany, które weszły w życie w następujących terminach: - zmiana nr 1 - dnia 3 sierpnia 1983 r., - zmiana nr 2 - dnia 24 kwietnia 1992 r., - zmiana nr 3 - dnia 28 lutego 1995 r. 3. Jednolity tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający nowelizacje wprowadzone powyższymi zmianami, ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego. 4. Zgodnie z artykułem 14 ustęp 4 i 5 powyższej umowy następujące państwa stały się jej stronami, składając dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia bądź oświadczenia o sukcesji w niżej podanych datach: Andora dnia 13 lutego 1997 r. Austria dnia 11 czerwca 1975 r. Azerbejdżan dnia 16 sierpnia 1996 r. Belgia dnia 30 grudnia 1977 r. Białoruś dnia 5 kwietnia 1993 r. Bośnia i Hercegowina dnia 12 stycznia 1994 r. Bułgaria dnia 12 maja 1995 r. Chorwacja dnia 3 sierpnia 1992 r. Republika Czeska dnia 2 czerwca 1993 r. Dania dnia 30 grudnia 1977 r. Estonia dnia 3 maja 1993 r. Finlandia dnia 16 lutego 1999 r. Francja dnia 9 stycznia 1978 r. Grecja dnia 11 stycznia 1974 r. Hiszpania dnia 3 stycznia 1973 r. Irlandia dnia 28 sierpnia 1979 r. Jugosławia dnia 17 grudnia 1974 r. Kazachstan dnia 17 lipca 1995 r. Liechtenstein dnia 6 listopada 1996 r. Litwa dnia 3 czerwca 1998 r. Luksemburg dnia 30 grudnia 1977 r. Łotwa dnia 14 stycznia 1994 r. Mołdowa dnia 26 maja 1993 r. Niderlandy dnia 30 grudnia 1977 r. Niemcy dnia 9 lipca 1975 r. Norwegia dnia 28 października 1971 r. Portugalia dnia 20 września 1973 r. Federacja Rosyjska dnia 31 lipca 1978 r. Rumunia dnia 8 grudnia 1994 r. Słowacja dnia 28 maja 1993 r. Słowenia dnia 6 sierpnia 1993 r. Szwecja dnia 24 sierpnia 1973 r. Turkmenistan dnia 18 września 1996 r. Uzbekistan dnia 22 października 1998 r. Włochy dnia 28 grudnia 1978 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej dnia 4 stycznia 1978 r. 5. Podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia, jak również oświadczeń o sukcesji, wskazane niżej państwa złożyły następujące deklaracje i zastrzeżenia: BELGIA Działania z zakresu transportu pomiędzy państwami członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej powinny być rozpatrywane jako czynności z zakresu transportu krajowego w znaczeniu umowy AETR w takim zakresie, w którym operacje z tym związane nie przechodzą tranzytem przez terytorium państwa trzeciego, które jest stroną w odniesieniu do umowy AETR. REPUBLIKA CZESKA Zastrzeżenie: Przystępując do umowy Socjalistyczna Republika Czechosłowacji oświadcza, zgodnie z artykułem 19 umowy, że nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 18 ustęp 2 i 3 niniejszej umowy. Deklaracja: Rząd Czechosłowacji uważa, że artykuł 17 niniejszej umowy pozostaje w sprzeczności z zasadą ogólnie uznanych praw narodów do samookreślenia. Uwaga: Czechosłowacja przystąpiła do umowy w dniu 5 grudnia 1975 r. wraz z zastrzeżeniem i oświadczeniem. Odnośnie do tekstu zastrzeżenia i deklaracji - patrz również uwaga 11 do rozdziału 1.2. wydawnictwa Sekretariatu ONZ "Wielostronne traktaty, których depozytariuszem jest Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych" (ST/LEG/SER.E/15). DANIA (identyczna deklaracja jak złożona przez Belgię) FINLANDIA (identyczna deklaracja jak złożona przez Belgię) FRANCJA (identyczna deklaracja jak złożona przez Belgię) HISZPANIA (a) Rząd Hiszpanii korzysta z pierwszych dwóch opcji przewidzianych w artykule 5 ustęp 1 (b) niniejszej umowy, zgodnie z którymi osoby, posiadające mniej niż 21 lat, mogą mieć zakaz kierowania pojazdami o dopuszczalnym maksymalnym ciężarze przekraczającym 7,5 ton. (b) Rząd Hiszpanii składa zastrzeżenia przewidziane dla art. 19 ust. 1 niniejszej umowy i zgodnie z tym nie czuje się związany przez artykuł 18 ustęp 2 i 3 niniejszej umowy. (c) Rząd Hiszpanii wybiera wariant (a) procedur ustalonych w ustępie 6 załącznika zatytułowanego "indywidualny zeszyt kontrolny". IRLANDIA (oświadczenie identyczne jak złożone przez Belgię) LUKSEMBURG (taka sama deklaracja jak złożona przez Belgię) NIDERLANDY Oświadczenie złożone przy podpisywaniu: Rząd Królestwa Niderlandów ratyfikuje niniejszą umowę jedynie wówczas, gdy prawodawstwo Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej będzie zgodne z jej przepisami. Przy ratyfikacji: (deklaracja identyczna jak złożona przez Belgię) NIEMCY (taka sama deklaracja jak przedstawiona pod pozycją "Belgia") POLSKA Zastrzeżenie złożone przy podpisywaniu: "Polska Rzeczpospolita Ludowa uważa, że niniejsza umowa powinna być otwarta i umożliwiać udział wszystkim państwom europejskim bez jakiejkolwiek dyskryminacji". Oświadczenie złożone w dokumencie ratyfikacyjnym: "Rzeczpospolita Polska nie podtrzymuje zastrzeżenia co do niestosowania artykułu 18 ustęp 2 i 3 (poprzednio: artykuł 20 ustęp 2 i 3) powyższej umowy, złożonego przy jej podpisywaniu". FEDERACJA ROSYJSKA Zastrzeżenie w odniesieniu do przepisów artykułu 18 ustęp 2 i 3: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich nie czuje się związany zasadami wyrażonymi w artykule 18 ustęp 2 i 3 Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) i stwierdza, że celem przedłożenia do arbitrażu jakiejkolwiek rozbieżności między Umawiającymi się Stronami dotyczących interpretacji lub stosowania Umowy europejskiej (AETR) zgoda wszystkich stron, których rozbieżność dotyczy, powinna być wymagana w każdym poszczególnym wypadku, natomiast arbitrami powinny być wyłącznie osoby wyznaczone przez ogólną ugodę stron, których rozbieżność dotyczy. Deklaracja w odniesieniu do artykułu 17: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich uważa za niezbędne oświadczyć, że przepisy z artykułu 17 Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), odnośnie do zwiększenia liczebności państw, których Umowa europejska (AETR) dotyczy, o terytoria powiązań międzynarodowych, za które są one odpowiedzialne, są sprzeczne z deklaracją Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych odnośnie do zagwarantowania niepodległości krajom kolonialnym i ludności (rezolucja Zgromadzenia Ogólnego 1514 (XV) z dnia 14 grudnia 1960 r., proklamująca konieczność bezwarunkowego i jak najszybszego zniesienia kolonializmu i wszystkich jego form oraz przejawów). SŁOWACJA (zastrzeżenie i deklaracja identyczne jak Republiki Czeskiej) ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ2 (taka sama deklaracja jak złożona przez Belgię) Uwagi: (1). Nowelizacje do artykułów 3, 6, 10, 11, 12 i 14 niniejszej umowy, proponowane przez rząd Wielkiej Brytanii, były rozesłane okólnikiem przez Sekretarza Generalnego w dniu 2 lutego 1982 r. (wraz z korektą z dnia 2 czerwca 1982 r.) W tym względzie powiadomienia, dokonane zgodnie z artykułem 21 (2) (b) niniejszej umowy, były odebrane przez Królestwo Niderlandów w dniu 28 lipca 1982 r. i przez rząd czechosłowacki w dniu 30 lipca 1982 r. W notyfikacji otrzymanej w dniu 28 stycznia 1983 r. rząd Królestwa Niderlandów powiadomił Sekretarza Generalnego zgodnie z przepisami artykułu 21 o akceptacji ww. nowelizacji. Nie poczyniono żadnych zastrzeżeń ze strony rządu czechosłowackiego odnośnie do wygaśnięcia okresu dziewięciomiesięcznego następującego po zakończeniu sześciu miesięcy od daty powiadomienia depozytariusza przez przedstawienie proponowanych notyfikacji (w dniu 2 lutego 1982 r.); nowelizacje są uważane za zaakceptowane zgodnie z przepisami artykułu 21 (6) i weszły w życie w dniu 3 sierpnia 1983 r., tzn. pod koniec dalszego okresu trzech miesięcy. Inne proponowane nowelizacje miały następującą postać: PropozycjaData opublikowaniaData wejścia w życie Norwegia24 czerwca 1991 r.24 kwietnia 1992 r. Norwegia*30 sierpnia 1993 r.28 lutego 1995 r. * W tym względzie powiadomienie przeprowadzone zgodnie z przepisami artykułu 21 (2) (b) niniejszej umowy było odebrane przez rząd Królestwa Niderlandów w dniu 28 lutego 1994 r. W konsekwencji w powiadomieniu odebranym dnia 29 listopada 1994 r. rząd Królestwa Niderlandów powiadamia Sekretarza Generalnego zgodnie z przepisami artykułu 21 o swojej akceptacji proponowanych przez Norwegię nowelizacji. (2). Protokół podpisania (załącznik do niniejszej umowy) podpisany został w dniu 31 marca 1971 r. w imieniu Austrii. 6. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej umowy, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. ______ 1 Według numeracji tekstu jednolitego. Również następne powoływanie się na postanowienia tej umowy podawane jest według numeracji tekstu jednolitego. 2 Notyfikacją z dnia 25 marca 1971 r., złożoną na podstawie art. 17 ust. 1, rząd Wielkiej Brytanii poinformował Sekretarza Generalnego NZ, że umową niniejszą będzie objęta również wyspa Man. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 30 sierpnia 1999 r. (poz. 1087) Przekład UMOWA EUROPEJSKA dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) Umawiające się Strony, pragnąc popierać rozwój i usprawnienie międzynarodowych przewozów drogowych pasażerów i ładunków, przekonane o potrzebie zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, uregulowania niektórych przepisów dotyczących warunków zatrudnienia w międzynarodowym transporcie drogowym zgodnie z zasadami Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz wspólnego ustalenia niektórych środków dla zapewnienia przestrzegania takiego uregulowania, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Określenia W rozumieniu niniejszej umowy określenie: (a) "pojazd" oznacza każdy pojazd samochodowy lub przyczepę; określenie to obejmuje zespół pojazdów; (b) "pojazd samochodowy" oznacza każdy pojazd drogowy napędzany umieszczonym w nim silnikiem, zasilanym z własnego źródła energii, który służy normalnie do przewozu osób lub ładunków; określenie to nie obejmuje ciągników rolniczych; (c) "przyczepa" oznacza każdy pojazd przeznaczony do ciągnięcia przez pojazd samochodowy; określenie to obejmuje naczepy; (d) "naczepa" oznacza każdą przyczepę przeznaczoną do sprzęgania z pojazdem samochodowym w taki sposób, że część naczepy spoczywa na pojeździe samochodowym i że znaczna część masy naczepy i jej ładunku obciąża pojazd samochodowy; (e) "zespół pojazdów" oznacza sprzężone ze sobą pojazdy, poruszające się po drodze jako całość; (f) "dopuszczalna masa całkowita" oznacza całkowitą masę pojazdu wraz z ładunkiem, ustaloną jako dopuszczalną przez właściwy organ kraju rejestracji pojazdu; (g) "przewóz drogowy" oznacza każde przemieszczenie pojazdu w stanie próżnym lub ładownym po drogach otwartych do użytku publicznego, przeznaczonego do przewozu pasażerów lub towarów; (h) "międzynarodowy przewóz drogowy" oznacza przewóz drogowy, w czasie którego następuje przekroczenie przynajmniej jednej granicy; (i) "usługi regularne" oznacza usługi polegające na przewozie osób z określoną częstotliwością i po określonych trasach, z możliwością wsiadania i wysiadania na ustalonych z góry przystankach. Przepisy regulujące te usługi lub zastępujące je dokumenty, zatwierdzone przez właściwe organy Umawiających się Stron i opublikowane przez przewoźnika przed ich zastosowaniem, określają warunki przewozu, mianowicie częstotliwość, rozkłady jazdy, taryfy i obowiązek przewozu w takim zakresie, w jakim te warunki nie są ujęte w żadnych przepisach prawnych lub porządkowych. Za usługi regularne uznaje się również te usługi, które zapewniają przewóz określonych kategorii osób, z wyłączeniem innych podróżnych, w zakresie, w jakim są świadczone na warunkach określonych w pierwszym akapicie niniejszej definicji, niezależnie od tego, kto je organizuje. Usługi tej kategorii, mianowicie zapewniające przewóz pracowników do miejsca pracy oraz z miejsca pracy do ich miejsca zamieszkania lub przewóz uczniów do szkół oraz ze szkół do ich miejsca zamieszkania, będą dalej określane jako "specjalne usługi regularne"; (j) "kierowca" oznacza każdą osobę, otrzymującą wynagrodzenie lub nie, która kieruje pojazdem nawet w ciągu krótkiego okresu, oraz każdą osobę, która znajduje się w pojeździe, aby kierować nim w razie potrzeby; (k) "członek załogi" oznacza kierowcę lub każdą z niżej wymienionych osób, niezależnie od tego, czy osoba ta-otrzymuje wynagrodzenie czy też nie: (i) "konwojenta", tzn. każdą osobę towarzyszącą kierowcy, która pomaga mu w niektórych manewrach, i biorącą zwykle czynny udział w operacjach transportowych, chociaż nie będącą kierowcą w rozumieniu ustępu (j) niniejszego artykułu, (ii) "konduktora", tzn. osobę towarzyszącą kierowcy pojazdu samochodowego przeznaczonego do przewozu pasażerów, odpowiedzialną w szczególności za sprzedaż i kontrolowanie biletów lub innych dokumentów upoważniających pasażerów do podróży tym pojazdem; (l) "tydzień" oznacza okres zawarty między godziną 00:00 w poniedziałek a godziną 24:00 w niedzielę; (m) "odpoczynek" oznacza każdy nieprzerwany okres obejmujący co najmniej jedną godzinę, podczas którego kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Artykuł 2 Zakres stosowania 1. Niniejszą umowę stosuje się na terytorium każdej Umawiającej się Strony do każdego międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego pojazdem zarejestrowanym na terytorium tej Umawiającej się Strony lub na terytorium każdej innej Umawiającej się Strony. 2. Jednakże: (a) jeżeli podczas międzynarodowego przewozu drogowego jeden lub więcej członków załogi nie opuszcza terytorium państwowego, na którym jest normalnie zatrudniony, Umawiająca się Strona, której podlega ten obszar, może nie stosować w stosunku do niego lub do nich postanowień niniejszej umowy; (b) o ile Umawiające się Strony, których terytorium jest wykorzystywane, nie uzgodnią inaczej, niniejsza umowa nie ma zastosowania do międzynarodowych przewozów drogowych, wykonywanych przez: 1. Pojazdy przeznaczone do przewozu towarów, których dopuszczalna masa całkowita, łącznie z przyczepami lub naczepami, nie przekracza 3,5 tony; 2. Pojazdy przeznaczone do przewozu pasażerów, które ze względu na typ konstrukcyjny i wyposażenie nadają się do przewozu najwyżej dziewięciu osób łącznie z kierowcą i są do tego celu przeznaczone; 3. Pojazdy przeznaczone do przewozu pasażerów w usługach regularnych, których droga przebiegu nie przekracza 50 kilometrów; 4. Pojazdy, których maksymalna prędkość dopuszczalna nie przekracza 30 kilometrów na godzinę; 5. Pojazdy przeznaczone dla lub podlegające kontroli sił zbrojnych, służb obrony cywilnej, pożarniczych i sił odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego; 6. Pojazdy przeznaczone dla usług kanalizacyjnych, ochrony przeciwpowodziowej, wodociągowych, gazowniczych i energetycznych, zarządów dróg, usług oczyszczania, telegraficznych, przewozu artykułów pocztowych, transmisji radiowej, usług telewizyjnych oraz związanych z wykrywaniem nadajników lub odbiorników radiowych lub telewizyjnych; 7. Pojazdy używane w stanach nadzwyczajnych lub przeznaczone do zadań ratownictwa; 8. Wyspecjalizowane pojazdy przeznaczone do zadań medycznych; 9. Pojazdy przewożące wyposażenie cyrkowe i wesołych miasteczek; 10. Wyspecjalizowane pojazdy pomocy technicznej; 11. Pojazdy przechodzące próby drogowe w celach ulepszeń technicznych, naprawczych lub utrzymania oraz pojazdy nowe bądź przebudowane, które jeszcze nie weszły do ruchu; 12. Pojazdy używane do niehandlowych przewozów dóbr w celach prywatnych; 13. Pojazdy używane do odbioru mleka w gospodarstwach rolnych lub odwożące do tych gospodarstw pojemniki na mleko bądź produkty mleczne przeznaczone do karmienia bydła. Artykuł 3 Zastosowanie niektórych postanowień umowy do przewozów drogowych wykonywanych przez pojazdy zarejestrowane na terytorium państw nie będących stronami niniejszej umowy 1. Każda Umawiająca się Strona będzie stosować na swym terytorium do międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanego jakimkolwiek pojazdem zarejestrowanym na terytorium państwa nie będącego stroną niniejszej umowy postanowienia nie mniej wymagające niż te, które określone są w artykułach 5, 6, 7, 8, 9 i 10 niniejszej umowy. 2. Każda Umawiająca się Strona, w przypadku pojazdu zarejestrowanego w państwie, które nie jest stroną niniejszej umowy, będzie mogła zamiast przyrządu kontrolnego, odpowiadającego specyfikacjom załącznika do niniejszej umowy, żądać tylko dziennych wykresówek wypełnianych ręcznie przez kierowcę. Artykuł 4 Zasady ogólne Każda Umawiająca się Strona może stosować wyższe wielkości minimalne i niższe maksymalne niż ustalone w artykułach 5 do 8 włącznie. Jednakże postanowienia niniejszej umowy będą miały zastosowanie do kierowców wykonujących działalność międzynarodowego transportu drogowego w pojazdach, zarejestrowanych w innym Umawiającym się lub nie Umawiającym się Państwie. Artykuł 5 Załogi 1. Minimalny wiek kierowców wykonujących przewozy towarów ustala się, jak następuje: (a) dla pojazdów, łącznie, gdy taki przypadek ma miejsce, z przyczepami lub naczepami, o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej lub równej 7,5 t, na ukończone 18 lat; (b) dla innych pojazdów, na: - 21 ukończonych lat, lub - 18 ukończonych lat, pod warunkiem że zainteresowany posiada świadectwo kwalifikacji zawodowych, uznane przez jedną z Umawiających się Stron, stwierdzające ukończenie szkolenia dla kierowców towarowych przewozów drogowych. Umawiające się Strony będą się wzajemnie informować o minimalnym krajowym poziomie szkolenia obowiązującym w ich państwie i innych stosowanych warunkach, dotyczących kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy towarów, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy. 2. Kierowcy wykonujący przewozy pasażerów muszą mieć ukończone 21 lat. Kierowcy wykonujący przewozy pasażerów na trasach w promieniu powyżej 50 kilometrów od miejsca normalnej bazy pojazdów muszą również spełniać jeden z następujących warunków: (a) mieć przepracowany co najmniej jeden rok przy przewozie towarów jako kierowca pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej ponad 3,5 t; (b) mieć przepracowany co najmniej jeden rok jako kierowca pojazdów przewożących pasażerów na trasach nie przekraczających promienia 50 kilometrów od miejsca normalnej bazy pojazdu lub wykonujący inne rodzaje przewozów pasażerskich nie podlegających niniejszej umowie, jeżeli właściwy organ uzna, że w ten sposób zdobył niezbędne doświadczenie; (c) posiadać świadectwo kwalifikacji zawodowych, uznane przez jedną z Umawiających się Stron, stwierdzające ukończone szkolenie dla kierowców pasażerskich przewozów drogowych. Artykuł 6 Okresy prowadzenia 1. Całkowity okres prowadzenia pomiędzy każdymi dwoma okresami dziennego odpoczynku lub między okresem dziennego i tygodniowego odpoczynku, zwany dalej "dziennym okresem prowadzenia", nie może przekroczyć dziewięciu godzin. Może być przedłużony dwukrotnie w każdym tygodniu do dziesięciu godzin. Kierowca musi, po nie więcej niż sześciu dziennych okresach prowadzenia, wziąć tygodniowy okres odpoczynku, określony w artykule 8 ustęp 3. Tygodniowy okres odpoczynku może być odroczony do końca szóstego dnia, jeśli łączny czas prowadzenia w ciągu sześciu dni nie przekracza wielkości maksymalnej, odpowiadającej sześciu dziennym okresom prowadzenia. W przypadku międzynarodowego przewozu pasażerów, innego niż usługi regularne, terminy "sześciu" i "szóstego" w akapicie drugim i trzecim będą zastąpione odpowiednio przez "dwunastu" i "dwunastego". 2. Całkowity okres prowadzenia w każdym okresie dwutygodniowym nie może przekroczyć dziewięćdziesięciu godzin. Artykuł 7 Przerwy 1. Po czteroipółgodzinnym okresie prowadzenia kierowcy przysługuje co najmniej 45-minutowa przerwa, chyba że zaczyna on okres odpoczynku. 2. Przerwa taka może być zastąpiona przerwami trwającymi co najmniej piętnaście minut, rozłożonymi na okres prowadzenia lub bezpośrednio po tym okresie w sposób zgodny z postanowieniami ustępu 1. 3. Podczas tych przerw kierowca nie może wykonywać innej pracy. Dla celów niniejszego artykułu, czas oczekiwania i czas nie poświęcony prowadzeniu, spędzony w pojeździe będącym w ruchu, na promie lub w pociągu nie będzie traktowany jako "inna praca". 4. Przerwy przestrzegane na podstawie niniejszego artykułu nie mogą być uznawane za dzienne okresy odpoczynku. Artykuł 8 Czas odpoczynku 1. W każdym dwudziestoczterogodzinnym okresie kierowca korzysta z dziennego okresu odpoczynku wynoszącego co najmniej jedenaście kolejnych godzin, który to okres może być skrócony do minimum dziewięciu kolejnych godzin, nie częściej niż trzy razy w każdym tygodniu, pod warunkiem że przed upływem następnego tygodnia otrzyma równoważny okres odpoczynku, stanowiący rekompensatę. W dni, kiedy odpoczynek nie jest skrócony zgodnie z pierwszym akapitem, może być wykorzystany w dwóch lub trzech oddzielnych okresach w ciągu dwudziestu czterech godzin, z których jeden musi trwać przynajmniej osiem kolejnych godzin. W tym przypadku minimalna długość odpoczynku jest zwiększona do dwunastu godzin. 2. W każdym trzydziestogodzinnym okresie, gdy pojazd jest prowadzony co najmniej przez dwóch kierowców, każdy kierowca jest uprawniony do okresu odpoczynku trwającego nie mniej niż osiem kolejnych godzin. 3. W trakcie każdego tygodnia jeden z okresów odpoczynku, o którym mowa w ustępach 1 i 2, przedłuża się, jako odpoczynek tygodniowy, do ogólnej liczby czterdziestu pięciu kolejnych godzin. Taki okres odpoczynku może być skrócony do minimum trzydziestu sześciu kolejnych godzin, jeśli będzie on odbierany w miejscu normalnej bazy pojazdu lub w miejscu zamieszkania kierowcy, albo do minimum dwudziestu czterech kolejnych godzin, jeśli jest odbierany gdzie indziej. Każde skrócenie będzie rekompensowane równoważnym okresem odpoczynku odbieranym łącznie przed upływem trzeciego tygodnia, następującego po tygodniu, o którym mowa. 4. Tygodniowy okres odpoczynku, rozpoczynający się w jednym tygodniu i kontynuowany w następnym tygodniu, może być dołączony do któregokolwiek z tych tygodni. 5. W przypadku przewozu pasażerów, do którego ma zastosowanie artykuł 6 ustęp 1 akapit czwarty, tygodniowy okres odpoczynku można przełożyć do tygodnia następującego po tygodniu, za który ten odpoczynek przysługuje, i można go dołączyć do tygodniowego odpoczynku za ten drugi tydzień. 6. Każdy odpoczynek, stanowiący rekompensatę za skrócenie dziennego i/lub tygodniowego okresu odpoczynku, musi być dołączony do innego odpoczynku co najmniej ośmiogodzinnego i będzie udzielony na żądanie kierowcy, w miejscu parkowania pojazdu lub w miejscu zamieszkania kierowcy. 7. Dzienny okres odpoczynku może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli jest on wyposażony w miejsce do spania i znajduje się na postoju. 8. Niezależnie od postanowień ustępu 1, jeżeli kierowca wykonujący przewozy towarów lub pasażerów towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem, dzienny okres odpoczynku może zostać przerwany nie więcej niż jeden raz, jeżeli są spełnione następujące warunki: - musi istnieć możliwość spędzenia tej części dziennego okresu odpoczynku, która jest wykorzystywana, na lądzie przed lub po części dziennego okresu odpoczynku odebranej na promie lub w pociągu, - okres między dwiema częściami dziennego okresu odpoczynku musi być jak najkrótszy i w żadnym razie nie może przekroczyć jednej godziny przed wejściem na pokład lub zejściem z pokładu, przy czym formalności celne są włączone do operacji wejścia lub zejścia z pokładu, - podczas dwóch części okresu odpoczynku kierowca musi mieć możliwość korzystania z łóżka lub miejsca do spania. Przerwany w taki sposób dzienny okres odpoczynku przedłuża się o dwie godziny. Artykuł 9 Wyjątki Pod warunkiem że nie zagraża to bezpieczeństwu na drodze oraz w celu umożliwienia kierowcy dojazdu do odpowiedniego miejsca postoju, kierowca może odstąpić od postanowień niniejszej umowy w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu lub jego ładunku. Kierowca musi podać rodzaj i powód odstąpienia od rejestracji w wykresówce przyrządu kontrolnego lub w swojej karcie dziennej. Artykuł 10 Przyrząd kontrolny 1. Umawiające się Strony zarządzą instalowanie i używanie w pojazdach zarejestrowanych na ich terytorium przyrządu kontrolnego, zgodnie z następującymi wymaganiami: (a) Przyrząd kontrolny powinien, jeśli chodzi o konstrukcję, instalację, działanie i kontrolę, odpowiadać wymaganiom niniejszej umowy i załącznika, który stanowi integralną część tej umowy. Uznaje się, że przyrząd kontrolny, który w zakresie konstrukcji, instalacji, działania i kontroli odpowiada Rozporządzeniu Rady (EWG) Nr 3821/85 z 20 grudnia 1985 r., spełnia wymagania niniejszego artykułu. (b) Jeżeli normalne i właściwe użytkowanie przyrządu kontrolnego zainstalowanego w pojeździe nie jest możliwe, każdy członek załogi wpisze do swojej wykresówki*), stosując odpowiednie oznaczenie graficzne, informacje dotyczące okresów jego pracy zawodowej i okresów odpoczynku. (c) Jeżeli członkowie załogi nie są w stanie skorzystać z przyrządu, ponieważ są oddaleni od pojazdu, zamieszczą ręcznie na wykresówce, stosując odpowiednie oznaczenia graficzne, różne okresy odpowiadające ich czynnościom zawodowym wykonywanym w czasie znajdowania się poza pojazdem. (d) Członkowie załogi muszą zawsze mieć ze sobą i być w stanie przedstawić do kontroli wykresówki za bieżący tydzień i za ostatni dzień poprzedniego tygodnia, w którym prowadzili pojazd. (e) Członkowie załogi muszą zapewnić prawidłowe włączenie i obsługę przyrządu kontrolnego, a w wypadku awarii jak najszybszą jego naprawę. 2. Pracodawca wydaje kierowcom wystarczającą ilość wykresówek, mając na uwadze indywidualny charakter tych wykresówek, długość okresu pracy i obowiązek ewentualnego zastąpienia wykresówek uszkodzonych lub zabranych przez upoważnionego funkcjonariusza służb kontrolnych. Pracodawca wydaje kierowcom tylko wykresówki zgodne z zatwierdzonym typem, które mogą być używane w przyrządzie zainstalowanym w pojeździe. 3. Przedsiębiorstwa będą przechowywać wykresówki, wypełnione zgodnie z postanowieniami zawartymi w punktach (b), (c) i (d) ustępu 1 niniejszego artykułu, co najmniej przez okres 12 miesięcy od daty ostatniej rejestracji i powinny przedstawić je na żądanie funkcjonariuszy służb kontrolnych. Artykuł 11 Nadzór ze strony przedsiębiorstwa 1. Przedsiębiorstwo powinno organizować przewozy drogowe w taki sposób, aby członkowie załogi mogli przestrzegać postanowień niniejszej umowy. 2. Przedsiębiorstwo powinno regularnie kontrolować okresy prowadzenia pojazdu, czas trwania innej pracy oraz okresy odpoczynku, posługując się wszystkimi dokumentami, będącymi w jego dyspozycji, takimi jak indywidualna książeczka kontrolna. W przypadku stwierdzenia naruszeń postanowień niniejszej umowy przedsiębiorstwo powinno bezzwłocznie je usunąć oraz podjąć kroki w celu wyeliminowania ich w przyszłości, na przykład w drodze zmiany godzin pracy oraz tras przejazdu. 3. Wynagradzanie kierowców za przebytą długość drogi i/lub ilość przewiezionych towarów, nawet w formie premii lub dodatku do wynagrodzenia, jest zabronione, chyba że wypłaty tego rodzaju nie pogorszą bezpieczeństwa na drogach. Artykuł 12 Środki zapewniające stosowanie umowy 1. Każda Umawiająca się Strona podejmie właściwe środki, zapewniające przestrzeganie postanowień niniejszej umowy, zwłaszcza poprzez odpowiedni poziom kontroli drogowych i kontroli przeprowadzonych w siedzibie przedsiębiorstwa. Kompetentne organy administracyjne Umawiających się Stron będą się nawzajem informowały o ogólnych środkach, podjętych w tym celu. 2. Umawiające się Strony udzielają sobie nawzajem pomocy przy stosowaniu i kontroli stosowania niniejszej umowy. 3. W ramach tej wzajemnej pomocy kompetentne organy Umawiających się Stron regularnie przekazują sobie wzajemnie wszelkie dostępne informacje, dotyczące: - naruszeń niniejszej umowy przez cudzoziemców i wszelkich kar nałożonych za te naruszenia; - kar nałożonych przez jedną z Umawiających się Stron na swych obywateli za takie naruszenia, popełnione na terytorium Umawiającej się Strony. W przypadku poważnych naruszeń informacja taka powinna zawierać również dane o zastosowanych karach. 4. Jeżeli wyniki kontroli drogowej wobec kierowcy pojazdu zarejestrowanego na terytorium innej Umawiającej się Strony dają podstawę sądzić, że miały miejsce naruszenia, których podczas kontroli nie można wykryć z powodu braku niezbędnych danych, kompetentne organy zainteresowanych Umawiających się Stron udzielają sobie wzajemnie pomocy dla wyjaśnienia sytuacji. W przypadku kontroli przeprowadzonej, z tym samym rezultatem, przez właściwą Umawiającą się Stronę na terenie przedsiębiorstwa, inna zainteresowana Strona powinna zostać powiadomiona o jej wynikach. Artykuł 13 (zdezaktualizowany) Artykuł 14 Postanowienia końcowe 1. Niniejsza umowa będzie otwarta do podpisu do dnia 31 marca 1971 r., a po upływie tego terminu będzie otwarta do przystąpienia przez państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz państwa dopuszczone do tej Komisji z głosem doradczym, zgodnie z ustępem 8 aktu określającego kompetencje tej Komisji. 2. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji. 3. Dokumenty ratyfikacji lub przystąpienia powinny być złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. 4. Niniejsza umowa wejdzie w życie sto osiemdziesiątego dnia po dniu złożenia ósmego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia. 5. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje lub przystąpi do niniejszej umowy po złożeniu ósmego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia wymienionego w ustępie 4 niniejszego artykułu, umowa wejdzie w życie sto osiemdziesiątego dnia po złożeniu przez to państwo dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia. Artykuł 15 1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą umowę w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. 2. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego takiej notyfikacji. Artykuł 16 Niniejsza umowa traci moc, jeżeli w jakimkolwiek okresie kolejnych dwunastu miesięcy po jej wejściu w życie liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza niż trzy. Artykuł 17 1. Każde państwo podczas podpisywania niniejszej umowy lub składania dokumentu ratyfikacji bądź przystąpienia albo w dowolnym czasie późniejszym może oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że obowiązywanie niniejszej umowy rozciąga na wszystkie lub niektóre terytoria, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne. Niniejsza umowa będzie stosowana na terytorium lub terytoriach wymienionych w notyfikacji po upływie stu osiemdziesięciu dni od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego lub, jeżeli w tym dniu umowa nie weszła jeszcze w życie, od daty jej wejścia w życie. 2. Każde państwo, które złożyło oświadczenie zgodnie z poprzednim ustępem o stosowaniu niniejszej umowy na terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne, może wypowiedzieć tę umowę oddzielnie w stosunku do tego terytorium zgodnie z postanowieniami artykułu 15 niniejszej umowy. Artykuł 18 1. Każdy spór między dwiema lub wieloma Umawiającymi się Stronami dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej umowy powinien być w miarę możliwości rozstrzygany w drodze negocjacji między nimi. 2. Każdy spór, który nie został rozstrzygnięty w drodze negocjacji, powinien być poddany arbitrażowi na żądanie którejkolwiek z Umawiających się Stron będących w sporze oraz stosownie do tego powinien być przekazany jednemu lub kilku arbitrom wybranym w drodze porozumienia między stronami będącymi w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od daty zażądania arbitrażu strony będące w sporze nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra lub arbitrów, każda z tych stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór zostanie przekazany do rozstrzygnięcia. 3. Rozstrzygnięcie arbitra lub arbitrów wyznaczonych zgodnie z poprzednim ustępem jest wiążące dla Umawiających się Stron będących w sporze. Artykuł 19 1. Każde państwo w czasie podpisywania, ratyfikacji lub przystąpienia do niniejszej umowy może oświadczyć, że nie czuje się związane postanowieniem artykułu 18 ustępy 2 i 3 niniejszej umowy. Inne Umawiające się Strony nie będą związane wymienionymi ustępami w stosunku do każdej Umawiającej się Strony, która wniosła takie zastrzeżenie. 2. Jeżeli w czasie składania dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia jakiekolwiek państwo wniesie zastrzeżenie inne niż przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych przekaże to zastrzeżenie państwom, które wcześniej złożyły dokumenty ratyfikacji lub przystąpienia i nie dokonały jeszcze wypowiedzenia niniejszej umowy. Zastrzeżenie będzie uważane za przyjęte, jeżeli żadne z wymienionych państw w ciągu sześciu miesięcy po takim zawiadomieniu nie sprzeciwi się przyjęciu tego zastrzeżenia. W innym przypadku zastrzeżenie nie będzie przyjęte, a jeżeli państwo, które złożyło to zastrzeżenie, nie wycofa go, złożenie przez to państwo dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia będzie bezskuteczne. Przy stosowaniu postanowienia niniejszego ustępu sprzeciwy państw, których przystąpienie lub ratyfikacja z mocy niniejszego ustępu są bezskuteczne na skutek wniesionych przez nie zastrzeżeń, będą nieważne. 3. Każda Umawiająca się Strona, której zastrzeżenie zostało przyjęte w protokole podpisania niniejszej umowy lub która wniosła zastrzeżenie stosownie do ustępu 1 niniejszego artykułu albo złożyła zastrzeżenie, które zostało przyjęte stosownie do ustępu 2 niniejszego artykułu, może w każdym czasie wycofać takie zastrzeżenie w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego. Artykuł 20 1. Po upływie trzech lat od wejścia w życie niniejszej umowy każda Umawiająca się Strona w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych może zażądać zwołania konferencji w celu rewizji niniejszej umowy. Sekretarz Generalny notyfikuje wszystkim Umawiającym się Stronom to żądanie i zwołuje konferencję rewizyjną, jeżeli nie mniej niż jedna trzecia Umawiających się Stron wyrazi zgodę na to żądanie w ciągu czterech miesięcy od daty notyfikacji dokonanej przez Sekretarza Generalnego. 2. Jeżeli konferencja została zwołana zgodnie z postanowieniem poprzedniego ustępu, Sekretarz Generalny zawiadomi o tym wszystkie Umawiające się Strony oraz zaprosi je do składania w ciągu trzech miesięcy takich propozycji, których rozpatrzenia na konferencji one sobie życzą. Sekretarz Generalny rozsyła wszystkim Umawiającym się Stronom projekt porządku dziennego konferencji wraz z tekstem takich propozycji nie później niż na trzy miesiące przed datą zwołania konferencji. 3. Sekretarz Generalny zaprasza na każdą konferencję zwołaną zgodnie z niniejszym artykułem wszystkie państwa wymienione w artykule 14 ustęp 1 niniejszej umowy. Artykuł 21 1. Każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej zmian do niniejszej umowy. Tekst każdej zaproponowanej zmiany powinien być przekazany Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekazuje go wszystkim Umawiającym się Stronom oraz informuje o tym wszystkie inne państwa wymienione w artykule 14 ustęp 1 niniejszej umowy. 2. W ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym zaproponowana zmiana została przekazana przez Sekretarza Generalnego, każda Umawiająca się Strona może zawiadomić Sekretarza Generalnego, że: (a) ma zastrzeżenia do zaproponowanej zmiany lub (b) chociaż zamierza przyjąć propozycję, to niezbędne warunki do przyjęcia takiej zmiany nie zostały jeszcze spełnione w jej państwie. 3. Jeżeli Umawiająca się Strona przekazuje Sekretarzowi Generalnemu zawiadomienie, które zostało przewidziane w ustępie 2 (b) niniejszego artykułu, to może ona, do czasu zawiadomienia Sekretarza Generalnego o swej zgodzie na zaproponowaną zmianę, zgłosić zastrzeżenie do zaproponowanej zmiany w ciągu dziewięciu miesięcy następujących po upływie sześciu miesięcy przewidzianych dla tego zawiadomienia. 4. Jeżeli zastrzeżenie do proponowanej zmiany zostało dokonane zgodnie z warunkami przewidzianymi w ustępach 2 i 3 niniejszego artykułu, to zmiana będzie uważana za nieprzyjętą i nie uzyska mocy obowiązującej. 5. Jeżeli żadne zastrzeżenie do zaproponowanej zmiany nie zostanie złożone zgodnie z postanowieniami ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu, to zmiana będzie uważana za przyjętą, poczynając od niżej określonej daty: (a) jeżeli żadna Umawiająca się Strona nie przekazała zawiadomienia Sekretarzowi Generalnemu zgodnie z ustępem 2 (b) niniejszego artykułu: z upływem okresu sześciu miesięcy wymienionego w ustępie 2 niniejszego artykułu; (b) jeżeli którakolwiek Umawiająca się Strona przekazała zawiadomienie Sekretarzowi Generalnemu zgodnie z ustępem 2 (b) niniejszego artykułu: według wcześniejszej z następujących dwóch dat: - daty, w której wszystkie Umawiające się Strony, które przesłały takie zawiadomienia, zawiadomiły Sekretarza Generalnego o swej zgodzie na propozycję pod warunkiem, że wszystkie te notyfikacje były dokonane przed upływem okresu sześciu miesięcy wymienionego w ustępie 2 niniejszego artykułu, to datę będzie stanowić data upływu wymienionego okresu sześciu miesięcy; - daty upływu okresu dziewięciu miesięcy wymienionego w ustępie 3 niniejszego artykułu. 6. Każda zmiana uważana za przyjętą wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty, w której została uznana za przyjętą. 7. Sekretarz Generalny zawiadamia możliwie jak najszybciej wszystkie Umawiające się Strony, czy zastrzeżenie do zaproponowanej zmiany zostało dokonane zgodnie z ustępem 2 (a) niniejszego artykułu oraz czy jedna lub więcej Umawiających się Stron przekazały mu zawiadomienia zgodnie z ustępem 2 (b) niniejszego artykułu. Jeżeli takie zawiadomienie zostało przekazane przez jedną lub więcej Umawiających się Stron, Sekretarz Generalny zawiadamia następnie wszystkie Umawiające się Strony, czy Umawiająca się Strona lub Strony, które przekazały takie zawiadomienie, zgłaszają sprzeciw lub przyjmują zaproponowaną zmianę. 8. Niezależnie od procedury zmian przewidzianej w ustępach od 1 do 6 niniejszego artykułu, załącznik do niniejszej umowy może być zmieniony w drodze porozumienia między właściwymi organami wszystkich Umawiających się Stron; jeżeli właściwy organ Umawiającej się Strony stwierdził, że zgodnie z ustawodawstwem krajowym jego zgoda jest uzależniona od specjalnego zezwolenia lub aprobaty organu ustawodawczego, to zgoda właściwego organu tej Umawiającej się Strony dotycząca zmiany załącznika nie będzie uważana za udzieloną, dopóki wymieniony organ nie zawiadomi Sekretarza Generalnego o tym, że niezbędne zezwolenie lub aprobata zostały uzyskane. Umowa między właściwymi organami powinna ustalić datę wejścia w życie zmienionego załącznika oraz może przewidywać, że w okresie przejściowym stary załącznik pozostanie w mocy w całości lub w części równocześnie ze zmienionym załącznikiem. Artykuł 22 1. Suplementy 1 i 2 do załącznika do niniejszej umowy mogą być modyfikowane za pomocą procedury określonej w niniejszym artykule. 2. Na prośbę jednej z Umawiających się Stron każda poprawka, zaproponowana do suplementów 1 i 2 do załącznika do niniejszej umowy, będzie rozpatrywana przez Główną Grupę Roboczą Transportu Drogowego Komisji Gospodarczej dla Europy. 3. Jeżeli poprawka zostanie przyjęta przez większość członków obecnych i głosujących oraz gdy ta większość stanowi również większość obecnych i głosujących Umawiających się Stron, Sekretarz Generalny powiadomi o poprawce kompetentne organy administracyjne wszystkich Umawiających się Stron, w celu jej przyjęcia. 4. Poprawka będzie przyjęta, jeżeli w terminie sześciu miesięcy od daty powiadomienia mniej niż jedna trzecia kompetentnych organów administracyjnych Umawiających się Stron przekaże Sekretarzowi Generalnemu notyfikację w sprawie sprzeciwu wobec poprawki. 5. Sekretarz Generalny poda do wiadomości wszystkim Umawiającym się Stronom przyjętą poprawkę, która wejdzie w życie trzy miesiące po dacie tej notyfikacji. Artykuł 23 W uzupełnieniu do notyfikacji, o których mowa w artykułach 20 i 21 niniejszej umowy, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zawiadomi państwa, o których mowa w ustępie 1 artykułu 14 niniejszej umowy, o: (a) ratyfikacjach i przystąpieniach, na podstawie artykułu 14 niniejszej umowy; (b) datach wejścia w życie niniejszej umowy, zgodnie z artykułem 14; (c) wypowiedzeniach, na podstawie artykułu 15 niniejszej umowy; (d) wygaśnięciu niniejszej umowy, zgodnie z artykułem 16; (e) notyfikacjach otrzymanych na podstawie artykułu 17 niniejszej umowy; (f) oświadczeniach i notyfikacjach otrzymanych na podstawie artykułu 19 niniejszej umowy; (g) wejściu w życie każdej zmiany, zgodnie z artykułem 21 niniejszej umowy. Artykuł 24 Protokół podpisania niniejszej umowy ma tę samą moc, ważność i czas obowiązywania jak sama umowa, za której część integralną jest uważany. Artykuł 25 Po dniu 31 marca 1971 r. oryginał niniejszej umowy zostanie złożony do depozytu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże jej kopie należycie uwierzytelnione każdemu z państw wymienionych w artykule 14 ustęp 1 niniejszej umowy. Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upełnomocnieni, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Genewie dnia pierwszego lipca tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne. ________________ *) Tarcza rejestrująca w postaci wykresu wskazania przyrządu kontrolnego. Załącznik PRZYRZĄD KONTROLNY POSTANOWIENIA OGÓLNE I. Zatwierdzenie typu Artykuł 1 Każdy wniosek w sprawie zatwierdzenia typu przyrządu kontrolnego lub wykresówki jest zgłaszany do Umawiającej się Strony, razem z odpowiednimi specyfikacjami, przez producenta lub jego przedstawiciela. Dla takiego samego typu przyrządu kontrolnego lub wykresówki można zgłosić wniosek tylko do jednej Umawiającej się Strony. Artykuł 2 Każda Umawiająca się Strona zatwierdza typ każdego przyrządu kontrolnego lub wykresówki, jeżeli odpowiadają przepisom suplementu 1 do tego załącznika i jeżeli Umawiająca się Strona jest w stanie nadzorować zgodność produkcji z zatwierdzonym typem przyrządu. Wszelkie modyfikacje lub uzupełnienia do zatwierdzonego typu muszą otrzymać dodatkowe zatwierdzenie od tej Umawiającej się Strony, która pierwotnie zatwierdziła typ przyrządu. Artykuł 3 Umawiające się Strony wydadzą ubiegającemu się znak zatwierdzenia typu zgodny z wzorem zamieszczonym w suplemencie 2 dla każdego typu przyrządu kontrolnego lub wykresówki, które zostały zatwierdzone stosownie do artykułu 2. Artykuł 4 Właściwe organy Umawiającej się Strony, którym przedłożono wniosek w sprawie zatwierdzenia typu, przesyłają w ciągu miesiąca właściwym organom innych Umawiających się Stron kopię decyzji o zatwierdzeniu typu wraz z kopią niezbędnych specyfikacji bądź powiadamiają je o odmowie zatwierdzenia typu dla każdego typu przyrządu kontrolnego lub wykresówki, które zatwierdzają lub którym odmawiają zatwierdzenia typu; w razie odmowy powiadamiają również o przyczynach swojej decyzji. Artykuł 5 1. Jeżeli Umawiająca się Strona, która zatwierdziła typ zgodnie z artykułem 2, stwierdzi, że przyrząd kontrolny lub wykresówka, mające nadany przez nią znak zatwierdzenia typu, nie są zgodne z zatwierdzonym typem, powinna podjąć niezbędne kroki dla zapewnienia zgodności produkcji z zatwierdzonym typem. Podjęte kroki mogą, w razie konieczności, prowadzić do cofnięcia zatwierdzenia typu. 2. Umawiająca się Strona, która zatwierdziła typ, musi stwierdzić wygaśnięcie decyzji o zatwierdzeniu typu, jeżeli zatwierdzony przyrząd kontrolny lub zatwierdzona wykresówka są niezgodne z niniejszym załącznikiem, łącznie z suplementami do niego, bądź wykazują w użyciu jakąś ogólną wadę powodującą, że nie nadają się do celu, do którego są przeznaczone. 3. Jeżeli Umawiająca się Strona, która zatwierdziła typ, zostanie zawiadomiona przez inną Umawiającą się Stronę o zaistnieniu jednego z przypadków, o których mowa w ustępach 1 i 2, również powinna podjąć, w porozumieniu ze Stroną zawiadamiającą, kroki przewidziane w tych ustępach, z zastrzeżeniem ustępu 5. 4. Umawiająca się Strona, która stwierdziła, że miał miejsce jeden z przypadków, wymienionych w ustępie 2, może zabronić, do czasu nowego powiadomienia, wprowadzania do obrotu lub użytkowania przyrządów kontrolnych lub wykresówek. To samo stosuje się w przypadkach wymienionych w ustępie 1 w odniesieniu do przyrządów kontrolnych lub wykresówek, które zostały zwolnione z uwierzytelnienia pierwotnego, jeżeli producent, po ostrzeżeniu, nie doprowadzi do ich zgodności z zatwierdzonym typem lub z wymaganiami niniejszego załącznika. W każdym wypadku właściwe organy Umawiających się Stron powiadamiają się wzajemnie, w okresie jednego miesiąca, o cofnięciu zatwierdzenia typu i innych krokach podjętych zgodnie z ustępami 1, 2 i 3 oraz o powodach uzasadniających te kroki. 5. Jeżeli Umawiająca się Strona, która zatwierdziła typ, kwestionuje zaistnienie jakiegoś przypadku wyszczególnionego w ustępach 1 lub 2, o których została powiadomiona, zainteresowane Umawiające się Strony będą dążyły do rozstrzygnięcia spornej kwestii. Artykuł 6 1. Ubiegający się o zatwierdzenie typu dla wykresówki musi określić w swoim wniosku typ lub typy przyrządu kontrolnego, na których dana wykresówka ma być używana, oraz musi dostarczyć, w celu przeprowadzenia badań tej wykresówki, odpowiedni przyrząd właściwego typu lub typów. 2. Właściwe organy każdej Umawiającej się Strony określają w decyzji o zatwierdzeniu typu wzór wykresówki, typ lub typy przyrządu kontrolnego, w którym ta wykresówka może być używana. Artykuł 7 Żadna Umawiająca się Strona nie może odmówić zarejestrowania bądź zabronić wprowadzenia do ruchu lub używania pojazdów, wyposażonych w przyrząd kontrolny, z powodów związanych z takim wyposażeniem, jeżeli przyrząd posiada znak zatwierdzenia typu, o którym mowa w artykule 3, i tabliczkę pomiarową, o której mowa w artykule 9. Artykuł 8 Każda decyzja, dotycząca odmowy lub cofnięcia zatwierdzenia typu przyrządu kontrolnego lub wykresówki, podjęta na podstawie niniejszego załącznika, musi być szczegółowo umotywowana. O takiej decyzji należy powiadomić Stronę zainteresowaną, ze wskazaniem środków odwoławczych, zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w Umawiających się Stronach, oraz terminów, w których można wnieść odwołanie. II. Instalacja i kontrola Artykuł 9 1. Do wykonywania czynności instalacji i naprawy przyrządu kontrolnego uprawnieni są wyłącznie instalatorzy lub warsztaty upoważnione przez właściwe organy Umawiających się Stron, po zasięgnięciu, o ile uznają to za stosowne, opinii producentów danego typu przyrządu.2. Uprawniony instalator lub warsztat umieszczają specjalną cechę na zakładanych przez siebie zabezpieczeniach. Właściwe organy każdej Umawiającej się Strony prowadzą rejestr używanych cech.3. Właściwe organy Umawiających się Stron przekazują sobie wzajemnie informacje na temat listy upoważnionych instalatorów lub warsztatów oraz kopie używanych cech.4. Zgodność instalacji przyrządu kontrolnego z wymaganiami niniejszego załącznika jest poświadczona przez tabliczkę pomiarową, przymocowaną zgodnie z warunkami przewidzianymi w suplemencie 1. III. Użytkowanie przyrządów kontrolnych Artykuł 10 Pracodawca i kierowcy są odpowiedzialni za prawidłowe funkcjonowanie i właściwe użytkowanie przyrządu. Artykuł 11 1. Kierowcy nie mogą używać wykresówek brudnych lub uszkodzonych. W związku z tym wykresówki muszą być zabezpieczone w odpowiedni sposób. W przypadku uszkodzenia wykresówki, na której znajdują się zapisy, kierowcy muszą dołączyć wykresówkę uszkodzoną do zastępującej ją wykresówki rezerwowej. 2. Kierowcy powinni używać wykresówek każdego dnia, w którym kierują pojazdem, począwszy od chwili przejęcia pojazdu. Wykresówka nie powinna być wyjęta przed końcem dziennego okresu pracy, chyba że jej wyjęcie następuje na polecenie upoważnionej osoby. Żadna wykresówka nie może być używana przez okres dłuższy niż ten, na który została przeznaczona. W przypadku gdy kierowca pozostaje z dala od pojazdu i z tego powodu nie może używać przyrządu zainstalowanego w pojeździe, okresy czasu są wpisywane na wykresówkę odręcznie, automatycznie lub za pomocą innych środków, w sposób czytelny i bez zabrudzeń. W przypadku gdy w pojeździe znajduje się więcej niż jeden kierowca, wykresówki powinny być prowadzone w taki sposób, aby informacje przewidziane w suplemencie 1 rozdział II punkt 1 do 3 były wpisane w wykresówkę kierowcy, który aktualnie kieruje pojazdem. 3. Przyrząd kontrolny musi być skonstruowany w sposób umożliwiający upoważnionym funkcjonariuszom służb kontrolnych odczytanie, w razie konieczności po otwarciu przyrządu, zapisów dotyczących dziewięciu godzin poprzedzających czas kontroli, bez trwałego zniekształcenia, uszkodzenia lub zabrudzenia wykresówki. Przyrząd musi być ponadto skonstruowany w sposób umożliwiający sprawdzenie, bez otwierania go, czy zapisy się dokonują. 4. Na każde żądanie funkcjonariuszy służb kontrolnych kierowca musi być w stanie przedstawić wykresówki z bieżącego tygodnia oraz wykresówki za ostatni dzień tygodnia poprzedniego, podczas którego prowadził pojazd. Załącznik - Suplement 1 WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, BADAŃ, INSTALACJI I KONTROLI I. Definicje W rozumieniu niniejszego suplementu określenia: (a) "przyrząd kontrolny" oznacza przyrząd przeznaczony do instalowania w pojazdach drogowych w celu zarejestrowania, w sposób automatyczny lub półautomatyczny, danych dotyczących ruchu tych pojazdów i niektórych okresów pracy ich kierowców; (b) "wykresówka" oznacza tarczę, przeznaczoną do nanoszenia na niej i przechowywania danych, która jest umieszczana w przyrządzie kontrolnym i na której urządzenia rejestrujące zapisują w sposób ciągły informacje, które mają być zarejestrowane; (c) "stała przyrządu kontrolnego" oznacza cechę charakterystyczną wyrażoną liczbowo, podającą wartość sygnału wejściowego, wymaganego do wskazania i zarejestrowania 1 kilometra drogi równej; stała ta musi być wyrażona albo w obrotach na kilometr (k=...obr/km) albo w impulsach na kilometr (k=...imp/km); (d) "współczynnik charakterystyczny pojazdu" oznacza cechę charakterystyczną wyrażoną liczbowo, podającą wartość sygnału wejściowego emitowanego przez część pojazdu, łączącą go z przyrządem kontrolnym (wał wyjściowy skrzyni biegów w niektórych przypadkach, oś pojazdu w innych przypadkach), gdy pojazd przebywa drogę pomiarową 1 kilometra w normalnych warunkach badania (patrz rozdział VI ustęp 4 niniejszego suplementu). Współczynnik charakterystyczny jest wyrażony albo w obrotach na kilometr (w=...obr/km) albo w impulsach na kilometr (w=...imp/km); (e) "rzeczywisty obwód toczny opon kół" oznacza średnią z odległości przebytych przez każde z kół poruszających pojazd (koła napędzające) podczas pełnego obrotu. Pomiar tych odległości musi się odbywać w normalnych warunkach badania (patrz rozdział VI ustęp 4 niniejszego suplementu) i jest wyrażony w postaci: 1=...mm. II. Charakterystyki ogólne i funkcje przyrządu kontrolnego Przyrząd kontrolny musi być zdolny do zarejestrowania: 1. długości drogi przebytej przez pojazd; 2. prędkości pojazdu; 3. czasu prowadzenia; 4. innych okresów pracy lub gotowości do pracy; 5. przerw w pracy i okresów dziennego odpoczynku; 6. faktu otwarcia przyrządu zawierającego wykresówkę; 7. dla elektronicznego przyrządu kontrolnego, funkcjonującego na podstawie sygnałów przekazywanych elektrycznie przez przetwornik pomiarowy długości drogi i prędkości - każdej przerwy przekraczającej 100 milisekund w zasilaniu energią przyrządu kontrolnego (z wyjątkiem oświetlenia), w zasilaniu przetwornika pomiarowego długości drgań i prędkości, oraz każdej przerwy w przewodzeniu sygnału do przetwornika pomiarowego długości drogi i prędkości. W przypadku pojazdów używanych przez dwóch kierowców, przyrząd kontrolny musi umożliwiać rejestrowanie czasów wymienionych w punktach 3, 4 i 5 jednocześnie, ale oddzielnie na dwóch odrębnych wykresówkach. III. Wymagania konstrukcyjne dla przyrządu kontrolnego A. Wymagania ogólne 1. Przyrząd kontrolny obejmuje: (a) przyrządy wskazujące: - długość przebytej drogi (licznik długości drogi), - prędkość (prędkościomierz), - czas (zegar), (b) przyrządy rejestrujące: - długość przebytej drogi, - prędkość, - jeden lub więcej przyrządów rejestrujących czas, odpowiadających wymaganiom określonym w rozdziale IIIC ustęp 4, (c) urządzenie znakujące, wskazujące na wykresówce: - każde otwarcie przyrządu zawierającego tę wykresówkę, - w przypadku przyrządu elektronicznego określonego w punkcie 7 rozdziału II - każdą przerwę przekraczającą 100 milisekund w zasilaniu energią przyrządu kontrolnego (z wyjątkiem oświetlenia), najpóźniej w momencie ponownego włączenia zasilania, - w przypadku przyrządu elektronicznego określonego w punkcie 7 rozdziału II - każdą przerwę przekraczającą 100 milisekund w zasilaniu energią przetwornika długości drogi i prędkości oraz każdą przerwę w przewodzeniu sygnału do przetwornika długości drogi i prędkości. 2. Ewentualne istnienie w przyrządzie kontrolnym innych przyrządów niż wymienione powyżej nie może powodować zakłóceń we właściwym funkcjonowaniu lub w odczytywaniu przyrządów obowiązkowych. Do zatwierdzenia typu musi być przedstawiony przyrząd kontrolny zaopatrzony w każdy taki dodatkowy przyrząd. 3. Materiały: (a) wszystkie części składowe przyrządu kontrolnego muszą być wykonane z materiałów o wystarczającej stabilności i wytrzymałości mechanicznej oraz o niezmiennych cechach elektrycznych i magnetycznych, (b) każda zmiana części składowej przyrządu kontrolnego lub rodzaju materiałów użytych do ich produkcji musi być zatwierdzona, przed wykorzystaniem, przez organ, który zatwierdził typ przyrządu. 4. Pomiar przebytej długości drogi: Przebyte odległości mogą być mierzone i rejestrowane albo: - w ruchu do przodu i do tyłu lub - tylko w ruchu do przodu. Każdy zapis podczas ruchu do tyłu nie może wpływać w żadnym przypadku na jednoznaczność i dokładność innych zapisów. 5. Pomiar prędkości: (a) zakres pomiarowy prędkości, dla danego typu przyrządu, jest ustalony w decyzji o zatwierdzeniu typu, (b) częstotliwość własna i tłumienie przyrządu pomiarowego muszą być takie, aby przyrządy wskazujące i rejestrujące prędkość mogły, w zakresie pomiarowym, nadążać za przyspieszeniami do 2 m/s2, w granicach dopuszczalnych błędów. 6. Pomiar czasu (zegar): (a) sterowanie mechanizmem do nastawiania zegara musi znajdować się wewnątrz przyrządu zawierającego wykresówkę; każde otwarcie przyrządu jest automatycznie zaznaczane na wykresówce, (b) jeżeli mechanizm poruszający do przodu wykresówkę jest sterowany przez zegar, okres prawidłowego funkcjonowania tego zegara, po całkowitym nakręceniu, musi być dłuższy co najmniej o 10% od najdłuższego czasu rejestracji na wykresówce. 7. Oświetlenie i zabezpieczenie: (a) przyrządy wskazujące przyrządu kontrolnego muszą być zaopatrzone w odpowiednie, nieoślepiające oświetlenie, (b) w normalnych warunkach użytkowania wszystkie wewnętrzne części przyrządu muszą być zabezpieczone przed wilgocią i kurzem. Muszą być ponadto zabezpieczone przed dostępem za pomocą osłon, które można zabezpieczyć. B. Przyrządy wskazujące 1. Przyrząd wskazujący długość przebytej drogi (licznik długości drogi): (a) wartość działki elementarnej długości drogi musi wynosić 0,1 kilometra. Musi być możliwe wyraźne odróżnienie cyfr wyrażających hektometry od cyfr wyrażających pełne kilometry, (b) cyfry licznika długości drogi muszą być wyraźnie czytelne i muszą mieć wysokość co najmniej 4 mm, (c) licznik długości drogi musi być w stanie wskazywać co najmniej do 99.999,9 kilometra. 2. Wskaźnik prędkości (prędkościomierz): (a) podziałka prędkości w zakresie pomiarowym musi być jednolicie podzielona co 1, 2, 5 lub 10 kilometrów na godzinę. Wartość działki elementarnej prędkości (odległość między dwoma kolejnymi oznakowaniami) nie może przekraczać 10% prędkości maksymalnej, wskazanej na końcu podziałki, (b) zakres wskazany poza zakresem pomiarowym nie musi być oznakowany cyframi, (c) długość działki odpowiadająca zmianie wskazania o 10 kilometrów na godzinę nie może być mniejsza niż 10 milimetrów, (d) na wskaźniku ze wskazówką odległość między wskazówką i podzielnią przyrządu kontrolnego nie może być większa niż 3 milimetry. 3. Wskaźnik czasu (zegar): Wskaźnik czasu musi być widoczny z zewnątrz przyrządu kontrolnego, a jego odczyt musi być pewny, łatwy i niedwuznaczny. C. Przyrządy rejestrujące 1. Wymagania ogólne: (a) każdy przyrząd, bez względu na rodzaj wykresówki (taśma lub dysk), musi posiadać znak umożliwiający prawidłowe umieszczenie wykresówki, tak aby zapewnić zgodność między godziną wskazaną przez zegar i godzinowym oznaczeniem na wykresówce, (b) mechanizm poruszający wykresówkę do przodu musi zapewniać, aby poruszała się ona bez luzu i była łatwa do wkładania i wyjmowania, (c) przy wykresówkach w formie dysku mechanizm poruszający wykresówkę do przodu musi być sterowany przez mechanizm zegarowy. W takim przypadku ruch obrotowy wykresówki musi być ciągły i jednostajny, o prędkości minimalnej 7 milimetrów na godzinę, mierzonej na wewnętrznej granicy pierścienia oznakowania ograniczającego przestrzeń zapisu prędkości. W przyrządach typu taśmowego, gdy wykresówka jest poruszana do przodu przez mechanizm zegarowy, prędkość ruchu do przodu po linii prostej musi wynosić co najmniej 10 milimetrów na godzinę, (d) zapis długości przebytej drogi, prędkości pojazdu i każdego otwarcia przyrządu zawierającego wykresówkę lub wykresówki musi odbywać się w sposób automatyczny. 2. Zapis długości przebytej drogi: (a) każdy kilometr przebytej drogi musi być przedstawiony na wykresie poprzez zmianę co najmniej o 1 milimetr na odpowiedniej współrzędnej, (b) nawet przy prędkościach osiągających górną granicę zakresu pomiarowego wykres przebiegu musi być zawsze wyraźnie czytelny. 3. Rejestracja prędkości: (a) pisak rejestrujący prędkość musi w zasadzie poruszać się po linii prostej, prostopadle do kierunku przemieszczania się wykresówki, bez względu na jej rodzaj. Jednakże ruch pisaka może być krzywolinijny, jeżeli są spełnione następujące warunki: ślad wyznaczony przez pisak jest prostopadły do średniego obwodu (w przypadku wykresówek w formie dysku) lub do osi pola, przeznaczonego do zapisywania prędkości (w przypadku wykresów w formie taśmy), stosunek między promieniem krzywizny śladu wykreślonego przez pisak i szerokością strefy przeznaczonej do zapisu prędkości nie jest mniejszy niż 2,4:1, bez względu na formę wykresówki, różne oznaczenia na podziałce czasu muszą przechodzić przez pole zapisu według krzywej o tym samym promieniu co ślad wyznaczony przez pisak. Odległość między oznaczeniami na podziałce musi odpowiadać najwyżej okresowi jednej godziny, (b) każda zmiana prędkości o 10 kilometrów na godzinę musi być wykazana na wykresie przez zmianę co najmniej o 1,5 milimetra na odpowiedniej współrzędnej. 4. Rejestracja czasu: (a) przyrząd kontrolny musi rejestrować czas prowadzenia pojazdu w sposób całkowicie automatyczny. Musi też rejestrować w razie potrzeby po uruchomieniu odpowiedniego przełącznika inne okresy czasu, a mianowicie: Ilustracja (b) charakterystyka śladów, ich względne położenie i, w razie potrzeby, znaki przewidziane w ustępie 4 (a) muszą umożliwiać wyraźne rozpoznanie rodzaju różnych okresów czasu. Rodzaj różnych okresów czasu jest przedstawiony na wykresie przez różnice w grubości odnośnych śladów lub przez każdy inny system, co najmniej o takiej samej skuteczności pod względem czytelności i interpretacji wykresu, (c) w przypadku pojazdów z załogą składającą się z kilku kierowców, rejestracje, o których mowa w ustępie 4 (a), muszą być dokonywane na dwóch odrębnych wykresówkach, przy czym jedna wykresówka jest przydzielona jednemu kierowcy. W takim przypadku poruszanie do przodu różnych wykresówek musi być zapewnione przez jeden mechanizm lub przez oddzielne zsynchronizowane mechanizmy. D. Urządzenie zamykające 1. Przyrząd zawierający wykresówkę lub wykresówki oraz regulację mechanizmu do nastawienia zegara musi być wyposażony w zamek. 2. Każde otwarcie przyrządu zawierającego wykresówkę lub wykresówki oraz regulację mechanizmu do nastawiania zegara musi zostać automatycznie zarejestrowane na wykresówce lub wykresówkach. E. Oznaczenia 1. Na podzielni przyrządu kontrolnego muszą znajdować się następujące oznaczenia: w pobliżu licznika długości drogi, jednostka miary długości, w formie skrótu "km", w pobliżu podziałki prędkości, znak "km/h", zakres pomiarowy prędkości, w formie "Vmin ... km/h, Vmax ... km/h." Oznaczenie to nie jest konieczne, jeżeli znajduje się ono na tabliczce przyrządu. Jednakże wymagania te nie mają zastosowania do przyrządów kontrolnych zatwierdzonych przed 10 sierpnia 1970 r. 2. Tabliczka znamionowa musi być przymocowana do przyrządu i posiadać następujące oznaczenia, które muszą być widoczne na zamontowanym przyrządzie: nazwa i adres wytwórcy przyrządu, numer fabryczny i rok produkcji, znak zatwierdzenia typu przyrządu kontrolnego, stała przyrządu w formie "k = ... obr./km" lub "k = ... imp/km", ewentualnie zakres pomiarowy prędkości w formie wskazanej w ustępie 1, dopuszczalny kąt pracy, jeżeli tachograf jest wrażliwy na przechyły w takim stopniu, że jego błędy wskazań mogą przekroczyć błędy graniczne dopuszczalne: Ilustracja gdzie a jest kątem mierzonym od położenia poziomego przedniej podzielni (skierowanej do góry) przyrządu, dla którego przyrząd jest wzorcowany, β i λ zaś wyrażają odpowiednio maksymalne dopuszczalne odchylenia do góry i w dół w stosunku do kąta α . F. Dopuszczalne błędy maksymalne (przyrządy wskazujące i rejestrujące) 1. Na stanowisku próbnym przed instalacją: a) długość drogi: 1% więcej lub mniej niż rzeczywista długość, gdy wynosi ona co najmniej 1 kilometr, b) prędkość: 3 km/h więcej lub mniej w stosunku do prędkości rzeczywistej, c) czas: ± dwie minuty na dzień, przy maksimum 10 minut w ciągu 7 dni w przypadkach, gdy czas pracy po nakręceniu nie jest krótszy od tego okresu. 2. Przy instalacji: a) długość drogi: 2% więcej lub mniej niż rzeczywista długość, gdy wynosi ona co najmniej 1 kilometr, b) prędkość: 4 km/h więcej lub mniej w stosunku do prędkości rzeczywistej, c) czas: ± dwie minuty na dzień lub ± 10 minut na siedem dni. 3. W użytkowaniu: a) długość drogi: 4% więcej lub mniej niż rzeczywista długość, gdy wynosi ona co najmniej 1 kilometr, b) prędkość: 6 km/h więcej lub mniej w stosunku do prędkości rzeczywistej, c) czas: ± dwie minuty na dzień ± lub 10 minut na siedem dni. 4. Maksymalne błędy określone w ustępach 1, 2 i 3 są obowiązujące dla temperatur między 0°C i 40°C, przy czym temperatury są mierzone tuż przy przyrządzie. 5. Pomiar maksymalnych błędów określonych w ustępach 2 i 3 jest wykonywany w warunkach ustalonych w rozdziale VI. IV. Wykresówki*) A. Wymagania ogólne 1. Wykresówki muszą być takiej jakości, aby nie utrudniały normalnego funkcjonowania przyrządu, a zawarte na nich zapisy były nieścieralne oraz wyraźnie czytelne i dające się zidentyfikować. Wykresówki muszą zachowywać swoje wymiary i zapisy w normalnych warunkach wilgotności i temperatury. Ponadto dla każdego członka załogi musi być możliwe wpisywanie na wykresówkach, bez ich uszkodzenia i bez pogorszenia czytelności zapisów, następujących informacji: (a) jego nazwiska i imienia - przy rozpoczęciu używania wykresówki, (b) daty i miejsca rozpoczęcia i zakończenia używania wykresówki, (c) numeru rejestracyjnego pojazdu, do którego został przydzielony przed pierwszą podróżą zapisaną na wykresówce i następnie, w przypadku zmiany pojazdu, w trakcie używania wykresówki, (d) odczytu z drogomierza: przed pierwszą podróżą zapisaną na wykresówce, na końcu ostatniej podróży zapisanej na wykresówce, w razie zmiany pojazdu podczas dnia pracy (zapis drogomierza pojazdu, do którego był przydzielony, oraz zapis drogomierza pojazdu, do którego będzie przydzielony), (e) godziny zmiany pojazdu, jeśli zachodzi taki przypadek. W normalnych warunkach przechowywania zapisy muszą pozostawać wyraźne i czytelne przez okres co najmniej jednego roku. 2. Minimalna pojemność zapisu wykresówek, bez względu na ich rodzaj, musi wynosić 24 godziny. Jeżeli kilka wykresówek jest ze sobą połączonych w celu zwiększenia pojemności ciągłej rejestracji bez konieczności interwencji personelu, połączenia między różnymi wykresówkami muszą być wykonane w taki sposób, aby w miejscach przejścia z jednej wykresówki na drugą nie było ani przerw w rejestracji, ani pokrywania się rejestracji. B. Pola zapisu i ich podział 1. Wykresówki powinny zawierać następujące pola rejestracji: pole zarezerwowane wyłącznie dla danych dotyczących prędkości, pole zarezerwowane wyłącznie dla danych dotyczących długości przebytej drogi, jedno lub więcej pól dla danych dotyczących okresów prowadzenia, innych okresów pracy i okresów gotowości do pracy, przerw w pracy i odpoczynku kierowców. 2. Pole do rejestracji prędkości musi być podzielone na odcinki 20 kilometrów na godzinę lub mniejsze. Prędkość odpowiadająca każdemu oznaczeniu na podziałce musi być opisana w liczbach naprzeciwko takiego oznaczenia. Symbol "km/h" musi wystąpić co najmniej raz wewnątrz tego pola. Ostatnie oznaczenie na podziałce musi się pokrywać z górną granicą zakresu pomiaru. 3. Pole do rejestracji długości przebytej drogi musi być umieszczone w sposób umożliwiający łatwy odczyt liczby przejechanych kilometrów. 4. Pole lub pola przewidziane do rejestracji czasów, o których mowa w ustępie 1, muszą być tak oznaczone, aby było możliwe wyraźne rozróżnienie między różnymi okresami czasu. C. Dane drukowane na wykresówkach Każda wykresówka musi posiadać, w formie drukowanej, następujące dane: nazwę i adres lub znak handlowy wytwórcy, znak zatwierdzenia typu wykresówki, znak zatwierdzenia typu przyrządu lub przyrządów kontrolnych, w których wykresówka może być używana, górną granicę zakresu pomiarowego prędkości, wydrukowaną w kilometrach na godzinę. Poza tym każda wykresówka musi posiadać, w formie drukowanej, co najmniej jedną podziałkę czasu podzieloną w taki sposób, żeby umożliwiać bezpośredni odczyt czasu w odstępach 15-minutowych, a także proste określenie odstępów 5-minutowych. D. Wolne pole dla zapisów ręcznych Należy przewidzieć na wykresówkach wolne pole, w celu umożliwienia kierowcy wpisania na nich co najmniej następujących danych: nazwiska i imienia kierowcy, daty i miejsca rozpoczęcia i zakończenia używania wykresówki, numeru lub numerów rejestracyjnych pojazdu lub pojazdów, do których kierowca jest przydzielony podczas używania wykresówki, odczytów drogomierza pojazdu lub pojazdów, do których kierowca jest przydzielony podczas używania wykresówki, godziny zmiany pojazdu. V. Instalowanie przyrządu kontrolnego A. Wymagania ogólne 1. Przyrząd kontrolny musi być umieszczony w pojeździe w taki sposób, aby, z jednej strony, kierowca mógł łatwo nadzorować ze swojego miejsca prędkościomierz, drogomierz i zegar i aby, z drugiej strony, wszystkie części tych przyrządów łącznie z częściami napędowymi były zabezpieczone przed przypadkowym uszkodzeniem. 2. Musi być możliwe przystosowanie stałej przyrządu kontrolnego do współczynnika charakterystycznego pojazdu za pomocą odpowiedniego urządzenia zwanego adapterem. Pojazdy o kilku współczynnikach przełożenia muszą być zaopatrzone w przełącznik doprowadzający automatycznie te różne przełożenia do przełożenia, dla którego przyrząd kontrolny został przystosowany do pojazdu. 3. Po sprawdzeniu przyrządu kontrolnego, podczas pierwszej instalacji, przymocowuje się do pojazdu dobrze widoczną tabliczkę pomiarową obok przyrządu lub na samym przyrządzie. Po każdej kontroli przez upoważnionego instalatora lub warsztat, wymagającej zmiany regulacji samego przyrządu, musi być przymocowana nowa tabliczka, zastępująca poprzednią. Na tabliczce muszą być podane co najmniej następujące dane: nazwisko, adres lub znak handlowy zatwierdzonego instalatora lub warsztatu, współczynnik charakterystyczny pojazdu, w formie "w = ...obr/km", lub "w = imp/km", rzeczywisty obwód toczny opon kół, w formie "1 = ...mm", daty wyznaczenia współczynnika charakterystycznego pojazdu oraz rzeczywistego obwodu tocznego opon kół. B. Pieczętowanie Następujące elementy muszą być opieczętowane: (a) tabliczka pomiarowa, chyba że jest przymocowana w taki sposób, że nie może być zdjęta bez zniszczenia informacji, (b) końcówki połączeń między przyrządem kontrolnym a pojazdem, (c) adapter i miejsce włączenia go w obwód, (d) przełącznik w pojazdach o dwóch lub więcej przełożeniach, (e) połączenia adaptera i przełącznika z innymi elementami przyrządu kontrolnego, (f) osłony, wymagane w rozdziale IIIA ustęp 7b). W szczególnych przypadkach mogą być wymagane inne zabezpieczenia przy zatwierdzeniu typu przyrządu kontrolnego, a w decyzji o zatwierdzeniu typu musi być wzmianka dotycząca umieszczenia tych zabezpieczeń. Tylko zabezpieczenia wymienione w b), c) i e) mogą być w nagłych przypadkach usunięte; każde usunięcie tych zabezpieczeń musi mieć pisemne uzasadnienie, które zachowuje się do dyspozycji właściwego organu. VI. Sprawdzanie i kontrole Umawiające się Strony wyznaczają organy, które będą przeprowadzać sprawdzanie i kontrole. 1. Poświadczenie przyrządów nowych lub naprawionych Każdy przyrząd nowy lub naprawiony wymaga poświadczenia, poprzez naniesienie cech (zgodnie z wymaganiami rozdziału V Bf), poprawności jego działania oraz dokładności wskazań i rejestracji danych w granicach ustalonych w rozdziale III F 1. W tym celu Umawiające się Strony mogą wprowadzić uwierzytelnienie pierwotne, polegające na kontroli i potwierdzeniu zgodności nowego lub naprawionego przyrządu z zatwierdzonym wzorem i/lub z wymaganiami niniejszego załącznika i jego suplementów bądź mogą upoważnić wytwórców lub ich autoryzowanych przedstawicieli do dokonania poświadczenia. 2. Instalacja Podczas instalowania w pojeździe przyrząd kontrolny i jego instalacja muszą w całości odpowiadać postanowieniom dotyczącym maksymalnych błędów ustalonych w rozdziale III F 2. Badania kontrolne powinny być wykonywane przez zatwierdzonego instalatora lub warsztat, na jego odpowiedzialność. 3. Kontrole okresowe a) Sprawdzanie okresowe przyrządów kontrolnych zainstalowanych w pojazdach dokonywane jest co najmniej co dwa lata i może być przeprowadzane między innymi w ramach badań technicznych pojazdów samochodowych. Kontroli tej będą podlegały: prawidłowe funkcjonowanie przyrządu, obecność znaku zatwierdzenia typu na przyrządzie, obecność tabliczki pomiarowej, nienaruszenie zabezpieczeń przyrządu i innych elementów instalacji, rzeczywisty obwód łączny opon kół. b) Kontrola dotycząca przestrzegania postanowień rozdziału III F 3 w sprawie maksymalnych błędów w czasie użytkowania powinna być przeprowadzana co najmniej raz na sześć lat z możliwością, dla każdej Umawiającej się Strony, wprowadzenia krótszego terminu dla pojazdów zarejestrowanych na jej terytorium. Kontrola ta obowiązkowo obejmuje wymianę tabliczki pomiarowej. 4. Pomiar błędów Pomiar błędów po instalacji i podczas użytkowania dokonywany jest w następujących warunkach, które należy uznać za normalne warunki badań: pojazd bez ładunku, w normalnych warunkach jazdy, ciśnienie w oponach zgodne z instrukcjami wytwórcy, zużycie opon w granicach dopuszczonych przez obowiązujące przepisy, ruch pojazdu: pojazd musi być napędzany za pomocą własnego silnika i poruszać się po linii prostej, po nawierzchni poziomej, z prędkością 50 ± 5 km/h; badanie może być również przeprowadzone na właściwym stanowisku badawczym, pod warunkiem że jego dokładność będzie porównywalna. ______ * Tarcza rejestrująca w postaci wykresu wskazania przyrządu kontrolnego. Załącznik - Suplement 2 ZNAK ZATWIERDZENIA TYPU I DECYZJA I. Znak zatwierdzenia typu 1. Znak zatwierdzenia typu składa się: z prostokąta, w którym znajduje się litera "e", po której następuje numer wyróżniający dane państwo, które zatwierdziło typ, zgodnie z następującymi znakami umownymi: Niemcy- 1 Francja- 2 Włochy- 3 Niderlandy- 4 Szwecja- 5 Belgia- 6 Republika Czeska- 8 Hiszpania- 9 Jugosławia- 10 Zjednoczone Królestwo- 11 Austria- 12 Luksemburg- 13 Norwegia- 16 Dania- 18 Rumunia- 19 Polska- 20 Portugalia- 21 Federacja Rosyjska- 22 Grecja- 23 Irlandia- 24 Chorwacja- 25 Słowenia- 26 Słowacja- 27 Białoruś- 28 Estonia- 29 Republika Mołdowa- 30 Bośnia i Hercegowina- 31 Łotwa- 32 sposób przydzielenia kolejnych numerów: (i) państwom - stronom Umowy z 1958 r. dotyczącej jednolitych warunków i wzajemnego uznawania zatwierdzeń typu lub homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych - te same numery, które są przydzielone tym państwom w powyższej umowie, (ii) państwom, które nie są stronami Umowy z 1958 r - w porządku chronologicznym ratyfikowania lub przystąpienia do niniejszej umowy, oraz z numeru zatwierdzenia typu, odpowiadającego numerowi decyzji o zatwierdzeniu typu wystawionej dla przyrządu kontrolnego lub wykresówki, umieszczonego w jakimkolwiek punkcie jak najbliżej prostokąta. UWAGA: W celu zapewnienia w przyszłości zgodności między znakami w Umowie z 1958 r. i znakami określonymi w Umowie AETR, nowym Umawiającym się Stronom należy w obu umowach przydzielić tę samą liczbę. 2. Znak zatwierdzenia typu powinien znajdować się na tabliczce znamionowej każdego przyrządu i na każdej wykresówce. Musi być nieścieralny i zawsze dobrze czytelny. 3. Wymiary znaku zatwierdzenia typu podane na rysunku poniżej są wyrażone w milimetrach i są wielkościami minimalnymi. Stosunki między wymiarami muszą być przestrzegane. IlustracjaII. Decyzja zatwierdzenia typu Umawiająca się Strona, po zatwierdzeniu typu, wyda ubiegającemu się decyzję sporządzoną według poniższego wzoru. W celu powiadomienia inne Umawiające się Strony o zatwierdzonych typach lub ewentualnych cofnięciach zatwierdzenia typu każda Umawiająca się Strona wykorzystuje kopie niniejszego dokumentu. Ilustracja Ilustracja PROTOKÓŁ PODPISANIA*) (1 LIPCA 1970) Przy podpisywaniu Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe, niżej podpisani, należycie w tym celu upełnomocnieni, uzgodnili, co następuje: Umawiające się Strony oświadczają, że niniejsza Umowa nie rozstrzyga zagadnienia dotyczącego postanowień, które mogą być opracowane w odpowiednich przypadkach w przyszłości odnośnie do czasu trwania oraz porządku dnia pracy. ______ *) Tekst z dnia 1 lipca 1970 r. Do artykułu 4 umowy (obecnie art. 2) Postanowienia artykułu 4 ust. 1 nie będą interpretowane jako wymagające stosowania poza tym państwem, w którym pojazd wykonujący działalność jest zarejestrowany, postanowień o zakazie ruchu w niektórych dniach lub niektórych godzinach, które mogą obowiązywać w tym państwie w odniesieniu do niektórych kategorii pojazdów. Postanowienia artykułu 4 ustęp 2 nie będą interpretowane jako zabraniające Umawiającej się Stronie wymagania przestrzegania na jej terytorium przepisów jej ustawodawstwa krajowego, które zabraniają ruchu niektórych kategorii pojazdów w niektórych dniach lub w niektórych godzinach. Każda Umawiająca się Strona, będąca stroną specjalnego porozumienia, o którym mowa w artykule 4 ustęp 2 niniejszej umowy, które zezwala na wykonywanie przewozów międzynarodowych rozpoczynających się i kończących się na terytoriach stron wymienionego specjalnego porozumienia przez pojazdy zarejestrowane na terytorium któregokolwiek państwa, które będąc Umawiającą się Stroną niniejszej umowy nie jest stroną wymienionego specjalnego porozumienia, może uczynić warunek przy zawarciu dwustronnych lub wielostronnych porozumień zezwalających na wykonywanie takich przewozów, że załogi wykonujące te przewozy na terytoriach państw będących stronami wymienionego specjalnego porozumienia będą stosowały postanowienia wymienionego specjalnego porozumienia. Do artykułu 12 umowy*) Niżej podpisani zobowiązują się po wejściu w życie niniejszej umowy rozważyć zagadnienie wprowadzenia do niej, w formie zmiany, postanowienia przewidującego zastosowanie przyrządu kontrolnego zatwierdzonego typu, który umieszczony w pojeździe zastąpiłby, w miarę możliwości, indywidualną książeczkę kontrolną. Do artykułu 14 umowy (obecnie art. 12) Umawiające się Strony uznają za wskazane, aby: - każda Umawiająca się Strona przedsięwzięła środki niezbędne dla zapewnienia możliwości ścigania naruszeń postanowień niniejszej umowy nie tylko wtedy, gdy zostaną popełnione na jej terytorium, lecz również wtedy, gdy zostaną one popełnione na terytorium innego państwa w czasie wykonywania międzynarodowego przewozu drogowego przez pojazd zarejestrowany przez tę Umawiającą się Stronę, - okazywały one wzajemną pomoc w celu karania za popełnione naruszenia. Do załącznika do umowy (indywidualna książeczka kontrolna)**) W odstępstwie od ustępu 4 ogólnych postanowień załącznika do niniejszej umowy Szwajcaria może nie wymagać od pracodawców podpisywania raportów tygodniowych w indywidualnych książeczkach kontrolnych. Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upełnomocnieni, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w Genewie dnia 1 lipca tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne. ______ *) Dawny tekst i numeracja z dnia 1 lipca 1970 r. (zrealizowano zmianą nr 2 do umowy, która weszła w życie dnia 24 kwietnia 1992 r.). **) Tekst uchylony. EUROPEAN AGREEMENT concerning the work of crews of vehicles engaged in international road transport (AETR) The Contracting Parties, being desirous of promoting the development and improvement of the international transport of passengers and goods by road, convinced of the need to increase the safety of road traffic, to make regulations governing certain conditions of employment in international road transport in accordance with the principles of the International Labour Organisation, and jointly to adopt certain measures to ensure the observance of those regulations, have agreed as follows: Article 1 Definitions For the purposes of this Agreement: (a) "vehicle" means any motor vehicle or trailer; this term includes any combination of vehicles; (b) "motor vehicle" means any self-propelled road vehicle which is normally used for carrying persons or goods by road or for drawing, on the road, vehicles used for the carriage of persons or goods; this term does include agricultural tractors; (c) "trailer" means any vehicle designed to be drawn by a motor vehicle and includes semi-trailers; (d) "semi-trailer" means any trailer designed to be coupled to a motor vehicle in such a way that part of it rests on the motor vehicle and that a substantial part of its weight and of the weight of its load is borne by the motor vehicle; (e) "combination of vehicles" means coupled vehicles which travel on the road as a unit; (f) "permissible maximum weight" means the maximum weight of the laden vehicle declared permissible by the competent authority of the State in which the vehicle is registered; (g) "carriage by road" means any journey made on roads open to the public of a vehicle, whether laden or not, used for the carriage of passengers or goods; (h) "international road transport" ("international carriage by road") means road transport which involves the crossing of at least one frontier; (i) "regular services" means services which provide for the carriage of passengers at specified intervals along specified routes, passengers being taken up and set down predetermined stopping points. Rules governing the operations of services or documents taking the place thereof, approved by the competent authorities of Contracting Parties and published by the carrier before coming into operation, shall specify the conditions of carriage and in particular the frequency of services, timetables, faretables and the obligation to accept passengers for carriage, insofar as such conditions are not prescribed by any law or regulation. Services by whomsoever organized, which provide for the carriage of specified categories of passengers to the exclusion of other passengers, insofar as such services are operated under the conditions specified in the first subparagraph of this definition, shall be deemed to be regular services. Such services, in particular those providing for the carriage of workers to and from their place of work or of schoolchildren to and from school, are hereinafter called "special regular services"; (j) "driver" means any person, whether wage-earning or not, who drives the vehicle even for a short period, or who is carried on the vehicle in order to be available for driving if necessary; (k) "crew member" means the driver or either of the following, whether wageearning or not: (i) a driver's mate, i.e. any person accompanying the driver in order to assist him in certain manoeuvres and habitually taking an effective part in the transport operations, through not a driver in the sense of paragraph (j) of this article, (ii) a conductor, i.e. any person who accompanies the driver of a vehicle engaged in the carriage of passengers and is responsible in particular for the issue or checking of tickets or other documents entitling passengers to travel on the vehicle; (l) "week" means the period between 00 00 hours on Monday and 24 00 hours on Sunday; (m) "rest" means any uninterrupted period of at least one hour during which the driver may freely dispose of his time. Article 2 Scope 1. This Agreement shall apply in the territory of each Contracting Party to all international road transport performed by any vehicle registered in the territory of the said Contracting Party or in the territory of any other Contracting Party. 2. Nevertheless: (a) if, in the course of an international road transport operation one or more crew members do not leave the national territory in which they normally exercise their occupational activities, the Contracting Party for that territory shall be free not to apply to him or them provisions of this Agreement; (b) Unless the Contracting Parties whose territory is used agree otherwise, this Agreement shall not apply to the international road transport performed by: 1. Vehicles used for the carriage of goods where the permissible maximum weight of the vehicle, including any trailer or semi-trailer, does not exceed 3,5 tonnes; 2. Vehicles used for the carriage of passengers which, by virtue of their construction and equipment are suitable for carrying not more than nine persons, including the driver, and are intended for that purpose; 3. Vehicles used for the carriage of passengers on regular services where the route covered by the service in question does not exceed 50 kilometres; 4. Vehicles with a maximum authorized speed not exceeding 30 kilometres per hour; 5. Vehicles used by or under the control of the armed services, civil defence, fore services, and forces responsible for maintaining public order; 6. Vehicles used in connection with the sewerage, flood protection, water, gas and electricity services, highway maintenance and control, refuse collection and disposal, telegraph and telephone services, carriage of postal articles, radio and television broadcasting and the detection of radio or television transmitters or receivers; 7. Vehicles used in emergencies or rescue operations; 8. Specialized vehicles used for medical purposes; 9. Vehicles transporting circus and fun-fair equipment; 10. Specialized breakdown vehicles; 11. Vehicles undergoing road tests for technical development, repair or maintenance purposes, and new or rebuilt vehicles which have not yet been put into service; 12. Vehicles used for non-commercial carriage of goods for personal use; 13. Vehicles used for milk collection from farms and the return to farms of milk containers or milk products intended for animal feed. Article 3 Application of some provisions of the Agreement to road transport performed by vehicles registered in the territories of non-Contracting States 1. Each Contracting Party shall apply in its territory, in respect of international road transport performed by any vehicle registered in the territory of a State which is not a Contracting Party to this Agreement, provisions not less strict than those laid down in articles 5, 6, 7, 8, 9 and 10 of this Agreement. 2. It shall be open to any Contracting Party, in the case of a vehicle registered in a State which is not a Contracting Party to this Agreement, merely to require, in lieu of a control device conforming to the specifications in the annex to this Agreement, daily record sheets, completed manually by the driver. Article 4 General principles Each Contracting Party may apply higher minima or lower maxima than those laid down in articles 5 to 8 inclusive. Nevertheless, the provisions of this Agreement shall remain applicable to drivers, engaged in international road transport operations on vehicles registered in another Contracting or non-Contracting State. Article 5 Crews 1. The minimum ages for drives engaged in the carriage of goods shall be as follows: (a) for vehicles, including, where appropriate, trailers or semi-trailers, having a permissible maximum weight of not more than 7,5 tonnes, 18 years; (b) for other vehicles: 21 years, or 18 years provided that the person concerned holds a certificate of professional competence recognized by one of the Contracting Parties confirming that he has completed a training course for drivers of vehicles intended for the carriage of goods by road. Contracting Parties shall inform one another of the prevailing national minimum training levels and other relevant conditions relating to drivers engaged in international carriage of goods under this Agreement. 2. Any driver engaged in the carriage of passengers shall have reached the age of 21 years. Any driver engaged in the carriage of passengers on journeys beyond a 50 kilometre radius from the place where the vehicle is normally based must also fulfil one of the following conditions: (a) he must have worked for at least one year in the carriage of gods as a driver of vehicles with a permissible maximum weight exceeding 3,5 tonnes; (b) he must have worked for at least one year as a driver of vehicles used to provide passenger services on journeys within a 50 kilometre radius from the place where the vehicle is normally based, or other types of passenger services not subject to this Agreement provided the competent authority considers that he has by so doing acquired the necessary experience; (c) he must hold a certificate of professional competence recognized by one of the Contracting Parties confirming that he has completed a training course for drivers of vehicles intended for the carriage of passengers by road. Article 6 Driving periods 1. The driving period between any two daily rest periods or between a daily rest period and a weekly rest period, hereinafter called "daily driving period", shall not exceed nine hours. It may be extended twice in any one week to 10 hours. A driver must after no more than six daily driving periods, take a weekly rest period as defined in article 8 (3). The weekly rest period may be postponed until the end of the sixth day if the total driving time over the six days does not exceed the maximum corresponding to six daily driving periods. In the case of the international carriage of passengers, other than on regular services, the terms "six" and "sixth" in the second and third subparagraphs shall be replaced by "twelve" and "twelfth" respectively. 2. The total period of driving in any one fortnight shall not exceed ninety hours. Article 7 Breaks 1. After four-and-a-half hours driving, the driver shall observe a break of at least forty-five minutes, unless he begins a rest period. 2. This break nay be replaced by breaks of at least fifteen minutes each distributed over the driving period or immediately after this period in such a way as to comply with the provisions of paragraph 1. 3. During these breaks, the driver may not carry out any other work. For the purposes of this article, the waiting tome and time not devoted to driving spent in a vehicle in motion, a ferry, or a train shall not be regarded as "other work". 4. The breaks observed under this article may not be regarded as daily rest periods. Article 8 Rest periods 1. In each period of twenty-four hours, the driver shall have a daily rest period of at least eleven consecutive hours, which may be reduced to a minimum of nine consecutive hours not more than three times in any one week, on condition that an equivalent period of rest be granted as compensation before the end of the following week. On days when the rest is not reduced in accordance with the first subparagraph, it may be taken in two or three separate periods during the twenty-four hour period, one of which must be of at least eight consecutive hours. In this case the minimum length of the rest shall be increased to twelve hours. 2. During each period of thirty hours when a vehicle is manned by at least two drivers, each driver shall have a rest period of not less than eight consecutive hours. 3. In the course of each week, one of the rest periods referred to in paragraphs 1 and 2 shall be extended by way of weekly rest, to a total of forty-five consecutive hours. This rest period may be reduced to a minimum of thirty-six consecutive hours if taken at the place where the vehicle is normally based or where the driver is based, or to a minimum of twenty-four consecutive hours if taken elsewhere. Each reduction shall be compensated by an equivalent rest taken en bloc before the end of the third week following the week in question. 4. A weekly rest period which begins in one week and continues into the following week may be attached to either of these weeks. 5. In the case of the carriage of passengers to which article 6 (1), fourth subparagraph, applies, the weekly rest period may be postponed until the week following that in respect of which the rest is due and added on to that second week's weekly rest. 6. Any rest taken as compensation for the reduction of the daily and/or weekly rest periods must be attached to another rest of at least eight hours and shall be granted, at the request of the person concerned, at the vehicle's parking place or driver's base. 7. The daily rest period may be taken in a vehicle, as long as it is fitted with a bunk and is stationary. 8. Notwithstanding the provisions in paragraph 1 above where a driver engaged in the carriage of goods or passengers accompanies a vehicle which is transported by ferryboat or train, the daily rest period may be interrupted not more than once, provided the following conditions are fulfilled: that part of the daily rest period spent on land must be able to be taken before or after the portion of the daily rest period taken on board the ferryboat or the train, the period between the two portions of the daily rest period must be as short as possible and may on no account exceed one hour before embarkation or after disembarkation, customs formalities being included in the embarkation or disembarkation operations, during both portions of the rest period the driver must be able to have access to a bunk or couchette. The daily rest period, interrupted in this way, shall be increased by two hours. Article 9 Exceptions Provided that road safety is not thereby jeopardized and to enable him to reach a suitable stopping place, the driver may depart from the provisions of this Agreement to the extent necessary to ensure the safety of persons, of the vehicle or of its load. The driver shall indicate the nature of and reason for his departure from those provisions on the record sheet of the control device or in his duty roster. Article 10 Control device 1. The Contracting Parties shall prescribe the installation and use on vehicles registered in their territory of a control device according to the following requirements: (a) The control device shall as regards construction, installation, use and testing, comply with the requirements of this Agreement and the annex thereto, which shall form an integral part of this Agreement. A control device which as regards construction, installation, use and testing complies with the EEC Council Regulation No 3821.85 of 20 December 1985 shall be deemed to be in compliance with the requirements of this article. (b) If the normal and appropriate use of a control device installed on a vehicle is not possible, each crew member shall enter by hand, using the appropriate graphic representation, the details corresponding to his occupational activities and rest periods on his record sheet. (c) When, by reasons of their being away from the vehicles, the crew members are unable to make use of the device, they shall insert by hand, using the appropriate graphic representation, on their record sheet the various times corresponding to their occupational activities while they were away. (d) The crew members must always have available, and be able to present for inspection record sheets for the current week and for the last day of the previous week on which they drove. (e) The crew members must ensure that the control device be activated and handled correctly and that, in case of malfunctioning, it be repaired as soon as possible. 2. The employer shall issue a sufficient number of record sheets to drivers, bearing in mind the fact that these sheets are personal in character, the length of the period of service and the possible obligation to replace sheets which are damaged, or have been taken by an authorized inspecting officer. The employer shall issue to drivers only sheets of an approved model suitable for use in the equipment installed in the vehicle. 3. Undertakings shall keep in good order the record sheets filled in as provided under (b), (c) and (d) of paragraph 1 of this article, for a period of not less than 12 months after the date of the last entry and shall produce them at the request of the control authorities. Article 11 Supervision by the undertaking 1. The undertaking shall so organize road transport operations that crew members are able to comply with the provisions of this Agreement. 2. It shall make a regular check of driving periods, hours of other work and rest periods by referring, to all documents at its disposal such as the individual control books. Should it discover any breach of this Agreement it shall take prompt action to end it and to avoid its repetition, for example by changing hours of work and routes. 3. Payments to wage-earning drivers, even in the form of bonuses or wage supplements, related to distances travelled and/or the amount of goods carried shall be prohibited, unless these payments are of such a kind as not to endanger road safety. Article 12 Measures of enforcement of the Agreement 1. Each Contracting Party shall adopt all appropriate measures to ensure observance of the provisions of this Agreement, in particular by adquate level of road checks and checks performed on the premises of undertakings. The competent administrations of the Contracting Parties shall keep one another informed of the general measures adopted for this purpose. 2. Contracting Parties shall assist each other in applying this Agreement and in checking compliance therewith. 3. Within the framework of this mutual assistance the competent authorities of the Contracting Parties shall regularly send one another all available information concerning: breaches of this Agreement committed by non-residents and any penalties imposed for such breaches; penalties imposed by a Contracting Party on its residents for such breaches committed on the territory of Contracting Party. In case of serious breaches such information shall include the penalty imposed. 4. If the findings of a roadside check on the driver of a vehicle registered in the territory of another Contracting Party provide grounds to believe that infringements have been committed which cannot be detected during the check due to lack of necessary data, the competent authorities of the Contracting Party concerned shall assist each other to clarify the situation. In cases where, to this end, the competent Contracting Party carries out a check at the premises of the undertaking, the results of this check shall be communicated to the other Party concerned. Article 13 (Obsolete) Article 14 Final provisions 1. This Agreement shall be open for signature until 31 March 1971 and thereafter for accession, by States members of the Economic Commission for Europe and States admitted to the Commission in a consultative capacity under paragraph 8 of the Commission's terms of reference. 2. This Agreement shall be ratified. 3. The instruments of ratification or accession shall be deposited with the Secretary -General of the United Nations. 4. This Agreement shall enter into force on the one hundred and eightieth day after the date of deposit of the eight instrument of ratification or accession. 5. In respect of each State which ratifies, or accedes to, this Agreement after the deposit of the eighth instrument of ratification or accession as referred to in paragraph 4 of this article, the Agreement shall enter into force one hundred and eighty days after the deposit by that State of its instrument of ratification or accession. Article 15 1. Any Contracting Party may denounce this Agreement by notice addressed to the Secretary - General of the United Nations. 2. The denunciation shall take effect six months after the date on which the Secretary - General receives notice thereof. Article 16 This Agreement shall cease to have effect if for any period of twelve consecutive months after its entry into force the number of Contracting Parties is less than three. Article 17 1. Any State may, at the time of signing this Agreement or of depositing its instrument of ratification or accession or at any time thereafter, declare by notification addressed to the Secretary - General of the United Nation that the validity of the Agreement shall be extended to all or any of the territories for the international relations of which it is responsible. The Agreement shall apply to the territory or territories named in the notification as from the one hundred and eightieth day after receipt of the notification by the Secretary - General or, if on that day the Agreement has not yet entered into force, as from the date of its entry into force. 2. Any State which has made a declaration under the preceding paragraph making this Agreement applicable to a territory for whose international relations it is responsible may denounce the Agreement separately in respect of that territory in conformity with the provisions of article 15 hereof. Article 18 1. Any dispute between two or more Contracting Parties concerning the interpretation or application of this Agreement shall so far as possible be settled by negotiation between them. 2. Any dispute which is not settled by negotiation shall be submitted to arbitration if any one of the Contracting Parties concerned in the dispute so requests and shall accordingly be referred to one or more arbitrators selected by agreement between the Parties in dispute. If within three months from the date of the request for arbitration the Parties in dispute are unable to agree on the selection of an arbitrator or arbitrators, any of those Parties may request the Secretary - General of the United Nations to appoint a single arbitrator to whom the dispute shall be referred for decision. 3. The decision of the arbitrator or arbitrators appointed under the preceding paragraph shall be binding on the Contracting Parties in dispute. Article 19 1. Any State may, at the time of signing, ratifying, or acceding to, this Agreement, declare that it does not consider itself bound by article 18 paragraphs 2 and 3 hereof. The other Contracting Parties shall not be bound by the said paragraphs with respect to any Contracting Party which has entered such a reservation. 2. If at the time of depositing its instrument of ratification or accession a State enters a reservation other than that provided for in paragraph 1 of this article, the Secretary - General of the United Nations shall communicate the reservation to the States which have previously deposited their instruments of ratification or accession and have not since denounced This Agreement the reservation shall be deemed to be accepted if none of the said States has, within six months after such communication, expressed its opposition to acceptance of the reservation. Otherwise the reservation shall not be admitted, and, if the State which entered the reservation does not withdraw it the deposit of that State's instrument of ratification or accession shall be without effect. For the purpose of the application of this paragraph the opposition of States whose accession or ratification is, in virtue of this paragraph without effect by reason of reservations entered by them, shall be disregarded. 3. Any Contracting Party whose reservation has been adopted in the Protocol of signature of this Agreement or who has entered a reservation pursuant to paragraph 1 of this article, or made a reservation which has been accepted pursuant to paragraph 2 of this article may at any time withdraw such reservation by a notification addressed to the Secretary - General. Article 20 1. After this Agreement has been in force for three years any Contracting Party may, by a notification addressed to the Secretary - General of the United Nations, request that a conference be convened for the purpose of revising the Agreement. The Secretary - General shall notify all Contracting Parties of the request and shall convene a revision conference if not less than onethird of the Contracting Parties signify their assent to the request within a period of four months from the date of the notification by the Secretary - General. 2. If a conference is convened in conformity with the preceding paragraph the Secretary - General shall notify all the Contracting Parties and invite them to submit within a period of three months such proposals as they wish the conference to consider. The Secretary - General shall circulate to all Contracting Parties the provisional agenda for the conference, together with the text of such proposals, not less than three months before the date on which the conference is to meet. 3. The Secretary - General shall invite to any conference convened under this article all the States referred to in article 14 paragraph 1, of this Agreement. Article 21 1. Any Contracting Party may propose one or more amendments to this Agreement. The text of any proposed amendment shall be communicated to the Secretary - General of the United Nations, who shall communicate it to all Contracting Parties and inform thereof all the other States referred to in article 14, paragraph 1, of this Agreement. 2. Within a period of six months from the date on which the proposed amendment is communicated by the Secretary - General, any Contracting Party may inform the Secretary - General: (a) that it has an objection to the amendment proposed; or (b) that, although it intends to accept the proposal, the conditions necessary for such acceptance are not yet fulfilled in its State. 3. If a Contracting Party sends to the Secretary - General a communication such as is provided for in paragraph 2 (b) of this article, it may, so long as it has not notified the Secretary - General of its acceptance of the proposed amendment, submit an objection to the proposed amendment within a period of nine months following the expiry of the six-month period provided for its communication. 4. If an objection to the proposed amendment is stated in accordance with the terms of paragraphs 2 and 3 this article, the amendment shall be deemed not to have been accepted and shall be of no effect. 5. If no objection to the proposed amendment has been stated under paragraphs 2 and 3 of this article, then the amendment shall be deemed to have been accepted as from the date specified below: (a) if no Contracting Party has sent a communication to the Secretary - General under paragraph 2 (b) of this article: on the expiry of the period of six months referred to in paragraph 2 of this article; (b) if any Contracting Party has sent a communication to the Secretary - General under paragraph 2 (b) of this article: on the earlier of the following two dates: - the date by which all the Contracting Parties which sent such communications have notified the Secretary - General of their acceptance of the proposal, subject to the proviso that, if all the acceptances were notified before the expiry of the period of six months referred to in paragraph 2 of this article, this date shall be taken to be the date of expiry of the said six-month period; - the date of expiry of the period of nine months referred to in paragraph 3 of this article. 6. Any amendment deemed to be accepted shall enter into force three months after the date on which it was deemed to be accepted. 7. The Secretary - General shall as soon as possible notify all Contracting Parties whether an objection to the proposed amendment has been stated under paragraph 2 (a) of this article and whether he has received from one or more Contracting Parties a communication under paragraph 2 (b) of this article. If he has received such a communication from one or more Contracting Parties, he shall subsequently inform all the Contracting Parties whether the Contracting Party or Parties which have made such a communication raise an objection to or accept the proposed amendment. 8. Independently of the amendment procedure laid down in paragraphs 1 to 6 of this article, the annex to this Agreement may be modified by agreement between the competent administrations of all the Contracting Parties; if the competent administration of a Contracting Party has stated that under its domestic law its agreement is contingent on special authorization for the purpose, or on the approval of a legislative body, the consent of the competent administration of the Contracting Party concerned to the modification of the annex shall not be deemed to have been given until the said competent administration has notified the Secretary - General that the necessary authorization or approval has been obtained. The agreement between the competent administrations shall appoint the date of entry into force of the modified annex, and may provide that, during a transitional period, the old annex shall remain in force, wholly or in part, concurrently with the modified annex. Article 22 1. Appendices 1 and 2 to the annex to this Agreement may be amended by the procedure specified in this article. 2. At the request of a Contracting Party, any amendments proposed to appendices 1 and 2 to the annex to this Agreement shall be considered by the Principal Working Party on Road Transport of the Economic Commission for Europe. 3. If it is adopted by the majority of the members present and voting, and if this majority includes the majority of the Contracting Parties present and voting, the amendment shall be communicated by the Secretary - General to the competent administrations of all the Contracting Parties for acceptance. 4. The amendment shall be accepted if, within a period of six months following the date of notification, less than one-third of the competent administrations of the Contracting Parties notify the Secretary - General of their objection to the amendment. 5. Any amendment accepted shall be communicated by the Secretary - General to all the Contracting Parties and shall come into force three months after the date of its notification. Article 23 In addition to the notifications referred to in articles 20 and 21 of this Agreement, the Secretary - General of the United Nations shall notify the States referred to in article 14, paragraph 1, hereof of: (a) ratifications or accessions under article 14 of this Agreement; (b) the dates of entry into force of the present Agreement in conformity with article 14 hereof; (c) denunciations under article 15 of this Agreement; (d) the termination of this Agreement in conformity with article 16 hereof; (e) notifications received under article 17 of this Agreement; (f) declarations and notifications received under article 19 of this Agreement; (d) the entry into force of any amendment in conformity with article 21 of this Agreement. Article 24 The Protocol of signature of this Agreement shall have the same force, validity and duration as the Agreement itself, of which it shall be deemed to be an integral part. Article 25 After 31 March 1971 the original of this Agreement shall be deposited with the Secretary - General of the United Nations, who shall transmit certified true copies to each of the States referred to in article 14, paragraph 1, hereof. In witness whereof, the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Agreement. Done at Geneva, this first day of July nineteen hundred and seventy, in a single copy, in the English and French languages, the two texts being equally authentic. Annex CONTROL DEVICE GENERAL PROVISIONS I. Type approval Article 1 Applications for the approval of a type of control device or of a model record sheet shall be submitted, accompanied by the appropriate specifications, by the manufacturer or his agent to a Contracting Party. No application in respect of any one type of control device or of any one model record sheet may be submitted to more than one Contracting Party. Article 2 A Contracting Party shall grant its approval to any type of control device or to any model record sheet which conforms to the requirements laid down in appendix 1 to this annex, provided that the Contracting Party is in a position to check that production models conform to the approved prototype. Any modifications or additions to an approved model must receive additional type approval from the Contracting Party which granted the original type approval. Article 3 Contracting Parties shall issue to the applicant an approval mark, which shall conform to the model shown in appendix 2 for each type of control device or model record sheet which they approve pursuant to article 2. Article 4 The competent authorities of the Contracting Party to which the application for type approval has been submitted shall, in respect of each type of control device or model record sheet which they approve or refuse to approve, either send within one month to the authorities of the other Contracting Parties a copy of the approval certificate accompanied by copies of the relevant specifications, or, if such is the case, notify those authorities that approval has been refused; in cases of refusal they shall communicate the reasons for their decision. Article 5 1. If a Contracting Party which has granted the type approval as provided for in article 2 finds that certain control device or record sheets bearing the type approval mark which it has issued do not conform to the prototype which it has approved, it shall take the necessary measures to ensure that production models conform to the approved prototype. The measures taken may, if necessary, extend to withdrawal of the type approval. 2. A Contracting Party which has granted the type approval shall withdraw such approval if the control device or record sheet which has been approved is not in conformity with this annex or its appendices or displays in use any general defect which makes it unsuitable for the purpose for which it is intended. 3. If a Contracting Party which has granted the type approval is notified by another Contracting Party of one of the cases referred to in paragraphs 1 and 2, it shall also, after consulting the letter Contracting Party, take the steps laid down in those paragraphs, subject to paragraph 5. 4. A Contracting Party which ascertains that one of the cases referred to in paragraph 2 has arisen may forbid until further notice the placing on the market and putting into service of the control device or record sheets. The same applies in the cases mentioned in paragraph 1 with respect to control device or record sheets which have been exempted from the initial verification, if the manufacturer, after due warning, does not bring the device into line with the approved model or with the requirements of this annex. In any event, the competent authorities of the Contracting Parties shall notify one another within one month, of any withdrawal of the type approval or of any other measures taken pursuant to paragraphs 1, 2 and 3 and shall specify the reasons for such action. 5. If a Contracting Party which has granted the type approval disputes the existence of any of the cases specified in paragraphs 1 or 2 notified to it, the Contracting Parties concerned shall endeavour to settle the dispute. Article 6 1. An applicant for the type approval of a model record sheet shall state on his application the type or types of control device on which the sheet in question is designed to be used and shall provide suitable equipment of such type or types for the purpose of testing the sheet. 2. The competent authorities of each Contracting Party shall indicate on the approval certificate for the model record sheet the type or types of control device on which that model sheet may be used. Article 7 No Contracting Party may refuse to register any vehicle fitted with a control device, or prohibit the entry into service or use of such vehicle for any reason connected with the fact that the vehicle is fitted with such device, if the device bears the approval mark referred to in article 3 and the installation plaque referred to in article 9. Article 8 All decisions pursuant to this annex refusing or withdrawing approval of a type of control device or model record sheet shall specify in detail the reasons on which they are based. A decision shall be communicated to the party concerned, who shall at the same time be informed of the remedies available to him under the laws of the Contracting Party and of the time-limits for the exercise of such remedies. II. Installation and inspection Article 9 1. The control device may be installed or repaired by fitters or workshops approved by the competent authorities of Contracting Parties for that purpose after the latter, should they so desire, have heard the views of the manufacturers concerned. 2. The approved fitter or workshop shall place a special mark on the seals which it affixes. The competent authorities of each Contracting Party shall maintain a register of the marks used. 3. The competent authorities of the Contracting Parties shall send each other their lists approved fitters or workshops and also copies of the marks used. 4. For the purpose of certifying that installation of control device took place in accordance with the requirements of this annex an installation plaque affixed as provided in appendix 1 shall be used. III. Use of equipment Article 10 The employer and drivers shall be responsible for seeing that the device functions correctly. Article 11 1. Drivers shall not use dirty or damaged record sheets. The sheets shall be adequately protected on this account. In case of damage to a sheet bearing recordings, drivers shall attach the damaged sheet to the spare sheet used to replace it. 2. Drivers shall use the record sheets every day on which they are driving, starting from the moment they take over the vehicle. The record sheet shall not be withdrawn before the end of the daily working period unless its withdrawal is otherwise authorized. No record sheet may be used to cover a period longer than that for which it is intended. When, as a result of being away from the vehicle, a driver is unable to use the device fitted to the vehicle, the periods of time shall be entered on the sheet, either manually, by automatic recording or other means, legibly and without dirtying the sheet. Drivers shall amend the record sheets as necessary should there be more than one driver on board the vehicle, so that the information referred to in Chapter II (1) to (3) of appendix 1 is recorded on the record sheet of the driver who is actually driving. 3. The control device shall be so designed that it is possible for an authorized inspecting officer, if necessary after opening the equipment, to read the recordings relating to the nine hours preceding the time of the check without permanently deforming, damaging or soiling the sheet. The control device shall, furthermore, be so designed that it is possible, without opening the case, to verify that recordings are being made. 4. Whenever requested by an authorized inspecting officer to do so, the driver must be able to produce record sheets for the current week, and in any case for the last day of the previous week on which he drove. Annex Appendix 1 REQUIREMENTS FOR CONSTRUCTION, TESTING, INSTALLATION AND INSPECTION I. Definitions In this appendix: (a) "control device" means equipment intended for installation in road vehicles to show and record automatically or semi-automatically details of the movement of those vehicles and of certain working periods of their drives; (b) "record sheet" means a sheet designed to accept and retain recorded data, to be placed in the control device and on which the making devices of the latter inscribe a continuous record of the information to be recorded; (c) "constant of the control device" means the numerical characteristic giving the value of the input signal required to show and record a distance travelled of 1 kilometre; this constant must be expressed either in revolutions per kilometre (k=...rev/km), or in impulses per kilometre (k=...imp/km); (d) "characteristic coefficient of the vehicle" means the numerical characteristic giving the value of the output signal emitted by the part of the vehicle linking it with the control device (gearbox output shaft or axle) while the vehicle travels a distance of one measured kilometre under normal test conditions (see Chapter VI, paragraph 4 of this appendix). The characteristic coefficient is expressed either in revolutions per kilometre (W=rev/km) or in impulses per kilometre (W=...imp/km); (e) "effective circumference of wheel tyres" means the average of the distances travelled by the several wheels moving the vehicle (driving wheels) in the course of one complete rotation. The measurement of these distances must be made under normal test conditions (see Chapter VI, paragraph 4 of this appendix) and is expressed in the form: 1=...mm. II. General characteristics and functions of control device The control device must be able to record the following: 1. distance travelled by the vehicle; 2. speed of the vehicle; 3. driving time; 4. other periods of work or of availability; 5. breaks from work and daily rest periods; 6. opening of the case containing the record sheet; 7. for electronic control device which is device operating by signals transmitted electrically from the distance and speed sensor, any interruption exceeding 100 milliseconds in the power supply of the recording equipment (except lighting), in the power supply of the distance and speed sensor and any interruption in the signal lead to the distance and speed sensor. For vehicles used by two drivers the control device must be capable of recording simultaneously but distinctly and on two separate sheets details of the periods listed under 3, 4 and 5. III. Construction requirements for control device A. General points 1. Control device shall include the following: (a) Visual instruments showing: - distance travelled (distance recorder), - speed (speedometer), - time (clock), (b) Recording instruments comprising: - a recorder of the distance travelled, - a speed recorder, - one more time recorders satisfying the requirements laid down in chapter III C 4, (c) A means of marking showing on the record sheet individually: - each opening of the case containing that sheet, - for electronic control device, as defined in point 7 of chapter II, any interruption exceeding 100 milliseconds in the power supply of the control device (except lighting), not later than at switching-on the power supply again, - for electronic control device, as defined in point 7 chapter II, any interruption exceeding 100 milliseconds in the power supply of the distance and speed sensor and any interruption in the signal lead to the distance and speed sensor. 2. Any inclusion of the equipment of devices additional to those listed above must not interfere with the proper operation of the mandatory devices or with the reading of them. The control device must be submitted for approval complete with any such additional devices. 3. Materials: (a) All the constituent parts of the control device must be made of materials with sufficient stability and mechanical strength and stable electrical and magnetic characteristics. (b) Any modification in a constituent part of the control device or in the nature of the materials used for its manufacture must, before being applied in manufacture, be submitted for approval to the authority which granted type-approval for the control device. 4. Measurement of distance travelled The distances travelled may be measured and recorded either: - so as to include both forward and reserve movement, or - so as to include only forward movement. Any recording of reversing movements must on no account affect the clarity and accuracy of the other recordings. 5. Measurement of speed: (a) The range of speed measurement shall be as stated in the type-approval certificate; (b) The natural frequency and the damping of the measuring device must be such that the instruments showing and recording the speed can, within the range of measurement, follow acceleration changes of up to 2 m/s2, within the limits of accepted tolerances. 6. Measurements of time (clock): (a) The control of the mechanism for resetting the clock must be located inside a case containing the record sheet; each opening of that case must be automatically recorded on the record sheet; (b) If the forward movement mechanism of the record sheet is controlled by the clock, the period during which the latter will run correctly after being fully wound must be greater by at least 10 per cent than the recording period corresponding to the maximum sheet-load of the equipment. 7. Lighting and protection: (a) The visual instruments of the control device must be provided with adequate non-dazzling lighting; (b) For normal conditions of use, all the internal parts of the control device must be protected against damp and dust. In addition they must be made proof against tampering by means of casings capable of being sealed. B. Visual instruments 1. Distance travelled indicator (distance recorder): (a) The value of the smallest grading on the control device showing distance travelled must be 0,1 kilometres. Figures showing hectometres must be clearly distinguishable from those showing whole kilometres. (b) The figures on the distance recorder must be clearly legible and must have an apparent height of at least 4 mm. (c) The distance recorder must be capable of reading up to at least 99,999.9 kilometres. 2. Speed indicators (speedometer): (a) Within the range of measurement, the speed scale must be uniformly graduated by 1, 2, 5 or 10 kilometres per hour. The value of a speed graduation (space between two successive marks) must not exceed 10% of the maximum speed shown on the scale. (b) The range indicated beyond that measured need not be marked by figures. (c) The length of each space on the scale representing a speed difference of 10 kilometres per hour must not be less than 10 millimetres. (d) On an indicator with a needle, the distance between the needle and the control device face must not exceed 3 millimetres. 3. Time indicator (clock) The time indicator must be visible from outside control device and give a clear, plain and unambiguous reading. C. Recording instruments 1. General points: (a) All equipment, whatever the form of the record sheet (strip or disc) must be provided with a mark enabling the record sheet to be inserted correctly, in such a way as to ensure that the time shown by the clock and the timemarking on the sheet correspond. (b) The mechanism mowing the record sheet must be such as to ensure that the latter moves without play and can be freely inserted and removed. (c) For record sheets in disc form, the forward movement device must be controlled by the clock mechanism. In this case, the rotating movement of the sheet must b continuous and uniform, with a minimum speed of 7 millimetres per hour measured at the inner border of the ring marking the edge of the speed recording area. In equipment of the strip type, where the forward movement device of the sheets is controlled by the clock mechanism the speed of rectilinear forward movement must be at least 10 millimetres per hour. (d) Recording of the distance travelled, of the speed of the vehicle and of any opening of the case containing the record sheet or sheets must be automatic. 2. Recording distance travelled: (a) Every kilometre of distance travelled must be represented on the record by a variation of at least 1 millimetre on the corresponding coordinate. (b) Even at speeds reaching the upper limit of the range of measurement, the record of distance must still be clearly legible. 3. Recording speed: (a) Whatever the form of the record sheet, the speed recording stylus must normally move in a straight line and at right angles to the direction of travel of the record sheet. However, the movement of the stylus may be curvilinear, provided the following conditions are satisfied: the trace drawn by the stylus must be perpendicular to the average circumference (in the case of sheets in disc form) or to the axis (in the case of sheets in strip form) of the area reserved for speed recording, the ratio between the radius of curvature of the trace drawn by the stylus and the width of the area reserved for speed recording must be not less than 2,4 to 1 whatever the form of the record sheet, the marking on the time-scale must cross the recording area in a curve of the same radius as the trace drawn by the stylus. The spaces between the markings on the time-scale must represent a period not exceeding 1 hour. (b) Each variation in speed of 10 kilometres per hour must be represented on the record by a variation of at least 1,5 millimetres on the corresponding coordinate. 4. Recording time: (a) Control device must be so constructed that the period of driving time is always recorded automatically and that it is possible, through the operation where necessary of a switch device to record separately the other periods of time as follows: Ilustracja (b) It must be possible, from the characteristics of the traces, their relative positions and if necessary the signs laid down in paragraph 4 (a) to distinguish clearly between the various periods of time. The various periods of time should be differentiated from one another on the record by differences in the thickness of the relevant traces, or by any other system of at least equal effectiveness from the point of view of legibility and ease of interpretation of the record. (c) In the case of vehicles with a crew consisting of more than one driver, the recordings provided for in paragraph 4 (a) must be made on two separate sheets, each sheet being allocated to one driver. In this case, the forward movement of the separate sheets must be effected either by a single mechanism or by separate synchronized mechanisms. D. Closing device 1. The case containing the record sheet or sheets and the control of the mechanism for resetting the clock must be provided with a lock. 2. Each opening of the case containing the record sheet or sheets and the control of the mechanism for resetting the clock must be automatically recorded on the sheet or sheets. E. Markings 1. The following markings must appear on the instrument face of the control device: close to the figure shown by the distance recorder, the unit of measurement of distance, indicated by the abbreviation "km", near the speed scale, the marking "km/h", the measurement range of the speedometer in the form "Vmin...km/h, Vmax...km/h". This marking is not necessary if it is shown on the descriptive plaque of the equipment. However, these requirements shall not apply to control devices approved before 10 August 1970. 2. The descriptive plaque must be built into the equipment and must show the following markings, which must be visible on the control device when installed: name and adress of the manufacturer of the equipment, manufacturer's number and year of construction, approval mark for the control device type, the constant of the equipment in the form "k=...rev/km" or "k=...imp/km", optionally, the range of speed measurement, in the form indicated in point 1, should the sensitivity of the instrument to the angle of inclination be capable of affecting the readings given by the equipment beyond the permitted tolerances, the permissible angle expressed as: Ilustracja where α is the angle measured from the horizontal position of the front face (fitted the right way up) of the equipment for which the instrument is calibrated, while ß and γ represent respectively the maximum permissible upward and downward deviations from the angle of calibration α F. Maximum tolerances (visual and recording instruments) 1. On the test bench before installation: (a) distance travelled: 1 per cent more or less than the real distance, where the distance is at least 1 kilometre; (b) speed: 3 km/h more or less than the real speed; (c) time: ± two minutes per day with a maximum of 10 minutes per 7 days in cases where the running period of the clock after rewinding is not less than that period. 2. On installation: (a) distance travelled: 2% more or less than the real distance, where that distance is at least 1 kilometre; (b) speed: 4 km/h more or less than real speed; (c) time: ± two minutes per day, or ± 10 minutes per seven days. 3. In use: (a) distance travelled: 4% more or less than the real distance, where that distance is at least 1 kilometre; (b) speed: 6 km/h more or less than the real speed; (c) time: ± two minutes per day, or ± 10 minutes per seven days. 4. The maximum tolerances set out in paragraphs 1, 2 and 3 are valid for temperatures between 0° and 40°C, temperatures being taken in close proximity to the equipment. 5. Measurement of the maximum tolerances set out in paragraphs 2 and 3 shall take place under the conditions laid down in Chapter VI. IV. Record sheets A. General points 1. The record sheets must be such that they do not impede the normal functioning of the instrument and that the records which they contain are indelible and easily legible and identifiable. The record sheets must retain their dimensions and any records made on them under normal conditions of humidity and temperature. In addition it must be possible by each crew member to enter on the sheets, without damaging them and without affecting the legibility of the recordings, the following information: (a) on beginning to use the sheet - his surname and first name; (b) the date and place where use of the sheet begins and the date and place where such use ends; (c) the registration number of each vehicle to which he is assigned, both at the start of the first journey recorded on the sheet and then, in the event of a change of vehicle, during use of the sheet; (d) the odometer reading: at the start of the first journey recorded on the sheet, at the end of the last journey recorded on the sheet, in the event of a change of vehicle during a working day (reading on the vehicle to which he was assigned and reading on the vehicle to which he is to be assigned); (e) the time of any change of vehicle. Under normal conditions of storage, the recordings must remain clearly legible for at least one year. 2. The minimum recording capacity of the sheets, whatever their form, must be 24 hours. If several discs are linked together to increase the continuous recording capacity which can be achieved without intervention by staff, the links between the various discs must be made in such a way that three are no breaks in or overlapping of recordings at the point of transfer from one disc to another. B. Recording areas and their graduation 1. The record sheets shall include the following recording areas: an area exclusively reserved for data relating to speed, an area exclusively reserved for data relating to distance travelled, one or more areas for data relating to driving time, to other periods of work and availability to breaks from work and to rest periods for drivers. 2. The area for recording speed must be scaled off in divisions of 20 kilometres per hour or less. The speed corresponding to each marking on the scale must be shown in figures against that marking. The symbol "km/h" must be shown at least once within the area. The last marking on the scale must coincide with the upper limit of the range of measurement. 3. The area for recording distance travelled must be set out in such a way that the number of kilometres travelled may be read without difficulty. 4. The area or areas reserved for recording the periods referred to in point 1 must be so marked that it is possible to distinguish clearly between the various periods of time. C. Information to be printed on the record sheets Each sheet must bear, in printed form, the following information: name and address or trade name of the manufacturer, approval mark for the model of the sheet, approval mark for the type or types of control devices in which the sheet may be used, upper limit of the speed measurement range, printed in kilometres per hour. By way of minimal additional requirements, each sheet must bear, in printed form a timescale graduated in such a way that the time may be read directly at intervals of 15 minutes which each 5-minute interval may be determined without difficulty. D. Free space for handwritten insertions A free space must be provided on the sheets such that drivers may as a minimum write in the following details: surname and first name of the driver, date and place where use of the sheet begins and date and place where such use ends, the registration number or numbers of the vehicle or vehicles to which the driver is assigned during the use of the sheet, odometr readings from the vehicle or vehicles to which the driver is assigned during the use of the sheet, the time at which any change of vehicle takes place. V. Installation of control device A. General points 1. The control device must be positioned in the vehicle in such a way that the driver has a clear view from his seat of speedometer, distance recorder and clock while at the same time all parts of those instruments, including driving parts, are protected against accidental damage. 2. It must be possible to adapt the constant of the control device to the characteristic coefficient of the vehicle by means of a suitable device, to be known as an adaptor. Vehicles with two or more rear axle rations must be fitted with a switch device whereby these various rations may be automatically brought into line with the ratio for which the control device has been adapted to the vehicle. 3. After the control device has been checked on installation, an installation plaque shall be affixed to the vehicle beside the device or in the device itself end in such a way as to be clearly visible. After every inspection by an approved fitter or workshop requiring a change in the setting of the installation itself, a new plaque must be affixed in place of the previous one. The plaque must show at least the following details: name, address or trade name of the approved fitter or workshop, characteristic coefficient of the vehicle, in the form "w = ...rev/km" or "w = ...imp/km", effective circumference of the wheel tyres in the form "1 = ...mm", the dates on which the characteristic coefficient of the vehicle was determined and the effective measured circumference of the wheel tyres. B. Sealing The following parts must be sealed: (a) the installation plaque, unless it is attached in such a way that it cannot be removed without the marking thereon being destroyed; (b) the two ends of the link between the control device proper and the vehicle; (c) the adaptor itself and the point of its insertion into the circuit; (d) the switch mechanism for vehicles with two or more axle rations; (e) the links joining the adaptor and the switch mechanism to the rest of the control device; (f) the casings required under Chapter III A 7 (b), In particular cases, further seals may be required on approval of the control device type and note of the positioning of these seals must be made on the approval certificate. Only the seals mentioned in (b), (c) and (e) may be removed in cases of emergency; for each occasion that these seals are broken a written statement giving the reasons for such action must be prepared and made available to the competent authority. VI. Checks and inspections The Contracting Party shall nominate the bodies which shall carry out the checks and inspections. 1. Certification of new or repaired instruments Every individual device, whether new or repaired, shall be certified in respect of its correct operation and the accuracy of its readings and recordings, within the limits laid down in Chapter III F 1, by means of sealing in accordance with Chapter V B (f). The this purpose the Contracting Party may stipulate an initial verification, consisting of a check on and confirmation of the conformity of a new or repaired device with the type-approved model and/or with the requirements of this annex and its appendices or may delegate the power to certify to the manufacturers or to their authorized agends. 2. Installation When being fitted to a vehicle, the control device and the whole installation must comply with the provisions relating to maximum tolerances laid down in Chapter III F 2. The inspection tests shall be carried out by the approved fitter or workshop on his or its responsibility. 3. Periodic inspections (a) Periodic inspections of the control device fitted to vehicles shall take place at least every two years and may be carried out in conjunction with roadworthiness tests of vehicles. These inspection shall include the following checks: that the control device is working correctly, that the control device carries the type-approval mark, that the installation plaque is affixed, that the seals on the control device on the other parts of the installation are intact, the actual circumference of the tyres. (b) An inspection to ensure compliance with the provision of Chapter III F 3 on the maximum tolerances in use shall be carried out at least once every six years, although each Contracting Party may stipulate a shorter interval for such inspection in respect of vehicles registered in its territory. Such inspections must include replacement of the installation plaque. 4. Measurement of errors The measurement of errors on installation and during use shall be carried out under the following conditions, which are to be regarded as constituting standard test conditions: vehicle unladen, in normal running order, type pressures in accordance with the manufacturer's instructions, type wear within the limits allowed by law, movement of the vehicle: the vehicle must proceed, driven by its own engine, in a straight line and on a level surface, at a speed of 50 ± 5 km/h; provided that it is of comparable accuracy, the test may also be carried out on an appropriate test bench. Annex Appendix 2 APPROVAL MARK AND CERTIFICATE I. Approval mark 1. The approval mark shall be made up of: A rectangle, within which shall be placed the letter 'e' followed by a distringuishing number for the country which has issued the approval in accordance with the following conventional signs: Germany -1 France - 2 Italy - 3 Netherlands - 4 Sweden - 5 Belgium - 6 Czech Republic - 8 Spain - 9 Yugoslavia - 10 United Kingdom - 11 Austria - 12 Luxembourg - 13 Norway - 16 Denmark - 18 Romania - 19 Poland - 20 Portugal - 21 Russian Federation - 22 Greece - 23 Ireland - 24 Croatia - 25 Slovenia - 26 Slovakia - 27 Belarus - 28 Estonia - 29 Republic of Moldova - 30 Bosnia and Herzegovina - 31 Latvia - 32 Subsequent numbers shall be assigned: (i) To countries Contracting Parties to the 1958 Agreement Concerning the Adoption of Uniform Conditions of Approval and Reciprocal Recognition of Approval for Motor Vehicle Equipment and Parts the same numbers as assigned to those countries by that Agreement; (ii) To countries non-Contracting Parties to the 1958 Agreement - in the chronological order in which they ratify or accede to this Agreement and An approval number corresponding to the number of the approval certificate drawn up for the prototype of the control device or the record sheet, placed at any point within the immediate proximity of this rectangle. Note: In order to ensure in the future conformity between conventional signs in the 1958 Agreement and those set up in the AETR Agreement new Contracting Parties should be allocated the same number in both Agreements. 2. The approval mark shall be shown on the descriptive plaque of each set of control device and on each record sheet. It must be indelible and must always remain clearly legible. 3. The dimensions of the approval mark drawn below are expressed in millimetres, these dimensions being minima. The ratios between the dimensions must be maintained. Ilustracja __________ (1) These figures are shown for guidance only. II. Approval certificate A Contracting Party having granted approval shall issue the applicant with an approval certificate, the model for which is given below. When informing other Contracting Parties of approvals issued or, if the occasion should arise, withdrawn, a Contracting Party shall use copies of that certificate. Ilustracja Ilustracja PROTOCOL OF SIGNATURE When signing the European Agreement concerning the Work of Crews of Vehicles engaged in International Road Transport , the undersigned, duly authorized, have agreed on the following: The Contracting Parties declare that this Agreement is without prejudice to such provisions as may, if appropriate, subsequently be drawn up in the matter of the duration and spread-over of work. Ad article 4 of the Agreement The provisions of article 4, paragraph 1, shall not be construed as rendering applicable, outside the State in which the vehicle performing the transport operation is registered, any prohibition of traffic on certain days or at certain hours which may apply in that State to certain categories of vehicles. The provisions of article 4, paragraph 2, shall not be construed as preventing a Contracting Party from enforcing in its territory the provisions of its domestic laws and regulations which prohibit certain categories of vehicle traffic on certain days or at certain hours. Every Contracting Party which, being a Party to a special agreement as referred to in article 4, paragraph 2, of this Agreement, authorizes international transport operations beginning and ending in the territories of the Parties to the said special agreement by vehicles registered in the territory of a State which, being a Contracting Party to this Agreement, is not a Party to the said special agreement may take it a condition for the conclusion of bilateral or multilateral agreements authorizing such transport operations that the crews performing those operations shall, in the territories of States Parties to the said special agreement, comply with the provisions of the said special agreement. Ad article 12 of the Agreement The undersigned undertake to discuss after the Agreement has entered into force the insertion therein, by means of an amendment, of a clause providing for the use of a control device of approved type which when placed on the vehicle would so far as possible replace the individual control book. Ad article 14 of the Agreement The Contracting Parties recognize that it would be desirable for: - each Contracting Party to adopt the measures necessary to enable it to institute proceedings on account of breaches of the provisions of the Agreement not only if the breaches are committed in its territory, but also if they are committed in the territory of another State during an international road transport operation performed by a vehicle which the Contracting Party has registered; - them to afford one another assistance for the purpose of imposing penalties for breaches committed. Ad annex to the Agreement Notwithstanding paragraph 4 of the general provisions of the annex to this Agreement, Switzerland may dispense with the requirement that employers must sign the weekly reports in the individual control book. In witness whereof, the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Protocol. Done at Geneva, this first day of July nineteen hundred and seventy, in a single copy, in the English and French languages, the two texts being equally authentic. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ POROZUMIENIE o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego, sporządzone w Nowym Jorku dnia 17 marca 1992 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 96, poz. 1108) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 17 marca 1992 r. zostało sporządzone w Nowym Jorku Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego w następującym brzmieniu: Przekład POROZUMIENIE o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego Układające się Strony, pomne ogólnych zasad ochrony i odpowiedzialnego wykorzystywania zasobów naturalnych, znajdujących swój wyraz w światowej strategii ochrony przyrody Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych i w Programie Ochrony Środowiska Naturalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Światowego Funduszu Ochrony Przyrody, a także w raporcie Światowej Komisji Środowiska Naturalnego i Rozwoju, uznając, że małe walenie są i powinny zostać nadal istotnym składnikiem ekosystemów morskich, mając świadomość, że populacja morświnów w Morzu Bałtyckim drastycznie się zmniejszyła, w trosce o stan małych waleni w Bałtyku i w Morzu Północnym, w przeświadczeniu, że ich przyłów, a także niszczenie i naruszanie ich siedlisk mogą szkodliwie wpływać na te populacje, w przekonaniu, że ich podatny na zagrożenia i dalece niejasny stan zachowania zasługuje na natychmiastowe zainteresowanie w celu jego poprawy oraz zbierania informacji będących podstawą podejmowania decyzji dotyczących racjonalnego ich wykorzystywania i ochrony, w wierze, że stosowane do tego środki zaradcze powinny być uzgadniane pomiędzy zainteresowanymi państwami, w celu podwyższenia ich skuteczności i uniknięcia powtarzania się prac, mając świadomość znaczenia utrzymywania takich działów aktywności gospodarki morskiej, jak rybołówstwo, pamiętając, że na podstawie Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (Bonn 1979) Strony powinny zawierać porozumienie dotyczące dzikich zwierząt, które okresowo przekraczają państwowe granice przynależności terytorialnej, pamiętając o tym, że w ramach Konwencji o ochronie dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych (Berno 1979) wszystkie małe walenie, które regularnie występują w Bałtyku i Morzu Północnym, są wymienione w załączniku II jako gatunki pod ścisłą ochroną, powołując się na Porozumienie o małych waleniach Morza Północnego, podpisane przez ministrów obecnych na Trzeciej Międzynarodowej Konferencji Ochrony Morza Północnego, uzgodniły, co następuje: 1. Zakres i definicje 1. 1. Niniejsze porozumienie odnosi się do wszystkich małych waleni, które przebywają na obszarze objętym tym porozumieniem. 1. 2. W rozumieniu niniejszego porozumienia: (a) pojęcie "małe walenie" oznacza wszystkie gatunki, podgatunki albo populacje zębowców - Odontoceti, z wyjątkiem kaszalota Physeter macrocephalus; (b) "obszar porozumienia" oznacza środowisko morskie Bałtyku i Morza Północnego, ograniczone od strony północno-wschodniej wybrzeżami Zatoki Botnickiej i Fińskiej, od południowego zachodu 48°30' szerokości północnej i 5° długości zachodniej, od północnego zachodu 5° długości zachodniej i linią pociągniętą przez następujące punkty: 60° szerokości północnej/5° długości zachodniej, 61° szerokości północnej/4° długości zachodniej i 62° szerokości północnej/3° długości zachodniej, a od północy przez 62° szerokości północnej z włączeniem cieśnin Kattegat, Sund i Bełtów, ale z wyłączeniem wód między Przylądkiem Wrath i St. Anthony Head; (c) "Konwencja bońska" oznacza Konwencję o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (Bonn 1979); (d) "organizacja regionalnej integracji gospodarczej" oznacza utworzoną przez suwerenne państwa organizację właściwą do negocjowania, zawierania i stosowania międzynarodowych porozumień w sprawach objętych niniejszym porozumieniem; (e) "Strona" oznacza Państwo Strefy lub jakąkolwiek organizację regionalną integracji gospodarczej, do których niniejsze porozumienie ma zastosowanie; (f) "Państwo Strefy" oznacza każde państwo, niezależnie od tego, czy jest ono Stroną niniejszego porozumienia, które wykonuje prawa suwerenne nad jakąkolwiek częścią strefy występowania gatunków objętych niniejszym porozumieniem, albo jakiekolwiek państwo, pod którego banderą pływają statki, dokonujące działań mających ujemny wpływ na małe walenie, poza obszarem ich jurysdykcji, ale na obszarze porozumienia; (g) "Sekretariat" oznacza Sekretariat niniejszego porozumienia, jeśli kontekst nie wskazuje innego znaczenia. 2. Cel i podstawowe zasady 2.1. Strony zobowiązują się do ścisłej współpracy w celu stworzenia i utrzymywania korzystnego stanu zachowania małych waleni. 2.2. W szczególności każda Strona będzie stosować na obszarze swojej właściwości i zgodnie ze swoimi zobowiązaniami międzynarodowymi określone w załączniku środki ochrony, badania i kontroli. 2.3. Każda Strona wyznaczy organ koordynujący działania objęte niniejszym porozumieniem. 2.4. Strony, najpóźniej na swojej pierwszej sesji, utworzą Sekretariat i Komisję Doradczą. 2.5. Każda Strona składa Sekretariatowi krótkie sprawozdanie do dnia 31 marca każdego roku, poczynając od pierwszego pełnego roku następującego po wejściu niniejszego porozumienia w życie w stosunku do tej Strony. Sprawozdanie to przedstawia postępy i trudności przy realizacji porozumienia, jakie wystąpiły w ciągu ostatniego roku kalendarzowego. 2.6. Niniejsze porozumienie nie narusza prawa Stron do podejmowania surowszych środków ochrony małych waleni. 3. Organ koordynujący 3.1. Działania każdej ze Stron są koordynowane i nadzorowane przez jej organ koordynujący, który służy jako komórka kontaktowa dla Sekretariatu i Komisji Doradczej w ich pracy. 4. Sekretariat 4.1. Sekretariat wspomaga i koordynuje czynności, podejmowane zgodnie z artykułem 6.1 w oparciu o wskazania sesji Stron, a także w ścisłym porozumieniu z Komisją Doradczą doradza i pomaga Stronom oraz ich organom koordynującym. 4.2. W szczególności Sekretariat ułatwia wymianę informacji oraz wspomaga koordynację nadzoru i badań zarówno pomiędzy Stronami, jak też pomiędzy Stronami a zajmującymi się podobną działalnością organizacjami międzynarodowymi; organizuje sesje i zawiadamia Strony, obserwatorów określonych w artykule 6.2.1 oraz Komisję Doradczą; koordynuje i przekazuje propozycje zmian niniejszego porozumienia i załącznika do niego; przesyła organom koordynacyjnym do dnia 30 czerwca każdego roku streszczenie sprawozdań Stron, składanych zgodnie z artykułem 2.5, jak też krótki opis własnej działalności w ciągu minionego roku kalendarzowego wraz ze sprawozdaniem finansowym. 4.3. Na każdej sesji Stron Sekretariat przedkłada sprawozdanie zbiorcze, które między innymi opisuje osiągnięte postępy i napotkane trudności w czasie od ostatniej sesji Stron. Odpis tego sprawozdania przedkłada się Sekretariatowi Konwencji bońskiej do wiadomości jej Stron. 4.4. Sekretariat działa przy instytucji publicznej jednej ze Stron albo przy organizacji międzynarodowej; ta instytucja albo organizacja zatrudnia personel Sekretariatu. 5. Komisja Doradcza 5.1. Sesja Stron tworzy Komisję Doradczą, która służy Sekretariatowi i Stronom układu poradą i informacją w zakresie ochrony i użytkowania małych waleni oraz w innych sprawach związanych ze stosowaniem niniejszego porozumienia, przy czym należy uwzględniać zarówno konieczność unikania dublowania pracy innych gremiów międzynarodowych, jak też celowość korzystania z ich doświadczenia. 5.2. Każda Strona ma prawo powołać jednego członka Komisji Doradczej. 5.3. Komisja Doradcza wybiera przewodniczącego i uchwala regulamin. 5.4. Każdemu członkowi Komisji mogą towarzyszyć doradcy, a Komisja może zapraszać na swoje posiedzenia innych rzeczoznawców. Komisja może tworzyć grupy robocze. 6. Sesja Stron 6.1. Strony spotykają się na zaproszenie Sekretariatu Konwencji bońskiej, wystosowane w imieniu jednej ze Stron, w ciągu jednego roku od wejścia w życie niniejszego porozumienia, a następnie po zawiadomieniu przez Sekretariat co najmniej raz na trzy lata, aby sprawdzić osiągnięte postępy i napotkane przeszkody przy wprowadzaniu i stosowaniu porozumienia, jakie nastąpiły w okresie od ostatniej sesji, oraz aby rozważać i podejmować decyzje w sprawach: (a) ostatniego sprawozdania Sekretariatu, (b) Sekretariatu i Komisji Doradczej, (c) stworzenia i nadzoru rozwiązań finansowych oraz przyjęcia budżetu na następne trzy lata, (d) jakichkolwiek innych istotnych kwestii związanych z niniejszym porozumieniem, przekazanych Stronom najpóźniej na 90 dni przed sesją przez jedną ze Stron albo przez Sekretariat, w tym propozycji zmian porozumienia i załącznika do niego, (e) czasu i miejsca następnej sesji. 6.2.1. Do wysyłania na sesję swoich obserwatorów są uprawnione następujące instytucje: depozytariusz niniejszego porozumienia, sekretariaty: Konwencji bońskiej, Układu o handlu międzynarodowym zagrożonymi gatunkami żyjących na wolności zwierząt i roślin, Konwencji o ochronie dziko żyjących roślin i zwierząt europejskich i ich naturalnych siedlisk, Porozumienia o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz z lądu, Wspólny Sekretariat do Współpracy nad Ochroną Waddensee, Międzynarodowa Komisja Wielorybnicza, Komisja ds. Rybołówstwa w Północno-Wschodnim Atlantyku, Międzynarodowa Komisja ds. Rybołówstwa w Bałtyku i Bełtach, Komisja ds. Ochrony Środowiska Morskiego Bałtyku, Międzynarodowa Rada Badań Morza, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych, jak też wszystkie Państwa Strefy nie będące Stronami porozumienia i regionalne organizacje integracji gospodarczej zajmujące się wodami objętymi porozumieniem. 6.2.2. Każde inne ciało powołane do ochrony i nadzoru nad waleniami może najpóźniej na 90 dni przed sesją złożyć do Sekretariatu wniosek o zezwolenie na delegowanie obserwatorów. Sekretariat przekazuje takie wnioski Stronom najpóźniej na 60 dni przed sesją i obserwatorzy mają prawo być obecni, jeżeli najpóźniej na 30 dni przed sesją nie sprzeciwi się temu co najmniej jedna trzecia Stron. 6.3. Decyzje na sesjach są podejmowane zwykłą większością obecnych i głosujących Stron, jednak decyzje w kwestiach finansowych oraz w kwestii zmiany niniejszego porozumienia i załącznika do niego wymagają większości trzech czwartych głosów obecnych i głosujących Stron. Każda Strona ma jeden głos. Jednak Europejska Wspólnota Gospodarcza w swoim zakresie kompetencji wykonuje swoje prawo głosu liczbą głosów odpowiadającą liczbie jej państw członkowskich, które są Stronami niniejszego porozumienia. 6.4. W ciągu 90 dni od zakończenia sesji sekretariat sporządza sprawozdanie z sesji i doręcza je wszystkim Stronom i obserwatorom. 6.5. Niniejsze porozumienie i załącznik do niego mogą ulec zmianom na każdej sesji Stron. 6.5.1. Poprawki mogą być proponowane przez każdą ze Stron. 6.5.2. Tekst każdej proponowanej poprawki i jej uzasadnienie należy doręczyć do Sekretariatu najpóźniej na 90 dni przed otwarciem sesji. Sekretariat przekazuje Stronom ich odpisy. 6.5.3. W stosunku do Stron, które je przyjęły, poprawki wchodzą w życie po upływie 90 dni od złożenia depozytariuszowi piątego dokumentu przyjęcia poprawki. Później będą one wchodzić w życie dla danej Strony po upływie 30 dni od daty złożenia depozytariuszowi przez tę Stronę dokumentu przyjęcia poprawki. 7. Finansowanie 7.1. Strony zgadzają się wspólnie ponosić koszty budżetu, przy czym organizacje regionalnej integracji gospodarczej wnoszą 2,5% kosztów administracji, a inne Strony resztę, przy zastosowaniu klucza składkowego ONZ, jednak nie więcej niż 25% na Stronę. 7.2. Udział każdej Strony w kosztach Sekretariatu i ewentualne uzgodnione kwoty dodatkowe na pokrycie innych wspólnych wydatków należy przekazać rządowi albo organizacji międzynarodowej będącej siedzibą Sekretariatu, możliwie jak najwcześniej po końcu marca i nie później niż do końca czerwca każdego roku. 7.3. Sekretariat prowadzi i rozlicza swoją księgowość za każdy rok kalendarzowy. 8. Zagadnienia prawne i formalności 8.1. Niniejsze porozumienie jest "porozumieniem" w rozumieniu artykułu IV ustępu 4 Konwencji bońskiej. 8.2. Niniejsze porozumienie nie narusza praw i obowiązków Stron z tytułu innych istniejących traktatów, konwencji albo porozumień. 8.3. Funkcje depozytariusza niniejszego porozumienia wykonuje Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych. 8.3.1. Depozytariusz powiadamia wszystkich sygnatariuszy, wszystkie organizacje regionalnej integracji gospodarczej i Sekretariat Konwencji bońskiej o każdym podpisaniu, zdeponowaniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia oraz wejściu w życie niniejszego porozumienia, poprawek, zastrzeżeń i wypowiedzeń. 8.3.2. Depozytariusz przekazuje uwierzytelnione odpisy niniejszego porozumienia wszystkim sygnatariuszom, wszystkim Państwom Strefy, które nie podpisały porozumienia, wszystkim organizacjom regionalnej integracji gospodarczej oraz Sekretariatowi Konwencji bońskiej. 8.4. Niniejsze porozumienie będzie otwarte do podpisu do dnia 31 marca 1992 r. w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych i pozostanie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych otwarte do podpisu przez wszystkie Państwa Strefy i wszystkie organizacje regionalnej integracji gospodarczej do dnia jego wejścia w życie. Mogą one wyrazić swoją zgodę na związanie porozumieniem (a) przez podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo (b) przez podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia i złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Po dniu wejścia w życie porozumienie jest otwarte do przystąpienia dla Państw Strefy i organizacji regionalnej integracji gospodarczej. 8.5. Niniejsze porozumienie wchodzi w życie po upływie 90 dni od chwili, w której sześć Państw Strefy wyraziło zgodę na związanie się nim, zgodnie z artykułem 8.4. Następnie wchodzi ono w życie w stosunku do danego Państwa lub organizacji regionalnej integracji gospodarczej po upływie 30 dni od podpisania bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo od złożenia depozytariuszowi dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia. 8.6. Ogólne zastrzeżenia do niniejszego porozumienia i jego załącznika są niedopuszczalne. Jednak Państwo Strefy lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej, stając się Stroną, zgodnie z artykułem 8.4 i artykułem 8.5, może zgłosić zastrzeżenia szczegółowe w odniesieniu do określonego gatunku, podgatunku albo populacji małych waleni. O takich zastrzeżeniach zawiadamia się depozytariusza przy podpisie lub przy składaniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia. 8.7. Niniejsze porozumienie może być wypowiedziane w dowolnej chwili przez każdą ze Stron. Takie wypowiedzenie notyfikuje się na piśmie depozytariuszowi; wywołuje ono skutek po upływie roku od jego przyjęcia. Na dowód niniejszego na porozumieniu podpisy złożyły osoby wyposażone w odpowiednie upoważnienia. Sporządzono w Nowym Jorku dnia 17 marca 1992 r., przy czym teksty porozumienia w językach angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne. Załącznik PLAN OCHRONY I GOSPODAROWANIA Następujące środki ochrony, badawcze oraz administracyjne, będą stosowane we współdziałaniu z innymi kompetentnymi międzynarodowymi gremiami wobec populacji zwierząt określonych w art. 1 ust. 1 porozumienia: 1. Ochrona i użytkowanie siedlisk Prace ukierunkowane na (a) zapobieganie wypuszczaniu do morza substancji, które stanowią możliwe zagrożenie dla zdrowia zwierząt, (b) ograniczenie przyłowu, poprzez modyfikacje narzędzi i metod rybołówstwa oraz zabezpieczenie narzędzi połowowych przed niekontrolowanym dryfowaniem i pozostawaniem w morzu, co w świetle dostępnych danych uważa się za szkodliwe, (c) skuteczne uregulowania, zmieniające skutki działań uszczuplające zasoby pokarmowe zwierząt, (d) zapobieganie innym znaczącym zakłóceniom warunków życia, zwłaszcza natury akustycznej. 2. Inspekcje i badania Przeprowadzanie badań powinno być sprawnie koordynowane i rozdzielane pomiędzy stronami układu i kompetentnymi organizacjami międzynarodowymi, aby (a) oceniać stan oraz sezonowe zmiany populacji i określonych stad, (b) określać akweny o szczególnym znaczeniu dla ich przetrwania, (c) ustalać istniejące i potencjalne niebezpieczeństwa dla różnych gatunków. Badania zgodne z (a) obejmą udoskonalenie istniejących i rozwijanie nowych metod identyfikacji stad, oceny obfitości, kierunków i dynamiki zmian struktur populacji oraz ich wędrówek. Odnośne badania (b) powinny być ukierunkowane na ustalenie akwenów o szczególnym znaczeniu dla rozrodu i żerowania. Badania (c) powinny obejmować rozpoznanie wymogów siedlisk, ekologii odżywiania i zależności troficznych, rozprzestrzenienia gatunku i biologii zmysłów ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływania zanieczyszczeń, zakłóceń i wpływu rybołówstwa, włącznie z opracowywaniem metod zmniejszania takich interakcji. Przy badaniach nie powinno się zwierząt zabijać, a zwierzęta schwytane dla celów badawczych powinny być w dobrym stanie zdrowia wypuszczane z powrotem na wolność. 3. Wykorzystanie zwierząt z przyłowu i wyrzuconych na brzeg Każda Strona stworzy skuteczny system zbioru meldunków oraz zwierząt pozyskanych z przyłowów lub znajdowanych na brzegu morza, a w ramach wyżej wymienionych badań przeprowadzi pełne autopsje dla pobrania tkanek do dalszych studiów, określając możliwe przyczyny śmierci, oraz ustali skład pokarmu. Miejscem gromadzenia i udostępniania informacji będzie międzynarodowa baza danych. 4. Ustawodawstwo Nie naruszając ust. 2 niniejszego załącznika Strony będą dążyć do wprowadzenia: (a) w prawie wewnętrznym, jeżeli takie przepisy jeszcze nie obowiązują, zakazu wyłowu i uśmiercania małych waleni, a także (b) obowiązku natychmiastowego wypuszczenia żywych i zdrowych zwierząt, w przypadku ich złowienia. Środki wprowadzenia tych przepisów zostaną wypracowane na szczeblu krajowym. 5. Informowanie i edukacja Opinię publiczną należy informować w celu zapewnienia powszechnego poparcia dla celów porozumienia, zwłaszcza ułatwienia dostarczania informacji o zaobserwowaniu występowania zwierząt oraz faktach wyrzucenia ich na brzeg; ponadto rybacy powinni otrzymywać informacje ułatwiające im i pomagające w meldowaniu o przyłowach, a także dostarczaniu martwych zwierząt do prac badawczych w zakresie wymaganym w ramach porozumienia. Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - porozumienie zostało uznane za słuszne w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; - Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższego porozumienia; - porozumienie będzie niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 13 grudnia 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski AGREEMENT on the conservation of small cetaceans of the Baltic and North Seas The Parties, Recalling the general principles of conservation and sustainable use of natural resources, as reflected in the Word Conservation Strategy of the International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, the United Nations Environment Programme, and the Word Wide Fund for Nature, and in the report of the Word Commission on Environment and Development, Recognizing that small cetaceans are and should remain an integral part of marine ecosystems, Aware that the population of harbour porpoises of the Baltic Sea has drastically decreased, Concerned about the status of small cetaceans in the Baltic and North Seas, Recognizing that by-catches, habitat deterioration and disturbance may adversely affect these populations, Convinced that their vulnerable and largely unclear status merits immediate attention in order to improve it and to gather information as a basis for sound decisions on management and conservation, Confident that activities for that purpose are best coordinated between the States concerned in order to increase efficiency and avoid duplicate work, Aware of the importance of maintaining maritime activities such as fishing, Recalling that under the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals (Bonn 1979), Parties are encouraged to conclude agreements on wild animals which periodically cross national jurisdictional boundaries, Recalling also that under the provision of the Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats (Berne 1979), all small cetaceans regularly present in the Baltic and North Seas are listed in its Appendix II as strictly protected species, and Referring to the Memorandum of Understanding on Small Cetaceans in the North Sea signed by the Ministers present at the Third International Conference on the Protection of the North Sea, have agreed as follows: 1. Scope and interpretation 1.1. This agreement shall apply to all small cetaceans found within the area of the agreement. 1.2. For the purpose of this agreement: (a) "Small cetaceans" means any species, subspecies of population of toothed whales Odontoceti, except the sperm whale Physeter macrocephalus; (b) "Area of the agreement" means the marine environment of the Baltic and North Seas, as delimited to the north-east by the shores of the Gulfs of Bothnia and Finland; to the south-west by latitude 48 30 N and longitude 5 W; to the north-west by longitude 5 W and a line drawn through the following points: latitude 60 N/longitude 5 W, latitude 61 N/longitude 4 W, and latitude 62 N/longitude 3 W; to the north by latitude 62 N; and including the Kattegat and the Sound and Belt passages but excluding the waters between Cape Wrath and St Anthony Head; (c) "Bonn Convention" means the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals (Bonn 1979); (d) "Regional Economic Integration Organization" means an organization constituted by sovereign States which has competence in respect of the negotiation, conclusion and application of international agreements in matters covered by this agreement; (e) "Party" means a range State or any Regional Economic Integration Organization for which this agreement is in force; (f) "Range State" means any State, whether or not a Party to the agreement, that exercises jurisdiction over any part of the range of a species covered by this agreement, or a State whose flag vessels, outside national jurisdictional limits but within the area of the agreement, are engaged in operations adversely affecting small cetaceans; (g) "Secretariat" means, unless the context otherwise indicates, the Secretariat to this agreement. 2. Purpose and basic arrangements 2.1. The Parties undertake to cooperate closely in order to achieve and maintain a favourable conservation status for small cetaceans. 2.2. In particular, each Party shall apply within the limits of its jurisdiction and in accordance with its international obligations, the conservation, research and management measures prescribed in the Annex. 2.3 Each Party shall designate a Coordinating Authority for activities under this agreement. 2.4. The Parties shall establish a Secretariat and an Advisory Committee not later than at their first Meeting. 2.5. A brief report shall be submitted by each Party to the Secretariat not later than 31 March each year, commencing with the first complete year after the entry into force of the agreement for that Party. The report shall cover progress made and difficulties experienced during the past calendar year in implementing the agreement. 2.6. The provision of this agreement shall not affect the rights of a Party to take stricter measures for the conservation of small cetaceans. 3. The Coordinating Authority 3.1. The activities of each Party shall be coordinated and monitored through its Coordinating Authority which shall serve as the contact point for the Secretariat and the Advisory Committee in their work. 4. The Secretariat 4.1. The Secretariat shall, following instructions provided by the meetings of the Parties, promote and coordinate the activities undertaken in accordance with Article 6.1 of this agreement and shall, in close conservation with the Advisory Committee, provide advice and support to the Parties and their Coordinating Authorities. 4.2. In particular, the Secretariat shall: facilitate the exchange of information and assist with the coordination of monitoring and research among Parties and between the Parties and international organizations engaged in similar activities; organize meetings and notify Parties, the observers mentioned in Article 6.2.1 and the Advisory Committee; coordinate and circulate proposals for amendments to the agreement and its Annex; and present to the Coordinating Authorities, each year no later than 30 June, a summary of the Party reports submitted in accordance with Article 2.5, and a brief account of its own activities during the past calendar year, including a financial report. 4.3. The Secretariat shall present to each Meeting of the Parties a summary of, inter alia, progress made and difficulties encountered since the last Meeting of the Parties. A copy of this report shall be submitted to the Secretariat of the Bonn Convention for information to the Parties of that Convention. 4.4. The Secretariat shall be attached to a public institution of a Party or to an international body, and that institution or body shall be the employer of its staff. 5. The Advisory Committee 5.1. The Meeting of the Parties shall establish an Advisory Committee to provide expert advice and information to the Secretariat and the Parties on the conservation and management of small cetaceans and on other matters in relation to the running of the agreement, having regard to the need not to duplicate the work of other international bodies and the desirability of drawing on their expertise. 5.2. Each Party shall be entitled to appoint one number of the Advisory Committee. 5.3. The Advisory Committee shall elect a chairman and establish its own rules of procedure. 5.4. Each Committee member may be accompanied by advisers, and the Committee may invite other experts to attend its meetings. The Committee may establish working groups. 6. The Meeting of the Parties 6.1. The Parties shall meet, at the invitation of the Bonn Convention Secretariat on behalf of any Party within one year of the entry into force of this agreement, and thereafter, at the notification of the Secretariat, not less than once every three years to review the progress made and difficulties encountered in the implementation and operation of the agreement since the last Meeting, and to consider and decide upon: (a) The latest Secretariat report; (b) Matters relating to the Secretariat and the Advisory Committee; (c) The establishment and review of financial arrangements and the adoption of a budged for the forthcoming three years; (d) Any other item relevant to this agreement circulated among the Parties by a Party or by the Secretariat not later than 90 days before the Meeting, including proposals to amend the agreement and its Annex; and (e) The time and venue of the next Meeting. 6.2.1. The following shall be entitled to send observers to the Meeting: the Depositary of this agreement, the secretariats of the Bonn Convention, the Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora, the Convention on the Conservation of European Convention and Natural Habitats, the Convention for the Prevention of Marine Pollution by Dumping from Ships and Aircraft, the Convention for the Prevention of Marine Pollution from Landbased Sources, the Common Secretariat for the Cooperation on the Protection of the Wadden Sea, the International Whaling Commission, the North-East Atlantic Fisheries Commission, the International Baltic Sea Fisheries Commission, the Baltic Marine Environment Protection Commission, the International Council for the Exploration of the Sea, the International Union for the Conservation of Nature and Natural Resources, and all non-Party Range States and Regional Economic Integration Organizations bordering on the waters concerned. 6.2.2. Any other body qualified in cetacean conservation and management may apply to the Secretariat not less than 90 days in advance of the Meeting to be allowed to be represented by observers. The Secretariat shall communicate such applications to the Parties at least 60 days before the Meeting, and observers shall be untitled to be present unless that is opposed not less than 30 days before the Meeting by at least one third of the Parties. 6.3. Decisions at Meetings shall be taken by a simple majority among Parties present and voting, except that financial decisions and amendments to the agreement and its Annex shall require a three-quarters majority among those present and voting. Each Party shall have one vote. However, in matters within their competence, the European Economic Community shall exercise their voting rights with a number of votes equal to the number of their member States which are Parties to the agreement. 6.4. The Secretariat shall prepare and circulate a report of the Meeting to all Parties and observers within 90 days of the closure of the Meeting. 6.5. This agreement and its Annex may be amended at any Meeting of the Parties. 6.5.1. Proposals for amendments may be made by any Party. 6.5.2. The text of any proposed amendment and the reasons for it shall be communicated to the Secretariat at least 90 days before the opening of the Meeting. The Secretariat shall transmit copies forthwith to the Parties. 6.5.3. Amendments shall enter into force for those Parties which have accepted them 90 days after the deposit of the fifth instrument of acceptance of the amendment with the Depositary. Thereafter they shall enter into force for a Party 30 days after the date of deposit of its instrument of acceptance of the amendment with the Depositary. 7. Financing 7.1. The Parties agree to share the cost of the budget, with Regional Economic Integration Organizations contributing 2.5 per cent of the administrative costs and other Parties sharing the balance in accordance with the United Nations scale, but with a maximum of 25 per cent per Party. 7.2. The share of each Party in the cost of the Secretariat and any additional sum agreed for covering other common expenses shall be paid to the Government or international organization hosting the Secretariat, as soon as practicable after the end of March and in no case later than before the end of June each year. 7.3. The Secretariat shall prepare and keep financial accounts by calendar years. 8. Legal matters and formalities 8.1. This is an agreement within the meaning of the Bonn Convention, Article IV (4). 8.2. The provisions of this agreement shall in no way affect the rights and obligations of a Party deriving from any other existing treaty, convention, or agreement. 8.3. The Secretary-General of the United Nations shall assume the functions of Depositary of this agreement. 8.3.1. The Depositary shall notify all Signatories, all Regional Economic Integration Organizations and the Bonn Convention Secretariat of any signatures, deposit of instruments of ratification, acceptance, approval or accession, entry into force of the agreement, amendments, reservations and denunciations. 8.3.2. The Depositary shall send certified true copies of the agreement to all signatories, all non-signatory Range States, all Regional Economic Integration Organizations and the Bonn Convention Secretariat. 8.4. The agreement shall be open for signature at the United Nations Headquarters by 31 March 1992 and thereafter remain open for signature at the United Nations Headquarters by all Range States and Regional Economic Integration Organizations, until the date of entry into force of the agreement. They may express their consent to be bound by the agreement (a) by signature, not subject to ratification, acceptance or approval, or (b) if the agreement has been signed subject to ratification, acceptance or approval, by the deposit of an instrument of ratification, acceptance or approval. After the date of its entry into force, the agreement shall be open for accession by Range States and Regional Economic Integration Organizations. 8.5. The agreement shall enter into force 90 days after six Range States have expressed their consent to be bound by it in accordance with Article 8.4. Thereafter, it shall enter into force for a State and Regional Economic Integration Organization on the 30th day after the date of signature, not subject to ratification, acceptance or approval, or of the deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession with the Depositary. 8.6. The agreement and its Annex shall not be subject to general reservations. However, a Range State or Regional Economic Integration Organization may, on becoming a Party in accordance with Article 8.4 and 8.5, enter a specific reservation with regard to any particular species, subspecies or population of small cetaceans. Such reservations shall be communicated to the Depositary on signing or at the deposit of an instrument or ratification, acceptance, approval or accession. 8.7. A Party may at any time denounce this agreement. Such denunciation shall be notified in writing to the Depositary and take effect one year after the receipt thereof. In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have affixed their signatures to this agreement. Do at New York on 17 March 1992, the English, French, German and Russian texts of the agreement being equally authentic. Annex CONSERVATION AND MANAGEMENT PLAN The following conservation, research, and management measures shall be applied, in conjunction with other competent international bodies, to the populations defined in Article 1.1: 1. Habitat conservation and management Work towards (a) the prevention of the release of substances which are a potential threat to the health of the animals, (b) the development, in the light of available data indicating unacceptable interaction, of modifications of fishing gear and fishing practices in order to reduce by-catches and to prevent fishing gear from getting adrift or being discarded at sea, (c) the effective regulation, to reduce the impact on the animals, of activities which seriously affect their food resources, and (d) the prevention of other significant disturbance, especially of an acoustic nature. 2. Surveys and research Investigations, to be coordinated and shared in an efficient manner between the Parties and competent international organizations, shall be conducted in order to (a) assess the status and seasonal movements of the populations and stocks concerned, (b) locate areas of special importance to their survival, and (c) identify present and potential threats to the different species. Studies under (a) should particularly include improvement of existing and development of new methods to establish stock identity and to estimate abundance, trends, population structure and dynamics, and migrations. Studies under (b) should focus on locating areas of special importance to breeding and feeding. Studies under (c) should include research on habitat requirements, feeding ecology, trophic relationships, dispersal, and sensory biology with special regard to effects of pollution, disturbance and interactions with fisheries, including work on methods to reduce such interactions. The studies should exclude the killing of animals and include the release in good health of animals captured for research. 3. Use of by-catches and strandings Each Party shall endeavour to establish an efficient system for reporting and retrieving by-catches and stranded specimens and to carry out, in the framework of the studies mentioned above, full autopsies in order to collect tissues for further studies and to reveal possible causes of death and to document food composition. The information collected shall be made available in an international database. 4. Legislation Without prejudice to the provisions of paragraph 2 above, the Parties shall endeavour to establish (a) the prohibition under national law, of the international taking and killing of small cetaceans where such regulations are not already in force, and (b) the obligation to release immediately any animals caught alive and in good health. Measures to enforce these regulations shall be worked out at the national level. 5. Information and education Information shall be provided to the general public in order to ensure support for the aims of the agreement in general and to facilitate the reporting of sightings and strandings in particular; and to fishermen in order to facilitate and promote the reporting of by-catches and the delivery of dead specimens to the extend required for research under the agreement. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 24 września 1999 r. w sprawie przystąpienia przez Rzeczpospolitą Polską do Porozumienia o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego, sporządzonego w Nowym Jorku dnia 17 marca 1992 r. (Dz. U. Nr 96, poz. 1109) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 8.4 Porozumienia o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego, sporządzonego w Nowym Jorku dnia 17 marca 1992 r., został złożony dnia 18 stycznia 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi, dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do wymienionego powyżej porozumienia. Zgodnie z artykułem 8.5 porozumienia weszło ono w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 18 lutego 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. W myśl artykułu 8.5 porozumienia weszło ono w życie dnia 29 marca 1994 r. 2. Następujące państwa stały się stronami porozumienia, podpisując je bez zastrzeżenia ratyfikacji bądź składając dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w podanych niżej datach: Belgia 14 maja 1993 r. Dania 29 grudnia 1993 r. Niemcy 6 października 1993 r. Niderlandy 29 grudnia 1992 r.1 Szwecja 31 marca 1992 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 13 czerwca 1993 r.2 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionego powyżej porozumienia, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz 1 Dla Królestwa w Europie. 2 Dla Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i obszaru administracyjnego Guernsey. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzona w Espoo dnia 25 lutego 1991 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 96, poz. 1110) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 25 lutego 1991 r. w Espoo została sporządzona Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym Strony niniejszej konwencji, świadome zależności między działalnością gospodarczą i jej konsekwencjami dla środowiska, potwierdzając potrzebę zapewnienia racjonalnego i zrównoważonego rozwoju środowiska, zdecydowane rozstrzygać współpracę międzynarodową w ocenianiu oddziaływania na środowisko, szczególnie w kontekście transgranicznym, pomne potrzeby i znaczenia rozwijania wybiegającej w przyszłość polityki oraz zapobiegania, łagodzenia i kontrolowania znaczących szkodliwych oddziaływań na środowisko w ogólności, a w kontekście transgranicznym w szczególności, powołując się na odpowiednie postanowienia Karty Narodów Zjednoczonych, Deklaracji Konferencji Sztokholmskiej w sprawie środowiska człowieka, Aktu końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE) i Dokumentów końcowych spotkań w Madrycie i Wiedniu przedstawicieli państw - uczestników KBWE, wysoko oceniając działania państw mających na celu zapewnienie przez krajowe prawodawstwo i przepisy administracyjne oraz politykę kadrową tych państw wykonywania ocen oddziaływania na środowisko, świadome potrzeby wyraźnego rozważania czynników ekologicznych we wczesnej fazie procesu podejmowania decyzji przez zastosowanie ocen oddziaływania na środowisko na wszystkich odpowiednich szczeblach administracji, jako niezbędnego środka poprawy jakości informacji przedstawianej decydentom, tak aby racjonalne decyzje dotyczące środowiska były podejmowane przy zwróceniu bacznej uwagi na minimalizowanie znaczących szkodliwych oddziaływań, zwłaszcza w kontekście transgranicznym, pomne starań organizacji międzynarodowych w popieraniu stosowania ocen oddziaływania na środowisko, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, oraz biorąc pod uwagę prace w sprawie ocen oddziaływania na środowisko prowadzone pod auspicjami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, a w szczególności wyniki seminarium na temat ocen oddziaływania na środowisko (wrzesień 1987 r., Warszawa, Polska), jak również zwracając uwagę na cele i zasady ocen oddziaływania na środowisko przyjęte przez Radę Zarządzającą Programu Narodów Zjednoczonych do spraw Ochrony Środowiska i Deklarację ministrów o zrównoważonym rozwoju (maj 1990 r., Bergen, Norwegia), uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje W rozumieniu niniejszej konwencji: (i) "Strony" oznaczają, jeżeli z tekstu nie wynika inaczej, Umawiające się Strony niniejszej konwencji; (ii) "Strona pochodzenia" oznacza Umawiającą się Stronę lub Strony niniejszej konwencji, pod których jurysdykcją planowana działalność ma mieć miejsce; (iii) "Strona narażona" oznacza Umawiającą się Stronę lub Strony niniejszej konwencji, które mogą być narażone na transgraniczne oddziaływanie planowanej działalności; (iv) "Strony zainteresowane" oznaczają Stronę pochodzenia i Stronę narażoną przy ocenie oddziaływania na środowisko stosownie do niniejszej konwencji; (v) "planowana działalność" oznacza każdą działalność lub większą zmianę działalności będącą przedmiotem decyzji właściwego organu, zgodnie z mającą zastosowanie procedurą krajową; (vi) "ocena oddziaływania na środowisko" oznacza krajową procedurę szacowania prawdopodobnego oddziaływania planowanej działalności na środowisko; (vii) "oddziaływanie" oznacza jakikolwiek skutek planowanej działalności dla środowiska z uwzględnieniem: zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, flory, fauny, gleby, powietrza, wody, klimatu, krajobrazu i pomników historii lub innych budowli albo wzajemnych oddziaływań między tymi czynnikami; obejmuje ono również skutki dla dziedzictwa kultury lub dla warunków społeczno-gospodarczych spowodowane zmianami tych czynników; (viii) "oddziaływanie transgraniczne" oznacza jakiekolwiek oddziaływanie, nie mające wyłącznie charakteru globalnego, na terenie podlegającym jurysdykcji Strony, spowodowane planowaną działalnością, której fizyczna przyczyna jest w całości lub częściowo położona na terenie podlegającym jurysdykcji innej Strony; (ix) "właściwy organ" oznacza organ lub organy państwowe wyznaczone przez Stronę jako odpowiedzialne za wykonanie zadań określonych w niniejszej konwencji i/lub organ lub organy, którym Strona powierzyła podejmowanie decyzji dotyczących planowanej działalności; (x) "opinia publiczna" oznacza jedną lub więcej osób fizycznych lub prawnych. Artykuł 2 Postanowienia ogólne 1. Strony będą podejmować, indywidualnie lub wspólnie, wszelkie odpowiednie i skuteczne środki mające na celu zapobieganie, redukcję i kontrolowanie znaczącego szkodliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko wynikającego z planowanej działalności. 2. Każda ze Stron podejmuje niezbędne prawne, administracyjne lub inne działania w celu wprowadzenia postanowień niniejszej konwencji w życie, włącznie z ustanowieniem procedury ocen oddziaływania na środowisko w odniesieniu do planowanych działalności wymienionych w załączniku I, które mogą powodować znaczące szkodliwe oddziaływania transgraniczne, pozwalające na uwzględnienie opinii publicznej i przygotowanie dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko opisanej w załączniku II. 3. Strona pochodzenia zapewni, żeby zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko nastąpiło przed podjęciem decyzji o zatwierdzeniu lub podjęciu planowanej działalności wymienionej w załączniku I, która może spowodować znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne. 4. Strona pochodzenia zapewni, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, że Strony narażone będą powiadomione o każdej planowanej działalności wymienionej w załączniku I, która może spowodować znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne. 5. Zainteresowane Strony podejmą z inicjatywy którejkolwiek ze Stron rozmowy na temat tego, czy jedna lub więcej z planowanych działalności, nie wymienionych w załączniku I, powodują lub mogą powodować znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne i czy w związku z tym nie powinny być traktowane, jak gdyby były wymienione w załączniku. Jeżeli Strony tak właśnie uzgodnią, to te rodzaje działalności będą tak traktowane. Ogólne wytyczne dotyczące kryteriów określania znaczących szkodliwych oddziaływań są podane w załączniku III. 6. Strona pochodzenia zapewni, zgodnie z ustanowieniami niniejszej konwencji, opinii publicznej na terenach, które mogą zostać narażone, możliwość udziału w stosownych procedurach ocen oddziaływania na środowisko w odniesieniu do planowanej działalności, a także zapewni, żeby możliwość udziału w tych procedurach, przewidziana dla opinii publicznej Strony narażonej, była taka sama, jak możliwość przewidziana dla opinii publicznej Strony pochodzenia. 7. Ocena oddziaływania na środowisko, jak wymaga tego niniejsza konwencja, będzie podjęta, jako wymagane minimum, na etapie projektowania planowanej działalności. Strony będą starać się stosować, we właściwym stopniu, zasady ocen oddziaływania na środowisko do polityki, planów i programów. 8. Postanowienia niniejszej konwencji nie ograniczają prawa Stron do stosowania krajowych przepisów, regulacji decyzji administracyjnych lub przyjętych praktyk prawnych w celu ochrony informacji, których dostarczenie mogłoby naruszać tajemnicę przemysłową i handlową lub bezpieczeństwo narodowe. 9. Postanowienia niniejszej konwencji nie ograniczają prawa poszczególnych Stron do stosowania na mocy odpowiedniego porozumienia dwustronnego lub wielostronnego surowszych środków niż przewidziano w niniejszej konwencji. 10. Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszają jakichkolwiek zobowiązań Stron wynikających z prawa międzynarodowego w odniesieniu do przedsięwzięć mających lub mogących mieć oddziaływania transgraniczne. Artykuł 3 Powiadamianie 1. Dla planowanej działalności wynikającej z załącznika I, która może spowodować znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne, Strona pochodzenia, w celu zapewnienia odpowiednich i skutecznych konsultacji przewidzianych w artykule 5, powiadomi każdą Stronę, którą uzna za możliwą Stronę narażoną, jak najwcześniej i nie później niż poinformuje własną opinię publiczną o proponowanej działalności. 2. Powiadomienie to będzie zawierało między innymi: (a) informację o planowanej działalności, zawierającą każdą dostępną informację o jej możliwym oddziaływaniu transgranicznym; (b) charakter możliwej decyzji; oraz (c) wskazanie rozsądnego terminu, w którym będzie można wymagać, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, odpowiedzi, biorąc pod uwagę charakter planowanej działalności; powiadomienie może zawierać informacje podane w ustępie 5 niniejszego artykułu. 3. Strona narażona powinna odpowiedzieć Stronie pochodzenia w terminie podanym w powiadomieniu, potwierdzając odbiór powiadomienia, i powinna oznajmić, czy zamierza uczestniczyć w procedurze oceny oddziaływania na środowisko. 4. Jeżeli Strona narażona oznajmi, że nie zamierza uczestniczyć w procedurze oceny oddziaływania na środowisko lub jeśli nie udzieli odpowiedzi w terminie podanym w powiadomieniu, to postanowienia ustępów 5, 6, 7 i 8 niniejszego artykułu i artykułów od 4 do 7 nie będą miały zastosowania. W takich okolicznościach prawo Strony pochodzenia do postanowienia, czy wykonać ocenę oddziaływania na środowisko na podstawie prawa krajowego i praktyki, nie może być podważone. 5. Strona pochodzenia, po otrzymaniu odpowiedzi Strony narażonej wykazującej wolę uczestniczenia w procedurze oceny oddziaływania na środowisko, powinna, jeżeli tego jeszcze nie zrobiła, przekazać Stronie narażonej: (a) stosowną informację dotyczącą procedury oceny oddziaływania na środowisko wraz z podaniem terminarza przekazywania uwag oraz (b) stosowną informację o planowanej działalności i jej możliwym znaczącym szkodliwym oddziaływaniu transgranicznym. 6. Strona narażona, na wniosek Strony pochodzenia, powinna zapewnić tej ostatniej realną do uzyskania informację odnoszącą się do potencjalnie narażonego środowiska pod jurysdykcją Strony narażonej, jeśli taka informacja jest konieczna do przygotowania dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko. Informacja powinna być niezwłocznie dostarczona i, jeśli to stosowne, za pośrednictwem wspólnego organu, jeżeli taki istnieje. 7. Jeżeli Strona uważa, że jej środowisko może być narażone na znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne w wyniku planowanej działalności, wymienionej w załączniku I, i jeżeli nie była powiadomiona zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, to Strony zainteresowane na wniosek Strony narażonej wymienią wystarczające informacje w celu przedyskutowania, czy istnieje prawdopodobieństwo znaczącego szkodliwego oddziaływania transgranicznego. Jeżeli Strony uzgodnią, że znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne jest prawdopodobne, to będą odpowiednio stosowane postanowienia niniejszej konwencji. Jeżeli Strony nie uzgodnią, czy znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne jest prawdopodobne, to którakolwiek ze Stron może przedstawić tę kwestię komisji dochodzeniowej, zgodnie z postanowieniami załącznika IV, w celu uzyskania opinii, czy znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne jest prawdopodobne, chyba że Strony uzgodnią inny sposób rozstrzygnięcia tej kwestii. 8. Strony zainteresowane zapewnią, aby opinia publiczna Strony narażonej na terenach, które mogą być narażone, została poinformowana o planowanej działalności i aby miała możliwość wyrażenia swoich uwag lub zastrzeżeń do planowanej działalności oraz aby miała możliwość przekazania tych uwag lub zastrzeżeń właściwemu organowi Strony pochodzenia albo bezpośrednio, albo, jeśli to stosowne, za pośrednictwem Strony pochodzenia. Artykuł 4 Przygotowanie dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko 1. Dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko, która ma być przedstawiona właściwemu organowi Strony pochodzenia, powinna zawierać co najmniej informacje wymienione w załączniku II. 2. Strona pochodzenia powinna dostarczyć Stronie narażonej, jeśli to stosowne, za pośrednictwem wspólnego organu, jeżeli taki istnieje, dokumentację oceny oddziaływania na środowisko. Strony zainteresowane zadbają o przekazanie tej dokumentacji organom i opinii publicznej Strony narażonej na terenach, które mogą być narażone, i o przedłożenie uwag właściwemu organowi Strony pochodzenia bądź bezpośrednio do tego organu, bądź też, jeśli to stosowne, za pośrednictwem Strony pochodzenia, w rozsądnym terminie, zanim ostateczna decyzja w sprawie planowanej działalności zostanie podjęta. Artykuł 5 Konsultacje na podstawie dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko Strona pochodzenia powinna po ukończeniu dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko rozpocząć, bez zbędnej zwłoki, konsultacje ze Stroną narażoną, dotyczące m.in. potencjalnego oddziaływania transgranicznego planowanej działalności i środków redukowania lub eliminowania tego oddziaływania. Konsultacje mogą odnosić się do: (a) możliwych wariantów planowanej działalności, łącznie z wariantem jej zaniechania, i możliwych środków łagodzenia znaczącego szkodliwego oddziaływania transgranicznego oraz monitorowania na koszt Strony pochodzenia skutków zastosowania takich środków; (b) innych form możliwej wzajemnej pomocy w redukowaniu jakiegokolwiek znaczącego szkodliwego oddziaływania transgranicznego planowanej działalności oraz (c) wszelkich innych właściwych spraw związanych z planowaną działalnością. Na początku takich konsultacji Strony uzgodnią rozsądne ramy czasowe dla okresu konsultacji. Wszelkie takie konsultacje mogą być prowadzone za pośrednictwem odpowiedniego wspólnego organu, jeżeli taki istnieje. Artykuł 6 Decyzja końcowa 1. Strony zapewnią, aby w decyzji końcowej dotyczącej planowanej działalności zostały uwzględnione wyniki oceny oddziaływania na środowisko, łącznie z dokumentacją oceny oddziaływania na środowisko, jak również uwagi o ocenie otrzymane zgodnie z artykułem 3 ustęp 8 i artykułem 4 ustęp 2 oraz wyniki konsultacji, o których mowa w artykule 5. 2. Strona pochodzenia powinna dostarczyć Stronie narażonej decyzję końcową dotyczącą planowanej działalności z uzasadnieniem i argumentacją leżącą u jej podstaw. 3. Jeśli - zanim rozpocznie się planowana działalność - udostępniona zostanie Stronie zainteresowanej dodatkowa informacja o znaczącym oddziaływaniu transgranicznym tej działalności, która to informacja nie była dostępna w czasie podejmowania decyzji w sprawie tej działalności, a która mogłaby istotnie wpłynąć na decyzję, to Strona ta powinna natychmiast zawiadomić o tym inną zainteresowaną Stronę lub Strony. Jeśli jedna ze Stron zainteresowanych wystąpi z takim wnioskiem, należy podjąć konsultacje nad potrzebą zmiany takiej decyzji. Artykuł 7 Analiza porealizacyjna 1. Strony zainteresowane, na prośbę którejkolwiek ze Stron, postanowią, czy i w jakim zakresie powinna być przeprowadzona analiza porealizacyjna, biorąc pod uwagę prawdopodobne znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne działalności, której ocena oddziaływania na środowisko została podjęta zgodnie z niniejszą konwencją. Jakakolwiek przedsięwzięta analiza porealizacyjna powinna przede wszystkim obejmować nadzór nad działalnością jakiegokolwiek jej szkodliwego oddziaływania transgranicznego. Taki nadzór i ustalenie mogą być podjęte w celu osiągnięcia celów wymienionych w załączniku V. 2. Gdy w wyniku analizy porealizacyjnej Strona pochodzenia lub Strona narażona uzyska rozsądne podstawy, aby przypuszczać, że występuje prawdopodobieństwo znaczącego szkodliwego oddziaływania transgranicznego lub ujawnione zostaną czynniki, które mogą spowodować takie oddziaływanie, to powinna natychmiast poinformować o tym drugą Stronę. Strony zainteresowane przeprowadzą wówczas konsultacje co do koniecznych działań w celu zredukowania lub wyeliminowania tego oddziaływania. Artykuł 8 Współpraca dwustronna i wielostronna W celu wprowadzenia w życie zobowiązań wynikających z niniejszej konwencji Strony mogą dalej stosować istniejące lub zawierać nowe umowy dwustronne, wielostronne lub inne porozumienia. Umowy takie lub inne porozumienia mogą opierać się na elementach wymienionych w załączniku VI. Artykuł 9 Programy badawcze Strony zwrócą szczególną uwagę na podjęcie lub zintensyfikowanie specjalnych programów badawczych, mających na celu: (a) ulepszenie istniejących jakościowych i ilościowych metod oceny oddziaływania planowanej działalności; (b) osiągnięcie lepszego zrozumienia zależności przyczynowo-skutkowych i ich roli w zintegrowanym gospodarowaniu środowiskiem; (c) analizowanie i monitorowanie skutecznego wprowadzenia w życie decyzji dotyczących planowanej działalności w celu minimalizowania oddziaływania lub jego powstrzymania; (d) opracowanie metod stymulujących twórcze podejścia przy poszukiwaniu racjonalnych dla środowiska wariantów planowanej działalności, struktur produkcji i konsumpcji; (e) opracowanie metodologii dla zastosowania zasad oceny oddziaływania na środowisko w skali makroekonomicznej. Strony powinny wymieniać między sobą wyniki wymienionych powyżej programów. Artykuł 10 Status załączników Załączniki do niniejszej konwencji stanowią jej integralną część. Artykuł 11 Spotkania Stron 1. Strony będą się spotykać, jeśli to możliwe, przy okazji corocznych sesji Starszych Doradców Rządowych EKG ds. Środowiska i Zasobów Wodnych. Pierwsze spotkanie Stron będzie zwołane nie później niż rok po dacie wejścia w życie niniejszej konwencji. Później spotkania Stron powinny odbywać się w takich terminach, które zostaną uznane przez spotkanie Stron za konieczne lub na pisemny wniosek którejkolwiek ze Stron, pod warunkiem że uzyska on poparcie przynajmniej jednej trzeciej Stron w ciągu sześciu miesięcy od powiadomienia Stron o tym wniosku przez Sekretariat. 2. Strony będą w sposób ciągły dokonywać przeglądów wykonywania postanowień niniejszej konwencji i mając to na uwadze: (a) będą dokonywać przeglądów polityki i podejścia metodologicznego do ocen oddziaływania na środowisko stosowanych przez Strony w celu dalszego doskonalenia procedur ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym; (b) będą wymieniać informacje dotyczące doświadczeń zdobytych przy zawieraniu i wykonywaniu umów dwustronnych i wielostronnych lub innych porozumień dotyczących stosowania ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, w których uczestniczy jedna lub więcej Stron; (c) będą poszukiwać, jeśli to stosowne, usług kompetentnych organów międzynarodowych i komitetów naukowych w zakresie metodologii i technik związanych z osiągnięciem celów niniejszej konwencji; (d) rozważą na swoim pierwszym spotkaniu i przyjmą jednomyślnie zasady procedury dla swoich spotkań; (e) rozważą i, jeśli to konieczne, przyjmą propozycje poprawek do niniejszej konwencji; (f) rozważą i podejmą wszelkie dodatkowe działania, które mogą być niezbędne do osiągnięcia celów niniejszej konwencji. Artykuł 12 Prawo głosu 1. Każda ze Stron niniejszej konwencji ma prawo do jednego głosu. 2. Regionalne organizacje integracji gospodarczej, jako wyjątek od postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, korzystają ze swego prawa głosu w sprawach, które wchodzą w zakres ich kompetencji, dysponując liczbą głosów równą liczbie ich państw członkowskich będących Stronami niniejszej konwencji. Organizacje, o których mowa, nie dysponują prawem głosu, jeśli ich państwa członkowskie korzystają z przysługującego im prawa i na odwrót. Artykuł 13 Sekretariat Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej pełni następujące funkcje sekretariatu: (a) zwołuje i przygotowuje spotkania stron, (b) przekazuje stronom sprawozdania i inne informacje otrzymywane zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, (c) wykonuje inne funkcje, które mogą wynikać z postanowień niniejszej konwencji lub które mogą być mu powierzone przez Strony. Artykuł 14 Poprawki do konwencji 1. Każda ze Stron może proponować poprawki do niniejszej konwencji. 2. Proponowane poprawki powinny być przedłożone w formie pisemnej do sekretariatu, który przekaże je wszystkim Stronom. Proponowane poprawki będą przedmiotem dyskusji na najbliższym spotkaniu Stron, pod warunkiem że sekretariat prześle je Stronom co najmniej na dziewięćdziesiąt dni przed terminem tego spotkania. 3. Strony poczynią wszelkie starania w celu osiągnięcia jednomyślności przy podejmowaniu każdej proponowanej poprawki do niniejszej konwencji. Jeśli jednak wyczerpane zostaną wszystkie możliwości osiągnięcia jednomyślności i nie osiągnie się zgodnego stanowiska, to w ostateczności poprawka może być przyjęta w głosowaniu większością trzech czwartych głosów Stron obecnych i głosujących na spotkaniu. 4. Poprawki do niniejszej konwencji, przyjęte zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, przedłożone zostaną przez depozytariusza wszystkim Stronom do ratyfikacji, zatwierdzenia lub przyjęcia. Poprawki wejdą w życie dla Stron, które je ratyfikowały, zatwierdziły lub przyjęły, dziewięćdziesiątego dnia od dnia otrzymania przez depozytariusza zawiadomienia o ich ratyfikacji, zatwierdzeniu lub przyjęciu co najmniej przez trzy czwarte tych Stron. W stosunku do każdej innej Strony poprawki wchodzą w życie dziewięćdziesiątego dnia po złożeniu przez Stronę dokumentu ratyfikacji, zatwierdzenia lub przyjęcia poprawek. 5. Dla celów niniejszego artykułu pojęcie "Strony obecne i głosujące" oznacza Strony obecne i oddające głos "za" lub "przeciw". 6. Procedura głosowania przedstawiona w ustępie 3 niniejszego artykułu nie może stanowić precedensu dla przyszłych porozumień negocjowanych w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej. Artykuł 15 Rozstrzyganie sporów 1. W razie powstania sporu między dwiema lub więcej Stronami, dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, Strony będą poszukiwały rozwiązania w drodze negocjacji lub przy zastosowaniu jakiegokolwiek innego sposobu rozstrzygania sporów możliwego do przyjęcia przez Strony pozostające w sporze. 2. Przy podpisywaniu ratyfikacji, przyjęciu, zatwierdzeniu lub przystąpieniu do niniejszej konwencji albo kiedykolwiek później Strona może oświadczyć w formie pisemnej wobec depozytariusza, że odnośnie do sporu, który nie został rozstrzygnięty zgodnie z postanowieniem ustępu 1 niniejszego artykułu, przyjmie jeden lub obydwa z następujących sposobów rozstrzygania sporów jako obowiązujący w stosunku do każdej ze Stron przyjmujących takie samo zobowiązanie: (a) przekazanie sporu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości; (b) arbitraż zgodnie z procedurą określoną w załączniku VII. 3. Jeżeli uczestniczące w sporze Strony przyjęły obydwa sposoby rozstrzygnięcia sporu, o których mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, to spór może być przekazany wyłącznie do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, chyba że Strony uzgodnią inaczej. Artykuł 16 Podpisanie Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisania w Espoo (Finlandia) od dnia 25 lutego do dnia 1 marca 1991 r., a następnie w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku do dnia 2 września 1991 r., dla państw członkowskich Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz państw posiadających status doradczy Europejskiej Komisji Gospodarczej, stosownie do ustępu 8 rezolucji Rady Gospodarczej i Społecznej nr 36 (IV) z dnia 28 marca 1947 r., oraz dla regionalnych organizacji integracji gospodarczej utworzonych przez suwerenne państwa członkowskie Europejskiej Komisji Gospodarczej, którym to organizacjom ich państwa członkowskie przekazały kompetencje w sprawach uregulowanych przez niniejszą konwencję, w tym kompetencje do zawierania umów międzynarodowych w sprawach objętych niniejszą konwencją. Artykuł 17 Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie 1. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa-sygnatariuszy i regionalne organizacje integracji europejskiej. 2. Niniejsza konwencja będzie otwarta do przystąpienia dla państw i organizacji, o których mowa w artykule 16, od dnia 3 września 1991 r. 3. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który będzie pełnił funkcję depozytariusza. 4. Każda organizacja, o której mowa w artykule 16, stająca się Stroną niniejszej konwencji, a której żadne z jej państw członkowskich nie jest Stroną niniejszej konwencji, będzie związana wszystkimi zobowiązaniami wynikającymi z niniejszej konwencji. W przypadku takich organizacji, gdy jedno lub więcej państw członkowskich jest Stroną konwencji, organizacja taka i jej państwa członkowskie zdecydują o podziale odpowiedzialności związanej z wypełnieniem zobowiązań wynikających z niniejszej konwencji. W takich przypadkach organizacja i jej państwa członkowskie nie korzystają jednocześnie z uprawnień wynikających z niniejszej konwencji. 5. Regionalne organizacje integracji gospodarczej, o których mowa w artykule 16, zadeklarują w swoich dokumentach ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia zakres swoich kompetencji w odniesieniu do spraw uregulowanych przez niniejszą konwencję. Organizacje te poinformują także depozytariusza o wszelkich istotnych zmianach zakresu swoich kompetencji. Artykuł 18 Wejście w życie 1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia następującego po dniu złożenia szesnastego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. 2. Dla celów określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, żaden dokument złożony przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie będzie uważany za dodatkowy do tych, które złożyły państwa członkowskie takiej organizacji. 3. Dla każdego państwa lub organizacji, o których mowa w artykule 16, które ratyfikują, przyjmą lub zatwierdzą niniejszą konwencję albo przystąpią do niej po złożeniu szesnastego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, niniejsza konwencja wejdzie w życie dziewięćdziesiątego dnia następującego po dniu złożenia przez to państwo lub organizację dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. Artykuł 19 Wystąpienie W każdym czasie po upływie czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej konwencji w stosunku do danej Strony, Strona ta może z konwencji wystąpić poprzez złożenie depozytariuszowi powiadomienia w formie pisemnej. Każde takie wystąpienie nabiera mocy dziewięćdziesiątego dnia następującego po dniu otrzymania powiadomienia przez depozytariusza. Każde takie wystąpienie nie będzie miało skutku odnośnie do stosowania artykułów od 3 do 6 niniejszej konwencji w stosunku do proponowanej działalności, co do której wysłano powiadomienie stosownie do artykułu 3 ustęp 1 lub wystosowano prośbę stosownie do artykułu 3 ustęp 7, zanim wystąpienie, o którym mowa, weszło w życie. Artykuł 20 Teksty autentyczne Oryginał niniejszej konwencji, którego teksty w językach angielskim, francuskim i rosyjskim są jednakowo autentyczne, zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Na dowód tego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Espoo (Finlandia) dnia dwudziestego piątego lutego tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego pierwszego roku. Załączniki Załącznik I ZESTAWIENIE RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI 1. Rafinerie ropy naftowej (z wyjątkiem instalacji wytwarzających jedynie smary z ropy naftowej) i instalacje do gazyfikacji i upłynniania węgla lub łupków bitumicznych o wydajności 500 ton lub więcej na dobę. 2. Elektrownie cieplne i inne instalacje energetyczne o wyjściowej mocy cieplnej 300 megawatów lub więcej oraz elektrownie jądrowe i inne reaktory jądrowe (z wyjątkiem instalacji badawczych do produkcji i konserwacji materiałów rozszczepialnych i paliworodnych, których moc maksymalna nie przekracza 1 kilowata ciągłego obciążenia cieplnego). 3. Instalacje zaprojektowane wyłącznie do produkcji lub wzbogacania paliw jądrowych do przerobu napromieniowanych paliw jądrowych lub do magazynowania, usuwania i przerobu odpadów promieniotwórczych. 4. Duże instalacje do pierwszego wystąpienia surówki żelaza i stali oraz do produkcji metali nieżelaznych. 5. Instalacje do wydobywania azbestu oraz do przerobu i przetwarzania azbestu i produktów zawierających azbest; w odniesieniu do produktów azbestowo-cementowych z roczną produkcją większą niż 20 000 ton produktu końcowego, w odniesieniu do materiałów ściernych z roczną produkcją większą niż 50 ton produktu końcowego oraz w odniesieniu do innego wykorzystania azbestu w ilości większej niż 200 ton rocznie. 6. Kombinaty chemiczne. 7. Budowa autostrad, dróg szybkiego ruchu*, tras dla dalekobieżnego ruchu kolejowego oraz lotnisk o podstawowej długości pasa startowego 2100 metrów lub więcej. 8. Rurociągi ropy naftowej i gazu o dużych przekrojach. 9. Porty handlowe oraz śródlądowe szlaki wodne i porty śródlądowe, które pozwalają na ruch jednostek pływających o wyporności ponad 1 350 ton. 10. Instalacje do usuwania odpadów przez spalanie, obróbkę chemiczną lub składowanie toksycznych i niebezpiecznych odpadów. 11. Wielkie zapory i zbiorniki wodne. 12. Wydobywanie wód gruntowych w przypadkach, gdy roczna objętość wydobywanej wody wynosi 10 milionów metrów sześciennych lub więcej. 13. Wytwarzanie pulpy drzewnej i papieru w ilości 200 ton lub więcej masy powietrzno-suchej na dobę. 14. Wydobywanie na dużą skalę i przerób na miejscu rud metali lub węgla. 15. Produkcja węglowodorów na morzu pełnym. 16. Duże urządzenia do magazynowania ropy naftowej, produktów petrochemicznych i chemicznych. 17. Wyrąb lasów na dużych powierzchniach. ________ * Na użytek niniejszej konwencji: - "autostrada" oznacza drogę specjalnie zaprojektowaną i zbudowaną dla ruchu motorowego, która nie obsługuje graniczących z nią posiadłości i która: (a) wyposażona jest, wyjąwszy szczególne punkty lub sytuacje chwilowe, w oddzielne jezdnie dla dwu kierunków ruchu rozdzielone od siebie pasem nie przeznaczonym dla ruchu wyjątkowo w inny sposób; (b) nie krzyżuje się na jednym poziomie z żadną drogą, torami kolejowymi i tramwajowymi lub przejściami dla pieszych; oraz (c) jest specjalnie oznakowana jako autostrada; - "droga szybkiego ruchu" oznacza drogę zarezerwowaną dla ruchu motorowego dostępną tylko z rozjazdów lub z regulowanych skrzyżowań, na której zabronione jest w szczególności zatrzymywanie się i parkowanie na jezdniach. Załącznik II ZAWARTOŚĆ DOKUMENTACJI OCENY ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO Informacje, które obejmować ma dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko, powinny zawierać, zgodnie z artykułem 4, co najmniej: (a) opis proponowanej działalności i jej cel, (b) opis, jeśli to stosowne, realnych wariantów (na przykład dotyczących lokalizacji lub technologii planowanej działalności, także wariantu niepodejmowania działań), (c) opis środowiska, które prawdopodobnie zostałoby znacząco narażone przez proponowaną działalność i jej warianty, (d) opis potencjalnych oddziaływań planowanej działalności i jej wariantów na środowisko oraz ocenę ich znaczenia, (e) opis środków łagodzących szkodliwe oddziaływanie na środowisko, (f) wyraźne wskazanie metod prognozy i przyjętych założeń, jak również wykorzystanych danych o środowisku, (g) identyfikację luk wiedzy i wątpliwości, napotkanych przy zbieraniu wymaganych informacji, (h) zarys, jeśli to stosowne, programu monitoringu i zarządzania oraz planów analizy porealizacyjnej oraz (i) nietechniczne podsumowanie zawierające stosowne wizualne materiały ilustracyjne (mapy, wykresy itd.). Załącznik III OGÓLNE KRYTERIA WSPOMAGAJĄCE OKREŚLENIE ZNACZENIA DLA ŚRODOWISKA RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI NIE WYMIENIONYCH W ZAŁĄCZNIKU I 1. Strony zainteresowane, rozpatrując planowane rodzaje działalności, do których ma zastosowanie artykuł 2 ustęp 5, mogą rozważyć, czy działalność danego rodzaju może mieć znaczące szkodliwe oddziaływanie transgraniczne, w szczególności biorąc pod uwagę jedno lub kilka następujących kryteriów: (a) wielkość: rozmiar proponowanej działalności jest duży dla danego jej typu; (b) lokalizacja: planowana działalność jest zlokalizowana na obszarze lub w pobliżu obszaru o szczególnej wrażliwości lub o szczególnym znaczeniu dla środowiska (takim jak obszary wodno-błotne podlegające Konwencji ramsarskiej, parki narodowe, rezerwaty przyrody, tereny będące miejscem szczególnego naukowego zainteresowania lub tereny ważne z punktu widzenia archeologii, kultury lub historii), jak również gdy planowana działalność zlokalizowana jest w miejscu, w którym właściwości planowanej działalności mogłyby mieć znaczący wpływ na ludność; (c) narażenia: planowana działalność wykazuje szczególnie złożone i potencjalnie szkodliwe skutki, w tym powodujące poważne oddziaływania na ludzi lub na cenne gatunki i organizmy zagrażające istnieniu lub potencjalnemu użytkowaniu narażonego obszaru oraz powodujące dodatkowe obciążenia, które przekraczają graniczną wytrzymałość środowiska. 2. Strony zainteresowane rozważą planowane rodzaje działalności zlokalizowane blisko granic międzynarodowych, a także bardziej odległe, które mogą powodować powstawanie znaczących oddziaływań transgranicznych daleko od miejsca zlokalizowania inwestycji. Załącznik IV POSTĘPOWANIE DOCHODZENIOWE 1. Strona lub strony domagające się analizy powiadomią sekretariat, że przedkładają komisji dochodzeniowej, powołanej zgodnie z postanowieniami niniejszego załącznika, zapytanie, czy planowana działalność, której rodzaj wymieniono w załączniku I, może mieć znaczące szkodliwe transgraniczne oddziaływanie. W powiadomieniu określony zostanie przedmiot dochodzenia. Sekretariat natychmiast zawiadomi wszystkie Strony niniejszej konwencji o przedłożeniu takiego zapytania. 2. Komisja dochodzeniowa składa się z trzech członków. Zarówno Strona domagająca się dochodzenia, jak i druga Strona w postępowaniu dochodzeniowym wyznaczą po jednym ekspercie naukowym lub technicznym. Wybrani w ten sposób dwaj eksperci wspólnie wyznaczą przez uzgodnienie trzeciego eksperta, który będzie przewodniczącym komisji dochodzeniowej. Przewodniczący nie może być obywatelem państwa żadnej ze Stron postępowania dochodzeniowego, nie może również mieć miejsca stałego pobytu na terytorium żadnej ze Stron, nie może być zatrudniony przez żadną z nich, ani też nie może być związany w żaden inny sposób ze sprawą. 3. Jeżeli przewodniczący komisji dochodzeniowej nie został wyznaczony w ciągu dwóch miesięcy od daty wyznaczenia drugiego eksperta, to Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej, na wniosek którejkolwiek ze Stron, wyznaczy przewodniczącego w ciągu następnych dwóch miesięcy. 4. Jeżeli jedna ze Stron postępowania dochodzeniowego nie wyznaczy eksperta w ciągu jednego miesiąca od otrzymania z sekretariatu powiadomienia, to druga Strona może powiadomić o tym Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, który wyznaczy przewodniczącego komisji dochodzeniowej w ciągu następnych dwóch miesięcy. Wyznaczony przewodniczący komisji zwróci się do Strony, która nie wyznaczyła eksperta, aby to uczyniła w ciągu jednego miesiąca. Po upływie tego okresu przewodniczący powiadomi Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, który wyznaczy eksperta w ciągu następnych dwóch miesięcy. 5. Komisja dochodzeniowa przyjmie własne zasady postępowania. 6. Komisja dochodzeniowa może podjąć wszelkie stosowne środki w celu wykonania swoich funkcji. 7. Strony postępowania dochodzeniowego będą ułatwiać pracę komisji dochodzeniowej, a w szczególności, wykorzystując wszelkie środki będące w ich dyspozycji, będą: (a) dostarczać jej wszelkich stosownych dokumentów, urządzeń i informacji oraz (b) umożliwiać jej, w razie potrzeby, powoływanie świadków i ekspertów i uzyskiwać od nich dowody. 8. Strony i eksperci będą przestrzegać poufności każdej informacji, którą otrzymali jako poufną podczas prac komisji dochodzeniowej. 9. Jeżeli jedna ze Stron postępowania dochodzeniowego nie stawi się przed komisją dochodzeniową lub nie zdoła przedstawić swojej sprawy, druga Strona może zwrócić się do komisji o kontynuowanie postępowania i zakończenie prac komisji. Nieobecność Strony lub niepowodzenie Strony w przedstawieniu swojej sprawy nie stanowią przeszkody w kontynuowaniu i zakończeniu prac komisji dochodzeniowej. 10. Jeżeli komisja dochodzeniowa z powodu szczególnych okoliczności sprawy nie postanowi inaczej, to wydatki komisji, włącznie z wynagrodzeniem jej członków, będą ponosić Strony postępowania dochodzeniowego w równych częściach. Komisja dochodzeniowa rejestruje wszystkie swoje wydatki i przedkłada Stronom rachunek końcowy. 11. Każda ze Stron, mająca interes faktyczny związany z przedmiotem postępowania dochodzeniowego i która może odczuć skutki opinii wydanej w danej sprawie, ma prawo interweniowania w czasie postępowania za zgodą komisji dochodzeniowej. 12. Decyzje komisji dochodzeniowej w sprawach proceduralnych będą podejmowane większością głosów jej członków. W opinii końcowej komisji dochodzeniowej powinien być odzwierciedlony pogląd większości jej członków, a także pogląd różniący się z opinią. 13. Komisja dochodzeniowa powinna przedstawić opinię końcową w ciągu dwóch miesięcy od daty jej powołania, chyba że uzna ona za konieczne przedłużenie tego okresu, ale nie dłużej niż o kolejne dwa miesiące. 14. Opinia końcowa komisji dochodzeniowej powinna opierać się na akceptowanych zasadach naukowych. Opinia końcowa zostanie przekazana przez komisję stronom postępowania dochodzeniowego oraz sekretariatowi. Załącznik V ANALIZA KOŃCOWA Przedmiot analizy obejmuje: (a) zgodność monitoringu z wymaganiami określonymi w pozwoleniu na działalność lub zatwierdzeniu działalności i skuteczności środków łagodzących, (b) przegląd oddziaływania działalności na właściwe zarządzanie środowiskiem i wyjaśnienia niepewności, (c) zweryfikowanie założeń w celu przekazania doświadczeń do wykorzystania w przyszłej działalności tego samego rodzaju. Załącznik VI ELEMENTY WSPÓŁPRACY DWUSTRONNEJ I WIELOSTRONNEJ 1. Strony zainteresowane, jeśli to stosowne, mogą w ramach umów dwustronnych i wielostronnych wprowadzać rozwiązania instytucjonalne lub rozszerzyć zakres istniejących rozwiązań instytucjonalnych w celu zapewnienia pełnej skuteczności postanowień niniejszej konwencji. 2. Umowy dwustronne i wielostronne lub inne porozumienia mogą zawierać: (a) dodatkowe wymagania dotyczące wprowadzenia w życie niniejszej konwencji, uwzględniające szczególne warunki danego obszaru, (b) rozwiązania instytucjonalne, administracyjne i inne tworzone na zasadzie wzajemności i równoważności, (c) środki harmonizujące politykę i sposoby ochrony środowiska w celu osiągnięcia największego możliwego zbliżenia norm i metod odnoszących się do wprowadzenia w życie ocen oddziaływania na środowisko, (d) opracowanie, ulepszanie i/lub wzajemne dostosowywanie metod rozpoznawania, mierzenia, przewidywania i oszacowywania oddziaływań, jak też metod analizy porealizacyjnej, (e) opracowanie i/lub ulepszenie metod i programów zbierania, analizowania, przechowywania i rozpowszechniania w odpowiednim czasie porównywalnych danych odnoszących się do jakości środowiska w celu zapewnienia danych wejściowych do oceny oddziaływania na środowisko, (f) ulepszenie progowych poziomów transgranicznego oddziaływania i lepiej sprecyzowanych kryteriów określania jego znaczenia, odnoszących się do lokalizacji, rodzaju lub rozmiaru planowanych rodzajów działalności, do których zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji będą stosowane oceny oddziaływania na środowisko, jak też ustanowienie obciążeń krytycznych dla zanieczyszczeń transgranicznych, (g) podejmowanie, jeśli to właściwe, wspólnej oceny oddziaływania na środowisko, opracowanie wspólnych programów monitoringu, wzajemna kalibracja urządzeń monitorujących i harmonizacja metodologii, aby zapewnić porównywalność otrzymywanych danych i informacji. Załącznik VII ARBITRAŻ 1. Strona lub Strony zgłaszające roszczenie powiadamiają sekretariat, że uzgodniły przedłożone spory do arbitrażu stosownie do artykułu 15 ustęp 2 niniejszej konwencji. W powiadomieniu określą przedmiot postępowania arbitrażowego i w szczególności wskażą na te artykuły niniejszej konwencji, których interpretacja lub stosowanie jest przedmiotem sporu. Sekretariat przekaże otrzymaną informację wszystkim Stronom niniejszej konwencji. 2. Trybunał arbitrażowy składa się z trzech członków. Zarówno Strona lub Strony zgłaszające roszczenia, jak i inna Strona lub strony sporu, wyznaczają po jednym arbitrze. Dwóch wyznaczonych w ten sposób arbitrów powoła wspólnie trzeciego arbitra, który będzie przewodniczącym trybunału arbitrażowego. Przewodniczący trybunału arbitrażowego nie może być obywatelem państwa żadnej ze stron sporu, nie może mieć miejsca stałego pobytu na terytorium żadnej z tych stron, nie może też być zatrudniony przez żadną z nich ani też nie może być związany w żaden inny sposób ze sprawą. 3. Jeżeli przewodniczący trybunału arbitrażowego nie został wyznaczony w ciągu dwóch miesięcy od daty wyznaczenia drugiego arbitra, to Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej, na wniosek którejkolwiek ze stron sporu, wyznaczy przewodniczącego w ciągu następnych dwóch miesięcy. 4. Jeżeli jedna ze stron sporu nie wyznaczy arbitra w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania wniosku, to druga strona może powiadomić o tym Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, który wyznaczy przewodniczącego trybunału arbitrażowego w ciągu następnych dwóch miesięcy. Wyznaczony przewodniczący trybunału arbitrażowego zwróci się do strony, która nie wyznaczyła arbitra, aby to uczyniła w ciągu dwóch miesięcy. Po upływie tego okresu przewodniczący powiadomi Sekretarza Wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej, który wyznaczy arbitra w ciągu następnych dwóch miesięcy. 5. Trybunał arbitrażowy orzeka zgodnie z prawem międzynarodowym i postanowieniami niniejszej konwencji. 6. Każdy trybunał arbitrażowy powołany na podstawie postanowień niniejszego załącznika ustali własne zasady postępowania. 7. Decyzje trybunału arbitrażowego, dotyczące kwestii proceduralnych, jak i istoty sporu, podejmowane są większością głosów jego członków. 8. Trybunał może podejmować wszelkie właściwe środki w celu ustalenia faktów. 9. Strony sporu będą ułatwiać pracę trybunału arbitrażowego, a w szczególności, wykorzystując wszelkie środki będące do ich dyspozycji, będą: (a) dostarczać mu wszelkich odpowiednich dokumentów, urządzeń i informacji i (b) umożliwiać mu, w razie potrzeby, powoływanie świadków i ekspertów i uzyskiwać od nich dowody. 10. Strony i arbitrzy będą przestrzegać poufności każdej informacji, którą otrzymają jako poufną podczas postępowania przed trybunałem arbitrażowym. 11. Trybunał arbitrażowy może na wniosek jednej ze stron, zlecić zastosowanie tymczasowych środków ochrony. 12. Jeżeli jedna ze stron sporu nie stawi się przed trybunałem arbitrażowym lub nie podejmie obrony, druga strona może zwrócić się do trybunału o kontynuowanie postępowania i wydanie decyzji końcowej. Nieobecność strony lub niepodjęcie obrony przez stronę nie stanowią przeszkody w kontynuowaniu postępowania. Trybunał arbitrażowy przed wydaniem decyzji końcowej musi upewnić się, że roszczenie jest właściwie uzasadnione faktycznie i prawnie. 13. Trybunał arbitrażowy może wysłuchać i uznać kontrroszczenia wynikające bezpośrednio z przedmiotu sporu. 14. Jeżeli trybunał arbitrażowy nie postanowi inaczej z powodu szczególnych okoliczności sprawy, to wydatki trybunału, włącznie z wynagrodzeniem jej członków, będą ponosić strony sporu w równych częściach. Trybunał rejestruje wszystkie swoje wydatki i przedkłada stronom rachunek końcowy. 15. Każda Strona niniejszej konwencji, mająca interes prawny związany z przedmiotem sporu i która może odrzucić skutki decyzji podjętej w danej sprawie, ma prawo interweniowania w czasie postępowania za zgodą trybunału. 16. Trybunał arbitrażowy wydaje orzeczenie w ciągu pięciu miesięcy od daty jego powołania, chyba że uzna on za konieczne przedłużenie tego okresu, ale nie dłużej niż o następne pięć miesięcy. 17. Orzeczenie trybunału arbitrażowego powinno zawierać uzasadnienie. Orzeczenie jest ostateczne i wiążące dla wszystkich stron sporu. Trybunał arbitrażowy przekazuje orzeczenie stronom sporu oraz sekretariatowi. Sekretariat przekaże otrzymaną informację wszystkim Stronom niniejszej konwencji. 18. Każdy spór, który może powstać między stronami, dotyczący interpretacji lub wykonania orzeczenia, może być przedstawiony przez każdą stronę trybunałowi arbitrażowemu, który wydał orzeczenie, lub jeżeli jest to niemożliwe, innemu trybunałowi powołanemu w tym celu w taki sam sposób, w jaki został powołany ten pierwszy. Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 30 kwietnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: w z. E. Wyzner CONVENTION on environmental impact assessment in a transboundary context The Parties to this Convention, Aware of the interrelationship between economic activities and their environmental consequences, Affirming the need to ensure environmentally sound and sustainable development, Determined to enhance international cooperation in assessing environmental impact in particular in a transboundary context, Mindful of the need and importance to develop anticipatory policies and of preventing, mitigating and monitoring significant adverse environmental impact in general and more specifically in a transboundary context, Recalling the relevant provisions of the Charter of the United Nations, the Declaration of the Stockholm Conference on the Human Environment, the Final Act of the Conference on Security and Cooperation in Europe (CSCE) and the Concluding Documents of the Madrid and Vienna Meetings of Representatives of the Participating States of the CSCE, Commending the ongoing activities id States to ensure that, through their national legal and administrative provisions and their national policies, environmental impact assessment is carried out, Conscious of the need to give explicit consideration to environmental factors at an early stage in the decisionmaking process by applying environmental impact assessment, at all appropriate administrative levels, as a necessary tool to improve to quality of information presented to decision makers so that environmentally sound decisions can be made paying careful attention to minimizing significant adverse impact, particularly in a transboundary context, Mindful of the efforts of international organizations to promote the use of environmental impact assessment both at the national and international levels, and taking into account work on environmental impact assessment carried out under the auspices of the United Nations Economic Commission for Europe, in particular results achieved by the Seminar on Environmental Impact Assessment (September 1987, Warsaw, Poland) as well as noting the Goals and Principles on environmental impact assessment adopted by the Governing Council of the United Nations Environment Programme, and the Ministerial Declaration on Sustainable Development (May 1990, Bergen, Norway), Have agreed as follows: Article 1 Definitions For the purposes of this Convention, (i) "Parties" means, unless the text otherwise indicates, the Contracting Parties to this Convention; (ii) "Party of origin" means the Contracting Party or Parties to this Convention under whose jurisdiction a proposed activity is envisaged to take place; (iii) "Affected Party" means the Contracting Party or Parties to this Convention likely to be affected by the transboundary impact of a proposed activity; (iv) "Concerned Parties" means the Party of origin and the affected Party of an environmental impact assessment pursuant to this Convention; (v) "Proposed activity" means any activity or any major change to an activity subject to a decision of a competent authority in accordance with an applicable national procedure; (vi) "Environmental impact assessment" means a national procedure for evaluating the likely impact of a proposed activity on the environment; (vii) "Impact" means any effect caused by a proposed activity on the environment including human health and safety, flora, fauna, soil, air, water, climate, landscape and historical monuments or other physical structures or the interaction among these factors; it also includes effects on cultural heritage or socioeconomic conditions resulting from alternations to those factors; (viii) "Transboundary impact" means any impact, not exclusively of a global nature, within an area under the jurisdiction of a Party caused by a proposed activity the physical origin of which is situated wholly or in part within the area under the jurisdiction of another Party; (ix) "Competent authority" means the national authority or authorities designated by a Party as responsible for performing the tasks covered by this Convention and/or the authority or authorities entrusted by a Party with decision-making powers regarding a proposed activity; (x) "The Public" means one or more natural or legal persons. Article 2 General provisions 1. The Parties shall, either individually or jointly, take all appropriate and effective measures to prevent, reduce and control significant adverse transboundary environmental impact from proposed activities. 2. Each Party shall take the necessary legal, administrative or other measures to implement the provisions of this Convention, including, with respect to proposed activities listed in Appendix I that are likely to cause significant adverse transboundary impact, the establishment of an environmental impact assessment procedure that permits public participation and preparation of the environmental impact assessment documentation described in Appendix II. 3. The Party of origin shall ensure that in accordance with the provisions of this Convention an environmental impact assessment is undertaken prior to a decision to authorize or undertake a proposed activity listed in Appendix I that is likely to cause a significant adverse transboundary impact. 4. The Party of origin shall, consistent with the provisions of this Convention, ensure that affected Parties are notified of a proposed activity listed in Appendix I that is likely to cause a significant adverse transboundary impact. 5. Concerned Parties shall, at the initiative of any such Party, enter into discussions on whether one or more proposed activities not listed in Appendix I is or are likely to cause a significant adverse transboundary impact and thus should be treated as if it or they were so listed. Where those Parties so agree, the activity or activities shall be thus treated. General guidance for identifying criteria to determine significant adverse impact is set forth in Appendix III. 6. The Party of origin shall provide, in accordance with the provisions of this Convention, an opportunity to the public in the areas likely to be affected to participate in relevant environmental impact assessment procedures regarding proposed activities and shall ensure that the opportunity provided to the public of the affected Party is equivalent to that provided to the public of the Party of origin. 7. Environmental impact assessment as required by this Convention shall, as a minimum requirement, be undertaken at the project level of the proposed activity. To the extend appropriate, the Parties shall endeavour to apply the principles of environmental impact assessment to policies, plans and programmes. 8. The provisions of this Convention shall not affect the right of Parties to implement national laws, regulations, administrative provisions or accepted legal practices protecting information the supply of which would be prejudicial to industrial and commercial secrecy or national security. 9. The provisions of this Convention shall not affect the right of particular Parties to implement, by bilateral or multilateral agreement where appropriate, more stringent measures than those of this Convention. 10. The provisions of this Convention shall not prejudice any obligations of the Parties under international law with regard to activities having or likely to have a transboundary impact. Article 3 Notification 1. For a purposed activity listed in Appendix I that is likely to cause a significant adverse transboundary impact, the Party of origin shall, for the purposes of ensuring adequate and effective consultations under Article 5, notify any Party which it considers may be an affected Party as early as possible and no later than when informing its own public about that proposed activity. 2. This notification shall contain, inter alia: (a) Information on the proposed activity, including any available information on its possible transboundary impact; (b) The nature of the possible decision; and (c) An indication of a reasonable time within which a response under paragraph 3 of this Article is required, taking into account the nature of the proposed activity; and may include the information set out in paragraph 5 of this Article. 3. The affected Party shall respond to the Party of origin within the time specified in the notification, acknowledging receipt of the notification, and shall indicate whether it intends to participate in the environmental impact assessment procedure. 4. If the affected Party indicates that it does not intend to participate in the environmental impact assessment procedure, or if it does not respond within the time specified in the notification, the provisions in paragraphs 5, 6, 7 and 8 of this Article and in Articles 4 to 7 will not apply. In such circumstances the right of a Party of origin to determine whether to carry out on environmental impact assessment on the basis of its national law and practice is not prejudiced. 5. Upon receipt of a response from the affected Party indicating its desire to participate in the environmental impact assessment procedure, the Party of origin shall, if it has not already done so, provide to the affected Party: (a) Relevant information regarding the environmental impact assessment procedure, including and indication of the time schedule for transmittal of comments; and (b) Relevant information on the proposed activity and its possible significant adverse transboundary impact. 6. An affect Party shall, at the request of the Party of origin, provide the latter with reasonably obtainable information relating to the potentially affected environment under the jurisdiction of the affected Party, where such information is necessary for the preparation of the environmental impact assessment documentation. The information shall be furnished promptly and, as appropriate, through a joint body where one exists. 7. When a Party considers that it would be affected by a significant adverse transboundary impact of a proposed activity listed in Appendix I, and when no notification has taken place in accordance with paragraph 1 of this Article, the concerned Parties shall, at the request of the affected Party, exchange sufficient information for the purpose of holding discussions on whether there is likely to be a significant adverse transboundary impact. If those Parties agree that there is likely to be a significant adverse transboundary impact, the provisions of this Convention shall apply accordingly. If those Parties cannot agree whether there is likely to be a significant adverse transboundary impact, any such Party may submit that question to an inquiry commission in accordance with the provisions of Appendix IV to advise on the likelihood of significant adverse transboundary impact, unless they agree on another method of settling this question. 8. The concerned Parties shall ensure that the public of the affected Party in the areas likely to be affected be informed of, and be provided with possibilities for making comments or objections on, the proposed activity, and for the transmittal of these comments or objections to the competent authority of the Party of origin, either directly to this authority or, where appropriate, through the Party of origin. Article 4 Preparation of the environmental impact assessment documentation 1. The environmental impact assessment documentation to be submitted to the competent authority of the Party of origin shall contain, as a minimum, the information described in Appendix II. 2. The Party of origin shall furnish the affected Party, as appropriate through a joint body where one exists, with the environmental impact assessment documentation. The concerned Parties shall arrange for distribution of the documentation to the authorities and the public of the affected Party in the areas likely to be affected and for the submission of comments to the competent authority of the Party of origin, either directly to this authority or, where appropriate, through the Party of origin within a reasonable time before the final decision is taken on the proposed activity. Article 5 Consultations on the basis of the environmental impact assessment documentation The Party of origin shall, after completion of the environmental impact assessment documentation, without undue delay enter into consultations with the affected Party concerning, inter alia, the potential transboundary impact of the proposed activity and measures to reduce or eliminate its impact. Consultations may relate to: (a) Possible alternatives to the proposed activity, including the no-action alternative and possible measures to mitigate significant adverse transboundary impact and to monitor the effects of such measures at the expense of the Party of origin; (b) Other forms of possible mutual assistance in reducing any significant adverse transboundary impact of the proposed activity, and (c) Any other appropriate matters relating to the proposed activity. The Parties shall agree, at the commencement of such consultations, on a reasonable time-frame for the duration of the consultation period. Any such consultations may be conducted through an appropriate joint body, where one exists. Article 6 Final decision 1. The Parties shall ensure that, in the final decision on the proposed activity, due account is taken of the outcome of the environmental impact assessment, including the environmental impact assessment documentation, as well as the comments thereon received pursuant to Article 3, paragraph 8 and Article 4, paragraph 2, and the outcome of the consultations as referred to in Article 5. 2. The Party of origin shall provide to the affected Party the final decision on the proposed activity along with the reasons and considerations on which it was based. 3. If additional information on the significant transboundary impact of a proposed activity, which was not available at the time a decision was made with respect to that activity and which could have materially affected the decision, becomes available to a concerned Party before work on that activity commences, that Party shall immediately inform the other concerned Party or Parties. If one of the concerned Parties so requests, consultations shall be held as to whether the decision needs to be revised. Article 7 Post-project analysis 1. The concerned Parties, at the request of any such Party, shall determine whether, and if so to what extend, a post-project analysis shall be carried out, taking into account the likely significant adverse transboundary impact of the activity for which an environmental impact assessment has bee undertaken pursuant to this Convention. Any post-project analysis undertaken shall include, in particular, the surveillance of the activity and the determination of any adverse transboundary impact. Such surveillance and determination may be undertaken with a view to achieving the objectives listed in Appendix V. 2. When, as a results of post-project analysis, the Party of origin or the affected Party has reasonable grounds for concluding that there is a significant adverse transboundary impact or factors have been discovered which may result in such an impact, it shall immediately inform the other Party. The concerned Parties shall then consult on necessary measures to reduce or eliminate the impact. Article 8 Bilateral and multilateral cooperation The Parties may continue existing or enter into new bilateral or multilateral agreements or other arrangements in order to implement their obligations under this Convention. Such agreements or other arrangements may be based on the elements listed in Appendix VI. Article 9 Research programmes The Parties shall give special consideration to the setting up, or intensification of, specific research programmes aimed at: (a) Improving existing qualitative and quantitative methods for assessing the impacts of proposed activities; (b) Achieving a better understanding of cause-effect relationship and their role in integrated environmental management; (c) Analysing and monitoring the efficient implementation of decisions on proposed activities with the intention of minimizing or preventing impacts; (d) Developing methods to stimulate creative approaches in the search for environmentaly sound alternatives to proposed activities, production and consumption patterns; (e) Developing methodologies for the application of the principles of environmental impact assessment at the macroeconomic level. The results of the programmes listed above shall be exchanged by the Parties. Article 10 Status of the Appendices The Appendices attached to this Convention from an integral part of the Convention. Article 11 Meeting of Parties 1. The Parties shall meet, so far as possible, in connection with the annual sessions of the Senior Advisers to ECE Governments on Environmental and Water Problems. The first meeting of the Parties shall be convened not latter than one year after the date of the entry into force of this Convention. Thereafter, meetings of the Parties shall be held at such other times as may be deemed necessary by a meeting of the Parties, or at the written request of any Party, provided that, within six months of the request being communicated to them by the secretariat, it is supported by at least one third of the Parties. 2. The Parties shall keep under continuous review the implementation of this Convention, and, with this purpose in mind, shall: (a) Review the policies and methodological approaches to environmental impact assessment by the Parties with a view to further improving environmental impact assessment procedures in a transboundary context; (b) Exchange information regarding experience gained in concluding and implementing bilateral and multilateral agreements or other arrangements regarding the use of environmental impact assessment in a transboundary context to which one or more of the Parties are party; (c) Seek, where appropriate, the services of competent international bodies and scientific committees in methodological and technical aspects pertinent to the achievement of the purposes of this Convention; (d) At their first meeting, consider and by consensus adopt rules of procedure for their meetings; (e) Consider and, where necessary, adopt proposals for amendments to this Convention; (f) Consider and undertake any additional action that may be required for the achievement of the purposes of this Convention. Article 12 Right to vote 1. Each Party to this Convention shall have one vote. 2. Except as provided for in paragraph 1 of this Article, regional economic integration organizations, in matters within their competence, shall exercise their right to vote a number of votes equal to the number of their member States which are Parties to this Convention. Such organizations shall not exercise their right to vote if their member States exercise theirs, and vice versa. Article 13 Secretariat The Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall carry out the following secretariat functions: (a) The convening and preparing of meetings of the Parties; (b) The transmission of reports and other information received in accordance with the provisions of this Convention to the Parties; and (c) The performance of other functions as may be provided for in this Convention or as may be determined by the Parties. Article 14 Amendments to the Convention 1. Any party may propose amendments to this Convention. 2. Proposed amendments shall be submitted in writing to the secretariat, which shall communicate them to all Parties. The proposed amendments shall be discussed at the next meeting of the Parties, provided these proposals have been circulated by the secretariat to the Parties at least ninety days in advance. 3. The Parties shall make every effort to reach agreement on any proposed amendment to this Convention by consensus. If all efforts at consensus have been exhausted, and no agreement reached, the amendment shall as a last resort be adopted by a three-fourths majority vote of the Parties present and voting at the meeting. 4. Amendments to this Convention adopted in accordance with paragraph 3 of this Article shall be submitted by the Depositary to all Parties for ratification, approval or acceptance. They shall enter into force for Parties having ratified, approved or accepted them on the ninetieth day after receipt by the Depositary of notification of their ratification, approval or acceptance by at least three-fourths of these Parties. Thereafter they shall enter into force for any other Party on the ninetieth day after that Party deposits its instrument of ratification, approval or acceptance of the amendments. 5. For the purpose of this Article, "Parties present and voting" means Parties present and casting an affirmative or negative vote. 6. The voting procedure set forth in paragraph 3 of this Article is not intended to constitute a precedent for future agreements negotiated within the Economic Commission for Europe. Article 15 Settlement of Disputes 1. If a dispute arises between two or more Parties about the interpretation or application of this Convention, they shall seek a solution by negotiation or by any other method of dispute settlement acceptable to the parties to the dispute. 2. When signing, ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention, or at any time thereafter, a Party may declare in writing to the Depositary that for a dispute not resolved in accordance with paragraph 1 of this Article, it accepts one or both of the following means of dispute settlement as compulsory in relation to any Party accepting the same obligation: (a) Submission of the dispute to the International Court of Justice; (b) Arbitration in accordance with the procedure set out in Appendix VII. 3. If the parties to the dispute have accepted both means of dispute settlement referred to in paragraph 2 of this Article, the dispute may be submitted only to the International Court of Justice, unless the parties agree otherwise. Article 16 Signature This Convention shall be open for signature at Espoo (Finland) from 25 February to 1 March 1991 and thereafter at United Nations Headquarters in New York until 2 September 1991 by States members of the Economic Commission for Europe as well as States having consultative status with the Economic Commission for Europe pursuant to paragraph 8 of the Economic and Social Council resolution 36 (IV) of 28 March 1947, and by regional economic integration organizations constituted by sovereign States members of the Economic Commission for Europe to which their member States have transferred competence in respect of matters governed by this Convention, including the competence to enter into treaties in respect of these matters. Article 17 Ratification, acceptance, approval and accession 1. This Convention shall be subject to ratification, acceptance or approval by signatory States and regional economic integration organizations. 2. This Convention shall be open for accession as from 3 September 1991 by the States and organizations referred to in Article 16. 3. The instruments of ratification, acceptance approval or accession shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations, who shall perform the functions of Depositary. 4. Any organisation referred to in Article 16 which becomes a Party to this Convention without any of its member States being a Party shall be bound by all the obligations under this Convention. In the case of such organizations, one or more of whose member States is a Party to this Convention, the organization and its member States shall decide on their respective responsibilities for the performance of their obligations under this Convention. In such cases, the organization and the member States shall not be entitled to exercise rights under this Convention concurrently. 5. In their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, the regional economic integration organizations referred to in Article 16 shall declare the extent of their competence with respect to the matters governed by this Convention. These organisations shall also inform the Depositary of any relevant modification to the extent of their competence. Article 18 Entry into force 1. This Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date deposit of the sixteenth instrument of ratification, acceptance, approval or accession. 2. For the purposes of paragraph 1 of this Article, any instrument deposited by a regional economic integration organization shall not be counted as additional to those deposited by States members of such an organization. 3. For each State or organization referred to in Article 16 which ratifies, accepts or approves this Convention or accedes thereto after the deposit of the sixteenth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, this Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of deposit by such State or organization of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession. Article 19 Withdrawal At any time after four years from the date on which this Convention has come into force with respect to a Party, that Party may withdraw from this Convention by giving written notification to the Depositary. Any such withdrawal shall take effect of the ninetieth day after the date of its receipt by the Depositary. Any such withdrawal shall not affect the application of Articles 3 to 6 of this Convention to a proposed activity in respect of which a notification has been made pursuant to Article 3, paragraph 1, or a request has been made pursuant to Article 3, paragraph 7, before such withdrawal took effect. Article 20 Authentic texts The original of this Convention, of which the English, French and Russian texts are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations. In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention. Done at Espoo (Finland), this twenty-fifth day of February one thousand nine hundred and ninety-one. Appendices Appendix I LIST OF ACTIVITIES 1. Crude oil refineries (excluding undertakings manufacturing only lubricants from crude oil) and installations for the gasification and liquefaction of 500 tonnes or more of coal or bituminous shale per day. 2. Thermal power stations and other combustion installations with a heat output of 300 megawatts or more and nuclear power stations and other nuclear reactors (except research installations for the production and conversion of fissionable and fertile materials, whose maximum power does not exceed 1 kilowatt continuous thermal load). 3. Installations solely designed for the production or enrichment of nuclear fuels, for the reprocessing of irradiated nuclear fuels or for the storage, disposal and processing of radioactive waste. 4. Major installations for the initial smelting of castiron and steel and for the production of non-ferrous metals. 5. Installations for the extraction of asbestos and for the processing and transformation of asbestos and products containing asbestos: for asbestos-cement products, with an annual production of more than 20.000 tonnes finished product; for friction material, with an annual production of more than 50 tonnes finished product; and for other asbestos utilization of more than 200 tonnes per year. 6. Integrated chemical installations. 7. Construction of motorways, express roads* and lines for long-distance railway traffic and of airports with a basic runway length of 2.100 metres or more. 8. Large-diameter oil and gas pipelines. 9. Trading ports and also inland waterways and ports for inland-waterway traffic which permit the passage of vessels of over 1.350 tonnes. 10. Waste-disposal installations for the incineration, chemical treatment or landfill of toxic and dangerous wastes. 11. Large dams and reservoirs. 12. Groundwater abstraction activities in cases where the annual volume of water to be abstracted amounts to 10 million cubic metres or more. 13. Pulp and paper manufacturing of 200 air-dried metric tonnes or more per day. 14. Major mining, on-site extraction and processing of metal ores or coal. 15. Offshore hydrocarbon production. 16. Major storage facilities for petroleum, petrochemical and chemical products. 17. Deforestation of large areas. ________ * For the purposes of this Convention: "Motorway" means a road specially designed and build for motor traffic, which does not serve properties bordering on it, and which: (a) Is provided, except at special points or temporarily, with separate carriageways for the two directions of traffic, separated from each other by a dividing strip not intended for traffic or, exceptionally, by other means; (b) Does not cross at level with any road, railway or tramway track, or footpath; and (c) Is specially sign-posted a motorway. "Express road" means a road reserved for motor traffic accessible only from interchanges or controlled junctions and on which, in particular, stopping and parking are prohibited of the running carriageway(s). Appendix II CONTENT OF THE ENVIRONMENTAL IMPACT ASSESSMENT DOCUMENTATION Information to be including in the environmental impact assessment documentation shall, as a minimum, contain, in accordance with Article 4: (a) A description of the proposed activity and its purpose; (b) A description, where appropriate, of reasonable alternatives (for example, locational or technological) to the proposed activity and also the no-action alternative; (c) A description of the environment likely to be significantly affected by the proposed activity and its alternatives; (d) A description of the potential environmental impact of the proposed activity and its alternatives and an estimation of its significance; (e) A description of mitigation measures to keep adverse environmental impact to a minimum; (f) An explicit indication of predictive methods and underlying assumptions as well as the relevant environmental data used; (g) An identification of gaps in knowledge and uncertainties encountered in compiling the required information; (h) Where appropriate, an outline for monitoring and management programmes and any plans for post-project analysis; and (i) A non-technical summary including a visual presentation as appropriate (maps, graphs, etc.). Appendix III GENERAL CRITERIA TO ASSISTS IN THE DETERMINATION OF THE ENVIRONMENTAL SIGNIFICANCE OF ACTIVITIES NOT LISTED IN APPENDIX I 1. In considering proposed activities to which Article 2, paragraph 5, applies, the concerned Parties may consider whether the activity is likely to have a significant adverse transboundary impact in particular by virtue of one or more of the following criteria: (a) Size: proposed activities which are large for the type of the activity; (b) Location: proposed activities which are located in or close to an area of special environmental sensitivity or importance (such as wetlands designated under the Ramsar Convention, national parks, nature reserves, sires of special scientific interest, or sites of of archaeological, cultural or historical importance); also, proposed activities in locations where the characteristics of proposed development would be likely to have significant effects on the population; (c) Effects: proposed activities with particularly complex and potentially adverse effects, including those giving rise to serious effects on humans or on valued species or organisms, those which threaten the existing or potential use of an affected area and those causing additional loading which cannot be sustained by the carrying capacity of the environment. 2. The concerned Parties shall consider for this purpose proposed activities which are located close to an international frontier as well as more remote proposed activities which could give rise significant transboundary effects far removed from the site of development. Appendix IV INQUIRY PROCEDURE 1. The requesting Party or Parties shall notify the secretariat that it or they submit(s) the question of whether a proposed activity listed in Appendix I is likely to have a significant adverse transboundary impact to an inquiry commission established in accordance with the provisions of this Appendix. This notification shall state the subject-matter of the inquiry. The secretariat shall notify immediately all Parties to this Convention of this submission. 2. The inquiry commission shall consist of three members. Both the requesting party and the other party to the inquiry procedure shall appoint a scientific or technical expert, and the two experts so appointed shall designate by common agreement the third expert, who shall be the president of the inquiry commission. The latter shall not be a national of one of the parties, to the inquiry procedure, nor have his or her usual place of residence in the territory of one of these parties, nor be employed by any of them, nor have dealt with the matter in any other capacity. 3. If the president of the inquiry commission has not been designated within two months of the appointment of the second expert, the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall, at the request of either party, designate the president within a further twomonth period. 4. If one of the parties to the inquiry procedure does not appoint an expert within one month of its receipt of the notification by the secretariat, the other party may inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall designate the president of the inquiry commission within a further two-month period. Upon designation, the president of the inquiry commission shall request the party which has not appointed an expert to do so within one month. After such a period, the president shall inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall make this appointment within a further two-month period. 5. the inquiry commission shall adopt its own rules of procedure. 6. The inquiry commission may take all appropriate measures in order to carry out its functions. 7. The parties to the inquiry procedure shall facilitate the work of the inquiry commission and, in particular, using all means at their disposal, shall: (a) Provide it with all relevant documents, facilities and information; and (b) Enable it, where necessary, to call witnesses or experts and receive their evidence. 8. The parties and the experts shall protect the confidentiality of any information they receive in confidence during the work of the inquiry commission. 9. If one of the parties to the inquiry procedure does not appear before the inquiry commission or fails to present its case, the other party may request the inquiry commission to continue the proceedings and to complete its work. Absence of a party or failure of a party to present its case shall not constitute a bar to the continuation and completion of the work of the inquiry commission. 10. Unless the inquiry commission determines otherwise because of the particular circumstances of the matter, the expenses of the inquiry commission, including the remuneration of its members, shall be borne by the parties to the inquiry procedure in equal shares. The inquiry commission shall keep a record of all its expenses, and shall furnish a final statement thereof to the parties. 11. Any Party having an interest of a factual nature in the subject-matter of the inquiry procedure, and which may be affected by an opinion in the matter, may intervene in the proceedins with the consent of the inquiry commission. 12. The decisions of the inquiry commission on matters of procedure shall be taken by majority vote of its members. The final opinion of the inquiry commission shall reflect the view of the majority of its members and shall include any dissenting view. 13. The inquiry commission shall present its final opinion within two months of the date on which it was established unless it finds it necessary to extend this time limit for a period which should not exceed two months. 14. The final opinion of the inquiry commission shall be based on accepted scientific principles. The final opinion shall be transmitted by the inquiry commission to the parties to the inquiry procedure and to the secretariat. Appendix V POST-PROJECT ANALYSIS Objectives include: (a) Monitoring compliance with the conditions as set out in the authorization or approval of the activity and the effectiveness of mitigation measures; (b) Review of an impact for proper management and in order to cope with uncertainties; (c) Verification of past predictions in order to transfer experience to future activities of the same type. Appendix VI ELEMENTS FOR BILATERAL AND MULTILATERAL COOPERATION 1. Concerned Parties may set up, where appropriate, institutional arrangements or enlarge the mandate of existing institutional arrangements within the framework of bilateral and multilateral agreements in order to give full effects to this Convention. 2. Bilateral and multilateral agreements or other arrangements may include: (a) Any additional requirements for the implementation of this Convention, taking into account the specific conditions of the subregion concerned; (b) Institutional, administrative and other arrangements, to be made a reciprocal and equivalent basis; (c) Harmonization of their policies and measures for the protection of the environment in order to attain the greatest possible similarity in standards and methods related to the implementation of environmental impact assessment; (d) Developing, improving, and/or harmonizing methods for the identification, measurement, prediction and assessment of impacts, and for post-project analysis; (e) Developing and/or improving methods and programmes for the collection, analysis, storage and timely dissemination of comparable data regarding environmental quality in order to provide input into environmental impact assessment; (f) The establishment of threshold levels and more specified criteria for defining the significance of transboundary impacts related to the location, nature or size of proposed activities, for which environmental impact assessment in accordance with the provisions of this Convention shall be applied; and the establishment of critical loads of transboundary pollution; (g) Undertaking, where appropriate, joint environmental impact assessment, development of joint monitoring programmes, intercalibration of monitoring devices and harmonizaton of methodologies with a view to rendering the data and information obtained compatible. Appendix VII ARBITRATION 1. The claimant Party or Parties shall notify the secretariat that the Parties have agreed to submit the dispute to arbitration pursuant to Article 15, paragraph 2, of this Convention. The notification shall state the subjectmatter of arbitration and include, in particular, the Articles of this Convention, the interpretation or application of which are at issue. The secretariat shall forward the information received to all Parties to this Convention. 2. The arbitral tribunal shall consist of three members. Both the claimant Party or Parties and the other Party or Parties to the dispute shall appoint and arbitrator, and the two arbitrators so appointed shall designate by common agreement the third arbitrator, who shall be the president of the arbitral tribunal. The latter shall not be a national of one of the parties to the dispute, nor have his or her usual place of residence in the territory of one of these parties, nor be employed by any of them, nor have dealt with the case in any other capacity. 3. If the president of the arbitral tribunal has not been designated within two months of the appointment of the second arbitrator, the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall, at the request of either party to the dispute, designate the president within a further-month period. 4. If one of the parties to the dispute does not appoint an arbitrator within two months of the receipt of the request, the other party may inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall designate the president of the arbitral tribunal within a further two-month period. Upon designation, the president of the arbitral tribunal shall request the party which has not appointed an arbitrator to do so within two months. After such a period, the president shall inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall make this appointment within a further two-month period. 5. The arbitral tribunal shall render its decision in accordance with international law and in accordance with the provisions of this Convention. 6. Any arbitral tribunal constituted under the provisions set out herein shall draw up its own rules of procedure. 7. The decisions of the arbitral tribunal, both on procedure and on substance, shall be taken by majority vote of its members. 8. The tribunal may take all appropriate measures in order to establish the facts. 9. The parties to the dispute shall facilitate the work of the arbitral tribunal and, in particular, using all means at their disposal, shall: (a) Provide it with all relevant documents, facilities and information; and (b) Enable it, where necessary, to call witnesses or experts and receive their evidence. 10. The parties and the arbitrators shall protect the confidentiality of any information they receive in confidence during the proceedings of the arbitral tribunal. 11. The arbitral tribunal may, at the request of one of the parties, recommend interim measures of protection. 12. If one of the parties to the dispute does not appear before the arbitral tribunal or fails to defend its case, the other party may request the tribunal to continue the proceedings and to render its final decision. Absence of a party or failure of a party to defend its case shall not constitute a bar to the proceedings. Before rendering its final decision, the arbitral tribunal must satisfy itself that the claim is well founded in fact and law. 13. The arbitral tribunal may hear and determine counter-claims arising directly out of the subject-matter of the dispute. 14. Unless the arbitral tribunal determines otherwise because of the particular circumstances of the case, the expenses of the tribunal, including the remuneration of its members, shall be borne by the parties to the dispute in equal shares. The tribunal shall keep a record of all its expenses, and shall furnish a final statement thereof to the parties. 15. Any Party to this Convention having an interest of a legal nature in the subject-matter of the dispute, and which may be affected by a decision in the case, may intervene in the proceedings with the consent of the tribunal. 16. The arbitral tribunal shall render its award within five months of the date on which it is established unless it finds it necessary to extend the time limit for a period which should not exceed five months. 17. The award of the arbitral tribunal shall be accompanied by a statement of reasons. It shall be final and binding upon all parties to the dispute. The award will be transmitted by the arbitral tribunal to the parties to the dispute and to the secretariat. The secretariat will forward the information received to all Parties to this Convention. 18. Any dispute which may arise between the parties concerning the interpretation or execution of the award may be submitted by either party to the arbitral tribunal which made the award or, if the latter cannot be seized thereof, to another tribunal constituted for this purpose in the same manner as the first. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 24 września 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzonej w Espoo dnia 25 lutego 1991 r. (Dz. U. Nr 96, poz. 1111) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 17 ustęp 3 Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, sporządzonej w Espoo dnia 25 lutego 1991 r., został złożony dnia 12 czerwca 1997 r. Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionej powyżej konwencji. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 1 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 10 września 1997 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 18 ustęp 1 wymienionej konwencji weszła ona w życie dnia 10 września 1997 r. 2. Następujące państwa stały się stronami wymienionej konwencji poprzez złożenie dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, w podanych niżej datach: Albania 4 października 1991 r. Armenia 21 lutego 1997 r. Austria 27 lipca 1994 r. Bułgaria 12 maja 1995 r. Chorwacja 8 lipca 1996 r. Dania1) 14 marca 1997 r. Finlandia 10 sierpnia 1995 r. Grecja 24 lutego 1998 r. Hiszpania 10 września 1992 r. Kanada 13 maja 1998 r. Liechtenstein 9 lipca 1998 r. Luksemburg 29 sierpnia 1995 r. Niderlandy2)28 lutego 1995 r. Norwegia 23 czerwca 1993 r. Mołdowa 4 stycznia 1994 r. Szwajcaria 16 września 1996 r. Szwecja 24 stycznia 1992 r. Węgry 11 lipca 1997 r. Włochy 19 stycznia 1995 r. Wspólnota Europejska 24 czerwca 1997 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej3)10 października 1997 r. 3. Równocześnie podaje się do wiadomości, że podczas podpisania konwencji, jak również podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, zostały złożone przez następujące państwa podane poniżej oświadczenia i zastrzeżenia: AUSTRIA Oświadczenie: "Republika Austrii oświadcza zgodnie z artykułem 15 ustęp 2 konwencji, że przyjmuje obydwa sposoby rozstrzygania sporów wymienione w tym ustępie jako obowiązujące w stosunku do każdej ze Stron przyjmujących zobowiązanie dotyczące jednego lub obydwu tych sposobów rozstrzygania sporów." BUŁGARIA Oświadczenie: "Republika Bułgarska oświadcza, że w przypadku sporu nie rozstrzygniętego zgodnie z ustępem 1 artykułu 15 przyjmuje obydwa następujące sposoby rozstrzygania sporów jako obowiązujące w stosunku do każdej ze Stron przyjmujących to samo zobowiązanie: a) przekazanie sporu do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości; b) arbitraż zgodnie z procedurą określoną w załączniku VII." KANADA Zastrzeżenie: "W stopniu, w jakim w kanadyjskim systemie konstytucyjnym jurysdykcja prawna w odniesieniu do oceny środowiska jest podzielona między prowincje i rząd federalny, Rząd Kanady ratyfikując niniejszą konwencję składa zastrzeżenie w odniesieniu do proponowanych działalności (określonych w niniejszej konwencji), które wykraczają poza federalną jurysdykcję prawną stosowaną w odniesieniu do oceny środowiska." LIECHTENSTEIN Oświadczenie dotyczące artykułu 15(2): "Księstwo Liechtenstein oświadcza zgodnie z artykułem 15 ustęp 2 konwencji, że przyjmuje obydwa sposoby rozstrzygania sporów wymienionych w tym ustępie jako obowiązujące w stosunku do każdej ze Stron przyjmujących zobowiązanie dotyczące jednego lub obydwu tych sposobów rozstrzygania sporów." NIDERLANDY Oświadczenie: "Królestwo Niderlandów oświadcza zgodnie z ustępem 2 artykułu 15 (przedmiotowej konwencji), że przyjmuje obydwa sposoby rozstrzygania sporów wymienione w tym ustępie jako obowiązujące w stosunku do każdej ze Stron przyjmujących jeden lub obydwa te sposoby rozstrzygania sporów." WSPÓLNOTA EUROPEJSKA Oświadczenie złożone przy podpisywaniu i potwierdzone przy ratyfikacji: "Przyjmuje się, że państwa członkowskie Wspólnoty, w ich wzajemnych stosunkach, będą stosować konwencję zgodnie z wewnętrznymi zasadami Wspólnoty, włączając w to Traktat EUROTOM, oraz zgodnie z odpowiednimi poprawkami wprowadzonymi do tych zasad." "Wspólnota Europejska uznaje, że jeżeli poinformowanie opinii publicznej Strony pochodzenia następuje, gdy dostępna jest dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko, Strona narażona musi zostać poinformowana przez Stronę pochodzenia co najmniej w tym samym czasie." "Wspólnota uznaje, że konwencja przewiduje, iż każda Strona musi zapewnić, na swoim terytorium, by opinia publiczna otrzymała dokumentacje oceny oddziaływania na środowisko, była w niej informowana oraz by jej spostrzeżenia były gromadzone." Oświadczenie złożone przy zatwierdzeniu: "W dziedzinie objętej przez Konwencję z Espoo ma zastosowanie Dyrektywa Rady nr 83/337/EEC z dnia 27 czerwca 1985 r. stanowiąca załącznik do niniejszego oświadczenia. Dyrektywa ta umożliwia Wspólnocie wypełnienie większości z obowiązków wynikających z Konwencji z Espoo. Państwa członkowskie są odpowiedzialne za wykonanie tych obowiązków wynikających z Konwencji z Espoo, które nie są obecnie przewidziane w prawie wspólnotowym, a w szczególności w Dyrektywie nr 85/337/EEC. Wspólnota podkreśla, że Dyrektywa nr 85/337/EEC nie obejmuje stosowania Konwencji z Espoo między Wspólnotą, z jednej strony, a państwami nie będącymi stronami Konwencji z Espoo, z drugiej strony. Wspólnota poinformuje depozytariusza o każdej przyszłej zmianie Dyrektywy nr 85/337/EEC. Wynika z tego, że Wspólnota, w granicach wskazanych powyżej, posiada kompetencje do podejmowania wiążących zobowiązań w swoim własnym imieniu z państwami nie będącymi członkami Wspólnoty, a które są Umawiającymi się Stronami Konwencji z Espoo." ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Oświadczenie złożone przy podpisaniu: "Zjednoczone Królestwo uznaje Konwencję za niekompletną. W załączniku I do konwencji wymienia się produkcję węglowodorów na morzu pełnym. Zjednoczone Królestwo uznaje, iż nie ma powodu do wyłączenia z załącznika I produkcji węglowodorów na lądzie i dlatego zamierza dążyć do wprowadzenia w niedługim czasie poprawki do Konwencji w celu uzupełnienia tego braku." 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionej powyżej Konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz 1) Z zastrzeżeniem decyzji co do stosowania konwencji w stosunku do Wysp Owczych i Grenlandii. 2) Dla Królestwa w Europie. 3) W imieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, obszaru administracyjnego Jersey, Guernsey, Wyspy Man i Gibraltaru. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ POROZUMIENIE o ochronie nietoperzy w Europie, podpisane w Londynie dnia 4 grudnia 1991 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 96, poz. 1112) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 4 grudnia 1991 r. w Londynie zostało podpisane Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie w następującym brzmieniu: Przekład: POROZUMIENIE o ochronie nietoperzy w Europie Układające się Strony, nawiązując do Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt, otwartej do podpisu w Bonn dnia 23 czerwca 1979 r., uznając obecny stan zachowania nietoperzy w Europie oraz w pozaeuropejskich Państwach Strefy za niepomyślny - w szczególności poważne ich zagrożenie ze względu na: degradację ich środowisk naturalnych, niepokojenie ich w schronieniach oraz niektóre pestycydy, świadome, że zagrożenia nietoperzy w Europie i w pozaeuropejskich Państwach Strefy wspólne są dla gatunków wędrownych i osiadłych oraz, że obie te grupy mogą zajmować jednocześnie te same schronienia, przypominając, że na pierwszej Konferencji Stron Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (Bonn, październik 1985 r.) uzgodniono, aby dodać do załącznika II konwencji europejskie gatunki Chiroptera (Rhinolophidae i Vespertilionidae) oraz że zobowiązano Sekretariat Konwencji, aby przedsięwziął odpowiednie kroki w celu opracowania porozumienia dotyczącego tych gatunków, przekonane, że zawarcie porozumienia dotyczącego tych gatunków znacznie przyczyni się do polepszenia ochrony nietoperzy w Europie, uzgodniły, co następuje: Artykuł I Zakres i definicje W rozumieniu niniejszego porozumienia: (a) "Konwencja" oznacza Konwencję o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (Bonn 1979); (b) wyraz "nietoperze" oznacza europejską populację Chiroptera (Rhinolophidae i Vespertilionidae) występującą w Europie i w pozaeuropejskich Państwach Strefy; (c) "Państwo Strefy" oznacza każde państwo (niezależnie od tego, czy jest ono stroną konwencji), które posiada jurysdykcję nad jakąkolwiek częścią strefy występowania któregokolwiek z gatunków objętych niniejszym porozumieniem; (d) "Organizacja regionalnej integracji gospodarczej" oznacza organizację utworzoną przez suwerenne Państwa, do której stosuje się niniejsze Porozumienie, posiadającą uprawnienia w kwestiach w nim zawartych oraz odpowiednio upoważnioną, zgodnie z jej przepisami wewnętrznymi, do podpisania, ratyfikowania, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszego porozumienia albo przystąpienia do niego; (e) wyraz "Strony", jeśli z kontekstu nie wynika inaczej, oznacza Strony niniejszego porozumienia; (f) wyrazy "w Europie" oznaczają kontynent europejski. Artykuł II Postanowienia ogólne 1. Niniejsze porozumienie jest porozumieniem w rozumieniu artykułu IV ust. 3 Konwencji. 2. Przepisy niniejszego porozumienia nie zwalniają Stron z ich zobowiązań nałożonych przez jakiekolwiek inne istniejące traktaty, konwencje lub porozumienia. 3. Każda ze Stron niniejszego porozumienia wyznaczy jeden (lub więcej) właściwych organów, którym powierzy odpowiedzialność za wykonanie niniejszego porozumienia; Strony przekażą sobie nazwy oraz adresy tych organów. 4. Strony, w porozumieniu ze Stronami Konwencji, określą zasady administracyjnego i finansowego funkcjonowania porozumienia. Artykuł III Podstawowe zobowiązania 1. Każda ze Stron zabroni celowego odłowu, przetrzymywania lub zabijania nietoperzy, chyba że właściwy organ wyda na to zgodę. 2. Każda ze Stron wskaże te stanowiska na obszarze jej jurysdykcji, które są ważne dla utrzymania stanu zachowania i ochrony nietoperzy, w tym ich schronienia. Biorąc pod uwagę czynniki ekonomiczne i społeczne Strony będą chronić te miejsca przed zniszczeniem lub zakłócaniem w nich spokoju. Ponadto Strony będą dążyć do identyfikacji oraz ochrony przed niszczeniem żerowisk ważnych dla nietoperzy i zakłócaniem spokoju na tych obszarach. 3. Przy określaniu, jakie obszary powinny podlegać ogólnemu programowi ochrony, każda ze Stron nada następnie odpowiednią rangę środowiskom ważnym dla nietoperzy. 4. Strony podejmą odpowiednie kroki w celu popularyzacji programu ochrony nietoperzy oraz zwrócą uwagę opinii publicznej na wagę problemu ochrony tych zwierząt. 5. Każda ze Stron wyznaczy właściwą instytucję odpowiedzialną za dostarczanie informacji na temat ochrony i kontroli nietoperzy na jej terytorium, zwłaszcza odnośnie do nietoperzy zamieszkujących budynki. Strony będą wymieniać doświadczenia w tym zakresie. 6. Każda ze Stron podejmie dodatkowe działania, które uzna za konieczne, w celu zabezpieczenia tych populacji nietoperzy, które uzna za zagrożone, a następnie, zgodnie z artykułem VI, złoży sprawozdanie o podjętych działaniach. 7. Strony będą odpowiednio promować programy badawcze związane z ochroną i kontrolą populacji nietoperzy. Strony będą konsultować programy badawcze oraz podejmą starania w celu koordynacji programów badań i ochrony nietoperzy. 8. Każda ze Stron, jeśli jest to stosowne, dopuszczając do użytku pestycydy, weźmie pod uwagę potencjalny wpływ tych substancji na nietoperze oraz podejmie starania, aby zastąpić wysoko toksyczne środki chemiczne, stosowane w konserwacji drewna, innymi bezpieczniejszymi substancjami. Artykuł IV Wykonanie porozumienia na szczeblu krajowym 1. Każda ze Stron przyjmuje i wprowadza takie środki prawne i administracyjne, które są konieczne dla wykonania niniejszego porozumienia. 2. Postanowienia niniejszego porozumienia w żaden sposób nie ograniczają prawa Stron do ustanawiania bardziej surowych zasad ochrony nietoperzy. Artykuł V Spotkania Stron 1. Strony niniejszego porozumienia będą odbywały cykliczne spotkania. Nie później niż trzy lata po dacie wejścia w życie porozumienia Rząd Zjednoczonego Królestwa zwoła pierwsze spotkanie Stron. Strony przyjmą regulamin spotkania oraz zasady finansowe, w tym budżet oraz skalę wpłat na przyszły okres finansowy. Dokumenty te przyjmuje się większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących. Decyzje dotyczące zasad finansowych wymagają większości trzech czwartych głosów Stron obecnych i głosujących. 2. Na sesjach Strony mogą utworzyć zespoły naukowe lub grupy robocze, jakie uznają za właściwe. 3. Państwa Strefy i organizacje regionalnej integracji gospodarczej nie będące Stronami porozumienia, a także Sekretariat Konwencji oraz Rada Europy jako Sekretariat Konwencji o ochronie dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych, a także inne podobne organizacje międzyrządowe, mogą być reprezentowane na sesjach Stron porozumienia przez obserwatorów. Każda instytucja lub organizacja posiadająca kwalifikacje techniczne w dziedzinie ochrony i kontroli nietoperzy, może być reprezentowana przez obserwatorów na sesjach Stron, chyba że sprzeciwi się temu co najmniej jedna trzecia obecnych Stron. Jedynie Stronom przysługuje prawo głosowania na sesjach Stron. 4. Z wyjątkiem sytuacji, o których mowa w ustępie 5, każdej ze Stron porozumienia przysługuje jeden głos. 5. Organizacje regionalnej integracji gospodarczej, które są Stronami niniejszego porozumienia, w sprawach należących do ich właściwości wykonują prawo głosu ilością głosów odpowiadającą liczbie ich państw członkowskich będących Stronami Porozumienia i obecnych podczas głosowania. Organizacja regionalnej integracji gospodarczej nie wykonuje prawa głosu, jeżeli prawo to wykonują jej państwa członkowskie i odwrotnie. Artykuł VI Sprawozdania z wykonania porozumienia Na każdym spotkaniu Stron każda ze Stron przedstawi aktualne sprawozdanie z wykonania postanowień porozumienia. Sprawozdanie powinno być dostarczone pozostałym Stronom co najmniej na 90 dni przed rozpoczęciem spotkania. Artykuł VII Poprawki do porozumienia 1. Do porozumienia mogą być wprowadzane poprawki na każdej sesji Stron. 2. Każda Strona może przedstawić projekt poprawki. 3. Tekst jakiejkolwiek proponowanej poprawki wraz z uzasadnieniem powinien być zakomunikowany depozytariuszowi co najmniej na 90 dni przed rozpoczęciem sesji. Depozytariusz natychmiast przekaże kopie tekstu pozostałym Stronom. 4. Poprawki przyjmowane są większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących. W stosunku do tych Stron, które przyjęły poprawkę, wchodzi ona w życie po upływie 60 dni od złożenia depozytariuszowi piątego dokumentu przyjęcia poprawki. Po tym terminie poprawka wejdzie w życie w stosunku do Strony po upływie 30 dni od daty złożenia depozytariuszowi jej dokumentu przyjęcia poprawki. Artykuł VIII Zastrzeżenia Zgłaszanie ogólnych zastrzeżeń do przepisów niniejszego porozumienia nie jest dopuszczalne. Jednak jakiekolwiek Państwo Strefy lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej, stając się Stroną, zgodnie z artykułami X lub XI, może złożyć szczegółowe zastrzeżenie dotyczące określonych gatunków nietoperzy. Artykuł IX Rozstrzyganie sporów Jakiekolwiek spory, które mogą powstać między Stronami, dotyczące interpretacji lub stosowania postanowień niniejszego porozumienia, będą przedmiotem negocjacji pomiędzy Stronami biorącymi udział w sporze. Artykuł X Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie i zatwierdzenie Niniejsze porozumienie jest otwarte do podpisu dla Państwa Strefy oraz dla organizacji regionalnej integracji gospodarczej, które mogą stać się Stroną poprzez: (a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo (b) ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie w przypadku podpisania z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia składane są depozytariuszowi. Niniejsze porozumienie pozostaje otwarte do podpisu do dnia jego wejścia w życie. Artykuł XI Przystąpienie Niniejsze porozumienie otwarte jest do przystąpienia dla Państw Strefy oraz organizacji regionalnej integracji gospodarczej po dacie jego wejścia w życie. Dokumenty przystąpienia składa się depozytariuszowi. Artykuł XII Wejście w życie Niniejsze porozumienie wejdzie w życie w dziewięćdziesiątym dniu od daty, w której pięć Państw Strefy stanie się Stronami zgodnie z artykułem X. Następnie, dla państwa podpisującego je lub do niego przystępującego, porozumienie wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od złożenia jego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. Artykuł XIII Wypowiedzenie i wygaśnięcie Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejsze porozumienie składając depozytariuszowi pisemną notyfikację w dowolnym czasie. Wypowiedzenie wywoła skutek po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. Porozumienie pozostanie w mocy co najmniej przez dziesięć lat, a następnie wygaśnie w dniu, w którym pozostanie mniej niż pięć Stron porozumienia. Artykuł XIV Depozytariusz Oryginał porozumienia, sporządzony w językach angielskim, francuskim i niemieckim, którego każdy tekst jest jednakowo autentyczny, zostanie złożony Rządowi Zjednoczonego Królestwa, który będzie depozytariuszem i przekaże uwierzytelnione kopie niniejszego porozumienia wszystkim państwom i organizacjom regionalnej integracji gospodarczej, które podpisały porozumienie lub złożyły dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. Depozytariusz poinformuje wszystkie Państwa Strefy oraz organizacje regionalnej integracji gospodarczej o podpisaniu porozumienia oraz o złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, o wejściu w życie porozumienia i poprawek, a także o zastrzeżeniach i notyfikacjach wypowiedzenia. Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - porozumienie zostało uznane za słuszne w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższego porozumienia, - porozumienie będzie niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 21 lutego 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati AGREEMENT on the conservation of bats in Europe The Contracting Parties Recalling the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals opened for signature in Bonn on 23 June 1979; Recognising the unfavourable conservation status of bats in Europe and non-European Range States and in particular the serious threat to them from habitat degradation, disturbance of roosting sites and certain pesticides; Conscious that the threats facing bats in Europe and non-European Range States are common to both migratory and non-migratory species and that roosts are often shared by migratory and non-migratory species; Recalling that the first meeting of the Conference of the Parties to the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals held in Bonn in October 1985 agreed to add European species of CHIROPTERA (Rhinolophidae and Vespertilionidae) to Appendix II of the Convention and instructed the Secretariat of the Convention to take appropriate measures to develop an Agreement for these species; Convinced that the conclusion of an Agreement for these species would greatly benefit the conservation of bats in Europe; Have agreed as follows: Article I Scope and Interpretation For the purposes of this Agreement: (a) "Convention" means the Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals (Bonn 1979); (b) "Bats" means European populations of CHIROPTERA (Rhinolophidae and Vespertilionidae) occurring in Europe and non-European Range States; (c) "Range State" means any State (whether or not it is a party to the Convention) that exercises jurisdiction over any part of the range of a species covered by this Agreement; (d) "Regional Economic Integration Organisation" means an organisation constituted by sovereign States to which this Agreement applies and which has competence in respect of matters covered by this Agreement and has been duly authorised, in accordance with its internal procedures, to sign, ratify, accept, approve or accede to it; (e) "Parties" means, unless the context otherwise indicates, Parties to this Agreement; (f) "In Europe" means the continent of Europe. Article II General Provisions 1. This Agreement is an AGREEMENT within the meaning of paragraph 3 of Article IV of the Convention. 2. The provisions of this Agreement shall not relieve Parties of their obligations under any existing treaty, convention or agreement. 3. Each Party to this Agreement shall designate one or more competent authorities to whom it shall assign responsibility for the implementation of this Agreement. It shall communicate the name and address of its authority or authorities to the other Parties to this Agreement. 4, Appropriate administrative and financial support for this Agreement shall be determined by its Parties in consultation with the Parties to the Convention. Article III Fundamental Obligations 1. Each Party shall prohibit the deliberate capture, keeping or killing of bats except under permit from its competent authority. 2. Each Party shall identify those sites within its own area of jurisdiction which are important for the conservation status, including for the shelter and protection, of bats. If shall, taking into account as necessary economic and social considerations, protect such sites from damage or disturbance. In addition, each Party shall endeavour to identify and protect important feeding areas for bats from damage or disturbance. 3. When deciding which habitats to protect for general conservation purposes each Party shall give due weight to habitats that are important for bats. 4. Each Party shall take appropriate measures to promote the conservation of bats and shall promote public awareness in the importance of bat conservation. 5. Each Party shall assign to on appropriate body responsibilities for the provision of advice on bat conservation an management within its territory particularly with regard to bats in buildings. Parties shall exchange information on their experiences in this matter. 6. Each Party shall take such additional action as it considers necessary to safeguard populations of bats which it identifies as being subject to threat and shall report under Article VI on the action taken. 7. Each Party shall, as appropriate, promote research programmes relating to the conservation and management of bats. Parties shall consult each other on such research programmes, and shall endeavour to co-ordinate such research and conservation programmes. 8. Each Party shall, wherever appropriate, consider the potential effects of pesticides on bats, when assessing pesticides for use, and shall endeavour to replace timber treatment chemicals which are highly toxic to bats with safer alternatives. Article IV National Implementation 1. Each Party shall adopt and enforce such legislative and administrative measures as may be necessary for the purpose of giving effect to this Agreement. 2. The provisions of this Agreement shall in no way affect the right of Parties to adopt stricter measures concerning the conservation of bats. Article V Meetings of the Parties 1. There shall be periodic meetings of the Parties to this Agreement. The Government of the United Kingdom shall call the first meeting of the Parties to the Agreement not later than 3 years after the date of entry into force of the Agreement. The Parties to the Agreement shall adopt rules of procedure for their meetings and financial rules, including the provisions on the budget and the scale of contributions for the next financial period. Such rules shall be adopted by a two-thirds majority of the Parties present and voting. Decisions taken under the financial rules shall require a three-quarters majority of the Parties present and voting. 2. An their meetings the Parties may establish such scientific and other working groups as they see fit. 3. Any Range State or Regional Economic Integration Organisation not a Party to this Agreement, the Secretariat of the Convention, the Council of Europe in its capacity as the Secretariat of the Convention on the Conservation of European Wildlife and Natural Habitats and similar intergovernmental organisations may be represented by observers at meetings of the Parties. Any agency or body technically qualified in the conservation and management of bats may be represented by observers at meetings of the Parties unless at least one-third of the Parties present object. Only Parties may vote at meetings of the Parties. 4. Except as provided for in paragraph 5 below, each Party to this Agreement shall have one vote. 5. Regional Economic Integration Organisations which are Parties to this Agreement shall, in matters within their competence, exercise their right to vote with a number of votes equal to the number of their Member States which are Parties to the Agreement and present at the time of the vote. A Regional Economic Integration Organisation shall not exercise its right to vote if its Member States exercise theirs, and vice versa. Article VI Reports on Implementation Each Party shall present to each meeting of the Parties an up-to-date report on its implementation of this Agreement. It shall circulate the report to the Parties not less than 90 days before the opening of the ordinary meeting. Article VII Amendment of the Agreement 1. This Agreement may be amended at any meeting of the Parties. 2. Proposals for amendment may be made by any Party. 3. The text of any proposed amendment and the reasons for it shall be communicated to the Depositary at least 90 days before the opening of the meeting. The Depositary shall transmit copies forthwith to the Parties. 4. Amendments shall be adopted by a two-thirds majority of the Parties present and voting and shall enter into force for those Parties which have accepted them 60 days after the deposit of the fifth instrument of acceptance of the amendment with the Depositary. Thereafter, they shall enter into force for a Party 30 days after the date of deposit of its instrument of acceptance of the amendment with the Depositary. Article VIII Reservations The provisions of this Agreement shall not be subject to gebneral reservations. However, a Range State or Regional Economic Integration Organisation may, on becoming a Party in accordance with Articles X or XI, enter a specific reservation with regard to any particular species of bat. Article IX Settlement of Disputes Any dispute which may arise between Parties with respect to the interpretation or application of the provisions of this Agreement shall be subject to negotiation between the Parties involved in the dispute. Article X Signature, Ratification, Acceptance and Approval This Agreement shall be open to signature by Range States or Regional Economic Integration Organisations who may become Parties either by: (a) signature without reservation in respect of ratification, acceptance or approval; or (b) signature with reservation in respect of ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Depositary. This Agreement shall remain open for signature until the date of entry into force of the Agreement. Article XI Accession This Agreement shall be open for accession by Range States or Regional Economic Integration Organisations after the date of entry into force of the Agreement. Instruments of accession shall be deposited with the Depositary. Article XII Entry into Force This Agreement shall enter into force on the ninetieth day following the date on which five Range States have become Parties in accordance with Article X. Thereafter it shall enter into force for a signatory or acceding State on the thirtieth day after the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession. Article XIII Denunciation and Termination Any Party may denounce this Agreement by written notification to the Depositary at any time. The denunciation shall take effect twelve months after the date on which the Depositary has received the notification. The Agreement shall remain in force for at least ten years, and thereafter shall terminate on the date on which there cease to be at least five Parties thereto. Article XIV Depositary The original of the Agreement, in English, French and German, each version being equally authentic, shall be deposited with the Government of the United Kingdom, which shall be the Depositary and shall transmit certified copies thereof to all States and any Regional Economic Integration Organisations that have signed the Agreement or deposited instruments of ratification, acceptance, approval or accession. The Depositary shall inform all Range States and Regional Economic Integration Organisations of signatures, deposit of instruments of ratification, acceptance, approval or accession, entry into force of this Agreement, amendments thereto, reservations and notifications of denunciation. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 24 września 1999 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Porozumienia o ochronie nietoperzy w Europie, podpisanego w Londynie dnia 4 grudnia 1991 r. (Dz. U. Nr 96, poz. 1113) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem XI porozumienia o ochronie nietoperzy w Europie, podpisanego w Londynie dnia 4 grudnia 1991 r., został złożony dnia 10 kwietnia 1996 r. Rządowi Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jako depozytariuszowi, dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do wymienionego powyżej porozumienia. Zgodnie z artykułem XII porozumienia weszło ono w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 10 maja 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem XII porozumienia weszło ono w życie dnia 16 stycznia 1994 r. 2. Następujące państwa stały się stronami porozumienia, podpisując je bez zastrzeżenia ratyfikacji bądź składając dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, w podanych niżej datach: Dania 6 stycznia 1994 r. Francja 7 lipca 1995 r. Irlandia 21 czerwca 1995 r. Luksemburg 29 października 1993 r. Monako 23 lipca 1999 r. Niderlandy 17 marca 1992 r. Niemcy 18 października 1993 r. Norwegia 3 lutego 1994 r. Portugalia 10 stycznia 1996 r. Republika Czeska 24 lutego 1994 r. Słowacja 9 lipca 1998 r. Węgry 22 czerwca 1994 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej1)2) 9 września 1992 r. 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionego powyżej porozumienia, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz 1) Dokument ratyfikacyjny Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej obejmuje Wyspę Man i Gibraltar. 2) Dokument ratyfikacyjny Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej obejmuje od dnia 23 czerwca 1999 r. obszar administracyjny Guernsey. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i sposobu wydawania funkcjonariuszom finansowych organów dochodzenia i niefinansowych organów dochodzenia upoważnień do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe oraz szczegółowych zasad ich wymierzania i sposobu uiszczania. (Dz. U. Nr 96, poz. 1114) Na podstawie art. 136 § 2 Kodeksu karnego skarbowego zarządza się, co następuje: § 1. Do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe są uprawnieni upoważnieni: 1) pracownicy urzędów skarbowych, 2) inspektorzy kontroli skarbowej, 3) funkcjonariusze celni, 4) funkcjonariusze inspekcji celnej - zwani dalej "funkcjonariuszami". § 2. Upoważnienia do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego wydaje funkcjonariuszom, o których mowa w: 1) § 1 pkt 1 - naczelnik właściwego urzędu skarbowego, 2) § 1 pkt 2 - dyrektor właściwego urzędu kontroli skarbowej, 3) § 1 pkt 3 - dyrektor właściwego urzędu celnego, 4) § 1 pkt 4 - właściwy regionalny inspektor celny. § 3. 1. Upoważnienie do wymierzania kary grzywny w drodze mandatu karnego powinno zawierać oznaczenie podmiotu wydającego upoważnienie, datę wydania i termin ważności, podstawę prawną jego wydania, imię, nazwisko i stanowisko służbowe upoważnionego funkcjonariusza, numer legitymacji służbowej, określenie obszaru, na którym upoważnienie jest ważne. 2. Upoważnienie powinno być podpisane przez podmiot, który je wydał, oraz opatrzone odciskiem pieczęci urzędowej. § 4. 1. Pobrana kara grzywny, wymierzona w drodze mandatu karnego, o którym mowa w art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu karnego skarbowego, jest wpłacana przez funkcjonariusza do kasy lub na rachunek bankowy: 1) właściwego urzędu skarbowego, jeżeli karę grzywny wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 1, 2) właściwego urzędu kontroli skarbowej, jeżeli karę grzywny wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 2, 3) właściwego urzędu celnego, jeżeli karę grzywny wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 3, 4) właściwego regionalnego inspektoratu celnego, jeżeli karę grzywny wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 4. 2. Wzór formularza mandatu karnego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 5. 1. Mandat karny kredytowany funkcjonariusz wydaje ukaranemu za pokwitowaniem odbioru. 2. Funkcjonariusz, wydając mandat karny kredytowany, poucza ukaranego o obowiązku uiszczenia wymierzonej kary grzywny w terminie siedmiu dni oraz o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie. 3. Pokwitowanie odbioru mandatu karnego kredytowanego przekazuje się niezwłocznie do: 1) właściwego urzędu skarbowego, jeżeli mandat został wydany przez funkcjonariusza, o którym mowa w § 1 pkt 1, 2) właściwego urzędu kontroli skarbowej, jeżeli mandat został wydany przez funkcjonariusza, o którym mowa w § 1 pkt 2, 3) właściwego urzędu celnego, jeżeli mandat został wydany przez funkcjonariusza, o którym mowa w § 1 pkt 3, 4) właściwego regionalnego inspektoratu celnego, jeżeli mandat został wydany przez funkcjonariusza, o którym mowa w § 1 pkt 4. 4. Wzór formularza mandatu karnego kredytowanego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. Karę grzywny wymierzoną w drodze mandatu karnego kredytowanego ukarany jest obowiązany wpłacić w terminie 7 dni na rachunek bankowy lub do kasy: 1) właściwego urzędu skarbowego, jeżeli karę grzywny w drodze mandatu karnego kredytowanego wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 1, 2) właściwego urzędu kontroli skarbowej, jeżeli karę grzywny w drodze mandatu karnego kredytowanego wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 2, 3) właściwego urzędu celnego, jeżeli karę grzywny w drodze mandatu karnego kredytowanego wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 3, 4) właściwego regionalnego inspektoratu celnego, jeżeli karę grzywny w drodze mandatu karnego kredytowanego wymierzył funkcjonariusz, o którym mowa w § 1 pkt 4. 2. W razie dokonania wpłaty kary grzywny, o której mowa w ust. 1 pkt 1-4, na rachunek bankowy, koszty z tym związane ponosi ukarany. § 7. W razie nieuiszczenia w terminie kary grzywny wymierzonej mandatem karnym kredytowanym, przyjętym przez ukaranego za pokwitowaniem odbioru, ściąga się ją w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 8. 1. W przypadku określenia w przepisach szczególnych niefinansowych organów dochodzenia uprawnionych do prowadzenia postępowania mandatowego, upoważnienia, o których mowa w § 2, wydaje kierownik niefinansowego organu dochodzenia. 2. Karę grzywny wymierzoną w drodze mandatu karnego funkcjonariusz niefinansowego organu dochodzenia wpłaca do kasy lub na rachunek bankowy tego organu. 3. Karę grzywny wymierzoną w drodze mandatu karnego kredytowanego ukarany wpłaca, w terminie 7 dni, do kasy właściwego niefinansowego organu dochodzenia lub na rachunek bankowy tego organu. 4. Pokwitowanie odbioru mandatu karnego kredytowanego przekazuje się niezwłocznie do właściwego niefinansowego organu dochodzenia. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1999 r. (poz. 1114) Załącznik nr 1 Wzór Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strona 4 Ilustracja Strona 5 Ilustracja Załącznik nr 2 Wzór Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strona 4 Ilustracja Strona 5 Ilustracja Strona 6 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, sporządzona w Sztokholmie dnia 15 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 98, poz. 1138) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 15 grudnia 1992 r. została sporządzona w Sztokholmie Konwencja o koncyliacji i arbitrażu w ramach Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA O KONCYLIACJI I ARBITRAŻU W RAMACH KBWE Państwa-Strony niniejszej konwencji, uczestniczące w Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, świadome powinności rozwiązywania sporów na drodze pokojowej zgodnie z postanowieniami artykułu 2 ustęp 2 oraz artykułu 33 Karty Narodów Zjednoczonych; podkreślając, iż nie jest ich zamiarem działanie na szkodę istniejących instytucji i mechanizmów, w tym Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Wspólnot Europejskich i Stałego Trybunału Arbitrażowego; potwierdzając swoje uroczyste zobowiązanie do rozstrzygania swoich sporów za pomocą środków pokojowych oraz wolę rozwijania mechanizmów rozstrzygania sporów między uczestniczącymi Państwami; przypominając, iż pełne wprowadzenie w życie wszystkich zasad i zobowiązań KBWE stanowi samo w sobie podstawowy element zapobiegania powstawaniu sporów między Państwami uczestniczącymi w KBWE; zainteresowane dalszym rozwojem i umocnieniem zobowiązań, zwłaszcza uwzględnionych w Raporcie ze Spotkania Ekspertów ds. Pokojowego Załatwiania Sporów, przyjętego w Valletta i zaaprobowanego przez Radę Ministrów Spraw Zagranicznych KBWE na spotkaniu w Berlinie w dniach 19 i 20 czerwca 1991 r., uzgodniły, co następuje: Rozdział I Postanowienia ogólne Artykuł 1 Utworzenie Sądu Zostaje utworzony Sąd Koncyliacyjny i Arbitrażowy w celu rozstrzygania, z zastosowaniem postępowania koncyliacyjnego, a w razie potrzeby arbitrażowego, sporów, które zostaną wniesione zgodnie z postanowieniami konwencji. Artykuł 2 Komisje Pojednawcze i Trybunały Arbitrażowe 1. Postępowanie pojednawcze prowadzi Komisja Pojednawcza powoływana dla każdego sporu. W skład Komisji wchodzą rozjemcy wylosowani w listy utworzonej zgodnie z postanowieniami artykułu 3. 2. Arbitraż prowadzi Trybunał Arbitrażowy powoływany dla każdego sporu. W skład Trybunału wchodzą arbitrzy wylosowani z listy utworzonej zgodnie z postanowieniami artykułu 4. 3. Rozjemcy i arbitrzy stanowią łącznie Sąd Koncyliacyjny i Arbitrażowy w ramach KBWE, zwany dalej "Sądem". Artykuł 3 Mianowanie rozjemców 1. Każde z Państw-Stron konwencji mianuje, w terminie dwóch miesięcy od jej wejścia w życie, dwóch rozjemców, z których przynajmniej jeden musi być obywatelem tego Państwa. Drugi rozjemca może być obywatelem innego Państwa uczestniczącego w KBWE. Państwo przystępujące jako strona do niniejszej konwencji, po jej wejściu w życie, mianuje rozjemców w terminie dwóch miesięcy po wejściu w życie konwencji dla zainteresowanego Państwa. 2. Rozjemcy są wybierani spośród osób piastujących obecnie lub w przeszłości wyższe stanowiska międzynarodowe lub państwowe i posiadających uznane kwalifikacje w zakresie prawa międzynarodowego, stosunków międzynarodowych lub rozstrzygania sporów. 3. Rozjemcy są mianowani na okres sześciu lat, z możliwością przedłużenia. Nie mogą zostać odwołani ze swojej funkcji przez mianujące ich Państwo w trakcie kadencji. W przypadku śmierci, rezygnacji lub niezdolności do uczestnictwa w posiedzeniach, uznanej przez Biuro, zainteresowane Państwo mianuje nowego rozjemcę; kadencja nowego rozjemcy obejmuje pozostały okres kadencji jego poprzednika. 4. Po zakończeniu okresu kadencji rozjemcy w dalszym ciągu rozpatrują prowadzone przez nich sprawy. 5. Nazwiska rozjemców są przekazywane Sekretarzowi Sądu i umieszczane na liście, która jest przesyłana do Sekretariatu KBWE, celem przekazania jej Państwom uczestniczącym w KBWE. Artykuł 4 Mianowanie arbitrów 1. Każde z Państw-Stron niniejszej konwencji mianuje, w terminie dwóch miesięcy od jej wejścia w życie, jednego arbitra oraz jednego zastępcę, którzy mogą być obywatelami tego Państwa lub innego Państwa uczestniczącego w KBWE. Państwo przystępujące jako strona do niniejszej konwencji, po jej wejściu w życie, wyznacza swojego arbitra i jego zastępcę w terminie dwóch miesięcy po wejściu w życie konwencji dla zainteresowanego Państwa. 2. Arbitrzy i ich zastępcy muszą posiadać kwalifikacje wymagane w ich państwach przy mianowaniu na najwyższe urzędy w wymiarze sprawiedliwości bądź muszą być prawnikami o uznanej powszechnie kompetencji w zakresie prawa międzynarodowego. 3. Arbitrzy i ich zastępcy są mianowani na okres sześciu lat, a ich kadencja może zostać jeden raz odnowiona, przy czym nie mogą zostać odwołani z pełnionej funkcji przez mianujące ich Państwo w trakcje kadencji. W przypadku śmierci, rezygnacji lub niezdolności do uczestnictwa w posiedzeniach, uznanej przez Biuro, miejsce arbitra zajmie jego zastępca. 4. W przypadku śmierci, rezygnacji lub niezdolności do uczestnictwa w posiedzeniach arbitra i jego zastępcy, po uznaniu tego faktu przez Biuro, mianuje się nowego arbitra i jego zastępcę zgodnie z ustępem 1. Nowy arbiter i jego zastępca dokończą kadencję swoich poprzedników. 5. Regulamin Sądu może stanowić o częściowym odnowieniu kadencji arbitrów i ich zastępców. 6. Po wygaśnięciu kadencji arbitrzy w dalszym ciągu rozpatrują prowadzone przez nich sprawy. 7. Nazwiska arbitrów są przekazywane Sekretarzowi Sądu i umieszczane na liście, która jest przesyłana do Sekretariatu KBWE, celem przekazania jej Państwom uczestniczącym w KBWE. Artykuł 5 Niezawisłość członków Sądu i Sekretarza Sądu Rozjemcy, arbitrzy oraz Sekretarz Sądu pełnią swoje funkcje w sposób w pełni niezawisły. Przed objęciem swoich obowiązków składają przyrzeczenie, iż będą wypełniać swoje kompetencje w sposób bezstronny i sumienny. Artykuł 6 Przywileje i immunitety Rozjemcy, arbitrzy, Sekretarz Sądu, a także przedstawiciele i adwokaci stron prowadzących spór korzystają, w trakcie pełnienia obowiązków na terytorium Państw-Stron konwencji, z przywilejów i immunitetów przysługujących osobom działającym z ramienia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Artykuł 7 Biuro Sądu 1. Biuro Sądu składa się z Prezesa, wiceprezesa oraz trzech pozostałych członków. 2. Prezesa Sądu wybierają spośród swego grona członkowie Sądu. Prezes przewodniczy Biuru. 3. Rozjemcy i arbitrzy wybierają ze swego grona po dwóch członków Biura i ich zastępców. 4. Członkowie Biura wybierają spośród swego grona wiceprezesa. Jeżeli Prezesem zostanie wybrany arbiter, wiceprezes jest wybierany spośród rozjemców; jeżeli Prezesem zostanie wybrany rozjemca, wiceprezes jest wybierany spośród arbitrów. 5. Procedury wyboru Prezesa, a także pozostałych członków Biura i ich zastępców, ustala regulamin Sądu. Artykuł 8 Procedura orzekania 1. Orzeczenia Sądu zapadają większością głosów uczestniczących w głosowaniu. Członkowie wstrzymujący się od głosu nie są uważani za uczestniczących w głosowaniu. 2. Orzeczenia Biura są podejmowane większością głosów jego członków. 3. Orzeczenia Komisji Pojednawczej oraz Trybunałów Arbitrażowych zapadają większością głosów ich członków, którzy nie mogą wstrzymywać się od głosowania. 4. W przypadku równej liczby głosów, rozstrzygający będzie głos oddany przez przewodniczącego posiedzenia. Artykuł 9 Sekretarz Sądu Sąd mianuje swojego Sekretarza i może postanowić w razie potrzeby o wyznaczeniu innych urzędników. Regulamin pracowników Sekretariatu zostanie opracowany przez Biuro i przyjęty przez Państwa-Strony niniejszej konwencji. Artykuł 10 Siedziba 1. Siedzibę Sądu ustanawia się w Genewie. 2. Komisja Pojednawcza oraz Trybunał Arbitrażowy mogą prowadzić sesję w innym miejscu na wniosek stron prowadzących spór i za zgodą Biura. Artykuł 11 Regulamin Sądu 1. Sąd uchwala własny regulamin, który podlega zatwierdzeniu przez Państwa-Strony niniejszej konwencji. 2. Regulamin Sądu określa w pierwszym rzędzie reguły proceduralne stosowane przez Komisje Pojednawcze i Trybunał Arbitrażowy, powoływane zgodnie z niniejszą konwencją. Stanowi on o tym, które z podanych reguł nie mogą zostać uchylone za zgodą stron prowadzących spór. Artykuł 12 Języki robocze Zasady stosowania języków określa regulamin Sądu. Artykuł 13 Protokół finansowy Nie naruszając postanowień artykułu 17 wszystkie koszty związane z Sądem poniosą Państwa-Strony niniejszej konwencji. Postanowienia regulujące zasady obliczania kosztów, przygotowywania projektu i zatwierdzenia corocznego budżetu Sądu, podziału kosztów między Państwami-Stronami konwencji, prowadzenia kontroli finansowej zestawień rachunkowych Sądu oraz inne podobne sprawy zawiera protokół finansowy, który jest przyjmowany przez Komitet Wyższych Urzędników. Protokół będzie wiążący dla Państwa z chwilą przystąpienia do konwencji. Artykuł 14 Okresowe sprawozdanie Biuro przedkłada Radzie KBWE, za pośrednictwem Komitetu Wyższych Urzędników, roczne sprawozdanie z działalności objętej niniejszą konwencją. Artykuł 15 Powiadomienia dotyczące wniosków o wszczęcie postępowania pojednawczego lub arbitrażu Sekretarz Sądu przekazuje do Sekretariatu KBWE powiadomienia dotyczące wszystkich wniosków o wszczęcie postępowania pojednawczego lub arbitrażu, celem niezwłocznego przekazania ich Państwom uczestniczącym w KBWE. Artykuł 16 Postępowanie stron - środki tymczasowe 1. W trakcie prowadzenia sprawy strony sporu wstrzymują się od wszelkich działań mogących zaostrzyć sytuację lub utrudnić bądź uniemożliwić rozstrzygnięcie sporu. 2. Komisja Pojednawcza może zwrócić stronom prowadzącym spór uwagę na środki, jakie strony powinny przedsięwziąć, aby nie dopuścić do zaostrzenia sporu lub utrudnienia jego rozstrzygnięcia. 3. Trybunał Arbitrażowy powołany do rozstrzygnięcia sporu może wskazać środki tymczasowe, jakie strony prowadzące spór powinny przedsięwziąć zgodnie z postanowieniami artykułu 26 ustęp 4. Artykuł 17 Koszty procesowe Strony prowadzące spór i wszelkie strony interweniujące ponoszą wszystkie koszty własne. Rozdział II Kompetencje Artykuł 18 Kompetencje Komisji i Trybunału 1. Każde Państwo-Strona niniejszej konwencji może przedłożyć Komisji Pojednawczej jakikolwiek spór z innym Państwem-Stroną, który nie został rozstrzygnięty w wyniku negocjacji prowadzonych w odpowiednio długim czasie. 2. Spory mogą zostać wniesione do Trybunału Arbitrażowego zgodnie z warunkami podanymi w artykule 26. Artykuł 19 Zabezpieczenie istniejących środków rozstrzygania sporu 1. Komisja Pojednawcza lub Trybunał Arbitrażowy powołany do rozstrzygnięcia sporu wstrzyma się od wszelkich dalszych działań, jeżeli: a) przed wniesieniem sporu do Komisji lub Trybunału został on wniesiony do sądu lub do trybunału, którego właściwości w odniesieniu do prowadzonego sporu strony zobowiązane są przyjąć zgodnie z obowiązującym prawem bądź jeżeli taki organ wydał orzeczenie dotyczące meritum sporu; b) strony sporu przyjęły z góry wyłączną właściwość organu sądowego innego niż Trybunał powołany zgodnie z niniejszą konwencją, w którego kompetencji leży wydawanie orzeczeń z mocą wiążącą w odniesieniu do wniesionego sporu, bądź jeżeli strony sporu zdecydowały się na jego rozstrzygnięcie wyłącznie za pomocą innych środków. 2. Komisja Pojednawcza powołana do rozstrzygnięcia sporu wstrzyma się od wszelkich dalszych działań, jeżeli, nawet po wniesieniu do niej sporu, jedna lub wszystkie strony wniosą spór do sądu lub trybunału, którego właściwość w odniesieniu do sporu jego strony zobowiązane są uznać z mocy obowiązującego prawa. 3. Komisja Pojednawcza odłoży rozpatrywanie sporu, jeżeli spór został wniesiony do innego organu, któremu przysługują kompetencje do przedstawiania propozycji w odniesieniu do tego sporu. Jeżeli takie wcześniejsze działania nie doprowadzą do rozstrzygnięcia sporu, Komisja podejmie prace na wniosek stron lub jednej ze stron prowadzących spór, zgodnie z postanowieniami artykułu 26 ustęp 1. 4. Podpisując, ratyfikując lub przystępując do niniejszej konwencji Państwo może wnieść zastrzeżenie w celu zapewnienia zgodności mechanizmów rozstrzygania sporów wynikających z tej konwencji z innymi sposobami rozstrzygania sporów, wynikającymi z uzgodnień międzynarodowych odnoszących się do danego Państwa. 5. W przypadku zakończenia sporu przez strony w dowolnym terminie Komisja lub Trybunał wykreśli spór ze swojej listy po otrzymaniu pisemnego potwierdzenia od wszystkich zainteresowanych stron, iż spór został zakończony. 6. W przypadku różnicy zdań między stronami co do kompetencji Komisji lub Trybunału w odniesieniu do sporu, decyzję w tej sprawie podejmie Komisja lub Trybunał. Rozdział III Postępowanie pojednawcze Artykuł 20 Wniosek o powołanie Komisji Pojednawczej 1. Każde Państwo-Strona niniejszej konwencji może złożyć Sekretarzowi Sądu podanie z wnioskiem o powołanie Komisji Pojednawczej w związku ze sporem prowadzonym przez nie z jednym lub wieloma Państwami-Stronami. Dwa lub więcej Państw-Stron może wspólnie złożyć podanie Sekretarzowi Sądu. 2. Wniosek o powołanie Komisji Pojednawczej może również wynikać z postanowień umowy zawartej przez dwa lub więcej Państw-Stron bądź przez jedno lub wiele Państw-Stron z jednym lub wieloma Państwami-Stronami uczestniczącymi w KBWE. Powiadomienie o zawarciu umowy jest przekazywane Sekretarzowi Sądu. Artykuł 21 Powołanie Komisji Pojednawczej 1. Każda strona sporu wyznacza z listy rozjemców, sporządzonej zgodnie z artykułem 3, jednego rozjemcę wchodzącego w skład Komisji. 2. W przypadku gdy więcej niż dwa Państwa są stronami sporu w tym samym sporze, Państwa dochodzące tych samych interesów mogą uzgodnić wyznaczenie jednego rozjemcy. Jeżeli nie dojdzie do takiego uzgodnienia, każda ze stron sporu wyznaczy tę samą liczbę rozjemców do górnej granicy ustalonej przez Biuro. 3. Każde Państwo będące stroną w sporze przedstawionym Komisji Pojednawczej i nie będące jednocześnie stroną niniejszej konwencji może wyznaczać osobę wchodzącą w skład Komisji z listy rozjemców sporządzonej zgodnie z artykułem 3 bądź wybraną spośród innych osób będących obywatelami Państwa uczestniczącego w KBWE. W takim przypadku przy rozpatrywaniu sporu osobie tej przysługiwać będą prawa i obowiązki na równi z pozostałymi członkowie Komisji. Osoby te pełnić będą swoje funkcje w sposób niezawisły i złożą zapewnienie wymagane zgodnie z artykułem 5 przed włączeniem do składu Komisji. 4. Niezwłocznie po otrzymaniu podania lub umowy z wnioskiem o powołanie Komisji Pojednawczej Prezes Sądu porozumie się ze stronami sporu w sprawie wyznaczenia pozostałych członków Komisji. 5. Biuro wyznaczy trzech dalszych rozjemców wchodzących w skład Komisji. Biuro może zwiększyć lub zmniejszyć tę liczbę, która jednak zawsze musi być nieparzysta. Do Komisji mogą zostać również wybrani członkowie Biura i ich zastępcy umieszczeni na liście rozjemców. 6. Komisja wybiera swego przewodniczącego spośród członków wyznaczonych przez Biuro. 7. Regulamin Sądu określi procedury stosowane w przypadku wniesienia sprzeciwu wobec wyznaczenia jednego z członków Komisji, bądź w przypadku odmowy lub niezdolności członka do uczestniczenia w posiedzeniach Komisji po jej ukonstytuowaniu lub w trakcie posiedzeń. 8. Biuro w pierwszej kolejności podejmuje decyzje w odniesieniu do wszelkich niejasności związanych z zastosowaniem tego artykułu. Artykuł 22 Procedura powołania Komisji Pojednawczej 1. Jeżeli wniosek o powołanie Komisji Pojednawczej został złożony w formie podania, w podaniu tym musi zostać podany przedmiot sporu, nazwa strony lub nazwy stron, którym został złożony wniosek, a także nazwisko(a) rozjemcy(ów) wyznaczonego(ych) przez stronę(y) sporu występującej(ych) z wnioskiem. Ponadto w podaniu są pokrótce opisane dotychczas przedsięwzięte środki zmierzające do rozstrzygnięcia sporu. 2. Niezwłocznie po otrzymaniu podania Sekretarz Sądu powiadamia drugą stronę sporu bądź pozostałe strony sporu wskazaną(e) w podaniu. W terminie piętnastu dni od daty powiadomienia druga strona, bądź pozostałe strony w sporze, wyznaczy(ą) rozjemcę lub rozjemców zasiadającego(ych) w Komisji. Biuro wyznacza odpowiednią liczbę rozjemców, jeżeli w terminie tym jedna lub więcej stron w sporze nie wyznaczy członka lub członków Komisji, do których wyznaczenia strona lub strony są upoważnione. Rozjemca(y) jest(są) wyznaczony(ani) spośród rozjemców mianowanych zgodnie z artykułem 3 przez zainteresowaną stroną bądź każdą z zainteresowanych stron, bądź, w przypadku gdy strony te nie wyznaczyły jeszcze rozjemców, spośród pozostałych rozjemców nie wyznaczonych przez drugą stronę lub pozostałe strony w sporze. 3. Jeżeli wniosek o powołanie Komisji Pojednawczej wynika z umowy, w umowie tej musi zostać podany przedmiot sporu. Jeżeli brak jest porozumienia co do przedmiotu sporu w całości lub części, każda ze stron przedstawi swoje stanowisko w odniesieniu do przedmiotu sporu. 4. Jednocześnie z wniesieniem przez wszystkie strony wniosku o powołanie Komisji Pojednawczej z mocy umowy, każda ze stron przekaże Sekretarzowi nazwisko rozjemcy lub nazwiska rozjemców, których wyznaczyła do uczestnictwa w pracach Komisji. Artykuł 23 Postępowanie pojednawcze 1. Postępowanie pojednawcze jest poufne, a wszystkim stronom sporu przysługuje prawo do wypowiedzi. Po porozumieniu się ze stronami w sporze Komisja Pojednawcza określi tryb postępowania zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 11 i regulaminem Sądu. 2. O ile strony w sporze wyrażą zgodę, Komisja Pojednawcza może zwrócić się do dowolnego Państwa-Strony niniejszej konwencji zainteresowanego rozstrzygnięciem sporu z zaproszeniem do wzięcia udziału w postępowaniu. Artykuł 24 Cel postępowania pojednawczego Komisja Pojednawcza pomaga stronom prowadzącym spór w znalezieniu rozwiązania sporu zgodnie z prawem międzynarodowym i ich zobowiązaniami wynikającymi z uczestnictwa w KBWE. Artykuł 25 Wynik postępowania pojednawczego 1. W przypadku osiągnięcia przez strony sporu, z pomocą Komisji Pojednawczej, wzajemnie zadowalającego rozstrzygnięcia sporu, strony spiszą warunki rozstrzygnięcia we wnioskach podsumowujących, podpisanych przez ich przedstawicieli oraz członków Komisji. Podpisanie dokumentu zakończy postępowanie. Rada KBWE zostanie poinformowana o powodzeniu postępowania pojednawczego przez Komitet Wyższych Urzędników. 2. Komisja Pojednawcza sporządzi raport końcowy, jeżeli uzna, iż zostały zbadane wszystkie aspekty sporu i możliwości znalezienia rozwiązania. Raport zawiera propozycje Komisji odnoszące się do pokojowego rozstrzygnięcia sporu. 3. Raport Komisji Pojednawczej zostanie przekazany wszystkim stronom w sporze, którym przysługuje okres trzydziestu dni do zapoznania się z raportem i poinformowania przewodniczącego Komisji o tym, czy są skłonne przyjąć proponowane rozstrzygnięcia. 4. Jeżeli strony w sporze nie przyjmą proponowanego rozstrzygnięcia, jego przyjęcie przez drugą stronę lub pozostałe strony przestanie być dla nich wiążące. 5. Raport jest przekazywany Radzie KBWE przez Komitet Wyższych Urzędników, jeżeli w terminie podanym w ustępie 3 strony prowadzące spór nie przyjmą proponowanego rozstrzygnięcia. 6. Sporządza się raport w celu niezwłocznego powiadomienia Rady KBWE przez Komitet Wyższych Urzędników o zaistnieniu sytuacji, w których strona nie stawiła się na postępowanie pojednawcze lub odstąpiła od postępowania po jego rozpoczęciu. Rozdział IV Arbitraż Artykuł 26 Wniosek o powołanie Trybunału Arbitrażowego 1. Wniosek o wszczęcie postępowania arbitrażowego może zostać wniesiony w dowolnym terminie za porozumieniem dwóch lub więcej Państw-Stron niniejszej konwencji albo jednego lub kilku Państw-Stron niniejszej konwencji i jednego lub kilku Państw uczestniczących w KBWE. 2. Państwa-Strony niniejszej konwencji mogą, przekazując powiadomienie skierowane do depozytariusza w dowolnym terminie, zadeklarować, iż uznają za obligatoryjne, ipso facto i bez specjalnego porozumienia, orzeczenie Trybunału Arbitrażowego na zasadzie wzajemności. Deklaracja ta wydawana jest na czas nieograniczony bądź na określony okres czasu i może obejmować wszystkie spory bądź wyłączać spory dotyczące integralności terytorialnej państwa, jego obrony narodowej, suwerennych praw do terytorium lądowego bądź współroszczeń o zwierzchnictwo na innymi obszarami. 3. Wniosek o wszczęcie postępowania arbitrażowego przeciw Państwu-Stronie niniejszej konwencji, które złożyło deklarację określoną w ustępie 2, może mieć formę podania doręczonego Sekretarzowi Sądu dopiero po upływie okresu trzydziestu dni od przekazania Radzie KBWE, zgodnie z postanowieniami artykułu 25 ustęp 5, raportu Komisji Pojednawczej, która rozpatrywała spór. 4. W przypadku wniesienia sporu przed Trybunał Arbitrażowy zgodnie z niniejszym artykułem, Trybunał może, z mocy własnych postanowień bądź na wniosek jednej lub wszystkich stron prowadzących spór, wskazać środki tymczasowe, jakie powinny podjąć strony sporu celem uniknięcia zaostrzenia sporu, utrudnień w jego rozwiązywaniu, bądź niemożności wprowadzenia w życie przyszłej decyzji Trybunału, w wyniku postępowania jednej lub kilku stron sporu. Artykuł 27 Sprawy wnoszone przed Trybunał Arbitrażowy 1. Jeżeli wniosek o arbitraż wynika z umowy, w umowie tej musi zostać podany przedmiot sporu. Jeżeli brak jest porozumienia co do przedmiotu sporu w całości lub części, każda ze stron przedstawi swoje stanowisko w odniesieniu do przedmiotu sporu. 2. Jeżeli wniosek o arbitraż został wniesiony w formie podania, w podaniu musi zostać podany przedmiot sporu, wskazane Państwa-Strony niniejszej konwencji, przeciwko którym jest on skierowany, a także musi zawierać główne fakty i podstawy prawne uzasadniające wniosek. Niezwłocznie po otrzymaniu podania Sekretarz Sądu przekaże powiadomienie pozostałym Państwom-Stronom lub stronom wyszczególnionym w podaniu. Artykuł 28 Powołanie Trybunału Arbitrażowego 1. Po wpłynięciu wniosku o arbitraż zostaje powołany Trybunał Arbitrażowy. 2. Arbitrzy wyznaczeni przez strony w związku ze sporem zgodnie z artykułem 4 są z urzędu członkami Trybunału. W przypadku gdy więcej niż dwa Państwa są stronami w tym samym sporze, Państwa dochodzące tych samych interesów mogą uzgodnić wyznaczenie jednego arbitra. 3. Biuro wyznaczy spośród arbitrów zespół członków Trybunału tak, by łączna liczba członków wyznaczonych przez Biuro przewyższała o jedną osobę liczbę członków wyznaczonych z urzędu. Do składu Trybunału mogą zostać wyznaczeni członkowie Biura i ich zastępcy, figurujący na liście arbitrów. 4. Członek wyznaczony z urzędu zostanie zastąpiony przez swojego zastępcę, jeżeli nie będzie mógł uczestniczyć w posiedzeniach Trybunału bądź brał udział w jakimkolwiek charakterze w prowadzeniu sprawy wynikającej ze sporu wniesionego przed Trybunał. Jeżeli zastępca znajdować się będzie w tej samej sytuacji, zainteresowane Państwo wyznaczy członka rozpatrującego spór zgodnie z warunkami podanymi w ustępie 5. W przypadku zakwestionowania prawa członka bądź jego (jej) zastępcy do zasiadania w Trybunale, decyzję w tej materii podejmie Biuro. 5. Każde państwo będące stroną w sporze wniesionym przed Trybunał Arbitrażowy i nie będące jednocześnie stroną niniejszej konwencji może wyznaczyć osobę wchodzącą w skład Trybunału z listy arbitrów sporządzonej zgodnie z artykułem 4 bądź wybraną spośród innych osób będących obywatelami Państwa uczestniczącego w KBWE. Tak wyznaczona osoba musi spełniać warunki podane w artykule 4 ustęp 2, a przy rozpatrywaniu sporu przysługiwać jej będą prawa i obowiązki na równi z pozostałymi członkami Trybunału. Osoba ta pełnić będzie swoje funkcje w sposób w pełni niezawisły i złoży przed włączeniem w skład Trybunału zapewnienie wymagane zgodnie z artykułem 5. 6. Trybunał wyznacza przewodniczącego Trybunału spośród członków wyznaczonych przez Biuro. 7. W przypadku niemożności uczestnictwa jednego z członków Trybunału, wyznaczonego przez Biuro, w posiedzeniach Trybunału, członek ten nie zostanie zastąpiony do czasu, gdy liczba członków wyznaczonych przez Biuro spadnie poniżej liczby członków z urzędu, czyli członków wyznaczonych przez strony do rozwiązania sporu zgodnie z ustępem 5. W takim przypadku Biuro wyznaczy jednego lub więcej członków zgodnie z ustępami 3 i 4 niniejszego artykułu. Nowy przewodniczący nie zostanie wybrany w razie wyznaczenia jednego lub więcej nowych członków, chyba, że właśnie przewodniczący Trybunału jest tym członkiem, który nie może brać udziału w posiedzeniach. Artykuł 29 Postępowanie arbitrażowe 1. Wszystkim stronom w sporze przysługuje prawo do przedstawienia swoich racji w trakcie postępowania arbitrażowego, prowadzonego zgodnie z zasadami sprawiedliwego prowadzenia procesu. Postępowanie składać się będzie z części pisemnej i części ustnej. 2. Trybunałowi Arbitrażowemu przysługują w odniesieniu do stron w sporze uprawnienia śledcze i dochodzeniowe niezbędne do wypełnienia zadań Trybunału. 3. Każde Państwo uczestniczące w KBWE i uważające, iż jego szczególne interesy natury prawnej zostały naruszone w wyniku decyzji Trybunału, może, w terminie piętnastu dni od przekazania powiadomienia przez Sekretariat KBWE zgodnie z artykułem 15, skierować do Sekretarza Sądu wniosek o podjęcie interwencji. Wniosek taki zostanie niezwłocznie przekazany stronom w sporze oraz Trybunałowi powołanemu do rozstrzygnięcia sporu. 4. W przypadku stwierdzenia przez Państwo interweniujące, iż zostały naruszone jego interesy, Państwu temu przysługiwać będzie prawo do uczestniczenia w postępowaniu w zakresie niezbędnym do ochrony jego interesów. Odnośna część decyzji Trybunału będzie wiążąca dla Państwa interweniującego. 5. Stronom prowadzącym spór przysługuje okres trzydziestu dni do przekazania Trybunałowi swoich uwag na temat wniosku o zezwolenie na interwencję. Decyzję o zasadności wniosku podejmuje Trybunał. 6. Posiedzenia Trybunał są zamknięte, jeżeli Trybunał nie zadecyduje inaczej na wniosek stron prowadzących spór. 7. W przypadku niestawienia się strony lub stron sporu na rozprawę, druga strona lub strony w sporze może(gą) wystąpić do Trybunału o wydanie orzeczenia na korzyść jej lub ich roszczeń. Przed wydaniem takiego orzeczenia Trybunał musi się upewnić co do swojej właściwości oraz zbadać, czy roszczenia strony lub stron postępowania są uzasadnione. Artykuł 30 Funkcja Trybunału Arbitrażowego Zadaniem Trybunału Arbitrażowego jest rozstrzyganie zgodnie z prawem międzynarodowym sporów kierowanych do Trybunału. Postanowienie to nie ogranicza uprawnień Trybunału do orzekania ex aequo et bono, za zgodą stron w sporze. Artykuł 31 Orzeczenie arbitrażowe 1. Orzeczenie Trybunału Arbitrażowego zawiera przesłanki, na których zostało oparte. Każdy członek Trybunału jest upoważniony do zgłoszenia zdania odrębnego lub votum separatum, jeżeli orzeczenie w całości lub w części nie wynika z jednomyślnej decyzji członków Trybunału Arbitrażowego. 2. Nie naruszając postanowień artykułu 29 ustęp 4, orzeczenie Trybunału ma moc wiążącą jedynie między stronami w sporze i w odniesieniu do sprawy, której dotyczy. 3. Orzeczenie jest ostateczne i nie podlega apelacji. Jednak strony lub strona sporu mogą wnieść o przedstawienie wykładni i zakres orzeczenia. Jeżeli strony w sporze nie uzgodnią inaczej, wniosek taki zostanie złożony w nieprzekraczalnym terminie sześciu miesięcy od daty wydania orzeczenia. Po wpłynięciu spostrzeżeń stron sporu, Trybunał w możliwie krótkim terminie przedstawi wykładnię orzeczenia. 4. Podanie o rewizję orzeczenia może zostać wniesione jedynie na podstawie ujawnienia nowych faktów o decydującym znaczeniu, które w chwili wydawania orzeczenia nie były znane Trybunałowi i stronie lub stronom sporu wnoszącym o przeprowadzenie rewizji. Podanie o przeprowadzenie rewizji musi zostać wniesione najpóźniej w terminie sześciu miesięcy po ujawnieniu nowych faktów. Po upływie dziesięciu lat od daty orzeczenia żadne podanie o przeprowadzenie rewizji nie zostanie uwzględnione. 5. Jeżeli tylko będzie to możliwe, wniosek o przedstawienie wykładni lub podanie wnoszące o przeprowadzenie rewizji powinny zostać rozpatrzone przez ten sam Trybunał, który wydał orzeczenie. W przypadku gdy Biuro uzna to za niemożliwe, powołany zostanie inny Trybunał zgodnie z postanowieniami artykułu 28. Artykuł 32 Ogłoszenie orzeczenia arbitrażowego Orzeczenie jest ogłaszane przez Sekretarza Sądu. Zatwierdzony egzemplarz jest przekazywany stronom w sporze oraz Radzie KBWE przez Komitet Wyższych Urzędników. Rozdział V Postanowienia końcowe Artykuł 33 Podpisanie i wejście w życie konwencji 1. Niniejsza konwencja będzie udostępniona do podpisania przez państwa uczestniczące w KBWE przez Rząd Szwecji do dnia 31 marca 1993 r. Konwencja podlega ratyfikacji. 2. Państwa uczestniczące w KBWE, które nie podpisały tej konwencji, mogą do niej przystąpić w późniejszym terminie. 3. Niniejsza konwencja wchodzi w życie w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia dwunastego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia. 4. W stosunku do każdego Państwa, które ratyfikuje lub przystąpi do konwencji po złożeniu dwunastego dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia, konwencja wejdzie w życie w terminie dwóch miesięcy po złożeniu przez to Państwo dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia do konwencji. 5. Depozytariuszem konwencji będzie Rząd Szwecji. Artykuł 34 Zastrzeżenia Do niniejszej konwencji nie mogą być składane zastrzeżenia, o ile nie zostało to wyraźnie stwierdzone. Artykuł 35 Poprawki 1. Poprawki do niniejszej konwencji są przyjmowane zgodnie z poniższymi ustępami. 2. Wniesienie poprawek do niniejszej konwencji może zaproponować każde z Państw-Stron konwencji. Depozytariusz powiadomi o propozycji Sekretariat KBWE w celu przekazania jej Państwom uczestniczącym w KBWE. 3. W przypadku przyjęcia proponowanego tekstu poprawki przez Radę KBWE, zostanie on przekazany przez depozytariusza Państwom-Stronom niniejszej konwencji do zaaprobowania zgodnie z ich wymogami konstytucyjnymi. 4. Każda poprawka wchodzi w życie z trzydziestym dniem od przekazania depozytariuszowi przez wszystkie Państwa-Strony konwencji informacji o jej przyjęciu. Artykuł 36 Wypowiedzenie 1. Każde Państwo-Strona niniejszej konwencji może w dowolnym terminie wypowiedzieć konwencję, kierując notyfikację o tym do depozytariusza. 2. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. 3. Niniejsza konwencja jednakże będzie w dalszym ciągu obowiązywać stronę wypowiadającą w odniesieniu do postępowań prowadzonych w chwili wejścia w życie wypowiedzenia konwencji. Postępowania takie będą prowadzone do ich zakończenia. Artykuł 37 Notyfikacje i komunikaty Notyfikacje i komunikaty są przekazywane przez depozytariusza Sekretarzowi Sądu oraz do Sekretariatu KBWE celem dalszego ich przekazania Państwom uczestniczącym w KBWE. Artykuł 38 Państwa nie będące stronami konwencji Zgodnie z prawem międzynarodowym potwierdza się niniejszym, iż żadne z postanowień tej konwencji nie może być interpretowane w celu nałożenia zobowiązań i powinności na te Państwa uczestniczące w KBWE, które nie są stronami konwencji, o ile nie odnoszą się one wyraźnie do tych Państw i nie zostaną przez nie wyraźnie zaakceptowane na piśmie. Artykuł 39 Postanowienia końcowe 1. W terminie czterech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej konwencji Sąd przystąpi do wyboru członków Biura Sądu, uchwalenia regulaminu oraz wyznaczenia Sekretarza Sądu zgodnie z postanowieniami artykułów 7, 9 i 11. Rząd państwa siedziby Sądu podejmie we współpracy z depozytariuszem niezbędne przygotowania. 2. Do czasu wyznaczenia Sekretarza Sądu jego obowiązki wynikające z artykułu 3 ustęp 5 oraz artykułu 4 ustęp 7 pełnić będzie depozytariusz. Sporządzono w Sztokholmie w językach angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie wersje językowe są w równym stopniu autentyczne, w dniu 15 grudnia 1992 r. PROTOKÓŁ FINANSOWY PRZYJĘTY ZGODNIE Z ARTYKUŁEM 13 KONWENCJI O KONCYLIACJI I ARBITRAŻU W RAMACH KBWE Artykuł 1 Koszty utrzymania Sądu 1. Wszelkie koszty związane z działalnością Sądu utworzonego przez Konwencję o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE (zwaną dalej "Konwencją") są pokrywane przez Państwa-Strony Konwencji. Koszty rozjemców i arbitrów stanowią koszty utrzymania Sądu. 2. Obowiązki Państwa gospodarza w zakresie wydatków związanych z pomieszczeniami i umeblowaniem użytkowanym przez Sąd, ich utrzymanie, ubezpieczenie i ochrona, jak również usługi zakładów użyteczności publicznej, są ustalane w drodze wymiany listów pomiędzy Sądem działającym za zgodą i w imieniu Państw-Stron Konwencji a Państwem gospodarzem. Artykuł 2 Składki na rzecz budżetu Sądu 1. Składki na rzecz budżetu Sądu zostaną podzielone pomiędzy Państwa-Strony Konwencji według skali stosowanej w ramach KBWE, dostosowanej tak, aby uwzględniała różnicę pomiędzy ilością państw uczestniczących w KBWE a Państw-Stron Konwencji. 2. Jeżeli Państwo ratyfikuje Konwencję lub przystąpi do niej po jej wejściu w życie, jego składka będzie równa dla bieżącego roku finansowego jednej dwunastej sumy ustalonej zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu za każdy pełny miesiąc tego roku finansowego, który pozostaje po dniu, w którym Konwencja wejdzie w życie w stosunku do tego Państwa. 3. Jeżeli Państwo nie będące stroną Konwencji przedkłada Sądowi spór, zgodnie z artykułem 20 ustęp 2 lub artykułem 26 ustęp 1 Konwencji, to będzie uczestniczyć w finansowaniu budżetu Sądu na czas trwania postępowania w taki sposób, jak gdyby było stroną Konwencji. Dla celów stosowania niniejszego ustępu, postępowanie koncyliacyjne uważa się za rozpoczęte w dniu, w którym Sekretarz Sądu otrzyma notyfikację o zgodzie stron na utworzenie Komisji, a zakończone w dniu, w którym Komisja przekaże swój raport stronom. Jeżeli strona wycofa się z postępowania, to postępowanie koncyliacyjne uważa się za zakończone w dniu notyfikowania raportu zgodnie z artykułem 25 ustęp 6 Konwencji. Postępowanie arbitrażowe uważa się za rozpoczęte w dniu, w którym Sekretarz otrzyma notyfikację o zgodzie stron na utworzenie Sądu, a za zakończone w dniu, w którym Sąd przedstawi swoje orzeczenie. Artykuł 3 Rok finansowy i budżet 1. Rok finansowy trwa od 1 stycznia do 31 grudnia. 2. Sekretarz Sądu, działając za zgodą Biura Sądu, opracowuje każdego roku projekt budżetu Sądu. Projekt budżetu na następny rok jest przedkładany Państwom-Stronom Konwencji przed 15 września. 3. Budżet jest zatwierdzany przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. Rozpatrywanie i zatwierdzanie budżetu odbędzie się w Wiedniu, chyba że Państwa-Strony uzgodnią inaczej. Po zatwierdzeniu budżetu na rok finansowy Sekretarz zwróci się do Państw-Stron o przekazanie ich składek. Jeżeli budżet nie zostanie zatwierdzony do 31 grudnia, Sąd będzie działał na podstawie budżetu z roku poprzedniego, zaś Sekretarz Sądu, bez uszczerbku dla późniejszych ustaleń, zwróci się do Państw-Stron Konwencji o przekazanie ich składek zgodnie z tym budżetem. Sekretarz Sądu zwraca się do Państw-Stron o przekazanie pięćdziesięciu procent ich składek do dnia 1 stycznia, a pozostałych pięćdziesięciu procent do dnia 1 kwietnia. 4. Wyłączając inną decyzję podjętą przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji, budżet jest ustalany we frankach szwajcarskich, a składki Państw-Stron będą uiszczane w tej walucie. 5. Państwo, które ratyfikuje albo przystąpi do Konwencji po jej wejściu w życie, uiści swoją składkę na rzecz budżetu w terminie nie przekraczającym dwóch miesięcy po wystosowaniu prośby przez Sekretarza Sądu. 6. Państwa, które, nie będąc stronami Konwencji, przedłożyły Sądowi spór, uiszczą swoją składkę na rzecz budżetu w terminie nie przekraczającym dwóch miesięcy po wystosowaniu prośby przez Sekretarza Sądu. 7. W roku, w którym Konwencja wejdzie w życie, Państwa-Strony Konwencji uiszczą swoją składkę na rzecz budżetu w terminie nie przekraczającym dwóch miesięcy po dniu złożenia dwunastego dokumentu ratyfikacyjnego Konwencji. Budżet zostaje wstępnie ustalony na 250 000 franków szwajcarskich. Artykuł 4 Obowiązki, płatności i poprawki budżetowe 1. Zatwierdzony budżet stanowi upoważnienie dla Sekretarza Sądu, działającego na odpowiedzialność Biura Sądu, do podejmowania zobowiązań i dokonywania płatności do zatwierdzonej wysokości i na zatwierdzone cele. 2. Sekretarz Sądu, działając na odpowiedzialność Biura Sądu, jest upoważniony do dokonywania przesunięć funduszy między pozycjami i paragrafami budżetu do wysokości 15 procent sumy przeznaczonej na daną pozycję/paragraf. Wszystkie tego rodzaju przesunięcia muszą zostać zgłoszone przez Sekretarza w związku z oświadczeniem finansowym, o którym mowa w artykule 9 niniejszego protokołu. 3. Zobowiązania, które nie zostały pokryte do końca roku finansowego, zostaną przeniesione na następny rok finansowy. 4. Sekretarz Sądu jest upoważniony do przedstawienia znowelizowanego budżetu, który może zawierać prośbę o dodatkowe składki, podlegającego zatwierdzeniu przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji - jeżeli wymagają tego okoliczności w celu ustalenia możliwości poczynienia oszczędności. 5. Każda nadwyżka za dany rok finansowy jest odejmowana od ustalonych składek na rok finansowy następujący po tym, w którym rachunki zostały zatwierdzone przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. Każdy deficyt obciąża następny rok finansowy, chyba że przedstawiciele Państw-Stron Konwencji zdecydują się na składki uzupełniające. Artykuł 5 Fundusz kapitału obrotowego Fundusz kapitału obrotowego może zostać utworzony w wypadkach, gdy Państwa-Strony Konwencji uznają to za stosowne. Będzie on finansowany przez Państwa-Strony Konwencji. Artykuł 6 Diety i honoraria nominalne 1. Członkowie Biura Sądu, Komisji Pojednawczych i Trybunałów Arbitrażowych otrzymują dzienną dietę za każdy dzień, w którym wykonują swoje funkcje. 2. Członkowie Biura Sądu dodatkowo otrzymują coroczne honorarium nominalne. 3. Wysokość dziennej diety i corocznego honorarium nominalnego będzie ustalana przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. Artykuł 7 Wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne i emerytury 1. Sekretarz Sądu i inny personel mianowany zgodnie z artykułem 9 Konwencji otrzymują wynagrodzenie w wysokości ustalanej przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. 2. Personel Sekretariatu będzie ograniczony do absolutnego minimum koniecznego do zapewnienia działalności Sądu. 3. Przedstawiciele Państw-Stron Konwencji zapewnią, aby Sekretarzowi Sądu i jego personelowi został przyznany odpowiedni system ubezpieczeń społecznych oraz aby zostały przyznane odpowiednie emerytury. Artykuł 8 Koszty podróży 1. Członkom Biura Sądu, Komisji Pojednawczych, Trybunałów Arbitrażowych, Sekretarzowi Sądu i personelowi Sekretariatu będą zwracane absolutnie niezbędne koszty podróży w związku z wykonywaniem ich funkcji. 2. Koszty podróży obejmują faktyczne koszty transportu, łącznie z wydatkami, które są zazwyczaj związane z transportem, dzienną dietę pokrywającą wszystkie wydatki związane z posiłkami, zakwaterowaniem, opłatami, napiwkami i innymi wydatkami osobistymi Wysokość dziennej diety ustalana jest przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. Artykuł 9 Dokumentacja i księgowość 1. Sekretarz Sądu, działając z upoważnienia Biura Sądu, zapewni prowadzenie odpowiedniej dokumentacji i księgowości operacji finansowych oraz aby wszelkie wydatki były należycie zatwierdzane. 2. Sekretarz, działając z upoważnienia Biura Sądu, przedkłada Państwom-Stronom Konwencji nie później niż 1 marca coroczne sprawozdanie finansowe za poprzedni rok finansowy, wykazujące: a) wpływy i wydatki odnośnie do wszelkich rachunków; b) stan faktyczny w stosunku do postanowień budżetowych; c) aktywa i pasywa finansowe na koniec roku finansowego. Artykuł 10 Rewizja ksiąg 1. Księgi rachunkowe Sądu są poddawane rewizji przez dwóch biegłych rewidentów, posiadających różne obywatelstwa, zatrudnianych na podlegające przedłużeniu trzyletnie okresy przez przedstawicieli Państw-Stron Konwencji. Osoby, które znajdują się na liście rozjemców i arbitrów lub które otrzymały zapłatę od Sądu zgodnie z artykułem 7 niniejszego protokołu, nie mogą zostać biegłymi rewidentami. 2. Biegli rewidenci przeprowadzają coroczne rewizje ksiąg. W szczególności sprawdzają dokładność księgowania, zestawienia aktywów i pasywów oraz rachunków. Księgi rachunkowe powinny być gotowe do udostępnienia do corocznej rewizji i kontroli nie później niż do 1 marca. 3. Biegli rewidenci przeprowadzają takie rewizje, jakie uznają za konieczne w celu stwierdzenia: a) że coroczne sprawozdanie finansowe, które zostało im przedstawione, jest zgodne z prawdą oraz z księgami i dokumentacją Sądu; b) że operacje finansowe ujęte w tym sprawozdaniu zostały przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi zasadami, postanowieniami budżetowymi oraz innymi stosownymi wytycznymi; oraz c) że zdeponowane fundusze oraz gotówka zostały sprawdzone poprzez otrzymanie zaświadczeń bezpośrednio od depozytariuszy lub w drodze policzenia. 4. Sekretarz Sądu udzieli biegłym rewidentom pomocy i ułatwień potrzebnych do prawidłowego wykonywania ich obowiązków. Rewidenci powinni mieć w szczególności całkowicie swobodny dostęp do ksiąg rachunkowych, dokumentacji i wszelkich dokumentów, które ich zdaniem są konieczne dla przeprowadzenia rewizji ksiąg. 5. Biegli rewidenci sporządzają coroczne sprawozdanie stwierdzające prawidłowość rachunków oraz zatwierdzające wnioski z rewizji ksiąg. Mogą w tym kontekście również przedstawić uwagi, które uznają za stosowne, odnośnie do efektywności procedur finansowych, systemu rachunkowości oraz wewnętrznej kontroli finansowej. 6. Sprawozdanie zostanie przedłożone przedstawicielom Państw-Stron Konwencji nie później niż w cztery miesiące po zakończeniu roku finansowego, do którego sprawozdanie się odnosi. Raport zostanie uprzednio przesłany Sekretarzowi Sądu w taki sposób, aby miał co najmniej 15 dni na dostarczenie wyjaśnień i uzasadnień, jakie uzna za stosowne. 7. Oprócz corocznych rewizji ksiąg, biegli rewidenci powinni mieć w każdym czasie swobodny dostęp do ksiąg, zestawienia aktywów i pasywów oraz rachunków. 8. Na podstawie sprawozdania porewizyjnego przedstawiciele Państw-Stron Konwencji przyjmują coroczne sprawozdanie finansowe lub podejmą wszelkie działania, jakie mogą uznać za stosowne. Artykuł 11 Rachunek wydatków specjalnych 1. Rachunek wydatków specjalnych może zostać ustanowiony przez Państwa-Strony Konwencji w celu obniżenia kosztów postępowania dla Państw będących stronami sporu, które mają trudności z opłacaniem tych kosztów. Rachunek ten będzie finansowany z dobrowolnych składek od Państw-Stron Konwencji. 2. Państwo będące stroną sporu przedłożonego Sądowi, które pragnie otrzymać fundusze z rachunku wydatków specjalnych, przedkłada wniosek Sekretarzowi Sądu wraz ze szczegółowym zestawieniem przewidywanych kosztów postępowania. Biuro Sądu rozpatruje wniosek i przesyła swoje wnioski przedstawicielom Państw-Stron Konwencji, którzy podejmują decyzję, czy i w jakiej wysokości należy uwzględnić wniosek. Po rozpatrzeniu sporu Państwo, które otrzymało fundusze z rachunku wydatków specjalnych, przedstawi Sekretarzowi Sądu, do zbadania przez Biuro Sądu, szczegółowe zestawienie faktycznie poniesionych kosztów oraz w razie potrzeby dokona zwrotu kwot stanowiących nadwyżkę w stosunku do rzeczywiście poniesionych kosztów. Artykuł 12 Podejmowanie decyzji Wszelkie decyzje odnoszące się do spraw związanych z niniejszym protokołem podejmowane przez Państwa-Strony Konwencji lub przez ich przedstawicieli będą podejmowane w drodze konsensusu. Artykuł 13 Poprawki Poprawki do niniejszego protokołu są przyjmowane zgodnie z postanowieniami artykułu 35 Konwencji. Biuro Sądu może przedstawić swoje opinie co do proponowanych poprawek Sekretariatowi KBWE w celu przekazania ich Państwom uczestniczącym w KBWE. Niniejszy protokół, sporządzony w językach angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie wersje są jednakowo autentyczne, po przyjęciu przez Komitet Wysokich Urzędników w Pradze, dnia 28 kwietnia 1993 r., zgodnie z artykułem 13 Konwencji o koncyliacji i postępowaniu arbitrażowym w ramach KBWE, zostanie zdeponowany przy Rządzie Szwecji. Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - konwencja została uznana za słuszną, z zastrzeżeniem złożonym zgodnie z jej artykułem 19 ustęp 4, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 4 listopada 1993 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski CONVENTION ON CONCILIATION AND ARBITRATION WITHIN THE CSCE The States parties to this Convention, being States participating in the Conference on Security and Co-operation in Europe, Conscious of their obligation, as provided for in Article 2, paragraph 3, and Article 33 of the Charter of the United Nations, to settle their disputes peacefully, Emphasizing that they do not in any way intend to impair other existing institutions or mechanisms, including the International Court of Justice, the European Court of Human Rights, the Court of Justice of the European Communities and the Permanent Court of Arbitration, Reaffirming their solemn commitment to settle their disputes through peaceful means and their decision to develop mechanisms to settle disputes between participating States, Recalling that full implementation of all CSCE principles and commitments constitutes in itself an essential element in preventing disputes between the CSCE participating States, Concerned to further and strengthen the commitments stated, in particular, in the Report of the Meeting of Experts on Peaceful Settlement of Disputes adopted at Valletta and endorsed by the CSCE Council of Ministers of Foreign Affairs at its meeting in Berlin on 19 and 20 June 1991, Have agreed as follows: Chapter I General provisions Article 1 Establishment of the Court A Court of Conciliation and Arbitration shall be established to settle, by means of conciliation and, where appropriate, arbitration, disputes which are submitted to it in accordance with the provisions of this Convention. Article 2 Conciliation Commissions and Arbitral Tribunals 1. Conciliation shall be undertaken by a Conciliation Commission constituted for each dispute. The Commission shall be made up of conciliators drawn from a list established in accordance with the provisions of Article 3. 2. Arbitration shall be undertaken by an Arbitral Tribunal constituted for each dispute. The Tribunal shall be made up of arbitrators drawn from a list established in accordance with the provisions of Article 4. 3. Together, the conciliators and arbitrators shall constitute the Court of Conciliation and Arbitration within the CSCE, hereinafter referred to as "the Court". Article 3 Appointment of Conciliators 1. Each State party to this Convention shall appoint, within two months following its entry into force, two conciliators of whom at least one is a national of that State. The other may be a national of another CSCE participating State. A State which becomes party to this Convention after its entry into force shall appoint its conciliators within two months following the entry into force of this Convention for the State concerned. 2. The conciliators must be persons holding or having held senior national or international positions and possessing recognized qualifications in international law, international relations, or the settlement of disputes. 3. Conciliators shall be appointed for a renewable period of six years. Their functions may not be terminated by the appointing State during their term of office. In the event of death, resignation or inability to attend recognized by the Bureau, the State concerned shall appoint a new conciliator; the term of office of the new conciliator shall be the remainder of the term of office of the predecessor. 4. Upon termination of their period of office, conciliators shall continue to hear any cases that they are already dealing with. 5. The names of the conciliators shall be notified to the Registrar, who shall enter them into a list, which shall be communicated to the CSCE Secretariat for transmission to the CSCE participating States. Article 4 Appointment of Arbitrators 1. Each State party to this Convention shall appoint, within two months following its entry into force, one arbitrator and one alternate, who may be its nationals or nationals of any other CSCE participating State. A State which becomes Party to this Convention after its entry into force shall appoint its arbitrator and the alternate within two months of the entry into force of this Convention for that State. 2. Arbitrators and their alternates must possess the qualifications required in their respective countries for appointment to the highest judicial offices or must be jurisconsults of recognized competence in international law. 3. Arbitrators and their alternates are appointed for a period of six years, which may be renewed once. Their functions may not be terminated by the appointing State party during their term of office. In the event of death, resignation or inability to attend, recognized by the Bureau, the arbitrator shall be replaced by his or her alternate. 4. If an arbitrator and his or her alternate die, resign or are both unable to attend, the fact being recognized by the Bureau, new appointments will be made in accordance with paragraph 1. The new arbitrator and his or her alternate shall complete the term of office of their predecessors. 5. The Rules of the Court may provide for a partial renewal of the arbitrators and their alternates. 6. Upon expiry of their term of office, arbitrators shall continue to hear any cases that they are already dealing with. 7. The names of the arbitrators shall be notified to the Registrar, who shall enter them into a list, which shall be communicated to the CSCE Secretariat for transmission to the CSCE participating States. Article 5 Independence of the Members of the Court and of the Registrar The conciliators, the arbitrators and the Registrar shall perform their functions in full independence. Before taking up their duties, they shall make a declaration that they will exercise they powers impartially and conscientiously. Article 6 Privileges and Immunities The conciliators, the arbitrators, the Registrar and the agents and counsel of the parties to a dispute shall enjoy, while performing their functions in the territory of the States parties to this Convention, the privileges and immunities accorded to persons connected with the International Court of Justice. Article 7 Bureau of the Court 1. The Bureau of the Court shall consist of a President, a Vice-President and three other members. 2. The President of the Court shall be elected by the members of the Court from among their number. The President presides over the Bureau. 3. The conciliators and the arbitrators shall each elect from among their number two members of the Bureau and their alternates. 4. The Bureau shall elect its Vice-President from among its members. The Vice-President shall be a conciliator if the President is an arbitrator, and an arbitrator if the President is a conciliator. 5. The Rules of the Court shall establish the procedures for the election of the President as well as of the other members of the Bureau and their alternates. Article 8 Decision-Making Procedure 1. The decisions of the Court shall be taken by a majority of the members participating in the vote. Those abstaining shall not be considered participating in the vote. 2. The decisions of the Bureau shall be taken by a majority of its members. 3. The decisions of the Conciliation Commissions and the Arbitral Tribunals shall be taken by a majority of their members, who may not abstain from voting. 4. In the event of a tied vote, the vote of the presiding officer shall prevail. Article 9 Registrar The Court shall appoint its Registrar and may provide for the appointment of such other officers as may be necessary. The staff regulations of the Registry shall be drawn up by the Bureau and adopted by the States parties to this Convention. Article 10 Seat 1. The seat of the Court shall be established at Geneva. 2. At the request of the parties to the dispute and in agreement with the Bureau, a Conciliation Commission or an Arbitral Tribunal may meet at another location. Article 11 Rules of the Court 1. The Court shall adopt its own Rules, which shall be subject to approval by States parties to this Convention. 2. The Rules of the Court shall establish, in particular, the rules of procedure to be followed by the Conciliation Commissions and Arbitral Tribunals constituted pursuant to this Convention. They shall state which of these rules may not be waived by agreement between the parties to the dispute. Article 12 Working Languages The Rules of the Court shall establish rules on the use of languages. Article 13 Financial Protocol Subject to the provisions of Article 17, all the costs of the Court shall be met by the States parties to this Convention. The provisions for the calculation of the costs; for the drawing up and approval of the annual budged of the Court; for the distribution of the costs among the States parties to this Convention; for the audit of the accounts of the Court; and for related matters, shall be contained in a Financial Protocol to be adopted by the Committee of Senior Officials. A State becomes bound by the Protocol on becoming a party to this Convention. Article 14 Periodic Report The Bureau shall annually present to the CSCE Council through the Committee of Senior Officials a report on the activities under this Convention. Article 15 Notice of Requests for Conciliation or Arbitration The Registrar of the Court shall give notice to the CSCE Secretariat of all requests for conciliation or arbitration, for immediate transmission to the CSCE participating States. Article 16 Conduct of Parties - Interim Measures 1. During the proceedings, the parties to the dispute shall refrain from any action which may aggravate the situation or further impede or prevent the settlement of the dispute. 2. The Conciliation Commission may draw the attention of the parties to the dispute submitted to it to the measures the parties could take in order to prevent the dispute from being aggravated or its settlement made more difficult. 2. The Arbitral Tribunal constituted for a dispute may indicate the interim measures that ought to be taken by the parties to the dispute in accordance with the provisions of Article 26, paragraph 4. Article 17 Procedural Costs The parties to a dispute and any intervening party shall each bear their own costs. Chapter II Competence Article 18 Competence of the Commission and of the Tribunal 1. Any State party to this Convention may submit to a Conciliation Commission any dispute with another State party which has not been settled within a reasonable period of time through negotiation. 2. Disputes may be submitted to an Arbitral Tribunal under the conditions stipulated in Article 26. Article 19 Safeguarding the Existing Means of Settlement 1. A Conciliation Commission or an Arbitral Tribunal constituted for a dispute shall take no further action in the case: (a) If, prior to being submitted to the Commission or the Tribunal, the dispute has been submitted to a court or tribunal whose jurisdiction in respect of the dispute the parties thereto are under a legal obligation to accept, or if such a body has already given a decision on the merits of the dispute; (b) If the parties to the dispute have accepted in advance the exclusive jurisdiction of a jurisdictional body other than a Tribunal in accordance with this Convention which has jurisdiction to decide, with binding force, on the dispute submitted to it, or if the parties thereto have agreed to seek to settle the dispute exclusively by other means. 2. A Conciliation Commission constituted for a dispute shall take no further action if, even after the dispute has been submitted to it, one or all of the parties refer the dispute to a court or tribunal whose jurisdiction in respect of the dispute the parties thereto are under a legal obligation to accept. 3. A Conciliation Commission shall postpone examining a dispute if this dispute has been submitted to another body which has competence to formulate proposals with respect to this dispute. If those prior efforts do not lead to a settlement of the dispute, the Commission shall resume its work at the request of the parties or one of the parties to the dispute, subject to the provisions of Article 26, paragraph 1. 4. A State may, at the time of signing, ratifying or acceding to this Convention, make a reservation in order to ensure the compatibility of the mechanism of dispute settlement that this Convention establishes with other means of dispute settlement resulting from international undertakings applicable to that State. 5. It, at any time, the parties arrive at a settlement of their dispute, the Commission or Tribunal shall remove the dispute from its list, on receiving written confirmation from all the parties thereto that they have reached a settlement of the dispute. 6. In the event of disagreement between the parties to the dispute with regard to the competence of the Commission or the Tribunal, the decision in the matter shall rest with the Commission or the Tribunal. Chapter III Conciliation Article 20 Request for the constitution of a Conciliation Commission 1. Any State party to this Convention may lodge an application with the Registrar requesting the constitution of a Conciliation Commission for a dispute between it and one or more other States parties. Two or more States parties may also jointly lodge an application with the Registrar. 2. The constitution of a Conciliation Commission may also be requested by agreement between two or more States parties or between one or more States parties and one or more other CSCE participating States. The agreement shall be notified to the Registrar. Article 21 Constitution of the Conciliation Commission 1. Each party to the dispute shall appoint, from the list of conciliators established in accordance with Article 3, one conciliator to sit on the Commission. 2. When more than two States are parties to the same dispute, the States asserting the same interest may agree to appoint one single conciliator. If they do not so agree, each of the two sides to the dispute shall appoint the same number of conciliators up to a maximum decided by the Bureau. 3. Any State which is a party to a dispute submitted to a Conciliation Commission and which is not a party to this Convention, may appoint a person to sit on the Commission, either from the list of conciliators established in accordance with Article 3, or from among other persons who are nationals of a CSCE participating State. In this event, for the purpose of examining the dispute, such persons shall have the same rights and the same obligations as the other members of the Commission. They shall perform their functions in full independence and shall make the declaration required by Article 5 before taking their seats on the Commission. 4. As soon as the application or the agreement whereby the parties to a dispute have requested the constitution of a Conciliation Commission is received, the President of the Court shall consult the parties to the dispute as to the composition of the rest of the Commission. 5. The Bureau shall appoint three further conciliators to sit on the Commission. This number can be increased or decreased by the Bureau, provided it is uneven. Members of the Bureau and their alternates, who are on the list of conciliators, shall be eligible for appointment to the Commission. 6. The Commission shall elect its Chairman from among the members appointed by the Bureau. 7. The Rules of the Court shall stipulate the procedures applicable if an objection is raised to one of the members appointed to sit on the Commission or if that member is unable to or refuses to sit at the commencement or in the course of the proceedings. 8. Any question as to the application of this article shall be decided by the Bureau as a preliminary matter. Article 22 Procedure for the Constitution of a Conciliation Commission 1. If the constitution of a Conciliation Commission is requested by means of a application, the application shall state the subject of the dispute, the name of the party or parties against which the application is directed, and the name of the conciliator or conciliators appointed by the requesting party or parties to the dispute. The application shall also briefly indicate the means of settlement previously resorted to. 2. As soon as an application has been received, the Registrar shall notify the other party or parties to the dispute mentioned in the application. Within a period of fifteen days from the notification, the other party or parties to the dispute shall appoint the conciliator or conciliators of their choice to sit on the Commission. If, within this period. one or more parties to the dispute have not appointed the member or members of the Commission whom they are entitled to appoint, the Bureau shall appoint the appropriate number of conciliators. Such appointment shall be made from among the conciliators appointed in accordance with Article 3 by the party or each of the parties involved or, if those parties have not yet appointed conciliators, from among the other conciliators not appointed by the other party or parties to the dispute. 3. If the constitution of a Conciliation Commission is requested by means of an agreement, the agreement shall state the subject of the dispute. If there is no agreement, in whole or in part, concerning the subject of the dispute, each party thereto may formulate its own position in respect of such subject. 4. At the same time as the parties request the constitution of a Conciliation Commission by agreement, each party shall notify the Registrar of the name of the conciliator or conciliators whom it has appointed to sit on the Commission. Article 23 Conciliation Procedure 1. The conciliation proceedings shall be confidential and all parties to the dispute shall have the right to be heard. Subject to the provisions of Articles 10 and 11 and the Rules of the Court, the Conciliation Commission shall, after consultation with the parties to the dispute, determine the procedure. 2. If the parties to the dispute agree thereon, the Conciliation Commission may invite any State party to this Convention which has an interest in the settlement of the dispute to participate in the proceedings. Article 24 Objective of Conciliation The Conciliation Commission shall assist the parties to the dispute in finding a settlement in accordance with international law and their CSCE commitments. Article 25 Result of the Conciliation 1. If, during the proceedings, the parties to the dispute, with the help of the Conciliation Commission, reach a mutually acceptable settlement, they shall record the terms of this settlement in a summary of conclusions signed by their representatives and by the members of the Commission. The signing of the document shall conclude the proceedings. The CSCE Council shall be informed through the Committee of Senior Officials of the success of the conciliation. 2. When the Conciliation Commission considers that all the aspects of the dispute and all the possibilities of finding a solution have been explored, it shall draw up a final report. The report shall contain the proposals of the Commission for the peaceful settlement of the dispute. 3. The report of the Conciliation Commission shall be notified to the parties to the dispute, which shall have a period of thirty days in which to examine it and inform the Chairman of the Commission whether they are willing to accept the proposed settlement. 4. If a party to the dispute does not accept the proposed settlement, the other party or parties are no longer bound by their own acceptance thereof. 5. If, within the period prescribed in paragraph 3, the parties to the dispute have not accepted the proposed settlement, the report shall be forwarded to the CSCE Council through the Committee of Senior Officials. 6. A report shall also be drawn up which provides immediate notification to the CSCE Council through the Committee of Senior Officials of circumstances where a party fails to appear for conciliation or leaves a procedure after it has begun. Chapter IV Arbitration Article 26 Request for the Constitution of an Arbitral Tribunal 1. A request for arbitration may be made at any time by agreement between two or more States parties to this Convention or between one or more States parties to this Convention and one or more other CSCE participating States. 2. The States parties to this Convention may at any time by a notice addressed to the Depositary declare that they recognize as compulsory, ipso facto and without special agreement, the jurisdiction of an Arbitral Tribunal, subject to reciprocity. Such a declaration may be made for an unlimited period of for a specified time. It may cover all disputes or exclude disputes concerning a State's territorial integrity, national defence, title to sovereignty over land territory, or competing claims with regard to jurisdiction over other areas. 3. A request for arbitration against a State party to this Convention which has made the declaration specified in paragraph 2 may be made by means of an application to the Registrar only after a period of thirty days after the report of the Conciliation Commission which has dealt with the dispute has been transmitted to the CSCE Council in accordance with the provisions of Article 25, paragraph 5. 4. When a dispute is submitted to an Arbitral Tribunal in accordance with this article, the Tribunal may, on its own authority or at the request of one or all of the parties to the dispute, indicate interim measures that ought to be taken by the parties to the dispute to avoid an aggravation of the dispute, greater difficulty in reaching a solution, or the possibility of a future award of the Tribunal becoming unenforceable owing to the conduct of one or more of the parties to the dispute. Article 27 Cases Brought before an Arbitral Tribunal 1. If a request for arbitration is made by means of an agreement, it shall indicate the subject of the dispute. If there is no agreement, in whole or in part, concerning the subject of the dispute, each party thereto may formulate its own position in respect of such subject. 2. If a request for arbitration is made by means of an application, it shall indicate the subject of the dispute, the States party or parties to this Convention against which it is directed, and the main elements of fact and law on which it is grounded. As soon as the application is received, the Registrar shall notify the other States party or parties mentioned in the application. Article 28 Constitution of the Arbitral Tribunal 1. When a request for arbitration is submitted, an Arbitral Tribunal shall be constituted. 2. The arbitrators appointed by the parties to the dispute in accordance with Article 4 are ex officio members of the Tribunal. When more than two States are parties to the same dispute, the States asserting the same interest may agree to appoint one single arbitrator. 3. The Bureau shall appoint, from among the arbitrators, a number of members to sit on the Tribunal so that the members appointed by the Bureau total at least one more than the ex officio members. Members of the Bureau and their alternates, who are on the list of arbitrators, shall be eligible for appointment to the Tribunal. 4. If an ex officio member is unable to attend or has previously taken part in any capacity in the hearing of the case arising from the dispute submitted to the Tribunal, that member shall be replaced by his or her alternate. If the alternate is in the same situation, the State involved shall appoint a member to examine the dispute pursuant to the terms and conditions specified in paragraph 5. In the event of a question arising as to the capacity of a member or of his or her alternate to sit on the Tribunal, the matter shall be decided by the Bureau. 5. Any State, which is a party to a dispute submitted to an Arbitral Tribunal and which is not party to this Convention, may appoint a person of its choice to sit on the Tribunal, either from the list of arbitrators established in accordance with Article 4 or from among other persons who are nationals of a CSCE participating State. Any person thus appointed must meet the conditions specified in Article 4, paragraph 2, and for the purpose of examining the dispute, shall have the same rights and obligations as the other members of the Tribunal. The person shall perform his or her functions in full independence and shall make the declaration required by Article 5 before sitting on the Tribunal. 6. The Tribunal shall appoint its Chairman from among the members appointed by the Bureau. 7. In the event that one of the members of the Tribunal appointed by the Bureau is unable to attend the proceedings, that member shall not be replaced unless the number of members appointed by the Bureau falls below the number of ex officio members, or members appointed by the parties to the dispute in accordance with paragraph 5. In this event, one or more new members shall be appointed by the Bureau pursuant to paragraphs 3 and 4 of this article. A new Chairman will not be elected if one or more new members are appointed, unless the member unable to attend is the Chairman of the Tribunal. Article 29 Arbitration Procedure 1. All the parties to the dispute shall have the right to be heard during the arbitration proceedings, which shall conform to the principles of a fair trial. The proceedings shall consist of a written part and an oral part. 2. The Arbitral Tribunal shall have, in relation to the parties to the dispute, the necessary fact-finding and investigative powers to carry out its tasks. 3. Any CSCE participating State which considers that it has a particular interest of a legal nature likely to be affected by the ruling of the Tribunal may, within fifteen days of the transmission of the notification by the CSCE Secretariat as specified in Article 15, address to the Registrar a request to intervene. This request shall be immediately transmitted to the parties to the dispute and to the Tribunal constituted for the dispute. 4. If the intervening State establishes that it has such an interest, it shall be authorized to participate in the proceedings in so far as may be required for the protection of this interest. The relevant part of the ruling of the Tribunal is binding upon the intervening State. 5. The parties to the dispute have a period of thirty days in which to address their observations regarding the request for intervention to the Tribunal. The Tribunal shall render its decision on the admissibility of the request. 6. The hearings in the Tribunal shall be held in camera, unless the Tribunal decides, otherwise at the request of the parties to the dispute. 7. In the event that one or more parties to the dispute fail to appear, the other party or parties thereto may request the Tribunal to decide in favour of its or their claims. Before doing so, the Tribunal must satisfy itself that it is competent and that the claims of the party or parties taking part in the proceedings are well-founded. Article 30 Function of the Arbitral Tribunal The function of the Arbitral Tribunal shall be to decide, in accordance with international law, such disputes as are submitted to it. This provision shall not prejudice the power of the Tribunal do decide a case ex aequo et bono, if the parties to the dispute so agree. Article 31 Arbitral Award 1. The award of the Arbitral Tribunal shall state the reasons on which it is based. If it does not represent in whole or in part the unanimous opinion of the members of the Arbitral Tribunal, any member shall be entitled to deliver a separate or dissenting opinion. 2. Subject to Article 29, paragraph 4, the award of the Tribunal shall have binding force only between the parties to the dispute and in respect of the case to which it relates. 3. The awards shall be final and not subject to appeal. However, the parties to the dispute or one of them may request that they Tribunal interpret its award as to the meaning or scope. Unless the parties to the dispute agree otherwise, such request shall be made at the latest within six months after the communication of the award. After receiving the observations of the parties to the dispute, the Tribunal shall render its interpretation as soon as possible. 4. An application for revision of the award may be made only when it is based upon the discovery of some fact which is of such a nature as to be a decisive factor and which, when the award was rendered, was unknown to the Tribunal and to the party or parties to the dispute claiming revision. The application for revision must be made at the latest within six months of the discovery of the new fact. No application for revision may be made after the lapse of ten years from the date of the award. 5. As far as possible, the examination of a request for interpretation or an application for revision should be carried out by the Tribunal which made the award in question. If the Bureau should find this to be impossible, another Tribunal shall be constituted in accordance with the provisions of Article 28. Article 32 Publication of the Arbitral Award The award shall be published by the Registrar. A certified copy shall be communicated to the parties to the dispute and to the CSCE Council through the Committee of Senior Officials. Chapter V Final provisions Article 33 Signature and Entry into Force 1. This Convention shall be open for signature with the Government of Sweden by the CSCE participating States until 31 March 1993. It shall be subject to ratification. 2. The CSCE participating States which have not signed this Convention may subsequently accede thereto. 3. This Convention shall enter into force two months after the date of deposit of the twelfth instrument of ratification or accession. 4. For every State which ratifies or accedes to this Convention after the deposit of the twelfth instrument of ratification or accession, the Convention shall enter into force two months after its instrument of ratification or accession has been deposited. 5. The Government of Sweden shall serve as depositary of this Convention. Article 34 Reservations This Convention may not be the subject of any reservations that it does not expressly authorize. Article 35 Amendments 1. Amendments to this Convention must be adopted in accordance with the following paragraphs. 2. Amendments to this Convention may be proposed by any State party thereto, and shall be communicated by the Depositary to the CSCE Secretariat for transmission to the CSCE participating States. 3. If the CSCE Council adopts the proposed text of the amendment, the text shall be forwarded by the Depositary to States parties to this Convention for acceptance in accordance with their respective constitutional requirements. 4. Any such amendment shall come into force on the thirtieth day after all States parties to this Convention have informed the Depositary of their acceptance thereof. Article 36 Denunciation 1. Any State party to this Convention may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Depositary. 2. Such denunciation shall become effective one year after the date of receipt of the notification by the Depositary. 3. This Convention shall, however, continue to apply for the denouncing party with respect to proceedings which are under way at the time the denunciation enters into force. Such proceedings shall be pursued to their conclusion. Article 37 Notifications and Communications The notifications and communications to be made by the Depositary shall be transmitted to the Registrar and to the CSCE Secretariat for further transmission to the CSCE participating States. Article 38 Non-Parties In conformity with international law, it is confirmed that nothing in this Convention shall be interpreted to establish any obligations or commitments for CSCE participating States that are not parties to this Convention if not expressly provided for and expressly accepted by such States in writing. Article 39 Transitional Provisions 1. The Court shall proceed, within four months of the entry into force of this Convention, to elect the Bureau, to adopt its rules and to appoint the Registrar in accordance with the provisions of Articles 7, 9 and 11. The host Government of the Court shall, in co-operation with the Depositary, make the arrangements required. 2. Until a Registrar is appointed, the duties of the Registrar under Article 3, paragraph 5, and Article 4, paragraph 7 shall be performed by the Depositary. Done at Stockholm, in the English, French, German, Italian, Russian and Spanish languages, all six language versions being equally authentic, on 15th December 1992. FINANCIAL PROTOCOL ESTABLISHED IN ACCORDANCE WITH ARTICLE 13 OF THE CONVENTION ON CONCILIATION AND ARBITRATION WITHIN THE CSCE Article 1 Costs of the Court 1. All the costs of the Court established by the Convention on Conciliation and Arbitration within the CSCE (hereinafter referred to as "the Convention") shall be met by the States parties to the Convention. Costs of conciliators and arbitrators shall be costs of the Court. 2. The obligations of the host State with respect to expenditures in connection with the premises and furniture for use by the Court, their maintenance, insurance and security, as well as utilities, shall be set out in an exchange of letters between the Court acting with the consent of and on behalf of the States parties to the Convention, and the host State. Article 2 Contributions to the Budget of the Court 1. Contributions to the budget of the Court shall be divided among the States parties to the Convention according to the scale of distribution applicable within the CSCE adjusted to take into account the difference in number between the CSCE participating States and the States parties to the Convention. 2. If a State ratifies or accedes to the Convention after its entry into force, its contribution shall be equal, for the current financial year, to one-twelfth of its portion of the adjusted scale, as established according to paragraph 1 of this Article, for each full month of that financial year which remains after the date on which the Convention enters into force in respect of it. 3. If a State which is not a party to the Convention submits a dispute to the Court pursuant to the provisions of Article 20, paragraph 2, or Article 26, paragraph 1 of the Convention, it shall contribute to the financing of the budget of the Court, for the duration of the proceedings, as if it were a party to the Convention. For the application of this paragraph, the conciliation shall be presumed to commence on the day the Registrar receives notice of the agreement of the parties to set up a Commission and to end on the day the Commission notifies it report to the parties. If a party withdraws from the proceedings, these proceedings shall be considered as ended on the day of notice of the report specified in Article 25, paragraph 6 of the Convention. The arbitration proceedings shall be presumed to start on the day the Registrar receives notice of the agreement of the parties to establish a Tribunal and to end on the day the Tribunal renders its award. Article 3 Financial Year and Budget 1. The financial year shall be from 1 January to 31 December. 2. The Registrar, acting with the concurrence of the Bureau of the Court, shall establish each year a budget proposal for the Court. The budget proposal for the ensuing financial year shall be submitted to the States parties to the Convention before 15 September. 3. The budget shall be approved by the representatives of the States parties to the Convention. Consideration and approval of the budget shall take place in Vienna unless the States parties to the Convention otherwise agree. On approval of the budget for the financial year the Registrar shall request the States parties to the Convention to remit their contributions. If the budget is not approved by 31 December the Court will operate on the basis of the preceding budget and, without prejudice to later adjustments, the Registrar shall request the States parties to the Convention to remit their contributions in accordance with this budget. The Registrar shall request States parties to the Convention to make fifty per cent of their contributions available on 1 January and the remaining fifty per cent on 1 April. 4. Barring a decision to the contrary by the representatives of the States parties to the Convention, the budget shall be established in Swiss francs and the contributions of the States shall be paid in this currency. 5. A State which ratifies or accedes to the Convention after its entry info force shall pay its first contribution to the budget within two months after the request by the Registrar. 6. States which, without being parties to the Convention, have submitted a dispute to the Court, shall pay their contribution within two months after the request by the Registrar. 7. The year the Convention enters into force, the States parties to the Convention shall pay their contribution to the budget within two months following the date of deposit of the twelfth instrument of ratification of the Convention. This budget is preliminarily fixed at 250,000 Swiss francs. Article 4 Obligations, Payments and Revised Budget 1. The approved budget shall constitute authorization to the Registrar, acting under the responsibility of the Bureau of the Court, to incur obligations and make payments up to the amounts and for the purposes approved. 2. The Registrar, acting under the responsibility of the Bureau of the Court, is authorized to make transfers between items and sub-items of up to 15 per cent of items/sub-items. All such transfers must be reported by the Registrar in connection with the financial statement mentioned in Article 9 of this Protocol. 3. Obligations remaining undischarged at the end of the financial year shall be carried over to the next financial year. 4. If so obliged by circumstances and following careful examination of available resources with a view to identifying savings, the Registrar is authorized to submit a revised budget, which may entail requests for supplementary appropriations, for the approval of the representatives of the States parties to the Convention. 5. Any surplus for a given financial year shall be deducted from the assessed contributions for the financial year following the one in which the accounts have been approved by the representatives of the States parties to the Convention. Any deficit shall be charged to the ensuing financial year unless the representatives of the States parties to the Convention decide on supplementary contributions. Article 5 Working Capital Fund A working capital fund may be established in case the States parties to the Convention deem it necessary. It will be funded by the States parties to the Convention. Article 6 Allowances and Nominal Retainers 1. Members of the Bureau of the Court, of the Conciliation Commissions and of the Arbitral Tribunals shall receive, for each day on which they exercise their functions, a daily allowance. 2. Members of the Bureau of the Court shall additionally receive a nominal annual retainer. 3. The daily allowance and the nominal annual retainer shall be determined by the representatives of the States parties to the Convention. Article 7 Salaries, Social Security and Pensions 1. The Registrar and any other registry staff appointed in accordance with Article 9 of the Convention shall receive a salary to be determined by the representatives of the States parties to the Convention. 2. The registry staff shall be limited to the strict minimum needed to ensure the operation of the Court. 3. The representatives of the States parties to the Convention shall ensure that the Registrar and the registry staff are afforded an adequate social security scheme and retirement pension. Article 8 Travel Expenses 1. Travel expenses which are absolutely necessary for exercising their functions shall be paid to the members of the Bureau of the Court, of the Conciliation Commissions and of the Arbitral Tribunals and to the Registrar and the registry staff. 2. Travel expenses shall comprise actual transportation costs, including expenses normally incidental to transportation, and a daily subsistence allowance to cover all charges of meals, lodging, fees and gratuities and other personal expenses. The daily subsistence allowance shall be determined by the representatives of the States parties to the Convention. Article 9 Records and Accounts 1. The Registrar, acting under the authority of the Bureau of the Court, shall ensure that appropriate records and accounts are kept of the transactions and that all payments are properly authorized. 2. The Registrar, acting under the authority of the Bureau of the Court, shall submit to the States parties to the Convention, not later than 1 March, an annual financial statement showing, for the preceding financial year: (a) the income and expenditures relating to all accounts; (b) the situation with regard to budget provisions; (c) the financial assets and liabilities at the end of the financial year. Article 10 Audit 1. The accounts of the Court shall be audited by two auditors, of different nationalities, appointed for renewable periods of three years by the representatives of the States parties to the Convention. Persons appearing or having appeared on the lists of conciliators or arbitrators or having received payment by the Court pursuant to Article 7 of this Protocol may not be auditors. 2. Auditors shall annually conduct audits. They shall, in particular, check the accuracy of the books, the statement of assets and liabilities, and the accounts. The accounts shall be available for the annual auditing and inspection not later than 1 March. 3. Auditors shall perform such audits as they deem necessary to certify: (a) that the annual financial statement submitted to them is correct and in accordance with the books and records of the Court; (b) that the financial transactions recorded in this statement have been effected in accordance with the relevant rules, the budgetary provisions and other directives which may be applicable; and (c) that the funds on deposit and on hand have been verified by certificates received directly from the depositaries or by actual count. 4. The Registrar shall give auditors such assistance and facilities as may be needed for the proper discharge of their duties. Auditors shall, in particular, have free access to the books of account, records and documents which, in their opinion, are necessary for the audit. 5. Auditors shall annually draw up a report certifying the accounts and setting forth the comments warranted by the audit. They may, in this context, also make such observations as they deem necessary regarding the efficiency of financial procedures, the accounting system and the internal financial control. 6. The report shall be submitted to the representatives of the States parties to the Convention not later than four months after the end of the financial year to which the accounts refer. The report shall be transmitted to the Registrar beforehand, so that he will have at least 15 days in which to furnish such explanations and justifications as he may consider necessary. 7. In addition to the annual auditing, auditors will at any time have free access to check the books, the statement of assets and liabilities, and accounts. 8. On the basis of the audit report, the representatives of the States parties to the Convention shall signify their acceptance of the annual financial statement or take such other action as may be considered appropriate. Article 11 Special Disbursement Account 1. A special disbursement account may be established by the States parties to the Convention aimed at lowering the procedural costs for the States parties to disputes submitted to the Court which have difficulties paying these costs. It will be funded by voluntary contributions from States parties to the Convention. 2. A State party to a dispute submitted to the Court that wishes to receive funds from the special disbursement account shall file a request to the Registrar, with a detailed statement estimating procedural costs. The Bureau of the Court shall examine the request and forward its recommendation to the representatives of the States parties to the Convention which shall decide whether to grant this request and to what extent. After the case has been heard, the State having received funds from the special disbursement account shall address to the Registrar, for study by the Bureau, a detailed statement of procedural costs actually expended and shall proceed, if need be, with reimbursing the sums in excess of the actual costs. Article 12 Decision Making All decisions by the States parties to the Convention or their representatives under this Protocol shall be taken by consensus. Article 13 Amendments Amendments to this Protocol shall be adopted in accordance with the provisions of Article 35 of the Convention. The Bureau of the Court may address its opinion on the proposed amendments to the CSCE Secretariat for transmission to the CSCE participating States. This Protocol, established in the English, French, German, Italian, Russian and Spanish languages, all six language versions being equally authentic, having been adopted by the Committee of Senior Officials at Prague, on 28 April 1993 in accordance with Article 13 of the Convention on Conciliation and Arbitration within the CSCE is deposited with the Government of Sweden. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 września 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, sporządzonej w Sztokholmie dnia 15 grudnia 1992 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 1139) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 33 ustęp 1 Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, sporządzonej w Sztokholmie dnia 15 grudnia 1992 r., został złożony w dniu 9 grudnia 1993 r. Rządowi Szwecji, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacyjny wymienionej Konwencji. Przy dokumencie ratyfikacji zostało złożone następujące zastrzeżenie: "Zgodnie z artykułem 19 ustęp 4, Rzeczpospolita Polska zastrzega sobie prawo do postępowania koncyliacyjnego i procedur jurysdykcyjnych ustanowionych na podstawie traktatów dwustronnych, których Rzeczpospolita Polska jest lub będzie stroną, pod warunkiem, że procedury te są wszczynane jednostronnie. Rzeczpospolita Polska również zastrzega sobie prawo do postępowania koncyliacyjnego i procedur jurysdykcyjnych ustalonych lub mających zostać ustalonymi ad hoc dla danego sporu lub danych sporów." Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 33 ustęp 2 Konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 5 grudnia 1994 r. 2. Następujące państwa stały się stronami wymienionej powyżej konwencji w podanych niżej datach: Albania 10 czerwca 1996 r. Austria 14 listopada 1995 r. Chorwacja 4 listopada 1993 r. Cypr 6 lutego 1994 r. Dania23 sierpnia 1994 r. Finlandia 20 lutego 1995 r. Francja 13 sierpnia 1993 r. Grecja22 sierpnia 1995 r. Liechtenstein 15 lipca 1994 r. Litwa r.19 grudnia 1997 Była Jugosłowiańska Republika Macedonii 21 kwietnia 1998 r. Mołdowa 1 lutego 1999 r. Monako14 października 1993 r. Niemcy 29 września 1994 r. Norwegia 8 września 1998 r. Rumunia 22 maja 1996 r. San Marino 18 listopada 1994 r. Słowenia 11 maja 1994 r. Szwajcaria23 grudnia 1993 r. Szwecja 25 listopada 1993 r. Ukraina 12 grudnia 1995 r. 3. Ponadto podaje się do wiadomości, że w momencie podpisywania, ratyfikowania, przyjmowania lub zatwierdzania Konwencji lub przystępowania do niej złożone zostały przez następujące państwa podane niżej oświadczenia i zastrzeżenia: AUSTRIA Oświadczenie: "Republika Austrii oświadcza w związku z artykułem 19 ustęp 4 Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, że ze względu na kompetencje Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, wynikające z postanowień Traktatu europejskiego dotyczącego pokojowego rozwiązywania sporów, jak również z układu dotyczącego zmiany artykułu 27 lit. b) ustęp 1 Traktatu europejskiego dotyczącego pokojowego rozwiązywania sporów, w sporach pomiędzy Austrią a Włochami nie ma zastosowania artykuł 19 ustęp 1 litera b) postanowień Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE." DANIA Zastrzeżenie: "W związku z artykułem 19 ustęp 4, Królestwo Danii zastrzega sobie prawo do postępowania koncyliacyjnego i procedur jurysdykcyjnych ustanowionych na podstawie dwustronnych i wielostronnych umów, których Królestwo Danii jest lub będzie stroną, pod warunkiem że procedury te mogą być wszczęte jednostronnie. Królestwo Danii również zastrzega sobie prawo do procedur koncyliacyjnych i jurysdykcyjnych uzgodnionych lub mających zostać uzgodnionymi na zasadzie ad hoc dla danego sporu lub danych sporów. W związku z artykułem 26 ustęp 2 Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, sporządzonej w Sztokholmie dnia 15 grudnia 1992 r., Królestwo Danii uzna za obowiązkową, ipso facto i bez żadnych specjalnych uzgodnień, jurysdykcję Trybunału Arbitrażowego ustanowionego powyższą konwencją, pod warunkiem wzajemności. Oświadczenie to obowiązuje przez okres 10 lat od daty złożenia dokumentu ratyfikacyjnego." FINLANDIA Oświadczenie: "W związku z artykułem 26 ustęp 2 Konwencji, Finlandia oświadcza, że uznaje za obowiązkową, ipso facto i bez specjalnych uzgodnień, na zasadzie wzajemności, jurysdykcję Trybunału Arbitrażowego wymienionej konwencji. Powyższa deklaracja obowiązuje przez okres dziesięciu lat od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji." GRECJA Oświadczenie: "W związku z artykułem 26 ustęp 2 uznaje za obowiązkowe, bez specjalnych uzgodnień, kompetencje Trybunału Arbitrażowego w pełnym zakresie, na zasadzie wzajemności. Zastrzeżenie to ważne jest przez okres pięciu lat i nie dotyczy spraw obrony narodowej." LIECHTENSTEIN Zastrzeżenie: "W związku z artykułem 19 ustęp 4, Księstwo Liechtensteinu zastrzega sobie prawo do procedur koncyliacyjnych i jurysdykcyjnych ustanowionych na podstawie umów dwustronnych, których Księstwo Liechtensteinu jest lub będzie stroną, pod warunkiem że procedury te mogą zostać wszczęte jednostronnie. Księstwo Liechtensteinu również zastrzega sobie prawo do procedur koncyliacyjnych i arbitrażowych uzgodnionych lub mających zostać uzgodnionymi na zzsadzie ad hoc dla danego sporu lub danych sporów." LITWA Zastrzeżenie: "W związku z artykułem 19 ustęp 4 wyżej wymienionej konwencji, Rząd Republiki Litwy zastrzega sobie prawo do przedkładania sporów procedurom powołanym do rozwiązywania sporów, ustanowionym na podstawie dwustronnych lub wielostronnych umów, których Republika Litwy jest lub będzie stroną, pod warunkiem że te procedury są wszczynane jednostronnie. Republika Litwy również zastrzega sobie prawo przedkładania danego sporu lub danych sporów procedurom rozwiązywania sporów uzgodnionym lub mającym być uzgodnionymi na zasadzie ad hoc." BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII Oświadczenie: "Nawiązując do artykułu 26 ustęp 2 Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, Republika Macedonii oświadcza niniejszym, że uznaje za obowiązkową, ipso facto i bez specjalnego porozumienia, pod warunkiem wzajemności, jurysdykcję Trybunału Arbitrażowego ustanowionego Konwencją o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE. To oświadczenie jest ważne przez okres pięciu lat od daty jego złożenia depozytariuszowi wyżej wymienionej konwencji - Rządowi Królestwa Szwecji i nie będzie stosowane w odniesieniu do sporów dotyczących integralności terytorialnej i spraw obrony narodowej kraju." NIEMCY Zastrzeżenie: "W związku z artykułem 19 ustęp 4 Konwencji o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, Rząd Republiki Federalnej Niemiec zastrzega sobie prawo do przedkładania sporów procedurom powołanym do rozwiązywania sporów, ustanowionym na podstawie dwustronnych lub wielostronnych umów, których Republika Federalna Niemiec jest lub będzie stroną, pod warunkiem że procedury te mogą być wszczynane jednostronnie. Republika Federalna Niemiec również zastrzega sobie prawo przedkładania danego sporu lub danych sporów procedurom rozwiązywania sporów uzgodnionym lub mających zostać uzgodnionymi na zasadzie ad hoc." RUMUNIA Zastrzeżenie: "Stosując postanowienia artykułu 19 ustęp 4, Rumunia zastrzega sobie prawo do korzystania z postępowań koncyliacyjnych lub arbitrażowych przewidzianych w traktatach dwustronnych lub wielostronnych, których jest lub będzie stroną." SZWAJCARIA Zastrzeżenie: "W związku z artykułem 19 ustęp 4, Rada Federacji Szwajcarskiej zastrzega sobie prawo do postępowań koncyliacyjnych i arbitrażowych przewidzianych w umowach dwustronnych lub wielostronnych, których Szwajcaria jest lub będzie stroną, pod warunkiem że procedury mogą być wszczynane jednostronnie. Zastrzega sobie również prawo do postępowań koncyliacyjnych lub arbitrażowych ustanawianych ad hoc dla danego sporu lub danych sporów." SZWECJA Oświadczenie: "W związku z artykułem 26 ustęp 2 Konwencji, uznaje za obowiązkową, ipso facto, i bez specjalnego porozumienia, jurysdykcję Trybunału ustanowionego Konwencją o koncyliacji i arbitrażu w ramach KBWE, na zasadzie wzajemności. Oświadczenie to obowiązuje przez okres 10 lat od daty jego złożenia do depozytu." 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionej powyżej konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA KONSULARNA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kyrgyską, sporządzona w Warszawie dnia 5 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 99, poz. 1153) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 5 czerwca 1993 r. została sporządzona w Warszawie Konwencja konsularna między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kyrgyską w następującym brzmieniu: KONWENCJA KONSULARNA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kyrgyską Rzeczpospolita Polska i Republika Kyrgyska, wyrażając wolę umocnienia przyjaznych stosunków i pogłębienia wzajemnie korzystnej współpracy, kierując się pragnieniem uregulowania i rozwijania stosunków konsularnych między obydwoma Państwami na zasadach jak najdalej idących ułatwień w ochronie praw i interesów ich obywateli, postanowiły zawrzeć Konwencję konsularną i uzgodniły, co następuje: Rozdział I Definicje Artykuł 1 1. Stosowane w niniejszej konwencji wyrażenia mają niżej określone znaczenie: 1) "urząd konsularny" oznacza każdy konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat lub agencję konsularną; 2) "okręg konsularny" oznacza obszar wyznaczony urzędowi konsularnemu do wykonywania funkcji konsularnych; 3) "kierownik urzędu konsularnego" oznacza osobę powołaną do działania w tym charakterze; 4) "urzędnik konsularny" oznacza każdą osobę, włącznie z kierownikiem urzędu konsularnego, powołaną w tym charakterze do wykonywania funkcji konsularnych; 5) "pracownik konsularny" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie administracyjnej lub technicznej urzędu konsularnego; 6) "członek personelu służby" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie domowej urzędu konsularnego; 7) "członkowie urzędu konsularnego" oznacza urzędników konsularnych, pracowników konsularnych oraz członków personelu służby; 8) "członek personelu prywatnego" oznacza osobę zatrudnioną wyłącznie w służbie prywatnej członka urzędu konsularnego; 9) "członek rodziny" oznacza małżonkę albo małżonka członka urzędu konsularnego, ich dzieci i rodziców, pod warunkiem że wspólnie z nim zamieszkują i są na utrzymaniu członka urzędu konsularnego; 10) "pomieszczenia konsularne" oznacza budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego, czyją są własnością, używane wyłącznie dla celów urzędu konsularnego, włącznie z rezydencją kierownika urzędu konsularnego; 11) "archiwa konsularne" oznacza wszystkie pisma, dokumenty, korespondencję, książki, filmy, techniczne zasoby gromadzenia i wykorzystania informacji, rejestry urzędu konsularnego oraz szyfry i kody, kartoteki, jak również przedmioty wyposażenia służące do ich zabezpieczenia i przechowywania; 12) "statek" oznacza każdą cywilną jednostkę pływającą, uprawnioną do podnoszenia bandery Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie; 13) "statek powietrzny" oznacza każdą cywilną jednostkę latającą uprawnioną do używania oznaki przynależności Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie. 2. Postanowienia niniejszej konwencji dotyczące obywateli Państwa wysyłającego mają odpowiednie zastosowanie również do osób prawnych i innych podmiotów nie posiadających osobowości prawnej, które ustanowione są zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego i mają siedzibę w tym Państwie. Rozdział II Ustanawianie urzędów konsularnych oraz mianowanie członków urzędu konsularnego Artykuł 2 1. Urząd konsularny może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa. 2. Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa i okręg konsularny są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie Państwa przyjmującego. 3. Późniejsze zmiany siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego mogą być dokonywane przez Państwo wysyłające jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. Artykuł 3 1. Kierownik urzędu konsularnego będzie dopuszczony do wykonywania swych funkcji po przedłożeniu listów komisyjnych i po udzieleniu exequatur przez Państwo przyjmujące. 2. Państwo wysyłające przekazuje listy komisyjne za pośrednictwem swojego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub inną stosowną drogą ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego. Listy komisyjne zawierają imiona, nazwisko i stopień kierownika urzędu konsularnego, obywatelstwo, okręg konsularny, w którym ma on wykonywać swoje funkcje, oraz siedzibę urzędu konsularnego. 3. Po złożeniu listów komisyjnych Państwo przyjmujące udzieli w możliwie najkrótszym czasie exequatur. 4. Do czasu udzielenia exequatur, Państwo przyjmujące może wydać kierownikowi urzędu konsularnego zgodę na tymczasowe wykonywanie jego funkcji. 5. Z chwilą dopuszczenia do wykonywania funkcji, nawet tymczasowo, organy Państwa przyjmującego podejmą niezbędne środki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje. Artykuł 4 Ministerstwo spraw zagranicznych Państwa przyjmującego będzie pisemnie powiadamiane: 1) o przybyciu do urzędu członka urzędu konsularnego po mianowaniu, jego ostatecznym wyjeździe lub o zakończeniu wykonywania obowiązków oraz o wszystkich innych zmianach mających wpływ na jego status, które mogą powstać w czasie zatrudnienia w urzędzie konsularnym; 2) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe osoby należącej do rodziny członka urzędu konsularnego oraz, jeżeli to ma miejsce, o fakcie, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny; 3) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka personelu prywatnego oraz zakończeniu jego służby; 4) o zatrudnieniu i zwolnieniu osoby zamieszkałej na stałe w Państwie przyjmującym, jako członka urzędu konsularnego lub członka personelu prywatnego. Artykuł 5 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego wydają bezpłatnie każdemu urzędnikowi konsularnemu odpowiedni dokument stwierdzający jego tożsamość i stanowisko. 2. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się także do pracowników konsularnych, członków personelu służby oraz członków personelu prywatnego, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie posiadają w tym Państwie stałego miejsca pobytu. 3. Postanowienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 6 Urzędnikiem konsularnym może być jedynie obywatel Państwa wysyłającego, nie mający w Państwie przyjmującym stałego miejsca pobytu i nie wykonujący w tym Państwie, poza swoimi funkcjami urzędowymi, żadnej innej działalności o charakterze zarobkowym. Artykuł 7 Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadniania swojej decyzji, powiadomić w drodze dyplomatycznej lub inną stosowną drogą Państwo wysyłające o tym, że exequatur udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że urzędnik konsularny został uznany za persona non grata lub że jakikolwiek inny członek urzędu konsularnego jest osobą niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające powinno odwołać taką osobę, jeżeli przystąpiła już do wykonywania funkcji. Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie tego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać taką osobę za członka urzędu konsularnego. Artykuł 8 Po notyfikacji państwom zainteresowanym i w braku wyraźnego sprzeciwu któregokolwiek z nich, Państwo wysyłające może powierzyć urzędowi konsularnemu ustanowionemu w jednym państwie wykonywanie funkcji konsularnych w innym państwie. Artykuł 9 Po odpowiedniej notyfikacji Państwu przyjmującemu i w braku jego sprzeciwu urząd konsularny Państwa wysyłającego może wykonywać w Państwie przyjmującym funkcje konsularne na rzecz państwa trzeciego. Artykuł 10 Przy mianowaniu honorowych urzędników konsularnych Państwo wysyłające i Państwo przyjmujące będą kierować się postanowieniami Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. oraz ustawami i innymi przepisami tych Państw. Rozdział III Ułatwienia, przywileje i immunitety Artykuł 11 1. Państwo przyjmujące udzieli urzędowi konsularnemu wszelkich ułatwień w wykonywaniu jego funkcji i zastosuje odpowiednie środki, aby członkowie urzędu konsularnego mogli wykonywać swą działalność urzędową oraz korzystać z praw, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji. Państwo przyjmujące podejmie odpowiednie kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa urzędu konsularnego. 2. Państwo przyjmujące będzie traktowało urzędników konsularnych i członków ich rodzin z należnym szacunkiem i zastosuje wszelkie odpowiednie środki dla zapobieżenia jakiemukolwiek zamachowi na ich osoby, wolność lub godność. Artykuł 12 1. Jeżeli kierownik urzędu konsularnego nie ma możności wykonywania swych funkcji lub jeżeli stanowisko kierownika urzędu konsularnego jest nie obsadzone, jako kierownik urzędu konsularnego może czasowo działać tymczasowy kierownik. 2. Imiona i nazwisko tymczasowego kierownika są notyfikowane przez przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa wysyłającego bądź - gdy Państwo to nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego w Państwie przyjmującym - przez kierownika urzędu konsularnego, bądź w razie gdy ten nie może tego uczynić - przez właściwy organ Państwa wysyłającego ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego lub organowi wyznaczonemu przez to ministerstwo. Notyfikacja ta powinna być w zasadzie dokonana uprzednio. Państwo przyjmujące może uzależnić od swej zgody dopuszczenie jako tymczasowego kierownika osoby, która nie jest przedstawicielem dyplomatycznym ani urzędnikiem konsularnym Państwa wysyłającego w Państwie przyjmującym. 3. Właściwe organy Państwa przyjmującego powinny udzielać tymczasowemu kierownikowi pomocy i ochrony. W czasie, gdy kieruje on urzędem, postanowienia niniejszej konwencji mają do niego zastosowanie na tych samych zasadach, jak do kierownika danego urzędu konsularnego. Państwo przyjmujące nie jest jednak obowiązane do przyznawania tymczasowemu kierownikowi ułatwień, przywilejów i immunitetów, z których korzystanie przez kierownika urzędu konsularnego uzależnione jest od warunków, których nie spełnia tymczasowy kierownik. 4. Gdy w okolicznościach przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu tymczasowym kierownikiem jest mianowany przez Państwo wysyłające członek personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub przedstawiciel ministerstwa spraw zagranicznych Państwa wysyłającego, korzysta on z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, jeżeli Państwo przyjmujące temu się nie sprzeciwia. Artykuł 13 1. Państwo wysyłające ma prawo, na warunkach przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego: 1) nabywać na własność, posiadać lub wynajmować tereny, budynki lub części budynków, z przeznaczeniem na siedzibę urzędu konsularnego, na rezydencję kierownika urzędu konsularnego lub na mieszkania innych członków urzędu konsularnego; 2) budować lub przystosowywać dla tych samych celów budynki na nabytych terenach; 3) przenosić prawa własności terenów, budynków lub części budynków w ten sposób nabytych. 2. Państwo przyjmujące powinno w razie potrzeby pomóc urzędowi konsularnemu w uzyskaniu odpowiednich mieszkań dla jego członków. 3. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu nie zwalniają Państwa wysyłającego od obowiązku stosowania się do przepisów i ograniczeń w zakresie budownictwa, urbanistyki i ochrony zabytków, mających zastosowanie na obszarze, na którym znajdują się lub będą się znajdować wymienione tereny, budynki lub ich części. Artykuł 14 1. Godło Państwa wysyłającego wraz z odpowiednim napisem w języku Państwa wysyłającego i w języku Państwa przyjmującego, oznaczającym urząd konsularny, może być umieszczone na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika tego urzędu. 2. Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszona na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika urzędu konsularnego. 3. Kierownik urzędu konsularnego może również umieszczać na swoich środkach transportu flagę Państwa wysyłającego, w czasie gdy są używane dla celów służbowych. Artykuł 15 1. Pomieszczenia konsularne są nietykalne. Organy Państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać bez zgody kierownika urzędu konsularnego, kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego albo osoby wyznaczonej przez jednego z nich. 2. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się również do pomieszczeń mieszkalnych urzędników konsularnych i pracowników konsularnych. Artykuł 16 Pomieszczenia konsularne, ich urządzenia, mienie urzędu konsularnego i jego środki transportu nie podlegają żadnej formie rekwizycji dla celów obrony narodowej, użyteczności publicznej lub w innych celach. Artykuł 17 1. Pomieszczenia urzędu konsularnego, rezydencja kierownika urzędu konsularnego, a także mieszkania członków urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest Państwo wysyłające lub jakakolwiek osoba działająca w jego imieniu, są zwolnione od wszelkich opłat i podatków państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem opłat należnych za świadczenie określonych usług. 2. Zwolnień przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu nie stosuje się do opłat i podatków ciążących na podstawie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego na osobie, która zawarła umowę z Państwem wysyłającym lub z osobą działającą w jego imieniu. 3. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się również do środków transportu będących własnością Państwa wysyłającego i przeznaczonych dla celów urzędu konsularnego. Artykuł 18 Archiwa konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują. Artykuł 19 1. Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego dla wszelkich celów urzędowych. Przy porozumiewaniu się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może zainstalować i używać radiowe urządzenie nadawczo-odbiorcze jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. 2. Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego jest nietykalna. Wyrażenie "korespondencja urzędowa" oznacza wszelką korespondencję dotyczącą urzędu konsularnego i jego funkcji. 3. Poczta konsularna powinna posiadać widoczne zewnętrzne oznaczenia jej charakteru i może zawierać jedynie korespondencję urzędową, jak również dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie dla celów urzędowych. 4. Poczta konsularna nie podlega otwarciu ani zatrzymaniu. Jeżeli jednak właściwe organy Państwa przyjmującego mają poważne podstawy, aby przypuszczać, że poczta zawiera inne przedmioty niż korespondencja, dokumenty i przedmioty określone w ust. 3 niniejszego artykułu, mogą prosić, aby poczta ta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela Państwa wysyłającego. Jeżeli organy Państwa wysyłającego odmówią zastosowania się do tej prośby, poczta zostanie zwrócona do miejsca, skąd pochodzi. 5. Kurier konsularny powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający liczbę paczek, stanowiących pocztę konsularną. Kurierem konsularnym może być tylko obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym. Przy wykonywaniu swoich funkcji kurier konsularny znajduje się pod ochroną Państwa przyjmującego i korzysta z nietykalności osobistej oraz nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 6. Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku lub dowódcy statku powietrznego. Kapitan lub dowódca będzie zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną, jednakże nie będzie on uważany za kuriera konsularnego. Urzędnik konsularny może swobodnie odebrać pocztę konsularną bezpośrednio od kapitana statku albo dowódcy statku powietrznego i przekazać taką pocztę w ten sam sposób. Artykuł 20 1. Urzędnik konsularny korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego. Korzysta on z nietykalności osobistej i nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 2. Pracownik konsularny korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności wykonywanych w zakresie jego obowiązków urzędowych. 3. Postanowień ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do spraw cywilnych: 1) wynikłych z zawarcia przez członka urzędu konsularnego umowy, w której nie występował on wyraźnie lub w sposób dorozumiany jako przedstawiciel Państwa wysyłającego; 2) wytoczonych na skutek szkody powstałej w wyniku wypadku spowodowanego przez członka urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym jakimkolwiek środkiem transportu; 3) odnoszących się do spadkobrania, w którym członek urzędu konsularnego występuje jako spadkobierca, zapisobierca, wykonawca testamentu, zarządca lub kurator spadku w charakterze osoby prywatnej. 4. Postanowienia ust. 1-3 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 21 1. Państwo wysyłające może zrzec się przywilejów i immunitetów określonych w ust. 1 i 2 artykułu 20 niniejszej konwencji. To zrzeczenie się będzie zawsze wyraźne i notyfikowane Państwu przyjmującemu. 2. Wszczęcie przez członka urzędu konsularnego postępowania w przypadku, w którym mógłby korzystać z immunitetu jurysdykcyjnego, pozbawia go prawa powoływania się na immunitet w stosunku do jakiegokolwiek powództwa wzajemnego, bezpośrednio związanego z powództwem głównym. 3. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do postępowania cywilnego lub administracyjnego nie jest uważane za pociągające za sobą zrzeczenie się immunitetu od środków wykonania orzeczenia. W stosunku do takich środków niezbędne jest odrębne zrzeczenie się. Artykuł 22 1. Członek urzędu konsularnego może być wezwany do składania zeznań w charakterze świadka przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia stawienia się lub złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani sankcji. Pracownik konsularny i członek personelu służby nie mogą odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu. 2. Organ Państwa przyjmującego, wzywający członka urzędu konsularnego do złożenia zeznań, nie powinien utrudniać wykonywania jego obowiązków służbowych. Może odebrać takie zeznanie od członka urzędu konsularnego w urzędzie konsularnym, rezydencji lub w jego mieszkaniu. 3. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do składania zeznań co do spraw związanych z wykonywaniem swych obowiązków urzędowych ani do przedkładania urzędowej korespondencji lub innych dokumentów z archiwów konsularnych. Postanowienie to ma również zastosowanie do członków rodziny członka urzędu konsularnego oraz do członków personelu prywatnego w odniesieniu do faktów, które są związane z działalnością urzędu konsularnego. 4. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do udzielania opinii jako rzeczoznawca prawa Państwa wysyłającego. Artykuł 23 Członek urzędu konsularnego, jak również członkowie jego rodziny są zwolnieni w Państwie przyjmującym od wszelkich świadczeń osobistych i od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek charakteru, od służby wojskowej oraz od obowiązków wojskowych, takich jak rekwizycje, kontrybucje i zakwaterowanie. Artykuł 24 Członek urzędu konsularnego, a także członkowie jego rodziny są zwolnieni od wszelkich obowiązków przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego odnośnie do rejestracji, zezwolenia na pobyt, na zatrudnienie i innych formalności dotyczących cudzoziemców. Artykuł 25 1. Członek urzędu konsularnego, jak również członkowie jego rodziny są zwolnieni od wszelkich opłat oraz podatków osobistych i rzeczowych - państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem: 1) podatków pośrednich tego rodzaju, które zazwyczaj są wliczane w cenę towarów lub usług; 2) opłat i podatków od prywatnego mienia nieruchomego położonego na terytorium Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 17 niniejszej konwencji; 3) podatków od spadku i podatków od przeniesienia prawa własności, pobieranych przez Państwo przyjmujące; 4) opłat i podatków od prywatnych dochodów, łącznie z dochodami od kapitału, mających swe źródło w Państwie przyjmującym, oraz podatków od kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwach handlowych lub finansowych w Państwie przyjmującym; 5) opłat rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 17 niniejszej konwencji. 2. Członek urzędu konsularnego zatrudniający osoby, których wynagrodzenia lub uposażenia nie są zwalniane od podatków od dochodów w Państwie przyjmującym, powinien wypełniać obowiązki nakładane na pracodawców przez ustawy i inne przepisy tego Państwa w zakresie pobierania podatków od dochodów. Artykuł 26 1. Państwo przyjmujące zgodnie z obowiązującymi ustawami i innymi przepisami zezwala na wwóz i wywóz, zwalnia z opłat celnych i innych związanych z tym opłat, z wyjątkiem opłat od załadunku, przewozu, przechowywania i wyładunku lub innych usług: 1) przedmioty przeznaczone do oficjalnego użytku urzędu konsularnego; 2) przedmioty, łącznie ze środkami transportu, przeznaczone do osobistego użytku członków urzędu konsularnego lub członków ich rodzin, zaliczając do nich przedmioty przeznaczone do ich urządzenia się. 2. Bagaż osobisty urzędnika konsularnego i członków jego rodziny jest zwolniony od przeprowadzania kontroli celnej, jeśli nie ma poważnych powodów do przypuszczeń, że zawiera przedmioty inne niż te, na których wwóz zezwala się stosownie do punktu 2 ust. 1 niniejszego artykułu, albo przedmioty, których wwóz i wywóz jest zabroniony stosownie do ustawodawstwa lub przepisów o kwarantannie Państwa przyjmującego. Takiej kontroli można dokonać wyłącznie w obecności urzędnika konsularnego lub jego pełnomocnego przedstawiciela. Artykuł 27 Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewnia wszystkim członkom urzędu konsularnego, jak również członkom ich rodzin, swobodę poruszania się na swym terytorium. Państwo przyjmujące w żadnym przypadku nie będzie utrudniało urzędnikowi konsularnemu wykonywania jego funkcji. Artykuł 28 1. Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszej konwencji, z wyjątkiem postanowień ust. 3 i 4 artykułu 22, nie przysługują pracownikom konsularnym oraz członkom personelu służby, jeżeli są oni obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwie. 2. Członkowie rodziny członka urzędu konsularnego, którzy są obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwie albo wykonują w Państwie przyjmującym działalność o charakterze zarobkowym, nie korzystają, z wyjątkiem postanowień ust. 3 artykułu 21, z żadnych przywilejów i immunitetów. 3. Z wyjątkiem postanowień ust. 3 artykułu 22, przywileje i immunitety określone w niniejszej konwencji nie będą przyznawane członkom personelu prywatnego. 4. Państwo przyjmujące będzie wykonywało swą jurysdykcję w stosunku do osób wyszczególnionych w ust. 1-3 niniejszego artykułu w taki sposób, aby niepotrzebnie nie utrudniać wykonywania funkcji przez urząd konsularny. Artykuł 29 Wszystkie osoby, którym stosownie do niniejszej konwencji przysługują przywileje i immunitety, zobowiązane są, bez uszczerbku dla tych przywilejów i immunitetów, do poszanowania ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego, łącznie z tymi, które regulują zasady ruchu środków transportu oraz ich ubezpieczenia. Rozdział IV Funkcje konsularne Artykuł 30 1. Urzędnik konsularny ma prawo, w granicach okręgu konsularnego, wykonywać funkcje wymienione w niniejszym rozdziale konwencji. Urzędnik konsularny może oprócz tego wykonywać inne oficjalne funkcje konsularne, jeśli nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego lub którym Państwo to się nie sprzeciwia. 2. Urzędnik konsularny, po notyfikacji Państwu przyjmującemu, może działać jako przedstawiciel Państwa wysyłającego przy każdej organizacji międzynarodowej. 3. Urzędnik konsularny ma prawo w związku z wykonywaniem swoich funkcji zwracać się na piśmie lub ustnie do właściwych organów w swoim okręgu konsularnym, a także do organów centralnych Państwa przyjmującego. 4. Urzędnik konsularny ma prawo do pobierania opłat konsularnych zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego. Kwoty pobierane z tytułu tych opłat są wolne od wszelkich podatków i opłat Państwa przyjmującego. Artykuł 31 Urzędnik konsularny ma prawo bronić interesów Państwa wysyłającego i jego obywateli. Artykuł 32 Do zadań urzędnika konsularnego należy popieranie rozwoju stosunków handlowych, gospodarczych, naukowych, kulturalnych i turystycznych między Państwem wysyłającym i Państwem przyjmującym oraz przyczynianie się w inny sposób do rozwoju przyjaznych stosunków między nimi. Artykuł 33 1. Urzędnik konsularny ma prawo: 1) prowadzić rejestr obywateli Państwa wysyłającego; 2) przyjmować zawiadomienia i dokumenty dotyczące urodzeń lub zgonów obywateli Państwa wysyłającego; 3) przyjmować, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, pod warunkiem że obie strony posiadają obywatelstwo tego Państwa. 2. Urzędnik konsularny będzie powiadamiał właściwe organy Państwa przyjmującego o dokonaniu czynności wymienionych w punktach 2 i 3 ust. 1 niniejszego artykułu, jeśli jest to wymagane przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego. 3. Postanowienia punktów 2 i 3 ust. 1 niniejszego artykułu nie zwalniają zainteresowanych osób od obowiązku przestrzegania formalności wymaganych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego. Artykuł 34 Urzędnik konsularny ma prawo: 1) wydawać, wznawiać ważność i unieważniać paszporty obywateli zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego; 2) wystawiać dokumenty uprawniające do wjazdu do Państwa wysyłającego i wprowadzać w tych dokumentach konieczne zmiany; 3) wystawiać wizy. Artykuł 35 Urzędnik konsularny ma prawo: 1) przyjmować, rejestrować, sporządzać i poświadczać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego, w tym oświadczenia w sprawach rodzinnych oraz w sprawach obywatelstwa; 2) sporządzać, rejestrować, poświadczać i przechowywać testamenty obywateli Państwa wysyłającego; 3) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy zawierane między obywatelami Państwa wysyłającego i poświadczać jednostronne oświadczenia woli, jeśli te umowy i oświadczenia nie są sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny nie może jednak sporządzać, rejestrować i poświadczać takich umów lub oświadczeń, które ustanawiają, przenoszą lub likwidują prawa rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym; 4) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy między obywatelami Państwa wysyłającego z jednej strony a obywatelami Państwa przyjmującego lub obywatelami państwa trzeciego z drugiej strony, jeżeli umowy te mają być wykonane lub mają wywrzeć skutek prawny wyłącznie w Państwie wysyłającym i pod warunkiem, że nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego; 5) legalizować dokumenty wydawane przez organy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, a także poświadczać kopie, odpisy i wyciągi z tych dokumentów; 6) tłumaczyć dokumenty i poświadczać zgodność tłumaczeń; 7) poświadczać podpisy obywateli Państwa wysyłającego; 8) przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze lub wszelkie przedmioty od obywateli Państwa wysyłającego bądź na ich rzecz, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Depozyt taki może być wywieziony z Państwa przyjmującego jedynie z zachowaniem ustaw i innych przepisów tego Państwa. Artykuł 36 Sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez urzędnika konsularnego dokumenty, stosownie do postanowień artykułu 35 niniejszej konwencji, będą uznawane w Państwie przyjmującym za dokumenty wywierające taki sam skutek prawny i posiadające taką samą moc jak dokumenty sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego. Artykuł 37 Urzędnik konsularny jest uprawniony do doręczania pism sądowych i pozasądowych oraz dokonywania przesłuchań na wniosek sądu Państwa wysyłającego, zgodnie z obowiązującymi umowami międzynarodowymi, a przy braku takich umów w sposób zgodny z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Uprawnienie to może być wykonywane tylko w stosunku do obywateli Państwa wysyłającego i bez stosowania środków przymusu. Artykuł 38 Urzędnik konsularny ma prawo w granicach ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego do ochrony interesów małoletnich i innych osób nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych, będących obywatelami Państwa wysyłającego, w szczególności gdy zachodzi potrzeba ustanowienia nad nimi opieki lub kurateli. Artykuł 39 Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i przekażą mu bezpłatnie odpis aktu zgonu. Artykuł 40 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie urząd konsularny o otwarciu w tym Państwie spadku po obywatelu Państwa wysyłającego, jak również o otwarciu spadku, niezależnie od obywatelstwa osoby zmarłej, jeżeli obywatel Państwa wysyłającego powołany jest do spadku jako spadkobierca, zapisobierca lub też ma roszczenie do spadku z innego tytułu. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą odpowiednie środki przewidziane w ustawach i innych przepisach tego Państwa dla zabezpieczenia spadku oraz przekazania urzędnikowi konsularnemu odpisu testamentu, jeżeli został on sporządzony, oraz wszelkich posiadanych informacji dotyczących spadku, miejsca pobytu osób uprawnionych do spadku, wartości i składników masy spadkowej, łącznie z kwotami pochodzącymi z tytułu ubezpieczeń społecznych, zarobków i polis ubezpieczeniowych. Powiadomią także o terminie rozpoczęcia postępowania spadkowego lub stadium, w jakim ono się znajduje. 3. Urzędnik konsularny jest uprawniony, bez potrzeby przedstawienia pełnomocnictwa, do reprezentowania bezpośrednio lub za pośrednictwem swego przedstawiciela przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego obywatela Państwa wysyłającego, uprawnionego do spadku lub mającego roszczenia do spadku w Państwie przyjmującym, jeżeli jest on nieobecny lub nie ustanowił swojego pełnomocnika. 4. Urzędnik konsularny ma prawo do: 1) zabezpieczenia spadku, nałożenia i zdjęcia pieczęci, podjęcia środków zabezpieczenia spadku, w tym wyznaczenia kuratora spadku, jak również uczestnictwa w tych czynnościach; 2) sprzedaży mienia wchodzącego w skład spadku, jak również powiadomienia o dacie ustalonej dla tej sprzedaży, aby mógł być obecny. 5. Z chwilą zakończenia postępowania spadkowego lub innych czynności urzędowych właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym niezwłocznie urzędnika konsularnego i po uregulowaniu długów, opłat i podatków w ciągu trzech miesięcy przekażą mu spadek lub udziały spadkowe osób, które reprezentuje. 6. Urzędnik konsularny ma prawo otrzymania, w celu przekazania osobie uprawnionej, udziałów spadkowych i zapisów przypadających obywatelowi Państwa wysyłającego, nie mającemu stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, oraz otrzymania kwot, które przypadają uprawnionym z tytułu odszkodowań, rent, zaległych zarobków i polis ubezpieczeniowych. 7. Przekazanie mienia i należności do Państwa wysyłającego, stosownie do postanowień ust. 5 i 6 niniejszego artykułu, może być dokonane jedynie zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 41 1. W przypadku gdy obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, zmarł w czasie pobytu w tym Państwie, mienie pozostałe po nim zostanie zabezpieczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego, a następnie przekazane, bez specjalnego postępowania, urzędnikowi konsularnemu Państwa wysyłającego. Urzędnik konsularny spłaci długi zaciągnięte przez osobę zmarłą w czasie jej przebywania w Państwie przyjmującym do wysokości wartości przekazanego mienia. 2. Do mienia określonego w ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 40 ust. 7 niniejszej konwencji. Artykuł 42 Jeżeli obywatel Państwa wysyłającego, na skutek nieobecności lub innych ważnych przyczyn, nie może w odpowiednim czasie bronić swych praw i interesów, urzędnik konsularny ma prawo reprezentować go przed władzami Państwa przyjmującego, dopóki osoba ta nie wyznaczy swego pełnomocnika lub nie przystąpi osobiście do obrony swoich praw i interesów. Artykuł 43 1. Urzędnik konsularny ma prawo komunikować się i spotykać z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu porad i wszelkiej pomocy, a w przypadkach koniecznych podejmować kroki w celu udzielenia mu pomocy prawnej. Państwo przyjmujące nie może w jakikolwiek sposób ograniczać kontaktu obywatela Państwa wysyłającego z urzędnikiem konsularnym, a także ograniczać mu dostępu do urzędu konsularnego. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urząd konsularny bezzwłocznie, ale nie później niż w ciągu trzech dni roboczych, o aresztowaniu, zatrzymaniu lub pozbawieniu wolności obywatela Państwa wysyłającego w innej formie. 3. Urzędnik konsularny ma prawo bezzwłocznie, to jest przed upływem czterech dni roboczych, odwiedzić i nawiązać kontakt z obywatelem Państwa wysyłającego, przebywającym w areszcie, zatrzymanym, odbywającym karę więzienia lub pozbawionym wolności w innej formie, zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego, pod warunkiem jednak, że nie przeczą one tym uprawnieniom. 4. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie urząd konsularny Państwa wysyłającego o nieszczęśliwych wypadkach i innych poważnych wydarzeniach losowych, których ofiarami stali się obywatele Państwa wysyłającego. Artykuł 44 1. Urzędnik konsularny ma prawo udzielać wszelkiej pomocy statkom Państwa wysyłającego oraz ich załogom i pasażerom podczas pobytu w portach, na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego. 2. Urzędnik konsularny może wchodzić na pokład statku Państwa wysyłającego niezwłocznie po dokonaniu odprawy przy jego wejściu, a kapitan statku, inni członkowie załogi i pasażerowie mogą nawiązać z nim kontakt. 3. Urzędnik konsularny może korzystać z prawa nadzoru i inspekcji w stosunku do statków Państwa wysyłającego i ich załóg. W tym celu może on również odwiedzać statki, przyjmować wizyty kapitanów i innych członków załóg. 4. Urzędnik konsularny może zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego we wszelkich sprawach dotyczących wykonywania czynności w stosunku do statku Państwa wysyłającego, kapitana, innych członków załogi i pasażerów statku. Artykuł 45 Urzędnik konsularny ma prawo w stosunku do statków Państwa wysyłającego: 1) bez uszczerbku dla uprawnień organów Państwa przyjmującego wyjaśniać wszelkie zdarzenia, które miały miejsce na statku podczas rejsu i w czasie postojów, przesłuchiwać kapitana i innych członków załogi statku, kontrolować dokumenty statku, przyjmować oświadczenia dotyczące statku, ładunku i podróży, a także ułatwiać wejście i wyjście oraz przebywanie statku w porcie; 2) rozstrzygać wszelkie spory między kapitanem i innymi członkami załogi statku, łącznie ze sporami o płace i umowy o pracę; 3) podejmować stosowne kroki w sprawach leczenia i repatriacji kapitana lub innego członka załogi statku; 4) udzielać kapitanowi lub innym członkom załogi opieki prawnej w ich stosunkach z sądami i innymi organami Państwa przyjmującego i w tym celu zapewniać im opiekę prawną i pomoc tłumacza; 5) sporządzać, przyjmować, rejestrować lub poświadczać deklaracje lub inne dokumenty dotyczące statku, przewidziane ustawodawstwem Państwa wysyłającego; 6) dokonywać wszelkich innych czynności przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa wysyłającego w sprawach żeglugi. Artykuł 46 1. Sądy i inne właściwe organy Państwa przyjmującego nie mogą wykonywać swojej jurysdykcji co do przestępstw popełnionych na pokładzie statku Państwa wysyłającego, z wyjątkiem: 1) przestępstwa popełnionego przez obywatela lub przeciwko obywatelowi Państwa przyjmującego albo przez jakąkolwiek inną osobę lub przeciwko takiej osobie, jeżeli ta osoba nie jest członkiem załogi statku; 2) przestępstwa naruszającego porządek publiczny, bezpieczeństwo portu lub wód terytorialnych bądź wewnętrznych Państwa przyjmującego; 3) przestępstwa naruszającego ustawy lub inne przepisy Państwa przyjmującego dotyczące zdrowia publicznego, bezpieczeństwa życia na morzu, imigracji, przepisów celnych, zanieczyszczeń morza lub nielegalnego przewozu narkotyków; 4) przestępstwa zagrożonego według prawa Państwa przyjmującego karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż pięć lat lub karą surowszą. 2. W innych przypadkach wyżej wymienione organy mogą działać jedynie na prośbę lub za zgodą urzędnika konsularnego. Artykuł 47 1. W przypadku gdy sądy lub inne właściwe organy Państwa przyjmującego zamierzają podjąć środki przymusu, zająć mienie lub prowadzić jakiekolwiek śledztwo na pokładzie statku Państwa wysyłającego, to właściwe organy Państwa przyjmującego powinny powiadomić o tym urząd konsularny. Takie zawiadomienie powinno nastąpić przed podjęciem takich czynności, tak aby umożliwić urzędnikowi konsularnemu lub jego przedstawicielowi obecność w trakcie przeprowadzania tych czynności. Jeśli uprzednie zawiadomienie urzędu konsularnego jest niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego uczynią to możliwie jak najszybciej, nie później jednak niż w chwili, gdy wspomniane czynności mają zostać rozpoczęte. Właściwe organy Państwa przyjmującego ułatwią urzędnikowi konsularnemu widzenie się z osobą zatrzymaną lub aresztowaną i porozumiewanie się z nią, a także podejmowanie odpowiednich kroków w celu ochrony interesów takiej osoby. 2. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się także w przypadku, gdy kapitan lub inni członkowie załogi statku mają być poddani przesłuchaniu na lądzie przez organy Państwa przyjmującego. 3. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się jednak w przypadku zwykłej kontroli granicznej, celnej i sanitarnej, a także wszelkiej czynności wykonywanej na prośbę lub za zgodą kapitana statku. Artykuł 48 W przypadku gdy członek załogi nie będący obywatelem Państwa przyjmującego opuścił w tym Państwie bez zgody kapitana statek Państwa wysyłającego, właściwe organy Państwa przyjmującego, na prośbę urzędnika konsularnego, udzielą pomocy w poszukiwaniu tej osoby. Artykuł 49 1. Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, uszkodzeniu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub doznał innej awarii w Państwie przyjmującym albo gdy jakikolwiek przedmiot wchodzący w skład ładunku przewożonego na statku, na skutek jego awarii, został znaleziony na brzegu lub blisko brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego Państwa, to właściwe organy Państwa przyjmującego jak najszybciej zawiadomią o tym urząd konsularny. 2. W przypadkach wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zorganizowania ratowania i ochrony statku, pasażerów, załogi, wyposażenia statku, ładunku, zapasów i innych przedmiotów znajdujących się na statku. Dotyczy to także przedmiotów stanowiących część statku lub jego ładunku, które znalazły się poza statkiem. O wszelkich podjętych środkach właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią jak najszybciej urząd konsularny. 3. Urzędnik konsularny może udzielać wszelkiej pomocy takiemu statkowi, jego pasażerom i członkom załogi. W tym celu może zabiegać o pomoc u właściwych organów Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny może zwracać się o wszczęcie czynności wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu, a także zabiegać o podjęcie lub kontynuowanie remontu statku lub może zwrócić się do właściwych organów Państwa przyjmującego z prośbą o podjęcie takich środków. 4. Jeśli statek Państwa wysyłającego, który doznał awarii, lub jakikolwiek przedmiot należący do tego statku, zostaną znalezione na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego, bądź zostaną dostarczone do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim statkiem lub przedmiotem, to urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Postanowienia tego ustępu stosuje się także w odniesieniu do jakiegokolwiek przedmiotu wchodzącego w skład ładunku tego statku. 5. Jeśli jakikolwiek przedmiot wchodzący w skład ładunku statku Państwa trzeciego, który doznał awarii, będący własnością obywatela Państwa wysyłającego, został znaleziony na brzegu, w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego lub został dostarczony do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel przedmiotu, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim przedmiotem, to urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Artykuł 50 1. Jeżeli kapitan lub inny członek załogi statku Państwa wysyłającego zmarł lub zaginął w Państwie przyjmującym na statku lub na lądzie, kapitan lub jego zastępca oraz urzędnik konsularny Państwa wysyłającego są wyłącznie kompetentni do sporządzenia spisu inwentarza przedmiotów, walorów i innego mienia, pozostawionych przez zmarłego lub zaginionego, i do dokonania innych czynności koniecznych dla zabezpieczenia mienia i jego przekazania w celu likwidacji spadku. 2. W razie śmierci albo zaginięcia kapitana statku lub innego członka załogi, będącego obywatelem Państwa przyjmującego, kapitan lub jego zastępca przesyła kopię spisu inwentarza wymienionego w ust. 1 niniejszego artykułu organom Państwa przyjmującego, które właściwe są do dokonania wszelkich czynności koniecznych dla zabezpieczenia mienia i w razie potrzeby do likwidacji spadku. Organy te poinformują o swych czynnościach urząd konsularny Państwa wysyłającego. Artykuł 51 Postanowienia artykułów 44-50 niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio również do statków powietrznych, pod warunkiem że zastosowanie to nie będzie sprzeczne z postanowieniami innych dwustronnych lub wielostronnych umów lotniczych, których uczestnikami są Państwo wysyłające i Państwo przyjmujące. Artykuł 52 1. Postanowienia niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio w razie wykonywania funkcji konsularnych przez przedstawicielstwo dyplomatyczne. 2. Nazwiska członków przedstawicielstwa dyplomatycznego, przydzielonych do wydziału konsularnego lub w inny sposób powołanych do wykonywania funkcji konsularnych przedstawicielstwa, są notyfikowane ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego lub władzy wyznaczonej przez to ministerstwo. 3. Przy wykonywaniu funkcji konsularnych przedstawicielstwo dyplomatyczne może zwracać się do: 1) organów miejscowych okręgu konsularnego; 2) organów centralnych Państwa przyjmującego. 4. Przywileje i immunitety członków przedstawicielstwa dyplomatycznego, wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu, podlegają nadal normom prawa międzynarodowego dotyczącym stosunków dyplomatycznych. Rozdział V Postanowienia końcowe Artykuł 53 1. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Biszkeku. 2. Niniejsza konwencja zawarta jest na czas nieokreślony. Może ona być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim wypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia. Na dowód czego pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszą konwencję i opatrzyli ją pieczęciami. Sporządzono w Warszawie dnia 5 czerwca 1993 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i kyrgyskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Ilustracja W imieniu Republiki Kyrgyskiej Ilustracja Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona; - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 26 października 1993 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa L. S. Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 października 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kyrgyską, sporządzonej w Warszawie dnia 5 czerwca 1993 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1154) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 53 ust. 1 Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kyrgyską, sporządzonej w Warszawie dnia 5 czerwca 1993 r., nastąpiła w Biszkeku dnia 20 września 1999 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej konwencji. Konwencja wchodzi w życie dnia 20 października 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzona w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 99, poz. 1155) Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Kazachstanu, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami": - pragnąc rozwijać i umacniać stosunki przyjaźni i współpracy między obydwoma Państwami, oparte na wzajemnej pomocy, suwerennej równości i nieingerowaniu w sprawy wewnętrzne, - kierując się dążeniem do rozwijania współpracy w dziedzinie oświaty, nauki, kultury, sztuki, sportu i turystyki, wymiany młodzieży oraz środków masowego przekazu, - dążąc do realizacji postanowień dotyczących wymiaru kulturowego, zawartych w Akcie końcowym z Helsinek, Paryskiej Karcie Nowej Europy i w innych dokumentach Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i UNESCO, - świadome wzajemnych korzyści płynących z tej współpracy, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Umawiające się Strony przywiązywać będą szczególną wagę do rozwoju i pogłębienia stosunków kulturalnych i naukowych na zasadach poszanowania jednostki, wolności sumienia i wyznania, swobodnej autoekspresji, uznania wartości duchowych i kulturowych, otwartości i tolerancji oraz nadrzędności prawa. Artykuł 2 Umawiające się Strony będą popierać inicjatywy i formy wszechstronnej współpracy podejmowane przez państwowe, społeczne i prywatne instytucje, organizacje i stowarzyszenia oraz osoby fizyczne na rzecz tworzenia wspólnych polsko-kazachstańskich organizacji i fundacji służących osiągnięciu celów niniejszej umowy i wzajemnemu zbliżeniu społeczeństw obu Państw. Artykuł 3 Umawiające się Strony będą udzielać wszechstronnego poparcia rozszerzaniu i pogłębianiu bezpośredniej współpracy między placówkami naukowo-badawczymi i uczonymi obu Państw. Artykuł 4 Umawiające się Strony będą sprzyjać współpracy naukowej i technicznej opartej na zasadach równoprawności i wzajemnych korzyści. Współpraca naukowa i techniczna będzie prowadzona w oparciu o odrębne umowy. Artykuł 5 Umawiające się Strony będą wspierać rozszerzenie i doskonalenie współpracy organów państwowych kierujących oświatą i nauką oraz uczelni Umawiających się Stron, w celu nawiązania bezpośrednich kontaktów i wymiany doświadczeń w zakresie oświaty i nauki, rozwijania nowoczesnych metod nauczania i kształcenia kadr. Artykuł 6 Umawiające się Strony będą popierać wymianę stypendystów - studentów, doktorantów i stażystów. Artykuł 7 Umawiające się Strony będą wspierać nauczanie języka, literatury, historii i geografii drugiego Państwa, a także opracowywanie podręczników i innych pomocy naukowych. Artykuł 8 Umawiające się Strony uzgodniły, że zawrą porozumienie między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Kazachstanu o wzajemnym uznawaniu i równoważności dokumentów o ukończeniu szkół średnich, średnich zawodowych i wyższych. Artykuł 9 Umawiające się Strony będą popierać działania mające na celu zaspokajanie potrzeb społecznych, kulturalnych i religijnych, a zwłaszcza zachowanie języka ojczystego i tożsamości narodowej Polaków zamieszkałych w Kazachstanie i Kazachów zamieszkałych w Polsce. Umawiające się Strony, zgodnie z wewnętrznym ustawodawstwem, będą sprzyjać rozszerzaniu więzi etnicznych i kulturowych Polaków i Kazachów z krajem macierzystym, umożliwiając swobodne kontakty. Umawiające się Strony, zgodnie z ich wewnętrznym ustawodawstwem, stwarzać będą organizacjom społeczno-kulturalnym warunki dla otrzymywania odpowiedniej pomocy z kraju macierzystego. Artykuł 10 Umawiające się Strony będą popierać współpracę w dziedzinie ochrony zdrowia i nauk medycznych. Artykuł 11 Umawiające się Strony będą popierać wymianę i współpracę we wszystkich dziedzinach kultury i sztuki oraz stwarzać odpowiednie warunki dla rozszerzania kontaktów w tych dziedzinach między organizacjami, instytucjami i obywatelami obu krajów. Artykuł 12 Umawiające się Strony, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem swych Państw, umożliwią sobie wzajemnie dostęp do osiągnięć kulturalnych. W tym celu będą popierać na zasadzie wzajemnego zainteresowania i obopólnych korzyści: - wymianę wystaw, - wymianę artystów i grup artystycznych, - wymianę książek i wydawnictw artystycznych oraz tłumaczenie i publikację literatury pięknej i naukowej, - prezentację utworów artystycznych na scenach teatralnych oraz pomoc w organizacji wymiany filmów, programów radiowych i telewizyjnych, - indywidualne inicjatywy obywateli w dziedzinie kultury i sztuki. Artykuł 13 Umawiające się Strony zawrą porozumienie o ochronie praw autorskich w celu stworzenia warunków do upowszechniania i popularyzacji wartości intelektualnych i kulturalnych. Artykuł 14 Każda z Umawiających się Stron będzie troszczyć się o zachowanie i konserwację znajdujących się na jej terytorium zabytków i dóbr kultury drugiej Umawiającej się Strony. Artykuł 15 Umawiające się Strony, zgodnie z zawartymi porozumieniami, popierać będą współpracę w dziedzinie archiwistyki i muzealnictwa poprzez udostępnianie archiwów, eksponatów muzealnych, wymianę doświadczeń, publikacji i mikrofilmów. Artykuł 16 Umawiające się Strony w odrębnym porozumieniu uregulują sprawy związane z uruchomieniem i rozwijaniem programów radiowych i telewizyjnych nadawanych w języku polskim. Artykuł 17 Umawiające się Strony będą sprzyjać rozwojowi współpracy i wymiany między organizacjami dziennikarskimi Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Kazachstanu oraz redakcjami i agencjami prasowymi obu krajów. Artykuł 18 Umawiające się Strony popierać będą wymianę młodzieży i sprzyjać będą kontaktom w tej dziedzinie. Artykuł 19 Umawiające się Strony sprzyjać będą współpracy w dziedzinach wchodzących w kompetencje UNESCO. Artykuł 20 Umawiające się Strony podpiszą między sobą protokoły i programy określające warunki finansowe i organizacyjne, niezbędne do realizacji postanowień niniejszej umowy. Artykuł 21 Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Za dzień wejścia w życie umowy uważać się będzie dzień otrzymania noty późniejszej. Artykuł 22 Umowę niniejszą zawiera się na okres pięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużaniu na następne pięcioletnie okresy, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na sześć miesięcy przed upływem danego okresu. Sporządzono w Warszawie, dnia 27 listopada 1997 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, kazachskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst w języku rosyjskim uważany będzie za rozstrzygający. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej Ilustracja Z upoważnienia Rządu Republiki Kazachstanu Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 8 listopada 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzonej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1156) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 21 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzonej w Warszawie dnia 27 listopada 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 4 sierpnia 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ EUROPEJSKA KONWENCJA o przysposobieniu dzieci, sporządzona w Strasburgu dnia 24 kwietnia 1967 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 99, poz. 1157) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 24 kwietnia 1967 r. została sporządzona w Strasburgu Europejska konwencja o przysposobieniu dzieci w następującym brzmieniu: Przekład EUROPEJSKA KONWENCJA o przysposobieniu dzieci Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszej konwencji, uznając, że celem Rady Europy jest dążenie do większej jedności pomiędzy jej członkami, aby w szczególności tworzyć sprzyjające warunki dla postępu społecznego; uznając, że chociaż instytucja przysposobienia dzieci istnieje we wszystkich Państwach członkowskich Rady Europy, to jednak występuje w tych Państwach zróżnicowanie poglądów na założenia rządzące przysposobieniem, a także różnice w zakresie postępowania w sprawach o przysposobienie i jego skutkach prawnych; uznając, że przyjęcie wspólnych zasad i praktyki w sprawach o przysposobienie dzieci pozwoli na zmniejszenie trudności wynikających z tych różnic, a tym samym będzie sprzyjać dobru dzieci przysposobionych, uzgodniły, co następuje: CZĘŚĆ I Zobowiązania i zakres stosowania Artykuł 1 Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się podejmować działania zmierzające do zapewnienia zgodności swojego prawa z postanowieniami części II niniejszej konwencji i powiadomić Sekretarza Generalnego Rady Europy o podjętych w tym celu środkach. Artykuł 2 Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się rozważyć zastosowanie postanowień zawartych w części III niniejszej konwencji oraz powiadomić Sekretarza Generalnego Rady Europy o każdym przypadku wdrożenia tych postanowień albo, po ich wdrożeniu, o każdym przypadku zaprzestania ich stosowania. Artykuł 3 Niniejsza konwencja ma zastosowanie wyłącznie do przysposobienia dziecka, które w chwili wystąpienia przez przysposabiającego z wnioskiem o przysposobienie nie ukończyło 18 lat, nie zawarło związku małżeńskiego ani też nie jest przez prawo uważane za pełnoletnie. CZĘŚĆ II Postanowienia zasadnicze Artykuł 4 Przysposobienie jest ważne jedynie w wyniku orzeczenia organu sądowego lub administracyjnego (zwanego dalej "właściwym organem"). Artykuł 5 1. Z zastrzeżeniem ustępów 2-4 niniejszego artykułu, orzeczenie przysposobienia może nastąpić tylko wtedy, gdy co najmniej następujące osoby wyraziły na to zgodę i jej nie cofnęły: (a) matka oraz, jeżeli ojcostwo dziecka jest ustalone, także ojciec; albo w sytuacji, gdy ani ojciec ani matka nie może wyrazić zgody - osoba lub instytucja, która została upoważniona do wykonania władzy rodzicielskiej w tym zakresie; (b) małżonek przysposabiającego. 2. Właściwy organ nie może: (a) zrezygnować z uzyskania zgody którejkolwiek z osób wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, ani (b) nie uwzględnić odmowy wyrażenia zgody przez którąkolwiek z osób lub instytucji, o której mowa we wspomnianym ustępie 1, z wyjątkiem szczególnie uzasadnionych przypadków określonych przez prawo. 3. Jeżeli ojciec lub matka zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej nad dzieckiem albo w każdym razie uprawnienia do wyrażenia zgody na przysposobienie, prawo może stanowić, że ich zgoda nie jest konieczna. 4. Nie można uznać zgody matki na przysposobienie jej dziecka, jeżeli została ona wyrażona przed upływem określonego w prawie okresu od urodzenia dziecka, nie krótszego jednak niż sześć tygodni, albo - jeżeli prawo takiego terminu nie przewiduje - przed upływem czasu, który jest zdaniem właściwego organu niezbędny do odzyskania przez matkę dostatecznego stanu równowagi po urodzeniu dziecka. 5. W rozumieniu niniejszego artykułu pojęcie "ojciec" i "matka" oznaczają osoby uznane przez prawo za rodziców dziecka. Artykuł 6 1. Prawo nie powinno dopuszczać innej możliwości przysposobienia dziecka, jak tylko bądź przez dwie osoby pozostające w związku małżeńskim, niezależnie od tego, czy przysposabiają one równocześnie czy kolejno, bądź przez jedną osobę. 2. Prawo nie powinno zezwalać na ponowne przysposobienie dziecka, z wyjątkiem jednej lub więcej następujących sytuacji: (a) przysposobienia przez małżonka przysposabiającego, (b) śmierci dotychczasowego przysposabiającego, (c) rozwiązania dotychczasowego przysposobienia, (d) ustania dotychczasowego przysposobienia. Artykuł 7 1. Dziecko może być przysposobione jedynie w przypadku, gdy przysposabiający osiągnął określony w tym celu wiek minimalny, który nie może być niższy niż 21 lat i wyższy niż 35 lat. 2. Prawo może jednak zezwolić na odstąpienie od wymogu wieku minimalnego: (a) gdy przysposabiającym jest ojciec lub matka dziecka lub (b) w szczególnie uzasadnionych okolicznościach. Artykuł 8 1. Właściwy organ nie może orzec o przysposobieniu, jeżeli nie doszedł do przekonania, że przysposobienie następuje dla dobra dziecka. 2. W każdym przypadku właściwy organ powinien zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie dziecku, poprzez przysposobienie, stabilnego i harmonijnego środowiska rodzinnego. 3. Właściwy organ nie powinien, kierując się generalną zasadą, uznawać za zgodną z powyższymi przesłankami sytuacji, w której różnica wieku między przysposabiającym a dzieckiem jest mniejsza niż zwykła różnica wieku między rodzicami a ich dziećmi. Artykuł 9 1. Właściwy organ nie może orzec o przysposobieniu bez przeprowadzenia stosownego wywiadu dotyczącego przysposabiającego, dziecka i jego rodziny. 2. Wywiad taki, w zależności od okoliczności sprawy, powinien obejmować między innymi ustalenia dotyczące: (a) osobowości, stanu zdrowia i sytuacji majątkowej przysposabiającego, jego sytuacji rodzinnej, warunków mieszkaniowych oraz zdolności do wychowania dziecka; (b) motywów, z racji których przysposabiający występuje o przysposobienie; (c) przyczyn, dla których, w przypadku wystąpienia o przysposobienie przez jednego z małżonków, drugi z małżonków nie przyłącza się do wniosku; (d) wzajemnego dopasowania przysposabiającego i dziecka, a także okresu, w jakim dziecko znajdowało się pod jego pieczą; (e) osobowości i stanu zdrowia dziecka, a także w zakresie dopuszczanym przez prawo - jego wstępnych; (f) stosunku dziecka do proponowanego przysposobienia; (g) przekonań religijnych przysposabiającego i dziecka, jeżeli takie istnieją. 3. Przeprowadzenie wywiadu powierza się osobie lub instytucji wskazanym przez prawo albo upoważnionym do tego przez organ sądowy lub administracyjny. W miarę możliwości wywiady powinny być przeprowadzone przez pracowników socjalnych, którzy z racji wykształcenia lub doświadczenia posiadają szczególne kwalifikacje w tej dziedzinie. 4. Postanowienia niniejszego artykułu nie naruszają uprawnień lub obowiązków właściwych organów do uzyskiwania informacji lub dowodów, które mogłyby być im przydatne, niezależnie od tego, czy wchodzą w zakres takiego wywiadu. Artykuł 10 1. Przez przysposobienie przysposabiający nabywa wobec przysposobionego wszelkie prawa i obowiązki, jakie mają ojciec lub matka wobec ich dziecka pochodzącego z małżeństwa. Przez przysposobienie przysposobiony nabywa wobec przysposabiającego wszelkie prawa i obowiązki, jakie ma dziecko pochodzące z małżeństwa w stosunku do swojego ojca lub swojej matki. 2. Z chwilą powstania praw i obowiązków, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, ustają wszelkie prawa i obowiązki tego samego rodzaju między przysposobionym a jego ojcem lub matką oraz jakąkolwiek inną osobą lub organem. Jednakże prawo może przewidywać, że małżonek przysposabiającego zachowuje prawa i obowiązki względem przysposobionego, jeżeli przysposobiony jest jego dzieckiem pochodzącym z małżeństwa, pozamałżeńskim lub przysposobionym. Ponadto prawo może zachować obowiązek rodziców łożenia na utrzymanie i zaspokajanie potrzeb dziecka oraz obowiązek jego wyposażenia, w razie gdy przysposabiający nie wypełnia tych obowiązków. 3. Jako ogólną zasadę przyjmuje się, że przysposobiony powinien mieć możliwość nabycia nazwiska przysposabiającego albo dodania jego nazwiska do nazwiska własnego. 4. Jeżeli jedno z rodziców dziecka pochodzącego z małżeństwa posiada prawo dysponowania majątkiem dziecka, prawo przysposabiającego do dysponowania majątkiem przysposobionego, niezależnie od postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, może być ograniczone przez prawo. 5. W sprawach spadkowych, w zakresie, w jakim prawo spadkowe przyznaje dziecku pochodzącemu z małżeństwa prawo do dziedziczenia po ojcu lub matce, dziecko przysposobione traktowane jest pod tym względem tak, jakby było dzieckiem przysposabiającego pochodzącym z małżeństwa. Artykuł 11 1. Jeżeli przysposobione dziecko, w przypadku przysposobienia przez jedną osobę, nie posiada obywatelstwa przysposabiającego, a w przypadku przysposobienia przez małżeństwo - nie posiada ich wspólnego obywatelstwa, Umawiająca się Strona, której obywatelem lub obywatelami są przysposabiający, ułatwi nabycie ich obywatelstwa przez dziecko. 2. Utrata obywatelstwa, która może nastąpić w następstwie przysposobienia, powinna być uwarunkowana posiadaniem lub nabyciem innego obywatelstwa. Artykuł 12 1. Prawo nie może ograniczać liczby dzieci, które mogą być przysposobione przez jednego przysposabiającego. 2. Prawo nie może zakazać przysposobienia wyłącznie na tej podstawie, że przysposabiający ma lub mógłby mieć dzieci pochodzące z małżeństwa. 3. Jeżeli przysposobienie poprawia sytuację prawną dziecka, prawo nie może zakazać przysposobienia własnego dziecka pozamałżeńskiego. Artykuł 13 1. Przed uzyskaniem przez przysposobionego pełnoletności przysposobienie może zostać rozwiązane wyłącznie przez orzeczenie sądu lub organu administracyjnego z ważnych powodów i tylko wtedy, gdy rozwiązanie przysposobienia na tej podstawie jest dopuszczalne przez prawo. 2. Postanowienia ustępu poprzedzającego nie dotyczą sytuacji, gdy: (a) przysposobienie jest nieważne; (b) przysposobienie wygasa na skutek ustalenia pochodzenia dziecka od przysposabiającego. Artykuł 14 Jeżeli wywiady, dokonane zgodnie z artykułem 8 i 9 niniejszej konwencji, dotyczą osoby, która mieszka lub mieszkała na terytorium innej Umawiającej się Strony, Strona ta podejmuje na podstawie stosownego wniosku wszelkie starania zmierzające do dostarczenia żądanych informacji. W tym celu kompetentne organy mogą porozumiewać się bezpośrednio między sobą. Artykuł 15 Przepisy powinny uniemożliwiać uzyskiwanie bezpodstawnych korzyści finansowych w związku z przysposobieniem dziecka. Artykuł 16 Każda z Umawiających się Stron zachowuje prawo przyjęcia przepisów korzystniejszych dla przysposobionego dziecka. CZĘŚĆ III Postanowienia uzupełniające Artykuł 17 Przysposobienie może być orzeczone tylko w przypadku, gdy dziecko przebywało pod pieczą przysposabiającego przez czas wystarczający do tego, aby właściwy organ mógł zasadnie przewidzieć, jak kształtować się będą ich przyszłe stosunki, jeśli przysposobienie byłoby orzeczone. Artykuł 18 Organy władzy powinny zapewnić proponowanie i funkcjonowanie organizacji publicznych lub prywatnych, do których mogłyby się zgłaszać osoby, w celu uzyskania pomocy lub porady, które chcą przysposobić dziecko lub spowodować przysposobienie dziecka. Artykuł 19 Problematykę społeczną i prawną przysposobienia należy włączyć do programu szkolenia pracowników socjalnych. Artykuł 20 1. Należy wydać przepisy umożliwiające orzeczenie przysposobienia bez ujawniania rodzinie dziecka tożsamości przysposabiającego. 2. Należy wydać przepisy nakazujące lub umożliwiające prowadzenie postępowania o przysposobieniu z wyłączeniem jawności. 3. Przysposabiający i przysposobiony powinni mieć prawo uzyskania dokumentów z aktu stanu cywilnego stwierdzających fakt, datę i miejsce urodzenia przysposobionego, nie ujawniających jednak wprost faktu przysposobienia ani tożsamości rodziców naturalnych. 4. Akta stanu cywilnego będą przechowywane i odpisy z nich wydawane co najmniej w taki sposób, aby osoby nie mające w tym interesu prawnego nie mogły dowiedzieć się, że dana osoba była przysposobiona, albo jeżeli ten fakt jest znany - ustalić tożsamości rodziców naturalnych. CZĘŚĆ IV Przepisy końcowe Artykuł 21 1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu przez Państwa członkowskie Rady Europy. Podlega ona ratyfikacji lub przyjęciu. Dokumenty ratyfikacji lub przyjęcia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. 2. Konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia. 3. Dla każdego Państwa sygnatariusza, które ratyfikuje lub przyjmie konwencję w terminie późniejszym, wchodzi ona w życie po upływie trzech miesięcy od złożenia przez nie dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia. Artykuł 22 1. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde Państwo nie będące członkiem Rady do przystąpienia do konwencji. 2. Przystąpienie następuje przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu przystąpienia, który wywiera skutek po upływie trzech miesięcy od jego złożenia. Artykuł 23 1. Każda Umawiająca się Strona w czasie podpisywania konwencji albo składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia, może określić terytorium lub terytoria, do których stosuje się postanowienia niniejszej konwencji. 2. Każda Umawiająca się Strona w chwili składania swego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub przystąpienia albo w dowolnym czasie w przyszłości może, przez złożenie oświadczenia Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, rozszerzyć zakres stosowania niniejszej konwencji na inne wskazane w tym oświadczeniu terytorium lub terytoria, które Strona ta reprezentuje w stosunkach międzynarodowych albo w imieniu których ma prawo składania oświadczeń. 3. Oświadczenie złożone zgodnie z ustępem poprzedzającym w odniesieniu do jakiegokolwiek z terytoriów, wskazanego w oświadczeniu, może zostać cofnięte w trybie określonym w artykule 27 niniejszej konwencji. Artykuł 24 1. Każda z Umawiających się Stron, której prawo przewiduje więcej niż jedną formę przysposobienia, może zastosować przepisy artykułu 10 ustęp 1, 2, 3 i 4 oraz artykułu 12 ustęp 2 i 3 niniejszej konwencji tylko do jednej z tych form. 2. Umawiająca się Strona korzystająca z tego uprawnienia zawiadamia o tym Sekretarza Generalnego Rady Europy w chwili podpisywania konwencji lub składania swego dokumentu ratyfikacji i przyjęcia lub przystąpienia albo w chwili składania oświadczenia w trybie artykułu 23 ustęp 2 konwencji, a także wskazuje sposób jego wykonania. 3. Umawiająca się Strona może zrezygnować z korzystania z tego prawa, o czym zawiadamia Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 25 1. Każda Umawiająca się Strona w czasie podpisywania konwencji lub składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia albo w czasie składania oświadczenia w trybie artykułu 23 ustęp 2 konwencji może zgłosić nie więcej niż dwa zastrzeżenia do postanowień części II konwencji. Niedopuszczalne jest składanie zastrzeżeń o charakterze ogólnym, zaś jedno zastrzeżenie może dotyczyć tylko jednego postanowienia konwencji. Każde zastrzeżenie pozostaje w mocy przez okres pięciu lat od dnia wejścia w życie konwencji w stosunku do zainteresowanej Umawiającej się Strony. Może ono zostać odnowione na kolejne okresy pięciu lat poprzez złożenie oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy przed upływem każdego z tych okresów. 2. Każda Umawiająca się Strona może cofnąć, w całości lub części, zastrzeżenie złożone w trybie ustępu poprzedzającego poprzez złożenie oświadczenia skierowanego do Sekretarza Generalnego Rady Europy, które staje się skuteczne z chwilą jego otrzymania. Artykuł 26 Każda Umawiająca się Strona przekazuje Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy nazwy i adresy organów, do których można kierować wnioski w trybie artykułu 14 konwencji. Artykuł 27 1. Konwencja niniejsza pozostaje w mocy przez czas nieokreślony. 2. Każda Umawiająca się Strona może, w odniesieniu do siebie, wypowiedzieć niniejszą konwencję, zawiadamiając o tym w drodze notyfikacji Sekretarza Generalnego Rady Europy. 3. Wypowiedzenie wywiera skutek po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 28 Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa członkowskie Rady Europy oraz Państwa, które przystąpiły do niniejszej konwencji, o: (a) podpisaniu konwencji; (b) złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia; (c) dacie wejścia w życie konwencji zgodnie z jej artykułem 21; (d) notyfikacjach otrzymanych na mocy postanowień artykułu 1; (e) notyfikacjach otrzymanych na mocy postanowień artykułu 2; (f) oświadczeniach otrzymanych na mocy postanowień artykułu 23 ustęp 2 i 3; (g) informacjach otrzymanych zgodnie z postanowieniami artykułu 24 ustęp 2 i 3; (h) zastrzeżeniach złożonych zgodnie z postanowieniami artykułu 25 ustęp 1; (i) odnowieniu zastrzeżeń dokonanych w trybie postanowień artykułu 25 ustęp 1; (j) wycofaniu zastrzeżeń dokonanych w trybie postanowień artykułu 25 ustęp 2; (k) notyfikacjach otrzymanych na mocy postanowień artykułu 26; (l) notyfikacjach otrzymanych na mocy postanowień artykułu 27 i datach, w których wypowiedzenia wywierają skutek. Na dowód powyższego, niżej podpisani, właściwie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Strasburgu, dnia 24 kwietnia 1967 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy Państwom podpisującym i przystępującym. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - konwencja została uznana za słuszną, - Rzeczpospolita Polska ratyfikuje konwencję, zgłaszając jednocześnie zastrzeżenie w trybie art. 25 ust. 1 według treści zamieszczonej w oddzielnym piśmie, - konwencja ze zgłoszonym zastrzeżeniem będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 24 kwietnia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L. S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati EUROPEAN CONVENTION on the adoption of children The member States of the Council of Europe, signatory hereto, Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its Members for the purpose, among others, of facilitating their social progress; Considering that, although the institution of the adoption of children exists in all member countries of the Council of Europe, there are in those countries differing views as to the principles which should govern adoption and differences in the procedure for effecting, and the legal consequences of, adoption; and Considering that the acceptance of common principles and practices with respect to the adoption of children would help to reduce the difficulties caused by those differences and at the same time promote the welfare of children who are adopted, Have agreed as follows: Part 1 Undertakings and field of application Article 1 Each Contracting Party undertakes to ensure the conformity of its law with the provisions of Part II of this Convention and to notify the Secretary General of the Council of Europe of the measures taken for that purpose. Article 2 Each Contracting Party undertakes to give consideration to the provisions set out in Part III of this Convention, and if it gives effect, or if, having given effect, it ceases to give effect to any of these provisions, it shall notify the Secretary General of the Council of Europe. Article 3 This Convention applies only to legal adoption of a child who, at the time when the adopter applies to adopt him, has not attained the age of 18, is not and has not been married, and is not deemed in law to have come of age. Part II Essential provisions Article 4 An adoption shall be valid only if it is granted by a judicial or administrative authority (hereinafter referred to as "the competent authority"). Article 5 1. Subject to paragraphs 2 to 4 of this Article, an adoption shall not be granted unless at least the following consents to the adoption have been given and not withdrawn: (a) the consent of the mother and, where the child is legitimate, the father; or if there is neither father nor mother to consent, the consent of any person or body who may be entitled in their place to exercise their parental rights in that respect; (b) the consent of the spouse of the adopter. 2. The competent authority shall not: (a) dispense with the consent of any person mentioned in paragraph 1 of this Article, or (b) overrule the refusal to consent of any person or body mentioned in the said paragraph 1, save on exceptional grounds determined by law. 3. If the father or mother is deprived of his or her parental rights in respect of the child, or at least of the right to consent to an adoption, the law may provide that it shall not be necessary to obtain his or her consent. 4. A mother's consent to the adoption of her child shall not be accepted unless it is given at such time after the birth of the child, not being less than six weeks, as may be prescribed by law, or, if no such time has been prescribed, at such time as, in the opinion of the competent authority, will have enabled her to recover sufficiently from the effects of giving birth to the child. 5. For the purposes of this Article "father" and "mother" mean the persons who are according to law the parents of the child. Article 6 1. The law shall not permit a child to be adopted except by either two persons married to each other, whether they adopt simultaneously or successively, or by one person. 2. The law shall not permit a child to be again adopted save in one or more of the following circumstances: (a) where the child is adopted by the spouse of the adopter; (b) where the former adopter has died; (c) where the former adoption has been annulled; (d) where the former adoption has come to an end. Article 7 1. A child may be adopted only if the adopter has attained the minimum age prescribed for the purpose, this age being neither less than 21 nor more than 35 years. 2. The law may, however, permit the requirement as to the minimum age to be waived: (a) when the adopter is the child's father or mother, or (b) by reason of exceptional circumstances. Article 8 1. The competent authority shall not grant an adoption unless it is satisfied that the adoption will be in the interest of the child. 2. In each case the competent authority shall pay particular attention to the importance of the adoption providing the child with a stable and harmonious home. 3. As a general rule, the competent authority shall not be satisfied as aforesaid if the difference in age between the adopter and the child is less than the normal difference in age between parents and their children. Article 9 1. The competent authority shall not grant an adoption until appropriate enquiries have been made concerning the adopter, the child and his family. 2. The enquiries, to the extent appropriate in each case, shall concern, inter alia, the following matters: (a) the personality, health and means of the adopter, particulars of his home and household and his ability to bring up the child; (b) why the adopter wishes to adopt the child; (c) where only one of two spouses of the same marriage applies to adopt a child, why the other spouse does not join in the application; (d) the mutual suitability of the child and the adopter, and the length of time that the child has been in his care and possession; (e) the personality and health of the child, and subject to any limitations imposed by law, his antecedents; (f) the views of the child with respect to the proposed adoption; (g) the religious persuasion, if any, of the adopter and of the child. 3. These enquiries shall be entrusted to a person or body recognised for that purpose by law or by a judicial or administrative body. They shall, as far as practicable, be made by social workers who are qualified in this field as a result of either their training or their experience. 4. The provisions of this Article shall not affect the power or duty of the competent authority to obtain any information or evidence, whether or not within the scope of these enquiries, which it considers likely to be of assistance. Article 10 1. Adoption confers on the adopter in respect of the adopted person the rights and obligations of every kind that a father or mother has in respect of a child born in lawful wedlock. Adoption confers on the adopted person in respect of the adopter the rights and obligations of every kind that a child born in lawful wedlock has in respect of his father or mother. 2. When the rights and obligations referred to in paragraph 1 of this Article are created, any rights and obligations of the same kind existing between the adopted person and his father or mother or any other person or body shall cease to exist. Nevertheless, the law may provide that the spouse of the adopter retains his rights and obligations in respect of the adopted person if the latter is his legitimate, illegitimate or adopted child. In addition the law may preserve the obligation of the parents to maintain (in the sense of l'obligation d'entretenir and l'obligation alimentaire) or set up in life or provide a dowry for the adopted person if the adopter does not discharge any such obligation. 3. As a general rule, means shall be provided to enable the adopted person to acquire the surname of the adopter either in substitution for, or in addition to, his own. 4. If the parent of a child born in lawful wedlock has a right to the enjoyment of that child's property, the adopter's right to the enjoyment of the adopted person's property may, notwithstanding paragraph 1 of this Article, be restricted by law. 5. In matters of succession, in so far as the law of succession gives a child born in lawful wedlock a right to share in the estate of his father or mother, an adopted child shall, for the like purposes, be treated as if he were a child of the adopter born in lawful wedlock. Article 11 1. Where the adopted child does not have, in the case of an adoption by one person, the same nationality as the adopter, or in the case of an adoption by a married couple, their common nationality, the Contracting Party of which the adopter or adopters are nationals shall facilitate acquisition of its nationality by the child. 2. A loss of nationality which could result from an adoption shall be conditional upon possession or acquisition of another nationality. Article 12 1. The number of children who may be adopted by an adopter shall not be restricted by law. 2. A person who has, or is able to have, a child born in lawful wedlock, shall not on that account he prohibited by law from adopting a child. 3. If adoption improves the legal position of a child, a person shall not be prohibited by law from adopting his own child not born in lawful wedlock. Article 13 1. Before an adopted person comes of age the adoption may be revoked only by a decision of a judicial or administrative authority on serious grounds, and only if revocation on that ground is permitted by law. 2. The preceding paragraph shall not affect the case of: (a) an adoption which is null and void; (b) an adoption coming to an end where the adopted person becomes the legitimated child of the adopter. Article 14 When the enquiries made pursuant to Articles 8 and 9 of this Convention relate to a person who lives or has lived in the territory of another Contracting Party, that Contracting Party shall, if a request for information is made, promptly endeavour to secure that the information requested is provided. The authorities may communicate directly with each other for this purpose. Article 15 Provision shall be made to prohibit any improper financial advantage arising from a child being given up for adoption. Article 16 Each Contracting Party shall retain the option of adopting provisions more favourable to the adopted child. Part III Supplementary provisions Article 17 An adoption shall not be granted until the child has been in the care of the adopters for a period long enough to enable a reasonable estimate to be made by the competent authority as to their future relations if the adoption were granted. Article 18 The public authorities shall ensure the promotion and proper functioning of public or private agencies to which those who wish to adopt a child or to cause a child to be adopted may go for help and advice. Article 19 The social and legal aspects of adoption shall be included in the curriculum for the training of social workers. Article 20 1. Provision shall be made to enable an adoption to be completed without disclosing to the child's family the identity of the adopter. 2. Provision shall be made to require or permit adoption proceedings to take place in camera. 3. The adopter and the adopted person shall be able to obtain a document which contains extracts from the public records attesting the fact, date and place of birth of the adopted person, but not expressly revealing the fact of adoption or the identity of his former parents. 4. Public records shall be kept and, in any event, their contents reproduced in such a way as to prevent persons who do not have a legitimate interest from learning the fact that a person has been adopted or, if that is disclosed, the identity of his former parents. Part IV Final clauses Article 21 1. This Convention shall be open to signature by the member States of the Council of Europe. It shall be subject to ratification or acceptance. Instruments of ratification or acceptance shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. 2. This Convention shall enter into force three months after the date of the deposit of the third instrument of ratification or acceptance. 3. In respect of a signatory State ratifying or accepting subsequently, the Convention shall come into force three months after the date of the deposit of its instrument of ratification or acceptance. Article 22 1. After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any non-member State to accede thereto. 2. Such accession shall be effected by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument of accession which shall take effect three months after the date of its deposit. Article 23 1. Any Contracting Party may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply. 2. Any Contracting Party may, when depositing its instrument of ratification, acceptance or accession or at any later date, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend this Convention to any other territory or territories specified in the declaration and for whose international relations it is responsible or on whose behalf it is authorised to give undertakings. 3. Any declaration made in pursuance of the preceding paragraph may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn according to the procedure laid down in Article 27 of this Convention. Article 24 1. Any Contracting Party whose law provides more than one form of adoption shall have the right to apply the provisions of Article 10, paragraphs 1, 2, 3 and 4, and Article 12, paragraphs 2 and 3, of this Convention to one only of such forms. 2. The Contracting Party exercising this right, shall, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance or accession, or when making a declaration in accordance with paragraph 2 of Article 23 of this Convention, notify the Secretary General of the Council of Europe thereof and indicate the way in which it has been exercised. 3. Such Contracting Party may terminate the exercise of this right and shall give notice thereof to the Secretary General of the Council of Europe. Article 25 1. Any Contracting Party may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance or accession, or when making a declaration in accordance with paragraph 2 of Article 23 of this Convention, make not more than two reservations in respect of the provisions of Part II of the Convention. Reservations of a general nature shall not be permitted; each reservation may not affect more than one provision. A reservation shall be valid for five years from the entry into force of this Convention for the Contracting Party concerned. It may be renewed for successive periods of five years by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe before the expiration of each period. 2. Any Contracting Party may wholly or partly withdraw a reservation it has made in accordance with the foregoing paragraph by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, which shall become effective as from the date of its receipt. Article 26 Each Contracting Party shall notify the Secretary General of the Council of Europe of the names and addresses of the authorities to which requests under Article 14 may be addressed. Article 27 1. This Convention shall remain in force indefinitely. 2. Any Contracting Party may, in so far as it is concerned, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. 3. Such denunciation shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of such notification. Article 28 The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council and any State which has acceded to this Convention of: (a) any signature; (b) any deposit of an instrument of ratification, acceptance or accession; (c) any date of entry into force of this Convention in accordance with Article 21 thereof; (d) any notification received in pursuance of the provisions of Article 1; (e) any notification received in pursuance of the provisions of Article 2; (f) any declaration received in pursuance of the provisions of paragraphs 2 and 3 of Article 23; (g) any information received in pursuance of the provisions of paragraphs 2 and 3 of Article 24; (h) any reservation made in pursuance of the provisions of paragraph 1 of Article 25; (i) the renewal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 1 of Article 25; (j) the withdrawal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 2 of Article 25; (k) any notification received in pursuance of the provisions of Article 26; (l) any notification received in pursuance of the provisions of Article 27 and the date on which denunciation takes effect. In witness where of the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Strasbourg, this 24th day of April 1967, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 września 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, sporządzonej w Strasburgu dnia 24 kwietnia 1967 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1158) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 21 ustęp 1 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, sporządzonej w Strasburgu dnia 24 kwietnia 1967 r., został złożony dnia 21 czerwca 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską powyższej konwencji. W trakcie składania dokumentu ratyfikacji dokonano, zgodnie z artykułem 25 ustęp 1 Konwencji, zgłoszenia zastrzeżenia do artykułu 7 ustęp 1 Konwencji w następującym brzmieniu: "Na podstawie artykułu 25 ustęp 1 Konwencji Rzeczpospolita Polska zastrzega, że w miejsce przewidzianego w artykule 7 ustęp 1 Konwencji wymogu osiągnięcia przez przysposabiającego wieku minimalnego będzie stosować obowiązujący w prawie polskim wymóg uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnych, co oznacza, że przysposobić może - przynajmniej teoretycznie - także osoba, która nie ukończyła 21 lat." Równocześnie przekazano Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, zgodnie z artykułem 26 Konwencji, oświadczenie dotyczące artykułu 14 Konwencji w następującym brzmieniu: "Organem, do którego należy kierować wnioski w trybie artykułu 14 Konwencji, jest: Ministerstwo Sprawiedliwości Aleje Ujazdowskie 11 00-950 Warszawa." Zgodnie z artykułem 21 ustęp 3 Konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 22 września 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Europejska konwencja o przysposobieniu dzieci, sporządzona w Strasburgu dnia 24 kwietnia 1967 r., weszła w życie, zgodnie z jej artykułem 21 ustęp 2, dnia 26 kwietnia 1968 r. 2. Następujące państwa stały się stronami Konwencji w niżej podanych datach: Austria 29 sierpnia 1980 r. Dania 13 stycznia 1979 r. Grecja 24 października 1980 r. Irlandia 26 kwietnia 1968 r. Liechtenstein 26 grudnia 1981 r. Malta 26 kwietnia 1968 r. Niemcy 11 lutego 1981 r. Norwegia 14 kwietnia 1972 r. Portugalia 24 lipca 1990 r. Rumunia 19 sierpnia 1993 r. Szwajcaria 1 kwietnia 1973 r. Szwecja 2 października 1968 r. Włochy 26 sierpnia 1976 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 26 kwietnia 1968 r. 3. Podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych złożone zostały przez następujące państwa podane niżej zastrzeżenia i oświadczenia, przy czym daty zamieszczone w nawiasach oznaczają dzień przekazania dokumentu lub pisma zawierającego zastrzeżenia i oświadczenia. Nazwy organów sądowych lub administracyjnych cytowane są w brzmieniu oryginalnym. AUSTRIA Zastrzeżenia (28 maja 1980 r.) Republika Austrii zastrzega sobie prawo, na mocy artykułu 25 ustęp 1 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, niestosowania wymogu w artykule 5 ustęp 4 tej Konwencji, aby zgoda matki na przysposobienie jej dziecka była uznana dopiero po upływie określonego minimalnego czasu po jego urodzeniu lub dopiero w chwili, kiedy, zdaniem właściwego organu, matka odzyska dostatecznie dobry stan po urodzeniu dziecka. Republika Austrii na mocy artykułu 25 ustęp 1 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci zastrzega sobie prawo niestosowania, w przeciwieństwie do artykułu 10 ustęp 2 Konwencji, wygaśnięcia wszelkich obowiązków alimentacyjnych i spadkowych dziecka w stosunku do jego ojca i jego matki. Oświadczenie (8 września 1986 r., odnowione 17 sierpnia 1990 r. i 20 lipca 1995 r.) Republika Austrii oświadcza na mocy artykułu 25 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, że ponawia swoje zastrzeżenia odnośnie do niestosowania przewidzianego w artykule 10 ustęp 2 Konwencji wygaśnięcia wszelkich obowiązków alimentacyjnych i spadkowych dziecka w stosunku do jego ojca i jego matki. Oświadczenie (13 kwietnia 1984 r.) Mam zaszczyt przekazać Panu, zgodnie z artykułem 26 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, listę austriackich organów, do których kierowane mogą być wnioski przewidziane w artykule 14 wspominanej konwencji: Burgenland Amt der Burgenlandischen Landesregierung Landhaus A-7000 EISENSTADT Kärnten Amt der Kärtner Landesregierung Arnulfplatz 2 A-9020 KLAGENFURT Niederösterreich Amt der Niederösterreichischen Landesregierung Herrengasse 9-13 A-10100 WIEN Oberösterreich Amt der Oberösterreichischen Landesregierung Klosterstrasse 7 A-4010 LINZ Salzburg Amt der Salzburger Landesregierung Chiemseehof A-5010 SALZBURG Steiermark Amt der Steiermärkischen Landesregierung Hofgasse A-8011 GRAZ Tirol Amt der Tiroler Landesregierung Maria Theresienstrasse, 43 A-6020 INNSBRUCK Vorarlberg Amt der Vorarlberger Landesregierung Montfortstrasse, 12 A-6900 BREGENZ Wien Magistrat der Stadt Wien Magistratsabteilung 11/Jugendamt Schottenring, 24 A-1010 WIEN DANIA Zastrzeżenia (12 października 1978 r., odnowione 29 listopada 1983 r., 22 grudnia 1988 r., 7 grudnia 1993 r. i 20 stycznia 1999 r.) Rząd Danii, korzystając z możliwości przewidzianych w artykule 25 Konwencji, oświadcza, że nie będzie stosował postanowień artykułu 6 ustęp 1 i artykułu 12 ustęp 1. Oświadczenie (12 października 1978 r.) Rząd Danii, zgodnie z postanowieniami artykułu 23, oświadcza, że Konwencja nie będzie miała zastosowania do Wysp Owczych i Grenlandii. Oświadczenie (29 listopada 1983 r.) W odniesieniu do artykułu 23 ustęp 2: Konwencja będzie odtąd miała zastosowanie do Wysp Owczych. Oświadczenie (6 czerwca 1988 r.) W odniesieniu do artykułu 26: Organy duńskie, do których mogą być kierowane wnioski przewidziane w artykule 14 Konwencji, to: Familieretsdirektoratet, Holmens Kanal 20, DK-1060 Copenhagen K, Denmark. GRECJA Oświadczenie (1 kwietnia 1986 r.) Organ grecki, do którego mogą być kierowane wnioski przewidziane w artykule 14 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci: Ministére de la Santé et de la Prévoyance Division de la Protection Infantile 17, rue Aristotelous GR-10433 ATHENES IRLANDIA Oświadczenie (25 stycznia 1968 r.) Zgodnie z postanowieniami artykułu 2, Irlandia nadaje moc wiążącą postanowieniom części III Konwencji Oświadczenie (22 listopada 1983 r.) Nazwy i adresy organów irlandzkich, do których mogą być kierowane wnioski w wykonaniu artykułu 14 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci: W sprawach ustawodawstwa o przysposobieniu: Department of Health Wszelkie informacje w sprawie przysposobienia i prawa dotyczącego przysposobienia: Mr. J. Hurley Principal Officer Child Care Services Section Department of Health Hawkins House DUBLIN 2 Tel. (01) 71-47-11 Dla wniosków indywidualnych: Mr. J. Cronin (Registrar) Adoption Board 65 Merrion Square DUBLIN 2 Tel. (01)76-20-04 LIECHTENSTEIN Oświadczenie (4 grudnia 1981 r.) Zgodnie z artykułem 26 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, ratyfikowanej przez Księstwo Liechtensteinu, mam zaszczyt przedłożyć poniżej adres organu, do którego mogą być kierowane wnioski przewidziane w artykule 14: Fürstlich-Liechtensteinisches Landgericht FL-9490 VADUZ MALTA Oświadczenie (12 stycznia 1984 r.) W odniesieniu do Malty właściwym organem, do którego mogą być kierowane wnioski przewidziane w artykule 26 Konwencji, jest: The Registrar of the Superior Courts The Courts of Law Republic Street VALLETTA NIEMCY Oświadczenie (22 grudnia 1982 r.) Właściwym organem, stosownie do artykułu 14 Konwencji, są: Rheinland-Pfalz Landesamt für Jugend und Soziales Rheinland-Pfalz Zentrale Adoptionsstelle Rheinallee 97-101 Postfach 2964 D-6500 MAINZ Hessen Landesjugendamt Zentrale Adoptionsstelle Bismarckinng 9 D-6200 WIESBADEN Nordrhein-Westfalen Landschaftsverband Rheinland Landesjugendamt Kennedy-Ufer 2 Postfach 21-07-20 D-5000 KÖLN Landschaftsverband Westfallen-Lippe Landesjugendamt Warendorfer Strasse 25 Postfach 61-25 D-4400 MÜNSTER Berlin Senator für Schule, Jugend und Sport Zentrale Adoptionsstelle Alte-Jakob-Strasse 12-13 D-1000 BERLIN Saarland Landesjugendamt des Saarlandes Dudweiler Strasse 53 D-6600 SAARBRÜCKEN 3 Baden-Württemberg Landeswohlfahrtsverband Württemberg-Hohenzollern Landesjugendamt Lindenspürstrasse 39 Postfach 26-13 D-7000 STUTTGART 1 Free Hanseatic City of Bremen, Hamburg, Niedersachsen, Schleswig-Holstein Gemeinsamme Zentrale Adoptionsstelle der Länder Bremen, Hamburg, Niedersachsen und Schleswig-Holstein Kaiser-Wilhelm Strasse 100 D-2000 HAMBURG 36 Bayern Zentrale Adoptionsstelle des Bayerischen Landesjugendamtes Pilgersheimer Strasse 20 D-MÜNCHEN 90 NORWEGIA Zastrzeżenie (24 kwietnia 1967 r., potwierdzone 13 stycznia 1972 r.) Norwegia nie będzie związana postanowieniami artykułu 12 ustęp 3. Oświadczenie (13 stycznia 1972 r.) (w wykonaniu artykułu 26 Konwencji) Fylkesmannen i Oslo Akershus H. Heyerdahlsgt. 1, N-OSLO DEP. Fylkesmannen i Ostfold, N-1500 MOSS Fylkesmannen i Hedmark, N-2300 HAMAR Fylkesmannen i Oppland, N-2600 LILLEHAMMER Fylkesmannen i Buskerud, N-3000 DRAMMEN Fylkesmannen i Vestfold, N-3100 TONSBERG Fylkesmannen i Telemark, N-3700 SKIEN Fylkesmannen i Aust-Agder, N-4800 ARENDAL Fylkesmannen i Vest-Agder, N-4600 KRISTIANSAM Fylkesmannen i Rogaland, N-4000 STAVANGER Fylkesmannen i Bergen og Hordaland, N-5000 BERGEN Fylkesmannen i Sogn og Fjordane, N-5840 HERMANSVERK Fylkesmannen i More og Romsdal. N-6400 MOLDE Fylkesmannen i Sor-Trondelag, N-7700 TRONDHEIN Fylkesmannen i Nord-Trondelag, N-7700 STEINKJER Fylkesmannen i Nordland, N-8000 BODO Fylkesmannen i Troms, N-9000 TROMSO Fylkesmannen i Finnmark, N-9800 VADSO Wnioski mogą też być składane do: the Royal Ministry of Justice and Police, Akersgaten 42, N-OSLO DEP. Ministerstwo przekaże taki wniosek właściwemu Gubernatorowi (Fylkesmannen) Regionalnemu. Oświadczenie (13 stycznia 1972 r.) Wprowadzenie Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci do prawa norweskiego: Przegląd Część II Postanowienia zasadnicze Artykuł 4 Zgodnie z paragrafem 1 Aktu z 2 kwietnia 1917 r. nr 1 w sprawie przysposobienia (zwanym dalej Aktem o przysposobieniu) władza ustanowienia przysposobienia przysługuje Królowi. Królewskim dekretem z dnia 13 lipca 1933 r. władza ta została przekazana naczelnemu urzędnikowi administracji regionalnej - Gubernatorowi Regionalnemu (Fylkesmannen). Artykuł 5 Paragraf 6 Aktu o przysposobieniu stanowi, że osoba w wieku poniżej 20 roku życia nie może być zasadniczo przysposobiona bez zgody jej rodziców. W wypadku śmierci lub zaginięcia jednego z rodziców albo w razie jego choroby czy niewydolności umysłowej lub też przy braku praw rodzicielskich w odniesieniu do dziecka wystarczającą jest zgoda drugiego z rodziców. Jeżeli oboje rodzice podlegają jakiemukolwiek z wyżej wymienionych ograniczeń, niezbędna jest zgoda ustawowego opiekuna dziecka. Niemniej jednak rodzic nie posiadający praw rodzicielskich w stosunku do dziecka będzie miał zapewnioną, w miarę możliwości, sposobność wyrażenia swojej opinii przed podjęciem decyzji. Akt o przysposobieniu nie zawiera postanowień odnoszących się bezpośrednio do artykułu 5 ustęp 4 Konwencji. W praktyce jednak regułą jest, że zgoda matki na przysposobienie dziecka powinna być udzielona w takim czasie po jego urodzeniu, że są powody sądzić, iż miała dość czasu na wnikliwe rozważenie sprawy przysposobienia. Z reguły więc ponad 6 tygodni musi upłynąć, aby jej zgoda mogła być przyjęta. Mając na względzie ratyfikację konwencji, Gubernatorzy Regionalni (Fylkesmannene) otrzymali zalecenie nieudzielenia zgody na przysposobienie, jeżeli zgoda matki nie została wyrażona w terminie dłuższym niż sześć tygodni po urodzeniu dziecka. Artykuł 6 Artykuł ten odpowiada paragrafom 3 i 4 Aktu o przysposobieniu. W myśl tych postanowień osoba pozostająca w związku małżeńskim może przysposobić dziecko jedynie wespół ze swoim współmałżonkiem, jeżeli ten ostatni nie jest chory psychicznie lub niedorozwinięty umysłowo albo zaginiony. Współmałżonek może wszakże za zgodą drugiego współmałżonka przysposobić jego dziecko lub dziecko przezeń przysposobione. Dwie osoby nie będące ze sobą w związku małżeńskim nie mogą przysposobić dziecka wspólnie. Niemożliwe jest też drugie przysposobienie dziecka przysposobionego, jeżeli osoba przysposabiająca żyje (a przysposobienie nie zostało unieważnione lub odwołane), chyba że jest nią współmałżonek osoby przysposabiającej. Artykuł 7 W myśl paragrafu 1 Aktu o przysposobieniu osoba przysposabiająca musi mieć ukończone 25 lat. Ten wymóg określonego wieku jest bezwzględny. Artykuł 8 Zgodnie z paragrafem 8 Aktu o przysposobieniu, zgoda na przysposobienie nie może być udzielona, jeżeli nie istnieją powody, aby sądzić, że przysposobienie będzie korzystne dla dziecka, zaś jego wychowanie przez przysposabiającego będzie wskazane bądź już było realizowane przez niego samego lub jego współmałżonka albo też że inne ważne powody przemawiają na rzecz przysposobienia. Tylko w drodze wyjątku zgoda na przysposobienie może być udzielona w wypadku występowania różnicy wieku między przysposabiającym a dzieckiem, mniejszej od normalnej różnicy wiekowej między rodzicami i ich dziećmi. Może się to jednak zdarzyć w przypadku przysposobienia pasierba lub pasierbicy, lecz ten rodzaj przysposobienia jest także poddawany dokładnemu sprawdzeniu. Artykuł 9 Jeśli przysposobienie jest podmiotem działań publicznego biura pośrednictwa, wywiady wymienione w ustępie 2 tego artykułu Konwencji są dokonywane przez samo biuro. Na czele wielu publicznych biur pośrednictwa stoi sekretarz do spraw dobrobytu dzieci przy urzędzie Gubernatora Regionalnego (patrz poniżej). Żadna zgoda na przysposobienie nie zostanie udzielona przed uzyskaniem opinii miejscowego komitetu do spraw dobrobytu dzieci, ustanowionego zgodnie z Aktem o dobrobycie dziecka z dnia 17 lipca 1953 r. nr 14. W urzędzie Gubernatora Regionalnego (Fylkesmannen) wnioski o przysposobienie należą do kompetencji osoby posiadającej specjalną wiedzę w zakresie spraw dziecka, z pierwszeństwem dla sekretarza do spraw dobrobytu dziecka, pod warunkiem jednak, że nie bierze on udziału w pracach publicznego biura pośrednictwa. Osoba załatwiająca wniosek może, w razie potrzeby, dokonać bardziej szczegółowego wywiadu w sprawach, o których mowa w artykule 9 Konwencji. Zgodnie z paragrafem 5 Aktu o przysposobieniu, dziecko, które osiągnęło wiek 12 lat życia, nie może, według zasady, być przysposobione bez wyrażenia własnej zgody na to przysposobienie. Jeśli osiągnęło 16 rok życia, jego zgoda na przysposobienie jest bezwzględnie wymagana. W piśmie okólnym do Gubernatorów Regionalnych (Fylkesmannene) zwrócono uwagę m.in. na artykuł 9 Konwencji i podkreślono wagę, jaką powinny mieć wyczerpujące wywiady środowiskowe przed udzieleniem zgody na przysposobienie. Artykuł 10 Postanowienia ustępów 1-3 są wykonywane w myśl paragrafów 10, 11,12 Aktu o przysposobieniu, łącznie z paragrafem 3 Aktu z dnia 29 maja 1964 r. nr 1 o nazwiskach osób. W prawie norweskim nie ma przepisów odpowiadających ustępowi 2 zdanie 2 oraz ustępowi 4 artykułu 10 Konwencji. Ustęp 5 tego artykułu odpowiada paragrafowi 14 Aktu o przysposobieniu, przyznając dziecku przysposobionemu lub jego potomstwu takie samo prawo dziedziczenia jak biologicznemu dziecku osoby przysposabiającej. Dziedziczenie po dziecku przysposobionym lub jego potomstwie odbywa się w podobny sposób. Jest jednak ograniczony wyjątek od tej zasady, oparty o paragraf 17 Aktu o przysposobieniu, gdzie istnieje tzw. Asetesrett (pierworództwo), to jest prawo nabycia rodzinnej farmy na dogodnych warunkach oraz prawo dziedziczenia dziecka przysposobionego i jego potomstwa w kolejności po biologicznym dziecku osoby przysposabiającej i jego potomstwie. W tym kontekście odsyła się do ustępu 44 Raportu wyjaśniającego do Konwencji i do tego, co powiedziano tam na temat możliwości wprowadzenia pewnego rozróżnienia w zakresie dziedziczenia ziemi między dzieckiem urodzonym z małżeństwa a dzieckiem przysposobionym. Artykuł 11 Akt z dnia 8 grudnia 1950 r. nr 3 o obywatelstwie norweskim stosuje się zgodnie z artykułem 11 Konwencji wobec dzieci przysposobionych. Artykuł 12 Ustępy 1 i 2 tego artykułu są zgodne z prawem aktualnie obowiązującym i stosowanym. W odniesieniu do ustępu 3 Norwegia zgłosiła zastrzeżenie w chwili podpisywania Konwencji ze względu na postanowienie paragrafu 17 pkt 4 Aktu o przysposobieniu, w łączności z paragrafem 1 punkt 2 Aktu. Zastrzeżenie to będzie ponowione w chwili ratyfikacji Konwencji. Artykuł 13 Postanowienia dotyczące rozwiązania (zakończenia) stosunku przysposobienia znajdują się w paragrafach 21-25 Aktu o przysposobieniu. Stosunek przysposobienia może być rozwiązany przez Ministerstwo Sprawiedliwości na żądanie osoby przysposabiającej i przysposobionego dziecka, jeżeli dziecko nie jest nieletnie (porównaj paragraf 21 punkt 1 Aktu o przysposobieniu). W razie śmierci przysposabiającego, zgodnie z paragrafem 21 punkt 2, przysposobienie może ulec rozwiązaniu na mocy decyzji tej samej władzy, jeżeli byłoby to w interesie dziecka, a przysposobione dziecko (lub jego opiekun) bądź jego naturalni rodzice lub jedno z nich wystąpi z takim żądaniem. Wraz z wyżej wymienionymi wyjątkami, przysposobienie może być rozwiązane jedynie na mocy orzeczenia sądu i jedynie, jeżeli występuje jedna z następujących okoliczności: 1. Jeżeli osoba przysposabiająca jest winna ciężkiego przewinienia wobec przysposobionego dziecka lub ciężkiego zaniedbania swoich obowiązków wobec niego albo jeżeli rozwiązanie zostanie uznane za konieczne ze względu na osobisty interes dziecka (paragraf 22). 2. Jeżeli przysposobione dziecko jest winne ciężkiego przewinienia wobec przysposabiającego lub jego rodziny albo jeżeli złe zachowanie przysposobionego dziecka powoduje, że dalsze trwanie stosunku przysposobienia stało się w sposób oczywisty niepożądane (paragraf 23 punkt 2). 3. Jeżeli okaże się, że przysposobione dziecko jest psychicznie ułomne lub chore albo cierpiące na inną poważną fizyczną lub psychiczną ułomność, czy złośliwą i długotrwałą chorobę uznaną za nabytą przed przysposobieniem, a o której osoba przysposabiająca nie miała wówczas wiadomości. Podjęcie działań w celu rozwiązania przysposobienia powinno jednak nastąpić w okresie pięciu lat od chwili przysposobienia (paragraf 23 punkt 1). Artykuł 14 Odsyła się do informacji podanej poniżej, odnoszącej się do artykułu 26 Konwencji. Artykuł 15 Zgodnie z paragrafem 9 Aktu o przysposobieniu, informacje powinny być zebrane przed uzyskaniem zgody na przysposobienie pod kątem sprawdzenia, czy nastąpiło lub ma nastąpić uzyskanie korzyści majątkowej przez którąkolwiek ze stron, oraz, w przypadku pozytywnej odpowiedzi, jaki jest jej wymiar. Jeśli korzyść majątkowa została lub ma być świadczona osobie przysposabiającej, udzielenie zgody na przysposobienie może być uwarunkowane uzyskaniem gwarancji, że korzyść ta zostanie w pełni lub częściowo przeznaczona na użytek przysposobionego dziecka. Jest więc możliwość zapobieżenia nieuzasadnionej korzyści finansowej wynikającej z przysposobienia dziecka. W tym kontekście należy także podnieść, że postanowienie paragrafu 26 Aktu o dobrobycie dziecka z dnia 17 lipca 1953 r. nr 14 uznaje za sprzeczne z prawem, by osoby prywatne zajmowały się pośrednictwem w przekazywaniu dzieci, bez względu na to, czy chodzi o przysposobienie. Wykroczenie przeciwko temu postanowieniu jest karalne. Podobnie organizacjom zabronione jest podejmowanie tego rodzaju działalności, jeżeli nie uzyskały zezwolenia Ministerstwa Spraw Socjalnych, które w takich przypadkach sprawuje nadzór nad taką działalnością. Część III Postanowienia dodatkowe Artykuł 17 Nie ma w Akcie o przysposobieniu żadnego przepisu nakazującego, by dziecko było pod opieką osoby przysposabiającej przez określony czas, zanim zostanie udzielona zgoda na przysposobienie. Jeśli przysposobienie jest przedmiotem działania podjętego przez publiczne biuro pośrednictwa, dziecko z reguły jest oddawane do stosownej instytucji na obserwację trwającą co najmniej dwa miesiące. Nie dotyczy to jednakże przypadku, kiedy dziecko zostało przed przysposobieniem oddane do domu przysposabiającego na wychowanie. Okres, w którym dziecko ma pozostać pod opieką przysposabiającego, po okresie wskazanej wyżej obserwacji, a przed uzyskaniem zgody na przysposobienie, podlega raczej znacznym wahaniom. Artykuł 18 Zgodnie z paragrafem 26 punkt (b) Aktu o dobrobycie dziecka z dnia 17 lipca 1953 r. nr 14, osobom prywatnym zakazuje się w Norwegii działalności w zakresie pośrednictwa w przekazywaniu dzieci, a organizacje mogą podejmować taką działalność tylko w wypadku, gdy uzyskają zezwolenie Ministerstwa Spraw Socjalnych. Obecnie działa osiem publicznych biur pośrednictwa w Norwegii, a czynione są starania, aby powstało przynajmniej jedno w każdym regionie (fylke). Plany ustanowienia i działalności takiego biura wymagają zatwierdzenia ze strony Ministerstwa Spraw Socjalnych. Zatwierdzenie takie zostało uwarunkowane zapewnieniem nadzoru nad działalnością biura ze strony rady ekspertów. Artykuł 19 Szkolenie dotyczące socjalnych i prawnych aspektów przysposobienia odbywa się we wszystkich szkołach dla pracowników służb socjalnych. W ostatnim planie szkolenia przysłanym niedawno do zatwierdzenia Ministerstwu Kościoła i Edukacji, który będzie obowiązywał wszystkie szkoły spraw socjalnych, rozszerzono część odnoszącą się do spraw przysposobienia. Artykuł 20 Nie ma w Akcie o przysposobieniu przepisu uniemożliwiającego dojście przysposobienia do skutku, jeżeli nie zostanie ujawniona rodzinie dziecka tożsamość osoby przysposabiającej (i vice versa). Takie anonimowe przysposobienia stanowią w Norwegii regułę. Wnioski o przysposobienie należą w Norwegii do spraw administracyjnych (porównaj powyżej, co powiedziano na temat w związku z artykułem 4). Osoby postronne nie mają dostępu do tych spraw, a na urzędnikach zajmujących się sprawami przysposobienia spoczywa obowiązek zachowania tajemnicy służbowej. Zasada wyrażona w ustępie 3 jest w Norwegii praktykowana od 1960 r. Wymogi ustępu 4 są przestrzegane w Norwegii od wielu lat. Oświadczenie (1 kwietnia 1977 r.) W wykonaniu artykułu 25 ustęp 1 pkt 3 zastrzeżenie będzie miało moc wiążącą przez okres pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji w stosunku do Strony, o której mowa. Konwencja dla Norwegii weszła w życie 14 kwietnia 1972 r. (...) Niniejszym oświadczam, że Królestwo Norwegii odnawia ważność swego zastrzeżenia na dalszy, pięcioletni okres. PORTUGALIA Zastrzeżenia (23 kwietnia 1990 r.) Portugalia nie będzie stosowała terminu określonego w artykule 5 ustęp 4 wymaganego dla wyrażenia zgody przez matkę. Portugalia nie będzie związana postanowieniem artykułu 10 ustęp 5. Oświadczenie (23 kwietnia 1990 r.) Korzystając z prawa przewidzianego w artykule 24 Konwencji, Portugalia uważa, że postanowienia ustępów 1 i 2 artykułu 10 będą stosowały się jedynie do "adopçáo plena" (pełnego przysposobienia). RUMUNIA Zastrzeżenie (18 maja 1993 r., odnowione 2 września 1998 r.) Zgodnie z możliwościami przewidzianymi w artykule 25 ustęp 1 Konwencji, iż można będzie sformułować najwyżej dwa zastrzeżenia odnośnie do II części Konwencji, Rumunia oświadcza, że nie zamierza stosować postanowień artykułu 7, według których minimalny wiek osoby przysposabiającej nie może być mniejszy niż 21 lat, ani wyższy niż 35 lat, gdyż w ustawodawstwie rumuńskim wiek minimalny wynosi 18 lat, a nie ustalono żadnego wieku maksymalnego. Oświadczenia (18 maja 1993 r.) Zgodnie z uprawnieniami przewidzianymi w artykule 2 Konwencji, dotyczącymi rozważania zastosowania postanowień jej części III, Rumunia oświadcza, że stosować będzie artykuły 18, 19 i 20. Zgodnie z artykułem 26 Konwencji, organem rumuńskim, do którego mogą być kierowane wnioski przewidziane w artykule 14, jest: Ministere de la Justice, Boulevard Kogalniceanu No. 33, Bucarest. Na mocy artykułów 1 i 2 Konwencji, Ministerstwo Sprawiedliwości notyfikuje Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jakie środki zostały podjęte w celu zapewnienia zgodności ustawodawstwa rumuńskiego z postanowieniami Konwencji. Oświadczenie (17 września 1993 r.) I. Rumunia przystąpiła do Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci na podstawie ustawy nr 15 z dnia 25 marca 1993 r. (opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 67 z dnia 31 marca 1993 r.). Zgodnie z artykułem 2 tej ustawy przystąpienie nastąpiło z zastrzeżeniem niestosowania artykułu 7 Konwencji dotyczącego granicy wieku osoby przysposabiającej, albowiem minimalny wiek wynosi w Rumunii 18 lat, nie ma zaś ograniczeń wieku maksymalnego. Na mocy artykułu 11 Konwencji państwo rumuńskie zobowiązuje się do ścisłego i w dobrej wierze wykonywania zobowiązań wynikających dla niego z umów międzynarodowych, których jest stroną, a które, po ich ratyfikacji przez parlament, stają się częścią prawa wewnętrznego. II. Na mocy artykułu 3 punkt 2 ustawy nr 15/1993 r. i zgodnie z postanowieniami artykułu 1 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, notyfikuje się Sekretariatowi Generalnemu Rady Europy stan ustawodawstwa rumuńskiego w zakresie przysposobienia dzieci, zwłaszcza w odniesieniu do postanowień Konwencji, w myśl punktu III niniejszego oświadczenia. III. Ustawodawstwo rumuńskie nie zawiera przepisów sprzecznych z Europejską konwencją o przysposobieniu dzieci. Przepisy są w tej materii zgodne z zasadami zawartymi w Konstytucji, mianowicie takimi, jak zagwarantowanie i przestrzeganie podstawowych praw odnoszących się do życia osobistego, rodzinnego i prywatnego (artykuł 26) oraz, odpowiednio, do rodziny (artykuł 44). Przysposobienie uregulowane zostało przez kodeks rodzinny oraz przez ustawę nr 11/1990 r. o zezwoleniu na przysposobienie. W stosunku do postanowień Konwencji ustawodawstwo rumuńskie przedstawia się, jak następuje: Artykuł 3 Kodeks rodzinny w swoim artykule 67 ustanawia zasadę, że "jedynie dzieci małoletnie mogą podlegać przysposobieniu". Wzmianka w tym samym artykule, że: "osoba pełnoletnia będzie mogła być przysposobiona, jeżeli w okresie swojej niepełnoletności była wychowywana przez tego, kto zamierza ją przysposobić", nie przeczy postanowieniom Europejskiej konwencji, gdyż jej stosowanie wykracza poza granice określone w pierwszej części. Artykuł 4 Ustawa nr 11/1990 r. o zezwoleniu na przysposobienie przyznaje instancjom sądowym kompetencję w zakresie przysposobienia (artykuł 1). Artykuł 5 1. Wśród warunków wymaganych przez ustawodawstwo rumuńskie w odniesieniu do zezwolenia na przysposobienie (artykuł 4 ustawy nr 11/1990 r.) figurują także "poświadczone oświadczenie zgody na przysposobienie, wyrażone przez jednego z rodziców (matkę lub ojca) albo przez obojga rodziców, opiekuna lub opiekunów prawnych, albo też, w zależności od przypadku, przez władzę opiekuńczą". W odniesieniu do wyrażenia zgody przez inne instytucje należy wymienić również postanowienia artykułu 7 ustawy nr 11/1990 r. Artykuł 7: "W wypadku gdy przysposobienie dotyczy dziecka, dla którego nadzór opiekuńczy jest konieczny, lecz nie został jeszcze ustanowiony, właściwy organ sądowy wyda zgodę na przysposobienie na wniosek organu opiekuńczego właściwego dla przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. W przypadkach przewidzianych w art. 109 kodeksu rodzinnego, kiedy dziecko przebywa w ośrodku pomocy społecznej lub w placówce sanitarno-leczniczej, wniosek w sprawie pozbawienia władzy rodzicielskiej może pochodzić od kierownictwa ośrodka lub placówki leczniczej. Jeżeli dziecko znajduje się w ośrodku pomocy społecznej lub, w zależności od przypadku, w placówce sanitarno-leczniczej, jego rodzice mogą oświadczyć na piśmie, w formie poświadczonej notarialnie sześć miesięcy po dacie oświadczenia, swoją zgodę na przysposobienie dziecka przez osobę wskazaną przez rumuński Komitet do Spraw Przysposobienia; przy czym nie wymagana jest żadna inna zgoda". Artykuł 69 ustęp 2 kodeksu rodzinnego nakazuje uzyskanie zgody współmałżonka, jeżeli osoba przysposabiająca pozostaje w związku małżeńskim. Wprowadza też wyjątek, kiedy zgoda współmałżonka nie jest wymagana, a to w przypadku, gdy został on pozbawiony zdolności do działań prawnych, pozbawiony władzy rodzicielskiej lub jeżeli znajduje się w innej sytuacji uniemożliwiającej mu oświadczenie woli. 2. Wobec braku wyraźnego przepisu w ustawodawstwie o przysposobieniu, osoba poszkodowana na skutek działań właściwego organu sprzecznych z postanowieniami artykułu 5 Konwencji może powołać się na artykuł 21 Konstytucji, a także artykuł 1 ustawy nr 29/1990 r. dotyczącej sporów administracyjnych. Artykuł 21 Konstytucji: "1. Każdy może w drodze sądowej bronić swoich praw, swobód i uzasadnionych interesów. 2. Żadna ustawa nie może ograniczać wykonania tego prawa." Artykuł 1 ustawy nr 29/1990 r. "Każda osoba fizyczna lub prawna, uważająca, że naruszono jej prawa uznane przez prawo, wskutek aktu administracyjnego lub wskutek nieuzasadnionej odmowy ze strony władzy administracyjnej wyrażenia zgody na wniosek dotyczący prawa uznanego przez ustawodawstwo, może zwrócić się do właściwej instancji sądowej w celu unieważnienia tego aktu, uznania określonego prawa i naprawienia szkody, jaka została jej wyrządzona. 3. Do artykułu 5 ustęp 3 Konwencji odnoszą się poniższe komentarze, przy czym odpowiednie przypadki są wyszczególnione w przytoczonych tekstach ustaw. 4. Ustawodawstwo rumuńskie nie przewiduje w sposób wyraźny przypadku, aby w celu przysposobienia zgoda matki mogła być udzielona jedynie po urodzeniu dziecka. Jednakże z analizy tekstów normujących tę materię wynika, że zgoda ta może być udzielona jedynie po urodzeniu dziecka. Argumentacja: Zgody na przysposobienie udziela się w formie notarialnego oświadczenia (artykuł 4 ustawy nr 11/1990 r.). W tym celu osoba składająca oświadczenie powinna zgłosić się do notariusza. Zgodnie z dekretem nr 377/1969 o organizacji i funkcjonowaniu notariatów, notariusz nadaje cechy autentyczności składanym przed nim oświadczeniom, poświadczając pełnię zdolności umysłowych i swobodne wyrażanie woli przez daną osobę. W praktyce rodzic udzielający zgody na przysposobienie swego dziecka przedstawia notariuszowi akt urodzenia dziecka, które w oświadczeniu autentycznym stanowi poświadczenie tożsamości dziecka. Artykuł 6 W myśl artykułu 69 kodeksu rodzinnego "przysposobienie dziecka przez kilka osób jest niedozwolone, z wyjątkiem przypadku, gdy jest ono dokonywane przez dwoje współmałżonków równocześnie lub kolejno". Ustawodawstwo rumuńskie dopuszcza możliwość przysposobienia przez jednego ze współmałżonków dziecka małżeńskiego lub przysposobionego drugiego z nich (artykuły 69 i 78 kodeksu rodzinnego) i nie zabrania przysposobienia dziecka, które było już wcześniej przysposobione po śmierci swoich przybranych rodziców lub w wypadku unieważnienia lub rozwiązania przysposobienia. Artykuł 7 Zgodnie z tym, o czym była mowa w zastrzeżeniu sformułowanym przez Rumunię, postanowienia odnoszące się do wieku osoby przysposabiającej są uregulowane w kodeksie rodzinnym. Zgodnie z jego artykułem 68 przysposabiać mogą jedynie osoby pełnoletnie spełniające warunki wymagane dla opiekunów, mające co najmniej 18 lat, i starsze od tych osób, które zamierzają przysposobić". Z uzasadnionych względów organ sądowy może zezwolić na przysposobienie nawet w przypadku, gdy różnica wieku jest mniejsza niż przewidziano wyżej. Postanowienia artykułu 7 ustęp 2b Konwencji zostały zredagowane w tym samym sensie. Ustawodawstwo rumuńskie nie przewiduje żadnej granicy maksymalnego wieku dla przysposabiających. Artykuł 8 i 9 W myśl artykułu 5 ustawy nr 11/1990 r. o przysposobieniu orzeka organ sądowy, przestrzegając podstawowych warunków wymienionych w kodeksie rodzinnym i mając możliwość żądania wszelkich dowodów dopuszczonych przez prawo. Wywiad środowiskowy jest obowiązkowy. Kodeks rodzinny w artykule 66 stanowi, że przysposobienie może dojść do skutku jedynie w interesie przysposobionego. Artykuł 72 tegoż kodeksu uzależnia przysposobienie od stwierdzenia, że osoba przysposabiająca może zapewnić przysposobionemu normalny rozwój psychiczny i moralny, oraz stanowi, że przysposobienie nie może mieć na celu wykorzystania przysposobionego lub innego interesu sprzecznego z prawem. Jednocześnie, w przypadku przysposobienia zagranicznego, na warunkach określonych w artykule 9 ustawy nr 11/1990 r., organ sądowy podejmie decyzję co do wniosku o zgodę na przysposobienie, jeżeli dziecko małoletnie będzie mogło korzystać w obcym kraju z podobnych gwarancji i standardów jak w wypadku przysposobienia krajowego. Ustawa nr 11/1990 r. w artykule 6 określa wyraźnie sytuację, gdy przysposabiający lub przysposobiony jest cudzoziemcem: "odnośnie do podstawowych warunków dla przysposobienia każdy podlega swojemu ustawodawstwu krajowemu, o ile prawo obce nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym rumuńskiego międzynarodowego prawa prywatnego". Ponadto artykuł 4b ustawy nr 11/1990 r. stanowi, że osoby przysposabiające zobowiązane są przedstawić między innymi: świadectwo niekaralności, świadectwo lekarskie o stanie zdrowia, dokument wydany przez właściwe organy zagraniczne stwierdzający, że są zdolni do przysposobienia w myśl ustawodawstwa odnośnego kraju, oraz wywiad środowiskowy przeprowadzony przez organy zagraniczne właściwe ze względu na miejsce zamieszkania osoby przysposabiającej, wyrażający ich opinię na temat przysposobienia. W celu uniknięcia wszelkiej sytuacji, która mogłaby stworzyć obraz niezgodny z rzeczywistością, prawo rumuńskie zezwala na interwencję w postępowanie dotyczące przysposobienia, na warunkach określonych w prawie, wszystkim, którzy wykażą swój interes prawny (artykuł 8 ustawy nr 11/1990 r.). Jednocześnie w uregulowaniach dotyczących zgody wymaganej dla przysposobienia ustawodawstwo rumuńskie, w artykule 70 kodeksu rodzinnego, wymienia także zgodę dziecka małoletniego, jeżeli ukończyło lat 10. Artykuł 10 Prawa przyznane osobie przysposabiającej przez instancję sądową: Zgodnie z ustawodawstwem rumuńskim (kodeks rodzinny, artykuły 75-79) przysposobienie może dojść do skutku w następujący sposób: a. przysposobienie z ograniczonymi skutkami; b. przysposobienie z pełnymi skutkami. Osoba przysposabiająca powinna przedstawić wraz z wnioskiem o przysposobienie oświadczenie poświadczone notarialnie, wskazujące na rodzaj przysposobienia, o jakie wnosi (artykuł 4b). a. Skutki prawne przysposobienia o ograniczonych skutkach są określone w artykułach 75-78 kodeksu rodzinnego w następujący sposób: - przysposobiony ma takie same prawa i obowiązki względem przysposabiającego, jakie może mieć dziecko z małżeństwa wobec swoich rodziców; - zstępni przysposobionego mają takie same prawa i obowiązki względem przysposabiającego, jakie mogą mieć zstępni dziecka z małżeństwa wobec jego wstępnych; - przysposobiony, jak również jego zstępni zachowują wszystkie prawa i obowiązki wynikające z naturalnego pochodzenia i więzów rodzinnych; - prawa i obowiązki rodzicielskie przechodzą na osobę przysposabiającą. W wypadku gdy osobą przysposabiającą jest małżonek naturalnego ojca lub naturalnej matki przysposobionego, prawa i obowiązki przysługują im w równej mierze (osoba przysposabiająca i pozostający z nią w związku małżeńskim naturalny ojciec lub naturalna matka przysposobionego); - przysposobienie nie rodzi więzów rodzinnych między przysposobionym a członkami rodziny osoby przysposabiającej; - przysposobiony przyjmuje nazwisko osoby przysposabiającej; jeżeli małżonkowie przysposabiający nie noszą takiego samego nazwiska, muszą we wniosku o przysposobienie wskazać nazwisko, jakie będzie nosić przysposobiony. Sąd będzie mógł udzielić zgody przysposobionemu na dodanie swojego nazwiska rodowego do nazwiska uzyskanego w następstwie przysposobienia. b. Prawne skutki przysposobienia z pełnymi skutkami (lub jak określa to kodeks rodzinny, ze wszystkimi skutkami pochodzenia naturalnego) reguluje artykuł 79 kodeksu rodzinnego: - przysposobiony związany jest więzami rodzinnymi z przysposabiającym i członkami jego rodziny, tak jak gdyby był dzieckiem pochodzącym z małżeństwa osoby przysposabiającej; - prawa i obowiązki wynikające z pochodzenia między przysposobionym a jego naturalnymi rodzicami i ich rodzinami ustają. Niemniej, między przysposobionym a wszystkimi członkami jego naturalnej rodziny stosuje się zakaz zawierania związków małżeńskich do czwartego stopnia pokrewieństwa włącznie; - w wypadku przysposobienia z pełnymi skutkami skutki w odniesieniu do nazwiska są takie same jak powyżej. Postanowienia ustawodawstwa rumuńskiego odnoszące się do sytuacji prawnej dziecka (prawa i obowiązki) nie czynią rozróżnienia między dzieckiem pochodzącym z małżeństwa, dzieckiem pozamałżeńskim i dzieckiem przysposobionym. Artykuł 11 1. Zgodnie z artykułem 9 ostatni akapit ustawy nr 11/1990 r. "obywatelstwo przysposobionego podlega ustawie o obywatelstwie rumuńskim". Wśród okoliczności do nabycia obywatelstwa (artykuł 4b) ustawa o obywatelstwie rumuńskim (nr 21/1991 r.) wymienia również przysposobienie, co zostało uregulowane w artykule 6 tej ustawy, jak następuje: Artykuł 6: "Obywatelstwo rumuńskie może być przyznane dziecku z obcym obywatelstwem lub bez obywatelstwa w drodze przysposobienia, jeżeli osoby przysposabiające są obywatelami rumuńskimi, a przysposobiony nie ma ukończonych 18 lat życia. W przypadku gdy tylko jeden przysposabiający jest obywatelem rumuńskim, o obywatelstwie małoletniego przysposobionego zadecydują wspólnie oboje przysposabiający. Jeżeli przysposabiający nie będą w tej mierze zgodni, o obywatelstwie nieletniego rozstrzyga organ sądowy właściwy do orzekania o przysposobieniu, mając na względzie interes dziecka. Jeżeli dziecko ukończyło 14 rok życia, niezbędna jest jego zgoda." 2. Dziecko małoletnie będące obywatelem rumuńskim, przysposobione przez obywatela obcego, traci obywatelstwo rumuńskie, jeżeli przysposabiający wystąpi z takim wyraźnym wnioskiem, a prawo obce stanowi, że przysposobiony nabywa obywatelstwo przysposabiającego. W wypadku nieważności lub unieważnienia przysposobienia, dziecko, które nie ukończyło 18 roku życia, jest traktowane jak gdyby nigdy nie utraciło obywatelstwa rumuńskiego. Artykuł 12 Żadne obowiązujące uregulowania prawa rumuńskiego nie ograniczają liczby dzieci, które mogą być przysposobione przez tę samą osobę przysposabiającą; fakt nieposiadania własnych dzieci nie stanowi warunku zdolności do przysposobienia. Odnośnie do ustępu 3 tego artykułu, tak jak wskazano wyżej, ustawa stosowana jest wobec wszystkich dzieci bez dyskryminacji pod względem ich statusu prawnego (dzieci z małżeństwa, pozamałżeńskich czy przysposobionych). Wszystkie dzieci mają te same prawa. Artykuł 13 Kodeks rodzinny stanowi o możliwości odwołania przysposobienia jako kroku, który mógłby być podjęty przez organ sądowy na wniosek jednego z rodziców (matki lub ojca) przy braku jego zgody na przysposobienie oraz na wniosek przysposobionego, naturalnych rodziców, instytucji pomocy społecznej, władzy opiekuńczej i organów administracyjnych, jeśli leżałoby to w interesie dziecka małoletniego. Jeżeli przysposobiony ukończył 14 rok życia, jego zgoda jest również niezbędna. Artykuł 14 Rumuński Komitet do Spraw Przysposobienia został powołany do życia rozporządzeniem Rządu Rumunii nr 63 z dnia 22 stycznia 1991 r. Ten organ rządowy ma na celu współdziałanie na rzecz ochrony małoletnich dzieci przysposobionych oraz współpracy międzynarodowej w zakresie przysposobienia (artykuł 1). Ponadto, zgodnie z artykułem 5, Rumuński Komitet do Spraw Przysposobienia jest uprawniony do żądania od ministerstw, centralnych wyspecjalizowanych organów państwowej administracji i innych instytucji publicznych dokumentacji danych i informacji niezbędnych dla wykonywania jego zadań, a także do przekazywania im tych materiałów. Artykuł 15 Artykuł 11 ustawy nr 11/1990 r. nakłada na rodzica, opiekuna lub opiekuna prawnego, który domaga się tego lub otrzymuje dla siebie lub dla kogoś innego pieniądze lub inne korzyści materialne w związku z przysposobieniem dziecka, karę od jednego do pięciu lat więzienia. Taką samą karę stosuje się wobec osoby, która w celu uzyskania nienależnych korzyści materialnych ułatwia lub pośredniczy w przysposobieniu dziecka. Na mocy uprawnień przewidzianych w artykule 2 Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, Rumunia oświadczyła, zgodnie z artykułem 2 ustęp 2 ustawy nr 15 z dnia 25 marca 1993 r. dotyczącej przystąpienia Rumunii do tej konwencji, że stosuje postanowienia artykułów 18, 19 i 20 części III tejże Konwencji. Artykuły 18 i 19 W postanowieniach zawartych w tych artykułach, rozporządzeniem Rządu Rumunii nr 103 z dnia 18 marca 1993 r. utworzono Krajowy Komitet Ochrony Dziecka, który jest organem rządowym, wyposażonym w następujące kompetencje: - opracowanie strategicznych projektów rządowych oraz programów zmierzających do polepszenia warunków życia dzieci znajdujących się w ośrodkach pomocy dzieciom, a także innych kategorii dzieci; - opracowanie propozycji aktów normatywnych w celu doskonalenia uregulowań prawnych w zakresie ochrony dziecka; - współdziałanie z Ministerstwem Szkolnictwa w celu opracowania programów szkolenia i zawodowego doskonalenia personelu działającego w dziedzinie pomocy dzieciom. Szczegółowe zadania otrzymał rumuński Komitet do Spraw Przysposobienia zgodnie z artykułem 3 rozporządzenia Rządu Rumunii nr 63/1991 r. Artykuł 20 Sytuacje wskazane w ustępach 1, 3 i 4 możliwe są do osiągnięcia, zważywszy, że wniosek w tym sensie złożony przez osobę przysposabiającą jest oceniany przez ten organ, który zezwolił na przysposobienie i który we wszelkich okolicznościach powinien podejmować decyzje wyłącznie w interesie dziecka przysposobionego. Na mocy postanowień artykułu 79 kodeksu rodzinnego, w wypadku przysposobienia z pełnymi skutkami i w warunkach, gdy więzy rodzinne przysposobionego ze wszystkimi członkami jego naturalnej rodziny ustają, wydany zostanie nowy akt urodzenia przysposobionego, w którym osoby przysposabiające będą figurować jako naturalni rodzice. Poprzedni akt urodzenia zostanie zachowany i będzie zawierał wzmiankę, że wydano nowy akt urodzenia. W tym samym duchu są zredagowane postanowienia artykułu 9 ustęp 3 ustawy nr 11/1991 r. Takie same postanowienia szczegółowe zawiera artykuł 20 dekretu nr 278/1960 r. dotyczącego aktów stanu cywilnego, który nakazuje ponadto, by jako miejsce urodzenia podawać miejsce zamieszkania przysposabiających. W myśl artykułu 26 Konstytucji władze publiczne szanują i chronią życie intymne, rodzinne i prywatne. Tak więc urzędy stanu cywilnego, uprawnione do udzielania odpowiedzi na wnioski dotyczące przysposobienia, są zobowiązane do dokonania oceny interesu osoby składającej wniosek, przestrzegając fundamentalnych praw zagwarantowanych w Konstytucji. W konsekwencji postanowienia dekretu dotyczącego aktów stanu cywilnego są stosowane w związku z treścią artykułu 150 Konstytucji, zgodnie z którym ustawy i wszelkie inne akty normatywne obowiązują w zakresie, w jakim nie są sprzeczne z Konstytucją. Przypadek przewidziany w ustępie 2 jest treścią gwarancji zawartej w artykule 5 ustawy nr 11/1990 r. Posiedzenie sądu nie jest jawne; właściwa instancja podejmuje zatem decyzję w sprawie przysposobienia w pokoju narad sędziowskich, a nie na sali sądowej otwartej dla publiczności. Ponadto artykuł 121 kodeksu postępowania cywilnego zezwala organowi sądowemu na rozpatrywanie spraw na posiedzeniu niejawnym. SZWAJCARIA Oświadczenie (20 grudnia 1983 r.) Mam przyjemność zawiadomić Pana, że dla Szwajcarii wnioski dotyczące informacji, o których mowa w artykule 14 Konwencji, powinny być kierowane do: Office Fédéral de la Justice, CH-3003 BERNE SZWECJA Oświadczenie (9 grudnia 1983 r.) Mam zaszczyt przekazać Panu nazwę i adres organu przewidzianego w artykule 14 Konwencji. Jest nim: Socjalstyrelsen (National Board of Health and Social Welfare/Commission Nationale de la Santé et l'Assistance Sociale) S-100630 STOCKHOLM WŁOCHY Zastrzeżenie (25 maja 1976 r., ponowione 24 maja 1982 r., 5 sierpnia 1986 r. i 21 sierpnia 1996 r.) Rząd włoski, na podstawie uprawnienia przewidzianego w artykule 25 Konwencji, oświadcza, że nie zamierza stosować postanowień artykułu 12 ustęp 3 zezwalających każdemu na przysposobienie własnego dziecka pozamałżeńskiego, jeżeli przysposobienie to polepsza sytuację prawną małoletniego. Zastrzeżenie (5 sierpnia 1986 r., ponowione 21 sierpnia 1996 r.) Rząd włoski, na podstawie uprawnienia przewidzianego w artykule 24 Konwencji, oświadcza, że zamierza stosować postanowienia, o których mowa w ustępie 1 artykułu 24, jedynie do przysposobienia mającego moc pełnej legitymacji dziecka pod względem prawnym, wprowadzonej do ustawodawstwa włoskiego ustawą nr 184 z dnia 4 maja 1983 r. Oświadczenie (20 marca 1984 r.) Wnioski, o których mowa w artykule 14 Konwencji o przysposobieniu dzieci, mogą być składane we Włoszech do właściwych ze względu na ich terytorialną właściwość sądów dla dzieci. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ Oświadczenie (5 września 1977 r.) Zgodnie z postanowieniami artykułu 23 ustęp 2 Konwencji oświadczam, w imieniu Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, że Konwencja ta będzie miała zastosowanie do następujących terytoriów: Isle of Man, okręgu administracyjnego Jersey, okręgu administracyjnego Guernsey (z wyjątkiem Sark). 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci, a także o zgłoszonych zastrzeżeniach i oświadczeniach do tej konwencji bądź o wycofaniu zastrzeżeń i oświadczeń, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ POROZUMIENIE EUROPEJSKIE w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, sporządzonej w Strasburgu dnia 27 stycznia 1977 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 102, poz. 1183) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 27 stycznia 1977 r. zostało sporządzone w Strasburgu Porozumienie europejskie w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej w następującym brzmieniu: Przekład POROZUMIENIE EUROPEJSKIE W SPRAWIE PRZEKAZYWANIA WNIOSKÓW O PRZYZNANIE POMOCY SĄDOWEJ Państwa członkowskie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego porozumienia, uznając, że celem Europy jest osiąganie większej jedności między jej członkami; uznając, że pożądane jest usuwanie przeszkód natury ekonomicznej utrudniających dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach cywilnych oraz umożliwienie osobom znajdującym się w słabej sytuacji finansowej łatwiejszego wykonywania ich praw w państwach członkowskich; w przekonaniu, że stworzenie odpowiedniego systemu przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej przyczyniłoby się do osiągnięcia tego celu, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Każda osoba, która ma stałe miejsce zamieszkania na terytorium jednej z Umawiających się Stron i która chce ubiegać się o przyznanie pomocy sądowej w sprawach cywilnych, handlowych lub administracyjnych na terytorium innej Umawiającej się Strony, może złożyć swój wniosek w państwie, gdzie znajduje się jej stałe miejsce zamieszkania. Państwo to przekaże wniosek innemu państwu. Artykuł 2 1. Każda Umawiająca się Strona wyznacza jeden lub więcej organów przesyłających, które będą bezpośrednio przekazywać wnioski o przyznanie pomocy sądowej organowi zagranicznemu wyznaczonemu zgodnie z dalszymi przepisami. 2. Każda Umawiająca się Strona wyznacza także centralny organ przesyłający, który będzie przyjmował i nadawał bieg wnioskom o przyznanie pomocy sądowej pochodzącym z innych Umawiających się Stron. Państwa federacyjne i państwa, w których obowiązuje więcej niż jeden system prawny, mogą wyznaczyć kilka takich organów. Artykuł 3 1. Organ przesyłający świadczy wnioskodawcy pomoc w celu zapewnienia, że zostały dołączone wszystkie dokumenty, które według jego wiedzy są niezbędne do rozpoznania wniosku. Świadczy także wnioskodawcy pomoc przy dokonywaniu niezbędnych tłumaczeń dokumentów. Może także odmówić przekazania wniosku, jeśli okaże się, że w sposób oczywisty nie został złożony w dobrej wierze. 2. Centralny organ przyjmujący przekazuje wniosek organowi, który jest właściwy do jego rozpoznania. Informuje organ przesyłający o wszystkich trudnościach dotyczących badania wniosku oraz o decyzji w przedmiocie wniosku podjętej przez właściwy organ. Artykuł 4 Wszystkie dokumenty przekazywane zgodnie z niniejszym porozumieniem są zwolnione od legalizacji i innych podobnych formalności. Artykuł 5 Umawiające się Strony nie pobierają żadnych opłat za czynności wykonywane na podstawie niniejszego porozumienia. Artykuł 6 1. O ile między zainteresowanymi organami Umawiających się Stron nie istnieją szczególne porozumienia i z zastrzeżeniem postanowień artykułów 13 i 14: a. wniosek o przyznanie pomocy sądowej i dołączone do niego dokumenty oraz inne pisma sporządza się w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych organu przyjmującego albo załącza się ich tłumaczenie na ten język; b. żadna Umawiająca się Strona nie może jednak odmówić przyjęcia wniosku o przyznanie pomocy sądowej i dołączonych do niego dokumentów oraz innych pism, jeżeli są sporządzone w języku angielskim lub francuskim albo jest do nich załączone tłumaczenie na jeden z tych języków. 2. Pisma pochodzące z Państwa organu przyjmującego mogą być sporządzone w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych tego Państwa albo w języku angielskim lub francuskim. Artykuł 7 W celu ułatwienia stosowania niniejszego porozumienia centralne organy Umawiających się Stron przekazują sobie wzajemnie informacje na temat stanu ich prawa dotyczącego przyznawania pomocy sądowej. Artykuł 8 Organy, o których mowa w artykule 2, wskazuje się w oświadczeniu skierowanym do Sekretarza Generalnego Rady Europy w chwili, kiedy zainteresowane Państwo staje się Stroną porozumienia stosownie do postanowień artykułów 9 i 11. O zmianach w zakresie kompetencji organów należy powiadomić Sekretarza Generalnego Rady Europy w takiej samej formie. Artykuł 9 1. Niniejsze porozumienie jest otwarte do podpisu dla Państw członkowskich Rady Europy, które mogą stać się jego Stronami poprzez: a. podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; b. podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, a następnie poprzez ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie. 2. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. Artykuł 10 1. Niniejsze porozumienie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia, w którym dwa Państwa członkowskie Rady Europy staną się Stronami porozumienia stosownie do postanowień artykułu 9. 2. W stosunku do każdego państwa członkowskiego, które później podpisze porozumienie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo je ratyfikuje, przyjmie lub zatwierdzi, porozumienie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia takiego podpisania albo po upływie jednego miesiąca od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Artykuł 11 1. Po wejściu w życie niniejszego porozumienia Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde państwo nie będące członkiem Rady Europy do przystąpienia do niego. 2. Przystąpienie następuje przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu przystąpienia, który wywiera skutek po upływie jednego miesiąca od dnia jego złożenia. Artykuł 12 1. Każde państwo w chwili podpisywania albo składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia może określić terytorium, do którego stosuje się niniejsze porozumienie. 2. Każde państwo, w chwili składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia albo w późniejszym czasie może poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy rozszerzyć zakres stosowania niniejszego porozumienia na inne wymienione w tym oświadczeniu terytorium lub terytoria, za których stosunki międzynarodowe jest odpowiedzialne albo w imieniu których ma prawo zaciągnąć zobowiązania. Każde rozszerzenie zakresu stosowania wywiera skutek po upływie jednego miesiąca od dnia otrzymania oświadczenia. 3. Każde oświadczenie złożone zgodnie z ustępem poprzedzającym może zostać wycofane w stosunku do każdego wymienionego w nim terytorium poprzez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Takie wycofanie nabierze mocy po upływie 6 miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy. Artykuł 13 1. Każde państwo, w chwili podpisywania albo składania swego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, może oświadczyć, że wyłącza w całości lub w części stosowanie postanowień artykułu 6 ustęp 1 litera b. Składanie innych zastrzeżeń do niniejszego porozumienia nie jest dopuszczalne. 2. Każda Umawiająca się Strona może wycofać w całości lub w części złożone zastrzeżenie poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Zastrzeżenie przestaje wywierać skutki od dnia otrzymania oświadczenia. 3. Jeżeli jedna Umawiająca się Strona złożyła zastrzeżenie, każda inna strona może stosować takie samo zastrzeżenie w stosunku do niej. Artykuł 14 1. Umawiająca się Strona, w której obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, może dla celów stosowania artykułu 6 ustęp 1 litera a. określić, poprzez oświadczenie, język, w którym powinny być sporządzone wnioski i dołączone do niego dokumenty lub ich tłumaczenie, aby było możliwe ich przekazanie do określonych części jego terytorium. 2. Oświadczenie przewidziane w ustępie poprzedzającym składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy w chwili podpisywania porozumienia przez zainteresowane państwo albo w chwili składania jego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. Oświadczenie może zostać wycofane lub zmienione w takim samym trybie. Artykuł 15 1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejsze porozumienie w zakresie, w jakim jest nim związana, poprzez notyfikację skierowaną do Sekretarza Generalnego Rady Europy. 2. Wypowiedzenie wywiera skutek po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. Artykuł 16 Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia państwa członkowskie Rady oraz wszystkie państwa, które przystąpiły do niniejszego porozumienia, o: a. każdym podpisaniu bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; b. każdym podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; c. złożeniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia; d. każdym oświadczeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 8; e. każdej dacie wejścia w życie porozumienia stosownie do artykułu 10; f. każdym oświadczeniu otrzymanym zgodnie z postanowieniami artykułu 12 ustęp 2 i 3; g. każdym zastrzeżeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 13 ustęp 1; h. wycofaniu każdego zastrzeżenia zgodnie z postanowieniami artykułu 13 ustęp 2; i. każdym oświadczeniu otrzymanym zgodnie z postanowieniami artykułu 14; j. każdej notyfikacji otrzymanej zgodnie z postanowieniami artykułu 15 i dacie, od której wypowiedzenie wywiera skutek. Na dowód powyższego niżej podpisani, właściwie do tego upełnomocnieni, podpisali niniejsze porozumienie. Sporządzono w Strasburgu dnia 27 stycznia 1977 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże jego uwierzytelnione odpisy wszystkim państwom sygnatariuszom i państwom przystępującym. Po zapoznaniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - zostało ono uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, - będzie niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 24 grudnia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati EUROPEAN AGREEMENT ON THE TRANSMISSION OF APPLICATIONS FOR LEGAL AID The member States of the Council of Europe, signatory hereto, Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members; Considering that it is desirable to eliminate existing economic obstacles to civil proceedings and to permit persons in an economically weak position more easily to exercise their rights in member States; Believing that the creation of an appropriate system of transmission of applications for legal aid would contribute to the attainment of this aim, Have agreed as follows: Article 1 Every person who has his habitual residence in the territory of one of the Contracting Parties and who wishes to apply for legal aid in civil, commercial or administrative matters in the territory of another Contracting Party may submit his application in the State where he is habitually resident. That State shall transmit the application to the other State. Article 2 1. Each Contracting Party shall designate one or more transmitting authorities to forward applications for legal aid direct to the foreign authority designated below. 2. Each Contracting Party shall also designate a central receiving authority to receive, and to take action on, applications for legal aid coming from other Contracting Parties. Federal States and States which have more than one legal system shall be free to designate more than one authority. Article 3 1. The transmitting authority shall assist the applicant in ensuring that the application is accompanied by all the documents known by it to be required to enable the application to be determined. It shall also assist the applicant in providing any necessary translation of the documents. It may refuse to transmit the application if it appears to be manifestly not made in good faith. 2. The central receiving authority shall transmit the application to the authority which is competent to determine the application. It shall inform the transmitting authority of any difficulty relating to the examination of the application and of the decision taken on the application by the competent authority. Article 4 All documents forwarded in pursuance of the present Agreement shall be exempt from legalisation or any equivalent formality. Article 5 No charges shall be made by the Contracting Parties in respect of services rendered under this Agreement. Article 6 1. Unless there are particular agreements between the authorities concerned of Contracting Parties and subject to the provisions of Articles 13 and 14: a. the application for legal aid and the documents attached thereto and any other communications shall be drawn up in the official language or in one of the official languages of the receiving authority or be accompanied by a translation into that language; b. each Contracting Party shall nevertheless accept the application for legal aid and the documents attached thereto and any other communications when they are drawn up in English or in French or are accompanied by a translation into one of these languages. 2. Communications emanating from the State of the receiving authority may be drawn up in the official language or one of the official languages of that State or in English or French. Article 7 In order to facilitate the application of this Agreement the central authorities of the Contracting Parties agree to furnish each other with information on the state of their law governing legal aid. Article 8 The authorities referred to in Article 2 shall be designated by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe when the State concerned becomes Party to the Convention in accordance with the provisions of Articles 9 and 11. Any change in the powers of the authorities to the Secretary General of the Council of Europe. Article 9 1. This Agreement shall be open to signature by the member States of the Council of Europe, who may become Parties to it either by: a. signature without reservation in respect of ratification, acceptance or approval; b. signature with reservation in respect of ratification, acceptance or approval followed by ratification, acceptance or approval. 2. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. Article 10 1. This Agreement shall enter into force one month after the date on which two member States of the Council shall have become Parties to the Agreement in accordance with the provisions of Article 9. 2. As regards any member State who shall subsequently sign the Agreement without reservation in respect of ratification, acceptance or approval or who shall ratify, accept or approve it, the Agreement shall enter into force one month after the date of such signature or after the date of deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval. Article 11 1. After the entry into force of this Agreement the Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any non-member State to accede thereto. 2. Such accession shall be effected by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument of accession which shall take effect one month after the date of its deposit. Article 12 1. Any State may at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession specify the territory or territories to which this Agreement shall apply. 2. Any State may, when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession or at any later date, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend this Agreement to any other territory or territories specified in the declaration and for whose international relations it is responsible or on whose behalf it is authorised to give undertakings. Any extension shall come into force within one month after receipt of the declaration. 3. Any declaration made in pursuance of the preceding paragraph may, in respect of any territory mentioned in such declaration, be withdrawn by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. Such withdrawal shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of the Council of Europe of the notification. Article 13 1. Any State may at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession declare that it excludes wholly or partly the application of the provisions of Article 6, paragraph 1.b. No other reservation may be made to this Agreement. 2. Any Contracting Party may wholly or partly withdraw the reservation it has made by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The reservation shall cease to have effect as from the date of receipt of the declaration. 3. When a Contracting Party has made a reservation any other Party may apply the same reservation with respect to that Party. Article 14 1. A Contracting Party which has more than one official language may for the purpose of applying Article 6, paragraph 1.a., by means of a declaration specify the language in which the application and documents attached thereto or a translation thereof shall be expressed to enable them to be transmitted to the specified parts of its territory. 2. The declaration provided for in the preceding paragraph shall be addressed to the Secretary General of the Council of Europe at the time of signature of the Agreement by the interested State or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession. The declaration may be withdrawn or amended according to the same procedure. Article 15 1. Any Contracting Party may, in so far as it is concerned, denounce this Agreement by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. 2. Such denunciation shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of such notification. Article 16 The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council and any State which has acceded to this Agreement of: a. any signature without reservation in respect of ratification, acceptance or approval; b. any signature with reservation in respect of ratification, acceptance or approval; c. the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession; d. any declaration made in pursuance of the provisions of Article 8; e. any date of entry into force of this Agreement in accordance with Article 10; f. any declaration received in pursuance of the provisions of paragraphs 2 and 3 of Article 12; g. any reservation made in pursuance of the provisions of paragraph 1 of Article 13; h. the withdrawal of any reservation carried out in pursuance of the provisions of paragraph 2 of Article 13; i. any declaration received in pursuance of the provisions of Article 14; j. any notification received in pursuance of the provisions of Article 15 and the date on which denunciation takes effect. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Agreement. Done at Strasbourg, this 27th day of January 1977, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 30 września 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, sporządzonego w Strasburgu dnia 27 stycznia 1977 r. (Dz. U. Nr 102, poz. 1184) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 9 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej został złożony dnia 18 marca 1997 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionego porozumienia. W trakcie składania dokumentu ratyfikacji dokonano, zgodnie z artykułem 8 wymienionego powyżej porozumienia, przekazania Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy oświadczenia w następującym brzmieniu: "Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej Rzeczpospolita Polska oświadcza, że: 1. Dla Rzeczypospolitej Polskiej organami przesyłającymi, przewidzianymi w artykule 2 ustęp 1 Porozumienia, są prezesi sądów wojewódzkich. 2. Centralnym organem przyjmującym, przewidzianym w artykule 2 ustęp 2 Porozumienia, jest Ministerstwo Sprawiedliwości." Zgodnie z artykułem 10 ustęp 2 wymienionego porozumienia weszło ono w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 19 kwietnia 1997 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Porozumienie europejskie w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, sporządzone w Strasburgu dnia 27 stycznia 1977 r., weszło w życie, zgodnie z jego artykułem 10 ustęp 1, dnia 28 lutego 1977 r. 2. Następujące państwa stały się stronami wymienionego porozumienia w niżej podanych datach: Austria 16 marca 1982 r. Belgia 11 czerwca 1978 r. Bułgaria 1 lipca 1996 r. Dania 12 listopada 1979 r. Estonia 17 stycznia 1999 r. Finlandia 27 lipca 1980 r. Francja 22 stycznia 1980 r. Grecja 28 lutego 1977 r. Hiszpania 30 grudnia 1985 r. Irlandia 16 grudnia 1988 r. Litwa 17 listopada 1996 r. Luksemburg 28 lutego 1977 r. Niderlandy 13 kwietnia 1992 r. Norwegia 25 lipca 1977 r. Portugalia 17 lipca 1986 r. Szwajcaria 2 stycznia 1995 r. Szwecja 28 lutego 1977 r. Turcja 23 kwietnia 1983 r. Włochy 7 lipca 1983 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 18 lutego 1978 r. 3. Podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych złożone zostały przez następujące państwa podane niżej zastrzeżenia i oświadczenia, przy czym daty zamieszczone w nawiasach obok nazw państw oznaczają dzień przekazania Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy stosownego dokumentu lub pisma zawierającego zastrzeżenia i oświadczenia. Nazwy organów sądowych, prokuratorskich lub innych cytowane są w brzmieniu oryginalnym. Ich polskie tłumaczenie, podane w nawiasach, ma jedynie orientacyjny charakter: Austria (15 lutego 1982 r.) Zastrzeżenie Zgodnie z artykułem 13 ustęp 1 Republika Austrii oświadcza, że wyłącza w całości stosowanie postanowień zawartych w artykule 6 ustęp 1 litera b. Oświadczenie Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej Republika Austrii oświadcza: 1. Dla Republiki Austrii organami przesyłającymi, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 Porozumienia, są Bezirksgerichte (sądy rejonowe) właściwe dla prowadzenia spraw cywilnych. 2. Dla Republiki Austrii organem przyjmującym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2 Porozumienia, jest Federal Ministry of Justice (Federalne Ministerstwo Sprawiedliwości). Belgia (10 maja 1978 r.) Oświadczenie Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, Rząd belgijski wyznaczył Ministére de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), 4, Place Poelaert, 1000 Bruxelles, jako centralny organ dla przekazywania i przyjmowania wniosków o przyznanie pomocy sądowej. Bułgaria (31 maja 1996 r.) Zastrzeżenie Artykuł 6 Zgodnie z artykułem 13 ustęp 1 Porozumienia Republika Bułgarii oświadcza, że wyłącza w całości stosowanie postanowień artykułu 6 ustęp 1 litera b. Oświadczenie Artykuł 2 Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia Republika Bułgarii wyznacza Ministére de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) w charakterze centralnego organu przesyłającego i przyjmującego, odpowiedzialnego za przekazywanie i przyjmowanie wniosków o przyznanie pomocy sądowej. Dania (11 października 1979 r.) Oświadczenie Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, mam zaszczyt poinformować Pana, że organem przesyłającym i przyjmującym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 1 i 2 Porozumienia, jest w Królestwie Danii: The Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), Slotsholmsgade 10, 1216 Copenhagen K, Denmark. Estonia (16 grudnia 1998 r.) Zastrzeżenie Estonia oświadcza, że nie będzie przyjmować dokumentów sporządzonych w języku francuskim lub ich tłumaczeń na język francuski. Powinny one być tłumaczone na język angielski lub estoński. Centralnym organem przesyłającym i przyjmującym jest Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości). Finlandia (26 czerwca 1980 r.) Zastrzeżenie Zgodnie z artykułem 13 Finlandia zgłasza zastrzeżenie do artykułu 6 ustęp 1 litera b., w myśl którego nie będzie przyjmować wniosków o przyznanie pomocy sądowej oraz załączonych dokumentów, a także wszelkich innych pism, jeżeli będą sporządzone w języku francuskim lub jeżeli towarzyszyć im będzie tłumaczenie na ten język. Oświadczenie Zgodnie z artykułem 8 Finlandia oświadcza, że w oparciu o artykuł 2 ustęp 1 i 2 Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) zostało wyznaczone jako organ przesyłający i centralny organ przyjmujący. Francja (21 grudnia 1979 r.) Zastrzeżenie Zgodnie z postanowieniami artykułu 13 ustęp 1 Porozumienia Rząd Francuski oświadcza, że stosując artykuł 6 ustęp 1 litera b., będzie nadawał bieg jedynie wnioskom o przyznanie pomocy sądowej sporządzonym w języku francuskim lub którym towarzyszyć będzie tłumaczenie na język francuski. Oświadczenie Zgodnie z postanowieniami artykułu 12 ustęp 1 i 2 Porozumienia organem wyznaczonym dla występowania we Francji w charakterze organu przesyłającego i przyjmującego jest "Ministére de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), Direction des Affaires Civiles et du Sceau, 13 Place Vendôme, Paris Cedex 01". Grecja (29 listopada 1982 r.) Oświadczenie Mam zaszczyt poinformować Pana, zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, że greckim organem przesyłającym (artykuł 2 ustęp 1) i przyjmującym (artykuł 2 ustęp 2) wnioski o przyznanie pomocy sądowej jest: Ypourgeio Dikaiosynis (Ministerstwo Sprawiedliwości), rue Zinonos 2, ATHENES - Gréce. Hiszpania Oświadczenie (29 listopada 1985 r.) Zgodnie z artykułem 8 i dla celów artykułu 2, Państwo hiszpańskie wyznacza w charakterze organu przesyłającego i przyjmującego, do którego zadań należy, odpowiednio, przekazywanie i przyjmowanie wniosków o przyznanie pomocy sądowej w celu ich przesłania odnośnemu organowi zagranicznemu lub w celu nadania im biegu: Subsecretario de Justicia, Ministerio de Justicia (Ministerstwo Sprawiedliwości), San Bernardo 45, 28015 Madrid. Oświadczenie (10 czerwca 1987 r.) Organem przyjmującym jest: Secretario General Técnico, Ministerio de Justicia (Ministerstwo Sprawiedliwości), San Bernardo 47, E-28015 Madrid, Espaňa. Oświadczenie (10 marca 1999 r.) Centralnym organem jest: Ministerio de Justicia (Ministerstwo Sprawiedliwości), Secretaria General Técnica, San Bernardo 45, 28071 Madrid. Irlandia Oświadczenie (4 września 1998 r.) Zgodnie z artykułem 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, organem przesyłającym (artykuł 2 ustęp 1) i przyjmującym (artykuł 2 ustęp 2) wnioski o przyznanie pomocy sądowej jest: Legal Aid Board (Komisja Pomocy Prawnej), 4-th Floor, St. Stephen's Green House, Earlsfort Terrace, Dublin 2, Ireland. Litwa (16 października 1996 r.) Oświadczenie Republika Litewska oświadcza, że dla celów artykułu 2 Porozumienia Ministerstwo Sprawiedliwości i Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej powinny być uważane za organy przesyłające, zaś Ministerstwo Sprawiedliwości (Gedimino av. 30/1, Vilnius 2600, Lithuania, tel. (370.2) 62 46 70; fax: (370.2) 62 59 40) - za centralny organ przyjmujący. Luksemburg (8 sierpnia 1977 r.) Oświadczenie Rząd Luksemburga wyznaczył Ministére de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) jako organ przesyłający i jako centralny organ przyjmujący wnioski o przyznanie pomocy sądowej, zgodnie z artykułem 2 Porozumienia. Niderlandy (12 marca 1992 r.) Oświadczenie Królestwo Niderlandów przyjmuje Porozumienie, o którym mowa, dla Królestwa w Europie. Rząd Królestwa Niderlandów wyznacza dla Królestwa w Europie w charakterze centralnego organu przyjmującego, o jakim mowa w artykule 2 ustęp 2 Porozumienia, the legal aid bureau of the judicial area of the Court of Justice of the Hague (het bureau van consultatie in het arrondissement van's-Gravenhage) (biuro prawne obszaru jurysdykcyjnego sądu w Hadze). Rząd Królestwa Niderlandów wyznacza dla Królestwa w Europie w charakterze organów, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 Porozumienia, the legal aid bureau in the judicial area of each Court of Justice (de bureaus van consultatie in alle arrondissementen) (biuro prawne obszarów kompetencyjnych każdego sądu). Norwegia (24 czerwca 1977 r.) Oświadczenie Powołując się na artykuł 8 Porozumienia europejskiego w sprawie przekazywania wniosków o przyznanie pomocy sądowej, mam zaszczyt poinformować Pana, że Ministerstwo Sprawiedliwości i Policji zostało wyznaczone jako organ właściwy w zakresie przekazywania i przyjmowania wniosków o przyznanie pomocy sądowej oraz nadawania im biegu w myśl artykułu 2 wspomnianego Porozumienia. Portugalia Zastrzeżenie (16 czerwca 1986 r.) Zgodnie z postanowieniami artykułu 13 ustęp 1 Porozumienia, Rząd Republiki Portugalskiej wyłącza w całości stosowanie postanowień artykułu 6 ustęp 1 litera b. Porozumienia. Oświadczenie (10 października 1986 r.) Organem przesyłającym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 1, oraz centralnym organem przyjmującym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2, jest: General Directorate of Legal Services, Ministry of Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości), Praça do Comércio, P-1100, LISBOA. Szwajcaria (1 grudnia 1994 r.) Zastrzeżenie i oświadczenie Artykuł 2 Zgodnie z artykułem 8 Szwajcaria wyznacza wymienione w załączniku organy kantonalne jako centralne organy przyjmujące i przesyłające w myśl artykułu 2 Porozumienia. Wnioski pochodzące z zagranicy będą mogły być też kierowane do Département fédéral de justice et police (Federalny Departament Sprawiedliwości i Policji) w Bernie, który przekaże je właściwym organom centralnym. W zakresie, w jakim pomoc sądowa dotyczy procedur, które ze względu na zasady podziału kompetencji wewnętrznej lub wewnętrznego toku różnych instancji miałyby się toczyć przed organami federalnymi, Federalny Departament Sprawiedliwości i Policji przekaże odnośne wnioski właściwym organom federalnym. Jeżeli wnioski takie zostały złożone przed centralnymi organami kantonalnymi, to te ostatnie przekażą je z urzędu Departamentowi Federalnemu Sprawiedliwości i Policji. Artykuł 6 Zgodnie z artykułem 13 i 14 Szwajcaria oświadcza, że dla celów artykułu 6 wniosek o przyznanie pomocy sądowej oraz jego załączniki powinny być sporządzone w języku organu, do którego są skierowane, to znaczy w języku niemieckim, francuskim lub włoskim, albo powinno im towarzyszyć tłumaczenie na jeden z tych języków, w zależności od tego, w jakim regionie Szwajcarii wniosek miałby być załatwiany (patrz poniższy załącznik). Dokumentacja zredagowana w innym języku niż język organu, do którego jest kierowana, lub której towarzyszyłoby tłumaczenie na inny język, może być odrzucona w każdym przypadku. Załącznik Centralne organy kantonalne KantonyJęzyk(i) urzędowy(e)(*) Adresy Telefon Appenzel AusserrhodennKantonsgericht Appenzel A.Rh. 9043 Trogen 071/94 24 61 Appenzel InnerrhodennKantonsgericht Appenzel I.Rh. 9050 Appenzel 071/87 95 51 AargaunObergericht des Kantons Aargau, 5000 Aarau064/21 19 40 Basel-LandschaftnObergericht des Kantons Basel-Landschaft, 4410 Liestal061/925 51 11 Basel-StadtnAppellationsgericht Basel-Stadt, 4054 Basel 061/267 81 81 Bernn/fJustizdirektion des Kantons Bern, 3011 Bern031/633 76 76 Fribourg f/n Tribunal cantonal, 1700 Fribourg 037/25 39 10 Genévef Paraquet du Procureur général, 1211 Genéve3 022/319 21 21 GlarusnObergericht des Kantons Glarus, 8750 Glarus058/61 15 32 GraubündennJustiz-, Polizei- und Sanitäts-Departement Graubünden, 70001 Chur081/21 21 21 Juraf Département de la Justice, 2800 Delémont066/21 51 11 LuzernnObergericht des Kantons Luzern, 6002 Luzern 041/24 51 11 NeuchâtelfDépartement de Justice, 2001 Neuchâtel038/22 31 11 NidwaldennKantonsgericht Nidwalden, 6370 Stans 041/63 79 50 ObwaldennKantonsgericht des Kantons Obwalden, 6060 Sarnen071/66 92 22 St. GallennKantonsgericht St. Gallen, 9001 St. Gallen071/21 31 11 SchauffhausennObergericht des Kantons Schauffhausen, 8201 Schauffhausen053/82 74 22 Schwyz nKantonsgericht Schwyz, 6430 Schwyz 43/24 11 24 SolothurnnObergericht des Kantons Solothurn, 4500 Solothurn065/21 73 11 TessinwTribunale di appello, 6901 Lugano 091/21 51 11 ThurgaunObergericht des Kantons Thurgau, 8500 Frauenfeld054/22 31 21 UrinGerichtskanzlei Uri, 6460 Altdorf 044/4 22 44 Valais f/nTribunal cantonal, 1950 Sion 027/22 93 93 VaudfTribunal cantonal, 1014 Lausanne 021/313 15 11 ZugnObergericht des Kantons Zug Rechtshilfe, 6300 Zug042/25 33 11 ZürichnObergericht des Kantons Zürich Rechtshilfe, 8023 Zürich 01/257 91 91 _________ (*) n = niemiecki, f = francuski, w = włoski Szwecja (27 stycznia 1977 r.) Oświadczenie Mam zaszczyt złożyć, zgodnie z artykułem 8 Porozumienia, następujące oświadczenie w imieniu Szwecji: W myśl Porozumienia (artykuł 2 ustęp 1 i 2), Ministére des Affaires Etrangéres (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) będzie organem przesyłającym i centralnym organem przyjmującym, zajmującym się wnioskami o przyznanie pomocy sądowej. Turcja (14 czerwca 1983 r.) Oświadczenie Organem przesyłającym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 1, oraz centralnym organem przyjmującym, o którym mowa w artykule 2 ustęp 2, jest: Ministére de la Justice (Ministerstwo Sprawiedliwości) Département des Affaires Judiciaires, Adalet Bakanligi, Hukuk Isleri Genel Müdürlügü, Bakanliklar, ANKARA. Włochy (6 czerwca 1983 r.) Oświadczenie Zgodnie z artykułem 2 ustęp 1 i 2 wyżej wymienionego Porozumienia, włoskim organem wyznaczonym dla przekazywania i przyjmowania wniosków o przyznanie pomocy sądowej jest: Ministero di Grazia et Giustizia (Ministerstwo Sprawiedliwości), Direzione Generale Affari civili e delle libere professioni, Ufficio I, Roma. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Oświadczenie (27 kwietnia 1990 r.) Zgodnie z postanowieniami artykułu 2 ustęp 1 i 2 Porozumienia, organami wyznaczonymi dla występowania w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w charakterze organów przesyłających i przyjmujących są następujące organy: Dla Anglii i Walii: The Area Director No 14 Legal Area 29-37 Red Lion Street London WC1R 4 PP Dla Szkocji: The Secretary The Scottish Legal Aid Board 44 Drumsheugh Gradens EDINBURGH EH3 7YR Dla Irlandii Północnej: The Liaison Officer The Legal Aid Department The Law Society of Northern Irelend Bedford Hause, Bedford Street BELFAST BT2 7 FL. Oświadczenie (18 maja 1995 r.) Zgodnie z artykułem 12 ustęp 2 Porozumienia Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oświadcza, że Porozumienie stosować się będzie do Isle of Man (Wyspy Man) będącej terytorium, za którego stosunki międzynarodowe odpowiada Rząd Zjednoczonego Królestwa. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wspomnianego porozumienia, a także o zgłoszonych przez te państwa zastrzeżeniach i oświadczeniach bądź o wycofaniu zastrzeżeń i oświadczeń, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach, sporządzona w Genewie dnia 21 października 1982 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 103, poz. 1190) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 21 października 1982 r. w Genewie została sporządzona Międzynarodowa konwencja w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach w następującym brzmieniu: Przekład MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA W SPRAWIE HARMONIZACJI KONTROLI TOWARÓW NA GRANICACH Preambuła Umawiające się Strony, pragnąc usprawnić międzynarodowy przepływ towarów, biorąc pod uwagę potrzebę ułatwienia przewozu towarów przez granice, zauważając, że środki kontroli są stosowane na granicach przez różne służby kontroli, uznając, że warunki, na jakich takie kontrole są przeprowadzane, mogą być daleko zharmonizowane bez umniejszenia ich celowości, ich właściwego wykonania oraz ich skuteczności, w przekonaniu, że harmonizacja kontroli granicznych stanowi istotny środek osiągnięcia tych celów, uzgodniły, co następuje: Rozdział I Przepisy ogólne Artykuł 1 Definicje Dla celów niniejszej konwencji: (a) "administracja celna" oznacza organ rządowy, który jest odpowiedzialny za stosowanie prawa celnego, pobieranie przywozowych i wywozowych należności celnych i podatkowych oraz za stosowanie innych ustaw i rozporządzeń odnoszących się między innymi do przywozu, tranzytu i wywozu towarów; (b) "kontrola celna" oznacza środki podejmowane w celu zapewnienia przestrzegania ustaw i rozporządzeń, za których stosowanie jest odpowiedzialna administracja celna; (c) "kontrola medyczno-sanitarna" oznacza kontrole przeprowadzane w celu ochrony życia oraz zdrowia osób, z wyjątkiem kontroli weterynaryjnej; (d) "kontrola weterynaryjna" oznacza kontrolę sanitarną zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego w celu ochrony życia oraz zdrowia osób i zwierząt, jak również kontrolę przeprowadzaną na przedmiotach lub towarach, które mogą stanowić nośniki chorób zwierzęcych; (e) "kontrola fitosanitarna" oznacza kontrolę mającą na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu i przenoszeniu się szkodników roślin i produktów roślinnych przez granice państwowe; (f) "kontrola zgodności z normami technicznymi" oznacza kontrolę w celu zapewnienia, że towary spełniają minimalne międzynarodowe lub krajowe normy określone przez odpowiednie ustawy i rozporządzenia; (g) "kontrola jakości" oznacza każdą kontrolę inną niż te, które zostały określone powyżej, w celu zapewnienia, że towary odpowiadają minimalnym międzynarodowym lub krajowym definicjom jakości określonym przez odpowiednie ustawy i rozporządzenia; (h) "służba kontroli" oznacza każdą służbę odpowiedzialną za przeprowadzanie wszystkich lub części kontroli zdefiniowanych powyżej lub każdą inną kontrolę regularnie przeprowadzaną na towarach przywożonych, wywożonych lub przewożonych w tranzycie. Artykuł 2 Cel Dla usprawnienia międzynarodowego przepływu towarów niniejsza konwencja ma na celu ograniczać wymagania odnośnie do spełniania formalności oraz ilość i czas trwania kontroli, w szczególności poprzez krajową i międzynarodową koordynację trybów postępowania kontroli oraz metod ich przeprowadzania. Artykuł 3 Zasięg 1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do wszystkich towarów, które są przywożone, wywożone lub przewożone w tranzycie, w przypadku gdy są przewożone przez jedną lub więcej granic morskich, powietrznych lub lądowych. 2. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do wszystkich służb kontroli Umawiających się Stron. Rozdział II Harmonizacja procedur Artykuł 4 Koordynacja kontroli Umawiające się Strony podejmą się, w możliwie największym zakresie, zorganizować, w zharmonizowany sposób, interwencje służb celnych i innych służb kontrolnych. Artykuł 5 Środki służb kontrolnych W celu zapewnienia należytego działania służb kontrolnych Umawiające się Strony będą miały wzgląd na to, tak dalece, jak to jest możliwe oraz w ramach prawa krajowego, aby były wyposażone w: (a) wystarczającą liczbę wykwalifikowanego personelu, odpowiadającą wymaganiom ruchu granicznego; (b) sprzęt i urządzenia odpowiednie do przeprowadzenia kontroli, biorąc pod uwagę środki transportu, towary podlegające kontroli i wymagania ruchu granicznego; (c) urzędowe instrukcje dla funkcjonariuszy w celu działania zgodnie z umowami i porozumieniami międzynarodowymi oraz z aktualnie obowiązującymi przepisami krajowymi. Artykuł 6 Współpraca międzynarodowa Umawiające się Strony zobowiążą się do wzajemnej współpracy oraz do poszukiwania koniecznej współpracy z właściwymi organami międzynarodowymi w celu osiągnięcia celów niniejszej konwencji, a ponadto, jeżeli to będzie konieczne, w celu uzgodnienia nowych wielostronnych lub dwustronnych umów lub porozumień. Artykuł 7 Współpraca pomiędzy krajami sąsiadującymi Ilekroć jest przekraczana wspólna granica lądowa, zainteresowane Umawiające się Strony będą podejmować odpowiednie kroki, zawsze jeśli jest to możliwe, w celu ułatwienia przewozu towarów oraz będą one w szczególności dążyć do: (a) zorganizowania wspólnych kontroli towarów i dokumentacji poprzez zastosowanie wspólnych urządzeń; (b) zapewnienia, że będą korespondować ze sobą: - godziny otwarcia posterunków granicznych, - działające tam służby kontrolne, - kategorie towarów, środki transportu oraz międzynarodowe celne procedury tranzytowe tam akceptowane lub stosowane. Artykuł 8 Wymiana informacji Na wniosek Umawiające się Strony będą przekazywać sobie wzajemnie informacje niezbędne do stosowania niniejszej konwencji zgodnie z warunkami określonymi w załącznikach. Artykuł 9 Dokumenty 1. Umawiające się Strony będą dążyć do usprawnienia stosowania, pomiędzy nimi oraz z właściwymi organami międzynarodowymi, dokumentów uzgodnionych według wzorca Organizacji Narodów Zjednoczonych. 2. Umawiające się Strony będą akceptować dokumenty wydane zgodnie z każdą odpowiednią procedurą formalną, pod warunkiem że spełniają one wymogi przepisów urzędowych co do formy, autentyczności i zatwierdzenia oraz że są czytelne i zrozumiałe. 3. Umawiające się Strony zagwarantują, że niezbędne dokumenty będą sporządzane i zatwierdzane w ścisłej zgodności z właściwym ustawodawstwem. Rozdział III Przepisy dotyczące tranzytu Artykuł 10 Towary w tranzycie 1. Umawiające się Strony, gdziekolwiek jest to możliwe, będą zapewniać uproszczone i szybkie traktowanie towarów w tranzycie, zwłaszcza tych przesyłanych w ramach międzynarodowych celnych procedur tranzytowych, poprzez ograniczanie swoich kontroli do przypadków usprawiedliwionych aktualnymi okolicznościami lub ryzykiem. Dodatkowo będą one brać pod uwagę sytuację krajów śródlądowych. Umawiające się Strony będą dążyć do wydłużenia czasu pracy oraz zwiększenia kompetencji istniejących posterunków celnych w odniesieniu do odpraw celnych towarów przewożonych w ramach międzynarodowej celnej procedury tranzytowej. 2. Umawiające się Strony będą dążyć do maksymalnego ułatwienia tranzytu towarów przewożonych w kontenerach lub innych ciężkich jednostkach posiadających odpowiedni stopień zabezpieczenia. Rozdział IV Przepisy różne Artykuł 11 Porządek publiczny 1. Żaden przepis w niniejszej konwencji nie będzie uniemożliwiał stosowania zakazów lub ograniczeń odnoszących się do przywozu, wywozu lub tranzytu, nałożonych ze względu na porządek publiczny, a w szczególności bezpieczeństwo publiczne, moralność i zdrowie, lub ze względu na ochronę środowiska, dziedzictwa kulturowego lub własności przemysłowej, handlowej i intelektualnej. 2. Jednakże ilekroć to będzie możliwe i pozostanie bez wpływu na skuteczność kontroli, Umawiające się Strony będą dążyć do stosowania do kontroli związanych z zastosowaniem środków opisanych powyżej w ustępie 1 przepisów niniejszej konwencji, między innymi tych, które są przedmiotem artykułów od 6 do 9. Artykuł 12 Środki nadzwyczajne 1. Środki nadzwyczajne, które Umawiające się Strony mogą być zmuszone wprowadzić ze względu na szczególne okoliczności, muszą być proporcjonalne do powodów, które uzasadniają ich wprowadzenie, oraz muszą być zawieszone lub zniesione, jeżeli te powody przestają istnieć. 2. Ilekroć to będzie możliwe i pozostanie bez wpływu na skuteczność podjętych środków nadzwyczajnych, Umawiające się Strony opublikują odpowiednie przepisy dotyczące tych środków. Artykuł 13 Załączniki 1. Załączniki do niniejszej konwencji stanowią integralną część konwencji. 2. Nowe załączniki dotyczące innych działów kontroli mogą być dodane do niniejszej konwencji zgodnie z procedurą określoną w artykułach 22 lub 24. Artykuł 14 Stosunek do innych traktatów Bez wpływu na zastosowanie przepisów artykułu 6, konwencja nie będzie pomijać praw i obowiązków wynikających z traktatów, które Umawiające się Strony konwencji zawarły przed staniem się stronami niniejszej konwencji. Artykuł 15 Niniejsza konwencja nie będzie stanowiła przeszkody w zastosowaniu większych ułatwień, które dwie lub więcej Umawiających się Stron mogą sobie wzajemnie przyznać, oraz nie będzie stanowiła przeszkody w prawie regionalnych organizacji integracji gospodarczej, o których mowa w artykule 16 i które są Umawiającymi się Stronami, do stosowania swojego własnego ustawodawstwa odnośnie do kontroli na ich wewnętrznych granicach, pod warunkiem że to nie zmniejszy w żaden sposób ułatwień wynikających z niniejszej konwencji. Artykuł 16 Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie 1. Niniejsza konwencja, której depozytariuszem jest Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych, będzie otwarta do przystąpienia przez wszystkie państwa oraz regionalne organizacje integracji gospodarczej utworzone przez niepodległe państwa, które posiadają kompetencje do negocjacji, zawierania i stosowania umów międzynarodowych w sprawach określonych przez niniejszą konwencję. 2. Regionalne organizacje integracji gospodarczej, o których mowa w ustępie 1, mogą w zakresie swoich kompetencji stosować we własnym imieniu prawa oraz wykonywać obowiązki, które niniejsza konwencja nakłada na ich państwa członkowskie będące Umawiającymi się Stronami niniejszej konwencji. W takich przypadkach państwa członkowskie wymienionych organizacji nie będą upoważnione do stosowania indywidualnie takich praw, łącznie z prawem głosu. 3. Państwa oraz regionalne organizacje integracji gospodarczej, o których mowa powyżej, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej konwencji przez: (a) złożenie dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia po jej podpisaniu lub (b) złożenie dokumentu przystąpienia. 4. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu dla wszystkich państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej, o których mowa w ustępie 1, od dnia 1 kwietnia 1983 r. do dnia 31 marca 1984 r. włącznie w Biurze Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie. 5. Od dnia 1 kwietnia 1983 r. będzie otwarta do przystąpienia. 6. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Artykuł 17 Wejście w życie 1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od daty złożenia przez pięć państw ich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. 2. Po złożeniu przez pięć państw ich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia niniejsza konwencja będzie wchodziła w życie dla kolejnych Umawiających się Stron po upływie trzech miesięcy od daty złożenia przez nie ich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia. 3. Każdy dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożony po wejściu w życie poprawki do niniejszej konwencji będzie uważany za stosujący się do tej poprawionej konwencji. 4. Każdy taki dokument, złożony po przyjęciu poprawki zgodnie z procedurą określoną w artykule 22, lecz przed wejściem jej w życie, będzie uważany za stosujący się do tej poprawionej konwencji z dniem wejścia poprawki w życie. Artykuł 18 Wypowiedzenie 1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą konwencję, notyfikując o tym Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. 2. Wypowiedzenie nabiera mocy po sześciu miesiącach od daty otrzymania notyfikacji o wypowiedzeniu przez Sekretarza Generalnego. Artykuł 19 Wygaśnięcie Jeżeli po wejściu w życie niniejszej konwencji liczba państw, które są Umawiającymi się Stronami, będzie przez dowolny okres 12 kolejno po sobie następujących miesięcy mniejsza od pięciu, to konwencja przestanie obowiązywać od chwili zakończenia tego 12-miesięcznego okresu. Artykuł 20 Rozstrzyganie sporów 1. Każdy spór pomiędzy dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, będzie, tak dalece, jak to możliwe, rozwiązywany w drodze negocjacji pomiędzy nimi lub w drodze innych metod rozstrzygania sporów. 2. Każdy spór pomiędzy dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, który nie może być uregulowany za pomocą środków przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu, będzie, na żądanie jednego z nich, przekazany do trybunału arbitrażowego utworzonego w następujący sposób: każda strona sporu wyznaczy arbitra, a ci arbitrzy wyznaczą innego arbitra, który będzie przewodniczącym. Jeżeli w okresie trzech miesięcy po otrzymaniu żądania jednej ze stron nie uda się wyznaczyć arbitra lub jeżeli arbitrom nie uda się wyznaczyć przewodniczącego, każda ze stron może poprosić Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wyznaczenie arbitra lub przewodniczącego trybunału arbitrażowego. 3. Decyzja trybunału arbitrażowego, ustanowionego zgodnie z przepisami ustępu 2, będzie ostateczna i wiążąca dla stron sporu. 4. Trybunał arbitrażowy określi swój własny regulamin. 5. Trybunał arbitrażowy będzie podejmował decyzje większością głosów oraz na podstawie umów istniejących pomiędzy stronami sporu i zasad ogólnych prawa międzynarodowego. 6. Każda sprzeczność, która może powstać pomiędzy stronami sporu, dotycząca interpretacji i stosowania orzeczenia, może być przekazana przez każdą ze stron w celu rozpatrzenia do trybunału arbitrażowego, który wydał orzeczenie. 7. Każda strona sporu pokryje koszty wyznaczonego przez siebie arbitra i swoich przedstawicieli w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego i pozostałe koszty będą pokrywane w równych częściach przez strony sporu. Artykuł 21 Zastrzeżenia 1. Każda Umawiająca się Strona może, w momencie podpisywania, ratyfikowania, przyjmowania lub zatwierdzenia niniejszej konwencji lub przystępowania do niej, oświadczyć, że nie uważa siebie za związaną ustępami od 2 do 7 artykułu 20 niniejszej konwencji. Pozostałe Umawiające się Strony nie będą związane tymi ustępami w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony, która wprowadziła takie zastrzeżenie. 2. Każda Umawiająca się Strona zgłaszająca zastrzeżenie, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, może, w dowolnym czasie, wycofać takie zastrzeżenie, składając w tym celu notyfikację Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. 3. Z wyjątkiem zastrzeżeń, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, nie są dozwolone żadne inne zastrzeżenia do niniejszej konwencji. Artykuł 22 Procedura zmiany niniejszej konwencji 1. Niniejsza konwencja, wraz z jej załącznikami, może być poprawiona w drodze propozycji zgłoszonej przez każdą Umawiającą się Stronę, zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule. 2. Każda zaproponowana poprawka do niniejszej konwencji będzie rozpatrywana w Komitecie Administracyjnym złożonym ze wszystkich Umawiających się Stron zgodnie z regułami procedury zawartymi w załączniku 7. Każda taka poprawka, rozpatrywana lub przygotowana podczas spotkania Komitetu Administracyjnego oraz przyjęta przez Komitet, będzie podawana do wiadomości Umawiającym się Stronom przez Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu jej przyjęcia. 3. Każda zaproponowana poprawka, podana do wiadomości zgodnie z przepisami poprzedniego ustępu, wejdzie w życie, w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Stron, trzy miesiące po wygaśnięciu okresu 12 miesięcy następujących po dacie zakomunikowania proponowanej poprawki, jeśli podczas tego okresu nie zostały zgłoszone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych żadne sprzeciwy co do proponowanej poprawki przez państwo, które jest Umawiającą się Stroną, lub przez regionalną organizację integracji gospodarczej, która jest Umawiającą się Stroną i działa zgodnie z warunkami określonymi w ustępie 2 artykułu 16 niniejszej konwencji. 4. Jeżeli sprzeciw do proponowanej poprawki został zgłoszony zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, poprawka będzie uważana za nie przyjętą i nie będzie się jej wprowadzać. Artykuł 23 Wnioski, notyfikacje i sprzeciwy Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych poinformuje wszystkie Umawiające się Strony i wszystkie państwa o każdym wniosku, notyfikacji czy sprzeciwie wniesionych zgodnie z artykułem 22 oraz o dacie wejścia w życie każdej poprawki. Artykuł 24 Konferencja przeglądowa Po pięciu latach obowiązywania niniejszej konwencji każda Umawiająca się Strona może, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, zażądać zwołania konferencji w celu przeglądu konwencji, wskazując propozycje, którymi powinna się zająć konferencja. W takim przypadku: (i) Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadomi wszystkie Umawiające się Strony o żądaniu i zaprosi je do przedstawienia, w okresie trzech miesięcy, swoich komentarzy w sprawie pierwotnych propozycji oraz do przedstawienia innych propozycji, jeśli życzą sobie, by zajęła się nimi konferencja. (ii) Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadomi również wszystkie Umawiające się Strony o tekstach wszystkich innych przygotowanych propozycji i zwoła konferencję przeglądową, jeżeli, w okresie sześciu miesięcy od daty tego powiadomienia, nie mniej niż jedna trzecia Umawiających się Stron powiadomi Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o swoim poparciu dla zwołania takiej konferencji. (iii) Jednakże jeżeli Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych sądzi, że propozycja przeglądowa może być uważana za propozycję zmiany zgodnie z ustępem 1 artykułu 22, może, w porozumieniu z Umawiającą się Stroną, która przedstawiła propozycję, zastosować procedurę zmiany konwencji, o której mowa w artykule 22, zamiast procedury przeglądowej. Artykuł 25 Notyfikacje W uzupełnieniu do notyfikacji i zawiadomień, o których mowa w artykułach 23 i 24, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadomi wszystkie państwa o: (a) podpisaniach, ratyfikacjach, przyjęciach, zatwierdzeniach i przystąpieniach, o których mowa w artykule 16; (b) datach wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 17; (c) wypowiedzeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 18; (d) wygaśnięciu niniejszej konwencji zgodnie z artykułem 19; (e) zastrzeżeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 21. Artykuł 26 Uwierzytelnione odpisy Po dniu 31 marca 1984 r. Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych przekaże dwa uwierzytelnione odpisy niniejszej konwencji każdej Umawiającej się Stronie oraz wszystkim państwom, które nie są Umawiającymi się Stronami. Sporządzono w Genewie dnia dwudziestego pierwszego października tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego drugiego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, przy czym teksty te są jednakowo autentyczne. Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, odpowiednio do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Załącznik 1 Harmonizacja kontroli celnych i pozostałych kontroli Artykuł 1 Zasady 1. Ponieważ administracja celna jest obecna na wszystkich granicach oraz jej interwencje mają charakter ogólny, pozostałe kontrole powinny być, tak dalece, jak to jest możliwe, zorganizowane w zharmonizowany sposób z kontrolami celnymi. 2. Przy stosowaniu tej zasady jest możliwe, w odpowiednich przypadkach, przeprowadzanie wszystkich lub niektórych z tych kontroli w innym miejscu niż na granicy, pod warunkiem że zastosowane procedury przyczynią się do ułatwienia międzynarodowego przepływu towarów. Artykuł 2 1. Administracja celna będzie w pełni informowana o wymaganiach ustanowionych przez ustawy lub rozporządzenia, które mogą prowadzić do przeprowadzania innych kontroli niż kontrole celne. 2. Jeżeli stwierdzi się, że inne kontrole są konieczne, administracja celna zapewni, że zainteresowane służby zostaną o tym poinformowane, oraz będzie ona z nimi współpracować. Artykuł 3 Organizacja kontroli 1. Jeżeli kilka kontroli musi być przeprowadzanych w tym samym miejscu, właściwe służby będą podejmować wszelkie stosowne kroki w celu jednoczesnego ich przeprowadzenia, jeżeli to będzie możliwe, lub z minimalnym opóźnieniem. Właściwe służby będą dążyć do skoordynowania swoich wymagań co do dokumentacji i informacji. 2. W szczególności właściwe służby będą podejmować wszelkie kroki w celu zapewnienia niezbędnego personelu i urządzeń w miejscach przeprowadzania kontroli. 3. Administracja celna może, w drodze formalnie delegowanych przez właściwe organy uprawnień, przeprowadzać w ich imieniu wszystkie lub niektóre kontrole, za które te służby są odpowiedzialne. W takim przypadku służby te dopilnują, aby niezbędne środki zostały udostępnione administracji celnej. Artykuł 4 Wynik kontroli 1. We wszystkich sprawach, którymi zajmuje się niniejsza konwencja, służby kontroli i administracja celna będą wymieniały się wszelkimi stosownymi informacjami tak szybko, jak to jest możliwe, w celu zapewnienia skuteczności kontroli. 2. Na podstawie wyników przeprowadzanych kontroli właściwe służby zadecydują o późniejszym traktowaniu towarów oraz, jeżeli to będzie konieczne, poinformują służby odpowiedzialne za inne kontrole. Na podstawie tej decyzji administracja celna podda towary odpowiedniej procedurze celnej. Załącznik 2 Kontrola medyczno-sanitarna Artykuł 1 Zasady Przeprowadzana w dowolnym miejscu kontrola medyczno-sanitarna będzie zgodna z zasadami określonymi w niniejszej konwencji, a w szczególności w załączniku 1 do niej. Artykuł 2 Informacje Każda Umawiająca się Strona zapewni, że następujące informacje będą łatwo dostępne dla każdej zainteresowanej osoby: - towary podlegające kontroli medyczno-sanitarnej; - miejsca, gdzie te towary mogą być przedstawiane do kontroli; - wymagania określone w ustawach i rozporządzeniach dotyczące kontroli medyczno-sanitarnej oraz związane z nimi procedury mające ogólne zastosowanie. Artykuł 3 Organizacja kontroli 1. Służby kontroli upewnią się, że zostały zapewnione konieczne ułatwienia w punktach granicznych, gdzie może mieć miejsce kontrola medyczno-sanitarna. 2. Kontrola medyczno-sanitarna może być również przeprowadzana w miejscach wewnątrz kraju, jeżeli z przedstawionych świadectw oraz zastosowanych procedur transportowych jasno wynika, że towary nie mogą się popsuć lub spowodować skażenia podczas przewozu. 3. W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony dołożą starań, aby zmniejszyć, tak dalece, jak to jest możliwe, fizyczne kontrole łatwo psujących się towarów będących w drodze. 4. Jeżeli towary muszą być zatrzymane do czasu otrzymania wyników kontroli medyczno-sanitarnej, właściwe służby kontrolne Umawiających się Stron doprowadzą do tego, że takie składowanie będzie zgodne z warunkami zapewniającymi zabezpieczenie towarów przy minimum formalności celnych. Artykuł 4 Towary w tranzycie W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony będą, tak dalece, jak to jest możliwe, rezygnować z kontroli medyczno-sanitarnej towarów w tranzycie, w takich okolicznościach, gdy nie istnieje ryzyko skażenia. Artykuł 5 Współpraca 1. Służby kontroli medyczno-sanitarnej będą współpracować z odpowiadającymi im służbami innych Umawiających się Stron, tak aby przyspieszyć przejazd łatwo psujących się towarów podlegających kontroli medyczno-sanitarnej, między innymi poprzez wymianę przydatnych informacji. 2. Kiedy przesyłka łatwo psujących się towarów zostaje zatrzymana w czasie kontroli medyczno-sanitarnej, właściwe organy dołożą starań, aby powiadomić o tym odpowiadające im służby państwa wywozu w tak krótkim czasie, jak to jest możliwe, wskazując powody zatrzymania oraz podjęte odnośnie do tych towarów środki. Załącznik 3 Kontrola weterynaryjna Artykuł 1 Zasady Przeprowadzana w dowolnym miejscu kontrola weterynaryjna będzie zgodna z zasadami określonymi w niniejszej konwencji, a w szczególności w załączniku 1 do niej. Artykuł 2 Definicje Kontrola weterynaryjna zdefiniowana w lit. (d) artykułu 1 niniejszej konwencji obejmuje również kontrolę środków i warunków transportu zwierząt oraz produktów zwierzęcych. Może również obejmować kontrole dotyczące norm jakościowych oraz różnych uregulowań, takich jak kontrola mająca na celu ochronę gatunków zagrożonych, które ze względu na skuteczność są często związane z kontrolą weterynaryjną. Artykuł 3 Informacje Każda Umawiająca się Strona zapewni, że następujące informacje będą łatwo dostępne dla każdej zainteresowanej osoby: - towary podlegające kontroli weterynaryjnej, - miejsca, gdzie te towary mogą być przedstawiane do kontroli, - obowiązkowo zgłaszane choroby, - wymagania określone w ustawach i rozporządzeniach dotyczące kontroli weterynaryjnej oraz związane z nimi procedury mające ogólne zastosowanie. Artykuł 4 Organizacja kontroli 1. Umawiające się Strony dołożą starań, aby: - utworzyć, tam gdzie jest to konieczne i możliwe, odpowiednie ułatwienia dla kontroli weterynaryjnej, odpowiadające wymaganiom ruchu granicznego, - ułatwić przepływ towarów, w szczególności poprzez koordynację godzin pracy służb weterynaryjnych i celnych oraz porozumienie w sprawie przeprowadzania odpraw celnych poza normalnymi godzinami, jeżeli przybycie towarów jest wcześniej zgłoszone. 2. Kontrola weterynaryjna produktów zwierzęcych może być przeprowadzana w miejscach wewnątrz kraju, jeżeli można wykazać i użyte środki transportu są tego rodzaju, że produkty nie popsują się lub nie spowodują skażenia podczas transportu. 3. W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony dołożą starań, aby zmniejszyć, tak dalece, jak to jest możliwe, fizyczne kontrole łatwo psujących się towarów będących w drodze. 4. Jeżeli towary muszą być zatrzymane do czasu otrzymania wyników kontroli weterynaryjnej, właściwe służby kontrolne Umawiających się Stron doprowadzą do tego, że z takim składowaniem będą związane minimalne formalności celne oraz będzie ono zgodne z warunkami zapewniającymi bezpieczeństwo kwarantanny i zabezpieczenie towarów. Artykuł 5 Towary w tranzycie W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony będą, tak dalece, jak to jest możliwe, rezygnować z kontroli weterynaryjnej produktów zwierzęcych w tranzycie w takich okolicznościach, gdy nie istnieje ryzyko skażenia. Artykuł 6 Współpraca 1. Służby kontroli weterynaryjnej będą współpracować z odpowiadającymi im służbami innych Umawiających się Stron, tak aby przyspieszyć przejazd towarów podlegających kontroli weterynaryjnej, między innymi poprzez wymianę przydatnych informacji. 2. Kiedy przesyłka łatwo psujących się towarów lub żywych zwierząt zostaje zatrzymana w czasie kontroli weterynaryjnej, właściwe organy dołożą starań, aby powiadomić o tym odpowiadające im służby państwa wywozu w tak krótkim czasie, jak to jest możliwe, wskazując powody zatrzymania oraz podjęte odnośnie do tych towarów środki. Załącznik 4 Kontrola fitosanitarna Artykuł 1 Zasady Przeprowadzana w dowolnym miejscu kontrola fitosanitarna będzie zgodna z zasadami określonymi w niniejszej konwencji, a w szczególności w załączniku 1 do niej. Artykuł 2 Definicje Kontrola fitosanitarna zdefiniowana w lit. (e) artykułu 1 niniejszej konwencji obejmuje również kontrolę środków i warunków transportu roślin oraz produktów roślinnych. Może również obejmować środki mające na celu ochronę zagrożonych gatunków roślin. Artykuł 3 Informacje Każda Umawiająca się Strona zapewni, że następujące informacje będą łatwo dostępne dla każdej zainteresowanej osoby: - towary podlegające specjalnym fitosanitarnym warunkom, - miejsca, gdzie poszczególne rośliny i produkty roślinne mogą być przedstawiane do kontroli, - wykaz szkodników roślin i produktów roślinnych, z którymi są związane obowiązujące zakazy i ograniczenia, - wykaz wymagań określonych w ustawach i rozporządzeniach dotyczących kontroli fitosanitarnej oraz związanych z nimi procedur mających ogólne zastosowanie. Artykuł 4 Organizacja kontroli 1. Umawiające się Strony dołożą starań, aby: - utworzyć, tam gdzie jest to konieczne i możliwe, odpowiednie ułatwienia dla kontroli fitosanitarnej, przechowywania oraz odrobaczania i dezynfekcji, odpowiadające wymaganiom ruchu granicznego, - ułatwić przepływ towarów, w szczególności poprzez koordynację godzin pracy służb fitosanitarnych i celnych oraz uzgodnienia dotyczące przeprowadzania odpraw celnych towarów łatwo psujących się poza normalnymi godzinami, jeżeli ich przybycie jest wcześniej zgłoszone. 2. Kontrola fitosanitarna roślin i produktów roślinnych może być przeprowadzana w miejscach wewnątrz kraju, jeżeli można wykazać oraz zastosowane środki transportu są tego rodzaju, że produkty nie spowodują zakażenia podczas transportu. 3. W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony dołożą starań, aby zmniejszyć, tak dalece, jak to jest możliwe, fizyczne kontrole łatwo psujących się roślin i produktów roślinnych będących w drodze. 4. Jeżeli towary muszą być zatrzymane do czasu otrzymania wyników kontroli fitosanitarnej, właściwe służby kontrolne Umawiających się Stron doprowadzą do tego, że z takim składowaniem będą związane minimalne formalności celne oraz będzie ono zgodne z warunkami zapewniającymi bezpieczeństwo kwarantanny i zabezpieczenie towarów. Artykuł 5 Towary w tranzycie W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony będą, tak dalece, jak to jest możliwe, rezygnować z kontroli fitosanitarnej towarów w tranzycie, chyba że takie środki są niezbędne dla ochrony ich własnych roślin. Artykuł 6 Współpraca 1. Służby kontroli fitosanitarnej będą współpracować z odpowiadającymi im służbami innych Umawiających się Stron, tak aby przyspieszyć przejazd roślin i produktów roślinnych podlegających kontroli fitosanitarnej, między innymi poprzez wymianę przydatnych informacji. 2. Kiedy przesyłka roślin lub produktów roślinnych zostaje zatrzymana w czasie kontroli fitosanitarnej, właściwe organy dołożą starań, aby powiadomić o tym odpowiadające im służby państwa wywozu w tak krótkim czasie, jak to jest możliwe, wskazując powody zatrzymania oraz podjęte odnośnie do tych towarów środki. Załącznik 5 Kontrola zgodności z normami technicznymi Artykuł 1 Zasady Przeprowadzana w dowolnym miejscu kontrola zgodności z normami technicznymi, odnosząca się do towarów objętych niniejszą konwencją, będzie zgodna z zasadami określonymi w konwencji, a w szczególności w załączniku 1 do niej. Artykuł 2 Informacje Każda Umawiająca się Strona zapewni, że następujące informacje będą łatwo dostępne dla każdej zainteresowanej osoby: - stosowane przez tę Stronę normy, - miejsca, gdzie towary mogą być przedstawiane do kontroli, - wymagania określone w ustawach i rozporządzeniach dotyczące kontroli zgodności z normami technicznymi oraz związane z nimi procedury mające ogólne zastosowanie. Artykuł 3 Harmonizacja norm W przypadku braku międzynarodowych norm, Umawiające się Strony, które stosują normy krajowe, dołożą starań, aby je zharmonizować w drodze międzynarodowych umów. Artykuł 4 Organizacja kontroli 1. Umawiające się Strony dołożą starań, aby: - utworzyć, tam gdzie jest to konieczne i możliwe, w zgodzie z wymaganiami ruchu granicznego, posterunki kontroli zgodności z normami technicznymi, - ułatwić przepływ towarów, w szczególności poprzez koordynację godzin pracy służb odpowiedzialnych za kontrolę zgodności z normami technicznymi i służb celnych oraz uzgodnienia dotyczące przeprowadzania odpraw celnych towarów łatwo psujących się poza normalnymi godzinami, jeżeli ich przybycie jest wcześniej zgłoszone. 2. Kontrola zgodności z normami technicznymi może być przeprowadzana w miejscach wewnątrz kraju, jeżeli można wykazać oraz zastosowane środki transportu są tego rodzaju, że towary, a zwłaszcza towary łatwo się psujące, nie ulegną zepsuciu podczas transportu. 3. W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony dołożą starań, aby zmniejszyć, tak dalece, jak to jest możliwe, fizyczne kontrole łatwo psujących się towarów będących w drodze i podlegających kontroli zgodności z normami technicznymi. 4. Umawiające się Strony zorganizują kontrole zgodności z normami technicznymi, harmonizując tam, gdzie jest to możliwe, tryb postępowania służb odpowiedzialnych za te kontrole z kontrolami innych służb odpowiedzialnych za pozostałe kontrole i inspekcje. 5. Jeżeli towary łatwo psujące się muszą być zatrzymane do czasu otrzymania wyników kontroli zgodności z normami technicznymi, właściwe służby kontrolne Umawiających się Stron doprowadzą do tego, że z takim składowaniem towarów lub parkowaniem sprzętu transportowego będą związane minimalne formalności celne oraz odbędzie się ono zgodnie z warunkami zapewniającymi zabezpieczenie towarów. Artykuł 5 Towary w tranzycie Kontroli zgodności z normami technicznymi nie stosuje się zwykle do towarów będących w tranzycie. Artykuł 6 Współpraca 1. Służby odpowiedzialne za kontrole zgodności z normami technicznymi będą współpracować z odpowiadającymi im służbami innych Umawiających się Stron, tak aby przyspieszyć przejazd towarów łatwo psujących się podlegających kontroli zgodności z normami technicznymi, między innymi poprzez wymianę przydatnych informacji. 2. Kiedy przesyłka łatwo psujących się towarów zostaje zatrzymana w czasie kontroli zgodności z normami technicznymi, właściwe organy dołożą starań, aby powiadomić o tym odpowiadające im służby państwa wywozu w tak krótkim czasie, jak to jest możliwe, wskazując powody zatrzymania oraz podjęte odnośnie do tych towarów środki. Załącznik 6 Kontrola jakości Artykuł 1 Zasady Przeprowadzana w dowolnym miejscu kontrola jakości, odnosząca się do towarów objętych niniejszą konwencją, będzie zgodna z zasadami określonymi w konwencji, a w szczególności w załączniku 1 do niej. Artykuł 2 Informacje Każda Umawiająca się Strona zapewni, że następujące informacje będą łatwo dostępne dla każdej zainteresowanej osoby: - miejsce, gdzie towary mogą być przedstawiane do kontroli, - wymagania określone w ustawach i rozporządzeniach dotyczące jakości oraz związane z nimi procedury mające ogólne zastosowanie. Artykuł 3 Organizacja kontroli 1. Umawiające się Strony dołożą starań, aby: - utworzyć, tam gdzie jest to konieczne i możliwe, posterunki kontroli jakości, w zgodzie z wymaganiami ruchu granicznego, - ułatwić przepływ towarów, w szczególności poprzez koordynację godzin pracy służb odpowiedzialnych za kontrolę jakości i służb celnych oraz uzgodnienia dotyczące przeprowadzania odpraw celnych towarów łatwo psujących się poza normalnymi godzinami, jeżeli ich przybycie jest wcześniej zgłoszone. 2. Kontrola jakości może być przeprowadzana w miejscach wewnątrz kraju, pod warunkiem że stosowane procedury przyczyniają się do ułatwienia międzynarodowego przepływu towarów. 3. W zakresie obowiązujących konwencji Umawiające się Strony dołożą starań, aby zmniejszyć, tak dalece, jak to jest możliwe, fizyczne kontrole łatwo psujących się towarów będących w drodze i podlegających kontroli jakości. 4. Umawiające się Strony zorganizują kontrole jakości, harmonizując tam, gdzie jest to możliwe, tryb postępowania służb odpowiedzialnych za te kontrole z kontrolami innych służb odpowiedzialnych za pozostałe kontrole i inspekcje. Artykuł 4 Towary w tranzycie Kontroli zgodności z normami technicznymi nie stosuje się zwykle do towarów będących w tranzycie. Artykuł 5 Współpraca 1. Służby odpowiedzialne za kontrole jakości będą współpracować z odpowiadającymi im służbami innych Umawiających się Stron, tak aby przyspieszyć przejazd towarów łatwo psujących się podlegających kontroli jakości, między innymi poprzez wymianę przydatnych informacji. 2. Kiedy przesyłka łatwo psujących się towarów zostaje zatrzymana w czasie kontroli jakości, właściwe organy dołożą starań, aby powiadomić o tym odpowiadające im służby państwa wywozu w tak krótkim czasie, jak to jest możliwe, wskazując powody zatrzymania oraz podjęte odnośnie do tych towarów środki. Załącznik 7 Reguły procedury Komitetu Administracyjnego, o którym mowa w artykule 22 niniejszej konwencji Artykuł 1 Członkowie Członkami Komitetu Administracyjnego będą Umawiające się Strony niniejszej konwencji. Artykuł 2 Obserwatorzy 1. Komitet Administracyjny może podjąć decyzję o zaproszeniu właściwych administracji wszystkich państw, które nie są Umawiającymi się Stronami, lub przedstawicieli organizacji międzynarodowych, które nie są Umawiającymi się Stronami, do uczestniczenia jako obserwatorzy w sesjach Komitetu w sprawach ich dotyczących. 2. Jednakże bez wpływu na zastosowanie artykułu 1, organizacje międzynarodowe, wspomniane w ustępie 1, które są właściwe w tematach omawianych w załącznikach do niniejszej konwencji, będą miały prawo uczestniczenia jako obserwatorzy w pracach Komitetu Administracyjnego. Artykuł 3 Sekretariat Prowadzenie Sekretariatu Komitetu zapewni Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej. Artykuł 4 Zebrania Sekretarz Wykonawczy Europejskiej Komisji Gospodarczej zwoła zebranie Komitetu: (i) dwa lata po wejściu w życie konwencji, (ii) a następnie, w terminie określonym przez Komitet, lecz nie rzadziej niż co pięć lat, (iii) na żądanie właściwych administracji co najmniej pięciu państw, które są Umawiającymi się Stronami. Artykuł 5 Kierownictwo Komitet wybierze przewodniczącego oraz wiceprzewodniczącego z okazji każdej sesji. Artykuł 6 Kworum W celu podjęcia decyzji jest wymagane kworum składające się z co najmniej jednej trzeciej państw będących Umawiającymi się Stronami. Artykuł 7 Decyzje (i) Propozycje będą poddawane pod głosowanie. (ii) Każde państwo reprezentowane na sesji, które jest Umawiającą się Stroną, będzie miało jeden głos. (iii) Tam, gdzie ma zastosowanie artykuł 16 ustęp 2 konwencji, regionalne organizacje integracji gospodarczej, będące Stronami Konwencji, będą miały, w przypadku głosowania, jedynie ilość głosów równą całkowitej ilości głosów przydzielonej ich państwom członkowskim, które są również Stronami Konwencji. W tym drugim przypadku, te państwa członkowskie nie będą korzystać ze swojego prawa głosu. (iv) Z zastrzeżeniem przepisów ustępu (v) poniżej, propozycje będą przyjmowane zwykłą większością głosów obecnych członków oraz będą poddawane pod głosowanie zgodnie z warunkami określonymi powyżej w ustępach (ii) i (iii). (v) Poprawki do niniejszej konwencji będą przyjmowane większością dwóch trzecich głosów obecnych członków oraz będą poddawane pod głosowanie zgodnie z warunkami określonymi powyżej w ustępach (ii) i (iii). Artykuł 8 Sprawozdanie Przed zakończeniem sesji Komitet przyjmie sprawozdanie. Artykuł 9 Przepisy uzupełniające W przypadku braku odpowiednich przepisów w niniejszym załączniku, będą miały zastosowanie reguły procedury Europejskiej Komisji Gospodarczej, chyba że Komitet zadecyduje inaczej. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji, - postanowienia konwencji są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 29 marca 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A Kwaśniewski L. S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati INTERNATIONAL CONVENTION ON THE HARMONIZATION OF FRONTIER CONTROLS OF GOODS Preamble The Contracting Parties, Desiring to improve the international movement of goods, Bearing in mind the need to facilitate the passage of goods at frontiers, Noting that control measures are applied at frontiers by different control services, Acknowledging that the conditions under which such controls are carried out may be extensively harmonized without impairing their purpose, their proper implementation and their effectiveness, Convinced that the harmonization of frontier controls constitutes an important means for attaining these objectives, Have agreed as follows: Chapter I General provisions Article 1 Definitions For the purposes of this Convention: (a) "customs" means the government service which is responsible for the administration of customs law and the collection of import and export duties and taxes and which also has responsibility for the application of other laws and regulations relating inter alia to the importation, transit and exportation of goods; (b) "customs control" means measures applied to ensure compliance with the laws and regulations which the customs are responsible for enforcing; (c) "medico-sanitary inspection" means the inspections exercised for the protection of the life and health of persons, with the exception of veterinary inspection; (d) "veterinary inspection" means the sanitary inspection applied to animals and animal products with a view to protecting the life and health of persons and animals, as well as that carried out on objects or goods which could serve as a carrier for animal diseases; (e) "phytosanitary inspection" means the inspection intended to prevent the spread and the introduction across national boundaries of pests of plants and plant products; (f) "control of compliance with technical standards" means the control to ensure that goods meet the minimum international or national standards specified by relevant laws and regulations; (g) "quality control" means any control other than those referred to above to ensure that the goods correspond to the minimum international or national definitions of quality specified by relevant laws and regulations; (h) "control services" means any service responsible for carrying out all or part of the controls defined above or any other controls regularly applied to the importation, exportation or transit of goods. Article 2 Aim In order to facilitate the international movement of goods, this Convention aims at reducing the requirements for completing formalities as well as the number and duration of controls, in particular by national and international co-ordination of control procedures and of their methods of application. Article 3 Scope 1. This Convention applies to all goods being imported or exported or in transit, when being moved across one or more maritime, air or inland frontiers. 2. This Convention applies to all control services of the Contracting Parties. Chapter II Harmonization of procedures Article 4 Co-ordination of controls The Contracting Parties shall undertake, to the extent possible, to organize in a harmonized manner the intervention of the customs services and the other control services. Article 5 Resources of the services To ensure that the control services operate satisfactorily, the Contracting Parties shall see to it that, as far as possible, and within the framework of national law, they are provided with: (a) qualified personnel in sufficient numbers consistent with traffic requirements; (b) equipment and facilities suitable for inspection, taking into account the mode of transport, the goods to be checked and traffic requirements; (c) official instructions to officers for acting in accordance with international agreements and arrangements and with current national provisions. Article 6 International co-operation The Contracting Parties undertake to co-operate with each other and to seek any necessary co-operation from the competent international bodies, in order to achieve the aims of this Convention, and furthermore to attempt to arrive at new multilateral or bilateral agreements or arrangements, if necessary. Article 7 Co-operation between adjacent countries Whenever a common inland frontier is crossed, the Contracting Parties concerned shall take appropriate measures, whenever possible, to facilitate the passage of the goods, and they shall, in particular: (a) endeavour to arrange for the joint control of goods and documents, through the provision of shared facilities; (b) endeavour to ensure that the following correspond: - opening hours of frontier posts, - the control services operating there, - the categories of goods, the modes of transport and the international customs transit procedures accepted or in use there. Article 8 Exchange of information The Contracting Parties shall, on request, send each other information necessary for the application of this Convention under the conditions specified in the Annexes. Article 9 Documents 1. The Contracting Parties shall endeavour to further the use, between themselves and with the competent international bodies, of documents aligned on the United Nations layout key. 2. The Contracting Parties shall accept documents produced by any appropriate technical process, provided that they comply with official regulations as to their form, authenticity and certification, and that they are legible and understandable. 3. The Contracting Parties shall ensure that the necessary documents are prepared and authenticated in strict compliance with the relevant legislation. Chapter III Provisions concerning transit Article 10 Goods in transit 1. The Contracting Parties shall, wherever possible, provide simple and speedy treatment for goods in transit, especially for those travelling under cover of an international customs transit procedure, by limiting their inspections to cases where these are warranted by the actual circumstances or risks. Additionally, they shall take into account the situation of land-locked countries. They shall endeavour to provide for extension of the hours and the competence of existing customs posts available for customs clearance for goods carried under an international customs transit procedure. 2. They shall endeavour to facilitate to the utmost the transit of goods carried in containers or other load units affording adequate security. Chapter IV Miscellaneous provisions Article 11 Public order 1. No provision in this Convention shall preclude the application of the prohibitions or restrictions relating to importation, exportation, or transit, imposed for reasons of public order, and in particular public safety, morality, and health, or for the protection of the environment, of cultural heritage or industrial, commercial and intellectual property. 2. Nevertheless, whenever possible without prejudice to the effectiveness of the controls, the Contracting Parties shall endeavour to apply to the controls in connection with the application of the measures mentioned in paragraph 1 above the provisions of this Convention inter alia those which are the subject of Articles 6 to 9. Article 12 Emergency measures 1. The emergency measures which the Contracting Parties may be led to introduce because of particular circumstances, must be proportionate to the reasons which give rise to their introduction and must be suspended or abrogated when these reasons no longer exist. 2. Whenever possible without prejudice to the effectiveness of the measures, the Contracting Parties shall publish the relevant provisions for such measures. Article 13 Annexes 1. The Annexes to this Convention form an integral part of the Convention. 2. New Annexes relating to other sectors of control may be added to this Convention according to the procedure specified in Articles 22 or 24 below. Article 14 Relation to other treaties Without prejudice to the provisions of Article 6, the Convention shall not override the rights and obligations arising from treaties which the Contracting Parties to the Convention concluded before becoming Contracting Parties to this Convention. Article 15 This Convention shall not prevent the application of greater facilities which two or more Contracting Parties may wish to grant to each other, nor the right of regional economic integration organizations referred to in Article 16 which are Contracting Parties to apply their own legislation to controls at their internal frontiers, on condition that this does not reduce in any way the facilities deriving from this Convention. Article 16 Signature, ratification, acceptance, approval and accession 1. This Convention, deposited with the Secretary-General of the United Nations, shall be open to the participation of all states and of regional economic integration organizations constituted by sovereign states which have competence to negotiate, conclude and apply international agreements on matters covered by the Convention. 2. The regional economic integration organizations referred to in paragraph 1 may, for the matters within their competence, exercise on their own behalf the rights and fulfil the responsibilities which this Convention otherwise confers on their member states which are Contracting Parties to this Convention. In such cases the member states of the said organizations shall not be entitled to exercise individually such rights, including the right to vote. 3. States and the regional economic integration organizations referred to above may become Contracting Parties to this Convention: (a) by depositing an instrument of ratification, acceptance or approval after signing it, or (b) by depositing an instrument of accession. 4. This Convention shall be open from 1 April 1983 until 31 March 1984 inclusive for signature at the Office of the United Nations at Geneva by all states and the regional economic integration organizations referred to in paragraph 1. 5. From 1 April 1983 it shall be open for their accession. 6. The instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations. Article 17 Entry into force 1. This Convention shall enter into force three months after the date on which five states have deposited their instruments of ratification, acceptance, approval or accession. 2. After five states have deposited their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, this Convention shall enter into force for further Contracting Parties three months after the date of the deposit of their instruments of ratification, acceptance, approval or accession. 3. Any instrument of ratification, acceptance, approval or accession deposited after the entry into force of an amendment to this Convention shall be deemed to apply to this Convention as amended. 4. Any such instrument deposited after an amendment has been accepted in accordance with the procedure in Article 22 but before it has entered into force shall be deemed to apply to this Convention as amended on the date when the amendment enters into force. Article 18 Denunciation 1. Any Contracting Parties may denounce this Convention by so notifying the Secretary-General of the United Nations. 2. Denunciation shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary-General of the notification of denunciation. Article 19 Termination If, after the entry into force of this Convention, the number of states which are Contracting Parties is for any period of 12 consecutive months reduced to less than five, the Convention shall cease to have effect from the end of the 12-month period. Article 20 Settlement of disputes 1. Any dispute between two or more Contracting Parties concerning the interpretation or application of this Convention shall, so far as possible, be settled by negotiation between them or by other means of settlement. 2. Any dispute between two or more Contracting Parties concerning the interpretation or application of this Convention which cannot be settled by the means indicated in paragraph 1 of this Article shall, at the request of one of them, be referred to an arbitration tribunal composed as follows: each party to the dispute shall appoint an arbitrator and these arbitrators shall appoint another arbitrator, who shall be chairman. If, three months after receipt of a request, one of the parties has failed to appoint an arbitrator or if the arbitrators have failed to elect the chairman, any of the parties may request the Secretary-General of the United Nations to appoint an arbitrator or the chairman of the arbitration tribunal. 3. The decision of the arbitration tribunal established under the provisions of paragraph 2 shall be final and binding on the parties to the dispute. 4. The arbitration tribunal shall determine its own rules of procedure. 5. The arbitration tribunal shall take its decisions by majority vote and on the basis of the treaties existing between the parties to the dispute and of general international law. 6. Any controversy which may arise between the parties to the dispute as regards the interpretation and execution of the award may be submitted by any of the parties for judgement to the arbitration tribunal which made the award. 7. Each party to the dispute shall bear the cost of its own appointed arbitrator and of its representatives in the arbitral proceedings; the cost of the chairman and the remaining costs shall be borne in equal parts by the parties to the dispute. Article 21 Reservations 1. Any Contracting Parties may, at the time of signing, ratifying, accepting or approving this Convention or acceding to it, declare that it does not consider itself bound by Article 20 (2) to (7) of this Convention. Other Contracting Parties shall not be bound by these paragraphs in respect of any Contracting Parties which has entered such a reservation. 2. Any Contracting Parties having entered a reservation as provided for in paragraph 1 of this Article may at any time withdraw such reservation by notifying the Secretary-General of the United Nations. 3. Apart from the reservations provided for in paragraph 1 of this Article, no reservation to this Convention shall be permitted. Article 22 Procedure for amending this Convention 1. This Convention, including its Annexes, may be amended upon the proposal of a Contracting Parties by the procedure specified in this Article. 2. Any proposed amendment to this Convention shall be considered in an Administrative Committee composed of all the Contracting Parties in accordance with the rules of procedure set out in Annex 7. Any such amendment considered or prepared during the meeting of the Administrative Committee and adopted by it shall be communicated by the Secretary-General of the United Nations to the Contracting Parties for their acceptance. 3. Any proposed amendment communicated in accordance with the preceding paragraph shall come into force with respect to all Contracting Parties three months after the expiry of a period of 12 months following the date of communication of the proposed amendment during which period no objection to the proposed amendment has been communicated to the Secretary-General of the United Nations by a state which is a Contracting Parties or by a regional economic integration organization, itself a Contracting Parties, which then acts within the conditions specified in Article 16 (2) of this Convention. 4. If an objection to the proposed amendment has been communicated in accordance with paragraph 3 of this Article, the amendment shall be deemed not to have been accepted and shall have no effect whatsoever. Article 23 Requests, communications and objections The Secretary-General of the United Nations shall inform all Contracting Parties and all states of any request, communication or objection under Article 22 and of the date on which any amendment enters into force. Article 24 Review conference After this Convention has been in force for five years, any Contracting Party may, by notification to the Secretary-General of the United Nations, request that a conference be convened for the purpose of reviewing the Convention, indicating the proposals which should be dealt with by the conference. In such a case: (i) the Secretary-General of the United Nations shall notify all the Contracting Parties of the request and invite them to submit, within a period of three months, their comments on the original proposals and such other proposals as they may wish the conference to consider. (ii) the Secretary-General of the United Nations shall also communicate to all the Contracting Parties the text of any other proposals made and shall convene a review conference if, within a period of six months from the date of that communication, not less than one-third of the Contracting Parties notify the Secretary-General of the United Nations of their concurrence with the convening of such a conference. (iii) however, if the Secretary-General of the United Nations considers that a review proposal may be regarded as a proposed amendment under paragraph 1 of Article 22, he may, by agreement with the Contracting Parties which has made the proposal, implement the amendment procedure provided for by Article 22 instead of the review procedure. Article 25 Notifications In addition to the notifications and communications provided for in Articles 23 and 24, the Secretary-General of the United Nations shall notify all states of the following: (a) signatures, ratifications, acceptances, approvals and accessions under Article 16; (b) the dates of entry into force of this Convention in accordance with Article 17; (c) denunciations under Article 18; (d) the termination of this Convention under Article 19; (e) reservations under Article 21. Article 26 Certified true copies After 31 March 1984 the Secretary-General of the United Nations shall transmit two certified true copies of this Convention to each of the Contracting Parties and to all states which are not Contracting Parties. Done at Geneva, this twenty-first day of October one thousand nine hundred and eighty-two, in a single original, of which the English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic. In witness whereof, the undersigned plenipotentiaries, being duly authorized thereto, have signed this Convention. Annex 1 Harmonization of customs controls and other controls Article 1 Principles 1. As the customs are present at all frontiers and as their interventions are of a general nature, other controls shall, as far as possible, be organized in a harmonized manner with customs controls. 2. In application of this principle, it is possible if appropriate to carry out all or part of these controls elsewhere than at the frontier, provided that the procedures used contribute to facilitate the international movement of goods. Article 2 1. The customs shall be kept fully informed of the requirements prescribed by laws or regulations which may lead to the operation of controls other than customs controls. 2. When it is found that other controls are necessary, the customs shall ensure that the services concerned are informed and shall co-operate with them. Article 3 Organization of controls 1. When several controls have to be carried out at the same place, the competent services shall make all appropriate arrangements to carry them out simultaneously, if possible, or with the minimum delay they shall endeavour to co-ordinate their requirements as to documents and information. 2. In particular, the competent services shall make all appropriate arrangements for the necessary personnel and facilities to be available at the place where the controls are carried out. 3. The customs may, through explicit delegation of powers by the competent services, carry out on their behalf all or part of the controls of which these services are responsible. In this case, these services will see to it that the necessary means be furnished to customs. Article 4 Result of controls 1. In all matters dealt with by this Convention, control services and customs shall exchange all relevant information as soon as possible so as to ensure that controls are efficient. 2. On the basis of the results of the controls carried out, the competent service shall decide on the subsequent treatment of the goods, and if necessary, shall inform the services responsible for other controls. On the basis of this decision customs shall subject the goods to the appropriate customs procedure. Annex 2 Medico-sanitary inspection Article 1 Principles Wherever carried out, medico-sanitary inspection shall comply with the principles laid down in this Convention, and particularly in Annex 1 thereto. Article 2 Information Each Contracting Parties shall ensure that information on the following is readily available to any person interested: - the goods subject to medico-sanitary inspection; - the places where the goods in question may be presented for inspection; - the requirements as set out in laws and regulations concerning medico-sanitary inspection as well as their procedures of general application. Article 3 Organization of controls 1. The control services shall see to it that the necessary facilities at frontier points where medico-sanitary inspection may take place are provided. 2. Medico-sanitary inspection may also be carried out at places in the interior of the country, if it is clear from the certificates produced and from the transport techniques employed, that the goods cannot deteriorate or cause contamination during carriage. 3. Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall endeavour to reduce, as far as possible, the physical controls of perishable goods en route. 4. When goods have to be held pending the results of medico-sanitary inspection, the competent control services of the Contracting Parties shall arrange that such storage shall be in conditions providing for the conservation of the goods and involving the minimum of customs formalities. Article 4 Goods in transit Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall, as far as possible, dispense with the medico-sanitary inspection of goods in transit in those circumstances where there is no risk of contamination. Article 5 Co-operation 1. The medico-sanitary inspection services shall co-operate with the corresponding services of other Contracting Parties so as to expedite the passage of perishable goods subjected to medico-sanitary inspection inter alia through the exchange of useful information. 2. When a consignment of perishable goods is intercepted during medico-sanitary inspection, the competent service shall endeavour to notify the corresponding service of the country of exportation within as short a time as possible, indicating the reasons for the interception and the measures taken concerning the goods. Annex 3 Veterinary inspection Article 1 Principles Wherever carried out, veterinary inspection shall comply with the principles laid down in the Convention, and particularly in Annex 1 thereto. Article 2 Definitions The veterinary inspection defined in Article 1 (d) of this Convention covers also the inspection of means and conditions of transport of animals and animal products. It may also include the inspections bearing on quality standards and the various regulations, such as the inspection aiming at the conservation of endangered species, which, for reasons of effectiveness, are often associated with the veterinary inspection. Article 3 Information Each Contracting Parties shall ensure that information on the following is readily available to any person interested: - the goods subject to veterinary inspection, - the places where the goods may be presented for inspection, - the compulsorily notifiable diseases, - the requirements as set out in laws and regulations concerning veterinary inspection as well as their procedures of general application. Article 4 Organization of controls 1. The Contracting Parties shall endeavour: - to set up, where necessary and possible, appropriate facilities for veterinary inspection, in conformity with traffic requirements, - to facilitate the movement of goods, in particular through the co-ordination of working hours of the veterinary and customs services and agreement to effect clearance outside normal hours, where their arrival has been notified in advance. 2. The veterinary inspection of animal products may be undertaken at points within the country provided that it can be shown, and the means of transport used are such, that the products will not deteriorate or cause contamination during their transport. 3. Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall endeavour to reduce, as far as possible, the physical controls of perishable goods en route. 4. When goods have to be held pending the results of veterinary inspection, the competent control services of the Contracting Parties shall arrange that such storage shall take place with the minimum of customs formalities and in conditions providing for the quarantine safety and conservation of the goods. Article 5 Goods in transit Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall, as far as possible, dispense with the veterinary inspection of animal products in transit in those circumstances where there is no risk of contamination. Article 6 Co-operation 1. The veterinary inspection services shall co-operate with the corresponding services of other Contracting Parties so as to expedite the passage of goods subjected to veterinary inspection inter alia through the exchange of useful information. 2. When a consignment of perishable goods or live animals is intercepted during veterinary inspection, the competent service shall endeavour to notify the corresponding service of the country of exportation within as short a time as possible, indicating the reasons for the interception and the measures taken concerning the goods. Annex 4 Phytosanitary inspection Article 1 Principles Wherever carried out, phytosanitary inspection shall comply with the principles laid down in this Convention, and particularly in Annex 1 thereto. Article 2 Definitions The phytosanitary inspection defined in Article 1 (e) of the present Convention covers also the inspection of means and conditions of transport of plants and plant products. It may also cover the measures aiming at the conservation of endangered plant species. Article 3 Information Each Contracting Parties shall ensure that information on the following is readily available to any person interested: - the goods subject to special phytosanitary conditions, - the places where particular plants and plant products may be presented for inspection, - the list of pests of plants and plant products for which prohibitions and restrictions are in force, - the list of requirements as set out in laws and regulations concerning phytosanitary inspection as well as their procedures of general application. Article 4 Organization of controls 1. The Contracting Parties shall endeavour: - to set up, where necessary and possible, appropriate phytosanitary inspection, storage, and disinfestation and disinfection facilities, in conformity with traffic requirements, - to facilitate the movement of goods, in particular through the co-ordination of working hours of the phytosanitary and customs services and agreement to effect clearance of perishable goods outside normal hours where their arrival has been notified in advance. 2. The phytosanitary inspection of plants and plant products may be undertaken at points within the country provided that it can be shown, and the means of transport used are such, that the goods will not cause infestation during their transport. 3. Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall endeavour to reduce, as far as possible, the physical controls of perishable plants and plant products en route. 4. When goods have to be held pending the results of phytosanitary inspection, the competent control services of the Contracting Parties shall arrange that such storage shall take place with the minimum of customs formalities and in conditions providing for the quarantine safety and conservation of the goods. Article 5 Goods in transit Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall, as far as possible, dispense with the phytosanitary inspection of goods in transit, unless such measures are necessary for the protection of their own plants. Article 6 Co-operation 1. The phytosanitary services shall co-operate with the corresponding services of other Contracting Parties so as to expedite the passage of plants and plant products subjected to phytosanitary inspection inter alia through the exchange of useful information. 2. When a consignment of plants or plant products is intercepted during phytosanitary inspection, the competent service shall endeavour to notify the corresponding service of the country of exportation within as short a time as possible, indicating the reasons for the interception and the measures taken concerning the goods. Annex 5 Control of compliance with technical standards Article 1 Principles Wherever carried out, the control of compliance with technical standards relating to the goods covered by this Convention, shall comply with the principles laid down in the Convention, and particularly in Annex 1 thereto. Article 2 Information Each Contracting Parties shall ensure that information of the following is readily available to any person interested: - the standards applied by it, - the places where the goods may be presented for inspection, - the requirements as set out in laws and regulations concerning the control of compliance with technical standards as well as their procedures of general application. Article 3 Harmonization of standards In the absence of international standards, Contracting Parties which apply national standards shall endeavour to harmonize them by way of international agreements. Article 4 Organization of controls 1. The Contracting Parties shall endeavour: - to set up, where necessary and possible, stations for the control of compliance with technical standards, in conformity with traffic requirements, - to facilitate the movement of goods, in particular through the co-ordination of working hours of the service responsible for the control of compliance with technical standards and the customs services and agreement to effect clearance of perishable goods outside normal hours where their arrival has been notified in advance. 2. The control of compliance with technical standards may also be undertaken at points within the country provided that it can be shown, and the means of transport used are such, that the goods, and especially perishable goods, will not deteriorate during their transport. 3. Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall endeavour to reduce, as far as possible, the physical controls en route of perishable goods subjected to control of compliance with technical standards. 4. The Contracting Parties shall organize control of compliance with technical standards, harmonizing wherever possible the procedures of the service responsible for these controls with those of any services responsible for other controls and inspections. 5. In the case of perishable goods held pending the results of control of compliance with technical standards, the competent control services of the Contracting Parties shall ensure that the storage of the goods or the parking of transport equipment shall take place with the minimum of customs formalities and in conditions providing for the conservation of the goods. Article 5 Goods in transit The controls of compliance with technical standards do not normally apply to goods in through transit. Article 6 Co-operation 1. The services responsible for the control of compliance with technical standards shall co-operate with the corresponding services of other Contracting Parties so as to expedite the passage of perishable goods subjected to control of compliance with technical standards inter alia through the exchange of useful information. 2. When a consignment of perishable goods is intercepted during control of compliance with technical standards, the competent service shall endeavour to notify the corresponding service of the country of exportation within as short a time as possible, indicating the reasons for the interception and the measures taken concerning the goods. Annex 6 Quality control Article 1 Principles Wherever carried out, quality control of the goods covered by this Convention, shall comply with the principles laid down in the Convention, and particularly in Annex 1 thereto. Article 2 Information Each Contracting Parties shall ensure that information on the following is readily available to any person interested: - the place where the goods may be presented for inspection, - the requirements as set out in laws and regulations concerning quality control as well as their procedures of general application. Article 3 Organization of controls 1. The Contracting Parties shall endeavour: - to set up, where necessary and possible, quality control stations, in conformity with traffic requirements; - to facilitate the movement of goods, in particular through the co-ordination of working hours of the quality control and customs services and agreement to effect clearance of perishable goods outside normal hours where their arrival has been notified in advance. 2. The quality control may be undertaken at points within the country provided that the procedures used contribute to facilitate the international movement of goods. 3. Within the framework of conventions in force the Contracting Parties shall endeavour to reduce, as far as possible, the physical controls en route of perishable goods subjected to quality control. 4. The Contracting Parties shall organize quality control, harmonizing wherever possible the procedures of the service responsible for this control with those of any services responsible for other controls and inspections. Article 4 Goods in transit Quality controls do not normally apply to goods in through transit. Article 5 Co-operation 1. The quality control services shall co-operate with the corresponding services of other Contracting Parties so as to expedite the passage of perishable goods subjected to quality control inter alia through the exchange of useful information. 2. When a consignment of perishable goods is intercepted during quality control, the competent service shall endeavour to notify the corresponding service of the country of exportation within as short a time as possible, indicating the reasons for the interception and the measures taken concerning the goods. Annex 7 Rules of procedure of the Administrative Committee referred to in Article 22 of this Convention Article 1 Members The members of the Administrative Committee shall be the Contracting Parties to this Convention. Article 2 Observers 1. The Administrative Committee may decide to invite the competent administrations of all states which are not Contracting Parties, or representatives of international organizations which are not Contracting Parties, to attend, for questions which interest them, the sessions of the Committee as observers. 2. However, without prejudice to Article 1, the international organizations referred to in paragraph 1 which are competent for the subjects dealt with in the Annexes to this Convention, shall have the right to participate as observers in the work of the Administrative Committee. Article 3 Secretariat The secretariat of the Committee shall be provided by the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe. Article 4 Convocations The Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall convene the Committee: (i) two years after the Convention entered into force; (ii) thereafter, at a date fixed by the Committee, but not less frequently than every five years; (iii) at the request of the competent administrations of at least five states which are Contracting Parties. Article 5 Officers The Committee shall elect a chairman and a vice-chairman on the occasion of every session. Article 6 Quorum A quorum consisting of not less than one-third of the states which are Contracting Parties is required for the purposes of taking decisions. Article 7 Decisions (i) Proposals shall be put to the vote. (ii) Each state which is a Contracting Parties represented at the session shall have one vote. (iii) Where Article 16 (2) of the Convention applies, the regional economic integration organizations parties to the Convention shall have in case of voting only a number of votes equal to the total votes allotted to their member states which are also parties to the Convention. In this latter case, these member states do not exercise their right to vote. (iv) Subject to the provisions of subparagraph (v) below, proposals shall be adopted by a simple majority of the members present and voting in accordance with the conditions specified in subparagraphs (ii) and (iii) above. (v) Amendments to this Convention shall be adopted by a two-thirds majority of the members present and voting in accordance with the conditions specified in subparagraphs (ii) and (iii) above. Article 8 Report Before the closure of its session, the Committee shall adopt its report. Article 9 Supplementary provisions In the absence of relevant provisions in this Annex, the rules of procedure of the economic commission for Europe shall be applicable, unless the Committee decides otherwise. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 20 października 1999 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Międzynarodowej konwencji w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach, sporządzonej w Genewie dnia 21 października 1982 r. (Dz. U. Nr 103, poz. 1191) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 16 ustęp 6 Międzynarodowej konwencji w sprawie harmonizacji kontroli towarów na granicach, sporządzonej w Genewie dnia 21 października 1982 r., został złożony dnia 6 grudnia 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi, dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do wymienionej konwencji. Zgodnie z artykułem 17 ustęp 2 tej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 6 marca 1997 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 17 ustęp 1 wymienionej konwencji weszła ona w życie dnia 15 października 1985 r. 2. Następujące państwa i Wspólnota Europejska stały się stronami wymienionej konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w niżej podanych datach: Armenia8 grudnia 1993 r. Austria22 lipca 1987 r. Belgia12 czerwca 1987 r. Białoruś5 kwietnia 1993 r. Bośnia i Hercegowina1 września 1993 r. Bułgaria27 lutego 1998 r. Chorwacja20 maja 1994 r. Dania12 czerwca 1987 r. Estonia4 marca 1996 r. Federacja Rosyjska28 stycznia 1986 r. Finlandia8 sierpnia 1985 r. Francja12 czerwca 1987 r. Grecja12 czerwca 1987 r. Gruzja2 czerwca 1999 r. Hiszpania2 lipca 1984 r. Irlandia12 czerwca 1987 r. Jugosławia2 lipca 1985 r. Kirgistan2 kwietnia 1998 r. Kuba15 kwietnia 1992 r. Lesotho30 marca 1988 r. Liechtenstein21 stycznia 1986 r. Litwa7 grudnia 1995 r. Luksemburg12 czerwca 1987 r. Niderlandy112 czerwca 1987 r. Niemcy12 czerwca 1987 r. Norwegia10 lipca 1985 r. Portugalia10 listopada 1987 r. Republika Czeska30 września 1993 r. Republika Południowej Afryki24 lutego 1987 r. Słowacja28 maja 1993 r. Słowenia6 lipca 1992 r. Szwajcaria221 stycznia 1986 r. Szwecja15 lipca 1985 r. Uzbekistan27 listopada 1996 r. Węgry26 stycznia 1984 r. Włochy12 czerwca 1987 r. Wspólnota Europejska12 czerwca 1987 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej312 czerwca 1987 r. 1 Konwencja obowiązuje w odniesieniu do Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich i Aruby. 2 Postanowienia konwencji będą miały zastosowanie do Księstwa Liechtenstein tak długo, jak będzie ono związane ze Szwajcarią umową o unii celnej. 3 Konwencja obowiązuje w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa, okręgu administracyjnego Jersey, okręgu administracyjnego Guernsey, Wyspy Man, Gibraltaru, Monserrat, Świętej Heleny i Przyległości Świętej Heleny. 3. Ponadto podaje się do wiadomości, że w momencie podpisywania, ratyfikowania, przyjmowania lub zatwierdzania konwencji lub przystępowania do niej, złożone zostały przez następujące państwa podane niżej oświadczenia i zastrzeżenia: FEDERACJA ROSYJSKA Zastrzeżenie: "Do ustępów od 2 do 7 artykułu 20: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich nie uważa się za związanego przez ustępy od 2 do 7 artykułu 20 Międzynarodowej konwencji o harmonizacji kontroli towarów na granicach dotyczące rozstrzygania sporów." Oświadczenie: "Do artykułu 16: Udział w Międzynarodowej konwencji o harmonizacji kontroli towarów na granicach regionalnych organizacji integracji gospodarczej utworzonych przez suwerenne państwa nie zmienia stanowiska Związku Radzieckiego w odniesieniu do takich międzynarodowych organizacji." KUBA Zastrzeżenie: "Rząd Kuby oświadcza, że nie jest związany postanowieniami ustępów od 2 do 7 artykułu 20 Konwencji; wszelkie spory, które mogą wyniknąć pomiędzy Stronami, powinny być rozstrzygane w drodze negocjacji poprzez kanały dyplomatyczne." REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI Zastrzeżenie: "Republika Południowej Afryki nie uważa się za związaną postanowieniami ustępów od 2 do 7 artykułu 20 Konwencji." SZWAJCARIA Oświadczenie: "Rząd Szwajcarii oświadcza, że akceptuje Rezolucję nr 230 przyjętą przez Komitet Transportu Lądowego w dniu 4 lutego 1983 r. dotyczącą środków pomocy technicznej przy wykonywaniu Konwencji." WĘGRY Zastrzeżenie złożone podczas podpisania i potwierdzone przy zatwierdzeniu: "Rząd Węgierskiej Republiki Ludowej nie uważa się za związanego przez ustępy od 2 do 7 artykułu 20 Konwencji." 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1231) Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1232) Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 19 listopada 2000 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej w sprawie uregulowania zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa i zapobiegania przypadkom jego powstawania, podpisanej w Ułan Bator dnia 23 maja 1975 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1233) Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Mongolskiej Republiki Ludowej w sprawie uregulowania zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa i zapobiegania przypadkom jego powstawania, podpisanej w Ułan Bator dnia 23 maja 1975 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 30 czerwca 2000 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1234) Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, Konwencji między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną o uregulowaniu zagadnień dotyczących podwójnego obywatelstwa, sporządzonej w Warszawie dnia 17 maja 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji, nie później niż do dnia 19 listopada 2000 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 listopada 1999 r. o wypowiedzeniu, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1235) Art. 1. 1. Upoważnia się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do wypowiedzenia, w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą, Konwencji między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, podpisanej w Warszawie dnia 31 marca 1965 r. 2. Wypowiedzenie następuje z zachowaniem przepisów o wypowiedzeniu, zawartych w Konwencji. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 grudnia 1999 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw oraz rodzaju niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, lubelskim, małopolskim, mazowieckim, opolskim, podkarpackim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim i wielkopolskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie łódzkim. (Dz. U. Nr 112, poz. 1321) Na podstawie art. 2 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o ustalaniu nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych oraz o numeracji nieruchomości (Dz. U. Nr 94, poz. 850, z 1948 r. Nr 36, poz. 251, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujące brzmienie i pisownię nazw oraz określenie rodzaju miejscowości i obiektu fizjograficznego: Lp.Województwo, powiat, gminaObowiązująca po zmianie nazwa i rodzaj miejscowości oraz obiektu fizjograficznegoDrugi przypadek, forma przymiotnikowaDotychczasowa nazwa i rodzaj miejscowości 12345 dolnośląskie górowski 1GóraZawieścice, wieś-ic, zawieścickiZawieścice, wieś 2GóraKłoda Górowska, wieś-y -ej, kłodzkiKłoda Mała, osada 3GóraKłoda Górowska, wieś-y -ej, kłodzkiKłoda Wielka, wieś lubelskie parczewski 4PodedwórzeNowe Mosty, wieś-ych -ów, mostowskiMosty, osada łódzkie, radomszczański 5KamieńskGóra Kamieńska, wzniesienie-y -ej -- małopolskie brzeski 6SzczurowaRudy-Rysie, wieśRud-Rysia, rysiańskiRudy, wieś 7SzczurowaRudy-Rysie, wieśRud-Rysia, rysiańskiRysie, wieś nowotarski 8RabkaRabka-Zdrój, miasto-i -oju, rabczańskiRabka, miasto mazowieckie przasnyski 9ChorzeleZdziwój Nowy, wieś-oja -ego, zdziwojskiNowy Zdziwój, wieś 10ChorzeleZdziwój Stary, wieś-oja -ego, zdziwojskiStary Zdziwój, wieś sokołowski 11Kosów LackiKosów Lacki, wieś-owa -ego, kosowskiKosów-Osada, wieś opolskie brzeski 12BrzegSkarbimierz Osiedle, osiedle-a -dla -- nyski 13GłuchołazyGęstwina, część wsi Podlesie-y, -Gęstwina, przysiółek wsi Podlesie 14GłuchołazyŁączki, część wsi Biskupów-ek, -Łączki, przysiółek wsi Biskupów strzelecki 15UjazdNogawczyce, wieś-yc, nogawczyckiNogawczyce, wieś podkarpackie dębicki 16BrzostekSmarżowa, wieś-ej, smarżowskiSmarzowa, wieś śląskie cieszyński 17ZebrzydowiceZebrzydowice, wieś-ic, zebrzydowicki- 18ZebrzydowiceZebrzydowice Dolne, część wsi Zebrzydowice-ic -ych, -Zebrzydowice Dolne, wieś 19ZebrzydowiceZebrzydowice Górne, część wsi Zebrzydowice-ic -ych, -Zebrzydowice Górne, wieś 20ZebrzydowiceKaczyce, wieś-yc, kaczycki- 21ZebrzydowiceKaczyce Dolne, część wsi Kaczyce-yc -ych, -Kaczyce Dolne, wieś 22ZebrzydowiceKaczyce Górne, część wsi Kaczyce-yc -ych, -Kaczyce Górne, wieś 23ZebrzydowiceOtrębów, część wsi Kaczyce-owa, -Otrębów, przysiółek częstochowski 24JanówZłoty Potok, wieś-ego -u, potockiPotok Złoty, wieś 25PoczesnaBrzeziny Nowe, wieś-in -ych, brzezińskiSzczekaczka, wieś świętokrzyskie kielecki 26ZagnańskKajetanów Dolny, wieś-owa -ego, kajetanowski- warmińsko-mazurskie elbląski 27ElblągJanów, osada-owa, -Lipniki, osada 28ElblągJagodno, wieś-dna, jagodzieńskiJagodna, część wsi Rubno Wielkie nidzicki 29Janowiec KościelnyKuce, wieśKuc, kuckiPokrzywnica-Kuce, osada piski 30PiszImionek, wieś-nka, imioneckiImionek, osada 31PiszKarpa, wieś-y, karpskiKarpa, osada 32PiszKociołek Szlachecki, wieś-łka -ego, kociołeckiKociołek Szlachecki, osada 33PiszLiski, wieś-ek, lisieckiLiski, osada 34PiszPogobie Średnie, wieś-a -ego, pogobskiPogubie Średnie, wieś 35PiszPogobie Tylne, wieś-a -ego, pogobskiPogubie Tylne, wieś 36PiszRakowo, wieś-a, rakowski- szczycieński 37PasymNarajty, wieś-ajt, narajckiNarejty, wieś wielkopolskie kaliski 38StawiszynMiedza, przysiółek wsi Zbiersk-y, -Miedza, wieś rawicki 39PakosławBiałykał, wieśBiałegokału, białokalskiBiały Kał, wieś § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: EUROPEJSKA KONWENCJA 854--o pomocy prawnej w sprawach karnych. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 855--z dnia 5 lipca 1999 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., oraz Protokołu dodatkowego do tej konwencji, sporządzonego w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r. UMOWA 856--sporządzona w Warszawie dnia 25 marca 1997 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 857--z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., sporządzonej w Warszawie dnia 25 marca 1997 r. UMOWA 858--sporządzona w Rabacie dnia 24 października 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 859--z dnia 5 lipca 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Maroka o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzonej w Rabacie dnia 24 października 1994 r. UMOWA 860--sporządzona w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 861--z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 10 lipca 1996 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1998 r. o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, którzy w latach 1944-1989 sprzeniewierzyli się niezawisłości sędziowskiej. (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 1) Art. 1. 1. Wobec sędziego, który w latach 1944-1989, orzekając w procesach będących formą represji za działalność niepodległościową, polityczną, obronę praw człowieka lub korzystanie z podstawowych praw człowieka, sprzeniewierzył się niezawisłości sędziowskiej, nie stosuje się, do dnia 31 grudnia 2002 r., przepisów o przedawnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym zawartych w ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125). 2. Postępowanie dyscyplinarne w sprawach, o których mowa w ust. 1, wszczęte przed dniem 31 grudnia 2002 r., toczy się do czasu jego prawomocnego zakończenia. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sędziego, który wykonując kierownicze funkcje w administracji sądowej lub organizacjach politycznych, naruszył niezawisłość sędziowską poprzez wywieranie wpływu na wydawanie przez innych sędziów orzeczeń w indywidualnych sprawach, o których mowa w ust. 1. Art. 2. 1. Z żądaniem wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, w sprawach określonych w art. 1 ust. 1 i 3, oprócz podmiotów, o których mowa w art. 88 § 1 ustawy wymienionej w art. 1 ust. 1, może wystąpić Krajowa Rada Sądownictwa z urzędu lub na wniosek osoby skrzywdzonej orzeczeniem. 2. Wniosek osoby skrzywdzonej, o którym mowa w ust. 1, może być skierowany również do Ministra Sprawiedliwości. Art. 3. Za czyny, o których mowa w art. 1 ust. 1 i 3, Sąd Dyscyplinarny orzeka karę wydalenia ze służby sędziowskiej. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 stycznia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Prawo dewizowe. (Dz. U. Nr 1, poz. 2) Na podstawie art. 2 ust. 4 oraz art. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) kwotę, której nie może przekroczyć cena nabycia nieruchomości położonej za granicą w obrocie pozagospodarczym, 2) zwolnienia z ograniczeń w dokonywaniu obrotu dewizowego określonych w ustawie oraz warunki tego zwolnienia. § 2. Ustala się, że łączna cena nabycia nieruchomości za granicą przez rezydenta będącego osobą fizyczną, w ramach obrotu pozagospodarczego, nie może przekroczyć równowartości 50 000 euro. § 3. 1. Zwalnia się, z zastrzeżeniem § 4, z ograniczeń: 1) inwestycje bezpośrednie, dokonywane przez rezydentów w krajach nie będących członkami OECD lub z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umów o popieraniu i ochronie inwestycji, w zakresie: a) pożyczek lub kredytów udzielanych spółce przez akcjonariuszy lub udziałowców, b) transferu za granicę krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na finansowanie kosztów utrzymania ich przedstawicielstw, w tym także wynagrodzeń pracowników, delegacji służbowych i kosztów leczenia za granicą oraz remontów zajmowanych pomieszczeń i środków trwałych, 2) inwestycje portfelowe w zakresie nieodpłatnego nabywania przez rezydentów papierów wartościowych wystawionych za granicą, 3) obrót kredytowy w zakresie: a) kredytów o terminie spłaty krótszym niż rok, objętych gwarancjami Rady Ministrów lub Narodowego Banku Polskiego, zaciąganych przez rezydentów w Międzynarodowym Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskim Banku Inwestycyjnym i Nordyckim Banku Inwestycyjnym, przeznaczonych na finansowanie inwestycji w kraju, b) pożyczek lub kredytów o terminie spłaty krótszym niż rok, zaciąganych przez rezydentów w Polsko-Amerykańskim Funduszu Przedsiębiorczości lub jednostkach zależnych, kontrolowanych lub powiązanych z Funduszem, będących nierezydentami, 4) obrót gwarancyjny dokonywany w związku z obrotem, o którym mowa w pkt 1 lit. a) oraz w pkt 3, 5) obrót depozytowy: a) dokonywany przez rezydentów w związku z czynnościami, o których mowa w pkt 1 lit b), pkt 2 oraz w pkt 6 lit. b) i d), b) dokonywany przez rezydentów w związku z wykonywaniem za granicą umów o świadczenie usług, w zakresie przychodów uzyskanych z tych umów, przeznaczonych na finansowanie powstających za granicą kosztów ich wykonywania, w tym wynagrodzeń pracowników, 6) pozostały obrót kapitałowy w zakresie: a) transferu za granicę przez rezydentów krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na wypłatę stypendiów ufundowanych dla rezydentów, b) transferu za granicę przez rezydentów krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na finansowanie kosztów funkcjonowania polskich przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych polskich przedstawicielstw korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych (w tym wynagrodzeń pracowników) oraz zakup przez te przedstawicielstwa nieruchomości położonej za granicą, c) transferu za granicę przez rezydentów krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na finansowanie kosztów utrzymania przedstawicielstw Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w tym także wynagrodzeń żołnierzy i pracowników cywilnych, kosztów leczenia za granicą oraz remontów zajmowanych pomieszczeń, d) nabywania przez podmioty określone w lit. b) własności i innych praw związanych z nieruchomościami położonymi za granicą, e) transferu za granicę, przez nierezydentów, zagranicznych środków płatniczych zakupionych w bankach za walutę polską pochodzącą z udokumentowanej wymiany w banku zagranicznych środków płatniczych na walutę polską, f) dokonywania przez rezydentów, będących pracodawcami, płatności w walutach obcych na rzecz rezydentów i nierezydentów, będących osobami fizycznymi, z tytułu podróży odbywanej przez nich poza granicami kraju w sprawach tego pracodawcy, oraz transferu tych walut za granicę, g) wywozu przez nierezydentów za granicę papierów wartościowych nominowanych w walutach obcych, h) zakupu i sprzedaży (wymiany) zagranicznych środków płatniczych lub waluty polskiej za granicą, i) wywozu krajowych środków płatniczych lub zagranicznych środków płatniczych do wysokości kwot, co do których nie ma obowiązku korzystania z pośrednictwa banków, określonego w ustawie, j) przywozu krajowych środków płatniczych i wartości dewizowych, k) wywozu za granicę monet złotych emitowanych i sprzedawanych przez Narodowy Bank Polski, 7) dokonywanie przez rezydentów przelewu wierzytelności, przysługujących im od nierezydentów, w celu wykonania wymagalnych zobowiązań w obrocie dewizowym z zagranicą, którego dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, 8) dokonywany przez koncesjonowane przedsiębiorstwa wydobywcze: a) obrót depozytowy w zakresie środków, o których mowa w lit. b)-d), b) przekaz za granicę do wysokości 80% łącznych przychodów, obliczonych w stosunku kwartalnym, w celu wpłaty na rachunki bankowe, c) obrót wierzytelnościami, przysługującymi od nierezydentów, z tytułu sprzedaży za granicę ropy naftowej lub gazu ziemnego pochodzącego ze złóż eksploatowanych przez te przedsiębiorstwa na terytorium kraju, w sposób zapewniający wpłatę zagranicznych lub krajowych środków płatniczych będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności na rachunki bankowe, d) obrót kredytowy polegający na udzielaniu pożyczek lub kredytów nierezydentom, z którymi łączą ich pośrednio lub bezpośrednio powiązania o charakterze kapitałowym, do wysokości kwot zgromadzonych na rachunkach bankowych, o terminie spłaty krótszym niż rok, 9) dokonywany przez podmioty określone w ust. 4: a) obrót depozytowy w zakresie przychodów uzyskanych za granicą z prowadzonej działalności, w części przeznaczonej na finansowanie powstających za granicą kosztów tej działalności, b) wywóz za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, znajdujących się w kasie polskiego statku, pod warunkiem że te wartości i środki zostały złożone na przechowywanie w kasie statku przed wejściem statku do polskiego obszaru celnego i zgłoszone pisemnie przez kapitana statku urzędowi celnemu przy odprawie wejściowej, ze wskazaniem wartości i środków należących do poszczególnych osób, c) obrót gwarancyjny w zakresie pokrycia szkód awaryjnych i innych kar nakładanych na statek i jego załogę, d) obrót kredytowy polegający na zaciąganiu od nierezydentów, na cele inwestycyjne, kredytów zabezpieczonych hipoteką morską, e) obrót kredytowy polegający na zaciąganiu od nierezydentów kredytów na finansowanie działalności eksploatacyjnej prowadzonej za granicą, o równowartości do 50 000 000 euro, 10) ustalanie i uiszczanie przez rezydentów prowadzących działalność gospodarczą lub wykonujących wolny zawód składki w walutach wymienialnych określonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego w umowach ubezpieczenia zawartych z instytucjami ubezpieczeniowymi działającymi na podstawie przepisów o prowadzeniu gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeń kontraktów eksportowych, a także pobieranie odszkodowania w ramach tych umów w walutach wymienialnych, 11) dokonywanie przez rezydentów będących osobami fizycznymi płatności w walutach wymienialnych za towary nabywane od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego w wolnych obszarach celnych, ustanowionych na terenie lądowego, lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, oraz za usługi świadczone przez te podmioty, a także za towary sprzedawane podróżnym i członkom załóg lub usługi świadczone na ich rzecz w przewozach międzynarodowych na statkach powietrznych i morskich oraz promach, 12) wywóz przez nierezydentów walut obcych uzyskanych ze sprzedaży artykułów konsumpcyjnych w środkach regularnej komunikacji międzynarodowej w czasie przebiegu w kraju, 13) dokonywanie przez rezydentów wpłat walut obcych na rachunki bankowe w kraju pracowników z tytułu wynagrodzenia za pracę oraz innych świadczeń związanych z pracą należnych im w związku z wykonywaną pracą za granicą. 2. Zwalnia się, z zastrzeżeniem § 4, z obowiązków: 1) zapewnienia niezwłocznego transferu z zagranicy posiadanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych w zakresie obrotu depozytowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, 8 i 9, oraz w zakresie środków płatniczych, o których mowa w pkt 2 lit. e), 2) dokonywania i przyjmowania płatności oraz dokonywania transferu za pośrednictwem banków, których uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego obejmują takie pośrednictwo: a) w obrocie bieżącym, gdy kwota płatności nie przekracza równowartości 20 000 euro, b) w zakresie umów, o których mowa w pkt 3 lit. a), c) w zakresie obrotu depozytowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, 8 i 9 lit. a) i b), d) w zakresie przelewu wierzytelności, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, e) przez rezydentów w zakresie przyjmowania płatności za świadczone na rzecz nierezydentów usługi przewozu osób, spedycji, przewozu i ubezpieczenia przesyłek na trasach zagranicznych oraz za usługi portowe w portach morskich, 3) wyrażania należności i dokonywania płatności w obrocie bieżącym w walucie polskiej lub w walutach wymienialnych: a) w zakresie umów polegających na wymianie świadczeń niepieniężnych, zawartych przez rezydentów z nierezydentami mającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę w krajach, których waluta narodowa nie została zaliczona do walut wymienialnych, pod warunkiem że umowa zostanie zarejestrowana w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia oraz jej realizacja zostanie rozliczona w Banku Handlowym w Warszawie S.A. w celu ujęcia obrotów z niej wynikających w bilansie płatniczym, b) przez podmioty określone w ust. 4 - w zakresie opłat za usługi portowe i inne w zakresie obrotu portowo-morskiego w krajach, których waluta narodowa nie została zaliczona do walut wymienialnych, c) w zakresie zakupu przez rezydentów towarów i usług w celu zaspokojenia potrzeb osobistych. 3. Przez koncesjonowane przedsiębiorstwa wydobywcze, o których mowa w ust. 1 pkt 8, należy rozumieć rezydentów, o kapitale własnym w wysokości stanowiącej równowartość co najmniej 5 000 000 euro, prowadzących, zgodnie z udzieloną przez właściwe organy koncesją, działalność gospodarczą polegającą na poszukiwaniu i wydobyciu ropy naftowej i gazu ziemnego, a także rezydentów, na których przeniesiono, za zgodą właściwych organów, część uprawnień i obowiązków wynikających z udzielonej koncesji, z zastrzeżeniem, że spełniają oni indywidualnie lub łącznie określony wyżej warunek dotyczący wysokości kapitału własnego. 4. Przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 9 i ust. 2 pkt 3 lit. b), należy rozumieć: 1) rezydentów, prowadzących działalność w zakresie transportu morskiego: armatorów żeglugi liniowej, armatorów żeglugi trampowej, armatorów żeglugi promowej, armatorów żeglugi pasażerskiej, armatorów ratownictwa morskiego, armatorów żeglugi śródlądowej, szkolnictwo morskie, zaplecze naukowo-badawcze transportu morskiego, zaopatrzenie i obsługę platform poszukiwawczo-wydobywczych, 2) rezydentów, prowadzących działalność w zakresie rybołówstwa morskiego: armatorów rybołówstwa bałtyckiego, armatorów rybołówstwa dalekomorskiego, armatorów pomocniczej floty rybołówstwa, zaplecze naukowo-badawcze rybołówstwa morskiego, 3) rezydentów, prowadzących działalność poszukiwawczo-wydobywczą na morzu. § 4. Zwolnienia, o których mowa w § 3, nie stanowią zwolnienia z obowiązków określonych w art. 14 i 15 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 12 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie zasad organizacji inspektoratów weterynarii. (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 3) Na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wojewódzkim inspektoratem weterynarii kieruje wojewódzki lekarz weterynarii - dyrektor inspektoratu przy pomocy zastępcy wojewódzkiego lekarza weterynarii. § 2. 1. W skład wojewódzkiego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) zespół finansowo-księgowy, 2) zespół administracyjno-gospodarczy i zaopatrzenia, 3) zespół obsługi prawnej, 4) jedno- lub wieloosobowe stanowiska pracy do spraw: a) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, b) higieny środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, c) środków żywienia zwierząt, d) higieny materiału biologicznego, e) nadzoru farmaceutycznego, f) pracowniczych, g) bezpieczeństwa i higieny pracy, h) przeciwpożarowych, i) obrony cywilnej, 5) sekretariat wojewódzkiego lekarza weterynarii. 2. Oprócz komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk pracy, o których mowa w ust. 1, w skład wojewódzkiego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) graniczne inspektoraty weterynarii będące oddziałami wojewódzkiego inspektoratu weterynarii, których siedziby określają przepisy odrębne, 2) zakłady higieny weterynaryjnej i ich oddziały mające siedziby określone w załączniku do rozporządzenia. 3. W zakładach higieny weterynaryjnej mogą być tworzone międzywojewódzkie pracownie specjalistyczne oraz samodzielne stanowiska specjalistyczne realizujące zadania o zasięgu krajowym. § 3. Powiatowym inspektoratem weterynarii kieruje powiatowy lekarz weterynarii - kierownik inspektoratu przy pomocy zastępcy powiatowego lekarza weterynarii, który jest równocześnie powiatowym inspektorem weterynarii do spraw zwalczania chorób zakaźnych zwierząt albo do spraw higieny środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i środków żywienia zwierząt. § 4. W skład granicznego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) graniczny lekarz weterynarii - kierownik inspektoratu, 2) inspektorzy weterynarii zapewniający weterynaryjną kontrolę graniczną, 3) sekretariat granicznego lekarza weterynarii. § 5. W skład powiatowego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) zespoły do spraw: a) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, b) higieny środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, c) środków żywienia zwierząt, d) dezynfekcji, e) finansów, księgowości, administracji i zaopatrzenia. 2) stanowisko pracy do spraw higieny materiału biologicznego, 3) sekretariat powiatowego lekarza weterynarii. § 6. Wojewódzcy, graniczni i powiatowi lekarze weterynarii mogą pisemnie upoważniać pracowników właściwych inspektoratów weterynarii do podejmowania określonych czynności w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 3) SIEDZIBY ZAKŁADÓW HIGIENY WETERYNARYJNEJ I ICH ODDZIAŁÓW Lp.Nazwa województwaSiedziba zakładu higieny weterynaryjnejSiedziby oddziałów zakładu higieny weterynaryjnej 1dolnośląskieWrocławJelenia Góra 2kujawsko-pomorskieBydgoszcz1) Toruń 2) Włocławek 3lubelskieLublin1) Biała Podlaska 2) Zamość 4lubuskieGorzów WielkopolskiZielona Góra 5łódzkieŁódź1) Piotrków Trybunalski 2) Skierniewice 6małopolskieKraków1) Nowy Sącz 2) Tarnów 7mazowieckieWarszawa1) Ostrołęka 2) Płock 3) Płońsk 4) Radom 5) Siedlce 8opolskieOpole- 9podkarpackieKrosno1) Nisko 2) Przemyśl 3) Rzeszów 10podlaskieBiałystok1) Łomża 2) Suwałki 11pomorskieGdańsk1) Malbork 2) Słupsk 12śląskieKatowice1) Bielsko-Biała 2) Częstochowa 13świętokrzyskieKielce- 14warmińsko-mazurskieOlsztyn1) Bartoszyce 2) Ostróda 15wielkopolskiePoznań1) Kalisz 2) Konin 3) Leszno 16zachodniopomorskieSzczecinKoszalin Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zakresu działania granicznych lekarzy weterynarii. (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 4) Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się siedziby i terytorialny zakres działania granicznych lekarzy weterynarii: 1) w województwie dolnośląskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Jędrzychowicach - dla przejścia granicznego drogowego Jędrzychowice, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kudowie-Słonem - dla przejścia granicznego drogowego Kudowa-Słone, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Międzylesiu - dla przejścia granicznego kolejowego Międzylesie, 2) w województwie lubelskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Dorohusku - dla przejścia granicznego drogowego Dorohusk, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Hrebennem - dla przejścia granicznego drogowego Hrebenne, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kukurykach - dla przejścia granicznego drogowego Kukuryki oraz przejścia granicznego kolejowego Terespol, 3) w województwie lubuskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Olszynie - dla przejścia granicznego drogowego Olszyna, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Rzepinie - dla przejścia granicznego kolejowego Kunowice, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Świecku - dla przejścia granicznego drogowego Świecko, 4) w województwie małopolskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Chyżnem - dla przejścia granicznego drogowego Chyżne, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Krakowie - dla portu lotniczego Kraków-Balice, 5) w województwie mazowieckim: Graniczny Lekarz Weterynarii w Warszawie - dla portu lotniczego Warszawa-Okęcie, 6) w województwie podkarpackim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Barwinku - dla przejścia granicznego drogowego Barwinek, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Medyce - dla przejścia granicznego drogowego Medyka oraz przejścia kolejowego Przemyśl, 7) w województwie podlaskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Bobrownikach - dla przejścia granicznego drogowego Bobrowniki, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Budzisku - dla przejścia granicznego drogowego Budzisko, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kuźnicy Białostockiej - dla przejścia granicznego drogowego Kuźnica Białostocka, 8) w województwie pomorskim: Graniczny Lekarz Weterynarii w Gdyni - dla portu morskiego Gdańsk, portu morskiego Gdynia oraz portu lotniczego Gdańsk-Rębiechowo, 9) w województwie śląskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Cieszynie - dla przejścia granicznego drogowego Cieszyn-Boguszowice, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Zebrzydowicach - dla przejścia granicznego kolejowego Zebrzydowice, 10) w województwie warmińsko-mazurskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Bezledach - dla przejścia granicznego drogowego Bezledy, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Braniewie - dla przejścia granicznego drogowego Gronowo oraz przejścia granicznego kolejowego Braniewo, 11) w województwie wielkopolskim: Graniczny Lekarz Weterynarii w Poznaniu - dla portu lotniczego Poznań-Ławica, 12) w województwie zachodniopomorskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kołbaskowie - dla przejścia granicznego drogowego Kołbaskowo, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Szczecinie - dla portu morskiego Szczecin, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Świnoujściu - dla portu morskiego Świnoujście. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 5 stycznia 1999 r. sygn. akt K. 27/98. (Dz. U. Nr 1, poz. 5) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca, Lech Garlicki - sprawozdawca, Krzysztof Kolasiński, Andrzej Mączyński, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratora Generalnego i Ministra Finansów o stwierdzenie, że art. 1 pkt 15 w związku z art. 9 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 137, poz. 638) w części, w jakiej uchyla z dniem 1 stycznia 1997 r. przepisy dotyczące ulg na odpłatne kształcenie w szkołach wyższych w odniesieniu do podatników, którzy ukończyli 35 rok życia (art. 1 pkt 15), a którzy kształcili się w dniu wejścia w życie tej ustawy w szkole wyższej - jest sprzeczny z konstytucyjną zasadą zaufania obywatela do Państwa, wynikającą z zasady demokratycznego państwa prawnego, ustanowionej w art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Art. 1. pkt 15 w związku z art. 9 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 137, poz. 638) w zakresie odnoszącym się do ustanowienia przepisu art. 27a ust. 1 pkt 3 lit. f) i ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416, Nr 114, poz. 507 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 624 i 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121), rozumiany jako nie wyłączający dopuszczalności zastosowania art. 27a ust. 1 pkt 3 lit. e) powołanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. jako podstawy dla zmniejszenia podatku dochodowego przez podatnika, który - niezależnie od swego wieku - poniósł wydatki na odpłatne kształcenie w szkole wyższej jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Andrzej Mączyński Krzysztof Kolasiński Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 29 grudnia 1998 r. o utracie mocy obowiązującej przepisów art. 7 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw. (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 6) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r. sygn. K. 34/97 ogłaszam utratę mocy obowiązującej przepisów art. 7 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 9 maja 1997 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 82, poz. 518). Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 31 grudnia 1998 r. o utracie mocy obowiązującej art. 107 ust. 1a pkt 1 i pkt 6 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 7) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 czerwca 1998 r. sygn. K. 28/97 ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 107 ust. 1a pkt 1 i pkt 6 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1117) w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 49 lit. b) ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 7, poz. 44). Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach i placówkach artystycznych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 2, poz. 8) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się ramowe plany nauczania dla publicznych szkół i placówek artystycznych: 1) szkoły muzycznej I stopnia - w załączniku nr 1: a) sześcioletniego cyklu nauczania w tabeli nr 1, b) czteroletniego cyklu nauczania w tabeli nr 2, 2) podstawowej szkoły muzycznej - w załączniku nr 2 w tabeli nr 3, 3) podstawowej szkoły muzycznej o kierunku chóralnym - w załączniku nr 3 w tabeli nr 4, 4) szkoły muzycznej II stopnia - w załączniku nr 4: a) wydziału instrumentalnego w tabeli nr 5, b) wydziału rytmiki w tabeli nr 6, c) wydziału wokalnego w tabeli nr 7, d) wydziału teoretyczno-pedagogicznego w tabeli nr 8, 5) liceum muzycznego - w załączniku nr 5: a) przedmiotów ogólnokształcących na wszystkich wydziałach w tabeli nr 9, b) przedmiotów muzycznych wydziału instrumentalnego w tabeli nr 10, c) przedmiotów muzycznych wydziału rytmiki w tabeli nr 11, d) przedmiotów muzycznych wydziału teoretyczno-pedagogicznego w tabeli nr 12, e) przedmiotów muzycznych wydziału lutnictwa w tabeli nr 13, 6) wojskowego liceum muzycznego - w załączniku nr 6 w tabeli nr 14, 7) liceum sztuk plastycznych - w załączniku nr 7 w tabeli nr 15, 8) szkoły baletowej - w załączniku nr 8 w tabeli nr 16, 9) policealnego studium cyrkowego - w załączniku nr 9 w tabeli nr 17, 10) policealnego studium zawodowego wokalno-baletowego - w załączniku nr 10 w tabeli nr 18, 11) policealnego studium zawodowego wokalno-aktorskiego - w załączniku nr 11 w tabeli nr 19, 12) policealnego studium zawodowego piosenkarskiego - w załączniku nr 12 w tabeli nr 20, 13) policealnego studium zawodowego rytmiki - w załączniku nr 13 w tabeli nr 21, 14) policealnego studium zawodowego plastycznego i policealnego studium zawodowego techniki teatralno-filmowej - w załączniku nr 14 w tabeli nr 22, 15) pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy - zawód bibliotekarz - w załączniku nr 15: a) studium stacjonarnego - w tabeli nr 23, b) studium zaocznego - w tabeli nr 24, c) specjalizacji: biblioterapia - w tabeli nr 25, 16) pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy - w załączniku nr 16: a) animatora kultury - w tabeli nr 26, b) animatora społeczności lokalnych - w tabeli nr 27, 17) ogniska artystycznego - w załączniku nr 17: a) specjalności muzycznej - w tabeli nr 28, b) specjalności plastycznej - w tabeli nr 29, c) specjalności baletowej - w tabeli nr 30. § 2. 1. Ramowe plany nauczania określają liczbę godzin lekcyjnych poszczególnych przedmiotów, grup przedmiotów i godzin będących w dyspozycji dyrektora szkoły, które szkoły obowiązane są realizować. 2. W szkołach mogą być prowadzone zajęcia pozalekcyjne i nadobowiązkowe, w tym koła zainteresowań i dodatkowa nauka języków obcych, w wymiarze stosownym do posiadanych środków finansowych. 3. Jeżeli zajęcia, o których mowa w ust. 2, mają być finansowane z rachunku środków specjalnych szkoły, wymiar tych zajęć ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z radą szkoły. § 3. 1. Na podstawie ramowego planu nauczania dyrektor szkoły opracowuje plan nauczania. 2. Plan nauczania stanowi podstawę opracowania arkusza organizacji szkoły, o którym mowa w przepisach o ramowym statucie szkół i placówek artystycznych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 24 listopada 1998 r. (poz. 8) Załącznik nr 1 RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA SZEŚCIOLETNI CYKL NAUCZANIA Tabela nr 1 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczani a IIIIIIIVVVI Liczba tygodni nauki 383838383838 Liczba godzin tygodniowo 1. Instrument główny,1 1/31 1/31 1/322210 2. Fortepian dodatkowy---2/32/32/32 3. Kształcenie słuchu]3]3]3222,15 4. Rytmika--- 5. Audycje muzyczne---1113 6. Chór, orkiestra lub zespół instrumentalny---2226 RAZEM4 1/34 1/34 1/37 2/37 2/37 2/336 NADOBOWIĄZKOWO 7. Rytmika---2226 8. Instrument dodatkowy---2/32/32/32 9. Instrumenty ludowe----224 10. Improwizacja z elementami kompozycji----2/32/31 1/3 11. Nauka akompaniamentu i czytania a vista----2/32/31 1/3 Objaśnienia do tabeli nr 1 Poz. 1 i 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3-5 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-16 uczniów. Poz. 6 Chór, orkiestra lub zespoły instrumentalne - według zaawansowania uczniów i specjalności. Liczbę zespołów oraz grup chóru ustala dyrektor szkoły na podstawie programu nauczania. Zajęcia chóru, orkiestry lub zespołów instrumentalnych mogą być prowadzone nadobowiązkowo w klasach programowo niższych. Poz. 10 Zajęcia z improwizacji z elementami kompozycji przeznaczone są głównie dla uczniów klas fortepianu. Poz. 11 Nauka akompaniamentu i czytanie a vista prowadzone są indywidualnie i przeznaczone głównie dla uczniów klas fortepianu. Do zajęć instrumentu głównego zalicza się również zajęcia z akompaniatorem: w klasach I-V po 15 minut oraz w klasie VI 30 minut tygodniowo na jednego ucznia. Godziny rozliczane są w okresie semestru. Zaleca się prowadzenie zajęć z akompaniatorem pod kierunkiem nauczyciela instrumentu głównego. Zajęcia nie obowiązują uczniów klas fortepianu, akordeonu i gitary. Zasady i organizację zajęć z akompaniatorem ustala nauczyciel instrumentu głównego w porozumieniu z dyrektorem szkoły. RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA CZTEROLETNI CYKL NAUCZANIA Tabela nr 2 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczani a IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383838 Liczba godzin tygodniowo 1. Instrument główny22228 2. Fortepian dodatkowy-2/32/32/32 3. Kształcenie słuchu22228 4. Audycje muzyczne-1113 5. Chór, orkiestra lub zespół instrumentalny-2226 RAZEM47 2/37 2/37 2/327 NADOBOWIĄZKOWO 6. Instrumenty ludowe--224 7. Instrument dodatkowy-2/32/32/32 8. Improwizacja z elementami kompozycji--2/32/31 1/3 9. Nauka akompaniamentu i czytania a vista--2/32/31 1/3 Objaśnienia do tabeli nr 2 Poz. 1 i 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3 i 4 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-16 uczniów. Poz. 5 Chór, orkiestra lub zespoły instrumentalne - według zaawansowania uczniów i specjalności. Liczbę zespołów oraz grup chóru ustala dyrektor szkoły na podstawie programu nauczania. Zajęcia chóru, orkiestry lub zespołów instrumentalnych mogą być prowadzone nadobowiązkowo w klasie pierwszej. Poz. 8 Zajęcia z improwizacji z elementami kompozycji przeznaczone są głównie dla uczniów klas fortepianu. Poz. 9 Nauka akompaniamentu i czytanie a vista prowadzone są indywidualnie i przeznaczone głównie dla uczniów klas fortepianu. Do zajęć instrumentu głównego zalicza się również zajęcia z akompaniatorem: w klasach I-III po 15 minut a w klasie IV - 30 minut tygodniowo na jednego ucznia. Godziny rozliczane są w okresie semestru. Zaleca się prowadzenie zajęć z akompaniatorem pod kierunkiem nauczyciela instrumentu głównego. Zajęcia nie obowiązują uczniów klas fortepianu, akordeonu i gitary. Zasady i organizację zajęć z akompaniatorem ustala nauczyciel instrumentu głównego w porozumieniu z dyrektorem szkoły. Załącznik nr 2 RAMOWY PLAN NAUCZANIA PODSTAWOWA SZKOŁA MUZYCZNA Tabela nr 3 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVVVIVIIVIII Liczba tygodni nauki 3838383838383838 Liczba godzin tygodniowo PRZEDMIOTY MUZYCZNE 1. Instrument główny1 1/31 1/31 1/32222214 2. Fortepian dodatkowy---2/32/32/32/32/33 1/3 3. Kształcenie słuchu3332222219 4. Rytmika----- 5. Audycje muzyczne---111--3 6. Zasady muzyki------112 7. Nauka o muzyce------224 8. Chór, orkiestra lub zespół instrumentalny---2222210 RAZEM4 1/34 1/34 1/37 2/37 2/37 2/39 2/39 2/355 1/3 NADOBOWIĄZKOWO 9. Instrument dodatkowy---2/32/32/32/32/33 1/3 10. Rytmika---2222210 11. Improwizacja z elementami kompozycji----2/32/32/32/32 2/3 12. Nauka akompaniamentu i czytania a vista----2/32/32/32/32 2/3 PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE 13. Język polski]14]14]146555526 14. Środowisko społeczno-przyrodnicze-----42 15. Matematyka5444421 16. Język obcy----333312 17. Historia---15 18. Geografia--- 19. Wiedza o społeczeństwie-------11 20. Biologia z higieną---1216 21. Fizyka----- 22. Chemia------ 23. Plastyka222222--12 24. Wychowanie fizyczne3333333324 25. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy---111115 RAZEM1919192123242425174 Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze1111 Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna66 Objaśnienia do tabeli nr 3 Przedmioty muzyczne: Poz. 1 i 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3-7 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-16 uczniów. Poz. 8 Chór, orkiestra lub zespoły instrumentalne - według zaawansowania uczniów i specjalności. Liczbę zespołów oraz grup chóru ustala dyrektor szkoły na podstawie programu nauczania. Zajęcia chóru, orkiestry lub zespołów instrumentalnych mogą być prowadzone nadobowiązkowo w klasach programowo niższych. Do zajęć instrumentu głównego zalicza się również zajęcia z akompaniatorem: w klasach I-V po 15 minut oraz w klasach VI-VIII - 30 minut tygodniowo na jednego ucznia. Godziny rozliczane są w okresie semestru. Zaleca się prowadzenie zajęć z akompaniatorem pod kierunkiem nauczyciela przedmiotu głównego. Zajęcia nie obowiązują uczniów klas fortepianu, akordeonu i gitary. Zasady i organizację zajęć z akompaniatorem ustala nauczyciel przedmiotu głównego w porozumieniu z dyrektorem szkoły. Zajęcia z improwizacji z elementami kompozycji przeznaczone są głównie dla uczniów klas fortepianu. Nauka akompaniamentu i czytanie a vista prowadzone są indywidualnie i przeznaczone głównie dla uczniów klas fortepianu. Przedmioty ogólnokształcące: 1. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii /etyki/ oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 2. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 1., można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru. Można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 3. Wybór języka obcego pozostawia się do decyzji dyrektora szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną. 4. Jeżeli chodzi o godziny przeznaczone na realizację grup przedmiotów, dodatkową godzinę można przeznaczyć w całości na nauczanie jednego przedmiotu z grupy lub w pierwszym semestrze na nauczanie jednego, a w drugim semestrze - drugiego przedmiotu z grupy. 5. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia z higieną, - fizyka, - chemia. 6. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języka obcego - 26 uczniów. 7. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów, oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. 8. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mogą być organizowane w miarę potrzeb dla uczniów, którzy mają zaległości w opanowaniu treści programowych z przedmiotów ogólnokształcących. Załącznik nr 3 RAMOWY PLAN NAUCZANIA PODSTAWOWA SZKOŁA MUZYCZNA KIERUNEK CHÓRALNY Tabela nr 4 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVVVIVIIVIII Liczba tygodni nauki 3838383838383838 Liczba godzin tygodniowo 12345678910 PRZEDMIOTY MUZYCZNE 1. Chór22222---10 2. Kształcenie słuchu]3]3]322222]19 3. Rytmika----- 4. Audycje muzyczne---111--3 5. Zasady muzyki------112 6. Nauka o muzyce------224 7. Zespół wokalny---111--3 8. Fortepian2/32/32/32/32/32/32/315 2/3 9. Emisja głosu--1/31/31/31/3--1 1/3 10. Instrument dodatkowy-----1 1/31 1/31 1/34 RAZEM5 2/35 2/36776 1/377 1/352 PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE 11. Język polski]14]14]1465555]89 12. Środowisko społeczno-przyrodnicze----- 13. Matematyka54444 14. Język obcy2222333320 15. Historia---15 16. Geografia--- 17. Wiedza o społeczeństwie-------11 18. Biologia z higieną---1216 19. Fizyka----- 20. Chemia----- 21. Plastyka444222--28 22. Wychowanie fizyczne22222 23. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy---111115 24. Godziny do dyspozycji dyrektora---111115 RAZEM2020202323242425179 Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze1111 Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna66 Objaśnienia do tabeli nr 4 Przedmioty muzyczne: Poz. 1 Zajęcia prowadzone są zbiorowo - klasami. Poz. 2-6 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-16 uczniów. Poz. 7 Kwartet wokalny w składzie: sopran I i II, alt I i II. Poz. 8 i 9 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 10 Indywidualnie instrumenty orkiestrowe. Przedmiot realizują uczniowie, którzy wykazują predyspozycje do dalszego kształcenia muzycznego. Przedmioty ogólnokształcące: 1. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii /etyki/ oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 2. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 1, można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru; można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 3. Wybór języka obcego pozostawia się do decyzji dyrektora szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną. 4. Jeżeli chodzi o godziny przeznaczone na realizację grup przedmiotów, dodatkową godzinę można przeznaczyć w całości na nauczanie jednego przedmiotu z grupy lub w I semestrze na nauczanie jednego, a w II semestrze - drugiego przedmiotu z grupy. 5. Godziny będące w dyspozycji dyrektora szkoły można przeznaczyć na uzupełnienie treści kształcenia w zakresie przedmiotów uwzględnionych w planie nauczania. 6. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia z higieną, - fizyka, - chemia. 7. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języka obcego - 26 uczniów. 8. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. 9. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mogą być organizowane w miarę potrzeb dla uczniów, którzy mają zaległości w opanowaniu treści programowych z przedmiotów ogólnokształcących. Załącznik nr 4 RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA II STOPNIA WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY Zawód: muzyk - instrumentalista Tabela nr 5 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVVVI Liczba tygodni nauki 383838383830 Liczba godzin tygodniowo 12345678 1. Instrument główny22222313 2. Fortepian2/32/32/32/32/32/34 3. Praca z akompaniatoremxxxxxxx 4. Nauka akompaniamentu--2/32/32/3-2 5. Improwizacja organowa---1113 6. Zespół kameralny44 7. Orkiestra lub chór66 8. Kształcenie słuchu22222212 9. Zasady muzyki11----2 10. Harmonia--6-6 11. Nauka o muzyce22----4 12. Historia muzyki z literaturą muzyczną--22239 13. Formy muzyczne----224 RAZEM - dla klasy fortepianu776 2/36 2/38 2/31046 - dla klasy organów7 2/37 2/37 1/38 1/310 1/311 2/353 - dla pozostałych klas7 2/37 2/37 1/37 1/39 1/310 2/350 1616 NADOBOWIĄZKOWO 14. Instrument dodatkowy-111115 15. Improwizacja fortepianowa---11-2 16. Metodyka nauczania gry na instrumencie----2 (3)2 (3)4 (6) 17. Harmonia----112 18. Kontrapunkt- --112 19. Analiza form muzycznych----112 20. Ćwiczenia z kompozycji----112 21. Dyrygowanie (z elementami metodyki prowadzenia zespołów muzycznych)-- 2114 22. Prowadzenie zespołów muzycznych---1113 23. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)--1---1 24. Czytanie partytur--1---1 25. Emisja głosu---1--1 26. Ćwiczenia z fonotechniki--1---1 27. Podstawy aranżacji----112 28. Zespół muzyki rozrywkowej--122-5 29. Psychologia---- ]3]3]6 30. Pedagogika---- 31. Zespół kameralny---11-2 Inne przedmioty wg uzdolnień i zainteresowań kierunkowych uczniów Objaśnienia do tabeli nr 5 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Obowiązkowy instrument dla wszystkich uczniów klas instrumentalnych, z wyjątkiem klasy fortepianu. Dla absolwentów klasy fortepianu szkoły muzycznej I stopnia i podstawowej szkoły muzycznej zajęcia prowadzone są przez 4 lata po 2/3 jednostki lekcyjnej. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Nie obowiązuje uczniów klas: fortepianu, organów, akordeonu, harfy i gitary klasycznej. "x" oznacza: - wymiar czasu dla uczniów klas skrzypiec, altówki i wiolonczeli: - w klasach I i II - 30 minut (2/3 jednostki lekcyjnej), - w klasach III, IV i V - 45 minut (jednostka lekcyjna), - w klasie VI - do 90 minut (do 2 jednostek lekcyjnych), - wymiar czasu dla uczniów klas instrumentalnych dętych, kontrabasu i perkusji: - w klasach I i II - 15 minut (1/3 jednostki lekcyjnej), - w klasach III i IV - 30 minut (2/3 jednostki lekcyjnej), - w klasach V i VI - 45 minut (jednostka lekcyjna). Godziny rozliczane są w skali roku szkolnego. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Obowiązkowy przedmiot dla uczniów klas fortepianu, organów, akordeonu i gitary klasycznej, z wykorzystaniem zajęć instrumentu dodatkowego, emisji głosu i różnego typu zespołów muzycznych. Poz. 5 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Przedmiot obowiązkowy tylko dla uczniów klas organów. Poz. 6 Realizacja przez 4 lata w ciągu cyklu nauczania. Uczniowie klasy fortepianu, organów, akordeonu i gitary klasycznej mogą realizować zajęcia łącznie z nauką akompaniamentu. Poz. 7 Realizacja przez 3 lata w ciągu cyklu nauczania. Poz. 8 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 9, 11, 12 i 13 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 10 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Przedmiot obejmuje również ćwiczenia. Poz. 14 i 15 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 16 Zajęcia prowadzone są zbiorowo - klasami, według specjalności instrumentalnych. Wymiar 2 lub 3 jednostek lekcyjnych określa program nauczania według specjalności instrumentalnych. Poz. 17 i 18 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 19 Przedmiot może być realizowany łącznie z przedmiotem "formy muzyczne". Poz. 20 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 21 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób, w VI klasie indywidualnie. Poz. 22 i 23 Zajęcia prowadzone są w grupach do 5 osób. Poz. 24 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 25 W I semestrze zajęcia prowadzone są po 2 osoby, w II - indywidualnie. Poz. 26 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 27 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 28-30 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA II STOPNIA WYDZIAŁ RYTMIKI Zawód: muzyk - nauczyciel rytmiki Tabela nr 6 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVVVI Liczba tygodni nauki 383838383830 Liczba godzin tygodniowo 12345678 1. Przedmiot główny - rytmika22222313 2. Fortepian221+11+12312 3. Improwizacja fortepianowa111 (2)1 (2)228 (10) 4. Technika ruchu i taniec-1111-4 5. Emisja głosu---11-2 6. Chór66 7. Kształcenie słuchu22222212 8. Zasady muzyki11----2 9. Harmonia--6-6 10. Nauka o muzyce22----4 11. Historia muzyki z literaturą muzyczną--22239 12. Formy muzyczne----224 13. Metodyka nauczania rytmiki z praktyką----]3]3]6 14. Metodyka nauczania kształcenia słuchu w klasach I-III z praktyką---- 15. Pedagogika----]3]3]6 16. Psychologia---- RAZEM101110 (11)11 (12)202094 (96 ) 12 NADOBOWIĄZKOWO 17. Instrument dodatkowy-111115 18. Ćwiczenia z harmonii----112 19. Kontrapunkt----112 20. Dyrygowanie (z elementami metodyki prowadzenia zespołów muzycznych)---2114 21. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)--1---1 22. Czytanie partytur--1---1 23. Ćwiczenia z fonotechniki--1---1 24. Podstawy aranżacji----112 25. Zespół muzyki rozrywkowej--12215 Inne przedmioty wg uzgodnień i zainteresowań kierunkowych ucznia Objaśnienia do tabeli nr 6 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Dodatkowa jednostka lekcyjna przewidziana jest w klasie III na realizowanie gry a vista, a w IV klasie - na naukę akompaniamentu. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są dla 1-3 osób. Uczniowie, którzy rozpoczynają naukę improwizacji w klasie III, mają po 2 jednostki lekcyjne. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 5 W I semestrze zajęcia prowadzone są grupowo, w następnych semestrach - indywidualnie. Poz. 6 Realizacja przez 3 lata w cyklu nauczania. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 8 i 10-12 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 9 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Przedmiot obejmuje również ćwiczenia. Poz. 13 i 14 Zajęcia prowadzone są grupowo - klasami. Poz. 15 i 16 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 18 i 20 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 21 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 23 Zajęcia prowadzone są grupowo, w VI klasie - indywidualnie. Poz. 24 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 25 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Praktyka zawodowa w łącznym wymiarze 25 jednostek lekcyjnych dla każdego ucznia od II semestru klasy przedostatniej do końca I semestru klasy programowo najwyższej. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA II STOPNIA WYDZIAŁ WOKALNY Zawód: muzyk - wokalista Tabela nr 7 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383830 Liczba godzin tygodniowo 1. Przedmiot główny - śpiew22 239 2. Praca z akompaniatorem22228 3. Fortepian22116 4. Czytanie nut głosem11114 5. Dykcja i recytacja211-4 6. Rytmika211-4 7. Zespół wokalny66 8. Chór22 9. Kształcenie słuchu22228 10. Zasady muzyki21--3 11. Harmonia-4-4 12. Historia muzyki z literaturą muzyczną333312 13. Formy muzyczne--224 RAZEM1815151474 12 NADOBOWIĄZKOWO 14. Interpretacja piosenki--224 15. Nauka akompaniamentu gitarowego--112 16. Instrument dodatkowy11114 17. Ćwiczenia z fonotechniki-1--1 18. Analiza form wokalnych--112 19. Emisja głosu11--2 20. Ruch sceniczny-11-2 21. Konsultacje językowexxxxx Objaśnienia do tabeli nr 7 Poz. 1-3 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 4 i 5 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Poz. 6-8 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 9 i 11 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 10 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-16 osób. Poz. 12 i 13 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 14-16 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 17 Zajęcia prowadzone są w grupach do 5 osób. Poz. 19 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 20 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 21 Zajęcia prowadzone są w grupach językowych (włoski, niemiecki, francuski i angielski); "x" oznacza godzinę w tygodniu dla konsultanta jednego języka. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA MUZYCZNA II STOPNIA WYDZIAŁ TEORETYCZNO-PEDAGOGICZNY Zawód: muzyk - nauczyciel Specjalność: - nauczanie przedmiotów teoretycznych - prowadzenie zespołów muzycznych Tabela nr 8 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383830 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Fortepian22228 2. Instrument dodatkowy11114 3. Kształcenie słuchu22228 4. Harmonia33118 5. Historia muzyki z literaturą muzyczną22239 6. Formy muzyczne--224 7. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)11 8. Emisja głosu11 9. Zespół kameralny (nauka akompaniamentu)11 10. Chór66 11. Dyrygowanie--123 12. Czytanie partytur1---1 13. Metodyka prowadzenia zespołów--]2]2]4 14. Metodyka prowadzenia przedmiotu: Kształcenie słuchu i Audycje muzyczne (w szkole muzycznej I st.)-- 15. Psychologia--]3]3]6 16. Pedagogika-- RAZEM1110161864 9 NADOBOWIĄZKOWO 17. Akustyka muzyczna (przez I semestr)1---1 18. Kontrapunkt--112 19. Improwizacja fortepianowa (organowa)(1)1113 20. Analiza dzieła muzycznego--112 21. Polski folklor muzyczny1---1 22. Czytanie partytur-1--1 23. Propedeutyka kompozycji--1-1 24. Instrumentacja (aranżacja)-1--1 25. Zespół muzyki rozrywkowej-1113 Inne przedmioty wg uzdolnień i zainteresowań kierunkowych ucznia Objaśnienia do tabeli nr 8 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Podstawowy instrument dla wszystkich uczniów wydziału. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3 i 4 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 5 i 6 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są w grupach do 4 osób. Poz. 8 W I semestrze zajęcia prowadzone są po 2 osoby, w II - indywidualnie. Poz. 9 Zespół kameralny - zajęcia prowadzone są zbiorowo. Nauka akompaniamentu - indywidualnie. Poz. 11 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób, w klasie IV indywidualnie. Poz. 12 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 13 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Pozycje 11 i 13 mogą być łączone. Poz. 14 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 15 i 16 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Praktyka zawodowa w łącznym wymiarze 25 jednostek lekcyjnych dla każdego ucznia od II semestru klasy przedostatniej do końca I semestru klasy programowo najwyższej. Na konsultacje dyplomowej pracy teoretycznej należy przeznaczyć 5 godzin dla ucznia. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. Załącznik nr 5 RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM MUZYCZNE WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY, RYTMIKI, TEORETYCZNO-PEDAGOGICZNY I LUTNICTWA PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE Tabela nr 9 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Język polski444416 2. Język obcy I]333318 3. Język obcy II222 4. Matematyka333-9 5. Wiedza o społeczeństwie--1-1 6. Historia322-7 7. Geografia1]1--3 8. Biologia z higieną1-- 9. Chemia-11-2 10. Fizyka22--4 11. Przysposobienie obronne11--2 12. Wychowanie fizyczne332210 13. Godziny do dyspozycji dyrektora---22 14. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy11114 RAZEM2223191478 Objaśnienia do tabeli nr 9 1. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii/etyki oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 2. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 1, można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru; można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 3. Godziny do dyspozycji dyrektora przeznacza się na realizację zajęć objętych regulaminem egzaminu dojrzałości - części pisemnej, po 2 godz. na każdy przedmiot - matematyka i historia. 4. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia z higieną, - fizyka, - chemia. 5. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języków obcych - 26 uczniów. 6. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów, oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM MUZYCZNE WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY PRZEDMIOTY MUZYCZNE Zawód: muzyk - instrumentalista Tabela nr 10 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Instrument główny22239 2. Fortepian2/32/32/32/32 2/3 3. Praca z akompaniatoremxxxxx 4. Nauka akompaniamentu2/32/32/3-2 5. Improwizacja organowa-1113 6. Zespół kameralny33 7. Orkiestra lub chór66 8. Kształcenie słuchu22228 9. Harmonia6-6 10. Historia muzyki z literaturą muzyczną22239 11. Formy muzyczne--224 RAZEM - dla klasy fortepianu6 2/36 2/38 2/31047 - dla klasy organów7 1/38 1/310 1/311 2/352 2/3 - dla pozostałych klas7 1/37 1/310 2/310 2/349 2/ 3 15 NADOBOWIĄZKOWO 12. Instrument dodatkowy11114 13. Improwizacja fortepianowa-11-2 14. Metodyka nauczania gry na instrumencie--2 (3)2 (3)4 (6) 15. Harmonia--112 16. Kontrapunkt--112 17. Analiza form muzycznych--112 18. Ćwiczenia z kompozycji--112 19. Dyrygowanie (z elementami metodyki prowadzenia zespołów muzycznych)-2114 20. Prowadzenie zespołów muzycznych-1113 21. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)1---1 22. Czytanie partytur1---1 23. Emisja głosu-1--1 24. Ćwiczenia z fonotechniki1---1 25. Podstawy aranżacji--112 26. Zespół muzyki rozrywkowej122-5 27. Psychologia--]3]3]6 28. Pedagogika-- 29. Zespół kameralny-11-2 Objaśnienia do tabeli nr 10 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Obowiązkowy instrument dla wszystkich uczniów klas instrumentalnych, z wyjątkiem klasy fortepianu. Dla absolwentów klasy fortepianu szkoły muzycznej I stopnia i podstawowej szkoły muzycznej zajęcia prowadzone są przez 2 lata po 2/3 jednostki lekcyjnej. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Nie obowiązuje uczniów klas: fortepianu, organów, akordeonu, harfy i gitary klasycznej, "x" oznacza: - wymiar czasu dla uczniów klas skrzypiec, altówki i wiolonczeli: - w klasach I-III - 45 minut lekcji (jednostka lekcyjna), - w klasie IV - do 90 minut (do 2 jednostek lekcyjnych), - wymiar czasu dla uczniów klas instrumentalnych dętych, kontrabasu i perkusji: - w klasach I i II - 30 minut (2/3 jednostki lekcyjnej), - w klasach III i IV - 45 minut (jednostka lekcyjna). Godziny rozliczane są w skali roku szkolnego. Poz. 4 Indywidualnie. Obowiązkowy przedmiot dla uczniów klas fortepianu, organów, akordeonu i gitary klasycznej, z wykorzystaniem zajęć z instrumentu dodatkowego, emisji głosu i różnego typu zespołów muzycznych. Poz. 5 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Przedmiot obowiązkowy tylko dla uczniów klas organów. Poz. 6 Realizacja przez 3 lata w ciągu cyklu nauczania. Uczniowie klasy fortepianu, organów, akordeonu i gitary klasycznej mogą realizować zajęcia łącznie z nauką akompaniamentu. Poz. 7 Realizacja przez 3 lata w ciągu cyklu nauczania. Poz. 8 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 9 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Przedmiot obejmuje również ćwiczenia. Poz. 10 i 11 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 12 i 13 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 14 Zajęcia prowadzone są zbiorowo - klasami, według specjalności instrumentalnych. Wymiar 2 lub 3 jednostek lekcyjnych określa program nauczania według specjalności instrumentalnych. Poz. 15 i 16 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 17 Przedmiot może być realizowany łącznie z przedmiotem "formy muzyczne". Poz. 18 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 19 Zajęcia prowadzone są w grupach dla 3 lub 4 osób, w IV klasie - indywidualnie. Poz. 20 i 21 Zajęcia prowadzone są w grupach do 5 osób. Poz. 22 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 23 W I semestrze zajęcia prowadzone są po 2 osoby, w II - indywidualnie. Poz. 24 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 25 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 26-28 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM MUZYCZNE WYDZIAŁ RYTMIKI PRZEDMIOTY MUZYCZNE Zawód: muzyk - nauczyciel rytmiki Tabela nr 11 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Przedmiot główny - rytmika22239 2. Fortepian1+11+1228 3. Improwizacja fortepianowa1 (2)1 (2)226 (8) 4. Technika ruchu - taniec111-3 5. Emisja głosu-11-2 6. Chór22 7. Kształcenie słuchu22228 8. Harmonia6-6 9. Historia muzyki z literaturą muzyczną22239 10. Formy muzyczne--224 11. Metodyka nauczania rytmiki z praktyką--]3]3]6 12. Metodyka nauczania kształcenia słuchu w klasach I-III z praktyką-- 13. Psychologia--]3]3]6 14. Pedagogika-- RAZEM10 (11)11 (12)202069 (71) 8 NADOBOWIĄZKOWO 15. Instrument dodatkowy11114 16. Ćwiczenia z harmonii--112 17. Kontrapunkt--112 18. Dyrygowanie (z elementami metodyki prowadzenia zespołów muzycznych)-2114 19. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)1---1 20. Czytanie partytur1---1 21. Ćwiczenia z fonotechniki1---1 22. Podstawy aranżacji--112 23. Zespoły muzyki rozrywkowej122-5 Objaśnienia do tabeli nr 11 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Dodatkowa jednostka lekcyjna przewidziana jest w klasie III na realizowanie gry a vista, a w IV klasie - na naukę akompaniamentu. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są dla 1-3 osób. Uczniowie, którzy rozpoczynają naukę improwizacji w klasie III, mają po 2 jednostki lekcyjne. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 5 W I semestrze zajęcia prowadzone są po 2 osoby, w następnych semestrach indywidualnie. Poz. 6 Przedmiot jest realizowany przez 1 rok w cyklu nauczania. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 8 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Przedmiot obejmuje również ćwiczenia. Poz. 9 i 10 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 11 i 12 Zajęcia prowadzone są grupowo - klasami. Poz. 13 i 14 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 16 i 18 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 19 i 21 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 22 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Praktyka zawodowa w łącznym wymiarze 25 jednostek lekcyjnych dla każdego ucznia od II semestru klasy przedostatniej do końca I semestru klasy programowo najwyższej. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM MUZYCZNE WYDZIAŁ TEORETYCZNO-PEDAGOGICZNY Zawód: muzyk - nauczyciel Specjalność: - nauczanie przedmiotów teoretycznych - prowadzenie zespołów muzycznych Tabela nr 12 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Fortepian22228 2. Instrument dodatkowy11114 3. Kształcenie słuchu22228 4. Harmonia33118 5. Historia muzyki z literaturą muzyczną22239 6. Formy muzyczne--224 7. Instrumentoznawstwo (z elementami instrumentacji)11 8. Emisja głosu11 9. Zespół kameralny (nauka akompaniamentu)11 10. Chór66 11. Dyrygowanie--123 12. Czytanie partytur1---1 13. Metodyka prowadzenia zespołów--]2]2]4 14. Metodyka prowadzenia przedmiotu: Kształcenie słuchu i Audycje muzyczne (w szkole muzycznej I st.)-- 15. Psychologia--]3]3]6 16. Pedagogika-- RAZEM111016186 4 9 NADOBOWIĄZKOWO 17. Akustyka muzyczna (przez I semestr)1---1 18. Kontrapunkt- 112 19. Improwizacja fortepianowa (organowa)(1)1113 20. Analiza dzieła muzycznego--112 21. Polski folklor muzyczny1---1 22. Czytanie partytur-1--1 23. Propedeutyka kompozycji--1-1 24. Instrumentacja (aranżacja)-1--1 25. Zespół muzyki rozrywkowej-1113 Objaśnienia do tabeli nr 12 Poz. 1 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Podstawowy instrument dla wszystkich uczniów wydziału. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3 i 4 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 5 i 6 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są w grupach do 4 osób. Poz. 8 W I semestrze zajęcia prowadzone są po 2 osoby, w II - indywidualnie. Poz. 9 Zespół kameralny - zajęcia prowadzone są zbiorowo, a nauka akompaniamentu - indywidualnie. Poz. 11 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób, w klasie IV - indywidualnie. Poz. 12 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 13 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Pozycje 11 i 13 mogą być łączone. Poz. 14 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 15 i 16 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Praktyka zawodowa w łącznym wymiarze 25 jednostek lekcyjnych dla każdego ucznia od II semestru klasy przedostatniej do końca I semestru klasy programowo najwyższej. Na konsultacje dyplomowej pracy teoretycznej należy przeznaczyć 5 godzin dla ucznia. Przedmioty nadobowiązkowe mogą być realizowane w różnym czasie cyklu nauczania, a przydział godzin może być zmieniony według potrzeb. RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM MUZYCZNE WYDZIAŁ LUTNICTWA PRZEDMIOTY MUZYCZNE Zawód: muzyk - lutnik Tabela nr 13 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 38383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Lutnictwo244414 2. Modelowanie22--4 3. Pracownia - ćwiczenia praktyczne244414 4. Korekta lutnicza-1113 5. Historia sztuki lutniczej--112 6. Akustyka lutnicza--112 7. Skrzypce lub inny instrument smyczkowy11114 8. Kształcenie słuchu22228 9. Harmonia33--6 10. Historia muzyki z literaturą muzyczną22239 11. Formy muzyczne--224 RAZEM1419181970 NADOBOWIĄZKOWO 12. Orkiestra lub chór222-6 Objaśnienia do tabeli nr 13 Poz. 1 i 2 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są w grupach międzyklasowych. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Poz. 5 i 6 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 8 i 9 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 10 i 11 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 12 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Załącznik nr 6 RAMOWY PLAN NAUCZANIA WOJSKOWE LICEUM MUZYCZNE Tabela nr 14 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki 2828282823 Liczba godzin tygodniowo 1234567 PRZEDMIOTY MUZYCZNE 1. Przedmiot główny - instrument2222210 2. Fortepian dodatkowy111115 3. Praca z akompaniatorem1/31/32/32/313 4. Zespół kameralny66 5. Orkiestra88 6. Chór22 7. Kształcenie słuchu-22228 8. Kształcenie słuchu z zasadami muzyki3----3 9. Harmonia z ćwiczeniami-22--4 10. Nauka o muzyce2----2 11. Historia muzyki z literaturą muzyczną--2226 12. Formy muzyczne---224 13. Zasady muzyki-2---2 RAZEM8 1/39 1/39 2/39 2/31063 16 NADOBOWIĄZKOWO 14. Instrument dodatkowy111115 15. Emisja głosuwedług potrzeb 1 godzina1 16. Dyrygowanie (władanie buławą)---112 17. Zajęcia artystyczne (zespół recytatorski) w kołach zainteresowań111115 PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE 18. Język polski4333316 19. Język obcy I]5]5]5]5]525 20. Język obcy II 21. Matematyka2222-8 22. Historia2221-7 23. Wiedza o społeczeństwie---1-1 24. Fizyka22---2 25. Chemia--11-2 26. Geografia1]1---3 27. Biologia z higieną1--- 28. Wychowanie fizyczne2222210 29. Godziny do dyspozycji dyrektora----22 30. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy111115 RAZEM201816161383 Objaśnienia do tabeli nr 14 Przedmioty muzyczne: Poz. 1-3 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są zbiorowo - klasami. Poz. 5 i 6 Zajęcia prowadzone są zbiorowo - rocznikami (plutonami). Poz. 7-13 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 5-12 osób. Przedmioty ogólnokształcące: 1. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii/etyki/ oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 2. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 1., można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru; można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 3. Godziny do dyspozycji dyrektora przeznacza się na realizację zajęć objętych regulaminem egzaminu dojrzałości - części pisemnej, po 2 godziny na każdy z przedmiotów - matematyka i historia. 4. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia z higieną, - fizyka, - chemia. 5. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języków obcych - 26 uczniów. 6. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. Załącznik nr 7 RAMOWY PLAN NAUCZANIA LICEUM SZTUK PLASTYCZNYCH Zawód: plastyk Specjalność: - formy użytkowe - wystawiennictwo - techniki graficzne - techniki konserwatorskie - fotografia artystyczna Tabela nr 15 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki 3838343424 Liczba godzin tygodniowo 1234567 PRZEDMIOTY ARTYSTYCZNE 1. Historia sztuki1010 2. Rysunek i malarstwo 3. Rzeźba 4. Liternictwo 5. Fotografia 6. Rysunek techniczny78 7. Rysunek zawodowy 8. Technologia 9. Techniki zdobnicze 10. Ćwiczenia praktyczne 11. Godziny do dyspozycji dyrektora22 RAZEM12131617209 0 12 PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE 12. Język polski4333316 13. Język obcy I]3]333321 14. Język obcy II222 15. Matematyka2222-8 16. Historia2222-8 17. Wiedza o społeczeństwie---1-1 18. Fizyka22---4 19. Chemia22---4 20. Geografia1]1---3 21. Biologia z anatomią1--- 22. Przysposobienie obronne11---2 23. Wychowanie fizyczne3322212 24. Godziny do dyspozycji dyrektora123 25. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy0,50,50,50,50,52,5 RAZEM21,519,514,515,512,584,5 1- Objaśnienia do tabeli nr 15 Przedmioty artystyczne: Poz. 5 Przedmiot "fotografia": - dla specjalności "techniki konserwatorskie" - godziny przeznaczone na przedmiot "fotografia dokumentalna", - dla specjalności "fotografia artystyczna" - godziny przeznaczone na przedmiot "wiedza o fotografii". Poz. 7 Przedmiot "rysunek zawodowy" nie dotyczy specjalności "fotografia artystyczna". Poz. 9 Dotyczy specjalności "techniki konserwatorskie". Poz. 10 W uzasadnionych przypadkach przedmiot prowadzony jest wspólnie przez nauczyciela plastyka i nauczyciela praktycznej nauki zawodu. Poz. 11 Do dyspozycji dyrektora w pięcioletnim cyklu nauczania przeznacza się dodatkowe 2 (dwie) godziny na przedmioty artystyczne lub zawodowe, jeżeli wystąpi taka konieczność. Dopuszcza się możliwość nauczania przedmiotów artystycznych z zastosowaniem podziału na grupy. Praktyka zawodowa w klasie III i IV po 4 tygodnie w miarę potrzeb nauczania specjalizacji. Przedmioty ogólnokształcące: 1. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii/etyki/ oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 2. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 1., można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru; można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 3. Godziny będące w dyspozycji dyrektora szkoły można przeznaczyć w klasach I-IV na uzupełnienie treści kształcenia w zakresie przedmiotów uwzględnionych w planie nauczania lub na wprowadzenie do planu nauczania przedmiotu ważnego dla wszechstronnego przygotowania uczniów (np. muzyka). W klasie V przeznacza się na realizację zajęć z przedmiotów objętych regulaminem egzaminu dojrzałości - części pisemnej, po 2 godziny na każdy z przedmiotów - matematyka i historia. 4. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia z anatomią, - fizyka, - chemia. 5. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języków obcych - 26 uczniów. 6. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 uczniów, oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. Załącznik nr 8 RAMOWY PLAN NAUCZANIA SZKOŁA BALETOWA Zawód: tancerz Tabela nr 16 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVVVIVIIVIIIIX Liczba tygodni nauki 383838383838383824 Liczba godzin tygodniowo 123456 7891011 PRZEDMIOTY ARTYSTYCZNE 1. Taniec klasyczny1010101010]18]18]18]1850 2. Taniec ludowy i charakterystyczny2222210 3. Taniec współczesny-----72 4. Taniec historyczny----- 5. Partnerowanie----- 6. Rytmika222------6 7. Umuzykalnienie---111---3 8. Audycje muzyczne- ----44 9. Wiadomości o balecie111111---6 10. Historia tańca------44 11. Interpretacja muzyczno-ruchowa-----44 12. Zasady charakteryzacji-----22 13. Techniki uzupełniające222222---12 14. Godziny do dyspozycji dyrektora99 RAZEM171717161622181818182 23 NADOBOWIĄZKOWO 15. Wychowanie plastyczne11111----5 16. Wiedza o kulturze-----44 17. Kompozycja tańca-----22228 18. Gra na fortepianie1 1/31 1/31 1/31 1/31 1/31 1/3---8 Praktyki sceniczne są realizowane zgodnie z planem i wymiarem godzin ustalonym przez dyrekcję szkoły i kierownictwo zespołu baletowego. PRZEDMIOTY OGÓLNOKSZTAŁCĄCE 19. Język polski65555444442 20. Język obcy33344444433 21. Matematyka54444333-30 22. Wiedza o społeczeństwie----1--1-2 23. Historia321-22 24. Geografia1--- 25. Biologia1211--19 26. Fizyka--1--- 27. Chemia------- 28. Przysposobienie obronne-----11--2 29. Godziny do dyspozycji dyrektora--------22 30. Godziny do dyspozycji wychowawcy klasy1111111119 RAZEM191819222319161411161 Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze18 Objaśnienia do tabeli nr 16 Przedmioty artystyczne 1. Plan nauczania określa liczbę godzin lekcyjnych dla poszczególnych przedmiotów, grupy przedmiotów oraz godziny będące w dyspozycji dyrektora szkoły. 2. W klasach, w których podano łączną liczbę godzin w poz. 1, 2, 3, 4 i 5, przedmioty i wymiar godzin, stosownie do potrzeb szkoły i indywidualnych uzdolnień uczniów, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną. 3. Przedmioty wymienione w poz. 8, 10, 11, 12 i 16, dla których podano łączną liczbę godzin, realizowane są w klasach i wymiarach godzin ustalonych przez dyrekcję szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną. 4. Godziny będące w dyspozycji dyrektora szkoły mogą być przeznaczone na uzupełnienie treści kształcenia w zakresie przedmiotów uwzględnionych w planie nauczania lub na wprowadzenie do planu nauczania przedmiotu ważnego dla przygotowania zawodowego uczniów. Przydział godzin dla poszczególnych klas pozostawia się do dyspozycji dyrektora. 5. Przedmioty wymienione w poz. 1, 2, 3, 4 i 6 prowadzi się w grupach do 15 uczniów. 6. Lekcje tańca klasycznego odbywają się oddzielnie dla chłopców i oddzielnie dla dziewcząt. 7. W ramach przedmiotu "taniec współczesny" mogą być realizowane różne rodzaje techniki, łącznie z jazzową. 8. Przedmiot "zasady charakteryzacji" może być prowadzony w jednym semestrze w obowiązującym wymiarze godzin. 9. W ramach przedmiotu "techniki uzupełniające" może być prowadzona akrobatyka, technika barre au sol i zajęcia przygotowujące do partnerowania dla chłopców i ćwiczenia na palcach dla dziewcząt - w oddzielnych grupach. 10. Nauczanie przedmiotów nadobowiązkowych może być prowadzone pod warunkiem posiadania przez szkołę środków finansowych oraz możliwości organizacyjnych i kadrowych. 11. Nauka gry na fortepianie odbywa się indywidualnie dwa razy w tygodniu po 30 minut. 12. W zakresie tańca klasycznego, charakterystycznego i współczesnego dla uczniów z dowolnie wybranych klas prowadzony jest repertuar szkolny w wymiarze do 32 godzin tygodniowo. 13. Repertuar szkolny, przedmioty wymienione w poz. 1, 2, 3, 4 i 5 oraz ćwiczenia na palcach dla grupy dziewcząt prowadzone są z akompaniamentem. Jeżeli zajęcia z repertuaru szkolnego są prowadzone przy użyciu nagrań z taśmy magnetofonowej, do zajęć tych nie przewiduje się akompaniamentu fortepianowego. 14. Dla nauczycieli przygotowujących indywidualne układy taneczne wchodzące w zakres egzaminu z przygotowania zawodowego w klasie programowo najwyższej oraz w miarę potrzeby dla akompaniatorów przewiduje się po jednej godzinie tygodniowo dla ucznia w okresie trzech miesięcy przed tym egzaminem. 15. Na opiekę nad praktykami scenicznymi uczniów przeznacza się do 20 godzin tygodniowo. Przedmioty ogólnokształcące 16. Na podstawie ramowego planu dyrektor opracowuje plan nauczania szkoły, który powinien uwzględniać wymiar godzin nauczania religii/etyki/ oraz zajęcia czytelniczo-informacyjne w rocznym wymiarze 2 lub 3 godzin. 17. W planie nauczania, o którym mowa w pkt 16, można przesunąć nauczanie poszczególnych przedmiotów w całości lub w części do innej klasy niż wskazana w ramowym planie nauczania, pod warunkiem nielikwidowania tych przedmiotów i niezmniejszania ich obowiązkowego wymiaru; można również wprowadzić łączne (blokowe) nauczanie przedmiotów pokrewnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji obowiązkowego programu nauczania każdego z tych przedmiotów. 18. Jeżeli chodzi o godziny przeznaczone na realizacje grup przedmiotów, dodatkową godzinę można przeznaczyć w całości na nauczanie jednego przedmiotu z grupy lub w I semestrze na nauczanie jednego, a w II semestrze - drugiego przedmiotu z grupy. 19. Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły przeznacza się na realizację zajęć objętych regulaminem egzaminu dojrzałości - części pisemnej, po 2 godziny na każdy z przedmiotów - matematyka i historia. 20. Dopuszcza się możliwość podziału na grupy przy realizacji przedmiotów wymagających prowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych: - języki obce, - biologia, - fizyka, - chemia. 21. Podziału na grupy nie powinno się stosować w oddziałach liczących mniej niż 30 uczniów, a na zajęciach z języków obcych - 26 uczniów. 22. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze mogą być organizowane w miarę potrzeb dla uczniów, którzy mają zaległości w opanowaniu treści programowych z przedmiotów ogólnokształcących oraz ewentualne uzupełnienie treści kształcenia w związku z wprowadzeniem do realizacji nowego planu i programów nauczania. Załącznik nr 9 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM CYRKOWE Zawód: aktor cyrkowy Tabela nr 17 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki 1818181816 Liczba godzin tygodniowo 1234567 1. Podstawy rytmiki i umuzykalnienia23---5 2. Technika taneczna2323212 3. Anatomia i biomechanika22---4 4. Zasady charakteryzacji--44 5. Elementy gry aktorskiej2222-8 6. Historia cyrku---224 7. Bezpieczeństwo i higiena pracy22---4 8. Akrobatyka8823-21 9. Batut2211-6 10. Gimnastyka2323-10 11. Ekwilibrystyka2312-8 12. Żonglerka2211-6 13. Jeździectwo11---2 14. Zajęcia specjalistyczne-61014-30 15. Przygotowanie numerów----1515 16. Godziny do dyspozycji dyrektora-242715 RAZEM2739253326154 4 Objaśnienia do tabeli nr 17 Poz. 3, 5, 6 i 7 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 14 i 15 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 2-6 osób lub indywidualnie. Poz. 16 Godziny przeznaczone na choreografię, język obcy, podstawy psychologii, socjologii i organizacji rynku pracy oraz na reżyserię numeru. Pozostałe pozycje - zajęcia prowadzone są grupowo dla 2-6 osób w zależności od przedmiotu i specyfiki numeru. Załącznik nr 10 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE WOKALNO-BALETOWE Zawód: aktor scen muzycznych Tabela nr 18 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin w cyklu nauczania IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki 1818181816 Liczba godzin tygodniowo 1234567 1. Taniec klasyczny6969535 2. Taniec charakterystyczny3232-10 3. Taniec współczesny2222311 4. Partnerowanie----44 5. Pantomima2222210 6. Gra aktorska2222412 7. Dykcja2222-8 8. Zasady charakteryzacji22---4 9. Kształcenie słuchu3333-12 10. Emisja chóralna11---2 11. Nauka o muzyce2222-8 12. Wybrane zagadnienia z historii teatru112228 13. Język włoski2222-8 14. Śpiew solowy112228 15. Praca z akompaniatorem0,50,50,50,513 16. Fortepian0,50,511-3 RAZEM303229,531,523146 Objaśnienia do tabeli nr 18 Poz. 1-3 Zajęcia prowadzone są w grupach do 15 osób. Poz. 14-16 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. W ramach przedmiotu wymienionego w poz. 3 mogą być realizowane różne rodzaje technik, łącznie z jazzową i stepem. Przedmioty wymienione w poz. 1-4 prowadzone są z akompaniamentem. Praktyki sceniczne realizowane są zgodnie z planem i wymiarem godzin ustalonym przez dyrektora szkoły. Załącznik nr 11 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE WOKALNO-AKTORSKIE Zawód: aktor scen muzycznych Tabela nr 19 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin w cyklu nauczania IIIIIIIVVVIVIIVIII Liczba tygodni nauki 1818181818181816 Liczba godzin tygodniowo 12345678910 1. Śpiew2222222216 2. Kształcenie słuchu z zasadami muzyki2222222216 3. Praca z akompaniatorem--1111116 4. Gra aktorska5566666646 5. Dykcja2222222216 6. Wiersz2222----8 7. Proza222222--12 8. Taniec charakterystyczny22------4 9. Taniec współczesny--22222212 10. Step222222--12 11. Wybrane zagadnienia z historii muzyki22------4 12. Wybrane zagadnienia z historii teatru222211--10 13. Wybrane zagadnienia z historii sztuki i kostiumu--2222--8 14. Antropologia kultury-- 22222212 15. Technika mikrofonowa222222--12 16. Zespół wokalny1122222214 17. Pantomima--22222212 18. Szermierka sceniczna2222----8 19. Zasady charakteryzacji44------8 RAZEM3232353530302121236 NADOBOWIĄZKOWO 20. Język obcy3322----10 21. Rytmika22------4 22. Gra na fortepianie11------2 23. Sceny musicalowe----22228 24. Piosenka z mikrofonem------112 Objaśnienia do tabeli nr 19 Poz. 1-3 i 22 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 4-7 i 17-19 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 6-8 osób. W ramach przedmiotu wymienionego w poz. 9 mogą być realizowane różne rodzaje technik, łącznie z jazzową. Przedmioty wymienione w poz. 8-10 prowadzone są z akompaniamentem. Praktyki sceniczne realizowane są zgodnie z planem i wymiarem godzin ustalonym przez dyrektora szkoły. Załącznik nr 12 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE PIOSENKARSKIE Zawód: muzyk - wokalista Specjalność: piosenkarz Tabela nr 20 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 20182018 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Interpretacja piosenki22228 2. Emisja głosu22228 3. Fizjologia głosu11--2 4. Dykcja11114 5. Fortepian11114 6. Kształcenie słuchu z zasadami i harmonią333312 7. Nauka o muzyce z literaturą muzyczną11226 8. Historia teatru i literatury11--2 9. Plastyka ruchu i taniec22228 10. Elementy gry aktorskiej--112 11. Zasady charakteryzacji--1-1 12. Zespół wokalno-instrumentalny11114 13. Wychowanie fizyczne22228 14. Podstawy psychologii, socjologii i organizacji pracy11--2 15. Obsługa sprzętu elektronicznego1---1 RAZEM1918181772 16. Zajęcia scenicznePo 6 godzin tygodniowo w III i IV semestrze wg planu ustalonego przez dyrekcję studium NADOBOWIĄZKOWO 17. Język obcy22228 18. Gitara klasyczna11114 19. Zajęcia rekreacyjno-sportowe22228 Objaśnienia do tabeli nr 20 Poz. 1 i 5 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 3 lub 4 osób. Poz. 4 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 2 lub 3 osób. Poz. 6 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 10-12 osób. Poz. 7 i 8 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 9, 10 i 15 Zajęcia prowadzone są w grupach do 6 osób. Poz. 12-14 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 18 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Załącznik nr 13 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE RYTMIKI Zawód: muzyk - nauczyciel rytmiki Tabela nr 21 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 17171716 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Rytmika333312 2. Fortepian22228 3. Improwizacja fortepianowa22228 4. Technika ruchu223310 5. Emisja głosu i repertuar piosenek11114 6. Kształcenie słuchu223310 7. Ćwiczenia z harmonii11114 8. Nauka o muzyce223310 9. Anatomia i biomechanika22--4 10. Metodyka prowadzenia rytmiki223310 11. Kompozycja ruchowa utworów22228 12. Dziecięce instrumenty perkusyjne--224 13. Flet prosty11--2 14. Wychowanie fizyczne22228 15. Psychologia]4]4--8 16. Pedagogika RAZEM28282826110 Praktyka zawodowa - 1 tydzień w semestrach: I, II i III NADOBOWIĄZKOWO 17. Język obcy22228 18. Taniec ludowy22228 Objaśnienia do tabeli nr 21 Poz. 1 i 4 Zajęcia prowadzone są w grupach do 10 osób. Poz. 2 Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Poz. 3 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 5 W I roku zajęcia prowadzone są indywidualnie, w II roku - zbiorowo. Poz. 6 Zajęcia prowadzone są w grupach dla 10-12 osób. Poz. 7 Zajęcia prowadzone są po 2 osoby. Poz. 8, 11 i 12 Zajęcia prowadzone są grupowo dla 12-16 osób. Poz. 9, 10 i 14-16 Zajęcia prowadzone są zbiorowo. Poz. 13 Zajęcia prowadzone są po 2 lub 3 osoby. Załącznik nr 14 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE PLASTYCZNE Zawód: plastyk Specjalność: techniki konserwatorskie POLICEALNE STUDIUM ZAWODOWE TECHNIKI TEATRALNO-FILMOWEJ Zawód: plastyk Specjalność: techniczna realizacja widowisk Tabela nr 22 PRZEDMIOTKLASARAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania III Liczba tygodni nauki 3834 Liczba godzin tygodniowo 1234 1. Historia sztuki336 2. Rysunek i malarstwo51 3. Rzeźba 4. Fotografia dokumentalna 5. Rysunek zawodowy 6. Technologia 7. Techniki zdobnicze 8. Ćwiczenia praktyczne 9. Wychowanie fizyczne224 10. Język obcy224 11. Godziny do dyspozycji dyrektora22 RAZEM32336 7 2 Objaśnienia do tabeli nr 22 Poz. 1 Przedmiot "historia sztuki" jest poszerzony o wiedzę z zakresu specjalności. Poz. 3 Dotyczy specjalności "techniczna realizacja widowisk". Poz. 4 Dotyczy specjalności "techniki konserwatorskie". Poz. 6 Przedmiot jest poszerzony o materiałoznawstwo stosownie do potrzeb specjalności. Poz. 7 Dotyczy specjalności "techniki konserwatorskie". Poz. 8 W uzasadnionych przypadkach przedmiot jest prowadzony wspólnie przez nauczyciela plastyka i nauczyciela praktycznej nauki zawodu. Poz. 11 Do dyspozycji dyrektora w dwuletnim cyklu nauczania przeznacza się dodatkowe 2 godziny na przedmioty artystyczne lub wspomagające, jeżeli wystąpi taka konieczność (np. na chemię). Dopuszcza się możliwość nauczania przedmiotów artystycznych z zastosowaniem podziału na grupy. Zajęcia wychowania fizycznego zaleca się prowadzić oddzielnie z chłopcami i dziewczętami. W przypadku małej liczby uczniów należy tworzyć grupy międzyklasowe. Praktyka zawodowa po pierwszym roku rwa 4 tygodnie w miarę potrzeb nauczanej specjalności. Załącznik nr 15 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POMATURALNE STUDIUM KSZTAŁCENIA ANIMATORÓW KULTURY I BIBLIOTEKARZY Zawód: bibliotekarz Studium stacjonarne Tabela nr 23 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczaniaRAZEM godzin w cyklu nauczania ogółem IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 18161812 Liczba godzin tygodniowo 1234567 1. Wiedza o społeczeństwie3---1,554 2. Psychologia22--268 3. Pedagogika-22-268 4. Wiedza o kulturze-22-268 5. Wiedza i nauce i literaturze niebeletrystycznej21--1,552 6. Literatura piękna44358250 7. Wiedza o książce i bibliotece34--3,5118 8. Wiedza o czytelnictwie--232,572 9. Warsztaty czytelnicze--22260 10. Źródła informacji. Działalność informacyjna22224128 11. Gromadzenie i udostępnianie zbiorów31224130 12. Opracowanie zbiorów32235158 13. Organizacja i zarządzanie w bibliotece--322,578 14. Technologie informacyjne22--268 15. Komputeryzacja biblioteki- 22260 16. Zajęcia praktyczne-2233,5104 17. Wychowanie fizyczne222248 18. Język obcy (I), (II)44448256 Praktyka zawodowa w IV semestrze - 4 tygodnie RAZEM30303030601920 FAKULTETY* 1. Bibliotekarstwo publiczne 222 2. Bibliotekarstwo szkolne 222 NADOBOWIĄZKOWO 1. Biblioterapia]4]4 4 2. Komunikacja społeczna 3. Wiedza o mediach 4. Animacja środowisk lokalnych 5. Wychowanie plastyczne 6. Kultura żywego słowa 7. Wiedza o teatrze 8. Wiedza o muzyce 9. Wiedza o filmie 10. Technika pracy biurowej * Słuchacza studium obowiązuje zaliczenie jednego z fakultetów. RAMOWY PLAN NAUCZANIA POMATURALNE STUDIUM KSZTAŁCENIA ANIMATORÓW KULTURY I BIBLIOTEKARZY Zawód: bibliotekarz Studium zaoczne Tabela nr 24 PRZEDMIOTLiczba godzin konsultacji w semestrzeRAZEM godzin konsultacji IIIIIIIV 123456 1. Pedagogika z elementami psychologii--202040 2. Wiedza o kulturze z elementami wiedzy o społeczeństwie121216-40 3. Wiedza o nauce i literaturze niebeletrystycznej108--18 4. Literatura piękna1424182278 5. Wiedza o książce i bibliotece2023--43 6. Wiedza o czytelnictwie--161632 7. Warsztaty czytelnicze--101020 8. Źródła informacji. Działalność informacyjna2012121256 9. Gromadzenie i udostępnianie zbiorów1888842 10. Opracowanie zbiorów1017121655 11. Organizacja i zarządzanie biblioteką-1681034 12. Technologie informacyjne2610--36 13. Komputeryzacja biblioteki--101626 OGÓŁEM130130130130520 FAKULTATYWNE* 1. Bibliotekarstwo publiczne--101020 2. Bibliotekarstwo szkolne--101020 Godziny do dyspozycji dyrektora3030101080 RAZEM160160160160640 * Słuchacza studium obowiązuje zaliczenie jednej z proponowanych specjalizacji. Objaśnienia do tabeli nr 23 i 24 1. Plany nauczania dla zawodu bibliotekarz określają zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych i ogólnych oraz propozycje nadobowiązkowych zajęć lekcyjnych (do wyboru przez szkoły). 2. Plany nauczania mają charakter ramowy; na podstawie planów dyrektor szkoły opracowuje szczegółowy arkusz zawierający organizację prac danego ośrodka szkolnego. Wymiary godzin poszczególnych przedmiotów ustalone w planie nauczania dla cyklu kształcenia (w formie stacjonarnej) dzielone są odpowiednio na lata nauki. 3. Oddział (klasę) można dzielić na grupy na zajęciach, dla których z treści programu nauczania wynika konieczność: - prowadzenia zajęć laboratoryjnych - "Technologie informacyjne", "Komputeryzacja biblioteki", "Języki obce", - ćwiczeń z przedmiotów zawodowych - "Warsztaty czytelnicze", "Źródła informacji. Działalność informacyjna", "Gromadzenie i udostępnianie zbiorów", "Opracowanie zbiorów". 4. Podział na grupy stosuje się w oddziałach liczących więcej niż 30 słuchaczy, a na zajęciach z języków obcych - 26 słuchaczy, przy czym liczba zajęć prowadzonych w grupach nie powinna przekraczać 50% wymiaru godzin lekcyjnych przeznaczonych na realizację danego przedmiotu, oprócz języków obcych, z których zajęcia w grupach mogą być prowadzone w szerszym zakresie. 5. Zakres dzielenia oddziału (klasy) na grupy uzależniony jest od warunków finansowych, lokalowych i kadrowych szkoły. 6. Zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są w grupach liczących nie mniej niż 15 i nie więcej niż 30 słuchaczy (oddzielnie wg płci). W przypadku małej liczby słuchaczy należy tworzyć grupy międzyklasowe. 7. Przedmioty nadobowiązkowe realizuje studium w oparciu o specyfikę nauczania, własne możliwości kadrowe i finansowe - w różnym czasie cyklu nauczania. Tematyka i liczba godzin na poszczególne przedmioty nadobowiązkowe ustalana jest przez dyrektora szkoły. RAMOWY PLAN NAUCZANIA POMATURALNE STUDIUM KSZTAŁCENIA ANIMAORÓW KULTURY I BIBLIOTEKARZY Zawód: bibliotekarz Specjalizacja: biblioterapia Tabela nr 25 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin tygodniowo w cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 18161812 Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Wiedza o społeczeństwie3---3 2. Psychologia22--4 3. Pedagogika-22-4 4. Wiedza o kulturze-22-4 5. Wiedza o nauce i literaturze niebeletrystycznej-2--2 6. Literatura piękna44228 7. Wiedza o książce i bibliotece22--4 8. Wiedza o czytelnictwie---22 9. Warsztaty czytelnicze--224 10. Źródła informacji. Działalność informacyjna22224 11. Gromadzenie i udostępnianie zbiorów31228 12. Opracowanie zbiorów322310 13. Organizacja i zarządzanie w bibliotece-- 22 14. Technologie informacyjne22--4 15. Komputeryzacja biblioteki- 224 16. Zajęcia praktyczne-22-4 17. Wychowanie fizyczne22228 18. Język obcy (I), (II)22228 19. Socjologiczne i filozoficzne problemy zdrowia i choroby2---2 20. Podstawy anatomii i fizjologii człowieka4---4 21. Podstawy rehabilitacji--235 22. Problemy społeczne ludzi chorych i niepełnosprawnych1---1 23. Podstawy pomocy psychologicznej-2226 24. Biblioterapia12227 25. Arteterapia-2226 26. Kultura żywego słowa w biblioterapii--224 RAZEM33333232130 Załącznik nr 16 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POMATURALNE STUDIUM KSZTAŁCENIA ANIMATORÓW KULTURY I BIBLIOTEKARZY Zawód: animator kultury Tabela nr 26 Lp.PRZEDMIOTSemestryRazemLiczba godz. w 2-letnim cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 18161812 Liczba godzin tygodniowo 12345678 ITeoretyczne przygotowanie do animacji społeczno-kulturalnej778729466 1Wiedza o animacji społeczno-kulturalnej1111464 2Elementy wiedzy o kulturze111-352 3Wiedza o sztuce (Wstęp do wiedzy o sztuce, Literatura, Teatr, Film, Fotografia, Plastyka, Muzyka)332210162 4Psychologiczne i pedagogiczne podstawy animacji społeczno-kulturalnej22228128 5Wiedza o społecznościach lokalnych--11230 6Prawne i ekonomiczne podstawy działalności kulturalnej--11230 IIPraktyczne przygotowanie do animacji społeczno-kulturalnej11118939566 1Metody i techniki animacji społeczno-kulturalnej332210162 2Komunikacja społeczna33--6102 3Kultura słowa--11230 4Technika pracy umysłowej1---118 5Techniczne środki w animacji-112458 6Język obcy2222898 7Wychowanie fizyczne*2222898 * w przypadku wyboru przez słuchacza specjalizacji tanecznej godziny przeznaczone na Wychowanie Fizyczne można przenieść do programu specjalizacji tanecznej IIIZajęcia fakultatywne Animacja wyspecjalizowana1212141452828 OGÓŁEM30303030120 IVPraktyki 1Praktyki śródsemestralne-222692 2Wakacyjne warsztaty metodyczne i twórcze-1 tydzień 30 3Praktyka zawodowa---4 tyg. 120 Ogółem242 ZAJĘCIA FAKULTATYWNE PLAN NAUCZANIA ANIMACJI WYSPECJALIZOWANEJ Lp.Przedmioty nauczania specjalizacjiSemestryRazemLiczba godz. w 2-letnim cyklu nauczania IIIIIIIV Liczba tygodni nauki 18161812 Liczba godzin tygodniowo 12345678 Animacja społeczności lokalnych1212141452828 1Elementy psychologii społecznej11--234 2Poznawanie środowiska lokalnego1122694 3Edukacja środowiskowa22228128 4Komunikacja społeczna w społecznościach lokalnych33--6102 5Problemy socjalne w społeczności lokalnej22--468 6Animacja zespołów zadaniowych--2-236 7Animacja grupy metodą zabawy-2--232 8Problemy etyki zawodowej animatora kultury---2224 9Podstawy organizacji i kierowania zespołami1122694 10Zarządzanie marketingowe2-22696 11Pracownia środowiskowa--448120 Teatr1212141452828 1Wiedza o teatrze1111464 2Reżyseria w teatrze amatorskim444517268 3Scenografia22228128 4Kultura żywego słowa1112576 5Repertuar teatru amatorskiego111-352 6Taniec11--234 7Teatr dziecięcy (lalkowy i żywego planu)11338124 8Plastyka ciała i technika wyrazu scenicznego--21348 9Drama11--234 Taniec1212141452828 1Wybrane zagadnienia z anatomii, fizjologii i biomechaniki2---236 2Historia tańca i baletu--22460 3Rytmika z umuzykalnieniem22--468 4Techniki taneczne a) podstawy techniki tańca klasycznego22--468 b) technika wolna--22460 c) technika tańca jazzowego22--468 5Polskie tańce narodowe222-6104 6Folklor taneczny wybranych regionów Polski22228128 7Taniec towarzyski-222692 8Mody taneczne--22460 9Wybrane zagadnienia reżyserii i kompozycji tańca--24684 Fotografia1212141452828 1Historia i estetyka fotografii22228128 2Zagadnienia kompozycji i specyficznych form fotografii1111464 3Technika i technologia fotografii432211180 4Pracownia fotografii567725396 5Multimedia - współczesne środki rejestracji obrazu--224 Film1212141452828 1Historia filmu323515200 2Wybrane zagadnienia z teorii filmu-222692 3Budowa scenariusza filmowego222-6104 4Metodyka pracy w klubie filmowym--448120 5Pracownia realizacji filmu32--686 6Realizacja filmu443314226 Turystyka1212141452828 1Postawy wiedzy o turystyce2---236 2Podstawy ekologii22--468 3Geografia turystyczna233412186 4Metodyka programowania turystyki23--584 5Metodyka krajoznawstwa--347102 6Antropogeografia-22-468 7Ekonomiczne i prawne podstawy turystyki--22460 8Biomedyczne podstawy turystyki2---236 9Środki techniczne w turystyce--22460 10Język obcy22228128 Turystyka i rekreacja1212141452828 1Geografia turystyczna22228128 2Metodyka programowania turystyki23--584 3Metodyka pracy krajoznawczej--22460 4Obsługa ruchu turystycznego--22460 5Podstawy ekologii--11230 6Biomedyczne podstawy rekreacji i turystyki2---236 7Metodyka rekreacji22228128 8Formy aktywności ruchowej233311174 9Język obcy22228128 Arteterapia1212141452828 1Socjologiczne i filozoficzne problemy zdrowia i choroby2---236 2Podstawy anatomii i fizjologii człowieka4---472 3Problemy społeczne chorych i niepełnosprawnych2---236 4Wstęp do arteterapii2---236 5Drama---2224 6Wspomaganie przez sztukę:248622316 a) Biblioterapia22--468 b) Muzykoterapia--22460 c) Metody i techniki teatralne-22-468 d) Metody i techniki plastyczne--4-672 e) Choreoterapia---4448 7Podstawy rehabilitacji-4--464 8Podstawy pomocy psychologicznej-4228124 9Warsztat arteterapii--448120 RAMOWY PLAN NAUCZANIA POMATURALNE STUDIUM KSZTAŁCENIA ANIMATORÓW KULTURY I BIBLIOTEKARZY Zawód: animator kultury Specjalizacja: animator społeczności lokalnych Tabela nr 27 PRZEDMIOTSEMESTRRAZEM godzin konsultacji IIIIIIIV 123456 1. Wiedza o kulturze1010101040 2. Wstęp do wiedzy o sztuce10---10 3. Podstawy wiedzy o plastyce-1010-20 4. Podstawy wiedzy o literaturze101010-30 5. Podstawy wiedzy o filmie2010--30 6. Podstawy wiedzy o muzyce--101020 7. Podstawy wiedzy o teatrze--101020 8. Wiedza o animacji społeczno-kulturalnej1010--20 9. Praktyczne podstawy animacji społeczno-kulturalnej1010101040 10. Wiedza o wspólnotach lokalnych-1010-20 11. Psychologiczno-pedagogiczne podstawy animacji społeczno-kulturalnej2020--40 12. Prawno-ekonomiczne podstawy działalności kulturalnej-1010-20 13. Kultura słowa--102030 14. Środki techniczne w animacji społeczno-kulturalnej--101020 15. Technika pracy umysłowej1010--20 16. Komunikacja społeczna---2020 17. Problemy socjalne w środowisku lokalnym-1010-20 18. Animacja zespołów zadaniowych---1010 19. Poznawanie środowiska lokalnego10---10 20. Edukacja środowiskowa--10-10 21. Animacja grupy metodą zabawy10---10 22. Podstawy organizacji i kierowania---1010 23. Problemy etyki zawodowej animatora kultury---1010 24. Do dyspozycji dyrektora studium1010101040 RAZEM130130130130520 Załącznik nr 17 RAMOWY PLAN NAUCZANIA OGNISKO ARTYSTYCZNE Specjalność muzyczna Tabela nr 28 DZIAŁ DZIECIĘCY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAGI IIIIIIIV Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Przedmiot główny (instrument)]3]3]4]4Indywidualnie 2. Umuzykalnienie (kształcenie słuchu)Zbiorowo 3. Chór lub zespół instrumentalnyZbiorowo 4. RytmikaZbiorowo DZIAŁ MŁODZIEŻOWY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAG I IIIIIIIV Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Przedmiot główny (instrument lub śpiew)]3]3]4]4Indywidualnie 2. Fortepian dodatkowyIndywidualnie 3. Nauka o muzyceZbiorowo 4. Kształcenie słuchuZbiorowo 5. ChórZbiorowo 6. Zespół instrumentalnyZbiorowo Przydział godzin na poszczególne przedmioty ustala dyrektor ogniska artystycznego. RAMOWY PLAN NAUCZANIA OGNISKO ARTYSTYCZNE Specjalność plastyczna Tabela nr 29 DZIAŁ DZIECIĘCY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAG I III Liczba godzin tygodniowo 1234 1. Rysunek i ćwiczenia kolorystyczne]5]5W grupach do 20 osób 2. Modelowanie DZIAŁ MŁODZIEŻOWY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAG I III Liczba godzin tygodniowo 1234 1. Wiedza o sztuce]8]8Zbiorowo 2. Rysunek i malarstwoW grupach do 20 osób 3. Zajęcia artystyczne (np. grafika, rzeźba, fotografia artystyczna)W miarę potrzeb i możliwości w grupach do 20 osób Przydział godzin na poszczególne przedmioty ustala dyrektor ogniska artystycznego. RAMOWY PLAN NAUCZANIA OGNISKO ARTYSTYCZNE Specjalność baletowa Tabela nr 30 DZIAŁ DZIECIĘCY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAG I IIIIIIIV Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Taniec ludowy]3]3]4]4W grupach do 20 uczniów 2. Zabawy ruchoweZbiorowo 3. UmuzykalnienieZbiorowo DZIAŁ MŁODZIEŻOWY PRZEDMIOTROK NAUKIUWAG I IIIIIIIV Liczba godzin tygodniowo 123456 1. Technika taneczna]5]5]5]5W grupach do 20 uczniów 2. Taniec ludowy i charakterystyczny 3. RytmikaZbiorowo 4. Wiadomości o tańcuZbiorowo Przydział godzin na poszczególne przedmioty ustala dyrektor ogniska artystycznego. Poz. 1 W dziale dziecięcym oraz poz. 1 i 2 w dziale młodzieżowym z akompaniamentem. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia listy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, do których stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%. (Dz. U. Nr z 1999 r. Nr 3, poz. 9) Na podstawie art. 50 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się listę towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, do których stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1998 r. (poz. 9) LISTA TOWARÓW PRZEZNACZONYCH NA CELE OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKĘ PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG W WYSOKOŚCI 0% I. Sprzęt przewozowo-samochodowy 1. Pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej. 2. Sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów. II. Sprzęt łączności 1. Radiotelefony różnych typów wraz z osprzętem. 2. Sprzęt łączności przewodowej. 3. Zestawy komputerowe z urządzeniami peryferyjnymi, oprogramowanie. 4. Urządzenia dyspozytorskie i aparatownie. 5. Zestawy antenowe. 6. Sprzęt do radiowej łączności trankingowej. III. Materiały i środki wyposażenia specjalistycznego 1. Sprzęt ochrony osobistej: kombinezony, kamizelki, pasy ratunkowe i okulary. 2. Aparaty oddechowe z maskami. 3. Sprzęt burzący: piły spalinowe i elektryczne, rozpieracze i poduszki hydrauliczne, młoty pneumatyczne, narzędzia hydrauliczne uniwersalne, siekierołomy. 4. Zapory pływające i sprzęt do likwidacji zagrożeń ekologicznych i chemicznych: pompy chemiczne do paliw, kwasów lub ługów, separatory i skimery olejowe wraz z oprzyrządowaniem. 5. Wykrywacze gazów, temperatury i bezruchu, radiometry, pirometry, kamery termowizyjne. 6. Urządzenia oddymiające i zadymiające. 7. Wytwornice, agregaty i generatory pianowe. 8. Prądownice strażackie, działka wodne i wodno-pianowe. 9. Podręczny sprzęt gaśniczy: gaśnice, agregaty gaśnicze, hydronetki, tłumnice, bosaki, szafki hydrantowe. 10. Węże pożarnicze (ssawne i tłoczne) oraz armatura wodna: łączniki, zbieracze, zasysacze, stojaki hydrantowe, rozdzielacze, zwijadła, zbiorniki wolno stojące. 11. Drabiny pożarnicze przenośne: przystawne, wysuwane i zestawiane. 12. Sprężarki, ładowarki i przetłaczarki do butli gazowych wysokociśnieniowych. 13. Sprzęt ratowniczy: aparaty, skokochrony, wory, rękawy, linki ratownicze, ratowniczy sprzęt wysokogórski i dla płetwonurków. 14. Chemiczne środki gaśnicze, sorbenty, neutralizatory i odkażacze, środki zwilżające i modyfikujące. 15. Sprzęt kontrolno-pomiarowy stanowisk badawczych. 16. Pompy i autopompy pożarnicze. 17. Agregaty prądotwórcze i oświetleniowe oraz siłownie energetyczne. 18. Sprzęt i środki do uszczelniania i ograniczania przemieszczania się materiałów niebezpiecznych. IV. Wyposażenie zabezpieczające 1. Pojazdy i samochody specjalistyczne: kasyna polowe, chłodnie, piece piekarskie polowe, urządzenia dezynfekcyjno-kąpielowe, łaźnie polowe, przyczepy, naczepy i kontenery pożarnicze wraz z wyposażeniem. 2. Polowe wyposażenie gastronomiczne: kuchnie polowe, termosy polowe, polowe podgrzewacze i rozdzielacze wody, namioty sypialne, techniczne i do kuchni polowych, kasyna polowe, garnki, menażki, niezbędniki. 3. Wyposażenie samochodów sanitarnych. V. Materiały pędne i smary Paliwa i smary z wyłączeniem wyrobów objętych podatkiem akcyzowym. VI. Pozostałe towary 1. Urządzenia szkolno-treningowe: trenażery, ścieżki biegowe, urządzenia wydolnościowe i do pomiaru masy ciała, drobny sprzęt sportowy oraz przeszkody i urządzenia torów ćwiczeń sportowo-pożarniczych. 2. Umundurowanie, odzież specjalna i ochronna, wyekwipowanie osobiste strażaka Państwowej Straży Pożarnej według obowiązujących norm i wyposażenie specjalistyczne strażaka oraz odznaki, odznaczenia i dystynkcje. 3. Wyposażenie stacji diagnostycznych, stacji przeciwgazowych - przeciwdymowych, warsztatów łączności i ćwiczebnych komór gazowych. 4. Urządzenia sygnalizacyjno-ostrzegawcze do oznakowania pojazdów uprzywilejowanych w ruchu i terenów akcji ratowniczo-gaśniczych. 5. Podwozia oraz nadwozia samochodowe i przyczepy pod zabudowę na pojazdy dla straży pożarnej. VII. Inne Części zamienne, podzespoły, zespoły i materiały do sprzętu wymienionego w niniejszym załączniku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 10) Na podstawie art. 13 ust. 6, art. 16 pkt 1, art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 3, art. 24 ust. 2 i 3, art. 38 ust. 5, art. 39 ust. 6, art. 48 ust. 2 oraz art. 51 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 12, poz. 68 i Nr 162, poz. 1123) rozdział 3 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 3 Opłaty § 19. 1. Opłata za zezwolenie na urządzanie gier losowych lub zakładów wzajemnych wynosi: 1) za zezwolenie na urządzanie gier losowych w kasynie gry - 212 900 zł, 2) za zezwolenie na urządzanie gier w automatach losowych - 42 600 zł, 3) za zezwolenie na urządzanie gry bingo pieniężne - 85 200 zł, 4) za zezwolenie na urządzanie loterii fantowej lub gry bingo fantowe - 1 420 zł, a gdy zezwolenie dotyczy obszaru nie więcej niż czterech sąsiadujących ze sobą województw - 700 zł, 5) za zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych - 14 200 zł oraz dodatkowo za każdy punkt przyjmowania zakładów wzajemnych - 140 zł, 6) za zezwolenie na urządzanie loterii promocyjnej - 10% wartości puli nagród, jednakże nie mniej niż 700 zł. 2. Stawki opłat, określone w ust. 1 pkt 2, mają zastosowanie do zezwoleń wydawanych na okres 3 lat; w razie wydania zezwolenia na okres dłuższy, stawki ulegają proporcjonalnemu zwiększeniu. § 20. 1. Opłata za złożenie egzaminu dla poszczególnych stanowisk wynosi: 1) dyrektor i zastępcy dyrektora - 1 070 zł, 2) kierownik i zastępca kierownika 1 000 zł, 3) inspektor - 860 zł, 4) kasjer stołu - 700 zł, 5) osoba bezpośrednio prowadząca grę, jak krupier, obsługujący urządzenia do gier (z wyłączeniem pracowników obsługi technicznej), przyjmujący zakłady wzajemne - 280 zł, 6) osoba nadzorująca urządzenie loterii fantowej, bingo fantowego lub loterii promocyjnej - 700 zł, 7) inne, nie wymienione w pkt 1-6 - 1 420 zł. 2. Opłata za wydanie świadectwa zawodowego, o którym mowa w § 15, wynosi 140 zł. 3. Opłata za wydanie zaświadczenia, o którym mowa w § 17, wynosi 140 zł.". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 stycznia 1999 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu granicznej oraz pocztowej kontroli dewizowej oraz rodzajów dokumentów stwierdzających uprawnienie do wywozu, wysyłania lub przekazywania za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także przypadków, w których dokumenty takie nie są wymagane. (Dz. U. Nr 3, poz. 11) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Organy administracji celnej oraz organy Straży Granicznej wykonują graniczną kontrolę dewizową w zakresie wywozu lub wysyłania za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, na zasadach i w trybie kontroli celnej, ze zmianami wynikającymi z rozporządzenia. § 2. 1. Rezydenci i nierezydenci, dokonujący wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, obowiązani są, z zastrzeżeniem ust. 3, udokumentować uprawnienie do wywozu jednym z następujących dokumentów: 1) pisemnym zgłoszeniem przywozu do kraju wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, potwierdzonym przez urząd celny - w razie powrotnego wywozu tych wartości lub środków za granicę, 2) zaświadczeniem banku, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) zezwoleniem dewizowym oraz innym dokumentem, od którego posiadania, stosownie do warunków określonych w takim zezwoleniu, uzależniony jest wywóz za granicę określonych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, 4) pisemnym zgłoszeniem przywozu dokonanym przez kapitana statku na formularzu określonym odrębnymi przepisami, potwierdzonym przez urząd celny - w razie powrotnego wywozu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych znajdujących się w kasie statku. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, należy okazywać organom administracji celnej (Straży Granicznej) bez wezwania. 3. Udokumentowanie uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli przedmiotem wywozu lub przywozu są: 1) środki płatnicze (krajowe i zagraniczne), których łączna wartość nie przekracza równowartości 5.000 euro, 2) dewizy i papiery wartościowe wystawione za granicą na nazwisko nierezydenta dokonującego ich wywozu, 3) czeki podróżnicze podpisane przez nierezydenta dokonującego ich wywozu. § 3. 1. Wywóz za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych podlega ustnemu zgłoszeniu urzędowi celnemu (granicznej placówce kontrolnej Straży Granicznej), a ich przywóz z zagranicy, z wyłączeniem przypadków, w których przedmiotem przywozu są wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze określone w § 2 ust. 3, podlega zgłoszeniu pisemnemu. 2. Rezydenci i nierezydenci zainteresowani uzyskaniem od urzędu celnego (granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej) potwierdzenia przywozu do kraju wartości dewizowych bądź krajowych środków płatniczych, których przywóz, zgodnie z ust. 1, nie podlega zgłoszeniu pisemnemu, mogą dokonać zgłoszenia w formie pisemnej. § 4. 1. Urząd celny (graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej) potwierdza pisemne zgłoszenie, o którym mowa w § 3, chyba że stosownie do przepisów dewizowych potwierdza przywóz na innym dokumencie. 2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, następuje przez odciśnięcie pieczęci urzędu celnego (stempla granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej) i datownika na zgłoszeniu oraz zamieszczenie na nim podpisu pracownika kontrolującego lub funkcjonariusza Straży Granicznej. 3. Dokumenty wymagane przy wywozie za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych urząd celny (graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej) oznacza odpowiednio adnotacją "wywieziono" i potwierdza w sposób określony w ust. 2. § 5. 1. Urząd celny (graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej) dopuszcza powrotny wywóz za granicę walut obcych po stwierdzeniu, że są one wywożone w tej samej walucie, w ilości nie większej niż przywieziona i potwierdzona przez urząd celny (graniczną placówkę kontrolną Straży Granicznej). W razie wymiany w banku waluty obcej na inną walutę obcą lub powrotnej wymiany waluty polskiej na walutę obcą, wywóz uzależniony jest od zaświadczenia banku stwierdzającego uprawnienie do wywozu walut pochodzących z wymiany. Przepis niniejszy stosuje się odpowiednio do innych niż waluty obce zagranicznych środków płatniczych. 2. Urząd celny (graniczna placówka kontrolna Straży Granicznej) dopuszcza powrotny wywóz za granicę waluty polskiej po stwierdzeniu, że jest ona wywożona w ilości nie większej niż przywieziona i potwierdzona przez urząd celny (graniczną placówkę kontrolną Straży Granicznej), a w przypadku krajowych środków płatniczych innych niż waluta polska - po stwierdzeniu, że są to te same środki co przywiezione i potwierdzone przez urząd celny (graniczną placówkę kontrolną Straży Granicznej) lub że jest to waluta polska pochodząca z realizacji przywiezionych krajowych środków płatniczych. § 6. Wysyłane za granicę paczki pocztowe zwykłe lub z podaną wartością, przesyłki listowe zwykłe i polecone oraz listy z podaną wartością, zwane dalej "przesyłkami pocztowymi", podlegają kontroli dewizowej, z wyłączeniem przesyłek pocztowych, których nadawcą jest bank upoważniony do dokonywania czynności obrotu dewizowego i związanych z nimi rozliczeń. § 7. Organy administracji celnej wykonują kontrolę dewizową przesyłek pocztowych, nadawanych za granicę, według zasad i w trybie kontroli celnej, z uwzględnieniem zmian wynikających z rozporządzenia. § 8. Wysyłanie za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych może następować tylko w listach poleconych lub listach i paczkach z podaną wartością w stanie otwartym, za okazaniem pracownikowi pocztowemu przyjmującemu przesyłkę wysyłanych za granicę wartości lub środków i po udokumentowaniu uprawnienia do wysłania jednym z dokumentów określonych w § 2 ust. 1, z zastrzeżeniem § 2 ust. 3. § 9. 1. Przy nadawaniu do wysłania pocztą, za granicę, listu poleconego albo listu lub paczki z podaną wartością, zawierających wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze dopuszczone przepisami dewizowymi lub zezwoleniem dewizowym do wysłania za granicę, pracownik pocztowy przyjmujący przesyłkę stwierdza tożsamość osoby zgłaszającej się w celu nadania przesyłki i odnotowuje w księdze przyjęć przesyłek jej imię i nazwisko oraz nazwę dokumentu tożsamości, nazwę instytucji, która dokument wystawiła, a także numer i datę jego wystawienia. W księdze przyjęć odnotowuje się również adres nadawcy umieszczony na przesyłce, jeżeli nadawcą jest inna osoba niż zgłaszająca nadanie przesyłki. 2. Pracownik pocztowy obowiązany jest uzyskać informację od osoby nadającej przesyłkę, czy nie zawiera ona także innych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych poza wartościami (środkami) skontrolowanymi. 3. Opakowania i zamknięcia przesyłki zawierającej wysyłane za granicę wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze dokonuje nadawca w obecności pracownika pocztowego przyjmującego przesyłkę. § 10. Pracownik pocztowy odnotowuje na dokumencie, stwierdzającym uprawnienie do wysłania za granicę określonych w nim wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, rodzaj i cechy przesyłki, a także treść informacji, o której mowa w § 9 ust. 2, i zamieszcza na nim oraz na adresowej stronie przesyłki adnotację "wysłano", potwierdzając to na dokumencie swoim podpisem oraz odciskiem datownika. § 11. Przepisów § 9 ust. 1 i 3 oraz § 10 nie stosuje się do listów poleconych oraz listów i paczek z podaną wartością, wysyłanych za granicę przez banki upoważnione do dokonywania czynności obrotu dewizowego i związanych z nimi rozliczeń, które mogą być nadawane w stanie zamkniętym; przesyłki te powinny być opatrzone na stronie adresowej odciskiem stempla "wolne od kontroli dewizowej" i podlegają ewidencjonowaniu w oddzielnej książce nadawczej. § 12. 1. Pocztowe urzędy wymiany powinny wskazywać właściwemu urzędowi celnemu przesyłki nasuwające przypuszczenie, że zawierają wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze, których wysyłanie za granicę podlega ograniczeniom dewizowym. 2. Jeżeli w przesyłce nadanej do wysłania za granicę zostaną ujawnione wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze umieszczone w sposób nie wskazujący na zamiar ich ukrycia przez nadawcę, w szczególności w razie wymienienia ich w dokumentach lub deklaracjach celnych, urząd celny zażąda od nadawcy dostarczenia dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich wysłania. § 13. Jeżeli wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze, określone w dokumencie stwierdzającym uprawnienie do ich wysłania za granicę, są wysłane częściowo, pracownik pocztowy dokonujący kontroli dewizowej odnotowuje każdorazowo na dokumencie rodzaj i kwotę wysyłanych wartości lub środków oraz zamieszcza na nim i na adresowej stronie przesyłki adnotację "wysłano", potwierdzając to na dokumencie swoim podpisem i odciskiem datownika; aż do całkowitego wykorzystania uprawnienia dokument pozostaje w urzędzie pocztowym. § 14. 1. Organy administracji pocztowej wykonują kontrolę dewizową przesyłek pocztowych nadawanych za granicę w trybie i według zasad przewidzianych w § 8-13. 2. Przepisy § 2 ust. 3 pkt 1 oraz § 8-13 stosuje się odpowiednio do wykonywanej przez organy administracji pocztowej kontroli dewizowej przekazów za granicę, dokonywanych za pośrednictwem Poczty Polskiej. § 15. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 1, po zamieszczeniu na nich przez organy wykonujące kontrolę dewizową przewidzianych w rozporządzeniu adnotacji, podlegają zwrotowi osobom, które przedstawiły je do kontroli; dokumenty te mogą być uznawane tylko w okresie ich ważności, który wynosi 3 miesiące od dnia ich wystawienia. § 16. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 1995 r. w sprawie zasad i trybu granicznej oraz pocztowej kontroli dewizowej, a także rodzaju dokumentów wymaganych przy wywozie lub wysyłaniu za granicę wartości dewizowych (Dz. U. Nr 34, poz. 169). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 12 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 stycznia 1999 r. (poz. 11) Załącznik nr 1 Zgłoszenie przywozu do polski wartości dewizowych i/lub krajowych środków płatniczych Ilustracja Załącznik nr 2 Zaświadczenie na wywóz/wysłanie za granicę środków płatniczych zakupionych/wymienionych w banku lub wypłaconych z rachunku bankowego Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju dokumentów oraz zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na bezcłowy przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych oraz zasad udzielania koncesji na taki przywóz. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 12) Na podstawie art. 20 ust. 3a oraz art. 20 ust. 7a ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884, Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Przedsiębiorca występujący z wnioskiem o udzielenie koncesji na przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych, wymienionych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga koncesji (Dz. U. Nr 164, poz. 1181), obowiązany jest dołączyć do wniosku następujące dokumenty i informacje: 1) dokument potwierdzający wpis do właściwego rejestru osób prawnych lub wpis do ewidencji działalności gospodarczej osób fizycznych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, z którego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie montażu ciągników, 2) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacyjnego (REGON), 3) zaświadczenia właściwych urzędów stwierdzające, że nie zalega z wpłatami należności z tytułu zobowiązań podatkowych oraz z tytułu ubezpieczeń społecznych, lub zaświadczenia, że zobowiązania te rozłożone na raty są realizowane, 4) zaświadczenie Głównego Urzędu Ceł potwierdzające, że w okresie 24 miesięcy poprzedzających datę wejścia w życie rozporządzenia wprowadził na polski obszar celny z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych danej marki oraz w tym okresie, w skali jednego roku, zmontował co najmniej 1000 sztuk ciągników rolniczych danej marki ze sprowadzonych z zagranicy części, 5) zaświadczenie Głównego Urzędu Ceł potwierdzające, że nie zalega z wpłatami z tytułu należności celnych, lub zaświadczenie, że należności te rozłożone na raty są realizowane, 6) zaświadczenie banku, w którym prowadzony jest rachunek podstawowy, potwierdzające jego wiarygodność finansową, 7) opis i kopie świadectw homologacji typu wytwarzanych ciągników rolniczych oraz opis procesów technologicznych montażu i kontroli technicznej oraz jakościowej poszczególnych modeli, wraz z podaniem danych o wykorzystywanym w tym celu wyposażeniu i posiadanych certyfikatach jakościowych ISO, 8) informację o liczbie pracowników, w tym pracowników zatrudnionych przy wytwarzaniu ciągników rolniczych oraz pracowników zatrudnionych przy procesie kontroli technicznej i jakościowej, 9) informację o liczbie stacji serwisowych autoryzowanych do wykonywania przeglądów oraz napraw gwarancyjnych ciągników rolniczych zmontowanych z objętych wnioskiem części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych oraz informację o stosunkach umownych łączących go ze stacjami serwisowymi, 10) informację o systemie zapewnienia dostępności części zamiennych do ciągników rolniczych montowanych z przywożonych z zagranicy części objętych wnioskiem o udzielenie koncesji, z określeniem okresu ich dostępności po zakończeniu produkcji danego modelu ciągnika rolniczego. § 2. Z zastrzeżeniem przepisu § 4, koncesja może być wydana przedsiębiorcy, który złoży dokumenty, o których mowa w § 1, oraz spełnia następujące wymogi: 1) w okresie 24 miesięcy poprzedzających datę wejścia w życie rozporządzenia wprowadził na polski obszar celny z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych danej marki oraz w tym okresie, w skali jednego roku, zmontował z tych części co najmniej 1000 sztuk ciągników albo jest podmiotem dominującym w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), bądź posiadającym wspólny podmiot dominujący z podmiotem spełniającym powyższy wymóg. 2) zapewnia prawidłowy pod względem technicznym i jakościowym montaż, w tym przeprowadzanie niezbędnych kontroli technicznych i jakościowych, 3) zapewnia obsługę gwarancyjną oraz pogwarancyjną montowanych przez siebie ciągników rolniczych na poziomie co najmniej średniego standardu polskiego rynku ciągników. § 3. Koncesja jest wydawana na przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych marek określonych w koncesji na czas oznaczony, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 1999 r. § 4. Przedsiębiorca, który nie spełnia warunków określonych w § 2 pkt 1, a przed dniem wejścia w życie rozporządzenia dokonywał montażu przemysłowego ciągników rolniczych z części importowanych, otrzyma koncesję w zakresie umożliwiającym zmontowanie łącznie 1000 sztuk ciągników, w celu umożliwienia mu spełnienia wymogów określonych uwagami dodatkowymi do działów 84 i 87 Taryfy celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju i zakresu usług świadczonych w sieciach radiokomunikacji ruchomej, do których nie stosuje się ograniczeń przy wydawaniu zezwoleń na zakładanie i używanie urządzeń. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 13) Na podstawie art. 16 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. Ograniczeń wynikających z przepisu art. 16 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) nie stosuje się do naziemnych urządzeń wykorzystywanych w satelitarnych sieciach radiokomunikacji ruchomej. § 2. Zakres usług świadczonych w sieciach, o których mowa w § 1, obejmuje świadczenie telekomunikacyjnych usług łączności ruchomej. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewsk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 14) Na podstawie art. 6 i w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość i zasady przyznawania należności pieniężnych, jakie przysługują żołnierzowi w razie podróży służbowej oraz przeniesienia na inne miejsce służbowe. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) podróż służbowa - wykonywanie przez żołnierza zadań służbowych poza miejscowością stacjonowania jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, w których pełni on czynną służbę wojskową, zwanym dalej "stałym miejscem pełnienia służby", 2) przeniesienie służbowe - wyznaczenie żołnierza zawodowego na stanowisko służbowe w innym garnizonie, połączone z przesiedleniem się do osobnej kwatery stałej lub innego samodzielnego lokalu mieszkalnego, zwanych dalej "kwaterą", położonej na terenie tego garnizonu. § 3. Termin i miejsce wykonywania przez żołnierza zadań poza stałym miejscem pełnienia służby określa dowódca jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, zwany dalej "dowódcą", który zarządził odbycie podróży służbowej. § 4. 1. Żołnierzowi zawodowemu i żołnierzowi pełniącemu nadterminową zasadniczą służbę wojskową, zwanym dalej "żołnierzem", z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju przysługują diety oraz inne należności w wysokości i na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy, ze zmianami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia. 2. Diety oraz inne należności z tytułu odbywania podróży służbowych nie przysługują za czas, w którym żołnierz: 1) jest uprawniony na podstawie odrębnych przepisów do dodatku operacyjnego, 2) wchodzi w skład załogi jednostki pływającej lub przebywa na tej jednostce, w okresie wykonywania na niej zadań służbowych na morzu i w portach. § 5. 1. Środek transportu odpowiedni do odbycia podróży służbowej określa każdorazowo w skierowaniu lub poleceniu wyjazdu służbowego dowódca, uwzględniając posiadane przez żołnierza uprawnienia do przejazdów bezpłatnych lub ulgowych, dogodność połączeń na danej trasie oraz termin i pilność załatwienia sprawy. 2. Przejazd środkami transportu przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" na obszarze kraju każdym rodzajem pociągu odbywa: 1) oficer w stopniu generała (admirała) i oficer starszy - w klasie pierwszej, 2) inny żołnierz - w klasie drugiej, przy czym w uzasadnionych przypadkach dowódca może zezwolić na przejazd w klasie pierwszej. 3. Żołnierz, który w czasie podróży służbowej na obszarze kraju towarzyszy przedstawicielom państw obcych przebywającym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na zaproszenie organów państwowych, niezależnie od przysługujących mu uprawnień, odbywa przejazd tym samym środkiem transportu oraz tym samym jego rodzajem i w tej samej klasie, którym podróżują ci przedstawiciele. § 6. 1. Żołnierzowi skierowanemu na podstawie polecenia wyjazdu służbowego na: szkolenie, praktykę, kurs, odprawę lub obóz szkolno-kondycyjny, poza stałe miejsce pełnienia służby lub miejsce zamieszkania, przysługuje dieta i inne należności z tytułu odbywania podróży służbowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jedynie za czas odbywania przejazdu. 2. W przypadku niezapewnienia żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1, bezpłatnego wyżywienia i zakwaterowania w miejscu skierowania, przysługują mu należności określone w § 4 ust. 1. 3. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1, skierowanemu poza stałe miejsce pełnienia służby na okres co najmniej 30 dni, przysługuje raz na 30 dni prawo do przejazdu na koszt wojska do miejscowości zamieszkania i z powrotem. 4. W przypadku zbiegu uprawnień do przejazdu, o którym mowa w ust. 3, i realizowanego na podstawie odrębnych przepisów przejazdu w celu odwiedzenia rodziny, żołnierzowi przysługuje tylko jeden przejazd na koszt wojska. § 7. 1. Żołnierzowi odbywającemu zagraniczną podróż służbową w zorganizowanych oddziałach lub pododdziałach nie będących delegacjami, w celu wzięcia udziału w międzynarodowych ćwiczeniach, szkoleniach lub manewrach wojskowych, przysługuje 25% diety określonej w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 2. Dieta, o której mowa w ust. 1, przysługuje również żołnierzowi wchodzącemu w skład załogi jednostki pływającej, za czas pobytu w porcie zagranicznym. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, 25% diety przysługuje również żołnierzowi pełniącemu zasadniczą służbę wojskową, odbywającemu przeszkolenie wojskowe oraz kandydatowi na żołnierza zawodowego. § 8. 1. Wypłaty należności z tytułu podróży służbowej dokonuje się na podstawie rachunku kosztów podróży sporządzonego na skierowaniu. 2. Zwrotu kosztów noclegu oraz opłat dodatkowych i dopłat dokonuje się żołnierzowi w wysokości udokumentowanej rachunkami lub biletami. § 9. 1. Żołnierzowi zawodowemu z tytułu przeniesienia służbowego przysługuje: 1) posiadającemu rodzinę: a) ryczałt przeniesieniowy - w wysokości jednomiesięcznego, b) zasiłek osiedleniowy - w wysokości dwumiesięcznego - uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, 2) samotnemu - ryczałt przeniesieniowy, określony w pkt 1 lit. a). 2. Żołnierzowi zawodowemu, który w nowym miejscu pełnienia służby otrzymał kwaterę funkcyjną, przysługuje: 1) przesiedlającemu się z członkami rodziny - 100%, 2) przesiedlającemu się bez członków rodziny oraz żołnierzowi samotnemu - 50% - ryczałtu przeniesieniowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a). § 10. Należności, o których mowa w § 9 ust. 1, przysługują również żołnierzowi zawodowemu w służbie stałej, który: 1) w związku z brakiem możliwości otrzymania lub wynajęcia kwatery w nowym garnizonie przesiedlił się do miejscowości pobliskiej, z której może codziennie dojeżdżać do stałego miejsca pełnienia służby, 2) w miejscu pełnienia służby przesiedlił się do pierwszej kwatery po powołaniu do zawodowej służby wojskowej, 3) będąc słuchaczem akademii albo szkoły wojskowej przesiedlił się z rodziną do kwatery w garnizonie będącym siedzibą akademii albo szkoły wojskowej, 4) przesiedlił się do kwatery w innym garnizonie w związku ze zmianą miejsca dyslokacji jednostki, 5) otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z osobnej kwatery stałej i nie pobrał należności przeniesieniowych z tytułu ostatniego przeniesienia służbowego. § 11. 1. Należności za przeniesienia służbowe wypłaca się na podstawie wniosku żołnierza, po łącznym spełnieniu następujących warunków: 1) objęciu obowiązków służbowych w nowym garnizonie, zaliczeniu w stan zmienny słuchaczy akademii lub szkoły wojskowej albo pozostawaniu bez przydziału służbowego, jeżeli przed otrzymaniem kwatery żołnierz wykonywał obowiązki służbowe w tym garnizonie, 2) przesiedleniu się żołnierza do kwatery w nowym miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej wraz z rodziną, jeżeli ją posiada, 3) przekazaniu do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej użytkowanej dotychczas kwatery, z wyjątkiem przypadku wymienionego w § 9 ust. 2. 2. Podstawę obliczenia ryczałtu przeniesieniowego i zasiłku osiedleniowego stanowi uposażenie przysługujące żołnierzowi zawodowemu na nowym stanowisku służbowym, według stawek uposażenia obowiązujących w dniu złożenia wniosku o wypłatę należności za przeniesienie służbowe. § 12. Żołnierz pełniący służbę w okresie próbnym albo odbywający staż po ukończeniu uczelni wyższej otrzymuje należności z tytułu przeniesienia służbowego po upływie tego okresu, jeżeli nadal pozostaje w zawodowej służbie wojskowej. § 13. W przypadku przesiedlenia się do kolejnej kwatery w tym samym garnizonie lub miejscowości pobliskiej albo zmiany stanu rodzinnego żołnierza po pobraniu należności za przeniesienie służbowe, żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do ponownego otrzymania lub wyrównania należności z tytułu przeniesienia służbowego. § 14. 1. W przypadku zbiegu uprawnień obojga małżonków - żołnierzy zawodowych do należności wymienionych w § 9, przysługują jedne należności obliczone według wyższego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. Organ finansowy jednostki wojskowej wypłacający należności, o których mowa w ust. 1, jednemu z małżonków, zawiadamia o dokonanej wypłacie jednostkę wojskową, w której pełni służbę drugi małżonek. § 15. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 16. Traci moc zarządzenie nr 82/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie należności żołnierzy za podróże i przeniesienia służbowe (Dz. Rozk. MON, poz. 195). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia równorzędnych stanowisk służbowych przełożonych dyscyplinarnych oraz stanowisk służbowych równorzędnych lub wyższych od stanowisk żołnierzy, w stosunku do których może być wszczęte postępowanie dyscyplinarne. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 15) Na podstawie art. 5 ust. 3 i art. 55 ust. 10 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) stanowiska służbowe przełożonych dyscyplinarnych: a) będących żołnierzami, b) osób nie będących żołnierzami - równorzędne do stanowiska dowódcy kompanii lub wyższego stanowiska służbowego; 2) stanowiska służbowe równorzędne do stanowisk: a) niższych niż stanowisko dowódcy dywizji, zajmowane przez żołnierzy, w stosunku do których postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte przez przełożonych dyscyplinarnych, b) dowódcy dywizji i wyższych, zajmowane przez żołnierzy, w stosunku do których postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte wyłącznie przez Ministra Obrony Narodowej. § 2. Przepisy ustawy, powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083). § 3. Stanowiskami służbowymi przełożonych dyscyplinarnych, równorzędnymi do stanowisk, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy, są stanowiska służbowe: 1) równorzędne stanowisku dowódcy kompanii: a) dowódcy baterii i klucza, b) dowódcy okrętu III i IV rangi, c) dowódcy jednostki wojskowej lub szefa, komendanta, kierownika innej jednostki organizacyjnej, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy kapitana, d) szefa lub kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej wchodzącej w skład jednostki organizacyjnej albo przedsiębiorstwa państwowego, o których mowa w pkt 3 lit. e) i g)-i), jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż kapitana, e) komendanta placówki Żandarmerii Wojskowej; 2) równorzędne stanowisku dowódcy batalionu: a) szefa wydziału w jednostce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, b) dowódcy dywizjonu i eskadry, c) szefa lub kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej wchodzącej w skład dowództwa lub sztabu dywizji albo jednostki organizacyjnej, o której mowa w pkt 4 lit. b)-f), jeżeli do tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż podpułkownika (komandora porucznika) lub majora (komandora podporucznika), d) dowódcy grupy okrętów III i IV rangi, e) dowódcy okrętu II rangi, f) dowódcy jednostki wojskowej lub szefa, komendanta, dyrektora, kierownika innej jednostki organizacyjnej albo przedsiębiorstwa państwowego, dla którego Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, niezależnie od ich bezpośredniej podległości, określonej w odrębnych przepisach, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy podpułkownika (komandora porucznika) lub majora (komandora podporucznika), g) komendanta wydziału Żandarmerii Wojskowej; 3) równorzędne stanowisku dowódcy brygady (pułku): a) dyrektora lub szefa biura albo oddziału będącego jednostką organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej, b) dyrektora lub szefa biura albo oddziału wchodzącego w skład jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, c) szefa lub kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej wchodzącej w skład dowództwa rodzaju sił zbrojnych, okręgu wojskowego, Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych, Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej, Dowództwa Garnizonu Warszawa, Akademii Obrony Narodowej, Wojskowej Akademii Technicznej, Wojskowej Akademii Medycznej, Izby Wojskowej Sądu Najwyższego oraz Naczelnej Prokuratury Wojskowej, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż pułkownika (komandora), d) komendanta wyższej szkoły oficerskiej oraz centrum i ośrodka szkolenia, chyba że dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy wyższy niż pułkownika (komandora); pkt 4 lit. c) stosuje się odpowiednio, e) dowódcy lub szefa, komendanta, dyrektora, kierownika innej jednostki organizacyjnej albo przedsiębiorstwa państwowego, dla którego Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, bezpośrednio podległych, na podstawie odrębnych przepisów, osobie zajmującej kierownicze stanowisko Ministerstwa Obrony Narodowej lub dowódcy rodzaju sił zbrojnych, dowódcy okręgu wojskowego albo innej osobie, o której mowa w pkt 4 lit a)-c) i pkt 5, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy pułkownika (komandora), f) dowódcy samodzielnego batalionu i dywizjonu oraz samodzielnej eskadry, g) prezesa wojskowego sądu garnizonowego, h) wojskowego prokuratora garnizonowego, i) komendanta oddziału Żandarmerii Wojskowej, z wyjątkiem komendanta oddziału, o którym mowa w pkt 4 lit. f); 4) równorzędne stanowisku dowódcy dywizji: a) dyrektora lub szefa jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem pkt 3 lit. a), b) dowódcy korpusu i flotylli, c) dowódcy lub dyrektora, szefa, komendanta innej jednostki organizacyjnej bezpośrednio podległej, na podstawie odrębnych przepisów, Ministrowi Obrony Narodowej lub osobie zajmującej kierownicze stanowisko Ministerstwa Obrony Narodowej albo dowódcy rodzaju sił zbrojnych, dowódcy okręgu wojskowego lub osobie, o której mowa w pkt 5 lit. b) i d)-g), jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż generała brygady (kontradmirała), d) prezesa wojskowego sądu okręgowego, e) wojskowego prokuratora okręgowego, f) komendanta Żandarmerii Wojskowej okręgu wojskowego i komendanta Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Gdyni; 5) równorzędne stanowisku dowódcy rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego): a) dyrektora generalnego w Ministerstwie Obrony Narodowej, b) Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, c) Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, d) Dowódcy Garnizonu Warszawa, e) Komendanta Akademii Obrony Narodowej, f) Komendanta Wojskowej Akademii Technicznej, g) Komendanta Wojskowej Akademii Medycznej, h) Prezesa Izby Wojskowej Sądu Najwyższego, i) Naczelnego Prokuratora Wojskowego. § 4. 1. Stanowiskami służbowymi równorzędnymi do stanowisk niższych niż stanowisko dowódcy dywizji, o których mowa w art. 55 ust. 2 ustawy, zajmowanymi przez żołnierzy, w stosunku do których postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte przez przełożonych dyscyplinarnych, są stanowiska służbowe: 1) równorzędne stanowisku dowódcy brygady (pułku): a) stanowiska, o których mowa w § 3 pkt 3, b) stanowiska zastępców osób, o których mowa w lit. a); 2) równorzędne stanowisku dowódcy batalionu: a) stanowiska, o których mowa w § 3 pkt 2, b) stanowiska zastępców osób, o których mowa w lit. a); 3) równorzędne stanowisku dowódcy kompanii: a) stanowiska, o których mowa w § 3 pkt 1, b) stanowiska zastępców osób, o których mowa w lit. a); 4) równorzędne stanowisku dowódcy plutonu: a) dowódcy klucza, obsługi i innego dowódcy lub szefa, kierownika, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy porucznika, b) szefa lub kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej wchodzącej w skład dowództwa lub sztabu brygady, pułku albo jednostki organizacyjnej lub przedsiębiorstwa państwowego, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. d) lub pkt 2 lit. f), jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż porucznika; 5) równorzędne stanowisku dowódcy drużyny: a) dowódcy działonu, załogi lub sekcji, b) stanowiska służbowe inne niż wymienione w pkt 1-4. 2. Stanowiskami służbowymi równorzędnymi do stanowisk dowódcy dywizji i wyższych, o których mowa w art. 55 ust. 4 i 7 ustawy, zajmowanymi przez żołnierzy, w stosunku do których postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte wyłącznie przez Ministra Obrony Narodowej, są: 1) stanowiska służbowe dowódców rodzajów sił zbrojnych (okręgów wojskowych) i ich zastępców; 2) stanowiska służbowe w Sztabie Generalnym, o których mowa w § 3 pkt 4 lit. a) i c), oraz inne stanowiska, dla których przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż generała brygady (kontradmirała); 3) stanowiska, o których mowa w § 3 pkt 4 i 5; 4) stanowiska zastępców osób, o których mowa w pkt 3. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do stanowisk służbowych zajmowanych ostatnio przez żołnierzy przeniesionych do dyspozycji lub rezerwy kadrowej. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 16) Na podstawie art. 25 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Sporządzając plan urządzenia lasu, uproszczony plan urządzenia lasu oraz inwentaryzację stanu lasu, uwzględnia się: 1) wymogi: hodowli, ochrony, urządzania, ochrony przeciwpożarowej, użytkowania lasu, 2) wymogi ochrony przyrody i krajobrazu, 3) zasady gospodarki w lasach uznanych za lasy ochronne, 4) potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, 5) zagospodarowanie otoczenia lasów. § 2. Dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa plan urządzenia lasu sporządza się dla każdego nadleśnictwa, a także dla każdego obiektu będącego w użytkowaniu wieczystym na mocy odrębnych przepisów. § 3. Plan urządzenia lasu składa się z: 1) części inwentaryzacyjnej, zawierającej: a) opis taksacyjny lasu według stanu na dzień 1 stycznia pierwszego roku obowiązywania planu urządzenia lasu, b) wykaz powierzchni lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, zwany dalej "rejestrem", sporządzony według podziału terytorialnego kraju, z podaniem rodzajów użytków gruntowych, c) klasy wieku drzewostanów ujęte w tabele, obejmujące zestawienia powierzchni lasów według: gatunków drzew w drzewostanie, klas wieku typów siedliskowych lasu, klas bonitacji drzewostanów oraz funkcji lasów, w tym lasów ochronnych, d) mapę gospodarczą lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, w skali nie mniejszej niż 1:5000, opracowaną przez sporządzającego plan urządzenia lasu na podstawie kopii mapy gruntów i budynków nadleśnictwa wraz z wypisem z rejestru gruntów, e) ogólny opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia według stanu na dzień 1 stycznia pierwszego roku obowiązywania planu urządzenia lasu, zawierający dane dotyczące przestrzennego usytuowania urządzanego obiektu, historii gospodarki leśnej, warunków przyrodniczych i ekonomicznych produkcji leśnej oraz stanu zasobów leśnych, 2) analizy gospodarki leśnej w minionym okresie, 3) programu ochrony przyrody, 4) części planistycznej, zawierającej w okresie objętym planem urządzenia lasu: a) wyszczególnienie celów i zasad trwale zrównoważonej, wielofunkcyjnej gospodarki leśnej oraz przewidywane sposoby ich realizacji, b) ilość przewidzianego do pozyskania drewna (etat cięć), określoną miąższością użytków głównych (rębnych i przedrębnych), stanowiącą maksymalną wielkość rozmiaru pozyskania drewna na okres obowiązywania planu urządzenia lasu, c) zadania obejmujące pielęgnowanie upraw, młodników i drzewostanów średnich klas wieku oraz upraw projektowanych do założenia w okresie obowiązywania planu urządzenia lasu, d) zadania dotyczące zalesień i odnowień, z uwzględnieniem obowiązków wynikających z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), e) kierunkowe zadania z zakresu ochrony lasu, w tym ochrony przeciwpożarowej, przedstawione opisowo oraz na mapach w ujęciu tematycznym i przeglądowym, f) kierunkowe zadania z zakresu gospodarki łowieckiej, przedstawione opisowo oraz na mapie w ujęciu tematycznym i przeglądowym, g) potrzeby w zakresie infrastruktury technicznej, w tym dotyczące turystyki i rekreacji, przedstawione opisowo w nawiązaniu do wielkości zadań gospodarczych oraz stanu infrastruktury technicznej istniejącej w urządzanym obiekcie. § 4. 1. Opis taksacyjny, obejmujący charakterystykę lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, zawiera: 1) dokładną lokalizację drzewostanu z podaniem nazwy nadleśnictwa, obrębu leśnego, leśnictwa, numeru oddziału i litery pododdziału, z uwzględnieniem podziału terytorialnego kraju, 2) rodzaj użytku gruntowego i jego powierzchnię, 3) opis siedliska leśnego, w tym terenu, gleby i jej pokrywy, 4) cele gospodarowania w lasach: a) hodowlany - wyrażony w postaci typu gospodarczego drzewostanu, b) techniczny - wyrażony w postaci wieku rębności drzewostanu, 5) opis drzewostanu, w tym udział gatunkowy, wiek, stan i budowę drzewostanu, stopień pokrycia powierzchni, występujące osobliwości przyrodnicze oraz inne cechy charakterystyczne dla środowiska przyrodniczego lub ważne dla gospodarki leśnej, 6) elementy charakterystyki lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia wyrażone w postaci liczbowej, w tym średnie wymiary drzew, bonitację drzewostanów, miąższość i przyrost miąższości grubizny, 7) określenie wskazań gospodarczych na gruncie przez sporządzającego opis taksacyjny. 2. Wynikające z opisu taksacyjnego zestawienia powierzchni sporządza się dla rodzaju użytków oraz wskazań gospodarczych, z podziałem na czynności. § 5. Określona w planie urządzenia lasu ilość przewidzianego do pozyskania drewna (etat cięć), uwzględniająca cele i zasady gospodarki leśnej oraz sposoby ich realizacji, ustalane dla każdego drzewostanu i urządzanego obiektu, wynika z: 1) cięć w drzewostanach przeznaczonych do użytkowania rębnego, wyrażonych w metrach sześciennych, 2) cięć w użytkowaniu przedrębnym, ustalonych powierzchniowo oraz szacunkowo w metrach sześciennych, z uwzględnieniem potrzeb hodowlanych i stanu sanitarnego lasu, 3) wylesień z tytułu zmian przeznaczenia gruntu. § 6. Ilość drewna do pozyskania z cięć w drzewostanach przeznaczonych do użytkowania rębnego, o których mowa w § 5 pkt 1, ustala się z uwzględnieniem: 1) wieku rębności dla poszczególnych gatunków drzew, jako przeciętnego wieku osiągania założonych celów, 2) potrzeb w zakresie przebudowy drzewostanów, 3) lasów ochronnych oraz określonych form ochrony krajobrazu, 4) następstwa cięć, 5) wieku rębności dla poszczególnych drzewostanów jako faktycznego wieku osiągania założonych celów. § 7. 1. Uproszczony plan urządzania lasu składa się: 1) ze skróconego opisu lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, obejmującego: a) powierzchnię poszczególnych drzewostanów, gruntów przejściowo pozbawionych roślinności leśnej, a także gruntów przeznaczonych do zalesienia określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, b) określenie głównego gatunku drzewa w drzewostanie, a także wieku, bonitacji i zadrzewienia dla tego gatunku oraz miąższości całego drzewostanu, c) oznaczenie typu siedliskowego lasu oraz gospodarczego typu drzewostanu, d) zestawienie powierzchni lasów ochronnych, 2) z opisu drzewostanów wraz z zestawieniem powierzchni gruntów i miąższości drzew według gatunków głównych drzew w drzewostanie i ich wieku, 3) z rejestru sporządzonego według podmiotów ewidencyjnych (z oznaczeniem numeru działki gruntu), uwzględniającego: a) zestawienie powierzchni lasów według gatunków głównych oraz ich wieku i bonitacji, b) zadania w zakresie gospodarki leśnej, 4) z kopii lub wyrysu mapy ewidencyjnej gruntów z oznaczeniem działek ujętych w uproszczonym planie urządzenia lasu. 2. Zadania dotyczące gospodarki leśnej, ujęte w rejestrze, zestawione oddzielnie z przeznaczeniem dla poszczególnych właścicieli lasów, powinny uwzględniać: 1) pozyskanie drewna w granicach nie przekraczających możliwości produkcyjnych lasu (etat cięć), określone w: a) użytkowaniu rębnym z przestrzeganiem zasad, o których mowa w § 6 pkt 2-4, oraz: - w drzewostanach zapewniających osiągnięcie celów gospodarki leśnej - przy przyjęciu dla gatunku głównego drzewostanu minimalnych wieków wyrębu w wysokości: 120 lat dla dębu, jesionu i wiązu, 100 lat dla buka i jodły, 80 lat dla sosny, świerka, modrzewia, daglezji i klonu, 60 lat dla brzozy, grabu i olchy czarnej, 40 lat dla osiki i 30 lat dla topoli i olchy szarej, - w drzewostanach nie zapewniających osiągnięcia celów gospodarki leśnej (do przebudowy) - bez uwzględniania minimalnego wieku wyrębu, b) użytkowaniu przedrębnym - wynikającą z potrzeb pielęgnacyjnych oraz stanu sanitarnego lasu, nie przekraczającą 20% miąższości drzew określonej w uproszczonym planie urządzenia lasu, 2) ponowne wprowadzenie roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie dwóch lat od usunięcia drzewostanu, 3) zalesienie gruntów, 4) przebudowę drzewostanu, 5) pielęgnowanie lasu, 6) ochronę lasu, w tym i ochronę przeciwpożarową, 7) ochronę gleb i wód. § 8. Inwentaryzacja stanu lasu, sporządzana na okres 10 lat, zawiera: 1) opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, uwzględniający: a) powierzchnię poszczególnych drzewostanów, lasów, na których planuje się ponowne wprowadzenie roślinności leśnej, a także przeznaczonych do zalesienia, określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, b) główny gatunek drzewa w drzewostanie, a także jego wiek, bonitację oraz zadrzewienie i miąższość całego drzewostanu, c) typ siedliskowy lasu oraz typ gospodarczy drzewostanu, d) wskazania z zakresu gospodarki leśnej dotyczące użytkowania rębnego (w tym z zakresu przebudowy drzewostanów), przedrębnego oraz odnowienia, pielęgnowania i ochrony lasu, określane szacunkowo z uwzględnieniem zasad obowiązujących przy sporządzaniu uproszczonego planu urządzenia lasu, e) kategorię ochronności w przypadku uznania lasu za ochronny, 2) rejestr sporządzony według podmiotów ewidencyjnych (z oznaczeniem numeru działki gruntu), uwzględniający: a) zestawienie powierzchni działek według głównych gatunków drzew oraz ich wieku i bonitacji, b) wskazania w zakresie gospodarki leśnej, 3) kopię lub wyrys mapy ewidencyjnej z oznaczeniem działek gruntów ujętych w inwentaryzacji stanu lasu. § 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 sierpnia 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania planów urządzenia lasu (Dz. U. Nr 67, poz. 338). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 17) Na podstawie art. 88i ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwanego dalej "Narodowym Funduszem", oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zwanych dalej "wojewódzkimi funduszami" - utworzonych na podstawie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, zwanej dalej "ustawą". § 2. 1. Podstawą gospodarki finansowej Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy są roczne plany finansowe sporządzane na każdy rok kalendarzowy. 2. Roczny plan finansowy zawiera w szczególności: 1) dochody i wydatki, 2) stan finansowy funduszu na początek i koniec roku kalendarzowego. 3. Załącznikiem do planu finansowego jest szczegółowe zestawienie, obejmujące: 1) wyliczenie dochodów, 2) wyliczenie wydatków, 3) przychody i rozchody środków finansowych, 4) koszty działalności, w tym koszty utrzymania organów i biura, źródła ich pokrycia i wynik finansowy, 5) wydatki na inwestycje własne, 6) maksymalny stan zobowiązań na koniec roku kalendarzowego z tytułu: a) przyznania dofinansowania w formie pożyczek, dotacji, udziałów w spółkach, b) emisji obligacji i zaciągnięcia kredytów oraz pożyczek, c) pozostałych zobowiązań, 7) przychody i rozchody środków finansowych pochodzących z pomocy zagranicznej. 4. Rada nadzorcza wojewódzkiego funduszu może odpowiednio zwiększyć planowane wydatki w przypadku uzyskania dochodów wyższych niż zaplanowane. § 3. Narodowy Fundusz opracowuje roczny plan finansowy w terminach i w formie określonej w ustawie - Prawo budżetowe, stosowanej do opracowania planu finansowego funduszy celowych oraz zgodnie z ustawą. § 4. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze prowadzą samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych wpływów wydatki na dofinansowanie zadań określonych w ustawie, koszty działalności oraz rozwój. § 5. 1. Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze udzielają dotacji i pożyczek na podstawie umów cywilnoprawnych. 2. Formy umowy cywilnoprawnej nie stosuje się dla przekazywania środków na nagrody za działalność na rzecz ochrony środowiska i gospodarki wodnej nie związaną z wykonywaniem obowiązków pracowników administracji rządowej i samorządowej, o których mowa w art. 88c ust. 1 pkt 6 ustawy. 3. Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze mogą udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie kredytów, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz prac geologicznych, a także na dopłaty do oprocentowania udzielanych na ten cel preferencyjnych kredytów bankowych i pożyczek. § 6. 1. Narodowy Fundusz może udzielać poręczeń spłaty kredytu i zwrotu środków przyznanych przez rządy państw obcych i organizacje międzynarodowe zgodnie z przepisami o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne. 2. Udzielając poręczeń, o których mowa w ust. 1, Narodowy Fundusz pobiera opłatę prowizyjną w wysokości od 0,2% do 2% kwoty objętej poręczeniem. § 7. Środki powierzone Narodowemu Funduszowi i wojewódzkim funduszom, pochodzące z pomocy zagranicznej, są wykorzystywane na dofinansowanie przedsięwzięć z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zgodnie z umowami, na których podstawie środki te przekazano, oraz zgodnie z procedurami obowiązującymi w tych funduszach. § 8. Kosztami działalności Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy są koszty związane z realizacją zadań określonych w ustawie, a w szczególności: 1) ponoszone na utrzymanie organów i biura, wraz z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, naliczaną zgodnie z odrębnymi przepisami, 2) ponoszone w związku z udzielaniem dofinansowania, poręczeniem spłaty oraz dochodzeniem należności, 3) ponoszone w związku z organizacją emisji i wykupem obligacji, 4) odsetki od wyemitowanych obligacji, zaciągniętych kredytów i pożyczek, 5) koszty analiz, ekspertyz, opinii, ocen, prac badawczych, projektowych i innych zamawianych: w celu określenia warunków realizacji wybranych programów ochrony środowiska, w celu oceny ich wdrożenia i wykonania, w celu wniesienia udziałów lub nabycia akcji w spółkach, a także w celu doskonalenia i rozwoju działalności. § 9. 1. Wynik finansowy Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy jest różnicą między przychodami określonymi w art. 88g ust. 4 ustawy a kosztami, o których mowa w § 8 pkt 1 rozporządzenia, skorygowaną o saldo strat i zysków nadzwyczajnych. 2. Dodatni wynik finansowy stanowi zysk netto funduszu do podziału, a ujemny - stratę netto. 3. Zysk netto funduszu pozostaje w jego dyspozycji i może być przeznaczony na: 1) fundusz statutowy, 2) fundusz rezerwowy, 3) fundusz rocznych nagród z zysku. 4. O podziale zysku netto lub pokryciu straty netto rozstrzyga uchwała Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu oraz uchwały rad nadzorczych wojewódzkich funduszy w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego. § 10. Fundusz statutowy, o którym mowa w art. 88g ust. 2 ustawy: 1) zwiększa się o: a) równowartość wpływów, o których mowa w art. 87b ustawy, b) odpis z zysku netto, c) powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych, 2) zmniejsza się o: a) równowartość udzielonych dotacji oraz dopłat do oprocentowania kredytów i pożyczek, b) równowartość kwot umorzonych pożyczek, o których mowa w art. 88c ust. 2 ustawy, c) równowartość kosztów: - obsługi wdrażania projektów i programów finansowanych ze środków pomocy zagranicznej, jeżeli nie zostały zapewnione na ten cel środki pochodzące z tej pomocy lub innych źródeł, - wynagrodzeń i nagród, o których mowa w art. 88c ust. 1 pkt 6 ustawy, d) równowartość kwot wypłaconych z tytułu udzielonych poręczeń oraz z tytułu przejętych zobowiązań Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, o których mowa w art. 88c ust. 5 i 6 ustawy, w przypadku braku możliwości ich pokrycia z funduszu rezerwowego, e) stratę netto w przypadku braku możliwości jej pokrycia z funduszu rezerwowego. § 11. 1. Fundusz rezerwowy, o którym mowa w art. 88g ust. 3 ustawy, zmniejsza się o: 1) równowartość kwot wypłaconych z tytułu udzielonych poręczeń, 2) przejęte zobowiązania Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, o których mowa w art. 88c ust. 6 ustawy. 2. Fundusz rezerwowy może być wykorzystany na pokrycie straty bilansowej netto. § 12. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze mogą tworzyć także: 1) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, 2) fundusz rocznych nagród z zysku dla pracowników, wypłacanych zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników sfery budżetowej. § 13. 1. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze prowadzą rachunkowość w oparciu o dokumentację księgową opisującą przyjęte zasady rachunkowości, ustaloną przez zarząd funduszu, opracowaną na podstawie zasad określonych w ustawie o rachunkowości z uwzględnieniem specyfiki działalności wynikającej z ustawy. 2. Narodowy Fundusz i wojewódzkie fundusze sporządzają sprawozdania finansowe w sposób określony w odrębnych przepisach obowiązujących podmioty prowadzące działalność gospodarczą. 3. Roczne sprawozdania finansowe Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy podlegają badaniu przez biegłych rewidentów, zgodnie z ustawą o rachunkowości. 4. Roczne sprawozdanie funduszu zatwierdza rada nadzorcza. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 18) Na podstawie art. 88i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Narodowemu Funduszowi Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 29 grudnia 1998 r. (poz. 18) STATUT NARODOWEGO FUNDUSZU OCHRONY ŚRODOWISKA I GOSPODARKI WODNEJ DZIAŁ I Postanowienia ogólne § 1. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, zwany dalej "Narodowym Funduszem", działa na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", oraz niniejszego statutu. § 2. 1. Narodowy Fundusz posiada osobowość prawną. 2. Siedzibą Narodowego Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa. § 3. Narodowy Fundusz służy finansowaniu zadań określonych w art. 87a ustawy. Fundusz może przeznaczać posiadane środki na realizację zadań określonych w art. 88c ustawy. § 4. Nadzór nad działalnością Narodowego Funduszu sprawuje Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. DZIAŁ II Szczegółowe zasady, organizacja i tryb działania organów Narodowego Funduszu Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 5. Organami Narodowego Funduszu są Rada Nadzorcza i Zarząd. § 6. 1. Organy Narodowego Funduszu obradują na posiedzeniach, podejmując uchwały w sprawach należących do ich właściwości. 2. Posiedzenia organów Narodowego Funduszu odbywają się w jego siedzibie. 3. Posiedzenia odbywają się zgodnie z porządkiem obrad. 4. Z posiedzeń organów Narodowego Funduszu sporządza się protokół, który jest przyjmowany w drodze uchwały na następnym posiedzeniu. Protokoły przechowuje się w zbiorach protokołów w Biurze Narodowego Funduszu. § 7. Techniczno-organizacyjną obsługę organów Narodowego Funduszu sprawuje Biuro Narodowego Funduszu. Rozdział 2 Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu § 8. 1. Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu, zwana dalej "Radą", liczy od 13 do 15 członków powoływanych i odwoływanych przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, przy czym osoby wchodzące w skład Rady powinny spełniać kryteria określone w art. 88e ust. 2 ustawy. 2. Rada realizuje zadania, o których mowa w art. 88e ust. 8 ustawy. 3. W celu realizacji zadań Rada może powoływać zespoły konsultacyjne. 4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wyznacza Przewodniczącego i wiceprzewodniczących Rady oraz określa strukturę Rady. § 9. 1. Posiedzenia Rady odbywają się co najmniej raz w miesiącu. 2. Posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący Rady z własnej inicjatywy, na wniosek 1/3 składu Rady lub Zarządu Narodowego Funduszu. 3. Pisemne zawiadomienia o terminie i miejscu posiedzenia Rady, wraz z proponowanym porządkiem obrad, projektami uchwał i innymi materiałami, doręczane są członkom Rady co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem posiedzenia. 4. Członkowie Rady wykonują swoje funkcje osobiście, uczestnicząc w posiedzeniach Rady. 5. Jeżeli członek Rady nie może wziąć udziału w posiedzeniu Rady, obowiązany jest usprawiedliwić przed Radą swoją nieobecność na następnym posiedzeniu. § 10. 1. W posiedzeniach Rady mogą uczestniczyć członkowie Zarządu Narodowego Funduszu, a także inne osoby zaproszone przez Przewodniczącego Rady. Przepis § 9 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Na pisemny wniosek Przewodniczącego Rady w posiedzeniu Rady jest obowiązany uczestniczyć Zarząd, reprezentowany przez Prezesa Zarządu lub wyznaczonego przez niego członka Zarządu. § 11. 1. Posiedzeniom Rady przewodniczy jej Przewodniczący. 2. Rada na wniosek Przewodniczącego przyjmuje porządek posiedzenia. 3. Rozpatrzenie na posiedzeniu Rady sprawy nie objętej proponowanym wcześniej porządkiem posiedzenia może nastąpić za zgodą co najmniej 2/3 obecnych na posiedzeniu członków Rady. § 12. 1. Uchwały Rady, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są podejmowane bezwzględną większością głosów w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej 1/2 składu Rady. 2. Uchwały Rady, zawierające wnioski do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w sprawie powołania i odwołania członków Zarządu Narodowego Funduszu, podejmowane są w głosowaniu tajnym. 3. Na wniosek co najmniej 3 członków Rady Przewodniczący Rady zarządza głosowanie tajne lub imienne. 4. Członek Rady nie zgadzający się z podjętą uchwałą może zgłosić do protokołu umotywowane zdanie odrębne. § 13. Uchwałę Rady po jej podpisaniu wraz z materiałami doręczonymi członkom Rady, stanowiącymi podstawę podjętej uchwały, Przewodniczący Rady przedkłada niezwłocznie Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w celu oceny jej zgodności z prawem. § 14. 1. Rada kontroluje działalność Zarządu Narodowego Funduszu, powołując w tym celu ze swego składu Komisję Rewizyjną w składzie nie mniejszym niż 3 osoby. 2. Komisja Rewizyjna dokonuje kontroli Zarządu Narodowego Funduszu, w szczególności z punktu widzenia legalności i gospodarności. 3. Komisja Rewizyjna występuje do Rady z wnioskiem o udzielenie bądź nieudzielenie absolutorium Zarządowi Narodowego Funduszu. 4. Nieudzielenie Zarządowi Narodowego Funduszu absolutorium przez Radę jest równoznaczne z wnioskiem do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o jego odwołanie. 5. Komisja Rewizyjna, w zależności od wyników kontroli, może przedkładać Radzie wnioski o odwołanie poszczególnych członków Zarządu Narodowego Funduszu. 6. Rada uchwala regulamin Komisji Rewizyjnej. § 15. Na wniosek Przewodniczącego Rady Rada uchwala regulamin organizacyjny Rady Nadzorczej ustalający szczegółowy tryb działania Rady, prowadzenia obrad i podejmowania uchwał. Rozdział 3 Zarząd Narodowego Funduszu § 16. 1. Zarząd Narodowego Funduszu, zwany dalej "Zarządem", składa się z pięciu osób. 2. Zarząd tworzą Prezes i jego zastępcy w liczbie nie większej niż 4, powoływani i odwoływani przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa na wniosek Rady. 3. Zarząd wykonuje zadania określone odpowiednio w art. 88f ust. 3 ustawy, prowadzi bieżącą działalność Narodowego Funduszu zgodnie z ustawami i uchwałami Rady oraz organizuje i kieruje pracą Biura Narodowego Funduszu. 4. Zarząd obowiązany jest do przedstawienia Radzie w terminie do 31 marca rocznego sprawozdania z działalności Narodowego Funduszu wraz z bilansem oraz składania określonych sprawozdań na żądanie Rady. § 17. 1. Prezes Zarządu reprezentuje Narodowy Fundusz na zewnątrz. 2. Do dokonywania czynności prawnych w zakresie praw i obowiązków majątkowych Narodowego Funduszu, oprócz Prezesa Zarządu, są upoważnione dwie osoby, działające łącznie, spośród: a) pozostałych członków Zarządu, b) pełnomocników powołanych przez Prezesa Zarządu, działających w granicach ich umocowania. § 18. 1. Posiedzenia Zarządu odbywają się w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż 2 razy w miesiącu. 2. Posiedzeniom Zarządu przewodniczy Prezes Zarządu lub jeden z wiceprezesów. 3. W posiedzeniach Zarządu mogą brać udział: Przewodniczący Rady lub wyznaczeni przez niego członkowie Rady oraz osoby zaproszone przez Zarząd. § 19. 1. Uchwały Zarządu są podejmowane większością głosów w głosowaniu jawnym w obecności co najmniej 1/2 składu Zarządu. W razie równej liczby głosów decyduje głos Prezesa Zarządu. 2. Członek Zarządu nie zgadzający się z podjętą uchwałą może zgłosić do protokołu umotywowane zdanie odrębne. Nie zwalnia go to z obowiązku stosowania się do podjętej uchwały. 3. Członek Zarządu nie może brać udziału w głosowaniu w sprawach dotyczących go osobiście. § 20. Zarząd uchwala regulamin, w którym określa podział zadań między członków Zarządu, organizację Biura Narodowego Funduszu oraz szczegółowy zakres działania jego komórek organizacyjnych. Regulamin zatwierdza Rada. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 29 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i warunków wykonywania polowania oraz obowiązku znakowania. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 19) Na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 80, poz. 491, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 4 kwietnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków wykonywania polowania oraz obowiązku znakowania (Dz. U. Nr 35, poz. 215) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 dodaje się pkt 14 i 15 w brzmieniu: "14) drapieżnikach - rozumie się przez to: lisy (Vulpes vulpes), kuny leśne (Martes martes), kuny domowe (Martes foina) i tchórze zwyczajne (Mustela putorius), 15) otoku - rozumie się przez to kilkumetrową linkę, na której prowadzony jest pies ułożony do poszukiwania postrzałów."; 2) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Do wykonywania polowania oraz odstrzału szkodników dopuszczona jest wyłącznie myśliwska broń palna, z której po maksymalnym załadowaniu można oddać najwyżej pięć pojedynczych strzałów; magazynek broni samopowtarzalnej może zawierać najwyżej dwa naboje. 2. Polowanie na łosie, jelenie, daniele, sarny, muflony i dziki odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie przy użyciu myśliwskiej broni palnej o lufach gwintowanych i kalibrze minimum 5,6 mm oraz stosowanych do niej naboi myśliwskich z pociskami półpłaszczowymi, które w odległości 100 m od wylotu lufy posiadają energię nie mniejszą niż: 1) 2500 J przy polowaniu na łosie, 2) 2000 J przy polowaniu na jelenie, daniele, muflony i dziki, 3) 1000 J przy polowaniu na sarny. 3. Na zwierzynę, o której mowa w ust. 2, z wyjątkiem łosi i jeleni byków, dopuszcza się polowanie z broni o lufach gładkich, z użyciem myśliwskich naboi kulowych. 4. Do wykonywania polowania na zwierzynę drobną, z zastrzeżeniem ust. 5, używa się wyłącznie myśliwskich naboi śrutowych ze śrutem o średnicy do 4,5 mm. 5. Na drapieżniki można polować używając myśliwskich naboi śrutowych wymienionych w ust. 4 lub myśliwskich naboi kulowych wymienionych w ust. 2 pkt 3, z uwzględnieniem ust. 3, oraz naboi myśliwskich z pociskami pełnopłaszczowymi."; 3) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. Do wykonywania polowania zabrania się używania celowników noktowizyjnych, termowizyjnych i laserowych oraz sztucznego światła."; 4) w § 8: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) polowanie z psami lub naganką może odbywać się w okresie od pierwszej soboty przed 1 października do pierwszej niedzieli po 15 stycznia; ograniczenie to nie dotyczy polowania z psami na ptactwo łowne, z psami i naganką na lisy oraz poszukiwania postrzałka z psem na otoku," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) poszukiwanie postrzałka zwierzyny grubej w obwodzie łowieckim, w którym myśliwy nie ma upoważnienia do wykonywania polowania, może odbywać się pod warunkiem zawiadomienia o tym dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego w ciągu 12 godzin od chwili podjęcia poszukiwań; poszukujący postrzałka może korzystać z pomocy psa prowadzonego na otoku,"; 5) w § 8 w pkt 2 skreśla się wyrazy "wilki i"; 6) w § 9 w pkt 2 i w § 10 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyraz "wilki"; 7) w § 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Myśliwy, a w przypadku cudzoziemców myśliwy będący przedstawicielem dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego, obowiązany jest przedstawić pozyskane trofeum do oceny prawidłowości wykonania odstrzału. Oceny dokonuje właściwy nadleśniczy przy udziale przedstawiciela dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego oraz przedstawiciela właściwego terytorialnie zarządu wojewódzkiego Polskiego Związku Łowieckiego."; 8) w § 13 wprowadza się następujące zmiany: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Myśliwy przybywający na polowanie indywidualne wpisuje się do książki ewidencji, zwanej dalej "książką ewidencji", prowadzonej przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego albo przez upoważnioną przez niego osobę. Miejsce wyłożenia książki ewidencji dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego uzgadnia z właściwym nadleśniczym.", b) skreśla się ust. 2; 9) w § 14 skreśla się wyrazy "określonym w upoważnieniu"; 10) w § 15 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Polowanie zbiorowe może być wykonywane z udziałem zarówno naganki, jak i psów."; 11) § 18 otrzymuje brzmienie: "§ 18. Nie wolno polować indywidualnie w dniu polowania zbiorowego na terenie, na którym ma się ono odbywać."; 12) w § 19 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Organizujący polowanie zbiorowe oraz prowadzący to polowanie odpowiedzialni są za zaopatrzenie w wierzchnie okrycie naganiaczy, zapewniające dobrą widoczność naganiaczy przez myśliwych."; 13) w § 21 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie "zwierzynę" stawia się przecinek, po którym dodaje się wyrazy "w jakiej ilości"; 14) w § 31 wprowadza się następujące zmiany: a) w pkt 1 po wyrazie "linii" dodaje się wyrazy: "i na flankach", b) skreśla się pkt 2; 15) w § 38: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: "1. Na polowaniu zbiorowym broń wolno załadować dopiero po zajęciu stanowiska przed pierwszym pędzeniem. 2. Na polowaniu zbiorowym myśliwy może oddać strzał do zwierzyny dopiero po zajęciu stanowisk przez jego sąsiadów. 3. Na polowaniu zbiorowym między pędzeniami myśliwy musi usunąć naboje z komór nabojowych przed zejściem ze stanowiska. Ponowne wprowadzenie nabojów do komór nabojowych może nastąpić dopiero po zajęciu stanowiska w następnym pędzeniu.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Po zakończeniu ostatniego pędzenia, przed zejściem ze stanowiska, myśliwy musi broń rozładować.", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Prowadzący polowanie powinien wyrywkowo sprawdzać w czasie przerw w polowaniu, czy myśliwi usunęli naboje z komór nabojowych, a po jego zakończeniu, czy myśliwi rozładowali broń."; 16) w § 42 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Na polowaniu indywidualnym naciąganie przyspiesznika może nastąpić dopiero po dokładnym rozpoznaniu zwierzyny i złożeniu się do strzału; jeżeli strzał nie nastąpił, broń należy zabezpieczyć przed możliwością oddania strzału, a następnie zwolnić przyspiesznik.". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 30 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uprawnień do wykonywania polowania. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 20) Na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 80, poz. 491, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 26 sierpnia 1997 r. w sprawie uprawnień do wykonywania polowania (Dz. U. Nr 103, poz. 657) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Dowód członkostwa Polskiego Związku Łowieckiego potwierdza następujące rodzaje uprawnień, w zależności od ich uzyskania: 1) podstawowe - uprawniające do odstrzału zwierząt łownych, z wyjątkiem samców zwierzyny płowej, 2) selekcjonerskie - uprawniające do odstrzału wszystkich zwierząt łownych. 2. Warunkiem uzyskania uprawnień: 1) podstawowych - jest odbycie rocznego stażu kandydackiego, odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki oraz złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu przed komisją egzaminacyjną, 2) selekcjonerskich - jest posiadanie uprawnień podstawowych przez co najmniej 3 lata, odbycie szkolenia przeprowadzonego przez Polski Związek Łowiecki oraz złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu przed komisją egzaminacyjną. 3. Z odbycia stażu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zwolnione są: 1) osoby posiadające wyższe lub średnie wykształcenie leśne, 2) osoby posiadające inne wyższe wykształcenie o specjalności łowieckiej, 3) strażnicy łowieccy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę nie krócej niż 2 lata, 4) cudzoziemcy posiadający prawo pobytu lub kartę stałego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiadają aktualne uprawnienia do wykonywania polowania w innym państwie, 5) osoby, które uprzednio utraciły członkostwo w Polskim Związku Łowieckim."; 2) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Zakres egzaminu dla uzyskania uprawnień podstawowych obejmuje znajomość: 1) przepisów prawa łowieckiego i struktury Polskiego Związku Łowieckiego, 2) zasad wykonywania polowania, 3) zasad ochrony przyrody i podstawowych gatunków zwierząt prawnie chronionych, 4) biologii podstawowych gatunków zwierząt łownych, 5) wszystkich dozwolonych rodzajów broni i amunicji myśliwskiej, przyrządów optycznych oraz podstawowego wyposażenia myśliwskiego, 6) zasad bezpiecznego i skutecznego posługiwania się bronią myśliwską, 7) podstawowych chorób zwierząt łownych i sposobów ich rozpoznawania oraz kynologii myśliwskiej, 8) zasad etyki oraz tradycji i języka myśliwskiego, 9) zasad obchodzenia się z upolowaną zwierzyną, użytkowania dziczyzny i preparowania trofeów, 10) zasad prowadzenia gospodarki łowieckiej. 2. Zakres egzaminu dla uzyskania uprawnień selekcjonerskich obejmuje znajomość: 1) kryteriów odstrzału selekcyjnego zwierzyny płowej, 2) praktycznej oceny wieku zwierzyny płowej przed i po odstrzale, 3) zasad prawidłowego gospodarowania populacjami zwierząt łownych, 4) zasad oceny prawidłowości odstrzału oraz wyceny medalowej trofeów."; 3) w § 6 w ust. 2 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2) zaświadczenie o odbytym stażu wraz z opinią lub dokument upoważniający do zwolnienia ze stażu, a w przypadku egzaminu selekcjonerskiego - dowód posiadania uprawnień podstawowych przez okres co najmniej 3 lat, 3) zaświadczenie o odbytym szkoleniu przeprowadzonym przez Polski Związek Łowiecki."; 4) w § 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. W przypadku negatywnego wyniku którejkolwiek z wymienionych w ust. 3 części egzaminu, zdającemu przysługuje prawo do jednej poprawki z tej części, w terminie wyznaczonym przez komisję egzaminacyjną."; 5) w § 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoby przystępujące do części pisemnej egzaminu zgłaszają się w terminie i miejscu wyznaczonym przez przewodniczącego komisji i wypełniają w obecności komisji arkusze testowe. Czas trwania testu nie może przekraczać trzech godzin. Osoba, która zaliczyła test, jest dopuszczona do części ustnej. Pytania testowe opracowuje Polski Związek Łowiecki.". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zasad organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich delegatur. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 21) Na podstawie art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wojewódzki inspektorat ochrony środowiska, zwany dalej "wojewódzkim inspektoratem", zapewnia właściwemu terytorialnie wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska realizację zadań ustalonych w ustawach i przepisach odrębnych oraz w ogólnych kierunkach działania organów Inspekcji Ochrony Środowiska, ustalanych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. § 2. Wojewódzkim inspektoratem kieruje wojewódzki inspektor ochrony środowiska, zwany dalej "wojewódzkim inspektorem", przy pomocy zastępcy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, zwanego dalej "zastępcą wojewódzkiego inspektora", dyrektora wojewódzkiego inspektoratu, kierowników delegatur wojewódzkiego inspektoratu oraz kierowników komórek organizacyjnych wojewódzkiego inspektoratu. § 3. Wojewódzki inspektor może powołać stały zespół ekspertów do spraw opiniowania inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, określając jego nazwę, zakres i tryb działania oraz organizację i skład osobowy. § 4. 1. W skład wojewódzkiego inspektoratu wchodzą: 1) wydziały, 2) laboratoria wojewódzkiego inspektoratu, 3) samodzielne stanowiska pracy - do realizacji spraw będących w bezpośrednim nadzorze wojewódzkiego inspektora, zastępcy wojewódzkiego inspektora lub dyrektora wojewódzkiego inspektoratu. 2. W skład wojewódzkiego inspektoratu mogą wchodzić delegatury wojewódzkiego inspektoratu. 3. W skład delegatury wojewódzkiego inspektoratu mogą wchodzić: 1) działy, 2) laboratorium delegatury wojewódzkiego inspektoratu, 3) samodzielne stanowiska pracy - do realizacji spraw będących w bezpośrednim nadzorze kierowników delegatur wojewódzkiego inspektoratu. § 5. 1. W wojewódzkim inspektoracie tworzy się w szczególności: 1) wydział inspekcji, którego głównymi zadaniami są: a) prowadzenie działalności kontrolnej w zakresie określonym w art. 2 ust. 1 oraz art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), b) prowadzenie spraw związanych z udziałem wojewódzkiego inspektora w postępowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji, c) przygotowywanie projektów decyzji wojewódzkich inspektorów dotyczących uzgadniania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, d) prowadzenie spraw związanych z tansgranicznym przemieszczaniem odpadów, e) badanie przyczyn powstawania oraz sposobów likwidacji skutków nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i nadzór nad ich usuwaniem, f) prowadzenie rejestru nadzwyczajnych zagrożeń środowiska, g) opracowywanie ocen przestrzegania wymogów ochrony środowiska przez wybrane grupy użytkowników środowiska, h) prowadzenie postępowań administracyjnych w związku z naruszeniem wymagań ochrony środowiska, w tym przygotowywanie projektów decyzji administracyjnych i zarządzeń pokontrolnych, i) prowadzenie spraw związanych z egzekucją obowiązków o charakterze niepieniężnym, j) współpraca z innymi organami kontroli i ścigania; 2) wydział monitoringu środowiska, którego głównymi zadaniami są: a) opracowywanie projektów regionalnych programów Państwowego Monitoringu Środowiska oraz wykonywanie zadań sieci krajowej i regionalnej Państwowego Monitoringu Środowiska, określonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska dla danego województwa, b) opracowywanie lokalnych programów Państwowego Monitoringu Środowiska w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska oraz nadzór nad ich realizacją, c) gromadzenie wyników pomiarów stanu środowiska uzyskiwanych w sieci krajowej, regionalnej i lokalnej Państwowego Monitoringu Środowiska, d) analizowanie gromadzonych danych, sporządzanie okresowych ocen i prognoz stanu środowiska w województwie, e) przygotowywanie informacji określających aktualny stan zanieczyszczenia powietrza na danym obszarze, f) sporządzanie komunikatów, raportów i opracowań tematycznych przeznaczonych do wykorzystania przez administrację rządową i samorządową, a także do informowania społeczeństwa o stanie środowiska; 3) laboratorium, którego głównymi zadaniami są: a) wykonywanie badań na potrzeby prowadzonych kontroli i działań w przypadku wystąpienia nadzwyczajnych zagrożeń środowiska oraz na rzecz monitoringu środowiska poprzez: - pobieranie próbek, - wykonywanie analiz fizykochemicznych i biologicznych, - pomiary zanieczyszczeń środowiska, b) wdrażanie nowych metod analitycznych i systemów pomiarowo-kontrolnych, c) udział w krajowych i międzynarodowych badaniach biegłości i badaniach porównawczych w zakresie prowadzonych przez laboratorium analiz i badań, d) doskonalenie wdrażanego w laboratorium Systemu Zapewnienia Jakości; 4) wydziały i samodzielne stanowiska pracy do spraw: a) budżetu, finansów i egzekucji należności pieniężnych, b) administracyjno-technicznych, c) prawnych, d) zamówień publicznych, e) organizacji, f) kadr i szkolenia, g) współpracy międzynarodowej, h) obronnych, i) przeciwpożarowych oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. 2. Zakres spraw określonych w ust. 1 pkt 1-3 stosuje się odpowiednio do delegatur wojewódzkiego inspektoratu. 3. Zakres spraw, o których mowa w ust. 1 w pkt 4 lit. a), b), c) oraz i), może mieć zastosowanie w organizacji delegatur wojewódzkiego inspektoratu. § 6. 1. Szczegółową organizację wojewódzkiego inspektoratu określa regulamin organizacyjny ustalany przez wojewódzkiego inspektora i zatwierdzany przez wojewodę po zaopiniowaniu przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 2. Regulamin organizacyjny powinien określać: 1) nazwę i siedzibę wojewódzkiego inspektoratu, 2) zadania wojewódzkiego inspektoratu, 3) nazwy komórek organizacyjnych wojewódzkiego inspektoratu, 4) zakresy działania komórek organizacyjnych wojewódzkiego inspektoratu, 5) zakres kompetencji samodzielnych stanowisk wojewódzkiego inspektoratu, 6) nazwy, siedziby, zakresy i obszary działania delegatur wojewódzkiego inspektoratu, 7) inne sprawy istotne dla organizacji i funkcjonowania wojewódzkiego inspektoratu. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22) Na podstawie art. 33 ust. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa rodzaje wydatków, szczegółowe zasady wykorzystania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania tych środków oraz wysokość i zasady udzielania pomocy nie pracującym osobom niepełnosprawnym, byłym pracownikom zakładu pracy chronionej, zwanego dalej "zakładem". § 2. Środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zwanego dalej "funduszem rehabilitacji", przeznaczone są na następujące rodzaje wydatków: 1) poradnictwo zawodowe, 2) szkolenie zawodowe oraz dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych, 3) przygotowanie, a także odtworzenie utraconych albo zniszczonych na skutek zdarzeń losowych stanowisk pracy, a w szczególności na: a) zakup, modernizację oraz dostosowanie maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb wynikających z psychofizycznych możliwości osób niepełnosprawnych, b) roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego dotyczące obiektów budowlanych zakładu, związane z poprawą warunków pracy i rehabilitacji - realizowane zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii, c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu stosownie do potrzeb osób niepełnosprawnych, d) sfinansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, 4) podstawową i specjalistyczną opiekę medyczną oraz poradnictwo i usługi rehabilitacyjne, w tym koszty tworzenia, modernizacji, remontu i utrzymania, a także odtworzenia utraconej albo zniszczonej na skutek zdarzeń losowych bazy rehabilitacyjnej (w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii), socjalnej (w szczególności internatów, hoteli, stołówek) i wypoczynkowej, 5) dodatkowe wynagrodzenia pracowników za znajomość i posługiwanie się językiem migowym oraz wynagrodzenia lektorów dla pracowników niewidomych zatrudnionych na stanowiskach nierobotniczych, 6) wynagrodzenia za dodatkowy urlop wypoczynkowy, 7) wynagrodzenia za czas zwolnień od pracy osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, skierowanych: a) na turnus zorganizowany w celu rehabilitacji, b) w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, c) w celu uzyskania zaopatrzenia w sprzęt ortopedyczny lub jego naprawy, 8) składki na ubezpieczenie osób niepełnosprawnych w części należnej od pracodawcy, 9) koszty dowożenia lub dojazdów do pracy i z pracy osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu, w tym koszty zakupu samochodów do przewozu osób niepełnosprawnych i wykorzystywanych do tego celu, 10) koszty organizacji turnusów rehabilitacyjnych i usprawniających, 11) koszty działalności sportowej, rekreacyjnej i turystycznej, 12) pomoc indywidualną na: a) odpłatność za dojazd, pobyt i leczenie w szpitalach, sanatoriach, placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych, b) leki i materiały diagnostyczno-medyczne niezbędne do stosowania stale lub okresowo przez osoby niepełnosprawne, c) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego i przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych, urządzeń i narzędzi technicznych oraz środków transportu niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, d) adaptację i wyposażenie mieszkań, budynków mieszkalnych oraz obiektów zamieszkałych lub przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, e) usprawnianie fizyczne, f) odpłatność za dojazd i pobyt na turnusach rehabilitacyjnych, usprawniających, wczasach lub wypoczynku zorganizowanym w innych formach, g) kolonie, obozy oraz turnusy rehabilitacyjne dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób, o których mowa w § 3 pkt 1 i 3, h) opiekę pielęgnacyjną w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się, w tym opiekę socjalno-bytową, i) utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika, j) zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, k) opłacanie przewodników towarzyszących osobom niewidomym zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz osobom z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonym do znacznego stopnia niepełnosprawności, l) opłacanie tłumacza języka migowego, ł) przewóz osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, m) całkowity lub częściowy zwrot ubezpieczeń komunikacyjnych oraz ryczałtów samochodowych za używany własny pojazd mechaniczny dla osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności oraz dla osób o lekkim stopniu niepełnosprawności z powodu uszkodzeń narządu ruchu, n) odpłatność za szkolenie lub dokształcanie, w tym również w szkołach średnich i wyższych, o) opłacanie składki na indywidualne ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, 13) wspólne zadania pracodawców prowadzących zakłady pracy chronionej z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, na których realizację pracodawcy mogą przeznaczyć do 10% środków funduszu rehabilitacji, w szczególności na: a) tworzenie i modernizację infrastruktury rehabilitacyjno-socjalnej, b) przedsięwzięcia inwestycyjne, c) badania i analizy rynku pracy osób niepełnosprawnych. § 3. Pomoc indywidualną, o której mowa w § 2 pkt 12, przyznaje się na wniosek osób niepełnosprawnych: 1) zatrudnionych w tym zakładzie w ramach stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywających na urlopach bezpłatnych oraz urlopach wychowawczych, 2) będących uczniami odbywającymi praktyczną naukę zawodu w tym zakładzie, 3) nie pracujących byłych pracowników tego zakładu, z zastrzeżeniem § 6. § 4. 1. Pomoc indywidualna, o której mowa w § 2 pkt 12, może być udzielana jako bezzwrotna lub jako nie oprocentowana pożyczka. 2. Nie oprocentowana pożyczka, o której mowa w ust. 1, może być częściowo lub całkowicie umorzona w przypadku, gdy wykorzystana została zgodnie z przeznaczeniem. § 5. 1. Pracodawca prowadzący zakład ustala zakładowy regulamin wykorzystania funduszu rehabilitacji, zwany dalej "regulaminem", w uzgodnieniu: 1) ze służbą rehabilitacyjno-medyczną, świadczącą podstawową i specjalistyczną opiekę lekarską, poradnictwo i usługi rehabilitacyjne na rzecz pracowników tego zakładu, 2) z działającymi w zakładzie związkami zawodowymi lub - w przypadku ich braku - przedstawicielami wybranymi przez pracowników będących osobami niepełnosprawnymi. 2. Uzgodnień, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w ustalonym przez strony terminie, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dnia przedłożenia przez pracodawcę regulaminu do uzgodnienia. 3. W przypadku braku uzgodnienia po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, regulamin ustala sam pracodawca. 4. Regulamin, niezwłocznie po jego ustaleniu, podaje się do wiadomości pracowników zakładu przez jego ogłoszenie w miejscu ogólnie dostępnym. § 6. Pomoc ze środków funduszu rehabilitacji dla nie pracujących osób niepełnosprawnych, byłych pracowników zakładu, może być udzielona na finansowanie rehabilitacji społecznej i leczniczej - w wysokości i na zasadach analogicznych jak dla pracowników pozostających w zatrudnieniu. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1992 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 52, poz. 240, z 1996 r. Nr 9, poz. 52 oraz z 1997 r. Nr 2, poz. 13 i Nr 128, poz. 837). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych przy zbieraniu, przetwarzaniu, grzebaniu lub spalaniu zwłok zwierzęcych i ich części oraz odpadów poubojowych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 23) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 9 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Działalność polegająca na przetwarzaniu zwłok zwierzęcych i ich części oraz odpadów poubojowych, zwanych dalej "odpadami zwierzęcymi", może być prowadzona wyłącznie w specjalnie do tego celu przeznaczonym obiekcie, zwanym dalej "zakładem utylizacyjnym". § 2. 1. Zakład utylizacyjny powinien być położony: 1) w terenie zalesionym lub zadrzewionym, jeżeli warunki terenowe na to zezwalają, 2) w odległości co najmniej 60 m od osi drogi publicznej, gdy zakład ma być położony po jej stronie północnej lub wschodniej, oraz co najmniej 150 m od osi drogi publicznej, gdy zakład ma być położony po jej stronie południowej, jeżeli inne przepisy nie określają obowiązku większych odległości dla budynków, 3) w odległości co najmniej 500 m od zwartych osiedli ludzkich i 150 m od pojedynczych budynków przeznaczonych na pobyt ludzi oraz obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego, rzeźni i budynków dla zwierząt, 4) od strony zwartych osiedli ludzkich, umożliwiającej zabezpieczenie ich od zanieczyszczonego powietrza przy uwzględnieniu dominującego kierunku wiatru, 5) w dolnym biegu wód płynących do osiedla ludzkiego, gdy do tych wód mają być odprowadzone wody opadowe z terenu zakładu. 2. Zakład utylizacyjny powinien być oddzielony od obiektów budowlanych nie wymienionych w ust. 1 pkt 3. 3. Zakładów utylizacyjnych nie należy budować po zachodniej stronie dróg publicznych. 4. Lokalizacja zakładu utylizacyjnego powinna być uzależniona od możliwości zaopatrywania go w wodę w ilości co najmniej 20 m3 na 1000 kg odpadów zwierzęcych w okresie doby, jak również od możliwości usuwania ścieków do kanałów. § 3. 1. W skład zakładu utylizacyjnego powinny wchodzić w szczególności następujące pomieszczenia: 1) podjazdowo-wyładunkowe do wyładowania odpadów zwierzęcych (podjazd), 2) do oskórowania i rozbiórki zwłok zwierzęcych (oprawialnia), 3) na urządzenia i aparaty przetwórcze (kotłownia, hala maszyn) oraz na magazynowanie opału, 4) na składowanie odpadów zwierzęcych, 5) na składowanie skór (skład skór), 6) na składowanie mączki (skład mączki), 7) na składowanie tłuszczu (skład tłuszczu), 8) na szatnie, toalety i natryski dla pracowników, 9) dla lekarza weterynarii, 10) na środki transportowe. 2. Zakład utylizacyjny powinien być rozplanowany w ten sposób, że po jednej stronie, w miarę możliwości północnej, powinny być rozmieszczone pomieszczenia i urządzenia mające styczność z zarazkami chorobotwórczymi (część zakaźna), a w szczególności podjazd, oprawialnia, skład skór, skład części zwłok i odpadów poubojowych, stanowisko do dezynfekcji środków transportowych, pokój dla lekarza weterynarii i pomieszczenie na punkt zdrowia, a w drugiej części pozostałe pomieszczenia i urządzenia (część niezakaźna). 3. W obu częściach zakładu utylizacyjnego powinny być pomieszczenia na środki transportowe oraz szatnie, toalety i natryski dla pracowników, przy czym dla pracowników zatrudnionych w części zakaźnej zakładu utylizacyjnego powinny być urządzone dwie szatnie na odzież domową i ochronną, przedzielone toaletą z natryskami. 4. Część zakaźna zakładu utylizacyjnego powinna być odizolowana od części niezakaźnej. Przy przejściach i przejazdach z części zakaźnej do niezakaźnej zakładu utylizacyjnego oraz przy bramie wjazdowej do części zakaźnej i niezakaźnej z zewnątrz powinny być umieszczone urządzenia do odkażania i oczyszczania. § 4. 1. Obszar zakładu utylizacyjnego powinien być otoczony ogrodzeniem z oddzielnym wejściem i wjazdem do części zakaźnej i do części niezakaźnej zakładu utylizacyjnego. 2. Termin zakładu utylizacyjnego powinien być zadrzewiony. 3. Zakład utylizacyjny powinien być zabezpieczony przed dostępem ptaków i gryzoni. § 5. 1. W pomieszczeniach zakładu utylizacyjnego należy zapewnić oświetlenie naturalne i elektryczne, a także skuteczną wentylację. 2. Przy toalecie w części zakaźnej zakładu utylizacyjnego należy zainstalować komorę dezynfekcyjną do odkażania odzieży. § 6. 1. W zakładzie utylizacyjnym powinny być: instalacja wodociągowa i kanalizacyjna z oczyszczalnią ścieków oraz połączenie z siecią elektryczną i telefoniczną. 2. Zakład utylizacyjny powinien być zaopatrzony w wodę zdatną do picia w ilości co najmniej 100 l na dobę na pracownika. § 7. 1. W podjeździe należy zapewnić posadzkę o nieprzepuszczalnej i nienasiąkliwej powierzchni ze spadem ku rowkom ściekowym. Rowki ściekowe powinny być tak urządzone, aby ścieki nie wydostawały się poza pomieszczenie podjazdu, oraz powinny być połączone z kanalizacją. 2. Podjazd i oprawialnia powinny łączyć się ze sobą zasuwanym połączeniem umożliwiającym wprowadzanie odpadów zwierzęcych za pomocą dźwigu przesuwalnego na kolejce wiszącej i biegnącej z podjazdu do oprawialni. 3. Podłoga oprawialni powinna: 1) znajdować się na wysokości poziomu podłogi środków transportowych, przywożących odpady zwierzęce, lub umożliwiać bezpośredni wjazd środków transportowych do oprawialni, 2) być wykonana z nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych materiałów, 3) być zaopatrzona w urządzenia odprowadzające ścieki. 4. Wewnętrzne powierzchnie ścian oprawialni, co najmniej do wysokości 2 m od podłogi, powinny być gładkie, nienasiąkliwe, nieprzepuszczalne oraz łatwe do dezynfekcji i zmywania. 5. W oprawialni powinno znajdować się oddzielne wejście dla personelu. 6. Przed progiem drzwi oprawialni na całej ich szerokości, po stronie zewnętrznej, należy umieścić specjalne urządzenie dezynfekujące obuwie osób opuszczających oprawialnię. 7. Oprawialnia powinna być wyposażona w odpowiednią ilość urządzeń do transportu odpadów zwierzęcych na kolejce wiszącej lub odpowiednio skonstruowaną muldę do gromadzenia odpadów zwierzęcych, urządzenia do rozdrabniania odpadów zwierzęcych, w wiszącą wagę i urządzenia sygnalizacyjne umożliwiające porozumiewanie się z pracownikami hali maszyn i kotłowni. § 8. 1. W oprawialni należy zapewnić wydzielone miejsce do wykonywania sekcji zwłok zwierzęcych, które powinno być wyposażone w stół i narzędzia sekcyjne oraz szafę na odzież ochronną do wykonywania sekcji zwłok zwierzęcych. 2. Podłoga w miejscu wykonywania sekcji zwłok zwierzęcych powinna być zaopatrzona w urządzenia do odprowadzania ścieków, połączone z kanalizacją. § 9. 1. Hala maszyn powinna znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie oprawialni i kotłowni. 2. Urządzenia do załadowywania kotła służącego do przeróbki odpadów zwierzęcych powinny być hermetycznie izolowane od hali maszyn i wmurowane w ścianę oddzielającą tę halę od oprawialni w ten sposób, aby ładowanie kotła odbywało się tylko od oprawialni. 3. Podłoga hali maszyn powinna być wykonana z nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych materiałów i zaopatrzona w urządzenia do odprowadzania ścieków, połączone z kanalizacją. § 10. 1. Na skład odpadów zwierzęcych należy przeznaczyć pomieszczenie ciemne i chłodne, połączone bezpośrednio z oprawialnią. 2. Podłoga składu odpadów zwierzęcych powinna być wybetonowana i zaopatrzona w urządzenia do odpływu ścieków, połączone z kanalizacją. § 11. 1. Na skład skór należy przeznaczyć ciemne i chłodne pomieszczenia, położone w miarę możliwości pod oprawialnią i bezpośrednio z nią połączone. 2. Podłoga składu skór powinna być wybetonowana, lekko pochyła i zaopatrzona w urządzenia do odpływu ścieków. § 12. Na skład kopyt, racic, rogów, włosia, szczeciny, wełny i piór należy przeznaczyć osobne przewiewne pomieszczenie z nieprzepuszczalną i nienasiąkliwą podłogą, sąsiadujące ze składem skór. § 13. 1. Na skład mączki należy przeznaczyć specjalne pomieszczenie lub specjalny silos w części niezakaźnej zakładu utylizacyjnego. 2. Ściany i podłoga składu mączki powinny być wybetonowane. 3. Sufit w składzie mączki musi być szczelnie zabezpieczony przed przeciekaniem wody. 4. Przy składzie mączki powinno znajdować się pomieszczenie do składowania opakowań na mączkę. 5. Opakowania na mączkę oraz mączka nie powinny być składowane bezpośrednio na podłodze. § 14. 1. Na skład tłuszczu należy przeznaczyć w części niezakaźnej zakładu utylizacyjnego pomieszczenie piwniczne albo specjalny magazyn do tego celu. 2. Podłoga w składzie tłuszczu powinna być nieprzepuszczalna i nienasiąkliwa oraz zaopatrzona w urządzenia do odprowadzania ścieków połączone z kanalizacją. 3. Na skład opakowań na tłuszcz należy przeznaczyć odrębne pomieszczenie w sąsiedztwie składu tłuszczu. § 15. Szatnie, toalety i natryski powinny być należycie oświetlone oraz wymiarami dostosowane do liczby pracowników. § 16. Pokój lekarza weterynarii powinien przylegać bezpośrednio do oprawialni. W pokoju lekarza weterynarii powinno znajdować się okno umożliwiające wgląd do oprawialni. § 17. Wejście do biura kierownictwa zakładu utylizacyjnego nie powinno prowadzić przez inne pomieszczenia zakładu i powinno znajdować się w części niezakaźnej. § 18. 1. Treść żołądka, jelit i inne nieczystości powinny być umieszczone w gnojowniku o dnach, ścianach i rowkach ściekowych nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, zaopatrzonym w szczelną pokrywę. 2. Powierzchnia otoczenia gnojownika powinna być w obrębie co najmniej 3 m nieprzepuszczalna i nienasiąkliwa. 3. W gnojowniku należy przewidzieć kilka przedziałów, których zawartość mogłaby być poddana kolejnemu odkażaniu. § 19. Zakład utylizacyjny powinien być wyposażony w urządzenie dezodorujące i unieszkodliwiające pary i gazy powstające podczas procesu przerobu odpadów zwierzęcych i urządzenia unieszkodliwiające ścieki z części zakaźnej. § 20. 1. Ścieki pochodzące z części zakaźnej zakładu utylizacyjnego powinny być odprowadzone do wspólnego zbiornika (sterylizatora) i poddane w nim odkażeniu bądź przez ogrzewanie w temperaturze powyżej 100°C w ciągu 30 minut, bądź w inny sposób zapewniający zniszczenie bakterii i ich zarodników oraz grzybów chorobotwórczych. 2. Ścieki, o których mowa w ust. 1, mogą wydostać się ze zbiornika tylko za pomocą ciśnienia pary. 3. Odkażone ścieki przed wpuszczeniem do zbiornika powinny być oczyszczone w oczyszczalni ścieków. § 21. 1. Osoby pracujące w części zakaźnej zakładu utylizacyjnego nie mogą wejść do części niezakaźnej bez uprzedniej zmiany odzieży i obuwia roboczego albo ich uprzedniego dokładnego odkażenia. 2. Narzędzia i sprzęt używane w części zakaźnej zakładu utylizacyjnego nie mogą być przenoszone do części niezakaźnej. § 22. 1. Odpady zwierzęce powinny być przetworzone możliwie jak najwcześniej po ich przyjęciu do zakładu utylizacyjnego. 2. Pojemniki, zbiorniki i pojazdy używane do transportu odpadów zwierzęcych powinny być oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdym użyciu. § 23. 1. Zwłoki zwierzęce i ich części oraz odpady poubojowe pochodzące ze zwierząt, których mięso zostało uznane za niezdatne do spożycia, powinny być ogrzewane do wewnętrznej temperatury co najmniej 133°C przez 20 minut przy ciśnieniu 3 barów, przy czym wielkość cząstek surowca przed przetworzeniem powinna być nie większa niż 50 mm. 2. W zakładzie utylizacyjnym należy zapewnić system rejestrujący dopełnienie parametrów, o których mowa w ust. 1, a dokumentację tych zapisów należy przechowywać co najmniej przez 2 lata. § 24. 1. Podmiot prowadzący zakład utylizacyjny powinien zapewnić przeprowadzenie laboratoryjnych badań bakteriologicznych każdej wytworzonej partii produktu, potwierdzającej spełnienie wymagań mikrobiologicznych, określonych w załączniku do rozporządzenia, i przechowywać wyniki badań przez okres 3 lat. 2. Wytworzone produkty nie spełniające warunków mikrobiologicznych, określonych w załączniku do rozporządzenia, nie mogą być wprowadzone do obrotu. 3. Wytworzone produkty powinny być składowane i odbierane z zakładu utylizacyjnego w taki sposób, aby zapobiec powtórnemu zakażeniu, przy czym skóry powinny być solone chlorkiem sodu oraz odpowiadać warunkom mikrobiologicznym zawartym w załączniku do rozporządzenia. § 25. Podmiot prowadzący zakład utylizacyjny powinien posiadać w zakładzie utylizacyjnym książkę kontroli przeznaczoną do wpisywania zaleceń, uwag i wniosków wynikających z kontroli przeprowadzonych przez organy Inspekcji Weterynaryjnej. § 26. 1. Podmiot zajmujący się zbieraniem odpadów zwierzęcych powinien posiadać wydzielone pomieszczenie do przyjmowania i magazynowania tych odpadów. 2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, powinny być: 1) oddzielone od dróg publicznych, budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego i innych obiektów budowlanych, a w szczególności rzeźni, 2) zabezpieczone przed dostępem zwierząt, a w szczególności ptaków, gryzoni i owadów, 3) wyposażone w szczególności w urządzenia do czyszczenia i odkażania pojemników, do których odpady zwierzęce są odbierane, oraz pojazdów. 3. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, należy systematycznie przeprowadzać dezynsekcję i deratyzację. § 27. Ściany i podłogi pomieszczeń, o których mowa w § 26 ust. 1, powinny być wykonane z materiałów nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych oraz zmywalnych, umożliwiających łatwe czyszczenie i dezynfekcję, a podłogi powinny być ułożone w sposób ułatwiający odprowadzenie płynów. § 28. 1. Środki transportu do przewożenia odpadów zwierzęcych powinny być szczelne, całkowicie obudowane i zabezpieczone przed wypadaniem lub wyciekaniem. 2. Dopuszcza się przewożenie odpadów zwierzęcych środkami transportowymi przykrytymi plandekami, pod warunkiem że środki transportu będą wyposażone w szczelne i przykryte pojemniki lub zbiorniki. 3. Pojemniki, zbiorniki i pojazdy używane do transportu odpadów zwierzęcych powinny być oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdym użyciu. 4. Pojemniki i zbiorniki, o których mowa w ust. 2, powinny być oznakowane napisem o treści "Nie przeznaczone do spożycia przez ludzi", wykonanym literami o wysokości co najmniej 2 cm. § 29. 1. Podmiot, o którym mowa w § 26 ust. 1, powinien prowadzić rejestr i dokumentację zawierającą informacje o rodzaju i pochodzeniu odpadów zwierzęcych. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, należy dołączyć do każdej przesyłki odpadów zwierzęcych. § 30. Osoby zatrudnione przy zbieraniu lub przewozie odpadów zwierzęcych powinny nosić środki ochrony indywidualnej oraz odzież roboczą, odkażane codziennie po zakończeniu pracy. § 31. 1. Podmiot zajmujący się grzebaniem lub spalaniem odpadów zwierzęcych powinien zapewnić, aby działalność ta była zlokalizowana w miejscu zabezpieczonym przed zakażeniem wody zdatnej do picia i nie powodowała uciążliwości dla środowiska naturalnego. 2. Teren grzebowiska i miejsca spalania odpadów zwierzęcych powinny być ogrodzone. 3. Podmiot zajmujący się grzebaniem lub spalaniem odpadów zwierzęcych powinien zapewnić w miejscach, o których mowa w ust. 2, wydzielone pomieszczenie do tymczasowego przetrzymywania odpadów zwierzęcych oraz urządzenia do dezynfekcji. § 32. 1. Grzebanie odpadów zwierzęcych powinno być dostatecznie głębokie, a warstwa ziemi nad nimi powinna wynosić co najmniej 150 cm. 2. Przed zagrzebaniem odpady zwierzęce powinny być zlane lub posypane środkiem dezynfekującym. § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 10, 19, 23 ust. 2 i § 24 ust. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 23) WARUNKI MIKROBIOLOGICZNE, JAKIE POWINNY SPEŁNIAĆ PRODUKTY WYTWORZONE W ZAKŁADZIE UTYLIZACYJNYM 1. Próbki produktów wytworzonych ze zwłok zwierzęcych, ich części lub odpadów poubojowych pochodzących ze zwierząt, których mięso zostało uznane za niezdatne do spożycia, poddanych systemowi działania cieplnego, pobrane bezpośrednio po działaniu cieplnym, powinny być wolne od ciepłoodpornych zarodników bakterii patogennych (Clostridium perfringens - nieobecne w 1 g produktu). 2. Próbki produktów wytworzonych z odpadów zwierzęcych, pobrane podczas lub po ustalonym okresie składowania, powinny spełniać następujące warunki mikrobiologiczne: Salmonelle - nieobecność w 25 g: n=5, C=0, m=0, M=0; Enterobacteriacea: n=5, c=2, m=10, M=3x102 w 1 g, gdzie: n = liczba próbek, m = wielkość progowa dla liczby baterii; wynik uznany jest jako zadowalający, jeśli liczba bakterii we wszystkich próbkach jednostkowych nie przekroczy liczby m, M = wartość maksymalna liczby bakterii; wynik uznany jest jako niezadowalający, jeśli liczba bakterii w jednej lub w większej liczbie prób jednostkowych wynosi M lub więcej, C = liczba prób jednostkowych, w których liczba bakterii może wynosić między m a M; próba jest nadal uznana do przyjęcia, jeśli liczba bakterii w pozostałych próbach jednostkowych wynosi m lub mniej od m. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie kwalifikacji i zakresu uprawnień zawodowych osób nie posiadających tytułu lekarza weterynarii. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 24) Na podstawie art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27, z 1995 r. Nr 120, poz. 576, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba, która wykonuje zawód technika weterynarii, może wykonywać czynności o charakterze pomocniczym z zakresu zapobiegania i zwalczania chorób zwierząt, leczenia zwierząt oraz nadzoru nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc gromadzenia zwierząt, a w szczególności: 1) iniekcje podskórne, domięśniowe i dożylne, 2) doustne podawanie leków, 3) pobieranie krwi i innych prób do badań laboratoryjnych, 4) przygotowywanie zwierząt do zabiegów chirurgicznych oraz narzędzi i sprzętu weterynaryjnego służącego do wykonywania tych zabiegów, 5) mierzenie temperatury i tętna, 6) asystowanie przy przeprowadzaniu zabiegów chirurgicznych, w tym zakładaniu szwów skórnych, 7) opieka nad zwierzętami leczonymi w warunkach ambulatoryjnych i terenowych, 8) zakładanie opatrunków zwykłych i gipsowych, 9) wykonywanie masaży, 10) asystowanie przy nieprawidłowych porodach, 11) pomoc techniczna przy wykonywaniu sekcji zwłok zwierzęcych, 12) korekcja racic, kopyt i rogów, 13) tarnikowanie zębów, 14) zakładanie kółka nosowego u buhaja, 15) kolczykowanie i tatuowanie zwierząt, 16) zabiegi fizykoterapeutyczne, z wyjątkiem zabiegów laserowych, 17) zabiegi higieniczne na zwierzętach, 18) dezynsekcja zwierząt i dezynfekcja pomieszczeń inwentarskich, 19) udzielanie pierwszej pomocy weterynaryjnej w przypadkach: a) niedyspozycji żołądkowo-jelitowych o przebiegu ostrym z zagrożeniem życia zwierzęcia, b) zadławienia, c) zranienia, d) porodu nie wymagającego cięcia płodu lub zabiegu chirurgicznego. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane tylko pod nadzorem lekarza weterynarii. § 2. 1. Osoba, która wykonuje zawód weterynaryjnego kontrolera sanitarnego lub technika weterynarii i odbyła 3-miesięczną praktykę rzeźnianą i sanitarną oraz laboratoryjną w wyznaczonym przez wojewódzkiego lekarza weterynarii inspektoracie weterynarii, może wykonywać czynności o charakterze pomocniczym z zakresu badania zwierząt rzeźnych i mięsa, nadzoru nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc gromadzenia zwierząt i przetwarzania produktów pochodzenia zwierzęcego, a w szczególności: 1) kontrolowanie stanu higienicznego magazynu żywca w rzeźni oraz stanu zaopatrzenia w ściółkę i wodę dla zwierząt, 2) prowadzenie dokumentacji sanitarno-weterynaryjnej, 3) sprawowanie kontroli nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc pozyskiwania mleka, 4) dokonywanie makroskopowej oceny mleka oraz pobieranie prób do badań laboratoryjnych, 5) kontrolowanie stanu higienicznego urządzeń i pomieszczeń w zakładach produkujących lub przechowujących środki żywności pochodzenia zwierzęcego, 6) kontrolowanie stanu higienicznego środków transportu służących do przewozu zwierząt i środków żywności pochodzenia zwierzęcego, 7) pobieranie prób do badań laboratoryjnych, 8) sprawowanie kontroli nad warunkami sanitarno-weterynaryjnymi miejsc przetwarzania surowców pochodzenia zwierzęcego, 9) przygotowywanie dokumentów w celu sporządzenia protokołu kontroli sanitarno-weterynaryjnej, 10) sprawowanie kontroli nad likwidacją zwłok zwierzęcych i konfiskatą poubojową w rzeźniach, 11) wykonywanie rutynowych czynności z zakresu badania poubojowego zwierząt rzeźnych, 12) wykonywanie badania mięsa i jego przetworów w kierunku włośni. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonywane tylko pod nadzorem lekarza weterynarii. § 3. Osoby, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia posiadają kwalifikacje oglądacza do badania zwierząt rzeźnych i mięsa lub oglądacza do badania mięsa wyłącznie w kierunku włośni - trychinoskopisty, nabyte w trybie dotychczasowych przepisów, mogą wykonywać czynności o charakterze pomocniczym w zakresie badania zwierząt rzeźnych i mięsa, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 11, do dnia 31 grudnia 2010 r. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestru psów zaszczepionych przeciwko wściekliźnie oraz wzoru zaświadczenia o przeprowadzeniu szczepienia. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 25) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr psów zaszczepionych przeciwko wściekliźnie, zwany dalej "rejestrem", na podstawie informacji przekazywanych przez lekarzy weterynarii, upoważnionych przez niego do prowadzenia ochronnych szczepień przeciwko wściekliźnie, do 5 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. § 2. 1. Rejestr składa się z: 1) karty tytułowej zawierającej informację o nazwie i siedzibie powiatowego lekarza weterynarii oraz daty założenia i zamknięcia rejestru, 2) kolejno ponumerowanych i porubrykowanych stron zawierających następujące informacje: a) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres posiadacza psa, b) opis psa: nazwę, rasę, płeć, wiek, maść, znaki szczególne lub numer identyfikacyjny, c) datę szczepienia, rodzaj i numer serii użytej szczepionki, d) datę wydania posiadaczowi psa zaświadczenia o przeprowadzeniu szczepienia. 2. Wzór rejestru stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Rejestr powinien być sporządzony i prowadzony czytelnie, w miarę możliwości pismem maszynowym; kolejne zapisy należy sporządzać w porządku chronologicznym. 2. Skreślenia i poprawki w rejestrze powinny być potwierdzone podpisem dokonującego je lekarza weterynarii. 3. Rejestr może być sporządzony i przechowywany przy użyciu elektronicznych nośników informacji, pod warunkiem sporządzania i przechowywania wydruków komputerowych będących odpowiednikami dokumentacji przewidzianej w rozporządzeniu. § 4. Określa się wzór zaświadczenia o przeprowadzeniu szczepienia psa przeciwko wściekliźnie, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 24 grudnia 1998 r. (poz. 25) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Zaświadczenie o przeprowadzeniu szczepienia psa przeciwko wściekliźnie Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy wylęgu drobiu i narybku. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 26) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 7 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy wylęgu drobiu § 1. 1. Obiekt przeznaczony do prowadzenia działalności w zakresie wylęgu drobiu, zwany dalej "zakładem wylęgu drobiu", powinien być oddalony co najmniej 50 m od budynków mieszkalnych i innych obiektów budowlanych. 2. Do zakładu wylęgu drobiu powinna być doprowadzona odrębna utwardzona droga służąca do dostarczania jaj przeznaczonych do wylęgu oraz odrębna utwardzona droga służąca do wywozu piskląt. 3. W zakładzie wylęgu drobiu należy zapewnić: 1) co najmniej dwa źródła zasilania w energię elektryczną, przy czym jedno z tych źródeł powinien stanowić agregat prądotwórczy, 2) stałe zaopatrzenie w bieżącą wodę zdatną do picia, 3) odprowadzenie ścieków i zanieczyszczeń. § 2. 1. W zakładzie wylęgu drobiu powinny być wyodrębnione pomieszczenia do: 1) przyjmowania i selekcji jaj, 2) dezynfekcji jaj, 3) magazynowania jaj, 4) inkubacji jaj, 5) klucia piskląt, 6) selekcji, szczepienia i seksowania piskląt, 7) magazynowania i wydawania piskląt, 8) dezynfekcji sprzętu i opakowań, 9) gromadzenia odpadów z cyklu produkcyjnego, 10) magazynowania środków dezynfekujących, 11) celów higieniczno-sanitarnych, 12) celów biurowych. 2. Układ pomieszczeń zakładu wylęgu drobiu powinien być dostosowany do jednokierunkowego cyklu produkcyjnego, w którym każda partia jaj i wyklutych z nich piskląt przechodzi kolejno przez pomieszczenia wymienione w ust. 1 pkt 1-7, bez możliwości stykania się jaj przeznaczonych do wylęgu z pisklętami. 3. W zakładzie wylęgu drobiu w tym samym czasie może być prowadzony wylęg tylko jednego gatunku drobiu. § 3. 1. Pomieszczenia zakładu wylęgu drobiu powinny być zabezpieczone przed dostawaniem się ptaków, gryzoni i owadów z zewnątrz. 2. W pomieszczeniach zakładu wylęgu drobiu należy zapewnić oświetlenie naturalne i elektryczne oraz wentylację. 3. W pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-3, w zależności od gatunku drobiu, od którego pochodzą jaja, należy zapewnić temperaturę dla: 1) jaj kurzych od 13°C do 15°C, 2) jaj indyczych od 10°C do 15°C, 3) jaj kaczych od 10°C do 12°C, 4) jaj gęsich od 5°C do 10°C, a w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 4-7, należy zapewnić temperaturę od 24°C do 26°C. 4. Podłogi i ściany zakładu wylęgu drobiu powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, zmywalne oraz umożliwiające łatwe usuwanie odpadów. 5. Sprzęt używany do wylęgu drobiu powinien być wodoodporny i mieć gładkie powierzchnie. § 4. Do wylęgu mogą być przeznaczone jaja, które: 1) pochodzą ze stad hodowlanych, w których nie stwierdzono, w okresie ostatnich 6 miesięcy przed wysyłką jaj do zakładu wylęgu drobiu, chorób zakaźnych drobiu lub podejrzenia tych chorób, 2) pochodzą ze stad hodowlanych znajdujących się w obszarze, na którym nie występuje influenza drobiu o wysokiej zaraźliwości (d. pomór drobiu) i rzekomy pomór drobiu, 3) pochodzą ze stad hodowlanych, które nie były szczepione albo były szczepione przy użyciu szczepionki inaktywowanej lub żywej szczepionki, pod warunkiem że szczepienie szczepionką żywą zostało przeprowadzone co najmniej na 60 dni przed pozyskaniem jaj, 4) pochodzą ze stada hodowlanego wolnego od salmonelloz, a w szczególności pulorozy i tyfusu (S. pullorum i S. gallinarium), 5) przed wysyłką do zakładu wylęgu drobiu zostały zdezynfekowane, 6) były przewożone do zakładu wylęgu drobiu z jajami tego samego gatunku w opakowaniach jednorazowych lub opakowaniach uprzednio zdezynfekowanych, 7) są zaopatrzone w orzeczenie lekarza weterynarii potwierdzające spełnienie dla danej partii jaj wymogów określonych w pkt 1-6. § 5. Pomieszczenia zakładu wylęgu drobiu i używany sprzęt powinny być zdezynfekowane każdorazowo po zakończeniu każdego etapu cyklu produkcyjnego. § 6. 1. Pracownicy zatrudnieni przy wylęgu drobiu powinni używać: 1) odzieży roboczej zmienianej w razie potrzeby, jednak nie rzadziej niż co trzy dni, 2) obuwia roboczego używanego wyłącznie w pomieszczeniach zakładu wylęgu drobiu, które powinno być dezynfekowane co najmniej 2 razy w tygodniu. 2. Pracownicy obsługi powinni być poddani przed podjęciem pracy w zakładzie wylęgu drobiu badaniu na nosicielstwo salmonelli. 3. Pracownicy pracujący w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-4, nie powinni stykać się z pracownikami pracującymi w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 5-8. 4. Osoby postronne mogą wejść do pomieszczeń produkcyjnych zakładu wylęgu drobiu wyłącznie w odzieży ochronnej. § 7. Podmiot zajmujący się wylęgiem drobiu powinien: 1) przeprowadzić nie rzadziej niż jeden raz na 2 miesiące badania stanu sanitarnego zakładu wylęgu drobiu oraz zamarłych zarodków na obecność drobnoustrojów, a w szczególności z rodzaju Salmonella, 2) prowadzić dokumentację, w której dla każdej partii wylęgowej jaj zawarte będą następujące dane: a) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwa i siedziba producenta jaj, nazwa zestawu hodowlanego stada drobiu, z którego pochodzą jaja, b) data i ilość jaj dostarczonych do zakładu wylęgu drobiu, c) wyniki wylęgu, w tym zapłodnienie, wylęg z jaj nałożonych i zapłodnionych, liczba zdrowych piskląt, anomalie, d) testy laboratoryjne oraz ich wyniki, e) liczba i zagospodarowanie jaj nie zapłodnionych, zamarłych zarodków oraz piskląt padłych i kalekich, f) miejsca przeznaczenia piskląt jednodniowych. Rozdział 2 Szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy wylęgu narybku § 8. 1. Działalność polegająca na wylęgu narybku w sztucznych warunkach powinna być prowadzona w specjalnie do tego celu przeznaczonym obiekcie, zwanym dalej "wylęgarnią". 2. Podłogi wylęgarni i jej ściany do wysokości 2,0 m powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, umożliwiających łatwe utrzymanie czystości. § 9. 1. Woda doprowadzona do wylęgarni powinna spełniać kryteria odpowiadające I klasie czystości wód, z wyjątkiem wody przeznaczonej do wylęgu karpia i innych ryb z rodziny karpiowatych oraz szczupaka, sandacza i suma, dla których dopuszcza się II klasę czystości wody, 2. Woda w wylęgarni użyta do inkubacji ikry i przetrzymywania wylęgu nie może mieć kontaktu z wodą, w której przebywają inne ryby. 3. Instalacja dopływu wody w wylęgarni powinna zapewnić właściwe jej oczyszczenie, odpowiednie natlenienie i temperaturę - w zależności od gatunku ryb. 4. Instalacja, o której mowa w ust. 3, nie może być wykonana z blachy miedzianej, a w przypadku systemu recyrkulacyjnego - z blachy miedzianej lub cynkowej. § 10. 1. Powierzchnia wewnętrzna urządzeń do wylęgu narybku powinna być gładka. 2. W urządzeniach, o których mowa w ust. 1, powinien być zapewniony stały i w odpowiedniej ilości przepływ wody. § 11. 1. Ikra i mlecz użyte do rozrodu ryb powinny pochodzić tylko od zdrowych tarlaków. 2. Obiekt rybacki, z którego pochodzą tarlaki, ikra lub mlecz, powinien być wolny od chorób zakaźnych ryb, podlegających obowiązkowi zwalczania. § 12. Wylęg narybku może być również przeprowadzany w tarliskach w sposób naturalny, jeżeli są spełnione warunki określone w § 11. § 13. Podmiot zajmujący się wylęgiem narybku powinien: 1) przeprowadzać przynajmniej dwukrotnie w ciągu roku kontrolę stanu sanitarnego wylęgarni, badanie kliniczne stanu zdrowia tarlaków i jakości wody oraz jednorazowo wylęgu przed przeniesieniem do innego obiektu rybackiego, 2) prowadzić dokumentację zawierającą: a) dane dotyczące pochodzenia selektorów, tarlaków, ikry i mlecza, b) wyniki przeprowadzonych badań, c) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania albo nazwę i siedzibę odbiorcy ikry i wylęgu. Rozdział 3 Przepis końcowy § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 27) Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe (Dz. U. Nr 59, poz. 378), na końcu wykazu towarów rolnych dodaje się pozycje wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 27) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY, NA KTÓRE MOGĄ BYĆ NAŁOŻONE OPŁATY CELNE DODATKOWE, DODAWANYCH NA KOŃCU ZAŁĄCZNIKA DO ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ Z DNIA 4 MAJA 1998 R. Kod PCNNazwa towaru 12 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona roślin pastewnych inne niż nasiona buraków: 1209 23- - Nasiona kostrzewy: 1209 23 11 0- - - Kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) 1209 23 15 0- - - Kostrzewy czerwonej (Festuca rubra L.) 1209 23 80 0- - - Pozostałe 1209 24 00 0- - Nasiona wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.) 1209 25- - Nasiona rajgrasu (Lolium multiflorum Lam., Lolium perenne L.): 1209 25 10 0- - - Rajgras włoski (życica wielokwiatowa) (łącznie z rajgrasem westerwoldzkim) (Lolium multiflorum Lam.) 1209 25 90 0- - - Rajgras angielski (życica trwała) (Lolium perenne L.) 1209 26 00 0- - Nasiona tymotki 1209 29- - Pozostałe: 1209 29 10 0- - - Nasiona wyki; nasiona wiechliny (błotnej, zwyczajnej) (Poa palustris L., Poa trivalis L.); nasiona kupkówki (Dactylis glomerata L.); nasiona mietlicy (Agrostis) 1209 29 80 0- - - Pozostałe 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 10 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 20- Tytoń częściowo lub całkowicie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny, tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 20 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 20 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 20 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 20 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 20 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 20 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 20 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 20 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 30 00 0- Odpady tytoniowe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji Scentralizowanego Funduszu Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej oraz zasad i trybu przyznawania pożyczek bądź dotacji przywięziennym zakładom pracy ze środków tego Funduszu. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 28) Na podstawie art. 7 ust. 4 oraz art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. Nr 123, poz. 777) zarządza się, co następuje: § 1. Scentralizowany Fundusz Rozwoju Centralnego Zarządu Służby Więziennej, zwany dalej "Funduszem Rozwoju", jest prowadzony w formie wydzielonego rachunku bankowego Centralnego Zarządu Służby Więziennej. § 2. Środkami Funduszu Rozwoju dysponuje Dyrektor Generalny Służby Więziennej w ramach środków finansowych zgromadzonych na rachunku. § 3. Obsługę Funduszu Rozwoju zapewnia Centralny Zarząd Służby Więziennej. § 4. 1. Ze środków Funduszu Rozwoju przywięziennemu zakładowi pracy może być przyznana pożyczka bądź dotacja. 2. Zakładowi karnemu, w którym wykonywana jest praca nakładcza, może być przyznana dotacja. § 5. 1. Udzielenie pożyczki następuje na wniosek przywięziennego zakładu pracy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) proponowaną wysokość pożyczki, 2) określenie przeznaczenia pożyczki, 3) określenie wysokości środków własnych oraz innych źródeł finansowania użytych do sfinansowania przedsięwzięcia określonego we wniosku, 4) proponowany okres karencji oraz terminy spłaty pożyczki, 5) przewidywane rezultaty proponowanego przedsięwzięcia. 3. Pożyczka może być udzielona do wysokości nie przekraczającej kosztorysowej wartości przedsięwzięcia. § 6. 1. Pożyczki ze środków Funduszu Rozwoju są nie oprocentowane. 2. Pożyczki mogą być udzielane w transzach. § 7. 1. Na wniosek pożyczkobiorcy można: 1) odroczyć termin spłaty pożyczki, 2) zamienić pożyczkę w całości lub części na dotację. 2. Pożyczkobiorca jest obowiązany do niezwłocznego zwrotu całości lub części pożyczki w razie niewykorzystania jej w całości lub części zgodnie z przeznaczeniem. § 8. 1. Przyznanie dotacji następuje na wniosek przywięziennego zakładu pracy lub zakładu karnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) proponowaną wysokość dotacji, 2) określenie przeznaczenia dotacji, 3) określenie wysokości środków własnych oraz innych źródeł finansowania użytych do sfinansowania przedsięwzięcia określonego we wniosku, 4) przewidywane rezultaty proponowanego przedsięwzięcia. 3. Dotacja może być przyznana do wysokości nie przekraczającej kosztorysowej wartości przedsięwzięcia lub do wysokości poniesionych nakładów. 4. Przywięzienny zakład pracy bądź zakład karny jest obowiązany do niezwłocznego zwrotu całości lub części dotacji w razie niewykorzystania jej w całości lub części zgodnie z przeznaczeniem. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zasad współdziałania straży ochrony kolei z Żandarmerią Wojskową. (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 29) Na podstawie art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Straż ochrony kolei, wykonując zadania określone w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), współdziała z Żandarmerią Wojskową. 2. Współdziałanie straży ochrony kolei z Żandarmerią Wojskową polega w szczególności na: 1) wspólnym prowadzeniu działań porządkowych w celu zapewnienia porządku i bezpieczeństwa na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 2) wzajemnym korzystaniu z będących w dyspozycji straży ochrony kolei i Żandarmerii Wojskowej środków łączności, środków lokomocji i psów służbowych podczas prowadzenia działań, o których mowa w pkt 1, 3) współpracy w zabezpieczaniu miejsca przestępstwa w celu niedopuszczenia do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa przed przybyciem organów uprawnionych do prowadzenia śledztwa lub dochodzenia, 4) wspólnym prowadzeniu bezpośredniego pościgu za sprawcą przestępstwa, 5) udzielaniu w miarę potrzeby pomocy przy doprowadzaniu do organów Policji sprawców przestępstw i wykroczeń. § 2. Komendanci straży ochrony kolei i komendanci jednostek organizacyjnych Żandarmerii Wojskowej realizują współdziałanie, o którym mowa w § 1, poprzez: 1) stałą wymianę informacji dotyczącą popełnianych przez żołnierzy przestępstw i wykroczeń na obszarze kolejowym, na dworcach i w pociągach, 2) ustalanie szczegółowego sposobu współdziałania dla zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w zagrożonych rejonach, 3) organizowanie wspólnych patroli na dworcach, stacjach i odcinkach linii kolejowych, na których występuje nasilenie przestępstw i wykroczeń popełnianych przez żołnierzy, 4) podejmowanie środków zapewniających porządek i bezpieczeństwo na obszarze kolejowym, na dworcach i w pociągach w okresach masowych przejazdów osób powołanych do odbycia zasadniczej służby wojskowej i zwolnionych z tej służby. § 3. Traci moc zarządzenie nr 184 Ministra Komunikacji z dnia 20 listopada 1964 r. w sprawie określenia uprawnień oraz zasad i trybu wykonywania tych uprawnień przez organy ochrony kolei w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz zasad współdziałania tych organów z właściwymi organami wojskowymi (Dz. Urz. MK Nr 45, poz. 239). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt P. 2/98. z dnia 12 stycznia 1999 r. (Dz. U. Nr 3, poz. 30) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - przewodnicząca, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Andrzej Mączyński - sprawozdawca, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 1999 r. na rozprawie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, pytania prawnego Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie co do zgodności art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) jest zgodny z art. 2, art. 21 ust. 1, art. 32 ust. 1 i art. 64 ust. 1 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Andrzej Mączyński Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony. (Dz. U. z 1999 r. Nr 4, poz. 31) Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa dla wewnętrznych służb ochrony: 1) szczegółowe zasady i tryb tworzenia, 2) strukturę organizacyjną i zakres działania, 3) sposób prowadzenia dokumentacji ochronnej, 4) uzbrojenie i wyposażenie, 5) umundurowanie i oznaki służbowe, 6) sposób tworzenia nazw. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce bez bliższego określenia, rozumie się przez to jednostkę organizacyjną, w której działa wewnętrzna służba ochrony. § 2. 1. Wewnętrzne służby ochrony dla zapewnienia obowiązkowej ochrony obszarów, obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej "ustawą", tworzy się po umieszczeniu tych obszarów, obiektów i urządzeń w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5 ustawy, oraz po uzgodnieniu z właściwym terytorialnie komendantem wojewódzkim Policji planu ochrony. 2. Kierownik jednostki, który bezpośrednio zarządza obszarami, obiektami i urządzeniami podlegającymi obowiązkowej ochronie, powołuje wewnętrzną służbę ochrony w terminie 3 miesięcy od dnia uzgodnienia planu ochrony. § 3. 1. Wewnętrzne służby ochrony w jednostkach, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy, tworzy się po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Kierownik jednostki, uprawniony do złożenia wniosku o zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony, powołuje wewnętrzną służbę ochrony. § 4. 1. Powołanie wewnętrznych służb ochrony, o których mowa w § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1, potwierdza protokół sporządzony przez komisję. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. Wzór protokołu powołania wewnętrznej służby ochrony stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Komisję, o której mowa w ust. 1, powołuje właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji. 3. W skład komisji, o której mowa w ust. 1, wchodzą: 1) przedstawiciel komendanta wojewódzkiego Policji jako przewodniczący komisji, 2) dwie osoby wyznaczone przez kierownika jednostki jako członkowie komisji. 4. Komisja sprawdza spełnienie warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4-6 ustawy, określonych w planie ochrony lub we wniosku o zezwolenie na utworzenie wewnętrznej służby ochrony. § 5. Do zakresu działania wewnętrznej służby ochrony należy: 1) zapewnienie bezpieczeństwa osób znajdujących się w granicach chronionych obszarów i obiektów jednostki, 2) ochrona obiektów, pomieszczeń i urządzeń jednostki przed dostępem do nich osób nieuprawnionych, 3) ochrona mienia jednostki przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, 4) konwojowanie mienia jednostki, 5) zapobieganie zakłóceniom porządku na terenie jednostki oraz powiadamianie kierownika jednostki o zdarzeniach powodujących naruszenie porządku, 6) ujawnianie faktów dewastacji mienia jednostki, 7) niezwłoczne powiadamianie organów ścigania o czynach przestępnych zaistniałych na terenie jednostki i zabezpieczanie miejsca ich popełnienia do czasu przybycia organów ścigania. § 6. 1. Strukturę organizacyjną wewnętrznej służby ochrony, w zależności od rodzaju i wielkości jednostki, mogą tworzyć: 1) oddziały, 2) pododdziały, 3) samodzielne posterunki. 2. W zależności od składu struktury organizacyjnej w wewnętrznej służbie ochrony można tworzyć następujące stanowiska służbowe: 1) szef ochrony, 2) zastępca szefa ochrony, 3) dowódca zmiany, 4) starszy wartownik-konwojent, 5) wartownik-konwojent, 6) młodszy wartownik-konwojent. § 7. 1. Do zakresu działania szefa ochrony należy: 1) opracowywanie planu ochrony i innej dokumentacji ochronnej, 2) organizowanie ochrony jednostki, 3) planowanie zadań dla podległych pracowników ochrony, 4) kierowanie oddziałem, 5) sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zadań ochrony, 6) prowadzenie instruktaży i zajęć szkoleniowych z pracownikami ochrony oraz dokumentowanie tych czynności, 7) podejmowanie działań zamierzających do stałego doskonalenia form i metod ochrony jednostki, 8) dokonywanie okresowych pisemnych analiz i ocen stanu bezpieczeństwa jednostki, 9) informowanie kierownika jednostki o stanie zagrożenia i ochrony jednostki, 10) sprawowanie nadzoru nad przechowywaniem broni i amunicji oraz ich ewidencjonowaniem, 11) udział w naborze pracowników ochrony. 2. Do zakresu działania zastępcy szefa ochrony należy: 1) wykonywanie obowiązków szefa ochrony podczas jego nieobecności, 2) wykonywanie zadań zgodnie z podziałem pracy ustalonym przez szefa ochrony, 3) kierowanie pododdziałem, 4) wykonywanie poleceń szefa ochrony. 3. Do zakresu działania dowódcy zmiany należy: 1) organizowanie wykonywania zadań przez pracowników podległej zmiany zgodnie z dokumentacją ochronną, 2) dokonywanie obchodów jednostki oraz instruowanie i kontrolowanie wykonywania zadań przez pracowników ochrony, 3) przeprowadzanie interwencji w związku z zaistniałymi zagrożeniami bezpieczeństwa jednostki, 4) wydawanie z magazynu broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego, 5) wykonywanie poleceń przełożonych służbowych. 4. W przypadku bezzmianowej organizacji ochron jednostki, czynności należące do zakresu działania dowódcy zmiany wykonuje szef ochrony lub zastępca szefa ochrony. 5. Do zakresu działania wartowników-konwojentów, o których mowa w § 6 ust. 2 pkt 4-6, należy: 1) utrzymywanie w gotowości do natychmiastowego użycia przydzielonej broni, środków przymusu bezpośredniego oraz innego wyposażenia, 2) wykonywanie zadań wynikających z tabeli służby i innej dokumentacji ochronnej, 3) wykonywanie poleceń przełożonych służbowych. § 8. 1. W wewnętrznych służbach ochrony prowadzi się następujące rodzaje dokumentacji ochronnej: 1) tabelę służby zawierającą dane o: a) rodzaju służby, b) rozmieszczeniu pracowników ochrony na służbie i zadaniach dla nich, c) obsadzie służby i czasie jej pełnienia, 2) dziennik zmiany zawierający dane o: a) czasie rozpoczęcia i zakończenia zmiany, b) obsadzie personalnej zmiany, c) rozmieszczeniu poszczególnych pracowników ochrony i czasie wykonywania przez nich zadań, 3) dziennik wydarzeń zawierający: a) wpis daty i godziny zaistniałego wydarzenia, b) opis wydarzenia, c) dane personalne osób uczestniczących w wydarzeniu, d) dane personalne pracowników ochrony, którzy podejmowali interwencje, 4) instrukcję współpracy z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi), 5) instrukcję postępowania pracowników ochrony w przypadku napadu, włamania, pożaru, powodzi i awarii, 6) dziennik szkolenia pracowników ochrony. 2. Niezależnie od dokumentacji, o której mowa w ust. 1, jeżeli wymagają tego względy ochrony, można prowadzić dokumentację pomocniczą, dotyczącą: 1) instrukcji kontroli ruchu osobowego i materiałowego, 2) instrukcji konwojowania, 3) instrukcji obsługi systemów i urządzeń sygnalizacji alarmowej. 3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, prowadzi dowódca zmiany, z zastrzeżeniem § 7 ust. 4. 4. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4-6 oraz w ust. 2, sporządza lub prowadzi szef ochrony. 5. Dokumentacja ochronna prowadzona jest w formie pisemnej. 6. Karty dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 6, są kolejno numerowane i sznurowane, a całość lakowana lub pieczętowana. § 9. 1. Pracownicy wewnętrznej służby ochrony mogą być wyposażeni i uzbrojeni w środki przymusu bezpośredniego i broń palną w ilości umożliwiające wykonywani ich zadań, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Liczba egzemplarzy broni palnej krótkiej, broni gazowej, ręcznych miotaczy gazu i paralizatorów elektrycznych nie może przekroczyć stanu etatowego dwóch zmian pracowników wewnętrznej służby ochrony. 3. Liczba egzemplarzy broni palnej długiej nie może przekroczyć stanu etatowego pracowników wewnętrznej służby ochrony, niezbędnego do ochrony największej liczby konwojów wykonywanych przez pracowników wewnętrznej służby ochrony w jednym czasie. § 10. Normatyw amunicji dla jednostki broni palnej i gazowej, przysługującej pracownikom wewnętrznej służby ochrony, określają przepisy dotyczące zasad uzbrojenia specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych. § 11. Pracowników wewnętrznej służby ochrony, w zależności od potrzeb, wyposaża się w: 1) łączność bezprzewodową, 2) kamizelki i hełmy kuloodporne, 3) maski przeciwgazowe, 4) latarki elektryczne, 5) środki opatrunkowe, 6) środki transportu. § 12. 1. Kierownik jednostki, w której działa wewnętrzna służba ochrony, zapewnia dla jej pracowników pomieszczenia, w tym wartownie i pokoje socjalne, umożliwiające im prawidłowe wykonywanie zadań. 2. Pomieszczenia wartowni powinny być: 1) wydzielone w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym, 2) usytuowane przy głównych wejściach i wjazdach na teren jednostki, 3) wyposażone w: a) oświetlenie sztuczne i awaryjne, b) ogrzewanie, c) instalację łączności, d) instalację sygnalizacyjno-alarmową, e) instalację przeciwpożarową. § 13. 1. Ustala się, z zastrzeżeniem § 14-17, jednolite umundurowanie dla pracowników wewnętrznych służb ochrony. 2. Umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony składa się z: 1) ubioru służbowego, w którego skład wchodzą: a) kurtka mundurowa krótka - w kolorze ciemnogranatowym, b) kurtka zimowa 3/4 z podpinką - w kolorze ciemnogranatowym lub czarnym, c) spodnie o kroju prostym lub spódnica o kroju prostym - w kolorze ciemnogranatowym, d) koszula w długimi rękawami i koszula z krótkimi rękawami - w kolorze niebieskim z czarnymi naramiennikami i patkami kieszeni, e) czapka okrągła typu garnizonowego - w kolorze czarnym z otokiem koloru ciemnogranatowego, f) czapka zimowa - w kolorze czarnym, g) furażerka - w kolorze ciemnogranatowym, h) pas główny skórzany, pasek skórzany do spodni oraz rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, i) krawat - w kolorze czarnym, j) szalik - w kolorze ciemnogranatowym, k) obuwie - w kolorze czarnym, 2) ubioru specjalnego, w którego skład wchodzą: a) kurtka specjalna - w kolorze ciemnogranatowym, b) kurtka zimowa 3/4 z podpinką - w kolorze ciemnogranatowym lub czarnym, c) spodnie specjalne - w kolorze ciemnogranatowym, d) koszula typu safari z długimi lub krótkimi rękawami - w kolorze ciemnogranatowym, e) sweter typu golf lub półgolf - w kolorze czarnym lub granatowym, f) podkoszulek z krótkimi rękawami - w kolorze czarnym, g) beret - w kolorze czarnym, h) czapka letnia typu sportowego i czapka zimowa - w kolorze czarnym, i) pas główny skórzany, pasek skórzany do spodni oraz rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, j) obuwie - w kolorze czarnym. 3. Przedmioty umundurowania wchodzące w skład ubioru specjalnego przysługują pracownikom wewnętrznych służb ochrony tworzącym grupy konwojowe oraz pracownikom wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim na Wawelu - Państwowych Zbiorach Sztuki. 4. Przedmioty umundurowania wchodzące w skład ubioru służbowego przysługują innym pracownikom wewnętrznych służb ochrony niż wymienieni w ust. 3. 5. Zestaw przedmiotów umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 6. Wzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 7. Wzory oznak stanowisk służbowych oraz emblematów wewnętrznych służb ochrony określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 14. Do umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w bankach stosuje się przepisy § 13 ust. 2-7, z tym że dla: 1) kurtki mundurowej krótkiej, kurtki zimowej 3/4 z podpinką, kurtki specjalnej, spodni o kroju prostym lub spódnicy o kroju prostym, spodni specjalnych, czapek - ustala się kolor oliwkowozielonych, 2) koszuli z długimi rękawami i koszuli z krótkimi rękawami - ustala się kolor jasnobeżowy z czarnymi naramiennikami i patkami kieszeni, 3) koszuli typu safari z długimi rękawami - ustala się kolor jasnobeżowy, 4) szalika - ustala się kolor czarny. § 15. 1. Na umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w portach lotniczych składa się: 1) kurtka ocieplana z kapturem - w kolorze oliwkowozielonym, 2) mundur polowy oraz mundur wyjściowy - w kolorze oliwkowozielonym, 3) koszula z krótkimi rękawami z gabardyny - w kolorze oliwkowozielonym, 4) koszula z krótkimi rękawami z popeliny - w kolorze białym, 5) koszula z długimi rękawami - w kolorze białym, 6) ocieplacz zimowy - w kolorze zielonym, 7) czapka letnia, czapka zimowa oraz szalik zimowy - w kolorze oliwkowozielonym, 8) krawat w kolorze bordowym, 9) pas główny skórzany, pasek skórzany do spodni oraz rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, 10) obuwie - w kolorze czarnym. 2. Zestaw przedmiotów umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w portach lotniczych określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Wzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w portach lotniczych określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. 4. Wzory oznak stanowisk służbowych oraz emblematów wewnętrznych służb ochrony działających w portach lotniczych określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 16. 1. Na umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" składa się: 1) kurtka zimowa 3/4 z podpinką, kurtka letnia krótka specjalna oraz kurtka zimowa specjalna - w kolorze granatowym, 2) spodnie specjalne, spodnie letnie i zimowe o kroju prostym oraz spódnica - w kolorze granatowym, 3) koszula z długimi rękawami oraz koszula z krótkimi rękawami - w kolorze kremowym, 4) koszula typu safari z długimi rękawami - w kolorze granatowym, 5) sweter typu golf lub "w serek" - w kolorze granatowym, 6) podkoszulek bawełniany z krótkimi rękawami - w kolorze granatowym, 7) czapka okrągła typu garnizonowego, czapka letnia, kapelusik i czapka zimowa - w kolorze granatowym, 8) krawat - w pasy w kolorze granatowo-kremowym, 9) szalik - w kolorze granatowym, 10) pas główny skórzany, pasek do spodni skórzany i rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, 11) obuwie - w kolorze czarnym. 2. Zestaw przedmiotów umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. 3. Wzory umundurowania pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. 4. Wzory oznak stanowisk służbowych oraz emblematów wewnętrznych służb ochrony działających w państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej "Poczta Polska" określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. § 17. 1. Umundurowanie pracowników wewnętrznych służb ochrony działających w Zamku Królewskim w Warszawie składa się z: 1) ubioru służbowego, w którego skład wchodzą: a) mundur zimowy, mundur letni oraz garsonka - w kolorze granatowym, b) kurtka zimowa 3/4 z kapturem i podpinką - w kolorze czarnym, c) koszula z długimi rękawami - w kolorze niebieskim, d) koszula typu safari z krótkimi rękawami - w kolorze niebieskim z granatowymi pagonami, e) bluzka koszulowa z długimi rękawami i bluzka koszulowa z krótkimi rękawami - w kolorze białym, f) czapka okrągła typu garnizonowego - w kolorze granatowym z otokiem koloru złotego, g) czapka zimowa polowa - w kolorze czarnym, h) furażerka - w kolorze granatowym, i) krawat - w kolorze granatowym, j) szalik zimowy - w kolorze granatowym, k) pas główny skórzany, pasek do spodni skórzany oraz rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, l) rękawiczki bawełniane - w kolorze białym, m) obuwie - w kolorze czarnym; 2) ubioru specjalnego, w którego skład wchodzą: a) kurtka zimowa 3/4 z podpinką oraz kurtka specjalna - w kolorze zielonym, b) kurtka ortalionowa przeciwdeszczowa - w kolorze czarnym, c) spodnie specjalne - w kolorze zielonym, d) dres - w kolorze zielonym, e) sweter typu półgolf - w kolorze zielonym, f) koszula typu safari z krótkimi rękawami - w kolorze oliwkowozielonym, g) podkoszulek z krótkimi rękawami - w kolorze czarnym, h) czapka zimowa oraz beret - w kolorze czarnym, i) pas główny skórzany, pasek do spodni skórzany oraz rękawiczki skórzane - w kolorze czarnym, j) szalik zimowy - w kolorze zielonym, k) buty sportowe - różnokolorowe, l) obuwie - w kolorze czarnym; 3) ubioru galowego, w którego skład wchodzą: a) bluza mundurowa - w kolorze granatowym ze złotym galonowaniem, b) spodnie o kroju prostym - w kolorze granatowym z lampasami koloru złotego, c) koszula ze stójką z długimi rękawami - w kolorze białym, d) sznur galowy - w kolorze złotym, e) czapka typu rogatywka - w kolorze granatowym ze złotym galonowaniem, f) rękawiczki bawełniane - w kolorze białym, g) pantofle - w kolorze czarnym. 2. Przedmioty umundurowania wchodzące w skład ubioru specjalnego przysługują pracownikom wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie, wykonującym służbę patrolową, konwojową i interwencyjną. 3. Przedmioty umundurowania wchodzące w skład ubioru służbowego przysługują innym pracownikom wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie niż wymienieni w ust. 2. 4. Ubiór galowy stanowi własność Zamku Królewskiego w Warszawie i jest wypożyczany pracownikom wewnętrznej służby ochrony na szczególne okazje. 5. Zestaw przedmiotów umundurowania pracowników wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie określa załącznik nr 11 do rozporządzenia. 6. Wzory umundurowania pracowników wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie określa załącznik nr 12 do rozporządzenia. 7. Wzory oznak stanowisk służbowych oraz emblematów wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie określa załącznik nr 13 do rozporządzenia. § 18. 1. Nazwę wewnętrznej służby ochrony tworzy kierownik jednostki, w której ta służba działa, uwzględniając rodzaje działalności lub charakter produkcji jednostki, albo nazwę chronionego obszaru, obiektu lub urządzenia. 2. Nazwa wewnętrznej służby ochrony rozpoczyna się od wyrazu "Straż" lub "Służba". § 19. Wewnętrzne służby ochrony, o których mowa w art. 55 ustawy, dostosują w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia umundurowanie swoich pracowników do wymagań, o których mowa w § 13-17. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 listopada 1998 r. (poz. 31) Załącznik nr 1 WZÓR PROTOKOŁU POWOŁANIA WEWNĘTRZNEJ SŁUŻBY OCHRONY Ilustracja Załącznik nr 2 ZESTAW PRZEDMIOTÓW UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY Lp.Przedmiot umundurowaniaJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Ubiór służbowych 1Czapka okrągła typu garnizonowegoszt.13dla kobiet furażerka 2Czapka zimowa polowaszt.13 3Kurtka mundurowa krótka z podpinkąszt.13 4Kurtka zimowa 3/4 z podpinkąszt.13 5Szalik zimowyszt.13 6Rękawiczki zimowe skórzanepara13 7Koszula z długimi rękawamiszt.31 8Koszula z krótkimi rękawamiszt.21 9Krawatszt.11 10Spinka do krawataszt.11 11Spodnie letnie z elanobawełnyszt.23dla kobiet zamiennie spódnica 12Spodnie zimowe z gabardynyszt.23 13Pas główny skórzanyszt.15 14Pasek do spodni skórzanyszt.15 15Bielizna osobista letniakpl.21 16Bielizna osobista zimowakpl.21 17Półbuty skórzane na gumowej podeszwiepara22 18Buty skórzane ocieplanepara12dla kobiet kozaczki 19Skarpety letniepara31 20Skarpety zimowepara21 21Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania II. Ubiór specjalny 1Czapka letnia typu sportowegoszt. 13 2Czapka zimowa polowaszt.13 3Beret czarnyszt.13 4Kurtka specjalnaszt.13 5Kurtka zimowa 3/4 z podpinkąszt.13 6Rękawiczki zimowe skórzanepara13 7Sweter typu golfszt.12dla pracowników wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim na Wawelu - Państwowych Zbiorach Sztuki - sweter typu półgolf 8Koszula typu safari z długimi rękawamiszt.21dla pracowników wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim na Wawelu - Państwowych Zbiorach Sztuki - koszula typu safari z krótkimi rękawami 9Podkoszulek bawełniany z krótkimi rękawamiszt.41 10Spodnie specjalneszt.23 11Pas główny skórzanyszt.15 12Pasek do spodni skórzanyszt.15 13Bielizna osobista letniakpl.21 14Bielizna osobista zimowakpl.21 15Buty skórzane wysokie, sznurowane, na gumowej podeszwiepara22 16Skarpety letniepara41 17Skarpety zimowepara21 18Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania Załącznik nr 3 WZORY UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY I. Ubiór służbowy kurtka mundurowa krótka oraz spodnie o kroju prostym Ilustracja koszula z krótkimi rękawami oraz spódnica o kroju prostym Ilustracja koszula z krótkimi rękawami oraz spodnie o kroju prostym (wersja kolorystyczna bankowa) Ilustracja kurtka zimowa 3/4 z podpinką oraz spodnie o kroju prostym Ilustracja kurtka zimowa 3/4 z podpinką oraz spodnie o kroju prostym (wersja kolorystyczna bankowa) Ilustracja kurtka specjalna oraz spodnie specjalne (wersja kolorystyczna bankowa) Ilustracja koszula typu safari z długimi rękawami oraz spodnie specjalnej Ilustracja koszula typu safari z krótkimi rękawami oraz spodnie specjalne Ilustracja sweter typu golf oraz spodnie specjalne (wersja kolorystyczna bankowa) Ilustracja sweter typu półgolf oraz spodnie specjalne Wzory nakryć głowy Ilustracja czapka okrągła typu garnizonowego Ilustracja czapka letnia typu sportowego Ilustracja furażerka Ilustracja beret Ilustracja czapka zimowa Ilustracja Załącznik nr 4 WZORY OZNAK STANOWISK SŁUŻBOWYCH ORAZ EMBLEMATÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY Oznaki stanowisk służbowych młodszego wartownika-konwojenta Ilustracja wartownika-konwojenta Ilustracja starszego wartownika-konwojenta Ilustracja dowódcy zmiany Ilustracja zastępcy szefa ochrony Ilustracja szefa ochrony Ilustracja (oznaki w kolorze srebrzystoszarym, tło granatowe lub - w wersji bankowej - oliwkowozielone) Emblematy emblematy na czapkę Ilustracja Ilustracja (litery oraz kontury czarne, pozostałe elementy srebrzystoszare; wewnątrz gwiazdy logo jednostki ochranianej lub znak ogólny wewnętrznej służby ochrony) emblematy na rękawy Ilustracja Ilustracja (tło ciemnoniebieskie, gwiazda srebrzystoszara, litery żółte; w wersji bankowej litery i gwiazda żółte na ciemnozielonym tle) emblemat na rękawy Ilustracja (dla wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim na Wawelu - Państwowych Zbiorach Sztuki) emblemat na czapkę Ilustracja (dla wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim na Wawelu - Państwowych Zbiorach Sztuki) Załącznik nr 5 ZESTAW PRZEDMIOTÓW UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PORTACH LOTNICZYCH Lp.Przedmiot umundurowaniajednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 1Czapka letniaszt. 12 2Czapka zimowaszt.13 3Kurtka ocieplana z kapturemszt.13 4Mundur polowy (bluza + spodnie)kpl.23 5Koszula z krótkimi rękawami z gabardynyszt.21 6Koszula z krótkimi rękawami z popelinyszt.21przysługuje tylko szefowi ochrony i zastępcy szefa ochrony 7Koszula z długimi rękawamiszt.21przysługuje tylko szefowi ochrony i zastępcy szefa ochrony 8Ocieplacz zimowy (bluza + spodnie)kpl.23 9Mundur wyjściowy (marynarka + spodnie)kpl.11przysługuje tylko szefowi ochrony i zastępcy szefa ochrony 10Pantoflepara11przysługuje tylko szefowi ochrony i zastępcy szefa ochrony 11Buty letniepara 11 12Buty zimowe (ocieplane)para 13 13Rękawiczki skórzanepara13 14Pasek do spodni skórzanyszt.15 15Pas główny skórzanyszt.15 16Skarpety letniepara41 17Skarpety zimowepara21 18Szalik zimowyszt.13 19Bielizna letnia (podkoszulek + kalesony)kpl.21 20Bielizna zimowa (podkoszulek + kalesony)kpl.21 21Krawatszt.11przysługuje tylko szefowi ochrony i zastępcy szefa ochrony 22Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania Załącznik nr 6 WZORY UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PORTACH LOTNICZYCH mundur wyjściowy Ilustracja mundur polowy Ilustracja koszula z krótkimi rękawami oraz spodnie od munduru polowego Ilustracja kurtka ocieplana z kapturem oraz spodnie od munduru polowego Ilustracja Wzory nakryć głowy czapka letnia Ilustracja czapka zimowa Ilustracja Załącznik nr 7 WZORY OZNAK STANOWISK SŁUŻBOWYCH ORAZ EMBLEMATÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PORTACH LOTNICZYCH Oznaki stanowisk służbowych młodszego wartownika-konwojenta Ilustracja wartownika-konwojenta Ilustracja starszego wartownika-konwojenta Ilustracja dowódcy zmiany Ilustracja zastępcy szefa ochrony Ilustracja szefa ochrony Ilustracja (oznaki w kolorze złotym, tło oliwkowozielone) Emblematy emblemat na czapkę Ilustracja emblemat na rękawy Ilustracja Załącznik nr 8 ZESTAW PRZEDMIOTÓW UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PAŃSTWOWYM PRZEDSIĘBIORSTWIE UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ "POCZTA POLSKA" Lp.Przedmiot umundurowaniaJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 1Czapka okrągła typu garnizonowegoszt.13dla kobiet kapelusik 2Czapka zimowaszt.13 3Czapka letniaszt. 13 4Kurtka letnia krótka specjalnaszt.13 5Kurtka zimowa 3/4 z podpinkąszt.13 6. Kurtka zimowa specjalnaszt.13 7Sweter typu golf lub "w serek"szt.13 8Koszula z długimi rękawamiszt.31 9Koszula z krótkimi rękawamiszt.21 10Koszula typu safari z długimi rękawamiszt.21 11Podkoszulek bawełniany z krótkimi rękawamiszt.43 12Spodnie letnie z elanobawełnyszt.23dla kobiet spódnica 13Spodnie zimowe z gabardynyszt.23dla kobiet spódnica 14Spodnie specjalneszt.23 15Szalik zimowyszt.13 16Rękawiczki zimowe skórzanepara13 17Krawatszt.11 18Spinka do krawataszt.11 19Pas główny skórzanyszt.15 20Pasek do spodni skórzanyszt.15 21Bielizna osobista letniakpl.21 22Bielizna osobista zimowakpl.21 23Półbuty skórzane na gumowej podeszwiepara11 24Buty skórzane ocieplanepara12dla kobiet kozaczki 25Skarpety letniepara31 26Skarpety zimowepara21 27Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania Załącznik nr 9 WZORY UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PAŃSTWOWYM PRZEDSIĘBIORSTWIE UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ "POCZTA POLSKA" kurtka letnia krótka specjalna oraz spodnie specjalne Ilustracja koszula z długimi rękawami oraz spódnica Ilustracja koszula z krótkimi rękawami oraz spodnie o kroju prostym Ilustracja koszula typu safari z długimi rękawami oraz spodnie specjalne Ilustracja sweter typu golf oraz spodnie specjalne Ilustracja sweter typu "w serek" oraz spodnie specjalne Ilustracja podkoszulek bawełniany z krótkimi rękawami oraz spodnie specjalne Ilustracja kurtka zimowa specjalna oraz spodnie specjalne Ilustracja kurtka zimowa 3/4 z podpinką oraz spodnie o kroju prostym Ilustracja Wzory nakryć głowy czapka okrągła typu garnizonowego Ilustracja czapka letnia Ilustracja kapelusik Ilustracja czapka zimowa Ilustracja Załącznik nr 10 WZORY OZNAK STANOWISK SŁUŻBOWYCH ORAZ EMBLEMATÓW WEWNĘTRZNYCH SŁUŻB OCHRONY DZIAŁAJĄCYCH W PAŃSTWOWYM PRZEDSIĘBIORSTWIE UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ "POCZTA POLSKA" Oznaki stopni służbowych młodszego wartownika-konwojenta Ilustracja wartownika-konwojenta Ilustracja starszego wartownika-konwojenta Ilustracja dowódcy zmiany Ilustracja zastępcy szefa ochrony Ilustracja szefa ochrony Ilustracja (oznaki w kolorze złotym, tło granatowe) Emblematy emblemat umieszczany na czapkach Ilustracja emblemat umieszczany na rękawach Ilustracja wszywka znakująca wszystkie składniki umundurowania Ilustracja Załącznik nr 11 ZESTAW PRZEDMIOTÓW UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNEJ SŁUŻBY OCHRONY DZIAŁAJĄCEJ W ZAMKU KRÓLEWSKIM W WARSZAWIE Lp.Przedmiot umundurowaniaJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Ubiór służbowy 1Czapka okrągła typu garnizonowegoszt.13 2Czapka zimowa polowaszt.13 3Mundur gabardynowy zimowyszt.12 4Mundur tropikowy letniszt.12 5Kurtka zimowa 3/4 z kapturem i podpinkąszt.13 6Szalik zimowyszt.13 7Rękawiczki skórzane zimowepara13 8Koszula z długimi rękawamiszt.31 9Koszula typu safari z krótkimi rękawamiszt.21 10Krawatszt.11 11Pas główny skórzanyszt.15 12Pasek do spodni skórzanyszt.15 13Bielizna osobista letniakpl.21 14Bielizna osobista zimowakpl.21 15Półbuty skórzane na gumowej podeszwiepara22 16Buty skórzane ocieplanepara12 17Skarpety letniepara31 18Skarpety zimowepara21 19Garsonka (żakiet + spódnica)szt.22przysługuje wyłącznie kobietom 20Bluzka koszulowa z krótkimi rękawamiszt.31przysługuje wyłącznie kobietom 21Bluzka koszulowa z długimi rękawamiszt.31przysługuje wyłącznie kobietom 22Furażerkaszt.12przysługuje wyłącznie kobietom 23Rajstopyszt. 22przysługuje wyłącznie kobietom 24Rękawiczki bawełnianepara12przysługuje wyłącznie kobietom 25Półbutypara22przysługuje wyłącznie kobietom 26Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania II. Ubiór specjalny 1Beretszt.13 2Czapka zimowa polowaszt.13 3Kurtka specjalnaszt.13 4Kurtka zimowa 3/4 z podpinkąszt.13 5Kurtka ortalionowa przeciwdeszczowaszt.13 6Rękawiczki zimowe skórzanepara13 7Sweter typu półgolfszt.12 8Koszula typu safari z krótkimi rękawamiszt.21 9Podkoszulek bawełniany z krótkimi rękawamiszt.41 10Dresszt.13 11Spodnie specjalneszt.23 12Pas główny skórzanyszt.15 13Pasek do spodni skórzanyszt.15 14Bielizna osobista letniakpl.21 15Bielizna osobista zimowakpl.21 16Buty skórzane wysokie, sznurowane, na gumowej podeszwiepara22 17Buty sportowepara12 18Skarpety letniepara31 19Skarpety zimowepara21 20Szalik zimowyszt.13 21Oznaki stanowisk służbowych i emblematykpl.13dla każdego umundurowania Uwaga: Kobietom przysługują wyłącznie przedmioty umundurowania wchodzące w skład ubioru służbowego, wymienione w tabeli pod lp. 13 i 14 oraz 19-25. Załącznik nr 12 WZORY UMUNDUROWANIA PRACOWNIKÓW WEWNĘTRZNEJ SŁUŻBY OCHRONY DZIAŁAJĄCEJ W ZAMKU KRÓLEWSKIM W WARSZAWIE I. Ubiór służbowy mundur służbowy Ilustracja garsonka Ilustracja koszula typu safari z krótkimi rękawami oraz spodnie od munduru służbowego Ilustracja kurtka zimowa 3/4 z kapturem i podpinką oraz spodnie od munduru służbowego Ilustracja II. Ubiór specjalny kurtka specjalna oraz spodnie specjalne Ilustracja koszula typu safari z krótkimi rękawami i spodnie specjalne Ilustracja sweter typu półgolf i spodnie specjalne Ilustracja kurtka ortalionowa przeciwdeszczowa oraz spodnie specjalne Ilustracja kurtka zimowa 3/4 z podpinką oraz spodnie specjalne Ilustracja Ubiór galowy Ilustracja Wzory nakryć głowy czapka okrągła typu garnizonowego Ilustracja furażerka Ilustracja beret Ilustracja czapka zimowa Ilustracja Załącznik nr 13 WZORY OZNAK STANOWISK SŁUŻBOWYCH ORAZ EMBLEMATÓW WEWNĘTRZNEJ SŁUŻBY OCHRONY DZIAŁAJĄCEJ W ZAMKU KRÓLEWSKIM W WARSZAWIE Oznaki stopni służbowych młodszego wartownika-konwojenta Ilustracja wartownika-konwojenta Ilustracja starszego wartownika-konwojenta Ilustracja dowódcy zmiany Ilustracja zastępcy szefa ochrony Ilustracja szefa ochrony Ilustracja oznaki w kolorze srebrzystoszarym, tło granatowe (dla ubiorów służbowych) lub oliwkowozielone (dla ubiorów specjalnych) Emblematy emblemat na rękawy Ilustracja oznaka identyfikacyjna pracowników wewnętrznej służby ochrony działającej w Zamku Królewskim w Warszawie Ilustracja wzór orła na czapkę okrągłą typu garnizonowego Ilustracja wzór orła na czapkę galową Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. (Dz. U. z 1999 r. Nr 5, poz. 32) Art. 1. W ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się ust. 2; 2) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ustali, w drodze rozporządzenia, sposób nauczania szkolnego i zakres treści, o których mowa w ust. 1, zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego oraz wprowadzi do systemu dokształcania i doskonalenia nauczycieli tematykę określoną w ust. 1". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. (Dz. U. Nr 5, poz. 33) Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 111, poz. 493 i Nr 132, poz. 631, z 1994 r. Nr 33, poz. 121 i Nr 117, poz. 562, z 1995 r. Nr 8, poz. 37, Nr 94, poz. 467 i Nr 128, poz. 622, z 1996 r. Nr 96, poz. 444, z 1997 r. Nr 37, poz. 228 i Nr 130, poz. 856 oraz z 1998 r. Nr 49, poz. 307) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126)," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) urzędzie - rozumie się przez to urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski," c) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) kierowniku urzędu - rozumie się przez to także kierownika biura (odpowiednika biura), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy."; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Rozporządzenie stosuje się, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, do pracowników, o których mowa w art. 1 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego regulują odrębne przepisy."; 3) w § 3 skreśla się ust. 2; 4) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem oraz radcy prawnemu i kierownikowi urzędu stanu cywilnego przysługuje dodatek funkcyjny. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, dla których w załączniku nr 3 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalna stawka tego dodatku przewidziana dla danego stanowiska jest niższa o jedną stawkę."; 5) w § 8: a) w ust. 5 wyrazy "urzędzie lub jednostce, o których mowa w art. 1 ustawy" zastępuje się wyrazami "w urzędzie lub biurze (jego odpowiedniku), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy", b) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Pracownikowi, który wykonuje pracę w urzędzie lub biurze (jego odpowiedniku), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy, w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu dodatkowego zatrudnienia podlegają zaliczeniu zakończone okresy zatrudnienia podstawowego oraz okres zatrudnienia u pracodawcy, który udzielił urlopu - do dnia rozpoczęcia tego urlopu."; 6) w § 8a: a) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Pracownikowi, który wykonuje pracę w urzędzie lub biurze (jego odpowiedniku), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy, w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu uprawniającego do nagrody wlicza się okres zatrudnienia u tego pracodawcy do dnia rozpoczęcia tego urlopu.", b) ust. 12 i 13 otrzymują brzmienie: "12. Pracownikowi zatrudnionemu w urzędzie gminy w dniu 1 lipca 1996 r. lub w pozostałym urzędzie lub biurze (jego odpowiedniku), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy - w dniu 1 stycznia 1999 r., który przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród. 13. Pracownik, który podjął zatrudnienie w urzędzie gminy po dniu 1 lipca 1996 r. lub w pozostałym urzędzie lub biurze (jego odpowiedniku), o którym mowa w art. 1 pkt 4 i 5 ustawy - po dniu 1 stycznia 1999 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 2-11, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres."; 7) skreśla się § 14; 8) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. (poz. 33) I Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników urzędów gminy Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Prezydent m.st. WarszawyXXII10-- 2Prezydent miasta, wiceprezydent m.st. Warszawy*), zastępca prezydenta m.st. Warszawy**), burmistrz w gminie powyżej 100 tys. mieszkańcówXX-XXI9-- Skarbnik m.st. Warszawy (główny księgowy budżetu m.st. Warszawy), skarbnik gminy Warszawa-Centrumwyższe6 3Wójt, burmistrz, przewodniczący zarządu związku, zastępca prezydenta miasta, zastępca burmistrza w gminie powyżej 100 tys. mieszkańców, sekretarz m.st. WarszawyXIX-XX8-- 4Kierownik delegatury urzędu w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców, skarbnik gminy (główny księgowy budżetu)***) w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców, dyrektor zarządu dzielnicyXIX-XX8wyższe6 5Sekretarz gminy***): - w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XX6wyższe5 - w pozostałych gminachXVI-XVIII5 6Zastępca przewodniczącego zarządu związku, zastępca wójta, burmistrza, zastępca dyrektora zarządu dzielnicyXVIII-XIX7`-- 7Skarbnik gminy (główny księgowy budżetu) ***) w pozostałych gminach, dyrektor biura zarządu m.st. WarszawyXVIII-XIX7wyższe5 8Członek: zarządu gminy, zarządu związku, zarządu dzielnicyXVII-XVIII5-- 9Zastępca dyrektora biura zarządu m.st. WarszawyXVII-XVIII6wyższe5 10Zastępca skarbnika gminy***), komendant straży miejskiej: - w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XVIII6wyższe5 - w pozostałych gminachXV-XVII5 11Kierownik urzędu stanu cywilnego***)XVI-XVIII6wyższe5 12Zastępca kierownika urzędu stanu cywilnego***), zastępca komendanta straży miejskiej, komendant gminy ochrony przeciwpożarowejXIII-XVI4wyższe4 geodeta gminywedług odrębnych przepisów 13KomornikXIII-XVI4wyższe lub średnie + tytuł dyplomowanego biegłego księgowego4 14Strażnik straży miejskiejX-XIV-średnie3 15Starszy poborcaIX-XII-średnie2 16PoborcaV-VIII-średnie- *) stanowisko przewidziane dla m.st. Warszawy, **) stanowisko przewidziane dla gminy Warszawa-Centrum, ***) pracownikom posiadającym wykształcenie średnie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniża się o jedną kategorię. II Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników starostw powiatowych Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Starosta w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańcówXX-XXI9-- 2Starosta w pozostałych powiatach, wicestarosta w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańców,XIX-XX8-- skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu) w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańcówwyższe5 3Wicestarosta w pozostałych powiatach, członek zarządu w powiecie powyżej 100 tys. mieszkańców,XVIII-XIX7-- skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu) w pozostałych powiatachwyższe5 4Sekretarz powiatu: - w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XX6wyższe5 - w pozostałych powiatachXVI-XVIII5wyższe5 5Członek zarządu w pozostałych powiatachXVII-XVIII6-- 6Geodeta powiatowy: - w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XIX9według odrębnych przepisów - w pozostałych powiatachXV-XVIII8 7Zastępca geodety powiatowego: - w powiatach powyżej 100 tys. mieszkańców,XV-XVIII8według odrębnych przepisów - w pozostałych powiatachXV-XVII7 kierownik oddziałuXIV-XVII7 8Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentówXV-XVII-wyższe5 III Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników urzędów marszałkowskich Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Marszałek województwaXXI-XXII10-- 2Wiceprzewodniczący zarządu wojewódzkiegoXX-XXI9-- skarbnik województwa (główny księgowy budżetu województwa)wyższe6 3Członek zarządu wojewódzkiegoXIX-XX8-- 4Geodeta województwaXVII-XVIII9według odrębnych przepisów 5Kierownik wojewódzkiego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznejXVI-XVIII8 6Kierownik oddziałuXV-XVII7 IV Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników zatrudnionych na stanowiskach wspólnych w urzędach i jednostkach wymienionych w tabelach I-III Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Główny księgowy, naczelnik wydziału (jednostki równorzędnej)*), rzecznik prasowy: - w jedn. powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XVIII6wyższe5 - w pozostałych jednostkachXV-XVII5 2Radca prawny: - w jedn. powyżej 100 tys. mieszkańców,XVI-XVIII6według odrębnych przepisów - w pozostałych jednostkachXV-XVII5 3Kierownik referatu (jednostki równorzędnej)*), zastępca naczelnika wydziałuXIII-XVI4wyższe4 4Główny specjalistaXII-XVI5wyższe4 5Zastępca głównego księgowegoXIV-XV2średnie4 6Inspektor*)XII-XV-wyższe3 7Starszy specjalista, starszy informatykXI-XIV-wyższe3 8Podinspektor, X-XIII-wyższe- informatykśrednie3 9SpecjalistaX-XIII-średnie3 10Referent, kasjer, księgowyIX-XI-średnie2 11Młodszy referent, młodszy księgowyVIII-X-średnie- *) Pracownikom posiadającym wykształcenie średnie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniża się o jedną kategorię. V Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 2Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 starszy bibliotekarz- 3ZaopatrzeniowiecVIII-XI-średnie2 4Maszynistka klasy mistrzowskiejIX-X-średnie3 kierownik magazynu, kierownik hali maszyn2 dyspozytor taboru samochodowego, kontroler techniczny- sekretarka- 5Kierownik kancelarii głównej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 starszy magazynier, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistka- 6Archiwista, magazynier, starsza telefonistka, maszynistka, teletypistkaVII-VIII-średnie- 7TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności VI Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników obsługi Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów rzemieślnik specjalistazasadnicze3 2Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów mechanik samochodowy, maszynista offsetowy, kserografistazasadnicze2 3Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, ślusarz-spawacz, elektryk, stolarz, tapicer, szklarz, malarz, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 4Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 5Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 6Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 7Portier, szatniarz, dozorca, dźwigowy, woźnyIV-V-podstawowe- 8SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 9GoniecII-IV-podstawowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników komunalnych zakładów budżetowych. (Dz. U. Nr 5, poz. 34) Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1997 r. w sprawie wynagradzania pracowników komunalnych zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 77, poz. 482) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "w sprawie wynagradzania pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego."; 2) § 1 i 2 otrzymują brzmienie: "§ 1. Rozporządzenie stosuje się, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, do pracowników zatrudnionych w jednostkach budżetowych, komunalnych zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych jednostek samorządu terytorialnego, zwanych dalej «pracownikami». § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) jednostce - rozumie się przez to jednostkę budżetową, komunalny zakład budżetowy i gospodarstwo pomocnicze jednostki samorządu terytorialnego, 2) najniższym wynagrodzeniu - rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze, ustalone odpowiednio przez sejmik województwa, radę powiatu lub radę gminy, w pierwszej kategorii zaszeregowania, określone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego sporządzonej według zasad, o których mowa w § 3 ust. 5."; 3) w § 3 w ust. 3 wyrazy "w porozumieniu z radą gminy" zastępuje się wyrazami "w porozumieniu odpowiednio z sejmikiem województwa, radą powiatu lub radą gminy"; 4) w § 5: a) w ust. 1 po wyrazie "zespołem" dodaje się wyrazy "oraz radcy prawnemu", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Dyrektorowi domu pomocy społecznej powyżej 500 miejsc może być przyznany dodatek funkcyjny w wysokości do 300% najniższego wynagrodzenia."; 5) w § 7: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", b) w ust. 4 wyrazy "komunalnym zakładzie budżetowym" zastępuje się wyrazem "jednostce"; 6) w § 9: a) w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", b) w ust. 12 po wyrazach "19 lutego 1997 r." dodaje się wyrazy "lub w pozostałej jednostce w dniu 1 stycznia 1999 r.", c) w ust. 13 po wyrazach "19 lutego 1997 r." dodaje się wyrazy "lub w pozostałej jednostce po dniu 1 stycznia 1999 r."; 7) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) dodaje się tabelę IIA w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, b) tabela XIX otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, c) w tabeli XXIV: - tytuł tabeli otrzymuje brzmienie: "XXIV. Zarządy dróg powiatowych, zarządy dróg miejskich, gospodarstwa pomocnicze", - po lp. 3 dodaje się lp. 3a w brzmieniu: 123456 3aKierownik gospodarstwa pomocniczegoXVII-XVIII8wyższe6 - po lp. 5 dodaje się lp. 5a w brzmieniu: 123456 5aZastępca kierownika gospodarstwa pomocniczego, główny księgowy gospodarstwa pomocniczegoXVI-XVII7wyższe6 d) dodaje się tabelę XXIV A w brzmieniu określonym w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, e) w tabeli XXV: - tytuł otrzymuje brzmienie: "XXV. Biura geodezji i terenów rolnych, terenowe zespoły usług projektowych, zakłady usług wodnych i zarządy melioracji i urządzeń wodnych", - na końcu tabeli dodaje się część tabeli w brzmieniu określonym w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia, f) po tabeli XXVI przed przypisami dodaje się tabele XXVII i XXVIII w brzmieniu określonym w załączniku nr 5 do niniejszego rozporządzenia, g) po przypisie 7 dodaje się przypisy 8 i 9 w brzmieniu: "8) Stanowiska występujące w ośrodkach obejmujących zasięgiem działania teren liczący ponad 50.000 mieszkańców. 9) Stanowiska występujące w powiatach obejmujących zasięgiem działania teren liczący ponad 70.000 mieszkańców." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. (poz. 34) Załącznik nr 1 II A. Jednostki planowania przestrzennego Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doMinimalne wymagania kwalifikacyjne1) wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVIII-XX10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVI-XIX9wyższe6 3Główny księgowyXVI-XIX9wyższe5 4Generalny projektantXVI-XVIII7wyższe5 5Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe5 6Główny projektant, kierownik pracowni, zespołuXV-XVI5wyższe6 7Radca prawnyXIV-XVII6według odrębnych przepisów 8Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe5 9Starszy inspektor nadzoru inwestorskiegoXIII-XV61)wyższe5 10Kierownik działu, wydziałuXII-XIV5wyższe5 11Starszy kartograf, starszy projektantXII-XIV-wyższe5 12Inspektor nadzoru inwestorskiego2)XII-XIV51)wyższe4 13Specjalista2)XII-XIV-wyższe4 14Projektant2), plastyk2)XI-XIII-wyższe3 15Starszy asystent2), kartograf2), fotograf2)XI-XII-wyższe3 16AsystentVIII-X-średnie- Załącznik nr 2 XIX. Pracownicy jednostek działających w zakresie oświaty (nie będący nauczycielami) Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doMinimalne wymagania kwalifikacyjne1) wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Pracownicy szkół, przedszkoli i innych placówek oświatowo-wychowawczych 1Zastępca dyrektora, główny księgowyXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 2Kierownik obiektów sportowychXIII-XV5wyższe7 3Kierownik gospodarczyXIII-XV4wyższe2 średnie6 4Sekretarz szkołyXII-XIV4średnie5 5SpecjalistaXII-XIV-wyższe2 średnie5 6Kierownik stołówkiX-XII3średnie4 Dietetyczka, starszy księgowy- 7Starszy operator elektronicznych monitorów ekranowychIX-XII-średnie6 Starszy intendent w placówce prowadzącej żywienie5 Samodzielny referent, starszy magazynier4 8Starszy laborantVIII-XI-średnie4 Starszy referent, starszy intendent, intendent w placówce prowadzącej żywienie3 Kasjer1 9Starszy recepcjonistaVIII-X-średnie4 Intendent, magazynier, starsza maszynistka- 10Referent, laborantVI-X-średnie- Księgowy1 11RecepcjonistaVII-X-średnie- 12MaszynistkaVII-IX-średnie- B. Pracownicy warsztatów szkolnych szkół zawodowych 1Kierownik biura warsztatowego, kierownik stacji obsługi samochodów, kierownik budowyXVI-XIX6wyższe7 2Główny księgowyXV-XVIII6wyższe7 3Główny specjalistaXIV-XVI4wyższe6 4Zastępca głównego księgowegoXIII-XV4wyższe5 Starszy specjalista- 5Kierownik robót, starszy mistrz, kierownik zmianyXII-XV3średnie zawodowe7 Kierownik sekcji2średnie 6Mistrz, instruktor praktycznej nauki zawodu w zakładzie poprawczym i schronisku dla nieletnichXI-XIV2średnie zawodowe6 7Kierownik magazynuX-XIII2średnie4 Samodzielny referent-6 8Samodzielny magazynier, starszy księgowyIX-XIII-średnie4 9Starszy laborantVIII-XII-średnie zawodowe4 Starszy referentśrednie- Księgowy, kontysta 10MagazynierVIII-XI-średnie3 Starsza maszynistka- 11SekretarzVI-XI-średnie1 Laborant, referent- 12MaszynistkaVII-X-średnie- C. Pracownicy gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych 1Kierownik rolnego gospodarstwa pomocniczegoXV-XIX9wyższe7 2Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXV-XVIII6wyższe7 3Zastępca kierownika rolnego gospodarstwa pomocniczego, zastępca kierownika gospodarstwa pomocniczego, główny księgowyXIII-XVII7wyższe6 4Główny specjalistaXII-XVII7wyższe7 5Starszy specjalistaX-XV-wyższe5 6Specjalista, starszy inspektor, starszy rewidentIX-XIV-wyższe4 7Kierownik magazynuVIII-XIII4średnie3 8Inspektor, rewidentVIII-XIII-średnie2 9Starszy księgowy, starszy referentVIII-XII-średnie3 10Starszy magazynierVII-XI-średnie3 11MagazynierVI-IX-zasadnicze zawodowe2 12Księgowy, kasjerVII-IX-średnie1 13Referent, sekretarkaIV-VIII-średnie- 14Starsza maszynistkaVI-VIII-średnie3 15Recepcjonistka, maszynistkaIV-VII-średnie- 16Telefonistka, teletypistkaIV-VI-umiejętność wykonywania zawodu 17Kierowca samochodu dostawczegoVII-IX-według odrębnych przepisów 18Operator ciągników i maszyn rolniczychVII-X-odpowiednie uprawnienia 19Rolnik hodowcaVII-X-zasadnicze zawodowe- Robotnik szklarniowyVI-X 20Konserwator urządzeń i instalacjiVI-X-zasadnicze zawodowe i uprawnienia specjalistyczne2 21Szef kuchniVIII-IX2średnie zawodowe lub zasadnicze i tytuł mistrza4 22Kucharz, intendent - zaopatrzeniowiecIV-VI-zasadnicze zawodowe1 23Robotnik budowlanyV-VIII-umiejętność wykonywania prac- Robotnik gospodarczy, wozakIV-VII 24RzemieślnikV-IX-zasadnicze zawodowe lub odpowiednie wyszkolenie w zawodzie- 25Robotnik polowyIV-V-umiejętność wykonywania prac- Załącznik nr 3 XXIV A. Zarządy dróg wojewódzkich, rejony dróg wojewódzkich, gospodarstwa pomocnicze Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doMinimalne wymagania kwalifikacyjne1) wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Zarządy dróg wojewódzkich 1DyrektorXIX-XXII10wyższe7 2Zastępca dyrektora, główny księgowyXVIII-XXI9wyższe7 3Główny inżynier7)XVII-XVIII7wyższe6 4Kierownik służby interwencyjnejXVI-XVIII6wyższe5 5Kierownik pracowni projektowej7), laboratorium wojewódzkiegoXV-XVIII6wyższe5 6Kierownik nadzoru inwestorskiego7), główny specjalistaXV-XVII7wyższe5 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 7Naczelnik wydziałuXIV-XVII6wyższe5 8Kierownik pracowni w wojewódzkim laboratorium drogowymXIV-XVI6wyższe3 średnie5 9Kierownik działu, starszy inspektor nadzoru inwestorskiego7)XIII-XV52)wyższe4 średnie6 10Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe5 średnie6 11Starszy projektant7), starszy rewidentXIII-XV-wyższe5 średnie6 12Inspektor nadzoru inwestorskiego7)XI-XIV42)wyższe3 średnie5 13Specjalista, projektant, rewidentIX-XIV-średnie6 14Starszy laborantIX-XIII-średnie3 15Asystent inspektora nadzoruX-XIII-wyższe2 średnie4 16Starszy referent, księgowy, kasjerVIII-IX-średnie1 17LaborantVII-IX-średnie- 18ReferentVII-VIII-średnie- B. Rejony dróg wojewódzkich, gospodarstwa pomocnicze 1Kierownik rejonuXVIII-XXI7wyższe5 2Zastępca kierownika rejonu, główny księgowyXVII-XX6wyższe5 3Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXVII-XVIII8wyższe6 4Kierownik zakładu produkcyjnego, bazy sprzętu i transportuXV-XVIII5wyższe3 Kierownik robót7), kierownik wytwórniśrednie`5 5Zastępca kierownika gospodarstwa pomocniczegoXVI-XVII7wyższe6 6Główny specjalistaXIV-XVI4wyższe5 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 7Kierownik działu, inspektor nadzoru inwestorskiego7)X-XIV42)wyższe3 średnie5 8Starszy mistrz7) (starszy majster)X-XIV4wyższe3 średnie5 9Starszy specjalistaXII-XIV-średnie5 10SpecjalistaVIII-XIII-średnie3 11Mistrz (majster)IX-XIII3średnie3 12Asystent inspektora nadzoruX-XIII-wyższe2 średnie4 13Kierownik magazynuX-XIV2średnie3 14Starszy referent, księgowy, kasjerVII-IX-średnie1 15ReferentVII-VIII-średnie- C. Stanowiska wspólne dla jednostek wymienionych w częściach A i B 1Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów Kierowca samochodu ciężarowego i dostawczegoIX-X- Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII- 2Mechanik napraw pojazdów samochodowych, mechanik diagnostaIX-X-średnie2 3Konserwator-mechanikVII-IX-zasadnicze zawodowe- 4SekretarkaVIII-IX-średnie- Starsza maszynistka2 5Maszynistka, magazynier, konserwator urządzeń elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i c.o.VII-VIII-średnie- 6Pomoc laboratoryjnaV-VII-podstawowe- 7Robotnik gospodarczy, palaczV-VII-podstawowe- 8TelefonistkaV-VI-podstawowe- 9DozorcaIII-V-podstawowe- 10SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 11GoniecII-IV-podstawowe- 12Pracownik kwalifikowanyIII-VI-zasadnicze zawodowe- 13Pracownik kwalifikowany samodzielny, mistrz w zawodzieV-VIII-zasadnicze zawodowe- 14Pracownik specjalistaX-XII-zasadnicze zawodowe- 15Pracownik przyuczonyI-IV-podstawowe- Załącznik nr 4 123456 Stanowiska specjalistyczne w zakładach usług wodnych 1Kierownik grupy robótXV-XVIII8wyższe5 2Kierownik robótXII-XV6wyższe4 3Starszy majsterX-XII5wyższe5 4MajsterIX-X2średnie zawodowe4 5Konserwator wodociągu lub oczyszczalni ścieków i kanalizacjiVII-XI-zasadnicze zawodowe1 6Operator dozowania oraz wykorzystania nieczystości stałych i płynnychIX-XI-zasadnicze zawodowe i odpowiednie uprawnienia1 7Monter urządzeń wodno-kanalizacyjnychIX-XI-zasadnicze zawodowe3 Monter instalacji i urządzeń elektroenergetycznychzasadnicze zawodowe i odpowiednie uprawnienia Stanowiska specjalistyczne w zarządach melioracji i urządzeń wodnych 1Kierownik zespołu inspektorów nadzoru inwestorskiegoXIV-XVII7wyższe oraz uprawnienia budowlane7 2Starszy inspektor nadzoru inwestorskiegoXII-XVI62)wyższe oraz uprawnienia budowlane6 Inspektor nadzoru inwestorskiegoX-XV52)5 3Operator budowli piętrzących (jazu, pompowni itp.)VI-XI-zasadnicze zawodowe i odpowiednie uprawnienia3 Operator maszyn budowlanych lub melioracyjnychVI-XI2 Konserwator budowli i urządzeń wodno-melioracyjnychVII-Xzasadnicze zawodowe1 4Kierownik statku kat. IIIX-XIII2średnie zawodowe6 5Mechanik maszyn na statkuVIII-XI-zasadnicze zawodowe6 6StermotorzystaVII-X-odpowiednie wyszkolenie w zawodzie1 7Bosman, sternikVI-IX-według odrębnych przepisów Starszy marynarzV-VII MarynarzIV-VI Załącznik nr 5 XXVII. Ośrodki pomocy społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie, regionalne ośrodki polityki społecznej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doMinimalne wymagania kwalifikacyjne1) wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Ośrodki pomocy społecznej 1Dyrektor ośrodka pomocy społecznej8)XVII-XVIII5wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej5 2Zastępca dyrektora ośrodka pomocy społecznej8)XVI-XVII4wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej4 3Kierownik3), kierownik filii3)XVI-XVII4wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej3 4Zastępca kierownika3)XV-XVI3wyższe2 5Kierownik działu3)XIV-XV3wyższe2 Konsultant-- Radca prawny3według odrębnych przepisów Starszy specjalista pracy socjalnej2wyższe odpowiedniej specjalności5 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja II stopnia w zawodzie6 6Specjalista pracy socjalnejXIII-XIV-wyższe odpowiedniej specjalności3 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja I stopnia w zawodzie4 7Kierownik sekcji3)XII-XIII2wyższe1 Starszy pracownik socjalny-dyplom pracownika socjalnego3 Starsza pielęgniarkaśrednie medyczne5 8Pracownik socjalnyXI-XII-dyplom pracownika socjalnego- Pielęgniarkaśrednie medyczne- Starszy opiekunśrednie lub szkoła asystentek medycznych5 9Aspirant pracy socjalnejIX-X-średnie- Opiekunśrednie lub szkoła asystentek medycznych1 B. Powiatowe centrum pomocy rodzinie 1Dyrektor9)XIX-XX7wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej5 w tym 3 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 2Zastępca dyrektora9)XVIII-XIX6wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej4 w tym 2 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 3KierownikXVIII-XIX6wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej5 w tym 3 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 4Zastępca kierownikaXVII-XVIII5wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej4 w tym 2 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 5Przewodniczący powiatowego zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIV-XVII6wyższe medyczne5 6Przewodniczący składu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIII-XVI5wyższe5 7Radca prawnyXV-XVI5według odrębnych przepisów 8Kierownik działuXIII-XVI5wyższe5 9KonsultantXIV-XVI-wyższe5 10Starszy specjalista pracy socjalnejXIV-XVI-wyższe odpowiedniej specjalności5 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja II stopnia w zawodzie6 11Sekretarz powiatowego zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIII-XV5wyższe4 12Specjalista pracy socjalnejXIII-XV-wyższe odpowiedniej specjalności3 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja I stopnia w zawodzie4 13Kierownik sekcji3)XIII-XIV3wyższe5 14Starszy pracownik socjalnyXIII-XIV-dyplom pracownika socjalnego3 15Starszy doradca zawodowyXII-XIII-średnie6 Pracownik socjalnydyplom pracownika socjalnego- 16Doradca zawodowyX-XII-średnie4 C. Regionalny ośrodek polityki społecznej 1DyrektorXVII-XX9wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej7 w tym 5 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 2Zastępca dyrektoraXV-XIX8wyższe i specjalizacja z organizacji pomocy społecznej5 w tym 3 w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej 3Kierownik działuXIV-XVII5wyższe5 4Radca prawnyXIV-XVII5według odrębnych przepisów 5KonsultantXIV-XVII-wyższe5 6Starszy specjalista pracy socjalnejXIV-XVII-wyższe odpowiedniej specjalności5 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja II stopnia w zawodzie6 7Specjalista pracy socjalnejXIII-XV-wyższe odpowiedniej specjalności3 dyplom pracownika socjalnego i specjalizacja I stopnia w zawodzie4 8Starszy pracownik socjalnyXIII-XV-dyplom pracownika socjalnego3 9Pracownik socjalnyXI-XIV-dyplom pracownika socjalnego- D. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach wspólnych w jednostkach wymienionych w częściach A-C 1Główny księgowyXVI-XVII6wyższe5 2Główny specjalistaXII-XVI5wyższe4 3Zastępca głównego księgowegoXIV-XV2średnie4 4Inspektor3)XII-XV-wyższe3 5Starszy specjalista, starszy informatykXI-XIV-wyższe3 6Podinspektor, informatykX-XIII-wyższe- średnie3 7SpecjalistaX-XIII-średnie3 8Referent, kasjer, księgowyIX-XI-średnie2 9Młodszy referent, młodszy księgowyVIII-X-średnie- 10Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 11Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 Starszy bibliotekarz- 12ZaopatrzeniowiecVIII-XI-średnie2 13Maszynistka klasy mistrzowskiejIX-X-średnie3 Kierownik magazynu, kierownik hali maszyn2 Dyspozytor taboru samochodowego, kontroler techniczny- Sekretarka-- 14Kierownik kancelarii głównej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 Starszy magazynier, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistka- 15Archiwista, magazynier, starsza telefonistka, maszynistka, teletypistkaVII-VIII-średnie- 16TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności 17Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów rzemieślnik specjalistazasadnicze3 18Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów Mechanik samochodowy, maszynista offsetowy, kserografistazasadnicze2 19Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, ślusarz-spawacz, elektryk, stolarz, tapicer, szklarz, malarz, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 20Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 21Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 22Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 23Portier, szatniarz, dozorca, dźwigowy, woźnyIV-V-podstawowe- 24SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 25GoniecII-IV-podstawowe- XXVIII. Pracownicy domów pomocy społecznej i ośrodków wsparcia z wyłączeniem nauczycieli i wychowawców Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doMinimalne wymagania kwalifikacyjne1) wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Pracownicy kierujący jednostkami organizacyjnymi 1Dyrektor domu pomocy społecznejXVII-XX10wyższe5 2Zastępca dyrektora domu pomocy społecznejXVI-XIX8wyższe5 średnie8 3Kierownik ośrodka wsparciaXVI-XVIII8wyższe4 XIV-XVIśrednie7 4Zastępca kierownika ośrodka wsparciaXIV-XVI7wyższe3 XIII-XVśrednie6 B. Pracownicy działalności opiekuńczo-terapeutycznej 1Główny specjalistaXVI-XVIII8wyższe specjalistyczne (np. pedagog, logopeda, psycholog); wyższe o kierunkach określonych w odrębnych przepisach + specjalizacja II stopnia z pracy socjalnej5 2Starszy specjalistaXV-XVI8wyższe specjalistyczne (np. pedagog, logopeda, psycholog); wyższe o kierunkach określonych w odrębnych przepisach + specjalizacja I stopnia z pracy socjalnej3 3KapelanXV-XVI-mgr teologii lub ukończone wyższe seminarium duchowne oraz skierowanie biskupa diecezjalnego- 4SpecjalistaXIII-XV6wyższe specjalistyczne: pedagog, psycholog, logopeda itp.- 5Starszy pracownik socjalnyXIII-XV-średnie, dyplom pracownika socjalnego5 6Starszy opiekunXII-XIV-średnie5 Starszy instruktor terapii zajęciowej Starszy instruktor ds. kulturalno-oświatowych Pracownik socjalnyszkoła pracowników socjalnych- 7OpiekunXI-XIII-średnie, szkoła asystentek pielęgniarskich1 Instruktor terapii zajęciowejśrednie- Instruktor ds. kulturalno-oświatowych 8Młodszy opiekunIX-XI-średnie- 9Kierownik świetlicyIX-XI3wyższe- średnie5 10Starszy bibliotekarzIX-X-wyższe- średnie5 11BibliotekarzVII-IX-średnie- 12Starsza pokojowaVII-IX-podstawowe5 13PokojowaVI-VIII-podstawowe- C. Pracownicy działalności medyczno-rehabilitacyjnej 1Starszy asystentXVII-XVIII-wyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych + specjalizacja II stopnia5 2Kierownik apteki, kierownik laboratoriumXVII-XVIII8farmaceuta + specjalizacja II stopnia, wyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń7 3Przełożona pielęgniarek, kierownik działuXIV-XVI8wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne3 średnie medyczne + specjalizacja6 4AsystentXV-XVI-wyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych + specjalizacja I stopnia3 5Starszy felczerXV-XVI-średnie medyczne (szkoła felczerów)- 6Młodszy asystentXIV-XV-wyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych1 7Kierownik zespołuXIV-XV6wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne3 średnie medyczne7 8FelczerXIII-XIV-średnie medyczne (szkoła felczerów)- 9Starsza pielęgniarkaXIV-XV-wyższe pielęgniarskie- średnie medyczne + specjalizacja3 XIII-XIVśrednie medyczne5 Starszy technik fizjoterapiiXIII-XIVśrednie medyczne5 10Starszy technik (laborant) medycznyXII-XIV-średnie medyczne5 Starszy masażystaszkoła masażystów 11Pielęgniarka, technik fizjoterapiiXII-XIII-średnie medyczne- Starszy dietetykśrednie medyczne5 12Technik (laborant) medyczny, dietetykXI-XII-średnie medyczne- Starszy sanitariuszśrednie + kursy dla sanitariuszy i zdanie egzaminu kwalifikacyjnego- 13MasażystaX-XI-szkoła masażystów- 14Wykwalifikowana pomoc dentystycznaIX-X-podstawowe + kursy zawodowe- 15Pomoc laboratoryjnaVII-IX-podstawowe- Sanitariuszpodstawowe + kursy dla sanitariuszy i zdanie egzaminu kwalifikacyjnego 16Pomoc dentystycznaVII-VIII-podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe- D. Pracownicy działalności administracyjnej 1Główny księgowyXVI-XIX8wyższe5 średnie8 2Główny administratorXV-XVI6wyższe5 3Radca prawnyXV-XVI6według odrębnych przepisów 4Zastępca głównego księgowegoXIII-XV6wyższe5 średnie 8 5Kierownik działuXIV-XV6wyższe4 średnie7 6Starszy administratorXIII-XV4wyższe3 średnie7 7Kierownik samodzielnej sekcjiXIII-XIV4wyższe4 średnie7 8Zakładowy inspektor bhpXII-XIV-według odrębnych przepisów Administratorwyższe- średnie5 Starszy rewident zakładowywyższe2 średnie5 9Kierownik sekcjiXII-XIII4wyższe2 średnie5 10Zaopatrzeniowiec, rewident zakładowy, starszy:XI-XII-wyższe2 - księgowy,średnie5 - kasjer, - inspektor, 11Księgowy, inspektorX-XI-wyższe- średnie4 Kasjerśrednie1 12Starszy: referent, maszynistka, recepcjonistkaVIII-IX-średnie2 13MaszynistkaVII-VIII-średnie- 14Referent, recepcjonistka, sekretarkaVI-VIII-średnie- 15TelefonistkaVI-VII-średnie- E. Pracownicy gospodarczy 1Kierownik:- warsztatu, - magazynu, - kuchni, - pralni, - szwalniXI-XIII4średnie5 2Konserwator urządzeń, mistrz w zawodzieXI-XII-średnie lub zasadnicza szkoła zawodowa i uprawnienia mistrzowskie- 3Palacz kotłów parowych i wodnych powyżej 100°CX-XI-zasadnicza szkoła zawodowa i kurs przysposobienia zawodowego oraz zaświadczenie kwalifikacyjne typu "E"- Starszy magazynierśrednie1 4Szef kuchniIX-X-zasadnicza szkoła zawodowa oraz obligatoryjne przeszkolenie w danym zawodzie- Rzemieślnik w zawodzie technicznym: hydraulik, ślusarz, tokarz, spawacz, elektromonter itp. Ogrodnik, murarz, malarz, stolarz, szklarz, dekarz, krawiec, fryzjer itp.zasadnicza szkoła zawodowa lub podstawowa i kurs przysposobienia zawodowego Magazynierśrednie- podstawowe2 5Palacz nie wymieniony pod lp. 3IX-X-zasadnicza szkoła zawodowa i niezbędne przeszkolenie- Pomocnik palacza kotłów wymienionego pod lp. 3przyuczenie do wykonywania zespołu czynności- 6Kierowca samochodu towarowo-osobowego, ciężarowego, autobusuIX-X-według odrębnych przepisów- 7Kierowca samochodu osobowegoVII-IX-według odrębnych przepisów- 8Kucharz, praczka, szwaczka, prasowaczka, kelnerkaVII-IX-zasadnicza szkoła zawodowa lub szkoła podstawowa i umiejętność wykonywania zespołu czynności- 9Pomocnik palacza wymienionego pod lp. 5VI-VII-przyuczenie do zawodu- 10Pomoc kuchennaV-VI-umiejętność wykonywania zespołu czynności- 11Pracownik gospodarczyIV-V-umiejętność wykonywania zespołu czynności- 12Starszy: dozorca, strażnik, portierIV-V-umiejętność wykonywania zespołu czynności3 13Dozorca, portier, strażnik, woźny, szatniarz, sprzątaczka, goniec, dźwigowy, powielaczowyIII-IV-umiejętność wykonywania zespołu czynności, niezbędne przeszkolenie- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad ustalania rozkładu i wymiaru czasu pracy pracowników urzędów państwowych. (Dz. U. Nr 5, poz. 35) Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) oraz art. 64 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 58, poz. 336 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1997 r. w sprawie zasad ustalania rozkładu i wymiaru czasu pracy pracowników urzędów państwowych (Dz. U. Nr 14, poz. 74 i Nr 158, poz. 1054) w § 5 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W 1999 r. ustala się dni 4 czerwca (piątek) i 12 listopada (piątek) dniami wolnymi od pracy w urzędach państwowych za ekwiwalentnym odpracowaniem w soboty dnia 12 czerwca i 20 listopada 1999 r.". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 6 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości, terminów i sposobu uiszczania opłat za używanie częstotliwości. (Dz. U. Nr 5, poz. 36) Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 27 marca 1998 r. w sprawie wysokości, terminów i sposobu uiszczania opłat za używanie częstotliwości (Dz. U. Nr 42, poz. 245) w § 2 w ust. 6 w pkt 1 i 2 wyraz "wojewódzkich" zastępuje się wyrazami "liczących powyżej 100.000 mieszkańców". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 8 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną. (Dz. U. Nr 5, poz. 37) Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1998 r. w sprawie wysokości opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną (Dz. U. Nr 94, poz. 597) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule oraz w § 1 rozporządzenia skreśla się wyraz "Państwową", 2) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 8 stycznia 1999 r. (poz. 37) Stawki opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną Lp.Rodzaj czynnościStawka w zł 1Badanie zwierząt hodowlanych i użytkowych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: 1) konia, bydła dorosłego: a) do 3 sztuk zwierząt24,00 b) powyżej 3 sztuk - od 1 zwierzęcia8,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia: a) do 10 sztuk zwierząt20,00 b) powyżej 10 sztuk - od 1 zwierzęcia2,00 3) psa, kota: a) do 4 sztuk zwierząt20,00 b) powyżej 4 sztuk - od 1 zwierzęcia5,00 4) jagnięcia, koźlęcia, zwierzęcia futerkowego, królika, ptaka domowego, ptaka łownego: a) do 40 sztuk zwierząt20,00 b) powyżej 40 sztuk - od 1 zwierzęcia0,50 5) zwierzęcia egzotycznego: a) do 2 sztuk zwierząt20,00 ^b) powyżej 2 sztuk - od 1 zwierzęcia10,00 6) piskląt, zwierząt drobnych, bez względu na ich liczbę, przewożonych tym samym środkiem transportu20,00 2Badanie alergiczne (tuberkulinizacja, maleinizacja) przy indywidualnym zgłoszeniu wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia - od 1 zwierzęcia: 1) ssaka4,00 2) ptaka1,00 3Pobieranie prób do badań laboratoryjnych - od 1 ssaka bez względu na ilość kierunków badań: 1) krwi lub mleka2,00 2) wymazu1,00 3) wypłuczyn z worka napletkowego10,00 4Pobieranie krwi od ptaka wraz z badaniem metodą płytową0,30 5Badanie morfologii nasienia wraz z wystawieniem świadectwa zdrowia10,00 6Badanie zwierząt rzeźnych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: 1) konia, bydła dorosłego: a) do 5 sztuk zwierząt15,00 b) powyżej 5 sztuk - od 1 zwierzęcia3,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia: a) do 15 sztuk zwierząt15,00 b) powyżej 15 sztuk - od 1 zwierzęcia1,00 3) jagnięcia, koźlęcia: a) do 100 sztuk zwierząt20,00 b) powyżej 100 sztuk - od 1 zwierzęcia0,20 4) królika, zająca, ptaka łownego: a) do 200 sztuk zwierząt20,00 b) powyżej 200 sztuk - od 1 zwierzęcia0,10 5) drobiu: a) do 1.000 sztuk zwierząt20,00 7b) powyżej 1.000 sztuk - od każdego rozpoczętego 1.000 szt. zwierząt5,00 Badanie ryb żywych handlowych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń, bez względu na ich ilość, przewożonych tym samym środkiem transportu20,00 8Badanie środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz wędlin przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 1.000 kg20,00 2) od 1.000 kg do 3.000 kg50,00 3) od 3.000 kg do 25.000 kg180,00 4) ponad 25.000 kg300,00 9Badanie na włośnie importowanego mięsa wieprzowego i jego przetworów - od 1 próbki0,50 10Badanie ryb świeżych, mrożonych, wędzonych, skorupiaków, mięczaków przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia za transport o wadze: 1) do 1.000 kg20,00 2) od 1.000 kg do 3.000 kg50,00 3) od 3.000 kg do 25.000 kg130,00 4) ponad 25.000 kg250,00 11Badanie produktów niejadalnych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 3.000 kg20,00 2) od 3.000 kg do 25.000 kg50,00 3) od 25.000 kg do 100.000 kg100,00 4) ponad 100.000 kg300,00 12Badanie pasz i surowców paszowych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 3.000 kg20,00 2) od 3.000 kg do 25.000 kg50,00 3) od 25.000 kg do 100.000 kg100,00 4) ponad 100.000 kg300,00 13Badanie materiału biologicznego pochodzenia zwierzęcego przeznaczonego do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionego z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń, stanowiącego jedną przesyłkę30,00 14Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w rzeźniach z technologią umożliwiającą ubój w czasie 1 godziny 30 sztuk koni lub bydła albo 60 sztuk świń albo 120 sztuk cieląt lub owiec lub królików albo 1000 sztuk drobiu wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) konia, bydła powyżej 3 miesięcy6,00 2) świni3,50 3) cielęcia, owcy, kozy2,00 4) drobiu do 2,5 kg0,03 5) drobiu od 2,5 kg do 5,0 kg0,05 6) drobiu powyżej 5 kg0,07 7) królika0,20 8) nutrii0,50 15Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w rzeźniach nie posiadających technologii wymienionej w lp. 14 wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) konia8,00 2) bydła powyżej 3 miesięcy6,50 3) świni5,00 4) cielęcia, owcy, kozy2,50 5) drobiu do 2,5 kg0,04 6) drobiu od 2,5 kg do 5,0 kg0,06 7) drobiu powyżej 5 kg0,09 8) królika0,20 9) nutrii0,70 16Badanie mięsa zwierząt łownych w punktach skupu i bazach eksportowych wraz wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) dzika7,00 2) sarny, jelenia, daniela, łosia3,50 3) zająca0,50 4) ptaka łownego0,50 17Badanie mięsa zwierząt łownych poza punktami skupu i zakładami przetwórczymi wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) dzika10,00 2) sarny, jelenia, daniela, łosia6,00 3) zająca0,50 4) ptaka łownego0,50 18Badanie mięsa zwierząt rzeźnych w zagrodach posiadaczy, bez względu na gatunek zwierzęcia, z wyjątkiem królików i drobiu, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia10,00 19Badanie mięsa zwierząt rzeźnych ubitych z konieczności bez względu na gatunek i wagę zwierzęcia, z wyjątkiem królików i drobiu, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia12,00 20Badanie mięsa w przypadku odwołania się posiadacza, jeżeli wynik badania powtórnego potwierdzi orzeczenie pierwotne bez względu na gatunek i wagę zwierzęcia, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia15,00 21Badanie mięsa niewiadomego pochodzenia wraz z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - za partię towaru o wadze: 1) do 1.000 kg20,00 2) od 1.000 kg do 10.000 kg50,00 3) powyżej 10.000 kg150,00 22Ustalenie miejsca kwarantanny albo uboju zwierząt lub miejsca składowania innych towarów sprowadzonych z zagranicy40,00 23Szczepienie w formie iniekcji - od 1 zwierzęcia: 1) bydła, konia1,50 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia1,00 3) zwierzęcia futerkowego1,00 4) ptaka, ryby0,08 5) pisklęcia jednodniowego0,04 24Szczepienie psa lub kota przeciwko wściekliźnie wraz z wydaniem zaświadczenia - od 1 zwierzęcia7,00 25Doustne albo w aerozolu podanie szczepionki dla: 1) ssaka - od 1 zwierzęcia0,50 2) ptaków - za każde 50 sztuk0,10 26Weterynaryjna kontrola graniczna: 1) zwierząt bez względu na gatunek: a) do 5 zwierząt - od 1 zwierzęcia10,00 b) powyżej 5zwierząt przewożonych tym samym środkiem transportu50,00 2) materiału biologicznego stanowiącego jedną przesyłkę30,00 3) artykułów spożywczych pochodzenia zwierzęcego przewożonych tym samym środkiem transportu50,00 4) niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz i surowców paszowych przewożonych tym samym środkiem transportu40,00 271) wystawienie zezwolenia weterynaryjnego na przywóz lub przewóz towarów z zagranicy70,00 2) przedłużenie ważności zezwolenia lub dokonanie zmian w zezwoleniu15,00 28Wpis do rejestru zakładów spełniających warunki weterynaryjne wymagane przy eksporcie towarów1.000,00 29Przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wydaniem orzeczenia - od 1 zwierzęcia: 1) konia, bydła50,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia30,00 3) psa, kota25,00 4) prosięcia, jagnięcia, zwierzęcia futerkowego12,00 5) ptaka, ryby3,50 6) pisklęcia do 1 tygodnia życia0,80 30Analizy mikrobiologiczne i parazytologiczne: 1) badanie bakteriologiczne materiału - od 1 zwierzęcia30,00 2) badanie prób zbiorczych w kierunku pałeczek Salmonella30,00 3) badanie bakterioskopowe4,50 4) badanie w kierunku rzęsistka lub mątwika10,00 5) badanie mikologiczne pasz30,00 31Badanie mikrobiologiczne środków spożywczych, pasz i surowców paszowych: 1) badanie wędlin, wyrobów garmażeryjnych, produktów drobiarskich oraz prezerw45,00 2) badanie konserw sterylizowanych mięsnych, rybnych, sterylizowanych warzywno-mięsnych20,00 3) badanie konserw pasteryzowanych mięsnych40,00 4) badanie ryb świeżych, mrożonych, wędzonych, skorupiaków, mięczaków50,00 5) badanie przetworów jajowych55,00 6) badanie mikrobiologiczne w kierunku pałeczek Salmonella25,00 7) badanie mleka i przetworów mleczarskich: a) wykrywanie substancji hamujących w mleku11,00 b) badanie mleka w proszku: - mleko pełne70,00 - mleko odtłuszczone45,00 c) badanie mleka spożywczego15,00 d) badanie śmietanki45,00 e) badanie śmietany15,00 f) badanie masła60,00 g) badanie serów twarogowych niedojrzewających25,00 h) badanie serów twardych40,00 i) badanie napojów mlecznych fermentowanych15,00 j) badanie deserów mlecznych35,00 k) próba Whiteside'a2,00 l) badanie szybkimi testami (Listeria, Salmonella i inne)85,00 ł) określanie ogólnej liczby drobnoustrojów w mleku surowym15,00 8) badanie mikrobiologiczne żelatyny80,00 9) badanie bakteriologiczne pasz35,00 10) badania mikrobiologiczne urządzeń i sprzętu oraz rąk pracowników20,00 32Badanie serologiczne i wirusologiczne: 1) badanie w kierunku toksoplazmozy15,00 2) badanie metodą ELISA - wszystkie kierunki - od 1 próbki18,00 3) diagnostyka chorób drobiu metodą ELISA12,00 4) odczyn seroneutralizacji30,00 5) test aglutynacji mikroskopowej z użyciem żywego antygenu: a) z 6 serotypami leptospir10,00 b) z 16 serotypami leptospir20,00 6) immunodyfuzja w żelu lub immunofluorescencja10,00 7) badanie koni w kierunku NZK metodą Cogginsa10,00 8) test OWD10,00 9) odczyn kwaśnej aglutynacji płytowej (OKP)3,00 10) test hemaglutynacji czynnej, biernej5,00 11) test aglutynacji probówkowej i antyglobulinowy wg Coombsa, próba merkaptoetanolowa10,00 12) badanie nasienia w kierunku otrętu z izolacją wirusa55,00 13) badanie owiec w kierunku brucelozy20,00 33Badania chemiczne: 1) oznaczanie poziomu azotanów i azotynów25,00 2) oznaczanie poziomów polifosforanów dodanych lub histaminy50,00 3) oznaczanie zawartości białka35,00 4) oznaczanie zawartości tłuszczu25,00 5) oznaczanie stopnia zjełczenia tłuszczu70,00 6) oznaczanie zawartości soli kuchennej18,00 7) określanie poziomu pozostałości metali ciężkich - za każdy pierwiastek40,00 8) oznaczanie poziomu pozostałości pestycydów chloroorganicznych, chlorowanych bifenyli, pestycydów fosforoorganicznych - za każdą grupę chemiczną80,00 9) oznaczanie ilości kokcydiostatyków jonoforowych30,00 10) oznaczanie poziomu mikotoksyn za jedno badanie: a) metodą HPLC130,00 b) metodą powinowactwa immunologicznego70,00 3411) określanie poziomu hormonów anabolicznych lub leków w paszy i tkankach180,00 Badania radiologiczne: 1) oznaczanie całkowitej aktywności beta20,00 2) oznaczanie poziomu cezu40,00 35Odkażanie 1 m2 powierzchni: 1) do 1.000 m20,08 2) powyżej 1.000 m20,05 36Odkażanie środka transportu: 1) samochodu bez przyczepy7,00 2) samochodu z przyczepą10,00 3) wagonu10,00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 stycznia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz w sprawach nadpłaty podatków pobieranych przez płatników. (Dz. U. Nr 6, poz. 38) Na podstawie art. 17 § 2 i art. 79 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z działalności gospodarczej, z wyjątkiem wymienionej w § 2, uzyskiwanych przez podatników tych podatków, którzy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, właściwe miejscowo są, ustalone według miejsca prowadzenia działalności, następujące urzędy skarbowe: 1) w województwie dolnośląskim - Urząd Skarbowy Wrocław-Psie Pole, 2) w województwie kujawsko-pomorskim - Drugi Urząd Skarbowy w Bydgoszczy, 3) w województwie lubelskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie, 4) w województwie lubuskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Zielonej Górze, 5) w województwie łódzkim - Urząd Skarbowy Łódź-Śródmieście, 6) w województwie małopolskim - Urząd Skarbowy Kraków-Śródmieście, 7) w województwie mazowieckim - Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście, 8) w województwie opolskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu, 9) w województwie podkarpackim - Urząd Skarbowy w Rzeszowie, 10) w województwie podlaskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku, 11) w województwie pomorskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku, 12) w województwie śląskim - Pierwszy Urząd Skarbowy w Katowicach, 13) w województwie świętokrzyskim - Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach, 14) w województwie warmińsko-mazurskim - Urząd Skarbowy w Olsztynie, 15) w województwie wielkopolskim - Urząd Skarbowy Poznań-Nowe Miasto, 16) w województwie zachodniopomorskim -Trzeci Urząd Skarbowy w Szczecinie. 2. W sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów uzyskiwanych przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu: 1) wywozu ładunków i pasażerów, przyjętych do przewozu w morskich portach polskich -właściwy miejscowo jest urząd skarbowy według siedziby Agencji Morskiej, 2) dochodów innych niż wymienione w ust. 1 lub w pkt 1 - właściwe miejscowo są urzędy skarbowe wymienione w ust. 1, ustalone ze względu na miejsce uzyskania przychodu albo ze względu na siedzibę płatnika. 3. Jeżeli podatnicy, o których mowa w ust. 1, prowadzą działalność na terenie więcej niż jednego województwa lub jeżeli prowadzą więcej niż jeden z rodzajów działalności wymienionych w ust. 1 i 2 - właściwy miejscowo jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście. § 2. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych i osób prawnych, mających miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą, z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie przepisów o zasadach prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości, ustala się według siedziby przedsiębiorstwa określonej w zezwoleniu. § 3. 1. Organami podatkowymi właściwymi miejscowo w sprawach dotyczących stwierdzenia nadpłaty podatków pobieranych przez płatników, z zastrzeżeniem ust. 2, są: 1) urzędy skarbowe właściwe ze względu na siedzibę płatnika, a w przypadku braku siedziby - ze względu na miejsce zamieszkania płatnika, jeżeli podatki, zgodnie z odrębnymi przepisami, są wpłacane na rachunek urzędu skarbowego, 2) przewodniczący zarządów jednostek samorządu terytorialnego właściwi ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika - jeżeli podatki, zgodnie z odrębnymi przepisami, są wpłacane na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. 2. W sprawach stwierdzenia nadpłaty podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, pobieranych przez płatników z tytułu importu towarów, organami podatkowymi właściwymi miejscowo są urzędy skarbowe właściwe dla podatnika z tytułu rozliczeń podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. § 4. Tracą moc § 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych (Dz. U. Nr 16, poz. 62, z 1994 r. Nr 18, poz. 63, z 1995 r. Nr 12, poz. 56, z 1996 r. Nr 2, poz. 11, Nr 145, poz. 673 i Nr 155, poz. 771 oraz z 1997 r. Nr 146, poz. 984). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. (Dz. U. Nr 6, poz. 39) Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121) oraz art. 22 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 2 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie."; 2) w § 3: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Za wartości niematerialne i prawne uznaje się nabyte prawa majątkowe, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: 1) prawo użytkowania wieczystego gruntu, 2) własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, 3) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 4) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 5) autorskie prawa majątkowe, 6) pokrewne prawa majątkowe, 7) licencje, 8) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, 9) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, umowy licencyjnej (sublicencji) lub innej umowy o podobnym charakterze.", b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 1, używane przez podatnika na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, umowy licencyjnej (sublicencji) lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami są zaliczane do składników majątku podatnika."; 3) w § 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują, z zastrzeżeniem ust. 4 i 6, odpisów amortyzacyjnych od zaktualizowanej, zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie ustaw wymienionych w § 1, wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 2 i 3."; 4) w § 6 ust. 4 zastępuje się ustępami 4a i 4b w brzmieniu: "4a. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną sprzedającemu, powiększoną o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy. 4b. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 4a, koryguje się o różnice kursowe, które wystąpią do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania."; 5) w § 7 w ust. 1: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy "pkt 1-3", b) w pkt 3 wyrazy "§ 9 ust. 4" zastępuje się wyrazami "§ 9 ust. 4a"; 6) w § 8: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz od środków trwałych otrzymanych od Skarbu Państwa albo gminy w nieodpłatne używanie," b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5, w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel przejmując te środki określa ich wartość początkową, zgodnie z § 6, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszonej o kwotę odpisów amortyzacyjnych przypadającą na okres ich używania przez korzystającego, obliczonych przy zastosowaniu maksymalnych stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych, oraz o kwotę odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez właściciela."; 7) w § 9: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla: 1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, 2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 - okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 4 pkt 1 i 2.", b) w ust. 5 po wyrazach "ust. 4" dodaje się wyrazy "pkt 1 i 2", c) dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Środki trwałe, o których mowa w ust. 4 pkt 3, uznaje się za: 1) używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 pełnych miesięcy, lub 2) ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji lub wykazu wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.", d) w ust. 8 po wyrazach "maszyn i urządzeń" dodaje się wyrazy "oraz środków transportu (z wyjątkiem samochodów osobowych i innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kg)"; 8) w § 10: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące," b) w ust. 4 wyrazy "spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu" zastępuje się wyrazami "własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej"; 9) w § 11: a) w ust. 4 wyrazy "ust. 2 pkt 1-8, 10 i 12" zastępuje się wyrazami "przepisach wydanych na podstawie art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930)", b) w ust. 5 po wyrazie "ewidencji" skreśla się wyrazy "lub w wykazie", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. W przypadku zmiany formy opodatkowania, podatnicy opodatkowani dotychczas zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji lub wykazu od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie przedłużenia terminu zawiadomienia o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów. (Dz. U. Nr 6, poz. 40) Na podstawie art. 50 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W 1999 r. termin zawiadomienia, o którym mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 148, poz. 720), przedłuża się do dnia 20 lutego 1999 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 6 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 6, poz. 41) Na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 674) w kolumnie 4 "Kolejność wprowadzenia do obiegu" w lp. 13 wyraz "sierpień" zastępuje się wyrazem "lipiec". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony i zbioru płodów runa leśnego oraz zasad lokalizowania pasiek na obszarach leśnych. (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 42) Na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Runo leśne powinno być obserwowane pod kątem oceny zagrożenia zniszczenia jednego lub więcej gatunków wchodzących w jego skład. Nie dotyczy to lasów objętych stałym zakazem wstępu. § 2. Zbiór płodów runa leśnego na własne potrzeby dopuszczony jest w lasach nie objętych stałym lub okresowym zakazem wstępu. § 3. Skup płodów runa leśnego może być prowadzony jedynie od osób fizycznych i prawnych, na podstawie umowy z nadleśnictwami na dokonywanie zbioru dla celów przemysłowych. Skup tych płodów powinien odbywać się zgodnie z zawartymi umowami. § 4. Przy zbiorze płodów runa leśnego dopuszcza się wyłącznie: 1) zbiór owocników grzybów jadalnych bez oznak rozkładu, 2) zbiór owoców ręcznie (bez użycia jakichkolwiek narzędzi i urządzeń niszczących lub uszkadzających rośliny), 3) przy pozyskiwaniu całych roślin lub ich części - stosowanie małych łopatek, noży ogrodniczych lub sekatorów, siatek i płacht. § 5. 1. Lokalizowanie pasiek na terenie lasów stanowiących własność Skarbu Państwa dopuszcza się w uzgodnieniu z zarządcą lasu. 2. Lokalizowanie pasiek w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa wymaga zgody właściciela lasu. § 6. Pasieki mogą być lokalizowane w lasach: 1) nie objętych stałym lub okresowym zakazem wstępu, 2) nie zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego, 3) w których nie są planowane w określonym roku prace i zabiegi gospodarcze i ochronne, 4) nie przeznaczonych do masowego wypoczynku i rekreacji ludności, 5) nie wymagających urządzania i utrzymywania specjalnych dróg dojazdowych do pasieki. § 7. Właściciel pasieki zobowiązany jest do wywiezienia jej z lasu na własny koszt na okres prowadzenia prac (zabiegów) zagrażających życiu i zdrowiu pszczół lub grożących uszkodzeniem pasieki. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego. (Dz. U. Nr 6, poz. 43) Na podstawie art. 13, art. 27 ust. 3, art. 34 ust. 6 oraz art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru i obliczania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. Nr 19, poz. 95) w § 8 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% tego wynagrodzenia." § 2. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do czasu zmiany wysokości najniższego wynagrodzenia na podstawie art. 774 Kodeksu pracy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, o której mowa w § 8 rozporządzenia wymienionego w § 1 niniejszego rozporządzenia, stanowi kwota 528 zł. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie zasad organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin. (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 44) Na podstawie art. 43 ust. 5 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wojewódzkim inspektoratem ochrony roślin, zwanym dalej "wojewódzkim inspektoratem", kieruje wojewódzki inspektor ochrony roślin, zwany dalej "wojewódzkim inspektorem", przy pomocy zastępcy wojewódzkiego inspektora ochrony roślin. § 2. 1. W skład wojewódzkiego inspektoratu wchodzą: 1) dział ochrony upraw i nadzoru fitosanitarnego, 2) dział kontroli techniki i obrotu środkami ochrony roślin, 3) dział finansowo-księgowy, 4) laboratorium, 5) samodzielne stanowiska pracy, w szczególności do spraw: kadr, bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej, informatyki i obsługi prawnej, 6) oddziały graniczne w województwach, w których znajdują się wyznaczone miejsca granicznej kontroli fitosanitarnej, 7) oddziały terenowe. 2. W przypadku powołania przez wojewodę zamiejscowej delegatury wojewódzkiego inspektoratu, w jej skład wchodzą: 1) sekcja ochrony upraw i nadzoru fitosanitarnego, 2) sekcja kontroli techniki i obrotu środkami ochrony roślin, 3) sekcja laboratoryjna, 4) samodzielne stanowiska pracy, w szczególności do spraw administracyjno-gospodarczych, 5) oddziały terenowe. § 3. 1. W wojewódzkich inspektoratach, wyznaczonych przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin, zwanego dalej "Głównym Inspektorem", tworzy się laboratoria regionalne. 2. Zadania oraz zasięg działania laboratoriów regionalnych określa Główny Inspektor. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie niektórych opłat i wynagrodzeń stosowanych w nasiennictwie. (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 45) Na podstawie art. 23 pkt 6, art. 41 pkt 2 i art. 62 pkt 3 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 149, poz. 724, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie niektórych opłat i wynagrodzeń stosowanych w nasiennictwie (Dz. U. Nr 50, poz. 217 i z 1997 r. Nr 34, poz. 212) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 i 2 skreśla się wyrazy "nr 1", 2) w § 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Opłatę za ochronę odmian hodowanych za granicą, których hodowcy nie mają swych przedstawicieli w Rzeczypospolitej Polskiej, uiszcza się według stawek określonych w załączniku do rozporządzenia w dowolnej walucie obcej według tabeli kursów średnich waluty krajowej w stosunku do walut obcych, ogłoszonej przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego wpłatę.", 3) w § 2 ust. 3-5 otrzymują brzmienie: "3. Za każdy rok urzędowego badania odrębności, wyrównania i trwałości odmiany lub urzędowego badania wartości gospodarczej odmiany opłatę wnosi się: 1) w pierwszym roku urzędowego badania - w ciągu 60 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przyjęciu odmiany do urzędowego badania, 2) w drugim roku urzędowego badania: a) do końca czerwca - za odmiany roślin uprawnych wysiewanych lub nasadzanych od dnia 1 lutego do dnia 31 lipca, b) do końca listopada - za odmiany roślin uprawnych wysiewanych lub nasadzanych od dnia 1 sierpnia do dnia 31 stycznia następnego roku, 3) w trzecim i dalszych latach urzędowego badania - w ciągu 60 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o kontynuacji urzędowego badania. 4. Za wpisanie odmiany do rejestru lub księgi opłatę wnosi się w ciągu 60 dni od dnia doręczenia decyzji w sprawie wpisania odmiany do rejestru lub przyznania wyłącznego prawa. 5. Za pierwszy rok kalendarzowy utrzymania wpisu odmiany w rejestrze lub księdze opłatę wnosi się w ciągu 60 dni od dnia doręczenia decyzji w sprawie wpisania odmiany do rejestru lub przyznania wyłącznego prawa.", 4) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Jeżeli urzędowe badanie odrębności, wyrównania i trwałości odmiany wykonywane jest łącznie w celu wpisania odmiany do rejestru i w celu przyznania wyłącznego prawa, uiszcza się tylko jedną opłatę za urzędowe badanie odrębności, wyrównania i trwałości odmiany w celu wpisania odmiany do rejestru.", 5) skreśla się załącznik nr 2, a w oznaczeniu załącznika nr 1 wyraz "Załączniki" zastępuje się wyrazem "Załącznik" i skreśla się wyrazy "Załącznik nr 1". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie określenia wzoru oraz sposobu prowadzenia rejestru kolumn transportu sanitarnego. (Dz. U. Nr 6, poz. 46) Na podstawie art. 70h ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769, i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. Rejestr kolumn transportu sanitarnego, zwany dalej "rejestrem", prowadzi się w księdze rejestrowej. § 2. Do rejestru wpisuje się kolumny transportu sanitarnego oraz Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego, zwane dalej "kolumnami". § 3. 1. Księga rejestrowa składa się z następujących rubryk: - rubryka pierwsza - numer kolejny wpisu, - rubryka druga - data wpisu, - rubryka trzecia - nazwa, siedziba i adres kolumny, - rubryka czwarta - obszar działania kolumny, - rubryka piąta - forma organizacyjna kolumny, - rubryka szósta - oznaczenie podmiotu, który utworzył kolumnę, i organu sprawującego nadzór nad kolumną, - rubryka siódma - imiona i nazwisko kierownika kolumny, - rubryka ósma - data aktu o utworzeniu kolumny, - rubryka dziewiąta - data statutu, wzmianka o jego złożeniu i wprowadzanych zmianach, - rubryka dziesiąta - data aktu o przekształceniu albo likwidacji kolumny, wzmianka o złożeniu tych dokumentów oraz imię i nazwisko likwidatora, - rubryka jedenasta - uwagi. 2. W rubryce dwunastej zamieszcza się między innymi informację o przyczynach wykreślenia kolumny z rejestru. § 4. Niezależnie od księgi rejestrowej dla każdej kolumny prowadzi się oddzielne akta rejestrowe, obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz dotyczące postępowania rejestrowego. § 5. Wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać dokładne dane potrzebne do wypełnienia poszczególnych rubryk rejestru. Do wniosku o dokonanie każdego wpisu dołącza się dokumenty stanowiące podstawę wpisu. § 6. W postanowieniu zarządzającym wpis do rejestru sąd określa dosłowną treść wpisu oraz rubrykę księgi rejestrowej, do której wpis ma być dokonany. § 7. 1. Rejestr oraz złożone do akt dokumenty stanowiące podstawę wpisu może przeglądać każdy pod nadzorem sekretarza sądowego. 2. Zaświadczenia, odpisy i wyciągi z rejestru są wydawane osobie, która wykaże interes prawny w ich uzyskaniu. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów. (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 47) Na podstawie art. 101 oraz art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Uposażenie zasadnicze § 1. 1. Ustala się grupy oraz miesięczne stawki uposażenia zasadniczego policjantów, w wysokości określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Grupy oraz miesięczne stawki uposażenia zasadniczego na poszczególnych stanowiskach służbowych policjantów pełniących służbę w komendach wojewódzkich, komendach powiatowych i miejskich oraz komisariatach i komisariatach specjalistycznych Policji różnicuje się w zależności od kategorii jednostki organizacyjnej Policji, ustalonej według zasad określonych w odrębnych przepisach wydanych przez Komendanta Głównego Policji. 3. Zaszeregowanie stanowisk służbowych policjantów do odpowiednich grup uposażenia zasadniczego określają: 1) w Komendzie Głównej Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) w komendach wojewódzkich Policji i Komendzie Stołecznej Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 3 do rozporządzenia, 3) w komendach powiatowych i miejskich Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia, 4) w komisariatach i komisariatach specjalistycznych Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 5 do rozporządzenia, 5) w Wyższej Szkole Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 6 do rozporządzenia, 6) w szkołach Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 7 do rozporządzenia, 7) w ośrodkach szkolenia Policji - tabela stanowiąca załącznik nr 8 do rozporządzenia, 8) w oddziałach prewencji - tabela stanowiąca załącznik nr 9 do rozporządzenia, 9) w pododdziałach antyterrorystycznych - tabela stanowiąca załącznik nr 10 do rozporządzenia. 4. Dla policjantów w służbie kandydackiej ustala się miesięczną stawkę uposażenia zasadniczego w wysokości 242 zł. § 2. 1. Uposażenie zasadnicze policjantów wzrasta z tytułu wysługi lat o 2% po 2 latach służby i o dalszy 1% za każdy następny rok służby, aż do wysokości 20% po 20 latach służby, oraz o 0,5% za każdy dalszy rok służby powyżej 20 lat - łącznie do wysokości 25% po 30 latach służby. 2. Miesięczną kwotę wzrostu uposażenia zasadniczego, o której mowa w ust. 1, zaokrągla się do pełnych 10 groszy w górę. 3. Zasady i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego określają odrębne przepisy. Rozdział 2 Dodatki do uposażenia Przepisy ogólne § 3. 1. Policjanci otrzymują następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za stopień, 2) dodatek służbowy, 3) dodatek stołeczny, 4) dodatek za opiekę nad służbowym koniem lub psem, 5) dodatek instruktorski, 6) dodatek dla personelu latającego, 7) dodatek kontrolerski, 8) dodatek terenowy. 2. Kwoty dodatków, określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej, po ich wyliczeniu zaokrągla się do pełnych 10 groszy w górę. Dodatek za stopień § 4. 1. Policjanci otrzymują, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatek za posiadany stopień w następującej wysokości miesięcznej: Lp.Nazwa stopniaStawka w złotych 1Generalny inspektor700 2Nadinspektor650 3Inspektor571 4Młodszy inspektor546 5Podinspektor529 6Nadkomisarz500 7Komisarz466 8Podkomisarz446 9Aspirant sztabowy416 10Starszy aspirant406 11Aspirant396 12Młodszy aspirant373 13Sierżant sztabowy348 14Starszy sierżant340 15Sierżant320 16Starszy posterunkowy268 17Posterunkowy266 2. Policjanci w służbie kandydackiej otrzymują dodatek za posiadany stopień w wysokości 38% stawek określonych w ust. 1. Dodatek służbowy § 5. 1. Policjantom, z wyjątkiem odbywających służbę kandydacką, za należyte wykonywanie obowiązków służbowych przysługuje dodatek służbowy w wysokości miesięcznej do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. 2. Warunkiem nabycia prawa do dodatku służbowego przez policjanta przyjętego do służby na stanowisko aplikanta jest ukończenie przeszkolenia podstawowego. § 6. 1. Dodatek służbowy przyznaje się na czas nie określony. 2. Wysokość przyznawanego dodatku służbowego powinna być uzależniona od oceny wyników uzyskiwanych w służbie, ze szczególnym uwzględnieniem charakteru i zakresu wykonywanych zadań oraz rodzaju i poziomu posiadanych kwalifikacji zawodowych. 3. Dodatek służbowy może być podwyższony na czas określony w związku z powierzeniem policjantowi nowych lub dodatkowych zadań bądź obowiązków służbowych na innym stanowisku, a także za wzorową służbę, jako forma szczególnego wyróżnienia. § 7. 1. Dodatek służbowy obniża się w razie stwierdzonego w opinii służbowej faktu niewywiązywania się przez policjanta z obowiązków służbowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie naruszenia przez policjanta dyscypliny służbowej w czasie służby lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, stwierdzonego w prawomocnym orzeczeniu dyscyplinarnym. 3. Dodatek służbowy może być obniżony także w razie zmiany zakresu obowiązków służbowych lub innych warunków służby bądź w przypadku ustania przesłanek, które uzasadniały przyznanie go w dotychczasowej wysokości. Dodatek stołeczny § 8. 1. Policjantom zajmującym stanowiska etatowe w komórkach i jednostkach organizacyjnych Komendy Stołecznej Policji, położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy, oraz w Oddziale Prewencji Komendy Stołecznej Policji przysługuje dodatek stołeczny w wysokości 50 zł miesięcznie. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do policjantów w służbie kandydackiej. Dodatek za opiekę nad służbowym koniem lub psem § 9. 1. Policjantom, którym powierzono sprawowanie opieki nad służbowym koniem lub psem, przysługuje z tego tytułu dodatek w wysokości miesięcznej 15% sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. W razie sprawowania opieki nad więcej niż jednym koniem lub psem, dodatek z tego tytułu stanowi odpowiednią wielokrotność stawki określonej w ust. 1. 3. W razie sprawowania opieki nad tym samym koniem lub psem przez kilku policjantów, dodatek określony w ust. 1 dzieli się między nich w równych częściach. Dodatek instruktorski § 10. 1. Policjantom pełniącym służbę w pododdziałach antyterrorystycznych lub w Wydziale Antyterrorystycznym Komendy Stołecznej Policji, którzy posiadają uprawnienia instruktorów w dziedzinie spadochroniarstwa, płetwonurkowania, ratownictwa lub minerstwa-pirotechniki, przysługuje dodatek instruktorski w następującej wysokości miesięcznej, ustalonej procentowo od sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego: Lp.Rodzaj (klasa) uprawnienia instruktorskiegoStawka procentowa dodatku 1Instruktor spadochronowy klasy mistrzowskiej24% 2Instruktor spadochronowy I klasy, instruktor płetwonurkowania I klasy20% 3Instruktor spadochronowy II klasy, instruktor płetwonurkowania, instruktor ratownictwa klasycznego, speleo i ratownictwa z powietrza, instruktor minerstwa - pirotechniki16% 4Instruktor spadochronowy III klasy12% 2. W razie posiadania kwalifikacji instruktorskich w kilku dziedzinach dodatek instruktorski przysługuje tylko z jednego tytułu. 3. Tryb oraz warunki nabywania i potwierdzania kwalifikacji instruktorskich, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. Dodatek dla personelu latającego § 11. 1. Policjantom posiadającym licencję uprawniającą do wykonywania czynności lotniczych i pełniącym służbę w składzie personelu latającego Policji przysługuje dodatek w następującej wysokości miesięcznej: 1) pilotom - 50%, 2) pozostałym członkom personelu latającego - 25% - sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. Tryb uzyskiwania licencji, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. Dodatek kontrolerski § 12. 1. Policjantom pełniącym służbę w Zarządzie Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji oraz w etatowych strukturach kontroli finansowej lub inspekcji, z wyjątkiem policjantów zajmujących stanowiska organów Policji i ich zastępców, przysługuje dodatek kontrolerski w wysokości miesięcznej do 25% stawki uposażenia zasadniczego według grupy zaszeregowania specjalisty obowiązującej w miejscu pełnienia służby. 2. Warunkiem przyznania dodatku kontrolerskiego jest wykonywanie czynności objętych postępowaniem kontrolnym w rozumieniu przepisów o kontroli państwowej. 3. Wysokość przyznawanego dodatku kontrolerskiego powinna być uzależniona w szczególności od wyników i stażu służby na stanowisku uprawniającym do tego dodatku, posiadanych kwalifikacji zawodowych, zakresu obowiązków służbowych oraz liczby dni wykonywania czynności kontrolnych poza macierzystą jednostką. Dodatek terenowy § 13. 1. Policjantom, którzy biorą udział w akcjach: 1) przywracania naruszonego porządku publicznego (bezpośredni udział, zabezpieczenie rejonu przed i po akcji, pozostawanie w odwodzie), 2) bezpośredniego zwalczania klęsk żywiołowych, 3) ochrony rejsów lotniczych na pokładzie komunikacyjnych statków powietrznych - przysługuje za każdy dzień wykonywania tych czynności dodatek terenowy w wysokości 1% sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. W przypadku grupowego delegowania policjantów do udziału w akcjach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 poza rejonem działania macierzystej jednostki (szkoły) dodatek terenowy przysługuje od dnia wyjazdu do dnia powrotu. 3. Dodatek terenowy wypłaca się z dołu do dnia 10 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni na podstawie wykazu dodatkowego należności, zatwierdzonego przez właściwego kierownika jednostki organizacyjnej Policji. Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe § 14. Policjanci, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierali dodatek strefowy na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują prawo do tego dodatku do czasu ukończenia przez dziecko nauki, jeżeli spełnione są jednocześnie pozostałe warunki uzasadniające jego wypłatę. § 15. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów (Dz. U. Nr 53, poz. 338), 2) rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów (Dz. U. Nr 53, poz. 339), 3) zarządzenie nr 22 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 maja 1995 r. w sprawie dodatku kontrolerskiego do uposażenia funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej (Dz. Urz. MSW Nr 2, poz. 19), 4) zarządzenie nr 51 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 13 września 1995 r. w sprawie zaszeregowania stanowisk służbowych w Policji (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 48, z 1996 r. Nr 8, poz. 51 i z 1997 r. Nr 10, poz. 83). § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych Administracji z dnia 31 grudnia 1998 r. (poz. 47) Załącznik nr 1 TABELA GRUP ORAZ MIESIĘCZNYCH STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO POLICJANTÓW Lp.Oznaczenie grupy uposażeniaMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 123 104 000 2003 650 3012 510 4022 360 5032 210 6042 085 7051 960 8061 807 9071 669 10081 533 11091 423 12101 307 13111 224 14121 153 15131 088 16141 030 1715987 1816952 1917916 2018882 2119852 2220770 2321731 2422680 2523385-485 Załącznik nr 2 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W KOMENDZIE GŁÓWNEJ POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1Komendant Główny Policjigeneralny inspektor0 2Zastępca Komendanta Głównegonadinspektor00 3Dyrektor biura (inspektoratu, laboratorium)inspektor02 4Dyrektor zarząduinspektor04 5Zastępca dyrektora biura (inspektoratu, laboratorium)inspektor04 6Doradca Komendanta Głównegoinspektor04 7Główny księgowy budżetu KGPinspektor04 8Rzecznik prasowyinspektor04 9Zastępca dyrektora zarząduinspektor05 10Naczelnik wydziału - radca prawnyinspektor05 11Główny specjalista, główny księgowy jednostkimłodszy inspektor05 12Radca prawnymłodszy inspektor05 13Redaktor naczelnymłodszy inspektor05 14Naczelnik działumłodszy inspektor06 15Zastępca naczelnika wydziałumłodszy inspektor07 16Zastępca redaktora naczelnegomłodszy inspektor07 17Dyżurny operacyjny krajumłodszy inspektor07 18Kierownik samodzielnej sekcji, sekcjimłodszy inspektor07 19Starszy specjalista, starszy specjalista - psychologpodinspektor08 20Zastępca dyżurnego operacyjnego krajupodinspektor08 21Specjalistapodinspektor09 22Młodszy specjalistapodinspektor10 23Starszy asystent, starszy referent prawnynadkomisarz11 24Asystent, referent prawnykomisarz13 25Młodszy asystentaspirant sztabowy14 26Starszy policjantsierżant sztabowy18 27Policjantstarszy sierżant19 28Starszy referentstarszy sierżant20 29Referentstarszy sierżant21 30Młodszy referentsierżant22 31Starszy aplikantstarszy posterunkowy20 32Aplikantposterunkowy23 Załącznik nr 3 ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W KOMENDACH WOJEWÓDZKICH POLICJI I KOMENDZIE STOŁECZNEJ POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia kategoria komendy III 12345 1Komendant wojewódzki, komendant stołecznynadinspektor0l inspektor 02 2Zastępca komendanta wojewódzkiego, zastępca komendanta stołecznegoinspektor0304 3Szef logistykiinspektor0405 4Główny księgowyinspektor05 młodszy inspektor 06 5Główny specjalistamłodszy inspektor0607 6Radca prawnymłodszy inspektor06 podinspektor 07 7Naczelnik wydziału, naczelnik inspektoratu, naczelnik laboratoriummłodszy inspektor07 podinspektor 08 8Rzecznik prasowypodinspektor0809 9Zastępca naczelnika wydziału, zastępca naczelnika inspektoratu, zastępca naczelnika laboratoriumpodinspektor0809 10Dyżurny komendypodinspektor1010 11Starszy specjalista, starszy specjalista - psychologpodinspektor1010 12Kierownik samodzielnej sekcjipodinspektor1010 13Kierownik izby dziecka, kierownik ośrodkapodinspektor1010 14Kierownik sekcjinadkomisarz1111 15Specjalistanadkomisarz1111 16Młodszy specjalistanadkomisarz1212 17Starszy referent prawnynadkomisarz1212 18Dowódca kompaniinadkomisarz1212 19Starszy asystent, pomocnik dyżurnegokomisarz13,13 aspirant sztabowy1313 20Zastępca dowódcy kompaniikomisarz1414 21Dowódca plutonuaspirant sztabowy1515 22Asystent, referent prawnyaspirant sztabowy1515 23Młodszy asystentstarszy aspirant1616 24Policjant dowódca drużynysierżant sztabowy1717 25Starszy policjantsierżant sztabowy1818 26Policjantstarszy sierżant1919 27Starszy referentstarszy sierżant2020 28Referentstarszy sierżant2121 29Młodszy referentsierżant2222 30Starszy aplikantstarszy posterunkowy2020 31Aplikantposterunkowy2323 Załącznik nr 4 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W KOMENDACH POWIATOWYCH I MIEJSKICH POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia kategoria komendy IIIIIIIVV 12345678 1Komendant powiatowy, komendant miejskiinspektor0405 mł. inspektor 0607 podinspektor 08 2Zastępca komendantamł. inspektor0607 podinspektor 080910 3Naczelnik wydziałupodinspektor090910 nadkomisarz 1111 4Główny księgowypodinspektor090910 nadkomisarz 1111 5Radca prawnypodinspektor090910 nadkomisarz 1111 6Starszy specjalistapodinspektor10101010 7Zastępca naczelnika wydziałupodinspektor1010 nadkomisarz 111212 8Kierownik izby dzieckapodinspektor1010 nadkomisarz 111212 9Dyżurny komendynadkomisarz1010 komisarz 111212 aspirant sztabowy 12 10Kierownik samodzielnej sekcjipodinspektor1010 nadkomisarz 111212 11Dowódca kompaniinadkomisarz1212121212 12Specjalistanadkomisarz1313131313 13Kierownik sekcjinadkomisarz1313131313 14Zastępca dowódcy kompaniikomisarz1414141414 15Kierownik referatuaspirant sztabowy1414141414 16Starszy referent prawnyaspirant sztabowy1414141414 17Młodszy specjalistaaspirant sztabowy1414141414 18Kierownik rewiru dzielnicowychaspirant sztabowy1515151515 19Dowódca plutonuaspirant sztabowy1515151515 20Starszy asystentaspirant sztabowy1515151515 21Asystent, referent prawnystarszy aspirant1616161616 22Starszy dzielnicowystarszy aspirant1717171717 23Pomocnik dyżurnegoaspirant1717171717 sierżant sztabowy1717171717 24Dzielnicowyaspirant1717171717 25Młodszy dzielnicowysierżant sztabowy1717171717 26Młodszy asystentsierżant sztabowy1717171717 27Policjant dowódca drużynysierżant sztabowy1717171717 28Starszy policjantsierżant sztabowy1818181818 29Policjantstarszy sierżant1919191919 30Starszy referentstarszy sierżant2020202020 31Referentstarszy sierżant2121212121 32Młodszy referentsierżant2222222222 33Starszy aplikantstarszy posterunkowy2020202020 34Aplikantposterunkowy2323232323 Załącznik nr 5 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W KOMISARIATACH I KOMISARIATACH SPECJALISTYCZNYCH POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia kategoria komisariatu IIIIIIIVVVI 1Komendant komisariatupodinspektor0810 nadkomisarz 1112 komisarz 13 aspirant sztabowy 1315 2Zastępca komendanta komisariatupodinspektor10 nadkomisarz 12 komisarz 1314 3Naczelnik wydziałunadkomisarz12 komisarz 13 4Dowódca kompaniinadkomisarz12 5Zastępca naczelnika wydziałukomisarz13 6Kierownik samodzielnej sekcjikomisarz131313 7Dyżurny komisariatukomisarz13 aspirant sztabowy13141414 8Kierownik sekcjikomisarz14 aspirant sztabowy 1414 9Zastępca dowódcy kompaniikomisarz14 10Kierownik referatuaspirant sztabowy15151515 11Kierownik rewiru dzielnicowychaspirant sztabowy15151515 12Młodszy specjalistaaspirant sztabowy15151515 13Dowódca plutonuaspirant sztabowy15151515 14Starszy asystentstarszy aspirant1616161616 15Starszy dzielnicowystarszy aspirant171717171717 16Asystentaspirant171717171717 17Dzielnicowyaspirant171717171717 18Młodszy dzielnicowysierżant sztabowy171717171717 19Policjant dowódca drużynysierżant sztabowy17171717 20Starszy policjantsierżant sztabowy181818181818 21Pomocnik dyżurnegosierżant sztabowy181818 22Młodszy asystentsierżant sztabowy181818181818 23Policjantstarszy sierżant191919191919 24Starszy referentstarszy sierżant202020202020 25Referentstarszy sierżant212121212121 26Młodszy referentsierżant222222222222 27Starszy aplikantstarszy posterunkowy202020202020 28Aplikantposterunkowy232323232323 Załącznik nr 6 ZASZEREGOWANIE STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W WYŻSZEJ SZKOLE POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1Komendantnadinspektor01 2Zastępca komendantainspektor03 3Dyrektor instytutuinspektor04 4Profesorinspektor05 5Zastępca dyrektora instytutumłodszy inspektor05 6Kierownik zakładumłodszy inspektor06 7Główny specjalistamłodszy inspektor06 8Główny księgowymłodszy inspektor06 9Radca prawnypodinspektor06 10Zastępca kierownika zakładumłodszy inspektor07 11Adiunktmłodszy inspektor07 12Naczelnik wydziałupodinspektor08 13Starszy wykładowcapodinspektor08 14Dyrektor bibliotekipodinspektor09 15Zastępca naczelnika wydziałupodinspektor09 16Kierownik samodzielnej sekcjipodinspektor09 17Starszy asystentpodinspektor09 18Wykładowcapodinspektor09 19Starszy specjalistapodinspektor10 20Lektorpodinspektor10 21Kierownik sekcjinadkomisarz11 22Asystentnadkomisarz11 23Specjalista, specjalista - lekarznadkomisarz12 24Dowódca kompaniinadkomisarz12 25Młodszy specjalistakomisarz13 26Starszy instruktoraspirant sztabowy14 27Instruktor, starszy technikaspirant sztabowy15 28Młodszy instruktor, technikstarszy aspirant16 29Młodszy technikaspirant17 30Szef kompaniistarszy aspirant17 31Starszy policjantsierżant sztabowy18 32Policjantstarszy sierżant19 33Starszy referent, starszy referent - pielęgniarkastarszy sierżant20 34Referentstarszy sierżant21 35Starszy aplikantstarszy posterunkowy20 36Aplikantposterunkowy23 Załącznik nr 7 ZASZEREGOWANIE TYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W SZKOŁACH POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1Komendantinspektor03 2Zastępca komendantainspektor05 3Główny specjalistamłodszy inspektor06 4Główny księgowymłodszy inspektor06 5Kierownik Międzynarodowego Centrum Specjalistycznych Szkoleń Policjimłodszy inspektor06 6Radca prawnypodinspektor06 7Kierownik zakładumłodszy inspektor07 8Zastępca kierownika zakładupodinspektor08 9Naczelnik wydziałupodinspektor08 10Kierownik studiumpodinspektor08 11Kierownik biblioteki centralnejpodinspektor09 12Starszy wykładowcapodinspektor09 13Zastępca naczelnika wydziałupodinspektor09 14Kierownik samodzielnej sekcjipodinspektor09 15Kierownik bibliotekipodinspektor10 16Wykładowcapodinspektor10 17Lektornadkomisarz11 18Starszy specjalistanadkomisarz11 19Młodszy wykładowcanadkomisarz11 20Kierownik sekcjinadkomisarz12 21Specjalista, specjalista - lekarznadkomisarz12 22Dowódca kompaniinadkomisarz12 23Młodszy specjalistakomisarz13 24Starszy asystentaspirant sztabowy14 25Starszy instruktoraspirant sztabowy14 26Instruktoraspirant sztabowy15 27Asystentstarszy aspirant16 28Młodszy instruktorstarszy aspirant16 29Szef kompaniistarszy aspirant17 30Młodszy asystentaspirant17 31Starszy policjantsierżant sztabowy18 32Policjantstarszy sierżant19 33Starszy referent, starszy referent - pielęgniarkastarszy sierżant20 34Referentstarszy sierżant21 35Młodszy referentsierżant22 36Starszy aplikantstarszy posterunkowy20 37Aplikantposterunkowy23 Załącznik nr 8 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W OŚRODKACH SZKOLENIA POLICJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1Kierownik ośrodkapodinspektor08 2Zastępca kierownika ośrodkapodinspektor09 3Starszy wykładowcapodinspektor10 4Wykładowcanadkomisarz11 5Dowódca kompaniinadkomisarz12 6Młodszy wykładowcanadkomisarz12 7Starszy asystentaspirant sztabowy14 8Starszy instruktoraspirant sztabowy15 9Asystentstarszy aspirant16 10Instruktorstarszy aspirant16 11Szef kompaniistarszy aspirant17 12Młodszy instruktoraspirant17 13Starszy policjantsierżant sztabowy18 14Policjantstarszy sierżant19 15Starszy referentstarszy sierżant20 Załącznik nr 9 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W ODDZIAŁACH PREWENCJI Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1234 1Dowódca oddziału w Komendzie Stołecznej Policjiinspektor04 2Dowódca oddziału: - o normatywie etatowym powyżej 500 stanowiskmłodszy inspektor07 - o normatywie etatowym powyżej 300 stanowiskpodinspektor08 - o normatywie etatowym powyżej 100 stanowiskpodinspektor09 3Zastępca dowódcy oddziału w Komendzie Stołecznej Policjimłodszy inspektor06 4Zastępca dowódcy oddziału: - o normatywie etatowym powyżej 500 stanowiskpodinspektor08 - o normatywie etatowym powyżej 300 stanowiskpodinspektor09 - o normatywie etatowym powyżej 100 stanowisknadkomisarz11 5Kapelmistrz: - w orkiestrze oddziału Komendy Stołecznej Policjipodinspektor08 - w orkiestrze oddziału komendy wojewódzkiej Policjipodinspektor09 6II kapelmistrz: - w orkiestrze oddziału Komendy Stołecznej Policjipodinspektor09 - w orkiestrze oddziału komendy wojewódzkiej Policjipodinspektor10 7Pomocnik dowódcy oddziału: - o normatywie etatowym powyżej 500 stanowisknadkomisarz11 - o normatywie etatowym powyżej 300 stanowiskkomisarz14 8Pomocnik dowódcy oddziału w Komendzie Stołecznej Policjinadkomisarz11 9Dowódca kompaniinadkomisarz12 10Specjalista, specjalista - lekarznadkomisarz12 11Młodszy specjalistakomisarz13 12Zastępca dowódcy kompaniikomisarz14 13Kierownik sekcji muzycznejaspirant sztabowy14 14Dyżurny oddziału o normatywie etatowym powyżej 300 stanowiskaspirant sztabowy14 15Starszy asystent, starszy asystent - tamburmajoraspirant sztabowy14 16Asystent, asystent - muzyk solistaaspirant sztabowy15 17Dowódca plutonuaspirant sztabowy15 18Młodszy asystent, młodszy asystent - muzyk odpowiedzialnyaspirant sztabowy16 19Dyżurny oddziału o normatywie etatowym powyżej 100 stanowiskaspirant sztabowy16 20Szef kompanii, szef orkiestrystarszy aspirant17 21Policjant dowódca drużynysierżant sztabowy17 22Starszy policjant, starszy policjant - muzyksierżant sztabowy18 23Policjant, policjant - muzykstarszy sierżant19 24Starszy referent, starszy referent - pielęgniarkastarszy sierżant20 25Referentstarszy sierżant21 26Młodszy referentsierżant22 27Starszy aplikantstarszy posterunkowy20 28Aplikantposterunkowy23 Załącznik nr 10 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW DO GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO W PODODDZIAŁACH ANTYTERRORYSTYCZNYCH Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyGrupa uposażenia 1Naczelnik wydziałumłodszy inspektor07 2Zastępca naczelnika wydziałupodinspektor08 3Szef sztabupodinspektor08 4Dowódca kompaniinadkomisarz11 5Kierownik sekcjinadkomisarz11 6Specjalista, specjalista - lekarznadkomisarz11 7Młodszy specjalistanadkomisarz12 8Zastępca dowódcy kompaniikomisarz13 9Starszy asystentkomisarz13 10Dowódca samodzielnego plutonukomisarz14 11Dowódca plutonukomisarz15 12Asystentaspirant sztabowy15 13Młodszy asystentaspirant sztabowy16 14Policjant dowódca drużynystarszy aspirant16 15Szef kompaniistarszy aspirant16 16Starszy policjantsierżant sztabowy17 17Policjant, policjant - pielęgniarkastarszy sierżant18 18Starszy aplikantstarszy posterunkowy20 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 stycznia 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej "Radiu Plus Lublin" z siedzibą w Lublinie. (Dz. U. Nr 6, poz. 48) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) w związku z art. 4 ust. 3 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, sporządzonego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Radio Plus Lublin" z siedzibą w Lublinie, erygowanej przez Arcybiskupa Metropolitę Lubelskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 8 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. (Dz. U. Nr 6, poz. 49) Na podstawie art. 45 pkt 2-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (Dz. U. Nr 80, poz. 522) załącznik nr 4 otrzymuje brzmienie: "Załącznik nr 4 - Legitymacja służbowa inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych Ilustracja Ilustracja OPIS: awers legitymacji: - legitymacja koloru niebieskiego - napisy w kolorze czarnym: Rzeczpospolita Polska, Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych - numer legitymacji - orzeł z godła RP - pasek przekątny koloru biało-czerwonego rewers legitymacji: - legitymacja koloru niebieskiego - napisy w kolorze czarnym: LEGITYMACJA SŁUŻBOWA Inspektora Ochrony Danych Osobowych, ważna do, miejsce na fotografię, miejsce na pieczęć, nazwisko, imię, nr ewidencyjny PESEL, (podpis wystawcy), (podpis właściciela) - hologram z literami w kolorze niebieskim wymiary legitymacji: - wysokość legitymacji 90 mm - szerokość legitymacji 65 mm - wysokość fotografii 35 mm - szerokość fotografii 25 mm rodzaj papieru i zabezpieczeń: - gramatura papieru 200 - papier kredowany dwustronnie - matowy - hologram - w miejscach wpisu nazwiska i imienia oraz numeru ewidencyjnego PESEL nadruk cienkich linii zabezpieczających." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie przydziału, ewidencjonowania i przechowywania broni, amunicji, kajdanek, pałek oraz ręcznych miotaczy gazowych w zarządzie kolei. (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 50) Na podstawie art. 51 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) rodzaj i wielkość przydziału oraz sposób i tryb przydziału w zarządzie kole broni, amunicji, kajdanek, pałek oraz ręcznych miotaczy gazowych, zwanych dalej "sprzętem uzbrojenia", 2) sposób i tryb ewidencjonowania i przechowywania sprzętu uzbrojenia w zarządzie kolei. § 2. 1. Rodzaj i wielkość zapotrzebowania na przydział sprzętu uzbrojenia w zarządzie kolei ustala komendant straży ochrony kolei na podstawie stanu zatrudnienia oraz programu szkolenia funkcjonariuszy. 2. W przypadku utworzenia przez zarząd kolei oddziałów okręgowych i oddziałów rejonowych straży ochrony kolei, określonych w odrębnych przepisach, zapotrzebowanie, o którym mowa w ust. 1, dla tych jednostek ustalają komendanci oddziałów okręgowych straży ochrony kolei. 3. Przydział sprzętu uzbrojenia przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji następuje na wniosek zarządu kolei. § 3. 1. Przydzielony sprzęt uzbrojenia podlega rejestracji w "Książce stanu uzbrojenia", której wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Książkę stanu uzbrojenia wraz z potwierdzonymi przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji kopiami zakupu broni i amunicji przechowuje się w siedzibie jednostki straży ochrony kolei. 3. Za prawidłowe prowadzenie ewidencji sprzętu uzbrojenia w zarządzie kolei odpowiedzialność ponoszą komendant straży ochrony kolei oraz komendanci oddziałów okręgowych i oddziałów rejonowych straży ochrony kolei, jeżeli jednostki takie zostały utworzone. § 4. 1. Przydzielony sprzęt uzbrojenia przechowuje się przez całą dobę w odpowiednio przygotowanym do tego celu pomieszczeniu, zwanym dalej "magazynem broni", umiejscowionym w siedzibie jednostki straży ochrony kolei. 2. Magazyn broni powinien: 1) stanowić oddzielne pomieszczenie usytuowane w budynku murowanym, w miarę możliwości na piętrze, 2) posiadać specjalne zabezpieczenia, w tym: a) drzwi obite blachą stalową o grubości powyżej 2 mm, posiadające blokadę przeciwwyważeniową lub założoną od strony zewnętrznej kratę ruchomą wykonaną z prętów stalowych o średnicy nie mniejszej niż 12 mm lub z płaskowników stalowych o wymiarach nie mniejszych niż 8 x 30 mm (odstęp pomiędzy prętami nie powinien przekraczać wymiarów 120 x 120 mm, a płaskowników w poziomie 80 mm i w pionie 240 mm) oraz zamknięcie co najmniej na dwa zamki patentowe i żelazną sztabę zamykaną na kłódkę patentową, b) okna osłonięte siatką metalową o średnicy drutu nie mniejszej niż 1,5 mm i wymiarach oczek maks. 10 x 10 mm oraz na stałe zamocowanymi w murze kratami metalowymi wykonanymi z prętów stalowych lub płaskowników stalowych o wymiarach określonych dla krat drzwiowych, umocowanych na zewnątrz od krat i szyb, c) wyposażenie w sygnalizację alarmową przeciwwłamaniową, podłączoną do stanowiska pełniącego całodobowy dyżur lub objętego całodobową uzbrojoną ochroną, d) drzwi do pomieszczenia, o którym mowa w pkt 1, na czas nieobecności osoby odpowiedzialnej za prowadzenie gospodarki uzbrojenia powinny być zamknięte i zaplombowane lub zaopatrzone w inny wskaźnik nieuprawnionego wejścia. 3. Dopuszcza się stosowanie w otworach okiennych zamiennie z kratami i siatkami szyb specjalnych o odpowiedniej klasie. § 5. Spełnienie wymogów określonych w § 4 stwierdza protokołem komisja, w której skład wchodzą przedstawiciele: 1) właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji, 2) komendanta straży ochrony kolei. § 6. Prawo wstępu do magazynu mają: 1) komendant straży ochrony kolei lub osoba przez niego upoważniona, 2) przedstawiciel właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji w obecności osoby wymienionej w pkt 1. § 7. 1. Broń i amunicję, które nie są wykorzystywane do zadań ochronnych, przechowuje się w szafach stalowych, znajdujących się w magazynie broni, o parametrach technicznych odpowiadających szafom przeznaczonym do przechowywania znacznych wartości pieniężnych. 2. Amunicja do broni powinna znajdować się w opakowaniach fabrycznych lub pojemnikach przystosowanych do jej przechowywania i być ułożona w sposób uniemożliwiający uderzenie w spłonkę naboju. Zabrania się przechowywania amunicji w magazynkach. 3. Broń na czas przechowywania powinna być wyjęta z futerału i rozładowana, ze zwolnionym kurkiem i odłączonym magazynkiem, technicznie sprawna, kompletna, czysta i zakonserwowana. 4. Ręczne miotacze gazowe przechowuje się w oddzielnej niż broń szafie, ze względu na możliwość korozji metalu. § 8. Wydawanie sprzętu uzbrojenia z magazynu przed rozpoczęciem służby oraz przyjmowanie go po zakończeniu służby podlega rejestracji w "Książce wydania - przyjęcia sprzętu uzbrojenia", której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 9. Amunicję wykorzystaną do celów szkolenia strzeleckiego rozlicza się w "Karcie rozchodu amunicji", której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 50) Załącznik nr 1 KSIĄŻKA STANU UZBROJENIA Lp.Nazwa broniKaliberNumerRok produkcjiIlość magazynkówIlość amunicji i jej rodzajDodatkowe wyposażeniePodstawa zakupu broni lub jej przejęciaNazwa jednostki organizacyjnej, do której przekazano brońUwagi 1234567891011 Załącznik nr 2 KSIĄŻKA WYDANIA-PRZYJĘCIA SPRZĘTU UZBROJENIA Lp.Kaliber, rodzaj broniSeriaNumer broiSeria i numer świadectwa broniIlość amunicjiDodatkowe wyposażenieWydanie broni (dodatkowego wyposażenia) z magazynu datagodzinaimię i nazwisko pobierającegopodpis pobierającego Załącznik nr 3 KARTA ROZCHODU AMUNICJI a) Zapotrzebowanie Proszę o wydanie niżej wymienionej amunicji strzeleckiej dla odbycia ....................................................... (rodzaj zajęć) Nazwa strzeleckiej formacji..................................................................................... Lp.Rodzaj strzelania (zajęć)Nazwa amunicjiIlośćUwagi Do odbioru amunicji upoważniam ......................................................................... ........................................ (data) ......................................... (kierownik jednostki) b) Sprawozdanie o zużyciu i działaniu amunicji strzeleckiej Nazwa strzelającej formacji ................................................................... Lp.Data strzelaniaRodzaj strzelania i rodzaj broniLiczba strzelającychRodzaj amunicjiNumer partii, rok wyrobu amunicji i wytwórnia. Marka prochu, partia, rok wyrobu i wytwórnia. Z jakiego materiału łuskiIlość amunicjiŁuskiInne wadliwe działania amunicji zezwolono do zużyciazużytopozostałoniewypałyoderwanie się kryzy lub pęknięciezagubione (ilość) 12345678910111213 Rozdzielczy amunicji ........................ Prowadzący strzelanie ..................... Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 stycznia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego. (Dz. U. Nr 7, poz. 51) Na podstawie art. 310 i art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego (Dz. U. z 1996 r. Nr 143, poz. 661, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1113) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa, bez bliższego określenia, o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego (Dz. U. z 1996 r. Nr 143, poz. 661, z 1997 r. Nr 82, poz. 528 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1113), 2) uprawnionym - rozumie się przez to związek zawodowy lub organizację społeczną uprawnioną do otrzymania kwoty, stanowiącej należność wynikającą z orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, wydanego w związku z art. 1 ust. 4 ustawy, albo różnicę lub nadpłatę, o których mowa odpowiednio w art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, lub inny podmiot, który nabył prawo do otrzymania tej kwoty, 3) orzeczeniu Społecznej Komisji Rewindykacyjnej - rozumie się przez to ostateczne orzeczenie tej Komisji, z którego wynika zobowiązanie Skarbu Państwa. § 2. 1. Wojewodowie właściwi w sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 4 i art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, prowadzą ewidencję zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej. 2. W ewidencji uwzględnia się: 1) nazwę uprawnionego i jego adres, 2) wysokość zobowiązania Skarbu Państwa określoną w orzeczeniu Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, 3) informację o dotrzymaniu lub niedotrzymaniu terminu zgłoszenia wyboru formy kompensaty określonej w art. 32 ust. 1 ustawy, przewidzianego w art. 34 ust. 2 ustawy, 4) formę kompensaty zgłoszoną w sposób określony w § 3, 5) formę, w której nastąpiło uregulowanie zobowiązania Skarbu Państwa, i jego ostateczną wartość, z uwzględnieniem należnych odsetek ustawowych, a w przypadku kompensaty w formie przeniesienia prawa do nieruchomości lub rzeczy ruchomych - także dane, o których mowa odpowiednio w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2. 3. Ewidencja podlega aktualizacji w miarę realizacji zobowiązań Skarbu Państwa. § 3. 1. Z zastrzeżeniem ust. 4, uprawniony składa wojewodzie właściwemu w sprawach, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, pisemne zgłoszenie wyboru formy kompensaty zobowiązań Skarbu Państwa spośród form wymienionych w art. 32 ust. 1 ustawy. Zgłoszenie powinno zawierać: 1) nazwę uprawnionego i jego adres, 2) kwotę różnicy między kwotą należną uprawnionemu na podstawie art. 2 ust. 3 i ust. 3a oraz art. 3 ustawy a kwotą, którą związek zawodowy (organizacja społeczna) jest obowiązany zwrócić na podstawie art. 31 ust. 1-3 ustawy, albo kwotę nadpłaty nad kwotę wynikającą z art. 31 ust. 1-3 ustawy, 3) wskazanie wybranej przez uprawnionego formy kompensowania kwoty, o której mowa w pkt 2, 4) w przypadku wyboru kompensaty w formie przeniesienia praw do składnika mienia Skarbu Państwa lub gminy (związku komunalnego) - wskazanie, czy wybór dotyczy kompensaty w formie przeniesienia praw do nieruchomości lub (i) ruchomości, 5) w przypadku wyboru kompensaty w formie obligacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy - rachunek papierów wartościowych, na który mają zostać przekazane obligacje. Jeżeli uprawniony nie posiada takiego rachunku w dniu zgłoszenia wyboru, jest obowiązany, po otwarciu rachunku, wskazać go wojewodzie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia. 2. Jeżeli uprawniony wybiera skompensowanie części zobowiązania Skarbu Państwa, wynikającego z orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, w formie wskazanej w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy, a pozostałej części w formie wskazanej w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy, w zgłoszeniu wyboru formy kompensaty podaje wysokość obu części zobowiązania. 3. Do zgłoszenia wyboru formy kompensaty dołącza się orzeczenie Społecznej Komisji Rewindykacyjnej. 4. W przypadku wyboru wyłącznie obligacji jako formy skompensowania zobowiązania Skarbu Państwa, przy braku zgłoszenia w sytuacji określonej w art. 35 ust. 2 ustawy, uprawniony powinien wskazać właściwemu wojewodzie rachunek papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje, nie później niż w terminie 7 dni od upływu terminu przewidzianego dla zgłoszenia w art. 34 ust. 2 ustawy. 5. Brak wskazania przez uprawnionego, w terminie określonym w rozporządzeniu, rachunku papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje, powoduje skutki określone w art. 37 ust. 2 ustawy. § 4. 1. Wojewodowie przekazują Ministrowi Finansów informacje o zobowiązaniach przewidzianych do skompensowania w formie obligacji Skarbu Państwa, zawierające imienne wykazy podmiotów uprawnionych, nie później niż na dwa miesiące przed upływem każdego z terminów uregulowania zobowiązań w formie obligacji, określonych w art. 37 ust. 3 ustawy. 2. Wykazy, o których mowa w ust. 1, obejmują, z zastrzeżeniem ust. 4: 1) nazwę i adres uprawnionego, 2) dane dotyczące rachunku papierów wartościowych uprawnionego, na który mają zostać przekazane obligacje, 3) kwotę zobowiązania podlegającego kompensowaniu w formie obligacji, z uwzględnieniem kwoty odsetek ustawowych, naliczonych do dnia upływu terminu uregulowania zobowiązań wskazanego w art. 37 ust. 3 ustawy, wyrażoną w pełnych 100 złotych, 4) kwotę pozostałą do uregulowania w gotówce. 3. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda nie ma informacji o rachunku papierów wartościowych, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przekazuje dane dotyczące rachunku Ministrowi Finansów, niezwłocznie po ich otrzymaniu od uprawnionego. 5. Do wykazów, o których mowa w ust. 1, dołącza się uwierzytelnione kopie orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej. 6. Jeżeli kompensata w formie obligacji ma nastąpić na zasadzie art. 35 ust. 2 ustawy albo na zasadzie art. 36 ust. 3 lub 5 ustawy w związku z brakiem możliwości przedstawienia odpowiednio pierwszej lub drugiej oferty, o których mowa w tych przepisach, wojewoda niezwłocznie wzywa uprawnionego do wskazania rachunku papierów wartościowych, na który mają zostać przekazane obligacje, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. § 5. 1. Właściwy wojewoda, w porozumieniu z Ministrem Skarbu Państwa: 1) ustala składniki majątkowe, stanowiące własność Skarbu Państwa na terenie województwa, przeznaczone do kompensowania różnic i nadpłat, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, 2) ustala, za zgodą właściwych gmin, składniki majątkowe, stanowiące własność komunalną, za którą odpłatność pokryje Skarb Państwa, przeznaczone do kompensowania różnic i nadpłat, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5 ustawy. 2. W miarę dokonywania ustaleń, o których mowa w ust. 1, wojewoda umieszcza informacje o wymienionych wyżej składnikach majątkowych w wykazach przewidzianych odrębnie dla składników majątkowych wymienionych w ust. 1 pkt 1 i dla składników wymienionych w ust. 1 pkt 2. Wymienione wyżej informacje powinny obejmować: 1) w przypadku nieruchomości: a) oznaczenie nieruchomości według księgi wieczystej lub zbioru dokumentów oraz według katastru nieruchomości, b) przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, c) wartość nieruchomości określoną na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) w przypadku rzeczy ruchomych - nazwę i rodzaj lub typ składnika majątkowego, ilość oraz wartość według wyceny sporządzonej stosownie do przepisów o dokonywaniu wyceny ruchomości oraz wskazanie miejsca ich przechowywania. 3. Wykazy, o których mowa w ust. 2, udostępnia się uprawnionym na ich żądanie. 4. Wykazy, o których mowa w ust. 2, są aktualizowane w miarę regulowania zobowiązań Skarbu Państwa w formie przeniesienia praw do składników majątkowych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy, oraz dokonywania ustaleń, o których mowa w ust. 1. § 6. 1. Przewidziane w art. 36 ust. 3 i 5 ustawy oferty pierwsza i druga kompensaty w formie przeniesienia praw do określonego składnika majątkowego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy, wymagają formy pisemnej i powinny zawierać co najmniej: 1) w przypadku nieruchomości - informacje wymienione w § 5 ust. 2 pkt 1, 2) w przypadku rzeczy ruchomych - informacje wymienione w § 5 ust. 2 pkt 2, 3) pouczenie o przewidzianym w ustawie terminie ustosunkowania się do oferty oraz o skutkach niedochowania terminu, a w przypadku pierwszej oferty, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy - także zawiadomienie o braku możliwości złożenia drugiej kolejnej oferty, jeżeli wojewoda nie dysponuje innym, niż wskazany w ofercie, składnikiem majątkowym przeznaczonym do skompensowania zobowiązania Skarbu Państwa. 2. Przewidziane przepisami ust. 1 pkt 3 i art. 36 ust. 3 i 5 ustawy zawiadomienia o braku możliwości przestawienia oferty, a także przewidziane przepisami art. 36 ust. 4 i 6 ustawy oświadczenia uprawnionych o przyjęciu bądź odrzuceniu oferty, wymagają formy pisemnej. 3. Wojewoda można przedstawić w ofertach także składniki majątkowe przeznaczone do kompensowania zobowiązań Skarbu Państwa, nie ujęte w wykazach, o których mowa w § 5 ust. 2-4, jeżeli w dniu przedstawienia oferty są dokonane ustalenia przewidziane w § 5 ust. 1. § 7. 1. Wojewodowie właściwi w sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 4 i art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, obowiązani, na podstawie orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, do uregulowania, w imieniu Skarbu Państwa, zobowiązań w formie gotówkowej: 1) ustalają numer rachunku bankowego właściwego uprawnionego, na który mają być przekazane środki budżetowe na uregulowanie orzeczonych zobowiązań, 2) ustalają wysokość należnych odsetek ustawowych od orzeczonych zobowiązań, 3) stosowanie do przepisów dotyczących zasad i trybu wykonywania budżetu dokonują przelewu środków budżetowych na rachunki, o których mowa w pkt 1. 2. W przypadku odstąpienia przez Ministra Finansów od emisji obligacji, o którym mowa w art. 38 ustawy, Minister Finansów, na podstawie przesłanych przez wojewodów informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa, zwiększy plany wydatków budżetowych właściwych wojewodów, z przeznaczeniem na uregulowanie zobowiązań Skarbu Państwa przewidzianych do skompensowania w formie obligacji. § 8. Wojewodowie właściwi w sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 4 i art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, występują z wnioskami o złożenie do depozytu sądowego należności gotówkowej stanowiącej równowartość zobowiązania Skarbu Państwa w okolicznościach określonych w art. 39 ustawy. § 9. 1. Wojewodowie przekazują Ministrowi Finansów, nie później niż na dwa miesiące przed upływem każdego z kolejnych terminów kompensaty w formie obligacji, określonych w art. 37 ust. 3 ustawy, informacje o zobowiązaniach Skarbu Państwa, wynikających z orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej wydanych odpowiednio: do dnia 30 listopada 1998 r., w okresie od dnia 1 grudnia 1998 r. do dnia 31 maja 1999 r. oraz po dniu 31 maja 1999 r. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują: 1) nazwę województwa, 2) numer orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej i datę jego wydania, 3) kwotę orzeczonego zobowiązania, w tym odrębnie kwotę zobowiązania podlegającego uregulowaniu w formie gotówkowej oraz w formie niepieniężnej, 4) datę uregulowania zobowiązania gotówkowego oraz datę uregulowania zobowiązania w formie niepieniężnej, 5) liczbę dni między datą wydania orzeczenia a datą uregulowania zobowiązania gotówkowego oraz (lub) datą uregulowania zobowiązania w formie niepieniężnej, 6) wysokość ustawowych odsetek obowiązujących w danym okresie, która została przyjęta do określenia kwot tych odsetek od kwoty danego zobowiązania, 7) kwotę ustawowych odsetek naliczonych od kwoty zobowiązania gotówkowego oraz (lub) od kwoty zobowiązania w formie niepieniężnej, 8) kwotę spłaconą w gotówce, w tym kwotę przekazaną decyzją Ministra Finansów na spłacenie zobowiązania gotówkowego, oraz kwotę uregulowaną w formie niepieniężnej, 9) kwotę zobowiązania gotówkowego oraz (lub) kwotę zobowiązania w formie niepieniężnej, która pozostaje do uregulowania, 10) przewidywaną datę spłaty pozostałych do uregulowania zobowiązań oraz przewidywaną formę tego uregulowania. 3. Wzór informacji, o której mowa w ust. 1 i 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 10. 1. Minister Finansów przekazuje Przewodniczącemu Społecznej Komisji Rewindykacyjnej informacje wojewodów o zobowiązaniach Skarbu Państwa, podlegających uregulowaniu w gotówce lub kompensowaniu w formie obligacji. 2. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1, na podstawie danych znajdujących się w posiadaniu Komisji: 1) sprawdza zgodność zobowiązania wskazanego przez wojewodę z treścią orzeczenia mającego być źródłem danego zobowiązania, 2) sprawdza, czy dane orzeczenie nie zostało uchylone, zmienione albo czy nie stwierdzono jego nieważności w części dotyczącej zobowiązania Skarbu Państwa, a także, czy nie nastąpiło wstrzymanie wykonania orzeczenia w części dotyczącej zobowiązania Skarbu Państwa, 3) sprawdza, czy dane orzeczenie nie jest przedmiotem postępowania, w którym może dojść do jego uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności w części dotyczącej zobowiązania Skarbu Państwa. 3. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej przedstawia Ministrowi Finansów, w formie zaświadczenia, wyniki postępowania sprawdzającego, o którym mowa w ust. 2, w terminie nie przekraczającym 7 dni od dnia otrzymania informacji, o których mowa w ust. 1. § 11. 1. Wojewodowie przedstawiają Przewodniczącemu Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, do dnia 20 lutego każdego roku, ogólną informację za rok poprzedni o stanie i formach realizacji zobowiązań Skarbu Państwa, o których mowa w art. 1 ust. 4 i art. 31 ust. 4 i 5 ustawy, na podstawie danych z ewidencji, o której mowa w § 2 . 2. Wzór informacji, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek. Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. (poz. 51) Załącznik nr 1 WZÓR WYKAZ ZOBOWIĄZAŃ SKARBU PAŃSTWA, WYNIKAJĄCYCH Z ORZECZEŃ SPOŁECZNEJ KOMISJI REWINDYKACYJNEJ, PODLEGAJĄCYCH SKOMPENSOWANIU W FORMIE OBLIGACJI W TERMINIE DO DNIA .......... Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR INFORMACJA O ZOBOWIĄZANIACH SKARBU PAŃSTWA WYNIKAJĄCYCH Z ORZECZEŃ SPOŁECZNEJ KOMISJI REWINDYKACYJNEJ WYDANYCH ......... Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR INFORMACJA OGÓLNA ZA ROK ................. O STANIE I FORMACH REALIZACJI ZOBOWIĄZAŃ SKARBU PAŃSTWA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 UST. 4 I ART. 31 UST. 4 I 5 USTAWY Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. (Dz. U. Nr 7, poz. 52) Na podstawie art. 359 § 3 Kodeksu cywilnego zarządza się, co następuje: § 1. Określone w § 1 w pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 1989 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. Nr 16, poz. 84, Nr 41, poz. 225 i Nr 57, poz. 388, z 1990 r. Nr 1, poz. 1, Nr 4, poz. 25, Nr 11, poz. 70, Nr 19, poz. 116, Nr 28, poz. 166, Nr 41, poz. 241 i Nr 82, poz. 478, z 1991 r. Nr 12, poz. 50 i Nr 82, poz. 367, z 1992 r. Nr 60, poz. 304, z 1993 r. Nr 33, poz. 148, z 1995 r. Nr 141, poz. 694, z 1996 r. Nr 151, poz. 713 oraz z 1998 r. Nr 45, poz. 270) odsetki ustawowe ustala się od dnia 1 lutego 1999 r. w wysokości 24% w stosunku rocznym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych. (Dz. U. Nr 7, poz. 53) Na podstawie art. 69c ust. 1 i 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 897, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych (Dz. U. Nr 148, poz. 969) w § 11 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Koszty utworzenia Kasy są pokrywane także ze środków przedsiębiorstwa państwowego «Polskie Koleje Państwowe» wydzielonych na ten cel przez Zarząd przedsiębiorstwa." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie nadania Radzie do Spraw Uchodźców statutu organizacyjnego i regulaminu czynności wewnętrznych oraz określenia zasad wynagradzania jej członków. (Dz. U. Nr 7, poz. 54) Na podstawie art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Radzie do Spraw Uchodźców, zwanej dalej "Radą", nadaje się statut organizacyjny, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Radzie nadaje się regulamin czynności wewnętrznych, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Przewodniczący Rady otrzymuje miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości stanowiącej dziewięciokrotność najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników. 2. Zastępca przewodniczącego Rady otrzymuje miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości stanowiącej siedmiokrotność najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników. 3. Członkowie Rady otrzymują miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości stanowiącej 60% najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników. § 4. Członkowie Rady, z wyjątkiem przewodniczącego Rady i zastępcy, otrzymują wynagrodzenie za udział w składzie orzekającym i reprezentowanie Rady w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w wysokości 50% najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1999 r. (poz. 54) Załącznik nr 1 STATUT ORGANIZACYJNY RADY DO SPRAW UCHODŹCÓW § 1. 1. Rada do Spraw Uchodźców, zwana dalej "Radą", działa na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) oraz niniejszego statutu. 2. W skład Rady wchodzą: 1) przewodniczący, 2) zastępca przewodniczącego, 3) członkowie. § 2. 1. Przewodniczący Rady kieruje pracami Rady, w tym w szczególności: 1) ustala plan pracy Rady oraz haromonogram działania składów orzekających, 2) wyznacza składy orzekające, 3) zwołuje posiedzenia plenarne Rady, 4) przydziela poszczególnym składom orzekającym sprawy do rozpatrzenia oraz czuwa nad terminowością ich załatwiania, 5) reprezentuje Radę przed innymi organami i instytucjami, 6) reprezentuje Radę w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym albo wyznacza w tym celu innego członka Rady, 7) powołuje, w miarę potrzeby, biegłych i ekspertów do udziału w postępowaniu toczącym się przed Radą, 8) wyznacza członkom Rady, w miarę potrzeby, zadania związane z działalnością Rady, 9) wykonuje inne zadania, wynikające z przepisów prawa, statutu organizacyjnego Rady oraz regulaminu czynności wewnętrznych. 2. W przypadku zrzeczenia się przez przewodniczącego swojej funkcji lub odwołania przez Radę, pełni on obowiązki do czasu wyboru przez Radę nowego przewodniczącego. § 3. 1. Przewodniczący Rady powierza jednemu z członków Rady, za jego zgodą, funkcję zastępcy przewodniczącego oraz wyznacza zakres jego zadań. 2. Zastępca przewodniczącego zastępuje przewodniczącego Rady, jeżeli przejściowo nie może on sprawować swojej funkcji. § 4. 1. Członkowie Rady realizują zadania Rady przez udział w składach orzekających i posiedzeniach plenarnych Rady. 2. Przewodniczący Rady może, w miarę potrzeby, powoływać zespoły tematyczne lub grupy robocze w celu opracowania zagadnień albo dokonania analiz problemów pojawiających się w związku z działalnością Rady. § 5. W zakresie swoich ustawowych zadań Rada działa przez składy orzekające. § 6. 1. Rada może również obradować przez odbywanie posiedzeń plenarnych. 2. Na posiedzeniach plenarnych członkowie Rady omawiają zagadnienia i problemy, wynikające z działalności Rady, a w szczególności analizują kwestie pojawiające się w związku z działalnością orzeczniczą składów orzekających. 3. Posiedzenia plenarne Rady odbywają się w obecności co najmniej połowy jej ustawowego składu. Załącznik nr 2 REGULAMIN CZYNNOŚCI WEWNĘTRZNYCH RADY DO SPRAW UCHODŹCÓW § 1. Regulamin czynności wewnętrznych Rady do Spraw Uchodźców, zwanej dalej "Radą", określa czynności związane z działalnością Rady. Posiedzenia składów orzekających § 2. 1. Przewodniczący Rady, wyznaczając składy orzekające, określa: 1) skład składu orzekającego, 2) przewodniczącego składu orzekającego, 3) sprawy przekazane do rozpoznania składowi orzekającemu. 2. Przewodniczący Rady może przekazać powołanemu już składowi orzekającemu dalsze sprawy do rozpoznania. § 3. 1. Przewodniczący składu orzekającego zwołuje posiedzenie składu, określając miejsce i termin posiedzenia oraz wskazując sprawy przewidziane do rozpatrzenia na posiedzeniu. 2. Zawiadomienie o posiedzeniu składu orzekającego przekazuje się pisemnie członkom składu w terminie umożliwiającym zapoznanie się ze sprawą, jednak nie później niż na 7 dni przed terminem posiedzenia. 3. Przewodniczący składu orzekającego może ustalić harmonogram posiedzeń składu orzekającego, zgodnie z którym będą rozpatrywane sprawy przydzielone temu składowi. § 4. Sprawę na posiedzenie składu orzekającego przygotowuje przewodniczący składu orzekającego lub wyznaczony przez niego członek składu - sprawozdawca. § 5. 1. Posiedzenie składu orzekającego otwiera i prowadzi przewodniczący składu orzekającego. 2. Sprawy przeznaczone do rozpoznania przez skład orzekający referuje przewodniczący składu orzekającego lub członek składu - sprawozdawca. § 6. 1. Po zamknięciu dyskusji przewodniczący składu orzekającego zarządza głosowanie nad orzeczeniem. 2. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego. § 7. Z przebiegu posiedzenia składu orzekającego sporządza się protokół. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego oraz protokolant. § 8. Orzeczenie składu orzekającego, wraz z uzasadnieniem, aktami sprawy i protokołem przebiegu posiedzenia składu orzekającego, przewodniczący składu orzekającego przekazuje przewodniczącemu Rady. Posiedzenia plenarne § 9. 1. Pierwsze posiedzenie plenarne nowo powołanej Rady zwołuje i przewodniczy mu, do czasu powołania przewodniczącego Rady, osoba upoważniona przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Porządek obrad pierwszego posiedzenia obejmuje wybór przewodniczącego Rady. 3. Kolejne posiedzenia zwołuje przewodniczący Rady z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej połowy ustawowego składu Rady. 4. Przewodniczący Rady może ustalić, ze posiedzenia będą odbywać się według określonego planu. § 10. 1. Przewodniczący Rady ustala projekt porządku dziennego posiedzenia. 2. Przewodniczący Rady może zwracać się do członów Rady o przygotowanie na posiedzenie określonych spraw. § 11. 1. Przewodniczący Rady zawiadamia na piśmie członków Rady o terminie, miejscu i projekcie porządku dziennego posiedzenia co najmniej na 14 dni przed planowanym terminem posiedzenia, załączając materiały, które mają być przedmiotem obrad. W szczególnie uzasadnionych wypadkach termin 14 dni może zostać skrócony. 2. Przewodniczący Rady może zapraszać do udziału w posiedzeniu Rady, z własnej inicjatywy lub na wniosek członka Rady, osoby spoza składu Rady, których obecność na posiedzeniu jest celowa ze względu na jego przedmiot. 3. Z ważnych przyczyn Rada może postanowić o odroczeniu posiedzenia, z równoczesnym wyznaczeniem nowego terminu posiedzenia. Członków Rady obecnych na posiedzeniu uznaje się za zawiadomionych, a nieobecnych zawiadamia się na piśmie. Rada może też postanowić o przerwaniu posiedzenia i kontynuowaniu go w późniejszym terminie. § 12. 1. Posiedzenie otwiera i obrady prowadzi przewodniczący Rady lub jego zastępca, zwani dalej "przewodniczącym posiedzenia", po stwierdzeniu obecności co najmniej połowy ustawowego składu Rady. 2. Przewodniczący posiedzenia przedstawia projekt porządku dziennego posiedzenia i przyjmuje wnioski w tej sprawie. Członkowie Rady mogą zgłaszać sprawy do rozpatrzenia przez Radę nie objęte porządkiem posiedzenia. 3. Porządek posiedzenia ustala Rada. § 13. 1. Przewodniczący posiedzenia prowadzi obrady według przyjętego porządku. 2. Jeżeli sprawa będąca przedmiotem obrad była przygotowywana przez członka Rady, jej rozpatrzenie na posiedzeniu rozpoczyna się zreferowaniem przez przygotowującego. 3. Dyskusję prowadzi się według kolejności zgłoszeń. Głosu poszczególnym mówcom udziela przewodniczący posiedzenia. Referentowi sprawy, a w uzasadnionych wypadkach także innym członkom Rady oraz osobom zaproszonym na posiedzenie Rady, przewodniczący posiedzenia może udzielić głosu poza kolejnością. § 14. 1. Po wyczerpaniu listy mówców, przewodniczący posiedzenia zamyka dyskusję i dokonuje jej podsumowania. 2. Rada wyraża swoje stanowisko wobec dyskutowanego problemu w formie uchwały. 3. Uchwałę podpisuje przewodniczący Rady lub zastępca przewodniczącego, który przewodniczył posiedzeniu. 4. Stanowiska zajęte przez Radę w kwestiach organizacyjnych i proceduralnych są ujmowane w formie adnotacji zawartej w protokole posiedzenia. § 15. 1. Posiedzenia Rady są protokołowane. 2. Protokół posiedzenia zawiera: 1) datę, miejsce i czas trwania posiedzenia oraz jego numer, 2) listę członków Rady i innych osób obecnych na posiedzeniu, 3) imię i nazwisko przewodniczącego posiedzenia oraz osoby protokolanta, 4) porządek obrad, 5) imiona i nazwiska mówców, którzy brali udział w dyskusji, oraz streszczenie ich wypowiedzi, 6) podjęte uchwały i stanowiska dokumentowane w formie adnotacji, wraz ze sposobem ich przyjęcia, a w przypadku uchwał powziętych przez głosowanie - wraz z wynikami głosowania, 7) inne kwestie, których odnotowanie poleci przewodniczący posiedzenia. 3. Protokół podpisują przewodniczący posiedzenia oraz protokolant. 4. Do protokołu załącza się teksty podjętych uchwał i listę obecności na posiedzeniu. § 16. 1. Niezwłocznie po sporządzeniu, jednak nie później niż po upływie 30 dni od zakończenia posiedzenia, protokół powinien być dostarczony członkom Rady. 2. Członek Rady może zgłosić przewodniczącemu Rady pisemne żądanie sprostowania protokołu. Przewodniczący dokonuje żądanego sprostowania lub, w przypadkach spornych, przedstawia na najbliższym posiedzeniu Rady podtrzymywane żądanie do rozstrzygnięcia przez członów Rady obecnych na posiedzeniu, do protokołu którego zostało złożone sprostowanie. 3. Protokół posiedzenia podlega przyjęciu na następnym posiedzeniu Rady. Postanowienia końcowe § 17. 1. Członkowie Rady są obowiązani uczestniczyć w posiedzeniach składów orzekających i posiedzeniach plenarnych oraz innych pracach Rady. 2. W razie niemożności uczestniczenia w pracach Rady, członek Rady jest obowiązany poinformować na piśmie przewodniczącego Rady o okolicznościach uniemożliwiających przejściowo wykonywanie jego obowiązków. 3. Jeżeli usprawiedliwienie składa członek Rady będący członkiem składu orzekającego, przewodniczący Rady niezwłocznie wyznacza do tego składu orzekającego innego członka Rady. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie określenia właściwości miejscowej i rzeczowej delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. (Dz. U. Nr 7, poz. 55) Na podstawie art. 18 ust. 1a ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się właściwość miejscową delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów: 1) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Bydgoszczy - województwa: kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie, 2) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Gdańsku - województwa: pomorskie i zachodniopomorskie, 3) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Katowicach - województwa: śląskie i opolskie, 4) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Krakowie - województwa: małopolskie i podkarpackie, 5) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Lublinie - województwa: lubelskie i podlaskie, 6) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Łodzi - województwa: łódzkie i świętokrzyskie, 7) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Poznaniu - województwo wielkopolskie, 8) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów we Wrocławiu - województwa: dolnośląskie i lubuskie, 9) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w mieście stołecznym Warszawie - województwo mazowieckie. § 2. W zakresie swojej właściwości miejscowej delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwane dalej "delegaturami": 1) sprawują kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów, 2) badają kształtowanie się cen w warunkach ograniczenia konkurencji, 3) prowadzą badania stanu koncentracji gospodarki, 4) wydają decyzje w sprawach przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz decyzje lub zawiadomienia w sprawach kształtowania struktur podmiotów gospodarczych, w których postępowanie zostało wszczęte z urzędu lub na wniosek uprawnionego w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938), zwanej dalej "ustawą", jeżeli stosujący praktykę monopolistyczną i uprawniony (strony postępowania) bądź łączący się przedsiębiorcy mają siedziby na terenie objętym właściwością miejscową tej samej delegatury, z zastrzeżeniem § 3-6, 5) podejmują czynności wynikające z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli skutki czynów nieuczciwej konkurencji występują wyłącznie na terenie objętym właściwością miejscową delegatury; wytoczenie przez delegaturę odpowiedniego powództwa wymaga uprzedniej zgody Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanego dalej "Prezesem Urzędu", 6) występują do przedsiębiorców i związków przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 7) współpracują z organami samorządu terytorialnego oraz z organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, 8) udzielają pomocy organom samorządu województwa i powiatu oraz organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, w zakresie wynikającym z rządowej polityki konsumenckiej. § 3. 1. Jeżeli stosujący praktykę monopolistyczną i uprawniony mają siedziby na terenie objętym właściwością miejscową dwóch lub więcej delegatur, właściwa jest delegatura ze względu na siedzibę przedsiębiorcy stosującego praktykę monopolistyczną, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli praktyką monopolistyczna jest porozumienie, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy, lub w razie powstania wątpliwości co do właściwości miejscowej delegatury, w przypadku określonym w ust. 1, delegaturę właściwą wskazuje Prezes Urzędu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą przedsiębiorców działających w warunkach monopolu naturalnego (sieciowego) na rynku krajowym objętym właściwością miejscową dwóch lub więcej delegatur, w szczególności w sektorze paliwowo-energetycznym, transporcie kolejowym i łączności. W tych sprawach właściwy jest Prezes Urzędu. § 4. 1. W sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców w rozumieniu art. 11 ustawy delegatury są właściwe, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów łączących się przedsiębiorców - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru łączenia - nie przekracza 100 mln EURO, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców: 1) wykonujących usługi komunalne, w tym transportu miejskiego, turystyczne, handlowe i telewizji kablowej, delegatury są również właściwe, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów (usług) łączących się przedsiębiorców przekracza 100 mln EURO, 2) nabywających lub przejmujących w posiadanie zorganizowaną część mienia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwe są delegatury, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży przekracza kwotę określoną w tym przepisie. 3. Właściwość delegatury w sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców ustala się ze względu na siedzibę przedsiębiorcy: 1) tworzonego lub przejmowanego w wyniku połączenia dwóch lub więcej przedsiębiorców, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy, 2) w którym inny przedsiębiorca zamierza objąć lub nabyć akcje lub udziały, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3 i 3a ustawy, 3) w którym ta sama osoba zamierza objąć funkcję, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 5 ustawy, 4) nad którym inny przedsiębiorca zamierza przejąć kontrolę, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 6 ustawy. 4. W razie zamiaru nabycia zorganizowanej części mienia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwa jest delegatura ze względu na położenie tego mienia. 5. Jeżeli w łączeniu uczestniczy przedsiębiorca, którego siedziba znajduje się za granicą, właściwa jest delegatura ze względu na siedzibę łączącego się krajowego przedsiębiorcy. Przepis § 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 5. Delegatury właściwe w sprawach, o których mowa w § 2-4, właściwe są również do nakładania przewidzianych ustawą kar pieniężnych w tych sprawach. § 6. 1. Delegatury oprócz spraw, o których mowa w § 2-5, mogą załatwiać inne sprawy przekazane im przez Prezesa Urzędu. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może sprawę należącą do właściwości delegatury przejąć do swojej właściwości. § 7. Decyzje i zawiadomienia wydawane przez delegatury podpisują dyrektorzy delegatur. § 8. Postępowania wszczęte i nie zakończone ostatecznymi decyzjami przed dniem wejścia w życie rozporządzenia toczą się według przepisów dotychczasowych. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Inspekcji Handlowej. (Dz. U. Nr 7, poz. 56) Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Inspekcji Handlowej nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1999 r. (poz. 56) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU INSPEKCJI HANDLOWEJ § 1. 1. Główny Inspektorat Inspekcji Handlowej, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", sprawuje obsługę Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej i działa na podstawie ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz niniejszego statutu. 2. Główny Inspektorat działa zgodnie z zarządzeniami, decyzjami, wytycznymi i poleceniami Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, zwanego dalej "Głównym Inspektorem", oraz pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Głównym Inspektoratem kieruje Główny Inspektor przy pomocy swojego zastępcy i kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1 ustala Główny Inspektor. 3. Główny Inspektor może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Głównego Inspektoratu do załatwiania spraw, w tym do podejmowania decyzji w imieniu Głównego Inspektora. § 3. Główny Inspektor może tworzyć komisje lub zespoły, o charakterze stałym lub doraźnym, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze, określając cel ich powołania, zakres zadań, nazwę, skład osobowy i tryb działania. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą: 1) Gabinet Głównego Inspektora, 2) Biuro Prawo-Organizacyjne, 3) Biuro Poradnictwa Konsumenckiego, 4) Biuro Kontroli. 2. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą również centralne laboratoria kontrolno-analityczne. 3. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych Głównego Inspektoratu określa Główny Inspektor w regulaminie organizacyjnym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 7, poz. 57) Na podstawie art. 71 ust. 2 i art. 21 ust. 3a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Dz. U. Nr 37, poz. 207) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1999 r. (poz. 57) TABELA STANOWISK, STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*, DODATKU FUNKCYJNEGO* I LEGISLACYJNEGO* ORAZ WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH W ZAKRESIE WYKSZTAŁCENIA I PRAKTYKI ZAWODOWEJ PRACOWNIKÓW KANCELARII PREZESA RADY MINISTRÓW Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia zasadniczego w złotychStawka dodatkuWykształcenieLiczba lat pracy funkcyjnego w złotychlegislacyjnego w złotych 1234567 1dyrektor: departamentu, biura, sekretariatu (komórki organizacyjnej równorzędnej)3.440-4.830590-1.230-wyższe5 2wicedyrektor: departamentu, biura, sekretariatu (komórki organizacyjnej równorzędnej), wicedyrektor - główny księgowy3.300-4.430440-690-wyższe5 3radca Prezesa Rady Ministrów, radca wiceprezesa Rady Ministrów2.830-4.120--wyższe4 4radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów2.500-3.440--wyższe4 radca prawnywg odrębnych przepisów naczelnik wydziału220-550-wyższe5 główny legislator2.310-3.170-300-600wyższe prawnicze7 5główny specjalista2.150-2.950--wyższe4 starszy legislator2.150-2.770-220-470wyższe prawnicze6 6starszy specjalista, starszy księgowy1.970-2.500--wyższe4 legislator150-310wyższe prawnicze5 lub 2 i ukończona aplikacja legislacyjna asystent: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, sekretarza stanu, podsekretarza stanu, dyrektora generalnego, dyrektora biura, departamentu (komórki organizacyjnej równorzędnej)-wyższe- 7specjalista, starszy inspektor, referendarz1.820-2.340--wyższe2 8kierownik kancelarii ogólnej, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik hali maszyn1.640-2.130150-340-średnie2 9młodszy legislator1.480-2.130-75-160wyższe prawnicze- referent prawny-- inspektor, podreferendarz-średnie- 10sekretarz: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, sekretarza stanu, podsekretarza stanu, dyrektora generalnego, dyrektora biura, departamentu (komórki równorzędnej)1.330-1.940--średnie- 11starszy referent, księgowy, maszynistka klasy mistrzowskiej1.170-1.720--średnie- 12starsza maszynistka, referent980-1.450--średnie- 13maszynistka740-1.080---- * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego i legislacyjnego - po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 13 stycznia 1999 r. w sprawie zlecania przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych organizacjom pozarządowym oraz jednostkom samorządu terytorialnego zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej. (Dz. U. Nr 7, poz. 58) Na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych\ (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia określają rodzaje zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, zwanych dalej "zadaniami", które mogą być zlecane organizacjom pozarządowym lub jednostkom samorządu terytorialnego, ogólne warunki i tryb zlecania zadań, zasady ustalania i rozliczania dotacji przekazanych na realizację tych zadań ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Funduszem", tryb dokonywania ocen oraz sprawowania nadzoru i kontroli realizacji zleconych zdań. § 2. 1. Organizacjom pozarządowym i jednostkom samorządu terytorialnego mogą być zlecane następujące zadania: 1) organizowanie i prowadzenie szkoleń i kursów, warsztatów, grup środowiskowego wsparcia oraz zespołów aktywności społecznej dla osób niepełnosprawnych, 2) organizowanie szkoleń i warsztatów dla członków rodzin osób niepełnosprawnych, opiekunów i wolontariuszy bezpośrednio zaangażowanych w proces rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień dotyczących procesu integracji osób niepełnosprawnych w najbliższym środowisku i społeczności lokalnej, zwiększania ich aktywności życiowej i zaradności osobistej oraz niezależności ekonomicznej, podnoszenia umiejętności pracy z osobami niepełnosprawnymi, w tym sprawowania nad nimi opieki i udzielania pomocy w procesie ich rehabilitacji, 3) prowadzenie terapii psychologicznej dla osób, które stały się niepełnosprawne w stopniu znacznym lub umiarkowanym, w celu łagodzenia stresu spowodowanego niepełnosprawnością, 4) prowadzenie grupowych i indywidualnych zajęć, mających na celu nabywanie, rozwijanie i podtrzymywanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania, w tym w szczególności obejmujących naukę orientacji w przestrzeni i wykonywania czynności dnia codziennego przez osoby ociemniałe, zwiększających mobilność osób niepełnosprawnych ruchowo, ogólnie usprawniających osoby ze znacznym upośledzeniem ruchu i mowy, rozwijających umiejętności sprawnego komunikowania się z otoczeniem osób z uszkodzeniami słuchu, a także ogólnie usprawniających zaburzone funkcje organizmu i ograniczających deficyty rozwojowe osób z upośledzeniem umysłowym, 5) organizowanie imprez kulturalnych, sportowych i rekreacyjnych - dla osób niepełnosprawnych oraz imprez o charakterze integracyjnym - wspierających aktywność osób niepełnosprawnych w tych dziedzinach, 6) organizowanie targów, wystaw i innych imprez o charakterze wystawienniczym promujących aktywność osób niepełnosprawnych w różnych dziedzinach życia społecznego i zawodowego, 7) opracowywanie i wydawanie publikacji, w tym na nośnikach elektromagnetycznych i elektronicznych, w szczególności służących przybliżaniu problematyki niepełnosprawności oraz podnoszeniu świadomości i wrażliwości społecznej na potrzeby osób niepełnosprawnych, umożliwiających osobom niepełnosprawnym wypowiadanie się w sprawach ich dotyczących oraz przejawianie twórczej i artystycznej ekspresji, a także propagujących sprawdzone rozwiązania w dziedzinie rehabilitacji, ze szczególnym uwzględnieniem informacji o pomocach technicznych dla osób niepełnosprawnych, oraz informujących o dostępnych usługach w zakresie transportu, komunikacji, turystyki i wypoczynku, 8) badania, ekspertyzy i analizy służące pełniejszemu rozpoznaniu zjawiska niepełnosprawności oraz lepszemu zrozumieniu potrzeb różnych środowisk osób niepełnosprawnych oraz potrzeb wynikających z różnych rodzajów niepełnosprawności, 9) opracowanie i realizacja programów celowych służących zaspokajaniu potrzeb i rozwiązywaniu problemów osób niepełnosprawnych, w tym w szczególności programów związanych z aktywizacją osób niepełnosprawnych na rynku pracy, 10) prowadzenie rehabilitacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w różnych typach placówek. 2. Zadania z zakresu rehabilitacji leczniczej mogą zostać zlecone wyłącznie w powiązaniu ze zleceniem zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej lub społecznej. § 3. 1. Fundusz może przedłożyć organizacjom pozarządowym lub jednostkom samorządu terytorialnego ofertę realizacji zadania, podając ją do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu, określając jednocześnie termin składania wniosków o jego realizację. 2. Organizacje pozarządowe i jednostki samorządu terytorialnego mogą występować z własnymi wnioskami o realizację zadań wymienionych w § 2. § 4. 1. Organizacja pozarządowa lub jednostka samorządu terytorialnego, zwana dalej "wnioskodawcą", przyjmując ofertę Funduszu lub występując z własną ofertą realizacji zadania, składa wniosek o realizację zadania. 2. Wniosek powinien być podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń woli w imieniu wnioskodawcy. § 5. 1. Wniosek o realizację zadania powinien zawierać w szczególności: 1) szczegółowy zakres rzeczowy zadania, 2) termin i miejsce realizacji, 3) kalkulację przewidywanych kosztów realizacji, 4) informacje o posiadanych zasobach rzeczowych i kadrowych, wskazujących na możliwość wykonania zadania, w tym o wysokości środków finansowych własnych bądź uzyskanych na realizację danego zadania z innych źródeł, ze szczególnym uwzględnieniem środków uzyskanych od jednostek administracji państwowej szczebla centralnego i terenowego, 5) wykaz sprzętu i urządzeń, o których mowa w § 16, wraz z uzasadnieniem niezbędności ich zakupu dla prawidłowej realizacji zadania, 6) wysokość wnioskowanej dotacji na realizację zadania zleconego. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) opinię zarządu głównego (lub innego najwyższego organu wykonawczego organizacji) w sprawie możliwości prawidłowej realizacji przez wnioskodawcę zadania zleconego - w przypadku wniosku składanego przez oddział terenowy organizacji pozarządowej, 2) pełnomocnictwo zarządu głównego (lub innego najwyższego organu wykonawczego organizacji) do zawarcia umowy o realizację zadania zleconego wraz z dokumentem akceptującym i potwierdzającym treść wniosku - w przypadku wniosku składanego przez oddział terenowy organizacji pozarządowej nie posiadający osobowości prawnej, 3) uchwałę rady gminy, rady powiatu lub sejmiku wojewódzkiego, akceptującą i potwierdzającą treść wniosku - w przypadku wniosku składanego odpowiednio przez zarząd gminy, powiatu lub województwa. § 6. 1. Organizacje pozarządowe składają wnioski w oddziałach Funduszu właściwych miejscowo dla siedziby ich zarządów głównych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Organizacje pozarządowe o charakterze lokalnym, oddziały terenowe organizacji pozarządowych oraz jednostki samorządu terytorialnego składają wnioski w miejscowo właściwych oddziałach Funduszu. 3. Wnioski zarządów głównych organizacji pozarządowych (lub innych najwyższych organów organizacji) rozpatrywane są przez Zarząd Funduszu. 4. Wnioski jednostek, o których mowa w ust. 2, rozpatrywane są w oddziałach Funduszu, z zastrzeżeniem § 7 ust. 2. § 7. 1. W oddziałach Funduszu działają osoby upoważnione w zakresie, o którym mowa w art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), do rozpatrywania i dokonywania rozstrzygnięć w sprawie składanych wniosków, o których mowa w § 6 ust. 1, 2 i 4, oraz osoby upoważnione do prowadzenia nadzoru i kontroli wykonania umów. 2. W przypadkach gdy przyznanie wnioskowanej dotacji przekracza upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, wnioski rozpatrywane są przez Zarząd Funduszu. § 8. 1. Oddział Funduszu informuje wnioskodawcę o niekompletności wniosku w terminie 10 dni od dnia złożenia wniosku. 2. Wniosek o realizację zadania złożony w oddziale Funduszu: 1) rozpatrywany jest w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku lub 2) przekazywany jest do rozpatrzenia przez Zarząd Funduszu w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku w przypadku, o którym mowa w § 6 ust. 3 i § 7 ust. 2. 3. Zarząd Funduszu rozpatruje wniosek w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. 4. Zarząd Funduszu lub osoby upoważnione, o których mowa w § 7 ust. 1, rozpatrując wniosek mogą przedstawić wnioskodawcy propozycje dotyczące w szczególności zmiany zakresu rzeczowego zadania lub terminu jego realizacji oraz uzależnić rozpatrzenie wniosku od złożenia dodatkowych, niezbędnych informacji lub dokumentów, z zachowaniem terminów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 3. 5. W przypadku stwierdzenia uchybień formalno-prawnych lub innych uchybień, wnioskodawca zostaje wezwany do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W przypadku nieusunięcia uchybień, wniosek pozostaje bez rozpatrzenia. § 9. Przy rozpatrywaniu wniosku o realizację zadania uwzględnia się w szczególności: 1) znaczenie zadania dla realizacji potrzeb w zakresie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej osób niepełnosprawnych, z uwzględnieniem stopnia zaspokojenia na danym terenie potrzeb w dziedzinie objętej wnioskiem, 2) wysokość środków określonych w planie finansowym Funduszu na dotacje na realizację zadań zlecanych organizacjom pozarządowym oraz jednostkom samorządu terytorialnego, 3) ocenę przedstawionej we wniosku kalkulacji kosztów realizacji zadania, w tym relacji do rzeczowego zakresu zadania, 4) ocenę możliwości realizacji zadania przy uwzględnieniu podanych przez wnioskodawcę informacji, 5) analizę i ocenę wykonania zobowiązań wynikających z umów zawartych z Funduszem, w tym analizę i ocenę zadań zleconych, ze szczególnym uwzględnieniem rzetelności i terminowości ich realizacji oraz rozliczenia otrzymanych na ten cel środków. § 10. Zlecenie zadania oraz przekazanie dotacji na jego realizację następuje na podstawie pisemnej umowy zawartej przez Fundusz, zwany dalej "zleceniodawcą", z wnioskodawcą, zwanym dalej "zleceniobiorcą", reprezentowanym przez osoby, o których mowa w § 4 ust. 2. § 11. 1. Umowa, o której mowa w § 10, powinna w szczególności zawierać: 1) oznaczenie stron umowy, 2) szczegółowy zakres rzeczowy realizowanego zadania, termin i miejsce realizacji, 3) określenie czasu, na jaki umowa została zawarta, 4) określenie wysokości dotacji, jaką zleceniodawca przekaże zleceniobiorcy z tytułu realizacji umowy, oraz warunki i terminy jej przekazywania, 5) określenie przeznaczenia przychodów uzyskanych przy realizacji zadania, których nie można było przewidzieć przy kalkulowaniu wysokości dotacji, 6) zobowiązanie zleceniobiorcy do prowadzenia dokumentacji według wymagań określonych przez zleceniodawcę, w sposób umożliwiający ocenę wykonania zadania pod względem rzeczowym i finansowym, 7) ustalenie trybu i terminów przekazywania zleceniodawcy informacji o zakresie i sposobie realizacji umowy oraz ustalenie zakresu objętego stałym nadzorem zleceniodawcy, 8) ustalenie zasad i terminów rozliczeń, 9) wykaz dokumentów, które zleceniobiorca przedstawi zleceniodawcy w celu rozliczenia przyznanej dotacji, 10) termin zwrotu kwot dotacji w przypadkach, o których mowa w § 20 ust. 2 oraz w § 21 ust. 1 i 2, 11) warunki i termin wypowiedzenia umowy. 2. Do umowy, o której mowa w § 10, powinny być w szczególności dołączone wzory dokumentacji umożliwiającej: 1) okresową ocenę realizacji zadania, 2) rozliczenie przyznanej dotacji. § 12. 1. Umowę zawiera się na czas oznaczony, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Umowa na realizację zadań, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, 4 i 10, może być zawarta na czas nie oznaczony z możliwością jej rozwiązania z zachowaniem 6-miesięcznego okresu wypowiedzenia, z tym że określenie wysokości dotacji na realizację umowy dokonywane jest corocznie w aneksie do umowy sporządzonym w formie pisemnej. 3. W przypadku umów zawieranych na czas oznaczony dłuższy niż okres jednego roku kalendarzowego, wnioskodawca obowiązany jest do określenia zakresu rzeczowego i finansowego części zadania przewidzianej do realizacji w danym roku kalendarzowym. 4. W przypadku umów, w których mowa w ust. 3, rok kalendarzowy jest rokiem obrachunkowym. § 13. Prawa i obowiązki stron umowy nie mogą być przenoszone na osoby trzecie. § 14. 1. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się, za zgodą stron, możliwość zmiany w czasie trwania umowy zakresu rzeczowego oraz warunków realizacji zadania, w tym w szczególności zakresu finansowania. Przepis § 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Zmiany, o których mowa w ust. 1, wymagają sporządzenia aneksu do umowy. § 15. Przy ustalaniu wysokości dotacji, o której mowa w § 11 ust. 1 pkt 4, uwzględnia się w szczególności planowane koszty bezpośrednie realizowanego zadania, powiększone o te rodzaje kosztów, których poniesienie jest niezbędne dla prawidłowej realizacji zadania, oraz środki własne zleceniobiorcy i przychody uzyskane przy realizacji zadania. § 16. 1. Zleceniodawca może uwzględnić w kwocie dotacji, z zastrzeżeniem § 18, środki na zakup sprzętu i urządzeń tylko w przypadku, gdy sprzęt i urządzenia te są niezbędne do prawidłowej realizacji zleconego zadania. 2. W przypadku określonym w ust. 1 umowa, o której mowa w § 10, powinna zawierać także ustalenie sposobu ewidencjonowania i użytkowania tego sprzętu i urządzeń. 3. W przypadku gdy przewidywany okres użytkowania zakupionego sprzętu i urządzeń jest dłuższy niż czas realizacji zadania, strony ustalają zasady wzajemnych rozliczeń w okresie, gdy zleceniobiorca nie będzie już realizował zadania zleconego, określonego w umowie. 4. W zasadach rozliczeń, o których mowa w ust. 3, należy uwzględnić w szczególności: 1) wartość jednostkową sprzętu lub urządzenia, 2) przewidywany przez strony okres użytkowania sprzętu lub urządzenia, 3) skutki zniszczenia, utraty sprzętu lub urządzenia, za które zleceniobiorca nie ponosi odpowiedzialności. § 17. Zleceniodawca może uwzględnić w kwocie dotacji, z zastrzeżeniem § 18, środki na roboty budowlane oraz na inne zadania o charakterze inwestycyjnym nie wymienione w § 16 tylko w przypadku, gdy jest to niezbędne do prawidłowej realizacji zleconego zadania. § 18. Zleceniodawca może uwzględnić w kwocie dotacji środki na zakup sprzętu i urządzeń oraz na roboty budowlane i inne zadania o charakterze inwestycyjnym, o których mowa w § 16 ust. 1 i w § 17, łącznie do wysokości 20% ogólnej kwoty dotacji, nie więcej jednak niż do wysokości kwoty stanowiącej 40-krotność najniższego wynagrodzenia pracowników określanego na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, obowiązującego w listopadzie roku poprzedzającego zawarcie umowy, o której mowa w § 10. § 19. Zleceniobiorca jest obowiązany do wydzielenia subkonta na rachunku bankowym dla kwoty dotacji przekazanej z tytułu realizacji umowy, o której mowa w § 10, oraz do założenia i prowadzenia - w sposób umożliwiający kontrolę wydatków związanych z realizacją umowy - ewidencji księgowej lub analitycznych kont księgowych dotyczących wydzielonego subkonta. § 20. 1. Zleceniobiorca nie może wykorzystywać środków uzyskanych na podstawie umowy na inne cele niż określone w umowie. 2. W przypadku stwierdzenia, w wyniku prowadzonego nadzoru i kontroli, o których mowa w § 24 i § 26, nienależytego wykonania zleconego zadania lub stwierdzenia, że dotacja przekazana na realizację zleconego zadania została wykorzystana w części lub w całości przez zleceniobiorcę na inne cele niż określone w umowie, środki te podlegają w tej części lub w całości zwrotowi wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia uzyskania dotacji. 3. Środki oraz odsetki ustawowe, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi na rachunek bankowy, wskazany przez zleceniodawcę, w terminie 30 dni od dnia ustalenia nienależytego wykonania zadania lub ustalenia, że dotacja została przeznaczona na cele inne niż określone w umowie. § 21. 1. W przypadku całkowitego lub częściowego niewykonania umowy, przekazane kwoty dotacji podlegają zwrotowi w części ustalonej przez zleceniodawcę odpowiednio do stopnia niewykonania umowy. 2. W przypadku wykorzystania na realizację umowy tylko części przekazanej kwoty dotacji, nie wykorzystana część dotacji podlega zwrotowi. 3. Zwrot dotacji, o którym mowa w ust. 1 i 2, wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia uzyskania dotacji, następuje w terminie określonym w umowie, z zastrzeżeniem ust. 4, na rachunek bankowy wskazany przez zleceniodawcę. 4. W przypadku realizacji umowy zawartej na czas nie oznaczony, zwrot dotacji, przeznaczonej na realizację zadania w roku kalendarzowym, następuje nie później niż do końca lutego następnego roku kalendarzowego. § 22. O zwrocie środków, o którym mowa w § 20 ust. 2 oraz w § 21 ust. 1 i 2, zleceniobiorca powiadamia zleceniodawcę w terminie 7 dni od dnia dokonania przelewu środków na rachunek bankowy zleceniodawcy, przesyłając kopię przelewu. § 23. 1. Zleceniodawca jest obowiązany do przedstawienia zleceniodawcy rozliczenia realizacji zadania pod względem rzeczowym i finansowym, zgodnie z treścią umowy. 2. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia zakończenia realizacji zadania. 3. W przypadku realizacji umowy zawartej na czas nie oznaczony, zleceniobiorca jest obowiązany do przedstawienia zleceniodawcy rozliczenia tej części zadania, której realizacja przypada na dany rok kalendarzowy. 4. Zatwierdzenie przez zleceniodawcę rozliczenia, o którym mowa w ust. 3, powinno nastąpić nie później niż do końca lutego następnego roku kalendarzowego. § 24. Zleceniodawca obowiązany jest do sprawowania nadzoru w zakresie wykonywania umowy przez zleceniobiorcę na zasadach w niej określonych, a w szczególności w zakresie: 1) sposobu realizacji zadania zleconego, 2) gospodarowania przekazaną dotacją, 3) prowadzenia dokumentacji umożliwiającej ustalenie kosztów realizowanego zadania zleconego. § 25. 1. Zleceniodawca jest obowiązany do dokonywania okresowej oceny realizacji zleconego zadania. 2. Na podstawie dokumentacji, o której mowa w § 11 ust. 1 pkt 6, oraz w zakresie sprawowanego nadzoru, o którym mowa w § 24, zleceniodawca dokonuje oceny: 1) stanu realizacji zleconego zadania, 2) prawidłowości wykorzystania środków przekazanych zleceniobiorcy na realizację zleconego zadania. § 26. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizacji zleconego zadania, zleceniodawca przeprowadza kontrolę w zakresie objętym umową, o której mowa w § 10. 2. Kontrola może być przeprowadzona przez osobę upoważnioną przez Prezesa Zarządu Funduszu. 3. Zleceniobiorca obowiązany jest do umożliwienia zleceniodawcy przeprowadzenia kontroli realizacji umowy. 4. Zleceniodawca, w terminie 14 dni od dnia zakończenia kontroli, informuje na piśmie zleceniobiorcę o jej wynikach oraz w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizacji umowy, w szczególności polegających na zmniejszeniu zakresu rzeczowego, nieterminowości lub wykorzystaniu dotacji na inne cele niż określone w umowie, przekazuje zleceniobiorcy wnioski i zalecenia zmierzające do ich usunięcia. 5. Zleceniobiorca, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosków i zaleceń, o których mowa w ust. 4, zawiadamia zleceniodawcę o ich wykonaniu lub przyczynach ich niewykonania. § 27. Umowa, o której mowa w § 10, wygasa: 1) z upływem określonego w niej terminu, 2) wskutek zakończenia realizacji zadania i rozliczenia dotacji. § 28. Umowa, o której mowa w § 12 ust. 1, może być rozwiązana przed upływem ustalonego terminu realizacji zadania w przypadku wystąpienia okoliczności niezależnych od woli stron, uniemożliwiających wykonanie umowy. § 29. 1. Umowa może być rozwiązana przez zleceniodawcę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku nieterminowego lub nienależytego jej wykonywania, a w szczególności zmniejszenia zakresu rzeczowego realizowanego zadania lub wykorzystania przekazanej dotacji na inne cele niż określone w umowie, gdy strona winna uchybień nie doprowadzi do ich usunięcia w określonym terminie. 2. Podstawę do rozwiązania umowy, z przyczyn określonych w ust. 1, stanowią wyniki kontroli realizacji umowy, przeprowadzonej przez zleceniodawcę, oraz ocena realizacji wniosków i zaleceń pokontrolnych, o których mowa w § 26 ust. 4. 3. Umowa może być rozwiązana przez zleceniobiorcę w przypadku nieprzekazania przez zleceniodawcę dotacji na realizację zleconego zadania. § 30. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 13 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej. (Dz. U. Nr 7, poz. 59) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej (Dz. U. Nr 95, poz. 437, z 1997 r. Nr 39, poz. 242 i Nr 44, poz. 281 oraz z 1998 r. Nr 42, poz. 249) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2-4, - w pkt 5 skreśla się wyrazy "nie wymienionych w pkt 1-4", b) w ust. 2 skreśla się pkt 2; 2) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 13 stycznia 1999 r. (poz. 59) I. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW W JEDNOSTKACH OBSŁUGI INWESTYCYJNEJ (ZARZĄDACH INWESTYCJI) Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVIII-XX10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVII-XIX9wyższe6 3Główny księgowyXVII-XIX9wyższe5 4Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe5 5Kierownik pracowni, zespołuXIV-XVI5wyższe6 6Kierownik działu, wydziałuXII-XIV5wyższe5 Radca prawnyXIV-XVII6według odrębnych przepisów 7Starszy specjalistaXII-XV-wyższe5 Starszy projektantXII-XIVwyższe 8Starszy inspektor nadzoru inwestorskiegoXIV-XV61)wyższe5 9Inspektor nadzoru inwestorskiego2)XII-XV51)wyższe4 10Specjalista2)XI-XIV-wyższe4 11Projektant2)XI-XIV-wyższe3 II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW INNYCH JEDNOSTEK DZIAŁAJĄCYCH W ZAKRESIE BUDOWNICTWA I GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVII-XIX10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVI-XVIII9wyższe6 3Główny księgowyXVI-XVIII9wyższe5 4Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe5 5Kierownik pracowni, zespołuXIV-XVI6wyższe6 6Kierownik działu, wydziałuXV-XVI5wyższe5 7Radca prawnyXIV-XVII6według odrębnych przepisów 8Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe5 Starszy projektantXII-XIV-wyższe5 9Specjalista2)XII-XIV-wyższe4 10Rewident zakładowyXII-XIV-wyższe4 11Projektant2)XI-XIII-wyższe3 II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH WSPÓLNYCH DLA WSZYSTKICH JEDNOSTEK Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Starszy mistrzIX-XIV3średnie o wymaganym profilu + tytuł mistrza5 2MistrzX-XIII2średnie o wymaganym profilu + tytuł mistrza3 3Kierownik zespołu magazynów, laboratoriumXI-XII3średnie3 4Starszy inspektor, starszy statystykX-XII-średnie5 5Inspektor, starszy księgowyIX-XI-średnie4 6Rzemieślnik specjalistaIX-XI-zasadnicze2 7Konserwator instalacji elektrycznejV-XI-zasadnicze- 8KsięgowyIX-X-średnie- 9Kierownik magazynuIX-X2średnie3 10Konserwator maszyn i urządzeńVII-X-zasadnicze- 11KosztorysantVII-X-średnie3 12Starszy rzemieślnikVIII-X-zasadnicze1 13Konserwator budynkówV-X-zasadnicze- 14Starszy referent, starszy magazynier, planistaVII-IX-średnie1 15Kierownik kancelarii, archiwum, powielarniVIII-IX2średnie1 16Kasjer, kontystkaVIII-IX-średnie1 17Sekretarka, intendent, starsza maszynistkaVIII-IX-średnie- 18RzemieślnikVII-IX-zasadnicze- 19Maszynistka, kreślarz, magazynierVII-VIII-średnie- 20Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 21ReferentVI-VII-średnie- 22Telefonistka, teletypistkaV-VI-podstawowe- 23Pomoc techniczna, laboratoryjnaIII-V-zasadnicze- 24LaborantIV-V-zasadnicze- 25Pomoc biurowaIII-IV-zasadnicze- 26Palacz c.o., kotłowyV-VIII-podstawowe- 27Robotnik gospodarczy, pomocnik palaczaIV-VII-podstawowe- 28Dozorca, portierIV-V-podstawowe- 29SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 30GoniecII-IV-podstawowe- 31Kierowca autobusuVIII-XI-według odrębnych przepisów 32Kierowca samochodu ciężarowego: -według odrębnych przepisów - do 3,5 tonyV-IX - powyżej 3,5 tony do 13 tonVII-X - powyżej 13 tonVIII-XI 33Kierowca samochodu osobowegoV-VIII-według odrębnych przepisów 34Kierowca transportu wewnętrznegoIV-VII-według odrębnych przepisów 35Robotnik magazynowyVI-VIII-wyszkolenie kursowe- 36Maszynistka operatorVII-IX-zasadnicze i uprawnienia kwalifikacyjne2 37Mechanik napraw pojazdów samochodowychVI-XI-zasadnicze o wymaganym profilu- 38TokarzVII-XI-zasadnicze- 39ŚlusarzVI-XI-zasadnicze lub podstawowe- 40Murarz, stolarzIV-XI-zasadnicze lub podstawowe- 41Betoniarz, brukarz, blacharz, dekarz, zdun, zbrojarz, elektrykV-X-zasadnicze lub podstawowe- 42PowielaczowyV-IX-podstawowe- 1) Starszemu inspektorowi i inspektorowi nadzoru inwestorskiego dodatek funkcyjny przysługuje tylko za czas wykonywania czynności nadzoru inwestorskiego. 2) Pracownikowi posiadającemu średnie wykształcenie maksymalne wynagrodzenie zasadnicze obniża się o jedną kategorię. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 13 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej. (Dz. U. Nr 7, poz. 60) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej (Dz. U. Nr 99, poz. 457, z 1997 r. Nr 41, poz. 257 i z 1998 r. Nr 42, poz. 246) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przepisy rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2, stosuje się do pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej przy urzędach organów administracji rządowej, zatrudnionych w: 1) Centralnej i okręgowych stacjach hodowli zwierząt oraz stacjach hodowli i unasienniania zwierząt, 2) okręgowych stacjach chemiczno-rolniczych, 3) ośrodkach doradztwa rolniczego, 4) Centralnym Ośrodku Badania Odmian Roślin Uprawnych, 5) Krajowym Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich, 6) gospodarstwach pomocniczych."; 2) w § 4: a) w ust. 2a skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3", b) skreśla się ust. 3; 3) skreśla się § 6; 4) skreśla się § 16; 5) skreśla się § 17; 6) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 7) skreśla się załącznik nr 5; 8) skreśla się załącznik nr 7. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 13 stycznia 1999 r. (poz. 60) TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVI-XXI1)10wyższe7 2Zastępca dyrektora, główny księgowyXV-XX2)9wyższe7 3Kierownik rolnego gospodarstwa pomocniczego, kierownik oddziału, biura, zakładuXV-XIX9wyższe7 4Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXV-XVIII6wyższe7 5Zastępca głównego księgowegoXIV-XVIII8wyższe7 6Szef produkcjiXV-XVII9wyższe7 7Główny specjalistaXII-XVII7wyższe7 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 8Główny technologXIII-XVI8wyższe7 9Główny księgowy: biura, oddziału, gospodarstwa pomocniczegoXIII-XVI7wyższe6 10Kierownik: działu, pracowni, wydziału, kierownik laboratoriumXI-XVI6wyższe6 11Starszy specjalista, starszy programista, starszy projektantX-XV-wyższe5 12Specjalista, starszy inspektor, starzy rewident, starszy asystentIX-XIV-wyższe4 13Inspektor, rewident, asystent, programista, projektantVIII-XIII-średnie2 14Kierownik magazynuVIII-XIII4średnie3 15Starszy księgowy, starszy referentVIII-XII-średnie3 16Starszy magazynierVII-XI-średnie3 17Starszy laborantVI-XI-średnie zawodowe2 18MagazynierVI-IX-zasadnicze zawodowe2 19LaborantV-X-średnie zawodowe1 20Kierownik kancelarii, kierownik archiwumVIII-IX2średnie3 21Księgowy, kasjerVII-IX-średnie1 22Starsza maszynistkaVI-VIII-średnie3 23Referent, sekretarkaIV-VIII-średnie- 24Recepcjonistka, maszynistka, pomoc laboratoryjnaIV-VII-średnie- 25Telefonistka, teletypistkaIV-VI-umiejętność wykonywania zawodu Stanowiska specjalistyczne 123456 A. Centralna i okręgowe stacje hodowli zwierząt oraz stacje hodowli i unasienniania zwierząt 1Starszy inspektor nadzoru ds. hodowli, oceny lub rozrodu, selekcjonerXII-XVI-wyższe odpowiedniej specjalności5 2Starszy specjalista ds. hodowli, oceny lub rozroduXI-XVI-wyższe odpowiedniej specjalności3 3Inspektor nadzoru, specjalista ds. hodowli, oceny lub rozroduXI-XV-wyższe odpowiedniej specjalności1 X-XIVśrednie zawodowe3 4Zootechnik oceny zwierzątX-XV-wyższe odpowiedniej specjalności- średnie zawodowe1 5Młodszy zootechnik oceny zwierzątIX-XIII-średnie zawodowe- 6InseminatorIX-XIII-wyszkolenie kursowe- B. Stanowiska transportu i obsługi 1Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów Kierowca samochodu ciężarowegoVIII-X Kierowca samochodu dostawczegoVII-IX Kierowca samochodu osobowegoVI-VIII 2Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 3Starszy rzemieślnik (betoniarz, cieśla, elektromechanik, stolarz, murarz, spawacz, tokarz, dekarz, mechanik warsztatowy itp.)VII-XI-średnie zawodowe lub zasadnicze zawodowe i tytuł mistrza3 4Operator ciągników i maszyn rolniczychVII-X-odpowiednie uprawnienia 5Rolnik hodowcaVII-X-zasadnicze zawodowe- Robotnik szklarniowyVI-X 6Konserwator urządzeń i instalacjiVI-X-zasadnicze zawodowe i uprawnienia specjalistyczne2 7Szef kuchniVIII-IX2średnie zawodowe lub zasadnicze i tytuł mistrza4 Kucharz IV-VI-zasadnicze zawodowe1 Intendent - zaopatrzeniowiec 8Starszy introligatorVII-IX-zasadnicze zawodowe3 IntroligatorVII-VIII- 9Palacz c.o.V-IX-podstawowe i odpowiednie wyszkolenie- Operator urządzeń powielającychV-VIII Robotnik budowlanyumiejętność wykonywania prac Robotnik gospodarczy, wozakIV-VII 10Rzemieślnik (betoniarz, cieśla, elektromonter, ślusarz, malarz, murarz, spawacz, tokarz, rymarz, monter, mechanik warsztatowy itp.)V-IX-zasadnicze zawodowe lub odpowiednie wyszkolenie w zawodzie- 11Robotnik polowyIV-V-umiejętność wykonywania prac- 12Sprzątaczka laboratoryjnaIV-VI-podstawowe- Portier - szatniarz, dozorcaIII-Vpodstawowe SprzątaczkaIII-IVumiejętność wykonywania prac GoniecII-IV 1) Kategoria XXI dotyczy dyrektora: Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt i Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych. 2) Kategoria XX dotyczy zastępców dyrektorów i głównych księgowych zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w przypisie 1). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 13 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy. (Dz. U. Nr 7, poz. 61) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy (Dz. U. Nr 94, poz. 431, z 1997 r. Nr 32, poz. 191 i z 1998 r. Nr 41, poz. 235) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) tabela I otrzymuje brzmienie "I. Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników Komendy Głównej i komend wojewódzkich Ochotniczych Hufców Pracy Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Komendant głównyXXI10wyższe10 2Zastępca komendanta głównego, główny księgowyXIX-XX9wyższe8 3Komendant wojewódzki, doradca komendanta głównego, dyrektor biura Komendy GłównejXVIII-XX9wyższe8 4Pełnomocnik komendanta głównego, wicedyrektor Biura Komendy Głównej, kierownik wydziału Komendy Głównej, dyrektor Centrum Edukacji i Pracy, dyrektor filii komendy wojewódzkiej, zastępca głównego księgowego, główny księgowy komendy wojewódzkiej, główny organizator Komendy Głównej, główny pedagog, kierownik ośrodka szkoleniowo-wypoczynkowego Komendy GłównejXV-XVIII8wyższe8 5Wicedyrektor Centrum Edukacji i Pracy, wicedyrektor filii komendy wojewódzkiejXV-XVIII7wyższe7 Radca prawny Komendy Głównej8według odrębnych przepisów Radca prawny komendy wojewódzkiejXV-XVII7 6Zastępca kierownika wydziału Komendy Głównej, pedagog wojewódzkiXIV-XVI8wyższe7 7Kierownik wydziału (zespołu) komendy wojewódzkiej, kierownik młodzieżowego biura pracy komendy wojewódzkiej, kierownik ośrodka szkolenia zawodowego komendy wojewódzkiejXII-XV8wyższe7 8Starszy specjalista Komendy Głównej, starszy rewident Komendy GłównejXII-XV-wyższe6 9Specjalista Komendy Głównej, starszy specjalista komendy wojewódzkiej, starszy księgowy Komendy Głównej i komendy wojewódzkiej, rewident Komendy GłównejXI-XIV-średnie6 10Starszy inspektor Komendy Głównej, specjalista komendy wojewódzkiej, starszy inspektor komendy wojewódzkiejIX-XIII-średnie5 11Księgowy Komendy Głównej i komendy wojewódzkiej, inspektor Komendy Głównej i komendy wojewódzkiejVIII-XI-średnie4 12Starszy referent Komendy Głównej, komendy wojewódzkiej, kasjer Komendy Głównej, komendy wojewódzkiejVII-IX-średnie2 13Referent Komendy Głównej, komendy wojewódzkiejV-VIII-średnie-" b) w II Tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników Centrum Kształcenia i Wychowania oraz ośrodków szkolenia i wychowania lp. 1 i 2 otrzymują brzmienie: Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor Centrum Kształcenia i WychowaniaXVI-XVIIIdo 8wyższe7 2Wicedyrektor Centrum Kształcenia i Wychowania, kierownik ośrodkaXV-XVIIIdo 8wyższe7 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. (Dz. U. Nr 7, poz. 62) Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. Nr 124, poz. 584) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji (Dz. U. z 1997 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 39, poz. 246 oraz z 1998 r. Nr 42, poz. 253), w lp. 3 w kolumnie 2 wyrazy "Kierownik zespołu" zastępuje się wyrazami "Naczelnik wydziału". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych wymagań w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego lub medycznego oraz warunków, jakim powinny odpowiadać drogi pożarowe. (Dz. U. Nr 7, poz. 64) Na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne § 1. Przepisy rozporządzenia w zakresie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego mają zastosowanie przy budowie i eksploatacji obiektów budowlanych oraz urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę w miastach, wsiach i innych jednostkach osadniczych. § 2. 1. Woda do celów przeciwpożarowych w miastach, wsiach i innych jednostkach osadniczych oraz dla obiektów, dla których wymagana jest woda do gaszenia pożaru, powinna być dostępna z urządzeń służących do zaopatrywania w nią ludności, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli w miastach, wsiach i innych jednostkach osadniczych zasoby wody przeznaczonej dla ludności, dostarczanej wodociągami lub pobieranej ze studni, nie zapewniają wymaganego zapotrzebowania do celów przeciwpożarowych, powinno być wykonane co najmniej jedno z następujących, uzupełniających źródeł wody: 1) studnia o wydajności nie mniejszej niż 10 dm3/s, 2) punkt czerpania wody przy naturalnym lub sztucznym zbiorniku wodnym albo na cieku wodnym o stałym przepływie wody większym niż 20 dm3/s przy najniższym stanie wód, 3) przeciwpożarowy zbiornik wodny o odpowiedniej pojemności. 3. Uzupełniające źródło wody, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, powinno zapewniać możliwość pobierania wody z głębokości nie większej niż 6 m, licząc od osi pompy, i być wyposażone w: 1) studzienkę ssawną lub inne urządzenie umożliwiające pobór wody, zabezpieczone przed zamuleniem i zamarzaniem, 2) stanowisko czerpania wody oraz zapewniony dojazd do niego, zgodne z Polskimi Normami. § 3. 1. Woda do celów przeciwpożarowych dla obiektów przemysłowych, w ilości zapewniającej jej wymagane zapotrzebowanie do celów przeciwpożarowych, powinna być dostępna z urządzeń służących do jej dostarczania do celów sanitarnych i technologicznych lub z innych zasobów wodnych służących do tego celu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli w obiektach przemysłowych zasoby wody do celów sanitarnych i technologicznych nie zapewniają wymaganego zapotrzebowania do celów przeciwpożarowych, wykorzystuje się urządzenia służące do dostarczania wody do jednostek osadniczych lub uzupełniające źródła wody, o których mowa w § 2 ust. 2. § 4. 1. W przypadku braku źródła wody zapewniającego wymagane zapotrzebowanie do celów przeciwpożarowych, właściwy miejscowo komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej może wskazać, na czas określony, zastępcze źródło wody do celów przeciwpożarowych, w szczególności naturalny lub sztuczny zbiornik wody, studnię lub ciek wodny. 2. Zastępcze źródło wody, o którym mowa w ust. 1, powinno odpowiadać wymaganiom określonym w § 2 ust. 3, a w przypadku cieków wodnych o przepływie wody mniejszym niż 20 dm3/s - mieć dodatkowo zastawkę umożliwiającą spiętrzenie wody. § 5. Zasady wyposażania jednostek osadniczych, obiektów przemysłowych i innych obiektów w instalacje i urządzenia przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, obliczania zapotrzebowania na wodę do celów przeciwpożarowych, a także wymagania dotyczące projektowania i budowy sieci wodociągowych, przeciwpożarowych zbiorników wodnych wraz ze stanowiskami czerpania wody oraz dojazdów do nich, określają Polskie Normy. Rozdział 2 Ratownictwo techniczne, chemiczne, ekologiczne i medyczne § 6. 1. Na ratownictwo techniczne, chemiczne i ekologiczne prowadzone przez jednostki ochrony przeciwpożarowej składają się przedsięwzięcia organizacyjne i środki podejmowane dla prognozowania, rozpoznawania i zwalczania pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych miejscowych zagrożeń, w celu ratowania życia, zdrowia, mienia lub środowiska, dostosowane do rodzaju i rozmiarów zagrożenia. 2. Na ratownictwo medyczne realizowane przez jednostki ochrony przeciwpożarowej składają się przedsięwzięcia organizacyjne i środki podejmowane dla udzielenia pierwszej pomocy lekarskiej i przedlekarskiej poszkodowanym podczas pożaru, klęski żywiołowej oraz innego miejscowego zagrożenia. 3. Udział jednostek ochrony przeciwpożarowej w działaniach ratowniczych, o których mowa w ust. 1 i 2, w transporcie morskim i lotniczym odbywa się według zasad określonych w odrębnych przepisach. 4. Udział w działaniach ratowniczych, o których mowa w ust. 1 i 2, jednostek innych niż jednostki ochrony przeciwpożarowej odbywa się według zasad określonych w odrębnych przepisach. 5. Przedsięwzięcia, o których mowa w ust. 1 i 2, realizują jednostki ochrony przeciwpożarowej, z wyłączeniem związku ochotniczych straży pożarnych. § 7. Działania w zakresie ratownictwa technicznego obejmują w szczególności: 1) oznakowanie i zabezpieczenie miejsca zdarzenia, 2) uwalnianie i ewakuację zagrożonych osób i zwierząt, 3) wykonywanie przejść i dojść do poszkodowanych, w tym usuwanie przeszkód naturalnych i sztucznych, 4) usuwanie, spowodowanych siłami natury lub działaniami człowieka, zagrożeń katastrofą budowlaną, zawałem lub osunięciem ziemi, 5) oświetlanie terenu działań ratowniczych, 6) uszczelnianie miejsc wycieku substancji stwarzających zagrożenie, 7) wypompowywanie wody, 8) prowadzenie prac podwodnych i nawodnych, 9) prowadzenie prac na wysokościach. § 8. 1. Działania w zakresie ratownictwa chemicznego i ekologicznego obejmują w szczególności: 1) rozpoznawanie zagrożeń oraz ocenę i prognozowanie ich rozwoju i skutków dla ludzi i środowiska, 2) likwidację miejscowych zagrożeń chemiczno-ekologicznych, 3) analizę i dokumentowanie przebiegu działań ratowniczych. 2. Działania, o których mowa w ust. 1, prowadzi się do czasu zakończenia ewakuacji ludzi i mienia ze sfery bezpośredniego zagrożenia oraz zatrzymania emisji toksycznych środków przemysłowych. 3. Zakres działań ratowniczych mających na celu likwidację miejscowych zagrożeń chemiczno-ekologicznych obejmuje: 1) identyfikację substancji stwarzającej zagrożenie, 2) określenie strefy zagrożenia, 3) ewakuację ludzi ze strefy zagrożenia, 4) prognozowanie zmian wielkości strefy zagrożenia, 5) przepompowywanie i przemieszczanie substancji do nowych lub zastępczych zbiorników, 6) uszczelnianie miejsc wycieku substancji, 7) stawianie kurtyn wodnych, 8) ograniczanie parowania substancji, 9) przewietrzanie strefy zagrożenia, 10) stawianie zapór na zagrożonych skutkami rozlania substancji toksycznych hydrofobowych ciekach wodnych, 11) neutralizację substancjami chemicznymi, 12) związywanie substancji sorbentami, 13) zbieranie substancji z powierzchni wody lub gleby. § 9. 1. Działania w zakresie ratownictwa medycznego obejmują w szczególności: 1) pomoc lekarską realizowaną przez lekarzy w rozumieniu przepisów o zawodzie lekarza, 2) pomoc przedlekarską realizowaną przez wyszkolonych ratowników nie będących lekarzami. 2. W ramach ratownictwa medycznego pomocy przedlekarskiej udzielają: 1) strażacy posiadający kwalifikacje zawodowe uzyskane na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115), 2) przeszkoleni strażacy z jednostek ochrony przeciwpożarowej włączonych do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, 3) przeszkoleni strażacy pozostałych jednostek ochrony przeciwpożarowej. 3. Zakres pomocy przedlekarskiej udzielanej przez strażaków, o których mowa w ust. 2 pkt 1, określają przepisy o zawodzie pielęgniarki i położnej. 4. Pomoc przedlekarska udzielana przez strażaków, o których mowa w ust. 2 pkt 2, obejmuje: 1) zachowanie lub przywrócenie czynności oddechowej z podaniem tlenu oraz użyciem worka samorozprężalnego lub respiratora, 2) wykonanie zewnętrznego masażu serca z ewentualnym użyciem urządzeń wspomagających typu przyssawka do masażu, 3) tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran, 4) unieruchomienie złamań i podejrzeń złamań oraz zwichnięć, 5) zapewnienie komfortu termicznego, 6) prowadzenie wstępnego postępowania przeciwwstrząsowego, 7) wsparcie psychiczne poszkodowanych lub zagrożonych ludzi, 8) opiekę nad poszkodowanymi po ich klasyfikacji ze względu na stan zdrowia. 5. Wykonywanie w miejscu działań ratowniczych zadań, o których mowa w ust. 4, obejmuje w sytuacjach tego wymagających przygotowanie poszkodowanych do transportu i ich ewakuację oraz wspieranie psychologiczne poszkodowanych mające na celu minimalizowanie skutków stresu pourazowego. 6. Pomoc udzielana przez strażaków, o których mowa w ust. 2 pkt 3, polega na stosowaniu bezprzyrządowych technik i metod ratowniczych w zakresie określonym w ust. 4. § 10. 1. Właściwy miejscowo komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej opracowuje plany działań ratowniczych, uwzględniające siły i środki będące w dyspozycji komendy rejonowej Państwowej Straży Pożarnej, innych jednostek ochrony przeciwpożarowej, a także służb ratowniczych nie będących jednostkami ochrony przeciwpożarowej i przedsiębiorców. 2. Plany działań ratowniczych, o których mowa w ust. 1, należy uzgodnić z właściwymi organami gminy, z jednostkami ochrony przeciwpożarowej oraz innymi służbami nie będącymi jednostkami ochrony przeciwpożarowej, a także z przedsiębiorcami uwzględnionymi w planach działań ratowniczych. Rozdział 3 Drogi pożarowe § 11. 1. Drogi pożarowe o utwardzonej i odpowiednio wytrzymałej nawierzchni umożliwiającej dojazd o każdej porze roku powinny być doprowadzone do: 1) budynków zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL I i ZL II, 2) budynków średniowysokich, wysokich i wysokościowych zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, ZL IV i ZL V, 3) budynków produkcyjnych, magazynowych i usługowych, urządzeń technologicznych, placów składowych i wiat o powierzchni ponad 1000 m2, w których występują materiały palne, z wyjątkiem obiektów o obciążeniu ogniowym nie przekraczającym 500 MJ/m2, 4) obiektów, w których występują pomieszczenia zagrożone wybuchem, 5) naturalnych i sztucznych zbiorników oraz ujęć wodnych służących celom przeciwpożarowym. 2. Droga pożarowa powinna przebiegać: 1) wzdłuż dłuższego boku budynku możliwie od strony wejść do klatek schodowych, 2) co najmniej z dwóch stron budynku, którego szerokość jest większa niż 60 m. 3. Odległość drogi pożarowej od wejścia do dźwigu pożarowego nie powinna przekraczać 50 m. 4. Minimalna szerokość dróg pożarowych na całej długości obiektu oraz na odcinku 10 m przed i za obiektem powinna wynosić 4 m. Na odcinku tym należy dodatkowo zapewnić utwardzone pobocze o szerokości co najmniej 1 m, które może być wykorzystywane do ruchu pieszych. Pomiędzy obiektem a drogą pożarową nie powinny występować stałe elementy zagospodarowania terenu oraz drzewa i krzewy o wysokości przekraczającej 3 m. 5. Droga pożarowa powinna umożliwić przejazd pojazdu bez zawracania. Drogę pożarową bez możliwości takiego przejazdu należy zakończyć placem manewrowym o wymiarach co najmniej 20x20 m, objazdem pętlicowym lub rozwiązaniem równorzędnym. 6. Najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi pożarowej powinien wynosić co najmniej 11 m. 7. Na terenach gospodarstw rolnych, hodowlanych i leśnych, jako drogi pożarowe do budynków, stacji transformatorowych oraz innych urządzeń wymagających ochrony przeciwpożarowej, dopuszcza się drogi o nawierzchni utwardzonej lub drogi gruntowe o szerokości co najmniej 3 m. 8. Przebieg i wymagania dla dróg pożarowych na obszarach leśnych regulują przepisy o zabezpieczeniu przeciwpożarowym lasów. § 12. 1. Odległość krawędzi drogi pożarowej od ścian poszczególnych rodzajów budynków oraz związanych z nimi urządzeń technologicznych, placów składowych i wiat przeznaczonych do składowania materiałów ustala się dla każdej drogi odrębnie w granicach 5-25 m. 2. Przy ustalaniu odległości krawędzi drogi w przypadku, o którym mowa w ust. 1, należy brać pod uwagę wielkość obciążenia ogniowego i stopień przeszklenia obiektu, a ponadto inne okoliczności istotne dla ochrony przeciwpożarowej. 3. Drogi pożarowe doprowadzone do budynków i urządzeń powinny odpowiadać wymaganiom określonym w poniższej tabeli. Lp.Położenie drogi (dojazdu)Najmniejsza szerokość jezdni w mNośność utwardzonej jezdni oraz nacisk na oś samochodu, w kN 1W miastach, na terenach zakładów przemysłowych oraz magazynów3,5200, nacisk na oś - 100 2Na terenach wiejskich jednostek osadniczych3,0100 nacisk na oś - 50 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy wymagania dotyczące usytuowania drogi pożarowej nie mogą być spełnione, dopuszcza się stosowanie innych rozwiązań, uzgodnionych z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. § 13. 1. Przejazdy na dziedzińce i inne tereny obudowane powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) wysokość przejazdu w świetle powinna wynosić co najmniej 4,2 m, a w budownictwie jednorodzinnym 3,2 m, 2) szerokość przejazdu w świetle powinna wynosić co najmniej 3,6 m, w tym szerokość jezdni co najmniej 3 m, 3) odległość między przejazdami na jeden dziedziniec nie może być większa niż 150 m. 2. W przejazdach, których jezdnie są oddzielone od chodników słupami lub ścianami, jezdnia powinna mieć szerokość co najmniej 3,6 m. 3. Jeżeli przejazd jest wykorzystywany jako stałe przejście dla pieszych, powinien być w nim zapewniony chodnik o szerokości co najmniej 1 m. § 14. Wiadukty, estakady, przejścia i inne podobne urządzenia, usytuowane ponad drogami pożarowymi, powinny mieć prześwit o szerokości co najmniej 4,5 m i wysokość w świetle co najmniej 4,5 m. § 15. Na teren ogrodzony o powierzchni przekraczającej 5 ha, na którym znajdują się obiekty wymienione w § 11 ust. 1, oraz na place targowe i wystawowe należy zapewnić co najmniej dwa wyjazdy odległe od siebie co najmniej o 75 m. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 16. Przepisy rozporządzenia nie mają zastosowania do dróg pożarowych istniejących w dniu wejścia w życie rozporządzenia, nie odpowiadających jego przepisom, jeżeli zostały wykonane zgodnie z przepisami obowiązującymi w czasie ich budowy albo jeżeli została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę przed jego wejściem w życie. § 17. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 stycznia 1993 r. w sprawie szczegółowych zasad przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, ratownictwa technicznego, chemicznego i ekologicznego oraz warunków, którym powinny odpowiadać drogi pożarowe (Dz. U. Nr 8, poz. 42). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 11 stycznia 1999 r. w sprawie ustalenia granicy od strony lądu portu morskiego w Pucku. (Dz. U. Nr 7, poz. 65) Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726) zarządza się, co następuje: § 1. Granicę od strony lądu portu morskiego w Pucku ustala się, jak następuje: Poczynając od punktu A, zlokalizowanego na główce falochronu wschodniego basenu jachtowego, granica biegnie wzdłuż wschodniej krawędzi falochronu do punktu B, położonego w odległości 145 m od główki falochronu, stanowiącego styk falochronu z ustaloną linią umocnienia brzegowego, dalej wzdłuż krawędzi ustalonej linii umocnienia brzegowego 11,5 m w kierunku wschodnim, następnie po załamaniu w kierunku południowo-wschodnim 112 m do punktu C, stanowiącego zakończenie ustalonej linii umocnienia brzegowego. Dalej granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim do punktu D, zlokalizowanego u wschodniego podnóża schodów zejściowych na plażę, następnie przez punkty E-F okalające schody po zachodniej ich stronie; w punkcie F granica skręca w kierunku zachodnim i biegnie północną stroną linii regulacyjnej ul. Kościuszki do punktu G, gdzie skręca w kierunku północnym wzdłuż granicy działek nr 179 i 178; dochodzi do ul. Żeglarzy w punkcie H; następnie północną stroną linii regulacyjne tej ulicy granica dochodzi do punktu J - przy budynku gospodarczym; dalej po zachodniej stronie tego budynku granica biegnie przez punkt K do punktu L, stanowiącego południowo-zachodni narożnik działki nr 197/1. Granica skręca w kierunku północnym i wzdłuż granicy z działką nr 114 dochodzi do punktu M; dalej biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż granicy działek nr 197/1 i 114 do punktu N. W punkcie N skręca na północny zachód wzdłuż granicy działek nr 197/1 i 112/2 i dochodzi do punktu O, stanowiącego styk z ustaloną południową krawędzią rowu melioracyjnego, a następnie wzdłuż tego rowu w kierunku północnym do punktu P, zlokalizowanego na linii brzegowej granicy północno-zachodniej działki nr 197/1. § 2. Linia przebiegu granicy, o której mowa w § 1, oznaczona jest na mapie w skali 1:500, która dostępna jest do wglądu w Urzędzie Miejskim w Pucku i w Urzędzie Morskim w Gdyni. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie ustalenia zakresu niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców oraz w systemach informatycznych Kas Chorych, a także zakresu i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych a świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych i Krajowym Związkiem Kas Chorych. (Dz. U. Nr 7, poz. 66) Na podstawie art. 167 ust. 8 pkt 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. Świadczeniodawcy gromadzą następujące dane związane z każdym udzielonym świadczeniem zdrowotnym, zwanym dalej "świadczeniem": 1) charakteryzujące pacjenta, któremu udzielono świadczenia: a) nazwisko, b) imię (imiona), c) numer ewidencyjny PESEL, jeżeli został nadany, d) data urodzenia, e) płeć; 2) związane z Kasą Chorych, do której należy pacjent: a) symbol Kasy Chorych, b) numer karty ubezpieczenia, c) numer służący do potwierdzania wykonania świadczenia, uzyskany z karty ubezpieczenia - w przypadku gdy karta jest stosowana do potwierdzania świadczeń; 3) charakteryzujące wykonane świadczenie: a) kod rodzaju świadczenia, b) kod rozpoznania medycznego związanego z udzielonym świadczeniem według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć, c) opłata wniesiona przez pacjenta, d) dopłata ze strony Kasy Chorych; 4) charakteryzujące fazę wykonania świadczenia: a) numer REGON świadczeniodawcy wykonującego, b) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy, w której udzielono świadczenia, c) data początku wykonania świadczenia, d) data wykonania (końca wykonywania) świadczenia; 5) charakteryzujące fazę zlecenia wykonanego świadczenia: a) numer REGON świadczeniodawcy zlecającego, b) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy, w której wypisano zlecenie, c) numer prawa wykonywania zawodu lekarza zlecającego, d) data zlecenia. § 2. Kasy Chorych gromadzą w swoich systemach informatycznych następujące dane: 1) dotyczące świadczeniodawców, z którymi zawarto umowy: a) numer REGON, b) nazwa świadczeniodawcy, c) adres miejsca prowadzenia działalności d) kod terytorialny miejsca prowadzenia działalności według klasyfikacji Głównego Urzędu Statystycznego, e) nazwa banku świadczeniodawcy, f) numer konta bankowego; 2) dotyczące umów zawartych ze świadczeniodawcami: a) identyfikator umowy (ustalany przez Kasę Chorych), b) okres obowiązywania umowy, c) typy komórek organizacyjnych świadczeniodawcy, w których zgodnie z umową mają być wykonywane świadczenia, d) typ jednostki kalkulacyjnej będącej podstawą do rozliczania umowy, wybrany dla danego typu komórki organizacyjnej świadczeniodawcy, e) liczba jednostek kalkulacyjnych określonych w lit. d), ustalona w umowie, f) cena pojedynczej jednostki kalkulacyjnej określonej w lit. d), ustalona w umowie; 3) dotyczące rocznych planów zamawianych świadczeń: a) typy komórek organizacyjnych świadczeniodawców, w których mają być wykonywane świadczenia, b) typ jednostki kalkulacyjnej wybrany dla każdego typu komórki organizacyjnej, w której mają być wykonywane świadczenia, c) planowana liczba jednostek kalkulacyjnych określonych w lit. b), d) średnia, planowana cena jednostki kalkulacyjnej określonej w lit. b); 4) dotyczące ubezpieczonych: a) nazwisko, b) imię (imiona), c) numer ewidencyjny PESEL, jeżeli został nadany, d) numer identyfikacji podatkowej NIP, jeżeli został nadany, e) rodzaj i numer dowodu tożsamości, jeżeli nie został nadany ani numer PESEL, ani numer NIP, f) data urodzenia, g) płeć, h) adres zamieszkania, i) kod gminy miejsca zamieszkania według klasyfikacji Głównego Urzędu Statystycznego, j) data objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, k) data ustania członkostwa w Kasie Chorych, l) numer REGON świadczeniodawcy zapewniającego podstawową opiekę zdrowotną; 5) dotyczące dokumentów wydanych ubezpieczonym: a) numery kart ubezpieczenia, b) data wydania karty ubezpieczenia, c) data unieważnienia karty ubezpieczenia, d) numery dokumentów służących do potwierdzania wykonania świadczeń. § 3. Świadczeniodawcy przekazują Kasom Chorych, z którymi mają zawarte umowy, następujące dane dotyczące świadczeń wykonanych na rzecz ubezpieczonych w nich osób: 1) dane rozliczeniowe dotyczące umów: a) identyfikator umowy, b) okres rozliczeniowy, c) typy komórek organizacyjnych świadczeniodawcy, w których zgodnie z umową miały być wykonywane świadczenia, d) liczba wykonanych jednostek kalkulacyjnych określonych w umowie dla danego typu komórki organizacyjnej, e) kwota do zapłacenia przez Kasę Chorych; 2) na wniosek Kasy Chorych dane gromadzone zgodnie z § 1: a) numer ewidencyjny PESEL pacjenta, jeżeli został nadany, b) numer karty ubezpieczenia, c) numer służący do potwierdzania wykonania świadczenia, uzyskany z karty ubezpieczenia - w przypadku gdy karta jest stosowana do potwierdzania świadczeń, d) kod rodzaju świadczenia, e) kod rozpoznania medycznego związanego z udzielonym świadczeniem według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć, f) opłata wniesiona przez pacjenta, g) dopłata ze strony Kasy Chorych, h) numer REGON świadczeniodawcy wykonującego, i) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy, w której wykonano świadczenie, j) data początku wykonywania świadczenia, k) data wykonania (końca wykonywania) świadczenia, l) numer REGON świadczeniodawcy zlecającego, m) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy zlecającego, n) numer prawa wykonywania zawodu lekarza zlecającego, o) data zlecenia. § 4. Świadczeniodawcy przekazują regionalnej Kasie Chorych, na której obszarze prowadzą działalność, następujące dane - gromadzone zgodnie z § 1 - dotyczące świadczeń wykonanych na rzecz ubezpieczonych w Kasach Chorych, z którymi nie mają zawartej umowy: 1) symbol Kasy Chorych, w której ubezpieczony jest pacjent; 2) numer ewidencyjny PESEL pacjenta, jeżeli został nadany; 3) numer karty ubezpieczenia; 4) numer służący do potwierdzania wykonania świadczenia, uzyskany z karty ubezpieczenia - w przypadku gdy karta jest stosowana do potwierdzania świadczeń; 5) kod rodzaju świadczenia; 6) kod rozpoznania medycznego związanego z udzielonym świadczeniem według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć; 7) opłata wniesiona przez pacjenta; 8) dopłata ze strony Kasy Chorych; 9) numer REGON świadczeniodawcy wykonującego; 10) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy, w której wykonano świadczenie; 11) data początku wykonywania świadczenia; 12) data wykonania (końca wykonywania) świadczenia; 13) numer REGON świadczeniodawcy zlecającego; 14) typ komórki organizacyjnej świadczeniodawcy zlecającego; 15) numer prawa wykonywania zawodu lekarza zlecającego; 16) data zlecenia. § 5. Kasy Chorych przekazują między sobą następujące dane: 1) dotyczące świadczeń wykonanych na rzecz ubezpieczonych w innych Kasach Chorych, otrzymane od świadczeniodawców zgodnie z § 4; 2) o świadczeniodawcach, określone w § 2 pkt 1. § 6. Kasy Chorych przekazują do Krajowego Związku Kas Chorych oraz Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych następujące dane: 1) związane z planowanymi świadczeniami i podpisanymi umowami: a) zestawienie planowanych świadczeń na podstawie danych określonych w § 2 pkt 3. b) liczba świadczeniodawców, z którymi zawarto umowy, dla każdej pozycji występującej w zestawieniu, o którym mowa pod lit. a), z podaniem średniej, minimalnej i maksymalnej ceny, c) dane dotyczące realizacji ilościowej i wartościowej świadczeń określonych pod lit. a); 2) związane z populacją ubezpieczonych i udzielonymi świadczeniami: a) struktura wiekowa osób ubezpieczonych z uwzględnieniem płci, b) liczba osób, którym udzielono świadczeń, w podziale na typy komórek organizacyjnych wykonujących świadczenia, rodzaje świadczeń oraz płeć i strukturę wiekową pacjentów, c) liczba udzielonych świadczeń w podziale na typy komórek organizacyjnych wykonujących świadczenia, rodzaje świadczeń oraz płeć i strukturę wiekową pacjentów. § 7. 1. Wymiana danych pomiędzy poszczególnymi podmiotami odbywa się na dowolnym, uzgodnionym między stronami nośniku informacji, z wyjątkiem danych, o których mowa w § 3 pkt 2, § 4 i § 5, które są przekazywane w formie elektronicznej. 2. Procedura wymiany danych między poszczególnymi podmiotami, niezależnie od stosowanego nośnika danych, składa się z następujących faz: 1) rejestracji faktu wysłania dokumentu przez podmiot wysyłający; 2) przekazania dokumentu z danymi; 3) rejestracji faktu otrzymania dokumentu przez podmiot odbierający; 4) potwierdzenia odbioru przez podmiot odbierający. 3. Podmioty wymieniające dane ustalają organizacyjne i techniczne metody ochrony przekazywanych danych odpowiednie do stopnia zagrożenia związanego z ich zniszczeniem, utratą, dostępem osób nieupoważnionych lub możliwością zmiany przekazywanych danych. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 1, § 3 pkt 2, § 4, § 5 pkt 1, § 6 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. oraz § 2 pkt 4 i 5, § 6 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej. (Dz. U. Nr 8, poz. 69) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia warmińsko-mazurskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 909) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. (poz. 69) SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC I TERENU WARMIŃSKO-MAZURSKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ Bartoszyce W skład kompleksu wchodzą trzy działki o numerach 105/3, 107/1, 107/4 - o łącznej powierzchni 16,0616 ha, ż tym że działka 107/1 oddzielona jest od pozostałych 25-metrowym pasem terenu przeznaczonym pod przyszłą ulicę. Podstawowa część kompleksu to działki 105/3 i 107/4 położone przy wyjeździe z m. Bartoszyce w kierunku m. Kętrzyna i rozciągające się w kierunku wschodnim na szerokość około 300 m między ul. Kętrzyńską i Przemysłową. Północna granica kompleksu rozpoczyna się od punktu granicznego 18537, leżącego na południowej krawędzi ul. Przemysłowej i stanowiącego jednocześnie granicę działki 105/2. Z niego granica kompleksu przebiega południowym skrajem ul. Przemysłowej w kierunku wschodnim, poprzez utrwalone kamieniami betonowymi z krzyżem punkty nr 8567, 8568, 8594 do punktu 805, w którym znajduje się kamień polny z wyrytym krzyżem. Tutaj granica zatrzymuje się pod kątem zbliżonym do prostego w kierunku południowym i biegnie niewidoczną w terenie linią prostą poprzez utrwalone kamieniami punkty 804, 803, 802, 801, 800, 799, 798, 797 do punktu 796 leżącego na północnym skraju ul. Kętrzyńskiej na styku z działką 397. Od tego miejsca zatrzymując się w kierunku zachodnim granica przebiega północną krawędzią (dołem skarpy) tej ulicy do punktu 18541 poprzez zastabilizowane punkty graniczne 8585, 8586. Stąd zatrzymując się w kierunku północnym granica kompleksu przebiega niewidoczną w terenie linią, wschodnią stroną przyszłej ulicy, poprzez zastabilizowane punkty graniczne o numerach 18540, 18539, 18538 do punktu granicznego 18537, skąd rozpoczęto opis granic kompleksu. Działka 107/1 oddzielona od działki 107/4 pasem przyszłej ulicy rozpoczyna się od granicznika 8776, stanowiącego zbieg granic działek 107/1, 107/3, 108. Stąd granica działki biegnie linią prostą po trwałym ogrodzeniu, najpierw w kierunku zachodnim do punktu 8777, następnie w kierunku północnym do punktu 8783, gdzie załamuje się w kierunku wschodnim dochodząc do punktu 8784. W wymienionych trzech punktach załamań granicy znajdują się betonowe słupy ogrodzenia. Z punktu 8784 granica dochodzi do punktu początkowego 8776 i jest linią niewidoczną w terenie. Bezledy Obręb: Molwity (ark. 1 dz. 3/29) i obręb: Piersele (ark. 1 dz. 3/9, 3/11, 3/12 ). Północna granica strefy rozpoczyna się od granicznika nr 43-375 zlokalizowanego u zbiegu granic działek 1/3, 3/7, 3/29. Od tego punktu granica biegnie przez granicznik o numerze 43-376 aż do granicznika nr 43-377 w kierunku północno-wschodnim, wzdłuż pasa granicznego między Rzecząpospolitą Polską a Okręgiem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej. Na graniczniku nr 43-377 granica załamuje się i przebiega w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy między działkami 3/29, 3/23 i dochodzi przez granicznik 43-378 do granicznika 43-379. Punkt ten rozgranicza działka 3/29, 3/23, 3/26. Od punktu 43-379 granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż granicy z działką 3/26 poprzez punkt 43-380, który rozgranicza działki 3/29, 3/26, 2; dalej granica biegnie wyraźną miedzą do punktu 43-342 położonego przy drodze nr 3/28. W punkcie tym granica łamie się pod kątem ostrym i biegnie na ogólnym kierunku północno-zachodnim, wzdłuż pasa drogowego linią łamaną przez graniczniki 43-332, 43-330 do 43-382, gdzie granica łamie się i przechodzi przez drogę dojazdową, którą tworzą działki 3/28, 20/7, 3/13 do punktu 51-31. Dalej biegnie w linii prostej wzdłuż granicy z działką 3/14 w kierunku południowo-zachodnim do punktu 51-20. W punkcie tym granica łamie się pod kątem prostym i przebiega w kierunku północno-zachodnim przez graniczniki 51-108, 51-21 do punktu 51-28. Z punktu tego granica biegnie linią łamaną przez graniczniki 51-27, 51-26, 51-25, 51-24 w kierunku północnym dochodząc do granicy z działką 3/8. W punkcie 51-24 granica ponownie łamie się i biegnie na ogólnym kierunku wschodnim: na odcinku 51-24 - 51-30 graniczy z działką 3/8, a na odcinku 51-29 - 51-30 graniczy z działką 3/7. Z punktu 51-30 granica ponownie przechodzi przez drogę dojazdową do granicy państwa w kierunku północno-wschodnim i od granicznika 43-142 biegnie najpierw wzdłuż granicy z działką 3/8 przez punkt 43-38, następnie wzdłuż granicy z działką 3/7 dochodzi do granicznika 43-381. Tu granica łamie się ponownie pod kątem prostym i przebiega dalej wzdłuż granicy działki 3/7 w kierunku północno-zachodnim do granicznika 43-375. Z kompleksu Bezledy jest wyłączony pas drogowy, który wyznaczają następujące graniczniki: 43-142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 382, 51-31, 51-107, 51-30. Korpele Obręb Korpele (ark. mapy nr 1 dz. nr 19/3, 20/1, 21/5, 21/8, 21/9, 21/10, 21/12, 21/13, 21/14, 21/16, 21/17, 21/18, 21/19, 21/20, 21/21, 21/27, 40/1, 41/1). Opis granicy rozpoczynamy od punktu 66 położonego na północno-zachodnim rogu dz. nr 21/18 będącego punktem granicznym między działkami 475/2, 21/18 a torem kolejowym nr 2/1. Przesuwając się w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż torowiska kolejowego o ok. 26 m dochodzimy do punktu 65, a następnie po 60 m do punktu nr 64 granicą między działkami 2/1 (tor kolejowy) i 21/18, skąd nie zmieniając kierunku dochodzimy po ok. 43 m do punktu 63 i dalej po 56,5 m do punktu 62. W punkcie tym granica załamuje się w kierunku północno-wschodnim i wzdłuż torowiska kolejowego po ok. 24 m dochodzi do punktu 61. W punkcie 61 ponownie skręca w kierunku południowo-wschodnim do punktu 4 u zbiegu granic działek nr 21/18, 21/17 i 2/1. Z punktu 4 - nie zmieniając kierunku -granica biegnie południową stroną toru kolejowego ok. 12 m do punktu nr 60, a następnie 35 m do punktu 59 i dalej ok. 59 m do punktu nr 58. W punkcie 58 granica odchyla się bardziej w kierunku południowo-wschodnim i po ok. 23,5 m dochodzi do punktu nr 57, gdzie skręca na wschód i po 33,5 m dochodzi do punktu nr 17 u zbiegu granic działek nr 21/17, 42, 2/1. Z punktu nr 17 granica biegnie ok. 67 m w kierunku południowym do punktu nr 16 miedzą między działkami nr 21/17 i 42, gdzie skręca w kierunku wschodnim, i biegnie północnym skrajem drogi nr 21/19 i 21/4. Z punktu 115 do punktu 3099 granica przebiega zachodnią krawędzią drogi gruntowej 21/4 w kierunku południowo-zachodnim, gdzie skręca na zachód wzdłuż ogrodzenia trwałego i po 82 m osiąga punkt 3098. W punkcie 3098 granica załamuje się o 90° w kierunku południowym i po ok. 28,5 m wzdłuż ogrodzenia trwałego dochodzi do punktu 3096, a następnie wyraźną w terenie miedzą po ok. 43 m dochodzi do punktu 3102, gdzie ponownie skręca o 90° w kierunku wschodnim i miedzą między działkami 21/27 i 21/25 po ok. 93 m dochodzi do punktu 3101, a następnie nie zmieniając kierunku osiąga punkt 101 na granicy miasta Szczytna. Z punktu 101 do punktu 286 granica o długości ok. 93 m przebiega w kierunku południowo-zachodnim, gdzie skręca na wschód i po ok. 12 m osiąga punkt 285, skąd wzdłuż ogrodzenia betonowego przebiega ponownie w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 8 odległego o ponad 135 m i dalej nie zmieniając kierunku zdąża ponad 10 m do punktu 828, a po następnych 8 m osiąga punkt 284 u zbiegu granic działek 40/1, 39/1 i obrębu miasta Szczytno. Z punktu 284 do punktu 10 granica o długości ok. 59 m biegnie południową stroną starego torowiska w kierunku południowo-zachodnim, a następnie do punktu nr 11 wyraźną miedzą ponad 55 m nie zmieniając kierunku, rozgraniczając działki 41/1 i 39/1. W punkcie 11 granica odchyla się bardziej w kierunku zachodnim i po ok. 186 m wyraźną w terenie miedzą osiąga punkt 12 przy drodze gruntowej nr 21/9. Z punktu 12 do punktu 14 granica o długości ponad 94 m przebiega w kierunku południowo-wschodnim północną krawędzią drogi gruntowej nr 21/9, gdzie odchyla się bardziej na południe i zdąża krawędzią tej drogi do punktu 15 odległego o ponad 91 m. W punkcie 15 granica skręca ponownie na południowy-zachód i dąży do punktu 7 po przeciwnej stronie drogi nr 21/9, a następnie wzdłuż drogi nr 43 zdąża do punktu nr 6 odległego o ok. 140 m, skąd nie zmieniając kierunku biegnie do punktu 3026 będącego ogrodzeniem trwałym. W punkcie 3026 granica skręca o ponad 90° i wzdłuż tego ogrodzenia zmierza ponad 70,5 m do punktu 3035, a następnie ok. 42 m do punktu 3025, gdzie ponownie skręca na południowy zachód i wzdłuż ogrodzenia trwałego biegnie 66,5 m do punktu 3024 rozgraniczając działki 21/12 i 21/23. Z punktu 3024 do punktu 3023 przy drodze nr 43 granica o długości ponad 78 m przebiega w kierunku południowo-wschodnim, gdzie skręca ponownie w kierunku południowo-zachodnim i północną stroną drogi gruntowej nr 43 biegnie do punktu 3 odległego o 162,5 m, skąd po ponad 5 m osiąga punkt nr 2 rozgraniczający drogę gruntową 20/1 z działką 19/3 i po ok. 213 m, nie zmieniając kierunku osiąga punkt 1, a następnie lekko odchylając się w kierunku południowym po ok. 56 m dochodzi do punktu 3036 u zbiegu granic działek 19/3, 19/2 i drogi 43. Z punktu 3026 do punktu 3037 granica o długości ok. 115 m biegnie skrajem lasu w kierunku północno-zachodnim, gdzie skręca o ponad 90° i po ponad 90 m skrajem lasu w kierunku północno-wschodnim osiąga punkt 3038, w którym ponownie skręca na północny zachód i po ok. 117 m skrajem lasu dochodzi do punktu 83 przy drodze gruntowej nr 20/1. Z punktu 83 granica przebiega w kierunku północno-wschodnim ok. 40 m do punktu 35 po przeciwnej stronie drogi nr 20/1. Dalej granica biegnie w kierunku północno-wschodnim rozgraniczając działki 475/2 i 21/12 do punktu 82 odległego o ok. 47 m, a następnie nie zmieniając kierunku wyraźną miedzą ponad 89 m dochodzi do punktu 55 i po następnych ok. 96 m osiąga punkt 54 u zbiegu granic działek 475/2, 21/12, 21/18. Z punktu 54 do punktu 53 granica biegnie dalej w kierunku północno-wschodnim ponad 236 m, rozgraniczając działki 475/2 i 21/8, skąd nie zmieniając kierunku po ok. 106 m osiąga punkt 19 u zbiegu granic działek nr 475/2, 21/8, 21/5, skąd zdąża do punktu 18 ponad 115,5 m w nie zmienionym kierunku. Punkt 18 jest punktem granicznym u zbiegu granic działek nr 475/2, 21/5, 21/16. Z punktu 18 granica biegnie do punktu 2990 w tym samym kierunku wyraźną w terenie miedzą ponad 80,5 m, a następnie ponad 40 m do punktu 2987. Punkty 2990 i 2987 stanowią obie strony drogi nr 21/19. Z punktu 2987 do punktu 66, od którego rozpoczęliśmy opis, granica o długości ok. 78 m biegnie w kierunku północno-wschodnim. Szymany Obręb Szymany (ark. mapy nr 3, dz. 463/3) Opis granic rozpoczynamy od punktu 144. Jest to najbardziej na południe wysunięty punkt kompleksu, zlokalizowany ok. 0,8 m od trwałego ogrodzenia. Z punktu 144 granica biegnie na odcinku ok. 88,5 m w kierunku północno-zachodnim do punktu 20011; tu załamuje się w kierunku północnym i skrajem lasu zmierza poprzez punkty 20012, 20013, 20014, 20015, 20016, 20017, 20018, 20019 do punktu 20020. W punkcie 20020 granica SSE odchyla się w kierunku północno-zachodnim na odcinku ok. 475 m i poprzez punkt 20021 dochodzi do znajdującego się na skraju drogi dojazdowej punktu nr 20022. Od punktu 20022 granica kompleksu zmienia swój kierunek ma południowo-wschodni i poprzez punkty 20023, 20024, 20025 dochodzi do punktu 20026. Na odcinku 20022-20026 granica SSE przebiega wzdłuż asfaltowej drogi dojazdowej. W punkcie 20026 granica skręca w kierunku południowo-wschodnim i wzdłuż ogrodzenia przechodzi przez punkty 120, 121, 122, 123 do punktu 124, w którym odchyla się w kierunku południowo-zachodnim na odcinku ok. 227 m i poprzez punkt 125 dochodzi do punktu 126, utrzymując odległość ok. 0,7-1,0 m od trwałego ogrodzenia. Od punktu 126 granica kompleksu załamuje się w kierunku południowo-wschodnim i biegnie nadal wzdłuż ogrodzenia poprzez punkty 127, 130, 131, 134 do punktu 135; tu lekko odchyla się w kierunku południowym i dalej przebiega poprzez punkty 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143 dochodząc do punktu wyjściowego 144. Dobre Miasto Obręb Nowa Wieś Mała (ark. mapy nr 3 dz. nr 8, 273, 274/10) Obręb 1 m. Dobre Miasto (ark. mapy 222.221.1641, dz. nr 8) Obręb 5 m. Dobre Miasto (ark. mapy 222.221.1623, 222.221.1624, dz. nr 2, 6) W skład kompleksu wchodzą dwie działki o numerach ewidencyjnych 274/10, 273 położone w obrębie Nowa Wieś Mała o łącznej powierzchni 40,5088 ha oraz działka nr 8 o powierzchni 8,7185 ha położona w obrębie nr 1 m. Dobre Miasto. Działka 273 oddzielona jest od pozostałych działek szosą Dobre Miasto - Miłakowo. Opis granic rozpoczynamy od punktu nr 78 położonego przy krawędzi szosy nr 221/1 w północno-zachodnim rogu działki 274/10. Przesuwając się w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż szosy o ok. 170 m dochodzimy do punktu 79, a następnie poprzez punkt 10001 dochodzimy do punktu 10064. W punkcie tym odbijamy pod kątem prostym w kierunku południowym i dochodzimy do punktu nr 10065. Od tego punktu granica ulega łagodnemu odchyleniu w kierunku południowo-wschodnim i poprzez punkt 10066 dąży do punktu 10067; tam załamuje się w kierunku południowo-wschodnim i poprzez punkt 10068 dochodzi do punktu 10069. W punkcie 10069 granica SSE załamuje się pod kątem prostym i wzdłuż działki 4 biegnie do punktu 10084. Tam załamuje się w kierunku południowo-wschodnim i osiąga punkt 10083. Granicę SSE między punktami 10083, 10082, 10081, 10080 stanowi linia prosta o długości ok. 75,0 m. W punkcie 10080 granica załamuje się w kierunku północno-wschodnim i poprzez punkt 10079 biegnie do punktu 10090, tam załamuje się w kierunku północno-wschodnim i osiąga punkt 10077. Dalej granica strefy biegnie w kierunku południowym po granicy działki 10/2 do punktu 10100 poprzez punkt 10078 i 10101. W punkcie 10101 ulega lekkiemu odchyleniu w kierunku wschodnim, w linii prostej na odcinku 225 m i dochodzi do punktu 10121. Tam odchyla się łagodnie w kierunku zachodnim i osiąga punkt 10122. W punkcie 10122 granica SSE załamuje się pod kątem prostym poprzez punkt 10123 dąży do punktu 10124, gdzie odchyla się w kierunku południowo-wschodnim i w odległości 25 m dochodzi do punktu 10125. Od tego punktu granica SSE biegnie w linii prostej w kierunku południowym poprzez punkt 10016 do punktu 10017. Z punktu 10017 skręca w kierunku zachodnim i w linii prostej o długości ok. 775 m dąży do punktu 10018. Aby dotrzeć do punktu 10027 z punktu 10018 należy iść na północ ok. 675 m. Z punktu 10027 granica skręca pod kątem prostym w kierunku wschodnim i w linii prostej poprzez punkt 75 osiąga punkt 76. W tym punkcie granica odbija w kierunku północno-zachodnim pod kątem prostym i poprzez punkty 3023, 77, 3021 dochodzi do punktu 78, od którego rozpoczęto opis. W skład wyżej wymienionego kompleksu wchodzi również działka 273. Opis jej granic rozpoczynamy od punktu 1029 położonego przy zbiegu szosy 221/1 i drogi 230/1. Od tego punktu granica biegnie prawym skrajem drogi 230/1 do punktu 1036. Przedłużając tę linię dochodzi do punktu 1030. W punkcie tym granica załamuje się w kierunku północno-wschodnim i dochodzi do punktu 1031. Od tego punktu biegnie skrajem pasa kolejowego w kierunku południowo-zachodnim przez punkty 1032, 1033, 1034. W punkcie 1034 załamuje się w kierunku południowo-zachodnim i biegnie przez punkty 50010, 50009, 50008, 50007, 50006, 50005, 50004, 50003, 50002, 50001. Punkty te stanowią załamania rowu melioracyjnego. W punkcie nr 50001 granica ulega załamaniu pod kątem prostym w kierunku północno-zachodnim i biegnie prawym skrajem szosy 221/1 poprzez punkt 1035 do punktu 1029. W skład kompleksu gruntów komunalnych wchodzi działka nr 272/71 o powierzchni 8,3589 ha, położona w obrębie Nowej Wsi Małej, oraz działki 2 i 6 o łącznej powierzchni 5,5397 ha, położone w obrębie miasta Dobre Miasto. Szczegółowy opis granicy kompleksu jest następujący: Od punktu 50019 zlokalizowanego na skraju ulicy Spichrzowej w południowo-zachodniej części działki 272/71 granica biegnie w kierunku północno-wschodnim do punktu 1000. W punkcie tym załamuje się i linią łamaną biegnie skrajem naturalnego wąwozu poprzez punkty 1001, 1002, 1003, 1004, 1005, 1006, 1007, 1008, 1009 do punktu 1010. W punkcie tym załamuje się w kierunku wschodnim, biegnie w linii prostej długości 280 m i dochodzi do punktu 1028. Od tego punktu granica biegnie po trwałym ogrodzeniu do punktu 1013, gdzie załamuje się w kierunku południowo-zachodnim i przebiega przez punkty 3010, 1014, 1015 do punktu 1016. W punkcie 1016 granica zmienia kierunek na południowo-zachodni i po ogrodzeniu trwałym biegnie poprzez punkt 3009 do punktu 3008. Od punktu 3008 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim do punktu 8559, gdzie zmienia kierunek na południowy i osiąga punkt 50021 zlokalizowany na prawym skraju ul. Spichrzowej. Od punktu 50021 granica przebiega w linii prostej skrajem ulicy poprzez punkt 50020 do punktu 50019. W skład wyżej wymienionego kompleksu wchodzą również działki położone po przeciwnej stronie ul. Spichrzowej o nr 2 i 6. Opis tej części kompleksu rozpoczęto od punktu 50164 zlokalizowanego w południowo-wschodniej części działki nr 6. Od tego punktu granica SSE przebiega dołem skarpy bocznicy kolejowej w linii prostej poprzez punkty 50166, 50167, 50168, 50169 do punktu 50170. W punkcie 50170 granica załamuje się w kierunku północnym i dochodzi do punktu 50171; tam załamuje się w kierunku zachodnim i dołem skarpy biegnie do punktu 50172. W punkcie 50172 zmienia kierunek na północny i dochodzi do punktu 50148 zlokalizowanego na skraju ul. Spichrzowej. Od tego punktu granica biegnie w kierunku wschodnim poprzez punkty 50149, 50151, 50152, 50153, 50154, 50155, 50156, 50157, 50158 pokrywające się z granicą ul. Spichrzowej. W punkcie 50158 granica załamuje się w kierunku południowo-wschodnim i osiąga punkt 50159. Tam załamuje się pod kątem prostym i dochodzi do punktu 50160. Od tego punktu granica biegnie po ogrodzeniu trwałym do punktu 50161. W punkcie tym skręca w kierunku zachodnim i biegnie do punktu 50162. Z tego punktu granica, pokrywająca się z ogrodzeniem trwałym, biegnie do punktu 50164, od którego rozpoczęto opis. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 stycznia 1999 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 8, poz. 70) Na podstawie art. 99 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), art. 103 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) i art. 85 ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącą przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Policji, ustala się na 1,75. § 2. Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącą przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Straży Granicznej, ustala się na 1,79. § 3. Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącą przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, ustala się na 1,43. § 4. Tracą moc rozporządzenia Rady Ministrów: 1) z dnia 16 października 1997 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie policjantów (Dz. U. Nr 130, poz. 857), 2) z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 162, poz. 1110), 3) z dnia 18 lutego 1997 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 18, poz. 98, Nr 130, poz. 850 i 857 oraz Nr 162, poz. 1110). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Przygotowania Udziału Polski w Światowej Wystawie Expo 2000 w Hanowerze. (Dz. U. Nr 8, poz. 71) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Przygotowania Udziału Polski w Światowej Wystawie Expo 2000 w Hanowerze, w randze podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, zwanego dalej "Pełnomocnikiem". 2. Pełnomocnik wykonuje zadania Komisarza Generalnego Sekcji Polskiej Expo 2000 w Hanowerze. § 2. 1. Do zadań Pełnomocnika należy organizacja polskiej ekspozycji na Światowej Wystawie Expo 2000 w Hanowerze, zwanej dalej "Wystawą", reprezentowanie Polski w kontaktach z organizatorami Wystawy, czuwanie nad przestrzeganiem praw i obowiązków polskich wystawców. 2. Zadania określone w ust. 1 Pełnomocnik realizuje w szczególności przez: 1) nadzór nad przygotowaniem i organizacją polskiej ekspozycji na Wystawie, 2) koordynację i promocję przedsięwzięć związanych z udziałem Polski w Wystawie, 3) współpracę z organizacjami rządowymi i pozarządowymi oraz innymi podmiotami w przygotowaniach i przeprowadzeniu udziału Polski w Wystawie, 4) reprezentowanie Polski w sprawach związanych z przygotowaniami i udziałem Polski w Wystawie. § 3. Organy administracji rządowej są obowiązane do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi w realizacji zadań. § 4. W realizacji zadań, o których mowa w § 2, Pełnomocnik współpracuje z międzyresortowym Komitetem Organizacyjnym Expo 2000. § 5. 1. Pełnomocnik przedstawia Radzie Ministrów analizy, oceny i wnioski związane z realizacją powierzonych mu zadań oraz okresowe sprawozdania ze swojej działalności. 2. Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów o zagrożeniach w realizacji zadań, o których mowa w § 2. § 6. Pełnomocnik może powoływać zespoły o charakterze opiniodawczo-doradczym, a także zlecać przeprowadzanie ekspertyz. § 7. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewnia Pełnomocnikowi Ministerstwo Gospodarki. § 8. Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa, w części dotyczącej Ministerstwa Gospodarki. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania i odwoływania oraz sprawowania nadzoru nad zespołami orzekającymi o stopniu niepełnosprawności, zakresu ich działania, a także zakresu ich współdziałania z organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 8, poz. 72) Na podstawie art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W skład powoływanego i odwoływanego przez starostę powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwanego dalej "powiatowym zespołem", wchodzą przewodniczący i członkowie. 2. Przewodniczącego powiatowego zespołu powołuje i odwołuje starosta. 3. Członków powiatowego zespołu powołuje i odwołuje starosta na wniosek przewodniczącego powiatowego zespołu. § 2. Zakres działania powiatowego zespołu obejmuje: 1) realizację zadań z zakresu administracji rządowej, dotyczących orzekania o stopniu niepełnosprawności, 2) realizację porozumień zawartych między powiatami, dotyczących wykonywania zadań powiatowego zespołu na obszarze więcej niż jednego powiatu. § 3. Powiatowy zespół współdziała z organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego w sprawach: 1) pomocy społecznej i rehabilitacji osób niepełnosprawnych - zgodnie ze wskazaniami zawartymi w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności, 2) toczących się postępowań przed organami rentowymi i instytucjami realizującymi ubezpieczenia społeczne. § 4. 1. W skład powoływanego i odwoływanego przez wojewodę wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwanego dalej "wojewódzkim zespołem", wchodzą przewodniczący i członkowie. 2. Przewodniczącego wojewódzkiego zespołu powołuje i odwołuje wojewoda. 3. Członków wojewódzkiego zespołu powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek przewodniczącego wojewódzkiego zespołu. § 5. Wojewódzki zespół rozpatruje odwołania od orzeczeń powiatowych zespołów. § 6. Wojewódzki zespół współdziała z organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego w sprawach: 1) pomocy społecznej i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności, 2) toczących się postępowań przed organami rentowymi i ubezpieczeniowymi. § 7. 1. Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych sprawuje zwierzchni nadzór nad orzekaniem o stopniu niepełnosprawności przez: 1) opracowywanie standardów postępowania, 2) udzielanie wyjaśnień w sprawach stosowania przepisów i procedur, 3) instruktaż dla powiatowych zespołów i wojewódzkich zespołów, 4) kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania standardów postępowania. 2. Wojewoda pełni nadzór bezpośredni nad powiatowymi zespołami przez: 1) kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania standardów postępowania, 2) instruktaż dla powiatowych zespołów. § 8. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania i odwoływania oraz sprawowania nadzoru nad zespołami orzekającymi o stopniu niepełnosprawności, zakresu ich działania, a także zakresu ich współdziałania z organami administracji rządowej i samorządowej (Dz. U. Nr 100, poz. 624). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie algorytmu podziału środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na realizację określonych zadań jednostek samorządu terytorialnego oraz sposobu przedstawiania sprawozdań o wykorzystaniu tych środków. (Dz. U. Nr 8, poz. 73) Na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Funduszem", są przekazywane przez Prezesa Zarządu Funduszu samorządom powiatowym na realizowane przez nie zadania określone w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), zwanej dalej "ustawą", z zakresu: 1) rehabilitacji zawodowej, do których zalicza się: a) udzielanie osobom niepełnosprawnym pożyczek na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej, b) udzielanie dofinansowań do wysokości 50% oprocentowania kredytów bankowych, zaciąganych przez osoby niepełnosprawne na kontynuowanie działalności gospodarczej lub prowadzenie własnego lub dzierżawionego gospodarstwa rolnego, c) dokonywanie zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na organizację nowych lub przystosowanie istniejących stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych bezrobotnych lub poszukujących pracy i nie pozostających w zatrudnieniu, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy, d) dokonywanie zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na wynagrodzenia osób niepełnosprawnych, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy, oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 25 ust. 2 i 3 ustawy, e) dokonywanie zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę, zatrudniającego do 24 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, na wynagrodzenia osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, skierowanych do pracy przez powiatowy urząd pracy, oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 ustawy, f) dokonywanie zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych, g) finansowanie kosztów szkoleń osób niepełnosprawnych, 2) rehabilitacji społecznej, do której zalicza się dofinansowanie: a) uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach rehabilitacyjnych, b) likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych, realizowanych na indywidualne wnioski osób niepełnosprawnych, c) warsztatów terapii zajęciowej. § 2. 1. Wysokość środków na zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej, o których mowa w § 1 pkt 1, ustala się według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) - roczna wysokość środków na zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej dla powiatu p, 2) - kwota przewidziana w planie finansowym Funduszu na dany rok na realizację przez samorządy powiatowe zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, 3) - kwota zobowiązań ze środków Funduszu z tytułu realizacji umów zawartych do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego realizację zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, przypadająca na dany rok, 4) - liczba osób niepełnosprawnych bezrobotnych i poszukujących pracy nie pozostających w zatrudnieniu, w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w powiecie p, 5) - liczba osób niepełnosprawnych bezrobotnych i poszukujących pracy nie pozostających w zatrudnieniu, w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w całym kraju, 6) - liczba osób niepełnosprawnych biernych zawodowo, w wieku 15 lat i więcej, w powiecie p, 7) - liczba osób niepełnosprawnych biernych zawodowo, w wieku 15 lat i więcej, w całym kraju, 8) - kwota zobowiązań z tytułu realizacji umów zawartych do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego realizację zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej realizowanych przez starostę, przypadająca na dany rok, 9) a, b - współczynniki ustalane na dany rok przez Zarząd Funduszu, przy czym a+b=1 oraz a nie może być mniejsze niż 0,6. 2. Podstawę dokonania obliczeń przy zastosowaniu wzoru algorytmu stanowią dane Głównego Urzędu Statystycznego i Krajowego Urzędu Pracy. § 3. Wysokość środków na dofinansowanie uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach rehabilitacyjnych, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. a), ustala się, z uwzględnieniem odpowiednich danych, o których mowa w § 2 ust. 2, według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) - roczna wysokość środków dla powiatu p na dofinansowanie uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach rehabilitacyjnych, 2) - kwota przewidziana w planie finansowym Funduszu na dany rok na dofinansowanie uczestnictwa osób niepełnosprawnych w turnusach rehabilitacyjnych, 3) - liczba osób niepełnosprawnych w powiecie p, 4) - liczba osób niepełnosprawnych w całym kraju. § 4. Wysokość środków przeznaczonych na dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. b), realizowanych na indywidualne wnioski osób niepełnosprawnych, ustala się, z uwzględnieniem odpowiednich danych, o których mowa w § 2 ust. 2, według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) - roczna wysokość środków dla powiatu p na dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych, realizowanych na indywidualne wnioski osób niepełnosprawnych, 2) - kwota przewidziana w planie finansowym Funduszu na dany rok na dofinansowanie likwidacji barier architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych, realizowanych na indywidualne wnioski osób niepełnosprawnych, 3) - liczba osób niepełnosprawnych w powiecie p, 4) - liczba osób niepełnosprawnych w całym kraju. § 5. Wysokość środków przeznaczonych na dofinansowanie warsztatów terapii zajęciowej, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. c), ustala się według następującego wzoru algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) - roczna wysokość środków dla powiatu p na dofinansowanie działania warsztatów terapii zajęciowej, 2) - liczba uczestników warsztatów terapii zajęciowej finansowanych przez starostę w powiecie p, według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok, dla którego jest obliczana wysokość środków, 3) - kwota środków na pokrycie kosztów rocznego pobytu jednego uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej, ustalana przez Zarząd Funduszu na dany rok. § 6. 1. Środki, o których mowa w § 2-5, są przekazywane staroście na wyodrębniony rachunek bankowy w terminie 14 dni od dnia złożenia przez starostę wniosku o ich przekazanie. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, powiększa się o 2%, z przeznaczeniem na pokrycie kosztów obsługi realizowanych zadań. § 7. Samorząd powiatowy przedstawia Prezesowi Zarządu Funduszu kwartalne sprawozdania finansowo-rzeczowe z wykorzystania środków, o których mowa w § 2-5, w terminie do 15 dnia pierwszego miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy sprawozdanie, na formularzu udostępnionym przez Zarząd Funduszu. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem § 1 pkt 1 lit. g), który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ z dnia 25 stycznia 1999 r. w sprawie zmian w treści obwieszczenia o zbiorczych wynikach wyborów do rad na obszarze kraju, przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r. (Dz. U. Nr 8, poz. 74) Na podstawie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060), w związku z uchwałami Miejskiej Komisji Wyborczej w Krakowie z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ponownego sporządzenia zbiorczych protokołów wyników głosowania na obszarze okręgów wyborczych nr 1 i 2 utworzonych dla wyboru Sejmiku Województwa Małopolskiego i uchwałą Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Krakowie z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ponownego sporządzenia protokołu z wyborów do Sejmiku Województwa Małopolskiego przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r. oraz obwieszczeniem Wojewódzkiego Komisarza Wyborczego w Krakowie z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ponownego obwieszczenia o wynikach wyborów do Sejmiku Województwa Małopolskiego przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r., Państwowa Komisja Wyborcza wprowadza następujące zmiany w obwieszczeniu z dnia 23 października 1998 r. o zbiorczych wynikach wyborów do rad na obszarze kraju przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r. (Dz. U. Nr 131, poz. 861): 1) w części "I. Dane ogólne" w pkt 3 liczbę 28.544.777 zastępuje się liczbą 28.547.673; 2) w części "VI. Wybory do sejmików województw": a) w pkt 4 liczbę 28.544.777 zastępuje się liczbą 28.547.673, b) w pkt 5 liczbę 12.945.043 zastępuje się liczbą 12.946.445, c) w pkt 6 liczbę 11.721.825 zastępuje się liczbą 11.723.207, d) w pkt 7 liczbę 1.223.218 zastępuje się liczbą 1.223.238, a liczbę 893.000 zastępuje się liczbą 893.014. Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej: Ferdynand Rymarz Zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej: Stanisław Kosmal, Andrzej Wróblewski Członkowie Państwowej Komisji Wyborczej: Stefan Jaworski, Andrzej Mączyński, Zbigniew Szonert, Tadeusz Żyznowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. (Dz. U. Nr 9, poz. 75) Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 oraz w ust. 2 wyrazy "400 000 EURO" zastępuje się wyrazami "800 000 EURO"; 2) w art. 3: a) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy." Art. 2. Ustaw wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 9, poz. 76) Na podstawie art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338) załącznik nr 2 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r. (poz.76) WYKAZ GMIN ZAGROŻONYCH SZCZEGÓLNIE WYSOKIM BEZROBOCIEM STRUKTURALNYM 1. W województwie dolnośląskim: gminy miejskie: Bielawa, Boguszów-Gorce, Chojnów, Dzierżoniów, Duszniki-Zdrój, Jedlina-Zdrój, Kamienna Góra, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Nowa Ruda, Pieszyce, Piława Górna, Polanica-Zdrój, Szczawno-Zdrój, Wałbrzych, Złotoryja, gminy*): Bardo, Bolków, Chojnów, Ciepłowody, Czarny Bór, Dzierżoniów, Głuszyca, Gromadka, Kamienna Góra, Kamieniec Ząbkowicki, Kłodzko, Lądek-Zdrój, Lewin Kłodzki, Lubawka, Marciszów, Mieroszów, Niemcza, Nowa Ruda, Pielgrzymka, Przeworno, Radków, Stare Bogaczowice, Stoszowice, Szczytna, Walim, Warta Bolesławiecka, Zagrodno, Ząbkowice Śląskie, Ziębice, Złotoryja, Złoty Stok. 2. W województwie kujawsko-pomorskim: gminy miejskie: Chełmża, Golub-Dobrzyń, Grudziądz, Wąbrzeźno, gminy: Brzozie, Chełmża, Ciechocin, Dębowa Łąka, Golub-Dobrzyń, Grudziądz, Gruta, Kamień Krajeński, Kowalewo Pomorskie, Książki, Łasin, Łubianka, Łysomice, Mrocza, Nakło nad Notecią, Płużnica, Radomin, Radzyń Chełmiński, Rogóźno, Sadki, Sępólno Krajeńskie, Sośno, Świecie nad Osą, Wąbrzeźno, Więcbork. 3. W województwie lubuskim: gmina miejska: Nowa Sól, gminy: Brody, Bytom Odrzański, Dobiegniew, Drezdenko, Jasień, Kolsko, Kożuchów, Lubsko, Małomice, Niegosławice, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko, Sława, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie, Szprotawa, Tuplice, Zwierzyn. 4. W województwie mazowieckim: gmina miejska: Pionki, gminy: Bieżuń, Chlewiska, Jastrząb, Kuczbork-Osada, Lubowidz, Lutocin, Mirów, Orońsko, Pionki, Szydłowiec, Żuromin. 5. W województwie podlaskim: gmina miejska: Suwałki, gminy: Bakałarzewo, Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki, Wiżajny. 6. W województwie pomorskim: gminy miejskie: Człuchów, Krynica Morska, Kwidzyn, Lębork, Łeba, Malbork, Słupsk, Tczew, Ustka, gminy: Borzytuchom, Bytów, Cewice, Czarna Dąbrówka, Człuchów, Damnica, Debrzno, Dębnica Kaszubska, Dzierzgoń, Gardeja, Główczyce, Gniew, Kępice, Kobylnica, Koczała, Kołczygłowy, Konarzyny, Kwidzyn, Lichnowy, Lipnica, Malbork, Miastko, Mikołajki Pomorskie, Miłoradz, Morzeszczyn, Nowa Wieś Lęborska, Nowy Dwór Gdański, Nowy Staw, Ostaszewo, Parchowo, Pelplin, Potęgowo, Prabuty, Przechlewo, Ryjewo, Rzeczenica, Sadlinki, Słupsk, Smołdzino, Stare Pole, Stary Dzierzgoń, Stary Targ, Stegna, Studzienice, Subkowy, Sztum, Sztutowo, Trzebielino, Tczew, Tuchomie, Wicko, Ustka. 7. W województwie świętokrzyskim: gmina miejska: Starachowice, gminy: Bliżyn, Brody, Końskie, Mirzec, Mniów, Pawłów, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Smyków, Stąporków, Wąchock. 8. W województwie warmińsko-mazurskim: gminy miejskie: Bartoszyce, Braniewo, Działdowo, Elbląg, Ełk, Giżycko, Górowo Iławeckie, Iława, Kętrzyn, Lidzbark Warmiński, Lubawa, Mrągowo, Nowe Miasto Lubawskie, Ostróda, Szczytno, gminy: Banie Mazurskie, Barciany, Bartoszyce, Biała Piska, Biskupiec (powiat nowomiejski), Biskupiec (powiat olsztyński), Bisztynek, Braniewo, Budry, Dąbrówno, Dobre Miasto, Dubeninki, Działdowo, Dźwierzuty, Elbląg, Ełk, Frombork, Giżycko, Godkowo, Gołdap, Górowo Iławeckie, Grodziczno, Gronowo Elbląskie, Grunwald, Iława, Iłowo-Osada, Janowiec Kościelny, Janowo, Jedwabno, Jeziorany, Kalinowo, Kętrzyn, Kisielice, Kolno, Korsze, Kowale Oleckie, Kozłowo, Kruklankii, Kiwity, Kurzętnik, Lelkowo, Lidzbark, Lidzbark Warmiński, Lubawa, Lubomino, Łukta, Małdyty, Markusy, Mikołajki, Milejewo, Miłakowo, Miłki, Miłomłyn, Młynary, Morąg, Mrągowo, Nidzica, Nowe Miasto Lubawskie, Olecko, Orneta, Orzysz, Ostróda, Pasłęk, Pasym, Piecki, Pieniężno, Pisz, Płoskinia, Płośnica, Pozezdrze, Prostki, Reszel, Ruciane-Nida, Rybno, Rychliki, Ryn, Sępopol, Sorkwity, Srokowo, Stare Juchy, Susz, Szczytno, Świętajno (powiat olecko-gołdapski), Świętajno (powiat szczycieński), Tolkmicko, Węgorzewo, Wilczęta, Wielbark, Wieliczki, Wydminy, Zalewo. 9. W województwie wielkopolskim: gminy miejskie: Chodzież, Wągrowiec, Złotów, gminy: Białośliwie, Budzyń, Chodzież, Damasławek, Gołańcz, Jastrowie, Krajenka, Krzyż Wielkopolski, Lipka, Łobżenica, Margonin, Miasteczko Krajeńskie, Okonek, Rogoźno, Ryczywół, Szamocin, Tarnówka, Trzcianka, Ujście, Wapno, Wągrowiec, Wieleń, Wyrzysk, Wysoka, Zakrzewo, Złotów. 10. W województwie zachodniopomorskim: gminy miejskie: Białogard, Darłowo, Koszalin, Sławno, Szczecinek, Świdwin, Wałcz, gminy: Barlinek, Barwice, Będzino, Białogard, Biały Bór, Bielice, Biesiekierz, Bierzwnik, Bobolice, Boleszkowice, Borne Sulinowo, Brojce, Brzeźno, Choszczno, Czaplinek, Człopa, Darłowo, Dębno, Dobra, Dolice, Drawno, Drawsko Pomorskie, Dziwnów, Golczewo, Gryfice, Grzmiąca, Ińsko, Kalisz Pomorski, Kamień Pomorski, Karlino, Karnice, Kozielice, Krzęcin, Lipiany, Łobez, Malechowo, Manowo, Mielno, Mirosławiec, Myślibórz, Nowogard, Nowogródek Pomorski, Osina, Ostrowice, Pełczyce, Płoty, Polanów, Połczyn­Zdrój, Postomino, Przelewice, Pyrzyce, Radowo Małe, Rąbino, Recz, Resko, Rewal, Sianów, Sławno, Sławobrze, Szczecinek, Świdwin, Świerzno, Świeszyno, Trzebiatów, Tuczno, Tychowo, Wałcz, Warnice, Węgorzyno, Wierzchowo, Złocieniec. *) Gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie określenia gmin zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje oraz przyznaje się prawo do zasiłku i stypendium zamieszkałym w nich bezrobotnym. (Dz. U. Nr 9, poz. 77) Na podstawie art. 37i ust. 3 i 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W 1999 r. bezrobotnym zamieszkałym w gminach województw: dolnośląskiego, łódzkiego, małopolskiego i śląskiego, wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, przyznaje się uprawnienia określone w art. 37d i art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126). § 2. W 1999 r. w gminach województw dolnośląskiego i łódzkiego, wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, stosuje się instrumenty ekonomiczno-finansowe oraz preferencje przewidziane w: 1) ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 2) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 35, poz. 173 i Nr 148, poz. 722 oraz z 1997 r. Nr 1, poz. 4, Nr 6, poz. 35, Nr 128, poz. 834 i Nr 145, poz. 981) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 3. W 1999 r. w gminach województw: dolnośląskiego, łódzkiego, małopolskiego i śląskiego, wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, stosuje się instrumenty ekonomiczno-finansowe oraz preferencje przewidziane w: 1) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 39) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym albo gmin zagrożonych recesją i degradacją społeczną, 2) rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1993 r. w sprawie wytycznych realizacji budżetu państwa w zakresie wydatków przeznaczonych na wsparcie restrukturyzacji i osłony likwidacji przedsiębiorstw (Dz. U. Nr 119, poz. 531, z 1995 r. Nr 128, poz. 621 i z 1997 r. Nr 30, poz. 167) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 4. Tracą moc: 1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie określenia województw i gmin objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, w których są stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu restrukturyzacji gospodarki i ograniczania negatywnych skutków bezrobocia (Dz. U. Nr 90, poz. 569), 2) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie przyznania bezrobotnym, zamieszkałym w niektórych województwach i gminach objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, prawa do zasiłku i stypendium, przysługującego bezrobotnym zamieszkałym w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 90, poz. 570). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r. (poz. 77) Wykaz gmin zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje oraz przyznaje się prawo do zasiłku i stypendium zamieszkałym w nich bezrobotnym 1. Województwo dolnośląskie: gminy miejskie: Świdnica, Świebodzice, gminy*): Bystrzyca Kłodzka, Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Międzylesie, Stronie Śląskie, Strzegom, Świdnica, Żarów. 2. Województwo łódzkie: gminy miejskie: Głowno, Konstantynów Łódzki, Łódź, Ozorków, Pabianice, Zgierz, gminy: Aleksandrów Łódzki, Andrespol, Brójce, Głowno, Ksawerów, Nowosolna, Ozorków, Pabianice, Parzęczew, Rzgów, Stryków, Zgierz. 3. Województwo małopolskie: gminy miejskie: Bukowno, Sławków, gminy: Babice, Bolesław, Brzeszcze, Chrzanów, Klucze, Libiąż, Olkusz, Trzebinia, Wolbrom. 4. Województwo śląskie: gminy miejskie: Będzin, Bieruń, Bytom, Chorzów, Czeladź, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Imielin, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Katowice, Knurów, Lędziny, Łaziska Górne, Miasteczko Śląskie, Mikołów, Mysłowice, Orzesze, Wojkowice, Piekary Śląskie, Poręba, Pszów, Pyskowice, Racibórz, Radlin, Radzionków, Ruda Śląska, Rybnik, Rydułtowy, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tarnowskie Góry, Tychy, Wodzisław Śląski, Zabrze, Zawiercie, Żory, gminy: Bestwina, Bobrowniki, Bojszowy, Chełm Śląski, Czechowice-Dziedzice, Czerwionka­Leszczyny, Gaszowice, Gierałtowice, Goczałkowice-Zdrój, Godów, Gorzyce, Jejkowice, Kobiór, Kornowac, Krupski Młyn, Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Lubomia, Lyski, Łazy, Marklowice, Miedźna, Mierzęcice, Mszana, Nędza, Ogrodzieniec, Ornontowice, Ożarowice, Pawłowice, Pietrowice Wielkie, Pilchowice, Pilica, Psary, Pszczyna, Rudnik, Rudziniec, Siewierz, Sośnicowice, Suszec, Świerklaniec, Świerklany, Toszek, Tworóg, Wielowieś, Wyry, Zbrosławice, Zebrzydowice, Żarnowiec. *) Gminy miejsko-wiejskie i gminy wiejskie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 stycznia 1999 r. w sprawie zasad i trybu wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego. (Dz. U. Nr 9, poz. 78) Na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojewoda wydaje wojewódzki dziennik urzędowy, zwany dalej "dziennikiem urzędowym", przy pomocy urzędu wojewódzkiego. 2. Dziennik urzędowy jest redagowany w komórce organizacyjnej urzędu wojewódzkiego, do której zadań należy obsługa prawna tego urzędu. 3. Wojewoda wyznacza naczelnego redaktora dziennika urzędowego, zwanego dalej "naczelnym redaktorem", spośród pracowników mających wyższe wykształcenie prawnicze lub administracyjne, zatrudnionych w komórce organizacyjnej, o której mowa w ust. 2. § 2. 1. Tytuł dziennika urzędowego składa się z wyrazów "Dziennik Urzędowy Województwa" oraz nazwy województwa. 2. Dziennik urzędowy wydaje się z zachowaniem kolejności numerów, pozycji oraz stron w każdym roku kalendarzowym. 3. Na każdym numerze dziennika urzędowego oznacza się datę jego wydania. 4. Wzór pierwszej strony dziennika urzędowego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Na ostatniej stronie dziennika urzędowego zamieszcza się nazwę jego wydawcy, nazwę i adres redakcji, imię i nazwisko naczelnego redaktora oraz klauzulę "Tłoczono z polecenia Wojewody (nazwa) z dnia .... w (nazwa i adres zakładu drukującego)". 2. Na ostatniej stronie dziennika urzędowego można zamieszczać także inne informacje związane z jego wydawaniem i rozpowszechnianiem. § 4. 1. Wojewoda ustala nakład każdego numeru dziennika urzędowego, kierując się potrzebą zapewnienia jego powszechnej dostępności. 2. Wojewoda, w razie potrzeby, może zarządzić dodrukowanie poszczególnych numerów dziennika urzędowego. § 5. W dzienniku urzędowym ogłasza się: 1) akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 2) akty prawa miejscowego stanowionego przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy, 3) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 4) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez: wojewodę i organy administracji niezespolonej, organ samorządu województwa, organ powiatu i organ gminy, 5) przepisy porządkowe wydane przez organ powiatu, 6) porozumienia o powierzeniu przez wojewodę prowadzenia spraw z zakresu swojej właściwości organom samorządu terytorialnego z obszaru województwa, 7) statut województwa, 8) uchwałę budżetową województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa, 9) obwieszczenia wojewody o rozwiązaniu z mocy prawa sejmiku województwa, 10) statut urzędu wojewódzkiego, 11) statuty powiatów, 12) obwieszczenia o rozwiązaniu z mocy prawa rady powiatu, 13) statuty gmin, 14) obwieszczenia o rozwiązaniu z mocy prawa rady gminy, 15) statuty związków międzygminnych, 16) statuty związków powiatów, 17) inne akty prawne, w tym informacje i obwieszczenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne. § 6. 1. Podstawą do ogłoszenia aktu prawnego jest jego oryginał podpisany przez upoważniony do wydania tego aktu organ, a w przypadku wyroku sądu administracyjnego - odpis. 2. Naczelny redaktor sprawdza, czy nie zachodzą przeszkody prawne do ogłoszenia aktu prawnego lub wyroku. 3. W przypadku stwierdzenia uchybień lub innych przeszkód od ogłoszenia aktu prawnego, wojewoda zwraca ten akt organowi, który go przekazał, wskazując stwierdzone uchybienia. § 7. 1. Akty prawne i wyroki sądu administracyjnego przekazane do ogłoszenia w dzienniku urzędowym ogłasza się niezwłocznie. 2. Ogłoszenie aktu prawnego w dzienniku urzędowym nie może nastąpić po upływie określonej w tym akcie daty jego wejścia w życie, jeżeli moc obowiązująca aktu jest uzależniona od jego ogłoszenia w dzienniku urzędowym. 3. Dzień wydania dziennika urzędowego ustala się z uwzględnieniem przewidywanego terminu zakończenia druku i skierowania do rozpowszechniania. § 8. 1. Wojewoda zatwierdza przygotowany do druku tekst dziennika urzędowego i poleca jego wydanie, stosując formułę określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Przepis stosuje się odpowiednio do dodrukowania poszczególnych numerów dziennika urzędowego. 2. Wydany dziennik urzędowy kieruje się niezwłocznie do rozpowszechniania. § 9. 1. Rozpowszechnianie dziennika urzędowego odbywa się w szczególności przez sprzedaż w stałych punktach sprzedaży oraz w systemie prenumeraty. 2. Stały punkt sprzedaży dziennika urzędowego jest prowadzony w siedzibie urzędu wojewódzkiego i delegatury urzędu wojewódzkiego. Stałe punkty sprzedaży mogą być prowadzone również w siedzibach organów samorządu terytorialnego, a także w innych miejscach, stosownie do miejscowych potrzeb. 3. Sprzedaż w systemie prenumeraty prowadzi stały punkt sprzedaży w siedzibie urzędu wojewódzkiego i delegatury urzędu wojewódzkiego. § 10. Wojewoda ustala cenę dziennika urzędowego. § 11. Jeden egzemplarz dziennika urzędowego otrzymują bezpłatnie: 1) Prezes Rady Ministrów, 2) minister właściwy do spraw administracji publicznej, 3) Prokurator Generalny, 4) Szef Kancelarii Sejmu, 5) Szef Kancelarii Senatu, 6) Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 7) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 8) Rzecznik Praw Obywatelskich, 9) Prezes Trybunału Konstytucyjnego, 10) Prezes Sądu Najwyższego, 11) Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, 12) prezes sądu okręgowego i apelacyjnego, 13) posłowie i senatorowie z województwa, 14) marszałek województwa, 15) organy administracji niezespolonej, 16) przewodniczący rad gmin i powiatów położonych na terenie województwa oraz przewodniczący sejmiku województwa, 17) biblioteki wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 12. O wydaniu każdego numeru dziennika urzędowego i o zamieszczonych w nim aktach prawnych i wyrokach sądu administracyjnego należy podać informację co najmniej w dwóch środkach masowego przekazu o zasięgu wojewódzkim. § 13. 1. W urzędach wojewódzkich i delegaturach urzędów wojewódzkich są prowadzone zbiory dzienników urzędowych, dostępne do powszechnego wglądu w godzinach pracy urzędu. 2. W pierwszym kwartale każdego roku wojewoda wydaje skorowidz aktów prawnych i wyroków sądu administracyjnego ogłoszonych w dzienniku urzędowym w roku poprzednim. § 14. 1. Naczelny redaktor prowadzi archiwum oryginalnych tekstów, które stały się podstawą ogłoszenia aktu prawnego i wyroku sądu administracyjnego w dzienniku urzędowym. 2. Sprostowanie błędów w tekstach aktów ogłoszonych w dzienniku urzędowym następuje w drodze obwieszczenia wojewody, ogłoszonego w dzienniku urzędowym. 3. Sprostowania błędu należy dokonać niezwłocznie po jego ujawnieniu. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 1999 r. (poz. 78) Załącznik nr 1 Wzór pierwszej strony wojewódzkiego dziennika urzędowego Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 WYKAZ BIBLIOTEK OTRZYMUJĄCYCH BEZPŁATNIE 1 EGZEMPLARZ DZIENNIKA URZĘDOWEGO I. Biblioteki otrzymujące 1 egzemplarz dzienników urzędowych wszystkich województw: 1) Biblioteka Narodowa w Warszawie*, 2) Biblioteka Jagiellońska w Krakowie, 3) Biblioteka Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie, 4) Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego w Łodzi, 5) Biblioteka Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu, 6) Biblioteka Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, 7) Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego w Warszawie, 8) Biblioteka Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu, 9) Biblioteka Śląska w Katowicach, 10) Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy, 11) Książnica Pomorska w Szczecinie, 12) Biblioteka Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku, 13) Biblioteka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w Lublinie, 14) Biblioteka Uniwersytetu Opolskiego w Opolu, 15) Biblioteka Uniwersytetu Białostockiego w Białymstoku, 16) Biblioteka Sejmowa w Warszawie. II. Biblioteki otrzymujące 1 egzemplarz dziennika urzędowego właściwego województwa: 1) dla województwa dolnośląskiego Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, 2) dla województwa kujawsko-pomorskiego - Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy; Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Książnica Miejska w Toruniu, 3) dla województwa lubelskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Lublinie, 4) dla województwa lubuskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gorzowie Wlkp.; Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Zielonej Górze, 5) dla województwa łódzkiego - Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Łodzi, 6) dla województwa małopolskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, 7) dla województwa mazowieckiego - Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy, 8) dla województwa opolskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu, 9) dla województwa podkarpackiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Rzeszowie, 10) dla województwa podlaskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Białymstoku, 11) dla województwa pomorskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gdańsku, 12) dla województwa śląskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Katowicach, 13) dla województwa świętokrzyskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Kielcach, 14) dla województwa warmińsko-mazurskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie, 15) dla województwa wielkopolskiego - Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Poznaniu, 16) dla województwa zachodniopomorskiego - Książnica Pomorska w Szczecinie. * 4 egzemplarze Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 21 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 9, poz. 79) Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 164, poz. 1168) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w ust. 2 pod lit. A po wyrazach "- wielozawodowy, BHP - (51AB - 1300) - 1300 zł," dodaje się wyrazy "- handlowy, pracowników socjalnych, fryzjerski - (52AB - 1400) - 1400 zł,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 15 stycznia 1999 r. w sprawie utworzenia specjalistycznej jednostki nadzoru oraz określenia jej organizacji i zakresu powierzonych zadań związanych ze sprawowaniem nadzoru pedagogicznego. (Dz. U. Nr 9, poz. 80) Na podstawie art. 32a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W celu sprawowania nadzoru pedagogicznego nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami artystycznymi tworzy się specjalistyczną jednostkę nadzoru o nazwie "Centrum Edukacji Artystycznej", zwaną dalej "Centrum". § 2. 1. Centrum jest państwową jednostką budżetową finansowaną z budżetu ministra właściwego do spraw kultury. 2. Siedzibą Centrum jest Warszawa. § 3. Nadzór nad działalnością Centrum sprawuje minister właściwy do spraw kultury. § 4. 1. Centrum sprawuje nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami artystycznymi. 2. Centrum w związku ze sprawowanym nadzorem pedagogicznym: 1) współdziała z innymi organami sprawującymi nadzór pedagogiczny, a także z organami prowadzącymi szkoły i placówki artystyczne, 2) współdziała ze szkołami i placówkami artystycznymi oraz organami prowadzącymi te szkoły i placówki w organizowaniu doskonalenia zawodowego nauczycieli przedmiotów artystycznych, a także organizuje i prowadzi sprawy związane z uzyskiwaniem stopni specjalizacji zawodowej przez tych nauczycieli, 3) nadzoruje prace komisji egzaminacyjnych do przedmiotów artystycznych, 4) współdziała ze szkołami i placówkami artystycznymi w organizowaniu konkursów, przesłuchań, plenerów, wystaw i innych imprez prezentujących osiągnięcia artystyczne uczniów, 5) współdziała ze szkołami i placówkami artystycznymi w sprawach innowacji i eksperymentów pedagogicznych, 6) przygotowuje i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw kultury propozycje i wnioski dotyczące nowych rozwiązań lub zmian w przepisach z zakresu szkolnictwa artystycznego. § 5. Centrum gromadzi literaturę krajową i zagraniczną oraz inne materiały, w szczególności materiały nutowe, kasety, płyty, filmy, a także wydaje materiały dydaktyczne dla nauczycieli i uczniów. § 6. 1. Działalnością Centrum kieruje dyrektor, powoływany i odwoływany przez ministra właściwego do spraw kultury. 2. Dyrektor reprezentuje Centrum na zewnątrz, jest przełożonym służbowym jego pracowników oraz odpowiada za całokształt pracy Centrum. § 7. 1. Dyrektor Centrum wykonuje swoje zadania przy pomocy wicedyrektora, powoływanego i odwoływanego przez ministra, o którym mowa w § 6 ust. 1, na wniosek dyrektora, a także przy pomocy kierowników komórek organizacyjnych Centrum. 2. Wicedyrektor zastępuje dyrektora Centrum w czasie jego nieobecności, a także realizuje inne zadania w zakresie ustalonym przez dyrektora. § 8. W Centrum zatrudnia się pracowników: 1) na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych, 2) administracyjnych i obsługi. § 9. 1. Komórkami organizacyjnymi Centrum są: 1) działy i wydziały, 2) samodzielne stanowiska pracy. 2. Organizację pracy i zakres zadań poszczególnych komórek Centrum określa regulamin organizacyjny, ustalony przez dyrektora Centrum i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw kultury. § 10. Do dnia 31 grudnia 2000 r. Centrum wykonuje również zadania, o których mowa w art. 5 ust. 9 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) w stosunku do szkół artystycznych, których prowadzenie należy do ministra właściwego do spraw kultury. § 11. Dotychczasowe Centrum Edukacji Artystycznej, utworzone na podstawie rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 maja 1992 r. w sprawie utworzenia Centrum Edukacji Artystycznej (Dz. U. Nr 47, poz. 210 i z 1994 r. Nr 62, poz. 260), staje się Centrum, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu. § 12. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 maja 1992 r. w sprawie utworzenia Centrum Edukacji Artystycznej (Dz. U. Nr 47, poz. 210 i z 1994 r. Nr 62, poz. 260). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie dowodów stanowiących podstawę wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. (Dz. U. Nr 9, poz. 81) Na podstawie art. 48 ust. 4 oraz art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 16, poz. 77 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. Dowodami stwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby, przewidywaną datę porodu, chorobę członka rodziny powodującą konieczność sprawowania opieki, pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej są odpowiednie zaświadczenia lekarskie, wydawane w trybie określonym odrębnymi przepisami. § 2. Dowodem do wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłku chorobowego, w przypadku gdy do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmowane jest wynagrodzenie z okresu, za który płatnik składek nie miał obowiązku przedkładania imiennego raportu zawierającego zestawienie wypłaconych składników wynagrodzenia, jest zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobowego może nastąpić na wniosek pracownika złożony na druku ZUS Z-21, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. Dowodem do wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu zatrudnienia są: 1) zaświadczenie płatnika składek, o którym mowa w § 2, jeżeli płatnik składek jest zobowiązany do wypłaty zasiłków z ubezpieczenia chorobowego w czasie trwania zatrudnienia, 2) oświadczenie pracownika o niepodjęciu innej działalności zarobkowej oraz o braku uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych. § 5. Jeżeli zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby obejmuje okres, za który pracownikowi przysługuje: 1) wynagrodzenie, a następnie zasiłek chorobowy wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2) zasiłek chorobowy wypłacany przez płatnika składek, a następnie zasiłek chorobowy wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych - płatnik składek, po wypłaceniu wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego, przekazuje zaświadczenie lekarskie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pozostawiając w aktach potwierdzoną kopię tego zaświadczenia. § 6. Dowodem do wypłaty zasiłku chorobowego pracownikowi, z którym stosunek pracy został rozwiązany bez wypowiedzenia z powodu stwierdzenia nosicielstwa zarazków choroby zakaźnej, są: 1) decyzja stwierdzająca ten fakt, wydana na podstawie odrębnych przepisów, 2) zaświadczenie powiatowego urzędu pracy o zarejestrowaniu się pracownika w ciągu 7 dni od rozwiązania stosunku pracy i o braku dla niego propozycji odpowiedniego zatrudnienia. § 7. Przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego może nastąpić na wniosek pracownika złożony na druku ZUS Np-7, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 8. Dowodem do wypłaty zasiłku porodowego jest skrócony odpis aktu urodzenia dziecka oraz oświadczenie, że zasiłek nie został pobrany z innego tytułu. § 9. Dowodem do wypłaty zasiłku porodowego nie zatrudnionej żonie pracownika, poza dowodami, o których mowa w § 8, jest oświadczenie pracownika, że pozostaje z żoną we wspólności małżeńskiej. § 10. 1. Do wypłaty zasiłku porodowego z tytułu urodzenia dziecka po ustaniu zatrudnienia z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, poza dowodami określonymi w § 8, wymagane są: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) zaświadczenie lub inny dokument potwierdzający rozwiązanie stosunku pracy z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. 2. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, do wypłaty zasiłku porodowego z tytułu urodzenia dziecka po ustaniu zatrudnienia, poza dowodami określonymi w § 8, wymagane są: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) zaświadczenie pracodawcy o otrzymaniu przez pracownicę odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy. § 11. Wypłata zasiłku porodowego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie następuje na podstawie: 1) zaświadczenia sądu opiekuńczego o wystąpieniu do sądu w sprawie przysposobienia dziecka lub przyjęcia dziecka na wychowanie albo 2) umowy powierzenia dziecka zawartej na piśmie między rodziną zastępczą a starostą właściwym dla miejsca zamieszkania rodziny, zawierających informację o dacie urodzenia dziecka oraz oświadczenie, o którym mowa w § 8. § 12. Okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego stwierdza się na podstawie zaświadczenia pracodawcy o okresie udzielonego urlopu macierzyńskiego. § 13. 1. Wypłata zasiłku macierzyńskiego po ustaniu zatrudnienia z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy następuje na podstawie dowodów określonych w § 2 oraz w § 10 ust. 1. 2. Dowodami do wypłaty zasiłku macierzyńskiego po rozwiązaniu stosunku pracy z naruszeniem przepisów prawa są dowody określone w § 2 oraz w § 10 ust. 2. § 14. Wypłata zasiłku macierzyńskiego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie następuje na podstawie dowodów określonych w § 11. § 15. Do wypłaty zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, przysługującego w razie rozwiązania umowy o pracę w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy i niemożności zapewnienia innego zatrudnienia, wymagane są dowody, określone w § 13 ust. 1 oraz zaświadczenie powiatowego urzędu pracy o braku dla niej propozycji odpowiedniego zatrudnienia. § 16. Wypłata zasiłku opiekuńczego po raz pierwszy w roku kalendarzowym może nastąpić po złożeniu przez pracownika oświadczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. Oświadczenie jest składane przez pracownika ponownie w razie zmiany okoliczności mających wpływ na prawo do zasiłku opiekuńczego. § 17. Dowodami do wypłaty zasiłku opiekuńczego z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8 są: 1) oświadczenie pracownika - w razie nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, 2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana na podstawie odrębnych przepisów - w przypadku izolacji dziecka z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej. § 18. Pozostawanie z chorym członkiem rodziny we wspólnym gospodarstwie domowym co najmniej w okresie sprawowania opieki pracownik dokumentuje oświadczeniem. § 19. W razie zatrudnienia u dwóch lub więcej pracodawców, do wypłaty zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki nad chorym dzieckiem lub chorym członkiem rodziny niezbędne jest: 1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione na druku Mz/L-4 - dla jednego pracodawcy oraz 2) zaświadczenia lekarskie wystawione na zwykłych blankietach dla pozostałych pracodawców, zawierające: a) dane osobowe chorującego lub sprawującego opiekę, b) miejsce zamieszkania i miejsce zatrudnienia, c) stwierdzenie niezdolności do pracy, d) okres niezdolności do pracy oraz liczbę dni tej niezdolności, e) stwierdzenie, że zaświadczenie służy do ubiegania się o zasiłek, f) numer i serię zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy, g) podpis i pieczątkę lekarza. § 20. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego. § 21. W 1999 r. dowodem przy dokonywaniu wypłaty świadczeń przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zaświadczenie płatnika składek, o którym mowa w § 2. § 22. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 lutego 1995 r. w sprawie dowodów stanowiących podstawę wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Monitor Polski Nr 10, poz. 135). § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 stycznia 1999 r. (poz. 81) Załącznik nr 1 Ilustracja POUCZENIE W przypadku gdy płatnik składek posiada NKP (Numer Konta Pracodawcy), wpisuje ten numer obok NIP. W pkt 1a należy wpisać rodzaj umowy, np. na czas nie określony, czas określony, okres próbny, umowa o naukę zawodu, umowa o pracę nakładczą. Do trzymiesięcznego okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w pkt 3, wlicza się okresy ubezpieczenia na podstawie przepisów obowiązujących przed 1 stycznia 1999 r., jeżeli między tymi okresami nie było przerwy, a także okresy ubezpieczenia przed 1 stycznia 1999 r. i okresy ubezpieczenia chorobowego następujące po sobie bez przerwy, chyba że przerwa przypadała na dni ustawowo wolne od pracy. Do sześciomiesięcznego okresu ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w pkt 4, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni. Do okresu ubezpieczenia chorobowego wlicza się również okresy ubezpieczenia społecznego przed dniem 1 stycznia 1999 r., jeżeli przerwa między nimi, a także między ubezpieczeniem społecznym przed dniem 1 stycznia 1999 r. a ubezpieczeniem chorobowym nie przekraczała 30 dni. W pkt 7 należy podać informację o wypłaceniu w danym roku kalendarzowym wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. W przypadku przekazywania do realizacji przez ZUS wypłaty zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego za okres po ustaniu ubezpieczenia, w pkt 8 należy wpisać okresy, za które dokonano wypłaty zasiłku chorobowego zaliczane do okresu zasiłkowego i ewentualnego świadczenia. Jeżeli przekazywana jest do realizacji przez ZUS wypłata zasiłku macierzyńskiego lub opiekuńczego, w tym punkcie należy także podać okres, za który dokonano wypłaty tych zasiłków przed ustaniem ubezpieczenia. W przypadku gdy na podstawie art. 177 § 3 Kodeksu pracy umowa o pracę została przedłużona do dnia porodu i płatnik składek zobowiązany byłby do wypłaty zasiłku macierzyńskiego tylko za 1 dzień, wypłaty zasiłku za cały okres dokonuje ZUS. W pkt 9 podaje się liczbę ubezpieczonych według stanu na 30 listopada 1998 r. Płatnicy składek, którzy w 1998 r. nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia - podają informację według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali zgłoszenia do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli płatnik składek wypłacił: - premie i inne składniki miesięczne, - premie i inne składniki kwartalne, - premie i inne składniki za okresy roczne, - składniki wynagrodzenia wypłacane jednorazowo, - wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z dopłatami, - inne niż wymienione wyżej składniki wynagrodzenia, prosimy w pkt 10 - Uwagi podać poszczególne kwoty i okres, za który zostały wypłacone. W przypadku przekazywania wypłaty zasiłku chorobowego za okres po ustaniu ubezpieczenia do realizacji przez ZUS, należy podać informację o składnikach, które nie były uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku wypłacanego za okres trwania ubezpieczenia, i podać przyczynę. Uwaga: W tabeli w części dotyczącej kwoty stanowiącej podstawę wymiaru należy podać kwotę nie pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne. Pomniejszenia tego dokona ZUS obliczając podstawę wymiaru zasiłku. W przypadku gdy ubezpieczony nie przepracował części miesiąca wykazanego w tabeli, należy w pkt 10 Uwagi podać przyczyny nieprzepracowania całego miesiąca. Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 21 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu oraz zakresu, składu i sposobu działania zespołów orzekających, a także jednolitego wzoru legitymacji dokumentującej niepełnosprawność oraz organów uprawnionych do jej wystawiania. (Dz. U. Nr 9, poz. 82) Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Szczegółowe zasady orzekania o stopniu niepełnosprawności. § 1. 1. Przy ocenie stopnia niepełnosprawności bierze się pod uwagę: 1) orzeczenie lekarza o stanie zdrowia osoby zainteresowanej, uwzględniające stałe lub okresowe naruszenie sprawności organizmu, 2) wiek, płeć, wykształcenie, zawód, posiadane kwalifikacje, 3) wykonywane zatrudnienie, warunki pracy, 4) możliwość dalszego wykonywania pracy, 5) możliwość całkowitego lub częściowego przywrócenia zdolności do wykonywania dotychczasowej lub innej pracy, w tym także w warunkach specjalnych, przez leczenie, rehabilitację lub reorientację zawodową, 6) możliwość poprawy w zakresie funkcjonowania w życiu codziennym, pełnienia ról społecznych i życia w integracji, poprzez leczenie, rehabilitację, szkolenie, zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, usługi i inne działania dostosowane do potrzeb osoby niepełnosprawnej. 2. Naruszenie sprawności organizmu uważa się za: 1) trwałe (stałe) - jeżeli według wiedzy medycznej stan zdrowia nie rokuje poprawy, 2) okresowe - jeśli według wiedzy medycznej może nastąpić poprawa stanu zdrowia. § 2. 1. Zaliczenie do stopnia niepełnosprawności może być orzeczone na stałe lub okresowo. 2. W razie uzyskania orzeczenia stwierdzającego okresowe zaliczenie do stopnia niepełnosprawności, osoba zainteresowana uzyskaniem ponownego orzeczenia składa wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności, załączając do wniosku zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską się znajduje. § 3. 1. Zachowanie zdolności do pracy w warunkach specjalnych oznacza możliwość zatrudnienia osoby niepełnosprawnej na stanowisku pracy, które w szczególności: 1) spełnia warunki w zakresie dostępności, funkcjonalności, organizacji i bezpieczeństwa pracy, 2) jest przystosowane i oprzyrządowane odpowiednio do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, 3) umożliwia prowadzenie rehabilitacji. 2. Za niezdolność do wykonywania zatrudnienia uważa się niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia w warunkach innych niż warunki specjalne. 3. Za częściową niezdolność do wykonywania zatrudnienia uważa się obniżenie zdolności do wykonywania dotychczasowego zatrudnienia w porównaniu do zdolności, jakie wykazują pracownicy o podobnych kwalifikacjach i przygotowaniu zawodowym, mający pełną sprawność fizyczną i psychiczną. § 4. 1. Przy ocenie zdolności do wykonywania zatrudnienia osoby, która nie była zatrudniona, bierze się pod uwagę, czy i jakie zatrudnienie mogłaby ona podjąć z uwzględnieniem posiadanego wykształcenia, zawodu, posiadanych kwalifikacji, zdolności i umiejętności. 2. Przy ocenie zdolności do wykonywania zatrudnienia osoby, która podjęła lub podejmie zatrudnienie w warunkach specjalnych, bierze się pod uwagę, czy zdolność ta może być zachowana i realizowana wyłącznie w tych warunkach. 3. W stosunku do osoby, która nie pozostaje w zatrudnieniu, ocenia się, czy ta osoba - biorąc pod uwagę stopień sprawności organizmu - ma obniżoną zdolność do wykonywania zatrudnienia w porównaniu do zdolności pracowników o podobnych kwalifikacjach i przygotowaniu zawodowym, mających pełną sprawność fizyczną i psychiczną. § 5. 1. Przy ocenie konieczności korzystania ze świadczeń i usług socjalnych oraz opiekuńczych bierze się pod uwagę, czy występuje ograniczenie lub brak zdolności do wykonywania czynności, stosownie do wieku, płci i środowiska, które uniemożliwia osiągnięcie samowystarczalności, samodzielności i niezależności ekonomicznej lub fizycznej. 2. Przy ocenie konieczności korzystania z ulg i uprawnień bierze się pod uwagę, czy niepełnosprawność stanowi utrudnienie w funkcjonowaniu osoby. 3. Przy ocenie konieczności stosowania rehabilitacji w formie terapii zajęciowej bierze się pod uwagę, czy aktualna sprawność funkcjonowania człowieka uniemożliwia podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia. Rozdział 2 Tryb postępowania przy orzekaniu o stopniu niepełnosprawności. § 6. 1. Wniosek o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, zwany dalej "wnioskiem", składa się do powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwanego dalej "powiatowym zespołem". 2. Za pisemną zgodą osób wymienionych w § 7 ust. 1 pkt 4 - wniosek może złożyć ośrodek pomocy społecznej lub powiatowe centrum pomocy rodzinie. § 7. 1. Wniosek powinien zawierać: 1) imię i nazwisko osoby zainteresowanej, datę jej urodzenia oraz adres zamieszkania, 2) dane dotyczące sytuacji społecznej i zawodowej, 3) określenie celu, dla którego niezbędne jest uzyskanie orzeczenia, 4) podpis osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. 2. Do wniosku załącza się zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana, oraz inne dokumenty, w tym medyczne, umożliwiające ocenę stopnia niepełnosprawności. 3. Jeżeli przedłożona wraz z wnioskiem dokumentacja medyczna jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia osobę zainteresowaną o konieczności i zakresie uzupełnienia dokumentacji o wyniki badań dodatkowych, konsultacji specjalistycznych lub obserwacji szpitalnych, na które kieruje osobę zainteresowaną lekarz, o którym mowa w ust. 2. 4. Jeżeli złożone przez osobę zainteresowaną dokumenty nie spełniają wymogów określonych w ust. 1, przewodniczący powiatowego zespołu wzywa osobę zainteresowaną lub jej przedstawiciela ustawowego do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie sprawy bez rozpoznania. § 8. 1. Wniosek złożony do powiatowego zespołu przewodniczący powiatowego zespołu kieruje do rozpatrzenia na posiedzeniu składu orzekającego oraz ustala termin tego posiedzenia. 2. W posiedzeniu składu orzekającego bierze udział osoba zainteresowana, którą zawiadamia się, za zwrotnym poświadczeniem odbioru, o terminie posiedzenia, najpóźniej na 14 dni przed posiedzeniem, z zastrzeżeniem § 12 ust. 1. 3. Z posiedzenia sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący i członkowie składu orzekającego. § 9. 1. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa osoby zainteresowanej na posiedzenie składu orzekającego, przewodniczący powiatowego zespołu powiadamia ją na piśmie o pozostawieniu sprawy bez rozpatrzenia, jeżeli w okresie 30 dni od dnia posiedzenia nie przedstawi informacji o okolicznościach uzasadniających niestawiennictwo. 2. W razie usprawiedliwionej nieobecności, przewodniczący powiatowego zespołu wyznacza nowy termin rozpatrzenia sprawy, co najmniej po upływie 30 dni od dnia pierwszego terminu. 3. Jeżeli przyczyną niestawienia się wezwanej osoby na posiedzenie składu orzekającego jest długotrwała lub nie rokująca poprawy choroba, uniemożliwiająca osobiste stawiennictwo, stwierdzona zaświadczeniem lekarskim, orzeczenie lekarza o stanie zdrowia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, może być sporządzone w miejscu pobytu tej osoby. Przepis § 10 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 10. 1. W celu wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności przewodniczący składu orzekającego sporządza orzeczenie lekarza o stanie zdrowia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1. 2. Orzeczenie lekarza o stanie zdrowia sporządzane jest na podstawie bezpośredniego badania osoby zainteresowanej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W sytuacjach szczególnych przewodniczący składu orzekającego może wydać orzeczenie lekarza o stanie zdrowia osób z ciężką, przewlekłą, ograniczającą możliwość poruszania się chorobą lub przebywających w szpitalu, bez bezpośredniego badania osoby zainteresowanej, jeżeli uzna posiadaną dokumentację za wystarczającą do wydania orzeczenia. § 11. 1. W celu wydania orzeczenia dla potrzeb rehabilitacji zawodowej i odpowiedniego zatrudnienia niezbędny jest udział w posiedzeniu składu orzekającego doradcy zawodowego. 2. W celu wydania orzeczenia dla potrzeb rehabilitacji społecznej, korzystania ze świadczeń, usług oraz ulg i uprawnień przysługujących na podstawie odrębnych przepisów niezbędny jest udział w posiedzeniu składu orzekającego pracownika socjalnego. 3. Udział innych specjalistów w posiedzeniu składu orzekającego ustala przewodniczący powiatowego zespołu. § 12. 1. Skład orzekający może rozpoznać sprawę i wydać orzeczenie o stopniu niepełnosprawności bez wzywania osoby zainteresowanej na posiedzenie, jeżeli lekarz - przewodniczący składu orzekającego - wystawi orzeczenie o stanie zdrowia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, oraz w przypadkach o których mowa w § 10 ust. 3. O terminie posiedzenia należy zawiadomić osobę zainteresowaną, informując ją o nieobowiązkowym stawiennictwie. 2. W razie niezgodności ocen co do stopnia niepełnosprawności rozstrzygająca jest ocena przewodniczącego składu orzekającego. 3. Członek składu orzekającego, w razie odmiennej oceny w sprawie, zgłasza na piśmie swoje zdanie odrębne wraz z uzasadnieniem. Zgłoszenie zdania odrębnego odnotowuje się w protokole. 4. Po rozpoznaniu sprawy skład orzekający wydaje orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. 5. Orzeczenie składu orzekającego, podpisane przez wszystkich członków składu orzekającego, przewodniczący ogłasza na posiedzeniu. 6. W razie zgonu osoby zainteresowanej, przewodniczący powiatowego zespołu wydaje orzeczenie kończące postępowanie w sprawie. 7. W razie wycofania wniosku przez osobę zainteresowaną lub jej przedstawiciela ustawowego, przewodniczący powiatowego zespołu wydaje orzeczenie o umorzeniu postępowania. § 13. 1. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności powinno zawierać: 1) oznaczenie zespołu, który je wydał, 2) datę wydania orzeczenia, 3) podstawę prawną, 4) nazwisko i imię osoby zainteresowanej, 5) datę i miejsce urodzenia osoby zainteresowanej oraz adres zamieszkania lub pobytu, 6) określenie lub odmowę określenia stopnia niepełnosprawności, 7) przyczynę niepełnosprawności, 8) datę lub okres zaistnienia niepełnosprawności, 9) okres, na jaki orzeczono stopień niepełnosprawności, 10) wskazania określone przez skład orzekający stosownie do art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), zwanej dalej "ustawą", 11) uzasadnienie, 12) pouczenie o przysługującym odwołaniu, 13) podpis z podaniem imienia i nazwiska przewodniczącego składu orzekającego oraz podpisy członków składu orzekającego. 2. Uzasadnienie orzeczenia odmownego powinno zawierać w szczególności: wskazania faktów, które skład orzekający uznał za istotne w sprawie, dokumentów, na których się oparł zaliczając do stopnia niepełnosprawności, lub przyczyn, z powodu których odmówił zaliczenia do stopnia niepełnosprawności. W przypadkach gdy orzeczenie uwzględnia w całości żądanie osoby zainteresowanej, skład orzekający może odstąpić od uzasadnienia. 3. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności doręcza się na piśmie osobie zainteresowanej. § 14. 1. Osoby posiadające ważne orzeczenie o trwałym lub okresowym inwalidztwie, wydane na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym dla celów rentowych przed dniem 1 września 1997 r., mogą składać do zespołu wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności dla celów korzystania z ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów. 2. Osoby, które uzyskały orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie zawierające przyczyny całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, która jest podstawą do korzystania z ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów, mogą składać do zespołu wniosek o wydanie orzeczenia zawierającego odpowiednie wskazania. 3. Postępowanie w sprawach określonych w ust. 1 i 2 ogranicza się do wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, w którym: 1) stopień niepełnosprawności określa się na podstawie przedłożonych ważnych orzeczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, przy zastosowaniu art. 5 i art. 62 ustawy, 2) wskazania powinny zawierać stwierdzoną przez skład orzekający zasadność korzystania z przysługujących ulg i uprawnień stosownie do naruszonej sprawności organizmu i ograniczeń funkcjonalnych osoby niepełnosprawnej. § 15. Rozpatrzenie sprawy o zaliczeniu do stopnia niepełnosprawności następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w okresie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku, a w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych, wymagających badań specjalistycznych lub konsultacji - nie później niż w okresie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku. § 16. 1. Osoba zainteresowana może wnieść, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, zwanego dalej "wojewódzkim zespołem", za pośrednictwem powiatowego zespołu, który wydał orzeczenie. 2. Powiatowy zespół, który wydał orzeczenie, obowiązany jest przesłać odwołanie wraz z aktami sprawy do wojewódzkiego zespołu w terminie 14 dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie, jeżeli w tym terminie nie wydał nowego orzeczenia. 3. Jeżeli powiatowy zespół uzna, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, wydaje orzeczenie, w którym uchyli lub zmieni zaskarżone orzeczenie. § 17. Tryb postępowania przy orzekaniu o stopniu niepełnosprawności określony w rozporządzeniu stosuje się odpowiednio do postępowania przed wojewódzkim zespołem. § 18. Do postępowania przed powiatowymi zespołami i wojewódzkimi zespołami w zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 3 Skład i sposób działania powiatowych zespołów i wojewódzkich zespołów. § 19. 1. Przewodniczący powiatowego zespołu: 1) reprezentuje powiatowy zespół na zewnątrz, 2) organizuje pracę powiatowego zespołu, 3) wyznacza, spośród członków powiatowego zespołu, składy orzekające oraz przewodniczących składów, 4) organizuje obsługę administracyjno-biurową powiatowego zespołu. 2. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu: 1) reprezentuje wojewódzki zespół na zewnątrz, 2) organizuje pracę wojewódzkiego zespołu, 3) wyznacza, spośród członków wojewódzkiego zespołu, składy orzekające oraz przewodniczących składów, 4) organizuje obsługę administracyjno-biurową wojewódzkiego zespołu, 5) przedkłada Pełnomocnikowi do Spraw Osób Niepełnosprawnych okresowo, nie rzadziej niż raz na kwartał, informacje w sprawie oceny orzeczeń wydawanych przez powiatowe zespoły, dokonywanej w toku postępowania odwoławczego. § 20. 1. W skład powiatowych zespołów i wojewódzkich zespołów wchodzą w szczególności: 1) lekarze, 2) psycholodzy i pedagodzy, 3) doradcy zawodowi, 4) pracownicy socjalni, 5) inni specjaliści uznani za niezbędnych. 2. Przewodniczącym składu orzekającego jest lekarz. 3. W posiedzeniu składu orzekającego uczestniczy przewodniczący i co najmniej 2 członków. Rozdział 4 Organy uprawnione do wystawiania legitymacji dokumentującej niepełnosprawność. § 21. 1. Organem uprawnionym do wystawiania legitymacji osoby niepełnosprawnej, zwanej dalej "legitymacją", jest starosta. 2. Legitymacja powinna zawierać: 1) oznaczenie organu, który wystawia legitymację, 2) nazwisko i imię osoby zainteresowanej, datę urodzenia, adres zamieszkania, 3) określenie stopnia niepełnosprawności, 4) okres, na jaki orzeczono stopień niepełnosprawności, który jest równoznaczny z okresem ważności legitymacji, 5) pieczęć i podpis z imieniem i nazwiskiem organu, który legitymację wystawił. 3. Wzór legitymacji stanowi załącznik do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepisy końcowe. § 22. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stopniu niepełnosprawności, trybu postępowania przy orzekaniu oraz zakresu, składu i sposobu działania zespołów orzekających o stopniu niepełnosprawności (Dz. U. Nr 100, poz. 627). § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 stycznia 1999 r. (poz. 82) WZÓR LEGITYMACJI OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru legitymacji: 1. Format legitymacji : 80 mm szerokość, 105 mm długość. 2. Zdjęcie o wymiarach: 35 mm x 45 mm, ostemplowane pieczęcią okrągłą, mokrą, o średnicy 20 mm, z godłem, w części środkowej w otoczce napis: "Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w ............................." 3. Kolor: - dla osób o wszystkich stopniach niepełnosprawności z powodu narządu wzroku: legitymacja koloru zielonego, napisy w kolorze czarnym, - dla osób o pozostałych przyczynach niepełnosprawności wszystkich stopni: legitymacja w kolorze białym, napisy w kolorze czarnym. 4. Na drugiej stronie legitymacji pieczęć okrągła organu wystawiającego legitymację. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 21 stycznia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie transportu i gospodarki morskiej. (Dz. U. Nr 9, poz. 83) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie transportu i gospodarki morskiej (Dz. U. Nr 99, poz. 458, z 1997 r. Nr 39, poz. 241 oraz z 1998 r. Nr 42, poz. 251) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego"; 2) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do pracowników zatrudnionych w Biurze Obsługi Transportu Międzynarodowego, zwanych dalej «pracownikami». 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pracowników zatrudnionych w ośrodkach szkoleniowo-wypoczynkowych."; 3) skreśla się § 7; 4) w § 8: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 2", b) skreśla się ust. 2 i 3, c) w ust. 6 wyrazy "w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1," zastępuje się wyrazami "w Biurze Obsługi Transportu Międzynarodowego"; 5) w § 9 w ust. 1 skreśla się wyrazy "w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1,"; 6) w § 10: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "zatrudnionym w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 6," b) skreśla się ust. 2 i 3, c) w ust. 4 skreśla się wyrazy "i 2"; 7) w § 11 skreśla się wyrazy "zatrudnionemu w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1"; 8) skreśla się § 12; 9) w § 13: a) w ust. 12 wyrazy "jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1," zastępuje się wyrazami "Biurze Obsługi Transportu Międzynarodowego", b) w ust. 13 wyrazy "jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1," zastępuje się wyrazami "Biurze Obsługi Transportu Międzynarodowego"; 10) w § 15 skreśla się wyrazy "w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1,"; 11) skreśla się § 17; 12) skreśla się § 18; 13) w § 21: a) skreśla się ust. 3, 4 i 6, b) w ust. 5 wyrazy "w ust. 2-4" zastępuje się wyrazami "w ust. 2"; 14) skreśla się § 22; 15) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 stycznia 1999 r. (poz. 83) I. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW BIURA OBSŁUGI TRANSPORTU MIĘDZYNARODOWEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXVIII-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora, główny księgowyXVII-XIX9wyższe7 3Kierownik zespołu, główny specjalistaXIV-XVI7wyższe7 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 4Kierownik sekcji, starszy specjalistaXII-XV4wyższe6 5SpecjalistaXI-XIV-wyższe2 6Samodzielny referentX-XII-średnie4 7Starszy księgowyIX-XII-średnie4 8Starszy referentVI-IX-średnie2 Księgowy, zaopatrzeniowiec- 9Maszynistka, referentVI-VIII-średnie- II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH, ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 12345 1Kierowca autobusuX-XIwedług odrębnych przepisów Kierowca samochodu ciężarowego i dostawczegoIX-X Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII 2Mechanik napraw pojazdów samochodowych, mechanik diagnostaIX-Xśrednie2 3Konserwator-mechanikVII-IXzasadnicze- 4SekretarkaVIII-IXśrednie- Starsza maszynistka2 5Maszynistka, magazynier, konserwator urządzeń elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i c.o.VII-VIIIśrednie- 6Pomoc laboratoryjnaV-VIIpodstawowe- 7Robotnik gospodarczy, palaczV-VIIpodstawowe- 8TelefonistkaV-VIpodstawowe- 9DozorcaIII-Vpodstawowe- 10SprzątaczkaIII-IVpodstawowe- 11GoniecII-Vpodstawowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 21 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy organizowaniu lub urządzaniu targów, spędów i wystaw zwierząt oraz prowadzeniu schronisk dla zwierząt. (Dz. U. Nr 9, poz. 84) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 8 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Gromadzenie zwierząt na targach, spędach i wystawach zwierząt może odbywać się tylko w miejscach ogrodzonych, utwardzonych, oznaczonych i zabezpieczonych przed dostępem zwierząt z zewnątrz. 2. W miejscach, o których mowa w ust. 1, powinny być w szczególności: 1) wyodrębnione pomieszczenia lub wiaty dla poszczególnych gatunków, odpowiednie do ilości gromadzonych zwierząt, 2) urządzenia do załadunku i wyładunku zwierząt, 3) odrębne pomieszczenia dla zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie, 4) pomieszczenia do przetrzymywania paszy oraz pomieszczenia do składowania środków dezynfekcyjnych, 5) pomieszczenia lub wiaty wraz z urządzeniami do bezpiecznego badania zwierząt. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku organizowania wystaw psów lub kotów w obiektach sportowych i rekreacyjnych. § 2. Do pomieszczeń, w których gromadzone są zwierzęta, powinna być doprowadzona bieżąca woda zdatna do picia. § 3. Osoby zatrudnione przez podmioty organizujące targi, spędy i wystawy zwierząt do obsługi zwierząt oraz pomocy przy badaniach zwierząt prowadzonych przez lekarza weterynarii powinny być przeszkolone w zakresie postępowania ze zwierzętami. § 4. Targi, spędy i wystawy zwierząt powinny odbywać się w miejscach oddalonych od innych miejsc przebywania zwierząt, rzeźni i ubojni oraz obiektów budowlanych przetwórstwa rolno-spożywczego, zakładów utylizacyjnych i wytwórni pasz co najmniej o 50 m. § 5. Na targi, spędy i wystawy nie mogą być przywożone zwierzęta z obszarów, w których wystąpiła choroba zakaźna zwierząt. § 6. Psy i koty zgromadzone na targach i wystawach powinny być zaopatrzone w zaświadczenie o dokonanym szczepieniu przeciwko wściekliźnie. § 7. 1. Po zakończeniu targu, spędu i wystawy oraz usunięciu zwierząt, miejsca, w których zgromadzone były zwierzęta, powinny być oczyszczone i zdezynfekowane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Po zakończeniu wystawy psów i kotów, zorganizowanej w obiekcie sportowym lub rekreacyjnym, powierzchnia porośnięta roślinnością powinna być oczyszczona. § 8. Schroniska dla zwierząt powinny być zlokalizowane w miejscach oddalonych co najmniej o 300 m od siedzib ludzkich i miejsc określonych w § 4. § 9. 1. Schronisko dla zwierząt powinno spełniać wymogi określone w § 1 ust. 1 i § 2. 2. W schronisku dla zwierząt powinny ponadto znajdować się: 1) wyodrębnione pomieszczenia przeznaczone na kwarantannę dla zwierząt przyjmowanych do schroniska, 2) wyodrębnione pomieszczenia dla zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę, 3) piec do spalania zwłok zwierzęcych lub lodówka do ich czasowego składowania, 4) klatki i boksy zapewniające separację zwierząt wykazujących wobec siebie cechy agresywności, 5) wyodrębnione pomieszczenia do wykonywania zabiegów weterynaryjnych i eutanazji, 6) pomieszczenia na przechowywanie karmy i środków dezynfekujących. § 10. 1. Zwierzęta przyjmowane do schroniska powinny być oznakowane oraz odbyć 14-dniową kwarantannę w pomieszczeniach, o których mowa w § 9 ust. 2 pkt 1. 2. Podmiot prowadzący schronisko dla zwierząt powinien w szczególności: 1) zapewnić co najmniej raz w miesiącu badania zwierząt przez lekarza weterynarii, 2) systematycznie oczyszczać i okresowo, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał, przeprowadzać dezynfekcję, deratyzację i dezynsekcję klatek, boksów i wybiegów dla zwierząt, 3) prowadzić ewidencję przyjmowanych do schroniska i wydawanych zwierząt oraz zwierząt padłych i poddanych eutanazji, a także danych osób przekazujących i biorących zwierzęta ze schroniska, 4) prowadzić książkę kontroli weterynaryjnej, w której będą dokonywane wpisy lekarza weterynarii dotyczące okresowych badań (data badania, wykonane zabiegi, wydane zalecenia) oraz adnotacje powiatowego lekarza weterynarii dotyczące przeprowadzonej kontroli i wydanych zaleceń. 3. Koty przebywające w schronisku dla zwierząt powinny być zaszczepione przeciw wściekliźnie. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 13 stycznia 1999 r. w sprawie czynszu najmu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych. (Dz. U. Nr 9, poz. 85) Na podstawie art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość czynszu najmu lokali mieszkalnych będących w administracji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz rodzaj opłat dodatkowych, a także zasady zwrotu różnicy w opłatach czynszowych za inne lokale mieszkalne, za które funkcjonariusze Służby Więziennej są obowiązani opłacać czynsz. § 2. 1. Funkcjonariusz, emeryt i rencista Służby Więziennej, zwany dalej "osobą uprawnioną", będący najemcą lokalu mieszkalnego pozostającego w administracji jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, obowiązany jest opłacać z tytułu najmu miesięczny czynsz według stawki w wysokości 1,20 zł za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, zwanej dalej "stawką bazową". 2. Stosuje się następujące obniżki stawki bazowej: 1) 30% - za lokal mieszkalny zajmowany przez dwóch lub więcej najemców korzystających ze wspólnych pomieszczeń, za lokal położony w suterenie albo powyżej 5 kondygnacji bez windy, albo w budynku substandardowym, przeznaczonym do rozbiórki decyzją administracyjną właściwego organu, 2) 20% - za brak w lokalu mieszkalnym sieci wodociągowej, kanalizacji, instalacji centralnego ogrzewania albo instalacji gazowej, 3) 10% - za lokal mieszkalny z pomieszczeniem kuchennym bez okna zewnętrznego. 3. Obniżki, o których mowa w ust. 2, nie podlegają sumowaniu. § 3. Osoba uprawniona, oprócz czynszu, jest obowiązana do uiszczania opłat za świadczenia związane z eksploatacją lokalu mieszkalnego, określone w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119), zwanej dalej "ustawą o najmie lokali". § 4. 1. Osoba uprawniona zajmująca lokal mieszkalny nie będący w administracji jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, za który obowiązana jest opłacać czynsz w rozumieniu art. 25 i 26 ustawy o najmie lokali, otrzymuje zwrot różnicy w opłatach czynszowych. 2. Wysokość różnicy w opłatach czynszowych oblicza się jako iloczyn kwoty wynikającej z różnicy pomiędzy stawką czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu, wyliczoną przez zarządcę budynku mieszkalnego na podstawie uchwały rady gminy, a stawką bazową i powierzchni użytkowej zajmowanego lokalu mieszkalnego, wyrażonej w m2, nie większej jednak niż górna granica powierzchni mieszkalnej określonej w art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883), pomnożonej przez współczynnik 1,66. 3. Zwrot różnicy w opłatach czynszowych nie przysługuje w razie: 1) podnajmowania lokalu mieszkalnego bez zgody zarządcy, 2) otrzymywania przez osobę uprawnioną dodatku mieszkaniowego w trybie ustawy o najmie lokali, 3) gdy kwota wynikająca z obliczenia, o którym mowa w ust. 2, jest mniejsza niż 1% najniższego uposażenia zasadniczego w Służbie Więziennej. 4. Zwrot różnicy w opłatach czynszowych następuje raz w miesiącu, z dołu, w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, w której osoba uprawniona otrzymuje przysługujące jej świadczenia i należności. 5. Osoba uprawniona ubiegająca się o otrzymywanie zwrotu różnicy w opłatach czynszowych składa wniosek wraz z poświadczeniem zarządcy budynku mieszkalnego o wysokości faktycznie płaconego czynszu za zajmowany lokal mieszkalny oraz o powierzchni użytkowej zajmowanego lokalu mieszkalnego. 6. Osoba uprawniona, której przysługuje zwrot różnicy w opłatach czynszowych, jest obowiązana powiadomić właściwą jednostkę organizacyjną Służby Więziennej o każdej zmianie mającej wpływ na wypłatę świadczenia. Świadczenie nienależnie pobrane podlega zwrotowi. § 5. Do osób innych niż wymienione w § 2 ust. 1 stosuje się przepisy ustawy o najmie lokali. § 6. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 września 1996 r. w sprawie określenia wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych będących w administracji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz rodzaju opłat dodatkowych, a także zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych za inne lokale mieszkalne, za które funkcjonariusze są obowiązani opłacać czynsz (Dz. Urz. Ministerstwa Sprawiedliwości Nr 5, poz. 34). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 stycznia 1999 r. w sprawie uprawnień urbanistycznych. (Dz. U. Nr 10, poz. 86) Na podstawie art. 52 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki, jakim powinno odpowiadać przygotowanie zawodowe osób ubiegających się o uprawnienia urbanistyczne, sposoby dokumentowania tego przygotowania, zasady przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, odpłatność za to postępowanie, wysokość wynagrodzenia członków komisji kwalifikacyjnej oraz tryb postępowania przy nadawaniu i cofaniu uprawnień urbanistycznych. § 2. Za wykształcenie odpowiednie do uzyskania uprawnień urbanistycznych uważa się: 1) studia wyższe o kierunku architektura i urbanistyka oraz gospodarka przestrzenna, 2) inne studia, które w obowiązkowym programie nauczania realizują zagadnienia związane z architekturą i urbanistyką oraz gospodarką przestrzenną w wymiarze co najmniej 90 godzin, uzupełnione studiami podyplomowymi w zakresie planowania przestrzennego, urbanistyki lub gospodarki przestrzennej, których program obejmuje nie mniej niż 300 godzin. § 3. 1. Warunkiem zaliczenia praktyki zawodowej jest praca w zakresie planowania przestrzennego u przedsiębiorcy, w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, lub w jednostkach organizacyjnych organów administracji publicznej. 2. Praktyka zawodowa powinna trwać łącznie nie mniej niż 2 lata. 3. W czasie praktyki zawodowej należy wykonać, pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia urbanistyczne, co najmniej następujące opracowania: 1) studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, 2) dwa miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. § 4. 1. Spełnienie warunków określonych w § 2 powinno być udokumentowane kopią dyplomu ukończenia studiów wyższych oraz kopią dyplomu lub świadectwa ukończenia studiów podyplomowych, których zgodność z oryginałem została uwierzytelniona przez osobę przyjmującą wniosek o nadanie uprawnień urbanistycznych lub przez notariusza. W przypadku, o którym mowa w § 2 pkt 2, spełnienie warunków powinno być dodatkowo udokumentowane zaświadczeniem wyższej uczelni o programie nauczania. 2. Odbycie praktyki zawodowej powinno być udokumentowane zaświadczeniem wydanym przez podmiot, u którego odbywano praktykę. Zaświadczenie powinno zawierać: 1) informacje o okresie zatrudnienia przy wykonywaniu opracowań, o których mowa w § 3 ust. 3, 2) wykaz wykonanych opracowań, 3) opinię o przebiegu praktyki, wydaną przez osobę posiadającą uprawnienia urbanistyczne, pod której kierunkiem odbyła się praktyka. § 5. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się na wniosek osoby ubiegającej się o uprawnienia urbanistyczne, złożony do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Do wniosku należy dołączyć dokumenty wymienione w § 4 oraz dowód wniesienia pierwszej raty opłaty, o której mowa w § 10 ust. 1 pkt 1. § 6. 1. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z dwóch etapów: 1) wstępnego, polegającego na formalnej ocenie dokumentów złożonych przez osobę ubiegającą się o uprawnienia urbanistyczne, 2) egzaminu. 2. Postępowanie kwalifikacyjne, zarówno na etapie wstępnym, jak i na egzaminie, może być przeprowadzane kilka razy w roku, w zależności od liczby zgłoszonych wniosków. 3. Postępowanie kwalifikacyjne, etap wstępny i egzamin przeprowadza komisja kwalifikacyjna w zespołach wyłonionych spośród jej członków, liczących 3 osoby. 4. W skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą wyłącznie osoby posiadające uprawnienia urbanistyczne. § 7. 1. Egzamin składa się z dwóch części: pisemnej i ustnej. 2. W ramach egzaminu sprawdza się znajomość przepisów prawnych dotyczących gospodarki przestrzennej oraz umiejętność praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy w zakresie urbanistyki. 3. W części ustnej jest sprawdzana praktyczna umiejętność opracowania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. § 8. 1. Dopuszczenie do egzaminu następuje po ustaleniu przez komisję kwalifikacyjną, że osoba ubiegająca się o uprawnienia spełnia warunki określone w § 2 i 3. 2. O terminie egzaminu zawiadamia się osobę dopuszczoną do egzaminu, nie później niż 30 dni przed tym terminem. 3. Jeżeli osoba ubiegająca się o uprawnienia urbanistyczne nie przystąpiła do egzaminu w wyznaczonym terminie z przyczyn usprawiedliwionych, wyznacza się następny termin egzaminu. 4. W razie niepomyślnego wyniku egzaminu termin następnego egzaminu może być wyznaczony po ponownym złożeniu wniosku i wniesieniu opłaty, jednak nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia egzaminu z wynikiem niepomyślnym. § 9. Z postępowania kwalifikacyjnego jest spisywany protokół, w którym zamieszcza się ocenę komisji kwalifikacyjnej, dotyczącą spełnienia bądź niespełnienia przez osobę ubiegającą się o te uprawnienia warunków do nadania uprawnień urbanistycznych. § 10. 1. Wysokość opłaty z tytułu kosztów postępowania kwalifikacyjnego wynosi 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118). Opłatę tę wnosi się w dwóch równych ratach na rachunek bankowy Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast lub gotówką do jego kasy najpóźniej w dniu: 1) złożenia wniosku w sprawie nadania uprawnień urbanistycznych - ratę pierwszą, 2) przystąpienia do egzaminu - ratę drugą. 2. Wysokość wynagrodzenia za udział w pracach komisji kwalifikacyjnej ustala się procentowo od opłaty z tytułu kosztów postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w ust. 1. Wynagrodzenie dla każdego członka komisji kwalifikacyjnej, biorącego udział w postępowaniu kwalifikacyjnym, wynosi: 1) za udział w postępowaniu związanym ze sprawdzeniem spełnienia wymogów formalnych - 2% opłaty od jednego wniosku, 2) za przeprowadzenie egzaminu - 5% opłaty od jednej osoby egzaminowanej. § 11. 1. W razie wszczęcia postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej należy uzyskać: 1) wyjaśnienia osoby przygotowującej lub kierującej przygotowaniem opracowania będącego przedmiotem postępowania, 2) opinię zarządu gminy, której dotyczy opracowanie będące przedmiotem postępowania. 2. Materiały dowodowe zebrane w toku postępowania przekazuje się Komisji Odpowiedzialności Zawodowej w celu zapoznania się z nimi i umożliwienia złożenia wniosku o udział przedstawiciela właściwego stowarzyszenia zawodowego w rozprawie. 3. Po zebraniu materiałów dowodowych przeprowadza się rozprawę z udziałem członka Komisji Odpowiedzialności Zawodowej oraz przedstawiciela właściwego stowarzyszenia zawodowego, jeżeli o jego udział wnioskuje Komisja. 4. Komisja Odpowiedzialności Zawodowej wyraża opinię w sprawie odpowiedzialności zawodowej, wykorzystując materiały dowodowe zebrane w toku postępowania i rozprawy. 5. O wyniku postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej zawiadamia się wojewodę i gminę, właściwych ze względu na przedmiot postępowania. 6. Materiały dowodowe zebrane w toku postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej gromadzi Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. § 12. 1. Ukończenie studiów podyplomowych z zakresu planowania przestrzennego, urbanistyki lub gospodarki przestrzennej przed dniem wejścia rozporządzenia w życie uważa się za spełnienie warunków ukończenia studiów podyplomowych, o których mowa w § 2 pkt 2. 2. Do praktyki zawodowej, o której mowa w § 3 ust. 1, zalicza się także opracowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego przed dniem 1 stycznia 1995 r., stosownie do przepisów o planowaniu przestrzennym. § 13. Do wniosków w sprawie nadania uprawnień urbanistycznych złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 14. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie uprawnień urbanistycznych (Dz. U. z 1995 r. Nr 8, poz. 39). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. (Dz. U. Nr 10, poz. 87) Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wymagania co do wyposażenia, kwalifikacji personelu oraz zakresu świadczonych usług, w tym usług gastronomicznych, dla poszczególnych rodzajów i kategorii obiektów hotelarskich. 2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, dla: 1) hoteli, moteli i pensjonatów - określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) kempingów i pól biwakowych - określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) domów wycieczkowych - określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) schronisk młodzieżowych - określa załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) schronisk - określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Minimalne wymagania co do wyposażenia innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie, określonych w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714), zwanej dalej "ustawą", określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 2. Dopuszcza się odstępstwa od wymagań co do wyposażenia i zakresu świadczonych usług dla obiektów hotelarskich, jeżeli: 1) obiekt hotelarski jest wpisany do rejestru zabytków, 2) przedsiębiorca ubiegający się o zaszeregowanie obiektu hotelarskiego do określonego rodzaju i nadania kategorii przedstawi opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków stwierdzającą, że spełnienie wymagań bez naruszenia zabytkowego charakteru obiektów nie jest możliwe, 3) odstępstwo w niewielkim stopniu obniża spełnianie wymagań określonych dla danego rodzaju i kategorii obiektu hotelarskiego, 4) w materiałach informacyjnych dotyczących obiektu hotelarskiego zostanie zamieszczona informacja o zabytkowym charakterze obiektu i związanych z tym odstępstwach od wymagań co do wyposażenia i zakresu świadczonych usług. § 3. 1. Spełnianie w obiektach hotelarskich wymagań określonych w art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy dokumentuje się w szczególności w zakresie wymagań: 1) budowlanych - decyzją pozwalającą na budowę lub użytkowanie obiektu lub decyzją pozwalającą na zmianę sposobu użytkowania obiektu oraz dokumentami potwierdzającymi przeprowadzenie okresowych kontroli, o których mowa w art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), 2) przeciwpożarowych - opinią terenowej jednostki Państwowej Straży Pożarnej, 3) sanitarnych - opinią właściwego miejscowo inspektora sanitarnego lub protokołem pokontrolnym organu inspekcji sanitarnej. 2. Organ prowadzący ewidencję innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie, może, w razie wątpliwości co do spełnienia wymagań budowlanych, przeciwpożarowych i sanitarnych, wezwać osobę świadczącą usługi hotelarskie w tym obiekcie do udokumentowania spełnienia tych wymagań w sposób określony w ust. 1. § 4. 1. Zaszeregowanie obiektu hotelarskiego do określonego rodzaju: hotelu, motelu, pensjonatu, kempingu, domu wycieczkowego i schroniska młodzieżowego oraz nadanie kategorii następuje na wniosek przedsiębiorcy podejmującego świadczenie usług hotelarskich w obiekcie hotelarskim. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) określenie przedsiębiorcy świadczącego usługi hotelarskie w obiekcie objętym wnioskiem, 2) nazwę obiektu, jeżeli usługi będą świadczone z użyciem nazwy własnej obiektu, 3) oznaczenie położenia obiektu, 4) krótki opis obiektu oraz informację o kwalifikacjach personelu, 5) wskazanie osoby upoważnionej do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu o ustalenie rodzaju i nadanie kategorii, 6) wskazanie zaszeregowania do określonego rodzaju i kategorii, o które wnioskodawca występuje. 3. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań budowlanych, przeciwpożarowych i sanitarnych, o których mowa w § 3. § 5. 1. Przed wydaniem decyzji o zaszeregowaniu obiektu hotelarskiego do określonego rodzaju: hotelu, motelu, pensjonatu, kempingu, domu wycieczkowego i schroniska młodzieżowego oraz o nadaniu kategorii obiekt hotelarski podlega ocenie co do spełnienia wymagań, o których mowa w § 1-3. 2. Wojewoda może powołać doradczy zespół oceniający. W skład zespołu mogą być powołani: 1) przedstawiciele wojewody, 2) osoby posiadające kwalifikacje zawodowe i praktykę w świadczeniu usług hotelarskich lub turystycznych, wskazane przez jednostki samorządu gospodarczego i stowarzyszenia działające w zakresie turystyki i hotelarstwa, 3) przedstawiciele straży pożarnej, Inspekcji Sanitarnej, administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego oraz innych jednostek. 3. Wojewoda ustala w regulaminie działania zespołu zakres zadań tego zespołu i tryb pracy. § 6. W sprawach o zaszeregowanie obiektu hotelarskiego do rodzaju: schronisko i pole biwakowe stosuje się odpowiednio przepisy § 4 i 5. § 7. 1. Organy uprawnione do kontroli obiektów hotelarskich, w zakresie spełniania wymagań co do wyposażenia i świadczonych usług, dokonują kontroli w każdym czasie: 1) z urzędu - jeżeli jest to uzasadnione informacjami o zmianie warunków działania lub naruszeniach wymagań, 2) na wniosek przedsiębiorcy, stowarzyszenia działającego w zakresie turystyki i hotelarstwa lub stowarzyszenia reprezentującego interesy konsumentów. 2. Wojewoda dokonuje z urzędu okresowych kontroli obiektów hotelarskich w zakresie spełniania wymagań co do wyposażenia i świadczonych usług: 1) pól biwakowych - corocznie, 2) pozostałych obiektów hotelarskich - nie rzadziej niż co dwa lata. § 8. 1. Kontroli, o której mowa w § 7, dokonuje osoba legitymująca się pisemnym upoważnieniem organu uprawnionego do kontroli. 2. Wykonanie czynności kontrolnych powinno odbywać się, w miarę możności, w obecności kierownika kontrolowanego obiektu lub osoby upoważnionej do zastępowania go. 3. Z przebiegu kontroli sporządza się protokół. Protokół podpisują osoba kontrolująca oraz kierownik obiektu hotelarskiego lub osoba zastępująca go, które mogą zgłosić do protokołu swoje uwagi. 4. Organ kontrolujący przekazuje odpis protokołu do organu prowadzącego ewidencję obiektów. 5. Jeżeli wyniki przeprowadzonej kontroli obiektu hotelarskiego wskazują na to, że zachodzą przesłanki zmiany rodzaju, do którego obiekt został zaszeregowany, lub obniżenia nadanej mu kategorii, wojewoda zarządza ponowną ocenę obiektu. § 9. 1. Ewidencja obiektów hotelarskich oraz innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie, jest prowadzona w formie kartoteki składającej się z kart ewidencyjnych obiektów, oddzielnie dla każdego rodzaju obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie. 2. Podstawą założenia karty ewidencyjnej obiektu jest decyzja w sprawie zaszeregowania obiektu hotelarskiego do określonego rodzaju i nadania kategorii albo zgłoszenie w sprawie świadczenia usług hotelarskich w innym obiekcie. 3. Założenie karty ewidencyjnej obiektu wpisuje się do wykazu kart ewidencyjnych, opatrując wpis datą i podpisem osoby uprawnionej. 4. Wpisów do kart ewidencyjnych obiektów dokonują osoby uprawnione do prowadzenia ewidencji. 5. Ustala się wzór karty ewidencyjnej obiektu, stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 10. 1. Ewidencja jest jawna w części objętej wpisem do kart ewidencyjnych obiektów. 2. Karty ewidencyjne obiektów mogą być udostępnione do wglądu w obecności osoby uprawnionej do prowadzenia ewidencji. 3. Przedsiębiorca zgłaszający obiekt do ewidencji może, przy zgłaszaniu lub w terminie późniejszym, wyrazić zgodę na przetwarzanie i publikowanie danych osobowych, w całości lub w części informacji, objętych kartą ewidencyjną obiektu. § 11. 1. Dokumenty, o których mowa w § 9 ust. 2, stanowiące podstawę wpisu, powinny być przechowywane łącznie z kartami ewidencyjnymi. 2. Kartoteka ewidencyjna ani poszczególne karty nie mogą być wynoszone poza miejsce ich przechowywania. § 12. 1. Każdy wpis do karty ewidencyjnej obiektu oznacza się numerem wynikającym z kolejności wpisów oraz zaopatruje w datę dokonania wpisu i podpis osoby uprawnionej do prowadzenia ewidencji. 2. W treści wpisu można powołać się na dokument złożony do ewidencji obiektu. Powołane dokumenty uważa się wówczas za objęte treścią wpisu. 3. Wpis w karcie obiektu nie może być wymazywany albo w inny sposób usuwany. 4. Poprawek we wpisie można dokonywać w taki sposób, aby poprawione wyrazy były czytelne. 5. O dokonywanych poprawkach osoba uprawniona do prowadzenia ewidencji sporządza na końcu wpisu adnotację o treści poprawki i jej podstawie, ze wskazaniem miejsca dokonanej poprawki, oraz opatruje adnotację podpisem. § 13. 1. Karta ewidencyjna obiektu hotelarskiego zawiera: 1) określenie przedsiębiorcy świadczącego usługi hotelarskie, 2) nazwę i adres obiektu, 3) określenie rodzaju i kategorii obiektu, 4) informację o stałym lub sezonowym charakterze świadczonych usług, wraz z podaniem czasu trwania sezonu, 5) krótki opis obiektu (liczba miejsc noclegowych, zakres usług, położenie), 6) informacje o decyzjach dotyczących rodzaju i kategorii obiektu oraz dopuszczonych odstępstwach od wymagań co do wyposażenia i zakresu świadczonych usług, 7) informacje o przeprowadzonej kontroli i ponownej ocenie spełniania wymagań dla rodzaju i kategorii obiektu. 2. Karta ewidencyjna innego obiektu, w którym są świadczone usługi hotelarskie, zawiera informacje określone w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz informację o liczbie miejsc noclegowych. § 14. 1. Przedsiębiorca świadczący usługi hotelarskie zgłasza do ewidencji zmiany dotyczące: 1) zaprzestania świadczenia usług hotelarskich, 2) uzyskania decyzji o zaszeregowaniu obiektu pozostającego w ewidencji prowadzonej przez wójta (burmistrza, prezydenta) do rodzaju i kategorii, podlegającym wpisaniu do ewidencji prowadzonej przez wojewodę, 3) zmiany działalności sezonowej na stałą lub stałej na sezonową, a także zmiany czasu trwania sezonu, 4) zmiany liczby miejsc noclegowych. 2. Przedsiębiorca świadczący usługi hotelarskie informuje organ prowadzący ewidencję o zdarzeniach powodujących przejściowo wstrzymanie lub istotne ograniczenie zakresu świadczonych usług. Informacji tych nie uważa się za zgłoszenie zmiany podlegającej wpisaniu do ewidencji. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1999 r. (poz. 87) Załącznik nr 1 WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA, KWALIFIKACJI PERSONELU ORAZ ZAKRESU ŚWIADCZONYCH USŁUG, W TYM USŁUG GASTRONOMICZNYCH, DLA HOTELI, MOTELI I PENSJONATÓW Lp.WymaganiaKategorie *************** HMPHMPHMPHMPHMP 1234567891011121314151617 I. Zewnętrzne elementy zagospodarowania i urządzenia 1Bezpośrednie wejście do hallu recepcyjnegoooooooooooooooo 2Górna osłona (stała) nad głównym wejściem zzzzzz 3Górna osłona (stała) nad głównym wejściem i podjazdem pod obiektoozoozooz 4Oddzielne wejście do restauracjioo oo oo z z 5Oddzielne wejście i wydzielona droga bagażu gościoo z 6Wydzielona droga dostawooooooooo 7Infrastruktura techniczna przy obiekcie (utwardzona nawierzchnia dojazdowa i piesze dojścia, zewnętrzne oświetlenie, wydzielone zaplecze gospodarcze)ooooooooooooooo 8Garaże, garażoparkingi lub parkingi dla środków lokomocji gościooooooooooo o 9Wydzielone stanowiska związane z potrzebami gości fizycznie niepełnosprawnych; co najmniej 2 stanowiskaoooooooooz 10Możliwość parkowania środków lokomocji gości przy obiekcie lub maksymalnie 200 m od obiektu oo o 11Zagospodarowanie terenu: zieleń ozdobna i izolacyjnaooooooooooooooo II. Instalacje i urządzenia techniczne 12Klimatyzacja w części ogólnodostępnejooooooooz 13Klimatyzacja w części pobytowejooozzzz 14Wentylacja: 1) mechaniczna wyciągowa w w.h.s.oooooozzz 2) mechaniczna w części ogólnodostępnej ooooooooo 15Ogrzewanie - w całym obiekcie lub w części nieklimatyzowanej oooooooooooo 16Instalacja sanitarna: zimna i ciepła woda przez całą dobęooooooooooooooo 17Oświetlenie dostosowane do charakteru pomieszczeńooooooooooooooo 18Telefon, faxooooooooooooooo 19Telefon dostępny dla gości w recepcjiooooooooooooooo 20Instalacja radiowo-telewizyjna przystosowana do odbioru programów lokalnych i satelitarnychooooooooooo oo 21Dźwigi osobowe (ew. schody ruchome) w obiektach: 1) powyżej 1 kondygnacjiooo 2) powyżej 2 kondygnacji ooo 3) powyżej 3 kondygnacji ooo 4) powyżej 4 kondygnacji oooooo 22Oddzielny dźwig towarowo-osobowyoozoozzzz 23Awaryjny agregat prądotwórczy w obiektach powyżej: 1) 150 j.m.ooo 2) 200 j.m. ooo 3) 300 j.m. ooo III. Podstawowe elementy dotyczące funkcji, programu obsługowego i użytkowości obiektu 24Hall recepcyjny o powierzchni minimum (w m2)505050303030303030202020202020 25Hall restauracyjnyoo oo oo z z 26Zespół higienicznosanitarny przy zespole ogólnodostępnym, dostosowany do wielkości tego zespołu. Wyposażenie minimum: 1) umywalki (z blatem lub półką)ooooooooooooooo 2) lustro nad każdą umywalkąooooooooooooooo 3) dozownik do płynnego mydłaooooooooooooooo 4) suszarka do rąk lub ręczniki jednorazowego użytkuooooooooooooooo 5) pojemnik na papier i odpadyooooooooooooooo 6) wieszaki ścienneooooooooooooooo 27Przystosowanie obiektu do potrzeb osób fizycznie niepełnosprawnych wg odrębnych wytycznychooooooooooooooo IV. Część mieszkalna 28Powierzchnia mieszkalna w m2 (nie obejmuje wyodrębnionych w.h.s., przedpokojów, aneksów barowych, loggii itp.):ooooooooooooooo 1) pokój 1-osobowy141414121212101010999888 2) pokój 2-osobowy181818161616141414121212101010 3) pokój 3-osobowy 161616151515141414 4) pokój 4-osobowy 181818161616 5) pokój większy niż 4-osobowy - powierzchnia 4-osobowego plus dodatkowo na każdą następną osobę 4,54,54,5444 29Jednostka apartamentowa kilkupokojowa: salon o powierzchni minimum 30 m2, sypialnia z łazienką, część wejściowa pomocnicza z wydzielonym dodatkowo w.h.s., aneksem barowym, połączeniem z sąsiadującą j.m. itp.ooozzzzzz 1. Wyposażenie jednostki mieszkalnej w meble i elementy uzupełniające 30Zestaw wyposażenia meblowego: 1) łóżko jednoosobowe o wymiarach 90×200-210 cmooooooooooooooo 2) łóżko dwuosobowe o wymiarach 140×200-210 cmooooooooooooooo 3) nocny stolik lub półka przy każdym łóżkuooooooooooooooo 4) szafa garderobiana o minimalnej głębokości 60 cm, minimum 3 wieszaki na osobęooooooooooooooo 5) biurko lub stółooooooooooooooo 6) bagażnikoooooooooooo 7) krzesło (1 na osobę, lecz nie mniej niż 2 na pokój) ooooooooooooooo 8) stolik okolicznościowyooooo z z ^9) fotele wypoczynkowe min. 2 lub kanapaooooo 10) lustroooooooooooooooo 11) wieszak ścienny na wierzchnią odzieżooooooooooooooo 31Oświetlenie: 1) lampka nocna przy każdym łóżku umożliwiająca czytanie w pozycji leżącejooooooooooooooo 2) pozostałe punkty świetlne - ilość minimalna333222222111111 32Wyposażenie uzupełniające: 1) telefon w każdym pokojuooooooooo 2) telewizoroooooooooo 3) radioodbiornikooooooooooooooo 4) dywan lub wykładzina dywanowaooooooooo 5) co najmniej dywanik przy łóżku oooooo 6) firanyoooooooooo o 7) zasłony okienne zaciemniająceooooooooooooooo 8) elementy dekoracyjneoooooooooooozzz 9) teczka z materiałami informacyjnymi dotyczącymi usług hotelu i bezpieczeństwa gościoooooooooozzzzz 10) popielniczka w pokojach dla palącychooooooooooooooo ^11) zestaw do czyszczenia odzieży, obuwia oraz igielnikoooooooooz z 12) torba na bieliznę gościa zleconą do praniaooooo oo , 13) kosz na śmieciooooooooooooooo 2. Urządzenia i wyposażenie węzłów higienicznosanitarnych przy jednostkach mieszkalnych 33Wyposażenie podstawowe: 1) wanna z baterią i natryskiem lub kabina natryskowa z zabezpieczeniem antypoślizgowymooooooooooooooo 2) umywalka z blatem lub półkąooooooooooooooo 3) WC ze zbiornikiem cicho płuczącymooooooooooooooo 34Wyposażenie uzupełniające: 1) osłona wanny lub natryskuoooooooooo z 2) dywanik przy wannie/kabinie natryskowejoooooooooz 3) mydelniczka, papiernica, haczyki, wieszaki na ręczniki, uchwyty przy wannie i przy natryskuooooooooooooooo 4) lustro z górnym lub bocznym oświetleniemooooooooooooooo 5) uniwersalne gniazdko elektryczne z osłonąooooooooooooooo 6) suszarka do włosówoooooozz 7) waga osobowaooozzz 8) pojemnik na śmieci (niepalny)ooooooooooooooo 9) telefonoo z 10) zestaw minimum dla jednej osoby: a) mydełko toaletoweooooooooooooooo b) ręcznikooooooooooooooo c) ręcznik kąpielowyooooooooo d) płaszcz kąpielowyooozzz e) szklankaooooooooooooooo f) torba higienicznaooooooooooooooo 35Procent pokoi z pełnym węzłem higienicznosanitarnym100100100100100100100100505050251010 36Urządzenia higienicznosanitarne ogólne w części pobytowej (liczba miejsc noclegowych na jedno urządzenie): 1) umywalka 10101010151515 2) wanna z baterią i prysznicem lub natrysk 10101010151515 3) WC z umywalkami (minimum jeden osobny dla kobiet i jeden osobny dla mężczyzn) 10151515202020 37Wyposażenie dodatkowe: 1) lustro ooooooo 2) dozownik do płynnego mydła ooooooo 3) suszarka do rąk lub ręczniki jednorazowego użytku ooooooo 4) pojemnik na papier i odpady ooooooo 5) wieszaki ścienne ooooooo V. Oferta usług podstawowych i uzupełniających 38Sprzedaż gorących napojów przez całą dobęooooooooooooooo 39Budzenieooooooooooooooo 40Podawanie posiłków do j.m. - room-service czynny przez: 1) całą dobęoooooo 2) minimum 12 godzin ooozzz 41Obsługa bagażowaooooooooo 42Przechowywanie bagażuooooooooooooooo 43Przechowywanie pieniędzy i przedmiotów wartościowych gościooooooooooooooo 44Kwiaciarnia, stała ekspozycja kwiatówoooz z 45Wymiana walutoooooooooz 46Sprzedaż prasy, kosmetyków i pamiątekoo oo oo oo 47Udzielanie pierwszej pomocy w nagłych wypadkachooooooooooooooo 48Zespół usług gastronomicznych: 1) restauracjaoo oo oo 2) jadalnia o o o o o 3) aperitif bar lub bar kawowyoo oo oo oo 4) podawanie śniadań oo oo 49Zespół sal wielofunkcyjnycho o o z 50Wypożyczalnia oraz przechowywanie sprzętu rekreacyjnego w obiektach zlokalizowanych w miejscowościach wypoczynkowo-turystycznych i rejonach nie zurbanizowanych o dużych walorach przyrodniczycho oo oo oo oz z 51Zespół odnowy biologicznej (basen, sauna, siłownia, solarium, masaże i inne usługi - minimum dwa rodzaje usług)oooozzzzz 52Sala klubowa z telewizorem ooooo 53Obsługa samochodów gości w zakresie OC, OT-1 i mycia o o o o 54Pranie, prasowanie i czyszczenie bielizny i odzieży gościooooo oo zz 55Zmiana pościeli i ręczników: 1) codziennie lub na życzenie gościoooooo 2) co trzy dni lub częściej na życzenie gości ooooooooo VI. Kwalifikacje zawodowe personelu 56Kierownik obiektu hotelarskiego: 1) wykształcenie wyższe lub średnie specjalistyczneooooooooooooooo 2) znajomość co najmniej jednego języka obcegoooooooooozzzzzz 57Personel recepcyjny: wykształcenie wyższe lub średnie specjalistyczne, znajomość co najmniej jednego języka obcegoooooooooooooooo 58Kelnerzy, pokojowe, portierzy, bagażowi i inny personel obsługi: wykształcenie średnie zawodowe lub kursy specjalistyczne, znajomość w podstawowym zakresie co najmniej jednego języka obcegoooooooooozzzzzz 59Jednolity ubiór dla poszczególnych służb hotelowychooooooooooozzzz Objaśnienie znaków i skrótów: H - hotel M - motel P - pensjonat * kategoria jedna gwiazdka ** kategoria dwie gwiazdki *** kategoria trzy gwiazdki **** kategoria cztery gwiazdki ***** kategoria pięć gwiazdek o - wymaganie obowiązuje z - wymaganie jest zalecane j.m. - jednostka mieszkalna w.h.s. - węzeł higienicznosanitarny OC - obsługa codzienna OT-1 - obsługa techniczna nr 1. Załącznik nr 2 WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA, KWALIFIKACJI PERSONELU ORAZ ZAKRESU ŚWIADCZONYCH USŁUG, W TYM USŁUG GASTRONOMICZNYCH, DLA KEMPINGÓW I PÓL BIWAKOWYCH Lp.WymaganiaKategorie kempingówPola biwakowe ********** 1234567 I. Zabezpieczenie terenu 1Ogrodzenie terenuooooo1 2Oświetlenie terenuoooo 3Całodobowy dozóroooo 4Sprzęt przeciwpożarowyoooo 5Punkt pomocy medycznej2oooo II. Zagospodarowanie terenu 6Bezkolizyjny dojazdoooo 7Wewnętrzne drogi główne o nawierzchni utwardzonejooo 8Ścieżki piesze o nawierzchni utwardzonejoo 9Stanowiska obozowania na terenie płaskim trawiastymooo 10Teren stanowisk obozowania wydzielonyooo 11Zadrzewienieoo 12Zasilanie w energię elektrycznąoooo 13Parking przy recepcjioooo 14Urządzenia rekreacyjne i tereny do gier i zabawooo 15Wewnętrzne oznakowaniaoooo 16Elementy dekoracyjneoo 17Pojemniki na śmieciooooo III. Recepcja 18Recepcja w odrębnym pomieszczeniuooooo 19Personel recepcji na każdej zmianie powinien znać co najmniej jeden język obcyoo 20Przechowalnia bagażuo 21Depozytoo IV. Świetlica 22Świetlicao3o4o5 V. Stanowiska obozowania 23Minimalna powierzchnia jednego stanowiska w m260604040 24Podłącza elektryczne (% ogólnej liczby stanowisk)504030 25Ponumerowane stanowiska obozowaniao 26Wydzielone stanowiska lub grupy stanowisk obozowaniaoo 27Zieleń odgradzająca stanowiska lub grupy stanowisko VI. Urządzenia higienicznosanitarne 28Zbiorowe umywalnie osobne dla kobiet i mężczyzn:ooooo6 1) liczba użytkowników na jedną umywalkę20202033 2) liczba użytkowników na jeden natrysk505050100 29Zbiorowe ustępy osobne dla kobiet i mężczyzn:ooooo7 1) liczba użytkowników na jeden ustęp dla kobiet15152033 2) liczba użytkowników na jeden ustęp dla mężczyzn25253350 3) liczba użytkowników na jeden pisuar5050100100 30Stanowisko do zlewu ustępów caravaningowychoo 31Urządzenie do praniaoo 32Urządzenia do prasowaniaoo 33Pomieszczenie do suszenia bieliznyoo 34Wyposażenie szczegółowe: 1) ściany sanitariatów wyłożone glazurąoo 2) podłogi sanitariatów wyłożone terakotąoo 3) urządzenia jednakowe i jednorodneo 4) wieszaki na ręczniki i bieliznęoooo 5) lustra nad umywalkami i półkiooo8o8 6) gniazda elektryczne 220 Voo8o8o8 VII. Usługi gastronomiczne 35Stanowiska spożywania posiłków w sektorachoo9 36Stanowiska do zmywania naczyńoooo 37Zakład gastronomicznyo VIII. Zaopatrzenie w wodę 38Punkty poboru wody na stanowiskach lub grupach stanowisk obozowaniaoo 39Punkt poboru wody o 40Ciepła wodao10o11o12 Objaśnienie znaków i odnośników: o wymaganie obowiązuje * kemping kategorii jedna gwiazdka ** kemping kategorii dwie gwiazdki *** kemping kategorii trzy gwiazdki **** kemping kategorii cztery gwiazdki 1 może być prowizoryczne 2 co najmniej apteczka 3 wyposażona w sprzęt audio/wideo i prasę 4 wyposażona w telewizor i prasę 5 udostępnione zadaszone pomieszczenie 6 dopuszcza się umywalnie zbiorowe typu rynnowego nie zadaszone 7 dopuszcza się ustępy nie spłukiwane wolno stojące 8 co najmniej 1 na dwa stanowiska 9 przynajmniej stoły lub ławy na sektorach obozowania 10 całą dobę 11 co najmniej trzy razy dziennie 12 co najmniej dwa razy dziennie. WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA DLA STAŁEJ BAZY NOCLEGOWEJ NA KEMPINGACH Lp.WymaganiaKategorie kempingów ********** 123456 Wyposażenie pokoju lub domku składającego się z więcej niż jednego pokoju 1Łóżka dla jednej lub dwóch osób1o 2Łóżka dla dwóch do czterech osób1 oo 3Łóżka dla czterech lub więcej osób1 o 4Powierzchnia pokoju na jedną osobę w metrach kwadratowych5432 5Wysokość pokoju co najmniej 2,2 metraoooo 6Oświetlenie górneoooo 7Oświetlenie przy każdym łóżkuoo 8Pościel na każde łóżkoooo 9Dywan lub wykładzinaooo 10Szafaooo2o2 11Stółooo 12Krzesłaoooo 13Lustro na ścianieo 14Radio i telewizoro 15Radio o 16Łazienka z WC i natryskiem z ciepłą i zimną wodąoo 17Umywalka z ciepłą i zimną wodąooo 18Ściany i podłogi w łazience wyłożone płytkami lub materiałami podobnymioo Objaśnienie znaków i odnośników: o wymaganie obowiązuje * kemping kategorii jedna gwiazdka ** kemping kategorii dwie gwiazdki *** kemping kategorii trzy gwiazdki **** kemping kategorii cztery gwiazdki uwaga: kategoria bazy stałej na kempingu niezależna od kategorii kempingu 1 w przypadku domku wielopokojowego w każdym pokoju 2 dopuszcza się wieszaki. Załącznik nr 3 WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA, KWALIFIKACJI PERSONELU ORAZ ZAKRESU ŚWIADCZONYCH USŁUG, W TYM USŁUG GASTRONOMICZNYCH, DLA DOMÓW WYCIECZKOWYCH Lp.WymaganiaKategorie IIIIII 12345 I. Zagospodarowanie terenu 1Bezpośrednie wejście do halluoo 2Parking lub możliwość parkowania maksymalnie 200 m od obiektuoo II. Instalacje w budynku 3Ogrzewanie centralne lub miejscowe elektryczneooo1 4Bieżąca ciepła i zimna wodaooo III. Recepcja 5Hall recepcyjny - telefon dostępny dla gościooo 6Kabiny telefoniczneo 7Przechowalnia bagażu i sprzętu turystycznegoooo 8Depozyto 9Informacja turystyczna2ooo 10Budzenieooo 11Personel recepcji na każdej zmianie powinien znać co najmniej jeden język obcyo IV. Inne usługi 12Sprzedaż drobnych artykułów (kosmetyki, pamiątki, wydawnictwa turystyczne itp.)oo 13Świetlicaoo 14Stanowisko do prasowaniaoo 15Stanowisko do drobnych napraw sprzętu sportowego i turystycznegoooo V. Część mieszkalna 16Minimalna powierzchnia pokoju w m2 (bez wyodrębnionych łazienki, WC, przedpokoju): 1) 1-osobowego988 2) 2-osobowego121083 3) 3-osobowego1513123 4) 4-osobowego1716163 5) większego niż 4-osobowy (powierzchnia 4-osobowego plus 4 m2 dodatkowo na każdą następną osobę)ooo3 17Maksymalna liczba miejsc noclegowych w pokojach wieloosobowych81220 18Urządzenia higienicznosanitarne w pokojach 1-2 osobowych (% pokoi): 1) umywalka z baterią z bieżącą zimną i ciepłą wodą10050 2) wanna z baterią i prysznicem lub natrysk oraz WC2510 19Urządzenia higienicznosanitarne ogólne: 1) zbiorowe umywalnie osobne dla kobiet i mężczyznooo 2) z bieżącą ciepłą i zimną wodąoo 3) z ciepłą i bieżącą zimną wodą o 4) liczba m.n. przypadających na 1 umywalkę w umywalniach zbiorowych5812 5) liczba m.n. przypadających na 1 natrysk203035 6) zbiorowe wc osobne dla kobiet i mężczyznooo 7) liczba m.n. przypadających na: a) 1 WC damski202020 b) 1 WC męski202020 c) 1 pisuar505050 20Wyposażenie dodatkowe urządzeń higienicznosanitarnych: 1) wieszaki na ręczniki i bieliznę osobistąooo 2) lustro nad umywalką i półkaooo 3) oświetlenie nad lustremoo 4) gniazdo elektryczne do aparatu do goleniaooo 5) koszooo 21Meble w pokoju4: 1) łóżko lub tapczanooo 2) stół (minimum jeden dla 8 osób)ooo 3) krzesła (1 na osobę, nie mniej niż 2 na pokój)5ooo 4) szafka, stolik lub półka przy każdym łóżkuooo 5) szafa ubraniowa lub wnęka6oo 6) lustrooo 7) kosz na śmieci i popielniczkaoo 8) lampka nocna (przy każdym łóżku w pokojach 1-4-osobowych)oo 9) wieszak ścienny na okrycia wierzchnieooo 22Wyposażenie dodatkowe pokoju: 1) radio (w pokojach 1- i 2-osobowych)oo 2) dywan lub chodnikoo 3) firankiooo 4) zasłony dzienne zaciemniająceoo 5) elementy dekoracyjneoo VI. Usługi gastronomiczne 23Sprzedaż gorących napojówooo 24Sale do spożywania śniadańooo 25Jadłodajnia lub bar szybkiej obsługiooo 26Restauracjao Objaśnienie znaków i odnośników: o wymaganie obowiązuje I dom wycieczkowy kategorii pierwszej II dom wycieczkowy kategorii drugiej III dom wycieczkowy kategorii trzeciej m.n. miejsce noclegowe 1 dopuszcza się inne rodzaje ogrzewania 2 udzielanie informacji o imprezach turystycznych i kulturalnych, wyposażenie recepcji w rozkłady jazdy, plany miast i mapy regionów, książkę telefoniczną itp. 3 dopuszcza się spiętrzenie łóżka przy wysokości pokoju co najmniej 2,7 m; powierzchnia pokoju może być wówczas zmniejszona o 20% 4 w kategorii I jednolity komplet o wysokiej jakości 5 w pokojach więcej niż 4-osobowych dopuszcza się ławy 6 w pokojach 1-4-osobowych - szafa ubraniowa, w pokojach więcej niż 4-osobowych po jednym segmencie na ubranie i bieliznę o powierzchni co najmniej 0,25 m2 na osobę. Załącznik nr 4 WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA, KWALIFIKACJI PERSONELU ORAZ ZAKRESU ŚWIADCZONYCH USŁUG, W TYM USŁUG GASTRONOMICZNYCH, DLA SCHRONISK MŁODZIEŻOWYCH Lp.WymaganiaKategorie IIIIII 12345 I. Wymagania ogólne 1Samodzielny budynek lub wydzielona część budynkuoo 2Pomieszczenia noclegowe organizowane doraźnie (w internacie, izbach lekcyjnych itp.) o 3Bieżąca zimna i ciepła woda przez całą dobęoo 4Bieżąca zimna woda o 5Ogrzewanie centralne lub miejscowe elektryczne1ooo 6Świetlica wyposażona w odpowiednie materiały i sprzęto2o3 7Pomieszczenie na przechowalnię bagażu i sprzętu turystycznegooo 8Pomieszczenie do suszenia odzieżyooo 9Apteczka wyposażona w leki i artykuły sanitarneooo 10Oddzielne pomieszczenia do przechowywania pościeli czystej, brudnej oraz sprzętu gospodarczegoooo II. Część mieszkalna 11Minimalna powierzchnia sypialni na jedną osobę w m2: 1) przy łóżkach jednopoziomowych2,52,52,5 2) przy łóżkach piętrowych1,51,51,5 12Minimalny % miejsc noclegowych w salach mniejszych niż 8-osobowe50 13Urządzenia sanitarne (maksymalna liczba osób na 1 urządzenie): 1) umywalka z lustrem1015o4 2) prysznice2020 3) ustęp151515 14Wyposażenie pokoju: 1) łóżka (także piętrowe) lub tapczanyooo 2) kołdry lub koce (po dwa na osobę)ooo 3) bielizna pościelowaooo 4) szafy ubranioweo 5) szafy ubraniowe lub wieszaki stojące oo 6) szafki nocne lub półki przy każdym łóżkuoo 7) stółooo 8) krzesła lub taborety (po jednym na osobę)ooo 9) lustro i kosz na śmieciooo III. Część gastronomiczna 15Kuchnia samoobsługowa5oo 16Jadalniao6o7 Objaśnienie znaków i odnośników: o wymaganie obowiązuje I schronisko młodzieżowe kategorii pierwszej II schronisko młodzieżowe kategorii drugiej III schronisko młodzieżowe kategorii trzeciej 1 dopuszcza się inne rodzaje ogrzewania 2 wyposażona w telewizor, radio, magnetofon, rzutnik, aparat projekcyjny lub wideo oraz inny sprzęt do gier i zabaw 3 wyposażona w sprzęt do gier 4 w przypadku braku umywalni, w miejscu przeznaczonym do mycia powinny znajdować się miednice i wiadra - co najmniej jedna miednica na 5 osób i jedno wiadro na 10 osób 5 wyposażona w sprzęt kuchenny (płyty do gotowania, garnki, czajniki, patelnie, lodówkę itp.) 6 zaopatrzona w sprzęt stołówkowy (stoły, krzesła lub ławy, talerze głębokie i płytkie, łyżki, widelce, noże, szklanki, kubki itp.) 7 zaopatrzona jak w odnośniku 6; w mniejszych schroniskach może spełniać dodatkowo funkcję świetlicy. Załącznik nr 5 WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA, KWALIFIKACJI PERSONELU ORAZ ZAKRESU ŚWIADCZONYCH USŁUG, W TYM USŁUG GASTRONOMICZNYCH, DLA SCHRONISK Lp.Wymagania 123 I. Instalacje w budynku 1Ogrzewanie zapewniające utrzymanie w pomieszczeniach noclegowych i świetlicy temperatury 18°Co 2Bieżąca ciepła wodao1 II. Recepcja 3Telefon dostępny dla gościo 4Przechowalnia bagażu i sprzętu turystycznegoo 5Informacja turystyczna2o III. Inne usługi 6Sprzedaż drobnych artykułów (kosmetyki, pamiątki) i podstawowych artykułów pierwszej potrzebyo 7Możliwość suszenia odzieżyo 8Stanowisko umożliwiające dokonanie drobnych napraw sprzętu turystycznego, czyszczenie odzieży i sprzętuo IV. Część mieszkalna 9Minimalna powierzchnia pokoju w m2 (bez wyodrębnionych: łazienki, wc i przedpokoju)3: 1) 1-osobowego7 2) 2-osobowego9 3) 3-osobowego12 4) 4-osobowego16 5) większego niż 4-osobowy - powierzchnia pokoju 4-osobowego + 4 m2 na każdą następną osobę 10Urządzenia higienicznosanitarne ogólne (liczba miejsc noclegowych na jedno urządzenie)4: 1) umywalka z lustrem i półką20 2) WC20 3) natrysk35 4) wieszaki na ręczniki i bieliznę osobistąo 11Meble w pokoju: 1) łóżko lub tapczan5o 2) stóło 3) krzesło lub taboret6 (jeden na osobę)o 4) stolik lub półka (przy każdym łóżku)o 5) szafa ubraniowa lub wnęka7o 6) kosz na śmiecio 7) wieszaki ścienne lub stojące na okrycia wierzchnieo 12Wyposażenie dodatkowe pokoju: 1) firanki lub zasłonyo 2) dywan lub chodnik (w pokojach 1-2-osobowych)o 3) elementy dekoracyjneo V. Usługi gastronomiczne 13Jadłodajnia oferująca posiłki typu barowegoo 14Stanowisko do przyrządzania i spożywania posiłków oraz do zmywania naczyńo Objaśnienie znaków i odnośników: o wymaganie obowiązuje 1 minimum dwie godziny rano i dwie godziny wieczorem 2 informacja turystyczna, w tym tablica zawierająca zwięzły opis szlaków prowadzących do sąsiednich schronisk oraz miejscowości, zasadniczo w formie mapy lub schematu, informacja o rozkładzie jazdy komunikacji publicznej z najbliższej miejscowości (przystanku, stacji), informacja o grożących niebezpieczeństwach i zasadach wzywania pomocy 3 dopuszcza się łóżka piętrowe przy wysokości pokoju min. 2,7 m; powierzchnia pokoju może być wtedy mniejsza o 20% 4 z wyjątkiem miejsc w pokojach mających te urządzenia 5 dopuszcza się wyposażony w materac podest do spania 6 dopuszcza się ławy 7 w pokojach większych niż 2-osobowe po jednym segmencie na ubranie i bieliznę o powierzchni co najmniej 0,25 m2 na osobę. Załącznik nr 6 MINIMALNE WYMAGANIA CO DO WYPOSAŻENIA DLA INNYCH OBIEKTÓW, W KTÓRYCH ŚWIADCZONE SĄ USŁUGI HOTELARSKIE Lp.Wymagania 12 1Ogrzewanie - w całym obiekcie 2Instalacja sanitarna: zimna i ciepła1 woda przez całą dobę 3Powierzchnia mieszkalna w m2 (nie obejmuje wyodrębnionych w.h.s., przedpokojów, aneksów barowych, loggii itp.): 1) pokój 1-osobowy - 6 m2 2) pokój 2-osobowy - 10 m2 3) pokój 3-osobowy - 14 m2 4) pokój 4-osobowy - 16 m2 5) pokój większy niż 4-osobowy (powierzchnia 4-osobowego plus dodatkowo 4 m2 na każdą następną osobę) 4Zestaw wyposażenia meblowego: 1) łóżko jednoosobowe o wymiarach 80 × 190 cm (zalecane 90 × 200 cm) 2) łóżko dwuosobowe o wymiarach 120 × 190 cm (zalecane 140 × 200 cm) 3) nocny stolik lub półka przy każdym łóżku 4) szafa garderobiana o minimalnej głębokości 60 cm, minimum 3 wieszaki na osobę 5) stół lub stolik 6) krzesło (1 na osobę, lecz nie mniej niż 2 na pokój) 7) lustro 8) wieszak ścienny na wierzchnią odzież 5Pościel dla jednej osoby: 1) kołdra lub dwa koce 2) poduszka 3) poszwa 4) poszewka na poduszkę 5) prześcieradło 6Oświetlenie: 1) oświetlenie elektryczne główne - minimum jeden punkt świetlny o mocy 60 W 2) lampka nocna przy każdym łóżku umożliwiająca czytanie w pozycji leżącej 7Zasłony okienne zaciemniające 8Kosz na śmieci 9Maksymalna liczba osób przypadających na jeden w.h.s. - 10 10Wyposażenie podstawowe węzłów higienicznosanitarnych: 1) wanna z baterią i natryskiem lub kabina natryskowa z zabezpieczeniem antypoślizgowym 2) umywalka z blatem lub półką 3) WC ze zbiornikiem cicho płuczącym 4) mydelniczka, papiernica, haczyki, wieszaki na ręczniki 5) lustro z górnym lub bocznym oświetleniem 6) uniwersalne gniazdko elektryczne z osłoną 7) pojemnik na śmieci (niepalny) 8) mydełko toaletowe 9) ręcznik 10) szklanka Objaśnienie odnośników i skrótów: 1 minimum dwie godziny rano i dwie godziny wieczorem w.h.s. - węzeł higienicznosanitarny. Załącznik nr 7 WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ OBIEKTU HOTELARSKIEGO*/INNEGO OBIEKTU ŚWIADCZĄCEGO USŁUGI HOTELARSKIE* Rodzaj obiektu: .................................. Miejsce położenia: .................................. Lp.Data wpisuWłaścicielZarządzającyKategoriaOkres świadczenia usługDecyzje i zaleceniaUwagiPodpis * Niepotrzebne skreślić. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 stycznia 1999 r. w sprawie jednorazowego świadczenia pieniężnego z tytułu urodzenia dziecka. (Dz. U. Nr 10, poz. 88) Na podstawie art. 62 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kobiecie pełniącej zawodową służbę wojskową i nie zatrudnionej żonie żołnierza zawodowego, w razie urodzenia dziecka, przysługuje na każde urodzone dziecko jednorazowe świadczenie pieniężne w wysokości zasiłku porodowego, określonej w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2. Jednorazowe świadczenie pieniężne w razie urodzenia dziecka przysługuje osobom, o których mowa w ust. 1, również w przypadku przyjęcia na wychowanie lub przysposobienie dziecka w wieku do jednego roku. § 2. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w § 1, wypłaca żołnierzowi zawodowemu organ finansowy jednostki wojskowej, w której pozostaje na zaopatrzeniu. § 3. Traci moc zarządzenie nr 30/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 lipca 1997 r. w sprawie jednorazowego świadczenia pieniężnego z tytułu urodzenia dziecka (Dz. Rozk. MON, poz. 82). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu skupu i przetwórstwa mięsa zwierząt łownych oraz jego składowaniu. (Dz. U. Nr 10, poz. 89) Na podstawie art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) zwierzyna gruba - dzikie zwierzęta kopytne, 2) zwierzyna drobna - dzikie ptactwo łowne i inne zwierzęta łowne niekopytne przeznaczone do spożycia, 3) punkt skupu - zakład służący do czasowego składowania tusz zwierząt łownych, bezpośrednio po odstrzeleniu, przed przekazaniem ich do zakładu przetwórczego, 4) zakład przetwórczy - zakład zajmujący się obróbką mięsa zwierząt łownych, rozbiorem mięsa na elementy i przetwórstwem. § 2. 1. Zakład przetwórczy powinien być ogrodzony oraz usytuowany na terenie wolnym od szkodliwych i uciążliwych zapachów, sadzy, dymów i innych zanieczyszczeń przekraczających dopuszczalne poziomy. 2. Nawierzchnia dróg wewnętrznych powinna być utwardzona, gładka i skanalizowana. 3. Rozmieszczenie pomieszczeń produkcyjnych powinno wykluczać możliwość zanieczyszczenia mięsa i zapewniać utrzymanie całkowitego rozdziału prac niebezpiecznych sanitarnie (strefy brudne) i bezpiecznych sanitarnie (strefy czyste). § 3. W zakładzie przetwórczym powinny znajdować się: 1) pomieszczenie do przetrzymywania tusz zwierząt łownych, wyposażone w urządzenia chłodnicze, 2) pomieszczenie do skórowania lub skubania, z wydzielonym oznakowanym miejscem do badania tusz, 3) pomieszczenie lub wydzielone miejsce do czasowego przetrzymywania mięsa tymczasowo zajętego, pozostającego do wyłącznej dyspozycji powiatowego lekarza weterynarii, 4) przedrozbiorowy magazyn chłodzony, w przypadku prowadzenia w zakładzie rozbioru mięsa na elementy, 5) pomieszczenie rozbioru mięsa ze skuteczną wentylacją i systemem chłodniczym, 6) pomieszczenie do pakowania mięsa, o temperaturze nie wyższej niż 10°C, 7) pomieszczenie chłodnicze lub zamrażalnicze do składowania mięsa, 8) pomieszczenie dla lekarza weterynarii, 9) pomieszczenie do przeprowadzania badania w kierunku włośni, 10) szczelne, zamykane pomieszczenie do przechowywania mięsa i narządów uznanych za niezdatne do spożycia, przy czym, jeżeli nie jest ono opróżniane codziennie, powinno być chłodzone do temperatury 12°C, 11) pomieszczenie do przetrzymywania opakowań pośrednich i bezpośrednich, 12) system chłodniczy zapewniający utrzymanie mięsa zwierząt łownych w temperaturach określonych w niniejszym rozporządzeniu, przy czym skropliny z tac pod parownikami powinny być odprowadzane wprost do instalacji kanalizacji technologicznej, 13) pomieszczenia do przetrzymywania środków myjących i odkażających, 14) szatnia przepustowa dla personelu z nienasiąkliwymi, nieprzepuszczalnymi i łatwymi do mycia posadzkami oraz ścianami, umywalkami i ubikacjami, przy czym ubikacje nie mogą być połączone bezpośrednio z pomieszczeniami produkcyjnymi, a umywalki i spłuczki w tych pomieszczeniach nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 15) myjnia sprzętu ruchomego podzielona na strefę czystą i brudną, 16) myjnia środków transportu umożliwiająca mycie w temperaturze poniżej 0°C, 17) rozdzielczy system kanalizacji sanitarnej i technologicznej, 18) pomieszczenie do przechowywania oraz załadunku i wyładunku surowca, 19) pomieszczenie do badania weterynaryjnego, 20) pomieszczenie do ekspedycji towaru. § 4. 1. W pomieszczeniach zakładu przetwórczego, w których dokonywany jest rozbiór mięsa zwierząt łownych oraz w których mięso zwierząt łownych jest poddawane obróbce lub magazynowane, a także w korytarzach, poprzez które to mięso jest transportowane, powinny znajdować się: 1) trwałe nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne posadzki, łatwe do mycia i odkażania, umożliwiające swobodny odpływ wody do instalacji ściekowych, z wyjątkiem pomieszczeń do przechowywania lub mrożenia mięsa, 2) ściany z nienasiąkliwych, nieprzepuszczalnych materiałów do wysokości co najmniej 2 m, a w pomieszczeniach zamrażalniczych, chłodniczych i magazynowych, co najmniej do wysokości zawieszenia lub składowania, o jasnej zmywalnej powłoce, łatwej do odkażania, przy czym styki między ścianami oraz ścian z posadzkami powinny być zaokrąglone, z wyjątkiem pomieszczeń chłodni, zamrażalni i tuneli zamrażalniczych, a promień zaokrąglenia powinien być nie mniejszy niż 6 cm, 3) urządzenia wentylacyjne i urządzenia wyciągowe do pary, zapobiegające osadzaniu się skroplin na suficie lub konstrukcjach, umożliwiające przepływ powietrza jedynie ze stref czystych do brudnych zakładu przetwórczego, 4) naturalne lub sztuczne oświetlenie nie zniekształcające kolorów, o natężeniu światła co najmniej: a) 540 lx we wszystkich punktach badania weterynaryjnego - mierzonym na powierzchni badanego mięsa lub narządów wewnętrznych, b) 300 lx w pomieszczeniach produkcyjnych - mierzonym na posadzce, c) 120 lx w innych pomieszczeniach lub miejscach - przy czym punkty świetlne powinny być zabezpieczone osłonami, 5) jasne sufity o powierzchni łatwo zmywalnej i nienasiąkliwej, skonstruowane w sposób uniemożliwiający gromadzenie się brudu lub pleśni, 6) zlokalizowane jak najbliżej stanowisk pracy urządzenia do mycia i dezynfekcji rąk z doprowadzoną bieżącą wodą o temperaturze 35-40°C, zaopatrzone w środki myjące i dezynfekcyjne oraz ręczniki jednorazowego użytku, przy czym krany nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 7) urządzenia do odkażania narzędzi w wodzie o temperaturze minimum 82°C, przy czym dopływ wody nie może być regulowany indywidualnie, a przelew wody nie powinien odbywać się do umywalek. 2. Instalacja kanalizacyjna odprowadzająca ścieki z pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, nie może przebiegać przez pomieszczenia produkcyjne lub pomieszczenia, w których znajduje się mięso, przy czym kratki lub kanały ściekowe powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające wydostawaniu się zapachów i cofaniu się ścieków. 3. Drzwi z urządzeniami samozamykającymi w pomieszczeniach produkcyjnych, zamrażalniach i tunelach zamrażalniczych powinny być wykonane z materiału nie ulegającego korozji, łatwo zmywalnego, nienasiąkliwego i nieprzepuszczalnego oraz odpornego na uszkodzenia. Jeżeli drzwi są z drewna, powinny być obudowane. Stosowanie drewna dopuszcza się jedynie w magazynie mięsa opakowanego i magazynie opakowań. 4. Materiały izolacyjne stosowane w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, powinny być gładkie i bezwonne. 5. W wejściach do oddziałów produkcyjnych powinny być zamontowane myjki do butów, a w przypadku ręcznego mycia butów - przy myjkach powinny być zainstalowane umywalki. § 5. W zakładzie przetwórczym należy zainstalować skuteczne zabezpieczenie przed dostępem owadów i gryzoni, z tym że w pomieszczeniach produkcyjnych zabronione jest stosowanie urządzeń przeciw owadom. § 6. 1. Krajalnice, pojemniki, taśmy przenośników, piły mechaniczne, noże, stalki i inny sprzęt powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję, łatwych do mycia i odkażania. Powierzchnie, z którymi styka się mięso, łącznie z połączeniami i spawami, powinny być gładkie, nie malowane, odporne na działanie środków chemicznych. 2. Pojemniki używane w zakładzie przetwórczym należy oznaczyć pasem o szerokości 10 cm: 1) pasem czarnym - pojemnik na śmieci, 2) pasem żółtym - pojemnik do produktów niejadalnych (odpady poubojowe), 3) pasem czerwonym - pojemnik na mięso niezdatne do spożycia (konfiskaty). 3. Pojemniki dla czasowego przetrzymywania mięsa niezdatnego do spożycia powinny być szczelnie zamykane i wykonane z materiału nierdzewnego. § 7. W pomieszczeniach z kontrolowaną temperaturą wymagane są termometry oraz urządzenia do ciągłej rejestracji temperatury i wilgotności. Podziałka termometru powinna być o dokładności 0,5°C, przy czym 1 cm jej długości nie może obejmować więcej niż 4°C. § 8. 1. Punkty czerpalne wody zdatnej do picia powinny być zaopatrzone w zawory przeciwdziałające możliwości wstecznego zassania. 2. Do wytworzenia pary wodnej dla urządzeń chłodniczych i celów przeciwpożarowych dopuszczalne jest używanie wody niezdatnej do picia, zwanej dalej "wodą do celów technicznych". 3. Przewody z wodą do celów technicznych powinny być wyraźnie oznaczone i nie mogą przebiegać przez pomieszczenia produkcyjne lub pomieszczenia, w których znajduje się mięso. 4. Przewody wody należy oznaczyć opaskami o szerokości 10 cm na kocówkach, w sposób następujący: 1) przewód z wodą do celów technicznych - kolorem niebieskim, 2) przewód z wodą gorącą zdatną do picia - kolorem czerwonym, 3) przewód z wodą zimną zdatną do picia - kolorem zielonym. 5. Urządzenia, w których używana jest woda do celów produkcyjnych, sanitarnych, higienicznych lub chłodniczych, powinny być bezpośrednio połączone z kanalizacją. § 9. 1. Każda osoba, której rodzaj pracy wymaga stykania się z mięsem lub pracująca w pomieszczeniach, w których znajduje się mięso, powinna używać czystej, w jasnym kolorze, odzieży roboczej i obuwia roboczego, fartucha ochronnego oraz nakrycia głowy całkowicie zasłaniającego włosy. 2. Odzież robocza powinna być co najmniej codziennie zmieniana. 3. Ręce osób, o których mowa w ust. 1, w czasie pracy powinny być wolne od biżuterii oraz zegarków. 4. Każda osoba mająca kontakt z mięsem powinna utrzymywać ręce w czystości i dokładnie je odkażać. Osoby, które miały kontakt z zanieczyszczonym mięsem, powinny bezzwłocznie umyć i odkazić ręce. 5. Palenie tytoniu, żucie gumy, jedzenie i picie dozwolone jest tylko w miejscach wyznaczonych. 6. Warunki zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. § 10. 1. Środki myjące i dezynfekcyjne powinny być przetrzymywane w wydzielonym, zamykanym pomieszczeniu, a ich stosowanie nie może stwarzać zagrożenia dla surowca lub produktu. 2. Urządzenia i sprzęt myte z użyciem środków myjących i dezynfekcyjnych powinny być natychmiast dokładnie spłukane wodą zdatną do picia. 3. W pomieszczeniach produkcyjnych nie należy używać środków transportu o napędzie spalinowym. § 11. Przepisy § 2, § 3 pkt 2, 3, 10 i 12, § 4, 5, 7 i 10 stosuje się odpowiednio do punktów skupu. § 12. 1. Pomieszczenia, urządzenia i sprzęt mogą być używane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem. 2. Pomieszczenia, urządzenia i sprzęt, mające kontakt z mięsem, powinny być utrzymywane w stanie higienicznym i technicznym wykluczającym możliwość zanieczyszczenia mięsa. 3. Mięso zwierząt łownych lub pojemniki z tym mięsem nie mogą stykać się z posadzkami lub ścianami, a ich odległość od posadzek lub ścian nie może być mniejsza niż 30 cm. § 13. Osoby, które ze względu na stan zdrowia mogą spowodować zanieczyszczenie mikrobiologiczne mięsa, powinny być natychmiast odsunięte od pracy. § 14. W pomieszczeniach rozbioru i pakowaniu mięsa temperatura nie może być wyższa niż 10°C. § 15. 1. Do punktu skupu lub zakładu przetwórczego powinny być przyjmowane, z zastrzeżeniem ust. 2, tusze zwierzyny łownej wytrzewionej w miejscu odstrzelenia. 2. Dopuszcza się przyjmowanie do zakładu przetwórczego nie wytrzewionych tusz drobnej zwierzyny. § 16. 1. Tusze zwierząt łownych powinny być dostarczone do zakładu przetwórczego lub do punktu skupu niezwłocznie, w miarę możliwości w ciągu 12 godzin od odstrzelenia zwierząt. 2. Przewóz mięsa zwierząt łownych z punktu skupu do zakładu przetwórczego powinien odbywać się w sposób zapewniający identyfikację tusz i narządów wewnętrznych. § 17. 1. Wytrzewianie tusz powinno być dokonywane natychmiast po dostarczeniu do zakładu przetwórczego, jeżeli nie było przeprowadzone na łowisku. Płuca, serce, wątroba, nerki i śledziona mogą być odłączone od tuszy pod warunkiem ich oznakowania umożliwiającego identyfikację z tuszą albo powinny pozostawać w naturalnym połączeniu z tuszą. 2. Zezwala się na oddzielenie głowy lub dolnych odcinków kończyn na łowisku pod warunkiem zabezpieczenia mięsa przed zanieczyszczeniem. 3. Zabrania się skórowania tusz na łowisku oraz usuwania jakichkolwiek części z tuszy, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 1 i 2. 4. Do czasu ukończenia badania tusze i narządy nie badane nie mogą stykać się ze zbadanymi, a wycinanie jakichkolwiek części tuszy lub narządów wewnętrznych jest zabronione. § 18. 1. Rozbiór tusz lub półtusz grubej zwierzyny łownej powinien odbywać się w zakładzie przetwórczym. 2. Mięso zwierząt łownych wprowadzone do pomieszczenia rozbioru mięsa podlega badaniu i w razie potrzeby wykrawaniu. 3. W czasie rozbioru, odkostniania i pakowania temperatura wewnętrzna mięsa w przypadku grubej zwierzyny nie może być wyższa niż 7°C oraz 4°C w przypadku zwierzyny drobnej. 4. Temperatura narządów wewnętrznych i głów nie może być wyższa niż 3°C. § 19. 1. Rozbiór mięsa powinien być przeprowadzany w sposób wykluczający jego zanieczyszczenie, przy czym odłamki kości, skrzepy krwi i widoczne węzły chłonne powinny być usunięte. 2. Niezwłocznie po rozbiorze i pakowaniu mięso powinno być przekazane do pomieszczenia chłodniczego lub zamrażalniczego. 3. Czyszczenie mięsa zwierząt łownych może odbywać się wyłącznie poprzez wycinanie miejsc zmienionych chorobowo lub zanieczyszczonych. § 20. W pomieszczeniach, w których dokonywany jest rozbiór mięsa zwierząt łownych, wymagane jest stałe odkażanie narzędzi, a jego częstotliwość powinna być określona w zakładowych programach mycia i odkażania. § 21. Pozyskane w wyniku rozbioru mięso zwierząt łownych niezdatne do spożycia powinno być gromadzone w szczelnie zamykanych pojemnikach lub w pomieszczeniu, o którym mowa w § 3 pkt 10. § 22. W zakładzie przetwórczym powinien być sporządzony, w uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii, plan technologiczny zakładu, obejmujący: 1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych, 2) plan dystrybucji wody z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia i do celów technicznych, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody, 3) zaznaczenie dróg surowca, półproduktów i produktów gotowych, 4) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom na obrzeżach zakładu i w pomieszczeniach technicznych. § 23. 1. Materiały opakowaniowe powinny odpowiadać wymaganiom higienicznym, a w szczególności: 1) nie mogą powodować zmian organoleptycznych mięsa, 2) nie mogą powodować przenikania do mięsa substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego, 3) powinny być wytrzymałe w celu właściwego zabezpieczenia mięsa przed zanieczyszczeniem. 2. Materiały opakowaniowe mogą być używane powtórnie, jeżeli są wykonane z materiału odpornego na korozję, łatwego do mycia i odkażania. 3. Jeżeli mięso lub narządy wewnętrzne pakowane są w materiały będące w bezpośrednim kontakcie z mięsem lub narządami (opakowania bezpośrednie), materiały te powinny być przezroczyste i bezbarwne oraz odpowiadać wymaganiom określonym w ust. 1 pkt 1 i 2. 4. W przypadku stosowania opakowań bezpośrednich jako opakowań transportowych, powinny one odpowiadać wymaganiom określonym w ust. 1 pkt 3; w przypadku tym nie wymaga się, aby były one przezroczyste i bezbarwne. § 24. 1. Opakowania powinny być przetrzymywane w pomieszczeniu wydzielonym, zabezpieczonym przed gryzoniami i owadami, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem. 2. Opakowania nie powinny być przetrzymywane bezpośrednio na posadzkach, lecz na podkładach o wysokości co najmniej 30 cm. 3. Materiały opakowaniowe dostarczane do pomieszczenia pakowania powinny być bezzwłocznie używane. 4. Osoby mające bezpośredni kontakt z mięsem nie mogą pracować przy składowaniu i przenoszeniu opakowań. § 25. 1. Rozbiór, wykrawanie i zamykanie mięsa w opakowania bezpośrednie może odbywać się w jednym pomieszczeniu. 2. Pakowanie mięsa w opakowania pośrednie powinno odbywać się w oddzielnym pomieszczeniu, które może łączyć się z pomieszczeniem wymienionym w ust. 1 jedynie otworem ściennym. 3. Temperatura pomieszczenia wymienionego w ust. 2 nie może być wyższa niż 10°C, a czynności pakowania powinny odbywać się w jak najkrótszym czasie. § 26. 1. Bezpośrednio po opakowaniu mięso powinno być przekazane do magazynu chłodniczego lub zamrażalni. 2. W opakowaniu pośrednim może znajdować się mięso pochodzące wyłącznie od tego samego gatunku zwierząt. § 27. 1. Mięso może być zamrażane w tuszach, półtuszach, ćwierćtuszach, elementach i kawałkach nie mniejszych niż 100 g. 2. Mięso z rozbioru, przeznaczone do zamrażania, powinno być poddane temu zabiegowi bezzwłocznie, jeżeli nie jest wymagany okres dojrzewania mięsa. W takich przypadkach zamrażanie przeprowadza się bezpośrednio po okresie dojrzewania. 3. Mrożone mięso zwierząt łownych powinno osiągnąć temperaturę minus 12°C lub niższą, a następnie nie może być przetrzymywane w temperaturze wyższej niż minus 12°C. Mięso mrożone powinno być oznakowane w sposób określający miesiąc i rok jego zamrożenia. § 28. 1. Opakowane mięso zwierząt łownych nie może być składowane w jednym pomieszczeniu z mięsem nie opakowanym. 2. W pomieszczeniach, w których przetrzymywane jest mięso zwierząt łownych, nie wolno przetrzymywać innych towarów, szczególnie takich, które mogą powodować zmianę cech organoleptycznych mięsa lub jego zanieczyszczenie. 3. Temperatura składowania mięsa zwierząt łownych podlega ciągłej rejestracji. Wykresy lub wydruki tych temperatur powinny być przechowywane przez okres nie krótszy niż 3 lata. § 29. Dalsze przetwarzanie mięsa zwierząt łownych może odbywać się wyłącznie w zakładach przetwarzających mięso, z tym że rozbiór i przetwarzanie mięsa zwierząt łownych w zakładach przeznaczonych do rozbioru lub przetwarzania mięsa wołowego, wieprzowego, baraniego lub koziego może odbywać się pod warunkiem, że czynności te przeprowadzane będą w oddzielnych cyklach produkcyjnych. § 30. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) Art. 1. 1. Ustala się dochody budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 1, na kwotę 129 287 762 tys. zł. 2. Ustala się wydatki budżetu państwa, zgodnie z załącznikiem nr 2, na kwotę nie większą niż 142 099 762 tys. zł. 3. Deficyt budżetu państwa określa się na kwotę nie większą niż 12 812 000 tys. zł. Art. 2. 1. Minister właściwy do spraw finansów dokona, przypadających w 1999 r., spłat krajowych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa, z tytułów wymienionych w załączniku nr 3, do łącznej kwoty 16 908 506 tys. zł. 2. Minister właściwy do spraw finansów dokona, przypadających w 1999 r., spłat zagranicznych zobowiązań długoterminowych Skarbu Państwa z tytułu zaciągniętych w latach ubiegłych kredytów zagranicznych wymienionych w załączniku nr 3, do łącznej kwoty 2 667 134 tys. zł. 3. Minister właściwy do spraw finansów dokona innych rozchodów wymienionych w załączniku nr 3, wynikających z zobowiązań wobec podmiotów krajowych i zagranicznych, których spłata przypada w 1999 r., w tym spłaty zadłużenia zagranicznego wobec Klubów Paryskiego i Londyńskiego, w ramach transakcji polegających na konwersji zobowiązań zagranicznych na inwestycje kapitałowe w Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonania w ciągu roku przedterminowego wykupu istniejących zobowiązań Skarbu Państwa. Przedterminowy wykup istniejących zobowiązań Skarbu Państwa nie może powodować przekroczenia wydatków planowanych na obsługę zadłużenia Art. 3. 1. Deficyt budżetu państwa, spłata zobowiązań długoterminowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, rozchody, o których mowa w art. 2 ust. 3, pożyczki i kredyty, o których mowa w art. 7, oraz wykup bonów skarbowych zostaną pokryte przychodami z tytułu sprzedaży skarbowych papierów wartościowych oraz kredytów i pożyczek zagranicznych, przychodami z prywatyzacji oraz środkami z innych przychodów. 2. Zestawienie źródeł przychodów i rozchodów, związanych z finansowaniem deficytu budżetu państwa, określa załącznik nr 3. 3. W przypadku, gdy wartość majątku sprywatyzowanego w 1999 r. przekroczy kwotę 11 400 000 tys. zł, przychody z prywatyzacji przeznaczone na finansowanie deficytu budżetu państwa zwiększa się o kwotę nie wyższą niż 1 100 000 tys. zł. Art. 4. 1. Przyrost zadłużenia z tytułu skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu poniżej jednego roku, przeznaczonych do sprzedaży w kraju, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 6 000 000 tys. zł. 2. Dopuszczalny przyrost zadłużenia z tytułu zaciągniętych kredytów i uzyskanych pożyczek zagranicznych, w tym z emisji skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych do sprzedaży za granicą, według wartości nominalnej, nie może przekroczyć kwoty 5 800 000 tys. zł. 3. Łączna wartość nominalna wyemitowanych skarbowych papierów wartościowych o terminie wykupu nie krótszym niż jeden rok, przeznaczonych do sprzedaży w kraju lub za granicą, nie może przekroczyć kwoty 60 000 000 tys. zł, z czego wartość nominalna skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych do sprzedaży za granicą, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, nie może przekroczyć równowartości kwoty 2 650 000 tys. zł. Art. 5. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do: 1) emisji skarbowych papierów wartościowych, nominowanych w złotych lub w walutach obcych, przeznaczonych do sprzedaży w kraju i za granicą, 2) zaciągnięcia kredytów zagranicznych, na łączną kwotę nie przekraczającą 65 000 000 tys. zł, z przeznaczeniem na sfinansowanie przedterminowego wykupu lub zamiany istniejących zobowiązań Skarbu Państwa; do kwoty kredytów oraz wartości emisji skarbowych papierów wartościowych nie stosuje się przepisów art. 4 ust. 2 i 3. 2. Do kwoty zobowiązań objętych przedterminowym wykupem, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się limitów określonych w art. 2. 3. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do sprzedaży aktywów pochodzących z odzyskania, w wyniku przeprowadzenia operacji finansowych, o których mowa w ust. 1, prawa do dysponowania aktywami finansowymi zabezpieczającymi spłatę zobowiązań zagranicznych Skarbu Państwa. 4. Środki ze sprzedaży aktywów wymienionych w ust. 3, stanowiące różnicę pomiędzy kwotą przeznaczoną na nabycie ich zabezpieczenia a kwotą uzyskaną z ich sprzedaży, są dochodami budżetu państwa. Art. 6. Poręczenia i gwarancje mogą być udzielane przez Skarb Państwa w 1999 r. na kwotę 6 000 000 tys. zł, w tym gwarancje naprawienia szkód do wysokości 500 000 tys. zł. Art. 7. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do udzielenia ze środków budżetu państwa: 1) kredytów i pożyczek rządom innych krajów na sfinansowanie importu z Rzeczypospolitej Polskiej towarów i usług - do kwoty 760 000 tys. zł, 2) pożyczek Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A. na wypłatę gwarantowanych przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu ubezpieczenia kontraktów eksportowych - do kwoty 60 000 tys. zł, 3) pożyczek, o których mowa w art. 169c ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) - do kwoty 847 367 tys. zł. Art. 8. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania transakcji zmiany zasad obliczania i wysokości oprocentowania oraz zmiany waluty, przy wykorzystaniu stosownych instrumentów finansowych (transakcji pochodnych), istniejących i nowo zaciąganych zagranicznych zobowiązań Skarbu Państwa. 2. Transakcjami, o których mowa w ust. 1, mogą być objęte zobowiązana zagraniczne Skarbu Państwa do łącznej wartości nominalnej 7 500 000 tys. zł. Art. 9. Ustala się w 1999 r. limit ubezpieczeń kontraktów eksportowych, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych (Dz. U. Nr 86, poz. 398, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 154, Nr 79, poz. 484 i Nr 121, poz. 770) - na kwotę 3 400 000 tys. zł. Art. 10. 1. Przychody, wydatki i rozliczenia z budżetem państwa państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, środków specjalnych i państwowych funduszy celowych wynoszą: 1) dochody własne 4 371 612 tys. zł, 2) dotacje z budżetu (bez dotacji na inwestycje), w ujęciu kasowym 21 082 tys. zł, 3) wydatki, bez wpłat do budżetu 4 255 464 tys. zł, 4) wpłaty do budżetu, w ujęciu kasowym 70 003 tys. zł. 2. Podział kwot, o których mowa w ust. 1, na części klasyfikacji budżetowej i formy organizacyjno-prawne jednostek określa załącznik nr 4. Art. 11. Ustala się plany finansowe państwowych funduszy celowych, zgodnie z załącznikiem nr 5. Art. 12. Wykaz inwestycji wieloletnich określa załącznik nr 6. Art. 13. Dotacje celowe na finansowanie zadań z zakres administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego określa załącznik nr 7. Art. 14. Ustala się dotacje celowe na dofinansowanie zadań własnych gmin w wysokości 416 952 tys. zł na wypłatę dodatków mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119). Art. 15. Ustala się kwotę dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, realizowanych jako zadania własne gmin w systemie robót publicznych w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w wysokości 50 300 tys. zł. Art. 16. Ustala się ogólną kwotę dotacji przedmiotowych do wyrobów i usług w wysokości 601 656 tys. zł, z tego na dopłaty do: 1) krajowych przewozów pasażerskich na wyrównanie przewoźnikom kolejowym utraconych przychodów z tytułu honorowania ustawowych uprawnień do ulgowych i bezpłatnych przejazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), z wyłączeniem uprawnień, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) 537 750 tys. zł, 2) produkcji specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich 10 800 tys. zł, 3) samochodów osobowych sprzedawanych w ramach przedpłat 26 500 tys. zł, 4) posiłków sprzedawanych w barach mlecznych 18 000 tys. zł, 5) utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych 8 606 tys. zł. Art. 17. Ustala się dotacje na dofinansowanie: 1) kosztów niektórych zadań w zakresie postępu biologicznego w rolnictwie, upowszechniania doradztwa rolniczego, zwalczania zakaźnych chorób zwierząt oraz badań pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego, monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych, prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, nawozów wapniowych, chemizacji rolnictwa i ochrony roślin uprawnych, produkcji rolnej metodami ekologicznymi, utrzymania urządzeń melioracji wodnych na koszt państwa w zakresie określonym ustawą z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), realizacji zadań melioracyjnych przez spółki wodne, monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu - w wysokości 492 514 tys. zł, 2) inwestycji w zakresie: a) zaopatrzenia w wodę i sanitacji wsi - w wysokości 22 957 tys. zł, b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych, ze szczególnym uwzględnieniem budowy urządzeń zwiększających retencję wody na potrzeby rolnictwa - w wysokości 77 608 tys. zł. Art. 18. Upoważnia się ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania do przeprowadzenia centralnych zakupów wyposażenia pracowni internetowych w sprzęt komputerowy i oprogramowanie dla szkół podstawowych i gimnazjów ze środków zaplanowanych w cz. 83 - rezerwy celowe, poz. 54 - środki na kontynuowanie rozwoju pracowni internetowych w szkołach podstawowych i gimnazjach. Art. 19. 1. Upoważnia się Wojewodę Lubuskiego do przekazania dotacji podmiotowej w wysokości 3 039 tys. zł na działalność Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Wspierania Gospodarki S.A. 2. Zobowiązuje się Radę Ministrów do przekazania komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu sprawozdania Wojewody Lubuskiego z wykorzystania środków dotacji, o której mowa w ust. 1, w terminie określonym dla przedłożenia sprawozdania z wykonania budżetu państwa. Art. 20. Ustala się kwotę dotacji na inwestycje realizowane przez przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe", na liniach kolejowych o państwowym znaczeniu, w wysokości 390 589 tys. zł. Art. 21. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwy: 1) w wysokości 62 700 tys. zł na dotacje przeznaczone na wspieranie realizacji lokalnych programów restrukturyzacyjnych, 2) w wysokości 27 700 tys. zł, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej" oraz "Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej". 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki przyznawania dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2. Art. 22. Tworzy się ogólną rezerwę budżetową w wysokości 74 000 tys. zł. Art. 23. Ustala się dla służby cywilnej: 1) limit zatrudnienia (średniorocznie) 1 300 osób, 2) środki na wynagrodzenia i uzupełnienie wynagrodzeń - w wysokości 39 915 tys. zł, 3) środki na szkolenia - w wysokości 759 tys. zł. Art. 24. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983) ustala się: 1) planowane wpływy z podatku akcyzowego od paliw silnikowych - w wysokości 10 977 900 tys. zł, 2) wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem, ochroną dróg oraz zarządzaniem nimi - w wysokości 3 462 220 tys. zł. Art. 25. Ustala się kwotę dotacji na dofinansowanie działalności Funduszu Hipotecznego w zakresie refinansowania kredytów budowlanych i hipotecznych udzielanych przez banki uczestniczące w programie realizowanym przez Fundusz Hipoteczny - w wysokości 15 000 tys. zł Art. 26. 1. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i poz. 1016 i Nr 160, poz. 1059): 1) ustala się w załączniku nr 8: a) dla poszczególnych części i działów klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów i kwoty środków na wynagrodzenia w państwowych jednostkach budżetowych (bez środków na podwyżki wynagrodzeń dla pracowników cywilnych), z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, b) w poszczególnych częściach i działach klasyfikacji budżetowej - kalkulacyjne liczby etatów i limity wynagrodzeń (bez limitów na podwyżki wynagrodzeń dla pracowników cywilnych) dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, szkół wyższych i innych jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i poz. 1118) oraz jednostek prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych, z wyodrębnieniem pracowników cywilnych, osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, żołnierzy i funkcjonariuszy, 2) ustala się w załączniku nr 9 kwoty środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej strefy budżetowej, w podziale na: a) działy klasyfikacji budżetowej, b) jednostki budżetowe i jednostki, o których mowa w pkt 1 lit. b), w podziale na nie dotowane i dotowane, z uwzględnieniem stopnia dotowania, 3) tworzy się rezerwę na zmiany organizacyjne, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, w wysokości 5 664 tys. zł, na 400 etatów, b) limity wynagrodzeń dla dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 708 tys. zł, na 50 etatów, c) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 2 124 tys. zł, na 150 etatów, 4) tworzy się rezerwę środków i limitów wynagrodzeń przeznaczoną na wypłatę nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i ekwiwalentów za nie wykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których liczba etatów kalkulacyjnych nie przekracza 50, obejmującą: a) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 3 286 tys. zł, b) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek w wysokości 82 tys. zł. 2. Podwyższenie wynagrodzeń dla pracowników państwowej sfery budżetowej nastąpi od dnia 1 kwietnia 1999 r., z wyjątkiem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, dla których podwyższenie wynagrodzeń nastąpi od dnia 1 stycznia 1999 r. w ramach środków ujętych w budżetach właściwych dysponentów części budżetowych. 3. Podstawę do określenia środków i limitów na wynagrodzenia dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy stanowi prognozowane przeciętne wynagrodzenie na 1999 r. w sferze budżetowej wynoszące 1 135,40 zł. 4. Tworzy się, do dyspozycji Rady Ministrów, rezerwę środków i limitów na wcześniejsze podwyższenie wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, obejmującą: 1) środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych w wysokości 37 046 tys. zł, 2) limity wynagrodzeń dla dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 740 tys. zł, 3) limity wynagrodzeń dla nie dotowanych jednostek gospodarki pozabudżetowej w wysokości 4 828 tys. zł, 4) limity wynagrodzeń dla szkół wyższych w wysokości 19 591 tys. zł. 5. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień kwoty środków na uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy pomiędzy częściami i działami na wnioski: Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 27. Zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126) kwoty i limity: 1) na wynagrodzenia, określone w ustawie budżetowej, zostaną przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenie społeczne, 2) uposażeń dla żołnierzy i funkcjonariuszy oraz świadczeń dla osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej zostaną przeliczone i zwiększone w niezbędnym zakresie z rezerwy celowej w odpowiednich częściach budżetu państwa w związku z objęciem tych osób obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Art. 28. Wpływy, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 106, poz. 673), określa się na kwotę 4 000 000 tys. zł. Art. 29. Ustala się wskaźniki, o których mowa w art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118): 1) wzrost emerytur i rent - 9,6%, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem - 101,0%, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent od dnia 1 czerwca 1999 r. - 108,7%, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów - 108,5%, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem - 108,5%, 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej - 110,6%. Art. 30. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonania Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych dopłaty kwoty odpowiadającej różnicy między składką na ubezpieczenie społeczne w wysokości powszechnie obowiązującej a składką na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych bezpośrednio w produkcji rolnej w charakterze pracowników lub członków spółdzielni. Art. 31. Kwota wydatków na prewencję rentową, o których mowa w art. 57 ustawy wymienionej w art. 27, wynosi 59 500 tys. zł. Art. 32. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej na 1999 r., bez przeliczenia, o którym mowa w art. 27, wynosi 1 365 zł. Art. 33. Odpis od funduszu emerytalno-rentowego na fundusz administracyjny Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wynosi 313 300 tys. zł. Art. 34. Ustala się etaty Policji w liczbie 102 755. Art. 35. 1. Wydatki budżetowe, w kwocie 1 390 319 tys. zł, przeznaczone w budżecie Ministerstwa Obrony Narodowej na realizację programów modernizacji technicznej sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, nie mogą być wykorzystane na inne cele. 2. Wykaz programów i planowane wydatki, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 10. Art. 36. 1. Wydatki budżetowe w kwocie 1 567 000 tys. zł ujęte z budżecie Ministerstwa Gospodarki przeznacza się na realizację programów: 1) reformy górnictwa węgla kamiennego w kwocie 1 527 000 tys. zł, z tego na: a) likwidację kopalń 338 000 tys. zł, b) restrukturyzację zatrudnienia 953 700 tys. zł, 2) usuwanie szkód górniczych wywołanych reaktywacją starych zrobów 30 000 tys. zł, d) ekwiwalenty pieniężne za deputaty węglowe dla emerytów i rencistów górnictwa wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 96 000 tys. zł, e) deputaty węglowe przysługujące emerytom i rencistom górniczym kopalń całkowicie likwidowanych 30 000 tys. zł, f) renty wyrównawcze przysługujące od kopalń całkowicie likwidowanych 25 000 tys. zł, g) tworzenie nowych miejsc pracy w gminach górniczych 40 000 tys. zł, h) monitorowanie przebiegu postępowania oddłużeniowego, zmian stanu zatrudnienia oraz nadzorowanie i kontrolę wydatkowania środków budżetowych 9 800 tys. zł, i) utrzymanie biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. 2 500 tys. zł, j) obsługę wypłat ekwiwalentów, o których mowa w lit. d), dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych 2 000 tys. zł, 3) restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali - na restrukturyzację zatrudnienia w kwocie 40 000 tys. zł. 2. Wydatki określone w ust. 1 nie mogą być wykorzystane na inne cele. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów oraz ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb udzielania i sposób wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunki uzyskania uprawnień, zasady i tryb przyznawania, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników przemysłu hutnictwa żelaza i stali w ramach dotacji ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz sposób wykorzystania dotacji w kwocie 150 000 tys. zł przeznaczonej dla górnictwa siarki, soli, rud cynku i ołowiu, barytu i węgla brunatnego wydobywanego metodą głębinową, ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego oraz ministrem właściwym do spraw finansów, określi, w drodze rozporządzenia, warunki uzyskania uprawnień, sposób obliczania, szczegółowe zasady i tryb wypłacania osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych i zasiłków socjalnych dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa, o którym mowa w ust. 1, w ramach dotacji, o której mowa w ust. 1. Art. 38. 1. Upoważnia się dysponentów części budżetu państwa, w których zostały zaplanowane niepodatkowe dochody budżetu państwa, do: 1) odpłatnego zlecania jednostkom organizacyjnym, innym niż organy administracji państwowej, w tym również bankom, poboru niepodatkowych należności budżetu państwa z tytułu: a) przejściowego wykupu odsetek od kredytów mieszkaniowych, b) spłat pożyczek ze zniesionych funduszy celowych, 2) przeznaczenia do 4% dochodów, zrealizowanych w trybie określonym w pkt 1, na pokrycie kosztów związanych z poborem tych dochodów. 2. Upoważnia się państwowe jednostki budżetowe realizujące, w drodze egzekucji administracyjnej, dochody budżetu państwa (nie będące podatkami) do przeznaczania 5% uzyskanych dochodów na opłacenie należnej organom egzekucyjnym opłaty określonej w art. 66 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126). Art. 39. Dochody uzyskane ze sprzedaży lub likwidacji sprzętu stanowiącego wyposażenie jednostek Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, komend głównych i wojewódzkich: Państwowej Straży Pożarnej i Policji oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, przeznacza się w 95% na pokrycie kosztów sprzedaży, likwidacji sprzętu i jego odtworzenia, a 5% przekazuje się do budżetu państwa. Art. 40. Ustala się obowiązkową składkę na Fundusz Pracy w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, określonej w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, poz. 1118 i poz. 1126). Art. 41. 1. W 1999 r. będą realizowane zobowiązania budżetu państwa z tytułu dopłat do należnego bankom oprocentowania kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. na podstawie rozporządzeń Rady Ministrów: 1) z dnia 21 maja 1991 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu udzielania kredytobiorcom pomocy ze środków budżetowych w 1991 r. w spłacie części należnego bankom oprocentowania od kredytów (Dz. U. Nr 50, poz. 217), 2) z dnia 3 marca 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1992 (Dz. U. Nr 24, poz. 102), 3) z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie szczegółowego zakresu, zasad i trybu finansowania z budżetu państwa dopłat do oprocentowania kredytów bankowych udzielonych w roku 1993 (Dz. U. Nr 30, poz. 137). 2. Minister właściwy do spraw finansów zawrze odpowiednie umowy na dopłaty, o których mowa w ust. 1, do kredytów bankowych udzielonych do dnia 31 grudnia 1993 r. Art. 42. Łączna kwota wpłat gmin, o której mowa w art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) - wynosi 142 158 tys. zł. Art. 43. Ustanowienie przez Radę Ministrów, na podstawie odrębnych przepisów, kontyngentów taryfowych dla towarów importowanych do Polski, wiążących się z importem interwencyjnym podstawowych produktów żywnościowych w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków agrometeorologicznych, tzw. towarów strategicznych oraz związanych z modernizacją sił zbrojnych, nie może spowodować ubytków dochodów budżetu państwa z tytułu cła na kwotę większą niż 750 000 tys. zł, w tym do 45 000 tys. zł z tytułu importu interwencyjnego podstawowych produktów żywnościowych. Art. 44. 1. W przypadku wystąpienia oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do ich przeznaczenia w pierwszej kolejności na zwiększenie dotacji dla Agencji Rynku Rolnego, o kwotę nie przekraczającą 317 500 tys. zł. Pozostałe zaś oszczędności w równych kwotach przeznaczyć na: 1) zwiększenie wydatków na realizację Programu budowy autostrad o kwotę nie przekraczającą 282 500 tys. zł, 2) dotacje na dofinansowanie zadań inwestycyjnych realizowanych do roku 1998 z budżetów wojewodów oraz przez poszczególne ministerstwa w zakresie jednostek kultury i służby zdrowia do kwoty 150 000 tys. zł, 3) na uzupełnienie dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do kwoty 500 000 tys. zł, w przypadku wystąpienia takiej potrzeby w związku z wdrożeniem reformy systemu ubezpieczeń społecznych. 2. W terminie 30 dni po zakończeniu każdego kwartału minister właściwy do spraw finansów dokonuje oszacowania kwoty oszczędności w wydatkach planowanych na obsługę zadłużenia zagranicznego i długu krajowego. Zwiększenie wydatków na cele określone w ust. 1 nie może przekroczyć: 1) 70% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 31 marca i 30 czerwca 1999 r., 2) 90% kwoty oszczędności oszacowanych na dzień 30 września 1999 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów w terminie 45 dni po zakończeniu każdego kwartału informuje komisję sejmową właściwą do spraw budżetu o kwotach szacunkowych oszczędności i ich rozdysponowaniu. Art. 45. W przypadku zmiany zasad finansowania kosztów prywatyzacji, w wyniku której powstaną oszczędności w wydatkach zaplanowanych na ten cel, upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, do ich przeznaczenia na: 1) restrukturyzację przemysłu, z wyjątkiem górnictwa i hutnictwa żelaza i stali - w wysokości 40% oszczędności, 2) restrukturyzację służby zdrowia - w wysokości 60% oszczędności. Art. 46. 1. Gminy, powiaty i samorządy województw, na których obszarze wystąpiła powódź, mogą otrzymać dotację celową na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków powodzi. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz gmin, powiatów i województw oraz szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Środki, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2, cz. 83, poz. 10 i 11. Art. 47. 1. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów do dokonywania przeniesień wydatków przeznaczonych na finansowanie zadań administracji rządowej i samorządowej, w zakresie związanym ze zmianami kompetencji wynikającymi z reformy ustrojowej państwa, w obrębie jednego działu między częściami, rozdziałami i paragrafami. 2. Przeniesienia, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane do dnia 30 kwietnia 1999 r. 3. Minister właściwy do spraw finansów w terminie do dnia 15 maja 1999 r. przedłoży komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu informację o dokonanych zmianach. Art. 48. Do przeniesień środków i wydatków: 1) o których mowa w art. 26 ust. 5 i w art. 47 ust. 1, 2) związanych z: a) przeliczeniem, o którym mowa w art. 27, b) oszczędnościami, o których mowa w art. 44 i 45, - nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014). Art. 49. Upoważnia się ministra właściwego do spraw zdrowia do przekazania Kasom Chorych dodatkowej dotacji ponad kwoty wynikające z art. 169c ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) w łącznej wysokości 150 000 tys. zł. Art. 50. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę celową w kwocie 82 000 tys. zł przeznaczoną na dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zadania własne bieżące i inwestycyjne związane z dofinansowaniem kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania i sposób rozliczania dotacji, o której mowa w ust. 1. Art. 51. 1. W ramach środków rezerw celowych przeznaczonych na: 1) koszty wdrożenia reformy terytorialnej, dotacje na zadania wykonywane przez powiaty i samorządy województw (w tym na zadania w dziedzinie kultury i sztuki, nie mniej niż 100 000 tys. zł) oraz inne wydatki wynikające ze zmian kompetencji, 2) sfinansowanie wcześniejszego podwyższenia wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej i samorządowej sfery budżetowej, 3) dofinansowanie programu Festiwal "Kraków 2000", 4) dofinansowanie zadań własnych powiatów w zakresie ochrony zdrowia, z przeznaczeniem dla zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów, powiaty i samorządy województw mogą otrzymać dotacje celowe na dofinansowanie bieżących zadań własnych. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań objętych dofinansowaniem, szczegółowe zasady i tryb udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez wojewodów. Art. 52. Akty wykonawcze, o których mowa w art. 21 ust. 2, art. 36 ust. 3 oraz art. 37 ust. 1 i 2, zostaną wydane nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 53. Ilekroć w ustawie jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów, należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z tym, że art. 7 pkt 1 i 2, art. 8, art. 21 ust. 2, art. 36 ust. 3, art. 37, art. 44 i art. 45 z mocą od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załączniki do ustawy budżetowej na rok 1999 (poz. 154) Treść załączników dostępna w wersji papierowej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie stanowisk i rodzajów prac zleconych w organach administracji rządowej, których wykonywanie może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. (Dz. U. Nr 18, poz. 155) Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) stanowiska w organach administracji rządowej, których zajmowanie może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, 2) rodzaje prac zleconych, z których wykonywaniem może łączyć się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. § 2. 1. Wykaz stanowisk, o których mowa w § 1 pkt 1, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wykaz prac zleconych, o których mowa w § 1 pkt 2, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. (poz. 155) Załącznik nr 1 WYKAZ STANOWISK W ORGANACH ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ, KTÓRYCH ZAJMOWANIE MOŻE ŁĄCZYĆ SIĘ Z DOSTĘPEM DO INFORMACJI NIEJAWNYCH STANOWIĄCYCH TAJEMNICĘ PAŃSTWOWĄ I. Wykaz stanowisk w naczelnych i centralnych organach administracji rządowej, których zajmowanie może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową: 1) Prezes Rady Ministrów, 2) wiceprezes Rady Ministrów, 3) członek Rady Ministrów, 4) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 5) sekretarz stanu, 6) podsekretarz stanu, 7) Sekretarz Rady Ministrów, 8) Główny Inspektor Kolejnictwa, 9) zastępca Prokuratora Generalnego, 10) sekretarz komitetu działającego przy Radzie Ministrów, 11) kierownik urzędu centralnego, 12) zastępca kierownika urzędu centralnego, 13) szef gabinetu politycznego, 14) dyrektor generalny, 15) dyrektor departamentu (komórki równorzędnej), 16) wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej), 17) główny księgowy resortu, 18) zastępca głównego księgowego resortu, 19) rzecznik prasowy, 20) radca Prezesa Rady Ministrów, 21) radca wiceprezesa Rady Ministrów, 22) radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 23) główny legislator, 24) inspektor kontroli skarbowej, 25) naczelnik wydziału, 26) szef oddziału, 27) radca ministra (innego członka Rady Ministrów), 28) kierownik kancelarii tajnej, 29) kierownik archiwum, 30) archiwista, 31) prokurator w Prokuraturze Krajowej, 32) rzecznik patentowy. II. Wykaz stanowisk w placówkach zagranicznych Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Ministerstwa Gospodarki w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych i w biurach radcy handlowego: 1) ambasador nadzwyczajny i pełnomocny, 2) minister pełnomocny, 3) radca-minister pełnomocny, 4) konsul generalny-minister pełnomocny, 5) radca handlowy-minister pełnomocny, 6) attaché obrony, morski, lotniczy, 7) attaché wojskowy, 8) zastępca attaché obrony, morskiego, lotniczego, 9) zastępca attaché wojskowego, 10) radca, 11) radca handlowy, 12) konsul generalny, 13) radca ekonomiczny i finansowy, 14) delegat ministra, 15) I sekretarz, 16) konsul, 17) wicekonsul, 18) attaché ekonomiczny, 19) attaché finansowy, 20) attaché techniczny, 21) attaché morski, 22) zastępca attaché ekonomicznego, 23) zastępca attaché finansowego, 24) zastępca attaché technicznego, 25) zastępca attaché morskiego, 26) główny księgowy, 27) II sekretarz, 28) ekspert, 29) III sekretarz, 30) attaché, 31) attaché konsularny, 32) kierownik działu, 33) rzeczoznawca, 34) sekretarz, archiwista, 35) starszy referent, 36) sekretarz kierownika placówki, 37) kierownik kancelarii, 38) referent, 39) sekretarka, 40) kancelistka. III. Wykaz stanowisk w urzędach nadzorowanych, podległych i podporządkowanych naczelnym i centralnym organom administracji rządowej: 1) dyrektor (kierownik) urzędu, 2) zastępca dyrektora (kierownika) urzędu, 3) Główny Inspektor Lotnictwa Cywilnego, 4) dyrektor urzędu morskiego, 5) zastępca dyrektora urzędu morskiego, 6) dyrektor departamentu (komórki równorzędnej), 7) wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej), 8) główny księgowy, 9) naczelnik (kierownik) wydziału, 10) zastępca naczelnika (kierownika) wydziału, 11) kierownik samodzielnego oddziału, 12) zastępca kierownika samodzielnego oddziału, 13) inspektor kontroli skarbowej, 14) kierownik kancelarii tajnej. IV. Wykaz stanowisk w urzędach terenowych organów administracji rządowej: 1) wojewoda, 2) wicewojewoda, 3) dyrektor wydziału (jednostki równorzędnej), 4) zastępca dyrektora wydziału (jednostki równorzędnej), 5) główny księgowy budżetu wojewody, 6) główny geolog wojewódzki, 7) kierownik urzędu, 8) zastępca kierownika urzędu, 9) naczelnik wydziału, 10) kierownik oddziału w urzędzie wojewódzkim, 11) zastępca naczelnika wydziału, 12) informatyk wojewódzki, 13) kierownik kancelarii tajnej. V. Inne stanowiska, z których wykonywaniem wiąże się dostęp do informacji niejawnych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), a określonych w zakresie czynności na konkretnym stanowisku. Załącznik nr 2 RODZAJE PRAC ZLECONYCH W ORGANACH ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ, KTÓRYCH WYKONYWANIE MOŻE ŁĄCZYĆ SIĘ Z DOSTĘPEM DO INFORMACJI NIEJAWNYCH STANOWIĄCYCH TAJEMNICĘ PAŃSTWOWĄ 1. Prace pomocnicze, techniczne, obsługowe, realizowane na rzecz osób zajmujących stanowiska wymienione w pkt I, III, IV, V załącznika nr 1 do rozporządzenia. 2. Prace polegające na wykonywaniu ekspertyz, analiz, opinii, tłumaczeń, badań naukowych, archiwizacji, szkoleń oraz udzielaniu konsultacji, jeżeli do ich wykonania potrzebny jest dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową lub w wyniku których powstałyby takie informacje. 3. Inne prace, których wykonanie wiąże się z dostępem do informacji niejawnych, określonych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie organizacji kancelarii tajnych. (Dz. U. Nr 18, poz. 156) Na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania w zakresie: 1) organizacji kancelarii tajnych, 2) stosowania środków ochrony fizycznej, 3) trybu obiegu informacji niejawnych, 4) wzoru karty zapoznania się z dokumentem, z wyjątkiem jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). § 2. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, w której występują dokumenty zawierające informacje niejawne oznaczone klauzulami "ściśle tajne", "tajne" lub "poufne", jest obowiązany do utworzenia kancelarii tajnej, zwanej dalej "kancelarią". 2. Kancelarią kieruje kierownik kancelarii, wyznaczany przez kierownika jednostki organizacyjnej na wniosek pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych, zwanego dalej "pełnomocnikiem ochrony". 3. W uzasadnionych przypadkach w jednostce organizacyjnej można utworzyć oddziały kancelarii; kierownik kancelarii jest obowiązany do koordynowania prac tych oddziałów. 4. Wyznaczony do prowadzenia oddziału kancelarii pracownik pionu ochrony wykonuje obowiązki kierownika kancelarii. § 3. Do obowiązków kierownika kancelarii należy w szczególności: 1) bezpośredni nadzór nad obiegiem dokumentów niejawnych w jednostce organizacyjnej, 2) udostępnianie lub wydawanie dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 1, osobom posiadającym stosowne poświadczenie bezpieczeństwa, 3) egzekwowanie zwrotu dokumentów zawierających informacje niejawne, 4) kontrola przestrzegania właściwego oznaczania i rejestrowania dokumentów w kancelarii tajnej oraz jednostce organizacyjnej, 5) wykonywanie poleceń pełnomocnika ochrony, 6) prowadzenie bieżącej kontroli postępowania z dokumentami zawierającymi informacje niejawne, które zostały udostępnione pracownikom. § 4. 1. W przypadku zmiany na stanowisku kierownika kancelarii sporządza się, w dwóch egzemplarzach, protokół zdawczo-odbiorczy w obecności pełnomocnika ochrony, kierownika zdającego obowiązki oraz osoby przejmującej obowiązki kierownika. Protokół przechowywany jest w kancelarii, drugi egzemplarz zaś - u pełnomocnika ochrony. 2. W przypadku czasowej nieobecności kierownika kancelarii jego obowiązki przejmuje upoważniony pracownik kancelarii, a w razie braku stałego pracownika w kancelarii, kancelarię przejmuje protokolarnie, posiadający stosowne poświadczenie bezpieczeństwa, inny pracownik wyznaczony przez pełnomocnika ochrony. 3. W przypadku likwidacji kancelarii ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 5. 1. Kancelaria powinna być zlokalizowana w strefie bezpieczeństwa na piętrze, z wyłączeniem poddaszy. 2. Kancelaria powinna być oddzielona od innych pomieszczeń trwałymi, niepalnymi, o dużej wytrzymałości ścianami i stropami. 3. Drzwi kancelarii powinny być metalowe lub obite blachą stalową o grubości 2 mm, z zabezpieczeniem antywłamaniowym, oraz wyposażone w dwa zamki o skomplikowanym mechanizmie. 4. Okna kancelarii powinny być zabezpieczone stalowymi kratami oraz przed obserwacją kancelarii z zewnątrz. 5. Wyposażenie kancelarii powinny stanowić szafy pancerne z zamkami o skomplikowanym mechanizmie. 6. W kancelarii można zainstalować system nadzoru wizyjnego wyłącznie w celu kontroli dostępu do pomieszczeń. 7. W kancelarii można wydzielić pomieszczenie, w którym osoby posiadające poświadczenie bezpieczeństwa mogą zapoznawać się z dokumentami na miejscu. § 6. 1. Zabrania się przechowywania w kancelarii dokumentów nie zawierających informacji niejawnych, chyba że wchodzą one w skład zbioru dokumentów. 2. Dokumenty zawierające informacje niejawne oznaczone klauzulą "ściśle tajne", "tajne" i "poufne" muszą być przechowywane oddzielnie w odrębnych szafach pancernych bądź ich częściach, jeżeli pozwalają one na osobne zamknięcie dokumentów. 3. Dokumenty oznaczone klauzulą "zastrzeżone" mogą być przechowywane poza kancelarią, w innych pomieszczeniach jednostki organizacyjnej, jeżeli będą umieszczane w meblach biurowych zamykanych na klucz. 4. Kierownik jednostki organizacyjnej może wyrazić zgodę na przechowywanie dokumentów zawierających informacje niejawne poza kancelarią, pod warunkiem spełnienia wymogów bezpieczeństwa odpowiednich do ich klauzul tajności, na czas niezbędny do realizacji zadań związanych z dostępem do tych informacji. 5. Przedmioty lub urządzenia o dużych wymiarach, stanowiące bądź zawierające informacje tajne, przechowuje się w oddzielnych pomieszczeniach spełniających wymogi kancelarii. § 7. 1. Po zakończeniu pracy kierownik kancelarii jest obowiązany sprawdzić prawidłowość zamknięcia szaf pancernych, a następnie zamyka i plombuje pomieszczenia kancelarii. 2. Zasady i sposób zdawania, przechowywania i wydawania kluczy oraz ich duplikatów do kancelarii oraz szaf pancernych określa plan ochrony. 3. Zasady ustalania, zmiany i deponowania haseł lub szyfrów, w przypadku stosowania zamków szyfrowych, określa także plan ochrony. 4. Wszelkie nieprawidłowości związane z naruszeniem zasad, o których mowa w ust. 1-3, należy niezwłocznie zgłaszać pełnomocnikowi ochrony. § 8. Kancelaria przyjmuje, rejestruje, przechowuje, przekazuje i wysyła dokumenty zawierające informacje niejawne, oznaczone klauzulami "ściśle tajne", "tajne" i "poufne", oraz prowadzi rejestry dokumentów: 1) dziennik korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) dziennik korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "tajne", którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) dziennik korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "poufne", którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) karty zapoznania się z dokumentami oznaczonymi klauzulami "ściśle tajne i tajne", których wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) książkę doręczeń przesyłek miejscowych, której wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia, 6) dziennik ewidencji wykonanych dokumentów oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", "tajne" i "poufne", którego wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia, 7) wykaz przesyłek nadanych, którego wzór określa załącznik nr 7 do rozporządzenia, 8) rejestr teczek dokumentów niejawnych, dzienników i książek ewidencyjnych, którego wzór określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 9. 1. Przesyłki lub dokumenty zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową przyjmuje się za pokwitowaniem i odciska na nich pieczęć oraz datę wpływu do jednostki organizacyjnej. 2. Przy przyjmowaniu przesyłki sprawdza się: 1) prawidłowość adresu, 2) całość pieczęci i opakowania, 3) zgodność odcisku pieczęci na opakowaniu z nazwą jednostki nadawcy, 4) zgodność numerów na przesyłce z numerami w wykazie przesyłek nadanych lub w książce doręczeń. 3. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia przesyłki lub śladów jej otwierania pracownik kancelarii kwitujący odbiór przesyłki sporządza wraz z doręczającym protokół uszkodzenia, przekazując go nadawcy, kierownikowi jednostki organizacyjnej i przewoźnikowi - jeżeli pośredniczył w obiegu przesyłek. 4. Po otwarciu przesyłki: 1) sprawdza się, czy zawartość przesyłki odpowiada wyszczególnionym na niej numerom ewidencyjnym, 2) ustala się, czy liczba załączników i stron jest zgodna z liczbą oznaczoną na poszczególnych pismach. 5. Kierownik kancelarii w razie stwierdzenia nieprawidłowości, o których mowa w ust. 3 i 4, odmawia jej przyjęcia. § 10. 1. Kierownik kancelarii lub uprawniony pracownik rejestruje przyjęte dokumenty: 1) oznaczone klauzulą "ściśle tajne" - w dzienniku korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "ściśle tajne"; 2) oznaczone klauzulą "tajne" - w dzienniku korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "tajne"; 3) oznaczone klauzulą "poufne" - w dzienniku korespondencji dokumentów oznaczonych klauzulą "poufne". 2. Dla każdego dokumentu zawierającego informacje niejawne oznaczone klauzulami "ściśle tajne" i "tajne", z chwilą zarejestrowania w odpowiednim dzienniku korespondencji, zakłada się kartę zapoznania się z dokumentem, którą dołącza się do dokumentu. 3. Kierownik kancelarii lub osoba upoważniona przekazuje dokumenty oznaczone klauzulą "poufne" właściwemu pracownikowi, za pokwitowaniem w dzienniku korespondencji. 4. Dokumenty oznaczone klauzulą "ściśle tajne" i "tajne" kierownik kancelarii udostępnia upoważnionym pracownikom jednostki organizacyjnej, czyniąc odpowiednią adnotację w dzienniku korespondencji. 5. Dokumenty oznaczone klauzulą "ściśle tajne" lub "tajne", które są niezbędne do wykorzystania w celach określonych w art. 49 ustawy o ochronie informacji niejawnych, mogą być wydane poza kancelarię osobie spoza jednostki organizacyjnej posiadającej odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa. Dokument wydaje kierownik kancelarii na podstawie pisemnej zgody kierownika jednostki organizacyjnej lub osoby przez niego upoważnionej za pokwitowaniem w dzienniku korespondencji oraz ze stosowną adnotacją w karcie zapoznania się z dokumentem. § 11. 1. Kancelaria nie otwiera przesyłek oznaczonych "do rąk własnych", wpisując do dziennika korespondencji z opakowania nadawcę, numer i datę wpływu pisma; w rubryce "Uwagi" odnotowuje się, że przesyłka była oznaczona "do rąk własnych". 2. Na opakowaniu przesyłek, o których mowa w ust. 1, wpisuje się datę wpływu, pozycję i numer, pod którym zarejestrowano przesyłkę w dzienniku korespondencji. Przesyłkę przekazuje się bezpośrednio adresatowi, a w razie jego nieobecności, osobie przez niego upoważnionej do odbioru - za pokwitowaniem w dzienniku korespondencji. 3. Zatrzymanie przez kierownika jednostki organizacyjnej dokumentu, adresowanego "do rąk własnych", odnotowuje się w dzienniku korespondencji w rubryce "Uwagi". 4. Przesyłki oznaczone "do rąk własnych", po wykorzystaniu, zwraca się do kancelarii w stanie otwartym bądź zamkniętym. § 12. Przesyłki pilne, telegramy i szyfrogramy doręcza się adresatom bezzwłocznie. Przy kwitowaniu tych przesyłek w książce doręczeń przesyłek miejscowych odnotowuje się godzinę doręczenia. § 13. 1. Każdą otrzymaną i wysyłaną przesyłkę wpisuje się do kolejnej pozycji właściwego dziennika korespondencji. 2. Zapisów w dziennikach korespondencji dokonuje się atramentem lub tuszem, a zmiany zapisów w tych dziennikach - kolorem czerwonym, z datą i czytelnym podpisem dokonującego zmiany. 3. Zabrania się wycierania i zamazywania zapisów w dziennikach korespondencji. § 14. Dokumenty ostatecznie załatwionej sprawy, z wyjątkiem oznaczonych klauzulą "zastrzeżone", wszywa się do teczki, zgodnie z rzeczowym podziałem akt, i całość kwalifikuje według dokumentu o najwyższej klauzuli tajności. § 15. Do obiegu dokumentów oznaczonych klauzulą "zastrzeżone" stosuje się przepisy właściwych instrukcji kancelaryjnych. § 16. 1. Akta spraw zakończonych przechowuje się w kancelarii tajnej przez okres dwóch lat. Po upływie tego okresu akta przekazuje się do archiwum zakładowego lub składnicy akt, jeżeli jednostka organizacyjna takim dysponuje. 2. Zasady brakowania i archiwizowania dokumentów regulują odrębne przepisy. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. (poz. 156) Załącznik nr 1 DZIENNIK KORESPONDENCJI DOKUMENTÓW OZNACZONYCH KLAUZULĄ "ŚCIŚLE TAJNE" Ilustracja Załącznik nr 2 DZIENNIK KORESPONDENCJI DOKUMENTÓW OZNACZONYCH KLAUZULĄ "TAJNE" Ilustracja Załącznik nr 3 DZIENNIK KORESPONDENCJI DOKUMENTÓW OZNACZONYCH KLAUZULĄ "POUFNE" Ilustracja Załącznik nr 4 KARTA ZAPOZNANIA SIĘ Z DOKUMENTEM OZNACZONYM KLAUZULĄ "ŚCIŚLE TAJNE"*) "TAJNE"*) nr ........ Lp.Udostępnienie dokumentuZwrot dokumentu Numer i nazwa dokumentuKlauzulaImię NazwiskoDataPodpisImię NazwiskoDataPodpisUwagi 12345678910 *) Niepotrzebne skreślić. Załącznik nr 5 KSIĄŻKA DORĘCZEŃ PRZESYŁEK MIEJSCOWYCH DataOdbiorca i jego adresZnak pisma (rodzaj przesyłki)Potwierdzenie odbioru (data, pieczęć i podpis) (nr strony) Załącznik nr 6 DZIENNIK EWIDENCJI WYKONANYCH DOKUMENTÓW OZNACZONYCH KLAUZULĄ "ŚCIŚLE TAJNE", "TAJNE" I "POUFNE" Ilustracja Załącznik nr 7 WYKAZ PRZESYŁEK NADANYCH Ilustracja Załącznik nr 8 REJESTR TECZEK DOKUMENTÓW NIEJAWNYCH, DZIENNIKÓW I KSIĄŻEK EWIDENCYJNYCH Lp.Nazwa teczki, dziennika, książki itp.Klauzula tajnościData rozpoczęciaData zakończeniaLiczba arkuszy (pozycji)Uwagi 1234567 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. w sprawie wzorów: kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego, świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego. (Dz. U. Nr 18, poz. 157) Na podstawie art. 73 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzory: 1) kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lutego 1999 r. (poz. 157) Załącznik nr 1 KWESTIONARIUSZ BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 ŚWIADECTWO BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO Nr ..... Ilustracja Załącznik nr 3 ODMOWA WYDANIA ŚWIADECTWA BEZPIECZEŃSTWA PRZEMYSŁOWEGO Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu funkcjonowania Komitetu Ochrony Informacji Niejawnych, zasad udziału w jego posiedzeniach oraz zakresu czynności sekretarza Komitetu. (Dz. U. Nr 18, poz. 158) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), 2) Komitecie - należy przez to rozumieć Komitet Ochrony Informacji Niejawnych utworzony przy Radzie Ministrów na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. § 2. 1. Pierwsze posiedzenie Komitetu zwołuje Przewodniczący Komitetu nie później niż w terminie 30 dni od dnia powołania Komitetu. 2. Kolejne posiedzenia Komitetu zwołuje Przewodniczący Komitetu z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej połowy składu ustawowego Komitetu. 3. Przewodniczący Komitetu może ustalić, że posiedzenia będą odbywać się według określonego planu. § 3. 1. Do zadań Przewodniczącego Komitetu należy w szczególności: 1) ustalanie przedmiotu i terminu posiedzenia Komitetu, 2) zawiadamianie o terminie posiedzenia Komitetu, 3) przewodniczenie posiedzeniom Komitetu, 4) zapraszanie na posiedzenie Komitetu osób, o których mowa w art. 8 pkt 5 oraz w art. 11 pkt 1, 4 i 5 ustawy, 5) wyznaczanie członkom Komitetu, w miarę potrzeby, zadań związanych z działalnością Komitetu. 2. W przypadku nieobecności Przewodniczącego Komitetu jego zadania wykonuje upoważniony zastępca. § 4. 1. Posiedzenia Komitetu odbywają się w obecności co najmniej połowy członków Komitetu. 2. Przewodniczący Komitetu może w trakcie posiedzenia wprowadzić do porządku obrad sprawy nie przewidziane w tym porządku. § 5. 1. Zawiadomienie o terminie posiedzenia Komitetu, wraz z porządkiem posiedzenia i materiałami w sprawach przewidzianych do rozpatrzenia, powinno być doręczone przez sekretarza Komitetu uczestnikom posiedzenia najpóźniej na siedem dni przed terminem posiedzenia. 2. W przypadku zwołania posiedzenia, o którym mowa w § 2 ust. 2, zawiadomienie o terminie posiedzenia Komitetu, wraz z porządkiem posiedzenia i materiałami, powinno być doręczone uczestnikom posiedzenia najpóźniej na trzy dni przed terminem posiedzenia. § 6. 1. Posiedzenia Komitetu są jawne. 2. Przewodniczący Komitetu może zarządzić tajność posiedzenia lub jego części. 3. Przewodniczący Komitetu, przed każdym posiedzeniem Komitetu, określa, które z osób wymienionych w art. 8 pkt 5 oraz w art. 11 pkt 1, 4 i 5 ustawy uczestniczą w całości lub w określonej części posiedzenia, pod warunkiem spełniania przez te osoby wymagań w zakresie dostępu do informacji niejawnych. § 7. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, za zgodą Przewodniczącego, członek Komitetu zapewnia udział w posiedzeniu wyznaczonego przez siebie zastępcy, mającego poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające go do dostępu do określonych informacji niejawnych. 2. Obowiązuje osobiste uczestnictwo w posiedzeniach Komitetu: 1) przedstawiciela delegowanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, 3) Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 4) upoważnionych zastępców członków Komitetu, na których uczestnictwo w posiedzeniu wyraził zgodę Przewodniczący, 5) ministrów nie będących członkami Komitetu, zaproszonych do udziału w posiedzeniu Komitetu w związku z rozpatrywaniem spraw należących do zakresu ich działania, 6) osób powołanych na członków Komitetu, których doświadczenie lub sprawowane funkcje mogą mieć istotne znaczenie dla realizacji zadań Komitetu. § 8. 1. Z posiedzenia Komitetu sporządza się protokół oraz pełny zapis jego przebiegu, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. Protokół powinien zawierać w szczególności: 1) porządek obrad, 2) imiona i nazwiska osób biorących udział w posiedzeniu, 3) wypowiedzi i wnioski osób biorących udział w posiedzeniu, 4) stanowiska Komitetu, o których mowa w § 9. 3. Protokół podpisuje Przewodniczący Komitetu i sekretarz Komitetu. 4. W terminie siedmiu dni od dnia podpisania protokołu osoby biorące udział w posiedzeniu mogą wnieść sprostowanie do zamieszczonych w protokole sformułowań własnych wypowiedzi i wniosków. Sprostowanie, podpisane przez osobę, która je wniosła, umieszcza się w aneksie do protokołu. § 9. 1. Komitet wyraża swoje stanowisko w formie założeń, ustaleń, wytycznych, opinii, projektów, ocen lub wniosków, podlegających udokumentowaniu w protokole. 2. W sprawach wymagających jednolitego stanowiska Komitetu ustaleń dokonuje się w drodze uzgodnienia stanowisk. W przypadku gdy osiągnięcie uzgodnienia nie jest możliwe, propozycja stanowiska może być, z inicjatywy Przewodniczącego Komitetu, poddana głosowaniu. O treści stanowiska decyduje większość głosów, a w razie równej liczby głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego. 3. Osoby biorące udział w posiedzeniu mogą zgłosić do protokołu odrębne stanowisko w stosunku do przyjętego rozstrzygnięcia. § 10. 1. Obsługę organizacyjną i techniczną prac Komitetu oraz wykonywanie zadań wynikających z ustaleń Komitetu i decyzji Przewodniczącego Komitetu zapewnia sekretarz Komitetu. 2. Do obowiązków sekretarza Komitetu należy: 1) opracowywanie projektów planów pracy Komitetu, w tym posiedzeń i porządku posiedzeń, 2) koordynacja przygotowania oraz dostarczenia materiałów i projektów dokumentów przeznaczonych do rozpatrzenia, oceny, analizy, zaopiniowania albo do opracowania zakresu prac Komitetu, 3) uczestniczenie w posiedzeniach Komitetu oraz sporządzanie protokołów z posiedzeń i przedstawianie ich do podpisu Przewodniczącemu Komitetu, 4) prowadzenie rejestru założeń, ustaleń, analiz, ocen, opinii, wniosków i projektów przyjętych lub opracowanych przez Komitet, a także decyzji Przewodniczącego Komitetu, oraz prowadzenie harmonogramu ich realizacji, 5) gromadzenie i przechowywanie dokumentacji Komitetu, z zachowaniem zasad ochrony informacji niejawnych, 6) zapewnienie właściwego przygotowania i sprawnej obsługi posiedzeń Komitetu, 7) sporządzanie corocznie projektu sprawozdania z działalności Komitetu i przedstawianie Przewodniczącemu Komitetu, wraz z podsumowaniem, w celu przedstawienia Radzie Ministrów oraz przekazania Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i przewodniczącemu sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych, 8) wykonywanie innych zadań zleconych przez Komitet i Przewodniczącego Komitetu. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu, warunków i trybu współdziałania organów, służb i innych państwowych jednostek organizacyjnych ze służbami ochrony państwa w toku prowadzonych postępowań sprawdzających. (Dz. U. Nr 18, poz. 159) Na podstawie art. 14 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres, warunki i tryb: 1) przekazywania przez kierowników jednostek organizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym, zwana dalej "osobą sprawdzaną", daje rękojmię zachowania tajemnicy, 2) udzielania przez Policję, Straż Graniczą, Żandarmerię Wojskową oraz organy inspekcji celnej i kontroli skarbowej, zwanych dalej "służbami współdziałającymi", niezbędnej pomocy służbom ochrony państwa przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających. § 2. Służba ochrony państwa zwraca się z pisemnym wnioskiem do kierowników jednostek organizacyjnych o przekazanie informacji oraz udostępnienie niezbędnych dokumentów w celu potwierdzenia danych: 1) o osobie sprawdzanej, wskazanych w pkt 1 ankiety bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej "ankietą", stanowiącej załącznik nr 2 do ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), 2) w zależności od potrzeb, pozostałych danych zawartych w ankiecie, z wyjątkiem wskazanych w pkt 31. § 3. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien zawierać: 1) określenie służby ochrony państwa prowadzącej postępowanie sprawdzające i występującej z wnioskiem, 2) datę i miejsce sporządzenia wniosku, 3) podstawę prawną, 4) niezbędne dane identyfikacyjne osoby, której wniosek dotyczy, w tym: a) imię, nazwisko lub nazwisko rodowe, b) imię ojca, c) datę i miejsce urodzenia, 5) w zależności od potrzeb, dane dotyczące: a) miejsca zamieszkania, b) numeru i serii dowodu osobistego lub innego dokumentu, na podstawie którego można ustalić tożsamość, c) obywatelstwa, d) numeru ewidencyjnego Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP), 6) określenie dokumentów lub informacji potwierdzających dane, o których mowa w § 2, 7) imienną pieczęć i podpis właściwego funkcjonariusza lub żołnierza służby ochrony państwa kierującej wniosek. § 4. 1. Przekazanie informacji oraz udostępnianie dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 6, polega na: 1) niezwłocznym przesłaniu, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, odpisu, wypisu, wyciągu lub kopii niezbędnych dokumentów albo informacji określonych we wniosku, 2) udostępnieniu do wglądu, upoważnionemu funkcjonariuszowi lub żołnierzowi służby ochrony państwa, niezbędnych dokumentów w siedzibie jednostki organizacyjnej. 2. W celu uzyskania dostępu do dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważniony funkcjonariusz lub żołnierz służby ochrony państwa jest obowiązany okazać: 1) imienne upoważnienie, wydane przez szefa służby ochrony państwa, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia, 2) legitymację służbową. § 5. Upoważnienie, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje się kierownikowi jednostki organizacyjnej, drugi włącza się do akt postępowania sprawdzającego. § 6. Służba ochrony państwa zwraca się, w ramach prowadzonego postępowania sprawdzającego, do służb współdziałających, z pisemnym wnioskiem o udzielenie niezbędnej pomocy w zakresie przeprowadzenia czynności określonych w art. 37 ust. 2 pkt 3, a w uzasadnionych przypadkach - w art. 38 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). § 7. Wniosek, o którym mowa w § 6, powinien zawierać: 1) określenie służby ochrony państwa prowadzącej postępowanie sprawdzające i występującej z wnioskiem, 2) datę i miejsce sporządzenia wniosku, 3) podstawę prawną, 4) niezbędne dane identyfikacyjne osoby, której wniosek dotyczy, określone w § 3 pkt 4 i 5, 5) określenie rodzaju i zakresu pomocy, 6) imienną pieczęć i podpis właściwego funkcjonariusza lub żołnierza służby ochrony państwa kierującej wniosek. § 8. 1. Służba współdziałająca, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku określonego w § 7, jest obowiązana przeprowadzić czynności, których wniosek dotyczy, i udzielić pisemnej odpowiedzi służbie ochrony państwa. 2. W przypadku niemożności dotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, służba współdziałająca informuje o tym niezwłocznie służbę ochrony państwa, określając termin, w którym czynności objęte wnioskiem mogą być przeprowadzone. § 9. 1. Szef służby ochrony państwa zwraca się z wnioskiem do służby współdziałającej o pomoc związaną z przeprowadzeniem: 1) wywiadu w miejscu zamieszkania osoby sprawdzanej, w celu potwierdzenia danych zawartych w ankiecie, 2) rozmów z osobami wymienionymi w pkt 31 ankiety, w celu potwierdzenia tożsamości osoby sprawdzanej. Przepis § 7 stosuje się odpowiednio. 2. Służba współdziałająca niezwłocznie potwierdza przyjęcie wniosku, o którym mowa w ust. 1, i informuje o możliwości, proponowanym terminie i zakresie udzielenia pomocy służbie ochrony państwa. § 10. Do składania, przekazywania i udostępniania odpowiednio wniosków, informacji i dokumentów, w zakresie i trybie określonym w rozporządzeniu, mogą być wykorzystywane systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania i przekazywania informacji niejawnych. § 11. Korespondencję i dokumentację uzyskaną przez służbę ochrony państwa od kierowników jednostek organizacyjnych oraz służb współdziałających w toku postępowania sprawdzającego włącza się do akt postępowania sprawdzającego. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezesa Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. (poz. 159) WZÓR IMIENNEGO UPOWAŻNIENIA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu prowadzenia przez służby ochrony państwa kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. (Dz. U. Nr 18, poz. 160) Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb prowadzenia kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w tym zadania funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa nadzorujących oraz wykonujących czynności kontrolne w postępowaniu kontrolnym, oraz szczegółowy tryb przygotowywania kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach przeprowadzanych kontroli. 2. Kontrola obejmuje badanie: 1) stanu zabezpieczenia informacji niejawnych, 2) przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych, 3) stanu zabezpieczenia sieci lub systemów teleinformatycznych służących do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania informacji niejawnych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), 2) ustawie o NIK - rozumie się przez to ustawę z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1116 i 1126), 3) czynnościach kontrolnych - rozumie się przez to czynności podejmowane przez upoważnionego funkcjonariusza lub żołnierza służby ochrony państwa w ramach prowadzonej przez nich kontroli, 4) kontrolerze - rozumie się przez to upoważnionego funkcjonariusza lub żołnierza służby ochrony państwa przeprowadzającego kontrolę w jednostce kontrolowanej. § 3. Szef właściwej służby ochrony państwa w postępowaniu kontrolnym w szczególności: 1) opracowuje ogólne założenia prowadzenia kontroli i sprawuje ogólny nadzór nad ich realizacją, 2) reprezentuje służbę ochrony państwa wobec innych organów, instytucji i podmiotów w sprawach objętych działaniami kontrolnymi, 3) wykonuje czynności związane z rozpatrywaniem zastrzeżeń, 4) kieruje opracowaniem informacji o wynikach kontroli, 5) podejmuje działania zmierzające do wykorzystania uwag i wniosków przez adresatów wystąpień pokontrolnych. § 4. Kontroler wykonujący czynności kontrolne: 1) przeprowadza kontrolę w jednostce kontrolowanej zgodnie z zasadami i trybem określonym w rozporządzeniu, programem kontroli i zaleceniami nadzorującego kontrolę, 2) dokonuje w sposób wnikliwy i obiektywny ustaleń kontroli oraz rzetelnie je dokumentuje, 3) sporządza dokumenty określone w przepisach rozporządzenia, 4) bierze udział w postępowaniu w sprawie rozpatrywania zastrzeżeń, 5) wykonuje inne zadania w zakresie postępowania kontrolnego, zlecone przez szefa właściwej służby ochrony państwa. § 5. 1. Służba ochrony państwa prowadzi kontrole na podstawie rocznego planu kontroli, zatwierdzonego przez szefa właściwej służby ochrony państwa, po uzyskaniu opinii Komitetu Ochrony Informacji Niejawnych. 2. Szef właściwej służby ochrony państwa może zarządzić kontrolę nie ujętą w planie, jeżeli uzyska informacje wskazujące na występowanie istotnych zagrożeń dla systemu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. § 6. Kontrolę przeprowadza się na podstawie opracowanego programu tej kontroli. § 7. Przy opracowywaniu programu kontroli uwzględnia się w szczególności: 1) wyniki wcześniejszych kontroli, 2) wyniki analiz określonych problemów z zakresu ochrony informacji niejawnych, 3) informacje pochodzące od organów państwowych i samorządowych, jednostek organizacyjnych i podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy, 4) opinie, wnioski i inne ustalenia w zakresie ochrony informacji niejawnych, dokonane przez Komitet Ochrony Informacji Niejawnych. § 8. W programie kontroli zamieszcza się w szczególności: 1) oznaczenie i temat kontroli, 2) określenie kierunku badań kontrolnych i problemów wymagających oceny, 3) szczegółowe określenie przedmiotowego i podmiotowego zakresu kontroli, 4) wskazówki metodyczne, w odniesieniu do określenia sposobu i technik przeprowadzania kontroli, zwłaszcza problemów, na które należy zwrócić szczególną uwagę w badaniach kontrolnych, dowodów niezbędnych do dokonania ustaleń i sposobu ich badania, powiązania tematyki z aktami normatywnymi, wskazówek o charakterze techniczno-organizacyjnym, wzorów wykazów i zestawień, 5) ewentualne wskazanie potrzeby zasięgnięcia opinii biegłego lub specjalisty, 6) szczegółowe założenia organizacyjne kontroli, w tym wskazanie kontrolera mającego ją przeprowadzić. § 9. Program kontroli zatwierdza szef właściwej służby ochrony państwa. § 10. 1. Kontrolę przeprowadza kontroler na podstawie upoważnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy o NIK. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden załącza się do akt kontroli, a drugi załącza się do protokołu kontroli, który pozostaje w jednostce kontrolowanej. 3. Druki upoważnień podlegają ścisłemu ewidencjonowaniu. 4. Wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 11. 1. Kontroler dokumentuje przebieg i wyniki czynności kontrolnych, zakładając i prowadząc w tym celu akta kontroli. 2. Akta kontroli obejmują w szczególności materiały dowodowe oraz inne dokumenty wymienione w rozporządzeniu, które oznacza się klauzulą tajności, stosownie do zasad określonych w ustawie. 3. Akta kontroli prowadzi się zgodnie z tokiem dokonywanych czynności, włączając do nich materiały, o których mowa w ust. 2, i numerując kolejno strony akt. Akta powinny być zszyte i umieszczone w teczce zgodnie z rzeczowym podziałem akt. Całość klasyfikuje się według dokumentu o najwyższej klauzuli tajności. 4. Na początku każdego tomu akt zamieszcza się wykaz dokumentacji zawartej w danym tomie, wymieniając nazwy dokumentów i wskazując odpowiednie strony akt. 5. Akta kontroli przechowuje służba ochrony państwa. § 12. 1. Pobranie przez kontrolera dokumentów, stanowiących materiał dowodowy, z jednostki kontrolowanej następuje na podstawie pokwitowania, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy o NIK. 2. Zwrot dokumentów, o których mowa w ust. 1, następuje za pokwitowaniem. 3. Wzór pokwitowania, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 13. 1. Jeżeli osoba uczestnicząca w pobraniu rzeczy stanowiących materiał dowodowy odmawia podpisania protokołu, o którym mowa w art. 38 ust. 2 ustawy o NIK, lub nie może go podpisać, kontroler zamieszcza w protokole odpowiednią wzmiankę i opisuje, podane przez osobę uczestniczącą w pobraniu rzeczy, przyczyny odmowy lub niemożności podpisania. 2. Zwrot rzeczy, o których mowa w ust. 1, następuje za pokwitowaniem. 3. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 14. 1. Załączniki do protokołu oględzin, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o NIK, utrwalone za pomocą aparatury i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku, zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający ich zamianę na inne. 2. Przepis § 13 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 15. 1. Kontroler sporządza protokół przyjęcia wyjaśnień lub oświadczeń, o których mowa w art. 40 i 41 ustawy o NIK. 2. Wyjaśnienie lub oświadczenie, o których mowa w ust. 1, mogą też być złożone na piśmie. Warunkiem ich przyjęcia jest wskazanie osoby je składającej i jej podpis; warunkiem przyjęcia wyjaśnień jest ponadto wskazanie stanowiska służbowego osoby składającej wyjaśnienia. 3. Wzory protokołów, o których mowa w ust. 1, stanowią odpowiednio załączniki nr 5 i 6 do rozporządzenia. § 16. W razie zasięgania przez kontrolera informacji lub uzyskiwania wyjaśnień na podstawie art. 16 pkt 6 ustawy, informacje lub wyjaśnienia powinny być utrwalone na piśmie i podpisane przez osobę, która je złożyła. § 17. 1. Sporządzone przez kontrolera dokumenty, utrwalające przebieg czynności dokonanych przy udziale biegłego lub specjalisty w danej dziedzinie wiedzy lub praktyki, podpisują kontroler oraz, uprzedzeni przez kontrolera o odpowiedzialności karnej za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy, biegły lub specjalista. 2. Kontroler wydaje postanowienie o powołaniu biegłego lub specjalisty, o których mowa w ust. 1, według wzorów stanowiących odpowiednio załączniki nr 7 i 8 do rozporządzenia. § 18. 1. Dokonane w toku kontroli ustalenia kontroler opisuje w protokole kontroli, o którym mowa w art. 53 ust. 1 ustawy o NIK. 2. Oprócz danych zawartych w art. 53 ust. 2 ustawy o NIK protokół kontroli, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie jednostki kontrolowanej, jej adres, imię i nazwisko kierownika oraz oznaczenie i adres jednostki nadrzędnej nad jednostką kontrolowaną, z uwzględnieniem zmian w okresie objętym kontrolą, 2) stopień, imię i nazwisko kontrolera, nazwę służby ochrony państwa delegującej kontrolera oraz numer i datę upoważnienia do kontroli, 3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych, z wymienieniem dni przerw w kontroli, 4) określenie zakresu i przedmiotu kontroli oraz okresu objętego kontrolą, 5) wzmiankę o prawie, sposobie i terminie zgłoszenia zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole oraz o prawie odmowy podpisania protokołu, a także o prawie złożenia wyjaśnień, o których mowa w art. 59 ust. 1 ustawy o NIK, 6) wzmiankę o zgłoszeniu zastrzeżeń oraz o stanowisku zajętym wobec nich przez kontrolera, 7) omówienie dokonanych w protokole poprawek, skreśleń i uzupełnień, 8) wzmiankę o doręczeniu egzemplarza protokołu kierownikowi jednostki kontrolowanej, 9) adnotację o dokonaniu wpisu do księgi ewidencji kontroli, jeżeli taka księga jest prowadzona przez jednostkę kontrolowaną, 10) oznaczenie miejsca i daty podpisania protokołu, 11) parafy kontrolera i kierownika jednostki kontrolowanej na każdej stronie protokołu, 12) w razie odmowy podpisania protokołu - wzmiankę o tym fakcie i przyczynach odmowy. 3. Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu otrzymuje kierownik jednostki kontrolowanej, drugi załącza się do akt kontroli. § 19. Wystąpienia pokontrolne zatwierdza i podpisuje szef właściwej służby ochrony państwa. § 20. 1. Wystąpienia pokontrolne załącza się do akt kontroli. 2. Szef właściwej służby ochrony państwa może określić w wystąpieniu pokontrolnym termin kontroli sprawdzającej wykonanie zaleceń pokontrolnych. § 21. 1. Informacje o wynikach przeprowadzonych kontroli opracowuje się w przypadku kontroli uwzględnionych w planach kontroli. Szef właściwej służby ochrony państwa może zarządzić opracowanie informacji o wynikach kontroli, o której mowa w § 5 ust. 2. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, szef właściwej służby ochrony państwa przekazuje Przewodniczącemu Komitetu Ochrony Informacji Niejawnych. § 22. Informacja o wynikach przeprowadzonych kontroli zawiera w szczególności: 1) określenie jednostki kontrolowanej, celu kontroli, jej zakresu, czasu przeprowadzenia i okresu objętego kontrolą, 2) istotne ustalenia kontroli ukazujące skalę stwierdzonych zjawisk, przyczyny ich powstania, skutki, jakie wywołują lub mogą wywołać, w odniesieniu do stanu zabezpieczenia informacji niejawnych, 3) ogólną ocenę oraz wynikające z niej uwagi i wnioski, zwłaszcza co do stosowania lub dokonania zmian obowiązującego prawa bądź podjęcia określonych działań organizacyjnych. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezesa Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1999 r. (poz. 160) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu udostępniania danych z ewidencji. (Dz. U. Nr 18, poz. 161) Na podstawie art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób i tryb udostępniania danych z ewidencji osób, które uzyskały poświadczenie bezpieczeństwa, a także danych osób, które zajmują stanowiska lub wykonują prace, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" lub stanowiących tajemnicę państwową, na żądanie sądu lub prokuratora, w celu ścigania karnego, albo na żądanie służb ochrony państwa do celów postępowania sprawdzającego. § 2. Dane, o których mowa w § 1, mogą być udostępnione wyłącznie w zakresie określonym w art. 42 ust. 6 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). § 3. Udostępnienie danych z ewidencji, o której mowa w § 1, następuje na pisemne żądanie sądu lub prokuratora albo służby ochrony państwa, zawierające oznaczenie zakresu żądanych danych. § 4. Dane z ewidencji udostępnia szef właściwej służby ochrony państwa lub upoważniony przez niego funkcjonariusz albo żołnierz. § 5. 1. Udostępnienie danych z ewidencji następuje w formie pisemnej oraz w terminie i w zakresie określonym w żądaniu. 2. Żądane dane mogą być przekazane za pomocą systemu lub sieci teleinformatycznej służącej wytwarzaniu, przechowywaniu, przetwarzaniu lub przekazywaniu informacji niejawnych. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezesa Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie podstawowych wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych. (Dz. U. Nr 18, poz. 162) Na podstawie art. 60 ust. 4 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa podstawowe wymagania bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, zwanego dalej "bezpieczeństwem teleinformatycznym", w zakresie ochrony fizycznej, elektromagnetycznej i kryptograficznej oraz bezpieczeństwa transmisji, w sieciach lub systemach teleinformatycznych służących do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych, a także wytyczne do opracowania szczególnych wymagań bezpieczeństwa tych systemów i sieci. § 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), 2) przetwarzaniu informacji niejawnych - należy przez to rozumieć wytwarzanie, przetwarzanie, przechowywanie lub przekazywanie informacji niejawnych, 3) uwierzytelnieniu - należy przez to rozumieć usługę (funkcję) kryptograficzną pozwalającą sprawdzić i potwierdzić autentyczność wymienianych informacji lub przedmiotów uczestniczących w wymianie, 4) algorytmach kryptograficznych - należy przez to rozumieć metodę działania, przekształcającą dane w celu ukrycia lub ujawnienia ich zawartości informacyjnej, 5) kluczach kryptograficznych - należy przez to rozumieć ciąg symboli, od którego w sposób istotny zależy wynik działania algorytmu kryptograficznego. 2. Bezpieczeństwo teleinformatyczne zapewnia się przez: 1) ochronę fizyczną, 2) ochronę elektromagnetyczną, 3) ochronę kryptograficzną, 4) bezpieczeństwo transmisji, 5) kontrolę dostępu do urządzeń systemu lub sieci teleinformatycznej. § 3. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zapewnić bezpieczeństwo teleinformatyczne przed przystąpieniem do przetwarzania informacji niejawnych w systemie lub sieci teleinformatycznej. § 4. Służby ochrony państwa mogą dopuścić do stosowania w systemie lub sieci teleinformatycznej, bez konieczności przeprowadzania badań, urządzenie, które spełnia wymagania bezpieczeństwa określone w rozporządzeniu, jeżeli otrzymało certyfikat właściwej krajowej władzy bezpieczeństwa w państwie będącym stroną Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. § 5. Ochronę fizyczną systemu lub sieci teleinformatycznej zapewnia się przez: 1) umieszczenie urządzeń systemu lub sieci teleinformatycznej w strefach bezpieczeństwa w zależności od: a) klauzuli tajności informacji niejawnych, b) ilości informacji niejawnych, c) zagrożeń w zakresie ujawnienia, utraty, modyfikacji przez osobę nieuprawnioną, 2) instalację środków zabezpieczających pomieszczenia, w których znajdują się urządzenia systemu lub sieci teleinformatycznej, w szczególności przed: a) nieuprawnionym dostępem, b) podglądem, c) podsłuchem. § 6. Przetwarzanie informacji niejawnych, stanowiących tajemnicę państwową lub stanowiących tajemnicę służbową, oznaczonych klauzulą "poufne", w urządzeniach systemu lub sieci teleinformatycznych odbywa się w strefach bezpieczeństwa. § 7. Ochronę elektromagnetyczną systemu lub sieci teleinformatycznej zapewnia się przez umieszczenie urządzeń, połączeń i linii w strefach bezpieczeństwa gwarantujących spełnienie wymogów zabezpieczenia elektromagnetycznego lub zastosowanie urządzeń, połączeń i linii o obniżonym poziomie emisji lub ich ekranowanie i filtrowanie zewnętrznych linii zasilających i sygnałowych. § 8. 1. Ochrona kryptograficzna systemu lub sieci teleinformatycznej polega na stosowaniu metod i środków zabezpieczających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową przez ich szyfrowanie oraz stosowanie innych mechanizmów kryptograficznych gwarantujących integralność i zabezpieczenie przed nieuprawnionym ujawnieniem tych informacji lub uwierzytelnienie podmiotów, lub uwierzytelnienie informacji. 2. Ochronę kryptograficzną systemu lub sieci teleinformatycznej stosuje się przy przekazywaniu w formie elektronicznej informacji, o których mowa w ust. 1, poza strefy bezpieczeństwa. § 9. 1. Przemieszczanie urządzeń teleinformatycznych, w których pamięci są informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową oznaczone klauzulą "poufne", poza strefy bezpieczeństwa wymaga stosowania kryptograficznych metod i środków ochrony tych informacji lub innych środków ochrony, gwarantujących ich zabezpieczenie przed nieuprawnionym ujawnieniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do elektronicznych nośników danych zawierających informacje niejawne, stanowiące tajemnicę państwową lub służbową oznaczone klauzulą "poufne", przemieszczanych poza strefy bezpieczeństwa. § 10. 1. Do kryptograficznej ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową stosuje się, odpowiednie dla klauzuli "tajne" i "ściśle tajne", algorytmy kryptograficzne oraz środki gwarantujące ochronę tych algorytmów, kluczy kryptograficznych oraz innych istotnych parametrów zabezpieczenia, a w szczególności haseł dostępu. 2. Właściwymi do potwierdzenia przydatności algorytmów i środków, o których mowa w ust. 1, w celu ochrony informacji niejawnych o określonej klauzuli tajności, są służby ochrony państwa. § 11. 1. Podłączenie urządzenia systemu lub sieci teleinformatycznej, w którym są przetwarzane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, do powszechnie dostępnego urządzenia systemu lub sieci jest dopuszczalne pod warunkiem zastosowania metod i środków, o których mowa w § 8. 2. Podłączenie urządzenia systemu lub sieci teleinformatycznej, w którym są przetwarzane informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, do powszechnie dostępnego urządzenia systemu lub sieci jest dopuszczalne pod warunkiem zastosowania właściwych mechanizmów kontroli dostępu, o których mowa w § 12 ust. 2. § 12. 1. W celu zapewnienia kontroli dostępu do systemu lub sieci teleinformatycznej: 1) kierownik jednostki organizacyjnej określa warunki i sposób przydzielania uprawnień ich użytkownikom, 2) administrator systemów i sieci teleinformatycznych określa warunki oraz sposób przydzielania tym użytkownikom kont i haseł, a także zapewnia właściwe wykorzystanie mechanizmów, o których mowa w ust. 2. 2. System lub sieć teleinformatyczną wyposaża się w mechanizmy kontroli dostępu odpowiednie do klauzuli tajności informacji niejawnych przetwarzanych w tych systemach lub sieciach. § 13. System lub sieć teleinformatyczna, w której są przetwarzane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, projektuje się, organizuje i eksploatuje w sposób uniemożliwiający niekontrolowany dostęp jednej osoby do wszystkich zasobów systemu lub sieci, a w szczególności do danych, oprogramowania i urządzeń. § 14. 1. Szczególne wymagania bezpieczeństwa opracowuje się, po dokonaniu analizy przewidywanych zagrożeń, indywidualnie dla każdego systemu lub sieci teleinformatycznej, w której mają być przetwarzane informacje niejawne, z uwzględnieniem warunków charakterystycznych dla jednostki organizacyjnej. 2. Szczególne wymagania bezpieczeństwa formułuje się na etapie projektowania nowego systemu lub sieci teleinformatycznej, a następnie uzupełnia i rozwija wraz z wdrażaniem, eksploatacją i modernizacją tego systemu lub sieci. § 15. Szczególne wymagania bezpieczeństwa systemu lub sieci teleinformatycznych powinny określać wielkość i lokalizację stref bezpieczeństwa oraz środki ich ochrony odpowiednie dla danej jednostki organizacyjnej. § 16. Przy opracowaniu szczególnych wymagań bezpieczeństwa należy uwzględnić: 1) charakterystykę systemu lub sieci teleinformatycznej, 2) dane o budowie systemu lub sieci teleinformatycznej, 3) określenie środków ochrony zapewniających bezpieczeństwo informacji niejawnych, przetwarzanych w systemie lub sieci teleinformatycznej, przed możliwością narażenia ich bezpieczeństwa, a w szczególności nieuprawnionym ujawnieniem, 4) zadania administratora systemu lub sieci teleinformatycznej i pracownika pionu, o których mowa w art. 63 ust. 1 ustawy. § 17. Charakterystyka systemu lub sieci teleinformatycznej powinna określać: 1) klauzulę tajności informacji niejawnych, które będą przetwarzane w systemie lub sieci teleinformatycznej, 2) kategorie uprawnień użytkowników systemu lub sieci teleinformatycznej w zakresie dostępu do przetwarzanych w nich informacji niejawnych, w zależności od klauzuli tajności tych informacji. § 18. Dane o budowie systemu lub sieci teleinformatycznej zawierają informacje dotyczące tego systemu lub sieci w zakresie: 1) lokalizacji, 2) typu wykorzystywanych w nich urządzeń oraz oprogramowania, 3) sposobu realizowania połączeń wewnętrznych oraz zewnętrznych, 4) konfiguracji sprzętowej, 5) środowiska eksploatacji. § 19. Środki ochrony, o których mowa w § 16 pkt 3, powinny uwzględniać wskazanie osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo systemu lub sieci teleinformatycznej oraz określać procedury bezpieczeństwa związane z jego eksploatacją i kontrolą, a także wskazywać szczegółowe wymagania w zakresie szkoleń dla administratorów, pracowników pionu i wszystkich użytkowników systemu lub sieci. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 4 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Wiesława Walendziaka. (Dz. U. Nr 18, poz. 163) Na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1997 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra - członka Rady Ministrów Wiesława Walendziaka (Dz. U. Nr 136, poz. 921) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 skreśla się wyrazy "oraz wykonuje zadania wynikające z pełnienia funkcji Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów", 2) w § 2 skreśla się pkt 4 oraz 6-9. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 4 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Jerzego Widzyka. (Dz. U. Nr 18, poz. 164) Na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1997 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Jerzego Widzyka (Dz. U. Nr 136, poz. 925) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 po wyrazie "powodzią" dodaje się wyrazy "oraz zadania wynikające z pełnienia funkcji Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów."; 2) w § 2 dodaje się pkt 10-15 w brzmieniu: "10) kierowanie działalnością i nadzór nad realizacją zadań Kancelarii Prezesa Rady Ministrów określonych w art. 29 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), 11) wypełnianie, określonych w odrębnych przepisach, zadań Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 12) nadzór nad zapewnianiem przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów obsługi ministrów powołanych do wypełniania zadań wyznaczonych przez Prezesa Rady Ministrów, pełnomocników Rządu, komisji wspólnych oraz organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, 13) określanie, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, szczegółowych zakresów zadań sekretarzy i podsekretarzy stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 14) nadawanie regulaminu organizacyjnego Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 15) wykonywanie innych zadań zleconych przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wzoru poświadczenia bezpieczeństwa oraz wzoru odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa. (Dz. U. Nr 18, poz. 165) Na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzory: 1) poświadczenia bezpieczeństwa upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 lutego 1999 r. (poz. 165) Załącznik nr 1 POŚWIADCZENIE BEZPIECZEŃSTWA Ilustracja Załącznik nr 2 ODMOWA WYDANIA POŚWIADCZENIA BEZPIECZEŃSTWA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wzoru zaświadczenia stwierdzającego odbycie przeszkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych. (Dz. U. Nr 18, poz. 166) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzory zaświadczeń stwierdzających odbycie przeszkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych: 1) wydawanego przez pełnomocnika ochrony jednostki organizacyjnej, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wydawanego przez służbę ochrony państwa, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 lutego 1999 r. (poz. 166) Załącznik nr 1 ZAŚWIADCZENIE Ilustracja Załącznik nr 2 ZAŚWIADCZENIE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ OBRONY NARODOWEJ z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie sposobu oznaczania materiałów, w tym klauzulami tajności, oraz sposobu umieszczania klauzul na tych materiałach. (Dz. U. Nr 18, poz. 167) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa sposób oznaczania materiałów, w tym klauzulami tajności, oraz sposób umieszczania klauzul na materiałach będących w posiadaniu jednostek organizacyjnych, określonych w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej "ustawą". 2. Przez oznaczenie materiałów klauzulami tajności należy rozumieć umieszczenie tych klauzul na materiałach. § 2. 1. Nadaną klauzulę tajności nanosi się w sposób wyraźny, w pełnym brzmieniu. 2. Zmiany nadanej klauzuli dokonuje się przez jej skreślenie i wpisanie obok niej nowej z podaniem daty, imienia i nazwiska oraz podpisem dokonującego zmiany; skreślenie bez wpisania daty, imienia i nazwiska oraz podpisu dokonującego zmiany uważa się za nie dokonane. Skreślenia oraz pozostałych wpisów dokonuje się kolorem czerwonym. Wycieranie, wywabianie lub zamazywanie klauzuli, która podlega zmianie, i dokonanych zmian jest niedozwolone. 3. Zmiany klauzuli dokumentu lub przedmiotu należy dokonać w odpowiednich dziennikach ewidencyjnych lub rejestrach materiałów niejawnych z podaniem przyczyny zmiany klauzuli. § 3. Materiałom w postaci dokumentów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową nadaje się klauzulę tajności oraz oznacza się w następujący sposób: 1) na pierwszej stronie dokumentu umieszcza się: a) w lewym górnym rogu, od góry: - nazwę jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, - sygnaturę literowo-cyfrową, na którą składają się: literowe oznaczenie jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej oraz numer, pod którym dokument został zarejestrowany w odpowiednim dzienniku, poprzedzony cyframi: "00" - w przypadku dokumentu oznaczonego klauzulą "ściśle tajne", "0", - w przypadku dokumentu oznaczonego klauzulą "tajne", oddzielonymi od numeru rejestracyjnego myślnikiem, b) w prawym górnym rogu, od góry: - nazwę miejscowości i datę sporządzenia dokumentu, - klauzulę tajności, - numer egzemplarza dokumentu (w przypadku gdy dokument sporządzono w jednym egzemplarzu, umieszcza się napis: "Egzemplarz pojedynczy"), c) w lewym dolnym rogu numer, pod jakim dokument został zarejestrowany w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów, d) w prawym dolnym rogu klauzulę tajności, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu; 2) na kolejnych stronach dokumentu umieszcza się: a) w prawym górnym rogu klauzulę tajności i numer egzemplarza dokumentu, b) w lewym dolnym rogu numer, pod jakim dokument został zarejestrowany w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów, c) w prawym dolnym rogu klauzulę tajności, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu; 3) na ostatniej stronie dokumentu umieszcza się: a) w prawym górnym rogu klauzulę tajności i numer egzemplarza dokumentu, b) z lewej strony pod treścią w kolejności pionowej: - liczbę załączników (jeżeli są dołączone do dokumentu), - klauzulę tajności załączników wraz z numerami, pod jakimi zarejestrowane zostały w odpowiednim dzienniku, - liczbę stron każdego załącznika, c) z prawej strony pod treścią dokumentu imię i nazwisko oraz stanowisko osoby podpisującej dokument, d) w lewym dolnym rogu w kolejności pionowej: - liczbę wykonanych egzemplarzy, - adresatów poszczególnych egzemplarzy dokumentu lub ich rozdzielnik, - numer, pod jakim dokument został zarejestrowany w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów, nazwisko osoby, która dokument sporządziła, oraz nazwisko osoby, która dokument wykonała, e) w prawym dolnym rogu klauzulę tajności, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu; 4) na trwale oprawionych książkach, broszurach, reprodukcjach lub innych zbiorach dokumentów klauzule tajności umieszcza się po prawej stronie w widocznym miejscu: a) na górze i dole zewnętrznych ścianek okładki, b) na górze i dole strony tytułowej (jeżeli dokument ją posiada), c) na górze i dole pierwszej oraz wszystkich pozostałych stron; 5) pod numerem egzemplarza, o którym mowa w pkt 1 lit. b) tiret trzecie, można zamieścić dyspozycję dla adresata o treści: a) "udzielanie informacji zawartej w dokumencie bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane", b) "wykonanie kopii bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane", c) "wykonanie odpisu bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane", d) "wykonanie kopii stron od ........ do ........ oraz od ........ do ........ bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane", e) "wykonanie odpisu od ........ do ........ oraz od ........ do ........ bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane", f) "wykonanie wypisu (wyciągu) od ........ do ........ oraz od ........ do ........ bez zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej jest zakazane". § 4. Materiałom w postaci dokumentów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową nadaje się klauzulę tajności oraz oznacza się w następujący sposób: 1) na pierwszej stronie dokumentu umieszcza się: a) w lewym górnym rogu, w kolejności pionowej: - nazwę jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, - sygnaturę literowo-cyfrową, na którą składają się: literowe oznaczenie jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej oraz numer, pod którym dokument został zarejestrowany w odpowiednim dzienniku, poprzedzony literami: "Pf" - w przypadku dokumentu oznaczonego klauzulą "poufne", "Z" - w przypadku dokumentu oznaczonego klauzulą "zastrzeżone", oddzielonymi od numeru rejestracyjnego myślnikiem, b) w prawym górnym rogu, w kolejności pionowej: - nazwę miejscowości i datę sporządzenia dokumentu, - klauzulę tajności, - numer egzemplarza dokumentu (w przypadku gdy dokument sporządzono w jednym egzemplarzu, umieszcza się napis: "Egzemplarz pojedynczy"), c) w lewym dolnym rogu numer, pod jakim dokument został zarejestrowany w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów, d) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "poufne" - klauzulę, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu, e) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "zastrzeżone" - numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu; 2) na kolejnych stronach dokumentu umieszcza się: a) w prawym górnym rogu na dokumentach z klauzulą "poufne" - klauzulę i numer egzemplarza dokumentu, b) w prawym górnym rogu na dokumentach z klauzulą "zastrzeżone" - klauzulę dokumentu, c) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "poufne" - klauzulę, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu, d) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "zastrzeżone" - numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu, 3) na ostatniej stronie dokumentu umieszcza się: a) w prawym górnym rogu na dokumentach z klauzulą "poufne" - klauzulę i numer egzemplarza dokumentu, b) w prawym górnym rogu na dokumentach z klauzulą "zastrzeżone" - klauzulę dokumentu, c) z lewej strony pod treścią w kolejności pionowej: - liczbę załączników, - klauzulę tajności załączników wraz z numerami, pod jakimi zarejestrowane zostały w odpowiednim dzienniku, - liczbę stron każdego załącznika, d) z prawej strony pod treścią dokumentu - imię i nazwisko oraz stanowisko osoby podpisującej dokument, e) w lewym dolnym rogu w kolejności pionowej: - liczbę wykonanych egzemplarzy, - adresatów poszczególnych egzemplarzy dokumentu, - numer, pod jakim dokument został zarejestrowany w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów, nazwisko osoby, która dokument sporządziła, nazwisko osoby, która dokument wykonała, f) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "poufne" - klauzulę, numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu, g) w prawym dolnym rogu na dokumentach z klauzulą "zastrzeżone" - numer strony oraz liczbę stron całego dokumentu: 4) na trwale oprawionych książkach, broszurach, reprodukcjach lub innych zbiorach dokumentów klauzule tajności umieszcza się po prawej stronie w widocznym miejscu: a) na górze i dole zewnętrznych ścianek okładki, b) na górze i dole strony tytułowej, c) na górze i dole pierwszej oraz wszystkich pozostałych stron; 5) w uzasadnionym przypadku niezależnie od klauzuli tajności, pod numerem egzemplarza, o którym mowa w pkt 1 lit. b) tiret trzecie, można zamieścić dyspozycję dla adresata o treści: "do zapoznania w trybie obiegowym" lub zapis o treści: "dokument podlega ochronie przez ........", jeśli dokument podlega krótszemu okresowi ochrony, niż przewiduje to ustawa; 6) wykonanie kopii, odpisu, wypisu lub udzielanie informacji o treści zawartej w dokumencie jest możliwe po uzyskaniu zgody kierownika jednostki (komórki) organizacyjnej, w której dokument został wytworzony. § 5. Na materiałach w postaci wykresów map i rysunków klauzulę tajności umieszcza się pod legendą, blokiem tytułowym lub skalą oraz na stronach zewnętrznych w miejscach widocznych po złożeniu. Na materiałach tych umieszcza się w zależności od klauzuli tajności oznaczenia: 1) sygnaturę literowo-cyfrową, poprzedzoną cyframi lub literami oznaczającymi klauzulę tajności, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. a) i § 4 pkt 1 lit. a), a w przypadku załączników - sygnaturę literowo-cyfrową materiału macierzystego, 2) numer egzemplarza materiału, a w przypadku załączników - numer kolejny załącznika, 3) adresatów poszczególnych egzemplarzy materiału, a w przypadku załączników - łączną ilość egzemplarzy załączników. § 6. 1. Na dokumentach stanowiących załączniki, na pierwszej stronie w górnej ich prawej części, umieszcza się dodatkowo napis: "Załącznik nr ........ do pisma nr ........ z dnia ......................". 2. W przypadku gdy adresatowi wysyła się inną liczbę załączników niż pozostawia w aktach, przy miejscach, o których mowa w ust. 1, umieszcza się dodatkowo napisy: 1) "tylko adresat" - jeżeli załączniki mają być przekazane adresatowi bez pozostawiania ich w aktach, 2) "do zwrotu" - jeżeli załączniki mają zostać zwrócone do osoby podpisującej dokument. 3. Jeżeli przy dokumencie przesyła się załączniki oznaczone różnymi klauzulami tajności, to klauzula dokumentu uwzględnia klauzulę załącznika o najwyższym stopniu tajności. § 7. Na materiałach zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową w formie mikrofilmów, negatywów, fotografii, nośników do zapisów informacji w postaci cyfrowej i taśm elektromagnetycznych, a także na odbitkach, kliszach, matrycach i dyskach optycznych, w sprzęcie elektronicznym z wbudowaną pamięcią lub na innych nośnikach danych elektronicznych klauzulę tajności umieszcza się w sposób widoczny na obudowie lub opakowaniu, nanosząc jednocześnie oznaczenia zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a) lub § 4 pkt 1 lit. a). § 8. Zapis na taśmach magnetycznych lub filmowych rozpoczyna się i kończy informacją o klauzuli tajności. § 9. 1. Na materiałach w postaci przedmiotów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową lub przedmiotach stanowiących tajemnicę, nie wymienionych w rozporządzeniu, klauzulę tajności nanosi się w widocznym miejscu przez ostemplowanie, nadrukowanie, wpisanie odręczne, trwałe dołączenie metek, nalepek, kalkomanii lub podobnych oznaczeń, nanosząc na nie oznaczenia zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a) lub § 4 pkt 1 lit. a). 2. Obudowy lub opakowania, w których znajdują się materiały zawierające informacje niejawne, oznacza się taką klauzulą, jaką posiada materiał o najwyższym stopniu tajności. § 10. 1. Na sporządzonych kopiach, odpisach, wypisach, wyciągach lub tłumaczeniach dokumentu zawierającego informacje niejawne umieszcza się numer, pod którym zostały zarejestrowane w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów. 2. Na kopii, odpisie, wyciągu lub tłumaczeniu: 1) nad klauzulą tajności, o której mowa w § 3 pkt 1 lit. b) i § 4 pkt 1 lit. b), umieszcza się odpowiednio napis: "Kopia", "Odpis", "Wypis", "Wyciąg" lub "Tłumaczenie z języka - ...................... - (nazwa języka) ......................" oraz numer egzemplarza (imię i nazwisko tłumacza) wykonanej kopii, odpisu, wypisu, wyciągu lub tłumaczenia, 2) pod podpisem osoby, o której mowa w § 3 pkt 3 lit. c) i § 4 pkt 3 lit. d), umieszcza się napis: "Za zgodność" i tuszową pieczęć jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej. 3. Fakt sporządzenia kopii, odpisu, wyciągu lub tłumaczenia odnotowuje się na dokumencie, z którego kopię, odpis, wypis, wyciąg lub tłumaczenie sporządzono, poprzez odcisk pieczęci informującej o: 1) nazwie jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, w której dokonano kopii, odpisu, wypisu, wyciągu lub tłumaczenia, 2) liczbie egzemplarzy wykonanych kopii, odpisów, wypisów, wyciągów lub tłumaczeń, 3) dacie sporządzenia kopii, odpisu, wypisu, wyciągu lub tłumaczenia, 4) pozycji dziennika ewidencji wykonanych dokumentów, pod którą kopię, odpis, wypis, wyciąg lub tłumaczenie zarejestrowano. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ OBRONY NARODOWEJ z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie trybu i sposobu przyjmowania, przewożenia, wydawania i ochrony materiałów. (Dz. U. Nr 18, poz. 168) Na podstawie art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób przyjmowania, przewożenia, wydawania i ochrony materiałów zawierających informacje niejawne przed nieuprawnionym ujawnieniem, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem przez podmioty wykonujące czynności lub świadczące usługi w tym zakresie, zwane dalej "przewoźnikami". § 2. 1. Materiały zawierające informacje niejawne są przekazywane przewoźnikom przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), zwane dalej "nadawcą". 2. Nadawca składa zamówienie na wykonanie czynności i usług, o których mowa w § 1, kierując je do przewoźników spełniających wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych: 1) poczty specjalnej podlegającej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, działającej w jednostkach organizacyjnych Policji przy przesyłaniu materiałów zawierających informacje niejawne, stanowiące tajemnicę państwową, do adresatów zamiejscowych na terenie kraju, 2) właściwej komórki organizacyjnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych zapewniającej przewóz materiałów zawierających informacje niejawne poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 3) właściwych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, zapewniających przewożenie materiałów zawierających informacje niejawne, 4) państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" oraz innych podmiotów, które uzyskały koncesję na prowadzenie usług pocztowych, 5) przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesję na prowadzenie działalności w zakresie ochrony osób i mienia. § 3. 1. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową są przewożone przez przewoźników określonych w § 2 ust. 2 pkt 1-3. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach decyzję o zamówieniu przewożenia materiałów stanowiących tajemnicę państwową przez przewoźników, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 4 i 5, podejmuje kierownik jednostki organizacyjnej. § 4. Materiały są przyjmowane przez przewoźników od nadawcy w postaci prawidłowo zapakowanych listów lub paczek, a w szczególności właściwie zaadresowanych, zabezpieczonych, opakowanych i oznaczonych, zwanych dalej "przesyłkami". § 5. 1. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, nadawane jako listy za pośrednictwem przewoźników, powinny być opakowane w dwie nieprzezroczyste i mocne koperty, przy czym na kopertach muszą być umieszczone: 1) wewnętrznej: a) klauzula tajności i ewentualne dodatkowe oznaczenie, b) imienne określenie adresata, c) imię, nazwisko i podpis osoby pakującej, 2) zewnętrznej: a) nazwa jednostki organizacyjnej adresata, b) adres siedziby adresata, c) numer wykazu i pozycji w wykazie przesyłek nadanych, d) nazwa jednostki organizacyjnej nadawcy. 2. Miejsca sklejenia każdej koperty muszą mieć odciśniętą pieczęć "do pakietów" i zabezpieczone przezroczystą taśmą samoprzylepną, przy czym na kopercie zewnętrznej, zamiast taśmy samoprzylepnej, może być stosowana pieczęć z laku. 3. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, nadawane w postaci listów, przekazuje się jako listy polecone lub wartościowe, w dwóch nieprzezroczystych mocnych kopertach, które oznacza się tak jak w ust. 1. 4. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, nadawane w postaci paczek przewożonych przez przewoźników, muszą być opakowane w dwie nieprzezroczyste warstwy mocnego papieru, oznaczone i zabezpieczone jak w ust. 1 i 2. 5. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, nadawane w postaci paczek, przekazuje się jako paczki wartościowe w dwóch nieprzezroczystych warstwach mocnego papieru, przy czym na opakowaniu zewnętrznym nie umieszcza się klauzuli tajności. 6. Do oznaczania materiałów, o których mowa w ust. 3 i 5, stosuje się odpowiednio ust. 1, z tym że sposób adresowania określają odrębne przepisy. § 6. 1. Przesyłki przyjmowane przez przewoźników, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1-3, w zasadzie nie powinny przekraczać następujących wymiarów i masy: 1) listy - wymiarów od 10 cm × 15 cm do 25 cm × 35 cm i masy do 0,5 kg, 2) paczki - wymiarów od 5 cm × 10 cm × 15 cm do 35 cm × 35 cm × 35 cm i masy do 5 kg. 2. Materiały, które przekraczają wymiary i masę określone w ust. 1, powinny być transportowane w zakrytych pojemnikach lub bezpiecznych opakowaniach, zaplombowanych albo zabezpieczonych w inny sposób uniemożliwiający identyfikację ich szczegółów, przy czym w czasie transportu powinny być one pod ciągłym dozorem uniemożliwiającym dostęp osób nieuprawnionych. § 7. 1. Przewoźnicy przyjmują przesyłki na podstawie wykazu przesyłek nadanych, sporządzanych przez nadawcę. 2. Wykaz przesyłek nadanych sporządzany jest w dwóch egzemplarzach, po jednym egzemplarzu dla przewoźnika i nadawcy przesyłki. 3. Przyjęcie przesyłki potwierdza się podpisem, zapisem liczbowym i słownym ilości przyjętych przesyłek oraz odciskiem pieczęci przewoźnika na obu egzemplarzach wykazu przesyłek nadanych. 4. Przewoźnik nie przyjmuje przesyłki nie odpowiadającej wymaganiom określonym w § 6 ust. 1 lub może odmówić przyjęcia przesyłki nie odpowiadającej wymaganiom określonym w § 5. 5. W przypadku odmowy przyjęcia przesyłki, o której mowa w ust. 4, przewoźnik wykreśla ją z wykazu przesyłek nadanych, potwierdzając to podpisem osoby odmawiającej przyjęcia przesyłki i odciskiem pieczęci przewoźnika na obu egzemplarzach wykazu. 6. W przypadku przekazania materiałów bez pośrednictwa przewoźników, o których mowa w § 2 ust. 2, adresat przesyłki potwierdza pisemnie nadawcy ich odbiór. 7. Wzór wykazu przesyłek nadanych stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 8. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową nie mogą być przewożone łącznie z przesyłkami zawierającymi przedmioty wartościowe, w szczególności z: pieniędzmi, wyrobami z metalu lub kamieni szlachetnych albo mogącymi ulec uszkodzeniu w czasie transportu lub spowodować uszkodzenie pozostałych przesyłek, zwłaszcza z materiałami wybuchowymi, promieniotwórczymi, łatwo tłukącymi się, żrącymi, a także cuchnącymi. § 9. Przewóz przesyłek planuje się w taki sposób, aby dostarczane były w możliwie najkrótszym czasie do adresata. § 10. 1. Przesyłki przewozi się: 1) środkami publicznego transportu lądowego, pod warunkiem zarezerwowania przedziału na potrzeby konwoju lub zarezerwowania miejsc w sposób gwarantujący ciągły dozór przesyłki, 2) specjalnie przystosowanymi pojazdami samochodowymi przewoźnika, które w przypadku przewożenia materiałów niejawnych stanowiących tajemnicę państwową muszą spełniać wymagania, o których mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 129, poz. 858), 3) statkami powietrznymi, przy zapewnieniu wydzielonego miejsca ograniczającego dostęp osób nieuprawnionych do przesyłek lub wydzielenia miejsc gwarantujących ciągły dozór przesyłki przez konwojentów, 4) środkami transportu wodnego, przy zapewnieniu wydzielonego miejsca ograniczającego dostęp osób nieuprawnionych do przesyłek, i konwojentów. 2. Od warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, można odstąpić wówczas, gdy przesyłka przekazywana jest bezpośrednio od nadawcy do odbiorcy własnymi środkami transportu nadawcy lub odbiorcy. § 11. 1. Przesyłki zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową przewożą i ochraniają konwoje złożone co najmniej z dwóch uzbrojonych w broń palną konwojentów posiadających poświadczenie bezpieczeństwa, przy zapewnieniu warunków, o których mowa w § 10. 2. Przesyłki zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, oznaczone klauzulą "poufne", których utrata spowodowałaby szkodę dla interesu państwa, przewozi i ochrania co najmniej jeden uzbrojony w broń palną konwojent posiadający poświadczenie bezpieczeństwa. 3. Od warunku posiadania broni palnej można odstąpić w czasie przewozu przesyłek poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Konwojentów wyposaża się w dokumenty niezbędne do wykonania zadania: 1) instrukcję postępowania z ochranianymi i przewożonymi przesyłkami, 2) środki łączności umożliwiające kontakt z konwojem podczas całej podróży. § 12. 1. Przesyłki przewożone są w zamkniętych oraz zaplombowanych paczkach, workach lub innego rodzaju pojemnikach, zwanych dalej "pojemnikami". 2. Na każdym pojemniku umieszcza się informację zawierającą nazwę i adres nadawcy i odbiorcy oraz pouczenie o postępowaniu ze znalezionym pojemnikiem o następującej treści: "Znalazca niniejszego pojemnika proszony jest o niezwłoczne przekazanie go najbliższej jednostce Policji. Pojemnika nie rozplombowywać i nie otwierać". § 13. Trasę przewozu przesyłki zawierającej informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, oznaczonej klauzulą "poufne", przewoźnik, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 4 i 5, uzgadnia z nadawcą, jej dostarczenie zaś powinno odbyć się bez zbędnej zwłoki. § 14. 1. W czasie przewożenia przesyłki niedopuszczalne jest pozostawienie jej bez nadzoru konwojentów, a w szczególności oddawanie do publicznie dostępnych przechowalni bagażu lub magazynów. 2. Przesyłki, czasowo składowane, powinny być przechowywane w zamkniętych, chronionych miejscach, do których dostęp mogą mieć tylko osoby posiadające stosowne poświadczenie bezpieczeństwa. 3. Każdy przypadek składowania, o którym mowa w ust. 2, należy odnotować w wykazie przesyłek nadanych w rubryce "Uwagi". 4. Załadunek, przeładunek i wyładunek przesyłki musi odbywać się pod kontrolą konwojentów, przewoźnika lub pracowników ochrony nadawcy lub adresata przesyłki. § 15. 1. Materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową mogą być przekazywane także bez pośrednictwa przewoźników, o których mowa w § 2 ust. 2, przy spełnieniu następujących warunków: 1) materiały powinny być przewożone przez nadawców lub odbiorców pod ochroną co najmniej dwóch uzbrojonych w broń palną konwojentów, według instrukcji kierownika kancelarii tajnej nadawcy lub upoważnionego przez niego pracownika, 2) przewozu dokonuje się za pomocą środków transportu drogowego, kolejowego, lotniczego lub wodnego, w których znajduje się, zabezpieczone przed dostępem osób postronnych, miejsce przystosowane i przeznaczone tylko do tego celu, 3) przewożone materiały należy zabezpieczyć przed zniszczeniem oraz dostępem osób nieuprawnionych. 2. Odstępstwo od warunku posiadania broni palnej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest możliwe wówczas, gdy przesyłki przekazywane są bezpośrednio od nadawcy do odbiorcy na terenie tej samej miejscowości. § 16. 1. W przypadku uszkodzenia opakowania przesyłki przewoźnik zabezpiecza ją, w celu niedopuszczenia do dalszych uszkodzeń oraz ujawnienia jej zawartości, sporządzając w tej sprawie protokół w trzech egzemplarzach, z których pierwszy wydaje się adresatowi, drugi wysyła do nadawcy, a trzeci pozostawia u przewoźnika. 2. Przesyłkę, o której mowa w ust. 1, wraz z protokołem sporządzonym w sprawie uszkodzenia przesyłki wydaje się adresatowi. 3. W przypadku odmowy przyjęcia przez adresata uszkodzonej przesyłki przewoźnik zwraca ją nadawcy wraz z protokołem, o którym mowa w ust. 1, i naniesioną na nim adnotacją o przyczynie odmowy przyjęcia przesyłki. 4. Zasady określone w ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadkach, gdy mogło dojść do ujawnienia lub doszło do ujawnienia treści przesyłki, wyjaśniając w protokole, komu jej treść mogła zostać ujawniona. 5. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 17. 1. Przewoźnik wydaje przesyłki upoważnionemu przedstawicielowi adresata na podstawie wykazu przesyłek wydanych, sporządzonego przez przewoźnika. 2. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Upoważniony przedstawiciel adresata, przed odebraniem przesyłki, obowiązany jest przedstawić upoważnienie. 4. Wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 3, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 18. Przesyłkę nie odebraną w terminie trzech dni od daty zawiadomienia adresata o jej nadejściu odsyła się do nadawcy, jeżeli odrębne przepisy nie określają innego terminu. § 19. 1. W przypadku nieotrzymania przez adresata od przewoźnika przesyłki ujętej w wykazie przesyłek nadanych, zawiadamia on niezwłocznie o tym nadawcę. 2. Nadawca występuje do przewoźnika z żądaniem podjęcia czynności wyjaśniających, których celem jest ustalenie osób odpowiedzialnych za utratę przesyłki, oraz okoliczności, w jakich to nastąpiło, informując o tym jednocześnie właściwą służbę ochrony państwa. Nie informuje się właściwej służby ochrony państwa, jeżeli doszło do utraty materiałów zawierających tajemnicę służbową, oznaczonych klauzulą "zastrzeżone". 3. Przewoźnik po dokonaniu ustaleń, o których mowa w ust. 2, udziela nadawcy odpowiedzi na piśmie niezwłocznie - nie później niż w terminie 2 tygodni od otrzymania od nadawcy żądania, informując równocześnie właściwą służbę ochrony państwa. § 20. 1. Jeżeli zawarte umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, materiały zawierające informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową przekazywane są poza granice Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2. 2. Materiały niejawne stanowiące tajemnicę służbową mogą być przesyłane za pośrednictwem przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 4, z uwzględnieniem zasad zabezpieczenia i pakowania określonych w § 5 ust. 1-3 oraz 5 i 6. 3. Organizację i zasady ochrony materiałów, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. § 21. 1. W przypadku gdy zachodzi konieczność pilnego wywozu za granicę materiałów przez przedstawiciela naczelnego lub centralnego organu państwowego, w ramach wynikających z umów międzynarodowych rozmów, konferencji lub innych kontaktów, i nie istnieje możliwość przekazania materiałów za pośrednictwem przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, kierownik jednostki delegującej może zezwolić na wywóz tych materiałów, jeżeli osoba wywożąca: 1) posiada stosowne poświadczenie bezpieczeństwa, 2) zapewnia stałą osobistą ochronę i bezpośrednią kontrolę w czasie podróży nad przewożonym materiałem, 3) ma zapewniony środek transportu umożliwiający bezpieczny przewóz materiałów do miejsca, w którym materiały będą wykorzystywane, 4) będzie miała zapewniony środek łączności umożliwiający szybki kontakt z jednostką delegującą, 5) będzie miała zapewnione za granicą miejsce zamieszkania uniemożliwiające lub utrudniające dostęp osób nieuprawnionych lub miejsce gwarantujące bezpieczne przechowywanie tych materiałów. 2. Przed wydaniem zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki delegującej, z wyjątkiem służb i organów, o których mowa w art. 30 ustawy, jest obowiązany powiadomić o potrzebie wywozu materiałów właściwą służbę ochrony państwa. W przypadku konieczności zdeponowania materiałów, o której mowa w ust. 5, informuje Ministerstwo Spraw Zagranicznych lub właściwe polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne. 3. Osoba wywożąca za granicę materiały musi być wyposażona w instrukcję określającą zasady postępowania z tymi materiałami, wydaną przez kierownika jednostki organizacyjnej. 4. W przypadku wywożenia za granicę materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową przepisów ust. 2 nie stosuje się. 5. Osoba, która po wykorzystaniu wywiezionych materiałów nie powraca z nimi bezpośrednio do kraju, jest obowiązana zdeponować je w kancelarii tajnej najbliższego polskiego przedstawicielstwa lub wskazanej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych placówce celem przesłania ich do kraju przy wykorzystaniu przewoźnika, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 marca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 26 lutego 1999 r. (poz. 168) Załącznik nr 1 WYKAZ PRZESYŁEK NADANYCH Ilustracja Załącznik nr 2 PROTOKÓŁ W SPRAWIE USZKODZENIA PRZESYŁKI Ilustracja Załącznik nr 3 WYKAZ PRZESYŁEK WYDANYCH Ilustracja Załącznik nr 4 Strona zewnętrzna Ilustracja Strona wewnętrzna Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów mundurów leśnika i oznak dla osób uprawnionych do ich noszenia. (Dz. U. z 1999 r. Nr 19, poz. 169) Na podstawie art. 35a ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Umundurowanie leśnika składa się z munduru wyjściowego, codziennego i terenowego. § 2. 1. Przedmiotami munduru wyjściowego są: 1) marynarka w kolorze oliwkowozielonym, 2) spodnie lub spódnica w kolorze oliwkowozielonym, 3) koszula w kolorze białym, 4) krawat w kolorze zielonym, 5) czapka w kolorze zielonym, 6) płaszcz wiosenno-jesienny w kolorze oliwkowozielonym, 7) kapelusz do płaszcza w kolorze zielonym, 8) kurtka zimowa w kolorze ciemnozielonym. 2. Wzory munduru wyjściowego leśnika oraz nakryć głowy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Przedmiotami munduru codziennego są: 1) koszula w kolorze oliwkowozielonym z długim lub krótkim rękawem, w zależności od pory roku, 2) spodnie lub spódnica w kolorze oliwkowozielonym, 3) sweter, kamizelka lub bluza z polaru w kolorze ciemnozielonym, w zależności od pory roku, 4) kurtka w kolorze zielonym, 5) czapka do munduru wyjściowego lub czapka zimowa, w zależności od pory roku. 2. Wzory munduru codziennego leśnika określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Przedmiotami munduru terenowego są: 1) w zestawie letnim - bluza i spodnie o dominującym kolorze zielonym z wzorem panterki, 2) w zestawie zimowym - kurtka i spodnie o dominującym kolorze zielonym z wzorem panterki, 3) czapka letnia i zimowa o dominującym kolorze zielonym z wzorem panterki. 2. Wzory munduru terenowego leśnika określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 5. 1. Przedmiotami uzupełniającymi do munduru wyjściowego, o którym mowa w § 2 w ust. 1, są: 1) szalik w kolorze zielonym, 2) rękawice w kolorze brązowym, 3) skarpety w kolorze zielonym, 4) półbuty w kolorze brązowym. 2. Przedmiotami uzupełniającymi do munduru codziennego, o którym mowa w § 3 w ust. 1, są: 1) peleryna w kolorze zielonym, 2) półbuty w kolorze brązowym na grubej zelówce. 3. Przedmiotami uzupełniającymi do munduru terenowego, o którym mowa w § 4 w ust. 1, są: 1) rękawice w kolorze czarnym, 2) trzewiki terenowe w kolorze czarnym. § 6. 1. Na czapkach wchodzących w skład munduru leśnika umieszczony jest stylizowany wizerunek orła w kolorze srebrnym, wykonany z metalu. 2. Na guzikach zewnętrznych munduru leśnika, wykonanych z tworzywa sztucznego w kolorze zielonym, umieszczony jest wizerunek orła. 3. Wizerunek orła i jego rozmieszczenie na czapce określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 7. 1. Na lewym boku kapelusza wchodzącego w skład munduru wyjściowego leśnika - pracownika Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe umieszczony jest stylizowany wizerunek gałązki modrzewia w kolorze srebrnym, wykonany z metalu. 2. Wizerunek gałązki modrzewia określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 8. Ustala się następujące rodzaje oznak do munduru leśnika: 1) identyfikacyjne, 2) służbowe. § 9. 1. Oznaki identyfikacyjne mają wzór haftowanej naszywki o treści: 1) "Służba Leśna" - dla pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, noszonej na lewym rękawie płaszcza, kurtki i munduru terenowego oraz nad lewą kieszenią koszuli, swetra, kamizelki i bluzy z polaru, 2) "Straż Leśna" - dla pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe zaliczonych do Służby Leśnej, zatrudnionych w Straży Leśnej, noszonej na lewym rękawie płaszcza, kurtki i munduru terenowego oraz nad lewą kieszenią koszuli, swetra, kamizelki i bluzy z polaru, 3) "Urząd Wojewódzki w ..." lub "Starostwo w ...." (z odpowiednią nazwą miejscowości) - dla pracowników urzędów wojewódzkich i starostw bezpośrednio zajmujących się nadzorem nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa, noszonej na lewym rękawie przedmiotów munduru, 4) "Akademia Rolnicza w ... (z odpowiednią nazwą miasta) Leśny Zakład Doświadczalny w ..." (z odpowiednią nazwą miejscowości) - dla pracowników leśnych zakładów doświadczalnych szkół wyższych sprawujących bezpośredni nadzór i zarząd nad lasami Skarbu Państwa, noszonej na lewym rękawie przedmiotów munduru, 5) "Technikum Leśne w ..." (z odpowiednią nazwą miejscowości) lub "Zespół Szkół Leśnych w ..." (z odpowiednią nazwą miejscowości) - dla dyrektorów, nauczycieli i uczniów średnich leśnych szkół zawodowych, noszonej na lewym rękawie przedmiotów munduru. 2. Oznaki identyfikacyjne umieszcza się w odległości 8 cm poniżej wszycia rękawa. 3. Wzory oznak identyfikacyjnych określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 10. 1. Oznaki służbowe z aksamitu w kolorze ciemnozielonym wyhaftowane są bajorkiem: 1) w kolorze złotym - dla pracowników ministerstwa obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska, 2) w kolorze srebrnym - dla pozostałych osób uprawnionych do noszenia munduru leśnika. 2. Do oznak służbowych stosuje się wypustki w kolorze: 1) złotym - dla pracowników Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, 2) sjeny palonej - dla pracowników regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, 3) zielonym - dla średnich leśnych szkół zawodowych oraz leśnych zakładów doświadczalnych szkół wyższych, 4) niebieskim - dla pracowników urzędów wojewódzkich i starostw bezpośrednio zajmujących się nadzorem nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa. 3. Oznaki służbowe umieszcza się na klapach marynarki. 4. Wzory oznak służbowych określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. 5. Rodzaje oznak służbowych określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 11. Dopuszcza się używanie dotychczasowych mundurów do czasu ich zużycia. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1998 r. (poz. 169) Załącznik nr 1 WZORY MUNDURU WYJŚCIOWEGO LEŚNIKA ORAZ NAKRYĆ GŁOWY Mundur wyjściowy damski Ilustracja Mundur wyjściowy męski Ilustracja Płaszcz wiosenno-jesienny damski Ilustracja Płaszcz wiosenno-jesienny męski Ilustracja Kurtka zimowa damska Ilustracja Kurtka zimowa męska Ilustracja Kapelusz damski do munduru wyjściowego Ilustracja Kapelusz męski do munduru wyjściowego Ilustracja Czapka do munduru wyjściowego i codziennego Ilustracja Czapka zimowa do munduru codziennego Ilustracja Czapka letnia do munduru terenowego Ilustracja Czapka zimowa do munduru terenowego Ilustracja Załącznik nr 2 WZORY MUNDURU CODZIENNEGO LEŚNIKA Mundur codzienny damski z koszulą z krótkim rękawem Ilustracja Mundur codzienny męski z koszulą z długim rękawem Ilustracja Wzór swetra do munduru codziennego Ilustracja Wzór kamizelki do munduru codziennego Ilustracja Wzór bluzy z polaru do munduru codziennego Ilustracja Wzór kurtki do munduru codziennego Ilustracja Wzór peleryny do munduru codziennego Ilustracja Załącznik nr 3 WZORY MUNDURU TERENOWEGO LEŚNIKA Mundur terenowy letni Ilustracja Mundur terenowy zimowy Ilustracja Załącznik nr 4 WIZERUNEK ORŁA I JEGO ROZMIESZCZENIE NA CZAPCE Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 WIZERUNEK GAŁĄZKI MODRZEWIA Stylizowana gałązka modrzewia do kapelusza Ilustracja Załącznik nr 6 WZORY OZNAK IDENTYFIKACYJNYCH Oznaczenie Służby Leśnej Ilustracja Oznaczenie Straży Leśnej Ilustracja Oznaczenie starostwa Ilustracja Oznaczenie urzędu wojewódzkiego Ilustracja Oznaczenie leśnego zakładu doświadczalnego szkoły wyższej Ilustracja Oznaczenie średniej leśnej szkoły zawodowej Ilustracja Załącznik nr 7 WZORY OZNAK SŁUŻBOWYCH Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 8 RODZAJE OZNAK SŁUŻBOWYCH OznakaUprawnieni do noszenia mundurów z daną oznaką IlustracjaMinister właściwy do spraw środowiska • Dyrektor Generalny Lasów Państwowych • Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych IlustracjaPodsekretarz stanu w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska • Zastępca Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych • Zastępca dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych IlustracjaDyrektor i wicedyrektor departamentu zajmującego się sprawami leśnictwa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska • Główny księgowy Lasów Państwowych • Główny księgowy regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych • Główny inspektor Lasów Państwowych • Główny inspektor Straży Leśnej Dyrektor wydziału właściwego do spraw leśnictwa w urzędzie wojewódzkim Dyrektor leśnego zakładu doświadczalnego szkoły wyższej IlustracjaGłówny specjalista prowadzący sprawy leśnictwa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska W Lasach Państwowych: • Naczelnik wydziału • Główny specjalista Służby Leśnej • Kierownik zespołu ochrony lasu • Nadleśniczy • Dyrektor jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych o zasięgu krajowym Dyrektor średniej leśnej szkoły zawodowej Pracownicy do spraw leśnictwa w urzędzie wojewódzkim Nadleśniczy w leśnym zakładzie doświadczalnym IlustracjaStarszy specjalista prowadzący sprawy leśnictwa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska W Lasach Państwowych: • Inspektor Lasów Państwowych • Inspektor Straży Leśnej • Doradca • Starszy specjalista Służby Leśnej • Zastępca nadleśniczego • Zastępca dyrektora jednostki organizacyjnej Lasów Państwowych o zasięgu krajowym • Główny księgowy nadleśnictwa Zastępca dyrektora średniej leśnej szkoły zawodowej Kierownik wydziału do spraw leśnictwa w starostwie Główny inżynier (zastępca nadleśniczego) w leśnym zakładzie doświadczalnym IlustracjaSpecjalista prowadzący sprawy leśnictwa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska W Lasach Państwowych: • Specjalista Służby Leśnej • Inżynier nadzoru w nadleśnictwie Nauczyciel w średniej leśnej szkole zawodowej Inspektor do spraw leśnictwa w starostwie Inżynier nadzoru w leśnym zakładzie doświadczalnym IlustracjaPozostali pracownicy prowadzący sprawy leśnictwa w ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw środowiska W Lasach Państwowych: • Starszy specjalista Służby Leśnej w nadleśnictwie • Leśniczy • Sekretarz nadleśnictwa • Starszy strażnik leśny Pozostali pracownicy prowadzący sprawy leśnictwa w starostwie Leśniczy w leśnym zakładzie doświadczalnym IlustracjaW Lasach Państwowych: • Specjalista Służby Leśnej w nadleśnictwie • Podleśniczy • Strażnik leśny W leśnym zakładzie doświadczalnym: • Podleśniczy • Strażnik leśny IlustracjaW Lasach Państwowych i leśnym zakładzie doświadczalnym: • Gajowy IlustracjaPracownicy Lasów Państwowych nie zaliczeni do Służby Leśnej IlustracjaUczniowie średniej leśnej szkoły zawodowej IlustracjaPracownicy jednostek badawczo-rozwojowych statutowo działających na rzecz leśnictwa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 stycznia 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 20, poz. 170) Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) w art. 31 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 4a na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "lub 30 dni od dnia otrzymania decyzji urzędu pracy o ustaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.", 2) w ust. 4b dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Do okresu tego nie wlicza się okresu lub okresów jego zawieszenia.", 3) ust. 4d otrzymuje brzmienie: "4d. Gwarantowany zasiłek okresowy ulega zawieszeniu na okres podjęcia zatrudnienia albo pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.", 4) dodaje się ust. 4e i 4f w brzmieniu: "4e. Przywrócenie gwarantowanego zasiłku okresowego następuje na wniosek osoby zainteresowanej złożony w terminie 14 dni od dnia ustania zatrudnienia, jeżeli w dalszym ciągu spełnione są warunki wymienione w art. 31 ust. 4a. Gwarantowany zasiłek okresowy nie może być przywrócony, jeżeli po ustaniu zatrudnienia osobie uprawnionej będzie przysługiwał zasiłek dla bezrobotnych. 4f. W przypadku zbiegu uprawnienia do gwarantowanego zasiłku okresowego z uprawnieniami do zasiłku stałego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, renty z tytułu niezdolności do pracy lub wcześniejszej emerytury, przysługuje jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 4 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 20, poz. 171) Na podstawie art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 76) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w pkt 6 po wyrazach "Czarna Dąbrówka" dodaje się wyraz "Czarne,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie kwalifikacji osób wykonujących zadania w zakresie pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 20, poz. 172) Na podstawie art. 12 ust. 23 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Osoby, za których pośrednictwem wojewoda wykonuje zadania w zakresie pomocy społecznej, powinny posiadać następujące kwalifikacje: 1) wyższe wykształcenie, w szczególności w zakresie: prawnym, ekonomicznym, organizacji i zarządzania, polityki społecznej, pracy socjalnej, psychologii, pedagogiki, resocjalizacji lub socjologii, oraz specjalizację w zakresie organizacji pomocy społecznej lub trzyletni staż pracy w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej albo 2) średnie wykształcenie, specjalizację w zakresie organizacji pomocy społecznej oraz pięcioletni staż pracy w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, albo 3) dyplom pracownika socjalnego oraz pięcioletni staż pracy lub specjalizację w zakresie organizacji pomocy społecznej albo specjalizację w zawodzie "pracownik socjalny". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących z Republiki Portugalskiej. (Dz. U. Nr 20, poz. 173) Na podstawie art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zakazuje się przywozu towarów pochodzących z Republiki Portugalskiej, określonych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 10 lutego 1999 r. (poz. 173) TOWARY PODLEGAJĄCE ZAKAZOWI PRZYWOZU Z REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ PozycjaKod PCNWyszczególnienie 0102 0102Bydło żywe: 0102 10- Zwierzęta hodowlane czystej krwi: 0102 10 10 0- - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka) 0102 10 30 0- - Krowy 0102 10 90 0- - Pozostałe 0102 90- Pozostałe: - - Gatunki domowe: 0102 90 05 0- - - O masie nie przekraczającej 80 kg - - - O masie powyżej 80 kg, ale nie przekraczającej 160 kg: 0102 90 21 0- - - - Rzeźne 0102 90 29 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 160 kg, ale nie przekraczającej 300 kg: 0102 90 41 0- - - - Rzeźne 0102 90 49 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 300 kg: - - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka): 0102 90 51 0- - - - - Rzeźne 0102 90 59 0- - - - - Pozostałe - - - - Krowy: 0102 90 61 0- - - - - Rzeźne 0102 90 69 0- - - - - Pozostałe - - - - Pozostałe: 0102 90 71 0- - - - - Rzeźne 0102 90 79 0- - - - - Pozostałe 0102 90 90 0- - Pozostałe 02010201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtusze 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 90 0- - Pozostałe 0201 30 00 0- Bez kości 02020202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 90 0- - Pozostałe 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki 0202 30 90 0- - Pozostałe 02060206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 10 99 0- - - Pozostałe - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych 0206 22 90 0- - - Pozostałe 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 29 99 0- - - - Pozostałe 02100210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi 0210 20 90 0- - Bez kości 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Podroby: - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0210 90 49 0- - - - Pozostałe 0504 00 000504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 9- Pozostałe1) 05060506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów: 0506 10 00 0- Osseina i kości poddane działaniu kwasu1) 0506 90 00 0- Pozostałe1) 05110511Produkty pochodzenia zwierzęcego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; martwe zwierzęta objęte działami 1 lub 3, nie nadające się do spożycia przez ludzi: - Pozostałe: 0511 99- - Pozostałe: 0511 99 50 0- - - Embriony bydlęce 0511 99 80- - - Pozostałe: 0511 99 80 5- - - - Komórki jajowe zwierząt gospodarskich1) 0511 99 80 9- - - - Pozostałe1) 1601 001601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 1601 00 10 0- Z wątroby1) - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane1) 1601 00 99 0- - Pozostałe1) 16021602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane1) 1602 20- Z wątroby dowolnych zwierząt: 1602 20 90 0- - Pozostałe1) 1602 50- Z wołowiny: 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana) 1602 50 39 0- - - - Pozostałe 1602 50 80 0- - - Pozostałe 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt1) - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami1) 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe1) 1603 001603 00Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych: 1603 00 10 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej1) 1603 00 30 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto większej niż 1 kg, ale mniejszej niż 20 kg1) 1603 00 90 0- Pozostałe1) 23012301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki: 2301 10 00 0- Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów; skwarki1) 30013001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3001 10- Gruczoły i inne narządy, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane: 3001 10 10 0- - Sproszkowane1) 3001 10 90 0- - Pozostałe1) 3001 20- Ekstrakty gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin: 3001 20 90 0- - Pozostałe1) 3001 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3001 90 91 0- - - Heparyna i jej sole1) 3001 90 99 0- - - Pozostałe1) 30023002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 10- Antysurowice i pozostałe frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymane w procesach biotechnologicznych: 3002 10 0- - Antysurowice1) - - Pozostałe: 3002 10 91 0- - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy1) 3002 90- Pozostałe: 3002 90 30 0- - Krew zwierzęca przygotowana do stosowania terapeutycznego, profilaktycznego i diagnostycznego1) 3503 003503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/ barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1), 2) 3503 00 80 0- Pozostałe1), 2) 1) - Dotyczy produktów otrzymanych ze zwierząt objętych pozycją nr 0102. 2) - Dotyczy produktów przeznaczonych do celów spożywczych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych przy pozyskiwaniu, konserwacji, obróbce, przechowywaniu, wprowadzaniu do obrotu lub wykorzystywaniu materiału biologicznego oraz prowadzeniu punktów kopulacyjnych. (Dz. U. Nr 20, poz. 174) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 i 6 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podmiot zajmujący się pozyskiwaniem, konserwacją, obróbką, przechowywaniem i wprowadzaniem do obrotu nasienia, zwany dalej "podmiotem prowadzącym stację produkcji nasienia", powinien prowadzić działalność w specjalnie do tego celu przeznaczonych obiektach. 2. Jeżeli podmiot prowadzący stację produkcji nasienia prowadzi jednocześnie działalność polegającą na wykorzystaniu nasienia, powinien prowadzić tę działalność w specjalnie do tego celu przeznaczonym obiekcie. 3. Obiekty, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być zabezpieczone przed dostępem zwierząt z zewnątrz. 4. W obiektach służących do wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, zwanych dalej "stacją produkcji nasienia", powinny być: 1) wydzielone pomieszczenia dla zwierząt, 2) wydzielone pomieszczenia służące do: a) kwarantanny, b) izolacji zwierząt, 3) wydzielone pomieszczenie do dezynfekcji dla pracowników, 4) wydzielone pomieszczenia do pozyskiwania, konserwacji i obróbki nasienia, a także mycia, dezynfekcji lub sterylizacji narzędzi i sprzętu, 5) wydzielone pomieszczenie i urządzenia do okresowego przechowywania nasienia (kontumacji). § 2. 1. Podmiot prowadzący stację produkcji nasienia powinien: 1) zapewniać stały, codzienny nadzór nad produkcją nasienia i jego przechowywaniem, sprawowany przez lekarza weterynarii posiadającego specjalizację w zakresie rozrodu zwierząt, zwanego dalej "lekarzem weterynarii", 2) zapewniać, aby dezynfekcję i sterylizację w obiektach stacji produkcji nasienia przeprowadzano pod nadzorem lekarza weterynarii, 3) zapewniać, aby do pomieszczeń produkcyjnych oraz przetrzymywania zwierząt wchodziły wyłącznie osoby upoważnione przez lekarza weterynarii, 4) zapewniać prowadzenie przez lekarza weterynarii rejestru, w którym ewidencjonuje się zwierzęta przebywające w stacji produkcji nasienia, z wyszczególnieniem rasy, daty urodzenia, cech identyfikacyjnych każdego zwierzęcia, a także wyników weterynaryjnych badań kontrolnych, jak również informacji o stanie zdrowia zwierzęcia i jakości wyprodukowanego nasienia, 5) przetrzymywać w stacji produkcji nasienia wyłącznie zwierzęta jednego gatunku, z zastrzeżeniem ust. 2, 6) pozyskiwać, konserwować, obrabiać oraz przechowywać nasienie wyłącznie w pomieszczeniach do tego przeznaczonych, 7) do rozrzedzania i konserwacji nasienia stosować wyłącznie zarejestrowane środki farmaceutyczne, jak również preparaty sporządzone z takich środków, a w przypadku sporządzania preparatów i rozrzedzalników z produktów pochodzenia zwierzęcego używać surowców pochodzących ze źródeł, które nie stanowią zagrożenia dla zdrowia zwierząt lub poddane zostały obróbce przed ich użyciem wykluczającej to zagrożenie. 2. W stacji produkcji nasienia dopuszcza się: 1) przetrzymywanie pszczół, łącznie z innymi gatunkami zwierząt, 2) przetrzymywanie zwierząt niezbędnych do funkcjonowania stacji produkcji nasienia, innych niż zwierzęta, od których pobierane jest nasienie, pod warunkiem że nie będą stanowiły zagrożenia dla zdrowia zwierząt, od których pobierane jest nasienie. § 3. 1. Do stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zbadane w okresie 30 dni przed wprowadzeniem do stacji i zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta są zdrowe i przydatne do rozrodu. 2. Szczegółowe warunki zdrowotne i przydatności do rozrodu buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów, wprowadzanych do stacji produkcji nasienia, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Wzory orzeczeń, o których mowa w ust. 1, dla buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Buhaje, knury, tryki i kozły, wprowadzane do stacji produkcji nasienia, poddawane są 30-dniowej kwarantannie, w czasie której należy przeprowadzić badania, których zakres określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 5. Po upływie okresu kwarantanny i uzyskaniu ujemnych wyników badań, o których mowa w ust. 4, zwierzę może zostać wprowadzone do pomieszczeń stałego przebywania zwierząt oraz do pomieszczenia, w którym pozyskiwane jest nasienie. § 4. 1. Buhaje, knury, ogiery, tryki i kozły, od których pozyskiwane jest nasienie, podlegają badaniom okresowym określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Bezpośrednio przed dniem pozyskiwania nasienia, celem wykluczenia chorób lub niedyspozycji, zwierzę powinno być zbadane klinicznie przez lekarza weterynarii. 3. Jeżeli wynik któregokolwiek z badań określonych w ust. 1 był pozytywny, zwierzęta powinny być izolowane, a pobrane od nich nasienie, licząc od dnia ostatniego ujemnego wyniku badania, zniszczone. § 5. 1. Nasienie buhajów przeznaczone do sztucznego unasienniania może być pozyskiwane wyłącznie od zwierząt: 1) które w dniu pozyskania nasienia nie wykazują żadnych objawów chorobowych, 2) które nie były używane do krycia naturalnego, 3) które nie były szczepione przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy/otrętowi bydła oraz przeciwko pryszczycy, 4) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, położonej w miejscu, gdzie w promieniu 10 km nie stwierdzono przypadków pryszczycy w okresie przynajmniej 30 dni poprzedzających dzień pozyskania nasienia, 5) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia przynajmniej przez okres 30 dni, bezpośrednio przed dniem pozyskania nasienia, 6) wobec których nie obowiązują nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 7) które, z zastrzeżeniem pkt 8, były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, w której w okresie 30 dni przed dniem pozyskiwania nasienia nie stwierdzono przypadków chorób, co do których istnieje obowiązek zwalczania, 8) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, w której w okresie co najmniej 3 miesięcy przed pozyskiwaniem nasienia nie stwierdzono przypadków pryszczycy. 2. Nasienie knurów może być pozyskiwane wyłącznie od zwierząt: 1) które w dniu pozyskiwania nasienia nie wykazują żadnych objawów chorobowych, 2) które nie były używane do krycia naturalnego, 3) które nie były szczepione przeciwko chorobie Aujeszkyego u świń - z wyjątkiem szczepień przy użyciu szczepionki delecyjnej GI - oraz pryszczycy, brucelozie, klasycznemu i afrykańskiemu pomorowi świń, a także leptospirozie, 4) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, która jest położona w miejscu, gdzie w promieniu 10 km nie stwierdzono w okresie przynajmniej 30 dni poprzedzających dzień pozyskania nasienia przypadków pryszczycy i pomoru świń, 5) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, w której w okresie 30 dni przed dniem pozyskania nasienia nie stwierdzono przypadków choroby Aujeszkyego u świń i innych chorób świń, co do których istnieje obowiązek zwalczania, 6) wobec których nie obowiązują nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 7) które były przetrzymywane w stacji produkcji nasienia, w której w okresie 30 dni przed dniem pozyskiwania nasienia nie stwierdzono przypadków chorób, co do których istnieje obowiązek zwalczania.3. Nasienie tryków i kozłów może być pozyskiwane wyłącznie od zwierząt: 1) które na 30 dni przed dniem pozyskiwania nasienia przeszły badania w kierunku brucelozy owiec brucelozy kóz i owiec z wynikiem ujemnym, 2) wobec których nie obowiązują nakazy i zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 3) które w dniu pozyskiwania nasienia nie wykazują żadnych objawów chorobowych. 4. Nasienie ogierów może być pozyskiwane wyłącznie od zwierząt, które: 1) nie wykazują chorobowych zmian klinicznych w obrębie narządów rozrodczych, 2) w dniu pozyskiwania nasienia nie wykazują jakichkolwiek objawów klinicznych chorób zakaźnych zwierząt, 3) w ciągu 15 dni przed dniem pozyskiwania nasienia nie miały kontaktu ze zwierzętami dotkniętymi chorobą zakaźną zwierząt, 4) w ciągu 60 dni przed dniem pozyskiwania nasienia nie były używane do krycia naturalnego, 5) zostały poddane badaniom w kierunku: a) niedokrwistości zakaźnej koni - testem immunodyfuzji w żelu agarowym (test Cogginsa) z wynikiem ujemnym, b) wirusowego zapalenia tętnic koni - testem seroneutralizacji z wynikiem ujemnym, przy rozcieńczeniu surowicy 1:4, a w razie braku wyniku ujemnego - badaniem na wykrycie wirusa, które powinno być wykonane ze wszystkich frakcji nasienia, c) zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, przeprowadzonym dwukrotnie w siedmiodniowych odstępach czasu metodą izolacji Taylorella equigenitalis z frakcji przedejakulacyjnej nasienia lub próbek nasienia i z wymazów pobranych z napletka lub cewki moczowej, z wynikiem ujemnym. 5. Badania, o których mowa w ust. 4 pkt 5, powinny być wykonane w okresie 14 dni od dnia wstawienia ogiera do stacji produkcji nasienia oraz co najmniej jeden raz w roku na początku sezonu rozpłodowego, z tym że jeżeli ogier nie przebywał stale w stacji produkcji nasienia przez okres 30 dni i przed dniem pozyskania nasienia lub w okresie tym miał kontakt ze zwierzętami jednokopytnymi nie spełniającymi warunków zdrowotnych określonych w przepisach rozporządzenia: 1) badanie, o którym mowa w ust. 4 pkt 5 lit. a), powinno być powtórzone co 120 dni podczas okresu pozyskiwania nasienia, 2) badanie, o którym mowa w ust. 4 pkt 5 lit. b), powinno być wykonane nie później niż 30 dni przed pierwszym pozyskaniem nasienia lub stan braku siewstwa u serododatniego ogiera na wirusowe zapalenie tętnic koni powinien być potwierdzony testem izolacji wirusa przeprowadzonym nie później niż w okresie jednego roku przed okresem pozyskiwania nasienia. 6. W przypadku produkcji mrożonego nasienia ogierów badania, o których mowa w ust. 4 pkt 5, mogą być wykonane w czasie 30-dniowego okresu przechowywania nasienia (kontumacji), nie wcześniej jednak niż w 14 dniu od dnia pozyskania nasienia, niezależnie od miejsca pobytu zwierzęcia. § 6. 1. Pobrane nasienie zwierząt gospodarskich może być rozrzedzane, jeżeli ejakulat odpowiada jakości określonej w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich. 2. W toku produkcji nasienie buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów powinno być zabezpieczone, nad nadzorem lekarza weterynarii, antybiotykiem lub mieszaniną antybiotyków, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nasienie buhajów i knurów powinno być zabezpieczone mieszaniną antybiotyków w takiej ilości, żeby w ostatecznie rozcieńczonym nasieniu znajdowało się nie mniej niż: 500 µg/ml streptomycyny, 500 jm/ml penicyliny, 150 µg/ml linkomycyny oraz 300 µg/ml spektynomycyny, z tym że może być zastosowana alternatywna kombinacja antybiotyków, które mają takie samo działanie przeciwko kampylobakteriozie, leptospirozie i mykoplazmom. 4. Bezpośrednio po dodaniu antybiotyków rozrzedzone nasienie buhajów powinno być przetrzymywane przez okres 45 minut w temperaturze +5°C, a nasienie knurów przez okres 45 minut w temperaturze +15°C. 5. Każda porcja nasienia powinna być czytelnie oznakowana na opakowaniu, a oznakowanie powinno zawierać: datę pobrania, rasę i cechy identyfikacyjne zwierzęcia, od którego pobrano nasienie, oraz nazwę i uzgodniony z powiatowym lekarzem weterynarii numer weterynaryjny podmiotu prowadzącego stację produkcji nasienia przy użyciu kodu numeryczno-literowego. § 7. 1. Przed wysyłką nasienie opuszczające stację produkcji nasienia powinno być zapakowane do pojemnika pod nadzorem lekarza weterynarii. 2. Nasienie świeże, konserwowane lub konserwowane mrożone przeznaczone do wysyłki, pochodzące od tryków i kozłów, powinno spełniać wymagania określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich oraz nie może zawierać drobnoustrojów patogennych i warunkowo patogennych. 3. Nasienie konserwowane lub konserwowane mrożone przeznaczone do wysyłki, pochodzące od buhajów, knurów i ogierów, powinno spełniać wymagania określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich i nie może zawierać drobnoustrojów patogennych i warunkowo patogennych. 4. Z zastrzeżeniem ust. 5, ogólna ilość drobnoustrojów w nasieniu, o którym mowa w ust. 3, nie może być wyższa niż: 1) 10.000 w 1 cm3 nasienia buhajów, 2) 150.000 w 1 cm3 nasienia knurów, 3) 10.000 w 1 cm3 nasienia ogierów, w przypadku użycia do pobierania nasienia pochwy zamkniętej. 5. W przypadku użycia do pozyskiwania nasienia ogierów pochwy otwartej nasienie konserwowane lub konserwowane mrożone, przeznaczone do wysyłki, może zawierać jedynie pojedyncze drobnoustroje, inne niż patogenne i warunkowo patogenne. § 8. 1. Sprzęt, który znajdował się w bezpośrednim kontakcie ze zwierzęciem lub nasieniem podczas pozyskiwania lub konserwacji nasienia, po zakończeniu pracy powinien być oczyszczony i zdezynfekowany lub poddany sterylizacji, a w przypadku sprzętu jednorazowego użytku - utylizacji. 2. Pojemniki do okresowego magazynowania nasienia oraz służące do jego transportu powinny być co najmniej raz w roku oczyszczone, zdezynfekowane lub wysterylizowane, a stosowany w nich środek chłodzący nie może być uprzednio używany. § 9. 1. Podmiot prowadzący działalność polegającą na przechowywaniu i wprowadzaniu do obrotu nasienia, zwany dalej "podmiotem prowadzącym bank nasienia", powinien prowadzić rejestr, do którego należy wpisywać: 1) datę przyjęcia i wydania nasienia, 2) oznaczenie podmiotu, od którego nasienie zostało nabyte, i nabywającego nasienie, 3) datę produkcji nasienia oraz dane o jakości nasienia określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, 4) dane o zwierzęciu, od którego pochodzi nasienie, 5) imię i nazwisko oraz numer lekarza weterynarii z krajowej listy lekarsko-weterynaryjnej, nadzorującego produkcję i przechowywanie nasienia. 2. W banku nasienia powinny być wydzielone pomieszczenia do przechowywania i dystrybucji nasienia oraz do mycia, dezynfekcji lub sterylizacji narzędzi i sprzętu. 3. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 2, powinny być wykonane w sposób umożliwiający ich łatwe i skuteczne oczyszczanie oraz dezynfekcję. 4. Pojemniki do długotrwałego magazynowania nasienia powinny być co 5 lat oczyszczone, zdezynfekowane lub wysterylizowane, a stosowany w nich środek chłodzący nie może być uprzednio używany. 5. Nasienie przechowywane w banku nasienia powinno spełniać wymagania, o których mowa w § 6 i 7. § 10. 1. Podmiot prowadzący działalność polegającą na wykorzystaniu nasienia powinien zachowywać warunki higieny zapobiegające przenoszeniu chorób zakaźnych w związku z wykonywaniem zabiegów sztucznego unasienniania, a sprzęt używany do zabiegów sztucznego unasienniania, po zakończeniu pracy, powinien być oczyszczony i zdezynfekowany lub poddany sterylizacji, a w przypadku sprzętu jednorazowego użytku - utylizacji. 2. Pojemniki do przetrzymywania nasienia powinny być przynajmniej raz w roku oczyszczone, zdezynfekowane lub wysterylizowane, a stosowany w nich środek chłodzący nie może być uprzednio używany. 3. Nasienie buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów, wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, powinno spełniać warunki określone w § 7 ust. 2 i 3. 4. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, powinien prowadzić rejestr, do którego należy wpisywać: 1) datę sztucznego unasiennienia, 2) dane o zwierzęciu, które poddano zabiegowi sztucznego unasienniania, oraz dane o jego posiadaczu, 3) dane o użytym nasieniu i o zwierzęciu, od którego pochodzi nasienie. 5. Nasienie wykorzystywane przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, powinno spełniać wymagania, o których mowa w § 6 i 7. § 11. 1. Podmiot zajmujący się pozyskiwaniem, konserwacją, obróbką, przechowywaniem, wprowadzaniem do obrotu lub wykorzystywaniem komórek jajowych i zarodków powinien utworzyć specjalistyczny zespół pozyskiwania oraz przenoszenia komórek jajowych i zarodków, zwany dalej "zespołem ET". 2. Zespołem ET może kierować wyłącznie lekarz weterynarii. § 12. 1. Podmiot, o którym mowa w § 11, powinien zapewniać zespołowi ET stałe lub ruchome laboratorium. 2. Laboratorium stałe powinno składać się z dwóch oddzielnych części zapewniających warunki higieny zapobiegające przenoszeniu się chorób zakaźnych przy wykonywaniu zabiegów. 3. W laboratorium stałym powinno być: 1) wydzielone pomieszczenie, w którym komórki jajowe lub zarodki są badane i poddawane obróbce, bezpośrednio sąsiadujące z pomieszczeniem, w którym przetrzymywane są zwierzęta, od których pozyskiwane są komórki jajowe lub zarodki, 2) wydzielone pomieszczenie służące do czyszczenia, mycia i sterylizacji sprzętu używanego do pobierania i przenoszenia komórek jajowych lub zarodków. 4. Laboratorium stałe należy wyposażyć w sprzęt i materiały niezbędne do pozyskiwania oraz oceny komórek jajowych i zarodków, w szczególności w mikroskop, a w przypadku mrożenia komórek jajowych i zarodków - w sprzęt i materiały służące do ich konfekcjonowania, zamrażania i przechowywania. 5. Laboratorium ruchome powinno: 1) składać się z dwóch oddzielnych części zapewniających warunki higieny zapobiegające przenoszeniu się chorób zakaźnych przy wykonywaniu zabiegów, 2) być wyposażone w sprzęt i materiały niezbędne do pozyskiwania oraz oceny komórek jajowych i zarodków, w szczególności w mikroskop, a w przypadku ich mrożenia - dodatkowo w sprzęt i materiały służące do ich konfekcjonowania, zamrażania i przechowywania. 6. Podmiot, o którym mowa w § 11, powinien zapewnić możliwość utylizacji sprzętu jednorazowego użytku przeznaczonego do badania, konserwacji oraz obróbki komórek jajowych i zarodków. § 13. Pozyskiwanie, konserwacja, obróbka i przechowywanie komórek jajowych i zarodków powinno być dokonywane przez lekarza weterynarii kierującego zespołem ET lub pod jego bezpośrednim nadzorem. § 14. 1. Pozyskiwanie komórek jajowych lub zarodków może odbywać się wyłącznie w miejscowościach i na terenach gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. 2. Do pozyskiwania komórek jajowych i zarodków powinny być przeznaczone wyłącznie zwierzęta zdrowe, zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-weterynaryjne stwierdzające, że zwierzęta są zdrowe i przydatne do rozrodu. 3. Zwierzęta, z zastrzeżeniem ust. 4, powinny: 1) w przypadku krów - przez okres 6 miesięcy poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków przebywać w gospodarstwie: a) którego nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) w którym nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków przypadków: pryszczycy, pomoru bydła, zarazy płucnej bydła, gorączki doliny Rift, choroby niebieskiego języka, - 15 dni poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków - przypadków wąglika, - 30 dni poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków - przypadków wścieklizny, - 12 miesięcy poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków - przypadków zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, - 30 dni poprzedzających pozyskiwanie komórek jajowych i zarodków - przypadków zarazy rzęsistkowej bydła oraz choroby mętwikowej bydła, c) wolnym od 3 lat od gruźlicy, brucelozy, enzootycznej białaczki bydła, d) w którym nie stwierdzono występowania gąbczastej encefalopatii bydła, 2) w przypadku świń - pochodzić z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) wolnych od 6 miesięcy od gruźlicy, od 12 miesięcy od brucelozy oraz od 3 miesięcy od leptospirozy, c) w których nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy przed dniem pozyskania zarodków - przypadków klasycznego i afrykańskiego pomoru świń, choroby Aujeszkyego u świń, enterowirusowego zapalenia mózgu i rdzenia u świń d. choroby cieszyńskiej i talfańskiej, - 6 miesięcy przed dniem pozyskania zarodków - przypadków choroby pęcherzykowej świń oraz syndromu rozrodczo-oddechowego świń, - 30 dni przed dniem pozyskania zarodków - przypadków wścieklizny, - 15 dni przed dniem pozyskania zarodków - przypadków wąglika, d) w których nie były szczepione przeciwko chorobie Aujeszkyego u świń - z wyjątkiem szczepień przy użyciu szczepionki delecyjnej GI - oraz pryszczycy, brucelozie, klasycznemu i afrykańskiemu pomorowi świń, a także leptospirozie, 3) w przypadku owiec i kóz - pochodzić z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) wolnych od 6 miesięcy od brucelozy owiec (B. ovis), brucelozy kóz i owiec (B. melitensis), c) w których w okresie 3 lat przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków trzęsawki owiec, choroby Maedi/Visna, gruczolakowatości płuc u owiec, d) w których w okresie 12 miesięcy przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków paratuberkulozy, wirusowego zapalenia gruczołów chłonnych, gorączki Q, wirusowego zapalenia stawów i mózgu kóz, e) w których w okresie 6 miesięcy przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków gruźlicy, pryszczycy, zakaźnej bezmleczności owiec (M. agalactiae) lub zakaźnej bezmleczności kóz (M. agalactiae, M. capricolum, M. mycoides z grupy dużej kolonii), enzootycznego ronienia owiec (chlamydia psittaci) oraz ronienia owiec na tle salmonella abortus ovis, f) w których w okresie 30 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków wścieklizny, g) w których w okresie 15 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków wąglika, 4) w przypadku zwierząt jednokopytnych: a) pochodzić z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) pochodzić z gospodarstw, w których w okresie 6 miesięcy przed dniem przed pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie stwierdzono przypadków: - zarazy stadniczej, - nosacizny, - niedokrwistości zakaźnej koni, - wirusowego zapalenia tętnic koni, - pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, - wirusowego zapalenia mózgu i rdzenia koni, c) pochodzić z gospodarstw, w których nie stwierdzono w okresie: - 2 miesięcy przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków - przypadków zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, - 2 lat przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków - przypadków afrykańskiego pomoru koni, - 30 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków - przypadków wścieklizny, - 15 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków - przypadków wąglika, d) w okresie 30 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie być używane do krycia naturalnego, e) przebywać co najmniej w okresie 60 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków w gospodarstwach, w których nie stwierdzono przypadków klinicznych objawów zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, 5) w dniu pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie wykazywać jakichkolwiek klinicznych objawów chorób zakaźnych zwierząt, 6) w ciągu 15 dni przed dniem pozyskiwania komórek jajowych i zarodków nie mieć kontaktu ze zwierzętami jednokopytnymi dotkniętymi chorobą zakaźną zwierząt. 4. Krowy w okresie 6 miesięcy poprzedzających dzień pozyskania komórek jajowych lub zarodków mogą przebywać najwyżej w dwóch różnych gospodarstwach spełniających warunki określone w ust. 1 i ust. 3 pkt 1. § 15. 1. Zwierzę będące nosicielem wad wrodzonych nie może być wykorzystywane do pozyskiwania komórek jajowych lub zarodków. 2. W dniu pozyskiwania komórek jajowych lub zarodków zwierzę powinno być zbadane klinicznie i uznane za zdrowe i wolne od chorób zakaźnych zwierząt. 3. Zwierzę przeznaczone na biorczynię zarodków powinno przebywać w gospodarstwie, którego nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. 4. Zwierzę, o którym mowa w ust. 3, przed zabiegiem powinno być zbadane klinicznie i uznane za wolne od chorób zakaźnych zwierząt. § 16. 1. Komórki jajowe lub zarodki powinny być: 1) pobierane przez zespół ET w miejscu odizolowanym od innych pomieszczeń gospodarczych, łatwym do oczyszczania i dezynfekcji, 2) poddawane badaniu, przemywaniu, konfekcjonowaniu w laboratorium, które znajduje się w centrum obszaru o promieniu 10 km, na którym nie stwierdzono chorób zakaźnych zwierząt.2. Do zabiegów związanych z pobieraniem i konfekcjonowaniem komórek jajowych i zarodków powinny być używane narzędzia jednorazowego użytku albo narzędzia każdorazowo zdezynfekowane lub wysterylizowane przed zabiegiem.3. Produkty pochodzenia zwierzęcego stosowane podczas pozyskiwania komórek jajowych i zarodków oraz pojemniki służące do ich transportu nie mogą powodować zagrożenia dla zdrowia zwierząt, a w razie potrzeby powinny być poddane zabiegom wykluczającym takie zagrożenie.4. Każdy zarodek powinien być opłukiwany 5-krotnie w pożywce do krótkotrwałej hodowli i konserwacji, która każdorazowo podlga wymianie, a następnie 2-krotnie w roztworze trypsyny oraz ponownie 5-krotnie w pożywce do krótkotrwałej hodowli i konserwacji, która każdorazowo podlega wymianie. Pożywka użyta do każdego następnego płukania powinna stanowić 100-krotne rozcieńczenie składników poprzedniej. 5. Wszystkie płyny płuczące, stosowane do przemywania komórek jajowych i zarodków, powinny być przygotowane i zawierać dodatek antybiotyków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez Międzynarodowe Biuro Epizootyczne (OIE). 6. Do przenoszenia zarodków powinna być każdorazowo używana sterylna mikropipeta. 7. Dopuszcza się płukanie w tej samej pożywce zarodków pochodzących od tych samych zwierząt. 8. Po zakończeniu procesu płukania zarodek podlega badaniu mikroskopowemu, co najmniej w 50-krotnym powiększeniu, w celu ustalenia nienaruszalności ciągłości osłonki przejrzystej oraz potwierdzenia usunięcia z niej wszystkich przywierających do niej ciał obcych. 9. Podmiot, o którym mowa w § 11 ust. 1, jest obowiązany do gromadzenia dla badań kontrolnych próbek płynów przepłukujących macicę, próbek pożywki do krótkotrwałej hodowli i konserwacji, po 8, 9 i 10 płukaniu, zdegenerowanych zarodków i nie zapłodnionych komórek jajowych oraz okresowego przesyłania ich do badań do Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach lub upoważnionego przez Głównego Lekarza Weterynarii zakładu higieny weterynaryjnej. 10. Próbki, o których mowa w ust. 9, po pobraniu powinny być zamrożone w ciekłym azocie. § 17. 1. Użyte do konfekcjonowania komórek jajowych i zarodków słomki powinny być w sposób czytelny oznakowane, a oznakowanie powinno zawierać uzgodniony z powiatowym lekarzem weterynarii numer weterynaryjny zespołu ET, datę pobrania, rasę zwierzęcia, oznaczenie dawcy oraz numer identyfikacyjny reproduktora. 2. Pojemniki do przechowywania i transportu komórek jajowych lub zarodków, przed ich użyciem, powinny być każdorazowo oczyszczone i zdezynfekowane, a czynnik zamrażający służący do ich napełniania nie może być uprzednio używany. 3. Pojemniki do magazynowania komórek jajowych lub zarodków powinny być przynajmniej raz na 3 lata oczyszczone i zdezynfekowane, a czynnik zamrażający służący do ich napełniania nie może być uprzednio używany. § 18. 1. Pobrane komórki jajowe lub zarodki powinny być przechowywane w pojemnikach i opakowaniach zapewniających utrzymanie temperatury ciekłego azotu oraz w miejscu uniemożliwiającym ich kontakt z inną partią komórek jajowych lub zarodków. 2. W obiekcie do okresowego przechowywania komórek jajowych lub zarodków należy zapewnić co najmniej jedno zamykane pomieszczenie przeznaczone wyłącznie do przechowywania zarodków, wykonane w sposób umożliwiający jego łatwe i skuteczne oczyszczanie oraz dezynfekcję. § 19. Komórki jajowe lub zarodki przeznaczone do obrotu powinny być transportowane z pomieszczenia magazynowego do miejsca ich przeznaczenia w szczelnych, zamkniętych oraz uprzednio wyczyszczonych i zdezynfekowanych pojemnikach. § 20. 1. Podmiot, o którym mowa w § 11 ust. 1, powinien prowadzić dokumentację z zakresu swojej działalności, zawierającą: 1) dane o rasie, wieku oraz oznakowaniu zwierząt, od których pobrano komórki jajowe i zarodki, 2) dane o miejscu pobrania, konfekcjonowania i przechowywania komórek jajowych i zarodków, 3) dane dotyczące oznakowania komórek jajowych i zarodków, 4) wyniki badań lekarsko-weterynaryjnych dawców i biorców komórek jajowych i zarodków, 5) wyniki badań kontrolnych, o których mowa w § 16 ust. 9. 2. Dokumentację, o której mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres dwóch lat. 3. Zespół ET powinien prowadzić rejestr, do którego należy wpisywać: 1) daty pozyskania lub nabycia komórek jajowych lub zarodków, 2) daty wysyłki i oznaczenie odbiorcy komórek jajowych i zarodków. § 21. 1. Podmiot prowadzący działalność polegającą na przechowywaniu i wprowadzaniu do obrotu komórek jajowych oraz zarodków powinien prowadzić rejestr, do którego należy wpisywać: 1) datę przyjęcia i wydania komórek jajowych oraz zarodków, 2) oznaczenie podmiotu, od którego komórki jajowe lub zarodki zostały nabyte, i ich nabywcy, 3) datę produkcji komórek jajowych i zarodków oraz dane o ich jakości, 4) imię i nazwisko oraz numer lekarza weterynarii z krajowej listy lekarsko-weterynaryjnej, nadzorującego produkcję i przechowywanie komórek jajowych i zarodków. 2. W obiektach służących do wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, powinny być wydzielone pomieszczenia do przechowywania i dystrybucji komórek jajowych i zarodków oraz do mycia, dezynfekcji lub sterylizacji sprzętu i narzędzi. 3. Ściany i podłogi pomieszczeń, o których mowa w ust. 2, powinny być wykonane w sposób umożliwiający ich łatwe i skuteczne oczyszczanie oraz dezynfekcję. 4. Przy przechowywaniu komórek jajowych i zarodków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 17 i 18. § 22. Podmiot prowadzący działalność, polegającą na wykorzystywaniu komórek jajowych i zarodków, powinien zachowywać warunki higieny zapobiegające przenoszeniu chorób zakaźnych w związku z wykorzystaniem komórek jajowych i zarodków. § 23. 1. Do punktu kopulacyjnego zwierząt mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta zdrowe, zbadane przez lekarza weterynarii i co najmniej w okresie 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez lekarza weterynarii, stwierdzające, że zwierzęta są zdrowe i przydatne do rozrodu. 2. Szczegółowe warunki zdrowotne i zakres badań, o których mowa w ust. 1, dla buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Reproduktory, o których mowa w ust. 2, powinny być co najmniej raz w roku poddane badaniom w zakresie określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 24. 1. Podmiot prowadzący punkt kopulacyjny jest obowiązany do: 1) wyposażenia punktu w niezbędne urządzenia do poskramiania zwierząt, 2) zapewnienia odrębnego pomieszczenia dla przetrzymywania reproduktora, 3) zapewnienia pomieszczenia na przechowywanie środków dezynfekcyjnych. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, powinien prowadzić rejestr wykonanych usług, do którego należy wpisywać: 1) datę wykonania usługi, 2) dane o zwierzęciu oraz o posiadaczu zwierzęcia, na którego rzecz została wykonana usługa. § 25. Do dnia 31 grudnia 2002 r., mogą być wprowadzane do obrotu zamrożone komórki jajowe, zarodki oraz nasienie konserwowane mrożone, zgromadzone w bankach zarodków i nasienia, pozyskane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. § 26. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) przewidziany w § 2 ust. 1 pkt 1 wymóg posiadania przez lekarzy weterynarii specjalizacji w zakresie rozrodu zwierząt wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r., 2) § 2 ust. 1 pkt 5 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., 3) przepisy części II ust. 2 pkt 2 załącznika nr 4 do rozporządzenia wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 4) przepisy części IV ust. 2 pkt 2 załącznika nr 4 do rozporządzenia wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. (poz. 174) Załącznik nr 1 SZCZEGÓŁOWE WARUNKI ZDROWOTNE I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU BUHAJÓW, KNURÓW, TRYKÓW, KOZŁÓW I OGIERÓW, WPROWADZANYCH DO STACJI PRODUKCJI NASIENIA, ORAZ ZAKRES BADAŃ OKRESOWYCH TYCH ZWIERZĄT I. Buhaje 1. Na teren stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta: 1) pochodzące z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) wolnych od 3 lat od gruźlicy, brucelozy, enzootycznej białaczki bydła, c) w których nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia, służących do odbycia kwarantanny - przypadków pryszczycy, pomoru bydła, zarazy płucnej bydła, gorączki doliny Rift, choroby niebieskiego języka, - 15 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków wąglika, - 30 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków wścieklizny, - 12 miesięcy przed wstawieniem zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, - 30 dni przed wstawieniem zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków zarazy rzęsistkowej bydła oraz choroby mętwikowej bydła, d) w których nie stwierdzano występowania gąbczastej encefalopatii bydła, 2) nie wykazujące wad rozwojowych wykluczających ich przydatność do rozrodu, a w szczególności nie będące nosicielami genetycznych wad wrodzonych istotnych dla rozrodu, takich jak: wrodzony niedobór leukocytarny cząsteczek adhezyjnych - (bovine leucocyte adhesion deficiency) "BLAD", gen wczesnej obumieralności zarodków - deficiency of uridine monophosphate syntetase "DAMPS", fuzja centryczna 1;29, fuzja centryczna 5;22, inwersja chromosomu X, trisomia 61, XXY, 61, XXX, 61, XYY, chimeryzm limfocytarny 60, XX/60, XY, 3) o obwodzie moszny wynoszącym dla buhajów w wieku 12 miesięcy 34,5 cm ±2, a w wieku 18 miesięcy 38 cm ±2, 4) wykazujące popęd płciowy w wieku 12 miesięcy L2 do L3, a w wieku 18 miesięcy >_L3, 5) których nasienie spełnia wymagania określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, 5) które wykazały wynik ujemny w badaniach cytogenetycznych krwi, 7) które wykazały wynik ujemny w następujących badaniach diagnostycznych: a) w teście tuberkulinizacji śródskórnej, przy użyciu tuberkuliny bydlęcej i ptasiej, b) w teście seroaglutynacji w kierunku brucelozy, wykazującym miano na brucelozę niższe niż 30 jednostek aglutynacyjnych na mililitr, a w przypadku stada wolnego od brucelozy, próbie wiązania dopełniacza, wykazującej miano na brucelozę niższe niż 20 EEC/mililitr (20 ICFT jednostek), c) w teście serologicznym immunodyfuzji lub ELISA na enzootyczną białaczkę bydła, d) w teście seroneutralizacji lub teście ELISA na zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła, e) w teście izolacji wirusa (test wykazania przeciwciał fluorescencyjnych lub z immunoperoksydazą) dla wirusowej biegunki bydła, przy czym w przypadku zwierząt w wieku do 6 miesięcy test ten odracza się do czasu, aż zwierzę osiągnie ten wiek. 2. Zakres badań okresowych buhajów obejmuje: 1) 1 raz w roku tuberkulinizację śródskórną, przy użyciu tuberkuliny bydlęcej i ptasiej, 2) 1 raz w roku test seroaglutynacji wykazujący miano na brucelozę niższe niż 30 jednostek aglutynacyjnych na mililitr, a w przypadku stada wolnego od brucelozy - próbę wiązania dopełniacza, wykazującą miano na brucelozę niższe niż 20 EEC/mililitr (20 ICFT jednostek), 3) 1 raz w roku test serologiczny immunodyfuzji oraz ELISA na enzootyczną białaczkę bydła, 4) 1 raz w roku test seroneutralizacji oraz ELISA na zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła, 5) 2 razy w roku badanie wypłuczyn z napletka w kierunku choroby mętwikowej, wykorzystujące znakowane fluoresceiną przeciwciała lub posiew, 6) 2 razy w roku badanie - mikroskopowe oraz posiew z wypłuczyn napletka w kierunku zarazy rzęsistkowej, 7) 1 raz w roku mikroskopowy test aglutynacji na leptospirozę. II. Knury 1. Na teren stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta: 1) pochodzące z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) wolnych od 6 miesięcy od gruźlicy, od 12 miesięcy od brucelozy oraz od 3 miesięcy od leptospirozy, c) w których nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia, służących do odbycia kwarantanny - przypadków klasycznego i afrykańskiego pomoru świń, choroby Aujeszkyego u świń, enterowirusowego zapalenia mózgu i rdzenia u świń d. choroby cieszyńskiej i talfańskiej, - 30 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków wścieklizny, - 15 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków wąglika, - 6 miesięcy poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do odbycia kwarantanny - przypadków syndromu rozrodczo-oddechowego świń oraz choroby pęcherzykowej świń, d) w których zwierzęta nie były poddawane szczepieniom przeciwko chorobie Aujeszkyego u świń - z wyjątkiem szczepień przy użyciu szczepionki delecyjnej GI - oraz pryszczycy, brucelozie, klasycznemu i afrykańskiemu pomorowi świń oraz leptospirozie, 2) nie wykazujące wad rozwojowych wykluczających ich przydatność do rozrodu, a w szczególności nie będące nosicielami genetycznych wad wrodzonych istotnych dla rozrodu, takich jak: gen halotanowy (gen kanału wapniowego), translokacje 8;4, 7;13, 7;13, 1;5, 13;17, inwersja chromosomu 1, inwersja chromosomu 8, chimeryzm 38, XX/38, XY, 3) o rozmiarze jąder nie mniejszym niż 11,5 × 5,0 cm, 4) wykazujące popęd płciowy co najmniej L3, 5) które w okresie 30 dni przed wstawieniem do stacji produkcji nasienia przeszły badania nasienia, określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, 6) nie wykazujące żadnych klinicznych objawów choroby, 7) które w okresie 30 dni przed wstawieniem zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia, służących do odbycia kwarantanny, przeszły następujące badania z wynikiem ujemnym: a) w test seroaglutynacji, wykazujący miano na brucelozę niższe niż 30 IU aglutynatu na mililitr i próbie wiązania dopełniacza wykazującej miano na brucelozę niższe niż 20 jednostek EWG/mililitr, b) test seroneutralizacji lub ELISA na pryszczycę, przy użyciu wszystkich antygenów, c) test seroneutralizacji lub ELISA na wykrycie klasycznego pomoru świń, d) test ELISA na wykrycie syndromu rozrodczo-oddechowego świń. 2. Zakres badań okresowych knurów obejmuje: 1) raz w roku badanie kliniczne stwierdzające stan zdrowia, a szczególnie prawidłowość budowy zewnętrznych części narządów płciowych, 2) przynajmniej dwa razy w roku badanie kontrolne jakości nasienia, 3) 1 raz w roku tuberkulinizację śródskórną przy użyciu tuberkuliny ssaków i ptaków, 4) 1 raz w roku test seroneutralizacji lub test ELISA, w kierunku obecności przeciwciał dla glikoproteiny GI wirusa choroby Aujeszkyego u świń, 5) 1 raz w roku test ELISA lub wiązania dopełniacza na brucelozę, 6) dwukrotnie w ciągu roku test ELISA lub seroneutralizacji na obecność przeciwciał dla wirusa klasycznego pomoru świń, 7) 1 raz w roku mikroskopowy test aglutynacji na obecność następujących serowarów leptospiroz: L. pomona, grippotyphosa, tarassovi, canicola, sejre, icterohaemorrhagiae. III. Tryki i kozły 1. Na teren stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta: 1) pochodzące z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, b) wolnych od 6 miesięcy od brucelozy owiec (B. ovis), brucelozy kóz i owiec (B. melitensis), c) w których w okresie 3 lat poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do obycia kwarantanny nie stwierdzono przypadków trzęsawki owiec, choroby Maedi/Visna, gruczolakowatości płuc owiec,d) w których w okresie 12 miesięcy poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do obycia kwarantanny nie stwierdzono przypadków: paratuberkulozy, wirusowego zapalenia gruczołów chłonnych, gorączki Q, wirusowego zapalenia stawów i mózgu kóz,e) w których w okresie 6 miesięcy poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do obycia kwarantanny nie stwierdzono przypadków: gruźlicy i pryszczycy, zakaźnej bezmleczności owiec (M. agalactiae) lub zakaźnej bezmleczności kóz (M. agalactiae, M. apricolum, M. mycoides z grupy dużej kolonii), enzootycznego ronienia owiec (chlamydia psittaci) oraz ronienia owiec na tle salmonella abortus ovis, f) w których w okresie 30 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do obycia kwarantanny nie stwierdzono przypadków wścieklizny, g) w których w okresie 15 dni poprzedzających wstawienie zwierząt do pomieszczeń stacji produkcji nasienia służących do obycia kwarantanny nie stwierdzono przypadków wąglika, 2) które miały kontakt wyłącznie ze zwierzętami pochodzącymi z gospodarstw określonych w pkt 1, 3) nie wykazujące wad rozwojowych wykluczających ich przydatność do rozrodu, a w szczególności nie będące nosicielami genetycznych wad wrodzonych lub istotnych dla rozrodu wad rozwojowych, takich jak: chimeryzm limfocytarny 54, XX/54, XY, translokacje 6;26, 8;11, 2;25, 4) o obwodzie moszny u tryków, w zależności od rasy, ocenianym w okresie sezonu reprodukcyjnego, wynoszącym 32-37 cm ±2, a u kozła, ocenianym w okresie sezonu reprodukcyjnego, wynoszącym >_30 cm, 5) wykazujące popęd płciowy w okresie sezonu rozpłodowego L3. 2. Zakres badań okresowych tryków i kozłów obejmuje: 1) 1 raz w roku tuberkulinizację śródskórną przy użyciu tuberkuliny ssaków i ptaków, 2) 1 raz w roku badanie serologiczne w kierunku brucelozy owiec oraz brucelozy kóz i owiec, 3) 1 raz w roku badanie serologiczne w kierunku leptospirozy. IV. Ogiery 1. Na teren stacji produkcji nasienia mogą być wprowadzane wyłącznie zwierzęta: 1) pochodzące z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 2) pochodzące z gospodarstw, w których nie stwierdzono: a) w okresie 6 miesięcy przed wysłaniem zwierząt do stacji produkcji nasienia, przypadków: - zarazy stadniczej, - nosacizny, - niedokrwistości zakaźnej koni, - wirusowego zapalenia tętnic koni, - pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, - wirusowego zapalenia mózgu i rdzenia koni, b) w okresie 2 miesięcy przed wysłaniem zwierząt do stacji produkcji nasienia - przypadków zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, c) w okresie 2 lat przed wysłaniem zwierząt do stacji produkcji nasienia - przypadków afrykańskiego pomoru koni, 3) które nie miały bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami, które w okresie 15 dni przed wysłaniem tych zwierząt do stacji produkcji nasienia dotknięte były chorobą zakaźną zwierząt, 4) które w okresie 60 dni poprzedzających konfekcjonowanie nasienia przebywały w gospodarstwie, w którym zwierzęta jednokopytne nie wykazywały objawów klinicznych zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, 5) które w okresie 30 dni przed wprowadzeniem do stacji produkcji nasienia przebywały w gospodarstwie, w którym zwierzęta jednokopytne nie wykazywały klinicznych objawów wirusowego zapalenia tętnic koni, 6) nie wykazujące wad rozwojowych wykluczających ich przydatność do rozrodu, a w szczególności nie będące nosicielami genetycznych wad wrodzonych istotnych dla rozrodu, takich jak: monosomia chromosomu 63, XO, trisomia 65, XXY, chimeryzm limfocytarny 64, XX/64, XY, 7) wykazujące popęd płciowy w okresie sezonu reprodukcyjnego >_L2, 8) których nasienie spełnia wymogi określone w przepisach o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, 9) które w okresie 21 dni przed wysłaniem zwierząt do stacji produkcji nasienia zostały poddane badaniom z wynikiem ujemnym na następujące choroby: a) zarazę stadniczą metodą wiązania dopełniacza, przy zahamowaniu hemolizy w rozcieńczeniu 1:10, b) nosaciznę metodą odczynu wiązania dopełniacza, przy zahamowaniu hemolizy w rozcieńczeniu 1:10. 2. Zakres badań okresowych ogierów obejmuje: 1) 1 raz w roku badanie w kierunku niedokrwistości zakaźnej koni, 2) 1 raz w roku badanie w kierunku wirusowego zapalenia tętnic koni, 3) 1 raz w roku badanie w kierunku zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, 4) 1 raz w roku badanie w kierunku nosacizny, 5) 1 raz w roku badanie w kierunku zarazy stadniczej. Załącznik nr 2 WZORY ORZECZEŃ LEKARSKO-WETERYNARYJNYCH, POTWIERDZAJĄCYCH, ŻE ZWIERZĘTA SĄ ZDROWE I PRZYDATNE DO ROZRODU 1. ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE O ZDROWIU I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU BUHAJA Ilustracja Ilustracja 2. ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE O ZDROWIU I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU KNURA Ilustracja Ilustracja 3. ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE O ZDROWIU I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU TRYKA/KOZŁA1) Ilustracja Ilustracja 4. ORZECZENIE LEKARSKO-WETERYNARYJNE O ZDROWIU I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU OGIERA Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 ZAKRES BADAŃ PRZEPROWADZANYCH PODCZAS KWARANTANNY DLA BUHAJÓW, KNURÓW, TRYKÓW I KOZŁÓW W STACJI PRODUKCJI NASIENIA I. Buhaje W okresie 30-dniowej kwarantanny buhaje powinny być poddane następującym badaniom z wynikiem ujemnym: 1) mikroskopowemu testowi aglutynacji na leptospirozę lub postępowaniu przeciwko leptospirozie w postaci dwóch iniekcji streptomycyny w odstępie 14-dniowym w dawce 25 mg/kg żywej wagi, 2) testowi seroaglutynacji wykazującemu miano na brucelozę niższe niż 30 jednostek aglutynacyjnych na mililitr oraz próbie wiązania dopełniacza, wykazującej miano na brucelozę niższe niż 20 EEC/mililitr (20 ICFT jednostek), 3) testom serologicznym: immunodyfuzji oraz ELISA na enzootyczną białaczkę bydła, 4) testowi seroneutralizacji oraz testowi ELISA na zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła, 5) badaniu wypłuczyn z napletka w kierunku choroby mętwikowej (wykorzystującemu znakowane fluoresceiną przeciwciała lub drogą posiewu), 6) badaniu mikroskopowemu i hodowli wypłuczyn z napletka w kierunku zarazy rzęsistkowej (badanie mikroskopowe lub drogą posiewu). II. Knury W okresie 30-dniowej kwarantanny, jednak nie później niż 15 dni przed dniem jej zakończenia, knury powinny być poddane następującym badaniom z wynikiem ujemnym: 1) testowi seroaglutynacji, wykazującemu miano na brucelozę niższe niż 30 IU aglutynatu na 1 mililitr i próbie wiązania dopełniacza wykazującej miano na brucelozę niższe niż 20 jednostek EWG/mililitr, 2) testowi seroneutralizacji lub testowi ELISA, w kierunku obecności przeciwciał dla glikoproteiny GI wirusa choroby Aujeszkyego u świń, 3) mikroskopowemu testowi aglutynacji lub ELISA na obecność wszystkich serowarów leptospiroz: L. pomona, grippotyphosa, tarassovi, canicola, sejre, icterohaemorrhagiae lub postępowaniu przeciwko leptospirozie w postaci dwóch iniekcji streptomycyny w odstępie 14-dniowym w dawce 25 mg/kg żywej wagi. III. Tryki i kozły W okresie 30-dniowej kwarantanny zwierzęta powinny być poddane następującym badaniom z wynikiem ujemnym: 1) testowi na wykrycie brucelozy kóz i owiec, 2) testowi na wykrycie brucelozy owiec. Załącznik nr 4 SZCZEGÓŁOWE WARUNKI ZDROWOTNE I PRZYDATNOŚCI DO ROZRODU DLA BUHAJÓW, KNURÓW, TRYKÓW, KOZŁÓW I OGIERÓW ORAZ ZAKRES BADAŃ TYCH ZWIERZĄT UŻYWANYCH W ROZRODZIE NATURALNYM W PUNKTACH KOPULACYJNYCH I. Buhaje 1. Rozpłodniki przeznaczone do punktów kopulacyjnych powinny: 1) pochodzić z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 2) pochodzić z gospodarstw: a) wolnych od 3 lat od gruźlicy, brucelozy, enzootycznej białaczki bydła, b) w których nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy poprzedzających wstawienie do punktu kopulacyjnego - przypadków: pryszczycy, pomoru bydła, zarazy płucnej bydła, gorączki doliny Rift, choroby niebieskiego języka, - 15 dni poprzedzających wstawienie do punktu kopulacyjnego - przypadków wąglika, - 30 dni poprzedzających wstawienie do punktu kopulacyjnego - przypadków wścieklizny, - 12 miesięcy poprzedzających wstawienie do punktu kopulacyjnego - przypadków zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, - 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego - przypadków zarazy rzęsistkowej bydła oraz choroby mętwikowej bydła, c) w których nie stwierdzano występowania przypadków gąbczastej encefalopatii bydła, 3) pochodzić od zwierząt u których nie stwierdzono gąbczastej encefalopatii bydła. 2. Rozpłodniki w okresie 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego powinny przejść: 1) badania kliniczne narządów rozrodczych, stwierdzające, że narządy płciowe nie wykazują wad wrodzonych i nabytych, oraz badania przydatności rozpłodowej według poniższych wymogów: wiek w miesiącach od 12 do 18 a) obwód moszny (w cm) 34,5 ±2 38 ±2, b) popęd płciowy L2-L3 L3, 2) badanie nasienia według następujących wymogów: wiek w miesiącach od 12 do 18 a) objętość ejakulatu (w ml) 2,5 >_3,5, b) ruch falowy >_++ >_ ++, c) plemniki o ruchu postępowym >_60% >_70%, d) liczba plemników (w 1 mm3) >_600.000 >_800.000, e) plemników normalnych morfologicznie >_60% >_80%, f) plemników z wadami głównymi ±15% <_15%, 3) badanie cytogenetyczne krwi z wynikiem ujemnym, 4) następujące weterynaryjne badania diagnostyczne w wynikiem ujemnym: a) test tuberkulinizacji śródskórnej, przy użyciu tuberkuliny bydlęcej, b) test serologiczny w kierunku brucelozy, c) test serologiczny immunodyfuzji lub ELISA na enzootyczną białaczkę bydła, d) badanie wypłuczyn z napletka w kierunku zarazy rzęsistkowej, e) badanie bakteriologiczne z wypłuczyn napletka w kierunku choroby mętwikowej, f) test seroneutralizacji lub test ELISA na zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła. II. Knury 1. Rozpłodniki przeznaczone do punktu kopulacyjnego powinny: 1) pochodzić z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 2) pochodzić z gospodarstw: a) wolnych od 6 miesięcy od gruźlicy, od 12 miesięcy od brucelozy oraz od 3 miesięcy od leptospirozy, b) w których nie stwierdzono w okresie: - 12 miesięcy przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego przypadków: klasycznego i afrykańskiego pomoru świń, choroby Aujeszkyego u świń, enterowirusowego zapalenia mózgu i rdzenia u świń d. choroby cieszyńskiej i talfańskiej, choroby pęcherzykowej świń, syndromu rozrodczo-oddechowego świń, - 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego - przypadków wścieklizny, - 15 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego - przypadków wąglika, c) w których zwierzęta nie były poddawane szczepieniom przeciwko chorobie Aujeszkyego u świń - z wyjątkiem szczepień przy użyciu szczepionki delecyjnej GI - oraz pryszczycy, brucelozie, klasycznemu i afrykańskiemu pomorowi świń oraz leptospirozie. 2. Rozpłodniki w okresie 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego powinny przejść: 1) badania kliniczne narządów rozrodczych, stwierdzające, że narządy płciowe nie wykazują wad wrodzonych i nabytych, oraz badania przydatności rozpłodowej według poniższych wymogów: a) rozmiary jąder - nie mniej niż 11,5 × 5,0 cm, b) popęd płciowy - co najmniej L3, 2) badanie nasienia według następujących wymogów: a) objętość ejakulatu (w ml) - nie mniej niż 50, b) plemników o ruchu postępowym - nie mniej niż 70%, c) liczba plemników w 1 mm3 - nie mniej niż 150.000, d) plemników normalnych morfologicznie - nie mniej niż 80%, 3) następujące weterynaryjne badania diagnostyczne w wynikiem ujemnym: a) test tuberkulinizacji śródskórnej, przy użyciu tuberkuliny ssaków i ptaków, b) test serologiczny w kierunku brucelozy bydła i brucelozy świń, c) test serologiczny w kierunku leptospirozy, d) badanie bakteriologiczne kału w kierunku salmonelozy, e) test seroneutralizacji lub test ELISA, w kierunku obecności przeciwciał dla glikoproteiny GI wirusa choroby Aujeszkyego u świń. III. Tryki i kozły 1. Rozpłodniki przeznaczone do punktu kopulacyjnego powinny: 1) pochodzić z gospodarstw: a) których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynayjnej, b) wolnych od 6 miesięcy od brucelozy owiec (B. ovis) oraz od brucelozy kóz i owiec (B. melitensis), c) w których w okresie 3 lat przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego nie stwierdzono przypadków: trzęsawki owiec, choroby Maedi/Visna, gruczolakowatości płuc u owiec, d) w których w okresie 12 miesięcy przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego nie stwierdzono przypadków: paratuberkulozy, wirusowego zapalenia gruczołów chłonnych, gorączki Q, wirusowego zapalenia stawów/mózgu kóz, e) w których w okresie 6 miesięcy przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego nie stwierdzono przypadków: gruźlicy i pryszczycy, zakaźnej bezmleczności owiec (M. agalactiae) lub zakaźnej bezmleczności kóz (M. agalactiae, M. capricolum, M. mycoides z grupy dużej kolonii), enzootycznego ronienia owiec (chlamydia psittaci) oraz ronienia owiec na tle salmonella abortus ovis, f) w których w okresie 30 dni przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego nie stwierdzono przypadków wścieklizny, g) w których w okresie 15 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego nie stwierdzono przypadków wąglika, 2) mieć kontakt wyłącznie ze zwierzętami pochodzącymi z gospodarstw określonych w pkt 1. 2. Rozpłodniki w okresie 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego powinny przejść: 1) badania kliniczne narządów rozrodczych, stwierdzające, że narządy płciowe nie wykazują wad wrodzonych i nabytych, 2) następujące weterynaryjne badania diagnostyczne w wynikiem ujemnym: a) test tuberkulinizacji śródskórnej przy użyciu tuberkuliny ssaków i ptaków, b) test serologiczny w kierunku brucelozy owiec oraz brucelozy kóz i owiec, c) badanie bakteriologiczne kału w kierunku salmonelozy w przypadku tryków. IV. Ogiery 1. Rozpłodniki przeznaczone do punktu kopulacyjnego powinny: 1) pochodzić z gospodarstw, których nie dotyczą nakazy lub zakazy wydane na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, 2) pochodzić z gospodarstw, w których nie stwierdzono: a) w okresie 6 miesięcy przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego przypadków: - zarazy stadniczej, - nosacizny, - niedokrwistości zakaźnej koni, - wirusowego zapalenia tętnic koni, - pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej, - wirusowego zapalenia mózgu i rdzenia koni, b) w okresie 2 miesięcy przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego - przypadków zakaźnego zapalenia macicy u klaczy, c) w okresie 2 lat przed wstawieniem zwierząt do punktu kopulacyjnego - przypadków afrykańskiego pomoru koni. 2. Rozpłodniki w okresie 30 dni przed wstawieniem do punktu kopulacyjnego powinny przejść: 1) specjalistyczne badania kliniczne narządów rozrodczych, stwierdzające, że narządy płciowe nie wykazują wad wrodzonych i nabytych, 2) badanie nasienia według poniższych wymogów: (minimalne wartości w okresie sezonu rozpłodowego): a) objętość ejakulatu (w ml) - 15, b) plemników o ruchu postępowym - 40%, c) liczba plemników (w mm3) - 50.000, d) średnia gęstość nasienia w części nasiennej ejakulatu (w mm3) - 150.000, e) plemników normalnych morfologicznie - 85%, 3) następujące weterynaryjne badania diagnostyczne z wynikiem ujemnym: a) badanie serologiczne w kierunku nosacizny, b) badanie serologiczne na niedokrwistość zakaźną koni, c) badanie serologiczne w kierunku zarazy stadniczej, d) badanie serologiczne na wirusowe zapalenie tętnic koni, a w przypadku serododatniego ogiera - testy wykluczające siewstwo wirusa z nasieniem, e) badanie serologiczne na zakaźne zapalenie macicy u klaczy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania badań sprzętu do stosowania środków ochrony roślin. (Dz. U. Nr 20, poz. 175) Na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Badanie sprzętu do wykonywania zabiegów ochrony roślin, zwanego dalej "sprzętem", polega na ocenie jego stanu technicznego i obejmuje badanie ogólne, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Badanie sprzętu polowego i sadowniczego, ciągnikowego lub samobieżnego, obejmuje, oprócz badania ogólnego, badanie stanu technicznego następujących urządzeń: 1) pompy, 2) mieszadła, 3) zbiornika, 4) urządzeń pomiarowo-sterujących, 5) układu cieczowego, 6) filtrów, 7) belki polowej, 8) rozpylaczy, 9) wentylatora. 3. Zakres badań określa załącznik do rozporządzenia. 4. Sprzęt powinien być badany w odstępach czasu nie przekraczających dwóch lat, z tym że przy określaniu pierwszego terminu badania sprzętu bierze się pod uwagę datę jego produkcji. § 2. 1. Sprzęt podlegający badaniu powinien zostać dostarczony przez jego posiadacza do wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, upoważnionej przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin do przeprowadzania badań. 2. Sprzęt dostarczony do badań powinien być umyty z zewnątrz i wewnątrz, wyposażony w osłony zabezpieczające ruchome elementy, a jego zbiornik wypełniony w 2/3 czystą wodą. 3. Dopuszcza się możliwość przeprowadzenia badań w gospodarstwie posiadacza sprzętu, przy zachowaniu warunków umożliwiających wykonanie badania. § 3. Wyniki badania sprzętu dokumentuje się w protokole kontroli, który powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu, 2) numer upoważnienia jednostki przeprowadzającej badanie, 3) numer ewidencyjny sprzętu, 4) określenie typu i rodzaju sprzętu, 5) numer fabryczny, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu, 6) datę ostatniego badania sprzętu, 7) wyszczególnienie urządzeń podlegających badaniu, 8) rodzaj wyposażenia, 9) przedmiot badań, 10) wynik badań, 11) podpis osoby przeprowadzającej badanie. § 4. Posiadaczowi sprzętu sprawnego technicznie wydaje się zaświadczenie potwierdzające sprawność techniczną sprzętu, które powinno zawierać: 1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu, 2) numer ewidencyjny sprzętu, 3) typ, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu, 4) numer protokołu kontroli i zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu, 5) datę przeprowadzonego badania sprzętu, 6) termin następnego badania. § 5. Sprzęt sprawny technicznie jednostka przeprowadzająca badanie oznacza znakiem kontrolnym, który powinien zawierać: 1) rok przeprowadzenia badania, 2) numer zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu, 3) nazwę "Inspekcja Ochrony Roślin" oraz napis "sprzęt dopuszczony do użytku". § 6. 1. Jednostka przeprowadzająca badanie prowadzi rejestr przebadanego sprzętu. 2. Rejestr powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu, 2) typ, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu, 3) numer protokołu kontroli i zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu, 4) datę przeprowadzonego badania sprzętu, 5) wynik badań, 6) podpis osoby przeprowadzającej badanie. § 7. Pierwsze badanie sprzętu będącego w eksploatacji w dniu wejścia w życie rozporządzenia powinno być przeprowadzone w terminie do dnia 31 grudnia 2001 r. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. (poz. 175) ZAKRES BADAŃ SPRZĘTU DO STOSOWANIA ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN Badanie ogólne: 1) sprawdzenie kompletności i prawidłowości zamocowania zabezpieczeń i osłon części wirujących, 2) sprawdzenie pewności mocowania sprzętu na układzie zawieszenia ciągnika lub połączenia maszyny z ciągnikiem (sworznie, zaczepy, dyszel), 3) sprawdzenie stanu zużycia części i podzespołów sprzętu rzutujących na jakość wykonywanych zabiegów, bezpieczeństwo dla operatora i środowiska (węże cieczowe, węże hydrauliczne, zbiornik, połączenia mechaniczne, zawory, korpusy rozpylaczy, układ jezdny), 4) sprawdzenie, czy zbiornik nie posiada pęknięć i przecieków, 5) sprawdzenie przylegania pokrywy zbiornika, 6) sprawdzenie, czy badany sprzęt jest czysty, bez skupisk osadu po środkach ochrony roślin oraz bez znacznych ognisk korozji, 7) sprawdzenie, czy sprzęt spełnia podstawowe funkcje. Badanie stanu technicznego poszczególnych urządzeń sprzętu polowego i sadowniczego, ciągnikowego lub samobieżnego 1. Badanie pompy: a) sprawdzenie prawidłowości działania układu smarowania pompy, b) sprawdzenie prawidłowości działania systemu tłumiącego pulsacje, c) sprawdzenie, czy natężenie wypływu cieczy powoduje uzyskanie ciśnienia zapewniającego prawidłową pracę sprzętu, d) sprawdzenie, czy nie ma przecieków cieczy z pompy. 2. Badanie mieszadła: sprawdzenie, czy zbiornik jest wyposażony w minimum jedno mieszadło. Na mieszanie powinno być użyte takie natężenie przepływu cieczy, które powoduje widoczny efekt mieszania. 3. Badanie zbiornika: a) sprawdzenie, czy zbiornik jest wyposażony w odpowietrzenie, b) sprawdzenie położenia i działania zaworu spustowego, c) sprawdzenie stanu sita wlewowego, d) sprawdzenie położenia i czytelności wskaźnika poziomu cieczy, e) sprawdzenie, czy sprzęt jest wyposażony w sprawnie działającą instalację do przepłukiwania zbiornika oraz w zbiornik na czystą wodę, f) sprawdzenie, czy sprzęt jest wyposażony w sprawnie działające urządzenie do rozwadniania. 4. Badanie urządzeń pomiarowo-sterujących: a) sprawdzenie manometru lub elektronicznego urządzenia do sterowania sprzętem - zgodnie z instrukcją obsługi, b) sprawdzenie lokalizacji manometru, c) sprawdzenie, czy manometr ma podziałkę zapewniającą kontrolę ciśnienia w zakresie stosowanych ciśnień roboczych, d) sprawdzenie błędu wskazań manometru, e) sprawdzenie, czy wszystkie zawory działają poprawnie, f) sprawdzenie stabilności i powtarzalności ciśnienia. 5. Badanie układu cieczowego: a) sprawdzenie szczelności, b) sprawdzenie, czy wszystkie części układu cieczowego są trwale zamocowane i zabezpieczone przed samoczynnym obracaniem lub przesuwaniem w trakcie pracy. 6. Badanie filtrów: a) sprawdzenie, czy są co najmniej dwa stopnie filtrowania oprócz sita wlewowego i filtrów przy rozpylaczach, b) sprawdzenie, czy wielkość oczek filtra tłocznego jest prawidłowa, c) sprawdzenie stanu technicznego. 7. Badanie belki polowej: a) sprawdzenie, czy belka polowa jest stabilna, i czy przy długości powyżej 10 m ma możliwość, przy zetknięciu z przeszkodą, odchylania się do tyłu i do przodu, b) sprawdzenie prawidłowości położenia belki polowej względem opryskiwanej powierzchni, c) sprawdzenie funkcjonowania elementów biorących udział w podnoszeniu i składaniu belki: przeguby, siłowniki, linki, bloczki, dźwignie. Belka polowa w sprzęcie polowym o długości powyżej 10 m powinna posiadać zabezpieczenia chroniące rozpylacze przed kontaktem z ziemią. Belka polowa w sprzęcie sadowniczym powinna być zabezpieczona osłoną przed mechanicznym uszkodzeniem o gałęzie drzew, d) sprawdzenie działania znacznika, e) sprawdzenie ustawienia rozpylaczy oraz czy nie następuje samooprysk maszyny, f) sprawdzenie, czy składanie i rozkładanie belki polowej nie uszkadza przewodów ciśnieniowych i opraw rozpylaczy, g) sprawdzenie, czy po wyłączeniu zasilania belki polowej nie występuje wyciek cieczy z rozpylaczy. 8. Badanie rozpylaczy: a) sprawdzenie jednolitości rozpylaczy, b) sprawdzenie rozkładu nierównomierności poprzecznej wypływu cieczy na całej długości belki polowej w sprzęcie polowym, c) sprawdzenie nierównomierności natężenia wypływu cieczy w sprzęcie sadowniczym. 9. Badanie wentylatora: - sprawdzenie stanu technicznego wentylatora i układu napędowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy produkcji lub przechowywaniu niektórych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego. (Dz. U. Nr 20, poz. 176) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji lub przechowywaniu jaj i produktów jajczarskich oraz produkcji lub przechowywaniu środków spożywczych pochodzących z ryb, mięczaków i skorupiaków. 2. Rozporządzenie nie dotyczy produkcji i przechowywania środków spożywczych przeznaczonych do konsumpcji bezpośrednio po ich przygotowaniu. § 2. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia produktami jajczarskimi są przeznaczone do spożycia przez ludzi produkty otrzymywane z jaj kurzych, kaczych, gęsich, indyczych, perliczych, strusich lub przepiórczych, ich składników lub mieszanin, po usunięciu skorupy oraz błony. Rozdział 2 Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji lub przechowywaniu produktów jajczarskich § 3. Do wytwarzania produktów jajczarskich mogą być przeznaczone jaja kurze, kacze, gęsie, indycze, perlicze, strusie lub przepiórcze, zwane dalej "jajami", które: 1) pochodzą ze stada, w którym zwierzęta nie wykazują objawów chorób zakaźnych lub nie są podejrzane o zakażenie, 2) nie pochodzą ze stada znajdującego się na obszarze, na którym występują choroby zakaźne drobiu podlegające obowiązkowi zwalczania, 3) przed wysyłką do zakładu przetwórstwa jajczarskiego zostały odkażone, 4) nie były wcześniej poddane wylęganiu, 5) posiadają w pełni ukształtowaną i nie uszkodzoną skorupę. § 4. 1. W zakładzie przetwórstwa jajczarskiego powinny być: 1) oddzielne pomieszczenia do: a) przechowywania jaj, wyposażone w urządzenia chłodnicze, b) wybijania jaj, c) przetrzymywania jaj do dalszej obróbki i przetwarzania, wyposażone w urządzenia chłodnicze, d) przechowywania produktów jajczarskich, wyposażone w urządzenia chłodnicze, e) przechowywania opakowań, f) przechowywania innych artykułów spożywczych i substancji dodawanych do produktów jajczarskich, g) przechowywania środków myjących i dezynfekcyjnych, 2) szatnie przepustowe i toalety dla pracowników. 2. Pomieszczenia zakładu przetwórstwa jajczarskiego powinny być zabezpieczone przed owadami i gryzoniami. 3. Zakład przetwórstwa jajczarskiego powinien być wyposażony w urządzenia do: 1) mycia i odkażania jaj, 2) pasteryzacji, 3) wewnętrznego transportu jaj lub ich zawartości, 4) natychmiastowego usuwania i oddzielnego przechowywania pustych skorup lub jaj i produktów jajczarskich nie nadających się do spożycia przez ludzi, 5) pakowania produktów jajczarskich w sposób zapobiegający obniżeniu poziomu ich jakości zdrowotnej, 6) rozmrażania produktów jajczarskich, które mają zostać poddane odkażaniu i dalszej obróbce - w przypadku wykorzystywania produktów zamrożonych, 7) mycia i dezynfekcji narzędzi oraz stałych i przenośnych pojemników. 4. Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) oraz ust. 3 pkt 1 nie dotyczą zakładów przetwórstwa jajczarskiego wytwarzających produkty wyłącznie z produktów wytworzonych w innym zakładzie. § 5. W pomieszczeniach zakładu przetwórstwa jajczarskiego służących do przechowywania i wybijania jaj oraz wytwarzania i przechowywania produktów jajczarskich powinny być: 1) trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne posadzki, łatwe do mycia i dezynfekcji, umożliwiające swobodny odpływ do instalacji ściekowych, zaopatrzone w urządzenia zapobiegające przedostawaniu się obcych zapachów, 2) ściany o gładkiej, łatwej do zmywania, trwałej, nieprzepuszczalnej i nienasiąkliwej powierzchni, w jasnych kolorach - do wysokości nie mniej niż 2 m, przy czym połączenia między ścianami oraz ścian z posadzkami powinny być zaokrąglone, 3) sufity łatwe do zmywania, wykonane w sposób zapobiegający gromadzeniu się brudu, powstawaniu pleśni, odpadaniu farby oraz kondensacji pary wodnej, 4) drzwi z materiału odpornego na niszczenie lub drzwi drewniane pokryte gładkim, nienasiąkliwym i nieprzepuszczalnym materiałem, 5) wentylacja lub urządzenia do odprowadzania pary wodnej, 6) oświetlenie naturalne lub elektryczne, 7) odpowiednia w stosunku do liczby pracowników liczba umywalek, z doprowadzoną bieżącą wodą o temperaturze 35-40°C, przystosowanych do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzonych w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku i pojemniki na zużyte ręczniki, 8) urządzenia służące do mycia i dezynfekcji narzędzi, sprzętu i urządzeń. § 6. 1. W szatni i toalecie dla pracowników powinny być gładkie, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne oraz łatwe do mycia ściany i posadzki. 2. Drzwi toalety nie mogą otwierać się bezpośrednio do pomieszczeń produkcyjnych. Umywalki w toalecie powinny mieć doprowadzoną bieżącą wodę o temperaturze 35-40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, a także ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki. § 7. 1. Do zakładu przetwórstwa jajczarskiego powinna być doprowadzona woda zdatna do picia. 2. W przypadku doprowadzenia do zakładu przetwórstwa jajczarskiego wody niezdatnej do picia, instalacja do tej wody powinna być dokładnie oddzielona od instalacji wody zdatnej do picia i wykonana w sposób zabezpieczający jaja i produkty jajczarskie oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi bezpośrednią styczność przed skażeniem. § 8. Urządzenia i narzędzia, które mają kontakt z produktami jajczarskimi, powinny mieć gładkie, łatwe do zmywania, czyszczenia i dezynfekcji powierzchnie oraz być wykonane z materiałów odpornych na korozję i nie uwalniających substancji chemicznych w ilościach mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub powodujących pogorszenie jakości produktów jajczarskich albo oddziałujących negatywnie na ich właściwości organoleptyczne. § 9. W zakładzie przetwórstwa jajczarskiego powinien być, sporządzony w uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii, plan technologiczny zakładu przetwórstwa jajczarskiego, obejmujący: 1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych, 2) plan dystrybucji wody z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia i niezdatnej do picia, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody, 3) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom na obrzeżach zakładu i w pomieszczeniach technicznych. § 10. Pracownicy zakładu przetwórstwa jajczarskiego zatrudnieni bezpośrednio przy produkcji powinni nosić czystą odzież roboczą i nakrycia głowy oraz myć i odkażać ręce przed każdym przystąpieniem do pracy. § 11. 1. Pomieszczenia, urządzenia i narzędzia używane do pracy przy produktach jajczarskich powinny być utrzymywane w czystości i być sprawne technicznie. 2. Urządzenia i narzędzia, o których mowa w ust. 1, powinny być kilkakrotnie czyszczone i dezynfekowane w ciągu dnia pracy, a w szczególności na koniec dnia pracy oraz przed powtórnym ich użyciem. § 12. Instalacja do wewnętrznego transportu produktów jajczarskich, działająca w systemie zamkniętym, powinna być wyposażona w system zapewniający czyszczenie i dezynfekcję wszystkich części instalacji. Po oczyszczeniu i zdezynfekowaniu instalację należy wypłukać wodą zdatną do picia. § 13. Wykorzystywanie pomieszczeń produkcyjnych, narzędzi i urządzeń zakładu przetwórstwa jajczarskiego do innych celów niż przygotowywanie produktów jajczarskich jest zabronione. § 14. 1. Do celów produkcyjnych należy używać wody zdatnej do picia. 2. Woda niezdatna do picia w wyjątkowych przypadkach może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej oraz do chłodzenia urządzeń do zamrażania pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w § 7 ust. 2. § 15. Detergenty i środki dezynfekcyjne powinny być stosowane w taki sposób, żeby nie wpływały niekorzystnie na narzędzia, urządzenia i produkty jajczarskie. Po ich zastosowaniu urządzenia i narzędzia powinny zostać dokładnie spłukane wodą zdatną do picia. § 16. Jaja oraz produkty jajczarskie, które mają być poddawane odkażaniu po dostarczeniu, powinny zostać umieszczone w pomieszczeniach określonych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) i c) i przechowywane w tych pomieszczeniach aż do momentu przetwarzania w temperaturze gwarantującej, że nie ulegną zepsuciu. Tacek z jajami nie należy umieszczać bezpośrednio na posadzce. § 17. 1. Jaja po rozpakowaniu należy umyć i odkazić w oddzielnym pomieszczeniu przed dostarczeniem ich do pomieszczenia, w którym są wybijane. 2. Jaja inne niż kurze, indycze, strusie lub perlicze powinny być przetwarzane oddzielnie. 3. W przypadku gdy do przetwarzania jaj, o których mowa w ust. 2, wykorzystywane są urządzenia służące również do przetwarzania jaj kurzych, indyczych, strusich lub perliczych, urządzenia te powinny zostać umyte i zdezynfekowane przed wznowieniem produkcji. § 18. 1. Przed wybiciem jaja należy umyć, a następnie je wysuszyć. Jaja powinny być przetwarzane niezwłocznie po wybiciu. 2. Wybijanie jaj powinno być przeprowadzone w sposób wykluczający ich skażenie, przy czym zabrania się zgniatania lub odwirowywania jaj, jak również odzyskiwania resztek białka ze skorup przez odwirowywanie. 3. Pozostałe po rozbiciu jaj skorupy i błony należy niezwłocznie usunąć z pomieszczeń produkcyjnych i przechowywać w miejscach jak najdalej oddalonych od działu produkcji. § 19. 1. Po wybiciu jaj białko, żółtko lub ich mieszanina, zwane dalej "półproduktami jajczarskimi", powinny natychmiast zostać poddane obróbce cieplnej, z zastrzeżeniem § 20 i 21. 2. Obróbka cieplna powinna być prowadzona w sposób zapewniający zniszczenie organizmów patogennych. 3. W czasie obróbki cieplnej temperatura powinna być stale rejestrowana, a zapisy temperatury dotyczące każdej partii jaj - przechowywane przez okres 2 lat. 4. W przypadku gdy obróbka cieplna, o której mowa w ust. 1, okazała się nieskuteczna, ponowna obróbka jest dopuszczalna pod warunkiem, że nastąpi natychmiast po pierwszej. § 20. W przypadku gdy obróbka cieplna półproduktów jajczarskich, o której mowa w § 19 ust. 1, nie jest przeprowadzona natychmiast po wybiciu jaj, te półprodukty jajczarskie powinny być przechowywane w warunkach zapobiegających obniżeniu poziomu ich jakości zdrowotnej, w postaci zamrożonej lub w temperaturze nie przekraczającej 4°C, przy czym, z wyjątkiem półproduktów jajczarskich przeznaczonych do odcukrzenia, okres przechowywania w temperaturze 4°C nie może przekroczyć 48 godzin. § 21. W przypadku przetwarzania półproduktów jajczarskich pochodzących z innego zakładu, półprodukty te mogą być poddawane odkażaniu w innym zakładzie niż zakład, który je wytworzył, pod warunkiem że będą przestrzegane następujące wymagania: 1) natychmiast po otrzymaniu półproduktów jajczarskich powinny one zostać głęboko zamrożone lub schłodzone do temperatury nie przekraczającej 4°C, przy czym w drugim przypadku powinny zostać poddane obróbce w miejscu przeznaczenia w ciągu 48 godzin od dnia wybicia jaj, z których zostały wytworzone, z wyłączeniem półproduktów jajczarskich przeznaczonych do odcukrzenia, 2) na opakowaniach półproduktów jajczarskich należy umieścić informację, że są to nie pasteryzowane półprodukty jajczarskie przeznaczone do dalszej obróbki, oraz podać datę i godzinę wybicia jaj. § 22. Bezpośrednio po wytworzeniu produkty jajczarskie powinny być wysuszone lub schłodzone do temperatury nie przekraczającej 4°C albo zamrożone. § 23. Każda partia produktów jajczarskich powinna zostać zbadana w celu ustalenia spełniania kryteriów dotyczących dopuszczalnej ilości zanieczyszczeń, które mogą znajdować się w środkach spożywczych, w tym zwłaszcza spełniania kryteriów mikrobiologicznych, określonych odrębnymi przepisami. § 24. Opakowania do półproduktów i produktów jajczarskich, zwane dalej "opakowaniami", nie mogą wpływać ujemnie na właściwości organoleptyczne tych produktów oraz uwalniać do nich substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego. § 25. 1. W pomieszczeniach do przechowywania opakowań nie może być kurzu ani szkodników.2. Materiały do produkcji opakowań jednorazowego użytku nie mogą być przechowywane na posadzce. § 26. 1. Opakowania powinny być czyste, a opakowania wielokrotnego użytku powinny zostać umyte, zdezynfekowane i wypłukane przed ponownym użyciem.2. Natychmiast po napełnieniu opakowania powinny być zamknięte i umieszczone w pomieszczeniu do przechowywania półproduktów lub produktów jajczarskich. § 27. Opakowania stosowane do transportu półproduktów i produktów jajczarskich w ilościach hurtowych powinny być: 1) wykonane z gładkiego materiału, łatwego do mycia, czyszczenia i dezynfekcji, odpornego na korozję oraz nie uwalniającego do produktów jajczarskich substancji w ilościach zagrażaących zdrowiu ludzkiemu, powodujących pogorszenie składu produktów jajczarskich lub niekorzystnie wpływających na ich właściwości organoleptyczne, 2) skonstruowane w sposób umożliwiający całkowite usunięcie półproduktów lub produktów jajczarskich, a jeżeli są one wyposażone w zawory, to zawory te powinny być łatwe do odłączenia, rozebrania, mycia, czyszczenia i dezynfekcji, 3) myte, czyszczone, dezynfekowane i płukane natychmiast po każdorazowym użyciu, a jeżeli jest to konieczne - również przed powtórnym użyciem, 4) po ich napełnieniu zamknięte, 5) przeznaczone wyłącznie do transportu półproduktów lub produktów jajczarskich. § 28. 1. W pomieszczeniach do przechowywania półproduktów i produktów jajczarskich należy zapewnić swobodny obieg powietrza wokół tych półproduktów i produktów. 2. Temperatury przechowywania produktów jajczarskich nie mogą być wyższe od: 1) dla produktów głęboko zamrożonych -18°C, 2) dla produktów zamrożonych -12°C, 3) dla produktów schłodzonych 4°C, 4) dla produktów odwodnionych, z wyłączeniem białka, 15°C. 3. Temperatury przechowywania powinny być ciągle rejestrowane, a szybkość schładzania powinna być tak dobrana, aby produkty jajczarskie osiągały temperaturę określoną w ust. 2 w możliwie najkrótszym czasie. Rozdział 3 Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji jaj do konsumpcji § 29. Jaja przeznaczone do konsumpcji mogą być produkowane wyłącznie na fermach: 1) w których zwierzęta nie wykazują objawów chorób zakaźnych lub nie są podejrzane o zakażenie, 2) znajdujących się na obszarach, na których nie występują choroby zakaźne drobiu podlegające obowiązkowi zwalczania. § 30. W zakładzie produkującym jaja powinny być wyodrębnione pomieszczenia do przetrzymywania drobiu i przechowywania jaj oraz urządzenia do prześwietlania jaj i do ich odkażania. § 31. Jaja powinny być zbierane kilka razy dziennie oraz oczyszczone i odkażane niezwłocznie po zebraniu. § 32. Pracownicy zakładu produkcji jaj powinni nosić odzież roboczą i obuwie robocze. § 33. Podmiot zajmujący się działalnością, o której mowa w § 30, powinien prowadzić rejestr, w którym należy zamieszczać dane o wielkości produkcji, zachorowalności i śmiertelności drobiu, wynikach testów laboratoryjnych, miejscu pochodzenia drobiu i przeznaczenia jaj. Rozdział 4 Warunki weterynaryjne wymagane na statkach rybackich § 34. Miejsca na pokładach statków rybackich, w których następuje ich kontakt z rybami, mięczakami lub skorupiakami, zwanymi dalej "surowcami", lub z produktami wytworzonymi po ich przetworzeniu, zwanymi dalej "produktami rybnymi", powinny być wykonane z materiałów nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych, łatwych do zmywania i czyszczenia oraz utrzymywane w czystości. § 35. 1. Zbiorniki, ładownie lub kontenery przeznaczone do przechowywania schłodzonych lub mrożonych produktów rybnych powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję i nie uwalniających szkodliwych substancji w ilościach mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, a ich powierzchnia wewnętrzna wykonana z gładkiego materiału, łatwego do mycia i dezynfekcji. 2. Zbiorniki, ładownie lub kontenery, o których mowa w ust. 1, powinny być wodoszczelne i skonstruowane w sposób umożliwiający ich łatwe czyszczenie oraz zapewniający, że woda pochodząca z topnienia lodu nie może pozostawać w kontakcie z produktami rybnymi. 3. Ładowne, o których mowa w ust. 1, powinny być oddzielone od maszynowni oraz pomieszczeń dla załogi, a także zabezpieczone przed dostawaniem się zwierząt, a zwłaszcza owadów, ptaków i gryzoni. § 36. 1. Statki rybackie, na których produkty rybne są schładzane w oziębionej wodzie morskiej albo w wodzie wychłodzonej przez lód lub chłodzonej środkami mechanicznymi, powinny spełniać następujące wymogi: 1) zbiorniki powinny być wyposażone w urządzenia napełniające i odprowadzające wodę morską oraz zawierać urządzenia do osiągania jednolitej temperatury, 2) w zbiornikach powinny być zainstalowane urządzenia do rejestrowania temperatury z czujnikami w miejscach, w których temperatura jest najwyższa, 3) działanie systemu schładzania powinno umożliwić osiągnięcie temperatury nie wyższej niż 3°C w sześć godzin po załadowaniu i 0°C po szesnastu godzinach. 2. Po każdym rozładowaniu zbiorniki powinny zostać całkowicie opróżnione i dokładnie wymyte wodą zdatną do picia lub wodą morską, która nie wywołuje skażenia mikrobiologicznego, nie zawiera substancji szkodliwych lub toksycznego planktonu morskiego w ilościach mogących mieć wpływ na jakość zdrowotną produktów rybnych, zwaną dalej "czystą wodą morską". § 37. Na statkach rybackich, na których surowce są filetowane, cięte na płaty, odskórzane, rozdrabniane, mrożone lub w inny sposób przetwarzane, zwanych dalej "statkami przetwórczymi", powinny być: 1) wydzielone miejsce z boku statku, służące do przyjmowania surowców na pokład, zwane dalej "rejonem odbiorczym", 2) wydzielone miejsce przeznaczone w szczególności do patroszenia, odgławiania, filetowania, cięcia na płaty, odskórzania, rozdrabniania oraz zamrażania, a także innego przetwarzania surowców lub produktów rybnych, oddzielone od rejonu odbiorczego, zwane dalej "rejonami roboczymi", 3) zainstalowany system służący do transportowania surowców z rejonu odbiorczego do rejonu roboczego, 4) oddzielne pomieszczenia do magazynowania gotowych produktów rybnych, wyposażone w system rejestracji temperatury i spełniające warunki określone w § 35, 5) oddzielne pomieszczenie do magazynowania opakowań, 6) oddzielne pomieszczenia lub zamykane szafki do przechowywania środków myjących i dezynfekujących, 7) ładownia do magazynowania produktów ubocznych, jeżeli na statku jest zainstalowane urządzenie do ich przerobu, 8) szatnie, umywalnie i toalety dla pracowników. § 38. Statki przetwórcze powinny być wyposażone w urządzenia: 1) zapewniające zapas wody pitnej lub czystej wody morskiej, przy czym ujęcie wody morskiej powinno być usytuowane w miejscu zapewniającym, że pobierana woda nie będzie zanieczyszczona przez zrzuty ze statku do morza ścieków i chłodziwa silnikowego, 2) do obróbki surowców oraz mrożenia lub innego przetwarzania produktów rybnych, 3) do mycia i odkażania rąk oraz do mycia urządzeń - przystosowane do obsługi bez użycia rąk, umiejscowione możliwie blisko stanowisk pracy, przy czym urządzenia do mycia rąk powinny być zaopatrzone w bieżącą wodę o temperaturze 35-40°C, środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki, 4) do mycia i dezynfekcji narzędzi, 5) chłodnicze o odpowiedniej wydajności, jeżeli produkty rybne są zamrażane, 6) do przetrzymywania produktów rybnych, które nie nadają się do spożycia przez ludzi (wodoszczelne zbiorniki) jeżeli stosownie do przepisów odrębnych nie mogą być one usuwane wprost do morza. § 39. 1. W rejonie odbiorczym statku przetwórczego należy zapewnić wyodrębnione miejsca w sposób umożliwiający oddzielne przyjmowanie na pokład surowców z każdego kolejnego połowu. 2. Rejon odbiorczy i jego ruchome części powinny być łatwe do czyszczenia oraz wykonane w sposób zabezpieczający surowce i produkty rybne przed działaniem słońca, zanieczyszczeniem lub skażeniem. § 40. W rejonach roboczych statku przetwórczego powinny być: 1) podłogi uniemożliwiające poślizg, wykonane z materiałów łatwych do czyszczenia i dezynfekowania, przystosowane do łatwego odprowadzania wody, 2) ścianki, sufity i przegrody, wykonane z materiałów łatwych do czyszczenia i dezynfekcji oraz skonstruowane w sposób zapewniający łatwe czyszczenie, zwłaszcza w miejscach, w których przebiegają rury, łańcuchy lub kanały na przewody elektryczne, 3) układy hydrauliczne rozmieszczone lub zabezpieczone w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie surowców i produktów rybnych, w przypadku wycieku oleju, 4) wentylacja lub instalacja wyciągowa, 5) oświetlenie naturalne lub elektryczne, 6) urządzenie do czyszczenia oraz narzędzia i sprzęt do dezynsekcji, 7) urządzenia do mycia i odkażania rąk, spełniające wymagania określone w § 38 pkt 3. § 41. 1. W szatniach, umywalniach i toaletach dla pracowników na statkach przetwórczych powinny być gładkie, nienasiąkliwe, nieprzepuszczalne i łatwe do zmywania ściany, sufity, podłogi, a także umywalki oraz spłukiwane ustępy, których drzwi nie mogą otwierać się bezpośrednio na stanowiska pracy. 2. Umywalki powinny mieć doprowadzoną wodę o temperaturze 35-40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk oraz zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, a także ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki. § 42. 1. Urządzenia i narzędzia do odgławiania, patroszenia, filetowania, cięcia na płaty, odskórzania, mrożenia lub innego przetwarzania surowców lub produktów rybnych powinny być wykonane z materiałów wodoodpornych, odpornych na korozję oraz łatwe do mycia, dezynfekcji i konserwacji. 2. Urządzenia i narzędzia, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wykorzystywane przy przetwórstwie innych niż produkty rybne środków spożywczych. § 43. 1. Do celów produkcyjnych na statkach rybackich należy używać wody zdatnej do picia lub czystej wody morskiej. 2. Woda niezdatna do picia w wyjątkowych przypadkach może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej, chłodzenia urządzeń do zamrażania lub do celów przeciwpożarowych, pod warunkiem zastosowania odrębnej, oznaczonej instalacji wodnej dla wody zdatnej do picia lub czystej wody morskiej oraz dla wody do celów technicznych, wykonanej w sposób zabezpieczający przed skażeniem produkty rybne oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi bezpośrednią styczność. § 44. Po złowieniu przeznaczone do przetworzenia na statku surowce powinny być: 1) umyte wodą zdatną do picia lub czystą wodą morską, 2) chronione przed zanieczyszczeniem i przed wpływem promieni słonecznych, 3) przetworzone tak szybko, jak to możliwe, z zastrzeżeniem § 45 ust. 1. § 45. 1. Surowce, które nie są przetwarzane niezwłocznie po złowieniu lub nie są dostarczane do przetworzenia w stanie żywym, powinny być, z zastrzeżeniem ust. 3, poddane schłodzeniu do temperatury bliskiej temperaturze topnienia lodu. 2. Lód użyty do schładzania może być uzyskany wyłącznie z wody zdatnej do picia lub z czystej wody morskiej i przechowywany w warunkach, które zapobiegają jego zanieczyszczeniu. 3. Na statkach rybackich, na których schładzanie nie jest możliwe, surowce lub produkty rybne mogą być przetrzymywane nie dłużej niż 8 godzin. § 46. 1. Surowce pochodzące z danego zaciągu, po wydobyciu na pokład statku rybackiego, powinny być ocenione w wyniku oględzin. 2. Surowce lub produkty rybne z objawami chorobowymi, znacznymi uszkodzeniami i pasożytami powinny być niezwłocznie oddzielone i wyodrębnione od pozostałych surowców i produktów rybnych. § 47. Pokłady statków rybackich, ładownie, zbiorniki i kontenery stykające się z produktami rybnymi powinny być po każdym użyciu oczyszczone i umyte wodą zdatną do picia lub czystą wodą morską, a w razie potrzeby zdezynfekowane. § 48. 1. Na statku rybackim powinien być prowadzony rejestr, w którym należy zamieszczać wyniki oceny surowców i produktów rybnych na obecność pasożytów oraz pomiary temperatur dokonywane, stosownie do prowadzonych na statku procesów technologicznych. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres 2 lat. Rozdział 5 Warunki weterynaryjne wymagane w zakładach przetwórstwa rybnego § 49. 1. W zakładzie, który zajmuje się przetwórstwem surowców lub produktów rybnych, usytuowanym na lądzie, zwanym dalej "zakładem przetwórstwa rybnego", powinny być: 1) pomieszczenia do przyjmowania i magazynowania surowców przeznaczonych do przetworzenia, 2) pomieszczenia przeznaczone do odtłuszczania, odgławiania, patroszenia surowców, odskórzania, rozdrabniania, 3) pomieszczenia do przetwarzania innego niż przetwarzanie, o którym mowa w pkt 2, 4) pomieszczenia do magazynowania gotowych produktów rybnych, 5) pomieszczenie do magazynowania opakowań, 6) pomieszczenia do przechowywania pojemników i kontenerów na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi, jeżeli nie są one opróżniane na koniec dnia, 7) pomieszczenia lub zamykane szafki do przechowywania środków myjących i dezynfekujących, 8) szatnie przepustowe, umywalnie i toalety dla pracowników, 9) odpowiednio wyposażone pomieszczenie do wyłącznego użytku przez służby kontrolne. 2. Teren zakładu przetwórstwa rybnego powinien być ogrodzony i utwardzony, a pomieszczenia wymienione w ust. 1 - zabezpieczone przed dostawaniem się zwierząt z zewnątrz, w szczególności owadów, gryzoni i ptaków. 3. Część zakładu przetwórstwa rybnego, w której znajdują się pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, powinna być oddzielona od części, w której znajdują się pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia zakładu przetwórstwa rybnego. § 50. Zakład przetwórstwa rybnego powinien być wyposażony w: 1) narzędzia i urządzenia przeznaczone wyłącznie do obróbki lub przetwarzania surowców i produktów rybnych, takie jak stoły do cięcia, pojemniki i kontenery, przenośniki taśmowe wykonane z materiałów odpornych na korozję, łatwe do mycia i dezynfekcji, 2) urządzenia służące do obróbki cieplnej, wyposażone w aparaturę służącą do odczytu i rejestracji temperatury, 3) wodoszczelne zamykane pojemniki i kontenery na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi, 4) odrębne, oznaczone instalacje dla wody odpowiadającej warunkom wody zdatnej do picia oraz wody dla celów technicznych, 5) system odprowadzania ścieków, 6) urządzenia do rozładunku, załadunku i wewnętrznego transportu surowców lub produktów rybnych, 7) urządzenia do czyszczenia, mycia i dezynfekowania środków transportu, urządzeń, narzędzi, pojemników, kontenerów oraz pomieszczeń, 8) pojemniki i kontenery do przetrzymywania surowców w stanie żywym - w przypadku gdy zakład je przetwarza - wraz z urządzeniami zapewniającymi właściwe warunki do przeżycia i dostarczającymi wodę o takiej jakości, żeby szkodliwe organizmy lub substancje nie były przenoszone na zwierzęta. § 51. 1. W pomieszczeniach, o których mowa w § 49 ust. 1 pkt 1-4, powinny być: 1) posadzki wykonane z materiałów trwałych, nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych, łatwe do mycia i dezynfekcji, odporne na zniszczenie oraz ułożone w sposób ułatwiający całkowite odprowadzanie wody do kanalizacji, 2) gładkie, trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne ściany, pokryte jasnym, zmywalnym materiałem - do wysokości co najmniej 2 m, przy czym połączenia pomiędzy ścianami oraz ścianami i posadzkami powinny być zaokrąglone, 3) sufity łatwe do zmywania, wykonane w sposób zapobiegający gromadzeniu się brudu, powstawaniu pleśni, odpadaniu farby oraz kondensacji pary wodnej, 4) drzwi wykonane z trwałych materiałów łatwych do zmywania, 5) wentylacja lub urządzenia do odprowadzania pary wodnej, 6) oświetlenie naturalne lub elektryczne, 7) urządzenia do mycia i odkażania rąk, przystosowane do obsługi bez użycia rąk, umiejscowione możliwie blisko stanowisk pracy, zaopatrzone w bieżącą wodę o temperaturze 35-40°C, środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku i pojemniki na zużyte ręczniki, 8) urządzenia służące do mycia i dezynfekcji narzędzi, sprzętu i urządzeń. 2. Komory chłodnicze powinny spełniać warunki określone w ust. 1 pkt 1-5 oraz być wyposażone w urządzenia chłodnicze i system rejestracji temperatury, z czujnikami zainstalowanymi w miejscu, gdzie temperatura jest najwyższa. § 52. 1. W szatniach i toaletach dla pracowników powinny być gładkie, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne oraz łatwe do zmywania ściany i posadzki, umywalki oraz ustępy obsługiwane bez użycia rąk, których drzwi nie mogą otwierać się bezpośrednio do pomieszczeń produkcyjnych. 2. Umywalki powinny mieć doprowadzoną bieżącą wodę o temperaturze 35-40°C, być przystosowane do obsługi bez użycia rąk, zaopatrzone w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki. § 53. 1. Do zakładu przetwórstwa rybnego powinna być doprowadzona woda zdatna do picia. 2. W przypadku doprowadzenia do zakładu przetwórstwa rybnego wody niezdatnej do picia, instalacja do tej wody powinna być oddzielona od instalacji wody zdatnej do picia, oznakowana i wykonana w sposób zabezpieczający przed skażeniem surowce i produkty rybne oraz narzędzia i urządzenia mające z nimi kontakt. § 54. 1. Do celów produkcyjnych w zakładach przetwórstwa rybnego należy używać wody zdatnej do picia. 2. Woda niezdatna do picia wyjątkowo może być wykorzystywana do produkcji pary wodnej, chłodzenia urządzeń do zamrażania lub do celów przeciwpożarowych, pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w § 53 ust. 2. 3. Lód używany do schładzania produktów rybnych może być wytworzony wyłącznie z wody zdatnej do picia i przechowywany w warunkach, których zapobiegają jego zanieczyszczeniu. § 55. 1. Urządzenia i narzędzia, które mają kontakt z surowcami lub produktami rybnymi, powinny mieć powierzchnie gładkie, wodoodporne, łatwe do zmywania, czyszczenia i dezynfekcji oraz być wykonane z materiałów odpornych na korozję, nie uwalniających substancji chemicznych w ilościach mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, nie powodujących obniżenia jakości zdrowotnej produktów rybnych. 2. Pojemniki i kontenery przeznaczone do przechowywania schłodzonych lub mrożonych produktów rybnych powinny być skonstruowane w sposób umożliwiający ich łatwe czyszczenie oraz zapewniający, że woda z topnienia lodu nie będzie pozostawała w kontakcie z produktami rybnymi. § 56. 1. Pomieszczenia, urządzenia i narzędzia używane do pracy przy przygotowywaniu produktów rybnych powinny być utrzymywane w czystości i dobrym stanie technicznym, myte co najmniej raz w czasie pracy i zawsze po zakończeniu pracy, a w razie potrzeby zdezynfekowane. 2. Zamykane pojemniki i kontenery używane na produkty rybne nie przeznaczone do spożycia przez ludzi lub na odpady powinny być myte każdorazowo po ich użyciu. § 57. 1. W zakładzie przetwórstwa rybnego powinien być prowadzony rejestr, w którym należy umieszczać wyniki oceny produktów rybnych na obecność pasożytów, badań mikrobiologicznych oraz wyniki pomiarów temperatur. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres 2 lat. Rozdział 6 Warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji i przechowywaniu produktów rybnych § 58. W zakładzie przetwórstwa rybnego i na statku przetwórczym powinien być, sporządzony w uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii, plan technologiczny zakładu przetwórstwa rybnego lub statku przetwórczego, obejmujący: 1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych, 2) plan dystrybucji wody, z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia lub czystej wody morskiej i wody niezdatnej do picia, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody, 3) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom. § 59. Surowce przeznaczone do wytwarzania produktów rybnych nie mogą pochodzić z obszarów, na których występują choroby zakaźne ryb podlegające obowiązkowemu zwalczaniu, oraz nie mogą wykazywać objawów następujących chorób: 1) w przypadku ryb:a) zakaźna martwica trzustki,b) wrzodzienica łososiowatych,c) erytrodermatitis,d) gyrodactyloza,e) jersinioza,f) kołowacizna łososiowatych, 2) w przypadku skorupiaków - dżuma raków. § 60. 1. Przed przystąpieniem do przetwarzania oraz w czase przetwarzania surowce i produkty rybne powinny być poddawane oględzinom celem wykluczenia następujących pasożytów: 1) w przypadku ryb: a) larwy przywr chorobotwórczych, b) larwy tasiemców z rodzaju Diphyllobothrium, c) larwy nicieni z rodzaju Anisakis, Phocanema (Terranova, Phocascaris), d) cysty sporowca Kudoa sp., e) przywry z rodzaju Didmozoonidae, Gyrodactylus, f) larwy nicieni Philometroides, g) larwy tasiemców z rodziny Tetrarhynchidae, h) pasożytnicze skorupiaki, 2) w przypadku mięczaków: a) Bonomia ostrae, b) Marteilia sp., c) Haplosporidium sp., d) Perkinsus sp. 2. Surowce i produkty rybne dotknięte pasożytami powinny być niezwłocznie oddzielone od pozostałych surowców lub produktów. § 61. 1. Produkty rybne po odgłowieniu i wypatroszeniu powinny być natychmiast płukane. 2. Wnętrzności oraz inne części surowców lub produktów rybnych, które nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, powinny zostać natychmiast oddzielone od produktów rybnych przeznaczonych do spożycia przez ludzi i usunięte w taki sposób, aby nie dopuścić do gromadzenia się ich w miejscach przetwarzania produktów rybnych. 3. Po odgłowieniu i wypatroszeniu produkty rybne nie podlegające zamrożeniu powinny być niezwłocznie schłodzone do temperatury topniejącego lodu. § 62. 1. Odskórzanie, filetowanie, cięcie na płaty, rozdrabnianie i porcjowanie powinno odbywać się w innym miejscu niż odgławianie lub patroszenie i być wykonywane w sposób zapewniający jak najkrótsze pozostawanie produktów rybnych w miejscach obróbki. 2. Po zakończeniu obróbki, o której mowa w ust. 1, produkty rybne nie podlegające zamrożeniu powinny być niezwłocznie schłodzone do temperatury topniejącego lodu. § 63. 1. Mechaniczne odkostnianie produktów rybnych może być dokonywane tylko w przypadku uprzedniego wypatroszenia i wypłukania. 2. Mięso uzyskane po mechanicznym odkostnieniu powinno być natychmiast zamrożone lub użyte do wytwarzania produktu rybnego, który będzie zamrożony lub poddany obróbce cieplnej. 3. Urządzenia używane do mechanicznego odkostniania produktów rybnych powinny być czyszczone i myte przynajmniej co dwie godziny. § 64. 1. Skorupiaki i mięczaki poddawane procesowi gotowania powinny być po każdym gotowaniu poddane szybkiemu schłodzeniu do temperatury topnienia lodu, chyba że jest stosowana inna metoda konserwacji. 2. Usuwanie skorupy lub muszli przy przetwarzaniu skorupiaków i mięczaków powinno odbywać się w wyodrębnionych miejscach. Ugotowane produkty nie podlegające zamrożeniu powinny zostać schłodzone do temperatury topniejącego lodu. 3. W trakcie czynności związanych ze zdejmowaniem skorupy lub muszli skorupiaków lub mięczaków pracownicy powinni często myć ręce. 4. Urządzenia i wszystkie powierzchnie, z którymi stykają się skorupiaki lub mięczaki, powinny być często myte i dezynfekowane po zakończeniu pracy. § 65. 1. Zamrażanie produktów rybnych powinno następować w urządzeniach do tego przeznaczonych do momentu osiągnięcia temperatury wewnętrznej produktu wynoszącej -18°C lub niższej. 2. Całe ryby mrożone w solance przeznaczone do produkcji konserw mogą być zamrażane do temperatury wyższej od określonej w ust. 1, jednak nie wyższej niż -9°C. § 66. 1. Rozmrażanie produktów rybnych może odbywać się tylko w celu ich dalszego przetwarzania lub niezwłocznej sprzedaży. 2. Rozmrażanie, o którym mowa w ust. 1, powinno odbywać się w warunkach, które umożliwiają właściwy odpływ powstającego wycieku. 3. W przypadku gdy rozmrożone produkty rybne mają trafić bezpośrednio do sprzedaży, informacja o tym, że są one rozmrożone, powinna znajdować się na opakowaniu. § 67. 1. Solenie i marynowanie produktów rybnych powinno odbywać się w wyodrębnionych obiektach lub miejscach. 2. Ryby zarażone pasożytami przeznaczone do solenia lub marynowania powinny być przed lub po tych procesach poddane zamrożeniu do temperatury wewnętrznej produktu, wynoszącej co najmniej -20°C, na okres nie krótszy niż 72 godziny, jeżeli z przeprowadzonych badań wynika, że solenie lub marynowanie nie spowoduje zniszczenia pasożytów. 3. Sól spożywcza do solenia lub solankowania produktów rybnych powinna być czysta i przechowywana w sposób zabezpieczający ją przed zanieczyszczeniem. Soli użytej uprzednio do solenia produktów rybnych nie można używać ponownie. 4. Pojemniki i powierzchnie sprzętu używane do solenia lub solankowania powinny być oczyszczone przed każdorazowym użyciem. 5. Pojemniki określone w ust. 4 powinny być skonstruowane w sposób uniemożliwiający zanieczyszczenie produktów rybnych w czasie solenia lub solankowania. § 68. 1. Wędzenie produktów rybnych powinno odbywać się w wyodrębnionych obiektach lub miejscach wyposażonych w system zapobiegający przedostawaniu się dymu i ciepła do pozostałych części zakładu przetwórstwa rybnego. 2. Śledzie, makrele, szproty oraz łososie poławiane na Oceanie Atlantyckim i Oceanie Spokojnym, przeznaczone do wędzenia w temperaturze niższej niż 60°C, powinny być uprzednio poddane zamrożeniu w warunkach określonych w § 67 ust. 2. 3. Materiały używane do wytwarzania dymu do wędzenia nie mogą pochodzić z drewna, które było pomalowane, polakierowane, klejone lub poddane obróbce chemicznej. 4. Materiały określone w ust. 3 powinny być przechowywane w innym miejscu niż miejsce wędzenia produktów rybnych w sposób uniemożliwiający ich zanieczyszczenie. 5. Po wędzeniu produkty rybne powinny być niezwłocznie poddane chłodzeniu do właściwej pod względem technologicznym temperatury. § 69. 1. Puszki przeznaczone do produkcji konserw rybnych powinny być czyste. 2. Puszki po napełnieniu i szczelnym zamknięciu powinny być umyte wodą zdatną do picia ze środkiem myjącym. 3. Proces sterylizacji produktów rybnych w puszkach powinien zapewnić zniszczenie wszelkich organizmów i drobnoustrojów chorobotwórczych. 4. Urządzenia do sterylizacji konserw powinny być wyposażone w czujniki temperatury. Czas obróbki cieplnej, temperatura i ciśnienie powinny być stale kontrolowane i rejestrowane. 5. Po obróbce cieplnej puszki powinny być chłodzone wodą zdatną do picia. 6. Szczelność puszek należy sprawdzać codziennie w ustalonych odstępach czasu za pomocą specjalnych urządzeń. § 70. Opakowania do produktów rybnych nie mogą wpływać ujemnie na właściwości organoleptyczne tych produktów oraz uwalniać do nich substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego. § 71. 1. Opakowania powinny być przechowywane w pomieszczeniach magazynowych w sposób zabezpieczający je przed zanieczyszczeniem. 2. Materiały opakowaniowe i opakowania do produktów rybnych nie mogą być przechowywane bezpośrednio na posadzce. § 72. 1. Opakowania do produktów rybnych powinny być czyste, a opakowania wielokrotnego użytku powinny zostać umyte, zdezynfekowane i wypłukane bezpośrednio po każdorazowym ich użyciu. 2. Opakowania wielokrotnego użytku stosowane do świeżych produktów rybnych powinny być wykonane w sposób zapewniający odpływ wody powstałej z topniejącego lodu. 3. Produkty rybne po zapakowaniu powinny zostać niezwłocznie umieszczone w pomieszczeniu przeznaczonym do ich przechowania. § 73. 1. Produkty rybne nie mogą być przechowywane z innymi produktami, które mogłyby je zanieczyścić lub wpłynąć ujemnie na ich jakość zdrowotną, chyba że użyte do ich opakowania materiały stanowią dostateczne przed tym zabezpieczenie. 2. W pomieszczeniach do przechowywania produktów rybnych należy zapewnić swobodną cyrkulację powietrza. 3. Produkty rybne powinny być przechowywane w sposób zapewniający utrzymanie we wszystkich częściach produktu następujących temperatur: 1) świeże i rozmrożone produkty rybne oraz gotowane skorupiaki i mięczaki - temperatura topnienia lodu, 2) mrożone produkty rybne, z wyjątkiem ryb określonych w § 65 ust. 2 - temperatura nie wyższa niż -18°C, 3) ryby określone w § 65 ust. 2 - temperatura nie wyższa niż -9°C. 4. Temperatury przechowywania powinny być rejestrowane. § 74. Pomieszczenia do przechowywania produktów rybnych znajdujące się poza zakładami przetwórstwa rybnego lub statkami rybackimi powinny spełniać wymagania określone w § 49 ust. 1 pkt 4 oraz § 51 ust. 1 pkt 1-5 i ust. 2. § 75. 1. Pracownicy zatrudnieni na statkach rybackich i w zakładach przetwórstwa rybnego oraz w innych miejscach przechowywania produktów rybnych powinni nosić czyste ubrania robocze i nakrycie głowy, które całkowicie osłania włosy. 2. Pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przy przenoszeniu i przetwórstwie produktów rybnych powinni myć ręce przed każdym wznowieniem pracy. Rozdział 7 Przepis końcowy Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 35 ust. 1 i § 58, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 5 lutego 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum Służby Rodzinie, z siedzibą w Łodzi. (Dz. U. Nr 20, poz. 177) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) w związku z art. 4 ust. 3 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Centrum Służby Rodzinie", z siedzibą w Łodzi, erygowanej przez Arcybiskupa Łódzkiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Diakonii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 20, poz. 178) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Diakonia Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej", z siedzibą w Warszawie, erygowanej przez Radę Synodalną Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie określenia warunków, jakim powinny odpowiadać strzeżone ośrodki dla cudzoziemców i areszty w celu wydalenia, oraz regulaminu pobytu w tych ośrodkach i aresztach. (Dz. U. Nr 20, poz. 179) Na podstawie art. 89 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ośrodku - należy przez to rozumieć strzeżony ośrodek dla cudzoziemców, 2) areszcie - należy przez to rozumieć areszt w celu wydalenia. § 2. W ośrodku powinny znajdować się pomieszczenia mieszkalne i administracyjno-gospodarcze oraz plac rekreacyjno-sportowy. § 3. 1. W skład pomieszczeń mieszkalnych ośrodka powinny wchodzić: 1) pokoje dla cudzoziemców, 2) biblioteka, 3) pomieszczenia do zajęć kulturalnych i sportowych, 4) pomieszczenie do wykonywania praktyk religijnych, 5) umywalnie, 6) ustępy. 2. W skład pomieszczeń administracyjno-gospodarczych ośrodka powinny wchodzić: 1) izba dyżurna, 2) pokój lekarski, 3) izolatka dla chorych, 4) pokój widzeń, 5) kuchnia i stołówka, 6) magazyny do przechowywania: rzeczy cudzoziemców przekazanych do depozytu, pościeli czystej oraz brudnej, 7) pomieszczenia służące do odkażania, oczyszczania oraz suszenia odzieży i obuwia. 3. W skład ośrodka może wchodzić także pralnia. § 4. 1. Pomieszczenia wchodzące w skład ośrodka oraz ich wyposażenie powinny spełniać następujące warunki: 1) tynki wykonane z zaprawy cementowo-wapiennej, malowane farbą klejową lub emulsyjną, a od podłogi do wysokości 1,5 m malowane farbą olejną, 2) ściany w: pomieszczeniu służącym do odkażania, oczyszczania oraz suszenia odzieży i obuwia, umywalniach i ustępach do wysokości co najmniej 2 m o powierzchniach zmywalnych i odpornych na działanie wilgoci, 3) posadzka w umywalniach, ustępach i pralni zmywalna, nienasiąkliwa i nieśliska, 4) punkty świetlne umieszczone na suficie oraz gniada wtykowe zainstalowane w niezbędnych miejscach. 2. W pomieszczeniach dopuszcza się wykonanie tynków z zastosowaniem innych materiałów niż te, o których mowa w ust. 1 pkt 1, spełniających wymagania określone odrębnymi przepisami. § 5. Pokoje dla cudzoziemców oraz ich wyposażenie powinny spełniać następujące warunki: 1) powierzchnia pokoju przypadająca na jednego umieszczonego w nim mężczyznę nie mniejsza niż 3 m2, a w przypadku umieszczenia kobiety lub małoletniego - nie mniejsza niż 4 m2, 2) podłoga trwała i zmywalna, 3) okna uchylne w grubości ściany muru o powierzchni w stosunku do powierzchni podłogi nie mniejszej niż 1:8; dopuszcza się zainstalowanie na zewnątrz okna kraty z prętów lub płaskowników, 4) oświetlenie odpowiednie do czytania i pisania, 5) ogrzewanie zapewniające temperaturę według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, 6) wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna, z otworem wentylacyjnym, zapewniająca półtorakrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, 7) łóżka jednoosobowe, szafki na rzeczy osobiste oraz stoły i taborety drewniane bez ostrych krawędzi. § 6. 1. Izba dyżurna powinna być wyposażona w instalację telefoniczną, mającą bezpośrednie połączenie z dyżurnym najbliższej jednostki Policji lub Straży Granicznej. 2. Pokój lekarski powinien być wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody, biurko, krzesło, wieszak, kozetkę lekarską oraz szafkę na leki i podstawowy sprzęt medyczny do badania i udzielania pierwszej pomocy lekarskiej. 3. Pokój widzeń powinien być wyposażony w taborety i stół oraz spełniać warunki określone w § 5 pkt 2-5. 4. Umywalnie i ustępy w pomieszczeniach mieszkalnych powinny być urządzone na każdej kondygnacji i spełniać następujące warunki: 1) w razie gdy są przeznaczone do wspólnego użytku - wyposażone co najmniej w: a) 1 miskę ustępową dla 20 osób, b) 1 urządzenie natryskowe dla 15 osób, c) 1 umywalkę dla 5 osób, d) 1 pisuar dla 20 mężczyzn, 2) w umywalniach - umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz natrysk, wydzielony podobnie jak kabina ustępowa, 3) ustępy ogólnodostępne z przegrodami oddzielającymi ustęp damski od męskiego, wykonanymi ze ściany pełnej na całą wysokość pomieszczenia; w przypadku gdy ustępy udostępnione są odrębnie dla kobiet i mężczyzn, przegrody dzielące kabiny, w których umieszczone są miski ustępowe, o wysokości 1 m, trwale przytwierdzone do podłogi i ściany, z drzwiami o górnej krawędzi 1 m i dolnej 0,3 m nad podłogą; ustępy wyposażone co najmniej w 1 umywalkę na każdą 1-3 misek ustępowych lub 1-3 pisuarów; umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody, 4) miski ustępowe umieszczone w kabinach oddzielonych przegrodami, o których mowa w pkt 3, spłukiwane za pomocą automatu ukrytego w ścianie, 5) woda ciepła do umywalni i natrysku oraz ustępów doprowadzana poprzez mieszacz zlokalizowany w miejscu niedostępnym dla cudzoziemca umieszczonego w ośrodku, 6) drzwi do umywalni, natrysku oraz ustępów wyposażone w matową szybę z nietłukącego się szkła lub zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową; w natryskach udostępnionych odrębnie dla kobiet i mężczyzn dopuszcza się stosowanie w otworach wejściowych do kabin z urządzeniami natryskowymi - zasłon, pod warunkiem że są nieprzemakalne i nieprzezroczyste. 5. W przypadku gdy liczba cudzoziemców umieszczonych na jednej kondygnacji jest mniejsza niż 10, dopuszcza się usytuowanie ustępów na sąsiedniej kondygnacji. § 7. 1. Pomieszczenia, o których mowa w § 3, mogą być usytuowane w kontenerach. 2. Kontenery, o których mowa w ust. 1, oraz ich wyposażenie powinny odpowiadać warunkom określonym w § 4 ust. 1 pkt 2-4 oraz w § 5 i 6. § 8. Stosowanie zamiennych materiałów i innych rozwiązań technicznych w ośrodku niż te, o których mowa w § 4-6, określają odrębne przepisy. § 9. W miejscach ogólnodostępnych ośrodka powinny być zainstalowane aparaty telefoniczne na karty magnetyczne lub żetony. § 10. Plac rekreacyjno-sportowy powinien posiadać utwardzone boisko do gier zespołowych, a także wyodrębniony plac zabaw dla dzieci, wyposażony w urządzenia do zabaw. § 11. 1. Teren ośrodka powinien być zabezpieczony ogrodzeniem ochronnym. 2. Ogrodzenie ochronne ośrodka powinno składać się z: 1) linii zewnętrznej wykonanej z materiału pełnego do wysokości nie mniejszej niż 3 m, usytuowanej na betonowej podmurówce, wykonanej do głębokości w ziemi co najmniej 0,7 m i zakończonej nachylonymi pod kątem 30-45° odkosami, skierowanymi do wewnątrz ośrodka, o długości od 1 m do 1,5 m z rozciągniętym drutem kolczastym, 2) linii wewnętrznej wykonanej z siatki metalowej o wysokości nie mniejszej niż 2 m i zakończonej nachylonymi pod kątem 30°-45° odkosami, skierowanymi do wewnątrz ośrodka, o długości do 0,5 m z rozciągniętym drutem kolczastym, 3) pasa ochronnego o szerokości co najmniej 3 m, znajdującego się pomiędzy linią zewnętrzną a wewnętrzną, 4) oświetlenia pasa ochronnego zapewniającego odpowiednią widoczność w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza oraz w porze wieczorowo-nocnej i wyposażonego co najmniej w dwa niezależne od siebie źródła energii elektrycznej. 3. Ogrodzenie ochronne ośrodka może być wyposażone w techniczne środki zabezpieczenia, pod warunkiem że ich zastosowanie nie będzie stanowiło zagrożenia życia i zdrowia ludzi. § 12. Areszt powinien być zlokalizowany na kondygnacji parterowej lub wyższej. § 13. W skład aresztu powinny wchodzić: 1) izba dyżurna, 2) cele dla cudzoziemców, 3) pokój lekarski, 4) pokój widzeń, 5) pokój, w którym podgrzewa się i porcjuje posiłki, 6) zmywalnia naczyń i sprzętu, 7) magazyny do przechowywania: rzeczy cudzoziemców przekazanych do depozytu, z wyodrębnionym miejscem przeznaczonym do przechowywania rzeczy osób chorych zakaźnie, pościeli czystej oraz brudnej, 8) umywalnie, 9) ustępy. § 14. 1. Przy areszcie powinien być wyznaczony plac spacerowy. 2. Plac spacerowy powinien być zabezpieczony ogrodzeniem o wysokości nie mniejszej niż 3,5 m, przykrytym od góry stalową siatką albo wyposażonym w nachylone do wewnątrz odkosy z rozciągniętym na nich drutem kolczastym. § 15. Jeżeli ze względów technicznych nie jest możliwe wydzielenie w areszcie pokojów lub magazynów, wymienionych w § 13 pkt 3-7, z wyjątkiem magazynu do przechowywania rzeczy cudzoziemców przekazanych do depozytu, dopuszcza się ich lokalizację poza aresztem, lecz w tym samym budynku jednostki organizacyjnej Policji lub Straży Granicznej. § 16. Wszystkie wejścia i wyjścia z aresztu powinny mieć stalową kratę i drzwi o solidnej konstrukcji z atestowanymi zamkami. § 17. Pomieszczenia wchodzące w skład aresztu oraz ich wyposażenie powinny spełniać następujące warunki: 1) tynki wykonane z zaprawy cementowo-wapiennej, malowane farbą klejową lub emulsyjną, a od podłogi do wysokości 1,5 m malowane farbą olejną, 2) posadzka w umywalniach i ustępach zmywalna, nienasiąkliwa i nieśliska, 3) punkty świetlne umieszczone na suficie oraz gniada wtykowe zainstalowane w niezbędnych miejscach. § 18. 1. Cele dla cudzoziemców oraz ich wyposażenie powinny spełniać następujące warunki: 1) powierzchnia celi przypadająca na jednego mężczyznę nie mniejsza niż 3 m2, a w przypadku kobiety - nie mniejsza niż 4 m2, 2) ściany wewnętrzne i zewnętrzne wykonane z cegły pełnej na zaprawie cementowej, o grubości co najmniej 1,5 cegły, lub z innych materiałów o nie mniejszej wytrzymałości, 3) podłoga trwała i zmywalna, 4) okna uchylne w grubości ściany muru o powierzchni w stosunku do powierzchni podłogi nie mniejszej niż 1:8; z zainstalowaną na zewnątrz kratą z prętów lub płaskowników, a od wewnątrz siatką stalową, 5) oświetlenie odpowiednie do czytania i pisania; punkty świetlne zabezpieczone siatką stalową lub nietłukącym się szkłem, 6) ogrzewanie zapewniające temperaturę według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, 7) wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna, zapewniająca półtorakrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, z otworem wentylacyjnym zabezpieczonym siatką stalową, 8) łóżka jednoosobowe, szafki na rzeczy osobiste oraz stoły i taborety drewniane bez ostrych krawędzi, przymocowane do podłogi lub ściany, 9) przyciski do wzywania obsługi pomieszczeń pod bezpiecznym napięciem elektrycznym, 10) drzwi o solidnej konstrukcji otwierane na zewnątrz z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony celi szkłem hartowanym i z drugiej strony ruchomą zasłoną, z dwiema zasuwami i atestowanym zamkiem oraz łańcuchem zabezpieczającym. 2. Cele dla cudzoziemców mogą być wyposażone w ustęp przenośny lub stały umieszczony w miejscu zapewniającym intymność oraz pojemnik na śmieci. § 19. 1. Izba dyżurna powinna posiadać otwieraną drewnianą barierę oraz być wyposażona w instalację telefoniczną mającą połączenie wyłącznie z dyżurnym właściwej jednostki Policji lub Straży Granicznej. 2. Pokój lekarski powinien być wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody, biurko, krzesło, wieszak, kozetkę lekarską oraz szafkę na leki i podstawowy sprzęt medyczny do badania i udzielania pierwszej pomocy lekarskiej. 3. Pokój widzeń powinien być wyposażony w taborety i stół oraz spełniać warunki określone w § 18 ust. 1 pkt 2-7, 9 i 10. 4. Pokój, w którym podgrzewa się posiłki, powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie grzewcze, zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz w stół, szafki kuchenne, lodówkę i sprzęt stołowo-kuchenny. 5. Zmywalnia naczyń i sprzętu powinna być wyposażona w zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz w zawór ze złączką do węża. 6. Umywalnie i ustępy powinny spełniać następujące warunki: 1) w umywalniach - umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz natrysk, wydzielony podobnie jak kabina ustępowa, 2) w ustępach - umywalka z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz miski ustępowe spłukiwane za pomocą automatu ukrytego w ścianie, 3) miski ustępowe umieszczone w kabinach oddzielonych przegrodami o wysokości 1 m, trwale przytwierdzonymi do podłogi i ściany, z drzwiami o górnej krawędzi 1 m i dolnej 0,3 m nad podłogą, 4) woda ciepła do umywalni i natrysku oraz ustępów doprowadzana poprzez mieszacz zlokalizowany w miejscu niedostępnym dla cudzoziemców, 5) drzwi do umywalni z natryskiem oraz ustępów wyposażone w matową szybę z nietłukącego się szkła lub zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową. 7. Na ścianach korytarzy, obok drzwi, powinny być zamocowane półki drewniane służące do stawiania naczyń z posiłkami. § 20. Stosowanie w areszcie zamiennych materiałów i innych rozwiązań technicznych niż te, o których mowa w § 14 ust. 2 i w § 16-19, określają odrębne przepisy. § 21. Areszt powinien być wyposażony w instalację alarmową (dźwiękowo-świetlną) na wypadek nagłej konieczności zawiadomienia dyżurnego właściwej jednostki Policji lub Straży Granicznej o zaistniałym zagrożeniu bezpieczeństwa przebywających tam osób: 1) dzwonki alarmowe i punkty świetlne w pokoju dyżurnego jednostki lub innym miejscu, z którego sygnał alarmowy zostanie niezwłocznie odebrany, 2) przyciski dzwonków, umieszczone: a) w izbie dyżurnej, b) na ścianach korytarza przy drzwiach każdej celi dla cudzoziemców, c) w pokoju lekarskim, d) w pokoju widzeń, e) w pomieszczeniu do przygotowywania posiłków, g) w umywalniach i ustępach. § 22. 1. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku jest obowiązany przestrzegać regulaminu pobytu, stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Cudzoziemiec, wobec którego zastosowano areszt, jest obowiązany przestrzegać regulaminu pobytu, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 lutego 1999 r. (poz. 179) Załącznik nr 1 REGULAMIN POBYTU CUDZOZIEMCÓW UMIESZCZONYCH W STRZEŻONYM OŚRODKU § 1. 1. Przyjęcie cudzoziemca do ośrodka następuje na podstawie decyzji o wydaleniu i postanowienia właściwego sądu o umieszczeniu cudzoziemca w ośrodku. 2. Przy przyjęciu do ośrodka cudzoziemiec jest obowiązany podać dane osobowe oraz informacje o miejscu zameldowania lub przebywania w kraju pochodzenia, a także o stanie zdrowia. 3. Cudzoziemiec przed przyjęciem do ośrodka jest obowiązany przekazać do depozytu dokumenty tożsamości, zabezpieczone w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej pieniądze i przedmioty wartościowe, a także przedmioty, o których mowa w § 6 ust. 2, jeśli kierownik ośrodka nie zezwoli na ich posiadanie w pokoju dla cudzoziemców, oraz przedmioty, o których mowa w § 8 pkt 3 i 4. 4. Cudzoziemiec przed przyjęciem do ośrodka może przekazać do depozytu także inne niż wymienione w ust. 3 przedmioty. § 2. 1. Cudzoziemca przyjmowanego do ośrodka należy pouczyć o przysługujących mu prawach i obowiązkach oraz zapoznać z regulaminem pobytu w ośrodku. 2. Cudzoziemcowi nie znającemu języka polskiego administracja ośrodka zapewnia możliwość porozumiewania się w sprawach dotyczących pobytu za pośrednictwem tłumacza. § 3. 1. Cudzoziemca przyjętego do ośrodka poddaje się niezwłocznie badaniu lekarskiemu oraz - w miarę potrzeby - zabiegom sanitarnym. 2. Badania lub zabiegów, o których mowa w ust. 1, nie przeprowadza się w przypadku, gdy cudzoziemiec przyjęty do ośrodka poddany był wcześniej badaniu lekarskiemu oraz zabiegom sanitarnym, a powtórne ich przeprowadzenie nie jest konieczne. 3. Lekarz przeprowadzający badanie, o którym mowa w ust. 1 oraz w § 9, i sprawujący opiekę medyczną jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji medycznej według odrębnych przepisów. § 4. 1. Cudzoziemiec przyjęty do ośrodka zajmuje wskazany przez administrację ośrodka pokój dla cudzoziemców i miejsce wyznaczone do spania. 2. Cudzoziemców odmiennej płci umieszcza się oddzielnie. 3. W przypadku gdy cudzoziemiec zostaje przyjęty do ośrodka wraz z małoletnim pozostającym pod jego prawną opieką, należy zapewnić im w miarę możliwości wspólny pokój dla cudzoziemców. 4. W miarę możliwości - na pisemny wniosek cudzoziemców, w którym zadeklarują, że są osobami najbliższymi - umieszcza się ich w jednym pokoju dla cudzoziemców. § 5. 1. Cudzoziemiec przebywający w ośrodku korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia. 2. Jeżeli przedmioty, o których mowa w ust. 1, nie nadają się do użytku lub jeżeli ich używanie jest niedopuszczalne ze względów higienicznych, cudzoziemiec może otrzymać je odpłatnie. W przypadku gdy cudzoziemiec nie może dokonać ich zakupu - wyposażenie w te przedmioty powinno nastąpić nieodpłatnie. 3. Cudzoziemiec otrzymuje nieodpłatnie środki czystości niezbędne do utrzymania higieny osobistej. § 6. 1. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku ma prawo do: 1) kontaktowania się z polskimi organami państwowymi, a także z przedstawicielstwem dyplomatycznym lub urzędem konsularnym państwa obcego w sprawach osobistych i urzędowych, 2) rozporządzania przekazanymi do depozytu przedmiotami, o których mowa w § 1 ust. 3 i 4, jeśli przedmioty te nie zostały zabezpieczone w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej, 3) otrzymywania trzy razy dziennie posiłku, napojów w celu zaspokojenia pragnienia, a gdy wymaga tego stan zdrowia cudzoziemca - wyżywienia dietetycznego według wskazań lekarza; wartość energetyczna posiłków dla osoby dorosłej powinna wynosić nie mniej niż 2600 kcal, a dla małoletniego i kobiety w ciąży - nie mniej niż 3200 kcal, 4) korzystania z opieki lekarskiej, 5) snu w godzinach 2200-600, a w dni świąteczne do godziny 700 oraz w innym czasie, jeśli nie jest to sprzeczne z ustalonym porządkiem pobytu w ośrodku, 6) korzystania z urządzeń sanitarnych i środków czystości niezbędnych do utrzymania higieny osobistej, 7) poruszania się po terenie ośrodka w czasie i miejscu wyznaczonym przez kierownika ośrodka, 8) korzystania z biblioteki, 9) użytkowania sprzętu rekreacyjno-sportowego w czasie i miejscu określonym przez kierownika ośrodka, 10) posiadania przedmiotów kultu religijnego, wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych oraz słuchania lub oglądania w pomieszczeniach mieszkalnych nabożeństw, transmitowanych przez środki masowego przekazu, w sposób nie zakłócający ustalonego porządku pobytu w ośrodku, 11) korzystania z prasy, zakupu prasy z własnych środków i posiadania jej w pokoju dla cudzoziemców, 12) zakupu z własnych środków artykułów żywnościowych i posiadania ich w pokoju dla cudzoziemców, 13) zakupu z własnych środków przedmiotów osobistego użytku służących do utrzymania higieny osobistej, materiałów piśmiennych, książek, gier świetlicowych i posiadania ich w pokoju dla cudzoziemców, 14) zakupu z własnych środków wyrobów tytoniowych i posiadania ich w pokoju dla cudzoziemców, 15) otrzymywania - po skontrolowaniu w jego obecności - paczek z odzieżą, obuwiem i innymi przedmiotami osobistego użytku oraz ze środkami opatrunkowymi i higienicznymi, a także z lekami, które mogą być przekazane za zgodą lekarza, 16) prowadzenia korespondencji oraz korzystania ze środków łączności na własny koszt; w sytuacjach losowych administracja ośrodka może zezwolić na korzystanie ze środków łączności lub wysyłanie korespondencji na koszt ośrodka, 17) składania próśb, skarg i wniosków do kierownika ośrodka lub komendanta wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek podlega, 18) widzeń z osobami bliskimi w specjalnie do tego przeznaczonych pomieszczeniach za zgodą komendanta wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek podlega, lub osoby przez niego upoważnionej, 19) otrzymywania innych świadczeń za zezwoleniem komendanta wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu ośrodek podlega, lub osoby przez niego upoważnionej.2. Kierownik ośrodka może zezwolić cudzoziemcowi na posiadanie w pokoju dla cudzoziemców sprzętu audiowizualnego, komputerowego oraz innych przedmiotów, w tym podnoszących estetykę pomieszczenia lub będących wyrazem kulturalnych zainteresowań cudzoziemca.§ 7. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku jest obowiązany:1) przestrzegać regulaminu pobytu w ośrodku,2) wykonywać polecenia administracji ośrodka,3) przestrzegać ciszy nocnej w godzinach 2200-600, a w dni świąteczne do godziny 700,4) przestrzegać zasad współżycia społecznego,5) dbać o higienę osobistą i czystość pomieszczeń,6) korzystać z wyposażenia ośrodka w nalżyty sposób, 7) w razie wystąpienia objawów choroby niezwłocznie powiadomić o tym administrację ośrodka. § 8. Cudzoziemcowi umieszczonemu w ośrodku zabrania się: 1) samowolnego oddalania się poza teren ośrodka lub przebywania w miejscach, do których administracja ośrodka wydała zakaz wstępu, 2) zakłócania spokoju i ustalonego porządku pobytu w ośrodku, 3) posiadania, poza depozytem, urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji, a także przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie dla porządku lub bezpieczeństwa w ośrodku, a w szczególności: brzytew, żyletek, narzędzi do cięcia metalu, środków służących do obezwładniania, środków odurzających, substancji psychotropowych oraz alkoholu, 4) posiadania w pokojach dla cudzoziemców przedmiotów, których wymiary lub ilość naruszają ustalony porządek pobytu w ośrodku, 5) spożywania alkoholu oraz przyjmowania innych środków odurzających lub substancji psychotropowych, 6) palenia wyrobów tytoniowych poza miejscami do tego wyznaczonymi, 7) odmawiania przyjmowania posiłków dostarczanych przez administrację ośrodka, powodowania u siebie uszkodzeń ciała lub rozstroju zdrowia, jak również nakłaniania lub pomagania w dokonywaniu takich czynów - w celu wymuszenia określonej decyzji lub postępowania, 8) porozumiewania się z osobami postronnymi oraz cudzoziemcami umieszczonymi w innych pokojach dla cudzoziemców, jeżeli naruszałoby to ustalony w ośrodku porządek, 9) dokonywania samowolnej zmiany pokoju dla cudzoziemców i miejsca wyznaczonego do spania, 10) uprawiania gier hazardowych. § 9. Cudzoziemca zwalnianego z ośrodka należy poddać w miarę potrzeby lub na jego prośbę badaniu lekarskiemu. § 10. 1. W wypadku zwolnienia cudzoziemca z ośrodka i odstawienia go do granicy państwowej pieniądze i przedmioty przekazane do depozytu wydaje się cudzoziemcowi, z wyjątkiem dokumentów tożsamości i przedmiotów wymienionych w § 8 pkt 3, które z depozytu pobiera dowódca konwoju i przekazuje je cudzoziemcowi w granicznej placówce kontrolnej Straży Granicznej, w której nastąpi wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W razie zwolnienia cudzoziemca z ośrodka w wypadku innym niż określony w ust. 1, dokumenty i przedmioty zdane do depozytu wydaje się cudzoziemcowi. 3. Przedmioty zdane do depozytu można wydać osobie upoważnionej na podstawie pisemnego wniosku cudzoziemca zwalnianego z ośrodka, który pokrywa koszty przesłania przedmiotów do wskazanej przez niego osoby, instytucji lub organizacji. Załącznik nr 2 REGULAMIN POBYTU CUDZOZIEMCÓW W ARESZCIE W CELU WYDALENIA § 1. 1. Przyjęcie cudzoziemca do aresztu następuje na podstawie decyzji o wydaleniu i postanowienia właściwego sądu o zastosowaniu wobec cudzoziemca aresztu. 2. Przy przyjęciu do aresztu cudzoziemiec jest obowiązany podać dane osobowe oraz informacje o miejscu zameldowania lub przebywania w kraju pochodzenia, a także o stanie zdrowia. 3. Cudzoziemiec przed przyjęciem do aresztu jest obowiązany przekazać do depozytu: 1) dokumenty tożsamości, 2) środki łączności, urządzenia techniczne służące do rejestrowania i odtwarzania informacji, 3) przedmioty, które mogą stanowić zagrożenie dla porządku lub bezpieczeństwa w areszcie, a w szczególności: brzytwy, żyletki, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, środki odurzające, substancje psychotropowe oraz alkohol, 4) przedmioty, których wymiary lub ilość naruszają ustalony porządek pobytu w areszcie, 5) przedmioty, o których mowa w § 6 ust. 2, jeśli komendant jednostki Policji lub Straży Granicznej - w zależności od usytuowania aresztu - albo funkcjonariusz odpowiadający za funkcjonowanie aresztu nie zezwoli na ich posiadanie w celi dla cudzoziemców. § 2. 1. Cudzoziemca przyjmowanego do aresztu należy pouczyć o przysługujących mu prawach i obowiązkach oraz zapoznać z regulaminem pobytu w areszcie. 2. Cudzoziemcowi nie znającemu języka polskiego zapewnia się możliwość porozumiewania się w sprawach dotyczących pobytu w areszcie za pośrednictwem tłumacza. § 3. 1. Cudzoziemca przyjętego do aresztu poddaje się niezwłocznie badaniu lekarskiemu oraz - w miarę potrzeby - zabiegom sanitarnym. 2. Badania lub zabiegów, o których mowa w ust. 1, nie przeprowadza się w przypadku, gdy cudzoziemiec przyjęty do aresztu poddany był wcześniej badaniu lekarskiemu oraz zabiegom sanitarnym, a powtórne ich przeprowadzenie nie jest konieczne. 3. Lekarz przeprowadzający badanie, o którym mowa w ust. 1 i w § 9, oraz sprawujący opiekę medyczną jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji medycznej według odrębnych przepisów. § 4. 1. Cudzoziemiec przyjęty do aresztu zajmuje, wskazaną przez funkcjonariusza odpowiadającego za funkcjonowanie aresztu lub pełniącego służbę w areszcie, celę dla cudzoziemców i miejsce wyznaczone do spania. 2. Cudzoziemców odmiennej płci umieszcza się oddzielnie. § 5. 1. Cudzoziemiec przebywający w areszcie korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia. 2. Jeżeli przedmioty, o których mowa w ust. 1, nie nadają się do użytku lub jeżeli ich używanie jest niedopuszczalne ze względów higienicznych, cudzoziemiec może otrzymać je odpłatnie. W przypadku gdy cudzoziemiec nie może dokonać ich zakupu - wyposażenie w te przedmioty powinno nastąpić nieodpłatnie. 3. Cudzoziemiec otrzymuje nieodpłatnie środki czystości niezbędne do utrzymania higieny osobistej. § 6. 1. Cudzoziemiec przebywający w areszcie ma prawo do: 1) kontaktowania się z polskimi organami państwowymi, a także z przedstawicielstwem dyplomatycznym lub urzędem konsularnym państwa obcego w sprawach osobistych i urzędowych, 2) rozporządzania przekazanymi do depozytu przedmiotami, o których mowa w § 1 ust. 3, jeżeli przedmioty te nie zostały zabezpieczone w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej, 3) otrzymywania trzy razy dziennie posiłku, napojów w celu zaspokojenia pragnienia, a gdy wymaga tego stan zdrowia cudzoziemca - wyżywienia dietetycznego według wskazań lekarza; wartość energetyczna posiłków powinna wynosić nie mniej niż 2600 kcal, a dla kobiety w ciąży - nie mniej niż 3200 kcal, 4) korzystania z opieki lekarskiej, 5) snu w godzinach 2200-600, a w dni świąteczne do godziny 700 oraz w innym czasie, jeśli nie jest to sprzeczne z ustalonym porządkiem pobytu w areszcie, 6) korzystania z urządzeń sanitarnych i środków czystości niezbędnych do utrzymania higieny osobistej, 7) odbywania codziennie jednogodzinnego spaceru na wolnym powietrzu, chyba że lekarz zaleci inaczej, 8) kontaktowania się z innymi cudzoziemcami przebywającymi w areszcie, za zezwoleniem funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, we wskazanym czasie i miejscu, 9) użytkowania gier świetlicowych, bez uprawiania gier hazardowych, w czasie i miejscu wskazanym przez funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, 10) posiadania przedmiotów kultu religijnego, wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych oraz słuchania lub oglądania, w miejscu przebywania, nabożeństw transmitowanych przez środki masowego przekazu, w sposób nie zakłócający ustalonego porządku pobytu w areszcie, 11) korzystania z prasy, zakupu prasy z własnych środków i posiadania jej w celi dla cudzoziemców, 12) zakupu z własnych środków artykułów żywnościowych i przedmiotów osobistego użytku, służących do utrzymania higieny osobistej, oraz posiadania ich w celi dla cudzoziemców, pod warunkiem że przedmioty te i ich opakowanie nie stanowią zagrożenia dla porządku lub bezpieczeństwa w areszcie, 13) zakupu z własnych środków materiałów piśmiennych, książek, gier świetlicowych i posiadania ich w celi dla cudzoziemców, 14) zakupu z własnych środków wyrobów tytoniowych i palenia tytoniu, za zezwoleniem funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, w miejscu do tego wyznaczonym, 15) otrzymywania - po skontrolowaniu w jego obecności - paczek z odzieżą, obuwiem i innymi przedmiotami osobistego użytku oraz ze środkami opatrunkowymi i higienicznymi, a także z lekami, które mogą być udostępnione za zgodą lekarza, 16) prowadzenia korespondencji oraz korzystania ze środków łączności na koszt własny; w sytuacjach losowych cudzoziemcowi można zezwolić na korzystanie ze środków łączności lub wysyłanie korespondencji na koszt aresztu, 17) składania próśb, skarg i wniosków do funkcjonariusza odpowiadającego za funkcjonowanie aresztu albo komendanta jednostki Policji lub Straży Granicznej - w zależności od usytuowania aresztu,18) widzeń z osobami bliskimi w specjalnie do tego przeznaczonych pomieszczeniach jednostki Policji lub Straży Granicznej - w zależności od usytuowania aresztu, za zgodą komendanta wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu areszt podlega, lub osoby przez niego upoważnionej,19) otrzymywania innych świadczeń ze zezwoleniem komendanta wojewódzkiego Policji albo oddziału Straży Granicznej, któremu areszt podlega, lub osoby przez niego upoważnionej.2. Funkcjonariusz odpowiadający za funkcjonowanie aresztu albo komendant jednostki Policji lub Straży Granicznej - w zależności od usytuowana aresztu - może zezwolić cudzoziemcowi na posiadanie w celi dla cudzoziemców sprzętu audiowizualnego, komputerowego oraz innych przedmiotów, w tym podnoszących estetykę pomieszczenia lub będących wyrazem kulturalnych zainteresowań cudzoziemca. § 7. Cudzoziemiec przebywający w areszcie jest obowiązany: 1) przestrzegać regulaminu pobytu w areszcie, 2) wykonywać polecenia funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie, 3) przestrzegać ciszy nocnej w godzinach 2200-600, a w dni świąteczne do godziny 700, 4) przestrzegać zasad współżycia społecznego, 5) dbać o higienę osobistą i czystość pomieszczeń, 6) korzystać z wyposażenia aresztu w należyty sposób, 7) niezwłocznie powiadomić funkcjonariusza pełniącego służbę w areszcie o wystąpieniu choroby, samookaleczeniu lub innym groźnym w skutkach zdarzeniu. § 8. 1. W areszcie może przebywać kobieta do siódmego miesiąca ciąży. 2. Właściwy komendant Policji lub Straży Granicznej, w zależności od usytuowania aresztu, odpowiednio wcześnie przed upływem szóstego miesiąca ciąży występuje do sądu z wnioskiem o umieszczenie przebywającej w areszcie kobiety ciężarnej, w ośrodku. § 9. Cudzoziemca zwalnianego z aresztu należy poddać w miarę potrzeby lub na jego prośbę badaniu lekarskiemu. § 10. 1. W wypadku zwolnienia cudzoziemca z aresztu i odstawienia go do granicy państwowej pieniądze i przedmioty przekazane do depozytu wydaje się cudzoziemcowi, z wyjątkiem dokumentów tożsamości i przedmiotów wymienionych w § 1 ust. 3 pkt 2 i 3, które pobiera z depozytu dowódca konwoju i przekazuje cudzoziemcowi w granicznej placówce kontrolnej Straży Granicznej, w której nastąpi wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W razie zwolnienia cudzoziemca z aresztu w wypadku innym niż określony w ust. 1, dokumenty i przedmioty zdane do depozytu wydaje się cudzoziemcowi. 3. Przedmioty zdane do depozytu można wydać osobie upoważnionej na podstawie pisemnego wniosku cudzoziemca zwalnianego z aresztu, który pokrywa koszty przesłania przedmiotów do wskazanej przez niego osoby, instytucji lub organizacji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 27 stycznia 1999 r. sygn. akt K. 1/98. (Dz. U. Nr 20, poz. 180) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan - przewodniczący Jerzy Ciemniewski Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Janusz Trzciński Marian Zdyb protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 1999 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków Krajowej Rady Sądownictwa i Rzecznika Praw Obywatelskich oraz pytania prawnego Sądu Rejonowego w Częstochowie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego oraz w obecności dopuszczonych do udziału przedstawicieli Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych - wniosku Krajowej Rady Sądownictwa o stwierdzenie niezgodności art. 4b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 ze zm.), art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.), art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48 ze zm.), art. 53 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), art. 12a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), art. 59 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782) - z art. 31, art. 32, art. 47, art. 60, art. 65, art. 178 ust. 1 w związku z art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 2 w związku z art. 1 Konwencji nr 111 Międzynarodowej Organizacji Pracy (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218), art. 26 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167), art. 6 ust. 1 Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 169), art. 14, art. 18 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z uzup. i zm.), - wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, uzupełnionego na rozprawie, o stwierdzenie niezgodności art. 53, art. 59 § 2, art. 61 § 2 pkt 3, art. 115 § 3, art. 1221 § 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604 i Nr 124, poz. 782), w tym art. 53 i art. 61 § 2 pkt 2 i 3 w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz ustawy o prokuraturze (Dz. U. Nr 117, poz. 752), zaś art. 1221 § 4 tejże ustawy - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782), art. 4b ust. 1 pkt 2, art. 4b ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124, Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), art. 12a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515) wprowadzony przez ustawę z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), art. 12 ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782), art. 15 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944), art. 70 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) - z art. 2, art. 18, art. 31 ust. 3, art. 32, art. 47, art. 60, art. 65 ust. 1, art. 77 ust. 2, art. 178 ust. 1 oraz art. 180 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 z uzup. i zm.), art. 17 ust. 1, art. 23 ust. 2, art. 25 lit. c) Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167), - pytania prawnego Sądu Rejonowego w Częstochowie, VII Wydział Pracy, dotyczącego zgodności: art. 59 § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 124, poz. 182) - z art. 31, art. 32, art. 47, art. 52, art. 60, art. 65, art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z art. 1 Konwencji nr 111 dotyczącej dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (ratyfikowanej 8 maja 1961 r. - Dz. U. Nr 42, poz. 218 i 219), z art. 12 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) oraz z art. 6 ust. 1 Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 169), orzeka: I. 1. Art. 4b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w zakresie, w jakim odnosi się do małżonka, krewnego i powinowatego adwokata, pełniących funkcje sędziowskie lub prokuratorskie, - art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), - art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782), - art. 15 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123), - art. 53, art. 61 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) oraz art. 1221 § 4 tejże ustawy w zakresie, w jakim nakazuje on stosowanie do referendarzy sądowych przepisu art. 53 tej ustawy, - art. 12a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 74, poz. 368, Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971) - są niezgodne z art. 47, art. 60 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z 1995 r. Nr 36, poz. 175, 176 i 177 oraz z 1998 r. Nr 147, poz. 962) przez to, że ograniczają prawa do ochrony życia prywatnego i rodzinnego, do decydowania o swoim życiu osobistym, do dostępu do służby publicznej, a także wolność wyboru i wykonywania zawodu przez sędziów, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych - w stopniu, który nie jest konieczny dla ochrony bezstronności sędziego. 2. Art. 59 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (powołanej wyżej), art. 12 ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471) w brzmieniu nadanym przez art. 5 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782) - są niezgodne z art. 77 ust. 2 i art. 180 ust. 1 i 2 w związku z art. 178 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w jakim przewidują możliwość rozwiązania stosunku służbowego sędziego z mocy prawa, zamykając mu drogę sądową do dochodzenia naruszonych praw. 3. Art. 70 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) w zakresie, w jakim odnosi się on do przepisów ustawy o ustroju sądów powszechnych, powołanych w pkt I.1. oraz I.2. wyroku - jest niezgodny z art. 47, art. 60 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 oraz art. 77 ust. 2 i art. 180 ust. 1 i 2 w związku z art. 178 ust. 1 Konstytucji, a także art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (powołanej wyżej). II. Powołane w pkt I wyroku przepisy nie są niezgodne z: - art. 2, art. 18, art. 32 i art. 52 Konstytucji, - art. 12, art. 14 i art. 18 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (powołanej wyżej), - art. 2 w związku z art. 1 Konwencji (nr 111) dotyczącej dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218), - art. 6 ust. 1 Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 169), - art. 17 ust. 1, art. 23 ust. 2, art. 25 lit. c), art. 26 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych (Dz. U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167). Ponadto Trybunał Konstytucyjny postanawia: na podstawie art. 39 ust. 2 w związku z art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643), uznając wydanie orzeczenia za zbędne - umorzyć postępowanie w zakresie stwierdzenia zgodności art. 115 § 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (powołanej wyżej) z artykułami Konstytucji oraz umów międzynarodowych powołanymi w wyroku. Marek Safjan Jerzy Ciemniewski Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Janusz Trzciński Marian Zdyb ______________________________________ Na podstawie art. 190 ust. 1 w związku z art. 239 ust. 1 zd. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 stycznia 1999 r., sygn. akt K. 1/98, w zakresie objętym pytaniem prawnym Sądu Rejonowego w Częstochowie, tj. w stosunku do przepisów art. 53 § 1 i art. 59 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (powołanej wyżej w wyroku) jest ostateczny. Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 9 lutego 1999 r. sygn. akt U. 4/98. (Dz. U. Nr 20, poz. 181) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Mączyński - przewodniczący Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniach 26 stycznia i 9 lutego 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Związku Pracodawców Górnictwa i Przetwórstwa Surowców Mineralnych w Kielcach z siedzibą w Wiśniówce, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności: 1) przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526), - z art. 2 w związku z art. 32 ust. 1 oraz art. 7 i art. 92 ust. 1 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - z art. 1, art. 2 oraz z art. 84 ust. 3 i art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; 2) przepisu § 2 ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526): - z art. 2, art. 7, art. 22, art. 32 ust. 1 i art. 92 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - z art. 1, art. 2, art. 84 ust. 3 i art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; 3) przepisu § 71 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526): - z art. 2 w związku z art. 32 ust. 1, art. 7 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - z art. 1, art. 2 i art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, orzeka: 1. Przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526): - jest zgodny z art. 1, art. 2, art. 84 ust. 3 i art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - jest zgodny z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1, art. 92 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - nie jest niezgodny z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175). 2. Przepis § 2 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526) rozumiany w ten sposób, iż w odniesieniu do kopalin lub surowców mineralnych, które przed wprowadzeniem do obrotu rynkowego zostały poddane przeróbce, dotyczy wyłącznie tych kopalin lub surowców mineralnych, które takiej przeróbki wymagają: - jest zgodny z art. 1, art. 2, art. 84 ust. 3 i art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - jest zgodny z art. 2, art. 7, art. 22, art. 32 ust. 1, art. 92 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - nie jest niezgodny z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. 3. Przepis § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526): - jest zgodny z art. 1, art. 2, art. 84 ust. 3 i art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668), - jest zgodny z art. 2, art. 7, art. 22, art. 32 ust. 1, art. 92 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, - nie jest niezgodny z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; postanawia: Na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym umorzyć postępowanie w sprawie stwierdzenia niezgodności przepisu § 71 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 sierpnia 1994 r. w sprawie opłat za działalność prowadzoną na podstawie przepisów Prawa geologicznego i górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 430 i z 1997 r. Nr 82, poz. 526) z przepisami art. 1, art. 2 i art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 668) oraz z art. 2, art. 7, art. 32 ust. 1, art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 1 ust. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Andrzej Mączyński Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 lutego 1999 r. sygn. akt SK. 11/98. (Dz. U. Nr 20, poz. 182) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Stefan J. Jaworski - przewodniczący Marek Safjan - sprawozdawca, Marian Zdyb protokolant - Dorota Raczkowska po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Jarosława Fernera, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: skarżącego z pełnomocnikiem, Ministra Obrony Narodowej i Prokuratora Generalnego, w sprawie zgodności § 132 ust. 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 i z 1998 r. Nr 153, poz. 1004) z art. 32 i art. 53 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) orzeka: 1. § 132 ust. 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 i z 1998 r. Nr 153, poz. 1004) jest niezgodny z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że narusza zasadę równego traktowania, uniemożliwiając żołnierzom zawodowym, znajdującym się w takiej samej sytuacji, rozwiązanie stosunku służbowego. 2. § 132 ust. 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 i z 1998 r. Nr 153, poz. 1004) jest niezgodny z art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7), a tym samym jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że naruszając cel wyżej wskazanej ustawy, w ramach której udzielone zostało upoważnienie do wydania przepisów regulujących zasady i tryb zwracania równowartości kosztów zakwaterowania, wyżywienia i umundurowania, poniesionych w czasie studiów lub nauki, został wydany z naruszeniem ustawowego upoważnienia. 3. § 132 ust. 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38 i z 1998 r. Nr 153, poz. 1004) nie jest niezgodny z art. 53 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Stefan J. Jaworski Marek Safjan Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych kierunków działań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz sposobów ich realizacji. (Dz. U. Nr 21, poz. 183) Na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1996 r. w sprawie szczegółowych kierunków działań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz sposobów ich realizacji (Dz. U. Nr 16, poz. 82, Nr 63, poz. 295 i Nr 127, poz. 596 oraz z 1997 r. Nr 34, poz. 204 i Nr 145, poz. 972) w § 19 skreśla się ust. 3. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie zwolnienia niektórych grup płatników z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 21, poz. 184) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Zwalnia się w 1999 r. płatników, o których mowa w: 1) art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121), zwanej dalej "ustawą", z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń ze stosunku pracy, wypłacanych uczestnikom Ochotniczych Hufców Pracy - w całości, 2) art. 35 ust. 1 pkt 4 oraz art. 41 ust. 1 ustawy z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych przez nich: a) należności za pracę, przypadających tymczasowo aresztowanym oraz skazanym, b) uposażeń posłów i senatorów, c) stypendiów sportowych, d) należności z tytułu umów zlecenia i umów agencyjnych - w części przypadającej od potrąconych w danym miesiącu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. § 2. Po zakończeniu roku podatnicy, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, w przypadkach określonych w art. 45 ustawy. § 3. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 6 lipca 1994 r. w sprawie zaniechania poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (Monitor Polski Nr 39, poz. 333). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów osiągniętych od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 6 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad wpisywania do wykazu obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej, oraz ustalenia ich wykazu. (Dz. U. Nr 21, poz. 185) Na podstawie art. 14a ust. 2 i 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz obiektów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, w których prowadzona jest, jako podstawowa, działalność kulturalna lub które dla takiej działalności zostały wybudowane i nie mogą być przeznaczone do prowadzenia wyłącznie innej działalności podstawowej, zwany dalej "wykazem obiektów", stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Minister właściwy do spraw kultury, także z własnej inicjatywy, umieszcza obiekt w wykazie dla potwierdzenia szczelnego znaczenia niektórych obiektów dla kultury oraz w celu ich ewidencjonowania. 2. Uzasadnieniem dla dokonania wpisu obiektu do wykazu obiektów jest jego znaczenie dla kultury narodowej, prowadzona w nim działalność lub cel, dla którego obiekt został wybudowany. § 3. Wzmiankę o wpisaniu obiektu o szczególnym znaczeniu dla kultury do wykazu obiektów umieszcza się w księdze rejestrowej prowadzonej dla instytucji kultury w dziale trzecim - Mienie instytucji kultury, w rubryce Uwagi. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 6 stycznia 1999 r. (poz. 185) WYKAZ OBIEKTÓW STANOWIĄCYCH WŁASNOŚĆ SKARBU PAŃSTWA LUB JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO, W KTÓRYCH PROWADZONA JEST, JAKO PODSTAWOWA, DZIAŁALNOŚĆ KULTURALNA LUB KTÓRE DLA TAKIEJ DZIAŁALNOŚCI ZOSTAŁY WYBUDOWANE I NIE MOGĄ BYĆ PRZEZNACZONE DO PROWADZENIA WYŁĄCZNIE INNEJ DZIAŁALNOŚCI PODSTAWOWEJ 1. WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Jeleniej Górze 2.Oddział Dziecięco-Młodzieżowy Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Jeleniej Górze 3.Filia nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Jeleniej Górze 4.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Legnicy, wraz z obiektami: - przy ul. Zielonej 5/6, Rynek 15 5.Filia nr 1 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Wałbrzychu, wraz z obiektem - przy ul. Piłsudskiego 90 6.Filia nr 2, 6, 8, 13 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Wałbrzychu 7.Filia nr 3 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Wałbrzychu, wraz z obiektem - przy ul. Armii Krajowej 58 8.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu, wraz z obiektem - przy ul. Igielnej 13 9.Muzeum Okręgowe w Jeleniej Górze 10.Muzeum - Zamek w Bolkowie, Oddział Muzeum Okręgowego w Jeleniej Górze 11.Muzeum w Szklarskiej Porębie, Oddział Muzeum Okręgowego w Jeleniej Górze 12.Muzeum Regionalne w Środzie Śląskiej 13.Muzeum Narodowe we Wrocławiu 14.Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu, Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu, wraz z obiektem - Muzeum Archeologiczne 15.Panorama Racławicka, Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu 16.Jeleniogórski Teatr ANIMACJI w Jeleniej Górze 17.Teatr im. Cypriana Norwida w Jeleniej Górze 18.Teatr Lalek w Wałbrzychu, wraz z obiektem - przy ul. Zamkowej 1 19.Teatr Polski we Wrocławiu, wraz z obiektem - Teatr Kameralny we Wrocławiu 20.Wrocławski Teatr Pantomimy 21.Filharmonia Sudecka w Wałbrzychu 22.Państwowa Filharmonia im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu 23.Państwowa Opera we Wrocławiu 24.Biuro Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze 25.Państwowa Galeria Sztuki w Legnicy 26.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Wałbrzychu z siedzibą w Dzierżoniowie, wraz z obiektem - przy ul. Świdnickiej 25 27.Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, wraz z obiektami: - przy ul. Rynek 25, 26, 27, - przy pl. Nankiera 8 2. WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Książnica Miejska im. M. Kopernika w Toruniu 3.Wojewódzka Biblioteka Publiczna we Włocławku 4.Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, wraz z obiektami: - przy ul. Grodzkiej 7, 9, 11, - Biały Spichlerz Mennica, - Czerwony Spichlerz Mennica 5.Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach, wraz z obiektami: - Brama Człuchowska, - Baszta Wronia, - Baszta Szewska, - Dom na Murach, - Dom Szewski, - Kurza Stopa, - Chata Podcieniowa w Silnie 6.Muzeum im. J. Kasprowicza w Inowrocławiu, wraz z obiektami: - przy ul. Solankowej 33, - Dom Rodziny Jana Kasprowicza w Szymborzu 7.Muzeum Etnograficzne w Toruniu, wraz z obiektami: - Spichlerze przy ul. Rabiańska 19, 21, - Bunkier, budynek poforteczny, - Park Etnograficzny w Toruniu, - Park Etnograficzny w Kaszczorku, - dawny arsenał 8.Muzeum Okręgowe w Toruniu, wraz z obiektami: - przy ul. Kopernika 15, 17, - przy ul. Ciasnej 4, 6, 8 i ul. Piekary 4, - Ratusz, - Dom Eskenów, - Spichlerze, - kamienica "Pod Gwiazdą", - Zamek Krzyżacki (ruiny) 9.Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku, wraz z obiektami: - Muzeum Historii Włocławka, - Muzeum Etnograficzne, - Muzeum - zbiory sztuki, - Muzeum Stanisława Noakowskiego w Nieszawie, - Muzeum Fajansu, - Spichlerz zabytkowy, XIX w. (magazyn), - Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny 10.Teatr Polski w Bydgoszczy 11.Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu 12.Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, wraz z obiektem: - Pałac w Ostromecku 13.OPERA NOVA Państwowa Opera w Bydgoszczy, wraz z obiektami: - Pomorski Dom Sztuki, - Teatr Kameralny 14.Państwowa Galeria Sztuki w Toruniu, wraz z obiektem: - przy ul. Rabiańska 20 15.Galeria i Ośrodek Plastycznej Twórczości Dziecka w Toruniu, wraz z obiektem: - przy ul. Rynek Nowomiejski 17 16.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy 17.Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu, wraz z obiektami: - przy ul. Wola Zamkowa 8/10 i 9/10 18.Wojewódzki Dom Kultury we Włocławku 19.Pałac Lubostroń - Badawczo-Rozwojowe Centrum Rehabilitacji Społecznej, Sztuki i Animacji Kulturalnej Osób Niepełnosprawnych w Lubostroniu 3. WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Chełmie 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie, wraz z obiektem - Pałac zabytkowy we wsi Bronice 3.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Zamościu 4.Dział Historii, Archeologii i Przyrody Muzeum Okręgowego w Białej Podlaskiej 5.Dział Sztuki Dawnej Muzeum Okręgowego w Białej Podlaskiej 6.Dział w organizacji, Muzeum Okręgowe w Białej Podlaskiej 7.Muzeum Okręgowe w Chełmie 8.Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym 9.Kamienica Celejowska w Kazimierzu Dolnym, Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym 10.Muzeum Sztuki Złotniczej w Kazimierzu Dolnym, Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym 11.Muzeum Przyrodnicze w Kazimierzu Dolnym, Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym 12.Muzeum - Zamek w Janowcu, Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym 13.Kuźnia, Oddział Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym 14.Muzeum Zamoyskich w Kozłówce 15.Muzeum Regionalne w Krasnymstawie 16.Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie 17.Muzeum Lubelskie w Lublinie 18.Muzeum Historii Miasta Lublin, Oddział Muzeum Lubelskiego 19.Muzeum Historii Ratusza i Trybunału Koronnego w Lublinie, Oddział Muzeum Lubelskiego 20.Muzeum Martyrologii "Pod Zegarem" w Lublinie, Oddział Muzeum Lubelskiego 21.Dworek Wincentego Pola w Lublinie, Oddział Muzeum Lubelskiego 22.Muzeum Regionalne w Kraśniku, Oddział Muzeum Lubelskiego 23.Muzeum Regionalne w Łęcznej, Oddział Muzeum Lubelskiego 24.Muzeum Regionalne w Lubartowie, Oddział Muzeum Lubelskiego 25.Muzeum Stefana Żeromskiego w Nałęczowie, Oddział Muzeum Lubelskiego 26.Państwowe Muzeum na Majdanku 27.Muzeum im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie 28.Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego we Włodawie 29.Muzeum Martyrologii w Sobiborze, Oddział Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego we Włodawie 30.Muzeum Okręgowe w Zamościu 31.Muzeum Barwy Oręża "Arsenał" w Budynku Arsenału, Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu 32.Muzeum im. St. Staszica w Dworku du Chateau w Hrubieszowie, Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu 33.Muzeum Rzemiosł Ludowych w Zagrodzie Sitarskiej - Skansenie w Biłgoraju, Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu 34.Muzeum im. Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim, Oddział Muzeum Okręgowego w Zamościu 35.Państwowa Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego, Teatr Muzyczny w Lublinie 36.Zespół Pieśni i Tańca "Lublin" im. Wandy Kaniorowej w Lublinie 37.Polska Orkiestra Włościańska im. Karola Namysłowskiego w Zamościu 38.Biuro Wystaw Artystycznych w Lublinie 39.Biuro Wystaw Artystycznych w Zamościu 40.Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice" 41.Galeria Podlaska we wsi Roskosz 42.Dom Muzyki w Kraczewicach 43.Regionalny Ośrodek Kultury w Białej Podlaskiej 44.Wojewódzki Dom Kultury w Chełmie 45.Wojewódzki Dom Kultury w Lublinie 46.Wojewódzki Dom Kultury w Zamościu 4. WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gorzowie Wielkopolskim 2.Wypożyczalnia Główna Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie Wielkopolskim 3.Dział Zbiorów Audiowizualnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie Wielkopolskim 4.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Cypriana Kamila Norwida w Zielonej Górze 5.Muzeum w Gorzowie Wielkopolskim, wraz z obiektem - przy ul. Fabrycznej 1 6.Muzeum Budownictwa i Techniki Wiejskiej w Bogdańcu, Oddział Muzeum w Gorzowie Wielkopolskim 7.Muzeum w Międzyrzeczu, wraz z obiektami: - dawna karczma, - ruiny zamku, - budynek bramny 8.Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze 9.Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z siedzibą w Świdnicy 10.Lubuskie Muzeum Wojskowe w Zielonej Górze z siedzibą w Drzonowie 11.Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli, wraz z obiektem - przy ul. Górnej 4 12.Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim 13.Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze 14.Państwowa Filharmonia im. Tadeusza Bairda w Zielonej Górze 15.Regionalne Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze 16.Wojewódzki Dom Kultury w Gorzowie Wielkopolskim 5. WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Adama Próchnika w Piotrkowie Trybunalskim 3.Miejska Biblioteka Publiczna w Bełchatowie 4.Miejska Biblioteka Publiczna w Brzezinach 5.Miejska Biblioteka Publiczna w Koluszkach 6.Miejska Biblioteka Publiczna w Kutnie 7.Miejska Biblioteka Publiczna w Łęczycy 8.Miejska Biblioteka Publiczna w Opocznie 9.Miejska Biblioteka Publiczna w Pabianicach 10.Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna w Poddębicach 11.Miejska Biblioteka Publiczna w Radomsku 12.Biblioteka Publiczna w Rawie Mazowieckiej 13.Powiatowa Biblioteka w Sieradzu 14.Miejska i Gminna Biblioteka Publiczna im. L. Kruczkowskiego w Wieluniu 15.Miejska Biblioteka Publiczna im. J. Szaniawskiego w Zduńskiej Woli 16.Miejska Biblioteka Publiczna w Zgierzu 17.Muzeum Regionalne w Bełchatowie 18.Muzeum Regionalne w Brzezinach 19.Muzeum Regionalne w Kutnie 20.Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego w Krośniewicach 21.Muzeum w Łęczycy 22.Muzeum Sztuki w Łodzi 23.Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi 24.Muzeum w Łowiczu 25.Muzeum Regionalne w Opocznie 26.Muzeum w Oporowie 27.Muzeum Miasta Pabianice 28.Muzeum Okręgowe w Piotrkowie Trybunalskim 29.Muzeum Samorządowe w Przedborzu 30.Muzeum Regionalne w Radomsku 31.Muzeum Ziemi Rawskiej w Rawie 32.Muzeum Okręgowe w Sieradzu 33.Muzeum Wnętrz Dworskich w Tubędzinie, Oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu 34.Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim 35.Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Wieluniu 36.Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie, Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej 37.Muzeum Historii Miasta w Zduńskiej Woli 38.Muzeum Miasta Zgierza w Zgierzu 39.Teatr im. S. Jaracza w Łodzi 40.Teatr Wielki w Łodzi 41.Państwowa Filharmonia im. A. Rubinsteina w Łodzi 42.Biuro Wystaw Artystycznych "Galeria Sztuki" w Piotrkowie Trybunalskim 43.Powiatowa Galeria Sztuki w Sieradzu 44.Galeria Sztuki "Arkady" w Tomaszowie Mazowieckim 45.Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Piotrkowie Trybunalskim 46.Miejski Dom Kultury w Bełchatowie 47.Młodzieżowy Dom Kultury "Ruina" w Bełchatowie 48.Miejski Ośrodek Kultury w Brzezinach 49.Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Działoszynie 50.Ośrodek Kultury w Kolumnie 51.Miejski Ośrodek Kultury w Koluszkach 52.Kutnowski Dom Kultury w Kutnie 53.Łaski Dom Kultury w Łaskach 54.Dom Kultury w Łęczycy 55.Łódzki Dom Kultury w Łodzi 56.Miejski Dom Kultury im. M. i T. Sygietyńskich w Opocznie 57.Miejski Ośrodek Kultury w Pabianicach 58.Poddębicki Dom Kultury w Poddębicach 59.Wojewódzki Dom Kultury w Piotrkowie Trybunalskim 60.Miejski Dom Kultury w Przedborzu 61.Miejski Dom Kultury w Radomsku 62.Powiatowy Ośrodek Kultury w Sieradzu 63.Wojewódzki Dom Kultury w Skierniewicach 64.Miejski Ośrodek Kultury w Tomaszowie Mazowieckim 65.Wieluński Dom Kultury w Wieluniu 66.Młodzieżowy Dom Kultury w Wieluniu 67.Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Wieruszowie 68.Miejski Ośrodek Kultury w Zgierzu 69.Młodzieżowy Dom Kultury w Zgierzu 70.Siedziba Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Piotrkowie Trybunalskim 71.Centrum Kultury i Promocji w Zduńskiej Woli 6. WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Józefa Szujskiego w Nowym Sączu 2.Oddział dla dzieci Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Nowym Sączu 3.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie 4.Filia Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie 5.Biblioteka Publiczna im. Stefana Żeromskiego w Zakopanem 6.Muzeum Narodowe w Krakowie, wraz z obiektami: - Centrum Sztuki Japońskiej, - Dom Józefa Mehoffera, - Biblioteka Czartoryskich, - Kamienica Szołayskich, - Dom Jana Matejki, - Kamienica Łozińskich, - Pałac Czapskiego, - Galeria "Sukiennice", - Spichlerz, - magazyn sprzętu ekspozycyjnego 7.Zamek Królewski na Wawelu - Państwowe Zbiory Sztuki w Krakowie 8.Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie 9.Muzeum Archeologiczne w Krakowie 10.Muzeum Historii Fotografii w Krakowie 11.Zespół Dworski Tetmajerów w Łopusznej 12.Muzeum im. W. Orkana w Rabce 13.Zabytkowy kościółek w Rabce 14.Dom W. Orkana w Porębie Wielkiej 15.Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka 16.Ośrodek Budownictwa Ludowego w Szymbarku 17.Muzeum Okręgowe w Tarnowie, wraz z obiektem - Ratusz - Galeria Sztuki Dawnej 18.Muzeum Etnograficzne Tarnów, Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 19.Zamek w Dębnie, Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 20.Muzeum Powstania Styczniowego i Młodej Polski w Dołędze, Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 21.Zagroda Felicji Curyłowej - Zalipie, Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 22.Dom Wincentego Witosa, Wierzchosławice, Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 23.Muzeum Pamiątek po J. Matejce "Koryzonówka", Oddział Muzeum Okręgowego w Tarnowie 24.Muzeum Tatrzańskie im. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, wraz z obiektami: - Galeria Kulczyńskich, - Galeria W. Hasiora, - Willa "Koliba" (Muzeum Stylu Zakopiańskiego) 25.Muzeum Kornela Makuszyńskiego, Oddział Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem 26.Muzeum - Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej 27.Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie 28.Teatr "Bagatela" im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie 29.Teatr Ewy Demarczyk w Krakowie 30.Teatr Lalek RABCIO w Rabce 31.Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem 32.Galeria BWA "Pod Jagiełłą" w Nowym Sączu 33.Centrum Paderewskiego - Dworek Ignacego Jana Paderewskiego, Kąśna Dolna 34.Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie 7. WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Ciechanowie, wraz z obiektami: - przy ul. Warszawskiej, - przy ul. Pułtuskiej 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Wiktora Gomulickiego w Ostrołęce 3.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Władysława Broniewskiego w Płocku 4.Dział Zbiorów Specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Płocku 5.Oddział dla Dzieci Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Płocku 6.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Radomiu im. J. A. i A. S. Załuskich 7.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Siedlcach 8.Biblioteka Narodowa w Warszawie 9.Centralna Biblioteka Rolnicza w Warszawie 10.Główna Biblioteka Lekarska w Warszawie 11.Centralna Biblioteka Wojskowa w Warszawie 12.Biblioteka Publiczna m. st. Warszawy 13.Biblioteka im. H. Rudnickiej, Oddział Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy 14.Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, wraz z obiektem - przy ul. Sienkiewicza 79 15.Muzeum Pozytywizmu w Gołotczyźnie, Oddział Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie 16.Zamek Książąt Mazowieckich w Ciechanowie 17.Muzeum-Zbrojownia na Zamku w Liwie 18.Muzeum Regionalne w Łukowie 19.Muzeum Romantyzmu w Opinogórze 20.Muzeum w Oporowie 21.Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce 22.Zagroda Kurpiowska w Kadzidle, Oddział Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce 23.Spichlerz - zbiory etnograficzne, Muzeum Mazowieckie w Płocku 24.Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu 25.Muzeum im. Oskara Kolberga, Przysucha, Oddział Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu 26.Muzeum Okręgowe im. Jacka Malczewskiego w Radomiu 27.Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie, Oddział Muzeum Okręgowego im. Jacka Malczewskiego w Radomiu 28.Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Oddział Muzeum Okręgowego im. Jacka Malczewskiego w Radomiu 29.Muzeum Okręgowe w Siedlcach 30.Muzeum Walki i Męczeństwa w Treblince, Oddział Muzeum Okręgowego w Siedlcach 31.Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu, wraz z obiektem - Ratusz 32.Muzeum im. Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów w Stawisku 33.Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu 34.Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce 35.Muzeum Historii Warki, Warka 36.Muzeum Narodowe w Warszawie 37.Zamek Królewski w Warszawie - pomnik Historii i Kultury Narodowej 38.Muzeum Łazienki Królewskie Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Warszawie 39.Muzeum Pałac w Wilanowie 40.Muzeum Historyczne m. st. Warszawy, wraz z obiektami: - przy ul. Nowomiejskiej 4/6/8, - przy Rynku Starego Miasta 28/42 41.Muzeum Woli, Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy 42.Muzeum Drukarstwa (w organizacji), Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy 43.Muzeum Walki i Męczeństwa w Palmirach, Oddział Muzeum Historycznego m. st. Warszawy 44.Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie 45.Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, wraz z obiektami: - przy ul. Brzozowej 1/23, - przy Rynku Starego Miasta 18/20 46.Muzeum Władysława Broniewskiego, Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie 47.Muzeum Marii Dąbrowskiej, Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie 48.Muzeum Andrzeja Struga, Oddział Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie 49.Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie 50.Muzeum Karykatury w Warszawie 51.Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie 52.Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej 53.Muzeum Okręgowe w Żyrardowie 54.Muzeum im. W. S. Reymonta w Lipcach Reymontowskich, Oddział Muzeum Okręgowego w Żyrardowie 55.Teatr Narodowy w Warszawie 56.Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku 57.Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie 58.Teatr Polski w Warszawie, wraz z obiektem - Scena Kameralna Teatru Polskiego w Warszawie 59.Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie 60.Teatr Żydowski im. E. R. Kamińskiej, Warszawa 61.Teatr LALKA w Warszawie 62.Filharmonia Narodowa w Warszawie 63.Biuro Wystaw Artystycznych "Galeria C" w Ciechanowie 64."Zachęta" Państwowa Galeria Sztuki w Warszawie 65.Centrum Sztuki "Studio", Warszawa 66.Centrum Animacji Kultury w Warszawie 67.Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku 68.Centrum Sztuki Współczesnej "Zamek Ujazdowski" w Warszawie 69.Centrum Kultury i Sztuki Województwa Siedleckiego, wraz z obiektami: - "Hala Targowa" w Siedlcach, - Dwór Ziemiański w Woli Suchożebrowskiej 70.Filmoteka Narodowa w Warszawie 71.Dom Pracy Twórczej "Reymontówka" w Chlewiskach 72.Wojewódzki Dom Kultury w Ciechanowie 73.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Ostrołęce 74.Wojewódzki Dom Kultury w Płocku 75.Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki "Resursa" w Radomiu 76.Warszawski Ośrodek Kultury w Warszawie 77.Staromiejski Dom Kultury w Warszawie 78.Dom Wojska Polskiego w Warszawie 79.Reprezentacyjny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego w Warszawie 80.Orkiestra Koncertowa Wojska Polskiego w Warszawie 81.Krajowy Ośrodek Dokumentacji Regionalnych Towarzystw Kultury w Ciechanowie 82.Oddział Wojewódzki Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Siedlcach 83.Ośrodek Ratowniczych Badań Archeologicznych w Warszawie 84.Ośrodek Zabytkowego Krajobrazu w Warszawie 85.Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych w Warszawie 86.Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie 8. WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu, wraz z obiektami: - przy ul. Piastowskiej 19, 20 - przy ul. Rynek 1, ul. Jagiellonów 4-6, - Zespół Zamkowo-Pałacowy w Rogowie Opolskim 2.Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu 3.Muzeum w Nysie 4.Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, wraz z obiektami: - przy ul. Mały Rynek 7, ul. Ozimskiej 10, - w miejscowości Góra św. Anny przy ul. Leśnickiej 30 5.Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu, wraz z obiektami: - w Kielczy przy ul. 15 Grudnia 35, - w Strzelcach Opolskich przy ul. Marka Prawego 6.Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, wraz z obiektami: - przy ul. Zakładowej 2, - Dom Aktora w Opolu 7.Państwowa Filharmonia im. Józefa Elsnera w Opolu 9. WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krośnie 2.Oddział dla dzieci Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krośnie 3.Filia nr 1, 3, 4, 5, 7, 8 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krośnie 4.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Przemyślu 5.Filia nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Przemyślu 6.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie 7.Filia nr 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 15, 16, 18, 20 Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie 8.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Tarnobrzegu 9.Filia nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Tarnobrzegu 10.Muzeum Historyczne - Pałac w Dukli 11.Muzeum Okręgowe w Krośnie 12.Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku 13.Muzeum Historyczne w Sanoku 14.Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu 15.Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, wraz z obiektami: - przy pl. Katedralnym 2, - przy ul. Serbańskiej 7, ul. Rynek 9 16.Muzeum w Jarosławiu, wraz z obiektem - przy ul. Rynek 5 17.Muzeum w Przeworsku 18.Muzeum w Lubaczowie, wraz z obiektami: - przy ul. Sobieskiego 1 19.Muzeum Okręgowe w Rzeszowie 20.Muzeum Etnograficzne w Rzeszowie, Oddział Muzeum Okręgowego w Rzeszowie 21.Muzeum - Zamek w Łańcucie 22.Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej 23.Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie 24.Teatr Lalki i Aktora KACPEREK w Rzeszowie 25.Państwowa Filharmonia im. Artura Malawskiego w Rzeszowie 26.Biuro Wystaw Artystycznych w Krośnie 27.Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie 28.Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu 29.Centrum Kultury w Przemyślu 30.Regionalny Ośrodek Kultury, Edukacji i Nauki w Przemyślu 31.Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytkowych Założeń Ogrodowych i Arboretum w Bolestraszycach 32.Wojewódzki Dom Kultury w Krośnie 33.Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie 34.Wojewódzki Dom Kultury w Tarnobrzegu 10. WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marii Konopnickiej w Suwałkach 3.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Łomży 4.Muzeum Okręgowe w Białymstoku 5.Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego w Białymstoku, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 6.Muzeum Historyczne w Białymstoku, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 7.Białostockie Muzeum Wsi Osowicze, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 8.Muzeum w Tykocinie, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 9.Muzeum w Bielsku Podlaskim, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 10.Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy, Oddział Muzeum Okręgowego w Białymstoku 11.Muzeum Wojska w Białymstoku 12.Muzeum Rolnictwa im. Księdza Krzysztofa Kluka w Ciechanowcu 13.Muzeum Przyrody w Drozdowie 14.Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży 15.Galeria Sztuki Współczesnej w Łomży, Oddział Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży 16.Skansen Kurpiowski im. Adama Chętnika, Oddział Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży 17.Muzeum Okręgowe w Suwałkach 18.Muzeum Marii Konopnickiej w Suwałkach, Oddział Muzeum Okręgowego w Suwałkach 19.Muzeum K. I. Gałczyńskiego w Leśniczówce w Praniu, Oddział Muzeum Okręgowego w Suwałkach 20.Muzeum Michała Kajki w Ogródku, Oddział Muzeum Okręgowego w Suwałkach 21.Państwowy Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku 22.Teatr Lalek w Białymstoku 23.Państwowy Teatr Lalek w Łomży 24.Państwowa Filharmonia w Białymstoku 25.Galeria im. Slendzińskich w Białymstoku 26.Galeria "Arsenał" w Białymstoku 27.Dom Pracy Twórczej w Wigrach 28.Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku, wraz z obiektem: - przy ul. Świętego Rocha 14 29.Ośrodek "Pogranicze - sztuk, kultur, narodów" w Sejnach, wraz z obiektami: - dawne gimnazjum hebrajskie, - biała synagoga 30.Białostocki Ośrodek Kultury w Białymstoku 31.Dom Kultury "Śródmieście" w Białymstoku 32.Regionalny Ośrodek Kultury i Sztuki w Suwałkach 11. WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Josepha Conrada Korzeniowskiego w Gdańsku (z obiektami filii) 2.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Dąbrowskiej w Słupsku (z obiektami filii) 3.Miejska Biblioteka Publiczna w Bytowie 4.Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach 5.Miejska Biblioteka Publiczna w Lęborku 6.Muzeum Zachodnio-Kaszubskie w Bytowie 7.Muzeum Szkoły Polskiej w Płotowie, Oddział Muzeum Zachodnio-Kaszubskiego w Bytowie 8.Muzeum Regionalne w Człuchowie 9.Muzeum Narodowe w Gdańsku 10.Oddział Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku 11.Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku, Pałac Opatów 12.Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie, Oddział Muzeum Narodowego w Gdańsku 13.Gdańska Galeria Fotografii, Dział Muzeum Narodowego w Gdańsku 14.Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku 15.Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, wraz z obiektami: - przy ul. Na Stępce 3a, ul. Rycerskiej 9, ul. Chmielnej 53 16.Muzeum Archeologiczne, Gniew, Oddział Muzeum Archeologicznego w Gdańsku 17.Muzeum - Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich 18.Muzeum w Lęborku 19.Muzeum Zamkowe w Malborku 20.Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, wraz z obiektami: - Brama Młyńska, - Młyn Zamkowy, - Spichlerz, - Dworek 21.Skansen i Muzeum Wsi Słowiańskiej w Klukach, Oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku 22.Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, wraz z obiektem - Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej Czytelnia i Pracownie 23.Teatr "Wybrzeże" w Gdańsku, wraz z obiektami: - Scena Kameralna Teatru "Wybrzeże" w Sopocie, - Scena Mała im. St. Hebanowskiego w Gdańsku 24.Teatr Muzyczny w Gdyni im. Danuty Baduszkowej, wraz z obiektem - Hotel Aktora, Gdynia 25.Teatr Lalki TĘCZA w Słupsku 26.Orkiestra Kameralna i Teatr Impresaryjny w Słupsku 27.Polska Filharmonia Bałtycka w Gdańsku 28.Państwowa Opera Bałtycka w Gdańsku 29.Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku 30.Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku 31.Biuro Wystaw Artystycznych w Słupsku, wraz z obiektami: - Baszta czarownic, - Bałtycka galeria Sztuki, Ustka 32.Ośrodek Teatralny "Rondo" (Wojewódzki Ośrodek Kultury), Słupsk 33.Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st., Słupsk 34.Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Słupskie Towarzystwo Społ.-Kult., Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, PTH, ZLP, Słupsk 12. WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Bielsku-Białej (z obiektami filii) 2.Dział Zbiorów Specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bielsku-Białej 3.Dział Druków Zbędnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Bielsku-Białej 4.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr W. Biegańskiego w Częstochowie (z obiektami filii) 5.Oddział dla Dzieci i Młodzieży Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. dr W. Biegańskiego w Częstochowie 6.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Katowicach 7.Biblioteka Śląska, Katowice, wraz z obiektem - przy ul. Francuskiej 12 8.Książnica Cieszyńska, Cieszyn, wraz z obiektami: - przy ul. Rynek 18, ul. Niemcewicza 8 9.Muzeum Okręgowe w Bielsku-Białej 10.Muzeum "Dom Tkacza", Oddział Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej 11.Muzeum Techniki i Włókiennictwa, Oddział Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej 12.Muzeum Juliana Fałata w Bystrej Śląskiej, Oddział Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej 13.Muzeum Aleksandra Kłosińskiego, Oddział Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej 14.Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, wraz z obiektami: - przy ul. Korfantego 34, 38 15.Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie 16.Muzeum w Cieszynie 17.Muzeum Beskidzkie im. Andrzeja Podżorskiego w Wiśle, Oddział Muzeum w Cieszynie 18.Muzeum im. Gustawa Morcinka w Skoczowie, Oddział Muzeum w Cieszynie 19.Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej, Oddział Muzeum w Cieszynie 20.Muzeum Śląskie w Katowicach 21.Państwowe Muzeum Zamkowe w Pszczynie 22.Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu 23.Teatr Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie 24.Teatr Rozrywki w Chorzowie 25.Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach 26.Państwowa Filharmonia Śląska w Katowicach 27.Państwowa Opera Śląska w Bytomiu, wraz z obiektem - przy ul. Łagiewnickiej 11 28.Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Śląsk" w Koszęcinie 29.Górnośląskie Centrum Kultury w Katowicach 30.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej 31.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Częstochowie 13. WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Kielcach 2.Państwowe Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie 3.Muzeum Narodowe w Kielcach 4.Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęborku, Oddział Muzeum Narodowego w Kielcach 5.Muzeum Wsi Kieleckiej w Kielcach, wraz z obiektem - Park Etnograficzny 6.Muzeum Historyczno-Archeologiczne w Ostrowcu Świętokrzyskim, wraz z obiektem - Neolityczna Kopalnia Krzemienia 7.Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, wraz z obiektami: - przy ul. Zamkowej 14, - Rynek w Sandomierzu, - przy ul. Katedralnej 5/7 8.Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach 9.Biuro Wystaw Artystycznych w Sandomierzu 10.Dom Środowisk Twórczych - Pałacyk T. Zielińskiego w Kielcach 11.Kieleckie Centrum Kultury w Kielcach 12.Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach 14. WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Cypriana Kamila Norwida w Elblągu 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie 3.Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku 4.Muzeum Budownictwa Ludowego, Park Etnograficzny w Olsztynku 5.Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, wraz z obiektami: - Zamek Olsztyński, - Zamek w Lidzbarku Warmińskim, - Zamek w Reszlu 6.Centralny Magazyn Muzealiów, Olsztyn 7.Pola Grunwaldzkie, Muzeum Bitwy Grunwaldzkiej 8.Muzeum Przyrody - Zespół podworski, Olsztyn 9.Dom "Gazety Olsztyńskiej", Olsztyn 10.Pałac Dohnów w Morągu 11.Muzeum Stutthof w Sztutowie 12.Teatr Dramatyczny w Elblągu 13.Państwowy Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie 14.Olsztyński Teatr Lalek w Olsztynie 15.Państwowa Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie 16.Biuro Wystaw Artystycznych, Olsztyn 17.Wojewódzki Ośrodek Kultury w Elblągu 18.Centrum Kultury "Promyk" w Elblągu 19.Miejski Ośrodek Kultury w Olsztynie, wraz z obiektami: - przy ul. Rodziewiczówny 1, 2, 3, - przy ul. Piastowskiej 13 20.Regionalny Ośrodek Kultury w Olsztynie 21.Centrum Francusko-Polskie w Olsztynie 15. WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. A. Asnyka w Kaliszu 2.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Koninie 3.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. S. Grochowiaka w Lesznie 4.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Pantaleona Szumana w Pile 5.Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Poznaniu 6.Biblioteka Raczyńskich, Poznań 7.Muzeum - Zespół Pałacowo-Parkowy w Dobrzycy 8.Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie 9.Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej w Kaliszu 10.Centrum Rysunku i Grafiki im. Tadeusza Kulisiewicza w Kaliszu, Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu 11.Zespół Pałacowo-Parkowy w Lewkowie, Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu 12.Rezerwat Archeologiczny Zawodzie w Kaliszu, Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu 13.Dworek Marii Dąbrowskiej z ekspozycją etnograficzną drewnianego budownictwa ludowego Ziemi Kaliskiej w Russowie, Oddział Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej w Kaliszu 14.Muzeum Okręgowe w Koninie 15.Muzeum Martyrologii nad Nerem w Chełmnie, Oddział Muzeum Okręgowego w Koninie 16.Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku 17.Muzeum Okręgowe w Lesznie, wraz z obiektami: - przy pl. Metziga, - przy ul. Jana Pawła II 18.Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy w Lednogórze 19.Muzeum Okręgowe im. Stanisława Staszica w Pile 20.Muzeum Narodowe w Poznaniu 21.Muzeum - Zamek Górków w Szamotułach 22.Muzeum - Zamek Opalińskich w Sierakowie 23.Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie 24.Galeria Sztuki Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Wystaw Artystycznych w Koninie 25.Biuro Wystaw Artystycznych i Usług Plastycznych w Pile 26.Wojewódzki Dom Kultury w Lesznie 16. WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Obiekt, w którym ma siedzibę: 1.Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Joachima Lelewela w Koszalinie 2.Książnica Pomorska, Szczecin 3.Oddział nr 1 Książnicy Pomorskiej 4.Oddział nr 2 Książnicy Pomorskiej 5.Oddział nr 3 Książnicy Pomorskiej 6.Oddział nr 4 Książnicy Pomorskiej 7.Muzeum - Zamek Książąt Pomorskich w Darłowie 8.Muzeum Okręgowe w Koszalinie 9.Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu 10.Muzeum Narodowe w Szczecinie 11.Oddział Morski Muzeum Narodowego w Szczecinie 12.Oddział Historii Miasta - Ratusz Staromiejski - Muzeum Narodowego w Szczecinie 13.Galeria Sztuki Współczesnej, Oddział Muzeum Narodowego w Szczecinie 14.Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie 15.Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie 16.Teatr Polski w Szczecinie 17.Opera i Operetka w Szczecinie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 26 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za udzielenie koncesji na świadczenie usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz za udostępnienie dokumentacji przetargu. (Dz. U. Nr 21, poz. 186) Na podstawie art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 9 października 1995 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za udzielenie koncesji na świadczenie usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz za udostępnienie dokumentacji przetargu (Dz. U. Nr 118, poz. 572 i z 1997 r. Nr 116, poz. 748) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyty w § 1 w ust. 1 i 6, w § 2 w ust. 6, w § 3 w ust. 1 oraz w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO"; 2) w załączniku nr 1 "Sposoby obliczania wysokości opłat za udzielenie koncesji na świadczenie usług telekomunikacyjnych": a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wysokość opłaty, wyrażonej w EURO, za udzielenie podmiotowi koncesji na świadczenie usług telekomunikacyjnych w sieci użytku publicznego, na której zakładanie i używanie posiada zezwolenie, oraz w przypadku gdy koncesji udziela się łącznie z takim zezwoleniem, określa się jako równą wartości O(uk) obliczonej, według zasad podanych w ust. 2, dla następujących usług telekomunikacyjnych: 1) telefonicznych świadczonych w stacjonarnych sieciach telefonicznych użytku publicznego na obszarze nie większym niż jedna strefa numeracyjna, określona w planie numeracji krajowej dla sieci telefonicznych użytku publicznego, 2) telefonicznych świadczonych w cyfrowej sieci telefonii ruchomej, 3) przywoławczych, 4) transmisji danych, 5) polegających na zapewnieniu stałych połączeń typu "punkt-punkt" (dzierżawa łączy telekomunikacyjnych), 6) telefonicznych świadczonych w stacjonarnych sieciach telefonicznych użytku publicznego pomiędzy różnymi strefami numeracyjnymi, określonymi w planie numeracji krajowej dla sieci telefonicznych użytku publicznego. W przypadku udzielenia koncesji na świadczenie więcej niż jednej z usług wymienionych w pkt 1-5 opłatę określa się jako równą najwyższej wartości O(uk) obliczonej odrębnie dla każdej z usług objętych koncesją.", b) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) dla usługi, o której mowa w ust. 1 pkt 6, wartość O(uk) określa się jako sumę opłat cząstkowych Oj(uk) dla każdej strefy numeracyjnej na obszarze objętym koncesją, według wzoru: Oj(uk)=Lz×Gz×Wu przy czym użyte we wzorze symbole oznaczają: Lz - liczbę ludności2) wyrażoną w pełnych tysiącach, zamieszkującą na obszarze strefy numeracyjnej objętej koncesją, Gz - gęstość zaludnienia2) na obszarze strefy numeracyjnej objętej koncesją, Wu - współczynnik rodzaju usługi wynoszący: 2,25(Gtw/Gtk) gdzie: Gtw oznacza gęstość telefoniczną na obszarze strefy numeracyjnej objętej koncesją równą liczbie abonentów sieci telefonicznej stacjonarnej przypadającej na 1000 ludności4), Gtk oznacza gęstość telefoniczną na obszarze Polski równą liczbie abonentów sieci telefonicznej stacjonarnej przypadającej na 1000 ludności4)", c) użyty w załączniku nr 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyraz "województwo" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "strefa numeracyjna", d) przypis oznaczony odnośnikiem cyfrowym 2 otrzymuje brzmienie: "2) Według danych statystycznych dotyczących powierzchni, ludności i gęstości zaludnienia w przekroju terytorialnym, corocznie publikowanych przez Główny Urząd Statystyczny w wydawnictwie pt. «Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym» z roku kalendarzowego poprzedzającego rok udzielenia koncesji oraz z uwzględnieniem danych zawartych w planie numeracji krajowej. Dane dotyczące liczby ludności zaokrągla się według ogólnie obowiązujących zasad."; 3) w załączniku nr 2 "Wysokość opłat za udzielenie koncesji na świadczenie usług pocztowych" w ust. 2 w pkt 1: a) w lit. a) kwotę "3000 ECU" zastępuje się kwotą "4000 EURO", b) w lit. b) kwotę "6000 ECU" zastępuje się kwotą "7000 EURO". § 2. Należności z tytułu nie uiszczonych opłat za koncesje udzielone przed dniem 1 stycznia 1999 r., wyrażone w ECU, stają się należnościami wyrażonymi w EURO. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 21, poz. 187) Na podstawie art. 51a ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadawaniu specjalizacji. § 2. 1. Specjalizacja z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwana dalej "specjalizacją", przeznaczona jest dla osób kierujących lub przygotowujących się do kierowania jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej. 2. Dla specjalizacji, o której mowa w ust. 1, ustala się minimum programowe, zawierające niżej wymienione bloki tematyczne oraz liczbę godzin przeznaczonych do ich realizacji: 1) współczesne kierunki rozwoju polityki społecznej - 10 godzin, 2) pomoc społeczna jako instytucja, w tym zasady finansowania pomocy społecznej - 20 godzin, 3) wybrane zagadnienia prawne z zakresu prawa rodzinnego, karnego penitencjarnego, administracyjnego, prawa pracy, zabezpieczenia społecznego, systemu prawnego pomocy społecznej - 30 godzin, 4) wybrane elementy socjologii oraz teorii organizacji i zarządzania - 20 godzin, 5) kierowanie i zarządzanie superwizyjne w pomocy społecznej - 20 godzin, 6) metody statystyczne w pomocy społecznej - 10 godzin, 7) etyka pracy socjalnej - 10 godzin, 8) instytucje i organizacje realizujące cele pomocy społecznej z uwzględnieniem organizacji pozarządowych - 10 godzin, 9) ośrodek pomocy społecznej w strukturze samorządu lokalnego - 10 godzin, 10) pomoc społeczna wobec różnych kategorii podopiecznych - 20 godzin, 11) dom pomocy społecznej jako zinstytucjonalizowane środowisko życia; standaryzacja domów pomocy społecznej; mieszkaniec domu pomocy społecznej, jego specyficzne problemy i potrzeby - 20 godzin. § 3. Ukończenie studiów podyplomowych, w których programie uwzględniono minimum programowe określone w § 2 ust. 2, jest równoznaczne z uzyskaniem przez absolwentów tych studiów specjalizacji. § 4. Specjalizację mogą prowadzić, po uzyskaniu zgody Ministra Pracy i Polityki Socjalnej: 1) publiczne policealne szkoły pracowników służb społecznych - dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie średnie, 2) Instytut Rozwoju Służb Społecznych - dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie wyższe lub średnie, zwane dalej "podmiotami uprawnionymi". § 5. 1. Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację, o których mowa w § 4, powołują komisje egzaminacyjne do spraw specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwane dalej "komisjami". W skład komisji wchodzą specjaliści z dziedziny pomocy społecznej i praktycy pracy socjalnej. 2. Do zadań komisji należy podejmowanie decyzji o dopuszczeniu kandydata do egzaminu końcowego oraz przeprowadzanie egzaminów końcowych. § 6. 1. Dla uzyskania specjalizacji jest wymagane: 1) napisanie pracy dyplomowej na wybrany temat i przyjęcie jej przez kierownika specjalizacji, 2) zaliczenie minimum programowego określonego dla tej specjalizacji, 3) złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego przed komisją, o której mowa w § 5 ust. 1. 2. Uzyskanie specjalizacji podmiot uprawniony potwierdza dyplomem, który powinien w szczególności zawierać: 1) imię, nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia uczestnika specjalizacji, 2) wykaz bloków tematycznych oraz liczbę godzin ich realizacji, 3) numer i datę decyzji komisji o uzyskaniu specjalizacji, 4) numer rejestru, o którym mowa w § 7 pkt 4, 5) podpisy przewodniczącego i członków komisji, 6) pieczęć urzędową podmiotu wydającego dyplom. § 7. Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację obowiązane są posiadać dokumentację związaną z prowadzeniem specjalizacji, w tym: 1) program nauczania, 2) dzienniki zajęć, 3) protokoły przebiegu egzaminów, 4) rejestr wydanych dyplomów. § 8. 1. Przepisy § 6 stosuje się także do osób, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia rozpoczęły specjalizację w Centrum Rozwoju Służb Społecznych i ukończyły tę specjalizację w Instytucie Rozwoju Służb Społecznych. 2. Przepis § 6 ust. 2 stosuje się także do osób, które przed dniem 29 marca 1997 r. otrzymały zaświadczenie o ukończeniu specjalizacji, wydane przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego lub Centrum Rozwoju Służb Społecznych. § 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 marca 1997 r. w sprawie specjalizacji w zakresie organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 24, poz. 126). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Bankowi Gospodarstwa Krajowego. (Dz. U. Nr 21, poz. 188) Na podstawie art. 19 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Bankowi Gospodarstwa Krajowego nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 marca 1993 r. w sprawie nadania statutu Bankowi Gospodarstwa Krajowego (Dz. U. Nr 23, poz. 96, z 1994 r. Nr 131, poz. 662, z 1995 r. Nr 144, poz. 709 i z 1997 r. Nr 87, poz. 549). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załącznik do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 23 lutego 1999 r. (poz. 188) STATUT BANKU GOSPODARSTWA KRAJOWEGO Rozdział I Postanowienia ogólne § 1. Bank Gospodarstwa Krajowego jest bankiem państwowym i działa na podstawie ustawy - Prawo bankowe, obowiązujących przepisów prawa oraz niniejszego statutu. § 2. 1. Nazwa banku brzmi "Bank Gospodarstwa Krajowego". 2. Bank ma prawo posługiwać się skróconą nazwą "BGK". § 3. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej "Bankiem", posiada osobowość prawną i prowadzi działalność na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą. 2. Siedzibą Banku jest miasto stołeczne Warszawa. § 4. 1. Przedmiotem działania Banku są czynności określone ustawą - Prawo bankowe, a także czynności bankowe: 1) dotyczące instytucji kredytowych zlikwidowanych lub uznanych za zlikwidowane na podstawie dekretów z dnia 25 października 1948 r.: a) o zasadach i trybie likwidacji niektórych przedsiębiorstw bankowych (Dz. U. Nr 52, poz. 410, z 1949 r. Nr 35, poz. 256 i z 1951 r. Nr 31, poz. 240), b) o zasadach i trybie likwidacji niektórych instytucji kredytu długoterminowego (Dz. U. Nr 52, poz. 411 i z 1951 r. Nr 31, poz. 241), c) o reformie bankowej (Dz. U. z 1951 r. Nr 36, poz. 279 i z 1957 r. Nr 31, poz. 136), 2) zlecane przez Ministra Finansów, przy czym warunki wykonania zlecenia Bank uzgadnia ze zlecającym. 2. Bank realizuje zadania zlecone wynikające z ustaw i przepisów wydanych na ich podstawie, na warunkach w nich określonych lub wynikających z umów zawartych na ich podstawie. Rozdział II Zakres działania § 5. 1. Bank wykonuje następujące czynności bankowe: 1) przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzenie rachunków tych wkładów, 2) prowadzenie innych rachunków bankowych, 3) udzielanie kredytów i pożyczek pieniężnych, 4) udzielanie poręczeń i gwarancji bankowych, 5) emitowanie bankowych papierów wartościowych, 6) przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych. 2. Bank może wykonywać również następujące czynności bankowe: 1) wykonywać operacje czekowe i wekslowe, 2) wydawać karty płatnicze oraz wykonywać operacje przy ich użyciu, 3) dokonywać terminowych operacji finansowych, 4) nabywać i zbywać wierzytelności pieniężne, 5) przechowywać przedmioty i papiery wartościowe oraz udostępniać skrytki sejfowe, 6) wykonywać czynności obrotu dewizowego, 7) wykonywać czynności zlecane, związane z emisją papierów wartościowych. § 6. 1. W zakresie obrotu dewizowego i związanych z nim rozliczeń Bank może: 1) prowadzić rachunki bankowe w walutach obcych dla osób krajowych i zagranicznych, 2) przyjmować lokaty w walutach obcych od osób krajowych i zagranicznych, 3) udzielać i zaciągać kredyty i pożyczki w walutach obcych, 4) udzielać gwarancji i poręczeń w walutach obcych, 5) dokonywać skupu i sprzedaży wartości dewizowych, 6) dokonywać skupu od podmiotów gospodarujących zagranicznych środków płatniczych, 7) dokonywać zakupu w Narodowym Banku Polskim zagranicznych środków płatniczych, 8) pośredniczyć w dokonywaniu płatności w walutach obcych oraz przyjmowaniu należności pieniężnych w tych walutach powstałych w obrocie z zagranicą towarami, usługami oraz prawami na dobrach niematerialnych, 9) dokonywać sprzedaży zagranicznych środków płatniczych na cele określone w ustawie lub zezwoleniu dewizowym. 2. Bank może otwierać i posiadać rachunki bankowe w bankach za granicą oraz lokować środki dewizowe na tych rachunkach lub na rachunkach w bankach krajowych. § 7. Bank realizuje zadania określone w § 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, w szczególności związane z obsługą: 1) Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, 2) Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, 3) Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich, 4) Funduszu Termomodernizacji, 5) dopłat do oprocentowania kredytów udzielanych w 1998 r. przez Bank i banki komercyjne osobom i podmiotom dotkniętym powodzią, 6) rachunku rezerw poręczeniowych, 7) zlecanej windykacji należności Skarbu Państwa z tytułu umów poręczeń i gwarancji. § 8. 1. Poza czynnościami, o których mowa w § 5-7, Bank może: 1) obejmować lub nabywać akcje i prawa z akcji, udziały innej osoby prawnej lub jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych przy zachowaniu warunków wynikających z odrębnych przepisów, 2) zaciągać zobowiązania związane z emisją papierów wartościowych, 3) dokonywać obrotu papierami wartościowymi, 4) dokonywać, na warunkach uzgodnionych z dłużnikiem, zamiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika, 5) nabywać i zbywać nieruchomości oraz wierzytelności zabezpieczone hipoteką, 6) świadczyć usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych, 7) tworzyć spółki prawa handlowego i cywilnego oraz spółdzielnie, 8) realizować samodzielnie lub wspólnie z innymi podmiotami przedsięwzięcia gospodarcze w kraju i za granicą, 9) prowadzić działalność maklerską w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 10) lokować środki pieniężne w papierach wartościowych krajowych i zagranicznych, 11) prowadzić działalność lokacyjno-depozytową na rynku międzybankowym. 2. Bank w swej działalności może zaciągać kredyty i pożyczki pieniężne. 3. Bank może, na podstawie umów, zlecać innym bankom i podmiotom wykonywanie czynności związanych z realizacją zadań określonych w § 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2. § 9. Bank i osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem Bank wykonuje czynności określone niniejszym statutem, są obowiązane przestrzegać tajemnicy bankowej na zasadach określonych w ustawie - Prawo bankowe. Rozdział III Organy i organizacja Banku § 10. Organami Banku są: 1) Rada Nadzorcza, 2) Zarząd. § 11. 1. Rada Nadzorcza składa się z przewodniczącego oraz od 6 do 8 członków. 2. Radę Nadzorczą powołuje się na okres 3 lat spośród osób posiadających odpowiednie kwalifikacje z zakresu finansów. 3. Przewodniczącego Rady Nadzorczej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa. 4. Członkowie Rady Nadzorczej są powoływani przez Ministra Skarbu Państwa spośród osób nie będących członkami Zarządu Banku. 5. Odwołanie członków Rady Nadzorczej następuje w takim samym trybie, w jakim zostali powołani. § 12. 1. Rada Nadzorcza: 1) sprawuje nadzór nad działalnością Banku oraz czuwa nad zgodnością działań Zarządu z przepisami prawa i statutem, 2) ustala zgodnie z § 15 liczbę członków Zarządu, 3) powołuje i odwołuje prezesa Zarządu, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego; na wniosek prezesa Zarządu powołuje i odwołuje wiceprezesów i pozostałych członków Zarządu, 4) podejmuje decyzje w sprawie zawieszenia w czynnościach członków Zarządu, 5) rozpatruje uchwały Zarządu oraz sprawy przedstawione przez Zarząd z własnej inicjatywy bądź na wniosek Rady Nadzorczej, 6) udziela Zarządowi zaleceń w sprawach dotyczących działalności Banku, 7) podejmuje uchwały w sprawie określenia kompetencji Zarządu Banku w zakresie zaangażowania kapitałowego w spółkach i organizacjach gospodarczych oraz zbycia posiadanych w nich udziałów i akcji, 8) uchwala regulamin udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych członkom organów Banku oraz osobom zajmującym stanowiska kierownicze w banku, 9) uchyla uchwały Zarządu niezgodne z przepisami prawa lub statutem Banku. 2. Oprócz spraw wymienionych w ust. 1 rozpatrzeniu i zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą podlegają: 1) sprawozdanie finansowe Banku, 2) sprawozdanie z działalności Banku, 3) uchwała Zarządu dotycząca podziału zysku lub sposobu pokrycia strat, 4) wieloletnie programy rozwoju Banku, 5) finansowy plan działalności Banku, 6) tworzenie lub znoszenie funduszy uzupełniających, 7) wnioski Zarządu w sprawie emisji bankowych papierów wartościowych, 8) regulamin organizacyjny Banku i regulamin Zarządu, 9) wnioski Zarządu w przedmiocie tworzenia i likwidacji jednostek organizacyjnych Banku, 10) wnioski Zarządu w sprawie nabycia i zbycia nieruchomości Banku na potrzeby własne, 11) wnioski Zarządu dotyczące zaangażowania kapitałowego Banku w spółkach i organizacjach gospodarczych oraz zbycia posiadanych w nich udziałów i akcji przekraczające kompetencje Zarządu, o których mowa w ust. 1 pkt 7. 3. Do kompetencji Rady Nadzorczej należy: 1) wskazanie podmiotu uprawnionego do przeprowadzenia badania sprawozdania finansowego Banku, 2) zawieranie w imieniu Banku umów o pracę z członkami Zarządu, 3) ustalanie zasad i wysokości wynagrodzenia prezesa, wiceprezesów i pozostałych członków Zarządu oraz przyznawanie innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy. 4. Przewodniczący i członkowie Rady Nadzorczej mają prawo wglądu w księgi, sprawozdania finansowe i inne dokumenty Banku oraz mogą żądać od członków Zarządu i pozostałych pracowników Banku wyjaśnień dotyczących jego działalności. § 13. 1. Rada Nadzorcza działa na podstawie ustawy - Prawo bankowe, niniejszego statutu oraz uchwalonego przez siebie regulaminu. 2. Członkowie Rady Nadzorczej mogą wykonywać swoje funkcje tylko osobiście. 3. Posiedzenia Rady Nadzorczej odbywają się w miarę potrzeby, jednakże nie rzadziej niż raz w kwartale. Posiedzenia zwołuje przewodniczący Rady z własnej inicjatywy lub na pisemny wniosek prezesa Zarządu albo co najmniej dwóch członków Rady lub co najmniej trzech członków Zarządu, złożony na ręce przewodniczącego Rady. Posiedzeniom Rady przewodniczy przewodniczący Rady lub w razie jego nieobecności członek Rady pełniący stale funkcję zastępcy przewodniczącego. 4. Do ważności uchwał Rady Nadzorczej jest wymagane zawiadomienie o posiedzeniu wszystkich członków Rady oraz obecność na posiedzeniu co najmniej połowy jej członków, w tym przewodniczącego lub członka Rady pełniącego stale funkcję zastępcy przewodniczącego. 5. Uchwały Rady Nadzorczej zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków. 6. Szczegółowy tryb działania Rady Nadzorczej oraz tryb podejmowania uchwał określa regulamin Rady Nadzorczej. § 14. Zasady i wysokość wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej ustala Minister Skarbu Państwa. § 15. Zarząd składa się z prezesa oraz od 4 do 6 członków, w tym wiceprezesa - pierwszego zastępcy prezesa, wiceprezesów i pozostałych członków Zarządu. § 16. 1. Zarząd kieruje działalnością Banku. 2. Do kompetencji Zarządu należą wszystkie sprawy związane z kierowaniem Bankiem oraz podejmowanie decyzji w sprawach nie zastrzeżonych dla Rady Nadzorczej, a w szczególności: 1) ustalanie zasad polityki kadrowej i płacowej, 2) podejmowanie uchwał w sprawach udzielania i odwoływania pełnomocnictw, 3) składanie oświadczeń woli w zakresie praw i obowiązków majątkowych, 4) opracowywanie wieloletnich programów rozwoju, 5) sporządzanie bilansu, rachunku zysków i strat oraz propozycji podziału zysku lub pokrycia strat, 6) ustalanie oprocentowania kredytów, pożyczek pieniężnych, depozytów i lokat oraz stawek prowizji i opłat za czynności bankowe, 7) uchwalanie regulaminów bankowych, z wyjątkiem zastrzeżonych do kompetencji Rady Nadzorczej, 8) podejmowanie uchwał w sprawie zamiany wierzytelności na akcje lub udziały, a także sprzedaży nieruchomości i innych składników majątkowych przejętych w wyniku windykacji. 3. Zarząd przedstawia Radzie Nadzorczej materiały wymagające rozpatrzenia i zatwierdzenia przez Radę, a w szczególności: 1) finansowy plan działalności Banku, 2) sprawozdanie z działalności Banku, 3) sprawozdanie finansowe Banku, 4) uchwałę Zarządu dotyczącą podziału zysku lub sposobu pokrycia strat, 5) wieloletnie programy rozwoju Banku, 6) wnioski dotyczące tworzenia lub znoszenia funduszy uzupełniających, 7) wnioski w sprawie emisji bankowych papierów wartościowych, 8) wnioski w przedmiocie tworzenia i likwidacji jednostek organizacyjnych Banku, 9) regulamin organizacyjny Banku i regulamin Zarządu, 10) wnioski w sprawie nabycia i zbycia nieruchomości Banku na potrzeby własne, 11) wnioski Zarządu dotyczące zaangażowania kapitałowego Banku w spółkach i organizacjach gospodarczych oraz zbycia posiadanych w nich udziałów i akcji na zasadach określonych w § 12 ust. 2 pkt 11. 4. Uchwały Zarządu zapadają zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy członków. 5. Szczegółowy zakres i tryb działania Zarządu oraz tryb podejmowania uchwał określa regulamin uchwalany przez Zarząd, zatwierdzany przez Radę Nadzorczą. § 17. 1. Prezes Zarządu reprezentuje Bank na zewnątrz, przewodniczy Zarządowi oraz organizuje działalność Banku, a także zapewnia wykonywanie uchwał Zarządu. Prezes Zarządu jest przełożonym wszystkich pracowników Banku oraz pracodawcą dla pracowników centrali Banku. 2. Do kompetencji prezesa Zarządu należy w szczególności: 1) wydawanie zarządzeń wewnętrznych, instrukcji służbowych i innych przepisów regulujących działalność i organizację banku, nie zastrzeżonych do kompetencji Zarządu i Rady Nadzorczej, 2) decydowanie w sprawach obsady stanowisk, które zastrzegł do swojej decyzji, 3) dokonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, 4) przedstawianie Radzie Nadzorczej wniosków w sprawach powołania i odwołania wiceprezesów i pozostałych członków Zarządu, 5) podpisywanie dokumentów Banku. 3. Wiceprezesi oraz członkowie Zarządu kierują poszczególnymi dziedzinami działalności Banku, określonymi przez prezesa Zarządu, oraz nadzorują prace wyznaczonych komórek i jednostek organizacyjnych Banku. § 18. W razie nieobecności prezesa Zarządu jego funkcje i kompetencje realizuje wiceprezes - pierwszy zastępca prezesa Zarządu, z wyłączeniem kompetencji określonych w § 25 ust. 1 pkt 1. § 19. 1. Bank wykonuje zadania przez centralę, oddziały oraz inne jednostki organizacyjne. 2. W skład centrali Banku wchodzą departamenty oraz inne komórki organizacyjne. 3. Szczegółowy zakres działania oraz organizację wewnętrzną centrali i innych jednostek organizacyjnych Banku, jak również rodzaje i sposób używania pieczęci urzędowych określa regulamin organizacyjny banku uchwalony przez Zarząd i zatwierdzony przez Radę Nadzorczą. § 20. 1. Do zakresu działania centrali banku należy w szczególności: 1) planowanie i organizowanie realizacji czynności bankowych oraz innych działań Banku, koordynowanie działalności oddziałów i innych jednostek organizacyjnych Banku, 2) współpraca z organami państwa, Narodowym Bankiem Polskim, Komisją Nadzoru Bankowego, organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego w sprawach dotyczących Banku, 3) kontrola działalności wszystkich jednostek organizacyjnych Banku, 4) opracowywanie projektów zarządzeń i instrukcji służbowych, regulaminów i innych przepisów Banku, 5) opracowywanie wieloletnich programów rozwoju oraz rocznych planów finansowych Banku, 6) sporządzanie dokumentów sprawozdawczych Banku. 2. Centrala Banku może także prowadzić działalność operacyjną. § 21. Oddziały i inne jednostki organizacyjne Banku wykonują czynności bankowe i inne czynności wynikające z zakresu działania Banku. § 22. 1. W centrali Banku działają komitety powołane przez Zarząd. 2. Zakres działania, tryb powoływania i skład komitetów określają ich regulaminy uchwalone przez Zarząd. § 23. 1. W oddziałach Banku mogą być tworzone komitety kredytowe w celu rozpatrywania zagadnień dotyczących działalności kredytowej i obsługi kredytobiorców. 2. Tryb powoływania i skład komitetu kredytowego oddziału określa regulamin organizacyjny oddziału, uchwalony przez Zarząd. § 24. 1. W Banku działa kontrola wewnętrzna, która sprawdza legalność i prawidłowość działalności prowadzonej przez Bank oraz prawidłowość i rzetelność składanych sprawozdań i informacji. 2. Zasady działalności kontroli wewnętrznej określa regulamin uchwalony przez Zarząd. § 25. 1. Do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych Banku są upoważnieni: 1) prezes Zarządu - samodzielnie, 2) dwie osoby łącznie spośród pozostałych członków Zarządu, 3) członek Zarządu łącznie z pełnomocnikiem ustanowionym przez Zarząd, działającym w granicach pełnomocnictwa, 4) dyrektor łącznie z zastępcą dyrektora albo działający łącznie dwaj zastępcy dyrektora jednostki organizacyjnej Banku w zakresie czynności wykonywanych przez tę jednostkę zgodnie z regulaminem organizacyjnym Banku, 5) dyrektor lub zastępca dyrektora jednostki organizacyjnej Banku z pełnomocnikiem w zakresie czynności wykonywanych przez tę jednostkę zgodnie z regulaminem organizacyjnym Banku. 2. Do wykonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczegółowych osoby wymienione w ust. 1 pkt 1-4 mogą ustanowić pełnomocników działających samodzielnie lub łącznie w granicach udzielanego pełnomocnictwa, bez prawa do udzielania dalszych pełnomocnictw. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, mogą ustanowić pełnomocnika procesowego, działającego samodzielnie w granicach udzielonego pełnomocnictwa. Rozdział IV Fundusze Banku oraz zasady gospodarki finansowej § 26. 1. Bank prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową i zgodnie z zasadą samofinansowania pokrywa, z uzyskanych przychodów, koszty działalności oraz zobowiązania wobec budżetu państwa i zobowiązania z tytułu zawartych umów, a także wydatki na rozwój i inne potrzeby. 2. Bank wyodrębnia w swoim planie finansowym plany finansowe obsługiwanych funduszy celowych oraz sporządza dla nich bilans i rachunek zysków i strat, jeżeli z odrębnych przepisów wynika taki obowiązek. § 27. 1. Roczne sprawozdanie finansowe i wykazany w nim wynik finansowy netto, po rozpatrzeniu przez Zarząd, prezes Zarządu przedstawia do zatwierdzenia Radzie Nadzorczej, w terminie do dnia 31 maja roku następnego po okresie sprawozdawczym. 2. Badania i oceny rocznego sprawozdania finansowego dokonują uprawnione do tego podmioty na podstawie odrębnych przepisów. 3. Bank ogłasza roczne sprawozdanie finansowe na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 4. Rokiem obrotowym w Banku jest rok kalendarzowy. § 28. 1. Wynik finansowy brutto (zysk/strata) stanowi różnicę między przychodami a kosztami działalności Banku, przy uwzględnieniu strat i zysków nadzwyczajnych. 2. Wynik finansowy brutto, pomniejszony o podatek dochodowy Banku, stanowi zysk netto do podziału lub stratę do pokrycia. 3. Zysk netto do podziału, z zastrzeżeniem ust. 4, przeznacza się na: 1) fundusze: statutowy, zapasowy, rezerwowy i ogólnego ryzyka, z uwzględnieniem przepisów § 29 i 30, 2) nagrody dla załogi oraz odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 3) inne cele, stosownie do wniosków Zarządu zatwierdzonych przez Radę Nadzorczą. 4. Zysk netto osiągnięty z działalności funduszy celowych przeznacza się na uzupełnienie tych funduszy, po pomniejszeniu o środki przeznaczone na nagrody oraz odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. § 29. Funduszami podstawowymi Banku są: 1) fundusz statutowy, 2) fundusz zapasowy, 3) fundusz rezerwowy, 4) fundusz ogólnego ryzyka. § 30. Fundusz statutowy jest podwyższany: 1) z corocznych odpisów z zysku, w wysokości nie mniejszej niż 10% rocznego zysku netto, 2) z innych źródeł. § 31. 1. Fundusz zapasowy jest tworzony z odpisów z rocznego zysku netto, w wysokości nie niższej niż 8% tego zysku, przy czym dokonywania odpisów można zaprzestać, gdy fundusz zapasowy osiągnie wysokość co najmniej 1/3 funduszu statutowego. 2. Fundusz zapasowy jest przeznaczony wyłącznie na pokrycie strat bilansowych. § 32. 1. Fundusz rezerwowy jest tworzony z odpisów z rocznego zysku netto. 2. Fundusz rezerwowy jest przeznaczony na pokrycie strat bilansowych Banku w części nie pokrytej funduszem zapasowym. § 33. 1. Fundusz ogólnego ryzyka tworzony jest z odpisów z rocznego zysku netto. 2. Fundusz ogólnego ryzyka przeznacza się na nie zidentyfikowane ryzyka działalności bankowej. § 34. 1. W ramach funduszy uzupełniających w Banku tworzone są: 1) fundusze celowe, służące obsłudze określonych zadań gospodarczych, 2) inne fundusze uzupełniające: a) fundusz z aktualizacji wyceny majątku trwałego, b) rezerwa na ryzyko ogólne, c) inne fundusze. 2. Zasady tworzenia i gospodarowania funduszami celowymi określają odrębne przepisy. 3. Zasady funkcjonowania funduszy uzupełniających określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) określają odrębne przepisy. 4. Zasady funkcjonowania innych funduszy uzupełniających, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), określa uchwała Rady Nadzorczej. § 35. Bank prowadzi rachunkowość zgodnie z odrębnymi przepisami. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Powszechnej Kasie Oszczędności - bankowi państwowemu. (Dz. U. Nr 21, poz. 189) Na podstawie art. 19 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Powszechnej Kasie Oszczędności - bankowi państwowemu nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc uchwała nr 105 Rady Ministrów z dnia 30 września 1992 r. w sprawie nadania statutu Powszechnej Kasie Oszczędności - bankowi państwowemu (Monitor Polski Nr 32, poz. 221, z 1993 r. Nr 67, poz. 319 i Dz. U. z 1996 r. Nr 20, poz. 89). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załącznik do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 23 lutego 1999 r. (poz. 189) STATUT POWSZECHNEJ KASY OSZCZĘDNOŚCI - BANKU PAŃSTWOWEGO Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 1. Powszechna Kasa Oszczędności - bank państwowy, zwana dalej "PKO-bp", jest bankiem działającym na podstawie ustawy - Prawo bankowe i obowiązujących przepisów prawa oraz niniejszego statutu. § 2. 1. Nazwa banku brzmi: "Powszechna Kasa Oszczędności - bank państwowy". 2. Bank ma prawo posługiwać się skróconą nazwą PKO-bp. § 3. 1. PKO-bp działa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą. Siedzibą PKO-bp jest miasto stołeczne Warszawa. 2. PKO-bp może być udziałowcem (akcjonariuszem) krajowych i zagranicznych banków oraz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w kraju lub za granicą, a także tworzyć takie podmioty i nimi zarządzać. § 4. 1. PKO-bp posiada osobowość prawną. 2. W zakresie powierzonych im czynności jednostki organizacyjne reprezentują PKO-bp przed organami orzekającymi. § 5. 1. PKO-bp jest uniwersalnym bankiem depozytowo-kredytowym, obsługującym osoby fizyczne, prawne oraz inne podmioty będące osobami krajowymi i zagranicznymi. 2. PKO-bp może posiadać wartości dewizowe i dokonywać obrotu tymi wartościami, jak również wykonywać operacje walutowe i dewizowe na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. PKO-bp może otwierać i posiadać rachunki bankowe w bankach za granicą oraz lokować środki dewizowe na tych rachunkach. Rozdział 2 Zakres działania § 6. 1. PKO-bp wykonuje następujące czynności bankowe: 1) przyjmuje wkłady pieniężne płatne na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzi rachunki tych wkładów, 2) prowadzi inne rachunki bankowe, 3) udziela kredytów, 4) udziela gwarancji bankowych, 5) emituje bankowe papiery wartościowe, 6) przeprowadza bankowe rozliczenia pieniężne, 7) udziela pożyczek pieniężnych, 8) prowadzi operacje czekowe i wekslowe, 9) wydaje karty płatnicze oraz wykonuje operacje przy ich użyciu, 10) prowadzi terminowe operacje finansowe, 11) nabywa i zbywa wierzytelności pieniężne, 12) przechowuje przedmioty i papiery wartościowe oraz udostępnia skrytki sejfowe, 13) wykonuje czynności obrotu dewizowego i przeprowadza rozliczenia z tym obrotem związane, 14) udziela poręczeń, 15) wykonuje czynności zlecone, związane z emisją papierów wartościowych, 16) prowadzi kasę mieszkaniową. § 7. Poza czynnościami, o których mowa w § 6, PKO-bp może: 1) prowadzi obsługę pożyczek państwowych i obligacji, 2) zaciągać kredyty i pożyczki pieniężne, 3) przyjmować poręczenia i gwarancje, 4) prowadzić działalność maklerską w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 5) świadczyć usługi finansowe polegające na prowadzeniu działalności akwizycyjnej w rozumieniu ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 6) wykonywać funkcje depozytariusza na podstawie przepisów ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 7) prowadzić obrót papierami wartościowymi wyemitowanymi w kraju lub za granicą w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach oraz prowadzić depozyt tych papierów, 8) obejmować lub nabywać akcje i prawa z akcji, udziały innej osoby prawnej, a także nabywać jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych, 9) lokować środki pieniężne w papierach wartościowych krajowych i zagranicznych, 10) nabywać i zbywać nieruchomości oraz rzeczy ruchome, a także oddawać je w najem lub dzierżawę, 11) tworzyć spółki prawa handlowego i cywilnego oraz spółdzielnie, 12) tworzyć banki, samodzielnie lub wspólnie z innymi podmiotami krajowymi i zagranicznymi, 13) przyjmować lokaty innych banków, 14) realizować samodzielnie lub wspólnie z innymi podmiotami krajowymi i zagranicznymi przedsięwzięcia gospodarcze, 15) prowadzić szkolne kasy oszczędności, 16) świadczyć usługi powiernicze, 17) świadczyć usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych, 18) świadczyć usługi w zakresie transportu wartości, 19) świadczyć usługi finansowo-rozliczeniowe i doradcze w zakresie instrumentów rynków finansowych. § 8. PKO-bp może zlecać bankom i innym podmiotom wykonywanie czynności należących do zakresu jej działania. Rozdział 3 Organy PKO-bp § 9. Organami PKO-bp są Rada Nadzorcza i Zarząd. § 10. 1. Rada Nadzorcza składa się z przewodniczącego oraz od 4 do 8 członków. 2. Przewodniczącego Rady Nadzorczej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Skarbu Państwa. 3. Członków Rady Nadzorczej powołuje Minister Skarbu Państwa spośród osób nie będących członkami Zarządu. 4. Wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej ustala Minister Skarbu Państwa. 5. Kadencja Rady Nadzorczej trwa 3 lata licząc od dnia pierwszego jej posiedzenia, jednakże każdy członek Rady Nadzorczej może zostać odwołany przed jej upływem w takim samym trybie, w jakim został powołany. § 11. 1. Zarząd składa się z 5 lub większej liczby członków, w tym prezesa, wiceprezesa - pierwszego zastępcy prezesa, wiceprezesów i pozostałych członków. 2. Prezesa Zarządu powołuje i odwołuje, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, Rada Nadzorcza. Pozostałych członków Zarządu powołuje i odwołuje Rada Nadzorcza na wniosek prezesa Zarządu. § 12. 1. Rada Nadzorcza sprawuje nadzór nad działalnością PKO-bp, udziela Zarządowi zaleceń oraz czuwa nad zgodnością działań Zarządu z przepisami prawa i statutem. 2. Rada Nadzorcza może zawieszać w czynnościach członków Zarządu. 3. Do kompetencji Rady Nadzorczej należy: 1) zatwierdzanie strategii PKO-bp i udzielanie Zarządowi zaleceń w sprawach dotyczących kierunków działalności PKO-bp, 2) opiniowanie wieloletnich programów działania PKO-bp, 3) zatwierdzanie planu finansowego, 4) zatwierdzanie rocznego sprawozdania Zarządu z działalności PKO-bp oraz sprawozdania finansowego, 5) zatwierdzanie uchwał Zarządu co do podziału zysków i pokrycia strat oraz uchwał Zarządu dotyczących wysokości odpisów na fundusze podstawowe, 6) wybór audytora, który dokona weryfikacji sprawozdań finansowych, 7) określanie rodzaju i wielkości zaangażowania kapitałowego PKO-bp w spółkach i organizacjach gospodarczych, które wymagają podjęcia przez Zarząd uchwały, 8) zatwierdzanie uchwał Zarządu określonych w pkt 7, 9) ustalanie liczby członków Zarządu, 10) ustalanie zasad wynagradzania członków Zarządu, 11) zawieranie w imieniu PKO-bp umów o pracę z członkami Zarządu na warunkach kontraktu, 12) uchwalanie regulaminu określającego udzielanie kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych oraz poręczeń członkom organu banku oraz osobom zajmującym stanowiska kierownicze w banku zgodnie z art. 79 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy - Prawo bankowe, 13) uchylanie uchwał Zarządu niezgodnych z obowiązującymi przepisami lub statutem. 4. Czynności, o których mowa w ust. 3, wymagają formy uchwały podjętej zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków Rady Nadzorczej. Do ważności uchwał Rady Nadzorczej konieczne jest powiadomienie wszystkich jej członków o posiedzeniu. 5. Szczegółowy tryb działania Rady Nadzorczej oraz tryb podejmowania uchwał określa regulamin uchwalony przez Radę Nadzorczą. § 13. 1. Zarząd kieruje bankiem podejmując uchwały i decyzje, określa kompetencje decyzyjne, a także kierunki działalności banku, z zastrzeżeniem uprawnień Rady Nadzorczej i prezesa Zarządu. 2. Zarząd rozpatruje sprawy wniesione przez prezesa lub pozostałych członków Zarządu albo członków Rady Nadzorczej. 3. Zarząd podejmuje uchwały w sprawach: 1) strategii PKO-bp, 2) wieloletnich programów działalności, 3) polityki cenowej, 4) rocznych planów finansowych, w tym środków na inwestycje własne, 5) założeń polityki zatrudniania i wynagradzania, 6) regulaminu organizacyjnego PKO-bp, 7) podziału kompetencji, 8) podziału zysków i pokrycia strat oraz wysokości odpisów na fundusze podstawowe, 9) rocznych sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności, 10) założeń funkcjonowania nowych usług bankowych i finansowych, 11) uczestnictwa PKO-bp w spółkach i organizacjach gospodarczych, z uwzględnieniem § 12 ust. 3 pkt 7 statutu, 12) zasad kontroli wewnętrznej oraz rocznych planów kontroli. 4. W sprawach, dla których niniejszy statut nie zastrzega formy uchwały, Zarząd podejmuje decyzje. 5. Zarząd podejmuje uchwały i decyzje zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków. 6. Szczegółowy tryb działania Zarządu oraz tryb podejmowania uchwał i decyzji określa regulamin uchwalony przez Zarząd i zatwierdzony przez Radę Nadzorczą. § 14. Zarząd i Rada Nadzorcza podejmują wspólne uchwały w sprawie udzielenia kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji bankowej lub poręczenia członkowi organu banku zgodnie z art. 79 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo bankowe. § 15. 1. Prezes Zarządu reprezentuje PKO-bp, przewodniczy Zarządowi oraz organizuje działalność PKO-bp i zapewnia wykonanie uchwał Zarządu. 2. Do kompetencji prezesa Zarządu należy w szczególności: 1) przedstawianie Radzie Nadzorczej wniosków w sprawach powołania i odwołania wiceprezesów i pozostałych członków Zarządu oraz decydowanie w sprawach obsady stanowisk, które zastrzegł do swojej decyzji, 2) udzielanie pełnomocnictw, 3) ustalanie zasad podpisywania dokumentów PKO-bp, 4) tworzenie, przekształcanie i likwidowanie jednostek organizacyjnych w kraju i za granicą, 5) określanie zasad kontroli wewnętrznej w PKO-bp, 6) wydawanie zarządzeń, instrukcji służbowych i regulaminów. 3. Członkowie Zarządu nadzorują i koordynują wyznaczone przez prezesa odcinki pracy. 4. Członkowie Zarządu inicjują działania zapewniające realizację i rozwój działalności banku oraz zadań z zakresu koordynacji nadzorowanego odcinka pracy. § 16. W razie nieobecności prezesa Zarządu jego funkcje i kompetencje realizuje wiceprezes - pierwszy zastępca prezesa Zarządu. § 17. 1. Do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych PKO-bp są upoważnieni: 1) prezes Zarządu - samodzielnie, 2) dwie osoby łącznie spośród pozostałych członków Zarządu, 3) członek Zarządu łącznie z pełnomocnikiem ustanowionym przez prezesa Zarządu, działającym w granicach pełnomocnictwa, 4) dyrektor łącznie z zastępcą dyrektora albo działający łącznie dwaj zastępcy dyrektora jednostki organizacyjnej PKO-bp w zakresie czynności wykonywanych przez tę jednostkę zgodnie z regulaminem organizacyjnym PKO-bp. 2. Do wykonywania czynności określonego rodzaju lub czynności szczegółowych osoby wymienione w ust. 1 mogą ustanowić pełnomocników działających samodzielnie lub łącznie w granicach udzielonego pełnomocnictwa bez prawa do udzielania dalszych pełnomocnictw. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą ustanowić pełnomocnika procesowego, działającego samodzielnie w granicach udzielonego pełnomocnictwa. Rozdział 4 Zasady gospodarki finansowej i wewnętrznej § 18. PKO-bp prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową kierując się założeniami planu finansowego. Zgodnie z zasadą samofinansowania pokrywa z uzyskanych przychodów koszty działalności oraz zobowiązania wobec budżetu państwa, zobowiązania z tytułu zawartych umów, a także wydatki na rozwój i inne potrzeby. § 19. Zatwierdzone przez Radę Nadzorczą roczne sprawozdanie finansowe PKO-bp prezes Zarządu przedstawia Ministrowi Skarbu Państwa w terminie do dnia 30 czerwca roku następnego po okresie sprawozdawczym. § 20. Funduszami własnymi PKO-bp są: 1) fundusze podstawowe, 2) fundusze uzupełniające. § 21. Funduszami podstawowymi PKO-bp są: 1) fundusz statutowy, 2) fundusz rezerwowy, 3) fundusz zapasowy, 4) fundusz ogólnego ryzyka na nie zidentyfikowane ryzyka działalności bankowej. § 22. Fundusz statutowy PKO-bp stanowi fundusz założycielski powiększany z corocznych odpisów z zysku netto w wysokości nie niższej niż 10% tego zysku. Fundusz ten może być również powiększany zgodnie z obowiązującymi przepisami z innych źródeł. § 23. Fundusz rezerwowy PKO-bp jest tworzony z odpisów z rocznego zysku netto. Przeznaczony jest wyłącznie na pokrycie mogących powstać strat bilansowych. § 24. Fundusz zapasowy PKO-bp jest tworzony z odpisów z rocznego zysku netto i przeznaczony wyłącznie na pokrycie mogących powstać strat bilansowych, w przypadku gdy fundusz rezerwowy nie pokrywa całości tych strat. § 25. Fundusz ogólnego ryzyka na nie zidentyfikowane ryzyka działalności bankowej jest tworzony z odpisów z rocznego zysku. § 26. Na zasadach obowiązującego prawa PKO-bp tworzy fundusze uzupełniające. § 27. 1. Funduszem specjalnym PKO-bp jest zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. 2. Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest tworzony i wykorzystywany na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Zarząd w porozumieniu ze związkami zawodowymi ustala zasady i sposób wykorzystywania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. § 28. W razie konieczności wyodrębnienia środków finansowych na określone cele, PKO-bp może, w granicach określonych w odrębnych przepisach, tworzyć inne fundusze specjalne w drodze odpisów z rocznego zysku netto. § 29. PKO-bp może tworzyć w ciężar kosztów rezerwę na ryzyko ogólne, służącą pokryciu ryzyk związanych z prowadzeniem działalności bankowej. § 30. PKO-bp ogłasza roczne sprawozdania finansowe na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Rozdział 5 Organizacja PKO-bp § 31. Organizację wewnętrzną PKO-bp, zakres i obszar działania jednostek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny uchwalony przez Zarząd. § 32. Cele i zadania PKO-bp realizują centrala, oddziały regionalne, oddziały centra i inne jednostki organizacyjne, a także podmioty wykonujące czynności na zlecenie PKO-bp. § 33. W PKO-bp sprawuje się kontrolę wewnętrzną: wstępną, bieżącą oraz następną. Organizację, tryb i szczegółowy zakres kontroli wewnętrznej określa regulamin organizacyjny. § 34. 1. Pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy jest PKO-bp. Czynności z zakresu prawa pracy dokonuje prezes Zarządu lub osoby przez niego upoważnione. 2. Zasady wynagradzania pracowników określa prezes Zarządu w porozumieniu z właściwymi organizacjami związkowymi. 3. Zarząd w uzgodnieniu z Radą Nadzorczą może ustalić roczne nagrody dla pracowników za osiągnięte wyniki. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji zawodowych, jakie powinni posiadać strażacy Państwowej Straży Pożarnej na określonych stanowiskach służbowych, oraz etatów stopni służbowych dla poszczególnych stanowisk. (Dz. U. Nr 21, poz. 190) Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych, jakie powinni posiadać strażacy Państwowej Straży Pożarnej na określonych stanowiskach służbowych, oraz etatów stopni służbowych dla poszczególnych stanowisk (Dz. U. Nr 70, poz. 446 i Nr 151, poz. 1000) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Strażacy mianowani lub powołani na stanowiska służbowe przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zachowują te stanowiska, nawet jeśli nie spełniają wymagań kwalifikacyjnych określonych w rozporządzeniu. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 1999 r. (poz. 190) TABELE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH NA OKREŚLONYCH STANOWISKACH SŁUŻBOWYCH ORAZ ETATY STOPNI SŁUŻBOWYCH STRAŻAKÓW DLA POSZCZEGÓLNYCH STANOWISK W PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ Tabela 1 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej (PSP) Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendant Główny PSPwyższeoficerskie9generał brygadier 2Zastępca Komendanta Głównego PSPwyższeoficerskie9nadbrygadier 3Dyrektor biurawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 4Zastępca dyrektora biurawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 5Główny księgowywyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-*starszy brygadier 6Doradca komendantawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 7Koordynator ratownictwa medycznegowedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy brygadier 8Główny specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6starszy brygadier 9Radca prawnywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy brygadier 10Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 11Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 12Kierownik sekcjiwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 13Dyżurny operacyjny krajuwyższeoficerskie6starszy brygadier 14Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 15Zastępca dyżurnego operacyjnego krajuwyższeoficerskie6młodszy brygadier 16Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3starszy kapitan 17Pomocnik dyżurnego operacyjnego krajuśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 18Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 19Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 20Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 21Starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 22Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 23Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 24Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 25Stażystaśrednie--strażak Uwaga: * Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. Tabela 2 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendant wojewódzkiwyższeoficerskie9nadbrygadier 2Zastępca komendanta wojewódzkiegowyższeoficerskie8starszy brygadier 3Główny specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 4Koordynator ratownictwa medycznegowedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy brygadier 5Główny księgowywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-*starszy brygadier 6Radca prawnywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy brygadier 7Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 8Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 9Kierownik sekcjiwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 10Dyżurny operacyjnywyższeoficerskie5brygadier 11Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe5brygadier 12Zastępca dyżurnego operacyjnegowyższeoficerskie3młodszy brygadier 13Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3młodszy brygadier 14Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy kapitan 15Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 16Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 17Pomocnik dyżurnego operacyjnegośrednieaspiranckie3starszy aspirant 18Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 19Starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 20Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 21Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 22Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 23Młodszy ratownik-kierowcazasadniczeszeregowych-starszy strażak 24Stażystaśrednie/zasadnicze--strażak Uwaga: * Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. Tabela 3 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej, jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej i w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej 3.1. Komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendant powiatowy (miejski)*wyższeoficerskie6starszy brygadier 2Komendant powiatowy (miejski)**wyższeoficerskie6starszy brygadier 3Komendant powiatowy (miejski)***wyższeoficerskie6brygadier 4Komendant powiatowy (miejski)****wyższeoficerskie6brygadier 5Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)wyższeoficerskie6brygadier 6Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)średnieaspiranckie8aspirant sztabowy 7Główny księgowywyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-1brygadier 8Główny księgowyśredniepodoficerskie-1starszy ogniomistrz 9Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 10Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe5młodszy brygadier 11Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe5młodszy brygadier 12Kierownik sekcjiwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4młodszy brygadier 13Kierownik sekcjiśrednieaspiranckie8aspirant sztabowy 14Dyżurny operacyjnywyższeoficerskie4młodszy brygadier 15Dyżurny operacyjnyśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 16Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe2starszy kapitan 17Zastępca dyżurnego operacyjnegowyższeoficerskie4starszy kapitan 18Zastępca dyżurnego operacyjnegośrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 19Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-kapitan 20Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 21Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 22Pomocnik dyżurnego operacyjnegośrednieaspiranckie3starszy aspirant 23Pomocnik dyżurnego operacyjnegośredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 24Młodszy inspektorśrednieaspiranckie-starszy aspirant Uwagi: * W powiatach o liczbie mieszkańców przekraczającej 600 tysięcy. ** W powiatach o liczbie mieszkańców przekraczającej 200 tysięcy, a nie większej niż 600 tysięcy, oraz w miastach będących siedzibami wojewodów. *** W powiatach o liczbie mieszkańców od 100 tysięcy do 200 tysięcy oraz w przypadku, gdy komendant powiatowy wykonuje funkcje na obszarze miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście lub w mieście będącym siedzibą wojewody do dnia 31 grudnia 1998 r., a nie wymienionych powyżej. **** W pozostałych, nie wymienionych powyżej. 3.2. Jednostki ratowniczo-gaśnicze (JR-G) Państwowej Straży Pożarnej i Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Dowódca JR-G*wyższeoficerskie4brygadier 2Dowódca JR-G**wyższeoficerskie4brygadier 3Dowódca JR-G***wyższeoficerskie4młodszy brygadier 4Dowódca JR-G****wyższeoficerskie4młodszy brygadier 5Dowódca JR-G*****wyższeoficerskie4młodszy brygadier 6Dowódca JR-Gśrednieaspiranckie8aspirant sztabowy 7Zastępca dowódcy JR-G*wyższeoficerskie3młodszy brygadier 8Zastępca dowódcy JR-G**wyższeoficerskie3młodszy brygadier 9Zastępca dowódcy JR-G***wyższeoficerskie3starszy kapitan 10Zastępca dowódcy JR-G****wyższeoficerskie3starszy kapitan 11Zastępca dowódcy JR-G*****wyższeoficerskie3starszy kapitan 12Zastępca dowódcy JR-Gśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 13Lekarzwedług odrębnych przepisówprzeszkolenie zawodowe-starszy kapitan 14Dowódca zmianywyższeoficerskie3starszy kapitan 15Dowódca zmianyśrednieaspiranckie5aspirant sztabowy 16Starszy specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6starszy kapitan 17Specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3kapitan 18Dowódca sekcjiwyższeoficerskie-kapitan 19Dowódca sekcjiśrednieaspiranckie3starszy aspirant 20Dowódca sekcjiśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 21Dowódca zastępuśrednieaspiranckie-starszy aspirant 22Dowódca zastępuśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 23Starszy operator sprzętu specjalnegośrednieaspiranckie25starszy aspirant 24Starszy operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie25starszy ogniomistrz 25Specjalista ratownikśrednieaspiranckie23starszy aspirant 26Specjalista ratownikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 27Operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie24starszy ogniomistrz 28Starszy dyspozytorśrednieaspiranckie5starszy aspirant 29Starszy dyspozytorśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 30Dyspozytorśredniepodoficerskie3starszy ogniomistrz 31Starszy ratownikzasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 32Ratownikzasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 33Szef sprzętownizasadniczepodoficerskie2starszy ogniomistrz 34Młodszy ratownikzasadniczeszeregowych-starszy strażak Uwagi: * Dla normy etatowej na zmianie służbowej wynoszącej 28 etatów i powyżej. ** Dla normy etatowej na zmianie służbowej od 21 do 27 etatów. *** Dla normy etatowej na zmianie służbowej od 14 do 20 etatów. **** Dla normy etatowej na zmianie służbowej od 11 do 13 etatów. ***** Dla normy etatowej na zmianie służbowej do 10 etatów. 3.3. Stanowiska wspólne w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej i jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej oraz jednostkach ratowniczo-gaśniczych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej (dla wszystkich kategorii komend powiatowych, miejskich i jednostek ratowniczo-gaśniczych) Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 2Starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 3Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 4Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 5Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 6Młodszy ratownik-kierowcazasadniczeszeregowych-starszy strażak 7Stażystaśrednie/zasadnicze--strażak Uwagi: 1 Wymagane 4 lata pracy w księgowości. 2 Wymagane przeszkolenie specjalistyczne, według odrębnych przepisów. Tabela 4 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w Centralnym Muzeum Pożarnictwa Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Dyrektorwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 2Zastępca dyrektorawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe7brygadier 3Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 4Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz Tabela 5 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej Państwowej Straży Pożarnej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Dyrektorwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 2Zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczychwedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 3Zastępca dyrektorawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 4Profesor (zwyczajny, nadzwyczajny)według odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-brygadier 5Kierownik jednostki certyfikującej wyrobywyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 6Kierownik zakładuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 7Główny specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 8Główny księgowywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-*brygadier 9Adiunktwedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-młodszy brygadier 10Kierownik laboratoriumwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4młodszy brygadier 11Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 12Kierownik działuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4młodszy brygadier 13Kierownik działuśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 14Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3starszy kapitan 15Asystentwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy kapitan 16Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe1kapitan 17Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 18Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 19Operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie6starszy ogniomistrz 20Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 21Starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 22Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 23Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 24Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 25Stażystaśrednie--strażak Uwaga: * Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. Tabela 6 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w w Szkole Głównej Służby Pożarniczej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendantwedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe9nadbrygadier 2Zastępca komendanta ds. naukowo-dydaktycznychwedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 3Zastępca komendantawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 4Komendant wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 5Szef instytutuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe7starszy brygadier 6Szef katedrywyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe7starszy brygadier 7Doradca komendantawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe8starszy brygadier 8Zastępca szefa instytutuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 9Profesor (zwyczajny, nadzwyczajny)według odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy brygadier 10Dowódca zakładu ratowniczo-gaśniczegowyższeoficerskie6starszy brygadier 11Kierownik zakładuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 12Główny księgowywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-*brygadier 13Radca prawnywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-brygadier 14Kierownik działuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 15Dowódca pododdziałów szkolnychwyższeoficerskie6brygadier 16Kierownik studiumwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 17Zastępca dowódcy zakładu ratowniczo-gaśniczegowyższeoficerskie4brygadier 18Zastępca kierownika działuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 19Adiunktwedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-brygadier 20Lekarzwedług odrębnych przepisówprzeszkolenie zawodowe-brygadier 21Kierownik pracowniwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4brygadier 22Starszy wykładowcawedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe4brygadier 23Dowódca kompanii szkolnejwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 24Kierownik referatuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4młodszy brygadier 25Kierownik referatuśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 26Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 27Zastępca dowódcy kompanii szkolnejwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy kapitan 28Wykładowcawedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe2starszy kapitan 29Lektorwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-starszy kapitan 30Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3starszy kapitan 31Asystentwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-kapitan 32Starszy specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6kapitan 33Dowódca zmianywyższeoficerskie3kapitan 34Dowódca zmianyśrednieaspiranckie5aspirant sztabowy 35Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe1kapitan 36Starszy instruktorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 37Specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6kapitan 38Dowódca sekcjiwyższeoficerskie-kapitan 39Dowódca sekcjiśrednieaspiranckie2aspirant sztabowy 40Instruktorśrednieaspiranckie2starszy aspirant 41Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 42Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 43Dowódca zastępuśrednieaspiranckie-starszy aspirant 44Dowódca zastępuśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 45Starszy operator sprzętu specjalnegośrednieaspiranckie**5aspirant sztabowy 46Specjalista ratownikśrednieaspiranckie**3starszy aspirant 47Operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie**4starszy ogniomistrz 48Starszy dyspozytorśrednieaspiranckie5starszy aspirant 49Dyspozytorśredniepodoficerskie3starszy ogniomistrz 50Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 51Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 52Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 53Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 54Ratownikzasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 55Szef sprzętownizasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 56Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowcazasadniczeszeregowych-starszy strażak 57Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 58Stażystaśrednie/zasadnicze--strażak Uwagi: * Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. ** Wymagane przeszkolenie specjalistyczne, według odrębnych przepisów. Tabela 7 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w Centralnej Szkole i szkołach aspirantów Państwowej Straży Pożarnej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendant Centralnej Szkoływyższeoficerskie9nadbrygadier 2Komendant szkoły aspirantówwyższeoficerskie8starszy brygadier 3Zastępca komendantawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe7starszy brygadier 4Główny księgowywedług odrębnych przepisówoficerskie/przeszkolenie zawodowe-*brygadier 5Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 6Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 7Dowódca pododdziałów szkolnychwyższeoficerskie6brygadier 8Lekarzwedług odrębnych przepisówprzeszkolenie zawodowe-młodszy brygadier 9Kierownik zespołu przedmiotowegowyższeoficerskie**/przeszkolenie zawodowe**6brygadier 10Starszy wykładowcawyższeoficerskie**/przeszkolenie zawodowe**6młodszy brygadier 11Dowódca kompanii szkolnejwyższeoficerskie4młodszy brygadier 12Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 13Kierownik działuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4młodszy brygadier 14Kierownik działuśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 15Zastępca dowódcy kompanii szkolnejśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 16Wykładowcawyższeoficerskie*/przeszkolenie zawodowe*2starszy kapitan 17Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3starszy kapitan 18Starszy specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6starszy kapitan 19Dowódca zmianywyższeoficerskie3kapitan 20Dowódca zmianyśrednieaspiranckie5aspirant sztabowy 21Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe1kapitan 22Lektorwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-kapitan 23Starszy instruktorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 24Instruktorśrednieaspiranckie2starszy aspirant 25Specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3kapitan 26Dowódca sekcjiwyższeoficerskie-kapitan 27Dowódca sekcjiśrednieaspiranckie2aspirant sztabowy 28Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 29Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 30Dowódca zastępuśrednieaspiranckie-starszy aspirant 31Dowódca zastępuśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 32Starszy operator sprzętu specjalnegośrednieaspiranckie***5aspirant sztabowy 33Specjalista ratownikśrednieaspiranckie***3starszy aspirant 34Specjalista ratownikśredniepodoficerskie4starszy ogniomistrz 35Operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie***4starszy ogniomistrz 36Starszy dyspozytorśrednieaspiranckie5starszy aspirant 37Dyspozytorśredniepodoficerskie3starszy ogniomistrz 38Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 39Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie5starszy ogniomistrz 40Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 41Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 42Szef sprzętownizasadniczepodoficerskie2starszy ogniomistrz 43Ratownikzasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 44Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 45Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowcazasadniczeszeregowych-starszy strażak 46Stażystaśrednie/zasadnicze--strażak Uwagi: * Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. ** Wymagane przeszkolenie pedagogiczne. *** Wymagane przeszkolenie specjalistyczne, według odrębnych przepisów. Tabela 8 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w szkołach podoficerskich i ośrodkach szkolenia Państwowej Straży Pożarnej Lp.StanowiskoKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 1Komendant szkoły podoficerskiejwyższeoficerskie6starszy brygadier 2Zastępca komendanta szkoły podoficerskiejwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 3Komendant ośrodka szkoleniawyższeoficerskie6brygadier 4Zastępca komendanta ośrodka szkoleniawyższeoficerskie*/przeszkolenie zawodowe*6brygadier 5Główny księgowy szkoły podoficerskiejwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe-**młodszy brygadier 6Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 7Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6młodszy brygadier 8Starszy wykładowcawyższeoficerskie*/przeszkolenie zawodowe*5młodszy brygadier 9Lekarzwedług odrębnych przepisówprzeszkolenie zawodowe-młodszy brygadier 10Dowódca kompanii szkolnejwyższeoficerskie5starszy kapitan 11Kierownik działuwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe5młodszy brygadier 12Kierownik działuśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 13Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe5młodszy brygadier 14Wykładowcawyższeoficerskie*/przeszkolenie zawodowe*2starszy kapitan 15Starszy specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe4starszy kapitan 16Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe2kapitan 17Dowódca zmianywyższeoficerskie3kapitan 18Dowódca zmianyśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 19Młodszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe1młodszy kapitan 20Starszy instruktorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 21Instruktorśrednieaspiranckie2starszy aspirant 22Specjalistawyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3kapitan 23Dowódca sekcjiwyższeoficerskie-kapitan 24Dowódca sekcjiśrednieaspiranckie3starszy aspirant 25Starszy inspektorśrednieaspiranckie4aspirant sztabowy 26Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant 27Dowódca zastępuśrednieaspiranckie-starszy aspirant 28Dowódca zastępuśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 29Starszy operator sprzętu specjalnegośrednieaspiranckie***5aspirant sztabowy 30Operator sprzętu specjalnegośredniepodoficerskie***5starszy ogniomistrz 31Specjalista ratownikśrednieaspiranckie***3aspirant 32Specjalista ratownikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 33Starszy dyspozytorśrednieaspiranckie5starszy aspirant 34Starszy technikśredniepodoficerskie5starszy ogniomistrz 35Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie4starszy ogniomistrz 36Dyspozytorśredniepodoficerskie3starszy ogniomistrz 37Ratownik-kierowcazasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 38Technikśredniepodoficerskie3ogniomistrz 39Ratownikzasadniczepodoficerskie2młodszy ogniomistrz 40Młodszy technikśrednieszeregowych-młodszy ogniomistrz 41Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowcazasadniczeszeregowych-starszy strażak 42Stażystaśrednie/zasadnicze--strażak Uwagi: * Wymagane przeszkolenie pedagogiczne. ** Wymagane 4 lata pracy na stanowiskach kierowniczych w księgowości. *** Wymagane przeszkolenie specjalistyczne, według odrębnych przepisów. Tabela 9 kwalifikacji zawodowych stanowisk służbowych oraz etaty stopni służbowych w Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej Lp.Stanowisko i szczebel organizacyjnyKwalifikacjeEtat stopnia służbowego wykształcenie ogólnekwalifikacje zawodowelata służby 123456 I. Inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej 1Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6starszy brygadier 2Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3brygadier II. Okręgowy inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej 3Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 4Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3młodszy brygadier III. Delegatura okręgowego inspektoratu Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej 5Starszy oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe6brygadier 6Oficerwyższeoficerskie/przeszkolenie zawodowe3młodszy brygadier IV. Jednostki wojskowe 7Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczejwyższeoficerskie3młodszy brygadier 8Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczejśrednieaspiranckie6aspirant sztabowy 9Inspektorśrednieaspiranckie3starszy aspirant Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu, szczegółowych zasad, trybu i częstotliwości przeprowadzania okresowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 21, poz. 191) Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad, trybu i częstotliwości przeprowadzania okresowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 22, poz. 117) w § 7 w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 2 po wyrazach "Dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej" dodaje się przecinek oraz wyrazy "Dyrektora Centralnego Muzeum Pożarnictwa", 2) w pkt 3 wyraz "rejonowych" zastępuje się wyrazami "powiatowych (miejskich)", 3) skreśla się pkt 4. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 11 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych. (Dz. U. Nr 21, poz. 192) Na podstawie art. 28 ust. 3, art. 29 ust. 4, art. 31, art. 34 ust. 2 i 3 oraz art. 36 ustawy z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Komunikacji z dnia 15 września 1964 r. w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 37, poz. 237 i z 1998 r. Nr 130, poz. 859) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule rozdziału 1 skreśla się przecinek i wyraz "lądowisk", 2) w tytule rozdziału 3 skreśla się wyrazy "ewidencja lądowisk" i przecinek, 3) w tytule rozdziału 5 skreśla się wyrazy "i lądowisk", 4) skreśla się § 6, § 7, § 19 oraz § 29, 5) w § 9 w ust. 1 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: "9) organowi jednostki samorządu terytorialnego", 6) skreśla się użyte każdorazowo w § 1, § 23 ust. 1, § 24 oraz § 33 w różnych liczbach i przypadkach wyrazy "lądowisko" i "użytkownik lądowiska", 7) w § 17 w ust. 2 skreśla się pkt 1, 8) w § 17 skreśla się ust. 4, 9) w § 22 w ust. 2 skreśla się pkt 1, 10) w § 22 w ust. 3 skreśla się pkt 2, 11) w § 22 w ust. 5 w pkt 1 skreśla się wyrazy "§ 19 ust. 1". § 2. Do postępowań wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe. § 3. 1. Na wniosek zarządzającego lub właściciela lądowiska, złożony w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, lądowisko, jeśli spełnia wymagania określone w przepisach szczególnych, podlega wpisaniu do rejestru lotnisk cywilnych. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć decyzję o pozwoleniu na budowę lądowiska. 3. W przypadku niezłożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ nadzoru lotniczego wykreśla z urzędu lądowiska z ewidencji. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 17 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcania, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe". (Dz. U. Nr 21, poz. 193) Na podstawie art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do publicznych zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", zwane dalej "PKP". 2. Publiczne zakłady opieki zdrowotnej PKP, zwane dalej "zakładami", tworzy, przekształca i likwiduje Zarząd PKP w drodze zarządzenia wewnętrznego, zwanego dalej "zarządzeniem". § 2. Zarządzenie o utworzeniu zakładu określa nazwę zakładu, siedzibę, formę gospodarki finansowej, podstawowe kierunki działalności oraz obszar działania. § 3. 1. Zarządzenie o likwidacji zakładu powinno określać sposób i formę zapewnienia osobom korzystającym ze świadczeń zdrowotnych likwidowanego zakładu dalsze nieprzerwane udzielanie tych świadczeń, bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania i jakości świadczeń oraz termin zakończenia działalności, nie wcześniej niż 3 miesiące od daty wydania zarządzenia o likwidacji. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zarządzenia o przekształceniu zakładu, jeżeli w wyniku przekształcenia ma nastąpić likwidacja lub istotne ograniczenie poszczególnych rodzajów działalności zakładu i udzielanych świadczeń zdrowotnych. 3. Zarządzenie o likwidacji zakładu stanowi, po upływie terminu określonego w ust. 1, podstawę do skreślenia zakładu z dniem zakończenia jego działalności z rejestru zakładów opieki zdrowotnej. § 4. Zarząd PKP nadaje zakładom statuty w drodze zarządzenia. § 5. 1. Odpowiedzialność za zarządzanie zakładem ponosi kierownik zakładu. 2. Kierownik zakładu kieruje zakładem i reprezentuje go na zewnątrz. Kierownik zakładu jest przełożonym pracowników zakładu. 2. Z kierownikiem zakładu nawiązuje się stosunek pracy na podstawie powołania, umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilnoprawnej. § 6. Przy zakładzie działa rada społeczna, która jest organem inicjującym i opiniodawczym Zarządu PKP oraz organem doradczym kierownika zakładu. § 7. 1. Radę społeczną powołuje i odwołuje Zarząd PKP. 2. Zarząd PKP zwołuje pierwsze posiedzenie rady społecznej. § 8. 1. Do zadań rady społecznej należy: 1) przedstawianie Zarządowi PKP oraz kierownikowi zakładu wniosków i opinii w sprawach: a) związanych z przekształceniem lub likwidacją zakładu, jego przebudową, rozszerzeniem lub ograniczeniem działalności, b) projektu planu rzeczowo-finansowego i budżetu zakładu, c) rocznego sprawozdania z realizacji planu rzeczowo-finansowego i inwestycyjnego, 2) uchwalanie regulaminu swojej działalności oraz przedkładanie regulaminu do zatwierdzenia Zarządowi PKP, 3) zatwierdzanie regulaminu porządkowego zakładu, 4) wykonywanie innych zadań określonych w statucie zakładu. § 9. Regulamin rady społecznej określa sposób zwoływania posiedzeń rady społecznej, tryb pracy i podejmowania uchwał. § 10. 1. Zarząd PKP dokonuje kontroli i oceny działalności zakładu oraz pracy kierownika zakładu. 2. Kontrola i ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 1) realizację zadań statutowych, dostępność i poziom udzielanych świadczeń zdrowotnych, 2) prawidłowość gospodarowania mieniem, 3) gospodarkę finansową. 3. Kontrola zakładu w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych może być wykonywana wyłącznie przez osoby wykonujące zawody medyczne. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłat za zezwolenie na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi. (Dz. U. Nr 21, poz. 194) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942, Nr 158, poz. 1045 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłat za zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi (Dz. U. Nr 37, poz. 212) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) dla przewozów nieregularnych na określonym obszarze obejmującym zasięgiem: a) gminę 200 zł, b) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy oraz miasto stołeczne Warszawę - związek komunalny 300 zł, c) województwo, kilka województw lub cały kraj 800 zł, 2) dla przewozów regularnych na określonych liniach komunikacyjnych obejmujących zasięgiem: a) gminę 100 zł, b) powiat lub powiaty sąsiadujące z powiatem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy oraz miasto stołeczne Warszawę - związek komunalny 200 zł, c) województwo lub kilka województw 600 zł", 2) w § 2 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4.", 3) w § 2 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. W przypadku wprowadzenia przez radę gminy lub Radę miasta st. Warszawy wymogu uzyskania zezwolenia na zarobkowy przewóz osób taksówką, w sytuacji gdy przedsiębiorca posiadał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 1999 r., za udzielenie zezwolenia pobiera się opłatę określoną w § 2 ust. 2." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 24 lutego 1999 r. sygn. akt SK. 4/98. (Dz. U. Nr 21, poz. 196) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Trzciński - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki - sprawozdawca, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej spółki "PROEXPORT" Sp. z o.o. z siedzibą w Katowicach, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie zgodności art. 14 ust. 3a i art. 14 ust. 3b ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 14 ust. 3a ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) jest zgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto Trybunał Konstytucyjny, uznając wydanie orzeczenia w sprawie zgodności art. 14 ust. 3b powołanej wyżej ustawy za niedopuszczalne, na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) postanowił: umorzyć w tym zakresie postępowanie. Janusz Trzciński Zdzisław Czeszejko-Sochacki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 4 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych. (Dz. U. Nr 22, poz. 203) Na podstawie art. 35 ust. 3 i art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 marca 1996 r. w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych (Dz. U. Nr 37, poz. 165, z 1997 r. Nr 52, poz. 331 i z 1998 r. Nr 45, poz. 275), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 wyrazy "w 1998 r. wynosi 47,86 zł" zastępuje się wyrazami "w 1999 r. wynosi 51,93 zł"; 2) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Stawka równoważnika mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni mieszkalnej w 1999 r. wynosi dla kwater i lokali mieszkalnych: 1) wyposażonych w centralne ogrzewanie: a) bez pieca kąpielowego - 10,96 zł, b) z piecem kąpielowym - 11,69 zł, 2) ogrzewanych piecami akumulacyjnymi - 13,72 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 5 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu. (Dz. U. Nr 22, poz. 204) Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i Nr 91, poz. 456, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 lipca 1994 r. w sprawie znakowania środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu (Dz. U. Nr 86, poz. 402 i z 1995 r. Nr 92, poz. 461) w § 2 w ust. 1 skreśla się pkt 17. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad waloryzacji składek na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzeń sędziów i prokuratorów. (Dz. U. Nr 22, poz. 205) Na podstawie art. 784 § 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) oraz art. 62a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady waloryzacji składek na ubezpieczenie społeczne, zwanych dalej "składkami", od wynagrodzeń wypłaconych sędziom i prokuratorom w okresie służby, od których nie odprowadzono tych składek - w razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego lub prokuratora, utraty przez nich uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia oraz utraty uprawnień do uposażenia rodzinnego przez członków ich rodzin. § 2. Waloryzacji składek dokonuje się wskaźnikiem wynikającym ze wzrostu prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określanego corocznie w ustawie budżetowej, stanowiącego podstawę do ustalania środków i limitów na wynagrodzenia dla sędziów i prokuratorów. § 3. 1. Sądy i prokuratury przekazują zwaloryzowane składki Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w okresie 60 dni od zaistnienia zdarzeń określonych w § 1. 2. Waloryzacji składek dokonuje się odrębnie za każdy rok następujący po roku, za który składki te powinny być odprowadzone. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do składek należnych od dnia 15 sierpnia 1998 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 1 marca 1999 r. w sprawie zakresu, trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 22, poz. 206) Na podstawie art. 6 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres, tryb i zasady uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej, a w szczególności: 1) rodzaje obiektów, których projekty budowlane wymagają uzgodnienia, 2) tryb i zakres dokonywania uzgodnień przez rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, 3) szczegółowe zasady powoływania i odwoływania rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i nadzorowania ich działalności, 4) szczegółowe zasady prowadzenia kontroli przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej nad uzgadnianiem projektów budowlanych pod względem ochrony przeciwpożarowej. § 2. Projekt budowlany obiektu budowlanego, w stosunku do którego Państwowa Straż Pożarna zgodnie z przepisami prawa budowlanego ma prawo zająć stanowisko przed przystąpieniem do użytkowania obiektu, wymaga uzgodnienia pod względem ochrony przeciwpożarowej, zwanego dalej "uzgodnieniem", w celu potwierdzenia zgodności zawartych w nim rozwiązań z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. § 3. Określenia użyte w rozporządzeniu należy rozumieć zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 140), oraz w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 92, poz. 460 i z 1995 r. Nr 102, poz. 507). § 4. 1. Uzgodnienia wymagają projekty budowlane: 1) budynków użyteczności publicznej oraz zamieszkania zbiorowego lub ich części: a) w których mogą przebywać ludzie w grupach o liczebności powyżej 50 osób, b) o wysokości ponad 12 m lub mających ponad 3 kondygnacje, 2) budynków mieszkalnych w zabudowie wielorodzinnej, mających ponad 4 kondygnacje, 3) budynków lub ich części zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL II, 4) garaży podziemnych mających powyżej 50 stanowisk oraz garaży i parkingów wielopoziomowych, 5) budynków produkcyjnych, magazynowych i usługowych, wolno stojących urządzeń technologicznych i zbiorników poza budynkami, jeżeli w wymienionych obiektach występują materiały palne oraz zachodzi co najmniej jeden z poniższych warunków: a) powierzchnia użytkowa obiektu przekracza 1000 m2, b) występuje zagrożenie wybuchem, 6) placów składowych i wiat, których powierzchnia przekracza 1000 m2, a obciążenie ogniowe przekracza 500 MJ/m2, 7) obiektów, w których występuje obowiązek wykonania instalacji sygnalizacyjno-alarmowej lub stałych urządzeń gaśniczych, 8) parkingów dla pojazdów przewożących ładunki niebezpieczne, 9) naturalnych i sztucznych zbiorników oraz ujęć wodnych służących celom przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego. 2. W wypadku rozbudowy, modernizacji lub kapitalnego remontu obiektów, o których mowa w ust. 1, uzgodnienie jest wymagane, gdy ze względu na charakter lub rozmiar robót jest niezbędne sporządzenie projektu budowlanego. 3. Zakres, tryb i zasady uzgadniania projektu budowlanego obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych regulują odrębne przepisy. § 5. 1. Podstawę uzgodnienia stanowią dane określone przez projektanta, dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu, obejmujące w szczególności: 1) powierzchnię, wysokość i liczbę kondygnacji, 2) odległość od obiektów sąsiadujących, 3) parametry pożarowe występujących substancji palnych, 4) przewidywaną wielkość obciążenia ogniowego, 5) kategorię zagrożenia ludzi, przewidywaną liczbę osób w poszczególnych pomieszczeniach i na każdej kondygnacji, 6) ocenę zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych, 7) podział obiektu na strefy pożarowe, 8) klasę odporności pożarowej budynku oraz odporność ogniową i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych, 9) warunki ewakuacji, oznakowanie na potrzeby ewakuacji dróg i pomieszczeń, oświetlenia awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne) oraz przeszkodowe, 10) sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych, a w szczególności: wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektroenergetycznej, odgromowej, 11) dobór urządzeń przeciwpożarowych w obiekcie, a w szczególności: instalacji sygnalizacyjno-alarmowych, stałych i półstałych urządzeń gaśniczych, instalacji wodociągowych przeciwpożarowych, urządzeń oddymiających, 12) wyposażenie w podręczny sprzęt gaśniczy i urządzenia ratownicze wraz z ich rozmieszczeniem, 13) zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru, 14) drogi pożarowe. 2. Dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w ust. 1, niezbędne do stwierdzenia zgodności rozwiązań projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, powinny być przedstawione w całości lub w części, zależnie od zakresu ich występowania w obiekcie budowlanym. § 6. 1. Projekty budowlane, o których mowa w § 4 ust. 1, uzgadniane są z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, zwanym dalej "rzeczoznawcą". 2. Na wniosek projektanta lub inwestora mogą być uzgadniane z rzeczoznawcą projekty budowlane nie wymienione w § 4 ust. 1. 3. Uzgodnienie projektu rzeczoznawca potwierdza przez ostemplowanie i podpisanie 3 egzemplarzy projektu. 4. Ostemplowania dokonuje się na częściach rysunkowych egzemplarzy projektu budowlanego, wymaganych do uzyskania pozwolenia na budowę, na: 1) rzucie kondygnacji podstawowej obiektu budowlanego (parteru budynku), 2) mapie zagospodarowania działki lub terenu. 5. Ostemplowania, o którym mowa w ust. 3 i 4, rzeczoznawca dokonuje pieczęcią według wzoru 1 określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 7. 1. Rzeczoznawca po uzgodnieniu projektu budowlanego obiektu, o którym mowa w § 4 ust. 1, w zakresie zagospodarowania działki lub terenu, jest obowiązany wysłać w ciągu 14 dni do komendy wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej, właściwej dla miejsca lokalizacji inwestycji, zawiadomienie o uzgodnieniu projektu budowlanego w zakresie zagospodarowania działki lub terenu, zwane dalej "zawiadomieniem", podając w nim dane niezbędne do stwierdzenia zgodności rozwiązań projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. 2. Pod zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, rzeczoznawca stawia pieczęć według wzoru 2 określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 3. Rzeczoznawca jest obowiązany do prowadzenia ewidencji projektów budowlanych, które uzgodnił. 4. Rzeczoznawca nie może uzgadniać wykonanego przez siebie projektu budowlanego lub jego części. 5. Wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 6. Wzór ewidencji, o której mowa w ust. 3, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 8. 1. Funkcję rzeczoznawcy może sprawować osoba, która ukończyła studia wyższe, a ponadto: 1) po ukończeniu studiów wyższych odbyła co najmniej pięcioletnią praktykę zawodową w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub jako projektant w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), 2) ma odpowiednie przygotowanie zawodowe do sprawowania tej funkcji. 2. Odpowiednie przygotowanie zawodowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, polega na znajomości przepisów, Polskich Norm i zasad wiedzy technicznej, dotyczących ochrony przeciwpożarowej, umiejętności stosowania zawartych w nich wymagań oraz doboru zabezpieczeń przeciwpożarowych stosowanie do tych wymagań. § 9. 1. Wniosek o powołanie do sprawowania funkcji rzeczoznawcy zainteresowana osoba kieruje do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinny być dołączone: 1) dokumenty stwierdzające posiadane wykształcenie, 2) kwestionariusz osobowy według wzoru stosowanego w Państwowej Straży Pożarnej, 3) wykaz opracowań lub publikacji z zakresu zabezpieczeń przeciwpożarowych wykonanych w związku z dotychczasową działalnością. § 10. 1. Powołuje się Komisję do Spraw Rzeczoznawców Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, zwaną dalej "Komisją". 2. Przewodniczącym Komisji jest dyrektor Biura Rozpoznawania Zagrożeń Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej. 3. Pozostałych członków Komisji, w liczbie co najmniej 5 osób, w tym zastępcę przewodniczącego Komisji, powołuje i odwołuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej na wniosek przewodniczącego Komisji. § 11. 1. Komisja dokonuje oceny przygotowania zawodowego do sprawowania funkcji rzeczoznawcy, o którym mowa w § 8, na podstawie wyników przeprowadzonego egzaminu, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Komisja przeprowadza egzamin w składzie co najmniej 3 osób, z udziałem przewodniczącego Komisji lub zastępcy przewodniczącego Komisji. 3. Osoby, które złożyły wniosek o powołanie do sprawowania funkcji rzeczoznawcy, są powiadamiane o terminie egzaminu co najmniej na 30 dni przed jego przeprowadzeniem. 4. Z egzaminu jest sporządzany protokół, który podpisują uczestniczący w nim członkowie Komisji. Ocenę wyników określa się jako "pozytywną" lub "negatywną". 5. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek przewodniczącego Komisji, może osobę ubiegającą się o powołanie do sprawowania funkcji rzeczoznawcy zwolnić z obowiązku składania egzaminu, jeśli przedstawiona dokumentacja dotycząca jej działalności jest wystarczająca do dokonania oceny przygotowania zawodowego do sprawowania funkcji rzeczoznawcy i uzyskania pozytywnego wyniku. § 12. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, na wniosek przewodniczącego Komisji, powołuje do sprawowania funkcji rzeczoznawcy osobę, która uzyskała pozytywny wynik oceny przygotowania zawodowego do sprawowania funkcji rzeczoznawcy. 2. Osobie, o której mowa w ust. 1, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej wydaje zaświadczenie stwierdzające posiadanie odpowiedniego przygotowania zawodowego i powołanie do sprawowania funkcji rzeczoznawcy, zwane dalej "zaświadczeniem". 3. Biuro Rozpoznawania Zagrożeń Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej prowadzi rejestr wydanych zaświadczeń oraz przekazuje do komend wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej aktualny wykaz rzeczoznawców. 4. Wykaz rzeczoznawców jest udostępniany przez komendy wojewódzkie Państwowej Straży Pożarnej jednostkom organizacyjnym i osobom zainteresowanym dokonaniem uzgodnienia projektu budowlanego. 5. Wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 13. 1. Nadzór nad działalnością rzeczoznawców sprawuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej przy pomocy komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej sprawuje nadzór nad działalnością rzeczoznawców w zakresie uzgadniania przez nich projektów budowlanych obiektów zlokalizowanych na terenie województwa. 3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej sprawuje nadzór nad działalnością rzeczoznawców zamieszkałych na terenie województwa co do prawidłowości wywiązywania się przez nich z obowiązków, o których mowa w § 7 ust. 1 i 3. 4. Nadzór, o którym mowa w ust. 3, nad rzeczoznawcami zajmującymi stanowisko komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej oraz nad rzeczoznawcami zatrudnionymi w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej sprawuje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej. 5. Rzeczoznawca jest obowiązany do posiadania przez okres 5 lat ewidencji projektów budowlanych oraz kopii zawiadomień, o których mowa w § 7 ust. 1, wraz z dowodami ich wysłania, a także do okazywania ich komendantowi wojewódzkiemu, o którym mowa w ust. 3, Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej oraz osobom przez nich upoważnionym. 6. Rzeczoznawca jest obowiązany do powiadomienia w terminie 30 dni właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o zmianie swego miejsca zamieszkania. 7. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej powiadamia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o stwierdzeniu nieprawidłowości w działalności rzeczoznawcy, w zakresie określonym w ust. 2, 3, 5 i 6. § 14. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może udzielić rzeczoznawcy upomnienia lub skierować go na ponowny egzamin, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w jego działalności w zakresie określonym w § 13 ust. 2, 3, 5 i 6, a gdy wymienione nieprawidłowości miały wpływ na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektów - może go odwołać z funkcji rzeczoznawcy i unieważnić jego zaświadczenie w drodze decyzji. 2. Skierowanie na ponowny egzamin, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z zawieszeniem prawa do sprawowania funkcji rzeczoznawcy. § 15. 1. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić nadzorującego go komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej o fakcie zgłoszenia sprzeciwu - przy zajmowaniu stanowiska przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego - w stosunku do rozwiązań, których zgodność z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej stwierdził rzeczoznawca. 2. Uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego, dokonane przez rzeczoznawcę z rażącym naruszeniem prawa, podlega unieważnieniu przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej właściwego dla miejsca lokalizacji inwestycji, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, może być wydane w terminie do dnia uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego. 4. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej informuje niezwłocznie właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej o dokonaniu unieważnienia uzgodnienia projektu budowlanego, o którym mowa w ust. 2. § 16. 1. W ramach nadzoru nad uzgadnianiem projektów budowlanych komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej wydaje postanowienie w sprawie wyrażenia zgody, wyrażenia zgody pod warunkiem albo niewyrażenia zgody - na spełnienie wymagań w zakresie bezpieczeństwa pożarowego w inny sposób niż określono w przepisach techniczno-budowlanych, w wypadkach wskazanych w tych przepisach. 2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. § 17. Zaświadczenia o stwierdzeniu posiadania wymaganego przygotowania zawodowego i powołania do sprawowania funkcji rzeczoznawcy, wydane na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 7 września 1992 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 69, poz. 351), zachowują ważność. § 18. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 lipca 1995 r. w sprawie zakresu, trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 102, poz. 506). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 1 marca 1999 r. (poz. 206) Załącznik nr 1 WZORY PIECZĘCI 1) RZECZOZNAWCA DO SPRAW ZABEZPIECZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH (stopień, tytuł zawodowy, imię i nazwisko) Nr upr. (nr) ....................................................................................... (miejscowość, data) Zgodność projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej stwierdzam bez uwag z uwagami: 2) RZECZOZNAWCA DO SPRAW ZABEZPIECZEŃ PRZECIWPOŻAROWYCH (stopień, tytuł zawodowy, imię i nazwisko) Nr upr. (nr) Załącznik nr 2 ........................., dnia ......................... .................................. (imię i nazwisko rzeczoznawcy) ................................... (adres zamieszkania) Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w ................................... ZAWIADOMIENIE O UZGODNIENIU PROJEKTU BUDOWLANEGOW ZAKRESIE ZAGOSPODAROWANIA DZIAŁKI LUB TERENU 1. Nazwa jednostki projektowania, autor projektu, adres ......................................... ............................................................................................................................. ............................................................................................................................. 2. Rodzaj i nazwa projektu .................................................................................... ............................................................................................................................. ............................................................................................................................. 3. Nazwa i adres inwestycji .................................................................................... ............................................................................................................................. ............................................................................................................................. 4. Data uzgodnienia projektu ................................................................................. Dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu 1. Przeznaczenie obiektu ....................................................................................... 2. Powierzchnia użytkowa ..................................................................................... 3. Wysokość ......................................................................................................... 4. Liczba kondygnacji nadziemnych ....................................................................... poziomów podziemnych ........................................................................... 5. Warunki usytuowania ........................................................................................ 6. Kategoria zagrożenia ludzi, maksymalne obciążenie ogniowe strefy pożarowej .......... ............................................................................................................................. 7. Zagrożenie wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych ......................... ............................................................................................................................. 8. Klasa odporności pożarowej .............................................................................. 9. Urządzenia przeciwpożarowe ............................................................................. ............................................................................................................................. 10. Drogi pożarowe .............................................................................................. ............................................................................................................................. 11. Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru ...................................... ............................................................................................................................. 12. Inne ważne dane ............................................................................................. ............................................................................................................................. (pieczęć rzeczoznawcy wg wzoru 2 w załączniku nr 1 i podpis) Załącznik nr 3 EWIDENCJA PROJEKTÓW BUDOWLANYCH UZGODNIONYCH POD WZGLĘDEM OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Lp.Autor projektu lub nazwa jednostki projektowania, adres, telefonRodzaj i nazwa projektuNazwa i adres inwestycji lub obiektuData uzgodnienia, data wysłania zawiadomienia do komendy wojewódzkiej Państwowej Straży PożarnejUwagi 123456 Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów dokumentów osobistych strażaków Państwowej Straży Pożarnej, organów właściwych do ich wydawania oraz szczegółowych zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. (Dz. U. Nr 22, poz. 207) Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 listopada 1997 r. w sprawie rodzajów i wzorów dokumentów osobistych strażaków Państwowej Straży Pożarnej, organów właściwych do ich wydawania oraz szczegółowych zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach (Dz. U. Nr 154, poz. 1014) w § 3 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: "e) dyrektorowi Centralnego Muzeum Pożarnictwa," 2) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) dyrektor Centralnego Muzeum Pożarnictwa - strażakom pełniącym służbę w tej jednostce," 3) w pkt 4 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej," 4) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) komendanci powiatowi (miejscy) Państwowej Straży Pożarnej - strażakom pełniącym służbę w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków porozumienia między organem powiatu lub gminy a wojewodą w zakresie pokrywania kosztów utrzymania dodatkowych etatów Policji w rewirach dzielnicowych. (Dz. U. Nr 22, poz. 208) Na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Porozumienie w sprawie pokrywania kosztów utrzymania dodatkowych etatów Policji na terenie gminy lub powiatu, zwane dalej "porozumieniem", określa: 1) termin obowiązywania porozumienia, 2) liczbę oraz strukturę dodatkowych etatów, 3) kryteria wyboru policjantów, 4) wysokość kosztów utrzymania dodatkowych etatów na dany rok budżetowy, 5) wysokość środków finansowych przekazywanych na rachunek jednostki realizującej wydatki oraz, z uwzględnieniem § 3 ust. 1, terminy ich przekazywania, 6) zakres odpowiedzialności z tytułu nieterminowego przekazania środków finansowych lub przekazania w wysokości niższej niż ustalona, 7) formę i szczegółowość rozliczeń z uwzględnieniem wymogów wynikających z przepisów dotyczących zasad finansowania wydatków publicznych. 2. Porozumienie może określać także obowiązek organu powiatu lub gminy: 1) zapewnienia policjantom lokali mieszkalnych lub kwater tymczasowych, 2) udostępnienia Policji pomieszczeń na cele służbowe związane z obsadą dodatkowych etatów. § 2. 1. Strony porozumienia mogą przedłużać termin obowiązywania porozumienia na okres kolejnych co najmniej 5 lat. 2. Przedłużenie okresu, o którym mowa w ust. 1, wymaga zmiany warunków porozumienia w formie stosownego aneksu, który podlega zatwierdzeniu przez Komendanta Głównego Policji. § 3. 1. Koszty, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4, obejmują: 1) uposażenia policjantów ustalone na podstawie odrębnych przepisów, 2) pozostałe świadczenia i należności finansowe policjantów, w tym nagrody roczne, uznaniowe i jubileuszowe oraz odprawy i świadczenia dla policjantów zwalnianych ze służby, wypłacane zarówno w okresie obowiązywania porozumienia, jak i w związku z jego upływem, 3) niezbędne wydatki pozapłacowe związane z wyposażeniem policjantów do pełnienia służby, według norm obowiązujących w Policji, 4) pozostałe koszty utrzymania policjantów w proporcji do ich funduszu płac w wysokości zapewniającej co najmniej osiągnięcie relacji wydatków rzeczowych do osobowych, występującej we właściwej terytorialnie komendzie wojewódzkiej Policji. 2. Zakres kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, określa ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) i przepisy wydane na jej podstawie. 3. Koszty utrzymania dodatkowych etatów podlegają, w każdym kolejnym roku obowiązywania porozumienia, aktualizacji uwzględniającej faktyczny wzrost kosztów rodzajowych, o których mowa w § 3 ust. 1. § 4. 1. Przekazanie środków, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 5, nie może nastąpić później niż na 7 dni roboczych: 1) przed końcem miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, za który powinna nastąpić wypłata uposażeń - w odniesieniu do uposażeń i pozostałych należności policjantów (płatnych z góry), 2) od terminu wyznaczonego przez jednostkę Policji - w odniesieniu do wydatków, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2-4, z wyjątkiem wymienionych w pkt 1. 2. Skutki finansowe z tytułu nieterminowego przekazania środków finansowych lub przekazania w niższej wysokości niż ustalona obciążają odpowiednio budżet gminy lub powiatu. § 5. 1. Środki finansowe na utrzymanie dodatkowych etatów Policji na terenie gminy lub powiatu nie mogą być wykorzystane na inne cele niż określone w porozumieniu. 2. Kontrolę prawidłowości wykorzystania środków, o których mowa w ust. 1, sprawuje w imieniu stron porozumienia Komendant Główny Policji. 3. Komendant Główny Policji informuje strony porozumienia o wynikach przeprowadzonej kontroli. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm. (Dz. U. Nr 22, poz. 209) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) oraz art. 7 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się obowiązek stosowania Polskich Norm (PN) wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 marca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm i norm branżowych (Dz. U. Nr 44, poz. 174, z 1995 r. Nr 76, poz. 385 i z 1997 r. Nr 93, poz. 572). 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 24 czerwca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm z zakresu budownictwa, gospodarki przestrzennej i komunalnej oraz geodezji i kartografii (Dz. U. Nr 84, poz. 387 i z 1995 r. Nr 45, poz. 235). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 marca 1999 r. (poz. 209) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA Lp.Nr normy PNTytuł normy PNZakres obowiązku stosowania normy 1234 1PN-92/B-01706Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniucałość normy 2PN-92/B-01707Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniucałość normy 3PN-82/B-02000Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartościcałość normy 4PN-82/B-02001Obciążenia budowli. Obciążenia stałecałość normy 5PN-82/B-02003Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowecałość normy 6PN-82/B-02004Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Obciążenia pojazdamicałość normy 7PN-86/B-02005Obciążenia budowli. Obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikamicałość normy 8PN-80/B-02010Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie śniegiemcałość normy 9PN-77/B-02011Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatremcałość normy 10PN-87/B-02013Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne środowiskowe. Obciążenie oblodzeniemcałość normy 11PN-88/B-02014Obciążenia budowli. Obciążenie gruntemcałość normy 12PN-86/B-02015Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne środowiskowe. Obciążenie temperaturącałość normy 13PN-EN-ISO 6946:1998Komponenty budowlane i elementy budynku. Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Metoda obliczaniacałość normy 14PN-B-02025:1998Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnychcałość normy 15PN-87/B-02151.02 do 03Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkachobowiązujące całkowicie: ark. 02 z 1987 r., ark. 03 z 1987 r. 16PN-85/B-02170Ocena szkodliwości drgań przekazywanych przez podłoże na budynkicałość normy 17PN-88/B-02171Ocena wpływu drgań na ludzi w budynkachcałość normy 18PN-71/B-02380Oświetlenie wnętrz światłem dziennym. Warunki ogólnecałość normy 19PN-82/B-02402Ogrzewnictwo. Temperatury ogrzewanych pomieszczeń w budynkachcałość normy 20PN-82/B-02403Ogrzewnictwo. Temperatury obliczeniowe zewnętrznecałość normy 21PN-87/B-02411Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwo stałe. Wymaganiacałość normy 22PN-91/B-02413Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu otwartego. Wymaganiacałość normy 23PN-91/B-02414Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi. Wymaganiacałość normy 24PN-91/B-02415Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie wodnych zamkniętych systemów ciepłowniczych. Wymaganiacałość normy 25PN-91/B-02416Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego przyłączonych do sieci cieplnych. Wymaganiacałość normy 26PN-83/B-02482Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowychz wyłączeniem załączników 27PN-90/B-02851Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności ogniowej elementów budynkówobowiązujące: p. 1.2, p. 1.3.1 do 1.3.8, p. 2.1 do 2.7. 28PN-70/B-02852Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Obliczanie obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożarucałość normy 29PN-B-02854:1996Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania rozprzestrzeniania płomieni po posadzkach podłogowychcałość normy 30PN-88/B-02855Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania wydzielania toksycznych produktów rozkładu i spalania materiałówz wyłączeniem p. 2.6, 2.7 i 3.1 31PN-89/B-02856Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania właściwości dymotwórczych materiałówz wyłączeniem p. 2.3 i 2.4 32PN-82/B-02857Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne. Wymagania ogólnecałość normy 33PN-93/B-02862Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania niepalności materiałów budowlanychcałość normy 34PN-B-02863:1997Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Sieć wodociągowa przeciwpożarowacałość normy 35PN-B-02864:1997Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Zasady obliczania zapotrzebowania na wodę do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożarucałość normy 36PN-B-02865:1997Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Instalacja wodociągowa przeciwpożarowacałość normy 37PN-74/B-02866Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Otwory pod klapy dymowe. Obliczanie powierzchni i rozmieszczeniecałość normy 38PN-90/B-02867Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ścianycałość normy 39PN-B-02872:1996Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności dachów na ogień zewnętrznycałość normy 40PN-B-02873:1996Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia po instalacjach rurowych i przewodach wentylacyjnychcałość normy 41PN-B-02874:1996Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia palności materiałów budowlanychcałość normy 42PN-76/B-03001Konstrukcje i podłoża budowli. Ogólne zasady obliczeńcałość normy 43PN-87/B-03002Konstrukcje murowe. Obliczenia statyczne i projektowanie - wraz ze zmianą PN-B-03002/A1:1997całość normy 44PN-88/B-03004Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 45PN-83/B-03010Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 46PN-81/B-03020Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 47PN-80/B-03040Fundamenty i konstrukcje wsporcze pod maszyny. Obliczenia i projektowaniecałość normy 48PN-81/B-03150.00 do 03Konstrukcje z drewna i materiałów drewnopochodnych. Obliczenia statyczne i projektowanieobowiązujące całkowicie: ark. 00 z 1981 r., ark. 01 z 1981 r., ark. 02 z 1981 r., ark. 03 z 1981 r. 49PN-90/B-03200Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie - wraz ze zmianą PN-B-03200/A3:1995całość normy 50PN-93/B-03201Konstrukcje stalowe. Kominy. Obliczenia i projektowaniecałość normy 51PN-B03202:1996Konstrukcje stalowe. Silosy na materiały sypkie. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 52PN-80/B-03203Konstrukcje stalowe w budownictwie wodnym śródlądowym. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 53PN-79/B-03204Konstrukcje stalowe. Maszty oraz wieże radiowe i telewizyjne. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 54PN-B-03205:1996Konstrukcje stalowe. Podpory linii elektroenergetycznych. Projektowanie i wykonaniecałość normy 55PN-B-03206:1996Konstrukcje stalowe. Podpory kolei linowych. Projektowanie i wykonaniecałość normy 56PN-B-03210:1997Konstrukcje stalowe. Zbiorniki walcowe pionowe na ciecze. Projektowanie i wykonaniecałość normy 57PN-83/B-03211Konstrukcje stalowe. Zbiorniki kuliste ciśnieniowe stałe. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 58PN-85/B-03215Konstrukcje stalowe. Zakotwienie słupów i kominówcałość normy 59PN-84/B-03230Lekkie ściany osłonowe i przekrycia dachowe z płyt warstwowych i żebrowych. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 60PN-89/B-03262Zbiorniki żelbetowe na materiały sypkie i kiszonki. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 61PN-87/B-03263Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone wykonywane z kruszywowych betonów lekkich. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 62PN-84/B-03264Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 63PN-87/B-03265Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Żelbetowe i sprężone konstrukcje wsporcze. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 64PN-82/B-03300Konstrukcje zespolone stalowo-betonowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. Belki zespolone krępecałość normy 65PN-86/B-03301Konstrukcje zespolone stalowo-betonowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. Belki zespolone smukłecałość normy 66PN-91/B-03302Konstrukcje zespolone stalowo-betonowe. Obliczenia statyczne i projektowanie. Słupy zespolonecałość normy 67PN-89/B-03340Konstrukcje murowe zespolone. Obliczenia statyczne i projektowaniecałość normy 68PN-B-03406:1994Ogrzewnictwo. Obliczanie zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3całość normy 69PN-83/B-03430Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymaganiacałość normy 70PN-B-06200:1997Konstrukcje stalowe budowlane. Warunki wykonania i odbioru. Wymagania podstawowecałość normy 71PN-84/B-06211Konstrukcje stalowe. Zbiorniki kuliste ciśnieniowe stałe. Wymagania i badaniaobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 72PN-88/B-06250Beton zwykłyz wyłączeniem: p. 3 "Składniki betonu", p. 7 "Postanowienia przejściowe" oraz "Informacje dodatkowe" 73PN-72/B-06270Roboty betonowe i żelbetowe. Konstrukcje kablobetonowe. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 74PN-71/B-06280Konstrukcje z wielkowymiarowych prefabrykatów żelbetowych. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 75PN-71/B-10241Roboty pokrywcze. Krycie dachówką ceramiczną. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 76PN-63/B-10243Roboty pokrywcze dachówką cementową. Wymagania i badania techniczne przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 77PN-61/B-10245Roboty blacharskie budowlane z blachy stalowej ocynkowanej i cynkowej. Wymagania i badania techniczne przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 78PN-91/B-10405Ciepłownictwo. Sieci ciepłownicze. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 79PN-89/B-10425Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania techniczne i badania przy odbiorzecałość normy 80PN-85/B-10702Wodociągi i kanalizacja. Zbiorniki. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 81PN-B-10725:1997Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badaniaobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 82PN-85/B-10726Wodociągi. Przewody z rur stalowych i żeliwnych na terenach górniczych. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 83PN-92/B-10727Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne na terenach górniczych. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 84PN-92/B-10735Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 85PN-81/B-10740Stacje hydroforowe. Wymagania i badania przy odbiorzeobowiązująca całkowicie przy wykonywaniu robót budowlanych objętych przepisami o zamówieniach publicznych 86PN-91/B-94340Zsyp na odpadycałość normy 87PN-C-86043:1998Amunicja myśliwska. Naboje śrutowecałość normy 88PN-C-86044:1998Amunicja myśliwska. Naboje z pociskiem kulowym do luf gładkichcałość normy 89PN-C-86081:1998Amunicja małokalibrowa. Naboje bocznego zapłonu ślepe bez pociskucałość normy 90PN-87/C-96001Paliwa gazowe rozprowadzane wspólną siecią i przeznaczone dla gospodarki komunalnejcałość normy 91PN-86/E-05003.01 do 04Ochrona odgromowa obiektów budowlanychobowiązujące całkowicie: ark. 01 z 1986 r., ark. 02 z 1986 r., ark. 03 z 1989 r., ark. 04 z 1992 r. 92PN-91/E-05009.01 do 03, od 41 do 43, od 45 do 47, 51, 53, 54, 56, 61, 443, 473, 482, 537, 701, 702, 704, 705, 708Instalacje elektryczne w obiektach budowlanychobowiązujący: arkusz 01 z 1991 r. z wyłączeniem p. 11.4. obowiązujące całkowicie: ark. 02 z 1991 r., ark. 03 z 1991 r., ark. 41 z 1992 r., ark. 42 z 1991 r., ark. 43 z 1991 r., ark. 45 z 1992 r., ark. 46 z 1993 r., ark. 47 z 1992 r., ark. 51 z 1993 r., ark. 53 z 1993 r., ark. 54 z 1992 r., ark. 56 z 1992 r., ark. 61 z 1993 r., ark. 443 z 1993 r., ark. 473 z 1991 r., ark. 482 z 1991 r., ark. 537 z 1992 r., ark. 701 z 1991 r., ark. 702 z 1991 r., ark. 704 z 1991 r., ark. 705 z 1991 r., ark. 708 z 1991 r. 93PN-90/E-05023Oznaczenia identyfikacyjne przewodów elektrycznych barwami lub cyframicałość normy 94PN-89/E-05028Barwy wskaźników świetlnych i przyciskówcałość normy 95PN-E-05204:1994Ochrona przed elektrycznością statyczną. Ochrona obiektów, instalacji i urządzeń. Wymaganiacałość normy 96PN-E-05100:1998Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa. Linie prądu przemiennego z przewodami roboczymi gołymiw zakresie linii elektroenergetycznych z przewodami izolowanymi należy stosować normę PN-75/E-05100 Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa 97PN-76/E-05125Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowaz wyłączeniem p. 2.3.3 98PN-92/E-08106Stopnie ochrony zapewniane przez obudowy (kod IP)całość normy 99PN-IEC 664-1:1998Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego napięcia. Zasady, wymagania i badaniacałość normy 100PN-82/M-45027Technika bezpieczeństwa. Dźwigi elektryczne. Szyby, maszynownie i linowniecałość normy 101PN-93/M-51250.01Stałe urządzenia gaśnicze. Urządzenia na dwutlenek węgla. Zasady projektowania i instalowaniacałość normy 102PN-92/N-01255Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwacałość normy 103PN-92/N-01256.01Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowacałość normy 104PN-92/N-01256.02Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacjacałość normy 105PN-N-01256-4:1997Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowecałość normy 106PN-IEC 364Instalacje elektryczne w obiektach budowlanychobowiązujące całkowicie: ark. PN-IEC 364-4-481:1994, ark. PN-IEC 364-703:1993 107PN-ISO 9836:1997Właściwości użytkowe w budownictwie. Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowychobowiązujący p. 5.2.2 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania. (Dz. U. Nr 22, poz. 210) Na podstawie art. 26 ust. 3, art. 28 ust. 2 i art. 31 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania (Dz. U. Nr 148, poz. 992) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) zmianie nazwy posiadacza koncesji, w tym również przedsiębiorcy powstałego w wyniku komercjalizacji na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych," 2) po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) zmianie siedziby posiadacza koncesji," 3) w pkt 5 lit. b) po wyrazach "zgodnie z odrębnymi przepisami" dodaje się wyrazy "z wyłączeniem komercjalizacji,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 marca 1999 r. sygn. akt SK. 19/98. (Dz. U. Nr 22, poz. 211) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodnicząca, Lech Garlicki, Janusz Trzciński - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 16 marca 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Cezarego Żukowskiego, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego, Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, w sprawie zgodności § 54 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 1996 r. w sprawie regulaminu dyscyplinarnego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 135, poz. 634) z art. 133 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) oraz z art. 77 ust. 1 i 2, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, orzeka: 1. § 54 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 1996 r. w sprawie regulaminu dyscyplinarnego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 135, poz. 634) jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji RP przez to, że uniemożliwia dochodzenie naruszonych praw na drodze postępowania sądowego. 2. Na podstawie art. 190 ust. 3 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny ustala, że utrata mocy obowiązującej § 54 ust. 2 rozporządzenia powołanego w pkt 1 nastąpi z dniem 1 stycznia 2000 r. Ponadto postanawia: Na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) na skutek cofnięcia skargi konstytucyjnej w części dotyczącej żądania zbadania zgodności § 54 ust. 2 rozporządzenia wymienionego w pkt 1 wyroku z art. 133 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) oraz z art. 77 ust. 1, art. 78 i art. 176 ust. 1 Konstytucji RP - umorzyć postępowanie w tym zakresie. Jadwiga Skórzewska-Łosiak Lech Garlicki Janusz Trzciński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 marca 1999 r. sygn. akt K. 35/98. (Dz. U. Nr 22, poz. 212) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Trzciński - przewodniczący, Krzysztof Kolasiński, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Andrzej Mączyński, Jadwiga Skórzewska-Łosiak - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 16 marca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rad Gmin: Buk, Dopiewo, Grodzisk Wielkopolski, Komorniki i Tarnowo Podgórne, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) z art. 167 ust. 1 Konstytucji RP, orzeka: Art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) jest zgodny z art. 167 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Janusz Trzciński Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 12 marca 1999 r. o sprostowaniu błędów. (Dz. U. Nr 22, poz. 213) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujące błędy: 1) w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, chełmskim, częstochowskim, elbląskim, gdańskim, kaliskim, katowickim, kieleckim, koszalińskim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, opolskim, piotrkowskim, płockim, radomskim, rzeszowskim, siedleckim, suwalskim, tarnobrzeskim, warszawskim, włocławskim i zamojskim (Dz. U. Nr 156, poz. 1026) w § 1 pod lp. 8 w kol. 5 zamiast wyrazu "Zostawa" powinien być wyraz "Zastawa"; 2) w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zwolnienia niektórych grup płatników z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (Dz. U. Nr 164, poz. 1174) w § 1 w ust. 2 w pkt 1 zamiast wyrazów "ust. 2 lub art. 4" powinny być wyrazy "ust. 2 lub 4"; 3) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur (Dz. U. Nr 166, poz. 1257) w § 5 w pkt 19 pod lit. e) zamiast wyrazu "Bójce" powinien być wyraz "Brójce". Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 marca 1999 r. w sprawie umundurowania funkcjonariuszy Straży Granicznej. (Dz. U. Nr 23, poz. 214) Na podstawie art. 65 ust. 9 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wzory i normy oraz zasady noszenia umundurowania, a także wzory oznak i emblematów funkcjonariuszy Straży Granicznej. § 2. Funkcjonariusz Straży Granicznej, zwany dalej "funkcjonariuszem", nosi umundurowanie typu wojskowego, według wzorów określonych dla poszczególnych rodzajów sił zbrojnych w przepisach ubiorczych żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszego rozporządzenia. § 3. 1. Funkcjonariusz, zamiast odpowiednich przedmiotów umundurowania obowiązujących w wojskach lądowych, lotniczych i marynarce wojennej, nosi: 1) czapkę garnizonową Straży Granicznej koloru khaki - zamiast czapki rogatywki, 2) beret Straży Granicznej koloru zielonego - zamiast beretu ciemnozielonego wojsk lądowych, 3) koszulę koloru białego z krótkimi rękawami - zamiast koszulo-bluzy oficera z krótkimi rękawami koloru khaki, 4) kurtkę służbową Straży Granicznej koloru khaki z podpinką - zamiast płaszcza sukiennego i letniego wojsk lądowych (z wyjątkiem Komendanta Głównego Straży Granicznej, zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej i funkcjonariusza w stopniu generała), 5) sweter koloru khaki, stalowego i czarnego - zamiast swetra oficera wojsk lądowych, lotniczych i marynarki wojennej, 6) półbuty koloru czarnego - zamiast półbutów wyjściowych i półbutów koloru czarnego, 7) botki zimowe koloru czarnego - zamiast trzewików zimowych oficerskich, 8) pas główny skórzany koloru czarnego - zamiast pasa z taśmy poliamidowej z metalową klamrą i napisem "WP" (z wyjątkiem funkcjonariuszy z służbie kandydackiej), 9) pas główny z taśmy poliamidowej koloru czarnego - zamiast pasa z taśmy poliamidowej z metalową klamrą i napisem "WP" (tylko funkcjonariusze w służbie kandydackiej), 10) otok koloru czarnego z napisem "STRAŻ GRANICZNA" - zamiast otoku koloru czarnego z napisem "Marynarka Wojenna", 11) mundur wyjściowy koloru khaki - zamiast munduru wyjściowego zimowego i letniego wojsk lądowych (z wyjątkiem Komendanta Głównego Straży Granicznej, zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz funkcjonariusza w stopniu generała), 12) kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego z podpinką - zamiast płaszcza sukiennego i letniego wojsk lotniczych i marynarki wojennej (z wyjątkiem funkcjonariusza w stopniu admirała), 13) wizerunek orła z napisem "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowego i polowego - zamiast orła wojskowego haftowanego bajorkiem, wykonanego z metalu i tłoczonego w tkaninie, 14) dystynkcje wykonane metodą haftu komputerowego do umundurowania wyjściowego i polowego - zamiast oznak stopni haftowanych bajorkiem. 2. Dodatkowym, uzupełniającym przedmiotem umundurowania funkcjonariusza, posiadającego umundurowanie wojsk lądowych, jest koszula koloru khaki. 3. Wzory przedmiotów umundurowania, o których mowa w ust. 1 pkt 1-12 i 14 oraz w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Uprawnienie do zaopatrzenia w przedmioty umundurowania powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza do służby w Straży Granicznej i wygasa z dniem zwolnienia z tej służby. § 5. Funkcjonariuszowi, który ze względu na budowę ciała nie może dopasować gotowego umundurowania, określonego w normach umundurowania, przysługuje zwrot kosztów wykonania poprawek krawieckich lub tkanina i zwrot kosztów uszycia umundurowania oraz za dodatki krawieckie. Zwrot kosztów następuje po przedstawieniu dowodu zapłaty za wykonaną usługę. § 6. 1. Funkcjonariusze noszą wizerunek orła: 1) na czapce garnizonowej i futrzanej - do umundurowania wyjściowego, 2) na berecie i furażerce - do umundurowania polowego. 2. Wzory wizerunku orła określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 7. 1. Funkcjonariusz na umundurowaniu nosi oznaki i emblemat identyfikacyjny. 2. Wzory oznak i emblematu określają załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia. § 8. 1. Funkcjonariusz otrzymuje przedmioty umundurowania zgodnie z normami umundurowania. 2. Normy umundurowania określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 9. 1. Funkcjonariusz oprócz umundurowania może nosić: 1) teczkę lub aktówkę dowolnego wzoru, 2) okulary przeciwsłoneczne, 3) opaskę żałobną - na ogólnie przyjętych zasadach. 2. Funkcjonariuszowi zabrania się: 1) noszenia umundurowania niezgodnie z przeznaczeniem, 2) noszenia innych przedmiotów niezgodnie z wzorami, 3) noszenia przedmiotów umundurowania w połączeniu z ubraniem cywilnym, 4) dokonywania samowolnych przeróbek lub zniekształceń przedmiotów umundurowania. § 10. Funkcjonariusze noszą: 1) umundurowanie służbowe, wyjściowe i galowe: a) wojsk lądowych - w Komendzie Głównej Straży Granicznej łącznie z Graniczną Placówką Kontrolną Straży Granicznej Warszawa-Okęcie, w oddziałach Straży Granicznej (z tym że w Morskim Oddziale Straży Granicznej tylko funkcjonariusze pełniący służbę w granicznych placówkach kontrolnych i strażnicach Straży Granicznej) oraz w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej, b) marynarki wojennej - w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej właściwych do spraw morskich w Straży Granicznej i Morskim Oddziale Straży Granicznej (z wyjątkiem funkcjonariuszy pełniących służbę w granicznych placówkach kontrolnych i strażnicach Straży Granicznej), c) wojsk lotniczych - w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej i oddziałach Straży Granicznej właściwych do spraw lotniczych w Straży Granicznej, 2) umundurowanie polowe: a) wojsk lądowych z dystynkcjami wojsk lądowych i beretem Straży Granicznej koloru zielonego - w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej i oddziałach Straży Granicznej (z tym że w Morskim Oddziale Straży Granicznej tylko funkcjonariusze pełniący służbę w granicznych placówkach kontrolnych i strażnicach Straży Granicznej), b) umundurowanie polowe wojsk lądowych z dystynkcjami marynarki wojennej i beretem marynarskim - w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej właściwych do spraw morskich w Straży Granicznej i komendzie Morskiego Oddziału Straży Granicznej oraz komendach dywizjonów Straży Granicznej, c) umundurowanie polowe wojsk lotniczych - w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Straży Granicznej i oddziałach Straży Granicznej właściwych do spraw lotniczych w Straży Granicznej, d) umundurowanie polowe marynarki wojennej - na jednostkach pływających Straży Granicznej. § 11. 1. Komendant Główny Straży Granicznej, zastępca Komendanta Głównego Straży Granicznej i funkcjonariusz w stopniu generała nosi: 1) oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) na prawym rękawie płaszcza sukiennego, kurtki munduru galowego (generał i admirał), wyjściowego, letniego, bluzy olimpijki, swetra - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania wyjściowego, b) na prawym rękawie bluzy polowej i kurtki polowej - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania polowego, 2) oznakę metalową - na kołnierzu płaszcza sukiennego, kurtki, munduru wyjściowego i letniego (generał i admirał - emblemat orła), 3) emblemat identyfikacyjny - na prawej górnej kieszeni (między guzikiem klapki a dolną krawędzią): kurtki munduru wyjściowego, bluzy polowej, bluzy olimpijki, koszuli koloru białego w krótkimi rękawami, koszuli koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzem, koszuli polowej z krótkimi rękawami, kurtki służbowej Straży Granicznej koloru khaki z podpinką, kurtki polowej oraz na kieszeni swetra. 2. Funkcjonariusz w służbie stałej i przygotowawczej posiadający umundurowanie wojsk lądowych nosi: 1) oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) na prawym rękawie kurtki munduru wyjściowego koloru khaki, bluzy olimpijki, swetra koloru khaki - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania wyjściowego, b) na prawym rękawie bluzy polowej i kurtki polowej - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania polowego, 2) oznakę metalową - na kołnierzu kurtki munduru wyjściowego koloru khaki, 3) emblemat identyfikacyjny - na prawej górnej kieszeni (między guzikiem klapki a dolną krawędzią): kurtki munduru wyjściowego koloru khaki, bluzy polowej, bluzy olimpijki, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami, koszuli koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzem, koszuli polowej z krótkimi rękawami, kurtki służbowej Straży Granicznej koloru khaki z podpinką, kurtki polowej oraz na kieszeni swetra koloru khaki. 3. Funkcjonariusz - kobieta w służbie stałej i przygotowawczej posiadająca umundurowanie wojsk lądowych nosi: 1) oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) na prawym rękawie kurtki munduru wyjściowego koloru khaki, bluzy olimpijki, swetra koloru khaki - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania wyjściowego, b) na prawym rękawie bluzy polowej i kurtki polowej - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania polowego, 2) oznakę metalową - na kołnierzu kurtki munduru wyjściowego koloru khaki, 3) emblemat identyfikacyjny - na kurtce munduru wyjściowego koloru khaki w odległości 20 mm ponad pierwszym od góry guzikiem, symetrycznie między klapą kurtki a wszyciem prawego rękawa oraz na prawej górnej kieszeni (między guzikiem klapki a dolną krawędzią): bluzy polowej, bluzy olimpijki, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami, koszuli koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzem, koszuli polowej z krótkimi rękawami, kurtki służbowej Straży Granicznej koloru khaki z podpinką, kurtki polowej oraz na kieszeni swetra koloru khaki. 4. Funkcjonariusz w służbie stałej i przygotowawczej posiadający umundurowanie marynarki wojennej nosi: 1) oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) na prawym rękawie kurtki munduru galowego i letniego (tylko admirałowie), wyjściowego, bluzy olimpijki, swetra koloru czarnego - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania wyjściowego, b) na prawym rękawie bluzy ćwiczebnej i polowej oraz kurtki polowej - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania polowego, 2) emblemat identyfikacyjny - na kurtce munduru wyjściowego w odległości 20 mm ponad pierwszym od góry guzikiem, symetrycznie między klapą kurtki a wszyciem prawego rękawa oraz na prawej górnej kieszeni (między guzikiem klapki a dolną krawędzią): bluzy ćwiczebnej, polowej, bluzy olimpijki, swetra koloru czarnego, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami i kurtki polowej. 5. Funkcjonariusz w służbie stałej i przygotowawczej posiadający umundurowanie wojsk lotniczych nosi: 1) oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) na prawym rękawie kurtki munduru wyjściowego, bluzy olimpijki, swetra koloru stalowego - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania wyjściowego, b) na prawym rękawie kombinezonu pilota i bluzy kombinezonu technika lotniczego - 3 cm od wszycia rękawa - do umundurowania polowego, 2) oznakę metalową - na kołnierzu kurtki munduru wyjściowego, 3) emblemat identyfikacyjny - na prawej górnej kieszeni (między guzikiem klapki a dolną krawędzią): kurtki munduru wyjściowego, bluzy olimpijki, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami, kombinezonu pilota oraz na kieszeni swetra koloru stalowego. 6. Funkcjonariusz w służbie kandydackiej: 1) posiadający umundurowanie wojsk lądowych nosi oznakę "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowego - na prawym rękawie bluzy polowej i kurtki polowej - 3 cm od wszycia rękawa, 2) posiadający umundurowanie marynarki wojennej nosi oznakę "STRAŻ GRANICZNA": a) do umundurowania wyjściowego - na prawym rękawie bluzy wyjściowej marynarza, bluzy wyjściowej letniej - 3 cm od wszycia rękawa, b) do umundurowania polowego na prawym rękawie bluzy ćwiczebnej marynarza - 3 cm od wszycia rękawa. § 12. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany do posiadania kompletu umundurowania, zapewniającego wykonywanie obowiązków służbowych. 2. Poszczególne przedmioty umundurowania funkcjonariusz nosi zgodnie z zestawami ubiorczymi, ustalonymi z uwzględnieniem pory roku. Rozróżnia się okres letni od dnia 1 maja do dnia 30 września i okres zimowy od dnia 1 grudnia do ostatniego dnia lutego. Miesiące marzec, kwiecień, październik i listopad stanowią okres przejściowy. 3. W okresie przejściowym funkcjonariusz, przy wystąpieniach indywidualnych, może nosić przedmioty umundurowania przewidziane na okres letni lub zimowy - według własnego uznania. 4. Komendant Główny Straży Granicznej dokonuje tabelarycznych zestawień przedmiotów umundurowania wchodzących w skład poszczególnych ubiorów funkcjonariuszy. § 13. 1. Ubiór funkcjonariusza biorącego udział w uroczystościach, podczas wystąpień zbiorowych w okresie przejściowym, ustala: 1) Komendant Główny Straży Granicznej - w Komendzie Głównej Straży Granicznej, 2) komendant oddziału Straży Granicznej - w oddziale Straży Granicznej, 3) Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej - w Centralnym Ośrodku Szkolenia Straży Granicznej, 4) Komendant Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej - w Granicznej Placówce Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa-Okęcie. 2. Komendanci, o których mowa w ust. 1, sprawują nadzór nad przestrzeganiem zasad noszenia umundurowania. § 14. W okresie wprowadzania na wyposażenie funkcjonariuszy umundurowania określonego w rozporządzeniu zezwala się na noszenie do dnia 31 marca 2002 r. umundurowania, wizerunku orła, emblematów i odznak dotychczasowego wzoru. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 marca 1999 r. (poz. 214) Załącznik nr 1 WZORY PRZEDMIOTÓW UMUNDUROWANIA FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ Czapka garnizonowa Straży Granicznej koloru khaki Ilustracja Beret Straży Granicznej koloru zielonego Ilustracja Koszula koloru białego z krótkimi rękawami Ilustracja Koszula koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzem Ilustracja Kurtka służbowa Straży Granicznej koloru khaki z podpinką Ilustracja Sweter Ilustracja Półbuty koloru czarnego Ilustracja Botki zimowe koloru czarnego Ilustracja Pas główny skórzany koloru czarnego Ilustracja Pas główny z taśmy poliamidowej koloru czarnego Ilustracja Otok koloru czarnego z napisem "STRAŻ GRANICZNA" Ilustracja Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinką Ilustracja Mundur wyjściowy koloru khaki Ilustracja Dystynkcja do umundurowania wyjściowego wojsk lądowych Ilustracja Dystynkcja do umundurowania wyjściowego marynarki wojennej Ilustracja Załącznik nr 2 Wizerunek orła z napisem "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wojsk lądowych Ilustracja Wizerunek orła z napisem "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wojsk lotniczych Ilustracja Wizerunek orła z napisem "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania marynarki wojennej Ilustracja Załącznik nr 3 Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wojsk lądowych Ilustracja Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wojsk lotniczych Ilustracja Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania marynarki wojennej Ilustracja Oznaka metalowa Ilustracja Załącznik nr 4 Emblemat identyfikacyjny Ilustracja Załącznik nr 5 NORMY UMUNDUROWANIA TABELA NR 1 dotycząca umundurowania polowego dla funkcjonariusza w służbie kandydackiej, z wyjątkiem funkcjonariusza pełniącego służbę na jednostce pływającej Straży Granicznej Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Bluza polowaszt.1na okres służby 2Spodnie poloweszt.1na okres służby 3Kurtka polowa z podpinkąszt.12 4Bluza od dresówszt.12w kolorze czarnym 5Spodnie od dresówszt.12w kolorze czarnym 6Koszula polowa z krótkimi rękawamiszt.1na okres służby 7Beret Straży Granicznej koloru zielonegoszt.1na okres służbyz orłem wykonanym metodą termonadruku 8Czapka futrzanaszt.16z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 9Peleryna-namiot z omasztowaniemkpl.18 10Szalokominiarkaszt.14 11Rękawice polowepara22 12Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowegoszt.2na okres służbywykonana metodą termonadruku 13Dystynkcje do umundurowania polowegokpl.wg potrzeb×wykonane metodą tłoczenia na tkaninie II. Bielizna 14Podkoszulek z długimi rękawamiszt.2*2 15Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.4*2 16Kalesonyszt.2*2 17Spodenki gimnastyczneszt.2*2 18Slipyszt.2na okres służby 19Piżamakpl.2*2 20Chusteczka do nosaszt.3na okres służby 21Ręcznik bawełnianyszt.4*3 22Skarpety zimowepara6na okres służby III. Obuwie 23Trzewiki desantowcapara22 24Pantofle gimnastycznepara1na okres służby 25Pantofle nocnepara1na okres służby IV. Oporządzenie 26Pas główny z taśmy poliamidowej koloru czarnegoszt.15 27Pasek do spodniszt.16 28Szelki do oporządzeniaszt.18 29Tornisterszt.16 30Troki do tornistraszt.36 31Torba na wyposażenieszt.18 32Torba na bieliznę alarmowąszt.1na okres służby 32Wieszak-ramiączkoszt.34 Uwagi: 1. Przedmioty wymienione w tabeli podlegają zwrotowi z wyjątkiem: beretu Straży Granicznej koloru zielonego (lp. 7), dystynkcji na beret Straży Granicznej koloru zielonego (lp. 13), slipów (lp. 18), chusteczek do nosa (lp. 20), skarpet zimowych (lp. 22), pantofli gimnastycznych (lp. 24), pantofli nocnych (lp. 25), torby na bieliznę alarmową (lp. 32). *2. Z ogólnej ilości przedmiotów oznaczonych gwiazdką 50% wydaje się funkcjonariuszowi, a pozostałe 50% utrzymuje się jako zapas, celem dokonywania wymiany. 3. Niezależnie od przedmiotów wymienionych w tabeli, funkcjonariuszowi wydaje się dodatkowo: a) w okresie letnim: - podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA" - 1 szt., - spodenki gimnastyczne - 1 szt., - ręcznik bawełniany - 1 szt., b) w okresie zimowym: - podkoszulek z długimi rękawami - 1 szt., - kalesony - 1 szt., - ręcznik bawełniany - 1 szt. 4. Przedmioty, o których mowa w ust. 3, przechowuje się w torbie na bieliznę alarmową. 5. Dla funkcjonariuszy pełniących służbę w Morskim Oddziale Straży Granicznej (z wyjątkiem pełniących służbę w granicznych placówkach, strażnicach Straży Granicznej i na jednostkach pływających) zamiast beretu Straży Granicznej koloru zielonego wydaje się beret marynarza, a zamiast dystynkcji do umundurowania polowego wojsk lądowych dystynkcje do umundurowania polowego marynarki wojennej. 6. W skład dystynkcji wchodzą: pochewki z oznakami stopni - 3 pary i dystynkcja na beret Straży Granicznej koloru zielonego - 1 szt. 7. Zaopatrywanie w umundurowanie należne według niniejszej tabeli odbywa się wyłącznie w naturze. TABELA NR 2 dotycząca umundurowania polowego i wyjściowego dla funkcjonariusza w służbie kandydackiej pełniącego służbę na jednostce pływającej Straży Granicznej Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Bluza ćwiczebna marynarzaszt.1na okres służby 2Spodnie ćwiczebne marynarzaszt.1na okres służby 3Bluza wyjściowa marynarzaszt.1na okres służby 4Bluza wyjściowa letnia marynarzaszt.1na okres służby 5Spodnie wyjściowe marynarzaszt.1na okres służby 6Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.12 7Bluza od dresówszt.12w kolorze czarnym 8Spodnie od dresówszt.12w kolorze czarnym 9Beret marynarzaszt.1na okres służbyz orłem wykonanym metodą termonadruku 10Czapka futrzanaszt.16z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 11Czapka garnizonowaszt.1na okres służby 12Pokrowiec na czapkę garnizonowąszt.2na okres służby 13Kołnierz marynarzaszt.1na okres służby 14Krawat marynarzaszt.1na okres służby 15Sweter marynarzaszt.14 16Szalokominiarkaszt.14 17Sznurek do wiązania krawatacm40na okres służby 18Rękawiczki wyjściowe koloru granatowegopara1na okres służby 19Rękawice 5-palcowe ortalionowepara22 20Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowego i polowegoszt.4na okres służby2 szt. wykonane metodą haftu komputerowego i 2 szt. wykonane metodą termonadruku 21Dystynkcje do umundurowania wyjściowego i polowegokpl.wg potrzeb× II. Bielizna 22Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.*22 23Podkoszulek z długimi rękawamiszt.*22 24Podkoszulek z krótkimi rękawami i lamówkąszt.22 25Kalesonyszt.*22 26Spodenki gimnastyczneszt.*22 27Slipyszt.2na okres służby 28Bluza od piżamyszt.*23 29Spodnie od piżamyszt.*23 30Chusteczka do nosaszt.3na okres służby 31Ręcznik bawełnianyszt.*43 32Skarpety letniepara2na okres służby 33Skarpety zimowepara5na okres służby III. Obuwie 34Półbuty koloru czarnegopara1na okres służby 35Trzewiki desantowcapara22 36Pantofle gimnastycznepara1na okres służby 37Pantofle nocnepara1na okres służby IV. Oporządzenie 38Pasek do spodniszt.16 39Worek na wyposażenieszt.15 40Wieszak do worka na wyposażenieszt.15 41Kłódka do worka na wyposażenieszt.14 42Torba na bieliznę alarmowąszt.1na okres służby 43Wieszak-ramiączkoszt.34 Uwagi: 1. Przedmioty wymienione w tabeli podlegają zwrotowi z wyjątkiem: beretu marynarza (lp. 9), slipów (lp. 27), chusteczek do nosa (lp. 30), skarpet letnich (lp. 32), skarpet zimowych (lp. 33), pantofli gimnastycznych (lp. 36), pantofli nocnych (lp. 37) i torby na bieliznę alarmową (lp. 42). *2. Z ogólnej ilości przedmiotów oznaczonych gwiazdką 50% wydaje się funkcjonariuszowi, a pozostałe 50% utrzymuje się jako zapas, celem dokonywania wymiany. 3. Niezależnie od przedmiotów wymienionych w tabeli, funkcjonariuszowi wydaje się dodatkowo: a) w okresie letnim: - podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA" - 1 szt., - spodenki gimnastyczne - 1 szt., - ręcznik bawełniany - 1 szt., b) w okresie zimowym: - podkoszulek z długimi rękawami - 1 szt., - kalesony - 1 szt., - ręcznik bawełniany - 1 szt. 4. Przedmioty, o których mowa w ust. 3, przechowuje się w torbie na bieliznę alarmową. 5. W skład dystynkcji wchodzą: oznaka stopni do bluzy wyjściowej marynarza - 2 szt., oznaka stopni do bluzy ćwiczebnej marynarza - 1 szt. i oznaka stopnia do kurtki zimowej nieprzemakalnej koloru czarnego z podpinką - 1 szt. 6. Zaopatrywanie w umundurowanie należne według niniejszej tabeli odbywa się wyłącznie w naturze. TABELA NR 3 dotycząca umundurowania wyjściowego dla funkcjonariusza w służbie stałej i przygotowawczej noszącego umundurowanie wojsk lądowych (z wyjątkiem Komendanta Głównego Straży Granicznej, zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej i funkcjonariusza w stopniu generała) Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Mundur wyjściowy koloru khakikpl.24dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 kpl. na 4 lata 2Bluza olimpijkaszt.12 3Spodnie wyjścioweszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 4Kurtka służbowa Straży Granicznej koloru khaki z podpinkąszt.12 5Beret Straży Granicznej koloru zielonegoszt.11z orłem wykonanym metodą termonadruku 6Czapka garnizonowa Straży Granicznej koloru khakiszt.13z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 7Czapka futrzanaszt.18z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 8Pelerynaszt.15 9Krawatszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 10Szalik zimowyszt.14 11Sweter koloru khakiszt.12 12Rękawiczki zimowepara12 13Rękawiczki letniepara12 14Taśma otokowa do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniemszt.13 15Dystynkcje do umundurowania wyjściowegokpl.1×wykonane metodą haftu komputerowego 16Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowegoszt.4×wykonana metodą haftu komputerowego - dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 3 szt. 17Emblemat identyfikacyjnyszt.1na okres służby 18Oznaka metalowapara2×dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 para 19Ubranie treningowekpl.12 II. Bielizna 20Koszula koloru białegoszt.24dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 4 lata 21Koszula koloru khaki z długimi rękawamiszt.22 22Koszula koloru białego z krótkimi rękawamiszt.24 23Koszula koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzemszt.26 24Podkoszulek z długimi rękawamiszt.22 25Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.22 26Kalesonyszt.24 27Spodenki gimnastyczneszt.22 28Slipyszt.21 29Skarpety letniepara31 30Skarpety zimowepara22 31Ręcznik frottészt.22 III. Obuwie 32Botki zimowe koloru czarnegopara12 33Półbuty koloru czarnegopara22 34Pantofle gimnastycznepara12 IV. Oporządzenie 35Sznur galowyszt.110z wyjątkiem szeregowego 36Pasek do spodniszt.14 37Teczka z aktówkąkpl.110nie wydaje się funkcjonariuszowi mianowanemu do służby stałej i przygotowawczej 38Worek na pościel z paskamikpl.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 39Walizka-zasobnikszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 40Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia××× Uwagi: 1. Funkcjonariusz noszący umundurowanie wojsk lądowych mianowany do korpusu podoficerów, chorążych lub oficerów otrzymuje z zaliczeniem okresu używalności od dnia mianowania: 1) na stopień w korpusie podoficerów młodszych sznur galowy podoficera, 2) na stopień w korpusie podoficerów starszych (na stopień sierżanta): a) taśmę otokową do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniem, b) sznur galowy podoficera (przy mianowaniu ze stopnia szeregowego), c) uzupełnienie dystynkcji, 3) na stopień chorążego: a) taśmę otokową do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniem, b) sznur galowy chorążego, c) uzupełnienie dystynkcji, 4) na stopień oficerski: a) czapkę garnizonową Straży Granicznej koloru khaki oficera młodszego, b) taśmę otokową do czapki garnizonowej Straży Granicznej ze stopniem, c) sznur galowy oficera, d) uzupełnienie dystynkcji. 2. Kapitan mianowany na stopień majora otrzymuje z dniem mianowania: 1) czapkę garnizonową Straży Granicznej koloru khaki oficera starszego, 2) taśmę otokową do czapki garnizonowej Straży Granicznej ze stopniem, 3) uzupełnienie dystynkcji. 3. Funkcjonariusz pełniący służbę w Karpackim Oddziale Straży Granicznej niezależnie od należności przewidzianych w niniejszych normach otrzymuje: 1) kapelusz podhalański oficera - 1 szt. na 6 lat, 2) pelerynę podhalańską oficera - 1 szt. na 6 lat. 4. Funkcjonariusz mianowany do służby przygotowawczej w Straży Granicznej otrzymuje jednorazowo na czas służby wszystkie przedmioty umundurowania objęte tabelą z uwzględnieniem uwag w niej określonych. 5. Funkcjonariusz-kobieta zaopatrywana według niniejszej tabeli otrzymuje: 1) furażerkę - zamiast czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki, 2) spódnice - zamiast spodni do munduru wyjściowego, 3) bieliznę damską - zamiast bielizny męskiej, 4) kozaki - zamiast botków zimowych koloru czarnego, 5) czółenka damskie - zamiast półbutów koloru czarnego. 6. Teczkę z aktówką funkcjonariusz zakupuje w ramach otrzymywanego równoważnika pieniężnego. 7. Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego obejmuje jedno pranie na rok: kurtki służbowej Straży Granicznej koloru khaki z podpinką, mundurów wyjściowych koloru khaki, bluzy olimpijki, spodni wyjściowych, swetra koloru khaki oraz koszul (w zależności od potrzeb). Ryczałt na renowację obejmuje koszt naprawy raz na dwa lata walizki-zasobnika oraz teczki z aktówką. Funkcjonariuszom mianowanym po dniu 31 marca do służby stałej i przygotowawczej w Straży Granicznej przysługuje równoważnik pieniężny na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego. 8. Zaopatrywanie w przedmioty umundurowania należne według niniejszej tabeli może odbywać się poprzez wypłacanie równoważnika pieniężnego, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 9. Emblemat identyfikacyjny przyczepiany jest do umundurowania za pomocą paska skórzanego lub zapięcia typu "sztyft". 10. W skład munduru wyjściowego koloru khaki wchodzą: kurtka i spodnie wyjściowe koloru khaki. 11. W skład dystynkcji wchodzą: pochewki z oznakami stopni - 7 par (dla funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej - 6 par), dystynkcja na beret Straży Granicznej koloru zielonego - 1 szt. i dystynkcja na kurtkę służbową Straży Granicznej koloru khaki z podpinką - 1 szt. 12. Pochewki z oznakami stopni nosi się do munduru wyjściowego koloru khaki, bluzy olimpijki, swetra koloru khaki, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami, koszuli koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzem. 13. Funkcjonariuszowi mianowanemu na stanowisko dyrektora biura (równorzędnego) Komendy Głównej Straży Granicznej, jego zastępcy, komendanta oddziału (ośrodka szkolenia), jego zastępcy oraz Komendanta Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa-Okęcie i jego zastępcy, wydaje się jednorazowo pokrowiec na mundur. 14. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem emblematu identyfikacyjnego (lp. 17). TABELA NR 4 dotycząca umundurowania wyjściowego dla funkcjonariusza w służbie stałej i przygotowawczej noszącego umundurowanie marynarki wojennej Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Mundur wyjściowykpl.24dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 kpl. na 4 lata 2Bluza olimpijkaszt.12 3Spodnie wyjścioweszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 4Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.12 5Czapka futrzanaszt.18z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 6Czapka garnizonowaszt.13z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 7Czapka garnizonowa letniaszt.13z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 8Pelerynaszt.15 9Krawatszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 10Szalik zimowyszt.14 11Sweter koloru czarnegoszt.12 12Rękawiczki zimowepara12 13Rękawiczki letniepara12 14Rękawiczki dzianepara14 15Dystynkcje do umundurowania wyjściowegokpl.1× 16Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowegoszt.4×wykonana metodą haftu komputerowego - dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej - 3 szt. 17Emblemat identyfikacyjnyszt.1na okres służby 18Ubranie treningowekpl.12 II. Bielizna 19Koszula koloru białegoszt.43 20Koszula koloru białego z krótkimi rękawamiszt.46 21Podkoszulek z długimi rękawamiszt.22 22Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.22 23Kalesonyszt.24 24Kalesony marynarzaszt.23 25Spodenki gimnastyczneszt.22 26Slipyszt.21 27Skarpety letniepara31 28Skarpety zimowepara22 29Ręcznik frottészt.22 III. Obuwie 30Botki zimowe koloru czarnegopara12 31Półbuty koloru czarnegopara22 32Pantofle gimnastycznepara12 IV. Oporządzenie 33Sznur galowyszt.110z wyjątkiem marynarza 34Pasek do spodniszt.14 35Teczka z aktówkąkpl.110nie wydaje się funkcjonariuszowi mianowanemu do służby stałej i przygotowawczej 36Worek na pościel z paskamikpl.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 37Walizka-zasobnikszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 38Ryczałt na czyszczenie chemiczne umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia××× Uwagi: 1. Funkcjonariusz noszący umundurowanie marynarki wojennej mianowany do korpusu podoficerów, chorążych lub oficerów otrzymuje z zaliczeniem okresu używalności od dnia mianowania: 1) na stopień w korpusie podoficerów młodszych sznur galowy podoficera marynarki wojennej, 2) na stopień w korpusie podoficerów starszych (na stopień bosmana): a) sznur galowy podoficera marynarki wojennej (przy mianowaniu ze stopnia marynarza), b) uzupełnienie dystynkcji, 3) na stopień chorążego: a) sznur galowy chorążego marynarki wojennej, b) uzupełnienie dystynkcji, 4) na stopień oficerski: a) sznur galowy oficera marynarki wojennej, b) uzupełnienie dystynkcji (w tym również daszki do czapek garnizonowych). 2. Oficer mianowany na stopień komandora podporucznika otrzymuje z dniem mianowania uzupełnienie dystynkcji (w tym również daszki do czapek garnizonowych). 3. Teczkę z aktówką funkcjonariusz zakupuje w ramach otrzymywanego równoważnika pieniężnego. 4. Funkcjonariusz mianowany do służby przygotowawczej w Straży Granicznej otrzymuje jednorazowo na czas służby wszystkie przedmioty umundurowania objęte tabelą z uwzględnieniem uwag w niej określonych. 5. Funkcjonariusz-kobieta zaopatrywana według niniejszej tabeli otrzymuje: 1) beret - zamiast czapki garnizonowej i garnizonowej letniej, 2) spódnice - zamiast spodni do munduru wyjściowego, 3) bieliznę damską - zamiast bielizny męskiej, 4) kozaki - zamiast botków zimowych koloru czarnego, 5) czółenka damskie - zamiast półbutów koloru czarnego. 6. Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego obejmuje jedno pranie na rok: kurtki zimowej nieprzemakalnej koloru czarnego z podpinką, mundurów wyjściowych, bluzy olimpijki, spodni wyjściowych, swetra koloru czarnego oraz koszul (w zależności od potrzeb). Ryczałt na renowację oporządzenia obejmuje koszt napraw raz na dwa lata walizki-zasobnika oraz teczki z aktówką. Funkcjonariuszowi mianowanemu po dniu 31 marca danego roku do służby stałej i przygotowawczej w Straży Granicznej przysługuje równoważnik pieniężny na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego. 7. Zaopatrywanie w przedmioty umundurowania należne według niniejszej tabeli może odbywać się poprzez wypłacanie równoważnika pieniężnego, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 8. Emblemat identyfikacyjny przyczepiany jest do umundurowania za pomocą paska skórzanego lub zapięcia typu "sztyft". 9. W skład munduru wyjściowego wchodzą: kurtka i spodnie wyjściowe. 10. W skład dystynkcji wchodzą: naszywki oznak na rękawy mundurów - 2 pary (dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej - 1 para), pochewki z oznakami stopni - 4 pary, dystynkcja na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego z podpinką - 1 szt. i dystynkcje na czapki - 2 szt. 11. Pochewki z oznakami stopni wykonane metodą haftu komputerowego nosi się do bluzy olimpijki, swetra koloru czarnego, koszuli koloru białego z krótkimi rękawami. 12. Funkcjonariuszowi mianowanemu na stanowisko Komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej i zastępcy Komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej wydaje się jednorazowo pokrowiec na mundur. 13. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem emblematu identyfikacyjnego (lp. 17). TABELA NR 5 dotycząca umundurowania wyjściowego dla funkcjonariusza w służbie stałej i przygotowawczej noszącego umundurowanie wojsk lotniczych Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Mundur wyjściowykpl.24dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 kpl. na 4 lata 2Bluza olimpijkaszt.12 3Spodnie wyjścioweszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 4Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.12 5Furażerkaszt.11z orłem wykonanym metodą termonadruku 6Czapka garnizonowaszt.13z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 7Czapka futrzanaszt.18z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 8Pelerynaszt.15 9Krawatszt.22dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 szt. na 2 lata 10Szalik zimowyszt.14 11Sweter koloru stalowegoszt.12 12Rękawiczki zimowepara12 13Rękawiczki letniepara12 14Rękawiczki dzianepara14 15Taśma otokowa do czapki garnizonowej ze stopniemszt.13 16Dystynkcje do umundurowania wyjściowegokpl.1×wykonane metodą haftu komputerowego 17Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowegoszt.4×wykonana metodą haftu komputerowego - dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 3 szt. 18Emblemat identyfikacyjnyszt.1na okres służby 19Oznaka metalowapara2×dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej 1 para 20Ubranie treningowekpl.12 II. Bielizna 21Koszula koloru białegoszt.43 22Koszula koloru białego z krótkimi rękawamiszt.46 23Podkoszulek z długimi rękawamiszt.22 24Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.22 25Kalesonyszt.24 26Spodenki gimnastyczneszt.22 27Slipyszt.21 28Skarpety letniepara31 29Skarpety zimowepara22 30Ręcznik frottészt.22 III. Obuwie 31Botki zimowe koloru czarnegopara12 32Półbuty koloru czarnegopara22 33Pantofle gimnastycznepara12 IV. Oporządzenie 34Sznur galowyszt.110z wyjątkiem szeregowego 35Pasek do spodniszt.14 36Teczka z aktówkąszt.110nie wydaje się funkcjonariuszowi mianowanemu do służby stałej i przygotowawczej 37Worek na pościel z paskamiszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 38Walizka-zasobnikszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 39Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia××× Uwagi: 1. Funkcjonariusz noszący umundurowanie wojsk lotniczych mianowany do korpusu podoficerów, chorążych lub oficerów otrzymuje z zaliczeniem okresu używalności od dnia mianowania: 1) na stopień w korpusie podoficerów młodszych sznur galowy podoficera, 2) na stopień w korpusie podoficerów starszych (na stopień sierżanta): a) taśmę otokową do czapki garnizonowej ze stopniem, b) sznur galowy podoficera (przy mianowaniu ze stopnia szeregowego), c) uzupełnienie dystynkcji, 3) na stopień chorążego: a) taśmę otokową do czapki garnizonowej ze stopniem, b) sznur galowy chorążego, c) uzupełnienie dystynkcji, 4) na stopień oficerski: a) czapkę garnizonową oficera młodszego, b) sznur galowy oficera, c) uzupełnienie dystynkcji. 2. Oficer mianowany na stopień majora otrzymuje z dniem mianowania: 1) czapkę garnizonową oficera starszego, 2) uzupełnienie dystynkcji. 3. Funkcjonariusz mianowany do służby przygotowawczej w Straży Granicznej otrzymuje jednorazowo na czas służby wszystkie przedmioty umundurowania objęte tabelą z uwzględnieniem uwag w niej określonych. 4. Funkcjonariusz-kobieta zaopatrywana według niniejszej tabeli otrzymuje: 1) furażerkę - zamiast czapki garnizonowej, 2) spódnice - zamiast spodni do munduru wyjściowego, 3) bieliznę damską - zamiast bielizny męskiej, 4) kozaki - zamiast botków zimowych koloru czarnego, 5) czółenka damskie - zamiast półbutów koloru czarnego. 5. Teczkę z aktówką funkcjonariusz zakupuje w ramach otrzymywanego równoważnika pieniężnego. 6. Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego obejmuje jedno pranie na rok: mundurów wyjściowych, bluzy olimpijki, spodni wyjściowych, kurtki zimowej nieprzemakalnej koloru czarnego z podpinką, swetra koloru stalowego oraz koszul (w zależności od potrzeb). Ryczałt na renowację oporządzenia obejmuje koszt naprawy raz na dwa lata walizki-zasobnika oraz teczki z aktówką. Funkcjonariuszowi mianowanemu po dniu 31 marca danego roku do służby stałej i przygotowawczej w Straży Granicznej przysługuje równoważnik pieniężny na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego. 7. Zaopatrywanie w przedmioty umundurowania należne według niniejszej tabeli może odbywać się poprzez wypłacanie równoważnika pieniężnego, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 8. Emblemat identyfikacyjny przyczepiany jest do umundurowania za pomocą paska skórzanego lub zapięcia typu "sztyft". 9. W skład munduru wyjściowego wchodzą: kurtka i spodnie wyjściowe. 10. W skład dystynkcji wchodzą: pochewki z oznakami stopni - 6 par (dla funkcjonariuszy w służbie przygotowawczej - 5 par), dystynkcja na furażerkę - 1 szt. i dystynkcja na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego - 1 szt. 11. Pochewki z oznakami stopni nosi się do munduru wyjściowego, bluzy olimpijki, swetra i koszuli koloru białego z krótkimi rękawami. 12. Funkcjonariuszowi mianowanemu na stanowisko dyrektora biura (równorzędnego) Komendy Głównej Straży Granicznej, jego zastępcy, komendanta oddziału (ośrodka szkolenia), jego zastępcy oraz Komendanta Granicznej Placówki Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa-Okęcie i jego zastępcy, wydaje się jednorazowo pokrowiec na mundur. 13. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem emblematu identyfikacyjnego (lp. 18). TABELA NR 6 dotycząca umundurowania wyjściowego dla funkcjonariusza powołanego na stanowisko Komendanta Głównego Straży Granicznej i funkcjonariusza powołanego na stanowisko zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Mundur wyjściowykpl.24 2Mundur letnikpl.14 3Bluza olimpijkaszt.12 4Spodnie letnieszt.14 5Spodnie wyjścioweszt.13 6Kurtka służbowa Straży Granicznej koloru khaki z podpinkąszt.13 7Płaszcz sukiennyszt.17 8Płaszcz letniszt.14 9Beret Straży Granicznej koloru zielonegoszt.11z orłem wykonanym metodą termonadruku 10Czapka futrzanaszt.18z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 11Czapka garnizonowa Straży Granicznej koloru khakiszt.13z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 12Pelerynaszt.15 13Krawatszt.22 14Szalik zimowyszt.13 15Szalik letniszt.12 16Sweter koloru khakiszt.12 17Rękawiczki zimowepara12 18Rękawiczki letniepara12 19Taśma otokowa do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniemszt.13 20Dystynkcje do umundurowania wyjściowegokpl.1×wykonane metodą haftu komputerowego 21Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowegoszt.6×wykonana metodą haftu komputerowego 22Emblemat identyfikacyjnyszt.1na okres służby 23Oznaka metalowapara4× 24Ubranie treningowekpl.12 II. Bielizna 25Koszula koloru białegoszt.24 26Koszula koloru khaki z długimi rękawamiszt.22 27Koszula koloru białego z krótkimi rękawamiszt.24 28Koszula koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzemszt.26 29Podkoszulek z długimi rękawamiszt.22 30Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.22 31Kalesonyszt.24 32Spodenki gimnastyczneszt.22 33Slipyszt.21 34Skarpety letniepara31 35Skarpety zimowepara22 36Ręcznik frottészt.22 III. Obuwie 37Botki zimowe koloru czarnegopara12 38Półbuty koloru czarnegopara22 39Pantofle gimnastycznepara12 IV. Oporządzenie 40Sznur galowyszt.110 41Pasek do spodniszt.14 42Teczka z aktówkąkpl.110nie wydaje się funkcjonariuszowi mianowanemu do służby stałej i przygotowawczej 43Worek na pościel z paskamikpl.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 44Walizka-zasobnikszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 45Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia××× Uwagi: 1. Teczkę z aktówką funkcjonariusz zakupuje w ramach otrzymywanego równoważnika pieniężnego. 2. Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego obejmuje: 1) jedno pranie na rok: kurtki służbowej Straży Granicznej koloru khaki z podpinką, płaszcza letniego, mundurów wyjściowych, munduru letniego, bluzy olimpijki, spodni wyjściowych, letnich, swetra koloru khaki oraz koszul (w zależności od potrzeb), 2) jedno pranie na trzy lata płaszcza sukiennego. Ryczałt na renowację oporządzenia obejmuje koszt naprawy raz na dwa lata: walizki-zasobnika oraz teczki z aktówką. Funkcjonariuszowi powołanemu po dniu 31 marca danego roku do służby stałej i przygotowawczej w Straży Granicznej przysługuje równoważnik pieniężny na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego. 3. Zaopatrywanie w przedmioty umundurowania należne według niniejszej tabeli może odbywać się poprzez wypłacanie równoważnika pieniężnego, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 4. Emblemat identyfikacyjny przyczepiany jest do umundurowania za pomocą paska skórzanego lub zapięcia typu "sztyft". 5. W skład dystynkcji wchodzą: pochewki z oznakami stopni - 10 par, dystynkcja na beret Straży Granicznej koloru zielonego - 1 szt. i dystynkcja na kurtkę służbową Straży Granicznej koloru khaki - 1 szt. 6. Dopuszcza się możliwość haftowania bajorkiem oznak stopni do mundurów wyjściowych, munduru letniego, płaszcza sukiennego, letniego i bluzy olimpijki - w zamian wydania pochewek z oznakami stopni. 7. Funkcjonariuszowi zaopatrywanemu wg niniejszej tabeli wydaje się jednorazowo pokrowiec na mundur. 8. W skład munduru wyjściowego wchodzą: kurtka i spodnie wyjściowe. 9. W skład munduru letniego wchodzą: kurtka i spodnie letnie. 10. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem emblematu identyfikacyjnego (lp. 22). TABELA NR 7 dotycząca umundurowania wyjściowego dla funkcjonariusza w stopniu generała (admirała) Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 I. Umundurowanie 1Mundur galowykpl.15 2Mundur letnikpl.14 3Mundur wyjściowykpl.14dla admirała 2 kpl. na 4 lata 4Mundur wyjściowy ze spodniami do butów generała - bryczesamikpl.14tylko dla generała 5Spodnie letnieszt.14 6Spodnie do butów generałaszt.13tylko dla generała 7Bluza olimpijkaszt.12 8Spodnie wyjścioweszt.13dla admirała 1 szt. na 2 lata 9Kurtka służbowa Straży Granicznej koloru khaki z podpinkąszt.13tylko dla generała 10Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.13tylko dla admirała 11Płaszcz sukiennyszt.17 12Płaszcz letniszt.14dla admirała 1 szt. na 5 lat 13Czapka garnizonowa Straży Granicznej koloru khakiszt.13tylko dla generała z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 14Czapka garnizonowaszt.14tylko dla admirała z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 15Czapka garnizonowa letniaszt.14tylko dla admirała z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 16Beret Straży Granicznej koloru zielonegoszt.11tylko dla generała z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 17Czapka futrzanaszt.16dla admirała 1 szt. na 8 lat z orłem wykonanym metodą haftu komputerowego 18Pelerynaszt.15 19Krawatszt.22 20Szalik zimowyszt.13dla admirała 1 szt. na 4 lata 21Szalik letniszt.12dla admirała 1 szt. na 3 lata 22Sweter koloru khakiszt.12dla admirała - sweter koloru czarnego 23Rękawiczki zimowepara12 24Rękawiczki letniepara12 25Rękawiczki dzianepara14tylko dla admirała 26Dystynkcje do umundurowania wyjściowegokpl.1× 27Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania wyjściowegoszt.9×wykonana metodą haftu komputerowego - dla admirała 8 szt. 28Emblemat identyfikacyjnyszt.1na okres służby 29Taśma otokowa do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniemszt.13tylko dla generała 30Ubranie treningowekpl.12 II. Bielizna 31Koszula koloru białegoszt.34 32Koszula koloru białego z krótkimi rękawamiszt.24dla admirała 4 szt. na 6 lat 33Koszula koloru khaki z długimi rękawamiszt.22tylko dla generała 34Koszula koloru khaki z krótkimi rękawami i wykładanym kołnierzemszt.26tylko dla generała 35Podkoszulek z długimi rękawamiszt.22 36Podkoszulek koloru czarnego z krótkimi rękawami i napisem "STRAŻ GRANICZNA"szt.22 37Kalesonyszt.24 38Kalesony marynarzaszt.23tylko dla admirała 39Spodenki gimnastyczneszt.22 40Slipyszt.21 41Skarpety letniepara31 42Skarpety zimowepara22 43Ręcznik frottészt.22 III. Obuwie 44Buty generałapara18tylko dla generała 45Półbuty koloru czarnegopara22 46Botki zimowe koloru czarnegopara12 47Pantofle gimnastycznepara12 IV. Oporządzenie 48Sznur galowyszt.15dla admirała 1 szt. na 7 lat 49Szelki do spodniszt.15tylko dla generała 50Pasek do spodniszt.14 51Pas oficeraszt.17tylko dla generała 52Teczka z aktówkąszt.110nie wydaje się funkcjonariuszowi mianowanemu do służby stałej i przygotowawczej 53Worek na pościel z paskamikpl.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 54Walizka-zasobnikszt.1jednorazowo po podjęciu służby w Straży Granicznej 55Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia××× Uwagi: 1. Pułkownik mianowany na stopień generała otrzymuje z zaliczeniem okresu używalności od dnia mianowania przedmioty umundurowania: mundur wyjściowy ze spodniami do butów generała - bryczesami (lp. 4), spodnie do butów generała (lp. 6), płaszcz sukienny (lp. 11), płaszcz letni (lp. 12), czapkę garnizonową Straży Granicznej koloru khaki (lp. 13), beret Straży Granicznej koloru zielonego (lp. 16), czapkę futrzaną (lp. 17), szalik letni (lp. 21), rękawiczki letnie (lp. 24), taśmę otokową do czapki garnizonowej Straży Granicznej koloru khaki ze stopniem (lp. 29), buty generała (lp. 44), sznur galowy (lp. 48), szelki do spodni (lp. 49), pas oficera (lp. 51), prawidła do butów generała oraz walizkę-zasobnik (lp. 54). 2. Przedmiotów: płaszcz letni (lp. 12) oraz szalik letni (lp. 21) funkcjonariusz nie otrzymuje, jeśli przedmioty te wcześniej już mu wydano (w związku z powołaniem na stanowisko Komendanta Głównego Straży Granicznej lub powołaniem na stanowisko zastępcy Komendanta Głównego Straży Granicznej). 3. Komandor mianowany na stopień admirała otrzymuje z zaliczeniem okresu używalności od dnia mianowania przedmioty umundurowania: mundur galowy (lp. 1), płaszcz sukienny (lp. 11), płaszcz letni (lp. 12), czapkę garnizonową (lp. 14), czapkę garnizonową letnią (lp. 15), czapkę futrzaną (lp. 17), szalik letni (lp. 21), rękawiczki letnie (lp. 24), sznur galowy (lp. 48) oraz walizkę-zasobnik (lp. 54). 4. Zaopatrywanie w przedmioty umundurowania należne według niniejszej tabeli może odbywać się poprzez wypłacanie równoważnika pieniężnego, na zasadach określonych odrębnymi przepisami. 5. Za przedmioty wyszczególnione w ust. 1 i 3 można wypłacać równoważnik pieniężny. 6. Teczkę z aktówką funkcjonariusz zakupuje w ramach otrzymanego równoważnika pieniężnego. 7. Ryczałt na pranie umundurowania wyjściowego obejmuje: 1) jedno pranie na rok: kurtki z podpinką, płaszcza letniego, mundurów wyjściowych, munduru letniego, munduru galowego, bluzy olimpijki, spodni wyjściowych, letnich, spodni do butów generała, swetra oraz koszul (w zależności od potrzeb), 2) jedno pranie na trzy lata płaszcza sukiennego. Ryczałt na renowację oporządzenia obejmuje koszt naprawy raz na dwa lata: walizki-zasobnika oraz teczki z aktówką. Funkcjonariuszowi powołanemu po dniu 31 marca danego roku do służby stałej i przygotowawczej w Straży Granicznej przysługuje równoważnik pieniężny na pranie umundurowania wyjściowego oraz na renowację oporządzenia od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego. 8. Emblemat identyfikacyjny przyczepiany jest do umundurowania za pomocą paska skórzanego lub zapięcia typu "sztyft". 9. Generał mianowany na wyższy stopień generała otrzymuje z dniem mianowania czapkę garnizonową Straży Granicznej koloru khaki (generała) i taśmę otokową ze stopniem. 10. W skład munduru galowego wchodzą: kurtka i spodnie galowe. 11. W skład munduru letniego wchodzą: kurtka i spodnie letnie. 12. W skład munduru wyjściowego wchodzą: kurtka i spodnie wyjściowe. 13. W skład dystynkcji dla generała wchodzą: obszycia oznak stopni haftowane bajorkiem - do 7 przedmiotów, pochewki z oznakami stopni - 3 pary, dystynkcja na beret Straży Granicznej koloru zielonego - 1 szt. i dystynkcja na kurtkę służbową Straży Granicznej - 1 szt. 14. W skład dystynkcji dla admirała wchodzą: naszywki na rękawy mundurów i płaszcza sukiennego - 5 par, pochewki z oznakami stopni wykonane metodą haftu komputerowego - 4 pary i dystynkcja na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego - 1 szt. 15. Funkcjonariuszowi zaopatrywanemu wg niniejszej tabeli wydaje się jednorazowo pokrowiec na mundur (jeśli wcześniej tego przedmiotu nie otrzymał). 16. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli nie podlegają zwrotowi, z wyjątkiem emblematu identyfikacyjnego (lp. 28). TABELA NR 8 dotycząca umundurowania polowego dla funkcjonariusza w służbie stałej i przygotowawczej, z wyjątkiem funkcjonariusza pełniącego służbę na jednostce pływającej Straży Granicznej oraz personelu lotniczego i obsługi technicznej lotnictwa Lp.Nazwa przedmiotuJ.m.Funkcjonariusz strażnicy i granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej oraz pododdziału odwodowego, gdzie służba pełniona jest w ubiorze polowymFunkcjonariusz Komendy Głównej Straży Granicznej i granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, gdzie służba pełniona jest w ubiorze wyjściowymFunkcjonariusz, z wyjątkiem pełniącego służbę w strażnicy, granicznej placówce kontrolnej Straży Granicznej oraz pododdziale odwodowym i Komendzie Głównej Straży GranicznejUwagi ilośćokres używalności w latachilośćokres używalności w latachilośćokres używalności w latach 1Bluza polowaszt.221312 2Spodnie poloweszt.221312 3Kurtka polowa z podpinkąszt.231514 4Bluza od dresówszt.241514w kolorze czarnym 5Spodnie od dresówszt.241514w kolorze czarnym 6Koszula polowa z krótkimi rękawamiszt.241514 7Beret Straży Granicznej koloru zielonegoszt.111211z orłem wykonanym metodą termonadruku 8Rękawice polowepara231514 9Szalokominiarkaszt.161616 10Skarpety zimowepara312524 11Dystynkcje do umundurowania polowegopara3×3×3×wykonane metodą tłoczenia na tkaninie 12Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowegoszt.4×2×2×wykonana metodą termonadruku 13Trzewiki desantowcapara221413 14Pas główny skórzany koloru czarnegoszt.151717 Uwagi: 1. Dla funkcjonariusza pełniącego służbę w Morskim Oddziale Straży Granicznej (z wyjątkiem pełniącego służbę w granicznej placówce kontrolnej, strażnicy i jednostce pływającej Straży Granicznej) i jednostce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej do spraw morskich, zamiast beretu Straży Granicznej koloru zielonego wydaje się beret marynarza, a zamiast dystynkcji do umundurowania polowego wojsk lądowych dystynkcje do umundurowania polowego marynarki wojennej. 2. Przedmioty wymienione w niniejszej tabeli podlegają zwrotowi, z wyjątkiem beretu Straży Granicznej koloru zielonego (lp. 7), skarpet zimowych (lp. 10), dystynkcji (lp. 11) i oznak "STRAŻ GRANICZNA" (lp. 12). TABELA NR 9 dotycząca umundurowania polowego dla funkcjonariusza w służbie stałej i przygotowawczej pełniącego służbę na jednostce pływającej Straży Granicznej Lp.PrzedmiotJ.m.IlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 1Bluza ćwiczebnaszt.22 2Spodnie ćwiczebneszt.22 3Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.24 4Bluza od dresówszt.24w kolorze czarnym 5Spodnie od dresówszt.24w kolorze czarnym 6Beret marynarzaszt.11z orłem wykonanym metodą termonadruku 7Szalokominiarkaszt.16 8Skarpety zimowepara31 9Rękawice 5-palcowepara24 10Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowegoszt.2×wykonana metodą termonadruku 11Dystynkcje na bluzę ćwiczebnąszt.2× 12Dystynkcje na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnegoszt.2× 13Trzewiki desantowcapara13 14Półbuty ćwiczebnepara22 15Pas główny skórzany koloru czarnegoszt.17 Uwagi: Przedmioty wymienione w tabeli podlegają zwrotowi, z wyjątkiem beretu marynarza (lp. 6), skarpet zimowych (lp. 8), oznak "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowego (lp. 10), dystynkcji stopnia na bluzę ćwiczebną (lp. 11), dystynkcji na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego (lp. 12) i półbutów ćwiczebnych (lp. 14). TABELA NR 10 dotycząca umundurowania polowego funkcjonariusza wchodzącego w skład personelu lotniczego i obsługi technicznej lotnictwa Lp.Nazwa przedmiotuJ.m.Funkcjonariusz personelu lotniczegoFunkcjonariusz obsługi technicznej lotnictwaUwagi ilośćokres używalnościilośćokres używalności 12345678 1Kombinezon pilota z podpinkąkpl.24-- 2Kombinezon technikakpl.--22 3Kurtka zimowa nieprzemakalna koloru czarnego z podpinkąszt.2424 4Bluza od dresówszt.2424w kolorze czarnym 5Spodnie od dresówszt.2424w kolorze czarnym 6Furażerkaszt.12--z orłem wykonanym metodą termonadruku 7Beretszt.--12z orłem wykonanym metodą termonadruku 8Rękawice 5-palcowe ortalionowepara--24 9Rękawice 5-palcowe skórzane przeciwwibracyjnepara24-- 10Skarpety zimowepara3131 11Dystynkcje na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnegoszt.2×2× 12Dystynkcje na kombinezon technikaszt.--2× 13Dystynkcje na kombinezon pilotaszt.2×-- 14Dystynkcja na furażerkęszt.12-- 15Dystynkcja na beretszt.--12 16Oznaka "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowegoszt.2×2×wykonana metodą termonadruku 17Trzewiki desantowcapara2222z płaską podeszwą 18Pas główny skórzany koloru czarnegoszt.1515 Uwaga: Przedmioty wymienione w tabeli podlegają zwrotowi, z wyjątkiem furażerki (lp. 6), beretu (lp. 7), skarpet zimowych (lp. 10), dystynkcji na kurtkę zimową nieprzemakalną koloru czarnego (lp. 11), dystynkcji na kombinezon technika (lp. 12), dystynkcji na kombinezon pilota (lp. 13), dystynkcji na furażerkę (lp. 14), dystynkcji na beret (lp. 15), oznak "STRAŻ GRANICZNA" do umundurowania polowego (lp. 16). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 24, poz. 215) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036), w części drugiej "Tabela stawek celnych", dla pozycji towarowych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia ustanawia się stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1999 r. (poz. 215) Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe-83,3 maksimum 0,98 ECU/kg83,3 maksimum 0,98 ECU/kg 25 252530 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2530 - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 30 0207 13 99 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 30 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 2530 - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 1010 30 0207 14 99 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 28 2828 30 - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 30 0207 26 99 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 30 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 101010 30 0207 27 99 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 5 30 - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 32 90 0- - - Perliczki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 33 90 0- - - Perliczki-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 34- - Otłuszczone wątroby, świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 30 0207 34 90 0- - - Z kaczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 30 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 30 0207 35 99 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 30 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 2530 - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 101010 30 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 101010 30 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 10 101010 30 0207 36 90 0- - - - Pozostałe-60 minimum 0,6 ECU/kg83,3 maksimum 1,4 ECU/kg 15 30 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6%-35175 920 20 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu-70 minimum 0,11 ECU/kg70 minimum 0,11 ECU/kg 15151515 - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnej-70 minimum 0,11 ECU/kg70 minimum 0,11 ECU/kg 15151515 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą (meslin)-70 minimum 0,11 ECU/kg70 minimum 0,11 ECU/kg 15151515 1001 90 99 0- - - Pozostałe-70 minimum 0,11 ECU/kg70 minimum 0,11 ECU/kg 15151515 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego. (Dz. U. Nr 24, poz. 216) Na podstawie art. 88b ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 maja 1997 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego (Dz. U. Nr 50, poz. 322 i z 1998 r. Nr 16, poz. 71). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 marca 1999 r. (poz. 216) STATUT GŁÓWNEGO URZĘDU NADZORU BUDOWLANEGO § 1. Główny Urząd Nadzoru Budowlanego, zwany dalej "Głównym Urzędem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "Głównym Inspektorem", i działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Główny Inspektor kieruje Głównym Urzędem przy pomocy zastępców Głównego Inspektora, Dyrektora Generalnego, dyrektorów departamentów i biur. 2. Zakres czynności osób, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem Dyrektora Generalnego, ustala Główny Inspektor. 3. Główny Inspektor może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, oraz innych pracowników Głównego Urzędu zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych i samodzielnych do podejmowania decyzji, w jego imieniu, w określonych przez niego sprawach. § 3. W zależności od potrzeb Główny Inspektor może powoływać stałe lub doraźne zespoły opiniodawcze i doradcze, określając cel powołania, nazwę, skład osobowy oraz zakres i tryb działania tych organów. § 4. 1. W skład Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Departament Prawny, 2) Departament Orzecznictwa Administracyjnego, 3) Departament Postępowań Nadzwyczajnych i Spraw Sądowych, 4) Departament Inspekcji Terenowej, 5) Departament Kontroli Kompleksowej, 6) Departament Nadzoru nad Budownictwem Wodnym i Transportowym, 7) Departament Nadzoru nad Budownictwem Obronnym, 8) Biuro Budżetowo-Finansowe, 9) Biuro Informacji, Studiów i Analiz, 10) Biuro Administracyjne, 11) Biuro Organizacyjne, Kadr i Szkolenia, 12) Biuro Dyrektora Generalnego. 2. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Główny Inspektor. § 5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań Głównego Urzędu określa regulamin organizacyjny nadany przez Głównego Inspektora na wniosek Dyrektora Generalnego Urzędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 24, poz. 217) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 157, poz. 799, z 1997 r. Nr 73, poz. 456 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 206, Nr 80, poz. 518 i Nr 153, poz. 993), zwanego dalej "rozporządzeniem", wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 w ust. 1 dodaje się pkt 20 w brzmieniu: "20) Biuro Ochrony Informacji Niejawnych."; 2) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Szczegółowy zakres zadań, tryb pracy i organizację wewnętrzną komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, określają regulaminy organizacyjne nadane przez Ministra, na wniosek Dyrektora Generalnego, z tym że w Biurze Dyrektora Generalnego tworzy się Wydział Organizacyjny, w Departamencie Nadzoru i Kontroli - Wydział Skarg i Wniosków, a w Departamencie Budownictwa, Architektury, Geodezji i Kartografii - Wydział Zamówień Publicznych i Procesu Inwestycyjnego." § 2. W załączniku do statutu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, stanowiącego załącznik do rozporządzenia, w ust. 5 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: "11) Instytut Technicznych Wyrobów Włókienniczych "Moratex" w Łodzi." § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Statystycznej Dotyczącej Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska. (Dz. U. Nr 25, poz. 218) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się Polską Klasyfikację Statystyczną Dotyczącą Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 marca 1999 r. (poz. 218) POLSKA KLASYFIKACJA STATYSTYCZNA DOTYCZĄCA DZIAŁALNOŚCI I URZĄDZEŃ ZWIĄZANYCH Z OCHRONĄ ŚRODOWISKA Przedmowa Polska Klasyfikacja Statystyczna Dotycząca Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska opracowana jest w oparciu o Międzynarodową Standardową Statystyczną Klasyfikację EKG/ONZ Dotyczącą Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska (Single European Standard Statistical Classification of Environmental Protection Activities and Facilities - CEPA), która powstała w wyniku połączenia projektu wstępnego Europejskiej Standardowej Klasyfikacji Statystycznej Urządzeń Służących Ochronie Środowiska i Wydatków na Ochronę Środowiska - EKG/ONZ (1992 r.) oraz odpowiedniej części Europejskiego Systemu Zbierania Informacji Ekonomicznych Dotyczących Środowiska (The European System for the Collection of Economic Information on the Environ-ment - SERIEE) wdrażanego przez Unię Europejską - EUROSAT. Polska Klasyfikacja Statystyczna Dotycząca Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska składa się ze schematu oraz definicji pojęć. Schemat klasyfikacji dzieli się na dwie części: część I dotyczy rodzajów działalności związanych z ochroną środowiska, część II - urządzeń stosowanych w ochronie środowiska. Polska Klasyfikacja Statystyczna Dotycząca Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska ustala symbole i nazwy poszczególnych grupowań klasyfikacyjnych na czterech różnych poziomach, tj.: grupy, podgrupy, klasy i podklasy w części I, oraz na trzech różnych poziomach, tj.: grupy, podgrupy i klasy w części II. Oznaczenie alfanumeryczne w części I wprowadzone zostało dla warunków i specyfiki polskiej gospodarki, jak również działalności w zakresie ochrony środowiska będącej przedmiotem obserwacji statystycznej. Niektóre definicje w części "Definicje pojęć" oznaczono (*), co sygnalizuje, że zostały częściowo zmodyfikowane i dostosowane do warunków i specyfiki polskiej gospodarki i działań w zakresie ochrony środowiska oraz regulacji prawnych w tej dziedzinie. Objaśnienia wstępne Potrzeba rozpatrywania spraw dotyczących ochrony środowiska w aspekcie ekonomicznym stworzyła specjalne wymagania odnośnie do przekazywanych danych. Polska Klasyfikacja Statystyczna Dotycząca Działalności i Urządzeń Związanych z Ochroną Środowiska, zwana dalej klasyfikacją, ma na celu standaryzację, dla celów statystycznych, kategorii działalności i urządzeń. Klasyfikacja powinna być stosowana przede wszystkim do porównań międzynarodowych. Charakterystyczna działalność zawarta w części I klasyfikacji dotyczy wydatków na zapobieganie degradacji środowiska oraz odtwarzania jego jakości. Jest ona przede wszystkim sklasyfikowana według rodzajów w obrębie każdej dziedziny ochrony środowiska. Pod uwagę brane są tylko te rodzaje działalności, które bezpośrednio dotyczą ochrony środowiska, to znaczy, że klasyfikacja nie obejmuje wszystkich rodzajów działalności mających pozytywny wpływ na środowisko. Urządzenia Dane statystyczne dotyczące urządzeń fizycznych służących ochronie środowiska pomocne są w określeniu dostępności wyposażenia technicznego dla tego celu. Zapotrzebowanie na dane dotyczące urządzeń do ochrony środowiska są niezależne od zapotrzebowania na dane dotyczące wydatków. Dlatego z tego punktu widzenia nie istnieje bezpośrednia zależność pomiędzy I i II częścią klasyfikacji. Jednakże dane dotyczące wydatków mogą również być zbierane dla urządzeń do ochrony środowiska. Z tego względu, jak również z powodu pokrywania się niektórych definicji, obie części klasyfikacji prezentowane są pod wspólną nazwą. Zbieranie danych do porównań międzynarodowych Głównym celem zbierania danych dotyczących wydatków, w układzie międzynarodowym, jest uzyskanie informacji na temat wydatków krajowych albo na działalność charakterystyczną w zakresie ochrony środowiska albo na urządzenia z tym związane. Wydatki obejmują krajowe wydatki bieżące oraz krajowe nakłady inwestycyjne, jak zdefiniowano w klasyfikacji. Wydatki krajowe obejmują końcową konsumpcję sektora gospodarstw domowych. Należy stosować definicje wydatków na ochronę środowiska podane w klasyfikacji. Dane dotyczące wydatków powinny być zbierane w walucie krajowej i w cenach bieżących. Niekiedy bardziej właściwe może okazać się stosowanie cen stałych. W takim przypadku każde niezbędne przeliczenie związane z deflacją powinno być przeprowadzane za pomocą najbardziej dostępnego indeksu cen dla rozpatrywanej kategorii wydatków. Indeks ten powinien być ustalony w każdym przypadku zbierania danych służących do porównań międzynarodowych. Część procesu wykorzystania odpadów technologicznych i surowców wtórnych w przemyśle (recyklingu) uważana jest za działalność w zakresie ochrony środowiska. Część ta odpowiada następującym kryteriom: produkcja wyrażona w cenach bazowych (przed wartością subsydiów netto) nie obejmuje w pełni sprzedaży produktów z recyklingu lub własnego zużycia tych produktów wyrażonego w cenach nabywcy. Tylko ta część działalności, która nie jest pokryta przez sprzedaż lub własne zużycie materiałów z recyklingu, zaliczana jest do wydatków związanych z ochroną środowiska. Często różnica ta odpowiada transferom przekazywanym przez władze centralne jednostkom wykonującym recykling. W przypadku gdy część II klasyfikacji wykorzystywana jest do zbierania danych dotyczących wydatków, w kategorii 4.2 dla urządzeń zintegrowanych powinny być uwzględniane tylko koszty dodane. Prezentacja danych statystycznych dotyczących wydatków na ochronę środowiska w układzie międzynarodowym powinna uwzględniać wskaźniki dotyczące efektywności wydatków. Wskaźniki takie nie są obecnie dostępne. Dlatego należy przyjmować od respondentów każdą informację statystyczną, której przekazanie uważają za właściwe z punktu widzenia wpływu na wydatki związane z ochroną środowiska. Zbieranie i kompilowanie danych o wydatkach związanych z urządzeniami do ochrony środowiska powinno dotyczyć całego sprzętu, właściwych materiałów lub instalacji. Tak więc, różnice wynikające z prawa własności lub prawa do zarządzania tymi urządzeniami nie powinny być brane pod uwagę przy przygotowywaniu tego rodzaju danych statystycznych. W sprawozdawczości dotyczącej wydajności urządzeń do unieszkodliwiania odpadów (dla porównań międzynarodowych) należy stosować definicje zawarte w klasyfikacji. Sprawozdawczość dotycząca urządzeń do monitoringu powinna obejmować wszystkie punkty pomiarowe, w których regularnie przeprowadza się monitoring. Punkty te nie muszą być stale wyposażone w urządzenia do monitoringu. Punkty, w których wykonuje się więcej niż jeden pomiar, zgodnie z podziałem zastosowanym w klasyfikacji, powinny być liczone oddzielnie (zgodnie z odpowiednią kategorią), tj. jeden punkt pomiarowy może być liczony kilka razy. Respondenci przekazujący dane do porównań międzynarodowych powinni podawać informację o tym, które parametry były monitorowane, w celu uzyskania danych statystycznych bardziej porównywalnych z danymi innych krajów. W przypadku podawania liczby pomiarów (na dany parametr i punkt pomiarowy) należy wykazać oddzielnie liczbę punktów, w których prowadzi się pomiary stałe (według parametrów). Wszystkie wydatki związane z działalnością badawczo-rozwojową powinny być oparte na NABS (Nomenklatura do Analizy i Porównań Programów i Budżetu Naukowego, 1993 r.). Chociaż klasyfikacja przeznaczona jest przede wszystkim do zbierania i kompilowania danych w skali całego kraju, można ją również stosować do zbierania danych dotyczących poszczególnych terytorialnych jednostek administracyjnych. * * * Prezentowana klasyfikacja, oprócz przedmowy, objaśnień wstępnych, schematu i części zawierającej definicje pojęć, zawiera dodatkowo schemat klasyfikacji w angielskiej wersji językowej do obowiązkowego wykorzystania (w zakresie kodów i nazw) przy przekazywaniu informacji i danych do organizacji międzynarodowych. SCHEMAT Część I: Rodzaje działalności związane z ochroną środowiska GrupaPodgrupaKlasaPodklasaOpis 12345 1 Ochrona powietrza atmosferycznego i klimatu 1.1 Zapobieganie zanieczyszczeniom poprzez modyfikację procesów technologicznych i zwiększenie efektywności wykorzystania energii 1.1.1 W zakresie ochrony powietrza atmosferycznego 1.1.2 W zakresie ochrony klimatu i warstwy ozonowej 1.2 Redukcja zanieczyszczeń pyłowych i gazów odlotowych 1.2.1 W zakresie ochrony powietrza atmosferycznego 1.2.2 W zakresie ochrony klimatu i warstwy ozonowej 1.3 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 1.4 Inne rodzaje działalności w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego i klimatu 2 Gospodarka ściekowa i ochrona wód 2.1 Zapobieganie zanieczyszczeniom poprzez modyfikację procesów technologicznych 2.2 Sieć kanalizacyjna 2.3 Oczyszczanie ścieków 2.4 Oczyszczanie wód chłodniczych 2.5 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 2.6 Pozostałe rodzaje działalności w zakresie gospodarki ściekowej i ochrony wód 3 Gospodarka odpadami 3.1 Zapobieganie zanieczyszczeniom poprzez modyfikację procesów technologicznych 3.2 Zbieranie i transport 3.2.0.ASelektywne zbieranie 3.3 Unieszkodliwianie i usuwanie odpadów niebezpiecznych 3.3.1 Spalanie 3.3.1.ATermiczne przekształcanie 3.3.2 Składowanie 3.3.3 Pozostałe metody unieszkodliwiania i usuwania odpadów niebezpiecznych 3.4 Unieszkodliwianie i usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne 3.4.1 Spalanie 3.4.1.ATermiczne przekształcanie 3.4.2 Składowanie 3.4.3 Pozostałe metody unieszkodliwiania i usuwania odpadów innych niż niebezpieczne 3.5 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 3.6 Pozostałe rodzaje działalności związane z gospodarką odpadami 4 Ochrona gleby i wód podziemnych 4.1 Zapobieganie infiltracji zanieczyszczeń 4.2 Neutralizacja skażeń gleby 4.3 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 4.4 Pozostałe rodzaje działalności związane z ochroną gleby i wód podziemnych 5 Zmniejszanie hałasu i wibracji (z wyłączeniem ochrony miejsc pracy) 5.1 Zmniejszanie hałasu i wibracji powodowanych przez ruch drogowy i kolejowy 5.1.1 Ochrona poprzez modyfikację źródeł hałasu/wibracji 5.1.2 Budowa urządzeń chroniących przed hałasem/wibracjami 5.2 Zmniejszanie hałasu i wibracji powodowanych ruchem lotniczym 5.2.1 Ochrona poprzez modyfikację źródeł hałasu/wibracji 5.2.2 Budowa urządzeń chroniących przed hałasem/wibracjami 5.3 Zmniejszanie hałasu i wibracji powodowanych procesami przemysłowymi 5.4 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 5.5 Pozostałe rodzaje działalności związane ze zmniejszaniem hałasu i wibracji 6 Ochrona różnorodności biologicznej i krajobrazu 6.1 Ochrona gatunków 6.2 Ochrona krajobrazu i siedlisk 6.2.1 Ochrona lasów 6.3 Odbudowa gatunków i krajobrazu 6.4 Odnowa i oczyszczanie zasobów wód 6.5 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 6.6 Pozostałe rodzaje działalności związane z ochroną różnorodności biologicznej i krajobrazu 7 Ochrona przed promieniowaniem jonizującym (z wyłączeniem elektrowni jądrowych i obiektów wojskowych) 7.1 Ochrona środowiska 7.2 Pomiary, kontrola, działalność laboratoriów itp. 7.3 Pozostałe rodzaje działalności związane z ochroną przed promieniowaniem jonizującym 8 Działalność badawczo-rozwojowa 8.1 Ochrona powietrza atmosferycznego i klimatu 8.1.1 Ochrona powietrza atmosferycznego 8.1.2 Ochrona klimatu 8.2 Ochrona wód 8.3 Ochrona przed odpadami 8.4 Ochrona gleby i wód podziemnych 8.5 Zmniejszanie hałasu i wibracji 8.6 Ochrona gatunków i siedlisk 8.7 Ochrona przed promieniowaniem 8,8 Pozostała działalność badawczo-rozwojowa związana ze środowiskiem 9 Pozostała działalność związana z ochroną środowiska 9.1 Zarządzanie środowiskiem 9.2 Działalność naukowa, szkoleniowa i informacyjna 9.3 Rodzaje działalności nie identyfikowane na poziomie "grupa" klasyfikacji, prowadzące do niepodzielnych wydatków 9.4 Rodzaje działalności gdzie indziej nie sklasyfikowane Uwagi: Odnośnie do danych dotyczących wydatków związanych z działalnością charakterystyczną w zakresie ochrony środowiska, zbieranych na potrzeby porównań międzynarodowych, zaleca się podawać: inwestycje - dla wszystkich pozycji, wydatki bieżące - dla poziomu jednocyfrowego, wydatki ogółem - dla poziomu jednocyfrowego, poniesione przez: - władze centralne, - przemysł (z wyłączeniem władz centralnych), - gospodarstwa domowe. Część II: Urządzenia stosowane w ochronie środowiska GrupaPodgrupaKlasaOpis 1234 1 Ochrona powietrza atmosferycznego i klimatu 1.1 Urządzenia odpylające i urządzenia do redukcji gazów odlotowych (zakłady przemysłowe wyposażone w urządzenia do redukcji gazów odlotowych - procentowy udział wg EKD/PKD dla 2-cyfrowego poziomu kategorii; procentowy udział elektrowni cieplnych) 1.2 Urządzenia do monitoringu powietrza (liczba punktów pomiarowych według rodzaju kontrolowanego zanieczyszczenia; liczba pomiarów w ciągu roku; liczba urządzeń ruchomych) 1.2.1Stacjonarne zlokalizowane na terenie zabudowanym 1.2.2Stacjonarne zlokalizowane na terenie otwartym 1.2.3Ruchome 2 Gospodarka ściekowa i ochrona wód 2.1 Sieć kanalizacyjna (w kilometrach) 2.2 Oczyszczalnie ścieków (liczba, przepustowość w przeliczeniu na liczbę równoważnych mieszkańców) 2.2.1Mechaniczne 2.2.2Biologiczne (z wyjątkiem komór fermentacyjnych) 2.2.3Oczyszczalnie o podwyższonym stopniu oczyszczania (w tym chemiczne) 2.2.4Komory fermentacyjne 2.3 Urządzenia do monitoringu w zakresie gospodarki ściekowej i ochrony wód (liczba punktów pomiarowych; liczba urządzeń ruchomych; liczba pomiarów w ciągu roku i liczba pomiarów według rodzaju kontrolowanej wody) 3 Gospodarka odpadami 3.1 Urządzenia do unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych (liczba; wydajność unieszkodliwiania w ujęciu wagowym w ciągu roku, według rodzajów odpadów) 3.1.1Unieszkodliwianie fizykochemiczne 3.1.2Unieszkodliwianie poprzez przekształcanie termiczne 3.1.3Unieszkodliwianie biologiczne 3.1.4Kondycjonowanie odpadów promieniotwórczych 3.1.5Inne metody unieszkodliwiania odpadów 3.2 Urządzenia do unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczne (liczba; wydajność unieszkodliwiania w ujęciu wagowym w ciągu roku, według rodzajów odpadów) 3.2.1Unieszkodliwianie fizykochemiczne 3.2.2Spalanie odpadów komunalnych lub podobnych 3.2.3Spalanie odpadów przemysłowych 3.2.4Unieszkodliwianie biologiczne 3.2.5Inne metody unieszkodliwiania odpadów 3.3 Urządzenia do usuwania odpadów (liczba) 3.3.1Składowiska dla wszystkich rodzajów odpadów 3.3.2Składowiska tylko dla odpadów niebezpiecznych 3.3.3Składowiska specjalnie zabezpieczone/podziemne 3.3.4Inne rodzaje urządzeń do usuwania odpadów 4 Ochrona gleby i wód podziemnych 4.1 Urządzenia "końca rury" (liczba) 4.1.1Uszczelnianie gruntu łącznie z rowami i wałami, systemy odwadniające 4.1.2Zbiorniki dla odpływów, strat, przecieków wód podziemnych 4.1.3Udoskonalanie magazynów podziemnych i urządzeń transportowych w celu ochrony wód podziemnych i gleby 4.1.4Usuwanie magazynów podziemnych i urządzeń transportowych w celu ochrony wód podziemnych i gleby 4.2 Transport cysternowy, zabezpieczenie systemów transportowych dla produktów niebezpiecznych oraz inne urządzenia zintegrowane (liczba) 5 Zmniejszanie hałasu 5.1 Bariery przeciw hałasowi: drogowemu, szynowemu i lotniczemu (w kilometrach) 5.2 Urządzenia do monitoringu w zakresie zmniejszania hałasu (liczba punktów i urządzeń pomiarowych) Uwagi: a) Dane fizyczne o urządzeniach powinny być podawane w określonych (typowych dla nich) parametrach i jednostkach; b) W przypadku stosowania klasyfikacji do zbierania danych międzynarodowych dotyczących wydatków, zaleca się podawać dane o urządzeniach następująco: inwestycje: dla wszystkich pozycji, wydatki bieżące: dla poziomu jednocyfrowego, wydatki ogółem: dla poziomu jednocyfrowego, poniesione przez: - władze centralne, - przemysł (z wyłączeniem władz centralnych), - gospodarstwa domowe. DEFINICJE POJĘĆ Badania i rozwój Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje badania podstawowe, badania stosowane i prace rozwojowe, tj. badania i rozwój. Budowa urządzeń antyhałasowych Rodzaje działalności związane z instalowaniem urządzeń antyhałasowych: ekranów, wałów, żywopłotów, okien antyhałasowych itp. Definicja obejmuje również przebudowę nawierzchni odcinków ulic miejskich lub szlaków kolejowych w celu zmniejszenia hałasu. Charakterystyczna działalność związana z ochroną środowiska (patrz SNA *1 - wyd. 1993 r.) Każda działalność podstawowa lub drugorzędna wykonywana przez jednostki produkcyjne wyspecjalizowane w ochronie środowiska albo działalność pomocnicza w stosunku do działalności podstawowej albo drugorzędnej nie związanej z ochroną środowiska. Obejmują one dokonywanie, w celu ochrony środowiska, modyfikacji podczas procesu technologicznego. Wyniki charakterystycznej działalności związanej z ochroną środowiska nazywane są "usługami charakterystycznymi". Charakterystyczny producent (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Jednostka prowadząca działalność związaną z ochroną środowiska. Może to być producent wyspecjalizowany lub nie wyspecjalizowany. Charakterystyczny producent wyspecjalizowany prowadzi działalność charakterystyczną jako swoją działalność podstawową lub drugorzędną ("ochrona środowiska"). Charakterystyczny producent nie wyspecjalizowany prowadzi działalność charakterystyczną jako działalność pomocniczą do działalności podstawowej lub drugorzędnej nie związanej z ochroną środowiska. Fizykochemiczne unieszkodliwianie odpadów Obejmuje różne metody rozdzielania i zestalania fazowego, za pomocą których odpady wiązane są w obojętną, nieprzepuszczalną masę. Rozdzielanie fazowe obejmuje szeroko stosowane metody kondycjonowania ścieków, suszenia osadu na poletkach osadowych oraz długotrwałe składowanie w zbiornikach, flotację za pomocą powietrza oraz różne metody filtrowania i odwirowywania, adsorpcję/desorpcję, destylację próżniową, ekstrakcyjną i azeotropową. Procesy zestalania lub wiązania, dzięki którym odpady przemieniają się w nierozpuszczalny twardy materiał, stosowane są generalnie jako wstępne metody unieszkodliwiania przed składowaniem ich na składowiskach. Metody te obejmują sporządzanie mieszanki odpadów z różnego rodzaju substratami lub reakcje polimeryzacji organicznej albo mieszanie odpadów ze spoiwem organicznym. Inne metody unieszkodliwiania / usuwania (dla wszystkich rodzajów odpadów) Każde postępowanie (łącznie z recyklingiem) modyfikujące właściwości odpadów w celu doprowadzenia ich do stanu, który nie stwarza zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska i/lub, pozwala na ich długotrwałe bezpieczne magazynowanie. Komory fermentacyjne (zbiorniki septyczne) Osadniki gnilne - zbiorniki, przez które przepływają ścieki i w których wytrącają się zawiesiny w postaci osadu ściekowego. Substancje organiczne zawarte w ściekach i osadach ulegają częściowemu rozkładowi przez bakterie beztlenowe i inne mikroorganizmy. Kondycjonowanie odpadów promieniotwórczych Działania, które przekształcają odpady promieniotwórcze (z wyjątkiem odpadów z elektrowni jądrowych) w odpady nadające się do transportu i/lub magazynowania i/lub składowania. Końcowe spożycie określonych wyrobów i usług (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Bieżące końcowe spożycie przez gospodarstwa domowe określonych wyrobów i usług (usługi charakterystyczne, wyroby i usługi powiązane lub dostosowane) oraz bieżące końcowe spożycie usług zbiorowych (collective services) przez władze centralne. Koszty bieżące związane z ochroną środowiska Bieżące wykorzystanie określonych wyrobów i usług na spożycie końcowe i pośrednie oraz bieżące transfery specjalne dokonywane przez jednostki krajowe. Krajowe wydatki na ochronę środowiska (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Suma nakładów inwestycyjnych i kosztów bieżących na ochronę środowiska, minus finansowanie przez zagranicę. Liczba równoważnych mieszkańców - LRM (przy oczyszczaniu ścieków) (*) Liczba wyrażająca wielokrotność ładunku zanieczyszczeń zawartych w ściekach w stosunku do jednostkowego ładunku zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych od jednego mieszkańca w ciągu doby. Praktycznie przyjęto, że jednostkowy ładunek = 60 g BZT5 na dobę. Lokalizacja monitoringu (punkt pomiarowy) Miejsce regularnie wykorzystywane do prowadzenia monitoringu, wyposażone lub nie w urządzenia techniczne. Monitoring Zaprogramowany proces pobierania próbek, dokonywania pomiarów i późniejszego ich rejestrowania oraz/lub sygnalizowania różnego rodzaju charakterystycznych cech elementów środowiska, którego celem jest ocena stanu środowiska i jego zmian w odniesieniu do określonych celów. Nakłady kapitałowe na ochronę środowiska (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Wykorzystanie kapitału (inwestycje i zakupy środków niefinansowych netto) przez charakterystycznych producentów i inne sposoby kapitałowego zużycia produktów powiązanych lub dostosowanych oraz specyficzne transfery kapitałowe dokonywane przez jednostki krajowe. Nauka, szkolenie i informacja Każda działalność, której celem jest nauka lub szkolenie z dziedziny środowiska oraz rozpowszechnianie informacji z zakresu środowiska, wykonywana np. przez wyspecjalizowane instytucje. Nie obejmuje systemu edukacji narodowej. Neutralizacja gazów odlotowych Urządzenia "końca rury" przeznaczone do usuwania/redukcji substancji zanieczyszczających powietrze, emitowanych przy spalaniu paliw lub podczas innych procesów technologicznych. Obejmuje również rodzaje działalności, których celem jest zwiększenie rozproszenia gazów dla zmniejszenia stężenia zanieczyszczeń powietrza. Neutralizacja skażeń gleby Proces redukcji ilości zanieczyszczeń w glebie, zarówno na miejscu, jak i w odpowiednich urządzeniach, w tym rekultywacja terenów poeksploatacyjnych. Ochrona gatunków Działalność związana z ochroną środowiska w celu zachowania zagrożonych gatunków fauny i flory. Ochrona gleby i wód podziemnych Działalność związana z ochroną środowiska obejmująca budowę, utrzymanie i obsługę urządzeń służących do neutralizacji zanieczyszczeń gleby oraz oczyszczania wód podziemnych. Obejmuje również zapobieganie infiltracji zanieczyszczeń. Ochrona klimatu i warstwy ozonowej Działalność zmierzająca do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych oraz gazów, które niekorzystnie wpływają na warstwę ozonową stratosfery (dwutlenek węgla, metan, podtlenek azotu, freony i halony). Ochrona krajobrazu i siedlisk Rodzaje działalności związane z ochroną ekosystemów i siedlisk istotnych dla utrzymania gatunków zwierząt i roślin. Obejmuje również ochronę wartości estetycznych krajobrazu, jak również ochronę prawnie chronionych obiektów przyrodniczych. Ochrona lasów Każda działalność związana z ochroną lasów i zadrzewień, jako naturalnych elementów środowiska, obejmująca m.in. działania mające na celu zapobieganie pożarom na obszarach leśnych. Ochrona powietrza Dotyczy rodzajów działalności obejmujących budowę, utrzymanie lub obsługę urządzeń przeznaczonych do ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem. Urządzenia takie mają na celu zmniejszenie (I) emisji zanieczyszczeń powietrza lub (II) stężenia zanieczyszczeń w powietrzu. Ochrona przed promieniowaniem Każda działalność mająca na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie negatywnych skutków promieniowania emitowanego z każdego źródła oprócz elektrowni jądrowych i urządzeń wojskowych. Nie obejmuje pomiarów ochronnych wykonywanych w miejscach pracy. Ochrona środowiska Każda działalność związana z utrzymaniem lub przywróceniem czystości środowiska poprzez zapobieganie emisji zanieczyszczeń lub przeciwdziałanie hałasowi itp., lub związana ze zmniejszeniem zanieczyszczeń obecnych w środowisku. Obejmuje również rodzaje działalności, których celem jest zachowanie (ochrona) gatunków dziko występujących oraz siedlisk naturalnych i mało zmienionych, ochrona krajobrazu, jak również związaną z tym działalność badawczo-rozwojową, monitoring oraz wykonywanie analiz warunków środowiskowych. Oczyszczalnie ścieków Urządzenia mające na celu dostosowanie jakości ścieków do standardów środowiskowych lub innych norm jakości w zakresie ich recyklingu i ponownego wykorzystania. Oczyszczanie biologiczne ścieków Procesy z wykorzystaniem mikroorganizmów tlenowych i beztlenowych, w wyniku których powstają ścieki oczyszczone, oddzielone znad osadu ściekowego, oraz osad ściekowy zawierający biomasę łącznie z zanieczyszczeniami. Procesy oczyszczania biologicznego stosowane mogą być bez lub łącznie z oczyszczaniem mechanicznym oraz z podwyższonym stopniem oczyszczania. Oczyszczanie mechaniczne ścieków (*) Procesy fizyczne i mechaniczne, w wyniku których powstają zdekantowane ścieki i osad ściekowy. Procesy mechaniczne mogą być stosowane bez lub łącznie z oczyszczeniem biologicznym oraz procesami podwyższonego stopnia oczyszczania. Oczyszczanie mechaniczne obejmuje co najmniej takie procesy, jak sedymentacja, flotacja itp. Oczyszczanie ścieków Proces mający na celu dostosowanie ścieków do standardów środowiskowych lub innych norm jakości. Wyróżnia się trzy metody oczyszczania: mechaniczne, biologiczne i o podwyższonym stopniu oczyszczania (w tym chemiczne). Dla celów obliczenia ogólnej ilości oczyszczonych ścieków należy wykazywać jedynie ilość, która była poddana najwyższemu z wymienionych stopni oczyszczania. Tak więc ścieki oczyszczane mechanicznie, jak również biologicznie powinny być wykazywane jako ścieki oczyszczone biologicznie, a ścieki oczyszczane wszystkimi metodami powinny być wykazywane jako oczyszczane metodą o podwyższonym stopniu oczyszczania. Odpady Materiały nie będące produktami podstawowymi (tzn. produktami wytwarzanymi na rynek), które nie są dalej wykorzystywane przez wytwórcę dla własnych celów produkcyjnych, przekształcania lub spożycia oraz których chce się on pozbyć. Odpady mogą powstawać podczas ekstrakcji surowców, podczas ich przetwarzania w półprodukty i wyroby gotowe, podczas spożycia wyrobów gotowych oraz podczas każdej innej działalności człowieka. Definicja nie obejmuje pozostałości powtórnie wykorzystywanych w miejscu ich wytwarzania. Nie obejmuje również materiałów odpadowych, które są bezpośrednio wyrzucane do wody lub uwalniane do powietrza. Dla krajów członkowskich Unii Europejskiej odpady definiowane są jako każda substancja lub przedmiot, które właściciel wyrzuca lub ma zamiar wyrzucić albo których wyrzucenie jest wymagane (zgodnie z Dyrektywą Rady 91/156/EEC, zmieniającą Dyrektywę 75/442/EEC dotyczącą odpadów). Odpady niebezpieczne Odpady, które ze względu na ich toksyczność, zakaźny charakter, radioaktywność, łatwopalność lub inne cechy (zgodnie z definicją podaną w aneksie III do Dyrektywy Rady 91/689 - EU) stanowią zasadnicze aktualne lub potencjalne niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzkiego lub dla żywych organizmów. Odpady niebezpieczne potencjalnie niszczą środowisko i z tego względu muszą być kontrolowane. Mogą one stanowić duże niebezpieczeństwo w krótkim okresie lub być niebezpieczne dla środowiska w długim okresie. Odpady, które mają takie cechy, mogą powstawać jako produkty uboczne, pozostałości procesów technologicznych, zużyte czynniki reakcji, skażone urządzenie lub sprzęt pozostałe po działalności wytwórczej lub po unieszkodliwianiu substancji toksycznych. Dla celów tej definicji "odpady niebezpieczne" obejmują dla każdego kraju wszystkie materiały i produkty, które uważane są za niebezpieczne zgodnie z praktyką danego kraju. Odpady o niskim poziomie radioaktywności Podkategoria obejmująca odpady, które ze względu na niską zawartość radionuklidów nie wymagają osłaniania (ekranowania) podczas zajmowania się nimi lub podczas ich transportowania. Odpady promieniotwórcze (*) Każdy materiał, który zawiera lub jest zanieczyszczony radionuklidami o stężeniu lub poziomie promieniowania wyższym niż "ilości zwolnione z nadzoru" ustalone przez kompetentne władze oraz dla których nie przewiduje się dalszego wykorzystania. Odpady promieniotwórcze powstają w elektrowniach jądrowych oraz w urządzeniach związanych z jądrowym cyklem paliwowym, jak również podczas innych metod wykorzystywania materiału promieniotwórczego, np. wykorzystanie radionuklidów w szpitalach i zakładach badawczych. Innym rodzajem ważnych odpadów są odpady pochodzące z kopalni oraz zakładów wzbogacania uranu, a także z przerobu wypalonego paliwa jądrowego. Odpady promieniotwórcze klasyfikowane są jako nisko-, średnio- i wysokoaktywne. Dla celów tej klasyfikacji niniejsza definicja obejmuje jedynie odpady promieniotwórcze niskoaktywne (głównie odpady ze szpitali, zawierające radionuklidy), natomiast nie obejmuje odpadów promieniotwórczych pochodzących z elektrowni jądrowych. Ogólne zarządzanie środowiskiem Każda możliwa do zidentyfikowania działalność skierowana na wspieranie decyzji podejmowanych w kontekście działalności związanej z ochroną środowiska, czy to przez jednostki rządowe, czy inne. Działalność taka powinna być umieszczona w 1-cyfrowych kategoriach niniejszej klasyfikacji. W przypadku gdy nie jest to możliwe, powinna być włączona do podgrupy 9.1 niniejszej klasyfikacji. Podwyższony stopień oczyszczenia ścieków (*) Procesy pozwalające na redukcję specyficznych składników ścieków, która nie jest możliwa do osiągnięcia podczas innych procesów oczyszczania. Obejmują one wszystkie jednostkowe procesy nie objęte oczyszczaniem mechanicznym i biologicznym, np. koagulację chemiczną, flokulację (kłaczkowanie) oraz strącanie: chlorowanie (z punktem przełamania), usuwanie składników lotnych (stripping), filtrowanie, cedzenie na mikrositach, selektywną wymianę jonów, absorbcję na węglu aktywnym, osmozę odwróconą, ultrafiltrację, elektroflotację. Powyższe procesy prowadzą do podwyższenia stopnia oczyszczania ścieków, jeżeli wspomagają oczyszczanie mechaniczno-biologiczne. Pośrednie spożycie określonych wyrobów i usług (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Pośrednie spożycie charakterystycznych wyrobów i usług przez jednostki producenta gospodarki krajowej. Może ono składać się z określonych wyrobów i usług rynkowych lub charakterystycznych usług pomocniczych. W celu uniknięcia podwójnego liczenia pośrednie zużycie tych określonych wyrobów i usług stanowiących wkład do produkcji usług charakterystycznych nie jest brane pod uwagę. Recykling odpadów (wykorzystanie odpadów) Wykorzystanie odpadów jako materiału wejściowego (jako surowce wtórne) w procesach przemysłowych. Nie obejmuje odzysku energii ze spalania odpadów. Restytucja populacji gatunków i krajobrazu Działalność, której celem jest przywrócenie ginących gatunków fauny i flory lub odzyskanie gatunków zagrożonych wyginięciem, jak również odnowa zniszczonego krajobrazu w celu podniesienia jego funkcji przyrodniczych lub jego wartości estetycznych. Obejmuje wydatki poniesione na restytucję opuszczonych obszarów górniczych i kamieniołomów. Sieć kanalizacyjna System kolektorów, rurociągów, przewodów i pomp do odprowadzania ścieków z miejsc ich powstawania do oczyszczalni ścieków lub do miejsc, skąd są odprowadzane do wód powierzchniowych. Składowanie podziemne Tymczasowe magazynowanie lub końcowe składowanie odpadów niebezpiecznych pod ziemią, w miejscach spełniających określone kryteria geologiczne i techniczne. Składowiska Podziemne lub naziemne miejsca ostatecznego składowania odpadów, kontrolowane lub nie kontrolowane pod względem różnych wymogów sanitarnych, ochrony środowiska lub innych wymogów bezpieczeństwa. Składowiska specjalnie zabezpieczone Przechowywanie niebezpiecznych odpadów w taki sposób, aby były one efektywnie zabezpieczone przed rozproszeniem w środowisku lub przedostały się do środowiska tylko w dopuszczalnych granicach. Składowiska takie mogą występować na specjalnie wybudowanych obszarach bezpieczeństwa. Spalanie Proces termicznego unieszkodliwiania odpadów, podczas którego chemicznie związana energia spalanej materii przemieniana jest w energię cieplną. Związki palne przemieniane są w gazy spalinowe. Niepalna materia nieorganiczna pozostaje w postaci żużla i popiołu lotnego. Ścieki Woda, która nie stanowi już bezpośredniej wartości dla celu, w jakim była używana lub produkowana, biorąc pod uwagę jej jakość, ilość lub czas występowania. Termiczne przekształcanie odpadów (*) Proces utleniania gazowych, ciekłych lub stałych odpadów, przebiegający w wysokiej temperaturze (powyżej 600°C), przekształcający je w gazy, substancje ciekłe oraz pozostałości stałe. Powstające spaliny mogą być uwalniane do atmosfery (z odzyskiem lub bez odzysku ciepła oraz z oczyszczaniem lub nie), a powstały żużel lub popiół składowane są na składowiskach. Głównymi urządzeniami technologicznymi stosowanymi do termicznego przekształcania odpadów są: piece obrotowe, piece wielokomorowe oraz piece fluidalne. Pozostałości po termicznym przekształcaniu odpadów mogą być czasem uznawane za odpady niebezpieczne. Termiczne przekształcanie odpadów może odbywać się na lądzie lub na morzu. Energia cieplna wydzielająca się podczas procesu spalania może, lub nie, być wykorzystana do wytwarzania pary, gorącej wody lub energii elektrycznej. Transfer specjalny Transfer przekazywany z myślą o ochronie środowiska, który nie posiada odpowiednika ani w kapitale ani w bieżącym spożyciu. Transfer specjalny występuje głównie w postaci dotacji lub transferów międzynarodowych. Transfery (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Każda transakcja, w której jedna jednostka instytucjonalna dostarcza innej jednostce wyrób lub środki finansowe albo świadczy usługę, bez otrzymywania od tej ostatniej odpowiednika w postaci wyrobu, środków finansowych lub usługi. Unieszkodliwianie biologiczne wszystkich rodzajów odpadów (*) Procesy biologicznego przekształcenia odpadów, podczas których przy wykorzystaniu żywych mikroorganizmów usuwane są substancje mikroorganiczne. Unieszkodliwianie odpadów Proces, którego celem jest zmiana fizycznych, chemicznych lub biologicznych cech lub składu każdego rodzaju odpadów w celu ich neutralizacji, sprawienia, że nie będą one niebezpieczne, będą bezpieczniejsze do transportu, będą nadawały się do odzysku lub składowania, lub w celu zmniejszenia ich ilości. Poszczególne rodzaje odpadów mogą być poddawane więcej niż jednemu procesowi unieszkodliwiania. Definicja obejmuje również proces recyklingu, przeprowadzany w celu ochrony środowiska. Unieszkodliwianie odpadów innych niż niebezpieczne Obejmuje procesy unieszkodliwiania fizycznego/chemicznego, spalanie (spopielanie) odpadów, unieszkodliwianie biologiczne i każdą inną metodę unieszkodliwiania. Unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych (*) Obejmuje procesy unieszkodliwiania fizycznego/chemicznego, unieszkodliwiania termicznego, unieszkodliwiania biologicznego, kondycjonowania odpadów promieniotwórczych i każdą inną właściwą metodę unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. Urządzenia do monitoringu Urządzenia techniczne stosowane w procesie monitoringu. Mogą one pracować lub nie pracować w sieci oraz mogą dotyczyć lub nie monitorowania jednego szczególnego elementu środowiska (zintegrowane stacje monitoringu dla powietrza, wody, gleby itp.). Urządzenia do monitoringu powietrza nie obejmują stacji meteorologicznych. Urządzenia do ochrony środowiska Urządzenia lub sprzęt techniczny przeznaczone do wykorzystania w ochronie środowiska. Mogą to być urządzenia w rodzaju urządzeń "końca rury" - nie ingerujące w proces produkcyjny, lecz redukujące zanieczyszczenia w procesie produkcji, lub w rodzaju "technologii (urządzeń) zintegrowanych", które mogą stanowić część większego procesu produkcyjnego, redukujące ilość i zmieniające jakość produkowanych zanieczyszczeń na bardziej przyjazne środowisku. Nie obejmują urządzeń przeznaczonych wyłącznie do zachowania przemysłowych norm bezpieczeństwa. Urządzenia do oczyszczania ścieków Oczyszczalnie ścieków lub komory fermentacyjne (zbiorniki septyczne). Urządzenia związane z wykorzystaniem, unieszkodliwianiem lub usuwaniem odpadów Zakład lub część zakładu w całości lub częściowo przeznaczony do wykorzystania, unieszkodliwiania lub usuwania odpadów oraz sprzęt techniczny przeznaczony do wykorzystania, unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne, stanowiący część innego procesu produkcyjnego. Definicja ta obejmuje również przyległe tereny przeznaczone do składowania odpadów, w tym składowiska i obszary morza wykorzystywane do tego celu. Usuwanie odpadów Obejmuje przemieszczanie odpadów na końcowe miejsce przeznaczenia (składowania) odpadów, dla których nie przewiduje się dalszego wykorzystania, chociaż w praktyce może się to zdarzyć (np. pozyskiwanie biogazu). Usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne Obejmuje przemieszczanie na składowiska oraz składowanie w morzu i wszelkie inne dozwolone metody. Usuwanie odpadów niebezpiecznych (*) Obejmuje przemieszczanie na: składowiska specjalnie zabezpieczone, składowiska podziemne oraz składowanie w morzu i każdą inną dozwoloną metodę. W Polsce składowanie podziemne wymaga uzyskania koncesji geologicznej, natomiast składowanie w morzu wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia. Uzdatnianie wód chłodniczych Proces stosowany do uzdatniania wody chłodniczej w celu dostosowania jej do wymaganych norm przed wpuszczeniem do środowiska. Woda chłodnicza stosowana jest do odprowadzania ciepła. Władze centralnego (patrz SNA - wyd. 1993 r.) Wszystkie ośrodki władz publicznych włączone do Systemu Rachunków Narodowych (SNA) Narodów Zjednoczonych: (I) ministerstwa, urzędy i inne ośrodki administracji, wojsko oraz ośrodki porządku publicznego, ośrodki zajmujące się promowaniem wzrostu gospodarczego, opieki społecznej oraz rozwoju technologicznego, zapewnieniem usług w zakresie szkolnictwa, zdrowia, kultury, rekreacji i innych usług socjalnych i społecznych bezpłatnych lub świadczonych w cenach sprzedaży nie pokrywających w pełni kosztów produkcji; (II) inne instytucje niedochodowe służące gospodarstwom domowym lub przedsiębiorstwom handlowym, które są w całości lub głównie finansowane i kontrolowane przez władze publiczne lub które obsługują przede wszystkim ośrodki rządowe; (III) ubezpieczenia społeczne dla dużych grup społecznych, ustanowione, kontrolowane lub finansowane przez rząd; (IV) przedsiębiorstwa państwowe (nie stowarzyszone jednostki publiczne), które przede wszystkim produkują wyroby i świadczą usługi dla rządu lub które przede wszystkim sprzedają wyroby i usługi obywatelom, ale nie działają na dużą skalę; oraz (V) organy przechowujące oszczędności obywateli i udzielające pożyczek, które są finansowo zintegrowane z rządem lub które nie mają upoważnienia do nabywania środków finansowych lub zaciągania zobowiązań na rynku kapitałowym. Wydajność unieszkodliwiania w jednostkach masy Tonaż materiałów odpadowych, według rodzajów, które mogą być unieszkodliwione w danym urządzeniu w ciągu roku, zgodnie z przyjętą technologią i normami. Wydajność urządzeń do oczyszczania (*) Maksymalna ilość ścieków lub odpadów, które mogą być oczyszczone/ unieszkodliwione w ciągu jednostki czasu w oczyszczalni ścieków lub w zakładzie unieszkodliwiania, z zachowaniem ustalonych norm i zgodnie z przyjętą technologią. Wydajność ta może być wyrażona w ilości ścieków oczyszczanych na dobę lub w przeliczeniu na liczbę równoważnych mieszkańców (dla oczyszczania ścieków) albo w jednostkach masy. Wydatki nie identyfikowane na pierwszym poziomie klasyfikacji Wydatki na ochronę środowiska odnoszące się do kilku jednocyfrowych kategorii klasyfikacji. Wyroby dostosowane Wyroby, które z jednej strony w mniejszym stopniu zanieczyszczają środowisko niż wyroby równoważne (w momencie ich używania i/lub złomowania), a z drugiej strony są bardziej kosztowne niż odpowiadające im wyroby na etapie produkcji (tj. priorytetowe w stosunku do subwencji dla producentów lub bodźców fiskalnych dla konsumentów). Zapobieganie przenikaniu zanieczyszczeń Dotyczy modyfikacji procesów produkcyjnych. Ma na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie przedostawania się substancji zanieczyszczających do gleby i wód powierzchniowych, podziemnych i gruntowych. Obejmuje przede wszystkim rodzaje działalności związane z uszczelnianiem powierzchni gruntu zakładów przemysłowych, zakładaniem zbiorników dla odpływów zanieczyszczeń, wycieków oraz umacnianiem urządzeń magazynowych i środków transportu zanieczyszczeń. Zapobieganie zanieczyszczeniom przez modyfikację procesów technologicznych Modyfikowanie procesów produkcyjnych mające na celu zmniejszenie zanieczyszczeń. Przystosowanie urządzeń lub procesów produkcyjnych do stosowania czystych produktów. Zwykle jest to charakterystyczna działalność pomocnicza. Zbieranie i transport odpadów Zbieranie odpadów, przez służby komunalne lub podobne instytucje albo przez prywatne, czy też państwowe firmy, wyspecjalizowane przedsiębiorstwa lub ośrodki rządowe, oraz ich transport do miejsca ich unieszkodliwiania lub składowania. Zbieranie odpadów komunalnych może być selektywne (tj. wykonywane specyficznie dla danego rodzaju produktu) lub nie zróżnicowane (tj. obejmujące w tym samym czasie wszystkie odpady). Oczyszczanie ulic powinno być wykazywane w części dotyczącej odpadów publicznych oraz zbierania odpadków z ulic. Nie dotyczy także usług w zakresie odśnieżania. Transport odpadów obejmuje przemieszczanie odpadów z miejsc ich wytwarzania do miejsc ich wykorzystywania, unieszkodliwiania (łącznie ze składowaniem) lub miejsc gromadzenia, w tym ich przemieszczania do odbiorcy i od odbiorcy odpadów. Zmniejszanie hałasu i wibracji Działalność mająca na celu zmniejszenie emisji hałasu lub wibracji ze źródła w celu ochrony środowiska (w tym człowieka). Dla celów niniejszej klasyfikacji definicja ta nie obejmuje zmniejszania hałasu w celu ochrony miejsc pracy. Nie dotyczy też wyburzania zabudowań mieszkalnych z powodu nadmiernego narażenia na hałas i wibracje. CATEGORIES OF THE CLASSIFICATION Part I: Characteristic environmental protection activities GroupSubgroupClassDescription 1235 1 Protection of ambient air and climate 1.1 Prevention of pollution through in-process modifications 1.1.1for the protection of ambient air 1.1.2for the protection of climate and ozone layer 1.2 Treatment of exhaust gases and ventilation air 1.2.1for the protection of ambient air 1.2.2for the protection of climate and ozone layer 1.3 Measurement, control, laboratories, and the like 1.4 Other activities 2 Waste-water management 2.1 Prevention of pollution through in-process modifications 2.2 Sewerage networks 2.3 Waste-water treatment 2.4 Treatment of cooling water 2.5 Measurement, control, laboratories, and the like 2.6 Other activities 3 Waste management 3.1 Prevention of pollution through in-process modifications 3.2 Collection and transport 3.3 Treatment and disposal of hazardous waste 3.3.1Thermal treatment 3.3.2Landfill 3.3.3Other treatment and disposal 3.4 Treatment and disposal of non-hazardous waste 3.4.1Incineration 3.4.2Landfill 3.4.3Other treatment and disposal 3.5 Measurement, control, laboratories, and the like 3.6 Other activities 4 Protection of soil and groundwater 4.1 Prevention of pollutant infiltrations 4.2 Decontamination of soils 4.3 Measurement, control, laboratories, and the like 4.4 Other activities 5 Noise and vibration abatement (excluding workplace protection) 5.1 Noise and vibration from road and rail traffic 5.1.1Preventive in-process modifications at the source 5.1.2Construction of anti-noise/vibration facilities 5.2 Air traffic noise 5.2.1Preventive in-process modifications at the source 5.2.2Construction of anti-noise/vibration facilities 5.3 Industrial process noise and vibrations 5.4 Measurement, control, laboratories, and the like 5.5 Other activities 6 Protection of biodiversity and landscape 6.1 Protection of species 6.2 Protection of landscapes and habitats of which: 6.2.1Protection of forest 6.3 Rehabilitation of species populations and landscapes 6.4 Restoration and cleaning of water bodies 6.5 Measurement, control, laboratories, and the like 6.6 Other activities 7 Protection against radiation (excl. nuclear power stations and military installations) 7.1 Protection of ambient media 7.2 Measurement, control, laboratories, and the like 7.3 Other activities 8 Research and development 8.1 Protection of ambient air and climate 8.1.1Protection of ambient air 8.1.2Protection of atmosphere and climate 8.2 Protection of ambient water 8.3 Waste 8.4 Protection of soil and groundwater 8.5 Abatement of noise and vibration 8.6 Protection of species and habitats 8.7 Protection against radiation 8.8 Other research on the environment 9 Other environmental protection activities 9.1 General administration of the environment 9.2 Education, training and information 9.3 Activities leading to indivisible expenditures 9.4 Activities not elsewhere specified In international data collection, it is recommended to request expenditure data on characteristic environmental protection activities as follows: Investments: All positions Current expenditure: 1-digit level Total expenditure: 1-digit level, by - general government - industries (excl. general government) - households Part II: Environmental protection facilities GroupSubgroupClassDescription 1235 1 Protection of ambient air and climate 1.1 Dedusting equipment, filters. Industrial establishments equipped for the treatment of exhaust gases (percentage for NACE/ISIC two-digit categories; percentage of thermal electricity generation plants) 1.2 Air monitoring installations (number of measurement sites, by type of compound) monitored; number of measurements per year; number of mobile equipments) 1.2.1Stationary sites in built-up areas 1.2.2Stationary sites in open areas 1.2.3Mobile sites 2 Water management and protection 2.1 Sewerage networks (in kilometres) 2.2 Waste-water treatment installations (number; capacity in terms of population equivalents or COD) 2.2.1Mechanical treatment technology 2.2.2Biological treatment technology (excluding septic tanks) 2.2.3Advanced treatment technology 2.2.4Septic tanks 2.3 Monitoring installations (number of measurement sites; number of mobile equipments; number of measurements per year and by type of water body monitored) 3 Waste management 3.1 Facilities for the treatment of hazardous waste (number; capacity in terms of weight that can be treated per year, by type of waste as applicable) 3.1.1Physical/chemical treatment technology 3.1.2Thermal treatment technology 3.1.3Biological treatment technology 3.1.4Conditioning of radioactive wastes 3.1.5Other treatment technologies 3.2 Facilities for the treatment of other than hazardous wastes (number; capacity in terms of weight that can be treated per year, by type of waste as applicable) 3.2.1Physical/chemical treatment technology 3.2.2Incineration of municipal or similar wastes 3.2.3Incineration of industrial wastes 3.2.4Biological treatment technology 3.2.5Other treatment technologies 3.3 Facilities for the disposal of waste (number of sites) 3.3.1Landfill for all types of waste 3.3.2Landfill exclusively for hazardous waste 3.3.3Containment/underground disposal 3.3.4Other disposal installations 4 Protection of soil and groundwater 4.1 "End-of-pipe" facilities (number) 4.1.1Soil surface-sealing including ditches and walls, drainage systems 4.1.2Catchments for run-offs, losses, leaks 4.1.3Improvement of underground storage and transport facilities in the interest of groundwater and soil protection 4.1.4Removal of underground storage and falicities in the interest of groundwater and soil protection 4.2 Reservoir liners, reinforcement of transport systems for hazardous products and other integrated facilities (number) 5 Noise abatement 5.1 Noise barriers: roads, railroads, airports (in kilometres) 5.2 Equipment for follow-up and control of noise (number of sites and measurement equipments) (a) Physical data on facilities should be made available in terms of the variables and units specified. (b) If this classificiation is used in international data collection of expenditure data, it is recommended to request data on facilities as follows: Investments: all positions Current expenditure: 1-digit level Total expenditure: 1-digit level, by - general government - industries (excl. general government) - households *1 System Rachunków Narodowych Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 25, poz. 219) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999 (Dz. U. Nr 160, poz. 1075) w § 1 w ust. 1 dodaje się pkt 141-144 w brzmieniu: "141) SOF-1 - sprawozdanie z działalności fundacji, stowarzyszeń i organizacji społecznych, 142) SOF-2 - sprawozdanie z działalności związków zawodowych, 143) SOF-3 - sprawozdanie z działalności partii politycznych, 144) SOF-4 - sprawozdanie z działalności samorządu gospodarczego i zawodowego oraz organizacji pracodawców." § 2. Wzory formularzy SOF-1, SOF-2, SOF-3 i SOF-4, o których mowa w § 1, określają załączniki nr 1-4 do niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 1999 r. (poz. 219) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA SOF-1 Dane wartościowe w tys. zł oraz udziały procentowe należy podawać z dokładnością do jednego znaku po przecinku, a pozostałe dane (w tym pracujący i zatrudnienie) w liczbach całkowitych. W dziale I w pytaniach 3, 4, 5 udzielenie odpowiedzi polega na otoczeniu kółkiem symbolu cyfrowego wariantu właściwego dla jednostki sprawozdawczej. Dział I. Dziedzina i zasięg działania jednostki Pytanie 1 - należy określić najważniejsze pola działalności statutowej. Najważniejsze pola działalności statutowej to te cele, dla których organizacja powstała i które są zapisane w jej statucie. Należy wpisać w ramki kod cyfrowy najwyżej 3 pól działania. Pytanie 2 - należy wpisać w ramki kod cyfrowy dziedziny działania działalności statutowej, w której organizacja wydatkowała najwięcej swoich środków. Kod ten znajduje się z lewej strony nazwy dziedziny. Pytanie 3 - należy sprecyzować, jaki odsetek środków organizacja przeznaczyła na działalność statutową w dziedzinie podanej w pytaniu 2. Pytanie 4 - należy określić, jaki był zasięg działania jednostki sprawozdawczej; odnieść do administracyjnego podziału kraju obowiązującego w 1998 r. Dział II. Pracujący, członkowie i wolontariusze W wierszu 1 - wykazuje się liczbę pracujących w osobach (bez przeliczenia na pełne etaty; bez zatrudnionych na umowę zlecenie, umowę o dzieło), będących w stanie ewidencyjnym jednostki w ostatnim dniu roku i dla których jednostka sprawozdawcza jest ich głównym miejscem pracy. W wierszu 3 - wykazuje się przeciętną liczbę zatrudnionych na podstawie stosunku pracy po przeliczeniu osób niepełnozatrudnionych na pełne etaty. Przeciętną liczbę zatrudnionych w roku oblicza się dodając przeciętną liczbę zatrudnionych w poszczególnych miesiącach roku i otrzymaną sumę dzieli się przez 12 (bez względu na to, czy podmiot funkcjonował przez cały rok, czy nie). W wierszu 4 - wykazuje się liczbę wolontariuszy, którzy przynajmniej raz pracowali społecznie na rzecz jednostki (lub w jej ramach) w okresie sprawozdawczym. Pracą społeczną nie jest udział w imprezach organizowanych przez jednostkę, ale np. bezpłatna praca przy organizowaniu takich imprez, zbieranie funduszy lub pomoc potrzebującym w ramach działalności jednostki. W wierszu 5 - aby wykazać udział wartości pracy świadczonej przez wolontariuszy, należy podzielić szacunkową wartość pracy wykonanej w jednostce przez wolontariuszy (społecznie, bez wynagrodzenia) przez szacunkową ogólną wartość pracy wykonywanej (odpłatnie lub społecznie) przez wszystkie osoby (pracowników oraz wolontariuszy) w ramach jednostki w okresie sprawozdawczym; wynik tego dzielenia należy pomnożyć przez 100. Dział III. Przychody i wartości przekazanych przez jednostkę środków (finansowych i rzeczowych) 1. Przychody w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać wszystkie przychody, które jednostka realizuje zgodnie z przepisami prawa i statutu, tj. przychody z działalności statutowej oraz gospodarczej. W wierszu 4 - należy wykazać darowizny i dotacje ze źródeł prywatnych: od krajowych jednostek komercyjnych, od krajowych jednostek społecznych, darowizny, datki i zapisy przekazane przez osoby fizyczne w kraju. W wierszu 6 - należy wykazać wszystkie przychody ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) oraz towarów, obejmujące kwoty należne za sprzedane produkty, tj. wyroby gotowe i półfabrykaty, wykonane roboty i usługi (o zaliczeniu danego rodzaju działalności do usług decyduje dana czynność, a nie wielkość uzyskanych z tego tytułu przychodów), np. przychody z wynajmu nieruchomości oraz przychody ze sprzedaży towarów - obrót (bez podatku VAT). W wierszu 7 - należy wykazać pozostałe przychody nie wymienione w wierszach 2-6, np. przychody ze sprzedaży środków trwałych. Dział IV. Koszty działalności (bez wydatków inwestycyjnych oraz wartości przekazanych przez jednostkę środków finansowych i rzeczowych) w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać koszty poniesione w danym roku obejmujące pozycje kosztów prostych. Uwaga: dział ten nie obejmuje kosztów finansowych oraz pozostałych kosztów operacyjnych. W wierszu 3 - podaje się wynagrodzenie osobowe brutto łącznie z wypłatami z zysku do podziału (dokonywane również w postaci obligacji lub akcji), tj. wynagrodzenia zasadnicze, dodatki stałe i przejściowe, premie i nagrody, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (obejmujących stawkę zasadniczą i dopłaty), wynagrodzenia za czas urlopów, odprawy (emerytalne, dla zwalnianych grupowo i odszkodowawcze), wynagrodzenia za czas choroby, wypłacane ze środków zakładu pracy, świadczenia deputatowe oraz inne sporadyczne składniki wynagrodzeń (niezależnie od źródeł finansowania tych wypłat). Dział V. Środki trwałe i nakłady inwestycyjne w tys. zł W wierszu 1 - wykazuje się łączną wartość brutto własnych środków trwałych (gruntów, budynków i budowli, maszyn i urządzeń technicznych, środków transportu i narzędzi) jednostek sprawozdawczych (także czasowo nieczynnych, jak np. znajdujące się w rezerwie lub zapasie, będące w naprawie, zbędne, uznane za trwale nieczynne, wydzierżawione innym jednostkom) łącznie z wartością środków trwałych przyjętych do użytkowania na podstawie umów dzierżawy, najmu lub leasingu, z których wynika prawo do ich amortyzowania. W wierszu 2 - wykazuje się wartość nakładów inwestycyjnych, do których zalicza się poniesione w okresie sprawozdawczym nakłady na nabycie (w tym również zakup środków trwałych nie wymagających montażu lub instalacji) bądź wytworzenie na własne potrzeby środków trwałych, nakłady na inwestycje rozpoczęte (nie zakończone, tj. na przyszłe środki trwałe, na inwestycje w obcych obiektach oraz inne nakłady związane z realizacją inwestycji, a nie zaliczane do środków trwałych). W przypadku realizacji wspólnych inwestycji przez kilku inwestorów, gdy jeden inwestor realizuje inwestycje, a inni inwestorzy partycypują w kosztach budowy, nakłady inwestycyjne powinny być wykazywane w zakresie całej inwestycji tylko w sprawozdaniach realizującego inwestycje, tzw. "inwestora zastępczego". Inwestorzy, którzy biorą udział w kosztach budowy, nie wykazują wnoszonych udziałów jako zrealizowanych nakładów inwestycyjnych. Podmioty, które nie mogą odliczać podatku VAT i podatek ten jest wliczany do wartości środka trwałego, wykazują nakłady inwestycyjne łącznie z podatkiem VAT. Również pozostałe podmioty, w przypadku gdy podatek VAT zwiększy wartość ujętego w ewidencji księgowej środka trwałego, podają wartość łącznie z podatkiem VAT (dotyczy to samochodów osobowych zakupionych na własne potrzeby oraz zakupionych dóbr inwestycyjnych służących działalności nie opodatkowanej). Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA SOF-2 Dane wartościowe w tys. zł oraz udziały procentowe należy podawać z dokładnością do jednego znaku po przecinku, a pozostałe dane (w tym pracujący i zatrudnienie) w liczbach całkowitych. W dziale I w pytaniach 1 i 2, w dziale II w wierszach: 04, 05, 06, 07, 08 udzielenie odpowiedzi polega na otoczeniu kółkiem symbolu cyfrowego wariantu właściwego dla jednostki sprawozdawczej. Dział I. Statutowe dziedziny działania jednostki Pytanie 1 - jednostka powinna określić, które dziedziny pracy dominują w jej działalności statutowej. Należy zaznaczyć najwyżej 3 odpowiedzi. Dział II. Pracujący, struktury i członkowie W wierszu 01 - wykazuje się liczbę pracujących w osobach (bez przeliczenia na pełne etaty; bez zatrudnionych na umowę zlecenie, umowę o dzieło), będących w stanie ewidencyjnym jednostki w ostatnim dniu roku i dla których jednostka sprawozdawcza jest ich głównym miejscem pracy. W wierszu 03 - wykazuje się przeciętną liczbę zatrudnionych na podstawie stosunku pracy po przeliczeniu osób niepełnozatrudnionych na pełne etaty. Przeciętną liczbę zatrudnionych w roku oblicza się dodając przeciętną liczbę zatrudnionych w poszczególnych miesiącach roku i otrzymaną sumę dzieli się przez 12 (bez względu na to, czy podmiot funkcjonował przez cały rok, czy nie). W wierszu 06 - odpowiedź 1 zakreślają jednostki, które wchodzą w skład jednej organizacji związkowej wyższego szczebla, np. związku ogólnokrajowego, federacji, konfederacji, struktury regionalnej. W wierszu 07 - odpowiedź 2 zakreślają jednostki, które wchodzą jednocześnie do dwóch konfederacji (jeśli statuty dopuszczają taką możliwość) struktury branżowej (federacji) i struktury regionalnej. W wierszu 08 - odpowiedź 3 zakreślają związki samodzielne, zarejestrowane w rejestrze A odnośnego Sądu Wojewódzkiego, nie wchodzące w skład innych struktur związkowych. Wiersz 09 - powinny wypełnić wszystkie organizacje związkowe szczebla ponadzakładowego. Należy podać łączną liczbę organizacji zrzeszonych we wszystkich strukturach jednostki. Wiersz 10 - liczba członków odnosi się do osób spełniających wymogi statutu związku i uchwał organów statutowych. Należy podać łączną liczbę członków wszystkich struktur wchodzących w skład organizacji związkowej. W wierszu 14 - liczbę członków płacących składki należy podać bez względu na przeznaczenie składek. Dział III. Przychody i wartości przekazanych przez jednostkę środków (finansowych i rzeczowych) 1. Przychody w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać wszystkie przychody, które jednostka realizuje zgodnie z przepisami prawa i statutu, tj. przychody z działalności statutowej oraz gospodarczej. W wierszu 3 - należy wykazać wszystkie przychody ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) oraz towarów, obejmujące kwoty należne za sprzedane produkty, tj. wyroby gotowe i półfabrykaty, wykonane roboty i usługi (o zaliczeniu danego rodzaju działalności do usług decyduje dana czynność, a nie wielkość uzyskanych z tego tytułu przychodów), np. przychody z wynajmu nieruchomości oraz przychody ze sprzedaży towarów - obrót (bez podatku VAT). Dział IV. Koszty działalności (bez wydatków inwestycyjnych oraz wartości przekazanych przez jednostkę środków finansowych i rzeczowych) w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać koszty poniesione w danym roku obejmujące pozycje kosztów prostych. Uwaga: dział ten nie obejmuje kosztów finansowych oraz pozostałych kosztów operacyjnych. W wierszu 3 - podaje się wynagrodzenie osobowe brutto łącznie z wypłatami z zysku do podziału (dokonywane również w postaci obligacji lub akcji), tj. wynagrodzenia zasadnicze, dodatki stałe i przejściowe, premie i nagrody, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (obejmujących stawkę zasadniczą i dopłaty), wynagrodzenia za czas urlopów, odprawy (emerytalne, dla zwalnianych grupowo i odszkodowawcze), wynagrodzenia za czas choroby wypłacane ze środków zakładu pracy, świadczenia deputatowe oraz inne sporadyczne składniki wynagrodzeń (niezależnie od źródeł finansowania tych wypłat). Dział V. Środki trwałe i nakłady inwestycyjne w tys. zł W wierszu 1 - wykazuje się łączną wartość brutto własnych środków trwałych (gruntów, budynków i budowli, maszyn i urządzeń technicznych, środków transportu i narzędzi) jednostek sprawozdawczych (także czasowo nieczynnych, jak np. znajdujące się w rezerwie lub zapasie, będące w naprawie, zbędne, uznane za trwale nieczynne, wydzierżawione innym jednostkom) łącznie z wartością środków trwałych przyjętych do użytkowania na podstawie umów dzierżawy, najmu lub leasingu, z których wynika prawo do ich amortyzowania. W wierszu 2 - wykazuje się wartość nakładów inwestycyjnych, do których zalicza się poniesione w okresie sprawozdawczym nakłady na nabycie (w tym również zakup środków trwałych nie wymagających montażu lub instalacji) bądź wytworzenie na własne potrzeby środków trwałych, nakłady na inwestycje rozpoczęte (nie zakończone, tj. na przyszłe środki trwałe, na inwestycje w obcych obiektach oraz inne nakłady związane z realizacją inwestycji, a nie zaliczane do środków trwałych). W przypadku realizacji wspólnych inwestycji przez kilku inwestorów, gdy jeden inwestor realizuje inwestycje, a inni inwestorzy partycypują w kosztach budowy, nakłady inwestycyjne powinny być wykazywane w zakresie całej inwestycji tylko w sprawozdaniach realizującego inwestycje, tzw. "inwestora zastępczego". Inwestorzy, którzy biorą udział w kosztach budowy, nie wykazują wnoszonych udziałów jako zrealizowanych nakładów inwestycyjnych. Podmioty, które nie mogą odliczać podatku VAT i podatek ten jest wliczany do wartości środka trwałego, wykazują nakłady inwestycyjne łącznie z podatkiem VAT. Również pozostałe podmioty, w przypadku gdy podatek VAT zwiększy wartość ujętego w ewidencji księgowej środka trwałego, podają wartość łącznie z podatkiem VAT (dotyczy to samochodów osobowych zakupionych na własne potrzeby oraz zakupionych dóbr inwestycyjnych służących działalności nie opodatkowanej). Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA SOF-3 Dane wartościowe w tys. zł oraz udziały procentowe należy podawać z dokładnością do jednego znaku po przecinku, a pozostałe dane (w tym pracujący i zatrudnienie) w liczbach całkowitych. W dziale I w pytaniach 1, 2, 4, 6, 7 udzielenie odpowiedzi polega na otoczeniu kółkiem symbolu cyfrowego wariantu właściwego dla jednostki sprawozdawczej. Dział I. Dziedzina działania partii Pytanie 1 - należy odpowiedzieć, czym partia się zajmowała; czy swoje cele programowe partia realizowała, np. przez udział w parlamencie, rządzie, samorządzie terytorialnym, przez współpracę z organizacjami pozarządowymi. Należy zaznaczyć najwyżej 2 odpowiedzi. Pytanie 2 - należy określić, które dziedziny dominują w działalności partii politycznej. Należy wybrać najwyżej 3 odpowiedzi. Pytanie 3 - należy podać liczbę terenowych oddziałów (wojewódzkich, regionalnych). Nie należy podawać tu liczby kół. Pytanie 4 - należy uwzględnić frakcje statutowe i niestatutowe. Pytanie 6 - należy uwzględnić udział w międzynarodowych organizacjach politycznych, takich jak np. Międzynarodówka Socjalistyczna czy Europejska Partia Demokratyczna. Dział II. Pracujący i członkowie W wierszu 1 - wykazuje się liczbę pracujących w osobach (bez przeliczenia na pełne etaty; bez zatrudnionych na umowę zlecenie, umowę o dzieło), będących w stanie ewidencyjnym jednostki w ostatnim dniu roku i dla których jednostka sprawozdawcza jest ich głównym miejscem pracy. W wierszu 3 - wykazuje się przeciętną liczbę zatrudnionych na podstawie stosunku pracy po przeliczeniu osób niepełnozatrudnionych na pełne etaty. Przeciętną liczbę zatrudnionych w roku oblicza się dodając przeciętną liczbę zatrudnionych w poszczególnych miesiącach roku i otrzymaną sumę dzieli się przez 12 (bez względu na to, czy podmiot funkcjonował przez cały rok, czy nie). W wierszu 4 - należy podać łączną liczbę członków w podlegających oddziałach, płacących składki. Dział III. Przychody i wartości przekazanych przez jednostkę środków (finansowych i rzeczowych) 1. Przychody w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać wszystkie przychody, które jednostka realizuje zgodnie z przepisami prawa i statutu, tj. otrzymane składki członkowskie, dotacje i darowizny. Dział IV. Koszty działalności (bez wydatków inwestycyjnych oraz wartości przekazanych przez jednostkę środków finansowych i rzeczowych) w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać koszty poniesione w danym roku obejmujące pozycje kosztów prostych. Uwaga: dział ten nie obejmuje kosztów finansowych oraz pozostałych kosztów operacyjnych. W wierszu 2 - podaje się wynagrodzenie osobowe brutto łącznie z wypłatami z zysku do podziału (dokonywane również w postaci obligacji lub akcji), tj. wynagrodzenia zasadnicze, dodatki stałe i przejściowe, premie i nagrody, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (obejmujących stawkę zasadniczą i dopłaty), wynagrodzenia za czas urlopów, odprawy (emerytalne, dla zwalnianych grupowo i odszkodowawcze), wynagrodzenia za czas choroby wypłacane ze środków zakładu pracy, świadczenia deputatowe oraz inne sporadyczne składniki wynagrodzeń (niezależnie od źródeł finansowania tych wypłat). Dział V. Środki trwałe i nakłady inwestycyjne w tys. zł W wierszu 1 - wykazuje się łączną wartość brutto własnych środków trwałych (gruntów, budynków i budowli, maszyn i urządzeń technicznych, środków transportu i narzędzi) jednostek sprawozdawczych (także czasowo nieczynnych, jak np. znajdujące się w rezerwie lub zapasie, będące w naprawie, zbędne, uznane za trwale nieczynne, wydzierżawione innym jednostkom) łącznie z wartością środków trwałych przyjętych do użytkowania na podstawie umów dzierżawy, najmu lub leasingu, z których wynika prawo do ich amortyzowania. W wierszu 2 - wykazuje się wartość nakładów inwestycyjnych, do których zalicza się poniesione w okresie sprawozdawczym nakłady na nabycie (w tym również zakup środków trwałych nie wymagających montażu lub instalacji) bądź wytworzenie na własne potrzeby środków trwałych, nakłady na inwestycje rozpoczęte (nie zakończone, tj. na przyszłe środki trwałe, na inwestycje w obcych obiektach oraz inne nakłady związane z realizacją inwestycji, a nie zaliczane do środków trwałych). W przypadku realizacji wspólnych inwestycji przez kilku inwestorów, gdy jeden inwestor realizuje inwestycje, a inni inwestorzy partycypują w kosztach budowy, nakłady inwestycyjne powinny być wykazywane w zakresie całej inwestycji tylko w sprawozdaniach realizującego inwestycje, tzw. "inwestora zastępczego". Inwestorzy, którzy biorą udział w kosztach budowy, nie wykazują wnoszonych udziałów jako zrealizowanych nakładów inwestycyjnych. Podmioty, które nie mogą odliczać podatku VAT i podatek ten jest wliczany do wartości środka trwałego, wykazują nakłady inwestycyjne łącznie z podatkiem VAT. Również pozostałe podmioty, w przypadku, gdy podatek VAT zwiększy wartość ujętego w ewidencji księgowej środka trwałego, podają wartość łącznie z podatkiem VAT (dotyczy to samochodów osobowych zakupionych na własne potrzeby oraz zakupionych dóbr inwestycyjnych służących działalności nie opodatkowanej). Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA SOF-4 Dane wartościowe w tys. zł oraz udziały procentowe należy podawać z dokładnością do jednego znaku po przecinku, a pozostałe dane (w tym pracujący i zatrudnienie) w liczbach całkowitych. W dziale I w pytaniach 1, 3, 5 udzielenie odpowiedzi polega na otoczeniu kółkiem symbolu cyfrowego wariantu właściwego dla jednostki sprawozdawczej. Dział I. Dziedzina działania jednostki Pytanie 1 - należy określić, które z dziedzin działalności dominują w działalności statutowej. Należy zaznaczyć najwyżej 3 odpowiedzi. Dział II. Pracujący, członkowie i wolontariusze W wierszu 1 - wykazuje się liczbę pracujących w osobach (bez przeliczenia na pełne etaty; bez zatrudnionych na umowę zlecenie, umowę o dzieło), będących w stanie ewidencyjnym jednostki w ostatnim dniu roku i dla których jednostka sprawozdawcza jest ich głównym miejscem pracy. W wierszu 3 - wykazuje się przeciętną liczbę zatrudnionych na podstawie stosunku pracy po przeliczeniu osób niepełnozatrudnionych na pełne etaty. Przeciętną liczbę zatrudnionych w roku oblicza się dodając przeciętną liczbę zatrudnionych w poszczególnych miesiącach roku i otrzymaną sumę dzieli się przez 12 (bez względu na to, czy podmiot funkcjonował przez cały rok, czy nie). W wierszu 4 - wykazuje się liczbę wolontariuszy, którzy przynajmniej raz pracowali społecznie na rzecz jednostki (lub w jej ramach) w okresie sprawozdawczym. Pracą społeczną nie jest udział w imprezach organizowanych przez jednostkę, ale np. bezpłatna praca przy organizowaniu takich imprez, zbieranie funduszy lub pomoc potrzebującym w ramach działalności jednostki. W wierszu 5 - aby wykazać udział wartości pracy świadczonej przez wolontariuszy, należy podzielić szacunkową wartość pracy wykonanej w jednostce przez wolontariuszy (społecznie, bez wynagrodzenia) przez szacunkową ogólną wartość pracy wykonywanej (odpłatnie lub społecznie) przez wszystkie osoby (pracowników oraz wolontariuszy) w ramach jednostki w okresie sprawozdawczym; wynik tego dzielenia należy pomnożyć przez 100. W wierszu 6 - jednostki, które na pyt. 3 w dziale I odpowiedziały "tak", podają liczbę członków zrzeszonych w wykazanych (w pyt. 4 w dz. I) jednostkach niższego szczebla. Dział III. Przychody i wartości przekazanych przez jednostkę środków (finansowych i rzeczowych) 1. Przychody w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać wszystkie przychody, które jednostka realizuje zgodnie z przepisami prawa i statutu, tj. przychody z działalności statutowej oraz gospodarczej. W wierszu 3 - należy wykazać wszystkie przychody ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) oraz towarów, obejmujące kwoty należne za sprzedane produkty, tj. wyroby gotowe i półfabrykaty, wykonane roboty i usługi (o zaliczeniu danego rodzaju działalności do usług decyduje dana czynność, a nie wielkość uzyskanych z tego tytułu przychodów), np. przychody z wynajmu nieruchomości oraz przychody ze sprzedaży towarów - obrót (bez podatku VAT). Dział IV. Koszty działalności (bez wydatków inwestycyjnych oraz wartości przekazanych przez jednostkę środków finansowych i rzeczowych) w tys. zł W wierszu 1 - należy wykazać koszty poniesione w danym roku obejmujące pozycje kosztów prostych. Uwaga: dział ten nie obejmuje kosztów finansowych oraz pozostałych kosztów operacyjnych. W wierszu 3 - podaje się wynagrodzenie osobowe brutto łącznie z wypłatami z zysku do podziału (dokonywane również w postaci obligacji lub akcji), tj. wynagrodzenia zasadnicze, dodatki stałe i przejściowe, premie i nagrody, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych (obejmujących stawkę zasadniczą i dopłaty), wynagrodzenia za czas urlopów, odprawy (emerytalne, dla zwalnianych grupowo i odszkodowawcze), wynagrodzenia za czas choroby wypłacane ze środków zakładu pracy, świadczenia deputatowe oraz inne sporadyczne składniki wynagrodzeń (niezależnie od źródeł finansowania tych wypłat). Dział V. Środki trwałe i nakłady inwestycyjne w tys. zł W wierszu 1 - wykazuje się łączną wartość brutto własnych środków trwałych (gruntów, budynków i budowli, maszyn i urządzeń technicznych, środków transportu i narzędzi), jednostek sprawozdawczych (także czasowo nieczynnych, jak np. znajdujące się w rezerwie lub zapasie, będące w naprawie, zbędne, uznane za trwale nieczynne, wydzierżawione innym jednostkom) łącznie z wartością środków trwałych przyjętych do użytkowania na podstawie umów dzierżawy, najmu lub leasingu, z których wynika prawo do ich amortyzowania. W wierszu 2 - wykazuje się wartość nakładów inwestycyjnych, do których zalicza się poniesione w okresie sprawozdawczym nakłady na nabycie (w tym również zakup środków trwałych nie wymagających montażu lub instalacji) bądź wytworzenie na własne potrzeby środków trwałych, nakłady na inwestycje rozpoczęte (nie zakończone, tj. na przyszłe środki trwałe, na inwestycje w obcych obiektach oraz inne nakłady związane z realizacją inwestycji, a nie zaliczane do środków trwałych). W przypadku realizacji wspólnych inwestycji przez kilku inwestorów, gdy jeden inwestor realizuje inwestycje, a inni inwestorzy partycypują w kosztach budowy, nakłady inwestycyjne powinny być wykazywane w zakresie całej inwestycji tylko w sprawozdaniach realizującego inwestycje, tzw. "inwestora zastępczego". Inwestorzy, którzy biorą udział w kosztach budowy, nie wykazują wnoszonych udziałów jako zrealizowanych nakładów inwestycyjnych. Podmioty, które nie mogą odliczać podatku VAT i podatek ten jest wliczany do wartości środka trwałego - wykazują nakłady inwestycyjne łącznie z podatkiem VAT. Również pozostałe podmioty, w przypadku gdy podatek VAT zwiększy wartość ujętego w ewidencji księgowej środka trwałego, podają wartość łącznie z podatkiem VAT (dotyczy to samochodów osobowych zakupionych na własne potrzeby oraz zakupionych dóbr inwestycyjnych służących działalności nie opodatkowanej). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia wyższe w roku akademickim 1999/2000. (Dz. U. Nr 25, poz. 220) Na podstawie art. 141 ust. 6 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118) zarządza się, co następuje: § 1. Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia do szkół wyższych nadzorowanych przez Ministrów: Edukacji Narodowej, Zdrowia i Opieki Społecznej, Kultury i Sztuki, Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki wnoszą opłatę ustaloną przez rektora uczelni. Wysokość opłaty nie może przewyższać planowanych kosztów związanych z przeprowadzeniem postępowania rekrutacyjnego. § 2. Maksymalna wysokość opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia wyższe w roku akademickim 1999/2000 wynosi: 1) 65 zł dla osób ubiegających się o przyjęcie na kierunki studiów, na których postępowanie kwalifikacyjne na studia obejmuje sprawdzian uzdolnień artystycznych lub sprawności fizycznej kandydata, 2) 55 zł dla osób ubiegających się o przyjęcie na studia na pozostałych kierunkach. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej w roku akademickim 1999/2000. (Dz. U. Nr 25, poz. 221) Na podstawie art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Maksymalna wysokość opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej wynosi: 1) 65 zł dla osób ubiegających się o przyjęcie na kierunki i (lub) specjalności zawodowe, na których postępowanie kwalifikacyjne na studia obejmuje sprawdzian uzdolnień artystycznych lub sprawności fizycznej kandydata, 2) 55 zł dla osób ubiegających się o przyjęcie na studia na pozostałych kierunkach i specjalnościach zawodowych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie dopuszczenia w 1999 r. wyrobów zawierających azbest do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny. (Dz. U. Nr 25, poz. 222) Na podstawie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wykaz wyrobów zawierających azbest, dopuszczonych w 1999 r. do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny, spośród wyrobów określonych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018). 2. Wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 lutego 1999 r. (poz. 222) WYKAZ WYROBÓW ZAWIERAJĄCYCH AZBEST DOPUSZCZONYCH W 1999 R. DO PRODUKCJI LUB DO WPROWADZENIA NA POLSKI OBSZAR CELNY Lp.Kod PCNNazwa wyrobuSystematyczny wykaz wyrobów (SWW) 6812 Włókna azbestowe obrobione; mieszaniny na bazie azbestu lub azbestu i węglanu magnezowego; wyroby z takich mieszanin lub z azbestu (np. nici, tkaniny, odzież, nakrycia głowy, obuwie, uszczelki), wzmocnione lub nie, inne niż towary z pozycji nr 6811 lub 6813: 1ex 6812 70 00 0Płyty azbestowo-kauczukowe z przeznaczeniem na produkcję uszczelek stosowanych:1338-1 - Materiał z prasowanych włókien azbestowych, w arkuszach lub rolkach1) w instalacjach pracujących w kontakcie z takimi mediami, jak: - kwas siarkowy, oleum, kwas azotowy, kwas solny, - tlenki azotu o temperaturze 850°C, - gazy poreakcyjne o temperaturze od 300°C, - chlor mokry, przy parametrach pracy: temperatura 300-1300°C w połączeniu z wysokimi ciśnieniami od 30 barów 2) w instalacjach parowych w energetyce i ciepłownictwie (jednocześnie wysokie temperatury od 200°C i ciśnienie od 50 barów) 2ex 6812 90 90 0Uszczelki z płyt azbestowo-kauczukowych1338-2 - - Pozostałe- z przeznaczeniem jak wyżej, stosowane do uszczelniania układów wodnych, olejowych, wydechowych i elementów korpusowych silnika, uszczelki podgłowicowe; w typach silników "S", S-12U, S1000, S-850, S-700 2524 00 Azbest: 3ex 2524 00 30 0Azbest włóknisty1418-6 - włókna, płatki lub proszekdla potrzeb: - przygotowania według specjalnej technologii diafragm (przepon) elektrolizerów solanki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 9 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 25, poz. 223) Na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 674 i z 1999 r. Nr 6, poz. 41) po lp. 6 dodaje się lp. 6a w brzmieniu: 1234 «6a."Przyjęcie Polski do NATO"1kwiecień 1999 r.» § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 12 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stopni specjalizacji w zawodzie "pracownik socjalny". (Dz. U. Nr 25, poz. 224) Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 marca 1997 r. w sprawie stopni specjalizacji w zawodzie "pracownik socjalny" (Dz. U. Nr 24, poz. 125) w § 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Komisje regionalne działają przy publicznych policealnych szkołach pracowników służb społecznych, prowadzących szkolenie z zakresu specjalizacji I i II stopnia, oraz przy urzędzie marszałkowskim lub przy regionalnym ośrodku polityki społecznej." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach medycznych. (Dz. U. Nr 25, poz. 227) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 i art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się ramowe plany nauczania w publicznych szkołach medycznych dla zawodów określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 9), stanowiące załączniki nr 1-4 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Kształcenie w liceach medycznych jest prowadzone według ramowych planów nauczania określonych dotychczasowymi przepisami do zakończenia cyklu kształcenia. § 3. Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 7 sierpnia 1993 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach medycznych (Dz. Urz. MZiOS Nr 9, poz. 28 i z 1994 r. Nr 13, poz. 27). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 stycznia 1999 r. (poz. 227) Załącznik nr 1 RAMOWY PLAN NAUCZANIA Szkoła średnia medyczna Szkoła policealna Zawód ...................... ................................... /symbol cyfrowy/ Podbudowa programowa: liceum ogólnokształcące, liceum techniczne Lp.Przedmioty nauczania /obowiązkowe/SemestrRazem godzin tygodniowo w rocznym cyklu nauczani a III Liczba tygodni nauki a/ ............................................ Liczba godzin tygodniowo Przedmioty zawodowe b/ 16-9 1.................................................................. 2.................................................................. 3.................................................................. .................................................................... .................................................................... ..Zajęcia praktyczne b/ 12-18 ..Praktyka zawodowa: ........ tygodnie w semestrze ........ b/ Razem godzin przedmiotów zawodowych obowiązkowych282728-27 ..Wychowanie fizyczne222 Ogółem godzin przedmiotów obowiązkowych302930-29 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: Objaśnienia: a/ przyjmuje się 36 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin zajęć lekcyjnych i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określa program nauczania dla zawodu. Załącznik nr 2 RAMOWY PLAN NAUCZANIA Szkoła średnia medyczna Szkoła policealna Zawód: ...................... ............................. /symbol cyfrowy/ Podbudowa programowa: liceum ogólnokształcące, liceum techniczne Lp.Przedmioty nauczania /obowiązkowe/SemestrRazem godzin tygodniowo w 2-letnim cyklu nauczani a IIIIIIIV Liczba tygodni nauki a/ ........................................................................................ Liczba godzin tygodniowo Przedmioty zawodowe b/ 16,5-53,5 1...................................................... 2...................................................... 3...................................................... ........................................................ ........................................................ ..Zajęcia praktyczne b/................................37,5-2,5 ..Praktyka zawodowa: ........ tygodni w semestrze ........ i ........ b/ Razem godzin przedmiotów zawodowych obowiązkowych26-2826-28282854-56 ..Wychowanie fizyczne*220-20-22-4 Ogółem godzin przedmiotów obowiązkowych28-3028-3028-3028-3056-60 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: Objaśnienia: a/ przyjmuje się 38-36 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określają programy nauczania dla zawodów; * w kształceniu w zawodzie ratownika medycznego zwiększa się liczbę godzin WF w I i II semestrze do 4, a w semestrze III do 3, stosownie zmniejszając liczbę godzin przedmiotów zawodowych. Załącznik nr 3 RAMOWY PLAN NAUCZANIA Szkoła średnia medyczna Szkoła policealna Zawód: ...................... ...................... /symbol cyfrowy/ Podbudowa programowa: liceum ogólnokształcące, liceum techniczne Lp.Przedmioty nauczania /obowiązkowe/SemestrRazem godzin tygodniowo w 2,5-letnim cyklu nauczani a IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki a/ .............................................................................................................. Liczba godzin tygodniowo Przedmioty zawodowe b/ 30-50 1.............................................................. 2.............................................................. 3.............................................................. ................................................................ ................................................................ ................................................................ ..Zajęcia praktyczne b/ 42-21 ..Praktyka zawodowa: ........ tygodni w semestrze ........ b/ Razem godzin przedmiotów zawodowych obowiązkowych282830-2828-2030-2872-71 ..Wychowanie fizyczne220-22-00-23-4 Ogółem godzin przedmiotów obowiązkowych303030303075 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: Objaśnienia: a/ przyjmuje się 38-36 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określają programy nauczania dla zawodów. Załącznik nr 4 RAMOWY PLAN NAUCZANIA Szkoła średnia medyczna Technikum Zawód: ...................... ...................... /symbol cyfrowy/ Podbudowa programowa: szkoła podstawowa Lp.Przedmioty nauczania /obowiązkowe/ Klasa Razem godzin tygodniowo cyklu nauczani a IIIIIIIVV Liczba tygodni nauki a/ ........................................ Liczbagodzintygodniowo 1Język polski4333316 2Język obcy2222210 3Historia211116 4Elementy informatyki21---3 5Przysposobienie obronne11---2 6Wychowanie fizyczne2222210 7Wiedza o społeczeństwie----11 8Geografia211--4 9Matematyka2+22+22+12+12+110+7 10Fizyka1111-4 11Chemia21---3 12Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska/ b/11---2 ...Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,50,50,53 Razem godz. przedmiotów ogólnokształcących2418,513,512,512,581 13Przedmioty zawodowe b/ ........................... ...........................6610111245 ........................... ........................... ..Zajęcia praktyczne b/05,55,55,55,522 ...Zarys wiedzy o gospodarce--11-2 Razem godz. przedmiotów zawodowych611,516,517,517,569 Praktyka zawodowa: ........tygodniwklasie ........ i........b/ Ogółem godzin przedmiotów obowiązkowych3030303030150 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: Objaśnienia: a/ przyjmuje się 38-36 tygodni zajęć w roku szkolnym; b/ zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określa program nauczania dla zawodu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 lutego 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. (Dz. U. Nr 26, poz. 228) Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) w art. 121 wyrazy "2,03 %" zastępuje się wyrazami "1,62 %". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie określenia wysokości oraz zasad przyznawania ryczałtu członkom Krajowej Rady Sądownictwa. (Dz. U. Nr 26, poz. 230) Na podstawie art. 10a ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1996 r. Nr 72, poz. 347, z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 124, poz. 782 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Członkowie Krajowej Rady Sądownictwa, zwanej dalej "Radą", z wyjątkiem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, otrzymują ryczałt za udział w posiedzeniach i innych pracach Rady. 2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje członkom Rady w wysokości 20% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej za każdy dzień udziału w posiedzeniach i innych pracach Rady. 3. Ryczałt wypłaca się ze środków budżetowych Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w okresach miesięcznych. § 2. Ryczałt za udział w innych pracach Rady oblicza się dla poszczególnych członków na podstawie ogólnej liczby godzin przepracowanych w danym miesiącu, podzielonej przez liczbę "4" i następnie pomnożonej przez wskaźnik, o którym mowa w § 1 ust. 2. § 3. Podstawę wypłaty ryczałtu stanowi wniosek Przewodniczącego Rady. Do wniosku dołącza się protokoły posiedzeń Rady wraz z listami obecności oraz wykazy udziału poszczególnych członków w innych pracach Rady, sporządzane za okres każdego miesiąca. § 4. Traci moc zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 sierpnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości oraz zasad przyznawania ryczałtu członkom Krajowej Rady Sądownictwa (Monitor Polski Nr 54, poz. 487). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 stycznia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Wyrobów Obronnych (KWO). (Dz. U. Nr 26, poz. 231) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się Klasyfikację Wyrobów Obronnych (KWO), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Klasyfikacja Wyrobów Obronnych stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie zakresu działania i właściwości terytorialnej delegatur Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 26, poz. 232) Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się siedziby oraz właściwość terytorialną delegatur Urzędu Ochrony Państwa, określone w załączniku do rozporządzenia. § 2. Delegatura Urzędu Ochrony Państwa działa w zakresie określonym w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 marca 1999 r. (poz. 232) SIEDZIBY ORAZ WŁAŚCIWOŚĆ TERYTORIALNA DELEGATUR URZĘDU OCHRONY PAŃSTWA Lp.Siedziba delegaturyWłaściwość terytorialna 123 1Białystokwojewództwo podlaskie 2Bydgoszczwojewództwo kujawsko-pomorskie 3Gdańskwojewództwo pomorskie 4Katowicewojewództwo śląskie 5Krakówwojewództwo małopolskie 6Lublinwojewództwo lubelskie 7Łódźwojewództwo łódzkie 8Olsztynwojewództwo warmińsko-mazurskie 9Opolewojewództwo opolskie 10Poznańwojewództwa: wielkopolskie i lubuskie 11Radomwojewództwo świętokrzyskie i województwo mazowieckie, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawa pozostającego we właściwości terytorialnej Urzędu Ochrony Państwa w Warszawie 12Rzeszówwojewództwo podkarpackie 13Szczecinwojewództwo zachodniopomorskie 14Wrocławwojewództwo dolnośląskie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie określenia dla pracowników tworzących zawodową grupę muzealników wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania stanowisk związanych z działalnością podstawową muzeów oraz trybu ich stwierdzania. (Dz. U. Nr 26, poz. 233) Na podstawie art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające pracowników tworzących zawodową grupę muzealników do zajmowania stanowisk związanych z działalnością podstawową muzeów określa załącznik rozporządzenia. § 2. Wymagania kwalifikacyjne oraz staż pracy stwierdza, z zastrzeżeniem § 4, pracodawca na podstawie dyplomów, świadectw lub zaświadczeń oraz świadectw pracy dokumentujących: 1) ukończenie szkół wyższych, szkół oraz kursów kwalifikacyjnych lub innych form kształcenia, 2) uprawnienia nabyte do wykonywania określonych zawodów, 3) okresy zatrudnienia. § 3. 1. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania stanowisk określonych w załączniku do rozporządzenia zalicza się okresy zatrudnienia w: 1) muzeach, bibliotekach naukowych, archiwach i instytucjach ochrony dóbr kultury, 2) urzędach organów administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego na stanowiskach związanych z działalnością kulturalną, pod warunkiem posiadania co najmniej 3-letniego stażu pracy w muzealnictwie. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może zaliczyć pracownikowi do stażu pracy okresy zatrudnienia na innych stanowiskach niż wymienione w ust. 1, na których nabył kwalifikacje przydatne do pracy na określonym stanowisku w muzeum. § 4. 1. Stwierdzenia kwalifikacji niezbędnych do zajmowania stanowiska kustosza dyplomowanego oraz opiniowania dorobku zawodowego na stanowisku kustosza dokonuje komisja kwalifikacyjna na wniosek osoby zainteresowanej. 2. Członków komisji kwalifikacyjnej powołuje i odwołuje Minister Kultury i Sztuki na wniosek Rady do Sprawa Muzeów działającej przy Ministrze Kultury i Sztuki. 3. Liczba członków komisji nie może przekroczyć 5 osób. 4. Członkowie komisji kwalifikacyjnej wybierają przewodniczącego komisji. 5. Komisja kwalifikacyjna działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Ministra Kultury i Sztuki. 6. Komisja kwalifikacyjna: 1) stwierdza posiadanie kwalifikacji niezbędnych do zajmowania stanowiska kustosza dyplomowanego na podstawie złożonych dokumentów oraz rozmowy z zainteresowanym, 2) opiniuje dorobek zawodowy wymagany na stanowisku kustosza na podstawie złożonych dokumentów i materiałów. 7. W przypadku stwierdzenia przez komisję, iż zainteresowany nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych do zajmowania stanowiska kustosza dyplomowanego, lub wydania negatywnej opinii o dorobku zawodowym wymaganym na stanowisku kustosza, zainteresowany może zwrócić się w ciągu 14 dni do Ministra Kultury i Sztuki z prośbą o ponowne rozpatrzenie wniosku. § 5. 1. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji do zajmowania dotychczasowego stanowiska, powinien je uzupełnić w ciągu 5 lat, z wyjątkiem sytuacji określonych w ust. 2. 2. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji do zajmowania dotychczasowego stanowiska, a ukończył 45 lat życia i posiada 15-letni staż pracy związanej z działalnością podstawową muzeów, jest zwolniony od obowiązku uzupełniania kwalifikacji wymaganych na tym stanowisku. § 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania stanowisk w muzeach oraz trybu ich stwierdzania (Dz. U. Nr 122, poz. 804). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. (poz. 233) WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA STANOWISK ZWIĄZANYCH Z DZIAŁALNOŚCIĄ PODSTAWOWĄ MUZEÓW DLA PRACOWNIKÓW TWORZĄCYCH ZAWODOWĄ GRUPĘ MUZEALNIKÓW Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1Kustosz dyplomowany- wyższe specjalistyczne, 8 lat (w tym 2 lata na stanowisku starszego kustosza) - stopień naukowy doktora w dziedzinie związanej z działalnością podstawową muzeum, - dorobek zawodowy w zakresie wskazanym w art. 2 ustawy o muzeach, - znajomość języka obcego 2Starszy kustoszwyższe specjalistyczne oraz stopień naukowy doktora w dziedzinie związanej z działalnością podstawową muzeum lub podyplomowe studium muzealnicze6 lat 3Kustoszwyższe specjalistyczne oraz podyplomowe studium muzealnicze lub dorobek zawodowy w zakresie wskazanym w art. 2 ustawy o muzeach5 lat 4Adiunktwyższe specjalistyczne3 lata 5Starszy asystentwyższe specjalistyczne2 lata 6Asystentwyższe specjalistyczne- wyższe zawodowe (licencjat)- Uwaga: 1. Za wykształcenie wyższe zawodowe uznaje się studia w szkole wyższej pierwszego stopnia zakończone uzyskaniem dyplomu w jednej z dziedzin związanych z działalnością podstawową muzeów. 2. Za wykształcenie wyższe specjalistyczne uznaje się ukończenie studiów wyższych i uzyskanie dyplomu magisterskiego w jednej z dziedzin związanych z działalnością podstawową muzeów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 26, poz. 234) Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie ustala wymagania kwalifikacyjne i tryb stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego. § 2. 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania określonych stanowisk w następujących instytucjach kultury: 1) domach (ośrodkach, klubach i świetlicach) kultury, ogniskach artystycznych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) w galeriach sztuki (centrach, biurach wystaw artystycznych) określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) ośrodkach badań i dokumentacji określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) muzeach, na stanowiskach nie wymagających kwalifikacji określonych dla zawodowej grupy muzealników, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) Filmotece Narodowej określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 2. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz tryb stwierdzania tych kwalifikacji i uprawniające do zajmowania stanowisk związanych z działalnością podstawową w muzeach dla pracowników tworzących zawodową grupę muzealników oraz tryb stwierdzania tych kwalifikacji regulują odrębne przepisy. 3. Wykaz szkół wyższych, szkół i kursów, których ukończenie, lub egzaminów, których złożenie uznaje się za wykształcenie specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 3. Wymagania kwalifikacyjne pracowników stwierdza pracodawca na podstawie świadectw, dyplomów, zaświadczeń oraz świadectw pracy dokumentujących: 1) ukończenie szkół wyższych, szkół, kursów kwalifikacyjnych lub innych form kształcenia, 2) uprawnienia nabyte do wykonywania określonych zawodów, 3) okresy zatrudnienia. § 4. 1. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania określonych stanowisk w instytucjach kultury zalicza się okresy zatrudnienia w: 1) instytucjach kultury, 2) urzędach organów administracji rządowej lub samorządowej na stanowiskach do spraw działalności kulturalnej, 3) instytucjach innych niż wymienione w pkt 1 i 2, prowadzących działalność kulturalną. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może zaliczyć pracownikowi do stażu pracy inne okresy zatrudnienia na stanowiskach wymagających kwalifikacji, które mogą być przydatne na określonym stanowisku w instytucji kultury. 3. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji przewidzianych niniejszym rozporządzeniem do zajmowania określonego stanowiska, a ukończył 45 lat życia i posiada 15-letni staż pracy w jednostkach określonych w ust. 1, jest zwolniony od obowiązku uzupełnienia kwalifikacji na tym stanowisku. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 25 maja 1992 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w instytucjach kultury (Dz. U. Nr 46, poz. 206 i z 1998 r. Nr 122, poz. 802). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. (poz. 234) Załącznik nr 1 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W DOMACH (OŚRODKACH, KLUBACH I ŚWIETLICACH) KULTURY, OGNISKACH ARTYSTYCZNYCH Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Główny instruktorwyższe specjalistyczne3 lata wyższe i studia podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności wyższe i przygotowanie pedagogiczne wyższe zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności4 lata 2Starszy instruktorwyższe specjalistyczne2 lata wyższe i studia podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności wyższe i przygotowanie pedagogiczne3 lata wyższe zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności studium animatorów kultury4 lata średnie specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne 3Instruktorwyższe specjalistyczne- wyższe i przygotowanie pedagogiczne wyższe zawodowe odpowiadające wykonywanej specjalności studium animatorów kultury2 lata średnie specjalistyczne 4Młodszy instruktorstudium animatorów kultury- średnie specjalistyczne średnie 5Główny instruktor artystycznywyższe specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne5 lat pracy na stanowisku starszego instruktora artystycznego wyższe i studia podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności i przygotowanie pedagogiczne wyższe i instruktorski kurs kwalifikacyjny wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne studium pomaturalne odpowiadające wykonywanej specjalności średnie artystyczne i przygotowanie pedagogiczne średnie i instruktorski kurs kwalifikacyjny 6Starszy instruktor artystycznywyższe specjalistyczne i przygotowanie pedagogiczne- wyższe i studia podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności i przygotowanie pedagogiczne1 rok wyższe i instruktorski kurs kwalifikacyjny2 lata wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne3 lata studium pomaturalne odpowiadające wykonywanej specjalności3 lata średnie artystyczne i przygotowanie pedagogiczne4 lata średnie i instruktorski kurs kwalifikacyjny5 lat 7Instruktor artystycznywyższe i instruktorski kurs kwalifikacyjny- wyższe i studia podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności i przygotowanie pedagogiczne- wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne1 rok studium pomaturalne odpowiadające wykonywanej specjalności2 lata średnie artystyczne i przygotowanie pedagogiczne średnie i instruktorski kurs kwalifikacyjny3 lata 8Młodszy instruktor artystycznystudium pomaturalne odpowiadające wykonywanej specjalności- średnie artystyczne odpowiadające wykonywanej specjalności średnie i instruktorski kurs kwalifikacyjny 9Główny instruktor zespołu zainteresowańwyższe i przygotowanie pedagogiczne5 lat pracy na stanowisku starszego instruktora zespołu zainteresowań wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne średnie i przygotowanie pedagogiczne 10Starszy instruktor zespołu zainteresowańwyższe i przygotowanie pedagogiczne1 rok wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne2 lata średnie i przygotowanie pedagogiczne3 lata 11Instruktor zespołu zainteresowańwyższe i przygotowanie pedagogiczne- wyższe zawodowe i przygotowanie pedagogiczne1 rok średnie i przygotowanie pedagogiczne2 lata 12Młodszy instruktor zespołu zainteresowańśrednie i przygotowanie pedagogiczne- Załącznik nr 2 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W GALERIACH SZTUKI (CENTRACH, BIURACH WYSTAW ARTYSTYCZNYCH) Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Główny specjalistawyższe i studium podyplomowe odpowiadające wykonywanej specjalności4 lata wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności5 lat wyższe6 lat 2Starszy specjalistawyższe odpowiadające wykonywanej specjalności3 lata wyższe4 lata 3Specjalistawyższe specjalistyczne2 lata wyższe- 4Instruktorśrednie2 lata 5Młodszy specjalistaśrednie- Załącznik nr 3 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W OŚRODKACH BADAŃ I DOKUMENTACJI Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustoszwyższe z jednej z dziedzin reprezentowanych w ochronie dóbr kultury5 lat 2Główny specjalistawyższe4 lata 3Starszy specjalistawyższe- średnie 4Specjalistaśrednie- wyższe Załącznik nr 4 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA W MUZEACH STANOWISK NIE WYMAGAJĄCYCH KWALIFIKACJI OKREŚLONYCH DLA ZAWODOWEJ GRUPY MUZEALNIKÓW Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy konserwatorwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności6 lat 2Konserwatorwyższe specjalistyczne5 lat 3Adiunkt konserwatorskiwyższe specjalistyczne4 lata wyższe zawodowe (licencjat)5 lat 4Starszy asystent konserwatorskiwyższe specjalistyczne2 lata wyższe zawodowe (licencjat)3 lata 5Asystent konserwatorskiwyższe specjalistyczne- wyższe zawodowe (licencjat) 6Starszy dokumentalistawyższe specjalistyczne2 lata 7Dokumentalistawyższe specjalistyczne1 rok 8Młodszy dokumentalistaśrednie zawodowe- 9Starszy renowatorśrednie specjalistyczne3 lata 10Renowatorśrednie specjalistyczne2 lata 11Renowator przyuczonyśrednie4 lata zasadnicza szkoła zawodowa6 lat 12Młodszy renowatorśrednie- zasadnicza szkoła zawodowa3 lata 13Przewodnik muzealnyśrednie i przeszkolenie specjalistyczne- Uwaga: 1. Za wykształcenie wyższe zawodowe uznaje się studia w szkole wyższej pierwszego stopnia zakończone uzyskaniem dyplomu w jednej z dziedzin związanych z działalnością podstawową muzeów. 2. Za wykształcenie wyższe specjalistyczne uznaje się ukończenie studiów wyższych i uzyskanie dyplomu magisterskiego w jednej z dziedzin związanych z działalnością podstawową muzeów. Załącznik nr 5 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W FILMOTECE NARODOWEJ Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustosz ds. ochrony zbiorów filmowychwyższe8 lat Główny specjalista Główny konserwator zbiorów filmowych Naczelny filmograf 2Kustosz zbioru filmowegowyższe6 lat 3Starszy specjalistawyższe3 lata Starszy filmograf Starszy instruktor Starszy konserwator taśmy filmowej 4Starszy dokumentalistawyższe lub pomaturalne4 lata 5Specjalistawyższe lub pomaturalne2 lata 6Dokumentalistaśrednie2 lata Filmograf Konserwator taśmy filmowej Instruktor 7Młodszy filmografśrednie- Młodszy konserwator taśmy filmowej Magazynier zbiorów filmowych Młodszy dokumentalista Załącznik nr 6 WYKAZ SZKÓŁ WYŻSZYCH, SZKÓŁ I KURSÓW, KTÓRYCH UKOŃCZENIE, LUB EGZAMINÓW, KTÓRYCH ZŁOŻENIE UZNAJE SIĘ ZA WYKSZTAŁCENIE SPECJALISTYCZNE I PRZYGOTOWANIE PEDAGOGICZNE A. W zakresie wykształcenia uznanego za specjalistyczne do zajmowania stanowisk określonych w załącznikach do rozporządzenia: 1. Za wykształcenie średnie specjalistyczne (wykształcenie równorzędne) uznaje się: 1) ukończenie Państwowego Zawodowego Kursu dla Pracowników Kulturalno-Oświatowych, prowadzonego na podstawie zarządzenia nr 104 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 31 sierpnia 1965 r. w sprawie utworzenia Państwowego Zawodowego Kursu dla Pracowników Kulturalno-Oświatowych (Dz. Urz. MKiS Nr 5, poz. 61), 2) ukończenie szkoły średniej nauczycielskiej lub innej szkoły średniej uzupełnionej ukończeniem kursu kwalifikacyjnego II stopnia lub instruktorskiego kursu kwalifikacyjnego, 3) ukończenie Korespondencyjnego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, prowadzonego na podstawie decyzji Ministra Kultury i Sztuki z dnia 23 maja 1959 r., 4) ukończenie Państwowej Szkoły dla Instruktorów Teatru Ochotniczego, 5) ukończenie państwowego liceum kulturalno-oświatowego, 6) ukończenie Państwowej Rocznej Szkoły Kulturalno-Oświatowej (w Poznaniu), 7) posiadanie kwalifikacji do nauczania w szkołach muzycznych I stopnia, po złożeniu państwowego uproszczonego egzaminu na nauczycieli szkół muzycznych I stopnia, uzyskanych przed dniem 21 lipca 1989 r., 8) ukończenie kursów kwalifikacyjnych II stopnia, prowadzonych na podstawie zarządzenia nr 56 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 10 czerwca 1968 r. Dziennik Urzędowy Ministerstwa Kultury i Sztuki (Dz. Urz. MKiS Nr 7, poz. 40), 9) ukończenie instruktorskich kursów kwalifikacyjnych prowadzonych na podstawie uchwały nr 263 Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1982 r. w sprawie podnoszenia kwalifikacji pracowników uspołecznionych zakładów pracy oraz świadczeń przysługujących tym pracownikom (Monitor Polski z 1983 r. Nr 1, poz. 6, z 1986 r. Nr 13, poz. 89 i z 1988 r. Nr 17, poz. 136), 10) ukończenie instruktorskich kursów kwalifikacyjnych prowadzonych przez Centrum Animacji Kultury na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472). 2. Za wykształcenie specjalistyczne na poziomie studium pomaturalnego lub dawniej policealnego zawodowego (wykształcenie równorzędne) uznaje się ukończenie: 1) Państwowego Zaocznego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych według programu nauczania ustalonego po dniu 1 stycznia 1967 r., 2) Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy (wydziału animatorów kultury), dawniej Państwowego Studium Kulturalno-Oświatowego i Bibliotekarskiego (wydziału kulturalno-oświatowego), 3) uzyskanie zaliczenia wszystkich przedmiotów przewidzianych w programie wyższych studiów magisterskich o kierunku artystycznym, pedagogicznym, socjologicznym, filozoficznym, historycznym, filologicznym i etnograficznym, bez złożenia egzaminu magisterskiego lub dyplomowego, 4) pomaturalnych studiów menedżerskich w dziedzinie kultury, 5) Policealnego Studium Architektoniczno-Budowlanego im. St. Noakowskiego w Warszawie. 3. Za wykształcenie specjalistyczne na poziomie wyższym (wykształcenie równorzędne) uznaje się ukończenie: 1) szkoły wyższej o kierunku kulturoznawstwa, 2) szkoły wyższej o kierunku pedagogiki kulturalno-oświatowej lub animacji kultury, 3) szkoły wyższej o kierunku artystycznym, pedagogicznym, socjologicznym, filologicznym, historycznym, filozoficznym i etnograficznym, 4) innej niż wymieniona w pkt 3 szkoły wyższej, uzupełnione ukończeniem podyplomowych studiów odpowiadających wykonywanej specjalności, 5) międzywydziałowych studiów kulturalno-oświatowych utworzonych w szkołach wyższych, 6) kursów kwalifikacyjnych III stopnia, prowadzonych na podstawie zarządzenia nr 123 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 20 października 1967 r. w sprawie prowadzenia szkolenia kursowego i doskonalenia zawodowego przez Centralną Poradnię Amatorskiego Ruchu Artystycznego w zakresie kursów III stopnia (Dz. Urz. MKiS Nr 8, poz. 78), następnie przez Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, 7) Wyższego Studium Fotografii, prowadzonego przez Centrum Animacji Kultury dawniej Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury i Związek Polskich Artystów Fotografików, 8) Studium Reżyserii Teatralnej, prowadzonego przez Centralny Ośrodek Metodyczny Domu Wojska Polskiego, 9) szkół, kursów lub złożenie egzaminów, uznane za równorzędne z ukończeniem wyższych studiów zawodowych i magisterskich, określonych w zarządzeniu nr 36 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania poziomu wykształcenia dla określenia wysokości stawek wynagrodzenia zasadniczego (Dz. Urz. MKiS Nr 6, poz. 28, z późniejszymi zmianami), 10) wyższych szkół zawodowych o kierunkach kulturoznawczych. B. Za przygotowanie pedagogiczne wymagane na odpowiednich stanowiskach uznaje się: 1) ukończenie wyższych studiów z przygotowaniem pedagogicznym albo innych szkół lub kursów dających przygotowanie pedagogiczne w rozumieniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. Nr 98, poz. 433, z 1994 r. Nr 5, poz. 19 i Nr 109, poz. 521 oraz z 1999 r. Nr 14, poz. 127), 2) ukończenie zakładu kształcenia nauczycieli, 3) ukończenie studiów podyplomowych w zakresie przygotowania pedagogicznego, 4) ukończenie Państwowego Zaocznego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych według programu nauczania ustalonego po dniu 1 stycznia 1967 r., 5) ukończenie Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy, dawniej Państwowego Studium Kulturalno-Oświatowego i Bibliotekarskiego, 6) ukończenie kursów kwalifikacyjnych wymienionych w części A niniejszego załącznika, 7) przygotowanie pedagogiczne wymagane od nauczycieli szkół artystycznych w rozumieniu rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 10 stycznia 1983 r. w sprawie określenia szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli szkół artystycznych (Dz. U. Nr 2, poz. 17), 8) ukończenie kursów kwalifikacyjnych prowadzonych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 1992 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. Nr 63, poz. 317) lub rozporządzeniem Ministra Kultury i Sztuki z dnia 17 października 1994 r. w sprawie określenia rodzaju, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia zawodowego nauczycieli przedmiotów zawodowych szkół artystycznych (Dz. U. Nr 115, poz. 556). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ ORAZ EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 11 marca 1999 r. w sprawie zwolnień od pracy lub nauki osób należących do kościołów i innych związków wyznaniowych w celu obchodzenia świąt religijnych nie będących dniami ustawowo wolnymi od pracy. (Dz. U. Nr 26, poz. 235) Na podstawie art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracownik należący do kościoła lub innego związku wyznaniowego, którego święta religijne nie są dniami ustawowo wolnymi od pracy, prośbę o udzielenie zwolnienia od pracy, o którym mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), zwanej dalej "ustawą", powinien zgłosić pracodawcy co najmniej 7 dni przed dniem zwolnienia. Pracodawca zawiadamia pracownika o warunkach odpracowania zwolnienia nie później niż 3 dni przed dniem zwolnienia. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie świąt religijnych przypadających w określonym dniu każdego tygodnia. W celu umożliwienia pracownikowi obchodzenia tych świąt pracodawca, na prośbę pracownika, ustala dla niego indywidualny rozkład czasu pracy. § 2. 1. Uczeń lub student należący do kościoła lub innego związku wyznaniowego, którego święta religijne nie są dniami ustawowo wolnymi od pracy, zgłasza prośbę o udzielenie zwolnienia od nauki, o którym mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, do szkoły (innej placówki oświatowo-wychowawczej lub opiekuńczo-wychowawczej) albo szkoły wyższej, zwanej dalej "szkołą", w sposób przyjęty w szkole na początku roku szkolnego (akademickiego) lub w toku nauki, nie później jednak niż 7 dni przed dniem zwolnienia. 2. Udzielając zwolnienia od nauki, szkoła określa jednocześnie sposób wyrównania zaległości dydaktycznych spowodowanych zwolnieniem. § 3. W imieniu osoby niepełnoletniej prośbę o udzielenie zwolnienia, o którym mowa w § 1 ust. 1 i w § 2 ust. 1, zgłaszają rodzice lub opiekunowie prawni. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministrów Pracy i Polityki Socjalnej oraz Edukacji Narodowej z dnia 12 listopada 1990 r. w sprawie zwolnień od pracy lub nauki osób należących do kościołów i innych związków wyznaniowych w celu obchodzenia świąt religijnych nie będących dniami ustawowo wolnymi od pracy (Dz. U. Nr 82, poz. 481). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 12 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie praw i obowiązków oraz zasad wynagradzania pracowników Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. (Dz. U. Nr 26, poz. 236) Na podstawie art. 60 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 30 kwietnia 1991 r. w sprawie praw i obowiązków oraz zasad wynagradzania pracowników Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 42, poz. 186) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 i 3 otrzymują brzmienie: "§ 2. 1. Pracownicy Kasy, z zastrzeżeniem ust. 6, wynagradzani są według zasad przewidzianych dla pracowników urzędów administracji rządowej. 2. Pracownicy Centrali Kasy wynagradzani są według tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego przewidzianej dla pracowników urzędów naczelnych i centralnych organów administracji rządowej. 3. Pracownicy oddziałów regionalnych, placówek terenowych i innych jednostek organizacyjnych Kasy wynagradzani są według tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego przewidzianej dla pracowników pozostałych urzędów administracji rządowej. 4. Pracownicy zatrudnieni w Kasie na stanowiskach pomocniczych, robotniczych i obsługi wynagradzani są według tabeli przewidzianej dla tych stanowisk w urzędach administracji rządowej. 5. Pracownikom uprawnionym do dodatku funkcyjnego dodatek ten przysługuje według stawek określonych dla pracowników urzędów administracji rządowej. 6. Ustala się tabelę stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników: 1) Centrali Kasy, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) oddziałów regionalnych, placówek terenowych i innych jednostek organizacyjnych Kasy, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, robotniczych i obsługi w Kasie, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. W razie wypowiedzenia przez Kasę umowy o pracę zawartej na czas nie określony, pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy, który bezpośrednio przed podjęciem pracy w Kasie był urzędnikiem państwowym mianowanym, jeżeli przyczyną wypowiedzenia jest likwidacja jednostki organizacyjnej Kasy lub reorganizacja połączona ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia, a nie jest możliwe przeniesienie pracownika, za jego zgodą, do innej pracy w urzędzie państwowym, pracownikowi temu w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanej lub reorganizowanej jednostce a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej przysługuje świadczenie pieniężne, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje pracownikowi, który nabył prawo do emerytury, a w razie gdy były pracownik pobiera zasiłek wychowawczy, chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego ulega odpowiedniemu obniżeniu."; 2) dodaje się załączniki nr 1, 2 i 3 do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załącznikach nr 1, 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 12 marca 1999 r. (poz. 236) Załącznik nr 1 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW CENTRALI KASY ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor biura (komórki równorzędnej)XIX-XXI10wyższe7 2Naczelny lekarz KasyXIX-XXI10wyższe medyczne tytuł specjalisty7 3Wicedyrektor biura (komórki równorzędnej), główny księgowy Kasy, rzecznik prasowyXVIII-XX9wyższe7 główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 4Radca prezesaXVII-XVIII8wyższe7 5Lekarz-inspektor nadzoru orzecznictwa lekarskiegoXV-XVII6wyższe medyczne tytuł specjalisty1)7 6Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 7Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 starszy projektant, starszy programistaXII-XV 8Programista, elektronikXII-XV-wyższe5 9Specjalista, projektant, XII-XIV-wyższe4 specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze oraz aplikacja legislacyjna2 10Starszy inspektor, starszy statystyk, referendarzXI-XIII-wyższe3 11Administrator sieciX-XIV-wyższe- średnie3 12Administrator aplikacjiX-XIII-średnie2 13Inspektor, statystyk, podreferendarz, starszy księgowy, sekretarz: prezesa i jego zastępcyIX-XII-wyższe- średnie2 referent prawnywyższe prawnicze- 14Starszy referentVIII-XI-średnie2 księgowy, sekretarz dyrektora biura (komórki równorzędnej)- 15ReferentVI-IX-średnie- 1) W uzasadnionych przypadkach za zgodą Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego mogą być zatrudniani lekarze o specjalizacji I stopnia. Załącznik nr 2 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ODDZIAŁÓW REGIONALNYCH I ZAKŁADU POLIGRAFII KASY ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor oddziału/zakładuXVIII-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora oddziału/zakładu, główny księgowyXV-XX9wyższe7 3Lekarze: lekarz regionalny - inspektor orzecznictwa lekarskiegoXV-XVIII7według odrębnych przepisów5 lekarz - inspektor orzecznictwa lekarskiegoXIV-XVII64 4Główny programistaXIV-XVII6wyższe5 5Kierownik placówki terenowejXIII-XVIII7wyższe4 6Rzeczoznawcy budowlani: starszy rzeczoznawca budowlanyXIII-XVI4wyższe techniczne i uprawnienia budowlane5 rzeczoznawca budowlanyXI-XV-wyższe techniczne i uprawnienia budowlane- średnie techniczne i uprawnienia budowlane5 7Kierownik wydziałuXII-XV5wyższe3 8Główny specjalistaXII-XV5wyższe3 9Radca prawnyXII-XV5według odrębnych przepisów 10Kierownik referatuXII-XV4wyższe3 11Starszy aprobantXII-XV-wyższe3 12Zastępca kierownika placówki terenowejXII-XVII6wyższe4 13Kierownik samodzielnego referatuXII-XVI5wyższe4 14Starszy specjalista, starszy projektant, starszy programista, starszy informatykXII-XV-wyższe3 15Zastępca kierownika wydziałuXI-XIV3wyższe3 16ElektronikXI-XV-wyższe5 17Starszy inspektor ubezpieczeńXI-XV-wyższe2 18Specjalista, projektant, programista, informatykXI-XIV-wyższe2 19Starszy inspektor, starszy rewident, starszy statystyk, starszy asystent, samodzielny księgowyXI-XIII-wyższe2 średnie4 20Administrator sieciX-XIV-wyższe- średnie3 21AprobantX-XIV-wyższe2 IX-XIIIśrednie3 22Inspektor ubezpieczeńIX-XIII-wyższe- średnie2 23Inspektor, rewident, analityk, statystyk, starszy księgowy, starszy redaktor, asystent, sekretarz dyrektora oddziału/zakładuVIII-XII-wyższe- średnie2 referent prawny, referent prawno-administracyjnywyższe prawnicze lub administracyjne- 24Starszy referent ubezpieczeńVIII-XII-średnie1 25Młodszy informatyk, samodzielny referentVIII-XI-wyższe- średnie2 26Referent ubezpieczeńVII-X-średnie- 27Starszy referent, księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie2 28Referent, kasjer, korektor, młodszy księgowyV-IX-średnie- Załącznik nr 3 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH, ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI W KASIE ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Kierownik zespołu magazynówX-XII3średnie4 2Starszy kasjerXI-XIII-średnie4 3Serwisant urządzeń elektronicznych i mechanicznychX-XIV-średnie techniczne3 4Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów rzemieślnik specjalista, operator maszyn cyfrowychzasadnicze3 5Kierownik zmianyX-XI3średnie3 starszy magazynier w magazynie technicznym, starszy kontroler techniczny, starszy dyspozytor-2 6Operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 7Kierownik magazynu, dyspozytorIX-X2średnie3 sekretarska-maszynistka-- starszy operator urządzeń przygotowania danychVIII-X2 8Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów kierowca samochodu dostawczego mechanik samochodowyzasadnicze2 maszynista offsetowy 9Maszynista maszyn offsetowych zwojowych do druku i produkcji składanki komputerowejVIII-XIV-średnie techniczne- zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne2 10ZaopatrzeniowiecVIII-XI-średnie- 11Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 12Kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii głównej, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwumVIII-IX2średnie3 starszy magazynier, intendent, starsza maszynistka-- operator urządzeń przygotowania danychVII-IX 13Fotograf offsetowy, introligator przemysłowy, kopista offsetowy, maszynista maszyn offsetowych arkuszowych, maszynista maszyn typograficznych arkuszowych, operator-naświetlacz fotoskładu, składacz fotoskładu, składacz ręczny, montażysta fotoskładu, montażysta offsetowyVII-XII-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 14KorektorVII-XI-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 15Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 16Archiwista, magazynier, starsza telefonistka, maszynistkaVII-VIII-średnie- 17Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe oraz przeszkolenie- 18Robotnik magazynowy, robotnik transportowyVI-VIII-podstawowe- 19Monter-konserwator maszyn poligraficznychV-XII-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 20Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 21TelefonistkaV-VI-podstawowe i umiejętność wykonywania czynności- 22Pomocnik ogólnowydziałowyIV-VI-podstawowe- 23Portier, dozorcaIV-V-podstawowe- 24SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 25GoniecII-IV-podstawowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 17 marca 1999 r. w sprawie stanowisk i szczegółowych zasad wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz szczegółowych zasad odbywania stażu urzędniczego. (Dz. U. Nr 26, poz. 237) Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125) i art. 124 § 2a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) stanowiska w sądach powszechnych i wojskowych oraz powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, zwanych dalej sądami i prokuraturami, na których zatrudniani są urzędnicy i inni pracownicy, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk. 2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 3) tabele wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji, 5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu, 6) warunki zwalniania od odbycia stażu urzędniczego osób innych niż wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125), jeżeli osoby te wykażą się praktycznym i teoretycznym przygotowaniem do wykonywania obowiązków urzędnika. § 2. Ustala się: 1) tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji wymaganych od urzędników i innych pracowników stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabele stawek dodatku funkcyjnego urzędników i innych pracowników stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) wykaz prac wykonywanych w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, stanowiący nr 4 załącznik do rozporządzenia. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu zasadniczym", rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, ustalone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. Właściwy prezes sądu lub prokurator może, w uzasadnionych wypadkach, skrócić okres pracy zawodowej wymagany od urzędnika lub innego pracownika do zajmowania danego stanowiska. § 5. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem oraz radcy prawnemu przysługuje dodatek funkcyjny. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, dla których w załączniku nr 1 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalna stawka tego dodatku przewidziana dla danego stanowiska jest niższa o jedną stawkę. § 6. 1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności właściwy prezes sądu lub prokurator może przyznać urzędnikowi na czas określony dodatek specjalny. 2. Dodatek specjalny jest wypłacany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nie przekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. § 7. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia: 1) przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 5%, 2) przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 10%, 3) przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 15% miesięcznego najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Prace określone w załączniku nr 4 w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2, 4 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach, stwierdzone przez laboratoria Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwe terenowo wojewódzkie inspektoraty sanitarne. 4. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w załączniku nr 4 w ust. 1, 2 i 3 pkt 1, 3-8, co najmniej przez 80 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w tym załączniku w ust. 3 pkt 2 - przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia. 5. W razie zbiegu uprawnień do dodatków o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia. § 8. 1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę, zwanego dalej "dodatkiem za wysługę lat", wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się jeden z tych okresów. 3. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 4. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. § 9. 1. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednio zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów. 3. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody bądź w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrody jubileuszowe. 4. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. 6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 7. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się dniu rozwiązania stosunku pracy. 8. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 9. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 8, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 10. Przepisy ust. 8 i 9 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. § 10. 1. Tworzy się fundusz nagród, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy, w wysokości do 3% planowanych wynagrodzeń osobowych, pozostający w dyspozycji właściwego prezesa sądu lub prokuratora. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. § 11. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 12. 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 2. Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. § 13. 1. Dla innych pracowników sądów i prokuratury nie będących urzędnikami tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. 2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz warunki przyznawania premii określa regulamin premiowania. § 14. 1. Kierowcy, za powierzone mu stałe dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres jego normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, ustala właściwy prezes sądu lub prokurator, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość. § 15. Staż urzędniczy, zwany dalej "stażem", ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika podejmującego pracę w sądzie lub w prokuraturze, do należytego wykonywania obowiązków urzędnika na stanowiskach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 16. Stażysta powinien poznać strukturę sądu lub prokuratury i funkcjonowanie podstawowych komórek organizacyjnych oraz podległych jednostek organizacyjnych, jak również tryb załatwiania spraw, które będą należały do zakresu przyszłych obowiązków stażysty jako urzędnika. § 17. 1. Stażysta odbywa staż zgodnie z programem ustalonym przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora. 2. Miejsce i czas odbywania stażu określa właściwy prezes sądu lub prokurator. 3. Przed przystąpieniem do odbywania stażu stażysta składa oświadczenie, że zapoznał się z obowiązującymi przepisami o ochronie informacji niejawnych. § 18. 1. Szkolenie w ramach odbywania stażu obejmuje zajęcia praktyczne umożliwiające stażyście nabycie umiejętności zastosowania wiedzy teoretycznej w praktycznym działaniu. 2. Program szkolenia może obejmować zajęcia teoretyczne, ze szczególnym uwzględnieniem organizacji i funkcjonowania sądów i prokuratury. 3. Zajęcia praktyczne i teoretyczne są organizowane przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora prokuratury, w której odbywa się staż. § 19. 1. Staż może być organizowany dla pracowników dwóch lub więcej sądów lub prokuratur na podstawie porozumienia właściwych prezesów sądów lub prokuratorów. 2. Prezes sądu lub prokurator prokuratury, w której odbywa się staż, jest na czas jego trwania przełożonym służbowym stażystów. § 20. 1. Stażem kieruje pracownik powołany przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora, zwany dalej "kierownikiem stażu". Kierownika stażu powołuje się w sądzie lub prokuraturze, w której równocześnie odbywa staż co najmniej 6 stażystów. W pozostałych wypadkach powołuje się opiekunów stażystów wykonujących obowiązki kierownika stażu. 2. Kierownik stażu lub opiekun stażystów sporządza opinię o przebiegu stażu, określającą przede wszystkim następujące cechy stażysty: 1) wiedzę zawodową oraz umiejętności jej stosowania w praktyce, 2) obowiązkowość, pracowitość, inicjatywę i punktualność, 3) zdolności zawodowe, 4) stosunek do współpracowników i interesantów. 3. Kierownik stażu otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości 15% wynagrodzenia zasadniczego miesięcznie. W sądzie lub w prokuraturze, w której staż odbywa równocześnie więcej niż 15 stażystów, właściwy prezes sądu lub prokurator może powierzyć pracownikowi kierowanie stażem bez dodatkowego wynagrodzenia, zwalniając go równocześnie od innych obowiązków służbowych. § 21. 1. Staż kończy się oceną kwalifikacyjną, w której uwzględnia się wyniki egzaminu sprawdzającego umiejętności stosowania w praktyce wiedzy zdobytej przez stażystę oraz opinię kierownika (opiekuna) stażu. O ocenie kwalifikacyjnej informuje się stażystę. 2. Egzamin przeprowadza komisja powołana przez właściwego prezesa sądu lub prokuratora. 3. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prezes lub wiceprezes, prokurator lub zastępca prokuratora właściwego sądu lub prokuratury, oraz dwóch lub trzech doświadczonych urzędników sądów lub prokuratury. § 22. 1. Przedmiotem egzaminu jest całość zagadnień wchodzących w zakres praktyki urzędnika sądowego lub prokuratorskiego, z uwzględnieniem znajomości przepisów o wewnętrznej organizacji i zakresie działania sekretariatów i innych działów administracji sądowej lub prokuratorskiej oraz wybranych zagadnień organizacji i funkcjonowania sądów i prokuratury. 2. Egzamin odbywa się ustnie w terminie i miejscu wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej, w obecności kierownika stażu. 3. Komisja egzaminacyjna ocenia wynik egzaminu stopniami: "bardzo dobry", "dobry", "dostateczny", "niedostateczny". 4. Z przebiegu i wyniku egzaminu sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej. Wynik egzaminu podaje się do wiadomości zainteresowanemu. § 23. 1. Od obowiązku odbycia stażu może być zwolniona osoba wykazująca się wymaganą programem stażu wiedzą teoretyczną, umiejętnościami stosowania tej wiedzy w praktyce, znajomością organizacji i funkcjonowania sądu lub prokuratury, w której jest lub ma być zatrudniona, oraz znajomością metod i techniki pracy biurowej. 2. Decyzję w sprawie zwolnienia od obowiązku odbycia stażu podejmuje właściwy prezes sądu lub prokurator na podstawie opinii komisji egzaminacyjnej, o której mowa w § 21 ust. 2 i 3. § 24. Pracownicy, zatrudnieni w sądach i prokuraturze w dniu wejścia w życie rozporządzenia, mogą pozostawać na dotychczas zajmowanych stanowiskach, nawet jeśli nie posiadają wykształcenia określonego w rozporządzeniu. § 25. Pracownikowi zatrudnionemu w sądzie lub prokuraturze w dniu wejścia w życie rozporządzenia, przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych, wlicza się okresy, które zostały wliczone temu pracownikowi, przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo w sądzie lub prokuraturze przed tym dniem. § 26. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 marca 1999 r. (poz. 237) Załącznik nr 1 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI WYMAGANYCH OD URZĘDNIKÓW I INNYCH PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W SĄDACH POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH ORAZ W POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH JEDNOSTKACH PROKURATURY A. Dla urzędników sądów i prokuratury Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Sądy apelacyjne 1Dyrektor administracyjnyXVIII-XXI10wyższe5 2Radca prawnyXVII-XVIII9według odrębnych przepisów 3Główny księgowy, kierownik oddziału, kierownik zespołu kontroliXV-XVIII8wyższe5 4Rewident, starszy inspektor do spraw biurowości, starszy inspektor do spraw obronnychXIV-XVII5wyższe5 5Główny specjalista, zastępca głównego księgowego, zastępca kierownika oddziałuXIV-XVI4wyższe3 6Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 II. Sądy okręgowe 1Dyrektor administracyjnyXVII-XX10wyższe5 2Radca prawnyXVI-XVII9według odrębnych przepisów 3Główny księgowy, kierownik oddziału administracyjnego, finansowego, kadrXV-XVII8wyższe5 4Kurator wojewódzkiwedług odrębnych przepisów5wyższe9 5Kierownik oddziału inwestycji i remontówXIV-XVI7wyższe3 6Starszy inspektor do spraw biurowości, starszy inspektor do spraw kontroli - rewidentXIV-XVI4wyższe5 7Kierownik samodzielnej sekcji kadrXIII-XVI5wyższe3 8Analityk systemuXIII-XV4wyższe3 XI-XIIIśrednie5 9Starszy inspektor do spraw inwestycji, starszy inspektor do spraw obronnych, zastępca głównego księgowegoXIII-XV4wyższe3 10Kierownik oddziału gospodarczegoXII-XIV4wyższe3 11Starszy inspektorIX-XIII-średnie5 12Zastępca kierownika oddziału administracyjnego, IX-XII2wyższe3 zastępca kierownika oddziału gospodarczegośrednie5 III. Sądy rejonowe 1Główny księgowy, kierownik oddziału administracyjnegoXII-XV4wyższe4 2Radca kolegium do spraw wykroczeńXI-XV3wyższe3 3Kierownik oddziału gospodarczegoXII-XIV3wyższe3 4Zastępca kierownika oddziału, XII-XIV2wyższe2 zastępca głównego księgowegoIX-XIIśrednie3 5Kierownik samodzielnej sekcji kadrXIII-XVI5wyższe3 6Referendarz sądowywedług odrębnych przepisów 7Aplikant referendarskiXI-XIII-wyższe- IV. Wszystkie sądy 1Kurator specjalistawedług odrębnych przepisów4wyższe9 2Starszy inspektor sądowyXIII-XVI4wyższe5 3Kierownik sekretariatu wydziałuXIV-XV4wyższe3 średnie5 4Starszy kurator zawodowywedług odrębnych przepisów2wyższe4 5Kurator zawodowy-wyższe1 6Zastępca kierownika sekretariatu wydziału, kierownik sekcji wydziałuXI-XIII2wyższe1 średnie4 7Starszy sekretarz sądowyXI-XIII-średnie 3 8InformatykX-XIII-średnie3 9Stażysta kuratorskiwedług odrębnych przepisów-,wyższe- 10Inspektor, starszy księgowyVIII-XII-średnie2 11Sekretarz sądowyIX-XI-średnie2 12Starszy protokolant sądowy, księgowyVIII-XI-średnie2 13Starszy referent, protokolant sądowyVII-XI-średnie1 14Młodszy księgowy, pomocnik sekretarza, referentVI-IX-średnie1 15Referent - stażystaIII-VII-wyższe- I-VIśrednie V. Prokuratury apelacyjne 1Dyrektor administracyjnyXVIII-XXI10wyższe5 2Radca prawnyXVII-XVIII9według odrębnych przepisów 3Główny księgowy, kierownik samodzielnego działuXV-XVIII8wyższe5 4Zastępca kierownika samodzielnego działu, rewident, starszy inspektor do spraw biurowości, starszy inspektor do spraw obronnychXIV-XVII5wyższe5 5Zastępca głównego księgowego, kierownik sekretariatu, główny specjalistaXIV-XVI4wyższe3 6Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 VI. Prokuratury okręgowe 1Dyrektor administracyjnyXVII-XX10wyższe5 2Radca prawnyXVI-XVII9według odrębnych przepisów 3Główny księgowy, naczelnik wydziałuXV-XVII8wyższe5 4Starszy inspektor do spraw biurowości i statystyki, zastępca naczelnika wydziału, zastępca głównego księgowegoXIII-XV4wyższe3 5Starszy inspektor do spraw obronnychXIII-XV4wyższe3 6Analityk systemuXII-XV4wyższe3 XI-XIIIśrednie5 7Kierownik działuXIV-XV4średnie5 8Starszy inspektorIX-XIII-średnie5 9Referent prawnyVII-XI-wyższe prawnicze lub administracyjne- VII. Wszystkie prokuratury 1ReferendarzXIII-XVI4wyższe5 2Kierownik działu, kierownik sekretariatuXIII-XV4średnie5 3InformatykX-XIII-średnie3 4Starszy sekretarzXI-XIII-średnie3 5Starszy księgowy, inspektorVIII-XII-średnie2 6SekretarzIX-XI-średnie2 7KsięgowyVIII-XI-średnie2 8Młodszy księgowy, pomocnik sekretarza, referentIV-VIII-średnie1 9Referent - stażystaIII-VII-wyższe- I-VIśrednie B. Dla innych pracowników sądów i prokuratury nie będących urzędnikami Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 2Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 3Starszy bibliotekarz, operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 4Kierownik magazynu, kierownik hali maszynIX-X2średnie3 Sekretarka-- 5Maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytorIX-X-średnie- 6Kierownik kancelarii głównej, kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 7Starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistka, starszy operator ksiąg wieczystychVIII-IX-średnie3 8Magazynier, archiwista, starsza telefonistka, maszynistkaVII-VIII-średnie- 9TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności 10Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów 11Rzemieślnik specjalista, woźny audiencjonalnyIX-XI-zasadnicze- 12Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów 13Rzemieślnik wykwalifikowany, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 14Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 15Operator urządzeń powielających, operator ksiąg wieczystychVI-VIII-podstawowe- 16Starszy woźny sądowyVI-VII-podstawowe- 17Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 18Woźny sądowyV-VII-podstawowe- 19Portier, szatniarz, woźny, dozorca, dźwigowyIV-V-podstawowe- 20SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 21GoniecI-IV-podstawowe- Załącznik nr 2 TABELE WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* A. Dla urzędników sądów i prokuratury Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I650-1 100 II670-1 150 III690-1 200 IV710-1 250 V730-1 300 VI750-1 360 VII770-1 420 VIII795-1 480 IX820-1 540 X850-1 620 XI880-1 700 XII910-1 780 XIII950-1 860 XIV990-1 960 XV1 030-2 060 XVI1 080-2 180 XVII1 130-2 300 XVIII1 180-2 450 XIX1 230-2 600 XX1 300-2 800 XXI1 400-3 000 B. Dla innych pracowników sądów i prokuratury nie będących urzędnikami Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych do dnia 28 lutego 1999 r.od dnia 1 marca 1999 r. I554-628600-690 II560-640605-700 III566-665610-730 IV579-689620-760 V591-720630-790 VI603-750640-825 VII615-794655-870 VIII628-837670-920 IX640-886685-970 X652-942700-1 030 XI665-997715-1 090 XII683-1 058730-1 160 * Kwoty wynagrodzeń zostały przeliczone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006) Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Stawka dodatku funkcyjnegoProcent najniższego wynagrodzenia zasadniczego 1do 35 2do 50 3do 65 4do 80 5do 95 6do 110 7do 125 8do 150 9do 175 10do 200 Załącznik nr 4 WYKAZ PRAC WYKONYWANYCH W WARUNKACH UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA 1. Do pierwszego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w pomieszczeniach, w których ze względu na technologię produkcji konieczne jest stosowanie wyłącznie oświetlenia elektrycznego, 2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, 3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C, 4) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej, 5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną, 7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą. 2. Do drugiego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w pomieszczeniach zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu - zgodnie z przepisami w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) w warunkach narażenia na hałas, 3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała, 4) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej, 5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie. 3. Do trzeciego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia, 3) w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, których wykaz określają odrębne przepisy, 4) pod ziemią lub pod wodą, 5) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, 6) przy wytwarzaniu, stosowaniu, magazynowaniu i transportowaniu gazów, paliw i materiałów wybuchowych, 7) w szczególności wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni - których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia, 8) w kontakcie z materiałem zakaźnym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 24 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów pracy, sądów ubezpieczeń społecznych oraz sądów pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych i sądów pracy w sądach rejonowych. (Dz. U. Nr 26, poz. 238) Na podstawie art. 17 § 1 i 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów pracy, sądów ubezpieczeń społecznych oraz sądów pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych i sądów pracy w sądach rejonowych (Dz. U. Nr 166, poz. 1255) w § 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 lit. a) i b) otrzymują brzmienie: "a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Ostrołęce, Płocku i Warszawie, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Ostrołęce i Płocku,"; 2) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) w Sądzie Okręgowym w Gorzowie Wlkp. - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu,"; 3) w pkt 8 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący miasta: Chorzów, Imielin, Katowice, Mysłowice, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie i Świętochłowice oraz gminę Chełm Śląski z obszaru właściwości tego Sądu oraz sprawy organów rentowych Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Katowicach, Wojskowej Komendy Policji w Katowicach i Wojskowego Biura Emerytalnego w Katowicach,"; 4) po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu: "18a) w Sądzie Okręgowym w Radomiu - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu,"; 5) po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu: "21a) w Sądzie Okręgowym w Świdnicy - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu,"; 6) w pkt 24 lit. b) i d) otrzymują brzmienie: "b) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Jeleniej Górze i Legnicy," "d) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Jeleniej Górze i Legnicy," 7) pkt 25 otrzymuje brzmienie: "25) w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r., z wyjątkiem § 1 pkt 5, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: w z. J. Niemcewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego. (Dz. U. Nr 26, poz. 239) Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) wartości kosztorysowej robót - należy przez to rozumieć wartość szacunkową zamówienia na roboty budowlane, wynikającą z kosztorysu inwestorskiego, 2) dokumentacji projektowej - należy przez to rozumieć wymagany odrębnymi przepisami projekt budowlany wraz z opisami i rysunkami niezbędnymi do realizacji robót, w razie potrzeby uzupełniony szczegółowymi projektami, lub opis zawierający określenie rodzaju, zakresu i standardu wykonania robót budowlanych, 3) specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych - należy przez to rozumieć opracowanie zawierające zbiory wymagań w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, obejmujące w szczególności wymagania właściwości materiałów, wymagania dotyczące sposobu wykonania i oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót oraz określenie zakresu prac, które powinny być ujęte w cenach poszczególnych pozycji przedmiaru, 4) założeniach wyjściowych do kosztorysowania - należy przez to rozumieć dane techniczne, technologiczne i organizacyjne nie określone w dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych, a mające wpływ na wysokość wartości kosztorysowej, 5) przedmiarze robót - należy przez to rozumieć opracowanie wchodzące w skład dokumentacji projektowej, zawierające opis robót budowlanych w kolejności technologicznej ich wykonania, z podaniem ilości jednostek przedmiarowych robót wynikających z dokumentacji projektowej oraz podstaw do ustalania cen jednostkowych robót i nakładów rzeczowych (nr katalogu, tablicy i kolumny). § 2. 1. Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią: 1) dokumentacja projektowa zawierająca przedmiar robót, 2) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych, 3) założenia wyjściowe do kosztorysowania, 4) ceny jednostkowe robót - dla metody kalkulacji uproszczonej, 5) jednostkowe nakłady rzeczowe - dla metody kalkulacji szczegółowej, 6) stawki i ceny czynników produkcji (robocizny, materiałów, pracy sprzętu) oraz wskaźnik narzutu kosztów pośrednich i zysku kalkulacyjnego - dla metody kalkulacji szczegółowej. 2. Przy ustalaniu cen jednostkowych robót należy stosować: 1) ceny jednostkowe robót określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów, 2) kalkulacje szczegółowe, według zasad określonych w § 5, w wypadku cen nie określonych zgodnie z pkt 1. 3. Przy ustalaniu jednostkowych nakładów rzeczowych należy stosować: 1) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów, 2) metodę interpolacji i ekstrapolacji, przy wykorzystaniu odpowiednich wielkości, określonych zgodnie z pkt 1, 3) analizę indywidualną w wypadku niemożliwości ustalenia nakładów w oparciu o podstawy wymienione w pkt 1 i 2. 4. Przy ustalaniu stawek i cen czynników produkcji należy: 1) przyjmować wielkości określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów, 2) korzystać z cenników producentów materiałów lub dostawców oraz cenników usługodawców, baz sprzętowo-transportowych, z doliczeniem kosztów zakupu według kalkulacji indywidualnej, w wypadku braku cen określonych zgodnie z pkt 1. 5. Ceny materiałów ustalane indywidualnie podaje się łącznie z kosztami zakupu. 6. Przy ustalaniu wskaźników narzutów kosztów pośrednich należy przyjmować wielkości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 7. Wskaźnik narzutu zysku, o którym mowa w § 5 ust. 3, w odniesieniu do wszystkich rodzajów robót budowlanych ustala się w wysokości 5%. 8. Kosztorys inwestorski obejmuje: 1) stronę tytułową zawierającą: a) nazwę obiektu lub robót z podaniem lokalizacji, b) nazwę i adres zamawiającego, c) nazwę i adres jednostki oraz imiona i nazwiska, z określeniem funkcji osób opracowujących kosztorys, a także ich podpisy, d) wartość kosztorysową robót, e) datę opracowania kosztorysu inwestorskiego, 2) ogólną charakterystykę obiektu lub robót, zawierającą krótki opis techniczny wraz z istotnymi parametrami, które określają wielkość obiektu lub robót, 3) przedmiar robót, 4) kalkulację uproszczoną lub szczegółową, 5) tabelę wartości elementów scalonych, sporządzoną w postaci sumarycznego zestawienia wartości robót określonych przedmiarem robót, łącznie z narzutami kosztów pośrednich i zysku, odniesionych do elementu obiektu lub zbiorczych rodzajów robót, 6) załączniki: a) założenia wyjściowe do kosztorysowania, b) analizy i kalkulacje dotyczące indywidualnego ustalania cen jednostkowych oraz nakładów rzeczowych. § 3. 1. Kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji uproszczonej. 2. W wypadku braku podstaw do opracowania kosztorysu metodą kalkulacji uproszczonej, kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji szczegółowej. § 4. Kalkulacja uproszczona polega na obliczeniu wartości kosztorysowej robót objętych przedmiarem robót jako sumy iloczynów ilości jednostek przedmiarowych robót i ich cen jednostkowych, według następującego wzoru: gdzie: Wk - oznacza wartość kosztorysową robót, L - oznacza liczbę jednostek sprzedmiarowanych robót, Cj - oznacza cenę jednostkową określonego j-tego rodzaju robót. § 5. 1. Kalkulacja szczegółowa polega na określeniu wartości kosztorysowej robót przez obliczenie dla pozycji objętych przedmiarem robót wartości poszczególnych jednostkowych nakładów rzeczowych (kosztów bezpośrednich), doliczeniu narzutów i przemnożeniu tych wartości przez ilości jednostek przedmiarowych robót w obiekcie lub jego elemencie według następującego wzoru: gdzie: Wk - oznacza wartość kosztorysową robót, n - oznacza jednostkowe nakłady rzeczowe: robocizny - nr, materiałów - nm, pracy sprzętu - ns, c - oznacza ceny czynników produkcji: robocizny - Cr, ceny materiałów - Cm, ceny pracy sprzętu - Cs, n × c - oznacza koszty bezpośrednie jednostki przedmiarowej robót, obliczone według wzoru: [WZÓR] Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót, Zj - oznacza zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową robót, L - oznacza ilość jednostek sprzedmiarowanych robót. 2. Koszty pośrednie ustala się za pomocą wskaźnika kosztów pośrednich, według następującego wzoru: gdzie: Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót, Wkp - oznacza wskaźnik narzutu kosztów pośrednich w %, Rj - oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót, Sj - oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót. 3. Zysk kalkulacyjny oblicza się za pomocą wskaźnika narzutu zysku, według następującego wzoru: gdzie: Zj - oznacza zysk kalkulowany na jednostkę przedmiarową robót, Wz - oznacza wskaźnik narzutu zysku w %, Rj - oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót, Mj - oznacza koszt materiałów na jednostkę przedmiarową robót, Sj - oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót, Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót. § 6. Wartość kosztorysowa materiałów w kalkulacji szczegółowej oraz koszty bezpośrednie materiałów w cenie jednostkowej robót nie obejmują materiałów, konstrukcji, wyrobów, maszyn i urządzeń, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego (Dz. U. Nr 140, poz. 793). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lutego 1999 r. (poz. 239) Załącznik nr 1 WYKAZ WSKAŹNIKÓW KOSZTÓW POŚREDNICH Symbol EKD*) PKD**)WyszczególnienieWskaźniki kosztów pośrednich w % 45Budownictwo 45.1Przygotowanie terenu pod budowę 45.11Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych; roboty ziemne30-40 45.12Wykonywanie wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich30-40 45.2Wznoszenie kompletnych obiektów budowlanych lub ich części; inżynieria lądowa i wodna 45.21Budownictwo ogólne i inżynieria lądowa: - roboty ogólnobudowlane w budynkach mieszkalnych, użytku publicznego, produkcyjno-usługowych, przemysłowych i składowych60-80 - montaż obiektów budowlanych z elementów prefabrykowanych55-75 - budowa obiektów inżynierii lądowej55-75 45.22Wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych60-80 45.23Wykonywanie robót budowlanych drogowych50-65 45.24Budowa obiektów inżynierii wodnej50-65 45.25Wykonywanie specjalistycznych robót budowlanych60-80 45.3Wykonywanie instalacji budowlanych 45.31Wykonywanie instalacji elektrycznych60-80 45.32Wykonywanie robót budowlanych izolacyjnych60-80 45.33Wykonywanie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych65-85 45.34Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych60-80 45.4Wykonywanie robót budowlanych wykończeniowych 45.41Tynkowanie60-80 45.42Zakładanie stolarki budowlanej60-80 45.43Wykonywanie podłóg i ścian60-80 45.44Malowanie i szklenie60-80 45.45Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych60-80 *) EKD - Europejska klasyfikacja działalności - zarządzenie nr 83 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz. Urz. GUS Nr 30, poz. 151); **) PKD - Polska klasyfikacja działalności - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. (Dz. U. Nr 128, poz. 829 i z 1998 r. Nr 143, poz. 918). Załącznik nr 2 WYKAZ MATERIAŁÓW, KONSTRUKCJI, WYROBÓW, MASZYN I URZĄDZEŃ, KTÓRYCH WARTOŚCI NIE UWZGLĘDNIA SIĘ W KOSZTORYSACH INWESTYCYJNYCH Gałąź 06 - Wyroby przemysłu metalowego Lp.Wyroby, których wartości nie uwzględnia się w kosztorysach robót budowlanychWyroby, których wartości uwzględnia się w kosztorysach robót budowlanych, stanowiące wyjątki z branż, podbranż i grup wyrobów wym. w kol. 3 Symbol SWW*)Symbol PKWiU**)Nazwa wyrobuSymbol SWWSymbol PKWiUNazwa wyrobu 1234567 1061ex 27.21, ex 27.22, ex 27.42Wyroby odlewni (łącznie z armaturą) ex 27.43, ex 27.45, ex 28.22 ex 29.11, ex 29.13, ex 29.51 ex 29.72 20614-728.75.27-17.90Piasek żeliwny061427.21.2, Wyroby odlewnicze żeliwne, z wyjątkiem wym. w kol. 3 28.22.11-30, -31 3ex 0615ex 27.42.26-70Armatura metalowa przemysłowa o średnicy powyżej 600 mm, armatura do automatycznej regulacji oraz armatura o napędzie mechanicznymex 0615ex 27.42.26-70Armatura metalowa przemysłowa o średnicy powyżej 600 mm, ex 27.43.23-00.2 ex 27.43.23-00.2 ex 27.43.26-00.2 ex 27.43.26-00.2 ex 27.43.29-00.2 ex 27.43.29-00.2 ex 27.44.26-50.1, 2 ex 27.44.26-50.1, 2 ex 27.45.24-50 ex 27.45.24-50 ex 28.75.27-83.1, 2, 3 ex 28.75.27-83.1, 2, 3 ex 28.75.27-85.1, 2, 3 ex 28.75.27-85.1, 2, 3 ex 29.13.11-33, -35, -37, -39, -75 ex 29.13.11-33, -35, -37, -39, -75 ex 29.13.13-33, -35, -37, -53, -55, -57, -73, -75, -77, -80 ex 29.13.13-33, -35, -37, -53, -55, -57, -73, -75, -77, -80 4 061628.75.11-31.86Armatura metalowa sanitarna i sieci domowej 28.75.11-35.10 28.75.27-49.80 29.13.11-73.20 ex 29.13.12-33.1, 2, 3, 4, 5; 29.13.12-35.1, 2, 3, 4 29.13.12-35.59 29.13.12-53.00 29.13.12-55 29.13.13-73.4 5 0617-128.75.27-59.30Osprzęt centralnego ogrzewania z metali nieżelaznych 6062ex 27.22, ex 28.1, Konstrukcje metalowe ex 28.21, ex 28.73, ex 28.75, ex 31.50 7 062128.11.10-31, -32;Konstrukcje mostowe i budowlane stalowe 28.11.21-00.1, 2, 3, 9 28.11.22-00.1 28.11.23-30.20; 28.11.23-50.20; 28.11.23-62.1, 4, 50, 60, 90 8 062228.11.21-00.4, 5Konstrukcje stalowe stanowiące część urządzenia (bez mechanizmów i osprzętu) 28.11.22-00.2, 3 28.11.23-30.30 -50.1, -62.2 9ex 0623-1ex 28.21.11-13, 14, 21, 22, 23, 33, 51Konstrukcje zbiornikowe stalowe dostarczane w całościex 0623-1ex 28.21.11-13, 14, 21, 22, 23, 33, 51Konstrukcje zbiornikowe stalowe dostarczane w elementach 10ex 0632-2ex 28.11.10-54, -55, -56;Zbiorniki cystern metalowe dostarczane w całościex 0623-2ex 28.11.10-54, -55, -56;Zbiorniki cystern metalowe dostarczane w elementach ex 28.11.23-76; ex 28.11.23-76; ex 28.75.27-59; ex 28.75.27-59; ex 28.75.27-87.1 ex 28.75.27-87.1 11 062428.11.10-52, -53Elementy i segmenty budowlane 28.50.24-00.1 12 ex 0625ex 28.11.10-3, Elementy i segmenty budowlane stalowe (ślusarka budowlana) ex 28.11.23-5, -6, ex 28.12.10-3, ex 28.75.27-3, -8 ex 31.50.24-00.1 13 0626-128.11.10-51Konstrukcje nośne budowlane aluminiowe 28.11.23-74.00 14 0626-2128.21.11-71.10Baseny aluminiowe dostarczane w elementach 15ex 0626-29ex 28.21.11-71.90Zbiorniki aluminiowe (bez cystern i zbiorników okrętowych), pozostałeex 0626-29ex 28.21.11-71.90Zbiorniki aluminiowe dostarczane w elementach 16 0626-328.11.23-72.00Konstrukcje mostowe aluminiowe 17 062728.11.23-66Konstrukcje stalowe lekkie do wyposażenia obiektów inwentarskich 18 ex 062928.11.23-62.79Konstrukcje metalowe pozostałe, w tym wieże stalowe dla silników wiatrowych 1906329.14.10, 29.14.23Łożyska ex 29.14.3 20064ex 28.62Narzędzia ex 29.40.5 ex 29.40.7 21065ex 27.42, ex 28.2Wyroby metalowe przemysłowe ex 28.63, ex 28.7, ex 29.14, ex 29.5 ex 33.10 22 0651-1628.73.11-31.50Sploty i linki do konstrukcji sprężonych 23 0651-1928.73.11-31.19; -32.19; -33.19; -34.19Liny z drutów stalowych pozostałe 240651-229.52.62-00.1Sita druciane0651-228.73.13-20.2, 4, 6, 8, 9;Siatki druciane -30.1, 2, 3, 5, 7; -43.2, 3, 6, 7; -44.2, 3; -45.2, 3; 28.75.27-61.30 25 0651-328.73.14-20.1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8;Gwoździe wszelkie (bez podkowiaków) -30.1, 9, -40, -50, -60, -70, -80 26 0651-428.73.12-30.1Drut kolczasty ex 0651-528.73.15-10.1, 2; -30; -50; -70Elektrody metalowe do spawania (w tym rdzenie do produkcji elektrod) 28 0651-628.74.12-70.1Zawleczki z drutu 29 0651-9428.75.27-25.51Podpórki do radiatorów 30 0651-99928.75.27-25.59Wyroby z drutu pozostałe inne 31 0652-428.74.20-23.50Łańcuchy gospodarskie 32 0652-528.74.20-80.30Części do łańcuchów gospodarskich 33 065328.73.14-80.43Śruby i elementy złączne 34 0654-128.63.11-30.00Okucia budowlane zamykające 28.63.12-30.0, -50.1, 2, 39; -70.1; 28.63.13-30, 50, 70; 28.63.14-45.29; -70 35 0654-228.63.14-10.10;Okucia budowlane łączące 28.63.14-43.1; -45.1 36 0654-328.63.14-43.29Okucia budowlane zabezpieczające 37 0654-428.63.14-43.3; -45.2; -47.00Okucia budowlane uchwytowo-osłonowe 38 0656-1828.75.27-37.52Rury i kolanka z blachy ocynkowane piecowe 39 0656-32128.22.11-50Grzejniki z blachy do centralnego ogrzewania (grzejniki blaszane konwektorowe) 40 0656-4328.75.27-37.51Rury i kolanka z blachy nie pokryte 41 0656-528.75.11-25.10; -31.4Wyroby przemysłowe z blachy emaliowane 42 0656-728.75.11-31.50Wyroby przemysłowe z blachy stalowej nierdzewnej 43 0657-11728.75.27-49.25Szafki hydrantowe 44 0657-11829.13.13-73.62Zawory hydrantowe 45 0658-2128.75.11-31.61Brudowniki do basenów metalowe 46 ex 0658-9ex 28.75.11-35.30Części do brudowników 47 0658-23ex 28.75.11-10.20Umywalki szpitalne metalowe 48 ex 0658-91ex 28.75.11-35.30Części do umywalek szpitalnych metalowych 490659-19728.75.27-49.39Słupołazy0659-128.74.11-39.90Okucia do sprzętu teletechnicznego, z wyjątkiem wym. w kol. 3 ex 28.75.27-49.3 50067ex 27.54, ex 28.6, ex 28.7, ex 29.13, ex 29.24, ex 29.32, ex 29.4, ex 29.5, ex 29.6, ex 29.7, ex 31.5, ex 33.10, ex 35.1, ex 36.2, ex 36.40, ex 36.6Wyroby metalowe powszechnego użytku 51 ex 0672-11229.72.11-13.12Kuchnie gazowe (montowane na stałe) 52 0672-2129.72.12-33.10Piece grzewcze gazowe 53 0672-2229.72.12-70.10Piece stałopalne 54 0672-2329.72.12-33.20Piece uniwersalne 55 0672-2929.72.14-00.90Piece grzewcze pozostałe 56 0672-291ex 29.72.14-00.90Piece grzewcze gazowe łazienkowe 57 0672-292ex 29.72.14-00.90Ogrzewacze wody (termy) 58 0675-3136.40.14-90.37Bramki metalowe do gier sportowych 59 0675-32ex 36.40.14-90.36Stojaki metalowe do koszykówki 60 0675-33ex 36.40.14-90.90Słupki metalowe do siatkówki i tenisa ziemnego 61 0679-228.75.12-53.30; -55.30, -57.30Zespoły i części sprzętu do gotowania i ogrzewania nieelektrycznego Gałąź 07 - Maszyny i urządzenia - część I 1234567 62071ex 28.11, ex 28.22Maszyny i urządzenia energetyczne ex 28.30, ex 29.21 63 0711-5128.22.12-00.1, 71, 73Kotły grzewcze żeliwne 64 ex 0718ex 28.30.21-00Płaszcze stalowe ochronne (komory) reaktorów jądrowych 65 0719-12328.22.13-00.43Ruszty stałe płaski 29.21.11-70.30 66 0719-12428.22.13-00.44Ruszty stałe pochyłe 29.21.11-70.40 67 0719-16528.22.13-00.95Elementy instalacji olejowych i gazowych 28.30.13-30.15 68 0719-16628.22.13-00.96Elementy przewodów blaszanych 28.30.13-30.16 69 0719-16728.22.13-00.97Elementy instalacji do przygotowania wody kotłowej 28.30.13-30.17 70 0719-16928.22.13-00.99Elementy instalacji pozostałych 28.30.13-30.18 71 0719-1728.11.23-62.8Elementy konstrukcji nośnych kotłów, schodów, pomostów, opancerzenia, izolacji i obmurowań 28.30.13-30.2 7207228.11.22-00.4, ex 28.62, Maszyny i urządzenia górnicze do wzbogacania paliw i kopalin oraz koksownicze ex 29.22, ex 29.24, ex 29.40, ex 29.52, ex 29.56, ex 31.50.2, 34.10.54-10.00 73 ex 0725-728.11.22-00.4Maszty wydobywcze (do eksploatacji odwiertów) 74073ex 29.21, ex 29.22, ex 29.40Maszyny i urządzenia hutnicze i odlewnicze ex 29.51, ex 29.52.40, 29.56.24-20, -30, 29.56.25-63.20 75 ex 0731-2329.21.12-30.13Ruszty stałe do spieku (urządzenia aglomerowni) 76 072329.52.23-00.10Maszyny i urządzenia wielkopiecowe 29.52.27-30.21 29.52.27-50.20 77 ex 0739-229.22.19-50.30Oprawy dyszownic, otworów spustowych i chłodnic pancerza 7807429.13.11-39.12,.13Obrabiarki oraz maszyny i urządzenia do obróbki metali ex 29.21, 29.23.14-60.40 ex 29.24, ex 29.40, 29.54.21-83, 29.56.25-63.50 79075ex 28.21, 28.62.50-65.00Aparaty, maszyny i urządzenia do procesów chemicznych i przetwórstwa produktów chemicznych Wymienniki ciepła o średnicy powyżej 3,0 m ex 28.71, 29.21.12-90.1 29.21.9, 29.23.11-30.2 ex 29.24, 29.40.60-83.00 29.40.78-50.36,.37 29.52.62-00.30, ex 29.54, ex 29.56 8007628.62.50-65.00, 29.21.12-90.2Maszyny i urządzenia do przerobu minerałów i produkcji materiałów budowlanych 29.24.40-70.3, ex 29.40 ex 29.52.12, 29.52.40-33, -80.2,.90, 29.52.62-00.40, .50,.60, 29.56.22-50.3, 29.56.24-60 8107728.62.50-65.00, ex 29.24Maszyny i urządzenia dla przemysłu lekkiego ex 29.54, 29.56.14-90.2 29.56.25-50.1,.2,.30,.40,.90 82078ex 28.21.11, 28.62.50-53.2, Maszyny i urządzenia dla przemysłu spożywczego -55.2, 28.75.27-49.5, ex 29.21, ex 29.23 ex 29.24, 29.32.61-30.10,.90 ex 29.53, 29.56.22-50.4 8307928.62.30-83.00, 28.71.11-00.60, ex 29.12, ex 29.21, 29.22.19-30.14, 29.23.30-90.20, ex 29.24, ex 29.40.32Maszyny i urządzenia dla pozostałych gałęzi przemysłu Gałąź 08 - Maszyny i urządzenia - część II 84081ex 28.21.11, 28.71.12-07.30Maszyny i urządzenia do robót budowlanych, drogowych i melioracyjnych 28.73.11-50.21, 28.75.27-37.90 ex 29.12.2, 29.22.14-60 29.22.20, 29.24.24-30.4 29.24.53-30.23 29.32.11-50.96 29.32.70-40.21 ex 29.40, ex 29.52 29.56.22-50.7 34.10.54-50.00, -90.60,.70 35.20.31-00, -01.00 8508228.21.11-39, -56.00Maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze dla gospodarki leśnej 86 Dostarczane w elementach i wymagające montażu na budowie: konstrukcje wspornicze, pomocnicze, zabezpieczające oraz części urządzeń technologicznych, armatury i rurociągów, przewodów transportujących, komory i aparaty dozujące itp. dla: - obiektów mechanizacji hodowli bydła, - instalacji i mechanizacji prac hodowlanych i podwórzowych w gospodarstwach chłopskich 8708420.40.11, 20.51.14-50.72Maszyny i urządzenia dla handlu i innych działów gospodarki narodowej ex 28.11.23, ex 28.21.1 ex 28.62.30, ex 28.71.1 28.72.12-50.3, ex 28.75.27 29.12.33, 29.14.24-30.10 29.22.12-53.4, ex 29.23 88 ex 0842-1128.11.23-30.11Zamknięcie przelewowe stałe - konstrukcje wrót śluzowych i jazów 8908528.73.11-50.22Maszyny i urządzenia dźwigowo-transportowe 29.14.25-00.30,.40,.50 29.22.11-20.00, -30.90, -50, -80.00, ex 29.22, 29.23.11-30.50, ex 29.52, 31.62.12-70.10,.20,.90, 34.10.52, 34.10.53 90085128.73.11-50.22Dźwignice I Dostarczane w zespołach lub elementach i wymagające montażu na budowie: 29.14.25-00.30,.40,.50 - jezdnie podsuwnicowe i poddźwigowe, estakady, ex 29.22, 31.62.12- - konstrukcje mostów przeładunkowych (bez mechanizmów) 70.10,.20,.90, 34.10.52 91085229.22.13-70.1,.2,.3,.4Dźwignice II Konstrukcje stalowe szybów dźwigów elektrycznych pionowych w budynkach o konstrukcji stalowej 29.22.16-30.1,.2,.30 -50.1,.20,.90 29.22.18-30.1 92 Konstrukcje stalowe galerii dla przenośników (transporterów) oraz płaszcze przenośników ślimakowych 93 Konstrukcje stalowe: - wsporcze schodów ruchomych, - wywrotnic, - Kolejek linowych 9408728.21.12-33.00, -36.00Maszyny i urządzenia ogólnego przeznaczenia pozostałe 28.75.27-83, -85 ex 29.12, ex 29.13.11 ex 29.14, ex 29.23 29.24.12-70.34,.35 29.24.21, 29.24.70-00.2 ex 29.56.1 i ex 29.56.2 29.71.30-30.00 29.72.13-00.10,.90 31.62.12-50 34.30.20-33.00, -65.00 95 0871-22129.12.21-50.21Pompy skrzydełkowe 96 0871-21129.12.21-10.21, -30.11,.61Pompy tłokowe -50.11, -70.10 -90.11 29.12.22-30.10, -50.10 97 0874-6ex 29.12.31, ex 29.13Zespoły i elementy pomocnicze urządzeń techniki powietrza 29.23.12, ex 29.23.14 29.24.13-50, 29.24.31-30, -50, ex 29.24.52, 29.23.30-10.00, 29.71.15 Gałąź 09 - Wyroby przemysłu precyzyjnego 1234567 98091ex 29.12Urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania 29.13.11-53.2,.3,.4,.5,.6 -55.7 29.13.13-13, -15, -77.20 29.23.14-60.50 29.24.24-70.9 29.24.53-30.90 29.56.25-77, ex 31.20.31 33.20.70 33.20.84-00.00 99 Stojaki, konstrukcje pod aparaturę, obudowy, skrzynki aparaturowe 100 0917-431.62.16-90.00Wyposażenie i osprzęt blokowego systemu elektrycznego regulacji ciągłej 101 0917-933.20.70-90.00Elementy blokowego systemu elektrycznego regulacji ciągłej - pozostałe 102 0918-431.20.24-33.10,.90Przekaźniki energetyczne do automatyki przemysłowej -50 10309222.33.10, 24.65.10-00.41,.42, Systemy komputerowe i urządzenia elektronicznej techniki komputerowej (ETO) 30.02.1 z wyj. 30.02.16-00.10 30.02.17-00.30 36.50.42-00.00, 72.20.10 10409330.01.11, 30.01.12Maszyny i urządzenia organizacyjno-technicznych środków pracy biurowej ex 30.01.13, ex 30.01.14 ex 30.01.2, 36.63.25-10.00, -30.10,.30,.40 10509426.15.23-30.11,.12Aparatura pomiarowa oraz urządzenia laboratoryjne (z wyjątkiem optycznych i optyczno-mechanicznych) 29.12.31-70.30,.40 29.13.20-00.44, ex 29.21.13 ex 29.23, ex 29.24, ex 29.56 31.10.50-13.10, -70.11 31.62.13-30, -50 31.62.16-70.10,.20, ex 32.10 ex 32.10.11, ex 33.20 ex 33.50, ex 34.10, ex 34.20 106 ex 0941-133.20.43-30, -59.1,.90Przyrządy pomiarowe elektryczne wskazówkowe bez automatyki 1070941-44ex 33.20.63-70Liczniki elektryczne strat0941-4ex 33.20.63-70Liczniki elektryczne, z wyjątkiem wym. w kol. 3 1080941-45ex 33.20.63-70Liczniki elektryczne specjalne 1090941-46ex 33.20.63-70Liczniki elektryczne impulsów 110 ex 0941-533.20.45-30.1Rejestratory elektryczne bez automatyki 111 0942-133.20.43-10Przyrządy elektryczne do pomiaru napięcia prądu 33.20.44-00.10,.20,.30 112 0942-233.20.43-10Przyrządy elektryczne do pomiaru mocy i energii 33.20.44-00.10,.20,.30 33.20.45-30.2,.3,.4,.5,.6 113 0942-41ex 33.20.43Mierniki częstotliwości pracujące na zasadzie kondensatora ex 33.20.45 114 0942-42ex 33.20.43Mierniki częstotliwości rezonansowe i absorbcyjne ex 33.20.45 115 0942-93ex 31.10.50Stabilizatory elektroniczne 116 ex 0942-99ex 33.20.45Przyrządy pomocnicze elektronicznej aparatury pomiarowej pozostałe (bez automatyki) ex 33.20.81 117 0943-7133.20.63-50.1Wodomierze 118 0943-79ex 33.20.52Wyposażenie specjalne i sprzęt do przepływomierzy i poziomowskazów 119 0943-833.20.52-7, -83, -89Przyrządy do pomiaru ciśnienia 120 0945-233.20.51-15, -19, -35Przyrządy do pomiaru temperatury -39, -79.1 12109527.10.30-85.15, ex 33.20Aparatura pomiarowa i naukowo-badawcza optyczna i optyczno-mechaniczna 33.40.21-90.30,.40,.90 33.40.22-50, -7 33.40.24-10.3,.90, -30, -50.10,.20, 33.40.32-70.11, .12,.13, 33.40.35-50.23 12209626.11.11-15.20, -50.10,.20Przyrządy i wyroby optyczne i optyczno-mechaniczne 26.15.22-00.1,.21, 28.75.27-82.20 30.01.25-00.40,.50, ex 31.30.15, 31.50.31-00.40 ex 33.20, ex 33.40 12309729.23.30-90.50, 29.24.12-Narzędzia, przyrządy, aparaty i urządzenia medyczne oraz weterynaryjne 70.37, 29.24.31-30.40, 29.24.53-30.10 29.56.14-70.19, ex 33.10 33.40.32-70.15, 33.40.35-50.21 Gałąź 10 - Środki transportu 1234567 1241025.23.14-50.2,.50Środki transportu 26.15.25-00.10, 28.11.22- 00.50, 28.11.23-50.6,.7, -68.60, ex 28.12.10, ex 28.73.11-3, ex 28.74, 28.75.26, ex 28.75.27, ex 29.12, 29.13.11-73.1, ex 29.14, ex 29.22, ex 29.23, ex 29.31, 29.32.50-50.20 29.56.25-90.3,.47,.55 29.60.11, ex 34.10, ex 34.2, ex 34.3, 35.11, ex 35.12, ex 35.2 Gałąź 11 - Wyrobu przemysłu elektrotechnicznego i elektronicznego 1234567 12511129.14.23-30.00, 29.21.13-51.9, Maszyny i urządzenia elektromagnetyczne -53.4,.5, -57.00, ex 31.10, 31.61.22-50.24 31.62.12-70.30, -90.10 31.62.13-70.14,.15, -90.10 31.62.14-50.11,.12,.90 32.10.11-00.1 126 1113-4231.10.50-23.10, -28.00Przekształtniki półprzewodnikowe o mocy do 5 kW 127 1113-4331.10.50-23.20, -28.00Przekształtniki półprzewodnikowe o mocy pow. 5 kW 128 1114-131.20.32-03, -05Urządzenia rozdzielcze prefabrykowane wysokiego napięcia 129 1114-231.20.10-30, -40, -53, -55, Łączniki wysokiego napięcia -70 -90.10,.20,.90 130 1114-331.10.42-33.2, -53.2Przekładniki wysokiego napięcia 31.20.10-90.3 131 1114-731.20.10-10Aparaty i urządzenia pomocnicze wysokiego napięcia 132 111531.10.42-33.1, -33.30, Aparatura rozdzielcza łączeniowa i zabezpieczająca niskiego napięcia -53.1,.30 31.20.21-30.10,.20,.30 31.20.21-50.20,.30,.90, -70.90 31.20.22-30.10,.9, -50 31.20.23-30, -50, -70 31.20.24-33, -35, -50 ex 31.20.31-70, 31.20.40- 30.20, 90.1, 31.62.12-70.30 133 112ex 28.73.12-50, ex-70Kable i przewody, z wyjątkiem wym. w kol. 3 ex 31.30 31.61.10-00.11,.12,.41,.42 1341128-531.20.13-30.61,.62Kable telefoniczne dalekosiężne symetryczne 1351128-631.20.13-30.63,.64Kable telefoniczne dalekosiężne współosiowe 13611325.24.24, 26.15.24, Wyroby elektroniczne osobno nie wymienione ex 26.23.10, ex 28.75.27, ex 29.71, ex 31.10, ex 31.20 31.30.13-71.60, 31.40, ex 31.50, ex 31.6, 35.11.50-00.8, ex 35.20.20.4 137 113126.23.10-35.1,.2, -39 z wyj. -39.2Sprzęt instalacyjny 28.75.27-50.1,.20,.30,.4,.5 31.20.21-30.80, -50.80, -70.80 31.20.22-30.94, -50.34 31.20.25-00.10,.20,.40,.60,.80,.90 31.20.26, ex 31.20.27, 31.20.31-70.21,.94, 31.20.40-30.10, -90.40, 31.30.13-71.60, ex 31.62.11, 31.62.14-30.1,.2, -50.2,.40, 31.62.16-50.10 138 1132-328.75.27-87.61,.62Urządzenia bezpieczeństwa ruchu ulicznego i drogowego 31.50.24-00.2,.3, 31.62.11-30.1 35.20.40-59 139 113325.24.24, 26.15.24Oprawy oświetleniowe i pomocniczy sprzęt oświetleniowy 31.10.50-12.00, -15 31.50.21-00.20,.90 31.50.22, 31.50.23-00.90 31.50.24-00.6, 31.50.25 31.50.31-00.10,.30,.90, 31.50.32 31.50.33, 31.50.34-01, -02, -03, -04, -05, ex 31.50.34-06, 31.50.34-07 1401133-531.50.25-21, -29Projektory oświetlenioweex 1133-5131.50.33-00.1,.9Projektory oświetleniowe zewnętrzne ogólnego zastosowania (nieprzenośne) 31.50.33-00, 31.50.34-01 z wyj. 31.50.31-01.99 ex 31.50.34-06.1,.4,.5,.8 141 ex 1133-5231.50.25-21, -29Projektory oświetleniowe wewnętrzne ogólnego zastosowania (nieprzenośne) 142 ex 1136-11ex 29.71.28-10Kuchnie elektryczne montowane na stałe 143 ex 1136-3229.71.26-30.00Piece elektryczne akumulacyjne (montowane na stałe) 144 ex 1136-629.71.25-30, -50Urządzenia elektryczne grzejne do podgrzewania wody 145115ex 24.66, 26.15.25-00.20, Wyroby przemysłu elektronicznego i teletechnicznego .30,.40,.50, 28.63.12-50.40,.50 29.71.27, 31.10.50-13 31.10.62-03.00, ex 31.20.2 31.20.40-90.50, 31.50.12 31.50.31-00.20, 31.50.41 ex 31.62.11, ex 31.62, ex 32.1, 32.2, ex 32.3 33.10.11-50.2, .3,.40,.90; 33.10.18-33, -39.00, 33.20.2, 33.40.23-30, 45.31.22, 45.31.23, 50.20.12 146 1153-532.30.52-20.00, Anteny i osprzęt antenowy -35.00, -39.1 147 ex 115431.50.1, Źródła światła elektryczne i ich elementy (montowane w urządzeniach uwzględnianych w kosztorysie) 31.50.31-00.20 31.50.41, 33.40.23-30 148 115631.20.40-90.50, Przyrządy półprzewodnikowe 32.10.51 32.10.52-35, -37, -50 ex 32.10.60 *) SWW - Systematyczny wykaz wyrobów - zarządzenie nr 7 Prezesa GUS z dnia 26.02.1990 r. (Dz. Urz. GUS Nr 3, poz. 11, z późn. zm.) **) PKWiU - Polska klasyfikacja wyrobów i usług - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18.03.1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 lutego 1999 r. w sprawie określenia kosztorysowych norm nakładów rzeczowych, cen jednostkowych robót budowlanych oraz cen czynników produkcji dla potrzeb sporządzania kosztorysu inwestorskiego. (Dz. U. Nr 26, poz. 240) Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych, stanowiące podstawę sporządzania kosztorysu inwestorskiego metodą szczegółową, określoną w odrębnych przepisach, 2) ceny jednostkowe robót budowlanych, stanowiące podstawę sporządzania kosztorysu inwestorskiego metodą uproszczoną, określoną w odrębnych przepisach, 3) ceny czynników produkcji, stanowiące podstawę sporządzania kosztorysu inwestorskiego metodą szczegółową, określoną w odrębnych przepisach. § 2. 1. Kosztorysowe normy nakładów rzeczowych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Ceny jednostkowe robót budowlanych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Ceny czynników produkcji określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski (Załączniki nr 1, 2 i 3 do rozporządzenia stanowią oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 18 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia. (Dz. U. Nr 26, poz. 241) Na podstawie art. 221 § 5 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 sierpnia 1997 r. w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia (Dz. U. Nr 105, poz. 671) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy "oraz ich udział procentowy w mieszaninie", b) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. W przypadku opakowań, na których nie jest możliwe umieszczenie etykiet o wymiarach najmniejszych spośród wymienionych w ust. 4, dopuszcza się etykiety o wymiarach dostosowanych do wielkości opakowania."; 2) w § 10 w ust. 2 po wyrazach "załącznik nr 4" dodaje się wyrazy "lub załącznik nr 5"; 3) dodaje się załącznik nr 5 do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 18 lutego 1999 r. (poz. 241) WZÓR KARTY CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ 1.Identyfikacja substancji chemicznej i przedsiębiorstwa 2.Skład/informacja o składnikach 3.Identyfikacja zagrożeń 4.Pierwsza pomoc 5.Postępowanie w przypadku pożaru 6.Postępowanie w przypadku uwolnienia do środowiska 7.Obchodzenie się z substancją i magazynowanie 8.Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej 9.Właściwości fizykochemiczne 10.Stabilność i reaktywność 11.Informacje toksykologiczne 12.Informacje ekologiczne 13.Postępowanie z odpadami 14.Informacje o transporcie 15.Informacje dotyczące uregulowań prawnych 16.Inne informacje SPOSÓB SPORZĄDZANIA KARTY CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ*) 1. Identyfikacja substancji chemicznej i przedsiębiorstwa Identyfikacja substancji Słownictwo użyte do identyfikacji musi być identyczne ze słownictwem podanym na etykiecie substancji. Można również wskazać inne sposoby identyfikacji. Identyfikacja przedsiębiorstwa Identyfikacja osoby odpowiedzialnej za wprowadzanie do obrotu niebezpiecznej substancji, niezależnie od tego, czy jest to producent, importer czy dystrybutor, oraz pełny adres i numer telefonu tej osoby. W uzupełnieniu powyższych informacji należy podać numer telefonu alarmowego. 2. Skład/informacja o składnikach Podane informacje powinny umożliwić odbiorcy łatwe określenie zagrożeń związanych ze stosowaniem substancji. W przypadku substancji, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia: 1) nie jest konieczne podanie jej pełnego składu (właściwości składników i ich stężenia); 2) należy jednak podać następujące składniki wraz z ich stężeniami lub zakresem stężeń, w jakich występują: - składniki stwarzające zagrożenie dla zdrowia, - składniki, dla których ustalono wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń, jeżeli obecne są w substancji w stężeniach równych lub większych od: - 0,1% w przypadku składników zaklasyfikowanych jako bardzo toksyczne lub toksyczne, - 1% w przypadku składników zaklasyfikowanych jako szkodliwe, żrące lub drażniące, chyba że uzasadnione jest podanie składników obecnych w takiej substancji w niższych stężeniach; 3) należy podać klasyfikację powyższych składników zgodnie z brzmieniem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia lub zgodnie z klasyfikacją dokonaną na podstawie kryteriów zawartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, przedstawiając symbole ostrzegawcze oraz określenia rodzaju zagrożenia; 4) w razie konieczności zachowania poufności danych identyfikacyjnych niektórych składników, właściwości chemiczne muszą być opisane tak, aby zapewnić możliwość bezpiecznego obchodzenia się z nimi; w karcie charakterystyki musi być użyta taka sama nazwa, jak na etykiecie. 3. Identyfikacja zagrożeń Należy określić najważniejsze zagrożenia, które może powodować dana substancja, a zwłaszcza wynikające z klasyfikacji zagrożenia dla człowieka i środowiska. Należy opisać najważniejsze szkodliwe skutki dla zdrowia ludzi oraz objawy spowodowane stosowaniem, również niewłaściwym, jakie można przewidzieć w racjonalny sposób. Informacje powinny być zgodne z informacjami znajdującymi się na etykiecie opakowania substancji, ale nie muszą ich powtarzać. 4. Pierwsza pomoc Należy opisać środki pierwszej pomocy; w szczególności należy podać, czy potrzebna jest natychmiastowa pomoc medyczna. Informacje o pierwszej pomocy muszą być zwięzłe i zrozumiałe dla poszkodowanego, obecnych przypadkowo osób i osób udzielających pierwszej pomocy. Należy krótko opisać objawy i skutki narażenia. Instrukcje powinny informować o tym, co należy zrobić w miejscu wypadku i czy mogą wystąpić opóźnione skutki narażenia. Informacje należy podać w podpunktach według różnych dróg narażenia, np. na skutek wdychania, kontaktu ze skórą, kontaktu z okiem, spożycia. Należy wskazać, czy wymagana lub zalecana jest fachowa pomoc lekarza. W przypadku niektórych substancji może być ważne podkreślenie, że w miejscu pracy muszą być dostępne specjalne środki umożliwiające podjęcie bezzwłocznego, określonego postępowania leczniczego. 5. Postępowanie w przypadku pożaru Należy określić wymagania dotyczące zwalczania pożaru spowodowanego przez daną substancję lub też pożaru powstającego w jej sąsiedztwie, a w szczególności należy wskazać: - odpowiednie środki gaśnicze, - środki gaśnicze, których nie wolno używać ze względów bezpieczeństwa, - szczególne zagrożenia związane z narażeniem, wynikającym z właściwości samej substancji, produktów spalania, powstających gazów, - środki ochrony indywidualnej dla strażaków. 6. Postępowanie w przypadku uwolnienia do środowiska W zależności od właściwości substancji mogą być potrzebne informacje: - o indywidualnych środkach ostrożności, takich jak: usuwanie źródeł zapłonu, zapewnienie wystarczającej wentylacji/ochrony dróg oddechowych, ograniczanie pylenia, zapobieganie kontaktowi ze skórą lub oczami; - o środkach ostrożności w zakresie ochrony środowiska, takich jak: unikanie wprowadzania danej substancji do rowów odwadniających, wód powierzchniowych i gruntowych oraz do gleby; ewentualna konieczność ostrzeżenia okolicznych mieszkańców; - o metodach oczyszczania, takich jak: użycie materiału sorpcyjnego (np. piasku, ziemi okrzemkowej, substancji wiążącej kwasy, uniwersalnej substancji wiążącej, trocin itp.), redukcja gazów/dymów za pomocą wody, rozcieńczanie. Należy rozważyć potrzebę podania takich wskazówek, jak: "nie używać nigdy...", "neutralizować za pomocą ..." itp. Uwaga: jeśli to konieczne, należy odwołać się do pkt 8 i 13. 7. Obchodzenie się z substancją i magazynowanie Obchodzenie się z substancją Należy podać środki ostrożności gwarantujące bezpieczne obchodzenie się z substancją, łącznie z informacją na temat środków technicznych, takich jak wentylacja miejscowa i ogólna, środki zapobiegające powstawaniu aerozoli i pyłów, metody zapobiegania pożarom oraz wszelkie inne wymagania lub zasady postępowania z substancją (np. procedury lub urządzenia techniczne, które są zakazane lub zalecane); jeśli to możliwe, należy podać krótki ich opis. Magazynowanie Należy podać warunki bezpiecznego magazynowania substancji, takie jak prawidłowo opracowany projekt pomieszczeń lub zbiorników do magazynowania (wliczając w to ściany retencyjne i wentylację), substancje, które nie mogą być przechowywane razem ze względu na niebezpieczne reakcje między nimi, nadto warunki w pomieszczeniach lub zbiornikach magazynowych (temperatura i wilgotność - wartości/zakresy dopuszczalne, oświetlenie, konieczność przechowywania w atmosferze gazu obojętnego itp.), wymagania dotyczące stosowanych urządzeń elektrycznych i zapobieganie oddziaływaniom elektrostatycznym. Należy podać informacje, jeśli istnieje taka potrzeba, o dopuszczalnych ilościach danej substancji przechowywanej w określonych warunkach magazynowania. Należy również podać informacje o wszelkich szczególnych wymaganiach, takich jak rodzaje materiałów, jakich należy użyć do pakowania oraz do produkcji pojemników przeznaczonych na daną substancję. 8. Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej W rozumieniu karty charakterystyki kontrola narażenia oznacza pełny zakres środków ostrożności, które należy podjąć w czasie stosowania substancji, aby zminimalizować narażenie pracowników. Działania inżynieryjne powinny mieć pierwszeństwo przed użyciem środków ochrony indywidualnej. Celowe jest zasugerowanie systemu ochrony, np. poprzez hermetyzację procesu. Informacje te powinny uzupełniać informacje podane uprzednio w pkt 7. Należy podać, wraz z właściwymi odnośnikami, wszelkie parametry kontroli narażenia, takie jak najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS, NDSCh, NDSP) i wartości dopuszczalne w materiale biologicznym (DSB). Należy podać informacje o zalecanych procedurach monitoringu i powołać się na ich źródło w piśmiennictwie. Tam gdzie niezbędne są środki ochrony indywidualnej, należy podać rodzaj wyposażenia zapewniającego właściwą ochronę: - dróg oddechowych: w przypadku niebezpiecznych gazów, oparów lub pyłu należy uwzględnić potrzebę odpowiedniego wyposażenia w środki ochrony indywidualnej, takie jak izolujący sprzęt układu oddechowego, odpowiednie maski lub filtry; - rąk: należy określić rodzaj rękawic, które należy nosić podczas stosowania substancji; jeżeli to koniecznie, należy wskazać wszelkie dodatkowe środki ochrony skóry i rąk; - oczu: należy podać rodzaj potrzebnego wyposażenia w środki ochrony indywidualnej, takie jak okulary ochronne, ochronne gogle, tarcza spawacza; - skóry: jeżeli konieczna jest ochrona innej części ciała niż ręce, należy podać rodzaj i jakość potrzebnego wyposażenia w środki ochrony indywidualnej, takie jak fartuch, buty i pełne ubranie ochronne; jeżeli jest to konieczne, należy podać zalecane środki higieny. Tam gdzie jest to właściwe, należy wprowadzić odnośniki zgodnie z Polskimi Normami i właściwymi przepisami. 9. Właściwości fizykochemiczne W tym punkcie należy zamieścić następujące informacje na temat substancji: wygląd - informacje o stanie fizycznym (stały, ciekły, gazowy) oraz o kolorze charakteryzowanej substancji; zapach - jeżeli zapach substancji jest wyczuwalny, należy podać jego krótki opis; pH - należy podać wartość pH charakteryzowanej substancji lub roztworu wodnego; w tym ostatnim przypadku należy podać również stężenie; temperatura: - wrzenia/zakres temperatur wrzenia; - topnienia/zakres temperatur topnienia; - zapłonu; - samozapłonu; palność (ciało stałe, gaz); właściwości wybuchowe; właściwości utleniające; prężność par; gęstość względna; rozpuszczalność: - w wodzie; - w tłuszczach, z podaniem oleju-rozpuszczalnika; współczynnik podziału n-oktanol/woda; inne dane - należy wskazać parametry substancji mające istotne znaczenie dla bezpieczeństwa, takie jak gęstość par, zdolność mieszania się, współczynnik parowania, przewodnictwo, lepkość itp. Powyższe właściwości powinny być określone metodami badań stosowanymi według międzynarodowych norm. 10. Stabilność i reaktywność Należy określić stabilność substancji oraz możliwość wystąpienia niebezpiecznych reakcji w pewnych warunkach. Warunki, których należy unikać: należy wskazać takie warunki, jak temperatura, ciśnienie, światło, wstrząsy itd., które mogą spowodować niebezpieczną reakcję i, jeśli to możliwe, podać krótki opis tej reakcji. Materiały, których należy unikać: należy wyliczyć takie materiały, jak woda, powietrze, kwasy, zasady, środki utleniające lub wszelkie inne substancje, które mogą spowodować niebezpieczną reakcję i, jeśli to możliwe, podać krótki opis tej reakcji. Niebezpieczne produkty rozkładu: należy podać materiały powstające w niebezpiecznych ilościach w wyniku rozkładu. Uwaga: Należy zwrócić szczególną uwagę użytkowników na: - potrzebę stosowania i obecność środków stabilizujących, - możliwość niebezpiecznej reakcji egzotermicznej, - znaczenie dla bezpieczeństwa zmian z fizycznym wyglądzie substancji, jeśli zmiany takie występują, - niebezpieczne produkty rozkładu powstające w wyniku kontaktu z wodą, jeśli takie produkty powstają, - możliwość rozkładu produktów niestabilnych. 11. Informacje toksykologiczne W tym punkcie należy podać zwięzły, ale pełny i wszechstronny opis skutków (dla zdrowia) toksycznego działania substancji, które mogą wystąpić w wyniku kontaktu z tą substancją. Należy opisać niebezpieczne dla zdrowia skutki wynikające z narażenia na działanie substancji, opierając się zarówno na doświadczeniach praktycznych, jak i wnioskach z badań naukowych. Należy podać informacje o różnych drogach narażenia (układ oddechowy, układ pokarmowy, skóra, oko) i opisać objawy narażenia w odniesieniu do fizycznych, chemicznych i toksykologicznych cech substancji. Celowe jest podanie wartości DL50 lub CL50. Należy uwzględnić opóźnione i bezpośrednie znane skutki narażenia, a także późniejsze efekty krótko- i długotrwałego narażenia, na przykład uczulenie, działanie rakotwórcze, działanie mutagenne oraz wpływ na rozrodczość danej substancji, włącznie z działaniem teratogennym. Z uwagi na informacje podane w pkt 2 "Skład/informacja o składnikach" celowe może okazać się odniesienie do skutków dla zdrowia wywoływanych przez niektóre składniki tych substancji, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia. 12. Informacje ekologiczne Należy określić wpływ na środowisko oraz zachowanie i dalsze losy danej substancji w środowisku, uwzględniając jej właściwości i możliwe do przewidzenia sposoby stosowania. Tego samego rodzaju informacje należy podać dla niebezpiecznych produktów powstających w wyniku rozkładu danej substancji. Celowe jest podanie wartości CL50. Poniżej podano przykłady użytecznej informacji ekologicznej: przemieszczanie: - znany lub przewidywany podział w różnych częściach ekosystemu, - napięcie powierzchniowe, - absorpcja/desorpcja, - inne właściwości fizykochemiczne, patrz pkt 9, rozkład: - rozkład biotyczny i abiotyczny, - rozkład tlenowy i beztlenowy, - trwałość, kumulacja: - potencjalna zdolność do biokumulacji, krótko- i długotrwałe oddziaływanie substancji: ekotoksyczność: wpływ na: - organizmy wodne, - organizmy glebowe, - rośliny i zwierzęta lądowe, inne szkodliwe skutki: - potencjalna zdolność do zmniejszania ilości ozonu w środowisku, - potencjalny wpływ na tworzenie ozonu w wyniku reakcji fotochemicznych, - potencjalny wpływ na globalne ocieplenie, - wpływ na działanie oczyszczalni ścieków. Uwaga: Informację dotyczącą środowiska należy zamieścić również w innych punktach karty charakterystyki, szczególnie informację dotyczącą kontrolowanych zrzutów i awaryjnych uwolnień oraz usuwania wycieków (pkt 6, 7, 13 i 15 niniejszej karty charakterystyki). Dopóki nie zostaną ustalone kryteria oceny oddziaływania na środowisko substancji, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, informacje powyższe powinny być podawane dla tych składników takiej substancji, które zostały zaklasyfikowane jako substancje niebezpieczne dla środowiska. 13. Postępowanie z odpadami Jeśli usuwanie substancji (nadwyżki lub odpadu powstającego wskutek możliwego do przewidzenia zastosowania) stwarza zagrożenie, należy zamieścić opis tych pozostałości oraz informacje dotyczące bezpiecznego obchodzenia się z nimi. Należy wskazać odpowiednie metody usuwania zarówno substancji, jak i skażonych opakowań (spopielanie, odzysk materiałów, składowanie itd.). Uwaga: Należy odwołać się do wszystkich postanowień prawa dotyczących postępowania z odpadami. 14. Informacje o transporcie Należy wskazać wszystkie szczególne środki ostrożności, o których użytkownik powinien wiedzieć lub których musi przestrzegać w związku z przepisami dotyczącymi transportu lub przemieszczania substancji, zarówno na terenie swojego zakładu, jak i poza nim. Można również podać dodatkowe informacje określone w zaleceniach Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych porozumieniach międzynarodowych w sprawie transportu i pakowania niebezpiecznych materiałów. 15. Informacje dotyczące uregulowań prawnych Należy podać informacje zamieszczone na etykiecie zgodnie z przepisami dotyczącymi klasyfikacji, pakowania i znakowania niebezpiecznych substancji. Jeżeli do substancji objętej kartą charakterystyki odnoszą się określone przepisy dotyczące ochrony ludzi lub środowiska (np. ograniczenia sprzedaży i stosowania, dopuszczalne wartości narażenia w miejscu pracy itp.), należy je zamieścić w sposób jak najbardziej pełny. 16. Inne informacje Należy podać wszelkie inne informacje, które mogą być istotne dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi oraz dla ochrony środowiska, na przykład: - informacje dotyczące niezbędnego szkolenia, - zalecane stosowanie i ograniczenia w stosowaniu, - dalsze informacje (materiały źródłowe lub miejsce, w którym można uzyskać dalsze informacje), - źródła danych, na których podstawie opracowano kartę charakterystyki. Należy także podać datę wydania i nowelizacji karty charakterystyki, jeśli nie są podane gdzie indziej. *) Kartę charakterystyki substancji niebezpiecznej należy sporządzić w języku polskim. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 23 marca 1999 r. sygn. akt K. 2/98. (Dz. U. Nr 26, poz. 242) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wiesław Johann - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 23 marca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Naczelnej Rady Aptekarskiej, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że normy prawne wynikające z art. 29 ust. 2a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) oraz art. 104a ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103 z późn, zm.), w zakresie, w jakim odnoszą się do podatników prowadzących apteki, są niezgodne z Konstytucją, albowiem naruszają: 1) konstytucyjnie gwarantowane każdemu człowiekowi prawo do ochrony życia i zdrowia wynikające z art. 38 i art. 68 ust. 1 Konstytucji oraz 2) konstytucyjne zasady: zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez to państwo prawa oraz proporcjonalności, będące składową konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego, wypływającej z art. 2 Konstytucji, orzeka: Art. 29 ust. 2a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 559, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076) oraz art. 104a ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682 i Nr 160, poz. 1063), w zakresie, w jakim odnoszą się do podatników prowadzących apteki, nie są niezgodne z art. 38, art. 68 ust. 1 i art. 2 Konstytucji. Wiesław Johann, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Krzysztof Kolasiński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. (Dz. U. Nr 27, poz. 243) Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: "Art. 10a. Dopłaty do oprocentowania kredytów zaciągniętych w 1998 r. przez krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, z przeznaczeniem na: 1) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji rolniczej, 2) zakup rzeczowych środków obrotowych do produkcji żywności metodami ekologicznymi i przystosowanie gospodarstw rolnych do tej produkcji, 3) postęp biologiczny w rolnictwie - mogą być stosowane za okres nie dłuższy niż 20 miesięcy od dnia otrzymania kredytu." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 23 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji i zasad wewnętrznego postępowania Sądu Najwyższego. (Dz. U. Nr 27, poz. 244) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 marca 1991 r. w sprawie organizacji i zasad wewnętrznego postępowania Sądu Najwyższego (Dz. U. Nr 34, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. W Sądzie Najwyższym czynne są: 1) Biuro Orzecznictwa, 2) Biuro Prezydialne, 3) Biuro prasowe, 4) Sekretariat Pierwszego Prezesa."; 2) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Pracami Biura Orzecznictwa i Biura Prezydialnego kierują dyrektorzy, pracami Biura Prasowego - rzecznik prasowy, a pracami działów i zespołów - kierownicy."; 3) w § 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Rzecznik prasowy może być członkiem Biura Orzecznictwa, choćby nie posiadał kwalifikacji określonych w ust. 2."; 4) w § 7: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. W Izbie Wojskowej funkcje Biura Orzecznictwa spełnia Biuro Nadzoru Pozainstancyjnego. Członkami Biura Nadzoru Pozainstancyjnego są: sędziowie sądów wojskowych i inne osoby o kwalifikacjach sędziowskich zatrudnione na podstawie umowy o pracę. 4. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, na wniosek Prezesa kierującego pracami Izby Wojskowej, określa zakres działania Biura Nadzoru Pozainstancyjnego oraz wyznacza szefa Biura i członków Biura będących sędziami sądów wojskowych."; 5) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Biuro Prezydialne dzieli się na zespoły: 1) administracji ogólnej, 2) finansowo-budżetowy, 3) gospodarczy, 4) informatyki, 5) organizacyjny, 6) spraw pracowniczych."; 6) po § 8 dodaje się § 8a w brzmieniu: "§ 8a. 1. Biuro prasowe składa się z rzecznika prasowego, jego zastępców oraz pracowników administracyjnych i obsługi. 2. Rzecznikiem prasowym i zastępcą rzecznika prasowego może być sędzia Sądu Najwyższego, członek Biura Orzecznictwa lub inna osoba zatrudniona na tym stanowisku przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego."; 7) w § 11: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) wnosi rewizje nadzwyczajne w wypadkach przewidzianych w odrębnych przepisach," b) w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) powołuje rzecznika prasowego i jego zastępców spośród sędziów Sądu Najwyższego lub członków Biura Orzecznictwa albo zatrudnia rzecznika prasowego i jego zastępców spośród innych osób," c) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) nawiązuje i rozwiązuje stosunek pracy z: a) członkami Biura Orzecznictwa nie będącymi sędziami, b) członkami Biura Nadzoru Pozainstancyjnego nie będącymi sędziami - na wniosek Prezesa kierującego pracami Izby wojskowej, c) pracownikami administracyjnymi i obsługi Sądu Najwyższego; do nawiązania i rozwiązania stosunku pracy z pracownikami administracyjnymi i obsługi może upoważnić dyrektora Biura Prezydialnego,"; 8) § 19 otrzymuje brzmienie: "§ 19. 1. Zespół administracji ogólnej wykonuje czynności związane z administracją obiektu - Kompleks Urbanistyczny Wymiaru Sprawiedliwości. 2. Do zespołu finansowo-budżetowego należy gospodarka finansowa Sądu Najwyższego. 3. Zespół gospodarczy wykonuje czynności związane z zaopatrzeniem, administracją i wyposażeniem pomieszczeń, zarządem środkami transportu oraz administracją mieszkań pozostających w zarządzie Sądu Najwyższego. 4. Zespół informatyki wykonuje czynności związane z obsługą informatyczną Sądu Najwyższego. 5. Zespół organizacyjny wykonuje czynności w zakresie spraw związanych z biurem podawczym, halą maszyn, biblioteką i archiwum, a ponadto sprawuje obsługę posiedzeń pełnego składu Sądu Najwyższego i prowadzi Sekretariat Trybunału Stanu. 6. Zespół spraw pracowniczych prowadzi sprawy osobowe i socjalne sędziów, członków Biura Orzecznictwa, pracowników administracyjnych i obsługi oraz wykonuje czynności administracyjne związane z działalnością sądów dyscyplinarnych."; 9) w § 21 skreśla się zdanie drugie. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1999 r. w sprawie wyodrębnienia akcji Skarbu Państwa przeznaczonych na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa. (Dz. U. Nr 27, poz. 245) Na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wyodrębnia się do zasobu majątkowego Skarbu Państwa przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa 51.094 akcje spółki Zespół Elektrociepłowni Wrocław SA z siedzibą we Wrocławiu. 2. Akcje, o których mowa w ust. 1, są akcjami zwykłymi na okaziciela serii A o numerach od 289532 do 340625 i o wartości nominalnej 160 zł każda. 3. Łączna wartość akcji, o których mowa w ust. 1, wynosi 77.498.153,90 zł i jest ustalona na podstawie wartości księgowej sumy kapitałów własnych spółki Zespół Elektrociepłowni Wrocław SA, według stanu na dzień 31 grudnia 1997 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie sposobu, zakresu i terminów realizacji obowiązków przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu danych niezbędnych do sporządzania bilansu płatniczego, bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa oraz zgłoszeń mienia. (Dz. U. Nr 27, poz. 246) Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób, zakres i terminy realizacji obowiązków: a) przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu, zwanemu dalej "NBP", danych niezbędnych do sporządzania bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa, b) zgłaszania NBP przez rezydentów i nierezydentów ich mienia posiadanego odpowiednio za granicą i w kraju, 2) rodzaje mienia podlegającego zgłoszeniu, 3) wysokość kwot, których przekroczenie powoduje powstanie obowiązków, o których mowa w pkt 1. 2. Ustalone w rozporządzeniu okresy sprawozdawcze (miesiąc, kwartał, rok) powinny odpowiadać okresom kalendarzowym. 3. Dane przekazywane NBP na podstawie rozporządzenia powinny być zgodne z danymi wynikającymi z ksiąg rachunkowych podmiotu sprawozdającego. 4. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o rezydencie, należy przez to rozumieć również nierezydentów, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063), zwanej dalej "ustawą". 5. Jeżeli rozporządzenie nie określa wysokości kwoty, której przekroczenie powoduje powstanie obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1, 3 i 4 ustawy, to obowiązek przekazania danych, o których mowa w § 2 i 3 rozporządzenia, dotyczy każdej kwoty lub wartości obrotu dewizowego. § 2. Obowiązek przekazywania, w zależności od rodzaju dokonywanych czynności, danych dotyczących transakcji z nierezydentami oraz stanu należności i zobowiązań zagranicznych, z wyjątkiem banków, mają: 1) podmioty dokonujące eksportu lub importu towarów lub usług - kwartalnych sprawozdań ze stanów: zaliczek otrzymanych w eksporcie towarów lub usług, zaliczek udzielonych w imporcie towarów lub usług, należności w eksporcie i zobowiązań w imporcie towarów i usług, jeżeli ich łączna wartość na koniec kwartału sprawozdawczego lub koniec kwartału poprzedzającego kwartał sprawozdawczy była równa lub przekroczyła 100 000 zł - na formularzach, których wzory stanowią załączniki nr 1-4 do rozporządzenia, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, 2) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne z udziałem kapitału zagranicznego - rocznych sprawozdań dotyczących posiadanego kapitału zagranicznego, sporządzanych na podstawie rocznych danych bilansowych oraz rachunku zysków i strat; w przypadku spółek, których rok obrotowy różni się od kalendarzowego, podstawą sporządzenia sprawozdania są dane wynikające z ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia roku sprawozdawczego; w przypadku spółek, które nie rozpoczęły działalności gospodarczej lub nie sporządzają bilansu oraz rachunku zysków i strat, podstawą sporządzenia sprawozdania są dokumenty rzeczywistych wpłat zagranicznych udziałowców (akcjonariuszy) na poczet kapitału podstawowego, w rozumieniu przepisów o rachunkowości - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, w terminie do dnia 15 maja po zakończeniu roku, 3) rezydenci posiadający udziały lub akcje w spółkach z siedzibą za granicą lub oddziały z siedzibą za granicą - rocznych sprawozdań dotyczących posiadanego kapitału za granicą, sporządzanych na podstawie rocznych danych bilansowych oraz rachunku zysków i strat spółek (oddziałów) mających siedzibę za granicą; w przypadku spółek i oddziałów, których rok obrotowy różni się od kalendarzowego, podstawą sporządzania sprawozdań są dane wynikające z ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia roku sprawozdawczego; w przypadku spółek i oddziałów, które nie rozpoczęły działalności gospodarczej lub nie sporządzają bilansu oraz rachunku zysków i strat, podstawą sporządzenia sprawozdania są dokumenty rzeczywistych wpłat podmiotów na poczet kapitału (funduszu) podstawowego - na formularzach, których wzory stanowią odpowiednio załączniki do nr 6 i 7 do rozporządzenia, w terminie do dnia 15 maja po zakończeniu roku, 4) rezydenci, którzy zaciągnęli od nierezydentów lub udzielili nierezydentom kredytu bądź pożyczki, której wysokość jest równa lub przekracza równowartość 10 000 EURO, a także podmioty, które zawarły z nierezydentem, na okres dłuższy niż 3 lata, umowę dzierżawy lub najmu, przewidującą przeniesienie prawa własności przedmiotu dzierżawy lub najmu na użytkownika po upływie terminu określonego w umowie: a) informacji o zawarciu umowy z nierezydentem, w terminie 20 dni od dnia zawarcia umowy: dla kredytów zaciągniętych - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia, a dla kredytów udzielonych - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia, b) kwartalnych sprawozdań z wykorzystania oraz spłat kredytów lub pożyczek otrzymanych od nierezydentów wraz z terminarzem przyszłych spłat oraz kwartalnych sprawozdań z wykorzystania i spłat kredytów lub pożyczek udzielonych nierezydentom wraz z terminarzem przyszłych spłat, w przypadku kredytów lub pożyczek o równowartości co najmniej 1 000 000 EURO - na formularzach, których wzory stanowią odpowiednio załączniki nr 9, 10, 12 i 13 do rozporządzenia, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, c) kwartalnych sprawozdań z wykorzystania oraz spłat kredytów lub pożyczek otrzymanych od nierezydentów wraz z terminarzem przyszłych spłat oraz kwartalnych sprawozdań z wykorzystania i spłat kredytów lub pożyczek udzielonych nierezydentom wraz z terminarzem przyszłych spłat, w przypadku kredytów lub pożyczek, na których udzielenie lub zaciągnięcie jest wymagane zezwolenie dewizowe - na formularzach, których wzory stanowią odpowiednio załączniki nr 9, 10, 12 i 13 do rozporządzenia, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, 5) rezydenci, o których mowa w pkt 4, którzy zaciągnęli lub udzielili kredytów lub pożyczek z wyłączeniem określonych w pkt 4 lit. b) i c), są obowiązani powiadomić pisemnie NBP o zmianie warunków umowy w terminie 20 dni od dnia dokonania zmiany, 6) rezydenci, z wyjątkiem osób fizycznych dokonujących obrotu określonego w art. 9 pkt 6 lit. b) ustawy, posiadający rachunki bankowe w bankach lub innych instytucjach finansowych za granicą: a) informacji o otwarciu rachunku w banku lub innej instytucji finansowej za granicą, w terminie 20 dni po jego otwarciu - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia, b) kwartalnych sprawozdań z obrotów i sald na tych rachunkach - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, 7) rezydenci, którzy zawarli umowę z nierezydentami o wielostronnym potrącaniu wierzytelności: a) informacji o zawarciu umowy, w terminie 20 dni od dnia podpisania - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia, b) kwartalnych sprawozdań z transakcji będących przedmiotem umowy, w sposób ustalony indywidualnie z NBP, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, 8) rezydenci dokonujący rozliczeń z nierezydentami w formie potrąceń wierzytelności - kwartalnych sprawozdań o kompensowanych transakcjach - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia, w terminie do 20 dnia po zakończeniu kwartału, 9) rezydenci posiadający upoważnienia do dokonywania skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie art. 99a ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) - miesięcznych sprawozdań ze stanów i obrotów zagranicznymi znakami pieniężnymi w postaci banknotów i monet - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia, w terminie do drugiego dnia roboczego po zakończeniu miesiąca, 10) rezydenci prowadzący działalność maklerską na podstawie zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanej dalej "Komisją", zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) - miesięcznych sprawozdań o stanach należności i zobowiązań rezydentów w stosunku do nierezydentów z tytułu posiadanych papierów wartościowych - na formularzach otrzymanych z NBP, w terminie do 20 dnia po zakończeniu miesiąca, 11) fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, utworzone na podstawie zezwolenia Komisji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933) - miesięcznych sprawozdań o wartości jednostek uczestnictwa tych funduszy, będących w posiadaniu nierezydentów - na formularzach otrzymanych z NBP, w terminie do 20 dnia po zakończeniu miesiąca, 12) rezydenci dokonujący emisji papierów wartościowych na rynkach zagranicznych: a) informacji o emisji, w terminie 20 dni od dnia sprzedaży papierów wartościowych nierezydentom - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia, b) miesięcznych sprawozdań o liczbie i wartości papierów wartościowych znajdujących się w posiadaniu nierezydentów - na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 20 do rozporządzenia, w terminie do 20 dni po zakończeniu miesiąca. § 3. Rezydenci, o których mowa w § 2, na skierowane do nich przez NBP indywidualne żądanie, we wskazanych w nim terminach, są obowiązani ponadto przekazywać następujące dane: 1) rezydenci dokonujący importu lub eksportu usług - dane dotyczące tych usług - na formularzach otrzymanych z NBP, b) rezydenci prowadzący inne niż określone w przepisach rozporządzenia formy obrotów dewizowych z zagranicą - dane o tych obrotach - na formularzach otrzymanych z NBP. § 4. Do przekazywania danych dotyczących transakcji z nierezydentami oraz stanów należności i zobowiązań zagranicznych, za zgodą i według standardu określonego przez NBP, mogą być wykorzystywane inne nośniki informacji, niż dokumenty sporządzane na papierze. § 5. 1. Rezydenci są obowiązani zgłaszać następujące rodzaje mienia posiadanego za granicą lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę: 1) własność i inne prawa na nieruchomościach, a w szczególności: najem, dzierżawę, użytkowanie wieczyste, jeżeli łączna wartość nieruchomości i tych praw przekracza równowartość 10 000 EURO, 2) własność i inne prawa na przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części, a w szczególności: najem, dzierżawę, użytkowanie wieczyste, jeżeli łączna wartość przedsiębiorstwa i tych praw przekracza równowartość 50 000 EURO. 2. Zgłoszenia mienia posiadanego lub nabytego, a także jego utraty należy dokonywać w jednostkach organizacyjnych NBP: oddziałach okręgowych, z wyłączeniem Oddziału Okręgowego w Warszawie, oraz w Głównym Oddziale Walutowo-Dewizowym NBP w Warszawie, właściwych dla miejsca zamieszkania lub siedziby rezydenta, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 21 do rozporządzenia. § 6. 1. Nierezydenci są obowiązani zgłaszać następujące rodzaje mienia posiadanego w kraju lub nabytego w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę: 1) własność i inne prawa na nieruchomościach, a w szczególności: najem, dzierżawę, użytkowanie wieczyste, jeżeli łączna wartość nieruchomości i tych praw przekracza równowartość 10 000 EURO, 2) własność i inne prawa na przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części, a w szczególności: najem, dzierżawę, użytkowanie wieczyste, jeżeli łączna wartość przedsiębiorstwa i tych praw przekracza równowartość 50 000 EURO. 2. Zgłoszenia mienia, a także jego utraty należy dokonywać w Głównym Oddziale Walutowo-Dewizowym NBP w Warszawie, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 22 do rozporządzenia. § 7. 1. Zgłoszenie nabycia mienia powinno być dokonane w terminie 30 dni od dnia jego nabycia lub uzyskania wiadomości o jego nabyciu albo zmiany statusu dewizowego. 2. Zgłoszenie utraty mienia powinno być dokonane w terminie 30 dni od dnia jego utraty lub uzyskania wiadomości o jego utracie. 3. Rezydenci czasowo przebywający za granicą są obowiązani zgłosić nabycie lub utratę mienia w terminie 60 dni od dnia powrotu do kraju. § 8. Zgłoszenie mienia posiadanego przez rezydentów i nierezydentów w dniu wejścia w życie rozporządzenia, a nie zgłoszonego na podstawie przepisów dotychczasowych, powinno być dokonane w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 9. 1. Rezydenci, którzy nie przekazali NBP informacji o zaciągniętej od nierezydenta oraz udzielonej nierezydentowi i nie spłaconej do dnia 31 grudnia 1998 r. pożyczce lub kredycie - w kwocie wyższej niż równowartość 10 000 EURO na dzień 1 stycznia 1999 r. - są obowiązani przekazać informacje na formularzach, których wzór stanowią odpowiednio załączniki nr 8 i 11 do rozporządzenia, z dopiskiem obok nazwy formularza - "Informacja zaległa", w terminie do dnia 15 kwietnia 1999 r. 2. Przekazanie informacji, o których mowa w § 2 pkt 4 lit. a) i pkt 12 lit. a) rozporządzenia, dotyczących zdarzeń, które miały miejsce od dnia 12 stycznia 1999 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia, następuje w terminie do dnia 15 kwietnia 1999 r. na formularzach, których wzory stanowią załączniki nr 8, 11 i 19 do rozporządzenia. § 10. Ilekroć rozporządzenie określa w EURO wysokość kwoty, której przekroczenie powoduje powstanie obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1, 3 i 4 ustawy, ustalenia wielkości tej kwoty dokonuje się z zachowaniem zasad określonych w art. 2 ust. 5 ustawy. § 11. 1. Rozporządzenie ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań miesięcznych za marzec 1999 r. oraz sprawozdań kwartalnych za I kwartał 1999 r. 2. Rozporządzenie ma zastosowanie również do sprawozdań rocznych za 1998 r., których termin przekazywania upływa z dniem 15 maja 1999 r. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 31 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 246) Załącznik nr 1 Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA ZO/STANY 1. Należy wykazywać tylko zaliczki otrzymane bezpośrednio od nierezydentów, a nie od polskich pośredników, gdyż zostaną one wykazane w sprawozdaniach ZO/STANY, sporządzonych przez pośredników. 2. W przypadku gdy podmiot sprawozdawczy posiada w danym kraju wielu kontrahentów, to dla każdego rodzaju zaliczkowanego towaru lub usługi stany zaliczek należy dodać i wykazać jako sumę. 3. Wielkość zaliczek dotyczących towarów należy podać ogółem, w rozbiciu na poszczególne kraje, bez wyszczególniania rodzajów towarów. SPIS RODZAJÓW USŁUG Rodzaje usług należy podawać poczynając od najniższego szczebla zamieszczonego podziału, np. dla usług określonych w pozycji 9.3.5 należy podać rodzaje usług określone w punktach od 9.3.5.1 do 9.3.5.4, dla pozycji 2.2 należy podać rodzaje usług określone w punktach 2.2.1 i 2.2.2. 1. USŁUGI TRANSPORTOWE 1.1. Usługi transportu morskiego0 1.1.1. Usługi transportu morskiego pasażerskiego 1.1.2. Usługi transportu morskiego towarowego 1.1.3. Pozostałe usługi transportu morskiego oraz usługi wspomagające transport morski 1.2. Usługi transportu lotniczego 1.2.1. Usługi transportu lotniczego pasażerskiego 1.2.2. Usługi transportu lotniczego towarowego 1.2.3. Pozostałe usługi transportu lotniczego oraz usługi wspomagające transport lotniczy 1.3. Usługi transportu kosmicznego 1.4. Usługi transportu kolejowego 1.4.1. Usługi transportu kolejowego pasażerskiego 1.4.2. Usługi transportu kolejowego towarowego 1.4.3. Pozostałe usługi transportu kolejowego oraz usługi wspomagające transport kolejowy 1.5. Usługi transportu samochodowego 1.5.1. Usługi transportu samochodowego pasażerskiego 1.5.2. Usługi transportu samochodowego towarowego 1.5.3. Pozostałe usługi transportu samochodowego oraz usługi wspomagające ten transport 1.6. Usługi transportu wodnego śródlądowego 1.6.1. Usługi transportu wodnego śródlądowego pasażerskiego 1.6.2. Usługi transportu wodnego śródlądowego towarowego 1.6.3. Pozostałe usługi transportu wodnego śródlądowego oraz usługi wspomagające ten transport 1.7. Usługi transportu rurociągiem 1.8. Pozostałe usługi wspomagające i uzupełniające transport 2. PODRÓŻE ZAGRANICZNE 2.1. Podróże służbowe 2.1.1. Wydatki pracowników sezonowych i przygranicznych 2.1.2. Pozostałe podróże służbowe 2.2. Podróże prywatne 2.2.1. W celach leczniczych 2.2.2. W celach szkoleniowych 2.2.3. Pozostałe podróże prywatne 3. USŁUGI POCZTOWE I TELEKOMUNIKACYJNE 3.1. Usługi pocztowe i kurierskie 3.1.1. Usługi pocztowe 3.1.2. Usługi kurierskie 3.2. Usługi telekomunikacyjne 4. USŁUGI BUDOWLANE 4.1 Usługi budowlane świadczone za granicą 4.2. Usługi budowlane świadczone w Polsce 5. USŁUGI UBEZPIECZENIOWE 5.1. Ubezpieczenia na życie i emerytalne 5.2. Ubezpieczenie przewożonego towaru 5.3. Inne ubezpieczenia bezpośrednie 5.4. Reasekuracja 5.5. Usługi wspomagające usługi ubezpieczeniowe 6. USŁUGI FINANSOWE 7. USŁUGI INFORMATYCZNE I INFORMACYJNE 7.1. Usługi informatyczne 7.2. Usługi informacyjne 8. PRAWA AUTORSKIE, PATENTY I OPŁATY LICENCYJNE 9. POZOSTAŁE USŁUGI HANDLOWE 9.1. Pośrednictwo handlowe i pozostałe usługi związane z handlem 9.1.1. Pośrednictwo handlowe 9.1.2. Pozostałe usługi związane z handlem 9.2. Usługi leasingowe (leasing operacyjny) 9.3. Pozostałe usługi handlowe i techniczne 9.3.1. Usługi prawne, rachunkowe, doradcze i public relations 9.3.1.1. Usługi prawne 9.3.1.2. Usługi rachunkowe, audytowe, księgowe i doradztwo podatkowe 9.3.1.3. Zarządzanie i public relations 9.3.2. Reklama, badanie rynków i badanie opinii publicznej 9.3.3. Usługi badawczo-rozwojowe 9.3.4. Usługi architektoniczne, inżynieryjne i inne 9.3.5. Usługi rolnicze, wydobywcze i przetwórstwo na miejscu 9.3.5.1. Usługi rolnicze 9.3.5.2. Usługi wydobywcze 9.3.5.3. Utylizacja odpadów i rekultywacja 9.3.5.4. Pozostałe usługi rolnicze, wydobywcze i przetwórstwo na miejscu 9.3.6. Pozostałe usługi handlowe nie wymienione gdzie indziej 9.3.7. Usługi między przedsiębiorstwami afiliowanymi nie sklasyfikowane gdzie indziej 10. USŁUGI KULTURALNE, REKREACYJNE I USŁUGI DLA LUDNOŚCI 10.1. Usługi audiowizualne i pokrewne 10.2. Pozostałe usługi kulturalne i rekreacyjne 11. USŁUGI RZĄDOWE 11.1. Utrzymanie przedstawicielstw rządowych 11.2. Jednostki wojskowe i agencje rządowe 11.3. Pozostałe usługi rządowe nie sklasyfikowane gdzie indziej Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA IB-1 I. OBJAŚNIENIA OGÓLNE 1. Dla każdego udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego należy wypełnić odrębny formularz IB-1. Wartość udziału inwestora zagranicznego w kapitale własnym spółki należy wyliczyć, mnożąc wykazaną w bilansie rocznym wartość kapitału własnego spółki przez udział procentowy udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego w kapitale podstawowym. W poszczególnych wierszach formularza należy wpisać kwoty w części dotyczącej wyłącznie udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego, dla którego sporządzone jest sprawozdanie. 2. Kolumnę "w tys. waluty obcej" należy wypełnić wyłącznie w wierszach dotyczących transakcji dokonanych w walucie obcej. W przypadku waluty innej niż podana w części nagłówkowej należy wpisać symbol waluty transakcji obok kwoty. W kolumnie "w złotych" należy wypełnić wszystkie wiersze odnoszące się do zdarzeń gospodarczych, które wystąpiły w działalności spółki w roku sprawozdawczym. W przypadku niewystępowania wymienionych w tabeli zjawisk, należy w odpowiednich wierszach wpisać znak "-". II. OBJAŚNIENIA SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE WYPEŁNIENIA FORMULARZA IB-1. Wiersze 01, 02, 03: Podać wartość udziału w kapitale na dzień 1 stycznia roku sprawozdawczego. Wiersz 03: Skapitalizowana część zysków wygospodarowanych w latach poprzednich w postaci kapitału zapasowego i kapitału rezerwowego oraz nie podzielony zysk z lat poprzednich. W przypadku gdy w latach poprzedzających rok sprawozdawczy wystąpiły nie pokryte straty, o ich kwotę pomniejsza się pozostały kapitał własny wykazany w sprawozdaniu. Pozostały kapitał własny może przyjąć wartość ujemną, jeśli nie pokryta strata bilansowa z lat poprzednich przewyższa wyżej wymienione składniki. Kapitał podstawowy (zakładowy) pozostaje bez zmian. W pozostałym kapitale własnym nie należy uwzględniać funduszy specjalnego przeznaczenia. Uwaga: Wypełnienie wierszy od 01 do 03 obowiązuje w każdym przypadku wniesienia udziałów lub akcji przed dniem 1 stycznia roku sprawozdawczego. Wiersz 05: W przypadku spółki powstałej w roku sprawozdawczym należy podać wartość udziałów lub akcji wniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego. W przypadku przejęcia kapitału przez udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego w spółce już istniejącej należy podać wartość nabytych udziałów lub akcji powiększoną o proporcjonalną kwotę pozostałego kapitału własnego (patrz też część II formularza). Uwaga: W wierszu 05 i 06: wkłady udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego wnoszone do spółki, pochodzące ze środków uzyskanych w Polsce od innych podmiotów krajowych z tytułu dochodu z udziałów lub akcji, kwot uzyskanych ze sprzedaży lub umorzenia udziałów lub akcji oraz kwot należnych osobie zagranicznej jako wspólnikowi z tytułu podziału majątku w wyniku likwidacji spółki, należy wyodrębnić i podać ich wartość, umieszczając tę kwotę w nawiasach, w wierszu 05. Wiersz 07: W przypadku gdy spółka zaciągnęła pożyczkę lub kredyt od udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego i w roku sprawozdawczym nastąpiła jej zamiana na zwiększenie udziału w kapitale własnym spółki, to odpowiednią kwotę należy wykazać w wierszu 07. Wiersz 08: Należy wykazać wartość nie podjętych dywidend z lat poprzednich, przeznaczonych na zwiększenie udziału udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego w kapitale spółki w roku sprawozdawczym. Wiersze 09 i 15: Przyjmując za podstawę rachunek zysków i strat za rok sprawozdawczy oraz umowę spółki, podać kwotę zysku netto do podziału (wiersz 09) lub straty netto (wiersz 15) przypadającą na udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego, którego dotyczy sprawozdanie IB-1. Jeśli umowa spółki nie stanowi inaczej, kwotę części zysku lub straty dla danego udziałowca (akcjonariusza) zagranicznego ustala się przez pomnożenie kwoty zysku netto lub straty netto przez udział tego wspólnika w kapitale podstawowym (zakładowym). W wierszu 09 nie należy wykazywać nie podzielonego zysku z lat poprzednich, jest on bowiem włączony do wiersza 03, jako pozostały kapitał własny. Uwaga: W wierszu 09 podaje się kwoty zysku netto do podziału jako składnik zwiększający pozostały kapitał własny, mimo że w momencie sporządzania sprawozdania nie jest on podzielony. Kwotę zysku netto za rok sprawozdawczy należy ująć w wierszu 21. Skutki podziału zysku za dany rok sprawozdawczy będą miały odzwierciedlenie w sprawozdaniu dotyczącym następnego okresu sprawozdawczego. Wiersz 14: Podać ewidencyjną wartość spłaconego udziału wspólnika zagranicznego w przypadku, gdy spłata jest wynikiem utraty członkostwa (w drodze wyłączenia wspólnika ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub unieważnienia akcji w spółkach akcyjnych). Wiersze 19, 20 i 21: Należy podać wartość udziału w kapitale na koniec roku sprawozdawczego. Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA IBZ-1 I.1. Jeżeli podmiot sprawozdawczy nabył udziały lub akcje w więcej niż jednej spółce mającej siedzibę za granicą, to dla każdej z nich sporządza się odrębny formularz IBZ-1. I.2. Określenia głównego rodzaju działalności prowadzonej przez podmiot gospodarczy dokonuje się przez ustalenie proporcji prowadzonych działalności, według kryterium wartości dodanej produkowanych dóbr i świadczonych usług. I.3. Formularz IBZ-1 należy wypełnić w jednostkach waluty oryginalnej, w której sporządzony był bilans spółki zagranicznej. Jeżeli jest to waluta niewymienialna, to sprawozdanie można też sporządzić w jednej z walut wymienialnych. Uwaga: Ponadto do niniejszego formularza mają zastosowanie odpowiednio objaśnienia do formularza IB-1. Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Ilustracja UWAGI OGÓLNE W przypadku wystąpienia kilku kredytów w przedsiębiorstwie formularze KZ-1 i KZ-2 sporządza się dla każdej umowy kredytowej osobno. Sprawozdania KZ-1 i KZ-2 powinny być przesłane za każdy kwartał, w którym występuje wykorzystanie lub spłata kredytu/pożyczki oraz odsetek, a także za kwartał, w którym przewidywana była spłata rat kapitałowych lub odsetek, wykazana w poprzednim sprawozdaniu na formularzu KZ-2 (dotyczy wystąpienia zaległości, restrukturyzacji, refinansowania, umorzenia kredytu lub odsetek). Formularze KZ-1 i KZ-2 należy przesyłać łącznie. OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA KZ-1 Sprawozdaniom dotyczącym jednego kredytu należy nadawać kolejne numery, według kolejności przesyłania do Narodowego Banku Polskiego, aż do momentu zakończenia spłat. W sprawozdaniu nr 1 w części A stan zobowiązań na początek okresu sprawozdawczego będzie równy zeru - należy w tej rubryce wstawić kreskę. W kolejnym sprawozdaniu wykazany stan początkowy powinien być zgodny ze stanem końcowym z poprzedniego sprawozdania. Jeżeli wystąpią zaległości w spłacie rat kredytowych, należy je wykazywać w stanie początkowym i końcowym za dany kwartał sprawozdawczy. Jeżeli w ramach spadku zobowiązań ogółem wystąpił spadek zobowiązań zaległych, należy załączyć dodatkowe wyjaśnienia, z jakich tytułów, i podać odpowiednie kwoty. Kwota zaległych rat powinna być zgodna ze stanem zadłużenia zaległego z formularza KZ-2. Część C pkt I lit. B - Kapitalizacja odsetek - należy wypełnić w przypadku, gdy kapitalizacja objęta jest umową kredytową. W przypadku powstania zaległych odsetek należy je wykazać w pkt II - odsetki nie zapłacone (zaległe) w danym kwartale. Część C pkt I lit. B - Wzrost zobowiązań - inne przyczyny: Jeżeli w umowie wystąpi refinansowanie (zamiana zaległości i/lub oryginalnego kredytu nie związana z napływem gotówki) lub restrukturyzacja (zmiana terminarza spłat zapisanego w umowie), należy wpisać właściwe z nich lub podać, z jakiego innego tytułu nastąpił wzrost zobowiązań. W przypadku refinansowania wzrost zobowiązań należy wykazać na odrębnym formularzu jako nową umowę kredytową, natomiast spadek zobowiązań powinien być wykazany na formularzu sprawozdawczym dla oryginalnego kredytu. W przypadku restrukturyzacji należy wpisać odpowiednią, zrestrukturyzowaną kwotę po stronie wykorzystania i taką samą kwotę po stronie spłat. Jeżeli w ramach innych przyczyn wystąpił wzrost zobowiązań z więcej niż jednego tytułu, należy załączyć dodatkowe wyjaśnienia i podać dodatkowe kwoty. Część C pkt I lit. C - Spadek zobowiązań - inne przyczyny: Jeżeli w umowie wystąpi umorzenie, spłata przed terminem, refinansowanie, restrukturyzacja, należy wpisać właściwe z nich lub podać, z jakiego innego tytułu nastąpił spadek zobowiązań. Jeżeli w ramach innych przyczyn wystąpił spadek zobowiązań z więcej niż jednego tytułu, należy załączyć dodatkowe wyjaśnienia i podać dodatkowe kwoty. Stan zobowiązań do spłacenia na koniec okresu sprawozdawczego wykazany na formularzu KZ-1 w części D powinien być identyczny z przewidywanym terminarzem spłat wykazanym na formularzu KZ-2. Część C pkt II - Spłata odsetek - inne przyczyny: W przypadku wystąpienia umorzenia odsetek, refinansowania lub ich restrukturyzacji, prosimy wpisać właściwe z nich lub podać inny sposób uregulowania zobowiązań z tytułu odsetek. Jeżeli w ramach innych przyczyn wystąpił więcej niż jeden sposób uregulowania zobowiązań z tytułu odsetek, należy załączyć dodatkowe wyjaśnienia i podać odpowiednie kwoty. Jeżeli w ramach odsetek i opłat ogółem nastąpiła spłata zobowiązań zaległych, należy załączyć dodatkowe wyjaśnienia i podać odpowiednie kwoty. OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA KZ-2 Terminarz przyszłych spłat powinien być zgodny z umową kredytową bądź z aneksem do umowy. W przypadku wystąpienia zaległych spłat kapitału lub odsetek należy je wykazać jako stan zadłużenia zaległego. Stan zadłużenia ogółem zawiera stan zadłużenia zaległego. Powyższe uwagi dotyczą także formularzy KU, KU-1 i KU-2. Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA RACH 1. Salda Na początek kwartału, jeżeli właściciel rachunku ma należności w banku/instytucji finansowej za granicą, saldo należy wpisać w odpowiedniej rubryce w kolumnie "Wpływy" (Dt), jeżeli ma zobowiązania - w kolumnie "Wypłaty" (Ct). Na koniec kwartału kwota należności właściciela rachunku powinna być wpisana w odpowiedniej rubryce w kolumnie "Wypłaty" (Ct), natomiast kwota należna bankowi/instytucji finansowej - w kolumnie "Wpływy" (Dt). Nie należy sporządzać sprawozdań narastająco od początku roku. Jeżeli w danym kwartale nie było obrotów na rachunku, należy jedynie wpisać saldo początkowe i nie zmienione saldo końcowe. Depozyty ulokowane na rachunkach depozytowych w tym samym banku, w którym firma posiada swój rachunek bieżący, lub w innym banku należy ujmować w stanach rachunku bieżącego. 2. Transakcje zagraniczne Jeżeli płatność nie mieści się w żadnym z wymienionych tytułów w spisie wpłat i wypłat, to należy ją opisać w sposób szczegółowy, np. zapłata kosztów postępowania sądowego i arbitrażowego, zakup licencji. W sprawozdaniu obejmującym więcej niż dziesięć tytułów płatności formularz można dowolnie wydłużyć. W poszczególnych rodzajach transakcji zagranicznych muszą być wykazane obroty (oddzielnie wpływy i wypłaty), a nie ich salda. 3. Kraj transakcji Jeżeli wpływ lub wypłata pochodzi z kraju innego niż ten, w którym prowadzony jest rachunek, należy to zaznaczyć, wpisując jego nazwę obok tytułu płatności. SPIS TYTUŁÓW WPŁAT I WYPŁAT I. TOWARY I.1. Import i eksport (bez surowców energetycznych) I.2. Surowce energetyczne (bez bunkru) I.3. Remonty kapitalne towarów (statków, samolotów oraz innego sprzętu transportowego) I.4. Wpływy i wypłaty z tytułu uszlachetnienia towarów I.5. Towary zaopatrzeniowe zakupione przez przewoźników w portach (z wyjątkiem bunkru) I.6. Bunkier (paliwa zakupione dla statków i samolotów) II. USŁUGI (spis rodzajów usług zamieszczony został w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia) III. TRANSFERY III.1. Składki i opłaty członkowskie III.2. Zapłata podatków IV. ODSETKI IV.1. Odsetki od rachunków bankowych oraz depozytów i lokat (wpływy) IV.2. Odsetki od kredytów otrzymanych i udzielonych długoterminowych (powyżej 1 roku) IV.3. Odsetki od kredytów otrzymanych i udzielonych krótkoterminowych (do 1 roku) V. DOCHODY MAJĄTKOWE V.1. Dywidendy od udziałowych papierów wartościowych (wymienić przez kogo emitowanych) V.2. Odsetki od papierów wartościowych (wymienić przez kogo emitowanych) V.3. Odsetki od papierów wartościowych dłużnych V.4. Czynsze mieszkaniowe V.5. Wynagrodzenia pracowników VI. OPERACJE FINANSOWE VI.1. Kredyty/pożyczki otrzymane/udzielone długoterminowe (powyżej 1 roku) VI.2. Kredyty/pożyczki otrzymane/udzielone krótkoterminowe (do 1 roku) VI.3. Kredyty/pożyczki otrzymane/udzielone przez polskie przedsiębiorstwa bezpośredniego inwestowania od ich udziałowców zagranicznych VI.4. Polskie inwestycje bezpośrednie za granicą VI.5. Spłata rat leasingowych (leasing finansowy) VI.6. Zakup i sprzedaż papierów wartościowych (wymienić jakich i przez kogo emitowanych) VI.7. Inne operacje (wymienić jakie) VII. STORNA DAWNE Załącznik nr 16 Ilustracja Załącznik nr 17 Ilustracja Załącznik nr 18 Ilustracja Objaśnienia do formularza PZ-3 Do część I. (Identyfikacja dokumentu): W polu A - podaje się numer oddziału okręgowego NBP terytorialnie właściwego dla sporządzającej sprawozdanie kasy pozabankowej. W polu B - podaje się numer kasy sporządzającej sprawozdanie. Numer ustala oddział okręgowy NBP w momencie udzielania (wznawiania) upoważnienia do prowadzenia kasy walutowej. W polu D - podaje się numer waluty, której dotyczy sprawozdanie, wg numeracji walut stosowanej w tabeli kursów NBP, a w przypadku walut nie uwzględnianych w tabeli - informacji o numerze udziela NBP. W polu G - podaje się liczbę kontrolną będącą sumą arytmetyczną poprzedzających wierszy. Do część II. (Pozycje sprawozdawcze): W kol. 1 podaje się numery operacji określające tytuły i rodzaje wpłat lub podjęć waluty. W kol. 2 podaje się: - dla operacji zasileń w banku lub odprowadzeń do banku - numery oddziałów banków, z których kasa pozabankowa otrzymała lub do których przekazała walutę. - dla pozostałych operacji - numery podmiotów gospodarczych, od których dokonano skupu lub którym kasa sprzedała walutę. W polach H, I, J i K podaje się liczby kontrolne będące podsumowaniem kolumn 1, 2, 3 i 4, z tym że dla kolumn 3 i 4 nie wlicza się kwot z pozycji "Saldo na początek roku" i "Saldo na koniec miesiąca". Wykazy operacji, podmiotów i numery oddziałów banków udostępnia NBP - stosownie do zakresu upoważnienia do dokonywania operacji przez kasę walutową. Załącznik nr 19 Ilustracja Objaśnienia do formularza ZIP-INF Pole 5 Typ instrumentu to np.: akcje, kwity depozytowe, obligacje zwykłe, obligacje z dyskontem, obligacje z opcją zamiany na akcje. Pole 6 Należy podać oznaczenie rodzaju emisji: P - papier wartościowy dopuszczony do obrotu publicznego na danym rynku, N - papier nie dopuszczony do obrotu publicznego na danym rynku. Pole 7 Dotyczy papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu publicznego. Należy podać oznaczenie kodowe papieru wartościowego, zgodnie ze standardem ISIN, nadane przez instytucję kodującą papiery wartościowe w kraju, w którym papier wartościowy jest dopuszczony do obrotu publicznego . Pole 8 Należy podać oznaczenie literowe według kodów ISO kraju, w którym miała miejsce emisja. Pole 9 Dotyczy papierów dłużnych. Należy podać stopę oprocentowania. W przypadku zmiennego oprocentowania należy podać stopę odniesienia (np. LIBOR + 0,5%). Pole 14 Bank krajowy: należy podać numer banku, do którego wpłynęły środki dla emitenta od zagranicznych nabywców papierów wartościowych. W przypadku gdy środki od zagranicznych nabywców papierów wartościowych wpłynęły na rachunek w zagranicznym banku lub innej instytucji finansowej, pole należy pozostawić nie wypełnione. Pole 15 Bank krajowy: należy podać nazwę banku, do którego wpłynęły środki dla emitenta od zagranicznych nabywców papierów wartościowych. W przypadku gdy środki od zagranicznych nabywców papierów wartościowych wpłynęły na rachunek w zagranicznym banku lub innej instytucji finansowej, należy podać jej nazwę. Pole 16 Należy podać literowy kod ISO waluty, w której jest nominowany papier wartościowy. Pole 17 Cenę nominalną należy podać w jednostkach waluty emisji, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Pole 18 Należy podać całkowitą liczbę, wyrażoną w sztukach, papierów wartościowych danej emisji. Pole 19 Należy podać całkowitą wartość papierów wartościowych danej emisji, wyrażoną w jednostkach waluty emisji, wycenioną według cen emisyjnych. Pole 20 Należy podać całkowitą liczbę, wyrażoną w sztukach, papierów wartościowych danej emisji objętych przez nierezydentów. Pole 21 Należy podać całkowitą wartość papierów wartościowych danej emisji objętych przez nierezydentów, wyrażoną w jednostkach waluty emisji, wycenioną według cen emisyjnych. Pola 22, 24, 26 i 28 Należy podać liczbę, wyrażoną w sztukach, papierów wartościowych danej emisji objętych przez określoną grupę nierezydentów powiązanych kapitałowo z emitentem. Pola 23, 25, 27 i 29 Należy podać wartość, wyrażoną w jednostkach waluty emisji, papierów wartościowych danej emisji objętych przez określoną grupę nierezydentów powiązanych kapitałowo z emitentem. Wyceny należy dokonać posługując się cenami emisyjnymi, po których papiery zostały objęte przez daną grupę nierezydentów powiązanych kapitałowo. Typy powiązania kapitałowego: typ A (pola 22 i 23): papiery zakupione przez nierezydentów posiadających co najmniej 10% udziału w kapitale podstawowym emitenta typ B (pola 24 i 25): papiery zakupione przez nierezydentów, w których kapitale podstawowym emitent posiada co najmniej 10% udziału typ C (pola 26 i 27): papiery zakupione przez nierezydentów posiadających tego samego co emitent udziałowca zagranicznego typ D (pola 28 i 29): papiery zakupione przez nierezydentów posiadających tego samego co emitent udziałowca krajowego Pole 30 Kod papieru nadawany przez NBP po otrzymaniu formularza ZIP-INF. W przypadku gdy papier wartościowy posiada kod ISIN, oznaczenie kodowe NBP jest takie samo jak kod ISIN. Załącznik nr 20 Ilustracja Objaśnienia do formularza ZIP-RZ kol. 1 Należy podać oznaczenie kodowe papieru wartościowego zgodnie ze standardem ISIN lub oznaczenie kodowe nadane przez Narodowy Bank Polski w formularzu ZIP-INF w polu 30. kol. 2 Należy podać oznaczenie literowe typu powiązania kapitałowego występującego między emitentem a nierezydentami posiadającymi daną część emisji papierów wartościowych: A: papiery zakupione przez nierezydentów posiadających co najmniej 10% udziału w kapitale podstawowym emitenta B: papiery zakupione przez nierezydentów, w których kapitale podstawowym emitent posiada co najmniej 10% udziału C: papiery zakupione przez nierezydentów posiadających tego samego co emitent udziałowca zagranicznego D: papiery zakupione przez nierezydentów posiadających tego samego co emitent udziałowca krajowego N: papiery zakupione przez pozostałych nierezydentów, nie posiadających powiązań kapitałowych z emitentem. UWAGA! W braku możliwości ustalenia typu powiązania kapitałowego występującego pomiędzy emitentem a częścią nierezydentów posiadających papiery wartościowe danej emisji należy podać oznaczenie N. kol. 3 Należy podać liczbę papierów wartościowych w posiadaniu danej grupy nierezydentów, w sztukach. kol. 4 Należy podać literowy kod ISO waluty, w której jest nominowany papier wartościowy. kol. 5 Należy podać oznaczenie literowe ceny użytej do obliczenia wartości danej części emisji papierów wartościowych: R - cena rynkowa E - cena emisyjna N - cena nominalna. kol. 6 Wszędzie, gdzie jest to możliwe, należy podać wartość papierów wartościowych w posiadaniu danej grupy nierezydentów, obliczoną według ostatniej notowanej ceny rynkowej papierów danej emisji. Cena rynkowa papierów dłużnych kuponowych powinna obejmować cenę kuponów do danego papieru. W braku notowań ceny rynkowej należy podać: wartość według ceny emisyjnej dla papierów udziałowych i według ceny nominalnej dla papierów dłużnych. UWAGA! W przypadku gdy nie wystąpił wykup przez emitenta, konwersja na inny rodzaj papierów wartościowych lub umorzenie przez emitenta papierów wartościowych danej emisji, należy: - w kolumnie 3 podawać liczby, wyrażone w sztukach, papierów wartościowych znajdujących się w rękach określonych grup nierezydentów powiązanych kapitałowo z emitentem, odpowiadające liczbom podanym w formularzu ZIP-INF, dotyczącym danej emisji, w polach 22, 24, 26 i 28. W przypadku gdy nastąpi całkowity wykup przez emitenta, konwersja całej emisji na inny rodzaj papierów wartościowych lub umorzenie przez emitenta papierów wartościowych całej emisji, należy przysłać sprawozdanie na formularzu ZIP-RZ stwierdzające ten fakt. Będzie to ostatnie sprawozdanie przesłane do NBP dotyczące danej emisji. Załącznik nr 21 Ilustracja Załącznik nr 22 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów. (Dz. U. Nr 27, poz. 247) Na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 106, poz. 489 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów (Dz. U. Nr 76, poz. 501) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa Finansów wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Prawny, 4) Departament Budżetu Państwa, 5) Departament Finansów Samorządu Terytorialnego, 6) Departament Finansowania Sfery Budżetowej, 7) Departament Finansowania Bezpieczeństwa Państwa, 8) Departament Obsługi Funduszy Pomocowych, 9) Departament Polityki Zagranicznej, 10) Departament Międzynarodowej Integracji Gospodarczej, 11) Departament Polityki Finansowej, Analiz i Statystyki, 12) Departament Długu Publicznego, 13) Departament Gwarancji i Poręczeń, 14) Departament Systemu Podatkowego, 15) Departament Podatków Pośrednich, 16) Departament Podatków Bezpośrednich, 17) Departament Podatków Lokalnych i Katastru, 18) Departament Organizacji Skarbowości, 19) Departament Finansów Gospodarki Narodowej, 20) Departament Polityki Regionalnej i Rolnictwa, 21) Departament Instytucji Finansowych, 22) Departament Rachunkowości, 23) Departament Kontroli Skarbowej, 24) Departament Ceł, 25) Departament Gier Losowych i Zakładów Wzajemnych, 26) Departament Budżetu Resortu i Spraw Majątkowych, 27) Departament Informatyki, 28) Biuro Kadr i Szkolenia, 29) Biuro Prasowe, 30) Biuro Kontroli Resortowej, 31) Biuro Dokumentacji Skarbowej, 32) Biuro do Spraw Dyscypliny Finansów Publicznych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 26 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli. (Dz. U. Nr 27, poz. 248) Na podstawie art. 31 i art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz. U. Nr 29, poz. 160 i z 1998 r. Nr 39, poz. 229) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 1 w pkt 1 w lit. b) po wyrazach "organach prowadzących szkoły," dodaje się wyrazy "a także w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz w okręgowych komisjach egzaminacyjnych," 2) w § 5 w ust. 1 wyrazy "a nauczyciela zatrudnionego w szkole publicznej prowadzonej przez gminę, inną osobę prawną lub fizyczną albo w kuratoriach oświaty, urzędach organów administracji rządowej i innych jednostkach organizacyjnych" zastępuje się wyrazami "a nauczyciela zatrudnionego w szkole publicznej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego, inną osobę prawną lub fizyczną albo w kuratoriach oświaty, urzędach organów administracji rządowej i specjalistycznej jednostce nadzoru oraz w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisjach egzaminacyjnych", 3) w § 7 w ust. 7 w pkt 1 wyraz "gminę" zastępuje się wyrazami "jednostkę samorządu terytorialnego", 4) w § 9 wyrazy "innych jednostkach organizacyjnych" zastępuje się wyrazami "specjalistycznej jednostce nadzoru oraz w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisjach egzaminacyjnych", 5) w § 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wysokość dodatków specjalistycznych z tytułu posiadania stopnia naukowego lub uzyskania stopnia specjalizacji zawodowej wynosi: 1) 79 zł miesięcznie z tytułu posiadania stopnia naukowego doktora, 2) 116 zł miesięcznie z tytułu posiadania stopnia naukowego doktora habilitowanego, 3) 29 zł miesięcznie za I stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie II klasy, 4) 45 zł miesięcznie za II stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie I klasy, 5) 63 zł miesięcznie za III stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie klasy mistrzowskiej.", 6) w § 12 w ust. 2 skreśla się wyrazy "Centrum Edukacji Artystycznej," a wyrazy "Centrum Doskonalenia Nauczycieli Szkół Rolniczych" zastępuje się wyrazami "Krajowym Centrum Oświaty Rolniczej", 7) w § 14 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Nauczycielom posiadającym 25-letni staż pracy w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych dyrektor zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich albo kierownik rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego, a w stosunku do dyrektora i kierownika - właściwy prezes sądu okręgowego, może podwyższyć o 10% wysokość najwyższego dodatku za trudne warunki pracy, przewidzianego dla danej grupy pracowników.", 8) w § 15: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) zatrudnionym w szkołach i placówkach dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością sprzężoną oraz w zakładach poprawczych o wzmożonym nadzorze wychowawczym, dla wielokrotnych uciekinierów, nieletnich z zaburzeniami psychicznymi lub innymi zaburzeniami osobowości, uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych, nosicieli wirusa HIV, a także w schroniskach interwencyjnych," b) w ust. 3 wyrazy "od 6 zł do 24 zł" zastępuje się wyrazami "od 9 zł do 33 zł", 9) w § 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nauczycielom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia przysługują z tego tytułu dodatki w wysokości: 1) od 9 zł do 33 zł miesięcznie - przy pierwszym stopniu szkodliwości, 2) od 16 zł do 47 zł miesięcznie - przy drugim stopniu szkodliwości, 3) od 21 zł do 64 zł miesięcznie - przy trzecim stopniu szkodliwości.", 10) w § 20 w ust. 1: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) za wychowawstwo klasy: a) od 26 zł do 33 zł miesięcznie w przedszkolach, b) od 17 zł do 26 zł miesięcznie w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadpodstawowych, 2) za analizę i ocenę pisemnych prac i zajęć uczniowskich z języka polskiego począwszy od czwartej klasy szkoły podstawowej w wysokości: a) od 15 zł do 20 zł miesięcznie w szkołach podstawowych, b) od 17 zł do 27 zł miesięcznie w gimnazjach i szkołach ponadpodstawowych," b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) za organizowanie i przygotowanie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu stanowisk pracy niezbędnych dla prawidłowej realizacji zadań produkcyjnych lub zajęć praktycznych - od 11 zł do 39 zł miesięcznie," 11) załączniki nr 1-3 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1-3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za dodatkowe czynności oraz dodatków, określone w rozporządzeniu, o którym mowa w § 1, zostały przeliczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 marca 1999 r. (poz. 248) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO W ZŁOTYCH Szczeble wynagrodzenia zasadniczego wynikające ze stażu pracy Lp.Wykształceniedo 2 lat2 i więcej4 i więcej6 i więcej8 i więcej10 i więcej12 i więcej14 i więcej16 i więcej18 i więcej20 i więcej22 i więcej24 i więcej26 i więcej28 i więcej30 i więcej abcdefghijklmnop 1stopień naukowy dr, wyższe wykształcenie magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym9059219379539709861 0021 0181 0351 0511 0671 0841 1001 1161 1321 149 2wyższe wykształcenie magisterskie bez przygotowania pedagogicznego, wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym, kolegia nauczycielskie7848018188358528698869039209369539709871 0011 0211 038 3wyższe wykształcenie zawodowe bez przygotowania pedagogicznego, studium nauczycielskie, pedagogiczna szkoła techniczna670688706723741759777795813830848866884902920937 4wykształcenie średnie pedagogiczne570585601616632648663679694710726741757772788804 5wykształcenie średnie i inne503514525536547558569580591603614625636647658669 Załącznik nr 2 TABELA DODATKÓW FUNKCYJNYCH Lp.StanowiskoMiesięcznie w złotych widełki w zł oddo 1Przedszkola a. dyrektor przedszkola czynnego ponad 5 godzin dziennie152309 b. dyrektor przedszkola czynnego do 5 godzin dziennie88197 c. wicedyrektor88197 2Szkoły wszystkich typów, z wyjątkiem wymienionych pod lp. 3-5 a. - dyrektor szkoły liczącej do 8 oddziałów152354 - dyrektor szkoły liczącej od 9 do 16 oddziałów178397 - dyrektor szkoły liczącej 17 oddziałów i więcej265618 b. wicedyrektor152354 c. kierownik warsztatu szkolnego221397 d. kierownik laboratorium, kierownik szkolenia praktycznego, zastępca kierownika warsztatu szkolnego oraz w szkołach górniczych: kierownik szkolenia na powierzchni i kierownik szkolenia pod ziemią110309 e. kierownik filii, kierownik wydziału, działu, sekcji w szkole zawodowej (artystycznej), zastępca kierownika laboratorium, zastępca kierownika szkolenia praktycznego88178 3Zakłady kształcenia nauczycieli a. dyrektor zakładu kształcenia nauczycieli liczącego: - do 11 oddziałów197426 - 12 i więcej242594 b. wicedyrektor152354 c. kierownik praktyki pedagogicznej110197 d. kierownik specjalności w nauczycielskich kolegiach języków obcych i w kolegiach nauczycielskich45133 4Specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, domy dziecka, rodzinne domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, w tym turnusowe, ogniska wychowawcze, domy wczasów dziecięcych, placówki w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i w publicznych zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, świetlice i kluby środowiskowe, w tym profilaktyczno-wychowawcze i terapeutyczne, hoteliki: a. dyrektor, wychowawca kierujący rodzinnym domem dziecka178426 b. wicedyrektor, kierownik internatu, kierownik warsztatu szkolnegox133309 c. kierownik filii młodzieżowego ośrodka szkolno-wychowawczego, kierownik ogniska wychowawczego, dyrektor świetlicy i klubu środowiskowego, w tym: profilaktyczno-wychowawczego i terapeutycznego, kierownik wychowania w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i w publicznych zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, zastępca kierownika internatuxx, zastępca kierownika warsztatuxx68178 d. wicedyrektor świetlicy i klubu środowiskowego, w tym: profilaktyczno-wychowawczego i terapeutycznego, kierownik hoteliku młodzieżowego ośrodka socjoterapii, w tym turnusowego, kierownik hoteliku ogniska wychowawczego38115 5Zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich, rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne: a. dyrektor197508 b. wicedyrektor, kierownik internatu, dyrektor szkoły, kierownik warsztatu szkolnego133330 c. kierownik rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego133265 d. zastępca kierownika internatu, zastępca kierownika warsztatu szkolnego, kierownik grupy półwolnościowej110265 6Bursy, internaty, szkolne schroniska młodzieżowe, półinternaty, ogrody jordanowskie, świetlice szkolne (w tym szkół specjalnych): a. dyrektor bursy152397 b. wicedyrektor bursy133309 c. kierownik internatu, dyrektor (kierownik) szkolnego schroniska młodzieżowego88221 d. dyrektor ogrodu jordanowskiego, kierownik półinternatu, kierownik świetlicy szkolnej, dyrektor świetlicy dworcowej, zastępca kierownika internatu45178 7Pałace młodzieży, młodzieżowe domy kultury, międzyszkolne ośrodki sportowe, ogniska pracy pozaszkolnej, planetaria: a. dyrektor pałacu młodzieży, planetarium i obserwatorium astronomicznego178425 b. wicedyrektor pałacu młodzieży, dyrektor młodzieżowego domu kultury, międzyszkolnego ośrodka sportowego110287 c. dyrektor ogniska pracy pozaszkolnej /pozaszkolnej placówki specjalistycznej/, kierownik zespołu artystycznego liczącego co najmniej 100 uczestników, wicedyrektor młodzieżowego domu kultury (międzyszkolnego ośrodka)88221 d. kierownik działu, kierownik pracowni68152 8Poradnie psychologiczno-pedagogiczne i inne poradnie specjalistyczne, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze: a. dyrektor poradni, ośrodka adopcyjno-opiekuńczego88197 b. wicedyrektor poradni68178 c. kierownik filii45152 9Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, Centrum Edukacji Medycznej, Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Krajowe Centrum Oświaty Rolniczej: a. dyrektor221552 b. wicedyrektor, dyrektor Ogólnopolskiego Centrum Edukacji Niestacjonarnej, Polonijnego Centrum Nauczycielskiego178397 c. kierownik pracowni lub innej równorzędnej jednostki organizacyjnej133243 10Placówki doskonalenia nauczycieli: a. dyrektor wojewódzkiej i międzywojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli152486 b. wicedyrektor wojewódzkiej i międzywojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli133330 c. kierownik międzyszkolnej placówki doskonalenia nauczycieli, kierownik pracowni lub równorzędnej jednostki organizacyjnej wojewódzkich i międzywojewódzkich placówek doskonalenia nauczycieli45178 11Pedagogiczne biblioteki wojewódzkie: a. dyrektor178374 b. wicedyrektor133265 c. kierownik filii, kierownik wydziału (innej równorzędnej jednostki organizacyjnej)88197 d. nauczyciel - bibliotekarz - instruktor68133 12Ośrodki dokształcania zawodowego, ośrodki szkolenia zawodowego, ośrodki politechniczne: a. dyrektor wojewódzkiego ośrodka dokształcania zawodowego, wojewódzkiego ośrodka politechnicznego152330 b. wicedyrektor wojewódzkiego ośrodka dokształcania zawodowego i ośrodka politechnicznego oraz dyrektor ośrodka szkolenia zawodowego110221 c. kierownik filii ośrodka politechnicznego i wicedyrektor ośrodka szkolenia zawodowego88197 d. dyrektor centrum kształcenia praktycznego221490 x Dotyczy kierowników funkcjonujących w ramach organizacyjnych specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych. xx Dotyczy zastępcy kierownika internatu i zastępcy kierownika warsztatu, w którym liczba wychowanków (uczniów) przekracza 200. Załącznik nr 3 TABELA DODATKÓW SŁUŻBOWYCH Lp.StanowiskoWysokość dodatku miesięcznie w złotych I. Ministerstwaoddo 1.Dyrektor departamentux10522935 2.Wicedyrektor departamentux8602188 3.Naczelnik wydziału, radca ministrax7121939 4.Główny wizytator6371851 5.Starszy wizytator3561406 6.Wizytator2081103 II. Kuratoria oświaty oraz jednostki równorzędnexx 7.Kurator oświaty8602863 8.Wicekurator oświaty7122188 9.Dyrektor wydziału (delegatury)4451618 10.Zastępca dyrektora wydziału (delegatury)3561406 11.Kierownik oddziału (jednostki równorzędnej)3561316 12.Starszy wizytator2081085 13.Wizytator208979 III. Centralna Komisja Egzaminacyjna 14.Dyrektor20262858 15.Wicedyrektor19492825 16.Kierownik wydziału (zespołu, pracowni), 17082420 17.Zastępca kierownika wydziału (zespołu, pracowni)16102289 18.Starszy ekspert14242026 19.Ekspert12371752 IV. Okręgowe komisje egzaminacyjne 20.Dyrektor19492825 21.Wicedyrektor17082420 22.Kierownik wydziału (zespołu, pracowni)16102289 23.Zastępca kierownika wydziału (zespołu, pracowni)14242026 24.Starszy egzaminator i starszy ekspert12371752 25.Egzaminator i ekspert11391621 x) Dotyczy dyrektorów i wicedyrektorów departamentów i komórek równorzędnych oraz naczelników, do których zadań należy sprawowanie nadzoru pedagogicznego. xx) Dotyczy także nauczycieli zatrudnionych w specjalistycznej jednostce nadzoru utworzonej na podstawie art. 32a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, do których zadań należy wykonywanie zadań związanych ze sprawowaniem nadzoru pedagogicznego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 22 marca 1999 r. w sprawie trybu wykonywania kontroli dewizowej przez Narodowy Bank Polski. (Dz. U. Nr 27, poz. 249) Na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa tryb wykonywania przez Narodowy Bank Polski, zwany dalej "NBP", kontroli dewizowej w zakresie: 1) czynności dokonywanych przez rezydentów i nierezydentów na podstawie zezwoleń dewizowych, 2) czynności obrotu dewizowego, dokonywanych przez banki i inne niż banki osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi, dokonujące skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie upoważnienia Prezesa NBP, 3) wykonywania przez rezydentów i nierezydentów obowiązków, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063), zwanej dalej "ustawą". § 2. Ustalenia w zakresie wykonywanej kontroli dewizowej dokonywane są na podstawie dokumentów udostępnianych przez jednostkę kontrolowaną oraz wyjaśnień i oświadczeń składanych przez upoważnionych pracowników tej jednostki. § 3. NBP może wykonywać kontrolę dewizową w: 1) siedzibie jednostki kontrolowanej, 2) siedzibie jednostki organizacyjnej NBP wykonującej kontrolę lub w innych obiektach NBP poza tą siedzibą, zwanych dalej "siedzibą NBP". Rozdział 2 Jednostki organizacyjne NBP wykonujące kontrolę dewizową oraz tryb ich działania § 4. 1. NBP wykonuje kontrolę dewizową poprzez swoje jednostki organizacyjne: 1) Centralę, 2) oddziały okręgowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Na terenie województwa mazowieckiego kontrolę dewizową wykonuje Główny Oddział Walutowo-Dewizowy w Warszawie. 3. Czynności kontrolne wykonywane są przez upoważnionych pracowników jednostek określonych w ust. 1, zwanych dalej "kontrolerami". 4. Upoważnienia do przeprowadzania kontroli dewizowej udzielane są kontrolerom w formie pisemnej: 1) w Centrali - przez upoważnionego przez Prezesa NBP pracownika Centrali, 2) w oddziałach okręgowych oraz w Głównym Oddziale Walutowo-Dewizowym w Warszawie - przez dyrektora oddziału lub upoważnionego przez niego zastępcę. § 5. 1. Kontrolerzy będący pracownikami Centrali NBP przeprowadzają kontrolę dewizową na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Kontrolerzy będący pracownikami oddziałów okręgowych NBP oraz Głównego Oddziału Walutowo-Dewizowego w Warszawie, zwanych dalej "oddziałami NBP", przeprowadzają kontrolę dewizową na terenie działania tych jednostek. § 6. 1. Kontrolerzy będący pracownikami Centrali NBP wykonują kontrolę dewizową: 1) w centralach banków dokonujących czynności obrotu dewizowego, 2) wobec rezydentów i nierezydentów, którym Prezes NBP albo z jego upoważnienia dyrektor departamentu w Centrali NBP udzielił w imieniu Prezesa NBP zezwoleń dewizowych. 2. Kontrolerzy będący pracownikami Centrali NBP mogą wykonywać kontrolę dewizową w zakresie objętym właściwością miejscową i rzeczową oddziałów NBP. § 7. Kontrolerzy, będący pracownikami oddziałów NBP, wykonują kontrolę dewizową: 1) w oddziałach banków dokonujących czynności obrotu dewizowego, mających siedzibę na terenie objętym ich właściwością miejscową, 2) wobec rezydentów i nierezydentów, którym dyrektorzy oddziałów NBP udzielili zezwoleń dewizowych, zgodnie z właściwością miejscową, 3) wobec innych niż banki osób prawnych oraz podmiotów nie będących osobami prawnymi, dokonujących skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie upoważnienia Prezesa NBP, mających siedzibę na terenie objętym ich właściwością miejscową, 4) wobec rezydentów i nierezydentów w zakresie obowiązków, o których mowa w art. 15 ustawy, zgodnie z właściwością miejscową, 5) w zakresie działania Centrali NBP - na podstawie pisemnego zlecenia Prezesa NBP lub upoważnionego przez niego pracownika. § 8. Jednostki organizacyjne NBP wykonują kontrolę dewizową współpracując z właściwymi naczelnymi i centralnymi organami administracji rządowej oraz jednostkami organizacyjnymi im podległymi lub przez nie nadzorowanymi, a także organami ścigania, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Rozdział 3 Czynności kontrolne § 9. Dokonywanie czynności kontrolnych w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 1 i 2, polega na ustalaniu, czy czynności, na które zostało udzielone zezwolenie lub upoważnienie dewizowe, zostały zrealizowane zgodnie z warunkami w nich określonymi. § 10. Dokonywanie czynności kontrolnych w zakresie, o którym mowa w § 1 pkt 3, polega na ustalaniu, czy rezydenci i nierezydenci dopełnili obowiązku przekazania NBP danych, o których mowa w art. 15 ust. 1, 3 i 4 ustawy. § 11. 1. Kontrolę dewizową przeprowadza się na podstawie pisemnego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, udzielonego zgodnie z § 4 ust. 4. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera imiona i nazwiska kontrolerów, numery ich legitymacji służbowych, określenie jednostki kontrolowanej, zakres kontroli oraz podpis i pieczątkę dyrektora jednostki organizacyjnej NBP wykonującej kontrolę dewizową albo upoważnionego przez niego zastępcy. § 12. Przedmiotem kontroli dewizowej przeprowadzanej w siedzibie NBP jest dokumentacja dotycząca przedmiotu wykonywanej kontroli, dostarczona przez jednostkę kontrolowaną. 2. Dyrektor jednostki organizacyjnej NBP wykonującej kontrolę dewizową lub upoważniony przez niego zastępca może wystąpić z pismem do kierownika jednostki kontrolowanej z żądaniem przesłania do siedziby NBP, we wskazanym terminie, określonych dokumentów lub wyjaśnień. 3. Pismo, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać określenie jednostki kontrolowanej, zakres kontroli, określenie żądanych dokumentów lub wyjaśnień oraz termin ich dostarczenia do siedziby NBP, a także podpis i pieczątkę dyrektora jednostki organizacyjnej wykonującej kontrolę dewizową lub upoważnionego przez niego zastępcy. § 13. Kontrola dewizowa przeprowadzana w siedzibie jednostki kontrolowanej wykonywana jest przez co najmniej dwóch kontrolerów jednocześnie. § 14. 1. Kontroler nie może wykonywać czynności z zakresu kontroli dewizowej, jeżeli jej wyniki mogą wpływać na jego prawa lub obowiązki albo na prawa lub obowiązki jego małżonka, krewnych, powinowatych albo osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. 2. O przyczynach powodujących wyłączenie z wykonywania czynności z zakresu kontroli dewizowej kontroler zawiadamia dyrektora jednostki organizacyjnej NBP przeprowadzającej kontrolę dewizową, który podejmuje decyzję o wyłączeniu. § 15. Kontrolę dewizową przeprowadza się w dniach i w godzinach pracy obowiązujących w jednostce kontrolowanej. § 16. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest zapewnić kontrolerom warunki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli dewizowej, a w szczególności, w miarę możliwości, oddzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania badanych dokumentów. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest dołożyć wszelkich starań do zapewnienia niezwłocznego przedstawienia kontrolerom żądanych dokumentów oraz wyjaśnień. § 17. 1. W przypadku konieczności zawieszenia kontroli dewizowej, kontrolerzy przekazują kierownikowi jednostki kontrolowanej pisemną informację o przyczynach zawieszenia kontroli, w której wyznacza się termin i warunki jej ponownego podjęcia. 2. Informację, o której mowa w ust. 1, podpisują kierownik jednostki kontrolowanej oraz kontrolerzy. § 18. 1. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych w siedzibie jednostki kontrolowanej kontrolerzy sprawdzają książkę kontroli, prowadzoną w tej jednostce, w celu ustalenia, czy i kiedy przedmiot kontroli był objęty kontrolą przez inne organy kontroli. 2. W przypadku stwierdzenia, że przedmiot kontroli był badany przez inne organy kontroli, kontrolerzy rozstrzygają, czy wynik tej kontroli może stanowić podstawę do odstąpienia od kontroli dewizowej lub zostać zaliczony do jej ustaleń. 3. W przypadku uznania, że ustalenia kontroli mogą stanowić podstawę do odstąpienia od kontroli dewizowej lub zaliczenia ich do ustaleń kontroli dewizowej, kontrolerzy obowiązani są uczynić stosowny zapis w protokole kontroli. § 19. Osoby odpowiedzialne w kontrolowanych jednostkach za sprawy dotyczące przedmiotu kontroli dewizowej obowiązane są na żądanie kontrolerów dostarczać wymagane dokumenty, sporządzać zestawienia i obliczenia oraz udzielać wyjaśnień. § 20. Dokumenty sporządzane przez jednostkę kontrolowaną na potrzeby kontroli dewizowej powinny być opatrzone stosownymi pieczątkami oraz podpisane przez osoby upoważnione do ich sporządzenia. § 21. Kontrolerzy informują kierownika jednostki kontrolowanej o istotnych nieprawidłowościach stwierdzonych w toku kontroli dewizowej, wskazując na celowość niezwłocznego przeciwdziałania stwierdzonym nieprawidłowościom. § 22. Kontrolerzy obowiązani są do dokonania wpisu o przeprowadzeniu kontroli dewizowej w książce kontroli prowadzonej przez jednostkę kontrolowaną. Rozdział 4 Ustalenia z kontroli dewizowej i ich wykorzystanie § 23. 1. Z przeprowadzonej kontroli dewizowej sporządza się protokół albo sprawozdanie. 2. Kopie dokumentów źródłowych, zestawienia, obliczenia oraz wyjaśnienia i oświadczenia, na podstawie których kontrolerzy dokonali ustaleń kontroli dewizowej, stanowią załączniki do protokołu albo sprawozdania z kontroli. § 24. 1. Z kontroli dewizowej przeprowadzonej w siedzibie jednostki kontrolowanej sporządza się protokół. 2. Z kontroli dewizowej przeprowadzonej w siedzibie NBP sporządza się sprawozdanie. § 25. Protokół, po jego odczytaniu, podpisują kierownik jednostki kontrolowanej albo upoważniona przez niego osoba oraz kontrolerzy, parafując każdą stronę protokołu; protokół powinien zawierać pieczątkę właściwej jednostki organizacyjnej NBP oraz pieczątki osób podpisujących protokół, z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego. § 26. 1. W przypadku odmowy podpisania protokołu kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest złożyć pisemne wyjaśnienie przyczyn tej odmowy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, protokół podpisują kontrolerzy, czyniąc wzmiankę o odmowie podpisania protokołu i dołączając do protokołu wyjaśnienie o przyczynach odmowy jego podpisania. § 27. Odmowa podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanej jednostki albo upoważnioną przez niego osobę nie stanowi przeszkody do sporządzania i przekazania zaleceń pokontrolnych, a protokół dołącza się do zaleceń pokontrolnych. § 28. 1. Kierownikowi jednostki kontrolowanej przysługuje prawo do składania dodatkowych wyjaśnień do ustaleń zawartych w treści protokołu, w terminie 7 dni od dnia jego podpisania. 2. Wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1, dołączane są do protokołu. § 29. 1. Sprawozdanie z przeprowadzonej kontroli podpisuje sporządzający je kontroler. 2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w trakcie kontroli dewizowej przeprowadzanej w siedzibie NBP, jeden egzemplarz sprawozdania przekazuje się jednostce kontrolowanej. 3. Kierownikowi jednostki kontrolowanej przysługuje prawo ustosunkowania się do ustaleń zawartych w sprawozdaniu w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia. § 30. W przypadku stwierdzenia w toku kontroli popełnienia wykroczeń lub przestępstw dewizowych, jednostka organizacyjna NBP, wykonująca kontrolę dewizową, powiadamia właściwe organy zgodnie z obowiązującymi przepisami. § 31. W przypadku stwierdzenia w toku kontroli dewizowej rażącego naruszenia przepisów prawa lub warunków udzielonego przez NBP zezwolenia dewizowego, kontrolujący występują do dyrektora jednostki organizacyjnej NBP, wydającej zezwolenie, o jego uchylenie. § 32. W przypadku stwierdzenia w toku kontroli dewizowej, że czynności obrotu dewizowego są wykonywane przez bank lub inną niż bank osobę prawną albo podmiot nie będący osobą prawną, o których mowa w § 1 pkt 2, bez stosownego upoważnienia lub z rażącym naruszeniem przepisów prawa albo warunków udzielonego upoważnienia, upoważniony pracownik w Centrali NBP występuje do Prezesa NBP o zakazanie dokonywania przez nie określonych czynności albo o uchylenie w całości lub w części udzielonego upoważnienia. Rozdział 5 Postępowanie pokontrolne § 33. 1. W przypadku stwierdzenia, w wyniku przeprowadzonej kontroli dewizowej, nieprawidłowości, jednostka organizacyjna NBP wykonująca kontrolę dewizową przekazuje jednostce kontrolowanej zalecenia pokontrolne. 2. Zalecenia pokontrolne powinny zawierać: 1) zwięzły opis wyników kontroli, ze wskazaniem naruszonych przepisów prawa, 2) wnioski wynikające z ustaleń kontroli, zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, 3) zobowiązanie jednostki kontrolowanej do powiadomienia o sposobie realizacji zaleceń pokontrolnych. § 34. Kierownik jednostki kontrolowanej obowiązany jest w terminie 30 dni od dnia otrzymania zaleceń pokontrolnych poinformować w formie pisemnej jednostkę organizacyjną NBP, wykonującą kontrolę dewizową, o działaniach podjętych w celu wykonania zaleceń pokontrolnych. § 35. Do postępowania pokontrolnego przepisy § 30-32 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Przepis końcowy § 36. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie powołania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców oraz szczegółowego określenia jej zadań, składu i trybu działania. (Dz. U. Nr 27, poz. 250) Na podstawie art. 8 ust. 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) zarządza się, co następuje: § 1. Powołuje się Komisję do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, zwaną dalej "Komisją". § 2. 1. Zadaniem Komisji jest uznawanie działalności za twórczą lub artystyczną i ustalanie daty jej rozpoczęcia. 2. Komisja wydaje decyzje na podstawie dokumentów potwierdzających czas trwania i charakter działalności twórczej bądź artystycznej, wykonywanej na podstawie umowy o pracę, umowy o dzieło, umowy zlecenia, a także katalogów z wystaw, recenzji, przyznanych nagród i wyróżnień oraz 1) dyplomu ukończenia szkoły artystycznej odpowiedniego typu lub szkoły wyższej na kierunku odpowiednim do wykonywanej działalności twórczej lub artystycznej albo 2) wydanego przez właściwe stowarzyszenie zrzeszające twórców lub artystów zaświadczenia o nabyciu w drodze praktyki umiejętności zawodowych. § 3. 1. W skład Komisji wchodzą: 1) jako członkowie stali: a) podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki jako jej przewodniczący, b) przedstawiciel Ministra Pracy i Polityki Socjalnej jako zastępca przewodniczącego, c) przedstawiciel Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, d) przedstawiciel Federacji Związków Zawodowych Pracowników Kultury i Sztuki, e) przedstawiciel Sekretariatu Kultury i Środków Przekazu NSZZ "Solidarność", f) przedstawiciel Związku Zawodowego Stowarzyszonych Twórców "Forum", 2) jako członkowie niestali - przedstawiciele właściwych stowarzyszeń zrzeszających twórców lub artystów. 2. Przewodniczący Komisji może zaprosić do udziału w pracach Komisji przedstawicieli innych zainteresowanych związków i instytucji oraz rzeczoznawców. § 4. Komisja podejmuje działanie na wniosek osoby zainteresowanej. § 5. 1. Posiedzenia Komisji zwołuje przewodniczący w miarę potrzeby, zawiadamiając jej członków co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym terminem posiedzenia, z podaniem porządku dziennego posiedzenia. 2. Posiedzeniom Komisji przewodniczy jej przewodniczący albo, z jego upoważnienia, zastępca przewodniczącego Komisji. § 6. Komisja orzeka przy udziale co najmniej trzech członków stałych oraz przedstawiciela zainteresowanego stowarzyszenia spośród członków niestałych. § 7. 1. Decyzje Komisji zapadają większością głosów członków Komisji. W razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego posiedzenia. 2. Decyzje Komisji podpisuje jej przewodniczący. § 8. Od decyzji Komisji osobie zainteresowanej przysługuje odwołanie do Ministra Kultury i Sztuki w terminie 2 miesięcy od daty doręczenia decyzji. § 9. Obsługę administracyjną Komisji zapewnia Ministerstwo Kultury i Sztuki. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 19 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości, szczegółowych zasad otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokości równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 27, poz. 251) Na podstawie art. 69 ust. 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 października 1998 r. w sprawie wysokości, szczegółowych zasad otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokości równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 127, poz. 845) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Funkcjonariusz w korpusie oficerów Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie, w wysokości: 1) generał - 2 970,10 zł, 2) oficer od stopnia pułkownika do stopnia majora: a) mężczyzna - 1 658,73 zł, b) kobieta - 1 655,57 zł, 3) oficer od stopnia kapitana do stopnia podporucznika: a) mężczyzna - 1 631,73 zł, b) kobieta - 1 628,57 zł. 2. Funkcjonariusz w korpusie chorążych Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: mężczyzna - 1 596,96 zł, kobieta - 1 593,80 zł. 3. Funkcjonariusz w korpusie podoficerów Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: mężczyzna - 1 573,12 zł, kobieta - 1 569,96 zł. 4. Funkcjonariusz w korpusie szeregowych Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: mężczyzna - 1 516,98 zł, kobieta - 1 513,82 zł. 5. Funkcjonariusze, o których mowa w ust. 1-4, otrzymują równoważnik pieniężny za czyszczenie chemiczne umundurowania w wysokości 231,43 zł."; 2) skreśla się § 5 i § 6. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 26 marca 1999 r. w sprawie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 27, poz. 252) Na podstawie art. 98 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się uposażenie zasadnicze dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Służby Więziennej, określone w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego dla stanowisk nietypowych, w granicach stawek określonych dla stanowisk typowych, określone w tabelach stanowiących załączniki nr 2-5 do rozporządzenia. § 3. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 33, poz. 183), 2) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie stawek uposażenia zasadniczego dla stanowisk nietypowych funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 33, poz. 184). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 marca 1999 r. (poz. 252) Załącznik nr 1 TABELA UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA TYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Typowe stanowisko służboweUposażenie miesięczne w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1Dyrektor Generalny Służby Więziennej4.6795.588 2Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej2.9393.510 3Dyrektor aresztu śledczego i zakładu karnego kategorii II2.3262.778 4Kierownik działu w areszcie śledczym i zakładzie karnym kategorii II i III1.5381.837 5Asystent1.3431.604 6Starszy wychowawca1.2931.544 7Wychowawca1.2421.483 8Oddziałowy1.0191.217 9Starszy strażnik9181.096 10Strażnik831992 11Młodszy referent688822 Załącznik nr 2 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA NIETYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ W ARESZTACH ŚLEDCZYCH, ZAKŁADACH KARNYCH ORAZ NIEPUBLICZNYCH ZAKŁADACH OPIEKI ZDROWOTNEJ DZIAŁAJĄCYCH PRZY JEDNOSTKACH ORGANIZACYJNYCH SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Stanowisko służboweUposażenie miesięczne w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1- dyrektor aresztu i zakładu kategorii I*2.6443.157 2- dyrektor aresztu i zakładu kategorii III2.1372.552 - zastępca dyrektora aresztu i zakładu kategorii I 3- główny księgowy aresztu i zakładu kategorii I2.0152.406 4- dyrektor szpitala1.8552.215 5- zastępca dyrektora aresztu i zakładu kategorii II1.7322.068 6- główny księgowy aresztu i zakładu kategorii II1.5881.896 - zastępca dyrektora aresztu i zakładu kategorii III - kierownik działu, kierownik ambulatorium w areszcie i zakładzie kategorii I - kierownik oddziału o pojemności powyżej 200 miejsc - ordynator - kierownik apteki okręgowej 7- główny księgowy aresztu i zakładu kategorii III1.5381.837 - radca prawny - zastępca kierownika działu w areszcie i zakładzie kategorii I - kierownik ambulatorium w areszcie i zakładzie kategorii II i III 8- kierownik oddziału o pojemności poniżej 200 miejsc1.4301.708 - kierownik apteki - kierownik domu matki i dziecka - kierownik poradni, pracowni - starszy asystent 9- zastępca kierownika działu w areszcie i zakładzie kategorii II i III1.3431.604 - dowódca zmiany w areszcie i zakładzie kategorii I 10- starszy inspektor1.2931.544 - starszy psycholog - dowódca zmiany w areszcie i zakładzie kategorii II i III oraz w oddziale zewnętrznym 11- inspektor1.2421.483 - młodszy asystent - psycholog - starszy felczer 12- zastępca dowódcy zmiany1.1691.396 - felczer - przełożona pielęgniarek - młodszy inspektor - starszy instruktor - młodszy wychowawca - młodszy psycholog 13- pielęgniarka oddziałowa1.1341.354 14- instruktor1.0611.267 - starszy magazynier - starszy oddziałowy - technik - starsza pielęgniarka - starszy kierowca 15- dowódca grupy konwojowej1.0191.217 - kierowca - konserwator - magazynier - pielęgniarka - szef kuchni 16- starszy referent9181.096 17- referent8671.035 * - kategorie zakładów karnych i aresztów śledczych według podziału ustalonego przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. Załącznik nr 3 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA NIETYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ W OŚRODKACH SZKOLENIA, DOSKONALENIA KADR SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Stanowisko służboweUposażenie miesięczne w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1- komendant ośrodka szkolenia2.8253.374 2- komendant ośrodka doskonalenia kadr2.3262.778 - zastępca komendanta ośrodka szkolenia 3- główny księgowy ośrodka szkolenia2.0152.406 - zastępca komendanta ośrodka doskonalenia kadr 4- główny księgowy ośrodka doskonalenia kadr1.7322.068 - kierownik oddziału zamiejscowego - kierownik zakładu 5- kierownik ambulatorium ośrodka szkolenia1.5881.896 - kierownik działu ośrodka szkolenia 6- radca prawny1.5381.837 - starszy wykładowca zastępca głównego księgowego ośrodka doskonalenia kadr 7- kierownik działu ośrodka doskonalenia kadr1.4301.708 - wykładowca - starszy asystent 8- dowódca kompanii1.3431.604 - asystent 9- starszy inspektor1.2931.544 10inspektor1.2421.483 - młodszy wykładowca - młodszy asystent 11- młodszy inspektor1.1691.396 - starszy instruktor 12- instruktor1.0611.267 - technik - starszy magazynier - starszy oddziałowy - starsza pielęgniarka - starszy kierowca 13- szef kuchni1.0191.217 - kierowca - konserwator - magazynier - pielęgniarka 14- starszy referent9181.096 15- referent8671.035 Załącznik nr 4 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA NIETYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ W OKRĘGOWYCH INSPEKTORATACH SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Stanowisko służboweUposażenie miesięczne w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1- zastępca dyrektora okręgowego2.6443.157 2- główny księgowy2.3262.778 3- naczelny lekarz1.8552.215 4- specjalista1.7322.068 - radca prawny 5- starszy kontroler1.5881.896 6- kontroler1.5381.837 - starszy inspektor 7- inspektor1.3431.604 - młodszy kontroler 8- młodszy inspektor1.1691.396 - starszy instruktor 9- instruktor1.0611.267 - starszy kierowca 10- kierowca1.0191.217 11- starszy referent9181.096 12- referent8671.035 Załącznik nr 5 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA NIETYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY SŁUŻBY WIĘZIENNEJ W CENTRALNYM ZARZĄDZIE SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Stanowisko służboweUposażenie miesięczne w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1- zastępca dyrektora generalnego Służby Więziennej4.1895.003 2- dyrektor biura3.0993.701 3- główny księgowy2.9393.510 - naczelny lekarz więziennictwa - naczelnik wydziału 4- zastępca dyrektora biura2.8253.374 5- kierownik zespołu2.6443.157 - kierownik Kartoteki Skazanych i Tymczasowo Aresztowanych - zastępca naczelnika wydziału 6- starszy specjalista2.3262.778 - główny kontroler 7- radca prawny2.1372.552 - starszy kontroler - specjalista 8- kontroler1.7322.068 - starszy inspektor 9- inspektor1.5381.837 - młodszy kontroler 10- młodszy inspektor1.2421.483 - starszy instruktor 11- instruktor1.1341.354 12- starszy kierowca1.0611.267 13- kierowca1.0191.217 14- starszy referent9681.156 15- referent8671.035 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 26 marca 1999 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 27, poz. 253) Na podstawie art. 100 ust. 3 oraz art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa wysokość oraz szczegółowe zasady otrzymywania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", dodatków do uposażenia: 1) dodatku za stopień, 2) dodatku służbowego, 3) dodatku więziennego, 4) dodatku za służbę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia. 2. Dodatki do uposażenia, o których mowa w ust. 1, ustalane są w stawkach miesięcznych. 3. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej, po ich wyliczeniu, zaokrągla się odpowiednio w górę do pełnego złotego. 4. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w relacji procentowej do innych składników uposażenia ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym na podstawie stawek tych składników, odpowiednich dla danej grupy funkcjonariuszy. 5. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym uposażeniu", rozumie się przez to najniższe uposażenie zasadnicze w Służbie Więziennej. § 2. Funkcjonariusz otrzymuje dodatek za stopień w następującej wysokości: Lp.StopieńStawka w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1generał738882 2pułkownik639764 3podpułkownik600717 4major560669 5kapitan521623 6porucznik490586 7podporucznik458547 8starszy chorąży426509 9chorąży400478 10młodszy chorąży374447 11starszy sierżant sztabowy349417 12sierżant sztabowy329393 13starszy sierżant309370 14sierżant289346 15plutonowy270322 16starszy kapral250299 17kapral230275 18starszy szeregowy210251 19szeregowy198237 § 3. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje dodatek służbowy w wysokości do 25% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. 2. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, uzależniona jest od oceny wyników uzyskiwanych w służbie, rodzaju i poziomu posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz charakteru i zakresu wykonywanych zadań służbowych, a w szczególności powierzenia nowych lub dodatkowych zadań albo obowiązków służbowych. 3. Dodatek służbowy może być podwyższony do wysokości 40% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień, za wybitne osiągnięcia w służbie. 4. Dodatek służbowy obniża się w razie stwierdzenia w opinii służbowej faktu niewywiązywania się funkcjonariusza z obowiązków służbowych. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w razie naruszenia przez funkcjonariusza dyscypliny służbowej, określonej w art. 125 ust. 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883), stwierdzonego w prawomocnym orzeczeniu dyscyplinarnym. 6. Dodatek służbowy może być obniżony także w razie zmiany albo ustania przesłanek, o których mowa w ust. 2 i 3. § 4. 1. Funkcjonariusz za pełnienie służby na stanowiskach: 1) w oddziałach mieszkalnych zakładów karnych i aresztów śledczych, 2) dowódcy zmiany i zastępcy dowódcy zmiany zakładów karnych i aresztów śledczych, 3) związanych z konwojowaniem albo nadzorowaniem grupy osadzonych - otrzymuje dodatek więzienny w wysokości od 4% do 15% najniższego uposażenia. 2. Przy ustalaniu wysokości dodatku więziennego bierze się pod uwagę rodzaj wykonywanych obowiązków służbowych oraz miejsce pełnienia służby. 3. Przyznany funkcjonariuszowi dodatek więzienny przysługuje mu w pełnej wysokości za przepracowanie 170 godzin w miesiącu i ulega odpowiednio obniżeniu albo podwyższeniu proporcjonalnie do liczby przepracowanych godzin w miesiącu. 4. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, w razie nabycia prawa do emerytury lub renty, który nie przepracował 170 godzin w miesiącu, przyznaje się ponownie, za ostatni miesiąc przed zwolnieniem ze służby, dodatek więzienny w wysokości przysługującej na danym stanowisku. § 5. 1. Funkcjonariusz pełniący służbę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia: 1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia, 2) w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stała temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C, 3) przy pracach związanych z magazynowaniem materiałów wybuchowych, 4) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia, 6) w kontakcie z materiałem zakaźnym albo z osadzonymi chorymi zakaźnie - otrzymuje dodatek w wysokości do 8,5% najniższego uposażenia, jeżeli pełnił tę służbę przez co najmniej 80 godzin w miesiącu. 2. Funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w warunkach określonych w ust. 1 pkt 5 dodatek przysługuje w razie pełnienia służby przez co najmniej połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia. 3. Przy ustalaniu wysokości dodatku, o którym mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę w szczególności liczbę, charakter oraz natężenie czynników szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia. 4. Funkcjonariusz-kobieta nie traci prawa do dodatku, jeżeli w związku z ciążą została przeniesiona do pełnienia służby w warunkach innych niż określone w ust. 1 - przez czas trwania przeniesienia i urlopu macierzyńskiego. 5. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, w razie nabycia prawa do emerytury lub renty, który nie przepracował 80 godzin w miesiącu albo połowy dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia, przyznaje się ponownie, za ostatni miesiąc przed zwolnieniem ze służby, dodatek za służbę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia w wysokości przysługującej na danym stanowisku. § 6. Okres przebywania na urlopie wypoczynkowym lub urlopie dodatkowym traktuje się jako okres pełnienia służby na stanowisku, o którym mowa w § 4 ust. 1, lub w warunkach, o których mowa w § 5 ust. 1, w zakresie uprawnień funkcjonariusza do otrzymywania przysługujących mu dodatku więziennego i dodatku za służbę w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia. § 7. Dodatki, o których mowa w § 4 i 5, wypłaca się do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, na podstawie zatwierdzonego przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych wykazu liczby godzin, w których wykonywane były zadania uprawniające funkcjonariusza do otrzymywania tych dodatków. § 8. Funkcjonariusz, który w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia otrzymywał dodatek specjalny na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 33, poz. 185), otrzymuje dodatek służbowy, o którym mowa w § 3, w wysokości co najmniej dotychczas otrzymywanego dodatku specjalnego. § 9. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 33, poz. 185), 2) zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 września 1997 r. w sprawie określenia płatnych z dołu dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 4, poz. 41). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 2, który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych pracowników Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz zasad ich wynagradzania. (Dz. U. Nr 27, poz. 254) Na podstawie art. 151a ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia i wymaganej liczby lat pracy pracowników Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, zwanych dalej "pracownikami". 2. W zakresie nie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się przepisy dotyczące zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej. § 2. Ustala się tabelę stanowisk, stawek wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego oraz wymagań kwalifikacyjnych w zakresie wykształcenia i wymaganej liczby lat pracy pracowników, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Dyrektor Generalny Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych ustala pracownikowi wynagrodzenie w ramach stawek wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego przewidzianego dla danego stanowiska, a także awansuje pracownika na stanowisko wyższe od zajmowanego. 2. Dyrektor Generalny Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych może, w uzasadnionych przypadkach, skrócić pracownikowi okres pracy wymagany do zajmowania stanowiska, nie więcej jednak niż o 1/3. § 4. 1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności, kierownik urzędu może przyznać pracownikowi na czas określony dodatek specjalny, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Dodatek specjalny może być przyznawany również ze względu na charakter pracy i zakres wykonywanych zadań; dodatek przyznaje się na czas określony. 3. Dodatek specjalny jest wypłacany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nie przekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 24 marca 1999 r. (poz. 254) TABELA STANOWISK, STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*, DODATKU FUNKCYJNEGO* ORAZ WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH W ZAKRESIE WYKSZTAŁCENIA I LICZBY LAT PRACY PRACOWNIKÓW URZĘDU NADZORU UBEZPIECZEŃ ZDROWOTNYCH Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia zasadniczego w złotychStawka dodatku funkcyjnego w złotychWykształcenieLiczba lat pracy 123456 1dyrektor: gabinetu, departamentu, biura3.440-4.760890-1.590wyższe5 2wicedyrektor: gabinetu, departamentu, biura, wicedyrektor - główny księgowy3.300-4.430740-990wyższe5 3radca Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych2.500-3.440-wyższe4 radca prawny-według odrębnych przepisów naczelnik wydziału550-880wyższe5 4główny specjalista2.150-2.950-wyższe4 5starszy specjalista, starszy księgowy1.970-2.500-wyższe4 asystent: Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, wiceprezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, dyrektora generalnego, dyrektora gabinetu, dyrektora departamentu, dyrektora biura- 6specjalista, referendarz1.820-2.370-wyższe2 7inspektor, podreferendarz1.480-2.130-średnie- 8sekretarz: Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, wiceprezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, dyrektora generalnego, dyrektora gabinetu, dyrektora departamentu, dyrektora biura1.330-1.940-średnie- 9starszy referent, księgowy1.170-1.720-średnie- kierowcawedług odrębnych przepisów 10referent920-1.370-średnie- * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 28, poz. 255) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem art. 6 ust. 2."; 2) w art. 6 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Świadczenia zdrowotne, wykonywane w ramach szkolenia w podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni medycznej albo w uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych w ramach szkolenia studentów w tej uczelni pod bezpośrednim nadzorem lekarzy, lekarzy stomatologów posiadających prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, będących pracownikami tej uczelni, są finansowane z budżetu państwa w formie dotacji dla uczelni." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 28, poz. 256) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 70a ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Kolumnę transportu sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje organ założycielski, którym jest sejmik województwa."; 2) art. 70b otrzymuje brzmienie: "Art. 70b. 1. Kolumny transportu sanitarnego są jednostkami organizacyjnymi posiadającymi osobowość prawną, pokrywającymi z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązania. 2. Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego jest jednostką budżetową finansowaną z budżetu państwa. 3. Kolumna transportu sanitarnego podlega wpisowi do rejestru kolumn transportu sanitarnego prowadzonego przez sąd rejestrowy i uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do tego rejestru. 4. Do gospodarki finansowej kolumn transportu sanitarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 53, 53a, 56-59, 60 ust. 1, 2 i 4-6 oraz art. 61. 5. W przypadku braku możliwości pokrycia ujemnego wyniku finansowego w działalności kolumny transportu sanitarnego, organ założycielski może podjąć uchwałę o zmianie formy gospodarki finansowej w zakład budżetowy lub jednostkę budżetową albo podjąć uchwałę o jej likwidacji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2."; 3) w art. 70d w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w ust. 2 i 4 oraz w ust. 6 w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy "pkt 3"; 4) w art. 70e wyrazy "jednostkach, o których mowa w art. 70a ust. 3" zastępuje się wyrazami "kolumnach transportu sanitarnego"; 5) w art. 70h w ust. 2 i 3 wyrazy "70b ust. 2" zastępuje się wyrazami "70b ust. 3". Art. 2. Kolumny transportu sanitarnego przejęte przez samorząd województwa na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) stają się kolumnami transportu sanitarnego w rozumieniu ustawy wymienionej w art. 1 z chwilą wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego. Do tego czasu działają w dotychczasowej formie jednostki budżetowej albo zakładu budżetowego. Wniosek o rejestrację powinien być złożony nie później niż w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. (Dz. U. Nr 28, poz. 257) Art. 1. W ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) w art. 4: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty i dowody potwierdzające rodzaj represji i okres jej trwania oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawie składania i rozpatrywania wniosków, o których mowa w ust. 1."; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. Wnioski, o których mowa w ust. 1, zainteresowane osoby mogą składać do Kierownika Urzędu do dnia 31 grudnia 1999 r. 6. W stosunku do osób, które uzyskały stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 30 września 1999 r., nie stosuje się przepisu ust. 5." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1999 r. w sprawie zbywania niektórych ruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub podlegających sprzedaży przez organy administracji rządowej na podstawie przepisów szczególnych. (Dz. U. Nr 28, poz. 258) Na podstawie art. 174 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", mają zastosowanie w całości do ruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie: 1) orzeczenia przepadku rzeczy, wydanego w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym, cywilnym oraz w sprawach o wykroczenia, 2) przepisów o rzeczach znalezionych oraz likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy, 3) darowizny lub objęcia w posiadanie rzeczy niczyjej, 4) przepisów o spadkach, o ile dalsze przepisy nie stanowią inaczej. 2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, stosuje się również do ruchomości nie stanowiących własności Skarbu Państwa, jeżeli podlegają likwidacji na podstawie: 1) przepisów prawa karnego lub celnego, 2) przepisów o rzeczach znalezionych oraz o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy. § 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do: 1) rzeczy znalezionych w urządzeniach i w środkach transportu publicznego, 2) przedmiotów stanowiących sprzęt i ekwipunek wojskowy oraz sprzęt i ekwipunek policyjny, 3) przedmiotów, których posiadanie wymaga szczególnego zezwolenia organów administracji państwowej, 4) ryb i sprzętu rybackiego, podlegających przepadkowi na podstawie przepisów o rybołówstwie morskim. § 3. Przedmiotami wartościowymi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia są: złoto i monety złote, platyna, srebro i monety srebrne, wyroby użytkowe ze złota, platyny lub srebra, kamienie szlachetne i półszlachetne, perły naturalne i hodowlane, korale, bursztyny, zagraniczne i krajowe środki płatnicze, zagraniczne i krajowe papiery wartościowe oraz inne przedmioty, jeżeli stanowią dobra kultury w rozumieniu odrębnych przepisów. § 4. 1. Organem właściwym w zakresie sprawowania dozoru, szacowania i zbywania ruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa jest urząd skarbowy, zwany dalej "organem likwidacyjnym", o ile z przepisów rozporządzenia nie wynika właściwość innego organu. 2. W przypadku rzeczy znalezionych organem właściwym do ich przechowywania jest starosta powiatu, zwany dalej "organem przechowującym". § 5. 1. Ruchomości wymienione w § 1, z zastrzeżeniem ust. 2, organ likwidacyjny lub organ przechowujący może oddać pod dozór innej osobie lub instytucji, jeżeli przez to ruchomości nie stracą na wartości lub nie zachodzi niebezpieczeństwo ich uszkodzenia, zniszczenia lub utraty, a także w celu lepszego zabezpieczenia ruchomości. Pozostawienie rzeczy stanowiącej własność Skarbu Państwa pod dozorem poprzedniego właściciela lub członka jego rodziny jest dopuszczalne tylko w wyjątkowo uzasadnionych wypadkach. 2. Dobra kultury, o których mowa w § 3, mogą być oddane pod dozór wyłącznie państwowemu muzeum lub innej państwowej instytucji kultury. § 6. 1. Oszacowania ruchomości, innych niż wymienione w art. 99 § 2 lub 3 ustawy, dokonuje organ likwidacyjny we własnym zakresie. 2. Można zaniechać oszacowania ruchomości, które przed przejęciem na własność Skarbu Państwa zostały oszacowane przez organ likwidacyjny lub biegłego powołanego przez ten organ, jeżeli od daty tego oszacowania nie upłynął rok, a z innych okoliczności nie wynika, aby w tym okresie ich wartość mogła ulec zmianie. § 7. 1. Oszacowanie i sprzedaż przedmiotów wartościowych może być dokonane przez przedsiębiorstwo zajmujące się obrotem tymi przedmiotami na podstawie umowy zawartej z tym przedsiębiorstwem przez organ likwidacyjny. 2. Do szacowania i sprzedaży przedmiotów wartościowych stosuje się odpowiednio art. 99 § 2, art. 105-108 i art. 110 ustawy oraz przepisy szczególne wydane na podstawie art. 109 § 1 ustawy. § 8. 1. Czynności organu likwidacyjnego w odniesieniu do ruchomości, które: 1) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie rozstrzygnięć lub decyzji organów celnych, wydanych w postępowaniu w sprawach celnych lub karnym skarbowym prowadzonym przez organy celne albo w postępowaniu dotyczącym likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy, a znajdujących się w dyspozycji organów celnych, 2) zostały przejęte na własność Skarbu Państwa w drodze nieodpłatnego przekazania w wypadkach przewidzianych w przepisach prawa celnego, 3) podlegają likwidacji stosownie do przepisów wymienionych w § 1 ust. 2 i znajdują się w dyspozycji organów celnych - wykonują dyrektorzy urzędów celnych, wyznaczonych przez Ministra Finansów. 2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, do zakresu czynności dyrektorów urzędów celnych należy również przechowywanie, oszacowanie oraz sprzedaż przedmiotów wartościowych. W tym zakresie dyrektorzy urzędów celnych stosują odpowiednio przepisy art. 110 ustawy oraz przepisy szczególne wydane na podstawie art. 109 § 1 ustawy. § 9. W razie sprzedaży ruchomości nie stanowiących własności Skarbu Państwa, w zakresie uprawnień właściciela tych ruchomości stosuje się odpowiednio przepisy działu II rozdziału 6 ustawy, które dotyczą zobowiązanego. § 10. 1. Przedmioty stanowiące dobra kultury, o których mowa w § 3, przekazuje się nieodpłatnie państwowym muzeom lub innym państwowym instytucjom kultury. 2. Do wydania opinii, czy przedmiot stanowi dobro kultury, oraz do wskazania jednostki państwowej, której przedmiot może być przekazany, właściwy jest wojewódzki konserwator zabytków, a w przypadku materiałów bibliotecznych - dyrektor Biblioteki Narodowej w Warszawie. 3. Przedmioty nie nadające się do obrotu handlowego, a przedstawiające wartość użytkową, mogą być przekazane nieodpłatnie jednostkom organizacyjnym ochrony zdrowia, pomocy społecznej, placówkom oświatowym, instytucjom kultury oraz organizacjom charytatywnym, jeżeli mogą być przez te podmioty wykorzystane przy realizacji ich zadań statutowych, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Przekazanie ruchomości, które naruszałoby prawo autorskie bądź prawo pokrewne, może dojść do skutku, jeżeli twórca wyrazi na nie zgodę lub gdy, o ile jest to możliwe, jednostka przejmująca ruchomość zobowiąże się do usunięcia z niej znamion naruszonego prawa. 5. Przedmioty nadające się do obrotu handlowego, inne niż wymienione w ust. 1, mogą być, w wypadku zdarzeń żywiołowych w rozumieniu przepisów o stanie wyjątkowym, przekazane nieodpłatnie podmiotom, o których mowa w ust. 3, jeżeli przekazanie tych przedmiotów przyczyni się do złagodzenia bezpośrednich skutków takich zdarzeń. 6. Przepisy ust. 1, 3 i 5 mają zastosowanie wyłącznie do ruchomości, które stanowią własność Skarbu Państwa. 7. Nieodpłatne przekazanie przedmiotów, o których mowa w ust. 3 i 5, następuje za zgodą dyrektora izby skarbowej. Dyrektor izby skarbowej może upoważnić naczelnika urzędu skarbowego do wyrażania zgody na nieodpłatne przekazanie przedmiotów. W zakresie przedmiotów likwidowanych przez dyrektorów urzędów celnych na nieodpłatne ich przekazanie jest wymagana zgoda Prezesa Głównego Urzędu Ceł. 8. Nieodpłatne przekazanie następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, w którym podaje się wartość szacunkową przekazywanych przedmiotów, określoną w sposób wskazany w § 6. § 11. Pojazdy samochodowe będące ruchomościami, o których mowa w § 8, mogą być sprzedane, po cenie oszacowania, Straży Granicznej, Policji, Urzędowi Ochrony Państwa, wojsku i administracji celnej. § 12. 1. Zbycia przedmiotów wartościowych, stanowiących własność Skarbu Państwa i przejętych na przechowanie przez Narodowy Bank Polski przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, dokonają organy likwidacyjne właściwe według miejsca przechowywania tych przedmiotów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zbycia przedmiotów wartościowych, znajdujących się na przechowaniu w Centrali Narodowego Banku Polskiego, dokonają organy likwidacyjne wyznaczone przez dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się także w całości do ruchomości, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa na podstawie: 1) orzeczenia kary konfiskaty mienia, 2) przepisów o majątkach opuszczonych i poniemieckich. § 13. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 marca 1967 r. w sprawie zbywania niektórych ruchomości stanowiących własność Państwa lub podlegających sprzedaży przez organy administracji państwowej na podstawie przepisów szczególnych (Dz. U. Nr 9, poz. 41, z 1984 r. Nr 14, poz. 61 i z 1997 r. Nr 124, poz. 784). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Janusza Pałubickiego. (Dz. U. Nr 28, poz. 259) Na podstawie art. 33 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1997 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Janusza Pałubickiego (Dz. U. Nr 136, poz. 924) w § 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) przeprowadzanie, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, kontroli postępowań sprawdzających, o której mowa w art. 43 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95),". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznań i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. Nr 28, poz. 260) Na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór: 1) zbiorczej deklaracji ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) informacji o przychodach podatnika oraz o pobranym ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) imiennej informacji rocznej o przychodach podatnika i pobranym ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) informacji za pierwsze półrocze roku podatkowego o wysokości uzyskanego przychodu (objętego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych), stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) informacji za pierwsze półrocze roku podatkowego o wysokości uzyskanego przychodu (objętego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych) oraz wysokości dokonanych odliczeń, stanowiący załącznik nr 5, 5a i 5b do rozporządzenia, 6) zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stanowiący załącznik nr 6, 6a i 6b do rozporządzenia, 7) zeznania o wysokości uzyskanego przychodu, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) oraz należnego ryczałtu, stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia, 8) deklaracji w sprawie opodatkowania w formie karty podatkowej, stanowiący załącznik nr 8 do rozporządzenia, 9) informacji o wysokości składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach roku podatkowego, stanowiący załącznik nr 9 do rozporządzenia, 10) informacji o wysokości składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, w poszczególnych kwartałach roku podatkowego, stanowiący załącznik nr 10 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 260) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5a Ilustracja Załącznik nr 5b Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6a Ilustracja Załącznik nr 6b Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie stawek uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych. (Dz. U. Nr 28, poz. 261) Na podstawie art. 11 ust. 2 oraz w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678, Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego według stopnia wojskowego z uwzględnieniem wysługi lat dla żołnierzy nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego według stopnia wojskowego z uwzględnieniem wysługi lat dla żołnierzy objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 2. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego dla stanowisk podstawowych, w wysokości określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 4. Traci moc zarządzenie nr 3/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 lutego 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. Rozk. MON, poz. 11). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 261) Załącznik nr 1 STAWKI UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO WEDŁUG STOPNIA WOJSKOWEGO Z UWZGLĘDNIENIEM WYSŁUGI LAT DLA ŻOŁNIERZY NIE OBJĘTYCH OBOWIĄZKOWYM UBEZPIECZENIEM EMERYTALNYM I RENTOWYM Stopień wojskowyMiesięcznie w złotych - przy wysłudze lat: do 2pow. 2pow. 5pow. 8pow. 11pow. 14pow. 17pow. 20pow. 23pow. 26pow. 29pow. 32pow. 35 marszałek Polski 2.040,0 gen. broni 1.683,01.749,01.815,0 admirał gen. dywizji 1.397,01.463,01.529,01.595,0 wiceadmirał gen. brygady 1.133,01.177,01.243,01.309,01.375,0 kontradmirał pułkownik 924,0952,0979,01.007,01.034,01.062,01.088,01.114,0 komandor podpułkownik 839,0864,0888,0911,0935,0959,0982,01.005,01.027,0 kmdr por. major 755,0779,0803,0827,0850,0875,0899,0922,0944,0966,0 kmdr ppor. kapitan 677,0701,0725,0749,0773,0796,0820,0843,0867,0889,0911,0 kpt. mar. porucznik 613,0637,0661,0685,0710,0734,0757,0780,0803,0827,0849,0871,0 por. mar. podporucznik547,0571,0595,0619,0644,0668,0692,0716,0740,0765,0789,0812,0835,0 ppor. mar. st. chor. szt. 633,0648,0663,0679,0694,0710,0725,0740,0 st. chor. szt. mar. chor. szt. 594,0609,0625,0640,0656,0671,0686,0702,0717,0 chor. szt. mar. mł. chor. szt. 567,0582,0597,0613,0628,0644,0659,0674,0690,0705,0 mł. chor. szt. mar. st. chor. 538,0553,0569,0584,0600,0615,0630,0646,0661,0677,0692,0 st. chor. mar. chorąży 502,0517,0532,0548,0563,0579,0593,0607,0622,0636,0650,0664,0 chor. mar. mł. chorąży465,0481,0496,0512,0527,0542,0558,0572,0586,0601,0615,0629,0644,0 mł. chor. mar. st. sierż. szt. 534,0543,0553,0563,0573,0583,0593,0603,0 st. bosman szt. sierż. sztab. 496,0506,0516,0526,0536,0546,0556,0565,0575,0585,0 bosman sztab. st. sierż. 470,0480,0490,0499,0509,0519,0529,0539,0549,0 st. bosman sierżant 447,0457,0466,0476,0486,0496,0506,0516,0526,0 bosman st. plutonowy 438,0448,0458,0468,0477,0487,0497,0507,0 st. bosmanmat plutonowy410,0430,0440,0450,0460,0470,0480,0490,0 bosmanmat Załącznik nr 2 STAWKI UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO WEDŁUG STOPNIA WOJSKOWEGO Z UWZGLĘDNIENIEM WYSŁUGI LAT DLA ŻOŁNIERZY NIE OBJĘTYCH OBOWIĄZKOWYM UBEZPIECZENIEM EMERYTALNYM I RENTOWYM Stopień wojskowyMiesięcznie w złotych - przy wysłudze lat: do 2pow. 2pow. 5pow. 8pow. 11pow. 14pow. 17pow. 20pow. 23pow. 26pow. 29pow. 32pow. 35 marszałek Polski 2.436,0 gen. broni 2.010,02.089,02.167,0 admirał gen. dywizji 1.668,01.747,01.826,01.905,0 wiceadmirał gen. brygady 1.353,01.406,01.484,01.563,01.642,0 kontradmirał pułkownik 1.103,01.137,01.169,01.203,01.235,01.268,01.299,01.330,0 komandor podpułkownik 1.002,01.032,01.060,01.088,01.117,01.145,01.173,01.200,01.226,0 kmdr por. major 902,0930,0959,0988,01.015,01.045,01.074,01.101,01.127,01.154,0 kmdr ppor. kapitan 808,0837,0866,0894,0923,0951,0979,01.007,01.035,01.062,01.088,0 kpt. mar. porucznik 732,0761,0789,0818,0848,0877,0904,0931,0959,0988,01.014,01.040,0 por. mar. podporucznik653,0682,0711,0739,0769,0798,0826,0855,0884,0914,0942,0970,0997,0 ppor. mar. st. chor. szt. 756,0774,0792,0811,0829,0848,0866,0884,0 st. chor. szt. mar. chor. szt. 709,0727,0746,0764,0783,0801,0819,0838,0856,0 chor. szt. mar. mł. chor. szt. 677,0695,0713,0732,0750,0769,0787,0805,0824,0842,0 mł. chor. szt. mar. st. chor. 642,0660,0679,0697,0717,0734,0752,0771,0789,0808,0826,0 st. chor. mar. chorąży 599,0617,0635,0654,0672,0691,0708,0725,0743,0759,0776,0793,0 chor. mar. mł. chorąży555,0574,0592,0611,0629,0647,0666,0683,0700,0718,0734,0751,0769,0 mł. chor. mar. st. sierż. szt. 638,0648,0660,0672,0684,0696,0708,0720,0 st. bosman szt. sierż. sztab. 592,0604,0616,0628,0640,0652,0664,0675,0687,0699,0 bosman sztab. st. sierż. 561,0573,0585,0596,0608,0620,0632,0644,0656,0 st. bosman sierżant 534,0546,0556,0568,0580,0592,0604,0616,0628,0 bosman st. plutonowy 523,0535,0547,0559,0570,0582,0594,0605,0 st. bosmanmat plutonowy490,0513,0525,0537,0549,0561,0573,0585,0 bosmanmat Załącznik nr 3 STAWKI UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO WEDŁUG STANOWISKA SŁUŻBOWEGO DLA STANOWISK PODSTAWOWYCH Stanowiska podstawoweMiesięcznie w złotych żołnierze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymżołnierze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym do dnia 31.03.1999 r.od dnia 1.04.1999 r.do dnia 31.03.1999 r.od dnia 1.04.1999 r. Szef Sztabu Generalnego WP4.415,04.445,05.272,05.308,0 Zastępca Szefa Sztabu Generalnego WP4.150,04.180,04.956,04.992,0 Dowódca rodzaju sił zbrojnych Dowódca okręgu wojskowego3.960,03.990,04.729,04.765,0 Dowódca korpusu3.160,03.190,03.774,03.809,0 Dowódca dywizji2.825,02.855,03.374,03.409,0 Dowódca flotylli2.670,02.700,03.188,03.224,0 Dowódca brygady1.915,01.945,02.287,02.323,0 Dowódca pułku1.745,01.775,02.084,02.120,0 Dowódca dywizjonu okrętów II rangi Zastępca dowódcy pułku1.260,01.290,01.505,01.540,0 Dowódca dywizjonu okrętów III rangi Dowódca batalionu1.045,01.075,01.248,01.284,0 Dowódca eskadry lotniczej Dowódca dywizjonu okrętów IV rangi Dowódca kompanii915,0945,01.093,01.128,0 Dowódca klucza lotniczego Dowódca okrętu III rangi Dowódca plutonu770,0800,0920,0955,0 Pilot Dowódca okrętu IV rangi Dowódca drużyny690,0720,0824,0860,0 Pomocnik dowódcy drużyny650,0680,0776,0812,0 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia zasadniczego dla żołnierzy niezawodowych. (Dz. U. Nr 28, poz. 262) Na podstawie art. 31 ust. 5 i art. 45 ust. 2 oraz w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa stawki dzienne i miesięczne uposażenia zasadniczego oraz rodzaje, wysokość i zasady przyznawania dodatków przysługujących: 1) żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, 2) żołnierzom pełniącym nadterminową zasadniczą służbę wojskową, 3) kandydatom na żołnierzy zawodowych, 4) żołnierzom rezerwy odbywającym ćwiczenia wojskowe, 5) żołnierzom odbywającym przeszkolenie wojskowe. 2. Wysokość i zasady przyznawania zasiłków na utrzymanie członków rodziny żołnierzy, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. § 2. Kwoty uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia zasadniczego określone w rozporządzeniu w relacji procentowej do stawek uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych ustala się na podstawie stawek uposażenia odpowiednich dla żołnierzy nie objętych obowiązkowym systemem emerytalnym i rentowym. § 3. Podstawę wypłaty, podwyższenia, wstrzymania, obniżenia dodatku stanowi rozkaz (decyzja) uprawnionego dowódcy (szefa), określający datę nabycia lub utraty uprawnień do dodatku, jego wysokość i podstawę przyznania, wstrzymania lub obniżenia dodatku. § 4. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rozdział 2 Uposażenie zasadnicze § 5. 1. Żołnierzowi odbywającemu zasadniczą służbę wojskową przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości uzależnionej od stopnia wojskowego, w następującej wysokości miesięcznej: 1) starszy kapral (starszy mat) 123,0 zł, 2) kapral (mat) 107,0 zł, 3) starszy szeregowy (starszy marynarz) 96,0 zł, 4) szeregowy (marynarz) 84,0 zł. 2. Żołnierzowi, który ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej odbywa zasadniczą służbę wojskową w okresie dłuższym niż ustawowy okres służby obowiązkowej, za ten okres stawki uposażenia określonego w ust. 1 zwiększa się o 100%. § 6. Żołnierzowi pełniącemu nadterminową zasadniczą służbę wojskową przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości uzależnionej od stopnia wojskowego, w następującej wysokości miesięcznej: 1) plutonowy (bosmanmat) 100%, 2) starszy kapral (starszy mat) 95%, 3) kapral (mat) 90%, 4) starszy szeregowy (starszy marynarz) 85%, 5) szeregowy (marynarz) 80% - stawki uposażenia zasadniczego według stopnia wojskowego przewidzianej dla żołnierza zawodowego w stopniu plutonowego (bosmanmata) z odpowiednią wysługą lat. § 7. 1. Kandydatowi na żołnierza zawodowego - podchorążemu akademii wojskowej i wyższej szkoły oficerskiej oraz kadetowi szkoły chorążych przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości uzależnionej od stopnia wojskowego oraz od roku nauki. 2. Kandydatowi na żołnierza zawodowego - elewowi podoficerskiej szkoły zawodowej (równorzędnej) przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości uzależnionej od stopnia wojskowego. 3. Uposażenie zasadnicze według stopnia wojskowego dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje w następującej wysokości miesięcznej: 1) sierżant sztabowy (bosman sztabowy) 202,0 zł, 2) starszy sierżant (starszy bosman) 179,0 zł, 3) sierżant (bosman) 160,0 zł, 4) starszy plutonowy (starszy bosmanmat) 151,0 zł, 5) plutonowy (bosmanmat) 143,0 zł, 6) starszy kapral (starszy mat) 123,0 zł, 7) kapral (mat) 107,0 zł, 8) starszy szeregowy (starszy marynarz) 96,0 zł, 9) szeregowy (marynarz) 84,0 zł. 4. Stawki uposażenia zasadniczego uzależnione od roku nauki dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 5. Podchorążemu i kadetowi, który na koniec semestru uzyskał wyniki dobre lub bardzo dobre, stawkę uposażenia określonego w ust. 4 zwiększa się: 1) podchorążemu akademii wojskowej: a) za średnią ocen od 3,90 do 4,15 - o 25%, b) za średnią ocen powyżej 4,15 - o 40%, 2) podchorążemu wyższej szkoły oficerskiej i kadetowi: a) za średnią ocen od 4,25 do 4,50 - o 25%, b) za średnią ocen powyżej 4,50 - o 40%. 6. Podchorąży (kadet) nabywa prawo do uposażenia, o którym mowa w ust. 5, z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie semestru, w którym uzyskał średnią ocen uprawniającą do przyznania tego uposażenia. 7. Podchorąży (kadet) traci prawo do zwiększonego uposażenia z ostatnim dniem miesiąca, w którym uzyskał średnią ocen w kolejnym semestrze nie uprawniającą do wypłaty tego uposażenia. 8. Uposażenie zasadnicze przewidziane w ust. 3 i 4 dla pierwszego roku nauki przysługuje podchorążemu (kadetowi) od dnia stawienia się w akademii (szkole, ośrodku szkolenia) do służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego. 9. Uposażenie według kolejnego wyższego roku nauki przysługuje od następnego dnia po zaliczeniu kandydatowi danego roku nauki. § 8. 1. Żołnierzowi rezerwy odbywającemu ćwiczenia wojskowe przysługuje za każdy dzień odbywania tych ćwiczeń - od dnia stawienia się w jednostce wojskowej lub innym miejscu określonym w powołaniu do dnia zwolnienia z ćwiczeń - uposażenie zasadnicze według stopnia wojskowego. 2. Dzienne stawki uposażenia zasadniczego według stopnia wojskowego dla żołnierzy, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Uposażenie określone w ust. 1 nie przysługuje za okres ćwiczeń wojskowych trwających do dwudziestu czterech godzin, odbywanych w czasie lub w dniu wolnym od pracy. § 9. 1. Żołnierzowi odbywającemu przeszkolenie wojskowe przysługuje uposażenie zasadnicze według stopnia wojskowego w następującej wysokości miesięcznej: 1) plutonowy (bosmanmat) 332,0 zł, 2) starszy kapral (starszy mat) 296,0 zł, 3) kapral (mat) 259,0 zł, 4) starszy szeregowy (starszy marynarz) 213,0 zł, 5) szeregowy (marynarz) 200,0 zł. 2. Żołnierzowi wymienionemu w ust. 1, który utracił tytuł podchorążego i został skierowany do odbycia pozostałego okresu przeszkolenia wojskowego na stanowisku przewidzianym dla żołnierza zasadniczej służby wojskowej, przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości określonej w § 5. Rozdział 3 Dodatek funkcyjny § 10. 1. Żołnierzowi odbywającemu zasadniczą służbę wojskową, który pełni służbę na stanowisku przewidzianym w etacie dla podoficera zasadniczej służby wojskowej albo żołnierza zawodowego, przysługuje dodatek funkcyjny w następującej wysokości miesięcznej: 1) wyznaczonemu na stanowisko podoficera zasadniczej służby wojskowej - od 20% do 40%, 2) wyznaczonemu na stanowisko żołnierza zawodowego - od 30% do 50%, 3) wyznaczonemu na stanowisko żołnierza zawodowego - starszego mechanika samolotu (śmigłowca) w eskadrze (kluczu lotniczym) - od 40% do 60% - stawki uposażenia według stopnia wojskowego szeregowego, określonej w § 5 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy odbywających przeszkolenie wojskowe, w przypadkach określonych w § 9 ust. 2. § 11. Żołnierzowi pełniącemu nadterminową zasadniczą służbę wojskową przysługuje dodatek funkcyjny w następującej wysokości miesięcznej: 1) od 75% do 95% stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego żołnierza zawodowego przewidzianej dla grupy uposażenia odpowiadającej zajmowanemu stanowisku służbowemu - pełniącemu służbę na stanowisku przewidzianym w etacie dla podoficera zawodowego, 2) od 75% do 95% stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego żołnierza zawodowego przewidzianej dla 32 grupy uposażenia - pełniącemu służbę na stanowisku wymienionym w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 3) od 55% do 75% stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego żołnierza zawodowego przewidzianej dla 32 grupy uposażenia - pełniącemu służbę na stanowisku innym niż określone w pkt 1 i 2. § 12. 1. Kandydatowi na żołnierza zawodowego, w okresie odbywania nauki w akademii (szkole), przysługuje dodatek funkcyjny w razie: 1) pełnienia nieetatowej funkcji dowódcy drużyny lub pomocnika dowódcy plutonu - w wysokości określonej w § 10 ust. 1 pkt 1, 2) wykonywania obowiązków służbowych na stanowisku przewidzianym w etacie dla żołnierza zawodowego lub pełnienia funkcji dowódcy plutonu - w wysokości określonej w § 10 ust. 1 pkt 2. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy odbywających przeszkolenie wojskowe w okresie szkolenia w szkole podchorążych rezerwy. 3. Dodatek funkcyjny nie przysługuje żołnierzom wymienionym w ust. 1 i 2 w okresie odbywania praktyk w jednostkach wojskowych. § 13. Żołnierzowi rezerwy odbywającemu ćwiczenia wojskowe przysługuje dodatek funkcyjny w wysokości: 1) wyznaczonemu na stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla podoficera - do 5%, 2) wyznaczonemu na stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla chorążego - do 10%, 3) wyznaczonemu na stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla oficera - do 15% - należnego uposażenia zasadniczego, określonego w § 8 ust. 1. § 14. Przy przyznawaniu dodatku funkcyjnego należy kierować się w szczególności: 1) liczbą podległych żołnierzy i stopniem ich zdyscyplinowania, 2) pracochłonnością obowiązków służbowych, 3) stopniem odpowiedzialności związanej z pełnioną funkcją, 4) stopniem trudności i złożoności wykonywania powierzonych zadań, 5) stosunkiem żołnierza do powierzonego mu sprzętu, 6) kwalifikacjami żołnierza oraz uzyskiwanymi wynikami w szkoleniu i służbie wojskowej. Rozdział 4 Dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby § 15. 1. Żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe lub ćwiczenia wojskowe oraz kandydaci na żołnierzy zawodowych, oprócz dodatku funkcyjnego, mogą otrzymywać następujące dodatki do uposażenia zasadniczego: 1) dodatek za służbę na morzu, 2) dodatek za skoki ze spadochronem, 3) dodatek za nurkowanie, 4) dodatek operacyjny. 2. Żołnierze pełniący nadterminową zasadniczą służbę wojskową, oprócz dodatku funkcyjnego, mogą otrzymywać dodatki do uposażenia zasadniczego w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych. § 16. Wysokość przysługujących żołnierzom niezawodowym dodatków, o których mowa w § 15 ust. 1, ustala się procentowo od najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, tj. w stopniu wojskowym plutonowego z wysługą do 2 lat, pełniącego służbę na stanowisku zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia - zwanego dalej "uposażeniem bazowym". § 17. 1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 15 ust. 1, który pełni służbę w składzie etatowej załogi jednostki pływającej, przysługuje dodatek za służbę na morzu w wysokości miesięcznej: 1) na okrętach (pojazdach) podwodnych - 6%, 2) na pozostałych jednostkach pływających - 3% - uposażenia bazowego. 2. Dodatek określony w ust. 1 przysługuje również żołnierzowi nie wchodzącemu w skład etatowej załogi jednostki pływającej za miesiąc, w którym żołnierz przebywał na jednostce pływającej przez okres co najmniej 15 dni. § 18. Żołnierzowi, o którym mowa w § 15 ust. 1, który wykonuje przewidziane w programie szkolenia skoki ze spadochronem z samolotów (śmigłowców), przysługuje za każdy skok dodatek w wysokości: 1) żołnierzowi - zawodnikowi sekcji sportowej wojskowego klubu sportowego - 50%, 2) innemu żołnierzowi - 60% - 1/100 uposażenia bazowego. § 19. 1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 15 ust. 1, który posiada kwalifikacje nurka (płetwonurka) i wykonuje zadania pod wodą, przyznaje się dodatek za nurkowanie w wysokości uzależnionej od roboczej głębokości nurkowania i czasu przebywania na tej głębokości. 2. Stawki dodatku za nurkowanie określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Dodatek za nurkowanie w wysokości 50% stawek określonych w ust. 2 przyznaje się również żołnierzowi (kursantowi) szkolącemu się na nurka lub płetwonurka, w tym również żołnierzowi wchodzącemu w skład załogi okrętu podwodnego lub załogi czołgu, szkolącemu się w praktycznej obsłudze indywidualnych aparatów ratowniczych pod wodą. 4. Żołnierzowi posiadającemu kwalifikacje nurka (płetwonurka), który dla celów doświadczalnych (eksperymentalnych) wykonuje zadania przy użyciu sprzętu prototypowego, oraz sprawdzającemu pod wodą prototypowe technologie nurkowania i prac podwodnych - przyznaje się dodatek za nurkowanie według stawek określonych w ust. 2 zwiększonych do 100%, w zależności od stopnia trudności i ryzyka występującego przy badaniach doświadczalnych. 5. Żołnierzowi wykonującemu pod wodą zadania (prace): 1) w aparacie o obiegu zamkniętym lub półzamkniętym (z regeneracją czynnika oddechowego), 2) przy wykorzystaniu podwodnego aparatu (pojazdu) typu mokrego lub urządzenia holującego nurka (płetwonurka) pod wodą, 3) związane ze skokami do wody w aparacie - ze śmigłowca lub płynącego kutra, 4) minerskie, pirotechniczne, cięcia, spawania i stropowania albo 5) inne prace przy temperaturze wody na powierzchni poniżej 5°C lub przy powierzchniowym prądzie wodnym większym niż 0,5 m/s albo stanie morza większym niż 3° - przyznaje się dodatek według stawek określonych w ust. 2, zwiększonych o 20%, a przy jednoczesnym występowaniu kilku z wymienionych wyżej warunków - o 40%. 6. Żołnierzowi wykonującemu zadania (prace) w skafandrze sztywnym, komorze obserwacyjnej, aparacie podwodnym i dzwonie nurkowym, bez oddziaływania ciśnienia wody na organizm, przyznaje się dodatek w wysokości 25% stawki określonej w ust. 2, przewidzianej dla przedziału głębokości do 9 metrów. 7. Żołnierzowi odbywającemu treningi w komorze dekompresyjnej przyznaje się dodatek w wysokości 25% stawek określonych w ust. 2, przewidzianych dla głębokości odpowiadającej najwyższemu ciśnieniu i czasowi przebywania żołnierza pod takim ciśnieniem w komorze dekompresyjnej. 8. Czas przebywania żołnierza pod wodą na określonej głębokości liczy się od chwili jej osiągnięcia do chwili rozpoczęcia wynurzania się nurka (płetwonurka) z tej głębokości. 9. Czas przebywania żołnierza w komorze dekompresyjnej pod najwyższym ciśnieniem liczy się od czasu osiągnięcia określonego ciśnienia w tej komorze do chwili rozpoczęcia obniżania ciśnienia. 10. Dodatek za nurkowanie oblicza się za łączny czas przebywania żołnierza pod wodą na określonych głębokościach (lub pod równoważnym ciśnieniem w komorze dekompresyjnej) w okresie miesiąca kalendarzowego. § 20. Żołnierzowi, o którym mowa w § 15 ust. 1, który wykonuje zadania związane z bezpośrednim udziałem w zwalczaniu klęsk żywiołowych oraz zbieraniem i niszczeniem amunicji, przysługuje za każdy dzień wykonywania tych zadań dodatek operacyjny w wysokości 1% uposażenia bazowego. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 21. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 23/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 1990 r. w sprawie uposażenia żołnierzy niezawodowych (Dz. Rozk. Mon z 1997 r. poz. 134 i z 1998 r. poz. 14), 2) przepisy zarządzenia nr 30/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 1990 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz. Rozk. MON z 1993 r. poz. 61, z 1994 r. poz. 107 i 133, z 1995 r. poz. 15 i 40, z 1996 r. poz. 243, z 1997 r. poz. 37, 162 i 196 oraz z 1998 r. poz. 13) w zakresie uregulowanym rozporządzeniem. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem § 11, który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 262) Załącznik nr 1 STAWKI UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO UZALEŻNIONE OD ROKU NAUKI DLA KANDYDATÓW NA ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH Rok naukiPodchorążowieKadeci miesięcznie w złotych I39,033,0 II64,056,0 III99,081,0 IV168,0 V225,0 VI272,0 Załącznik nr 2 DZIENNE STAWKI UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO WEDŁUG STOPNIA WOJSKOWEGO DLA ŻOŁNIERZY REZERWY ODBYWAJĄCYCH ĆWICZENIA WOJSKOWE Lp.Stopień wojskowy% najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego (plutonowego z wysługą do 2 lat, na stanowisku zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia) 123 Oficerowie 1pułkownik (komandor)4,9 2podpułkownik (komandor porucznik)4,8 3major (komandor podporucznik)4,7 4kapitan (kapitan marynarki)4,6 5porucznik (porucznik marynarki)4,5 6podporucznik (podporucznik marynarki)4,4 Chorążowie 7starszy chorąży sztabowy (starszy chorąży sztabowy marynarki)4,3 8chorąży sztabowy (chorąży sztabowy marynarki)4,2 9młodszy chorąży sztabowy (młodszy chorąży sztabowy marynarki)4,1 10starszy chorąży (starszy chorąży marynarki)4,0 11chorąży (chorąży marynarki)3,9 12młodszy chorąży (młodszy chorąży marynarki)3,8 Podoficerowie i szeregowi 13starszy sierżant sztabowy (starszy bosman sztabowy)3,7 14sierżant sztabowy (bosman sztabowy)3,6 15starszy sierżant (starszy bosman)3,5 16sierżant (bosman)3,4 17starszy plutonowy (starszy bosmanmat)3,3 18plutonowy (bosmanmat)3,2 19starszy kapral (starszy mat)3,1 20kapral (mat)3,0 21starszy szeregowy (starszy marynarz)2,9 22szeregowy (marynarz)2,8 Załącznik nr 3 WYKAZ STANOWISK SŁUŻBOWYCH (FUNKCJI) PRZEZNACZONYCH W ETATACH DLA ŻOŁNIERZY SŁUŻBY ZASADNICZEJ, NA KTÓRYCH ŻOŁNIERZOM NADTERMINOWEJ ZASADNICZEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ PRZYSŁUGUJE DODATEK FUNKCYJNY W WYSOKOŚCI OKREŚLONEJ W § 11 PKT 2 ROZPORZĄDZENIA Lp.Nazwa stanowiska (funkcja)Kod stanowiska (funkcji) 123 1Dowódca zespołu0122 2Dowódca załogi0144 3Dowódca stacji0155 4Dowódca radiostacji0165 5Dowódca wozu dowodzenia0166 6Dowódca aparatowni0167 7Dowódca obsługi0170 8Dowódca załogi0180 9Dowódca drużyny0190 10Dowódca działonu0191 11Dowódca patrolu0192 12Dowódca sekcji ppoż.0195 13Dowódca sekcji0196 14Kierownik maszyn0797 15Kierownik warsztatu0874 16Bosman okrętowy0943 17Podoficer gospodarczy3718 18Celowniczy4406 19Starszy chemik4425 20Chemik4426 21Drenażysta4686 22Działonowy4766 23Działonowy operator4769 24Starszy elektromechanik4855 25Elektromechanik4856 26Elektryk4906 27Fotogrameta5096 28Hydroakustyk5456 29Instruktor5556 30Starszy kierowca5765 31Kierowca5766 32Komorowy5806 33Starszy kucharz6045 34Kucharz6046 35Kucharz okrętowy6049 36Starszy maszynista6385 37Maszynista6386 38Starszy mechanik6425 39Mechanik6426 40Miner6486 41Miner płetwonurek6496 42Motorzysta6586 43Nurek6786 44Obsługa6846 45Starszy operator6935 46Operator6936 47Piekarz7116 48Planszecista7186 49Pomiarowy7296 50Rachmistrz (obsługa przyrządów pomiarowo-topograficznych)7676 51Radiomechanik7716 52Radiooperator7726 53Starszy radiotelegrafista7755 54Radiotelegrafista7756 55Reflektorzysta7826 56Saper w patrolu rozminowania8036 57Strażak8326 58Starszy sygnalista8385 59Sygnalista8386 60Torpedysta8846 61Układacz spadochronów8926 62Zwiadowca - miner9321 63Zwiadowca - operator9323 64Zwiadowca - radiotelegrafista9324 65Zwiadowca - płetwonurek9329 Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSWiA 66Podoficer3700 67Podoficer - specjalista3700/3050 68Adiutant - specjalista4026/3050 69Kierowca5766 70Starszy kreślarz5995 71Starszy kserografista6015 72Luzak6206 73Obsługa6846 74Pirotechnik7166 75Przewodnik psów7536 76Ratownik - specjalista7766/3050 77Strzelec - specjalista8356/3050 78Zwiadowca9326 Załącznik nr 4 TABELA STAWEK DODATKU ZA NURKOWANIE Nurkowanie na głębokość (w metrach)% od 1/100 kwoty uposażenia bazowego za 1 minutę pobytu (pracy) na tej głębokości do 91,5 9 - 152 15 - 213 21 - 274 27 - 335 33 - 396 39 - 457 45 - 519 51 - 5712 57 - 6317 63 - 6922 69 - 7526 75 - 8132 81 - 9037 90 - 10042 100 - 11045 110 - 12047 powyżej 12050 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 marca 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Kołu Teologów Prawosławnych z siedzibą w Warszawie. (Dz. U. Nr 28, poz. 263) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego pod nazwą "Kolo Teologów Prawosławnych", z siedzibą w Warszawie, erygowanej przez Święty Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 28, poz. 264) Na podstawie art. 88 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 94, poz. 575 i z 1998 r. Nr 45, poz. 284) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 5 skreśla się lit. c), 2) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dodatki do uposażenia, z wyjątkiem dodatku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 5 lit. d), są ustalane w stawkach miesięcznych.", 3) skreśla się § 7, 4) w § 8: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Czas służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w poszczególnych stopniach szkodliwości lub uciążliwości liczy się godzinach, przy czym czas powyżej 30 minut zaokrągla się do pełnej godziny.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Za czas pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyjmuje się w szczególności czas trwania akcji ratowniczej, począwszy od wyjazdu z jednostki organizacyjnej, aż do zakończenia tej akcji.", 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 6) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 7) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, 8) w załączniku nr 4: a) w ust. 6 skreśla się wyrazy "Państwowej" i "państwowych", b) ust. 8 otrzymuje brzmienie: "8. W razie równoczesnego pełnienia służby w warunkach o różnym stopniu szkodliwości, przysługuje jeden dodatek, obliczony według najwyższego z występujących stopni szkodliwości." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem § 1 pkt 1 i 3, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 marca 1999 r. (poz. 264) Załącznik nr 1 TABELE STAWEK MIESIĘCZNEGO UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO STRAŻAKÓW WEDŁUG GRUP UPOSAŻENIA Tabela 1 stawek miesięcznego uposażenia zasadniczego strażaków nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym Grupa uposażeniaMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 04.320 003.950 012.140 021.960 031.800 041.630 051.500 061.260 071.200 081.130 091.080 101.000 11960 12910 13860 14830 15800 16770 17730 18690 19660 20620 21600 22530 23500 Tabela 2 stawek miesięcznego uposażenia zasadniczego strażaków objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym Grupa uposażeniaMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 05.160 004.718 012.556 022.341 032.150 041.947 051.792 061.505 071.434 081.350 091.290 101.195 111.147 121.087 131.028 14992 15956 16920 17872 18825 19789 20741 21717 22633 23598 Załącznik nr 2 TABELE ZASZEREGOWANIA STANOWISK SŁUŻBOWYCH DO GRUP UPOSAŻENIA STRAŻAKÓW Tabela 1 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej (PSP) Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant Główny PSP0 2Zastępca Komendanta Głównego PSP00 3Dyrektor biura02 4Zastępca dyrektora biura04 5Główny księgowy04 6Doradca komendanta04 7Koordynator ratownictwa medycznego05 8Główny specjalista05 9Radca prawny05 10Naczelnik wydziału06 11Zastępca naczelnika wydziału07 12Kierownik sekcji07 13Dyżurny operacyjny kraju07 14Starszy oficer08 15Zastępca dyżurnego operacyjnego kraju08 16Oficer10 17Pomocnik dyżurnego operacyjnego kraju13 18Starszy inspektor14 19Inspektor15 20Starszy technik17 21Starszy ratownik-kierowca17 22Technik18 23Ratownik-kierowca18 24Młodszy technik20 25Stażysta23 Tabela 2 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w komendach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant wojewódzki01 2Zastępca komendanta wojewódzkiego02 3Główny specjalista05 4Radca prawny05 5Koordynator ratownictwa medycznego07 6Główny księgowy07 7Naczelnik wydziału07 8Zastępca naczelnika wydziału08 9Kierownik sekcji08 10Dyżurny operacyjny10 11Starszy oficer10 12Zastępca dyżurnego operacyjnego12 13Oficer12 14Młodszy oficer13 15Starszy inspektor14 16Inspektor15 17Pomocnik dyżurnego operacyjnego16 18Starszy technik17 19Starszy ratownik-kierowca17 20Technik18 21Ratownik-kierowca18 22Młodszy technik20 23Młodszy ratownik-kierowca21 24Stażysta23 Tabela 3 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej, jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej i w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej 3.1. Komendy powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant powiatowy (miejski)*03 2Komendant powiatowy (miejski)**04 3Komendant powiatowy (miejski)***05 4Komendant powiatowy (miejski)****06 5Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)*04 6Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)**05 7Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)***06 8Zastępca komendanta powiatowego (miejskiego)****07 9Główny księgowy09 10Naczelnik wydziału*09 11Naczelnik wydziału**09 12Naczelnik wydziału***09 13Zastępca naczelnika wydziału*10 14Zastępca naczelnika wydziału**10 15Zastępca naczelnika wydziału***10 16Starszy oficer10 17Kierownik sekcji10 18Dyżurny operacyjny*12 19Dyżurny operacyjny**13 20Dyżurny operacyjny***14 21Dyżurny operacyjny****14 22Oficer12 23Zastępca dyżurnego operacyjnego*13 24Zastępca dyżurnego operacyjnego**14 25Młodszy oficer13 26Starszy inspektor14 27Inspektor15 28Pomocnik dyżurnego operacyjnego16 29Młodszy inspektor16 * w powiatach o liczbie mieszkańców przekraczającej 600 tysięcy, ** w powiatach o liczbie mieszkańców przekraczającej 200 tysięcy, a nie większej niż 600 tysięcy, oraz w miastach będących siedzibami wojewodów, *** w powiatach o liczbie mieszkańców od 100 tysięcy do 200 tysięcy oraz w przypadku, gdy komendant powiatowy wykonuje funkcje na obszarze miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście lub mieście będącym siedzibą wojewody do 31 grudnia 1998 r., a nie wymienionych powyżej, **** w pozostałych, nie wymienionych powyżej. 3.2. Jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej i Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej*07 2Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej**07 3Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej***08 4Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej****08 5Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej*****08 6Zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej*08 7Zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej**08 8Zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej***09 9Zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej****09 10Zastępca dowódcy jednostki ratowniczo-gaśniczej*****09 11Lekarz*12 12Lekarz**12 13Lekarz***12 14Lekarz****13 15Lekarz*****13 16Dowódca zmiany*12 17Dowódca zmiany**12 18Dowódca zmiany***12 19Dowódca zmiany****13 20Dowódca zmiany*****13 21Starszy specjalista*13 22Starszy specjalista**13 23Starszy specjalista***14 24Starszy specjalista****14 25Starszy specjalista****14 26Specjalista14 27Dowódca sekcji14 28Dowódca zastępu15 29Starszy operator sprzętu specjalnego15 30Specjalista ratownik16 31Operator sprzętu specjalnego16 32Starszy dyspozytor16 33Dyspozytor17 34Starszy ratownik17 35Ratownik19 36Szef sprzętowni19 37Młodszy ratownik21 * dla normy etatowej na zmianie służbowej wynoszącej 28 etatów i powyżej, ** dla normy etatowej na zmianie służbowej od 21 do 27 etatów, *** dla normy etatowej na zmianie służbowej od 14 do 20 etatów, **** dla normy etatowej na zmianie służbowej od 11 do 13 etatów, ***** dla normy etatowej na zmianie służbowej do 10 etatów. 3.3. Stanowiska wspólne w komendach powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej i jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej oraz jednostkach ratowniczo-gaśniczych Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej (dla wszystkich kategorii komend powiatowych, miejskich i jednostek ratowniczo-gaśniczych) Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Starszy technik17 2Starszy ratownik-kierowca17 3Technik18 4Ratownik-kierowca18 5Młodszy technik20 6Młodszy ratownik-kierowca21 7Stażysta23 Tabela 4 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Centralnym Muzeum Pożarnictwa Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Dyrektor02 2Zastępca dyrektora04 3Naczelnik wydziału07 4Starszy technik17 Tabela 5 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej Państwowej Straży Pożarnej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Dyrektor02 2Zastępca dyrektora04 3Profesor (zwyczajny, nadzwyczajny)05 4Kierownik jednostki certyfikującej wyroby05 5Kierownik zakładu06 6Główny specjalista06 7Główny księgowy06 8Adiunkt08 9Kierownik laboratorium08 10Starszy oficer10 11Kierownik działu10 12Oficer12 13Asystent12 14Młodszy oficer13 15Starszy inspektor14 16Inspektor15 17Operator sprzętu specjalnego16 18Starszy technik17 19Starszy ratownik-kierowca17 20Technik18 21Ratownik-kierowca18 22Młodszy technik20 23Stażysta23 Tabela 6 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Szkole Głównej Służby Pożarniczej (SGSP) Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant SGSP01 2Zastępca komendanta SGSP02 3Komendant wydziału03 4Szef instytutu04 5Szef katedry04 6Doradca komendanta04 7Zastępca szefa instytutu05 8Profesor (zwyczajny, nadzwyczajny)05 9Dowódca zakładu ratowniczo-gaśniczego06 10Kierownik zakładu06 11Główny księgowy06 12Radca prawny06 13Kierownik działu07 14Dowódca pododdziałów szkolnych07 15Kierownik studium07 16Zastępca dowódcy zakładu ratowniczo-gaśniczego08 17Zastępca kierownika działu08 18Adiunkt08 19Lekarz08 20Kierownik pracowni09 21Starszy wykładowca09 22Dowódca kompanii szkolnej09 23Kierownik referatu10 24Starszy oficer10 25Zastępca dowódcy kompanii szkolnej10 26Wykładowca11 27Lektor12 28Oficer12 29Asystent12 30Starszy specjalista12 31Dowódca zmiany12 32Młodszy oficer13 33Starszy instruktor13 34Specjalista14 35Dowódca sekcji14 36Instruktor14 37Starszy inspektor14 38Inspektor15 39Dowódca zastępu15 40Starszy operator sprzętu specjalnego15 41Specjalista ratownik16 42Operator sprzętu specjalnego16 43Starszy dyspozytor16 44Dyspozytor17 45Starszy technik17 46Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowca17 47Technik18 48Ratownik-kierowca18 49Ratownik19 50Szef sprzętowni19 51Młodszy technik20 52Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowca21 53Stażysta23 Tabela 7 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w Centralnej Szkole i szkołach aspirantów Państwowej Straży Pożarnej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant02 2Zastępca komendanta04 3Główny księgowy07 4Naczelnik wydziału07 5Zastępca naczelnika wydziału08 6Dowódca pododdziałów szkolnych08 7Lekarz08 8Kierownik zespołu przedmiotowego08 9Starszy wykładowca09 10Dowódca kompanii szkolnej09 11Starszy oficer10 12Kierownik działu10 13Zastępca dowódcy kompanii szkolnej10 14Wykładowca11 15Oficer12 16Starszy specjalista12 17Dowódca zmiany12 18Młodszy oficer13 19Lektor13 20Starszy instruktor13 21Instruktor14 22Specjalista14 23Dowódca sekcji14 24Starszy inspektor14 25Inspektor15 26Dowódca zastępu15 27Starszy operator sprzętu specjalnego15 28Specjalista ratownik16 29Operator sprzętu specjalnego16 30Starszy dyspozytor16 31Dyspozytor17 32Starszy technik17 33Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowca17 34Technik18 35Ratownik-kierowca18 36Szef sprzętowni19 37Ratownik19 38Młodszy technik20 39Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowca21 40Stażysta23 Tabela 8 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków w szkołach podoficerskich i ośrodkach szkolenia Państwowej Straży Pożarnej Lp.STANOWISKOGrupa uposażenia 1Komendant szkoły podoficerskiej04 2Zastępca komendanta szkoły podoficerskiej06 3Komendant ośrodka szkolenia06 4Zastępca komendanta ośrodka szkolenia08 5Główny księgowy szkoły podoficerskiej08 6Naczelnik wydziału08 7Zastępca naczelnika wydziału09 8Starszy wykładowca09 9Lekarz09 10Dowódca kompanii szkolnej10 11Kierownik działu10 12Starszy oficer10 13Wykładowca11 14Starszy specjalista12 15Oficer12 16Dowódca zmiany12 17Młodszy oficer13 18Starszy instruktor13 19Instruktor14 20Specjalista14 21Dowódca sekcji14 22Starszy inspektor14 23Inspektor15 24Dowódca zastępu15 25Starszy operator sprzętu specjalnego15 26Operator sprzętu specjalnego16 27Specjalista ratownik16 28Starszy dyspozytor16 29Starszy technik17 30Starszy ratownik, starszy ratownik-kierowca17 31Dyspozytor17 32Ratownik-kierowca18 33Technik18 34Ratownik19 35Młodszy technik20 36Młodszy ratownik, młodszy ratownik-kierowca21 37Stażysta23 Tabela 9 zaszeregowania stanowisk służbowych do grup uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej pełniących służbę w jednostkach Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej Lp.Stanowisko i szczebel organizacyjnyGrupa uposażenia I. Inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej++ 1Starszy oficer07 2Oficer09 II. Okręgowy inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej++ 3Starszy oficer09 4Oficer11 III. Delegatura okręgowego inspektoratu Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej++ 5Starszy oficer09 6Oficer11 IV. Jednostki wojskowe++ 7Dowódca jednostki ratowniczo-gaśniczej (innej niż wymienione w tabeli 3.2)12 8Inspektor15 Załącznik nr 3 TABELE STAWEK DODATKU ZA POSIADANY PRZEZ STRAŻAKA STOPIEŃ SŁUŻBOWY Tabela 1 stawek dodatku za posiadany stopień służbowy przez strażaka nie objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym Lp.StopieńKwota dodatku miesięcznego w złotych 1Generał brygadier650 2Nadbrygadier620 3Starszy brygadier570 4Brygadier550 5Młodszy brygadier530 6Starszy kapitan510 7Kapitan490 8Młodszy kapitan470 9Aspirant sztabowy440 10Starszy aspirant420 11Aspirant400 12Młodszy aspirant380 13Starszy ogniomistrz350 14Ogniomistrz330 15Młodszy ogniomistrz310 16Starszy sekcyjny290 17Sekcyjny270 18Starszy strażak250 19Strażak240 Tabela 2 stawek dodatku za posiadany stopień służbowy przez strażaka objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym Lp.StopieńKwota dodatku miesięcznego w złotych 1Generał brygadier777 2Nadbrygadier741 3Starszy brygadier681 4Brygadier657 5Młodszy brygadier633 6Starszy kapitan610 7Kapitan586 8Młodszy kapitan562 9Aspirant sztabowy526 10Starszy aspirant502 11Aspirant478 12Młodszy aspirant454 13Starszy ogniomistrz418 14Ogniomistrz395 15Młodszy ogniomistrz371 16Starszy sekcyjny346 17Sekcyjny323 18Starszy strażak299 19Strażak287 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Straży Granicznej. (Dz. U. Nr 28, poz. 265) Na podstawie art. 105 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie ustalenia uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 67, poz. 440) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Stawki uposażenia, o których mowa w ust. 1, ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym."; 2) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 265) TABELA GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO Grupa uposażenia zasadniczegoMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 123 04.3405.183 003.9604.730 013.1253.732 022.9303.499 032.7133.240 042.5603.058 052.2352.670 062.0182.410 071.8452.204 081.6822.009 091.5301.828 101.3781.646 111.2591.504 121.1611.387 131.1251.344 141.1201.338 151.0801.290 161.0501.254 179011.076 188681.037 198501.016 20810968 21780932 22760908 23740884 24700836 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia. (Dz. U. Nr 28, poz. 266) Na podstawie art. 105 ust. 1 i art. 108 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia (Dz. U. Nr 84, poz. 538) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Stawki uposażenia, o których mowa w ust. 1, ustala się odrębnie dla funkcjonariuszy objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym."; 2) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Funkcjonariuszom przysługuje dodatek za posiadany stopień w następującej wysokości: StopieńStawka w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 123 generał dywizji8501016 generał brygady750896 pułkownik660789 podpułkownik610729 major570681 kapitan530633 porucznik470562 podporucznik440526 starszy chorąży sztabowy400478 chorąży sztabowy390466 młodszy chorąży sztabowy380454 starszy chorąży370442 chorąży360430 młodszy chorąży340407 starszy sierżant sztabowy320383 sierżant sztabowy300359 starszy sierżant280335 sierżant270323 starszy plutonowy260311 plutonowy250299 starszy kapral230275 kapral220263 starszy szeregowy200239 szeregowy190227" 3) w § 5 w ust. 4 po wyrazach "37 zł" dodaje się wyrazy "a dla funkcjonariuszy objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym o kwotę nie przekraczającą 45 zł"; 4) w § 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Funkcjonariusze w służbie stałej i w służbie przygotowawczej otrzymują dodatek graniczny w następującej wysokości: Lp.Rodzaje czynności wykonywanych przez funkcjonariuszy, uprawniających do otrzymywania dodatku granicznegoGrupa dodatkuStaż służby, od którego uzależniona jest wysokość dodatku do 10 latpowyżej 10 latpowyżej 20 lat kwota dodatku w złotych 1czynności operacyjno-rozpoznawcze0140*150*160* 168180192 2nadzór i koordynacja czynności operacyjno-rozpoznawczychI39*51*61* 476173 3bezpośrednia ochrona granicy państwowej lub kontrola ruchu granicznego oraz czynności dochodzeniowo-śledczeII25*32*38* 303946 4inne czynności służbowe niż określone w lp. 1-3III14*19*23* 172328 * Wysokość kwot dodatku dla funkcjonariuszy nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym."; 5) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Funkcjonariusze pełniący służbę na morzu otrzymują dodatek za służbę na morzu w następującej wysokości: Lp.Rodzaje stanowiskPrzy stażu służby na morzu do 5 latpowyżej 5 lat do 15 latpowyżej 15 lat kwota dodatku w złotych 1etatowe stanowiska załóg lub służb jednostek pływających oraz stanowiska służbowe: komendanta, zastępcy komendanta, nawigatora, głównego mechanika, starszego specjalisty lub specjalisty do spraw ochrony środowiska i rybołówstwa oddziału (dywizjonu)135*180*225* 162215269 2stanowiska w komendzie oddziału morskiego i komendach dywizjonów, zabezpieczające ochronę granicy państwowej na morzu80*100*135* 96120162 * Wysokość kwot dodatku dla funkcjonariuszy nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym."; 6) w § 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Funkcjonariusze, którzy pełnią służbę w składzie personelu latającego i wykonują loty, otrzymują dodatek w następującej wysokości miesięcznej: Kategorie personelu latającegoKwota dodatku w złotych według stażu służby w składzie personelu latającego do 10 latpowyżej 10 latpowyżej 20 lat Piloci i nawigatorzy260*410*480* 311490574 Pozostały personel latający i operatorzy urządzeń obserwacyjnych180*320*380* 215383454 * Wysokość kwot dodatku dla funkcjonariuszy nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym."; b) w ust. 4 po wyrazach "50 zł" dodaje się wyrazy "albo w kwocie 60 zł - jeżeli są objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym -"; 7) w § 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Funkcjonariusz - przewodnik psa służbowego, któremu powierza się opiekę nad psem służbowym, otrzymuje dodatek w wysokości: 1) 120 zł, jeżeli nie jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, 2) 144 zł, jeżeli jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym - miesięcznie."; 8) w § 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Funkcjonariusze pełniący służbę na stanowiskach w etatowych jednostkach (komórkach) organizacyjnych zajmujących się kontrolą funkcjonowania Straży Granicznej i wykonujący czynności kontrolne oraz funkcjonariusze kierujący takimi jednostkami (komórkami, stanowiskami) i wykonujący czynności kontrolne mogą otrzymywać dodatek kontrolerski w wysokości: 1) do 360 zł, jeżeli nie są objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, 2) do 430 zł, jeżeli są objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym - miesięcznie, przez okres nie dłuższy niż jeden rok."; 9) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 266) TABELA UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA TYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ Typowe stanowiska służboweMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych funkcjonariusze nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowymfunkcjonariusze objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 123 Komendant Główny Straży Granicznej4.3405.183 Zastępca Komendanta Głównego3.9604.730 Komendant oddziału Straży Granicznej2.9303.499 Zastępca komendanta oddziału2.5603.058 Komendant dywizjonu2.5603.058 Dowódca kompanii1.3781.646 Starszy kontroler1.2591.504 Kontroler1.1201.338 Starszy strażnik graniczny1.1201.338 Referent8681.037 Młodszy strażnik graniczny700836 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej. (Dz. U. Nr 29, poz. 267) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Obrony Narodowej nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 88, poz. 399). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. (poz. 267) STATUT MINISTERSTWA OBRONY NARODOWEJ § 1. Ministerstwo Obrony Narodowej, zwane dalej "Ministerstwem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Ministra Obrony Narodowej, zwanego dalej "Ministrem", działającym zgodnie z jego rozporządzeniami, zarządzeniami, decyzjami, poleceniami i wytycznymi oraz pod jego bezpośrednim kierownictwem i nadzorem. § 2. 1. Minister kieruje Ministerstwem bezpośrednio oraz przy pomocy sekretarza stanu, Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, podsekretarzy stanu, dyrektora generalnego, a także dyrektorów (szefów) komórek organizacyjnych wymienionych w § 3 ust. 1. 2. Minister może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Ministerstwa do podejmowania decyzji w określonych sprawach w jego imieniu. § 3. 1. W skład Ministerstwa wchodzi Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące komórki organizacyjne: 1) Sekretariat Ministra Obrony Narodowej, 2) Departament Administracyjno-Koordynacyjny, 3) Departament Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 4) Departament Budżetowy, 5) Departament do Spraw Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, 6) Departament Infrastruktury, 7) Departament Kadr, 8) Departament Kontroli, 9) Departament Nauki i Szkolnictwa Wojskowego, 10) Departament Polityki Zbrojeniowej, 11) Departament Prawny, 12) Departament Społeczno-Wychowawczy, 13) Departament Spraw Socjalnych, 14) Departament Systemu Obronnego, 15) Departament Wojskowych Spraw Zagranicznych, 16) Departament Zaopatrywania Sił Zbrojnych, 17) Zarząd Obrony Terytorialnej, 18) Generalny Zarząd Uzupełnień i Spraw Personalnych - P1, 19) Generalny Zarząd Rozpoznania Wojskowego - P2, 20) Generalny Zarząd Operacyjny - P3, 21) Generalny Zarząd Logistyki - P4, 22) Generalny Zarząd Planowania Strategicznego - P5, 23) Generalny Zarząd Dowodzenia i Łączności - P6, 24) Biuro Prasy i Informacji, 25) Biuro Skarg i Interwencji. 2. Komórki organizacyjne wymienione w ust. 1 pkt 17-23 tworzą Sztab Generalny Wojska Polskiego. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra na wniosek dyrektora generalnego. 4. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi Ministerstwa, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Minister na wniosek członka kierownictwa Ministerstwa, po zasięgnięciu opinii dyrektora generalnego. § 4. Minister może powoływać kolegialne organy doradcze i opiniodawcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel powołania, nazwę i skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania. § 5. Wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi lub przez niego nadzorowanych, a także wykaz przedsiębiorstw państwowych, dla których Minister jest organem założycielskim, stanowi załącznik do statutu. Załącznik do statutu Ministerstwa Obrony Narodowej WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODPORZĄDKOWANYCH MINISTROWI OBRONY NARODOWEJ LUB PRZEZ NIEGO NADZOROWANYCH ORAZ PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH, DLA KTÓRYCH JEST ORGANEM ZAŁOŻYCIELSKIM A. Jednostki organizacyjne podporządkowane: 1) Dowództwo Wojsk Lądowych w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 2) Dowództwo Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 3) Dowództwo Marynarki Wojennej w Gdyni wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 4) Dowództwo Garnizonu Warszawa wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 5) Komenda Główna Żandarmerii Wojskowej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 6) Inspektorat Wojskowych Służb Informacyjnych w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 7) Akademia Obrony Narodowej w Warszawie; 8) Biuro Wojskowej Służby Normalizacyjnej w Warszawie; 9) Wojskowe Biuro Kodyfikacyjne w Warszawie; 10) Inspektorat Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 11) Wojskowa Inspekcja Architektoniczno-Budowlana w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 12) Wojskowa Inspekcja Gospodarki Energetycznej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 13) Wojskowy Dozór Techniczny w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 14) Wojskowy Nadzór Metrologiczny w Warszawie; 15) Redakcja Publicystyki Wojskowo-Obronnej w Warszawie; 16) Redakcja Czasopisma "Myśl Wojskowa" i "Biuletynu Informacyjnego Sztabu Generalnego WP" w Warszawie; 17) Redakcja "Przeglądu Wojsk Lądowych" w Warszawie; 18) Redakcja "Biuletynu Logistycznego i Wydawnictw Fachowych" w Warszawie; 19) Wojskowe Studium Nauczania Języków Obcych w Łodzi; 20) Wojskowe Centrum Aktywizacji Zawodowej w Warszawie; 21) Centrum Informatyki Sztabu Generalnego WP w Warszawie; 22) Wojskowy Ośrodek Farmacji i Techniki Medycznej w Celestynowie; 23) Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 24) Drukarnia Sztabu Generalnego WP w Warszawie; 25) Biuro Inwestycji Łączności w Warszawie; 26) Wojskowa Wytwórnia Pieczęci w Warszawie; 27) Wojskowe Biuro Węglowe w Katowicach; 28) Wojskowy Ośrodek Geodezji i Teledetekcji w Warszawie; 29) Oddział Zabezpieczenia Topograficznego w Warszawie; 30) Delegatura Departamentu Kontroli w Bydgoszczy, Krakowie, Warszawie i Wrocławiu; 31) Biuro Technik Audiowizualnych, Poligrafii i Zaopatrzenia w Warszawie; 32) Kolumna Transportowa MON w Warszawie; 33) Wojskowe Biuro Emerytalne w Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Poznaniu, Rzeszowie, Siedlcach, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu i Zielonej Górze; 34) Rejonowe Przedstawicielstwo Wojskowe w Bydgoszczy, Gdańsku, Gliwicach, Katowicach, Krakowie, Łodzi, Mielcu, Poznaniu, Radomiu, Stalowej Woli, Świdniku, Tarnowie, Warszawie i Wrocławiu; 35) Przedstawicielstwo Wojskowe w Gdańsku i Warszawie oraz Rejonowe Przedstawicielstwo Wojskowe w Łodzi; 36) Inspektor Ministerstwa Obrony Narodowej do Spraw Bezpieczeństwa Lotów w Poznaniu; 37) Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie i Wojskowe Komisje Lekarskie; 38) Stołeczny Zarząd Infrastruktury w Warszawie; 39) Biuro Infrastruktury Specjalnej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi: Terenowym Oddziałem Lotniskowym w Gdańsku, Poznaniu i Warszawie; 40) Rejonowy Zarząd Infrastruktury w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu i Zielonej Górze; 41) Wojskowe Biuro Bezpieczeństwa Łączności i Informatyki w Warszawie; 42) Wojskowe Centrum Szkolenia dla Potrzeb Sił Pokojowych ONZ im. gen. broni Władysława Sikorskiego w Kielcach; 43) Polskie Przedstawicielstwo Wojskowe przy Komitecie Wojskowym Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego z siedzibą w Brukseli, BELGIA; 44) Polski Zespół Kontaktowy przy Naczelnym Dowódcy Połączonych Sił Zbrojnych NATO na Atlantyku (SACLANT) z siedzibą w Norfolk, Virginia, USA; 45) Polski Zespół Kontaktowy przy Kwaterze Głównej Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie (SHAPE) z siedzibą w Mons, BELGIA; 46) Polski Zespół Kontaktowy przy Połączonych Siłach Zbrojnych NATO Europy Środkowej (AFCENT) z siedzibą w Brunssum, HOLANDIA; 47) Polski Zespół Kontaktowy przy Połączonych Siłach Powietrznych NATO Europy Środkowej (AIRCENT) z siedzibą w Ramstein, NIEMCY; 48) Polski Zespół Kontaktowy przy Korpusie Szybkiego Reagowania Dowództwa Połączonych Sił Zbrojnych NATO w Europie (ARRC) z siedzibą w Rheindahlen, NIEMCY; 49) Dom Emeryta Wojskowego w Warszawie; 50) Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Modlinie i Wrocławiu; 51) Wojskowy Ośrodek Weterynaryjny w Grudziądzu, Krakowie, Nowym Dworze Maz. i Wrocławiu; 52) Wojskowe Biuro Zarządzania Częstotliwościami w Warszawie. B. Jednostki organizacyjne nadzorowane: 1) Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie; 2) Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego w Łodzi; 3) Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni; 4) Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu; 5) Wyższa Szkoła Oficerska im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu; 6) Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu; 7) Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie; 8) Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej w Warszawie; 9) Wojskowy Instytut Łączności w Zegrzu; 10) Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej w Sulejówku; 11) Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia w Zielonce; 12) Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii w Warszawie; 13) Wojskowy Instytut Techniki Inżynieryjnej we Wrocławiu; 14) Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie; 15) Wojskowy Instytut Badań Socjologicznych w Warszawie; 16) Wojskowy Ośrodek Badawczo-Wdrożeniowy Służby Żywnościowej w Warszawie; 17) Wojskowy Ośrodek Badawczo-Wdrożeniowy Służby Mundurowej w Łodzi; 18) Wojskowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Służby Materiałów Pędnych i Smarów w Warszawie; 19) Centralne Ośrodki: - Metrologii Wojskowej w Warszawie, - Analizy Skażeń w Warszawie, - Naukowej Informacji Wojskowej w Warszawie; 20) Wojskowy Zespół Wypoczynkowy w Juracie, Solinie, Szklarskiej Porębie i Zakopanem; 21) Wojskowy Dom Wypoczynkowy w Międzyzdrojach, Rogowie, Ryni, Sopocie, Unieściu i Waplewie; 22) Centrala Wojskowe Misje Pokojowe w Warszawie; 23) Wojskowy Zakład Remontowo-Budowlany w Gnieźnie, Jarosławiu, Krotoszynie, Nowym Dworze Maz. i Wrocławiu; 24) Centralny Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej z Polikliniką - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Warszawie wraz z podległymi jednostkami organizacyjnymi; 25) Szpital Kliniczny Wojskowej Akademii Medycznej z Polikliniką - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łodzi; 26) Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bydgoszczy, Krakowie i Wrocławiu; 27) Szpital Marynarki Wojennej z Przychodnią - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Gdańsku; 28) Szpital Wojskowy z Przychodnią - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dęblinie, Elblągu, Ełku, Gliwicach, Helu, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Przemyślu, Szczecinie, Wałczu i Żarach; 29) Wojskowy Szpital Gruźliczy i Chorób Płuc z Przychodnią - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Otwocku; 30) Wojskowy Szpital Uzdrowiskowo-Rehabilitacyjny - Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Busku, Ciechocinku, Krynicy, Kudowie i Lądku; 31) Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Białymstoku, Bielsku-Białej, Gdyni, Gdyni-Oksywie, Gorzowie, Grudziądzu, Gubinie, Kielcach, Koszalinie, Nysie, Powidzu, Poznaniu, Radomiu, Rzeszowie, Słupsku, Siedlcach, Szczecinku, Świdwinie, Świnoujściu, Toruniu i Ustce; 32) Garnizonowa Przychodnia Lekarska - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Modlinie; 33) Przychodnia Lekarska Wojskowej Akademii Technicznej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Warszawie; 34) Przychodnia Lekarska Akademii Obrony Narodowej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Warszawie; 35) Specjalistyczna Przychodnia Lekarska dla Pracowników Wojska - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Warszawie; 36) Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. C. Jednostki organizacyjne nadzorowane z tytułu pełnienia w nich przez żołnierzy zawodowych czynnej służby wojskowej: 1) Izba Wojskowa Sądu Najwyższego w Warszawie; 2) Wojskowy Sąd Okręgowy w Poznaniu i Warszawie; 3) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu. D. Jednostki organizacyjne nadzorowane z tytułu pełnienia w nich przez żołnierzy zawodowych czynnej służby wojskowej i w zakresie działalności administracyjnej: 1) Naczelna Prokuratura Wojskowa w Warszawie; 2) Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Poznaniu i Warszawie; 3) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z siedzibą w Bydgoszczy i Wrocławiu oraz w Warszawie z siedzibą w Krakowie; 4) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Bydgoszczy, Elblągu, Gdyni, Gliwicach, Koszalinie, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Opolu, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu i Zielonej Górze; 5) Ordynariat Polowy Wojska Polskiego w Warszawie; 6) Prawosławny Ordynariat Wojska Polskiego w Warszawie; 7) Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe w Warszawie. E. Przedsiębiorstwa państwowe, dla których Minister jest organem założycielskim: 1) Dom Wydawniczy BELLONA w Warszawie; 2) Wojskowe Zakłady Graficzne w Warszawie; 3) Wojskowa Drukarnia w Gdyni i Łodzi; 4) Wojskowe Biuro Studiów Projektów Budowlanych i Lotniskowych w Warszawie; 5) Wojskowe Biuro Projektów Budowlanych w Gdyni, Poznaniu i Wrocławiu; 6) Wojskowe Zakłady Kartograficzne w Warszawie; 7) Wojskowe Centralne Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne w Warszawie; 8) Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni; 9) Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich; 10) Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne Nr 5 w Poznaniu; 11) Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 1 w Łodzi, Nr 2 w Bydgoszczy i Nr 4 w Warszawie; 12) Wojskowe Zakłady Łączności Nr 1 w Zegrzu i Nr 2 w Czernicy Wrocławskiej; 13) Wojskowe Zakłady Inżynieryjne w Dęblinie; 14) Wojskowe Zakłady Elektroniczne w Zielonce; 15) Wojskowe Zakłady Uzbrojenia Nr 2 w Grudziądzu; 16) Wojskowe Przedsiębiorstwo Handlowe w Bydgoszczy, Gdańsku, Koszalinie, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu; 17) Wojskowe Przedsiębiorstwo Transportowo-Usługowe w Warszawie. F. Instytucje kultury podporządkowane, wpisane do rejestru Ministra Obrony Narodowej: 1) Centralna Biblioteka Wojskowa w Warszawie; 2) Dom Wojska Polskiego w Warszawie; 3) Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie; 4) Reprezentacyjny Zespół Artystyczny WP w Warszawie; 5) Orkiestra Koncertowa Wojska Polskiego w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1999 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o pracownikach urzędów państwowych na pracowników komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży. (Dz. U. Nr 29, poz. 268) Na podstawie art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, w całości do pracowników komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży. 2. Rozporządzenia nie stosuje się do pracowników Inspekcji Sanitarnej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 29, poz. 269) Na podstawie art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1997 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 2, poz. 7 i Nr 130, poz. 849 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1143), w § 1 liczbę "2,03" zastępuje się liczbą "2,15". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu gęsi żywych i jaj gęsich. (Dz. U. Nr 29, poz. 270) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1999 r. zakaz wywozu towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 marca 1999 r. (poz. 270) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM WYWOZU PozycjaKod PCNWyszczególnienie 01050105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi - Pozostałe: 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 20 0- - - Gęsi 04070407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 11 0- - - Indycze albo gęsie ex. 0407 00 11 0Jaja gęsie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia czasowego zakazu obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową i towarami zawierającymi te substancje. (Dz. U. Nr 29, poz. 271) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) i w związku z przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, sporządzonego w Montrealu w dniu 16 września 1987 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 98, poz. 490 i 491), oraz przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Poprawek londyńskich, sporządzonych w dniu 29 czerwca 1990 r., oraz Poprawek kopenhaskich, sporządzonych w dniu 25 listopada 1992 r., do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. U. z 1996 r. Nr 41, poz. 176) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia czasowego zakazu obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową i towarami zawierającymi te substancje (Dz. U. Nr 160, poz. 1088) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w objaśnieniach nr 3 i 4, skreśla się zdanie "W takim przypadku obowiązuje również uzyskiwanie pozwoleń."; 2) w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w objaśnieniach nr 2 i 3, skreśla się zdanie "W takim przypadku obowiązuje również uzyskiwanie pozwoleń."; 3) w załączniku nr 3 do rozporządzenia, w objaśnieniach nr 2, skreśla się zdanie "W takim przypadku obowiązuje również uzyskiwanie pozwoleń."; 4) w załączniku nr 4 do rozporządzenia: a) w kolumnie Kod PCN skreśla się kod "2710 00 85 0" oraz w kolumnie Wyszczególnienie skreśla się wyrazy "- - - Do zmieszania zgodnie z warunkami w uwadze dodatkowej 5 (CN) do niniejszego działu(1)", b) w kolumnie Kod PCN kod "2710 00 98 0" zastępuje się kodem "2710 00 97 0", c) w kolumnie Kod PCN skreśla się kod "8701 90 15 0" oraz w kolumnie Wyszczególnienie skreśla się wyrazy "- - - - Powyżej 18 kW, ale nie większej niż 25 kW(5)", d) w kolumnie Kod PCN skreśla się kod "8701 90 21 0" oraz w kolumnie Wyszczególnienie skreśla się wyrazy "- - - - Powyżej 25 kW, ale nie większej niż 37 kW(5)", e) w kolumnie Kod PCN po kodzie "8701 90 11 0" dopisuje się kod "8701 90 20 0" oraz w kolumnie Wyszczególnienie po wyrazach "- - - - Nie przekraczającej 18 kW(5)" dopisuje się wyrazy "- - - - Powyżej 18 kW, ale nie większej niż 37 kW(5)"; 5) załącznik nr 5 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 6) załącznik nr 6 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 7) załącznik nr 7 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 marca 1999 r. (poz. 271) Załącznik nr 1 WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW, BĘDĄCYCH STRONAMI PROTOKOŁU MONTREALSKIEGO 1. Algieria 2. Antigua i Barbuda 3. Arabia Saudyjska 4. Argentyna 5. Australia 6. Austria 7. Azerbejdżan 8. Bahamy 9. Bahrajn 10. Bangladesz 11. Barbados 12. Belgia 13. Belize 14. Benin 15. Białoruś 16. Boliwia 17. Bośnia i Hercegowina 18. Botswana 19. Brazylia 20. Brunei 21. Bułgaria 22. Burkina Faso 23. Burundi 24. Chile 25. Chiny 26. Chorwacja 27. Cypr 28. Czad 29. Czechy 30. Dania 31. Dominika 32. Dominikana 33. Egipt 34. Ekwador 35. Estonia 36. Etiopia 37. Federalna Republika Jugosławii (Serbia i Czarnogóra) 38. Fidżi 39. Filipiny 40. Finlandia 41. Francja 42. Gabon 43. Gambia 44. Ghana 45. Grecja 46. Grenada 47. Gruzja 48. Gujana 49. Gwatemala 50. Gwinea 51. Hiszpania 52. Holandia 53. Honduras 54. Indie 55. Indonezja 56. Iran 57. Irlandia 58. Islandia 59. Izrael 60. Jamajka 61. Japonia 62. Jemen 63. Jordania 64. Kamerun 65. Kanada 66. Katar 67. Kazachstan 68. Kenia 69. Kiribati 70. Kolumbia 71. Komory 72. Kongo 73. Kongo Demokratyczne 74. Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna 75. Kostaryka 76. Kuba 77. Kuwejt 78. Laos, Ludowo-Demokratyczna Republika 79. Lesotho 80. Liban 81. Liberia 82. Libia 83. Liechtenstein 84. Litwa 85. Luksemburg 86. Łotwa 87. Macedonia 88. Madagaskar 89. Malawi 90. Malediwy 91. Malezja 92. Mali 93. Malta 94. Maroko 95. Mauretania 96. Mauritius 97. Meksyk 98. Mikronezja 99. Mołdawia 100. Monako 101. Mongolia 102. Mozambik 103. Myanmar 104. Namibia 105. Nepal 106. Niemcy (Republika Federalna Niemiec) 107. Niger 108. Nigeria 109. Nikaragua 110. Norwegia 111. Nowa Zelandia 112. Pakistan 113. Panama 114. Papua-Nowa Gwinea 115. Paragwaj 116. Peru 117. Polska 118. Portugalia 119. Republika Korei 120. Republika Południowej Afryki 121. Republika Środkowoafrykańska 122. Rosja (Federacja Rosyjska) 123. Rumunia 124. Salwador 125. Samoa Zachodnie 126. Senegal 127. Seszele 128. Singapur 129. Słowacja 130. Słowenia 131. Sri Lanka 132. St. Kitts & Nevis 133. St. Lucia 134. St. Vincent i Grenadyny 135. Stany Zjednoczone Ameryki (USA) 136. Suazi (Swaziland) 137. Sudan 138. Surinam 139. Syria 140. Szwajcaria 141. Szwecja 142. Tadżykistan 143. Tajlandia 144. Tanzania 145. Togo 146. Tonga 147. Trynidad i Tobago 148. Tunezja 149. Turcja 150. Turkmenistan 151. Tuvalu 152. Uganda 153. Ukraina 154. Urugwaj 155. Uzbekistan 156. Vanuatu 157. Węgry 158. Wenezuela 159. Wielka Brytania 160. Wietnam 161. Włochy 162. Wybrzeże Kości Słoniowej 163. Wyspy Marshalla 164. Wyspy Salomona 165. Zambia 166. Zimbabwe 167. Zjednoczone Emiraty Arabskie Załącznik nr 2 WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW, BĘDĄCYCH STRONAMI POPRAWEK LONDYŃSKICH DO PROTOKOŁU MONTREALSKIEGO 1. Algieria 2. Antigua i Barbuda 3. Arabia Saudyjska 4. Argentyna 5. Australia 6. Austria 7. Azerbejdżan 8. Bahamy 9. Bahrajn 10. Bangladesz 11. Barbados 12. Belgia 13. Belize 14. Białoruś 15. Boliwia 16. Botswana 17. Brazylia 18. Burkina Faso 19. Chile 20. Chiny 21. Chorwacja 22. Cypr 23. Czechy 24. Dania 25. Dominika 26. Egipt 27. Ekwador 28. Fidżi 29. Filipiny 30. Finlandia 31. Francja 32. Gambia 33. Ghana 34. Grecja 35. Grenada 36. Gwinea 37. Hiszpania 38. Holandia 39. Indie 40. Indonezja 41. Iran 42. Irlandia 43. Islandia 44. Izrael 45. Jamajka 46. Japonia 47. Jordania 48. Kamerun 49. Kanada 50. Katar 51. Kenia 52. Kolumbia 53. Komory 54. Kongo 55. Kongo Demokratyczne 56. Kuwejt 57. Liberia 58. Liban 59. Liechtenstein 60. Litwa 61. Luksemburg 62. Malawi 63. Malediwy 64. Malezja 65. Mali 66. Malta 67. Maroko 68. Mauritius 69. Meksyk 70. Monako 71. Mongolia 72. Mozambik 73. Myanmar 74. Namibia 75. Nepal 76. Niemcy (Republika Federalna Niemiec) 77. Niger 78. Norwegia 79. Nowa Zelandia 80. Pakistan 81. Panama 82. Papua-Nowa Gwinea 83. Paragwaj 84. Peru 85. Polska 86. Portugalia 87. Republika Korei 88. Republika Południowej Afryki 89. Rosja (Federacja Rosyjska) 90. Rumunia 91. Senegal 92. Seszele 93. Singapur 94. Słowacja 95. Słowenia 96. Sri Lanka 97. Stany Zjednoczone Ameryki (USA) 98. St. Kitts & Nevis 99. St. Vincent i Grenadyny 100. Szwajcaria 101. Szwecja 102. Tadżykistan 103. Tajlandia 104. Tanzania 105. Togo 106. Tunezja 107. Turcja 108. Turkmenistan 109. Uganda 110. Ukraina 111. Urugwaj 112. Uzbekistan 113. Vanuatu 114. Węgry 115. Wenezuela 116. Wielka Brytania 117. Wietnam 118. Włochy 119. Wybrzeże Kości Słoniowej 120. Wyspy Marshalla 121. Zambia 122. Zimbabwe Załącznik nr 3 WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW, BĘDĄCYCH STRONAMI POPRAWEK KOPENHASKICH DO PROTOKOŁU MONTREALSKIEGO 1. Antigua i Barbuda 2. Arabia Saudyjska 3. Argentyna 4. Australia 5. Austria 6. Azerbejdżan 7. Bahamy 8. Barbados 9. Belgia 10. Belize 11. Boliwia 12. Botswana 13. Brazylia 14. Burkina Faso 15. Chile 16. Chorwacja 17. Czechy 18. Dania 19. Egipt 20. Ekwador 21. Finlandia 22. Francja 23. Grecja 24. Hiszpania 25. Holandia 26. Iran 27. Irlandia 28. Islandia 29. Izrael 30. Jamajka 31. Japonia 32. Jordania 33. Kamerun 34. Kanada 35. Katar 36. Kenia 37. Kolumbia 38. Kongo Demokratyczne 39. Kuwejt 40. Liberia 41. Liechtenstein 42. Litwa 43. Luksemburg 44. Malawi 45. Malezja 46. Maroko 47. Mauritius 48. Meksyk 49. Mongolia 50. Mozambik 51. Niemcy (Republika Federalna Niemiec) 52. Norwegia 53. Nowa Zelandia 54. Pakistan 55. Panama 56. Polska 57. Portugalia 58. Republika Korei 59. Seszele 60. Słowacja 61. Sri Lanka 62. Stany Zjednoczone Ameryki (USA) 63. St. Vincent i Grenadyny 64. Szwajcaria 65. Szwecja 66. Tajlandia 67. Togo 68. Tunezja 69. Turcja 70. Urugwaj 71. Uzbekistan 72. Vanuatu 73. Wenezuela 74. Węgry 75. Wielka Brytania 76. Wietnam 77. Włochy 78. Wyspy Marshalla 79. Zimbabwe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu farmaceutycznego. (Dz. U. Nr 29, poz. 272) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1999 r. (poz. 272) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieIlość 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: - Wołowe mrożone: 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych20 000 kg 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych ex 0206 29 10 0Płaty płuc wołowe280 000 kg 0510 00 00 0Ambra szara, strój bobrowy, cybet i piżmo; kantarydyna, żółć nawet suszona; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane do przygotowania produktów farmaceutycznych, świeże, chłodzone, mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane ex 0510 00 00 0Trzustka wieprzowa do celów organo-terapeutycznych1 008 000 kg ex 0510 00 00 0Grasica cielęca mrożona do celów organo-terapeutycznych44 000 kg 0713Suszone warzywa strączkowe, łuskane, ze skórką lub bez albo dzielone: - Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.): 0713 39 00 0- - Pozostałe ex 0713 39 00 0Fasola indyjska60 000 kg 0802Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane: 0802 90- Pozostałe: 0802 90 30 0- - Areca (lub betel) i cola ex 0802 90 30 0Orzechy cola10 000 kg 0813Owoce suszone, inne niż z pozycji od nr 0801 do 0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: 0813 40- Pozostałe owoce: 0813 40 95 0- - Pozostałe ex 0813 40 95 0Owoc róży20 000 kg ex 0813 40 95 0Owoc bzu czarnego10 000 kg 0909Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu i kminku; jagody jałowca: 0909 10- Nasiona anyżku i badianu: 0909 10 10 0- - Nasiona anyżku2 000 kg 0909 50- Nasiona kopru; jagody jałowca: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0909 50 19 0- - - Pozostałe ex 0909 50 19 0Jagody jałowca18 000 kg 0910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 0910 30 00 0- Kurkuma ex 0910 30 00 0Kłącze kurkumy3 000 kg - Inne przyprawy korzenne: 0910 99- - Pozostałe: 0910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki35 000 kg 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna152 320 kg 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana526 000 kg 1108 19- - Pozostałe skrobie: 1108 19 10 0- - - Skrobia z ryżu34 480 kg 1207Inne ziarna i owoce oleiste, nawet łamane: - Inne: 1207 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1207 99 99 0- - - - Pozostałe ex 1207 99 99 0Nasiona dyni14 000 kg 1208Mąka i grysiki z nasion lub owoców oleistych, inne niż z gorczycy: 1208 10 00 0- Z soi400 000 kg 1211Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane: 1211 10 00 0- Korzenie lukrecji26 000 kg 1211 90- Pozostałe: 1211 90 95 0- - Pozostałe ex 1211 90 95 0Cebula morska14 000 kg ex 1211 90 95 0Guarana500 kg ex 1211 90 95 0Kłącze ciemiężycy1 000 kg ex 1211 90 95 0Kłącze rzewienia45 000 kg ex 1211 90 95 0Kora kruszyny40 000 kg ex 1211 90 95 0Korzeń lubczyka20 000 kg ex 1211 90 95 0Korzeń pierwiosnka500 kg ex 1211 90 95 0Kwiat hibiskusa (malwy afrykańskiej)1 500 kg ex 1211 90 95 0Kwiat lawendy5 000 kg ex 1211 90 95 0Liście naparstnicy wełnistej28 000 kg ex 1211 90 95 0Liście senesu80 000 kg ex 1211 90 95 0Liść borówki - brusznicy5 000 kg ex 1211 90 95 0Liść konwalii25 000 kg ex 1211 90 95 0Liść mącznicy10 000 kg ex 1211 90 95 0Liść podbiału5 000 kg ex 1211 90 95 0Łuski nasion babki jajowatej1 000 kg ex 1211 90 95 0Owoc aminka egipskiego3 000 kg ex 1211 90 95 0Ziele męczennicy500 kg ex 1211 90 95 0Ziele miłka wiosennego1 000 kg ex 1211 90 95 0Ziele połonicznika nagiego8 000 kg 1212Chleb świętojański, wodorosty morskie i inne algi, burak cukrowy i trzcina cukrowa, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, mielone lub nie; pestki i jądra owoców oraz inne produkty roślinne (włącznie z niepalonymi korzeniami cykorii odmiany Cichorium intybus sativum) używane głównie do spożycia przez ludzi, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1212 20 00 0- Wodorosty morskie i inne algi ex 1212 20 00 0Morszczyn18 000 kg 1301Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy): 1301 10 00 0- Szelak3 300 kg 1301 20 00 0- Guma arabska24 137 kg 1301 90- Pozostałe: 1301 90 90- - Pozostałe: 1301 90 90 9- - - Pozostałe ex 1301 90 90 9Balsam peruwiański1 215 kg 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 12 00 0- - Z lukrecji ex 1302 12 00 0Ekstrakt z lukrecji650 kg 1302 19- - Pozostałe: 1302 19 10 0- - - Z Quassia amara; aloesu i manny ex 1302 19 10 0Alona (Aloes)9 500 kg ex 1302 19 10 0Ekstrakt alony3 000 kg - - - Pozostałe: 1302 19 91 0- - - - Lecznicze ex 1302 19 91 0Ekstrakt kory śliwy1 000 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt belladonny575 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt capsaicyny600 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt ginko bilobae500 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt korzenia rzewienia860 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt korzenia żeń-szenia300 kg ex 1302 19 91 0Ekstrakt miłorzębu japońskiego2 220 kg ex 1302 19 91 0Ekstractum hipocastani500 kg ex 1302 19 91 0Wyciąg z owoców Serenoa Repens2 000 kg 1302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany: 1302 20 10 0- - Suche ex 1302 20 10 0Pektyna farmaceutyczna (sucha)400 kg 1302 20 90 0- - Pozostałe ex 1302 20 90 0Substancje pektynowe (pektyny)2 300 kg - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 31 00 0- - Agar-agar10 181 kg 1302 32- - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z chleba świętojańskiego, nasion chleba świętojańskiego lub z nasion rośliny guar: 1302 32 90 0- - - Z nasion rośliny guar ex 1302 32 90 0Guar-Gum3 100 kg 1302 39 00 0- - Pozostałe ex 1302 39 00 0Viscarin 20502 000 kg ex 1302 39 00 0Poly-agar10 000 kg 1504Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: 1504 10- Trany rybie i ich frakcje: 1504 10 10 0- - O zawartości witaminy A nie przewyższającej 2500 j.m./g ex 1504 10 10 0Tran z wątroby dorsza4 000 kg ex 1504 10 10 0Tran z wątroby rekina4 000 kg ex 1504 10 10 0Olej z wątroby ryby Gadus morrhua Linne i innych ryb z rodziny Gadidae5 950 kg - - Pozostałe: 1504 10 91 0- - - Z halibuta3 000 kg 1505Tłuszcz z wełny oraz substancje tłuszczowe otrzymane z niego (łącznie z lanoliną): 1505 90 00 0- Pozostałe ex 1505 90 00 0Alkohol z lanoliny600 kg ex 1505 90 00 0Lanolina141 926 kg 1508Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1508 90- Pozostałe: 1508 90 90 0- - Pozostałe ex 1508 90 90 0Olej arachidowy64 500 kg 1509Oliwa i jej frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1509 10- Z pierwszego tłoczenia: 1509 10 10 0- - Oliwa lampante z pierwszego tłoczenia500 kg 1509 10 90 0- - Pozostałe ex 1509 10 90 0Oliwa z oliwek2 000 kg 1511Olej palmowy i jego frakcje, rafinowany lub nie, ale nie modyfikowany chemicznie: 1511 10- Olej surowy: 1511 10 90 0- - Pozostały ex 1511 10 90 0Olej palmowy700 kg 1512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej słonecznikowy i z krokosza balwierskiego oraz ich frakcje: 1512 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1512 19 91- - - - Olej słonecznikowy: 1512 19 91 9- - - - - Pozostały ex 1512 19 91 9Olej słonecznikowy350 kg 1513Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych, olej babassu oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej kokosowy (z kopry) i jego frakcje: 1513 11- - Olej surowy: - - - Pozostałe: 1513 11 99 0- - - - Pozostałe ex 1513 11 99 0Olej kokosowy300 kg 1514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1514 10- Olej surowy: 1514 10 90 0- - Pozostały ex 1514 10 90 0Olej rzepakowy1 000 kg 1514 90- Pozostałe: 1514 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi ex 1514 90 10 0Lipex Canola-U1 500 kg 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej kukurydziany i jego frakcje: 1515 21- - Olej surowy: 1515 21 90 0- - - Pozostałe ex 1515 21 90 0Olej z zarodków kukurydzy2 800 kg 1515 30- Olej rycynowy i jego frakcje: 1515 30 90 0- - Pozostałe ex 1515 30 90 0Olej rycynowy15 400 kg 1515 50- Olej sezamowy i jego frakcje: - - Olej surowy: 1515 50 19 0- - - Pozostałe ex 1515 50 19 0Olej sezamowy2 500 kg 1515 90- Pozostałe: - - Pozostałe oleje i ich frakcje: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 1515 90 99 0- - - - - Pozostałe stałe i płynne ex 1515 90 99 0Olej z pestek dyni3 000 kg ex 1515 90 99 0Olej z nasion wiesiołka3 600 kg ex 1515 90 99 0Olej z kiełków pszenicy870 kg ex 1515 90 99 0Olej migdałowy210 kg 1516Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone: 1516 20- Tłuszcze i oleje roślinne oraz ich frakcje: 1516 20 10 0- - Uwodorniony olej rycynowy, tzw. "wosk opalowy" ex 1516 20 10 0Cutina HR3 000 kg - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 1516 20 98 0- - - - - Pozostałe ex 1516 20 98 0Migliol 81211 700 kg ex 1516 20 98 0Bergabest MTC-OL7 000 kg 1518 00Tłuszcz i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją nr 1516; niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Pozostałe: - - Pozostałe: 1518 00 95 0- - - Niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów i olejów zwierzęcych lub z olejów zwierzęcych i olejów roślinnych i ich frakcje ex 1518 00 95 0Irgaplast 392, Edenol D-8230 000 kg 1520 00 00 0Gliceryna surowa, wody glicerynowe i ługi glicerynowe5 000 kg 1521Woski roślinne (oprócz trójglicerydów), wosk pszczeli, inne woski owadzie i spermacet, nawet rafinowane lub barwione: 1521 10- Woski roślinne: 1521 10 90 0- - Pozostałe ex 1521 10 90 0Wosk carnauba2 670 kg 1521 90- Pozostałe: - - Wosk pszczeli i inne woski owadzie, nawet rafinowane lub barwione: 1521 90 99 0- - - Pozostałe ex 1521 90 99 0Wosk pszczeli4 300 kg 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Laktoza i syrop laktozowy: 1702 11 00 0- - Zawierające wagowo 99% laktozy lub więcej, wyrażonej jako laktoza bezwodna, w przeliczeniu na suchą masę ex 1702 11 00 0Laktoza2 441 219 kg 1702 19 00 0- - Pozostałe ex 1702 19 00 0Laktoza techniczna800 000 kg ex 1702 19 00 0Laktoza DCL 11517 kg 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie ex 1702 30 51 0Glukoza apirogenna1 001 200 kg - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie ex 1702 30 91 0Glucidex 29D175 000 kg ex 1702 30 91 0Glucodry 300175 000 kg 1702 50 00 0- Fruktoza chemicznie czysta11 800 kg 1702 90- Inne, łącznie z cukrem inwertowanym: 1702 90 50 0- - Maltodekstryna i syrop maltodekstrynowy ex 1702 90 50 0Maltodekstryna800 kg - - Karmel - - - Pozostały: 1702 90 75 0- - - - W postaci proszku, scalonego lub nie600 kg 1702 90 99 0- - - - Pozostałe ex 1702 90 99 0Syrop z buraka cukrowego100 000 kg 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1704 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1704 90 61 0- - - Wyroby pokryte cukrem ex 1704 90 61 0Globuli sacchari19 000 kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi ex 2106 90 92 0Błonnik500 kg ex 2106 90 92 0Biostarth tabletki2 000 kg 2106 90 98 0- - - Pozostałe ex 2106 90 98 0Crystant C1 050 kg ex 2106 90 98 0Lofenalac baza42 000 kg ex 2106 90 98 0Nutramigen baza510 000 kg ex 2106 90 98 0Portagen baza28 000 kg ex 2106 90 98 0Pregestimil baza4 200 kg ex 2106 90 98 0Preparat cynkowo-miedziowy3 000 kg ex 2106 90 98 0Preparat żelazawo-mineralny140 kg ex 2106 90 98 0Preparat żelazawy5 400 kg ex 2106 90 98 0Prosobee baza1 225 000 kg 2202Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i pozostałe napoje bezalkoholowe, z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją nr 2009: 2202 90- Pozostałe: 2202 90 10 0- - Nie zawierające produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 lub tłuszczu uzyskanego z produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 ex 2202 90 10 0Biostath płyn2 000 kg 2306Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż z pozycji nr 2304 lub 2305: 2306 10 00 0- Z nasion bawełny ex 2306 10 00 0Mąka bawełniana500 000 kg 2501 00Sól (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodowy, nawet w roztworze wodnym lub zawierająca dodatek środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość; woda morska: - Sól zwyczajna (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodowy, nawet w roztworze wodnym lub z dodatkiem środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 2501 00 99 0- - - - Pozostałe ex 2501 00 99 0Chlorek sodu7 500 kg 2507 00Kaolin i inne gliny kaolinowe, nawet wypalane: 2507 00 80 0- Pozostałe gliny kaolinowe ex 2507 00 80 0Polestar 200R99 000 kg 2512 00 00 0Skały krzemionkowe kopalne (np. ziemia okrzemkowa, trypla i diatomit) i podobne ziemie krzemionkowe, nawet wypalane, o pozornej gęstości 1 lub mniej ex 2512 00 00 0Ziemia okrzemkowa1 900 kg 2519Naturalny węglan magnezowy (magnezyt); magnezja topiona; magnezja całkowicie wypalona (spiekana), nawet zawierająca małe ilości innych tlenków dodawanych przed spiekaniem; inny tlenek magnezowy, nawet czysty: 2519 90- Pozostałe: 2519 90 10 0- - Tlenek magnezu, inny niż wypalony naturalny węglan magnezowy22 600 kg 2526Steatyt naturalny, nawet wstępnie obrobiony lub tylko pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (nawet kwadratowym); talk: 2526 20 00 0- Rozdrobniony lub sproszkowany ex 2526 20 00 0Talk farmaceutyczny426 444 kg 2710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje ciężkie: - - Oleje smarowe; pozostałe oleje: - - - Do innych celów: 2710 00 89 0- - - - Oleje białe, parafina ciekła ex 2710 00 89 0Parafina ciekła331 482 kg 2712Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowany, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione: 2712 10- Wazelina: 2712 10 90 0- - Pozostała671 780 kg 2712 20- Parafina zawierająca w masie mniej niż 0,75% oleju: 2710 20 90 0- - Pozostała18 850 kg 2712 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 2712 90 99 0- - - - Pozostałe1 100 kg 2801Fluor, chlor, brom i jod: 2801 30- Fluor; brom: 2801 30 90 0- - Brom73 500 kg 2810 00Tlenki boru; kwasy borowe: 2810 00 90 0- Pozostałe ex 2810 00 90 0Kwas borowy16 000 kg 2811Inne kwasy nieorganiczne i inne nieorganiczne związki tlenowe niemetali: - Inne nieorganiczne związki tlenowe niemetali: 2811 22 00 0- - Dwutlenek krzemu ex 2811 22 00 0Krzemu dwutlenek koloidalny15 040 kg ex 2811 22 00 0Aerosil3 205 kg 2812Halogenki i tlenohalogenki niemetali: 2812 10- Chlorki i tlenochlorki: - - Fosforu: 2812 10 11 0- - - Tlenochlorek fosforu (chlorek fosforylu)20 000 kg - - Pozostałe: 2812 10 95 0- - - Dwuchlorek tionylu (chlorek tionylu)2 400 kg 2815Wodorotlenek sodowy (soda kaustyczna); wodorotlenek potasowy (potaż żrący); nadtlenki sodu lub potasu: 2815 20- Wodorotlenek potasowy (potaż żrący): 2815 20 10 0- - Stały13 400 kg 2816Wodorotlenek i nadtlenek magnezowy; tlenki, wodorotlenki i nadtlenki strontu i baru: 2816 10 00 0- Wodorotlenek i nadtlenek magnezowy ex 2816 10 00 0Wodorotlenek magnezu34 385 kg 2817 00 00 0Tlenek cynkowy; nadtlenek cynkowy ex 2817 00 00 0Tlenek cynkowy14 800 kg 2818Elektrokorund (korund sztuczny), nawet nie zdefiniowany chemicznie; tlenek glinowy; wodorotlenek glinowy: 2818 30 00 0- Wodorotlenek glinowy70 150 kg 2821Tlenki i wodorotlenki żelaza; pigmenty mineralne zawierające w masie 70% lub więcej związanego żelaza w przeliczeniu na Fe2O3: 2821 10 00 0- Tlenki i wodorotlenki żelaza ex 2821 10 00 0Tlenek żelaza27 kg 2823 00 00 0Tlenki tytanu ex 2823 00 00 0Dwutlenek tytanu490 kg 2826Fluorki; fluorokrzemiany, fluorogliniany i inne złożone sole fluorowe: - Fluorki: 2826 11 00 0- - Amonu lub sodu ex 2826 11 00 0Fluorek sodu400 kg 2827Chlorki, tlenochlorki i chlorki zasadowe; bromki i tlenobromki; jodki i tlenojodki: - Pozostałe chlorki: 2827 33 00 0- - Żelaza2 000 kg - Bromki i tlenobromki: 2827 51 00 0- - Bromki sodu lub potasu ex 2827 51 00 0Bromek sodu15 000 kg ex 2827 51 00 0Bromek potasu7 000 kg 2827 59 00 0- - Pozostałe ex 2827 59 00 0Bromek wapnia7 000 kg ex 2827 59 00 0Bromek amonu10 000 kg 2831Dwutioniny i sulfoksylany: 2831 10 00 0- Sodu ex 2831 10 00 0Dwutionin sodu2 800 kg 2833Siarczany; ałuny; nadtlenosiarczany (nadsiarczany): - Pozostałe siarczany: 2833 27 00 0- - Baru340 000 kg 2834Azotyny; azotany: - Azotany: 2834 22 00 0- - Bizmutu750 kg 2835Podfosforyny, fosforyny, fosforany i polifosforany: - Fosforany: 2835 22 00 0- - Jedno- lub dwusodowy ex 2835 22 00 0Wodorofosforan sodowy10 000 kg 2835 24 00 0- Potasu10 kg 2836Węglany; nadtlenowęglany (nadwęglany); techniczny węglan amonowy zawierający karbaminian amonowy: 2836 50 00 0- Węglan wapniowy1 250 kg - Pozostałe: 2836 99- - Pozostałe: - - - Węglany: 2836 99 11 0- - - - Magnezu; miedzi ex 2836 99 11 0Węglan magnezu39 275 kg 2839Krzemiany; techniczne krzemiany metali alkalicznych: 2839 90 00 0- Pozostałe ex 2839 90 00 0Trójkrzemian magnezu2 000 kg 2842Inne sole kwasów lub nadtlenokwasów nieorganicznych, wyłączając azydki: 2842 10 00 0- Krzemiany podwójne lub złożone ex 2842 10 00 0Veegum2 400 kg 2842 90- Pozostałe: 2842 90 90 0- - Pozostałe ex 2842 90 90 0Hydrotalcite C-3001 750 kg 2850 00Wodorki, azotki, azydki, krzemki i borki, nawet chemicznie nie zdefiniowane, inne związki, które są również węglikami z pozycji nr 2849: 2850 00 20 0- Wodorki; azotki ex 2850 00 20 0Borowodorek sodowy40 kg 2903Chlorowcowane pochodne węglowodorów: - Nasycone chlorowane pochodne węglowodorów acyklicznych: 2903 12 00 0- - Dichlorometan (chlorek metylenu)140 kg 2903 13 00 0- - Chloroform (trichlorometan)3 000 kg - Chlorowcowane pochodne węglowodorów acyklicznych zawierające dwa lub więcej różnych chlorowców: 2903 42 00 0- - Dichlorodifluorometan6 000 kg 2903 49- - Pozostałe: - - - Chlorowcowane pochodne tylko fluorem i bromem: 2903 49 30 0- - - - Metanu, etanu lub propanu ex 2903 49 30 01-Bromofluoroetan30 kg 2903 49 80 0- - - Pozostałe ex 2903 49 80 01-bromo-3-chloropropan12 000 kg - Chlorowcowane pochodne węglowodorów cykloalkanowych, cykloalkenowych i cykloterpenowych: 2903 51 00 0- - 1,2,3,4,5,6-heksachlorocykloheksan ex 2903 51 00 0Lindan (ISO)100 kg 2904Sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne węglowodorów, także chlorowcowane: 2904 10 00 0- Pochodne zawierające tylko grupy sulfonowe, ich sole i estry etylowe ex 2904 10 00 0Kwas metanosulfonowy600 kg 2904 20 00 0- Pochodne zawierające grupy tylko nitrowe lub tylko nitrozowe ex 2904 20 00 0Nitrometan6 900 kg 2905Alkohole acykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Nasycone alkohole monowodorotlenowe: 2905 11 00 0- - Metanol (alkohol metylowy) ex 2905 11 00 0Metanol1 390 400 kg ex 2905 11 00 0Metanolan sodu20 000 kg 2905 12 00 0- - Propanol-1 (alkohol propylowy) i propanol-2 (alkohol izopropylowy) ex 2905 12 00 0Propanol-1650 000 kg ex 2905 12 00 0Propanol-222 950 kg 2905 17 00 0- - Dodekanol-1 (alkohol laurylowy), heksadekanol-1 (alkohol cetylowy), oktadekanol-1 (alkohol stearylowy) ex 2905 17 00 0Heksadekanol-13 500 kg 2905 19 00 0- - Pozostałe ex 2905 19 00 0Etanolan sodu2 000 kg 2905 32 00 0- - Glikol propylenowy (propanodiol-1,2)13 400 kg - Pozostałe alkohole poliwodorotlenowe: 2905 43 00 0- - Mannit181 798 kg 2905 44- - D-sorbit (sorbitol): - - - W roztworze wodnym: 2905 44 19 0- - - - Pozostały888 150 kg - - - Pozostały: 2905 44 91 0- - - - Zawierający w masie 2% lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu215 000 kg 2905 44 99 0- - - - Pozostałe37 375 kg 2905 45 00 0- - Gliceryna566 053 kg 2905 50- Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne alkoholi acyklicznych: 2905 50 20 0- - Alkoholi monodorotlenowych ex 2905 50 20 02-Chloroetanol10 000 kg - - Alkoholi poliwodorotlenowych: 2905 50 99 0- - - Pozostałe ex 2905 50 99 0•-Monochlorohydryna gliceryny950 kg 2906Alkohole cykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Cykloalkanowe, cykloalkenowe i cykloterpenowe: 2906 11 00 0- - Mentol10 064 kg 2906 13- - Sterole i inozyty: 2906 13 10 0- - - Sterole ex 2906 13 10 0Cholesterol3 250 kg 2906 14 00 0- - Terpineole1 000 kg 2907Fenole; fenoloalkohole: - Monofenole: 2907 11 00 0- - Fenol (hydroksybenzen) i jego sole ex 2907 11 00 0Fenol320 kg - Polifenole: 2907 21 00 0- - Rezorcyna i jej sole ex 2907 21 00 0Rezorcyna600 kg 2907 22- - Hydrochinon (chinol) i jego sole: 2907 22 10 0- - - Hydrochinon (chinol)30 000 kg 2907 29 00 0- - Pozostałe ex 2907 29 00 0Dienestrol10 kg 2908Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne fenoli lub fenoloalkoholi: 2908 10 00 0- Pochodne zawierające tylko podstawniki chlorowcowe oraz ich sole ex 2908 10 00 0Difenylo-o-chlorofenylo-chlorometan9 750 kg ex 2908 10 00 0Chloroksylenol1 000 kg 2908 90 00 0- Pozostałe ex 2908 90 00 02-Nitrofenol1 000 kg 2909Etery, eteroalkohole, eterofenole, eteroalkoholofenole, nadtlenki alkoholowe, nadtlenki eterowe, nadtlenki ketonowe (nawet chemicznie nie zdefiniowane) oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2909 50- Eterofenole, eteroalkoholofenole oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2909 50 10 0- - Gwajakol oraz gwajakolosulfonian potasu ex 2909 50 10 0Gwajakosulfonian potasu20 600 kg 2909 50 90 0- - Pozostałe ex 2909 50 90 0Eter dwufenylowy200 kg ex 2909 50 90 0Butylohydroksyanizol (BHA)1 kg ex 2909 50 90 04-Metoksyetylofenol10 000 kg 2912Aldehydy, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną; cykliczne polimery aldehydów; paraformaldehyd: - Aldehydy acykliczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2912 19 00 0- - Pozostałe ex 2912 19 00 0Aldehyd krotonowy2 500 kg - Aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną: 2912 41 00 0- - Wanilina (4-hydroksy-3-metoksybenzaldehyd)1 446 kg 2913 00 00 0Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne produktów z pozycji nr 2912 ex 2913 00 00 02-Nitrobenzaldehyd5 000 kg 2914Ketony i chinony, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Ketony cykloalkanowe, cykloalkenowe lub cykloterpenowe bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2914 21 00 0- - Kamfora10 600 kg - Ketony aromatyczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2914 39 00 0- - Pozostałe ex 2914 39 00 0Dibenzocykloheptadienon2 000 kg - Chinony: 2914 69- - Pozostałe: 2914 69 90 0- - - Pozostałe ex 2914 69 90 01,8-Dihydroksyantrachinon200 kg 2914 70- Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2914 70 90 0- - Pozostałe ex 2914 70 90 04-Chloro-4-hydroksybenzofenon8 300 kg ex 2914 70 90 01,3-Dichloroaceton100 kg 2915Nasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Kwas mrówkowy, jego sole i estry: 2915 11 00 0- - Kwas mrówkowy8 050 kg - Kwas octowy i jego sole; bezwodnik octowy: 2915 24 00 0- - Bezwodnik octowy11 100 kg - Estry kwasu octowego: 2915 31 00 0- - Octan etylu6 300 kg 2915 40 00 0- Kwasy mono-, di- i trichlorooctowe, ich sole i estry ex 2915 40 00 0Chlorooctan etylu1 200 kg 2915 70 25 0- - Kwas stearynowy16 291 kg 2915 70 30 0- - Sole kwasu stearynowego ex 2915 70 30 0Stearynian magnezu15 100 kg ex 2915 70 30 0Trójstearynian glinu500 kg 2915 70 80 0- - Estry kwasu stearynowego ex 2915 70 80 0Monostearynian glicerolu500 kg 2915 90- Pozostałe: 2915 90 80 0- - Pozostałe ex 2915 90 80 0Mirystynian izopropylu4 480 kg ex 2915 90 80 0Kwas walproinowy3 000 kg ex 2915 90 80 0Kwas izokapronowy200 kg ex 2915 90 80 0Kwas kaprynowy300 kg ex 2915 90 80 02-Bromo-2-metylo-propionian izopropylu12 450 kg 2916Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, cykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Aromatyczne monokarboksylowe kwasy, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy oraz ich pochodne: 2916 31 00 0- - Kwas benzoesowy, jego sole i estry ex 2916 31 00 0Kwas benzoesowy13 kg ex 2916 31 00 0Benzoesan sodowy1 110 kg ex 2916 31 00 0Benzoesan benzylu15 000 kg 2916 39 00 0- - Pozostałe ex 2916 39 00 0Kwas fenylopropionowy100 kg ex 2916 39 00 0Kwas 4-chlorobenzoesowy4 000 kg ex 2916 39 00 0Kwas 2-chlorobenzoesowy25 000 kg ex 2916 39 00 0Ibuprofen15 160 kg 2917Kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Acykliczne kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2917 12- - Kwas adypinowy, jego sole i estry: 2917 12 10 0- - - Kwas adypinowy i jego sole ex 2917 12 10 0Kwas adypinowy225 kg 2917 19- - Pozostałe: 2917 19 90 0- - - Pozostałe ex 2917 19 90 0Fumaran żelaza300 kg - Aromatyczne kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy, oraz ich pochodne: 2917 31 00 0- - Ortoftalany dibutylu2 kg 2917 39- - Pozostałe: 2917 39 80 0- - - Pozostałe ex 2917 39 80 0Bezwodnik kwasu cis-delta-czterowodoroftalowego250 kg 2918Kwasy karboksylowe z dodatkową tlenową grupą funkcyjną oraz ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Kwasy karboksylowe z alkoholową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2918 14 00 0- - Kwas cytrynowy32 800 kg 2918 15 00 0- - Sole i estry kwasu cytrynowego ex 2918 15 00 0Citroflex1 500 kg 2918 16 00 0- - Kwas glukonowy, jego sole i estry ex 2918 16 00 0Glukonian wapnia381 000 kg ex 2918 16 00 0Glukonian żelazawy15 035 kg ex 2918 16 00 0Glukonian cynku50 kg ex 2918 16 00 0Glukonian manganu50 kg ex 2918 16 00 0Glukonian miedzi50 kg 2918 17 00 0- - Kwas fenyloglikolowy (kwas migdałowy), jego sole i estry ex 2918 17 00 0Chlorek kwasu migdałowego250 kg 2918 19- - Pozostałe: 2918 19 99 0- - - Pozostałe ex 2918 19 99 0Kwas ursodezoksycholowy250 kg - Kwasy karboksylowe z fenolową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2918 21 00 0- - Kwas salicylowy i jego sole ex 2918 21 00 0Kwas salicylowy500 kg 2918 23- - Pozostałe estry kwasu salicylowego i ich sole: 2918 23 10 0- - - Salicylan metylu i salicylan fenylu (salol) ex 2918 23 10 0Salicylan fenylu2 000 kg 2918 29- - Pozostałe: 2918 29 30 0- - - Kwas 4-hydroksybenzoesowy, jego sole i estry ex 2918 29 30 0Nipagina-M.12 200 kg 2918 29 50 0- - - Kwas galusowy, jego sole i estry ex 2918 29 50 0Kwas galusowy200 kg 2918 29 90 0- - - Pozostałe ex 2918 29 90 0Gentyzynian sodu8 kg ex 2918 29 90 0Kwas gentyzynowy14 kg 2918 30 00 0- Kwasy karboksylowe z aldehydową lub ketonową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy oraz ich pochodne ex 2918 30 00 0Kwas dehydrocholowy16 200 kg 2918 90- Pozostałe: 2918 90 90 0- - Pozostałe ex 2918 90 90 0Etoksymetylenomalonian dwuetylu30 kg ex 2918 90 90 0Naproksen17 900 kg ex 2918 90 90 0Naproksen sodium275 kg ex 2918 90 90 0Gemfibrozil1 975 kg ex 2918 90 90 0Fenofibrat9 300 kg ex 2918 90 90 0DL-acid,racemat-naproksen60 000 kg 2920Estry pozostałych kwasów nieorganicznych (bez estrów chlorowcowodorów) i ich sole; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2920 90- Pozostałe: 2020 90 10 0- - Estry kwasu siarkowego i węglowego, ich sole oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne ex 2920 90 10 0Siarczan dimetylu1 500 kg ex 2920 90 10 0Laurylosiarczan sodu191 kg 2920 90 85 0- - Pozostałe produkty ex 2920 90 85 0Nitrogliceryny 5% roztwór1 200 kg 2921Związki z aminową grupą funkcyjną: - Acykliczne monoaminy i ich pochodne; ich sole: 2921 11- - Metyloamina, di- lub trimetyloamina oraz ich sole: 2921 11 10 0- - - Metyloamina, di- lub trimetyloamina ex 2921 11 10 0Dimetyloamina3 000 kg 2921 11 90 0- - - Sole ex 2921 11 90 0Dimetyloaminy chlorowodorek45 000 kg 2921 12 00 0- - Dietyloamina i jej sole ex 2921 12 00 0Dietyloamina700 kg 2921 19- - Pozostałe: 2921 19 30 0- - - Izopropyloamina i jej sole ex 2921 19 30 0Izopropyloamina5 500 kg 2921 19 80 0- - - Pozostałe ex 2921 19 80 03-Chloro-N,N-dimetylopropyloaminy chlorowodorek1 500 kg ex 2921 19 80 0Tauryna3 493 kg - Aromatyczne monoaminy i ich pochodne; ich sole: 2921 49- - Pozostałe: 2921 49 90 0- - - Pozostałe ex 2921 49 90 0Selegiliny chlorowodorek55 kg 2922Związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną: - Aminoalkohole, ich etery i estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 13- - Trietanoloamina i jej sole: 2922 13 10 0- - - Trietanoloamina700 kg 2922 19- - Pozostałe: 2922 19 90 0- - - Pozostałe ex 2922 19 90 0Ambroksolu chlorowodorek1 360 kg ex 2922 19 90 0Centrofenoksin500 kg ex 2922 19 90 0Dimetyloaminoetanol4 000 kg ex 2922 19 90 0Etambutolu chlorowodorek2 500 kg ex 2922 19 90 0Fluoksetyna20 kg ex 2922 19 90 0Fluoksetyny chlorowodorek300 kg ex 2922 19 90 0Metoprololu winian1 200 kg ex 2922 19 00 0Propranololu chlorowodorek300 kg ex 2922 19 00 0Tamoksyfenu cytrynian42 kg - Amninonaftole i inne aminofenole, ich etery i estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 29 00 0- - Pozostałe ex 2922 29 00 0Dobutamina25 kg ex 2922 29 00 02-Aminofenol2 000 kg 2922 30 00 0- Aminoaldehydy, aminoketony i aminochinony, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: ex 2922 30 00 02-Amino-5-chlorobenzofenon16 500 kg ex 2922 30 00 02-Amino-2-chloro-5-nitrobenzofenon375 kg ex 2922 30 00 02-Amino-2,5-dichlorobenzofenon300 kg - Aminokwasy i ich estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 49- - Pozostałe: 2922 49 10 0- - - Glikokol14 350 kg 2922 49 70 0- - - Pozostałe ex 2922 49 70 0Anestezyna735 kg ex 2922 49 70 0Diklofenak4 620 kg ex 2922 49 70 0Diklofenak dietylamin76 kg ex 2922 49 70 0Diklofenak sól sodowa1 047 kg ex 2922 49 70 0Kwas D1-asparaginowy30 000 kg ex 2922 49 70 0Kwas L-asparaginowy8 000 kg ex 2922 49 70 0Kwas 4-aminobenzoesowy12 000 kg ex 2922 49 70 0L-Leucyna14 kg ex 2922 49 70 0L-Ornityny L-asparaginian7 200 kg ex 2922 49 70 0Prokaina4 000 kg 2922 50 00 0- Aminoalkoholofenole, fenoloaminokwasy i inne związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną ex 2922 50 00 0L-Tyrozyna5 750 kg ex 2922 50 00 0Lewodopa5 140 kg ex 2922 50 00 0Metyldopa1 375 kg ex 2922 50 00 0Pas-Sodium10 000 kg ex 2922 50 00 0Siarczan salbutamolu85 kg ex 2922 50 00 0Sól Dane potasowo-metylowa D-(-)-p-hydroksyfenyloglicyny1 500 kg ex 2922 50 00 0Tramadolu chlorowodorek620 kg 2923Czwartorzędowe sole amoniowe i wodorotlenki; lecytyny i inne fosfoaminolipidy: 2923 20 00 0- Lecytyny i inne fosfoaminolipidy ex 2923 20 00 0Lecytyna10 210 kg 2923 90 00 0- Pozostałe ex 2923 90 00 0Bradosol20 kg ex 2923 90 00 0Bromek tetrabutyloamoniowy150 kg ex 2923 90 00 0Chlorek cetalkoniowy10 kg ex 2923 90 00 0Chlorek cetylopirydyniowy40 kg ex 2923 90 00 0Chlorek sukcynylocholiny200 kg ex 2923 90 00 0L-Karnityny winian525 kg 2924Związki z karboksyamidową grupą funkcyjną; związki z amidową grupą funkcyjną kwasu węglowego: 2924 10 00 0- Amidy acykliczne (łącznie z karbaminianami acyklicznymi) oraz ich pochodne; ich sole ex 2924 10 00 0Dimetyloformamid14 000 kg ex 2924 10 00 0Adalina (carbromal)1 000 kg - Amidy cykliczne (łącznie z karbaminianami cyklicznymi) oraz ich pochodne; ich sole: 2924 29- - Pozostałe: 2924 29 10 0- - - Lidokaina (INN) ex 2924 29 10 0Lignokainy chlorowodorek900 kg ex 2924 29 10 0Lignokaina60 kg 2924 29 30 0- - - Paracetamol (INN)263 500 kg 2924 29 90 0- - - Pozostałe ex 2924 29 90 0Aspartam12 107 kg ex 2924 29 90 02-Hydroksy-5-butyryloamino-acetofenon7 000 kg ex 2924 29 90 0Acebutolol500 kg ex 2924 29 90 0Acebutololu chlorowodorek1 070 kg ex 2924 29 90 0Atenolol9 300 kg ex 2924 29 90 0Bezafibrat350 kg ex 2924 29 90 0Carbaryl3 000 kg ex 2924 29 90 0Crotamiton2 000 kg ex 2924 29 90 0Fenprobamat3 000 kg ex 2924 29 90 0Flutamid750 kg ex 2924 29 90 0Metokarbamol3 000 kg ex 2924 29 90 0Niklozamid4 050 kg ex 2924 29 90 0Oxyclozanid1 400 kg 2925Związki z karboksyimidową grupą funkcyjną (łącznie z sacharyną i jej solami) oraz związki z iminową grupą funkcyjną: - Imidy i ich pochodne; ich sole: 2925 11 00 0- - Sacharyna i jej sole ex 2925 11 00 0Sacharynian sodu3 255 kg 2925 19- - Pozostałe: 2925 19 80 0- - - Pozostałe ex 2925 19 80 0Ethosuximide200 kg ex 2925 19 80 0Aminoglutetimid280 kg 2925 20 00 0- Iminy i ich pochodne; ich sole ex 2925 20 00 0Chlorheksydyny chlorowodorek6 600 kg ex 2925 20 00 0Chlorheksydyny diglukonian50 600 kg ex 2925 20 00 0L-Arginina1 870 kg ex 2925 20 00 0Metformina500 kg ex 2925 20 00 0Metforminy chlorowodorek28 000 kg 2926Związki z nitrylową grupą funkcyjną: 2926 10 00 0- Akrylonitryl220 000 kg 2926 20 00 0- 1-Cyjanoguanidyna (dicyjanodiamid)40 000 kg 2926 90- Pozostałe: 2926 90 99 0- - Pozostałe ex 2926 90 99 03-Chloropropionitryl100 kg ex 2926 90 99 0Kwas cyjanooctowy350 000 kg ex 2926 90 99 0Verapamilu chlorowodorek700 kg 2928 00Pochodne organiczne hydrazyny lub hydroksyloaminy: 2928 00 90 0- Pozostałe ex 2928 00 90 0Karbidopa535 kg ex 2928 00 90 0Fenylohydrazyny chlorowodorek7 000 kg 2930Organiczne związki siarki: 2930 90- Pozostałe: 2930 90 16 0- - Pochodne cysteiny lub cystyny ex 2930 90 16 0Acetylocysteina100 kg ex 2930 90 16 0D-Penicyloamina2 100 kg ex 2930 90 16 0L-Cysteiny chlorowodorek15 kg 2930 90 70 0- - Pozostałe ex 2930 90 70 02-amino-5-merkapto-1,3,4-thiadiazol70 000 kg ex 2930 90 70 0Amidynotiomocznik100 kg ex 2930 90 70 0Kwas D-(-)-S-acetylo-3-mercapto-2-metylopropinowy (KOM)6 800 kg ex 2930 90 70 0Probukol1 000 kg ex 2930 90 70 0Tiomocznik300 000 kg 2931 00Pozostałe związki organiczno-nieorganiczne: 2931 00 95 0- Pozostałe ex 2931 00 95 0Tiomersal2 kg 2932Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) tlenu: - Związki zawierające nieskondensowany pierścień furanowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2932 11 00 0- - Tetrahydrofuran10 000 kg 2932 19 00 0- - Pozostałe ex 2932 19 00 0Ranitydyny chlorowodorek84 620 kg ex 2932 19 00 0Dioctan 5-nitrofurfuralu13 000 kg ex 2932 19 00 0Nifuroksazyd10 000 kg ex 2932 19 00 0Nitrofurazon25 kg ex 2932 19 00 0Ranitydyna6 000 kg - Laktony: 2932 29- - Pozostałe laktony: 2932 29 80 0- - - Pozostałe ex 2932 29 80 0D(-)Pantolakton30 000 kg ex 2932 29 80 0Karbocromenu chlorowodorek7 035 kg ex 2932 29 80 0Lakton kwasu glukonowego140 000 kg ex 2932 29 80 0Lowastatyna280 kg ex 2932 29 80 0Spironolakton2 230 kg - Pozostałe: 2932 99- - Pozostałe: 2932 99 70 0- - - Pozostałe acetale cykliczne i półacetale wewnętrzne, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne ex 2932 99 70 0Laktobionian wapnia2 000 kg ex 2932 99 70 0Glukonolaktobionian wapnia7 000 kg 2932 99 80 0- - - Pozostałe ex 2932 99 80 0Doksepiny chlorowodorek35 kg ex 2932 99 80 0Izosorbidu monoazotan17 500 kg ex 2932 99 80 0Kromoglikan dwusodowy500 kg 2933Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) azotu: - Związki zawierające nieskondensowany pierścień pirazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 11- - Fenazon (antypiryna) i jego pochodne: 2933 11 10 0- - - Propyfenazon (INN)4 535 kg 2933 11 90 0- - - Pozostałe ex 2933 11 90 0Amidopiryna16 400 kg ex 2933 11 90 0Antypiryna350 kg ex 2933 11 90 0Metamizol1 000 kg ex 2933 11 90 0Nowalgina (Pyralgina)241 400 kg - Związki zawierające nieskondensowany pierścień imidazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 21 00 0- - Hydantoina i jej pochodne ex 2933 21 00 0Alantoina4 200 kg ex 2933 21 00 0Furagina14 000 kg 2933 29- - Pozostałe: 2933 29 90 0- - - Pozostałe ex 2933 29 90 02-Metylo-5-nitroimidazol250 000 kg ex 2933 29 90 0Clotrimazol1 500 kg ex 2933 29 90 0Cymetydyna5 300 kg ex 2933 29 90 0Dimetridazol1 000 kg ex 2933 29 90 0Histaminy chlorowodorek10 kg ex 2933 29 90 0Losartan potasu200 kg ex 2933 29 90 0Methimazol600 kg ex 2933 29 90 0Mikonazolu azotan780 kg - Związki zawierające nieskondensowany pierścień pirydynowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 31 00 0- - Pirydyna i jej sole ex 2933 31 00 0Pirydyna4 500 kg 2933 39- - Pozostałe: 2933 39 95 0- - - Pozostałe ex 2933 39 95 01,1-Difenylo-3-piperydynopropanolu-1 chlorowodorek (Pyrydynolu chlorowodorek)200 kg ex 2933 39 95 02-Amino-pirydyna700 kg ex 2933 39 95 0Amlodypina700 kg ex 2933 39 95 0Astemizol55 kg ex 2933 39 95 0Bisakodyl2 000 kg ex 2933 39 95 0Cis-2,6-Dimetylopiperydyna1 050 kg ex 2933 39 95 0Cyproheptadyny chlorowodorek5 kg ex 2933 39 95 0Cyzapryd (Cisapride)420 kg ex 2933 39 95 0Haloperidol50 kg ex 2933 39 95 0Hydrazyd kwasu izonikotynowego2 000 kg ex 2933 39 95 0Isoniazyd1 500 kg ex 2933 39 95 0Loratadyna55 kg ex 2933 39 95 0Nikotynian benzylu1 000 kg ex 2933 39 95 0Nitrendipina1 200 kg ex 2933 39 95 0Omeprazol1 631 kg ex 2933 39 95 0Trypelenaminy chlorowodorek100 kg 2933 40- Związki zawierające układ pierścieniowy chinoliny lub izochinoliny (uwodorniony lub nie), nieskondensowany dalej: 2933 40 10 0- - Pochodne chlorowcowe chinoliny; pochodne kwasu chinolinokarboksylowego ex 2933 40 10 0Kwas 1-cyklopropylo-7-chloro-6-fluoro-1,4-dihydro-4- oksychinolinokarboksylowy-33 000 kg ex 2933 40 10 0Cinchocainy chlorowodorek100 kg 2933 40 30 0- - Dekstrometorfan (INN) i jego sole ex 2933 40 30 0Dekstrometorfanu bromowodorek700 kg 2933 40 90 0- - Pozostałe ex 2933 40 90 0Kwas 1-etylo-6-fluoro-7-chloro-1,4-dihydro-4-oksychinolinokarboksylowy-32 200 kg ex 2933 40 90 0Chlorochinaldin300 kg ex 2933 40 90 0Chlorowodorek drotaveryny3 000 kg - Związki zawierające pierścień pirymidynowy (uwodorniony lub nie) lub pierścień piperazynowy w strukturze: 2933 51- - Malonylomocznik (kwas barbiturowy) i jego pochodne; jego sole: 2933 51 20 0- - - Fenobarbital (INN), barbital (INN), i ich sole ex 2933 51 20 0Barbital sodowy200 kg ex 2933 51 20 0Fenobarbital5 560 kg ex 2933 51 20 0Fenobarbital sodowy400 kg ex 2933 51 20 0Luminal1 600 kg ex 2933 51 20 0Veronal6 000 kg 2933 51 90 0- - - Pozostałe ex 2933 51 90 0Cyklobarbital sól wapniowa3 750 kg 2933 59- - Pozostałe: 2933 59 10 0- - - Diazinon (ISO)3 000 kg 2933 59 70 0- - - Pozostałe ex 2933 59 70 01,2-Dimetylo-1,4,5,6-tetrahydropirymidyna20 000 kg ex 2933 59 70 0Acyklowir415 kg ex 2933 59 70 0Allopurinol1 005 kg ex 2933 59 70 0Azatiopryna100 kg ex 2933 59 70 0Chlorowodorek cetyryzyny300 kg ex 2933 59 70 0Cinnarizina12 000 kg ex 2933 59 70 0Cyprofloksacyny chlorowodorek2 665 kg ex 2933 59 70 0Dichlorowodorek cetyryzyny100 kg ex 2933 59 70 0Enrofloksacyna10 700 kg ex 2933 59 70 0Enrofloksacyny chlorowodorek2 000 kg ex 2933 59 70 0Hydroksyzyny chlorowodorek2 600 kg ex 2933 59 70 0Klozapina1 500 kg ex 2933 59 70 0Kwas pipemidowy2 515 kg ex 2933 59 70 0Merkaptopuryna40 kg ex 2933 59 70 0Minoxidil300 kg ex 2933 59 70 0N-Metylopiperazyna11 500 kg ex 2933 59 70 0Norfloksacyna10 490 kg ex 2933 59 70 0Norfloksacyny nikotynian2 000 kg ex 2933 59 70 0Piperazyna4 000 kg ex 2933 59 70 0Prazykwantel300 kg ex 2933 59 70 0Trimetoprim156 500 kg - Laktamy: 2933 79 00 0- - Pozostałe ex 2933 79 00 0Primidon1 500 kg ex 2933 79 00 0N-Winylopirolidon30 000 kg 2933 90- Pozostałe: 2933 90 60 0- - Diazepiny ex 2933 90 60 0Diazepam800 kg ex 2933 90 60 0Medazepam180 kg 2933 90 95 0- - Pozostałe ex 2933 90 95 0Atorwastatyna300 kg ex 2933 90 95 01-Metylo-5-merkaptotetrazol250 kg ex 2933 90 95 0Albendazol1 000 kg ex 2933 90 95 0Benzydamina150 kg ex 2933 90 95 0Captopril1 820 kg ex 2933 90 95 0Chlormidazolu chlorowodorek490 kg ex 2933 90 95 0Enalapril3 000 kg ex 2933 90 95 0Enalaprilu maleinian430 kg ex 2933 90 95 0Fenbendazol6 000 kg ex 2933 90 95 0Flubendazol1 000 kg ex 2933 90 95 0Flukonazol100 kg ex 2933 90 95 0Flumequina5 000 kg ex 2933 90 95 0Indometacyna7 500 kg ex 2933 90 95 0Lisinopril765 kg ex 2933 90 95 0L-Prolina7 000 kg ex 2933 90 95 0Mebendazol4 000 kg ex 2933 90 95 0Oksyfendazol200 kg ex 2933 90 95 0Perazine dimaleate10 000 kg ex 2933 90 95 0Pirazynamid4 000 kg ex 2933 90 95 0Rivanol4 000 kg 2934Kwasy nukleinowe i ich sole; pozostałe związki heterocykliczne: 2934 10 00 0- Związki zawierające nieskondensowany pierścień tiazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze ex 2934 10 00 0Famotydyna2 000 kg ex 2934 10 00 0Kwas tiazolidynokarboksylowy2 500 kg 2934 30- Związki zawierające fenotiazynowy układ pierścieniowy (nawet uwodorniony), nieskondensowany dalej: 2934 30 90 0- - Pozostałe ex 2934 30 90 0Chlorpromazyny chlorowodorek6 350 kg ex 2934 30 90 0Fenotiazyna10 000 kg ex 2934 30 90 0Promazyny chlorowodorek3 300 kg ex 2934 30 90 0Prometazyny chlorowodorek880 kg 2934 90- Pozostałe: 2934 90 40 0- - Furazolidon (INN)1 300 kg 2934 90 85 0- - Kwas 7-aminocefalosporynowy1 800 kg 2934 90 96 0- - Pozostałe ex 2934 90 96 0Acesulfam - K350 kg ex 2934 90 96 02-Mercaptobenzothiazolyl-(2-aminothiazol-4-yl)-methoxyiminoacetate750 kg ex 2934 90 96 0Bismuthiol I25 kg ex 2934 90 96 0Diltiazemu chlorowodorek10 180 kg ex 2934 90 96 0Inozyna4 850 kg ex 2934 90 96 0Ketokonazol1 500 kg ex 2934 90 96 0Ketotifenu dwufumaran10 kg ex 2934 90 96 0Ketotifenu wodorofumaran21 kg ex 2934 90 96 0Klawulanian potasu1 000 kg ex 2934 90 96 0Lewamizolu chlorowodorek13 800 kg ex 2934 90 96 0Mitigal1 200 kg ex 2934 90 96 0Nitrofurantoina600 kg ex 2934 90 96 0Pyrantelu embonian14 274 kg ex 2934 90 96 0Pyrantelu winian1 000 kg ex 2934 90 96 0Ticlopidiny chlorowodorek3 000 kg ex 2934 90 96 0Tymidyna25 kg ex 2934 90 96 0Zidovudina50 kg ex 2934 90 96 0Zidovudiny chlorowodorek (AZT)100 kg 2935 00Sulfonamidy: 2935 00 90 0- Pozostałe ex 2935 00 90 0Acetylosulfatiazol300 000 kg ex 2935 00 90 0Furosemid100 kg ex 2935 00 90 0Gliklazyd2 650 kg ex 2935 00 90 0Glipizyde20 kg ex 2935 00 90 0Kwas 2,4-dichloro-5-sulfamylobenzoesowy30 000 kg ex 2935 00 90 0N-Acetylosulfizoksazol500 kg ex 2935 00 90 0Sulfachloropirydazyna350 kg ex 2935 00 90 0Sulfadiazyna1 400 kg ex 2935 00 90 0Sulfaguanidyna40 000 kg ex 2935 00 90 0Sulfamerazyna36 300 kg ex 2935 00 90 0Sulfametazyna6 120 kg ex 2935 00 90 0Sulfametoksazol680 140 kg ex 2935 00 90 0Sulfametoksypirydazyna56 kg ex 2935 00 90 0Sumatryptan100 kg 2936Prowitaminy i witaminy, naturalne i syntetyczne (łącznie z naturalnymi koncentratami), ich pochodne używane głównie jako witaminy, oraz mieszaniny wymienionych, nawet w dowolnym rozpuszczalniku: - Witaminy i ich pochodne, nie zmieszane: 2936 21 00 0- - Witaminy A i ich pochodne ex 2936 21 00 0Witaminy A palmitynian45 kg ex 2936 21 00 0Witaminy A octan3 000 kg ex 2936 21 00 0Witamina A2 600 kg 2936 22 00 0- - Witamina B1 i jej pochodne ex 2936 22 00 0Witaminy B1 monoazotan5 360 kg ex 2936 22 00 0Witaminy B1 chlorowodorek4 400 kg ex 2936 22 00 0Witamina B12 380 kg 2936 23 00 0- - Witamina B2 i jej pochodne ex 2936 23 00 0Witamina B23 760 kg 2936 24 00 0- - D- lub DL-kwas pantotenowy (witamina B3 lub witamina B5) i jego pochodne ex 2936 24 00 0Panthenol300 kg ex 2936 24 00 0Dekspantenol 100% (D-panthenol)6 200 kg ex 2936 24 00 0D-Pantotenian wapnia7 300 kg ex 2936 24 00 0Witamina B51 000 kg 2936 25 00 0- - Witamina B6 i jej pochodne ex 2936 25 00 0Witamina B616 900 kg 2936 26 00 0- - Witamina B12 i jej pochodne ex 2936 26 00 0Witamina B121 100 kg 2936 27 00 0- - Witamina C i jej pochodne ex 2936 27 00 0Sól sodowa kwasu askorbinowego S.A.-991 710 kg ex 2936 27 00 0Witamina C387 760 kg ex 2936 27 00 0Witamina C sól sodowa10 000 kg 2936 28 00 0- - Witamina E i jej pochodne ex 2936 28 00 0Witamina E octan800 kg ex 2936 28 00 0Witamina E16 443 kg 2936 29- - Pozostałe witaminy i ich pochodne: 2936 29 10 0- - - Witamina B9 i jej pochodne ex 2936 29 10 0Witamina B9 (kwas foliowy)1 712 kg 2936 29 30 0- - - Witamina H i jej pochodne ex 2936 29 30 0Witamina H350 kg 2936 29 90 0- - - Pozostałe ex 2936 29 90 0Witamina PP49 000 kg ex 2936 29 90 0Witamina D3350 kg 2937Hormony, naturalne lub syntetyczne; ich pochodne, używane głównie jako hormony; pozostałe steroidy używane głównie jako hormony: 2937 10 00 0- Hormony (przedniego) płata przysadki lub podobne hormony oraz ich pochodne ex 2937 10 00 0Danazol800 kg - Hormony kory nadnerczy i ich pochodne: 2937 21 00 0- - Kortizon, hydrokortizon, prednison (dehydrokortizon) i prednisolon (dehydrokortizon) ex 2937 21 00 0Prednison450 kg ex 2937 21 00 0Prednisolon365 kg ex 2937 21 00 0Hydrokortyzon2 350 kg 2937 22 00 0- - Chlorowcowane pochodne hormonów kory nadnerczy ex 2937 22 00 0Deksametazon6 kg ex 2937 22 00 0Triamcinolon450 kg 2937 29 00 0- - Pozostałe ex 2937 29 00 0Metyloprednisolonu octan54 kg ex 2937 29 00 0Hydrokortyzonu octan875 kg ex 2937 29 00 0DB XI20 kg ex 2937 29 00 03 TR300 kg - Pozostałe hormony i ich pochodne; pozostałe steroidy używane głównie jako hormony: 2937 91 00 0- - Insulina i jej sole ex 2937 91 00 0Insulina HM4 kg 2937 92 00 0- - Estrogeny i gestageny (progestageny, progestyny) ex 2937 92 00 017-alfa-Hydroksyprogesteronu kapronian200 kg ex 2937 92 00 0Estradiol100 kg ex 2937 92 00 0Estradiolu benzoesan10 kg ex 2937 92 00 0Etynyloestradiol1 kg ex 2937 92 00 0Mestranol2 kg ex 2937 92 00 0Noretisteronu octan20 kg ex 2937 92 00 0Medroksyprogesteronu octan200 kg ex 2937 92 00 0Pregneninolon120 kg ex 2937 92 00 0Progesteron900 kg 2937 99 00 0- - Pozostałe ex 2937 99 00 0Metylotestosteron80 kg ex 2937 99 00 0Oksytocyna1 kg ex 2937 99 00 0Propionian testosteronu60 kg ex 2937 99 00 0Testosteron450 kg 2938Glikozydy, naturalne i syntetyczne oraz ich sole, etery, estry i inne pochodne: 2938 10 00 0- Rutyna (rutin) i jej pochodne ex 2938 10 00 0Rutyna17 750 kg ex 2938 10 00 0Hydroksyetylorutozyd3 950 kg 2938 90- Pozostałe: 2938 90 10 0- - Glikozydy naparstnicy ex 2938 90 10 0Lanatozyd C7 kg ex 2938 90 10 0Digoksyna10 kg ex 2938 90 10 0Beta-Metylodigoksyna20 kg 2938 90 90 0- - Pozostałe ex 2938 90 90 0Escyna200 kg ex 2938 90 90 0Proscylarydyna14 kg ex 2938 90 90 0Saponina500 kg 2939Alkaloidy roślinne, naturalne lub syntetyczne, ich sole, etery, estry i inne pochodne: 2939 10 00 0- Alkaloidy opium i ich pochodne; ich sole ex 2939 10 00 0Dionina (etylomorfiny chlorowodorek)100 kg ex 2939 10 00 0Kodeiny fosforan1 500 kg ex 2939 10 00 0Morfiny chlorowodorek2 100 kg ex 2939 10 00 0Papaweryny chlorowodorek4 370 kg ex 2939 10 00 0Tebaina10 kg 2939 30 00 0- Kofeina i jej sole ex 2939 30 00 0Kofeina76 601 kg - Efedryny i ich sole: 2939 41 00 0- - Efedryna i jej sole ex 2939 41 00 0Efedryny chlorowodorek1 000 kg 2939 50 00 0- Teofilina i aminofilina (teofilino-etylenodiamina) i ich pochodne; ich sole ex 2939 50 00 0Aminofilina11 000 kg ex 2939 50 00 08-Chloroteofilina700 kg ex 2939 50 00 0Pentoksyfilina41 719 kg ex 2939 50 00 0Teofilina132 470 kg - Alkaloidy sporyszu i ich pochodne; ich sole: 2939 69 00 0- - Pozostałe ex 2939 69 00 0Nicergolina1 070 kg ex 2939 69 00 0Dihydroergokrystyny metanosulfonian100 kg ex 2939 69 00 0Bromokryptyny metanosulfonian3 kg 2939 90- Pozostałe: 2939 90 90 0- - Pozostałe ex 2939 90 90 0Pilokarpiny chlorowodorek40 kg ex 2939 90 90 0Rezerpina19 kg ex 2939 90 90 0Strychniny azotan20 kg ex 2939 90 90 0Teobromina1 600 kg ex 2939 90 90 0Winpocetyna430 kg 2940 00Cukry, chemicznie czyste, inne niż sacharoza, laktoza, maltoza, glukoza i fruktoza; etery cukrów i estry cukrów i ich sole, inne niż produkty z pozycji nr 2937, 2938 lub 2939: 2940 00 90 0- Pozostałe ex 2940 00 90 0Tribenozyd400 kg ex 2940 00 90 0Sucralfat24 097 kg ex 2940 00 90 0Sacharozy monopalmitynian1 000 kg 2941Antybiotyki: 2941 10- Penicyliny i ich pochodne ze strukturą kwasu penicylanowego; ich sole: 2941 10 10 0- - Amoksycylina (INN) i jej sole ex 2941 10 10 0Amoksycylina2 500 kg ex 2941 10 10 0Amoksycyliny sól sodowa3 000 kg ex 2941 10 10 0Amoksycyliny trójwodzian44 000 kg 2941 10 20 0- - Ampicylina (INN), metampicylina (INN), piwampicylina (INN), i ich sole ex 2941 10 20 0Ampicylina sól sodowa500 kg 2941 10 90 0- - Pozostałe ex 2941 10 90 0Kloksacylina substancja (Cloxacylina sodium)500 kg ex 2941 10 90 0Nafciliny sól sodowa60 kg ex 2941 10 90 0Penicylina V-potasowa20 000 kg ex 2941 10 90 0Penicyliny G sól sodowa lub potasowa303 000 kg ex 2941 10 90 0Benzylopenicyliny sól prokainowa100 kg ex 2941 10 90 0Sól sodowa benzylopenicyliny60 kg 2941 20- Streptomycyny i ich pochodne; ich sole: 2941 20 80 0- - Pozostałe ex 2941 20 80 0Dihydrostreptomycyny siarczan300 kg ex 2941 20 80 0Streptomycyny siarczan34 650 kg 2941 30 00 0- Tetracykliny i ich pochodne; ich sole ex 2941 30 00 0Doksycykliny chlorowodorek13 000 kg ex 2941 30 00 0Oksytetracykliny chlorowodorek36 450 kg ex 2941 30 00 0Tetracykliny chlorowodorek10 300 kg 2941 40 00 0- Chloramfenikol i jego pochodne; ich sole ex 2941 40 00 0Chloramfenikol400 kg 2941 50 00 0- Erytromycyna i jej pochodne; ich sole ex 2941 50 00 0Erytromycyny laurylosiarczan700 kg ex 2941 50 00 0Erytromycyny etylobursztynian70 kg ex 2941 50 00 0Klarytromycyna500 kg ex 2941 50 00 0Erytromycyny laktobionian150 kg ex 2941 50 00 0Roksytromycyna500 kg 2941 90 00 0- Pozostałe ex 2941 90 00 0Amikacyna2 700 kg ex 2941 90 00 0Azitromycyna2 000 kg ex 2941 90 00 0Cefacetrilu sól sodowa20 kg ex 2941 90 00 0Cefadroksyl monohydrat3 000 kg ex 2941 90 00 0Cefadryna argininowa2 200 kg ex 2941 90 00 0Cefaleksyna monohydrat2 700 kg ex 2941 90 00 0Cefalosporyna sól sodowa5 850 kg ex 2941 90 00 0Cefamandol blenda1 200 kg ex 2941 90 00 0Cefoperazon1 000 kg ex 2941 90 00 0Cefotaksym5 500 kg ex 2941 90 00 0Cefradyna3 000 kg ex 2941 90 00 0Ceftriakson6 200 kg ex 2941 90 00 0Cefuroksym8 000 kg ex 2941 90 00 0Gentamycyny siarczan2 100 kg ex 2941 90 00 0Ivermektyna350 kg ex 2941 90 00 0Kolistyna300 kg ex 2941 90 00 0Kolistyny siarczan500 kg ex 2941 90 00 0Kwas cefalosporynowy2 000 kg ex 2941 90 00 0Lincomyciny chlorowodorek6 700 kg ex 2941 90 00 0Neomycyny siarczan26 700 kg ex 2941 90 00 0Oleandomycyny fosforan300 kg ex 2941 90 00 0Polimiksyny beta-siarczan20 kg ex 2941 90 00 0Ryfampicyna7 000 kg ex 2941 90 00 0Spektynomycyna3 000 kg ex 2941 90 00 0Spiramycyna2 000 kg ex 2941 90 00 0Sulbactamu sól sodowa100 kg ex 2941 90 00 0Tiamulina5 000 kg ex 2941 90 00 0Tylozyny winian3 500 kg 3001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3001 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3001 90 91 0- - - Heparyna i jej sole ex 3001 90 91 0Heparyna10 kg 3001 90 99 0- - - Pozostałe ex 3001 90 99 0Heparynoid70 kg 3002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 90- Pozostałe: 3002 90 50 0- - Hodowle mikroorganizmów ex 3002 90 50 0Testy biologiczne5 000 szt. 3003Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z dwóch lub więcej składników, które zmieszano dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, ale nie przygotowane w odmierzonych dawkach lub pojedynczych opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3003 10 00 0- Zawierające penicyliny lub ich pochodne, ze strukturą kwasu penicylanowego, lub streptomycyn i ich pochodnych ex 3003 10 00 0Augmentin blenda3 800 kg ex 3003 10 00 0Unasyn substancja1 300 kg 3004Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów mieszanych lub nie zmieszanych, dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, przygotowane w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3004 20- Zawierające inne antybiotyki: 3004 20 90 0- - Pozostałe ex 3004 20 90 0Cefaclor monohydrat w kapsułkach żelatynowych1 792 kg 3004 39- - Pozostałe: 3004 39 10 0- - - Przygotowane w opakowaniach do sprzedaży detalicznej ex 3004 39 10 0Kalcytonina łososiowa (iniekcja) 50 j.m.125 000 amp. ex 3004 39 10 0Kalcytonina łososiowa (iniekcja) 100 j.m.250 000 amp. ex 3004 39 10 0Kalcytonina łososiowa (donosowa) 50 j.m.1 200 op. ex 3004 39 10 0Kalcytonina łososiowa (donosowa) 100 j.m.4 300 op. 3005Wata, gaza, bandaże i podobne artykuły (np. opatrunki, przylepne plastry, kataplazmy) impregnowane lub pokryte substancjami farmaceutycznymi lub przygotowane w opakowaniach do sprzedaży detalicznej do celów medycznych, chirurgicznych, dentystycznych lub weterynaryjnych: 3005 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Z materiałów włókienniczych: 3005 90 31 0- - - - Gaza i artykuły z gazy ex 3005 90 31 0Kompresy gazowe niesterylne4 800 000 m2 3201Ekstrakty garbników pochodzenia roślinnego; garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne: 3201 90- Pozostałe: 3201 90 20 0- - Ekstrakt sumaku, ekstrakt valonii, ekstrakt dębu lub ekstrakt kasztana ex 3201 90 20 0Kwas taninowy800 kg 3203 00Środki barwiące pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego (łącznie z ekstraktami barwiącymi, ale wyłączając czerń kostną), określone lub nieokreślone chemicznie, preparaty wyszczególnione w uwadze 3 do tego działu, na bazie środków barwiących pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego: - Środki barwiące pochodzenia roślinnego oraz preparaty na ich bazie: 3203 00 19 0- - Pozostałe10 kg 3204Syntetyczne organiczne środki barwiące, nawet określone chemicznie, preparaty wyszczególnione w uwadze 3 do niniejszego działu, na bazie syntetycznych środków barwiących organicznych; syntetyczne produkty organiczne stosowane jako fluorescencyjne środki rozjaśniające lub jako luminofory, nawet o określonej budowie chemicznej: - Syntetyczne organiczne środki barwiące oraz preparaty oparte na nich, jak wyszczególniono w uwadze 3 do niniejszego działu: 3204 12 00 0- - Barwniki kwasowe, metalizowane i nie metalizowane oraz preparaty na ich bazie; barwniki zaprawowe oraz preparaty na ich bazie2 558 kg 3204 19 00 0- - Pozostałe, łącznie z mieszaninami środków barwiących z dwóch lub większej liczby podpozycji 3204 11 do 3204 193 305 kg 3204 90 00 0- Pozostałe200 kg 3205 00 00 0Laki barwnikowe; preparaty na bazie laków barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do niniejszego działu2 570 kg 3206Pozostałe środki barwiące; preparaty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, inne niż z pozycji nr 3203, 3204 lub 3205; produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory, nawet określone chemicznie: - Pigmenty oraz preparaty na bazie dwutlenku tytanowego: 3206 19 00 0- - Pozostałe1 877 kg 3301Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; wyekstrahowane oleożywice; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznych: - Olejki eteryczne z owoców cytrusowych: 3301 12- - Pomarańczowy: 3301 12 90 0- - - Odterpenowany1 300 kg 3301 13- - Cytrynowy: 3301 13 90 0- - - Odterpenowany355 kg - Olejki eteryczne inne niż z owoców cytrusowych: 3301 23- - Lawendowy: 3301 23 90 0- - - Odterpenowany175 kg 3301 24- - Mięty pieprzowej (Mentha piperita): 3301 24 10 0- - - Nie odterpenowany13 315 kg 3301 24 90 0- - - Odterpenowany4 700 kg 3301 29- - Pozostałe: - - - Goździka, niaouli i ylang-ylang: 3301 29 31 0- - - - Odterpenowane70 kg - - - Pozostałe: 3301 29 61 0- - - - Nie odterpenowane ex 3301 29 61 0Olejek z igieł sosny1 800 kg ex 3301 29 61 0Olejek chmielowy15 kg 3301 29 91 0- - - - Odterpenowane ex 3301 29 91 0Olejek szałwiowy6 000 kg ex 3301 29 91 0Olejek melisowy210 kg ex 3301 29 91 0Olejek eukaliptusowy2 400 kg ex 3301 29 91 0Olejek cynamonowy175 kg ex 3301 29 91 0Olejek cedrowy175 kg ex 3301 29 91 0Olejek sosnowy700 kg 3302Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów: 3302 90- Pozostałe: 3302 90 90 0- - Pozostałe2 770 kg ex 3302 90 90 0Aromat bananowy5 kg ex 3302 90 90 0Aromat cytrynowy5 kg ex 3302 90 90 0Aromat egzotyczny5 kg ex 3302 90 90 0Aromat grejpfrutowy10 kg ex 3302 90 90 0Aromat pomarańczowy1 650 kg ex 3302 90 90 0Aromat tutti frutti29 kg ex 3302 90 90 0Aromat waniliowy6 kg ex 3302 90 90 0Aromat wiśniowy50 kg 3402Organiczne środki powierzchniowo czynne (inne niż mydło); preparaty powierzchniowo czynne, preparaty do prania (łącznie z pomocniczymi preparatami piorącymi) oraz preparaty czyszczące, zawierające lub nie zawierające mydła, inne niż te w pozycji nr 3401: - Substancje organiczne powierzchniowo czynne, nawet przygotowane do sprzedaży detalicznej: 3402 11- - Anionowe: 3402 11 90 0- - - Pozostałe ex 3402 11 90 0Preparaty na bazie laurylosiarczanu sodu700 kg 3402 13 00 0- - Niejonowe ex 3402 13 00 0Cremophor EL10 000 kg ex 3402 13 00 0Crodawax NF2 200 kg ex 3402 13 00 0Lanette W1 200 kg ex 3402 13 00 0Polisorbat 20, 40, 60, 80500 kg ex 3402 13 00 0Rewomul MG SE80 kg 3403Preparaty smarowe (łącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami do wyjmowania z formy opartymi na smarach) oraz preparaty stosowane do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry, skór futerkowych i innych materiałów, wyłączając preparaty zawierające w masie, jako składnik zasadniczy 70% lub więcej olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych: - Pozostałe: 3403 99- - Pozostałe: 3403 99 90 0- - - Pozostałe ex 3403 99 90 0Struktol Permalease 10 i 20 SP382 kg 3404Woski sztuczne i preparowane: 3404 20 00 0- Z glikolu polietylenowego ex 3404 20 00 0Glikole poli(oxy)etylenowe 6000700 kg ex 3404 20 00 0Wosk AC-617A13 127 kg 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: 3502 90- Pozostałe: 3502 90 90 0- - Albuminy i pochodne innych albumin ex 3502 90 90 0Albuminy taninian6 000 kg 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne ex 3503 00 10 0Żelatyna wieprzowa193 500 kg ex 3503 00 10 0Żelatyna wapienna55 000 kg 3504 00 00 0Peptony i ich pochodne; inne substancje białkowe oraz ich pochodne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; proszek skórzany, nawet chromowany ex 3504 00 00 0Enzymatyczny hydrolizat kazeiny137 850 kg ex 3504 00 00 0Zeina100 kg ex 3504 00 00 0Siarczan protaminy1 kg ex 3504 00 00 0Peptony (Proteose, Bacto)203,5 kg 3505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane ex 3505 10 50 0Ultraamylopektyna3 400 kg ex 3505 10 50 0Sodowy glikon skrobi5 158 kg ex 3505 10 50 0Karboksymetyloskrobi sól sodowa13 580 kg 3505 10 90 0- - - Pozostałe ex 3505 10 90 0Skrobia kukurydziana 15001 500 kg ex 3505 10 90 0N-Hydroxyethyl-starch20 000 kg 3507Enzymy; preparaty enzymatyczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3507 90- Pozostałe: 3507 90 90 0- - Pozostałe ex 3507 90 90 0Papaina100 kg ex 3507 90 90 0Amidaza penicylinowa150 kg 3802Węgiel aktywowany; aktywowane naturalne produkty mineralne: 3802 10 00 0- Węgiel aktywowany3 400 kg 3805Terpentyna balsamiczna, ekstrakcyjna lub siarczanowa oraz inne oleje terpenowe produkowane w wyniku destylacji lub innej obróbki drzew iglastych; surowy dwupenten; terpentyna posiarczynowa i inny surowy para-cymen; olejek sosnowy zawierający alfa-terpinol jako główny składnik: 3805 10- Terpentyny balsamiczne, ekstrakcyjne lub siarczanowe: 3805 10 10 0- - Terpentyna balsamiczna ex 3805 10 10 0Olejek terpentynowy5 550 kg 3805 20 00 0- Olejek sosnowy140 kg 3815Inicjatory reakcji, przyspieszacze reakcji oraz preparaty katalityczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Katalizatory na nośniku: 3815 12 00 0- - Ze związkami metali szlachetnych i z metalami szlachetnymi jako substancjami aktywnymi ex 3815 12 00 0Pallad na węglu25 kg 3821 00 00 0Gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów ex 3821 00 00 0Koncentraty płynów do hodowli1 400 kg 3822 00 00 0Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją nr 3002 lub 3006 ex 3822 00 00 0Papierki wskaźnikowe160 kg ex 3822 00 00 0Daisogel SP-120-10/20 C850 kg ex 3822 00 00 0Amberchrom CG-300S50 kg 3823Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe: 3823 70 00 0- Przemysłowe alkohole tłuszczowe ex 3823 70 00 0Alkohol cetostearylowy2 900 kg 3824Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3824 90- Pozostałe: 3824 90 15 0- - Wymieniacze jonowe ex 3824 90 15 0Celuloza A-500100 kg - - Pozostałe: 3824 90 55 0- - - Mieszaniny mono-, di-, i triestrów glicerynowych kwasów tłuszczowych (emulgatory tłuszczów) ex 3824 90 55 0Precirol500 kg - - - Produkty i preparaty do użytku farmaceutycznego lub chirurgicznego: 3824 90 64 0- - - - Pozostałe ex 3824 90 64 0Myvatex4 000 kg - - - Pozostałe: 3824 90 95 0- - - - Pozostałe ex 3824 90 95 0Alpantha120 kg ex 3824 90 95 0Maltitol solution40 000 kg ex 3824 90 95 0Tween 20, 40, 60, 806 000 kg ex 3824 90 95 0Witepsol lub Estaram24 000 kg 3905Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowych: - Pozostałe: 3905 99- - Pozostałe: 3905 99 90 0- - - Pozostałe ex 3905 99 90 0Poliwinylopyrolidon68 870 kg ex 3905 99 90 0Jodopoliwinylopirolidon2 260 kg 3906Polimery akrylowe w formach podstawowych: 3906 90- Pozostałe: 3906 90 90 0- - Pozostałe ex 3906 90 90 0Carbopol9 000 kg ex 3906 90 90 0Carbomer 9401 500 kg ex 3906 90 90 0Eudragit38 432 kg ex 3906 90 90 0Superabsorbent2 000 000 kg 3907Poliacetale, inne polietery i żywice epoksydowe, w formach podstawowych; poliwęglany, żywice alkidowe, poliestry allilowe i inne poliestry, w formach podstawowych: 3907 20- Pozostałe polietery: - - Alkohole polieterowe: 3907 20 11 0- - - Glikole polietylenowe100 kg - - Pozostałe: 3907 20 99 0- - - Pozostałe ex 3907 20 99 0Sag 4712 600 kg ex 3907 20 99 0Ucon LB 62562 000 kg 3907 30 00 0- Żywice epoksydowe3 000 kg 3909Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowych: 3909 40 00 0- Żywice fenolowe ex 3909 40 00 0Żywica SP 10452 100 kg 3910 00 00 0Silikony w formach podstawowych ex 3910 00 00 0Silol F-350 (Olej silikonowy)110 kg ex 3910 00 00 0Antifoam27 kg 3912Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: - Octany celulozy: 3912 11 00 0- - Nieuplastycznione1 000 kg - Etery celulozy: 3912 31 00 0- - Karboksymetyloceluloza i jej sole ex 3912 31 00 0Karboksymetylocelulozy sól wapniowa500 kg ex 3912 31 00 0Karboksymetylocelulozy sól sodowa1 700 kg ex 3912 31 00 0Karboksymetyloceluloza9 900 kg ex 3912 31 00 0Croscarmellose sodium-AC-Di-Sol250 kg 3912 39- - Pozostałe: 3912 39 10 0- - - Etyloceluloza3 650 kg 3912 39 20 0- - - Hydroksypropyloceluloza900 kg 3912 39 80 0- - - Pozostałe ex 3912 39 80 0Ftalan hydroksypropylometylocelulozy600 kg ex 3912 39 80 0Hydroksyetyloceluloza2 000 kg ex 3912 39 80 0Hydroksypropylometyloceluloza26 350 kg ex 3912 39 80 0Methocel9 530 kg ex 3912 39 80 0Metyloceluloza19 800 kg 3912 90- Pozostałe: 3912 90 10 0- - Estry celulozy ex 3912 90 10 0Aquateric2 500 kg ex 3912 90 10 0Ftalan acetylocelulozy7 400 kg ex 3912 90 10 0Octanoftalan celulozy1 700 kg 3912 90 90 0- - Pozostałe ex 3912 90 90 0Celuloza mikrokrystaliczna178 130 kg 3913Polimery naturalne (np. kwas alginowy) i zmodyfikowane polimery naturalne utwardzone (np. utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: 3913 10 00 0- Kwas alginowy, jego sole i estry ex 3913 10 00 0Kwas alginowy8 000 kg 3913 90- Pozostałe: 3913 90 80 0- - Pozostałe ex 3913 90 80 0Guma ksantanowa5 198 kg 3914 00 00 0Wymieniacze jonów oparte na polimerach z pozycji nr 3901 do 3913, w formach podstawowych ex 3914 00 00 0Wofatyt KS 10.KPS1 400 kg ex 3914 00 00 0Amberlit Jarut2 500 kg 3919Samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i inne płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, nawet w rolkach: 3919 10- W rolkach o szerokości nie przekraczającej 20 cm: - - Taśmy, pokryte warstwą niezwulkanizowanego kauczuku naturalnego lub syntetycznego: 3919 10 15 0- - - Z polipropylenu54 000 kg 3919 10 19 0- - - Pozostałe260 000 kg - - Pozostałe: 3919 10 90 0- - - Pozostałe ex 3919 10 90 0Taśma samoprzylepna (folia frontowa)40 000 kg ex 3919 10 90 0Przylepce foliowe240 000 kg 3919 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Z produktów polimeryzacji addycyjnej: 3919 90 69 0- - - - Pozostałe ex 3919 90 69 0Taśma samoprzylepna (folia frontowa)44 000 kg 3920Pozostałe płyty, arkusze, folie i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, nie wzmocnionych, nie laminowanych, nie na podłożu ani nie połączonych podobnie z innym materiałem: - Z polimerów chlorku winylu: 3920 41- - Sztywne: - - - Nieuplastycznione, o grubości: 3920 41 11 0- - - - Nie przekraczającej 1 mm266 000 kg - Z poliwęglanów, żywic alkidowych, poliestrów allilowych i innych poliestrów: 3920 62- - Z politereftalanu etylenu: - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm: 3920 62 19 0- - - - Pozostałe700 000 kg - Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3920 99- - Z pozostałych tworzyw sztucznych: - - - Z produktów polimeryzacji addycyjnej: 3920 99 59 0- - - - Pozostałe ex 3920 99 59 0Membrana DURAPEL150 kg 3920 99 90 0- - - Pozostałe6 000 kg 3921Pozostałe płyty, arkusze, folie, pasy i taśmy z tworzyw sztucznych: - Komórkowe: 3921 12 00 0- - Z polimerów chlorku winylu20 000 kg 3921 13- - Z poliuretanów: 3921 13 10 0- - - Miękkie, elastyczne260 000 kg 3921 90- Pozostałe: 3921 90 60 0- - Z produktów polimeryzacji addycyjnej2 000 kg 3921 90 90 0- - Pozostałe99 410 kg 4007 00 00 0Wulkanizowana nić kauczukowa i sznurek ex 4007 00 00 0Wulkanizowana nić kauczukowa260 000 kg 4016Pozostałe artykuły z kauczuku wulkanizowanego: - Pozostałe: 4016 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Pozostałe: 4016 99 88 0- - - - - - Pozostałe ex 4016 99 88 0Korki54 841 kg 4818Papier toaletowy, wata celulozowa lub wstęgi z włókien celulozowych, używane w celach gospodarczych i sanitarnych, w zwojach o szerokości nie przekraczającej 36 cm lub cięte do tej postaci, chusteczki do nosa, chusteczki kosmetyczne, ręczniki, obrusy, serwety, serwetki, pieluszki dla niemowląt, tampony, podpaski higieniczne, prześcieradła i podobne wyroby do użytku domowego, sanitarnego lub szpitalnego, odzież i dodatki do odzieży z masy papierniczej, papieru, waty celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych: 4818 90- Pozostałe: 4818 90 90 0- - Pozostałe ex 4818 90 90 0Celulozowa taśma850 000 kg 4823Pozostały papier, tektura, wata celulozowa i wstęgi włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu; inne wyroby z masy papierniczej, papieru, kartonu, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych: 4823 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 4823 90 50 0- - - - Przycięte do rozmiaru lub kształtu ex 4823 90 50 0Koperta Dexon kod 5108813 500 kg 4823 90 90 0- - - - Pozostałe ex 4823 90 90 0Wkładka piankowa Embossed Foam600 kg 5402Przędza z włókna ciągłego syntetycznego (inna niż nici do szycia), nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej, łącznie z syntetycznym włóknem pojedynczym o masie liniowej nie przekraczającej 67 decyteksów: - Pozostała przędza, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie: 5402 69- - Pozostała: 5402 69 90 0- - - Pozostała ex 5402 69 90 0Przędza z kwasu poliglikolowego900 kg 5404Syntetyczne włókno pojedyncze o masie liniowej 67 decyteksów lub większej, którego żaden wymiar przekroju poprzecznego nie przekracza 1 mm; pasek i podobne (na przykład sztuczna słoma) z syntetycznych materiałów włókienniczych o pozornej szerokości nie przekraczającej 5 mm: 5404 10- Włókno pojedyncze: 5404 10 10 0- - Elastomerowe ex 5404 10 10 0Przędza poliuretanowa ACELAN 310 dtex4 000 kg 5503Syntetyczne włókna cięte, nie zgrzeblone, nie czesane, ani nie przerobione w inny sposób do przędzenia: 5503 40 00 0- Z polipropylenu400 000 kg 5603Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane: - Z włókien chemicznych: 5603 11- - O gramaturze nie większej niż 25 g/m2: 5603 11 90 0- - - Pozostałe5 500 000 kg 5603 13- - O gramaturze powyżej 70 g/m2, ale nie większej niż 150 g/m2: 5603 13 90 0- - - Pozostałe200 000 kg 5604Nić gumowa lub sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały z pozycji nr 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą, lub tworzywem sztucznym: 5604 10 00 0- Nić gumowa lub sznurek pokryte materiałem włókienniczym ex 5604 10 00 0Nici gumowe2 000 kg 5911Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do niniejszego działu: 5911 20 00 0- Gaza młynarska, nawet konfekcjonowana ex 5911 20 00 0Materiał filtracyjny hydrofobowy330 kg 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm, zawierające: 7220 20 91 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu ex 7220 20 91 0Taśma stalowa zimnowalcowana30 000 kg 7223 00Drut ze stali nierdzewnej: - Zawierający w masie 2,5% lub więcej niklu: 7223 00 19 0- - Pozostały1 600 kg 7607Folia aluminiowa (nawet zadrukowana, łączona z papierem, kartonem, z tworzywami sztucznymi lub podobnym materiałem podłożowym) o grubości (bez podłoża) nie przekraczającej 0,2 mm: - Bez podłoża: 7607 19- - Pozostała: 7607 19 10 0- - - O grubości poniżej 0,021 mm97 500 kg 7607 20- Na podłożu: 7607 20 10 0- - O grubości (bez podłoża) poniżej 0,021 mm443 000 kg - - O grubości (bez podłoża) nie mniejszej niż 0,021 mm, ale nie przekraczającej 0,2 mm: 7607 20 99 0- - - Pozostała10 000 kg 8421Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: - Urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy: 8421 21- - Do filtrowania lub oczyszczania wody: 8421 21 90 0- - - Pozostałe500 kg 8424Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: - Pozostałe urządzenia: 8424 89- - Pozostałe: 8424 89 95 0- - - Pozostałe ex 8424 89 95 0Zawory (głowice) aerozolowe z aplikatorami4 500 kg 9018Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntygraficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.: 9018 31- - Strzykawki nawet z igłami: 9018 31 90 0- - - Pozostałe ex 9018 31 90 0Turbostrzykawki z polietylenu859 kg 9018 32- - Metalowe igły do zastrzyków oraz igły chirurgiczne: 9018 32 90 0- - - Igły chirurgiczne ex 9018 32 90 0Igły atraumatyczne5 000 000 szt. 9018 39 00 0- - Pozostałe ex 9018 39 00 0Cewniki do długotrwałych wlewów dożylnych750 000 szt. 9602 00 00 0Obrobione materiały rzeźbiarskie roślinne lub mineralne oraz wyroby z takich materiałów; formowane lub rzeźbione wyroby z wosku, stearyny, gum i żywic naturalnych lub mas modelarskich, oraz inne artykuły formowane lub rzeźbione, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; obrobiona, nieutwardzona żelatyna (oprócz żelatyny z pozycji nr 3503) oraz artykuły z nieutwardzonej żelatyny ex 9602 00 00 0Kapsułki żelatynowe254 810 kg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej. (Dz. U. Nr 29, poz. 273) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 18, poz. 99 i z 1998 r. Nr 74, poz. 480) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Polityki Transportowej, 4) Departament Kolejnictwa, 5) Departament Lotnictwa Cywilnego, 6) Departament Transportu Samochodowego, 7) Departament Transportu Morskiego, 8) Departament Rybołówstwa Morskiego, 9) Departament Administracji Morskiej i Śródlądowej, 10) Departament Prawno-Legislacyjny, 11) Departament Finansów i Analiz Ekonomicznych, 12) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą, 13) Departament Spraw Obronnych, 14) Biuro Kadr, 15) Biuro Administracyjno-Budżetowe, 16) Biuro Kontroli, Skarg i Wniosków.", 2) § 5a otrzymuje brzmienie: "§ 5a. Minister sprawuje nadzór nad Głównym Inspektorem Kolejnictwa oraz nad Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych, którzy działają na podstawie odrębnych przepisów.", 3) załącznik nr 1 do statutu Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej otrzymuje brzmienie: "Załącznik nr 1 - Wykaz jednostek organizacyjnych nadzorowanych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej: 1. Przedsiębiorstwo Państwowe "Polskie Koleje Państwowe" w Warszawie. 2. Przedsiębiorstwo Państwowe "Porty Lotnicze" w Warszawie. 3. Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad w Warszawie. 4. Instytut Morski w Gdańsku. 5. Morski Instytut Rybacki w Gdyni. 6. Instytut Badawczy Dróg i Mostów w Warszawie. 7. Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie. 8. Odwoławcza Izba Morska w Gdańsku z siedzibą w Gdyni. 9. Izba Morska w Gdańsku z siedzibą w Gdyni. 10. Izba Morska w Szczecinie. 11. Wyższa Szkoła Morska w Gdyni. 12. Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie.", 4) w załączniku nr 2 do statutu Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej skreśla się pkt 1. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 6 kwietnia 1999 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Ochrony Środowiska. (Dz. U. Nr 29, poz. 274) Na podstawie art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Ochrony Środowiska nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Wydane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zarządzenia i decyzje określające organizację i zadania Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych, na podstawie statutu, stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 1999 r. (poz. 274) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU OCHRONY ŚRODOWISKA § 1. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, zwanego dalej "Głównym Inspektorem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Główny Inspektor kieruje Głównym Inspektoratem przy pomocy zastępcy Głównego Inspektora, dyrektora generalnego urzędu oraz kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Zakresy czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego, ustala Główny Inspektor. 3. Główny Inspektor może upoważniać osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Głównego Inspektoratu, do podejmowania decyzji w jego imieniu w określonych przez niego sprawach. § 3. Główny Inspektor może powoływać komisje, rady i zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze doraźnym, określając nazwę, skład osobowy, cel powołania, zakres zadań i tryb działania tych organów. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Zespół Inspekcji i Orzecznictwa, 2) Zespół Monitoringu, 3) Zespół Przeciwdziałania Nadzwyczajnym Zagrożeniom Środowiska, 4) Zespół Organizacyjny, 5) Zespół Ekonomiczno-Administracyjny. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, określa regulamin organizacyjny nadany przez Głównego Inspektora na wniosek dyrektora generalnego. 3. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Główny Inspektor. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 11 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w wywozie kształtowników i profili ze stali niestopowej. (Dz. U. Nr 29, poz. 275) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się automatyczną rejestrację obrotu w wywozie z polskiego obszaru celnego do państw członkowskich Unii Europejskiej towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Wykaz państw, o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Osoby dokonujące wywozu z polskiego obszaru celnego towarów, o których mowa w § 1 ust. 1, są obowiązane złożyć sprawozdanie z wykorzystania udzielonych pozwoleń. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 11 marca 1999 r. (poz. 275) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH AUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W WYWOZIE Kod PCNWyszczególnienie 7216Kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej: - Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej: 7216 31- - Profile "U": - - - O wysokości 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającej 220 mm: 7216 31 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)(1) 7216 31 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)(1) - - - O wysokości większej niż 220 mm: 7216 31 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)(1) 7216 31 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)(1) 7216 32- - Profile "I": - - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 220 mm: 7216 32 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)(1) 7216 32 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)(1) - - - Posiadające wysokość większą niż 220 mm: 7216 32 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)(1) 7216 32 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)(1) 7216 33- - Profile "H": 7216 33 10 0- - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 180 mm (ECSC)(1) 7216 33 90 0- - - Posiadające wysokość większą niż 180 mm (ECSC)(1) (1) Dotyczy towarów pochodzących z Rzeczypospolitej Polskiej. Załącznik nr 2 WYKAZ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ (UE)*) 1. Austria 2. Belgia 3. Dania 4. Finlandia 5. Francja 6. Grecja 7. Hiszpania 8. Holandia 9. Irlandia 10. Luksemburg 11. Portugalia 12. Republika Federalna Niemiec 13. Szwecja 14. Wielka Brytania 15. Włochy *) Obszar celny UE obejmuje również obszar celny Księstwa Monako. Oznacza to, że dla towarów pochodzących z Monako, po spełnieniu reguł pochodzenia, udokumentowaniu tego pochodzenia oraz spełnieniu warunku bezpośredniego transportu, zgodnie z zasadami Układu Europejskiego, stosowane są obniżone zerowe stawki celne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 marca 1999 r. w sprawie pozwoleń na wywóz kształtowników i profili ze stali niestopowej do państw członkowskich Unii Europejskiej w związku z ustanowieniem automatycznej rejestracji obrotu. (Dz. U. Nr 29, poz. 276) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Minister Gospodarki na wniosek osoby krajowej wydaje pozwolenie na wywóz towarów określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 11 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w wywozie kształtowników i profili ze stali niestopowej (Dz. U. Nr 29, poz. 275). 2. Wzór wniosku, wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, wzór pozwolenia, warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, sposób i tryb ewidencjonowania wydawanych pozwoleń, wzór i tryb składania sprawozdań z wykorzystania pozwolenia określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie pozwoleń na przywóz towarów na polski obszar celny lub wywóz towarów z polskiego obszaru celnego (Dz. U. Nr 162, poz. 1126). § 2. Do wniosku, o którym mowa w § 1 ust. 2, dodatkowo należy dołączyć: 1) dokument wywozowy sporządzony w dwóch egzemplarzach w języku polskim i angielskim, który osoba, o której mowa w § 1 ust. 1, odbiera w Ministerstwie Gospodarki; dokument ten sporządza się do każdej wywożonej partii towaru, 2) kopię umowy z kontrahentem zagranicznym dotyczącą towaru będącego przedmiotem wniosku, 3) świadectwo pochodzenia towaru lub oświadczenie producenta o pochodzeniu towaru. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 26 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych dla kandydatów na kuratorów, sekretarzy sądowych i osób na stanowiska referendarzy sądowych oraz szczegółowych zasad wynagradzania referendarzy sądowych. (Dz. U. Nr 29, poz. 277) Na podstawie art. 124 § 2 i 2a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych dla kandydatów na kuratorów, sekretarzy sądowych i osób na stanowiska referendarzy sądowych oraz szczegółowych zasad wynagradzania referendarzy sądowych (Dz. U. Nr 65, poz. 427) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Miesięczne wynagrodzenie zasadnicze referendarza sądowego ustala się w wysokości 2.694 zł." § 2. Wysokość miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego referendarza sądowego została przeliczona zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 18 marca 1999 r. w sprawie trybu wydawania świadectw sprawności technicznej pojazdów szynowych oraz wzoru tych świadectw. (Dz. U. Nr 29, poz. 278) Na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Świadectwo sprawności technicznej pojazdu szynowego, zwane dalej "świadectwem", wydaje przewoźnik kolejowy lub osoba upoważniona przez niego do badania sprawności technicznej pojazdów szynowych, pod warunkiem: 1) uzyskania przez przewoźnika kolejowego lub zarząd kolei na ten typ pojazdu szynowego świadectwa dopuszczenia do eksploatacji, w trybie określonym w odrębnych przepisach, 2) stwierdzenia, na podstawie przeprowadzonych badań odbiorczych, że pojazd szynowy: a) jest zbudowany zgodnie z dokumentacją konstrukcyjną danego typu pojazdu, b) spełnia warunki techniczne eksploatacji pojazdów szynowych, określone dla tego rodzaju pojazdów, c) jest oznakowany w sposób określony w odrębnych przepisach. 2. Wydanie świadectwa poprzedza dokonanie czynności sprawdzających i prób przewidzianych dla danego rodzaju pojazdu szynowego. § 2. 1. Ważność świadectwa ustala się na czas określony, odpowiadający, w zależności od rodzaju, typu i serii pojazdu szynowego: 1) terminowi najbliższego przeglądu technicznego lub naprawy okresowej albo 2) określonemu w kilometrach przebiegowi między kolejnymi naprawami. 2. Świadectwo traci ważność w przypadku: 1) stwierdzenia niezdatności pojazdu szynowego do ruchu przez osoby do tego uprawnione, 2) cofnięcia świadectwa dopuszczenia typu pojazdu szynowego do eksploatacji. § 3. Wzór świadectwa sprawności technicznej pojazdu szynowego określa załącznik do rozporządzenia. § 4. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pojazdów szynowych, których prawnym dysponentem jest przewoźnik kolejowy lub zarząd kolei. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 18 marca 1999 r. (poz. 278) Świadectwo sprawności technicznej pojazdu szynowego (Strona 1) Ilustracja (Strona 2) Stwierdzenie ważności świadectwa sprawności technicznej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Kolejnictwa. (Dz. U. Nr 29, poz. 279) Na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 11 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Kolejnictwa (Dz. U. Nr 25, poz. 145) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. W skład Inspektoratu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Biuro Głównego Inspektora, 2) Departament Kolejowego Nadzoru Budowlanego, 3) Departament Nadzoru Technicznego i Bezpieczeństwa Ruchu Kolejowego, 4) Departament do Spraw Świadectw Dopuszczenia do Eksploatacji, 5) Biuro Organizacyjno-Prawne, 6) Biuro Administracyjno-Budżetowe.", 2) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. W skład Inspektoratu wchodzą oddziały terenowe: 1) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Warszawie, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw: mazowieckiego, podlaskiego i łódzkiego, 2) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Lublinie, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw lubelskiego i podkarpackiego, 3) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Krakowie, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw małopolskiego i świętokrzyskiego, 4) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Katowicach, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw śląskiego i opolskiego, 5) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Gdańsku, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw: pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i kujawsko-pomorskiego, 6) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa we Wrocławiu, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw dolnośląskiego i lubuskiego, 7) Okręgowy Inspektorat Kolejnictwa w Poznaniu, obejmujący swoim zakresem działania obszar województw wielkopolskiego i zachodniopomorskiego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania pracownikom Inspekcji Sanitarnej wykonującym czynności kontrolne dodatku specjalnego do wynagrodzenia oraz wysokości tego dodatku. (Dz. U. Nr 29, poz. 280) Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracownikom Inspekcji Sanitarnej wykonującym czynności kontrolne przysługuje miesięczny dodatek specjalny w wysokości do 25% uposażenia zasadniczego. 2. Dodatek przyznaje się pracownikowi z dniem powierzenia obowiązków wymienionych w ust. 1, jeżeli przepracował on w Inspekcji Sanitarnej co najmniej 6 miesięcy. 3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje pracownikowi za czas nieprzerwanej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż 30 dni, z wyjątkiem urlopów wypoczynkowych. § 2. Dodatek, o którym mowa w § 1, przyznaje na okres roku: 1) wojewoda - wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, zastępcom wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz portowemu i kolejowemu inspektorowi sanitarnemu, 2) wojewódzki inspektor sanitarny - pracownikom wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej, 3) starosta w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem sanitarnym - powiatowemu inspektorowi sanitarnemu, 4) powiatowy, portowy, kolejowy inspektor sanitarny - pracownikom powiatowej, portowej i kolejowej stacji sanitarno-epidemiologicznej. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 30 marca 1999 r. sygn. akt K. 5/98. (Dz. U. Nr 29, poz. 281) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Krzysztof Kolasiński - przewodniczący, Wiesław Johann, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 30 marca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Miasta i Gminy Czaplinek, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Rady Ministrów oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności: - przepisu art. 2 w związku z art. 3 ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 158, poz. 1042) z przepisem art. 167 ust. 1 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), - przepisu art. 3 w.w. ustawy z art. 2 w związku z art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), orzeka: 1. Art. 2 w związku z art. 3 ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 158, poz. 1042) jest zgodny z art. 167 ust. 1 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Art. 3 ustawy z dnia 4 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe i ustawy - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 158, poz. 1042) w zakresie, w jakim nadaje tej ustawie moc obowiązującą przed dniem jej ogłoszenia, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Wiesław Johann Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1999 r. w sprawie karty ubezpieczenia zdrowotnego, trybu jej wydawania i unieważniania. (Dz. U. Nr 30, poz. 289) Na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się następujące formy karty ubezpieczenia: 1) kartę ubezpieczenia z układem elektronicznym, której wzory stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) kartę ubezpieczenia bez układu elektronicznego, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) książeczkę usług medycznych, której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Książeczka usług medycznych i karta ubezpieczenia z układem elektronicznym, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, mogą być stosowane do potwierdzania świadczeń wykonanych na rzecz ubezpieczonego. § 2. 1. Karta ubezpieczenia jest wydawana przez Kasę Chorych - za poświadczeniem odbioru zawierającym datę odbioru - ubezpieczonemu, jego przedstawicielowi ustawowemu lub pełnomocnikowi: 1) w Kasie Chorych, 2) za pośrednictwem płatnika składki, 3) za pośrednictwem świadczeniodawcy zapewniającego podstawową opiekę zdrowotną, 4) w drodze przesyłki pocztowej, kurierskiej lub innej zapewniającej dostarczenie do rąk własnych. 2. Kasa Chorych informuje ubezpieczonego o sposobie posługiwania się kartą ubezpieczenia. 3. Kasa Chorych wpisuje do prowadzonej ewidencji dokumentów wydanych ubezpieczonemu datę wydania karty ubezpieczenia oraz zastępczej karty ubezpieczenia, o której mowa w § 3 ust. 3. § 3. 1. W przypadku zniszczenia lub utraty karty ubezpieczenia, a także zmiany imienia lub nazwiska ubezpieczony jest obowiązany do niezwłocznego zawiadomienia o tym Kasy Chorych i złożenia wniosku o wydanie nowej karty w miejsce dotychczasowej. 2. Nowa karta ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, jest wydawana przez Kasę Chorych w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty złożenia wniosku. 3. Na czas niezbędny do przygotowania i wydania nowej karty ubezpieczenia Kasa Chorych wydaje ubezpieczonemu zastępczą kartę ubezpieczenia, której wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 4. 1. Kasa Chorych unieważnia kartę ubezpieczenia w przypadku: 1) zgłoszenia zniszczenia lub utraty karty, 2) wygaśnięcia umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, 3) ustania członkostwa w Kasie Chorych, 4) śmierci ubezpieczonego. 2. Unieważnienie karty ubezpieczenia następuje przez wpis do ewidencji, o której mowa w § 2 ust. 3. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1999 r. (poz. 289) Załącznik nr 1 Wzór karty ubezpieczenia z układem elektronicznym Wzór A Ilustracja Objaśnienia Karta wykonywana jest z plastiku. Wymiary karty wynoszą 86×54 mm. Wzór B Ilustracja Objaśnienia Karta wykonywana jest z plastiku. Wymiary karty wynoszą 86×54 mm. Numer PESEL, numer karty i symbol Kasy Chorych zapisane są w formie jawnej. Dane te mogą być też dodatkowo przedstawione w postaci kodu kreskowego. Załącznik nr 2 Wzór karty ubezpieczenia bez układu elektronicznego Ilustracja Objaśnienia Karta wykonywana jest z plastiku lub papieru. Wymiary karty wynoszą 86×54 mm. Karta może zawierać kod kreskowy obejmujący co najmniej następujące dane: - numer ewidencyjny PESEL, - symbol Kasy Chorych, - numer karty ubezpieczenia. Załącznik nr 3 Wzór książeczki usług medycznych Ryc. 1. Strona tytułowa części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 2. Strona 1 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 3. Strona 2 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 4. Strona 3 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 5. Strona 4 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 6. Strona 5 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 7. Strona 6 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 8. Strona 7 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 9. Strony 8-20 części stałej książeczki usług medycznych Ilustracja Ryc. 10. Wzór kuponu części wymiennej książeczki usług medycznych Ilustracja Objaśnienia 1. Książeczka usług medycznych składa się z części stałej (ryciny od 1 do 9) i części wymiennej (rycina 10). 2. Wymiary książeczki usług medycznych wynoszą 202×101 mm. 3. Część wymienna książeczki jest bloczkiem spersonalizowanych kompletów formularzy, zwanych kuponami. Na komplet kuponu składa się oryginał oraz jedna lub dwie kopie. 3. Personalizacja kuponu polega na nadrukowaniu na nim: a) nazwiska i imienia (imion) ubezpieczonego, b) jego daty urodzenia, c) adresu zamieszkania. 4. Na każdym kuponie nadrukowuje się ponadto identyfikator kuponu w postaci alfanumerycznej i kodu graficznego (np. kodu kreskowego). Identyfikator kuponu zawiera: a) kod podmiotu wydającego kupony, pozwalający na określenie Kasy Chorych, w której ubezpieczony jest pacjent (jednakowy w całym bloczku) - 4 cyfry, b) numer ewidencyjny PESEL pacjenta lub numer karty ubezpieczenia (jednakowy w całym bloczku) - 11 cyfr, c) numer kuponu (jednakowy w jednym komplecie) - 5 cyfr. Załącznik nr 4 Wzór zastępczej karty ubezpieczenia Ilustracja Objaśnienia Karta wykonana jest z papieru. Wymiary karty wynoszą 148×105 mm. Dane na karcie mogą być wypisywane pismem odręcznym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie określenia górnej granicy składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej. (Dz. U. Nr 30, poz. 290) Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Górną granicę składek płaconych przez organizacje spółdzielcze, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, określa się: 1) w przypadku składek na rzecz związków rewizyjnych nie prowadzących działalności gospodarczej innej niż działalność wymieniona w art. 240 § 3 pkt 1-5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770) - w wysokości obliczonej w stosunku do kwoty osiągniętego przychodu w poprzednim roku podatkowym, zgodnie z poniższą tabelą: kwota rocznego przychodugórna wysokość składki rocznej ponaddo 1 000 000 zł0,4% 1 000 000 zł3 000 0004 000 zł + 0,3% nadwyżki ponad 1 000 000 zł 3 000 000 zł 10 000 zł + 0,1% nadwyżki ponad 3 000 000 zł, jednak nie więcej niż 30 000 zł 2) w przypadku składek na rzecz związków rewizyjnych innych niż wymienione w pkt 1 - w wysokości 170 zł miesięcznie, 3) w przypadku składek na rzecz Krajowej Rady Spółdzielczej - w wysokości 30 zł miesięcznie. 2. W przypadku organizacji spółdzielczych zarejestrowanych w ciągu roku podatkowego górną granicę składek zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów oblicza się zgodnie z ust. 1 i z uwzględnieniem kwoty faktycznie osiągniętego przychodu w danym roku. 3. Górna granica składek, określona w ust. 1, dotyczy tylko składek na rzecz organizacji, do których przynależność spółdzielni nie jest obowiązkowa. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 26 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. (Dz. U. Nr 30, poz. 291) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 6 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach (Dz. U. Nr 132, poz. 867), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem zawiera stawki opłat abonamentowych za przyłącze - wyrażone w złotych oraz określa warunki prowadzenia rozliczeń na podstawie ustalonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w ust. 1-3: 1) cen za zamówioną moc cieplną, 2) cen ciepła, 3) cen nośnika ciepła, 4) stawek opłat za usługi przesyłowe."; 2) w § 10: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stanowią średnie roczne koszty w okresie, o którym mowa w § 16 ust. 1, związane z eksploatacją urządzeń i instalacji przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska, ustalane na podstawie: 1) założeń do planu albo planu zaopatrzenia w ciepło, o których mowa w art. 19 i 20 ustawy, lub 2) obowiązującego w przedsiębiorstwie planu rozwoju i modernizacji, w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na ciepło."; b) ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. W przypadku skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w źródle ciepła, jako uzasadnione koszty wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła przyjmuje się różnicę między łącznymi uzasadnionymi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania, przetwarzania oraz magazynowania ciepła i energii elektrycznej a kosztami uzyskania przychodu ze sprzedaży takiej samej wielkości mocy i ilości energii elektrycznej w porównywalnej elektrowni kondensacyjnej."; 3) w § 11: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła stanowi, że przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie eksploatacji węzła cieplnego i instalacji odbiorczych należących do odbiorcy, a odbiorca zażąda opłaty z tego tytułu, uzasadnione koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, obejmują odpowiednio koszty prowadzenia działalności, wraz z opłatami, których zażądał odbiorca."; 4) w § 12 w ust. 2: a) w pkt 1 i 2 oznaczenie symbolu A otrzymuje brzmienie: "A - wskaźnik udziału opłat za zamówioną moc cieplną w łącznych opłatach za zamówioną moc cieplną i ciepło w roku obrotowym dla danej grupy odbiorców, którego wartość powinna wynikać z udziału kosztów stałych w łącznych kosztach wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła i nie może być wyższa niż 0,3," b) w pkt 4 na końcu zdania, po przecinku, dodaje się wyrazy "a w przypadku węzłów grupowych liczbę budynków zasilanych z tych węzłów,"; 5) w § 13 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) kosztów związanych z eksploatacją urządzeń i instalacji przekazywanych do eksploatacji w wyniku inwestycji rozwojowych, modernizacyjnych i z zakresu ochrony środowiska, określonych jako średnie roczne koszty w okresie, o którym mowa w § 16 ust. 1, na podstawie: a) założeń do planu albo planu zaopatrzenia w ciepło, o których mowa w art. 19 i 20 ustawy, lub b) obowiązującego dla przedsiębiorstwa planu rozwoju i modernizacji sieci ciepłowniczej oraz przyłączania do tej sieci nowych źródeł ciepła i obiektów."; 6) § 14 otrzymuje brzmienie: "§ 14. Bazowe ceny i stawki opłat, o których mowa w § 12 ust. 1, ustala się na podstawie jednostkowych kosztów, obliczanych według zasad określonych w § 12 ust. 2 i 3, powiększonych o ustaloną przez przedsiębiorstwo energetyczne marżę zysku, nie wyższą niż 10%, z uwzględnieniem interesów przedsiębiorstwa energetycznego i ochrony interesów odbiorców."; 7) w § 17: a) w ust. 3 oznaczenia symboli Cwn, Cgn, Con, Cwb, Cgb, Cob otrzymują brzmienie: "Cwn; Cgn; Con - nowe ceny węgla, gazu i oleju po zmianie dla danego sortymentu paliw, pod warunkiem że ich zakup jest dokonywany od tego samego dostawcy lub od dostawcy oferującego niższe ceny niż dotychczasowy dostawca, Cwb; Cgb; Cob - dotychczasowe ceny węgla, gazu i oleju przed zmianą, określone na podstawie dokumentów potwierdzających zakup tych paliw," b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Wysokość współczynnika korekcyjnego, o którym mowa w ust. 2 i 3, określa przedsiębiorstwo energetyczne, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Wysokość współczynnika korekcyjnego, określoną we wniosku o zatwierdzenie taryfy przez przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesje, zatwierdza Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, przy zatwierdzaniu taryfy."; 8) w § 24 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "1. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek odbiorcy, przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w § 7 ust. 1-3, mogą prowadzić rozliczenia, w których zamiast ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła stosuje się tylko ceny ciepła nie przekraczające wartości obliczonej według wzoru:"; 9) § 26 otrzymuje brzmienie: "§ 26. 1. W przypadku nowo tworzonych przedsiębiorstw energetycznych lub podjęcia przez istniejące przedsiębiorstwa energetyczne nowego rodzaju działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, podstawę do określenia jednostkowych kosztów, o których mowa w § 12-15 i § 30, stanowią koszty planowane w okresie kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych od podjęcia: 1) działalności gospodarczej przez nowo utworzone przedsiębiorstwo energetyczne lub 2) nowego rodzaju działalności gospodarczej. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa energetyczne opracowują pierwszą taryfę dla ciepła zgodnie z zasadami określonymi w art. 45 ustawy."; 10) w § 30 w ust. 1 w pkt 2 lit. a) po wyrazach "wskazań ciepłomierza" dodaje się wyrazy "lub wodomierza"; 11) § 38 otrzymuje brzmienie: "§ 38. 1. Koszty zakupu ciepła dostarczonego do budynku lub wytworzenia ciepła w kotłowni lokalnej znajdującej się w budynku rozlicza z indywidualnymi odbiorcami w lokalach znajdujących się w tym budynku właściciel budynku lub zarządca działający na podstawie umowy o zarządzanie budynkiem, zwany dalej "zarządzającym". 2. Rozliczenia, o których mowa w ust. 1, może prowadzić przedsiębiorstwo energetyczne lub inna osoba albo jednostka organizacyjna, na podstawie odrębnej umowy zawartej z właścicielem lub zarządzającym budynkiem."; 12) w § 40: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Udział opłat stałych w łącznych opłatach, o których mowa w ust. 1, ponoszonych w okresie rozliczeniowym, nie może być wyższy niż 50%.", b) skreśla się ust. 3, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Odczyty wskazań urządzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, przeprowadza się co najmniej raz w roku, w terminach określonych przez zarządzającego budynkiem."; 13) w § 41 skreśla się ust. 2; 14) w § 44: a) w ust. 3 w pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) liczba osób zameldowanych w lokalu.", b) w ust. 4 w pkt 2 w oznaczeniu symboli Lu i Lo po wyrazie "zameldowanych" skreśla się wyrazy "na pobyt stały"; 15) w § 51 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Określa się następujące wysokości upustów, o których mowa w ust. 1: 1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1, za każdą rozpoczętą dobę niedogrzewania, w wysokości stanowiącej równowartość: a) jednej trzydziestej opłaty miesięcznej za ogrzewanie, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu nie przekroczyło 2°C w stosunku do temperatury obliczeniowej, b) jednej piętnastej opłaty miesięcznej za ogrzewanie, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu przekroczyło 2°C w stosunku do temperatury obliczeniowej, 2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2, za każdą rozpoczętą dobę, w której wystąpiło zaniżenie temperatury ciepłej wody użytkowej, w wysokości stanowiącej równowartość: a) jednej trzydziestej opłaty miesięcznej za ciepło na podgrzewanie wody użytkowej, jeżeli temperatura wody nie była niższa od 40°C, b) jednej piętnastej opłaty miesięcznej za ciepło na podgrzewanie wody użytkowej, jeżeli temperatura wody była niższa od 40°C."; 16) w § 52: a) w ust. 1 po wyrazach "do rozliczenia" skreśla się wyraz "rocznych", b) w ust. 3 wyrazy "rok obrotowy" zastępuje się wyrazami "okres rozliczeniowy"; 17) w § 55 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W uzasadnionych przypadkach, gdy wymaga tego ochrona interesów indywidualnych odbiorców w lokalach, w okresie nie dłuższym niż 3 lata od dnia wejścia w życie rozporządzenia, zarządzający budynkiem może: 1) ustalać uśrednione opłaty za ogrzewanie i podgrzewanie wody użytkowej dla więcej niż jednego budynku, w celu ograniczenia wzrostu opłat ponoszonych przez indywidualnych odbiorców w lokalach, 2) prowadzić rozliczenia, o których mowa w § 40 i 44: a) na podstawie średniej ilości ciepła dostarczonego do instalacji odbiorczych w budynku, określonej w oparciu o dane z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych; w przypadku braku danych za trzy okresy rozliczeniowe - na podstawie danych z krótszego okresu, b) według dotychczasowych zasad - w budynkach częściowo wyposażonych w urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania i kosztów podgrzewania wody wodociągowej, 3) pobierać opłaty zmienne za ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej przez 12 miesięcy okresu rozliczeniowego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 9 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za używanie linii, urządzeń lub sieci telekomunikacyjnej oraz zakresu zwolnień od tych opłat. (Dz. U. Nr 30, poz. 292) Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za używanie linii, urządzeń lub sieci telekomunikacyjnej oraz zakresu zwolnień od tych opłat (Dz. U. Nr 111, poz. 534) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: "§ 1a. Podmiot, który uzyskał zezwolenie na zakładanie i używanie sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego typu stacjonarnego, służącej do świadczenia usług telefonicznych międzystrefowych na obszarze kraju, uiszcza opłatę roczną za używanie tej sieci w wysokości stanowiącej 0,08% przychodów uzyskanych ze świadczenia usług telefonicznych międzystrefowych w roku poprzednim.", 2) w § 2 dodaje się ust. 3-5 w brzmieniu: "3. Opłatę, o której mowa w § 1a, podmiot uiszcza w ratach kwartalnych do końca danego kwartału na podstawie przychodów, uzyskanych ze świadczenia usług telefonicznych międzystrefowych, obliczonych przez siebie na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 4. Dokumentem potwierdzającym wysokość przychodów, o których mowa w ust. 3, przyjętych do wyliczenia należnej opłaty, jest zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe podmiotu. W przypadku gdy zatwierdzenie sprawozdania nastąpi w terminie późniejszym niż pierwszy kwartał, należną opłatę oblicza się na podstawie danych wstępnych, a następnie koryguje, jeśli dane te uległy zmianie. 5. W przypadku wystąpienia nadpłaty lub konieczności dopłaty z powodu korekty danych, o której mowa w ust. 4, płatność dokonywana jest niezwłocznie." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 12 marca 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w centralnych rejestrach prowadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 30, poz. 293) Na podstawie art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) zarządza się, co następuje: § 1. Centralny Rejestr Ubezpieczonych, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228), zwanej dalej ustawą, zawiera następujące dane: 1) dane dotyczące ubezpieczonego: PESEL, NIP, rodzaj dokumentu, o którym mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, i numer tego dokumentu, nazwisko, pierwsze i drugie imię, data urodzenia, nazwisko rodowe, obywatelstwo, płeć, a w przypadku cudzoziemców - posiadanie karty stałego lub czasowego pobytu albo statusu uchodźcy, 2) dane adresowe odpowiednio do zameldowania, zamieszkania, do korespondencji: kod pocztowy, miejscowość, gmina, powiat, województwo, ulica, numer domu, numer lokalu, skrytka pocztowa, a także inne formy kontaktu: numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej, a dla celów wypłaty świadczeń - konto bankowe ubezpieczonego i numer rachunku ubezpieczonego, 3) dane dotyczące podlegania ubezpieczeniu: tytuł ubezpieczenia, rodzaj ubezpieczenia, data objęcia ubezpieczeniem, data wyrejestrowania z ubezpieczenia, stopień pokrewieństwa/powinowactwa z pracodawcą/zleceniodawcą, pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym z pracodawcą/zleceniodawcą, praca w szczególnych warunkach/szczególnym charakterze, wykonywany zawód, wykształcenie, wymiar czasu pracy, stanowiska pracy górniczej, 4) stopień niepełnosprawności: stopień niepełnosprawności i okres, na jaki został orzeczony, stopień niezdolności do pracy. § 2. Centralny Rejestr Płatników Składek, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 4 ustawy, zawiera następujące dane: 1) dane płatnika składek: NIP, REGON, PESEL, nazwa skrócona, rodzaj dowodu tożsamości i jego numer, nazwisko, pierwsze i drugie imię, data i miejsce urodzenia, obywatelstwo, nazwa/firma zgodna z aktem konstytucyjnym podmiotu, nazwa organu założycielskiego, rodzaj uprawnienia do prowadzenia działalności, numer uprawnienia do prowadzenia działalności, nazwa organu rejestrowego/ewidencyjnego wydającego uprawnienia, data wpisu do rejestru - ewidencji/wydania uprawnienia, numer wpisu do rejestru/uprawnienia, data rozpoczęcia wykonywania działalności, data powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, przyczyna wyrejestrowania, data wyrejestrowania, numery rachunków bankowych płatnika, 2) dane adresowe: typ adresu (siedziby, zamieszkania, do korespondencji) oraz kod pocztowy, miejscowość, gmina, powiat, województwo, ulica, numer domu, numer lokalu, skrytka pocztowa, a także inne formy kontaktu: numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej, 3) dane o biurze rachunkowym: NIP, REGON, nazwa skrócona, 4) szczególny status zakładu: status zakładu pracy chronionej/aktywności zawodowej oraz daty otrzymania i utraty tego statusu. § 3. Centralny Rejestr Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 5 ustawy, zawiera następujące dane: 1) dane członka funduszu: PESEL, NIP, rodzaj dowodu tożsamości, numer dowodu tożsamości, nazwisko, imię pierwsze i drugie, data urodzenia, 2) informacje o członkostwie w otwartym funduszu emerytalnym, zwanym dalej OFE: data i godzina zawarcia umowy z OFE, sposób zawarcia umowy z OFE, data wyrejestrowania z OFE, identyfikator OFE. § 4. Centralny Rejestr Otrzymujących Emerytury z Zakładów Emerytalnych, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 6 ustawy, zawiera odpowiednie dane określone w § 3 oraz dane dotyczące świadczenia. § 5. Prowadzony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 7 ustawy Centralny Rejestr Członków Rodziny Ubezpieczonych Uprawnionych do Ubezpieczenia Zdrowotnego, który łącznie z rejestrem wymienionym w § 1 służy do współpracy określonej odrębnymi przepisami z Kasami Chorych, zawiera następujące dane: 1) dane identyfikacyjne członka rodziny i przebieg ubezpieczenia: PESEL, rodzaj i numer dokumentu, nazwisko, pierwsze imię, stopień pokrewieństwa z ubezpieczonym, stopień niepełnosprawności, pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą ubezpieczoną, pozostawanie na wyłącznym utrzymaniu ubezpieczonego, data uzyskania/utraty uprawnień do ubezpieczenia zdrowotnego przez członka rodziny, 2) adres zamieszkania członka rodziny: kod pocztowy, miejscowość, gmina, powiat, województwo, ulica, numer domu, numer lokalu, a także inne formy kontaktu: numer telefonu, numer faksu, adres poczty elektronicznej, 3) członkostwo w Kasach Chorych: identyfikator Kasy Chorych, data przystąpienia do Kasy, data wystąpienia z Kasy. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 16 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa. (Dz. U. Nr 30, poz. 294) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa (Dz. U. Nr 96, poz. 447, z 1997 r. Nr 39, poz. 243 i z 1998 r. Nr 42, poz. 250) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: "8) parkach narodowych."; 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia po tabeli I dodaje się tabelę IA w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Pracownik zatrudniony w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia wymienionego w § 1, w dniu 31 grudnia 1998 r. zachowuje prawo do nagrody jubileuszowej i jednorazowej odprawy pieniężnej z tytułu przejścia na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, na zasadach i w wysokości przewidzianej w przepisach ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306 i Nr 126, poz. 830 oraz z 1999 r. Nr 13, poz. 113). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 16 marca 1999 r. (poz. 294) "IA. Tabela stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników parków narodowych Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje+ wykształcenieliczba lat pracy 123456 Służba Parków Narodowych 1Dyrektor parku narodowegoXVIII-XX9według odrębnych przepisów 2Zastępca dyrektora parku narodowego, główny księgowyXVI-XIX8 3Radca prawny, główny specjalista do spraw ochrony przyrody, gospodarki rezerwatowej lub dydaktykiXIV-XVII6 4Zastępca głównego księgowegoXIII-XVI5 5Kierownik działu, kierownik zespołu do spraw ochrony przyrody, gospodarki rezerwatowej lub dydaktykiXIII-XVI5 6Nadleśniczy, konserwator obrębu ochronnegoXII-XVI6 7Kierownik sekcji do spraw ochrony przyrody, gospodarki rezerwatowej lub dydaktykiXIII-XV4 8Starszy specjalista do spraw ochrony przyrody, gospodarki rezerwatowej lub dydaktykiXII-XV- 9Kierownik gospodarstwa szkółkarskiego, kierownik ośrodka hodowli zwierzątXI-XV5 10Specjalista do spraw ochrony przyrody, gospodarki rezerwatowej lub dydaktykiXI-XIV- 11Komendant Straży ParkuX-XIV4 12Leśniczy, konserwator obwodu ochronnegoIX-XIV4 13Adiunkt, kustosz muzeum, kierownik ośrodka dydaktyczno-muzealnegoIX-XIV3 14Zastępca komendanta Straży Parku, dowódca grupy terenowej Straży ParkuIX-XIII3 15Kierownik zbiornicy muzealnejIX-XII2 16Starszy strażnik Straży ParkuVIII-XII- 17Referent techniczno-leśnyVIII-XII- 18Strażnik Straży ParkuVII-XI- 19Podleśniczy, starszy strażnikVII-XI3 20Starszy hodowca ośrodka hodowli zwierzątVI-X2 21Strażnik, przewodnikVI-X- 22Hodowca ośrodka hodowli zwierzątV-IX- Stanowiska pomocnicze 1Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXVI-XVIII8wyższe6 2Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe6 3Kierownik działu, kierownik zespołuXIII-XVI5wyższe5 4Starszy specjalistaXII-XV-wyższe5 5Kierownik sekcjiXIII-XV4wyższe4 średnie6 6Kierownik zespołu magazynówXII-XIV4średnie4 7SpecjalistaXI-XIV-wyższe3 8Kierownik warsztatuX-XII3średnie4 9Starszy inspektor, starszy asystent, samodzielny księgowyXI-XIII-wyższe2 średnie4 10Zastępca kierownika warsztatuIX-XI2średnie3 11Operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 12Starszy kasjer, starszy księgowyVIII-XII-średnie3 13Samodzielny referent, księgowy, sekretarkaVIII-XI-wyższe- średnie2 14Inspektor, starszy laborant, asystentVIII-XI-średnie3 15ZaopatrzeniowiecVIII-XI-średnie- 16Kierownik magazynu, kierownik kotłowniIX-X2średnie3 17Starszy referent, laborantVIII-X-średnie2 18Starszy magazynier, starsza maszynistka, kasjerVIII-IX-średnie- 19Referent, młodszy księgowyVII-VIII-średnie- 20Magazynier, starsza telefonistka, maszynistka, pomoc laboratoryjna, recepcjonistkaVII-VIII-średnie- 21TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania zawodu Stanowiska robotnicze i obsługi 1Drwal motorniczyIX-XII-podstawowe + kurs specjalistyczny- 2Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów 3Elektronik naprawy sprzętu elektronicznegoIX-XI-średnie techniczne1 4Operator ciągników, maszyn i urządzeń leśnych, flisak, rybak jeziornyVIII-XI-podstawowe + kurs specjalistyczny- 5DrwalVI-XI-podstawowe + kurs specjalistyczny- 6Preparator w muzeumVII-XI-średnie- zasadnicze2 7Kierowca samochodu ciężarowego, kierowca samochodu dostawczego (terenowego)IX-X-według odrębnych przepisów 8Wozak-zrywkarzVIII-X-podstawowe + kurs specjalistyczny- 9Mechanik naprawy maszyn i urządzeń leśnych oraz pojazdów samochodowychVII-X-zasadnicze1 10Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, ślusarz-spawacz, elektryk, stolarz, tapicer, szklarz, malarz, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 11Monter instalacji sanitarnych i wodociągowych, blacharz, dekarz, murarz, cieślaVIII-IX-zasadnicze- 12Szkółkarz, ogrodnikVI-IX-podstawowe + kurs specjalistyczny1 13Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 14Operator urządzeń powielających, robotnik magazynowy, robotnik transportowyVI-VIII-podstawowe- 15Wyłuszczarz, robotnik leśnyVII-VIII-podstawowe + kurs specjalistyczny- 16Robotnik melioracyjny, wozak, rybak hodowcaV-VII-podstawowe + kurs specjalistyczny- 17Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 18Portier, dozorca, woźnyIV-V-podstawowe- 19SprzątaczkaIII-IV-podstawowe-" Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 17 marca 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym wytwarzaniu, przetwarzaniu, obrocie lub składowaniu niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz oraz dodatków do pasz. (Dz. U. Nr 30, poz. 295) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, działalność polegająca na zarobkowym wytwarzaniu pasz i dodatków do pasz pochodzenia zwierzęcego może być prowadzona wyłącznie w specjalnie do tego celu przeznaczonych obiektach, zwanych dalej "wytwórniami pasz", albo w zakładach utylizacyjnych. 2. Działalność polegająca na zarobkowym wytwarzaniu karmy dla zwierząt domowych może być prowadzona wyłącznie w wytwórniach pasz. § 2. Warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu działalności, o której mowa w § 1 ust. 1 i § 13, w zakładach utylizacyjnych określają przepisy w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych przy zbieraniu, przetwarzaniu, grzebaniu lub spalaniu zwłok zwierzęcych i ich części oraz odpadów poubojowych. § 3. Wytwórnie pasz powinny być odgrodzone od dróg publicznych, budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego i innych obiektów, a w szczególności ubojni i rzeźni, szczelną przegrodą o wysokości co najmniej 2,2 m i położone w odległości co najmniej 50 m od tych obiektów. § 4. 1. W wytwórni pasz powinny być w szczególności: 1) odrębne pomieszczenia do: a) przyjmowania i składowania surowców paszowych, b) wytwarzania pasz i dodatków do pasz pochodzenia zwierzęcego, c) składowania wytworzonych produktów, 2) urządzenia do czyszczenia i odkażania środków transportu i pojemników, w których przewożone są surowce paszowe, 3) laboratorium do przeprowadzania podstawowych analiz, 4) urządzenia do niszczenia nie przetworzonych surowców paszowych, 5) urządzenia do niszczenia odpadów powstałych podczas procesu produkcji, które nie mogą być wprowadzone do innych pokarmów zwierzęcych ze względu na zdrowie zwierząt lub ludzi, 6) sanitariaty, przebieralnie i umywalnie dla personelu. 2. Pomieszczenia wytwórni pasz powinny być zabezpieczone przed dostępem zwierząt, a w szczególności ptaków, gryzoni i owadów. 3. W przypadku gdy wytwórnia pasz nie jest wyposażona w urządzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie przetworzone surowce paszowe powinny być niezwłocznie przekazane do zakładu utylizacyjnego. § 5. Ściany i podłogi pomieszczeń, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, powinny być wykonane z materiałów nienasiąkliwych, nieprzepuszczalnych i zmywalnych, umożliwiających łatwe czyszczenie i dezynfekcję, a podłogi powinny być ułożone w sposób ułatwiający odprowadzenie płynów. § 6. 1. Rozmieszczenie pomieszczeń w wytwórni pasz powinno wykluczać możliwość zanieczyszczenia produktu i zapewnić utrzymanie całkowitego rozdziału stref: surowca, półproduktu i produktu gotowego. 2. Osoby pracujące w pomieszczeniach do przyjmowania i składowania surowców paszowych nie mogą wejść do pomieszczeń, w których wytwarzane są pasze i dodatki do pasz pochodzenia zwierzęcego, bez uprzedniej zmiany odzieży roboczej i obuwia albo ich uprzedniego odkażenia. 3. Narzędzia i sprzęt używane w pomieszczeniach do przyjmowania i składowania surowców paszowych nie mogą być przenoszone do pomieszczeń, w których wytwarzane są pasze i dodatki do pasz pochodzenia zwierzęcego. § 7. Surowce paszowe powinny być przetworzone niezwłocznie po ich przyjęciu. § 8. 1. Środki transportu i pojemniki, używane do transportu surowców paszowych, powinny być oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdym użyciu. 2. W pomieszczeniach wytwórni pasz należy systematycznie, nie rzadziej jednak niż raz na 6 miesięcy, przeprowadzać dezynsekcję i deratyzację. 3. Ścieki powstałe w pomieszczeniach do przyjmowania i składowania surowców paszowych powinny być zneutralizowane w sposób wykluczający pozostanie w nich patogenów. § 9. 1. Surowce do produkcji półwilgotnej karmy dla zwierząt domowych powinny pochodzić od zwierząt, których mięso zostało uznane za zdatne do spożycia, oraz być poddane obróbce cieplnej w sposób zapewniający osiągnięcie temperatury wewnętrznej co najmniej 90°C. 2. Karma dla zwierząt domowych w puszkach powinna być poddana sterylizacji o wartości cieplnej Fo 3,0. 3. Surowce do produkcji karmy dla zwierząt futerkowych powinny pochodzić od zwierząt, których mięso zostało uznane za zdatne do spożycia. 4. Karma, o której mowa w ust. 1, powinna być wprowadzana do obrotu w szczelnych opakowaniach. § 10. 1. Sucha karma dla zwierząt domowych powinna być sporządzana z surowców pochodzących ze zwierząt, których mięso zostało uznane za zdatne do spożycia lub o ograniczonej przydatności do spożycia. 2. Karma, o której mowa w ust. 1, powinna być poddana obróbce cieplnej w sposób zapewniający osiągnięcie temperatury wewnętrznej co najmniej 90°C, chyba że surowce użyte do produkcji tej karmy zostały uprzednio poddane takiej obróbce. § 11. 1. Podmiot wprowadzający do obrotu pasze, w tym również karmę dla zwierząt domowych, oraz dodatki do pasz pochodzenia zwierzęcego powinien zapewnić, aby odpowiadały one warunkom mikrobiologicznym określonym w załączniku do rozporządzenia. 2. Do obrotu jako pasza i dodatki do pasz pochodzenia zwierzęcego dla zwierząt przeżuwających nie może być wprowadzane przetworzone białko ssaków. § 12. 1. Pasze, w tym również karma dla zwierząt domowych, oraz dodatki do pasz pochodzenia zwierzęcego powinny być zamknięte w szczelnych opakowaniach i składowane w zamkniętych pomieszczeniach zabezpieczonych przed dostępem gryzoni, ptaków i owadów. 2. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, należy systematycznie, nie rzadziej jednak niż raz na 6 miesięcy, przeprowadzać dezynsekcję i deratyzację. 3. Środki transportu używane do przewozu towarów wymienionych w ust. 1 powinny być szczelne i zabezpieczone przed dostępem gryzoni i ptaków. § 13. 1. Działalność polegająca na zarobkowym przetwarzaniu niejadalnych surowców zwierzęcych może być prowadzona wyłącznie w zakładach utylizacyjnych albo w specjalnie do tego celu przeznaczonych obiektach, zwanych dalej "zakładami przetwórczymi". 2. Niejadalne surowce zwierzęce pochodzące ze zwłok zwierzęcych i ich części lub zwierząt, których mięso zostało uznane za niezdatne do spożycia, albo od zwierząt chorych, podejrzanych o zakażenie lub pochodzących z obszarów, na których występuje choroba zakaźna, mogą być przetwarzane wyłącznie w zakładach utylizacyjnych. § 14. 1. W zakładach przetwórczych powinny być w szczególności: 1) wydzielone pomieszczenia do składowania i przetwarzania niejadalnych surowców zwierzęcych, ze ścianami i podłogą wykonaną z materiałów nienasiąkliwych, nieprzepuszczalnych i zmywalnych w sposób umożliwiający łatwe czyszczenie i dezynfekcję, 2) urządzenia do niszczenia odpadów powstałych podczas procesu produkcji, które nie mogą być wprowadzone do innych pokarmów zwierzęcych ze względu na zdrowie zwierząt lub ludzi, 3) urządzenia do spalania albo niszczenia materiałów użytych do opakowań niejadalnych surowców zwierzęcych, 4) inne urządzenia w zależności od rodzaju przetwarzanych niejadalnych surowców zwierzęcych. 2. W przypadku gdy zakład przetwórczy nie jest wyposażony w urządzenia do niszczenia nie zużytych niejadalnych surowców zwierzęcych pozostałych po produkcji, surowce te powinny być niezwłocznie przekazane do zakładu utylizacyjnego. § 15. Niejadalne surowce zwierzęce powinny być przetworzone niezwłocznie po ich przyjęciu. § 16. 1. Środki transportu i pojemniki używane do przewożenia niejadalnych surowców zwierzęcych powinny być oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdym użyciu. 2. Materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny być spalone albo zniszczone w zakładzie przetwórczym. 3. Ścieki powstałe w pomieszczeniach do składowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny być zneutralizowane w sposób wykluczający pozostanie w nich patogenów. § 17. Nie przetworzona wełna owcza, włosy zwierząt przeżuwających, szczecina świńska, pióra i części piór wprowadzane do obrotu powinny być suche i opakowane. § 18. 1. Produkty wytworzone z nawozów naturalnych powinny być składowane w taki sposób, aby nie ulegały zakażeniu lub zanieczyszczeniu oraz zawilgoceniu, a w szczególności w szczelnych i odizolowanych silosach lub odpowiednio zamkniętych opakowaniach. 2. Podmiot wprowadzający do obrotu produkty wytworzone z nawozów naturalnych powinien zapewnić, aby odpowiadały one warunkom mikrobiologicznym określonym w załączniku do rozporządzenia. § 19. W stanie nie przetworzonym do obrotu może być wprowadzany wyłącznie nawóz naturalny pochodzący od kur i zwierząt jednokopytnych z obszarów, na których nie stwierdzono przypadków choroby zakaźnej zwierząt. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 marca 1999 r. (poz. 295) WARUNKI MIKROBIOLOGICZNE, JAKIE POWINNY SPEŁNIAĆ PASZE I DODATKI DO PASZ POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO Próbki pasz i dodatków do pasz pochodzenia zwierzęcego, pobrane podczas lub po ustalonym okresie składowania, powinny spełniać następujące warunki mikrobiologiczne: Clostridium perfringens (*) - nieobecne w 1 g produktu; Salmonelle - nieobecność w 25 g przy: n = 5, C = 0, m = 0, M = 0; Enterobacteriacea: n = 5, C = 2, m = 10, M = 3×102 w 1 g, gdzie: n = liczba próbek, m = wielkość progowa dla liczby bakterii; wynik uznany jest za zadowalający, jeśli liczba bakterii we wszystkich próbkach jednostkowych nie przekroczy liczby m. M = wartość maksymalna liczby bakterii; wynik uznany jest za niezadowalający, jeśli liczba bakterii w jednej lub więcej próbek jednostkowych wynosi M lub więcej. C = liczba próbek jednostkowych, w których liczba bakterii może wynosić między m a M; wynik jest nadal uznany za zadowalający, jeśli liczba bakterii w pozostałych próbkach jednostkowych wynosi m lub mniej od m. (*) Nie dotyczy karm dla zwierząt domowych oraz produktów wytworzonych z nawozów naturalnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie kwalifikacji osób wykonujących badanie zwierząt rzeźnych i mięsa. (Dz. U. Nr 30, poz. 296) Na podstawie art. 44 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do badania zwierząt rzeźnych i mięsa może zostać wyznaczony wyłącznie lekarz weterynarii co najmniej z rocznym okresem wykonywania zawodu, w tym dwumiesięczną praktyką w rzeźnianym obwodzie badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz jednomiesięczną praktyką w laboratorium higieny mięsa. § 2. 1. Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w zakresie: 1) sprawdzenia, czy zwierzęta nie są zmęczone lub nadmiernie pobudzone, 2) sprawdzenia, czy zwierzęta nie wykazują objawów choroby, 3) mierzenia wewnętrznej ciepłoty ciała zwierząt, 4) znakowania dla celów identyfikacyjnych tusz i ich części, 5) oględzin tusz, głów, narządów wewnętrznych, 6) rutynowego nacinania węzłów chłonnych i tkanek, 7) wykrywania włośni może wykonywać osoba nie posiadająca tytułu lekarza weterynarii, zwana dalej "kontrolerem higieny mięsa". 2. Kontrolerem higieny mięsa może zostać osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) posiada tytuł zawodowy: a) weterynaryjnego kontrolera sanitarnego lub b) technika weterynarii, 2) w trakcie uzyskiwania tytułu zawodowego, o którym mowa w pkt 1, odbyła szkolenie, którego ramowy program określa załącznik do rozporządzenia, oraz 3) odbyła trzymiesięczną praktykę we wskazanym przez wojewódzkiego lekarza weterynarii rzeźnianym obwodzie badania zwierząt rzeźnych i mięsa. § 3. Osoby, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia posiadają kwalifikacje nabyte na podstawie dotychczasowych przepisów, mogą do dnia 31 grudnia 2010 r. wykonywać następujące badania: 1) oglądacz zwierząt rzeźnych i mięsa - w zakresie określonym w § 2 ust. 1, 2) oglądacz co do włośni - w zakresie określonym w § 2 ust. 1 pkt 7. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 24 marca 1999 r. (poz. 296) RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA KONTROLERÓW HIGIENY MIĘSA Lp.TematyMinimalna ilość godzin wykładowychMinimalna ilość godzin ćwiczeń 1Wiadomości wstępne: cel i znaczenie badania zwierząt rzeźnych i mięsa; historia tego badania3- 2Przepisy prawne dotyczące organizacji i zakresu zadań Inspekcji Weterynaryjnej21- 3Zwierzęta rzeźne, ich skup i transport; znakowanie i identyfikacja; świadectwa miejsca pochodzenia i zdrowia34 4Podstawy anatomii i fizjologii zwierząt rzeźnych, budowa i czynności ciała zwierzęcego, układ i rozmieszczenie narządów wewnętrznych ze szczególnym uwzględnieniem węzłów chłonnych oraz struktury mięśni4956 5Znamiona zdrowia u zwierząt żywych, normalny wygląd i właściwości poszczególnych narządów i części tuszy zwierzęcia po uboju2835 6Podstawy anatomii i fizjologii patologicznej; choroby i wady mające znaczenie dla badania zwierząt rzeźnych i mięsa ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych i pasożytniczych2835 7Właściwości fizykochemiczne mięsa; zmiany zachodzące w tuszy zwierzęcia po uboju; klasyfikacja tusz mięsnych i ich czystości714 8Rzeźnie i ich rodzaje; ubój zwierząt1428 9Rutynowe badanie przedubojowe zwierząt735 10Rutynowe badanie poubojowe mięsa21174 11Badanie na włośnie; objawy włośnicy u zwierząt i ludzi; pobieranie prób do badań na włośnie735 12Badania laboratoryjne mięsa; pobieranie prób do badań laboratoryjnych728 13Ocena i znakowanie mięsa37 14Dokumentacja badania zwierząt rzeźnych i mięsa77 15Postępowanie z mięsem o ograniczonej przydatności do spożycia oraz niezdatnym do spożycia714 16Sposoby oczyszczania i odkażania miejsca postoju i uboju zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi, jak również narzędzi i przedmiotów użytych przy uboju i badaniu714 17System HACCP w rzeźniach714 Razem:226500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie standardów technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie. (Dz. U. Nr 30, poz. 297) Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wprowadza się na obszarze kraju jednolite standardy techniczne dla opracowań geodezyjnych, kartograficznych i krajowego systemu informacji o terenie. 2. Przez standardy techniczne rozumie się przepisy lub normy techniczne, ustanowione w formie instrukcji technicznych. 3. Wykaz standardów technicznych określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Jednolite standardy techniczne stosuje się przy: 1) zakładaniu, modernizacji i konserwacji osnowy geodezyjnej, grawimetrycznej i magnetycznej, 2) wykonywaniu i aktualizacji mapy zasadniczej, 3) wykonywaniu geodezyjnej ewidencji sieci technicznego uzbrojenia terenu i uzgadnianiu projektów usytuowania tych sieci, 4) wykonywaniu fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju na potrzeby państwa, 5) wykonywaniu i aktualizacji map topograficznych i map tematycznych na potrzeby państwa, 6) wykonywaniu i prowadzeniu ewidencji gruntów i budynków (katastru nieruchomości), 7) przeprowadzaniu powszechnej taksacji nieruchomości, 8) prowadzeniu państwowego rejestru granic Rzeczypospolitej Polskiej oraz granic administracyjnych jednostek terytorialnego podziału administracyjnego kraju, 9) wykonywaniu wszelkich opracowań geodezyjnych dla celów prawnych i projektowych, 10) zakładaniu i prowadzeniu baz danych wchodzących w skład krajowego systemu informacji o terenie, 11) prowadzeniu zasobu geodezyjnego i kartograficznego na szczeblu centralnym, wojewódzkim i powiatowym. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. (poz. 297) WYKAZ STANDARDÓW TECHNICZNYCH 1. Instrukcje techniczne: "O-1 Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych" i "O-2 Ogólne zasady opracowania map dla celów gospodarczych", wprowadzone do stosowania zarządzeniem nr 1 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (GUGiK) z dnia 9 lutego 1979 r., zmienione zarządzeniem nr 4 Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz. Urz. GUGiK Nr 2, poz. 5). 2. Instrukcja techniczna "O-3 Zasady kompletowania dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 1 Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 4 lutego 1992 r. 3. Instrukcja techniczna "O-4 Zasady prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 10 lipca 1987 r. 4. Instrukcja techniczna "G-1 Pozioma osnowa geodezyjna", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 4 Prezesa GUGiK z dnia 19 lutego 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz. Urz. GUGiK Nr 2, poz. 6). 5. Instrukcja techniczna "G-2 Wysokościowa osnowa geodezyjna", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 4 Prezesa GUGiK z dnia 11 kwietnia 1980 r., zmieniona zarządzeniem nr 6 Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz. Urz. GUGiK Nr 2, poz. 7). 6. Instrukcja techniczna "G-3 Geodezyjna obsługa inwestycji", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 5 Prezesa GUGiK z dnia 11 kwietnia 1980 r. 7. Instrukcja techniczna "G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 7 Prezesa GUGiK z dnia 28 czerwca 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 7 Prezesa GUGiK z dnia 23 lipca 1983 r. (Dz. Urz. GUGiK Nr 2, poz. 8). 8. Instrukcja techniczna "K-1 Mapa zasadnicza", wprowadzona do stosowania zarządzeniem Prezesa GUGiK z dnia 9 lutego 1979 r., zmieniona zarządzeniem nr 1 Prezesa GUGiK z dnia 24 lutego 1984 r. (Dz. Urz. GUGiK Nr 1, poz. 1). *) 9. Instrukcja techniczna "K-2 Mapy topograficzne do celów gospodarczych", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 3 Prezesa GUGiK z dnia 9 lutego 1979 r. 10. Instrukcja techniczna "K-3 Mapy tematyczne", wprowadzona do stosowania zarządzeniem nr 1 Prezesa GUGiK z dnia 12 stycznia 1980 r. 11. Instrukcja techniczna "K-1 Podstawowa mapa kraju", wprowadzona do stosowania przez Głównego Geodetę Kraju pismem z dnia 16 maja 1995 r.*) 12. Instrukcja techniczna "K-1 Mapa zasadnicza", wydana w 1998 r. przez Głównego Geodetę Kraju. 13. Instrukcja techniczna "G-7 Geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu", wydana w 1998 r. przez Głównego Geodetę Kraju. *) Przepisy obowiązują tylko przy aktualizacji istniejącej mapy zasadniczej, wykonanej według tych przepisów, do czasu jej modernizacji i przekształcenia do postaci numerycznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad okresowego opiniowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz trybu wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii służbowych. (Dz. U. Nr 30, poz. 298) Na podstawie art. 36a ust. 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 czerwca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad okresowego opiniowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej oraz trybu wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii służbowych (Dz. U. Nr 63, poz. 402) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej - dla zastępcy komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, komendanta ośrodka szkolenia Państwowej Straży Pożarnej," b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej - dla zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej," c) skreśla się pkt 5; 2) w załączniku do rozporządzenia w części 3 "Ocena pracy" odnośnik otrzymuje brzmienie: "*Wypełnia bezpośredni przełożony." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 marca 1999 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wydanie licencji oraz posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej. (Dz. U. Nr 30, poz. 299) Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady, zakres, tryb i częstotliwość przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wydanie licencji oraz posiadających licencję pracownika ochrony fizycznej, jednostki uprawnione do przeprowadzania badań oraz wzory druków stosowanych w związku z tymi badaniami, jak również wysokość i tryb wnoszenia opłat za te badania. § 2. 1. Badaniom lekarskim i psychologicznym, przeprowadzanym w celu oceny zdolności fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej, podlegają: 1) osoby osób ubiegające się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz 2) osoby posiadające licencję pracownika ochrony fizycznej. 2. Badania lekarskie i psychologiczne przeprowadza się po sprawdzeniu tożsamości osoby badanej. § 3. Wykaz jednostek uprawnionych do przeprowadzania badań, o których mowa w § 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Badania lekarskie i psychologiczne osób, o których mowa w § 2, przeprowadza się na wniosek tych osób. 2. Badania lekarskie i psychologiczne osób, o których mowa w § 2 pkt 2, przeprowadza się także na wniosek pracodawcy. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 2, składa się w jednostce uprawnionej do przeprowadzania badań. § 5. 1. Badanie psychologiczne obejmuje w szczególności ocenę poziomu umysłowego, ocenę osobowości z uwzględnieniem funkcjonowania w sytuacjach trudnych oraz ocenę poziomu dojrzałości społecznej. 2. Zakres badania psychologicznego może zostać poszerzony, jeżeli psycholog uzna to za niezbędne do prawidłowej oceny zdolności psychicznej osoby badanej. 3. Badanie psychologiczne przeprowadzają psycholodzy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w § 3. 4. Po przeprowadzeniu badania psycholog wydaje opinię na formularzu, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 6. Badanie lekarskie obejmuje: 1) badanie ogólne stanu zdrowia, obejmujące w szczególności ocenę układu krążenia i oddechowego oraz ocenę narządu ruchu, 2) badania specjalistyczne: okulistyczne, otolaryngologiczne, psychiatryczne i neurologiczne, 3) inne badania specjalistyczne i badania pomocnicze, zlecone przez lekarza przeprowadzającego badanie ogólne stanu zdrowia, zwanego dalej "lekarzem". § 7. 1. Po przeprowadzeniu badania ogólnego stanu zdrowia oraz na podstawie opinii psychologa i opinii lekarzy specjalistów, a także wyników badań pomocniczych, lekarz wydaje orzeczenie lekarskie na formularzu, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Osoba badana otrzymuje pierwszy egzemplarz orzeczenia lekarskiego, co potwierdza własnoręcznym podpisem w dokumentacji medycznej. 3. Opinię wydaną przez psychologa oraz opinie wydane przez lekarzy specjalistów i wyniki badań pomocniczych oraz drugi egzemplarz orzeczenia lekarskiego lekarz dołącza do dokumentacji medycznej osoby badanej. § 8. 1. W razie stwierdzenia w orzeczeniu lekarskim braku zdolności fizycznej i psychicznej do uzyskania licencji pracownika ochrony fizycznej lub dalszego wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej, lekarz sporządza dodatkowy egzemplarz orzeczenia lekarskiego i przekazuje listem poleconym, z zachowaniem poufności, właściwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu Policji. 2. O przyczynach uzasadniających wydanie orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, lekarz informuje osobę badaną. § 9. Orzeczenie, o którym mowa w § 7 i 8, wpisuje się do ewidencji tych orzeczeń, prowadzonej przez jednostkę przeprowadzającą badania. § 10. 1. Badania, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, przeprowadza się co 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się w okresach krótszych niż 3 lata: 1) jeżeli w orzeczeniu lekarskim wydanym na podstawie przeprowadzonych badań psychologicznych i lekarskich wskazano krótszy termin następnego badania niż 3 lata, 2) po okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 6 miesięcy, 3) na wniosek pracodawcy - w razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań. § 11. Wskazanie w orzeczeniu lekarskim terminu następnego badania krótszego niż 3 lata wymaga uzasadnienia wpisanego do dokumentacji medycznej osoby badanej. § 12. Opłata za badania lekarskie i psychologiczne wynosi 350 zł. § 13. 1. Opłatę za badania lekarskie i psychologiczne ponosi osoba badana, a w przypadkach, o których mowa w § 10 ust. 2 pkt 3 - pracodawca. 2. Opłata, o której mowa w § 12, podlega uiszczeniu przed przystąpieniem do badań w kasie jednostki przeprowadzającej badanie lub na konto bankowe wskazane przez tę jednostkę. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 marca 1999 r. (poz. 299) Załącznik nr 1 WYKAZ JEDNOSTEK UPRAWNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ LEKARSKICH I PSYCHOLOGICZNYCH OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O WYDANIE LICENCJI ORAZ POSIADAJĄCYCH LICENCJĘ PRACOWNIKA OCHRONY FIZYCZNEJ 1) Zespoły Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządów Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w: a) Białymstoku, b) Bydgoszczy, c) Gdańsku, d) Katowicach, e) Kielcach, f) Koszalinie, g) Krakowie, h) Lublinie, i) Łodzi, j) Olsztynie, k) Opolu, l) Poznaniu, ł) Rzeszowie, m) Szczecinie, n) Warszawie, o) Wrocławiu, p) Zielonej Górze 2) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Szpital Specjalistyczny MSWiA w Jeleniej Górze, 3) Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej Ministerstwa Obrony Narodowej: a) Wojskowe Szpitale Kliniczne w: Warszawie, Łodzi, Bydgoszczy, Wrocławiu i Krakowie, b) Wojskowe Szpitale w: Wałczu, Szczecinie, Żarach, Poznaniu, Elblągu, Olsztynie, Ełku, Gliwicach, Lublinie, Przemyślu, Gdańsku-Oliwie, Helu, Dęblinie, c) Wojskowe Specjalistyczne Przychodnie Lekarskie w: Toruniu, Koszalinie, Grudziądzu, Gorzowie Wielkopolskim, Nysie, Białymstoku, Siedlcach, Rzeszowie, Kielcach, Bielsku-Białej, Poznaniu, Świdwinie, Powidzu-Witkowie, Radomiu, Gdyni, Ustce, Świnoujściu, Gubinie. Załącznik nr 2 OPINIA PSYCHOLOGA Ilustracja Załącznik nr 3 ORZECZENIE LEKARSKIE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 30, poz. 300) Na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kwalifikacje wymagane od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej określa taryfikator kwalifikacyjny, stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej może zatrudnić osobę posiadającą niższą, nie więcej niż o jedną czwartą, liczbę lat pracy od wymaganej do zatrudnienia na określonym stanowisku, gdy jest to uzasadnione potrzebami pracodawcy. § 2. 1. Pracownik zatrudniony w publicznych zakładach opieki zdrowotnej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, nie posiadający wymaganych kwalifikacji, może być zatrudniony na dotychczasowym stanowisku (lub stanowisku analogicznym), jeżeli był zatrudniony na tym stanowisku zgodnie z obowiązującymi dotychczas przepisami, jednak nie dłużej niż przez okres 5 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia, w trakcie których obowiązany jest uzupełnić wymagane kwalifikacje. 2. Do pracowników, których kwalifikacje określają odrębne przepisy, stosuje się rozporządzenie w zakresie nie uregulowanym tymi przepisami. 3. Kwalifikacje pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych określają odrębne przepisy. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o wykształceniu: 1) wyższym medycznym, należy przez to rozumieć tytuł zawodowy nadawany absolwentom uczelni medycznych i podstawowych jednostek organizacyjnych innych uczelni, działających w dziedzinie nauk medycznych, 2) średnim medycznym, należy przez to rozumieć tytuł zawodowy nadawany absolwentom publicznych szkół medycznych i niepublicznych szkół medycznych o uprawnieniach szkół publicznych. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy w publicznych zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 37, poz. 162, z 1993 r. Nr 104, poz. 477, z 1994 r. Nr 88, poz. 412 i z 1995 r. Nr 84, poz. 425). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 300) Taryfikator kwalifikacyjny I. PRACOWNICY DZIAŁALNOŚCI PODSTAWOWEJ Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy w zawodzie 1234 1Zastępca kierownika do spraw lecznictwa: zespołu zakładów, zakładu, jednostki organizacyjnej zespołu zakładówlekarz, lekarz stomatolog5) i specjalizacja II stopnia w dziedzinie medycyny8 2Naczelna pielęgniarka- wyższe pielęgniarskie2)5 - inne wyższe2) mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i średnie medyczne 3Ordynator, zastępca ordynatoralekarz, lekarz stomatolog5) i specjalizacja II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny8 4Wojewódzki lekarz kontroli nad orzecznictwem lekarskimlekarz i specjalizacja II stopnia w dziedzinie medycyny klinicznej10 5Kierownik komórki organizacyjnej, zastępca kierownika komórki organizacyjnej- wyższe medyczne i specjalizacja II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny5 - wyższe medyczne i specjalizacja I stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny7 - inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i specjalizacja II stopnia5 - inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i specjalizacja I stopnia7 6Kierownik sekcji szkolenia średniego personelu medycznego w wojewódzkim ośrodku doskonalenia kadr medycznych- wyższe pielęgniarskie2)3 - inne wyższe2) mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i średnie medyczne 7Kierownik komórki organizacyjnej lecznictwa odwykowegowyższe medyczne lub inne wyższe7) mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej oraz kurs-szkolenie specjalistyczne9)5 8Kierownik apteki zakładowejmagister farmacji i specjalizacja II stopnia lub I stopnia7 9Zastępca kierownika apteki zakładowejmagister farmacji i specjalizacja I stopnia4 10Inspektor do spraw gospodarki lekiemmagister farmacji i specjalizacja I stopnia3 11Starszy: asystent, specjalista- wyższe medyczne i specjalizacja II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny lub innej dziedzinie medycznej mającej zastosowanie przy wykonywaniu zadań na określonym stanowisku1)5 - inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i odpowiednia specjalizacja II stopnia Starszy asystent farmaceutycznymagister farmacji3 12Starszy koordynator pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządówwyższe medyczne i przeszkolenie specjalistyczne2 średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne5 13Asystent, specjalista- wyższe medyczne i specjalizacja I stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny3 - inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i odpowiednia specjalizacja I stopnia Asystent farmaceutycznymagister farmacji1 14Koordynator pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządówwyższe medyczne i przeszkolenie specjalistyczne1 średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne2 15Specjalista terapii uzależnieńwyższe medyczne lub inne wyższe7) mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej oraz kurs-szkolenie specjalistyczne9)3 16Inżynier klinicznywyższe techniczne i przeszkolenie specjalistyczne3 17Inspektor ochrony radiologicznej I°według odrębnych przepisów10) 18Młodszy asystentwyższe medyczne13)1 wyższe medyczne lub inne wyższe8) mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej- 19Stażysta: lekarz4), lekarz stomatolog4), farmaceuta4)wyższe medyczne- 20Kapelan szpitalnymagister teologii lub ukończone wyższe seminarium duchowne oraz skierowanie biskupa diecezjalnego- 21Instruktorka przychodni wojewódzkiej do spraw pielęgniarstwa, położnictwawyższe pielęgniarskie5 średnie medyczne i specjalizacja9 22Przełożona pielęgniarek, położnych, zastępczyni przełożonej pielęgniarek, położnych- wyższe pielęgniarskie3 - inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i średnie medyczne średnie medyczne i specjalizacja6 23Kierownik izby porodowejlekarz, wyższe pielęgniarskie3 średnie medyczne i specjalizacja7 24Kierownik: żłobka, komórki opiekuńczo-leczniczej, leczniczo-wychowawczej itp.wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej1)3 średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne6 25Kierownik centralnej sterylizacjiwyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej1)3 - średnie medyczne i kurs kwalifikacyjny6 26Kierownik sekcji statystyki medycznej i dokumentacji chorychwyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy wykonywaniu zadań na określonym stanowisku1)3 27Kierownik: zespołu techników medycznych12), techniczny pracowni stomatologicznejśrednie medyczne7 28Pielęgniarka, położna oddziałowa, zastępczyni pielęgniarki, położnej oddziałowejwyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń w działalności podstawowej i średnie medyczne3 w szpitalu średnie medyczne i specjalizacja5 w szpitalu średnie medyczne i kurs kwalifikacyjny7 w szpitalu 29Inspektor ochrony radiologicznej II° i III°według odrębnych przepisów 30Pielęgniarka, położna koordynująca i nadzorująca pracę innych pielęgniarek i położnychwyższe pielęgniarskie3 średnie medyczne i specjalizacja7 średnie medyczne i kurs kwalifikacyjny10 31Starszy felczer, felczerśrednie medyczne- 32Specjalistka: pielęgniarka, położnawyższe pielęgniarskie i specjalizacja2 średnie medyczne i specjalizacja4 33Specjalista technik dentystycznyśrednie medyczne i specjalizacja zawodowa7 34Specjalista technik radioterapiiśrednie medyczne i specjalistyczne uprawnienia zawodowe10)5 35Starsza: pielęgniarka, położnawyższe pielęgniarskie1 średnie medyczne5 36Starsza: pielęgniarka środowiskowa, położna środowiskowawyższe pielęgniarskie1 średnie medyczne i kurs kwalifikacyjny5 37Starszy pracownik socjalnywyższe o kierunkach określonych odrębnymi przepisami11)- szkoła pracowników socjalnych5 38Starszy: technik medyczny12), dietetyczka, opiekunka dziecięca, higienistka stomatologiczna, ortoptysta, dyspozytor, terapeuta zajęciowy (instruktor terapii zajęciowej), higienistka szkolna, instruktor oświaty zdrowotnej, ratownik medyczny, instruktor higienyśrednie medyczne5 39Perfuzjonistaśrednie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne- 40Starszy instruktor terapii uzależnieńśrednie7) oraz kurs - szkolenie specjalistyczne7)3 41Pielęgniarka środowiskowa, położna środowiskowaśrednie medyczne i kurs kwalifikacyjny3 42Pielęgniarka służby medycyny pracyśrednie medyczne i kurs kwalifikacyjny3 43Pielęgniarka, położnaśrednie medyczne1 44Technik medyczny12), dietetyczka, opiekunka dziecięca, higienistka stomatologiczna, ortoptysta, dyspozytor, instruktor terapii zajęciowej, higienistka szkolna, instruktor oświaty zdrowotnej, ratownik medycznyśrednie medyczne, szkoła masażystów12- 45Technik klinicznyśrednie techniczne i przeszkolenie specjalistyczne1 46Pielęgniarka epidemiologicznawyższe pielęgniarskie3 średnie medyczne i kurs doskonalący5 47Stażystka: pielęgniarka4), położna4)wyższe pielęgniarskie- średnie medyczne- 48Asystentka stomatologicznaśrednie medyczne 49Starszy statystyk medycznyśrednie medyczne lub inne średnie5 50Kierownik transportu wewnętrznegośrednie medyczne lub inne średnie5 51Pracownik socjalnyszkoła pracowników socjalnych- 52Instruktor terapii uzależnieńpodstawowe oraz kurs - szkolenie specjalistyczne9)- 53Asystentka pielęgniarska6)szkoła asystentek pielęgniarskich- 54Higienistka szpitalna6)zasadnicza szkoła higienistek szpitalnych- 55Starsza: sekretarka medyczna, rejestratorka medycznaśrednie5 56Statystyk medyczny, rejestratorka medyczna, sekretarka medycznaśrednie- 57Operator ciśnieniowych sterylizatorów gazowych i parowychśrednie oraz uprawnienia kwalifikacyjne typu E3 miesiące 58Preparator, dezynfektor, wykwalifikowana pomoc stomatologicznaśrednie lub podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe- 59Młodsza pielęgniarka6)kurs młodszych pielęgniarek- 60Przyuczona: pielęgniarka6), dietetyczka6), laborant6)kwalifikacje uzyskane w trybie przepisów przejściowych- 61Przyuczeni: pomoc dentystyczna, dezynfektor i innipodstawowe oraz przeszkolenie zawodowe- 62Sanitariusz szpitalnypodstawowe oraz kurs kwalifikacyjny dla sanitariuszy6 miesięcy 63Starsza: salowa, pomoc laboratoryjnapodstawowe oraz przeszkolenie w miejscu pracy3 64Sanitariusz (noszowy), salowa, fasowaczka, pomoc laboratoryjna, pomoc aptecznapodstawowe oraz przeszkolenie w miejscu pracy- II. PRACOWNICY ADMINISTRACYJNI, TECHNICZNI I EKONOMICZNI 1234 1Kierownik zakładu (zespołu zakładów, jednostki organizacyjnej zespołu zakładów)wyższe6 wyższe i ukończone studia podyplomowe o kierunku zarządzanie w służbie zdrowia3 wyższe i szkolenia zagraniczne3)3 2Zastępca kierownika zakładuwyższe o odpowiednim kierunku5 3Główny księgowywyższe5 w służbach finansowo-księgowych, w tym 3 lata na stanowisku kierownika działu 4Zastępca głównego księgowegowyższe4 średnie ekonomiczne8 5Główny specjalista, asystent kierownika zakładuwyższe o odpowiednim kierunku7 6Radca prawnywedług odrębnych przepisów 7Kierownik komórki organizacyjnejwyższe o odpowiednim kierunku3 średnie o odpowiednim kierunku5 8Starszy specjalista, starszy informatykwyższe o odpowiednim kierunku5 Specjalista, informatyk3 9Specjalista do spraw bezpieczeństwa i higieny pracywedług odrębnych przepisów 10Inspektor do spraw bezpieczeństwa i higieny pracywedług odrębnych przepisów 11Inspektor do spraw obronnych i rezerwwyższe2 średnie5 12Inspektor ochrony przeciwpożarowejwedług odrębnych przepisów 13Starszy: inspektor, rewident zakładowy, księgowy, mistrz, technik informatykwyższe o odpowiednim kierunku1 średnie o odpowiednim kierunku5 14Inspektor, księgowy, technik informatyk, mistrz, starszy kasjerwyższe o odpowiednim kierunku- średnie o odpowiednim kierunku4 15Starszy magazynier, intendent, kasjerśrednie1 16Magazynierśrednie- podstawowe2 17Kierownik świetlicywyższe o odpowiednim kierunku2 średnie o odpowiednim kierunku5 18Starszy bibliotekarzwedług odrębnych przepisów 19Kierownik kancelarii, starszy referentśrednie o odpowiednim kierunku2 20Bibliotekarzwedług odrębnych przepisów 21Referent, archiwista, sekretarkaśrednie- 22Starsza maszynistkaśrednie- 23Maszynistkaśrednie- 24Telefonistkapodstawowe- III. PRACOWNICY GOSPODARCZY I OBSŁUGI 1234 1Laborant w kotłowniśrednie chemiczne- 2Konserwator urządzeń technicznychśrednie techniczne lub zasadnicza szkoła zawodowa o odpowiednim kierunku i przeszkolenie specjalistyczne- 3Starszy mistrzśrednie techniczne lub zasadnicze zawodowe i uprawnienia mistrzowskie5 Mistrz- 4Hydraulik ślusarz, elektromechanik, tokarz, elektryk, spawacz, szef kuchni, operator oczyszczalni ścieków i innizasadnicze zawodowe lub podstawowe i kurs przysposobienia zawodowego- 5Palacz kotłów parowych o nadciśnieniu 0,07 Mpa, wodnych wysokotemperaturowych wraz z urządzeniami pomocniczymiświadectwo czeladnicze lub zasadnicza szkoła zawodowa i uprawnienia kwalifikacyjne typu "E"6 miesięcy 6Palacz kotłów wodnych nisko- i średniotemperaturowych wraz z urządzeniami pomocniczymiświadectwo robotnika wykwalifikowanego w zawodzie palacza i uprawnienia kwalifikacyjne typu "E"6 miesięcy 7Palacz pieców spalania odpadów organicznych, aparaturowy uzdatniania wodypodstawowe i uprawnienia kwalifikacyjne typu "E"6 miesięcy 8Pomocnik palacza, robotnik nawęglania i odżużlowaniapodstawowe i przyuczenie do zawodu- 9Starszy: dozorca, strażnik, portierpodstawowe i przeszkolenie zawodowe3 10Dozorca, strażnik, portier, woźny, dźwigowy, szatniarz, powielaczowy i innipodstawowe i przeszkolenie zawodowe- Objaśnienia oznaczeń: 1) Decyzję w tej sprawie podejmuje kierownik zakładu. 2) Za równorzędne z wykształceniem wyższym może być uznane imiennie przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej szkolenie w ośrodku zagranicznym, trwające co najmniej pół roku i zakończone egzaminem (certyfikat). 3) Dotyczy uznawanych imiennie przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej szkoleń w ośrodkach zagranicznych, trwających co najmniej pół roku i zakończonych egzaminem (certyfikat). 4) Do czasu uzyskania prawa do wykonywania zawodu. 5) Dotyczy zakładu udzielającego wyłącznie świadczeń z zakresu chorób jamy ustnej i twarzoczaszki. 6) Dotyczy wyłącznie osób zatrudnionych w dniu wejścia w życie rozporządzenia. 7) Rodzaj wykształcenia określają zasady naboru na kurs (szkolenie specjalistyczne) w zakresie terapii uzależnień, zatwierdzony przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. 8) Inne wyższe, którego rodzaj pozwalał na podjęcie specjalizacji, określonej zarządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wyższym wykształceniem zatrudnionych w służbie zdrowia i opiece społecznej. 9) Kurs-szkolenie specjalistyczne w zakresie terapii uzależnień, na podstawie programu zatwierdzonego przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. 10) Na podstawie zarządzenia Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z dnia 28 lutego 1987 r. w sprawie rodzajów stanowisk mających istotne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej oraz warunków i trybu nadawania uprawnień koniecznych do ich zajmowania (Monitor Polski Nr 27, poz. 215 i z 1997 r. Nr 73, poz. 698). 11) Ustawa z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zmianami). 12) Zgodnie z wykazem zawodów kształconych w szkołach medycznych, określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie kwalifikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 9). 13) Po uzyskaniu prawa wykonywania zawodu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 marca 1999 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. (Dz. U. Nr 31, poz. 301) Na podstawie art. 21 ust. 3, art. 34 ust. 2 oraz art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Upoważnienie do przeprowadzenia szkolenia przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek wydaje wojewoda na wniosek zainteresowanego podmiotu. 2. Wniosek o wydanie upoważnienia do przeprowadzenia szkolenia przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek powinien zawierać: 1) określenie jednostki organizacyjnej lub osoby ubiegającej się o upoważnienie, 2) określenie zakresu szkolenia, które wnioskodawca zamierza prowadzić, 3) wskazanie, czy upoważnienie ma mieć charakter stały czy jednorazowy, 4) wskazanie kierownika szkolenia lub innej osoby upoważnionej do występowania wobec wojewody w sprawach związanych ze szkoleniem, 5) informację o dotychczasowych szkoleniach prowadzonych przez wnioskodawcę, jeżeli wnioskodawca prowadził uprzednio szkolenia, 6) opis warunków szkolenia, w tym wskazanie miejsca odbywania wykładów i zajęć praktycznych, a także określenie miejsca przechowywania dokumentacji szkolenia i archiwum wydanych dokumentów. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) szczegółowe programy szkolenia, zgodne z odpowiednimi programami, o których mowa w § 2, 2) wykaz kadry wykładowców i instruktorów realizujących zajęcia objęte programem szkolenia, z udokumentowaniem ich kwalifikacji, w tym praktyki uzasadniającej powierzenie obowiązków instruktora w ramach zajęć praktycznych, 3) oświadczenia osób objętych wykazem, o którym mowa w pkt 2, potwierdzające zgodę na współpracę z wnioskodawcą, 4) dokumenty potwierdzające prawo do korzystania z lokali wskazanych we wniosku jako miejsce prowadzenia zajęć, a także dokumenty potwierdzające prawo do korzystania z siedziby, w której wnioskodawca zamierza przechowywać dokumentację i archiwum szkolenia, 5) wewnętrzny regulamin szkolenia, przedstawiany słuchaczom. § 2. 1. Ustala się program podstawowego szkolenia ogólnego dla kandydatów na przewodników turystycznych, określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Ustala się programy podstawowego szkolenia specjalistycznego dla kandydatów na: 1) przewodników górskich, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 2) przewodników miejskich, określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 3) przewodników terenowych, określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 3. Ustala się programy uzupełniającego szkolenia dla kandydatów na przewodników górskich klasy drugiej i pierwszej, określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia. 4. Ustala się program szkolenia dla kandydatów na pilotów wycieczek, określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia. § 3. 1. Warunkiem uzyskania uprawnienia przewodnika górskiego klasy trzeciej jest wykazanie się wiadomościami i umiejętnościami w zakresie przewidzianym programem szkolenia, niezbędnym do: 1) prowadzenia wycieczek górskich pieszych w warunkach letnich wszystkimi szlakami oznakowanymi na określonym obszarze górskim, zwanym dalej "obszarem uprawnień", 2) prowadzenia wycieczek autokarowych wszystkimi drogami na obszarze uprawnień. 2. Przewodnik górski klasy trzeciej, ubiegający się o uzyskanie uprawnień przewodnika górskiego klasy drugiej, powinien, oprócz wymagań określonych w ust. 1, spełniać następujące warunki: 1) posiadać co najmniej dwuletni staż przewodnika górskiego klasy trzeciej, 2) prowadzić wycieczki co najmniej przez 30 dni, 3) wykazać się wiadomościami i umiejętnościami z zakresu przedmiotów przewidzianych w programie szkolenia uzupełniającego, 4) w odniesieniu do przewodników beskidzkich lub sudeckich - posiadać uprawnienia przewodnika górskiego co najmniej na dwa obszary uprawnień, odpowiednio w Beskidach lub Sudetach. 3. Przewodnik górski klasy drugiej, ubiegający się o uzyskanie uprawnień przewodnika górskiego klasy pierwszej, powinien, oprócz wymagań określonych w ust. 1 i 2, spełniać następujące warunki: 1) posiadać co najmniej trzyletni staż przewodnika górskiego klasy drugiej, 2) prowadzić wycieczki co najmniej przez 50 dni, w warunkach letnich i zimowych, w klasie drugiej, 3) wykazać się wiadomościami i umiejętnościami z zakresu przedmiotów przewidzianych w programie szkolenia, niezbędnymi do prowadzenia wycieczek górskich w warunkach letnich i zimowych wszystkimi szlakami turystycznymi na obszarze uprawnień, 4) w odniesieniu do przewodników beskidzkich - posiadać uprawnienia przewodnika górskiego na wszystkie obszary Beskidów. § 4. Kandydaci na przewodników górskich, niezależnie od warunków określonych w § 3, powinni posiadać umiejętności zachowania się z grupą turystyczną w terenie nie oznakowanym, w warunkach zagrożeń występujących w górach. § 5. 1. Uprawnienia przewodnika górskiego - beskidzkiego nadaje się na obszary: 1) zachodni Beskidów Zachodnich, obejmujący Beskid Śląski, Beskid Mały, Beskid Makowski i Beskid Żywiecki do Przełęczy Sieniawskiej, wraz z położoną od nich na północ częścią Pogórza Karpackiego oraz Orawą, 2) wschodni Beskidów Zachodnich, obejmujący Beskid Wyspowy, Gorce, Beskid Sądecki, od Przełęczy Sieniawskiej do Przełęczy Tylickiej, wraz z położoną od nich na północ częścią Pogórza Karpackiego, a także Pieniny, Spisz i Orawę, 3) Beskidów Wschodnich, obejmujący Bieszczady i Beskid Niski od Przełęczy Tylickiej do Przełęczy Użockiej, wraz z położoną od nich na północ częścią Pogórza Karpackiego. 2. Uprawnienia przewodnika górskiego - tatrzańskiego nadaje się na obszar Tatr oraz obszar Podtatrza obejmującego Spisz, Orawę i Podhale. 3. Uprawnienia przewodnika górskiego - sudeckiego nadaje się na obszary: 1) zachodni Sudetów, obejmujący Karkonosze i Pogórze Karkonoskie, Góry i Pogórze Izerskie, Góry i Pogórze Kaczawskie, Rudawy Janowickie oraz Kotlinę Jeleniogórską, wraz z położoną od nich na północ częścią Przedgórza Sudeckiego, 2) wschodni Sudetów, obejmujący Góry Kamienne, Góry i Pogórze Wałbrzyskie, Góry Sowie, Góry Bardzkie, Góry Stołowe, Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie, Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Góry Opawskie i Kotlinę Kłodzką, wraz z położoną od nich na północ częścią Przedgórza Sudeckiego. 4. Uprawnienia nadaje się na jeden lub więcej obszarów górskich wymienionych w ust. 1-3. § 6. 1. Ustala się następujące stopnie trudności tras i wycieczek prowadzonych przez przewodników górskich odpowiedniej klasy: 1) przewodnik górski klasy trzeciej jest uprawniony do prowadzenia pieszych wycieczek górskich w warunkach letnich szlakami oznakowanymi oraz wycieczek autokarowych, 2) przewodnik górski klasy drugiej jest uprawniony do prowadzenia pieszych wycieczek górskich wszystkimi szlakami turystycznymi w warunkach letnich oraz głównymi szlakami oznakowanymi w warunkach zimowych, a także wycieczek autokarowych; przewodnik górski tatrzański klasy drugiej jest ponadto uprawniony do prowadzenia pieszych wycieczek górskich po drogach taternickich do trzeciego stopnia trudności w lecie i do drugiego stopnia trudności w zimie, 3) przewodnik górski klasy pierwszej jest uprawniony do prowadzenia wycieczek górskich w warunkach letnich i zimowych wszystkimi szlakami turystycznymi na obszarze uprawnień oraz wycieczek autokarowych; przewodnik górski tatrzański klasy pierwszej jest ponadto uprawniony do prowadzenia pieszych wycieczek górskich po drogach taternickich do piątego stopnia trudności w lecie i do trzeciego stopnia trudności w zimie. 2. Stopień trudności tras oraz wycieczek prowadzonych przez przewodników górskich posiadających uprawnienia odpowiedniej klasy określają szczegółowe programy szkolenia specjalistycznego i uzupełniającego. 3. Prowadzenie wycieczek górskich w Tatrach powyżej piątego stopnia trudności w lecie i powyżej trzeciego stopnia trudności w zimie wymaga uprawnień przewodnika górskiego tatrzańskiego klasy pierwszej i dodatkowego szkolenia uzupełniającego, określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia. § 7. 1. Ustanawia się wykaz miast, w których do oprowadzania wycieczek są wymagane uprawnienia przewodnika miejskiego: 1) Gdańsk, Gdynia, Sopot (łącznie), 2) Kraków, 3) Poznań, 4) Toruń, 5) Warszawa, 6) Wrocław. 2. Uprawnienia przewodników miejskich w miastach wymienionych w ust. 1 obejmują także oprowadzanie po obiektach i obszarach znajdujących się w strefie podmiejskiej, jeżeli te obiekty i obszary są związane z historią, kulturą lub gospodarką miasta oraz są objęte wymaganym programem szkolenia przewodników miejskich. § 8. Organizator turystyki jest obowiązany, w obsłudze grupy turystów, do zapewnienia udziału: 1) przewodnika miejskiego - dla miast wymienionych w § 7 ust. 1, 2) przewodnika górskiego - na obszarach górskich określonych w § 5, 3) przewodnika terenowego lub przewodnika miejskiego w przypadkach, o których mowa w § 7 ust. 2, oraz w parkach narodowych, rezerwatach udostępnianych do ruchu turystycznego, muzeach, w których nie oprowadza uprawniony pracownik, a także na obszarach, na których obowiązują przepisy porządkowe prawa miejscowego w zakresie ochrony zdrowia lub życia. § 9. Wojewodowie, zgodnie ze swoją właściwością, powołują komisje egzaminacyjne dla pilotów wycieczek oraz odrębne komisje egzaminacyjne dla przewodników turystycznych górskich, miejskich i terenowych. § 10. 1. Komisję egzaminacyjną dla przewodników turystycznych oraz komisję egzaminacyjną dla pilotów wycieczek powołuje się w składzie: 1) przewodniczący, 2) zastępca przewodniczącego, 3) członkowie w liczbie od 4 do 10 osób. 2. Osoby powołane do komisji egzaminacyjnej powinny spełniać następujące kryteria: 1) posiadać wykształcenie wyższe w zakresie objętym problematyką szkolenia lub 2) posiadać odpowiednio uprawnienia: przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek oraz wykazać się pięcioletnią czynną działalnością odpowiednio jako przewodnik turystyczny lub pilot wycieczek. 3. Członków komisji powołuje się spośród spełniających kryteria określone w ust. 2 przedstawicieli stowarzyszeń zrzeszających przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz organizacji biur podróży, a także spośród przedstawicieli: 1) muzeów - do komisji egzaminacyjnej dla przewodników miejskich, 2) odpowiednich dla obszaru uprawnień parków narodowych i krajobrazowych - do komisji egzaminacyjnych dla przewodników górskich i terenowych. 4. Sekretarzem komisji jest pracownik urzędu wojewódzkiego odpowiedzialny za sporządzenie dokumentacji z przebiegu egzaminu. § 11. 1. Powołanie do komisji egzaminacyjnej następuje na czas nie określony. 2. Członek komisji egzaminacyjnej może zostać odwołany w każdym czasie. W razie odwołania członka komisji wskazanego przez stowarzyszenie zrzeszające przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek, wojewoda występuje do stowarzyszenia o wskazanie innych kandydatów, chyba że odwołanie członków wiąże się ze zniesieniem komisji egzaminacyjnej. 3. Odwołanie członka komisji egzaminacyjnej następuje: 1) na wniosek członka komisji, 2) na wniosek przewodniczącego komisji, jeżeli członek komisji nie uczestniczy w jej pracach, 3) w razie utraty uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek. § 12. 1. Komisje egzaminacyjne dla przewodników turystycznych i pilotów wycieczek działają poprzez zespoły egzaminacyjne, powoływane przez przewodniczącego komisji w składzie: 1) egzaminator, przewodniczący zespołu, 2) dwóch egzaminatorów, członków zespołu. 2. W pracach zespołu egzaminacyjnego uczestniczy także sekretarz komisji. § 13. Przewodniczący komisji wyznacza termin egzaminu i powołuje zespół egzaminacyjny na wniosek jednostki organizacyjnej lub osoby prowadzącej szkolenie przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek, nie później niż 30 dni od dnia złożenia wniosku. § 14. Egzamin dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek składa się z: 1) części teoretycznej, obejmującej zagadnienia, dla których programy szkolenia przewidują zajęcia teoretyczne, 2) części praktycznej, obejmującej zagadnienia, dla których programy szkolenia przewidują zajęcia praktyczne. § 15. 1. Do zadań komisji egzaminacyjnej oraz zespołu egzaminacyjnego należy: 1) przygotowanie tematów i testów egzaminu pisemnego, 2) przygotowanie zestawów pytań egzaminu ustnego, 3) określenie zadań do realizacji w ramach części praktycznej egzaminu, 4) przeprowadzenie egzaminu i wystawienie ocen. 2. Tematy, testy, zestawy pytań, o których mowa w ust. 1, oraz protokół przebiegu egzaminu stanowią jego dokumentację. 3. Protokół przebiegu egzaminu obejmuje w szczególności: listę osób, które zgłosiły się na egzamin, oceny wystawione przez każdego egzaminatora oraz uzgodnioną ocenę łączną, a także uwagi zgłaszane w trakcie trwania egzaminu przez jego uczestników. Protokół podpisują wszyscy członkowie zespołu egzaminacyjnego oraz sekretarz komisji. § 16. Osoba, która nie zdała egzaminu teoretycznego lub praktycznego, może przystąpić do egzaminu ponownie po upływie 30 dni. § 17. 1. Komisje egzaminacyjne języków obcych powołuje wojewoda spośród osób znajdujących się na liście Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, ogłoszonej w formie obwieszczenia, odrębnie dla każdego języka obcego. 2. Komisję egzaminacyjną powołuje się na stałe lub do przeprowadzenia jednego egzaminu. 3. Stałe komisje egzaminacyjne powołuje się, jeżeli liczba osób zgłaszających zamiar złożenia egzaminu ze znajomości języka obcego w danym województwie uzasadnia przeprowadzenie egzaminu co najmniej dwa razy w roku. § 18. 1. Komisja powoływana do przeprowadzenia jednego egzaminu ze znajomości języka obcego składa się z dwóch egzaminatorów z listy Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, z których jeden pełni obowiązki przewodniczącego komisji. 2. Komisja stała składa się z 3-5 egzaminatorów z listy Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, w tym przewodniczącego. 3. Komisja stała przeprowadza egzaminy w zespołach egzaminacyjnych wyznaczanych przez przewodniczącego, składających się z dwóch egzaminatorów, w tym przewodniczącego zespołu. 4. W pracach komisji egzaminacyjnej języków obcych i jej zespołu egzaminacyjnego uczestniczy sekretarz komisji, którym jest pracownik urzędu wojewódzkiego. Sekretarz jest odpowiedzialny za sporządzenie dokumentacji z przebiegu egzaminu. § 19. 1. Posiedzenia komisji egzaminacyjnych języków obcych odbywają się w terminach podanych do publicznej wiadomości co najmniej 30 dni przed datą egzaminu. 2. Zamiar zdawania egzaminu ze znajomości języka obcego mogą zgłaszać: 1) indywidualnie - osoby posiadające uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, 2) zbiorowo - jednostki organizacyjne lub osoby upoważnione do przeprowadzenia szkolenia przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, w imieniu uczestników szkolenia. § 20. 1. Do zadań komisji egzaminacyjnej języków obcych należy: 1) przygotowanie tematów i testów egzaminu pisemnego, 2) przygotowanie zestawów pytań egzaminu ustnego, 3) przeprowadzenie egzaminu i wystawienie ocen. 2. Tematy, testy, zestawy pytań, o których mowa w ust. 1, oraz protokół przebiegu egzaminu stanowią jego dokumentację. 3. Protokół przebiegu egzaminu obejmuje w szczególności: listę osób, które zgłosiły się na egzamin, oceny wystawione przez każdego egzaminatora oraz uzgodnioną ocenę łączną, a także uwagi zgłaszane w trakcie trwania egzaminu przez jego uczestników. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji lub zespołu egzaminacyjnego oraz sekretarz komisji. § 21. 1. Egzamin sprawdzający znajomość języka obcego przez przewodnika i pilota wycieczek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714), zwanej dalej "ustawą", ma na celu stwierdzenie znajomości języka obcego w mowie i piśmie, z uwzględnieniem terminologii zawodowej, w stopniu umożliwiającym spełnianie obowiązków przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek. 2. Egzamin ze znajomości języka obcego dla przewodników turystycznych obejmuje w szczególności: 1) wypowiedź ustną z zakresu wiedzy krajoznawczej, 2) część ustną w formie rozmowy, obejmującą rozumienie pytań zadawanych ustnie i płynne posługiwanie się językiem obcym przy udzielaniu odpowiedzi, zarówno z zakresu wiedzy krajoznawczej, jak i praktycznych zagadnień obsługi turystów. 3. Egzamin ze znajomości języka obcego dla pilotów wycieczek obejmuje w szczególności: 1) test pisemny z zakresu rozumienia sformułowań handlowych, urzędowych i krajoznawczych, 2) część pisemną, potwierdzającą umiejętność formułowania wypowiedzi w języku obcym, 3) część ustną w formie rozmowy, obejmującą rozumienie pytań zadawanych ustnie i płynne posługiwanie się językiem obcym przy udzielaniu odpowiedzi. 4. Ocenie podlega każdy element egzaminu. Ocenę końcową pozytywną otrzymuje kandydat, który otrzymał wszystkie oceny częściowe pozytywne. § 22. Osoba, która nie zdała egzaminu ze znajomości języka obcego, może przystąpić do egzaminu ponownie po upływie 30 dni. § 23. Osobom, które zdały egzamin ze znajomości języka obcego z wynikiem pozytywnym, wydaje się świadectwo znajomości języka obcego w zakresie wymaganym od przewodników turystycznych i pilotów wycieczek według wzoru określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia. § 24. Opłaty egzaminacyjne za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek oraz za sprawdzenie znajomości języka obcego przez przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, a także wysokość wynagrodzenia egzaminatorów ustala się jako procent najniższego wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikom, ustalonego zgodnie z przepisami prawa pracy, obowiązującego w dniu przeprowadzenia egzaminu, zwanego dalej "najniższym wynagrodzeniem". Stawki opłat i wynagrodzenia zaokrągla się do pełnych złotych w górę. § 25. Opłata za egzamin osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika turystycznego i pilota wycieczek, a także za egzamin ze znajomości języka obcego przez przewodnika turystycznego i pilota wycieczek wynosi: 1) 10% najniższego wynagrodzenia - za egzamin osób ubiegających się o uprawnienia pilota wycieczek, przewodnika terenowego i przewodnika miejskiego, 2) 10% najniższego wynagrodzenia - za egzamin osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego klasy trzeciej, 3) 15% najniższego wynagrodzenia - za egzamin osób ubiegających się o uprawnienia przewodnika górskiego klasy drugiej i pierwszej, 4) 10% najniższego wynagrodzenia - za egzamin sprawdzający kwalifikacje przewodnika turystycznego i pilota wycieczek, któremu zawieszono uprawnienia, 5) 10% najniższego wynagrodzenia - za egzamin ze znajomości języka obcego przez przewodnika turystycznego i pilota wycieczek. § 26. 1. Za sprawdzenie kwalifikacji osoby ubiegającej się o uprawnienia przewodnika turystycznego i pilota wycieczek oraz za przeprowadzenie egzaminu sprawdzającego egzaminatorowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) 3% najniższego wynagrodzenia - za jednego egzaminowanego, jeżeli egzaminator pełni funkcję przewodniczącego komisji lub zespołu egzaminacyjnego, 2) 2% najniższego wynagrodzenia - za jednego egzaminowanego, dla pozostałych członków komisji egzaminacyjnej. 2. Wynagrodzenie egzaminatora sprawdzającego znajomość języka obcego przez pilota wycieczek lub przewodnika turystycznego wynosi 3% najniższego wynagrodzenia za jedną osobę. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, obejmuje przygotowanie pytań, przeprowadzenie egzaminu pisemnego i ustnego oraz ocenę prac pisemnych. § 27. 1. Osoby ubiegające się o nadanie uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek składają wniosek do wojewody właściwego dla ich miejsca zamieszkania. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) imię i nazwisko oraz nazwisko rodowe wnioskodawcy, 2) imiona rodziców, 3) datę i miejsce urodzenia, 4) wykształcenie (rodzaj szkoły średniej lub wyższej i rok ukończenia), 5) stałe miejsce zamieszkania oraz adres dla korespondencji w razie pobytu poza stałym miejscem zamieszkania, 6) poprzednie stałe miejsce zamieszkania w okresie ostatnich 5 lat, 7) wskazanie rodzaju i zakresu uprawnień, o które ubiega się wnioskodawca. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) odpis świadectwa lub dyplomu stwierdzającego posiadanie wykształcenia średniego, 2) zaświadczenie o ukończeniu szkolenia prowadzonego przez jednostkę organizacyjną lub osobę uprawnioną do szkolenia przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek oraz o odbyciu praktyki, 3) zaświadczenie o zdaniu egzaminu przed właściwą komisją egzaminacyjną dla przewodników turystycznych lub pilotów wycieczek, 4) świadectwo lekarskie, potwierdzające stan zdrowia umożliwiający wykonywanie funkcji przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek w zakresie objętym wnioskiem, wystawione w trybie i zakresie określonym przepisami o badaniach lekarskich pracowników, 5) oświadczenie o niekaralności za przestępstwa umyślne lub inne, popełnione w związku z wykonywaniem funkcji przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek, 6) 2 fotografie. § 28. 1. Osoby ubiegające się o potwierdzenie uzyskanych przed dniem wejścia w życie ustawy uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek składają odpowiedni wniosek do wojewody właściwego ze względu na ich obecne miejsce zamieszkania. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokumenty potwierdzające uzyskane uprzednio uprawnienia. Potwierdzeniem posiadania uzyskanego uprzednio uprawnienia jest w odniesieniu do: 1) pilota wycieczek zagranicznych - zaświadczenie lub legitymacja pilota wycieczek zagranicznych potwierdzone przez centralny organ administracji rządowej do spraw turystyki, 2) pilota wycieczek krajowych i przewodnika turystycznego - legitymacja wystawiona przez właściwy terenowy organ administracji rządowej, zaświadczenie potwierdzone przez właściwy organ administracji rządowej lub legitymacja wystawiona przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. 3. Nie wymaga dokumentowania posiadanie uprawnień, których uzyskanie znajduje potwierdzenie w ewidencji prowadzonej przez organ upoważniony do potwierdzania uprawnień, a także w ewidencji pilotów wycieczek zagranicznych przekazanej wojewodom przez Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki. § 29. W odniesieniu do osób ubiegających się o potwierdzenie uprawnień przewodnika turystycznego uzyskanych u organizatorów szkolenia innych niż Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy, podstawą potwierdzenia uprawnienia jest uznanie zakresu odbytego szkolenia za równorzędny z zakresem szkolenia obowiązującym w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym; ocenie podlega dokumentacja szkolenia, obejmująca w szczególności program, wykaz kadry kształcącej, protokoły egzaminacyjne oraz wykaz wydanych zaświadczeń i legitymacji. § 30. 1. Na podstawie złożonych wniosków i dokumentów oraz posiadanej ewidencji wojewoda potwierdza dotychczasowe uprawnienia odpowiednio jako uprawnienia: 1) pilota wycieczek - w odniesieniu do osób, które posiadały uprawnienia pilota wycieczek zagranicznych kategorii czwartej, trzeciej, drugiej i pierwszej, pilota wycieczek krajowych oraz przewodnika górskiego i terenowego, 2) przewodnika górskiego - dla osób, które posiadały uprawnienia przewodnika górskiego, z zachowaniem dotychczasowej klasy i obszaru uprawnień, 3) przewodnika terenowego - dla osób posiadających uprawnienia przewodnika terenowego, 4) przewodnika miejskiego - dla osób posiadających uprawnienia przewodnika miejskiego dla danego miasta. 2. Potwierdzenie uprawnień dokumentuje się wydaniem legitymacji pilota wycieczek lub przewodnika turystycznego. § 31. 1. Osobom przedstawiającym dokumenty potwierdzające znajomość języka obcego, zgodnie z przepisami ustawy, wojewoda dokonujący potwierdzenia uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek wpisuje znajomość języka obcego w wydawanej legitymacji. 2. Osoby, które nie spełniają wymagań określonych w ust. 1, mogą otrzymać potwierdzenie znajomości języka obcego po spełnieniu wymagań określonych ustawą, w szczególności po zdaniu egzaminu ze znajomości języka przed właściwą komisją egzaminacyjną języków obcych. § 32. 1. Ustala się wzór legitymacji: 1) przewodnika miejskiego i terenowego, określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia, 2) przewodnika górskiego, określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia, 3) pilota wycieczek, określony w załączniku nr 10 do rozporządzenia. 2. Legitymacje wydaje i dokonuje w nich wpisów wojewoda właściwy dla nadania lub potwierdzenia uprawnień przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek. § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 marca 1999 r. (poz. 301) Załącznik nr 1 PROGRAM PODSTAWOWEGO SZKOLENIA OGÓLNEGO DLA KANDYDATÓW NA PRZEWODNIKÓW TURYSTYCZNYCH I. Założenia ogólne 1. Szkolenie dla kandydatów na przewodników turystycznych powinno obejmować co najmniej 250 godzin zajęć, w tym: 50 godzin w części wspólnej dla wszystkich rodzajów przewodnictwa (załącznik nr 1 do rozporządzenia) i 200 godzin w części szczegółowej, odrębnej dla każdego rodzaju przewodnictwa (załączniki nr 2, 3 lub 4 do rozporządzenia). 2. W programie szkolenia powinny być uwzględnione, w proporcjach zalecanych programami szkolenia, zajęcia teoretyczne (wykłady i seminaria) oraz zajęcia praktyczne (ćwiczenia w terenie, wycieczki szkoleniowe). 3. W programie szkolenia należy przewidzieć praktyki, polegające na samodzielnym przeprowadzeniu, pod kierunkiem instruktora, 2 do 5 wycieczek. 4. Na podstawie programów (załączniki nr 1-4 do rozporządzenia) organizator szkolenia opracowuje program szczegółowy. W programie tym można zwiększyć ilość godzin przewidzianych dla poszczególnych przedmiotów, a także - w uzasadnionych przypadkach - dokonać zmiany proporcji godzin pomiędzy poszczególnymi przedmiotami. II. Program szkolenia Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin 1234 1Historia PolskiPodstawowe wiadomości z historii Polski w zakresie szkoły średniej ogólnokształcącej, od prehistorii po czasy współczesne10 2Geografia turystyczna PolskiOgólna charakterystyka położenia geograficznego, klimatu i warunków przyrodniczych. Krajobrazy Polski, charakterystyka krajobrazów naturalnych i przekształconych. Geografia gospodarcza Polski, ważniejsze regiony gospodarcze i gałęzie przemysłu. Zasoby surowcowe. Gospodarka rolna. Charakterystyka ważniejszych regionów turystycznych. Podział administracyjny kraju. Mniejszości narodowe i religie8 3Historia kultury w PolsceHistoria architektury w Polsce. Charakterystyczne cechy poszczególnych stylów architektonicznych w ich rozwoju historycznym, rozmieszczenie obiektów reprezentujących poszczególne style na mapie zabytków. Najważniejsze muzea polskie. Zabytki piśmiennictwa polskiego w zbiorach muzealnych. Najciekawsze dzieła malarstwa europejskiego w polskich zbiorach muzealnych. Malarstwo polskie - główne kierunki i przedstawiciele. Współczesna sztuka polska w zbiorach muzealnych. Ochrona dóbr kultury, jej formy prawne i organizacyjne. Kultura i sztuka ludowa. Główne regiony etnograficzne10 4Przyroda i jej ochrona w PolscePodstawowe założenia programowe i prawne ochrony przyrody. Ustawa o ochronie przyrody. Parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, pomniki przyrody, obszary krajobrazu chronionego, rezerwaty biosfery. Zagrożenia środowiska naturalnego, w tym powstające w związku z ruchem turystycznym - podstawowe pojęcia ekologii. Zasady ruchu turystycznego w lasach, bezpieczeństwo przeciwpożarowe w lasach4 5Turystyka w PolscePodstawowe pojęcia z zakresu turystyki według terminologii Światowej Organizacji Turystyki. Wartości społeczne, zdrowotne, wychowawcze i gospodarcze turystyki. Podstawowe pojęcia z zakresu krajoznawstwa. Pionierzy turystyki i krajoznawstwa. Zarys historii turystyki w Polsce na tle krajów europejskich. Organizacja turystyki w Polsce: administracja rządowa i samorządowa, organizacje społeczne, izby gospodarcze, przedsiębiorstwa i biura turystyczne. Historia i organizacja przewodnictwa turystycznego4 6Metodyka przewodnictwaKultura osobista, etyka i moralność przewodnika. Kultura uprawiania turystyki. Dydaktyka przekazu przewodnickiego. Opanowanie języka polskiego i jego kultura, słownictwo, przykłady najczęstszych błędów językowych. Posługiwanie się mikrofonem w autokarze, pomieszczeniu zamkniętym i na wolnym powietrzu. Oprowadzanie grupy wycieczkowej w terenie otwartym i w pomieszczeniach zamkniętych, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów sakralnych, muzealnych, cmentarzy i miejsc martyrologii. Problematyka wycieczek szkolnych, oddziaływanie wychowawcze na dzieci i młodzież. Oprowadzanie wycieczek osób niepełnosprawnych. Ogólne zasady bezpieczeństwa w prowadzeniu wycieczek. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki6 7Podstawowe przepisy prawne w turystycePrzepisy niezbędne w pracy przewodnika: finansowe, meldunkowe, skarbowe, celne, graniczne, drogowe. Ustawa o usługach turystycznych. Prawo w pracy biur podróży. Umowy w turystyce, ich rodzaje, prawa i obowiązki stron. Stosunki prawne: biuro podróży - klient - przewodnik oraz przewodnik - uczestnik wycieczki. Odpowiedzialność prawna przewodnika: karna i cywilna4 8Wybrane zagadnienia z psychologii i socjologiiPsychologia i socjologia grupy wycieczkowej. Przewodnik jako kierownik zespołu. Opis pożądanej sylwetki, cech psychofizycznych i walorów osobistych przewodnika. Zasady organizacji i kierowania zespołami ludzkimi, systemy komunikacji, grupy nieformalne. Psychologia młodzieży. Znużenie fizyczne i psychiczne, sposoby zapobiegania. Metody rozwiązywania konfliktów w grupie turystycznej oraz zapobiegania i likwidacji negatywnych zjawisk występujących w turystyce4 Załącznik nr 2 PROGRAM PODSTAWOWEGO SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO DLA KANDYDATÓW NA PRZEWODNIKÓW GÓRSKICH I. Założenia ogólne 1. Kandydaci na przewodników górskich, niezależnie od przedmiotów objętych programem wspólnym dla wszystkich rodzajów przewodnictwa (załącznik nr 1), obowiązani są do odbycia szkolenia w zakresie przedmiotów objętych niniejszym programem ramowym. 2. Szkolenie powinno obejmować co najmniej 250 godzin zajęć, w tym: część wspólna (załącznik nr 1) - co najmniej 50 godzin, część ogólna dla wszystkich rodzajów przewodnictwa górskiego (II) - co najmniej 50 godzin, część szczegółowa (III, IV lub V) - co najmniej 150 godzin. 3. Szkolenie dla kandydatów na przewodników górskich powinno trwać co najmniej 10 miesięcy, jego program zaś powinien obejmować zajęcia praktyczne w warunkach zimowych. 4. Szkolenie dla przewodników ubiegających się o wyższe klasy może odbywać się w formie kierowanego samokształcenia, obejmującego tematy wymagane programem szkolenia. 5. W szkoleniu kandydatów na przewodników górskich szczególną uwagę należy przywiązywać do praktycznych form szkolenia (zajęcia praktyczne, wycieczki szkoleniowe). II. Program szkolenia części ogólnej, obowiązującej dla wszystkich rodzajów przewodnictwa górskiego Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin ( w tym zajęć praktycznych) 1234 1Podstawowe wiadomości o górach Europy i świataPrzegląd masywów i pasm górskich wszystkich kontynentów ze szczególnym uwzględnieniem gór Europy4 2Geografia turystyczna gór PolskiPodział geograficzny, morfologiczny i turystyczny gór Polski. Geografia, geologia i topografia najważniejszych grup górskich. Klimat i wody. Główne szlaki turystyczne6 3Zagadnienia ochrony obszarów górskichCharakterystyka środowiska przyrodniczego. Strefy roślinności w górach. Parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty i pomniki przyrody. Zagrożenie środowiska i sposoby przeciwdziałania4 4Góry w kulturze polskiejGóry w literaturze pięknej, twórczości plastycznej i muzycznej. Kultura ludowa, jej główne przejawy i cechy. Wydawnictwa o tematyce górskiej: mapy, monografie, albumy, przewodniki, czasopisma i periodyki4 5Historia i organizacja turystyki górskiej w PolsceHistoria poznania gór i turystyki górskiej, alpinizmu, przewodnictwa i ratownictwa górskiego. Wybitni polscy znawcy gór i turystyki górskiej. Polacy w górach świata. Organizacja turystyki górskiej, alpinizmu i ratownictwa górskiego4 6Zasady letniej i zimowej turystyki górskiejSprzęt i ekwipunek turystyczny. Zasady znakowania szlaków turystycznych. Odznaki turystyczne: GOT i GON. Metodyka prowadzenia grupy wycieczkowej w terenie górskim. Orientacja w terenie. Posługiwanie się mapą i kompasem8 (4) 7Bezpieczeństwo w górachCharakterystyczne cechy klimatu górskiego. Rodzaje zagrożeń występujących w górach. Prowadzenie grupy wycieczkowej w warunkach ekstremalnych (mgła, burza, noc, oblodzenie, zabłądzenie itp.). Stan zdrowia turysty, przygotowanie kondycyjne, przeciwwskazania do uprawiania turystyki górskiej. Aklimatyzacja, choroba górska - jej objawy, zapobieganie i leczenie. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Improwizowany sprzęt transportowy i transport poszkodowanego. Wzywanie pomocy w górach. Podstawowe zasady asekuracji w terenie eksponowanym. Skład podstawowej apteczki przewodnika20 (10) III. Program szkolenia kandydatów na przewodników beskidzkich 1234 1Historia Beskidów na tle historii PolskiWybrane wiadomości z historii Polski. Archeologia, osadnictwo, problematyka społeczna, kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Ważne wydarzenia historyczne. Historia miast i miejscowości. Beskidy w okresie II Rzeczypospolitej i II wojny światowej. Odbudowa ze zniszczeń wojennych. Ważniejsze postacie historyczne, miejscowości i obiekty z nimi związane. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej30 2Geografia, geologia i przyroda BeskidówSzczegółowe wiadomości o geografii, geologii i morfologii. Charakterystyka środowiska przyrodniczego. Parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty i pomniki przyrody, rezerwaty biosfery. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, w tym dojazdy i parkingi20 (10) 3Kultura i sztuka BeskidówHistoria kultury i sztuki Beskidów. Wpływ kultury Beskidów na kulturę narodową. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Obiekty architektury współczesnej. Muzea, instytucje naukowe i kulturalne (wiadomości o zbiorach i zasadach zwiedzania). Prasa i wydawnictwa regionalne. Wybitni twórcy dawni i współcześni18 (10) 4Etnografia i kultura ludowaKultura ludowa, strój i obrzędy. Budownictwo drewniane, ośrodki przemysłu i rzemiosła ludowego. Skanseny, muzea i izby regionalne10 (5) 5Topografia, komunikacja, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Beskidów, układ grzbietów górskich i dolin rzecznych, przebieg działów wodnych. Szlaki turystyczne, baza noclegowa, koleje linowe, wyciągi narciarskie, układ komunikacyjny, linie kolejowe i szosy, panoramy z punktów widokowych40 (20) 6Trasy zjazdowe w BeskidachDrogi, koleje, ważniejsze obiekty przy trasach dojazdowych10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych(obowiązuje dla kandydatów na klasę pierwszą). Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki22 (16) Objaśnienia: 1. Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o wybranym obszarze Beskidów Polskich, określonym w § 5 ust. 1 rozporządzenia, oraz szczegółowe wiadomości o odpowiedniej części Beskidów Czeskich i Słowackich, a także ogólne wiadomości o pozostałych częściach Beskidów Polskich, Beskidach Czeskich i Słowackich oraz górskich pasmach przyległych. 2. Użyte w pkt 1 określenie "odpowiednia część Beskidów Czeskich i Słowackich" oznacza: 1) dla obszaru zachodniego Beskidów Zachodnich: Beskid Śląski - pasmo graniczne, Beskidy Śląsko-Morawskie od przełęczy Pindula do linii szosy Valaske Mezirci-Nowy Jicin, Jaworniki od doliny Kisucy do linii szosy Puckov-Vsetin, Góry Kisuckie, Małą Fatrę po dolinę Wagu, Orawskie Beskidy z Dolną Orawą, Magurę Orawską oraz Góry Choczańskie, 2) dla obszaru wschodniego Beskidów Zachodnich: Magurę Spiską, Góry Lewockie i Góry Czerhowskie, 3) dla obszaru Beskidów Wschodnich: Pogórze Ondawskie, Góry Bukowskie i pasmo Wyhorlatu. IV. Program szkolenia kandydatów na przewodników sudeckich 1234 1Historia Sudetów na tle historii Polski, Czech i NiemiecWybrane wiadomości z historii Polski, Czech i Niemiec. Ważniejsze wydarzenia w historii Sudetów. Archeologia, osadnictwo, problematyka społeczna, kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Historia miast i miejscowości. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej. Wybitne postacie historyczne, miejscowości i obiekty z nimi związane30 2Geografia, geologia i przyroda SudetówSzczegółowe wiadomości o geografii, morfologii i geologii. Charakterystyka środowiska przyrodniczego. Parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty i pomniki przyrody. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, w tym dojazdy i parkingi20 (10) 3Kultura i sztuka SudetówHistoria kultury i sztuki Sudetów. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Obiekty architektury współczesnej. Muzea, instytucje naukowe i kulturalne. Literatura, plastyka i muzyka. Wybitni twórcy dawni i współcześni. Prasa i wydawnictwa regionalne18 (10) 4Etnografia i kultura ludowaBudownictwo drewniane, folklor, obrzędy, wierzenia, kultura ludowa. Skanseny, muzea i izby regionalne10 (5) 5Topografia, komunikacja, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Sudetów, układ grzbietów górskich i dolin rzecznych, przebieg działów wodnych. Szlaki turystyczne, baza noclegowa, koleje linowe, wyciągi narciarskie, układ komunikacyjny, linie kolejowe i szosy, panoramy z punktów widokowych40 (20) 6Trasy dojazdowe w SudetyDrogi, koleje, ważniejsze obiekty przy trasach dojazdowych10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych(obowiązuje dla kandydatów na klasę pierwszą). Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki22 (16) Objaśnienia: 1. Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o wybranym obszarze Sudetów Polskich, określonym w § 5 ust. 3 rozporządzenia oraz ogólne wiadomości o pozostałej części Sudetów Polskich i odpowiedniej części Sudetów Czeskich. 1) dla obszaru zachodniego Sudetów: Góry Łużyckie, Góry Izerskie i Pasmo Jesztedu oraz Karkonosze i Pogórze Karkonoskie, 2) dla obszaru wschodniego Sudetów: Wyżynę Bromowską, Góry Orlickie, Jesioniki oraz Góry Odrzańskie. V. Program szkolenia kandydatów na przewodników tatrzańskich 1234 1Historia Tatr i Podtatrza na tle historii PolskiWybrane wiadomości z historii Polski. Ważniejsze wydarzenia historyczne w Tatrach i na Podtatrzu. Osadnictwo, problematyka kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Historia miast i miejscowości Podtatrza. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej. Wybitne postacie historyczne, miejsca z nimi związane30 2Geografia, geologia i przyroda Tatr i PodtatrzaWiadomości z zakresu geografii, geologii i przyrody Tatr i Podtatrza. Tatrzański Park Narodowy. Rezerwaty i pomniki przyrody. Typowe okazy flory i fauny20 (10) 3Kultura i sztukaWpływ kultury regionu na kulturę narodową. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Tatry i Podtatrze w kulturze polskiej (literatura, sztuki plastyczne, muzyka). Muzea i zbiory. Wybitni twórcy dawni i współcześni14 (6) 4Etnografia i kultura ludowaBudownictwo drewniane, folklor, zwyczaje, obrzędy, kultura ludowa, wybitni twórcy ludowi dawni i współcześni. Pasterstwo dawniej i dziś, jego wpływ na kulturę ludową. Skanseny, muzea i izby regionalne14 (8) 5Topografia Tatr i Podtatrza, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Tatr i Podtatrza, szlaki turystyczne, baza noclegowa, kolejki i wyciągi. Panoramy z poszczególnych szczytów. Układ komunikacyjny Podtatrza: drogi, linie kolejowe40 (30) 6Trasy dojazdowe w TatryDrogi, linie kolejowe, ważniejsze obiekty położone przy drogach dojazdowych w Tatry (dotyczy wyłącznie przewodników spoza Zakopanego)10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczekMetodyka i technika prowadzenia grup wycieczkowych wszystkimi szlakami znakowanymi Tatr w warunkach letnich. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki22 (18) Objaśnienia: Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o Tatrach i Podtatrzu Polskim oraz ogólne wiadomości o Tatrach Słowackich, Podtatrzu Słowackim i górskich pasmach przyległych. Załącznik nr 3 PROGRAM PODSTAWOWEGO SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO DLA KANDYDATÓW NA PRZEWODNIKÓW MIEJSKICH I. Założenia ogólne 1. Kandydaci na przewodników miejskich, niezależnie od przedmiotów objętych programem wspólnym dla wszystkich rodzajów przewodnictwa (załącznik nr 1 do rozporządzenia), obowiązani są do odbycia szkolenia w zakresie przedmiotów objętych niniejszym programem ramowym. 2. Program kursu powinien obejmować minimum 250 godzin, w tym minimum 50 godzin zajęć objętych programem wspólnym (załącznik nr 1 do rozporządzenia). II. Program szkolenia Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin (w tym zajęć praktycznych) 1234 1Historia miasta na tle historii PolskiHistoria miast w Polsce (ogólna charakterystyka miast zabytkowych). Początki i przeszłość miasta. Miasto w okresie II Rzeczypospolitej i w czasie II wojny światowej. Odbudowa ze zniszczeń wojennych. Współczesny rozwój miasta. Życie społeczno-polityczne. Wybitne postacie historyczne związane z miastem30 (10) 2Kultura i sztuka miastaZabytki miasta na tle historii sztuki w Polsce. Rozwój urbanistyczny miasta. Okresy świetności w historii Polski. Zabytki architektury, rzeźby i malarstwa. Muzea i pomniki. Place i ulice. Parki i ogrody. Instytucje naukowe i kulturalne. Szkolnictwo, wyższe uczelnie60 (25) 3Miasto współczesnePołożenie, powierzchnia, liczba mieszkańców, podział administracyjny (dzielnice, osiedla). Życie społeczno-polityczne. Wybitne postacie współczesne miasta. Historia i współczesna gospodarka miasta. Najważniejsze obiekty przemysłowe i ich produkcja. Ważniejsze obiekty użyteczności publicznej. Współczesna architektura i budownictwo. Urządzenia socjalne i służba zdrowia. Główne atrakcje miasta. Miasto w literaturze, piosence i anegdocie35 (15) 4Geografia turystyczna miasta i regionuAktualne problemy miasta i regionu. Plany rozwoju miasta i okolic. Charakterystyka środowiska geograficznego. Trasy wylotowe. Miejscowości i obiekty o znaczeniu historycznym i turystycznym w najbliższej okolicy35 (15) 5Topografia miasta i strefy podmiejskiejUkład komunikacyjny miasta, arterie przelotowe. Lokalizacja obiektów zabytkowych, gospodarczych i użyteczności publicznej. Baza turystyczna, sportowa i rekreacyjna. Lokalizacja parkingów40 (30) 6Metodyka i technika prowadzenia wycieczekMetodyka i technika prowadzenia grup wycieczkowych w mieście. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach. Skład podstawowej apteczki22 (18) Załącznik nr 4 PROGRAM PODSTAWOWEGO SZKOLENIA SPECJALISTYCZNEGO DLA KANDYDATÓW NA PRZEWODNIKÓW TERENOWYCH I. Założenia ogólne 1. Kandydaci na przewodników terenowych, niezależnie od przedmiotów objętych programem wspólnym dla wszystkich rodzajów przewodnictwa (załącznik nr 1 do rozporządzenia), obowiązani są do odbycia szkolenia w zakresie przedmiotów objętych niniejszym programem ramowym. 2. Program kursu powinien obejmować minimum 250 godzin zajęć, w tym minimum 50 godzin zajęć objętych programem wspólnym (załącznik nr 1 do rozporządzenia). II. Program szkolenia Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin (w tym zajęć praktycznych) 1234 1Historia regionu na tle historii PolskiWybrane wiadomości z historii Polski. Ważniejsze wydarzenia w historii regionu. Charakterystyka miast i miejscowości regionu (historia, ważniejsze zabytki, współczesność, ważniejsze obiekty użyteczności publicznej). Region w okresie II Rzeczypospolitej i II wojny światowej. Odbudowa ze zniszczeń wojennych. Ważniejsze zagadnienia z historii współczesnej30 2Kultura i sztuka regionuHistoria kultury i sztuki regionu. Wpływ kultury regionu na kulturę narodową. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Wybitne postacie historyczne, miejscowości, obiekty i pomniki z nim związane. Muzea, instytucje naukowe i kulturalne (wiadomości o zbiorach i zasadach zwiedzania). Prasa i wydawnictwa regionalne30 (10) 3Geografia gospodarcza regionuPołożenie i obszar, podział administracyjny, ludność (z uwzględnieniem mniejszości narodowych i religii). Ukształtowanie powierzchni, klimat, wody (rzeki, jeziora, cieki wodne). Zasoby naturalne i ich wykorzystanie. Ważniejsze gałęzie przemysłu, plany rozwoju gospodarczego. Najważniejsze obiekty gospodarcze, charakterystyka ich produkcji, dane statystyczne, możliwości zwiedzania. Gospodarka rolna regionu30 (10) 4Etnografia regionuKultura ludowa, strój i obrzędy ludowe, folklor. Budownictwo, ośrodki przemysłu i rzemiosła ludowego. Skanseny, muzea i izby regionalne15 (10) 5Przyroda i jej zasoby w regionieCharakterystyka środowiska przyrodniczego regionu. Parki narodowe i krajobrazowe. Rezerwaty i pomniki przyrody, obszary chronione i atrakcyjne zespoły przyrodnicze. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, w tym parkingi i dojazdy20 (10) 6Zagospodarowanie turystyczne regionuBaza turystyczna, ośrodki rekreacyjne i turystyczne. Szlaki turystyczne. Obiekty sportowe. Układ komunikacyjny regionu (drogi międzynarodowe, krajowe, lokalne, linie kolejowe). Kolejki linowe i wyciągi narciarskie20 (10) 7Terenoznawstwo i topografiaOrientacja w terenie: bez mapy, z mapą i kompasem, posługiwanie się mapą i kompasem. Topografia regionu (konfiguracja terenu). Lokalizacja obiektów zabytkowych, przyrodniczych i współczesnych, drogi dojazdowe do nich. Mapy turystyczne, ich skale i rodzaje25 (15) 8Metodyka i technika prowadzenia wycieczek terenowychSpecyfika prowadzenia wycieczek autokarowych, kolejowych i pieszych. Grupa w terenie i w obiekcie, współpraca z grupą. Współpraca z kierowcą. Posługiwanie się mikrofonem. Zasady oprowadzania po obiektach sakralnych. Przerwy na odpoczynek. Posługiwanie się anegdotą i dowcipem. Zasady bezpieczeństwa na wycieczkach terenowych. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach. Skład podstawowej apteczki30 (20) Załącznik nr 5 PROGRAM UZUPEŁNIAJĄCEGO SZKOLENIA DLA KANDYDATÓW NA PRZEWODNIKÓW GÓRSKICH KLASY DRUGIEJ I PIERWSZEJ I. Program szkolenia przewodników beskidzkich ubiegających się o wyższe klasy Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin (w tym zajęć praktycznych) 1234 1Historia Beskidów na tle historii PolskiWybrane wiadomości z historii Polski. Archeologia, osadnictwo, problematyka społeczna, kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Ważne wydarzenia historyczne. Historia miast i miejscowości. Beskidy w okresie II Rzeczypospolitej i II wojny światowej. Odbudowa ze zniszczeń wojennych. Ważniejsze postacie historyczne, miejscowości i obiekty z nimi związane. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej - kontynuacja szkolenia podstawowego30 2Geografia, geologia i przyroda BeskidówSzczegółowe wiadomości o geografii, geologii i morfologii. Charakterystyka środowiska przyrodniczego. Parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty i pomniki przyrody, rezerwaty biosfery. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, w tym dojazdy i parkingi - kontynuacja szkolenia podstawowego20 (10) 3Kultura i sztuka BeskidówHistoria kultury i sztuki Beskidów. Wpływ kultury Beskidów na kulturę narodową. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Obiekty architektury współczesnej. Muzea, instytucje naukowe i kulturalne (wiadomości o zbiorach i zasadach zwiedzania). Prasa i wydawnictwa regionalne. Wybitni twórcy dawni i współcześni - kontynuacja szkolenia podstawowego18 (10) 4Etnografia i kultura ludowaKultura ludowa, strój i obrzędy. Budownictwo drewniane, ośrodki przemysłu i rzemiosła ludowego. Skanseny, muzea i izby regionalne - kontynuacja szkolenia podstawowego10 (5) 5Topografia, komunikacja, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Beskidów, układ grzbietów górskich i dolin rzecznych, przebieg działów wodnych. Szlaki turystyczne, baza noclegowa, koleje linowe, wyciągi narciarskie, układ komunikacyjny, linie kolejowe i szosy, panoramy z punktów widokowych - kontynuacja szkolenia podstawowego40 (20) 6Trasy dojazdowe w BeskidyDrogi, koleje, ważniejsze obiekty przy trasach dojazdowych - kontynuacja szkolenia podstawowego10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych(obowiązuje dla kandydatów na klasę pierwszą) Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki - kontynuacja szkolenia podstawowego22 (16) Objaśnienia: 1. Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o wybranym obszarze Beskidów Polskich, określonym w § 5 ust. 1 rozporządzenia, oraz szczegółowe wiadomości o odpowiedniej części Beskidów Czeskich i Słowackich, a także ogólne wiadomości o pozostałych częściach Beskidów Polskich, Beskidach Czeskich i Słowackich oraz górskich pasmach przyległych. 2. Użyte w pkt 1 określenie "odpowiednia część Beskidów Czeskich i Słowackich" oznacza: 1) dla obszaru zachodniego Beskidów Zachodnich: Beskid Śląski - pasmo graniczne, Beskidy Śląsko-Morawskie od przełęczy Pindula do linii szosy Valaske Mezirci-Nowy Jicin, Jaworniki od doliny Kisucy do linii szosy Puckov-Vsetin, Góry Kisuckie, Małą Fatrę po dolinę Wagu, Orawskie Beskidy z Dolną Orawą, Magurę Orawską oraz Góry Choczańskie, 2) dla obszaru wschodniego Beskidów Zachodnich: Magurę Spiską, Góry Lewockie i Góry Czerhowskie, 3) dla obszaru Beskidów Wschodnich: Pogórze Ondawskie, Góry Bukowskie i pasmo Wyhorlatu. 3. Przewodników beskidzkich ubiegających się o klasę drugą obowiązuje przeszkolenie zgodnie z programem szkolenia w zakresie szczegółowych wiadomości o drugiej wybranej części Beskidów Polskich oraz odpowiedniej części Beskidów Czeskich lub Słowackich i górskich pasm przyległych. 4. Przewodników beskidzkich ubiegających się o klasę pierwszą obowiązuje przeszkolenie zgodnie z programem szkolenia w zakresie szczegółowych wiadomości o trzecim (pozostałym) obszarze Beskidów Polskich z uwzględnieniem tras turystycznych nie znakowanych oraz odpowiedniej części Beskidów Czeskich lub Słowackich i górskich pasm przyległych, a także szkolenie praktyczne w zakresie określonym w lp. 7 tabeli (metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych). II. Program szkolenia przewodników sudeckich ubiegających się o wyższe klasy 1234 1Historia Sudetów na tle historii Polski, Czech i NiemiecWybrane wiadomości z historii Polski, Czech i Niemiec. Ważniejsze wydarzenia w historii Sudetów. Archeologia, osadnictwo, problematyka społeczna, kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Historia miast i miejscowości. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej. Wybitne postacie historyczne, miejscowości i obiekty z nimi związane - kontynuacja szkolenia podstawowego30 2Geografia, geologia i przyroda SudetówSzczegółowe wiadomości o geografii, morfologii i geologii. Charakterystyka środowiska przyrodniczego. Parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty i pomniki przyrody. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, w tym dojazdy i parkingi - kontynuacja szkolenia podstawowego20 (10) 3Kultura i sztuka SudetówHistoria kultury i sztuki Sudetów. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Obiekty architektury współczesnej. Muzea, instytucje naukowe i kulturalne. Literatura, plastyka i muzyka. Wybitni twórcy dawni i współcześni. Prasa i wydawnictwa regionalne - kontynuacja szkolenia podstawowego18 (10) 4Etnografia i kultura ludowaBudownictwo drewniane, folklor, obrzędy, wierzenia, kultura ludowa. Skanseny, muzea i izby regionalne10 (5) 5Topografia, komunikacja, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Sudetów, układ grzbietów górskich i dolin rzecznych, przebieg działów wodnych. Szlaki turystyczne, baza noclegowa, koleje linowe, wyciągi narciarskie, układ komunikacyjny, linie kolejowe i szosy, panoramy z punktów widokowych - kontynuacja szkolenia podstawowego40 (20) 6Trasy dojazdowe w SudetyDrogi, koleje, ważniejsze obiekty przy trasach dojazdowych - kontynuacja szkolenia podstawowego10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych(obowiązuje dla kandydatów na klasę pierwszą) Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki - kontynuacja szkolenia podstawowego22 (16) Objaśnienia: 1. Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o wybranym obszarze Sudetów Polskich, określonym w § 5 ust. 3 rozporządzenia oraz ogólne wiadomości o pozostałej części Sudetów Polskich i odpowiedniej części Sudetów Czeskich. 2. Przewodników sudeckich ubiegających się o klasę drugą obowiązuje przeszkolenie zgodnie z programem szkolenia w zakresie szczegółowych wiadomości o drugim (pozostałym) obszarze Sudetów Polskich oraz odpowiedniej części Sudetów Czeskich. 3. Użyte w pkt 1 i 2 określenie "odpowiednia część Sudetów Czeskich" oznacza: 1) dla obszaru zachodniego Sudetów: Góry Łużyckie, Góry Izerskie i Pasmo Jesztedu oraz Karkonosze i Pogórze Karkonoskie, 2) dla obszaru wschodniego Sudetów: Wyżynę Bromowską, Góry Orlickie, Jesioniki oraz Góry Odrzańskie. 4. Przewodników sudeckich ubiegających się o klasę I obowiązuje przeszkolenie w zakresie znajomości tras turystycznych nie znakowanych w Sudetach Polskich i Czeskich oraz szkolenie praktyczne w zakresie określonym w lp. 7 tabeli (metodyka i technika prowadzenia wycieczek w warunkach zimowych). III. Program szkolenia przewodników tatrzańskich ubiegających się o wyższe klasy 1234 1Historia Tatr i Podtatrza na tle historii PolskiWybrane wiadomości z historii Polski. Ważne wydarzenia historyczne w Tatrach i na Podtatrzu. Osadnictwo, problematyka kulturalna, gospodarcza, narodowościowa. Historia miast i miejscowości Podtatrza. Ważniejsze wydarzenia z historii współczesnej. Wybitne postacie historyczne, miejsca z nimi związane - kontynuacja szkolenia podstawowego30 2Geografia, geologia i przyroda Tatr i PodtatrzaWiadomości z zakresu geografii, geologii i przyrody Tatr i Podtatrza. Tatrzański Park Narodowy. Rezerwaty i pomniki przyrody. Typowe okazy flory i fauny - kontynuacja szkolenia podstawowego20 (10) 3Kultura i sztukaWpływ kultury regionu na kulturę narodową. Zabytki architektury, malarstwa i rzeźby. Tatry i Podtatrze w kulturze polskiej (literatura, sztuki plastyczne, muzyka). Muzea i zbiory. Wybitni twórcy dawni i współcześni - kontynuacja szkolenia podstawowego14 (6) 4Etnografia i kultura ludowaBudownictwo drewniane, folklor, zwyczaje, obrzędy, kultura ludowa, wybitni twórcy ludowi dawni i współcześni. Pasterstwo dawniej i dziś, jego wpływ na kulturę ludową. Skanseny, muzea i izby regionalne - kontynuacja szkolenia podstawowego14 (8) 5Topografia Tatr i Podtatrza, zagospodarowanie turystyczneSzczegółowa topografia Tatr i Podtatrza, szlaki turystyczne, baza noclegowa, kolejki i wyciągi. Panoramy z poszczególnych szczytów. Układ komunikacyjny Podtatrza: drogi, linie kolejowe - kontynuacja szkolenia podstawowego40 (30) 6Trasy dojazdowe w TatryDrogi, linie kolejowe, ważniejsze obiekty położone przy drogach dojazdowych w Tatry (dotyczy wyłącznie przewodników spoza Zakopanego) - kontynuacja szkolenia podstawowego10 7Metodyka i technika prowadzenia wycieczekMetodyka i technika prowadzenia grup wycieczkowych wszystkimi szlakami znakowanymi Tatr w warunkach letnich. Pierwsza pomoc przedlekarska w nagłych wypadkach i zachorowaniach, reanimacja, tamowanie krwotoków, unieruchamianie złamań. Skład podstawowej apteczki - kontynuacja szkolenia podstawowego22 (18) Objaśnienia: 1. Dla przedmiotów wymienionych w lp. 1-6 tabeli obowiązują szczegółowe wiadomości o Tatrach i Podtatrzu Polskim oraz ogólne wiadomości o Tatrach Słowackich, Podtatrzu Słowackim i górskich pasmach przyległych. 2. Przewodników tatrzańskich ubiegających się o klasę drugą obowiązuje przeszkolenie z zakresu topografii Tatr - drogi nie znakowane i wspinaczkowe, poszerzone wiadomości z zakresu przyrody Tatr i ich ochrony oraz z zakresu prowadzenia na drogach taternickich do trzeciego stopnia trudności w lecie i drugiego stopnia trudności w zimie. 3. Przewodników tatrzańskich ubiegających się o klasę pierwszą obowiązuje przeszkolenie z zakresu szczegółowej topografii Tatr, poszerzonych wiadomości z zakresu przyrody Tatr i ich ochrony oraz z zakresu prowadzenia na drogach taternickich do piątego stopnia trudności w lecie i trzeciego stopnia trudności w zimie. IV. Program dodatkowego szkolenia uzupełniającego dla przewodników tatrzańskich klasy pierwszej prowadzących wycieczki powyżej trzeciego stopnia trudności w zimie i piątego stopnia trudności w lecie oraz w górach typu alpejskiego poza granicami kraju (przewodników wysokogórskich). Do szkolenia uzupełniającego w zakresie prowadzenia wycieczek wysokogórskich dopuszcza się przewodników tatrzańskich klasy pierwszej, którzy złożą wykaz przejść, obejmujący przejścia skalne wielowyciągowe, przejścia lodowe i mikstowe oraz przejścia narciarskie, a także zdadzą egzamin wstępny obejmujący: a) w zakresie narciarstwa: jazdę terenową, techniki narciarskie i narciarstwo wysokogórskie, b) w zakresie alpinizmu: umiejętności indywidualne prowadzenia turystów na trasach skalnych i lodowych oraz prowadzenie na drodze wspinaczkowej w górach. Zakres szkolenia obejmuje: Lp.TematProblematykaCzas trwaniaUwagi 1Teoria przewodnictwa wysokogórskiegoSprzęt i teoria asekuracji.3 dniKolejność tematów realizowanych w trakcie szkolenia powinna odpowiadać kolejności ich przedstawienia w programie Dydaktyka i metodyka. Fizjologia wysiłku i podstawy medycyny sportu. Wypadki, pierwsza pomoc. Śnieg i lawinoznawstwo. Meteorologia. Podstawy nawigacji. Ochrona przyrody. Terminologia fachowa w językach obcych 2Kurs lawinowy 6 dni 3Wspinaczka skałkowa i metodyka 6 dni 4Ratownictwo 6 dni 5Kurs skalny 12 dni 6Kurs lodowy 13 dni 7Narciarstwo pozatrasowe i metodyka 3 dni 8Kurs zimowy 14 dni 9PraktykaDemonstracja technik narciarskich, skalnych i lodowych.40 dni Umiejętności prowadzenia turystów na trasach skalnych, lodowych i śnieżnych. Umiejętność prowadzenia turystów w zimie. Umiejętności w zakresie szkolenia turystów40 dni Szkolenie kończy się egzaminem składającym się z trzech części: egzaminu teoretycznego, egzaminu praktycznego w lecie i egzaminu praktycznego w zimie. Załącznik nr 6 PROGRAM SZKOLENIA DLA KANDYDATÓW NA PILOTÓW WYCIECZEK 1. Szkolenie obejmuje łącznie 140 godzin zajęć lekcyjnych oraz zajęć praktycznych. 2. Ustala się następujący podział treści programu na przedmioty oraz minimalną ilość godzin na poszczególne tematy: Lp.PrzedmiotZakres tematyczny przedmiotuMinimalna ilość godzin 1234 1Przemysł turystyczny w Polsce i na świeciePodstawowe definicje i określenia według terminologii Światowej Organizacji Turystyki, biura i organizacje turystyczne, rodzaje turystyki i form wypoczynku, samorząd gospodarczy w rozwoju turystyki, polityka państwa w zakresie rozwoju turystyki6 2Turystyka przyjazdowa do PolskiZasady powstania "produktu turystycznego", rodzaje umów z partnerami, zasady odpraw grup, dokumentacja grup przyjazdowych, techniki realizacji grup przyjazdowych, zasady rozliczania, sieci hotelowe i gastronomiczne oraz zasady współpracy z hotelami i gastronomią, rodzaje i specyfikacja transportu turystycznego, grupy specjalistyczne20 3Turystyka wyjazdowa z PolskiZasady odpraw grup, dokumentacja grup wyjazdowych, techniki realizacji grup wyjazdowych, zasady rozliczania grup wyjazdowych, grupy specjalistyczne, w tym tramping i tracking14 4Geografia turystyczna Polski i podstawy etnografiiStyle architektoniczne i zabytki, polskie parki narodowe, krajobrazowe i rezerwaty, ochrona przyrody, skarby kultury w Polsce i ich lokalizacja, informacja turystyczna, w tym wydawnictwa, muzea, skanseny, mniejszości narodowe, religie, podstawy warsztatu przewodnickiego24 5Struktura polityczno-społeczno-ekonomiczna kraju i świataSystem polityczny w Polsce na tle systemów światowych. Struktura władzy w Polsce. Narodowość, ludność. Podstawowe wiadomości z geografii gospodarczej Polski. Religie w Polsce i na świecie10 6Przepisy prawne w turystyceOchrona konsumenta, umowa biura z klientem, odpowiedzialność prawna biura i pilota, opieka konsularna, prawa i obowiązki pilota, przepisy paszportowe, celne, wizowe, przepisy regulujące funkcjonowanie pilotażu14 7Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia oraz mienia turystówFormy ubezpieczenia turystów, protokoły szkód, postępowanie pilota w sytuacjach nadzwyczajnych, podstawy udzielania pierwszej pomocy: przedlekarskiej w nagłych wypadkach i zachorowaniach. Skład podstawowej apteczki14 8Pilot a grupaRozwiązywanie konfliktów, podstawy komunikowania, public relations, techniki wpływania na zbiorowość, elementy marketingu, efektywne techniki sprzedaży, kształtowanie image kraju, biura i osobistego18 9Zajęcia praktyczneCałodniowa wycieczka krajowa lub zagraniczna, minimum jeden nocleg w obiekcie hotelowym20 Załącznik nr 7 WZÓR ŚWIADECTWA ZNAJOMOŚCI JĘZYKA OBCEGO W ZAKRESIE WYMAGANYM OD PRZEWODNIKÓW TURYSTYCZNYCH I PILOTÓW WYCIECZEK Ilustracja Załącznik nr 8 WZÓR LEGITYMACJI PRZEWODNIKA MIEJSKIEGO I TERENOWEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 WZÓR LEGITYMACJI PRZEWODNIKA GÓRSKIEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 10 WZÓR LEGITYMACJI PILOTA WYCIECZEK Ilustracja Legitymacja w formie książeczki bez stron wewnętrznych, oprawiona w skórę lub tworzywo. Na zewnętrznej pierwszej stronie okładki tłoczony orzeł. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów. (Dz. U. Nr 31, poz. 302) Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wykaz specjalności lekarskich: 1) w podstawowych dziedzinach medycyny: Lp.Nazwa specjalności lekarskiej 12 1Anestezjologia i intensywna terapia 2Chirurgia dziecięca 3Chirurgia ogólna 4Chirurgia szczękowo-twarzowa 5Choroby wewnętrzne 6Choroby zakaźne 7Dermatologia i wenerologia 8Diagnostyka laboratoryjna 9Genetyka kliniczna 10Higiena i epidemiologia 11Medycyna pracy 12Medycyna ratunkowa 13Medycyna rodzinna 14Medycyna sądowa 15Medycyna transportu 16Mikrobiologia lekarska 17Neurochirurgia 18Neurologia 19Okulistyka 20Ortopedia i traumatologia narządu ruchu 21Otorynolaryngologia 22Patomorfologia 23Pediatria 24Położnictwo i ginekologia 25Psychiatria 26Radiologia i diagnostyka obrazowa 27Radioterapia onkologiczna 28Rehabilitacja medyczna 29Urologia 30Zdrowie publiczne 2) w szczegółowych dziedzinach medycyny: Lp.Nazwa specjalności lekarskiej 12 1Alergologia 2Angiologia 3Audiologia i foniatria 4Balneoklimatologia i medycyna fizykalna 5Chirurgia klatki piersiowej 6Chirurgia naczyniowa 7Chirurgia onkologiczna 8Chirurgia plastyczna 9Choroby płuc 10Diabetologia 11Endokrynologia 12Farmakologia kliniczna 13Gastroenterologia 14Geriatria 15Hematologia 16Immunologia kliniczna 17Kardiochirurgia 18Kardiologia 19Medycyna nuklearna 20Medycyna paliatywna 21Medycyna sportowa 22Nefrologia 23Neonatologia 24Onkologia kliniczna 25Onkologia i hematologia dziecięca 26Psychiatria dzieci i młodzieży 27Reumatologia 28Seksuologia 29Toksykologia kliniczna 30Transfuzjologia kliniczna 31Transplantologia kliniczna 2. Ustala się wykaz specjalności lekarsko-stomatologicznych: 1) w podstawowych dziedzinach medycyny: Lp.Nazwa specjalności lekarskiej 12 1Chirurgia szczękowo-twarzowa 2Ortodoncja 3Stomatologia ogólna 4Higiena i epidemiologia 5Zdrowie publiczne 2) w szczegółowych dziedzinach medycyny: Lp.Nazwa specjalności lekarskiej 12 1Chirurgia stomatologiczna 2Periodontologia 3Protetyka stomatologiczna 4Stomatologia dziecięca 5Stomatologia zachowawcza § 2. Ilekroć w dalszych przepisach rozporządzenia jest mowa o lekarzu, należy przez to rozumieć również lekarza stomatologa. § 3. 1. Ustala się ramowy program specjalizacji w podstawowych dziedzinach medycyny, który zawiera: 1) zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, które powinny być zrealizowane w ramach określonej specjalności, z uwzględnieniem elementów danej dziedziny medycyny oraz dziedzin pokrewnych, 2) formy zdobywania wiedzy teoretycznej i nabywania umiejętności praktycznych, w tym: a) kurs wprowadzający z zakresu określonej dziedziny medycyny - w pierwszym roku odbywania specjalizacji, b) kursy szkoleniowe, c) samokształcenie, w tym przygotowywanie opracowań teoretycznych i napisanie pracy poglądowej, d) staże kierunkowe, e) szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonywanie określonych zabiegów lub procedur medycznych w ustalonej liczbie, f) pełnienie dyżurów lekarskich w określonych specjalnościach, w ustalonej liczbie, 3) okres trwania specjalizacji, który powinien być: a) w zakresie medycyny rodzinnej i stomatologii ogólnej - nie krótszy niż 4 lata, b) w zakresie: chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, chirurgii szczękowo-twarzowej, neurochirurgii, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, położnictwa i ginekologii, urologii - nie krótszy niż 6 lat, a w przypadku lekarzy posiadających odpowiednią specjalizację I stopnia - nie krótszy niż 4 lata, c) w zakresie pozostałych specjalności - nie krótszy niż 5 lat, a w przypadku lekarzy posiadających odpowiednią specjalizację I stopnia - nie krótszy niż 3 lata, d) w przypadku lekarzy posiadających specjalizację II stopnia w pokrewnej spośród podstawowych dziedzin medycyny lub tytuł specjalisty w pokrewnej spośród podstawowych dziedzin medycyny - nie krótszy niż 2 lata, 4) sposób sprawdzania wiedzy teoretycznej i nabytych umiejętności praktycznych, w tym: a) złożenie kolokwiów cząstkowych z zakresu wiedzy teoretycznej i zaliczanie sprawdzianów z zakresu umiejętności praktycznych, b) złożenie kolokwiów z aktualnego prawa medycznego i promocji zdrowia, c) ocenę złożonych opracowań teoretycznych i prac poglądowych, 5) wykazanie się praktyczną znajomością przynajmniej jednego z języków: angielskiego, francuskiego, niemieckiego. 2. Ustala się ramowy program specjalizacji w szczegółowych dziedzinach medycyny, który zawiera: 1) elementy programu, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) okres trwania specjalizacji - nie krótszy niż 2 lata. § 4. 1. Lekarz odbywa specjalizację zgodnie z programem specjalizacji, opracowanym na podstawie odpowiedniego ramowego programu specjalizacji przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej "Centrum", w porozumieniu z Krajową Radą Specjalizacji Lekarskich, po zaopiniowaniu przez Naczelną Radę Lekarską, i zatwierdzonym przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Centrum podaje do wiadomości programy specjalizacji, w formie publikacji. § 5. 1. Lekarz odbywający specjalizację zobowiązany jest do zrealizowania wszystkich elementów programu specjalizacji danej specjalności, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Lekarz, który posiada specjalizację I stopnia, odbywa specjalizację w podstawowych dziedzinach medycyny, zgodnie z programem danej specjalizacji, który powinien uwzględniać zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych lekarza oraz okres odbytej specjalizacji. 3. Lekarz, który posiada specjalizację II stopnia, odbywa specjalizację w szczegółowych dziedzinach medycyny, zgodnie z programem danej specjalizacji. 4. Specjalności, w których lekarz posiadający specjalizację I stopnia może uzyskać tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 5. Specjalności, w których lekarz posiadający specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny albo lekarz posiadający tytuł specjalisty w odpowiedniej podstawowej dziedzinie medycyny może uzyskać tytuł specjalisty w określonej szczegółowej dziedzinie medycyny, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. Specjalizacja może być prowadzona przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą", po uzyskaniu wpisu na listę prowadzoną przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, jeżeli odpowiadają następującym warunkom: 1) mają w swojej strukturze organizacyjnej oddziały szpitalne lub inne komórki organizacyjne o profilu odpowiadającym prowadzonej specjalizacji, a w przypadku prowadzenia specjalizacji w dziedzinie medycyny rodzinnej - ośrodki kształcenia lekarza rodzinnego, 2) zatrudniają w oddziałach szpitalnych lub w komórkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 1, co najmniej dwóch lekarzy z tytułem specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, 3) posiadają sprzęt i aparaturę medyczną niezbędną do realizacji zadań określonych programem specjalizacji, 4) udzielają świadczeń zdrowotnych umożliwiających zrealizowanie programu specjalizacji, 5) posiadają odpowiedni sprzęt i bazę dydaktyczną. 2. Informację zawierającą dane określone w ust. 1 pkt 1-5 oraz dane o podmiotach organizacyjnych, w których będą odbywane staże kierunkowe, jednostka organizacyjna przedstawia Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, który na tej podstawie określa maksymalną liczbę miejsc szkoleniowych dla poszczególnych specjalizacji w tej jednostce, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich. 3. Staże kierunkowe mogą być prowadzone przez jednostki organizacyjne wpisane na listę, o której mowa w ust. 1, lub przez osoby fizyczne posiadające zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego lekarzy, wydane przez właściwą okręgową izbę lekarską, w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 7. 1. Lekarz może odbywać specjalizację: 1) na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas określony z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację, w ramach szkoleniowego etatu rezydenckiego, zwanego dalej "rezydenturą", 2) na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas nie określony z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację, 3) w ramach urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania określonej specjalizacji, 4) na podstawie umowy o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z jednostką organizacyjną prowadzącą specjalizację, 5) w ramach studiów doktoranckich prowadzonych przez uprawniony podmiot, w którego skład wchodzi jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację. 2. Lekarz może również odbywać specjalizację na podstawie umowy o pracę, zawartej na czas nie określony z jednostką organizacyjną inną niż wymienione w § 6 ust. 1, zapewniającą realizację programu specjalizacji w zakresie form, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. c), e) i f), i urlopu szkoleniowego udzielonego pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu specjalizacji w jednostce organizacyjnej prowadzącej specjalizację. 3. Lekarz cudzoziemiec, za zgodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, może również odbywać specjalizację na zasadach określonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby nie będące obywatelami polskimi. § 8. Okres trwania specjalizacji odbywanej na zasadach określonych w § 7 ust. 1 pkt 2-5 oraz ust. 2 i 3 nie może być przedłużony więcej niż o połowę tego okresu. § 9. 1. Okres, na jaki zawierana jest umowa o pracę w ramach rezydentury, odpowiada okresowi trwania specjalizacji. 2. Okres trwania specjalizacji w ramach rezydentury ulega przedłużeniu o czas: 1) niezdolności do pracy, dłuższej niż 30 dni w ciągu roku, w przypadkach przewidzianych w art. 92 § 1 Kodeksu pracy, 2) urlopu macierzyńskiego, 3) urlopu wychowawczego, nie dłuższy niż 1 rok, 4) urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. 3. W przypadku przedłużenia okresu trwania specjalizacji w ramach rezydentury uprawniona jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację zawiera z lekarzem umowę o pracę na czas określony, równy czasowi przedłużenia okresu trwania specjalizacji. § 10. 1. Lekarz może rozpocząć specjalizację w wybranej specjalności, jeżeli posiada prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej i został zakwalifikowany do jej odbywania w wyniku postępowania kwalifikacyjnego, a w przypadku lekarza, o którym mowa w § 7 ust. 3, uzyskał zgodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. W celu przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego lekarz składa wniosek o rozpoczęcie specjalizacji w danej specjalności do wojewódzkiego ośrodka metodyczno-organizacyjnego, zwanego dalej "wojewódzkim ośrodkiem", na którego obszarze działania ma zamiar odbywać specjalizację. 3. W celu uzyskania zgody na odbywanie specjalizacji w danej specjalności w określonej jednostce organizacyjnej lekarz, o którym mowa w § 7 ust. 3, składa wniosek do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 3, lekarz może złożyć do 15 maja lub 15 grudnia każdego roku. 5. Lekarz pozostający w stosunku pracy może wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, po uzyskaniu zgody pracodawcy na odbywanie specjalizacji. 6. Jeżeli lekarz jest uczestnikiem studiów doktoranckich, może wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, po uzyskaniu zgody kierownika studiów doktoranckich. 7. We wniosku, o którym mowa w ust. 2, lekarz może wskazać jednostkę organizacyjną, która prowadziłaby jego specjalizację. 8. Wzór wniosków, o których mowa w ust. 2 i 3, określają załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia. § 11. 1. Postępowanie kwalifikacyjne obejmuje: 1) ocenę formalną wniosku o rozpoczęcie specjalizacji, 2) postępowanie konkursowe, jeżeli specjalizacja ma być odbywana w ramach rezydentury albo gdy liczba wnioskodawców o przystąpienie do specjalizacji w inny sposób niż rezydentura przekracza liczbę ustalonych miejsc szkoleniowych. 2. Postępowanie konkursowe: 1) obejmuje test i rozmowę kwalifikacyjną, 2) uwzględnia wynik egzaminu państwowego kończącego staż podyplomowy. 3. Szczegółowy sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego określa program danej specjalizacji. 4. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza wojewódzki ośrodek dwa razy w roku, w terminach 15 maja - 30 czerwca i 15 grudnia - 31 stycznia. § 12. 1. Pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego stanowi podstawę dla wojewódzkiego ośrodka do wskazania jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację lekarza. 2. Wskazując jednostkę organizacyjną, o której mowa w ust. 2, wojewódzki ośrodek uwzględnia: a) w miarę możliwości propozycję wyrażoną przez lekarza we wniosku o rozpoczęcie specjalizacji, b) wyniki postępowania kwalifikacyjnego. 3. Lekarzowi, który uzyskał pozytywny wynik postępowania kwalifikacyjnego, lub lekarzowi, o którym mowa w § 7 ust. 3, po uzyskaniu zgody Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na odbycie specjalizacji, wojewódzki ośrodek wydaje kartę szkolenia specjalizacyjnego według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia. § 13. Karta szkolenia specjalizacyjnego z wymaganymi wpisami, potwierdzeniami i zaliczeniami stanowi dowód odbycia specjalizacji. § 14. O rozpoczęciu przez lekarza specjalizacji wojewódzki ośrodek powiadamia Centrum oraz okręgową izbę lekarską, której lekarz jest członkiem. § 15. 1. Lekarz odbywa specjalizację pod kierunkiem wybranego przez siebie lekarza spośród lekarzy wyznaczonych przez kierownika jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację, zwanego dalej "kierownikiem specjalizacji", za jego zgodą. 2. Kierownikiem specjalizacji powinien być lekarz specjalista w dziedzinie medycyny będącej przedmiotem specjalizacji, a w uzasadnionych przypadkach - w pokrewnej dziedzinie medycyny. 3. Lekarz odbywa staż kierunkowy: 1) pod kierunkiem lekarza specjalisty w danej dziedzinie medycyny, wyznaczonego przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której odbywa staż kierunkowy, w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji, lub 2) pod kierunkiem osoby fizycznej, o której mowa w § 6 ust. 3. 4. Kierownik specjalizacji oraz lekarz specjalista kierujący stażem kierunkowym mogą prowadzić jednocześnie specjalizację nie więcej niż 3 lekarzy. § 16. 1. Kierownik specjalizacji jest odpowiedzialny za ustalenie planu odbywania specjalizacji, w tym za ustalenie miejsc odbywania staży kierunkowych, w sposób zapewniający realizację programu specjalizacji. 2. Do obowiązków kierownika specjalizacji należy w szczególności: 1) sprawowanie nadzoru nad realizacją planu odbywania specjalizacji, 2) wyznaczenie lekarzowi pacjentów do prowadzenia, konsultowanie i ocenianie proponowanych przez niego badań diagnostycznych i ich interpretacji, rozpoznania choroby, sposobu leczenia, rokowania i zaleceń dla pacjenta, 3) bezpośredni nadzór na wykonywaniem przez lekarza zabiegów diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych, objętych programem specjalizacji, do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania, 4) bezpośredni udział w wykonywanym przez lekarza zabiegu operacyjnym albo stosowanej metodzie leczenia lub diagnostyki stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, do czasu nabycia przez lekarza umiejętności samodzielnego ich wykonywania lub stosowania, 5) uczestniczenie w ustalaniu harmonogramu dyżurów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. f), w tym podejmowanie decyzji o dopuszczeniu lekarza do samodzielnego pełnienia dyżuru na oddziałach zabiegowych, 6) ocenianie przygotowanych przez lekarza opracowań teoretycznych objętych programem specjalizacji i pracy poglądowej, 7) występowanie do pracodawcy lekarza odbywającego specjalizację z wnioskiem o zwolnienie go z obowiązku wykonywania pracy w celu odbycia staży kierunkowych i kursów określonych w programie specjalizacji, 8) kierowanie do odbycia staży kierunkowych w innych jednostkach organizacyjnych albo prowadzonych przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy, 9) kierowanie lekarza na kursy szkoleniowe, 10) przeprowadzanie sprawdzianów z nabytych przez lekarza umiejętności praktycznych, 11) przeprowadzanie kolokwiów i sprawdzianów przewidzianych w programie specjalizacji, 12) potwierdzanie wykonywania określonych zabiegów, w liczbie ustalonej w programie specjalizacji, 13) wystawianie opinii zawodowej, w tym dotyczącej uzdolnień i predyspozycji zawodowych, umiejętności manualnych, stosunku do pacjentów i współpracowników, zdolności organizacyjnych i umiejętności pracy w zespole, 14) wnioskowanie do kierownika jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację o niekontynuowanie specjalizacji przez lekarza, który nie realizuje programu specjalizacji, 15) potwierdzanie odbycia szkolenia zgodnie z programem specjalizacji w karcie szkolenia specjalizacyjnego. 3. Kierownik specjalizacji może wystąpić do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, za pośrednictwem Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich, o uznanie odbytych za granicą przez specjalizującego się lekarza staży kierunkowych lub kursów szkoleniowych za równoważne ze zrealizowaniem elementów określonych w programie danej specjalizacji. § 17. Do zadań lekarza prowadzącego staż kierunkowy albo osoby fizycznej, o której mowa w § 6 ust. 3, należy ustalanie planu stażu kierunkowego oraz innych zadań określonych programem danej specjalizacji. § 18. 1. Lekarz uzyskuje tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny po otrzymaniu potwierdzenia odbycia szkolenia specjalizacyjnego i złożeniu egzaminu państwowego. 2. Lekarz przed przystąpieniem do egzaminu państwowego składa do właściwego wojewódzkiego ośrodka następujące dokumenty: 1) wniosek o przystąpienie do egzaminu państwowego, 2) kartę szkolenia specjalizacyjnego, 3) opinię, o której mowa w § 16 ust. 2 pkt 13. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, lekarz może złożyć do dnia 31 lipca lub 31 grudnia. 4. Wojewódzki ośrodek po stwierdzeniu, że dokumenty, o których mowa w ust. 2, spełniają warunki formalne, przekazuje je do Centrum i zawiadamia o tym lekarza. § 19. Egzamin państwowy dla każdej specjalności jest składany w formie egzaminu praktycznego, egzaminu testowego i egzaminu ustnego w zakresie wynikającym z programu specjalizacji. § 20. 1. Egzamin państwowy dla każdej specjalności organizuje Centrum. 2. Egzamin państwowy przeprowadzany jest przez komisję egzaminacyjną, zwaną dalej "Komisją". 3. Członków Komisji i jej przewodniczącego powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej spośród osób zaproponowanych przez Krajową Radę Egzaminów Lekarskich. 4. W skład Komisji wchodzą lekarze specjaliści w dziedzinie medycyny objętej egzaminem państwowym lub - w uzasadnionych przypadkach - w pokrewnej dziedzinie medycyny, a w szczególności przedstawiciele: 1) Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich, 2) rektorów wyższych uczelni medycznych lub wyższych uczelni z wydziałem medycznym, 3) Naczelnej Rady Lekarskiej, 4) konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny, 5) towarzystwa lekarskiego właściwego dla dziedziny medycyny objętej egzaminem państwowym. 5. W skład Komisji prowadzącej egzamin państwowy w dziedzinie medycyny rodzinnej wchodzą ponadto, wskazani przez Naczelną Radę Lekarską, lekarze specjaliści z następujących dziedzin medycyny: chorób wewnętrznych, chirurgii, pediatrii, położnictwa i ginekologii, psychiatrii. 6. Obsługę organizacyjno-techniczną związaną z przeprowadzeniem egzaminu państwowego oraz czynnościami Komisji zapewnia Centrum. § 21. Do zadań Komisji należy: 1) podejmowanie decyzji o dopuszczeniu lekarza do egzaminu państwowego, 2) ustalenie listy lekarzy dopuszczonych do egzaminu państwowego w danym terminie, 3) przeprowadzanie egzaminów: praktycznego, testowego i ustnego, 4) dokonywanie oceny egzaminów praktycznego i ustnego, 5) przekazanie Krajowej Radzie Egzaminów Lekarskich kart testowych po przeprowadzeniu egzaminu testowego, z zachowaniem tajności procedury, 6) przekazanie Krajowej Radzie Egzaminów Lekarskich ocen z egzaminów praktycznego i ustnego oraz innej dokumentacji związanej z przeprowadzonym egzaminem państwowym. § 22. 1. Egzamin państwowy odbywa się dwa razy w roku: w sesji wiosennej - od 1 marca do 15 maja i w sesji jesiennej - od 1 października do 15 grudnia. 2. Egzamin praktyczny przeprowadzany jest przed egzaminem testowym i jego złożenie stanowi warunek dopuszczenia lekarza do egzaminu testowego. 3. Egzamin testowy dla danej specjalności odbywa się jednocześnie w całym kraju dwa razy w roku, w terminie ustalonym przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich. 4. Egzamin ustny przeprowadzany jest po zdaniu egzaminu testowego w ciągu dwóch miesięcy od daty tego egzaminu. 5. Egzamin praktyczny i ustny przeprowadza zespół egzaminacyjny powołany każdorazowo przez Komisję spośród jej członków. 6. W czasie składania przez lekarza egzaminu praktycznego lub ustnego może uczestniczyć kierownik specjalizacji jako obserwator. 7. Lekarz powinien być powiadomiony przez Centrum o miejscach i terminach egzaminu państwowego, nie później niż 30 dni przed datą jego rozpoczęcia. § 23. 1. W przypadku gdy lekarz nie przystąpi do egzaminu testowego w wyznaczonym terminie, może wystąpić do Centrum z wnioskiem o przystąpienie do tego egzaminu w następnej sesji egzaminacyjnej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, gdy lekarz nie przystąpił do egzaminu praktycznego i ustnego. § 24. 1. W razie negatywnego wyniku egzaminu testowego lekarz może wystąpić do Centrum z wnioskiem o przystąpienie do egzaminu państwowego w następnej sesji egzaminacyjnej. 2. W razie ponownego negatywnego wyniku egzaminu testowego lekarz może wystąpić do Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich o wyrażenie zgody na przystąpienie do egzaminu państwowego w trzecim terminie, który jest terminem ostatnim. § 25. Lekarzowi, który z wynikiem pozytywnym złożył egzamin państwowy, Centrum wydaje dyplom, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 26. 1. Rejestr lekarzy, którzy uzyskali tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny, prowadzi Centrum. 2. Dokumentacja dotycząca szkolenia specjalistycznego lekarzy oraz egzaminu państwowego przechowywana jest przez właściwy wojewódzki ośrodek. § 27. Uznanie tytułu specjalisty uzyskanego za granicą może nastąpić, jeżeli zostały spełnione następujące warunki: 1) lekarz, lekarz stomatolog posiada prawo wykonywania zawodu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, 2) okres szkolenia specjalizacyjnego odbytego za granicą nie odbiega od okresu określonego w programie danej specjalizacji w Rzeczypospolitej Polskiej, 3) program szkolenia specjalizacyjnego w zakresie wymaganej wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych, sposób potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności odpowiada w istotnych elementach programowi specjalizacji w danej specjalności w Rzeczypospolitej Polskiej. § 28. 1. Lekarz ubiegający się o uznanie równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą występuje z wnioskiem do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za pośrednictwem Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) odpis prawa wykonywania zawodu, 2) potwierdzenie uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa w kraju, w którym uzyskał tytuł specjalisty, 3) oryginał dokumentu o nadaniu tytułu specjalisty, 4) dokument zawierający dane o miejscu odbycia szkolenia specjalizacyjnego, okresie jego trwania i programie, 5) informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu lub innej formie potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych, 6) zaświadczenia o miejscu, okresie trwania i rodzaju czynności zawodowych wykonywanych po uzyskaniu tytułu specjalisty. 3. Równoważność tytułu specjalisty uzyskanego za granicą uznaje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, Krajowa Rada Specjalizacji Lekarskich przygotowuje na podstawie opinii powołanego przez siebie zespołu ekspertów, w którego skład wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny: 1) krajowy konsultant, 2) dwaj pracownicy nauki posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego, 3) przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej, 4) przedstawiciel właściwego lekarskiego towarzystwa naukowego. 5. Na wniosek zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 4, Krajowa Rada Specjalizacji Lekarskich może skierować lekarza ubiegającego się o uznanie równoważności tytułu specjalisty na szkolenie, trwające nie dłużej niż 3 miesiące, do jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację w danej dziedzinie medycyny; koszty szkolenia ponosi lekarz. § 29. 1. Liczbę miejsc dla lekarzy, którzy mogą corocznie rozpocząć specjalizację w danej specjalności, w tym liczbę miejsc dla lekarzy, o których mowa w § 7 ust. 3, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustala, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, do dnia 31 grudnia roku poprzedniego, uwzględniając możliwości prowadzenia specjalizacji przez jednostki organizacyjne, o których mowa w § 6 ust. 1, oraz dostępność świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej ustala corocznie liczbę miejsc i przydziela środki finansowe na specjalizacje odbywane w określonych specjalnościach w ramach rezydentury, dla poszczególnych jednostek organizacyjnych, wymienionych w § 6 ust. 1. 3. Środki finansowe przydzielone na rezydentury jednostkom organizacyjnym, o których mowa w § 6 ust. 1, powinny być wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, a w przypadku ich niewykorzystania niezwłocznie zwrócone Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. § 30. 1. Lekarz, który na podstawie dotychczasowych przepisów uzyskał: 1) specjalizację I stopnia w dziedzinach: chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, medycyny ogólnej, pediatrii lub położnictwa i ginekologii, 2) specjalizację II stopnia w dziedzinach: chorób wewnętrznych, medycyny ogólnej lub pediatrii, może odbyć specjalizację w dziedzinie medycyny rodzinnej w okresie krótszym niż określony w § 3 ust. 1 pkt 3 lit. a), jeżeli rozpocznie ją w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r. 2. Lekarz, o którym mowa w ust. 1, zobowiązany jest odbyć staż kierunkowy w jednostce organizacyjnej udzielającej świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny rodzinnej, określonej w § 6. 3. Czas trwania specjalizacji w dziedzinie medycyny rodzinnej dla lekarzy, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 31. 1. Lekarz, który na podstawie dotychczasowych przepisów uzyskał specjalizację I stopnia w dziedzinie chorób płuc oraz na podstawie rozporządzenia uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych lub pediatrii, może odbyć specjalizację w dziedzinie chorób płuc, zgodnie z programem specjalizacji uwzględniającym zakres wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych nabytych na podstawie dotychczasowego szkolenia, z tym że czas trwania tej specjalizacji nie może być krótszy niż 1 rok. 2. Specjalizację, o której mowa w ust. 1, lekarz może rozpocząć w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r. § 32. Przepis § 11 ust. 2 pkt 2 nie ma zastosowania do lekarzy, którzy ukończyli staż podyplomowy lub praktykę przygotowawczą lekarsko-dentystyczną na podstawie dotychczasowych przepisów. § 33. W uzasadnionym przypadku, na wniosek lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może skierować go do odbycia specjalizacji w określonej dziedzinie medycyny w jednostce organizacyjnej, o której mowa w § 6 ust. 1, w trybie rezydentury na zasadach określonych rozporządzeniem, powiadamiając o tym fakcie okręgową izbę lekarską, której lekarz jest członkiem. § 34. Jeżeli dotychczasowe przepisy nie przewidywały uzyskiwania tytułu specjalisty w określonej dziedzinie medycyny, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może powierzyć określone w rozporządzeniu obowiązki lekarza specjalisty w tej dziedzinie medycyny lekarzowi legitymującemu się dorobkiem naukowym i zawodowym w tej dziedzinie medycyny. § 35. W przypadku specjalizacji lekarza będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącego służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej tworzonym i utrzymywanym przez Ministra Obrony Narodowej, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o okręgowej radzie lekarskiej lub okręgowej izbie lekarskiej, należy przez to rozumieć Wojskową Radę Lekarską lub Wojskową Izbę Lekarską. § 36. Tryb uzyskania tytułu lekarza specjalisty będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, pełniącemu służbę lub zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej tworzonym i utrzymywanym przez Ministra Obrony Narodowej lub Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, określają odrębne przepisy. § 37. 1. Wniosek, o którym mowa w § 10 ust. 2 i 3, w roku 1999 lekarz może złożyć do 31 maja i 15 grudnia. 2. Postępowanie kwalifikacyjne, o którym mowa w § 11 ust. 4, w roku 1999 przeprowadza się w terminach 1 czerwca-15 lipca oraz 15 grudnia 1999 r.-31 stycznia 2000 r. § 38. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. (poz. 302) Załącznik nr 1 SPECJALNOŚCI, W KTÓRYCH LEKARZ POSIADAJĄCY SPECJALIZACJĘ I STOPNIA MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY W OKREŚLONEJ PODSTAWOWEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY Lp.Specjalności w podstawowych dziedzinach medycyny, w których można uzyskać tytuł specjalistyNazwa specjalizacji I stopnia 123 1Anestezjologia i intensywna terapiaAnestezjologia i intensywna terapia 2Chirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna 3Chirurgia ogólnaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna 4Chirurgia szczękowo-twarzowaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna Chirurgia stomatologiczna Otolaryngologia 5Choroby wewnętrzneChoroby płuc Choroby wewnętrzne Transfuzjologia 6Choroby zakaźneChoroby płuc Choroby wewnętrzne Choroby zakaźne Medycyna ogólna Pediatria 7Dermatologia i wenerologiaDermatologia i wenerologia 8Diagnostyka laboratoryjnaAnalityka kliniczna Farmakologia Toksykologia 9Higiena i epidemiologiaChoroby wewnętrzne Choroby zakaźne Higiena i epidemiologia Medycyna ogólna Medycyna pracy Medycyna społeczna Mikrobiologia Pediatria Stomatologia ogólna 10Medycyna pracyChoroby wewnętrzne Medycyna ogólna Medycyna pracy 11Medycyna ratunkowaAnestezjologia i intensywna terapia Chirurgia dziecięca Chirurgia ogólna Choroby wewnętrzne Pediatria 12Medycyna transportuChoroby wewnętrzne Medycyna lotnicza Medycyna ogólna Medycyna pracy 13Medycyna sądowaMedycyna sądowa 14Mikrobiologia lekarskaMikrobiologia 15NeurochirurgiaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna Neurochirurgia 16NeurologiaChoroby wewnętrzne Neurologia Neurologia dziecięca Pediatria 17OkulistykaOkulistyka 18Ortopedia i traumatologia narządu ruchuChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna Ortopedia i traumatologia 19OtorynolaryngologiaOtolaryngologia 20PatomorfologiaPatomorfologia 21PediatriaPediatria 22Położnictwo i ginekologiaPołożnictwo i ginekologia 23PsychiatriaPsychiatria Psychiatria dzieci i młodzieży 24Radiologia i diagnostyka obrazowaMedycyna nuklearna Radiodiagnostyka 25Radioterapia onkologicznaRadioterapia onkologiczna Medycyna nuklearna 26Rehabilitacja medycznaChoroby wewnętrzne Chirurgia dziecięca Chirurgia ogólna Medycyna ogólna Medycyna pracy Ortopedia i traumatologia Pediatria Rehabilitacja medyczna 27UrologiaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólna 28Zdrowie publiczneChoroby zakaźne Higiena i epidemiologia Medycyna społeczna 29OrtodoncjaStomatologia ogólna Chirurgia stomatologiczna 30Stomatologia ogólnaChirurgia stomatologiczna Stomatologia ogólna Załącznik nr 2 SPECJALNOŚCI, W KTÓRYCH LEKARZ POSIADAJĄCY SPECJALIZACJĘ II STOPNIA W ODPOWIEDNIEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY LUB POSIADAJĄCY TYTUŁ SPECJALISTY W ODPOWIEDNIEJ PODSTAWOWEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY W OKREŚLONEJ SZCZEGÓŁOWEJ DZIEDZINIE MEDYCYNY Lp.Specjalności w szczegółowych dziedzinach medycyny, w których można uzyskać tytuł specjalistySpecjalności, w których lekarz posiada tytuł specjalisty w określonej podstawowej dziedzinie medycynySpecjalności, w których lekarz posiada specjalizację II stopnia w odpowiedniej dziedzinie medycyny 1234 1AlergologiaChoroby wewnętrzneChoroby płuc Dermatologia i wenerologiaChoroby wewnętrzne OtorynolaryngologiaDermatologia i wenerologia PediatriaOtolaryngologia Otolaryngologia dziecięca Pediatria 2AngiologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne 3Audiologia i foniatriaOtorynolaryngologiaAudiologia Foniatria Otolaryngologia Otolaryngologia dziecięca 4Balneoklimatologia i medycyna fizykalnaChirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Dermatologia i wenerologiaDermatologia i wenerologia NeurologiaMedycyna ogólna NeurochirurgiaNeurologia OkulistykaNeurologia dziecięca Ortopedia i traumatologia narządu ruchuNeurochirurgia Okulistyka OtorynolaryngologiaOrtopedia i traumatologia PediatriaOtolaryngologia Położnictwo i ginekologiaOtolaryngologia dziecięca Rehabilitacja medycznaPediatria Położnictwo i ginekologia Rehabilitacja medyczna Reumatologia Reumatologia dziecięca 5Chirurgia klatki piersiowejChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna 6Chirurgia naczyniowaChirurgia ogólnaChirurgia ogólna 7Chirurgia onkologicznaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna 8Chirurgia plastycznaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna 9DiabetologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 10EndokrynologiaChirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaMedycyna ogólna Położnictwo i ginekologiaPediatria Położnictwo i ginekologia 11Farmakologia klinicznaAnestezjologia i intensywna terapiaAnestezjologia i intensywna terapia Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne NeurologiaFarmakologia PediatriaNeurologia Położnictwo i ginekologiaNeurologia dziecięca PsychiatriaPediatria Położnictwo i ginekologia Psychiatria Psychiatria dzieci i młodzieży 12GastroenterologiaChirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 13GeriatriaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Medycyna ogólna 14HematologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 15Immunologia klinicznaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Choroby zakaźneChoroby zakaźne Dermatologia i wenerologiaDermatologia i wenerologia Diagnostyka laboratoryjnaDiagnostyka laboratoryjna PatomorfologiaPatomorfologia PediatriaPediatria Położnictwo i ginekologiaPołożnictwo i ginekologia Radioterapia onkologicznaRadioterapia onkologiczna 16KardiochirurgiaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna 17KardiologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 18Medycyna nuklearnaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria Radioterapia onkologicznaRadioterapia onkologiczna 19Medycyna paliatywnaAnestezjologia i intensywna terapiaAnestezjologia i intensywna terapia Chirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Choroby zakaźneChoroby zakaźne Dermatologia i wenerologiaMedycyna ogólna Medycyna pracyMedycyna pracy Medycyna ratunkowaNeurochirurgia Medycyna transportuNeurologia NeurochirurgiaNeurologia dziecięca NeurologiaOkulistyka OkulistykaOrtopedia i traumatologia Ortopedia i traumatologia narządu ruchuOtolaryngologia Otolaryngologia dziecięca OtolaryngologiaPediatria PediatriaPołożnictwo i ginekologia Położnictwo i ginekologiaPsychiatria PsychiatriaPsychiatria dzieci i młodzieży Radioterapia onkologicznaRadioterapia onkologiczna UrologiaReumatologia Reumatologia dziecięca Urologia 20Medycyna sportowaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Ortopedia i traumatologia narządu ruchuMedycyna ogólna Ortopedia i traumatologia PediatriaPediatria 21NefrologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 22NeonatologiaPediatriaPediatria 23Onkologia klinicznaChoroby wewnętrzneChoroby płuc PediatriaChoroby wewnętrzne Pediatria 24Onkologia i hematologia dziecięcaPediatriaPediatria 25Choroby płucChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria 26Psychiatria dzieci i młodzieżyPsychiatriaPsychiatria 27ReumatologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria Reumatologia dziecięca 28SeksuologiaChoroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Położnictwo i ginekologiaPołożnictwo i ginekologia PsychiatriaPsychiatria Psychiatria dzieci i młodzieży 29Toksykologia klinicznaAnestezjologia i intensywna terapiaAnestezjologia i intensywna terapia Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Medycyna pracyMedycyna pracy PediatriaPediatria 30Transfuzjologia klinicznaAnestezjologia i intensywna terapiaAnestezjologia i intensywna terapia Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Chirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne Choroby zakaźneChoroby zakaźne Diagnostyka laboratoryjnaDiagnostyka laboratoryjna Dermatologia i wenerologiaDermatologia i wenerologia Medycyna pracyMedycyna pracy Medycyna ratunkowaMikrobiologia lekarska Medycyna transportuNeurochirurgia NeurochirurgiaNeurologia NeurologiaNeurologia dziecięca OkulistykaOkulistyka Ortopedia i traumatologia narządu ruchuOrtopedia i traumatologia Otolaryngologia OtorynolaryngologiaOtolaryngologia dziecięca PediatriaPediatria Położnictwo i ginekologiaPołożnictwo i ginekologia Radioterapia onkologicznaRadioterapia onkologiczna UrologiaReumatologia dziecięca Urologia 31Transplantologia klinicznaChirurgia dziecięcaChirurgia dziecięca Chirurgia ogólnaChirurgia ogólna Choroby wewnętrzneChoroby wewnętrzne PediatriaPediatria UrologiaUrologia 32Chirurgia stomatologicznaOrtodoncjaOrtodoncja Stomatologia ogólnaStomatologia dziecięca Stomatologia zachowawcza 33PeriodontologiaStomatologia ogólnaChirurgia stomatologiczna Stomatologia zachowawcza 34Protetyka stomatologicznaStomatologia ogólnaStomatologia zachowawcza 35Stomatologia dziecięcaOrtodoncjaOrtodoncja Stomatologia ogólnaStomatologia zachowawcza 36Stomatologia zachowawczaStomatologia ogólnaStomatologia zachowawcza Załącznik nr 3 WNIOSEK O ROZPOCZĘCIE SPECJALIZACJI Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 WNIOSEK DO MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ O WYRAŻENIE ZGODY NA ROZPOCZĘCIE SPECJALIZACJI Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 KARTA SZKOLENIA SPECJALIZACYJNEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 CENTRUM MEDYCZNE KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO W WARSZAWIE DYPLOM Ilustracja Załącznik nr 7 OKRES TRWANIA SPECJALIZACJI W DZIEDZINIE MEDYCYNY RODZINNEJ DLA LEKARZY, KTÓRZY ROZPOCZNĄ TĘ SPECJALIZACJĘ W TERMINIE DO DNIA 31 GRUDNIA 2003 R. Okres trwania specjalizacji w dziedzinie medycyny rodzinnej, nie krótszy niż (w latach)Nazwa specjalizacji uzyskanej na podstawie dotychczasowych przepisów 2,5I stopnia w dziedzinach: chirurgii ogólnej pediatrii położnictwa i ginekologii 2I stopnia w dziedzinach: chorób wewnętrznych medycyny ogólnej 1,5II stopnia w dziedzinach: pediatrii chorób wewnętrznych 0,5II stopnia w dziedzinie: medycyny ogólnej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 marca 1999 r. o zmianie ustawy o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego. (Dz. U. Nr 32, poz. 310) Art. 1. W ustawie z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) międzynarodowym transportem drogowym na potrzeby własne jest niezarobkowy przewóz osób lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do podstawowej działalności gospodarczej pojazdami samochodowymi będącymi jego własnością lub do których posiada udokumentowane prawo dysponowania; nie obejmuje to przewozu osób w ramach prowadzonej działalności turystycznej,"; 2) w art. 10 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) śmierci osoby fizycznej posiadającej koncesję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki komandytowej," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) przejęcia przez innego przedsiębiorcę w całości lub w części działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego."; 3) w art. 26 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Krajowy przedsiębiorca wykonujący międzynarodowy transport drogowy uiszcza opłatę za wydanie zezwolenia zagranicznego na jednorazowe lub wielokrotne przewozy."; 4) w art. 31 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość prowizji oraz sposób jej pobierania i rozliczania z jednostkami, o których mowa w ust. 1 oraz w art. 27 ust. 2-4." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski` Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 12 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia niektórych praw i obowiązków pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego. (Dz. U. Nr 32, poz. 311) Na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6, art. 21 ust. 3, art. 24 ust. 2, art. 30 ust. 1 oraz art. 36 ust. 7 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia niektórych praw i obowiązków pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego (Dz. U. Nr 58, poz. 367) załącznik nr 2 otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 kwietnia 1999 r. (poz. 311) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* Kategoria zaszeregowaniaMiesięczna kwota w złotych 12 I650-780 II660-810 III670-840 IV680-870 V690-900 VI700-950 VII710-1030 VIII720-1130 IX760-1210 X790-1320 XI860-1470 XII910-1620 XIII970-1770 XIV1040-1920 XV1130-2090 XVI1230-2280 XVII1320-2470 XVIII1500-2750 XIX1640-3000 XX1800-3250 * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego - po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Państwowemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń. (Dz. U. Nr 32, poz. 312) Na podstawie art. 82c ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 1995 r. w sprawie nadania statutu Państwowemu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń (Dz. U. Nr 142, poz. 705) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się § 2; 2) w załączniku do rozporządzenia: a) w § 1 wyrazy "Dz. U. Nr 59, poz. 344, z 1993 r. Nr 5, poz. 21 i Nr 44, poz. 201, z 1994 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1995 r. Nr 96, poz. 478 i Nr 118, poz. 574" zastępuje się wyrazami "Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015", b) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Prezes kieruje Urzędem przy pomocy wiceprezesa, Dyrektora Generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1.", c) w § 4: - ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Sekretariat Prezesa, 2) Departament Nadzoru, 3) Departament Kontroli, 4) Departament Analiz Systemu Ubezpieczeniowego, 5) Departament Pośrednictwa Ubezpieczeniowego, 6) Departament Prawny, 7) Biuro Budżetowe, 8) Biuro Kadr, Szkolenia i Organizacji, 9) Biuro Administracji i Informatyki, 10) Zespół Dyrektora Generalnego.", - w ust. 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "na wniosek Dyrektora Generalnego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie przystąpienia członka otwartego funduszu emerytalnego do innego otwartego funduszu emerytalnego. (Dz. U. Nr 32, poz. 313) Na podstawie art. 85 pkt 3-5, art. 123 ust. 3 oraz art. 123a ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób i termin zawiadamiania otwartego funduszu emerytalnego przez członka o przystąpieniu do innego otwartego funduszu emerytalnego, 2) tryb i terminy powiadamiania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez otwarty fundusz o zawarciu umowy z członkiem funduszu oraz zakres danych, jakie powinno zawierać to powiadomienie, 3) wzory oświadczeń woli o rozwiązaniu umowy lub o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu, 4) maksymalną opłatę uiszczaną przez powszechne towarzystwo emerytalne na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu refundacji kosztów za wykonanie czynności związanych z przystąpieniem członka do innego otwartego funduszu oraz na rzecz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z tytułu refundacji kosztów za wykonywanie czynności związanych z rozliczaniem wypłat transferowych, 5) termin i tryb dokonywania wypłat transferowych, zasady współdziałania Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy dokonywaniu rozliczeń wypłat transferowych oraz sposób rozdysponowania odsetek z tytułu przechowywania na rachunku środków przekazanych przez otwarte fundusze w ramach rozliczania tej wypłaty. § 2. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), zwanej dalej "ustawą". § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) Zakładzie - oznacza to Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w rozdziale VII ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228), 2) Urzędzie Nadzoru - oznacza to Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, o którym mowa w ustawie, 3) Krajowym Depozycie - oznacza to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., 4) otwartym funduszu - oznacza to otwarty fundusz emerytalny, wybrany przez ubezpieczonego spośród funduszy emerytalnych, o których mowa w ustawie, 5) umowie o członkostwo - oznacza to umowę zawartą między otwartym funduszem a osobą występującą z wnioskiem o przyjęcie do otwartego funduszu, na której podstawie następuje uzyskanie członkostwa w otwartym funduszu, 6) rejestrze członków - oznacza to rejestr członków otwartego funduszu, o którym mowa w ustawie, prowadzony przez otwarty fundusz, 7) Centralnym Rejestrze Członków - oznacza to Centralny Rejestr Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych prowadzony przez Zakład, o którym mowa w ustawie, 8) koncie ubezpieczonego - oznacza to konto, o którym mowa w przepisach rozdziału 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, prowadzone przez Zakład, 9) dotychczasowym funduszu - oznacza to otwarty fundusz, którego członek przystąpił do innego otwartego funduszu, 10) nowym funduszu - oznacza to otwarty fundusz, do którego przystąpił członek innego otwartego funduszu, 11) przyjęciu zgłoszenia - oznacza to zapisanie przez Zakład na koncie ubezpieczonego oraz w Centralnym Rejestrze Członków informacji o członkostwie danej osoby w funduszu emerytalnym, 12) nowym członku - oznacza to osobę fizyczną, która zawarła umowę o członkostwo albo na której nazwisko został otwarty rachunek w trybie art. 128 ustawy, a przynależność tego członka do funduszu nie została jeszcze potwierdzona zarejestrowaniem w Centralnym Rejestrze Członków. § 4. 1. Otwarty fundusz powiadamia Zakład o nowych członkach na dzień, w którym uzyskali członkostwo w funduszu, przez dostarczenie sporządzonego zestawienia, nie później niż w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1, po uprzednim wprowadzeniu danych osobowych członka otwartego funduszu do rejestru członków. 2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane dotyczące uzyskania członkostwa: 1) dane osobowe: a) imiona i nazwisko, b) datę urodzenia, c) numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności PESEL, a w przypadku jego braku lub gdy budzi on wątpliwości - numer identyfikacji podatkowej NIP oraz serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 2) imię i nazwisko osoby reprezentującej otwarty fundusz, w przypadku uzyskania członkostwa w drodze zawarcia umowy, 3) datę zawarcia umowy o członkostwo, a także godzinę, jeżeli uzyskanie członkostwa nie nastąpiło w trybie art. 128 ustawy. 3. W zestawieniu nie uwzględnia się osób, które zawarły umowę o członkostwo, a umowa ta nie zawiera wszystkich danych i oświadczeń wymaganych przepisami prawa. 4. Otwarty fundusz sporządza osobne zestawienia nowych członków dla: 1) osób, które złożyły oświadczenia o dotychczasowym nieuczestniczeniu w otwartym funduszu, 2) osób, które złożyły oświadczenia o uczestnictwie w innym otwartym funduszu, 3) osób, które uzyskały członkostwo w funduszu z chwilą otwarcia rachunku w trybie art. 128 ustawy. 5. Zestawienie jest sporządzane w formie elektronicznej oraz w formie pisemnej. § 5. 1. Powiadomienie, o którym mowa w § 4, jest przekazywane do Zakładu nie później niż do godz. 1400 szóstego dnia roboczego następującego po dniu zawarcia umowy o członkostwo lub uzyskania członkostwa w trybie art. 128 ustawy, z wyłączeniem podania danych dotyczących imienia i nazwiska osoby reprezentującej otwarty fundusz. 2. Zestawienie nie spełniające wymogów określonych w § 4 ust. 2-5 Zakład odrzuca w całości bądź poszczególne jego pozycje. Zakład niezwłocznie informuje otwarty fundusz o odrzuceniu zestawienia w całości lub w części, z podaniem przyczyny. 3. Dane zawarte w zestawieniu są przekazywane w formie elektronicznej. 4. Zakład informuje Urząd Nadzoru o otrzymaniu zestawienia od otwartego funduszu, w terminie dwóch dni roboczych od dnia jego otrzymania. 5. Informacja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać: 1) datę otrzymania zestawienia od otwartego funduszu, 2) liczbę osób objętych otrzymanym zestawieniem, 3) informację o braku w zestawieniu danych, o których mowa w § 4 ust. 2, z zastrzeżeniem § 5 ust. 1, lub innych brakach oraz liczbę odrzuconych z tego powodu zestawień lub poszczególnych pozycji zestawienia. 6. Informacja, o której mowa w ust. 5, zostaje przekazana w formie elektronicznej. § 6. 1. Zakład przyjmuje lub odmawia przyjęcia zgłoszenia, z zastrzeżeniem § 18 ust. 1 pkt 4, w drugim dniu roboczym po otrzymaniu zestawienia, ale nie wcześniej niż w ósmym dniu roboczym następującym po dniu zawarcia umowy o członkostwo. 2. Szczegółowy zakres danych zawartych na koncie ubezpieczonego i w Centralnym Rejestrze Członków określają odrębne przepisy. 3. Zakład przyjmuje zgłoszenie, odnotowuje je na koncie ubezpieczonego oraz wpisuje do Centralnego Rejestru Członków, z zastrzeżeniem § 7. 4. Zakład informuje Urząd Nadzoru o liczbie przyjętych zgłoszeń w danym dniu odrębnie dla każdego z zestawień, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 1 i 3. Informacja jest sporządzana odrębnie dla każdego funduszu i jest przekazywana do Urzędu Nadzoru w ciągu dwóch dni roboczych od dnia przyjęcia zgłoszenia. 5. Informacja, o której mowa w ust. 4, jest przekazywana w formie elektronicznej. § 7. Zakład odmawia przyjęcia zgłoszenia, jeżeli: 1) z przedstawionych danych wynika, że zgłoszona osoba podpisała umowę wcześniej z innym otwartym funduszem, a umowa ta została zgłoszona w terminie, 2) osoba przystępująca dokonała zawarcia umowy o członkostwo z więcej niż jednym otwartym funduszem w tym samym dniu i o tej samej godzinie, 3) zgłoszenie nie zawiera wszystkich danych wymaganych zgodnie z § 4 ust. 2, z zastrzeżeniem § 5 ust. 1. § 8. 1. W przypadku odmowy przyjęcia zgłoszenia Zakład informuje w terminie czterech dni roboczych: 1) otwarty fundusz, podając dane, o których mowa w § 4 ust. 2, osób przystępujących, które nie zostały wpisane do Centralnego Rejestru Członków na podstawie zgłoszenia dokonanego przez otwarty fundusz; informacja jest sporządzana odrębnie dla każdego z zestawień, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 1 i 3, 2) Urząd Nadzoru, podając liczbę osób przystępujących nie wpisanych do Centralnego Rejestru Członków odrębnie dla każdego funduszu oraz odrębnie dla każdego z zestawień, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 1 i 3. 2. Zakład informuje ponadto o przyczynie odmowy przyjęcia zgłoszenia osoby przystępującej. § 9. 1. Otwarty fundusz zawiadamia osobę przystępującą o odmowie przyjęcia przez Zakład zgłoszenia o zawarciu umowy o członkostwo, z podaniem przyczyny odmowy przyjęcia zgłoszenia. 2. Zawiadomienie jest przesyłane poleconą przesyłką listową, w terminie siedmiu dni roboczych od dnia otrzymania przez otwarty fundusz informacji o odmowie przyjęcia zgłoszenia. § 10. 1. Członek otwartego funduszu, zawierając umowę o członkostwo z innym otwartym funduszem, jest obowiązany zawiadomić w formie pisemnej o zawarciu umowy z tym funduszem otwarty fundusz, do którego dotychczas wpłacał składki, w terminie czternastu dni od dnia zawarcia umowy z nowym funduszem. 2. Wraz z zawiadomieniem, o którym mowa w ust. 1, członek otwartego funduszu składa na piśmie oświadczenie woli o rozwiązaniu dotychczasowej umowy z dniem dokonania wypłaty transferowej, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Jeżeli uzyskanie członkostwa w dotychczasowym funduszu nastąpiło w wyniku losowania przeprowadzonego przez Zakład na zasadach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych lub w wyniku otwarcia rachunku przez otwarty fundusz w trybie określonym w przepisach art. 128 ust. 1 ustawy oraz art. 131 ust. 1 ustawy, członek otwartego funduszu składa na piśmie oświadczenie woli o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym funduszu z chwilą dokonania wypłaty transferowej, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 11. Zawiadomienie, o którym mowa w § 10 ust. 1, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w § 10 ust. 2 lub ust. 3, powinno być doręczone dotychczasowemu funduszowi osobiście lub poleconą przesyłką listową. Zawiadomienie wywołuje skutki prawne od chwili doręczenia. § 12. Wypłata transferowa środków znajdujących się na rachunku członka otwartego funduszu odbywa się w terminach określonych w art. 122 ust. 1 ustawy. § 13. 1. Środki zgromadzone na rachunku członka dotychczasowego funduszu są przekazywane w ramach wypłaty transferowej do nowego funduszu, z którym członek zawarł umowę o członkostwo, w najbliższym terminie dokonania wypłaty transferowej, jeżeli członek zawrze umowę o członkostwo w nowym funduszu do dwudziestego piątego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest dokonywana wypłata transferowa, i dokona czynności, o których mowa w § 10 ust. 1. 2. Jeżeli umowa o członkostwo została zawarta później niż dwudziestego piątego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest dokonywana wypłata transferowa, wypłata transferowa zostanie dokonana w następnym najbliższym terminie, pod warunkiem dokonania czynności, o których mowa w § 10 ust. 1. § 14. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 128 ust. 1 lub art. 131 ust. 1 ustawy, środki przypadające uprawnionemu współmałżonkowi są przekazywane na jego rachunek w otwartym funduszu w ramach wypłaty transferowej w najbliższym terminie jej dokonania, jeżeli do dwudziestego piątego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc dokonania wypłaty transferowej zostaną przedstawione dokumenty stanowiące podstawę do dokonania przeniesienia środków zgromadzonych na rachunku członka w ramach wypłaty transferowej i wskazany zostanie rachunek, na który mają być przeniesione te środki. 2. W przypadku gdy zawarcie umowy o członkostwo przez byłego współmałżonka z nowym funduszem nastąpi później niż w dwudziestym piątym dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest dokonywana wypłata transferowa, wypłata transferowa nastąpi w następnym najbliższym terminie. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, współmałżonek uprawniony do otrzymania środków wskazuje otwarty fundusz, do którego zostanie przekazana wypłata transferowa przysługujących mu środków po byłym współmałżonku. Przy wskazaniu otwartego funduszu stosuje się odpowiednio przepisy § 10 ust. 1 i 2. § 15. 1. Dotychczasowy fundusz przesyła do Zakładu w dwunastym dniu miesiąca, w którym jest dokonywana wypłata transferowa, imienne wykazy członków zmieniających ten fundusz w najbliższym terminie dokonania wypłaty transferowej, sporządzone na podstawie złożonych przez członków dotychczasowego funduszu zawiadomień o zawarciu umowy z nowym funduszem. 2. W przypadku, o którym mowa w § 14 ust. 1, otwarty fundusz, z którego zostanie dokonana wypłata transferowa na rzecz współmałżonka uprawnionego do otrzymania środków, przesyła do Zakładu w dwunastym dniu miesiąca, w którym jest dokonywana wypłata transferowa, imienny wykaz osób, z rachunków których mają być przekazane środki, sporządzony na podstawie § 14 ust. 3. § 16. 1. Wykazy, o których mowa w § 15 ust. 1 i 2, są sporządzane w formie elektronicznej i w formie pisemnej w jedenastym dniu miesiąca, w którym jest dokonywana wypłata transferowa. 2. Wykaz, o którym mowa w § 15 ust. 1, zawiera dane osobowe, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, członka zmieniającego fundusz. 3. Wykaz, o którym mowa w § 15 ust. 2, zawiera dane osobowe, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, członka, z rachunku którego nastąpi wypłata transferowa na rzecz uprawnionego współmałżonka, oraz dane osobowe, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, członka, na rachunek którego zostaną przeniesione środki wypłaty transferowej. 4. Zakład wzywa dotychczasowe fundusze w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania wykazów, o których mowa w § 15 ust. 1 i 2, do wyjaśnienia stwierdzonych nieprawidłowości, w szczególności w przypadku stwierdzenia w wykazie członków nie zarejestrowanych w Centralnym Rejestrze Członków, o czym informuje Urząd Nadzoru. § 17. 1. Zakład w dziesiątym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej: 1) dokonuje ustalenia zgodności danych osób przystępujących do otwartych funduszy emerytalnych w trybie zmiany funduszu, które zostały zgłoszone do Zakładu przez nowy fundusz oraz przez dotychczasowy fundusz w trybie § 15 ust. 1; w przypadku stwierdzenia rozbieżności, Zakład wzywa fundusze do złożenia wyjaśnień, o czym niezwłocznie informuje Urząd Nadzoru, 2) sporządza listę członków otwartych funduszy, z rachunków których nastąpi wypłata transferowa dokonywana w związku ze zmianą funduszu przez członka, 3) sporządza listę członków otwartych funduszy, z rachunków których nastąpi wypłata transferowa, wraz ze wskazaniem danych osobowych członków, na rachunek których wpłyną środki z tytułu wypłaty transferowej, 4) dokonuje odpowiednich zmian w Centralnym Rejestrze Członków, 5) przekazuje do Urzędu Nadzoru informacje, z zastrzeżeniem, że dotyczą one wypłat transferowych, o których mowa w art. 70 ust. 2 i art. 119 ustawy, sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Od chwili dokonania przez Zakład zmian w Centralnym Rejestrze Członków Zakład przekazuje składki na rachunek członka w nowym funduszu. § 18. 1. Zakład odmawia przyjęcia zgłoszenia umowy o członkostwo zawartej z nowym funduszem, jeżeli: 1) członek zmieniający otwarty fundusz nie został objęty przez dotychczasowy fundusz wykazem, o którym mowa w § 15 ust. 1, 2) osoba, z rachunku której mają być przekazane środki, nie została objęta wykazem, o którym mowa w § 15 ust. 2, 3) zgłoszenie dokonane przez nowy otwarty fundusz nie zawiera wszystkich danych określonych w § 4 ust. 2, 4) osoba przystępująca do nowego funduszu dokonała zawarcia więcej niż jednej umowy o członkostwo z różnymi otwartymi funduszami w tym samym dniu i o tej samej godzinie, 5) osoba przystępująca do nowego funduszu dokonała zawarcia umowy o członkostwo z innym otwartym funduszem w tym samym dniu, ale przed zawarciem umowy z funduszem, który dokonuje zgłoszenia. 2. Otwarty fundusz nie uwzględnia w zestawieniu, o którym mowa w § 5 ust. 1, osoby, która jest już członkiem otwartego funduszu i zawarła z nim umowę o członkostwo, a następnie zawiadomiła ten fundusz przed dniem dokonania wypłaty transferowej o zawarciu umowy o członkostwo z innym funduszem. § 19. 1. Zakład w ósmym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej przekazuje do Krajowego Depozytu listy, o których mowa w § 17 ust. 1 pkt 2 i 3. 2. Krajowy Depozyt przekazuje otwartym funduszom prowadzącym rachunki, z których nastąpi wypłata transferowa, listy, o których mowa w ust. 1, w szóstym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej. § 20. 1. Dotychczasowy fundusz sporządza imienne wykazy członków zmieniających ten fundusz, wraz z indywidualnymi kwotami transferowymi oraz ogólną kwotą transferową będącą sumą indywidualnych kwot transferowych, w terminie określonym w art. 122 ust. 2 ustawy, i przekazuje je Krajowemu Depozytowi do godziny 900 w czwartym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej. 2. Indywidualną kwotę transferową stanowi określona procentowo kwota iloczynu liczby jednostek rozrachunkowych zgromadzonych na rachunku członka otwartego funduszu i wartości jednostki rozrachunkowej, obliczonej w piątym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej, pomniejszona o należne opłaty pobierane przez otwarty fundusz w związku z obsługą wypłaty transferowej. 3. Otwarty fundusz, w którym współmałżonek posiada albo posiadał rachunek, z którego ma zostać dokonana wypłata transferowa, sporządza imienne wykazy osób, z rachunków których mają być przekazane środki wraz z indywidualnymi kwotami transferowymi oraz ogólną kwotą transferową będącą sumą indywidualnych kwot transferowych, i przekazuje je Krajowemu Depozytowi do godziny 900 w czwartym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej. 4. Indywidualną kwotę transferową, o której mowa w ust. 3, stanowi określona procentowo kwota iloczynu liczby jednostek rozrachunkowych zgromadzonych na rachunku członka otwartego funduszu i wartości jednostki rozrachunkowej, obliczonej w piątym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej, pomniejszona o należne opłaty pobierane przez otwarty fundusz w związku z obsługą wypłaty transferowej. § 21. 1. Krajowy Depozyt na podstawie indywidualnych kwot transferowych otrzymanych od funduszy emerytalnych ustala kwoty należności lub zobowiązań dla poszczególnych funduszy oraz przekazuje tę informację do Urzędu Nadzoru. 2. Krajowy Depozyt w czwartym dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej wezwie otwarte fundusze, w których, na mocy rozliczenia wzajemnych zobowiązań między funduszami, wartość zobowiązań przekracza wartość należności, do dokonania wpłaty na rachunek w wysokości wskazanej przez Krajowy Depozyt. § 22. 1. Otwarte fundusze dokonują wpłaty, o której mowa w § 21 ust. 2, w trzecim dniu roboczym przed najbliższym terminem dokonania wypłaty transferowej. 2. Towarzystwo zarządzające funduszem, który nie dokonał wpłaty w terminie, jest zobowiązane zapłacić Krajowemu Depozytowi odsetki za opóźnienie, w wysokości odsetek ustawowych, za czas od dnia następującego po terminie, o którym mowa w ust. 1, do dnia dokonania tej wpłaty. Zapłaty odsetek dokonuje się łącznie z dokonaniem wpłaty. § 23. 1. Jeżeli otwarty fundusz obowiązany do dokonania wpłaty, o której mowa w § 21 ust. 2, nie dokona wpłaty najpóźniej w drugim dniu roboczym przed terminem najbliższej wypłaty transferowej pomimo wezwania Krajowego Depozytu, Krajowy Depozyt ponownie dokonuje rozliczenia wypłat transferowych między funduszami, z wyłączeniem z rozliczeń otwartego funduszu, który nie dokonał wpłaty, o której mowa w § 21 ust. 2, i ponownie ustala kwoty zobowiązań bądź należności poszczególnych funduszy. 2. O fakcie niedokonania przez otwarty fundusz wpłaty, o której mowa w § 21 ust. 2, po wezwaniu do tego przez Krajowy Depozyt, Krajowy Depozyt niezwłocznie powiadamia Urząd Nadzoru. § 24. Rozliczenie wypłat transferowych funduszu, który nie dokona wpłaty, o której mowa w § 21 ust. 2, w terminie, o którym mowa w § 23 ust. 1, zostanie dokonane w następnym najbliższym terminie. § 25. 1. Dokumenty związane z czynnościami dotyczącymi wypłat transferowych są przekazywane w formie elektronicznej. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być w sposób należyty utrwalone i zabezpieczone. § 26. 1. W ostatnim dniu miesiąca, w którym odbywa się wypłata transferowa, Krajowy Depozyt dokonuje transferu środków do otwartych funduszy, w których wierzytelności z tytułu wypłat transferowych od innych otwartych funduszy były większe niż zobowiązania z tego tytułu. 2. Otwarty fundusz prowadzący rachunek, z którego ma nastąpić wypłata transferowa, i jednocześnie prowadzący rachunek, na który ta wypłata ma nastąpić, w przypadkach określonych w rozdziale 12 i 13 ustawy, dokonuje zapisów na rachunku uprawnionego i rachunku, z którego są przenoszone środki. 3. Kwota wypłaty transferowej jest ustalana w piątym dniu roboczym przed dniem tej wypłaty, z zastrzeżeniem § 20 ust. 4. § 27. Odsetki z tytułu przechowywania na rachunku środków przekazanych przez otwarte fundusze w ramach rozliczeń wypłat transferowych przysługują Krajowemu Depozytowi w wysokości 50% wartości tych środków. Pozostała kwota odsetek zostaje podzielona między fundusze proporcjonalnie do wysokości środków przekazanych przez każdy z nich. § 28. 1. Maksymalna opłata, jaką powszechne towarzystwo emerytalne uiszcza na rzecz Zakładu z tytułu refundacji kosztów za wykonanie czynności związanych z przystąpieniem członka do innego otwartego funduszu, wynosi 1% kwoty najniższego wynagrodzenia, ustalanej przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, od każdej czynności polegającej na rejestracji umowy o członkostwo osoby przystępującej do nowego funduszu. 2. Powszechne towarzystwo emerytalne przekazuje kwotę opłaty, o której mowa w ust. 1, na rachunek Zakładu w ciągu dziesięciu dni od dnia, w którym nastąpiła wypłata transferowa. § 29. 1. Maksymalna opłata, jaką powszechne towarzystwo emerytalne uiszcza na rzecz Krajowego Depozytu z tytułu refundacji kosztów za wykonanie czynności związanych z obsługą wypłat transferowych, wynosi 1% kwoty najniższego wynagrodzenia, ustalanej przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, od każdej rozliczonej wypłaty transferowej. 2. Powszechne towarzystwo emerytalne przekazuje kwotę opłaty, o której mowa w ust. 1, na rachunek Krajowego Depozytu w ciągu dziesięciu dni od dnia, w którym nastąpiła wypłata transferowa. § 30. 1. Dotychczasowy fundusz jest zobowiązany do przekazania członkom funduszu, na których rzecz zrealizował wypłatę transferową, pisemną informację, która powinna zawierać: 1) numer rachunku członka, 2) podstawowe dane osobowe członka, zawarte w rejestrze członków funduszu emerytalnego, 3) wartość jednostki rozrachunkowej, liczbę i łączną wartość jednostek rozrachunkowych na rachunku członka otwartego funduszu w piątym dniu roboczym poprzedzającym dokonanie wypłaty transferowej, 4) daty i kwoty wpłat składek i wypłat transferowych do otwartego funduszu, kwoty opłat potrącanych ze składek oraz ilość jednostek rozrachunkowych zaliczonych na rachunek członka w okresie ostatnich 12 miesięcy, 5) wysokość opłaty, o której mowa w art. 134 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy, potrąconej przez fundusz, 6) pouczenie o trybie postępowania w przypadku uznania przez członka otwartego funduszu, że otrzymana informacja zawiera błędne dane. 2. Informacja jest przesyłana członkom otwartego funduszu poleconą przesyłką listową w terminie siedmiu dni od dnia dokonania wypłaty transferowej. § 31. W przypadku umów o członkostwo zawartych od dnia 1 marca 1999 r. do dnia 15 kwietnia 1999 r. termin, o którym mowa w § 5 ust. 1, biegnie od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 32. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 16 kwietnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1999 r. (poz. 313) Załącznik nr 1 Wzór ZAWIADOMIENIE O ZAWARCIU UMOWY O CZŁONKOSTWO Z INNYM OTWARTYM FUNDUSZEM EMERYTALNYM PRZEZ OSOBĘ, KTÓRA ROZWIĄZUJE UMOWĘ O CZŁONKOSTWO W OTWARTYM FUNDUSZU EMERYTALNYM Z NAJBLIŻSZYM TERMINEM DOKONANIA WYPŁATY TRANSFEROWEJ Ilustracja Załącznik nr 2 Wzór ZAWIADOMIENIE O ZAWARCIU UMOWY O CZŁONKOSTWO Z INNYM OTWARTYM FUNDUSZEM EMERYTALNYM PRZEZ OSOBĘ, KTÓRA REZYGNUJE Z CZŁONKOSTWA W OTWARTYM FUNDUSZU EMERYTALNYM Z NAJBLIŻSZYM TERMINEM DOKONANIA WYPŁATY TRANSFEROWEJ Ilustracja Załącznik nr 3 Wzór INFORMACJA DLA URZĘDU NADZORU NAD FUNDUSZAMI EMERYTALNYMI O WYPŁATACH TRANSFEROWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 70 UST. 2 I ART. 119 USTAWY Nazwa otwartego funduszu emerytalnegoDotychczasowy otwarty fundusz emerytalnyNowy otwarty fundusz emerytalny 123 ... Pouczenie: 1) W kolumnie 2 wpisywana jest liczba członków, którzy wystąpili z otwartego funduszu emerytalnego określonego w kolumnie 1. 2) W kolumnie 3 wpisywana jest liczba członków, którzy przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego określonego w kolumnie 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny, sposobu i terminu jego udostępnienia przez otwarty fundusz emerytalny, treści informacji przekazywanych członkom funduszy emerytalnych dotyczących środków gromadzonych na ich rachunkach, sposobu i terminów udostępniania tych informacji członkom funduszu oraz zakresu i terminów przekazywania do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi sprawozdań i bieżących informacji przez towarzystwo emerytalne i fundusz emerytalny. (Dz. U. Nr 32, poz. 314) Na podstawie art. 196 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy art. 49 ust. 2, art. 93 ust. 1, art. 122 ust. 1, art. 128, art. 131 ust. 1, art. 191 i 192, powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają przepisy ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), zwanej dalej "ustawą". § 2. Prospekt informacyjny powinien zawierać prawdziwe i rzetelne informacje o otwartym funduszu emerytalnym w zakresie określonym w rozporządzeniu. § 3. Prospekt informacyjny otwartego funduszu emerytalnego, zwanego dalej "otwartym funduszem", powinien zawierać: 1) stronę tytułową, 2) statut funduszu, 3) ostatnie zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe funduszu, 4) informacje na temat wyników działalności inwestycyjnej funduszu. § 4. Na stronie tytułowej zamieszcza się: 1) tytuł "Prospekt informacyjny", 2) nazwę otwartego funduszu, 3) firmę i siedzibę powszechnego towarzystwa emerytalnego, zwanego dalej "powszechnym towarzystwem", zarządzającego otwartym funduszem, 4) wskazanie podstawy prawnej sporządzenia prospektu, 5) datę decyzji Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w sprawie udzielenia zezwolenia towarzystwu na utworzenie otwartego funduszu, 6) datę i miejsce sporządzenia prospektu. § 5. 1. Informacje na temat wyników działalności inwestycyjnej otwartego funduszu, zamieszczane w prospekcie informacyjnym, powinny zawierać: 1) informację opisową na temat efektów dotychczasowej działalności otwartego funduszu, stopnia realizacji ustawowych celów jego działalności oraz planowanych kierunków działalności lokacyjnej na przyszłość, sporządzoną w formie listu zarządu powszechnego towarzystwa, będącego organem funduszu, skierowanego do członków tego funduszu, 2) wartość jednostki rozrachunkowej: a) w dniu rozpoczęcia działalności przez ten fundusz, b) w ostatnim dniu wyceny ostatniego roku obrotowego, c) w dniach bilansowych lat poprzedzających wycenę o dwa lata, pięć, dziesięć, dwadzieścia, trzydzieści, trzydzieści pięć i czterdzieści lat, 3) wysokość stopy zwrotu osiągniętą przez otwarty fundusz za okres ostatnich dwóch, pięciu, dziesięciu, dwudziestu, trzydziestu, trzydziestu pięciu i czterdziestu lat kalendarzowych, 4) wysokość średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy za okres ostatnich 2 lat kalendarzowych, podaną do publicznej wiadomości przez Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 5) opis ryzyka inwestycyjnego związanego z przyjętą polityką inwestycyjną otwartego funduszu, z uwzględnieniem opisu ryzyka związanego z inwestowaniem w poszczególne instrumenty finansowe. 2. Prospekt informacyjny powinien być ogłaszany nie później niż w terminie 3 tygodni od zatwierdzenia przez powszechne towarzystwo rocznego sprawozdania finansowego otwartego funduszu. 3. Jeżeli członek otwartego funduszu zwróci się na piśmie o udostępnienie prospektu informacyjnego, fundusz przesyła członkowi, w terminie 30 dni, przesyłką listową, ostatni ogłoszony prospekt informacyjny, wraz z ostatnim półrocznym sprawozdaniem finansowym sporządzonym na ostatni dzień wyceny przypadający w określonym półroczu roku obrotowego, sporządzonym w tym samym układzie co sprawozdanie roczne. § 6. 1. Informacja, o której mowa w art. 191 ustawy, powinna zawierać: 1) numer rachunku członka, 2) podstawowe dane osobowe członka, zawarte w rejestrze członków funduszu, 3) ilość środków zgromadzonych na rachunku członka, wartość jednostki rozrachunkowej oraz łączną wartość jednostek rozrachunkowych na rachunku członka funduszu w dniu sporządzenia informacji, 4) wartość jednostki rozrachunkowej na początek i koniec ostatniego okresu rocznego i dwuletniego, kończącego się odpowiednio w ostatnim dniu roboczym kwartału poprzedzającego kwartał, w którym informacja została sporządzona, 5) wyniki działalności lokacyjnej funduszu wyrażone stopą zwrotu funduszu za okresy, o których mowa w pkt 4, 6) pouczenie o trybie postępowania w przypadku uznania przez członka, że otrzymana informacja zawiera błędne dane. 2. Poza danymi, o których mowa w ust. 1, informacja powinna zawierać: 1) dla otwartego funduszu: a) daty i kwoty wpłat składek i wypłat transferowych do funduszu, kwoty opłat potrąconych ze składek oraz ilość jednostek rozrachunkowych zaliczonych na rachunek członka w okresie objętym informacją, b) średnią ważoną stopę zwrotu wszystkich otwartych funduszy za ostatni okres dwuletni, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 4, podaną do publicznej wiadomości przez Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 2) dla pracowniczego funduszu emerytalnego, zwanego dalej "pracowniczym funduszem": a) ilość i wartość akcji złożonych na rachunku ilościowym w dniu sporządzenia informacji, b) ilość akcji złożonych na rachunku ilościowym w okresie objętym informacją. 3. Informacja jest przesyłana członkom funduszu w ciągu 14 dni po upływie terminu, o którym mowa w art. 191 ustawy, poleconą przesyłką listową. 4. Wysyłanie pierwszej informacji powinno nastąpić nie później niż w ciągu 14 dni po upływie roku od dnia otrzymania przez fundusz pierwszej składki albo wypłaty transferowej, w zależności od tego, które z tych zdarzeń miało miejsce wcześniej. § 7. 1. Informacja o pieniężnej wartości środków zgromadzonych na rachunku członka funduszu, o której mowa w art. 192 ustawy, powinna zawierać: 1) numer rachunku członka, 2) podstawowe dane osobowe członka, zawarte w rejestrze członków funduszu, 3) ilość oraz wartość jednostek rozrachunkowych w dniu sporządzenia informacji, 4) pouczenie o trybie postępowania w razie stwierdzenia przez członka, że otrzymana informacja zawiera błędne dane. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest przesyłana członkowi poleconą przesyłką listową w terminie 14 dni od dnia otrzymania pisemnego żądania członka. § 8. 1. Informacje o strukturze aktywów otwartego funduszu, udostępniane w odstępach miesięcznych, półrocznych oraz rocznych, powinny być przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi oraz agencji informacyjnej odpowiednio w terminie 3, 6 i 9 dni roboczych od dnia kończącego dany miesiąc, okres półroczny lub okres roczny. 2. Ogłoszenie w dzienniku o zasięgu krajowym informacji o strukturze aktywów otwartego funduszu oraz o emitentach poszczególnych papierów wartościowych, udostępnianych w okresach półrocznych, powinno nastąpić każdego roku w terminie do dnia 20 stycznia i 20 lipca. 3. Ogłoszenie w dzienniku o zasięgu krajowym informacji o strukturze aktywów otwartego funduszu oraz o emitentach poszczególnych papierów wartościowych, udostępnianych w okresach rocznych, powinno nastąpić każdego roku w terminie do dnia 31 stycznia. 4. Informacja o strukturze aktywów pracowniczego funduszu, według stanu na koniec roku, jest przekazywana Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi oraz akcjonariuszom pracowniczego towarzystwa nie później niż do dnia 31 stycznia następnego roku. § 9. Bieżące informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej otwartego funduszu, z zastrzeżeniem § 10 ust. 1 i 2, obejmują dane o: 1) przekroczeniu przez otwarty fundusz limitów inwestycyjnych, 2) każdej sytuacji, w której - na skutek zmiany cen rynkowych stanowiących podstawę wyceny aktywów i zobowiązań funduszu, kursów walut albo powiązań organizacyjnych lub kapitałowych między podmiotami, których instrumenty finansowe są przedmiotem lokaty aktywów funduszu lub też w następstwie innych okoliczności, na które fundusz nie ma bezpośredniego wpływu - nastąpiło w sposób nieumyślny naruszenie zasad prowadzenia działalności lokacyjnej przez otwarty fundusz, 3) zmianie depozytariusza, 4) zawarciu i rozwiązaniu przez otwarty fundusz umowy, której przedmiotem jest powierzenie prowadzenia rejestru członków funduszu osobie trzeciej, 5) wystąpieniu niedoboru oraz jego pokryciu lub niemożności jego pokrycia ze środków dostępnych na rachunku rezerwowym, 6) wyborze biegłego rewidenta dokonującego badania sprawozdań finansowych otwartego funduszu, 7) rozwiązaniu umowy z podmiotem, o którym mowa w art. 93 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność akwizycyjną na rzecz otwartego funduszu, 8) liczbie zawartych przez otwarty fundusz umów o członkostwo z osobami, które złożyły oświadczenie o dotychczasowym nieuczestniczeniu w otwartym funduszu, 9) liczbie zawartych przez otwarty fundusz umów o członkostwo z osobami, które złożyły oświadczenie o uczestnictwie w innym otwartym funduszu, 10) liczbie umów o członkostwo, o których mowa w pkt 8 i 9, które nie zostały objęte zestawieniem, ponieważ nie zawierają wszystkich danych i oświadczeń wymaganych przepisami prawa, 11) liczbie osób, za które są przekazywane składki, i łącznej wysokości składek otrzymanych przez otwarty fundusz z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 12) niezgodności między wysokością otrzymanych przez otwarty fundusz składek a informacją o kwotach przypadających na poszczególnych członków, 13) liczbie wszystkich wezwań członków do poprawienia lub uzupełnienia zawiadomień o zmianie otwartego funduszu, 14) liczbie wezwań dotychczasowego otwartego funduszu i nowego otwartego funduszu do uzupełnienia danych zawartych w imiennych wykazach członków lub wyjaśnienia stwierdzonych nieprawidłowości w ramach dokonywania wypłat transferowych, 15) dokonaniu wpłaty przez otwarty fundusz na rzecz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych z tytułu rozliczenia wypłat transferowych, 16) liczbie dokonanych zapisów na rachunku uprawnionego do otrzymania środków oraz na rachunku, z którego są przenoszone środki, w przypadkach, o których mowa w art. 126, art. 128 ust. 1, art. 129 oraz art. 131 ust. 1 ustawy, jeżeli te rachunki są prowadzone przez ten sam otwarty fundusz. § 10. 1. Otwarty fundusz jest zobowiązany dostarczać Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, drogą elektroniczną, raport dzienny do godziny 930 następnego dnia roboczego za poprzedni dzień wyceny, zawierający następujące informacje: 1) bilans funduszu, 2) rachunek zysków i strat, 3) zestawienie portfela inwestycyjnego, 4) noty uzupełniające, 5) zlecenia złożone na Giełdzie Papierów Wartościowych SA, 6) zlecenia złożone na Centralną Tabelę Ofert, 7) zlecenia złożone na rynku międzybankowym, 8) oferty złożone na przetarg organizowany przez Narodowy Bank Polski, 9) inne zlecenia i oferty, 10) raport z wpłat składek i otrzymanych wypłat transferowych, 11) stan jednostek rozrachunkowych. 2. Szczegółowy zakres informacji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Otwarty fundusz w pierwszym dniu wyceny kolejnego miesiąca dołącza do raportu dziennego informacje o martwych rachunkach za poprzedni miesiąc, w zakresie określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 11. 1. Otwarty fundusz podaje Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi liczbę zgłoszeń o zawarciu umów o członkostwo, o których mowa w § 9 pkt 8 i 9, przesłanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w zakresie określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do godziny 930 dnia następnego po dniu otrzymania informacji z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyjęciu lub odmowie przyjęcia zgłoszenia, wraz z podaniem przyczyny jej nieprzyjęcia. 3. Otwarty fundusz sporządza informację, o której mowa w ust. 1 i 2, odrębnie dla umów o członkostwo zawartych z osobami, które nie są członkami otwartego funduszu, i dla umów o członkostwo zawartych z osobami, które są członkami innego otwartego funduszu. § 12. Bieżące informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej powszechnego towarzystwa obejmują dane o następujących zdarzeniach: 1) zmianie wysokości kapitału akcyjnego, 2) obniżeniu kapitałów własnych powszechnego towarzystwa poniżej 2/3 kapitału akcyjnego, 3) odwołaniu lub rezygnacji członka zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej powszechnego towarzystwa z pełnienia dotychczasowej funkcji oraz o niewybraniu tych osób na funkcję na okres kolejnej kadencji, 4) powołaniu na członka zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej powszechnego towarzystwa, jeżeli komisja rewizyjna istnieje, osoby, która nie pełniła funkcji w tych organach w poprzedniej kadencji, 5) ogłoszeniu upadłości, otwarciu postępowania układowego lub otwarciu likwidacji powszechnego towarzystwa, 6) pokryciu niedoboru lub niemożności jego pokrycia z własnych środków powszechnego towarzystwa, 7) wyborze biegłego rewidenta, dokonującego badania sprawozdań finansowych powszechnego towarzystwa, 8) niedopełnieniu obowiązków w zakresie zarządzania otwartym funduszem przez powszechne towarzystwo, bez względu na to, czy towarzystwo ponosi za tę szkodę odpowiedzialność, czy też nie, 9) naruszeniu tajemnicy zawodowej w zakresie wynikającym z art. 49 ust. 2 ustawy przez osoby zobowiązane do jej zachowania oraz o konsekwencjach dyscyplinarnych poniesionych przez taką osobę, 10) niewniesieniu przez powszechne towarzystwo środków na rachunek rezerwowy w terminie przewidzianym przez odrębne przepisy. § 13. Bieżące informacje dotyczące pracowniczego funduszu obejmują dane o: 1) przekroczeniu przez fundusz limitów inwestycyjnych, 2) każdej sytuacji, w której - na skutek zmiany cen rynkowych stanowiących podstawę wyceny aktywów i zobowiązań funduszu, kursów walut albo powiązań organizacyjnych lub kapitałowych między podmiotami, których instrumenty finansowe są przedmiotem lokaty aktywów funduszu lub też w następstwie innych okoliczności, na które fundusz nie ma bezpośredniego wpływu - nastąpiło w sposób nieumyślny naruszenie zasad prowadzenia działalności lokacyjnej przez pracowniczy fundusz, 3) zmianie depozytariusza, 4) zawarciu i rozwiązaniu przez pracowniczy fundusz umowy, której przedmiotem jest powierzenie zarządzania jego aktywami osobie trzeciej, 5) wyborze biegłego rewidenta, dokonującego badania sprawozdań finansowych pracowniczego funduszu. § 14. Bieżące informacje, dotyczące działalności i sytuacji finansowej pracowniczego towarzystwa emerytalnego, zwanego dalej "pracowniczym towarzystwem", obejmują dane o następujących zdarzeniach: 1) zmianie wysokości kapitału akcyjnego, 2) obniżeniu kapitałów własnych pracowniczego towarzystwa poniżej 2/3 kapitału akcyjnego, 3) ogłoszeniu upadłości, otwarciu postępowania układowego lub otwarciu likwidacji pracowniczego towarzystwa, 4) wyborze biegłego rewidenta, dokonującego badania sprawozdań finansowych pracowniczego towarzystwa, 5) dokonaniu wyboru członków rady nadzorczej przez członków pracowniczego funduszu. § 15. 1. Bieżące informacje, o których mowa w § 9 pkt 1-7 i 11-15 oraz w § 12, są przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi i do agencji informacyjnej, wybranej spośród agencji wskazanych przez ten Urząd, w ciągu 24 godzin od zaistnienia zdarzenia uzasadniającego ich sporządzenie lub powzięcia o nim informacji przez fundusz lub towarzystwo. 2. Dane, o których mowa w § 9 pkt 8-10, są dostarczane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do godziny 1430 szóstego dnia roboczego następującego po dniu zawarcia umowy o członkostwo lub uzyskania członkostwa w trybie art. 128 ustawy. 3. Dane, o których mowa w § 9 pkt 16, są przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do godz. 1400 w dniu dokonania wypłaty transferowej, o którym mowa w art. 122 ust. 1 ustawy. 4. Bieżące informacje, o których mowa w § 13 i 14, są przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w terminie, o którym mowa w ust. 1. § 16. 1. Okresowe sprawozdania, dotyczące działalności funduszu, obejmują następujące dane: 1) liczbę członków funduszu na początek każdego kwartału, 2) zmianę liczby członków funduszu w stosunku do poprzedniego kwartału oraz w stosunku do analogicznego okresu w roku poprzednim, 3) liczbę osób, które zawiadomiły dotychczasowy otwarty fundusz o zawarciu umowy z nowym funduszem oraz złożyły oświadczenie woli o rozwiązaniu dotychczasowej umowy, a jeżeli członek uzyskał członkostwo w wyniku losowania przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub z chwilą otwarcia rachunku - liczbę otrzymanych oświadczeń woli członków o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu, 4) informacje dotyczące struktury aktywów pracowniczego funduszu według stanu na ostatni dzień wyceny przypadający w danym kwartale. 2. Okresowe sprawozdania z działalności funduszy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, są sporządzane co kwartał i przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w terminie 30 dni od ostatniego dnia roboczego kończącego dany kwartał. 3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 pkt 3, są przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi następnego dnia po dniu dostarczenia imiennego wykazu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 4. Okresowe sprawozdania, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są sporządzane co kwartał i przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w terminie 7 dni od ostatniego dnia roboczego kończącego dany kwartał. 5. Okresowe sprawozdania z działalności pracowniczych funduszy są sporządzane raz w roku i przekazywane do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w terminie 2 miesięcy od ostatniego dnia roboczego kończącego dany rok. § 17. 1. Miesięczne sprawozdania dotyczące sytuacji finansowej powszechnego towarzystwa oraz pracowniczego towarzystwa są przekazywane Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w formie: 1) bilansu, 2) rachunku zysków i strat, 3) rachunku przepływów pieniężnych. 2. Przekazanie sprawozdania następuje do 14 dnia po zakończeniu danego miesiąca, drogą elektroniczną. 3. Zakres sprawozdań dotyczących sytuacji finansowej otwartego funduszu regulują odrębne przepisy. § 18. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny, sposobu i terminu jego udostępnienia przez otwarty fundusz emerytalny, treści informacji przekazywanych członkom funduszy emerytalnych dotyczących środków gromadzonych na ich rachunkach, sposobu i terminów udostępniania tych informacji członkom funduszu oraz zakresu i terminów przekazywania do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi sprawozdań i bieżących informacji przez towarzystwo emerytalne i fundusz emerytalny (Dz. U. Nr 65, poz. 416). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1999 r. (poz. 314) Załącznik nr 1 Wzór RAPORT DZIENNY* Część DPF1 "BILANS FUNDUSZU"Notaokres poprzedniokres bieżący IAktywa 1.Portfel inwestycyjny 2.Środki pieniężne: 2.1.na rachunkach bieżącychA,B 2.2.na rachunku przeliczeniowymC 2.3.pozostałe środkiD,E 3.Należności z tytułu: 3.1.zbytych składników portfela inwestycyjnegoF,G 3.2.dywidendH 3.3.odsetekI 3.4.należności od towarzystwaJ 3.5.pozostałeK,L 4.Rozliczenia międzyokresowe II.Zobowiązania z tytułu: 1.nabytych składników portfelaŁ,M 2.pożyczek i kredytówN,O 3.zobowiązania wobec członkówP 4.zobowiązania wobec towarzystwaQ 5.nie przeliczonych jednostek na rachunku rezerwowym 6.pozostałeR,S 7.Rozliczenia międzyokresoweT III.Aktywa netto (I-II) IV.Kapitał funduszu V.Kapitał rezerwowy otwartego funduszu emerytalnego (Wartość środków wpłaconych na rachunek rezerwowy) VI.Wynik finansowy 1.Skumulowany wynik finansowy lat poprzednichU,W 2.Wynik finansowy roku bieżącegoX VII.Kapitały razem (IV+V+VI) * Raport dzienny jest sporządzany za poprzedni dzień wyceny i jest przekazywany do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do godziny 930 następnego dnia roboczego, obejmuje on w szczególności: Część DPF2 "RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT"Notaokres poprzedniokres bieżący I.Przychody z inwestycji 1.DywidendyY 2.Amortyzacja dyskonta od dłużnych papierów wartościowych nabytych poniżej wartości nominalnejZ 3.OdsetkiA1 4.Różnice kursowe dodatnieB1,C1 5.Pozostałe II.Koszty operacyjne 1.Wynagrodzenie dla towarzystwaD1 2.Opłaty dla depozytariuszaE1 3.Amortyzacja premii od papierów wartościowych nabytych powyżej wartości nominalnejF1 4.Odsetki i prowizje od zaciągniętych kredytów i pożyczekG1 5.Różnice kursowe ujemneH1,I1 6.Pozostałe III.Wynik z inwestycji (I-II) IV.Zrealizowany i nie zrealizowany zysk (strata) 1.Zrealizowany zysk (strata) z inwestycjiJ1 2.Nie zrealizowany zysk (strata) z wycenyK1 V.Wynik z operacji (III+IV) VI.Przychody z tytułu pokrycia niedoboruL1 VII.Wynik finansowy (V+VI) Część DPF3 "ZESTAWIENIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO"liczba papierów wartościowychocena jakościowa (rating), o ile występujeCena jednostkowa w dniu wycenyWartość na dzień wycenyWartość w cenie nabyciaUdział w aktywach netto I.Papiery wartościowe dopuszczone do obrotu publicznego:Suma 1.Akcje spółek notowanych na rynkach giełdowych:Suma 1.1.podstawowymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 1.2równoległymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 1.3.wolnymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki 2.Akcje spółek notowanych na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 3.Akcje NFISuma Nazwa funduszu 4.Certyfikaty inwestycyjne:Suma 4.1.notowane na rynku giełdowymSuma emitent 4.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma emitent 5.Prawa do akcji:Suma 5.1.notowane na rynku giełdowymSuma emitent 5.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma emitent 6.Prawa poboru:Suma 6.1.notowane na rynku giełdowymSuma emitent 6.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma emitent 6.3.przydzielone nie notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 6.4.przydzielone nie notowane na rynku giełdowym ani pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 7.Nie notowane akcje spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 8.Obligacje notowane na regulowanym rynku giełdowym:Suma 8.1.skarboweSuma Seria Seria Seria 8.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 8.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 8.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.Obligacje notowane na regulowanym rynku pozagiełdowym:Suma 9.1.skarboweSuma Seria Seria Seria 9.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.Obligacje nie notowane:Suma 10.1.skarboweSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 11.Bony:Suma 11.1.bony skarboweSuma termin wykupu termin wykupu termin wykupu 11.2.bony pieniężne NBPSuma termin wykupu termin wykupu termin wykupu 12.Listy zastawne:Suma 12.1.hipoteczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 12.2.publiczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu II.Papiery wartościowe nie dopuszczone do obrotu publicznego:Suma 13.Obligacje:Suma 13.1.komunalneSuma Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu 13.2.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Seria/emitent Seria/emitent Seria/emitent 13.3.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu 14.Listy zastawne:Suma 14.1.hipoteczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 14.2.publiczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 15.Jednostki uczestnictwa:Suma 15.1.zbywane przez fundusze inwestycyjne otwarteSuma fundusz fundusz fundusz 15.2.zbywane przez specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarteSuma fundusz fundusz fundusz III.Papiery wartościowe krajów OECD:Suma 16.AkcjeSuma emitent emitent emitent 17.Dłużne papiery wartościowe:Suma 17.1.skarbowe i pieniężneSuma Seria Seria Seria 17.2.spółek notowanych na podstawowych giełdach obcych rynków kapitałowychSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 18.Tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowaniaSuma Emitent/seria/termin wykupu IV.Bankowe papiery wartościowe i depozyty:Suma bankEmitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu V.Kredyty i pożyczki:Suma dłużniknumer umowy dłużniknumer umowy VI.Prawa pochodne:Suma rodzaj instrumentuseria/emitent seria/emitent Część DPF4 "noty uzupełniające" Nota A Środki pieniężne na rachunkach bieżących po przeliczeniu na PLN:okres poprzedniokres bieżący 1.na rachunkach bieżących w PLN 2.na rachunkach bieżących w USD 3.na rachunkach bieżących w EURO 4.na rachunkach bieżących w innych walutach Nota B Środki pieniężne na rachunkach bieżących:okres poprzedniokres bieżący 1.środki wpłacone przez towarzystwo z tytułu rachunku rezerwowego 2.środki wypłacone przez towarzystwo z rachunku rezerwowego 3.środki przeznaczone do wypłat transferowych 4.środki przeznaczone do pozostałych wypłat Nota C Środki pieniężne na rachunku przeliczeniowym:okres poprzedniokres bieżący 1.środki z tytułu składki 2.środki z tytułu otrzymanych wypłat transferowych 3.inne środki Nota D Pozostałe środki pieniężne - podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.na rachunkach bieżących w PLN 2.na rachunkach bieżących w USD 3.na rachunkach bieżących w EURO 4.na rachunkach bieżących w innych walutach Nota E Pozostałe środki pieniężne - podział rodzajowy:okres poprzedniokres bieżący 1.Gotówka w PLN 2.Czeki 3.Weksle 4.Środki pieniężne w drodze 5.Inne Nota F Należności z tytułu zbytych składników portfela - podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota G Należności z tytułu zbytych składników portfela, podział według lokat:okres poprzedniokres bieżący 1.Sprzedaży akcji i praw z nimi związanych 2.Sprzedaży obligacji skarbowych 3.Sprzedaży bonów 4.Sprzedaży pozostałych obligacji 5.Sprzedaży certyfikatów 6.Sprzedaży bankowych papierów wartościowych 7.Sprzedaży jednostek uczestnictwa 8.Sprzedaży listów hipotecznych 9.Sprzedaży praw pochodnych 10.Inne Nota H Należności z tytułu dywidend:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota I Należności z tytułu odsetek:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota J Należności od towarzystwa:okres poprzedniokres bieżący 1.z tytułu rachunku rezerwowego 2.z tytułu niedoboru ze środków własnych PTE 3.inne Nota K Pozostałe należności - podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota L Pozostałe należności podział rodzajowy:okres poprzedniokres bieżący 1.od Funduszu Gwarancyjnego 2.od depozytariusza 3.z tytułu niedoboru od Skarbu Państwa 4.inne Nota Ł Zobowiązania z tytułu nabytych składników portfela inwestycyjnego - podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota M Zobowiązania z tytułu nabytych składników portfela inwestycyjnego - podział według lokat:okres poprzedniokres bieżący 1.Nabycia akcji i praw z nimi związanych 2.Nabycia obligacji skarbowych 3.Nabycia bonów 4.Nabycia pozostałych obligacji 5.Nabycia certyfikatów 6.Nabycia bankowych papierów wartościowych 7.Nabycia jednostek uczestnictwa 8.Nabycia listów hipotecznych 9.Nabycia praw pochodnych 10.Inne Nota N Zobowiązania z tytułu otrzymanych pożyczek i kredytów podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota O Zobowiązania z tytułu otrzymanych pożyczek i kredytów podział według rodzaju:okres poprzedniokres bieżący 1.Pożyczki: 1.1.długoterminowe 1.2.krótkoterminowe 2.Kredyty: 2.1.długoterminowe 2.2.krótkoterminowe 3.Krótkiej sprzedaży: 3.1.akcji 3.2.inne Nota P Zobowiązania wobec członków:okres poprzedniokres bieżący 1.z tytułu nie przeliczonych na jednostki środków na rachunku pieniężnym 2.inne Nota Q Zobowiązania wobec towarzystwa:okres poprzedniokres bieżący 1.z tytułu rachunku rezerwowego 2.z tytułu opłat od składki 3.z tytułu opłat transferowych 4.z tytułu opłat za zarządzanie 5.inne Nota R Pozostałe zobowiązania podział walutowy:okres poprzedniokres bieżący 1.w PLN 2.w USD 3.w EURO 4.w innych walutach Nota S Pozostałe zobowiązania podział według rodzaju:okres poprzedniokres bieżący 1.względem depozytariusza 2.względem KDPW 3.względem domów maklerskich 4.względem innych funduszy z tytułu wypłat transferowych 5.względem zakładów emerytalnych z tytułu wypłat transferowych 6.z tytułu wypłat 7.inne Nota T Rozliczenia międzyokresowe:okres poprzedniokres bieżący 1.z tytułu opłat za zarządzanie 2.inne Nota U Skumulowany wynik finansowy lat poprzednich - przynależność:okres wcześniejszyokres poprzedni 1.przypadający na kapitał członków 2.przypadający na wzrost wartości rachunku rezerwowego 3.przypadający na pokrycie niedoboru, w tym z: 3.1.rachunku rezerwowego 3.2.ze środków PTE 3.3.z Funduszu Gwarancyjnego 3.4.inne Nota W Skumulowany wynik finansowy lat poprzednich - rodzaje wyników:okres wcześniejszyokres poprzedni 1.Wynik z inwestycji 2.Zrealizowany i nie zrealizowany zysk (strata) 2.1.Zrealizowany zysk (strata) z inwestycji 2.2.Nie zrealizowany zysk (strata) z wyceny portfela 4.Przychody z tytułu pokrycia niedoboru Nota X Wynik finansowy - narastająco:okres poprzedniokres bieżący 1.przypadający na kapitał członków 2.przypadający na wzrost wartości rachunku rezerwowego 3.przypadający na pokrycie niedoboru, w tym z: 3.1.rachunku rezerwowego 3.2.ze środków PTE 3.3.z Funduszu Gwarancyjnego 3.4.inne Nota Y Przychody z tytułu dywidend: emitentkwota 1.Akcje 2.Certyfikaty 3.Inne Nota Z Przychody z tytułu amortyzacji dyskonta: seria/okresdata wykupukwota 1.Bonów skarbowych 2.Bonów pieniężnych 3.Inne Nota A1 Przychody z tytułu odsetek otrzymanych: emitent/seriakwota 1.Obligacji 2.Depozytów 3.Bankowych papierów wartościowych 4.Listów hipotecznych 5.Kredytów i pożyczek 6.Inne Nota B1 Przychody z tytułu dodatnich różnic kursowych: data nabyciadata zbyciakwota uzyskana 1.USD 2.EURO 3.Inne Nota C1 Dodatnie różnice kursowe z tytułu sprzedaży: data nabyciadata zbyciakwota uzyskana 1.Akcji i praw z nimi związanych 2.Dłużnych papierów wartościowych 3.Tytułów uczestnictwa 4.Innych Nota D1 Wynagrodzenie dla towarzystwa: za bieżący dzień wycenynarastająco od początku miesiąca Opłata za zarządzanie Nota E1 Opłaty dla depozytariusza: za bieżący dzień wycenynarastająco od początku miesiąca 1.Opłaty prowizyjne za przechowywanie aktywów 2.Koszty związane z obciążaniem rachunku funduszu 3.Opłaty z tytułu weryfikacji aktywów netto funduszu 4.Opłaty z tytułu rozliczania transakcji 5.Opłaty na rzecz osób trzecich związane z nabywaniem, zbywaniem i przechowywaniem aktywów funduszu 6.Opłaty na rzecz innych instytucji depozytowych niż KDPW S.A. 7.Opłaty na rzecz instytucji zagranicznych 8.Inne Nota F1 Koszty z tytułu amortyzacji premii: emitent/seriadata wykupukwota 1.Obligacji 2.Listów hipotecznych 3.Inne Nota G1 Koszty z tytułu odsetek i prowizji do kredytów i pożyczek: data udzieleniadata zapadalnościkoszt naliczonykwota pozostała 1.Kredytodawca Nota H1 Koszty z tytułu ujemnych różnic kursowych: data nabyciadata zbyciakwota uzyskana 1.USD 2.EURO 3.Inne Nota I1 Koszty ujemnych różnic kursowych z tytułu sprzedaży: data nabyciadata zbyciakwota uzyskana 1.Akcji i praw z nimi związanych 2.Dłużnych papierów wartościowych 3.Tytułów uczestnictwa 4.Innych Nota J1 Zrealizowany zysk/strata z inwestycji: data nabyciadata zbyciazysk/strata 1.Akcji i praw z nimi związanych 2.Obligacji skarbowych 3.Bonów 4.Pozostałych obligacji 5.Certyfikatów 6.Bankowych papierów wartościowych 7.Jednostek uczestnictwa 8.Listów hipotecznych 9.Praw pochodnych Nota K1 Nie zrealizowany zysk/strata z wyceny: data nabyciadata wycenyzysk/strata 1.Akcji i praw z nimi związanych 2.Obligacji skarbowych 3.Bonów 4.Pozostałych obligacji 5.Certyfikatów 6.Bankowych papierów wartościowych 7.Jednostek uczestnictwa 8.Listów hipotecznych 9.Praw pochodnych Nota L1 Przychody z tytułu pokrycia niedoboru: termin stwierdzenia niedoborutermin pokryciakwota 1.Z rachunku rezerwowego 2.Przez towarzystwo 3.Z Funduszu Gwarancyjnego 4.Przez Skarb Państwa Nota Ł1 Koszty związane z realizacją transakcji: prowizjanarastająco 1.Koszty związane z realizacją transakcji przez domy maklerskie Akcje Prawa do akcji Inne Obligacje Bony Inne 2.Koszty związane z realizacją transakcji pobierane przez KDPW S.A. płatne (kwartalnie) Akcje Obligacje Inne 3.Koszty związane z realizacją transakcji pobierane przez KDPW S.A. płatne (miesięcznie) Akcje Obligacje Inne 4.Koszty związane z realizacją transakcji pakietowych GPW CTO 5.Koszty związane z realizacją transakcji giełdowych w trybie nabycia znacznych pakietów akcji 6.Koszty związane z realizacją transakcji związanych z realizacją oferty publicznej 7.Inne Nota M1 Zestawienie transakcji zabezpieczających: liczbawartość w dniu wycenywartość zabezpieczonych aktywów 1.Warranty 2.Opcje 3.Kontrakt terminowy 3.1.Futures 3.2.Forward 4.Inne Ilustracja Część DPF5 "zlecenia złożone GPW" 1Numer zlecenia 2Nazwa papieru wartościowego 3Kod papieru wartościowego KDPW 4Strona zleceniaK/S *1) 5FazaFix/ofer/do *2) 6System notowańjed/ciąg *3) 7Podmiot pośredniczący w zawieraniu transakcji 8Data i godzina wystawienia zleceniadd-mm-rrgodzina 9Termin ważności zleceniadd-mm-rrdd-mm-rr 10Data i godzina wystawienia anulacjidd-mm-rrgodzina 11Liczba papierów objętych zleceniem 12Cena, z którą zlecenie zostało złożone 13Stopień realizacji w szt. 14Cena realizacji 15Zapłacona prowizja 16Wartość zrealizowanego zlecenia w cenie nabycia bądź cenie sprzedaży Część DPF6 "zlecenia złożone na CTO" 1Numer zlecenia 2Nazwa papieru wartościowego 3Kod papieru wartościowego KDPW 4Podmiot pośredniczący w zawieraniu transakcji 5Data i godzina wystawienia zlecenia 6Termin ważności zlecenia 7Data i godzina wystawienia anulacji 8Liczba papierów objętych zleceniem 9Cena, z którą zlecenie zostało złożone 10Stopień realizacji w szt. 11Cena realizacji 12Zapłacona prowizja 13Wartość zrealizowanego zlecenia w cenie nabycia bądź cenie sprzedaży Część DPF7 "zlecenia złożone na rynku międzybankowym" 1Nazwa papieru wartościowego 2Kod papieru wartościowego KDPW 3Podmiot pośredniczący w zawieraniu transakcji 4Cena nabycia 5Liczba nabytych papierów 6Wartość nabytych papierów Część DPF8 "oferty złożone na przetarg zorganizowany przez NBP" 1Nazwa papieru i okres zapadalności 2Kod papieru wartościowego KDPW 3Podmiot pośredniczący w zawieraniu transakcji 4Data przetargu 5Liczba papierów objętych ofertą 6Zgłoszona cena 7Liczba nabytych papierów wartościowych 8Cena nabycia 9Prowizja Część DPF9 "inne zlecenia i oferty" 1Nazwa papieru wartościowego 2Sposób nabycia 3Liczba (innych zleceń i ofert) 4Cena nabycia 5Wartość Część DPF10 "raport z wpłat składek i otrzymanych wypłat transferowych" 1Wielkość środków otrzymanych tytułem wpłaty składek 2Wielkość środków nienależnych otrzymanych pomyłkowo 3Wielkość środków przedpłaconych 4Liczba członków, za których wniesiono składki 5Liczba osób, za które wniesiono nienależne składki 6Liczba członków, za których wniesiono przedpłaty 7Wielkość wypłat transferowych, 8Wielkość otrzymanych wypłat transferowych 9Saldo wypłat transferowych 10Inne wypłaty Część DPF11 "stan jednostek rozrachunkowych" 1Wartość jednostki rozrachunkowej 2Liczba jednostek rozrachunkowych 3Liczba jednostek rozrachunkowych na rachunku rezerwowym *1) Kupno/Sprzedaż *2) Fixing/Oferta/Dogrywka *3) System notowań jednolitych/System notowań ciągłych Załącznik nr 2 Wzór Część DPF12 "sprawozdanie o martwych rachunkach" 1Liczba martwych rachunków 2Liczba rachunków, na które wpłaty były dokonywane systematycznie od momentu założenia rachunku lub w okresie 12 kolejnych miesięcy 3Liczba rachunków, na które wpłaty nie były dokonywane systematycznie od momentu założenia rachunku lub w okresie 12 kolejnych miesięcy 4Liczba prowadzonych rachunków ogółem Załącznik nr 3 Wzór Część DN Nazwa otwartego funduszu emerytalnegoZgłoszenia przyjęte przez ZUSZgłoszenia, których przyjęcia ZUS odmówił /liczba//liczba//przyczyna*/ * przyczynę należy uzasadnić przez wskazanie: - odpowiedniego przepisu § 7, w przypadku zgłoszenia umowy o członkostwo zawartej z osobą, która złożyła oświadczenie o dotychczasowym nieuczestniczeniu w otwartym funduszu, - odpowiedniego przepisu § 18, w przypadku zgłoszenia umowy o członkostwo zawartej z osobą, która złożyła oświadczenie o uczestnictwie w innym otwartym funduszu, rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie przystąpienia członka otwartego funduszu emerytalnego do innego otwartego funduszu emerytalnego (Dz. U. Nr 32, poz. 313). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 14 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Pracy i Polityki Socjalnej. (Dz. U. Nr 32, poz. 315) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) oraz w związku z § 1 i 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1997 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Reformy Zabezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 141, poz. 946) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Pracy i Polityki Socjalnej (Dz. U. Nr 42, poz. 265 i Nr 145, poz. 975 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 620) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 w ust. 1 skreśla się pkt 6a, 2) skreśla się § 8, 3) w § 9 skreśla się wyrazy "i 8", a wyrazy "wykazy, o których" zastępuje się wyrazami "wykaz, o którym", 4) w załączniku nr 1 do statutu pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8. Instytut Rozwoju Służb Społecznych", 5) skreśla się załącznik nr 2 do statutu. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową. (Dz. U. Nr 32, poz. 316) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) w związku z przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, sporządzonego w Montrealu w dniu 16 września 1987 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 98, poz. 490 i 491), oraz przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Poprawek londyńskich, sporządzonych w dniu 29 czerwca 1990 r., oraz Poprawek kopenhaskich, sporządzonych w dniu 25 listopada 1992 r., do Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz. U. z 1996 r. Nr 41, poz. 176) zarządza się, co następuje: § 1. "Wykaz krajów i regionów, będących stronami Protokołu montrealskiego", stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową (Dz. U. Nr 162, poz. 1128), otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 31 marca 1999 r. (poz. 316) WYKAZ KRAJÓW I REGIONÓW, BĘDĄCYCH STRONAMI PROTOKOŁU MONTREALSKIEGO 1. Algieria 2. Antigua i Barbuda 3. Arabia Saudyjska 4. Argentyna 5. Australia 6. Austria 7. Azerbejdżan 8. Bahamy 9. Bahrajn 10. Bangladesz 11. Barbados 12. Belgia 13. Belize 14. Benin 15. Białoruś 16. Boliwia 17. Bośnia i Hercegowina 18. Botswana 19. Brazylia 20. Brunei 21. Bułgaria 22. Burkina Faso 23. Burundi 24. Chile 25. Chiny 26. Chorwacja 27. Cypr 28. Czad 29. Czechy 30. Dania 31. Dominika 32. Dominikana 33. Egipt 34. Ekwador 35. Estonia 36. Etiopia 37. Federalna Republika Jugosławii (Serbia i Czarnogóra) 38. Fidżi 39. Filipiny 40. Finlandia 41. Francja 42. Gabon 43. Gambia 44. Ghana 45. Grecja 46. Grenada 47. Gruzja 48. Gujana 49. Gwatemala 50. Gwinea 51. Hiszpania 52. Holandia 53. Honduras 54. Indie 55. Indonezja 56. Iran 57. Irlandia 58. Islandia 59. Izrael 60. Jamajka 61. Japonia 62. Jemen 63. Jordania 64. Kamerun 65. Kanada 66. Katar 67. Kazachstan 68. Kenia 69. Kiribati 70. Kolumbia 71. Komory 72. Kongo 73. Kongo Demokratyczne 74. Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna 75. Kostaryka 76. Kuba 77. Kuwejt 78. Laos, Ludowo-Demokratyczna Republika 79. Lesotho 80. Liban 81. Liberia 82. Libia 83. Liechtenstein 84. Litwa 85. Luksemburg 86. Łotwa 87. Macedonia 88. Madagaskar 89. Malawi 90. Malediwy 91. Malezja 92. Mali 93. Malta 94. Maroko 95. Mauretania 96. Mauritius 97. Meksyk 98. Mikronezja 99. Mołdawia 100. Monako 101. Mongolia 102. Mozambik 103. Myanmar 104. Namibia 105. Nepal 106. Niemcy (Republika Federalna Niemiec) 107. Niger 108. Nigeria 109. Nikaragua 110. Norwegia 111. Nowa Zelandia 112. Pakistan 113. Panama 114. Papua-Nowa Gwinea 115. Paragwaj 116. Peru 117. Polska 118. Portugalia 119. Republika Korei 120. Republika Południowej Afryki 121. Republika Środkowoafrykańska 122. Rosja (Federacja Rosyjska) 123. Rumunia 124. Salwador 125. Samoa Zachodnie 126. Senegal 127. Seszele 128. Singapur 129. Słowacja 130. Słowenia 131. Sri Lanka 132. St. Kitts & Nevis 133. St. Lucia 134. St. Vincent i Grenadyny 135. Stany Zjednoczone Ameryki (USA) 136. Suazi (Swaziland) 137. Sudan 138. Surinam 139. Syria 140. Szwajcaria 141. Szwecja 142. Tadżykistan 143. Tajlandia 144. Tanzania 145. Togo 146. Tonga 147. Trynidad i Tobago 148. Tunezja 149. Turcja 150. Turkmenistan 151. Tuvalu 152. Uganda 153. Ukraina 154. Urugwaj 155. Uzbekistan 156. Vanuatu 157. Węgry 158. Wenezuela 159. Wielka Brytania 160. Wietnam 161. Włochy 162. Wybrzeże Kości Słoniowej 163. Wyspy Marshalla 164. Wyspy Salomona 165. Zambia 166. Zimbabwe 167. Zjednoczone Emiraty Arabskie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej w 1999 r. (Dz. U. Nr 32, poz. 317) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozdysponowanie kontyngentów ilościowych, o których mowa w § 1, następuje według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie dla każdej pozycji określonej 9-cyfrowym kodem PCN, w wysokości 2 500 ton. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 31 marca 1999 r. (poz. 317) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE PozycjaKod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu (w tonach) 27012701Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla: - Węgiel, również sproszkowany, lecz niescalony: 2701 11- - Antracyt: 2701 11 10 0- - - Posiadający limit substancji lotnych (w suchej bazie pozbawionej substancji mineralnych) nie przekraczający 10% (ECSC)500 000 2701 11 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 12- - Węgiel bitumiczny: 2701 12 10 0- - - Węgiel koksowy (ECSC) 2701 12 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 19 00 0- - Pozostały węgiel (ECSC) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie wysokości stawek dotacji przedmiotowych dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania oraz rozliczania tych dotacji w 1999 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 318) Na podstawie art. 72 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa wysokość stawek dotacji przedmiotowych dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa oraz szczegółowe zasady i tryb ich udzielania oraz rozliczania tych dotacji. § 2. Dotacje, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, są wypłacane na zadania i w ramach środków budżetowych określonych w art. 17 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154). Rozdział 2 Dotacje na dofinansowanie postępu biologicznego w produkcji roślinnej oraz zasady i tryb ich udzielania § 3. 1. Podmiotowi, który realizuje zadania w zakresie: 1) hodowli roślin rolniczych i ogrodniczych, 2) prowadzenia sadów zraźnikowych i nasiennych, sadów i plantacji elitarnych oraz uzyskiwania i utrzymywania szkółkarskiego materiału wyjściowego roślin sadowniczych wolnego i uwalnianego od chorób wirusowych, 3) ochrony zasobów genowych roślin - przysługuje dotacja na dofinansowanie kosztów realizacji tych zadań. 2. Wysokość dotacji na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, w hodowli roślin rolniczych i ogrodniczych jest określana jako iloczyn wartości jednego punktu i sumy punktów, skorygowany współczynnikiem trudności hodowli i znaczenia gospodarczego gatunku, określonych w ust. 1-3 załącznika nr 1 do rozporządzenia. 3. Wysokość dotacji na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, objętych Programem hodowli roślin na tle zmian organizacyjnych w jednostkach hodowlanych do 2000 r., zatwierdzonym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, wynosi: 1) 100% kwoty dotacji, o której mowa w ust. 2, dla gatunków roślin i podmiotów wymienionych w ust. 4 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) 40% kwoty dotacji, o której mowa w ust. 2, dla gatunków roślin i podmiotów wymienionych w ust. 4 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 3) 100% kwoty dotacji określonej jako iloczyn wartości jednego punktu i sumy punktów, skorygowany współczynnikiem trudności hodowli i znaczenia gospodarczego gatunku, określonym w ust. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i podmiotów wymienionych w ust. 5 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia - na dokończenie prac hodowlanych, 4) 40% kwoty dotacji określonej jako iloczyn wartości jednego punktu i sumy punktów, skorygowany współczynnikiem trudności hodowli i znaczenia gospodarczego gatunku, określonym w ust. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, dla gatunków roślin i podmiotów wymienionych w ust. 5 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia - na dokończenie prac hodowlanych. 4. Wysokość dotacji na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się: 1) jako iloczyn liczby hektarów sadu lub plantacji elitarnych i stawki dotacji na 1 hektar, określonej w ust. 7 pkt 1 i 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia - na podstawie zestawienia powierzchni zakwalifikowanych sadów oraz stawek dotacji zatwierdzonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 2) jako iloczyn odmian i stawki dotacji za odmianę materiału szkółkarskiego, określonej w ust. 7 pkt 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia. 5. Dotacja na zadania, w wysokości określonej w ust. 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia, przysługuje na pisemny wniosek podmiotu, któremu Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zleci wykonanie zadania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. § 4. 1. Podmiotom uprawnionym do prowadzenia obrotu materiałem siewnym, o których mowa w art. 63 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 149, poz. 724, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą o nasiennictwie", przysługuje dotacja na obniżenie ceny sprzedaży kwalifikowanego materiału wykorzystywanego do siewu lub sadzenia w posiadanym gospodarstwie rolnym nabywcy, w wysokości udzielonej bonifikaty, nie wyższa niż: 1) 13 zł - za 100 kg zaprawionych odpowiednimi środkami ochrony roślin nasion zbóż jarych zbytych do dnia 15 maja 1999 r. i zbóż ozimych zbytych od dnia 15 sierpnia 1999 r. do dnia 31 października 1999 r., 2) 6 zł - za 100 kg sadzeniaków ziemniaka zbytych od dnia 1 lutego 1999 r. do dnia 31 maja 1999 r. oraz zbytych od dnia 1 września 1999 r. do dnia 20 listopada 1999 r., 3) 30 zł - za 100 kg sadzeniaków ziemniaka zbytych od dnia 1 lutego 1999 r. do dnia 31 maja 1999 r. oraz zbytych od dnia 1 września 1999 r. do dnia 20 listopada 1999 r., odpornych na agresywne patotypy raka ziemniaka - porażające odmiany odporne na rozpowszechniony patotyp raka ziemniaka D1 (1), pod warunkiem że materiał ten kierowany jest do gospodarstw wskazanych przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin. 2. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dotacja na obniżenie ceny: 1) sprzedaży kwalifikowanego materiału siewnego do dalszego rozmnażania tego materiału, 2) zakupu kwalifikowanego materiału siewnego przeznaczonego do dalszego rozmnażania tego materiału w posiadanym gospodarstwie, jeżeli: a) cena zakupu nie została pomniejszona o dotacje, o których mowa w ust. 1, b) zakupiono nie zaprawiony materiał siewny i zaprawiono go przed wysiewem. 3. Dotacja, o której mowa w ust. 2, przysługuje w wysokości udzielonej bonifikaty, nie wyższa niż: 1) 13 zł - za 100 kg zaprawionych odpowiednimi środkami ochrony roślin nasion zbóż jarych zbytych do dnia 15 maja 1999 r. i zbóż ozimych zbytych od dnia 15 sierpnia 1999 r. do dnia 31 października 1999 r., 2) 6 zł - za 100 kg sadzeniaków ziemniaka zbytych od dnia 1 lutego 1999 r. do dnia 31 maja 1999 r. oraz zbytych od dnia 1 września 1999 r. do dnia 20 listopada 1999 r., 3) za 100 kg nasion traw: a) 70 zł - rajgrasu, b) 90 zł - kostrzewy i kupkówki, c) 110 zł - pozostałych gatunków - zbytych do dnia 30 września 1999 r., 4) 200 zł - za 100 kg nasion koniczyny białej zbytych do dnia 30 czerwca 1999 r., 5) 40 zł - za 100 kg nasion łubinu zbytych do dnia 31 maja 1999 r. 4. W przypadku rezygnacji z reprodukcji lub wycofania plantacji z urzędowej kwalifikacji dotacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 3-5, podlegają zwrotowi jako dotacje nienależnie pobrane. 5. Dotacje, o których mowa w ust. 1-3, przysługują do materiału siewnego wytworzonego w kraju, odmian krajowych i zagranicznych wpisanych do rejestru odmian roślin uprawnych, z wyłączeniem odmian krajowych przeznaczonych do uprawy wyłącznie za granicą. 6. Dotacje, o których mowa w ust. 1-3, przysługują pod warunkiem wyszczególnienia wysokości udzielonej bonifikaty na fakturze lub rachunku uproszczonym wystawionym nabywcy. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do sprzedaży kwalifikowanego materiału siewnego, dokonywanej pomiędzy podmiotami należącymi do tych samych osób fizycznych lub w których te same osoby fizyczne posiadają swoje udziały lub akcje, a materiał siewny został wyprodukowany przez te podmioty. § 5. Dotacje na badania związane z kosztami wynikającymi z: 1) rejestracji odmian roślin uprawnych i grzybów jadalnych, 2) wpisania odmian do księgi ochrony wyłącznego prawa, 3) realizacji porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego - ustala się jako iloczyn punktów wynikających z pracochłonności i materiałochłonności prowadzonych prac badawczo-doświadczalnych, określonych w ust. 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i stawki dotacji za 1 punkt do wysokości 94 zł. § 6. Dotacje, o których mowa w § 5, przysługują podmiotom prowadzącym badania z upoważnienia Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych, wydanego na podstawie art. 13 ust. 2 i art. 19 ust. 1 ustawy o nasiennictwie. § 7. Dotacja przysługuje na wypłatę premii autorskich i pomocniczych premii autorskich, o których mowa w art. 76 ust. 1 i art. 80 ustawy o nasiennictwie. § 8. Podmiotom realizującym zadania, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, może być przyznana dotacja w wysokości do 70% ceny zakupu specjalistycznego sprzętu do realizacji tych zadań. § 9. 1. Dotacje są przekazywane przez: 1) Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w odniesieniu do dotacji, o których mowa: a) w § 3 ust. 1 - w okresach kwartalnych, b) w § 8 - na pisemny wniosek podmiotu uzasadniający potrzebę zakupu specjalistycznego sprzętu, 2) Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej w odniesieniu do dotacji, o których mowa w § 4 - na pisemny wniosek podmiotu, sprawdzony pod względem merytorycznym i rachunkowym przez właściwy wojewódzki inspektorat Inspekcji Nasiennej, 3) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w odniesieniu do dotacji, o których mowa w § 5 i 7 - w okresach miesięcznych. 2. Środki na wypłatę dotacji Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje podmiotom, o których mowa w ust. 1: 1) pkt 2 - w wysokości określonej we wniosku, 2) pkt 3 - w okresach miesięcznych w wysokości 1/12 rocznej kwoty dotacji. § 10. Rozliczenia z wypłaconych dotacji, o których mowa w § 9 ust. 1, są przekazywane Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przez: 1) Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej - w okresach półrocznych, 2) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych, 3) podmioty prowadzące hodowlę roślin, 4) podmioty prowadzące sady zraźnikowe i nasienne, sady i plantacje elitarne, 5) podmioty prowadzące ochronę zasobów genowych roślin - w okresie rocznym do dnia 31 stycznia 2000 r. Rozdział 3 Dotacje na dofinansowanie postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej oraz zasady i tryb ich udzielania § 11. 1. Dotacje ustalone według stawek określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia przysługują nabywcy rozpłodnika przeznaczonego do rozrodu: ogiera, buhaja i kozła. 2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, przysługuje, jeżeli nabywca udokumentuje celowość zakupu rozpłodnika zaświadczeniem wydanym w odniesieniu do: 1) ogiera do krycia w hodowli terenowej - przez właściwy związek hodowców koni, 2) buhaja - przez okręgową stację hodowli zwierząt, po zasięgnięciu opinii właściwego związku hodowców bydła, 3) kozła - przez właściwy regionalny związek hodowców owiec i kóz. Zaświadczenie o celowości zakupu rozpłodnika powinno również zawierać adnotację dotyczącą obowiązującego okresu, o którym mowa w ust. 3, utrzymywania rozpłodnika. 3. W razie skierowania na rzeź lub do sprzedaży rozpłodnika przed upływem: 1) 4 lat - w przypadku ogiera, 2) 2 lat i 6 miesięcy - w przypadku buhaja, 3) 1 roku i 6 miesięcy - w przypadku kozła, od dnia zakupu nabywca rozpłodnika zobowiązany jest w terminie 14 dni po jego zbyciu do zwrotu dotacji, odpowiednio, za pośrednictwem: Polskiego Związku Hodowców Koni, Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt lub Polskiego Związku Owczarskiego. Po tym okresie od nie zwróconej kwoty dotacji naliczane są odsetki w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych. 4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli: 1) rozpłodnik został skierowany do uboju na skutek choroby lub ujawnieniu się cech uniemożliwiających użytkowanie rozpłodowe, na podstawie zaświadczenia wydanego przez lekarza weterynarii, 2) kozioł został wybrakowany ze stada hodowlanego z przyczyn hodowlanych na podstawie pisemnej decyzji wydanej przez właściwy regionalny związek hodowców owiec i kóz. § 12. 1. Dla hodowcy bydła, świń, koni i kóz ustala się stawkę dotacji w wysokości: 1) 530 zł - za krowę pierwiastkę, pochodzącą po buhaju testowanym ras mlecznych: czarno-białej, czerwono-białej, polskiej czerwonej i simentalskiej; dotacja przysługuje po ukończeniu przez krowę pierwszej laktacji 305-dniowej lub krótszej, zakończonej naturalnym zasuszeniem po minimum 200 dniach doju; w przypadku otrzymania dotacji z innego tytułu, dotacja należna zostaje pomniejszona o dotację pobraną, 2) 90 zł - za krowę pierwiastkę ras mlecznych: czarno-białej, czerwono-białej, simentalskiej, polskiej czerwonej i jersey, o udokumentowanym pochodzeniu, w stadach objętych oceną użytkowości, która wycieliła się w wieku 690-930 dni w gospodarstwie hodowcy lub została zakupiona z innego stada ocenianego w kraju i uzyskała wydajność za 200 dni laktacji; dotacja przysługuje pod warunkiem inseminowania jej w okresie do 200 dni po pierwszym wycieleniu wyłącznie nasieniem buhajów testowanych, 3) 500 zł - za krowę rasy mięsnej i rasy simentalskiej o wyłącznie mięsnym kierunku użytkowości lub 250 zł - za krowę posiadającą co najmniej 50% udziału krwi genotypu rasy mięsnej: a) utrzymywaną w stadzie objętym oceną użytkowości, b) wpisaną do ksiąg lub rejestrów hodowlanych prowadzonych w kraju dla bydła ras mięsnych lub która po pierwszym wycieleniu w 1999 r. odchowała cielę przez okres co najmniej 3 miesięcy, 4) 200 zł - za loszkę remontową czysto rasową lub linii 990 spełniającą wymagania wpisu do ksiąg zwierząt hodowlanych, w stadzie objętym oceną użytkowości, pochodzącą z zakupu lub odchowu własnego; dotacja przysługuje za lochy pierwiastki: a) których liczba, wyrażona liczbą całkowitą, nie przekracza 40% stanu loch na dzień 1 stycznia oraz których pierwsze mioty zostały ocenione w danym roku, b) które uzyskały indeks oceny przyżyciowej na poziomie 1 klasy i zostały zakwalifikowane do hodowli, c) po odchowaniu do 21 dnia życia co najmniej 7 prosiąt przez lochę rasy wielkiej białej polskiej, polskiej białej zwisłouchej, złotnickiej pstrej, złotnickiej białej i puławskiej lub 5 prosiąt przez lochę rasy duroc, hampshire, pietrain, belgijskiej zwisłouchej i linii 990, 5) 800 zł - za knura zalicencjonowanego lub zakwalifikowanego i przekazanego z przeznaczeniem do prac eksperymentalnych prowadzonych przez Instytut Zootechniki przy współudziale Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt, 6) 42 zł - za źrebię spełniające warunki do wpisu do ksiąg głównych koni zarodowych, z wyjątkiem źrebiąt pochodzących od klaczy ras: huculskiej i konika polskiego w stadach zachowawczych oraz źrebiąt pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, 7) 90 zł - za kozę pierwiastkę rasy białej uszlachetnionej, barwnej uszlachetnionej oraz ras importowanych, dla których prowadzone są w kraju księgi zwierząt zarodowych, która: a) pochodzi po matce i ojcu tej samej rasy lub odmiany, wpisanych do ksiąg zwierząt zarodowych, b) wykociła się w gospodarstwie hodowcy lub została zakupiona z innego stada ocenianego i uzyskała wydajność za 150 dni laktacji, c) utrzymywana jest w stadzie objętym oceną wartości użytkowej. 2. Dotacja w wysokości 42 zł przysługuje za wykonanie oznaczenia grup krwi i polimorfizmu białek u konia pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, wpisanego do Polskiej Księgi Stadnej koni pełnej krwi angielskiej i Polskiej Księgi Stadnej koni arabskich czystej krwi oraz ogierów półkrwi i zimnokrwistych przeznaczonych do rozrodu. 3. Dotacja w wysokości 45 zł przysługuje za pobranie krwi i wykonanie testu celem sprawdzenia pochodzenia krowy pierwiastki, cieliczki i buhajka wykorzystywanych do oceny buhajów na podstawie ich potomstwa. 4. Hodowcy trzody chlewnej za uzyskane wyniki hodowlane przysługuje dotacja do lochy stada podstawowego - w wysokości: 1) 430 zł - w stadach produkujących knury i loszki, 2) 280 zł - w stadach produkujących wyłącznie loszki. 5. Dotacja, o której mowa w ust. 4, przysługuje za lochę: 1) utrzymywaną w stadzie: a) produkującym knury i loszki, osiągającym określone wyniki w zakresie oceny rozpłodowej loch i oceny przyżyciowej knurków i loszek, o średnim stanie co najmniej 15 ocenianych loch, wyrażonym liczbą całkowitą, z uwzględnieniem liczby ocenianych zwierząt, b) produkującym wyłącznie loszki, osiągającym określone wyniki w zakresie oceny rozpłodowej, o średnim stanie co najmniej 15 ocenianych loch, wyrażonym liczbą całkowitą, 2) czysto rasową, wpisaną do ksiąg zwierząt hodowlanych lub spełniającą wymogi wpisu do ksiąg zwierząt hodowlanych i lochę linii 990. Dotacja może być wypłacana dwukrotnie w ciągu roku w wysokości 50% stawki rocznej, jeżeli stado było objęte oceną w dniach 31 marca i 30 września 1999 r. 6. Hodowcy owcy matki poddawanej ocenie wartości użytkowej przysługuje dotacja, na jego wniosek potwierdzony przez właściwy regionalny związek hodowców owiec i kóz prowadzący prace hodowlane w stadzie, w wysokości: 1) 145 zł - za owcę matkę ras mięsnych i plennych lub mięsnych i plennych linii syntetycznych, utrzymywaną w stadzie zarodowym, oraz za owcę matkę utrzymywaną w stadzie uczestniczącym w I poziomie Programu Doskonalenia Plenności Owiec zatwierdzonego przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, zwanego dalej "Programem", 2) 100 zł - za owcę matkę ras i typów: merynos, owca nizinna, owca długowełnista i polska owca górska, utrzymywaną w stadzie: a) zarodowym, b) produkującym tryki, uczestniczącym w II poziomie Programu, c) nie produkującym tryków, uczestniczącym w II poziomie Programu, przeznaczaną do krycia trykiem o udziale 50% krwi rasy plennej, 3) 60 zł - za owcę matkę utrzymywaną w stadzie reprodukcyjnym lub w stadzie uczestniczącym w III poziomie Programu, przeznaczoną do krycia trykiem o udziale co najmniej 37,5% krwi rasy plennej oraz w stadzie zarodowym, na którą nie była wypłacona dotacja z tytułu produkcji tryków, 4) 42 zł - za owcę matkę utrzymywaną w stadzie towarowym o liczebności minimum 10 owiec matek rasy polska owca górska lub 15 owiec matek dla ras pozostałych, nie uczestniczącym w Programie; warunkiem udzielenia dotacji jest: a) zarejestrowanie stada we właściwym regionalnym związku hodowców owiec i kóz, b) poddanie utrzymywanych owiec matek trwałemu oznakowaniu niepowtarzalnymi w kraju numerami, c) krycie owiec maciorek trykiem hodowlanym utrzymywanym w stadzie, d) pozostawienie na remont stada z odchowu własnego lub zakupu ze stad hodowlanych owiec maciorek w liczbie co najmniej 15% stanu owiec matek na dzień 1 stycznia 1999 r.; wymóg ten nie dotyczy stad, które zgodnie z przyjętymi zasadami w 1998 r. zakończyły udział w III poziomie Programu. 7. Dotacje, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, naliczane są według zasad: 1) w stadzie owiec ras plennych, plennych linii syntetycznych i stadzie uczestniczącym w I poziomie Programu dotacja przysługuje na cztery owce matki za jednego tryka zalicencjonowanego w 1999 r., 2) w stadzie owiec ras mięsnych i mięsnych linii syntetycznych dotacja przysługuje na siedem owiec matek za jednego tryka zalicencjonowanego w 1999 r., 3) w stadzie owiec ras i typów: merynos, owca nizinna, owca długowełnista i polska owca górska oraz uczestniczącym w II poziomie Programu produkującym tryki dotacja przysługuje na dziesięć owiec matek za jednego tryka zalicencjonowanego w 1999 r. Do naliczenia dotacji przyjmuje się stan owiec matek w dniu licencjonowania tryka. 8. Dwukrotnie w ciągu roku mogą być wypłacane dotacje, o których mowa w ust. 6: 1) pkt 1 i 2 lit. a) i b) - w wysokości 30 zł według stanu owiec matek na dzień 1 stycznia 1999 r.; wyrównanie do stawki rocznej następuje za zalicencjonowaniu tryka, 2) pkt 2 lit. c) i pkt 3 i 4 - w wysokości 50% stawki rocznej, według stanu owiec matek na dzień 1 stycznia i 1 lipca 1999 r., a w odniesieniu do owiec matek rasy polska owca górska - według stanu na dzień 1 stycznia 1999 r. i na dzień jesiennego przeglądu stada. Stany owiec matek, o których mowa w pkt 1 i 2, są deklarowane przez hodowcę i przed wypłatą dotacji potwierdzane odpowiednio w I lub III kwartale 1999 r. podczas przeglądu stada dokonywanego przez właściwy regionalny związek hodowców owiec i kóz; dotacja wypłacana jest na podstawie rzeczywistego stanu owiec. 9. Regionalnym związkom hodowców owiec i kóz przysługuje dotacja w wysokości 3 zł - za oznakowanie i zewidencjonowanie jednej owcy matki w stadzie towarowym oraz za nadzór zootechniczny nad prawidłowym prowadzeniem stada. Dotacja może być wypłacana dwukrotnie w ciągu roku w wysokości 1,50 zł według stanu owiec matek na dzień 1 stycznia i 1 lipca 1999 r., a w odniesieniu do owiec matek rasy polska owca górska - według stanu na dzień 1 stycznia 1999 r. i na dzień jesiennego przeglądu stada. 10. Dotacja w wysokości nie wyższej 5 500 zł przysługuje za wykonanie w testach próby kombinacji krzyżowniczej kur nieśnych. Stawka dotacji przysługuje za testy, których wykonanie rozpoczęto w 1999 r. i obowiązuje przy ostatecznym rozliczeniu kosztów wykonanego testu. 11. Hodowcy utrzymującemu zwierzęta futerkowe w stadzie objętym oceną wartości użytkowej i hodowlanej, które posiadają udokumentowane pochodzenie co najmniej od dwóch pokoleń przodków, przysługuje dotacja według stanu zwierząt na dzień 31 marca 1999 r. w wysokości: 1) 20 zł - za samicę stada podstawowego nutrii odmian: standardowa, stalowosrebrzysta, grenlandzka, biała niealbinotyczna, bursztynowozłocista, szafirowa, pastelowa, czarna dominująca, sobolowa i perłowa, która uzyskała: a) nie mniej niż 28 punktów licencyjnych i urodziła się do dnia 31 marca 1997 r., b) nie mniej niż 18 punktów licencyjnych, urodziła się po dniu 31 marca 1997 r. i nie została zdyskwalifikowana przez komisję oceny pokroju jako zwierzę hodowlane, 2) 14 zł - za samicę stada podstawowego królików ras: belgijski olbrzym biały i szary, olbrzym srokacz, angora biała, termondzki biały, nowozelandzki biały i czerwony, duński biały, kalifornijski, francuski srebrzysty, wiedeński niebieski i biały, szynszyl wielki, francuski baran biały i szary, popielniański, która uzyskała nie mniej niż 95 punktów licencyjnych, 3) 40 zł - za samca: lisów pospolitych srebrzystych, lisów polarnych niebieskich i białych, tchórzy, jenotów oraz norek odmian: standard, pastel, platyn, biała Hedlunda, utrzymywanego w stadzie objętym oceną wartości użytkowej i hodowlanej, urodzonego w 1998 r. i posiadającego udokumentowane pochodzenie od dwóch pokoleń przodków, przeznaczonego na remont stada, który uzyskał nie mniej niż 19 punktów licencyjnych; dotacja przysługuje w proporcji jeden samiec na cztery samice i przy remoncie stada do 30%. 12. Hodowcy (posiadaczowi) biorczyni zarodków bydlęcych przysługuje dotacja w wysokości 500 zł za każdy zarodek skutecznie przeniesiony do dróg rodnych biorczyni oraz odpowiadający wymaganiom hodowlanym określonym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt w porozumieniu z Polską Federacją Hodowców Bydła lub Krajowym Związkiem Hodowców Bydła Mięsnego. 13. Dotacja w wysokości 45 zł przysługuje za wykonanie oznaczenia na nosicielstwo genu BLAD (BOVINE LEUKOCYTE ADHESION DEFICIENCY) przez buhaja rasy czarno-białej i czerwono-białej odchowywanego z przeznaczeniem do rozrodu lub wykorzystywanego w unasiennianiu oraz przez krowę kandydatkę na matkę buhajów rasy czarno-białej i czerwono-białej wytypowaną przez okręgową stację hodowli zwierząt. § 13. 1. Podmiotowi, który jest posiadaczem pasieki, w której realizowany jest program hodowlany, przysługuje dotacja: 1) za matkę pszczelą unasiennioną, o znanym pochodzeniu, sprzedaną w grupie liczącej 8 do 12 sztuk, z przeznaczeniem do terenowej oceny wartości użytkowej - w wysokości 10 zł, 2) za utrzymywanie każdej matki pszczelej w rodzinie pszczelej, z wyłączeniem rodzin pszczelich stad zachowawczych linii kampinoskiej i augustowskiej, zakwalifikowanej do wpisu do: a) księgi linii hodowlanej pszczół rasy środkowoeuropejskiej - w wysokości 145 zł, b) księgi dla pozostałych linii hodowlanych pszczół lub do rejestru - w wysokości 135 zł. 2. Podmiotowi, który jest posiadaczem pasieki, przysługuje dotacja w wysokości: 1) 30 zł - za utrzymywanie każdej rodziny pszczelej spełniającej warunki określone w programie hodowlano-organizacyjnym w strefie centralnej rejonu hodowli zachowawczej pszczół augustowskich; dotacja przyznawana jest na podstawie oświadczenia pszczelarza o stanie zazimowania pasieki na dzień 1 września 1999 r., potwierdzonego przez Stację Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Bydgoszczy, 2) 11 zł - za terenową ocenę wartości użytkowej każdej matki pszczelej z grupy testowej, a także matki pszczelej z identycznie ocenionej grupy kontrolnej liczącej nie więcej niż 12 sztuk, prowadzoną przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt, 3) 12 zł - za utrzymywanie każdej rodziny pszczelej w strefach izolacyjnych rejonu hodowli zachowawczej pszczół augustowskich lub na terenie rejonu hodowli zachowawczej pszczół kampinoskich z matką pszczelą pochodzącą z linii hodowlanej kampinoskiej lub augustowskiej, zakupioną w Stacji Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Bydgoszczy lub pasiece hodowlanej Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt w Parzniewie w latach poprzednich na podstawie lustracji przeprowadzonej w II kwartale 1999 r. przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt albo pasiekę hodowlaną Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt w Parzniewie lub Stację Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Bydgoszczy. § 14. 1. Nabywcy uprawnionemu do rybactwa przysługuje dotacja w wysokości: 1) 15 zł - za 1 sztukę tarlaka karpia nowej linii lub rasy, zakupionego w Zakładzie Ichtiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu lub Rybackim Zakładzie Doświadczalnym w Zatorze Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 2) 3 zł - za 1 sztukę wyselekcjonowanego rodzajowo tarlaka pstrąga, zakupionego w Pracowni Hodowli Ryb Łososiowatych w Rutkach Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 3) 8 zł - za 10 sztuk selekta pstrąga, zakupionego w Pracowni Hodowli Ryb Łososiowatych w Rutkach Instytutu Rybactwa Śródlądowego. 2. Podmiotowi produkującemu i prowadzącemu zarybianie jezior i zbiorników zaporowych, na których jest uprawniony do rybactwa, przysługuje dotacja w wysokości 8 zł za każde 10 sztuk narybku troci jeziorowej; dotacja nie dotyczy narybku troci o średniej długości całkowitej mniejszej niż 15 cm. 3. Podmiotowi utrzymującemu tarlaki i selekty karpia czystych linii: zatorskiej, węgierskiej, jugosłowiańskiej, starzawskiej, gołyskiej i izraelskiej DOR-70, w liczbie nie przekraczającej 800 sztuk rocznie dla każdej linii, oraz linii: knyszyńskiej, francuskiej, niemieckiej, ukraińskiej i litewskiej, w liczbie nie przekraczającej 100 sztuk rocznie dla każdej linii, stanowiących rezerwę genetyczną, przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów ich utrzymania w wysokości 20 zł za 1 sztukę tarlaka lub selekta. 4. Podmiotowi utrzymującemu poznakowane tarlaki i selekty pstrąga tęczowego szczepu wiosennego i jesiennego tarła, prowadzącemu selekcję rodzinową w celu poprawy wartości użytkowej, przysługuje dotacja, na pokrycie części kosztów utrzymania, w wysokości 5 zł za 1 sztukę tarlaka lub selekta, w liczbie nie przekraczającej 5 000 sztuk rocznie. 5. Podmiotowi utrzymującemu bank nasienia ryb w oparciu o metodę kriokonserwacji w celu długookresowego przechowywania mleczu przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów utrzymania, w wysokości 1,30 zł za 1 porcję mrożonego nasienia ryb, w liczbie nie przekraczającej 25 000 porcji rocznie. § 15. 1. Podmiotowi utrzymującemu stado ogierów przysługuje dotacja za ogiera używanego do rozrodu rasy: 1) pełnej krwi angielskiej, czystej krwi arabskiej, małopolskiej, wielkopolskiej, szlachetnej półkrwi i śląskiej - w wysokości 5 200 zł, 2) zimnokrwistej, konika polskiego, hucuła - w wysokości 3 400 zł. 2. Podmiotowi prowadzącemu zakład treningowy przysługuje dotacja za ogiera przygotowywanego do próby dzielności w cyklu 8-miesięcznym w zakładzie treningowym - w wysokości 6 000 zł. 3. Do naliczenia dotacji, o której mowa w ust. 1 i 2, przyjmuje się średni stan ogierów ustalony w wyniku podzielenia sumy stanów ogierów na pierwszy dzień każdego miesiąca i na dzień kończący okres obrachunkowy przez 13 - w odniesieniu do ogierów używanych do rozrodu, i przez 9 - w odniesieniu do ogierów przygotowywanych do próby dzielności. 4. Maksymalna liczba ogierów, na których utrzymanie przysługuje dotacja, wynosi 1180 sztuk. Wykaz podmiotów utrzymujących stado ogierów lub prowadzących zakład treningowy zawiera załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 16. 1. Za konia hodowli krajowej, który w 1999 r. uzyskał wyniki w: 1) próbach dzielności koni ras: pełnej krwi angielskiej, małopolskiej, wielkopolskiej, szlachetnej półkrwi i śląskiej, określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia, 2) krajowym pokazie hodowlanym koni czystej krwi arabskiej - Champion Polski, afiliowanym przez Europejską Organizację Konia Arabskiego (ECAHO), określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, dotacja przysługuje - w wysokości po 50% stawki dotacji określonej odpowiednio w załączniku nr 4 i 5 do rozporządzenia - podmiotowi będącemu hodowcą lub właścicielem konia, a w przypadku podmiotu, który jest jednocześnie hodowcą i właścicielem - 100% stawki. 2. Podmiotowi prowadzącemu Księgi Stadne koni pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej przysługuje dotacja w wysokości 75 000 zł na dofinansowanie kosztów związanych z opracowaniem i wydaniem drukiem Ksiąg Stadnych oraz suplementów do nich dotyczących koni tych ras. § 17. 1. Podmiotom utrzymującym stada zachowawcze i stada stanowiące rezerwę genetyczną zwierząt gospodarskich oraz stada zarodowe drobiu, a także rodziny pszczele stanowiące stada zachowawcze pszczół przysługuje dotacja na dofinansowanie kosztów utrzymania tych zwierząt. 2. Wysokość stawek dotacji, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. 3. Podmioty i maksymalne liczby zwierząt gospodarskich i rodzin pszczelich w stadach zachowawczych i stadach stanowiących rezerwę genetyczną oraz w stadach zarodowych drobiu, na których utrzymanie przysługuje dotacja, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. 4. Przy naliczaniu dotacji, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się średnioroczny stan ewidencyjny tych zwierząt. Średnioroczny stan ewidencyjny zwierząt ustala się jako: 1) sumę stanów dziennych sztuk dorosłych (samców i samic), utrzymywanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r., podzieloną przez 365 - w odniesieniu do drobiu, 2) sumę stanów owiec matek na ostatni dzień każdego kwartału podzieloną przez 4 - w odniesieniu do owiec, 3) stan samic na dzień 31 marca 1999 r. - w odniesieniu do lisów pospolitych pastelowych, lisów pospolitych białoszyjnych i tchórzy, 4) sumę stanów pierwszego dnia każdego miesiąca i na dzień kończący okres obrachunkowy, podzieloną przez 13 - w odniesieniu do pozostałych zwierząt, 5) stan rodzin pszczelich z matkami zakwalifikowanymi jako materiał mateczny lub ojcowski na dzień 30 czerwca 1999 r. 5. Warunkiem udzielenia dotacji, o której mowa w ust. 1, jest potwierdzenie przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt lub właściwą okręgową stację hodowli zwierząt utrzymywania stad zachowawczych i stanowiących rezerwę genetyczną zwierząt gospodarskich i rodzin pszczelich oraz stad zarodowych drobiu, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Utrzymywanie stad koników polskich i hucułów potwierdza właściwy związek hodowców koni prowadzący Księgę Stadną dla tych ras, a utrzymywanie stad owiec - właściwy regionalny związek hodowców owiec i kóz. 7. W razie zmiany podmiotu, o którym mowa w ust. 1, dotacje, o których mowa w ust. 2, przysługują pierwszemu i drugiemu właścicielowi w wysokości proporcjonalnej do okresu utrzymywania stad, potwierdzonego dokumentem kupna sprzedaży; dotacje rozliczane są do średniego stanu zwierząt ustalanego jako suma stanów dziennych podzielona przez liczbę dni okresu utrzymywania zwierząt. § 18. Podmiotowi upoważnionemu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej koni przysługuje dotacja w wysokości: 1) 37 zł - za klacz wpisaną do Księgi Stadnej, podlegającą weryfikacji wartości użytkowej i hodowlanej, 2) 72 zł - za klacz podlegającą ocenie wartości użytkowej w celu wpisania do Księgi Stadnej, 3) 29,50 zł - za źrebię podlegające opisowi w celu wystawienia dokumentu hodowlanego, 4) 16 zł - za źrebię roczne i dwuletnie podlegające selekcji hodowlanej, 5) 46 zł - za ogiera uznanego podlegającego przeglądowi i selekcji hodowlanej, 6) 95 zł - za ogiera młodego podlegającego kwalifikacji i wpisowi do ksiąg koni zarodowych, 7) 93 zł - za ogiera poddanego próbie dzielności, 8) 200 000 zł - za koszty związane z opracowaniem i wydaniem drukiem ksiąg koni zarodowych oraz rejestrów ogierów uznanych i państwowych. § 19. Podmiotom może być przyznana dotacja na dofinansowanie: 1) organizowania Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych, w tym nagród za osiągnięcia w hodowli przyznawanych na tej wystawie - w ramach kwoty 2 000 000 zł, 2) upowszechniania postępu biologicznego oraz innych zadań z zakresu postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej - w ramach kwoty 2 000 000 zł, 3) nabycia z importu niezbędnych do realizacji programów hodowlanych rozpłodników, zarodków, nasienia: buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów oraz żeńskiego materiału hodowlanego i matek pszczelich - w ramach kwoty 3 000 000 zł, przyjmując za podstawę cenę zakupu obejmującą kwotę należną sprzedającemu powiększoną o obciążenia o charakterze publicznoprawnym i koszty ubezpieczenia związane bezpośrednio z zakupem. § 20. Dotacja na realizację zadań zleconych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z zakresu postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej przysługuje do wysokości stawek określonych w załączniku nr 8 do rozporządzenia. § 21. 1. Podmiotowi upoważnionemu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przysługuje dotacja na prowadzenie: 1) oceny wartości użytkowej i hodowlanej świń, drobiu, zwierząt futerkowych i pszczół, oceny wartości użytkowej bydła w stadach objętych unasiennianiem lub kontrolowanym rozrodem naturalnym oraz na prowadzenie wpisu i ksiąg zwierząt hodowlanych, 2) oceny wartości hodowlanej bydła ras mlecznych, 3) unasienniania bydła i świń, na częściowe pokrycie kosztów: a) realizacji przez poszczególne stacje hodowli i unasienniania zwierząt programów oceny i selekcji buhajów do hodowli oraz produkcji lub zakupu nasienia buhajów, b) nabycia rozpłodników oraz produkcji lub nabycia ich nasienia, 4) produkcji i unasienniania matek pszczelich, 5) unasienniania owiec, klaczy i kóz. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 3, są udzielane za pierwszy zabieg inseminacyjny udokumentowany wystawionym zaświadczeniem o unasiennianiu. 3. Wykaz zadań i wysokość stawek dotacji, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. 4. Stawki dotacji do oceny krowy rasy mlecznej, określone w lp. A I pkt 1 załącznika nr 9 do rozporządzenia, stosuje się we współczynnikiem: 1) 0,71 - w województwach: dolnośląskim, lubuskim, opolskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim, 2) 1,00 - w województwach: kujawsko-pomorskim, pomorskim, śląskim i warmińsko-mazurskim, 3) 1,51 - w województwach: lubelskim, łódzkim, małopolskim, mazowieckim, podkarpackim, podlaskim i świętokrzyskim. 5. Podmiotowi upoważnionemu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przysługuje dotacja według stawek i na zadania określone w lp. C I i C III załącznika nr 9 do rozporządzenia. 6. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, dotacje są przekazywane na zadania wymienione w ust. 1 pkt 1 i 3 w okresach miesięcznych, po przedstawieniu w terminie 20 dni po upływie każdego miesiąca rozliczenia z wykonanych zadań; w wypadku unasienniania i produkcji matek pszczelich dotacja może być przekazywana miesięcznie w wysokości 1/12 kwoty dotacji planowanej na te zadania, a jej rozliczenie roczne następuje w terminie 30 dni od dnia zakończenia wykonania zadań, nie później jednak niż do dnia 20 stycznia 2000 r. 7. Roczne rozliczenie dotacji jest składane do dnia 20 stycznia 2000 r. 8. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. § 22. 1. Podmiotom upoważnionym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej za prowadzenie oceny wartości użytkowej i hodowlanej owiec i kóz przysługuje dotacja w wysokości stawek określonych w załączniku nr 9 do rozporządzenia. 2. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, dotacje są przekazywane w okresach miesięcznych, po przedstawieniu w terminie 20 dni po upływie każdego miesiąca rozliczenia wykonanych zadań. 3. Podmiotowi upoważnionemu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przysługuje dotacja według stawek i na zadania określone w lp. C II załącznika nr 9 do rozporządzenia. 4. Środki otrzymane z rachunku Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej powinny być przekazane przez Polski Związek Owczarski do regionalnych związków hodowców owiec i kóz w terminie 7 dni roboczych od dnia ich otrzymania. 5. Roczne rozliczenie dotacji jest składane do dnia 20 stycznia 2000 r. 6. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. § 23. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, za pośrednictwem Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt i okręgowych stacji hodowli zwierząt, przekazuje dotacje, o których mowa w: 1) § 11 ust. 1 - na wniosek nabywcy buhaja zawierający numer identyfikacyjny i informację dotyczącą oceny rozpłodnika, wraz z załączonym zaświadczeniem o celowości jego nabycia, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 2, 2) § 12: a) ust. 1: - pkt 1 - na wniosek hodowcy, potwierdzony pod względem merytorycznym przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt na podstawie karty jałówki-krowy, - pkt 2 - na wniosek hodowcy potwierdzony pod względem merytorycznym przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt na podstawie karty jałówki-krowy i informacji o pokryciu znajdującej się w bazie danych systemu informatycznego lub potwierdzonej przez odpowiednią stację hodowli i unasienniania zwierząt, - pkt 3 - na wniosek hodowcy; dotacja jest wypłacana w dwóch ratach w wysokości 1/2 stawki rocznej, według stanu krów licencjonowanych na dzień 31 maja i 30 listopada 1999 r. - w odniesieniu do krów wpisanych do ksiąg lub rejestrów hodowlanych, lub jednorazowo w wysokości 1/2 stawki rocznej - w odniesieniu do krów pierwiastek, które nie uzyskają w 1999 r. licencji i odchowają cielę do wieku co najmniej 3 miesięcy, - pkt 4 - na wniosek hodowcy, po złożeniu do okręgowej stacji hodowli zwierząt metryczki świadczącej o odchowaniu pierwszego miotu lochy, - pkt 5 - na wniosek hodowcy przekazującego knura, zawierający informację dotyczącą oceny knura, z załączonym zaświadczeniem wydanym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt potwierdzającym przeznaczenie knura do prac eksperymentalnych oraz zawierającym poświadczenie Instytutu Zootechniki o otrzymaniu knura, b) ust. 3 - na wniosek udokumentowany zestawieniem sporządzonym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt lub okręgową stację hodowli zwierząt na podstawie protokołów pobrań prób krwi oraz wyników testów krwi wykonanych przez uprawnione laboratoria, c) ust. 4 - na wniosek hodowcy, potwierdzony pod względem merytorycznym przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt, d) ust. 10 - na wniosek Oddziału Badawczego Drobiarstwa Stacja Testowa we Wroniawach Instytutu Zootechniki, przy czym dotacja może być wypłacana w czterech ratach: po zakończeniu 8 tygodni odchowu, po zakończeniu całego odchowu, w połowie cyklu hodowlanego, po zakończeniu cyklu hodowlanego i po opracowaniu wyników końcowych testów; stawki dotacji są stawkami maksymalnymi; końcowe rozliczenie kwoty należnej dotacji następuje na podstawie faktycznie poniesionych kosztów, a warunkiem wypłacenia dotacji jest prowadzenie testowania drobiu zgodnie z metodyką i programem testowania, e) ust. 11 - na wniosek hodowcy, po potwierdzeniu przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej i hodowlanej prowadzenia oceny rozpłodowej stada i oceny fenotypu co najmniej przez 1 rok, f) ust. 12 - na wniosek hodowcy udokumentowany zaświadczeniem wydanym przez wykonującego czynności związane z przeniesieniem zarodków do dróg rodnych biorczyni, potwierdzonym przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt, g) ust. 13 - na wniosek Instytutu Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN w Jastrzębcu, 3) § 13 - na wniosek podmiotu, 4) § 17 - na wniosek podmiotu wymienionego w załączniku nr 7 do rozporządzenia, przy czym w odniesieniu do stad bydła, trzody chlewnej i drobiu dotacja może być wypłacana po zakończeniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 rocznej kwoty dotacji, a całkowite rozliczenie należnej dotacji następuje po zakończeniu roku kalendarzowego; w odniesieniu do rodzin pszczelich oraz do stad lisów pospolitych pastelowych, lisów pospolitych białoszyjnych i tchórzy dotacja wypłacana jest jednorazowo, począwszy od II kwartału, przy czym wniosek powinien być potwierdzony pod względem merytorycznym przez właściwą okręgową stację hodowli zwierząt. 2. Przed przekazaniem dotacji, o których mowa w ust. 1, wnioski podmiotów pod względem merytorycznym i rachunkowym sprawdzają i potwierdzają: Centralna Stacji Hodowli Zwierząt i okręgowe stacje hodowli zwierząt. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w okresach miesięcznych po przedstawieniu w terminie 20 dni po upływie każdego miesiąca rozliczenia wykonanych zadań. 5. Roczne rozliczenie dotacji, o których mowa w ust. 1, jest składane do dnia 20 stycznia 2000 r. 5. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. § 24. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje dotacje, o których mowa w: 1) § 11 ust. 1 - na wniosek właściwego okręgowego związku hodowców koni, sporządzony na podstawie wniosków nabywców ogierów, zawierających numer identyfikacyjny i nazwę ogiera, wraz z załączonym zaświadczeniem o celowości jego nabycia, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 1, 2) § 12: a) ust. 1 pkt 6 - na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni, sporządzony na podstawie wniosków okręgowych związków hodowców koni, b) ust. 2 - na wniosek Instytutu Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN w Jastrzębcu, zawierający imienny wykaz przetestowanych koni oraz potwierdzenie zgodności z wpisem w Księdze Stadnej dla ras: pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, a w odniesieniu do ogierów ras półkrwi i zimnokrwistych przeznaczonych do rozrodu - na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni sporządzony na podstawie wniosków podmiotów wykonujących oznaczenia, 3) § 14: a) ust. 1 pkt 1-3 - na udokumentowany wniosek nabywcy, na wskazany przez niego rachunek bankowy, b) ust. 2 - na wniosek podmiotu z załączonym protokołem zarybień, na wskazane przez wnioskodawcę konto bankowe, c) ust. 3 - na wniosek Rybackiego Zakładu Doświadczalnego w Zatorze Instytutu Rybactwa Śródlądowego lub Zakładu Ichtiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu, wraz z załączonym protokołem odłowu tarlaków i selektów dokonanego w celu przeprowadzenia selekcji i wyboru sztuk do stada podstawowego danej linii, d) ust. 4 - na wniosek Pracowni Hodowli Ryb Łososiowatych w Rutkach Instytutu Rybactwa Śródlądowego, e) ust. 5 - na wniosek Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie, 4) § 15 ust. 1: a) pkt 1 - na wniosek podmiotu wymienionego w załączniku nr 3 do rozporządzenia; w pierwszym miesiącu I, II i III kwartału dotacja może być wypłacana w wysokości 1/4 ogólnej kwoty należnej dotacji rocznej; rozliczenie rocznej dotacji następuje we wniosku za IV kwartał, b) pkt 2 - na wniosek podmiotu wymienionego w załączniku nr 3 do rozporządzenia; w pierwszym miesiącu I i II kwartału dotacja może być wypłacana w wysokości 1/3 ogólnej kwoty należnej dotacji rocznej; rozliczenie roczne dotacji następuje we wniosku za III kwartał, 5) § 16: a) ust. 1 - na wniosek podmiotu: - pkt 1 - potwierdzony przez Polski Związek Hodowców Koni oraz Polski Związek Jeździecki, - pkt 2 - zawierający potwierdzenie wpisu o uzyskanych wynikach w Księdze Stadnej koni arabskich czystej krwi, b) ust. 2 - na wniosek Służewiec Tory Wyścigów Konnych w Warszawie Spółki z o.o., potwierdzony przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa - Oddział Terenowy w Warszawie; dotacja może być wypłacana za wykonane prace, a rozliczenie dotacji rocznej następuje w IV kwartale, 6) § 17 - na wniosek podmiotu wymienionego w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w odniesieniu do koników polskich i hucułów; w pierwszym miesiącu I, II i III kwartału dotacja może być wypłacana w wysokości 1/4 ogólnej kwoty należnej dotacji rocznej; rozliczenie dotacji rocznej następuje we wniosku za IV kwartał, 7) § 18 - na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni, 8) § 19 - na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wydanej na wniosek podmiotu, 9) § 20 - na wniosek podmiotu i na warunkach określonych w umowie, 10) § 21 ust. 1: a) pkt 1 i 3-5 - na wniosek Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt lub innego podmiotu realizującego zadania, b) pkt 2 - na wniosek Instytutu Zootechniki; dotacja może być wypłacana w dwóch ratach w wysokości 1/2 stawki rocznej po opracowaniu wyników oceny wartości hodowlanej bydła, 11) § 22 - na wniosek Polskiego Związku Owczarskiego. § 25. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej za pośrednictwem Polskiego Związku Owczarskiego i regionalnych związków hodowców owiec i kóz przekazuje dotacje, o których mowa w: 1) § 11 ust. 1 - na wniosek nabywcy kozła, zawierający numer identyfikacyjny rozpłodnika i informację dotyczącą oceny rozpłodnika, wraz z załączonym zaświadczeniem o celowości zakupu, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 3, 2) § 12: a) ust. 1 pkt 7 - na wniosek hodowcy, b) ust. 6 - na wniosek hodowcy, c) ust. 9 - na wniosek regionalnego związku hodowców owiec i kóz, 3) § 17 - na wniosek podmiotu wymienionego w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w odniesieniu do stad owiec, przy czym dotacja może być wypłacana po zakończeniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 rocznej dotacji, a rozliczenie z tytułu dotacji rocznej następuje po zakończeniu roku kalendarzowego. 2. Polski Związek Owczarski i regionalne związki hodowców owiec i kóz potwierdzają i sprawdzają wnioski, o których mowa w ust. 1, pod względem merytorycznym i rachunkowym. 3. Dotacje są przekazywane w okresach miesięcznych - po przedstawieniu w terminie 20 dni po upływie każdego miesiąca rozliczenia wykonanych zadań. 4. Środki na wypłaty dotacji powinny być przekazywane przez: 1) Polski Związek Owczarski do regionalnych związków hodowców owiec i kóz w terminie 7 dni roboczych od daty otrzymania ich z rachunku Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, 2) regionalne związki hodowców owiec i kóz - hodowcom w terminie 14 dni roboczych od daty otrzymania ich z Polskiego Związku Owczarskiego. 5. Roczne rozliczenie dotacji jest składane do dnia 20 stycznia 2000 r. 6. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Rozdział 4 Dotacje na dofinansowanie upowszechniania doradztwa rolniczego oraz zasady i tryb ich udzielania § 26. 1. Dotacje przysługują podmiotom, którym Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub wojewoda zleci wykonanie zadań dotyczących upowszechniania doradztwa rolniczego w zakresie: 1) integracji polskiej gospodarki żywnościowej z gospodarką żywnościową Unii Europejskiej, w tym: a) aktualnej polityki rolnej Unii Europejskiej, b) regulacji prawnych wspólnej polityki rolnej w Unii Europejskiej, c) skutków związanych z procesem integracji, d) dostosowania polskiej gospodarki żywnościowej, w tym rolnictwa (praktyczne, instytucjonalne, gospodarcze i prawne), e) konsekwencji integracji z Unią Europejską, f) organizacji wspólnego rynku w produkcji zwierzęcej, roślinnej, owoców i warzyw w Unii Europejskiej a organizacją rynku produkcji rolnej w Polsce, 2) zarządzania gospodarstwem rolnym i przedsiębiorstwem na obszarach wiejskich oraz małych i średnich miast, w tym: a) czynników produkcji, b) kierunków rozwoju i struktury produkcji, c) rozmiarów produkcji - ryzyko produkcyjne i ekonomiczne, d) analizy ekonomicznej i finansowej, 3) marketingu w agrobiznesie, w tym: a) zakresu oraz znaczenia marketingu, b) organizacji sprzedaży i orientacji rynkowej, c) strategii marketingowej, d) badań rynkowych, e) sztuki negocjacji, f) grup producenckich i marketingowych, 4) podstawowych aspektów prawnych, w tym: a) regulacji prawnych dotyczących gospodarstwa rolnego, b) regulacji prawnych dotyczących dzierżawy, c) prawnych aspektów współpracy pomiędzy gospodarstwami rolnymi, przedsiębiorstwami, spółdzielniami i innymi podmiotami gospodarczymi oraz samorządami, d) regulacji prawnych dotyczących własności rolnej, dziedziczenia, kontraktów handlowych, ubezpieczeń, zabezpieczeń kredytowych, instrumentów finansowych, 5) aktywizacji społeczności lokalnej na obszarach wiejskich oraz małych i średnich miast, w tym: a) psychologicznych aspektów kierowania i podejmowania decyzji, b) źródeł informacji, jej przetwarzania i interpretacji wyników, c) promowania i rozwoju inicjatyw lokalnych młodzieży, d) rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości jako dodatkowych lub alternatywnych źródeł dochodu, 6) rozwoju agrobiznesu w okresie długofalowym, w tym: a) analizy i oceny opłacalności przedsięwzięcia, b) zewnętrznych uwarunkowań rozwoju rolnictwa, c) prognoz zmian w strukturze agrarnej, d) prognoz zmian zatrudnienia na obszarach wiejskich, e) zmian technik produkcji, 7) prowadzenia ksiąg podatkowych i rachunkowości rolnej, 8) rozwoju agroturystyki i turystyki na obszarach wiejskich oraz małych i średnich miast, w tym: a) klasyfikacji bazy turystycznej, b) świadczenia usług turystycznych, c) organizacji rynku turystycznego w Polsce, agroturystyki i turystyki na obszarach wiejskich, d) produktu markowego w turystyce, 9) funkcjonowania rynków hurtowych i giełd towarowych, w tym: a) prawnego i organizacyjnego aspektu w organizowaniu się producentów przy rynkach hurtowych i giełdach towarowych w branżowe grupy producenckie i marketingowe, b) standaryzacji i klasyfikacji produktów, c) konfekcjonowania i pakowania, d) sprzedaży hurtowej, detalicznej, terminowej, e) udziału producenta jako akcjonariusza rynku hurtowego lub giełdy, f) instrumentów finansowych - kwitów składowych, opcji, 10) wdrażania nowych technologii: a) w produkcji roślinnej, w tym: - alternatywnej produkcji roślinnej na potrzeby przemysłowe (ekopaliwo, farmaceutyka, wiklina), - przemysłowego wykorzystania słomy, b) w produkcji zwierzęcej, w tym: - zagospodarowania gnojowicy, - zagospodarowania odpadów zwierzęcych - przetwórstwo i utylizacja, - zastosowania automatycznych systemów żywienia zwierząt, c) proekologicznych technologii produkcji, d) niekonwencjonalnych źródeł energii, 11) doskonalenia zawodowego kadry doradczej, społecznych rad doradztwa rolniczego i samorządów, członków izb rolniczych. 2. Dotacje na zadania, o których mowa w ust. 1, w wysokości stawek określonych w załączniku nr 10 do rozporządzenia, mogą być udzielone na realizację zadań o zasięgu krajowym i regionalnym, z tym że złożenie wniosku dotyczącego programu regionalnego powinno być potwierdzone przez właściwego wojewodę. § 27. W ramach kwoty dotacji udzielonej na wykonanie zadań, o których mowa w § 26, mogą być dofinansowane zakupy środków produkcji niezbędnych do realizacji tych zadań, w wysokości nie wyższej jednak niż 50% wartości tych zakupów, z wyłączeniem zakupów inwestycyjnych. § 28. Z dotacji na zadania określone w § 26 mogą być pokrywane wydatki na zakup pomocy dydaktycznych, nie wyższe jednak niż 50% dotacji udzielonej na zadanie. Rozdział 5 Dotacje na dofinansowanie kosztów zwalczania zakaźnych chorób zwierząt oraz badań pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego oraz zasady i tryb ich udzielania § 29. 1. Dotacje na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w produktach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych są przeznaczone na realizację zadań Inspekcji Weterynaryjnej, o których mowa w art. 35 i 44 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", przysługują w szczególności w zakresie: 1) kontynuacji szczepień przeciwko wściekliźnie lisów dziko żyjących - za 1 dawkę szczepionki "Fuchsoral" wraz ze zrzuceniem z samolotu - do wysokości 2,65 zł, 2) wykonywania czynności weterynaryjnych według zasad określonych w § 1 ust. 1 i § 2 w wysokości wynagrodzenia określonego w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania za wykonywanie niektórych czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez organ Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 156, poz. 1024), 3) badań monitoringowych chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania oraz pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych oraz w produktach spożywczych pochodzenia zwierzęcego wykonywanych przez Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach, w wysokości określonej w załączniku nr 11 do rozporządzenia, 4) zakupu i utrzymania stałej rezerwy szczepionek i biopreparatów do diagnozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt oraz prowadzenia gospodarki jej zasobami w 1999 r. przez Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach na zlecenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Głównego Inspektoratu Weterynarii w Warszawie, na warunkach określonych w umowie - do wysokości 270 000 zł, 5) wypłaty odszkodowań i nagród za zwierzęta zabite lub poddane ubojowi z nakazu powiatowego lekarza weterynarii w wysokości ustalonej w art. 25 ust. 1-6 ustawy oraz § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 listopada 1998 r. w sprawie trybu powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacji i zasad wynagradzania oraz szczegółowych zasad oszacowywania zwierząt (Dz. U. Nr 143, poz. 925). 2. Na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, wykorzystywane będą środki z budżetów wojewodów oraz z rezerwy celowej przewidzianej w ustawie budżetowej na rok 1999. Rozdział 6 Dotacje na dofinansowanie kosztów monitoringu jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych oraz zasady i tryb ich udzielania § 30. Dotacja na dofinansowanie kosztów oznaczania parametrów: gleby, jakości żywności, produktów rolniczych oraz środowiska ich produkcji i przetwarzania przysługuje podmiotom za wykonane zadania zlecone przez Główny Inspektorat Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", według stawek określonych w załączniku nr 12 do rozporządzenia. § 31. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje Głównemu Inspektoratowi dotacje dla podmiotów za wykonane zadania, o których mowa w § 30, w okresach miesięcznych po przedstawieniu rozliczenia za miesiąc poprzedni. 2. Roczne rozliczenie dotacji jest składane przez Główny Inspektorat Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do dnia 20 stycznia 2000 r. 3. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r. są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Rozdział 7 Dotacje na dofinansowanie prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa oraz zasady i tryb ich udzielania § 32. 1. Podmiotom za wykonanie zadań w zakresie: 1) scalania i wymiany gruntów, opracowania dokumentacji geodezyjnej do założenia ksiąg wieczystych po scaleniu i wymianie gruntów na podstawie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (Dz. U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) opracowania map numerycznych ewidencji gruntów metodą: skanowania i digitalizacji, analityczną, nowego pomiaru, opracowania części opisowej operatu ewidencji gruntów w systemie informatycznym według stanu w rejestrze gruntów, weryfikacji (kontroli terenowej) ewidencji gruntów i budynków, opracowania dokumentacji geodezyjno-kartograficznej po weryfikacji (kontroli terenowej) ewidencji gruntów i budynków, modernizacji ewidencji gruntów, założenia ewidencji gruntów i budynków na podstawie ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) i rozporządzenia Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 158, poz. 813), 3) ponownej gleboznawczej klasyfikacji: gruntów zmeliorowanych, gruntów zrekultywowanych i ulepszonych, zmienionych klas gruntów i użytków rolnych oraz kontroli gleboznawczej klasyfikacji gruntów na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz. U. Nr 19, poz. 97, z 1957 r. Nr 5, poz. 21 i z 1972 r. Nr 49, poz. 317), 4) opracowania map gleboworolniczych, aktualizacji lub odnowienia map gleboworolniczych, 5) opracowania dokumentacji geodezyjnej na grunty zmeliorowane (tereny konkurencyjne) na podstawie ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "Prawem wodnym", do naliczenia opłat melioracyjnych oraz ustalenia podstawy do wymiaru podatku rolnego na podstawie ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681), 6) opracowania dokumentacji geodezyjnej do sporządzenia projektu rekultywacji gruntów zdewastowanych lub zdegradowanych w wyniku działania nieznanych sprawców, w tym dokumentacji projektowej rekultywacji na cele rolne lub leśne oraz dokumentacji technicznej dróg transportu rolnego na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 7) opracowania dokumentacji geodezyjnej działek gruntów pod budynkami i działek gruntów pozostawionych rolnikom do dożywotniego użytkowania na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 8) opracowania dokumentacji geodezyjno-urządzeniowej dotyczącej granicy polno-leśnej na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 9) opracowania materiałów do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w części dotyczącej rolniczej przestrzeni produkcyjnej, opracowania planów urządzeniowo-rolnych gminy, wsi i gospodarstw rolnych, z uwzględnieniem wymogów ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego, krajobrazu oraz ochrony gruntów rolnych na podstawie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139), 10) opracowania dokumentacji geodezyjnej nieruchomości rolnych Państwowego Funduszu Ziemi, przekazywanych do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 11) opracowania dokumentacji geodezyjnej niezbędnej do wydania decyzji administracyjnych dotyczących zwrotu nieruchomości rolnych przejętych na rzecz państwa z naruszeniem prawa - przysługują dotacje według stawek nie wyższych niż określone w załączniku nr 13 do rozporządzenia. 2. Do prac związanych ze scalaniem i wymianą gruntów, opracowaniem map numerycznych ewidencji gruntów metodą nowego pomiaru oraz z weryfikacją (kontrolą terenową) ewidencji gruntów i budynków stawkę dotacji określoną w załączniku nr 13 do rozporządzenia w województwach: 1) małopolskim i podkarpackim, z uwagi na dużą szachownicę gruntów i warunki terenowe - stosuje się ze współczynnikiem 2,0, 2) śląskim - stosuje się ze współczynnikiem 1,7, 3) dolnośląskim, świętokrzyskim i lubelskim - stosuje się ze współczynnikiem 1,3. 3. Do prac związanych z wymianą gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2, stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 1 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem: 1) 3,0 dla obszaru do 1 ha objętego postępowaniem, 2) 2,0 dla obszaru powyżej 1 ha do 2 ha objętego postępowaniem, 3) 1,5 dla obszaru powyżej 2 ha do 3 ha objętego postępowaniem. 4. Do prac wymienionych w ust. 2 nie mają zastosowania współczynniki określone w ust. 3. 5. W przypadku opracowywania projektów rekultywacji gruntów i opracowywania dokumentacji technicznej dla dróg transportu rolnego w terenach górskich stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 5 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 1,5. 6. Do prac związanych z modernizacją ewidencji gruntów (II etap - porządkowanie i aktualizacja danych opisowych) stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 10 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem: 1) 0,6 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi do 0,3 ha, 2) 0,8 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 0,3 ha do 0,6 ha, 3) 1,0 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 0,6 ha do 1,0 ha, 4) 1,5 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 1,0 ha do 1,5 ha, 5) 2,0 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 1,5 ha do 2,0 ha, 6) 2,5 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 2,0 ha do 2,5 ha. Na obrębie, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 2,5, ha stosuje się współczynnik równy średniej powierzchni działki na obrębie, w zaokrągleniu do pełnych liczb. 7. Do prac związanych z modernizacją ewidencji gruntów (IV etap - utworzenie mapy numerycznej) stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 10 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem: 1) 1,0 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi do 6, 2) 1,2 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi powyżej 6 do 8, 3) 1,4 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi powyżej 8 do 11, 4) 1,6 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi powyżej 11 do 15, 5) 1,8 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi powyżej 15 do 20, 6) 2,0 dla obrębu, gdzie średnia ilość punktów przypadająca na działkę wynosi powyżej 20. Przez pojęcie punktu należy rozumieć każdy punkt określony współrzędnymi znajdującymi się w bazie danych mapy numerycznej 8. Do prac związanych z założeniem ewidencji gruntów stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 12 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem: 1) 0,7 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi do 0,3 ha, 2) 0,9 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 0,3 ha do 0,6 ha, 3) 1,0 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 0,6 ha do 1,0 ha, 4) 1,5 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 1,0 ha do 1,5 ha, 5) 2,0 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 1,5 ha do 2,0 ha, 6) 2,5 dla obrębu, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 2,0 ha do 2,5 ha. Na obrębie, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 2,5 ha, stosuje się współczynnik równy średniej powierzchni działki na obrębie w zaokrągleniu do pełnych liczb. 9. Do prac związanych z gleboznawczą klasyfikacją gruntów wykonywanych na mapach wielkoskalowych stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 13 i 14 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 1,4 dla skali 1:500, ze współczynnikiem 1,2 dla skali 1:1000 i ze współczynnikiem 1,1 dla skali 1:2000. 10. Dla obszarów leśnych objętych scaleniem i wymianą gruntów, na których szacuje się drzewostan, stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 1 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 1,25. 11. Do prac związanych z opracowaniem materiałów do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w części dotyczącej rolniczej przestrzeni produkcyjnej stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 2 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 0,15. 12. W przypadku wykonywania prac związanych z opracowaniem planu urządzeniowo-rolnego gminy, z uwzględnieniem wymogów ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego, krajobrazu oraz ochrony gruntów rolnych, stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 3 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 0,1. 13. W przypadku wykonywania prac związanych z kwalifikacją wsi i gospodarstw rolnych do opracowania planu urządzeniowo-rolnego i czynności organizacyjnych postępowania urządzeniowo-rolnego lub sprawowania nadzoru autorskiego nad realizacją planu urządzeniowo-rolnego stosuje się stawkę dotacji określoną w lp. 3 załącznika nr 13 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 0,05. 14. Zadania wymienione w lp. 1, 6, 9-14 i 17 załącznika nr 13 do rozporządzenia nie obejmują prac związanych z uzupełnieniem map tematycznych zasobu geodezyjno-kartograficznego. § 33. 1. Dotacje, o których mowa w § 32, są przekazywane przez wojewodę w okresach miesięcznych po przedstawieniu rozliczenia w terminie 20 dni po upływie każdego miesiąca. 2. Rozliczenia dotacji są sprawdzane i zatwierdzane pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym przez wojewodę. Rozliczenie jest przesyłane Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej za I półrocze 1999 r. - do dnia 31 lipca 1999 r., za rok 1999 r. - do dnia 20 stycznia 2000 r. 3. Nie wykorzystane środki budżetowe na wypłaty dotacji, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane do dnia 20 stycznia 2000 r. na rachunek wojewody. Rozdział 8 Dotacje na dofinansowanie nawozów wapniowych oraz zasady i tryb ich udzielania § 34. 1. Dotacje mogą być udzielane podmiotom produkującym lub pozyskującym nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Od dnia 1 lipca 1999 r. dotacją nie są objęte nawozy wapniowe z pozysku, z wyjątkiem wapna kredowego odmian (symboli) od 06 do 09. 3. Nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe objęte są dotacją, jeżeli: 1) zostały wyprodukowane lub pozyskane na terenie kraju z surowców krajowych, 2) spełniają wymagania określone w Polskich Normach, z zastrzeżeniem ust. 2: a) PN-93/C-87007/02 "Nawozy sztuczne wapniowe. Podział, oznaczenia i wymagania", odmian (symboli) od 01 do 09, b) PN-C-87006-2 "Nawozy sztuczne wapniowo-magnezowe. Podział, oznaczenia i wymagania", odmian (symboli) od 01 do 07, dla których uzyskano pozytywną ocenę Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, 3) podmiot produkujący lub pozyskujący nawozy wapniowe z produkcji podstawowej odmian (symboli) od 01 do 05 i pozysku wapna kredowego odmian (symboli) od 06 do 09 oraz wapniowo-magnezowe odmian (symboli) od 01 do 07 posiada koncesję na wydobycie kopalin (surowców) wydaną na podstawie odrębnych przepisów, 4) podmiot uzyskał ważny dla danej partii nawozów, przygotowanej do sprzedaży, atest (zaświadczenie) wydany na podstawie badania prób nawozów pobranych przez próbobiorcę na terenie miejsca produkcji lub pozysku tych nawozów, potwierdzający zgodność produkowanego wapna z wymaganiami Polskich Norm, o których mowa w pkt 2, wystawiony przez okręgową stację chemiczno-rolniczą lub laboratorium akredytowane przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji w zakresie nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych. Partię nawozu stanowi produkcja dobowa nawozu jednej odmiany lub ilość nie przekraczająca 2 000 ton. § 35. 1. Dotacja do nawozów wapniowych z produkcji podstawowej odmian (symboli) od 01 do 05 i z pozysku wapna kredowego odmian (symboli) od 06 do 09 oraz nawozów wapniowo-magnezowych odmian (symboli) od 01 do 07 może być udzielona podmiotom po sprzedaży tych nawozów producentom rolnym do wysiewu na użytkach rolnych i gruntach pod stawami - bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki handlowej - w wysokości: 1) 45 zł za tonę czystego składnika MgO - na odległość do 100 km, 2) 63 zł za tonę czystego składnika MgO - na odległość ponad 100 km do 200 km, 3) 104 zł za tonę czystego składnika MgO - na odległość ponad 200 km do 300 km, 4) 135 zł za tonę czystego składnika MgO - na odległość ponad 300 km, 5) 45 zł za tonę czystego składnika CaO - bez względu na odległość. 2. Odległość, o której mowa w ust. 1, liczona jest od miejsca produkcji lub pozysku nawozów do siedziby gminy, na której terenie producent rolny płaci podatek rolny. 3. Ilość czystego składnika CaO i MgO oblicza się według minimalnych zawartości tych składników, określonych w normie dla danej odmiany (symbolu) nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych. 4. Dotacja, o której mowa w ust. 1, może być udzielona do nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych sprzedanych producentom rolnym, w ilościach nie przekraczających dawki czystego składnika CaO i MgO w przeliczeniu na 1 ha użytków rolnych i gruntów pod stawami, zalecanej dla przebadanego areału użytków rolnych i gruntów pod stawami w danym gospodarstwie, na podstawie aktualnych badań zakwaszenia gleb wykonanych przez okręgową stację chemiczno-rolniczą. § 36. 1. Sprzedaż nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych powinna być potwierdzona następującymi dokumentami: 1) fakturą (rachunkiem uproszczonym) zawierającą: a) ilość, rodzaj nawozu wapniowego lub wapniowo-magnezowego, odmianę (symbol) i cenę zakupionych nawozów, b) numer koncesji, o której mowa w § 34 ust. 3 pkt 3, c) numer atestu danej partii nawozów, o którym mowa w § 34 ust. 3 pkt 4, d) w przypadku nawozów wapniowo-magnezowych informację o odległości, o której mowa w § 35 ust. 1 i 2, od miejsca produkcji nawozów do siedziby gminy, na której terenie producent rolny płaci podatek rolny, 2) kopię potwierdzoną przez gminę nakazu płatniczego podatku rolnego o wielkości posiadanych przez producenta rolnego użytków rolnych i gruntów pod stawami, 3) zaleceniem okręgowej stacji chemiczno-rolniczej, o którym mowa w § 35 ust. 4. 2. Dotacje, o których mowa w § 35 ust. 1, wypłaca się podmiotom produkującym lub pozyskującym nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe. § 37. 1. Podmioty zainteresowane korzystaniem z dotacji, o której mowa w § 35, z zastrzeżeniem przepisu § 34 ust. 2, przed rozpoczęciem działalności objętej dotowaniem w 1999 r. składają wniosek do właściwej terytorialnie izby skarbowej, z którą uzgadniają sposób udokumentowania oraz ewidencjonowania tej działalności. Do wniosku o dotację podmiot powinien dołączyć: 1) pozytywną ocenę Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach na produkowane lub pozyskiwane nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe spełniające wymagania określone w § 34 ust. 3 pkt 1 i 2, 2) koncesję na wydobycie kopalin do produkcji nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych, o których mowa w § 34 ust. 3 pkt 3, 3) potwierdzenie z urzędu skarbowego o zgłoszeniu prowadzonej działalności. 2. Właściwą terytorialnie izbą skarbową do wypłacania dotacji jest izba skarbowa, na której terenie znajduje się siedziba podmiotu produkującego lub pozyskującego nawozy, o których mowa w § 34. 3. Izba skarbowa ustala dla podmiotu ubiegającego się o dotację limit dotacji na 1999 r., w ramach środków budżetowych przyznanych na ten cel izbie skarbowej. 4. Dotacje są wypłacane podmiotom przez właściwe izby skarbowe w okresach miesięcznych, po przedstawieniu odpowiednich zestawień należnych dotacji i niezbędnej dokumentacji, do wysokości rocznego limitu dotacji. Rozdział 9 Dotacje na dofinansowanie prac w zakresie chemizacji rolnictwa, ochrony roślin uprawnych i produkcji rolnej metodami ekologicznymi oraz zasady i tryb ich udzielania § 38. Dotacje na dofinansowanie kosztów realizacji zadań określonych w załączniku nr 14 do rozporządzenia Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Warszawie z siedzibą w Wesołej, zwanej dalej "Okręgową Stacją", oraz jej oddziałom miesięcznie, po przedstawieniu rozliczenia za miesiąc poprzedni. § 39. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje Okręgowej Stacji dotację roczną w wysokości 123 000 zł z tytułu wykonywanych zadań w zakresie agrochemicznej obsługi rolnictwa, ochrony środowiska, badań jakości nawozów i pasz gospodarskich; dotacja przekazywana jest miesięcznie w wysokości 1/12 dotacji rocznej. § 40. 1. Dotacje na zadania z zakresu ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi przysługują podmiotom: 1) którym wojewódzki inspektor ochrony roślin nakazał decyzją wykonanie na koszt Skarbu Państwa określonych czynności, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą o ochronie roślin uprawnych", 2) w wysokości rzeczywistej szkody poniesionej przy wykonywaniu decyzji wojewódzkiego inspektora ochrony roślin w sprawie zwalczania organizmów szkodliwych, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy o ochronie roślin uprawnych, 3) na finansowanie zwalczania organizmów szkodliwych na podstawie decyzji administracyjnych wojewódzkich inspektorów ochrony roślin na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o ochronie roślin uprawnych, w trybie postępowania egzekucyjnego, 4) na finansowanie ekspertyz związanych z wyceną czynności, o których mowa w pkt 1, oraz rzeczywistej szkody, o której mowa w pkt 2, 5) na przeprowadzenie zleconych badań organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o ochronie roślin uprawnych oraz innych organizmów o znaczeniu międzynarodowym, w celu stwierdzenia zasadności umieszczenia ich na liście organizmów zwalczanych z urzędu; dotacji na te zadania udziela się w wysokości rzeczywistych kosztów ich realizacji, 6) na przeprowadzenie badań gleby oraz roślin na obecność organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania, w wysokości określonej w załączniku nr 15 do rozporządzenia. 2. Dotacja na zorganizowanie systemu rejestracji producentów roślin przysługuje podmiotom, którym Główny Inspektor Ochrony Roślin, zwany dalej "Głównym Inspektorem", zleci wykonanie tych zadań w wysokości rzeczywistych kosztów, nie wyższych niż 25 000 zł. § 41. Dotacja na zadania w zakresie: 1) prognozowania i sygnalizacji terminów zwalczania chorób i szkodników roślin uprawnych, 2) kontroli jakości środków ochrony roślin, 3) analizy pozostałości środków ochrony roślin w płodach rolnych, - przysługuje podmiotom, którym Główny Inspektor zleci wykonanie tych zadań, w wysokości stawek określonych w załączniku nr 15 do rozporządzenia. § 42. 1. Dotacja na badanie sprzętu do wykonywania zabiegów ochrony roślin przysługuje podmiotom upoważnionym przez wojewódzkiego inspektora do prowadzenia tych badań na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy o ochronie roślin uprawnych, które wykonały badanie opryskiwaczy ciągnikowych lub samobieżnych, polowych i sadowniczych, będących w użytkowaniu rolników, wydały znak kontrolny Inspekcji Ochrony Roślin oraz zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu - na obniżenie kosztów tych badań, w wysokości: 1) 50 zł - dla opryskiwacza polowego o długości belki do 12 m, 2) 60 zł - dla opryskiwacza polowego o długości belki powyżej 12 m, 3) 50 zł - dla opryskiwacza sadowniczego, 4) 70 zł - dla opryskiwacza samobieżnego. 2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem wyszczególnienia udzielonej bonifikaty na fakturze lub rachunku uproszczonym wystawionym posiadaczowi opryskiwacza. § 43. 1. Dotacje są przekazywane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej za pośrednictwem Głównego Inspektora, w odniesieniu do dotacji, o których mowa w: 1) § 40 - po wykonaniu zadania, 2) § 41 pkt 1 - po wykonaniu zadania, 3) § 41 pkt 2 i 3 - w okresach miesięcznych, 4) § 42 - w okresach kwartalnych. 2. Środki finansowe na wypłatę dotacji są przekazywane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na pisemny wniosek Głównego Inspektora, po wykonaniu zadań. 3. Rozliczenia z wypłaconych dotacji są przekazywane Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przez Głównego Inspektora, w okresach półrocznych. § 44. 1. Podmiotom, które prowadzą pod kontrolą: 1) przestawianie gospodarstwa na produkcję metodami ekologicznymi, 2) produkcję zgodnie z kryteriami rolnictwa ekologicznego potwierdzone ważnym zaświadczeniem lub certyfikatem, zwanym dalej "zaświadczeniem gospodarstwa ekologicznego", przysługuje roczna dotacja do 1 ha uprawy, według stawek określonych w załączniku nr 16 do rozporządzenia. 2. Podmiotom, o których mowa w ust. 1, przysługuje dotacja na obniżenie ceny usługi tej kontroli w wysokości określonej w załączniku nr 17 do rozporządzenia. 3. Dotacja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest wypłacana przez Głównego Inspektora Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwanego dalej "Głównym Inspektorem", na podstawie złożonego w III kwartale przez podmiot wniosku, zawierającego: 1) numer zaświadczenia gospodarstwa ekologicznego, 2) rodzaj i wielkość powierzchni kontrolowanych upraw ekologicznych, 3) datę kontroli przeprowadzonej w gospodarstwie przez jednostkę upoważnioną do wydawania zaświadczeń gospodarstwa ekologicznego. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien być potwierdzony przez jednostkę upoważnioną przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do prowadzenia kontroli gospodarstw ekologicznych i wydawania zaświadczeń. 5. Rozliczenia z wypłaconych dotacji są przekazywane Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przez Główny Inspektorat w IV kwartale. § 45. Nie wykorzystane środki finansowe na wypłatę dotacji, o których mowa w § 38, 40 i 44, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do dnia 20 stycznia 2000 r. Rozdział 10 Dotacje na dofinansowanie kosztów monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu oraz zasady i tryb ich udzielania § 46. 1. Podmiotom realizującym zadania na zlecenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w zakresie monitorowania dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu przysługuje dotacja na dofinansowanie kosztów realizacji tych zadań. 2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, przysługuje za wykonane zadania w wysokości wynikającej z liczby zadań i stawek dotacji określonych w załączniku nr 18 do rozporządzenia. § 47. Dotacja, o której mowa w § 46 ust. 1, jest wypłacana przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej po przedstawieniu rozliczenia wykonanych zadań. Roczne rozliczenie wykonanych zadań jest składane do dnia 20 stycznia 2000 r. Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe § 48. Ze środków przeznaczonych na dotacje dla rolnictwa w ustawie budżetowej na rok 1999 wypłaca się dotacje za zadania wykonane w 1998 r., należne według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania w 1998 r. (Dz. U. Nr 71, poz. 461 i Nr 143, poz. 926), jeżeli wnioski o dotacje zostały złożone do dnia 31 stycznia 1999 r. § 49. 1. Dotacje mogą być udzielone za zadania wykonane w 1999 r. wyłącznie do wysokości kwot ustalonych dla danego rodzaju zadań na 1999 r. 2. Nie wykorzystane środki finansowe na wypłatę dotacji, o których mowa w ust. 1, według stanu na dzień 31 grudnia 1999 r., są zwracane odpowiednio na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub wojewody do dnia 20 stycznia 2000 r. 3. Rozliczenia dotacji za 1999 r. podmioty są obowiązane przedłożyć w terminie do dnia 31 stycznia 2000 r., chyba że przepisy rozporządzenia określają inne terminy rozliczenia. 4. Dotacje należne za grudzień 1999 r., a nie sfinansowane ze środków 1999 r., obciążają środki przewidziane na ten cel w ustawie budżetowej na rok 2000 do wysokości kwot ustalonych dla danego rodzaju zadań na 1999 r. 5. Kwoty dotacji nienależnie pobranych podlegają zwrotowi wraz z odsetkami na rachunek bieżący: 1) wydatków - odpowiednio, właściwej części budżetu państwa lub izby skarbowej, jeżeli zwrot nastąpił w roku, w którym dotacja została udzielona, 2) dochodów - odpowiednio, części budżetu państwa lub izby skarbowej, jeżeli zwrot nastąpił po roku, w którym dotacja została udzielona, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) dochodów budżetu państwa - odpowiednio we właściwym urzędzie skarbowym, jeżeli zwrot dotacji następuje w wyniku kontroli skarbowej. 6. Zwrot dotacji nienależnie pobranych regulują odrębne przepisy. § 50. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 marca 1999 r. (poz. 318) Załącznik nr 1 PUNKTY I STAWKI DOTACJI NA DOFINANSOWANIE POSTĘPU BIOLOGICZNEGO W PRODUKCJI ROŚLINNEJ 1. Liczba punktów w hodowli twórczej roślin wynosi: 1) roślin rolniczych jednorocznych: za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 8 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 6 punktów, 2) roślin rolniczych wieloletnich: za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 10 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 6 punktów, 3) roślin ogrodniczych: a) warzywnych jednorocznych: za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 5 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 6 punktów, b) warzywnych wieloletnich: za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 7 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 6 punktów, c) sadowniczych drzewiastych - za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 8 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 8 punktów, d) sadowniczych krzewiastych i bylin - za każdą odmianę wpisaną do rejestru odmian w ciągu ostatnich 8 lat i pozostającą w rejestrze w dniu 31 grudnia 1998 r. - 6 punktów, 4) za każdy ród będący w badaniach rejestrowych Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych w dniu 31 grudnia 1998 r.: a) roślin rolniczych 3 punkty, b) roślin ogrodniczych: - warzywnych 3 punkty, - sadowniczych drzewiastych 4 punkty, - sadowniczych krzewiastych i bylin 3 punkty, 5) za hodowlę odpornościową od 0 do 5 punktów, 6) za wykonanie specjalistycznych analiz jakościowych od 0 do 5 punktów, 7) za stosowanie specjalistycznych technik hodowlanych od 0 do 5 punktów. 2. Wartość jednego punktu stawki dotacji wynosi: 1) dla roślin rolniczych 9 000 zł, 2) dla roślin ogrodniczych 4 500 zł. 3. Współczynniki trudności hodowli i znaczenia gospodarczego: 1) żyto 1,5 2) pszenżyto ozime 1,3 3) pozostałe zboża 1,0 4) kukurydza 1,0 5) ziemniak 1,8 6) burak cukrowy 1,8 7) burak pastewny 1,5 8) pozostałe korzeniowe 0,5 9) strączkowe 0,7 10) trawy 0,5 11) motylkowe drobnonasienne 0,5 12) oleiste (rzepak, mak) 1,8 13) inne oleiste 0,5 14) warzywa: a) odmiany ustalone 1,0 b) odmiany mieszańcowe 1,3 15) rośliny sadownicze drzewiaste bez podkładek 1,5 16) rośliny sadownicze krzewiaste i byliny 1,0. 4. Wykaz gatunków roślin i podmiotów realizujących Program hodowli roślin na tle zmian organizacyjnych w jednostkach hodowlanych do 2000 r.: 1) gatunki ważne gospodarczo: Lp.Gatunek roślinLiczba programówPodmioty realizujące program 1234 1pszenica ozima61. Danko Hodowla Roślin Spółka z o.o., Choryń, 64-005 Racot 2. Hodowla Roślin Rolniczych Nasiona Kobierzyc Spółka z o.o., 55-040 Kobierzyce 3. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 4. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 5. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 6. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., ul. Zbożowa 4, 30-002 Kraków 2pszenica jara21. Hodowla Roślin Rolniczych Nasiona Kobierzyc Spółka z o.o., 55-040 Kobierzyce 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3żyto31. Danko Hodowla Roślin Spółka z o.o., Choryń, 64-005 Racot 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 4jęczmień jary31. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., ul. Zbożowa 4, 30-002 Kraków 3. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 5pszenżyto ozime21. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Danko Hodowla Roślin Spółka z o.o., Choryń, 64-005 Racot 6owies31. Danko Hodowla Roślin Spółka z o.o., Choryń, 64-005 Racot 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., 30-002 Kraków, ul. Zbożowa 4 7ziemniak31. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Olsztyńska Hodowla Ziemniaka i Nasiennictwo OLZNAS-CN Spółka z o.o., ul. Głowackiego 6, 10-448 Olsztyn 3. Pomorsko-Mazowiecka Hodowla Ziemniaka Spółka z o.o., z s. w Strzekęcinie, 76-024 Świeszyno 8burak cukrowy1Kutnowska Hodowla Buraka Cukrowego Spółka z o.o., 99-300 Kutno, ul. Przemysłowa 5 9rzepak1Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 10kukurydza21. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Hodowla Roślin Rolniczych Nasiona Kobierzyc Spółka z o.o., 55-040 Kobierzyce 11trawy pastewne: - życica trwała21. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 2. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo - tymotka łąkowa31. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., 30-002 Kraków, ul. Zbożowa 4 - kostrzewa łąkowa21. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 2. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., 30-002 Kraków, ul. Zbożowa 4 - kupkówka pospolita21. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o. z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 12kapusta głowiasta biała21. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., 30-130 Kraków, ul. Rydla 53/55 2. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., 05-082 Babice Stare, ul. Warszawska 1 13cebula31. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., 30-130 Kraków, ul. Rydla 53/55 2. SPÓJNIA Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., w Nochowie, 63-100 Śrem 3. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., 99-300 Kutno 14marchew31. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., 30-130 Kraków, ul. Rydla 53/55 2. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Gołębiew Spółka z o.o., 99-300 Kutno 3. Produkcja i Hodowla Roślin Ogrodniczych w Krzeszowicach Spółka z o.o., 32-065 Krzeszowice, ul. Żbicka 32 15burak ćwikłowy21. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., 30-130 Kraków, ul. Rydla 53/55 2. SPÓJNIA Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., w Nochowie, 63-100 Śrem 16ogórek gruntowy41. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., ul. Rydla 53/55, 30-130 Kraków 2. SPÓJNIA Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., w Nochowie, 63-100 Śrem 3. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., 99-300 Kutno 4. Instytut Warzywnictwa, 96-100 Skierniewice, ul. Konstytucji 3 Maja 1/3 17pomidor gruntowy31. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Świętosławiu Spółka z o.o., 87-853 Kruszyn 2. Polska Hodowla i Nasiennictwo Roślin Ogrodniczych IWARZ-PNOS Sp. z o.o., Reguły, 05-816 Michałowice 3. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., 05-082 Babice Stare, ul. Warszawska 1 18fasola na suche nasiona31. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., 30-130 Kraków, ul. Rydla 53/55 2. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., 99-300 Kutno 3. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 19fasola szparagowa21. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., 05-082 Babice Stare 2. POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., ul. Rydla 53/55, 30-130 Kraków 20groch konserwowy31. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., 05-082 Babice Stare 2. SPÓJNIA Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o. w Nochowie, 63-100 Śrem 3. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Świętosławiu Spółka z o.o., 87-853 Kruszyn 21jabłoń1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 22śliwa1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 23wiśnia1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 24porzeczka czarna1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 25malina1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 26truskawka1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 2) gatunki o mniejszym znaczeniu gospodarczym: Lp.Gatunek roślinLiczba programówPodmioty realizujące program 1234 1jęczmień ozimy21. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 2. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 68-813 Szelejowo 2pszenżyto jare1Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3groch21. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 2. Hodowla Roślin Sobótka Grupa Danko Spółka z o.o., 63-450 Sobótka 4bobik21. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 5łubin21. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 6koniczyna czerwona1Hodowla Roślin Nieznanice Spółka z o.o., 42-279 Witkowice 7koniczyna biała1Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 8wyka siewna1Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 9seradela1Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 10trawy gazonowe21. Hodowla Roślin Nieznanice Spółka z o.o., 42-279 Witkowice 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 11trawy pastewne: , - wiechlina łąkowa21. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., ul. Zbożowa 4, 30-002 Kraków 2. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie - kostrzewa czerwona1Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce - życica wielokwiatowa21. Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., 30-002 Kraków, ul. Zbożowa 4 2. Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo - życica mieszańcowa1Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce - festulolium1Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 12burak pastewny1Małopolska Hodowla Roślin HBP Spółka z o.o., 430-002 Kraków, ul. Zbożowa 4 13len, konopie1Instytut Włókien Naturalnych, ul. Wojska Polskiego 71B, 60-630 Poznań 14chmiel1Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa Osada Pałacowa, 24-100 Puławy 15mak1Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 16pomidor szklarniowy21. Produkcja i Hodowla Roślin Ogrodniczych w Krzeszowicach Spółka z o.o., ul. Żbicka 32, 32-065 Krzeszowice 2. Instytut Warzywnictwa, 96-100 Skierniewice, ul. Konstytucji 3 Maja 1/3 17ogórek szklarniowy31. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., Gołębiew k. Kutna, 99-300 Kutno 2. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., ul. Warszawska 1, 05-082 Babice Stare 3. SPÓJNIA Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., w Nochowie, ul. Lipowa 12, 63-100 Śrem 18sałata szklarniowa1"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., ul. Warszawska 1, 05-082 Babice Stare 19sałata gruntowa21. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Świętosławiu Spółka z o.o., Świętosław, 87-853 Kruszyn 2. Polska Hodowla i Nasiennictwo Roślin Ogrodniczych IWARZ-PNOS Spółka z o.o., Reguły, 05-816 Michałowice 20papryka21. "PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Świętosławiu Spółka z o.o., Świętosław, 87-853 Kruszyn 2. Polska Hodowla i Nasiennictwo Roślin Ogrodniczych IWARZ-PNOS Spółka z o.o., Reguły, 05-816 Michałowice 21seler1"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., ul. Warszawska 1, 05-082 Babice Stare 22por1"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., Gołębiew k. Kutna, 99-300 Kutno 23kalafior1"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze w Gołębiewie Spółka z o.o., Gołębiew k. Kutna, 99-300 Kutno 24pietruszka1POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., ul. Rydla 53/55, 30-130 Kraków 25szpinak1"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Spółka z o.o., ul. Warszawska 1, 05-082 Babice Stare 26czosnek1POLAN Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Spółka z o.o., ul. Rydla 53/55, 30-130 Kraków 27agrest1Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa, 96-100 Skierniewice, ul. Pomologiczna 18 5. Programy hodowlane dla poszczególnych gatunków roślin i podmiotów nie wymienionych w ust. 4, przewidziane na dokończenie prac hodowlanych: 1) gatunki ważne gospodarczo: Lp.Gatunek roślinLiczba rodów*)Podmiot realizujący program 1234 1jęczmień jary1Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 2pszenica jara2Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 3pszenżyto ozime3Hodowla Roślin Szelejewo Spółka z o.o., 63-813 Szelejowo 4życica trwała1Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 5kostrzewa łąkowa3Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 6burak cukrowy3Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 7cebula2"PlantiCo" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Zielonki Sp. z o.o., 05-082 Babice Stare, ul. Warszawska 1 8burak ćwikłowy1Hodowla i Nasiennictwo Roślin Ogrodniczych w Bąkowie, 49-212 Kolnica 9ogórek gruntowy3Zakład Warzywniczy Spółka z o.o., Przyborów, 39-217 Grabiny 10pomidor gruntowy2SGGW Katedra Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin, 02-787 Warszawa, ul. Nowoursynowska 166 2) gatunki o mniejszym znaczeniu gospodarczym: Lp.Gatunek roślinLiczba rodów*)Podmioty realizujące program 1jęczmień ozimy31. Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o., z s. w Tulcach k. Poznania, 63-004 Tulce 22. Hodowla Roślin Nieznanice Spółka z o.o., 42-270 Kołomnice 2koniczyna czerwona4Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 3groch siewny21. "Piast" Hodowla Roślin Łagiewniki Spółka z o.o., 88-150 Kruszwica 62. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 4burak pastewny3Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin Radzików, 05-870 Błonie 5pomidor szklarniowy1Zakład Warzywniczy Spółka z o.o., Przyborów k. Dębicy, 39-217 Grabiny 6ogórek szklarniowy1Zakład Warzywniczy Spółka z o.o., Przyborów k. Dębicy, 39-217 Grabiny 7sałata gruntowa1"Spójnia" Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Sp. z o.o., w Nochowie, 63-100 Śrem 8seler2Polska Hodowla i Nasiennictwo Roślin Ogrodniczych IWARZ-PNOS Spółka z o.o., Reguły, 05-816 Michałowice 9por1"Polan" - Hodowla i Nasiennictwo Ogrodnicze Snowidza Spółka z o.o., 59-406 Snowidza *) Za ród w badaniach rejestrowych liczba punktów wynosi 1. 6. Stawki dotacji za zadania z zakresu ochrony zasobów genowych roślin: Lp.Nazwa zadania z zakresu ochrony zasobów genowychKwartalne stawki dotacji w złotych 123 1Ocena zróżnicowania genetycznego w zasobach genowych marchwi6 000 2Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych pszenżyta i pszenicy twardej14 000 3Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych fasoli7 000 4Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych uzyskanych w badaniach genetycznych6 500 5Gromadzenie, ocena i utrzymywanie w stanie żywym zasobów genowych roślin użytkowych na potrzeby hodowli i badań naukowych, prowadzenie kolekcji patogenów ziemniaka, koordynacja krajowego programu ochrony zasobów genowych roślin użytkowych267 000 6Prowadzenie kolekcji mikroorganizmów patogenicznych dla roślin50 000 7Gromadzenie i ocena materiałów nasiennych jako banku genów chronionych roślin leczniczych i ocena ich zasobów w stanie naturalnym w kraju28 000 8Gromadzenie i ocena zasobów genowych roślin sadowniczych i ozdobnych90 500 9Gromadzenie i ocena kolekcji tytoniu oraz odmian uprawnych, ekotypów i roślin męskich chmielu32 500 10Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych roślin warzywnych, grzybów uprawnych i dziko rosnących53 500 11Gromadzenie i ocena kolekcji odmian i ekotypów lnu oraz konopi12 500 12Gromadzenie i zachowanie materiałów kolekcyjnych dzikich, prymitywnych form i wybranych linii wsobnych żyta oraz innych gatunków dzikich roślin zbożowych, gromadzenie i zachowanie kolekcji dzikich, prymitywnych i uprawnych w ubiegłym stuleciu odmian jabłoni23 000 13Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych z rodzaju łubinów, grochu i seradeli27 000 14Gromadzenie, wytwarzanie i ocena materiałów kolekcyjnych ziemniaków na poziomie diploidalnym8 000 15Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych odmian, linii i form roślin dyniowatych13 500 16Gromadzenie i ocena materiałów kolekcyjnych ekotypów i uprawowych populacji roślin zielarskich9 500 7. Stawka dotacji na prowadzenie: 1) sadów zraźnikowych i nasiennych wynosi: a) dla sadów w wieku do dwóch lat 5 850 zł/ha, b) dla sadów w wieku powyżej dwóch lat 2 180 zł/ha, 2) sadów i plantacji elitarnych 11 600 zł/ha, 3) wyjściowego materiału szkółkarskiego roślin sadowniczych: a) uwalnianych od chorób wirusowych 1 950 zł za odmianę b) wolnych od chorób wirusowych 1 000 zł za odmianę. 8. Sposób ustalania dotacji na działalność badawczo-doświadczalną realizowaną przez gospodarstwa pomocnicze Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych (COBORU) lub zlecaną do wykonania innym wykonawcom: 1) dotację D stanowi suma wartości prowadzonych doświadczeń D = #W, 2) wartość doświadczenia W stanowi iloczyn punktów przypisanych temu doświadczeniu i stawki indywidualnej ustalonej przez COBORU: W = P × Si, 3) każde doświadczenie ma przypisaną liczbę punktów P, wynikającą z jego praco- i materiałochłonności, a każdy punkt - stawkę w złotych, 4) Dyrektor COBORU może: a) tworzyć rezerwy na nieprzewidziane zadania w wysokości wynikającej ze zmniejszenia przyznanej stawki o nie więcej niż 8%, b) różnicować stawki S w granicach ± 25% (Si = S ± 25%, gdzie Si - stawka indywidualna) w zależności od sytuacji, na którą składają się między innymi: warunki glebowo-klimatyczne, poziom zmechanizowania prac doświadczalnych, status własnościowy pola doświadczalnego. Tworzenie rezerwy i różnicowanie stawki nie może spowodować przekroczenia łącznej kwoty zatwierdzonej dotacji, 5) sposób obliczania punktów - ogólną liczbę punktów P danego doświadczenia stanowi: suma punktów jego pracochłonności Pr i punktów materiałochłonności Pm, czyli: P = Pr + Pm I. Punktowanie pracochłonności doświadczeń Pracochłonność doświadczenia wyraża się formułą: Pr = Pt + Pf gdzie: Pt - oznacza punkty za pracochłonność "techniczną", Pf - oznacza punkty za pracochłonność "fizyczną", O liczbie punktów obu rodzajów pracochłonności doświadczenia decydują następujące czynniki: N - przeliczeniowa liczba poletek w doświadczeniu, PP - wielkość "brutto" poletka w doświadczeniu, C - zakres zabiegów polowych, D - zakres badań i obserwacji. Oznaczając liczbę punktów przypisanych poszczególnym czynnikom doświadczenia odpowiednio: PtN, PtPP, PtC, PtD, PfN, PfPP, PfC, PfD, możemy liczbę punktów z tytułu pracochłonności "technicznej" doświadczenia Pt zapisać wzorem: [WZÓR] a liczbę punktów z tytułu pracochłonności "fizycznej" doświadczenia Pf wzorem: [WZÓR] Zastosowano następujące metody i kryteria punktowania poszczególnych czynników: N - przeliczeniowa liczba poletek w doświadczeniu wyraża się wzorem: N = v(r+1) - dla doświadczeń 1-czynnikowych, N = v(0,9×b) (r+1) - dla doświadczeń 2-czynnikowych, N = v(0,9×b) (0,8×c) (r+1) - dla doświadczeń 3-czynnikowych, gdzie: v - liczba odmian (pierwszy czynnik), b - liczba wariantów drugiego czynnika, c - liczba wariantów trzeciego czynnika, r - liczba powtórzeń. Liczbę punktów PtN i PfN przypisanych poszczególnym wielkościom N podano w tabeli 1. PP - Wielkość poletka w doświadczeniu Dla danego doświadczenia przyjmuje się obowiązującą aktualnie w metodyce doświadczeń powierzchnię poletka "brutto". Przypisaną jej liczbę punktów PtPP i PfPP podano w tabeli 1. C - Zakres zabiegów polowych Biorąc pod uwagę wykonywane w doświadczeniu zabiegi związane głównie z: siewem (ręczny, maszynowy, punktowy, rzędowy, ewentualnie przygotowanie rozsady), pielęgnacją (opryski, przerywka, redlenie, nawożenie i inne) oraz zbiorem (maszynowy, ręczny indywidualny, rośliny cienko-, grubołodygowe) podzielono gatunki na 18 grup (w przypadku niektórych gatunków warzyw i roślin ozdobnych o wielokrotnych zbiorach i znacznie większej liczbie zabiegów pielęgnacyjnych wprowadzono wyższe grupy). Zaszeregowanie gatunków do poszczególnych grup podano w tabeli 2, natomiast przypisaną dla każdej grupy liczbę punktów PtC i PfC podano w tabeli 1. D - Zakres badań i obserwacji W obowiązującej metodyce każdego doświadczenia podany jest zestaw badań i obserwacji, które należy wykonać w trakcie wegetacji i zbioru. Stopień utrudnienia przy wykonywaniu każdej obserwacji (badania) zbonitowano trójstopniową skalą punktową: - obserwacje łatwe - 1 punkt (na przykład: daty i oceny niektórych faz rozwojowych, długość okresu wegetacji), - obserwacje średniotrudne - 2 punkty (na przykład: choroby - ocena, wysokość roślin - pomiar, wyleganie - ocena), - obserwacje trudne - 3 punkty (na przykład: niektóre choroby - bonitacja bądź pomiar, większość badań i obserwacji przewidzianych przy zbiorze doświadczenia). Przypisując każdej obserwacji (badaniu) określonego doświadczenia liczbę punktów tej skali, otrzymujemy sumę tzw. punktów "małych", według której doświadczenia skategoryzowano następująco: kategoria: 1 do 30 punktów 10 121-145 punktów, 2 31-40 punktów 11 146-170 punktów, 3 41-50 punktów 12 171-200 punktów, 4 51-60 punktów 13 201-230 punktów, 5 61-70 punktów 14 231-265 punktów, 6 71-80 punktów 15 266-300 punktów, 7 81-90 punktów 16 301-330 punktów, 8 91-100 punktów 17 331-365 punktów, 9 101-120 punktów 18 powyżej 365 punktów. Z kolei każdej kategorii doświadczeń przypisano odpowiednią liczbę tak zwanych punktów "dużych" PtD i PfD. Są one podane w tabeli 1. Każde dalsze zwiększenie sumy punktów "małych" dla zespołu badań i obserwacji o 30 powiększa liczbę kategorii o 1, a liczbę punktów "dużych" PtD o 3 oraz PfD o 1. Zaszeregowanie poszczególnych doświadczeń do odpowiednich kategorii podano w tabeli 2. II. Punktowanie materiałochłonności doświadczeń Na ogólną materiałochłonność doświadczenia składają się koszty materiałowe, energia, paliwa, usługi, podatki i inne. 1. Naliczanie punktów materiałochłonności Pm dla doświadczeń z roślinami w gruncie: Pm = Q1 × k1 [WZÓR] gdzie: Q1 - powierzchnia doświadczenia w arach, k1 - empirycznie ustalony współczynnik w wysokości 3,34, v,b,c,r,PP - zdefiniowano w części I. 2. Naliczanie punktów materiałochłonności Pm dla doświadczeń z roślinami pod osłonami: Pm = Q2 × M × k2 Q2 = v × b × r × PP gdzie: Q2 - powierzchnia doświadczenia w m2, M - czasokres (w miesiącach) zajmowania przez doświadczenie powierzchni Q2 pod osłonami, k2 - empirycznie ustalony współczynnik w wysokości 0,5. 3. Naliczanie punktów materiałochłonności Pm dla badań fizjologicznych odmian zbóż, rzepaku oraz traw. Pm = v × b × r × k3 gdzie: k3 - empirycznie ustalony współczynnik w wysokości 0,13. 4. Naliczanie punktów dla badań odrębności, wyrównania i trwałości odmian. Badane gatunki - taksony dzieli się na 7 grup "kosztochłonności". Ich zaszeregowanie do poszczególnych grup zawiera tabela 3. Pm na 1 poletko w grupach wynosi: 1 - 1,5 punktu, 2 - 2 punkty, 3 - 2,5 punktu, 4 - 3 punkty, 5 - 3,5 punktu, 6 - 5,5 punktu, 7 - 8 punktów. 5. Naliczanie punktów dla badań tożsamości i czystości odmianowej wg systemu OECD i krajowego. Badane gatunki - taksony dzieli się na 3 grupy. Pm dla jednej badanej partii nasion w grupach wynosi: grupa 1 - 1,5 punktu - gatunki grupy 1-3 w tabeli numer 3, grupa 2 - 2,0 punkty - gatunki grupy 4-5 w tabeli numer 3, grupa 3 - 2,5 punktu - gatunki grupy 6-7 w tabeli numer 3. 6. Pm dla badań wartości siewnej nasion na 1 oznaczenie wynosi: - zdolność kiełkowania - 0,005 punktu przeliczeniowego, - masa 1000 nasion - 0,003 punktu przeliczeniowego, - pełna analiza nasion buraków cukrowych i pastewnych - 0,05 punktu przeliczeniowego, - jednokiełkowość buraków cukrowych i pastewnych - 0,02 punktu przeliczeniowego, - ploidalność buraków cukrowych i pastewnych - 0,007 punktu przeliczeniowego. 7. Pm dla badań meteorologicznych wynosi 0,005 punktu za jednostkę obserwacyjną. Jednostką obserwacyjną jest jednostkowy pomiar lub obserwacja zjawiska meteorologicznego lub jego skutku wykonywane na posterunku meteorologicznym z częstotliwością i w sposób określony w "Instrukcji do prowadzenia obserwacji meteorologicznych w stacjach doświadczalnych oceny odmian - 1992". 8. Naliczanie ogólnej liczby punktów P dla doświadczeń sadowniczych wg wzoru: P = Q × Sn Q = v × b × c × r × PP × Sn gdzie: Q - powierzchnia doświadczenia w m2, v, b, c, r, PP - zdefiniowano w części I, Sn - empirycznie ustalony współczynnik, który wynosi: - dla doświadczeń z drzewami owocowymi w I-III roku: S1 - 0,040, - dla doświadczeń z drzewami owocowymi w IV i dalszych latach: S2 - 0,070, - dla doświadczeń z krzewami jagodowymi w I roku: S3 - 0,035, - dla doświadczeń z krzewami jagodowymi w II roku: S4 - 0,045, - dla doświadczeń z krzewami jagodowymi w III roku: S5 - 0,090, - dla doświadczeń z truskawką w I roku: S6 - 0,035, - dla doświadczeń z truskawką w II i dalszych latach: S7 - 0,065. 9. Pm dla badań chemiczno-technologicznych w Centralnym Laboratorium Oceny Odmian ustalono na jedną analizę i wynosi ono: Lp.Nazwa analizyLiczba punktów przeliczeniowych na 1 analizę 123 1Azot ogólny0,23 2Białko właściwe w tytoniu0,68 3Tłuszcze0,12 4Włókno 0,30 5Strawność0,45 6Glukozynolany0,24 7Solanina1,08 8Cukry0,65 9Morfina0,62 10Nikotyna0,48 11Alkaloidy0,48 12Tanina0,36 13Kapsaicyna0,54 14Perlolina0,48 15Saponiny0,36 16Popiół0,06 17Rozgotowywanie nasion0,08 18DBC0,24 19Olejki eteryczne0,54 20Analizy technologiczne: - pszenicy0,48 - żyta0,42 - pszenżyta0,41 - jęczmienia0,96 - owsa0,05 - gryki0,05 - lnu8,00 - chmielu3,50 21Elektroforeza: zbóż, kukurydzy, traw0,72 - ziemniaka1,40 22Analiza jakościowa buraka0,15 23Wartość przetwórcza ziemniaka1,14 24Witamina C0,42 25B-karoten0,42 26Kwasowość ogólna0,12 27Cukry w warzywach0,81 28Azotany0,62 29Betanina0,62 30Gluten0,35 31Glukozynolany metodą HPLC0,60 32Udział kwasów tłuszczowych0,60 33Glukozydy cyjanogenne1,15 34Alkaloidy w trawach0,72 35Sucha masa w warzywach0,10 36Saponiny0,36 PUNKTOWANIE POSZCZEGÓLNYCH CZYNNIKÓW PRACOCHŁONNOŚCI Tabela 1 N-przeliczeniowa liczba poletekPP-wielkość poletkaC-zabiegi poloweD-badania i obserwacje wyszczególnienieprzypisana liczba punktówm2przypisana liczba punktówgrupa gatunkówprzypisana liczba punktówkategoria doświadczeńprzypisana liczba punktów PtNPfNPtPPPfPPPtCPfCPtDPfD 123456789101112 -2013do 101,12123132 21-352611-251,24236263 36-5039powyżej 261,36349394 51-6541245124125 66-8051556155156 81-9561867186187 96-11072178217218 111-12582489248249 126-1409279102792710 141-1551030101130103011 156-1701133111233113312 171-1851236121336123613 186-2001339131439133914 201-2151442141542144215 216-2301545151645154516 231-2451648161748164817 246-2601751171851175118 261-3001854181954185419 301-3401957 341-3802060 381-4202163 powyżej 4212266 GRUPY (C - ZABIEGI POLOWE) I KATEGORIE (D - BADANIA I OBSERWACJE), DO KTÓRYCH ZASZEREGOWANO POSZCZEGÓLNE DOŚWIADCZENIA Tabela 2 Grupy roślin, gatunek/doświadczenieCzynnikGrupy roślin, gatunek/doświadczenieCzynnik CDCD 123456 Gatunki zimujące Rzepak ozimy S - zimotrwałość (skrzynia, nasyp)32P - podstawowe66 S - pleśń śniegowa - pole34P - podstawowe z poszerzonym zakresem badań67 S - pleśń śniegowa - chłodnia12 S - mrozoodporność (chłodnia)22S - mrozoodporność - pole68 Zboża ozimeS - choroby grzybowe - pole68 P - podstawowe24K - odmiany rekomendowane76 P - technologia na jakość34Rzepak jary S - ocena postępu genetycznego35P - podstawowe56 S - herbicydy22Len włóknisty S - monokultura24P - podstawowe106 K - odmiany rekomendowane34S - Fusarium - pole123 Zboża jareTytoń P - podstawowe23P - Virginia1211 P - technologia na jakość33P - Burley1111 S - technologia uprawy23P - Kentucky1011 S - niskie pH11P - Mocny Skroniowski911 S - reakcja na suszę11P - Puławski911 S - gęstość siewu23P - Cygarowy1111 S - porastanie11Bobik S - zamieszanie nasion11P - podstawowe - nasiona54 S - górskie65Groch siewny K - odmiany rekomendowane33P - gleby dobre - nasiona67 KukurydzaP - gleby lżejsze - nasiona66 P - w uprawie na ziarno105P - podstawowe - na zielonkę43 P - w uprawie na kiszonkę105K - odmiany rekomendowane77 K - odmiany rekomendowane115Strączkowe Burak cukrowyS - wczesny zbiór zielonki43 P - podstawowe105Łubin wąskolistny S - pośpiechy62P - podstawowe na nasiona65 K - odmiany rekomendowane115P - podstawowe na zielonkę33 Burak pastewnyŁubin żółty P - podstawowe105P - podstawowe na nasiona64 S - pośpiechy62P - podstawowe na zielonkę33 ZiemniakStrączkowe P - bardzo wczesne88S - choroby fuzaryjne - pole64 P - wczesne76Koniczyna czerwona P - średnio wczesne76P - polowe - I rok64 P - średnio późne76P - następne lata bez wysyłki prób510 P - późne76 S - degeneracyjne - bardzo wczesne85P - następne lata - wysyłka prób512 S - degeneracyjne - wczesne85P - łąkowe - I rok65 S - degeneracyjne - średnio wczesne85P - następne lata bez wysyłki prób515 S - degeneracyjne - późne85 S - długość okresu wegetacji - bardzo wczesne85P - następne lata z wysyłką prób517 P - na nasiona I rok i następne44 S - długość okresu wegetacji - wczesne85P - górskie - I rok64 S - długość okresu wegetacji - średnio wczesne85P - następne lata bez wysyłki prób510 S - długość okresu wegetacji - późne85P - następne lata z wysyłką prób512 S - mechaniczne uszkodzenie53Koniczyna biała S - ocena konsumpcji71P - łąkowe - I rok66 S - górskie86P - następne lata bez pobierania prób510 S - porażenie zarazą ziemniaka71 123456 Koniczyna biała cd. Burak ćwikłowy P - następne lata z pobieraniem prób512P - podstawowe54 S - przechowywanie - pole71 P - pastwiskowe - I rok65S - przechowywanie - przechowalnia53 P - następne lata bez pobierania prób715Marchew P - następne lata z pobieraniem prób717P - podstawowe84 S - przechowywanie - pole81 S - na glebach organicznych65S - przechowywanie - przechowalnia63 S - następne lata bez pobierania prób715 S - następne lata z pobieraniem prób717Seler S - na nasiona44P - podstawowe95 LucernaS - przechowywanie - pole91 P - podstawowe - pole I rok64S - przechowywanie - przechowalnia73 P - następne lata bez pobierania prób510 P - następne lata z pobieraniem prób512Pomidor TrawyP - podstawowe P - polowe - I rok63P - wysoki1412 P - następne lata bez pobierania prób58S - sztywnołodygowy1212 P - następne lata z pobieraniem prób59W - wiotkołodygowy1312 P - łąkowe - I rok63S - uprawa na wełnie2215 P - następne lata bez pobierania prób59Fasola P - następne lata z pobieraniem prób510P - podstawowe P - pastwiskowe - I rok631 - na suche nasiona97 P - następne lata bez pobierania prób6113 - szparagowa zielonostrąkowa97 P - następne lata z pobieraniem prób612 P - trawnikowe - I rok1244 - szparagowa żółtostrąkowa97 P - następne lata911S - testy odpornościowe21 P - dynamika plonowania - I rok61P - tyczna117 P - następne lata57Groch P - eksploatacja sportowa - 1 rok124P - podstawowe107 P - następne lata99Rozmnożenie rodów zbóż21 S - Fusarium, pleśń śniegowa traw - I rok34Rozmnożenie rodów ziemniaka71 Rozmnożenie rodów ziemniaka w źródłach infekcji71 S - Fusarium, pleśń śniegowa traw - następne lata21Ziemniak S - hala wegetacyjna22S - odporność na wirusy, grzyby, bakterie - pole85 Pieczarka P - podstawowe7035S - trwałość przechowywania - laboratorium85 Cebula P - podstawowe, z dymki94S - odporność na wirusy, PSTV - laboratorium1311 S - przechowywanie - pole91 S - przechowywanie - przechowalnia63S - odporność na grzyby, bakterie - laboratorium1111 Por P - podstawowe104S - frytki i chipsy - laboratorium75 OgórekOdporność na patogeny rzepaku, łubinów, fasoli, grochu, bobiku i inne - laboratorium21 P - konserwowy, korniszon, sałatkowy1112 P - kwaszeniak1314 S - kwaszenie ogórka42 Kalafior P - podstawowe107 Kapusta głowiasta biała P - wczesna, średnio wczesna116 P - średnio późna, późna106 S - kwaszenie kapusty22 S - przechowywanie - pole101 S - przechowywanie - przechowalnia73 BADANIE ODRĘBNOŚCI, WYRÓWNANIA I TRWAŁOŚCI - GRUPY KOSZTOCHŁONNOŚCI GATUNKÓW Tabela 3 Grupa PGatunek - Takson 12 1 1,5 punktu 1 poletko1. Gryka 2. Proso 3. Konopie 4. Facelia błekitna 5. Bieluń 6. Cząber 7. Dziurawiec 8. Glistnik 9. Kminek 10. Kolendra 11. Malwa 12. Naparstnica 13. Ostropest 14. Szałwia 15. Tymianek 16. Mięta pieprzowa 17. Pokrzyk wilcza jagoda 18. Rzewień chiński 19. Siwiec żółty 20. Rzodkiewka polowa 21. Kosaciec bylinowy - rok 1 22. Piwonia - rok 1 23. Lilak - rok 1 24. Forsycja - rok 1 25. Jaśminowiec - rok 1 26. Krzewuszka - rok 1 27. Wrzosiec - 1, 3 rok 28. Pięciornik - 1 rok 2 2 punkty 1 poletko29. Drzewa i krzewy ozdobne - 1 rok 1. Soja 2. Gorczyca biała 3. Gorczyca sarepska 4. Len oleisty 5. Len włóknisty 6. Rzepak jary 7. Rodkiew oleista 8. Seradela 9. Kozłek 10. Majeranek 11. Rumianek 12. Dynia olbrzymia 13. Dynia zwyczajna 14. Szpinak 15. Szczaw 16. Lilia - mieszańce azjatyckie - rok 1 i 3 17. Róża gruntowa - wiosna - rok 2 i 3 (Thea Hybrida, Floribunda) 18. Róża gruntowa - jesień - rok 1 i 3 (Thea Hybrida, Floribunda) 19. Róża gruntowa (pnące) - rok 1 i 2 20. Lilak - rok 2 i 4 21. Forsycja - rok 2 i 4 22. Jaśminowiec - rok 2 i 4 23. Krzewuszka - rok 2 i 4 24. Róża szklarniowa i gruntowa (wiosna i jesień) - rok 3 kolekcja 25. Alstremeria bylinowa - 2 rok 26. Koper ogrodowy 27. Koper włoski 3 2,5 punktu 1 poletko28. Truskawka - 1 rok 29. Szarłat 30. Pięciornik - 2, 4 rok 31. Lubczyk 32. Drzewa i krzewy ozdobne - rok 2, 4 i następne 1. Ziemniak 2. Burak cukrowy 3. Burak pastewny 4. Cykoria korzeniowa 5. Rzepak 6. Brukiew pastewna 7. Życica wielokwiatowa westerwoldzka 8. Kapusta pastewna 9. Mak 10. Słonecznik 11. Melon 12. Sałata łodygowa 13. Sałata polowa 14. Sałata krucha 15. Sałata liściowa 16. Sałata foliowa 17. Rzodkiewka pod osłonami wiosenna 18. Rzodkiew 19. Brukiew jadalna 20. Kukurydza cukrowa 21. Kukurydza pękająca 22. Rabarbar 23. Szparag 24. Lewkonia wielopędowa 25. Godecja 26. Lobularia 27. Nachyłek 28. Krokus 29. Nagietek 30. Eszolcja kalifornijska 31. Alstremeria bylinowa - rok 2 32. Lilia - mieszańce azjatyckie - rok 2 33. Kosaciec bylinowy - rok 2 i 3 34. Piwonia - rok 2 i 3 35. Lilak - rok 3 36. Forsycja - rok 3 37. Jaśminowiec - rok 3 38. Krzewuszka - rok 3 39. Alstremeria bylinowa - 1 rok 40. Róża szklarniowa wiosna - rok 2 41. Róża szklarniowa jesień - rok 1 42. Róża gruntowa (Thea Hybrida, Floribunda) wiosna - rok 1 43. Róża gruntowa (Thea Hybrida, Floribunda) jesień - rok 2 44. Róża gruntowa (pnące) - rok 3 45. Narcyz - kolekcja wzorców 46. Tulipan - kolekcja wzorców 47. Mieczyk - kolekcja wzorców 48. Pelargonia bluszczolistna - kolekcja 49. Krzewy - 1 rok 50. Topinambur 51. Pięciornik - 3 rok 52. Wrzosiec - 2 rok 53. Kawon 54. Drzewa i krzewy ozdobne - rok 3 4 3 punkty 1 poletko1. Żyto ozime i jare 2. Pszenica jara 3. Jęczmień jary 4. Pszenżyto jare 5. Owies 6. Groch 7. Bobik 8. Łubin żółty 9. Łubin wąskolistny 10. Łubin biały 11. Wyka siewna 12. Wyka kosmata 13. Koniczyna czerwona 14. Koniczyna biała 15. Koniczyna krwisto-czerwona 16. Lucerna mieszańcowa 17. Lucerna siewna 18. Lucerna chmielowa 19. Koniczyna szwedzka 20. Rutwica wschodnia 21. Komonica zwyczajna 22. Esparceta 23. Kostrzewa łąkowa 24. Kostrzewa trzcinowa 25. Kostrzewa czerwona 26. Kostrzewa owcza 27. Kostrzewa różnolistna 28. Kupkówka pospolita 29. Tymotka łąkowa 30. Wiechlina łąkowa 31. Wiechlina błotma 32. Życica trwała 33. Życica wielokwiatowa 34. Życica mieszańcowa 35. Mietlica biaława 36. Mietlica pospolita 37. Mietlica psia 38. Mozga kanaryjska 39. Mozga trzcinowata 40. Rajgras wyniosły 41. Stokłosa 42. Wyczyniec łąkowy 43. Rzepak ozimy 44. Rzepik ozimy 45. Chmiel 46. Cebula 47. Czosnek 48. Por 49. Marchew jadalna 50. Burak ćwikłowy 51. Pietruszka korzeniowa i liściowa 52. Sałata szklarniowa wiosenna 53. Sałata szklarniowa zimowa 54. Groch jadalny 55. Fasola zwyczajna 56. Fasola wielokwiatowa 57. Bób 58. Marchew pastewna 59. Pasternak 60. Szczypiorek 61. Brokuł 62. Jarmuż 63. Chrzan 64. Skorzonera 65. Stokrotka pospolita 66. Narcyz - doświadczenie 67. Tulipan - doświadczenie 68. Aksamitka rozpierzchła 69. Aksamitka wyniosła 70. Begonia stale kwitnąca - pierwotne składniki mieszańca 71. Aster 72. Koleus 73. Szałwia błyszcząca 74. Werbena 75. Bratek ogrodowy 76. Niezapominajka 77. Dalia 78. Pelargonia rabatowa - pierwotne składniki mieszańca 79. Pelargonia bluszczolistna pojedyncza 80. Wyżlin większy 81. Niecierpek 82. Pelargonia rabatowa - mnożona generatywnie 83. Pelargonia rabatowa - mnożona wegetatywnie 84. Begonia ozdobna z kwiatów 85. Begonia ozdobna z liści 86. Cynia 87. Goździk chiński 88. Groszek pachnący 89. Lobelia 90. Złocień maruna 91. Goździk brodaty 92. Prawoślaz 93. Złocień bylinowy 94. Anturium cięte - 2 rok 95. Soczewica 96. Lędźwian 97. Alstremeria cięta - 2 rok Uwaga: gatunki wieloletnie - kontynuacja badań 5 3,5 punktu 1 poletko1. Pszenica ozima 2. Pszenżyto ozime 3. Jęczmień ozimy 4. Kukurydza 5. Koniczyna czerwona 6. Koniczyna biała 7. Koniczyna szwedzka 8. Koniczyna krwisto-czerwona 9. Koniczyna perska 10. Lucerna mieszańcowa 11. Lucerna siewna 12. Lucerna chmielowa 13. Komonica zwyczajna 14. Rutwica wschodnia 15. Esparceta 16. Nostrzyk biały 17. Kostrzewa łąkowa 18. Kostrzewa trzcinowa 19. Kostrzewa czerwona 20. Kostrzewa owcza 21. Kostrzewa różnolistna 22. Kupkówka 23. Tymotka 24. Wiechlina łąkowa 25. Wiechlina błotna 26. Życica trwała 27. Życica wielokwiatowa 28. Życica mieszańcowa 29. Mietlica biaława 30. Mietlica pospolita rozłogowa 31. Mietlica psia 32. Mozga kanaryjska 33. Mozga trzcinowata 34. Rajgras wyniosły 35. Stokłosa bezostna 36. Stokłosa uniolowata 37. Wyczyniec łąkowy 38. Tytoń 39. Machorka 40. Pieprzowiec 41. Ogórek polowy 42. Kalarepa 43. Seler korzeniowy i liściasty 44. Petunia 45. Żeniszek meksykański 46. Cykoria sałatowa 47. Oberżyna 48. Lilia pod osłonami 49. Cyklamen - 1, 2 rok 50. Begonia stale kwitnąca rabatowa 51. Kocanki ogrodowe 52. Begonia bulwiasta 53. Mieczyk - doświadczenie 54. Hiacynt 55. Kosaciec ogrodowy 56. Anturium cięte - 1 rok 57. Róża szklarniowa wiosna - rok 1 58. Róża szklarniowa jesień - rok 2 59. Róża doniczkowa 1-roczna 60. Gerbera - 1 rok 61. Drzewa owocowe - 1-3 rok 62. Krzewy - 2 rok 63. Truskawka - rok 2 i dalsze 64. Niecierpek szklarniowy 65. Wiesiołek Uwaga: gatunki wieloletnie w roku założenia 6 5,5 punktu 1 poletko1. Pomidor foliowy 2. Papryka foliowa 3. Kalafior wiosenny 4. Kalafior jesienny 5. Kapusta głowiasta biała 6. Kapusta głowiasta czerwona 7. Kapusta włoska 8. Kapusta brukselska 9. Lewkonia jednoroczna 10. Gerbera - 2 rok 11. Chryzantema wielkokwiatowa 12. Ogórek foliowy 13. Miechunka 14. Pomidor polowy 7 8 punktów 1 poletko15. Papryka polowa 16. Goździk - 1 rok 17. Drzewa owocowe - 4 rok i dalsze 18. Krzewy - 3 rok i dalsze 19. Wilczomlecz 20. Kapusta pekińska 21. Wyżlin - tunelowy 22. Alstremeria cięta - 1 rok 1. Pomidor szklarniowy 2. Papryka szklarniowa 3. Ogórek szklarniowy 4. Goździk - 2 rok 5. Zwartnica 6. Syningia ogrodowa 7. Begonia szklarniowa 8. Frezja 9. Kalanchoe 10. Pierwiosnek 11. Starzec 12. Pantofelnik 13. Skrętnik ogrodowy 14. Pieczarka 15. Anturium doniczkowe 16. Oberżyna Załącznik nr 2 STAWKI DOTACJI DO ROZPŁODNIKÓW Lp.RozpłodnikRasaStawka dotacji w złotych 1234 1OGIER w klasie I 2 500 Sprzedany do punktu kopulacyjnego: - z hodowli terenowej - ze stadniny koni - w wieku powyżej 6 lat do punktu kopulacyjnego działającego na innym rejonie hodowlanym 2OGIER-6 250 - sprzedany do punktu kopulacyjnego po ukończeniu z wynikiem dobrym lub dostatecznym 100-dniowego treningu 3BUHAJmięsna i polska czerwona1 200 4KOZIOŁ Wpisany do: - księgi głównej-340 - księgi wstępnej-210 Załącznik nr 3 PODMIOTY UTRZYMUJĄCE STADA OGIERÓW LUB PROWADZĄCE ZAKŁAD TRENINGOWY Lp.Podmioty 12 1Stada Ogierów Skarbu Państwa w: 1) Gnieźnie 2) Kętrzynie 3) Klikowej 4) Książu 5) Łobezie 6) Starogardzie Gdańskim 2Stada Ogierów - Spółka z o.o. w: 1) Bogusławicach 2) Łącku 3) Białce 4) Sierakowie 3Zakłady Treningowe Skarbu Państwa w: 1) Białym Borze 2) Kwidzynie Załącznik nr 4 STAWKI DOTACJI ZA ZAJĘCIE MIEJSCA W FINAŁACH PRÓB DZIELNOŚCI PRZEZ KONIE 4-6-LETNIE ORAZ ZA WYNIKI W PRÓBACH DZIELNOŚCI UZYSKANE PRZEZ OGIERY 7-LETNIE I STARSZE KonieKonkurencjaStawka w złotych za lokatę IIIIIIIVV 4-letnieujeżdżenie40003500250015001000 skoki40003500250015001000 wkkw*)40003500250015001000 5-letnieujeżdżenie60004500400035002500 skoki60004500400035002500 wkkw60004500400035002500 6-letnieujeżdżenie95005500450040003500 skoki100008000700050003500 wkkw100008000700050003500 7-letnie i starsze ogieryujeżdżenie90007000650055004000 skoki1400011000900070005500 wkkw1400011000900070005500 zaprzęgi parami90007000650055004000 *) Wszechstronny konkurs konia wierzchowego. Załącznik nr 5 STAWKI DOTACJI ZA ZAJĘCIE MIEJSCA PRZEZ KONIE CZYSTEJ KRWI ARABSKIEJ HODOWLI KRAJOWEJ W KRAJOWYM POKAZIE HODOWLANYM - CHAMPIONACIE POLSKI AFILIOWANYM PRZEZ EUROPEJSKĄ ORGANIZACJĘ KONIA ARABSKIEGO KlasaStawka dotacji za lokatę (w złotych) wyszczególnienieIIIIIIIVVVIVIIchampionvicechampion klacze roczne2 2001 8001 4001 0008006004502 0001 000 klacze 2-letnie2 2001 8001 4001 000800600450 ogiery roczne2 6002 4002 1001 9001 6001 1008003 0002 000 ogiery 2-letnie2 6002 4002 1001 9001 6001 100800 klacze 4-6-letnie3 1002 6002 5002 2001 9001 6001 2505 0003 000 klacze 7-10-letnie3 1002 6002 5002 2001 9001 6001 250 klacze 11-letnie i starsze3 1002 6002 5002 2001 9001 6001 250 ogiery 5-10-letnie3 0002 5002 3002 0001 500--7 5004 500 ogiery 11-letnie i starsze3 0002 5002 3002 0001 500-- Załącznik nr 6 STAWKI DOTACJI DO STAD ZACHOWAWCZYCH, STAD STANOWIĄCYCH REZERWĘ GENETYCZNĄ ZWIERZĄT GOSPODARSKICH ORAZ STAD ZARODOWYCH DROBIU Lp.StadaStawka dotacji w złotych za 1 sztukę 123 I. Stada zachowawcze i stada stanowiące rezerwę genetyczną 1Bydło1 000,00 2Trzoda chlewna430,00 3Kury19,68 4Gęsi55,20 5Kaczki55,20 6Owce matki100,00 7Koniki polskie i hucuły396,00 8Lisy pospolite pastelowe i lisy pospolite białoszyjne120,00 9Tchórze50,00 10Pszczoły rasy środkowoeuropejskiej800,00 II. Stada zarodowe drobiu 11Kury nieśne12,84 12Kaczki40,80 13Gęsi40,80 Załącznik nr 7 PODMIOTY I MAKSYMALNE LICZBY ZWIERZĄT GOSPODARSKICH W STADACH ZACHOWAWCZYCH, W STADACH STANOWIĄCYCH REZERWĘ GENETYCZNĄ ORAZ W STADACH ZARODOWYCH DROBIU Lp.Tytuł (podmiot)Liczba zwierząt w sztukach 123 STADA ZACHOWAWCZE 1Bydła rasy polskiej czerwonej: 1) Stacja Badawcza Rolnictwa Ekologicznego i Hodowli Zachowawczej Zwierząt PAN w Popielnie, woj. warmińsko-mazurskie50 krów 2) Gospodarstwo Rolne Opactwo oo. Cystersów Szczyrzyc 6, woj. małopolskie30 krów 3) Leszek Rafa, Łużna 473, woj. małopolskie4 krowy 4) Kazimierz Ćwiklik, Łużna 73, woj. małopolskie4 krowy 5) Roman Rząca, Wola Łużańska 29, woj. małopolskie5 krów 6) Józef Stępień, Łużna 183, woj. małopolskie4 krowy 7) Bonifacy Baran, Łużna 88, woj. małopolskie4 krowy 8) Stanisław Smaga, Skrzydlana 171, woj. małopolskie5 krów 9) Walerian Śliwa, Mstów 2, woj. małopolskie5 krów 10) Józef Bogacz, Krasne - Lasocice, woj. małopolskie5 krów 11) Czesław Banach, Góra Św. Jana 28, woj. małopolskie7 krów 212) Franciszek Cichowski, Krasne Lasocice 10, woj. małopolskie6 krów 13) Wanda Satoła, Wola Wieruszycka 292, woj. małopolskie6 krów 14) Grzegorz Stelmach, Zbydniów 23, woj. małopolskie5 krów 15) Jan Undas, Mstów 10, woj. małopolskie5 krów 16) Wojciech Zdebski, Kobylec 67, woj. małopolskie5 krów Trzody chlewnej rasy złotnickiej pstrej: 1) Ekologiczne Agrohodowlane Przedsiębiorstwo Handlowe EKOTYP Spółka z o.o., Zdbowo, woj. zachodniopomorskie40 loch 2) Przedsiębiorstwo Rolnicze "Głogus" Spółka z o.o., Głogowiec, woj. łódzkie35 loch 3) Fundacja Wzajemnej Pomocy "Barka" Chudobczyce, woj. wielkopolskie50 loch 4) Skansen Swołowo, woj. pomorskie: - Danuta Zapart7 loch - Regina Krzemińska10 loch - Władysław Hanulak3 lochy 3Trzody chlewnej rasy złotnickiej białej: 1) Zakład Doświadczalny Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa Oddział w Poznaniu Strzeszynek, woj. wielkopolskie50 loch 2) Rolnicze Gospodarstwo Doświadczalne Złotniki, woj. wielkopolskie40 loch 4Trzody chlewnej rasy puławskiej: 1) Czesław Sikorski, Bełcząc, woj. lubelskie15 loch 2) Jerzy Bajda, Bełcząc, woj. lubelskie10 loch 3) Akademia Rolnicza w Lublinie Zakład Doświadczalny Elizówka, woj. lubelskie40 loch 4) Kazimierz Łysiak, Samorządki, woj. mazowieckie10 loch 5) Wiesław Siwek, Wola Skromowska, woj. lubelskie10 loch 6) Witold Świć, Wola Skromowska, woj. lubelskie10 loch 7) Jan Niewęgłowski, Tchórzew, woj. lubelskie20 loch 8) Roman Klej, Dębica, woj. lubelskie10 loch 9) Józef Wnuk, Dębica, woj. lubelskie15 loch 10) Wiesław Skubisz, Dębica, woj. lubelskie10 loch 11) Wiesław Baran, Ostrówek, woj. lubelskie15 loch 12) Aleksander Sidor, Kamionka, woj. lubelskie20 loch 13) Wojciech Antoniak, Gołąb, woj. lubelskie15 loch 514) Roman Chruścicki, Ciotcza, woj. lubelskie15 loch 15) Stanisław Drozd, Ciotcza, woj. lubelskie20 loch 16) Janusz Gąska, Zalesie, woj. lubelskie10 loch 17) Andrzej Marczak, Brzeziny, woj. lubelskie15 loch 18) Stanisław Kwiatkowski, Gorajec, woj. lubelskie35 loch 19) Grzegorz Serzysko, Kujawy, woj. mazowieckie20 loch 20) Jan Owczarczyk, Samorządki, woj. mazowieckie20 loch Drobiu: 1) Akademia Rolnicza w Lublinie Katedra Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej Stacja Doświadczalna w Felinie, woj. lubelskie - kur polbar550 kur - kur zielononóżka550 kur 2) Instytut Zootechniki Zootechniczny Zakład Doświadczalny Chorzelów, woj. podkarpackie: - kur leghorn (G-99)550 kur - kur rhode island red (R-11)550 kur - kur sussex (S-66)550 kur - kur leghorn (H-22)550 kur - kur żółtonóżka (Ż-33)550 kur - kur zielononóżka (Z-11)550 kur 3) Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie Wydział Zootechniczny Instytut Hodowli i Technologii Produkcji Zwierzęcej Katedra Drobiarstwa, Laboratorium Dydaktyczno-Badawcze Drobiu - gęsi biłgorajskiej200 gęsi 4) Akademia Rolnicza w Krakowie Wydział Zootechniczny Zespół Hodowli Drobiu Ferma w Rząsce, woj. małopolskie 6- gęsi zatorskiej (ZD-1)200 gęsi 5) Instytut Zootechniki Oddział Badawczy Drobiarstwa w Zakrzewie, woj. wielkopolskie - kaczek (A, A-1, A-2, A-3, P-8, P-9, P-33, K-2, Kh-1, 0-1, Kho-1)1 980 kaczek - gęsi (Lu, Ki, Pd, Ka, Ry, Su, Ga, Ro, Go, Po, SD-01, WD-02, ND-12, SŁ)2 800 gęsi - kur (K-22, A-33)1 100 kur 6) Ośrodek Hodowli Kaczek Urszula i Franciszek Sroka Nieciszów, woj. dolnośląskie - kaczek (P-11, P-22)360 kaczek Owiec rasy wrzosówka: 1) Rolniczy Zakład Doświadczalny w Żelaznej, woj. łódzkie Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie180 matek 2) Irena i Ryszard Surwiłło Ferma Owiec, Kowalki, woj. warmińsko-mazurskie400 matek 3) Instytut Zootechniki Zootechniczny Zakład Doświadczalny w Siejniku, woj. warmińsko-mazurskie200 matek 4) Bogusław Bilmin, Bilminy, woj. podlaskie180 matek 5) Krzysztof Żyliński, Kowale Kolonia, woj. podlaskie110 matek 6) Antoni Puza, Aulakowszczyzna, woj. podlaskie150 matek 7) Tadeusz Sawoń Łosośna Wielka, woj. podlaskie70 matek 8) Tadeusz Radkiewicz Budno, woj. podlaskie110 matek 7Owiec rasy świniarka: Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, Lasocin, woj. świętokrzyskie160 matek 8Owiec rasy leine: Ośrodek Hodowli Zarodowej w Cerkwicy Spółka z o.o., Cerkwica, woj. zachodniopomorskie300 matek 9Owiec odmiany pomorskiej: 1) Bożena Adaszewska, Dygowo, woj. zachodniopomorskie150 matek 2) Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna "Przyszłość" w Kulicach, woj. pomorskie350 matek 10Owiec odmiany kamienieckiej: Ośrodek Hodowli Zarodowej "Susz" Spółka z o.o., woj. warmińsko-mazurskie300 matek 11Owiec odmiany żelaźnieńskiej: Rolniczy Zakład Doświadczalny w Żelaznej, woj. łódzkie Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie250 matek 12Owiec odmiany uhruskiej: 1) Akademia Rolnicza w Lublinie Stacja Doświadczalna w Bezku, woj. lubelskie200 matek 2) Akademia Rolnicza w Lublinie Gospodarstwo Doświadczalne w Uhrusku, woj. lubelskie70 matek 13Owiec odmiany wielkopolskiej: 1) Gospodarstwo Rolne Niepruszewo, Spółka z o.o., woj. wielkopolskie240 matek 2) Jerzy Kozak Pawłowice, woj. wielkopolskie80 matek 3) Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna Pianowo, woj. wielkopolskie180 matek 14Owiec odmiany korideila: Wojciech Gosławski, Panaszew 4A, woj. łódzkie70 matek 15Koników polskich*): 1) Stacja Badawcza Rolnictwa Ekologicznego i Hodowli Zachowawczej Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Popielnie, woj. warmińsko-mazurskie60 2) Stado Ogierów w Sierakowie Wielkopolskim Spółka z o.o., woj. wielkopolskie35 3) Poznańska Hodowla Roślin Spółka z o.o. z siedzibą w Tulcach, woj. wielkopolskie60 4) Kombinat Rolniczo-Przemysłowy "Manieczki" Spółka z o.o., woj. wielkopolskie30 5) Stadnina Koni Dobrzyniewo Spółka z o.o., woj. wielkopolskie45 16Hucułów*): 1) Stadnina Koni Huculskich Gładyszów Spółka z o.o., woj. małopolskie100 2) Instytut Zootechniki Zootechniczny Zakład Doświadczalny Rymanów z siedzibą w Odrzechowej, woj. podkarpackie45 3) Bieszczadzki Park Narodowy w Ustrzykach Górnych, woj. podkarpackie25 17Zwierząt futerkowych: 1) VERA-ROL Łękno, Zakład Hodowli Zwierząt Futerkowych Jeziory Wielkie, woj. wielkopolskie - lisów pospolitych pastelowych100 samic 2) Józef Czarczyk, Olsztyn, woj. śląskie - tchórzy30 samic 3) Gospodarswo Hodowlano-Rolne "Batorówka" Spółka z o.o., Moszczenica, woj. łódzkie - lisów pospolitych białoszyjnych20 samic 4) Eleonora Kluk, Szemud Bór, woj. pomorskie - tchórzy30 samic 18Pszczół środkowoeuropejskich: 1) Centralna Stacja Hodowli Zwierząt Pasieka Hodowlana w Parzniewie, woj. mazowieckie - linii kampinoskiej60 rodzin pszczelich 2) Staja Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Bydgoszczy Pasieka Zarodowa w Olecku, woj. warmińsko-mazurskie - linii augustowskiej60 rodzin pszczelich STADA STANOWIĄCE REZERWĘ GENETYCZNĄ 19Owiec ras plennych: 1) booroola - Zakład Doświadczalny Polskiej Akademii Nauk w Jastrzębcu, woj. mazowieckie35 matek 2) olkuskiej: - Zakład Doświadczalny Polskiej Akademii Nauk w Jastrzębcu, woj. mazowieckie5 matek - Rolniczy Zakład Doświadczalny w Żelaznej, woj. łódzkie, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie40 matek - Akademia Rolnicza w Krakowie Wydział Zootechniczny Stacja Doświadczalna Katedry Hodowli Owiec i Kóz40 matek 20Owiec rasy merynos barwny: Instytut Zootechniki Zootechniczny Zakład Doświadczalny w Kołudzie Wielkiej, woj. kujawsko-pomorskie110 matek 21Drobiu: 1) Instytut Zootechniki Oddział Badawczy Drobiarstwa w Zakrzewie, woj. wielkopolskie - gęsi (Re, Ku)1 300 gęsi 2) Adam Belt, Lińsk, woj. kujawsko-pomorskie - kaczek (P-44, P-55)1 300 kaczek STADA ZARODOWE 22Drobiu: 1) Instytut Zootechniki Oddział Badawczy Drobiarstwa w Zakrzewie, woj. wielkopolskie - kur nieśnych (K-66, K-44, A-22, A-28, A-88, WJ-44, N-11, P-11)11 550 kur - kaczek (A-44, A-55, P-77, P-66)4 000 kaczek 2) Stadnina Koni "Iwno" Spółka z o.o., woj. wielkopolskie - kur nieśnych (H-77, L-99, N-88, S-22, R-33)8 250 kur 3) Zarodowa Ferma Kur w Mieni Spółka z o.o., woj. mazowieckie - kur nieśnych (H-33, V-44, M-55)6 600 kur 4) Zarodowa Ferma Kur Rszew Spółka z o.o., woj. łódzkie - kur nieśnych (R-55, S-11, S-55)4 950 kur 5) Instytut Zootechniki Zootechniczny Zakład Doświadczalny w Kołudzie Wielkiej, woj. kujawsko-pomorskie - gęsi (W-11, W-33)4 000 gęsi *) Liczba koników polskich i hucułów dotyczy łącznie: klaczy jednorocznych, dwuletnich, trzyletnich i klaczy matek, a w Stacji Badawczej Rolnictwa Ekologicznego i Hodowli Zachowawczej Zwierząt PAN w Popielnie - również ogierów używanych do rozpłodu w stadzie stajennym. Załącznik nr 8 WYSOKOŚĆ STAWEK DOTACJI I WYKAZ ZADAŃ Z ZAKRESU POSTĘPU BIOLOGICZNEGO W PRODUKCJI ZWIERZĘCEJ Lp.Numer rejestracyjny zadania*)ZadanieStawka dotacji w zł 1234 111307.3Szacowanie wartości hodowlanej bydła w zakresie cech pokroju78 000 211308.3Ocena wartości hodowlanej buhajów rasy polskiej czerwonej metodą BLUP - model zwierzęcia55 000 311309.3Ocena wartości hodowlanej bydła rasy simental w małej populacji86 000 411310.3Opracowanie i wdrożenie systemu szacowania wartości hodowlanej buhajów i krów metodą BLUP - model zwierzęcia na podstawie próbnych udojów46 000 512207.3Wytworzenie w obrębie ras: wielka biała polska i polska biała zwisłoucha wysokoprodukcyjnych populacji świń wolnych od defektów genetycznych890 000 612401.3Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej w Stacjach Kontroli Użytkowości Rzeźnej Trzody Chlewnej1 790 000 712402.3Ocena użytkowości rozpłodowej loch66 000 812403.3Ocena przyżyciowa młodych knurów i loszek hodowlanych75 000 912405.3Wykorzystanie oceny przyżyciowej do określenia wartości hodowlanej świń metodą BLUP65 000 1013201.3Wyprowadzenie indeksów selekcyjnych dla owiec160 000 1113204.3Doskonalenie stacyjnej metody oceny wartości hodowlanej tryków390 000 1213207.3Wykorzystanie bazy danych w Instytucie Zootechniki i Polskim Związku Owczarskim w doskonaleniu oceny wartości hodowlanej owiec opartej na metodzie BLUP i ANIMAL MODEL140 000 1315209.3Opracowanie założeń metodycznych i organizacyjnych oceny wartości użytkowej królików metodą stacyjną104 000 1424126.3Standaryzacja receptur dawek pokarmowych dla mięsożernych zwierząt futerkowych na podstawie zaktualizowanej bazy regionalnych zasobów paszowych100 000 1532105.3Zastosowanie biotechnologicznych metod kierowania rozrodem w hodowli świń155 000 1616102.3Produkcja i standaryzacja surowic testowych niezbędnych w kontroli pochodzenia u bydła735 000 1716105.3Wykorzystanie badań grup krwi i polimorficznych form białek u owiec w praktyce hodowlanej195 000 1816103.4Badania nad grupami krwi u świń i ich praktyczne wykorzystanie382 000 1916107.4Badania nad grupami krwi u koni i ich praktyczne wykorzystanie133 000 2017109.3Monitoring wartości hodowlanej i użytkowej kur nieśnych i mięsnych oraz kaczek i gęsi266 000 2121106.3Organizacja i prowadzenie Krajowego Centrum Informacji o Paszach89 000 *) Numery rejestracyjne zadań oznaczają: - pierwsza cyfra - numer kierunku badawczego, - druga i trzecia cyfra - numer zagadnienia badawczego w obrębie kierunku, - czwarta i piąta cyfra - numer tematu szczegółowego w obrębie zagadnienia badawczego, - szósta cyfra (podana po kropce) - wykonawcę oraz źródło finansowania. Cyframi 3 i 4 oznaczone są zadania finansowane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Załącznik nr 9 WYKAZ ZADAŃ I WYSOKOŚĆ STAWEK DOTACJI NA DOFINANSOWANIE OCENY WARTOŚCI UŻYTKOWEJ I HODOWLANEJ, WPISU I PROWADZENIA KSIĄG ZWIERZĄT ZARODOWYCH ORAZ USŁUG UNASIENNIANIA ZWIERZĄT GOSPODARSKICH Lp.ZadanieStawka w złotych za 1 sztukę miesięcznaroczna 1234 AOCENA I HODOWLA ZWIERZĄT IOcena krowy: 1. Ocena krowy rasy mlecznej3,6844,16 2. Ocena krowy rasy polskiej czerwonej i simentalskiej w gospodarstwie do 5 sztuk krów10,50126,00 3. Ocena krów w stadach bydła mięsnego2,0024,00 4. Ocena typu i budowy krów pierwiastek ras mlecznych, testowych i pozostawionych na remont stad z udokumentowanym pochodzeniem oraz krów kandydujących na matki buhajów-22,00 IIHodowla bydła zarodowego ras mlecznych i mięsnych: 1. Wpis do ksiąg-10,00 2. Prowadzenie ksiąg-2,50 3. Parametryzacja stad krów ras mięsnych-2,50 IIIOcena lochy2,5030,00 IVProwadzenie ksiąg: licencji loch i knurów, kwalifikacji loszek i knurów-2,30 VOcena owcy-maciorki stada podstawowego: 1. W gospodarstwie do 100 sztuk1,2014,40 2. W gospodarstwie powyżej 100 sztuk0,374,44 VIOcena kozy: 1. Metodą A4: 1) w gospodarstwie do 15 sztuk kóz7,4389,16 2) w gospodarstwie powyżej 15 sztuk kóz3,7044,40 2. Metodą AT: 1) w gospodarstwie do 15 sztuk kóz5,5866,96 2) w gospodarstwie powyżej 15 sztuk kóz2,8033,60 VIIOcena samicy stada podstawowego zwierząt futerkowych: 1. W fermie lisów, jenotów, norek, tchórzy, szynszyli i nutrii: 1) w stadzie do 100 sztuk samic0,8510,20 2) w stadzie powyżej 100 sztuk samic0,607,20 2. W fermie królików1,0012,00 VIIIOcena pszczół: 1. Pasieka w ocenie terenowej90,001080,00 2. Pasieka w ocenie stacjonarnej180,002160,00 IXOcena drobiu: 1. Ocena stada hodowlanego-340,00 2. Ocena terenowa: 1) okres odchowu-150,00 2) okres produkcji-263,00 BUNASIENNIANIE ZWIERZĄTdo nasienia IKrowy i jałowicy nasieniem buhajów krajowych dopuszczonych do rozrodu11,00 IIKrowy matki buhajów biorącej udział w realizacji programu hodowlanego dla bydła mlecznego, nasieniem importowanym na potrzeby realizacji tego programu150,00 IIILochy nasieniem knurów dopuszczonych do rozrodu według wymagań Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt: 1) w stadach objętych oceną użytkowości18,00 2) w stadach pozostałych11,50 do usługi i nasienia IVKlaczy50,00 VOwcy maciorki: 1) z synchronizacją rui7,00 2) bez synchronizacji rui3,00 VIKozy20,00 VIIMatki pszczelej25,00 sztuczne w pasiekach stacji hodowli i unasienniania zwierząt oraz w pasiece hodowlanej Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt w Parzniewie, a także wyprodukowanie każdej matki przez pasiekę hodowlaną Stację Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Bydgoszczy i pasiekę Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt w Parzniewie przeznaczonej do rejonu zachowawczego pszczół miejscowych CREALIZACJA ZADAŃ PRZEZ:stawka miesięczna w złotych ICentralną Stację Hodowli Zwierząt z zakresu: 1) hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich167 000,00 2) przetwarzania i publikowania danych z oceny użytkowości170 000,00 3) rejestracji, selekcji i doboru bydła zarodowego ras mięsnych oraz tworzenie bazy danych w systemie informatycznym i ich publikacja20 650,00 4) programów zachowania różnorodności biologicznej zwierząt gospodarskich10 620,00 5) prowadzenia prac związanych z organizacją Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych10 000,00 IIPolski Związek Owczarski z zakresu: 1) koordynowania i nadzorowania prac związanych z prowadzeniem ksiąg oraz oceną wartości użytkowej i hodowlanej owiec i kóz7 420,00 2) przetwarzania i publikowania danych z oceny użytkowości owiec i kóz, kompletowania danych i obsługi krajowej bazy danych dotyczącej owiec3 380,00 IIIInstytut Zootechniki z zakresustawka roczna w złotych oceny hodowlanej bydła ras mlecznych450 000,00 Załącznik nr 10 WYSOKOŚĆ STAWEK DOTACJI NA DOFINANSOWANIE KOSZTÓW UPOWSZECHNIANIA DORADZTWA ROLNICZEGO Lp.ZadanieStawka w złotych 123 1Szkolenie200 na jeden osobodzień 2Konferencja, sympozjum, kongres: - o zasięgu krajowym200 na jeden osobodzień - o zasięgu międzynarodowym200 na jeden osobodzień 3Pokazy i demonstracje700 na jedną demonstrację lub pokaz 4Olimpiady, konkursy: - o zasięgu krajowym20 000 na jedną olimpiadę, konkurs - o zasięgu regionalnym15 000 na jedną olimpiadę, konkurs 5Wystawy: - o zasięgu międzynarodowym30 000 na jedną wystawę - o zasięgu krajowym25 000 na jedną wystawę - o zasięgu regionalnym15 000 na jedną wystawę 6Opracowanie i koszt wydawniczy materiałów szkoleniowych1 200 za jeden arkusz wydawniczy 7Opracowanie i realizacja filmów szkoleniowo-dydaktycznych15 000 za jeden akt Załącznik nr 11 STAWKI DOTACJI ZA BADANIA MONITORINGOWE W ZAKRESIE WYKRYWANIA CHORÓB ZAKAŹNYCH ZWIERZĄT PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZWALCZANIA ORAZ POZOSTAŁOŚCI CHEMICZNYCH I BIOLOGICZNYCH W TKANKACH I PŁYNACH USTROJOWYCH ZWIERZĄT RZEŹNYCH ORAZ PRODUKTÓW SPOŻYWCZYCH POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO Lp.Rodzaj badaniaStawka dotacji w złotych 123 I. Badania diagnostyczne chorób zakaźnych zwierząt 1Badanie serologiczne owiec i kóz w kierunku Brucella ovis przy użyciu OWD: c) do 5 prób24,00 b) powyżej 5 prób9,00 2Wykonanie testu ELISA w kierunku choroby pęcherzykowej świń (SVD) - 1 surowica8,00 3Badanie z użyciem surowicy diagnostycznej anty-Brucella - 1 liofilizat113,00 4Badanie w kierunku pryszczycy wykonane testem ELISA na obecność przeciwciał typu AOC - 1 surowica20,00 5Wykonanie testu ELISA w kierunku pomoru klasycznego świń na ilość surowic możliwych na 1 płytce (1 surowica)17,00 6Badanie surowicy lub mleka w kierunku brucelozy testem ELISA (1 surowica)13,00 7Badanie odwoławcze na brucelozę w OA, OWD, OAG, OME, ELISA60,00 8Badanie surowicy świń w kierunku brucelozy metodą OKAP i ELISA (1 próba)18,00 9Badanie surowicy w kierunku brucelozy metodą OKAP (1 surowica)4,00 10Badanie buhajów w kierunku otrętu (IBR/IPV) (1 surowica)26,00 11Wykonanie testu ELISA w kierunku obecności wirusa pomoru klasycznego u dzików47,00 12Badanie buhajów w kierunku enzootycznej białaczki bydła - 1 badanie20,00 13Badanie świń w kierunku choroby Aujeszky'ego (1 surowica)14,00 14Badanie wirusologiczne i bakteriologiczne ryb w zakresie wiosennej wiremii karpi - 1 badanie19,00 15Badanie wirusologiczne i bakteriologiczne ryb w zakresie wirusowej krwotocznej posocznicy ryb łososiowatych (VHS) - badanie19,00 16Badanie wirusologiczne i bakteriologiczne ryb w zakresie bakteryjnej choroby nerek ryb łososiowatych - 1 badanie19,00 17Badanie efektywności doustnego uodparniania lisów przeciwko wściekliźnie: a) badanie markera TC70,00 b) test seroneutralizacja (RFFiT) 1 surowica84,00 c) różnicowanie szczepów wirusa wścieklizny165,00 18Badanie mózgu w kierunku BSE116,00 19Badanie bakteriologiczne w kierunku gruźlicy70,00 20Badanie bakterioskopowe w kierunku gruźlicy37,00 21Badanie biologiczne w kierunku gruźlicy149,00 22Wykonanie testu ELISA w kierunku paratuberkulozy18,00 Za badania monitoringowe pozostałych chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania nie wymienionych w niniejszym załączniku przysługuje stawka dotacji jak za diagnostykę chorób podobnych objętych załącznikiem, zwiększona w uzasadnionych przypadkach do 50% II. Badania pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych oraz w żywności pochodzenia zwierzęcego 1Oznaczanie arsenu76,00 2Oznaczanie kadmu i ołowiu97,00 3Oznaczanie rtęci74,00 4Oznaczanie pozostałości polichlorowanych bifenyli153,00 5Oznaczanie pozostałości pestycydów chloroorganicznych142,00 6Oznaczanie pozostałości insektycydów fosforoorganicznych125,00 7Oznaczanie pozostałości chloramfenikolu102,00 8Oznaczanie pozostałości sulfonamidów125,00 9Oznaczanie pozostałości nitrofuranów171,00 10Oznaczanie pozostałości chloropromazyny152,00 11Oznaczanie pozostałości karazololu154,00 12Oznaczanie pozostałości benzimidazoli157,00 13Oznaczanie pozostałości iwermektyny144,00 14Oznaczanie pozostałości neuroleptyków163,00 15Oznaczanie pozostałości nitroimidazoli164,00 16Oznaczanie pozostałości beta-agonistów163,00 17Oznaczanie pozostałości kokcydiostatyków w tkankach136,00 18Instrumentalna analiza pozostałości leków (I grupa)174,00 19Oznaczanie pozostałości hormonów w moczu249,00 20Oznaczanie pozostałości hormonów w tkankach zwierząt249,00 21Wykrywanie pozostałości substancji tyreostatycznych w tkance mięśniowej metodą HPTLC153,00 22Oznaczanie hormonów naturalnych w surowicy bydlęcej testem ELISA (za każdy badany hormon w jednej próbie)235,00 23Wykrywanie pozostałości antybiotyków mikrobiologiczną metodą 4-płytkową70,00 24Wykrywanie pozostałości hamujących w mleku23,00 Załącznik nr 12 STAWKI DOTACJI ZA BADANIA MONITOROWE WYKONYWANE W ZAKRESIE JAKOŚCI GLEB, ROŚLIN, PRODUKTÓW ROLNICZYCH I SPOŻYWCZYCH Lp.Rodzaj badaniaStawka dotacji za jedno badanie w złotych 123 1Oznaczanie parametrów fizykochemicznych gleby, w tym metali ciężkich757 2Oznaczanie zawartości metali ciężkich w roślinach, tkankach zwierząt, mleku, produktach roślinnych i przetworach mięsnych227 3Oznaczanie azotanów i azotynów w produktach roślinnych i przetworach mięsnych72 4Oznaczanie pozostałości pestycydów w roślinach, tkankach zwierząt, mleku, produktach roślinnych i przetworach mięsnych232 5Oznaczanie pozostałości polichlorowanych bifenyli (PCB) w roślinach, tkankach zwierząt, mleku, produktach roślinnych i przetworach mięsnych232 6Oznaczanie mikotoksyn w roślinach i przetworach roślinnych263 7Oznaczanie kwasów tłuszczowych w przetworach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i produktach olejarskich67 8Oznaczanie zawartości WWA w tkankach zwierząt, produktach roślinnych i przetworach mięsnych160 9Oznaczanie amin biogennych w tkankach zwierząt i przetworach mięsnych185 10Oznaczanie zawartości środków hamujących w mleku46 11Badania międzylaboratoryjne prób roślin, tkanek zwierząt, mleka, produktów roślinnych i przetworów mięsnych644 Załącznik nr 13 STAWKI DOTACJI NA DOFINANSOWANIE PRAC GEODEZYJNO-URZĄDZENIOWYCH NA POTRZEBY ROLNICTWA Lp.ZadanieJednostkaStawka dotacji w zł 1234 1Scalenie i wymiana gruntówha580,00 2Opracowanie materiałów do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w części dotyczącej rolniczej przestrzeni produkcyjnejha*)9,00 3Opracowanie planu urządzeniowo-rolnego gminy, wsi i gospodarstw rolnych, z uwzględnieniem wymogów ochrony i kształtowania środowiska przyrodniczego, krajobrazu oraz ochrony gruntów rolnychha**)271,00 4Opracowanie dokumentacji geodezyjno-urządzeniowej granicy polno-leśnejha62,00 5Opracowanie dokumentacji geodezyjnej do sporządzenia projektu rekultywacji gruntów zdewastowanych lub zdegradowanych w wyniku działania nieznanych sprawcówha1 568,00 w tym dokumentacji projektowej rekultywacji na cele rolne lub leśne oraz dokumentacji technicznej dróg transportu rolnegokm drogi3 360,00 6Opracowanie map numerycznych ewidencji gruntów metodąskanowania i digitalizacjipkt6,00 analitycznąpkt7,50 nowego pomiarupkt30,00 7Opracowanie części opisowej operatu ewidencji gruntów w systemie informatycznym (wg stanu w rejestrze gruntów)działka4,00 8Weryfikacja (kontrola terenowa) ewidencji gruntów i budynkówha20,00 9Opracowanie dokumentacji geodezyjno-kartograficznej dla aktualizacji danych ewidencjiha79,00 10Modernizacja ewidencji gruntówI etap - prace przygotowawczedziałka11,00 II etap - porządkowanie i aktualizacja danych opisowychdziałka302,00 III etap - zakładanie zbiorów ewidencji w zakresie danych opisowychdziałka11,00 IV etap - utworzenie mapy numerycznejdziałka56,00 11Założenie ewidencji budynkówbudynek112,00 12Założenie ewidencji gruntówdziałka437,00 13Ponowna gleboznawcza klasyfikacjagruntów zmeliorowanychha48,00 gruntów zrekultywowanych i ulepszonychha112,00 zmienionych klas gruntów i użytków rolnychha112,00 14Kontrola gleboznawczej klasyfikacji gruntów (np. scalenie i wymiana gruntów)ha38,00 15Opracowanie map gleboworolniczych (1:5000)ha6,00 16Aktualizacja lub odnowienie map gleboworolniczych (1:5000)ha2,50 17Opracowanie dokumentacji geodezyjnejdziałek gruntów pod budynkami i działek gruntów pozostawionych rolnikom do dożywotniego użytkowaniadziałka900,00 na grunty zmeliorowane (tereny konkurencyjne) na potrzeby naliczania opłat melioracyjnychha17,00 dla nieruchomości rolnych Państwowego Funduszu Ziemi przekazywanych do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwadziałka900,00 do założenia ksiąg wieczystych po scaleniu i wymianie gruntówdziałka90,00 do wydania decyzji organów administracji rządowej dotyczącej zwrotu nieruchomości rolnych przejętych na rzecz Skarbu Państwa z naruszeniem prawagodzina67,00 *) Do rozliczenia prac związanych z opracowaniem materiałów do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w części dotyczącej rolniczej przestrzeni produkcyjnej należy brać tylko ilość ha użytków rolnych. **) Zadanie nie obejmuje prac związanych z kwalifikacją wsi i gospodarstw rolnych do opracowania planu urządzeniowo-rolnego i czynności organizacyjnych postępowania urządzeniowo-rolnego oraz sprawowania nadzoru autorskiego nad realizacją tego planu. Załącznik nr 14 STAWKI DOTACJI NA DOFINANSOWANIE PRAC W ZAKRESIE CHEMIZACJI ROLNICTWA Lp.Zadania dotowaneJednostkaStawka dotacji w złotych 1234 1Badanie gleb na potrzeby doradztwa rolniczegopróbka11 2Badanie ziem i gleb ogrodniczychpróbka8 3Badanie części wskaźnikowych roślin na potrzeby nawożenia dolistnegopróbka10 4Badanie gleb na zawartość mikroelementówpróbka40 5Badanie zawartości azotu mineralnego w glebie na potrzeby nawożenia i ochrony środowiskapróbka90 6Analiza pasz gospodarskichpróbka25 7Kontrola jakości nawozówpróbka48 8Kontrola stanu żyzności gleb i składu chemicznego wód gruntowychpunkt500 9Badania na potrzeby rolnictwa ekologicznego: a) analiza gleby na zawartość pierwiastków śladowychpróbka140 b) analiza wody na zawartość azotanówpróbka15 Załącznik nr 15 STAWKI DOTACJI NA DOFINANSOWANIE ZADAŃ W ZAKRESIE OCHRONY ROŚLIN Lp.ZadaniaJednostkaStawka dotacji w złotych 1234 1Prognozowanie i sygnalizacja terminów zwalczania chorób i szkodników roślin uprawnych: 1) opracowanie zbiorczych informacji dotyczących oceny nasilania występowania agrofagówagrofag3 300 2) opracowanie systemów wspomagających podjęcie decyzji o potrzebie zabiegów chemicznych ochrony roślindoświadczenie38 000 3) doskonalenie metod sygnalizacji zarazy ziemniakadoświadczenie37 700 4) ocena zagrożenia przez zarazę ziemniaka i prognozowania trwałości odpornych odmian ziemniaka na tle zachodzących zmian w populacji Phytophthora infestansdoświadczenie6 900 5) analiza dynamiki występowania mszyc - wektorów wirusów ziemniaka w różnych regionach kraju w powiązaniu z prognozowaniem zdrowotności sadzeniaków ziemniaka (choroby wirusowe) i sygnalizacją wykonywania zabiegów ochrony roślindoświadczenie6 900 2Urzędowe badanie kontrolne środków ochrony roślin znajdujących się w obrocie i stosowaniu w rolnictwie: 1) analiza parametrów fizykochemicznych form użytkowych środków ochrony roślinpróbka122 2) analiza zawartości substancji biologicznie czynnejpróbka239 3) ocena skuteczności biologicznej środków ochrony roślin metodą laboratoryjnąpróbka161 4) ocena fitotoksyczności środka ochrony roślinpróbka200 3Analiza pozostałości środków ochrony roślin w płodach rolnych: 1) badanie pozostałości insektycydów chloroorganicznychpróbka101 2) badanie pozostałości insektycydów fosforoorganicznychpróbka70 3) badanie pozostałości insektycydów pyretroidowychpróbka111 4) badanie pozostałości insektycydów karbaminianowychpróbka102 5) badanie pozostałości innych insektycydówpróbka101 6) badanie pozostałości fungicydów karbaminianowychpróbka101 7) badanie pozostałości fungicydów dwutiokarbaminianowychpróbka35 8) badanie pozostałości innych fungicydówpróbka124 9) badanie pozostałości herbicydów fenylomocznikowychpróbka155 10) badanie pozostałości innych herbicydówpróbka101 4Badanie gleby i roślin na obecność organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania: 1) badanie gleby na obecność cyst nicieni Globodera pallida lub Globodera rostochiensispróba20 2) badanie gleby lub bulw ziemniaka na obecność Synchytrium endobioticumpróba16 3) badanie materiału roślinnego na obecność Clavibacter michganensis subsp. sepedonicus: a) metodą hodowlanąpróba73 b) test biochemicznypróba49 c) badanie bulw ziemniaka na obecność infekcji latentnej metodą immunofluorescencjipróba68 d) badanie wyizolowanych kultur metodą immunofluorescencjipróba52 4) badanie materiału roślinnego na obecność Pseudomonas solanacearum: a) metodą hodowlanąpróba54 b) testem biochemicznympróba39 c) badanie bulw ziemniaka na obecność infekcji latentnej metodą immunofluorescencjipróba68 d) badanie wyizolowanych kultur metodą immunofluorescencjipróba52 Załącznik nr 16 WYSOKOŚĆ STAWEK DOTACJI DO 1 HA UPRAWY DLA GOSPODARSTW PODEJMUJĄCYCH PRODUKCJĘ I PRODUKUJĄCYCH METODAMI EKOLOGICZNYMI Lp.Rodzaj uprawyStawka dotacji do 1 ha w złotych dla gospodarstw będących w kontrolowanym okresie - w roku poprzedzającym uzyskanie atestu*)dla kontrolowanych gospodarstw posiadających atest*) 1234 1Uprawy warzywne200150 2Uprawy rolnicze150120 3Uprawy sadownicze220180 4Plantacje jagodowe230200 5Łąki, pastwiska7550 *) Dotacja w gospodarstwach o powierzchni: - do 50 ha przysługuje w wysokości 100% stawki dotacji za 1 ha, - powyżej 50 ha do 100 ha przysługuje w wysokości 50% stawki dotacji za 1 ha, - za każdy hektar powyżej 100 ha dotacja nie przysługuje. Załącznik nr 17 WYSOKOŚĆ STAWEK DOTACJI NA DOFINANSOWANIE KOSZTÓW KONTROLI GOSPODARSTW NA ZGODNOŚĆ SPOSOBÓW PRODUKCJI Z KRYTERIAMI ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO Lp.Powierzchnia gospodarstwaStawka w złotych na 1 gospodarstwo 123 1do 5 ha użytków rolnych100 2powyżej 5 ha do 10 ha użytków rolnych130 3powyżej 10 ha do 20 ha użytków rolnych150 4powyżej 20 ha do 50 ha użytków rolnych180 5powyżej 50 ha do 100 ha użytków rolnych200 6powyżej 100 ha użytków rolnych350 Załącznik nr 18 STAWKI DOTACJI NA MONITOROWANIE DOSTĘPU POLSKICH ARTYKUŁÓW ROLNO-SPOŻYWCZYCH DO RYNKÓW ZAGRANICZNYCH DZIAŁ I - Analizy ekonomiczne polityki rolnej Lp.ZadaniaJednostkaStawka dotacji w zł 1234 1Analizy zmian parametrów wpływających na sytuację ekonomiczno-finansową sektora gospodarki żywnościowej - oceny kwartalneopracowanie40 000 2Analiza skutków liberalizacji handlu rolno-spożywczego w ramach CEFTAopracowanie20 000 3Zmiany instrumentów polityki produkcji rolnej w Polsce (monitoring dla OECD)opracowanie20 000 DZIAŁ II - Monitorowanie zagranicznych rynków rolnych 4Sygnalne raporty monitorujące sytuację podażowo-popytową i cenową na światowych rynkach podstawowych produktów rolnych: 1) zboża, oleiste, komponenty paszoweopracowanie9 400 2) żywiec, mięso, drób i jajaopracowanie9 400 3) owoce i warzywaopracowanie9 400 4) cukieropracowanie9 400 5) mleko i produkty mleczarskieopracowanie9 400 5Roczny raport podsumowujący polski handel zagraniczny artykułami rolno-spożywczymi w roku 1998opracowanie45 000 6Przygotowanie analiz obrotów w handlu zagranicznym towarami rolno-spożywczymi za I, II i III kwartał 1999 r.opracowanie13 000 7Przygotowanie szybkich analiz bieżącej sytuacji w polskim handlu artykułami rolno-spożywczymi z wybranymi państwami i w rolnictwie tych państwopracowanie1 000 DZIAŁ III - Monitorowanie rozmiarów importu i cen importowych 8Weryfikacja danych liczbowych, wykonanie prac obliczeniowych i przygotowanie miesięcznych raportów o wielkości importu towarów według narastających danych miesięcznychopracowanie1 500 9Weryfikacja danych liczbowych, wykonanie prac obliczeniowych i przygotowanie miesięcznych raportów o cenach importowych towarów według danych miesięcznychopracowanie1 500 10Sporządzenie uzupełniającej analizy tendencji zmian wielkości importu i cen importowych towarów w 1999 r. oraz syntezyopracowanie4 000 11Ustalenie wielkości progowych dla towarów wymagających głębszej ochrony - w zależności od potrzeb na 1999 r.opracowanie6 000 12Ustalenie cen progu dla towarów wymagających głębszej ochrony - w zależności od potrzeb - na 2000 r. oraz listy towarów objętych SSGopracowanie4 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu budżetu państwa na rok 2000. (Dz. U. Nr 34, poz. 319) Na podstawie art. 82 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. Ministrowie, przewodniczący określonych w odrębnych ustawach komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inni dysponenci odrębnych części budżetowych, zwani dalej "dysponentami", opracowują plany rzeczowe zadań oraz projekty budżetów właściwych części budżetu państwa, w szczegółowości, terminach i na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu. § 2. Dysponenci opracowują projekty swoich budżetów w układzie klasyfikacji budżetowej, ustalonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 i Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556, z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999 oraz z 1998 r. Nr 161, poz. 1081). § 3. 1. Materiały do projektu budżetu państwa dysponenci opracowują na podstawie: 1) limitów wydatków dla poszczególnych części budżetowych, 2) prognozy cen i kursów walut oraz innych wskaźników wynikających z prognozy makroekonomicznej, opracowanej przez Ministerstwo Gospodarki przy współpracy Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej i innych zainteresowanych resortów odpowiadających za kluczowe problemy polityki społeczno-gospodarczej, a także przy współpracy z Narodowym Bankiem Polskim, oraz na podstawie rozpatrzonych przez Radę Ministrów założeń do projektu budżetu państwa, 3) istniejącej sieci placówek finansowanych z budżetu, z uwzględnieniem placówek przewidzianych do uruchomienia bądź likwidacji w 2000 r., 4) wynagrodzeń obowiązujących w dniu 1 marca 1999 r. 2. Limity wydatków dla poszczególnych części budżetowych oraz prognozy cen, kursów walut, a także innych wskaźników, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zostaną przekazane dysponentom przez ministra właściwego do spraw finansów. § 4. 1. Podziału kwoty limitu wydatków dla działu 79 - Oświata i wychowanie, obejmujących dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego (na zadania bieżące i inwestycyjne), pomiędzy wojewodów dokonuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. Wydatki te nie mogą być planowane przez wojewodów w kwotach niższych od ustalonych w limitach, bez uprzedniego uzgodnienia tych zmniejszeń z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania - w porozumieniu z poszczególnymi wojewodami - wyodrębni z limitu wydatków ustalonego dla działu 79 - Oświata i wychowanie kwoty wydatków na realizację specjalnego świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 11a pkt 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170), dla poszczególnych typów placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych. 3. Podział kwoty limitu wydatków dla działu 93 - Bezpieczeństwo publiczne, dokonany przez wojewodów, wymaga uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych. 4. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przedstawia materiały na odpowiednich formularzach określonych w § 6, w podziale na zadania i jednostki, które na mocy art. 97 pkt 6 i 8 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1126) przejęte zostaną z dniem 1 stycznia 2000 r. przez samorząd terytorialny (powiaty i województwa) i administrację rządową szczebla wojewódzkiego. 5. Zgodnie z postanowieniami art. 77 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014), zwanej dalej "ustawą", zwiększenie w okresie realizacji inwestycji jej planowanej wartości kosztorysowej, wynikające ze zwiększenia rzeczowego inwestycji, zmian w dokumentacji projektowej, wydłużenia okresu realizacji inwestycji - nie stanowi podstawy do zwiększenia łącznej kwoty dotacji celowej na realizację inwestycji. § 5. 1. W terminie do dnia 26 kwietnia 1999 r. dysponenci, z zastrzeżeniem ust. 2, opracują i przedłożą ministrowi właściwemu do spraw finansów plany rzeczowe zadań realizowanych ze środków budżetowych, według formularzy oznaczonych symbolami: 1) RZ-1 - Świadczenia na rzecz osób fizycznych wypłacane z budżetu państwa; formularz stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) RZ-2 - Nowe i likwidowane jednostki państwowe; formularz stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) RZ-3 - Nowe zadania przewidziane do realizacji w 2000 r., zadania, których realizacja zakończy się w 1999 r., oraz zadania dotyczące integracji z NATO; formularz stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) RZ-4 - Zadania współfinansowane środkami Unii Europejskiej; formularz stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) RZ-5 - Oświata i wychowanie (bez zadań oświatowych realizowanych w szkołach i placówkach oświatowych finansowanych z części oświatowej subwencji ogólnej); formularz stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, 6) RZ-6 - Oświata i wychowanie; formularz stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia, 7) RZ-7 - Zestawienie inwestycji dotowanych w 1999 r. oraz szacunek na 2000 r.; formularz stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia, 8) RZ-8 - Wydatki na oświetlenie dróg; formularz stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia, 9) RZ-9 - Dotacje na finansowanie zadań realizowanych przez przedsiębiorców; formularz stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia, 10) RZ-10 - Składki na ubezpieczenie zdrowotne finansowane z budżetu państwa; formularz stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia, 11) RZ-11 - Zatrudnienie i wynagrodzenia w samorządowych kolegiach odwoławczych; formularz stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia, 12) RZ-12 - Dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego oraz na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego; formularz stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia, 13) RZ-13 - Programy wieloletnie; formularz stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia, 14) RZ-14 - Zapotrzebowanie na środki z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dla żołnierzy niezawodowych, funkcjonariuszy służby kandydackiej oraz duchownych; formularz stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia, 15) RZ-15 - Zatrudnienie i uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy w państwowej sferze budżetowej; formularz stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia, 16) RZ-16 - Dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego oraz na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego; formularz stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia. 2. W formularzu RZ-1 ujmuje się wyłącznie: 1) ustawowo zagwarantowane świadczenia pieniężne na rzecz żołnierzy i funkcjonariuszy oraz świadczenia emerytalno-rentowe dotyczące żołnierzy i funkcjonariuszy w podziale na działy i rozdziały, 2) uposażenia sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku oraz zaopatrzenie rodzinne, 3) liczbę żołnierzy i funkcjonariuszy przewidzianych do zwolnienia z zawodowej służby, pełnionej jako służba stała, do rezerwy. 3. Formularze RZ-5, RZ-6 i RZ-12 ministrowie i wojewodowie w terminie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie działu 79 - Oświata i wychowanie, przedstawiają również ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania 4. Formularze RZ-1, RZ-2, RZ-3, RZ-7, RZ-10, RZ-12, RZ-13, RZ-14, RZ-15 i RZ-16 wojewodowie w terminie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie działu 93 - Bezpieczeństwo publiczne, przedstawiają również ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. § 6. 1. W terminie 21 dni kalendarzowych od dnia otrzymania pisma przekazującego limity wydatków na rok 2000, o których mowa w § 3 ust. 2, dysponenci przedłożą ministrowi właściwemu do spraw finansów projekt budżetu w danej części budżetu państwa, według formularzy oznaczonych symbolami: 1) BD - Zestawienie dochodów; formularz stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia, 2) BW - Zestawienie wydatków; formularz stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia, 3) DPO - Wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe; formularz stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia, 4) DAF - Zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa; formularz stanowi załącznik nr 20 do rozporządzenia, 5) BW-S - Wydatki budżetu państwa na składki na ubezpieczenie zdrowotne; formularz stanowi załącznik nr 21 do rozporządzenia, 6) BW-PL - Plan finansowy placówek zagranicznych - wydatki budżetowe; formularz stanowi załącznik nr 22 do rozporządzenia, 7) PZ-1 - Zatrudnienie i wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej; formularz stanowi załącznik nr 23 do rozporządzenia, 8) PZ-2 - Zatrudnienie i uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy w państwowej sferze budżetowej; formularz stanowi załącznik nr 24 do rozporządzenia, 9) SUS - Zapotrzebowanie na środki z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dla żołnierzy niezawodowych, funkcjonariuszy służby kandydackiej oraz duchownych; formularz stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia, 10) BW-I - Zestawienie inwestycji dotowanych w 2000 r. wraz z omówieniem; formularz stanowi załącznik nr 26 do rozporządzenia, 11) IW - Wniosek o przyznanie dotacji budżetowej na finansowanie inwestycji wieloletnich; formularz stanowi załącznik nr 27 do rozporządzenia, 12) SW-1 - Szkolnictwo wyższe; formularz stanowi załącznik nr 28 do rozporządzenia, 13) SW-2 - Plan finansowy szkół wyższych; formularz stanowi załącznik nr 29 do rozporządzenia, 14) ZRPiW - Wydatki na zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze; formularz stanowi załącznik nr 30 do rozporządzenia, 15) BZS - Dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego oraz na zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie porozumień z organami administracji rządowej; formularz stanowi załącznik nr 31 do rozporządzenia, 16) BZSA - Dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego oraz na zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie porozumień z organami administracji rządowej (dotyczy funkcjonariuszy); formularz stanowi załącznik nr 32 do rozporządzenia, 17) B-4Z - Plan finansowy zakładów budżetowych, środków specjalnych; formularz stanowi załącznik nr 33 do rozporządzenia, 18) B-7Z - Plan finansowy gospodarstw pomocniczych; formularz stanowi załącznik nr 34 do rozporządzenia, 19) B-4K - Plan finansowy instytucji kultury; formularz stanowi załącznik nr 35 do rozporządzenia, 20) K-IAF - Plan finansowy instytucji kultury i kinematografii; formularz stanowi załącznik nr 36 do rozporządzenia, 21) UE - Zadania współfinansowane środkami Unii Europejskiej; formularz stanowi załącznik nr 37 do rozporządzenia, 22) PR - Programy wieloletnie; formularz stanowi załącznik nr 38 do rozporządzenia, 23) PP - Przychody z prywatyzacji; formularz stanowi załącznik nr 39 do rozporządzenia. 2. W formularzach wymienionych w ust. 1 dysponenci ujmują dane zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału. 3. Formularze BD, BW, PZ-1, BW-I, IW, BZS i B-4Z, ministrowie i wojewodowie w terminie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie działu 79 - Oświata i wychowanie, przedstawiają również ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania. 4. Formularze BD, BW, PZ-1, PZ-2, SUS, BW-I, ZRPiW, BZS, BZSA, B-4Z i B-7Z wojewodowie w terminie, o którym mowa w ust. 1, w zakresie działu 93 - Bezpieczeństwo publiczne, przedstawiają również ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. § 7. 1. Dysponenci państwowych funduszy celowych oraz Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - w porozumieniu z ministrami nadzorującymi działalność danego funduszu - przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw finansów w terminie, o którym mowa w § 6 ust. 1, projekty planów finansowych poszczególnych funduszy. 2. Projekty planów finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponenci państwowych funduszy celowych opracowują według formularza PFC, stanowiącego załącznik nr 40 do rozporządzenia. § 8. Łącznie z formularzami, o których mowa w § 5-7, dysponenci przedstawiają uzasadnienie planowanych dochodów i wydatków. § 9. Szczegółowe zasady opracowywania materiałów do projektu budżetu państwa na rok 2000 określa załącznik nr 41 do rozporządzenia. § 10. Wartość kosztorysową, o której mowa w art. 78 ust. 1 pkt 2 ustawy, ustala się w wysokości 40 mln zł. § 11. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ministrze właściwym do spraw finansów, należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 kwietnia 1999 r. (poz. 319) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 RZ-5 Część ...................... (nr) (nazwa) Dział 79 - Oświata i wychowanie Obowiązujący termin przedłożenia - 26.04.1999 r. PROJEKT BUDŻETU PAŃSTWA NA 2000 R. OŚWIATA I WYCHOWANIE (bez zadań oświatowych realizowanych w szkołach i placówkach oświatowych finansowanych z części oświatowej subwencji ogólnej) Lp.WyszczególnienieJednostka miaryPrzewidywane wykonanie 1999 r.Projekt planu na 2000 r. 12345 Centra kształcenia ustawicznego prowadzone przez powiat bądź samorząd województwaxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Centra kształcenia praktycznego prowadzone przez powiat bądź samorząd województwaxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Internaty działające przy CKU i CKP prowadzone przez powiat bądź samorząd województwaxxx 1Liczba internatówszt. 2Liczba korzystającychosoba Kolegia nauczycielskie, nauczycielskie kolegia języków obcych prowadzonych przez samorząd województwaxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Internaty działające przy kolegiach nauczycielskich prowadzonych przez samorząd województwaxxx 1Liczba internatówszt. 2Liczba korzystającychosoba Wojewódzkie ośrodki politechnicznexxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba uczniówosoba Placówki dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli oraz zakłady kształcenia nauczycielixxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Poradnie psychologiczno-pedagogiczne prowadzone przez powiatszt. Biblioteki pedagogiczne prowadzone przez samorząd województwaszt. Przedszkola specjalne publiczne prowadzone przez gminyxxx 1Liczba przedszkoliszt. 2Liczba korzystającychosoba Przedszkola specjalne prowadzone przez osoby prawne i fizyczne, dla których dotacji udziela gminaxxx 1Liczba przedszkoliszt. 2Liczba korzystającychosoba Zakłady opiekuńczo-wychowawcze prowadzone przez powiat bądź samorząd województwa jako zadanie własnexxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba miejscszt. 3Liczba korzystającychosoba Zakłady opiekuńczo-wychowawcze prowadzone przez powiat bądź samorząd województwa jako zadanie z zakresu administracji rządowejxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba miejscszt. 3Liczba korzystającychosoba Zakłady opiekuńczo-wychowawcze prowadzone przez osoby prawne i fizyczne, dla których dotacji udziela powiat bądź samorząd województwa ze środków na zadania własnexxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Zakłady opiekuńczo-wychowawcze prowadzone przez osoby prawne i fizyczne, dla których dotacji udziela powiat bądź samorząd województwa ze środków na zadania z zakresu administracji rządowejxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Świetlice dla uczniów i wychowanków prowadzone przez powiatxxx 1Liczba świetlicszt. 2Liczba korzystającychosoba Placówki wychowania pozaszkolnego (łącznie z ogniskami muzycznymi) prowadzone przez powiatxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Domy wczasów dziecięcychxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Pozostałe placówki oświatowo-wychowawcze prowadzone przez powiat bądź samorząd województwaxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Placówki oświatowo-wychowawcze prowadzone przez osoby prawne i fizyczne, dla których dotacji udziela powiat bądź samorząd województwaxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Załącznik nr 6 RZ-6 Część ...................... (nr) (nazwa) Dział 79 - Oświata i wychowanie Obowiązujący termin przedłożenia - 26.04.1999 r. PROJEKT BUDŻETU PAŃSTWA NA 2000 R. OŚWIATA I WYCHOWANIE Lp.WyszczególnienieJednostka miaryPrzewidywane wykonanie 1999 r.Projekt planu na 2000 r. 12345 Licea ogólnokształcące prowadzone przez ministrówxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Szkoły zawodowe publiczne prowadzone przez ministrówxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Szkoły zawodowe publiczne prowadzone przez osoby prawne i fizycznexxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba uczniówosoba Szkoły zawodowe niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznychxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba uczniówosoba Szkoły artystyczne publiczne prowadzone przez ministrówxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba oddziałówszt. 3Liczba uczniówosoba Szkoły artystyczne niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznychxxx 1Liczba szkółszt. 2Liczba uczniówosoba Internaty (bursy) prowadzone przez ministrówxxx 1Liczba internatów (burs)szt. 2Liczba korzystającychosoba Internaty (bursy) prowadzone przez osoby prawne i fizycznexxx 1Liczba internatów (burs)szt. 2Liczba korzystającychosoba Placówki dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycielixxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Inne publiczne placówki oświatowe prowadzone przez ministrówxxx 1Liczba placówekszt. 2Liczba korzystającychosoba Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja Załącznik nr 16 Ilustracja Załącznik nr 17 Ilustracja Załącznik nr 18 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 19 Ilustracja Załącznik nr 20 Ilustracja Załącznik nr 21 Ilustracja Załącznik nr 22 Ilustracja Załącznik nr 23 Ilustracja Załącznik nr 24 Ilustracja Załącznik nr 25 Ilustracja Załącznik nr 26 Ilustracja Załącznik nr 27 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 28 Ilustracja Załącznik nr 29 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 30 Ilustracja Załącznik nr 31 Ilustracja Załącznik nr 32 Ilustracja Załącznik nr 33 Ilustracja Załącznik nr 34 Ilustracja Załącznik nr 35 Ilustracja Załącznik nr 36 Ilustracja Załącznik nr 37 Ilustracja Załącznik nr 38 Ilustracja Załącznik nr 39 Ilustracja Załącznik nr 40 Ilustracja Załącznik nr 41 SZCZEGÓŁOWE ZASADY OPRACOWYWANIA MATERIAŁÓW DO PROJEKTU BUDŻETU PAŃSTWA NA ROK 2000 Rozdział 1 Zasady ogólne 1. Dysponenci poszczególnych części budżetowych opracują materiały do projektu budżetu państwa na 2000 r. według formularzy, stanowiących załączniki nr 1-40 do rozporządzenia. 2. Uzasadnienie planowanych dochodów i wydatków, o którym mowa w § 8 rozporządzenia, sporządza się dla każdego działu klasyfikacji budżetowej. Wydatki bieżące i wydatki inwestycyjne należy uzasadnić odrębnie, omawiając szczegółowo przewidywane wykonanie i założenia planu, z uwzględnieniem: 1) zmian wielkości poszczególnych elementów kalkulacyjnych, 2) czynników, które spowodowały ewentualną zmianę trendu wzrostu lub spadku, 3) dochodów i wydatków jednorazowych lub nie występujących w budżecie w 1999 r., 4) kwot planowanych wydatków w poszczególnych rozdziałach dla nowych zadań przewidzianych do realizacji w 2000 r. 3. W uzasadnieniach dotyczących dochodów i wydatków, w przypadku zmiany zakresu działania, wprowadzenia nowych źródeł dochodów lub zamieszczenia nowych upoważnień do dokonywania wydatków, powołuje się przepisy prawne, z których zmiany te wynikają. 4. Planowanie wydatków budżetowych na inwestycje powinno spełniać warunki określone w dziale III rozdziale 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) oraz w art. 44 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119). W wydatkach na cele inwestycyjne nie planuje się remontów, które finansowane są w ramach wydatków bieżących. Rozdział 2 Plany rzeczowe zadań 5. Plany rzeczowe zadań realizowanych ze środków budżetowych dysponenci opracowują według formularzy oznaczonych symbolami RZ-1 do RZ-16, o których mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia. 6. W formularzach RZ wszystkie kwoty odnoszące się do 2000 r. należy podać w cenach 1999 r. 7. Formularz RZ-1 opracowują wyłącznie: Urząd Ochrony Państwa, Ministerstwo Obrony Narodowej, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwo Sprawiedliwości oraz wojewodowie. W treści formularza RZ-1 oprócz świadczeń ustawowych należy podać dane, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia. 8. Do formularza RZ-2 należy załączyć, dla rubryki 8 "Ocena kosztów uruchomienia i działalności jednostki" oraz rubryki 9 "Ocena kosztów likwidacji jednostki", szczegółowe uzasadnienie zawierające m.in. specyfikację jednorazowych tytułów i kosztów uruchomienia i likwidacji jednostki. Ministerstwo Obrony Narodowej wypełnia formularz RZ-2 zbiorczo za wszystkie jednostki wojskowe. 9. Dysponenci części budżetowych wykazują na formularzu RZ-3 wyłącznie te zadania, które powodować będą skutki finansowe dla budżetu; do formularza RZ-3 należy dołączyć szczegółowy opis zadań, wraz z podaniem podstawy prawnej, kalkulację kosztów nowego lub kończącego się zadania bądź zadania, którego zakres ulegnie ograniczeniu w roku planowym. Należy także omówić skutki finansowe nowego przedsięwzięcia dla roku, w którym rozpocznie się jego realizacja, jak i skutki finansowe z tytułu realizacji tego zadania w latach następnych. Przez pojęcie "nowe zadania" rozumie się zadania budżetowe wynikające z aktów prawnych, których realizacja rozpocznie się w 2000 r. 10. Na formularzu RZ-4 dysponenci części budżetowych wykazują zadania kontynuowane i rozpoczynane, które w roku 2000 będą finansowane z budżetu państwa bądź z innych źródeł krajowych, a także ze środków Unii Europejskiej, dla których należy przewidzieć odpowiednie środki budżetowe w latach 2000-2002. Przy nazwie programu należy podać datę podpisania umowy z Unią Europejską. W rubryce 3 może wystąpić więcej niż jedno oznaczenie rozdziału dla danego programu. W przypadku programów spełniających jednocześnie kryteria określone w art. 80 ustawy o finansach publicznych, należy je umieścić w formularzu RZ-13. 11. Formularz RZ-5 sporządzają urzędy wojewódzkie w odniesieniu do jednostek zaliczanych do działu 79 - Oświata i wychowanie, finansowanych w formie dotacji celowych, o których mowa w art. 60 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), w szczegółowości: gmina, powiat, samorząd województwa. 12. Formularz RZ-6 opracowują resorty prowadzące licea ogólnokształcące, szkoły zawodowe i artystyczne, zakłady kształcenia nauczycieli o znaczeniu ogólnopolskim i regionalnym oraz inne placówki oświatowe. 13 Na formularzu RZ-7 wykazuje się wszystkie inwestycje finansowane środkami budżetu państwa, niezależnie od ich wartości kosztorysowej, okresu realizacji i kategorii. Ujmuje się także inwestycje kończone w 1999 r. oraz zrealizowane zakupy. W części I i II formularza wymienia się poszczególne tytuły inwestycji kolejno działami, w działach rozdziałami, w rozdziałach paragrafami. W części II formularza inwestycje jednorodne, jak np. melioracje, zakup środków transportu, zakup sprzętu informatycznego itp., należy wykazać łącznie jako jeden tytuł inwestycyjny. Do formularza należy dołączyć pisemne omówienie istotnych pozycji wykazu; w przypadku finansowania inwestycji środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych należy podać ich wysokość. 14. Na formularzu RZ-8 wojewodowie wykazują wydatki finansowane z budżetu państwa na oświetlenie dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą, oraz wydatki związane z oświetleniem dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach powiatu - zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126). 15. Formularz RZ-9 sporządzają dysponenci właściwych części budżetowych. W formularzu RZ-9 ujmuje się: 1) dotacje przedmiotowe wynikające z przepisów: a) art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), b) art. 16 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), 2) dotacje podmiotowe: a) wynikające z postanowień: - art. 6 ust. 4 i art. 21 ust. 3 ustawy wymienionej w pkt 1 lit. a), - art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), - art. 8a ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), b) przewidziane w zatwierdzonych przez Radę Ministrów programach restrukturyzacji poszczególnych sektorów w latach 1998-2002. W poz. I - "Dotacje przedmiotowe": Minister właściwy do spraw transportu przedłoży plany rzeczowe zadań w zakresie usług przewozowych realizowanych w oparciu o ustawowe uprawnienia pasażerów do bezpłatnych i ulgowych przejazdów w transporcie kolejowym. Zakresem dotowania przedmiotowego nie są objęte: przejazdy posłów i senatorów, przejazdy osób, którym jednostki sektora publicznego i samorządowego oraz firmy i instytucje spoza sektora publicznego wykupiły legitymacje i bilety uprawniające do przejazdów bezpłatnych i ulgowych; przejazdy realizowane na podstawie przyznanych przez przewoźnika ulg i zniżek komercyjnych (handlowych); przejazdy pracowników kolejowych i członków ich rodzin przyznane przez zarząd kolei oraz służbowe przejazdy pracowników PKP odbywane na podstawie zezwoleń wydawanych przez pracodawcę (zarząd kolei). W informacji objaśniającej utracone przychody z tytułu stosowania ulg przejazdowych należy przedstawić wartość sprzedanych biletów jednorazowych ze zniżką 50% (z wartością podatku VAT i bez podatku VAT) oraz oszacowaną wartość przychodów utraconych w związku ze świadczeniem usług przewozowych nieodpłatnie (z podatkiem VAT i bez podatku VAT) i metodę ich obliczeń. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania przedłoży plany rzeczowe zadań w zakresie dotacji do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich. Minister właściwy do spraw gospodarki przedłoży plany rzeczowe zadań w zakresie dotacji do zapasów obowiązkowych paliw płynnych. W poz. II - "Dotacje podmiotowe" - należy wyodrębnić przedsiębiorców otrzymujących dotacje i cele przeznaczenia tych dotacji. W odniesieniu do planowanych nowych dotacji dofinansujących przedsiębiorców lub zadania, które w roku ubiegłym nie były objęte dotowaniem z budżetu państwa, należy przedłożyć, wraz ze szczegółowym omówieniem zakresu rzeczowego zadań realizowanych w ramach poszczególnych pozycji dotacji, informacje ze wskazaniem zadań priorytetowych. W zakresie dotacji przewidzianych dla górnictwa węgla kamiennego należy szczegółowo omówić zakres finansowania kosztów: a) likwidacji kopalń oraz usuwania szkód wywołanych reaktywacją starych zrobów, b) restrukturyzacji zatrudnienia, c) deputatów węglowych przysługujących emerytom i rencistom górniczym kopalni całkowicie likwidowanych, d) ekwiwalentów pieniężnych z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, przysługującego emerytom i rencistom górniczym, wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, e) rent wyrównawczych przysługujących od kopalń całkowicie likwidowanych, f) tworzenia nowych miejsc pracy w gminach górniczych, g) monitoringu postępowania oddłużeniowego, zmian stanu zatrudnienia oraz nadzorowania i kontroli wydatkowania środków budżetowych, h) utrzymywania biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy sp. z o.o., i) obsługi dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłat ekwiwalentów pieniężnych z tytułu prawa do bezpłatnego węgla przysługującego emerytom i rencistom górniczym. W zakresie dotacji przewidzianych na dopłaty do ustawowych ulg przejazdowych w krajowych przewozach pasażerskich autobusowych wojewodowie przedstawią szczegółowe informacje dotyczące zapotrzebowania na ww. dopłaty. Dopłatami, podobnie jak w transporcie kolejowym, nie będą objęte: przejazdy posłów i senatorów; przejazdy osób, którym jednostki sektora publicznego i samorządowego oraz firmy i instytucje spoza sektora publicznego wykupiły legitymacje i bilety uprawniające do przejazdów bezpłatnych i ulgowych; przejazdy realizowane na podstawie przyznanych przez przewoźnika ulg i zniżek komercyjnych (handlowych); przejazdy pracowników przewoźnika i członków ich rodzin. W informacji objaśniającej należy również wymienić konkretnych przewoźników, z którymi samorząd województwa spisał umowy na realizację wymienionych przewozów. W informacji objaśniającej utracone przychody z tytułu stosowania ulg przejazdowych należy przedstawić wartość sprzedanych biletów jednorazowych i miesięcznych ze zniżką 50% (z wartością podatku VAT i bez podatku VAT) oraz oszacowaną wartość przychodów utraconych w związku ze świadczeniem usług przewozowych nieodpłatnie (z podatkiem VAT i bez podatku VAT) oraz metodę ich obliczeń. W zakresie dotacji przewidzianych na sfinansowanie kosztów likwidacji nieczynnych linii kolejowych należy przedstawić uzgodniony z właściwym sejmikiem województwa i radą powiatu wykaz odcinków linii kolejowych przewidzianych do likwidacji, z podaniem ich długości. Należy omówić także zakres i terminy robót likwidacyjnych, wraz z oszacowaniem kosztów przewidzianych do realizacji w 2000 r. W zakresie dotacji przewidzianych na sfinansowanie kosztów utrzymania linii kolejowych zaliczonych do linii o państwowym znaczeniu wyłącznie ze względów obronnych, wymienionych w art. 21 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym, należy określić w uzgodnieniu z Ministerstwem Obrony Narodowej zakres i terminy prac utrzymaniowych na poszczególnych odcinkach oraz planowany jednostkowy koszt utrzymania 1 km tych linii i kwotę dotacji. 16. Formularz RZ-10 dotyczy składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłacanych z budżetu państwa za osoby wymienione w art. 25 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116). 17. Formularz RZ-11 wypełniają wyłącznie samorządowe kolegia odwoławcze w szczegółowości określonej w druku. 18. Formularz RZ-12 dysponenci wypełniają w szczegółowości określonej w druku, dla dotacji klasyfikowanych w §§ 01, 03, 88, 89, 92, 94. Dla działu 86 - Opieka społeczna do formularza RZ-12 należy dołączyć informację o liczbie mieszkańców domów pomocy społecznej, przyjętej do wyliczenia wysokości dotacji, ustalonej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 166, poz. 1246). 19. Na formularzu RZ-13 ujmuje się zadania realizowane w ramach programów wieloletnich, o których mowa w art. 80 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. 20. Formularz RZ-14 dotyczy zapotrzebowania na środki z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne dla żołnierzy niezawodowych, funkcjonariuszy służby kandydackiej oraz duchownych. 21. Formularz RZ-15 obejmuje zatrudnienie i uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy w państwowej sferze budżetowej. Formularz sporządzają dysponenci właściwych części budżetowych. 22. Formularz RZ-16 dysponenci wypełniają dla funkcjonariuszy w szczegółowości określonej w druku, dla dotacji klasyfikowanych w §§ 01, 03, 88, 89, 92, 94. Rozdział 3 Planowanie dochodów budżetowych 23. Dochody podatkowe od osób prawnych i fizycznych, dochody z wpłat z zysku przedsiębiorstw państwowych, z wpłat z zysku jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz dochody zagraniczne planuje Ministerstwo Finansów. 24. Dochody z ceł planuje Główny Urząd Ceł. 25. Dywidendy od spółek, w których Skarb Państwa posiada akcje lub udziały, planuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. 26. Wpłaty do budżetu państwa środków finansowych, dokonywane przez zakłady budżetowe, środki specjalne i gospodarstwa pomocnicze, ujmuje się we właściwych działach i rozdziałach oraz zbiorczo dla części na formularzu BD. 27. Dochody realizowane przez jednostki budżetowe ujmuje się we właściwych działach, rozdziałach i zbiorczo dla części na formularzu BD. 28. Do formularza BD, § 77 Różne dochody, należy dołączyć szczegółową specyfikację tytułów i kwot dotyczących tego paragrafu. 29. W projekcie budżetu uwzględnia się zmiany w poziomie dochodów, wynikające z projektowanych zmian ich naliczania (np. ewentualne zmiany stawek celnych, opłat sądowych lub administracyjnych), podając w objaśnieniach szczegółowe uzasadnienie wraz z kalkulacją. 30. W objaśnieniach tekstowych do planowanych dochodów budżetowych z tytułu dywidend z zysku osiągniętego przez spółki, w których Skarb Państwa posiada akcje lub udziały, należy podać: 1) liczbę spółek, w których minister właściwy do spraw Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa, 2) przewidywany do osiągnięcia przez te spółki zysk w 1999 r., 3) wysokość udziałów Skarbu Państwa w kapitale akcyjnym spółek (kapitale zakładowym w spółkach z o.o.), wyrażoną w tysiącach złotych i w procencie kapitału, 4) wysokość dywidendy, jaka zostanie przekazana Skarbowi Państwa w 2000 r. z przewidywanego zysku za 1999 r. Rozdział 4 Planowanie wydatków budżetowych 31. Dysponenci części budżetowych planują wydatki zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału w podziale na poszczególne jednostki i zadania. 32. Formularz BW 1) Dysponenci planują w swoich budżetach dotacje przedmiotowe i podmiotowe dla przedsiębiorców, wynikające z obowiązujących systemów finansowych. 2) Dysponenci nie planują w swoich budżetach dotacji na utrzymanie potencjału produkcyjnego, niezbędnego w okresie zagrożenia wojennego. 3) Wydatki na zadania rzeczowe wynikające z Centralnego Programu Mobilizacji Gospodarki, związane z przygotowaniem w czasie pokoju wybranych elementów infrastruktury kraju do potrzeb obronnych państwa, dysponenci planują w projektach swoich budżetów. 4) Wydatki budżetowe na tworzenie rezerw państwowych i gospodarowanie nimi dysponenci części budżetowych ujmują odpowiednio w swoich projektach budżetu w ramach ustalonego limitu wydatków. 5) Dotacje dla zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i funduszy celowych wykazuje się na formularzu BW, dołączając szczegółową kalkulację wraz z uzasadnieniem i podaniem podstawy prawnej udzielania dotacji. Kalkulacja obejmuje: a) wskaźniki rzeczowe, które są podstawą określenia dotacji, b) stawkę dotacji wraz ze szczegółową kalkulacją. 6) Dotacje celowe na zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie porozumień z organami administracji państwowej (§§ 05, 06, 07, 08, 09, 10) ujmuje się w kol. 5 i 6. 7) Dopłaty kredytowe w poz. 1.8 formularza obejmują następujące rozdziały klasyfikacji budżetowej: 9410, 9411, 9412, 9414 i 9495 w zakresie Funduszu Hipotecznego. 8) Pozycja 5 formularza "Rozliczenia z bankami" nie obejmuje następujących rozdziałów: 9410, 9411, 9412, 9414, 9416, 9491 i 9493. 9) W ramach wydatków planowanych na pokrycie kosztów prywatyzacji nie mogą być ponoszone wydatki na zakupy inwestycyjne, jak również na zakup akcji (udziałów) w spółkach. 10) Wydatki związane z likwidacją przedsiębiorstwa państwowego, prowadzoną na podstawie art. 19 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777) obciążają koszty likwidowanego przedsiębiorstwa państwowego albo środek specjalny pn. Fundusz Mienia Polikwidacyjnego i nie mogą być zaliczone do kosztów prywatyzacji, pokrywanych ze środków budżetowych. 11) Wydatki jednostek sfery budżetowej z tytułu wpłacanych składek na rzecz organizacji międzynarodowych ujmuje się na formularzu BW - zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału. W uzasadnieniu podaje się: a) nazwę organizacji, b) podstawę prawną przynależności, c) kalkulacje składek płaconych w 1999 r. i w 2000 r., w walucie płatności. 12) Wydatki jednostek sfery budżetowej ujmuje się na formularzu BW zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału, z wyszczególnieniem rodzajów jednostek budżetowych oraz zadań budżetowych. Jeśli w rozdziale występują jednostki i zadania lub kilka rodzajów jednostek lub zadań, to wydatki planuje się wówczas dla każdej z tych jednostek i dla każdego zadania odrębnie oraz zbiorczo dla całego rozdziału. 13) Dla działu 01 - Przemysł dane dotyczące dotacji na ogrzewanie warsztatów szkolnych należy ująć w rozdziale 2997 Gospodarstwa pomocnicze, § 47 Dotacje dla jednostek gospodarki pozabudżetowej i funduszy celowych. Objaśnienia do formularza BW powinny zawierać informację o powierzchni warsztatów wykorzystywanej do celów dydaktycznych, na którą udzielana jest dotacja do kosztów ogrzewania. 14) Dla działu 40 - Rolnictwo w budżetach wojewodów dotacje na zadania z zakresu rolnictwa ujmuje się tylko w rozdziałach: 4403 Upowszechnianie doradztwa rolniczego, 4404 Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, 4406 Budowa i utrzymanie urządzeń melioracji wodnych, 4407 Usługi geodezyjne, 4409 Spółki wodne. 15) Dla działu 45 - Leśnictwo, rozdziału 4995 Pozostała działalność należy dołączyć objaśnienia, w których należy podać dla każdego województwa kwotę wydatków zaplanowanych na nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa, powierzchnię lasów objętych nadzorem, wydatki na wykonanie planów urządzania lasów, powierzchnię gruntów prywatnych przeznaczonych do zalesień oraz kwotę wydatków zaplanowanych na zalesienia. 16) W dziale 79 - Oświata i wychowanie - przy planowaniu wydatków z budżetu państwa na dotacje celowe na finansowanie zadań własnych bądź z zakresu administracji rządowej należy uwzględnić również: a) świadczenia dla nauczycieli, wynikające z ustawy - Karta Nauczyciela, przy uwzględnieniu odpowiedniej wysokości wynagrodzenia, określonej w założeniach do projektu budżetu państwa, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do którego relacjonuje się wysokość tych świadczeń, b) dotacje udzielane placówkom niepublicznym prowadzonym przez osoby prawne i fizyczne. 17) W dziale 81 - Szkolnictwo wyższe - przy planowaniu wydatków z budżetu państwa na wszystkie rodzaje stypendiów uwzględnia się odpowiednią wysokość wynagrodzenia, określoną w założeniach do projektu budżetu państwa, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do którego relacjonuje się wysokość stypendium. 18) W dziale 89 - Różna działalność wojewodowie planują w swoich budżetach dotacje dla izb rolniczych - zgodnie z art. 35 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126). 19) Wydatki z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w art. 25 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) dysponenci planują na rok 2000 we właściwych częściach, w dziale 85 - Ochrona zdrowia, rozdziale 8524 Składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz świadczenia dla osób nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, § 40 Różne opłaty i składki, z wyjątkiem wydatków na składki na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 25 ust. 3 i art. 159 ww. ustawy. 20) Wydatki na inwestycje w zakresie: a) zaopatrzenia w wodę i sanitacji wsi ujmuje się w rozdziale 4495 Pozostała działalność, § 86 Dotacje celowe na dofinansowanie własnych zadań inwestycyjnych gmin (związków gmin), b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych ujmuje się w rozdziale 4406 Budowa i utrzymanie urządzeń melioracji wodnych. 21) W ramach wydatków inwestycyjnych ujmowanych na formularzu BW w § 72 Wydatki na finansowanie inwestycji jednostek budżetowych i zakładów budżetowych planowane są: a) dotacje celowe z budżetu na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji państwowych zakładów budżetowych, b) wydatki na zakupy wynikające z programów technicznej modernizacji Sił Zbrojnych, realizowanych przez Ministerstwo Obrony Narodowej, oraz zakupy dla Krajowego Systemu Ratownictwa Gaśniczego, realizowane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, które nie odpowiadają kryteriom określonym w zarządzeniu nr 46 Ministra Finansów z dnia 1 sierpnia 1995 r. w sprawie szczególnych zasad prowadzenia rachunkowości oraz jednolitych planów kont dla państwowych i gminnych jednostek budżetowych i ich gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych i gminnych funduszy celowych oraz gmin i ich związków (Dz. Urz. Ministerstwa Finansów Nr 14, poz. 60), c) inne wydatki na inwestycje, określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 79 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. Wydatki budżetowe na zakupy określone w lit. b), ujmowane w ramach łącznej kwoty wydatków na inwestycje w poz. 4.1. (§ 72) formularza BW, należy dodatkowo wykazać w odrębnej kwocie pod zestawieniem wydatków w tym formularzu. Wydatki na zakupy środków trwałych o charakterze wyposażenia, dokonywane do obiektów innych niż nowo budowane, nie są planowane w ramach wydatków inwestycyjnych, ale w ramach wydatków bieżących. 33. Formularz DPO Na formularzu DPO dysponenci części budżetowych wykazują wydatki budżetu państwa przeznaczone na dofinansowanie działalności bieżącej ustawowo wskazanego podmiotu, zwane dotacjami podmiotowymi. W przypadku gdy z określonych w odrębnych przepisach zasad i trybu udzielania dotacji wynika, że w formularzu nie jest możliwe ujęcie jednostki otrzymującej dotację, należy wówczas wykazać grupę jednostek i łączną kwotę dotacji. 34. Formularz DAF Na formularzu DAF dysponenci części budżetowych wykazują dotacje z budżetu państwa dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa oraz dołączają kalkulację dotyczącą wykazanych kwot dotacji. 35. Formularz BW-S Wydatki wykazane w kol. 5 powinny być zgodne z kwotami na składki na ubezpieczenie zdrowotne, zaplanowanymi w formularzu BW we właściwych częściach, działach, rozdziałach i paragrafach klasyfikacji budżetowej. 36. Formularz BW-PL 1) Wydatki budżetowe placówek zagranicznych ujmuje się na formularzu BW-PL zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału. 2) W formularzu BW-PL kwota w poz. 23 - RAZEM WYDATKI powinna być równa kwocie z poz. 3.7.1 formularza BW - Utrzymanie placówek zagranicznych (§ 45 Różne wydatki). 37. Formularz PZ-1 1) Plan zatrudnienia i wynagrodzeń sporządza się na formularzu PZ-1 zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału, wyodrębniając: a) jednostki i zadania budżetowe, b) zakłady budżetowe, środki specjalne, gospodarstwa pomocnicze i państwowe fundusze celowe, c) szkoły wyższe, d) pracowników cywilnych, e) pracowników służby cywilnej, f) osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, g) pracowników orzecznictwa (sędziów i prokuratorów), h) pracowników orzecznictwa (asesorów i aplikantów), i) urzędników sądów i prokuratur (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), j) kuratorów zawodowych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), k) komorników sądowych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), l) osadzonych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), ł) etatowych członków SKO. 2) W środkach specjalnych zatrudnienie i wynagrodzenia mogą być planowane tylko wówczas, gdy wynika to z ustaw lub przepisów wydanych na ich podstawie. 3) W zakładach budżetowych, środkach specjalnych i gospodarstwach pomocniczych formularze opracowuje się odrębnie dla jednostek samofinansujących wynagrodzenia oraz odrębnie dla jednostek otrzymujących dotacje obejmujące wynagrodzenia, w podziale na formy organizacyjno-prawne jednostek sektora finansów publicznych. 4) Podstawą do planowania wynagrodzeń osobowych na 2000 r. jest miesięczna kwota planowanego przeciętnego wynagrodzenia osobowego i honorariów, wynikających ze stosunku pracy, ze stycznia roku poprzedniego (po ubruttowieniu), bez podwyżek, powiększona o miesięczne kwoty przyznane na podwyżki wynagrodzeń w ciągu roku, pomnożona przez kalkulacyjną liczbę etatów oraz liczbę 12. 5) Przepisu pkt 4 nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059), oraz pracowników Urzędu Regulacji Energetyki. 6) W objaśnieniach do projektu planu zatrudnienia i wynagrodzeń omawia się zmiany planu na rok 1999, podając, na podstawie jakich decyzji dokonano zmian, oraz projekt planu na 2000 r. 7) Wydatki z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników państwowej sfery budżetowej planuje się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 4 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1014). 38. Formularz PZ-2 Plan zatrudnienia i uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy sporządza się na formularzu PZ-2, zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału, wyodrębniając: a) żołnierzy zawodowych i służby nadterminowej, b) funkcjonariuszy. 39. Formularz BW-I 1) Formularz powinien zawierać pełną rzeczową informację o wszystkich inwestycjach (łącznie z inwestycjami wieloletnimi), na których finansowanie planuje się wydatki budżetowe. 2) Klasyfikacja wydatków inwestycyjnych na formularzu BW-I powinna być zgodna z ich klasyfikacją na formularzu BW. 3) Do formularza BW-I dołącza się pisemne uzasadnienie zaplanowanych wydatków; w przypadku finansowania inwestycji środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych należy podać ich wysokość. 40. Formularz IW 1) Zakres inwestycji wieloletnich w 2000 r. ustala się następująco: a) w 2000 r. mogą być kontynuowane, jako inwestycje wieloletnie, z udziałem środków z budżetu państwa, te inwestycje, których termin zakończenia, przyjęty w załączniku nr 6 do ustawy budżetowej na 1999 r. - określony został po roku 1999, b) dla inwestycji, o których mowa w lit. a), które będą kontynuowane z udziałem środków budżetowych lub kredytu bankowego poręczonego, sporządza się imienne informacje na formularzu IW. 2) Klasyfikacja budżetowa podana na formularzu IW powinna być zgodna z klasyfikacją inwestycji i wydatków na formularzu BW-I i BW. 3) Jeśli wartość kosztorysowa nowej inwestycji przekracza kwotę, o której mowa w § 10 rozporządzenia, należy wypełnić formularz IW wraz ze szczegółowym uzasadnieniem podjęcia tej inwestycji. 4) Kopie formularzy IW, o których mowa w pkt 1 lit. b) oraz w pkt 3, wojewodowie przekażą ministrom nadzorującym zadania w zakresie działów, do których zaliczane są poszczególne inwestycje wieloletnie. 5) Przy wypełnianiu formularzy IW należy stosować następujące wskazówki: a) w części A należy pozostawić jedno z określeń, zaliczających inwestora do właściwej kategorii (jednostka lub zakład budżetowy, inna jednostka organizacyjna, przedsiębiorca, jednostka samorządu terytorialnego), skreślając pozostałe; podobnie należy oznaczyć, czy jest to inwestycja kontynuowana czy nowa: bezwzględnie należy wypełnić pozycje: dział i rozdział klasyfikacji budżetowej. b) w częściach B i C nakłady w pkt "a) poniesione w latach 19...-1999..." podaje się łącznie z przewidywanym wykonaniem 1999 r., w tym przewidywane wykonanie 1999 r.; nakłady w pkt "b) planowane na lata 2000-20... - razem" podaje się łącznie z rokiem 2000, w tym w 2000 r. (a w części C - także dalsze lata), c) w części C w rubryce 8 podaje się kredyt poręczony (gwarantowany) przez Radę Ministrów lub ministra właściwego do spraw finansów, d) w części opisowej wniosku należy przedstawić w szczególności uzasadnienie celowości inwestycji oraz potrzeby finansowania jej z udziałem środków budżetowych w wysokości określonej we wniosku ocenić udział własny inwestora w okresie realizacji inwestycji z podaniem źródeł finansowania poza środkami budżetu państwa, charakterystykę efektów i efektywności inwestycji, przewidywane zatrudnienie pracowników, stan przygotowania inwestycji do realizacji i inne istotne informacje dotyczące inwestycji, np. opinię banku o możliwości uzyskania kredytu, przy czym w przypadku decyzji negatywnej należy dołączyć jej uzasadnienie; należy również dołączyć kopię dokumentu, w którym inwestor zobowiązuje się do wniesienia udziałów własnych środków, zgodnie ze wskazaniami formularza IW - część C, rubr. 4, e) jeżeli jako źródło finansowania inwestycji wykazano środki własne w cz. C, rubr. 4 formularza IW, należy do niego załączyć kopię dokumentu potwierdzającego zobowiązanie się inwestora do wniesienia środków, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w wymienionym wniosku. 41. Formularze SW-1 i SW-2 Dysponenci nadzorujący szkoły wyższe dołączają do planu dochodów i wydatków budżetowych dane rzeczowe z zakresu szkolnictwa wyższego na formularzu SW-1 oraz plany finansowe szkół wyższych, opracowane na formularzu SW-2. Formularze SW-1 i SW-2 sporządzane są zbiorczo dla części. Dysponenci części budżetowych nadzorujący państwowe uczelnie medyczne lub państwowe uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, które utworzyły szpital kliniczny (niepubliczny zakład opieki zdrowotnej), działając na podstawie art. 8 ust. 3a ustawy o zakładach opieki zdrowotnej i art. 65a ustawy o szkolnictwie wyższym - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1115) - wypełniają pozycje formularza SW-2 dotyczące działalności klinicznej. 42. Formularz BZS i BZSA Na formularzu BZS ujmuje się dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego oraz na zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie porozumień z organami administracji rządowej, tzn. dotacje sklasyfikowane w §§ 01, 03, 05, 07, 09, 88, 89, 92, 94. Kwoty dotacji w poszczególnych paragrafach klasyfikacji budżetowej dla działów i rozdziałów wykazane w kol. 5 i 10 powinny być zgodne z kwotami wykazanymi na formularzu BW w odpowiednich pozycjach w kol. 5 i 6. Dla działu 86 - Opieka społeczna do formularza BZS należy dołączyć szczegółową kalkulację wyliczonych kwot dotacji w planie na rok 2000 dla poszczególnych zadań realizowanych w ramach działu 86. Formularz BZSA dotyczy funkcjonariuszy. 43. Formularz ZRPiW Środki z budżetu państwa na zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze planuje się z uwzględnieniem przepisów następujących aktów prawnych: a) ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne (Dz. U. Nr 41, poz. 213 i Nr 149, poz. 728, z 1997 r. Nr 73, poz. 458 oraz z 1998 r. Nr 74, poz. 482 i Nr 124, poz. 816). Wydatki na zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze planują dysponenci na formularzu ZRPiW. Wojewodowie opracowują i przekazują plan w układzie zbiorczym. Dysponenci nie uwzględniają w projektach swoich budżetów środków na waloryzację zasiłków rodzinnych, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy wymienionej w lit. a), oraz na podwyżki zasiłków pielęgnacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Przeciętną miesięczną liczbę zasiłków rodzinnych w danym roku ustala się w sposób następujący: oblicza się sumę zasiłków za miesiące od stycznia do grudnia, a następnie otrzymaną liczbę dzieli się przez 12, w sposób analogiczny ustala się przeciętną miesięczną liczbę zasiłków pielęgnacyjnych oraz liczbę rodzin otrzymujących zasiłki rodzinne. Wydatki z budżetu na zasiłki wychowawcze planuje się z uwzględnieniem postanowień ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (Dz. U. Nr 60, poz. 277 i z 1998 r. Nr 25, poz. 131). Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnia w projekcie swojego budżetu środków na waloryzację zasiłków wychowawczych, o której mowa w § 6 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (Dz. U. Nr 60, poz. 277 i z 1998 r. Nr 25, poz. 131). 44. Formularze B-4Z i B-7Z Dysponenci opracowują projekty zbiorczych planów finansowych zakładów budżetowych i środków specjalnych na formularzach B-4Z, a gospodarstw pomocniczych na formularzu B-7Z. Formularze B-4Z i B-7Z sporządza się zbiorczo dla części, działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału grupującego zakłady budżetowe bądź gospodarstwa pomocnicze, czy też środki specjalne. 45. Formularze B-4K i K-IAF Formularze B-4K i K-IAF sporządza się dla poszczególnych jednostek oraz zbiorczo dla części i rozdziału. Formularz B-4K sporządzają instytucje kultury działające na zasadach określonych w art. 32 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Formularz K-IAF sporządzają instytucje kultury działające na zasadach określonych w art. 27-29 wymienionej wyżej ustawy oraz w ustawie z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 22, poz. 127, z 1989 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 89, poz. 517 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych (Dz. U. Nr 9, poz. 67). 46. Formularz PP Formularz PP sporządza minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. W części opisowej do formularza należy wykazać: a) jednostki i branże przewidziane do prywatyzacji pośredniej z zaznaczeniem stopnia zaawansowania prac zapewniających realizację zamierzeń prywatyzacyjnych, b) przychody z prywatyzacji bezpośredniej z tytułu umów dzierżawy i leasingu zawartych do 1999 r. oraz oddzielnie planowanych na rok 2000, c) cele, na które przeznaczone zostaną uzyskane przychody z prywatyzacji. 47. Formularz PFC Projekty planów finansowych państwowych funduszy celowych przedkładają dysponenci wszystkich funduszy, niezależnie do tego, czy w planie przewidziano dotację z budżetu państwa. Projekty te, przed przekazaniem Ministerstwu Finansów, powinny być uzgodnione z ministrami nadzorującymi działalność danego funduszu. Plany sporządza się w układzie memoriałowym. Plany finansowe przedkładane są w formie ustalonej w ustawie budżetowej na 1999 r., z uwzględnieniem zmian wprowadzonych w ustawach powołujących fundusze. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, będący dysponentem Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dochody i wydatki tego Funduszu opracowuje w podziale na wyodrębnione w ramach FUS fundusze, o których mowa w art. 55 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 13 kwietnia 1999 r. sygn. akt K. 36/98. (Dz. U. Nr 34, poz. 320) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zdzisław Czeszejko-Sochacki - przewodniczący, Lech Garlicki - sprawozdawca, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu dnia 13 kwietnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że art. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 108, poz. 683), nadający nowe brzmienie artykułowi 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 18, poz. 74 i Nr 80, poz. 406 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419), poprzez dodanie w tym przepisie zdania: "Ustalone w nim terminy stosuje się bez względu na datę ustania członkostwa", narusza następujące artykuły Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: art. 2, art. 32 ust. 1 i art. 64, orzeka: Art. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 108, poz. 683) w zakresie, w jakim wprowadził on do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 18, poz. 74 i Nr 80, poz. 406 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419) zdanie: "Ustalone w nim terminy stosuje się bez względu na datę ustania członkostwa": 1) jest niezgodny z wynikającą z art. 2 w związku z art. 64 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą ochrony słusznie nabytych praw majątkowych, przez to, że ogranicza on prawo do wypłaty kwot udziałów przeniesionych z funduszu zasobowego w odniesieniu do tych byłych członków spółdzielni, którzy nabyli to prawo przed zmianami statutów spółdzielni dokonanymi na podstawie art. 5 ust. 1 zd. 2 powołanej wyżej ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw; 2) nie jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdzisław Czeszejko-Sochacki Lech Garlicki Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 stycznia 1999 r. o sejmowej komisji śledczej. (Dz. U. Nr 35, poz. 321) Art. 1. 1. Ustawa reguluje tryb działania sejmowej komisji śledczej, zwanej dalej "komisją". 2. Komisję powołuje się do zbadania określonej sprawy. 3. Do komisji stosuje się przepisy regulaminu Sejmu, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. Art. 2. 1. Komisję powołuje Sejm w drodze uchwały bezwzględną większością głosów. 2. W skład komisji może wchodzić do 11 członków. Skład komisji powinien odzwierciedlać reprezentację w Sejmie klubów i kół poselskich mających swoich przedstawicieli w Konwencie Seniorów, odpowiednio do jej liczebności. 3. Uchwała o powołaniu komisji określa zakres jej działania; może ona również określać szczegółowe zasady działania komisji oraz termin złożenia przez nią sprawozdania. Art. 3. 1. Projekt uchwały, o której mowa w art. 2, może być wniesiony przez Prezydium Sejmu, komisję sejmową lub co najmniej 15 posłów. 2. Do projektu dołącza się uzasadnienie wskazujące potrzebę i cel powołania komisji. Art. 4. Poseł nie może wchodzić w skład komisji, jeżeli: 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio, 2) brał albo bierze udział, występując w jakiejkolwiek roli procesowej, w sprawie przed organem władzy publicznej w sytuacji, o której mowa w art. 8 ust. 1, 3) istnieje, inna niż wymienione w pkt 1 i 2, okoliczność, która mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. Art. 5. 1. Wyłączenie ze składu komisji, o którym mowa w art. 4, może nastąpić na wniosek posła lub osoby wezwanej przez komisję w celu złożenia zeznań. 2. Po rozpatrzeniu wniosku komisja decyduje, w drodze uchwały, o wyłączeniu posła; w głosowaniu nie bierze udziału poseł, którego dotyczy wyłączenie. Jeżeli wnioski dotyczą takiej liczby członków komisji, że uniemożliwia to przeprowadzenie głosowania, uchwałę w sprawie wyłączenia podejmuje Prezydium Sejmu. 3. Jeżeli poselski wniosek o wyłączenie dotyczy posła kandydującego do komisji, o skreśleniu go z listy kandydatów decyduje, w drodze uchwały, Prezydium Sejmu. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, Sejm dokonuje wyboru uzupełniającego. 5. Jeżeli niemożliwe jest uzupełnienie składu komisji, przepis art. 20 stosuje się odpowiednio. Art. 6. Jeżeli w trakcie postępowania prowadzonego przez komisję zostanie ujawniona okoliczność, która mogłaby wywołać wątpliwości co do bezstronności członka komisji przy wykonywaniu czynności przesłuchania osoby wezwanej przez komisję, ulega on wyłączeniu z tej czynności na wniosek osoby wezwanej lub członka komisji; przepis art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 7. 1. Komisja jest związana zakresem przedmiotowym określonym w uchwale o jej powołaniu. 2. Z uprawnień wynikających z przepisów ustawy komisja korzysta tylko w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia sprawy będącej przedmiotem jej działania oraz w taki sposób, aby nie naruszyć dóbr osobistych osób trzecich. Art. 8. 1. Prowadzenie postępowania lub jego prawomocne zakończenie przez inny organ władzy publicznej nie wyłącza możliwości prowadzenia postępowania przed komisją. 2. Przedmiotem działania komisji nie może być ocena zgodności z prawem orzeczeń sądowych. 3. Komisja, za zgodą Marszałka Sejmu, może zawiesić swoją działalność do czasu zakończenia określonego etapu lub całości postępowania toczącego się przed innym organem władzy publicznej. 4. Postępowanie prowadzone przez komisję może zostać zawieszone w szczególności wtedy, gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że materiał zebrany w postępowaniu przed innym organem władzy publicznej lub podjęte przez ten organ rozstrzygnięcie mogłyby być przydatne do wszechstronnego zbadania sprawy przez komisję. Art. 9. Komisja badająca sprawę nie jest związana wynikami postępowania, opiniami lub wnioskami innych komisji sejmowych. Art. 10. 1. Pracami komisji kieruje jej prezydium. 2. Na zewnątrz komisję reprezentuje oraz działa w jej imieniu przewodniczący komisji lub, z jego upoważnienia, zastępca przewodniczącego. 3. W sprawach, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i 3, art. 14 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1, przewodniczący komisji działa na podstawie uchwały komisji. Art. 11. 1. Każda osoba wezwana przez komisję ma obowiązek stawić się przed nią i złożyć zeznanie. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, może ustanowić pełnomocnika. 3. Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, do czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące wzywania i przesłuchiwania świadków oraz ustanowienia pełnomocnika. Art. 12. 1. W przypadku gdy osoba, o której mowa w art. 11 ust. 1, bez usprawiedliwienia nie stawi się na wezwanie komisji, bez zezwolenia komisji wydali się z miejsca czynności przed jej zakończeniem albo bezpodstawnie uchyli się od złożenia zeznań lub złożenia przyrzeczenia, komisja może zwrócić się do Sądu Okręgowego w Warszawie z wnioskiem o zastosowanie kary porządkowej. 2. Do postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, oraz wykonania orzeczonej kary porządkowej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 3. Komisji przysługuje zażalenie na odmowę zastosowania kary porządkowej. Art. 13. Na terenie Sejmu czynności związane z zastosowaniem kary porządkowej wykonuje, na polecenie sądu, Straż Marszałkowska. Art. 14. 1. Organy władzy publicznej oraz organy innych osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, na żądanie komisji, składają pisemne wyjaśnienia lub przedstawiają dokumenty będące w ich dyspozycji albo akta każdej sprawy przez nie prowadzonej. 2. Komisja może zapoznawać się z dokumentami lub aktami, badając sprawę na miejscu. 3. Na wniosek sądu lub prokuratora komisja udostępnia tym organom zebrane przez siebie materiały, jeżeli pozostają one w związku z toczącym się postępowaniem karnym; komisja, za zgodą Marszałka Sejmu, może udostępnić zebrane materiały, jeżeli uzna to za konieczne dla dobra postępowania prowadzonego przez inne organy władzy publicznej. Art. 15. 1. Komisja może zwrócić się do Prokuratora Generalnego o przeprowadzenie określonych czynności. 2. Przewodniczący lub upoważniony przez niego członek komisji może brać udział w czynnościach, o których mowa w ust. 1. 3. Prokurator Generalny wykonuje czynności, o których mowa w ust. 1, w oparciu o przepisy Kodeksu postępowania karnego oraz ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125). Art. 16. Czynności określone w art. 11 ust. 1, art. 14 i art. 15 ust. 1 przeprowadza się z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej. Art. 17. 1. Osobom wzywanym przez komisję przysługuje, na ich wniosek, zwrot uzasadnionych wydatków, jakie poniosły w związku z udziałem w posiedzeniu komisji, w tym z tytułu utraty zarobków; osoby te poucza się o prawie do złożenia wniosku. Suma zwrotu nie może przekraczać jednak trzykrotności najniższego wynagrodzenia pracowników określonego na podstawie Kodeksu pracy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się najpóźniej z upływem trzeciego dnia od dnia zakończenia posiedzenia komisji lub od dnia, w którym miało się ono odbyć. Niezłożenie wniosku w terminie powoduje utratę prawa do zwrotu wydatków. 3. Jeżeli niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 2, zaistniało bez winy osoby wzywanej, może ona najpóźniej z upływem siódmego dnia od dnia ustania przyczyny uchybienia złożyć wniosek o przywrócenie terminu. 4. O zwrocie wydatków oraz o przywróceniu terminu decyduje przewodniczący komisji, a w przypadku gdy zakończyła ona swoją działalność - Marszałek Sejmu. 5. Wydatki, o których mowa w ust. 1, pokrywane są przez Kancelarię Sejmu. Art. 18. 1. Jeżeli komisja w trakcie postępowania uznała, że dokonane przez nią ustalenia uzasadniają postawienie osobom, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3-7 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz. U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172 i z 1996 r. Nr 73, poz. 350), zarzutu popełnienia przez nie w sposób zawiniony, w zakresie swojego urzędowania lub w związku z zajmowanym stanowiskiem, czynu naruszającego Konstytucję lub ustawę, występuje z wstępnym wnioskiem o pociągnięcie tych osób do odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu. 2. O wystąpieniu z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, komisja postanawia większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy liczby jej członków. Art. 19. 1. Komisja przekazuje Marszałkowi Sejmu sprawozdanie ze swojej działalności. 2. Marszałek Sejmu zarządza drukowanie i doręczenie posłom sprawozdania. 3. Jeżeli w sprawozdaniu lub jego części znajdują się wiadomości stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, Marszałek Sejmu określa tryb jego udostępniania posłom oraz sposób rozpatrywania go przez Sejm. Art. 20. 1. W przypadku gdy komisja nie zakończyła swojej działalności przed końcem kadencji Sejmu, który ją powołał, postępowanie przez nią prowadzone ulega zamknięciu z dniem zakończenia kadencji. 2. Postępowania lub czynności zlecone albo wnioskowane przez komisję, o których mowa w art. 12-15, kończą się z dniem zakończenia działalności komisji. Art. 21. 1. Jeżeli komisja przekazała Marszałkowi Sejmu sprawozdanie ze swojej działalności, a Sejm nie rozpatrzył go do końca kadencji, to może ono zostać rozpatrzone przez Sejm następnej kadencji. 2. W przypadku określonym w ust. 1 Marszałek Sejmu rozpatrującego sprawozdanie, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu i Konwentu Seniorów, wskazuje posła sprawozdawcę. Art. 22. W ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz. U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172 i z 1996 r. Nr 73, poz. 350) w art. 6: a) w ust. 2 skreśla się pkt 2, b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Wstępny wniosek o pociągnięcie do odpowiedzialności osób, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3-7, może być złożony do Marszałka Sejmu również przez komisję śledczą powołaną na podstawie art. 111 Konstytucji." Art. 23. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad i trybu postępowania przy składaniu wniosków w sprawach tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia powiatów oraz określenia ich granic. (Dz. U. Nr 35, poz. 322) Na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady i tryb postępowania przy składaniu przez podmioty określone w § 2, zwane dalej "wnioskodawcami", wniosków w sprawach tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia powiatów: 1) w trybie określonym w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014), zwanej dalej "ustawą", 2) w przypadku gdy tworzenie, łączenie, podział i znoszenie powiatów jest związane ze zmianą granic województw - w trybie określonym w art. 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656). 2. Wzór wniosku stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Wnioski, o których mowa w § 1 ust. 1, mogą być składane przez radę gminy lub radę powiatu, których dotyczy proponowana zmiana, a w przypadku wniosków, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2 - także przez sejmik województwa, którego dotyczy proponowana zmiana. § 3. 1. Wnioskodawcy składają wnioski ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej za pośrednictwem wojewody właściwego terytorialnie dla powiatu, którego wniosek dotyczy. 2. W przypadku, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, wnioski składa się za pośrednictwem wojewody właściwego terytorialnie ze względu na siedzibę wnioskodawcy. § 4. 1. Wnioski składa się w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku kalendarzowego. 2. Wnioski są rozpatrywane w ciągu roku od dnia złożenia wniosku, nie później jednak niż do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok budżetowy, w którym ma nastąpić proponowana zmiana. § 5. Właściwy wojewoda, po otrzymaniu wniosku, przekazuje go wraz z opinią, a także opinią zainteresowanego wojewody, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 322) WZÓR WNIOSKU W SPRAWIE TWORZENIA, ŁĄCZENIA, PODZIAŁU I ZNOSZENIA POWIATÓW ORAZ OKREŚLANIA ICH GRANIC*) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 35, poz. 323) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. A: a) lp. 93 otrzymuje brzmienie: "93Atossa - tabl. powl. 0,004 g - 10 szt.75,4286,21100,00" b) dodaje się lp. 108-110 w brzmieniu: "108Amlozek - tabl. 0,01 g - 30 szt.17,7120,2423,48 109Amlozek - tabl. 0,005 g - 30 szt.11,6313,2915,94 110Atropinum sulfuricum - krople do oczu 1% - 5 ml1,401,602,24" 2) pod lit. C: a) lp. 67 otrzymuje brzmienie: "67Cropoz N - aerosol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkę - 30 ml16,3318,6721,66" b) dodaje się lp. 75 i 76 w brzmieniu: "75Captopril - tabl. 0,05 g - 40 szt.6,006,868,81 76Carbachol - krople do oczu 3% - 2 × 5 ml3,003,434,80" 3) pod lit. D lp. 31 otrzymuje brzmienie: "31Diabezidum - tabl. 0,08 g - 60 szt.18,5021,1524,52" 4) pod lit. E dodaje się lp. 27-29 w brzmieniu: "27Enapress - tabl. 0,005 g - 20 szt.1,301,492,08 28Enapress - tabl. 0,01 g - 20 szt.2,102,403,36 29Enapress - tabl. 0,02 g - 20 szt.3,804,345,78" 5) pod lit. G: a) lp. 10 otrzymuje brzmienie: "10Gentamicin 0,3% - maść do oczu - 3 g1,501,712,40" b) dodaje się lp. 42 w brzmieniu: "42Gentamicin 0,3% - krople do oczu - 5 ml1,151,311,80" 6) pod lit. I dodaje się lp. 31 w brzmieniu: "31Ifapidin - tabl. powl. 0,25 g - 20 szt.20,8923,8827,70" 7) pod lit. L dodaje się lp. 36-38 w brzmieniu: "36Lipancrea - kaps. dojelit. 16000 j. lipazy - 30 szt.13,3015,2018,00 37Lipancrea - kaps. dojelit. 16000 j. lipazy - 60 szt.26,0029,7234,48 38Luminalum - czopek 0,015 g - 10 szt.2,002,293,21" 8) pod lit. M: a) lp. 17 otrzymuje brzmienie: "17Methyldopa - tabl. 0,25 g - 50 szt.8,509,7211,70" b) dodaje się lp. 69-71 w brzmieniu: "69Metindol - tabl. powl. 0,025 g - 30 szt.0,540,620,86 70Mianserin - tabl. powl. 10 mg - 30 szt.7,608,6910,60 71Mianserin - tabl. powl. 10 mg - 90 szt.22,0025,1529,20" 9) pod lit. O lp. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2Oflodinex - tabl. powl. 0,1 g - 10 szt.5,396,168,00 3Oflodinex - tabl. powl. 0,2 g - 10 szt.11,6613,3316,00" 10) pod lit. P: a) lp. 69 otrzymuje brzmienie: "69Polprazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.37,1742,4949,28" b) dodaje się lp. 109-113 w brzmieniu: "109Pilocarpinum hydrochloricum 2% - krople do oczu - 2 × 5 ml5,005,727,44 110Pilocarpinum hydrochloricum 2% - krople do oczu - 5 ml3,003,434,80 111Polcrom 2% - krople do oczu - 2 × 5 ml4,505,146,70 112Polcrom 2% - krople do oczu - 5 ml3,003,434,80 113Prostavasin 20 - inj. 20 mcg - 10 amp.581,71664,89771,26" 11) pod lit. R: a) lp. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1Ranigast - tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.1,772,022,83 2Ranigast - tabl. powl. 0,15 g - 60 szt.5,706,518,46" b) lp. 8 otrzymuje brzmienie: "8Relanium - inj. 0,01 g/2ml - 1 amp.0,500,570,80" 12) pod lit. S: a) lp. 49 otrzymuje brzmienie: "49Sumamed forte - syrop 0,2 g/5 ml - 20 ml28,7232,8338,08" b) dodaje się lp. 61-64 w brzmieniu: "61Salbutamol - tabl. 0,002 g - 30 szt.0,901,031,44 62Spironolacton 25 - tabl. 0,025 g - 20 szt.2,502,864,00 63Spironolacton 25 - tabl. 0,025 g - 60 szt.6,757,729,68 64Spironolacton 25 - tabl. 0,025 g - 100 szt.11,2512,8615,44" 13) pod lit. T dodaje się lp. 43-47 w brzmieniu: "43Theospirex retard - tabl. powl. o przedł. dział. 0,15 g - 50 szt.6,106,978,92 44Tropicamidum - krople do oczu 0,5% - 2 × 5 ml4,004,576,01 45Tropicamidum - krople do oczu 0,5% - 5 ml2,502,864,00 46Tropicamidum - krople do oczu 1% - 2 × 5 ml5,826,658,60 47Tropicamidum - krople do oczu 1% - 5 ml3,604,115,55" § 1. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie zasad i trybu wypłacania z funduszu operacyjnego Inspekcji Celnej odszkodowania w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy funkcjonariuszom Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 35, poz. 324) Na podstawie art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej] (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Odszkodowanie określone w rozporządzeniu wypłaca się osobie, która w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy funkcjonariuszom Inspekcji Celnej w wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 oraz w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886), poniosła uszczerbek na zdrowiu lub szkodę w mieniu, zwanej dalej "osobą poszkodowaną". 2. Jeżeli wskutek zdarzenia, które nastąpiło w okolicznościach wymienionych w ust. 1, zwanego dalej "wypadkiem", osoba poszkodowana zmarła, odszkodowanie wypłaca się osobom, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2 oraz § 6 ust. 2 - zwanym dalej "osobami uprawnionymi". 3. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli utrata życia, uszczerbek na zdrowiu lub szkoda w mieniu osoby poszkodowanej nastąpiły z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa osoby poszkodowanej. § 2. 1. Osobie poszkodowanej, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, wypłaca się jednorazowe odszkodowanie pieniężne. 2. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy. 3. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. 4. Proporcjonalnie zwiększone odszkodowanie wypłaca się osobie poszkodowanej, jeżeli uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10% w ciągu trzech lat od dnia, w którym nastąpił wypadek. § 3. 1. Jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku, jednorazowe odszkodowanie pieniężne wypłaca się następującym osobom uprawnionym: 1) małżonkowi, z którym do dnia śmierci osoba poszkodowana pozostawała w ustawowej wspólności majątkowej, lub uprawnionemu do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu lub ugody sądowej, 2) dzieciom własnym i przysposobionym oraz pasierbom, wnukom i rodzeństwu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118), 3) rodzicom, osobom przysposabiającym, macosze, ojczymowi lub osobom będącym w faktycznym pożyciu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej prowadzili z nią wspólne gospodarstwo domowe lub jeżeli osoba ta przyczyniała się w znacznym stopniu do ich utrzymania albo jeżeli zostało ustalone wyrokiem sądowym lub ugodą sądową prawo do świadczeń alimentacyjnych z jej strony. 2. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się również byłemu małżonkowi osoby poszkodowanej, jeżeli do chwili jej śmierci był on uprawniony do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu. 3. Jeżeli osoba poszkodowana, po otrzymaniu z tytułu wypadku odszkodowania, zmarła, osobom uprawnionym wypłaca się jednorazowe odszkodowanie pieniężne, jeżeli byłoby ono wyższe niż odszkodowanie wypłacone osobie zmarłej. W takim przypadku odszkodowanie stanowi różnicę między kwotami tych odszkodowań i jest wypłacane w odpowiednich częściach osobom uprawnionym. 4. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się, jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku, nie później jednak niż w ciągu trzech lat od dnia, w którym nastąpił wypadek. § 4. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne, o którym mowa w § 2 i 3, dla osób poszkodowanych oraz osób uprawnionych wypłaca się w wysokości określonej w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach jednorazowe odszkodowanie pieniężne może być również wypłacone: 1) członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku innemu niż osoby uprawnione wymienione w § 3 ust. 1 i 2 - w wysokości określonej w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, 2) osobie poszkodowanej albo osobie uprawnionej - wyższe niż określone w przepisach, o których mowa w pkt 1. § 6. 1. Osobie poszkodowanej, która poniosła szkodę w mieniu, wypłaca się odszkodowanie pieniężne. 2. Jeżeli osoba poszkodowana utraciła życie, a jednocześnie wystąpiła szkoda w jej mieniu, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się osobom powołanym do spadku po osobie poszkodowanej zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. § 7. 1. Postępowanie w sprawach wypłaty odszkodowania wszczyna się z urzędu lub na wniosek osoby poszkodowanej albo osoby uprawnionej. 2. Organem właściwym jest Generalny Inspektor Celny. § 8. 1. W postępowaniu w sprawie wypłaty jednorazowego odszkodowania pieniężnego stosuje się odpowiednio przepisy o odszkodowaniach przysługujących w związku ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. 2. O stopniu i charakterze uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej orzekają komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Komisje lekarskie, o których mowa w ust. 2, ustalają również związek pomiędzy śmiercią osoby poszkodowanej a wypadkiem. § 9. 1. W postępowaniu w sprawie wypłaty odszkodowania za szkody poniesione w mieniu właściwy organ przeprowadza postępowanie wyjaśniające. 2. W toku postępowania, o którym mowa w ust. 1, ustala się: 1) czas i miejsce zdarzenia, w którego wyniku wyrządzona została szkoda, 2) przedmiot szkody, 3) istnienie związku przyczynowego pomiędzy udzieleniem pomocy organom Inspekcji Celnej przez osobę poszkodowaną a powstaniem szkody w mieniu, 4) wysokość szkody poniesionej przez osobę poszkodowaną, 5) okoliczności towarzyszące powstaniu szkody. 3. W toku ustaleń, o których mowa w ust. 2, organ prowadzący postępowanie może dokonywać oględzin, korzystać z protokołów, raportów i notatek służbowych oraz innych dokumentów sporządzonych w związku z udzieleniem pomocy przez osobę poszkodowaną w okolicznościach, o których mowa w § 1 ust. 1. W razie potrzeby przesłuchuje się osobę poszkodowaną, świadków lub zasięga opinii biegłych. 4. Z przebiegu postępowania wyjaśniającego sporządza się protokół, który powinien zawierać: 1) imię i nazwisko osoby przeprowadzającej postępowanie oraz imię, nazwisko i adres osoby poszkodowanej, 2) treść ustaleń, o których mowa w ust. 2, 3) wyjaśnienia złożone przez osobę poszkodowaną w toku postępowania, 4) imiona i nazwiska przesłuchanych świadków oraz treść ich zeznań, 5) treść opinii biegłych. 5. Przed wydaniem decyzji osobę poszkodowaną lub osoby uprawnione zapoznaje się z materiałami zebranymi w postępowaniu wyjaśniającym i wyznacza się termin do wniesienia przez te osoby uwag i wniosków. 6. Po rozpatrzeniu uwag osób, o których mowa w ust. 5, jeżeli zostały zgłoszone w wyznaczonym terminie, wydaje się decyzję w sprawie wypłaty odszkodowania. 7. W przypadku, o którym mowa w § 6 ust. 2, decyzję o przyznaniu lub odmowie wypłaty odszkodowania wydaje się po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po osobie poszkodowanej. § 10. Do postępowania w sprawach wypłaty odszkodowania, w zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. § 11. Odszkodowania przewidziane w rozporządzeniu oraz koszty z tym związane są pokrywane z funduszu operacyjnego wyodrębnionego w części budżetu państwa dotyczącej Generalnego Inspektoratu Celnego. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad działania i trybu powoływania Rzecznika Ubezpieczonych. (Dz. U. Nr 35, poz. 325) Na podstawie art. 90b ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad działania i trybu powoływania Rzecznika Ubezpieczonych (Dz. U. Nr 149, poz. 727) w § 10 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) organów statutowych krajowych organizacji konsumenckich wchodzących w skład Rady Ubezpieczonych,"; 2) po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) Rady Ubezpieczonych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad i terminów przekazywania z budżetu państwa środków na finansowanie oświetlenia dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą, oraz na finansowanie oświetlenia dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach powiatu. (Dz. U. Nr 35, poz. 326) Na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Gmina, która poniosła wydatki na sfinansowanie oświetlenia dróg publicznych, dla których nie jest zarządcą, oraz miasto na prawach powiatu, które poniosło wydatki na sfinansowanie oświetlenia dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych, uzyskują zwrot tych wydatków od wojewody. 2. Przez drogi publiczne, dla których gmina nie jest zarządcą, rozumie się drogi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126). § 2. 1. Zwrot wydatków poniesionych na zakup energii elektrycznej dostarczonej do punktów świetlnych następuje na podstawie uwierzytelnionych kopii: 1) rachunku (faktury) wystawionego przez dostawcę energii elektrycznej, stwierdzającego jej sprzedaż, 2) dowodu uiszczonej należności. 2. Wymaganymi dokumentami do zwrotu wydatków związanych z utrzymaniem punktów świetlnych w należytym stanie technicznym są uwierzytelnione kopie: 1) rachunku (faktury) wystawionego przez konserwatora sieci i punktów świetlnych, stwierdzającego wykonanie usługi, 2) dowodu uiszczonej należności, 3) protokołu postępowania o zamówienie publiczne, w razie gdy usługa konserwacji nie jest świadczona przez dostawcę energii elektrycznej. 3. Zwrot wydatków związanych z budową nowych punktów świetlnych następuje po przedłożeniu uwierzytelnionych kopii: 1) protokołu postępowania o zamówienie publiczne, 2) rachunku (faktury) wystawionego przez wykonawcę budowy, 3) dowodu uiszczonej należności. § 3. 1. W przypadku gdy uwierzytelnione kopie rachunków, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i § 2 ust. 2 pkt 1, obejmują również należności związane z oświetleniem dróg gminnych, wówczas zwrot wydatków w części odnoszącej się do oświetlenia dróg, dla których gmina nie jest zarządcą, oraz dróg krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach powiatu następuje na podstawie proporcji określonych w ust. 2 i 3. 2. W odniesieniu do pobranej energii elektrycznej proporcje, o których mowa w ust. 1, ustala się biorąc pod uwagę sumę mocy zainstalowanych urządzeń oświetleniowych przy drogach, dla których gmina nie jest zarządcą, oraz przy drogach krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach w stosunku do sumy mocy wszystkich urządzeń oświetleniowych, którą obejmuje rachunek. 3. W odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem punktów świetlnych proporcje, o których mowa w ust. 1, ustala się biorąc pod uwagę ilość punktów świetlnych zlokalizowanych w pasie dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą, oraz dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach powiatu w stosunku do ilości wszystkich punktów świetlnych, którą obejmuje rachunek. § 4. Zwrot wydatków, o których mowa w § 1 ust. 1, będzie realizowany w następujących terminach: 1) 14 dni od dnia przedłożenia dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2, 2) 3 miesięcy od dnia przedłożenia dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 3. § 5. 1. Zwrot wydatków, o których mowa w § 2 ust. 3, w danym roku budżetowym uwarunkowany jest przedstawieniem wojewodzie przez gminy oraz miasta na prawach powiatu, w terminie do dnia 30 czerwca roku poprzedniego, informacji o zamiarze budowy nowych punktów świetlnych, zawierającej ich lokalizację, termin realizacji oraz planowany koszt budowy. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy zwrotu wydatków, o których mowa w § 2 ust. 3, poniesionych w 1999 r. § 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie zasad i terminów przekazywania środków na finansowanie oświetlenia dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą (Dz. U. Nr 143, poz. 922). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 kwietnia 1999 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia prowizyjnego, pobieranego przez Bank Gospodarstwa Krajowego z tytułu przyznania w 1999 r. premii termomodernizacyjnej. (Dz. U. Nr 35, poz. 327) Na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: § 1. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego, pobieranego przez Bank Gospodarstwa Krajowego z tytułu przyznania w 1999 r. premii termomodernizacyjnej, wynosi 0,5% kwoty przyznanej premii. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 grudnia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości. (Dz. U. Nr 35, poz. 328) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 31 marca 1999 r. (poz. 328) PLAN ROZWOJU KAMIENNOGÓRSKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ MAŁEJ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I. Wstęp Plan rozwoju Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości określa cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne, służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze została ustanowiona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 903 i z 1998 r. Nr 121, poz. 788), wydanym na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Strefę utworzono w regionie cechującym się wysokim poziomem bezrobocia, o zróżnicowanej strukturze przemysłu (przemysł lekki, elektromaszynowy, farmaceutyczny, materiałów budowlanych, papierniczy, nawozów fosforowych, meblarski). W wyniku transformacji gospodarczej większość dużych przedsiębiorstw państwowych została zlikwidowana, generując znaczną liczbę bezrobotnych. Stworzenie odpowiedniej liczby nowych miejsc pracy dla tych ludzi wymaga zastosowania silnych bodźców proinwestycyjnych. W ramach obecnie obowiązujących przepisów szczególnie korzystne warunki inwestowania oferuje specjalna strefa ekonomiczna. Utworzenie strefy pozwoli również na pełniejsze wykorzystanie potencjalnych możliwości regionu, takich jak: dogodne położenie wynikające z układu komunikacyjnego, bliskość granicy z Republiką Czeską i Republiką Federalną Niemiec oraz wyjątkowo rozbudowane szkolnictwo przygotowujące młodzież do różnych zawodów. Działania zarządzającego strefą będą polegać na zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności gruntów, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniu przetargów lub rokowań, udzielaniu inwestorom zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy, wykonywaniu bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców strefy oraz ustalaniu zakresu tej kontroli. W Specjalnej Strefie Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze będą preferowane małe i średnie przedsiębiorstwa. Rozwój strefy, a tym samym zakres działań zarządzającego w sferze infrastruktury, będzie uzależniony w głównej mierze od napływu inwestorów, profilu i wielkości produkcji, zapotrzebowania na media oraz czynników wynikających m.in. z wzajemnych porozumień. Nakłady związane z budową zakładów oraz infrastruktury wewnętrznej poniosą sami inwestorzy, natomiast koszty rozwoju infrastruktury doprowadzającej media do granic strefy poniosą zarządzający, dysponenci mediów oraz gminy. Inwestorzy mają do dyspozycji duże zasoby wykwalifikowanej siły roboczej. Rozwinięty system szkolnictwa zawodowego daje możliwość zdobycia kwalifikacji odpowiadających potrzebom inwestorów. Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą, szybko będą tworzyć nowe miejsca pracy i wykorzystywać naturalne zasoby regionu. II. Cele ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej Celem utworzenia strefy jest rozwój gospodarczy regionu, który bez zastosowania specjalnych bodźców ekonomicznych nie zdoła zlikwidować niekorzystnych skutków transformacji gospodarczej, dokonanej w Polsce w latach 1989-1993. 1. Cele strategiczne: - zmniejszenie bezrobocia w regionie poprzez utworzenie na terenie strefy oraz w jej otoczeniu nowych miejsc pracy, - ukształtowanie nowego ośrodka przemysłowego o zróżnicowanym profilu produkcyjnym, zdolnego wykorzystać różnorodne kwalifikacje pracowników, - zagospodarowanie nieczynnych obiektów po zlikwidowanych zakładach przemysłowych, - rozwój nowych małych i średnich przedsiębiorstw, wykorzystujących szeroko rozwinięte szkolnictwo zawodowe w regionie, - tworzenie właściwej infrastruktury dla zapewnienia warunków do generowania innowacji, - transfer nowych technologii do nowo utworzonych podmiotów gospodarczych. 2. Działania: - promocja strefy w kraju i za granicą, - rozwój branż wykorzystujących mocne strony regionu (takich jak przemysł lekki, meblarski, maszynowy, tworzyw sztucznych, materiałów budowlanych, elektromaszynowy), - preferowanie działalności rozwijającej kooperację z podmiotami działającymi w regionie poza strefą oraz pomoc w tworzeniu i promowaniu przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne technologie, - różnicowanie działalności gospodarczej na terenie strefy, - stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko naturalne. III. Środki techniczne Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze, o ogólnej powierzchni 226,42 ha, składa się z dwóch obszarów: - Kamienna Góra o powierzchni 119,44 ha, - Nowogrodziec o powierzchni 106,98 ha. Obszar Kamienna Góra Na terenie obszaru Kamienna Góra wyróżniamy dwa kompleksy: Kamienna Góra I - teren po zlikwidowanych zakładach przemysłowych o powierzchni 9,2 ha, zabudowany budynkami i budowlami o powierzchni użytkowej 56 075 m2. Obiekty te wymagają remontu, a część z nich wyburzenia. Niektóre obiekty znajdują się pod nadzorem konserwatorskim. Kamienna Góra II - teren nie zabudowany, o powierzchni 110,24 ha, położony w północno-zachodniej części miasta. Obszar Nowogrodziec Obszar Nowogrodziec to grunty nie zabudowane, położone w północno-zachodniej części gminy Nowogrodziec, w obrębie Wykroty. Struktura własności Lp. NowogrodziecKamienna GóraRazem 1Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze SA106,98 ha32,30 ha139,28 ha 2Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa-60,44 ha60,44 ha 3Skarb Państwa-26,70 ha26,70 ha Razem106,98 ha119,44 ha226,42 ha 1. Infrastruktura techniczna 1.1. Obszar Kamienna Góra 1.1.1. Kompleks Kamienna Góra I Poniższe informacje, określające dostępność infrastruktury technicznej w strefie, dotyczą obu kompleksów wchodzących w skład obszaru Kamienna Góra, z tym że kompleks I, usytuowany na terenach po zlikwidowanych przedsiębiorstwach produkcyjnych, może być udostępniany inwestorom już w chwili obecnej, na bazie istniejącej infrastruktury, natomiast kompleks II wymaga dodatkowych nakładów w tym zakresie. Woda Dostawy wody realizowane są z ujęcia w Janiszowie oraz Betlejem. Dyspozycyjne zasoby wody wynoszą 550 m3/h, po rozbudowie ujęć mogą wynieść 660 m3/h, a obecny pobór 330 m3/h. Obydwa ujęcia są połączone z miastem magistralami o średnicy: 500 mm i 250 mm. Lokalizacja zbiornika wyrównawczego pozwala na grawitacyjną dostawę wody do strefy. Istnieje możliwość poboru wód powierzchniowych w ilości około 100 m3/h do celów przemysłowych, z przepływającej przez miasto rzeki Bóbr. Ścieki Zdolność oczyszczania ścieków przez nowo wybudowaną mechaniczno-biologiczną oczyszczalnię wynosi 821 m3/h. Aktualne wykorzystanie szacowane jest na 584 m3/h, a zatem rezerwa wynosi 237 m3/h. Sieć kolektorów obejmująca całe miasto pracuje w systemie grawitacyjnym. W większości są to nowe kolektory, a więc w dobrym stanie technicznym, wykorzystane w 50%. Energia elektryczna Dyspozycyjna rezerwa mocy istniejących linii 110 kV, rozdzielni i stacji transformatorowych wynosi 42 MW, co zapewnia odpowiednie dostawy energii elektrycznej w pierwszej fazie zapełniania strefy. Przy niewielkich nakładach zasoby wolnych mocy można zwiększyć do 58 MW. Energia pochodzi w Elektrowni TUROSZÓW i po zniesieniu cen stałych będzie stosunkowo tania. Ciepło Obsługująca miasto elektrociepłownia, o mocy cieplnej 90 MW, wykorzystywana jest obecnie w 50%. Produkuje ona również parę technologiczną, która może być przesyłana do strefy. Inwestorom strefy można postawić do dyspozycji ok. 45 MW mocy cieplnej, co w pełni zaspokaja przewidywane potrzeby. Gaz Istniejące magistrale wysokiego ciśnienia posiadają rezerwę 9,5 mln m3 gazu rocznie, co w pełni zaspokoi przewidywane zapotrzebowanie inwestorów strefy. Telekomunikacja Świadczeniem usług telekomunikacyjnych na terenie miasta Kamienna Góra zajmują się Telekomunikacja Polska S.A. oraz Dialog S.A., które zaspokajają wszystkie potrzeby w tym zakresie. Miasto obsługuje sieć światłowodowa z Jeleniej Góry i Wałbrzycha z rezerwą przepustowości 100 Mb. Teren strefy objęty jest zasięgiem telefonii komórkowej Era GSM i Centertel. Drogi Przez miasto Kamienna Góra przebiegają: - droga krajowa nr 371 - Bolków-Kamienna Góra-Lubawka (przejście graniczne), która swój początek bierze przy zbiegu dróg krajowych nr 3 - relacji Szczecin-Jakuszyce (przejście graniczne) oraz nr 5 do Wrocławia. Droga krajowa nr 371 jest w trakcie modernizacji, finansowanej ze środków PHARE na odcinku Kamienna Góra-Lubawka i Bolków-Kamienna Góra. Dla usprawnienia ruchu na południe Europy należałoby wybudować obwodnicę Kamiennej Góry, jednak z uwagi na brak środków jej realizacja nie jest możliwa, - droga wojewódzka nr 367 łączy miasto Kamienna Góra z Wałbrzychem, a przez Jelenią Górę drogami wojewódzkimi nr 297 i 356 - z przejściem granicznym w Jędrzychowicach koło Zgorzelca, - przewiduje się budowę autostrady A-3 wraz z nowym przejściem granicznym. Kolej Kamienna Góra leży przy szlaku kolejowym, biegnącym z Lubawki (granica państwa) przez Marciszów do Jeleniej Góry i Wrocławia. Teren strefy będzie obsługiwany przez stację w Kamiennej Górze. 1.1.2. Kompleks Kamienna Góra II Woda Dostawy wody będą realizowane z wodociągu o średnicy 150 mm, sąsiadującego z granicą kompleksu. Konieczne będzie ułożenie na terenie kompleksu sieci rozdzielczej o łącznej długości 7,3 km. Ścieki Kolektor kanalizacji sanitarnej zlokalizowany jest w pobliżu torów kolejowych przylegających do kompleksu. Odbiór ścieków wymaga budowy 7,5 km kanalizacji sanitarnej. Energia elektryczna W bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu znajduje się główny punkt zasilania (GPZ) 110/20 kV, o rezerwie mocy 10 MW. Zapewnienie niezbędnych dostaw energii elektrycznej wymaga wybudowania 3-4 stacji transformatorowych oraz linii średnich napięć o długości 9,2 km. Ciepło W pobliżu strefy przebiega sieć ciepłownicza, zasilana z miejskiej elektrociepłowni. Dostawy ciepła do poszczególnych obiektów strefy mogą być realizowane po wybudowaniu rozdzielczej sieci cieplnej. Gaz Dostawy gazu w ilości 500 m3/h mogą być realizowane z gazociągu średniego ciśnienia, zlokalizowanego przy torach kolejowych w pobliżu strefy. Dostawy większej ilości gazu wymagają wykonania stacji redukcyjnej w rejonie przejazdu kolejowego na ulicy Jeleniogórskiej oraz ułożenia gazociągów średniego ciśnienia o długości 7,4 km. Telekomunikacja Obecnie trwają prace doprowadzające sieć telekomunikacyjną do terenu kompleksu, co zapewni pełne pokrycie potrzeb inwestorów w tym zakresie. Drogi Dostęp do kompleksu możliwy jest przez ulice: Jedwabną, Towarową i Jesionową. Dla odpowiedniego skomunikowania kompleksu należy wybudować 6,8 km dróg wewnętrznych oraz zmodernizować nawierzchnie ulic Jedwabnej i Towarowej. Kolej Opisywany teren przylega do towarowo-osobowej stacji kolejowej w Kamiennej Górze, wyposażonej w niezbędne urządzenia przeładunkowe. 1.2. Obszar Nowogrodziec Woda Dostawy wody będą realizowane ze stacji uzdatniania o wydajności 2900 m3/dobę. Od stacji do miejscowości Wykroty biegnie wodociąg o przekroju 225 mm, od którego odchodzi w kierunku zachodnim odgałęzienie o średnicy 110 mm, przebiegające przez teren strefy. Wodę do celów przemysłowych można pozyskać z nieczynnego obecnie ujęcia, położonego w miejscowości Godzieszów, oddalonego od obszaru Nowogrodziec o 1,5 km. Dostawa wody do poszczególnych obiektów wymagać będzie wykonania 7,9 km rozdzielczej sieci wodociągowej. Ścieki Odbiór ścieków wymaga ułożenia 7 km rozdzielczej sieci kanalizacyjnej i oddania do użytku oczyszczalni budowanej w ramach programu skanalizowania gminy. Energia elektryczna Przez teren obszaru biegnie w kierunku północ-południe napowietrzna linia energetyczna 220 kV. W odległości 1 km od granicy strefy, od strony północno-wschodniej, biegnie napowietrzna linia energetyczna 110 kV. Obszar Nowogrodziec będzie zasilany z oddalonego o 3 km od granicy strefy GPZ w Czerwonej Wodzie, gdzie rezerwa mocy wynosi 13 MW, a po rozbudowie - 25 MW. Dostawy energii będą wymagać również zainstalowania linii kablowych 20 kV o długości 3 km oraz budowy dwóch stacji transformatorowych. Energia cieplna Ani na terenie obszaru, ani w jego pobliżu nie ma źródeł energii cieplnej. Ze względu na koszty nie przewiduje się budowy centralnej ciepłowni. Gaz Przez tereny strefy przebiegają dwa gazociągi wysokiego ciśnienia o średnicy 200 i 300 mm. Wybudowanie stacji redukcyjnej średniego ciśnienia o wydajności 5000 m3/h gazu oraz wykonanie 5,8 km sieci gazowej rozprowadzającej zapewni niezbędną ilość gazu. Koszty wykonania sieci zostaną poniesione głównie przez inwestorów. Telekomunikacja W bezpośrednim sąsiedztwie strefy znajduje się wyprowadzenie z kabla telekomunikacyjnego relacji Bolesławiec-Zgorzelec, które umożliwia przyłączenie wystarczającej ilości numerów. Drogi Teren strefy przylega do: - drogi krajowej nr 4 (Zgorzelec-Bolesławiec-Wrocław), która łączy teren obszaru z odległym o 20 km towarowo-osobowym przejściem granicznym w Jędrzychowicach koło Zgorzelca, - drogi wojewódzkiej nr 296 (Lubań-Żagań) prowadzącej do autostrady A-12 Olszyna (przejście graniczne)-Wrocław. W odległości 300 m od granic strefy, na planowanej autostradzie A-4 (Jędrzychowice-Wrocław-wschodnia granica kraju), projektowany jest węzeł zjazdowo-wjazdowy Godzieszów. Na terenie obszaru konieczne będzie wykonanie ok. 7 km dróg wewnętrznych. Kolej W odległości ok. 3 km od granic strefy, w ciągu zelektryfikowanej linii kolejowej Jelenia Góra-Lubań-Węgliniec, która łączy się linią kolejową Wrocław-Zgorzelec (kolejowe przejście graniczne), znajduje się stacja towarowo-osobowa Gierałtów-Wykroty z rampą przeładunkową. IV. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 1. Warunki prawno-organizacyjne 1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym Specjalną Strefą Ekonomiczną Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości S.A. z siedzibą w Kamiennej Górze. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności przez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie rokowań lub przetargów, 3) ustanawianie na rzecz inwestorów prawa własności, dzierżawy i innych form władania nieruchomościami, 4) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności gospodarczej. 1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej, wykonywanie bieżącej kontroli działalności podmiotów gospodarczych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze oraz ustalania zakresu tej kontroli. Minister Gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego cofa i ogranicza zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie inwestorów, którzy uzyskują zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań, zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki. 2. Warunki prawno-ekonomiczne 2.1. Ulgi i preferencje Zakres zwolnień podatkowych i preferencji dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w strefie określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia kamiennogórskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 903 i z 1998 r. Nr 121, poz. 788). Strefa została ustanowiona na 20 lat. W okresie 10 lat od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w strefie istnieje możliwość zwolnienia dochodu od podatku dochodowego w wysokości równowartości poniesionych wydatków inwestycyjnych. Określony rozporządzeniem poziom inwestycji uprawniających do całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego wynosi 400 tys. EURO, z tym że korzystanie z takiej ulgi uzależnione jest od spełnienia warunków zezwolenia, które niejednokrotnie przewyższają progowe wielkości. Zwolnienie dochodu z podatku dochodowego może także nastąpić z tytułu zatrudnienia, przy czym za każdych 10 pracowników przysługuje 25% zwolnienia. Po okresie 10 lat przedsiębiorca ma prawo do 50% zwolnień od dochodu. Przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zezwolenia, ale nie ma prawa do zwolnień od podatku dochodowego, może: - podwyższać stawki amortyzacji środków trwałych, służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 4,0, - zaliczyć w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych. Podmioty działające w strefie na podstawie zezwolenia są zwolnione z podatku od nieruchomości. Rozporządzenie Rady Ministrów o ustanowieniu Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości wymienia również rodzaje działalności gospodarczej nie wymagające zezwolenia, np. świadczenie różnorodnych usług niematerialnych, jednak bez możliwości korzystania z wyżej wymienionych ulg i preferencji. 2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępność infrastruktury warunkuje rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury na nie uzbrojonych terenach strefy, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Ponadto zarządzający podejmie następujące działania: - nawiąże kontakty z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń, np. z miejscowym urzędem pracy, - będzie koordynował nabór pracowników i działalność szkoleniową dla inwestorów. 2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmie: - współpracę z instytucjami biznesowymi w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, - współpracę z władzami Sejmiku Województwa Dolnośląskiego, powiatu kamiennogórskiego, powiatu bolesławieckiego, miasta Kamienna Góra, miasta i gminy Nowogrodziec, przedsiębiorstwami i innymi instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwoju mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), - współpracę z instytucjami społecznymi i politycznymi, a także ośrodkami kształtowania opinii społecznej całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. V. Strategia rozwoju strefy 1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: - preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy i generujących znaczną liczbę miejsc pracy, - oparcie strategii gospodarczej na średnich i małych przedsiębiorstwach, - pozyskiwanie inwestorów nastawionych na lokalne powiązania kooperacyjne, które doprowadzą do tworzenia miejsc pracy również poza strefą, - lokowanie na terenie strefy zakładów nieuciążliwych dla środowiska. Założenia te wynikają między innymi z misji i celów zawartych w "Strategii rozwoju województwa jeleniogórskiego". 2. Założenia szczegółowe Zakłada się, że na działalność prowadzoną na podstawie zezwolenia przeznaczony zostanie obszar 175 ha, pozostałe 51 ha będą wykorzystane na funkcje pomocnicze. W celu osiągnięcia efektów powołania Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości w Kamiennej Górze będzie preferowana działalność produkcyjna w następujących dziedzinach: - przemysł włókienniczy i tekstylny - wykwalifikowana kadra pracownicza, wywodząca się ze zlikwidowanych przedsiębiorstw tej branży, długoletnia tradycja przemysłowa, - przemysł obuwniczy - dostępność siły roboczej po upadku zakładów obuwniczych "Karkonosze", - przemysł drzewny i meblarski - tradycja przemysłowa, wykwalifikowana kadra, - przemysł elektromaszynowy i elektroniczny - konieczność wprowadzania nowych gałęzi przemysłu, oferujących pracę absolwentom szkół o tym profilu, - przemysł materiałów budowlanych - dostępność surowca i chłonny rynek zbytu, - przetwórstwo tworzyw sztucznych - interesująca branża dla małych i średnich przedsiębiorstw, będących z założenia podstawą rozwoju strefy, - przetwórstwo rolno-spożywcze - szansa zatrudnienia dla osób zbędnych w gospodarstwach rolnych, rozszerzenie rynku zbytu dla lokalnych płodów rolnych, co pozwoli na zwiększenie produkcji rolnej w regionie. 3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie zasługują następujące kierunki rozwoju usług: - usługi transportowe, - usługi celne, - usługi finansowe, - usługi doradcze. Zarządzający będzie prowadzić aktywną politykę na rzecz rozwoju wyżej wymienionych usług oraz gromadzić wszelkie informacje z tego zakresu, w celu zapewnienia jak najlepszych warunków funkcjonowania podmiotom prowadzącym działalność w strefie. 4. Pozyskiwanie inwestorów 4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów W celu pozyskania inwestorów przewiduje się następujące działania zarządzającego: - intensywną promocję w kraju i za granicą, poprzez udział w konferencjach międzynarodowych, publikacje w czasopismach specjalistycznych i prasie o zasięgu ogólnokrajowym, - współpracę z izbami przemysłowo-handlowymi w wybranych krajach, - promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm krajowych i zagranicznych. - systematyczną analizę rynku, w celu określenia zainteresowania inwestorów określonymi branżami przemysłowymi, - współpracę w zakresie promocji strefy z agencjami rządowymi i pozarządowymi, - współpracę z samorządem wojewódzkim, powiatowym i gminnym. Zakłada się pozyskiwanie następujących kategorii inwestorów: - tworzących nowe przedsiębiorstwa w drodze inwestycji bezpośrednich, - wykorzystujących majątek strefy, zwłaszcza istniejące obiekty, oraz zatrudniających znaczną liczbę pracowników, - prowadzących działalność w preferowanych branżach, - firm usługowych, działających bez zezwolenia, na rzecz obsługi przedsiębiorców strefy. 4.2. Udostępnianie majątku Udostępnienie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i będzie poprzedzone: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty z punktu widzenia strefy, - udzieleniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 5. Rozwój środków technicznych Środki techniczne, w postaci budynków i infrastruktury, dostępne na obszarze strefy, są niewystarczające dla osiągnięcia jednego z głównych celów jej powołania, jakim jest utworzenie odpowiedniej liczby nowych miejsc pracy. W związku z tym konieczne jest wznoszenie przez inwestorów nowych budynków lub adaptacja już istniejących oraz budowa infrastruktury technicznej. 5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i jakość infrastruktury to jeden z kluczowych czynników rozwoju strefy. Stworzenie warunków odpowiadających potrzebom inwestorów wymaga budowy, rozbudowy lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Zakres i czas realizacji poszczególnych jej elementów będzie zależny od ilości i rodzaju inwestycji realizowanych na terenie strefy. Istniejące rezerwy mediów są wystarczające dla potrzeb planowanego rozwoju strefy, natomiast udostępnienie ich potencjalnym inwestorom wymaga doprowadzenia sieci infrastruktury technicznej do granic strefy, wybudowania związanych z nimi urządzeń technicznych i ułożenia sieci rozprowadzającej. Kompleks I w obszarze Kamienna Góra jest już w chwili obecnej w pełni przygotowany na przyjęcie inwestorów, natomiast na terenie kompleksu Kamienna Góra II oraz w obszarze Nowogrodziec konieczna jest budowa następujących elementów infrastruktury: - dróg wewnętrznych, - stacji transformatorowych i ułożenia linii kablowych, - stacji redukcyjnych i sieci gazowej, - sieci wodociągowej, - sieci kanalizacji sanitarnej i burzowej, - sieci telekomunikacyjnej. Koszty budowy infrastruktury technicznej (mln zł) Wod.-kan.GazEnergia elektrycznaDrogiRoboty ziem./bud.Projektowanie 10%Rezerwa 10%Razem Nowogrodziec3,122,902,207,490,001,571,7319,01 Kamienna Góra4,803,702,609,745,002,582,8431,27 Razem7,926,604,8017,235,004,164,5750,28 Istotnym elementem infrastruktury dla kompleksu Kamienna Góra II jest planowana obwodnica miasta Kamienna Góra, wkomponowana w ciąg drogi krajowej nr 371, która stworzy dogodne połączenie dróg wewnętrznych strefy z zewnętrznym układem komunikacyjnym. Inwestycja będzie realizowana przez Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych, Oddział Zachodni we Wrocławiu. W związku z tym, że aktualne możliwości finansowe zarządzającego nie pozwalają na rozpoczęcie wszystkich koniecznych inwestycji, podjęte zostaną starania o finansowanie lub współfinansowanie przedsięwzięć u gestorów poszczególnych mediów oraz władz samorządowych. Te ostatnie zobowiązały się, już na etapie tworzenia strefy, do współfinansowania infrastruktury. Negocjacje będą prowadzone: - w zakresie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej z gminami Kamienna Góra i Nowogrodziec, - w zakresie sieci energetycznych z Zakładem Energetycznym S.A. w Jeleniej Górze, - w zakresie sieci gazowej z Zakładem Gazowniczym w Zgorzelcu, - w zakresie telekomunikacji ze spółkami Telekomunikacja Polska S.A. i Dialog S.A. 5.2. Siedziba zarządzającego Siedziba zarządzającego będzie się mieścić w Kamiennej Górze, w budynku biurowym położonym na terenie strefy, przy ulicy Papieża Jana Pawła II 11a. Budynek jest w dobrym stanie technicznym i nie wymaga remontu, a jedynie prac modernizacyjnych. Standard i powierzchnia umożliwia wynajmowanie pomieszczeń biurowych firmom działającym na terenie strefy. 6. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej określone są przez stopę bezrobocia, która w rejonie Kamiennej Góry i Nowogrodźca wynosi ok. 19%. Źródłem zasobów kadrowych są także absolwenci szkół ponadpodstawowych i działających w regionie wyższych uczelni. Bezrobotni, przygotowani do pracy zawodowej, są głównie osobami poprzednio pracującymi w: - przemyśle włókienniczym i tekstylnym, - przemyśle obuwniczym, - przemyśle drzewnym i meblarskim, - przemyśle elektromaszynowym i elektronicznym, - przemyśle materiałów budowlanych, - przetwórstwie tworzyw sztucznych, - przetwórstwie rolno-spożywczym. Miejscowe szkoły ponadpodstawowe kształcą ok. 900 absolwentów rocznie w dziedzinie informatyki, ekonomii, handlu, mechaniki, stolarstwa, krawiectwa, ślusarstwa itp. Kadrę kierowniczą zasilą głównie absolwenci jeleniogórskich filii Politechniki, Akademii Ekonomicznej i Uniwersytetu Wrocławskiego. Przygotowanie zawodowe bezrobotnych oraz dobrze rozwinięte szkolnictwo są czynnikami sprzyjającymi napływowi inwestorów, a więc korzystnym, z punktu widzenia rozwoju strefy. 7. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - zarządzającego, - inwestorów, - dysponentów mediów. 7.1. Nakłady zarządzającego Koszty utrzymania majątku będącego własnością Specjalnej Strefy Ekonomicznej będzie ponosić sam zarządzający. Koszty te, w miarę udostępniania majątku inwestorom, będą sukcesywnie malały. Przychody uzyskiwane z tytułu dzierżawy bądź sprzedaży majątku spółki przeznaczone zostaną na inwestycje infrastrukturalne i bieżącą działalność zarządzającego. Koszty związane z opracowaniem miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz innej niezbędnej dokumentacji, w tym geodezyjnej, wyniosą ok. 1 mln zł. Nakłady na wykonanie infrastruktury wewnętrznej oraz budowę dróg i zewnętrzne doprowadzenie mediów - wody, gazu, energii elektrycznej, odprowadzenie ścieków szacuje się na 50 mln zł. Wysokość środków przeznaczonych na promocję i marketing będzie wynikiem możliwości finansowych zarządzającego. Szacuje się, że w pierwszych pięciu latach funkcjonowania strefy nakłady te powinny być znaczne i wynosić 1 mln zł rocznie. Koszty remontu i wyposażenia siedziby zarządzającego szacuje się na 300 tys. zł. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki, szacowane w latach 1999-2004 na około 1,5 mln zł rocznie. W latach następnych ulegną zmniejszeniu. Szczegółowe prognozy kosztów i przychodów będą sporządzane w ramach okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 7.2. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy podejmujący działalność w strefie będą ponosić nakłady na zakup gruntów, budowę i wyposażenie zakładów produkcyjnych. Poniosą również koszty rozbudowy infrastruktury, głównie w zakresie budowy przyłączy lokalnych. Szczegółowe prognozy kosztów i przychodów będą sporządzane w ramach okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego i uzależnione m.in. od tempa uruchamianych przedsięwzięć gospodarczych w strefie. 8. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy można podzielić na 4 etapy: EtapOkresGłówne cele etapu I1998-2000- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych, umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej, - wyłonienie pierwszych inwestorów i udzielenie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie II2001-2006- realizacja inwestycji infrastrukturalnych, - przyjmowanie inwestorów do strefy, - bieżąca działalność gospodarcza spółki, - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej, - monitorowanie działalności gospodarczej na terenie strefy III2007-2012- osiągnięcie docelowego poziomu rozwoju gospodarczego i zatrudnienia, IV2013-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych, obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy 9. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Opracowanie regulaminu strefyI kw. 1999 r. 2Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieI kw. 1999 r. 3Przejęcie majątkuI kw. 1999 r. 4Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacjiI kw. 1999 r. 5Uaktualnienie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennegoIII kw. 1999 r. 6Opracowanie planu budowy infrastruktury technicznejIV kw. 1999 r. 7Udzielenie pierwszych zezwoleń na działanie w strefieI kw. 1999 r. 8Rozpoczęcie modernizacji i budowy nowej infrastrukturyI kw. 1999 r. Zarządzający przedkłada Ministrowi Gospodarki roczne sprawozdania z przebiegu realizacji planu rozwoju strefy oraz wnioski dotyczące dalszych działań. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, w zakresie których tworzy się zapasy obowiązkowe. (Dz. U. Nr 35, poz. 329) Na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 29 września 1997 r. w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, w zakresie których tworzy się zapasy obowiązkowe (Dz. U. Nr 125, poz. 803), w § 1 pkt 2 po lit. b) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) ropa naftowa 02312709 00 2710 00" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia sposobu tworzenia, ustalania ilości i jakości utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz zasad i sposobu ich interwencyjnego wykorzystywania, a także sposobu prowadzenia działalności kontrolnej w zakresie tworzenia i gospodarowania zapasami obowiązkowymi paliw ciekłych. (Dz. U. Nr 35, poz. 330) Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 29 września 1997 r. w sprawie określenia sposobu tworzenia, ustalania ilości i jakości utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz zasad i sposobu ich interwencyjnego wykorzystywania, a także sposobu prowadzenia działalności kontrolnej w zakresie tworzenia i gospodarowania zapasami obowiązkowymi paliw ciekłych (Dz. U. Nr 125, poz. 802) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W każdym kolejnym roku wymagany poziom zapasów obowiązkowych wzrasta o dwa procent, przy czym za podstawę do wyliczeń przyjmuje się wielkość produkcji i przywozu z zagranicy paliw ciekłych z roku poprzedniego.", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Tworzenie zapasów odbywa się przez systematyczne gromadzenie paliw ciekłych, przy czym należy zgromadzić w każdym miesiącu 1/12 wymaganego stanu zapasów obowiązkowych na dany rok, określonego przez Ministra Gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W 1999 r. podmioty tworzące zapasy obowiązkowe powinny na dzień 31 grudnia 1999 r. osiągnąć wymagany stan zapasów obowiązkowych, o którym mowa w ust. 4."; 2) w § 3 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Dopuszcza się możliwość zamiennego tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych wymienionych w § 1 pkt 1 lit. a) i b) rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 września 1997 r. w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, w zakresie których tworzy się zapasy obowiązkowe (Dz. U. Nr 125, poz. 803 i z 1999 r. Nr 35, poz. 329)."; 3) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu: "§ 5a. Podmiot zobowiązany do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych może zaprzestać dalszego ich tworzenia w razie zmniejszenia w roku poprzednim produkcji i importu paliw ciekłych poniżej poziomu określonego w ustawie, o której mowa w § 1 ust. 1." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 6 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego. (Dz. U. Nr 35, poz. 331) Na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 8 lutego 1996 r. w sprawie ogólnych warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego (Dz. U. Nr 20, poz. 93 i z 1997 r. Nr 39, poz. 238) w § 4 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: "7. Od dnia uruchomienia punktów styku z sieciami operatorów międzystrefowych operator publicznej telefonicznej sieci strefowej jest zobowiązany zapewnić swoim abonentom możliwość dokonywania wyboru operatora międzystrefowego za pomocą numeru dostępu do sieci operatora świadczącego usługi międzystrefowe (NDSMS), stanowiącego ciąg cyfr o postaci 10XX wybieranych każdorazowo przed numerem krajowym abonenta. 8. Jeżeli abonent nie skorzysta z możliwości, o której mowa w ust. 7, operator publicznej telefonicznej sieci strefowej kieruje takie połączenie międzystrefowe do realizacji w publicznej telefonicznej sieci międzystrefowej operatora, z którym zawarł w tym zakresie umowę, przy czym abonent, przed korzystaniem z tych usług, powinien zostać poinformowany o warunkach i cenach ich świadczenia." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie kosztów postępowania dyscyplinarnego. (Dz. U. Nr 35, poz. 332) Na podstawie art. 110 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób ustalania przez przełożonych dyscyplinarnych wysokości kosztów postępowania dyscyplinarnego. § 2. Wysokość kosztów postępowania dyscyplinarnego ustala się według faktycznie poniesionych wydatków, chyba że przepisy rozporządzenia ustalają ich wysokość w postaci ryczałtu lub stawek urzędowych. § 3. Przy ustalaniu wysokości i sposobu obliczania ryczałtów za doręczenie wezwań i innych pism oraz za sprowadzenie obwinionego i za przechowywanie przedmiotów w postępowaniu dyscyplinarnym mają odpowiednio zastosowanie przepisy o obliczaniu wydatków w postępowaniu karnym. § 4. Koszty badań lekarskich, dokonanych dla celów dowodowych w postępowaniu dyscyplinarnym, ustala się według stawek przewidzianych dla osób nieuprawnionych do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej. § 5. Do obliczania wysokości należności świadków, biegłych i tłumaczy w postępowaniu dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy o należnościach świadków, biegłych i tłumaczy w postępowaniu sądowym. § 6. Koszty związane z przejazdami rzecznika dyscyplinarnego i innych osób z powodu czynności postępowania dyscyplinarnego oblicza się według przepisów w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju lub poza granicami kraju. § 7. 1. W celu ustalenia wysokości kosztów postępowania dyscyplinarnego prowadzi się ewidencję wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu dyscyplinarnym, zwaną dalej "ewidencją". 2. Ewidencję prowadzi rzecznik dyscyplinarny. 3. W przypadku nieuzupełniania materiału dowodowego w postępowaniu odwoławczym przez rzecznika dyscyplinarnego, ewidencję prowadzi osoba wyznaczona przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego. 4. Wzór ewidencji stanowi załącznik do rozporządzenia. § 8. Przełożony dyscyplinarny określa koszty postępowania dyscyplinarnego w danej instancji na podstawie: 1) sumy wydatków ustalonej w ewidencji, 2) udokumentowanych wydatków poniesionych przez obwinionego, gdy podlegają one zwrotowi, przedstawionych do dnia wydania orzeczenia. § 9. Przepisy rozporządzenia stosuje się również w postępowaniach dyscyplinarnych prowadzonych w stosunku do żołnierzy podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 marca 1999 r. Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie dokumentowania postępowania dyscyplinarnego. (Dz. U. Nr 35, poz. 333) Na podstawie art. 107 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób dokumentowania postępowania dyscyplinarnego, 2) sposób i czas przechowywania dokumentacji postępowania dyscyplinarnego, 3) sposób oraz szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji kar i środków dyscyplinarnych. § 2. Przepisy ustawy powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083). § 3. W celu dokumentowania czynności postępowania dyscyplinarnego zakłada się i prowadzi akta sprawy, zwane dalej "aktami". § 4. 1. Akta obejmują materiały zgromadzone w toku postępowania dyscyplinarnego, w tym: 1) wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, 2) wydane przez przełożonego dyscyplinarnego: a) rozkazy lub decyzje albo wyciągi z tych dokumentów, b) postanowienia, c) orzeczenia, 3) zebrane w toku postępowania dyscyplinarnego: a) materiały dowodowe, w szczególności protokoły i opinie, b) notatki służbowe, c) inne dokumenty, 4) orzeczenia sądu wojskowego wydane w postępowaniu dyscyplinarnym. 2. Dokumentacja postępowania odwoławczego stanowi część akt postępowania dyscyplinarnego. § 5. 1. Akta rejestruje się w kancelarii jednostki organizacyjnej podporządkowanej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej albo w przedsiębiorstwie państwowym, dla którego Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, określonych w odrębnych przepisach, zwanych dalej "jednostką organizacyjną", w "Księdze ewidencji spraw dyscyplinarnych", zwanej dalej "księgą", stosując oznaczenia: 1) "DP" - dla postępowania dyscyplinarnego w pierwszej instancji, 2) "DO" - dla postępowania odwoławczego. 2. Wzór księgi stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 6. 1. Aktom nadaje się, na podstawie księgi, kolejny numer składający się z: 1) oznaczenia literowego, o którym mowa w § 5 ust. 1, 2) liczby oznaczającej pozycję w księdze, 3) poprzedzonej kreską ukośną liczby oznaczającej rocznik księgi. 2. Materiały, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. b) i c) oraz pkt 3, oznacza się numerem akt. § 7. 1. Materiały, o których mowa w § 4 ust. 1, gromadzi się w porządku chronologicznym, zgodnie z tokiem dokonywanych czynności, numerując kolejno poszczególne karty akt. 2. Na początku akt zamieszcza się wykaz materiałów zawartych w danych aktach, wymieniając kolejno ich pozycję, datę wpływu lub sporządzenia, treść oraz numer karty akt. § 8. 1. Czynności postępowania dyscyplinarnego dokumentuje się za pomocą: 1) notatki służbowej w związku z przyjęciem ustnego zawiadomienia o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) zawiadomienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i pouczenia o przysługujących prawach, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia, 3) postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia, 4) protokołu przesłuchania żołnierza objętego postępowaniem dyscyplinarnym (obwinionego), którego wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, 5) protokołu przesłuchania świadka (pokrzywdzonego, biegłego), którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia, 6) protokołu zapoznania obwinionego z całością materiałów sprawy, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia, 7) protokołu raportu dyscyplinarnego, którego wzór stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia, 8) sprawozdania rzecznika dyscyplinarnego z zakończonego postępowania wyjaśniającego, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia, 9) wniosku rzecznika dyscyplinarnego po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, którego wzór stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia, 10) orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego, którego wzór stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia, 11) orzeczenia wyższego przełożonego dyscyplinarnego, którego wzór stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia. 2. Wzór ewidencji wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu dyscyplinarnym w danej instancji określają odrębne przepisy. § 9. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego akta przechowuje przełożony dyscyplinarny. 2. Akta przechowuje się w kancelarii jednostki organizacyjnej, w której zostało wydane orzeczenie w pierwszej instancji, przez okres jednego roku od daty uprawomocnienia się orzeczenia. 3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, przekazuje się do archiwum wojskowego akta postępowania dyscyplinarnego: 1) prowadzonego w stosunku do żołnierza zasadniczej służby wojskowej, absolwenta szkoły wyższej odbywającego przeszkolenie wojskowe lub żołnierza rezerwy odbywającego ćwiczenia wojskowe - na przechowanie przez okres 5 lat, 2) prowadzonego w stosunku do innego żołnierza - na przechowanie przez okres 10 lat. 4. Księgę przechowuje się w kancelarii jednostki organizacyjnej przez okres 15 lat. § 10. 1. Przełożony dyscyplinarny prowadzi ewidencję kar i środków dyscyplinarnych żołnierza za pomocą kart kary dyscyplinarnej i środków dyscyplinarnych żołnierza, zwanych dalej "kartami". 2. W karcie umieszcza się dane dotyczące kary dyscyplinarnej wymierzonej lub środka dyscyplinarnego zastosowanego w jednym orzeczeniu. 3. Wzór karty stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia. § 11. Kartę: 1) przechowuje się do czasu zatarcia ukarania, 2) niszczy się w dniu zatarcia ukarania, 3) przekazuje się właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu, jeżeli żołnierz - ze względów służbowych lub wskutek ukarania karą dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe - został przeniesiony do innej jednostki organizacyjnej, innego pododdziału lub innej komórki organizacyjnej, a także przeniesiony do rezerwy kadrowej lub dyspozycji organu wojskowego. § 12. W jednostkach organizacyjnych, w których żołnierze pełnią czynną służbę wojskową, prowadzi się statystykę wymierzonych kar dyscyplinarnych i zastosowanych środków dyscyplinarnych w danym roku kalendarzowym. § 13. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do żołnierzy podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 1999 r. (poz. 333) Załącznik nr 1 KSIĘGA EWIDENCJI SPRAW DYSCYPLINARNYCH Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 NOTATKA SŁUŻBOWA Ilustracja Załącznik nr 3 ZAWIADOMIENIE O WSZCZĘCIU POSTĘPOWANIA DYSCYPLINARNEGO I POUCZENIE O PRZYSŁUGUJĄCYCH PRAWACH Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 POSTANOWIENIE O ODMOWIE WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA DYSCYPLINARNEGO Ilustracja Załącznik nr 5 PROTOKÓŁ PRZESŁUCHANIA ŻOŁNIERZA OBJĘTEGO POSTĘPOWANIEM DYSCYPLINARNYM Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 PROTOKÓŁ PRZESŁUCHANIA ŚWIADKA (POKRZYWDZONEGO, BIEGŁEGO)* Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 PROTOKÓŁ ZAPOZNANIA OBWINIONEGO Z CAŁOŚCIĄ MATERIAŁÓW SPRAWY Ilustracja Załącznik nr 8 PROTOKÓŁ RAPORTU DYSCYPLINARNEGO Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 SPRAWOZDANIE RZECZNIKA DYSCYPLINARNEGO Z ZAKOŃCZONEGO POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 10 WNIOSEK RZECZNIKA DYSCYPLINARNEGO PO ZAKOŃCZENIU POSTĘPOWANIA WYJAŚNIAJĄCEGO Ilustracja Załącznik nr 11 ORZECZENIE Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 ORZECZENIE Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 13 KARTA KARY DYSCYPLINARNEJ I ŚRODKÓW DYSCYPLINARNYCH ŻOŁNIERZA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej. (Dz. U. Nr 35, poz. 334) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. Nr 80, poz. 375, z 1997 r. Nr 31, poz. 182 i z 1998 r. Nr 45, poz. 281), wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule rozporządzenia po wyrazach "administracji rządowej" dodaje się wyrazy "oraz w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej"; 2) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pracowników: 1) nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych działających na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zakładanych i prowadzonych przez: a) ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, b) ministra właściwego do spraw kultury, c) ministra właściwego do spraw sprawiedliwości, 2) zatrudnionych w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej, zwanym dalej "Biurem". 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o szkole bez bliższego określenia, rozumie się przez to: 1) szkoły, 2) placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, 3) warsztaty szkolne szkół zawodowych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, 4) zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich oraz rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne tworzone i prowadzone przez ministra właściwego do spraw sprawiedliwości, 5) Centralną Komisję Egzaminacyjną oraz okręgowe komisje egzaminacyjne, 6) Centrum Edukacji Artystycznej."; 3) w § 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) tabele stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia."; 4) w § 3: a) w ust. 2 wyraz "tabelę" zastępuje się wyrazem "tabele", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych w Biurze ustalona została w relacji procentowej do miesięcznej minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli II załącznika nr 1 do rozporządzenia."; 5) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Pracownikowi zatrudnionemu w Biurze na stanowisku, na którym niezbędne jest posługiwanie się językiem obcym, przysługuje dodatek za znajomość języka obcego w wysokości: 1) za znajomość jednego języka obcego - do 10% miesięcznej minimalnej stawki, 2) za znajomość każdego następnego języka obcego - do 15% miesięcznej minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli II załącznika nr 1 do rozporządzenia. 2. Warunkiem przyznania dodatku jest posiadanie przez pracownika świadectwa potwierdzającego złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu ze znajomości języka obcego, wydanego przez zagraniczną lub krajową instytucję uprawnioną do wydawania takich świadectw. 3. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 2, zwolnieni są pracownicy, którym posługiwanie się językiem obcym jest niezbędne na danym stanowisku, posiadający: 1) dyplom ukończenia studiów wyższych na wydziale filologii obcej w zakresie języka obcego lub ukończenia nauczycielskiego kolegium języków obcych, 2) uprawnienia tłumacza w zakresie języka obcego, przyznane na podstawie odrębnych przepisów, 3) dyplom ukończenia wyższej uczelni lub szkoły średniej za granicą, w której językiem wykładowym był język obcy, za którego znajomość pracownik ma pobierać dodatek. 4. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 2, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu. Nie dotyczy to pracownika, który złożył egzamin z wynikiem co najmniej dobrym. 5. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 6. Dodatek przyznaje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po: 1) złożeniu przez pracownika egzaminu z wynikiem pozytywnym, 2) przedłożeniu dokumentów uzasadniających zwolnienie pracownika od składania egzaminu. 7. Prawo do dodatku wygasa z końcem miesiąca, w którym pracownik: 1) przestał wykonywać czynności lub zajmować stanowisko uzasadniające przyznanie dodatku, 2) uzyskał ocenę negatywną z ponownie składanego egzaminu."; 6) w § 9 w ust. 2 oraz w § 10 w ust. 2 po wyrazach "dyrektora szkoły" dodaje się wyraz "(Biura)"; 7) w § 12: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "w niektórych placówkach resocjalizacyjnych", b) skreśla się ust. 3; 8) dodaje się § 26a w brzmieniu: "§ 26a. Dyrektor szkoły (Biura) może w uzasadnionych wypadkach skrócić pracownikowi okres pracy wymagany na danym stanowisku."; 9) załączniki nr 1, 2, 3 i 4 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1, 2, 3 i 4 do niniejszego rozporządzenia; 10) w załączniku nr 5 do rozporządzenia ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wypłaca się: 1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 9,00 zł do 33,00 zł, 2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 16,00 zł do 47,00 zł, 3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 21,00 zł do 64,00 zł."; 11) załącznik nr 6 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 5 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego oraz dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, określone w rozporządzeniu, przeliczone zostały zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r., z tym że § 1 pkt 10 oraz stawki wynagrodzenia zasadniczego, określone w tabeli I i II.B załącznika nr 1 i w załączniku nr 2 oraz tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego określona w tabeli II.A załącznika nr 4 do niniejszego rozporządzenia, wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 334) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I. dla pracowników zatrudnionych w szkołach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I515-640 II520-655 III525-670 IV530-705 V535-745 VI545-785 VII555-840 VIII565-895 IX575-955 X585-1 015 XI595-1 075 XII605-1 140 XIII620-1 205 XIV635-1 275 XV650-1 360 XVI665-1 445 XVII680-1 530 XVIII700-1 615 XIX725-1 700 II. dla pracowników zatrudnionych w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej A. Obowiązująca od 1 stycznia do 28 lutego 1999 r. Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I550-650 II560-680 III570-720 IV580-770 V590-830 VI600-900 VII615-970 VIII630-1 050 IX645-1 130 X660-1 220 XI690-1 310 XII720-1 400 XIII750-1 500 XIV800-1 600 XV850-1 700 XVI900-1 850 XVII1 000-2 000 XVIII1 300-2 250 XIX1 600-2 500 B. Obowiązująca od 1 marca 1999 r. Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I600-710 II610-740 III620-780 IV630-840 V640-900 VI650-980 VII670-1 060 VIII690-1 140 IX710-1 230 X730-1 330 XI755-1 430 XII785-1 530 XIII820-1 630 XIV875-1 740 XV930-1 850 XVI985-2 000 XVII1 100-2 200 XVIII1 400-2 400 XIX1 700-2 700 Załącznik nr 2 TABELA GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO KIEROWCÓW, POMOCNIKÓW KIEROWCÓW ORAZ ROBOTNIKÓW ZATRUDNIONYCH W WARSZTATACH SZKOLNYCH SZKÓŁ ZAWODOWYCH* Kategoria zaszeregowaniaStawka godzinowa w złotych I2,85-3,62 II2,88-3,68 III2,93-3,80 IV2,98-3,99 V3,03-4,18 VI3,08-4,45 VII3,13-4,74 VIII3,18-5,04 IX3,24-5,38 X3,30-5,73 XI3,36-6,08 XII3,42-6,46 * Ustalona dla 42-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu pracy. Załącznik nr 3 TABELE STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA I. dla pracowników szkół, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowania wykształcenieliczba lat pracy 12345 I. Pracownicy szkół 1Zastępca dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnychwyższe7XV-XVI I Główny księgowy Radca prawnywedług odrębnych przepisów 2Kierownik gospodarczywyższe2XIII-XV średnie6 3Sekretarz szkołyśrednie5XII-XIV 4Specjalistawyższe2XII-XIV średnie5 5Starszy księgowyśrednie4X-XII 6Starszy operator elektronicznych monitorów ekranowychśrednie6IX-XII Samodzielny referent4 Starszy magazynier4 7Starszy laborantśrednie4VIII-XI Starszy referent3 Starszy intendent3 Kasjer1 8Starszy recepcjonistaśrednie4VIII-X Intendent- Magazynier- Starsza maszynistka- 9Referentśrednie-VI-X Laborant- Księgowy1 10Recepcjonistaśrednie-VII-X 11Maszynistkaśrednie-VII-IX II. Pracownicy placówek doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym i komisji egzaminacyjnych 1Kierownik Wydziału Ekonomiczno-Administracyjnego w Centralnej Komisji Egzaminacyjnejwyższe7XVI-XVIII 2Główny księgowywyższe7XV-XVIII 3Radca prawnywedług odrębnych przepisówXV-XVIII 4Zastępca kierownika Wydziału Ekonomiczno-Administracyjnego w Centralnej Komisji Egzaminacyjnejwyższe7XV-XVII Kierownik wydziału organizacyjno-administracyjnego w okręgowej komisji egzaminacyjnej 5Zastępca kierownika wydziału organizacyjno-administracyjnego w okręgowej komisji egzaminacyjnejwyższe7XIV-XVI 6Starszy specjalistawyższe6XIV-XVI 7Specjalistawyższe5XIII-XV 8Samodzielny referentśrednie6XI-XIII Starszy księgowy4 Programista6 9Operator elektronicznych monitorów ekranowychśrednie6XI-XII 10Starszy kasjerśrednie4X-XIII 11Starszy referentśrednie4VIII-XII 12Kasjerśrednie-IX-XI 13Referentśrednie-VI-IX Księgowy III. Pracownicy warsztatów szkolnych szkół zawodowych 1Kierownik biura warsztatowegowyższe7XVI-XIX 2Główny księgowywyższe7XV-XVIII 3Główny specjalistawyższe6XIV-XVI 4Zastępca głównego księgowegowyższe5XIII-XV Starszy specjalista 5Kierownik robótśrednie zawodowe7XII-XV Starszy mistrz Kierownik zmiany Kierownik sekcjiśrednie 6Mistrzśrednie zawodowe6XI-XIV Instruktor praktycznej nauki zawodu w zakładzie poprawczym i schronisku dla nieletnich 7Kierownik magazynuśrednie4X-XIII Samodzielny referent6 8Samodzielny magazynierśrednie4IX-XIII Starszy księgowy 9Starszy laborantśrednie4VIII-XII Starszy referent Księgowy- 10Magazynierśrednie3VIII-XI Starsza maszynistka- 11Sekretarzśrednie1VI-XI Laborant- Referent- 12Maszynistkaśrednie-VII-X IV. Pracownicy obsługi 1Konserwator maszynśrednie zawodowe4IX-XIII Konserwator instrumentów muzycznych Stroiciel instrumentów muzycznych Konserwator sprzętu i urządzeń sportowych lub elektronicznych, akustycznych, automatycznych Operator sprzętu audiowizualnego lub urządzeń powielających 2Starszy rzemieślnikśrednie zawodowe4VII-XII Starszy strażnik w zakładzie poprawczym i schronisku dla nieletnich 3Rzemieślnik w zawodzie: ślusarza, mechanika, elektrotechnika, murarza, stolarza, ogrodnika, fotografa, montażysty wystaw itd.zasadnicze zawodowe-VII-XI Palacz c.o.podstawowe i kurs dla palaczy- Starszy woźnypodstawowe- Robotnik do pracy ciężkiej- Praczka- Starszy strażnik2 4Strażnik w zakładzie poprawczym i schronisku dla nieletnichpodstawowe-VI-X 5Starszy portierpodstawowe-VI-IX Woźny Dozorca Robotnik do pracy lekkiej Strażnik 6Szatniarzpodstawowe-III-VIII Portier Sprzątaczka 7Goniecpodstawowe-I-V V. Kierowcy 1Kierowca autobusuwedług odrębnych przepisówX-XI 2Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X 3Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII II. dla pracowników zatrudnionych w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXIX4wyższe8 2Zastępca dyrektoraXVII-XVIII3wyższe7 Główny księgowywyższe6 3Naczelnik wydziałuXIV-XV2wyższe6 4Główny specjalistaXII-XIII1wyższe6 5Starszy specjalistaX-XII-wyższe4 6SpecjalistaIX-XI-wyższe2 7Samodzielny księgowyVIII-X-wyższe2 średnie4 8Samodzielny referentVII-IX-wyższe- średnie2 9KsięgowyVI-VIII-średnie- 10Starszy referentV-VII-średnie1 11SekretarkaIV-VI-średnie- 12ReferentIII-V-średnie- 13Sprzątaczka, portier, dozorcaII-IV-podstawowe- 14GoniecI-III-podstawowe- Załącznik nr 4 WYKAZ STANOWISK KIEROWNICZYCH ORAZ TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO I. Wykaz stanowisk kierowniczych uprawnionych do dodatków funkcyjnych w szkołach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Lp.StanowiskoStawka dodatku funkcyjnego 123 I. Pracownicy szkół i placówek 1Zastępca dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych3-6 Główny księgowy Radca prawny 2Kierownik Wydziału Ekonomiczno-Administracyjnego w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej4-6 3Kierownik wydziału organizacyjno-administracyjnego w okręgowej komisji egzaminacyjnej3-6 4Zastępca kierownika Wydziału Ekonomiczno-Administracyjnego w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej3-5 5Zastępca kierownika wydziału organizacyjno-administracyjnego w okręgowej komisji egzaminacyjnej2-5 6Kierownik gospodarczy2-4 Sekretarz szkoły II. Pracownicy warsztatów szkolnych 1Kierownik biura warsztatowego2-6 Główny księgowy 2Główny specjalista*)2-4 3Kierownik robót1-3 Starszy mistrz Kierownik zmiany 4Kierownik sekcji1-2 Mistrz Instruktor praktycznej nauki zawodu w zakładzie poprawczym i schronisku dla nieletnich Kierownik magazynu *) Głównemu specjaliście przyznaje się dodatek funkcyjny jedynie w przypadku, gdy ze względów organizacyjnych nie przewiduje się w warsztatach stanowiska kierownika biura warsztatowego, a kierowanie pracą w zakresie jednej z wymienionych komórek powierza się głównemu specjaliście. II. Tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego A. dla pracowników szkół, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Stawka dodatku funkcyjnegoKwota w złotych 145-110 252-135 361-165 473-195 585-225 697-255 B. dla pracowników Biura Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej Stawka dodatku funkcyjnegoProcent minimalnej stawki 150-105 260-120 370-135 480-150 Załącznik nr 5 WYSOKOŚĆ I ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU SPECJALNEGO ZA TRUDNĄ PRACĘ 1. Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie poprawczym, schronisku dla nieletnich oraz w rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, prowadzonych przez ministra właściwego do spraw sprawiedliwości, przysługuje dodatek specjalny za trudną pracę z nieletnimi, ustalany w relacji procentowej do wynagrodzenia zasadniczego. Wykaz pracowników uprawnionych do dodatku oraz wysokość dodatku WyszczególnienieKategoria placówki IIIIII Strażnicy, pracownicy biur warsztatów szkolnych, instruktorzy praktycznej nauki zawodu, pracownicy obsługi, robotnicy40%35%30% Pracownicy administracyjno-ekonomiczni35%30%25% 2. Pracownikowi posiadającemu 25-letni staż pracy w placówkach resocjalizacyjnych i diagnostycznych, wymienionych w ust. 1, dyrektor placówki lub kierownik rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego może podwyższyć o 10% wysokość najwyższego dodatku za trudne warunki pracy, przewidzianego dla danej grupy pracowników. 3. Dodatek nie przysługuje: a) w okresie zawieszenia w pełnieniu czynności służbowych, b) za okres przekraczający 2 miesiące niepełnienia obowiązków służbowych z innych przyczyn niż określone pod lit. a). 4. Do poszczególnych kategorii placówek zalicza się: 1) do I kategorii: a) zakłady poprawcze resocjalizacyjne: - o charakterze zamkniętym dla wielokrotnych uciekinierów z zakładów o charakterze otwartym i półotwartym, - o wzmożonym nadzorze wychowawczym dla nieletnich o wysokim stopniu demoralizacji, b) zakłady resocjalizacyjno-rewalidacyjne dla nieletnich upośledzonych umysłowo, c) zakłady resocjalizacyjno-terapeutyczne dla nieletnich: - z zaburzeniami psychicznymi lub innymi zaburzeniami osobowości, - uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych, - nosicieli wirusa HIV, d) schroniska dla nieletnich: - zwykłe, - interwencyjne, e) zakłady poprawcze prowadzone łącznie ze schroniskami dla nieletnich; 2) do II kategorii - zakłady poprawcze resocjalizacyjne: a) o charakterze otwartym: młodzieżowe ośrodki adaptacji społecznej, b) o charakterze półotwartym; 3) do III kategorii: a) placówki resocjalizacyjne dla wychowanków umieszczonych przez sądy powszechne w związku z popełnieniem czynu karalnego, b) rodzinne ośrodki diagnostyczno-konsultacyjne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 kwietnia 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Katolickiemu Centrum Edukacji Młodzieży "Kana", z siedzibą w Żorach. (Dz. U. Nr 35, poz. 335) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą Katolickie Centrum Edukacji Młodzieży "Kana", z siedzibą w Żorach, erygowanej przez Arcybiskupa Metropolitę Katowickiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i innych świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych zatrudnionym w gabinetach politycznych oraz doradcom lub pełniącym funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. (Dz. U. Nr 36, poz. 336) Na podstawie art. 471 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania i innych świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych zatrudnionym w gabinetach politycznych oraz doradcom lub pełniącym funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 2, poz. 8 i z 1998 r. Nr 49, poz. 308) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 336) TABELA STANOWISK, KWOT WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I DODATKU FUNKCYJNEGO ORAZ KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW*) Lp.StanowiskoKwota w złotychWymagane kwalifikacje wynagrodzenie zasadniczedodatek funkcyjnywykształcenieliczba lat pracy 123456 1Szef gabinetu politycznego Prezesa Rady Ministrów57001650wyższe7 2Szef gabinetu politycznego wiceprezesa Rady Ministrów, główny doradca Prezesa Rady Ministrów51001550wyższe7 3Szef gabinetu politycznego ministra lub innego członka Rady Ministrów46501400wyższe7 4Doradca w gabinecie politycznym Prezesa Rady Ministrów3400-4150-wyższe5 5Doradca w gabinecie politycznym wiceprezesa Rady Ministrów3100-4050-wyższe5 6Doradca w gabinecie politycznym ministra lub innego członka Rady Ministrów2850-3600-wyższe5 7Doradca lub pełniący funkcję doradcy osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe inne niż wymienione w lp. 1, 2 i 32700-3300-wyższe5 8Asystent polityczny Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra lub innego członka Rady Ministrów oraz innej osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe2000-2400-wyższe2 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 kwietnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre surowce do produkcji żywności dla osób będących na diecie bezglutenowej. (Dz. U. Nr 36, poz. 337) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 60 ton dla każdej z pozycji określonych kodami PCN 1108 11 00 0 oraz PCN 1108 12 00 0. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 337) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieIlość 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna200 ton 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana500 ton 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 32- - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z chleba świętojańskiego, nasion chleba świętojańskiego lub z nasion rośliny guar: 1302 32 90 0- - - Z nasion rośliny guar10 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 kwietnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy do eksploatacji statków morskich i jednostek żeglugi śródlądowej. (Dz. U. Nr 36, poz. 338) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 338) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieIlość 123 2710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze:300 000 ton - Oleje ciężkie: - - Oleje napędowe: - - - Do innych celów: 2710 00 66- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 0,05%: 2710 00 66 1- - - - - Oleje napędowe do silników ex 2710 00 66 1Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 2710 00 67- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,2%: 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników ex 2710 00 67 1Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników ex 2710 00 68 1Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 - - Oleje opałowe: - - - Do innych celów: 2710 00 74 0- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 1% ex 2710 00 74 0Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 2710 00 76 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 1%, ale nie przekraczającej 2% ex 2710 00 76 0Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 2710 00 77 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 2%, ale nie przekraczającej 2,8% ex 2710 00 77 0Paliwo żeglugowe wg klasyfikacji ISO 8217 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. (Dz. U. Nr 36, poz. 339) Na podstawie art. 71 ust. 2, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 oraz w związku z art. 43 ust. 1-3, art. 44 i 46 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118), a także w związku z art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), art. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306 i Nr 126, poz. 830 oraz z 1999 r. Nr 13, poz. 113) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży,"; 2) w § 18 w ust. 1: a) w pkt 1 wyrazy "5%" zastępuje się wyrazami "6,15%", b) w pkt 5 wyrazy "1,5%" zastępuje się wyrazami "1,85%"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) w III tabeli na końcu dodaje się część XIX w brzmieniu: "XIX. Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego 123456 1Główny Inspektor Kolejowego Dozoru TechnicznegoXXI10wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe7 2Zastępca Głównego Inspektora Kolejowego Dozoru TechnicznegoXIX-XX9wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe7 3Okręgowy inspektor kolejowego dozoru technicznegoXVII-XIX8wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe7 4Starszy inspektor kolejowego dozoru technicznego i odbioru technicznegoXIV-XVI5wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe6 5Inspektor kolejowego dozoru technicznego i odbioru technicznegoXII-XIV-wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe5" b) po III tabeli dodaje się tabelę IIIA w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, c) w tabeli IX: - tytuł części VIII otrzymuje brzmienie: "VIII. Komenda Główna Policji, komendy wojewódzkie i powiatowe (miejskie) Policji oraz komisariaty Policji, oddziały Straży Granicznej, komendy wojewódzkie i powiatowe (miejskie) Państwowej Straży Pożarnej", - w części VIII w lp. 8 w kolumnie 3 kategoria zaszeregowania otrzymuje brzmienie: "VIII-IX", - po części VIII dodaje się części IX-X w brzmieniu określonym w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia: 1) 1 stycznia 1999 r. - w zakresie określonym w § 1 pkt 1 i 4 lit. b) i c), 2) 1 marca 1999 r. - w zakresie określonym w § 1 pkt 2 i 3, 3) 1 kwietnia 1999 r. - w zakresie określonym w § 1 pkt 4 lit. a). Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 339) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) A. Dla pracowników urzędów naczelnych i centralnych organów administracji rządowej (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I640-740 II650-760 III660-790 IV675-830 V690-900 VI710-975 VII730-1060 VIII755-1155 IX780-1250 X805-1350 XI830-1450 XII860-1570 XIII890-1700 XIV920-1830 XV950-1970 XVI1000-2110 XVII1085-2260 XVIII1170-2420 XIX1260-2580 XX1350-2800 XXI1450-3100 B. Dla pracowników pozostałych urzędów administracji rządowej i innych jednostek (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1010 VIII675-1075 IX690-1140 X710-1210 XI730-1280 XII755-1380 XIII785-1495 XIV815-1615 XV845-1735 XVI880-1880 XVII915-2030 XVIII950-2190 XIX1000-2350 XX1065-2550 XXI1130-2800 C. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I600-690 II605-700 III610-730 IV620-760 V630-790 VI640-825 VII655-870 VIII670-920 IX685-970 X700-1030 XI715-1090 XII730-1160 XIII750-1240 XIV770-1320 XV790-1410 XVI810-1510 XVII830-1610 XVIII860-1710 XIX900-1815 XX970-1920 XXI1050-2050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 IIIA. TABELA stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników zatrudnionych w komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie jednostki, o których mowa w tytule tabeli 1Główny księgowyXV-XX8wyższe5 2Naczelnik (kierownik) wydziałuXIV-XVII7wyższe4 zastępca głównego księgowego53 radca prawny7według odrębnych przepisów 3Kierownik oddziału (jednostki równorzędnej), kierownik pracowni, główny specjalistaXII-XVI5wyższe4 4Zastępca naczelnika (kierownika) wydziału, zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej)XIII-XV4wyższe4 5Starszy specjalista, starszy informatykXI-XV-wyższe3 6Specjalista, informatykX-XIV-wyższe1 średnie3 7Starszy inspektorIX-XIII-wyższe- średnie3 8Inspektor, starszy księgowy, sekretarz kierownika jednostkiVII-XII-średnie2 9Referent prawny, referent prawno-administracyjnyVII-XII-wyższe prawnicze lub administracyjne- 10Starszy referent, księgowyVIII-XI-średnie2 11ReferentVI-IX-średnie- II. Wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska 1Wojewódzki inspektorXIX-XXI9wyższe5 2Zastępca wojewódzkiego inspektora, dyrektor wojewódzkiego inspektoratuXVII-XX8wyższe5 3Kierownik delegaturyXVI-XIX7wyższe5 4Kierownik laboratorium, kierownik pracowni, kierownik działuXIV-XVII6wyższe5 5Starszy inspektor ochrony środowiskaXI-XV-wyższe3 6Inspektor ochrony środowiskaIX-XIII-średnie4 III. Wojewódzkie inspektoraty Inspekcji Handlowej 1Wojewódzki inspektorXVIII-XX9wyższe7 2Zastępca wojewódzkiego inspektora, dyrektor delegaturyXVII-XIX8wyższe7 3Kierownik wojewódzkiego laboratorium kontrolno-analitycznegoXII-XVI5wyższe4 4Kierownik zespołu w delegaturzeXII-XV4wyższe4 5Sekretarz polubownego sądu konsumenckiegoVII-XII-średnie2 IV. Wojewódzkie inspektoraty ochrony roślin 1Wojewódzki inspektorXVII-XX9wyższe5 2Zastępca wojewódzkiego inspektora, kierownik delegaturyXV-XIX7wyższe5 3Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe5 4Kierownik regionalnego laboratoriumXIV-XVI5wyższe4 5Kierownik laboratorium, kierownik sekcjiXIII-XVI5wyższe4 6Kierownik oddziału granicznego, kierownik oddziału terenowego, kierownik sekcji w delegaturzeXIII-XV5wyższe4 7Starszy asystent w laboratoriumIX-XIII-średnie3 8Asystent w laboratoriumVII-XII-średnie2 9Starszy laborantVII-XI-średnie2 10LaborantVI-IX-średnie- V. Wojewódzkie inspektoraty Inspekcji Nasiennej 1Wojewódzki inspektorXVII-XX9wyższe5 2Zastępca wojewódzkiego inspektoraXV-XIX7wyższe5 3Kierownik stacji oceny nasion, kierownik stacji oceny sadzeniaków ziemniaka, kierownik działu kwalifikacji i kontroliXIV-XVII6wyższe4 główny specjalista5 4Kierownik szklarni, kierownik laboratoriumXII-XVI5wyższe4 5Starszy inspektor nasiennictwaXIII-XV4wyższe4 6Inspektor nasiennictwaXII-XIV4średnie8 7Starszy asystent w laboratoriumIX-XIII-średnie3 8Asystent w laboratoriumVII-XII-średnie2 9Starszy laborantVII-XI-średnie2 10LaborantVI-IX-średnie- VI. Wojewódzkie inspektoraty skupu i przetwórstwa artykułów rolnych 1Wojewódzki inspektorXVII-XX9wyższe5 2Zastępca wojewódzkiego inspektoraXV-XIX7wyższe5 3Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe5 4Kierownik laboratoriumXII-XVI5wyższe4 5Starszy asystent w laboratoriumIX-XIII-średnie3 6Asystent w laboratoriumVII-XII-średnie2 7Starszy laborantVII-XI-średnie2 8LaborantVI-IX-średnie- VII. Wojewódzkie oddziały Służby Ochrony Zabytków 1Wojewódzki konserwator zabytkówXVII-XX9wyższe5 2Zastępca wojewódzkiego konserwatora zabytków, kierownik delegaturyXV-XIX8wyższe5 VIII. Wojewódzkie inspekcje nadzoru geodezyjnego i kartograficznego 1Wojewódzki inspektorXVII-XX10według odrębnych przepisów 2Zastępca wojewódzkiego inspektoraXVII-XIX9 3Kierownik działuXIV-XVII7 IX. Wojewódzkie inspektoraty weterynarii 1Wojewódzki lekarz weterynarii - dyrektor wojewódzkiego inspektoratu weterynariiXVII-XXI10wyższe weterynaryjne7 2Zastępca wojewódzkiego lekarza weterynariiXVII-XX9wyższe weterynaryjne7 3Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej, wojewódzki inspektorXVI-XIX9wyższe weterynaryjne7 4Graniczny lekarz weterynarii - kierownik granicznego inspektoratu weterynariiXVI-XIX8wyższe weterynaryjne7 5Kierownik międzywojewódzkiej pracowni specjalistycznej, kierownik oddziału terenowego zakładu higieny weterynaryjnej, konsultant w zakładzie higieny weterynaryjnejXV-XVIII8wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne5 6Starszy inspektor, kierownik pracowni w zakładzie higieny weterynaryjnejXIV-XVII7wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne5 7Starszy asystent weterynaryjny w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracie, inspektorXIV-XVII-wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne5 8Asystent weterynaryjny w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracieXIII-XVI-wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne2 9Młodszy asystent weterynaryjny w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracieXII-XV-wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne- 10Starszy laborant w zakładzie higieny weterynaryjnej, starszy weterynaryjny kontroler sanitarnyXI-XIV-średnie zawodowe3 11Laborant weterynaryjny, weterynaryjny kontroler sanitarnyX-XII-średnie zawodowe- 12Pomoc laboratoryjnaVII-X-umiejętność wykonywania zawodu- X. Wojewódzkie inspektoraty Inspekcji Farmaceutycznej 1Wojewódzki inspektor farmaceutycznyXVIII-XX9wyższe farmaceutyczne5 2Zastępca inspektora farmaceutycznego, kierownik delegaturyXVI-XIX8wyższe farmaceutyczne5 3Kierownik działuXIV-XVII6wyższe farmaceutyczne5 kierownik laboratoriumwyższe mające zastosowanie w pracy w laboratorium 4Starszy inspektor farmaceutyczny, kierownik sekcjiXV-XVI5wyższe farmaceutyczne5 zastępca kierownika laboratorium, kierownik pracowniwyższe mające zastosowanie w pracy w laboratorium5 5Inspektor farmaceutycznyXIII-XV3wyższe farmaceutyczne lub wyższe mające zastosowanie w pracy w inspektoracie lub w laboratorium5 starszy specjalista- 6Starszy asystent w laboratorium, starszy inspektorX-XIV-wyższe mające zastosowanie w pracy w laboratorium- średnie zawodowe3 7AsystentX-XIII-średnie zawodowe- XI. Kuratoria oświaty 1Kurator oświatywedług odrębnych przepisów 2Wicekurator oświaty 3Dyrektor wydziału 4Zastępca dyrektora wydziału 5Dyrektor delegatury 6Zastępca dyrektora delegatury 7Kierownik oddziału 8Starszy wizytator 9Wizytator XII. Powiatowe inspektoraty weterynarii 1Powiatowy lekarz weterynarii-kierownik powiatowego inspektoratuXVI-XX8wyższe weterynaryjne7 2Zastępca powiatowego lekarza weterynarii, powiatowy inspektorXVIII-XIX7wyższe weterynaryjne5 3Starszy inspektor, kierownik inspektorów weterynaryjnych w rzeźni lub w innym zakładzieXIV-XVII4wyższe weterynaryjne5 4InspektorXII-XV-wyższe weterynaryjne- 5Starszy weterynaryjny kontroler sanitarnyX-XIII-średnie zawodowe3 6Starszy kontroler higieny mięsaX-XIII-średnie zawodowe i przeszkolenie specjalistyczne3 7Weterynaryjny kontroler sanitarny, technik weterynarii-dezynfektorIX-XII-średnie zawodowe- 8Kontroler higieny mięsaIX-XII-średnie zawodowe i przeszkolenie specjalistyczne- 9Pomoc techniczna na stanowisku badania mięsa, dezynfektorVIII-X-umiejętność wykonywania zawodu- XIII. Komendy wojewódzkie, komendy powiatowe (miejskie) i komisariaty Policji 1Administrator systemu, administrator sieciX-XIV-wyższe2 średnie4 Załącznik nr 3 123456 IX. Wojewódzkie inspektoraty Inspekcji Nasiennej 1Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 2Operator ciągników i maszyn rolniczychVII-X-odpowiednie uprawnienia- 3Robotnik szklarniowyVI-X-zasadnicze zawodowe- 4Sprzątaczka laboratoryjnaIV-VI-podstawowe- X. Wojewódzkie inspektoraty ochrony roślin 1Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 2Robotnik laboratoryjnyVI-X-zasadnicze zawodowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. (Dz. U. Nr 36, poz. 340) Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 111, poz. 493 i Nr 132, poz. 631, z 1994 r. Nr 33, poz. 121 i Nr 117, poz. 562, z 1995 r. Nr 8, poz. 37, Nr 94, poz. 467 i Nr 128, poz. 622, z 1996 r. Nr 96, poz. 444, z 1997 r. Nr 37, poz. 228 i Nr 130, poz. 856, z 1998 r. Nr 49, poz. 307 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 33) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z wyłączeniem stanowisk, dla których wymagany okres pracy zawodowej określają odrębne przepisy."; 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1999 r. (poz. 340) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-755 III630-795 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1010 VIII675-1075 IX690-1140 X710-1210 XI730-1285 XII755-1380 XIII785-1495 XIV815-1615 XV845-1735 XVI875-1865 XVII910-2000 XVIII950-2140 XIX995-2290 XX1040-2440 XXI1090-2595 XXII1140-2800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce. (Dz. U. Nr 36, poz. 341) Na podstawie art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoby spełniające warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126), zwanej dalej "ustawą", zatrudnione w podmiotach gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce, które do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez zakłady pracy wymienione w: 1) załączniku nr 1 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 31 lat dla kobiet i 36 lat dla mężczyzn, lub 2) załączniku nr 2 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 32 lata dla kobiet i 37 lat dla mężczyzn, lub 3) załączniku nr 3 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 33 lata dla kobiet i 38 lat dla mężczyzn, są uprawnione do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w art. 37k ust. 9 pkt 1 ustawy, w wysokości kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego, ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, z zastrzeżeniem art. 37j ust. 2 i 3 ustawy, tj. w wysokości nie niższej niż wysokość zasiłku przedemerytalnego. 2. Uprawnienie do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, dotyczy osób zatrudnionych w podmiotach gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce, z którymi w okresie restrukturyzacji zatrudnienia przewidzianej tym programem, tj. po dniu 30 czerwca 1998 r. i przed dniem 1 stycznia 2002 r., został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez zakłady pracy wymienione w załącznikach nr 1-3 do rozporządzenia, z tym że: 1) osoby, z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 30 czerwca 1998 r., uprawnione i pobierające w dniu wejścia w życie rozporządzenia zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek przedemerytalny, spełniające w dniu rozwiązania stosunku pracy warunki określone w ust. 1, są uprawnione do świadczenia przedemerytalnego w wysokości, o której mowa w ust. 1, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku i dokumentów niezbędnych do ustalenia tego uprawnienia, 2) osoby, z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 30 czerwca 1998 r., uprawnione i pobierające w dniu wejścia w życie rozporządzenia świadczenie przedemerytalne, są uprawnione do tego świadczenia w wysokości, o której mowa w ust. 1, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku o ustalenie podwyższonego wymiaru świadczenia przedemerytalnego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 1999 r. (poz. 341) Załącznik nr 1 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 31 LAT DLA KOBIET I 36 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Huta Ostrowiec S.A., Ostrowiec Świętokrzyski, 2. Huta Stalowa Wola - Zakład Hutniczy Sp. z o.o., Stalowa Wola, 3. Huta Zawiercie S.A., Zawiercie. Załącznik nr 2 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 32 LATA DLA KOBIET I 37 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Huta Jedność S.A., Siemianowice Śląskie, 2. Huta Kościuszko S.A., Chorzów, 3. Huta Batory S.A., Chorzów, 4. Huta Zygmunt S.A., Bytom, 5. Huta Bankowa Sp. z o.o., Dąbrowa Górnicza, 6. Huta Katowice S.A., Dąbrowa Górnicza, 7. BHH-Mikrohuta Sp. z o.o., Dąbrowa Górnicza, 8. BHH-Mikrotech Sp. z o.o., Dąbrowa Górnicza, 9. Huta im. M. Buczka S.A., Sosnowiec, 10. Huta im. E. Cedlera S.A., Sosnowiec, 11. Huta Andrzej S.A., Zawadzkie. Załącznik nr 3 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 33 LATA DLA KOBIET I 38 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Huta Florian S.A., Świętochłowice, 2. Huta Pokój S.A., Ruda Śląska, 3. Huta Pokój-Serwis Sp. z o.o., Ruda Śląska, 4. Huta Częstochowa S.A., Częstochowa, 5. Huta Małapanew S.A., Ozimek, 6. Huta Łaziska S.A., Łaziska Górne, 7. Huta Gliwice S.A., Gliwice, 8. Huta Łabędy S.A., Gliwice, 9. Huta im. T. Sendzimira S.A., Kraków, 10. Huta Baildon, Katowice, 11. Przeróbka Plastyczna na Zimno - Baildon Sp. z o.o., Katowice, 12. Huta Ferrum S.A., Katowice, 13. Ferrum-Serwis Sp. z o.o., Katowice, 14. Huta Szczecin S.A., Szczecin, 15. Huta Lucchini Sp. z o.o., Warszawa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wypadków, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane, oraz trybu i warunków dokonywania zwrotu lub umorzenia. (Dz. U. Nr 36, poz. 342) Na podstawie art. 252 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wypadków, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane, oraz trybu i warunków dokonywania zwrotu lub umorzenia (Dz. U. Nr 158, poz. 1050) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: "10) zastosowano retrospektywnie środki taryfowe, o których mowa w art. 13 § 3 pkt 4 i 5 oraz w art. 14 § 2 Kodeksu celnego.", b) w ust. 3 po wyrazach "ust. 1" dodaje się wyrazy "pkt 1-9"; 2) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: "§ 1a. Należności celne mogą zostać umorzone w całości lub w części: 1) jeżeli nie ściągnięto ich w toku zakończonego postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego, 2) w wypadku zawarcia układu z dłużnikiem w postępowaniu układowym, w granicach przewidzianych w układzie."; 3) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1. Wniosek o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych, zwany dalej "wnioskiem", w wypadkach określonych w § 1 oraz w art. 246-248 Kodeksu celnego, powinien zostać sporządzony w dwóch egzemplarzach, według wzoru określonego w przepisach, wydanych na podstawie art. 252 § 2 Kodeksu celnego. 2. Wniosek o dokonanie umorzenia należności celnych, w całości lub w części, w wypadkach, o których mowa w § 1a, powinien zostać sporządzony w dwóch egzemplarzach i zawierać w szczególności opis okoliczności uzasadniających wniosek. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające okoliczności w nim wskazane. 3. W wypadkach, o których mowa w § 1a, umorzenie należności celnych może nastąpić również z urzędu. 4. Umorzenie należności celnych powoduje również umorzenie odsetek ze zwłokę w takiej części, w jakiej zostały umorzone należności celne." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 1999 r. w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1999 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 36, poz. 343) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podwyższenia wynagrodzeń, w ramach rezerwy środków i limitów na wcześniejsze podwyższenie wynagrodzeń pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, o której mowa w art. 26 ust. 4 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), dokonuje się od dnia 1 marca 1999 r. 2. Podział kwot środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1999 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy budżetowej na rok 1999, na poszczególne części budżetu, z uwzględnieniem działów klasyfikacji budżetowej i form finansowania, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Kwoty środków i limitów, o których mowa w § 1: 1) ujmują wypłaty wszystkich składników wynagrodzeń osobowych i honorariów przysługujących za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy, 2) zostały, stosownie do art. 27 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999, przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenia społeczne - zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 1999 r. (poz. 343) ŚRODKI I LIMITY NA PODWYŻKI WYNAGRODZEŃ OD DNIA 1 MARCA 1999 R. PRACOWNIKÓW CYWILNYCH WEDŁUG CZĘŚCI BUDŻETU, DZIAŁÓW I FORM FINANSOWANIA (W ZŁOTYCH) WyszczególnienieJednostki budżetoweZakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze dotowaneZakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze nie dotowane oraz środki specjalneSzkoły wyższe 12345 CZĘŚĆ 05 KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW 135024 dział 91 - Administracja państwowa 135024 CZĘŚĆ 06 RZĄDOWE CENTRUM STUDIÓW STRATEGICZNYCH588071 dział 91 - Administracja państwowa588071 CZĘŚĆ 08 MINISTERSTWO FINANSÓW64604500 578687 dział 79 - Oświata i wychowanie 124987 dział 89 - Różna działalność 453700 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa2214568 - jednostki podległe62389932 CZĘŚĆ 09 MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ4365791 542589 dział 01 - Przemysł98677 dział 89 - Różna działalność3327191 542589 dział 91 - Administracja państwowa939923 CZĘŚĆ 13 MINISTERSTWO GOSPODARKI1476331 685808 dział 66 - Różne usługi materialne 86819 dział 79 - Oświata i wychowanie 310490 dział 89 - Różna działalność170470 288499 dział 91 - Administracja państwowa1305861 CZĘŚĆ 15 KOMISJA PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I GIEŁD283899 dział 91 - Administracja państwowa283899 CZĘŚĆ 17 MINISTERSTWO SKARBU PAŃSTWA1350497 177612 dział 89 - Różna działalność 177612 dział 91 - Administracja państwowa1350497 CZĘŚĆ 18 URZĄD MIESZKALNICTWA I ROZWOJU MIAST340019 117656 dział 66 - Różne usługi materialne53455 dział 89 - Różna działalność 117656 dział 91 - Administracja państwowa286564 CZĘŚĆ 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ235356712678010679831 dział 40 - Rolnictwo1571344 10135030 dział 83 - Kultura i sztuka 126780 dział 89 - Różna działalność 149729 dział 91 - Administracja państwowa782223 395072 CZĘŚĆ 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ9107140 7936072063900 dział 50 - Transport8476833 746867 dział 81 - Szkolnictwo wyższe 2063900 dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród794 dział 89 - Różna działalność23550 46740 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa578836 - jednostki podległe27124 CZĘŚĆ 22 MINISTERSTWO ŁĄCZNOŚCI589178 791539 dział 59 - Łączność216958 791539 dział 91 - Administracja państwowa372220 CZĘŚĆ 23 URZĄD ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH110876 dział 91 - Administracja państwowa110876 CZĘŚĆ 25 GENERALNY INSPEKTORAT CELNY723120 dział 91 - Administracja państwowa723120 CZĘŚĆ 26 URZĄD SŁUŻBY CYWILNEJ198149 60229 dział 79 - Oświata i wychowanie 60229 dział 91 - Administracja państwowa198149 CZĘŚĆ 27 KOMITET INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ418188 dział 91 - Administracja państwowa418188 CZĘŚĆ 28 - MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA60369156901701319256 dział 31 - Budownictwo 219303 dział 45 - Leśnictwo1674442690170 dział 66 - Różne usługi materialne3577586 998376 dział 79 - Oświata i wychowanie 48954 dział 89 - Różna działalność 52623 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa571130 - Główny Inspektorat Ochrony Środowiska213757 CZĘŚĆ 29 URZĄD OCHRONY PAŃSTWA489704 4283 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne489704 4283 CZĘŚĆ 30 MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ63695068 110019813782081 dział 85 - Ochrona zdrowia40570 dział 91 - Administracja państwowa1208405 dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura223299 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne550564 dział 98 - Obrona narodowa61672230 110019813782081 CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI10425740 1129626 dział 31 - Budownictwo 156965 dział 83 - Kultura i sztuka49309 dział 85 - Ochrona zdrowia121339 dział 86 - Opieka społeczna88359 dział 89 - Różna działalność 213956 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa2008710 - Główny Urząd Nadzoru Budowlanego317115 - Główny Urząd Geodezji i Kartografii121726 - Komenda Główna Straży Granicznej295320 - Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej92317 - Komenda Główna Policji724738 - jednostki terenowe Straży Granicznej1318044 - jednostki terenowe Państwowej Straży Pożarnej158748 - Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSWiA89462 - Biuro Ochrony Rządu58817 - jednostki terenowe Policji335102 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne4285696 758705 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne360938 CZĘŚĆ 32 MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH1451917 242806 dział 79 - Oświata i wychowanie25283 dział 89 - Różna działalność 242806 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa1414262 - integracja z Organizacją Paktu Północnoatlantyckiego12372 CZĘŚĆ 33 MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ2982536 384206145852635 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne 3849 dział 79 - Oświata i wychowanie446430 dział 79 - Oświata i wychowanie - specjalny fundusz nagród173453 dział 81 - Szkolnictwo wyższe100403 293163145852635 dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród64286 dział 89 - Różna działalność1587908 87194 dział 91 - Administracja państwowa610056 CZĘŚĆ 34 MINISTERSTWO KULTURY I SZTUKI162366836413926693046605382 dział 79 - Oświata i wychowanie15678827 dział 81 - Szkolnictwo wyższe 6605382 dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród3571 dział 83 - Kultura i sztuka 6413926 dział 89 - Różna działalność 69304 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa388875 - Komitet Kinematografii86607 - Służba Ochrony Zabytków78803 CZĘŚĆ 35 MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ2338540519017118397228324264 dział 79 - Oświata i wychowanie102945 dział 81 - Szkolnictwo wyższe 28324264 dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród13016 dział 83 - Kultura i sztuka 190171 dział 85 - Ochrona zdrowia22616656 103305 dział 89 - Różna działalność 80667 dział 91 - Administracja państwowa652788 CZĘŚĆ 36 MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI37348155 2173754 dział 01 - Przemysł 1244099 dział 31 - Budownictwo 628234 dział 40 - Rolnictwo 99131 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne 20808 dział 88 - Turystyka i wypoczynek 94929 dział 91 - Administracja państwowa870447 dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura36477708 86553 CZĘŚĆ 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW436338 dział 61 - Handel wewnętrzny92385 dział 91 - Administracja państwowa343953 CZĘŚĆ 38 POLSKA AKADEMIA NAUK879568 1047480 dział 01 - Przemysł 66744 dział 40 - Rolnictwo 381775 dział 61 - Handel wewnętrzny 209568 dział 81 - Szkolnictwo wyższe39069 dział 86 - Opieka społeczna63976 dział 89 - Różna działalność357383 389393 dział 91 - Administracja państwowa419140 CZĘŚĆ 40 POLSKIE CENTRUM BADAŃ I CERTYFIKACJI 403040 dział 66 - Różne usługi materialne 403040 CZĘŚĆ 42 URZĄD D/S KOMBATANTÓW I OSÓB REPRESJONOWANYCH420282 dział 91 - Administracja państwowa420282 CZĘŚĆ 45 URZĄD KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI3160351085537 5464601 dział 81 - Szkolnictwo wyższe 5464601 dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród1984 dział 87 - Kultura fizyczna i sport84521085537 dział 91 - Administracja państwowa305599 CZĘŚĆ 46 KRAJOWY URZĄD PRACY17036636 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa325395 - urzędy podległe16711241 CZĘŚĆ 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH509839 43355 dział 89 - Różna działalność 43355 dział 91 - Administracja państwowa509839 CZĘŚĆ 50 GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY9175076 159676 dział 01 - Przemysł350735 dział 66 - Różne usługi materialne4812365 dział 79 - Oświata i wychowanie 36137 dział 89 - Różna działalność58132 123539 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu1421591 - urzędy podległe2532253 CZĘŚĆ 51 GŁÓWNY URZĘDU CEŁ16297142 101377 dział 79 - Oświata i wychowanie 101377 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu1118277 - urzędy podległe15178865 CZĘŚĆ 52 PAŃSTWOWA AGENCJA ATOMISTYKI168265 dział 91 - Administracja państwowa168265 CZĘŚĆ 53 WYŻSZY URZĄD GÓRNICZY229937 21758 dział 89 - Różna działalność 21758 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu126389 - urzędy podległe103548 CZĘŚĆ 54 URZĄD PATENTOWY RP588737 34652 dział 89 - Różna działalność 34652 dział 91 - Administracja państwowa588737 CZĘŚĆ 55 KASA ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO 7578957 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne 7578957 CZĘŚĆ 57 POLSKI KOMITET NORMALIZACYJNY578347 dział 89 - Różna działalność578437 CZĘŚĆ 59 GŁÓWNY URZĄD MIAR2213331 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu664304 - urzędy podległe1549027 CZĘŚĆ 62 URZĄD NADZORU NAD FUNDUSZAMI EMERYTALNYMI316544 dział 91 - Administracja państwowa316554 CZĘŚĆ 64 GŁÓWNY INSPEKTORAT KOLEJNICTWA278284 dział 91 - Administracja państwowa278284 CZĘŚĆ 80 REGIONALNE IZBY OBRACHUNKOWE2184588 dział 91 - Administracja państwowa2184588 CZĘŚĆ 85/02 WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE4554203 1170066 dział 40 - Rolnictwo777922 70042 dział 45 - Leśnictwo40626 378576 dział 61 - Handel wewnętrzny115411 dział 66 - Różne usługi materialne124500 24499 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne 128904 dział 79 - Oświata i wychowanie 45485 dział 85 - Ochrona zdrowia895420 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 432184 dział 91 - Administracja państwowa2174596 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne422711 90376 CZĘŚĆ 85/04 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE3134204 416607 dział 40 - Rolnictwo739467 35382 dział 45 - Leśnictwo69116 24046 dział 61 - Handel wewnętrzny91445 dział 66 - Różne usługi materialne 114003 dział 85 - Ochrona zdrowia575594 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 157868 dział 91 - Administracja państwowa1422448 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne233117 85308 CZĘŚĆ 85/06 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE3837978 631692 dział 40 - Rolnictwo1167610 14235 dział 45 - Leśnictwo48979 55463 dział 61 - Handel wewnętrzny96990 dział 66 - Różne usługi materialne 162033 dział 79 - Oświata i wychowanie 23224 dział 85 - Ochrona zdrowia634267 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 372953 dział 91 - Administracja państwowa1724143 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne162972 3784 CZĘŚĆ 85/08 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE1981682 447554 dział 01 - Przemysł 26538 dział 40 - Rolnictwo574894 34041 dział 45 - Leśnictwo33943 8579 dział 61 - Handel wewnętrzny77912 dział 66 - Różne usługi materialne 69949 dział 79 - Oświata i wychowanie 29681 dział 85 - Ochrona zdrowia377200 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 245143 dział 91 - Administracja państwowa762427 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne152289 33623 CZĘŚĆ 85/10 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE4101092 427634 dział 40 - Rolnictwo880793 dział 45 - Leśnictwo52233 15467 dział 61 - Handel wewnętrzny137591 dział 66 - Różne usługi materialne24369 30193 dział 85 - Ochrona zdrowia815858 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 296880 dział 91 - Administracja państwowa1913918 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne273313 85094 CZĘŚĆ 85/12 WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE4200939 535883 dział 40 - Rolnictwo850959 16608 dział 45 - Leśnictwo22687 dział 61 - Handel wewnętrzny102253 dział 66 - Różne usługi materialne 195019 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne109302 dział 85 - Ochrona zdrowia730818 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 309693 dział 91 - Administracja państwowa2065242 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne316661 14563 CZĘŚĆ 85/14 WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE7508864 1063933 dział 31 - Budownictwo 104477 dział 40 - Rolnictwo1249945 7943 dział 45 - Leśnictwo32799 dział 61 - Handel wewnętrzny183549 dział 66 - Różne usługi materialne30658 120558 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne31579 dział 79 - Oświata i wychowanie 84031 dział 85 - Ochrona zdrowia1346982 dział 86 - Opieka społeczna5279 dział 89 - Różna działalność 408975 dział 91 - Administracja państwowa3695166 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne932907 337949 CZĘŚĆ 85/16 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE1664102 192997 dział 40 - Rolnictwo490621 dział 45 - Leśnictwo8178 dział 61 - Handel wewnętrzny53664 dział 66 - Różne usługi materialne 58882 dział 85 - Ochrona zdrowia217426 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 111128 dział 91 - Administracja państwowa735493 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne155703 22987 CZĘŚĆ 85/18 WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE3763414 477070 dział 40 - Rolnictwo969812 40849 dział 45 - Leśnictwo17587 dział 61 - Handel wewnętrzny89472 dział 66 - Różne usługi materialne37045 65329 dział 79 - Oświata i wychowanie 46159 dział 85 - Ochrona zdrowia765633 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 316381 dział 91 - Administracja państwowa1556831 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne324017 8352 CZĘŚĆ 85/20 WOJEWÓDZTWO PODLASKIE2585366 420875 dział 40 - Rolnictwo740823 38580 dział 45 - Leśnictwo29722 dział 61 - Handel wewnętrzny91539 dział 66 - Różne usługi materialne 39863 dział 79 - Oświata i wychowanie 24573 dział 85 - Ochrona zdrowia477743 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 244901 dział 91 - Administracja państwowa1027006 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne215515 72958 CZĘŚĆ 85/22 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE3066782 397218 dział 40 - Rolnictwo642021 60964 dział 45 - Leśnictwo61730 dział 61 - Handel wewnętrzny87968 dział 66 - Różne usługi materialne 60816 dział 79 - Oświata i wychowanie 4047 dział 85 - Ochrona zdrowia561761 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 243693 dział 91 - Administracja państwowa1455187 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne255098 27698 CZĘŚĆ 85/24 WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE5333690 644688 dział 40 - Rolnictwo832748 32700 dział 45 - Leśnictwo42736 dział 61 - Handel wewnętrzny126031 dział 66 - Różne usługi materialne 147850 dział 79 - Oświata i wychowanie 38643 dział 85 - Ochrona zdrowia901640 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 425495 dział 91 - Administracja państwowa3032480 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne395038 CZĘŚĆ 85/26 WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE1979508 245486 dział 40 - Rolnictwo583321 dział 45 - Leśnictwo28227 dział 61 - Handel wewnętrzny52442 dział 66 - Różne usługi materialne 49749 dział 85 - Ochrona zdrowia291603 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 180674 dział 91 - Administracja państwowa838660 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne182238 15063 CZĘŚĆ 85/28 WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE2436282 334984 dział 40 - Rolnictwo651707 80770 dział 45 - Leśnictwo41329 dział 61 - Handel wewnętrzny75750 12398 dział 61 - Handel wewnętrzny dział 66 - Różne usługi materialne 79190 dział 85 - Ochrona zdrowia399759 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 140139 dział 91 - Administracja państwowa1072499 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne192221 22487 CZĘŚĆ 85/30 WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE5166840 761613 dział 40 - Rolnictwo1476028 dział 45 - Leśnictwo18466 dział 61 - Handel wewnętrzny134395 dział 66 - Różne usługi materialne 107771 dział 79 - Oświata i wychowanie 53001 dział 85 - Ochrona zdrowia954743 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 349986 dział 91 - Administracja państwowa2327633 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne252558 250855 CZĘŚĆ 85/32 WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE2708274 558479 dział 31 - Budownictwo 16208 dział 40 - Rolnictwo654517 dział 45 - Leśnictwo32711 17642 dział 61 - Handel wewnętrzny104321 dział 66 - Różne usługi materialne 86282 dział 79 - Oświata i wychowanie 62060 dział 85 - Ochrona zdrowia455369 dział 86 - Opieka społeczna3017 dział 89 - Różna działalność 272704 dział 91 - Administracja państwowa1211736 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne246603 103583 CZĘŚĆ 86/01 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W WARSZAWIE100978 dział 91 - Administracja państwowa100978 w tym etatowi członkowie kolegium50144 CZĘŚĆ 86/03 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIAŁEJ PODLASKIEJ15037 dział 91 - Administracja państwowa15037 w tym etatowi członkowie kolegium11223 CZĘŚĆ 86/05 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIAŁYMSTOKU29028 dział 91 - Administracja państwowa29028 w tym etatowi członkowie kolegium19810 CZĘŚĆ 86/07 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIELSKU-BIAŁEJ38450 dział 91 - Administracja państwowa38450 w tym etatowi członkowie kolegium15532 CZĘŚĆ 86/09 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BYDGOSZCZY36546 dział 91 - Administracja państwowa36546 w tym etatowi członkowie kolegium29496 CZĘŚĆ 86/11 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CHEŁMIE17226 dział 91 - Administracja państwowa17226 w tym etatowi członkowie kolegium10693 CZĘŚĆ 86/13 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CIECHANOWIE20272 dział 91 - Administracja państwowa20272 w tym etatowi członkowie kolegium11389 CZĘŚĆ 86/15 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CZĘSTOCHOWIE28837 dział 91 - Administracja państwowa28837 w tym etatowi członkowie kolegium20356 CZĘŚĆ 86/17 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ELBLĄGU25221 dział 91 - Administracja państwowa25221 w tym etatowi członkowie kolegium23006 CZĘŚĆ 86/19 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W GDAŃSKU47777 dział 91 - Administracja państwowa47777 w tym etatowi członkowie kolegium41663 CZĘŚĆ 86/21 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM24840 dział 91 - Administracja państwowa24840 22375 CZĘŚĆ 86/23 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W JELENIEJ GÓRZE21509 dział 91 - Administracja państwowa21509 w tym etatowi członkowie kolegium13608 CZĘŚĆ 86/25 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KALISZU27219 dział 91 - Administracja państwowa27219 w tym etatowi członkowie kolegium15107 CZĘŚĆ 86/27 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KATOWICACH93459 dział 91 - Administracja państwowa93459 w tym etatowi członkowie kolegium76751 CZĘŚĆ 86/29 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KIELCACH34262 dział 91 - Administracja państwowa34262 w tym etatowi członkowie kolegium24536 CZĘŚĆ 86/31 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KONINIE18939 dział 91 - Administracja państwowa18939 w tym etatowi członkowie kolegium14315 CZĘŚĆ 86/33 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KOSZALINIE21414 dział 91 - Administracja państwowa21414 w tym etatowi członkowie kolegium15660 CZĘŚĆ 86/35 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KRAKOWIE61957 dział 91 - Administracja państwowa61957 w tym etatowi członkowie kolegium41263 CZĘŚĆ 86/37 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KROŚNIE20272 dział 91 - Administracja państwowa20272 w tym etatowi członkowie kolegium12931 CZĘŚĆ 86/39 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LEGNICY25221 dział 91 - Administracja państwowa25221 w tym etatowi członkowie kolegium16963 CZĘŚĆ 86/41 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LESZNIE15037 dział 91 - Administracja państwowa15037 w tym etatowi członkowie kolegium11718 CZĘŚĆ 86/43 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LUBLINIE36546 dział 91 - Administracja państwowa36546 w tym etatowi członkowie kolegium23452 CZĘŚĆ 86/45 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ŁOMŻY18939 dział 91 - Administracja państwowa18939 w tym etatowi członkowie kolegium11767 CZĘŚĆ 86/47 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ŁODZI41781 dział 91 - Administracja państwowa41781 w tym etatowi członkowie kolegium22982 CZĘŚĆ 86/49 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W NOWYM SĄCZU23127 dział 91 - Administracja państwowa23127 w tym etatowi członkowie kolegium16560 CZĘŚĆ 86/51 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OLSZTYNIE32930 dział 91 - Administracja państwowa32930 w tym etatowi członkowie kolegium24339 CZĘŚĆ 86/53 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OPOLU31692 dział 91 - Administracja państwowa31692 w tym etatowi członkowie kolegium19312 CZĘŚĆ 86/55 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OSTROŁĘCE16465 dział 91 - Administracja państwowa16465 w tym etatowi członkowie kolegium10415 CZĘŚĆ 86/57 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PILE21033 dział 91 - Administracja państwowa21033 w tym etatowi członkowie kolegium14331 CZĘŚĆ 86/59 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM24459 dział 91 - Administracja państwowa24459 w tym etatowi członkowie kolegium17209 CZĘŚĆ 86/61 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PŁOCKU18939 dział 91 - Administracja państwowa18939 w tym etatowi członkowie kolegium10938 CZĘŚĆ 86/63 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W POZNANIU41781 dział 91 - Administracja państwowa41781 w tym etatowi członkowie kolegium31909 CZĘŚĆ 86/65 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PRZEMYŚLU20652 dział 91 - Administracja państwowa20652 w tym etatowi członkowie kolegium13934 CZĘŚĆ 86/67 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W RADOMIU29313 dział 91 - Administracja państwowa29313 w tym etatowi członkowie kolegium19526 CZĘŚĆ 86/69 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W RZESZOWIE25126 dział 91 - Administracja państwowa25126 w tym etatowi członkowie kolegium16159 CZĘŚĆ 86/71 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SIEDLCACH21033 dział 91 - Administracja państwowa21033 w tym etatowi członkowie kolegium16369 CZĘŚĆ 86/73 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SIERADZU18559 dział 91 - Administracja państwowa18559 w tym etatowi członkowie kolegium11630 CZĘŚĆ 86/75 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SKIERNIEWICACH16465 dział 91 - Administracja państwowa16465 w tym etatowi członkowie kolegium12662 CZĘŚĆ 86/77 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SŁUPSKU18559 dział 91 - Administracja państwowa18559 w tym etatowi członkowie kolegium11353 CZĘŚĆ 86/79 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SUWAŁKACH23127 dział 91 - Administracja państwowa23127 w tym etatowi członkowie kolegium17307 CZĘŚĆ 86/81 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SZCZECINIE33215 dział 91 - Administracja państwowa33215 w tym etatowi członkowie kolegium24906 CZĘŚĆ 86/83 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TARNOBRZEGU19320 dział 91 - Administracja państwowa19320 w tym etatowi członkowie kolegium12604 CZĘŚĆ 86/85 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TARNOWIE25887 dział 91 - Administracja państwowa25887 w tym etatowi członkowie kolegium12933 CZĘŚĆ 86/87 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TORUNIU25126 dział 91 - Administracja państwowa25126 w tym etatowi członkowie kolegium17162 CZĘŚĆ 86/89 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W WAŁBRZYCHU23222 dział 91 - Administracja państwowa23222 w tym etatowi członkowie kolegium12192 CZĘŚĆ 86/91 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE WE WŁOCŁAWKU18559 dział 91 - Administracja państwowa18559 w tym etatowi członkowie kolegium11967 CZĘŚĆ 86/93 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE WE WROCŁAWIU36927 dział 91 - Administracja państwowa36927 w tym etatowi członkowie kolegium28608 CZĘŚĆ 86/95 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ZAMOŚCIU16465 dział 91 - Administracja państwowa16465 w tym etatowi członkowie kolegium12026 CZĘŚĆ 86/97 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ZIELONEJ GÓRZE22080 dział 91 - Administracja państwowa22080 w tym etatowi członkowie kolegium14266 OGÓŁEM359638445850658449053820192227887 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 21 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania Radzie do Spraw Uchodźców statutu organizacyjnego i regulaminu czynności wewnętrznych oraz określenia zasad wynagradzania jej członków. (Dz. U. Nr 36, poz. 344) Na podstawie art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie nadania Radzie do Spraw Uchodźców statutu organizacyjnego i regulaminu czynności wewnętrznych oraz określenia zasad wynagradzania jej członków (Dz. U. Nr 7, poz. 54) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Członkowie Rady, z wyjątkiem przewodniczącego Rady i zastępcy, otrzymują wynagrodzenie: 1) za każdy dzień udziału w posiedzeniach składu orzekającego, 2) za reprezentowanie Rady w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - w wysokości 50% najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników."; 2) w załączniku nr 2 do rozporządzenia: a) w § 3 w ust. 2 skreśla się wyrazy ", jednak nie później niż na 7 dni przed terminem posiedzenia", b) po § 17 dodaje się § 18 w brzmieniu: "§ 18. Za udział w posiedzeniach Rady i składów orzekających zamiejscowym członkom Rady przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowych na obszarze kraju." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej. (Dz. U. Nr 36, poz. 345) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej (Dz. U. Nr 95, poz. 437, z 1997 r. Nr 39, poz. 242 i Nr 44, poz. 281, z 1998 r. Nr 42, poz. 249 oraz z 1999 r. Nr 7, poz. 59) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 345) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I595-690 II600-700 III610-725 IV620-755 V630-790 VI640-820 VII655-860 VIII670-905 IX685-960 X700-1 015 XI715-1 080 XII730-1 160 XIII750-1 240 XIV770-1 320 XV790-1 410 XVI810-1 510 XVII830-1 610 XVIII855-1 720 XIX880-1 820 XX910-1 920 XXI944-2 050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie kultury fizycznej i turystyki. (Dz. U. Nr 36, poz. 346) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie kultury fizycznej i turystyki (Dz. U. Nr 103, poz. 478, z 1997 r. Nr 32, poz. 193 i z 1998 r. Nr 42, poz. 248) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 2) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 346) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I595-690 II600-700 III610-725 IV620-755 V630-790 VI640-820 VII655-860 VIII670-905 IX685-960 X700-1 015 XI715-1 080 XII730-1 160 XIII750-1 240 XIV770-1 320 XV790-1 410 XVI810-1 510 XVII830-1 610 XVIII855-1 720 XIX880-1 820 XX910-1 920 XXI944-2 050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 TABELA STANOWISK, MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I DODATKU FUNKCYJNEGO ORAZ WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH DLA DZIENNIKARZY*) Lp.StanowiskoKwota w złotychWymagane kwalifikacje wynagrodzenie zasadniczedodatek funkcyjnywykształcenieliczba lat pracy dziennikarskiej 123456 1Redaktor naczelny1 100-1 850880-1 040wyższe6 2Zastępca redaktora naczelnego1 030-1 750520-950wyższe5 3Sekretarz redakcji980-1 700270-750wyższe5 4Kierownik działu930-1 650170-270wyższe4 5Starszy redaktor930-1 650-wyższe3 6Redaktor680-1 220-wyższe1 7Aplikant600-wyższe- *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa. (Dz. U. Nr 36, poz. 347) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa (Dz. U. Nr 96, poz. 447, z 1997 r. Nr 39, poz. 243, z 1998 r. Nr 42, poz. 250 i z 1999 r. Nr 30, poz. 294) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 2) w załączniku nr 2 do rozporządzenia tytuł części A tabeli otrzymuje brzmienie: "A. Dla pracowników Krajowego Zarządu Parków Narodowych i parków narodowych". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 347) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) A. Dla pracowników Krajowego Zarządu Parków Narodowych i parków narodowych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 B. Dla pozostałych pracowników Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I595-690 II600-700 III610-725 IV620-755 V630-785 VI640-820 VII655-860 VIII670-905 IX685-960 X700-1 015 XI715-1 080 XII730-1 160 XIII750-1 240 XIV770-1 320 XV790-1 410 XVI810-1 510 XVII830-1 610 XVIII855-1 720 XIX880-1 820 XX910-1 920 XXI945-2 050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej. (Dz. U. Nr 36, poz. 348) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej (Dz. U. Nr 99, poz. 457, z 1997 r. Nr 41, poz. 257, z 1998 r. Nr 42, poz. 246 i z 1999 r. Nr 7, poz. 60) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 2) w załączniku nr 4 do rozporządzenia: a) w części I ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kategoria zaszeregowaniaLiczba samic do unasiennienia w rokuStawka za unasiennioną samicę (krowa, locha) w zł*) 123 IX80010,28-14,40 X80010,50-15,23 XI80010,73-16,20 XII80010,95-17,40 XIII80011,25-18,60" *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). b) w części II ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kategoria zaszeregowaniaPrzeliczeniowa liczba sztuk pod kontrolą użytkowościStawka za kontrolowaną sztukę w zł*) 123 IX11000,62-0,87 X11000,64-0,92 XI11000,65-0,98 XII11000,66-1,05 XIII11000,68-1,13 XIV11000,70-1,20 XV11000,72-1,28" *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 348) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I595-690 II600-700 III610-725 IV620-755 V630-790 VI640-820 VII655-860 VIII670-905 IX685-960 X700-1 015 XI715-1 080 XII730-1 160 XIII750-1 240 XIV770-1 320 XV790-1 410 XVI810-1 510 XVII830-1 610 XVIII855-1 720 XIX880-1 820 XX910-1 920 XXI944-2 050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 11 maja 1999 r. sygn. akt K. 13/98. (Dz. U. Nr 43, poz. 431) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Stefan J. Jaworski - sprawozdawca, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 11 maja 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie zgodności art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) z art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), rozumiany jako dotyczący pojazdu obejmującego co najmniej zespoły (części) niezbędne do jego identyfikacji, jest zgodny z art. 21 ust. 1 i art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Lech Garlicki Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. (Dz. U. Nr 44, poz. 432) Na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne 1. Zakres obowiązywania § 1. 1. Pojazd uczestniczący w ruchu powinien odpowiadać warunkom technicznym określonym w niniejszym rozporządzeniu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy: 1) pojazdu specjalnego lub używanego do celów specjalnych Sił Zbrojnych i jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, z wyjątkiem oznakowania określonego dla pojazdu uprzywilejowanego, 2) pojazdu specjalnego lub używanego do celów specjalnych Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i straży pożarnej, z wyjątkiem oznakowania określonego dla pojazdu uprzywilejowanego, 3) pojazdu zabytkowego, 4) tramwaju i trolejbusu, dla których warunki techniczne określają odrębne przepisy. 3. Pojazd zarejestrowany za granicą, a znajdujący się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powinien odpowiadać warunkom technicznym określonym w Konwencji o ruchu drogowym, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 40 i 44). 4. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dacie pierwszej rejestracji pojazdu, rozumie się przez to: 1) dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą - dzień pierwszej rejestracji za granicą, 2) dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przez organy Sił Zbrojnych, jednostki wojskowe podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policję, Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną - dzień pierwszej rejestracji podany przez te organy. 2. Wymiary i masy pojazdu § 2. 1. Długość pojazdu nie może przekraczać: 1) pojedynczego pojazdu (z wyłączeniem naczepy i autobusu, o którym mowa w pkt 2 i 5) - 12,00 m, 2) autobusu o co najmniej dwóch osiach kierowanych - 15,00 m, 3) pojazdu członowego - 16,50 m, 4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m, 5) autobusu przegubowego - 18,00 m, 6) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy - 22,00 m, 7) motocykla, motoroweru lub roweru oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru lub roweru i przyczepy - 4,00 m. 2. Szerokość pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 3 i 10, § 44 ust. 3 pkt 1, § 53 ust. 3 oraz § 56 ust. 1 pkt 1, nie może przekraczać 2,55 m; szerokość ta nie obejmuje lusterek na przegubowych wysięgnikach, świateł umieszczonych na bokach pojazdu oraz elementów elastycznych wykonanych z gumy lub tworzyw sztucznych. 3. Szerokość pojazdu ciężarowego z nadwoziem rodzaju furgon może wynosić do 2,60 m, jeżeli jego ściany są zaopatrzone w izolację termiczną. 4. Wysokość pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 11, nie może przekraczać 4,00 m. 5. Odległość między osią sworznia siodłowego urządzenia sprzęgającego a tylnym obrysem naczepy nie może przekraczać 12,00 m. 6. Odległość między osią sworznia siodłowego urządzenia sprzęgającego a dowolnym punktem przedniej części naczepy nie może przekraczać 2,04 m; dotyczy to naczepy zarejestrowanej po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1993 r. 7. Pojazd samochodowy i zespół pojazdów powinien mieć możliwość poruszania się wewnątrz pierścienia o promieniu zewnętrznym 12,50 m i promieniu wewnętrznym 5,30 m; dotyczy to pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1993 r. 8. Odległość mierzona równolegle do podłużnej osi zespołu pojazdów, między najdalej wysuniętym do przodu punktem części nadwozia pojazdu samochodowego zawierającej przestrzeń ładunkową a tylnym obrysem przyczepy, nie może być większa niż 16,40 m, przy zachowaniu odległości między tylnym obrysem samochodu a przednim obrysem nadwozia przyczepy wynoszącej co najmniej 0,35 m; dotyczy to pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1999 r. 9. Odległość między tylną osią pojazdu samochodowego a przednią osią przyczepy w zespole pojazdów nie może być mniejsza niż 3,00 m; dotyczy to pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1999 r. 10. Szerokość motocykla i motoroweru wielośladowego nie może przekraczać 2,00 m, a jednośladowego motoroweru - 1,00 m; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1999 r. 11. Wysokość motocykla i motoroweru nie może przekraczać 2,50 m; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1999 r. § 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu z zachowaniem wymagań, o których mowa w § 5, nie może przekraczać: 1) pojazdu pojedynczego, z wyłączeniem naczepy: a) dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. b) - 16 t, b) dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym - 18 t, c) trzyosiowego - 24 t, d) o liczbie osi większej niż trzy - 32 t, e) autobusu przegubowego - 28 t, 2) pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy: a) o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t, b) o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 42 t, 3) pojazdu członowego składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t. 2. Udział masy na oś (osie) napędową (napędowe) pojazdu lub zespołu pojazdów nie może być mniejszy niż 25%, a w odniesieniu do samochodu osobowego udział masy na oś przednią nie może być mniejszy niż 30%; dotyczy to pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 marca 1998 r. § 4. Za oś pojedynczą uważa się oś oddaloną od osi sąsiedniej o więcej niż 2 m lub dwie sąsiednie osie oddalone od siebie o mniej niż 1 m, za oś wielokrotną zaś - zespół złożony z dwóch lub więcej osi, zwanych "osiami składowymi", w którym odległość między sąsiednimi osiami składowymi jest nie mniejsza niż 1 m i nie większa niż 2 m. § 5. 1. Nacisk osi pojedynczej, z zastrzeżeniem ust. 4, nie może przekraczać 80 kN. 2. Nacisk osi wielokrotnej nie może przekraczać sumy dopuszczalnych nacisków osi składowych. 3. Nacisk osi składowej, z zastrzeżeniem ust. 4, nie może przekraczać przy odległości od sąsiedniej bliższej osi składowej: 1) do 1,20 m - 57,5 kN, 2) powyżej 1,20 m do 1,30 m - 65,0 kN, 3) powyżej 1,30 m - 72,5 kN. 4. Pojazd, którego nacisk osi pojedynczej przekracza wielkości określone w ust. 1, lecz nie przekracza 100 kN, a dla osi napędowej pojazdu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 lit. b), przy zastosowaniu kół bliźniaczych 115 kN, oraz pojazd, którego nacisk osi składowej przekracza wielkości określone w ust. 3, może uczestniczyć w ruchu na: 1) drogach krajowych oznaczonych numerami jednocyfrowymi i dwucyfrowymi, z wyłączeniem dróg wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) odcinkach dróg krajowych oznaczonych numerami trzycyfrowymi, ze znakami z obrzeżem składającym się z białych i czarnych kwadratów, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) odcinkach dróg oznaczonych znakami zakazu wjazdu pojazdów o nacisku osi większym niż 100 kN, 4) drogach leżących w ciągu dróg wymienionych w pkt 1-3 oraz na trasach regularnej komunikacji autobusowej w granicach administracyjnych miast. 5. Nacisk osi składowej pojazdu, o którym mowa w ust. 4, nie może przekraczać przy odległości od sąsiedniej bliższej osi składowej: 1) do 1,10 m - 57,5 kN, 2) powyżej 1,10 m do 1,20 m - 65,0 kN, 3) powyżej 1,20 m do 1,30 m - 72,5 kN, 4) powyżej 1,30 m, z zastrzeżeniem pkt 5 - 80,0 kN, 5) powyżej 1,30 m, przy osi podwójnej, dla osi napędowej - 100,0 kN, pod warunkiem że łączny nacisk nie przekracza 160,0 kN. Rozdział 2 Pojazd samochodowy i przyczepa przeznaczona do łączenia z tym pojazdem 1. Warunki ogólne § 6. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o pojeździe, rozumie się przez to pojazd samochodowy i przyczepę. § 7. 1. Zderzaki i klamki drzwi pojazdu nie mogą powodować niebezpieczeństwa zaczepienia innego uczestnika ruchu. 2. Daszek reflektora pojazdu albo krawędź wystającej części reflektora lub nadwozia, przykrywającej częściowo reflektor, powinny być zaokrąglone; nie dotyczy to pojazdu Sił Zbrojnych. 3. Pojazd, którego zwis tylny jest większy niż 600 mm i wzniesiony nad powierzchnię jezdni więcej niż 700 mm przy zachowanej masie własnej, powinien być wyposażony w tylny zderzak lub inne urządzenie ochronne zabezpieczające przed wjechaniem pod niego innego pojazdu, odpowiadające warunkom określonym w ust. 1 oraz innym następującym warunkom: 1) powinny być wytrzymałe i dobrze zamocowane; wysokość przekroju poprzecznego nie może być mniejsza niż 100 mm; 2) odległość dolnej krawędzi od powierzchni jezdni nie może przekraczać 550 mm przy zachowanej masie własnej pojazdu, 3) odległość od tylnego obrysu pojazdu nie może przekraczać 400 mm, 4) szerokość nie może przekraczać w żadnym miejscu największej szerokości tylnej osi, mierzonej na skrajnych zewnętrznych punktach kół (wyłączając odkształcenia opon występujące w pobliżu ich styku z jezdnią), i nie może być od niej mniejsza niż 100 mm z każdej strony, 5) końce nie powinny być wygięte w kierunku do tyłu oraz nie powinny mieć zewnętrznych ostrych krawędzi, warunki określone w pkt 1-5 dotyczą pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1999 r. 4. Dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy w okresie od dnia 1 stycznia 1966 r. do dnia 31 grudnia 1994 r. dopuszcza się, aby zderzak lub inne urządzenie ochronne zabezpieczające przed wjechaniem pod niego innego pojazdu, odpowiadały warunkom następującym: 1) powinny mieć odpowiednią wytrzymałość i być dobrze zamocowane, 2) odległość dolnej krawędzi od powierzchni jezdni nie może przekraczać 700 mm, 3) odległość od tylnego obrysu pojazdu nie może przekraczać 600 mm, 4) szerokość nie może być mniejsza od szerokości pojazdu o więcej niż 100 mm z każdej strony pojazdu; jeżeli składa się z więcej niż jednego elementu, dopuszcza się między elementami przerwę w kierunku poziomym o długości nie przekraczającej 600 mm, 5) końce powinny być zaokrąglone w kierunku do przodu, a dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. dopuszcza się odległość od tylnego obrysu pojazdu nie przekraczającą 600 mm. 5. Zderzaka lub urządzenia ochronnego, o których mowa w ust. 3, nie wymaga się na pojeździe, którego konstrukcja uniemożliwia wjechanie pod niego innego pojazdu, na samochodzie i przyczepie samowyładowczej, na ciągniku siodłowym i przyczepie dłużycowej. 6. Pojazd przystosowany do ciągnięcia przyczepy oraz przyczepa powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia sprzęgające. § 8. 1. Kabina kierowcy oraz pomieszczenie przeznaczone do przewozu osób powinny być wyposażone w: 1) urządzenia zapewniające przewietrzanie i ogrzewanie wnętrza, jeżeli są one pomieszczeniami zamkniętymi; urządzenia zapewniającego ogrzewanie wnętrza nie wymaga się dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1984 r., 2) drzwi zaopatrzone w zamki uniemożliwiające samoczynne lub nie zamierzone ich otwarcie się. 2. Zawiasy drzwi umieszczonych z boku pojazdu i otwieranych na boki powinny znajdować się z przodu; dotyczy to pojazdu, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości przekraczającej 40 km/h i zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1972 r. 3. Wnętrze kabiny kierowcy oraz pomieszczenia przeznaczonego do przewozu osób powinno odpowiadać następującym warunkom: 1) powinno być szczelne, jeżeli jest pomieszczeniem zamkniętym, 2) siedzenia powinny być przymocowane do nadwozia, również gdy są przesuwane, w sposób uniemożliwiający nie zamierzone zmiany ich położenia, 3) górna część oparcia przednich siedzeń samochodu osobowego powinna być miękko wyściełana; nie dotyczy to samochodu terenowego, 4) tablica rozdzielcza powinna być przynajmniej u dołu zaokrąglona, 5) mechanizm do otwierania i zamykania dachu powinien być tak urządzony, aby nie działał samoczynnie, również w razie zderzenia, 6) powinno być wyposażone w wyjścia w postaci drzwi lub okien, co najmniej po jednym na każdą stronę pojazdu, umożliwiające w razie konieczności wyjście na zewnątrz, 7) w samochodzie ciężarowym powinno być oddzielone od przestrzeni ładunkowej trwałą przegrodą o odpowiedniej wytrzymałości. 4. Szyby pojazdu: 1) nie powinny dawać ostrych odprysków w razie rozbicia; przednia szyba powinna zapewnić kierowcy pełną i wyraźną widoczność bez zniekształcenia obrazu, a w razie rozbicia - zapewniać jeszcze dostateczną widoczność drogi, 2) powinny być umocowane w taki sposób lub sporządzone z takiego tworzywa, aby w razie potrzeby istniała możliwość wyjścia na zewnątrz pojazdu co najmniej przez jeden otwór okienny z każdej strony pojazdu, 3) powinny być ocechowane w miejscu widocznym z zewnątrz pojazdu; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1968 r. § 9. 1. Pojazd powinien być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby: 1) poziom hałasu zewnętrznego mierzony podczas postoju pojazdu z odległości 0,5 m nie przekraczał w odniesieniu do: a) pojazdu, który był poddany badaniom homologacyjnym - wartości ustalonej w trakcie badań homologacyjnych o 5 dB (A), b) pozostałych pojazdów - wartości podanych w poniższej tabeli w dB (A): Lp.PojazdRodzaj silnika o zapłonie iskrowymo zapłonie samoczynnym 1Motocykl z silnikiem o pojemności skokowej: - nie przekraczającej 125 cm394- - większej niż 125 cm396- 2Samochód osobowy9396 3Pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem samochodu osobowego93102 4Inny pojazd samochodowy98108 2) w spalinach pojazdu z silnikiem o zapłonie iskrowym zawartość tlenku węgla (CO), węglowodorów (CH) i współczynnik nadmiaru powietrza (lambda - λ) nie przekraczały wartości podanych w poniższej tabeli: Lp.PojazdPrędkość obrotowa silnikaZawartość CO w % objętości spalin, CH w ppm (cząstki na milion) oraz współczynnik λ dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy do dnia 30 września 1986 r.od dnia 1 października 1986 r. do dnia 30 czerwca 1995 r.po dniu 30 czerwca 1995 r. COCOCOCH 12345678 1Motocyklbieg jałowy5,54,54,5-- 2Inny pojazd samochodowy1)bieg jałowy4,53,50,5100- 2000 min-1 do 3000 min-1--0,31000,97-1,03 1) Dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy do dnia 31 grudnia 1996 r., wyposażonego w silnik o pojemności skokowej poniżej 700 cm3, dopuszcza się wartości określone w kolumnie 5; wartości podane w kolumnach 6, 7 i 8 nie dotyczą pojazdu, dla którego w świadectwie homologacji potwierdzono wartości wyższe, stanowiące dla tego pojazdu kryterium oceny. 3) zadymienie spalin pojazdu z silnikiem o zapłonie samoczynnym, mierzone przy swobodnym przyspieszaniu silnika w zakresie od prędkości obrotowej biegu jałowego do maksymalnej prędkości obrotowej, wyrażone w postaci współczynnika pochłaniania światła, nie przekraczało: 2,5 m-1, a w odniesieniu do silnika z turbodoładowaniem 3,0 m-1, 4) urządzenie zapłonu iskrowego nie wytwarzało nadmiernych zakłóceń radioelektrycznych, 5) układ zasilania: a) był szczelny, niezależnie od warunków zewnętrznych oraz drgań występujących podczas pracy pojazdu, b) był zabezpieczony przed możliwością zetknięcia z przeszkodami znajdującymi się na drodze oraz przed nadmiernym nagrzewaniem, tarciem i innymi nienaturalnymi warunkami, c) był zabezpieczony przed korozją, 6) zbiornik paliwa, w tym również zbiornik paliwa niezależnej instalacji ogrzewczej: a) nie był umieszczony w kabinie kierowcy lub w pomieszczeniu przeznaczonym do przewozu osób ani też bezpośrednio do niego nie przylegał, zaś przegroda lub ścianka oddzielająca zbiornik od tych pomieszczeń powinna być wykonana z materiału niepalnego; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r., b) był tak umieszczony, aby w razie jego uszkodzenia lub przelania paliwo nie ściekało na elementy układu wydechowego, c) nie miał wlewu paliwa w kabinie kierowcy, w pomieszczeniu przeznaczonym do przewozu osób, w komorze silnikowej lub w bagażniku; przy czym, jeżeli wlew paliwa umieszczony jest z boku pojazdu, to korek wlewu paliwa w położeniu zamkniętym nie może wystawać poza obrys nadwozia; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r.; nie dotyczy motocykla, 7) instalacja elektryczna: a) była zabezpieczona przed uszkodzeniem mechanicznym wskutek tarcia o inne elementy pojazdu, a także przed korozją, b) była wyposażona w umieszczony w łatwo dostępnym miejscu wyłącznik, umożliwiający odłączenie akumulatora od zasadniczej instalacji elektrycznej bez użycia narzędzi; dotyczy to samochodu ciężarowego i specjalnego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, ciągnika siodłowego i balastowego oraz autobusu o liczbie miejsc większej niż 15 łącznie z miejscem kierowcy, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r., 8) nie występowały wyraźne wycieki w postaci spadających kropel materiałów eksploatacyjnych z zespołów i układów pojazdów, 9) układ odpowietrzania skrzyni korbowej silnika o zapłonie iskrowym (z wyjątkiem silnika dwusuwowego) był kompletny i szczelny; nie dotyczy to motocykla oraz pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1987 r., 10) układ pochłaniania par paliwa ze zbiornika paliwa pojazdu z silnikiem o zapłonie iskrowym był kompletny i szczelny; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1995 r., 11) istniała możliwość jazdy do tyłu; nie dotyczy to motocykla. 2. Kierownica w pojeździe samochodowym o liczbie kół większej niż trzy, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości przekraczającej 40 km/h, nie powinna być umieszczona po prawej stronie pojazdu; dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r. 3. Wózek boczny motocykla powinien być umieszczony po jego prawej stronie. 4. Pojazd samochodowy o nacisku osi kierowanej lub sumie nacisków osi kierowanych, przekraczającym 45 kN, powinien mieć układ kierowniczy z mechanizmem wspomagającym. W razie uszkodzenia tego mechanizmu powinna być zapewniona kierowalność pojazdem. 2. Wyposażenie § 10. 1. Przedmioty wyposażenia i części pojazdów związane z bezpieczeństwem ich użytkowania i ochroną środowiska mogą być stosowane w pojazdach, jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z następujących warunków: 1) oznakowane są znakami homologacji międzynarodowej stosowanymi w homologacji Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) - "E" lub Unii Europejskiej - "e", 2) oznakowane są cechami producenta pojazdu, na który wystawiono krajowe świadectwo homologacji typu pojazdu; ocechowanie to powinno być zgłoszone do upoważnionej jednostki celem ewidencji, 3) oznakowane są cechami dostawcy producenta pojazdu, na który wystawiono krajowe świadectwo homologacji typu pojazdu; ocechowanie to powinno być zgłoszone do upoważnionej jednostki celem ewidencji, 4) oznakowane są znakiem bezpieczeństwa zgodnie z przepisami o badaniach i certyfikacji. 2. Przepis ust. 1 dotyczy producentów, importerów, dystrybutorów oraz podmiotów montujących i świadczących usługi. 3. Wykaz przedmiotów wyposażenia i części związanych z bezpieczeństwem użytkowania pojazdów i ochroną środowiska określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, zaś przedmioty wyposażenia i części objęte obowiązkiem homologacji typu określone są w przepisach dotyczących homologacji. § 11. 1. Pojazd samochodowy powinien być wyposażony: 1) w numer identyfikacyjny pojazdu (VIN) albo w rozpoznawczy numer nadwozia/podwozia, umieszczony w sposób trwały na nadwoziu, ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym, oraz tabliczkę znamionową - określone w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia; numeru identyfikacyjnego VIN nie wymaga się dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1995 r., a także dla motocykla, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego, przyczepy przeznaczonej do łączenia z tymi pojazdami oraz pojazdu z nadanym i wybitym numerem nadwozia/podwozia zgodnie z odrębnymi przepisami, 2) w samoczynne wycieraczki przedniej szyby w liczbie zapewniającej odpowiednie pole widzenia kierowcy oraz w urządzenie do zmywania tej szyby; nie dotyczy to: a) pojazdu wyposażonego w przednią szybę o takich wymiarach i kształcie, że kierowca bez zmiany normalnej pozycji może obserwować drogę nie poprzez tę szybę, b) w zakresie wyposażenia w urządzenie do zmywania przedniej szyby - samochodu osobowego zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1971 r., a pozostałych pojazdów zarejestrowanych przed dniem 1 lipca 1972 r., 3) w prędkościomierz umieszczony w polu widzenia kierowcy oraz w drogomierz, 4) w lusterka zapewniające kierującemu niezbędną dla bezpieczeństwa ruchu widoczność do tyłu: a) co najmniej jedno lusterko zewnętrzne po lewej stronie pojazdu - w odniesieniu do samochodu osobowego i motocykla, z zastrzeżeniem lit. b), b) co najmniej dwa lusterka zewnętrzne, jedno po lewej i jedno po prawej stronie pojazdu - w odniesieniu do pozostałych pojazdów oraz do samochodu osobowego ciągnącego przyczepę i samochodu osobowego, w którym lusterko wewnętrzne nie zapewnia dostatecznej widoczności do tyłu, c) wewnętrzne - w odniesieniu do samochodu osobowego, 5) w sygnał dźwiękowy o ciągłym i nieprzeraźliwym tonie, o poziomie dźwięku mierzonym podczas postoju pojazdu z odległości 3 m nie mniejszym niż: a) 87 dB (A) - w odniesieniu do motocykla, b) 96 dB (A) - w odniesieniu do pozostałych pojazdów, 6) w punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa: a) na przednich siedzeniach - dotyczy pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 2,5 t zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1971 r. i do pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1995 r., b) na siedzeniach innych niż przednie samochodu osobowego, skierowanych do przodu; dotyczy to samochodu osobowego zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r.: nie dotyczy pojazdu z nadwoziem otwartym, 7) w pasy bezpieczeństwa na siedzeniach wyposażonych w punkty kotwiczenia; dotyczy to: a) przednich siedzeń w samochodach osobowych rejestrowanych po raz pierwszy po dniu: - 30 czerwca 1971 r. - z silnikiem o pojemności skokowej powyżej 1400 cm3, - 31 grudnia 1971 r. - z silnikiem o pojemności skokowej od 1000 cm3 do 1400 cm3, - 30 czerwca 1972 r. - pozostałych, b) siedzeń innych niż przednie - w samochodach osobowych rejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1993 r., c) siedzeń w pojazdach innych niż wymienione pod lit. a) i b), wyposażonych w punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa - rejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1993 r.; nie dotyczy pojazdu z nadwoziem otwartym, 8) w zagłówki na siedzeniach wyposażonych w pasy bezpieczeństwa mocowane co najmniej w trzech punktach, z wyjątkiem siedzeń w pojeździe z nadwoziem otwartym oraz siedzeń tylnych w pojeździe z nadwoziem rodzaju coupé o układzie siedzeń "2+2"; dotyczy pojazdów wyprodukowanych po dniu 31 grudnia 1995 r., 9) w błotniki lub inne elementy nadwozia lub podwozia, o szerokości nie mniejszej niż szerokość opony, a w przypadku kół bliźniaczych - nie mniejszej niż odległość między zewnętrznymi krawędziami opon, przy czym błotniki samochodu osobowego i motocykla, przy masie własnej pojazdu, powinny odpowiadać następującym warunkom: a) kąt opasania koła przez błotnik powinien być taki, aby obejmował co najmniej z przodu 30° i z tyłu 50° od pionowej płaszczyzny przechodzącej przez oś koła, b) odległość między zewnętrzną krawędzią błotnika a osią koła w wymaganym kącie opasania nie może być większa niż dwukrotna wartość statycznego promienia opony, c) najniższy punkt tylnej krawędzi błotnika lub innego elementu pełniącego jego funkcję, znajdujący się w płaszczyźnie symetrii opony, nie może znajdować się wyżej niż 150 mm ponad poziomą płaszczyzną przechodzącą przez oś koła; błotników nie wymaga się w pojeździe wyjątkowej konstrukcji, 10) w fartuchy odpowiednio przedłużające tylne błotniki od tyłu albo umieszczone dalej od kół niż błotniki, jeżeli przy masie własnej pojazdu błotnik lub inny znajdujący się w płaszczyźnie symetrii opony za tylnym kołem element nadwozia lub podwozia, osłaniający tylne koło (koła), położony jest wyżej nad jezdnią niż 0,25 odległości tego elementu od pionowej płaszczyzny przechodzącej przez oś tylnego koła (kół), a dla samochodu osobowego oraz autobusu, samochodu ciężarowego i specjalnego o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t z pojedynczymi kołami na osi tylnej i motocykla - wyżej niż ta odległość; odległość dolnej krawędzi fartucha od jezdni nie powinna przekraczać tych wielkości; szerokość fartucha nie powinna być mniejsza niż szerokość opony (opon), sztywność fartuchów zaś powinna zapewniać ograniczenie do minimum ochlapywania pojazdów jadących z tyłu; fartuchów nie wymaga się w pojeździe o konstrukcji uniemożliwiającej ich umieszczenie, 11) w urządzenie zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołane, 12) w trójkąt do ustawiania na drodze, przeznaczony do ostrzegania o obecności unieruchomionego pojazdu; nie dotyczy to motocykla jednośladowego, 13) w gaśnicę umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym w razie potrzeby jej użycia; nie dotyczy to motocykla, 14) w tłumik wydechu - w odniesieniu do pojazdu napędzanego silnikiem spalinowym; wylot rury wydechowej nie może być skierowany w prawą stronę, 15) w urządzenie rejestrujące samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy oraz postoju (tachograf); dotyczy to: a) pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej 9 t i powyżej, zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1984 r., b) pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, wyprodukowanego po dniu 31 grudnia 1999 r., z wyjątkiem autobusu używanego w komunikacji miejskiej oraz pojazdu Sił Zbrojnych, 16) w miejsce przewidziane do umieszczenia tablic rejestracyjnych, określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia; wymagania załącznika nr 5 dotyczą pojazdu wyprodukowanego po dniu 31 grudnia 1999 r., 17) w zaczep do holowania z przodu pojazdu, a w odniesieniu do samochodu osobowego - także z tyłu; zaczep do holowania powinien wytrzymywać siłę zarówno ciągnącą jak i ściskającą, równą co najmniej połowie ciężaru wynikającego z dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, na którym jest zamocowany; dotyczy to pojazdu wyprodukowanego po dniu 31 grudnia 1999 r. 2. Przepisy ust. 1 pkt 1, 9 10, 12 i 16 stosuje się również do przyczepy. 3. Pojazd samochodowy nie może być wyposażony w silnik dwusuwowy; nie dotyczy to motocykla oraz samochodu osobowego zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1986 r. i pozostałych pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 kwietnia 1993 r. 4. Pojazd powinien być wyposażony w ogumienie pneumatyczne o nośności dostosowanej do nacisku koła oraz dostosowane do maksymalnej prędkości pojazdu; ciśnienie w ogumieniu powinno być zgodne z zaleceniami wytwórni dla danej opony i obciążenia pojazdu. 5. Dopuszcza się w celu krótkotrwałego użycia wyposażenie pojazdu w koło zapasowe, o parametrach odmiennych niż parametry stosowanego normalnie koła jezdnego, jeżeli koło takie wchodzi w skład fabrycznego wyposażenia pojazdu - na warunkach określonych przez wytwórnię pojazdu. 6. Pojazd nie może być wyposażony, z zastrzeżeniem ust. 5: 1) w opony różnej konstrukcji, w tym o różnej rzeźbie bieżnika, na kołach jednej osi, 2) w przypadku pojazdu samochodowego o dwóch osiach z kołami pojedynczymi: a) w opony diagonalne lub diagonalne z opasaniem na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony radialne, b) w opony diagonalne na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony diagonalne z opasaniem, 3) w opony różnej konstrukcji, w tym o różnej rzeźbie bieżnika, na osiach wchodzących w skład osi wielokrotnej, z zastrzeżeniem że na osi nie napędzanej opony mogą być takie same, jak na osi kierowanej, 4) w opony, których wskaźniki pokazują graniczne zużycie bieżnika, a w odniesieniu do opon nie zaopatrzonych w takie wskaźniki - o głębokości rzeźby bieżnika mniejszej niż 1,6 mm, z zastrzeżeniem § 23 ust. 4 pkt 3, 5) w opony o widocznych pęknięciach odsłaniających lub naruszających ich osnowę, 6) w opony z umieszczonymi trwale, wystającymi na zewnątrz elementami przeciwślizgowymi. 7. Samochód ciężarowy i specjalny o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, autobus oraz przyczepa mogą być wyposażone w sygnał akustyczny ostrzegający o cofaniu się pojazdu; sygnał ten powinien się włączać i wyłączać równocześnie z włączeniem lub wyłączeniem światła cofania, a w odniesieniu do pojazdu nie wyposażonego w to światło - z włączeniem lub wyłączeniem biegu wstecznego. 3. Światła § 12. 1. Pojazd powinien być wyposażony w następujące światła zewnętrzne: 1) drogowe - pojazd samochodowy, którego konstrukcja umożliwia rozwijanie prędkości przekraczającej 40 km/h, 2) mijania - pojazd samochodowy, 3) kierunkowskazy - pojazd samochodowy i przyczepa; nie dotyczy to motocykla jednośladowego zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1986 r., 4) hamowania "stop" - pojazd samochodowy i przyczepa, 5) oświetlające tylną tablicę rejestracyjną - pojazd samochodowy i przyczepa, 6) pozycyjne przednie - pojazd samochodowy oraz przyczepa o szerokości 1,6 m lub więcej, 7) pozycyjne tylne - pojazd samochodowy i przyczepa, 8) odblaskowe tylne inne niż trójkątne - pojazd samochodowy, 9) odblaskowe tylne trójkątne - przyczepa, 10) odblaskowe przednie - przyczepa, 11) odblaskowe boczne - pojazd samochodowy o długości przekraczającej 6,0 m, ciągnik siodłowy i przyczepa, 12) awaryjne - pojazd samochodowy, z wyjątkiem motocykla, i przyczepa, 13) przeciwmgłowe tylne - pojazd samochodowy, z wyjątkiem motocykla, i przyczepa, 14) cofania - pojazd samochodowy, z wyjątkiem motocykla, 15) obrysowe przednie i tylne - pojazd samochodowy i przyczepa, których szerokość przekracza 2,1 m; przepisy pkt 12-15 nie dotyczą pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1986 r. oraz pojazdu Sił Zbrojnych. 2. Ponadto dopuszcza się wyposażenie w następujące światła: 1) drogowe - pojazdu samochodowego innego niż wymieniony w ust. 1 pkt 1, 2) przeciwmgłowe przednie - pojazdu samochodowego, 3) pozycyjne przednie - przyczepy innej niż wymieniona w ust. 1 pkt 6, 4) postojowe - pojazdu samochodowego o długości nie przekraczającej 6,0 m i szerokości nie przekraczającej 2,0 m; zabrania się umieszczania tych świateł na innych pojazdach, 5) odblaskowe boczne - pojazdu samochodowego innego niż wymieniony w ust. 1 pkt 11, 6) odblaskowe przednie - pojazdu samochodowego, 7) jazdy dziennej - pojazdu samochodowego, 8) pozycyjne boczne - pojazdu samochodowego o długości przekraczającej 6,0 m, ciągnika siodłowego i przyczepy, 9) obrysowe przednie i tylne - pojazdu samochodowego i przyczepy, których szerokość przekracza 1,8 m, 10) cofania - przyczepy, 11) awaryjne - motocykla, 12) przeciwmgłowe tylne - motocykla, 13) odblaskowe tylne inne niż trójkątne - przyczepy. 3. Na wózku bocznym motocykla powinny być umieszczone światła: a) pozycyjne przednie, b) pozycyjne tylne, c) odblaskowe tylne, d) kierunkowskazy; dotyczy to pojazdu wyprodukowanego po dniu 30 czerwca 1993 r., odpowiadające warunkom określonym dla tych świateł; światła pozycyjne powinny się włączać i wyłączać równocześnie ze światłami pozycyjnymi motocykla. Na wózku bocznym zabrania się umieszczania światła drogowego, światła mijania i światła przeciwmgłowego. § 13. 1. Światła pojazdu powinny odpowiadać następującym warunkom ogólnym: 1) światła przeznaczone do oświetlania drogi przed pojazdem powinny być umieszczone w sposób umożliwiający łatwą regulację kierunku strumienia świetlnego, 2) osie świateł sygnalizacyjnych powinny być równoległe do płaszczyzny jezdni, osie świateł odblaskowych bocznych powinny być ponadto prostopadłe do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, a osie pozostałych świateł sygnalizacyjnych - równoległe do tej płaszczyzny; dopuszcza się odchylenia od powyższych kierunków nie większe niż 3°, 3) światła tego samego rodzaju powinny mieć takie same właściwości świetlne i powinny być umieszczone symetrycznie względem podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu; warunek symetrii rozmieszczenia nie dotyczy świateł oświetlających tylną tablicę rejestracyjną oraz pojedynczych świateł cofania i przeciwmgłowych tylnych, 4) nie powinny oślepiać innych uczestników ruchu; nie dotyczy to świateł drogowych, 5) światła mijania powinny dawać wyraźną granicę światła i cienia, 6) światła czerwone nie powinny być widoczne z przodu, a światła białe (żółte selektywne) - z tyłu, z wyjątkiem światła cofania oraz świateł dodatkowych przewidzianych w § 24 ust. 1 pkt 8, § 25 ust. 2, § 26 ust. 3, § 27 ust. 2, § 31 ust. 1 oraz § 32 ust. 1. 2. Połączenia elektryczne powinny zapewniać, aby: a) światła drogowe, mijania, przeciwmgłowe przednie, pozycyjne przednie i boczne oraz obrysowe nie mogły być włączone, jeżeli nie są włączone równocześnie światła pozycyjne tylne, b) włączenie świateł drogowych, mijania lub przeciwmgłowych przednich powodowało równoczesne włączenie światła oświetlającego tylną tablicę rejestracyjną oraz świateł pozycyjnych przednich. 3. Światła powinny ponadto odpowiadać warunkom szczegółowym, określonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia. 4. Hamulce § 14. 1. Pojazd samochodowy, z wyjątkiem motocykla i trzykołowego pojazdu samochodowego o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 1 t, powinien być wyposażony w następujące rodzaje układów hamulcowych, zwanych dalej "hamulcami": 1) hamulec roboczy działający na wszystkie koła - przeznaczony do zmniejszania prędkości pojazdu i zatrzymywania go w sposób niezawodny, szybki i skuteczny, niezależnie od jego prędkości i obciążenia oraz od kąta wzniesienia lub spadku jezdni, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy bez użycia rąk; w odniesieniu do pojazdu inwalidzkiego dopuszcza się użycie jednej ręki, 2) hamulec awaryjny działający na koła co najmniej jednej osi pojazdu, przeznaczony do zatrzymania pojazdu w razie awarii hamulca roboczego, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy, z możliwością trzymania kierownicy przynajmniej jedną ręką, 3) hamulec postojowy, przeznaczony do unieruchamiania pojazdu na wzniesieniu i spadku, z możliwością: a) działania podczas nieobecności kierowcy, przy czym robocze części hamulca powinny pozostawać w położeniu zahamowania za pomocą wyłącznie mechanicznego urządzenia, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy; hamulca postojowego nie wymaga się, jeżeli hamulec awaryjny, o którym mowa w pkt 2, spełnia wymagane warunki określone dla hamulca postojowego. 2. Trzykołowy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 1 t powinien być wyposażony w: 1) dwa niezależne hamulce łącznie działające na wszystkie koła, 2) hamulec postojowy działający na koło (koła) co najmniej jednej osi; hamulec ten może mieć wspólne części z jednym z hamulców wymienionych w pkt 1 i powinien być niezależny od hamulca działającego na koło (koła) drugiej osi. 3. Motocykl powinien być wyposażony w dwa niezależne hamulce, z których jeden działa co najmniej na przednie koło (koła), a drugi - co najmniej na tylne koło (koła). 4. Motocykl z bocznym wózkiem powinien być wyposażony w hamulce wymienione w ust. 3, z tym że jeśli skuteczność hamowania spełnia wymagania określone w liczbie porządkowej 2 tabeli, o której mowa w § 16 ust. 2, hamulec działający na koło wózka nie jest wymagany. 5. Przyczepa powinna być wyposażona w następujące rodzaje hamulców: 1) hamulec roboczy: a) spełniający wymagania określone w ust. 1 pkt 1, b) uruchamiany z miejsca kierowcy jednym ruchem łącznie z hamulcem roboczym pojazdu ciągnącego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 7, c) zapewniający samoczynne zatrzymanie przyczepy w razie zerwania podczas jazdy połączenia z pojazdem ciągnącym, 2) hamulec postojowy: a) działający również, gdy przyczepa jest odłączona od pojazdu ciągnącego, b) uruchamiany z zewnątrz, a w odniesieniu do przyczepy przystosowanej do przewozu osób - uruchamiany również z wnętrza przyczepy; przez uruchamianie rozumie się również zwalnianie hamulca. 6. Przepis ust. 5 nie dotyczy: 1) przyczepy lekkiej, pod warunkiem że niezależnie od urządzenia łączącego przyczepa ta ma dodatkowe połączenie (łańcuch, linka), które w razie zerwania głównego urządzenia łączącego będzie zapobiegało dotykaniu jezdni przez dyszel i zapewniało niezbędną kierowalność przyczepy; jeżeli jednak dopuszczalna masa całkowita takiej przyczepy jest większa niż połowa masy własnej pojazdu ciągnącego, powinna ona spełniać wymagania określone w ust. 7, 2) jednoosiowej przyczepy dłużycowej. 7. W przyczepie o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t, przeznaczonej do ciągnięcia przez pojazd, którego dopuszczalna masa całkowita wynosi nie mniej niż 1,33 dopuszczalnej masy całkowitej przyczepy, dopuszcza się hamulec roboczy typu bezwładnościowego (najazdowy), działający co najmniej na koła jednej osi; dotyczy to również przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 5 t, zarejestrowanej po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1968 r.; nie dotyczy to naczepy. § 15. 1. Hamulce pojazdu powinny zachowywać wymaganą sprawność niezależnie od drgań i wpływów atmosferycznych, na jakie są narażone w normalnych warunkach eksploatacji. 2. Hamulce powinny ponadto odpowiadać następującym warunkom: 1) równoczesne uruchomienie hamulca roboczego i awaryjnego nie może ujemnie wpływać na działanie każdego z nich, zarówno w przypadku gdy obydwa hamulce są sprawne, jak i w przypadku uszkodzenia jednego z nich, 2) w przypadku uszkodzenia hamulca roboczego w pojeździe samochodowym powinna być zapewniona możliwość hamowania takiej liczby kół przez działanie na hamulec roboczy, aby skuteczność hamowania nie była mniejsza niż 30% wymaganej skuteczności; w pojeździe, w którym można uzyskać skuteczność hamowania wymaganą dla hamulca awaryjnego, nie wymaga się oddzielnego jego sterowania. Przepis ten dotyczy zarejestrowanych po raz pierwszy: a) po dniu 31 grudnia 1969 r. - autobusu o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 5 t i samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 12 t, b) po dniu 31 grudnia 1983 r. - pozostałych pojazdów, 3) działanie hamulca roboczego powinno być odpowiednio rozłożone między osiami; powinno ono być jednakowe dla kół tej samej osi, 4) zużycie hamulców powinno być łatwo kompensowane systemem ręcznej lub samoczynnej regulacji; elementy układu hamulcowego powinny mieć taki zapas ruchu, aby po nagrzaniu hamulców lub po osiągnięciu określonego stopnia zużycia okładzin możliwe było hamowanie bez konieczności natychmiastowej regulacji, 5) w przypadku hamulca uruchamianego za pomocą energii znajdującej się w zbiorniku, jeżeli hamowanie z wymaganą skutecznością nie jest możliwe bez użycia zgromadzonej energii, pojazd powinien być wyposażony, poza manometrem, w urządzenie wysyłające świetlne lub akustyczne sygnały, ostrzegające o obniżeniu zapasu energii do poziomu równego lub mniejszego niż 65% normalnego poziomu, 6) w przypadku hamulca pneumatycznego połączenie pojazdu ciągnącego z przyczepą powinno składać się co najmniej z dwóch przewodów (zasilającego i sterującego); dotyczy to pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31grudnia 1985 r., 7) w przypadku hamulca hydraulicznego zbiorniczek płynu hamulcowego powinien być umieszczony w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. § 16. 1. Skuteczność hamowania określa się wskaźnikiem, który jest stosunkiem siły hamowania do siły wynikającej z dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu lub stosunkiem opóźnienia hamowania (uzyskanego na drodze poziomej o nawierzchni twardej, suchej i czystej) do przyspieszenia ziemskiego. 2. Wskaźnik skuteczności hamowania nie może być mniejszy niż podany w poniższej tabeli: Lp.PojazdPrzy użyciu hamulcaWartość wskaźnika w % dla pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy: do dnia 31 grudnia 1993 r.od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 30 czerwca 1999 r.od dnia 1 lipca 1999 r. 123456 1Motocyklkoła tylnego333333 obu kół454545 2Motocykl z bocznym wózkiem oraz trzykołowy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 1 twszystkich kół404040 3Samochód osobowy, karetka sanitarna pogotowia ratunkowegoroboczego505050 awaryjnego232525 4Autobusroboczego454550 awaryjnego192225 5Samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 troboczego404045 awaryjnego172022 6Samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 troboczego404043 awaryjnego172022 7Przyczepa (naczepa) o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 troboczego404040 8Przyczepa (naczepa) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 troboczego404040 w razie awarii20 9Pojazd samochodowy inny niż wymienione w lp. 1-8roboczego404040 awaryjnego172020 3. Hamulce uważa się za sprawne, jeżeli wymagana skuteczność jest uzyskiwana bez nadmiernego odchylenia prostoliniowego toru ruchu pojazdu i nadmiernych drgań. 4. Hamulec postojowy powinien zapewniać unieruchomienie całkowicie obciążonego pojazdu na wzniesieniu i spadku o pochyleniu co najmniej 16%, a całkowicie obciążonego zespołu pojazdów - co najmniej 8%. 5. Warunki dodatkowe dla autobusu § 17. 1. Liczba miejsc dla pasażerów siedzących i stojących powinna być tak ustalona, aby nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej autobusu. 2. Przyjmuje się, że średnia masa jednego pasażera wraz z bagażem wynosi: 1) dla autobusu miejskiego - 68 kg, 2) dla pozostałych autobusów - 71 kg. § 18. 1. Autobus powinien być wyposażony w: 1) co najmniej jedne drzwi po prawej stronie, a autobus regularnej miejskiej komunikacji publicznej - co najmniej w dwoje drzwi po prawej stronie, wyposażone w uchwyty lub poręcze; w razie urządzenia oddzielnego przedziału kierowcy przedział ten powinien umożliwiać wyjście na zewnątrz autobusu, 2) wyjścia awaryjne - w przypadku autobusu o długości przekraczającej 6,00 m; dostęp do tych wyjść nie powinien być niczym utrudniony, przy czym siedzenia z oparciem odchylanym oraz z oparciem nie wyższym niż 450 mm nie uważa się za utrudnienie; dotyczy to autobusu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1965 r., 3) dwie gaśnice, z których jedna powinna być umieszczona możliwie blisko kierowcy, a druga - wewnątrz autobusu, w miejscu łatwo dostępnym w razie potrzeby jej użycia; autobus o długości nie przekraczającej 6,00 m może być wyposażony w jedną gaśnicę, 4) zasłonę za miejscem kierowcy, zabezpieczającą przed pogorszeniem widoczności drogi w razie włączenia oświetlenia wnętrza autobusu; nie dotyczy to autobusu o długości nie przekraczającej 6,00 m, 5) apteczkę doraźnej pomocy, 6) ogumione koło zapasowe, 7) urządzenie do oświetlania wnętrza, 8) zasłony w bocznych oknach, jeżeli nie jest wyposażony w szyby przeciwsłoneczne, 9) urządzenie służące do dawania sygnałów z wnętrza autobusu do kierowcy, jeżeli znajduje się on w oddzielnym pomieszczeniu, 10) lusterko wewnętrzne zapewniające kierowcy widoczność wnętrza autobusu, 11) bagażnik urządzony w taki sposób, aby umieszczony w nim bagaż był zabezpieczony przed wypadnięciem, uszkodzeniem lub zanieczyszczeniem, 12) napis wskazujący dopuszczalną liczbę miejsc do siedzenia i do stania, 13) tablice kierunkowe - na autobusie regularnej komunikacji publicznej. 2. Przepis ust. 1 pkt 5, 6, 8 i 11 nie dotyczy autobusu miejskiego. 3. Ponadto autobus może być wyposażony w: 1) dachowe wyjścia awaryjne, 2) światło przeznaczone do oświetlania stopni drzwi. § 19. 1. Liczba wyjść awaryjnych, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2, nie może być mniejsza niż: 1) przy liczbie miejsc dla pasażerów nie większej niż 22 - trzy, 2) przy liczbie miejsc dla pasażerów większej niż 22, lecz nie większej niż 35 - cztery; dwa z prawej i dwa z lewej strony albo dwa z prawej strony, jedno z lewej i jedno z tyłu, 3) przy liczbie miejsc dla pasażerów większej niż 35 - pięć; dwa z prawej strony, dwa z lewej strony i jedno z tyłu albo trzy z prawej strony i dwa z lewej strony. 2. Jeżeli miejsce kierowcy znajduje się w pomieszczeniu nie połączonym drzwiami z pomieszczeniem dla pasażerów, pomieszczenie takie powinno być wyposażone w wyjście awaryjne w innej ścianie niż drzwi wejściowe, niezależnie od wyjść awaryjnych dla pasażerów, o których mowa w ust. 1. § 20. Światło przeznaczone do oświetlania stopni drzwi, o których mowa w § 18 ust. 3 pkt 2, powinno odpowiadać następującym warunkom: 1) liczba: co najmniej jedno, 2) barwa: biała, 3) rozmieszczenie: nad górną krawędzią drzwi lub przy stopniach, 4) połączenia elektryczne: włączenie światła może nastąpić po otwarciu drzwi lub równocześnie z otwarciem drzwi, a wyłączenie musi nastąpić równocześnie z zamknięciem drzwi, 5) nie powinno być bezpośrednio widoczne z zewnątrz autobusu. § 21. Autobus regularnej komunikacji publicznej powinien być wyposażony w tablice kierunkowe, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 13: czołową i boczną, przy czym autobus ten kursujący na linii oznaczonej numerem lub literą - również w tylną i wewnętrzną. § 22. Przepisy § 17, § 18 ust. 1 pkt 1-3, 5-9, 11 i 12 oraz ust. 3, § 19 i § 20 stosuje się odpowiednio również do przyczepy przystosowanej do przewozu osób. 6. Warunki dodatkowe dla autobusu o dopuszczalnej prędkości do 100 km/h § 23. 1. Stosunek mocy maksymalnej silnika autobusu do dopuszczalnej masy całkowitej powinien wynosić co najmniej 11 kW/t. 2. Autobus powinien być typu homologowanego w zakresie hamowania według Regulaminu nr 13 EKG ONZ zgodnie co najmniej z 06 serią poprawek. 3. Autobus powinien być przebadany przez producenta z wynikiem pozytywnym w zakresie stateczności ruchu po rozerwaniu jednej z opon kół osi przedniej. 4. Autobus powinien być wyposażony w: 1) tachograf o zakresie pomiarowym co najmniej do 125 km/h, 2) ogranicznik prędkości o nastawionej prędkości granicznej 100 km/h, 3) opony o głębokości rzeźby bieżnika co najmniej 3 mm, 4) opony homologowane według Regulaminu nr 54 EKG ONZ; nie dopuszcza się opon bieżnikowanych na osiach z kołami pojedynczymi, jeżeli nie są osiami składowymi osi wielokrotnych, oraz opon o pogłębionych (nacinanych) rowkach bieżnika, 5) siedzenia wyściełane o wysokości oparć co najmniej 650 mm, a w przypadku siedzeń w ostatnim rzędzie - 560 mm, 6) pasy bezpieczeństwa co najmniej dwupunktowo mocowane, automatycznie blokujące się, ze zwijaczami na siedzeniach, przed którymi nie ma innych siedzeń, oraz na siedzeniu kierowcy; punkty kotwiczenia pasów powinny spełniać wymagania Regulaminu nr 14 EKG ONZ; w pobliżu takich siedzeń powinno być oznakowanie nakazujące zapięcie pasów, 7) siedzenia homologowane według Regulaminu nr 17 lub spełniające wymagania Regulaminu nr 80 EKG ONZ oraz pasy bezpieczeństwa na wszystkich siedzeniach, przy czym punkty kotwiczenia pasów powinny spełniać wymagania Regulaminu nr 14 EKG ONZ; dotyczy to zarejestrowanych po raz pierwszy: a) autobusu nowego typu - po dniu wejścia w życie rozporządzenia, b) pozostałych autobusów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t - po dniu 30 września 1999 r., 8) wyściełane podłokietniki na skraju każdego zespołu dwóch siedzeń uniemożliwiające przemieszczanie się pasażerów na boki, 9) przegrodę zabezpieczającą kierowcę przed uderzeniem z tyłu, 10) urządzenia zabezpieczające bagaż przed przemieszczaniem się w przestrzeni pasażerskiej. 7. Warunki dodatkowe dla taksówki § 24. 1. Taksówka powinna być wyposażona w: 1) zalegalizowany taksometr, 2) co najmniej dwa miejsca dla pasażerów, a taksówka bagażowa - co najmniej w jedno miejsce dla pasażera, 3) co najmniej dwoje drzwi z każdego boku nadwozia lub dwoje drzwi z prawej strony, jedne z lewej strony i jedne z tyłu nadwozia; nie dotyczy to taksówki bagażowej, 4) pomieszczenie na podręczny bagaż pasażerów taksówki osobowej, 5) gaśnicę umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym w razie potrzeby jej użycia, 6) apteczkę doraźnej pomocy, 7) ogumione koło zapasowe, 8) dodatkowe światło z napisem "TAXI", odpowiadające następującym warunkom: a) rozmieszczenie: na dachu, b) barwa: biała lub żółta samochodowa z czarnymi napisami widocznymi z przodu i z tyłu pojazdu; w taksówce bagażowej napis może być widoczny tylko z przodu pojazdu, c) połączenia elektryczne: światło może być włączone wówczas, gdy taksometr jest wyłączony, niezależnie od włączenia innych świateł i położenia urządzenia umożliwiającego pracę silnika; włączenie lub wyłączenie taksometru powinno powodować równoczesne odpowiednio wyłączenie lub włączenie światła, d) powinno być widoczne po zapadnięciu zmroku z odległości co najmniej 50 m przy dobrej przejrzystości powietrza. 2. Dopuszcza się uzupełnienie światła, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, o dwa światła migające barwy żółtej samochodowej, umieszczone po obu stronach lampy we wspólnej obudowie. Światła te mogą być włączane i wyłączane odrębnym wyłącznikiem przez kierowcę taksówki w razie zagrożenia jego bezpieczeństwa. 3. Dopuszcza się stosowanie dodatkowych lamp z napisami określającym firmę, jej telefon lub inne dane dodatkowo identyfikujące taksówkę, odpowiadające następującym warunkom: 1) rozmieszczenie: na dachu, symetrycznie z lewej i z prawej strony światła z napisem "TAXI", 2) barwa: biała lub żółta samochodu, 3) nie może utrudniać czytelności i widoczności napisu "TAXI". 4. Dopuszcza się stosowanie dodatkowych oznaczeń zawierających nazwę miejscowości, herb miejscowości, numer boczny oraz inne oznaczenia identyfikujące miejscową taksówkę, pod warunkiem że są one zgodne z ustaleniami obowiązującymi na obszarze danych gmin lub związku komunalnego. 8. Warunki dodatkowe dla pojazdu samochodowego uprzywilejowanego § 25. 1. Pojazd samochodowy uprzywilejowany powinien być wyposażony w sygnały ostrzegawcze: 1) dźwiękowy, 2) świetlny błyskowy. 2. Pojazd samochodowy uprzywilejowany może być ponadto wyposażony w umieszczone na zewnątrz dodatkowe światło barwy białej lub żółtej selektywnej, umocowane w sposób umożliwiający zmianę kierunku strumienia świetlnego (szperacz); światło to powinno być włączane i wyłączane niezależnie od innych świateł. § 26. 1. Urządzenia wysyłające ostrzegawcze sygnały dźwiękowe powinny spełniać następujące wymagania: 1) wysyłać sygnały dźwiękowe o zmiennym tonie, 2) być umieszczone na zewnątrz pojazdu, 3) fale dźwiękowe powinny być wysyłane co najmniej do przodu, a oś ich rozchodzenia się powinna być równoległa do podłużnej osi symetrii pojazdu; dopuszcza się odchylenie od tego kierunku nie większe niż 15°, 4) być tak sterowane, aby ich włączenie nie było możliwe bez równoczesnego włączenia sygnału świetlnego, 2. Ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy powinien odpowiadać następującym warunkom: 1) liczba świateł: co najmniej jedno, lecz nie więcej niż sześć, 2) rozmieszczenie świateł: na dachu nadwozia (kabiny); dopuszcza się umieszczenie świateł w innym miejscu, przy zapewnieniu wymaganej widoczności sygnału, 3) barwa światła: niebieska, 4) włączanie świateł błyskowych powinno być niezależne od położenia urządzenia umożliwiającego pracę silnika oraz od włączenia sygnałów dźwiękowych, 5) powinien być widoczny z każdej strony pojazdu z odległości co najmniej 150 m przy oświetleniu słonecznym i nie powinien oślepiać innych uczestników ruchu. 3. Pojazd może być dodatkowo wyposażony w sygnały świetlne błyskowe barwy czerwonej, odpowiadające warunkom określonym w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, widoczne co najmniej z przodu i z tyłu pojazdu z odległości co najmniej 150 m przy oświetleniu słonecznym i nie oślepiające innych uczestników ruchu. § 27. 1. Pojazd samochodowy straży pożarnej - pożarniczy, z wyjątkiem pojazdu wymienionego w ust. 2, powinien mieć barwę czerwieni sygnałowej, błotniki zaś i zderzaki - barwę białą. Dopuszcza się pojazd pożarniczy o barwie khaki, również w odniesieniu do błotników i zderzaków. 2. Samochód osobowy operacyjny straży pożarnej z nadwoziem zamkniętym powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy czerwieni sygnałowej. Po obu stronach pojazdu powinny być umieszczone napisy "STRAŻ" barwy białej lub czerwonej. Na dachu pojazdu może być umieszczony świetlny napis "STRAŻ" barwy czerwonej na białym tle. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą pojazdu wojskowej straży pożarnej. § 28. 1. Karetka sanitarna pogotowia ratunkowego powinna mieć barwę białą, kremową lub żółtą samochodową z niebieskim pasem wyróżniającym; dla karetki reanimacyjnej dopuszcza się dodatkowo pasy wyróżniające barwy czerwonej, umieszczone wokół dachu oraz bezpośrednio pod pasem barwy niebieskiej. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy wojskowej karetki sanitarnej, która powinna być oznakowana emblematem czerwonego krzyża na białym tle, umieszczonym co najmniej na każdym boku pojazdu; karetka ta może być również oznakowana pasem wyróżniającym barwy niebieskiej. § 29. Pojazd górniczego pogotowia ratunkowego powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy czerwonej. § 30. Pojazd jednostki ratownictwa chemicznego powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy srebrzystej. § 31. 1. Pojazd Policji, z wyjątkiem motocykla, powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy białej oraz umieszczonym po obu stronach pojazdu napisem "POLICJA" barwy białej. Na dachu pojazdu może być umieszczony świetlny napis "POLICJA" barwy niebieskiej na białym tle; napis "POLICJA" barwy białej może być także umieszczony z przodu i z tyłu pojazdu, przy czym napis z przodu może być odwrócony (lustrzany). 2. W wyjątkowym przypadku może uczestniczyć w ruchu pojazd Policji nie spełniający warunków określonych w ust. 1 i § 26 ust. 1 pkt 2. 3. Motocykl Policji powinien mieć błotniki barwy białej. Z przodu motocykla powinien być umieszczony napis "POLICJA". § 32. 1. Pojazd Straży Granicznej, z wyjątkiem motocykla, powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy jasnozielonej oraz umieszczonym po obu stronach pojazdu napisem "STRAŻ GRANICZNA" barwy jasnozielonej. Na dachu pojazdu może być umieszczony świetlny napis "STRAŻ GRANICZNA" barwy jasnozielonej na białym tle. 2. W wyjątkowym przypadku może uczestniczyć w ruchu pojazd Straży Granicznej nie spełniający warunków określonych w ust. 1 i § 26 ust. 1 pkt 2. 3. Motocykl Straży Granicznej powinien mieć błotniki barwy jasnozielonej; z przodu motocykla powinien być umieszczony napis "SG" barwy jasnozielonej. § 33. 1. Pojazd Sił Zbrojnych inny niż wymieniony w § 27 ust. 3 i § 28 ust. 2, z wyjątkiem motocykla, powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy białej. Po obu stronach pojazdu powinny być umieszczone napisy barwy białej, określające jego przynależność do określonego organu wojskowego. 2. Motocykl Sił Zbrojnych powinien mieć błotniki barwy białej. Z przodu motocykla powinien być umieszczony napis barwy khaki, określający jego przynależność do określonego organu wojskowego. § 34. 1. Pojazd Służby Więziennej powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy granatowej; po obu stronach pojazdu powinien być umieszczony napis "SW" barwy białej lub granatowej. 2. W wyjątkowym przypadku może uczestniczyć w ruchu pojazd Służby Więziennej nie spełniający warunków określonych w ust. 1 i § 26 ust. 1 pkt 2. § 35. Inny pojazd uprzywilejowany na podstawie zezwolenia wydanego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji powinien być oznakowany pasem wyróżniającym barwy pomarańczowej. § 36. Pasy wyróżniające o szerokości 8-15 cm, z zastrzeżeniem § 28 ust. 1, powinny być umieszczone wokół pojazdu poniżej dolnej krawędzi okien. § 37. Oznakowanie określone w § 27-35 nie może być stosowane na pojeździe innym niż pojazd, dla którego zostało ono określone. 9. Warunki dodatkowe dla pojazdu samochodowego przeznaczonego do wykonywania czynności na drodze oraz dla innego pojazdu samochodowego, na który ze względu na bezpieczeństwo ruchu należy zwracać szczególną uwagę § 38. 1. Pojazd samochodowy przeznaczony do wykonywania czynności na drodze, pojazd pomocy drogowej i ciągnik balastowy ciągnący przyczepę o szerokości przekraczającej 2,55 m powinny być wyposażone w ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej samochodowej, widoczny ze wszystkich stron pojazdu z odległości co najmniej 150 m przy dobrej przejrzystości powietrza i nie powodujący oślepiania innych uczestników ruchu oraz odpowiadający warunkom określonym w § 26 ust. 2 pkt 1, 2 i 4. 2. Pojazd pomocy drogowej powinien posiadać: 1) kabinę kierowcy lub nadwozie barwy żółtej lub oznaczone pasem wyróżniającym barwy żółtej spełniającym warunki, o których mowa w § 36, 2) nadwozie konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu uszkodzonych pojazdów lub być wyposażony w: a) hol giętki do holowania motocykla i hol sztywny do holowania pojazdu, b) ostrzegawczy sygnał świetlny błyskowy barwy żółtej, o konstrukcji umożliwiającej umieszczenie na pojeździe holowanym, c) dodatkowy zestaw świateł tylnych przeznaczony do umieszczania na pojeździe holowanym w przypadku tymczasowego zakrycia świateł pojazdu holującego. § 39. 1. Części urządzeń zamontowanych na pojeździe, wystające poza obrys pojazdu, powinny być oznakowane pasami barwy na przemian białej i czerwonej. 2. Części, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w: 1) światło barwy białej, widoczne z przodu i z boków pojazdu, jeżeli część wystaje poza przedni obrys pojazdu na odległość większą niż 1 m, 2) światło barwy czerwonej, widoczne z tyłu pojazdu, jeżeli część wystaje poza tylny obrys pojazdu na odległość większą niż 1 m, 3) światło barwy białej, widoczne z przodu pojazdu, i barwy czerwonej, widoczne z tyłu pojazdu, jeżeli część wystaje poza boczny obrys pojazdu na odległość większą niż 40 cm od zewnętrznych krawędzi powierzchni świetlnych przednich lub tylnych świateł pozycyjnych. 3. Światła, o których mowa w ust. 2, powinny włączać się i wyłączać jednocześnie ze światłami pozycyjnymi pojazdu oraz nie powinny oślepiać innych uczestników ruchu. 10. Warunki dodatkowe dla samochodu ciężarowego przystosowanego do przewozu osób § 40. 1. Samochód ciężarowy przewożący osoby poza kabiną kierowcy i pomieszczenie przystosowane do przewozu osób powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) nadwozie powinno być rodzaju furgon albo skrzyniowe kryte opończą, 2) wysokość burt nadwozia skrzyniowego nie może być mniejsza niż 1100 mm, 3) odchylane burty boczne powinny być krótko spięte, a tylna burta zabezpieczona przed samoczynnym lub nie zamierzonym otwarciem. 2. Samochód ciężarowy przewożący osoby poza kabiną kierowcy i pomieszczenie przystosowane do przewozu osób powinny być wyposażone w: 1) stopnie lub drabinkę z poręczą zapewniającą bezpieczne wsiadanie i wysiadanie, 2) oświetlenie wnętrza, 3) okienka służące do oświetlania i do przewietrzania wnętrza, jeżeli nie ma innych wywietrzników, 4) przymocowane ławki o długości co najmniej 400 mm na jedną osobę i szerokości (głębokości) nie mniejszej niż 300 mm; odstęp między dwiema sąsiednimi ławkami ustawionymi jedna za drugą nie powinien być mniejszy niż 650 mm, a ustawionymi naprzeciw - 900 mm, wliczając w to szerokość (głębokość) jednej ławki, 5) urządzenie sygnalizacyjne (świetlne lub akustyczne) zapewniające łączność przewożonych osób z kierowcą, 6) apteczkę doraźnej pomocy, 7) ogumione koło zapasowe; koło to może być umieszczone na powierzchni ładunkowej, jeżeli konstrukcja samochodu przewiduje umieszczenie tam tego koła, 8) dwie gaśnice, z których jedna powinna być umieszczona możliwie blisko kierowcy, a druga wewnątrz przestrzeni przeznaczonej do przewozu osób. 3. Samochód ciężarowy przewożący osoby poza kabiną kierowcy lub pomieszczeniem do tego przeznaczonym powinien być oznakowany: 1) z przodu - napisem "PRZEWÓZ OSÓB" barwy czarnej na białym tle, umieszczonym na prostokątnej tablicy o powierzchni co najmniej 800 cm2, 2) z tyłu - znakiem określającym dopuszczalną prędkość. 4. Przepisy ust. 1-3 nie dotyczą pojazdu przewożącego konwojentów, drużyny robocze i osoby wykonujące czynności ładunkowe oraz pojazdu Sił Zbrojnych, Służby Więziennej, organów i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 5. Przepisy ust. 2 i ust. 3 pkt 2 dotyczą również przyczepy przystosowanej do przewozu osób. 11. Warunki dodatkowe dla pojazdu przystosowanego do zasilania gazem § 41. Pojazd przystosowany do zasilania gazem powinien odpowiadać warunkom określonym w załączniku nr 7 do rozporządzenia. 12. Warunki dodatkowe dla pojazdu długiego i ciężkiego § 42. Pojazd lub zespół pojazdów, którego długość przekracza 12 m albo dopuszczalna masa całkowita przekracza 16 t, powinien być oznakowany z tyłu w sposób określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia; nie dotyczy to autobusu miejskiego i ciągnika siodłowego. 13. Warunki dodatkowe dla pojazdu silnikowego przeznaczonego do nauki jazdy i egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania § 43. 1. Pojazd silnikowy przeznaczony do nauki jazdy i egzaminowania, z zastrzeżeniem ust. 2, powinien być wyposażony w: 1) dodatkowy pedał hamulca roboczego, który umożliwia przejęcie sterowania układem hamulcowym, 2) co najmniej dwa miejsca do siedzenia, 3) dodatkowe lusterka zewnętrzne: prawe i lewe, 4) dodatkowe lusterko wewnętrzne, 5) ogrzewaną tylną szybę; dotyczy to samochodu osobowego, 6) apteczkę doraźnej pomocy, 7) ogumione koło zapasowe. 2. Warunki określone w ust. 1 nie dotyczą: 1) motocykla, trójkołowego lub czterokołowego pojazdu samochodowego o masie własnej nie przekraczającej 550 kg, 2) pojazdu osoby niepełnosprawnej posiadającej orzeczenie lekarskie z adnotacją, że może prowadzić pojazd silnikowy po przystosowaniu go do określonego rodzaju schorzenia. 3. Dopuszcza się wyposażenie pojazdu przeznaczonego do nauki jazdy i egzaminowania w inne dodatkowe urządzenia powtarzające istniejące mechanizmy sterowania i kierowania pojazdem. 4. Pojazd przeznaczony do nauki i egzaminowania nie może być wyposażony w mechanizmy automatycznego sterowania przełożeniem napędu, z wyjątkiem pojazdu przeznaczonego dla osoby niepełnosprawnej z uszkodzeniem kończyn. Rozdział 3 Ciągnik rolniczy i pojazd wolnobieżny oraz przyczepa przeznaczona do łączenia z tymi pojazdami 1. Warunki ogólne § 44. 1. Ciągnik rolniczy, pojazd wolnobieżny oraz przyczepa przeznaczona do łączenia z tymi pojazdami powinny być tak zbudowane, wyposażone i utrzymane, aby: 1) wystające części, które mogą naruszać stateczność pojazdu lub zagrażać bezpieczeństwu innych uczestników ruchu, mogły być na czas jazdy zdemontowane lub złożone; przepisy § 39 stosuje się odpowiednio, 2) poziom hałasu zewnętrznego mierzony podczas postoju pojazdu silnikowego z odległości 0,5 m nie przekraczał 104 dB(A). 2. Do pojazdów, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy § 7 ust. 1 i 5, § 8 ust. 3 pkt 2 i ust. 4, § 9 ust. 1 pkt 2-5, pkt 6 lit. a) i b), pkt 7 lit. a), pkt 8 i pkt 11. 3. Dopuszczalne jest uczestniczenie w ruchu: 1) pojazdu wolnobieżnego, ciągnika rolniczego z maszyną zawieszaną i przyczepy specjalnej o szerokości nie przekraczającej 3,00 m, 2) pojazdu z gąsienicowym układem jezdnym, jeżeli: a) dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie przekracza 16 t, b) nacisk gąsienicy między skrajnymi krążkami bieżnymi nie przekracza 40 kN na 1 m; przy mechanizmie półgąsienicowym lub przy zastosowaniu dwóch gąsienic, jedna za drugą, nacisk ten nie może przekraczać 60 kN, pod warunkiem że odległość pomiędzy środkami powierzchni styku z jezdnią pierwszej gąsienicy lub kół przedniej osi a środkami powierzchni styku z jezdnią drugiej gąsienicy wynosi co najmniej 3 m, c) gąsienice nie mają ostrych krawędzi mogących uszkodzić nawierzchnię drogi, d) prędkość maksymalna jest konstrukcyjnie ograniczona do 10 km/h; nie dotyczy to pojazdu na gąsienicach gumowych lub z innego tworzywa o odpowiedniej elastyczności, jednak bez elementów metalowych mogących uszkodzić nawierzchnię drogi. 2. Wyposażenie § 45. 1. Pojazd silnikowy, o którym mowa w § 44, powinien: 1) być wyposażony w: a) kabinę lub ramę ochronną; dotyczy to zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1993 r. pojazdu o masie własnej powyżej 800 kg, b) wycieraczkę przedniej szyby, zapewniającą dostateczne pole widzenia kierowcy; dotyczy to pojazdu wyposażonego w przednią szybę o takich wymiarach i kształcie, że kierowca może obserwować drogę tylko poprzez tę szybę bez zmiany normalnej pozycji, c) prędkościomierz lub inne urządzenia umożliwiające odczyt prędkości jazdy co najmniej na najwyższym biegu; dotyczy to zarejestrowanego po dniu 30 września 1993 r. ciągnika rolniczego, którego konstrukcja umożliwia przekroczenie prędkości 25 km/h, d) co najmniej dwa lusterka zewnętrzne, jedno po lewej, a drugie po prawej stronie pojazdu, zapewniające strefę widoczności drogi do tyłu co najmniej: - o szerokości 2,5 m w lewo od bocznego obrysu pojazdu ciągniętego w odległości 10 m od oczu kierowcy, - o szerokości 3,5 m w prawo od bocznego obrysu pojazdu ciągniętego w odległości 30 m od oczu kierowcy, przy czym w odległości 4 m od oczu kierowcy odległość ta powinna wynosić 0,75 m, 2) odpowiadać warunkom określonym w § 10, § 11 ust. 1 pkt 1, pkt 5 lit. b), pkt 11, 12 i 14 oraz ust. 5 pkt 1 i 4-6. 2. Do przyczepy, o której mowa w § 44, stosuje się przepisy § 11 ust. 1 pkt 1 i 12, ust. 4 oraz ust. 5 pkt 1 i 4-6. 3. Dopuszczalne jest uczestniczenie w ruchu przyczepy lekkiej specjalnej: 1) z kołami nie ogumionymi, pod warunkiem że nacisk koła na drogę nie przekracza 1,5 kN na 1 cm szerokości obręczy, przy ograniczeniu prędkości jazdy do 10 km/h, 2) z kołami na pełnych obręczach gumowych, pod warunkiem że nacisk koła na drogę nie przekracza 1 kN na 1 cm szerokości obręczy gumowej, przy ograniczeniu prędkości jazdy do 25 km/h. 3. Światła § 46. 1. Do pojazdu, o którym mowa w § 44, stosuje się przepisy § 12 ust. 1 pkt 2-12 i 15, ust. 2 oraz § 13, z zastrzeżeniem że: 1) nie wymaga się wyposażenia w światła: a) mijania i hamowania "stop" - pojazdu, którego konstrukcja uniemożliwia rozwijanie prędkości przekraczającej 10 km/h, b) kierunkowskazów - przyczepy specjalnej, pod warunkiem zachowania widoczności kierunkowskazów pojazdu ciągnącego, c) przeciwmgłowe tylne, d) cofania; jeżeli jednak pojazd wyposażony jest w te światła, powinny one odpowiadać określonym dla nich warunkom, 2) dopuszcza się wyposażenie w światła: a) obrysowe zamiast pozycyjnych - pojazdu wolnobieżnego i przyczepy specjalnej o asymetrycznej konstrukcji, b) mijania: - nie odpowiadające wymaganiom § 2 lp. 2 kol. 9 załącznika nr 6 do rozporządzenia, - umieszczone na wysokości nie większej niż 1500 mm, jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie wysokości nie większej niż 1200 mm, o której mowa w § 2 lp. 2 kol. 10 załącznika nr 6 do rozporządzenia, - w liczbie cztery, jeżeli jest to wskazane ze względu na wyposażenie ciągnika w stały lub odejmowalny osprzęt umieszczony z przodu; dodatkowa para lamp może być umieszczona na wysokości nie większej niż 3000 mm, pod warunkiem że połączenia elektryczne uniemożliwiają równoczesne włączenie obu par świateł, c) tylne światła odblaskowe inne niż trójkątne, umieszczone na wysokości nie większej niż 1200 mm, jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie wysokości nie większej niż 900 mm, o której mowa w § 2 lp. 8 kol. 10 załącznika nr 6 do rozporządzenia; dopuszcza się cztery światła, d) pozycyjne przednie w liczbie cztery, jeżeli jest to wskazane ze względu na wyposażenie ciągnika w stały lub odejmowalny osprzęt umieszczony z przodu; dodatkowa para świateł powinna być umieszczona nie niżej niż 400 mm, lecz nie wyżej niż 1900 mm, a jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie tej wysokości - dopuszcza się wysokość 2100 mm, e) o których mowa w § 38 - pojazdu silnikowego o szerokości przekraczającej 2,55 m albo ciągnącego przyczepę przekraczającą tę szerokość, f) robocze, przeznaczone do oświetlenia miejsca pracy; wymagań nie określa się. 2. Do świateł pojazdu, o którym mowa w niniejszym rozdziale, stosuje się zasady pomiaru rozmieszczenia określone w § 1 ust. 2-4 załącznika nr 6 do rozporządzenia. 4. Hamulce § 47. 1. Pojazd silnikowy, o którym mowa w § 44, powinien być wyposażony w następujące rodzaje hamulców: 1) hamulec roboczy działający na koła co najmniej jednej osi - przeznaczony do zmniejszania prędkości pojazdu, zatrzymywania go w sposób niezawodny, szybki i skuteczny, niezależnie od jego prędkości, obciążenia oraz kąta wzniesienia lub spadku jezdni, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy, z możliwością trzymania urządzenia kierowniczego przynajmniej jedną ręką; jeżeli hamulec roboczy składa się z lewego i prawego hamulca, powinien być tak urządzony, aby mógł być uruchamiany jednym ruchem; lewy i prawy hamulec powinien mieć samoczynny system regulacji, przy zachowaniu możliwości swobodnej regulacji równomierności działania, 2) hamulec postojowy, o którym mowa w § 14 ust. 1 pkt 3. 2. Przyczepa, o której mowa w § 44, powinna być wyposażona w następujące rodzaje hamulców: 1) hamulec roboczy, spełniający wymagania określone w ust. 1 pkt 1 lit. a), a ponadto: a) uruchamiany z miejsca kierowcy jednym ruchem łącznie z hamulcem roboczym pojazdu ciągnącego, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, b) zapewniający samoczynne zatrzymanie przyczepy w razie zerwania podczas jazdy połączenia z pojazdem ciągnącym, 2) hamulec postojowy: a) działający również, gdy przyczepa jest odłączona od pojazdu ciągnącego, b) uruchamiany z zewnątrz przez osoby znajdujące się na drodze; przez uruchamianie rozumie się również zwalnianie hamulca. 3. W przyczepie, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 5 t, dopuszcza się hamulec roboczy: 1) niezależny od hamulca pojazdu ciągnącego, pod warunkiem że urządzenie sterowania hamulcem przyczepy jest umieszczone w pojeździe ciągnącym w taki sposób, aby mogło być łatwo uruchamiane z miejsca kierowcy, albo 2) typu bezwładnościowego (najazdowy). 4. Przepis ust. 2 nie dotyczy przyczepy będącej środkiem transportu, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 1,5 t, oraz przyczepy będącej maszyną przystosowaną do poruszania się po drodze, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3 t, pod warunkiem że przyczepa ta ma dodatkowe połączenie (łańcuch, lina), które w razie zerwania urządzenia łączącego zapobiega dotykaniu jezdni przez dyszel i zapewnia niezbędną kierowalność przyczepy. § 48. Hamulce pojazdu silnikowego, o którym mowa w § 44, powinny odpowiadać warunkom określonym w § 15 ust. 1 i ust. 2 pkt 4, z tym że: 1) w razie uszkodzenia hamulca roboczego powinna być zapewniona możliwość zahamowania pojazdu przez działanie na hamulec roboczy lub hamulec postojowy ze skutecznością nie mniejszą niż 50% wymaganej skuteczności, 2) w pojeździe o masie własnej nie przekraczającej 2 t, którego konstrukcja ogranicza prędkość do 25 km/h, dopuszcza się jeden hamulec spełniający funkcje hamulca roboczego i hamulca postojowego, pod warunkiem że w razie uszkodzenia hamulca będzie zapewnione hamowanie co najmniej jednego koła, 3) działanie hamulca roboczego powinno być jednakowe dla kół tej samej osi, a jeżeli hamulec działa na koła więcej niż jednej osi, działanie jego powinno być odpowiednio rozłożone między osiami. § 49. Układy hamulcowe przyczepy, o której mowa w § 44, powinny odpowiadać warunkom określonym w § 15 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 oraz § 48 pkt 3. § 50. 1. Wskaźnik skuteczności hamowania, o którym mowa w § 16 ust. 1, dla pojazdu wymienionego w § 44 nie może być mniejszy niż 27%. 2. Przepisy § 16 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 5. Warunki dodatkowe dla pojazdu wolno poruszającego się § 51. 1. Ciągnik rolniczy i pojazd wolnobieżny oraz przyczepa przeznaczona do łączenia z tymi pojazdami powinny być oznakowane trójkątną tablicą wyróżniającą. 2. Tablic nie wymaga się, jeżeli pojazd wchodzi w skład zespołu i nie jest w nim ostatnim pojazdem. 3. Tablica wyróżniająca powinna być umieszczona z tyłu pojazdu prostopadle i symetrycznie do jego osi podłużnej oraz prostopadle do powierzchni jezdni; dopuszcza się umieszczenie tablicy po lewej stronie pojazdu, z zachowaniem pozostałych warunków. Wierzchołek trójkąta powinien być skierowany ku górze. 4. Tablica wyróżniająca powinna być umieszczona tak, aby jej dolna krawędź nie była niżej niż 500 mm, a górny wierzchołek - nie wyżej niż 1500 mm; jeżeli konstrukcja pojazdu uniemożliwia zachowanie tej wysokości - dopuszcza się 2500 mm. 5. Wzór tablicy określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. 6. Pojazd wolnobieżny powinien być wyposażony także w tabliczkę o wymiarach nie mniejszych niż 25x15 cm, umieszczoną na prawym boku pojazdu, podającą imię i nazwisko (nazwę) właściciela pojazdu oraz jego adres; jeżeli jeden właściciel posiada kilka pojazdów, na tabliczce należy dodatkowo umieścić numer kolejny pojazdu. Rozdział 4 Rower, motorower, wózek inwalidzki i pojazd zaprzęgowy § 52. 1. Rower powinien być wyposażony: 1) z przodu - w jedno światło pozycyjne barwy białej lub żółtej selektywnej, 2) z tyłu - w jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz jedno światło pozycyjne barwy czerwonej, które może być migające, 3) co najmniej w jeden skutecznie działający hamulec, 4) w dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku. 2. Motorower powinien być wyposażony w następujące światła: 1) jedno światło mijania barwy białej lub żółtej selektywnej, umieszczone z przodu w pionowej płaszczyźnie symetrii pojazdu, nie niżej niż 500 mm oraz nie wyżej niż 1200 mm od powierzchni jezdni, oświetlające drogę na odległość co najmniej 30 m przed pojazdem przy dobrej przejrzystości powietrza oraz spełniające wymagania określone w § 13 ust. 1 pkt 4, 2) jedno tylne światło pozycyjne barwy czerwonej, umieszczone z tyłu w pionowej płaszczyźnie symetrii pojazdu, nie niżej niż 250 mm oraz nie wyżej niż 1200 mm od powierzchni jezdni; jeżeli szerokość pojazdu przekracza 80 cm, powinny być dwa światła umieszczone symetrycznie względem pionowej płaszczyzny symetrii pojazdu, 3) tylne światło (światła) odblaskowe, o kształcie innym niż trójkąt, odpowiadające wymaganiom określonym w pkt 2, 4) boczne światło odblaskowe, o kształcie innym niż trójkąt, barwy żółtej samochodowej, w liczbie jedno lub dwa z każdej strony pojazdu, umieszczone nie niżej niż 300 mm oraz nie wyżej niż 900 mm od powierzchni jezdni. 3. Motorower ponadto może być wyposażony w: 1) jedno światło drogowe barwy białej lub żółtej selektywnej, umieszczone z przodu, w pionowej płaszczyźnie symetrii pojazdu, 2) jedno światło pozycyjne przednie, barwy białej lub żółtej selektywnej, umieszczone w pionowej płaszczyźnie symetrii pojazdu, umieszczone z przodu nie niżej niż 350 mm i nie wyżej niż 1200 mm od powierzchni jezdni, 3) dwa przednie i dwa tylne światła kierunkowskazu, barwy żółtej samochodowej; odległość między światłami nie może być mniejsza niż 240 mm dla świateł przednich i 180 mm dla świateł tylnych, przy czym powinna być zachowana minimalna odległość 100 mm od światła mijania; w przypadku motoroweru, w którym konstrukcja uniemożliwia uzyskanie tych odległości, dopuszcza się dla świateł przednich odległość między światłami nie mniejszą niż 150 mm, a odległość między tylnymi światłami nie mniejszą niż 100 mm, 4) jedno światło hamowania "stop" barwy czerwonej, umieszczone z tyłu pojazdu nie niżej niż 250 mm i nie wyżej niż 1500 mm od powierzchni jezdni. 4. Motorower powinien być ponadto wyposażony w: 1) rozpoznawczy numer pojazdu, umieszczony w sposób trwały na ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym, oraz tabliczkę znamionową, 2) dwa niezależne, skutecznie działające hamulce; wskaźnik skuteczności hamowania, o którym mowa w § 16 ust. 1, nie może być mniejszy niż 38%, 3) dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku, 4) tłumik wydechu, 5) lusterko wsteczne umieszczone po lewej stronie pojazdu. 5. Poziom hałasu zewnętrznego, mierzony podczas postoju motoroweru z odległości 0,5 m, nie może przekraczać 90 dB (A). Przepis § 9 ust. 1 pkt 1 lit. a) stosuje się odpowiednio. § 53. 1. Wózek inwalidzki bez silnika pomocniczego powinien odpowiadać przepisom § 52 ust. 1. 2. Dopuszczalne jest uczestniczenie w ruchu wózka inwalidzkiego napędzanego silnikiem pomocniczym, pod warunkiem: 1) nieprzekroczenia 50 cm3 pojemności skokowej w przypadku silnika spalinowego, 2) spełnienia wymagań określonych w § 52 ust. 2-5. 3. Szerokość wózka inwalidzkiego nie może przekraczać 1,5 m. § 54. 1. Pojazd zaprzęgowy powinien być wyposażony w: 1) dwa światła pozycyjne barwy białej widoczne z przodu oraz dwa światła pozycyjne barwy czerwonej widoczne z tyłu, 2) dwa światła odblaskowe barwy białej widoczne z przodu oraz dwa światła odblaskowe barwy czerwonej widoczne z tyłu; tylne światła odblaskowe powinny mieć kształt trójkąta równobocznego o długości boku nie mniejszej niż 15 cm, zwróconego wierzchołkiem do góry; trójkąt odblaskowy może być jednolity lub stanowić ramkę o bokach szerokości co najmniej 2 cm albo może być złożony z sześciu okrągłych odbłyśników o średnicy 5 cm, po trzy na każdym z boków trójkąta, 3) ogumione koła, 4) tabliczkę o wymiarach nie mniejszych niż 25x15 cm, umieszczoną na prawym boku pojazdu, określającą imię i nazwisko (nazwę) właściciela pojazdu oraz jego adres; jeżeli jeden właściciel posiada kilka pojazdów zaprzęgowych, na tabliczce należy dodatkowo umieścić numer kolejny pojazdu. 2. Dopuszczalne jest uczestniczenie w ruchu pojazdu zaprzęgowego: 1) wyposażonego w koła nie ogumione, pod warunkiem że nacisk koła na drogę nie przekracza 1,5 kN na 1 cm szerokości obręczy, 2) na płozach; jeżeli masa całkowita pojazdu przekracza 300 kg, płoza powinna mieć w dolnej części co najmniej 120 cm długości i 10 cm szerokości. § 55. 1. Światła pojazdu, o których mowa w § 52-54, powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) światła pozycyjne oraz światła odblaskowe oświetlone światłem drogowym innego pojazdu powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, 2) powinny być umieszczone nie wyżej niż 900 mm i nie niżej niż 350 mm od powierzchni jezdni, 3) światła pojedyncze na pojeździe wielośladowym powinny być umieszczone po lewej stronie pojazdu, możliwie najbliżej jego bocznego obrysu, jednak nie dalej niż 150 mm od tego obrysu; nie dotyczy to świateł oświetlających drogę, które powinny być umieszczone pośrodku, 4) dwa światła powinny być umieszczone symetrycznie po obu stronach pojazdu możliwie najbliżej jego bocznego obrysu, jednak nie dalej niż 100 mm od tego obrysu oraz na jednakowej wysokości nad jezdnią; widoczność dwóch świateł powinna być jednakowa, 5) światła czerwone nie mogą być widoczne z przodu, a światła białe (żółte selektywne) - z tyłu. 2. Dopuszcza się umieszczanie świateł odblaskowych barwy żółtej samochodowej: 1) na bocznych płaszczyznach kół pojazdu, o którym mowa w § 52-54, z zastrzeżeniem że z każdego boku pojazdu powinny być widoczne dwa światła: jedno umieszczone na kole przedniej osi, a drugie - na kole tylnej osi, 3) na pedałach roweru i motoroweru; światła te nie muszą spełniać warunków określonych w ust. 1 pkt 2-4. 3. Jeżeli do pojazdu zaprzęgowego lub roweru (motoroweru) przyczepiony jest inny pojazd, maszyna lub urządzenie, powinien on być wyposażony co najmniej w jedno światło pozycyjne barwy czerwonej oraz w jedno światło odblaskowe barwy czerwonej widoczne z tyłu, a ponadto w jedno światło pozycyjne barwy białej widoczne z przodu, jeżeli szerokość pojazdu ciągniętego (maszyny, urządzenia) przekracza szerokość pojazdu ciągnącego; światła te powinny odpowiadać warunkom określonym w ust. 1. 4. Do świateł pojazdu, o którym mowa w niniejszym rozdziale, stosuje się zasady pomiaru rozmieszczenia określone w § 1 ust. 2-4 załącznika nr 6 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 56. Dopuszczalne jest uczestniczenie w ruchu: 1) zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1986 r. pochodzącego z importu samochodu ciężarowego, ciągnika siodłowego i balastowego o szerokości nie przekraczającej 2,7 m, nie spełniającego wymagań określonych w § 2 ust. 2, pod warunkiem: a) oznakowania pojazdu (zespołu pojazdów) z przodu i z tyłu znakiem "← 2,7 →" widocznym w dzień z odległości co najmniej 50 m przy dobrej przejrzystości powietrza, b) wyposażenia pojazdu w światła obrysowe, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 15, 2) zarejestrowanego po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 1984 r. pojazdu wyposażonego w kierunkowskazy barwy białej świecące do przodu i barwy czerwonej świecące do tyłu, nie spełniającego wymagań § 2 lp. 3a kol. 7 i lp. 3b kol. 7 załącznika nr 6 do rozporządzenia. § 57. Pojazdy zarejestrowane przed terminami określonymi w przepisach § 2 ust. 8, 9, 10 i 11, § 3 ust. 2, § 7 ust. 3, § 11 ust. 1 pkt 15, 16, 17 i § 23 ust. 4 pkt 7 mogą spełniać wymagania zawarte w tych przepisach. § 58. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów (Dz. U. z 1996 r. Nr 155, poz. 772), z wyjątkiem § 55-62, § 63 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 oraz § 65 ust. 1 pkt 28, 28f, 31 i 32. § 59. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. (poz. 432) Załącznik nr 1 Lp.Nr drogiNazwa drogiOdcinki, na których nie dopuszcza się ruchu pojazdów o nacisku osi powyżej 80 kN 1234 134DROGA 299 - GŁOGÓW - SZLICHTYNGOWA - WSCHOWA - LESZNO - GOSTYŃ - JAROCINdroga 299 - Głogów 244ŁASK - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI - OPOCZNO - RADOM - PUŁAWY - KURÓWŁask - Sulejów 353OLSZTYN - SZCZYTNO - ROZOGI - MYSZYNIEC - OSTROŁĘKAcała droga 460KUTNO - GOSTYNIN - ŁĄCK - PŁOCK - BIELSK - DROBIN - CIECHANÓW - RÓŻAN - OSTRÓW MAZ.Kutno - Gostynin 561WARSZAWA - JABŁONNA - LEGIONOWO - SEROCK - RÓŻAN - OSTROŁĘKA - ŁOMŻA - GRAJEWO - AUGUSTÓW /SUWAŁKI/Łomża - Augustów 663ŁOMŻA /DROGA 61/ - ŁOMŻA /DROGA 680/ - SOKOŁÓW PODL. - SIEDLCEŁomża /droga 61/ - Łomża /droga 680/ 770/KONIN/ ŁOWICZ - SKIERNIEWICE - HUTA ZAWADZKA /WARSZAWA/Łowicz - Skierniewice 886JANÓW LUBELSKI - FRAMPOLcała droga 990SOSNOWIEC - DĄBROWA GÓRNICZAcała droga Załącznik nr 2 Lp.Nr drogiNazwa drogiOdcinki, na których dopuszcza się ruch pojazdów o nacisku osi do 100 kN 1234 1116SZCZECIN - DOŁUJE - GRANICA PAŃSTWAcała droga 2117SZCZECIN - PRZECŁAW - KOŁBASKOWO - ROSÓWKO - GR. PAŃSTWASzczecin - Kołbaskowo 3118SZCZECIN - GRYFINO - CHOJNA - SARBINOWO - KOSTRZYN - SŁUBICESzczecin - Kostrzyn 4123GRANICA PAŃSTWA - KRAJNIK DOLNY - CHOJNAcała droga 5129RENICE - MYŚLIBÓRZ - DĘBNO - SARBINOWOcała droga 6133KOSTRZYN - WAŁDOWICE - DROGA 3 /SKWIERZYNA/cała droga 7137GR.PAŃSTWA - SŁUBICE /DROGA 275/cała droga 8144DROGA 10 - DROGA 149 /PRZEJŚCIE PRZEZ STARGARD SZCZECIŃSKI/cała droga 9209BYTÓW - KORNE - KOŚCIERZYNAcała droga 10214DROGA 220 - DROGA 209 /PRZEJŚCIE PRZEZ KOŚCIERZYNĘ/cała droga 11219GDAŃSK - ŻUKOWOcała droga 12220GDYNIA - ŻUKOWO - KOŚCIERZYNAcała droga 13243KORONOWO /DROGA 23/ - TRZECIEWIEC /DROGA 5/cała droga 14245PAWŁÓWEK - WYPALENISKA - TORUŃcała droga 15256GNIEZNO - TRZEMESZNO - WYLATOWO - STRZELNOcała droga 16259GNIEZNO - WRZEŚNIA - MIŁOSŁAW - MIĄSKOWOcała droga 17265KOBYLNIKI - RADZIEJÓW - BRZEŚĆ KUJAWSKIcała droga 18270WŁOCŁAWEK - BRZEŚĆ KUJAWSKIcała droga 19274GR. PAŃSTWA - GUBIN - POŁUPIN - DROGA 275cała droga 20275SŁUBICE - KROSNO ODRZAŃSKIE - ZIELONA GÓRAcała droga 21284ZIELONA GÓRA - NOWOGRÓD BOBRZAŃSKI - ŻARY -MIROSTOWICE - PRZEWÓZ - GRANICA PAŃSTWAZielona Góra - Mirostowice 22297DROGA 298 - DROGA 299 /DZIEĆMIAROWICE/ PASIECZNIK - JELENIA GÓRAcała droga 23298GR. PAŃSTWA - ŁĘKNICA - ŻARY - ŻAGAŃ - SZPROTAWAgr. państwa - Żagań 24324ZAŁĘCZE - RAWICZ - KROTOSZYN - OSTRÓW WIELKOPOLSKIcała droga 25335KRZYWA - CHOJNÓWcała droga 26336CHOJNÓW - LEGNICAcała droga 27337LUBIN - ŚCINAWA - WIŃSKO - ZAŁĘCZELubin - Ścinawa 28344WROCŁAW - ŚRODA ŚLĄSKA - PROCHOWICE - LUBINcała droga 29356ZGORZELEC - LUBAŃ - GRYFÓW ŚLĄSKI - PASIECZNIKcała droga 30367DROGA 371 - DROGA 371 /PRZEJŚCIE PRZEZ KAMIENNĄ GÓRĘ/cała droga 31374ŚWIEBODZICE - WAŁBRZYCHcała droga 32378DOBROMIERZ - STRZEGOM - KOSTOMŁOTYcała droga 33381KŁODZKO - BYSTRZYCA KŁODZKA - MIĘDZYLESIE - GR. PAŃSTWAKłodzko - Bystrzyca Kłodzka 34404NYSA - PAKOSŁAWICE - JACZOWICE - NIEMODLIN - KARCZÓWcała droga 35408KŁODZKO - PACZKÓW - NYSA - PRUDNIK - KĘDZIERZYN-KOŹLEcała droga 36411DROGA 412 - DROGA 412 /PRZEJŚCIE PRZEZ GŁUCHOŁAZY/cała droga 37412GR. PAŃSTWA - GŁUCHOŁAZY - PRUDNIKcała droga 38416DROGA 418 - DROGA 418 /PRZEJŚCIE PRZEZ GŁUBCZYCE/cała droga 39418GR. PAŃSTWA - PIETROWICE - GŁUBCZYCE - DROGA 49 /KĘDZIERZYN-KOŹLE/cała droga 40440JAROCIN - KROTOSZYN - MILICZ - TRZEBNICAcała droga 41451NAMYSŁÓW - KLUCZBORKcała droga 42453NAMYSŁÓW - BRZEGcała droga 43456WROCŁAW - OŁAWA - BRZEGcała droga 44469KONIN - TULISZKÓW - TUREK - UNIEJÓWcała droga 45489WIELUŃ - KRZEPICE - KŁOBUCK - CZĘSTOCHOWAcała droga 46504BRANIEWO - GRONOWO - GRANICA PAŃSTWAcała droga 47514NOWY DWÓR GDAŃSKI - MALBORK - KWIDZYN - GRUDZIĄDZ -STOLNOcała droga 48545JEDWABNO - SZCZYTNOcała droga 49557LIPNO - WŁOCŁAWEKcała droga 50589BARTOSZYCE - BISKUPIECcała droga 51591DROGA 608 - DROGA 16 /PRZEJŚCIE PRZEZ MRĄGOWO/cała droga 52598ZGNIŁOCHA - JEDWABNOcała droga 53599BISKUPIEC - SZCZYTNO - PRZASNYSZ - MAKÓW MAZOWIECKI - PUŁTUSKBiskupiec - Maków Maz. 54601SZCZYTNO - BABIĘTAcała droga 55602MRĄGOWO - NAWIADY - ROZOGIMrągowo - Stare Kiełbonki 56611BABIĘTA - STARE KIEŁBONKI - RUCIANE-NIDABabięta - Stare Kiełbonki 57630DROGA 62 - DROGA 579 /PRZEJŚCIE PRZEZ NOWY DWÓR MAZOWIECKI/cała droga 58669BIAŁYSTOK - MOŃKI - GRAJEWO - EŁKcała droga 59680ŁOMŻA - ZAMBRÓW - CERANÓW - STERDYŃ OSADA - SOKOŁÓW PODL.cała droga 60689ZAMBRÓW - WYSOKIE MAZOWIECKIE - BRANSK-BIELSK PODLASKIcała droga 61713DROGA 8 - DROGA 739 /PRZEJŚCIE PRZEZ TOMASZÓW MAZOWIECKI/cała droga 62717SOCHACZEW - MSZCZONÓW - GRÓJEC - GÓRA KALWARIA - KOŁBIEL - MIŃSK MAZ.cała droga 63723WARSZAWA - GÓRA KALWARIA - MAGNUSZEW - KOZIENICE - ZWOLEŃ - LIPSKO - OŻARÓW - SANDOMIERZWarszawa - Potycz oraz Kozienice - Sandomierz 64728DROGA 749 - DROGA 746/PRZEJŚCIE PRZEZ KOŃSKIE/cała droga 65731GŁOWACZÓW - KOZIENICEcała droga 66741PIOTRKÓW TRYB. - KAMIEŃSK - RADOMSKO - CZĘSTOCHOWAcała droga 67746KOŃSKIE - SKARŻYSKO-KAMIENNA - STARACHOWICE - RUDNIKIcała droga 68749RADOMSKO - PRZEDBÓRZ - RUDA MALENIECKA - KOŃSKIERuda Maleniecka - Końskie 69755OŻARÓW /DROGA 723/ - BAŁTÓWKA /DROGA 74/cała droga 70759LIPNIK - SANDOMIERZcała droga 71765JĘDRZEJÓW - KIJE - CHMIELNIKcała droga 72766DROGA 765 - DROGA 765 /PRZEJŚCIE PRZEZ KIJE/cała droga 73772DROGA 777 /BRANICE/ - NIEPOŁOMICE - DROGA 4cała droga 74777KRAKÓW - NOWE BRZESKO - POŁANIEC - SANDOMIERZcała droga 75801DROGA 822 - DROGA 822 /PRZEJŚCIE PRZEZ DĘBLIN/cała droga 76804SIEDLCE - ŁUKÓW - RADZYŃ PODLASKIcała droga 77812GR. PAŃSTWA - KUKURYKI - KOBYLANY /DROGA 2/cała droga 78817RADZYŃ PODLASKI - WISZNICE - SŁAWATYCZE - GR. PAŃSTWAWisznice - Sławatycze 79822OPACTWO - DĘBLIN - MOSZCZANKA - KOCKDęblin - Moszczanka 80831LUBLIN - ŁĘCZNA - CYCÓW - WŁODAWA - GR.PAŃSTWAcała droga 81844HRUBIESZÓW - ZOSIN - GR. PAŃSTWAcała droga 82847ZAMOŚĆ - HORYSZÓW - HRUBIESZÓWcała droga 83858SZCZEBRZESZYN - ZAMOŚĆcała droga 84891SANOK - LESKO - USTRZYKI DOLNE - KROŚCIENKO - GR. PAŃSTWASanok - Krościenko 85901DROGA 903 - DROGA 903 /PRZEJŚCIE PRZEZ PYSKOWICE/cała droga 86903STRZELCE OPOLSKIE - TOSZEK - PYSKOWICE - BYTOMcała droga 87908TARNOWSKIE GÓRY - GLIWICEcała droga 88910TARNOWSKIE GÓRY - ŚWIERKLANIEC - SIEWIERZcała droga 89914BYTOM - CHORZÓW - KATOWICE - JAWORZNO - CHRZANÓW - TRZEBINIA - KRAKÓWcała droga 90918RACIBÓRZ - KRZYŻANOWICE - CHAŁUPKIcała droga 91933DROGA 950 - DROGA 950 /PRZEJŚCIE PRZEZ OŚWIĘCIM/cała droga 92950TYCHY - OŚWIĘCIM - ZATOR - WADOWICEcała droga 93952KRAKÓW - SKAWINA - ZATORcała droga 94969STARY SĄCZ - NOWY SĄCZcała droga 95970STARY SĄCZ - PIWNICZNA - GR. PAŃSTWAStary Sącz - Piwniczna 96992PILZNO - JASŁOcała droga Załącznik nr 3 WYKAZ PRZEDMIOTÓW WYPOSAŻENIA I CZĘŚCI ZWIĄZANYCH Z BEZPIECZEŃSTWEM UŻYTKOWANIA POJAZDÓW I OCHRONĄ ŚRODOWISKA Lp.Nazwa wyrobuJednostka upoważniona do badań i oceny 123 1Tarcze kół jezdnych oraz śruby i nakrętki do ich mocowaniaPIMOT 2Okucia do środków transportu - zamki, zawiasy , spinaczePIMOT 3Reaktory katalityczne ("katalizatory spalin")ITS 4Zespoły i elementy silników spalinowych tłokowych: tłumiki wydechu (nie objęte homologacją), pompy paliwa i pompy wtryskowe, wtryskiwacze i rozpylacze, wtryskowe układy zasilania silników o zapłonie iskrowym, filtry, zbiorniki paliwa, przewody paliwowe elastyczne, uszczelnienia pierścieniowe gumowe i gumowo-metalowePIMOT 5Mechanizmy kierownicze kompletne oraz poszczególne ich elementy (koło, kolumna, wałki, przekładnie dźwignie, ramiona, drążki, przeguby, sworznie,ITS 6Wały napędowe kompletne, krzyżaki przegubów i przeguby równobieżne wałów napędowych i półosiPIMOT 7Niezależne systemy grzewcze wykorzystujące paliwo i ich elementyPIMOT 8Mechanizmy wywrotu kompletne oraz przewody wysokiego ciśnienia (okute) i zawory (rozdzielacze)ITS 9Zespoły i elementy zawieszenia: amortyzatory, resory (drążki i pakiety skrętne, resory piórowe, sprężyny śrubowe, resory pneumatyczne), wahacze i ich przeguby, stabilizatory i ich przeguby, drążki reakcyjne, elementy gumowo-metalowe zawieszeńPIMOT 10Zespoły i elementy układów hamulcowych : pompy, zbiorniki - do 0,03 MPa x m3, przewody i złącza, zawory, korektory, urządzenia wspomagające, sprężarki, reduktory, odmrażacze, odolejacze, filtry, siłowniki, bębny, okładziny cierne, klocki i szczęki, rozpieraki, zespoły regulacji, tarcze, zaciski kompletne, cylindry, urządzenia przeciwblokujące, linki hamulcowePIMOT 11Siodła, haki, zaczepy i inne elementy służące do ciągnięcia i holowania (nie objęte homologacją)PIMOT 12Zwierciadła do lusterek samochodowychITS 13Elementy i akcesoria do pojazdów: urządzenia zabezpieczające dzieci w samochodach, zagłówki, podnośniki samochodowe stanowiące wyposażenie pojazdu, urządzenia do mocowania ładunku, bagażniki, transportowe pasy ściągającePIMOT 14Urządzenia bezpieczeństwa ruchu pozostałe: tablice (wyróżniające pojazdy długie i ciężkie, wyróżniające pojazdy wolno poruszające się, rejestracyjne, do oznakowania pojazdów przewożących materiały niebezpieczne), lampy ostrzegawcze dla pojazdów przewożących materiały niebezpieczne, urządzenia uziemiające pojazdy do przewozu materiałów niebezpiecznych, urządzenia odblaskowe dla rowerówITS 15Urządzenia świetlne i sygnalizacyjne: reflektory i lampy elektryczne do motocykli, motorowerów i rowerów, lampy świateł błyskowych ostrzegawczych, klosze do lamp sygnalizacyjnych i cofania, osłony reflektoroweITS 16Sygnały dźwiękowe (nie objęte homologacją)PIMOT 17Osprzęt instalacyjny elektryczny i elektroniczny do pojazdów i silników samochodowych: złącza wielobiegunowe do przyczep, w tym gniazda i wtyczki, przerywacze świateł kierunku jazdy i awaryjnych, styczniki świateł hamowania i cofania, bezpieczniki i skrzynki bezpieczników, wyłączniki zapłonu z blokadą kierownicy, przełączniki zespolone mocowane na kolumnie kierownicy, odłącznik akumulatora, przewody zapłonowe, programatory pracy wycieraczek, pióra wycieraczekITS 18Zapalniczki elektryczne oraz inne urządzenia zasilane z gniazda zapalniczkiPIMOT 19Immobilizery i elektroniczne systemy alarmowePIMOT 20Płyny eksploatacyjne: hamulcowe, do układów chłodzenia silników spalinowych, do spryskiwania szyb samochodowychITS 21Kabiny ochronne, ramy ochronne i siedziska amortyzowane do ciągników rolniczychIBMER 22Akumulatory energii elektrycznejCLAiO 23Szyby z powłokami refleksyjnymiISiC ITS - Instytut Transportu Samochodowego, ul. Jagiellońska 80, 03-301 Warszawa PIMOT - Przemysłowy Instytut Motoryzacji, ul. Jagiellońska 55, 03-301 Warszawa IBMER - Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, ul. Rakowiecka 32A, 02-519 Warszawa CLAiO - Centralne Laboratorium Akumulatorów i Ogniw, ul. Forteczna 12/14, 61-362 Poznań ISiC - Instytut Szkła i Ceramiki Oddział w Krakowie, ul. Lipowa 3, 30-702 Kraków Załącznik nr 4 WYMAGANIA DOTYCZĄCE TABLICZKI ZNAMIONOWEJ I OZNACZEŃ § 1. Tabliczka znamionowa oraz oznakowania powinny być umieszczone przez producenta albo przez jego upoważnionego przedstawiciela. W przypadku braku tabliczki znamionowej mają zastosowanie odrębne przepisy o tabliczce zastępczej. § 2. Tabliczka znamionowa powinna być trwale przymocowana w widocznym i łatwo dostępnym miejscu na części, która nie daje się łatwo usunąć lub wymienić. Powinna ona podawać w sposób czytelny i nieścieralny informacje w następującej kolejności: 1) nazwę producenta (markę), 2) numer świadectwa homologacji typu pojazdu; dotyczy to pojazdu wyprodukowanego po dniu wejścia w życie rozporządzenia, 3) numer identyfikacyjny pojazdu VIN, a w razie jego braku - rozpoznawczy numer podwozia/ nadwozia pojazdu, 4) dopuszczalną masę całkowitą pojazdu, 5) dopuszczalną masę całkowitą zespołu pojazdów, w przypadku pojazdu samochodowego przeznaczonego do ciągnięcia przyczepy, 6) dopuszczalne obciążenia osi, podane w kolejności od przodu do tyłu, 7) w przypadku naczepy - dopuszczalne obciążenie pionowe na urządzenie sprzęgające, 8) jeżeli wartości maksymalne mas i obciążeń są większe niż dopuszczalne - również te wartości; dane powinny być wówczas podane w dwóch kolumnach: dopuszczalne - po lewej i maksymalne - po prawej stronie, 9) rok produkcji pojazdu, jeżeli nie jest oznaczony w numerze identyfikacyjnym pojazdu (VIN). Producent może podać dodatkowe dane poniżej lub obok przepisanego oznakowania, poza wyraźnie zaznaczonym prostokątem zawierającym jedynie dane przewidziane w pkt 1-9. § 3. Numer identyfikacyjny pojazdu VIN jest to określona przez producenta kombinacja znaków przeznaczona dla każdego pojazdu. Jego celem jest zapewnienie, aby każdy pojazd mógł być jednoznacznie zidentyfikowany w ciągu 30 lat poprzez pośrednika producenta, bez potrzeby żądania dalszych danych. Numer identyfikacyjny pojazdu powinien spełniać następujące wymagania: 1) powinien być umieszczony na tabliczce znamionowej, a także na nadwoziu, ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym; 2) powinien mieć strukturę zgodną z przedmiotową polską normą; 3) tam, gdzie jest to możliwe, powinien zawierać się w jednym wierszu; wyjątkowo, z przyczyn technicznych, może zawierać się w dwóch wierszach, jednak w takim przypadku nie może być przerw wewnątrz drugiego i trzeciego członu tego numeru; nie może być także pustych miejsc pomiędzy znakami; jakiekolwiek nie wykorzystane pole w trzecim członie powinno być zapełnione przez cyfrę 0 w celu zapewnienia wymaganej liczby 8 znaków; początek i koniec każdego z wierszy powinien być oznaczony symbolem, który nie jest cyfrą arabską, dużą literą rzymską i nie spowoduje pomyłki z pozostałymi znakami; jeżeli dwa człony znajdują się w jednym wierszu, to zaleca się także umieszczanie takiego symbolu pomiędzy nimi. 4) numer identyfikacyjny powinien ponadto: a) być umieszczony na nadwoziu, ramie lub innym podobnym podstawowym elemencie konstrukcyjnym po prawej stronie pojazdu, b) być umieszczony w widocznym i łatwo dostępnym miejscu za pomocą wybicia lub wyciskania w taki sposób, aby nie uległ zatarciu lub zniszczeniu. § 4. 1. Dla wszystkich znaków przewidzianych w § 2 i 3 powinny być stosowane litery alfabetu łacińskiego i cyfry arabskie, przy czym litery stosowane w oznakowaniu przewidzianym w § 2 pkt 3 oraz § 3 powinny być literami wielkimi. 2. Minimalna wysokość liter i cyfr numeru identyfikacyjnego pojazdu powinna być następująca: 1) 7 mm dla znaków naniesionych bezpośrednio na nadwoziu, ramie lub innej podobnej konstrukcji pojazdu, 2) 4 mm dla znaków naniesionych na tabliczce znamionowej. 3. Zabrania się stosowania liter: I, O oraz Q, myślnika, gwiazdki (*) i innych specjalnych znaków omówionych w § 3 pkt 3. Załącznik nr 5 WYMAGANIA DOTYCZĄCE MIEJSCA PRZEWIDZIANEGO DO UMIESZCZENIA TABLIC REJESTRACYJNYCH § 1. 1. Miejsce przewidziane do umieszczenia tylnej tablicy rejestracyjnej powinno stanowić równą, prostokątną powierzchnię o następujących minimalnych wymiarach: a) szerokość 520 mm i wysokość 120 mm albo b) szerokość 340 mm i wysokość 240 mm. 2. Miejsce to powinno być takie, aby po zamocowaniu tablice spełniały następujące wymagania: 1) położenie tablicy względem osi podłużnej pojazdu: a) środek tablicy nie może być położony na prawo od wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, b) lewa krawędź tablicy nie może być położona na lewo od pionowej płaszczyzny równoległej do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu i przechodzącej przez jego lewy obrys, 2) tablica powinna być prostopadła z dokładnością do 2° do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, 3) tablica powinna być pionowa z dokładnością do 5°; jeżeli jednak jest to konieczne ze względu na kształt pojazdu, może ona być odchylona od pionu: a) nie więcej niż o 30°, gdy powierzchnia ze znakami rejestracyjnymi jest skierowana ku górze i pod warunkiem, że górna krawędź tablicy jest nie wyżej niż 1,20 m nad ziemią, b) nie więcej niż o 15°, gdy powierzchnia ze znakami rejestracyjnymi jest skierowana ku dołowi i pod warunkiem, że górna krawędź tablicy jest powyżej 1,20 m nad ziemią; 4) wysokość położenia tablicy nad ziemią: a) wysokość położenia dolnej krawędzi tablicy nad ziemią nie może być mniejsza niż 0,30 m, b) wysokość położenia górnej krawędzi tablicy nad ziemią nie może być większa niż 1,20 m, jeżeli jednak wymóg ten nie może być spełniony w praktyce, wysokość położenia może przekraczać 1,20 m, lecz powinna być tak zbliżona do tego wymagania, jak to jest możliwe ze względu na konstrukcję pojazdu, i nie może w żadnym przypadku przekraczać 2 m; 5) wymagania widoczności geometrycznej: tablica powinna być widoczna z przestrzeni zawartej wewnątrz następujących czterech płaszczyzn: a) dwóch płaszczyzn pionowych stycznych do bocznych krawędzi tablicy i tworzących kąty 30° na zewnątrz ze środkową wzdłużną płaszczyzną pojazdu, b) płaszczyzny stycznej do górnej krawędzi tablicy i tworzącej kąt 15° do góry od poziomu, c) płaszczyzny poziomej przechodzącej przez dolną krawędź tablicy (jeżeli jednak wysokość położenia górnej krawędzi tablicy nad ziemią jest większa niż 1,20 m, to ta płaszczyzna powinna tworzyć kąt 15° do dołu od poziomu; 6) wysokości położenia podawane w pkt 3-5 należy określać na pojeździe w stanie nie obciążonym. § 2. Kształtu i wymiarów miejsca przewidzianego do umieszczenia przednich tablic rejestracyjnych nie określa się. Załącznik nr 6 WARUNKI SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE ŚWIATEŁ ZEWNĘTRZNYCH POJAZDU SAMOCHODOWEGO I PRZYCZEPY § 1. 1. Dwa światła lub więcej takie same lub różne, lecz o jednakowym przeznaczeniu i jednakowej barwy uważa się za jedno światło, jeżeli rzut ich powierzchni świetlnych na płaszczyznę poprzeczną zajmuje co najmniej 60% powierzchni najmniejszego prostokąta opisanego na rzutach tych powierzchni świetlnych oraz pod warunkiem, że światła te zostały homologowane jako jedno światło; nie dotyczy to świateł drogowych, świateł mijania i świateł przeciwmgłowych przednich. 2. Ilekroć w niniejszych przepisach jest mowa o odległości rozmieszczenia świateł, należy rozumieć, że: 1) największą wysokość mierzy się od płaszczyzny jezdni do najwyższego punktu powierzchni świetlnej przy pojeździe nie obciążonym, 2) najmniejszą wysokość mierzy się od płaszczyzny jezdni do najniższego punktu powierzchni świetlnej przy pojeździe nie obciążonym, 3) odległość od bocznego obrysu pojazdu mierzy się do najbardziej odległego od podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu punktu powierzchni świetlnej, 4) odległość od przedniego lub tylnego obrysu pojazdu mierzy się do najbardziej wysuniętego odpowiednio do przodu lub do tyłu punktu powierzchni świetlnej, 5) odległość między dwoma światłami skierowanymi w tę samą stronę mierzy się między najbliższymi punktami rzutów ich powierzchni świetlnych na płaszczyznę prostopadłą do osi tych świateł. 3. Powierzchnia świetlna oznacza dla świateł widoczną powierzchnię wysyłającą światło, a dla świateł odblaskowych - widoczną powierzchnię odbijającą światło. 4. Boczny obrys pojazdu oznacza płaszczyznę równoległą do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, przechodzącą przez najdalej wysunięty punkt na zewnątrz pojazdu, z wyjątkiem lusterek, świateł bocznych i elementów elastycznych (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). 5. Przedni lub tylny obrys pojazdu oznacza pionową płaszczyznę prostopadłą do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, przechodzącą przez najdalej wysunięty odpowiednio do przodu lub do tyłu punkt pojazdu. 6. Przewidziane w § 2 kol. 12 i 13: 1) kontrolny sygnał włączenia, który wskazuje, że urządzenie zostało włączone, ale nie wskazuje, czy działa ono normalnie, 2) kontrolny sygnał działania, który wskazuje, że urządzenie zostało włączone i działa normalnie; jeśli są to sygnały świetlne, powinny być umieszczone w miejscu zapewniającym kierowcy dobrą ich widoczność i nie powinny utrudniać obserwacji drogi; kontrolny sygnał włączenia może być zastąpiony kontrolnym sygnałem działania; jeżeli umieszczenie kontrolnego sygnału włączenia jest zabronione, nie oznacza to, że zabronione jest umieszczenie kontrolnego sygnału działania. § 2. Światła powinny odpowiadać warunkom podanym w poniższej tabeli: Lp.Rodzaj światłaLiczba światełBarwaRozmieszczenie na pojeździe (mm)Sygnał kontrolnyPołączenia elektryczneWłasności świetlneInne warunki pojazdy samochodowe, z wyjątkiem motocyklimotocyklena długościna szerokości1)na wysokościinne wymaganiawłączeniadziałania jednośladowetrzykołoweprzyczepy 12345678910111213141516 1Drogowe2 lub 4112/-biała lub żółta selektywnaz przodu w taki sposób, aby wysyłane światło nie oślepiało kierującego bezpośrednio lub przez odbicie od elementów pojazdu---obowiązkowy - świetlny nie migający barwy niebieskiej-1) powinny być włączane wszystkie równocześnie lub parami, 2) przełączenie świateł mijania na światła drogowe musi powodować włączenie co najmniej jednej pary świateł drogowych, 3) przełączenie świateł drogowych na światła mijania musi powodować równocześnie wyłączenie wszystkich świateł drogowych1) powinny dostatecznie oświetlać drogę co najmniej na 100 m przed pojazdem przy dobrej przejrzystości powietrza, 2) światłość wszystkich świateł drogowych nie może być mniejsza niż 30000 cd3/ (dla motocykli - 12500 cd) i nie może przekraczać 225000 cdw razie wyposażenia pojazdu w cztery światła drogowe, gdy jedna z par świateł przeznaczona jest wyłącznie do świateł drogowych, dopuszcza się, aby zmieniała ona swe ustawienie w zależności od kąta obrotu kierownicy, przy czym obrót świateł powinien następować wokół osi pionowej; dotyczy to również światła drogowego motocykla 2Mijania2112/-biała lub żółta selektywnaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/500÷1200-dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy zielonej-wyłączenie świateł mijania musi powodować równoczesne wyłączenie wszystkich świateł drogowychpowinny dostatecznie oświetlać drogę co najmniej na 40 m przed pojazdem przy dobrej przejrzystości powietrzapowinny być asymetryczne i oświetlać drogę po prawej stronie na większą odległość niż po lewej stronie26/ 3Kierunkowskazy: 3aprzednie225/26/-żółta samochodowaz przodumożliwie najbliżej bocznego obrysu pojazdu, jednak nie dalej niż 400 mm od tego obrysu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm 4/ 7/350÷15008/nie bliżej niż 400 mm od światła mijania lub przeciwmgłowego przedniego9/-Obowiązkowy dla wszystkich kierunkowskazów, które nie są widoczne z miejsca kierowcy; może to być sygnał świetlny migający barwy zielonej lub akustyczny albo oba równocześnie; sygnał optyczny powinien gasnąć lub pozostać palącym się i nie migać lub zmieniać ustaloną częstotliwość migania w przypadku niesprawności działania jakiegokolwiek kierunkowskazu, z wyjątkiem kierunkowskazów bocznych; sygnał akustyczny powinien być wyraźnie słyszalny i w wymienionych wyżej warunkach powinien zmieniać ustaloną częstotliwość 1) włączanie kierunkowskazów powinno być niezależne od włączenia innych świateł, 2) wszystkie kierunkowskazy umieszczone z jednej strony pojazdu powinny być włączane i wyłączane jednym wyłącznikiem oraz powinny działać w jednej fazie1) powinny zapalać się i gasnąć z równomierną częstotliwością 90 ± 30 cykli na minutę, 2) włączenie świateł powinno nastąpić z opóźnieniem nie większym niż 1 s, a pierwsze wyłączenie z opóźnieniem większym niż 1,5 s od uruchomienia przełącznika kierunkowskazówjeżeli pojazd ciągnie przyczepę, włączenie kierunkowskazów na pojeździe ciągnącym powinno powodować włączenie kierunkowskazów umieszczonych na przyczepie 3btylne225/210/-żółta samochodowaz tyłumożliwie najbliżej bocznego obrysu pojazdu, jednak nie dalej niż 400 mm od tego obrysu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/7/350÷15008/jeżeli odległość od światła pozycyjnego tylnego nie przekracza 300 mm odległość kierunkowskazu od bocznego obrysu pojazdu nie powinna przekraczać więcej niż o 50 mm odległości światła pozycyjnego tylnego od tego obrysu- 3cboczne211/212/2-żółta samochodowana obu bokach; odległość środka powierzchni świetlnej od poprzedniego obrysu nie może przekraczać 1800 mm13/wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm16/500÷150015/-- 4Hamowania "stop"co najmniej 2, jednak nie więcej niż 41217/2czerwonaz tyłuwzajemna odległość świateł umieszczonych po lewej i po prawej stronie pojazdu nie może być mniejsza niż 600 mm4/350÷15008/-nie dopuszcza się; dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy żółtej samochodowej, zapalający się w razie niesprawności światła hamowania "stop"-powinno zapalać się w momencie uruchomienia hamulca roboczegonatężenie światła powinno być wyraźnie większe niż natężenie światła świateł pozycyjnych tylnych- 5Oświetlające tylną tablicę rejestracyjnąnie określa się biała---w sposób zapewniający oświetlenie miejsca umieszczenia tylnej tablicy rejestracyjnejdopuszcza się, z tym że funkcję tę powinien spełniać sygnał przewidziany dla świateł pozycyjnych przednich--powinno zapewniać możliwość odczytania znaków na tablicy rejestracyjnej w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 20 mnie może być bezpośrednio widoczne z tyłu pojazdu 6Pozycyjne przednie2122biała, dopuszcza się barwę żółtą, selektywną, jeżeli jest połączone ze światłem mijania lub światłem drogowym barwy żółtej selektywnejz przodu18/nie dalej niż 400 mm19/ od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/350÷15008/-obowiązkowy - świetlny nie migający barwy zielonej; sygnał ten nie jest wymagany, jeżeli oświetlenie tablicy rozdzielczej może włączać się i wyłączać tylko równocześnie ze światłami pozycyjnymi przednimi i tylnymi--powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 300 m, jeżeli są jedynymi światłami włączonymi na pojeździe- 7Pozycyjne tylne2122czerwonaz tyłu20/nie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/350÷15008/-obowiązkowy - jego funkcję powinien spełniać sygnał przewidziany dla świateł pozycyjnych przednich--powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 300 m- 8Odblaskowe tylne inne niż trójkątne212224/czerwona z przodu20/nie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/250÷90021/----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdu1) kształt - inny niż trójkąt, 2) powierzchnia świetlna może mieć wspólne części z powierzchnią świetlną innego światła tylnego 9Odblaskowe tylne trójkątne---2czerwonaz tyłunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/250÷90021/----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdu1) kształt trójkąt równoboczny zwrócony wierzchołkiem do góry, 2) wewnątrz trójkąta nie może być umieszczone żadne światło 10Odblaskowe przednie2-22białaz przodu18/nie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/250÷90021/----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdu1) kształt - inny niż trójkąt, 2) powierzchnia świetlna może mieć wspólne części z powierzchnią świetlną światła pozycyjnego przedniego 11Odblaskowe boczneco najmniej jedno na każdym boku pojazdu; liczba świateł powinna zapewniać spełnienie wymagań dotyczących rozmieszczenia na długości pojazdużółta samochodowa ; dopuszcza się barwę czerwoną w przypadku światła umieszczonego z tyłu pojazdu we wspólnej obudowie z innym tylnym czerwonym światłemjeżeli jest jedno światło, powinno być umieszczone w połowie długości23/ pojazdu (±15%); światło powinno być umieszczone nie dalej niż 3 m od poprzedniego obrysu pojazdu i nie dalej niż 1 m od tylnego obrysu pojazdu; wzajemna odległość dwóch sąsiednich świateł umieszczonych na tym samym boku pojazdu nie może przekraczać 3 m; w odniesieniu do motocykli światło lub światła powinny być umieszczone w taki sposób, aby w normalnych warunkach nie mogły być zasłonięte odzieżą kierowcy lub pasażerana obu bokach pojazdu250÷90021/----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdukształt - inny niż trójkąt 12Awaryjnejak kierunkowskazy (lp. 3)-obowiązkowy - świetlny migający barwy czerwonej; może działać równocześnie z kontrolnym sygnałem, o którym mowa pod lp. 3 kol. 13-powinny zapalać się i gasnąć z równomierną częstotliwością 90 ± 30 cykli na minutę i działać w jednej fazie1) uzyskiwane jest przez jednoczesne działanie wszystkich kierunkowskazów umieszczonych na pojeździe, a jeżeli pojazd ciągnie przyczepę - również kierunkowskazów przyczepy, 2) powinno być włączane oddzielnym włącznikiem, 3) powinno działać również, gdy urządzenie włączające silnik znajduje się w położeniu uniemożliwiającym jego pracę 13Przeciwmgłowe tylne1 lub 211 lub 21 lub 2czerwonaz tyłujeżeli jest jedno światło, powinno być umieszczone po lewej stronie lub pośrodku pojazdu; jeżeli są dwa światła - po obu stronach pojazdu250÷100021/nie bliżej niż 100 mm od światła hamowania "stop"obowiązkowy - świetlny nie migający barwy żółtej samochodowej-1) może włączać się tylko wówczas, gdy włączone są światła: drogowe, mijania lub przeciwmgłowe przednie, 2) powinno dać się wyłączyć niezależnie od innych światełnatężenie światła powinno być wyraźnie większe niż natężenie światła świateł pozycyjnych tylnych- 14Cofania1 lub 2--1 lub 2biała z tyłu- 250÷1200-nie dopuszcza sięmoże włączać się tylko wówczas, gdy włączony jest wsteczny bieg, a urządzenie włączające silnik znajduje się w położeniu umożliwiającym jego pracę-- 15Obrysowe przednie i tylne2 widoczne z przodu i 2 widoczne z tyłu--2 widoczne z przodu i 2 widoczne z tyłubiała z przodu, czerwona z tyłu-możliwie najbliżej bocznego obrysu pojazdu, lecz nie dalej niż 400 mm od tego obrysumożliwie najwyżej, przy spełnieniu warunku rozmieszczenia, na szerokości oraz symetrii światełodległość między rzutami na poprzeczną płaszczyznę najbliższych punktów powierzchni świetlnych światła obrysowego i światła pozycyjnego przedniego lub tylnego nie może być mniejsza niż 200 mmnie dopuszcza się---jeżeli ze względu na kształt nadwozia lub wyposażenia pojazdu nie jest możliwe zastosowanie odrębnych świateł widocznych z przodu i świateł widocznych z tyłu, dopuszcza się światło widoczne z przodu i światło widoczne z tyłu, umieszczone po tej samej stronie pojazdu, połączone w jednym urządzeniu 16Przeciwmgłowe2112/-biała lub żółta selektywnaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdunie niżej niż 250 mm i nie wyżej niż światło mijania-dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy zielonej-powinno być włączane niezależnie od świateł drogowych i świateł mijania-nie może zmieniać ustawienia w zależności od kąta obrotu kierownicy (nie dotyczy motocykli) 17Postojowe4 lub 2-4 lub 2-biała - z przodu, czerwona - z tyłu, żółta samochodowa - jeżeli światło jest połączone z kierunkowskazem bocznym2 z przodu i 2 z tyłu albo po jednym na każdym boku pojazdunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu350÷15008/-nie dopuszcza się-powinno być możliwe włączenie świateł po jednej stronie pojazdu bez włączenia jakiegokolwiek innego światła-funkcja tego światła może być również spełniana przez równoczesne włączenie świateł pozycyjnych przednich i tylnych po jednej stronie pojazdu 18Światło jazdy dziennej211-białaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm4/250÷1500-nie wymaga się-połączenie elektryczne powinno być takie, aby nie można było ich włączyć, jeśli nie są jednocześnie włączone tylne światła pozycyjne. Powinny się automatycznie wyłączać, jeżeli włącza się światło mijania lub drogowe, z wyjątkiem krótkotrwałego włączania światła mijania lub drogowego jako ostrzegawczego sygnału świetlnegoświatłość każdego światła nie może być mniejsza niż 400 cd, lecz nie większa niż 800 cdpowierzchnia świetlna jednego światła nie może być mniejsza niż 40 cm2 19Pozycyjne bocznejak lp. 11--jak lp. 11jak lp. 11jak lp. 11350÷150025/-dopuszczalny; jego funkcję powinien spełniać sygnał przewidziany dla świateł pozycyjnych przednich--powinny być widoczne przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 300 m-- 1/ Światła pojedyncze motocykla powinny być umieszczone w podłużnej płaszczyźnie symetrii pojazdu. 2/ Jeżeli szerokość pojazdu przekracza 1,3 m, liczba świateł jak w kol. 3. 3/ Przy czterech światłach drogowych wymaganie to powinna spełniać przynajmniej jedna para świateł. 4/ Jeżeli szerokość pojazdu nie przekracza 1,3 m, odległość ta może być zmniejszona do 400 mm. 5/ Jeżeli motocykl nie jest wyposażony w kierunkowskazy boczne. 6/ Dotyczy motocykla z jednym kołem z tyłu. 7/ Dla motocykla jednośladowego - 300 mm. 8/ Dla motocykla - 1200 mm; jeżeli konstrukcja pojazdu (z wyjątkiem motocykla) nie pozwala na zachowanie wysokości 1500 mm, dopuszcza się 2100 mm. 9/ Dopuszcza się mniejszą odległość, jeżeli natężenie światła kierunkowskazu jest mniejsze niż 400 cd. 10/ Dotyczy motocykla z jednym kołem z przodu. 11/ Nie wymaga się, jeżeli długość pojazdu nie przekracza 6 m i nie jest on przewidziany do ciągnięcia przyczepy. 12/ Jeżeli motocykl nie jest wyposażony w kierunkowskazy przednie i tylne. 13/ Jeżeli odległość ta, ze względu na konstrukcję pojazdu, nie zapewni dobrej widoczności kierunkowskazów, może być ona zwiększona do 2500 mm. 14/ Dla motocykla - 350 mm. 15/ Dla motocykla - 1200 mm; jeżeli konstrukcja pojazdu (z wyjątkiem motocykla) nie pozwala na zachowanie wysokości 1500 mm, dopuszcza się 2300 mm. 16/ Dla motocykla - 560 mm. 17/ Dla motocykla z jednym kołem z tyłu dopuszcza się jedno światło. 18/ Dla motocykla z jednym kołem z przodu dopuszcza się umieszczenie świateł w innym miejscu, przy zapewnieniu wymaganej widoczności. 19/ Dla przyczepy - 150 mm. 20/ Dla motocykla z jednym kołem z tyłu dopuszcza się umieszczenie świateł w innym miejscu, przy zapewnieniu wymaganej widoczności. 21/ Jeżeli konstrukcja pojazdu (z wyjątkiem motocykla) nie pozwala na zachowanie tej wysokości, dopuszcza się 1500 mm. 22/ Dla przyczepy - z uwzględnieniem dyszla. 23/ Dla motocykla - 900 mm. 24/ Pod warunkiem, że jest ono połączone w jednym urządzeniu z innym tylnym światłem sygnalizacyjnym. 25/ Jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie tej wysokości, dopuszcza się 2100 mm. 26/ Dotyczy pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1976 r. oraz motocykla wyposażonego w światła mijania z żarówkami halogenowymi. Załącznik nr 7 WARUNKI DODATKOWE DLA POJAZDU PRZYSTOSOWANEGO DO ZASILANIA GAZEM § 1. Użyte w załączniku określenia oznaczają: 1) gaz - gaz ziemny i gaz płynny, 2) gaz ziemny - gaz sprężony, którego podstawowym składnikiem jest metan, 3) gaz płynny - gaz, którego podstawowymi składnikami są: propan i butan, 4) instalacja - zestaw elementów i urządzeń umieszczonych w pojeździe, niezbędnych do zasilania silnika gazem, 5) zbiornik - pojemnik na gaz umieszczony na stałe w pojeździe, 6) butla - wymienny pojemnik na gaz płynny. § 2. 1. Pojazd zasilany gazem powinien być wyposażony co najmniej w: 1) układ sygnalizacji minimalnego ciśnienia gazu - w odniesieniu do gazu ziemnego, poniżej którego zasilanie tym gazem jest niedopuszczalne, 2) układ sygnalizacji przełączenia na zasilanie gazowe, 3) gaśnicę, jeśli nie jest przewidziana w ogólnych wymaganiach dotyczących wyposażenia pojazdu. 2. Wyposażenie pojazdu w instalację nie może naruszać parametrów określonych przez producenta pojazdu, zwłaszcza dotyczących dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, jego dopuszczalnych nacisków osi oraz położenia środka masy. 3. Wyposażenie pojazdu w instalację nie powinno zakłócać pracy podstawowego zasilania, jeśli pozostało ono w pojeździe. 4. Prześwit pojazdu nie może ulec zmniejszeniu w wyniku zabudowy instalacji, przy czym żaden z jej elementów nie może znajdować się niżej niż 0,2 m od jezdni, jeśli nie jest chroniony dolną częścią pojazdu położoną poniżej niego w odległości nie większej niż 0,15 m w poziomie. 5. Ujęcie wlotu powietrza do układu wentylacji i ogrzewania nie może znajdować się w komorze silnika. 6. Wylot rury wydechowej nie może być skierowany w stronę jakiegokolwiek elementu instalacji. § 3. 1. Instalacja na gaz ziemny powinna być projektowana na ciśnienie robocze zbiorników wynoszące 20 MPa, a na gaz płynny - 2,4 MPa. 2. Złącza instalacji, przez które przepływa gaz, powinny znajdować się w miejscach łatwo dostępnych dla kontroli ich szczelności. 3. Instalacja powinna być przystosowana do pracy w temperaturach otoczenia: 1) od - 30 do + 40°C dla gazu ziemnego, 2) od - 20 do + 40°C dla gazu płynnego. 4. Na elementy i zespoły instalacji, w których panuje nadciśnienie gazu, powinny być wydane świadectwa homologacji lub atesty stwierdzające ich dopuszczenie do stosowania oraz powinny być odpowiednio oznakowane. 5. Przełączanie zasilania powinno być możliwe z pozycji kierującego pojazdem bez konieczności wyłączania silnika. 6. W pojeździe z silnikiem o zapłonie samoczynnym instalacja powinna zagwarantować odcięcie wypływu gazu po osiągnięciu maksymalnej prędkości obrotowej silnika. 7. W instalacji zasilania gazem ziemnym wymagane jest stosowanie co najmniej jednego manometru. 8. W instalacji zasilania gazem płynnym wymagane jest stosowanie: 1) wskaźnika poziomu gazu dla każdego zbiornika, 2) zaworu odcinającego, umieszczonego możliwie najbliżej parownika od strony zasilania, 3) urządzeń uniemożliwiających przepływ gazu pomiędzy zbiornikami (butlami) o zróżnicowanym ciśnieniu. 9. Kompletację instalacji oraz sposób jej połączenia i umieszczenia w pojeździe określa zakład montujący na podstawie danych jej producenta. 10. Instalacja powinna być zabezpieczona przed korozją. 11. Budowa instalacji powinna umożliwiać przeprowadzanie badań okresowych. 12. Elementy i zespoły instalacji narażone na mechaniczne uszkodzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone. 13. Elementy instalacji nie mogą wystawać poza obrys pojazdu; nie dotyczy to zaworów napełniania, które mogą wystawać poza obrys nie więcej niż o 10 mm. 14. Instalacja nie może utrudniać w sposób istotny dostępu do silnika i innych zespołów. 15 Rozłączenie złącz gazowych instalacji nie powinno być możliwe bez użycia narzędzi; nie dotyczy to złącza butla - przewód. 16. Elementy instalacji, w których znajduje się lub przez które przepływa gaz, nie mogą bez pełnego osłonięcia być umieszczone w pomieszczeniu przeznaczonym do przewozu osób; nie dotyczy to ścianek zbiornika. 17. Niedopuszczalny jest wypływ gazu po zatrzymaniu się silnika. § 4. 1. Zbiorniki (butle) powinny spełniać wymagania określone w warunkach technicznych dozoru technicznego. 2. Zbiorniki (butle) powinny być tak zainstalowane w pojeździe, aby były maksymalnie chronione przed skutkami zderzeń, w tym głównie od przodu i tyłu pojazdu, a w przypadku ich umieszczenia w przestrzeni ładunkowej samochodu ciężarowego powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem ładunkiem. 3. Zbiorniki (butle) powinny być skutecznie osłonięte przed działaniem promieni słonecznych. 4. Mocowanie zbiorników (butli) do pojazdu powinno zabezpieczać przed ich przemieszczeniem przy działaniu na pojazd przyspieszenia w kierunku wzdłużnym - 20 g (g - przyspieszenie ziemskie), a w kierunku poprzecznym - 8 g. Elementy mocowania przylegające do zbiornika (butli) powinny być elastyczne i nie absorbować wilgoci. 5. Pomiędzy zbiornikami (butlami) na gaz a zbiornikiem na benzynę powinna być zachowana odległość nie mniejsza niż 0,05 m, jeśli nie są one oddzielone od siebie metalową przegrodą. 6. Zbiorniki powinny być wyposażone w zawory odcinające, a ponadto, w odniesieniu do przewidzianych na gaz płynny - w zawory: 1) napełniania, 2) ograniczające wypływ gazu. 7. Zbiorniki (butle) powinny być tak umieszczone w pojeździe, aby była możliwość łatwego: 1) dostępu do zaworów odcinających, 2) odczytu stanu napełnienia (nie dotyczy butli), 3) odczytu danych dotyczących oznakowań identyfikacyjnych oraz cech legalizacji. 8. Zbiorniki na gaz płynny (butle) powinny być tak umieszczone, aby w pozycji roboczej wypływ gazu następował w stanie ciekłym. 9. Zabrania się instalowania zbiorników (butli) w części przedniej pojazdu oraz w komorze silnika. 10. W pobliżu zbiorników (butli) nie powinny znajdować się sztywne elementy o ostrych krawędziach. 11. Odległość zbiorników (butli) od układu wydechowego nie może być mniejsza niż 0,1 m, jeśli nie jest zastosowana osłona termiczna. 12. Nie dopuszcza się jakichkolwiek przeróbek zbiornika (butli). § 5. 1. Zawory do napełniania zbiorników powinny być tak umieszczone, aby było możliwe ich napełnianie z zewnątrz pojazdu lub z komory silnikowej. 2. Zawory napełniania i zawory zbiorników (butli) gazu powinny mieć zewnętrzne sterowanie (nie powinny działać samoczynnie). 3. Dopuszcza się stosowanie zespolonego zaworu do napełniania i odcinania wypływu gazu. 4. Zawory powinny być zabezpieczone przed dostępem do nich osób niepowołanych. § 6. 1. Przewody metalowe zastosowane w instalacji powinny być bez szwu. 2. Przewody powinny być tak ułożone, aby: 1) mogły być łatwo kontrolowane, 2) nie ocierały się o elementy pojazdu, 3) odległość od układu wydechowego nie była mniejsza niż 0,1 m, jeśli nie stosuje się ekranu termicznego, 4) mocowanie wykluczało ich wibrację, przy czym odległość między podpórkami nie powinna przekraczać 0,7 m. 3. Przewody, w których panuje nadciśnienie gazu 20 MPa, powinny być metalowe. 4. W przypadku braku możliwości spełnienia wymagań określonych w ust. 2 pkt 1, 2 i 4 dopuszcza się odstępstwo dla przewodu łączącego zbiornik z reduktorem, pod warunkiem dodatkowego zabezpieczenia go przed korozją i mechanicznymi uszkodzeniami oraz niezbędnej wentylacji przestrzeni, w której jest umieszczony. 5. Przewody metalowe łączące elementy instalacji, które w czasie eksploatacji pojazdu mogą podlegać wzajemnym przemieszczeniom, powinny być ukształtowane w pętle o promieniu krzywizny dostosowanym do średnicy przewodu. § 7. 1. Reduktor nie może włączać się do pracy, gdy w króćcu wypływu gazu nie panuje podciśnienie; nie dotyczy to układów rozruchowych. 2. Na pracę reduktora nie może wywierać wpływu przyspieszanie bądź opóźnianie ruchu pojazdu. 3. Odległość reduktora od układu wydechowego nie może być mniejsza niż 0,1 m, jeśli nie jest stosowany ekran termiczny. § 8. 1. Zbiorniki zamontowane w przestrzeni zamkniętej pojazdu powinny być umieszczone w szczelnej obudowie całkowitej lub być wyposażone w szczelną obudowę osłaniającą jedynie zawory. W przypadku obudów osłaniających zawory, zbiorniki powinny być fabrycznie do takiego osłonięcia przystosowane. 2. Obudowy całkowite powinny być wyposażone co najmniej w dwa otwory wentylacyjne, a obudowy osłaniające jedynie zawory zbiorników - co najmniej w jeden. Otwór wentylacyjny powinien mieć powierzchnię przekroju dla przepływu gazu nie mniejszą niż 4,5 cm2. Wyloty otworów wentylacyjnych nie mogą znajdować się bliżej niż 0,25 m od układu wydechowego, jeśli nie jest zastosowany ekran osłaniający. 3. Obudowy osłaniające zbiorniki, osłaniające zawory zbiorników oraz przewody układu przewietrzania obudów powinny wykazywać szczelność przy nadciśnieniu 0,01 MPa. W trakcie próby wymienione elementy nie powinny wykazywać odkształceń. 4. Zamykanie obudów powinno być tak urządzone, aby nie istniała możliwość przypadkowego ich otwarcia. 5. Wielkość obudów na całe zbiorniki powinna być taka, aby odległość między ich ściankami a zbiornikami nie była mniejsza niż 0,02 m. § 9. 1. Pojazd zasilany gazem może być używany po uzyskaniu adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o treści "przystosowany do zasilania gazem". Załącznik nr 8 WARUNKI DODATKOWE DLA POJAZDU DŁUGIEGO I CIĘŻKIEGO § 1. Pojazd i zespół pojazdów, o których mowa w § 42 rozporządzenia, powinny być oznakowane tablicami wyróżniającymi, umieszczonymi z tyłu pojazdu prostopadle i symetrycznie do jego osi podłużnej. § 2. Tablice wyróżniające dla pojazdu samochodowego powinny składać się z ukośnych pasów umieszczonych pod kątem 45° ± 5° do pionu, o szerokości 100 ± 2,5 mm, na przemian barwy żółtej, wykonanych z materiału odblaskowego, oraz barwy czerwonej, wykonanych z materiału fluorescencyjnego. § 3. Tablice wyróżniające dla przyczepy (naczepy) powinny mieć tło odblaskowe barwy żółtej z obrzeżem fluorescencyjnym barwy czerwonej. § 4. Dolne krawędzie tablic wyróżniających powinny być umieszczone nie niżej niż 250 mm, a górne - nie wyżej niż 2.100 mm od powierzchni jezdni. § 5. Zewnętrzne boczne krawędzie tablic wyróżniających powinny być umieszczone nie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu. § 6. W przypadku zastosowania oznaczenia przewidzianego na rysunku nr 1 i 2 wzór 4 odległość między tablicą umieszczoną poziomo i tablicą umieszczoną pionowo nie może być mniejsza niż 200 mm i nie większa niż 300 mm. § 7. Wymiary oraz zasady rozmieszczania tablic wyróżniających na pojeździe określa rysunek nr 1 i 2. Rys. 1. Tablice wyróżniające pojazd samochodowy (mm). Przykład 1 Ilustracja Przykład 2 Ilustracja Przykład 3 Ilustracja Przykład 4 Ilustracja Rys. 2. Tablice wyróżniające przyczepę (naczepę) (mm). Przykład 1 Ilustracja Przykład 2 Ilustracja Przykład 3 Ilustracja Przykład 4 Ilustracja Załącznik nr 9 TABLICA WYRÓŻNIAJĄCA POJAZD WOLNO PORUSZAJĄCY SIĘ (wymiary w milimetrach) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań pojazdów zabytkowych i pojazdów marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi, wzorów dokumentów związanych z tymi badaniami oraz jednostek upoważnionych do przeprowadzania tych badań. (Dz. U. Nr 44, poz. 433) Na podstawie art. 68 ust. 14 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), zwanej dalej "ustawą", zarządza się, co następuje: § 1. 1. Warunkiem wykonania badania pojazdu zabytkowego co do zgodności z warunkami technicznymi jest złożenie w jednostce upoważnionej do przeprowadzenia takiego badania: 1) uwierzytelnionej kopii decyzji o wpisaniu pojazdu jako dobra kultury do rejestru zabytków albo dokumentu potwierdzającego ujęcie pojazdu w centralnej ewidencji dóbr kultury, 2) opisu stanu technicznego pojazdu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Badanie pojazdu zabytkowego co do zgodności z warunkami technicznymi przeprowadza się przed pierwszą rejestracją tego pojazdu jako jego pierwsze badanie techniczne. § 2. 1. Warunkiem wykonania badania pojazdu marki "SAM", o którym mowa w art. 68 ust. 11 pkt 2 ustawy, co do zgodności z warunkami technicznymi, przed jego pierwszą rejestracją, jest złożenie przez wykonawcę pojazdu w jednostce upoważnionej do przeprowadzenia takiego badania: 1) wniosku, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) opisu technicznego pojazdu, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Badanie pojazdu marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi przeprowadza się przed pierwszą rejestracją tego pojazdu jako jego pierwsze badanie techniczne. 3. Następne badania techniczne pojazdu marki "SAM" są jego okresowymi badaniami technicznymi; art. 81 ustawy stosuje się odpowiednio. § 3. 1. Badanie, o którym mowa w § 1 ust. 2, polega na sprawdzeniu prawidłowości działania poszczególnych zespołów i mechanizmów pojazdu, w szczególności pod względem bezpieczeństwa jazdy. 2. Zakres badania i wnioskowane ograniczenia w sposobie używania pojazdu zabytkowego określa się w protokole, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Wzór zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu pojazdu zabytkowego co do zgodności z warunkami technicznymi stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia. 4. Na podstawie protokołu, o którym mowa w ust. 2, i zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, starosta ustala i wpisuje w dowodzie rejestracyjnym pojazdu lub pozwoleniu czasowym odpowiednie zastrzeżenie, o którym mowa w art. 75 ust. 1 ustawy. § 4. 1. Badanie, o którym mowa w § 2 ust. 2, polega na: 1) sprawdzeniu, czy pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym przepisami o warunkach technicznych pojazdów, 2) sprawdzeniu, czy przedmioty wyposażenia i części badanego pojazdu oznakowane są znakami homologacji lub posiadają znak bezpieczeństwa, jeśli jest to wymagane, 3) ocenie prawidłowości konstrukcji i montażu pojazdu. 2. Do zakresu i sposobu przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o badaniach technicznych pojazdów. 3. Pracownik przeprowadzający badanie pojazdu marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi wydaje dokument identyfikacyjny badanego pojazdu według wzoru określonego w załączniku nr 6 albo nr 7 do rozporządzenia oraz zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu tego pojazdu według wzoru określonego w załączniku nr 8 do rozporządzenia. § 5. Jednostka upoważniona do przeprowadzania badania pojazdu zabytkowego lub pojazdu marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi prowadzi odrębny rejestr badań tych pojazdów na zasadach określonych w przepisach o badaniach technicznych pojazdów. § 6. 1. Do przeprowadzania badań pojazdów zabytkowych co do zgodności z warunkami technicznymi upoważnia się: 1) Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie, 2) Okręgowe Stacje Kontroli Pojazdów spełniające warunki, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy. 2. Do przeprowadzania badań pojazdów marki "SAM" co do zgodności z warunkami technicznymi upoważnia się: 1) Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie, 2) Przemysłowy Instytut Motoryzacji w Warszawie, 3) Przemysłowy Instytut Maszyn Budowlanych w Kobyłce k. Warszawy - wyłącznie dla samochodów ciężarowych i przyczep przeznaczonych do łączenia z nimi, 4) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "BOSMAL" w Bielsku-Białej, 5) Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa w Warszawie, Oddział w Kłudzienku - wyłącznie dla ciągników rolniczych i przyczep przeznaczonych do łączenia z nimi, 6) okręgowe stacje kontroli pojazdów spełniające warunki, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy - wyłącznie dla przyczep o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t i dla ciągników rolniczych o masie własnej do 1 500 kg. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. (poz. 433) Załącznik nr 1 OPIS TECHNICZNY POJAZDU ZABYTKOWEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK O DOKONANIE BADANIA POJAZDU MARKI "SAM" CO DO ZGODNOŚCI Z WARUNKAMI TECHNICZNYMI Ilustracja Załącznik nr 3 OPIS TECHNICZNY POJAZDU MARKI "SAM" Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 PROTOKÓŁ Z OCENY PORÓWNAWCZEJ STANU TECHNICZNEGO POJAZDU ZABYTKOWEGO Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANIU POJAZDU ZABYTKOWEGO CO DO ZGODNOŚCI Z WARUNKAMI TECHNICZNYMI Ilustracja Załącznik nr 6 DOKUMENT IDENTYFIKACYJNY POJAZDU MARKI "SAM" Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 DOKUMENT IDENTYFIKACYJNY POJAZDU MARKI "SAM" Ilustracja Załącznik nr 8 ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANIU POJAZDU MARKI "SAM" CO DO ZGODNOŚCI Z WARUNKAMI TECHNICZNYMI Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 11 maja 1999 r. sygn. akt P. 9/98. (Dz. U. Nr 44, poz. 434) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zdzisław Czeszejko-Sochacki - przewodniczący, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Marian Zdyb - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 11 maja 1999 r. na rozprawie pytania prawnego składu orzekającego Naczelnego Sądu Administracyjnego z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy przepis § 12 ust. 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 140), jest zgodny z przepisem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) orzeka: § 12 ust. 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 140), jest niezgodny z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), przez to, że regulując materię zastrzeżoną dla ustawy wykracza poza granice upoważnienia do wydania rozporządzenia. Zdzisław Czeszejko-Sochacki Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 45, poz. 435) Art. 1. W ustawie z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Ustawa określa zasady, warunki i tryb nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy."; 2) w art. 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) cenie progu - rozumie się przez to średnią cenę jednostkową danego towaru rolnego lub też cenę odpowiednią do jakości produktu i stopnia jego przetworzenia, ustaloną zgodnie z regułami Porozumienia, poniżej której przywóz towaru rolnego może być obciążony opłatą celną dodatkową," b) pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie: "5) jednostkowej cenie importowej - rozumie się przez to cenę liczoną w walucie polskiej, zapłaconą lub należną za jednostkę towaru rolnego przywożonego na polski obszar celny, skorygowaną o koszty transportu i ubezpieczenia do granicy państwa lub portu polskiego, 6) stawce celnej stosowanej - rozumie się przez to mniejszą wielkość spośród ustanowionej dla danego towaru rolnego oznaczonego kodem Taryfy celnej, określonej odrębnie: stawki celnej konwencyjnej lub stawki celnej autonomicznej."; 3) w art. 3 w ust. 1 skreśla się użyty trzykrotnie wyraz "wolnego"; 4) w art. 4: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, może określić towary, na które nie będą nakładane opłaty celne dodatkowe.", b) w ust. 3 wyrazy "14 dni" zastępuje się wyrazami "7 dni"; 5) w art. 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Podstawą naliczania opłaty celnej dodatkowej nakładanej zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 jest: 1) wartość celna towaru rolnego, określona zgodnie z przepisami prawa celnego, lub 2) ilość, lub 3) masa netto przywożonego towaru."; 6) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określa corocznie, w drodze rozporządzenia: 1) wielkości progowe lub 2) ceny progu - dla towarów rolnych, o których mowa w art. 1 ust. 2."; 7) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Opłata celna dodatkowa nie jest pobierana od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny, zgodnie z zawartym kontraktem, jeżeli ich wysyłka, na podstawie tego kontraktu, nastąpiła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, z tym że towary te mogą być zaliczone w następnym roku na poczet wielkości importu wymaganej do zastosowania środków ochronnych z tytułu przekroczenia wielkości progowej w tymże roku."; 8) w art. 8 wyrazy "od cła i podatku" zastępuje się wyrazami "od należności celnych przywozowych i należności podatkowych"; 9) w art. 9 w ust. 2 wyrazy "zabezpieczenie majątkowe należności celnych" zastępuje się wyrazami "zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 45, poz. 436) Art. 1. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 129 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 6 wyrazy "30 czerwca 1998 r." zastępuje się wyrazami "30 czerwca 1999 r.", b) dodaje się ust. 7-11 w brzmieniu: "7. Okres zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 1, w jednostkach ochrony przeciwpożarowej lub na stanowiskach, na których wykonywali czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej od dnia 1 lutego 1992 r.: 1) do dnia powołania lub mianowania na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w ust. 6, traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej, 2) nie powołanych lub nie mianowanych na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej, do zakończenia tego okresu, nie dłużej jednak niż do upływu terminu określonego w ust. 6, traktuje się jako służbę w Państwowej Straży Pożarnej wyłącznie w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 8. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej stwierdza zakończenie okresu zatrudnienia strażaków, o których mowa w ust. 7 pkt 2, traktowanego jako służba w Państwowej Straży Pożarnej. 9. Decyzję, o której mowa w ust. 8, traktuje się dla celów emerytalnych jak decyzję o zwolnieniu ze służby w Państwowej Straży Pożarnej. 10. Strażakom, o których mowa w ust. 7 pkt 2, wysokość uposażenia dla celów emerytalnych ustala Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, przyjmując za podstawę uposażenie strażaka Państwowej Straży Pożarnej w stawkach obowiązujących w dniu kończącym okres zatrudnienia traktowany jako służba w Państwowej Straży Pożarnej, przysługujące na stanowisku porównywalnym do stanowiska zajmowanego w dniu kończącym ten okres. 11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki ustalania uposażenia przyjmowanego za podstawę wymiaru świadczeń emerytalnych strażaków, którzy nie zostali powołani lub mianowani na stanowiska służbowe w Państwowej Straży Pożarnej." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 lit. b), który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych. (Dz. U. Nr 45, poz. 437) Art. 1. W ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 7: a) lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) publiczne w rozumieniu z ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360)," b) skreśla się lit. b), c) lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) kredytowe, na które Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub samorządowa jednostka organizacyjna udzieliły poręczeń, gwarancji albo dofinansowały koszty udzielenia kredytu," d) skreśla się lit. d) i e), e) dodaje się lit. g) w brzmieniu: "g) pochodzące ze składek na ubezpieczenie zdrowotne,"; 2) w art. 4 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) jednostki samorządu terytorialnego i samorządowe jednostki organizacyjne," b) w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu: "9) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, jednostki organizacyjne ubezpieczenia zdrowotnego oraz Krajowy Związek Kas Chorych w zakresie nie uregulowanym odrębnymi przepisami."; 3) w art. 33 w ust. 5 wyrazy "art. 15 ust. 2" zastępuje się wyrazami "art. 15 ust. 1"; 4) w art. 50 skreśla się ust. 4; 5) w art. 51 w ust. 1 skreśla się wyrazy ", chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 27b ust. 1 pkt 5"; 6) w art. 92 w ust. 1 wyrazy "Prezes Urzędu określa, w drodze zarządzenia:" zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia:". Art. 2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. (Dz. U. Nr 45, poz. 439) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: "9a) felczerze ubezpieczenia zdrowotnego - rozumie się przez to felczera lub starszego felczera udzielającego świadczeń zdrowotnych, w zakresie ustalonym ustawą z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 i z 1998 r. Nr 143, poz. 916), w zakładzie opieki zdrowotnej, który zawarł z Kasą Chorych umowę o udzielanie ubezpieczonym świadczeń zdrowotnych,"; 2) w art. 31c w ust. 1 po wyrazie "zdrowotnego" dodaje się wyrazy "lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego"; 3) w art. 31f w ust. 1 po wyrazie "zdrowotnego" dodaje się wyrazy "lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego"; 4) w art. 35 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera."; 5) w art. 43 po wyrazie "zdrowotnego" dodaje się wyrazy "lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego"; 6) w art. 44 w ust. 3 po wyrazie "lekarzowi" dodaje się wyrazy "lub felczerowi"; 7) w art. 50: a) w ust. 1 po wyrazie "lekarza" dodaje się wyrazy "lub felczera", b) w ust. 2 po wyrazie "zdrowotnego" dodaje się wyrazy "lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego"; 8) w art. 58: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Na podstawie skierowania: 1) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego - udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu diagnostyki oraz zabiegi ambulatoryjne, 2) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego - udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej oraz świadczenia innych niż lekarze świadczeniodawców.", b) w ust. 5 po wyrazie "zdrowotnego" dodaje się wyrazy "lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymogów kwalifikacyjnych pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. (Dz. U. Nr 45, poz. 441) Na podstawie art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 w związku z art. 48 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zwanych dalej "pracownikami". 2. W zakresie nie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się przepisy § 8-12 i 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306 i Nr 126, poz. 830 oraz z 1999 r. Nr 13, poz. 113 i Nr 36, poz. 339). § 2. Ustala się: 1) tabelę stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników zatrudnionych na stanowiskach urzędników państwowych, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 3. 1. Zaszeregowania pracownika, jego przeszeregowania w ramach wynagrodzenia przewidzianego dla danego stanowiska oraz awansowania na stanowisko wyższe od dotychczas zajmowanego dokonuje Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, na uzasadniony wniosek dyrektora Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zgłoszony przez dyrektora departamentu lub kierownika innej samodzielnej jednostki organizacyjnej. 2. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może skrócić pracownikowi okres pracy zawodowej wymagany na danym stanowisku, nie więcej jednak niż o 1/3 tego okresu. § 4. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek ten przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, dla których w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalną stawkę tego dodatku, przewidzianą dla danego stanowiska, z zastrzeżeniem ust. 2, obniża się o jedną stawkę. 2. Obniżenie maksymalnej stawki dodatku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy radców prawnych. § 5. 1. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, może przyznać pracownikowi dodatek służbowy w wysokości do 80% wynagrodzenia zasadniczego. Wysokość dodatku służbowego uzależnia się od charakteru, złożoności i efektów pracy. 2. Obniżenie wysokości dodatku służbowego przy jednoczesnym podwyższeniu stawki wynagrodzenia zasadniczego nie wymaga wypowiedzenia warunków płacy, jeżeli nie powoduje to zmniejszenia ogólnej kwoty wszystkich składników wynagrodzenia. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi. § 6. 1. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi tworzy się fundusz premiowy - w wysokości proporcjonalnej do funduszu premiowego ogółu pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. 2. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji określa wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania premii. 3. Wysokość premii indywidualnej uzależniona jest od stopnia i sposobu realizacji wykonywanych przez pracownika zadań. § 7. Traci moc rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymogów kwalifikacyjnych pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (Dz. U. Nr 73, poz. 463). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 kwietnia 1999 r. (poz. 441) Załącznik nr 1 TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW BIURA KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH URZĘDNIKÓW PAŃSTWOWYCH Lp.Wymagane kwalifikacje: stanowiskowykształcenieliczba lat pracy zawodowej (w tym na stanowisku kierowniczym)kategoriastawka dodatku funkcyjnego 123456 1dyrektor Biurawyższe8/5XX-XXIdo 10 2wicedyrektor Biura, dyrektor departamentuwyższe7/4XIX-XXIdo 10 3wicedyrektor departamentu, główny księgowy, naczelnik samodzielnego wydziałuwyższe7/3XVIII-XXdo 9 główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze7 ekspert, asystentwyższe 4naczelnik wydziału, główny specjalistawyższe7XVII-XIXdo 9 5radca prawnywyższe prawnicze + uprawnienia XVII-XIXdo 9 6zastępca naczelnika wydziałuwyższe6XV-XVIIdo 7 7starszy rzeczoznawcawyższe5XIV-XVIIdo 6 8aspirantwyższe5XII-XVIdo 2 średnie 9starszy specjalista, rzeczoznawcawyższe4XII-XV- 10specjalistawyższe3XI-XIV- 11starszy radcawyższe2XI-XIII- starszy księgowy, starszy dyspozytorwyższe lub średnie specjalistyczne 12radcawyższe1X-XII- księgowy, sekretarz przewodniczącego, dyrektoraśrednie2 13referent prawnywyższe prawnicze-VIII-XII- 14starszy referentśrednie-VI-XI- 15referentśrednie-V-VIII- Załącznik nr 2 TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW BIURA KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI Lp.Wymagane kwalifikacje: stanowiskowykształcenieliczba lat pracykategoria zaszeregowaniastawka dodatku funkcyjnego 123456 1kierownik kancelarii, kierownik archiwumwyższe2XII-XVIdo 4 średnie6 2starszy inspektor bhp, ppoż.średnie5XI-XVdo 3 3kierowca-mechanik, kierowca zaopatrzeniowiecśrednie zawodowe + prawo jazdy B, C, E4XII-XIV- 4rzemieślnik specjalistaśrednie zawodowe lub tytuł mistrza4XII-XIII- 5starszy rzemieślnikzasadnicze zawodowe3XI-XII- 6kierowcaśrednie lub podstawowe + prawo jazdy B, C, E3XI-XII- 7archiwista, starsza maszynistkaśrednie3X-XI- 8rzemieślnik wykwalifikowanyzasadnicze lub podstawowe + dyplom czeladnika2X-XI- 9maszynistkaśrednie-IX-X- 10rzemieślnik przyuczony, robotnik gospodarczy, starszy strażnik, starsza sprzątaczkapodstawowe-VIII-IX- 11starsza telefonistkaśrednie lub podstawowe2VIII-IX- 12portier, woźna, strażnikpodstawowe-VII-VIII- 13sprzątaczkapodstawowe-VI-VII- Załącznik nr 3 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* A. Dla pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zatrudnionych na stanowiskach urzędników państwowych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I650 - 800 II670 - 900 III690 - 1100 IV710 - 1200 V750 - 1300 VI800 - 1400 VII850 - 1700 VIII900 - 1900 IX950 - 2000 X1000 - 2100 XI1050 - 2300 XII1100 - 2400 XIII1150 - 2600 XIV1200 - 2700 XV1250 - 2800 XVI1300 - 2900 XVII1400 - 3100 XVIII1500 - 3200 XIX1600 - 3400 XX1700 - 3600 XXI1800 - 4500 B. Dla pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I650 - 750 II670 - 770 III690 - 790 IV710 - 810 V730 - 830 VI740 - 850 VII760 - 870 VIII790 - 890 IX950 - 1000 X1000 - 1100 XI1050 - 1200 XII1100 -1300 XIII1150 - 1400 XIV1200 - 1500 XV1250 - 1600 XVI1300 - 1800 * Stawki wynagrodzenia przeliczone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 4 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO StawkaProcent najniższego wynagrodzenia* 1do 35% 2do 50% 3do 65% 4do 80% 5do 95% 6do 110% 7do 125% 8do 150% 9do 175% 10do 200% * Przez najniższe wynagrodzenie rozumie się najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, określone w załączniku nr 3 lit. A do rozporządzenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych. (Dz. U. Nr 45, poz. 442) Na podstawie art. 56 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2c ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych (Dz. U. Nr 133, poz. 637, z 1994 r. Nr 140, poz. 773, z 1995 r. Nr 153, poz. 776, z 1996 r. Nr 156, poz. 783, z 1997 r. Nr 160, poz. 1089 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1127) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Stawkę, o której mowa w ust. 1: 1) za pobór wody zużytej bezpowrotnie do celów związanych z wytworzeniem energii elektrycznej lub cieplnej: a) na obszarze miast i gmin województwa śląskiego: Bestwina, Będzin, Bieruń, Bobrowniki, Bojszowy, Bytom, Chełm Śląski, Chorzów, Czechowice-Dziedzice, Czeladź, Czerwionka-Leszczyny, Dąbrowa Górnicza, Gaszowice, Gierałtowice, Gliwice, Goczałkowice-Zdrój, Godów, Gorzyce, Imielin, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Jejkowice, Katowice, Knurów, Kobiór, Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Krupski Młyn, Kuźnia Raciborska, Lubomia, Lędziny, Lyski, Łaziska Górne, Łazy, Marklowice, Miasteczko Śląskie, Miedźna, Mierzęcice, Mikołów, Mszana, Mysłowice, Nędza, Ogrodzieniec, Ornontowice, Orzesze, Ożarowice, Pawłowice, Piekary Śląskie, Pietrowice Wielkie, Pilica, Pilchowice, Poręba, Psary, Pszczyna, Pszów, Pyskowice, Racibórz, Radlin, Radzionków, Ruda Śląska, Rudnik, Rudziniec, Rybnik, Rydułtowy, Siemianowice Śląskie, Siewierz, Sosnowiec, Sośnicowice, Suszec, Świerklaniec, Świerklany, Świętochłowice, Tarnowskie Góry, Toszek, Tworóg, Tychy, Wielowieś, Wodzisław Śląski, Wojkowice, Wyry, Zabrze, Zawiercie, Zbrosławice, Zebrzydowice, Żarnowiec, Żory - mnoży się przez 0,8, b) na obszarze miast i gmin województwa śląskiego nie wymienionych w lit. a) oraz na obszarze województw: dolnośląskiego, małopolskiego, opolskiego i świętokrzyskiego - mnoży się przez 0,5, c) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 0,2, 2) za pobór wody do innych celów: a) na obszarze miast i gmin województwa śląskiego, o których mowa w pkt 1 lit. a) - mnoży się przez 3,0, b) na obszarze miast i gmin województwa śląskiego nie wymienionych w pkt 1 lit. a) oraz na obszarze województw: dolnośląskiego, małopolskiego, opolskiego i świętokrzyskiego - mnoży się przez 2,5, c) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 1,0."; 2) w § 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Stawki opłat określone w § 7 dla zakładów wprowadzających ścieki do wód lub do ziemi na obszarze miast i gmin województwa śląskiego: Bestwina, Będzin, Bieruń, Bobrowniki, Bojszowy, Bytom, Chełm Śląski, Chorzów, Czechowice-Dziedzice, Czeladź, Czerwionka-Leszczyny, Dąbrowa Górnicza, Gaszowice, Gierałtowice, Gliwice, Goczałkowice-Zdrój, Godów, Gorzyce, Imielin, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Jejkowice, Katowice, Knurów, Kobiór, Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Krupski Młyn, Kuźnia Raciborska, Lubomia, Lędziny, Lyski, Łaziska Górne, Łazy, Marklowice, Miasteczko Śląskie, Miedźna, Mierzęcice, Mikołów, Mszana, Mysłowice, Nędza, Ogrodzieniec, Ornontowice, Orzesze, Ożarowice, Pawłowice, Piekary Śląskie, Pietrowice Wielkie, Pilica, Pilchowice, Poręba, Psary, Pszczyna, Pszów, Pyskowice, Racibórz, Radlin, Radzionków, Ruda Śląska, Rudnik, Rudziniec, Rybnik, Rydułtowy, Siemianowice Śląskie, Siewierz, Sosnowiec, Sośnicowice, Suszec, Świerklaniec, Świerklany, Świętochłowice, Tarnowskie Góry, Toszek, Tworóg, Tychy, Wielowieś, Wodzisław Śląski, Wojkowice, Wyry, Zabrze, Zawiercie, Zbrosławice, Zebrzydowice, Żarnowiec, Żory - mnoży się przez 2,0." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu przekazywania inwestycji centralnych samorządom województw i powiatom oraz wykazu inwestycji centralnych podlegających przekazaniu. (Dz. U. Nr 45, poz. 443) Na podstawie art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przekazywania inwestycji centralnych samorządom województw i powiatom oraz wykazu inwestycji centralnych podlegających przekazaniu (Dz. U. Nr 162, poz. 1139), w części B. Inwestycje centralne przejmowane przez powiaty, skreśla się lp. 8. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 maja 1999 r. w sprawie zniesienia wolnego obszaru celnego w Sokółce w województwie podlaskim. (Dz. U. Nr 45, poz. 444) Na podstawie art. 168 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Znosi się wolny obszar celny w Sokółce w województwie podlaskim, utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 kwietnia 1993 r. w sprawie ustanowienia wolnego obszaru celnego w Sokółce w województwie białostockim (Dz. U. Nr 36, poz. 162). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 12 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia trybu i warunków wydawania i cofania pozwoleń na zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu, szczegółowych wymogów, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, wysokości kwoty oraz wykazu towarów, przy których przewozie nie udziela się zwolnienia od złożenia zabezpieczenia. (Dz. U. Nr 45, poz. 445) Na podstawie art. 100 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie określenia trybu i warunków wydawania i cofania pozwoleń na zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu, szczegółowych wymogów, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, wysokości kwoty oraz wykazu towarów, przy których przewozie nie udziela się zwolnienia od złożenia zabezpieczenia (Dz. U. Nr 146, poz. 986), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) procedurą tranzytu objęte są towary: a) z działów od 1 do 24 Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN), których ogólna wartość przekracza równowartość 20 000 EURO za jedną przesyłkę, b) z działów od 25 do 97 Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN), których ogólna wartość przekracza równowartość 100 000 EURO za jedną przesyłkę, lub c) wymienione w wykazie, o którym mowa w ust. 2.", 2) w załączniku nr 4 po lp. 15 dodaje się lp. 16-21 w brzmieniu: Lp.Nazwa towaruPoz. PCN "16Mięso wołowe0201, 0202 17Mięso wieprzowe0203 18Mięso drobiowe0207 19Mięsne podroby jadalne0206, 0210 20Mleko i śmietana0402 21Produkty mleczarskie0403" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 23 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych. (Dz. U. Nr 45, poz. 446) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie stosuje się do pracowników zatrudnionych w instytucjach kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych, zwanych dalej odpowiednio "pracownikami" i "instytucjami", zatrudnionych w: 1) bibliotekach, 2) domach kultury, ośrodkach i klubach kultury, świetlicach i ogniskach artystycznych, 3) galeriach i centrach sztuki, 4) ośrodkach badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury, 5) domach pracy twórczej, 6) muzeach, 7) biurach wystaw artystycznych, 8) jednostkach organizacyjnych mających na celu ochronę zabytków, 9) Filmotece Narodowej. § 2. Ustala się: 1) tabele stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabele zaszeregowania stanowisk pracy i dodatku funkcyjnego, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabelę funkcji, których pełnienie uprawnia do dodatku funkcyjnego niektórych pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "minimalnej stawce", rozumie się przez to minimalną stawkę miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania, określoną w tabeli 1 w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, zwany dalej "dodatkiem za wysługę lat", w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wzrastający o 1% za każdy następny rok, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i dalszych latach pracy. 2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego. 4. Dodatek za wysługę lat wypłaca się za wszystkie dni pracy oraz dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 5. Dodatek za wysługę lat wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. § 5. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowniczych przysługuje dodatek funkcyjny. 2. Przy ustalaniu wysokości dodatku funkcyjnego należy w szczególności uwzględnić: 1) stopień samodzielności organizacyjnej danej instytucji, 2) liczbę pracowników zatrudnionych w instytucji (komórce organizacyjnej), 3) zakres działania instytucji (komórki organizacyjnej). 3. Wykaz stanowisk, na których przysługuje dodatek funkcyjny, określa załącznik nr 2 cz. II i załącznik nr 3. § 6. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych lub niebezpiecznych w wysokości: 1) do 5% minimalnej stawki - przy pierwszym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości, 2) do 10% minimalnej stawki - przy drugim stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości, 3) do 15% minimalnej stawki - przy trzecim stopniu szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości oraz przy pracach wykonywanych w warunkach niebezpiecznych. 2. Zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 7. 1. Pracownikom zatrudnionym w muzeach martyrologicznych i w oddziałach martyrologicznych innych muzeów na stanowiskach pracy wymagających bezpośredniej styczności z reliktami martyrologii przez co najmniej połowę obowiązującego ich wymiaru czasu pracy przysługuje dodatek za szczególnie trudne warunki pracy w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przyznawany jest wyłącznie na okres wykonywania pracy w warunkach określonych w ust. 1. § 8. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za znajomość języków obcych w wysokości do 20% minimalnej stawki za znajomość każdego języka obcego, który jest niezbędny do wykonywania pracy na zajmowanych stanowiskach. 2. Zasady przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 9. 1. Kierowcom samochodów osobowych może być przyznane, za ich zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca, w przypadku gdy faktyczny czas pracy kierowców w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia. 2. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, którym powierzono dodatkowe czynności wykraczające poza zakres ich normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości do 60% minimalnej stawki. 3. Wysokość dodatku i rodzaj czynności, o których mowa w ust. 2, określa pracodawca. § 10. Pracownikom przysługuje za posiadanie stopnia naukowego doktora lub doktora habilitowanego dodatek w wysokości do 5% minimalnej stawki. § 11. 1. Pracownikom przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy, 2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy, 3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy, 4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy, 5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy. 2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów. 3. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody. 4. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. 6. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 7. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy. 8. Jeżeli w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu pracownikowi upłynął okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 9. Pracownikowi, który w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 8, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 10. Przepisy ust. 8 i 9 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. 11. Pracownikowi, który był zatrudniony w dniu 1 lipca 1996 r., przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych wlicza się okresy, które zostały wliczone temu pracownikowi przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo przed tym dniem. 12. Pracownicy, którzy podjęli zatrudnienie po dniu 1 lipca 1996 r., nabywają prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 2-10. § 12. 1. Pracownikom spełniającym warunki uprawniające do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, których stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości: 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia - jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 15 lat, 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po przepracowaniu co najmniej 15 lat, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po przepracowaniu co najmniej 20 lat. 2. Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 3. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę. 4. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa. § 13. 1. Pracownikom przysługuje za każdą godzinę pracy w porze nocnej dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 2. Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. § 14. Pracownikom zatrudnionym stale w systemie zmianowym przysługuje za pracę na drugiej zmianie dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. § 15. Pracownikom wewnętrznej służby ochrony zatrudnionym na stanowiskach młodszych wartowników, wartowników i starszych wartowników, którym powierzono przewodnictwo psów, przysługuje dodatek za opiekę nad psem w wysokości do 10% minimalnej stawki. § 16. Pracownikowi, który pełni funkcję brygadzisty, polegającą na kierowaniu, organizowaniu i nadzorowaniu pracy brygady, przysługuje z tytułu wykonywania tych czynności w okresie pełnienia tej funkcji dodatek w wysokości uzależnionej od liczby pracowników zatrudnionych w brygadzie - do 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. § 17. Pracownikom zatrudnionym na terenie wsi oraz miast liczących do 5 tys. mieszkańców może być przyznany dodatek w wysokości do 10% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. § 18. 1. W ramach środków na wynagrodzenia osobowe może być tworzony fundusz premiowy. 2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii ustala regulamin zakładowy. § 19. W ramach posiadanych środków tworzy się fundusz nagród w wysokości do 3% wynagrodzeń osobowych. § 20. 1. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę. 2. Godzinową stawkę: 1) wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, oraz 2) wynikającą z minimalnej stawki, o której mowa w § 3, ustala się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 21. Traci moc rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 35, poz. 152 i Nr 58, poz. 285, z 1993 r. Nr 42, poz. 197, z 1994 r. Nr 28, poz. 102, Nr 72, poz. 318 i Nr 120, poz. 587, z 1995 r. Nr 17, poz. 81, Nr 92, poz. 458 i Nr 122, poz. 591, z 1996 r. Nr 121, poz. 570, z 1997 r. Nr 37, poz. 232 oraz z 1998 r. Nr 62, poz. 393). § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 23 kwietnia 1999 r. (poz. 446) Załącznik nr 1 TABELE STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) 1. Pracownicy działalności podstawowej, administracji i obsługi Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych I610-685 II615-705 III620-725 IV625-745 V635-770 VI650-805 VII665-840 VIII680-880 IX695-940 X715-1 015 XI745-1 090 XII775-1 165 XIII815-1 240 XIV860-1 315 XV905-1 390 XVI950-1 465 XVII1 000-1 540 XVIII1 055-1 615 XIX1 110-1 705 XX1 175-1 800 XXI1 250-1 895 2. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach instruktorów artystycznych i instruktorów zespołów zainteresowań StanowiskoStawki godzinowe w złotych Główny instruktor artystyczny, główny instruktor zespołu zainteresowań8,95-15,00 Starszy instruktor artystyczny, starszy instruktor zespołu zainteresowań6,85-13,15 Instruktor artystyczny, instruktor zespołu zainteresowań5,90-11,65 Młodszy instruktor artystyczny, młodszy instruktor zespołu zainteresowań5,00-10,20 3. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych I610-685 II615-705 III620-725 IV625-745 V630-775 VI640-805 VII650-840 VIII660-875 IX670-910 X685-945 XI700-980 XII715-1 040 XIII730-1 105 XIV745-1 175 XV760-1 245 XVI775-1 315 XVII795-1 385 XVIII815-1 460 XIX840-1 545 4. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną Kategoria zaszeregowaniaStawki godzinowe w złotych1) I3,40-3,80 II3,45-3,93 III3,51-4,06 IV3,57-4,21 V3,63-4,36 VI3,69-4,66 VII3,76-5,16 VIII3,83-5,66 IX3,90-6,19 X3,97-6,73 XI4,05-7,30 XII4,14-7,87 1) Dla wymiaru 42 godzin tygodniowo. 5. Pracownicy wewnętrznej służby ochrony Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych 12 III630-725 IV635-760 V640-800 VI645-840 VII650-880 VIII660-920 IX670-970 X680-1 030 XI690-1 110 XII700-1 190 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 TABELE ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY I DODATKU FUNKCYJNEGO I. Tabele zaszeregowania stanowisk pracy 1. Pracownicy działalności podstawowej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 1Starszy kustosz, główny instruktor, główny specjalista, główny konserwator zbiorów filmowych, naczelny filmografXVIII-XXI 2Starszy konserwator w muzealnictwieXVI- XIX 3KustoszXV-XVI 4Konserwator w muzealnictwieXIV-XVI 5Starszy specjalista, starszy filmograf, starszy konserwator taśmy filmowejXIV-XV 6Starszy bibliotekarz, starszy dokumentalista, adiunkt muzealny, adiunkt konserwatorski, starszy instruktor w: domu, ośrodku, klubie kultury, świetlicy, ognisku artystycznym, specjalista w: galerii, centrum sztuki, biurze wystaw artystycznych, starszy renowatorXIII- XIV 7Starszy instruktor (inny niż w lp. 6), renowator, specjalista (inny niż w lp. 6)XII-XIII 8Bibliotekarz, dokumentalista, starszy asystent muzealny, starszy asystent konserwatorski, instruktor, renowator przyuczony, filmograf, konserwator taśmy filmowejXI-XII 9Młodszy renowator, przewodnik muzealny, starszy magazynier bibliotecznyX-XI 10Asystent muzealny, asystent konserwatorskiIX-XI 11Młodszy bibliotekarz, młodszy dokumentalista, młodszy konserwator taśmy filmowej, młodszy instruktor, młodszy filmograf, magazynier: biblioteczny, zbiorów filmowych, młodszy specjalista w: galerii, centrum sztuki, biurze wystaw artystycznychIX-X 2. Pracownicy zakładów (komórek organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną zatrudnieni na stanowiskach robotniczych* Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 1Maszynista maszyn offsetowych zwojowychVIII-XVII 2Elektronik-konserwator, organizator przetwarzania składu komputerowego, składacz komputerowego systemu składu, kopista offsetowy, maszynista typograficzny arkuszowy, maszynista maszyn offsetowych arkuszowych, montażysta składu, fotoretuszer, fotograf, retuszer, naświetlacz składu komputerowego, składacz ręczny, montażysta offsetowy, introligator: galanteryjny, przemysłowyVII-XVII 3MechanikIV-XVII 4Monter-konserwator maszyn poligraficznychV-XVI 5Składacz na aparatach pisząco-kodującychVII-XIV 6ElektromonterIV-XIV 7KrajaczII-XIV 8Szlifierz ostrzarzIV-XIII 9Kompletator składu komputerowegoV-XI 10Belowacz makulatury, pracownik: magazynowy, transportowy, w ekspedycji, operator: maszyn powielających, kserografiiII-XI 11Operator maszyn: introligatorskich, offsetowych, typograficznych, odbieracz przy maszynach drukującychII-IX 12Liczarka, pomocnikII-VI 13Pracownik gospodarczyI-V 14SprzątaczkaI-III * Wynagradzani z zastosowaniem stawek miesięcznych lub godzinowych. II. Tabele zaszeregowania stanowisk pracy i dodatku funkcyjnego 1. Pracownicy administracji i obsługi Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do 1234 1Zastępca dyrektora do spraw administracyjnych, główny księgowyXIV-XVII135% 2Kierownik administracyjny (jeżeli nie utworzono stanowiska zastępcy dyrektora do spraw administracyjnych)XIV-XVII90% 3Główny specjalista*, radca prawnyXIV-XVI105% 4Kierownik: wydziału, działu, oddziału, kierownik pracowni: reprograficznej, kserograficznej, poligraficznejXIII-XV90% 5Specjalista do spraw obsługi i konserwacji urządzeń: elektronicznych, audiowizualnych, akustycznych, komputerowych, elektrycznych, automatyki*XI-XIV75% 6Kierownik sekcji (referatu), zastępca kierownika: wydziału, działu, oddziałuXI-XIII75% 7Specjalista* (inny niż wymieniony w lp. 5)X-XIII75% 8Starszy mistrzX-XII75% 9Kierowca autobusuX-XI- 10Kierownik stołówki (z zapleczem kuchennym)X-XI75% 11Starszy księgowy, starszy operator obsługi i naprawy urządzeń technicznych (audiowizualnych itp.), maszynista offsetowy, fotograf offsetowy, mistrzIX-XI- 12Kierowca samochodu ciężarowego, kierownik bufetu, ratownik wodnyIX-X- 13Kierownik magazynuVIII-X50% 14Starszy laborant (w muzeum), introligator, rzemieślnik-specjalista, kuchmistrz, plastyk, rysownik, fotografVIII-X- 15Starsza maszynistkaVIII-IX- 16Kierownik: kancelarii, archiwum, powielarniVII-IX50% 17Rzemieślnik, montażysta wystaw, kwalifikowany opiekun ekspozycji, ogrodnik, palacz centralnego ogrzewania, starszy referent, intendent, starszy magazynier, księgowy, operator obsługi i naprawy urządzeń technicznych (audiowizualnych itp.)VII-IX- 18Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII- 19Archiwista, operator urządzeń powielających, laborant (w muzeum), referent, kasjer, magazynier, sekretarka, kucharz, sprzedawca w bufecieVI-VIII- 20Maszynistka, kelnerkaVI-VII- 21Telefonistka, korektor, pomocnik: biblioteczny, muzealny, pomocnik palacza centralnego ogrzewania, praczka, prasowaczkaV-VII- 22Pomoc kuchenna, pokojowaV-VI- 23Robotnik: przy archeologicznych pracach wykopaliskowych, magazynowy, gospodarczyIV-VI- 24BileterIV-V- 25Starszy: strażnik, woźny, dozorca, portier, szatniarzIII-V- 26Strażnik, woźny, portier, dozorca, szatniarz, dźwigowy, goniec, sprzątaczka, pomoc powielaczowegoI-IV- * Dodatek funkcyjny przysługuje za kierowanie zespołem pracowników. 2. Pracownicy zakładów (komórek organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do 1234 1Kierownik zakładu poligraficznegoXVII-XIX180% 2Główny: specjalista, programista, mechanik, technologXIV-XVII140%* 3Kierownik: wydziału, działu, zmiany (dyspozytor)XIII-XVI120% 4Starszy: redaktor techniczny, grafik, elektronik programista, technolog, specjalistaXII-XV- 5Specjalista, rewident, starszy inspektorXI-XIII- 6Kierownik magazynu, mistrzX-XIII80% 7Redaktor techniczny, grafik, elektronik, programista, magazynier, zaopatrzeniowiec, kalkulator, technolog, planista, księgowy, kasjer, ekspedytor, inspektorVIII-XI- 8Młodszy: elektronik, programista, starszy referent, sekretarka, starsza maszynistkaVII-XI- 9MaszynistkaVI-VIII- 10ReferentV-VII- * Dodatek funkcyjny przysługuje za kierowanie zespołem pracowników. 3. Pracownicy wewnętrznej służby ochrony Lp.StanowiskoKwalifikacjeKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do 12345 1Szef oddziału ochrony*: I kategoriiwedług odrębnych przepisówX-XII100% II kategoriiwedług odrębnych przepisówIX-XI85% III kategoriiwedług odrębnych przepisówVIII-X75% 2Zastępca szefa oddziału ochrony*: I kategoriiwedług odrębnych przepisówVIII-X75% II kategoriiwedług odrębnych przepisówVII-IX40% 3Dowódca zmianywedług odrębnych przepisówVI-VIII30% 4Starszy wartownikwedług odrębnych przepisówV-VII- 5Wartownikwedług odrębnych przepisówIV-VI- 6Młodszy wartownikwedług odrębnych przepisówIII-V- * Do kategorii I zalicza się oddział liczący ponad 60 pracowników. Do kategorii II zalicza się oddział liczący od 25 do 60 pracowników. Do kategorii III zalicza się oddział liczący do 25 pracowników. Do stanu etatowego oddziału wewnętrznej służby ochrony wlicza się również pracowników służby dozoru (dozorców i portierów). Załącznik nr 3 TABELA FUNKCJI, KTÓRYCH PEŁNIENIE UPRAWNIA DO DODATKU FUNKCYJNEGO NIEKTÓRYCH PRACOWNIKÓW Lp.FunkcjaProcent minimalnej stawki do: 123 1Dyrektor150% 2Zastępca dyrektora135% 3Kierownik zakładu1 (oddziału)120% 4Kurator muzealny, główny konserwator muzealny, główny inwentaryzator muzealny105% 5Kierownik działu, filii, wydziału105% 6Główny konserwator zbiorów filmowych, naczelny filmograf105% 7Główny specjalista2 i inne samodzielne stanowiska pracy2105% 8Zastępca kierownika działu, wydziału75% 9Kierownik sekcji75% 10Kierownik pracowni60% 11Instruktor biblioteczny260% 12Kierownik biblioteki1, archiwum zbiorów filmowych50% 1 W strukturze organizacyjnej instytucji. 2 Dodatek przysługuje, jeżeli pracownik na tym stanowisku kieruje zespołem pracowników lub sprawuje nadzór merytoryczny nad działalnością jednostek niższego szczebla (poradnictwo, instruktaż). Załącznik nr 4 ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA PRACE WYKONYWANE W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA, SZCZEGÓLNIE UCIĄŻLIWYCH LUB NIEBEZPIECZNYCH 1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej, 2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 3) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone (np. spawanie, hartowanie, stosowanie lamp bakteriobójczych), 4) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C, 5) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia, 6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych. 2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, 2) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej, 3) w warunkach obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego, 4) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych), 5) w warunkach narażenia na hałas, 6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała. 3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa- i betanaftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym do tych substancji działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy, 2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 3) w kontakcie z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami, 4) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia. 4. Do szczególnie niebezpiecznych zalicza się prace: 1) przy urządzeniach elektromagnetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce, 2) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem oraz transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych, 3) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, 4) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem. 5. Prace określone w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, określone w odrębnych przepisach, lub inne obowiązujące normy higienicznosanitarne. 6. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 5, dokonywane są przez laboratorium Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo wojewódzkich inspektorów sanitarnych działających w imieniu wojewodów. 7. Dodatek za wykonywanie prac: 1) określonych w ust. 1-3 przysługuje, jeżeli były one wykonywane co najmniej przez 80 godzin w miesiącu, 2) określonych w ust. 4 przysługuje za efektywny czas pracy, bez względu na dzienny lub miesięczny wymiar czasu pracy. 8. Dodatek, o którym mowa w ust. 1-4, wypłacany jest miesięcznie z dołu. 9. Decyzję o przyznaniu dodatku, jego wysokości i cofnięciu w przypadku zmiany warunków pracy podejmuje pracodawca. 10. W przypadku jednoczesnego występowania uprawnienia do dodatków z tytułu prac wykonywanych w różnych stopniach szkodliwości dla zdrowia i uciążliwości lub niebezpieczeństwa przysługuje pracownikowi jeden, najwyższy dodatek. Załącznik nr 5 ZASADY PRZYZNAWANIA DODATKU ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW OBCYCH 1. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku, na którym niezbędne jest posługiwanie się językiem obcym, przysługuje dodatek za znajomość języka obcego. 2. Warunkiem przyznania dodatku jest posiadanie przez pracownika świadectwa potwierdzającego złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu ze znajomości języka obcego, wydanego przez zagraniczną lub krajową instytucję uprawnioną do wydawania takich świadectw. 3. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 2, zwolnieni są pracownicy, którym posługiwanie się językiem obcym jest niezbędne na danym stanowisku, posiadający: 1) dyplom ukończenia studiów wyższych na wydziale filologii obcej w zakresie języka obcego lub ukończenia nauczycielskiego kolegium języków obcych, 2) uprawnienia tłumacza w zakresie języka obcego, przyznane na podstawie odrębnych przepisów, 3) dyplom ukończenia wyższej uczelni lub szkoły średniej za granicą, w której językiem wykładowym był język obcy, za którego znajomość pracownik ma pobierać dodatek. 4. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 2, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu. Nie dotyczy to pracownika, który złożył egzamin z wynikiem co najmniej dobrym. 5. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 6. Dodatek przyznaje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po: 1) złożeniu przez pracownika egzaminu z wynikiem pozytywnym, 2) przedłożeniu dokumentów uzasadniających zwolnienie pracownika od składania egzaminu. 7. Prawo do dodatku wygasa z końcem miesiąca, w którym pracownik: 1) przestał wykonywać czynności lub zajmować stanowisko uzasadniające przyznanie dodatku, 2) uzyskał ocenę negatywną z ponownie składanego egzaminu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 23 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury. (Dz. U. Nr 45, poz. 447) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury (Dz. U. Nr 35, poz. 151 i Nr 58, poz. 284, z 1993 r. Nr 42, poz. 196, z 1994 r. Nr 28, poz. 101 i Nr 120, poz. 586, z 1995 r. Nr 14, poz. 65, z 1996 r. Nr 20, poz. 92, z 1997 r. Nr 37, poz. 231 oraz z 1998 r. Nr 62, poz. 394) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pracownicy instytucji kultury otrzymują wynagrodzenie zasadnicze w wysokości do 3 400 zł oraz dodatki funkcyjne w wysokości do 50% wynagrodzenia zasadniczego." § 2. Wysokość stawki, o której mowa w § 1, została przeliczona stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa. (Dz. U. Nr 45, poz. 448) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa (Dz. U. Nr 94, poz. 430, z 1997 r. Nr 41, poz. 260 i z 1998 r. Nr 53, poz. 335) załącznik nr 1 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 kwietnia 1999 r. (poz. 448) TABELA STANOWISK, STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoMiesięczna kwota w złotych*)Wymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 12345 1Radca prawny1 565-2 215według odrębnych przepisów 2Starszy wychowawca1 165-1 460wyższe6 Starszy psychologwyższe psychologiczne6 3Wychowawca1 045-1 340wyższe3 Psychologwyższe psychologiczne3 Kapelanwedług odrębnych przepisów 4Młodszy wychowawca940-1 200wyższe- 5Kierownik kotłowni1 200-1 740wyższe4 średnie8 6Konserwator elektryk900-1 195zasadnicze o wymaganym profilu- Mechanik-operator spychacza 7Palacz kotłów wysokociśnieniowych810-1 150zasadnicze o wymaganym profilu- 8Aparaturowy stacji uzdatniania wody720-1 095zasadnicze o wymaganym profilu- 9Palacz c.o.650-970podstawowe i kurs dla palaczy- 10Starszy referent650-970średnie3 11Sekretarka650-900średnie- 12Referent650-800średnie- *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 45, poz. 449) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej (Dz. U. Nr 105, poz. 485, z 1997 r. Nr 41, poz. 259 oraz z 1998 r. Nr 5, poz. 17 i Nr 45, poz. 278) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie "w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji"; 2) w § 1: a) w ust. 1 skreśla się oznaczenie "1" oraz wyrazy "- z zastrzeżeniem ust. 2 -", b) skreśla się ust. 2; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 3 do rozporządzenia tabela I "Dla nierobotniczych stanowisk pracy" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 kwietnia 1999 r. (poz. 449) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I525-570 II530-580 III535-610 IV545-650 V560-700 VI615-760 VII670-830 VIII735-900 IX800-970 X865-1040 XI930-1110 XII1000-1180 XIII1070-1250 XIV1140-1320 XV1210-1390 XVI1280-1460 XVII1390-1570 XVIII1520-1710 XIX1650-1850 XX1790-1990 XXI1930-2150 XXII2100-2430 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 I. Dla nierobotniczych stanowisk pracy Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor jednostki budżetowejXXI-XXII10wyższe8 2Zastępca dyrektora jednostki budżetowej, główny księgowy jednostki budżetowejXVII-XIX8wyższe6 3Kierownik zakładu budżetowegoXV-XIX8wyższe6 4Kierownik: budowy, grupy robótXV-XVII6według odrębnych przepisów 5Kierownik ośrodka kolonijnegoXIV-XVII7wyższe5 6Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXIII-XVII7wyższe5 średnie8 7Główny specjalistaXIV-XVII6wyższe6 Radca prawnywedług odrębnych przepisów 8Zastępca głównego księgowego jednostki budżetowejXIII-XVII6wyższe4 średnie8 9Zastępca kierownika zakładu budżetowego, główny księgowy zakładu budżetowegoXIV-XVI6wyższe5 10Zastępca kierownika ośrodka kolonijnego, szef służby finansowej oddziału gospodarczegoXIII-XVI5wyższe4 średnie7 11Zastępca kierownika gospodarstwa pomocniczego, główny księgowy gospodarstwa pomocniczegoXIII-XV5wyższe4 średnie7 12Kierownik samodzielnej komórki organizacyjnejXI-XV5wyższe4 średnie6 13Zastępca głównego księgowego zakładu budżetowegoXII-XIV4wyższe4 14Starszy mistrz, kapelmistrz-dyrygentXII-XIV4wyższe3 średnie5 15Zastępca kierownika samodzielnej komórki organizacyjnejXI-XIV4wyższe3 średnie5 16Zastępca głównego księgowego gospodarstwa pomocniczegoX-XIV4wyższe4 średnie8 17Starszy inspektor:XIV-XVII-według odrębnych przepisów - nadzoru inwestorskiego, - technicznego utrzymania nieruchomości 18Inspektor:XIII-XVI-według odrębnych przepisów - nadzoru inwestorskiego - technicznego utrzymania nieruchomości 19Ksiądz kapelanXII-XV-według odrębnych przepisów 20Starszy specjalistaXII-XV-wyższe4 21SpecjalistaXI-XIV-wyższe3 22Starszy informatykXI-XIV-wyższe1 23MistrzX-XIII3wyższe2 średnie4 24Instruktor sportuXII-XIII-według odrębnych przepisów 25Samodzielny: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymX-XIII-wyższe3 średnie5 26Samodzielny księgowy, inspektor*)X-XIII-wyższe2 średnie5 27Muzyk - solista, koncertmistrzVIII-XIII-wyższe1 średnie4 28Starszy: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymIX-XII-wyższe2 średnie4 29Technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymVIII-XI-średnie2 Informatykśrednie- 30Starszy: księgowy, inspektorIX-XII-wyższe1 średnie4 Samodzielny: referent, instruktor, kasjerwyższe2 średnie4 31Księgowy, inspektor*)VIII-XI-średnie3 32TłumaczX-XII-wyższe2 średnie4 33Starszy administrator, plastyk, fotografVIII-XII-średnie zawodowe2 34Starszy: referent, instruktor, laborant, magazynier, kasjerVIII-XI-wyższe1 średnie2 35Zaopatrzeniowiec, dietetyczkaVIII-XI-średnie1 36Referent, instruktor, laborant, magazynier, kasjer, administratorVI-X-średnie- 37Recepcjonistka, maszynistkaV-VIII-średnie- *) Stanowiska inspektorów tworzone są w służbach finansowych do wykonywania zadań inspekcyjno-kontrolnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia ksiąg i rejestrów zwierząt hodowlanych oraz wymagań, jakie powinien spełniać program hodowlany. (Dz. U. Nr 45, poz. 450) Na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Wniosek o wpis do księgi zwierząt hodowlanych, zwanej dalej "księgą", powinien zawierać w szczególności: 1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania albo nazwę i siedzibę hodowcy, 2) oznaczenie księgi, do której ma być dokonany wpis, 3) oznaczenie zwierzęcia, stada zwierząt futerkowych, rodu lub linii hodowlanej, w tym: a) numer lub opis, b) informacje o pochodzeniu, c) datę urodzenia, rasę i płeć w przypadku wniosku o wpis zwierząt do księgi, 4) informacje o przeprowadzonej ocenie wartości użytkowej i podmiocie, który ją prowadzi. § 2. 1. Przed dokonaniem wpisu prowadzący księgę uzyskuje informacje o wynikach oceny wartości użytkowej lub hodowlanej od podmiotu prowadzącego tę ocenę. 2. Wpisywane do księgi zwierzęta, stada zwierząt futerkowych, rody lub linie hodowlane powinny zostać ocenione pod względem zgodności z wzorcem swojej rasy, odmiany, stada, rodu lub linii hodowlanej. 3. Wpisy w księdze oraz ocena, o której mowa w ust. 2, mogą być dokonywane jedynie przez osoby upoważnione przez prowadzącego księgę. § 3. 1. Księgi lub rejestry mogą być prowadzone w formie książkowej albo w systemie kartotekowym lub przy zastosowaniu systemów informatycznych opartych o programy komputerowe. 2. Jeżeli księga lub rejestr są prowadzone przy zastosowaniu systemów informatycznych opartych o programy komputerowe, prowadzący księgę lub rejestr powinien zapewnić system ochrony i zabezpieczenia danych przed ich utratą. 3. W przypadku prowadzenia księgi lub rejestru wyłącznie przy zastosowaniu systemów informatycznych opartych o programy komputerowe, okresowo, co najmniej co 12 miesięcy, powinny być sporządzane wydruki tych ksiąg lub rejestrów w zakresie dotyczącym zwierząt, stad zwierząt futerkowych, rodów drobiu lub linii hodowlanych wpisanych w danym roku oraz wszystkich dokonanych w tym roku zmian i uzupełnień wpisów w księdze lub rejestrze. 4. Księgi, rejestry lub wydruki, o których mowa w ust. 3, powinny być przechowywane przez okres co najmniej 25 lat, z tym że księgi lub wydruki ksiąg buhajów, koni pełnej krwi angielskiej, koni arabskich czystej krwi, koni huculskich i koników polskich powinny być przechowywane wieczyście. § 4. 1. Księgi i rejestry mogą być dzielone na rozdziały ze względu na genotyp wpisywanych zwierząt, jeżeli wynika to z programu hodowlanego. 2. Księgi oznacza się następującymi symbolami: 1) księgi główne - G, 2) księgi wstępne - W. § 5. Program hodowlany może być tworzony jako program genetycznego doskonalenia, program ochrony zasobów genetycznych albo program krzyżowania zwierząt. § 6. W programie hodowlanym genetycznego doskonalenia należy określić: 1) cele hodowlane, 2) metody hodowlane, w tym: a) zasady prowadzenia selekcji, b) zasady doboru zwierząt do kojarzeń, c) zakres i zasady wykorzystania materiału biologicznego pochodzącego z importu, 3) zasady oceny efektywności działania programu. § 7. W programie hodowlanym ochrony zasobów genetycznych należy określić: 1) cechy podlegające systematycznej ocenie oraz zasady ich oceny, 2) metody hodowlane, w tym: a) metody doboru zwierząt do kojarzeń, b) zasady prowadzenia kojarzeń, c) zasady wykorzystania materiału biologicznego, d) zakres i metody konserwacji oraz przechowywania materiału biologicznego, 3) zasady oceny efektywności działania programu. § 8. W programie hodowlanym krzyżowania zwierząt należy określić: 1) cechy użytkowe podlegające doskonaleniu, 2) metody hodowlane, w tym: a) komponenty krzyżowania, b) metody krzyżowania, c) zasady doboru zwierząt do krzyżowania, 3) zasady oceny efektywności działania programu. Rozdział 2 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów bydła § 9. 1. W księgach ras, odmian i płci oraz rejestrach bydła zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) data dokonania wpisu, 3) nazwa i numer identyfikacyjny zwierzęcia, 4) data urodzenia zwierzęcia, 5) pochodzenie zwierzęcia, 6) wynik oceny zgodności cech zwierzęcia z wzorcem rasy lub odmiany, 7) wyniki oceny osobniczej zwierzęcia, 8) wyniki oceny wartości użytkowej, 9) wartość hodowlana zwierzęcia, jeżeli ocena tej wartości została dokonana. 2. Przepis ust. 1 pkt 6 nie dotyczy zwierząt wpisywanych do rejestrów bydła. § 10. 1. Dla ras i odmian buhajów prowadzi się wyłącznie księgi główne. 2. Pochodzenie buhaja wpisywanego do księgi powinno być potwierdzone badaniem grup krwi lub badaniem innych markerów genetycznych, dokonanym w laboratorium prowadzonym lub wskazanym przez prowadzącego księgę. § 11. Potomstwo krowy nie wpisanej do ksiąg ras, odmian i płci bydła z powodu padnięcia, uboju z konieczności, uboju sanitarnego albo zabicia z nakazu organu Inspekcji Weterynaryjnej, przed dokonaniem wpisu, spełniającej warunki wpisu, może być wpisane do księgi głównej, jeżeli ojciec i dziadkowie potomstwa są wpisani do ksiąg. Rozdział 3 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów świń § 12. 1. W księgach ras, odmian i płci oraz rejestrach świń są zapisywane następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) numer i data wpisu, 3) nazwa zwierzęcia, 4) numer identyfikacyjny zwierzęcia, 5) data urodzenia zwierzęcia, 6) liczba sutków u zwierzęcia, 7) wynik oceny zgodności cech zwierzęcia z wzorcem rasy lub odmiany, 8) wyniki oceny wartości użytkowej, 9) wartość hodowlana zwierzęcia, jeżeli ocena tej wartości została dokonana, 10) użytkowość rozpłodowa matki, 11) pochodzenie zwierzęcia. 2. Przepisy ust. 1 pkt 3 i 7 nie dotyczą zwierząt wpisywanych do rejestrów świń. § 13. Dla knurów prowadzi się wyłącznie księgi główne. § 14. Potomstwo lochy nie wpisanej do ksiąg ras, odmian i płci świń z powodu padnięcia, uboju z konieczności, uboju sanitarnego albo zabicia z nakazu organu Inspekcji Weterynaryjnej, przed dokonaniem wpisu, spełniającej warunki wpisu, może być wpisane do księgi głównej, jeżeli ojciec i dziadkowie potomstwa są wpisani do ksiąg. § 15. 1. Numer wpisu w księdze ras, odmian i płci świń powinien zawierać: 1) symbol oznaczający księgę, 2) kolejny numer wpisu do księgi danej rasy, odmiany i płci, 3) dwuliterowy symbol nadany przez prowadzącego księgę. 2. Nazwa zwierzęcia wpisywana do ksiąg ras, odmian i płci świń, z wyjątkiem nazwy zwierzęcia pochodzącego z importu, składa się z: 1) nazwy ojca i nazwy miejscowości urodzenia - w przypadku knura, 2) nazwy matki i nazwy miejscowości urodzenia - w przypadku lochy. § 16. 1. Rejestry świń prowadzi się oddzielnie dla płci lub linii hodowlanych zwierząt. 2. Numer wpisu do rejestru świń powinien zawierać: 1) literę R, 2) kolejny numer wpisu do rejestru danej płci lub linii hodowlanej, 3) dwuliterowy symbol nadany przez prowadzącego rejestr. Rozdział 4 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów stad zwierząt futerkowych § 17. W księgach i rejestrach stad zwierząt futerkowych są zapisywane następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy stada, 2) data dokonania wpisu, 3) określenie podmiotu prowadzącego ocenę wartości użytkowej oraz data jej rozpoczęcia, 4) miejsce utrzymywania stada, 5) gatunek, rasa i odmiana zwierząt w stadzie, 6) ilość samców i samic stada podstawowego, 7) wyniki oceny wartości użytkowej. Rozdział 5 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów rodów drobiu § 18. 1. W księgach rodów drobiu zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) numer i data dokonania wpisu, 3) nazwa lub symbol rodu drobiu, 4) pochodzenie rodu drobiu, 5) wyniki oceny wartości użytkowej, 6) wartość hodowlana rodu drobiu, jeżeli ocena tej wartości została dokonana, 7) kojarzenia, w których uczestniczy dany ród zgodnie z programem hodowlanym. 2. Nazwa lub symbol rodu drobiu, wpisywane do księgi rodu drobiu, są nadawane przez prowadzącego tę księgę na wniosek hodowcy rodu drobiu. § 19. W rejestrach drobiu zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) data wpisu, 3) sposób uzyskania mieszańców, 4) liczba samców i samic mieszańców, 5) wyniki oceny wartości użytkowej mieszańców. Rozdział 6 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów linii hodowlanych pszczół § 20. W księgach linii hodowlanych pszczół zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) nazwa rasy i nazwa linii hodowlanej pszczół, 3) rok wpisu, 4) dane o wpisywanych matkach pszczelich: a) data urodzenia, b) oznakowanie matki, c) numer w księdze, d) dla matek wpisywanych do księgi głównej - numer matki matki w księdze, e) dla matek wpisywanych do księgi głównej oznakowanie oraz numer matki w księdze, od której trutniami unasienniono wpisywaną matkę, lub oznakowanie i numer w księdze jej matki, f) wyniki oceny wartości użytkowej. § 21. W rejestrach pszczół zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) rok wpisu, 3) nazwy krzyżowanych ras i linii hodowlanych pszczół, 4) data urodzenia matki pszczelej, 5) oznakowanie matki pszczelej, 6) numer matki pszczelej w rejestrze, 7) nazwa rasy i linii hodowlanej pszczół lub mieszańca, oznakowanie oraz numer w księdze lub w rejestrze matki wpisywanej matki pszczelej, 8) nazwa rasy i linii hodowlanej pszczół lub mieszańca, oznakowanie matki, od której trutniami unasienniono matkę, lub numer w księdze lub rejestrze tej matki lub jej przodków. § 22. 1. Nazwa linii hodowlanej pszczół, wpisywana do księgi, nadawana jest przez prowadzącego księgę na wniosek hodowcy linii hodowlanej pszczół. 2. Nazwa, o której mowa w ust. 1, powinna obejmować maksymalnie trzyliterowy skrót rasy oraz maksymalnie 8 znaków literowych lub literowo-cyfrowych, zaczynających się literą. Rozdział 7 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów owiec § 23. W księgach ras, odmian i płci oraz rejestrach owiec zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) data wpisu, 3) numer identyfikacyjny i rasa zwierzęcia, 4) data i typ urodzenia zwierzęcia, 5) pochodzenie zwierzęcia, 6) wyniki oceny wartości użytkowej, 7) wartość hodowlana zwierzęcia, jeżeli ocena tej wartości została dokonana. § 24. 1. Jeżeli księga główna dla maciorek zostanie podzielona na rozdziały: 1) do rozdziału A tej księgi wpisuje się maciorki: a) o udokumentowanym udziale co najmniej 87,5% danej rasy lub odmiany, b) pochodzące po co najmniej jednym z rodziców wpisanych do księgi głównej, 2) do rozdziału B tej księgi wpisuje się maciorki o udokumentowanym udziale co najmniej 75% danej rasy lub odmiany. 2. Jeżeli księga główna dla tryków zostanie podzielona na rozdziały: 1) do rozdziału A tej księgi wpisuje się tryki: a) o udokumentowanym udziale co najmniej 93,75% danej rasy lub odmiany, b) pochodzące po co najmniej jednym z rodziców wpisanych do księgi głównej, 2) do rozdziału B tej księgi wpisuje się tryki o udokumentowanym udziale co najmniej 75% danej rasy lub odmiany. Rozdział 8 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów kóz § 25. W księgach ras, odmian i płci oraz rejestrach kóz prowadzi się odrębną kartę kozy lub kozła, na której zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) data wpisu, 3) symbol księgi, 4) numer identyfikacyjny i rasa zwierzęcia, 5) data i typ urodzenia, 6) nazwa zwierzęcia, 7) pochodzenie zwierzęcia, 8) wynik oceny zgodności cech zwierzęcia z wzorcem rasy lub odmiany oraz wyrostowości, 9) wyniki oceny wartości użytkowej z zaznaczeniem metody oceny użytkowości mlecznej, 10) wartość hodowlana zwierzęcia, jeżeli ocena tej wartości została dokonana, 11) informacje o genetycznej rożności lub bezrożności zwierzęcia. § 26. 1. Jeżeli księga główna dla kóz zostanie podzielona na rozdziały: 1) do rozdziału A tej księgi wpisuje się zwierzęta o udokumentowanym udziale co najmniej 93,75% danej rasy lub odmiany, 2) do rozdziału B tej księgi wpisuje się zwierzęta o udokumentowanym udziale co najmniej 75% danej rasy lub odmiany. 2. Potomstwo kozy nie wpisanej do ksiąg ras odmian i płci kóz z powodu padnięcia, uboju z konieczności, uboju sanitarnego albo zabicia z nakazu organu Inspekcji Weterynaryjnej, przed dokonaniem wpisu, spełniającej warunki wpisu, może być wpisane do księgi głównej, jeżeli ojciec i dziadkowie potomstwa są wpisani do ksiąg. Rozdział 9 Szczegółowe zasady prowadzenia ksiąg i rejestrów koni § 27. 1. Dla koni pełnej krwi angielskiej i koni arabskich czystej krwi, koni huculskich i koników polskich prowadzi się wyłącznie księgi główne. 2. Dla koni pełnej krwi angielskiej prowadzi się Księgę Stadną Koni Pełnej Krwi Angielskiej, a dla koni arabskich czystej krwi - Księgę Stadną Koni Arabskich Czystej Krwi. § 28. Do Księgi Stadnej Koni Pełnej Krwi Angielskiej wpisuje się ogiery, klacze i źrebięta pochodzące od co najmniej ośmiu pokoleń przodków wpisanych do polskiej księgi stadnej koni pełnej krwi angielskiej lub odpowiedniej księgi zagranicznej, uznanej przez Międzynarodową Federację Władz Wyścigowych, z wyjątkiem potomstwa uzyskanego w wyniku wykorzystania materiału biologicznego. § 29. Do Księgi Stadnej Koni Arabskich Czystej Krwi wpisuje się ogiery, klacze i źrebięta pochodzące od rodziców wpisanych do polskiej księgi stadnej koni arabskich czystej krwi lub odpowiedniej księgi zagranicznej, uznanej przez Światową Organizację Konia Arabskiego. § 30. 1. W księgach ras, odmian i płci oraz rejestrach koni zapisywane są następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwa i siedziba hodowcy, 2) data wpisu, 3) numer wpisu w księdze, 4) data urodzenia zwierzęcia, 5) szczegółowy opis umaszczenia, odmian i znaków szczególnych, 6) wymiary zwierzęcia, 7) pochodzenie zwierzęcia, 8) wyniki oceny wartości użytkowej, 9) wartość hodowlana zwierzęcia, jeżeli ocena tej wartości została dokonana, 10) daty pokryć, 11) daty urodzeń źrebiąt pochodzących od zwierzęcia wpisanego do księgi, 12) data importu, w przypadku zwierząt importowanych, 13) data trzebienia lub padnięcia. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2, 3, 5, 6, 8 i 9 nie dotyczą ksiąg, o których mowa w § 27 ust. 2. 3. W przypadku wpisywania do ksiąg, o których mowa w § 27, zwierząt importowanych wpis do księgi może być dokonany, jeżeli wniosek został złożony w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia importu. § 31. Numer wpisu w księdze koni, o którym mowa w § 30 ust. 1 pkt 3, powinien zawierać: 1) symbol oznaczający księgę, 2) kolejny numer wpisu do księgi, 3) dwuliterowy symbol nadany przez prowadzącego księgę. § 32. 1. Pochodzenie koni wpisywanych do ksiąg, o których mowa w § 27 ust. 1, powinno być potwierdzone badaniem grup krwi lub badaniem innych markerów genetycznych dokonanym w laboratorium prowadzonym lub wskazanym przez prowadzącego księgę. 2. Pochodzenie ogiera lub klaczy urodzonych w wyniku sztucznego unasienniania lub przenoszenia zarodków, wpisywanych do księgi, powinno być potwierdzone badaniem grup krwi lub badaniem innych markerów genetycznych, dokonanym w laboratorium prowadzonym lub wskazanym przez prowadzącego księgę. Rozdział 10 Przepis końcowy § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. K. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie materiału biologicznego wykorzystywanego w rozrodzie zwierząt gospodarskich. (Dz. U. Nr 45, poz. 451) Na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia określają: 1) warunki zootechniczne, które powinien spełniać materiał biologiczny, 2) wzory zaświadczeń o wykonaniu usługi w zakresie rozrodu zwierząt oraz obieg dokumentacji, 3) wykaz materiału biologicznego będącego przedmiotem odprawy celnej, 4) podmioty uprawnione do wydawania świadectw potwierdzających spełnienie warunków dla materiału biologicznego, zwierząt hodowlanych i jaj wylęgowych przywożonych z zagranicy. § 2. 1. Świeże nasienie ogiera używane do sztucznego unasienniania powinno zawierać co najmniej: 1) 40% plemników o ruchu prawidłowym, 2) 50 tysięcy plemników w 1 mm3, 3) 85% plemników bez zmian morfologicznych. 2. Średnia zawartość plemników w nasieniu, o którym mowa w ust. 1, powinna wynosić co najmniej 150 tysięcy w 1 mm3 nasiennej frakcji ejakulatu. 3. Konserwowane lub konserwowane mrożone nasienie ogiera powinno zawierać co najmniej 300 milionów plemników o ruchu prawidłowym w jednej dawce inseminacyjnej. § 3. 1. Świeże nasienie pochodzące od buhaja w wieku od 12 do 18 miesięcy, wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu, powinno zawierać co najmniej: 1) 60% plemników o ruchu prawidłowym, 2) 80% plemników bez zmian morfologicznych, 3) 500 tysięcy plemników w 1 mm3. 2. Świeże nasienie pochodzące od buhaja w wieku 18 miesięcy wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu powinno zawierać co najmniej: 1) 70% plemników o ruchu prawidłowym, 2) 80% plemników bez zmian morfologicznych, 3) 500 tysięcy plemników w 1 mm3. 3. Nasienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinno charakteryzować się ruchem falowym co najmniej na poziomie średnim. 4. Konserwowane mrożone w słomce nasienie buhaja po rozmrożeniu powinno zawierać co najmniej: 1) 50% plemników żywych o ruchu prawidłowym, 2) 8 milionów plemników o ruchu prawidłowym, 3) 80% plemników bez zmian morfologicznych. 5. Konserwowane mrożone w kulce nasienie buhaja po rozmrożeniu powinno zawierać co najmniej: 1) 35% plemników żywych o ruchu prawidłowym, 2) 10 milionów plemników o ruchu prawidłowym, 3) 80% plemników bez zmian morfologicznych. 6. Nasienie, o którym mowa w ust. 1, 2, 4 i 5, nie powinno zawierać więcej niż 15% plemników z wadami dyskwalifikującymi jego wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu, których wykaz określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Nasienie świeże knura wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu powinno zawierać co najmniej: 1) 70% plemników o ruchu prawidłowym, 2) 100 tysięcy plemników w 1 mm3, 3) 80% plemników bez zmian morfologicznych. 2. Objętość jednej dawki inseminacyjnej nasienia knura powinna wynosić co najmniej 80 000 mm3, a zawartość plemników o ruchu prawidłowym w tej dawce powinna wynosić co najmniej 70%. 3. Liczba plemników w jednej dawce inseminacyjnej nasienia knura powinna wynosić co najmniej 2 miliardy. § 5. 1. Świeże nasienie tryka i kozła wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu powinno zawierać co najmniej: 1) 70% plemników o ruchu prawidłowym, 2) 1,5 miliona plemników w 1 mm3, 3) 80% plemników bez zmian morfologicznych. 2. Nasienie, o którym mowa w ust. 1, powinno charakteryzować się silnym ruchem falowym. 3. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu w rui spontanicznej konserwowane nasienie tryka i kozła powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej: 1) 100 milionów plemników o ruchu prawidłowym, 2) 60% plemników o ruchu postępowym. 4. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu doszyjkowym konserwowane mrożone nasienie tryka powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej: 1) 200 milionów ogólnej ilości plemników, w tym 100 milionów plemników o ruchu prawidłowym, 2) 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu. 5. Nasienie tryka i kozła wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu przy zastosowaniu synchronizacji rui powinno: 1) w przypadku nasienia konserwowanego, zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej: a) 200 milionów plemników o ruchu prawidłowym, b) 60% plemników o ruchu postępowym, 2) w przypadku nasienia konserwowanego mrożonego, zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej: a) 400 milionów ogólnej ilości plemników, w tym 200 milionów plemników o ruchu prawidłowym, b) 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu. 6. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu domacicznym konserwowane mrożone nasienie tryka powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej: 1) 78-82 milionów plemników o ruchu prawidłowym, 2) co najmniej 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu. § 6. Objętość jednej dawki inseminacyjnej rozcieńczonego nasienia tryka lub kozła powinna wynosić 200 mm3. § 7. Bydlęcy zarodek lub komórka jajowa wykorzystywane w rozrodzie zwierząt powinny pochodzić od zwierząt: 1) spełniających warunki wpisu do ksiąg zwierząt hodowlanych, 2) z oszacowaną wartością hodowlaną. § 8. 1. Przeznaczone do sztucznego wylęgu jaja drobiu powinny pochodzić od rodów drobiu wpisanych do ksiąg zwierząt hodowlanych albo od mieszańców wpisanych do rejestrów. 2. Do sztucznego wylęgu nie mogą być przeznaczone jaja zdeformowane, z wadami i zanieczyszczeniami skorupy. 3. Przeznaczone do sztucznego wylęgu jaja powinny ponadto spełniać następujące warunki: 1) masa jaj powinna wynosić dla jaj: a) kurzych - 54 do 63 gramów, b) kaczych od kaczek typu Pekin - od 75 do 95 gramów, c) gęsich - od 130 do 210 gramów, d) indyczych - od 75 do 95 gramów, e) bażancich - od 30 do 35 gramów, f) przepiórczych - od 10 do 15 gramów, g) perliczych - od 39 do 46 gramów, h) kaczych od kaczek typu piżmowe - od 50 do 65 gramów, i) strusich - od 1200 do 1800 gramów, 2) komora powietrza powinna znajdować się w tępym końcu jaja, a jej głębokość nie powinna przekraczać: a) 3 mm w jajach przepiórczych, b) 4 mm w jajach bażancich i perliczych, c) 5 mm w jajach kurzych i kaczych od kaczek typu piżmowe, d) 8 mm w jajach kaczych od kaczek typu Pekin, gęsich i indyczych, e) 15 mm w jajach strusich, 3) białko powinno być przezroczyste, bez ciał obcych i zmętnień, 4) żółtko powinno być centralnie położone i nie zawierać krwistych plam. § 9. 1. Ustala się wzory zaświadczeń sztucznego unasienniania klaczy, krowy albo jałówki, lochy albo loszki, owcy albo kozy, które określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Ustala się wzór świadectwa pokrycia klaczy oraz wzory świadectw pokrycia buhajem, knurem, trykiem albo kozłem, które określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Ustala się wzór zaświadczenia o przeniesieniu zarodka, który określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 10. Jedną część zaświadczenia sztucznego unasienniania klaczy, wydanego bezpośrednio po zabiegu, otrzymuje jej posiadacz, a druga część jest przekazywana prowadzącemu księgę lub rejestr ogiera, od którego pochodziło użyte nasienie. § 11. 1. Oryginał zaświadczenia sztucznego unasienniania krowy albo jałówki, lochy albo loszki oraz owcy albo kozy, wystawianego bezpośrednio po zabiegu, otrzymuje posiadacz samicy; jedna kopia zaświadczenia jest przekazywana do podmiotu posiadającego zezwolenie na pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia, zwanego dalej "Podmiotem", właściwego terytorialnie ze względu na miejsce dokonania sztucznego unasienniania dla podmiotu dokonującego sztucznego unasienniania, a druga kopia pozostaje w dokumentacji wykonywanych usług prowadzonej przez podmiot prowadzący sztuczne unasiennianie. 2. W przypadku dokonywania sztucznego unasienniania przez Podmiot, oryginał zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje posiadacz samicy, a kopia pozostaje w dokumentacji wykonywanych usług w zakresie sztucznego unasienniania, prowadzonej przez Podmiot. 3. W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat wydaje Podmiot, który otrzymał kopię zaświadczenia. § 12. 1. Świadectwo pokrycia klaczy wystawia podmiot prowadzący punkt kopulacyjny, w którym ta klacz została pokryta. 2. Jedną część wystawionego świadectwa pokrycia klaczy otrzymuje posiadacz, a drugą część podmiot prowadzący punkt kopulacyjny przekazuje prowadzącemu księgę lub rejestr ogiera użytego do krycia. § 13. 1. Świadectwo pokrycia buhajem, knurem, trykiem lub kozłem wystawia podmiot prowadzący punkt kopulacyjny, w którym dokonano pokrycia. 2. Oryginał świadectwa, o którym mowa w ust. 1, wystawianego bezpośrednio po pokryciu, otrzymuje posiadacz pokrytej samicy, a kopia pozostaje w dokumentacji podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny. § 14. 1. Zaświadczenie o przeniesieniu zarodka wystawia podmiot dokonujący tego zabiegu. 2. Oryginał zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, wystawianego bezpośrednio po każdym zabiegu, otrzymuje właściciel biorczyni, jedną kopię podmiot dokonujący zabiegu przekazuje do Podmiotu właściwego terytorialnie ze względu na miejsce dokonania sztucznego unasienniania, a drugą pozostawia w prowadzonej przez siebie dokumentacji. § 15. Ustala się wykaz materiału biologicznego będącego przedmiotem odprawy celnej, który określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 16. Podmiotem uprawnionym do wydawania świadectw potwierdzających spełnienie warunków dla: 1) sprowadzanego z zagranicy materiału biologicznego jest Instytut Zootechniki w Krakowie, 2) przywożonych z zagranicy zwierząt hodowlanych, z wyjątkiem koni, owiec i kóz, oraz jaj wylęgowych jest Centralna Stacja Hodowli Zwierząt, 3) przywożonych z zagranicy koni jest Polski Związek Hodowców Koni, 4) przywożonych z zagranicy owiec i kóz jest Polski Związek Owczarski. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. K. Balazs Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 20 kwietnia 1999 r. (poz. 451) Załącznik nr 1 WYKAZ WAD PLEMNIKÓW DYSKWALIFIKUJĄCYCH WYKORZYSTANIE NASIENIA BUHAJA W SZTUCZNYM UNASIENNIANIU 1) plemnik niedorozwinięty, 2) plemnik podwójny, 3) plemnik guzowaty, 4) plemnik bezgłowy, 5) plemnik z diademem główki, 6) plemnik z główka gruszkowatą, 7) plemnik z główką zwężoną u podstawy, 8) plemnik z główką o nieprawidłowym konturze, 9) plemnik z główką małą i nieprawidłową, 10) główka luźna i nieprawidłowa, 11) plemnik z wstawką o kształcie korkociągu, 12) plemnik z inną wadą wstawki (wstawka kikutowata), 13) plemnik z bliższą kroplą protoplazmy na wstawce, 14) plemnik z niby-kroplą protoplazmy na wstawce, 15) plemnik z silnie zapętloną witką, 16) odosiowa główka. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja 1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt. 2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację. 3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 60 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą "a". 4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu. Ilustracja 1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt. 2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację. 3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 50 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą "a". 4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu. Ilustracja 1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt. 2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację. 3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 60 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą "a". 4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu. Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 WYKAZ MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO BĘDĄCEGO PRZEDMIOTEM ODPRAWY CELNEJ 1) nasienie bydlęce - kod PCN: 0511 10 00 0, 2) nasienie zwierząt gospodarskich inne niż bydlęce - kod PCN: 0511 99 80 1, 3) embriony bydlęce - kod PCN: 0511 99 50 0, 4) embriony zwierząt gospodarskich inne niż bydlęce - kod PCN: 0511 99 80 3, 5) komórki jajowe zwierząt gospodarskich - kod PCN: 0511 99 80 5, 6) jaja wylęgowe indycze albo gęsie - kod PCN: 0407 00 11 0, 7) jaja wylęgowe pozostałe - kod PCN: 0407 00 19 0. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 29 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. (Dz. U. Nr 45, poz. 452) Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753, z 1997 r. Nr 141, poz. 948 oraz z 1998 r. Nr 16, poz. 76 i Nr 50, poz. 315) § 18 otrzymuje brzmienie: "§ 18. 1. Wpis stały w kwocie 1000 zł pobiera się od odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a także od kasacji w tych sprawach. 2. Wpis stały w kwocie 100 zł pobiera się od odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, a także od kasacji w tych sprawach. 3. Wpis stały w kwocie 500 zł pobiera się od zażalenia na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 4. Wpis stały w kwocie 50 zł pobiera się od zażalenia na postanowienie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości. (Dz. U. Nr 45, poz. 453) Na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa rodzaje dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic oraz sposób i tryb wykonywania przez geodetę czynności ustalania przebiegu granic i sporządzania dokumentacji przy rozgraniczaniu nieruchomości. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) właściwym organie - rozumie się przez to wójta, burmistrza, prezydenta miasta, 2) geodecie - rozumie się przez to geodetę, o którym mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), 3) punktach granicznych - rozumie się przez to punkty określające przebieg granicy nieruchomości, 4) znaku granicznym - rozumie się przez to znak z trwałego materiału umieszczony w punkcie granicznym lub trwały element zagospodarowania terenu znajdujący się w tym punkcie, 5) tymczasowym utrwaleniu - rozumie się przez to jednoznaczne oznaczenie położenia punktu granicznego w terenie, 6) stabilizacji - rozumie się przez to utrwalenie punktu granicznego przez umieszczenie w nim znaku granicznego lub jednoznaczne oznaczenie jego położenia na istniejącym trwałym elemencie zagospodarowania terenu usytuowanym na granicy nieruchomości, 7) operacie rozgraniczeniowym - rozumie się przez to zbiór dokumentów postępowania rozgraniczeniowego, składający się z dokumentacji rozgraniczenia nieruchomości i dokumentacji technicznej, 8) ośrodku dokumentacji - rozumie się przez to właściwy miejscowo powiatowy ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. Rozdział 2 Rodzaje dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic § 3. Podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości stanowią dokumenty: 1) stwierdzające stan prawny nieruchomości, 2) określające położenie punktów granicznych i przebieg granic nieruchomości. § 4. Dokumentami, o których mowa w § 3 pkt 1, są: 1) odpisy z ksiąg wieczystych lub odpisy dokumentów znajdujących się w zbiorze dokumentów, 3) wypisy aktów notarialnych, 3) prawomocne orzeczenia sądu i ugody sądowe, 4) ostateczne decyzje administracyjne. § 5. 1. Dokumentami, o których mowa w § 3 pkt 2, są: 1) dokumenty geodezyjne zawierające dane liczbowe do ustalenia przebiegu granic: a) szkice graniczne, protokoły graniczne, akty ugody, b) zarysy pomiarowe z pomiaru granic, c) szkice wyznaczenia granic działek wydzielonych w wyniku scalenia, wymiany gruntów lub w wyniku podziału nieruchomości, d) inne dokumenty pomiarowe, obliczeniowe i opisowe pozwalające na ustalenie przebiegu granic, 2) w razie braku dokumentów, o których mowa w pkt 1, mapy i plany obejmujące granice albo inne elementy pozwalające na odtworzenie lub analizę przebiegu granic, w szczególności: a) mapy jednostkowe nieruchomości, b) mapy katastralne, c) mapy scalenia i wymiany gruntów, d) plany parcelacyjne, e) mapa ewidencji gruntów, f) mapa zasadnicza. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości, jeżeli zostały przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, z uwzględnieniem § 6 ust. 1. 3. Za podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości mogą służyć uwierzytelnione przez ośrodek dokumentacji kopie, wyrysy, odrysy, wypisy lub odpisy dokumentów przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, jeżeli zawierają dane o ich rodzaju, dacie powstania i wykonawcy. § 6. 1. Dokumenty nie znajdujące się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym mogą stanowić podstawę ustalania przebiegu granic nieruchomości, jeżeli: 1) stanowią całość lub część operatu pomiarowego lub katastralnego, 2) zawierają podpis wykonawcy i datę sporządzenia dokumentu lub istnieje możliwość ustalenia wykonawcy i takiej daty, 3) można stwierdzić, że zostały one sporządzone w wyniku dokonania pomiarów na gruncie i użyte do opracowania mapy nieruchomości, której przebieg granic jest ustalany, lub nieruchomości bezpośrednio z nią sąsiadującej, 4) zostały sporządzone przez osoby i organy, których wykaz stanowi załącznik 1 do rozporządzenia. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, lub ich kopie, potwierdzone przez geodetę, podlegają włączeniu do operatu rozgraniczeniowego. § 7. Jeżeli brak jest dokumentów, o których mowa w § 5 i 6, za podstawę ustalenia przebiegu granic nieruchomości można przyjąć dokumenty określone w § 4, jeżeli zawierają dane o przebiegu granicy. Rozdział 3 Wykonywanie czynności ustalania przebiegu granic § 8. W toku prac przygotowawczych geodeta wykonuje następujące czynności: 1) zgłasza pracę geodezyjną w ośrodku dokumentacji, 2) przeprowadza analizę informacji zawartych w dokumentach uzyskanych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz znajdujących się w księgach wieczystych, a także w dokumentacji uzyskanej od strony, 3) sporządza, w razie potrzeby, szkic zawierający informacje o przebiegu granic, uzyskane w wyniku wcześniej wykonywanych pomiarów, 4) określa termin rozpoczęcia czynności ustalenia przebiegu granic i doręcza stronom wezwania do stawienia się na gruncie. § 9. 1. W trakcie ustalania przebiegu granic na gruncie geodeta wykonuje następujące czynności: 1) sprawdza obecność i ustala tożsamość stron, 2) przyjmuje pełnomocnictwa udzielone przez strony, 3) przeprowadza wywiad terenowy. 2. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie osób uprawnionych do wystąpienia jako strona w postępowaniu rozgraniczeniowym, geodeta odracza wykonanie czynności ustalania przebiegu granic i zawiadamia o tym właściwy organ. § 10. Podczas wywiadu terenowego geodeta odszukuje znaki graniczne, a także określa położenie przesuniętych, uszkodzonych lub zniszczonych znaków granicznych oraz punktów granicznych, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich położenia. § 11. Jeżeli przebieg granicy został ustalony na podstawie zebranych dowodów, geodeta wykonuje następujące czynności: 1) wskazuje stronom przebieg granicy, 2) stabilizuje punkty graniczne, 3) sporządza protokół graniczny, 4) wykonuje pomiar granicy, a także trwałych elementów zagospodarowania terenu mających znaczenie dla określenia jej przebiegu. § 12. 1. W razie gdy ustalenia przebiegu granicy nie można wykonać na podstawie zebranych dowodów, geodeta przyjmuje oświadczenia stron dotyczące przebiegu granicy. 2. Jeżeli strony w zgodnych oświadczeniach wskazują przebieg granicy lub strona nie składająca oświadczenia nie kwestionuje jej przebiegu, geodeta wykonuje czynności, o których mowa w § 11 pkt 2-4. § 13. W razie sporu co do przebiegu granicy, geodeta nakłania strony do zawarcia ugody. Podczas negocjacji geodeta przedstawia stronom wszystkie dowody i argumenty za proponowanym przebiegiem granicy, a także informuje, że w razie braku ugody do rozpatrzenia sprawy właściwy jest sąd. § 14. 1. Geodeta sporządza akt ugody, jeżeli doprowadzi do jej zawarcia. Akt ugody należy sporządzić oddzielnie dla każdej linii granicznej, która w całości lub na niektórych odcinkach była sporna. Obejmuje ona wyłącznie sporne odcinki granicy. 2. Treść ugody nie może wykraczać poza przedmiot związany z rozgraniczeniem. 3. Po sporządzeniu aktu ugody geodeta wykonuje czynności, o których mowa w § 11 pkt 2 i 4. § 15. Jeżeli przebieg granicy nie może być ustalony na podstawie zebranych dowodów lub zgodnego oświadczenia stron, a strony nie zawarły ugody, geodeta: 1) wykonuje tymczasowe utrwalenie i pomiar granic: a) wskazanych przez strony, b) określonych na podstawie dokumentów, c) przebiegających według ostatniego spokojnego stanu posiadania, a w razie braku możliwości jego określenia - zgodnie ze stanem istniejącym na gruncie, 2) sporządza protokół graniczny, 3) opracowuje opinię dotyczącą przebiegu granic. § 16. Dla ustalonych bezspornie punktów granicznych oraz znaków granicznych przesuniętych, uszkodzonych lub zniszczonych, których położenie zostało wznowione, należy wykonać stabilizację w obecności stron. § 17. 1. Punkty graniczne należy utrwalić znakami naziemnymi i podziemnymi. Znaki naziemne wykonuje się z betonu, kamienia naturalnego lub innego trwałego materiału. Jako znaki podziemne mogą być użyte rurki drenarskie, butelki, płytki betonowe lub inne podobne przedmioty. 2. Na terenach o utwardzonej nawierzchni nie jest wymagane umieszczanie znaków podziemnych. Jako znaki naziemne mogą być użyte: rurki, pręty, bolce i inne podobne przedmioty wykonane z trwałego materiału. 3. Utrwalenie punktów granicznych palami drewnianymi wykonuje się jedynie na terenach grząskich i podmokłych. Pale powinny być zaimpregnowane. § 18. 1. Znaki graniczne umieszcza się w odległości dobrej widoczności z punktu na punkt, w odstępach nie większych niż 200 m. 2. W przypadku granic naturalnych, nieregularnych, znaki graniczne osadza się w głównych punktach załamania granicy lub w ich pobliżu, z podaniem danych pozwalających na wyznaczenie wszystkich punktów granicznych. Rozdział 4 Dokumentacja rozgraniczenia nieruchomości i dokumentacja techniczna § 19. Dokumentacja rozgraniczenia nieruchomości obejmuje: 1) postanowienie właściwego organu o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego, 2) upoważnienie geodety do przeprowadzenia czynności ustalenia przebiegu granic, 3) zgłoszenie pracy geodezyjnej do ośrodka dokumentacji, 4) dowody doręczenia stronom wezwań do stawienia się na gruncie, 5) pisemne pełnomocnictwa udzielone przez strony, 6) dokumenty dotyczące przebiegu granic, wydane przez ośrodek dokumentacji oraz uzyskane z innych źródeł, 7) protokół graniczny lub akt ugody, 8) opinię geodety dotyczącą przebiegu granic, jeżeli ich przebieg nie może być ustalony w postępowaniu administracyjnym, 9) ostateczną decyzję właściwego organu o rozgraniczeniu nieruchomości lub umorzeniu postępowania rozgraniczeniowego. § 20. 1. Protokół graniczny powinien zawierać: 1) imię i nazwisko geodety oraz numer jego uprawnień zawodowych, 2) numer i datę postanowienia o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego oraz upoważnienia dla geodety, 3) oznaczenia nieruchomości przez określenie ich położenia, numerów działek ewidencyjnych, numerów ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, 4) informacje dotyczące stron i ich pełnomocników, 5) wykaz i ocenę dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic, 6) oświadczenia stron, 7) wyniki wywiadu terenowego, 8) szkic graniczny, 9) opis przebiegu granic, 10) opis utrwalenia punktów granicznych, 11) pouczenie strony o możliwości przekazania sprawy sądowi, 12) wzmiankę o odczytaniu dokumentu stronom przed podpisaniem, 13) omówienie skreśleń i poprawek, 14) datę sporządzenia dokumentu oraz podpisy stron i geodety. 2. Protokół graniczny sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 21. 1. Akt ugody powinien zawierać dane, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 1-4, 8, 10 i 12-14, a ponadto: 1) opis przedmiotu sporu z podaniem granic wskazanych przez strony oraz wynikających z dokumentacji, 2) opis wzajemnych ustępstw, 3) szczegółowy opis granicy uznanej za obowiązującą po podpisaniu aktu ugody, 4) informację, że zawarta ugoda posiada moc ugody sądowej. 2. Akt ugody sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 22. Szkic graniczny powinien zawierać: 1) rozmieszczenie linii i punktów granicznych, oznaczonych zgodnie z opisem znajdującym się w protokole granicznym lub akcie ugody, 2) rysunek rzutu poziomego trwałych elementów zagospodarowania terenu mających znaczenie dla określenia przebiegu granicy, 3) podstawowe miary określające położenie punktów granicznych względem siebie oraz elementów zagospodarowania terenu, 4) numery działek i oznaczenie ksiąg wieczystych, w których działki te zostały ujęte, lub zbiorów dokumentów oraz imiona i nazwiska właścicieli rozgraniczanych nieruchomości, 5) kierunek północy. § 23. Opinia sporządzana przez geodetę powinna zawierać: 1) ocenę prawidłowości przebiegu granic wskazanych przez strony, określonych na podstawie dokumentów, przebiegających według ostatniego spokojnego stanu posiadania lub istniejących na gruncie, 2) opis proponowanego przez geodetę przebiegu granicy, wraz z uzasadnieniem jej przebiegu. § 24. Dokumentacja techniczna zawiera: 1) szkice osnowy geodezyjnej i wykazy współrzędnych uzyskane w ośrodku dokumentacji, 2) opisy topograficzne punktów osnowy, 3) szkice polowe i dzienniki zawierające dane uzyskane w wyniku bezpośredniego pomiaru granic, 4) obliczenia i wykazy współrzędnych punktów granicznych, 5) obliczenia powierzchni rozgraniczonych nieruchomości lub obliczenia różnic powierzchni, w wypadku gdy rozgraniczenie dotyczyło niektórych granic nieruchomości, a pozostałe granice nie były pomierzone na osnowę geodezyjną, 6) wykaz zmian gruntowych oraz inne dokumenty uzasadniające wprowadzenie zmian do operatu ewidencji gruntów i budynków. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 25. Traci moc zarządzenie Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 sierpnia 1996 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Monitor Polski Nr 50, poz. 469). § 26. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. K. Balazs Załączniki do rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. (poz. 453) Załącznik nr 1 WYKAZ OSÓB I ORGANÓW UPRAWNIONYCH DO SPORZĄDZANIA DOKUMENTÓW MOGĄCYCH STANOWIĆ PODSTAWĘ DO USTALENIA PRZEBIEGU GRANIC NIERUCHOMOŚCI, A NIE ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W PAŃSTWOWYM ZASOBIE GEODEZYJNYM I KARTOGRAFICZNYM 1) Główny Urząd Pomiarów Kraju i organy mu podległe, 2) organy pomiarowe władz ziemskich, które dokonały pomiarów na mocy przepisów o przebudowie ustroju rolnego do 17 maja 1952 r., 3) byłe urzędy katastralne lub dawne organy katastru urzędów skarbowych, 4) organy pomiarowe przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" dokonujące pomiarów na mocy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 września 1932 r. o wpisywaniu do ksiąg hipotecznych na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości państwowych, będących w zarządzie przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 81, poz. 714), 5) osoby wymienione w art. 18 § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1934 r. - Prawo o postępowaniu wywłaszczeniowym (Dz. U. Nr 86, poz. 776 i z 1939 r. Nr 31, poz. 205), 6) organy pomiarowe Ministerstw: Komunikacji, Przemysłu i Handlu, Rolnictwa i Reform Rolnych, Leśnictwa oraz Żeglugi, wykonujące pomiary stosowane i posiadające uprawnienia z mocy przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 czerwca 1946 r. o uwierzytelnianiu planów i dokumentów mierniczych (Dz. U. Nr 26, poz. 167), 7) mierniczowie górniczy, którzy dokonali pomiarów w zakresie objętym przepisami prawa górniczego (Dz. U. z 1930 r. Nr 85, poz. 654, z 1938 r. Nr 91, poz. 627, z 1946 r. Nr 2, poz. 15 oraz z 1947 r. Nr 24, poz. 93 i Nr 65, poz. 383), 8) byłe organy pomiarowe zarządów miejskich działające do dnia 31 sierpnia 1939 r., jeżeli pozostawały wówczas pod kierownictwem mierniczych przysięgłych, 9) mierniczowie przysięgli, którzy dokonali pomiarów po dniu 24 września 1925 r. - do dnia 17 maja 1952 r., 10) mierniczowie upoważnieni na mocy art. 25 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych (Dz. U. z 1928 r. Nr 46, poz. 454 i z 1932 r. Nr 19, poz. 130) przez Ministra Reform Rolnych do wykonywania prac pomiarowych związanych z przebudową ustroju rolnego, w okresie do dnia 31 grudnia 1930 r., 11) geometrzy przysięgli na obszarze ziem byłego zaboru rosyjskiego w okresie do dnia 31 sierpnia 1915 r. oraz w okresie pomiędzy dniem 1 grudnia 1918 r. a dniem 23 września 1925 r., 12) geometrzy przysięgli na obszarze byłego zaboru pruskiego i geometrzy cywilni, upoważnieni rządowo na obszarze ziem byłego zaboru austriackiego, w okresie do dnia 23 września 1925 r. Załącznik nr 2 PROTOKÓŁ GRANICZNY Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 UGODA Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. (Dz. U. Nr 45, poz. 454) Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o znakach, rozumie się przez to znaki z trwałego materiału, określające położenie punktów osnów: geodezyjnej poziomej i wysokościowej, grawimetrycznej i magnetycznej. § 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się także do ochrony urządzeń zabezpieczających, w tym sygnalizujących znaki, oraz do budowli triangulacyjnych. § 4. Ochrona znaków polega na: 1) doręczeniu właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością oraz gminie zawiadomienia o umieszczeniu znaku na nieruchomości, zwanego dalej "zawiadomieniem", 2) wykonywaniu przeglądu i konserwacji znaków, 3) ustawianiu urządzeń zabezpieczających, w tym sygnalizujących położenie znaków. § 5. 1. Zawiadomienie doręcza się w przypadku: 1) umieszczenia nowych znaków, 2) stwierdzenia podczas wykonywania prac, o których mowa w § 4 pkt 2, zmiany właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością, 3) wymiany zniszczonych lub uszkodzonych znaków, 4) dokonania zmiany znaku na inny rodzaj - typ, 5) umieszczenia nad znakiem budowli triangulacyjnej, 6) wykonywania czynności, o których mowa w § 4 pkt 3. 2. Zawiadomienie doręcza się również wówczas, gdy jako znaki przyjęto trwałe elementy obiektów budowlanych, a w szczególności gałki, maszty na wieżach lub dachach, specjalnie zainstalowane tarcze, obeliski, cylindry, bolce i pręty. 3. Jednym zawiadomieniem można objąć grupę znaków umieszczonych na gruntach oraz obiektach budowlanych należących do tego samego właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością. 4. Wzór zawiadomienia stanowi załącznik do rozporządzenia. § 6. W przypadku gdy znak został umieszczony na granicy dwóch lub więcej nieruchomości, zawiadomienie doręcza się właścicielom lub innym osobom władającym tymi nieruchomościami. § 7. 1. Zawiadomienie sporządza się w odpowiedniej liczbie egzemplarzy z przeznaczeniem dla: 1) właściciela lub innej osoby władającej nieruchomością, 2) gminy. 2. Kopię zawiadomienia wykonawca prac włącza do dokumentacji przekazywanej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. 3. Obowiązek doręczenia zawiadomienia spoczywa na wykonawcy prac geodezyjnych, który przed tym doręczeniem powinien wyjaśnić właścicielowi lub innej osobie władającej nieruchomością warunki umieszczenia znaków lub wykonania ich przeglądu i konserwacji oraz, w miarę możliwości, uzgodnić termin przystąpienia do tych prac. § 8. Wykonawca prac, o których mowa w § 4 pkt 2, w razie stwierdzenia zniszczenia, uszkodzenia, przemieszczenia znaku lub zagrażania przez niego bezpieczeństwu życia lub mienia, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym starostę. § 9. Starosta po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w § 8 rozporządzenia i art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), lub po uzyskaniu w inny sposób informacji o zniszczeniu, uszkodzeniu, przemieszczeniu znaku lub zagrażaniu przez niego bezpieczeństwu życia lub mienia: 1) przeprowadza niezwłocznie sprawdzenie stanu znaku i zawiadamia o tym gminę oraz właściwy ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, 2) w przypadkach, o których mowa w § 8: a) wnioskuje o przeprowadzenie postępowania w celu ustalenia i ukarania sprawcy, b) usuwa pozostałości po zniszczonych lub uszkodzonych znakach, urządzeniach zabezpieczających znaki albo budowlach triangulacyjnych. § 10. Przegląd i konserwację znaków przeprowadza się: 1) podczas wykonywania prac geodezyjnych związanych z zakładaniem i modernizacją osnów: geodezyjnej, grawimetrycznej i magnetycznej, 2) okresowo lub doraźnie - w razie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa życia lub mienia, a także w związku z uszkodzeniem znaku. § 11. Wykonanie prac, o których mowa w § 10, zapewniają: 1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji - w zakresie osnowy geodezyjnej I i II klasy oraz osnów grawimetrycznej i magnetycznej, 2) Minister Obrony Narodowej - w zakresie osnów, o których mowa w pkt 1, znajdujących się na gruntach i budynkach pozostających w trwałym zarządzie komórek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których jest on organem założycielskim, 3) wojewoda - w zakresie osnowy geodezyjnej niższych klas niż wymienione w pkt 1. § 12. Nie podlegają ochronie znaki: 1) umieszczone na okres przejściowy, w szczególności w związku z realizowaną inwestycją, 2) stosowane przy zakładaniu osnów pomiarowych. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 454) ZAWIADOMIENIE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i likwidacji jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 45, poz. 455) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej, zwane dalej "jednostkami", tworzy się w ramach struktur organizacyjnych komend powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej. 2. Liczbę jednostek niezbędnych do realizacji zadań ratowniczych na obszarze powiatu określa się w zależności od warunków lokalnych, a w szczególności od: 1) częstotliwości występowania pożarów, klęsk żywiołowych i innych miejscowych zagrożeń wymagających podjęcia akcji ratowniczych lub pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych Państwowej Straży Pożarnej, 2) powierzchni i ukształtowania terenu powiatu, sieci dróg i innych warunków mających wpływ na czas podjęcia działań ratowniczych, 3) gęstości zaludnienia na obszarze powiatu, 4) rozmieszczenia oraz możliwości taktyczno-technicznych sił i środków innych jednostek ochrony przeciwpożarowej, służb i podmiotów ratowniczych działających na obszarze powiatu, wchodzących w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, 5) potrzeb określonych w planach ratowniczych powiatu. 3. Obsadę etatową jednostki ustala się w zależności od rodzaju i charakteru zagrożeń występujących w powiecie oraz rozmieszczenia jednostek ochrony przeciwpożarowej i innych podmiotów ratowniczych funkcjonujących na obszarze powiatu. 4. Liczbę etatów tworzonej jednostki ustala się w takiej wysokości, aby zapewnić kadrę dowódczą, a także obsługę pojazdów gaśniczych i specjalnych, sprzętu i środków technicznych stanowiących wyposażenie jednostki, obsadę punktu alarmowo-dyspozycyjnego oraz obsadę stanowisk pomocniczych zapewniających utrzymanie obiektów, pojazdów i sprzętu w należytym stanie technicznym. § 2. 1. Jednostki utworzone przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej w myśl art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) funkcjonują odpowiednio w strukturach organizacyjnych komendy wojewódzkiej i Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej. 2. Lokalizacja jednostek, o których mowa w ust. 1, wynika z potrzeb planów ratowniczych województwa oraz planów sieci jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. 3. Obsadę etatową w jednostkach, o których mowa w ust. 1, ustala się na zasadach określonych w § 1 ust. 3 i 4. § 3. 1. Likwidacja jednostki może nastąpić w wyniku zmiany warunków określonych w § 1 ust. 2 lub w § 2 ust. 2. 2. Jednostki funkcjonujące w komendzie powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej likwiduje się po zasięgnięciu opinii starosty. 3. Jednostki funkcjonujące w komendzie wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej likwiduje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej po zasięgnięciu opinii wojewody oraz Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. 4. Jednostki funkcjonujące w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej likwiduje Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej. 5. Siły i środki likwidowanej jednostki pozostają odpowiednio w dyspozycji komendanta powiatowego (miejskiego), komendanta wojewódzkiego lub Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, podejmującego decyzję o likwidacji jednostki. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 maja 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania Komisji Regulacyjnej do Spraw Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. (Dz. U. Nr 45, poz. 456) Na podstawie art. 48a ust. 3 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), w porozumieniu z Prawosławnym Metropolitą Warszawskim i Całej Polski, zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji Regulacyjnej do Spraw Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, zwanej dalej "Komisją", i jej personelu pomocniczego. § 2. 1. Komisja przeprowadza regulację w sposób przewidziany w art. 47 i art. 48a ust. 1, 2, 4-6 i 8-11 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej "ustawą". 2. Komisja działa pod kierunkiem dwóch współprzewodniczących, z których jednego wyznacza Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, a drugiego - Prawosławny Metropolita Warszawski i Całej Polski. 3. Współprzewodniczący przewodniczą kolejno posiedzeniom Komisji. 4. Komisja wykonuje zadania i funkcje przewidziane w ustawie dla zespołu orzekającego. § 3. 1. Siedzibą Komisji jest miasto stołeczne Warszawa. 2. Komisja może orzekać na posiedzeniach wyjazdowych. § 4. Obsługę kancelaryjno-biurową Komisji zapewnia Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rozdział 2 Postępowanie regulacyjne § 5. 1. Postępowanie regulacyjne, o którym mowa w art. 48a ustawy, zwane dalej "postępowaniem regulacyjnym", wszczyna się na wniosek zainteresowanej kościelnej osoby prawnej. 2. Uczestnikiem postępowania regulacyjnego może być kościelna osoba prawna lub jednostka państwowa albo jednostka samorządu terytorialnego, której interesu prawnego dotyczy to postępowanie. 3. Zainteresowaną jednostką państwową jest jednostka uprawniona do dysponowania nieruchomościami Skarbu Państwa oraz jednostka państwowa, w której władaniu znajduje się nieruchomość lub jej część będąca przedmiotem postępowania. 4. Jeżeli niepaństwowe osoby trzecie nabyły prawo do upaństwowionej nieruchomości (art. 47 ust. 2 ustawy), jednostką zainteresowaną jest Skarb Państwa, reprezentowany przez właściwy terenowy organ administracji publicznej. § 6. O wszczęciu postępowania regulacyjnego Komisja powiadamia pisemnie uczestników postępowania. Uczestnik postępowania, pod którego adresem żądanie jest skierowane, powinien udzielić pisemnych wyjaśnień w terminie 30 dni. § 7. 1. Komisja załatwia sprawy bez zbędnej zwłoki. 2. Niezwłocznie powinny być załatwione sprawy, które mogą być rozpatrzone na podstawie dowodów przedstawionych przez uczestników postępowania. § 8. W zakresie doręczania pism stosuje się odpowiednio przepisy art. 39-41 i 45-47 Kodeksu postępowania administracyjnego, zwanego dalej "Kpa". § 9. W zakresie wzywania do udziału w czynnościach postępowania regulacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 50-56 Kpa, z wyłączeniem przepisu art. 54 § 1 pkt 6 Kpa. § 10. W zakresie terminów stosuje się przepisy art. 57-60 Kpa. § 11. 1. Wniosek o wszczęcie postępowania regulacyjnego składa się w formie pisemnej. 2. Wniosek powinien zawierać: 1) wskazanie uczestników postępowania regulacyjnego oraz ich adresów, 2) sprecyzowanie żądania, 3) faktyczne i prawne uzasadnienie żądania, 4) wskazanie dowodów oraz okoliczności przemawiających za uwzględnieniem wniosku. 3. Do wniosku powinny być dołączone posiadane oryginały lub urzędowo poświadczone odpisy dokumentów przytoczonych we wniosku. Wnioskodawca może wnieść o: 1) polecenie uczestnikowi postępowania dostarczenia dokumentów będących w jego posiadaniu lub złożenie odpowiednich oświadczeń, 2) zażądanie z urzędu dostarczenia dokumentów znajdujących się w sądach i urzędach. 4. Wniosek o wszczęcie postępowania oraz dokumenty załączone jako dowody składa się wraz z ich odpisami dla uczestników postępowania. § 12. Wnioski składane w toku postępowania przed Komisją oraz wyjaśnienia mogą być wnoszone na piśmie, telegraficznie, telefaksem, a także ustnie do protokołu. § 13. Współprzewodniczący Komisji jest obowiązany potwierdzić wniesienie wniosku lub wyjaśnienia, jeżeli wnoszący tego zażąda. § 14. 1. Jeżeli wniosek nie czyni zadość wymaganiom określonym w § 11 współprzewodniczący Komisji wezwą wnoszącego do uzupełnienia braków. 2. Współprzewodniczący Komisji mogą z urzędu zażądać dostarczenia wszelkich dokumentów mających znaczenie w sprawie od każdego, u kogo się one znajdują. W tym samym celu mogą także żądać złożenia oświadczeń. 3. W zakresie usuwania braków wniosku stosuje się odpowiednio art. 64 § 2 Kpa. § 15. 1. Komisja sporządza zwięzły protokół każdej czynności postępowania regulacyjnego, chyba że czynność została w inny sposób utrwalona na piśmie. 2. W szczególności sporządza się protokół: 1) przesłuchania uczestnika, świadka, biegłego, 2) oględzin i ekspertyz dokonywanych przy udziale członka zespołu orzekającego, 3) rozprawy, 4) ustnego orzeczenia i postanowienia. 3. Do protokołów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 68-72 Kpa. § 16. W zakresie udostępniania uczestnikom akt postępowania regulacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 i 74 Kpa. § 17. W zakresie dowodów w postępowaniu regulacyjnym stosuje się odpowiednio przepisy art. 75-87 Kpa, z wyłączeniem przepisów o środkach przymusu administracyjnego. § 18. 1. Komisja może rozstrzygać sprawę na posiedzeniu bez udziału uczestników postępowania. 2. Rozprawa powinna być wyznaczona, gdy zachodzi potrzeba uzgodnienia interesów uczestników postępowania oraz gdy jest to potrzebne dla wyjaśnienia sprawy przy udziale świadków lub biegłych albo w drodze oględzin. 3. Rozprawą lub posiedzeniem kieruje jeden ze współprzewodniczących Komisji. Kierujący rozprawą stosuje odpowiednio przepisy art. 91-95 Kpa. § 19. W zakresie zawieszenia postępowania regulacyjnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 97-103 Kpa. § 20. 1. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą zawrzeć ugodę przed Komisją. Przy zawieraniu ugody stosuje się odpowiednio przepisy art. 116 i 117 Kpa. 2. Gdy ugoda nie zostanie zawarta, Komisja wyda orzeczenie, które podejmuje się zwykłą większością głosów w głosowaniu tajnym. W razie równości głosów uznaje się, że Komisja nie uzgodniła orzeczenia (art. 48d ustawy). § 21. W zakresie orzeczeń i ugód, o których mowa w § 20, ma zastosowanie art. 48a ust. 11 ustawy oraz stosuje się odpowiednio przepisy art. 104-113 Kpa. § 22. 1. Klauzulę wykonalności nadają współprzewodniczący Komisji, opatrując ją okrągłą pieczęcią Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. W zakresie ustalania kosztów postępowania regulacyjnego stosuje się odpowiednio art. 262 Kpa, z tym że uczestnika postępowania obciążają te koszty postępowania poniesione w jego interesie lub na jego żądanie, które nie wynikają z ustawowego obowiązku organów administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego. Rozdział 3 Wynagrodzenie członków Komisji i personelu pomocniczego § 23. 1. Członkowie Komisji otrzymują wynagrodzenie w formie zryczałtowanej diety w wysokości: 1) współprzewodniczący Komisji - 70% wynagrodzenia prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, 2) pozostali członkowie Komisji - 70% wynagrodzenia sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Personel pomocniczy otrzymuje zryczałtowane diety w wysokości: 1) sekretarz Komisji - 35%, 2) protokolant Komisji - 15% diety członków Komisji, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Działalność Komisji jest finansowana z budżetu państwa, w części dotyczącej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 24. 1. Jeżeli członek Komisji lub jej personelu pomocniczego jest jednocześnie członkiem komisji majątkowej lub komisji regulacyjnej działającej na podstawie ustawy o stosunku państwa do innego kościoła lub związku wyznaniowego albo członkiem personelu pomocniczego takiej komisji, otrzymuje, z zastrzeżeniem ust. 2, wynagrodzenie w wysokości 10% zryczałtowanej diety, o której mowa w § 23. 2. W przypadku pełnienia przez tę samą osobę różnych funkcji w komisjach, o których mowa w ust. 1, przysługuje jej prawo wskazania komisji, z tytułu udziałów w której otrzymywać będzie wynagrodzenie w pełnej wysokości. Rozdział 4 Przepis końcowy § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie trybu wykonywania kontroli przez Głównego Inspektora Kolejnictwa. (Dz. U. Nr 45, poz. 457) Na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb wykonywania przez Głównego Inspektora Kolejnictwa kontroli: 1) w zakresie spełniania, określonych w odrębnych przepisach, warunków: a) prowadzenia ruchu na liniach kolejowych, b) technicznych eksploatacji pojazdów szynowych, c) jakie powinny spełniać osoby zatrudnione na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzący pojazdy szynowe, a także wymaganych zdolności fizycznych i psychicznych, 2) pojazdów szynowych. § 2. Kontrola, o której mowa w § 1, ma na celu ustalenie przestrzegania przez zarządy kolei i przewoźników warunków technicznych i wymagań zapewniających bezpieczeństwo ruchu, bezpieczny przewóz osób i rzeczy oraz ochronę środowiska, a w szczególności sprawdzenie: 1) świadectw dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, 2) świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu szynowego, 3) świadectw sprawności technicznej pojazdów szynowych, 4) organizacji prowadzenia ruchu, 5) spełniania przez pojazdy szynowe warunków technicznych, ich właściwego oznakowania, prawidłowości i terminowości wykonywania przeglądów technicznych i napraw oraz wymaganych dokumentów, które powinny znajdować się w pojazdach szynowych, 6) posiadania przez pracowników kwalifikacji wymaganych na stanowiskach, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. c), w tym świadectw złożenia egzaminu kwalifikacyjnego, oraz posiadania aktualnych badań lekarskich i psychotechnicznych. § 3. Kontrolę przeprowadza Główny Inspektor Kolejnictwa lub pracownicy Głównego Inspektoratu Kolejnictwa na podstawie legitymacji służbowej oraz imiennego upoważnienia wydanego przez Głównego Inspektora Kolejnictwa. § 4. 1. Przystępując do kontroli, kontrolujący zawiadamia kierownika jednostki kontrolowanej o przedmiocie kontroli, okazując legitymację służbową i upoważnienie, o którym mowa w § 3. 2. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolującemu warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności udostępnia obiekty, urządzenia i środki transportu, przedstawia żądane dokumenty oraz umożliwia bezzwłoczne udzielanie wyjaśnień przez pracowników. 3. Kontrola powinna być prowadzona w sposób nie powodujący zakłóceń działalności jednostki kontrolowanej. 4. Kontrolę wojskowych bocznic kolejowych i wojskowych pojazdów szynowych przeprowadza się w uzgodnieniu z właściwym terytorialnie wojskowym organem transportu. § 5. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole kontroli. 2. Protokół kontroli powinien zawierać opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli oraz wynikające z niej uwagi i wnioski. 3. Zawarte w protokole kontroli uwagi i wnioski dotyczące bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego lub bezpiecznego przewozu osób i rzeczy podlegają natychmiastowej realizacji. § 6. 1. Protokół kontroli podpisują kontrolujący i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności - osoba pełniąca jego obowiązki. 2. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie pełniącej jego obowiązki przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole. 3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, kontrolujący jest obowiązany bezzwłocznie dokonać ich analizy i w miarę potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne. 4. W przypadku uznania zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3, za zasadne, kontrolujący zmienia odpowiednią część protokołu kontroli, a w przypadku nieuznania ich zasadności - przekazuje bezzwłocznie na piśmie swoje stanowisko osobie zgłaszającej. 5. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba pełniąca jego obowiązki może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając kontrolującemu pisemne wyjaśnienie uzasadniające przyczynę odmowy. 6. Odmowa podpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 5 nie stanowi przeszkody w realizacji ustaleń kontroli. 7. Po zakończeniu postępowania kontrolnego kontrolujący pozostawia w jednostce kontrolowanej kopię protokołu kontroli. § 7. 1. Organ kontrolujący przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej wystąpienie pokontrolne w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu kontroli. 2. Wystąpienie pokontrolne zawiera ocenę kontrolowanej działalności wynikającą z ustaleń zawartych w protokole kontroli, a w razie stwierdzenia nieprawidłowości - również uwagi i wnioski w sprawie ich usunięcia oraz osoby za nie odpowiedzialne. § 8. Kierownik jednostki kontrolowanej, któremu przekazano wystąpienie pokontrolne, może w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania zgłosić umotywowane zastrzeżenia w sprawie zawartych w nim ocen, uwag i wniosków. § 9. Kierownik jednostki kontrolowanej, któremu przekazano wystąpienie pokontrolne, obowiązany jest w terminie określonym w wystąpieniu, nie dłuższym niż 14 dni, poinformować organ kontrolujący o podjętych działaniach związanych z realizacją uwag i wniosków. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 17 maja 1999 r. sygn. akt P. 6/98. (Dz. U. Nr 45, poz. 458) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wiesław Johann - przewodniczący, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 17 maja 1999 r. na rozprawie pytań prawnych składów orzekających Sądu Wojewódzkiego w Opolu i Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim, z udziałem przedstawiciela składu orzekającego Sądu Wojewódzkiego w Opolu, Prezesa Rady Ministrów, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy przepisy: 1) § 11 i § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) są zgodne z art. 32 ust. 1 i art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., 2) § 12 i § 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) są zgodne z art. 298, art. 128 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) oraz art. 32 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 3) § 11 ust. 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273, z 1993 r. Nr 41, poz. 190, z 1994 r. Nr 21, poz. 75, Nr 69, poz. 303 i Nr 125, poz. 614, z 1995 r. Nr 8, poz. 42, Nr 84, poz. 424 i Nr 122, poz. 594, z 1996 r. Nr 80, poz. 377, z 1997 r. Nr 24, poz. 127 i Nr 34, poz. 214 oraz z 1998 r. Nr 3, poz. 8 i Nr 42, poz. 254) jest zgodny z art. 112 i art. 78 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) i art. 32 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: 1. Przepisy § 11 i § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) są niezgodne z art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że naruszają konstytucyjną zasadę ustawowego określania maksymalnych norm czasu pracy. 2. Przepis § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) jest niezgodny z art. 298 oraz art. 128 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) przez to, że wykracza poza granice upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia i zmienia ustawowe pojęcie czasu pracy. 3. Przepis § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) nie jest niezgodny z art. 298 oraz art. 128 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717). 4. Przepisy § 11, § 12 oraz § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz. U. Nr 51, poz. 326, z 1990 r. Nr 65, poz. 387, z 1991 r. Nr 69, poz. 294, z 1992 r. Nr 20, poz. 79, z 1994 r. Nr 31, poz. 112 i z 1995 r. Nr 123, poz. 595) nie są niezgodne z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. 5. Przepis § 11 ust. 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273, z 1993 r. Nr 41, poz. 190, z 1994 r. Nr 21, poz. 75, Nr 69, poz. 303 i Nr 125, poz. 614, z 1995 r. Nr 8, poz. 42, Nr 84, poz. 424 i Nr 122, poz. 594, z 1996 r. Nr 80, poz. 377, z 1997 r. Nr 24, poz. 127 i Nr 34, poz. 214 oraz z 1998 r. Nr 3, poz. 8 i Nr 42, poz. 254) nie jest niezgodny z art. 112 i art. 78 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) oraz art. 32 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wiesław Johann Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego oraz algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzorów kart audytu energetycznego. (Dz. U. Nr 46, poz. 459) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa wymagania dotyczące szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego: budynku mieszkalnego, budynku wykorzystywanego przez jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania zadań publicznych będącego jego własnością, a także lokalnej sieci ciepłowniczej i lokalnego źródła ciepła, stanowiącego podstawę do realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121), 2) usprawnienie termomodernizacyjne - działanie techniczne składające się na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku, lokalnej sieci ciepłowniczej i lokalnym źródle ciepła, mające na celu oszczędność energii, 3) wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego - zestaw usprawnień termomodernizacyjnych, utworzony przez wykonawcę audytu energetycznego, zwanego dalej "audytorem", 4) optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego - wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wybrany zgodnie z algorytmem oceny opłacalności, który spełnia wszystkie warunki i kryteria określone w ustawie, przeznaczony do realizacji. Rozdział 2 Forma audytu energetycznego § 3. 1. Audyt energetyczny należy opracować w języku polskim w formie pisemnej, stosując oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach. 2. Wszystkie strony (arkusze) poszczególnych części audytu energetycznego oraz załączniki powinny być oznaczone kolejną numeracją. 3. Audyt energetyczny należy oprawić w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający jego zdekompletowanie. Rozdział 3 Szczegółowy zakres audytu energetycznego budynku § 4. Audyt energetyczny budynku powinien składać się z następujących części: 1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia i zawierającej: a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące budynku oraz jego właściciela lub zarządcy, b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego, wraz z jego podpisem, c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu, d) spis treści, 2) karty audytu energetycznego, obejmującej dane ogólne budynku, jego parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 3) inwentaryzacji techniczno-budowlanej budynku zawierającej: a) ogólne dane techniczne, w tym w szczególności: opis konstrukcji i technologii, nazwę systemu, niezbędne wskaźniki powierzchniowe i kubaturowe, średnią wysokość kondygnacji, współczynnik kształtu, b) co najmniej uproszczoną dokumentację techniczną, w tym: rzuty poziome z zaznaczeniem układu przerw dylatacyjnych oraz stron świata, c) opis techniczny podstawowych elementów budynku, w tym w szczególności: ścian zewnętrznych, dachu, stropów, ścian piwnic, okien oraz przegród szklanych i przezroczystych, drzwi, d) charakterystykę energetyczną budynku, to jest informacje o mocy cieplnej zamówionej, zapotrzebowaniu na ciepło, zużyciu energii, taryfach i opłatach, e) charakterystykę systemu grzewczego, w tym w szczególności: sprawności składowe systemu grzewczego, typ instalacji, parametry pracy, rodzaje grzejników, f) charakterystykę instalacji ciepłej wody użytkowej, w tym w szczególności: rodzaj instalacji, opomiarowanie, izolacja pionów, g) charakterystykę systemu wentylacji, w tym w szczególności: rodzaj, typ wentylacji, h) charakterystykę węzła cieplnego lub kotłowni znajdującej się w budynku, i) charakterystykę instalacji gazowej, przewodów kominowych oraz dymowych, w wypadku gdy mają one wpływ na usprawnienie lub przedsięwzięcie termomodernizacyjne, j) charakterystykę instalacji elektrycznej, w wypadku gdy mają one wpływ na usprawnienie lub przedsięwzięcie termomodernizacyjne, 4) oceny stanu technicznego budynku w zakresie istotnym dla wskazania właściwych usprawnień i przedsięwzięć termomodernizacyjnych, 5) wykazu wybranych do optymalizacji rodzajów usprawnień i przedsięwzięć termomodernizacyjnych, 6) dokumentacji wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, w tym z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych, 7) opisu technicznego i niezbędnych szkiców optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji. § 5. Algorytm, o którym mowa w § 4 pkt 6, zawiera następujące kroki optymalizacyjne: 1) krok pierwszy polegający na wskazaniu rodzajów usprawnień termomodernizacyjnych mających na celu zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło: a) na pokrycie strat przenikania przez przegrody zewnętrzne, b) na ogrzanie powietrza wentylacyjnego, c) na przygotowanie ciepłej wody użytkowej, 2) krok drugi polegający na: a) określeniu dla każdego usprawnienia termomodernizacyjnego, wskazanego w pkt 1 lit. a), optymalnego oporu cieplnego według metody opisanej w pkt 1 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, b) wyborze, według metody opisanej w pkt 2 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych spośród określonych w pkt 1 lit. b) i c), c) zestawieniu, zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych w kolejności rosnącej wartości prostego czasu zwrotu nakładów charakteryzującego każde usprawnienie (SPBT), 3) krok trzeci polegający na: a) wskazaniu rodzajów usprawnień termomodernizacyjnych, poprawiających sprawność systemu grzewczego, scharakteryzowanych wartościami współczynnika sprawności oraz współczynnikami uwzględniającymi przerwy w ogrzewaniu, b) utworzeniu wariantów przedsięwzięć termomodernizacyjnych ze wskazanych usprawnień termomodernizacyjnych, poprawiających sprawność systemu grzewczego, c) wyborze optymalnego wariantu poprawiającego sprawność systemu grzewczego, według metody opisanej w pkt 3 części 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia, i zestawieniu usprawnień składających się na optymalny wariant w tabeli 2 części 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 4) krok czwarty polegający na wyborze, według metody opisanej w pkt 4 części 3 załącznika nr 1, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tablicy 1 części 4 załącznika nr 1 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. a) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6. § 6. 1. Audyt energetyczny budynku należącego do grupy budynków o jednakowych rozwiązaniach konstrukcyjno-materiałowych i o tym samym stopniu zużycia, stwierdzonym na podstawie inwentaryzacji techniczno-budowlanej, może być opracowany z wykorzystaniem wyników audytu energetycznego wykonanego dla jednego z tych budynków. 2. Dokumentacja wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego obejmuje tylko usprawnienia racjonalne dla danego budynku. Rozdział 4 Szczegółowy zakres audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła § 7. Audyt energetyczny lokalnego źródła ciepła powinien składać się z następujących części: 1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia i zawierającej: a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące lokalnego źródła ciepła oraz jego właściciela lub zarządcy, b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego, wraz z jego podpisem, c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu, d) spis treści, 2) karty audytu energetycznego, obejmującej charakterystykę konstrukcyjną lokalnego źródła ciepła, jego parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 2 do rozporządzenia, 3) inwentaryzacji techniczno-budowlanej i technologicznej lokalnego źródła ciepła, zawierającej: a) charakterystykę techniczną lokalnego źródła ciepła, w tym w szczególności: typ, liczbę oraz nominalne parametry techniczne urządzeń wytwarzających lub transformujących ciepło, rodzaj oraz parametry nośnika energii pierwotnej, parametry czynnika grzewczego, schemat technologiczny wraz ze specyfikacją urządzeń, armatury i rurociągów, b) charakterystykę techniczną instalacji lokalnego źródła ciepła, w tym: kotłów, rurociągów, pomp, aparatury kontrolno-pomiarowej, urządzeń regulacyjnych, urządzeń oczyszczania spalin, komina, odżużlania, nawęglania (doprowadzenia paliwa), w zakresie: stopnia zużycia urządzeń i możliwości wykorzystania istniejących urządzeń w zmodernizowanym źródle, c) charakterystykę budynku lokalnego źródła ciepła i jego pomieszczeń, sporządzoną zgodnie z wymaganiami określonymi w § 4 pkt 3, d) bilans ciepła lokalnego źródła ciepła, sporządzony według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, 4) oceny stanu technicznego: instalacji oraz budynku lokalnego źródła ciepła, w zakresie istotnym dla wskazania właściwych wariantów przedsięwzięć termomodernizacyjnych, 5) dokumentacji wykonania kolejnych kroków algorytmu służącego wskazaniu optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wraz z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych, 6) opisu technicznego i niezbędnych szkiców dla optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji. § 8. Algorytm, o którym mowa w § 7 pkt 5, zawiera następujące kroki optymalizacyjne: 1) krok pierwszy polegający na wskazaniu wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, 2) krok drugi polegający na obliczeniu nakładów inwestycyjnych dla wskazanych w pkt 1 wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, 3) krok trzeci polegający na: a) sporządzeniu, według metody opisanej w części 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia, bilansu ciepła dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1, b) wyznaczeniu, zgodnie z wzorem zawartym w części 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia, efektów energetycznych, rozumianych jako zmniejszenie strat energii pierwotnej, dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 2, 4) krok czwarty polegający na: a) obliczeniu kosztów wytwarzania ciepła, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1, b) wyznaczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia, efektów ekonomicznych dla wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wskazanych w pkt 1, 5) krok piąty polegający na wyborze, według metody opisanej w części 4 załącznika nr 2, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tabeli 1 części 5 załącznika nr 2 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6. Rozdział 5 Szczegółowy zakres audytu energetycznego lokalnej sieci ciepłowniczej § 9. Audyt energetyczny lokalnej sieci ciepłowniczej powinien składać się z następujących części: 1) strony tytułowej, sporządzonej zgodnie z wzorem podanym w tabeli 1 części 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia i zawierającej: a) szczegółowe dane identyfikacyjne dotyczące lokalnej sieci ciepłowniczej oraz jej właściciela lub zarządcy, b) podstawowe dane dotyczące audytora koordynującego wykonanie audytu energetycznego wraz z jego podpisem, c) podstawowe dane dotyczące współautorów audytu, d) spis treści, 2) karty audytu energetycznego, obejmującej ogólną charakterystykę konstrukcyjną lokalnej sieci ciepłowniczej, jej parametry energetyczne oraz zestawienie wyników audytu energetycznego, sporządzonej zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 2 części 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia, 3) inwentaryzacji technicznej lokalnej sieci ciepłowniczej, zawierającej: a) szczegółową charakterystykę konstrukcyjną sieci, sporządzoną zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia, b) parametry czynnika grzewczego, c) schemat technologiczny sieci wraz ze specyfikacją urządzeń, armatury i rurociągów, d) określenie, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia, całkowitych strat ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej, 4) oceny stanu technicznego lokalnej sieci ciepłowniczej w zakresie istotnym dla wskazania właściwych usprawnień termomodernizacyjnych, 5) dokumentację wykonania kolejnych kroków algorytmu wskazania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w lokalnej sieci cieplnej wraz z odpowiednimi kosztorysami, sporządzonymi według metody kalkulacji uproszczonej, określonej w przepisach odrębnych, 6) opis techniczny i niezbędne szkice dla optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, przewidzianego do realizacji. § 10. Algorytm, o którym mowa w § 9 pkt 5, zawiera następujące kroki optymalizacyjne: 1) krok pierwszy polegający na wskazaniu usprawnień termomodernizacyjnych dla odcinków sieci wyszczególnionych w tabeli 1 części 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia, 2) krok drugi polegający na obliczeniu nakładów inwestycyjnych dla wskazanych w pkt 1 usprawnień termomodernizacyjnych, 3) krok trzeci polegający na: a) obliczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia, strat ciepła przez przenikanie dla odcinków sieci rozpatrywanych w pkt 1, b) wyznaczeniu, według metody opisanej w części 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia, efektów energetycznych dla usprawnień termomodernizacyjnych, o których mowa w pkt 1, 4) krok czwarty polegający na wyznaczeniu efektów ekonomicznych, dla wskazanych w pkt 1 usprawnień termomodernizacyjnych, rozumianych jako różnica całkowitych kosztów przesyłania ciepła przed i po wykonaniu usprawnienia, 5) krok piąty polegający na zestawieniu, zgodnie z wzorem zawartym w tabeli 1 części 4 załącznika nr 3 do rozporządzenia, usprawnień termomodernizacyjnych dla sieci ciepłowniczej uszeregowanych zgodnie z rosnącą wartością prostego czasu zwrotu nakładów (SPBT), 6) krok szósty polegający na wyborze, według metody opisanej w części 5 załącznika nr 3 do rozporządzenia, optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, tj. pierwszego z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 tabeli 1 części 5 załącznika nr 3 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6. Rozdział 6 Przepis końcowy § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 kwietnia 1999 r. (poz. 459) Załącznik nr 1 część 1 Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego budynku Ilustracja Tabela 2. Karta audytu energetycznego budynku Ilustracja część 2 Tabela 1. Wskazane i zoptymalizowane usprawnienia termomodernizacyjne zmierzające do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło w wyniku zmniejszenia strat ciepła przez przegrody zewnętrzne oraz modernizacji systemu wentylacji lub instalacji ciepłej wody użytkowej, uszeregowane według rosnącej wartości SPBT Lp.Rodzaj i zakres usprawnienia termomodernizacyjnegoPlanowane koszty robót [zł]SPBT [lata] 1234 1 2 3 n-1 n Tabela 2. Rodzaje usprawnień termomodernizacyjnych składające się na optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego Rodzaje usprawnień termomodernizacyjnychWartości sprawności składowych η oraz współczynników w*) 12 Wytwarzania ciepła np. wymiana lokalnego wbudowanego źródła ciepłaηw= Przesyłania ciepła np. izolacja pionów zasilającychηp= Regulacji systemu grzewczego np. wprowadzenie automatyki pogodowejηr= Wykorzystania ciepła np. zastosowanie ogrzewania podłogowegoηe= Uwzględnienie wprowadzenia przerw na ogrzewanie w okresie tygodniaw1= Uwzględnienie wprowadzenia przerw na ogrzewanie w ciągu dobyw2= Sprawność całkowita systemu grzewczegoηwηpηrηe= *) - Przyjmuje się z tabel 2-6 znajdujących się w części 3. część 3 1. Metoda określania optymalnego oporu cieplnego przegrody zewnętrznej, o której mowa w § 5 pkt 2 lit. a) rozporządzenia 1.1. Optymalny dodatkowy opór cieplny λR, odpowiadający optymalnej grubości warstwy ocieplenia, jest to opór, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną. Dla wyznaczenia optymalnego dodatkowego oporu cieplnego λR przegrody należy korzystać z zależności określonej wzorem: (1) gdzie: λR - dodatkowy opór cieplny przegrody zewnętrznej, (m2 ·K)/W, Nu - planowane koszty robót na zwiększenie o wartość λR oporu cieplnego 1 m2 przegrody, zł/m2, U - współczynnik przenikania ciepła przegrody zewnętrznej, określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą sposobu obliczania oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła, dla budynku przed termomodernizacją, W/(m2 ·K), WE - jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł · K)/W· rok. Wartość jednostkowej rocznej oszczędności kosztów energii WE oblicza się z wzoru: (2) gdzie: Om - opłata za 1 MW mocy zamówionej, określana przez dostawcę ciepła, lub odpowiadająca kosztom stałym ponoszonym przez właściciela zł/(MW · miesiąc), two - obliczeniowa temperatura powietrza wewnętrznego, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur ogrzewanych pomieszczeń w budynkach, °C, tzo - obliczeniowa temperatura powietrza zewnętrznego dla danej strefy klimatycznej, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą temperatur obliczeniowych zewnętrznych, °C, Sd - liczba stopniodni, obliczona według wzoru (3), dzień · K/rok, Oz - opłata za zużycie 1 GJ określana przez dostawcę ciepła lub koszt produkcji 1 GJ, zł/GJ. Liczbę stopniodni Sd oblicza się z wzoru: (3) gdzie: two - jak we wzorze (2), te(m) - średnia wieloletnia temperatura miesiąca m, określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, °C, Ld(m) - liczba dni ogrzewania w miesiącu m, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej, Lg - liczba miesięcy ogrzewania w sezonie grzewczym, określona według Polskiej Normy powołanej powyżej. 1.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne polegające na wymianie okien lub drzwi jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną. Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem: (4) gdzie: NO - planowane koszty robót związane z wymianą okna lub drzwi przypadające na 1 m2 powierzchni, bez uwzględnienia kosztów związanych z koniecznością zastosowania nawiewnika, zł/m2, U0 - współczynnik przenikania ciepła okna lub drzwi przewidzianych do wymiany, przyjęty z dokumentacji technicznej lub Polskiej Normy i powiększony o nie więcej niż 30% w zależności od oceny stanu technicznego okna lub drzwi, W/(m2 · K), U1 - współczynnik przenikania ciepła nowego okna lub drzwi, przyjęty na podstawie aprobaty technicznej, W/(m2 · K), WE - jednostkowa roczna oszczędność kosztów energii w wyniku usprawnienia termomodernizacyjnego, (zł · K/W · rok), λOinf - roczne zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło odpowiadające ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji, GJ/m2 · rok, CE - cena za 1 GJ ciepła z uwzględnieniem opłaty za moc zamówioną, zł/GJ. Wartość rocznego zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło odpowiadającego ograniczeniu strat ciepła w wyniku infiltracji λOinf oblicza się z wzoru: (5) gdzie: a0, a1 - współczynniki przepływu powietrza przez szczeliny okien lub drzwi przed i po termomodernizacji, określane w oparciu o tabelę 1 części 3 załącznika, m3/(m·h·daPa2/3), l0, l1 - całkowita długość zewnętrznych szczelin przylgowych okna lub drzwi, przed i po termomodernizacji, m, two, te(m), Ld(m) - jak we wzorze (3). Cenę za 1 GJ ciepła CE uwzględniającą opłatę za moc zamówioną oblicza się z wzoru: (6) gdzie: Oz, Om, two, tzo, Sd - jak we wzorze (2). Tabela 1. Wartości współczynników przepływu a0, a1 Rodzaj przegrodya0 [m3/(m.h.daPa2/3)]a1 [m3/(m.h.daPa2/3)] 123 Okna i drzwi balkonowe standardowe, o dużym stopniu zużycia> 3,5*)- Okna i drzwi balkonowe aktualnie produkowane-0,3**) Okna stałe aktualnie produkowane-0 *) - Wartość współczynnika a przyjmuje się w zależności od stanu technicznego okna. **) - Wpływ rozszczelnienia lub nawiewnika mającego zapewnić wymagany przepisami napływ powietrza zewnętrznego należy uwzględnić podczas rozpatrywania usprawnień związanych z określaniem zapotrzebowania na ciepło na potrzeby wentylacji. 2. Metoda wyznaczania optymalnych usprawnień termomodernizacyjnych prowadzących do zmniejszenia zapotrzebowania na ciepło na ogrzanie powietrza wentylacyjnego i przygotowanie ciepłej wody użytkowej 2.1. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania na ciepło na potrzeby wentylacji jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną. Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem: SPBT = NW/Δorw, [lata] (7) gdzie: Nw - planowane koszty robót, zł, λOrw - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok. Wartość rocznej oszczędności kosztów energii λOrw oblicza się z wzoru: (8) gdzie: Q0w, Q1w, - zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło budynków mieszkalnych, GJ/rok, Oz, Om - jak we wzorze (2), q0w, q1w - zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby pokrycia strat ciepła na potrzeby wentylacji przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3, MW. 2.2. Optymalne usprawnienie termomodernizacyjne związane ze zmniejszeniem zapotrzebowania ciepła na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej jest to usprawnienie, dla którego prosty czas zwrotu nakładów SPBT przyjmuje wartość minimalną. Dla wyznaczenia optymalnego usprawnienia termomodernizacyjnego należy korzystać z zależności określonej wzorem: SPBT=Ncw/ΔOrcw, [lata] (9) gdzie: Ncw - planowane koszty robót, zł, λOrcw - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania usprawnienia termomodernizacyjnego, zł/rok. Wartość rocznej oszczędności kosztów energii λOrcw oblicza się z wzoru: ΔOrcw=(Q0cw-q1cw) Oz+12Om(q0cw-q1cw), [zł/rok] (10) gdzie: Q0cw, Q1cw - zapotrzebowanie na ciepło przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, GJ/rok, Om, Oz - jak we wzorze (2), q0cw, q1cw - zapotrzebowanie na moc cieplną na potrzeby przygotowania ciepłej wody użytkowej przed i po wykonaniu usprawnienia termomodernizacyjnego, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą instalacji wodociągowych, wymagania w projektowaniu, MW. 3. Metoda wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność cieplną systemu grzewczego Optymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności cieplnej systemu grzewczego jest to wariant, dla którego zdyskontowana wartość netto inwestycji NPV przyjmuje wartość maksymalną. Zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV oblicza się z wzoru: (11) gdzie: i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, λOrco - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego poprawy sprawności systemu grzewczego, zł/rok, Nco - planowane koszty robót, zł. Wartość rocznej oszczędności kosztów energii λOrco oblicza się z wzoru: (12) gdzie: Q0co - sezonowe zapotrzebowanie budynku na ciepło przed termomodernizacją, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych, GJ/rok, η0, η1 - całkowita sprawność systemu grzewczego przed i po modernizacji, obliczana z wzoru (13), wt0, wt1 - współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia przyjmuje się z tabeli 5, wdo, wd1 - współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby przyjmuje się z tabeli 6, q0, q1 - zapotrzebowanie budynku na moc cieplną przed i po zastosowaniu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego budynku, określone zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3 lub projektu technicznego instalacji ogrzewania, MW, Om, Oz - jak we wzorze (2). Całkowitą sprawność systemu grzewczego ηo, η1, oblicza się z wzoru: (13) gdzie: ηw - sprawność wytwarzania ciepła określana zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi kotłów grzewczych wodnych niskotemperaturowych gazowych oraz kotłów grzewczych stalowych o mocy grzewczej do 50 kW lub przyjmowana z tabeli 2 lub z dokumentacji technicznej, ηp - sprawność przesyłania ciepła określana zgodnie z Polską Normą dotyczącą izolacji cieplnej rurociągów, armatury i urządzeń lub przyjmowana z tabeli 3 lub z dokumentacji technicznej, ηr - sprawność regulacji systemu grzewczego obliczana z wzoru (14) lub przyjmowana z dokumentacji technicznej, ηe - sprawność wykorzystania ciepła przyjmowana z tabeli 4 lub z dokumentacji technicznej. Tabela 2. Sprawności wytwarzania ciepła ηw Rodzaj kotła/piecaRodzaj paliwaSprawność wytwarzania ciepła*) 123 Kotły wyprodukowane przed 1980 r.paliwo stałe0,50÷0,65 Kotły wyprodukowane po 1980 r.paliwo stałe0,65÷0,75 Kotły o konstrukcji tradycyjnej (model z lat 70-tych)paliwo gazowe lub płynne0,65÷0,86 Kotły nowoczesne z ciągłą regulacją procesu spalaniapaliwo gazowe lub płynne0,75÷0,88 Piece ceramiczne (kaflowe)paliwo stałe0,25÷0,40 Piece metalowepaliwo stałe0,55÷0,65 Kotły elektryczne przepływowe-0,94 Kotły elektryczne-0,97 Kotły elektrotermiczne-1,00 *) - Przyjmuje się w zależności od stanu technicznego. Tabela 3. Sprawności przesyłania ciepła ηp Rodzaj ogrzewaniaSprawność przesyłania 12 Źródło ciepła w pomieszczeniu1,0 Instalacja c.o. z przewodami w dobrym stanie technicznym0,95 Instalacja c.o. z przewodami w złym stanie technicznym0,90 Sprawność regulacji systemu grzewczego ηr oblicza się z wzoru: (14) gdzie: ηco - współczynnik regulacji wynoszący: 1) dla zbiorczych systemów ogrzewania podłogowego z centralnym systemem regulacji, bez zaworów termostatycznych - co najmniej 0,75, 2) dla systemów z elementami grzejnymi z termostatami, o znikomej bezwładności cieplnej - nie więcej niż 0,99, GLR - stosunek sumy zysków ciepła budynku do sumy strat ciepła określony zgodnie z Polską Normą dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych. Tabela 4. Sprawności wykorzystania ciepła ηe Rodzaj ogrzewaniaSprawność wykorzystania ciepła 12 Ogrzewanie podłogowe1,0 Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki prawidłowo usytuowane w pomieszczeniu0,95 Ogrzewanie tradycyjne, grzejniki z osłoną0,90 Ogrzewanie tradycyjne, obudowa grzejników nie uwzględniona w ich projektowaniu0,80÷0,90 Tabela 5. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodnia wt Czas ogrzewaniaTyp budynku lekki*)ciężki 123 7 dni1,001,00 5 dni0,750,85 *) - Budynek lekki, którego masa części ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej nie przekracza 150 kg/m3. Tabela 6. Współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie doby wd Czas przerw w ogrzewaniuTyp budynku lekki*)ciężki 123 Bez przerw1,001,00 4 godziny0,960,98 8 godzin0,930,95 12 godzin0,850,91 16 godzin0,790,88 *) - Budynek lekki, którego masa części ogrzewanej odniesiona do kubatury ogrzewanej nie przekracza 150 kg/m3. 4. Metoda wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego 4.1. W celu wyznaczenia optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym mowa w § 5 pkt 4 rozporządzenia, dla poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składających się z zestawu usprawnień termomodernizacyjnych dotyczących zmniejszenia strat ciepła przez przegrody zewnętrzne, modernizacji systemu wentylacji i instalacji ciepłej wody użytkowej i uzupełnionych o optymalny wariant przedsięwzięcia poprawiającego sprawność całkowitą systemu grzewczego, oblicza się kolejno: a) planowane koszty całkowite N, w tym koszty opracowania dokumentacji technicznej oraz koszty związane ze spełnieniem obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych, w szczególności związane z wymianą okien lub drzwi, w wypadku gdy działanie to nie przynosi oszczędności energii, b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla 7 letniego (84-miesięcznego) okresu kredytowania, zgodnie z wzorem: (15) gdzie: q=(1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku, m - maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom, S - kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł, c) zdyskontowaną wartość netto inwestycji NPV, zgodnie z wzorem: (16) gdzie: i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, λOr - roczna oszczędność kosztów energii wynikająca z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, zł/rok, N - planowane koszty całkowite obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł, ΔOr=(wt0wd0Q0co/η0+Q0cw-wt1wd1Q1co/η1-Q1cw)Oz+12 Om(q0-q1), [zł/rok] (17) gdzie: Q0co, Q1co - jak we wzorze (12), η0, η1 - jak we wzorze (12), Q0cw, Q1cw - jak we wzorze (10), wt0, wt1, wd0, wd1, - jak we wzorze (12), q0, q1 - jak we wzorze (12), Om, Oz - jak we wzorze (12), d) zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło w stosunku do stanu wyjściowego przed termomodernizacją, zgodnie z warunkiem art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy. 4.2. Następnie sprawdza się spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 ust. 1 lit. a) i art. 4. Jeśli nie są one spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego składający się z usprawnień zawartych w tabeli 1 części 4 załącznika nr 1 bez usprawnienia o największym wskaźniku SPBT. Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy. część 4 Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego budynku Lp.Wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnegoProcentowa oszczędność zapotrzebowania na ciepło [(Q0-Q1)/Q0].100% [%]NPV [zł]Wysokość niezbędnych środków własnych 0,2.N [zł]Różnica między 1/12 rocznej oszczędności kosztów ciepła a miesięczną ratą kapitałową wraz z odsetkami [zł/miesiąc] 123456 1Zestaw wszystkich usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych w tabeli 1 części 2 i wybranego wariantu optymalnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiającego sprawność systemu grzewczego określonego w tabeli 2 tej części 2Zestaw jak pod lp. 1 bez usprawnienia z tabeli 1 części 2 o najwyższym wskaźniku SPBT 3Zestaw jak pod lp. 2 bez usprawnienia z tabeli 1 części 2 o kolejnym najwyższym wskaźniku SPBT n-1Przedsięwzięcie o najmniejszej wartości SPBT z tabeli 1 części 2 i wybrany wariant optymalnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego określony w tabeli 2 części 2 nOptymalny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poprawiający sprawność systemu grzewczego określony w tabeli 2 części 2 Uwaga Q0, Q1, - roczne zapotrzebowanie na ciepło przed i po termomodernizacji, GJ/rok, N - planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. a) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6. Załącznik nr 2 część 1 Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła Ilustracja Tabela 2. Karta audytu energetycznego lokalnego źródła ciepła Ilustracja część 2 Metoda sporządzania bilansu ciepła i wyznaczania efektów energetycznych dla lokalnego źródła ciepła 1. Bilans ciepła dla lokalnego źródła sporządza się, uwzględniając: 1) prognozę zapotrzebowania na moc cieplną i ciepło, opracowaną na podstawie: a) zapotrzebowania na ciepło przez odbiorców wynikającego z audytów energetycznych wszystkich budynków zasilanych z lokalnego źródła, z uwzględnieniem planowanych podłączeń nowych budynków i likwidacji lub odłączeń istniejących budynków, b) strat przesyłania ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej określonych na podstawie audytu energetycznego, c) potrzeb własnych lokalnego źródła na cele grzewcze i przygotowania ciepłej wody użytkowej określonych na podstawie audytu energetycznego, 2) sprawność eksploatacyjną lokalnego źródła ciepła wyznaczaną jako stosunek ilości wyprodukowanego (pozyskanego) ciepła do energii pierwotnej, rozumianej jako energia chemiczna spalonego paliwa. 2. Efekt energetyczny Ei (zmniejszenie strat energii pierwotnej) oblicza się z wzoru: gdzie: ηw - sprawność eksploatacyjna źródła dla stanu przed termomodernizacją, ηi - sprawność eksploatacyjna źródła dla rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Tabela 1. Zapotrzebowanie na moc cieplną i ciepło lokalnego źródła ciepła Lp.ObiektStan przed termomodernizacjąOkres spłaty kredytu [lata] 1234567 q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok]q [kW]Q [GJ/rok] 123456789101112131415161718 I.Odbiorcy 1 2 3 n-1 n II.Straty przesyłania III.Potrzeby własne źródła IV.Razem q - Zapotrzebowanie na moc cieplną budynku, straty mocy cieplnej sieci w warunkach obliczeniowych lub zapotrzebowanie na moc cieplną budynku (pomieszczeń) kotłowni, kW. Q - Roczne zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej w standardowym sezonie grzewczym po uwzględnieniu sprawności systemu c.o., roczne straty przesyłania ciepła lub roczne zapotrzebowanie na ciepło dla budynku (pomieszczeń) kotłowni, GJ/rok. Tabela 2. Bilans ciepła dla lokalnego źródła dla stanu przed termomodernizacją i wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efekty energetyczne Lp.WyszczególnienieStan przed termomodernizacjąWariant 1Wariant 2 Wariant n 1234567 1Zapotrzebowanie na moc cieplną źródła [kW] 2Moc cieplna zainstalowana [kW] 3Zapotrzebowanie na ciepło źródła [GJ/rok] 4Sprawność eksploatacyjna [%] 5Zużycie energii pierwotnej [GJ/rok] 6Efekt energetyczny Ei [%] część 3 Metoda obliczania kosztów wytwarzania ciepła i wyznaczania efektów ekonomicznych dla lokalnego źródła ciepła 1. Koszt wytwarzania ciepła składa się z kosztów stałych i kosztów zmiennych, przy czym: a) w kosztach stałych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt stały zakupu ciepła, amortyzacja, wynagrodzenia, koszty funduszu płac, koszty finansowe, koszty ogólne, remonty i konserwacje, materiały, inne, b) w kosztach zmiennych należy uwzględnić następujące pozycje: koszt zmienny zakupu ciepła, energię elektryczną, paliwo, koszty zakupu paliwa, transport, opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska. 2. Koszty zmienne wytwarzania ciepła w lokalnym źródle ciepła określone dla ostatniego roku rachunkowego poprzedzającego podjęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy przeliczyć na warunki roku standardowego według wzoru: Ks - koszt zmienny w roku standardowym zł/rok, Kr - koszt zmienny w roku rzeczywistym zł/rok, Sdr - liczba stopniodni w sezonie rzeczywistym (ostatni rok rachunkowy), dzień · K/rok, Sd - liczba stopniodni w sezonie standardowym, obliczona z wzoru (3) w części 3 zał. nr 1, dzień.K/rok, ucw - udział produkcji na potrzeby ciepłej wody w całkowitej produkcji w roku rzeczywistym. 3. Efekty ekonomiczne dla wybranych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego należy wyznaczyć jako różnicę kosztów wytwarzania (pozyskania) ciepła dla stanu wyjściowego i rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Kalkulację kosztów przeprowadza się oddzielnie dla każdego roku objętego harmonogramem spłat inwestycji przy uwzględnieniu prognozy ilości ciepła wytwarzanego podanej w tabeli 1 części 2 załącznika nr 2. Tabela 1. Zestawienie kosztów wytwarzania ciepła dla stanu wyjściowego i poszczególnych wariantów przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oraz efektów ekonomicznych Lp.Wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnegoKoszty/efekty [zł/rok]1 rok2 rok3 rok4 rok5 rok6 rok7 rok 12345678910 1Stan przed termomodernizacjąKoszt wytwarzania ciepła 2Wariant 1Koszt wytwarzania ciepła Efekt ekonomiczny 3Wariant 2Koszt wytwarzania ciepła Efekt ekonomiczny 4Wariant 3Koszt wytwarzania ciepła Efekt ekonomiczny n-1Wariant n-1Koszt wytwarzania ciepła Efekt ekonomiczny nWariant nKoszt wytwarzania ciepła Efekt ekonomiczny część 4 Metoda wyznaczania optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lokalnego źródła ciepła 1. Dla każdego rozpatrywanego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego oblicza się: a) prosty czas zwrotu SPBT z wzoru: SPBT=N/ΔOtmin, [lata] (1) gdzie: λOtmin - minimalny efekt ekonomiczny wybrany spośród efektów obliczonych dla poszczególnych lat spłaty kredytu, określonych w tabeli 1 części 3, zł/rok, N - planowane koszty całkowite wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zł, b) miesięczną ratę kapitałową wraz z odsetkami A dla siedmioletniego (84-miesięcznego) okresu kredytowania zgodnie z wzorem: (2) gdzie: q=(1+r/12), przy czym r oznacza roczną stopę oprocentowania kredytu według oferty lokalnego banku, m - maksymalny okres spłaty kredytu równy 84 miesiącom, S - kwota kredytu nie większa niż 80% planowanych kosztów całkowitych, zł, c) zdyskontowaną wartość netto NPV z wzoru: (3) gdzie: i - stopa dyskonta określana corocznie zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, λOt - efekt ekonomiczny wynikający z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dla poszczególnych lat trwania projektu określony w tabeli 1 części 3, zł/rok, N - planowane koszty całkowite na wybrany wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, obejmujące planowane koszty robót wraz z kosztami opracowania dokumentacji technicznej, zł. 2. Następnie sprawdza się kolejno spełnienie warunków ustawy określonych w art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) dotyczącym oszczędności energii (efekt energetyczny) oraz w art. 4 dotyczącym niezbędnych środków własnych inwestora. Jeśli warunki ustawy nie są spełnione, to rozpatruje się kolejny wariant przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Postępowanie powtarza się aż do znalezienia pierwszego wariantu spełniającego wszystkie warunki ustawy. część 5 Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego lokalnego źródła ciepła Lp.Wariant (opis) przedsięwzięcia termomodernizacyjnegoEfekt energetyczny*) [%]NPV [zł]Wysokość niezbędnych środków inwestycyjnych 0,2 · N [zł]Różnica między 1/12 minimalnego efektu ekonomicznego**) a miesięczną ratą kapitałową wraz z odsetkami [zł/miesiąc] 123456 1Wariant o najniższym SPBT 2Wariant o wyższym SPBT 3 n-1 nWariant o najwyższym SPBT *) - Dla przedsięwzięć polegających na przyłączeniu do scentralizowanego źródła ciepła, związanych z likwidacją kotłowni, wpisać procentową wartość zmniejszenia kosztów zakupu ciepła (oszczędności roczne) obliczonych zgodnie z częścią 3 załącznika nr 2, zaś w przypadku zamiany źródła na niekonwencjonalne wpisać litery NK. **) - Minimalny efekt ekonomiczny jest to efekt wybrany spośród efektów obliczonych dla poszczególnych lat spłaty kredytu, określony w tabeli 1 części 3, zł/rok. Wariantem optymalnym jest pierwszy z wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b), c) lub d) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6 Załącznik nr 3 część 1 Tabela 1. Strona tytułowa audytu energetycznego lokalnej sieci ciepłowniczej Ilustracja Tabela 2. Karta audytu lokalnej sieci ciepłowniczej Ilustracja część 2 Tabela 1. Charakterystyka konstrukcyjna sieci Lp.Średnica nominalna [mm]Długość sieci [m]Technologia (producent)Rok budowyGłębokość posadowienia [m]Stan izolacjiArmatura (wymienić) 12345678 1 2 3 n-1 n część 3 Metoda obliczania całkowitych strat ciepła w lokalnej sieci ciepłowniczej 1. Całkowite straty ciepła sieci Całkowite straty sieci stanowią sumę strat przez przenikanie i strat spowodowanych jej nieszczelnością. 2. Straty przez przenikanie 2.1. Straty ciepła przez przenikanie E stanowiące sumę strat ciepła w okresie sezonu grzewczego i poza nim, dla każdego odcinka sieci ciepłowniczej wyróżnionego w charakterystyce konstrukcyjnej w części 2 oblicza się według wzoru: E=Es+E1, [GJ/rok](1) gdzie: Es - straty ciepła w sezonie grzewczym obliczane według wzoru poniżej, GJ/rok El - straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym, obliczone według wzoru poniżej, GJ/rok. 2.2. Straty ciepła w sezonie grzewczym Es oblicza się według wzoru: Es=0,0000864 · qs · Li · Ds, [GJ/rok] (2) gdzie: Ds - liczba dni trwania sezonu grzewczego [dni], Li - długość odcinka sieci; w przypadku gdy odcinek sieci wyposażony jest w armaturę, jego długość należy odpowiednio zwiększyć zgodnie z ogólnymi zasadami obliczania strat rurociągów, m, qs - średnie jednostkowe straty w sieci w sezonie grzewczym, określane na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji sieci według ogólnych zasad obliczania strat ciepła w sieciach przy uwzględnieniu rzeczywistego stanu technicznego sieci i izolacji termicznej, W/m. 2.3. Straty ciepła w sieci poza sezonem grzewczym El oblicza się według wzoru: E1=0,0000864 · qs · Li · (365-Ds), [GJ/rok] (3) gdzie: ql - średnie jednostkowe straty w sieci poza sezonem, określane jak wyżej, W/m, Li, Ds - jak wyżej we wzorze (2). 2.4. Straty ciepła w warunkach obliczeniowych Qo oblicza się według wzoru: Qo=0,001 · qo · Li, [kW] (4) gdzie: qo - jednostkowe straty sieci w warunkach obliczeniowych qo, W/m, Li - jak we wzorze (2). 3. Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci. Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci równe są ilości ciepła potrzebnego do podgrzania wody uzupełniającej. Strumień masy wody uzupełniającej, konieczny do uzupełnienia ubytków spowodowanych nieszczelnościami sieci, należy określić jako różnicę pomiędzy całkowitym strumieniem masy wody uzupełniającej w źródle ciepła a sumą strumieni masy wody uzupełniającej w instalacjach wewnętrznych. Tabela 1. Zestawienie całkowitych strat ciepła w sieci Lp.Średnica mmCharakterystyka odcinkaLi [m]Qs [W/m]Ql [W/m]qo [W/m]Qo [kW]E [GJ/rok] 123456789 1 2 3 n-1 n Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci Razem Tabela 2. Wyznaczenie efektów energetycznych (oszczędności energii) dla rozpatrywanych usprawnień termomodernizacyjnych Lp.Odcinek sieciWyszczególnienie prac (określenie usprawnienia)Stan przed termomodernizacjąStan po termomodernizacjiEfekt Qo0 [kW]E0 [GJ/rok]Qo1 [kW]E1 [GJ/rok]λQo [kW]λE [GJ/rok] 123456789 1 2 3 n-1 n Straty ciepła spowodowane nieszczelnością sieci Razem część 4 Tabela 1. Usprawnienia termomodernizacyjne zmierzające do zmniejszenia strat przesyłania w lokalnej sieci ciepłowniczej uszeregowane według rosnącej wartości SPBT Lp.Oznaczenie elementu sieciWyszczególnienie prac (określenie usprawnienia)Planowane koszty całkowite [zł]Efekt energetyczny [GJ/rok]SPBT [lata] 123456 1 2 3 n-1 n część 5 Tabela 1. Dokumentacja wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w lokalnej sieci ciepłowniczej Lp.Wariant (opis) przedsięwzięcia termomodernizacyjnegoEfekt energetyczny*) [%]NPV**)[zł]Wysokość niezbędnych środków inwestycyjnych 0,2.N [zł]Różnica między 1/12 efektu ekonomicznego***) a miesięczną ratą kapitałową wraz z odsetkami [zł/miesiąc] 123456 1Zestaw wszystkich usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych w tabeli 1 części 4 2Zestaw jak pod lp. 1 bez usprawnienia z tabeli jw. o najwyższym wskaźniku SPBT 3Zestaw jak pod lp. 2 bez usprawnienia z tabeli jw. o kolejnym najwyższym wskaźniku SPBT n-1 nUsprawnienia o najmniejszej wartości SPBT z tabeli jw. *) - Efekt energetyczny przedsięwzięcia termomodernizacyjnego liczony jest jako suma efektów usprawnień termomodernizacyjnych wymienionych w danym wierszu określonych w tabeli 1 części 4 odniesiona do całkowitych strat ciepła sieci dla stanu wyjściowego, wyrażony w procentach. **) - NPV oblicza się według wzoru podanego w pkt 1 lit. c) części 4 załącznika nr 2. ***) - Efekt ekonomiczny wynikający z zastosowania wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Wariantem optymalnym jest pierwszy z kolejnych wariantów, dla którego wartości w kolumnach 3 do 6 spełniają wymagania ustawy: art. 2 pkt 1 lit. b) - kol. 3, art. 4 - kol. 4, art. 4 pkt 1 - kol. 5, art. 4 pkt 2 - kol. 6. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu weryfikacji audytu energetycznego oraz szczegółowych warunków, jakie powinny spełniać podmioty, którym Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytów energetycznych. (Dz. U. Nr 46, poz. 460) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i tryb weryfikacji audytu energetycznego, stanowiącego podstawę do realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121), zwanej dalej "ustawą", 2) warunki, jakie powinny spełniać podmioty, którym Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytów energetycznych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) weryfikatorze - należy przez to rozumieć Bank Gospodarstwa Krajowego lub podmioty, którym Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytów energetycznych, zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy, 2) ocenie weryfikacyjnej - należy przez to rozumieć pisemną ocenę audytu energetycznego wydaną przez weryfikatora, 3) przepisach odrębnych - należy przez to rozumieć rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego oraz algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzorów kart audytu energetycznego (Dz. U. Nr 46, poz. 459). § 3. 1. Weryfikacja audytu energetycznego polega na sprawdzeniu w szczególności: 1) kompletności sporządzonej inwentaryzacji przedmiotu tego audytu, 2) prawidłowości oceny stanu technicznego przedmiotu tego audytu, 3) racjonalności wskazanych rodzajów usprawnień oraz przedsięwzięć termomodernizacyjnych przewidzianych do oceny za pomocą procedury optymalizacji, o której mowa w przepisach odrębnych, 4) dokumentacji realizacji procedury wyboru optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. 2. Weryfikator w oparciu o wszystkie audyty energetyczne, które uzyskały pozytywną ocenę weryfikacyjną, tworzy komputerową bazę danych pozwalającą na przechowywanie i analizę danych z kart audytu, w szczególności analizę statystyczną efektów uzyskiwanych z realizacji wybranego optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. § 4. 1. Postępowanie weryfikacyjne rozpoczyna się z chwilą otrzymania i rejestracji przez weryfikatora audytu energetycznego. 2. Weryfikator w ramach wstępnego etapu postępowania weryfikacyjnego, trwającego nie dłużej niż siedem dni roboczych liczonych od dnia otrzymania audytu energetycznego, dokonuje oceny jego kompletności zgodnie z wymogami formalnymi, o których mowa w przepisach odrębnych. 3. W wypadku stwierdzenia niekompletności złożonego do weryfikacji audytu energetycznego, weryfikator informuje w formie pisemnej inwestora o konieczności dokonania w określonym terminie stosowanych uzupełnień. 4. Właściwe postępowanie weryfikacyjne następuje po zakończeniu wstępnego etapu postępowania weryfikacyjnego lub po dokonaniu uzupełnień, o których mowa w ust. 3, i nie może trwać dłużej niż dwa tygodnie. 5. Weryfikator w ramach postępowania, o którym mowa w ust. 4, sprawdza zgodność audytu energetycznego z wymaganiami szczególnymi, o których mowa w przepisach odrębnych. § 5. 1. Po zakończeniu postępowania weryfikacyjnego weryfikator sporządza ocenę weryfikacyjną zawierającą stwierdzenie, że weryfikacja jest pozytywna albo negatywna. 2. Negatywna ocena weryfikacyjna wymaga pisemnego zwięzłego uzasadnienia. § 6. Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytu energetycznego podmiotom, które spełniają następujące warunki: 1) dysponują odpowiednio wykwalifikowaną kadrą: a) z wyższym wykształceniem technicznym, w szczególności posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania, ekonomicznym lub w dziedzinie nauk ścisłych, b) co najmniej z trzyletnią praktyką zawodową oraz doświadczeniem i dorobkiem w zakresie wykonywania w szczególności ekspertyz, opinii, opracowań studialnych z dziedziny oszczędności energii oraz szacowania kosztów inwestycji, 2) posiadają możliwości techniczne wykonywania weryfikacji. § 7. Bank Gospodarstwa Krajowego nie może zlecać weryfikacji podmiotom mającym powiązania kapitałowe i umowy cywilnoprawne z producentami wyrobów budowlanych, z wykonawcami robót budowlanych oraz z ich zrzeszeniami, a także wykonującymi audyty energetyczne. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o łączności. (Dz. U. Nr 47, poz. 461) Art. 1. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14a w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) wniosek o wydanie koncesji dotyczy działalności w zakresie świadczenia usług, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. b), prowadzonej przez wnioskodawcę na podstawie uprzednio posiadanej koncesji, jeżeli wniosek ten dotyczy zmiany technologii wykonywania tych usług."; 2) w art. 76 skreśla się ust. 5. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 maja 1999 r. w sprawie trybu przeprowadzania konkursu na członków samorządowego kolegium odwoławczego. (Dz. U. Nr 47, poz. 462) Na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368, z 1997 r. Nr 98, poz. 604 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 679 i Nr 162, poz. 1124) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kandydatów na członków samorządowego kolegium odwoławczego, zwanych dalej "kandydatami", wyłania w drodze konkursu komisja konkursowa, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368, z 1997 r. Nr 98, poz. 604 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 679 i Nr 162, poz. 1124), zwana dalej "komisją". 2. Komisję powołuje się dla każdego postępowania konkursowego w celu wyłonienia nowych członków samorządowego kolegium odwoławczego, zwanego dalej "kolegium". 3. Konkurs ogłasza prezes kolegium w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym. Wzór ogłoszenia o konkursie stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Pracom komisji przewodniczy prezes kolegium. 2. Komisja rozpoczyna pracę nie później niż w ciągu 14 dni od dnia upływu terminu składania ofert, określonego w ogłoszeniu o konkursie. 3. Prace komisji są prowadzone w obecności wszystkich jej członków. § 3. 1. Komisja orzeka, po zapoznaniu się z dokumentami złożonymi przez kandydatów i po przeprowadzeniu z nimi rozmowy, czy spełniają oni kryteria określone w ogłoszeniu o konkursie. 2. Komisja odrzuca, bez ich rozpatrzenia, oferty nie spełniające wymagań określonych w ogłoszeniu o konkursie lub złożone po upływie terminu składania ofert. 3. Rozmowa z kandydatami może być poprzedzona przeprowadzeniem testu sprawdzającego znajomość procedury i prawa administracyjnego. 4. Głosowanie nad kandydatami jest jawne. 5. Wyboru kandydatów dokonuje się zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby głosów o rozstrzygnięciu głosowania decyduje głos przewodniczącego. 6. Rozstrzygnięcie komisji o przedstawieniu bądź odmowie przedstawienia kandydata zgromadzeniu ogólnemu kolegium jest ostateczne. 7. O wynikach konkursu zawiadamia się kandydatów pisemnie. § 4. 1. Z prac komisji i głosowania sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji. 2. Kandydaci mają prawo wglądu do protokołu, o którym mowa w ust. 1. 3. Komisja zwraca dokumenty kandydatom, którym odmówiono przedstawienia zgromadzeniu ogólnemu kolegium, po zakończeniu postępowania konkursowego. § 5. Przewodniczący komisji niezwłocznie przedstawia zgromadzeniu ogólnemu kolegium listę kandydatów na członków kolegium do zaopiniowania, nie później niż w ciągu 7 dni od rozstrzygnięcia, o którym mowa w § 3 ust. 5. § 6. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie trybu przeprowadzania konkursu na członków samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 140, poz. 781). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 maja 1999 r. (poz. 462) WZÓR OGŁOSZENIA O KONKURSIE Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego w ...................... ogłasza konkurs na kandydatów na członków samorządowego kolegium odwoławczego I. Kandydaci przystępujący do konkursu na członków kolegium powinni spełniać następujące kryteria: 1) etatowy członek kolegium: a) posiadanie obywatelstwa polskiego i korzystanie z pełni praw publicznych, b) ukończenie magisterskich studiów prawniczych lub administracyjnych, c) wykazywanie się wysokim poziomem wiedzy prawniczej w zakresie administracji publicznej oraz doświadczeniem zawodowym, d) brak skazania prawomocnym wyrokiem sądu, orzeczonym za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 2) pozaetatowy członek kolegium: a) posiadanie wykształcenia wyższego, b) pozostałe kryteria jak w pkt 1 lit. a), c) i d). II. Oferty kandydatów powinny zawierać: 1) uzasadnienie przystąpienia do konkursu, 2) kwestionariusz osobowy, 3) życiorys z opisem przebiegu pracy zawodowej, 4) odpis dyplomu oraz inne dokumenty potwierdzające dorobek i kwalifikacje zawodowe. Oferty wraz z dokumentami kandydaci powinni składać w siedzibie kolegium, w zamkniętych kopertach z dopiskiem: KONKURS NA CZŁONKÓW SAMORZĄDOWEGO KOLEGIUM ODWOŁAWCZEGO pod adresem: Samorządowe Kolegium Odwoławcze w .................................. ul. .................................. Termin składania ofert - 14 dni od daty ukazania się ogłoszenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 47, poz. 463) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034 i z 1999 r. Nr 35, poz. 323) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. B: a) lp. 23-25 otrzymują brzmienie: "23Bioracef - tabl. powl. 0,125 g - 10 szt.17,0019,4322,54 24Bioracef - tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.34,0038,8645,08 25Bioracef - tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.56,0064,0174,25" b) dodaje się lp. 51 i 52 w brzmieniu: "51Bisocard - tabl. powl. 5 mg - 30 szt.6,437,359,30 52Bisocard - tabl. powl. 10 mg - 30 szt.10,5012,0014,40" 2) pod lit. C dodaje się lp. 77 w brzmieniu: "77Captopril - tabl. 0,025 g - 20 szt.1,601,832,56" 3) pod lit. L dodaje się lp. 39-41 w brzmieniu: "39Loratine - tabl. 0,01 g - 10 szt.7,258,2910,24 40Loratine - tabl. 0,01 g - 30 szt.21,0024,0027,84 41Loratine - syrop 5 mg/5 ml - 100 ml8,509,7211,68" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad dofinansowywania inwestycji sportowych ze środków pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych, trybu składania wniosków oraz przekazywania środków i ich rozliczania. (Dz. U. Nr 47, poz. 464) Na podstawie art. 47b ust. 2b ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 kwietnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad dofinansowywania inwestycji sportowych ze środków pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych, trybu składania wniosków oraz przekazywania środków i ich rozliczania (Dz. U. Nr 46, poz. 293 i Nr 95, poz. 583) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) inwestycje określone w wojewódzkich wieloletnich programach rozwoju bazy sportowej, uchwalonych przez sejmiki województw," b) w ust. 5 w pkt 1 po wyrazach "wartością kosztorysową inwestycji" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 5a", c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Kwota środków z dopłat na dofinansowanie inwestycji Centralnego Ośrodka Sportu nie może przekroczyć 99% wartości kosztorysowej inwestycji.", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Jeżeli inwestycje, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, są realizowane przez gminę, do której stosuje się art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), kwota środków z dopłat na dofinansowanie inwestycji nie może przekroczyć 50% wartości kosztorysowej inwestycji.", 2) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli wnioskodawcą jest marszałek województwa albo przewodniczący zarządu innej jednostki samorządu terytorialnego, środki z dopłat są przekazywane na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego.", 3) skreśla się § 7 i 7a. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania oraz sposobu wykorzystania dotacji z budżetu państwa przeznaczonej na finansowanie likwidacji kopalń oraz usuwania szkód wywołanych ruchem zakładu górniczego, powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów, oraz szczegółowych warunków powodujących cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej. (Dz. U. Nr 47, poz. 465) Na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Dotację z budżetu państwa przeznaczoną na finansowanie likwidacji kopalń wykorzystuje się na: 1) likwidację oraz zabezpieczenie wyrobisk górniczych, 2) likwidację zbędnych budynków, instalacji oraz demontaż maszyn i urządzeń, 3) usuwanie szkód górniczych wywołanych eksploatacją górniczą, z wyjątkiem szkód, o których mowa w § 3, 4) rekultywację terenów pogórniczych, 5) utrzymanie obiektów przeznaczonych do likwidacji - w kolejności zapewniającej bezpieczeństwo ruchu zakładu górniczego, 6) wykonanie prac zabezpieczających oraz przedsięwzięć zapobiegających zagrożeniom, w związku z likwidowanym zakładem górniczym, 7) opracowanie projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z likwidacją kopalń, 8) pokrywanie kosztów ogólnego zarządu, w kopalni całkowicie likwidowanej, od chwili zaprzestania wydobycia. § 2. 1. Dotację, o której mowa w § 1, przyznaje się na wniosek przedsiębiorstwa górniczego w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków: 1) podjęcia decyzji albo uchwały właściwego organu przedsiębiorstwa górniczego o rozpoczęciu likwidacji kopalni, 2) zaakceptowania przez Ministra Gospodarki: a) programu likwidacji kopalni, b) rocznego planu likwidacji w podziale na miesiące, obejmującego: - zakres rzeczowy robót likwidacyjnych i ich harmonogram, - preliminarz kosztów i przychodów z likwidacji majątku i innych źródeł, 3) przedłożenia sprawozdania, o którym mowa w § 6 ust. 1, w przypadku kontynuowania likwidacji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) tytuł zadania przewidzianego do realizacji w związku z likwidacją kopalni, 3) preliminarz kosztów realizacji zadania w danym roku kalendarzowym, 4) stan zaawansowania prac związanych z likwidacją kopalni. § 3. 1. Dotacja jest przeznaczona również na finansowanie usuwania szkód wywołanych ruchem zakładu górniczego, powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów. 2. Dotację, o której mowa w ust. 1, przyznaje się na wniosek przedsiębiorstwa górniczego. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) tytuł zadania przewidzianego do realizacji w ramach obowiązku usunięcia szkód, 3) podstawę prawną wykonania obowiązku usunięcia szkody - ugodę zawartą pomiędzy przedsiębiorcą a poszkodowanym, prawomocne orzeczenie komisji do spraw szkód górniczych lub prawomocne orzeczenie sądu, 4) preliminarz kosztów realizacji zadania w danym roku kalendarzowym, 5) wysokość środków, jakimi dysponuje przedsiębiorstwo górnicze na usuwanie tych szkód, i źródło ich pochodzenia, 6) opis zamierzonego sposobu usunięcia szkody, 7) stan zaawansowania prac związanych z usunięciem szkody. § 4. 1. Przyznana przez Ministra Gospodarki dotacja, o której mowa w § 1 i § 3 ust. 1, zwana dalej "dotacją", jest wypłacana zaliczkowo, w ratach miesięcznych, na specjalnie w tym celu utworzony przez przedsiębiorstwo górnicze rachunek bankowy. 2. Podstawę do wypłacenia rat zaliczki stanowi przedłożenie przez przedsiębiorstwo górnicze: 1) wniosku o wypłacenie raty zaliczki wynikającej z rocznego planu likwidacji, 2) sprawozdania, o którym mowa w § 6 ust. 1, z wykorzystania rat dotacji i realizacji zadań rzeczowych za okres poprzedni. § 5. 1. Cofnięcie dotacji następuje, jeżeli przedsiębiorstwo górnicze: 1) wykorzystało przekazaną ratę dotacji na cele inne niż określone we wniosku albo 2) przez dwa kolejne miesiące nie przedłożyło sprawozdania, o którym mowa w § 6 ust. 1. 2. Minister Gospodarki czasowo wstrzymuje przekazywanie kolejnych rat dotacji, w przypadku gdy przedsiębiorstwo górnicze nie wykonało zadań rzeczowych i nie przedłożyło sprawozdania, o którym mowa w § 6 ust. 1. § 6. 1. Przedsiębiorstwo górnicze, które otrzyma dotację, składa Ministrowi Gospodarki, w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc przekazania kolejnej raty dotacji, sprawozdanie miesięczne, zawierające rozliczenie wykonanych prac, faktycznie poniesionych kosztów oraz uzyskanych przychodów z likwidacji. 2. Sprawozdanie z realizacji rocznego planu likwidacji, wraz z rocznym rozliczeniem rzeczowo-finansowym w zakresie wykorzystania dotacji, przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane przedłożyć Ministrowi Gospodarki do dnia 20 lutego roku następnego. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 7 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu udzielania i sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przemyśle hutnictwa żelaza i stali oraz warunków uzyskania uprawnień, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania osłon socjalnych dla pracowników tego przemysłu w ramach dotacji ujętych w budżecie Ministerstwa Gospodarki. (Dz. U. Nr 47, poz. 466) Na podstawie art. 36 ust. 3 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dotację określoną w art. 36 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) przeznacza się na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach: Huta "Ostrowiec" S.A., Huta "Stalowa Wola" Zakład Hutniczy Spółka z o.o., Huta "Zawiercie" S.A., Huta "Andrzej" S.A., Huta "Bankowa" Spółka z o.o., Huta "Batory" S.A., Huta im. M. Buczka S.A., Huta im. E. Cedlera S.A., Huta "Jedność" S.A., Huta "Katowice" S.A., Huta "Kościuszko" S.A., Huta "Zygmunt" S.A., Huta "Baildon", Huta "Częstochowa" S.A., Huta "Ferrum" S.A., Huta "Florian" S.A., Huta "Gliwice" S.A., Huta Lucchini Spółka z o.o. w Warszawie, Hura "Łabędy" S.A., Huta "Łaziska" S.A., Huta "Małapanew" S.A., Huta "Pokój" S.A., Huta im. T. Sendzimira S.A., Huta "Szczecin" S.A. 2. Dotacja jest przeznaczona na dofinansowanie osłon socjalnych wypłacanych pracownikom, którzy są zwalniani z pracy, zwanych dalej "pracownikami", z przyczyn ograniczenia zdolności produkcyjnych, zmian technologicznych i asortymentowych produkcji, restrukturyzacji organizacyjnej, likwidacji stanowisk, oddziałów i wydziałów produkcyjnych - wynikających z programu restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce oraz porozumienia zawartego przez Ministra Gospodarki z przedsiębiorstwem, o którym mowa w ust. 1. 3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, określa w szczególności skalę i strukturę zawodową zwalnianych pracowników, koszty zmniejszenia zatrudnienia oraz planowane do stosowania instrumenty osłon socjalnych. § 2. 1. Dotację przeznacza się na: 1) ustawowe odprawy emerytalno-rentowe, 2) odprawy pieniężne przysługujące na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) z tytułu zwolnień grupowych, należne pracownikom przechodzącym na zasiłki albo świadczenia przedemerytalne, 3) nagrody jubileuszowe przysługujące pracownikom uprawnionym do odpraw, o których mowa w pkt 1 i 2, 4) jednorazowe odprawy bezwarunkowe, 5) świadczenia na przekwalifikowanie - kontrakty szkoleniowe, 6) jednorazowe odprawy warunkowe. 2. Dotacja, o której mowa w ust. 1, jest udzielana na wniosek przedsiębiorstwa, o którym mowa w § 1 ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorstwa ubiegającego się o dotację, 2) określenie rodzaju osłon socjalnych, 3) liczbę osób i kwotę dotacji z podziałem na rodzaje osłon socjalnych, 4) imienny wykaz osób wraz z numerem PESEL, które będą korzystały z poszczególnych rodzajów osłon socjalnych, 5) podpisy osób uprawnionych do reprezentowania przedsiębiorstwa ubiegającego się o dotację, 6) oświadczenie o wydzieleniu własnych środków na poszczególne rodzaje osłon socjalnych. § 3. Odprawy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz nagrody, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, są przyznawane w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Minister Gospodarki ustala wysokość dofinansowania tych odpraw i nagród, w oparciu o porozumienie, o którym mowa w § 1 ust. 2, jednakże w granicach wynikających z zabezpieczonej w budżecie kwoty na ten cel i w wysokości nie większej niż 50% kosztów tych odpraw. § 4. 1. Jednorazowe odprawy bezwarunkowe są wypłacane pracownikom zatrudnionym na stanowiskach objętych wykazami A i B załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43, z 1985 r. Nr 7, poz. 21, z 1991 r. Nr 39, poz. 167, z 1992 r. Nr 102, poz. 520, z 1996 r. Nr 63, poz. 292 oraz z 1997 r. Nr 61, poz. 377), z którymi rozwiązano umowę o pracę w 1999 r. na ich wniosek, za zgodą pracodawcy, jeżeli pracownik: 1) nie spełnia, określonych w odrębnych przepisach, warunków do uzyskania uprawnień do świadczeń przedemerytalnych, 2) oświadczył, że nie będzie korzystał ze świadczeń na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego lub jednorazowej odprawy warunkowej i innych form pomocy. 2. Wysokość jednorazowej odprawy bezwarunkowej stanowi równowartość 19,14-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw - dział produkcja metali, za pierwsze półrocze 1998 r. 3. Minister Gospodarki ustala wysokość dofinansowania jednorazowych odpraw bezwarunkowych w oparciu o porozumienie, o którym mowa w § 1 ust. 2, jednakże w granicach określonych w § 3. § 5. 1. Świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy jest przyznawane przez pracodawcę na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, na wniosek pracownika przewidzianego do zwolnienia z przyczyn określonych w § 1 ust. 2, który złoży oświadczenie, że wyraża zgodę na rozwiązanie stosunku pracy po zakończeniu okresu, na który świadczenie to przyznano. 2. Przedsiębiorstwo, o którym mowa w § 1 ust. 1, kierujące pracownika na świadczenie na przekwalifikowanie - kontrakt szkoleniowy, ma obowiązek dokonywania wpłat składek na ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe - finansowanych ze środków ubezpieczonego i pracodawcy, a także zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz składki płaconej na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokościach określonych w odrębnych przepisach. 3. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest wypłacane co miesiąc, począwszy od miesiąca, w którym rozpoczęto szkolenie, w wysokości równej wynagrodzeniu danego pracownika, obliczanemu jak za urlop wypoczynkowy. 4. Minister Gospodarki ustala wysokość dofinansowania świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego równą zasiłkowi dla bezrobotnych ustalonemu na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126). § 6. 1. Jednorazowa odprawa warunkowa przysługuje pracownikowi korzystającemu ze świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego, który wystąpi z wnioskiem o rozwiązanie stosunku pracy przed upływem 12 miesięcy od dnia przyznania tego świadczenia i po zakończeniu szkolenia. 2. Odprawa, o której mowa w ust. 1, stanowi ekwiwalent za skrócenie okresu pobierania świadczenia na przekwalifikowanie - kontraktu szkoleniowego i jest wypłacana w kwocie równej iloczynowi pełnych miesięcy pozostających do zakończenia 12-miesięcznego okresu pobierania świadczenia i jego wysokości ustalonej zgodnie z § 5 ust. 3 i pomniejszonej o kwotę odpowiadającą 18,71% tego wynagrodzenia. 3. Jednorazowa odprawa warunkowa będzie dofinansowana w wysokości równej iloczynowi pełnych miesięcy pozostających do zakończenia 12-miesięcznego okresu pobierania świadczenia i kwoty zasiłku, o którym mowa w § 5 ust. 4, obowiązującej w dniu wypłaty tej odprawy. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 7 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu przeprowadzania wywiadu środowiskowego (rodzinnego), wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o stanie majątkowym, rodzaju dokumentów wymaganych do przyznania renty socjalnej, a także wzoru legitymacji pracownika socjalnego. (Dz. U. Nr 47, poz. 467) Na podstawie art. 43 ust. 6a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 24 lipca 1997 r. w sprawie sposobu przeprowadzania wywiadu środowiskowego (rodzinnego), wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o stanie majątkowym, rodzaju dokumentów wymaganych do przyznania renty socjalnej, a także wzoru legitymacji pracownika socjalnego (Dz. U. Nr 93, poz. 570) w załączniku nr 3 do rozporządzenia wyraz "POUFNE" zastępuje się wyrazami "ZASTRZEŻONE - po wypełnieniu". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. J. Staręga-Piasek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na finansowanie lub dofinansowanie zadań własnych powiatu z zakresu pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 47, poz. 468) Na podstawie art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe zasady ustalania dotacji celowej z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej, zwanej dalej "dotacją". 2. Dotacja stanowi uzupełnienie środków własnych powiatu, w tym wpływów z odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, przeznaczonych na organizowanie i zapewnienie usług w domach pomocy społecznej. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ponadgminnych domach pomocy społecznej, zwanych dalej "domami" - należy przez to rozumieć domy finansowane i dofinansowywane do dnia 31 grudnia 1998 r. przez wojewodów oraz domy przekazane gminom o statusie miasta, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1993 r. w sprawie określenia zadań i kompetencji z zakresu rządowej administracji ogólnej i specjalnej, które mogą być przekazane niektórym gminom o statusie miasta, wraz z mieniem służącym do ich wykonywania, a także zasad i trybu przekazania (Dz. U. Nr 65, poz. 309, Nr 81, poz. 348, Nr 92, poz. 426, Nr 101, poz. 463, Nr 103, poz. 471 i Nr 115, poz. 510) oraz ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), a także nowe domy oddane do użytku po dniu 31 grudnia 1998 r., 2) miesięcznym koszcie utrzymania osoby w domu, zwanym dalej "kosztem utrzymania" - należy przez to rozumieć planowane wydatki na działalność domu, bez wydatków inwestycyjnych, podzielone przez liczbę miejsc w tym domu i przez 12 miesięcy, 3) średniej miesięcznej wojewódzkiej kwocie dotacji - należy przez to rozumieć ustaloną w budżecie wojewody kwotę dotacji przeznaczoną na działalność domów, bez wydatków inwestycyjnych, podzieloną przez liczbę miejsc w tych domach określoną w ich statutach na koniec okresu rozliczeniowego i przez 12 miesięcy. § 3. 1. Kwotę dotacji dla powiatu ustala się w wysokości odpowiadającej iloczynowi liczby mieszkańców domów w powiecie i miesięcznego kosztu utrzymania pomniejszonego o dochody uzyskiwane z odpłatności za pobyt w domu, nie wyższej jednak niż średnia miesięczna wojewódzka kwota dotacji, oraz 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W uzasadnionych przypadkach kwota dotacji dla powiatów może zostać zmniejszona lub zwiększona, nie więcej jednak niż o 10%, w zależności od znajdujących się w powiecie typów domów oraz uzyskanych dochodów z tytułu odpłatności za pobyt w domu. § 4. 1. W każdym miesiącu wojewoda przekazuje kwotę dotacji dla powiatu na podstawie uzyskanych informacji o rzeczywistej liczbie mieszkańców domów w powiecie według stanu na koniec każdego miesiąca. 2. Powiatowi, który w ciągu 15 dni na zwolnione miejsce w domu nie przyjmie nowej osoby, zmniejsza się kwotę dotacji w następnym miesiącu, w części przeznaczonej na dofinansowanie pobytu tej osoby w domu. 3. Kwotę dotacji, o której mowa w ust. 2, wojewoda może przekazać do innych powiatów po uzyskaniu informacji o przyjęciu nowego mieszkańca na wolne nie dotowane miejsce, z uwzględnieniem zasady pierwszeństwa tych, które przyjmują do swoich domów również osoby z powiatów nie posiadających określonego typu domu, albo może przeznaczyć na prace remontowe i zakupy inwestycyjne. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 i 3, wojewoda dokonuje stosownej zmiany w planie dotacji dla powiatu. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej (Dz. U. Nr 166, poz. 1246). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. J. Staręga-Piasek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie kwalifikacji osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalnych metod uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organów uprawnionych do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej. (Dz. U. Nr 47, poz. 469) Na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Zawodowego uboju zwierząt może dokonywać osoba, która posiada: 1) co najmniej wykształcenie podstawowe, 2) tytuł robotnika wykwalifikowanego w zawodzie - ubojowy. § 2. 1. Zwierzęta z gatunków zwierząt rzeźnych w rozumieniu przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej uśmierca się przez wykrwawienie. 2. Wykrwawienie powinno: 1) rozpocząć się natychmiast po ogłuszeniu zwierzęcia dokonanym przy zastosowaniu jednej z następujących metod: a) użyciu urządzenia bolcowego penetrującego, b) użyciu urządzenia udarowego, c) elektronarkozy, d) użyciu dwutlenku węgla - chyba że nie jest ono wymagane, 2) być obfite i całkowite. 3. Zwierzęta wymienione w ust. 1 powinny być wykrwawione przez nacięcie aorty lub przynajmniej jednej tętnicy z niej wychodzącej albo otwarcie obu tętnic szyjnych wspólnych i obu żył szyjnych. 4. Dopóki wykrwawienie nie zostanie zakończone, nie należy przeprowadzać żadnych czynności związanych z obróbką poubojową. § 3. Pisklęta ptaków z gatunków: kura, kaczka, gęś, indyk, bażant, przepiórka, perlica, kaczka piżmowa, struś oraz zarodki tych gatunków ptaków uśmierca się w wylęgarniach przez obcięcie głowy albo zastosowanie dwutlenku węgla w możliwie najwyższym stężeniu tego gazu. § 4. 1. Zwierzęta z gatunków zwierząt futerkowych, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod: 1) użyciu mechanicznego urządzenia bolcowego wraz z wykrwawieniem, 2) iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego, 3) porażenia prądem elektrycznym, 4) użyciu tlenku węgla, 5) użyciu dwutlenku węgla, 6) użyciu chloroformu. 2. W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mechaniczne urządzenie bolcowe powinno być tak ustawione, aby bolec wchodził w korę mózgową. 3. W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 3, działanie prądu elektrycznego powinno objąć mózg i serce oraz spowodować natychmiastową utratę przytomności i wstrzymanie akcji serca. 4. W przypadku stosowania metod uśmiercania, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6, należy stosować możliwie najwyższe stężenie gazu, tak aby zwierzę niezwłocznie utraciło świadomość i nastąpiła jego śmierć, przy czym przy zastosowaniu tlenku węgla uśmiercanie można rozpocząć, gdy objętość tego gazu w pomieszczeniu wynosi co najmniej 1% objętości. § 5. 1. Zwierzęta z gatunków zwierząt domowych, a także zwierzęta z gatunków zwierząt laboratoryjnych uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod: 1) iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego, 2) użyciu: a) eteru, b) halotanu, c) metoksyfluranu, d) enfluranu, e) chloroformu. 2. W przypadku stosowania metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przepis § 4 ust. 4 stosuje się odpowiednio. § 6. Uśmiercanie zwierząt, uzasadnione względami humanitarnymi, koniecznością sanitarną lub nadmierną agresywnością powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, powinno następować przy odpowiednim zastosowaniu metod określonych w § 2-5 albo przy użyciu broni palnej. § 7. Organem uprawnionym do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej, jest powiatowy lekarz weterynarii. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 5 maja 1999 r. w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych. (Dz. U. Nr 47, poz. 470) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej bydła § 1. Ocena wartości użytkowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego obejmuje: 1) użytkowość mleczną, 2) użytkowość rozpłodową, 3) ocenę typu i budowy, 4) szybkość oddawania mleka, 5) temperament zwierzęcia. § 2. 1. Oceną użytkowości mlecznej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego obejmuje się wszystkie krowy utrzymywane w stadzie. 2. Ocena użytkowości mlecznej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego obejmuje: 1) określanie wydajności mlecznej krowy w okresie laktacji, w oparciu o udoje kontrolne, 2) ustalanie zawartości tłuszczu, białka i liczby komórek somatycznych w łącznej próbie mleka, składającej się z prób pobranych z każdego udoju w ramach udoju kontrolnego, 3) określenie wydajności tłuszczu, białka oraz zawartości tłuszczu i białka w mleku w okresie laktacji w oparciu o wydajność mleczną, o której mowa w pkt 1, i wyniki ustaleń, o których mowa w pkt 2. § 3. 1. Udój kontrolny jest przeprowadzany przez prowadzącego ocenę, którego przedstawiciel jest obecny podczas udoju, pobiera próby mleka i dokonuje zapisów w dokumentacji hodowlanej (metoda "A"). 2. Udój kontrolny, o którym mowa w ust. 1, jest przeprowadzany: 1) minimum 11 razy w roku i polega na ustaleniu ilości udojonego mleka w okresie 24 godzin oraz pobraniu łącznej próby mleka składającej się z prób pobranych z każdego udoju przeprowadzonego w tym okresie (metoda A 4), albo 2) minimum 6 razy w roku i polega na ustaleniu ilości udojonego mleka w okresie 24 godzin oraz pobraniu łącznej próby mleka składającej się z prób pobranych z każdego udoju przeprowadzonego w tym okresie (metoda A 8). 3. Udój kontrolny, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może polegać na ustalaniu ilości mleka pochodzącego z jednego udoju, przemiennie rannego lub wieczornego, i pobraniu próby mleka z tego udoju, pod warunkiem prowadzenia dwóch udojów w ciągu 24 godzin (metoda AT 4). § 4. 1. Na wniosek prowadzącego ocenę i za zgodą posiadacza zwierzęcia mogą być stosowane inne niż wymienione w § 3 ust. 1 i 2 metody prowadzenia udoju kontrolnego, polegające na tym, że udój kontrolny obejmujący ustalanie ilości mleka i pobieranie łącznej próby mleka, składającej się z prób pobranych z każdego udoju przeprowadzanego w okresie udoju kontrolnego, prowadzony jest: 1) przez posiadacza zwierzęcia, przy czym prawidłowość dokonywanych przez niego czynności jest okresowo kontrolowana przez prowadzącego ocenę (metoda "B"), albo 2) przez posiadacza zwierzęcia i przedstawiciela prowadzącego ocenę, którzy wspólnie wykonują czynności związane z udojem kontrolnym (metoda "C") - zgodnie z jedną z częstotliwości udojów kontrolnych określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Ocena użytkowości mlecznej może być prowadzona zgodnie z ust. 1, pod warunkiem zapewnienia porównywalności uzyskanych wyników z wynikami uzyskiwanymi z zastosowaniem metody określonej w § 3 ust. 2 pkt 1. § 5. 1. Ilość udojonego mleka w ramach udoju kontrolnego ustalana jest dla każdej krowy, oddzielnie w każdym udoju, z dokładnością do 0,1 kg, przy użyciu urządzeń legalizowanych przynajmniej raz do roku. 2. Nie ustala się ilości udojonego mleka i nie pobiera się prób mleka z udojów od krów od dnia wycielenia do 5 dnia po wycieleniu. 3. Jeżeli ilość mleka ustalona w ramach udoju kontrolnego przeprowadzanego po 250 dniu laktacji wynosi poniżej 3 kg, nie pobiera się prób mleka z tego udoju, a kolejny udój kontrolny przeprowadza się nie wcześniej niż w 6 dniu od dnia wycielenia, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli ilość mleka ustalona w ramach udoju kontrolnego, przeprowadzanego po 250 dniu laktacji metodą AT4 wynosi poniżej 1,5 kg, nie pobiera się prób mleka z tego udoju, a kolejny udój kontrolny przeprowadza się nie wcześniej niż w 6 dniu od dnia wycielenia. § 6. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego polega na określeniu dla każdej samicy w stadzie: 1) okresów pomiędzy kolejnymi ciążami, 2) okresów pomiędzy kolejnymi porodami, 3) zdolności do donoszenia ciąży, 4) rodzaju porodu poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii: a) poród łatwy odbyty siłami natury bez pomocy człowieka, b) poród z pomocą człowieka lub środków mechanicznych, c) poród skomplikowany z koniecznością interwencji lekarza weterynarii, d) poród bardzo ciężki powodujący uszkodzenie krowy lub cielęcia, cesarskie cięcie lub embriotomia, 5) żywotności urodzonego cielęcia poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii: a) kategorii A - cielę żywe, bez wad budowy, b) kategorii B - cielę martwe przy urodzeniu lub padłe w ciągu 24 godzin od urodzenia, c) kategorii C - cielę żywe z wadami budowy, d) kategorii D - potworkowatość cielęcia. 2. Ocenę użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego, w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1-3, prowadzi się na podstawie następujących danych, ustalanych dla każdej samicy w stadzie: 1) daty pokrycia lub sztucznego unasienniania, 2) nazwy i numeru identyfikacyjnego buhaja użytego do krycia lub buhaja, którego nasienie zostało użyte do sztucznego unasienniania, 3) daty pozyskiwania i liczby uzyskanych komórek jajowych lub zarodków, 4) daty przeniesienia zarodka, danych o genetycznych rodzicach oraz płci zarodka, jeśli była oznaczona, 5) daty wycielenia lub poronienia, 6) liczby wycieleń od początku okresu rozpłodowego, 7) numerów identyfikacyjnych i nazw urodzonych cieląt, 8) płci i liczby urodzonych cieląt, 9) daty zakończenia laktacji. § 7. 1. Ocena typu i budowy bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego polega na niezależnym mierzeniu lub ocenianiu poszczególnych cech budowy zwierzęcia. 2. Cechy budowy zwierzęcia, które nie są mierzone, oceniane są liniowo w skali dziewięciopunktowej, w której punkty 1 i 9 określają dolną i górną granicę poszczególnych cech. § 8. Szybkość oddawania mleka ocenia się poprzez zakwalifikowanie tej cechy do jednej z następujących kategorii: 1) wolne oddawanie mleka, 2) szybkie oddawanie mleka, 3) bardzo szybkie oddawanie mleka. § 9. Temperament zwierzęcia ocenia się poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii: 1) zwierzę spokojne, 2) zwierzę pobudliwe, 3) zwierzę agresywne. § 10. Ocena wartości użytkowej bydła typu użytkowego mięsnego obejmuje: 1) użytkowość rozpłodową, 2) użytkowość mięsną, 3) ocenę mleczności. § 11. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mięsnego polega na określeniu dla każdej samicy w stadzie: 1) okresów pomiędzy kolejnymi ciążami, 2) okresów pomiędzy kolejnymi porodami, 3) zdolności do donoszenia ciąży, 4) rodzaju porodu poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii: a) poród łatwy odbyty siłami natury bez pomocy człowieka, b) poród z pomocą człowieka lub środków mechanicznych, c) poród skomplikowany z koniecznością interwencji lekarza weterynarii, d) poród bardzo ciężki powodujący uszkodzenie krowy lub cielęcia, cesarskie cięcie lub embriotomia, 5) żywotności urodzonego cielęcia poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii: a) kategorii A - cielę żywe, bez wad budowy, b) kategorii B - cielę martwe przy urodzeniu lub padłe w ciągu 24 godzin od urodzenia, c) kategorii C - cielę żywe, z wadami budowy, d) kategorii D - potworkowatość cielęcia. 2. Ocenę użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mięsnego, w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1-3, prowadzi się na podstawie następujących danych, ustalanych dla każdej samicy w stadzie: 1) daty pokrycia lub sztucznego unasienniania, 2) nazwy i numeru identyfikacyjnego buhaja użytego do krycia lub buhaja, którego nasienie zostało użyte do sztucznego unasienniania, 3) daty pozyskiwania i liczby uzyskanych komórek jajowych lub zarodków, 4) daty przeniesienia zarodka, danych o genetycznych rodzicach oraz płci zarodka, jeśli była oznaczona, 5) daty wycielenia lub poronienia, 6) liczby wycieleń od początku okresu rozpłodowego, 7) numerów identyfikacyjnych i nazw urodzonych cieląt, 8) płci i liczby urodzonych cieląt. § 12. 1. Ocena użytkowości mięsnej bydła typu użytkowego mięsnego prowadzona jest w skali punktowej i obejmuje określanie: 1) stopnia umięśnienia, 2) rozwoju zwierzęcia, 3) tempa przyrostu masy ciała zwierzęcia. 2. Określenie stopnia umięśnienia dokonywane jest w oparciu o wizualną ocenę budowy łopatki, szerokości i umięśnienia grzbietu oraz szerokości, długości i wysklepienia udźca. 3. Określenie rozwoju zwierzęcia dokonywane jest w oparciu o: 1) wizualną ocenę budowy zwierzęcia, polegającą na ocenie jego typu oraz poszczególnych cech pokroju, 2) pomiary zoometryczne wykonywane z dokładnością do 1 cm, obejmujące: a) wysokość w krzyżu mierzoną na wysokości guzów biodrowych, b) obwód klatki piersiowej mierzony w przewężeniu tuż za łopatkami. 4. Określanie tempa przyrostu masy ciała polega na: 1) ustalaniu masy ciała zwierzęcia w następujących okresach jego życia: a) od dnia urodzenia do 5 dnia po urodzeniu oraz w okresie od 180 do 240 dnia życia, b) w wieku 11-13 miesięcy dla jałówek, c) w wieku 13-15 miesięcy dla buhajków, d) w wieku pierwszego, drugiego i trzeciego wycielenia dla krów, 2) obliczaniu masy ciała zwierzęcia na: a) dzień urodzenia, b) 210 dzień życia dla jałowic i buhajków, c) 365 dzień życia dla jałowic, d) 420 dzień życia dla buhajów, e) dzień pierwszego wycielenia krów, 3) wyliczaniu średnich dobowych przyrostów masy ciała zwierzęcia w okresach: a) od dnia urodzenia do 210 dnia życia dla jałowic i buhajków, b) od 210 do 365 dnia życia dla jałowic, c) od 210 do 420 dnia życia dla buhajów. § 13. 1. Pomiary zoometryczne oraz ustalanie masy ciała zwierzęcia są przeprowadzane przez: 1) prowadzącego ocenę, którego przedstawiciel jest obecny przy wszystkich czynnościach (metoda "A"), albo 2) posiadacza zwierzęcia, przy czym prawidłowość dokonywanych przez niego czynności jest okresowo kontrolowana przez prowadzącego ocenę (metoda "B"), albo 3) posiadacza zwierzęcia i prowadzącego ocenę, którzy wspólnie wykonują wszystkie czynności (metoda "C"). 2. Obliczania masy ciała zwierzęcia na określony dzień jego życia oraz wyliczania średnich dobowych przyrostów masy ciała zwierzęcia dokonuje się według wzorów określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 14. Ocena mleczności krowy dokonywana jest w oparciu o średnie dobowe przyrosty masy ciała jej cielęcia w okresie od dnia urodzenia do dnia odsadzenia tego cielęcia i obliczana według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Rozdział 2 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej bydła § 15. 1. Ocena wartości hodowlanej bydła jest prowadzona dla ras: czarno-białej, czerwono-białej, polskiej czerwonej oraz simentalskiej i obejmuje: 1) ocenę cech użytkowości mlecznej krowy i buhaja, 2) ocenę typu i budowy buhaja. 2. Ocena wartości hodowlanej bydła jest prowadzona z uwzględnieniem płci i wieku ocenianych zwierząt. § 16. 1. Wartość hodowlana w zakresie cech użytkowości mlecznej szacowana jest dla wydajności mlecznej, wydajności tłuszczu i białka oraz procentowej zawartości tłuszczu i białka, na podstawie wyników oceny wartości użytkowej: 1) własnej zwierzęcia albo 2) krewnych zwierzęcia, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej, albo 3) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej. 2. Do szacowania wartości hodowlanej bydła w zakresie cech użytkowości mlecznej wykorzystuje się wyniki oceny wartości użytkowej krów, które: 1) ocieliły się po raz pierwszy w wieku co najmniej 18 miesięcy, 2) ukończyły laktację trwającą co najmniej 200 dni, w której osiągnęły wydajność co najmniej 2000 kg mleka, przy średniej zawartości tłuszczu w mleku co najmniej 2,5%. 3. Szacowania, o którym mowa w ust. 2, dokonuje się na podstawie wyników pierwszej, drugiej i trzeciej laktacji, przy czym, jeżeli brak jest wyników drugiej lub trzeciej laktacji, wartości hodowlane dla tych laktacji są szacowane w oparciu o znane powiązania genetyczne na podstawie stopnia pokrewieństwa między zwierzętami. 4. Szacowania wartości hodowlanej bydła w zakresie cech użytkowości mlecznej dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 5. Wartość hodowlaną zwierzęcia w zakresie cech użytkowości mlecznej oblicza się jako średnią arytmetyczną z wartości hodowlanych dla trzech laktacji. § 17. 1. Wartość hodowlana buhaja w zakresie typu i budowy szacowana jest na podstawie wyników oceny typu i budowy krewnych buhaja prowadzonej w ramach oceny wartości użytkowej. 2. Szacowania wartości hodowlanej buhaja w zakresie typu i budowy dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia. Rozdział 3 Sposób oznakowania i identyfikacji bydła § 18. 1. Dla bydła poddawanego ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej prowadzi się indywidualne, trwałe oznakowanie zwierzęcia. 2. Znakowanie bydła polega na zakładaniu kolczyka z tworzywa sztucznego w jednym lub obu uszach, z trwale naniesionym jednakowym numerem identyfikacyjnym zwierzęcia, nadanym przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. 3. Numer identyfikacyjny zwierzęcia powinien zawierać do piętnastu znaków literowo-cyfrowych, przy czym system numeracji powinien zapewniać niepowtarzalność tego numeru w skali kraju przez okres co najmniej 30 lat. § 19. 1. Kolczyk powinien być skonstruowany i zakładany w sposób wykluczający jego usunięcie i ponowne użycie oraz pozwalający na łatwe odczytanie numeru identyfikacyjnego. 2. Powtórne oznakowanie zwierzęcia, w przypadku utraty kolczyka, odbywa się z wykorzystaniem tego samego numeru po potwierdzeniu tożsamości zwierzęcia na podstawie drugiego kolczyka albo konturów umaszczenia zwierzęcia odnotowanych w dokumentacji hodowlanej lub wyniku badania genetycznego potwierdzającego pochodzenie zwierzęcia. 3. Ponowne założenie kolczyka powinno zostać odnotowane w dokumentacji hodowlanej z podaniem sposobu ustalenia tożsamości zwierzęcia przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej. 4. Zwierzę pochodzące z importu, oznakowane kolczykiem z numerem identyfikacyjnym rozpoczynającym się od literowego kodu kraju, w którym zwierzę zostało oznakowane, nie wymaga ponownego oznakowania, a jego oryginalny numer i nazwę, zgodnie z numerem i nazwą podanymi w świadectwie pochodzenia zwierzęcia, wpisuje się do krajowej dokumentacji hodowlanej. 5. W przypadku zmiany numeru u zwierzęcia importowanego na identyfikacyjny numer krajowy dokumentacja hodowlana powinna zawierać również jego oryginalny numer i nazwę, zgodnie z numerem i nazwą podanymi w świadectwie pochodzenia zwierzęcia. § 20. Zwierzę jest identyfikowane przez porównanie numeru identyfikacyjnego na kolczyku z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej oraz - w przypadku ras wielomaścistych (łaciatych) - również na podstawie konturów umaszczenia. § 21. Informacje dotyczące identyfikacji zwierząt powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. Rozdział 4 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej świń § 22. Ocena wartości użytkowej świń obejmuje: 1) użytkowość rozpłodową loch, 2) użytkowość tuczną i rzeźną dokonywaną w okresie życia lub po uboju. § 23. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej lochy prowadzona jest w chlewni, w której jest ona utrzymywana, i obejmuje ustalanie: 1) daty urodzenia miotu, 2) liczby żywo urodzonych prosiąt w miocie w pierwszym dniu po urodzeniu tego miotu, 3) liczby martwo urodzonych prosiąt w miocie, 4) liczby i płci prosiąt oraz liczby sutków każdego prosięcia w miocie w 21 dni po urodzeniu. 2. Ocenę użytkowości rozpłodowej lochy prowadzi się od dnia urodzenia przez nią pierwszego miotu. § 24. 1. Ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej dokonywanej w okresie życia podlegają knurki i loszki w wieku 150-210 dni. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje ustalenie: 1) wieku i płci zwierzęcia, 2) tempa wzrostu określanego za pomocą przyrostu dziennego przeliczonego na 180 dzień życia, 3) stopnia umięśnienia wyrażanego procentową zawartością mięsa w tuszy. 3. Obliczenia przyrostu dziennego zwierzęcia dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 4. Stopień umięśnienia zwierzęcia określany jest na podstawie pomiaru: 1) grubości słoniny, dokonywanego w następujących punktach: a) za ostatnim żebrem na granicy kręgów piersiowych i lędźwiowych, 3 cm poniżej linii środkowej grzbietu, b) za ostatnim żebrem na granicy kręgów piersiowych i lędźwiowych, 8 cm poniżej linii środkowej grzbietu, 2) wysokości poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, dokonywanego równocześnie z pomiarem grubości słoniny, o którym mowa w pkt 1 lit. b). 5. Obliczenia stopnia umięśnienia w ramach oceny użytkowości tucznej i rzeźnej świń w okresie życia zwierzęcia dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 25. 1. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie: 1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego po tej samej parze rodziców, 2) ojca na podstawie wyników oceny po uboju potomstwa - utrzymywanych w specjalnie do tego celu wyodrębnionym obiekcie, zwanym dalej "stacją kontroli", w jednolitych warunkach żywienia i utrzymania zwierząt. 2. Ocenę użytkowości tucznej i rzeźnej rodzeństwa (kojarzenia) przeprowadza się na podstawie wyników oceny po uboju 2 zwierząt z jednego miotu, a ocenę ojca - na podstawie wyników oceny po uboju co najmniej 8 zwierząt pochodzących co najmniej z 4 kojarzeń. 3. Ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju poddawane jest zwierzę o masie ciała 17-22 kg, które w dniu przyjęcia do stacji kontroli nie ukończyło 10 tygodni życia. 4. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju powinna być poprzedzona tuczem kontrolnym, prowadzonym w okresie od osiągnięcia przez zwierzę 25 kg do osiągnięcia 100 kg masy ciała, zakończonym ubojem. 5. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się: 1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny, 2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego, 3) długość okresu tuczu. 6. Po uboju, o którym mowa w ust. 4, i dokonaniu podziału tuszy dokonuje się pomiarów prawej półtuszy ocenianego zwierzęcia: 1) grubości słoniny, w następujących punktach: a) w najgrubszym miejscu nad łopatką, b) na grzbiecie nad stawem między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym, c) nad dogłowową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż I), d) nad środkiem przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż II), e) nad doogonową krawędzią przekroju mięśnia pośladkowego (krzyż III), 2) powierzchni poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, mierzonej w miejscu przekroju między ostatnim kręgiem piersiowym i pierwszym kręgiem lędźwiowym, 3) szerokości i długości poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, 4) masy podstawowych części tuszy: a) szynki tylnej bez skóry i słoniny, b) mięśnia najdłuższego grzbietu bez słoniny, c) polędwiczki, d) szynki przedniej i karkówki, e) boczku z żeberkami. 7. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie: 1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego, 2) jakości tuszy określanej zawartością mięsa w tuszy, wyrażoną w kilogramach i procentach, 3) jakości mięsa w tuszy, określanej na podstawie kwasowości mięśnia najdłuższego grzbietu wyrażonej w pH. 8. Obliczenia zwartości mięsa w tuszy w ramach oceny użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju dokonuje się według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia. Rozdział 5 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej świń § 26. Ocena wartości hodowlanej świń obejmuje określenie użytkowości tucznej i rzeźnej, z uwzględnieniem płci i wieku zwierząt. § 27. 1. Ocena wartości hodowlanej świń szacowana jest na podstawie wyników oceny wartości użytkowej: 1) własnej zwierzęcia albo 2) krewnych zwierzęcia, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej, albo 3) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej. 2. Szczegółowe metody szacowania wartości hodowlanej na podstawie wyników wartości własnej zwierzęcia albo krewnych zwierzęcia, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej, określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. W przypadku szacowania wartości hodowlanej świń na podstawie wyników oceny wartości użytkowej krewnych lub własnej i krewnych zwierzęcia, stosowana metoda statystyczna powinna gwarantować wynik nie obciążony wpływami głównych czynników środowiskowych (metoda BLUP). Rozdział 6 Sposób oznakowania i identyfikacji świń § 28. Świnie poddawane ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej powinny być trwale indywidualnie oznakowane przy pomocy tatuowania uszu albo karbowania uszu uzupełnionego kolczykiem. § 29. 1. Tatuaż albo karbowanie uszu uzupełnione kolczykiem powinno zawierać niepowtarzalny w skali kraju numer identyfikacyjny nadany przez prowadzącego ocenę. 2. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 1, składa się z jedenastu cyfr, z których pięć pierwszych oznacza numer stada, a sześć kolejnych - indywidualny numer zwierzęcia w stadzie; dwie ostatnie cyfry indywidualnego numeru zwierzęcia w stadzie oznaczają dwie ostatnie cyfry roku, w którym zwierzę ukończyło 21 dzień życia. 3. W przypadku znakowania świń przy pomocy tatuażu numer stada umieszcza się w lewym uchu, a indywidualny numer zwierzęcia w stadzie - w prawym uchu. 4. W przypadku znakowania świń przy pomocy karbowania uszu uzupełnionego kolczykiem, numer stada umieszczony jest w sposób trwały na kolczyku zakładanym w lewe ucho zwierzęcia, a numer indywidualny zwierzęcia w stadzie - karbowany jest w jednym lub obu uszach. 5. Kolczyk powinien być skonstruowany i zakładany w sposób wykluczający jego usunięcie i ponowne użycie oraz pozwalający na łatwe odczytanie numeru identyfikacyjnego. 6. Informacje dotyczące numeru identyfikacyjnego i sposobu oznakowania zwierzęcia powinny być odnotowane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 30. Zwierzę jest identyfikowane przez porównanie numeru identyfikacyjnego umieszczonego na kolczyku i wykarbowanego w uszach albo numeru identyfikacyjnego wytatuowanego w uszach zwierzęcia z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej. Rozdział 7 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej stad zwierząt futerkowych § 31. 1. Dla stad zwierząt futerkowych prowadzi się ocenę wartości użytkowej łącznie z oceną wartości hodowlanej, zwane dalej "oceną stad zwierząt futerkowych". 2. Ocena stad zwierząt futerkowych obejmuje: 1) użytkowość rozpłodową stada, 2) ocenę fenotypu zwierzęcia dokonywaną w okresie życia zwierzęcia, 3) ocenę skór, z wyjątkiem królików utrzymywanych w celu produkcji surowca dla przemysłu mięsnego i włókienniczego. § 32. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej stad lisów pospolitych i polarnych, norek, tchórzy i jenotów obejmuje określenie: 1) liczby samic i samców stada podstawowego w pierwszym dniu pierwszego kojarzenia w danym roku kalendarzowym, 2) liczby urodzonych młodych pochodzących z pierwszego miotu w danym roku kalendarzowym, 3) liczby odchowanych młodych, o których mowa w pkt 2, na dzień 1 września, 4) średniej liczby odchowanych młodych, którą wylicza się, dzieląc liczbę młodych odchowanych na dzień 1 września przez liczbę samic stada podstawowego w pierwszym dniu pierwszego kojarzenia w danym roku kalendarzowym. 2. Ocena użytkowości rozpłodowej stad nutrii, królików i szynszyli obejmuje określenie: 1) liczby samic i samców stada podstawowego na dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego, 2) średniej liczby samic użytkowanych rozpłodowo, którą wylicza się, sumując ilość samic stada podstawowego w poszczególnych miesiącach roku kalendarzowego i dzieląc otrzymaną sumę przez 12, 3) liczby wszystkich miotów uzyskanych od samic stada podstawowego w danym roku kalendarzowym, 4) liczby młodych urodzonych do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego, 5) liczby odchowanych młodych z urodzeń, o których mowa w pkt 4, 6) średniej liczby miotów uzyskanych od jednej samicy, którą wylicza się, dzieląc liczbę, o której mowa w pkt 3, przez liczbę, o której mowa w pkt 2, 7) średniej liczby młodych urodzonych od jednej samicy w danym roku kalendarzowym, którą wylicza się, dzieląc liczbę, o której mowa w pkt 4, przez liczbę, o której mowa w pkt 2, 8) średniej liczby młodych odchowanych od jednej samicy w danym roku kalendarzowym, którą wylicza się, dzieląc liczbę młodych odchowanych z urodzeń, o których mowa w pkt 4, przez liczbę, o której mowa w pkt 2, 9) średniej liczby młodych urodzonych z jednego miotu w danym roku kalendarzowym, którą wylicza się, dzieląc liczbę, o której mowa w pkt 4, przez liczbę, o której mowa w pkt 3, 10) średniej liczby młodych odchowanych z jednego miotu w danym roku kalendarzowym, którą wylicza się, dzieląc liczbę odchowanych młodych z urodzeń, o których mowa w pkt 4, przez liczbę, o której mowa w pkt 3. § 33. 1. Ocenie fenotypu poddawane są: 1) lisy pospolite, lisy polarne, norki, tchórze i jenoty, urodzone w roku kalendarzowym, w którym przeprowadza się ocenę, 2) nutrie i króliki w wieku od 5 miesiąca życia, 3) szynszyle w wieku od 6 miesiąca życia. 2. Ocena fenotypu zwierzęcia prowadzona jest w następujących okresach: 1) od 20 października do 20 grudnia - lisy pospolite, lisy polarne i norki, 2) od 20 listopada do 20 grudnia - tchórze, 3) od 1 października do 30 listopada - jenoty, 4) od 1 stycznia do 31 grudnia - nutrie, króliki, szynszyle. 3. Ocena fenotypu zwierzęcia obejmuje: 1) u lisa pospolitego: a) wielkość i budowę, b) typ barwny, c) czystość srebra i barwy okrywy włosowej, d) jakość okrywy włosowej, 2) u lisa polarnego, norki, tchórza i jenota: a) wielkość i budowę, b) typ barwny, c) czystość barwy okrywy włosowej, d) jakość okrywy włosowej, 3) u nutrii: a) wielkość i budowę, b) barwę i czystość barwy okrywy włosowej, c) jakość okrywy włosowej, 4) u królików: a) wielkość, b) budowę, c) typ rasowy, d) barwę okrywy włosowej, e) jakość okrywy włosowej, f) specyficzne cechy rasowe, 5) u szynszyli: a) wielkość i budowę, b) typ barwny, c) jakość okrywy włosowej, d) czystość barwy okrywy włosowej, e) pas brzuszny. 4. Wielkość zwierzęcia określa się jako: 1) długość tułowia mierzoną w centymetrach od czubka nosa do nasady ogona u lisów pospolitych i lisów polarnych, 2) masę ciała wyrażoną w gramach lub kilogramach u norek, tchórzy, jenotów, nutrii, królików i szynszyli - w celu ustalenia stopnia zgodności z wzorcem danej rasy, gatunku i odmiany. 5. Budowę, typ barwny, barwę, czystość barwy i jakość okrywy włosowej, czystość srebra, typ rasowy, specyficzne cechy rasowe oraz pas brzuszny ocenia się organoleptycznie w celu ustalenia stopnia zgodności z cechami charakterystycznymi dla danej rasy, gatunku i odmiany. 6. Stopień zgodności, o którym mowa w ust. 4 i 5, wyraża się w punktach, przy czym ilość punktów za poszczególne cechy wynosi: 1) u lisa pospolitego: a) wielkość i budowa 0-6 pkt, b) typ barwny 0-3 pkt, c) czystość srebra i barwy okrywy włosowej 0-5 pkt, d) jakość okrywy włosowej 0-6 pkt, 2) u lisa polarnego, tchórza i jenota: a) wielkość i budowa 0-6 pkt, b) typ barwny 0-3 pkt, c) czystość barwy okrywy włosowej 0-3 pkt, d) jakość okrywy włosowej 0-8 pkt, 3) u norki: a) wielkość i budowa 0-6 pkt, b) typ barwny 0-3 pkt, c) czystość barwy okrywy włosowej 0-5 pkt, d) jakość okrywy włosowej 0-6 pkt, 4) u nutrii: a) wielkość i budowa 0-5 pkt, b) barwa i czystość barwy okrywy włosowej 0-6 pkt, c) jakość okrywy włosowej 0-9 pkt, 5) u królików: a) wielkość 0-10 pkt, b) budowa 0-20 pkt, c) typ rasowy 0-20 pkt, d) barwa okrywy włosowej 0-10 pkt, e) jakość okrywy włosowej 0-20 pkt, f) specyficzne cechy rasowe 0-20 pkt, 6) u szynszyli: a) wielkość i budowa 0-4 pkt, b) typ barwny 0-5 pkt, c) jakość okrywy włosowej 0-9 pkt, d) czystość barwy okrywy włosowej 0-9 pkt, e) pas brzuszny 0-3 pkt. § 34. 1. Ocena skór dokonywana jest na podstawie wyników oceny jakości skór pozyskanych ze zwierząt pochodzących z danego stada i obejmuje następujące cechy: 1) rozmiar, 2) jakość okrywy włosowej, 3) czystość barwy okrywy włosowej. 2. Ocenie podlegają skóry surowe wysuszone i uformowane w sposób charakterystyczny dla danej rasy, gatunku i odmiany. 3. Rozmiar skóry jest określany jako jej długość, mierzona w centymetrach od czubka nosa do najbliższego punktu na tylnym grzbietowym obrzeżu skóry. 4. Jakość i czystość okrywy włosowej skór oceniana jest organoleptycznie w celu ustalenia stopnia zgodności z cechami charakterystycznymi dla danej rasy, gatunku i odmiany. Rozdział 8 Sposób oznakowania i identyfikacji zwierząt futerkowych § 35. 1. W stadach zwierząt futerkowych poddawanych ocenie stad zwierząt futerkowych prowadzi się indywidualne, trwałe oznakowanie zwierząt za pomocą tatuowania uszu lub kolczyka umieszczonego w uchu lub uszach zwierzęcia. 2. Tatuaż lub kolczyk, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać numer identyfikacyjny, niepowtarzalny w skali kraju przez okres 10 lat, nadany przez prowadzącego ocenę stad zwierząt futerkowych. 3. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 2, powinien składać się, z zastrzeżeniem ust. 4, z dziewięciu znaków literowo-cyfrowych, z których cztery pierwsze oznaczają numer stada, a pięć kolejnych - indywidualny numer zwierzęcia w stadzie. 4. W przypadku królików i nutrii numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 2, powinien składać się z jedenastu znaków literowo-cyfrowych, z których cztery pierwsze oznaczają numer stada, a siedem kolejnych - indywidualny numer zwierzęcia w stadzie. 5. Zwierzęta futerkowe mogą być znakowane przy użyciu elektronicznych nośników informacji. § 36. 1. W przypadku znakowania zwierząt futerkowych za pomocą tatuażu numer stada umieszcza się w lewym uchu, a indywidualny numer zwierzęcia w stadzie - w prawym uchu. 2. W przypadku znakowania zwierząt futerkowych za pomocą kolczyka umieszczanego w uchu, numer stada powinien być umieszczony na jednej stronie kolczyka, a indywidualny numer zwierzęcia w stadzie - na drugiej stronie kolczyka. 3. W przypadku znakowania zwierząt futerkowych za pomocą kolczyków umieszczanych w obu uszach, w lewym uchu powinien być umieszczony kolczyk z numerem stada, a w uchu prawym - kolczyk z indywidualnym numerem zwierzęcia w stadzie. 4. Kolczyk lub elektroniczny nośnik informacji powinien być skonstruowany i zakładany w sposób wykluczający jego usunięcie i ponowne użycie oraz pozwalający na łatwe odczytanie numeru identyfikacyjnego. § 37. Informacje dotyczące numeru identyfikacyjnego i sposobu oznakowania zwierzęcia powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 38. Zwierzę futerkowe jest identyfikowane przez porównanie numeru identyfikacyjnego umieszczonego na kolczyku albo numeru identyfikacyjnego wytatuowanego w uszach zwierzęcia albo odczytanego z elektronicznego nośnika informacji z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej. Rozdział 9 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej drobiu § 39. Ocena wartości użytkowej drobiu prowadzona jest dla: 1) rodów drobiu i indywidualnie dla poszczególnych ptaków w obrębie tego rodu, 2) stad rodzicielskich i towarowych drobiu. § 40. 1. Ocena wartości użytkowej drobiu prowadzona jest przez: 1) ocenę terenową rodów drobiu, stad rodzicielskich i towarowych drobiu, 2) ocenę testową stad rodzicielskich i towarowych drobiu. 2. Ocena wartości użytkowej drobiu dokonywana jest z uwzględnieniem specyfiki gatunku i typu użytkowego drobiu. § 41. Ocena terenowa wartości użytkowej drobiu polega na corocznym określeniu poziomu użytkowości na fermach drobiu. § 42. 1. Ocena terenowa wartości użytkowej rodów drobiu obejmuje: 1) ustalanie liczby jaj zniesionych w okresie użytkowania, 2) określanie masy jaja kontrolowanej w okresie szczytu nieśności, 3) określanie masy ciała ptaka w okresie odchowu, 4) ustalanie wskaźnika dojrzałości płciowej ptaka, określanego liczbą dni życia do zniesienia pierwszego jaja, 5) ustalanie wskaźnika zapłodnienia jaj, określanego stosunkiem liczby jaj zapłodnionych do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 6) ustalanie wskaźnika wylęgowości jaj, określanego stosunkiem liczby wylężonych zdrowych piskląt do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 7) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie odchowu, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu odchowu do liczby ptaków na początku okresu odchowu, wyrażonego w procentach, 8) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie produkcji, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu produkcji do liczby ptaków na początku okresu produkcji, wyrażonego w procentach. 2. W przypadku rodów kaczek i gęsi ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje ponadto: 1) ustalanie długości mostka, mierzonej wzdłuż całej długości grzebienia mostka, 2) ustalanie grubości mięśnia piersiowego, mierzonej po lewej stronie ciała. 3. Liczba jej zniesionych w okresie użytkowania oceniana jest w przypadku: 1) kur nieśnych - od 21 do 64 tygodnia życia, 2) kur mięsnych - od 25 do 64 tygodnia życia, 3) indyków - od 31 do 60 tygodnia życia, 4) kaczek - od 25 do 56 tygodnia życia, 5) gęsi - od 29 tygodnia życia i przez trzy kolejne lata użytkowania. 4. Masa jaja kontrolowana w okresie szczytu nieśności oceniana jest w przypadku: 1) kur - od 33 do 35 tygodnia życia, 2) indyków - od 40 do 42 tygodnia życia, 3) kaczek - przez 2 tygodnie przy minimum 80% nieśności, 4) gęsi - przez 3 tygodnie od 47 tygodnia życia. 5. Masa ciała określana w okresie odchowu oceniana jest w przypadku: 1) kur nieśnych - w 18 tygodniu życia, 2) kur mięsnych - w 6 tygodniu życia, 3) indyków - w 8 i 14 tygodniu życia, 4) kaczek typu Pekin - w 3 i 7 tygodniu życia, 5) kaczek piżmowych: a) w 3 i 10 tygodniu życia u samic, b) w 3 i 12 tygodniu życia u samców, 6) gęsi - w 8 i 11 tygodniu życia. 6. Długość mostka ustalana jest w przypadku: 1) kaczek typu Pekin - w 7 tygodniu życia, 2) kaczek piżmowych: a) w 12 tygodniu życia u samców, b) w 10 tygodniu życia u samic, 3) gęsi - w 11 tygodniu życia. 7. Grubość mięśnia piersiowego ustalana jest w przypadku: 1) kaczek typu Pekin - w 7 tygodniu życia, w punkcie położonym 4 cm od początku grzebienia mostka wzdłuż jego długości i 1,5 cm w bok, 2) kaczek piżmowych: a) w 12 tygodniu życia, w punkcie położonym 4 cm od początku grzebienia mostka wzdłuż jego długości i 1,5 cm w bok u samców, b) w 10 tygodniu życia, w punkcie położonym 3 cm od początku grzebienia mostka wzdłuż jego długości i 1,5 cm w bok u samic, 3) gęsi - w 11 tygodniu życia, w punkcie położonym 4 cm od początku grzebienia mostka wzdłuż jego długości i 1,5 cm w bok. § 43. 1. Ocena terenowa wartości użytkowej stad rodzicielskich drobiu obejmuje: 1) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie odchowu, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu odchowu do liczby ptaków na początku okresu odchowu, wyrażonego w procentach, 2) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie produkcji, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu produkcji do liczby ptaków na początku okresu produkcji, wyrażonego w procentach, 3) ustalanie długości okresu użytkowania stada określanego liczbą dni produkcji nieśnej, 4) ustalanie liczby jaj zniesionych w okresie użytkowania, 5) ustalanie wskaźnika zapłodnienia jaj, określanego stosunkiem liczby jaj zapłodnionych do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 6) ustalanie wskaźnika wylęgowości jaj, określanego stosunkiem liczby wylężonych zdrowych piskląt do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 7) ustalanie wskaźnika dojrzałości płciowej stada, określanego liczbą dni życia do uzyskania przez stado przez kolejne trzy dni - 50% nieśności, a w przypadku stad gęsi - 10% nieśności. 2. Długość okresu użytkowania oceniana jest w przypadku: 1) kur nieśnych - od 21 tygodnia życia, 2) kur mięsnych - od 25 tygodnia życia, 3) indyków - od 31 tygodnia życia, 4) kaczek - od 25 tygodnia życia, 5) gęsi jednorocznych - od 29 tygodnia życia i przez trzy kolejne lata użytkowania. § 44. 1. Ocena terenowa wartości użytkowej stad towarowych mięsnego typu użytkowania drobiu obejmuje ustalanie: 1) wskaźnika przeżywalności w okresie tuczu, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu tuczu do liczby ptaków na początku okresu tuczu, wyrażonego w procentach, 2) zużycia paszy określanego na ptaka w okresie tuczu w przeliczeniu na kilogram masy ciała, 3) długości okresu tuczu określanej liczbą dni tuczu, 4) wskaźnika efektywności produkcji, określanego przez wydajność żywca drobiowego w przeliczeniu na jednostkę powierzchni produkcyjnej lub europejskiego wskaźnika wydajności, obliczanego według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. 2. Do oceny terenowej wartości użytkowej stad towarowych nieśnego typu użytkowego drobiu stosuje się § 43 ust. 1 pkt 1-4 i ust. 2 pkt 1. § 45. 1. Ocena testowa wartości użytkowej drobiu prowadzona jest w specjalnie do tego celu wyodrębnionym obiekcie, w jednolitych warunkach utrzymania i żywienia ptaków. 2. Do oceny testowej drobiu pobiera się losowo z ferm drobiu próby testowe, w postaci jaj wylęgowych lub piskląt, co najmniej co 3 lata. 3. Próby testowe do oceny wartości użytkowej drobiu pobiera się ze stad w przypadku: 1) kur - w wieku 8-12 miesięcy, 2) indyków - w wieku 8-12 miesięcy, 3) kaczek - do 12 miesiąca życia, co najmniej przy 30% nieśności stada, 4) gęsi - od pierwszego do czwartego sezonu użytkowania, począwszy od 5 do 12 tygodnia nieśności. § 46. 1. Ocena testowa wartości użytkowej stad rodzicielskich drobiu obejmuje: 1) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie odchowu, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu odchowu do liczby ptaków na początku okresu odchowu, wyrażonego w procentach, 2) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie produkcji, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu produkcji do liczby ptaków na początku okresu produkcji, wyrażonego w procentach, 3) ustalanie zużycia paszy w okresie: a) odchowu, b) produkcji, w tym na jeden dzień i zniesione jedno jajo, 4) określanie masy ciała, 5) ustalanie wskaźnika dojrzałości płciowej stada, określanego liczbą dni życia do uzyskania przez stado 50% nieśności, a w przypadku stad gęsi - 10% nieśności, 6) ustalanie liczby jaj zniesionych w poszczególnych tygodniach nieśności, 7) ustalanie parametrów jakości jaj określanych poprzez wytrzymałość skorupy, kształt i masę jaja, 8) ustalanie wskaźnika zapłodnienia jaj, określanego stosunkiem liczby jaj zapłodnionych do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 9) ustalanie wskaźnika wylęgowości jaj, określanego stosunkiem liczby wylężonych zdrowych piskląt do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach. 2. Masa ciała oceniana jest w przypadku: 1) kur nieśnych - w 8, 20 i 72 tygodniu życia, 2) kur mięsnych - w 8, 24 i 64 tygodniu życia, 3) indyków - w 4, 8, 12, 16, 20, 24, 30 i 50 tygodniu życia, 4) kaczek - w 3, 7, 24 i 64 tygodniu życia, 5) kaczek piżmowych - w 3, 10, 12, 24 i 64 tygodniu życia, 6) gęsi - w 8, 11, 28 i 58 tygodniu życia. 3. Liczba jaj zniesionych w poszczególnych tygodniach nieśności ustalana jest w przypadku: 1) kur nieśnych - od 21 tygodnia życia, 2) kur mięsnych - od 25 tygodnia życia, 3) indyków - od 31 tygodnia życia, 4) kaczek - od 25 tygodnia życia, 5) gęsi jednorocznych - od 29 tygodnia życia i przez trzy kolejne lata użytkowania. § 47. 1. Ocena testowa wartości użytkowej stad towarowych mięsnego typu użytkowego drobiu obejmuje: 1) ustalanie wskaźnika zapłodnienia jaj, określanego stosunkiem liczby jaj zapłodnionych do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 2) ustalanie wskaźnika wylęgowości jaj, określanego stosunkiem liczby wylężonych zdrowych piskląt do liczby jaj nałożonych do wylęgu, wyrażonego w procentach, 3) ustalanie wskaźnika przeżywalności w okresie tuczu, określanego stosunkiem liczby ptaków na końcu okresu tuczu do liczby ptaków na początku okresu tuczu, wyrażonego w procentach, 4) ustalanie zużycia paszy, określanego na jednego ptaka w okresie tuczu, na jeden kilogram masy ciała, 5) ustalanie masy ciała określanej w czasie trwania tuczu, 6) analizę rzeźną, określającą co najmniej procentowy udział podstawowych wyrębów: mięśni piersiowych i nóg w stosunku do masy tuszki, 7) ustalanie wskaźnika efektywności produkcji, określanego poprzez wydajność żywca drobiowego w przeliczeniu na jednostkę powierzchni produkcyjnej lub europejski wskaźnik wydajności, obliczanego według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. 2. Do testowej oceny wartości użytkowej stad towarowych kur nieśnych stosuje się § 46 ust. 1 pkt 1-7, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1. Rozdział 10 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej drobiu § 48. 1. Ocena wartości hodowlanej drobiu prowadzona jest dla rodów drobiu, rodzin i indywidualnie dla poszczególnych ptaków z uwzględnieniem ich płci i wieku. 2. Wartość hodowlana drobiu szacowana jest na podstawie wyników oceny użytkowości własnej ptaka i jego krewnych, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej. 3. Szczegółowe metody szacowania wartości hodowlanej drobiu określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. Rozdział 11 Sposób oznakowania i identyfikacji drobiu § 49. 1. W rodach drobiu poddawanych ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej prowadzi się indywidualne znakowanie ptaków przy użyciu trwałych znaczków ewidencyjnych zawierających numer identyfikacyjny lub kod kreskowy odpowiadający temu numerowi, pozwalający określić przynależność ptaka do określonego rodu, rodziny i lęgu, nadany przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. 2. Do znakowania drobiu stosuje się: 1) dla młodzieży hodowlanej: a) znaczki pasemkowe zakładane na jedno ze skrzydeł ptaka, b) znaczki kłódeczkowe zakładane na jedno ze skrzydeł ptaka, c) obrączki zakładane na jeden ze stawów skokowych ptaka, d) elektroniczne nośniki informacji, 2) dla ptaków dorosłych: a) znaczki skrzydłowe zakładane na jedno ze skrzydeł ptaka, b) obrączki zakładane na jeden ze stawów skokowych ptaka, c) elektroniczne nośniki informacji. 3. Indywidualne znakowanie ptaków przeprowadza się w dniu wylęgu piskląt oraz w dniu wyboru ptaka do rozrodu (selekcji). § 50. Informacje dotyczące numeru identyfikacyjnego i sposobu oznakowania ptaków powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 51. Ptak jest identyfikowany przez porównanie numeru identyfikacyjnego zawartego na znaczku pasemkowym, kłódeczkowym, skrzydłowym, obrączce lub w elektronicznym nośniku informacji, przy pomocy którego jest oznakowany, z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej. Rozdział 12 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej pszczół § 52. 1. Dla pszczół prowadzi się ocenę wartości użytkowej łącznie z oceną wartości hodowlanej, zwane dalej "oceną pszczół". 2. Ocena pszczół obejmuje poszczególne matki pszczele pochodzące z linii hodowlanych pszczół. 3. Ocena pszczół prowadzona jest metodą stacjonarną lub terenową. § 53. 1. Stacjonarna metoda oceny pszczół polega na porównaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech poszczególnych matek pszczelich danej linii hodowlanej pszczół, prowadzonych w okresie obejmującym co najmniej jedną zimowlę pszczół oraz zbiór miodu z pierwszego pożytku po zimowli, zwanym dalej "sezonem oceny". 2. Pomiary lub obserwacje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się dla matek pszczelich urodzonych w danym roku i obsadzonych w rodzinach pszczelich pozostających w danej pasiece przez cały sezon oceny w takich samych warunkach. 3. Stacjonarna metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy: 1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu lub zbiory miodu, 2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów z czerwiem, 3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula, 4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe, 5) charakter pszczół, 6) cechy morfologiczne, w oparciu o obserwacje ubarwienia i pomiary części ciała pszczół, 7) zachowanie pszczół, w oparciu o obserwacje stanu rodzin pszczelich podczas przeglądów. § 54. 1. Terenowa metoda oceny pszczół polega na porównywaniu wyników pomiarów lub obserwacji cech grup matek pszczelich o określonej liczebności, stanowiących potomstwo matek pochodzących z linii hodowlanych pszczół, urodzonych w danym roku, z wynikami pomiarów lub obserwacji cech odmiennych genetycznie grup matek pszczelich o podobnej liczebności, urodzonych w tym samym roku i utrzymywanych w takich samych warunkach przez sezon oceny. 2. Terenowa metoda oceny pszczół obejmuje następujące cechy: 1) miodność, w oparciu o szacowanie zapasów miodu w ulu, 2) rozwój rodziny pszczelej, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły oraz liczbę plastrów z czerwiem, 3) zimotrwałość, w oparciu o liczbę plastrów obsiadanych przez pszczoły i stan środowiska ula, 4) skłonność do rójki, w oparciu o reakcję na zabiegi przeciwrojowe, 5) charakter pszczół. Rozdział 13 Sposób oznakowania i identyfikacji pszczół § 55. 1. Dla pszczół poddawanych ocenie prowadzi się indywidualne znakowanie matek pszczelich, przy użyciu trwałych znaczków zawierających dwuznakową kombinację cyfrową albo literową, albo literowo-cyfrową, niepowtarzalną w obrębie danej linii hodowlanej w roku kalendarzowym, nadaną przez prowadzącego ocenę. 2. Do znakowania matek pszczelich używane są znaczki w następujących kolorach, oznaczających ostatnią cyfrę roku urodzenia matki pszczelej: 1) biały - dla cyfr 1 lub 6, 2) żółty - dla cyfr 2 lub 7, 3) czerwony - dla cyfr 3 lub 8, 4) zielony - dla cyfr 4 lub 9, 5) niebieski - dla cyfr 5 lub 0. 3. Matki pszczele znakuje się przed ich obsadzeniem w rodzinach pszczelich, umieszczając znaczek na części grzbietowej tułowia. § 56. Informacje dotyczące oznakowania matek pszczelich oraz ich umiejscowienia w rodzinach pszczelich powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 57. Identyfikacja polega na stwierdzeniu zgodności danych opisanych w dokumentacji hodowlanej z oznakowaniem i umiejscowieniem matki pszczelej w rodzinie pszczelej. Rozdział 14 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej owiec § 58. Ocena wartości użytkowej owiec obejmuje: 1) użytkowość rozpłodową i użytkowość mięsną - w przypadku owiec ras i linii hodowlanych ojcowskich mięsnych i plennych, 2) użytkowość rozpłodową i użytkowość mięsną - w przypadku owiec ras i linii hodowlanych matecznych, 3) użytkowość rozpłodową i użytkowość mleczną - w przypadku owiec ras mlecznych i owiec innych ras i linii hodowlanych użytkowanych mlecznie, 4) użytkowość rozpłodową i użytkowość wełnistą - w przypadku owiec innych niż wymienione w pkt 1-3, ras i linii hodowlanych. § 59. Ocena użytkowności rozpłodowej obejmuje ustalanie: 1) dla każdej maciorki w stadzie: a) wieku, b) dat wykotów, c) liczby urodzonych jagniąt w danym wykocie, d) liczby jagniąt odchowanych do wieku 70 dni w rasach i liniach hodowlanych mięsnych, 30 dni dla polskiej owcy górskiej, a w pozostałych rasach i liniach hodowlanych owiec - do wieku 56 dni, e) średniej życiowej plenności określanej jako stosunek liczby urodzonych jagniąt do liczby wykotów, wyrażony w procentach, 2) wyrażonych w procentach dla całego stada: a) płodności, określonej jako liczba matek wykoconych w stosunku do liczby matek w stadzie, b) plenności, określonej jako liczba jagniąt urodzonych w stosunku do liczby wykoconych matek, c) odchowu jagniąt, określonego jako liczba jagniąt odchowanych w stosunku do liczby jagniąt urodzonych, d) wyniku rozrodu, określonego jako liczba jagniąt odchowanych w stosunku do liczby matek w stadzie. § 60. Ocena użytkowości mięsnej owiec obejmuje: 1) ustalanie masy ciała zwierząt, polegające na: a) czterokrotnym ważeniu jagniąt co 21 dni, poczynając od 21 dnia od urodzenia pierwszego jagnięcia, w stadzie - w przypadku ras i linii hodowlanych mięsnych, b) jednorazowym ważeniu jagniąt, nie wcześniej niż w 49 dniu życia i nie później niż w 63 dniu życia, w stadzie - w przypadku ras i linii hodowlanych innych niż wymienione w lit. a), c) jednorazowym ważeniu owiec dorosłych, nie wcześniej niż w 351 dniu i nie później niż w 379 dniu życia, 2) obliczanie, w oparciu o wzory określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, masy ciała zwierzęcia na: a) 10, 30 i 70 dzień życia jagnięcia - w przypadku ras i linii hodowlanych mięsnych, b) 56 dzień życia - w przypadku ras i linii hodowlanych innych niż wymienione w lit. a), c) 365 dzień życia - dla owiec dorosłych, 3) wyliczanie, na podstawie wzorów określonych w załączniku nr 8 do rozporządzenia, średnich dobowych przyrostów masy ciała jagniąt w przedziale wiekowym 10-30 i 30-70 dni życia - w przypadku ras i linii hodowlanych mięsnych, 4) ustalanie masy miotu maciorki: a) w 70 dniu po urodzeniu jagniąt - w przypadku ras i linii hodowlanych mięsnych, b) w 56 dniu po urodzeniu jagniąt - w przypadku ras i linii hodowlanych innych niż wymienione w lit. a). § 61. 1. Ocena użytkowności mlecznej owiec ras mlecznych obejmuje ustalenie ilości mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu pochodzącego z kontrolowanych przez prowadzącego ocenę udojów, przeprowadzanych co: 1) 30 dni rano i wieczorem (metoda standardowa A4) albo 2) 30 dni przemiennie rano i wieczorem (metoda uproszczona AT). 2. Nie ustala się ilości udojonego mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu z udojów od owiec od dnia wykotu do 10 dnia po wykocie. 3. Nie ustala się ilości udojonego mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu z udojów kontrolowanych od owiec dających poniżej 0,2 kg w ciągu 24 godzin przy metodzie A4 lub 0,1 kg mleka na jeden udój przy metodzie AT, a kolejny udój kontrolowany przeprowadza się nie wcześniej niż w 11 dniu po wykocie. § 62. 1. Ocena użytkowości mlecznej owiec prowadzona dla ras i linii hodowlanych innych niż wymienione w § 61 ust. 1, użytkowanych mlecznie, polega na wyliczeniu wskaźnika mleczności według wzoru określonego w załączniku nr 9 do rozporządzenia, na podstawie: 1) masy ciała jagniąt ustalanej z dokładnością do 0,1 kg w 2 dniu życia, 2) masy ciała jagniąt ustalanej z dokładnością do 0,1 kg w 30 dniu życia, nie wcześniej niż w 27 dniu życia i nie później niż w 33 dniu życia, 3) wyniku jednorazowego pomiaru ilości mleka podczas udoju porannego pomiędzy 50 a 80 dniem po wykocie (udój kontrolowany). 2. W przypadku pierwiastek z bliźniętami wskaźnik mleczności uzyskany zgodnie z ust. 1 podwyższa się o 10%. 3. Ocena użytkowości mlecznej owiec, o której mowa w § 61, powinna być prowadzona co najmniej w okresie pierwszej laktacji. § 63. Ocena użytkowości wełnistej obejmuje ustalenie masy wełny potnej oraz ocenę długości i grubości włosa z uzyskanego runa, pochodzących z drugiej strzyży tryczków i maciorek - dokonywanej w okresie 6 miesięcy od strzyży jagnięcej oraz z trzeciej strzyży tryczków i maciorek - dokonywanej co najmniej po 10 miesiącach od drugiej strzyży. Rozdział 15 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej owiec § 64. 1. Ocena wartości hodowlanej owiec obejmuje użytkowość rozpłodową i mięsną. 2. Ocena wartości hodowlanej owiec jest prowadzona z uwzględnieniem płci i wieku zwierząt. 3. Wartość hodowlana owiec szacowana jest metodą statystyczną na podstawie wyników oceny wartości użytkowej: 1) własnej zwierzęcia albo 2) własnej zwierzęcia i jego matki. § 65. Szczegółowe metody statystyczne stosowane w ocenie wartości hodowlanej owiec określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. Rozdział 16 Sposób oznakowania i identyfikacji owiec § 66. 1. Dla owiec poddawanych ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej prowadzi się indywidualne, trwałe oznakowanie zwierzęcia za pomocą tatuażu uszu albo kolczyka umieszczonego w uchu. 2. Tatuaż albo kolczyk, o których mowa w ust. 1, powinien zawierać niepowtarzalny w skali kraju przez okres 10 lat numer identyfikacyjny nadany przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. 3. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 2, składa się z dziesięciu cyfr, z których sześć pierwszych oznacza numer stada, a cztery kolejne - indywidualny numer zwierzęcia w stadzie, przy czym pierwsza cyfra numeru indywidualnego zwierzęcia w stadzie oznacza ostatnią cyfrę roku urodzenia zwierzęcia. § 67. 1. W przypadku znakowania owiec za pomocą tatuażu, numer stada umieszcza się w prawym uchu, a indywidualny numer zwierzęcia w stadzie - w lewym uchu. 2. W przypadku znakowania owiec przy pomocy kolczyka umieszczanego w uchu numer identyfikacyjny powinien być umieszczony w kolczyku w sposób trwały. 3. Kolczyk powinien być skonstruowany i zakładany w sposób wykluczający jego usunięcie i ponowne użycie oraz pozwalający na łatwe odczytanie numeru identyfikacyjnego. § 68. 1. Powtórne oznakowanie zwierzęcia w przypadku utraty kolczyka odbywa się z wykorzystaniem tego samego numeru. 2. Ponowne założenie kolczyka powinno zostać odnotowane w dokumentacji hodowlanej z podaniem sposobu ustalenia tożsamości zwierzęcia przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. § 69. Informacje dotyczące numeru identyfikacyjnego i sposobu oznakowania zwierząt powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 70. Zwierzę jest identyfikowane przez porównanie wytatuowanego lub umieszczonego na kolczyku numeru identyfikacyjnego z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej. Rozdział 17 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej kóz § 71. Ocena wartości użytkowej kóz obejmuje użytkowość mleczną i rozpłodową. § 72. 1. Ocena użytkowości mlecznej kóz obejmuje ustalenie ilości mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu pochodzącego w kontrolowanych przez prowadzącego ocenę udojów, przeprowadzanych co: 1) 30 dni rano i wieczorem (metoda standardowa A4) albo 2) 30 dni przemiennie rano i wieczorem (metoda uproszczona AT). 2. Nie ustala się ilości udojonego mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu z udojów od kóz od dnia wykotu do 10 dnia po wykocie. 3. Nie ustala się ilości udojonego mleka oraz zawartego w nim białka i tłuszczu z udojów kontrolowanych od kóz dających poniżej 0,2 kg w ciągu 24 godzin przy metodzie A4 lub 0,1 kg mleka na jeden udój przy metodzie AT, a kolejny udój kontrolowany przeprowadza się nie wcześniej niż w 11 dniu po wykocie. 4. Ocena użytkowości mlecznej kóz prowadzona jest przez wszystkie kolejne laktacje od dnia objęcia zwierzęcia oceną wartości użytkowej § 73. Ocena użytkowości rozpłodowej kóz polega na ustalaniu: 1) dla każdej ocenianej kozy w stadzie: a) dat pokryć, b) dat wykotów, c) liczby urodzonych koźląt w danym wykocie, 2) wyrażonych w procentach dla całego stada: a) płodności, określonej jako liczba kóz wykoconych w stosunku do liczby kóz w stadzie, b) plenności, określonej jako liczba koźląt urodzonych w stosunku do liczby wykoconych kóz. Rozdział 18 Zasady i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej kóz § 74. 1. Wartość hodowlana kozłów jest oceniana na podstawie: 1) pochodzenia, 2) wyników oceny użytkowości mlecznej matki. 2. Wartość hodowlaną kóz ocenia się na podstawie: 1) pochodzenia, 2) wyników oceny użytkowości mlecznej: a) własnej zwierzęcia albo b) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej, 3) wyników oceny własnej użytkowości rozpłodowej zwierzęcia. § 75. Metody statystyczne stosowane w ocenie wartości hodowlanej kóz powinny gwarantować uzyskanie wyników nie obciążonych wpływami głównych czynników środowiskowych. Rozdział 19 Sposób oznakowania i identyfikacji kóz § 76. 1. Dla kóz poddawanych ocenie wartości użytkowej lub hodowlanej prowadzi się indywidualne, trwałe oznakowanie zwierzęcia za pomocą: 1) tatuowania uszu albo 2) tatuowania spodniej części ogona albo 3) kolczyka umieszczonego w uchu. 2. Tatuaż albo kolczyk, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać niepowtarzalny w skali kraju przez okres 10 lat numer identyfikacyjny nadany przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. 3. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 2, składa się z ośmiu cyfr, z których trzy pierwsze oznaczają numer stada, a pięć kolejnych - indywidualny numer zwierzęcia w stadzie, przy czym pierwsza cyfra numeru indywidualnego zwierzęcia w stadzie oznacza ostatnią cyfrę roku urodzenia zwierzęcia. § 77. 1. W przypadku znakowania kóz za pomocą tatuażu umieszczonego w uszach numer stada umieszcza się w prawym uchu, a indywidualny numer zwierzęcia w stadzie - w lewym uchu. 2. W przypadku znakowania kóz za pomocą kolczyka umieszczonego w uchu numer identyfikacyjny powinien być umieszczony w sposób trwały na kolczyku. 3. Kolczyk powinien być skonstruowany i zakładany w sposób wykluczający jego usunięcie i ponowne użycie oraz pozwalający na łatwe odczytanie numeru identyfikacyjnego. § 78. 1. Powtórne oznakowanie zwierzęcia, w przypadku utraty kolczyka, odbywa się z wykorzystaniem tego samego numeru. 2. Ponowne założenie kolczyka powinno zostać odnotowane w dokumentacji hodowlanej z podaniem sposobu ustalenia tożsamości zwierzęcia przez prowadzącego ocenę wartości użytkowej lub hodowlanej. § 79. Informacje dotyczące oznakowania zwierząt powinny być odnotowywane w dokumentacji hodowlanej i rejestrowane w systemie informatycznym prowadzonym na potrzeby oceny wartości użytkowej i hodowlanej. § 80. Zwierzę jest identyfikowane przez porównanie wytatuowanego lub umieszczonego na kolczyku numeru identyfikacyjnego z numerem odnotowanym w dokumentacji hodowlanej. Rozdział 20 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej koni § 81. 1. Ocena wartości użytkowej koni dokonywana jest z uwzględnieniem rasy, płci i wieku zwierzęcia poddawanego ocenie. 2. Ocena wartości użytkowej koni obejmuje: 1) ocenę pokroju, 2) prowadzenie prób dzielności, 3) ocenę użytkowości rozpłodowej. § 82. Ocena pokroju prowadzona jest na podstawie oględzin konia i wyrażana jest w skali punktowej, przy czym maksymalna ilość punktów za poszczególne elementy tej oceny wynosi: 1) typ - do 15 pkt, 2) głowa i szyja - do 5 pkt, 3) kłoda - do 15 pkt, 4) kończyny przednie - do 10 pkt, 5) kończyny tylne - do 10 pkt, 6) kopyta - do 10 pkt, 7) ruch (stęp i kłus) - do 20 pkt, 8) wygląd ogólny - do 15 pkt. § 83. W zależności od rasy, wieku i płci konia poddawanego ocenie wartości użytkowej powinien on przechodzić jedną lub kilka następujących prób dzielności: 1) stacjonarną próbę wierzchową, 2) stacjonarną próbę zaprzęgowo-wierzchową, 3) polową próbę zaprzęgową, 4) polową próbę wierzchową, 5) próby w sporcie jeździeckim, 6) próby na torach wyścigowych. § 84. 1. Stacjonarna próba wierzchowa prowadzona jest dla ogierów w specjalnie do tego celu przeznaczonym obiekcie, w jednakowych warunkach ich utrzymania. 2. Próba, o której mowa w ust. 1, obejmuje: 1) ocenę charakteru, zdrowia, wykorzystania paszy, wytrzymałości oraz cech wierzchowych, dokonywaną w okresie pierwszych 100 dni przebywania ogiera w obiekcie określonym w ust. 1, lub 2) ocenę przydatności do ujeżdżenia, skoków lub wszechstronnego konkursu konia wierzchowego, dokonywaną w okresie 240 dni przebywania w obiekcie określonym w ust. 1, prowadzoną dla ogierów wyselekcjonowanych w wyniku oceny, o której mowa w pkt 1. 3. Stacjonarna próba zaprzęgowo-wierzchowa prowadzona jest dla ogierów w specjalnie do tego celu przeznaczonym obiekcie, w jednakowych warunkach ich utrzymania, i obejmuje ocenę charakteru, wytrzymałości, siły i chęci ciągnięcia oraz cech wierzchowych. § 85. 1. Polowa próba zaprzęgowa prowadzona jest w warunkach terenowych i obejmuje ocenę charakteru, wytrzymałości oraz siły i chęci ciągnięcia. 2. Polowa próba wierzchowa prowadzona jest w warunkach terenowych i obejmuje ocenę charakteru, wytrzymałości i cech wierzchowych. § 86. 1. Próby w sporcie jeździeckim prowadzone są w dyscyplinach: 1) skoki przez przeszkody, 2) ujeżdżenie, 3) wszechstronny konkurs konia wierzchowego, 4) powożenie zaprzęgami, 5) rajdy długodystansowe - i obejmują ocenę cech wierzchowych lub zaprzęgowych konia. 2. Próby na torach wyścigów konnych obejmują ocenę szybkości, wytrzymałości, charakteru i zdrowia. § 87. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej koni obejmuje ustalanie: 1) w przypadku klaczy: a) dat pokrycia, b) dat wyźrebień lub poronień, c) liczby urodzonych źrebiąt, d) liczby potomstwa wpisanego do ksiąg, 2) w przypadku ogiera: a) liczby urodzonych źrebiąt, b) liczby potomstwa wpisanego do ksiąg. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje również ocenę typu, budowy, rozwoju, zdrowia i ruchu źrebiąt pochodzących po ocenianym ogierze lub od ocenianej klaczy. Rozdział 21 Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej koni § 88. 1. Ocena wartości hodowlanej koni jest prowadzona z uwzględnieniem płci i wieku zwierząt. 2. Ocena wartości hodowlanej koni szacowana jest na podstawie wyników oceny wartości użytkowej: 1) własnej zwierzęcia i jego potomstwa, dla którego prowadzona jest ocena wartości użytkowej, albo 2) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej. § 89. Wartość hodowlana koni szacowana jest metodą indeksów selekcyjnych albo metodą BLUP - model zwierzęcy. Rozdział 22 Sposób identyfikacji koni § 90. 1. Konia identyfikuje się przez porównanie jego maści, odmian i znaków szczególnych oraz wieku określanego na podstawie wyglądu zębów, ze słownym lub graficznym opisem jego maści, odmian i znaków szczególnych, zawartym w dokumentacji hodowlanej, oraz z wiekiem wynikającym z tej dokumentacji. 2. Opis maści, odmian i znaków szczególnych powinien być przeprowadzony przed odsadzeniem źrebięcia od matki, nie później jednak niż przed ukończeniem przez konia 1 roku życia. Rozdział 23 Przepis końcowy § 91. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 maja 1999 r. (poz. 470) Załącznik nr 1 CZĘSTOTLIWOŚĆ PRZEPROWADZANIA UDOJÓW KONTROLNYCH W RAMACH OCENY UŻYTKOWOŚCI MLECZNEJ BYDŁA TYPU MLECZNEGO I MIĘSNO-MLECZNEGO Średni odstęp między udojami kontrolnymi (tygodnie)Minimalna liczba udojów kontrolnych rocznie 144 222 315 411 59 68 77 86 95 codzienne udoje310 Załącznik nr 2 WZORY, W OPARCIU O KTÓRE DLA BYDŁA TYPU UŻYTKOWEGO MIĘSNEGO OBLICZANA JEST MASA CIAŁA ZWIERZĘCIA NA OKREŚLONY DZIEŃ JEGO ŻYCIA, ŚREDNIE DOBOWE PRZYROSTY MASY CIAŁA ZWIERZĘCIA ORAZ MLECZNOŚĆ KROWY 1. Obliczenia masy ciała zwierzęcia na określony dzień jego życia dokonuje się według następującego wzoru: gdzie: MCS - oznacza standaryzowaną masę ciała zwierzęcia określoną w kg, MCU - oznacza rzeczywistą masę ciała zwierzęcia ustaloną w okresie od dnia urodzenia do 5 dnia po urodzeniu w kg, MCB - oznacza rzeczywistą masę ciała zwierzęcia w dniu ważenia w kg, WW - oznacza wiek zwierzęcia w dniu ważenia, wyrażony w dniach, WS - oznacza standaryzowany wiek zwierzęcia w dniach. 2. Wyliczenia średnich dobowych przyrostów masy ciała zwierzęcia dokonuje się według następującego wzoru: gdzie: PDMC - oznacza przyrost dobowy masy ciała zwierzęcia wyrażony w g, MCK - oznacza końcową masę ciała zwierzęcia wyrażoną w kg, MCP - oznacza początkową masę ciała zwierzęcia wyrażoną w kg, WK - oznacza końcowy wiek zwierzęcia wyrażony w dniach, WP - oznacza początkowy wiek zwierzęcia wyrażony w dniach. 3. Mleczność krowy obliczana jest według wzoru: gdzie: M - oznacza szacowaną mleczność krowy w kg, C - oznacza masę ciała cielęcia przy odsadzeniu w kg, W - oznacza wiek cielęcia przy odsadzeniu w dniach. Załącznik nr 3 WZORY SZACOWANIA WARTOŚCI HODOWLANEJ BYDŁA RAS MLECZNYCH 1. Wzór na szacowanie wartości hodowlanej bydła w zakresie cech użytkowości mlecznej gdzie: yijk - wydajność w k-tej laktacji, i-tej krowy w j-tej podklasie stado-rok-sezon ocielenia, aik - addytywny efekt genetyczny (wartość hodowlana) w k-tej laktacji i-tej krowy, b1k - współczynnik regresji liniowej na wiek przy k-tym ocieleniu, b2k - współczynnik regresji kwadratowej na wiek przy k-tym ocieleniu, Xijk - wiek przy k-tym ocieleniu i-tej krowy w j-tej podklasie stado-rok-sezon, glk - stały efekt l-tej grupy genetycznej (l=1...p)*, qil - współczynnik (o wartościach 0-1) opisujący udział l-tej grupy genetycznej w genotypie i-tej krowy*, hjk - stały efekt j-tego stada-roku-sezonu ocielenia dla k-tej laktacji, eijk - błąd losowy związany z ijk-tą wydajnością. 2. Wzór na szacowanie wartości hodowlanej buhaja w zakresie typu i budowy gdzie: Yijk - wartość obserwacji dla i-tej krowy w j-tej podklasie stado-rok-sezon ocielenia, ocenionej przez k-tego klasyfikatora w l-tej fazie laktacji, ai - addytywny efekt genetyczny (wartość hodowlana) i-tej krowy, gk - stały efekt k-tej grupy genetycznej (k = 1, ..., p, gdzie p jest liczbą grup genetycznych)*, qik - współczynnik opisujący udział k-tej grupy genetycznej w genotypie i-tej krowy*, ß1 - współczynnik regresji kwadratowej na wiek krowy przy ocieleniu, ß2 - współczynnik regresji liniowej na wiek krowy przy ocieleniu, xi - wiek i-tej krowy przy ocieleniu w miesiącach, hcj - stały efekt j-tej podklasy stado-rok-sezon ocielenia - klasyfikator, sk - stały efekt l-tej fazy laktacji, eijk - błąd losowy. ________ * Grupy genetyczne tworzy się dla osobników spokrewnionych poprzez powiązania rodowodowe, oddzielnie dla buhajów ojców oraz krów matek, oraz w ich obrębie wprowadza się dodatkowo podział w zależności od wieku oraz udziału odmiany holsztyńsko-fryzyjskiej. W razie braku informacji o roku urodzenia zwierząt ich wiek jest oszacowany na podstawie znanych dat urodzeń ich krewnych przy założeniu, że średni odstęp międzypokoleniowy na ścieżce matka-potomek wynosi 5 lat, a na ścieżce ojciec-potomek - 8 lat. Załącznik nr 4 WZORY, W OPARCIU O KTÓRE OBLICZANY JEST PRZYROST DZIENNY, STOPIEŃ UMIĘŚNIENIA ZWIERZĘCIA I ZAWARTOŚĆ MIĘSA W TUSZY ŚWIŃ 1. Obliczenia przyrostu dziennego zwierzęcia dokonuje się według następującego wzoru: gdzie: X1 - przyrost dzienny przeliczony na wiek 180 dni, Z - masa ciała zwierzęcia w dniu oceny w kg, W - wiek w dniu oceny w dniach. 2. Obliczenia stopnia umięśnienia na podstawie pomiarów przeprowadzonych w okresie życia zwierzęcia dokonuje się według następującego wzoru: gdzie: X2 - zawartość mięsa w tuszy wyrażona w procentach, P2 - grubość słoniny mierzona za ostatnim żebrem na granicy kręgów piersiowych i lędźwiowych, 3 cm poniżej linii środkowej grzbietu, P4 - grubość słoniny mierzona za ostatnim żebrem na granicy kręgów piersiowych i lędźwiowych, 8 cm poniżej linii środkowej grzbietu, P4M - wysokość poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu. 3. Obliczenia zawartości mięsa w tuszy na podstawie pomiarów dokonanych po uboju zwierzęcia dokonuje się według następującego wzoru: gdzie: Y - obliczona zawartość mięsa w kg, X1 - masa szynki tylnej bez skóry i słoniny w kg, X2 - masa mięśnia najdłuższego grzbietu bez słoniny + masa polędwiczki w kg, X3 - podwójna szerokość poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu + wysokość poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu w cm. Załącznik nr 5 SZCZEGÓŁOWE METODY DOKONYWANIA OCENY WARTOŚCI HODOWLANEJ ŚWIŃ I. Metoda szacowania wartości hodowlanej na podstawie wyników oceny wartości użytkowej własnej zwierzęcia. Wartość hodowlana knurka lub loszki szacowana jest w oparciu o indeks selekcyjny wyliczany oddzielnie dla knurka i loszki na podstawie wyników oceny wartości użytkowej własnej zwierzęcia dokonywanej w okresie jego życia, według wzorów: 1) dla knurka: 2) dla loszki: gdzie: I - wartość indeksu selekcyjnego, X1 - przyrost dzienny przeliczony na 180 dzień życia, X2 - zawartość mięsa w tuszy w procentach. II. Metoda szacowania wartości hodowlanej na podstawie wyników oceny wartości użytkowej krewnych zwierzęcia, dla których prowadzona jest ocena wartości użytkowej. 1. Wartość hodowlana rodzeństwa (kojarzenia) szacowana jest w oparciu o indeks selekcyjny stanowiący średnią indeksów wyliczonych odrębnie dla każdej z dwóch sztuk rodzeństwa pochodzących po tej samej parze rodziców, które zostało ocenione po uboju w stacji kontroli. Indeks selekcyjny obliczany jest według wzoru: 1) dla rasy puławskiej: 2) dla pozostałych ras i linii: gdzie: X1 - średni przyrost dzienny ocenianej sztuki, X1 - średnia dwóch ostatnich lat dla przyrostów dziennych, X2 - średnia grubość słoniny z 5 pomiarów ocenianej sztuki, X2 - średnia dwóch ostatnich lat dla średniej grubości słoniny z 5 pomiarów, X3 - powierzchnia poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu ocenianej sztuki, X3 - średnia dwóch ostatnich lat dla przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, X4 - masa mięsa szynki tylnej bez skóry i słoniny ocenianej sztuki, X4 - średnia dwóch ostatnich lat dla masy mięsa szynki tylnej bez skóry i słoniny; wartości średnie z dwóch ostatnich lat wylicza się oddzielnie dla każdej rasy na podstawie wyników oceny wartości użytkowej zwierząt ocenianych w stacji kontroli. 2. Wartość hodowlana ojca szacowana jest w oparciu o indeks selekcyjny stanowiący średnią indeksów wyliczonych oddzielnie dla każdej z ośmiu sztuk potomstwa, pochodzących co najmniej z 4 kojarzeń, które zostało ocenione po uboju w stacji kontroli. Indeks selekcyjny obliczany jest według wzoru: 1) dla rasy puławskiej: 2) dla pozostałych ras i linii: gdzie: X1 - średni przyrost dzienny ocenianej sztuki, X1 - średnia dwóch ostatnich lat dla przyrostów dziennych, X2 - średnia grubość słoniny z 5 pomiarów ocenianej sztuki, X2 - średnia dwóch ostatnich lat dla średniej grubości słoniny z 5 pomiarów, X3 - powierzchnia poprzecznego przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu ocenianej sztuki, X3 - średnia dwóch ostatnich lat dla przekroju mięśnia najdłuższego grzbietu, X4 - masa mięsa szynki tylnej bez skóry i słoniny ocenianej sztuki, X4 - średnia dwóch ostatnich lat dla masy mięsa szynki tylnej bez skóry i słoniny; wartości średnie z dwóch ostatnich lat wylicza się oddzielnie dla każdej rasy na podstawie wyników oceny wartości użytkowej zwierząt ocenianych w stacji kontroli. Załącznik nr 6 WZÓR NA OBLICZENIE EUROPEJSKIEGO WSKAŹNIKA WYDAJNOŚCI STAD TOWAROWYCH MIĘSNEGO TYPU UŻYTKOWEGO DROBIU Europejski wskaźnik wydajności obliczany jest według wzoru: gdzie: EWW - europejski wskaźnik wydajności, P - przeżywalność wyrażona w %, MC - masa ciała wyrażona w kg, W - liczba dni tuczu, WP - zużycie paszy ogółem na 1 ptaka wyrażone w kg. Załącznik nr 7 SZCZEGÓŁOWE METODY SZACOWANIA WARTOŚCI HODOWLANEJ DROBIU 1. Wartość hodowlana ptaka szacowana jest w oparciu o osobniczy indeks selekcyjny, według wzoru: gdzie: Io - wartość osobniczego indeksu selekcyjnego, k1, k2, ..., kn - współczynnik ekonomicznej wartości ocenianej cechy, G1, G2, ..., Gn - wartość hodowlana ptaka dla poszczególnych cech użytkowych; wartość hodowlana ptaka dla określonej cechy użytkowej szacowana jest w oparciu o następujący model liniowy: gdzie: G - szacowana wartość hodowlana ptaka dla określonej cechy użytkowej, b1, b2, ..., bn - współczynniki regresji, Z1, Z2, ..., Zn - wynik oceny wartości użytkowej określonej cechy ocenianego ptaka i jego krewnych. 2. Wartość hodowlana rodziny drobiu szacowana jest w oparciu o indeks rodzinny (Ir) obliczony według wzoru: gdzie: Ir - wartość indeksu selekcyjnego dla rodziny, Io1, Io2, ..., Ion - wartość osobniczych indeksów selekcyjnych członków rodziny, n - liczba osobników w rodzinie. 3. Wartość hodowlana rodu szacowana jest w oparciu o indeks rodu stanowiący średnią indeksów rodzin drobiu. Załącznik nr 8 WZORY, W OPARCIU O KTÓRE OBLICZANA JEST MASA CIAŁA ORAZ ŚREDNIE DOBOWE PRZYROSTY MASY CIAŁA OWIEC W RAMACH OCENY UŻYTKOWOŚCI MIĘSNEJ 1. Masa ciała jagniąt na 10, 30 i 70 dzień życia obliczana jest według wzoru: ; dla ; dla d1<30 i d2=30, ; dla d1>30, ; dla d1<30 i d2<30, ; dla d1<30 i d2>30, m70=m3; dla d3=70 ; dla d3>70 i dla d2>30 ; dla d3<70 i (d3-70)<(d4-70) ; dla d3<70 i (d3-70)<(d4≥70) gdzie: m10 - oznacza masę ciała jagnięcia szacowaną ma 10 dzień życia w kg, m30 - oznacza masę ciała jagnięcia szacowaną ma 30 dzień życia w kg, m70 - oznacza masę ciała jagnięcia szacowaną ma 70 dzień życia w kg, d1 - oznacza wiek w dniach określony w czasie I ważenia, d2 - oznacza wiek w dniach określony w czasie II ważenia, d3 - oznacza wiek w dniach określony w czasie III ważenia, d4 - oznacza wiek w dniach określony w czasie IV ważenia, m1 - oznacza masę ciała w kg określaną w czasie I ważenia, m2 - oznacza masę ciała w kg określaną w czasie II ważenia, m3 - oznacza masę ciała w kg określaną w czasie III ważenia, m4 - oznacza masę ciała w kg określaną w czasie IV ważenia. 2. Masa ciała jagniąt na 56 dzień życia obliczana jest według wzoru: gdzie: m56 - oznacza oszacowaną masę ciała jagnięcia w 56 dniu życia wyrażoną w kg, m0 - oznacza masę ciała osobnika w 1 dniu życia w kg; przyjmuje się, że m0 dla tryczków wynosi 4 kg, a m0 dla maciorek 3 kg. m - oznacza masę ciała jagnięcia w dniu ważenia określaną z dokładnością do 0,5 kg, w - oznacza wiek jagnięcia w dniu ważenia. 3. Masa ciała owiec dorosłych na 365 dzień życia obliczana jest według wzoru: gdzie: M - oznacza szacowaną masę ciała owcy dorosłej na 365 dzień życia, wyrażoną w kg, m - oznacza rzeczywistą masę ciała owcy w dniu ważenia, wyrażoną w kg, w - oznacza wiek owcy w dniu ważenia, wyrażony w dniach. 4. Średnie dobowe przyrosty masy ciała jagniąt w przedziale wiekowym 10-30 i 30-70 dni obliczane są według wzorów: gdzie: p10-30 - oznacza przyrosty masy ciała jagnięcia w przedziale wiekowym 10-30 dni, wyrażone w gramach, p30-70 - oznacza przyrosty masy ciała jagnięcia w przedziale wiekowym 30-70 dni, wyrażone w gramach, m10, m30, m70 - oznaczają masy ciała jagniąt szacowane odpowiednio na wiek 10, 30 i 70 dni życia, wyrażone w kg. Załącznik nr 9 WZÓR NA OBLICZANIE WSKAŹNIKA MLECZNOŚCI OWCY Wskaźnik mleczności owcy obliczany jest według wzoru: gdzie: Wm - oznacza wskaźnik mleczności, M2 - oznacza masę ciała jagnięcia w 2 dniu życia w kg, M30 - oznacza masę ciała jagnięcia w 30 dniu życia w kg, U - ilość mleka z udoju kontrolowanego w kg. Załącznik nr 10 METODY SZACOWANIA WARTOŚCI HODOWLANEJ OWIEC 1. Metoda szacowania wartości hodowlanej owiec na podstawie wyników własnej oceny wartości użytkowej zwierzęcia. Wartość hodowlana tryka lub maciorki szacowana jest w oparciu o indeks selekcyjny, który wyraża się wzorem: gdzie: 50 - oznacza wartość stałą, b1 - oznacza współczynnik indeksowy dla przyrostu dobowego masy ciała jagnięcia w wieku 10-30 dni, ustalany przez prowadzącego ocenę wartości hodowlanej owiec, x - oznacza przyrost dobowy masy ciała jagnięcia w wieku 10-30 dni, m1 - oznacza średni przyrost dobowy masy ciała jagnięcia w wieku 10-30 dni wyliczony dla stada lub grupy stad, b2 - oznacza współczynnik indeksowy dla przyrostu dobowego masy ciała jagnięcia w wieku 30-70 dni, ustalony przez prowadzącego ocenę wartości hodowlanej owiec, y - oznacza przyrost dobowy masy ciała jagnięcia w wieku 30-70 dni, m2 - oznacza średni przyrost dobowy w wieku 30-70 dni wyliczony dla stada lub grupy stad. 2. Metoda szacowania wartości hodowlanej owiec na podstawie wyników własnej oceny wartości użytkowej zwierzęcia oraz jego matki. Wartość hodowlana tryka lub maciorki szacowana jest w oparciu o indeks selekcyjny, który wyraża się wzorem: gdzie: 50 - oznacza wartość stałą, b1 - oznacza współczynnik indeksowy dla plenności życiowej matki tryka lub maciorki, ustalony przez prowadzącego ocenę wartości hodowlanej owiec, x - oznacza poprawioną na kolejny wykot plenność życiową owcy matki ocenianego jagnięcia, b2 - oznacza współczynnik indeksowy dla masy ciała tryka lub maciorki w wieku 56 dni, ustalony przez jednostkę upoważnioną do szacowania wartości hodowlanej owiec, y - oznacza masę ciała jagnięcia standaryzowaną na wiek 56 dni z uwzględnieniem poprawki na kolejny wykot owcy matki oraz typ urodzenia jagnięcia, m - oznacza średnią masę ciała tryczków lub maciorek w wieku 56 dni, ustaloną dla stada lub grupy stad. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu mianowania policjantów na stopnie policyjne. (Dz. U. Nr 47, poz. 471) Na podstawie art. 57 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Na pierwszy stopień w korpusach podoficerskim, aspiranckim i oficerskim mianuje się osoby, które spełniają wymagania określone w art. 49 i 50 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą". § 2. 1. Mianowanie na wyższy stopień na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy może nastąpić w szczególności w przypadkach: 1) dokonania przez policjanta czynu świadczącego o szczególnym męstwie; 2) zwolnienia policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy, jeżeli wyróżnił się nienaganną służbą. 2. W razie śmierci policjanta na skutek czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, mianowanie na wyższy stopień następuje pośmiertnie. 3. Mianowanie na wyższy stopień na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy nie narusza uprawnień przełożonego do przedterminowego mianowania na wyższy stopień w drodze wyróżnienia. § 3. 1. Mianowania na stopnie policyjne dokonuje się w dniu Święta Policji, z zastrzeżeniem ust. 2-6. 2. Na stopień posterunkowego mianuje się z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 3. Absolwentów Wyższej Szkoły Policji mianuje się na pierwszy stopień oficerski po zakończeniu przeszkolenia zawodowego lub po złożeniu egzaminu oficerskiego. 4. Absolwentów szkół policyjnych mianuje się na pierwszy stopień w korpusie podoficerów Policji oraz na pierwszy stopień w korpusie aspirantów Policji po zakończeniu przeszkolenia zawodowego lub po złożeniu egzaminu podoficerskiego bądź aspiranckiego, w terminach: 1 stycznia, 1 kwietnia, 24 lipca i 1 października. 5. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy mianuje się na odpowiedni stopień policyjny w dniu określonym w rozkazie o mianowaniu na stanowisko służbowe, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. W przypadku gdy mianowanie, o którym mowa w ust. 5, uzależnione zostało od odbycia przeszkolenia zawodowego, następuje ono po odbyciu przeszkolenia wymaganego do mianowania na odpowiedni stopień policyjny. § 4. 1. Na stopnie w korpusie szeregowych Policji mianują przełożeni, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy. 2. Na stopnie w korpusie podoficerów Policji oraz na stopnie w korpusie aspirantów Policji mianują: 1) komendant wojewódzki Policji - policjantów pełniących służbę na terenie swojego działania w: a) komendzie wojewódzkiej i komisariacie specjalistycznym Policji - na wniosek naczelników wydziałów (równorzędnych) tej komendy i komendanta komisariatu, b) komendzie powiatowej (miejskiej) i komisariacie Policji - na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) i komendanta komisariatu, na których terenie działania policjanci pełnią służbę, c) oddziale prewencji i pododdziale antyterrorystycznym Policji - na wniosek dowódców oddziałów i naczelnika wydziału, d) ośrodku szkolenia - na wniosek kierownika tego ośrodka; 2) Komendant Główny Policji - policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji - na wniosek dyrektorów biur (równorzędnych); 3) komendant szkoły policyjnej - policjantów pełniących służbę w szkole - na wniosek naczelników wydziałów (równorzędnych) tej szkoły. § 5. 1. Wnioski w sprawie mianowania na stopień oficerski przedstawiają Komendantowi Głównemu Policji: 1) komendant wojewódzki Policji - w stosunku do policjantów w trybie, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, 2) dyrektor biura (równorzędnego) Komendy Głównej Policji - w odniesieniu do policjantów pełniących służbę w tym biurze, 3) komendant szkoły policyjnej - w stosunku do policjantów w trybie, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 3, 4) Komendant Wyższej Szkoły Policji - w odniesieniu do absolwentów szkoły. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, dotyczące mianowania na pierwszy stopień oficerski Komendant Główny Policji przedstawia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. § 6. 1. W przypadkach, w których ustawa uzależnia mianowanie na stopień oficerski od odbycia przeszkolenia zawodowego lub złożenia egzaminu oficerskiego, wnioski w sprawie skierowania policjantów na przeszkolenie zawodowe lub na egzamin oficerski składają Komendantowi Głównemu Policji przełożeni wymienieni w § 5 ust. 1 pkt 1-3. 2. W przypadkach, w których ustawa uzależnia mianowanie na stopień podoficerski lub na stopień aspirancki od odbycia przeszkolenia zawodowego lub złożenia egzaminu podoficerskiego bądź egzaminu aspiranckiego, wnioski w sprawie skierowania na przeszkolenie zawodowe lub egzamin składają komendantom szkół policyjnych przełożeni właściwi do mianowania na odpowiedni stopień policyjny. § 7. Mianowania osób posiadających stopnie wojskowe na odpowiednie stopnie policyjne, o których mowa w art. 56 ust. 1 ustawy, dokonują w trybie określonym w § 4-6 przełożeni właściwi do mianowania na te stopnie. § 8. Traci moc zarządzenie nr 73/95 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 grudnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu mianowania na stopnie policyjne (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 66). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie wprowadzenia czasowego zakazu noszenia broni. (Dz. U. Nr 47, poz. 472) Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się zakaz noszenia broni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 października 1990 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów ustawy o broni, amunicji i materiałach wybuchowych na poszczególne rodzaje broni białej oraz przedmioty, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu publicznemu (Dz. U. Nr 76, poz. 451 i z 1993 r. Nr 119, poz. 533), na obszarze województw: 1) pomorskiego - w dniach 5 i 6 czerwca 1999 r., 2) warmińsko-mazurskiego - w dniach 6 i 8 czerwca 1999 r., 3) wielkopolskiego - w dniach 6 i 7 czerwca 1999 r., 4) kujawsko-pomorskiego - w dniu 7 czerwca 1999 r., 5) podlaskiego - w dniach 7-9 czerwca 1999 r., 6) mazowieckiego - w dniach 9-13 czerwca 1999 r., 7) łódzkiego - w dniu 11 czerwca 1999 r., 8) świętokrzyskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 9) lubelskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 10) śląskiego - w dniach 13 i 15 czerwca 1999 r., 11) małopolskiego - w dniach 13-16 czerwca 1999 r. § 2. W przypadku ujawnienia przez funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej noszenia broni przez osoby objęte zakazem, o którym mowa w § 1, broń podlega odebraniu i zdeponowaniu w najbliższej jednostce Policji. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 27 maja 1999 r. w sprawie określenia sposobu oznakowania granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wzorów znaków wskazujących te granice. (Dz. U. Nr 47, poz. 473) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Granice Pomników Zagłady oznacza się za pomocą tablic z napisem "POMNIK ZAGŁADY" i nazwą poszczególnych Pomników, ustaloną w art. 2 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412), zwanej dalej "ustawą", umieszczanych na liniach przebiegu granic tych Pomników, określonych w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy. 2. Wzór tablicy, o której mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Granice stref ochronnych Pomników Zagłady oznacza się za pomocą tablic z napisem "STREFA OCHRONNA POMNIKA ZAGŁADY", umieszczanych na liniach przebiegu granic tych stref, określonych w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy. 2. Wzór tablicy, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 rozporządzenia. § 3. 1. Tablice, o których mowa w § 1 i 2, mają kształt prostokąta o wymiarach odpowiednio 100 × 50 cm i 80 × 40 cm i wykonane są z blachy ocynkowanej lub innego trwałego materiału. 2. Tło tablic jest koloru szarego z napisami w kolorze czarnym oraz symbolem graficznym przedstawiającym płonący znicz w kolorze białym i czerwonym oraz dwa miecze w kolorze białym, na czarnym tle. § 4. Tablice, o których mowa w § 1 i 2, umieszcza się na słupkach metalowych albo drewnianych lub na istniejących na linii przebiegu granic Pomników Zagłady albo ich stref ochronnych ogrodzeniach lub murach, na wysokości 1,5-2 m, mierzonej od dolnej krawędzi tablicy do powierzchni gruntu, w odległości nie większej niż 300 m od siebie. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1999 r. (poz. 473) Załącznik nr 1 WZÓR TABLICY WSKAZUJĄCEJ GRANICE POMNIKA ZAGŁADY Ilustracja * Nazwa Pomnika Zagłady ustalona w art. 2 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412). Załącznik nr 2 WZÓR TABLICY WSKAZUJĄCEJ GRANICE STREFY OCHRONNEJ POMNIKA ZAGŁADY Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 27 maja 1999 r. w sprawie określenia granic Pomnika Zagłady, na którego obszarze położony jest Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, oraz obszaru i granic strefy ochronnej tego Pomnika. (Dz. U. Nr 47, poz. 474) Na podstawie art. 4 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412) zarządza się, co następuje: § 1. Granice Pomnika Zagłady, na którego obszarze położony jest Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, zwanego dalej "Pomnikiem", ustala się następująco: 1. Część Pomnika położona w mieście Oświęcim: Od południowo-zachodniego narożnika działki nr 1908/2 w obrębie Oświęcim, położonego na skrzyżowaniu ulic Legionów i Stanisławy Leszczyńskiej, jako punktu początkowego granica biegnie w linii prostej po wschodniej stronie ulicy Stanisławy Leszczyńskiej stanowiącej działkę nr 1903/1, sąsiadującą z działkami o numerach 1908/2, 1908/6, 1908/3, 1895/8, 1906/2, 753, 754, 755, 756, 757, 758, 759, 760, 1903/4, 1902/2, i dochodzi do północno-zachodniego narożnika działki nr 1903/29. Następnie granica załamuje się pod kątem zbliżonym do prostego i biegnie w kierunku północno-wschodnim granicami działek o numerach 1903/29, 762, 1902/2, 1901/15, przyległych do działek o numerach 1903/28, 1903/27, 1901/13 i 1901/14. Dalej granica Pomnika przechodzi w obręb ewidencyjny Brzezinka i biegnie granicami działek o numerach 1194/1, 1193/1, 1199/1, 2366/6, 1214/1, 1215/1, 1216/4, 1216/6, 1217/1, 1218/4, 1218/6, 1219/1, 1220/1, sąsiadujących z działkami o numerach 1194/2, 1193/2, 1199/2, 1239/30, 1218/5, 1219/2, 1220/2, 1222/5, i dochodzi do północno-wschodniego narożnika działki nr 1222/7. W tym miejscu granica załamuje się pod kątem zbliżonym do prostego i biegnie w kierunku południowo-wschodnim zachodnią stroną ulicy Więźniów Oświęcimia granicami sąsiadujących działek o numerze 1222/7 i numerze 1222/8 w obrębie Brzezinka. Dalej przechodzi w obręb Oświęcim i biegnie granicami działek o numerach 1901/15, 1901/16, 1906/2 i 1895/29, sąsiadujących z działką nr 1901/17, i dochodzi do północno-wschodniego narożnika działki nr 1496/2. Stąd granica Pomnika biegnie w kierunku południowym linią łamaną do ulicy Legionów granicami działek o numerach 1496/2, 1497/6, 1497/4, 1499/2, 1500/2, 1503/2 i 1507/2, sąsiadujących z działkami o numerach 1496/33, 1496/20, 1497/5, 1497/3, 1499/1, 1500/1, 1503/1 i 1507/1. Następnie granica biegnie północno-zachodnią stroną ulicy Legionów granicami działek o numerach 1529/13 i 1529/10, omijając posesje położone przy ulicy Legionów 88 i 88a stanowiące działki o numerach 1803/3, 1803/4 i 1529/12, i dalej granicami działek o numerach 1529/10, 1529/14, 1529/11, 1529/9 i 1908/2, sąsiadujących z ulicą Legionów, i dochodzi do punktu początkowego będącego południowo-zachodnim narożnikiem działki nr 1908/2. Drugi kompleks gruntów znajduje się w rozwidleniu dróg i stanowi działki o numerach 1236/4, 1228/54, 1228/53, 1228/49, 1228/50, 1228/3, 1228/24, 499/4, 500/4, 1228/28, 1228/31, 1228/48, 1228/33, 1228/35, 1228/37, 1228/39, 1228/44 w obrębie Oświęcim. Kompleks ten graniczy od strony południowo-zachodniej z ulicą Więźniów Oświęcimia, od strony północnej z ulicą Obozową, a od strony południowo-wschodniej z ciągiem pieszym. 2. Część Pomnika położona w gminie Oświęcim na terenie wsi Brzezinka: Od południowo-wschodniego narożnika działki nr 422/315 przy ulicy Kombatantów, oznaczonej jako działka nr 2454, granica biegnie linią prostą w kierunku północno-zachodnim granicami działek o numerach 422/315, 422/312, 422/310, 422/308, 422/306, 422/304, 422/302, 422/300, 422/298, 422/296, 422/294, 422/292, 422/290, 422/288, 422/286, 422/284, 422/282, 471/2, 468/2, 430/6, 430/4, 427/2, 424/2, sąsiadujących z działką nr 2454. Następnie granica biegnie linią łamaną w kierunku północno-zachodnim prawym brzegiem rzeki Strumieniec (Pławianka), granicami działek położonych w obrębie Brzezinka na granicy z obrębem Pławy o numerach 423/2, 422/280, 422/278, 422/276, 422/274, 2439/2 i dalej granica biegnie prawym brzegiem rzeki Strumieniec (Pławianka) granicami działek z obrębu Pławy o numerach 239/7, 240/2, 239/6 i 468/25. Następnie biegnie granicami działek o numerach 2439/2, 2302/11, 2303/5, 2302/18, 2302/16, 2302/15, 2301/4, 2291/5, 2289/2, 2290/4, 2405, 2281/22, 2279/3, 2272/2, 2273/4, 2279/1, 2281/17 i 2439/37 z obrębu Brzezinka wzdłuż prawego brzegu rzeki Strumieniec (Pławianka). Dalej, biegnąc brzegiem rzeki Strumieniec (Pławianka) granicami działek o numerach 468/19, 217/6 i 468/18 z obrębu Pławy, następnie granicami działek o numerach 2439/39, 2281/15, 2280/6, 2281/5 i 2439/43 z obrębu Brzezinka i dalej granicami działek o numerach 127/6, 460/5, 126/2, 468/15, 131/9, 133/5 i 2129/3 z obrębu Pławy, dochodzi do południowego narożnika działki nr 2130/40 w obrębie Brzezinka. Stąd granica biegnie linią łamaną w kierunku północno-zachodnim granicami działek o numerach 2130/5, 2130/8, 2130/4, 2173/7, 2173/4, 2172/2, sąsiadujących z działkami o numerach 2130/40, 2130/27, 2130/26, 2130/25, 2130/24, 2130/23, 2130/22, 2130/21, 2130/18, 2130/17, 2130/16, 2130/15, 2130/14, 2130/13, 2173/6 i 2173/5. Następnie granica skręca w kierunku wschodnim i biegnie linią łamaną granicami działek o numerach 2172/2, 2173/4, 2174/2, 2322/3, 2192/5, 2191/8, 2191/6, 2322/1, 2178/2, 2162/2, 2163/2, 2166/2, 2145/4, 2154/4, 2151/6, 2324/2, 2055/2, 2438/2, 1960/4, sąsiadujących z działkami o numerach 2172/1, 2173/3, 2174/1, 2175/1, 2322/2, 2192/4, 2191/7, 2191/5, 2322/2, 2177/6, 2178/1, 2162/1, 2163/1, 2166/1, 2145/3, 2154/3, 2151/5, 2324/1, 2055/1 i 1960/6, do punktu osnowy geodezyjnej nr 259N położonego przy ulicy Leśnej. Od wymienionego punktu granica biegnie linią łamaną w kierunku południowo-wschodnim południową stroną ulicy Leśnej, oznaczonej jako działki o numerach 2334, 2333/5 i 422/322 sąsiadujące z działkami o numerach 1960/4, 2333/2, 422/323, 422/260 i 282/4, i dochodzi do ulicy Ofiar Faszyzmu. Następnie granica biegnie zachodnią stroną ulicy Ofiar Faszyzmu w kierunku południowym w linii prostej granicami działek o numerach 282/4, 289/2, 290/9, 290/6, 293/9, 293/6, 296/10, 296/7, 305/6, 308/3, 311/8, 311/5, 312/3, 313/5, 314/3, 315/8, 315/5, 316/3, 319/3, 335/3, 339/2, 457/2, 2407/3, 422/272, 343/3, 344/3, 346/3, 347/3, 348/3, 349/3, 350/8, 350/5, 351/3, 352/3, 417/7, 417/5, 416/3, 415/3, 410/3, 409/3, 408/5, 407/3, 405/3, 406/3, 402/8, 402/5, 401/3, 419/12, 422/156, 422/321, 422/318, 2405/3, 422/158, 422/231 i 422/315, sąsiadujących z działkami o numerach 282/7, 289/1, 290/8, 290/5, 293/8, 293/5, 296/9, 296/6, 305/5, 308/2, 311/7, 311/4, 312/2, 313/4, 314/2, 315/7, 315/4, 316/2, 319/2, 335/2, 339/1, 457/1, 2407/2, 422/271, 343/2, 344//2, 346/2, 347/2, 348/2, 349/2, 350/7, 350/4, 351/2, 352/2, 417/6, 417/4, 416/2, 415/2, 410/2, 409/2, 408/4, 407/2, 405/2, 406/2, 402/7, 402/4, 401/2, 419/11, 422/320, 422/317, 2405/3 i 422/314 stanowiącymi ulicę Ofiar Faszyzmu, do punktu początkowego będącego południowym narożnikiem działki nr 422/315. § 2. Granice strefy ochronnej Pomnika ustala się następująco: 1. Części Pomnika położonej w mieście Oświęcim: Od północno-zachodniego narożnika ogrodzenia terenu Pomnika, położonego przy ulicy Stanisławy Leszczyńskiej, jako punktu początkowego linia granicy strefy ochronnej biegnie na wschód po ogrodzeniu do ulicy rotmistrza Witolda Pileckiego przy kościele rzymskokatolickim pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. Następnie skręca w kierunku północno-zachodnim i biegnie stroną zachodnią ulicy rotmistrza Witolda Pileckiego przy kościele rzymskokatolickim pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego do ulicy osiedlowej graniczącej z terenem zabaw dla dzieci. Dalej przechodzi na drugą stronę ulicy rotmistrza Witolda Pileckiego w kierunku wschodnim i biegnie północną stroną ulicy osiedlowej do ulicy Więźniów Oświęcimia. Następnie granica strefy ochronnej skręca na północny zachód i biegnie zachodnią stroną ulicy Więźniów Oświęcimia na odległość 100 m w linii prostej od granicy północno-zachodniej Pomnika (drugi kompleks Pomnika, na którym znajduje się cmentarzyk). Stąd granica strefy ochronnej przechodzi na drugą stronę ulicy Więźniów Oświęcimia i zmienia kierunek na południowo-wschodni. Dalej biegnie wschodnią stroną ulicy Więźniów Oświęcimia do ulicy Obozowej. Następnie skręca na wschód i północną stroną ulicy Obozowej biegnie do granicy działki nr 2369/1 w obrębie Brzezinka, przechodzi na wschodnią granicę tej działki i skręca w kierunku południowym. Dalej granica strefy ochronnej biegnie wschodnią granicą działek o numerach 2369/1, 1228/15, 1228/40 i 1224/2 z obrębu Brzezinka do wschodniej strony ulicy Więźniów Oświęcimia. Dalej granica strefy ochronnej biegnie po lewej stronie ulicy Więźniów Oświęcimia na odległość 100 m od granicy Pomnika, następnie przechodzi na drugą stronę ulicy i zmienia kierunek na zachodni. Dalej biegnie południową stroną ulicy Więźniów Oświęcimia i w odległości 20 m od muru Pomnika skręca w kierunku południowym i biegnie równolegle do muru Pomnika do ulicy Legionów, przecina ulicę Legionów i dochodzi do lewego brzegu rzeki Soły. Dalej biegnie lewym brzegiem rzeki Soły do miejsca, gdzie szerokość strefy ochronnej osiąga 100 m. Następnie granica strefy biegnie w linii oddalonej o 100 m od granicy Pomnika przez las i łukiem skręca w kierunku ulicy Legionów. Dalej przecina ulicę Legionów i biegnie w kierunku północno-zachodnim równolegle do ulicy Stanisławy Leszczyńskiej, zachowując odległość 100 m od granicy Pomnika. Dochodzi do granicy ulicy Spółdzielców i dalej biegnie północno-zachodnią stroną ulicy Spółdzielców do zachodniej granicy ulicy Stanisławy Leszczyńskiej, gdzie skręca w kierunku północno-zachodnim i biegnie zachodnią granicą ulicy Stanisławy Leszczyńskiej do odległości 100 m w linii prostej od północno-zachodniej granicy Pomnika i przechodzi na drugą stronę ulicy Stanisławy Leszczyńskiej. Następnie zmienia kierunek na południowo-wschodni i biegnie wschodnią stroną ulicy Stanisławy Leszczyńskiej do północno-zachodniego narożnika ogrodzenia Pomnika. 2. Części Pomnika położonej w gminie Oświęcim, na terenie wsi Brzezinka: Rozpoczynając od punktu położonego na granicy pomiędzy działkami o numerach 2130/30 i 2172/1 w odległości 10 m od północno-zachodniego narożnika granicy Pomnika granica strefy ochronnej biegnie linią prostą w kierunku południowo-wschodnim przez działki o numerach 2171/1, 2173/3, 2174/1, następnie skręca w kierunku północno-wschodnim i biegnie zachowując odległość 10 m od granicy Pomnika przez działkę nr 2175/1 do granicy z działką nr 2322/2. Dalej biegnie granicą działki nr 2322/2 z działkami sąsiednimi o numerach 2175/1, 2177/2, 2177/4, 2177/5, 2177/6 do punktu odległego o 10 m od załamującej się granicy Pomnika. Następnie granica strefy ochronnej biegnie wzdłuż granicy Pomnika, zachowując 10 m szerokości przez działki o numerach 2177/1, 2178/1, 2162/1, 2163/1, 2166/1, 2145/3 do ulicy Leśnej stanowiącej działkę nr 2324/1. Dalej granica strefy przecina ulicę Leśną, dochodzi do granicy działki nr 2055/1, stąd biegnie przez działkę nr 2055/1 do południowo-zachodniego narożnika działki nr 2054. Następnie biegnie po granicy działek o numerach 2054, 2438/1 z działką nr 2055/1 do ulicy Leśnej. Dalej granica strefy biegnie północną stroną ulicy Leśnej stanowiącej cześć działki nr 1960/6 do północno-zachodniego narożnika ulicy Skotnickiej. Stąd granica strefy ochronnej biegnie północno-wschodnią stroną ulicy Leśnej stanowiącej działki o numerach 2334 i 2333/5 do północno-zachodniego narożnika ulicy Brzozowej. Następnie skręca w kierunku południowym i biegnie wschodnią stroną ulicy Ofiar Faszyzmu stanowiącej działki o numerach 282/7, 282/6, 289/1, 290/8, 290/5, 293/8, 293/5 do południowo-wschodniego narożnika działki nr 293/5. Stąd granica strefy ochronnej biegnie w kierunku południowo-wschodnim do potrójnego słupa linii 15 kV, następnie skręca na południe w kierunku następnego słupa tej linii. W odległości 38 m od środka potrójnego słupa linii 15 kV granica strefy ochronnej skręca w kierunku zachodnim i biegnie do północno-wschodniego narożnika działki nr 308/4, a dalej biegnie północną granicą działki nr 308/4 do ulicy Ofiar Faszyzmu. Następnie granica strefy ochronnej biegnie wschodnią stroną ulicy Ofiar Faszyzmu do północno-zachodniego narożnika działki nr 315/11. Stąd granica strefy skręca pod kątem zbliżonym do prostego w kierunku wschodnim i biegnie granicami działek o numerach 315/11 i 316/1, sąsiadujących z działkami o numerach 315/10 i 316/4, i dalej prosto na odległość 100 m od granicy Pomnika. Zachowując szerokość strefy ochronnej 100 m od granicy Pomnika granica strefy ochronnej biegnie w kierunku południowym równolegle do ulicy Ofiar Faszyzmu. Następnie granica skręca w kierunku zachodnim i zachowując szerokość strefy ochronnej 100 m biegnie równolegle do ulicy Kombatantów, dochodzi do rzeki Strumieniec (Pławianka) i biegnie jej prawym brzegiem do punktu przecięcia z granicą działki nr 2128. Dalej granica strefy ochronnej biegnie prawym brzegiem rzeki Strumieniec (Pławianka) na odległość 50 m, a następnie skręca w kierunku północnym i biegnie zachowując odległość 50 m od granicy Pomnika do granicy pomiędzy działkami o numerach 2130/30 i 2172/3, do punktu początkowego położonego na granicy pomiędzy działkami o numerach 2130/30 i 2172/1 w odległości 10 m od północno-zachodniego narożnika granicy Pomnika. § 3. Obszar strefy ochronnej Pomnika wynosi 38,89 ha. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie świadectw dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu szynowego. (Dz. U. Nr 47, poz. 475) Na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) warunki i tryb wydawania i cofania świadectw dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu eksploatowanego pojazdu szynowego, 2) jednostki organizacyjne upoważnione do przeprowadzania badań koniecznych do uzyskiwania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji, 3) wzory dokumentów związanych z dopuszczeniem do eksploatacji. § 2. Z wnioskiem o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego zarząd kolei występuje do Głównego Inspektora Kolejnictwa, załączając: 1) pozwolenie na użytkowanie budowli, wydane w trybie określonym w przepisach Prawa budowlanego, albo 2) ekspertyzę budowli, dokonaną w oparciu o przeprowadzone badania. § 3. Z wnioskiem o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu kolejowego zarząd kolei występuje do Głównego Inspektora Kolejnictwa, załączając wyniki badań urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu kolejowego, przeprowadzonych przez jednostkę organizacyjną upoważnioną do prowadzenia badań koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji, zwaną dalej "upoważnioną jednostką badawczą". § 4. Z wnioskiem o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu szynowego przewoźnik kolejowy lub zarząd kolei występuje do Głównego Inspektora Kolejnictwa, załączając wyniki badań typu pojazdu szynowego, przeprowadzone przez upoważnioną jednostkę badawczą. § 5. Zarząd kolei lub przewoźnik kolejowy do wniosków, o których mowa w § 2-4, mogą dołączyć: 1) wyniki ekspertyz, 2) referencje z eksploatacji urządzeń i pojazdów szynowych innych zarządów kolejowych, 3) certyfikaty uprawnionych jednostek. § 6. Główny Inspektor Kolejnictwa wydaje świadectwa dopuszczenia do eksploatacji budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu szynowego na podstawie dołączonych do wniosku dokumentów, o których mowa w § 2-5. § 7. Świadectwa dopuszczenia do eksploatacji, o których mowa w § 2-4, wydaje się na czas nie określony albo, w uzasadnionych przypadkach, na czas określony, przewidziany na przeprowadzenie prób eksploatacyjnych. § 8. Świadectwa dopuszczenia do eksploatacji, o których mowa w § 2-4, mogą być cofnięte przez Głównego Inspektora Kolejnictwa w przypadku stwierdzenia zagrożenia bezpieczeństwa ruchu kolejowego, bezpiecznego przewozu osób i rzeczy oraz ochrony środowiska. § 9. Wzory świadectw, o których mowa w § 2-4, określają załączniki do rozporządzenia: 1) wzór świadectwa dopuszczenia do eksploatacji budowli przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego - załącznik nr 1, 2) wzór świadectwa dopuszczenia do eksploatacji urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu kolejowego - załącznik nr 2, 3) wzór świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu pojazdu szynowego - załącznik nr 3. § 10. Wykaz upoważnionych jednostek badawczych zawiera załącznik nr 4. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 475) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE UPOWAŻNIONE DO PROWADZENIA BADAŃ KONIECZNYCH DO UZYSKANIA ŚWIADECTWA DOPUSZCZENIA DO EKSPLOATACJI 1. Centrum Naukowo-Techniczne Kolejnictwa ul. Chłopickiego 50 04-275 Warszawa 2. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych ul. Warszawska 181 61-065 Poznań 3. ABB Daimler Benz ADrantz ZWUS sp. z o.o. ul. Modelarska 12 40-142 Katowice 4. Instytut Chemii Przemysłowej ul. Rydygiera 8 50-249 Warszawa 5. Instytut Elektrotechniki ul. Pożaryskiego 28 04-703 Warszawa 6. Instytut Badawczy Dróg i Mostów ul. Jagiellońska 80 03-215 Warszawa 7. Politechnika Śląska Instytut Transportu ul. Krasińskiego 8 40-019 Katowice Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 5 maja 1999 r. w sprawie określenia odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew lub krzewów, elementów ochrony akustycznej, wykonywanie robót ziemnych, budynków lub budowli w sąsiedztwie linii kolejowych oraz sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych i pasów przeciwpożarowych. (Dz. U. Nr 47, poz. 476) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Na gruntach położonych w sąsiedztwie linii kolejowej drzewa lub krzewy mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 15 m od osi skrajnego toru kolejowego, z wyłączeniem gatunków drzew, których wysokość może przekroczyć 10 m. § 2. 1. Usytuowanie elementów ochrony akustycznej wzdłuż linii kolejowej powinno uwzględniać: 1) warunki topograficzne i zabudowy terenu objętego zasięgiem oddziaływania hałasu, 2) rodzaj przewozów (osób, rzeczy), 3) prędkość pociągów i ich częstotliwość, 4) geometrię drogi szynowej. 2. Odległość elementów ochrony akustycznej od linii kolejowej powinna wynikać z analizy uciążliwości powodowanych w środowisku hałasem emitowanym na danym odcinku linii kolejowej. § 3. Drzewa i krzewy oraz elementy ochrony akustycznej w sąsiedztwie przejazdów i przejść kolejowych powinny być usytuowane w odległości zapewniającej warunki widoczności przejazdów i przejść, określone w przepisach o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie. § 4. 1. Roboty ziemne oraz budynki i budowle mogą być wykonywane w odległości nie mniejszej niż 20 m od granicy obszaru kolejowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wykonywanych przez zarząd kolei robót ziemnych oraz robót budowlanych przy budynkach i budowlach przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej. § 5. Dla zabezpieczenia linii kolejowej przed zaspami śnieżnymi powinny być urządzane stałe lub przenośne zasłony odśnieżne w odległości zapewniającej skuteczną ochronę linii. § 6. 1. Stałe zasłony odśnieżne powinny być urządzane jako żywopłoty lub parkany. 2. Parkany jako stałe zasłony odśnieżne powinny być ustawiane jedynie wtedy, gdy ze względu na warunki miejscowe nie jest możliwe urządzanie żywopłotów. § 7. 1. Żywopłoty powinny być urządzane w dwóch rzędach w odległości od 0,5 m do 1,0 m jeden rząd od drugiego. 2. Pas gruntu pod żywopłotem wraz z pasami gruntu po obu jego stronach niezbędnymi do prac związanych z jego utrzymaniem powinny mieć szerokość od 2 m do 3 m w zależności od rodzaju roślin w żywopłocie. 3. Żywopłoty powinny być możliwie gęste w celu skutecznego przeciwdziałania tworzeniu się śnieżnych zasp. 4. Żywopłoty powinny być utrzymywane w takiej wysokości, aby ograniczały nawiewanie śniegu na tory kolejowe w czasie zamieci śnieżnych. 5. Żywopłoty powinny być urządzane z roślin iglastych; urządzanie żywopłotów z roślin liściastych możliwe jest jedynie wtedy, gdy warunki siedliskowe nie gwarantują prawidłowego rozwoju gatunkom roślin iglastych. 6. Na terenach, gdzie linie kolejowe są szczególnie narażone na zamiecie śnieżne, powinny być urządzane dwa dwurzędowe żywopłoty; odległość między żywopłotami powinna wynosić od 6 m do 10 m, licząc od zewnętrznej krawędzi pasa przeznaczonego do jego utrzymania. 7. Skuteczność ochrony linii kolejowych przy pomocy żywopłotów liściastych można zwiększyć przez urządzenie obok siebie trzech żywopłotów dwurzędowych; odległość między żywopłotami powinna wynosić minimum 2 m jeden od drugiego, licząc od zewnętrznej krawędzi pasa przeznaczonego do jego utrzymania. § 8. Żywopłoty powinny być utrzymywane zgodnie z zasadami ochrony i pielęgnacji roślin. § 9. Parkany jako stałe zasłony odśnieżne powinny być wykonywane z materiałów zapewniających trwałość i skuteczność parkanu. § 10. W miejscach, gdzie nie mogą być urządzane stałe zasłony odśnieżne, należy ustawiać przenośne zasłony odśnieżne. § 11. Przenośnych zasłon odśnieżnych nie należy ustawiać i składować pod przewodami napowietrznymi linii elektroenergetycznych oraz na obszarach w obrębie widoczności przejazdów i przejść kolejowych, określonych w przepisach, o których mowa w § 3. § 12. 1. Pasy przeciwpożarowe powinny być urządzane jako dwa równoległe do linii kolejowej pasy terenu, o szerokości co najmniej 2 m, odległe od siebie od 10 m do 15 m i połączone ze sobą co 25 m do 50 m tej samej szerokości pasami poprzecznymi. Pierwszy pas terenu powinien być urządzony w odległości od 2 m do 5 m od dolnej krawędzi nasypu lub górnej krawędzi przekopu linii kolejowej, a w razie występowania rowów bocznych - od zewnętrznej krawędzi tych rowów. 2. Pasy terenu, o których mowa w ust. 1, powinny być całkowicie oczyszczone z wszelkiej roślinności do warstwy mineralnej, a na gruntach torfiastych - posypane warstwą piasku o grubości od 0,01 m do 0,02 m, natomiast prostokąty powstałe między pasami terenu powinny być oczyszczone z krzewów, suchej ściółki i gałęzi oraz zadrzewione gatunkami roślin liściastych, jeśli warunki siedliskowe zapewniają prawidłowy ich rozwój. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 12 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad współdziałania straży ochrony kolei z Policją i Strażą Graniczną. (Dz. U. Nr 47, poz. 477) Na podstawie art. 51 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Straż ochrony kolei, wykonując zadania określone w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), współdziała z Policją i Strażą Graniczną. § 2. 1. Współdziałanie straży ochrony kolei z Policją polega w szczególności na: 1) wspólnym prowadzeniu działań porządkowych w celu zapewnienia porządku oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 2) organizowaniu i prowadzeniu wspólnych patroli, 3) współpracy przy zabezpieczaniu miejsca przestępstwa w celu niedopuszczenia do zatarcia śladów i dowodów przed przybyciem organów uprawnionych do prowadzenia śledztwa lub dochodzenia, 4) współpracy przy zabezpieczaniu miejsca wypadków kolejowych do czasu przybycia organów, o których mowa w pkt 3, 5) udzielaniu w miarę potrzeby pomocy przy doprowadzaniu do organów Policji sprawców przestępstw, 6) wzajemnym korzystaniu ze środków łączności, środków transportu i psów służbowych wraz z przewodnikiem podczas prowadzenia wspólnych działań lub ściganiu sprawców przestępstw, 7) organizowaniu wspólnych szkoleń funkcjonariuszy straży ochrony kolei i Policji oraz współpracy przy szkoleniu psów służbowych. 2. Komendanci straży ochrony kolei współdziałają z właściwymi komendantami terenowych organów Policji poprzez: 1) stałą wymianę informacji o zagrożeniach bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz porządku na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 2) wspólne ustalanie zadań i sposobu ich realizacji dla zapewnienia bezpieczeństwa i porządku, 3) opracowywanie szczegółowych planów współdziałania ze szczególnym uwzględnieniem rejonów, w których występuje nasilenie przestępstw i wykroczeń, 4) ustalanie planów zabezpieczenia stacji i dworców w związku ze wzmożonych ruchem pasażerskim, 5) organizowanie odpraw w razie wykonywania wspólnych działań. § 3. 1. Współdziałanie straży ochrony kolei ze Strażą Graniczną obejmuje zasięg terytorialny kolejowego przejścia granicznego. 2. Współdziałanie, o którym mowa w ust. 1, polega w szczególności na: 1) stałej wymianie informacji o: a) zagrożeniach bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz porządku na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, b) nielegalnej migracji i związanych z nią zakłóceniach porządku publicznego, c) przestępstwach i wykroczeniach oraz ich sprawcach, do których ścigania właściwa jest Straż Graniczna, 2) prowadzeniu wspólnych działań: a) porządkowych, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz porządku publicznego, b) związanych z kontrolą legalności pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzanych na obszarze kolejowym, c) zmierzających do ujawnienia i zatrzymania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, których ściganie należy do właściwości Straży Granicznej, 3) współpracy przy zabezpieczaniu miejsca przestępstwa w zakresie właściwości Straży Granicznej, w celu niedopuszczenia do zatarcia śladów i dowodów przed przybyciem organów uprawnionych do prowadzenia śledztwa lub dochodzenia, 4) współpracy przy zabezpieczaniu miejsc wypadków kolejowych do czasu przybycia organów, o których mowa w pkt 3, 5) wzajemnym korzystaniu z psów służbowych wraz z przewodnikiem, pomieszczeń służbowych oraz sprzętu technicznego, 6) prowadzeniu wspólnej działalności szkoleniowej, obejmującej organizowanie wspólnych szkoleń funkcjonariuszy straży ochrony kolei i Straży Granicznej oraz współpracę przy szkoleniu psów służbowych. 3. W zakresie określonym w ust. 2 komendanci straży ochrony kolei współpracują z właściwymi komendantami Straży Granicznej. § 4. Traci moc zarządzenie nr 318 Ministra Komunikacji z dnia 3 listopada 1961 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i sposobu współdziałania organów ochrony kolei z organami Milicji Obywatelskiej i ochrony granic (Dz. Urz. MK Nr 62, poz. 368). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 13 maja 1999 r. w sprawie wymiany praw jazdy. (Dz. U. Nr 47, poz. 478) Na podstawie art. 150 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki i terminy wymiany praw jazdy i innych dokumentów uprawniających do kierowania pojazdami lub potwierdzających dodatkowe kwalifikacje kierujących pojazdami, zwanych dalej "dokumentami". § 2. 1. Wymiany dokumentów, o których mowa w § 1, dokonuje organ wydający dokument stwierdzający uprawnienia do kierowania pojazdami, na wniosek osoby uprawnionej do kierowania pojazdami złożony na druku, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia. 2. Przyjmując wniosek o wymianę dokumentu organ, o którym mowa w ust. 1, określa termin odbioru nowego dokumentu. Okres od dnia złożenia wniosku do dnia stanowiącego określony termin odbioru nowego dokumentu nie może być dłuższy niż 30 dni. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, osoba dołącza: 1) jedną fotografię bez nakrycia głowy, nie podklejoną, o wymiarach 3,5 × 4,5 cm, 2) zamówienie wykonania dokumentu wraz z wzorem podpisu, 3) kserokopię dokumentu podlegającego wymianie. 4. Nowy dokument wydaje się po unieważnieniu dotychczasowego dokumentu przez odcięcie lewego rogu o powierzchni co najmniej 1 cm2. Unieważniony dokument zwraca się jego posiadaczowi. § 3. 1. W zakresie dokumentów wydanych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministrów Transportu Drogowego i Lotniczego oraz Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 1953 r. w sprawie zmiany przepisów rozporządzenia Ministrów Komunikacji, Spraw Wewnętrznych i Spraw Wojskowych z dnia 27 października 1937 r. o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz. U. z 1954 r. Nr 3, poz. 6) wymienia się: 1) pozwolenie kategorii I - na prawo jazdy kategorii B, C, D, T, C+E i D+E, 2) pozwolenie kategorii II - na prawo jazdy kategorii B, C, D, T i C+E, 3) pozwolenie kategorii III - na prawo jazdy kategorii B, C, T i C+E, 4) pozwolenie kategorii amatorskiej - na prawo jazdy kategorii B, 5) pozwolenie kategorii motocyklowej - na prawo jazdy kategorii A, 6) pozwolenie kategorii ciągnikowej - na prawo jazdy kategorii T, 7) pozwolenie kategorii trolejbusowej - na prawo jazdy kategorii D z ograniczeniem do kierowania trolejbusami. 2. W zakresie dokumentów wydanych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 1 października 1962 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych (Dz. U. Nr 61, poz. 295) wymienia się: 1) prawo jazdy kategorii I - na prawo jazdy kategorii B, C, D, T, C+E i D+E, 2) prawo jazdy kategorii II - na prawo jazdy kategorii B, C i C+E, 3) prawo jazdy kategorii III - na prawo jazdy kategorii B, 4) prawo jazdy kategorii IV - na prawo jazdy kategorii A i B1, 5) prawo jazdy kategorii Va - na prawo jazdy kategorii T z ograniczeniem do kierowania pojazdem wolnobieżnym, 6) prawo jazdy kategorii Vb - na prawo jazdy kategorii A i B ze wskazaniem pojazdu określonego w dotychczasowym dokumencie, 7) prawo jazdy kategorii ciągnikowej - na prawo jazdy kategorii T. 3. W zakresie dokumentów wydanych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lipca 1968 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych (Dz. U. Nr 27, poz. 183) dotychczasowe prawa jazdy wymienia się zgodnie z posiadaną kategorią, z tym że: 1) prawo jazdy kategorii A wymienia się na prawo jazdy kategorii A i B1, 2) prawo jazdy kategorii trolejbusowej wymienia się na prawo jazdy kategorii D z ograniczeniem do kierowania trolejbusami, 3) prawo jazdy kategorii M wymienia się na prawo jazdy kategorii T z ograniczeniem do kierowania pojazdem wolnobieżnym. 4. W zakresie dokumentów wydanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515) dotychczasowe prawa jazdy wymienia się zgodnie z posiadaną kategorią, z tym że: 1) prawo jazdy kategorii trolejbusowej wymienia się na prawo jazdy kategorii D z ograniczeniem do kierowania trolejbusami, 2) prawo jazdy kategorii M wymienia się na prawo jazdy kategorii T z ograniczeniem do kierowania pojazdem wolnobieżnym. 5. W zakresie pozwoleń na prowadzenie tramwajów, wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów, dokumenty te wymienia się na pozwolenia do kierowania tramwajem bez uwzględnienia dotychczasowych ograniczeń w zakresie typu i rodzaju kierowanego tramwaju. § 4. W wydanych w drodze wymiany prawach jazdy uwzględnia się ograniczenia wynikające ze stanu zdrowia lub możliwości prowadzenia określonego pojazdu, przy zastosowaniu liczbowego ich oznaczenia w postaci kodu określonego przepisami rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wzorów dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. z 1998 r. Nr 18, poz. 86). § 5. Ustala się następujące terminy wymiany dokumentów, o których mowa w § 3: 1) wymienionych w § 3 ust. 1 i 2 - od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia 30 czerwca 2001 r., 2) wymienionych w § 3 ust. 3 - od dnia 1 lipca 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r., 3) wymienionych w § 3 ust. 4: a) wydanych w okresie od dnia 1 stycznia 1984 r. do dnia 30 kwietnia 1993 r. - od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2004 r., b) wydanych w okresie od dnia 1 maja 1993 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. - od dnia 1 lipca 2004 r. do dnia 30 czerwca 2006 r., z zastrzeżeniem § 7 ust. 1, 4) wymienionych w § 3 ust. 5 - od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia 30 czerwca 2001 r. § 6. Dokumenty, o których mowa w § 1, tracą ważność po upływie terminów ustalonych do ich wymiany. § 7. 1. Świadectwa kwalifikacji wydane na podstawie przepisów ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114 oraz z 1995 r. Nr 104, poz. 515) wymienia się w okresie od dnia 1 lipca 2000 r. do dnia 31 grudnia 2001 r. 2. Świadectwa kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, tracą ważność po upływie terminu ustalonego do ich wymiany. 3. Przy wymianie świadectw kwalifikacji uwzględnia się opis posiadanych przez osobę kwalifikacji w postaci kodu, o którym mowa w § 4. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 13 maja 1999 r. (poz. 478) strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie trybu powoływania i organizacji komisji orzekającej w przedmiocie niezdolności lekarza do wykonywania zawodu albo ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych oraz trybu orzekania o niezdolności do wykonywania zawodu lekarza. (Dz. U. Nr 47, poz. 479) Na podstawie art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Komisja orzekająca w przedmiocie niezdolności lekarza do wykonywania zawodu albo ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych ze względu na stan zdrowia uniemożliwiający wykonywanie zawodu lekarza, zwana dalej "komisją", powoływana jest przez właściwą okręgową radę lekarską w trybie uchwały. 2. Komisja wydaje orzeczenie w przedmiocie niezdolności lekarza do wykonywania zawodu albo ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych, zwane dalej "orzeczeniem", wywołanych w szczególności: chorobą psychiczną, narkomanią, alkoholizmem, niedołęstwem lub kalectwem. 3. Okręgowa rada lekarska powołująca komisję ustala skład komisji i wyznacza jej przewodniczącego. 4. W skład komisji mogą być powołani lekarze będący członkami właściwej okręgowej izby lekarskiej, wykonujący zawód lekarza co najmniej od 7 lat i posiadający specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny. 5. Przewodniczącym komisji powinien być członek okręgowej rady lekarskiej powołującej komisję, w miarę możliwości posiadający specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny. 6. Członkiem komisji nie może być lekarz, który został zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych lub wobec którego została orzeczona przez sąd lekarski kara upomnienia lub nagany albo jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia lekarza, którego dotyczy postępowanie, albo pozostaje wobec niego w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. 7. O powołaniu komisji okręgowa rada lekarska niezwłocznie powiadamia lekarza, którego postępowanie dotyczy. 8. Przewodniczący komisji zawiadamia lekarza o składzie osobowym komisji. 9. Lekarz, którego dotyczy postępowanie, może złożyć wniosek o wyłączenie członka komisji z przyczyn wymienionych w ust. 6. § 2. 1. Pracami komisji kieruje przewodniczący komisji, który w szczególności: 1) wyznacza termin pierwszego posiedzenia komisji i zaznajamia jej członków ze sprawą, w której prowadzone jest postępowanie i ma być wydane orzeczenie, 2) występuje do właściwych podmiotów o przekazanie dokumentacji niezbędnej do wydania orzeczenia, 3) zawiadamia lekarza, którego postępowanie dotyczy, o czasie i miejscu stawienia się przed komisją. 2. Termin stawienia się lekarza przed komisją powinien być tak wyznaczony, aby między doręczeniem lekarzowi zawiadomienia a dniem stawienia się przed komisją upłynęło co najmniej 14 dni. § 3. 1. Lekarz, którego dotyczy postępowanie, może wskazać lekarza nie będącego członkiem komisji jako swojego męża zaufania. 2. Mąż zaufania ma prawo uczestniczyć we wszystkich czynnościach komisji, z wyjątkiem wydania orzeczenia. § 4. 1. Komisja w celu wydania orzeczenia przeprowadza badanie lekarskie, a także może skierować lekarza na niezbędne badania w zakładzie opieki zdrowotnej. 2. Przewodniczący komisji uzgadnia termin niezbędnych badań w zakładzie opieki zdrowotnej oraz powiadamia lekarza o terminie i miejscu ich wykonania z zachowaniem warunku, o którym mowa w § 2 ust. 2. 3. W razie usprawiedliwionego niestawienia się lekarza przed komisją lub na badanie w zakładzie opieki zdrowotnej przewodniczący komisji ustala ponowny termin. § 5. 1. Komisja wydaje orzeczenie na podstawie przeprowadzonego badania i zgromadzonej dokumentacji medycznej. 2. Komisja powinna wydać orzeczenie nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia jej powołania. 3. W uzasadnionych przypadkach, gdy wydanie orzeczenia w terminie, o którym mowa w ust. 2, nie jest możliwe z uwagi na niezakończenie dodatkowych badań w zakładzie opieki zdrowotnej, komisja wydaje orzeczenie niezwłocznie po ich zakończeniu. 4. W orzeczeniu dotyczącym ograniczenia lekarza w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych komisja określa rodzaj tych czynności. 5. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie komisji; każdy członek komisji ma prawo złożyć na piśmie zdanie odrębne z uzasadnieniem. § 6. W razie nie usprawiedliwionego niestawiennictwa lekarza przed komisją lub odmowy poddania się dodatkowym badaniom w zakładzie opieki zdrowotnej komisja powiadamia o tym niezwłocznie okręgową radę lekarską. § 7. Z prowadzonego postępowania komisja sporządza protokół, który zawiera: 1) oznaczenie miejsca i czasu posiedzenia komisji, 2) imiona i nazwiska członków komisji, 3) imię i nazwisko badanego lekarza oraz sposób stwierdzenia jego tożsamości, 4) okoliczności, które spowodowały przeprowadzenie badania lub badań dodatkowych w zakładzie opieki zdrowotnej, 5) podpisy członków komisji. § 8. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem i ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz z protokołem prowadzonego postępowania komisja niezwłocznie przekazuje okręgowej radzie lekarskiej. § 9. Komisja ulega rozwiązaniu z dniem podjęcia przez okręgową radę lekarską uchwały o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu wykonywania określonych czynności medycznych, albo o umorzeniu postępowania. § 10. Przepisy rozporządzenia dotyczące okręgowej rady lekarskiej stosuje się do: 1) Wojskowej Rady Lekarskiej, 2) Naczelnej Rady Lekarskiej - w przypadku postępowania podjętego wskutek wniesienia odwołania od uchwały okręgowej rady lekarskiej, o której mowa w § 9. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania i finansowania oraz trybu działania komisji bioetycznych. (Dz. U. Nr 47, poz. 480) Na podstawie art. 29 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do komisji bioetycznych powoływanych przy okręgowej izbie lekarskiej, wyższej uczelni medycznej albo wyższej uczelni z wydziałem medycznym, zwanych dalej "uczelnią", oraz przy medycznej jednostce badawczo-rozwojowej. § 2. 1. Komisja bioetyczna przy okręgowej izbie lekarskiej powoływana jest w drodze uchwały okręgowej rady lekarskiej. 2. Komisje bioetyczne przy uczelni albo przy medycznej jednostce badawczo-rozwojowej powoływane są w drodze zarządzenia wewnętrznego rektora uczelni albo dyrektora jednostki badawczo-rozwojowej. § 3. 1. Komisję bioetyczną powołuje się na okres kadencji trwającej trzy lata. 2. Członkami komisji bioetycznej są: 1) lekarze specjaliści, 2) po jednym przedstawicielu innego zawodu, w szczególności: duchowny, filozof, prawnik, farmaceuta, pielęgniarka, - którzy posiadają co najmniej 10-letni staż pracy w zawodzie. 3. Osoba wykonująca inny zawód niż zawód lekarza nie może być członkiem komisji bioetycznej, jeżeli podmiot powołujący komisję jest jej pracodawcą. 4. Podmiot powołujący komisję bioetyczną ustala skład komisji w liczbie członków od 11 do 15. 5. Komisja bioetyczna wybiera ze swego składu przewodniczącego komisji będącego lekarzem i zastępcę przewodniczącego komisji nie będącego lekarzem. 6. Podmiot powołujący komisję bioetyczną może odwołać członka komisji przed upływem kadencji na jego wniosek lub gdy nie uczestniczy on w pracach komisji. 7. W razie zmniejszenia się składu komisji bioetycznej dokonuje się jego uzupełnienia w czasie trwania kadencji komisji; mandat nowego członka komisji wygasa z upływem kadencji. 8. Członkowie komisji bioetycznej pełnią swoje obowiązki do czasu powołania nowej komisji. § 4. 1. Osoba lub inny podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny składa do komisji bioetycznej wniosek o wyrażenie opinii o projekcie eksperymentu medycznego, zwanej dalej "opinią". 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie osoby lub innego podmiotu zamierzającego przeprowadzić eksperyment medyczny, a w przypadku eksperymentu wieloośrodkowego - również nazwy wszystkich ośrodków w kraju, w których eksperyment ten ma być przeprowadzony, 2) tytuł projektu, jego szczegółowy opis i uzasadnienie co do celowości i wykonalności projektu, 3) imię i nazwisko, adres oraz kwalifikacje zawodowe i naukowe osoby kierującej eksperymentem medycznym, 4) informację o warunkach ubezpieczenia osób mających uczestniczyć w eksperymencie medycznym, 5) dane o spodziewanych korzyściach leczniczych i poznawczych oraz ewentualnie przewidywanych innych korzyściach dla osób poddanych eksperymentowi medycznemu. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) projekt eksperymentu medycznego, 2) informację przeznaczoną dla osób poddanych eksperymentowi medycznemu, zawierającą szczegółowe dane o celach i zasadach przeprowadzenia eksperymentu medycznego, spodziewanych dla tych osób korzyściach leczniczych i innych oraz ryzyku związanym z poddaniem się eksperymentowi, 3) wzór formularza zgody pacjenta, poddanego eksperymentowi medycznemu, w którym powinny być zawarte co najmniej stwierdzenia dotyczące: a) dobrowolnego wyrażenia zgody na poddanie się eksperymentowi medycznemu po zapoznaniu się z informacją, o której mowa w pkt 2, b) potwierdzenia możliwości zadawania pytań prowadzącemu eksperyment i otrzymania odpowiedzi na te pytania, c) uzyskania informacji o możliwości odstąpienia od udziału w eksperymencie medycznym w każdym jego stadium, 4) wzór oświadczenia o przyjęciu warunków ubezpieczenia, 5) wzór oświadczenia składanego przez osobę poddaną eksperymentowi medycznemu, w którym wyraża ona zgodę na przetwarzanie danych związanych z jej udziałem w eksperymencie przez osobę lub inny podmiot przeprowadzający eksperyment medyczny. 4. Jeżeli w eksperymencie medycznym ma brać udział osoba, która nie może wyrazić pisemnej zgody, osoba małoletnia lub osoba całkowicie ubezwłasnowolniona, wzory dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 3-5, powinny uwzględniać potwierdzenie danych wynikających z okoliczności określonych w art. 25 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą". § 5. 1. Dokumenty, o których mowa w § 4, zwane dalej "dokumentacją eksperymentu", składa się do: 1) komisji bioetycznej przy okręgowej izbie lekarskiej, na której obszarze zakład opieki zdrowotnej, grupowa praktyka lekarska albo lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską zamierzają wykonać eksperyment medyczny, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) komisji bioetycznej przy uczelni, jeżeli projekt eksperymentu medycznego przedkładają pracownicy albo jednostka organizacyjna tej uczelni, 3) komisji bioetycznej przy medycznej jednostce badawczo-rozwojowej, jeżeli projekt eksperymentu medycznego przedkładają pracownicy albo jednostka organizacyjna tej jednostki badawczo-rozwojowej. 2. W przypadku gdy złożona dokumentacja eksperymentu jest niekompletna, komisja bioetyczna zwraca ją podmiotowi składającemu wniosek o wyrażenie opinii, w celu uzupełnienia. § 6. 1. Przewodniczący komisji bioetycznej, po zapoznaniu się z dokumentacją eksperymentu, wyznacza członków komisji bądź powołuje innych ekspertów do przygotowania projektu opinii. 2. Projekt opinii przewodniczący komisji bioetycznej przekazuje, w celu zapoznania się, wszystkim członkom komisji wraz z informacją o terminie posiedzenia komisji. 3. W posiedzeniu komisji bioetycznej, na którym omawiany jest projekt opinii, uczestniczy podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny w celu prezentacji projektu i udzielania wyjaśnień. 4. Komisja bioetyczna może wyrazić stanowisko w sprawie uzupełnienia projektu opiniowanego eksperymentu medycznego o dodatkowe warunki dopuszczające jego przeprowadzenie. 5. Komisja bioetyczna podejmuje uchwałę wyrażającą opinię w drodze głosowania tajnego, przy udziale w głosowaniu ponad połowy składu komisji, w tym przewodniczącego lub jego zastępcy i co najmniej dwóch członków komisji nie będących lekarzami. 6. W głosowaniu mogą być oddane wyłącznie głosy za przyjęciem albo odrzuceniem opinii. 7. Uchwałę komisji bioetycznej podpisują członkowie biorący udział w jej podjęciu. 8. Komisja bioetyczna wyraża opinię nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania kompletnej dokumentacji eksperymentu. 9. Wyrażona przez komisję bioetyczną opinia może zawierać uzupełniające warunki dopuszczające przeprowadzenie opiniowanego projektu. 10. Postępowanie w sprawie wyrażenia opinii jest poufne. § 7. Przewodniczący komisji bioetycznej przekazuje bezzwłocznie uchwałę wyrażającą opinię podmiotowi zamierzającemu przeprowadzić eksperyment medyczny i kierownikowi zakładu opieki zdrowotnej, w którym ma być ten eksperyment przeprowadzony, a w przypadku opinii dotyczącej eksperymentu wieloośrodkowego - również komisjom bioetycznym właściwym dla tych ośrodków. § 8. 1. Odwołanie od uchwały komisji bioetycznej wyrażającej opinię może wnieść: 1) podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny, 2) kierownik zakładu opieki zdrowotnej, w którym eksperyment medyczny ma być przeprowadzony, 3) komisja bioetyczna właściwa dla ośrodka, który ma uczestniczyć w wieloośrodkowym eksperymencie medycznym. 2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, wnosi się za pośrednictwem komisji bioetycznej, która podjęła uchwałę, do Odwoławczej Komisji Bioetycznej, o której mowa w art. 29 ust. 5 ustawy, w terminie 14 dni od dnia otrzymania uchwały wyrażającej opinię. 3. Odwołanie powinno być rozpatrzone nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia jego wniesienia. 4. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio przepisy § 6 ust. 3-5, 7, 8 i 10. § 9. Komisja bioetyczna zapewnia przechowywanie dokumentacji eksperymentu w warunkach uniemożliwiających dostęp do niej osób innych niż członkowie komisji bioetycznej i powołani eksperci. § 10. 1. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie działalności komisji bioetycznej pochodzą z opłat wnoszonych przez podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny i obejmują koszty działalności komisji bioetycznej, składające się z: 1) kosztów równowartości zarobków utraconych przez członków komisji bioetycznej w związku z udziałem w posiedzeniach komisji oraz innych należności na zasadach określonych przepisami w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, 2) należności za przygotowany projekt opinii, 3) innych kosztów, które podmiot powołujący komisję bioetyczną zaliczył do kosztów bezpośrednio związanych z działalnością komisji bioetycznej. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny wnosi do podmiotu powołującego komisję bioetyczną na jego wezwanie przed podjęciem uchwały wyrażającej opinię. 3. Koszty, o których mowa w ust. 1, związane z postępowaniem prowadzonym przez Odwoławczą Komisję Bioetyczną ponosi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 4. Podmiot powołujący komisję bioetyczną może zwolnić podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny z obowiązku pokrycia całości lub części kosztów wydania opinii o eksperymencie, pod warunkiem zapewnienia środków finansowych, o których mowa w ust. 1. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 maja 1999 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym. (Dz. U. Nr 48, poz. 481) Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) osoby upoważnione do wykonywania czynności związanych z podawaniem poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze, 2) organizację i sposób kierowania ruchem drogowym, 3) okoliczności, szczegółowe warunki i sposób wykonywania tych czynności. § 2. 1. Do kierowania ruchem na drogach uprawnione są osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), zwanej dalej "ustawą". 2. Do podawania poleceń i sygnałów uczestnikom ruchu lub innej osobie znajdującej się na drodze upoważnieni są ponadto: 1) osoba odpowiedzialna za utrzymanie porządku podczas przemarszu procesji, pielgrzymki i konduktu pogrzebowego - jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpiecznego przemarszu, 2) pilot pojazdu (pojazdów) nienormatywnego, w stosunku do którego obowiązuje określony w odrębnych przepisach wymóg pilotowania, po wyjściu z pojazdu pilotującego - w związku z utrudnieniem ruchu drogowego wynikającym z przejazdu pojazdu nienormatywnego, 3) strażak Państwowej Straży Pożarnej - podczas wykonywania czynności związanych z prowadzeniem akcji ratowniczej, 4) umundurowany żołnierz Biura Ochrony Rządu - podczas wykonywania czynności związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa osób ochranianych. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 3-6 ustawy, kierują ruchem, wydając polecenia lub sygnały w celu krótkotrwałego zamknięcia lub otwarcia ruchu na drodze. § 3. 1. Znaczenie poleceń i sygnałów podawanych przez osoby kierujące ruchem określają przepisy w sprawie znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu. 2. Polecenia i sygnały, o których mowa w ust. 1, powinny być jednoznaczne i zrozumiałe dla osób, dla których są przeznaczone. 3. Sposób podawania poleceń i sygnałów do kierowania ruchem na skrzyżowaniu przez osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Sygnały lub polecenia, o których mowa w § 3, uprawniona osoba podaje za pomocą tarczy do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności - latarki wyposażonej w światło czerwone i zielone. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy: 1) osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, kierujących ruchem na skrzyżowaniu; osoby te, kierując ruchem na skrzyżowaniu w warunkach niedostatecznej widoczności, mogą używać latarki wyposażonej w światło czerwone, 2) osoby, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy. § 5. Pracownik kolejowy na przejeździe kolejowym dla zwrócenia uwagi na podawane sygnały lub polecenia może używać trąbki sygnalizacyjnej. § 6. 1. Osoba nadzorująca bezpieczne przejście dzieci przez jezdnię powinna być, podczas podawania poleceń i sygnałów, wyposażona w: 1) ubiór składający się z płaszcza i nakrycia głowy barwy pomarańczowoczerwonej z żółtymi elementami odblaskowymi oraz 2) prostokątną specjalną tarczę barwy żółtej z umieszczonym w polu ośmiokątnym znakiem barwy czerwonej z napisem "STOP". 2. Szczegółową specyfikację techniczną oraz wzór ubioru i tarczy, o których mowa w ust. 1, określają załączniki nr 2 i 3 do rozporządzenia. 3. Sygnały lub polecenia dla kierujących pojazdami osoba nadzorująca bezpieczne przejście dzieci przez jezdnię podaje za pomocą tarczy, o której mowa w ust. 1 pkt 2. 4. Osoba, o której mowa w ust. 1, przed podaniem sygnału do wstrzymania ruchu pojazdów jest obowiązana: 1) wejść na przejście dla pieszych z uniesioną tarczą, w sposób nie zmuszający kierujących do gwałtownego hamowania; płaszczyzna tarczy powinna być skierowana w stronę jadących pojazdów, 2) zezwolić pieszym na przejście przez jezdnię dopiero po upewnieniu się, że pojazdy się zatrzymały, 3) zejść z przejścia dopiero po opuszczeniu jezdni przez pieszych; oznacza to zezwolenie na kontynuowanie jazdy pojazdów. § 7. 1. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 ustawy, powinny być, podczas podawania poleceń i sygnałów w zakresie kierowania ruchem na drodze, wyposażone w kamizelki barwy żółtej z elementami odblaskowymi oraz wyróżnikiem określającym formację, do której przynależą - odpowiadające wymaganym warunkom technicznym. 2. Osoby, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, powinny być, podczas podawania poleceń i sygnałów w zakresie kierowania ruchem na drodze, wyposażone w kamizelki barwy pomarańczowej z elementami odblaskowymi oraz wyróżnikiem określającym przedsiębiorcę, którego są pracownikami, lub rodzaj wykonywanych czynności na drodze - odpowiadające wymaganym warunkom technicznym. § 8. Osoby, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz w art. 6 ust. 1 pkt 4-6 ustawy, mogą wykonywać czynności związane z kierowaniem ruchem drogowym pod warunkiem ukończenia szkolenia, o którym mowa w § 9. § 9. 1. Szkolenie w zakresie kierowania ruchem drogowym organizują policyjne ośrodki szkolenia lub właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji, według programu określonego przez Komendanta Głównego Policji. 2. Szkolenie strażaków Państwowej Straży Pożarnej z zakresu, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się w szkołach i ośrodkach szkolenia Państwowej Straży Pożarnej. 3. Potwierdzeniem ukończenia szkolenia jest zaświadczenie wydane przez komendanta wojewódzkiego Policji. Przepisu tego nie stosuje się do strażaków Państwowej Straży Pożarnej. 4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, wydawane jest na formularzu określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 5. Ważność zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, przedłuża się co 12 miesięcy. 6. Osoba, która otrzymała zaświadczenie o ukończeniu szkolenia, podlega ponownemu przeszkoleniu uzupełniającemu w przypadku wprowadzenia zmian w przepisach dotyczących kierowania ruchem drogowym. 7. Komendant wojewódzki Policji prowadzi ewidencję wydanych zaświadczeń o ukończeniu szkolenia. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 maja 1999 r. (poz. 481) Załącznik nr 1 SPOSÓB PODAWANIA SYGNAŁÓW I POLECEŃ DO KIEROWANIA RUCHEM NA SKRZYŻOWANIU § 1. 1. Przed podjęciem kierowania ruchem drogowym policjant jest obowiązany powiadomić dyżurnego stanowiska kierowania Policji o przystąpieniu do wykonania czynności. Natomiast jeżeli kierowanie podejmuje żołnierz, Policję powiadamia jego przełożony lub oficer dyżurny jednostki wojskowej. 2. Podejmując kierowanie, osoby, o których mowa w ust. 1, powinny zająć miejsce na skrzyżowaniu zapewniające ich dobrą widoczność i bezpieczeństwo oraz sprawne i skuteczne wykonywanie czynności związanych z kierowaniem ruchem. 3. Jeżeli przez skrzyżowanie przebiegają tory tramwajowe, miejsce kierowania powinno być w miarę możliwości usytuowane poza nimi, przy uwzględnieniu warunków określonych w ust. 2. § 2. 1. Jeżeli kierowanie ruchem podejmuje jednocześnie kilku policjantów (żołnierzy), to jeden z nich, zwany dalej "wiodącym", powinien zająć takie miejsce, z którego będzie miał warunki do obserwacji ruchu w całym rejonie kierowania, a jednocześnie sam będzie widoczny dla pozostałych. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, powinny dostosować zmiany kierunku ruchu do sygnałów podawanych przez kierującego wiodącego. § 3. Sygnały podawane przez osoby kierujące powinny być zrozumiałe i jednoznaczne, tak aby uczestnicy ruchu drogowego mogli je w porę zauważyć i do nich się zastosować. § 4. 1. Policjant (żołnierz) powinien wejść na skrzyżowanie w taki sposób, aby był widoczny dla wszystkich uczestników ruchu, nie zakłócając ruchu pojazdów i pieszych. 2. Po wejściu na skrzyżowanie osoba, o której mowa w ust. 1, przyjmuje pozycję zgodną z odbywającym się ruchem, czyniąc to w następujący sposób: 1) pozycja podstawowa: linia barków wskazuje otwarty kierunek ruchu, ręce opuszczone wzdłuż tułowia, głowa wykonuje zwroty w lewo i prawo, nogi w lekkim rozkroku (rys. 1a i 1b), 2) gesty upewniające uczestników ruchu o utrzymaniu kierunku i przyspieszające przejazd pojazdów wykonuje: a) prawą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów do lewego barku na wysokości twarzy, zginając rękę w łokciu i utrzymując dłoń pionowo, stroną zewnętrzną do nadjeżdżających pojazdów (rys. 2a, 2b i 2c), b) lewą ręką od wyprostowanego ramienia w kierunku nadjeżdżających pojazdów, zginając ją za siebie tak, aby dłoń znalazła się na wysokości lewego ucha (rys 3a, 3b i 3c). 3. W celu wykonania zmiany kierunku ruchu policjant (żołnierz) wybiera najdogodniejszy moment, a następnie: 1) podnosi prawą rękę przodem do góry tak, aby dłoń znalazła się powyżej głowy, a ręka była lekko zgięta w łokciu (rys. 4a, 4b i 4c); podczas podnoszenia ręki i po zakończeniu tej czynności policjant (żołnierz) upewnia się, czy wszyscy uczestnicy ruchu zastosowali się do sygnału zabraniającego wjazd i wejście na skrzyżowanie, 2) wykonuje zwrot o 90° w lewo lub w prawo z podniesioną prawą ręką do góry i po upewnieniu się, że wszyscy opuścili skrzyżowanie, 3) wyciąga poziomo obie ręce w bok na wysokość barków (rys. 5), 4) prawą ręką zgiętą w łokciu wykonuje ruch łukiem przed sobą (dłoń na wysokości twarzy) do lewego barku; jednocześnie lewą rękę zgina w łokciu i kieruje w górę za siebie na wysokość lewego ucha, po czym obie ręce opuszcza w dół wzdłuż tułowia (rys. 6). Czynności opisane w pkt 3 i 4 wykonuje się tylko raz. 4. Otwarcia wjazdów (wejść) na skrzyżowanie można dokonać również w cyklu niesymetrycznym, jeżeli wynika to z sytuacji ruchowej, np. na jednym przejściu piesi nie zdążyli opuścić jezdni. 5. W celu przyspieszenia przejazdu pojazdów należy wykonać gesty jak w ust. 2 pkt 2 lit. a) i b). 6. Kierujący ruchem w celu zwrócenia uwagi kierujących i pieszych na podawane sygnały może używać gwizdka służbowego. § 5. 1. Częstotliwość zmian kierunku ruchu powinna być dostosowana do natężenia ruchu na drodze oraz rodzaju i ilości nadjeżdżających pojazdów, aby nie dopuścić do blokowania skrzyżowania. 2. Policjant (żołnierz) w miarę możliwości powinien umożliwić w pierwszej kolejności przejazd pojazdom komunikacji zbiorowej (tramwaje, autobusy, trolejbusy) oraz pojazdom długim, ciężkim i powolnym. § 6. 1. W celu zatrzymania pojazdu nadjeżdżającego z lewej strony policjant (żołnierz) wyciąga w bok lewą rękę zgiętą w łokciu, przedramię i dłoń skierowane w górę, dłoń zwrócona wewnętrzną stroną w kierunku zatrzymywanych pojazdów (rys. 7). 2. Zatrzymanie pojazdu nadjeżdżającego z prawej strony następuje przez podniesienie prawej ręki, tak aby ramię i przedramię tworzyły kąt zbliżony do prostego, a wewnętrzna strona dłoni była zwrócona w kierunku zatrzymywanych pojazdów; dłoń powinna znajdować się na wysokości głowy lub nieco wyżej (rys. 8). § 7. 1. W przypadku sprowadzania pojazdu do kierującego ruchem na linię osi skrzyżowania (na kierunku otwartym) policjant (żołnierz) powinien wykonać ręką ruch po łuku w płaszczyźnie pionowej, zginając rękę harmonijnie w łokciu, nadgarstku i samej dłoni (rys. 9a i 9b). 2. Innym sygnałem wyrażonym tą samą ręką (całą dłonią) może wskazać miejsce na skrzyżowaniu do chwilowego zatrzymania pojazdu. § 8. W celu otwarcia ruchu w kierunku w prawo przy ruchu zamkniętym policjant (żołnierz) czyni to ruchem ręki po łuku (od prawej do lewej strony) w płaszczyźnie poziomej. § 9. W celu przepuszczenia pojazdu jadącego z lewej strony i skręcającego w lewo bez objeżdżania kierującego ruchem policjant (żołnierz) wykonuje następujące czynności: 1) ustala odpowiedni moment do zatrzymania pojazdów; przyspiesza ruch tych, którzy znajdują się blisko skrzyżowania (patrz gesty określone w § 4 ust. 2 pkt 2), 2) wydaje polecenie zatrzymania się zgodnie z zasadami określonymi w § 6 ust. 2, 3) po upewnieniu się, że kierujący zauważyli sygnał i stosują się do niego (np. zatrzymali się), wyciąga prawą rękę lekko zgiętą w łokciu przed siebie (dłoń w płaszczyźnie pionowej, palce złączone) i wysuwa lewą nogę do przodu (rys. 10a i 10b), 4) po uzyskaniu pewności, że pojazdy zatrzymały się, odwraca głowę w kierunku pojazdów skręcających w lewo, wyciąga lewą rękę w bok, wskazując pojazd skręcający, i łukiem w płaszczyźnie poziomej, poruszając ją w kierunku nadgarstka prawej ręki, daje polecenie opuszczenia skrzyżowania w lewo (rys. 11a i 11b), 5) ruchy wykonywane lewą ręką powinny być powtarzane, aby każdy skręcający w lewo widział je i przyspieszał jazdę, w miarę jak stają się one szybkie i energiczne, 6) po skręceniu pojazdów w lewo powinno się zmienić kierunek ruchu na poprzeczny. § 10. W celu przepuszczenia pojazdów jadących z prawej strony i skręcających w lewo bez objeżdżania kierującego ruchem policjant (żołnierz) wykonuje następujące czynności: 1) zatrzymuje pojazdy nadjeżdżające z lewej strony przez podniesienie pionowo w bok lewej ręki, zgiętej w łokciu pod kątem prostym, tak aby wewnętrzna strona dłoni (palce złączone) zwrócona była do nadjeżdżających pojazdów (rys. 12), 2) prawą ręką wskazuje pierwszy pojazd skręcający w lewo z prawej strony i przenosząc ją górą za siebie na wysokości prawej części karku - zezwala na skręcenie w lewo za sobą (rys. 13a i 13b), 3) ruchy wykonywane prawą ręką powinny być powtarzane, aby każdy skręcający w lewo widział je i przyspieszał jazdę, w miarę jak stają się one szybkie i energiczne. § 11. 1. Jeżeli do skrzyżowania zbliżają się pojazdy z dwóch przeciwnych kierunków i zamierzają skręcić w lewo, policjant (żołnierz) powinien ocenić, z którego kierunku nadjeżdżające pojazdy będą potrzebowały więcej czasu na opuszczenie skrzyżowania, i tym pojazdom umożliwić przejazd w pierwszej kolejności. Pojazdy nadjeżdżające z drugiego kierunku mogą w tym czasie samodzielnie opuścić skrzyżowanie bądź opuścić je w momencie, gdy policjant (żołnierz) stoi z podniesioną ręką do góry (co oznacza mającą nastąpić zmianę dotychczas podawanych sygnałów). 2. Jeżeli warunki bezpieczeństwa i szerokość jezdni (skrzyżowania) na to pozwalają, to kierujący ruchem może przepuścić pojazdy skręcające w lewo w dwóch lub więcej rzędach. § 12. 1. Ruch pojazdów skręcających w lewo należy ubezpieczać przed ewentualną kolizją z pojazdami jadącymi prosto. Ubezpieczenie takie policjant (żołnierz) może wykonać na przemian, raz dla skręcających w lewo z jego lewej strony, drugi raz dla skręcających w lewo z jego prawej strony. Ubezpieczenie takie kierujący ruchem wykonuje tylko dla pojazdów skręcających w lewo z jednego kierunku. 2. Po rozpoczęciu ruchu pojazdów skręcających w lewo, kierujący ruchem może w tym czasie podawać także inne znaki dodatkowe, np. przyspieszenie ruchu pojazdów, zezwolenie na skręcenie w prawo przy ruchu zamkniętym itp. 3. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, kierujący ruchem powinien zmienić kierunek ruchu. § 13. 1. Jeżeli do skrzyżowania zbliża się pojazd uprzywilejowany, kierujący ruchem powinien zapewnić mu bezpieczny przejazd poprzez zatrzymanie całego ruchu pojazdów i pieszych. W tym celu daje kilka sygnałów gwizdkiem, z jednoczesnym podniesieniem prawej ręki do góry, dając sygnał "uwaga" (rys. 4c). 2. Kierujący ruchem może przy tym zatrzymywać pomocniczo lewą ręką pieszych lub pojazdy zbliżające się z określonego kierunku. § 14. Podczas kierowania ruchem kierujący ruchem może poruszać się po skrzyżowaniu nie zmieniając jednak pozycji ciała w stosunku do obowiązującego w danym czasie kierunku ruchu. Rys. 1a Ilustracja Rys. 1b Ilustracja Rys. 2a Ilustracja Rys. 2b Ilustracja Rys. 2c Ilustracja Rys. 3a Ilustracja Rys. 3b Ilustracja Rys. 3c Ilustracja Rys. 4a Ilustracja Rys. 4b Ilustracja Rys. 4c Ilustracja Rys. 5 Ilustracja Rys. 6 Ilustracja Rys. 7 Ilustracja Rys. 8 Ilustracja Rys. 9a Ilustracja Rys. 9b Ilustracja Rys. 10a Ilustracja Rys. 10b Ilustracja Rys. 11a Ilustracja Rys. 11b Ilustracja Rys. 12 Ilustracja Rys. 13a Ilustracja Rys. 13b Ilustracja Załącznik nr 2 SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA DOTYCZĄCA PŁASZCZY OSTRZEGAWCZYCH DLA OSÓB UPRAWNIONYCH DO WSTRZYMYWANIA RUCHU POJAZDÓW W CELU UMOŻLIWIENIA BEZPIECZNEGO PRZEKROCZENIA JEZDNI DZIECIOM I OSOBOM NIEPEŁNOSPRAWNYM 1. Przedmiot specyfikacji Przedmiotem szczegółowej specyfikacji technicznej są techniczne i użytkowe wymagania dotyczące wykonania płaszczy ostrzegawczych, zwanych dalej "płaszczami", dla osób uprawnionych do wstrzymywania ruchu pojazdów w celu umożliwienia bezpiecznego przekroczenia jezdni dzieciom i osobom niepełnosprawnym. 2. Ogólne warunki dotyczące materiałów Materiały użyte do produkcji płaszczy powinny charakteryzować się wysoką jakością, trwałością, kolorystyką, odblaskowością. Wszystkie materiały zastosowane w produkcji powinny zapewnić co najmniej 2-letni okres używalności znaków, bez wyraźnego pogorszenia walorów funkcjonalnych. 3. Warunki techniczne dotyczące materiałów Płaszcze powinny być wykonane z przewiewnego, elastycznego, nienasiąkliwego, trwałego materiału, umożliwiającego korzystanie z ubioru w każdych warunkach atmosferycznych. Materiał nie może wykazywać zmian koloru przez okres założonej, minimum dwuletniej, trwałości eksploatacyjnej. Płaszcze powinny być wykonane w kolorze pomarańczowoczerwonym fluorescencyjnym, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli nr 2. Elementy odblaskowe naszyte na płaszcz powinny być wykonane z materiałów odblaskowych fluorescencyjnych żółtych, według parametrów tabeli nr 3, charakteryzujących się bardzo dobrą widzialnością w różnych porach dnia, trudnych warunkach atmosferycznych oraz w nocy (intensywnie widoczne w światłach reflektorów samochodowych). Kolor materiału w dzień, jak i oświetlonego w nocy powinien być taki sam. Minimalny współczynnik odblaskowości elementów naszytych na płaszcz nie może być niższy niż określony w tabeli nr 1. Dla folii zadrukowanej wymagane jest spełnienie parametrów zawartych w tabeli nr 1 minimum w 30%. Odblaskowość materiału nie może się obniżyć w czasie opadów atmosferycznych. 4. Warunki wykonania płaszczy ostrzegawczych Płaszcz powinien być wykonany z materiałów, których parametry określono w ust. 3. Płaszcze ostrzegawcze powinny być wykonane w jednym, uniwersalnym dla osób różnego wzrostu rozmiarze. Długość ubioru nie może być mniejsza niż 1050 mm. Płaszcze powinny posiadać naramienniki poprawiające widoczność osoby stojącej bokiem do obserwatora. W tylnej górnej części płaszcza powinien być umieszczony znak "STOP" w wymiarze ośmiokąta wpisanego w koło o średnicy 350 mm (± 30 mm), wykonany w zestawieniu kolorów czerwonego i żółtego fluorescencyjnego. W przedniej części płaszcza powinien być umieszczony odblaskowy znak "DZIECI", wykonany w zestawieniu kolorów czerwonego, czarnego i żółtego fluorescencyjnego. Z przodu i z tyłu płaszcza należy umieścić odblaskowe żółte fluorescencyjne pasy o szerokości 35-50 mm, z przodu po dwa pod i nad znakiem, z tyłu dwa pod znakiem. Warunki, jakie powinny spełniać materiały do wykonania płaszczy ostrzegawczych Tabela nr 1. Minimalne wartości powierzchniowego współczynnika odblasku w cd.lx-1.m-2 dla materiału odblaskowego klasy drugiej. Kąt obserwacjiKąt oświetlenia 5°20°30°40° 12'33029018065 20'25020017060 1°25151210 1°30'10754 Tabela nr 2. Barwa materiału podłożowego. BarwaWspółrzędne chromatyczności punktów narożnychMinimalny współczynnik luminancji xyß min fluorescencyjna pomarańczowoczerwona0,6100,3900,40 0,5440,376 0,5790,341 0,6550,344 fluorescencyjna czerwona0,6550,3440,25 0,5790,341 0,6060,314 0,6900,310 Tabela nr 3. Barwa materiałów o własnościach kombinowanych. BarwaWspółrzędne chromatyczności punktów narożnychMinimalny współczynnik luminancji xyß min fluorescencyjna żółta0,3870,6100,70 0,3560,494 0,3980,452 0,4600,54 Tabele opracowane na podstawie normy europejskiej The European Standard EN 471:1994 posiadającej status Polskiej Normy PN EN471:1994, która składa się z narodowej okładki oraz polskiego tłumaczenia normy europejskiej EN 471:1994. WZÓR PŁASZCZA OSTRZEGAWCZEGO przód płaszcza Ilustracja tył płaszcza Ilustracja Załącznik nr 3 SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA DOTYCZĄCA ZNAKÓW DO ZATRZYMYWANIA POJAZDÓW DLA OSÓB UPRAWNIONYCH DO WSTRZYMYWANIA RUCHU POJAZDÓW W CELU UMOŻLIWIENIA BEZPIECZNEGO PRZEKROCZENIA JEZDNI DZIECIOM I OSOBOM NIEPEŁNOSPRAWNYM 1. Przedmiot specyfikacji Przedmiotem szczegółowej specyfikacji technicznej są techniczne i użytkowe wymagania dotyczące wykonania specjalistycznych znaków do zatrzymywania pojazdów, zwanych dalej "znakami", dla osób uprawnionych do wstrzymywania ruchu pojazdów w celu ułatwienia przejścia przez jezdnię dzieciom i osobom niepełnosprawnym. 2. Ogólne warunki dotyczące materiałów Materiały użyte do produkcji znaków powinny charakteryzować się wysoką jakością, trwałością, kolorystyką, odblaskowością. Wszystkie materiały zastosowane w produkcji powinny zapewnić co najmniej 2-letni okres używalności znaków, bez wyraźnego pogorszenia walorów funkcjonalnych. 3. Warunki techniczne dotyczące materiałów Tarcze znaków powinny być pokryte lub wykonane z materiałów odblaskowych fluorescencyjnych żółtych, według parametrów tabeli nr 3, charakteryzujących się bardzo dobrą widzialnością w różnych porach dnia, trudnych warunkach atmosferycznych oraz w nocy (intensywnie widoczne w światłach reflektorów samochodowych). Kolor materiału w dzień, jak i oświetlonego w nocy powinien być taki sam. Minimalny współczynnik odblaskowości znaków nie może być niższy niż określony w tabeli nr 1. Dla folii zadrukowanej wymagane jest spełnienie parametrów zawartych w tabeli nr 1 minimum w 30%. 4. Warunki wykonania Tarczę znaku należy wykonać jako znak "STOP" (ośmiokąt wpisany w koło o średnicy 350 mm), umieszczony w polu w kształcie kwadratu o boku 500 mm (+/- 10 mm). Zarówno znak "STOP", jak i kwadratowe pole, na którym ma być umieszczony, powinny być wykonane lub pokryte materiałem odblaskowym z minimalnym współczynnikiem odblaskowości określonym w tabeli nr 1. Kolor tła znaku "STOP" - czerwony. Kolor napisu i obwódki znaku "STOP" oraz kwadratowego pola - żółty fluorescencyjny (tabela nr 3). Treść znaku powinna być naniesiona metodą sitodruku na podkład odblaskowy. Znak powinien być wykonany jako obustronny, o identycznych parametrach dla każdej strony. Tarcza znaku nie może mieć ostrych krawędzi i powinna cechować się niezbędną sztywnością eksploatacyjną. Tarcza znaku powinna być umieszczona na słupku o średnicy nie większej niż 30 mm, o długości 1500 mm, licząc od dolnej krawędzi tarczy znaku. Dopuszcza się wykonanie słupka z odpowiedniej jakości drewna, tworzywa sztucznego lub lekkiego stopu metalu. Kolor słupka powinien być czerwony, szary lub biały. Znak powinien posiadać certyfikat uprawniający do oznaczania znakiem bezpieczeństwa "B", wydany przez Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie na podstawie ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770). Warunki, jakie powinny spełniać materiały do wykonania znaków do zatrzymywania pojazdów dla osób uprawnionych do wstrzymywania ruchu pojazdów w celu umożliwienia bezpiecznego przekroczenia jezdni dzieciom i osobom niepełnosprawnym Tabela nr 1. Minimalne wartości powierzchniowego współczynnika odblasku w cd.lx-1.m-2 dla materiału odblaskowego klasy drugiej. Kąt obserwacjiKąt oświetlenia 5°20°30°40° 12'33029018065 20'25020017060 1°25151210 1°30'10754 Tabela nr 2. Barwa materiału podłożowego. BarwaWspółrzędne chromatyczności punktów narożnychMinimalny współczynnik luminancji xyß min fluorescencyjna pomarańczowoczerwona0,6100,3900,40 0,5440,376 0,5790,341 0,6550,344 fluorescencyjna czerwona0,6550,3440,25 0,5790,341 0,6060,314 0,6900,310 Tabela nr 3. Barwa materiałów o własnościach kombinowanych. BarwaWspółrzędne chromatyczności punktów narożnychMinimalny współczynnik luminancji xyß min fluorescencyjna żółta0,3870,6100,70 0,3560,494 0,3980,452 0,4600,54 Tabele opracowane na podstawie normy europejskiej The European Standard EN 471:1994 posiadającej status Polskiej Normy PN EN471:1994, która składa się z narodowej okładki oraz polskiego tłumaczenia normy europejskiej EN 471:1994. WZÓR TARCZY Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR ZAŚWIADCZENIA POTWIERDZAJĄCEGO UKOŃCZENIE SZKOLENIA (Str. 1) (Str. 2a) Ilustracja (Str. 2b) (Str. 2c) Ilustracja (Str. 2d) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 maja 1999 r. w sprawie legitymacji służbowej żołnierza Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu. (Dz. U. Nr 48, poz. 482) Na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Żołnierzowi Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu, zwanemu dalej "żołnierzem", wydaje się legitymację służbową żołnierza Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu, zwaną dalej "legitymacją służbową żołnierza Biura Ochrony Rządu". 2. Wzór legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Legitymacja służbowa żołnierza Biura Ochrony Rządu jest wojskowym dokumentem osobistym potwierdzającym przysługujące żołnierzowi uprawnienia funkcjonariusza Policji, określone w art. 15 ust. 1 pkt 1, 3 i 5-7, w art. 16 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, a także w art. 17 ust. 1 pkt 1-5 i 8 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu wolno używać żołnierzowi tylko w sprawach związanych z wykonywaniem zadań służbowych. § 3. 1. W legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu wpisuje się imię i nazwisko żołnierza, numer legitymacji oraz umieszcza się fotografię żołnierza i odciska na niej pieczęć, a także wymienia uprawnienia, o których mowa w § 2 ust. 1. 2. Legitymację służbową żołnierza Biura Ochrony Rządu wydaje, dokonuje w niej wpisów i podpisuje Szef Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu. § 4. Legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu nie wolno: 1) odstępować innej osobie, 2) przesyłać pocztą, z wyjątkiem poczty specjalnej podlegającej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, 3) wywozić za granicę, chyba że żołnierz uzyska na to zgodę Szefa Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu. § 5. 1. W razie utraty legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu, żołnierz jest obowiązany niezwłocznie złożyć, drogą służbową, meldunek Szefowi Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu, który zarządza przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w sprawie utraty legitymacji. 2. W razie odzyskania utraconej legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu, żołnierz jest obowiązany zwrócić ją do Oddziału Kadr Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu, podając w meldunku okoliczności odzyskania legitymacji. § 6. Legitymacje służbowe żołnierza Biura Ochrony Rządu, wydane żołnierzom przed wejściem w życie rozporządzenia, tracą ważność i podlegają zwrotowi organowi określonemu w § 3 ust. 2. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 lipca 1993 r. w sprawie legitymacji służbowej żołnierza Biura Ochrony Rządu (Monitor Polski Nr 37, poz. 387 i z 1997 r. Nr 35, poz. 338). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 maja 1999 r. (poz. 482) WZÓR LEGITYMACJI SŁUŻBOWEJ ŻOŁNIERZA BIURA OCHRONY RZĄDU Ilustracja Ilustracja Uwaga: Legitymacja jest laminowana folią plastikową. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej. (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną oraz określa zasady dostępu do tej służby, zasady jej organizacji, funkcjonowania i rozwoju. Art. 2. 1. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowiskach urzędniczych w: 1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej, 3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, 4) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, 5) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, 6) 1) 7) 1) zwanych dalej "urzędami". 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa: 1) grupy stanowisk urzędniczych, 2) wykaz stanowisk w poszczególnych grupach, 3) kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy na stanowiskach urzędniczych, w zakresie nie uregulowanym w przepisach szczególnych. 3. Stanowiska urzędnicze w urzędach mogą zajmować także osoby oddelegowane na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania zadań poza jednostką organizacyjną, w której są zatrudnione. 4. Prawa i obowiązki członków korpusu służby zagranicznej oraz zasady organizacji i funkcjonowania tej służby określa odrębna ustawa. Art. 3. W rozumieniu ustawy: 1) pracownik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, 2) urzędnik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie mianowania zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, 3) członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 oraz w pkt 2. Art. 4. W służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) posiada kwalifikacje wymagane w służbie cywilnej, 5) cieszy się nieposzlakowaną opinią. Art. 5. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny. Art. 6. 1. Limit mianowań urzędników w służbie cywilnej na dany rok budżetowy oraz limity i środki finansowe na wynagrodzenia i szkolenia członków korpusu służby cywilnej określa ustawa budżetowa. 2. Rada Ministrów ustala corocznie trzyletni plan limitu mianowań urzędników w służbie cywilnej i przedkłada go do wiadomości Sejmowi równocześnie z projektem ustawy budżetowej. Art. 7. 1. W sprawach wynikających ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej, nie uregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. 2. Spory o roszczenia ze stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy, chyba że ustawa stanowi inaczej. Rozdział 2 Organizacja służby cywilnej Art. 8. 1. Szef Służby Cywilnej jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach służby cywilnej w zakresie określonym ustawą. 2. Szef Służby Cywilnej podlega Prezesowi Rady Ministrów. Art. 9. 1. Szefa Służby Cywilnej powołuje, po zasięgnięciu opinii Rady Służby Cywilnej, Prezes Rady Ministrów spośród urzędników służby cywilnej. 2. Kadencja Szefa Służby Cywilnej trwa 5 lat, licząc od dnia powołania; Szef Służby Cywilnej pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy. 3. Kadencja Szefa Służby Cywilnej wygasa w razie jego śmierci lub odwołania. 4. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Służby Cywilnej w razie: 1) rezygnacji ze stanowiska, 2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy. 5. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Służby Cywilnej także w przypadku, gdy przestał on odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 4. Odwołanie w przypadkach, o których mowa w art. 4 pkt 4 i 5, następuje za zgodą co najmniej 2/3 składu Rady Służby Cywilnej. Art. 10. 1. Szef Służby Cywilnej wykonuje zadania wynikające z ustawy przy pomocy zastępcy Szefa Służby Cywilnej. 2. Zastępcę Szefa Służby Cywilnej powołuje spośród urzędników służby cywilnej i odwołuje Prezes Rady Ministrów - na wniosek Szefa Służby Cywilnej. Art. 11. Zadania służby cywilnej realizuje Szef Służby Cywilnej przy pomocy dyrektorów generalnych urzędów. Art. 12. 1. Szef Służby Cywilnej w szczególności: 1) czuwa nad przestrzeganiem zasad służby cywilnej, 2) kieruje procesem zarządzania kadrami w służbie cywilnej, 3) gromadzi informacje o korpusie służby cywilnej, 4) planuje i nadzoruje wykorzystanie środków, o których mowa w art. 6 ust. 1, 5) organizuje i prowadzi postępowanie kwalifikacyjne w służbie cywilnej, 6) prowadzi konkursy na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, 7) prowadzi ewidencję jednostek upoważnionych do organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej, 8) przygotowuje projekty aktów normatywnych przewidzianych w ustawie, 9) upowszechnia informacje o służbie cywilnej, 10) wydaje Biuletyn Służby Cywilnej. 2. Szef Służby Cywilnej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie o stanie służby cywilnej i o realizacji zadań tej służby. 3. Szef Służby Cywilnej może tworzyć zespoły i komisje jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze w sprawach należących do zakresu działania Szefa Służby Cywilnej. Art. 13. 1. Obsługę Szefa Służby Cywilnej zapewnia Urząd Służby Cywilnej. 2. Organizację Urzędu Służby Cywilnej określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Statut Urzędu Służby Cywilnej reguluje w szczególności zadania, strukturę organizacyjną i zasady udzielania pełnomocnictw. Art. 14. 1. Tworzy się Radę Służby Cywilnej jako organ opiniodawczo-doradczy Prezesa Rady Ministrów oraz oceniający przebieg postępowań kwalifikacyjnych i konkursowych w służbie cywilnej z punktu widzenia zasad określonych w art. 1. 2. Rada Służby Cywilnej w szczególności: 1) wyraża opinie w sprawach służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy, 2) opiniuje projekt ustawy budżetowej w części dotyczącej służby cywilnej oraz wyraża opinię o corocznym wykonaniu budżetu w tym zakresie, 3) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej, 4) opiniuje kryteria ocen urzędników służby cywilnej i sposób przeprowadzania tych ocen, 5) opiniuje zasady awansowania urzędników służby cywilnej, 6) opiniuje plan szkoleń w służbie cywilnej, 7) wyraża opinię w sprawach etyki zawodowej korpusu służby cywilnej, 8) wyraża opinię o kandydacie na stanowisko Szefa Służby Cywilnej przedstawionym jej przez Prezesa Rady Ministrów, 9) opiniuje projekt regulaminu określającego tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej, 10) opiniuje coroczne sprawozdania Szefa Służby Cywilnej. Art. 15. 1. Rada Służby Cywilnej liczy 16 członków. 2. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady Służby Cywilnej spośród osób, odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1-3 i 5, których wiedza, doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady. 3. Prezes Rady Ministrów powołuje 8 członków Rady Służby Cywilnej spośród osób reprezentujących wszystkie kluby parlamentarne, odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1-3 i 5. 4. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego Rady Służby Cywilnej. 5. Rada wybiera wiceprzewodniczącego Rady ze swojego grona na wniosek przewodniczącego Rady. Art. 16. 1. Kadencja członków Rady Służby Cywilnej powołanych na podstawie art. 15 ust. 2 trwa 6 lat, przy czym co 3 lata kończy się kadencja połowy liczby członków. 2. Kadencja członków Rady Służby Cywilnej powołanych na podstawie art. 15 ust. 3 trwa odpowiednio do kadencji Sejmu i Senatu. 3. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców. Art. 17. 1. Członkostwo w Radzie Służby Cywilnej wygasa: 1) w razie śmierci członka Rady, 2) jeżeli członek Rady, o którym mowa w art. 15 ust. 2, przestał odpowiadać jednemu z warunków określonych w art. 4 pkt 1-3. 2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady Służby Cywilnej, na wniosek Rady, w razie: 1) niewykonywania obowiązków członka Rady, 2) choroby uniemożliwiającej sprawowanie funkcji członka Rady. 3. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia przez członka Rady rezygnacji. 4. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady w przypadku, gdy przestał on odpowiadać warunkowi określonemu w art. 4 pkt 5, za zgodą co najmniej 2/3 składu Rady Służby Cywilnej. 5. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady przed upływem kadencji Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na okres do końca tej kadencji. Art. 18. 1. Tryb pracy Rady Służby Cywilnej określa regulamin ustalany przez Radę. 2. Obsługę prac Rady Służby Cywilnej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Art. 19. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i pozostałych członków Rady Służby Cywilnej, ustalanego jako wielokrotność najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. Posłom i senatorom powołanym w skład Rady Służby Cywilnej wynagrodzenie nie przysługuje. Art. 20. 1. W urzędach tworzy się, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, stanowisko dyrektora generalnego urzędu, który podlega bezpośrednio właściwemu ministrowi, kierownikowi urzędu centralnego lub wojewodzie. 2. Dyrektor generalny urzędu: 1) zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy urzędu, warunki jego działania, a także organizację pracy, w szczególności przez: a) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi urzędu w zakresie prawidłowego wykonywania przez nie zadań określonych przez organ administracji rządowej, z wyjątkiem komórek bezpośrednio nadzorowanych przez ten organ na podstawie ustaw, b) nadzorowanie organizacyjne przebiegu prac nad terminowym przygotowaniem projektu budżetu i układu wykonawczego budżetu w części dotyczącej urzędu, c) występowanie z wnioskiem do właściwego organu administracji rządowej o nadanie regulaminu organizacyjnego urzędu lub jego komórek organizacyjnych, a następnie ustalanie regulaminu pracy, d) gospodarowanie mieniem urzędu, w tym zlecanie usług i dokonywanie zakupów dla urzędu oraz zapewnianie prowadzenia ewidencji majątku urzędu, e) reprezentowanie Skarbu Państwa w odniesieniu do mienia urzędu, z zastrzeżeniem art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577), f) prowadzenie kontroli wewnętrznej w urzędzie, g) sprawowanie nadzoru nad gospodarstwami pomocniczymi urzędu, h) zapewnianie przestrzegania przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, i) zapewnianie przestrzegania zasad techniki prawodawczej, 2) dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych w urzędzie, chyba że ustawa stanowi inaczej, oraz realizuje politykę personalną w służbie cywilnej, a w szczególności: a) dokonuje czynności wynikających z nawiązania i trwania stosunku pracy z członkami korpusu służby cywilnej oraz czynności związanych z ustaniem stosunku pracy, b) dysponuje funduszem nagród, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, c) administruje środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w urzędzie, 3) wykonuje określone zadania kierownika urzędu, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią, 4) wykonuje inne zadania z upoważnienia organu administracji rządowej. 3. Dyrektor generalny urzędu niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu z właściwym organem administracji rządowej, zastępującego go dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) lub wydziału (komórki równorzędnej). O ustanowieniu zastępstwa dyrektor generalny niezwłocznie zawiadamia Szefa Służby Cywilnej. 4. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu wykonują w urzędach terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej oraz w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, kierownicy tych urzędów. 2) 5. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy centralnych organów administracji rządowej, w których nie tworzy się stanowiska dyrektora generalnego urzędu ze względu na specjalistyczny charakter zadań wykonywanych przez te urzędy. 6. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu wykonują w urzędach, o których mowa w ust. 5, kierownicy tych urzędów. Do kierowników urzędów, o których mowa w ust. 5, oraz do ich zastępców stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dyrektora generalnego określone w ustawie i w odrębnych przepisach. 7. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 5, stanowiska kierowników urzędów określonych w tych przepisach oraz stanowiska ich zastępców zostaną obsadzone w drodze konkursu. Rozdział 3 Nawiązanie stosunku pracy w służbie cywilnej Art. 21. 1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej. 2. Nabór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. Art. 22. 1. Dyrektor generalny urzędu, z zastrzeżeniem art. 23, ma obowiązek upowszechniać informacje o wolnych stanowiskach pracy w służbie cywilnej w kierowanym przez siebie urzędzie poprzez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu, a także poprzez opublikowanie go w Biuletynie Służby Cywilnej. 2. Ogłoszenie powinno zawierać: 1) nazwę i adres urzędu, 2) określenie stanowiska pracy, 3) wymagania związane ze stanowiskiem pracy zgodnie z opisem danego stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe, 4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku pracy, 5) wskazanie wymaganych dokumentów, 6) termin i miejsce składania dokumentów. 3. Umieszczenie ogłoszenia w Biuletynie Służby Cywilnej jest bezpłatne. Art. 23. Prezes Rady Ministrów, zgodnie z odrębnymi przepisami, wskazuje absolwentom kolejnych roczników Krajowej Szkoły Administracji Publicznej pierwsze stanowiska pracy w służbie cywilnej przedstawione przez Szefa Służby Cywilnej, z wyjątkiem wyższych stanowisk w służbie cywilnej. Art. 24. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony lub na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata. W przypadku umowy na czas określony wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Art. 25. 1. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej umowę o pracę zawiera się na czas określony; w czasie trwania umowy osoby te obowiązane są do odbycia służby przygotowawczej, z zastrzeżeniem art. 27. 2. Służba przygotowawcza ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika służby cywilnej do należytego wykonywania obowiązków służbowych. 3. Dyrektor generalny urzędu powołuje komisję egzaminacyjną do oceny umiejętności praktycznego stosowania przez kandydata wiedzy zdobytej podczas służby przygotowawczej. 4. Służba przygotowawcza trwa 6 miesięcy i kończy się nie później niż po upływie 18 miesięcy od podjęcia przez pracownika pracy w danym urzędzie. Służba przygotowawcza kończy się oceną komisji egzaminacyjnej. 5. Dyrektor generalny urzędu, na podstawie oceny komisji egzaminacyjnej, zawiera z pracownikiem umowę o pracę na czas nie określony lub umowę o pracę rozwiązuje. Art. 26. 1. Służbę przygotowawczą organizuje dyrektor generalny urzędu, zgodnie z programem opracowanym przez Szefa Służby Cywilnej w porozumieniu z Krajową Szkołą Administracji Publicznej i publikowanym w Biuletynie Służby Cywilnej. 2. Program służby przygotowawczej może być rozszerzony przez dyrektora generalnego urzędu o część specjalistyczną, uwzględniającą zadania danego urzędu. Art. 27. 1. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej zwolnieni są z odbywania służby przygotowawczej. 2. Dyrektor generalny urzędu może skrócić okres służby przygotowawczej lub zwolnić z obowiązku jej odbywania pracownika, który wykaże się wymaganą programem służby przygotowawczej wiedzą teoretyczną, umiejętnościami stosowania tej wiedzy w praktyce oraz znajomością organizacji i zasad funkcjonowania urzędu. Art. 28. O uzyskanie mianowania w służbie cywilnej może ubiegać się osoba, która: 1) jest pracownikiem służby cywilnej, 2) odbyła służbę przygotowawczą, z zastrzeżeniem art. 27, 3) posiada co najmniej dwuletni staż pracy w służbie cywilnej, 4) posiada tytuł magistra lub równorzędny, 5) zna co najmniej jeden język obcy, 6) jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony. Art. 29. 1. Szef Służby Cywilnej określa i publikuje w Biuletynie Służby Cywilnej wzór zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie oraz wzór wniosku o mianowanie dla absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. 2. Szef Służby Cywilnej, w terminie 14 dni od opublikowania ustawy budżetowej, podaje do publicznej wiadomości poprzez ogłoszenie w Biuletynie Służby Cywilnej maksymalną liczbę nowych mianowań w danym roku. Art. 30. 1. Pracownik służby cywilnej kieruje do Szefa Służby Cywilnej zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego. Zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego w danym roku kalendarzowym składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja. 2. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, którzy spełniają warunki określone w art. 28 pkt 1 i 4-6, składają do Szefa Służby Cywilnej wniosek o mianowanie w służbie cywilnej. Wnioski o mianowanie składa się w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja. 3. Dyrektor generalny właściwego urzędu potwierdza spełnianie przez pracownika służby cywilnej składającego zgłoszenie lub wniosek, o których mowa w art. 29 ust. 1, warunków określonych w art. 4 pkt 1-3 i art. 28. Art. 31. 1. Szef Służby Cywilnej, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2, prowadzi postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie. 2. W celu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej powołuje zespół sprawdzający liczący co najmniej 5 osób. 3. W toku postępowania kwalifikacyjnego sprawdza się wiedzę, kwalifikacje i predyspozycje niezbędne do wypełniania zadań służby cywilnej. 4. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego wyraża się w punktach. 5. Dodatkowo przyznaje się punkty za: 1) wyniki ostatniej oceny, o której mowa w art. 73, 2) znajomość określonych języków obcych, 3) ukończenie studiów podyplomowych, 4) posiadanie stopnia lub tytułu naukowego, 5) posiadanie określonych kwalifikacji zawodowych. 6. Ostatecznym wynikiem postępowania kwalifikacyjnego jest suma punktów, o których mowa w ust. 4 i 5. 7. Ostateczne wyniki postępowania kwalifikacyjnego stanowiące sumę punktów wyższą od minimalnej liczby punktów, określonej w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów, podlegają uszeregowaniu w porządku malejącym. 8. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w ust. 7, publikowane są w Biuletynie Służby Cywilnej. Art. 32. Rada Służby Cywilnej kieruje swojego przedstawiciela do obserwacji prac zespołu sprawdzającego. W przypadku naruszenia zasad przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego Rada Służby Cywilnej informuje Prezesa Rady Ministrów oraz Szefa Służby Cywilnej o stwierdzonych naruszeniach. Art. 33. W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej zarządza przeprowadzenie ponownego postępowania kwalifikacyjnego. Art. 34. Osoba przystępująca do postępowania kwalifikacyjnego wnosi za nie opłatę w wysokości nie wyższej niż 50% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. Art. 35. Posiadanie przez absolwenta Krajowej Szkoły Administracji Publicznej wiedzy, kwalifikacji i predyspozycji niezbędnych do wypełniania zadań służby cywilnej sprawdzane jest w toku kształcenia w tej szkole i potwierdzane dyplomem jej ukończenia. Art. 36. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej, ustalając: 1) zakres tematyczny postępowania kwalifikacyjnego, 2) organizację i sposób prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego oraz szczegółowe zasady przyznawania punktów, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5, 3) minimalną liczbę punktów, o której mowa w art. 31 ust. 7, nie niższą niż 3/5 maksymalnej możliwej do uzyskania liczby punktów, 4) rodzaje dokumentów potwierdzających spełnianie warunków określonych w art. 28 pkt 5 oraz w art. 31 ust. 5 pkt 2-5, 5) wysokość i sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w art. 34, 6) języki obce, o których mowa w art. 28 pkt 5 i w art. 31 ust. 5 pkt 2, oraz rodzaje kwalifikacji zawodowych określonych w art. 31 ust. 5 pkt 5. Art. 37. 1. Mianowań dokonuje się w ramach limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 1. 2. Szef Służby Cywilnej dokonuje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej mianowania pracownika służby cywilnej, który ukończył w danym roku postępowanie kwalifikacyjne z liczbą punktów wyższą od liczby punktów, o której mowa w art. 31 ust. 7, i z miejscem uprawniającym do mianowania lub ukończył Krajową Szkołę Administracji Publicznej. 3. Osiągnięcie miejsca uprawniającego do mianowania oznacza uzyskanie w postępowaniu kwalifikacyjnym co najmniej najniższej liczby punktów pozwalającej na mianowanie wszystkich osób, które uzyskały tę liczbę punktów bez konieczności przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 1. Ustalenie miejsca uprawniającego do mianowania następuje po uwzględnieniu liczby mianowań absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej. 4. Z dniem mianowania dotychczasowy stosunek pracy przekształca się w stosunek pracy na podstawie mianowania. Art. 38. 1. Akt mianowania urzędnika służby cywilnej zawiera imię i nazwisko urzędnika oraz datę mianowania. 2. Akt mianowania sporządza się na piśmie. Art. 39. 1. Urzędnik służby cywilnej składa uroczyste ślubowanie następującej treści: "Ślubuję służyć Państwu Polskiemu, przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i bezstronnie wykonywać obowiązki urzędnika służby cywilnej zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą". 2. Do treści ślubowania, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej może dodać słowa "Tak mi dopomóż Bóg". 3. Złożenie ślubowania urzędnik służby cywilnej potwierdza podpisem. Art. 40. 1. Dyrektor generalny urzędu przyznaje urzędnikowi służby cywilnej, w terminie 7 dni od dnia mianowania, najniższy stopień służbowy przysługujący od dnia mianowania. 2. Przyznanie stopnia służbowego następuje w formie pisemnej. Rozdział 4 Obsadzanie wyższych stanowisk w służbie cywilnej Art. 41. 1. Stanowiska: 1) Sekretarza Rady Ministrów, dyrektora generalnego urzędu, 2) dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępcy w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, oraz dyrektora wydziału (komórki równorzędnej) i jego zastępcy w urzędzie wojewódzkim, stanowią grupę wyższych stanowisk w służbie cywilnej. 2. Obsadzanie wolnych stanowisk, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze konkursu. Art. 42. 1. O wyższe stanowiska w służbie cywilnej może ubiegać się urzędnik służby cywilnej. 2. Jeżeli w wyniku dwukrotnego przeprowadzenia konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, nie zostanie wyłoniony kandydat spośród urzędników służby cywilnej, do udziału w następnym konkursie na to stanowisko dopuszcza się osoby, które nie są urzędnikami służby cywilnej. 3. Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na dopuszczenie osób nie będących urzędnikami służby cywilnej do konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, jeżeli do pracy na tym stanowisku niezbędne są szczególne doświadczenie lub umiejętności zawodowe. Przepisy art. 48 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 43. 1. Konkursy na wyższe stanowiska w służbie cywilnej przeprowadza Szef Służby Cywilnej. 2. W celu przeprowadzenia konkursu Szef Służby Cywilnej powołuje zespół konkursowy liczący co najmniej 5 osób. 3. W toku konkursu sprawdzeniu podlega wiedza niezbędna do wykonywania zadań na stanowisku, na które przeprowadzany jest konkurs, predyspozycje i zdolności ogólne oraz umiejętności kierownicze. Wymagania dotyczące stanowiska, na które przeprowadzany jest konkurs, ustala prowadzący konkurs w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą. Art. 44. 1. Konkursy na wolne stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1, ogłasza się poprzez umieszczenie ogłoszenia w Biuletynie Służby Cywilnej zgodnie z wymogami określonymi w art. 22 ust. 2. 2. Do konkursu przystąpić może osoba spełniająca wymagania określone w ogłoszeniu. 3. Szef Służby Cywilnej informuje dyrektorów generalnych urzędów o ogłaszanych konkursach. Dyrektorzy generalni urzędów upowszechniają informacje o konkursach w kierowanych przez siebie urzędach. Art. 45. Osoby uczestniczące w konkursie mogą złożyć odwołanie od jego wyniku do Szefa Służby Cywilnej. Art. 46. 1. Rada Służby Cywilnej może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu każdego konkursu przeprowadzanego na wyższe stanowiska w służbie cywilnej. 2. W przypadku naruszenia zasad przeprowadzania konkursu Rada Służby Cywilnej może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej o zarządzenie przeprowadzenia ponownego konkursu. Art. 47. W przypadku stwierdzenia naruszenia zasad przeprowadzenia konkursu Szef Służby Cywilnej zarządza przeprowadzenie ponownego konkursu. Art. 48. 1. Urzędnika służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, Prezes Rady Ministrów przenosi na to stanowisko na wniosek Szefa Służby Cywilnej, po zasięgnięciu opinii właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody, oraz określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym stanowisku. 2. Członka korpusu służby cywilnej, który został wyłoniony w drodze konkursu na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, Szef Służby Cywilnej przenosi na to stanowisko i określa wysokość wynagrodzenia przysługującego na tym stanowisku. 3. Z osobą nie będącą członkiem korpusu służby cywilnej wyłonioną w drodze konkursu, o którym mowa w art. 42 ust. 2, dyrektor generalny urzędu zawiera umowę o pracę na czas określony do 3 lat. Wcześniejsze rozwiązanie umowy o pracę może być dokonane za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Art. 49. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób organizowania i szczegółowe zasady przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, w szczególności ustalając listę wymagań, od których spełnienia uzależnione jest dopuszczenie kandydata do udziału w konkursie, oraz etapy konkursu. Rozdział 5 Zmiana i ustanie stosunku pracy w służbie cywilnej Art. 50. 1. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny urzędu może w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym urzędzie, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. 2. Urzędnik, o którym mowa w ust. 1, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku, przez okres 3 miesięcy następujących po miesiącu, w którym został przeniesiony na nowe stanowisko. Wysokość dodatku służby cywilnej pozostaje bez zmiany. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy urzędników służby cywilnej, którzy zajmują stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1. Art. 51. 1. Jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, Szef Służby Cywilnej może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości. 2. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść, na okres nie dłuższy niż 2 lata, urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej miejscowości. Przenosząc urzędnika do innej miejscowości Szef Służby Cywilnej zapewnia mu odpowiednie warunki mieszkaniowe, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. Przeniesienie takie może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie trwania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej. 3. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2, bez zgody urzędnika służby cywilnej - kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika. 4. Przeniesienia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą urzędników służby cywilnej zajmujących stanowiska, o których mowa w art. 41 ust. 1. Art. 52. 1. Szef Służby Cywilnej przenosi urzędnika służby cywilnej zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnia dyrektora generalnego urzędu do wyznaczenia mu innego stanowiska w razie: 1) rezygnacji ze stanowiska, 2) orzeczenia kary dyscyplinarnej zakazu zajmowania wyższych stanowisk w służbie cywilnej, 3) długotrwałej choroby trwającej co najmniej 6 miesięcy, 4) likwidacji stanowiska w wyniku reorganizacji urzędu. 2. Jeżeli przemawia za tym ważny interes służby cywilnej, Prezes Rady Ministrów, na umotywowany wniosek Szefa Służby Cywilnej lub właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody przedstawiony wraz z opinią Szefa Służby Cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej, zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnić Szefa Służby Cywilnej do wyznaczenia mu innego stanowiska. 3. Jeżeli przemawia za tym ważny interes służby cywilnej, Szef Służby Cywilnej na umotywowany wniosek dyrektora generalnego urzędu może przenieść urzędnika służby cywilnej, zajmującego stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, do innego urzędu w tej samej miejscowości lub za jego zgodą do innej miejscowości albo upoważnić dyrektora generalnego urzędu do wyznaczenia mu innego stanowiska. Art. 53. 1. Przeniesienie członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie, jeżeli nie narusza to interesu służby cywilnej. 2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas jest zatrudniony. Art. 54. W razie likwidacji urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej wykonuje pracę, lub reorganizacji tego urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie urzędnika Szef Służby Cywilnej przenosi go do innego urzędu w tej samej lub innej miejscowości oraz zobowiązuje dyrektora generalnego tego urzędu do wyznaczenia urzędnikowi stanowiska, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. Art. 55. 1. W przypadkach uzasadnionych interesem publicznym Szef Służby Cywilnej udziela urzędnikowi służby cywilnej, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas wykonywania zajęć, zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania funkcji poza służbą cywilną. 2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zalicza się - łącznie w wymiarze nie dłuższym niż 5 lat - do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej. Art. 56. 1. Od decyzji określonych w art. 51, 54 i 55 urzędnikowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. 3. Na decyzję Prezesa Rady Ministrów służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Art. 57. 1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej w stan nieczynny na okres do jednego roku. Jeżeli po upływie tego okresu nie ustały okoliczności uzasadniające przeniesienie w stan nieczynny, Szef Służby Cywilnej może przedłużyć na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, pozostawanie tego urzędnika w stanie nieczynnym. 2. W okresie pozostawania w stanie nieczynnym urzędnik służby cywilnej nie świadczy pracy, zachowując prawo do wynagrodzenia, dodatku służby cywilnej oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. 3. Do urzędnika służby cywilnej przeniesionego w stan nieczynny stosuje się odpowiednio przepis art. 72. 4. Urzędnik służby cywilnej przeniesiony w stan nieczynny jest obowiązany do podjęcia wykonywania obowiązków służbowych w każdym czasie na wezwanie Szefa Służby Cywilnej. 5. Dyrektor generalny urzędu wyznacza urzędnikowi służby cywilnej podejmującemu wykonywanie obowiązków po okresie pozostawania w stanie nieczynnym stanowisko pracy, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe. 6. Udział urzędnika przeniesionego w stan nieczynny w konkursie na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1, wymaga zgody Szefa Służby Cywilnej. 7. Okres pozostawania w stanie nieczynnym wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej. Art. 58. 1. Stosunek pracy członka korpusu służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. W okresie zawieszenia członek korpusu służby cywilnej otrzymuje połowę wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania. 2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego członkowi korpusu służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia miesięcznego; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania karnego. 3. Okres zawieszenia stosunku pracy wskutek tymczasowego aresztowania wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej. Art. 59. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić członka korpusu służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne. 2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. 3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, członek korpusu służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej. 4. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze członka korpusu służby cywilnej. 5. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej. Art. 60. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie: 1) odmowy złożenia ślubowania, 2) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej, 4) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie, 5) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu urzędnika w służbie cywilnej, 6) upływu 3 miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, 7) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 50, lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony w trybie art. 51 lub 54, 8) niepodjęcia wykonywania obowiązków służbowych mimo wezwania, o którym mowa w art. 57 ust. 4. Art. 61. 1. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej następuje, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie: 1) dwukrotnej, następującej po sobie, negatywnej oceny, o której mowa w art. 74 ust. 1, 2) stwierdzenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwałej niezdolności do pracy uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej; w celu zbadania stanu zdrowia urzędnika tego można skierować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na jego prośbę, 3) utraty nieposzlakowanej opinii, 4) postępowania karnego toczącego się przez okres dłuższy niż 3 miesiące. 2. Rozwiązanie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej może nastąpić, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie: 1) osiągnięcia wieku 65 lat, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury, 2) odmowy poddania się badaniu przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 3) likwidacji urzędu, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie, o którym mowa w art. 54. 3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok. 4. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn określonych w ust. 1-3 nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy. 5. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej może nastąpić także w drodze porozumienia stron lub za trzymiesięcznym wypowiedzeniem na skutek rezygnacji urzędnika służby cywilnej. Art. 62. W okresie wypowiedzenia członek korpusu służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Art. 63. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn określonych w art. 61 ust. 2 pkt 3, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym urzędzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej urzędnikowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje urzędnikowi, który nabył prawo do emerytury. 2. W razie gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1, były urzędnik służby cywilnej pobiera zasiłek chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia pieniężnego ulega odpowiedniemu obniżeniu. 3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - na takich warunkach, na jakich wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Od świadczenia pieniężnego urząd odprowadza składkę na ubezpieczenia społeczne na zasadach przewidzianych dla wynagrodzenia wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy. Art. 64. 1. Dyrektor generalny urzędu rozwiązuje stosunek pracy lub stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej. 2. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej. Art. 65. W razie przeniesienia członka korpusu służby cywilnej do innego urzędu jego akta osobowe wraz z pozostałą dokumentacją w sprawach związanych ze stosunkiem pracy przekazuje się do urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być zatrudniony. Art. 66. Przepisów art. 60 i 61 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 6 Obowiązki członka korpusu służby cywilnej Art. 67. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 5) dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej, 6) rozwijać wiedzę zawodową, 7) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią. 2. Dyrektor generalny urzędu jest obowiązany zapewnić członkowi korpusu służby cywilnej właściwe warunki do wykonywania obowiązków określonych w ustawie. Art. 68. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej jest przekonany, że polecenie jest niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest obowiązany je wykonać. 3. Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym niezwłocznie informuje dyrektora generalnego urzędu. Art. 69. 1. Członek korpusu służby cywilnej przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym. 2. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować poglądów politycznych. 3. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu. 4. Urzędnik służby cywilnej nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych. 5. Urzędnik służby cywilnej nie ma prawa tworzenia ani uczestniczenia w partiach politycznych. 6. Urzędnik służby cywilnej nie może łączyć pracy w służbie cywilnej z mandatem radnego. Art. 70. 1. Przepisu art. 69 ust. 2 nie stosuje się wobec urzędnika służby cywilnej w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego mu, zgodnie z art. 55 ust. 1, w związku z ubieganiem się o mandat radnego na czas kampanii wyborczej, a w razie uzyskania mandatu - na czas jego wykonywania. 2. Przepisu art. 69 ust. 2 nie stosuje się także wobec pracownika służby cywilnej w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego mu, zgodnie z art. 174 Kodeksu pracy, w związku z ubieganiem się o mandat radnego na czas kampanii wyborczej. Art. 71. W służbie cywilnej nie może powstać stosunek podległości służbowej między małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli. Art. 72. 1. Członek korpusu służby cywilnej nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody dyrektora generalnego urzędu ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do służby cywilnej. 2. Urzędnik służby cywilnej nie może podejmować zajęć zarobkowych bez zgody dyrektora generalnego urzędu. Art. 73. 1. Członek korpusu służby cywilnej podlega stałej ocenie bezpośredniego przełożonego w zakresie wykonywania powierzonych zadań, a także w celu ustalenia indywidualnego programu rozwoju zawodowego. 2. Dyrektora generalnego urzędu ocenia Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą. Sekretarza Rady Ministrów ocenia Prezes Rady Ministrów. Art. 74. 1. Nie rzadziej niż raz na 2 lata lub w każdym czasie z własnej inicjatywy bezpośredni przełożony sporządza na piśmie okresową ocenę urzędnika służby cywilnej, wraz z wnioskami dotyczącymi jego indywidualnego programu rozwoju zawodowego. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, dotyczy wykonywania przez urzędnika służby cywilnej obowiązków wynikających z opisu zajmowanego przez niego stanowiska pracy. Ocenę niezwłocznie doręcza się urzędnikowi. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania ocen urzędników służby cywilnej. Art. 75. 1. Od oceny służy, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia oceny, sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu. 2. W razie nieuwzględnienia przez dyrektora generalnego sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej może, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji dyrektora, odwołać się do sądu pracy. Art. 76. W razie negatywnej oceny urzędnik służby cywilnej podlega ponownej ocenie, nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia oceny. Art. 77. Przepisów art. 73-76 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 7 Uprawnienia członka korpusu służby cywilnej Art. 78. Wynagrodzenie w służbie cywilnej ustala się z zastosowaniem mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Art. 79. 1. Ustanawia się 9 stopni służbowych urzędników służby cywilnej. 2. Stopniom służbowym są przyporządkowane stawki dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego. Art. 80. 1. Wynagrodzenie pracownika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy i dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej. 2. Wynagrodzenie urzędnika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej oraz dodatku służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) mnożniki do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej, 2) stopnie służbowe urzędników służby cywilnej i mnożniki dodatku służby cywilnej. Art. 81. 1. Urzędnik służby cywilnej może otrzymać kolejny stopień służbowy po uzyskaniu pozytywnej oceny, o której mowa w art. 74 ust. 1, jeżeli zawiera ona umotywowany wniosek bezpośredniego przełożonego o przyznanie urzędnikowi kolejnego stopnia służbowego. Pozytywna ocena nie zawierająca takiego wniosku nie skutkuje przyznaniem urzędnikowi kolejnego stopnia służbowego. 2. Na wniosek dyrektora generalnego urzędu, umotywowany szczególnymi wynikami pracy, Szef Służby Cywilnej może wyrazić zgodę na wcześniejsze przyznanie kolejnego stopnia służbowego, jednak nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od uzyskania posiadanego stopnia. 3. Bieg terminu, o którym mowa w ust. 2, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, do czasu: 1) uzyskania oceny pozytywnej, w razie otrzymania oceny negatywnej, 2) podjęcia pełnienia obowiązków, w razie zawieszenia w ich pełnieniu. Art. 82. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w służbie cywilnej w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatku, o którym mowa w ust. 1. Art. 83. 1. Za wieloletnią pracę członek korpusu służby cywilnej otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. 2. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania i wypłacania nagrody jubileuszowej. Art. 84. Członkom korpusu służby cywilnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Art. 85. 1. Członkom korpusu służby cywilnej za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej można przyznać nagrodę ze specjalnie utworzonego w tym celu funduszu nagród w służbie cywilnej. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń osobowych pozostaje w dyspozycji dyrektorów generalnych urzędów i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. Art. 86. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej delegowanemu służbowo do zajęć poza siedzibą urzędu, w którym wykonuje pracę, przysługują należności na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 2. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu zgodnie z art. 51 ust. 2, oprócz udostępnienia mieszkania odpowiedniego do jego sytuacji rodzinnej, przysługuje zwrot kosztów przeniesienia, zwrot opłat za udostępnione czasowo mieszkanie oraz jednorazowe świadczenie w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia. Do kosztów przeniesienia zalicza się koszty przejazdu urzędnika i członków jego rodziny oraz przewozu mienia. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 2, przysługujących urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu do pracy w innej miejscowości. Art. 87. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia, a jeżeli członek korpusu przepracował co najmniej 20 lat w służbie cywilnej, jednorazowa odprawa przysługuje w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia. 2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Art. 88. 1. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu w służbie cywilnej przez okres nie krótszy niż 10 lat przysługuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po 20 latach pracy w służbie cywilnej - w wymiarze 12 dni roboczych. 2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatkowego urlopu wypoczynkowego wlicza się okres zatrudnienia w administracji publicznej. Art. 89. Za czas niezdolności do pracy wskutek choroby urzędnikowi służby cywilnej przysługują przez okres roku wynagrodzenie i zasiłek chorobowy w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Art. 90. 1. Urzędnikowi służby cywilnej zatrudnionemu w służbie cywilnej przez okres nie krótszy niż 10 lat można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 6 miesięcy. 2. Urlopu dla poratowania zdrowia nie można udzielić, jeżeli urzędnik służby cywilnej nie wykonywał pracy przez okres roku z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby. 3. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela, na umotywowany opinią lekarską wniosek urzędnika służby cywilnej, dyrektor generalny urzędu. 4. Dyrektor generalny urzędu nie może dopuścić do pracy urzędnika służby cywilnej, który korzystał z urlopu dla poratowania zdrowia, bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. 5. Urlopu dla poratowania zdrowia udziela: Szefowi Służby Cywilnej, zastępcy Szefa Służby Cywilnej oraz Sekretarzowi Rady Ministrów - Prezes Rady Ministrów, a dyrektorowi generalnemu urzędu - Szef Służby Cywilnej. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Do okresu pracy uprawniającego do dodatkowego urlopu dla poratowania zdrowia wlicza się okres zatrudnienia w administracji publicznej. Art. 91. 1. W razie wygaśnięcia stosunku pracy urzędnika służby cywilnej z powodu tymczasowego aresztowania, dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik ten wykonywał pracę, jest obowiązany ponownie zatrudnić go, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający, a urzędnik ten zgłosił swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie rozwiązania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej z przyczyny określonej w art. 61 ust. 1 pkt 4. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania. 4. W razie odmowy ponownego zatrudnienia w służbie cywilnej, urzędnikowi, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do Szefa Służby Cywilnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji w tej sprawie. Od decyzji Szefa Służby Cywilnej przysługuje odwołanie do sądu pracy. Art. 92. 1. Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 8 tygodni. 2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. W rozkładach tych czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie dłuższym niż 12 tygodni. 3. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach tygodnia ustala dyrektor generalny urzędu według zasad określonych, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Dni tygodnia nie będących dniami pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego. 4. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, członek korpusu służby cywilnej na polecenie przełożonego wykonuje pracę poza normalnymi godzinami pracy, w tym w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta. 5. Pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego poza normalnymi godzinami pracy przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. Na wniosek pracownika wolny czas może być udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu. 6. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę poza normalnymi godzinami pracy wykonywaną w porze nocnej przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze. 7. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny. 8. Przepisów ust. 2 i 4 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz - bez ich zgody - do członków korpusu służby cywilnej sprawujących pieczę nad osobami wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do lat ośmiu. Art. 93. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługują świadczenia emerytalne i rentowe na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. W razie rozwiązania z pracownikiem służby cywilnej stosunku pracy z powodu likwidacji urzędu, pracownikowi temu przysługuje emerytura, jeżeli mężczyzna ukończył 60 lat, a kobieta - 55 lat oraz jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. Art. 94. Prezes Rady Ministrów, mając na względzie szczególny charakter wykonywanych zadań i warunki ich wykonywania, może określać, w drodze rozporządzenia: 1) uprawnienia szczególne w zakresie płac i innych świadczeń przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej oraz zasady przyznawania tych świadczeń i ich wysokość, 2) inne dodatki do wynagrodzenia niż przewidziane w ustawie, jeżeli te świadczenia i dodatki były przewidziane w przepisach obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy. Art. 95. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym na stanowisku kuratora oświaty lub na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art. 30, 31, art. 32 ust. 3, art. 33, 36, 46, 51, 58-60, 86, 88 i 90 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie. Art. 96. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach członkowie korpusu służby cywilnej korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 97. Przepisów art. 78-87 i art. 92 nie stosuje się wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 8 Szkolenie i rozwój w służbie cywilnej Art. 98. 1. Członek korpusu służby cywilnej uczestniczy w szkoleniach w służbie cywilnej. 2. Szkolenia w służbie cywilnej obejmują: 1) szkolenia centralne - planowane, organizowane i nadzorowane przez Szefa Służby Cywilnej, 2) szkolenia powszechne - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, 3) szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym urzędzie urzędnikiem służby cywilnej, 4) studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów, 5) szkolenia specjalistyczne - planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu, obejmujące tematykę związaną z zadaniami urzędu. Art. 99. 1. Szef Służby Cywilnej ustala corocznie plan szkoleń centralnych w służbie cywilnej. 2. Plan szkoleń centralnych zawiera w szczególności: 1) priorytety szkoleniowe wobec członków korpusu służby cywilnej, 2) rodzaje szkoleń mających szczególne znaczenie w danym roku, 3) inne zalecenia i informacje dla osób organizujących i nadzorujących szkolenia w służbie cywilnej. 3. Przy ustalaniu programów szkoleń Szef Służby Cywilnej współdziała w szczególności z Krajową Szkołą Administracji Publicznej. Art. 100. 1. Dyrektor generalny urzędu ustala, odrębnie dla każdego urzędnika służby cywilnej zatrudnionego w kierowanym przez niego urzędzie, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania urzędnika na szkolenia, biorąc pod uwagę w szczególności: 1) ocenę pracy urzędnika, dokonaną przez bezpośredniego przełożonego, 2) perspektywy wykonywania pracy zawodowej przez urzędnika, 3) potrzeby i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia, 4) potrzeby i możliwości urzędnika ustalane w wyniku przeprowadzonych z nim uzgodnień. 2. Indywidualny program rozwoju zawodowego dla dyrektora generalnego urzędu jest ustalany przez Szefa Służby Cywilnej. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Art. 101. 1. Uczestnictwo członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej jest traktowane na równi z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych. 2. Członek korpusu służby cywilnej nie ponosi opłat z tytułu uczestnictwa w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej. 3. W wyjątkowych przypadkach dyrektor generalny urzędu może wyrazić zgodę na pokrycie przez urząd, w całości lub w części, kosztów uczestnictwa członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach i zajęciach innych niż przewidziane dla służby cywilnej. Art. 102. 1. Dyrektor generalny urzędu może skierować członka korpusu służby cywilnej mającego wykształcenie prawnicze na aplikację legislacyjną. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i członka korpusu służby cywilnej związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną określa umowa zawarta między dyrektorem generalnym urzędu a członkiem korpusu służby cywilnej. 2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem. 3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji, uwzględniając w szczególności: dziedziny prawa będące podstawą opracowania programu aplikacji legislacyjnej, warunki i tryb przyjmowania na aplikację, także osób nie będących członkami korpusu służby cywilnej, wysokość opłat za udział w aplikacji i tryb ich uiszczania, obowiązki aplikantów i ich patronów, szczegółowe zasady, warunki oraz etapy dopuszczania do egzaminu kończącego aplikację oraz przeprowadzania go, skład komisji egzaminacyjnej oraz wzór zaświadczenia stwierdzającego zdanie egzaminu. Art. 103. Koszty szkoleń w służbie cywilnej są pokrywane ze środków: 1) wyodrębnionych w budżetach poszczególnych urzędów dla finansowania szkoleń powszechnych, szkoleń w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej oraz szkoleń specjalistycznych, 2) rezerwy budżetowej przeznaczonej na szkolenia członków korpusu służby cywilnej dla finansowania szkoleń centralnych oraz studium zarządzania strategicznego. Art. 104. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej obejmujące w szczególności: 1) kryteria, jakie muszą spełniać podmioty, którym powierza się prowadzenie szkoleń, 2) sposób i warunki oceny prowadzonych szkoleń. Art. 105. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania wobec Sekretarza Rady Ministrów, Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 9 Odpowiedzialność dyscyplinarna członka korpusu służby cywilnej Art. 106. 1. Urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej odpowiadają dyscyplinarnie za naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej. 2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie 2 lat od popełnienia tego czynu. W przypadku naruszenia obowiązków przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu termin 3 miesięcy na wszczęcie postępowania dyscyplinarnego liczy się od dnia powzięcia wiadomości przez Szefa Służby Cywilnej. 3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy. 4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach Kodeksu karnego. Art. 107. 1. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres 2 lat na wyższy stopień służbowy, 4) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej, 5) zakaz przystępowania do konkursu na wyższe stanowisko w służbie cywilnej przez okres 2 lat, 6) zakaz zajmowania wyższych stanowisk w służbie cywilnej przez okres od 2 do 5 lat, 7) wydalenie ze służby cywilnej. 2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec pracowników służby cywilnej są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) nagana z pozbawieniem możliwości awansowania przez okres 2 lat do wyższej kategorii zaszeregowania, 5) obniżenie kategorii zaszeregowania, 6) wydalenie z pracy w urzędzie. 3. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 2 pkt 6 powoduje wygaśnięcie stosunku pracy. 4. Prawomocne orzeczenie kar wymienionych w ust. 1 pkt 7 oraz ust. 2 pkt 6 powoduje zakaz ubiegania się o zatrudnienie w korpusie służby cywilnej przez okres 5 lat. Art. 108. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym. 2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu 7 dni od wymierzenia mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu. 3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny urzędu przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. 4. W przypadku naruszenia obowiązków członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1, przez Sekretarza Rady Ministrów albo dyrektora generalnego urzędu, kary upomnienia udziela Szef Służby Cywilnej. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 109. Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej rozpoznają komisje dyscyplinarne: 1) w I instancji - komisja dyscyplinarna urzędu, 2) w II instancji - Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej, zwana dalej "Wyższą Komisją Dyscyplinarną". Art. 110. 1. Komisję dyscyplinarną urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie. W razie potrzeby Szef Służby Cywilnej może utworzyć komisję dyscyplinarną dla kilku urzędów. 2. Komisję dyscyplinarną urzędu, w liczbie co najmniej 10 członków korpusu służby cywilnej, w tym przewodniczącego i zastępców przewodniczącego, powołuje się na okres 3 lat. 3. Komisja dyscyplinarna urzędu powołuje ze swojego grona przewodniczącego komisji i jego zastępców. 4. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej urzędu określa regulamin uchwalony przez komisję i zatwierdzony przez dyrektora generalnego urzędu. Art. 111. 1. Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Służby Cywilnej spośród urzędników służby cywilnej. 2. Wyższą Komisję Dyscyplinarną, w liczbie 11 członków, powołuje się na okres 6 lat. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców. 3. Wyższa Komisja Dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej i jego zastępców. 4. Tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej określa regulamin uchwalany przez Komisję. 5. Obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej zapewnia Urząd Służby Cywilnej. Art. 112. 1. Na czas wykonywania zadań w komisjach dyscyplinarnych jej członkom przysługuje zwolnienie od pracy zawodowej. 2. Przepisy art. 17 stosuje się odpowiednio do członków komisji dyscyplinarnych. Art. 113. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej oraz komisji dyscyplinarnej urzędu, przyjmując najniższe wynagrodzenie za pracę pracowników za podstawę ustalania wysokości wynagrodzenia przewodniczącego, zastępców przewodniczącego i pozostałych członków tych komisji. Art. 114. 1. Wyższa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń komisji dyscyplinarnych urzędów. 2. Sprawy dyscyplinarne Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektorów generalnych urzędów rozpatruje w I i II instancji Wyższa Komisja Dyscyplinarna, przy czym w II instancji Komisja orzeka w pełnym składzie. Art. 115. Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu. Art. 116. 1. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie: 1) w I instancji: a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 107 ust. 1 pkt 1-4 oraz ust. 2 pkt 1-3, b) pięciu członków, w tym przewodniczący składu posiadający wykształcenie prawnicze, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 107 ust. 1 pkt 5-7 oraz ust. 2 pkt 4-6, 2) w II instancji pięciu członków, z których co najmniej dwóch powinno posiadać wykształcenie prawnicze, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 107 ust. 1 pkt 5-7 oraz ust. 2 pkt 4-6. 2. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej wyznacza skład orzekający i termin rozprawy. 3. W sprawach dotyczących urzędników służby cywilnej przewodniczącym składu jest urzędnik służby cywilnej. Art. 117. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu spośród podległych mu urzędników służby cywilnej, a dla spraw dyscyplinarnych Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu - Szef Służby Cywilnej. 2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie dyrektora generalnego urzędu bądź Szefa Służby Cywilnej - w sprawach dyscyplinarnych Sekretarza Rady Ministrów lub dyrektora generalnego urzędu i informuje ich o dokonanych ustaleniach. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy. 3. Rzecznik postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo, za zgodą dyrektora urzędu, o umorzeniu postępowania wyjaśniającego. Art. 118. 1. Komisja dyscyplinarna urzędu wszczyna postępowanie dyscyplinarne z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania. 2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy, z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród urzędników służby cywilnej. 3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy, w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. 4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. 5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne. 6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia. 7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej urzędu strony mogą odwołać się do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Art. 119. 1. W postępowaniu przed Wyższą Komisją Dyscyplinarną stosuje się odpowiednio przepisy art. 118 ust. 1-6. 2. Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Służby Cywilnej przysługuje odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. 3. Do rozpatrzenia odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o apelacji. Art. 120. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej dołącza się do akt osobowych członka korpusu służby cywilnej. 2. Dyrektor generalny urzędu wykonuje kary, o których mowa w art. 107 ust. 1 pkt 3-6 oraz ust. 2 pkt 5, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Art. 121. 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 107 ust. 1 pkt 1-5 oraz ust. 2 pkt 1-5 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat. 2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin 3 lat, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu. 3. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 107 ust. 1 pkt 6 i 7 oraz ust. 2 pkt 6 zatarcie oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie 3 lat od dnia upływu okresu, na który kara została orzeczona, albo okresu, o którym mowa w art. 107 ust. 4. Art. 122. W postępowaniu przed komisjami dyscyplinarnymi w sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Art. 123. 1. Koszty obrońcy z wyboru, który nie jest członkiem korpusu służby cywilnej, ponosi obwiniony. 2. Koszty biegłych powołanych przez komisję dyscyplinarną i koszty zleconych przez nią ekspertyz ponosi urząd, przy którym działa komisja dyscyplinarna. Art. 124. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania wobec Szefa Służby Cywilnej oraz zastępcy Szefa Służby Cywilnej. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 125. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717 i Nr 162, poz. 1126) skreśla się art. 26. Art. 126. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i skreśla się pkt 3a-5 oraz pkt 11 3), b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Ustawa określa obowiązki i prawa osób zatrudnionych w: 1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej, 3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom administracji rządowej, 4) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, 5) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, 6) 4) 7) 4) wobec których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483)."; 2) art. 71 otrzymuje brzmienie: "Art. 71. 1. Kierownik urzędu może skierować urzędnika mającego wykształcenie prawnicze do odbycia aplikacji legislacyjnej. Wzajemne prawa i obowiązki urzędu i urzędnika, związane ze skierowaniem na aplikację legislacyjną, określa umowa zawarta między kierownikiem urzędu a urzędnikiem. 2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem. 3. Szczegółowe zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji określają odrębne przepisy."; 3) skreśla się art. 241; 4) w art. 48: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym skreśla się wyrazy "art. 241,", a wyraz "wydają" zastępuje się wyrazem "wydaje", - skreśla się pkt 1 i 2, b) dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: "1a. Przepisów art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6 i art. 30 ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do pracowników urzędów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13. Kierownicy tych urzędów są uprawnieni do określania: 1) stanowisk, na których zatrudnieni pracownicy są urzędnikami państwowymi, 2) wykazu stanowisk objętych aplikacją administracyjną oraz zasad i trybu odbywania tej aplikacji, 3) rozkładu czasu pracy w tygodniu i jego wymiaru w poszczególnych dniach tygodnia. 1b. W ramach posiadanych środków na wynagrodzenia określonych w ustawie budżetowej kierownicy urzędów, o których mowa w ust. 1a, ustalają regulamin wynagradzania w urzędzie. Regulamin ten w odniesieniu do Kancelarii Sejmu zatwierdza Marszałek Sejmu, a w odniesieniu do Kancelarii Senatu - Marszałek Senatu. Przepisów art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2 i art. 471 ust. 3 nie stosuje się. 1c. Dodatkowy fundusz nagród dla urzędników państwowych za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej utworzony na podstawie art. 24 ust. 2 w urzędach, o których mowa w ust. 1a, pozostaje w dyspozycji kierowników tych urzędów i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.", c) w ust. 2 wyrazy "organom wymienionym w ust. 1" zastępuje się wyrazami "organowi wymienionemu w ust. 1 oraz Marszałkowi Sejmu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Sejmu, Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy i Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, a także Marszałkowi Senatu w odniesieniu do pracowników Kancelarii Senatu oraz kierownikom urzędów wymienionym w art. 1 ust. 1 pkt 6 i 7 w odniesieniu do pracowników tych urzędów", d) w ust. 3 po wyrazach "w ust. 1" dodaje się wyrazy "oraz w art. 1 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 9, 10 i 13", e) skreśla się ust. 4. Art. 127. W ustawie z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 471 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 20: 1) w ust. 5 skreśla się wyrazy " , z uwzględnieniem ust. 6 i 7"; 2) skreśla się ust. 6 i 7. Art. 128. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) w art. 82c: 1) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania członków korpusu służby cywilnej będących pracownikami Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, Rzecznika Ubezpieczonych i pracownikami Biura Rzecznika Ubezpieczonych, z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych."; 2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pozostałych pracowników Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, Rzecznika Ubezpieczonych i pracowników Biura Rzecznika Ubezpieczonych, z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych." Art. 129. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach "przygotowywanie do służby publicznej" dodaje się wyrazy "urzędników służby cywilnej oraz"; 2) w art. 4: a) w ust. 1 wyrazy "posiadających ukończone studia wyższe" zastępuje się wyrazami " , które nie ukończyły 32 lat i posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych z tytułem magistra lub równorzędnym", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zasady i tryb przeprowadzenia postępowania rekrutacyjnego, powoływania komisji rekrutacyjnej oraz zasady i tryb wnoszenia odwołań od wyniku tego postępowania określa statut Szkoły.", 3) w art. 6 w ust. 2 po wyrazie "Urzędnicy" dodaje się wyrazy "i inni pracownicy administracji publicznej". Art. 130. W ustawie z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) w art. 73: 1) w ust. 4 wyrazy "ust. 5-7" zastępuje się wyrazami "ust. 7"; 2) skreśla się ust. 5 i 6. Art. 131. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) w art. 84: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje i zasady wynagradzania członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratach nadzoru budowlanego."; 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje i zasady wynagradzania pozostałych pracowników Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego." Art. 132. 4) Art. 133. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439) w art. 151a: 1) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Urzędzie Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń."; 2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje pozostałych pracowników Urzędu Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń." Art. 134. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886) w art. 6 skreśla się ust. 4. Art. 135. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126) w art. 2 w pkt 1 i 2 wyrazy "urzędników służby cywilnej" zastępuje się wyrazami "członków korpusu służby cywilnej". Rozdział 11 Przepisy przejściowe i dostosowujące Art. 136. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy zatrudnieni na stanowiskach określonych w art. 2 stają się z mocy prawa pracownikami służby cywilnej, z zastrzeżeniem art. 137. 2. Wynagrodzenie miesięczne osób, o których mowa w ust. 1, ustalone zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, nie może być niższe od ich dotychczasowego miesięcznego wynagrodzenia. Art. 137. 1. Stosunki pracy nawiązane w urzędach, o których mowa w art. 2, przed dniem wejścia w życie ustawy, na podstawie mianowania na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych, pozostają w mocy nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2003 r., chyba że wcześniej w sposób określony w niniejszej ustawie zostały przekształcone, rozwiązane lub wygasły. 2. Z dniem 1 stycznia 2004 r. dotychczasowe stosunki pracy osób zatrudnionych na podstawie mianowania na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych przekształcają się w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas nie określony. Art. 138. 1. Do pracowników zatrudnionych na podstawie mianowania zgodnie z przepisami ustawy o pracownikach urzędów państwowych stosuje się art. 10 ust. 1a, 1b i 5, art. 13-16 oraz art. 27 ust. 3 tej ustawy. 2. Osoby odwołane z funkcji organu administracji państwowej lub innego stanowiska kierowniczego w administracji państwowej, które przed powołaniem na tę funkcję lub stanowisko były urzędnikami państwowymi mianowanymi zgodnie z przepisami ustawy o pracownikach urzędów państwowych, stają się pracownikami służby cywilnej i w stosunku do nich stosuje się odpowiednio art. 45 ust. 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Art. 139. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy urzędnicy służby cywilnej, mianowani na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 58, poz. 366 i Nr 162, poz. 1126), stają się urzędnikami służby cywilnej w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Urzędnikom, o których mowa w ust. 1, przyznaje się najniższy stopień służbowy w służbie cywilnej. 3. Do wynagrodzenia urzędników, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o wynagrodzeniu w służbie cywilnej wydane na podstawie niniejszej ustawy. 4. Jeżeli wynagrodzenie urzędników, o których mowa w ust. 1, jest niższe od przysługującego poprzednio, przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy wypłaca się im dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między wynagrodzeniem przysługującym dotychczas a wynagrodzeniem aktualnym. Art. 140. Do czasu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 2 ust. 4, do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w służbie dyplomatyczno-konsularnej stosuje się przepisy niniejszej ustawy ze zmianami i uzupełnieniami wynikającymi z aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Art. 141. Do członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w administracji celnej przepisy niniejszej ustawy stosuje się ze zmianami i uzupełnieniami wynikającymi z aktu wykonawczego wydanego na podstawie art. 47 ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Art. 142. Przepisy wydane na podstawie art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 30 ust. 1, art. 471 ust. 3 w związku z art. 48 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc do czasu wydania przepisów, o których mowa w art. 48 w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą. Art. 143. 1. Do pracowników służby cywilnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy mają co najmniej dwuletni staż pracy w administracji publicznej, nie stosuje się przepisu art. 28 pkt 2. 2. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy do stażu pracy w służbie cywilnej, o którym mowa w art. 28 pkt 3, zalicza się staż pracy w administracji publicznej. Art. 144. 1. W okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy o stanowiska wymienione w art. 41 ust. 1 mogą ubiegać się osoby nie będące urzędnikami służby cywilnej. 2. Z osobami nie będącymi urzędnikami służby cywilnej ubiegającymi się o stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 1, umowę o pracę zawiera Prezes Rady Ministrów. 3. Do osób nie będących urzędnikami służby cywilnej ubiegających się o stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, przepisy art. 48 stosuje się odpowiednio. Art. 145. 1. Stosunek pracy osób, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zajmują stanowisko Szefa Służby Cywilnej, Sekretarza Rady Ministrów i dyrektora generalnego urzędu powierzone im na podstawie art. 93 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej, przekształca się z mocy prawa w stosunek pracy na podstawie powołania, trwający do dnia obsadzenia tego stanowiska na zasadach przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Szefa Służby Cywilnej oraz Sekretarza Rady Ministrów odwołuje Prezes Rady Ministrów, a dyrektora generalnego urzędu - Szef Służby Cywilnej. 3. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy niniejszej ustawy dotyczące pracowników służby cywilnej. 4. W stosunku do Sekretarza Rady Ministrów oraz dyrektora generalnego urzędu czynności, o których mowa w art. 30 ust. 3 oraz art. 40 ust. 1, dokonuje Szef Służby Cywilnej. Art. 146. 1. Osoba zajmująca stanowisko Szefa Służby Cywilnej powierzone jej na podstawie art. 93 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej może złożyć wniosek o mianowanie w służbie cywilnej do Prezesa Rady Ministrów w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Mianowania osoby, o której mowa w ust. 1, dokonuje, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Rady Ministrów. Art. 147. 1. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy Wyższa Komisja Dyscyplinarna może działać z udziałem pracowników służby cywilnej. 2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, funkcję rzecznika dyscyplinarnego urzędu może sprawować pracownik służby cywilnej. Art. 148. 1. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów powołuje 4 członków Rady, o których mowa w art. 15 ust. 2 - na 3 lata, a pozostałych 4 członków - na 6 lat. 2. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady, o których mowa w art. 15 ust. 3, na okres pozostały do czasu zakończenia kadencji Sejmu wybranego w dniu 21 września 1997 r. Rozdział 12 Przepisy końcowe Art. 149. Traci moc ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 58, poz. 366 i Nr 162, poz. 1126). Art. 150. Ustawa wchodzi w życie po upływie 1 miesiąca od dnia ogłoszenia. Zgodnie z art. 122 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej podpisuję ustawę z pominięciem: - art. 2 ust. 1 pkt 6 i 7, - art. 20 ust. 4 w części dotyczącej regionalnych izb obrachunkowych i samorządowych kolegiów odwoławczych, - art. 126 pkt 1 lit. a) w części dotyczącej skreślenia pkt 12 i lit. b) w części obejmującej pkt 6 i 7, - art. 132 uznanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r. (Monitor Polski Nr 16, poz. 227) za niezgodne z Konstytucją. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski 1) Pominięto jako niezgodny z art. 153 Konstytucji Rzeczpospolitej polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 kwietnia 1999 r. sygn. akt K. 3/99 (Monitor Polski Nr 16, poz. 227). 2) Pominięto treść dotyczącą regionalnych izb obrachunkowych i samorządowych kolegiów odwoławczych jako niezgodną z art. 153 Konstytucji Rzeczpospolitej polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego powołanego w przypisie 1. 3) Pominięto wyrazy "i 12" jako niezgodne z art. 153 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego powołanego w przypisie 1. 4) Pominięto jako niezgodny z art. art. 153 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego powołanego w przypisie 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 6 maja 1999 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 49, poz. 484) Art. 1. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) nieruchomości rolnych w rozumieniu Kodeksu cywilnego położonych na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele gospodarki rolnej, z wyłączeniem gruntów znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych i parków narodowych,"; 2) w art. 6: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) tworzenia gospodarstw rolnych oraz powiększania już istniejących gospodarstw rodzinnych," b) dodaje się pkt 9 w brzmieniu: "9) wspierania działań mających na celu udzielanie pomocy byłym pracownikom państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej i członkom ich rodzin w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych."; 3) w art. 10 w ust. 1: a) dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) jednego przedstawiciela Krajowej Rady Izb Rolniczych," b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) trzech przedstawicieli powoływanych spośród kandydatów zgłoszonych przez związki zawodowe rolników, organizacje społeczno-zawodowe rolników, związki zawodowe pracowników rolnictwa, rolnicze związki spółdzielcze, związki dzierżawców, administratorów i właścicieli nieruchomości rolnych oraz organizacje pracodawców rolnych - o zasięgu krajowym,"; 4) w art. 12: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4-6", b) skreśla się ust. 4-6; 5) art. 13 otrzymuje brzmienie: "Art. 13. Przejęcie przez Agencję praw i obowiązków wynikających z wykonania prawa własności w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 1 i 2, nastąpi nie później niż do dnia 31 grudnia 2000 r."; 6) w art. 16 w ust. 4 skreśla się wyrazy "ust. 2"; 7) w art. 17b: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Do użytkowania wieczystego nieruchomości przejętych przez Agencję stosuje się odpowiednio art. 35 ust. 3 i 5 oraz przepisy wydane na podstawie art. 37, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Polska Akademia Nauk, szkoły wyższe oraz jednostki badawczo-rozwojowe wnoszą z tytułu użytkowania wieczystego opłaty roczne równe cenie 20 kg żyta z hektara przeliczeniowego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.", b) w ust. 3 skreśla się wyraz "rolnej", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Nieruchomość będąca przedmiotem użytkowania wieczystego może być sprzedana jej użytkownikowi wieczystemu po cenie ustalonej w sposób określony w ustawie. Na poczet ceny zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego określoną w sposób przewidziany w przepisach o gospodarce nieruchomościami według stanu na dzień sprzedaży nieruchomości. 5. Zbywca prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na jego rzecz w drodze ustawy jest obowiązany w terminie 14 dni od dnia jego zbycia uiścić Agencji opłatę w wysokości 25% wartości nieruchomości, ustalonej w sposób określony w art. 30 ust. 1."; 8) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. 1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, przeznaczając środki finansowe na realizację zadań określonych w ustawie oraz na funkcjonowanie Agencji. 2. W zakresie działalności Agencji innej niż wykonywana na podstawie umowy, o której mowa w art. 25: 1) przychodami są: a) wpływy z tytułu sprzedaży mienia Skarbu Państwa, b) wpływy z opłat z tytułu trwałego zarządu, użytkowania, użytkowania wieczystego, czynszu dzierżawnego oraz z tytułu najmu lub innej umowy o podobnym charakterze, c) wpływy z tytułu udziału w zyskach z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4, d) inne wpływy, 2) kosztami są: a) wydatki poniesione na realizację zadań określonych w ustawie, b) wydatki poniesione na funkcjonowanie Agencji."; 9) w art. 20a: a) w ust. 2 po wyrazach "art. 20 ust. 2" dodaje się wyrazy "pkt 1", b) w ust. 6 wyrazy "w drodze zarządzenia" zastępuje się wyrazami "w drodze rozporządzenia", c) w ust. 7 wyrazy "ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426)" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95)"; 10) dodaje się art. 20b i 20c w brzmieniu: "Art. 20b. Agencja tworzy następujące fundusze: 1) fundusz Zasobu, odzwierciedlający wartość mienia Zasobu pomniejszoną o zobowiązania związane z tym mieniem, 2) fundusz Agencji, odzwierciedlający wartość mienia, o którym mowa w art. 5 ust. 4, 3) fundusz rezerwowy, 4) fundusze, których utworzenie przewidują odrębne ustawy, 5) fundusz na wspieranie nowych miejsc pracy dla byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej i członków ich rodzin. Art. 20c. Agencja prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z uwzględnieniem szczególnych zasad rachunkowości dotyczących: 1) tworzenia i funkcjonowania funduszy, o których mowa w art. 20b pkt 1-3 i 5, 2) ustalania przychodów i kosztów oraz wyniku finansowego, 3) rozliczania wyników finansowych działalności gospodarczej, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 4, 4) wyceny bilansowej majątku trwałego Zasobu, 5) tworzenia rezerw na zdarzenia dotyczące działalności statutowej, 6) sporządzania sprawozdań finansowych - określonych w rozporządzeniu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych."; 11) w art. 22: a) w ust. 1 skreśla się wyraz "krótkoterminowe", b) skreśla się ust. 2; 12) w art. 24: a) w ust. 1 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) zamiany nieruchomości.", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Agencja może w drodze umowy nieodpłatnie przekazać na własność: 1) jednostce samorządu terytorialnego - na cele związane z inwestycjami infrastrukturalnymi służącymi wykonywaniu zadań własnych, 2) Polskiej Akademii Nauk, izbie rolniczej, Krajowej Radzie Izb Rolniczych, państwowej szkole wyższej lub państwowej jednostce badawczo-rozwojowej - na cele służące wykonywaniu ich zadań statutowych. W razie zbycia lub przeznaczenia przez nabywcę nieruchomości na inne cele niż określone w umowie przed upływem 10 lat, licząc od dnia jej nabycia, Agencja może żądać zwrotu aktualnej wartości pieniężnej tej nieruchomości, ustalonej według zasad określonych w art. 30 ust. 1.", c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. Agencja, w drodze umowy, przekaże nieodpłatnie w użytkowanie Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad grunty wchodzące w skład Zasobu na pasy drogowe autostrad. Ustanowienie użytkowania stanowi podstawę do przekazania gruntów do Zasobu nieruchomości Skarbu Państwa w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami.", d) dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: "8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb dokonywania zamiany, o której mowa w ust. 1 pkt 6. 9. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 8, należy określić: 1) warunki i procedurę dokonywania zamiany, 2) warunki, w których zamianę uznaje się za ekwiwalentną, z tym że grunt rolny stanowiący własność osoby podlegającej przepisom o ubezpieczeniu społecznym rolników może być zamieniany na grunt rolny Zasobu o większej powierzchni, nie większej jednak niż dziesięciokrotnie licząc w hektarach przeliczeniowych, 3) warunki i tryb dokonywania rozliczeń w przypadku nieekwiwalentnej zamiany gruntu."; 13) w art. 29: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości po cenie ustalonej w sposób określony w ustawie, z zastrzeżeniem art. 17a ust. 1, art. 17b ust. 4 i art. 42, przysługuje: 1) byłemu właścicielowi zbywanej nieruchomości lub jego spadkobiercom, jeżeli nieruchomość została przejęta na rzecz Skarbu Państwa przed dniem 1 stycznia 1992 r., 2) spółdzielni produkcji rolnej władającej faktycznie zbywaną nieruchomością, do której użytkowanie ustanowione na rzecz tej spółdzielni wygasło na podstawie art. 16 ust. 2 z dniem 31 grudnia 1993 r., 3) dzierżawcy zbywanej nieruchomości, jeżeli dzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniej trzech lat.", b) dodaje się ust. 1a-1g w brzmieniu: "1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do nieruchomości, o których mowa w: 1) ustawie z dnia 6 maja 1945 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa polskiego wrogich elementów (Dz. U. Nr 17, poz. 96, Nr 34, poz. 203 i Nr 55, poz. 307 oraz z 1946 r. Nr 11, poz. 73), 2) art. 38 w związku z art. 2 ustawy z dnia 6 maja 1945 r. o majątkach opuszczonych i porzuconych (Dz. U. Nr 17, poz. 97, Nr 24, poz. 144 i Nr 30, poz. 179), 3) art. 2 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 17, Nr 71, poz. 389 i Nr 72, poz. 394, z 1947 r. Nr 2, poz. 7, z 1956 r. Nr 58, poz. 270, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 4) art. 2 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87, Nr 49, poz. 279, Nr 71, poz. 389 i Nr 72, poz. 395, z 1947 r. Nr 19, poz. 77 i Nr 66, poz. 402, z 1948 r. Nr 57, poz. 454 oraz z 1969 r. Nr 13, poz. 95), 5) art. 1 dekretu z dnia 5 września 1947 r. o przejęciu na własność Państwa mienia pozostałego po osobach przesiedlonych do ZSRR (Dz. U. Nr 59, poz. 318, z 1949 r. Nr 53, poz. 404 i z 1969 r. Nr 13, poz. 95). 1b. Nabycie nieruchomości, o których mowa w ust. 1, następuje po cenie ustalonej zgodnie z art. 30. 1c. O przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości, do której nabycia przysługuje pierwszeństwo osobie wymienionej w ust. 1, Agencja zawiadamia na piśmie tę osobę, podając cenę nieruchomości oraz termin złożenia wniosku o nabycie na warunkach podanych w zawiadomieniu, z tym że termin nie może być krótszy niż 21 dni od dnia otrzymania zawiadomienia. 1d. Osoby, o których mowa w ust. 1, korzystają z pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości, jeżeli złożą oświadczenie, że wyrażają zgodę na jej nabycie po cenie określonej w zawiadomieniu. 1e. Przy doręczaniu zawiadomień stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 1f. W razie zbiegu uprawnień do pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości stosuje się kolejność wymienioną w ust. 1. 1g. W zakresie uregulowanym w ust. 1 nie stosuje się art. 596-602 i art. 695 § 2 Kodeksu cywilnego.", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Nieruchomości, które nie zostały sprzedane na zasadach określonych w przepisach ust. 1, art. 17a i art. 42 albo co do których przepisy te nie mają zastosowania, podlegają sprzedaży w trybie publicznego przetargu ustnego (licytacja), z zastrzeżeniem ust. 3.", d) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3c", e) dodaje się ust. 3b i 3c w brzmieniu: "3b. Agencja może zastrzec, że w przetargu mogą uczestniczyć wyłącznie: 1) rolnicy w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników zamierzający powiększyć gospodarstwo rolne do powierzchni nie przekraczającej stu hektarów przeliczeniowych w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub 2) pracownicy zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej zamierzający utworzyć gospodarstwo rolne o powierzchni nie większej niż określona w pkt 1, lub 3) spółki utworzone przez pracowników zlikwidowanych państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, lub 4) osoby spełniające warunki do objęcia programem osadnictwa rolniczego, lub 5) repatrianci w rozumieniu przepisów o obywatelstwie polskim przybyli do Rzeczypospolitej Polskiej nie wcześniej niż 6 lat przed dniem przetargu, lub 6) rolnicy, którzy po dniu 31 grudnia 1991 r. sprzedali Skarbowi Państwa nieruchomości niezbędne na cele publiczne, lub 7) członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych postawionych w stan likwidacji lub upadłości zamierzający utworzyć własne gospodarstwo rolne o powierzchni nie większej niż określona w pkt 1. 3c. Jeżeli z nieruchomością będącą przedmiotem przetargu związane są miejsca pracy na terenie gminy uznanej na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za zagrożoną szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, w razie zgłoszenia równorzędnych ofert, nabywcę ustala się, dokonując wyboru tego spośród oferentów, który gwarantuje zorganizowanie największej liczby miejsc pracy i utrzymanie ich przez okres co najmniej pięciu lat."; 14) art. 30 otrzymuje brzmienie: "Art. 30. 1. Cenę nieruchomości ustala się w wysokości nie niższej niż wartość tej nieruchomości określona przy zastosowaniu sposobów jej ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 2. Cenę nieruchomości rolnej można również ustalić w wysokości nie niższej niż suma wartości gruntu określonej z uwzględnieniem stawek szacunkowych jednego hektara oraz ceny 100 kg żyta, ustalonej stosownie do przepisów o podatku rolnym, i wartości części składowych tego gruntu, określonej stosownie do ust. 1. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do nieruchomości przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego na cele nie związane z prowadzeniem gospodarki rolnej lub leśnej. 4. Cenę sprzedaży nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków obniża się nie więcej jednak niż o 50%. 5. Ustalenie ceny gruntu w sposób określony w ust. 2 może nastąpić bez udziału rzeczoznawcy majątkowego."; 15) w art. 31: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, ustali w drodze rozporządzenia: 1) wysokość oprocentowania należności, której spłata została odroczona lub rozłożona na raty, z tym że oprocentowanie może być zróżnicowane w zależności od rodzaju sprzedawanego mienia lub sposobu zapłaty i nie może być w stosunku rocznym niższe niż 4% i wyższe niż dwukrotność stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków przez Narodowy Bank Polski do redyskonta, ustalanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego na podstawie odrębnych przepisów, 2) inne niż pieniądz mierniki wartości należności pieniężnej, 3) szczegółowe kryteria niestosowania oprocentowania w wypadku, o którym mowa w ust. 2."; 16) w art. 32 wyrazy "stawkę szacunkową, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2" zastępuje się wyrazami "stawki szacunkowe, o których mowa w art. 30 ust. 2"; 17) dodaje się art. 32a w brzmieniu: "Art. 32a. 1. Agencja może nabywać nieruchomości, jeżeli wymaga tego realizacja zadań określonych w ustawie, w tym zwłaszcza zadań w zakresie powiększania już istniejących gospodarstw rodzinnych. 2. Nabycie nieruchomości następować może po cenie określonej zgodnie z art. 30, pomniejszonej o kwotę równą wartości obciążeń nieruchomości."; 18) rozdział 7 otrzymuje tytuł "Trwały zarząd"; 19) art. 34 otrzymuje brzmienie: "Art. 34. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu mogą być przekazane państwowym jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej w trwały zarząd, zwany dalej «zarządem»."; 20) w art. 35: a) w ust. 1 i 2 wyraz "mienia" zastępuje się wyrazem "nieruchomości", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Jednostki, o których mowa w art. 34, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, ponoszą z tytułu wykonywania zarządu opłaty roczne w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami o gospodarce nieruchomościami, z tym że cenę gruntu rolnego stanowiącą podstawę obliczenia opłaty można także ustalić w sposób określony w art. 30 ust. 2.", c) w ust. 6 na końcu zdania dodaje się wyrazy "oraz z tytułu zarządu nieruchomościami znajdującymi się pod drogami publicznymi i między wałami przeciwpowodziowymi a korytem rzeki", d) dodaje się ust. 8 w brzmieniu: "8. Nieruchomość przekazana w zarząd może być za zgodą Prezesa Agencji wynajęta, wydzierżawiona albo użyczona w drodze umowy zawartej na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony zarząd."; 21) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Wygaśnięcie zarządu jest równoznaczne z wypowiedzeniem umów dzierżawy, najmu albo użyczenia, z zachowaniem sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia, jeżeli nieruchomość lub jej część, w stosunku do której wygasł zarząd, była wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona."; 22) w art. 38a ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Do czynszu i oprocentowania, ustalonego w umowie określonej w ust. 1, stosuje się art. 31 ust. 2 oraz przepisy wydane na podstawie art. 31 ust. 4."; 23) art. 39 otrzymuje brzmienie: "Art. 39. 1. Umowę dzierżawy zawiera się po przeprowadzeniu przetargu ofert pisemnych lub publicznego przetargu ustnego. Art. 29 ust. 3-3c stosuje się odpowiednio. 2. Przetargu nie stosuje się, jeżeli: 1) dotychczasowy dzierżawca złożył Agencji oświadczenie o zamiarze dalszego dzierżawienia nieruchomości na nowych warunkach uzgodnionych z Agencją, z tym że czynsz nie może być niższy niż dotychczasowy, 2) nieruchomość jest wydzierżawiana jednoosobowej spółce utworzonej przez Agencję, 3) nieruchomość, której użytkowanie wygasło na podstawie art. 16 ust. 2 z dniem 31 grudnia 1993 r., jest wydzierżawiana spółdzielni produkcji rolnej nadal faktycznie władającej tą nieruchomością, 4) nieruchomość przeznaczona przez Agencję pod ogródek przydomowy jest wydzierżawiana osobie korzystającej dotychczas z takiego ogródka bez tytułu prawnego w związku z utratą mocy obowiązującej układu zbiorowego pracy albo zakładowej umowy zbiorowej, 5) nieruchomość będąca dotychczas w administrowaniu lub jej część jest wydzierżawiana spółce, a łącznie spełnione są następujące warunki: a) gospodarstwo utworzone w związku z oddaniem mienia do administrowania osiągnęło łącznie przez ostatnie trzy lata dodatni wynik finansowy, b) do spółki przystąpiło więcej niż połowa pracowników zatrudnionych w gospodarstwie, według stanu na dzień zawarcia umowy dzierżawy, c) dokonane wpłaty pieniężne na kapitał zakładowy albo akcyjny spółki wynoszą co najmniej 20% wartości majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych, wykazanej w bilansie gospodarstwa za rok obrotowy poprzedzający rok, w którym ma być zawarta umowa dzierżawy, d) co najmniej 20% udziałów lub akcji w spółce zostało objętych przez administratora albo przez pracownika gospodarstwa lub jedną z tych osób łącznie z inną osobą nie zatrudnioną w gospodarstwie. 3. W razie wydzierżawiania części nieruchomości będącej dotychczas w administrowaniu, warunki określone w ust. 2 pkt 5 lit. b) i c) uważa się za spełnione, jeżeli: 1) do spółki przystąpiła więcej niż połowa pracowników zorganizowanej części gospodarstwa, w skład której wchodzi wydzierżawiana część nieruchomości, 2) dokonane wpłaty pieniężne na kapitał zakładowy albo akcyjny spółki wynoszą co najmniej 20% wartości bilansowej majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych, wchodzących w skład zorganizowanej części gospodarstwa, o której mowa w pkt 1. 4. W razie: 1) niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, najpóźniej na trzy miesiące przed zakończeniem dzierżawy i nieuzgodnienia nowych warunków dzierżawy w terminie miesiąca od złożenia oświadczenia, 2) nieuzgodnienia warunków dzierżawy między Agencją a podmiotami, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do dzierżawy, 3) niezawarcia umowy dzierżawy między Agencją a spółką, o której mowa w ust. 2 pkt 5, w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do dzierżawy - wydzierżawienie nieruchomości następuje na zasadach określonych w ust. 1. 5. Agencja może wypowiedzieć umowę dzierżawy, także zawartą na czas oznaczony, w celu wyłączenia z dzierżawy części lub całości nieruchomości, która w czasie trwania umowy została przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego na cele publiczne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Wypowiedzenie umowy dzierżawy dotyczące części nieruchomości pociąga za sobą odpowiednie zmniejszenie czynszu. Art. 704 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio."; 24) w art. 39a: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Czynsz dzierżawny ustala się w umowie jako sumę pieniężną albo jako równowartość pieniężną odpowiedniej ilości pszenicy. Czynsz ten jest płatny za półrocze roku kalendarzowego z dołu.", b) dodaje się ust. 3-8 w brzmieniu: "3. Czynsz dzierżawny ustalony w sumie pieniężnej poczynając od drugiego terminu płatności podlega waloryzacji przy zastosowaniu wskaźników zmian cen skupu podstawowych produktów rolnych w półroczu roku kalendarzowego poprzedzającym termin płatności. 4. Należność z tytułu czynszu określonego w umowie jako równowartość pieniężna odpowiedniej ilości pszenicy ustala się na podstawie średniej krajowej ceny skupu pszenicy w półroczu roku kalendarzowego poprzedzającym termin płatności czynszu. 5. Za podstawowe produkty rolne, o których mowa w ust. 3, uważa się ziarno pszenicy i żyta, żywiec rzeźny wołowy, wieprzowy i drobiowy oraz mleko krowie. 6. Strony umowy dzierżawy mogą postanowić jeden raz w ciągu okresu, na jaki umowa została zawarta, że poczynając od najbliższego terminu płatności czynszu ustalonego jako równowartość odpowiedniej ilości pszenicy suma pieniężna odpowiadająca tej równowartości stanowi czynsz, do którego stosuje się wskaźnik określony na podstawie ust. 3. 7. Wskaźnik zmian cen, o którym mowa w ust. 3, oraz średnią krajową cenę skupu pszenicy, o której mowa w ust. 4, ustala się na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie 20 dni po upływie każdego półrocza kalendarzowego. 8. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości czynszu dzierżawnego w umowach zawieranych ze spółkami, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 5 i ust. 3, w zależności od potencjału produkcyjnego przedmiotu dzierżawy, w szczególności w zależności od rodzaju i klasy gruntów oraz miejsca ich położenia, wartości księgowej budynków i budowli, charakteru możliwej do prowadzenia działalności gospodarczej."; 25) w art. 42: a) w ust. 2 wyrazy "po cenie rynkowej" zastępuje się wyrazami "po cenie równej wartości rynkowej określonej przy zastosowaniu sposobów jej ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami", b) w ust. 6 po wyrazach "ogródków przydomowych" dodaje się wyrazy "położonych na obszarach przeznaczonych na cele rolne"; 26) w art. 43 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W razie niezłożenia oświadczenia w terminie określonym w ust. 1 Agencja może, w drodze umowy, przekazać nieruchomość nieodpłatnie na własność gminie albo spółdzielni mieszkaniowej, która zobowiązała się przyjąć najemcę w poczet członków spółdzielni i dokonać na jego rzecz przydziału zajmowanego lokalu. Do czasu przystąpienia do spółdzielni najemca zachowuje prawo do najmu tego lokalu na czas nie oznaczony na zasadach określonych przepisami o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych."; 27) art. 44 otrzymuje brzmienie: "Art. 44. 1. Grunty zabudowane obiektami infrastruktury technicznej towarzyszącej budynkom mieszkalnym wraz z innym mieniem niezbędnym do korzystania z tej infrastruktury Agencja może przekazać, w drodze umowy, nieodpłatnie na własność gminie albo spółdzielni utworzonej przez nabywców lokali określonych w art. 42 ust. 1 w celu administrowania budynkami, w których znajdują się te lokale. 2. W przypadku stosowania dotacji państwa do budynków i lokali spółdzielczych, lokale, o których mowa w ust. 1, traktuje się na równi ze spółdzielczymi zasobami mieszkaniowymi."; 28) art. 45 otrzymuje brzmienie: "Art. 45. Do należności z tytułu sprzedaży mienia, o którym mowa w art. 42, stosuje się art. 31 oraz przepisy wydane na jego podstawie, z tym że: 1) należność wraz z oprocentowaniem podlega na wniosek nabywcy umorzeniu, jeżeli termin jej płatności przypada w okresie, w którym nabywca ma ustalone przez właściwy organ prawo do świadczeń z pomocy społecznej, 2) oprocentowanie odroczonej lub rozłożonej na raty należności nie może być niższe w stosunku rocznym niż 3%."; 29) w art. 50 w ust. 1 po wyrazach "art. 48" dodaje się wyrazy "oraz grunty zabudowane nie służące prowadzeniu działalności wytwórczej w rolnictwie". Art. 2. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118) w art. 18a: 1) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1; 2) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do użytkowania wieczystego gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Jednostki badawczo-rozwojowe, z tytułu użytkowania wieczystego tych gruntów, ponoszą opłaty określone w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa." Art. 3. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063): 1) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) nabycie lub objęcie przez podmiot zagraniczny udziałów lub akcji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółce akcyjnej, która korzysta z mienia państwowej osoby prawnej na podstawie umowy o używanie tego mienia przez okres ponad 6 miesięcy"; 2) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. 1. Zezwolenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, wydaje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na wniosek państwowej osoby prawnej. 2. Zezwolenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, wydaje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na wniosek spółki korzystającej z mienia państwowej osoby prawnej." Art. 4. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W lasach, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2, będących w użytkowaniu wieczystym, określone w ustawie prawa i obowiązki Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa wykonuje użytkownik wieczysty." Art. 5. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 13 w brzmieniu: "13) Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa." Art. 6. W ustawie z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do użytkowania wieczystego gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Polska Akademia Nauk, z tytułu użytkowania wieczystego tych gruntów, ponosi opłaty określone w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa." Art. 7. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 10 w ust. 1 w zdaniu drugim skreśla się wyrazy "oraz art. 67 ust. 1." Art. 8. Kadencja Rady Nadzorczej Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, powołanej przed dniem wejścia w życie ustawy, wygasa z chwilą podjęcia przez tę Radę uchwały w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego i udzielenia pokwitowania Prezesowi Agencji z wykonania obowiązków za rok, w którym ustawa wchodzi w życie. Art. 9. Opłaty roczne w wysokości określonej w art. 1 pkt 7 i 20 uiszcza się poczynając od opłat należnych za 2000 r. Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 31 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez dziewięć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 11. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) art. 1 pkt 8-10 stosuje się do gospodarki finansowej Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa poczynając od roku obrotowego 1999, 2) art. 5 stosuje się poczynając od roku podatkowego 1999. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych. (Dz. U. Nr 49, poz. 485) Art. 1. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 19 w ust. 10: a) wyrazy "dochodów własnych" zastępuje się wyrazem "wydatków", b) na końcu dodaje się wyrazy "; nie dotyczy to dotacji inwestycyjnych"; 2) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: "Art. 34a. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może określić szczegółowe zasady i tryb umarzania wierzytelności jej jednostek organizacyjnych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności oraz wskazać organy do tego uprawnione."; 3) w art. 92 w pkt 5 na końcu dodaje się wyrazy "a w odniesieniu do podmiotów nie działających w celu osiągnięcia zysku w trybie jawnego wyboru najkorzystniejszej oferty w rozumieniu ustawy o zamówieniach publicznych, z odpowiednim zastosowaniem art. 25 i art. 71"; 4) w art. 107 w ust. 3 wyrazy "pkt 4 i 5" zastępuje się wyrazami "pkt 5 i 6"; 5) art. 118 otrzymuje brzmienie: "Art. 118. 1. Podmioty nie zaliczone do sektora finansów publicznych i nie działające w celu osiągnięcia zysku mogą otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacje na cele publiczne związane z realizacją zadań tej jednostki. 2. Zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje na podstawie umowy jednostki samorządu terytorialnego z podmiotem, o którym mowa w ust. 1. Przepis art. 71 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Tryb postępowania o udzielenie dotacji, sposób jej rozliczania oraz sposób kontroli wykonywania zleconego zadania określa w drodze uchwały organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, zapewniając jawność postępowania o udzielenie dotacji i jej rozliczenia."; 6) w art. 191 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: "2. W 1999 r. nie stosuje się ograniczenia określonego w art. 19 ust. 10." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 49, poz. 486) Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 1 wyrazy "ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw pracy", b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) przeciętnym wynagrodzeniu - oznacza to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", na podstawie art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360),"; 2) w art. 21 w ust. 1 wyrazy "połowy przeciętnego wynagrodzenia" zastępuje się wyrazami "40,65% przeciętnego wynagrodzenia"; 3) w art. 22 w ust. 1 wyrazy "kwoty wynagrodzeń wypłaconych pracownikom przez pracodawcę prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej" zastępuje się wyrazami "kwoty - pomniejszonych o należne od pracowników składki na ubezpieczenia społeczne - wynagrodzeń pracowników zakładów pracy chronionej lub zakładów aktywności zawodowej"; 4) w art. 26: a) w ust. 1: - w pkt 1 i 2 użyty dwukrotnie wyraz "trzydziestokrotnego" zastępuje się wyrazem "dwudziestopięciokrotnego" oraz wyraz "pięćdziesięciokrotne" zastępuje się wyrazem "czterdziestokrotne", - w pkt 3 wyrazy "wypłacanego osobom niepełnosprawnym" zastępuje się wyrazami "osób niepełnosprawnych", - w pkt 4 wyrazy "składki na ubezpieczenie społeczne" zastępuje się wyrazami "składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, nie obejmuje wynagrodzenia pracownika oraz kosztów pracodawcy w części finansowanej przez budżet państwa lub Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 i 3."; 5) w art. 27: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "wypłacanego zatrudnionym osobom niepełnosprawnym" zastępuje się wyrazami "zatrudnionych osób niepełnosprawnych", - w pkt 2 wyrazy "składki na ubezpieczenie społeczne" zastępuje się wyrazami "składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Zwrot kosztów wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ulega zmniejszeniu o część wynagrodzenia finansowaną przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1. 1b. Zwrot kosztów pracodawcy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie obejmuje kosztów w części finansowanej przez budżet państwa lub Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie art. 25 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 pkt 1 lit. b), pkt 3 oraz pkt 4 lit. a) pierwsze tiret wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1999 r. (Dz. U. Nr 49, poz. 487) Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z rezerwy na zmiany organizacyjne, obejmującej środki na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), rozdysponowuje się 1.375.033 zł. 2. Rozdysponowanie środków, o których mowa w ust. 1, według poszczególnych części budżetu i działów klasyfikacji budżetowej, z uwzględnieniem kalkulacyjnej liczby etatów i terminu ich uruchomienia, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Kwoty środków, o których mowa w § 1, zostały, stosownie do art. 27 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999, przeliczone w związku z włączeniem do wynagrodzeń części składki na ubezpieczenie społeczne - zgodnie z art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 maja 1999 r. (poz. 487) CZĘŚCIOWE ROZDYSPONOWANIE REZERWY, PRZEZNACZONEJ DO DYSPOZYCJI RADY MINISTRÓW, NA ZMIANY ORGANIZACYJNE W 1999 R. WyszczególnienieŚrodki i limity wynagrodzeń w złKalkulacyjna liczba etatówTermin uruchomienia 1234 Państwowe jednostki budżetowe1.375.033 CZĘŚĆ 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ dział 40 - Rolnictwo - osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe83.80411 marca dział 91 - Administracja państwowa - osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe72.40611 maja - pracownicy cywilni278.313151 maja CZĘŚĆ 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ dział 50 - Transport - osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe122.136 1 stycznia dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa279.065151 maja CZĘŚĆ 27 KOMITET INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ dział 91 - Administracja państwowa208.370101 maja CZĘŚĆ 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa279.153151 maja CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI dział 91 - Administracja państwowa - osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe51.786 1 stycznia Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 21 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. (Dz. U. Nr 49, poz. 488) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106) w § 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) dotychczasową treść § 2 oznacza się jako ust. 1; 2) w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) należności obliczane od wielkości efektów uzyskanych przez zastosowanie pracowniczego projektu wynalazczego i za dokumentację dostarczoną bezumownie przez twórcę projektu, przydatną do stosowania projektu, oraz nagrody za wynalazczość, a także nagrody za prace badawcze i wdrożeniowe," b) pkt 23 otrzymuje brzmienie: "23) środki otrzymywane w zakładach pracy chronionej i zakładach aktywności zawodowej na rehabilitację zawodową, społeczną oraz leczniczą osób niepełnosprawnych, na podstawie odrębnych przepisów, z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych albo zakładowego funduszu aktywności, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych ze środków tych funduszy," c) w pkt 31 po wyrazie "jeżeli" skreśla się wyrazy "umowy ubezpieczenia zostały zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, a"; 3) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Wyłączeń z podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust. 1 pkt 31 i 32, nie stosuje się do przychodów pracowników, którzy są uczestnikami programu emerytalnego prowadzonego na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610 i Nr 162, poz. 1118)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie zasad sprawowania nadzoru specjalistycznego nad Społeczną Strażą Rybacką oraz ramowego regulaminu tej straży. (Dz. U. Nr 49, poz. 489) Na podstawie art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Zasady sprawowania nadzoru specjalistycznego § 1. 1. Specjalistyczny nadzór, zwany dalej "nadzorem", obejmujący legalność i skuteczność działań Społecznej Straży Rybackiej, powinien być przeprowadzany w sposób rzetelny i bezstronny. 2. W ramach nadzoru: 1) komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej, zwany dalej "komendantem", przeprowadza kontrole: a) roczne i okresowe - określone w planie kontroli opiniowanym przez wojewodę, b) doraźne - na wniosek wojewody lub z własnej inicjatywy, po uprzednim powiadomieniu wojewody o jej przyczynach i terminie, 2) komendant Społecznej Straży Rybackiej składa: a) kwartalne sprawozdanie z działalności straży - wojewodzie, b) informacje na żądanie komendanta - komendantowi. 3. Plan kontroli rocznych i okresowych, opiniowany przez wojewodę, sporządza komendant. § 2. 1. Do czynności kontrolnych, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, komendant może upoważnić strażnika Państwowej Straży Rybackiej. 2. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych strażnik Państwowej Straży Rybackiej, zwany dalej "kontrolującym", jest obowiązany przedstawić legitymację służbową oraz pisemne upoważnienie komendanta do przeprowadzenia kontroli. § 3. 1. Komendant Społecznej Straży Rybackiej jest obowiązany zapewnić niezbędne warunki do sprawnego wykonywania czynności kontrolnych oraz przedstawiać, na żądanie kontrolującego, dokumenty i materiały niezbędne do przeprowadzenia kontroli. 2. Kontrolujący ma prawo do: 1) wstępu do obiektów i pomieszczeń Społecznej Straży Rybackiej, 2) żądania wyjaśnień od strażników i komendanta Społecznej Straży Rybackiej. § 4. 1. Komendant Społecznej Straży Rybackiej albo upoważniona przez niego osoba ma prawo uczestniczyć w czynnościach kontrolnych podejmowanych przez kontrolującego. 2. W razie ujawnienia w toku kontroli okoliczności wskazujących na popełnienie przestępstwa, kontrolujący niezwłocznie zawiadamia na piśmie komendanta, który zawiadamia organ powołany do ścigania przestępstw. § 5. 1. Z przeprowadzonej kontroli kontrolujący sporządza protokół, zwany dalej "protokołem", który powinien zawierać w szczególności: 1) datę i miejsce przeprowadzenia kontroli, 2) wyszczególnienie przeprowadzonych czynności kontrolnych, 3) stwierdzone uchybienia, 4) zalecenia zmierzające do usunięcia stwierdzonych uchybień, 5) termin na wykonanie wydanych zaleceń. 2. Protokół podpisują: 1) kontrolujący, 2) komendant Społecznej Straży Rybackiej. 3. Protokół sporządza się w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, które otrzymują: komendant Społecznej Straży Rybackiej, komendant i wojewoda. § 6. 1. Komendantowi Społecznej Straży Rybackiej przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu, umotywowanych zastrzeżeń co do stwierdzonych uchybień i zaleceń w nim zawartych. 2. Zastrzeżenia, o których mowa w ust. 1, należy zgłosić na piśmie do komendanta, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu. 3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, komendant jest obowiązany podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w wypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń - zmienić lub uzupełnić protokół. § 7. Komendant Społecznej Straży Rybackiej jest obowiązany powiadomić, na piśmie, komendanta, w określonym przez kontrolującego terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 5, o sposobie wykonania wydanych w toku kontroli zaleceń. § 8. Kwartalne sprawozdanie z działalności Społecznej Straży Rybackiej, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt 2 lit. a), powinno zawierać: 1) zbiorczą informację o przeprowadzonych kontrolach, 2) informacje o dokonanym: a) zabezpieczeniu porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu, b) odebraniu za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu; 3) informacje o współdziałaniu z Państwową Strażą Rybacką, 4) informację o realizacji zaleceń pokontrolnych, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 4. Rozdział 2 Ramowy regulamin § 9. 1. Społeczną Straż Rybacką tworzą: 1) komendant Społecznej Straży Rybackiej, 2) strażnicy Społecznej Straży Rybackiej, zwani dalej "strażnikami". 2. Społeczną Strażą Rybacką kieruje komendant Społecznej Straży Rybackiej. § 10. 1. Strażnicy mogą działać w składzie patrolu. 2. Strażnicy mogą działać we wspólnym patrolu z Państwową Strażą Rybacką. § 11. Podejmując czynności kontrolne strażnik jest obowiązany posiadać legitymację strażnika Społecznej Straży Rybackiej i nosić na widocznym miejscu odznakę Społecznej Straży Rybackiej. § 12. 1. Przed przystąpieniem do kontroli strażnik okazuje legitymację strażnika Społecznej Straży Rybackiej. 2. W razie uniemożliwienia strażnikowi wykonania uprawnień, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", strażnik odstępuje od tych czynności i zawiadamia komendanta Społecznej Straży Rybackiej. § 13. Z przeprowadzonych kontroli, o których mowa w art. 23 pkt 1 oraz 2 ustawy, przeprowadzający je strażnik lub kierujący patrolem sporządza zbiorcze sprawozdanie. § 14. 1. Z przeprowadzonych czynności, o których mowa w art. 23 pkt 3 oraz pkt 4 lit. b) ustawy, przeprowadzający je strażnik lub kierujący patrolem sporządza notatkę, zwaną dalej "notatką". 2. Notatka powinna zawierać, z zastrzeżeniem § 17 ust. 4: 1) czas, datę i miejsce przeprowadzonych czynności, 2) imię, nazwisko i adres osoby kontrolowanej, 3) wyszczególnienie przeprowadzonych czynności, 4) czytelny podpis strażnika lub kierującego patrolem. § 15. 1. Zabezpieczając porzucone ryby strażnicy lub kierujący patrolem przekazują je za pokwitowaniem uprawnionemu do rybactwa. 2. W pokwitowaniu wyszczególnia się ilość i masę ryb z podziałem na gatunki. Jeżeli nie ma możliwości ich zważenia, podaje się ilość poszczególnych gatunków w sztukach, a masę określa orientacyjnie, zaznaczając jednocześnie na pokwitowaniu, że ich masa została określona szacunkowo. 3. Kopię pokwitowania dołącza się do notatki. § 16. 1. Zabezpieczając porzucone i odebrane przedmioty służące do połowu ryb, strażnik przekazuje je za pokwitowaniem Państwowej Straży Rybackiej; w wypadku gdy nie ma możliwości przekazania tych przedmiotów Państwowej Straży Rybackiej, mogą one zostać zdeponowane za pokwitowaniem u uprawnionego do rybactwa bądź na najbliższym posterunku Policji. 2. W pokwitowaniu określa się rodzaj, liczbę oraz charakterystyczne cechy tych przedmiotów. 3. Kopię pokwitowania dołącza się do notatki. § 17. 1. W wypadku odebrania ryb osobie kontrolowanej wystawia się pokwitowanie. 2. Do pokwitowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 15 ust. 2. 3. Kopię pokwitowania dołącza się do notatki. 4. W notatce strażnik zamieszcza dane uprawnionego do rybactwa, któremu zostały przekazane odebrane ryby. Rozdział 3 Przepis końcowy § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 28 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów gospodarczych w sądach okręgowych i sądach rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. (Dz. U. Nr 49, poz. 490) Na podstawie art. 19 § 1 i 2 oraz art. 271 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów gospodarczych w sądach okręgowych i sądach rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 166, poz. 1256) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 w pkt 1 i 2 skreśla się przecinek i dodaje wyrazy: "oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych tym sądom"; 2) w ust. 3 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Ciechanowie, Olsztynie, Ostrołęce, Płocku, Radomiu oraz dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie."; 3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku tworzy się w Sądzie Rejonowym w Białymstoku sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości tego Sądu, 2) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Białymstoku, Łomży i Suwałkach."; 4) w ust. 6 w pkt 1 lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Bydgoszczy, Elblągu, Gdańsku, Koszalinie, Słupsku, Toruniu i Włocławku,"; 5) w ust. 7 w pkt 6 lit. d) otrzymuje brzmienie: "d) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Bielsku-Białej, Częstochowie, Jeleniej Górze, Katowicach, Legnicy, Opolu, Wałbrzychu i Wrocławiu,"; 6) w ust. 9 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Kielcach, Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie,"; 7) w ust. 10 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Białej Podlaskiej, Chełmie, Lublinie, Siedlcach i Zamościu,"; 8) w ust. 11 wyraz "trzech" zastępuje się wyrazem "czterech" oraz po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Kaliszu, Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach,"; 9) w ust. 12 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Gorzowie Wielkopolskim, Koninie, Lesznie, Pile, Poznaniu, Szczecinie i Zielonej Górze."; 10) po ust. 12 dodaje się ust. 12a w brzmieniu: "12a. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie tworzy się w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie, 2) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości w zakresie prowadzenia rejestrów Sądów Rejonowych w: Krośnie, Przemyślu, Rzeszowie i Tarnobrzegu." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego. (Dz. U. Nr 49, poz. 491) Na podstawie art. 130 ust. 4 i art. 140 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. Nr 52, poz. 329 i Nr 80, poz. 523) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 2 wyrazy "Kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazem "Starosta"; 2) w § 10 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) starostom - w stosunku do osób ubiegających się lub posiadających uprawnienia instruktora nauki jazdy,"; 3) w załączniku nr 1 "Wykaz naruszeń przepisów ruchu drogowego i liczba punktów odpowiadająca tym naruszeniom" w ust. 1: a) poz. A 01 otrzymuje brzmienie: "01Popełnienie przestępstwa drogowegoart. 173, 174, 177 § 1 lub 2, art. 355 § 1 lub 2 k.k. 10" b) dodaje się nową pozycję C 09 w brzmieniu: "09- F-10, F-10a do F-10g, określających kierunki na pasach ruchu lub sposób ich wykorzystania § 10 ust. 5 z.s.d.5" c) pozycje oznaczone dotychczas C 09 do C 14 otrzymują odpowiednio oznaczenia C 10 do C 15, d) poz. D 02 otrzymuje brzmienie: "02- na skrzyżowaniu oznaczonym znakami określającymi pierwszeństwo przejazdu § 4 ust. 2 pkt 3 lub § 6 ust. 5 z.s.d.6" e) w umieszczonym pod tabelą wyjaśnieniu użytych w tabeli skrótów: - wyrazy "ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 13, poz. 94, z późniejszymi zmianami)," zastępuje się wyrazami "ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840)," - wyrazy "ustawę z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z późniejszymi zmianami)," zastępuje się wyrazami "ustawę z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717)," - wyrazy "ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, z późniejszymi zmianami)" zastępuje się wyrazami "ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872),". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie określenia wymagań, jakim powinni odpowiadać wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, geodeci województw, geodeci powiatowi i geodeci gminni. (Dz. U. Nr 49, poz. 492) Na podstawie art. 6c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126). § 2. Wojewódzkim inspektorem nadzoru geodezyjnego i kartograficznego może być osoba, która spełnia następujące wymagania: 1) korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) posiada: a) dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku geodezyjnym, b) uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy, c) uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości lub świadectwo ukończenia studiów podyplomowych z zakresu wyceny nieruchomości, d) 3-letni staż pracy w urzędach administracji rządowej lub w organach jednostek samorządu terytorialnego. § 3. Geodetą województwa może być osoba, która spełnia następujące wymagania: 1) korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) posiada: a) dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku geodezyjnym, b) uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy, c) 3-letni staż pracy w urzędach administracji rządowej lub w organach jednostek samorządu terytorialnego. § 4. Geodetą powiatowym może być osoba, która spełnia następujące wymagania: 1) korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) posiada: a) dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku geodezyjnym, b) uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy, c) uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości lub świadectwo ukończenia studiów podyplomowych z zakresu wyceny nieruchomości, d) 2-letni staż pracy w urzędach administracji rządowej lub w organach jednostek samorządu terytorialnego. § 5. Geodetą gminnym może być osoba, która spełnia następujące wymagania: 1) korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) posiada: a) dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku geodezyjnym, b) uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy, c) uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości lub świadectwo ukończenia studiów podyplomowych z zakresu wyceny nieruchomości, d) 2-letni staż pracy w urzędach administracji rządowej lub w organach jednostek samorządu terytorialnego. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 2 pkt 2 lit. c), § 4 pkt 2 lit. c) i § 5 pkt 2 lit. c), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu. (Dz. U. Nr 49, poz. 493) Na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) materiałach - rozumie się przez to zbiory map oraz materiały i dokumenty w postaci operatów, rejestrów, wykazów, katalogów, map, wydawnictw, zdjęć lotniczych i satelitarnych, baz danych oraz banków danych, gromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym, zwanym dalej "zasobem", 2) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126). § 2. Rodzaje materiałów stanowiących zasób, pozyskiwanych: 1) w trybie określonym w art. 12 ustawy, 2) w trybie określonym w art. 158 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), 3) w drodze kupna lub darowizny, 4) w drodze udzielenia przez służbę geodezyjną i kartograficzną zamówienia publicznego, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Zasób centralny jest gromadzony w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. 2. Zasoby wojewódzkie są gromadzone w wojewódzkich ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. 3. Zasoby powiatowe są gromadzone w powiatowych ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, z tym że z miastach będących siedzibą władz miasta na prawach powiatu - w grodzkich ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. § 4. 1. Zasób gromadzony jest w grupach asortymentowych, segregowanych według jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa, z uwzględnieniem podziału na grupy funkcjonalne. 2. Ustala się następujące grupy asortymentowe materiałów stanowiących zasób, dotyczące: 1) osnów geodezyjnych, 2) osnów i pomiarów grawimetrycznych i magnetycznych, 3) pomiarów astronomicznych i satelitarnych, 4) zdjęć lotniczych i satelitarnych, 5) opracowań topograficznych, 6) pomiarów granic państwa i granic województw, 7) państwowego rejestru granic wraz z opisem oraz rejestru powierzchni jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa, 8) pomiarów granic powiatów i gmin, 9) mapy zasadniczej, 10) ewidencji gruntów i budynków - katastru nieruchomości, 11) powszechnej taksacji nieruchomości, 12) wyciągów z operatów szacunkowych nieruchomości, 13) gleboznawczej klasyfikacji gruntów, 14) rozgraniczania nieruchomości, 15) podziałów nieruchomości, 16) innych opracowań dla celów prawnych, 17) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, 18) pomiarów inwentaryzacyjnych, 19) scalania i wymiany gruntów, 20) opracowań urządzeniowo-rolnych i urządzeniowo-leśnych, 21) systemów informacji geograficznej, 22) baz danych krajowego systemu informacji o terenie, 23) fotomap i ortofotomap, 24) opracowań tematycznych, 25) innych opracowań. 3. Ustala się następujące grupy funkcjonalne zasobu uwzględniające charakter, cel oraz sposób wykorzystywania jego materiałów: 1) zasób bazowy, który stanowią materiały źródłowe, służące za podstawę następnych opracowań gromadzonych w zasobie, 2) zasób użytkowy, który stanowią materiały służące do bezpośredniego i powszechnego udostępniania, 3) zasób przejściowy, który stanowią nie zakwalifikowane do zasobu bazowego i użytkowego materiały pomocnicze. 4. Dla wszystkich materiałów zakwalifikowanych do zasobu bazowego i użytkowego sporządza się kopie zabezpieczające, przechowywane w sposób uniemożliwiający ich nieodwracalne i jednoczesne zniszczenie w pomieszczeniach zlokalizowanych poza budynkiem, w którym gromadzony jest zasób. 5. Materiały zasobu bazowego i użytkowego podlegają bieżącej aktualizacji. Materiały nieczytelne, uszkodzone lub zniszczone odnawia się. § 5. 1. W skład zasobu wchodzą oryginały lub kopie materiałów, sporządzane także na nośnikach informacji. 2. Kopie materiałów z poszczególnych zasobów mogą być przekazywane wzajemnie pomiędzy zasobami, z prawem do ich udostępniania. 3. Materiały zasobu ewidencjonuje się w prowadzonych także na nośnikach informacji dokumentach ewidencyjnych, którymi są: księgi ewidencyjne, mapy i szkice przeglądowe, kartoteki, rejestry i wykazy. 4. Każdemu materiałowi zgromadzonemu w zasobie nadaje numer ewidencyjny. § 6. 1. Materiały gromadzone w zasobie i udostępniane z zasobu, niezależnie od formy prowadzenia zasobu i sposobu wykonywania kopii, opatrywane są stosownymi klauzulami, których wzory określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Materiały gromadzone w zasobie i udostępniane z zasobu na nośnikach informacji otrzymują identyfikator, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7. 1. Materiały, które utraciły przydatność użytkową, podlegają wyłączeniu z zasobu na wniosek kierownika właściwego ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. 2. Materiały zasobu bazowego i użytkowego tracą swą przydatność użytkową, w szczególności gdy stały się nieaktualne lub nieczytelne albo zostały uszkodzone lub zniszczone, a ich odnowienie na podstawie dokumentów istniejących w zasobie nie jest możliwe lub gdy ich treść nie jest już przydatna. 3. Materiały zasobu przejściowego tracą swą przydatność użytkową po upływie trzech lat od chwili przyjęcia ich do zasobu. § 8. 1. Wniosek, o którym mowa w § 7 ust. 1, podlega ocenie komisji powołanej przez Głównego Geodetę Kraju - dla zasobu centralnego, marszałka województwa - dla zasobu wojewódzkiego, a starostę - dla zasobu powiatowego. 2. Ocena komisji, zatwierdzona przez Głównego Geodetę Kraju w stosunku do zasobu centralnego, a przez wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego - w stosunku do zasobów wojewódzkiego i powiatowych, stanowi podstawę do wykreślenia wyłączonych materiałów z ewidencji ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. § 9. Sposób klasyfikowania, kwalifikowania i porządkowania materiałów wyłączanych z zasobu przed ich przekazaniem do archiwów państwowych lub zniszczeniem regulują odrębne przepisy. § 10. 1. Udostępnianie zasobu polega na umożliwieniu wglądu do oryginałów materiałów lub sprzedaży ich kopii, sporządzanych także na nośnikach informacji, na podstawie: 1) zgłoszenia prac geodezyjnych i kartograficznych, zamówień ma materiały do wykonania prac geodezyjnych i kartograficznych nie podlegających zgłoszeniu lub zamówień na materiały do wykonania operatów szacunkowych nieruchomości - w zakresie zasobu bazowego i zasobu użytkowego, 2) zamówień na mapy i informacje - w zakresie zasobu użytkowego. 2. Dla materiałów udostępnianych z zasobu prowadzi się odrębny rejestr. 3. Udostępnianie zasobu odbywa się z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz o ochronie danych osobowych. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 5 listopada 1990 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. Nr 77, poz. 459). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. (poz. 493) Załącznik nr 1 RODZAJE MATERIAŁÓW STANOWIĄCYCH PAŃSTWOWY ZASÓB GEODEZYJNY I KARTOGRAFICZNY I. Zasób centralny stanowią następujące materiały: 1. Pozyskane w trybie określonym w art. 12 ustawy: 1) materiały dotyczące osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne i kartograficzne dotyczące pomiarów, obliczeń, przeglądów i konserwacji podstawowych osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych oraz osnów grawimetrycznych i magnetycznych, b) katalogi i banki osnów, c) dokumenty geodezyjne zawierające zależności matematyczne między układami współrzędnych geodezyjnych o znaczeniu ogólnopaństwowym, 2) dokumenty pomiarów astronomicznych, satelitarnych, grawimetrycznych i magnetycznych, 3) zdjęcia lotnicze i satelitarne, a w szczególności: oryginały (negatywy i odbitki stykowe), a także zapisy cyfrowe fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych oraz zdjęć (obrazów) satelitarnych, 4) opracowania topograficzne, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne, kartograficzne, fotogrametryczne oraz teledetekcyjne, dotyczące pomiarów i opracowań map topograficznych, b) diapozytywy wydawnicze map topograficznych, c) topograficzne bazy danych, w tym numeryczny model terenu, 5) fotomapy i ortofotomapy o znaczeniu ogólnopaństwowym, 6) dokumenty geodezyjne i kartograficzne dotyczące pomiaru granic państwa i granic województw, 7) państwowy rejestr granic wraz z ich opisem oraz rejestr powierzchni jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa, 8) opracowania tematyczne o znaczeniu ogólnopaństwowym, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne, kartograficzne, fotogrametryczne oraz teledetekcyjne, dotyczące pomiarów i opracowań map tematycznych, b) diapozytywy wydawnicze map tematycznych. 2. Pozostałe materiały: 1) mapy topograficzne drukowane, 2) mapy tematyczne drukowane, 3) bank informacji o zdjęciach lotniczych i satelitarnych, 4) bank informacji o mapach topograficznych i tematycznych, 5) bank nazw geograficznych, 6) rejestr systemów informacji o terenie o znaczeniu ogólnopaństwowym oraz kopie zabezpieczające bazy danych tych systemów, 7) bazy danych geograficznych systemów informacyjnych, 8) bazy danych systemów zarządzających zasobem centralnym, 9) dokumenty geodezyjne i kartograficzne dotyczące opracowań specjalistycznych o znaczeniu ogólnopaństwowym oraz informacje o dokumentach o tym znaczeniu, które powstały w wyniku prac nie podlegających zgłoszeniu do zasobu, 10) kopie zabezpieczające dokumentów stanowiących zasób centralny, 11) inne opracowania, wydawnictwa i materiały. II. Zasób wojewódzki stanowią następujące materiały: 1. Pozyskane w trybie określonym w art. 12 ustawy: 1) fotomapy i ortofotomapy o znaczeniu wojewódzkim, 2) wojewódzkie bazy danych krajowego systemu informacji o terenie, 3) opracowania tematyczne o znaczeniu wojewódzkim, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne, kartograficzne, fotogrametryczne oraz teledetekcyjne, dotyczące pomiarów i opracowań map tematycznych, b) diapozytywy wydawnicze map tematycznych. 2. Pozostałe materiały: 1) mapy topograficzne drukowane, 2) duplikaty diapozytywów wydawniczych map topograficznych, 3) mapy tematyczne drukowane, 4) bazy danych systemów zarządzających zasobem wojewódzkim, 5) dokumenty geodezyjne i kartograficzne dotyczące opracowań specjalistycznych o znaczeniu wojewódzkim oraz informacje o dokumentach o tym znaczeniu, które powstały w wyniku prac nie podlegających zgłoszeniu do zasobu, 6) kopie zabezpieczające dokumentów stanowiących zasób wojewódzki, 7) kopie wykazów współrzędnych i opisów topograficznych punktów osnów geodezyjnych podstawowych poziomych i wysokościowych, 8) inne opracowania, wydawnictwa i materiały. III. Zasób powiatowy stanowią następujące materiały: 1. Pozyskane w trybie określonym w art. 12 ustawy: 1) materiały dotyczące osnów geodezyjnych, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, dotyczące pomiarów, obliczeń, przeglądów i konserwacji szczegółowych osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych oraz poziomych i wysokościowych osnów pomiarowych stabilizowanych, b) dokumenty geodezyjne zawierające zależności matematyczne między państwowym układem współrzędnych a układami lokalnymi, c) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, dotyczące osnów geodezyjnych poziomych i wysokościowych w układach lokalnych, 2) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, dotyczące pomiaru oraz opisu granic powiatu i gmin wchodzących w jego skład, 3) mapa zasadnicza, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, powstałe w toku zakładania, modernizacji i aktualizacji mapy zasadniczej, b) dokumenty fotogrametryczne powstałe w toku zakładania, modernizacji i aktualizacji mapy zasadniczej, c) operat mapy zasadniczej, d) numeryczny model terenu, 4) fotomapy i ortofotomapy o znaczeniu powiatowym, 5) ewidencja gruntów i budynków - kataster nieruchomości, a w szczególności: a) operat ewidencji gruntów i budynków, b) mapy i tabele taksacyjne nieruchomości, c) dokumenty powstałe w toku wykonywania powszechnej taksacji nieruchomości, d) operat gleboznawczej klasyfikacji gruntów, e) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, powstałe w toku zakładania, modernizacji i aktualizacji ewidencji gruntów i budynków, w tym dokumenty ustalenia stanu władania i badania ksiąg wieczystych, pomiaru granic, rozgraniczania i podziałów nieruchomości oraz opracowań dla celów prawnych, 6) geodezyjna ewidencja sieci uzbrojenia terenu, a w szczególności: a) operat geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, b) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, powstałe w toku zakładania, modernizacji i aktualizacji geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, c) pomiary inwetaryzacyjne, 7) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, powstałe w toku wykonywania scalania i wymiany gruntów oraz prac urządzeniowo-rolnych i urządzeniowo-leśnych, 8) powiatowe bazy danych krajowego systemu informacji o terenie, 9) opracowania tematyczne o znaczeniu powiatowym, a w szczególności: a) dokumenty geodezyjne, kartograficzne, fotogrametryczne oraz teledetekcyjne, dotyczące pomiarów i opracowań map tematycznych, b) diapozytywy wydawnicze map tematycznych, 10) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, dotyczące innych pomiarów i opracowań geodezyjnych i kartograficznych, nie wyłączonych z obowiązku zgłaszania. 2. Pozostałe materiały: 1) mapy topograficzne drukowane, 2) kopie diapozytywów map topograficznych w skalach 1:25 000 i większych, 3) mapy tematyczne drukowane, 4) kopie wykazów współrzędnych i opisów topograficznych punktów osnów geodezyjnych podstawowych poziomych i wysokościowych, 5) wyciągi z operatów szacunkowych nieruchomości, o których mowa w art. 158 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), 6) dokumenty geodezyjne i kartograficzne, dotyczące opracowań specjalistycznych o znaczeniu powiatowym, oraz informacje o dokumentach o tym znaczeniu, które powstały w wyniku prac nie podlegających zgłaszaniu do zasobu, 7) bazy danych systemów zarządzających zasobem powiatowym, 8) kopie zabezpieczające dokumentów stanowiących zasób powiatowy, 9) inne opracowania, wydawnictwa i materiały. Załącznik nr 2 WZORY KLAUZUL UMIESZCZANYCH NA MATERIAŁACH GROMADZONYCH W ZASOBIE I UDOSTĘPNIANYCH Z ZASOBU Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR IDENTYFIKATORA UMIESZCZANEGO NA MATERIAŁACH GROMADZONYCH W ZASOBIE I UDOSTĘPNIANYCH Z ZASOBU NA NOŚNIKACH INFORMACJI Identyfikator materiałów gromadzonych w zasobie i udostępnianych z zasobu na nośnikach informacji jest ciągiem cyfr określającym: 1) zasięg działania ośrodka (cały kraj, województwo, powiat, gmina) określony poprzez ustalone przez Główny Urząd Statystyczny numery statystyczne jednostek zasadniczego podziału terytorialnego - ciąg cyfr - na pierwszym polu, 2) dokument przyjęty do zasobu - cyfra 1 - na drugim polu, 3) dokument udostępniany z zasobu - cyfra 2 - na drugim polu, 4) grupę asortymentową - cyfry od 1 do 25 według numeracji ustalonej w § 4 ust. 2 rozporządzenia - na trzecim polu, 5) grupę funkcjonalną - cyfra 1 - zasób bazowy, cyfra 2 - zasób użytkowy, cyfra 3 - zasób przejściowy - na czwartym polu, 6) oryginał - cyfra 1 - na piątym polu, 7) kopię - cyfra 2 - na piątym polu, 8) numer ewidencyjny dokumentu - ciąg cyfr - na szóstym polu, 9) aktualność dokumentu - ciąg cyfr określających datę sporządzenia dokumentu - dzień, miesiąc, rok - na siódmym polu, 10) klauzulę tajności - cyfra 1 - tajny, cyfra 2 - poufny, cyfra 3 - do użytku służbowego, cyfra 4 - jawny - na ósmym polu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie umundurowania policjantów. (Dz. U. Nr 49, poz. 494) Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku nr 6 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 czerwca 1997 r. w sprawie umundurowania policjantów (Dz. U. Nr 74, poz. 466) wprowadza się następujące zmiany: 1) w Normie umundurowania nr 1: a) po lp. 43 dodaje się lp. 44 w brzmieniu: 123456 44Spinka do krawataszt.13 b) w uwagach występujących po tabeli po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: "9. Spodnie gabardynowe wyjściowe wymienione w lp. 10 mogą być wydawane w zamian za spodnie gabardynowe typu narciarskiego wymienione w lp. 11."; 2) w Normie umundurowania nr 2: a) po lp. 44 dodaje się lp. 45 w brzmieniu: 123456 45Spinka do krawataszt.13 b) w uwagach występujących po tabeli po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: "9. Spodnie gabardynowe lub spódnica wymienione w lp. 10 mogą być wydawane w zamian za spodnie gabardynowe typu narciarskiego wymienione w lp. 11."; 3) w Normie umundurowania nr 3: a) po lp. 40 dodaje się lp. 41 w brzmieniu: 123456 41Spinka do krawataszt.13 b) w uwagach występujących po tabeli: - w ust. 1 dodaje się tiret dziewiąte w brzmieniu: "- buty z cholewami," - dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Spodnie gabardynowe wyjściowe z lampasami wymienione w lp. 10 mogą być wydawane w zamian za spodnie gabardynowe z lampasami do butów wymienione w lp. 12."; 4) w Normie umundurowania nr 4 w uwagach występujących po tabeli ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. W przypadku mianowania na stałe policjanci nie zwracają przedmiotów wymienionych w normie umundurowania oraz otrzymują: - w naturze lub w formie równoważnika pieniężnego przedmioty ubioru wyjściowego i galowego określone w Normie umundurowania nr 1 w lp. 4, 7, 8, 15, 18, 24, 25, 36, 38 i 41, - przedmioty ubiory służbowego określone w Normie umundurowania nr 1 wydawane w naturze."; 5) w Normie umundurowania nr 5: a) lp. 5 otrzymuje brzmienie: 123456 5Kombinezon ochronny lub płaszcz nieprzemakalnykpl.13 b) w uwagach występujących po tabeli ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. W przypadku mianowania na stałe policjanci nie zwracają przedmiotów wymienionych w normie umundurowania oraz otrzymują: - w naturze lub w formie równoważnika pieniężnego przedmioty ubioru wyjściowego i galowego określone w Normie umundurowania nr 2 w lp. 4, 6, 7, 8, 15, 18, 24, 25, 37 i 39, - przedmioty umundurowania służbowego określone w Normie umundurowania nr 2 wydawane w naturze."; 6) w Normach umundurowania nr 4 i nr 5 w uwagach występujących po tabelach, po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. W zamian za jedną bluzę służbową może być wydana kurtka gabardynowa wyjściowa."; 7) Norma umundurowania nr 6 otrzymuje brzmienie: "Norma umundurowania nr 6 dotycząca ubioru służbowego dla policjantów mężczyzn mianowanych na okres służby kandydackiej Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 1Czapka zimowa służbowaszt.13 2Kombinezon ochronny letni lub płaszcz nieprzemakalnykpl.13 3Sweter służbowyszt.13 4Szalik zimowyszt.1jednorazowo 5Rękawiczki zimowe skórzanepara1jednorazowo 6Ubranie treningowe (dres)kpl.13 7Oznaki stopnia i służbykpl.1 do każdego przedmiotu według zasad określonych w rozporządzeniu 8Koszula służbowaszt.2jednorazowo 9Koszula służbowa letniaszt.2jednorazowo 10Podkoszulka z długim rękawemszt.33 11Kalesonyszt.33 12Podkoszulka (koszulka) gimnastycznaszt.23 13Spodenki gimnastyczneszt.23 14Skarpetki zimowepara4jednorazowo 15Skarpetki letniepara4jednorazowo 16Ręcznik frottészt.33 17Trzewiki służbowe nie ocieplanepara1 na okres służby 18Pantofle gimnastycznepara1jednorazowo 19Pas głównyszt.16 20Pasek do spodniszt.16 21Raportówkaszt.16 22Gwizdekszt.1jednorazowo Uwagi: 1. Policjanci mianowani na kolejny stopień policyjny otrzymują bezpłatnie komplet dystynkcji do ubioru służbowego. 2. Policjanci przeniesieni na stałe do innej jednostki zabierają ze sobą przedmioty umundurowania określone w normie. 3. Raportówkę należy wydawać wyłącznie w naturze według potrzeb."; 8) w Normie umundurowania nr 8 w uwagach występujących po tabeli po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. Mundur ćwiczebny (czarny) przysługuje policjantom oddziałów prewencji - 2 kpl. na 2 lata." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 21 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków otrzymywania przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego w zamian za nie wydane przedmioty umundurowania, sposobu ustalania jego wysokości oraz szczegółowych zasad wypłacania. (Dz. U. Nr 49, poz. 495) Na podstawie art. 61 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 listopada 1997 r. w sprawie warunków otrzymywania przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego w zamian za nie wydane przedmioty umundurowania, sposobu ustalania jego wysokości oraz szczegółowych zasad wypłacania (Dz. U. Nr 152, poz. 1002 i z 1998 r. Nr 73, poz. 469) załączniki nr 1-3 otrzymują brzmienie określone w załącznikach do niniejszego rozporządzenia. 2. Równoważnik pieniężny w wysokości określonej w załącznikach do niniejszego rozporządzenia przysługuje od dnia 1 kwietnia 1999 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 maja 1999 r. (poz. 495) Załącznik nr 1 TABELA KALKULACYJNA RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO W ZAMIAN ZA UMUNDUROWANIE DLA STRAŻAKA - MĘŻCZYZNY Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachCena jednostkowa w złNależność całkowita w złNależność roczna w zł 12345678 1czapka wyjściowa zimowaszt.1375,0075,0025,00 2czapka wyjściowa letniaszt.1365,0065,0021,67 3czapka służbowa zimowaszt.1340,0040,0013,33 4beretszt.1332,0032,0010,67 5płaszcz sukiennyszt.17330,00330,0047,14 6kurtka 3/4 z podpinkąszt.13230,00230,0076,67 7płaszcz letni z podpinkąszt.14290,00290,0072,50 8mundur wyjściowy zimowykpl.14280,00280,0070,00 9mundur wyjściowy letnikpl.14260,00260,0065,00 10mundur służbowykpl.13260,00260,0086,67 11sweter służbowyszt.1380,0080,0026,67 12spodnie letnieszt.1290,0090,0045,00 13peleryna przeciwdeszczowaszt.1790,0090,0012,86 14krawatszt.2320,0040,0013,33 15szalik zimowyszt.1318,0018,006,00 16szalik letniszt.1318,0018,006,00 17rękawiczki zimowepara1360,0060,0020,00 18rękawiczki letniepara1455,0055,0013,75 19koszula wyjściowa z długim rękawemszt.2237,0074,0037,00 20koszula wyjściowa z krótkim rękawemszt.2240,0080,0040,00 21koszula służbowa z długim rękawemszt.2237,0074,0037,00 22koszula służbowa z krótkim rękawemszt.2240,0080,0040,00 23skarpety zimowepara218,0016,0016,00 24skarpety letniepara214,008,008,00 25botki ocieplanepara13130,00130,0043,33 26półbuty służbowepara2295,00190,0095,00 27półbuty wyjściowepara12100,00100,0050,00 28sznur galowyszt.1745,0045,006,43 29pasek do spodniszt.1721,0021,003,00 30teczka służbowaszt.1495,0095,0023,75 31waliza (torba podróżna)szt.17138,00138,0019,71 32pokrowiec na mundurkpl.1735,0035,005,00 33czyszczenie chemiczne - ryczałt 11210,00210,00210,00 RAZEM 1.266,48 Załącznik nr 2 TABELA KALKULACYJNA RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO W ZAMIAN ZA UMUNDUROWANIE DLA STRAŻAKA - KOBIETY Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachCena jednostkowa w złNależność całkowita w złNależność roczna w zł 12345678 1kapelusz zimowyszt.1335,0035,0011,67 2kapelusz letniszt.1335,0035,0011,67 3płaszcz sukiennyszt.17330,00330,0047,14 4kurtka 3/4 z podpinkąszt.13230,00230,0076,67 5płaszcz letni z podpinkąszt.14290,00290,0072,50 6mundur wyjściowy zimowykpl.14280,00280,0070,00 7mundur wyjściowy letnikpl.14260,00260,0065,00 8mundur służbowykpl.13260,00260,0086,67 9sweterszt.1380,0080,0026,67 10spódnica letniaszt.1260,0060,0030,00 11peleryna przeciwdeszczowaszt.1790,0090,0012,86 12krawatszt.2320,0040,0013,33 13szalik zimowyszt.1318,0018,006,00 14szalik letniszt.1318,0018,006,00 15rękawiczki zimowepara1360,0060,0020,00 16rękawiczki letniepara1455,0055,0013,75 17koszula wyjściowa z długim rękawemszt.2237,0074,0037,00 18koszula wyjściowa z krótkim rękawemszt.2240,0080,0040,00 19koszula służbowa z długim rękawemszt.2237,0074,0037,00 20koszula służbowa z krótkim rękawemszt.2240,0080,0040,00 21rajstopy zimowepara218,0016,0016,00 22rajstopy letniepara214,008,008,00 23botki ocieplanepara13130,00130,0043,33 24półbuty służbowepara2295,00190,0095,00 25półbuty wyjściowepara12100,00100,0050,00 26sznur galowyszt.1745,0045,006,43 27teczka służbowaszt.1495,0095,0023,75 28waliza (torba podróżna)szt.17138,00138,0019,71 29pokrowiec na mundurkpl.1735,0035,005,00 30czyszczenie chemiczne - ryczałt 11210,00210,00210,00 RAZEM1.201,15 Załącznik nr 3 DODATKOWA TABELA KALKULACYJNA RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO W ZAMIAN ZA UMUNDUROWANIE DLA STRAŻAKA - NADBRYGADIERA Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachCena jednostkowa w złNależność całkowita w złNależność roczna w zł 12345678 1spodnie bryczesyszt.13250,00250,0083,33 2mundur wyjściowy zimowykpl.14420,00420,00105,00 3mundur wyjściowy letnikpl.14360,00360,0090,00 4koszula wyjściowa biała z długim rękawemszt.1237,0037,0018,50 5koszula wyjściowa biała z krótkim rękawemszt.1240,0040,0020,00 6skarpety zimowepara1112,0012,0012,00 7skarpety letniepara118,008,008,00 8buty oficerskie z prawidłamipara14720,00720,00180,00 9półbuty wyjściowepara12150,00150,0075,00 10pas głównyszt.1745,0045,006,43 RAZEM598,26 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 21 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i trybu wydawania zezwoleń na przejazdy pojazdów nienormatywnych. (Dz. U. Nr 49, poz. 496) Na podstawie art. 61 ust. 14 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie warunków i trybu wydawania zezwoleń na przejazdy pojazdów nienormatywnych (Dz. U. Nr 40, poz. 232) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Jeżeli przejazd nie nastąpił w okresie ważności zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przedsiębiorca dokonujący przejazdu pojazdem nienormatywnym, zwany dalej "przedsiębiorcą", może wystąpić jednorazowo - najpóźniej przed upływem ostatniego dnia terminu ważności zezwolenia - do organu wydającego zezwolenie o przedłużenie ważności tego zezwolenia na okres nie dłuższy niż 14 dni, bez składania nowego wniosku w tej sprawie.", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Zezwolenie specjalne uprawniające do jednorazowego przejazdu po drogach krajowych, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi pojedynczej do 100 kN, może być wydane przez Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych lub upoważnioną przez niego państwową jednostkę organizacyjną dla pojazdu z ładunkiem lub bez, którego parametry podczas przeprowadzonej na granicy kontroli charakteryzują się następującymi wartościami: 1) wysokość i masa całkowita - są normatywne, 2) szerokość całkowita - nie przekracza 3 m, 3) długość całkowita - jest większa od dopuszczalnej nie więcej niż o 2 m, 4) naciski osi - przekraczają dopuszczalne wartości nie więcej niż o 15%."; 2) skreśla się § 3. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 24 maja 1999 r. sygn. akt P. 10/98. (Dz. U. Nr 49, poz. 497) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Zdyb - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki - sprawozdawca, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 1999 r. na rozprawie pytania prawnego składu orzekającego Sądu Rejonowego w Mielcu, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy uchwalone przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przepisy art. 47 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) są zgodne z art. 471 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555) i nie naruszają art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz czy inne organy nie uprawnione przez Ministra Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem I instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym mogą korzystać z tego prawa na mocy innych niż Kodeks postępowania karnego równorzędnych aktów normatywnych, orzeka: Przepis art. 47 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) nie jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Marian Zdyb Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 25 maja 1999 r. sygn. akt SK. 9/98. (Dz. U. Nr 49, poz. 498) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Krzysztof Kolasiński - przewodniczący, Jerzy Ciemniewski - sprawozdawca, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 1999 r. skargi konstytucyjnej Józefy Śliwy, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącej, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 292 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Art. 292 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) jest zgodny z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Krzysztof Kolasiński Jerzy Ciemniewski Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 50, poz. 499) Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076) po art. 21 dodaje się art. 21a-21e w brzmieniu: "Art. 21a. 1. Osoby fizyczne nie mające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nich poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 21b i 21c. 2. Miejsce stałego zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość. 3. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych. Art. 21b. 1. Zwrot podatku, o którym mowa w art. 21a ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami": 1) zarejestrowanych jako podatnicy podatku od towarów i usług oraz 2) prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, o której mowa w art. 29 ust. 1, oraz 3) którzy zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 7. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu. 3. Sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, nie mogą być podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 oraz podatnicy określeni w art. 14a ust. 1. 4. Sprzedawcy: 1) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy w formie pisemnej, że są sprzedawcami, o których mowa w art. 21b ust. 1, 2) zapewniają podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim, 3) oznaczają punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku, 4) są obowiązani poinformować właściwy urząd skarbowy o miejscu, gdzie podróżny dokonujący zakupu towarów u tego podatnika może odebrać podatek, oraz z kim podatnicy ci mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów. 5. Zwrot podatku jest dokonywany podróżnym w złotych przez sprzedawcę lub w punktach zwrotu VAT przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1. 6. Sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400 tys. zł oraz dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy. 7. Podmioty, o których mowa w ust. 5, nie będące sprzedawcami mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 21a ust. 1, pod warunkiem że podmioty te: 1) są od co najmniej 12 miesięcy zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, 2) powiadomiły w formie pisemnej właściwy urząd skarbowy o zamiarze rozpoczęcia działalności w zakresie zwrotu podatku podróżnym, 3) od co najmniej 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w pkt 6, nie mają zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa oraz zaległości z tytułu składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 4) zawarły umowy ze sprzedawcami, o których mowa w ust. 1, w sprawie zwrotu podatku, 5) złożyły we właściwym urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną w wysokości 5 mln zł w formie: a) depozytu pieniężnego, b) gwarancji bankowych, c) obligacji Skarbu Państwa, o co najmniej trzyletnim terminie wykupu, 6) uzyskały od ministra właściwego do spraw finansów publicznych zaświadczenie stwierdzające spełnienie łącznie warunków wymienionych w pkt 1-5. 8. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 7 pkt 5, jest utrzymywana przez cały okres działalności podmiotu, o którym mowa w ust. 5, i podlega zwrotowi po zakończeniu działalności związanej ze zwrotem podatku. 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przyjmowania kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 7 pkt 5. 10. Podmiotem, o którym mowa w ust. 7, dokonującym zwrotu podatku może być wyłącznie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna. 11. Członkami władz spółek wymienionych w ust. 10 nie mogą być osoby karane za przestępstwa karne skarbowe lub za przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Art. 21c. 1. Zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar za granicę nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu. 2. Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego imiennego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, zawierającego w szczególności kwotę podatku zapłaconego przy sprzedaży towarów. Wywóz towaru powinien być potwierdzony na tym dokumencie przez graniczny urząd celny pieczęcią zaopatrzoną w numerator. Do dokumentu powinien być dołączony wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 29 ust. 1. 3. Graniczny urząd celny potwierdza wywóz towarów na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po okazaniu przez podróżnego wywożonego towaru i sprawdzeniu danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość. 4. Sprzedawcy oraz podmioty, o których mowa w art. 21b ust. 5, dokonujący zwrotu podatku podróżnemu mają prawo do pobrania od podróżnego prowizji od zwracanej kwoty podatku. 5. Rozliczenia między podmiotem, który dokonał zwrotu, a sprzedawcą towaru regulują zawarte przez nich umowy. Art. 21d. 1. Do sprzedaży towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że: 1) spełnił wymogi, o których mowa w art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4, oraz 2) przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc sprzedawca otrzymał dokument, określony w art. 21c ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej sprzedaży, nie później jednak niż przed upływem 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. 3. Potwierdzony przez graniczny urząd celny dokument, o którym mowa w art. 21c ust. 2, sprzedawca jest obowiązany przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono ten dokument. Art. 21e. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia: 1) wzór znaku, o którym mowa w art. 21b ust. 4 pkt 3, 2) wzór dokumentu oraz wzór pieczęci, o których mowa w art. 21c ust. 2. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia: 1) inne towary niż wymienione w art. 21a ust. 3, przy których wywozie nie stosuje się art. 21a ust. 1, 2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku, 3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 21c ust. 4 - uwzględniając w szczególności sytuację gospodarczą państwa oraz sytuację w zakresie obrotu towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz określone w ustawie budżetowej dochody budżetu państwa, w szczególności dochody z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wprowadzi we wzorze dokumentu zabezpieczenia utrudniające jego fałszowanie. Rodzaje i sposób zabezpieczeń powinny być uzgodnione z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 21b ust. 4 pkt 1 i 4 i ust. 7 pkt 2, 5 i 6 oraz art. 21e wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o uposażeniu żołnierzy. (Dz. U. Nr 50, poz. 500) Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22 w pkt 3, w art. 50 w ust. 4, w art. 52 w ust. 2, w art. 118 w ust. 1, 2 i 6, w art. 119 w ust. 1, 3 i 4, w art. 122 w ust. 1 i 2, w art. 124 w ust. 1, w art. 126, w art. 162 w ust. 1 i 3, w art. 189 w ust. 5, w art. 194 w ust. 2, w art. 199, w art. 204 w ust. 2 i 3 oraz w art. 205 w ust. 1 użyte w różnych liczbach i przypadkach wyrazy "zakład pracy" zastępuje się użytym w odpowiednich liczbach i przypadkach wyrazem "pracodawca"; 2) w art. 38: a) w ust. 1 w pkt 1 wyrazy "w art. 39 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 2" zastępuje się wyrazami "w art. 39 ust. 1 pkt 3", b) w ust. 2 w pkt 3 wyrazy "kierowników zakładów pracy" zastępuje się wyrazem "pracodawców", c) w ust. 3 po wyrazach "na wniosek poborowego" skreśla się przecinek oraz wyrazy "a jeżeli odroczenie następuje z powodu uznania za czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej - również na wniosek komisji lekarskiej"; 3) art. 39 otrzymuje brzmienie: "Art. 39. 1. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej udziela się poborowemu na jego wniosek ze względu na: 1) wybór na posła - na czas pełnienia mandatu, 2) kandydowanie do Sejmu - na czas trwania kampanii wyborczej, 3) konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny wspólnie z nim zamieszkałym, który nie ukończył szesnastego roku życia lub został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej egzystencji albo który ukończył siedemdziesiąty piąty rok życia, jeżeli nie ma innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania tej opieki, albo ze względu na obowiązek sprawowania opieki wynikającej z prawomocnego orzeczenia sądu - na czas sprawowania tej opieki, z zastrzeżeniem ust. 4, 4) pobieranie nauki w szkole wyższej, jeżeli jest on studentem - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy dwudziesty siódmy rok życia, 5) pobieranie nauki w zakładach kształcenia nauczycieli - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy dwudziesty siódmy rok życia, 6) pobieranie nauki w szkole średniej, w tym policealnej lub pomaturalnej - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy dwudziesty drugi rok życia. 2. Odroczenia ze względu na pobieranie nauki udziela się także poborowym będącym alumnami wyższych seminariów duchownych, osobami zakonnymi (po profesji czasowej), nowicjuszami w zakonach albo słuchaczami szkół duchownych kościołów i związków wyznaniowych mających osobowość prawną - na czas pobierania tej nauki, nie dłużej jednak niż do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym poborowy kończy dwudziesty siódmy rok życia. 3. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej można udzielić również ze względu na ważne sprawy osobiste lub rodzinne poborowego, a w szczególności związane z zaistnieniem trudnej sytuacji osobistej lub rodzinnej, które nie upoważniają do udzielenia poborowemu odroczenia z tytułu sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny albo z powodu konieczności załatwienia spraw związanych z prowadzeniem przez poborowego przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego albo innej działalności gospodarczej. Odroczenia nie udziela się, jeżeli spowodowałoby to nieodbycie zasadniczej służby wojskowej. 4. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, udziela się każdorazowo na czas określony we wniosku, nie dłuższy jednak niż dwanaście miesięcy. 5. Odroczenia, o którym mowa w ust. 3, udziela się tylko jeden raz w wymiarze od trzech do dwunastu miesięcy. 6. Skreślenie z listy studentów albo wydalenie ze studiów powodują utratę udzielonego odroczenia zasadniczej służby wojskowej z tytułu pobierania nauki. 7. Poborowy, któremu udzielono odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4-6, po zakończeniu roku szkolnego (studiów), nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia kolejnego roku szkolnego (studiów), przedstawia wojskowemu komendantowi uzupełnień właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące zaświadczenie o ukończeniu poprzedniego i rozpoczęciu nowego roku nauki (studiów). 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej."; 4) w art. 40 skreśla się ust. 1; 5) w art. 42 w ust. 1 wyrazy "w art. 39 ust. 1 pkt 3 i 4, ust. 2 pkt 1 i ust. 3" zastępuje się wyrazami "w art. 39 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-6 oraz ust. 2 i 3"; 6) w art. 44: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nie powołuje się do czynnej służby wojskowej poborowych uznanych za zdolnych do tej służby: 1) obywateli polskich, którzy stale zamieszkują za granicą, 2) absolwentów szkół oficerskich i szkół aspiranckich (chorążych) Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy bezpośrednio po zakończeniu studiów (nauki) podjęli służbę w charakterze funkcjonariusza Policji, Straży Granicznej lub Państwowej Straży Pożarnej.", b) skreśla się ust. 2; 7) w art. 46 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy "w art. 39 ust. 2" zastępuje się wyrazami "w art. 39 ust. 1 pkt 1 i 2"; 8) w art. 50 w ust. 1, w art. 138 w ust. 3, w art. 143 w ust. 2, w art. 195 oraz w art. 196 w ust. 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy "kierownik zakładu pracy" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem "pracodawca"; 9) w art. 50: a) w ust. 1 wyrazy "są obowiązani zawiadamiać" zastępuje się wyrazami "są obowiązani zawiadomić, nie później niż przed upływem 14 dni," b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Rektorzy (dyrektorzy) szkół wyższych, policealnych, pomaturalnych i średnich są obowiązani zawiadomić, nie później niż przed upływem 14 dni, wojskowych komendantów uzupełnień właściwych ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące studenta (ucznia) o przyjęciu go do szkoły, przewidywanym czasie studiów (nauki), powtarzaniu roku lub semestru studiów (nauki), skreśleniu z listy studentów (uczniów), wydaleniu oraz o ukończeniu przez niego studiów (nauki)."; 10) w art. 52 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których osoby podlegające powszechnemu obowiązkowi obrony są obowiązane do osobistego stawienia się na wezwanie organów wojskowych, tryb wzywania, organy wojskowe właściwe w tych sprawach oraz wzór wezwania."; 11) art. 73 otrzymuje brzmienie: "Art. 73. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, tryb i terminy powoływania do czynnej służby wojskowej i zwalniania z tej służby."; 12) w art. 82: a) w ust. 1 wyraz "osiemnaście" zastępuje się wyrazem "dwanaście", b) w ust. 3 wyraz "trzech" zastępuje się wyrazem "dziesięciu"; 13) dodaje się art. 86a w brzmieniu: "Art. 86a. Do czasu trwania czynnej służby wojskowej nie zalicza się okresu samowolnego opuszczenia jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę, lub wyznaczonego miejsca przebywania albo samowolnego pozostawania poza nimi. Jednakże okres ten można zaliczyć do czasu trwania czynnej służby wojskowej, jeżeli w późniejszym okresie żołnierz wyróżnił się wzorową służbą."; 14) w art. 87: a) w ust. 2: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) konieczności sprawowania przez niego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny; przepis art. 39 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio," - skreśla się pkt 4 i 5, - w pkt 6 skreśla się wyrazy "Senatu lub organów samorządu terytorialnego", b) skreśla się ust. 3, c) w ust. 4 i 6 skreśla się wyrazy "i 3"; 15) w art. 88 w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz osobistego prowadzenia przez niego gospodarstwa rolnego"; 16) w art. 93 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Wojskowy komendant uzupełnień odracza absolwentowi szkoły wyższej, na jego wniosek, przeszkolenie wojskowe również wtedy, gdy bezpośrednio po ukończeniu studiów podjął on naukę na studiach doktoranckich prowadzonych w systemie studiów dziennych. W takim przypadku poborowego powołuje się na przeszkolenie wojskowe nie później niż w ciągu czterech lat od dnia rozpoczęcia tych studiów. Przepis art. 42 stosuje się odpowiednio."; 17) art. 101 otrzymuje brzmienie: "Art. 101. 1. Wojskowy komendant uzupełnień z urzędu zawiadamia żołnierza rezerwy o planowanym powołaniu na ćwiczenia wojskowe w danym roku kalendarzowym, nie później niż na trzy miesiące przed dniem powołania. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do żołnierzy rezerwy powoływanych na ćwiczenia wojskowe w trybie natychmiastowego stawiennictwa."; 18) skreśla się art. 102; 19) dodaje się art. 119a w brzmieniu: "Art. 119a. 1. Żołnierzowi rezerwy, który odbył ćwiczenia wojskowe, z wyjątkiem ćwiczeń trwających do dwudziestu czterech godzin odbywanych w czasie lub dniu wolnym od pracy, przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego albo dochód z prowadzonej działalności gospodarczej, które mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych. 2. Świadczenie pieniężne za każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota 1/30 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, o których mowa w ust. 1, pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Kwota dziennego świadczenia pieniężnego nie może być wyższa od 1/30 dwuipółkrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, którego wysokość ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Świadczenie pieniężne nie przysługuje żołnierzowi rezerwy powołanemu na ćwiczenia wojskowe, jeżeli otrzymał od pracodawcy wynagrodzenie za okres odbywania ćwiczeń wojskowych. 5. Świadczenie pieniężne ustala i wypłaca wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na udokumentowany wniosek uprawnionego żołnierza rezerwy, złożony nie później niż w ciągu trzech miesięcy od zakończenia ćwiczeń wojskowych, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Świadczenie pieniężne wypłaca się w kwocie pomniejszonej o uposażenie, jakie żołnierz rezerwy otrzymał z tytułu odbytych ćwiczeń wojskowych. 7. Wydatki z tytułu wypłaty świadczeń pieniężnych pokrywane są z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej. 8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania i wypłacania świadczenia pieniężnego, zwrotu wydatków z tego tytułu organom samorządu terytorialnego oraz tryb postępowania i właściwość organów w tych sprawach."; 20) w art. 120: a) w ust. 1 wyrazy "w zakładzie pracy, w którym" zastępuje się wyrazami "u pracodawcy, u którego", a wyrazy "w tym zakładzie" wyrazami "u tego pracodawcy", b) w ust. 2 wyrazy "w innym zakładzie pracy, niż ten, w którym" zastępuje się wyrazami "u innego pracodawcy niż ten, u którego", a wyrazy "zakładu pracy, w którym podjął pracę" zastępuje się wyrazami "u pracodawcy, u którego podjął pracę"; 21) w art. 121 w ust. 1 wyrazy "zakładu pracy, w którym" zastępuje się wyrazami "pracodawcy, u którego" oraz wyrazy "dotyczących tego zakładu" zastępuje się wyrazami "dotyczących tego pracodawcy"; 22) w art. 125 wyrazy "z zakładu pracy" zastępuje się wyrazami "od pracodawcy"; 23) w art. 127: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) uznaje poborowego, któremu doręczono kartę powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej, oraz żołnierza odbywającego tę służbę, z wyjątkiem żołnierza pełniącego ją nadterminowo - na ich wniosek lub uprawnionego członka rodziny - za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny. Przepis art. 128 ust. 2 stosuje się odpowiednio.", b) skreśla się ust. 2; 24) art. 128 otrzymuje brzmienie: "Art. 128. 1. Żołnierzom zasadniczej służby wojskowej posiadającym na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny w czasie odbywania służby przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, zasiłek w kwocie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy. 2. Członkami rodziny żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową, pozostającymi na jego wyłącznym utrzymaniu, są jego żona, dzieci, rodzice oraz osoby, względem których żołnierza obciąża obowiązek alimentacyjny, o ile, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, nie uzyskują oni dochodu lub uzyskiwany przez nich dochód z jakiegokolwiek tytułu jest niższy od najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy, i pozostawali z nim we wspólnym gospodarstwie domowym przed powołaniem go do służby wojskowej. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do osób wymienionych w tym przepisie, jeśli utraciły prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania, z wyjątkiem żony żołnierza. 4. Jeżeli łączny miesięczny dochód uzyskiwany przez osoby, o których mowa w ust. 2, jest niższy od kwoty najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników określonego przez ministra właściwego do spraw pracy, zasiłek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości stanowiącej różnicę między kwotą najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników a wysokością tego dochodu. 5. Zasiłek nie przysługuje, jeżeli osoby, o których mowa w ust. 2, uzyskują łącznie dochód równy kwocie najniższego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 1, lub wyższy od niej."; 25) dodaje się art. 128a-128d w brzmieniu: "Art. 128a. 1. Żołnierzowi, na którym ciąży obowiązek alimentacyjny na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub umowy, wypłaca się zasiłek w wysokości świadczenia alimentacyjnego, jednak nie wyższy niż w kwocie, o której mowa w art. 128 ust. 1. Zasiłek może być wypłacony bezpośrednio osobie, której przysługuje świadczenie alimentacyjne, lub jej pełnomocnikowi, na ich wniosek. 2. Żołnierzowi, którego członkom rodziny w myśl odrębnych przepisów przysługuje zasiłek rodzinny, wypłaca się ten zasiłek w wysokości określonej w tych przepisach. Art. 128b. 1. Decyzję o przyznaniu żołnierzowi zasiłku, o którym mowa w art. 128 ust. 1 i art. 128a, wydaje dowódca jednostki wojskowej na podstawie udokumentowanego wniosku tego żołnierza. 2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje żołnierzowi odwołanie do organu wojskowego wyższego stopnia, określonego w odrębnych przepisach. 3. Zasiłek, o którym mowa w art. 128 ust. 1 oraz w art. 128a, wypłaca dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa służbę. Art. 128c. Żołnierz, który podał nieprawdziwe dane w celu uzyskania nienależnego zasiłku lub uzyskania zasiłku w wyższej wysokości niż mu przysługuje albo nie zawiadomił o okolicznościach powodujących zmianę wysokości zasiłku lub wygaśnięcie decyzji o jego przyznaniu, jest obowiązany do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku lub jego części wraz z odsetkami ustawowymi. Art. 128d. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania i wypłacania zasiłków na utrzymanie członków rodziny, o których mowa w art. 128 ust. 1 i art. 128a ust. 1."; 26) w art. 130 w ust. 2 wyrazy "jedynego żywiciela rodziny" zastępuje się wyrazami "posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny"; 27) w art. 131: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy "jedynych żywicieli rodzin" zastępuje się wyrazami "posiadających na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny", b) w ust. 3 wyrazy "jedynych żywicieli rodzin" zastępuje się wyrazami "posiadających na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny"; 28) w art. 132 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wydatki z tytułu zasiłków, należności i opłat, o których mowa w art. 128, art. 128a i art. 131 ust. 1 pkt 1, pokrywane są z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej, natomiast w przypadku żołnierzy odbywających służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - z budżetu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a w przypadku poborowych odbywających służbę zastępczą - z budżetu Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej."; 29) w art. 135 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Członkowie rodziny pozostający na wyłącznym utrzymaniu żołnierza pełniącego służbę wojskową, o której mowa w ust. 1, zachowują prawo do wszystkich świadczeń od pracodawcy, który zatrudniał żołnierza w dniu powołania go do służby, przysługujących członkom rodziny innych pracowników zatrudnionych przez tego pracodawcę."; 30) w art. 189 w ust. 6 wyrazy "dwadzieścia cztery miesiące" zastępuje się wyrazami "dwadzieścia jeden miesięcy"; 31) w art. 191: a) w ust. 1 wyraz "kierownik" zastępuje się wyrazem "dyrektor", b) w ust. 2 wyrazy "w zakładzie pracy mającym" zastępuje się wyrazami "do pracodawcy mającego", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy zawiera ze wskazanymi przez ministra właściwego do spraw pracy pracodawcami umowy o wykonywanie pracy przez poborowych skierowanych do odbycia u nich służby zastępczej.", d) w ust. 8 wyrazy "Zakład pracy, w którym" zastępuje się wyrazami "Pracodawca, u którego"; 32) w art. 193: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Poborowym odbywającym służbę zastępczą od pracodawcy, u którego odbywają służbę, przysługuje: 1) bezpłatne całodzienne wyżywienie lub równoważnik pieniężny zgodnie z wyborem poborowego, przyznawane na zasadach określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, 2) bezpłatne zakwaterowanie, na zasadach określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, 3) świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej stawce uposażenia zasadniczego według stopnia wojskowego żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową w stopniu wojskowym szeregowego, 4) bezpłatnie odzież i obuwie ochronne, odzież i obuwie robocze oraz sprzęt ochrony osobistej, przyznawane stosownie do norm obowiązujących u danego pracodawcy, 5) równoważnik pieniężny za ubranie, przyznawany na zasadach określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia, 6) prawo do korzystania z urządzeń socjalnych, na zasadach określonych dla pracowników zatrudnionych przez tego pracodawcę.", b) w ust. 6 skreśla się wyraz "zakładzie"; 33) w art. 194: a) w ust. 1 wyrazy "zakładem, w którym" zastępuje się wyrazami "pracodawcą, u którego", b) w ust. 5 wyrazy "zakładu pracy, w którym" zastępuje się wyrazami "zatrudnieni przez pracodawcę, u którego"; 34) w art. 197: a) w ust. 1 wyrazy "zakład pracy, w którym" zastępuje się wyrazami "pracodawca, u którego", b) w ust. 6 wyrazy "zakładu pracy" i "zakładzie, w którym" zastępuje się odpowiednio wyrazami "pracodawcy" i "pracodawcy, u którego"; 35) w art. 224 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: "3a) nie zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące pracownika o jego zatrudnieniu i zwolnieniu oraz o kwalifikacjach i zajmowanym stanowisku, 3b) nie zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad dwa miesiące studenta (ucznia) o przyjęciu go do szkoły, skreśleniu z listy studentów (uczniów), wydaleniu, udzieleniu mu urlopu w nauce oraz o ukończeniu przez niego studiów (nauki),". Art. 2. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 2: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zasiłki na utrzymanie członków rodziny, określone w przepisach o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej," - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) nagrody roczne i zapomogi," - dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) nagrody pieniężne w formie wyróżnienia, określone w przepisach o dyscyplinie wojskowej," - dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) gratyfikację urlopową,"; 2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki i tryb wypłaty wynagrodzenia za wykonywanie czynności zleconych wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe żołnierzy. Rozporządzenie powinno w szczególności określić czynności zlecone wykraczające poza zwykłe obowiązki służbowe żołnierzy uprawniające do dodatkowego wynagrodzenia, maksymalne stawki dodatkowego wynagrodzenia za wykonanie czynności zleconych, szczegółowe warunki i tryb przyznawania oraz wypłacania dodatkowego wynagrodzenia, a także terminy jego płatności."; 3) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazie "nagrody" dodaje się wyraz "roczne", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Zapomogi mogą być przyznane żołnierzom w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci członka rodziny oraz innych zdarzeń powodujących istotne pogorszenie warunków materialnych, a także w celu częściowego pokrycia kosztów wypoczynku oraz pobytu w placówkach rehabilitacyjno-szkoleniowych i opiekuńczych żołnierzy i członków ich rodzin."; 4) w art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb oraz sposób obliczania i wypłacania nagród jubileuszowych, a także inne okresy służby lub pracy uprawniające do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej."; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: "Art. 6. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe warunki wypłacania należności żołnierzom odbywającym podróż służbową oraz przeniesionym na inne miejsce służbowe. Rozporządzenie powinno w szczególności określić: 1) treść i zakres pojęcia podróży służbowej oraz przeniesienia służbowego żołnierza, 2) rodzaj i wysokość należności z tytułu podróży służbowej, 3) rodzaj środka transportu odpowiedniego do odbycia podróży służbowej, 4) rodzaj i wysokość należności z tytułu przeniesienia służbowego, 5) warunki uzasadniające wypłatę należności z tytułu przeniesienia służbowego, 6) kompetencje organów wojskowych w sprawach ustalania i wypłacania należności z tytułu podróży służbowych i przeniesienia służbowego żołnierzy."; 6) w art. 9 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. W razie zwłoki w wypłacie uposażenia i innych należności pieniężnych żołnierzowi przysługują odsetki ustawowe."; 7) w art. 11 ust. 2-4 otrzymują brzmienie: "2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego według: 1) stopnia wojskowego - z uwzględnieniem wysługi lat, 2) stanowiska służbowego - dla stanowisk podstawowych. 3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) stawki uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego dla pozostałych stanowisk służbowych w granicach stawek określonych dla stanowisk podstawowych, 2) grupy uposażenia odpowiednie dla stawek uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego. 4. Stanowiska służbowe żołnierzy zawodowych są zaliczane do odpowiednich grup uposażenia w zależności od rangi stanowiska, zakresu wykonywanych zadań służbowych, ponoszonej odpowiedzialności i wymaganych kwalifikacji."; 8) w art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, inne okresy służby lub pracy wykonywanej przed powołaniem żołnierza do czynnej służby wojskowej zaliczane do wysługi lat, o której mowa w ust. 1, oraz szczegółowe warunki i tryb postępowania przy zaliczaniu tych okresów."; 9) w art. 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) przypadki, w których żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu na inne stanowisko służbowe może być zachowane uposażenie według grupy uposażenia przysługującej na uprzednio zajmowanym stanowisku służbowym lub według grupy pośredniej, 2) okres, przez jaki może być zachowana wyższa grupa uposażenia, 3) kompetencje organów wojskowych w sprawach zachowania uposażenia."; 10) w art. 15 skreśla się ust. 2; 11) dodaje się art. 15a w brzmieniu: "Art. 15a. 1. Żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom przysługuje raz w roku prawo do gratyfikacji urlopowej. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość gratyfikacji urlopowej, szczegółowe warunki, tryb i terminy jej wypłacania, a także organy właściwe w tych sprawach."; 12) w art. 16 w ust. 1 skreśla się wyrazy "pełnionej jako służba stała"; 13) w art. 25 skreśla się wyraz "zawodowi"; 14) w art. 30 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przyznane do uposażenia dodatki: funkcyjny, kwalifikacyjny oraz dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej."; 15) w art. 31 skreśla się ust. 5; 16) art. 32 otrzymuje brzmienie: "Art. 32. 1. Osobom, które odbyły zasadniczą służbę wojskową albo przeszkolenie wojskowe, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2-6, odprawa w związku ze zwolnieniem z czynnej służby wojskowej w wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy. 2. Żołnierzom powołanym do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej wypłaca się odprawę, o której mowa w ust. 1, w związku ze zwolnieniem z tej służby, w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnych żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. 3. Odprawa, o której mowa w ust. 1, przysługuje również osobom zwolnionym ze względu na stan zdrowia z zasadniczej służby wojskowej lub z przeszkolenia wojskowego przed odbyciem ustalonego okresu służby lub przeszkolenia wojskowego, z tym że osobom zwolnionym przed upływem jednej czwartej ustalonego czasu odbywania służby lub przeszkolenia wojskowego przysługuje odprawa w wysokości 25% kwoty określonej w ust. 1. 4. Osobom zwolnionym z zasadniczej służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego przed odbyciem ustalonego okresu służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego z przyczyn innych niż wymienione w ust. 3 odprawę, o której mowa w ust. 1, wypłaca się w wysokości proporcjonalnej do okresu odbytej służby, z tym że rozpoczęty miesiąc służby traktuje się jako pełny miesiąc. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób odbywających zasadniczą służbę wojskową w kilku okresach. 6. Odprawa nie przysługuje osobom, które bezpośrednio po odbyciu zasadniczej służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego zostały powołane do zawodowej służby wojskowej lub do służby kandydackiej."; 17) dodaje się art. 32a w brzmieniu: "Art. 32a. Żołnierzom zwolnionym z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, którzy w okresie odbywania czynnej służby wojskowej z przyczyn losowych nie wykorzystali w roku zwolnienia ze służby przysługującego im urlopu wypoczynkowego, wypłaca się zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za każdy dzień nie wykorzystanego urlopu. Podstawę wymiaru tego ekwiwalentu stanowi 1/30 najniższego wynagrodzenia miesięcznego za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie Kodeksu pracy."; 18) w art. 33: a) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: "2. Rodzinie zmarłego żołnierza przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, a jeżeli śmierć żołnierza pozostaje w związku ze służbą wojskową - w wysokości trzymiesięcznego uposażenia żołnierza zawodowego w odpowiednim stopniu wojskowym oraz według stanowiska służbowego i stawki właściwej dla tego stopnia. Do obliczenia wysokości odprawy dla żołnierzy w stopniach niższych od pierwszego stopnia podoficera zawodowego przyjmuje się uposażenie przewidziane dla tego stopnia. Przepis art. 28 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Niezależnie od odprawy rodzinie zmarłego żołnierza, o którym mowa w art. 32a, wypłaca się zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany przez żołnierza urlop wypoczynkowy. 4. Należności, o których mowa w ust. 2 i 3, wypłaca się małżonkowi, który w dniu śmierci żołnierza pozostawał z nim we wspólnocie małżeńskiej, oraz innym członkom rodziny, jeżeli w dniu śmierci żołnierza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin.", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. W szczególnych okolicznościach właściwy organ wojskowy może przyznać świadczenia, o których mowa w ust. 2 i 3, członkowi rodziny zmarłego żołnierza nie spełniającemu warunków do uzyskania renty rodzinnej."; 19) art. 35 otrzymuje brzmienie: "Art. 35. 1. Żołnierzom skierowanym do akademii i szkół oraz na kursy za granicę przysługują uposażenie i inne należności pieniężne. 2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość uposażenia oraz szczegółowe warunki ustalania i wypłacania innych należności pieniężnych, a także organy właściwe w tych sprawach."; 20) w art. 37 w ust. 1 i 2 skreśla się wyrazy "i premii"; 21) w art. 42: a) w ust. 2 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 3 wyrazy "uposażenia zasadniczego, dodatków i premii" zastępuje się wyrazami "uposażenia zasadniczego i dodatków"; 22) art. 45 otrzymuje brzmienie: "Art. 45. 1. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia: 1) stawki uposażenia zasadniczego żołnierzy wymienionych w art. 30, 31 i 34, 2) rodzaje i wysokość dodatków do uposażenia oraz warunki ich przyznawania i wypłacania. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia: 1) terminy płatności uposażenia i innych należności pieniężnych, 2) sposób zaliczania stanowisk służbowych żołnierzy zawodowych do odpowiednich grup uposażenia, 3) szczegółowe warunki i tryb przyznawania żołnierzom nagród rocznych, nagród pieniężnych w formie wyróżnienia oraz zapomóg, 4) szczegółowe warunki i tryb pokrywania przez wojsko kosztów pogrzebu żołnierzy, 5) właściwość organów wojskowych w sprawach określonych w art. 11 ust. 4, w art. 17 ust. 6, w art. 20 ust. 2, w art. 21 ust. 3 i w art. 33 ust. 5."; 23) dodaje się art. 45a w brzmieniu: "Art. 45a. 1. Wypłata uposażeń oraz innych należności pieniężnych następuje w formie bezpośredniej lub na rachunek w banku wskazanym przez żołnierza, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach należność może być przesłana na adres wskazany przez żołnierza. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki oraz tryb wypłacania uposażenia i innych należności pieniężnych żołnierzom." Art. 3. 1. Odroczenia służby wojskowej udzielone poborowym przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc na czas ich udzielenia. 2. Członkowie rodziny żołnierza uznanego za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny pobierającego zasiłki na utrzymanie przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują prawo do tych zasiłków na dotychczasowych zasadach. 3. Poborowych uznanych za zdolnych do czynnej służby wojskowej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pełnią służbę przygotowawczą lub służbę w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa lub Straży Granicznej, nie powołuje się do czynnej służby wojskowej. Art. 4. Przepisy art. 56 ustawy wymienionej w art. 1 obowiązują do dnia 31 grudnia 2001 r. Art. 5. Przepis art. 2 pkt 16 stosuje się do osób powołanych do zasadniczej służby wojskowej, w tym również pełnionej ochotniczo, oraz powołanych do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej albo na przeszkolenie wojskowe po dniu wejścia w życie ustawy. Art. 6. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc przepisy dotychczasowe, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych stanowiących mienie komunalne. (Dz. U. Nr 50, poz. 501) Na podstawie art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ściekach bytowo-gospodarczych - rozumie się przez to ścieki, które powstają głównie z metabolizmu ludzkiego oraz działalności gospodarstw domowych, 2) ściekach komunalnych - rozumie się przez to ścieki bytowo-gospodarcze lub mieszaninę ścieków bytowo-gospodarczych ze ściekami przemysłowymi oraz spływami ścieków opadowych, 3) ściekach przemysłowych - rozumie się przez to ścieki, które są odprowadzane z zakładów prowadzących działalność przemysłową, usługową lub handlową, inne niż ścieki bytowo-gospodarcze i ścieki opadowe, 4) komunalnych urządzeniach kanalizacyjnych - rozumie się przez to ogólnodostępne urządzenia służące do ujęcia, oczyszczania oraz odprowadzania ścieków do wód lub ziemi, stanowiące mienie komunalne, 5) kanalizacji ogólnospławnej - rozumie się przez to sieć przewodów kanalizacyjnych, wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którą są odprowadzane ścieki bytowo-gospodarcze, przemysłowe i opadowe, 6) kanalizacji ściekowej - rozumie się przez to sieć przewodów kanalizacyjnych, wraz z uzbrojeniem i urządzeniami, którą są odprowadzane ścieki bytowo-gospodarcze i przemysłowe, 7) dostawcach ścieków - rozumie się przez to osoby fizyczne i prawne odprowadzające ścieki do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych, 8) właścicielach komunalnych urządzeń kanalizacyjnych - rozumie się przez to gminy i ich związki oraz gminne osoby prawne. § 2. 1. Ścieki przemysłowe wprowadzane do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych nie mogą stanowić zagrożenia dla: 1) zdrowia osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne, 2) konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych, 3) jakości wód będących odbiornikiem ścieków. 2. Mieszanina ścieków przemysłowych i bytowo-gospodarczych powinna być podatna na mechaniczno-biologiczne procesy oczyszczania, a powstające osady ściekowe nie powinny stanowić zagrożenia dla środowiska oraz powinny nadawać się do gospodarczego wykorzystania. 3. Dopuszczalne jest rozcieńczenie ścieków zasolonych w celu uniknięcia ich ujemnego wpływu na konstrukcje komunalnych urządzeń kanalizacyjnych. § 3. 1. Do kanalizacji ściekowej nie należy wprowadzać wód z cieków powierzchniowych, wód z otwartych obiegów chłodniczych, wód drenażowych oraz wód opadowych, z wyjątkiem ich części silnie zanieczyszczonej (ścieków opadowych). 2. Do kanalizacji ogólnospławnej nie należy wprowadzać wód z cieków powierzchniowych oraz wód z otwartych obiegów chłodniczych. § 4. 1. Do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych zabrania się wprowadzania: 1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym, 2) odpadów płynnych nie mieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych, 3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze poniżej 85°C, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu, 4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru, 5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek, 6) nie zdezynfekowanych ścieków ze szpitali i sanatoriów oraz z zakładów weterynaryjnych. 2. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych może odmówić przyjęcia do kanalizacji ścieków zawierających inne niż określone w ust. 1 stałe lub płynne odpady oraz substancje, jeżeli mogą one wywołać zagrożenia, o których mowa w § 2. § 5. Warunki wprowadzania do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych ciekłych odpadów promieniotwórczych określają odrębne przepisy. § 6. 1. Dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych wprowadzanych do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 3, określa załącznik do rozporządzenia. 2. Wartości wskaźników zanieczyszczeń, określone w załączniku do rozporządzenia, odnoszą się do średniodobowych próbek ścieków proporcjonalnych do przepływu, zmieszanych z próbek pobieranych w odstępach co najwyżej dwugodzinnych. W przypadku odczynu i temperatury określone w załączniku wartości odnoszą się do próbek jednorazowych. 3. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych może ustalić dla dostawcy ścieków wartości wskaźników zanieczyszczeń wyższe od określonych w załączniku, jeżeli zostaną zachowane warunki określone w § 2. Może także ustalić wartości wskaźników zanieczyszczeń niższe od określonych w załączniku, jeżeli jest to uzasadnione czynnikami, o których mowa w § 7 ust. 1. 4. Właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych określa dostawcy ścieków zakres wskaźników zanieczyszczeń w zależności od specyfiki ścieków przemysłowych. § 7. Przy ustalaniu dopuszczalnych wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych właściciel komunalnych urządzeń kanalizacyjnych powinien brać pod uwagę: 1) bilans jakościowy i ilościowy ścieków, 2) faktycznie uzyskiwany stopień redukcji zanieczyszczeń w komunalnej oczyszczalni ścieków, 3) warunki pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków komunalnych do wód lub do ziemi, 4) możliwość wstępnego podczyszczania ścieków w zakładzie, 5) możliwość zmniejszenia emisji zanieczyszczeń wynikającej z technologii procesów w zakładzie. § 8. W przypadku gdy ścieki przemysłowe mogą powodować zagrożenia, o których mowa w § 2, dostawca ścieków dokonuje pomiarów ilości stanu i składu ścieków oraz przekazuje ich wyniki właścicielowi komunalnych urządzeń kanalizacyjnych. § 9. Dostawca ścieków przemysłowych wprowadzanych do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych powinien zapewnić: 1) równomierne ich odprowadzanie, odpowiednio do przepustowości kanałów i dopuszczalnego obciążenia oczyszczalni ścieków, 2) ograniczenie niektórych zanieczyszczeń, określonych w załączniku, wpływających niekorzystnie na prace komunalnej oczyszczalni ścieków, 3) ograniczenie specyficznych, szkodliwych, obecnych w ściekach zanieczyszczeń, nie wymienionych w załączniku. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 maja 1999 r. (poz. 501) DOPUSZCZALNE WARTOŚCI WSKAŹNIKÓW ZANIECZYSZCZEŃ W ŚCIEKACH PRZEMYSŁOWYCH WPROWADZANYCH DO KOMUNALNYCH URZĄDZEŃ KANALIZACYJNYCH Lp.Wskaźnik zanieczyszczeniaJednostkaWartość 1234 1Temperatura°C40 2OdczynpH6-9,5, 8-101) 3Zawiesiny łatwo opadająceml/l10 4Zawiesiny ogólnemg/l500 5Przewodność elektryczna właściwa (25°C)µScm-11500 6ChZTmgO2/l2) 7BZT5mgO2/l2) 8Azot amonowymgNNH4/l2) 9Azot ogólnymgN/l2) 10Fosfor ogólnymgP/l2) 11SiarczanymgSO4/l500 12SiarczynymgSO3/l10 13GlinmgAl/l3.0 14AntymonmgSb/l0.5 15ArsenmgAs/l0.5 16BarmgBa/l5.0 17BerylmgBe/l1.0 18BormgB/l10 19CynamgSn/l2.0 20CynkmgZn/l5.0 21Chrom (VI)mgCr/l0.5 22Chrom ogólnymgCr/l2.0 23KadmmgCd/l0.4 24KobaltmgCo/l2.0 25MiedźmgCu/l2.0 26MolibdenmgMo/l1.0 27NikielmgNi/l1.5 28OłówmgPb/l1.0 29RtęćmgHg/l0.10 30SelenmgSe/l1.0 31SrebromgAg/l1.0 32TytanmgTi/l2.0 33WanadmgV/l2.0 34Indeks sumy metali ciężkich 1.53) 35Chlor pozostały wolnymgCl/l2.0 36Chlor pozostały całkowitymgCl2/l5.0 37Cyjanki ogólnemgCN/l5.0 38Cyjanki wolnemgCN/l0.50 39FluorkimgF/l15 40RodankimgSCN/l10 41SiarczkimgS/l1.0 42Fenole lotne (indeks fenolowy)mg/l15.0 43Substancje ropopochodnemg/l15.0 44Niepolarne składniki ekstrahujące się eterem naftowymmg/l10 45Substancje ekstrahujące się eterem naftowymmg/l100 46Benzenmg/l1.0 47Lotne węglowodory aromatyczne (BTX) (benzen, toluen, ksyleny, styren)mg/l2.0 48Nitrobenzenmg/l2.0 49Disiarczek węglamg/l2.0 50Formaldehydmg/l2.0 51Chloroformmg/l2.0 52Heksachlorobutadien (HCBD)mg/l3.0 531,2-dichloroetan (EDC)mg/l2.5 54Trichloroetylen (TRI)mg/l0.50 55Tetrachloroetylen (PER)mg/l0.50 56Heksachlorobenzen (HCB)mg/l2.0 57Trichlorobenzen (TCB)mg/l1.0 58Heksachlorocykloheksan (HCH) (suma izomerów)mg/l4.0 59Pentachlorofenol (PCP)mg/l2.0 60Aldryna, dieldryna, endryna, izodrynamg/l0.01 61Polichlorowane bifenyle (PCB)mg/l0.10 62Adsorbowalne Organiczne Związane Chlorowce (AOX)mg/l3.0 63Insektycydy fosforoorganicznemg/l0.10 64Substancje powierzchniowo czynne anionowemg/l15 65Substancje powierzchniowo czynne niejonowemg/l20 1) Dla ścieków zawierających cyjanki i siarczki. 2) Wartości będą ustalane na podstawie aktualnego obciążenia oczyszczalni biologicznej. 3) Obliczona jako • c1/a1 gdzie: ci - stężenie metalu, ai - stężenie dopuszczalne metalu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 czerwca 1999 r. w sprawie wprowadzenia czasowego zakazu sprzedaży napojów alkoholowych. (Dz. U. Nr 50, poz. 502) Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się zakaz sprzedaży i podawania napojów alkoholowych o zawartości powyżej 4,5% alkoholu we wszystkich punktach sprzedaży detalicznej, oraz w zakładach gastronomicznych na terenie województw: 1) pomorskiego - w dniach 5 i 6 czerwca 1999 r., 2) warmińsko-mazurskiego - w dniach 6 i 8 czerwca 1999 r., 3) wielkopolskiego - w dniach 6-8 czerwca 1999 r., 4) kujawsko-pomorskiego - w dniu 7 czerwca 1999 r., 5) podlaskiego - w dniach 8-10 czerwca 1999 r., 6) mazowieckiego - w dniach 10-14 czerwca 1999 r., 7) łódzkiego - w dniu 14 czerwca 1999 r., 8) świętokrzyskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 9) lubelskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 10) śląskiego - w dniach 14 i 15 czerwca 1999 r., 11) małopolskiego - w dniach 14-17 czerwca 1999 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie wyborów przedterminowych do Rady Gminy Komarów-Osada. (Dz. U. Nr 50, poz. 503) Na podstawie art. 28a ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126) w związku z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się przeprowadzenie wyborów przedterminowych do Rady Gminy Komarów-Osada. § 2. Datę wyborów wyznacza się na niedzielę 1 sierpnia 1999 r. § 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności przewidzianych w Ordynacji wyborczej, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1999 r. (poz. 503) KALENDARZ WYBORCZY Dzień, w którym upływa termin wykonania czynności wyborczychTreść czynności do 7 czerwca 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości zarządzenia Wojewody ustalającego liczbę radnych oraz ogłoszenie zarządzenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym do 17 czerwca 1999 r.- powołanie przez Wojewódzkiego Komisarza Wyborczego Gminnej Komisji Wyborczej do 2 lipca 1999 r. (do godz. 2400)- zgłaszanie Gminnej Komisji Wyborczej do zarejestrowania kandydatów na radnych do 11 lipca 1999 r.- powołanie obwodowych komisji wyborczych do 11 lipca 1999 r.- ogłoszenie, w formie obwieszczenia, informacji o: a) numerach i granicach obwodów głosowania, b) wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych do 17 lipca 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości, w drodze rozplakatowania, obwieszczeń Gminnej Komisji Wyborczej zawierających informacje o zarejestrowanych listach kandydatów do 18 lipca 1999 r.- sporządzenie spisu wyborców 31 lipca 1999 r.- przesłanie przewodniczącym obwodowych komisji wyborczych spisów wyborców 1 sierpnia 1999 r.- przeprowadzenie głosowania Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie przekształceń w Gorzowskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim. (Dz. U. Nr 50, poz. 504) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Gorzowskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie utworzenia Gorzowskiej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim (Dz. U. Nr 98, poz. 618), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu specjalności zawodowej - organizacja i obsługa rekreacji i turystyki. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie przekształceń w Kolegium Karkonoskim w Jeleniej Górze. (Dz. U. Nr 50, poz. 505) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Kolegium Karkonoskim w Jeleniej Górze, utworzonym na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Kolegium Karkonoskiego w Jeleniej Górze (Dz. U. Nr 76, poz. 496), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na: 1) wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: a) język niemiecki, b) język angielski, c) pedagogika opiekuńcza, 2) zniesieniu z dniem 30 września 1999 r. specjalności zawodowej - pedagogika opiekuńcza z wychowaniem fizycznym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie przekształceń w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu. (Dz. U. Nr 50, poz. 506) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Elblągu, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Elblągu (Dz. U. Nr 76, poz. 495), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: 1) ochrona środowiska, 2) inżynieria produkcji, 3) administracja samorządowa i finanse publiczne. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie przekształceń w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nowym Sączu. (Dz. U. Nr 50, poz. 507) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nowym Sączu, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu (Dz. U. Nr 76, poz. 499), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na: 1) wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: a) inżynieria mechaniczna, b) nauczanie początkowe z wychowaniem muzycznym, c) nauczanie początkowe z wychowaniem fizycznym, 2) zniesieniu z dniem 30 września 1999 r. następujących specjalności zawodowych: a) edukacja matematyczna z wychowaniem muzycznym, b) edukacja matematyczna z wychowaniem fizycznym, c) edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie przekształceń w Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie. (Dz. U. Nr 50, poz. 508) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie (Dz. U. Nr 65, poz. 418), dokonuje się zmiany: 1) nazwy "Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie" na nazwę "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie", 2) specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: a) ochrona środowiska, b) informatyka stosowana, c) technologia materiałów. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków odbywania praktyki oraz sposobu organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych na funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 50, poz. 509) Na podstawie art. 31 ust. 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886 i z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki odbywania praktyki przez kandydatów ubiegających się o powołanie na funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 2) sposób organizacji kursów specjalistycznych dla kandydatów ubiegających się o powołanie na funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 3) sposób przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych dla kandydatów na funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 4) kryteria oceny osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego. 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) "dyrektor Biura Szkoleń" - dyrektora komórki organizacyjnej Generalnego Inspektoratu Celnego, wykonującej zadania w dziedzinie szkolenia pracowników i funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 2) "kierownik komórki organizacyjnej" - dyrektora departamentu, biura lub sekretariatu w Generalnym Inspektoracie Celnym, 3) "funkcjonariusz" - funkcjonariusza Inspekcji Celnej, 4) "kandydat" - pracownika Inspekcji Celnej ubiegającego się o powołanie na funkcjonariusza, 5) "instruktor" - funkcjonariusza lub pracownika Inspekcji Celnej wyznaczonego przez dyrektora Biura Szkoleń, za zgodą generalnego Inspektora Celnego, do kierowania przebiegiem praktyki oraz opracowania jej szczegółowych programów. § 2. 1. Przygotowanie kandydata do powołania na funkcjonariusza Inspekcji Celnej obejmuje: 1) praktykę odbywaną w urzędach Inspekcji Celnej, 2) kursy specjalistyczne. 2. Listę kandydatów przedstawiają Generalnemu Inspektorowi Celnemu kierownicy komórek organizacyjnych i regionalni inspektorzy celni. § 3. 1. Praktyka ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie kandydata do wykonywania zadań funkcjonariusza. 2. Generalny Inspektor Celny na wniosek instruktora może zarządzić odbycie przez kandydata dodatkowej praktyki terenowej poza urzędami Inspekcji Celnej. 3. Celem praktyki terenowej jest zapoznanie kandydata z działalnością wybranych instytucji administracji rządowej współdziałających z Inspekcją Celną. 4. Szczegółowe zasady odbywania praktyki terenowej uzgadnia każdorazowo dyrektor Biura Szkoleń z właściwymi kierownikami instytucji, o których mowa w ust. 3. § 4. 1. Dyrektor Biura Szkoleń po zasięgnięciu opinii kierowników komórek organizacyjnych oraz regionalnych inspektorów celnych: 1) opracowuje ramowy program praktyki, który przedkłada do zatwierdzenia Generalnemu Inspektorowi Celnemu, 2) organizuje praktykę i koordynuje jej przebieg. 2. Dyrektor Biura Szkoleń zatwierdza przygotowane przez instruktorów szczegółowe programy praktyki dla kandydatów. § 5. W trakcie praktyki kandydat zapoznaje się z: 1) zadaniami, uprawnieniami oraz organizacją Inspekcji Celnej, 2) zasadami użycia środków przymusu bezpośredniego i broni palnej, 3) zasadami i metodami prowadzenia przez Inspekcję Celną czynności kontrolnych oraz postępowań przygotowawczych, 4) formami i metodami wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych przez Inspekcję Celną, 5) prawami i obowiązkami funkcjonariuszy. § 6. W ramach praktyki kandydat pod bezpośrednim nadzorem instruktora wykonuje określone w programie praktyki czynności służbowe na stanowiskach pracy wskazanych przez kierownika komórki organizacyjnej lub regionalnego inspektora celnego. § 7. 1. Przebieg praktyk i wykonywane w ich ramach czynności dokumentowane są w dzienniku praktyk. 2. Dziennik praktyk powinien zawierać następujące informacje: 1) imię i nazwisko kandydata, 2) datę rozpoczęcia i zakończenia praktyki, 3) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe instruktorów, 4) nazwę komórki organizacyjnej, w której odbywa się praktyka, 5) zakres zleconych czynności i prowadzone sprawy w poszczególnych okresach praktyki, 6) terminy wykonania czynności, o których mowa w pkt 5, 7) potwierdzenie realizacji zleconych przez instruktora czynności i spraw, 8) charakterystykę kandydata sporządzoną przez instruktora, zawierającą ocenę jego pracy w okresie praktyki oraz ocenę predyspozycji do wykonywania zadań służbowych w określonym pionie Inspekcji Celnej. § 8. 1. Celem kursów specjalistycznych jest nabycie przez kandydata wiedzy i umiejętności w zakresie niezbędnym do właściwego wypełniania zadań funkcjonariusza. 2. Na czas uczestnictwa w kursie specjalistycznym kandydat jest zwolniony od wykonywania zadań służbowych. § 9. 1. Dyrektor Biura Szkoleń, w porozumieniu z kierownikami komórek organizacyjnych i regionalnymi inspektorami celnymi, organizuje kursy specjalistyczne dla kandydatów oraz przygotowuje programy tych kursów. 2. Programy kursów specjalistycznych powinny być dostosowane do przyszłych zadań funkcjonariusza. 3. Program kursów specjalistycznych zatwierdza Generalny Inspektor Celny. 4. Kierownicy komórek organizacyjnych oraz regionalni inspektorzy celni składają do dyrektora Biura Szkoleń wnioski o przeszkolenie podległych im kandydatów w ramach organizowanych kursów specjalistycznych. § 10. Program kursów specjalistycznych określa: 1) cel oraz czas trwania kursu, 2) wykaz umiejętności, które powinny zostać opanowane w wyniku kursu. § 11. 1. Po zakończeniu praktyki i kursów specjalistycznych przeprowadzany jest, w zakresie niezbędnym w pracy funkcjonariusza Inspekcji Celnej, egzamin kwalifikacyjny, zwany dalej "egzaminem", sprawdzający teoretyczne przygotowanie kandydatów ze znajomości przepisów o Inspekcji Celnej, a także z następujących dziedzin: 1) prawo celne, 2) prawo karne, 3) postępowanie karne, 4) prawo karne skarbowe, 5) prawo administracyjne, 6) postępowanie administracyjne, 7) prawo dewizowe, 8) prawo ochrony własności intelektualnej, 9) prawo bankowe, 10) prawo podatkowe. 2. Egzamin przeprowadza komisja egzaminacyjna, zwana dalej "komisją", powołana przez Generalnego Inspektora Celnego spośród osób zatrudnionych w Inspekcji Celnej, mających szczególnie wysoki poziom wiedzy w dziedzinach objętych egzaminem. 3. Termin egzaminu oraz regulamin działania komisji określa Generalny Inspektor Celny. § 12. 1. W skład komisji wchodzą: 1) przewodniczący, 2) zastępca przewodniczącego, 3) dwaj członkowie, 4) sekretarz. 2. Nadzór nad organizacją i przebiegiem egzaminu sprawuje dyrektor Biura Szkoleń. 3. Wykazy kandydatów uprawnionych do zdawania egzaminu przedstawiają dyrektorowi Biura Szkoleń kierownicy komórek organizacyjnych Generalnego Inspektoratu Celnego oraz regionalni inspektorzy celni. 4. Do wykazów, o których mowa w ust. 3, należy dołączyć dziennik praktyk każdego kandydata. § 13. 1. Egzamin na funkcjonariusza składa się z części pisemnej i ustnej. 2. Egzamin pisemny polega na rozwiązaniu testu składającego się z 50 pytań. Pytania testowe opracowuje dyrektor Biura Szkoleń w porozumieniu z kierownikami komórek organizacyjnych Generalnego Inspektoratu Celnego oraz regionalnymi inspektorami celnymi. 3. Testy zatwierdza Generalny Inspektor Celny. 4. Egzamin ustny obejmuje tematykę dotyczącą zagadnień związanych z działalnością Inspekcji Celnej, z uwzględnieniem szczegółowych zadań pionu, w którym funkcjonariusz będzie realizował zadania służbowe. § 14. 1. Każde pytanie testowe oceniane jest w następujący sposób: 1) odpowiedź prawidłowa - jeden punkt, 2) odpowiedź nieprawidłowa lub brak odpowiedzi - zero punktów. 2. Część testową egzaminu uważa się za zdaną w razie uzyskania przez kandydata co najmniej 26 punktów. § 15. 1. Część ustna egzaminu polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania zamieszczone w wylosowanym zestawie, zawierającym 10 pytań. 2. Komisja ocenia odrębnie odpowiedź na każde pytanie, przyznając jeden punkt za odpowiedź prawidłową oraz zero punktów za odpowiedź nieprawidłową lub brak odpowiedzi. 3. Część ustną egzaminu uważa się za zdaną w razie uzyskania przez kandydata co najmniej 6 punktów. § 16. 1. Egzamin uważa się za zdany w wypadku uzyskania przez kandydata pozytywnych wyników z części pisemnej i ustnej egzaminu. 2. Przy ocenie wyników egzaminu stosuje się następującą skalę ocen w zależności od łącznej ilości punktów uzyskanych przez kandydata z części pisemnej i części ustnej: 1) bardzo dobra (54-60 punktów), 2) dobra (47-53 punktów), 3) dostateczna (40-46 punktów), 4) mierna (32-39 punktów), 5) niedostateczna (poniżej 32 punktów). § 17. 1. Z przeprowadzonego egzaminu sporządza się protokół, który jest podpisywany przez wszystkich członków komisji. 2. Wzór protokołu, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Kandydat po zdaniu egzaminu otrzymuje dyplom. Wzór dyplomu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 18. Na podstawie protokołu, o którym mowa w § 17 ust. 1, dyrektor Biura Szkoleń sporządza i przedstawia Generalnemu Inspektorowi Celnemu wniosek o powołanie kandydata na funkcjonariusza. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 1999 r. (poz. 509) Załącznik nr 1 PROTOKÓŁ Ilustracja Załącznik nr 2 DYPLOM Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 maja 1999 r. w sprawie sposobu postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych. (Dz. U. Nr 50, poz. 510) Na podstawie art. 6 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Wierzyciel jest obowiązany do systematycznej kontroli terminowości zapłaty zobowiązań pieniężnych. § 2. 1. Jeżeli należność nie zostanie zapłacona w terminie określonym w decyzji albo wynikającym z przepisu prawa, wierzyciel, z zastrzeżeniem ust. 2, wysyła do zobowiązanego upomnienie, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, z zagrożeniem wszczęcia egzekucji po upływie siedmiu dni od dnia doręczenia upomnienia. 2. Wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne bez uprzedniego doręczenia upomnienia w przypadkach określonych w odrębnych przepisach. § 3. 1. Upomnienie sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla zobowiązanego, a drugi pozostaje w aktach sprawy. 2. Upomnienie oznacza się kolejnym numerem ewidencji upomnień, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Wierzyciel umieszcza na potwierdzeniu odbioru numer, o którym mowa w ust. 2, poprzedzony symbolem "Up". Wzór formularza potwierdzenia odbioru stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 4. Upomnienie wysyła się za pośrednictwem Poczty Polskiej przesyłką poleconą, a dowód nadania dołącza się do akt sprawy. Upomnienie może być również doręczone bezpośrednio przez wierzyciela w sposób określony w Kodeksie postępowania administracyjnego. 5. W razie nieotrzymania potwierdzenia odbioru upomnienia w ciągu dziesięciu dni od daty nadania, wierzyciel składa reklamację w jednostce organizacyjnej Poczty Polskiej, w której nadano upomnienie. W przypadku zaginięcia upomnienia lub braku dowodu doręczenia zobowiązanemu upomnienia, wysyła się je ponownie. § 4. Po bezskutecznym upływie terminu określonego w upomnieniu wierzyciel wystawia tytuł wykonawczy, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 11. § 5. 1. Jeżeli wierzyciel jest upoważniony do zastosowania środka egzekucyjnego we własnym zakresie i zastosowanie tego środka jest możliwe, bezzwłocznie dokonuje czynności egzekucyjnych. 2. Jeżeli wierzyciel nie posiada uprawnień do prowadzenia egzekucji we własnym zakresie albo posiada te uprawnienia w ograniczonym zakresie, ale prowadzona przez niego egzekucja okazała się bezskuteczna, niezwłocznie kieruje tytuł wykonawczy do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania (siedziby) zobowiązanego lub miejsca położenia mienia zobowiązanego. 3. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu posiadane informacje o majątku i źródłach dochodu zobowiązanego. 4. Jeżeli zobowiązany zalega z uiszczeniem należności, od których ustalenia lub określenia przysługuje mu powództwo do sądu lub środek zaskarżenia, i wniósł takie powództwo lub środek, wierzyciel stosuje środki egzekucyjne we własnym zakresie bądź przesyła tytuł wykonawczy do naczelnika urzędu skarbowego tylko wówczas, gdy wniesienie środka prawnego nie wstrzymuje obowiązku zapłaty. Jeżeli jednak wierzyciel uzna, że okoliczności sprawy uzasadniają zaniechanie wszczęcia egzekucji - zawiesza postępowanie. 5. Przed zastosowaniem środków egzekucyjnych we własnym zakresie bądź wysłaniem tytułu egzekucyjnego do naczelnika urzędu skarbowego wierzyciel sprawdza, czy należność nie wpłynęła na jego rachunek bankowy lub za pośrednictwem Poczty Polskiej albo nie została wpłacona bezpośrednio gotówką do kasy. § 6. 1. Do tytułów wykonawczych przesyłanych do organu egzekucyjnego wierzyciel załącza ewidencję, której wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, w dwóch egzemplarzach, z których pierwszy przeznaczony jest dla organu egzekucyjnego, a drugi, po potwierdzeniu przyjęcia tytułów do egzekucji, organ ten zwraca wierzycielowi. 2. Wierzyciel jest obowiązany przesyłać tytuły wykonawcze do organu egzekucyjnego systematycznie i bez zwłoki. § 7. Wierzyciel jest uprawniony do uzyskania w organie egzekucyjnym informacji o sposobie załatwienia wniosku egzekucyjnego, a organ egzekucyjny ma obowiązek udzielić wierzycielowi wyczerpującej odpowiedzi. § 8. 1. Wierzyciel niezwłocznie zawiadamia organ egzekucyjny o każdej zmianie wysokości egzekwowanej należności, jej odroczeniu, rozłożeniu na raty, umorzeniu albo zapłaceniu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wierzycieli prowadzących egzekucję we własnym zakresie. § 9. Wniosek wierzyciela do organu egzekucyjnego o zabezpieczenie należności pieniężnej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 10. Wierzyciele, inni niż urzędy skarbowe, zaopatrują się we własnym zakresie w druki, których wzory stanowią załączniki do rozporządzenia. § 11. W okresie do 31 grudnia 1999 r. wierzyciel może wystawić tytuł wykonawczy, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 12. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 8 kwietnia 1997 r. w sprawie trybu postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych (Monitor Polski Nr 23, poz. 219). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 maja 1999 r. (poz. 510) Załącznik nr 1 UPOMNIENIE Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 2 EWIDENCJA WYSŁANYCH UPOMNIEŃ Ilustracja Załącznik nr 3 Potwierdzenie odbioru Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 EWIDENCJA TYTUŁÓW WYKONAWCZYCH Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie zasad rachunkowości i planu kont dla prowadzenia ewidencji podatków i opłat dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 50, poz. 511) Na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie ustala zasady rachunkowości i plan kont dla prowadzenia ewidencji podatków i opłat realizowanych przez przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego jako organu podatkowego. Zasady rachunkowości i plan kont dla prowadzenia ewidencji podatków i niepodatkowych należności budżetowych przez urzędy skarbowe określają odrębne przepisy. 2. Zasady rachunkowości dotyczące podatków i opłat w jednostkach samorządu terytorialnego obejmują prowadzenie ewidencji księgowej należnych i pobranych podatków i opłat (przypisy, odpisy, wpłaty, zwroty) oraz kontrolę terminowej realizacji zobowiązań i likwidacji nadpłat. 3. Jednostki samorządu terytorialnego mogą stosować do rozliczeń wpłat podatków i opłat zasady określone przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają: 1) "urząd" - urząd jednostki samorządu terytorialnego, 2) "inkasent" - osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, zobowiązaną do pobrania podatku lub opłaty i wpłacenia ich we właściwym terminie do kasy urzędu lub na właściwy rachunek bankowy urzędu, 3) "kasjer" - pracownika, któremu powierzono prowadzenie kasy urzędu, 4) "księgowy" - pracownika referatu rachunkowości, 5) "należność główna" - określoną należność podatkową albo opłatę, podlegające zapłaceniu, 6) "należności uboczne" - odsetki za zwłokę, opłatę prolongacyjną i koszty upomnień, 7) "odpis" - kwotę zmniejszającą zobowiązanie podatkowe albo kwotę należną podatnikowi, ustaloną w wyniku dokonanego przez urząd rozliczenia stanu konta podatnika, 8) "Ordynacja podatkowa" - ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), 9) "opłaty" - należności inne niż podatki, realizowane przez jednostkę samorządu terytorialnego, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej, 10) "podatki i opłaty" - podatki, opłaty i inne należności budżetu, do których ustalania lub określania uprawniony jest przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych, 11) "przypis" - zobowiązanie podatkowe stanowiące obciążenie konta podatnika na podstawie decyzji administracyjnej, decyzji wydanej w wyniku kontroli albo dowodów wpłat, np. odsetki za zwłokę, 12) "referat rachunkowości" - komórkę organizacyjną w urzędzie prowadzącą rachunkowość podatków i opłat, 13) "zobowiązanie pieniężne" - zobowiązanie określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego (Dz. U. Nr 112, poz. 539). 2. Przepisy rozporządzenia dotyczące: 1) podatników - stosuje się odpowiednio do inkasentów, a także do następców prawnych, określonych w art. 93-106 Ordynacji podatkowej, i osób trzecich, określonych w art. 107-118 Ordynacji podatkowej; jeżeli jednak w treści przepisu rozróżnia się podatników i inkasentów, to przepisy dotyczące podatników odnoszą się również do następców prawnych i osób trzecich, 2) podatków - stosuje się odpowiednio do opłat. § 3. Zadaniem referatu rachunkowości w zakresie poboru podatków i opłat jest: 1) prowadzenie w księgach rachunkowych prawidłowej ewidencji przypisów, odpisów, wpłat, zwrotów i zaliczeń nadpłat z tytułu podatków i opłat, 2) kontrola terminowej wpłaty należności przez podatników i inkasentów, 3) terminowe podejmowanie czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, takich jak upomnienia, tytuły wykonawcze, 4) zwracanie i zaliczanie nadpłat, 5) przeprowadzanie rozliczenia rachunkowo-kasowego inkasentów, 6) sporządzanie sprawozdań, 7) prowadzenie operacji kasowych i uzgadnianie obrotów kasy związanych z przyjmowaniem wpłat gotówką i z dokonywaniem zwrotów podatnikom za pośrednictwem kasy urzędu oraz terminowe wypłacanie gotówki z kasy na rachunek bankowy urzędu, 8) ustalenie na podstawie ewidencji księgowej danych potrzebnych do wydawania zaświadczeń o wysokości zaległości podatkowych. § 4. 1. Do udokumentowania przypisów i odpisów służą: 1) rejestry przypisów i odpisów, do których są dołączone dokumenty źródłowe, 2) decyzje, 3) dowody zrealizowanych wpłat nie przypisanych, a należnych od podatników, w tym wpłat odsetek za zwłokę, 4) polecenia księgowania ujmujące przypisy należności zakwalifikowanych jako zobowiązania przedawnione, 5) postanowienia o dokonaniu potrącenia z urzędu albo inne dokumenty stwierdzające dokonanie potrącenia, o którym mowa w art. 65 Ordynacji podatkowej, 6) dokumenty stwierdzające obciążenie rachunku bankowego podatnika z tytułu zapłaty podatku w przypadku, gdy podatnik dokonał zapłaty podatku poleceniem przelewu do banku, który obciążył rachunek bankowy podatnika, ale nie przekazał środków na rachunek bankowy urzędu, przypisujące bankowi zobowiązanie w wysokości zapłaty dokonanej przez podatnika, w związku z art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. 2. Do udokumentowania wpłat służą: 1) kwitariusze przychodowe K 103, jeżeli wpłata jest dokonana w kasie urzędu lub u inkasenta, z wyjątkiem wpłat w zakresie zobowiązania pieniężnego, 2) pokwitowania z kontokwitariusza zobowiązania pieniężnego, jeżeli wpłata jest dokonana u inkasenta w zakresie zobowiązania pieniężnego, 3) pokwitowania z kwitariuszy przychodowych KP, jeżeli dotyczą wpłat opłaty targowej, 4) dokumenty wpłaty, załączone do wyciągu bankowego, jeżeli wpłaty dokonywane są za pośrednictwem banku lub poczty, 5) dowody przerachowań (postanowienia o zaliczeniu wpłaty na poczet zaległości podatkowych), w przypadku gdy wpłata została dokonana na inny rodzaj podatku niż podatek, w którym występuje zobowiązanie podatkowe, 6) inne dowody wpłaty, zatwierdzone do stosowania przez zarząd jednostki samorządu terytorialnego. 3. Do udokumentowania zapłaty w formie niepieniężnej służą: 1) postanowienia o dokonaniu z urzędu potrącenia, o którym mowa w art. 65 § 1 Ordynacji podatkowej, lub inne dokumenty stwierdzające dokonanie takiego potrącenia, 2) umowy lub inne dokumenty określające dzień przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 66 § 4 Ordynacji podatkowej, 3) dokumenty stwierdzające obciążenie rachunku bankowego podatnika z tytułu zapłaty podatku w przypadku banku, który nie przekazał zadysponowanych środków na rachunek urzędu. 4. Do udokumentowania zwrotu służą: 1) dowody wypłat KW, jeżeli wypłaty dokonywane są w kasie urzędu, 2) dokumenty zwrotu, załączone do wyciągu bankowego, jeżeli zwroty dokonywane są za pośrednictwem banku lub poczty. § 5. 1. Kwit wpłaty z kwitariusza przychodowego powinien zawierać dane umożliwiające identyfikację dokumentu wpłaty, podatnika, podatku, wysokości kwoty wpłaty i jej przeznaczenia, takie jak: 1) niepowtarzalny identyfikator dokumentu (np. rodzaj dokumentu, seria i numer), 2) określenie podatnika: a) nazwisko i imię (nazwa), b) adres (siedziba), c) Numer identyfikacji podatkowej (NIP), 3) rodzaj należności głównej, 4) okres, którego dotyczy wpłata z tytułu: a) należności zaległej, b) należności bieżącej, c) odsetek za zwłokę, d) opłaty prolongacyjnej, jeśli jest stosowana w jednostce samorządu terytorialnego, e) kosztu upomnienia, 5) kwota wpłaty ogółem cyframi i słownie, 6) kwota wpłaty cyframi z tytułu: a) należności zaległej, b) należności bieżącej, c) odsetek za zwłokę, d) opłaty prolongacyjnej, e) kosztów upomnień, 7) data wpłaty, 8) odcisk pieczęci urzędu, 9) własnoręczny podpis kasjera. 2. Data wpłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jest jednocześnie datą dokumentu. § 6. 1. Kwitariusze przychodowe i kontokwitariusze zobowiązania pieniężnego są drukami ścisłego zarachowania. 2. Ewidencję druków ścisłego zarachowania prowadzi się w księdze druków (formularz K-210). W księdze tej ujmuje się również przychód i rozchód druków płatnych wydanych kasjerowi lub innemu pracownikowi, upoważnionemu do ich odrębnej sprzedaży. 3. Kasjera lub innego upoważnionego pracownika rozlicza się z druków przekazanych mu do sprzedaży. 4. Przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego może przyjąć inne niż wymienione w ust. 2 urządzenie ewidencyjne służące do ewidencji i kontroli druków ścisłego zarachowania. § 7. 1. W urzędzie wpłaty od podatników i inkasentów przyjmuje kasjer. 2. Dla każdego rodzaju podatku lub innej należności wypełnia się oddzielny kwit wpłaty K 103, co najmniej w dwóch egzemplarzach. Oryginał kwitu otrzymuje wpłacający. § 8. Kwity kasowe stanowiące dowody wpłaty powinny być przy księgowaniu sprawdzone z punktu widzenia prawidłowości zakwalifikowania wpłaty, w szczególności w zakresie rodzaju podatku lub naliczenia odsetek za zwłokę. W przypadku niemożności zaliczenia dokonanej wpłaty na właściwą należność księgowy księguje wpłatę jako wpływy do wyjaśnienia i wyjaśnia tytuł wpłaty. Rozdział 2 Księgi rachunkowe i plan kont § 9. 1. Ewidencja podatków i opłat jest integralną częścią ewidencji księgowej urzędu. 2. Księgi rachunkowe obejmują: 1) dziennik, 2) konta księgi głównej (ewidencji syntetycznej), w której obowiązuje ujęcie każdej operacji zgodnie z zasadą podwójnego zapisu, 3) konta ksiąg pomocniczych (ewidencji analitycznej). 3. Dziennik służy do zapisywania w porządku chronologicznym, dzień po dniu, danych o operacjach gospodarczych. Zapisy w dzienniku muszą być kolejno numerowane, a sumy zapisów (obroty) - liczone w sposób ciągły w skali roku. Jeżeli stosuje się podział na dzienniki częściowe, grupujące operacje według rodzajów podatków, to należy sporządzać zestawienie obrotów tych dzienników za każdy miesiąc. 4. Konta księgi głównej (ewidencji syntetycznej) obejmują: 1) konto 011 - Środki trwałe, 2) konto 101 - Kasa, 3) konto 130 - Rachunek bankowy urzędu, 4) konto 140 - Krótkoterminowe papiery wartościowe i inne środki pieniężne, 5) konto 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, 6) konto 750 - Przychody i koszty finansowe. 5. Konta ksiąg pomocniczych (ewidencji analitycznej) obejmują: 1) prowadzone w urzędzie konta służące do rozrachunków: a) z podatnikami - z tytułu podatków i opłat, b) z osobami trzecimi, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 - z tytułu odpowiedzialności solidarnej z podatnikami z tytułu podatków i opłat, c) z inkasentami - z tytułu poboru podatków i opłat od podatników, d) z jednostkami budżetowymi - z tytułu potrącenia kwoty z wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności podatnika wobec jednostki samorządu terytorialnego, e) z bankami - z tytułu nieprzekazania wpłat dokonanych przez podatników przelewem do banku, f) konta zbiorcze zobowiązania pieniężnego wsi - z tytułu zobowiązania pieniężnego, 2) konta podatników zobowiązania pieniężnego, prowadzone w kontokwitariuszu zobowiązania pieniężnego, jako ewidencja szczegółowa w podziale na podatników. 6. Konta określone w ust. 5 pkt 1 prowadzi się w następujący sposób: 1) dla każdego podatnika, osoby trzeciej i inkasenta prowadzi się odrębne konto w każdym podatku, płaconym przez niego bezpośrednio do kasy urzędu lub na rachunek bankowy urzędu, 2) dla każdej jednostki budżetowej i banku prowadzi się odrębne konto w każdym podatku, w związku z którym ta jednostka budżetowa lub bank stał się dłużnikiem jednostki samorządu terytorialnego, 3) dla każdej wsi prowadzi się odrębne konto zbiorcze zobowiązania pieniężnego wsi, służące do ewidencji rozrachunków z inkasentem zobowiązania pieniężnego w tej wsi oraz do zbiorczej kontroli realizacji zobowiązania pieniężnego przez wieś. 7. Na kontach określonych w ust. 5 pkt 2 prowadzi się ewidencję rozrachunków z podatnikami z tytułu zobowiązania pieniężnego wpłacanego do rąk inkasenta zobowiązania pieniężnego. 8. Na kontach ksiąg pomocniczych ewidencję księgową prowadzi się z uwzględnieniem podziałek klasyfikacji budżetowej. § 10. Konto 101 - Kasa służy do ewidencji gotówki, którą podatnicy regulują swoje zobowiązania w kasie urzędu, oraz gotówki wpłaconej przez inkasentów do kasy urzędu: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) wpływ gotówki z tytułu podatków i opłat - w korespondencji ze stroną Ma konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, b) wpływ gotówki z banku do kasy z przeznaczeniem na zwrot nadpłat oraz ich oprocentowania - w korespondencji ze stroną Ma konta 130 - Rachunek bankowy urzędu, 2) na stronie Ma konta księguje się rozchód gotówki: a) przekazanie środków pieniężnych na rachunek bankowy - w korespondencji ze stroną Wn konta 140 - Krótkoterminowe papiery wartościowe i inne środki pieniężne, b) zwroty nadpłat oraz ich oprocentowania z kasy podatnikom - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych. § 11. Konto 130 - Rachunek bankowy urzędu służy do ewidencji gromadzonych przez urząd wpływów budżetowych i zwrotów z tytułu podatków i opłat: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) wszelkie wpływy z tytułu podatków i opłat, wpłacone na rachunek bankowy - w korespondencji ze stroną Ma konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, b) wpłaty środków pieniężnych w drodze - w korespondencji ze stroną Ma konta 140 - Krótkoterminowe papiery wartościowe i inne środki pieniężne, 2) na stronie Ma konta księguje się rozchody środków pieniężnych zgromadzonych na tym koncie: a) pobrane z banku do kasy środki pieniężne przeznaczone na zwrot nadpłat podatnikom - w korespondencji ze stroną Wn konta 101 - Kasa, b) zwroty nadpłat oraz ich oprocentowania za pośrednictwem banku - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, c) zwroty podatnikom za pośrednictwem banku wpłat będących kwotami nienależnymi - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych. § 12. Konto 140 - Krótkoterminowe papiery wartościowe i inne środki pieniężne służy do ewidencji środków pieniężnych znajdujących się między kasą urzędu a jego rachunkiem bankowym: 1) na stronie Wn konta księguje się wypłaty z kasy na rachunek bankowy - w korespondencji ze stroną Ma konta 101 - Kasa, 2) na stronie Ma konta księguje się wpływ środków pieniężnych w drodze na rachunek bankowy, pod datą wyciągu bankowego - w korespondencji ze stroną Wn konta 130 - Rachunek bankowy urzędu. § 13. 1. Konto 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych służy do ewidencji rozrachunków: 1) z podatnikami z tytułu należnych i wpłacanych przez nich podatków i opłat, 2) z osobami trzecimi, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1, z tytułu odpowiedzialności solidarnej z podatnikami z tytułu podatków i opłat, 3) z inkasentami z tytułu pobieranych przez nich podatków i opłat, 4) z jednostkami budżetowymi z tytułu potrącenia, 5) z bankami z tytułu nie przekazanych wpłat, 6) wsi z tytułu zbiorczego zobowiązania pieniężnego wsi, 7) wpływów do wyjaśnienia. 2. Ewidencję na koncie prowadzi się następująco: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) przypisy należności - w korespondencji ze stroną Ma konta 750 - Przychody i koszty finansowe, b) naliczone odsetki za zwłokę i inne należności uboczne w kwocie wpłaconej - na podstawie dokumentu wpłaty - korespondencji ze stroną Ma konta 750 - Przychody i koszty finansowe, c) zwroty nadpłat - w korespondencji ze stroną Ma konta 130 - Rachunek bankowy urzędu, jeśli zwrot następuje na rachunek bankowy podatnika, albo konta 101 - Kasa, jeśli zwrot następuje bezpośrednio z kasy urzędu, d) wypłaty należnego podatnikom oprocentowania za nieterminowy zwrot nadpłaty; zapisu dokonuje się na podstawie dokumentu wypłaty - w korespondencji ze stroną Ma konta 130 - Rachunek bankowy urzędu, jeśli zwrot następuje na rachunek bankowy podatnika, albo konta 101 - Kasa, jeśli zwrot następuje bezpośrednio z kasy urzędu, 2) na stronie Ma konta księguje się: a) odpisy należności - w korespondencji ze stroną Wn konta 750 - Przychody i koszty finansowe, b) odpisy z tytułu należnego podatnikowi oprocentowania za nieterminowy zwrot nadpłaty - w korespondencji ze stroną Wn konta 750 - Przychody i koszty finansowe, c) wpłaty dokonane przelewem albo za pośrednictwem poczty - w korespondencji ze stroną Wn konta 130 - Rachunek bankowy urzędu, d) wpłaty dokonane do kasy urzędu - w korespondencji ze stroną Wn konta 101 - Kasa, e) zapłatę dokonaną przez przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej - w korespondencji ze stroną Wn konta 011 - Środki trwałe, f) zapłatę dokonaną przez potrącenie, o którym mowa w art. 65 § 1 Ordynacji podatkowej - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, g) zapłatę dokonaną za pośrednictwem banku, który obciążył rachunek bankowy podatnika z tytułu zapłaty podatku, ale nie przekazał tych środków na rachunek bankowy urzędu - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych. 3. Jeżeli podatnicy są obowiązani okresowo wpłacać zaliczki na poczet należności bez wezwania urzędu, zaliczki powinny być zaksięgowane również jako przypisy w kwotach wpłat dokonanych za poszczególne okresy. 4. Do konta 221 prowadzi się konta pomocnicze dla podmiotów, określonych w ust. 1, z podziałem na dłużników, według podziałek klasyfikacji budżetowej. 5. Konto zamyka się dwoma saldami. Saldo Wn oznacza przypisane, a nie zrealizowane podatki i opłaty. Saldo Ma oznacza wpłacone, a nie przypisane podatki i opłaty - to jest nadpłaty. § 14. 1. Konto 011 - Środki trwałe służy do ewidencji zwiększenia wartości środków trwałych z tytułu zapłaty podatku dokonanej w formie niepieniężnej. Na stronie Wn konta księguje się zapłatę podatku dokonaną przez przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej - w korespondencji ze stroną Ma konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych. 2. Konto zamyka się saldem Wn oznaczającym zwiększenie wartości środków trwałych z tytułu zapłaty podatku. § 15. 1. Konto 750 - Przychody i koszty finansowe służy do ewidencji przychodów budżetowych z tytułu podatków i opłat: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) odpisy z tytułu podatków i opłat - w korespondencji ze stroną Ma konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, b) należne podatnikowi oprocentowanie za nieterminowy zwrot nadpłaty - w korespondencji ze stroną Ma konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, 2) na stronie Ma konta księguje się: a) przypisy z tytułu podatków i opłat - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych, b) naliczone odsetki za zwłokę i inne należności uboczne w kwocie wpłaconej - na podstawie dokumentu wpłaty - w korespondencji ze stroną Wn konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych. 2. Konto zamyka się saldem Ma, które oznacza należny przychód z tytułu przypisanych podatków i opłat. § 16. Księgowań dotyczących rozrachunków z poszczególnymi podatnikami z tytułu należnych i wpłacanych przez nich podatków i opłat dokonuje się na kontach pomocniczych prowadzonych do konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) przypisy należności, b) naliczone odsetki za zwłokę i inne należności uboczne w kwocie wpłaconej, c) zwrot nadpłaty, d) wypłatę należnego podatnikowi oprocentowania za nieterminowy zwrot nadpłaty, 2) na stronie Ma konta księguje się: a) odpisy należności, b) odpisy z tytułu należnego podatnikowi oprocentowania za nieterminowy zwrot nadpłaty, c) wpłaty dokonane na rachunek bankowy urzędu za pośrednictwem banku lub poczty, d) wpłaty dokonane do kasy urzędu, e) wygaśnięcie zobowiązania podatkowego przez przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych, o którym mowa w art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, f) zapłatę dokonaną przez potrącenie, o którym mowa w art. 65 § 1 Ordynacji podatkowej, g) zapłatę dokonaną za pośrednictwem banku, który obciążył rachunek bankowy podatnika z tytułu zapłaty podatku, ale nie przekazał tych środków na rachunek bankowy urzędu. § 17. Księgowań dotyczących rozrachunków z poszczególnymi osobami trzecimi z tytułu odpowiedzialności solidarnej z podatnikami z tytułu podatków i opłat dokonuje się na kontach pomocniczych prowadzonych do konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych zgodnie z zasadami, o których mowa w § 16, dotyczącymi wpłat, zwrotów i wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Księgowań na koncie osoby trzeciej dokonuje się z uwzględnieniem stanu konta podatnika, z którym osoba trzecia odpowiada solidarnie. § 18. Księgowań dotyczących rozrachunków z poszczególnymi inkasentami z tytułu pobieranych przez nich podatków i opłat dokonuje się na kontach pomocniczych prowadzonych do konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych: 1) na stronie Wn konta księguje się: a) przypisy należności do pobrania, b) naliczone odsetki za zwłokę i inne należności uboczne w kwocie wpłaconej, 2) na stronie Ma konta księguje się: a) wpłaty kwot pobranych dokonane na rachunek bankowy urzędu za pośrednictwem banku lub poczty, b) wpłaty kwot pobranych dokonane do kasy urzędu. § 19. Księgowań dotyczących rozrachunków należności od poszczególnych jednostek budżetowych z tytułu potrącenia dokonuje się na kontach pomocniczych prowadzonych do konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych: 1) na stronie Wn konta księguje się przypis jednostce budżetowej w wysokości zapłaty dokonanej przez podatnika przez potrącenie, o którym mowa w art. 65 Ordynacji podatkowej, 2) na stronie Ma konta księguje się wpłaty jednostek budżetowych z tytułu należności przypisanych w wyniku dokonania przez podatnika zapłaty należności podatkowej przez potrącenie, o którym mowa w art. 65 Ordynacji podatkowej. § 20. Księgowań dotyczących rozrachunków należności od poszczególnych banków z tytułu nie przekazanych wpłat dokonuje się na kontach pomocniczych prowadzonych do konta 221 - Należności z tytułu dochodów budżetowych: 1) na stronie Wn konta księguje się przypis bankowi w wysokości zapłaty dokonanej przez podatnika poleceniem przelewu do banku, który obciążył rachunek bankowy podatnika, ale nie przekazał środków na rachunek bankowy urzędu, 2) na stronie Ma konta księguje się wpłaty banku z tytułu należności przypisanych w wyniku dokonania przez podatnika zapłaty należności podatkowej poleceniem przelewu, w sytuacji gdy bank obciążył rachunek bankowy podatnika, ale nie przekazał środków na rachunek bankowy urzędu. § 21. 1. Pomocnicze konto zbiorcze zobowiązania pieniężnego wsi jest zakładane na każdy rok podatkowy dla każdej wsi oddzielnie i służy do kontroli inkasa dokonywanego przez inkasenta przy użyciu kontokwitariusza oraz do zbiorczej kontroli realizacji zobowiązania pieniężnego przez wieś. 2. Konto, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzone w urzędzie. 3. Na koncie, o którym mowa w ust. 1, i w dzienniku księguje się wszystkie obroty dotyczące danej miejscowości: przypisy, odpisy, wpłaty dokonywane do rąk inkasenta, zwroty oraz salda - na podstawie zapisów na kontach podatników prowadzonych w kontokwitariuszu - oraz wpłaty dokonywane bezpośrednio do kasy urzędu lub na rachunek bankowy urzędu. W osobnych rubrykach księguje się wpłaty wnoszone przez inkasenta i osobno pozostałe wpłaty. 4. Przypisy rocznych wymiarów zobowiązania pieniężnego księguje się w kwotach łącznych na podstawie rejestru wymiarowego i rejestru przypisów i odpisów. Pozostałe przypisy i odpisy wynikające z decyzji administracyjnych lub wykazów zbiorczych księguje się nie rzadziej niż raz w miesiącu, w sumach łącznych kwot ustalonych w rejestrze przypisów i odpisów. 5. Wpłaty inkasenta księguje się na podstawie wykazu wpłat i kopii wydanych mu pokwitowań wpłat do kasy z kwitariusza przychodowego K 103 lub dowodów wpłat na rachunek bankowy urzędu. Pozostałe: 1) wpłaty - księguje się na podstawie dowodów wpłat do kasy (kopii pokwitowań) lub bankowych dowodów wpłaty, 2) zwroty - księguje się na podstawie dowodów wypłat z kasy (kopii pokwitowań) lub bankowych dowodów wypłaty, 3) przerachowania - księguje się na podstawie księgowych dowodów wewnętrznych (not księgowych). § 22. 1. Do szczegółowej ewidencji rozrachunków z podatnikami z tytułu zobowiązania pieniężnego służą konta podatników prowadzone w kontokwitariuszu zobowiązania pieniężnego lub w jego odpowiedniku w przypadku pracy przy użyciu komputera. 2. Kontokwitariusze zobowiązania pieniężnego są zakładane dla każdej wsi oddzielnie. 3. Kontokwitariusz zobowiązania pieniężnego zawiera: 1) konta podatników, na których ewidencjonowane są przez urząd zobowiązania bieżące, zaległości i odpisy, 2) kwitariusz zawierający blankiety pokwitowań służących do udokumentowania wpłat dokonywanych przez podatników. 4. W kontokwitariuszu zakłada się konta podatników, którym dokonano wymiaru zobowiązania pieniężnego za rok bieżący, oraz podatników, którzy posiadają jedynie zaległości lub nadpłaty z lat ubiegłych. W ciągu roku konta nowych podatników zakłada się na końcu ostatniego kontokwitariusza założonego dla danej wsi, zawierającego nie zapisane arkusze. 5. Jeżeli podatnikom nie wymierza się zobowiązania pieniężnego za lata bieżące, a posiadają oni zaległości z lat poprzednich, na poczet których nie dokonują wpłat inkasentowi, można dla nich nie zakładać kont w kontokwitariuszu. Ewidencję operacji z tytułu tych zaległości prowadzi się na kontach podatkowych prowadzonych w referacie rachunkowości. 6. Wymiar zobowiązania pieniężnego na rok podatkowy przypisuje się na kontach podatników w kwotach rocznych przed rozpoczęciem roku podatkowego. Dokonane w ciągu roku podatkowego wymiary, ulgi i odpisy z innych tytułów księguje się nie rzadziej niż raz w miesiącu, w kwotach wynikających z dokumentacji. 7. Przy zakładaniu konta podatnika zapisuje się: 1) kwotę zaległości z poprzedniego roku, 2) kwotę nadpłaty z poprzedniego roku, 3) kwotę przypisu (wymiaru) na rok bieżący, 4) wysokość rat kwartalnych. Przy ustalaniu wysokości poszczególnych rat od pierwszej i ewentualnie następnych rat odejmuje się kwotę nadpłaty początkowej. 8. Na koncie podatnika w rubryce "Uwagi" księgowy wpisuje aktualne w bieżącym roku adnotacje pochodzące z roku ubiegłego, a w szczególności o rozłożeniu na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę albo odroczeniu płatności podatku. Ponadto księgowy w odpowiednich rubrykach wpisuje daty wysłanych w ubiegłych latach upomnień oraz adnotacji o wystawionych tytułach wykonawczych, jeżeli objęte nimi zaległości nie zostały zlikwidowane. § 23. 1. Jeżeli ewidencja podatków i opłat jest prowadzona techniką inną niż ręczna, należy zachować zasady określone w niniejszym rozporządzeniu i zapewnić wydruk określonych w nim dokumentów, formularzy i zestawień. 2. Jeżeli księgi rachunkowe prowadzone są za pomocą komputera, to: 1) dowody źródłowe mogą mieć postać dokumentów papierowych lub zapisów elektronicznych; w tym drugim przypadku muszą być zabezpieczone przed zniekształceniem lub usunięciem pierwotnej treści operacji gospodarczej, której dotyczą, i być opatrzone unikalnym identyfikatorem źródła pochodzenia, 2) zapisy w księgach rachunkowych mogą nastąpić za pośrednictwem klawiatury komputerowej, urządzeń czytających dokumenty papierowe, urządzeń transmisji danych lub elektronicznych nośników danych, pod warunkiem że podczas rejestracji operacji gospodarczej uzyskują one trwale czytelną postać odpowiadającą treści dowodu księgowego i możliwe jest stwierdzenie źródła pochodzenia każdego zapisu, 3) zapisy mogą być przenoszone między zbiorami danych, składającymi się na księgi rachunkowe prowadzone na komputerowych nośnikach danych, pod warunkiem że możliwe jest stwierdzenie źródła pochodzenia zapisów w zbiorach, w których ich dokonano pierwotnie, a odpowiedni program zapewni zachowanie ich poprawności i kompletności, 4) zamiast kontokwitariusza można stosować rozwiązania, które zapewniają: a) prowadzenie kont podatników zobowiązania pieniężnego w komputerowej bazie danych, b) automatyczne wystawianie decyzji na zobowiązanie pieniężne (nakazu płatniczego), dla każdego podatnika oddzielnie, które następnie są dostarczane podatnikom, c) automatyczny wydruk kwitariuszy przychodowych z imiennie wypełnionymi pokwitowaniami wpłaty K 103, z których następnie inkasenci wydają podatnikom pokwitowania po dokonaniu przez nich wpłaty na ręce inkasenta. Rozdział 3 Rozliczanie poborców jednostki samorządu terytorialnego § 24. 1. Jeżeli na mocy odrębnych przepisów dana jednostka samorządu terytorialnego jest uprawniona do przeprowadzania egzekucji, to rozliczanie poborcy jednostki samorządu terytorialnego dokonywane jest okresowo, nie rzadziej niż raz na dwa tygodnie, przy rozliczaniu służby i przy zdawaniu przez niego zużytych kwitariuszy K 103. 2. Rozliczanie polega na kontroli kwitariuszy prowadzonych przez poborcę oraz dotyczących ich dowodów wpłat. 3. Po zakończeniu kontroli i ewentualnego postępowania, wynikającego z kontroli, dokumenty złożone przez poborcę podlegają przechowaniu w urzędzie, z wyjątkiem kwitariuszy niecałkowicie wykorzystanych, które zwraca się poborcy; jednakże dotyczące ich dowody wpłat zatrzymuje się w urzędzie i wykorzystuje przy kontroli kwitariusza, gdy zostanie zwrócony po całkowitym wykorzystaniu. 4. Osoba kontrolująca poborcę stwierdza występowanie zgodności adnotacji o wpłacie w tytułach wykonawczych z kopią pokwitowania wystawionego przez poborcę oraz stwierdza całkowitą likwidację wymienionych tytułów. 5. Jeżeli w wyniku kontroli ustalony zostanie niedobór gotówki, poborca obowiązany jest pokryć go możliwie bezzwłocznie, wpłacając odpowiednią kwotę do kasy urzędu lub na właściwy rachunek bankowy. W razie niemożności bezzwłocznego pokrycia niedoboru przez poborcę obciąża się go za niedobór. 6. Jeżeli poborca przestał pełnić funkcję poborcy, niezwłocznie dokonuje się szczegółowego rozliczenia go z przekazanych mu kwitariuszy oraz wpłat pobranych przez niego i wpłaconych do kasy urzędu lub na rachunek bankowy urzędu. Rozdział 4 Przepis końcowy § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 24 maja 1999 r. w sprawie ustanowienia obowiązku pobierania opłaty celnej dodatkowej od niektórych towarów przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 50, poz. 512) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485 i z 1999 r. Nr 45, poz. 435) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1999 r. obowiązek pobierania opłaty celnej dodatkowej od towarów rolnych wymienionych w załączniku do rozporządzenia, wprowadzanych na polski obszar celny i zgłaszanych organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, jeżeli jednostkowa cena importowa towarów rolnych wymienionych w załączniku jest niższa od ceny progu, określonej w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie określenia ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 16, poz. 150). § 2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w § 1, nie jest pobierana od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 158, poz. 1037 i z 1999 r. Nr 12, poz. 98). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 1999 r. (poz. 512) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienie 12 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże 0603 10 25 0- - - Chryzantemy - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże 0603 10 65 0- - - Chryzantemy 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 24 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarzy obowiązkowych poszczególnych rodzajów publikacji oraz zasad i trybu ich przekazywania. (Dz. U. Nr 50, poz. 513) Na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych (Dz. U. Nr 152, poz. 722) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 6 marca 1997 r. w sprawie wykazu bibliotek uprawnionych do otrzymywania egzemplarzy obowiązkowych poszczególnych rodzajów publikacji oraz zasad i trybu ich przekazywania (Dz. U. Nr 29, poz. 161) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie:, "2. Egzemplarze obowiązkowe otrzymywane przez uprawnione biblioteki, z zastrzeżeniem ust. 1, a nie odpowiadające profilowi ich zbiorów, mogą być przez te biblioteki przekazywane nieodpłatnie bibliotekom wchodzącym w skład ogólnokrajowej sieci bibliotecznej, jeżeli wyrażą zgodę na ich przyjęcie oraz na pokrycie kosztów opłat pocztowych przesyłek." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji. (Dz. U. Nr 50, poz. 514) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji (Dz. U. Nr 97, poz. 454, z 1997 r. Nr 41, poz. 258, z 1998 r. Nr 45, poz. 279 i z 1999 r. Nr 16, poz. 149) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 maja 1999 r. (poz. 514) TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. Dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-5 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I540 - 700 II545 - 710 III550 - 725 IV560 - 755 V570 - 785 VI580 - 815 VII595 - 865 VIII610 - 930 IX630 - 1 000 X650 - 1 075 XI670 - 1 160 XII690 - 1 250 XIII715 - 1 350 XIV740 - 1 450 XV770 - 1 550 XVI800 - 1 660 XVII835 - 1 810 XVIII880 - 1 970 B. Dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Zarządzie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Krajowym Centrum Informacji Kryminalnej Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I615 - 710 II620 - 740 III625 - 785 IV630 - 830 V635 - 885 VI645 - 940 VII655 - 1 000 VIII670 - 1 060 IX685 - 1 130 X705 - 1 200 XI725 - 1 270 XII750 - 1 360 XIII775 - 1 475 XIV800 - 1 590 XV835 - 1 710 XVI870 - 1 850 XVII905 - 2 000 XVIII940 - 2 160 XIX990 - 2 330 XX1 050 - 2 500 XXI1 125 - 2 720 C. Dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I605 - 700 II610 - 710 III615 - 735 IV620 - 760 V630 - 795 VI640 - 835 VII650 - 875 VIII665 - 915 IX680 - 965 X695 - 1 030 XI710 - 1 100 XII730 - 1 170 XIII750 - 1 250 XIV770 - 1 330 XV790 - 1 420 XVI810 - 1 520 XVII830 - 1 620 XVIII855 - 1 720 XIX880 - 1 830 XX910 - 1 940 XXI945 - 2 050 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 maja 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do osób ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji, w tym do służby w oddziałach prewencji Policji osób, które nie posiadają wykształcenia średniego. (Dz. U. Nr 50, poz. 515) Na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 214 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) przełożony właściwy w sprawach osobowych - przełożonego, o którym mowa w art. 32 ust. 1 ustawy, 3) komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych - komórkę organizacyjną w komendzie lub szkole Policji, podległą przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych, wykonującą czynności w zakresie spraw osobowych policjantów, 4) osoba ubiegająca się o przyjęcie - osobę ubiegającą się o przyjęcie do służby w Policji, w tym do służby w oddziałach prewencji Policji - również osobę, która nie posiada wykształcenia średniego. § 2. 1. Postępowanie kwalifikacyjne rozpoczyna złożenie pisemnego podania przez osobę ubiegającą się o przyjęcie. 2. Postępowanie kwalifikacyjne prowadzi komórka organizacyjna właściwa w sprawach osobowych. 3. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych. § 3. Przełożony właściwy w sprawach osobowych może odmówić poddania osoby ubiegającej się o przyjęcie postępowaniu kwalifikacyjnemu albo takie postępowanie w każdym czasie przerwać bez podania przyczyn. § 4. 1. W postępowaniu kwalifikacyjnym osoba ubiegająca się o przyjęcie przedkłada następujące dokumenty: 1) wypełniony kwestionariusz osobowy oraz trzy fotografie, 2) świadectwa pracy (służby) z poprzednich miejsc pracy (służby), 3) dokumenty potwierdzające posiadane wykształcenie, 4) dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe, 5) inne dokumenty, jeżeli obowiązek ich przedłożenia wynika z odrębnych przepisów. 2. Osoba ubiegająca się o przyjęcie może dodatkowo przedłożyć dokumenty potwierdzające jej umiejętności i osiągnięcia zawodowe, a także opinie polecające. 3. Wzór kwestionariusza osobowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. 1. Postępowanie kwalifikacyjne składa się z następujących etapów: 1) rozmowy przedstawiciela komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych z osobą ubiegającą się o przyjęcie, w celu ustalenia jej wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych, dotychczasowego zatrudnienia, jak też motywów podjęcia służby, 2) egzaminu sprawności fizycznej, w celu określenia stopnia sprawności fizycznej osoby ubiegającej się o przyjęcie, przygotowanego według kryteriów określonych przez Komendanta Głównego Policji, 3) testów psychologicznych określających predyspozycje intelektualne i osobowościowe osób ubiegających się o przyjęcie, w celu ich porównania z wynikami uzyskanymi przez innych ubiegających się o przyjęcie do tej samej jednostki Policji, a w razie potrzeby - testów pedagogicznych i symulacji, przygotowanych według kryteriów określonych przez Komendanta Głównego Policji, 4) potwierdzenia danych osobowych osoby ubiegającej się o przyjęcie, jej małżonka oraz konkubenta (konkubiny) lub osoby o takim charakterze pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą ubiegającą się o przyjęcie, a także ich rodziców, rodzeństwa i dzieci, 5) skierowania do właściwej komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, w celu ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby w formacjach uzbrojonych. 2. Informacje uzyskane w trakcie postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, wpisuje się do kwestionariusza osoby ubiegającej się o przyjęcie do służby w Policji. Wzór kwestionariusza stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 6. Niezadowalające wyniki testów lub negatywne orzeczenie komisji lekarskiej, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, 3 i 5, powodują odstąpienie od dalszego postępowania kwalifikacyjnego. § 7. 1. Postępowanie kwalifikacyjne z osobami ubiegającymi się o przyjęcie, spełniającymi warunki określone w art. 25 ust. 1 ustawy, z wyjątkiem posiadania średniego wykształcenia, ma na celu ustalenie szczególnych predyspozycji tych osób do służby w oddziałach prewencji Policji. 2. W postępowaniu kwalifikacyjnym, o którym mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę, jako cechy preferencyjne, w szczególności: 1) ukończenie specjalistycznych kursów przydatnych w służbie prewencyjnej, zwłaszcza kursu strzeleckiego, 2) uprawianie dyscyplin sportowych przydatnych w służbie prewencyjnej, zwłaszcza judo, sportów motorowych, samochodowych, 3) posiadanie prawa jazdy kategorii "C", 4) wzrost co najmniej 175 cm, 5) nie ukończone 35 lat życia, 6) ukończoną zasadniczą szkołę zawodową lub ukończone co najmniej trzy klasy szkoły średniej. § 8. 1. Postępowanie kwalifikacyjne kończy się oceną predyspozycji osób spełniających wymagania określone w ustawie pod względem ich przydatności do służby w Policji. 2. Oceny, o której mowa w ust. 1, dokonuje zespół w składzie: przełożony właściwy w sprawach osobowych lub jego zastępca, przedstawiciel komórki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych oraz psycholog. § 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 września 1996 r. w sprawie zasad przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego dla kandydatów nie mających średniego wykształcenia do służby w oddziałach prewencji Policji (Dz. U. Nr 112, poz. 540). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 maja 1999 r. (poz. 515) Załącznik nr 1 KWESTIONARIUSZ OSOBY UBIEGAJĄCEJ SIĘ O PRZYJĘCIE DO SŁUŻBY W POLICJI Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 KWESTIONARIUSZ OSOBOWY Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 1 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia czasowego zakazu noszenia broni. (Dz. U. Nr 50, poz. 516) Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie wprowadzenia czasowego zakazu noszenia broni (Dz. U. Nr 47, poz. 472) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. 1. Wprowadza się zakaz noszenia broni w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740), zwanej dalej "ustawą", oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 października 1990 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów ustawy o broni, amunicji i materiałach wybuchowych na poszczególne rodzaje broni białej oraz przedmioty, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu publicznemu (Dz. U. Nr 76, poz. 451 i z 1993 r. Nr 119, poz. 533), na obszarze województw: 1) pomorskiego - w dniach 5 i 6 czerwca 1999 r., 2) warmińsko-mazurskiego - w dniach 6 i 8 czerwca 1999 r., 3) wielkopolskiego - w dniach 6-8 czerwca 1999 r., 4) kujawsko-pomorskiego - w dniu 7 czerwca 1999 r., 5) podlaskiego - w dniach 8-10 czerwca 1999 r., 6) mazowieckiego - w dniach 10-14 czerwca 1999 r., 7) świętokrzyskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 8) lubelskiego - w dniu 12 czerwca 1999 r., 9) łódzkiego - w dniu 14 czerwca 1999 r., 10) śląskiego - w dniach 14 i 15 czerwca 1999 r., 11) małopolskiego - w dniach 14-17 czerwca 1999 r. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy broni palnej krótkiej oraz broni maszynowej, wydanej na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, oraz broni palnej krótkiej, wydanej na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, używanej przez pracowników ochrony: 1) wykonujących zadania w zakresie ochrony mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów, 2) podczas konwojowania przedmiotów, o których mowa w art. 37 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95)."; 2) w § 2 po wyrazach "o którym mowa w § 1" dodaje się wyrazy "ust. 1". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 26 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad pobierania opłat konsularnych oraz ich wysokości. (Dz. U. Nr 50, poz. 517) Na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 13 stycznia 1995 r. w sprawie zasad pobierania opłat konsularnych oraz ich wysokości (Dz. U. Nr 17, poz. 83 i z 1997 r. Nr 157, poz. 1038) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4a dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) żołnierzy niezawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami kraju.", 2) w załączniku do rozporządzenia: a) pozycje 8-12, 14 i 16-18 otrzymują brzmienie: II. Czynności w sprawach obywatelstwa polskiego 8Przyjęcie i opracowanie dokumentacji w sprawie nadania obywatelstwa polskiego lub wyrażenia zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego30-50 9Doręczenie postanowienia o wyrażeniu zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego100-200 10Doręczenie postanowienia o nadaniu obywatelstwa polskiego100-300 11Przyjęcie oświadczenia w sprawie wyboru obywatelstwa dla dziecka30-40 12Przyjęcie oświadczenia w sprawie nabycia obywatelstwa polskiego w trybie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 49, z 1997 r. Nr 114, poz. 739 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668)30-40 14Przyjęcie oświadczenia w sprawie nabycia obywatelstwa polskiego w trybie art. 11 ust. 1 ustawy o obywatelstwie polskim60-100 16Przyjęcie i opracowanie wniosku o stwierdzenie przez wojewodę posiadania obywatelstwa polskiego30-40 17Doręczenie decyzji wojewody o stwierdzeniu posiadania obywatelstwa polskiego30-50 18Wydanie innych dokumentów z zakresu obywatelstwa niż wymienione w poz. 9-12, 14, 16 i 1720-50 b) skreśla się pozycje 13 i 15. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 czerwca 1999 r. w sprawie zwolnienia z opłat niektórych rodzajów przewozów wykonywanych w międzynarodowym transporcie drogowym. (Dz. U. Nr 50, poz. 518) Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zwalnia się przedsiębiorców wykonujących międzynarodowe drogowe przewozy osób uczestniczących w uroczystościach związanych z wizytą papieża Jana Pawła II w Rzeczypospolitej Polskiej z obowiązku uiszczania opłat za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym i z opłat wyrównawczych wprowadzonych na zasadzie wzajemności w stosunku do zagranicznych przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy transport drogowy. 2. Zwolnienie z opłat, o których mowa w ust. 1, dotyczy międzynarodowych przewozów drogowych wykonywanych od dnia 4 czerwca 1999 r. do dnia 18 czerwca 1999 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 2 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. (Dz. U. Nr 51, poz. 519) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 4, poz. 20 i z 1998 r. Nr 55, poz. 353) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1999 r. (poz. 519) TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* A. Dla pracowników (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I710-820 II720-840 III730-870 IV750-910 V760-970 VI785-1 070 VII800-1 170 VIII830-1 270 IX870-1 380 X890-1 490 XI920-1 590 XII950-1 725 XIII970-1 860 XIV1 000-2 010 XV1 045-2 160 XVI1 100-2 310 XVII1 190-2 480 XVIII1 280-2 650 XIX1 390-2 830 XX1 500-3 090 XXI1 600-3 400 B. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I600-690 II605-700 III610-730 IV620-760 V630-790 VI640-825 VII655-870 VIII670-920 IX685-970 X700-1 030 _________ * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych. (Dz. U. Nr 51, poz. 520) Na podstawie art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1062) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych (Dz. U. Nr 94, poz. 464, z 1995 r. Nr 44, poz. 228 i z 1998 r. Nr 54, poz. 348) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 czerwca 1999 r. (poz. 520) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-755 III630-795 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 285 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI875-1 865 XVII910-2 000 XVIII950-2 140 XIX995-2 290 XX1 040-2 440 XXI1 090-2 595 XXII1 140-2 800 * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad wynagradzania prezesa, wiceprezesa, pozostałych członków samorządowego kolegium odwoławczego i pracowników biura tego kolegium. (Dz. U. Nr 51, poz. 521) Na podstawie art. 15 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368, z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1124) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujące mnożniki wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego dla prezesa, wiceprezesa i etatowych członków samorządowego kolegium odwoławczego, zwanego dalej "kolegium": Lp.StanowiskoMnożniki wynagrodzenia zasadniczegoDodatek funkcyjny 1Prezes kolegium3,40,6 2Wiceprezes kolegium3,20,3 3Członek kolegium3,0- § 2. 1. Wysokość wynagrodzenia pozaetatowych członków kolegium, w zależności od przyjętej organizacji pracy i liczby posiedzeń w danym miesiącu, określi prezes właściwego kolegium. 2. Miesięczna wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, wynosi do 60% miesięcznego wynagrodzenia etatowego członka kolegium. § 3. Dla pracowników biura kolegium ustala się: 1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę procentowych stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabelę stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia, z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi. § 4. 1. Prezes kolegium dokonuje przeszeregowania pracownika biura kolegium, w ramach wynagrodzenia przewidzianego dla danego stanowiska, oraz awansowania pracownika na stanowisko wyższe od zajmowanego. 2. Prezes kolegium może, w uzasadnionych wypadkach, skrócić pracownikowi wymagany okres pracy zawodowej na danym stanowisku. § 5. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek funkcyjny przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, z tym że maksymalna stawka tego dodatku przewidziana dla danego stanowiska jest niższa o jedną stawkę. § 6. Pracownikom kolegium może być przyznany, w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, dodatek służbowy w wysokości do 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Wysokość dodatku uzależnia się od charakteru, złożoności, ilości i efektów pracy. § 7. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 140, poz. 782 oraz z 1998 r. Nr 54, poz. 349), 2) rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie zasad ustalania ryczałtu dla nieetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 140, poz. 783). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r., z wyjątkiem § 1 oraz § 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1999 r. (poz. 521) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-755 III630-795 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 285 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI875-1 865 XVII910-2 000 * Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 TABELA PROCENTOWYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Stawka dodatku funkcyjnegoProcent najniższego wynagrodzenia zasadniczego* 12 1do 35 2do 50 3do 65 4do 85 5do 95 6do 110 7do 125 * Najniższe wynagrodzenie zasadnicze w I kategorii zaszeregowania ustalone według tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego. Załącznik nr 3 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWykształcenieLiczba lat pracy 1Kierownik biuraXV-XVIIdo 7wyższe4 2Główny księgowyXV-XVIdo 6wyższe4 średnie6 3Starszy inspektorXIII-XV-wyższe3 4InspektorXII-XIV-średnie6 5ReferentVII-IX-średnie- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad ustalania rozkładu i wymiaru czasu pracy pracowników urzędów państwowych. (Dz. U. Nr 51, poz. 522) Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) oraz art. 64 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 58, poz. 366 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1997 r. w sprawie zasad ustalania rozkładu i wymiaru czasu pracy pracowników urzędów państwowych (Dz. U. Nr 14, poz. 74 i Nr 158, poz. 1054 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 35) w § 5 w ust. 1a wyrazy "12 czerwca" zastępuje się wyrazami "19 czerwca". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w przywozie niektórych towarów rolnych w 1999 r. (Dz. U. Nr 51, poz. 523) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się automatyczną rejestrację obrotu w przywozie na polski obszar celny niektórych towarów rolnych wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Na osoby dokonujące przywozu na polski obszar celny towarów, o których mowa w § 1, nakłada się obowiązek składania, co 30 dni, sprawozdań ze stopnia wykorzystania udzielonego pozwolenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie siedmiu dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 maja 1999 r. (poz. 523) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH AUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W PRZYWOZIE Kod PCNWyszczególnienie 12 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 11 90 0- - - Pozostałe 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 12 90 0- - - Pozostałe 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe 0203 19 90 0- - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 21 90 0- - - Pozostałe 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 22 90 0- - - Pozostałe 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0203 29 90 0- - - Pozostałe 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 10 99 0- - - Pozostałe - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych 0206 22 90 0- - - Pozostałe 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 29 99 0- - - - Pozostałe 0206 30- Wieprzowe, świeże lub chłodzone: 0206 30 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0206 30 21 0- - - - Wątroby 0206 30 31 0- - - - Pozostałe 0206 30 90 0- - - Pozostałe - Wieprzowe mrożone: 0206 41- - Wątroby: 0206 41 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 41 91 0- - - - Ze świń domowych 0206 41 99 0- - - - Pozostałe 0206 49- - Pozostałe: 0206 49 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 49 91 0- - - - Ze świń domowych 0206 49 99 0- - - - Pozostałe 0206 80- Inne, świeże lub chłodzone: 0206 80 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 80 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów 0206 80 99 0- - - Baranie i kozie 0206 90- Inne, mrożone: 0206 90 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 90 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów 0206 90 99 0- - - Baranie i kozie 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 34- - Otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi 0207 34 90 0- - - Z kaczek 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe 0207 36 90 0- - - - Pozostałe 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: - Mięso wieprzowe: 0210 11- - Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 11 11 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 19 0- - - - - Łopatki i ich kawałki - - - - Suszone lub wędzone: 0210 11 31 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 39 0- - - - - Łopatki i ich kawałki 0210 11 90 0- - - Pozostałe 0210 12- - Boczek i jego kawałki: - - - Ze świń domowych: 0210 12 11 0- - - - Solony lub w solance 0210 12 19 0- - - - Suszony lub wędzony 0210 12 90 0- - - Pozostały 0210 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 19 10 0- - - - - Bok bekonowy lub szpencer 0210 19 20 0- - - - - Bok trzyćwierciowy lub środki 0210 19 30 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 40 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 51 0- - - - - - Bez kości 0210 19 59 0- - - - - - Pozostałe - - - - Suszone lub wędzone: 0210 19 60 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 70 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 81 0- - - - - - Bez kości 0210 19 89 0- - - - - - Pozostałe 0210 19 90 0- - - Pozostałe 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi 0210 20 90 0- - Bez kości 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: 0210 90 10 0- - - Mięso końskie solone, w solance lub suszone - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi 0210 90 19 0- - - - Bez kości 0210 90 21 0- - - Z reniferów 0210 90 29 0- - - Pozostałe - - Podroby: - - - Wieprzowe: 0210 90 31 0- - - - Wątroby 0210 90 39 0- - - - Pozostałe - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0210 90 49 0- - - - Pozostałe 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie - - - Pozostałe: - - - - Wątroby drobiowe: 0210 90 71 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie i kacze, solone lub w solance 0210 90 79 0- - - - - Pozostałe 0210 90 80 0- - - - Pozostałe 0210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Nie aromatyzowany ani nie zawierający dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - Nie zawierający dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 11 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 13 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 19 0- - - - Powyżej 6% - - - Pozostały, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 31 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 33 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 39 0- - - - Powyżej 6% - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 51 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 10 53 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 10 59 0- - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 99 0- - - - Powyżej 6% 0403 90- Pozostałe: - - Nie aromatyzowane ani nie zawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 11 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 13 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 19 0- - - - - Powyżej 27% - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 31 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 33 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 39 0- - - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 51 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 53 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 59 0- - - - - Powyżej 6% - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 61 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 63 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 69 0- - - - - Powyżej 6% - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 71 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 73 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 79 0- - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 99 0- - - - Powyżej 6% 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe 0504 00 00 9- Pozostałe 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia 1102 20- Mąka kukurydziana: 1102 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5% 1102 20 90 0- - Pozostała 1102 90- Pozostałe: 1102 90 10 0- - Mąka jęczmienna 1102 90 30 0- - Mąka owsiana 2302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane: 2302 10- Kukurydziane: 2302 10 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35% 2302 10 90 0- - Pozostałe 2302 20- Ryżowe: 2302 20 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35% 2302 20 90 0- - Pozostałe 2302 30- Pszenne: 2302 30 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt 2302 30 90 0- - Pozostałe 2302 40- Z innych zbóż: 2302 40 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt 2302 40 90 0- - Pozostałe 2302 50 00 0- Z roślin strączkowych Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego. (Dz. U. Nr 51, poz. 524) Na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 lutego 1995 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego (Dz. U. Nr 21, poz. 116, z 1996 r. Nr 3, poz. 21, Nr 42, poz. 185 i Nr 85, poz. 389 oraz z 1998 r. Nr 55, poz. 357 i Nr 114, poz. 738) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych wynosi 300 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z uwzględnieniem zwiększeń przewidzianych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. (Dz. U. Nr 51, poz. 525) Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie (Dz. U. Nr 100, poz. 643) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 1 pkt 1-4 otrzymują brzmienie: "1) nadinspektor - 2583,00 zł 2) oficer: a) mężczyzna - 1807,30 zł b) kobieta - 1818,30 zł 3) aspirant: a) mężczyzna - 1806,30 zł b) kobieta - 1817,30 zł 4) podoficer i szeregowy: a) mężczyzna - 1785,50 zł b) kobieta - 1796,50 zł", b) w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) mężczyzna - 994,20 zł 2) kobieta - 940,70 zł"; 2) w § 3 pkt 1-3 otrzymują brzmienie: "1) aspirantowi, podoficerowi i szeregowemu mianowanemu na stopień podkomisarza - 139,00 zł, 2) podoficerowi i szeregowemu mianowanemu na stopień młodszego aspiranta - 98,90 zł, 3) oficerowi mianowanemu na stopień podinspektora - 103,80 zł." § 2. Równoważnik, w wysokości określonej w § 2 ust. 1 pkt 1-4, ust. 2 pkt 1 i 2 oraz § 3 pkt 1-3 rozporządzenia, o którym mowa w § 1, przysługuje policjantowi od dnia 1 kwietnia 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 51, poz. 526) 1. Na podstawie art. 83 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422), 2) ustawą z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 107, poz. 461), 3) ustawą z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254), 4) ustawą z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214), 5) ustawą z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), 6) ustawą z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163), 7) ustawą z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 515), 8) ustawą z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 59, poz. 269), 9) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 10) ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), 11) ustawą z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153), 12) ustawą z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), 13) ustawą z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), 14) ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), 15) ustawą z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860), 16) ustawą z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 129-131, art. 132 ust. 2, art. 134, art. 136 ust. 2-4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180), które stanowią: "Art. 129. 1. Z chwilą utworzenia Urzędu Ochrony Państwa Służba Bezpieczeństwa zostaje rozwiązana. 2. Dokumenty, mienie oraz etaty pozostające dotychczas w dyspozycji Służby Bezpieczeństwa Minister Spraw Wewnętrznych przekaże nowo utworzonym organom centralnym, zgodnie z ich kompetencjami. Art. 130. Minister Spraw Wewnętrznych zorganizuje Urząd Ochrony Państwa w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 131. 1. Z chwilą zorganizowania Urzędu Ochrony Państwa funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa zostają z mocy prawa zwolnieni ze służby. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, którzy do dnia 31 lipca 1989 r. byli funkcjonariuszami Służby Bezpieczeństwa." Art. 132. "2. Rada Ministrów, w terminie 10 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, ustali tryb i warunki przyjmowania byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa wymienionych w art. 131 do służby w Urzędzie Ochrony Państwa i w innych jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych." "Art. 134. 1. Funkcjonariusze zwolnieni ze służby w Służbie Bezpieczeństwa, którzy nie podejmą służby lub pracy w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, zachowują uprawnienia przewidziane dla funkcjonariuszy zwolnionych ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5, chyba że nabyli uprawnienia do zwolnienia ze służby na korzystniejszych warunkach. 2. Funkcjonariusze, o których mowa w ust. 1, nabywają prawo do dodatku wyrównawczego, o którym mowa w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 i Nr 10, poz. 59). 3. Wydatki z tytułu wypłaty zwolnionym funkcjonariuszom dodatków wyrówczawczych są pokrywane ze środków Ministerstwa Spraw Wewnętrznych." Art. 136. "2. W okresie przejściowym, do czasu zorganizowania Urzędu Ochrony Państwa, przepisy ustawy wymienionej w ust. 1 mają zastosowanie do byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa, wymienionych w art. 131 niniejszej ustawy, w zakresie stosunku służbowego i wynikających z niego praw i obowiązków, z wyjątkiem art. 57 ust. 1. 3. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeśli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż 1 rok. 4. Przepisy art. 62 obowiązują do czasu odmiennego uregulowania zasad organizacji, funkcjonowania i finansowania służby zdrowia."; 2) art. 25 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422), który stanowi: "Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 6 ust. 2 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r."; 3) art. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 107, poz. 461), który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 4) art. 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254), który stanowi: "Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1993 r., z tym że art. 10 wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 5) art. 66 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214), który stanowi: "Art. 66. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 41, art. 44 ust. 3 i art. 48, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."; 6) art. 61 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), który stanowi: "Art. 61. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1995 r., z tym że przepisy art. 13 ust. 3-8 wchodzą w życie z dniem 1 marca 1996 r."; 7) art. 23 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163), który stanowi: "Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r."; 8) art. 5, 6, 9, 10 i 12 ustawy z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 515), które stanowią: "Art. 5. W ustawie z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 11, poz. 41 i Nr 26, poz. 114) w art. 70 ust. 6 otrzymuje brzmienie: «6. Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej, mogą określać odmiennie od przepisów ust. 2-5 oraz art. 71 uprawnienia kierowców do kierowania pojazdami Policji i Straży Granicznej oraz kierowców w czynnej służbie wojskowej do kierowania pojazdami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.» Art. 6. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1986 r. - Prawo atomowe (Dz. U. Nr 12, poz. 70, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1991 r. Nr 8, poz. 28 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 418) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: «4. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej "Prezesem Agencji", może określić szczegółowe wymagania oraz warunki bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, dotyczące poszczególnych rodzajów działalności związanej z wykorzystywaniem energii atomowej i źródeł promieniowania jonizującego.», b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: «5. Prezes Agencji może określić wypadki, w których działalność związana ze źródłami promieniowania jonizującego nie wymaga zezwolenia, o którym mowa w ust. 1.»; 2) tytuł rozdziału 11 otrzymuje brzmienie: "Przepisy karne"; 3) po art. 61 dodaje się nowy art. 62 w brzmieniu: «Art. 62. 1. Kto bez wymaganego zezwolenia wytwarza, przetwarza, wprowadza do obrotu, przewozi, posiada lub stosuje materiały jądrowe, źródła lub odpady promieniotwórcze albo je porzuca, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 i grzywny. 2. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, orzeka się przepadek przedmiotów przestępstwa, choćby nie były własnością sprawcy.»; 4) dotychczasowy art. 62 oznacza się jako 62a i w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: «1) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom podejmuje działalność, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2-9 oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 pkt 2, albo dokonuje przywozu lub wywozu, o których mowa w art. 6 ust. 2, albo zatrudnia pracowników bez uprawnień, kwalifikacji lub umiejętności określonych w przepisach o bezpieczeństwie jądrowym i ochronie radiologicznej,»"; "Art. 9. Minister Spraw Wewnętrznych zorganizuje policję sądową w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art.10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy." "Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 9) art. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 59, poz. 269), który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 10) art. 75 i 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), które stanowią: "Art. 75. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269) w brzmieniu ustalonym przez art. 34 niniejszej ustawy pozostają w mocy przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą, nie dłużej jednak niż rok od dnia jej wejścia w życie." "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r. oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 11) art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), który stanowi: "Art. 22. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 14 pkt 2 i art. 17 pkt 2-13, które wchodzą w życie z dniem 8 kwietnia 1997 r."; 12) art. 172 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153), który stanowi: "Art. 172. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 167 i 168, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."; 13) art. 43 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), który stanowi: "Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 14) art. 18 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), który stanowi: "Art. 18. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."; 15) art. 97 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), który stanowi: "Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r."; 16) art. 8 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860), który stanowi: "Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 17) art. 91 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), który stanowi: "Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia." Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 maja 1999 r. (poz. 526) USTAWA z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1) 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach bezpieczeństwa państwa i ochrony jego porządku konstytucyjnego jest Szef Urzędu Ochrony Państwa. 2. Do zadań Szefa Urzędu Ochrony Państwa należy: 1) rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom godzącym w bezpieczeństwo, obronność, niezależność, całość i międzynarodową pozycję państwa, 2) zapobieganie i wykrywanie przestępstw szpiegostwa i terroryzmu oraz innych przestępstw godzących w bezpieczeństwo państwa oraz ściganie ich sprawców, 3) zapobieganie i wykrywanie przestępstw godzących w podstawy ekonomiczne państwa i ściganie ich sprawców, 4) zapobieganie i wykrywanie przestępstw o charakterze lub zasięgu międzynarodowym, w tym nielegalnego wytwarzania, posiadania i obrotu bronią, amunicją i materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi, psychotropowymi lub materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, oraz ściganie ich sprawców, 5) rozpoznawanie i przeciwdziałanie naruszeniom tajemnicy państwowej, 6) przygotowywanie dla najwyższych organów władzy i administracji państwowej informacji i analiz istotnych dla bezpieczeństwa państwa, 7) kryptograficzna ochrona wiadomości stanowiących tajemnicę państwową i służbową, przekazywanych przez techniczne środki łączności na potrzeby organów administracji państwowej i państwowych instytucji finansowych i gospodarczych. 3. Szef Urzędu Ochrony Państwa wykonuje zadania przy pomocy Urzędu Ochrony Państwa. 4. Nazwa Urząd Ochrony Państwa i jej skrót UOP przysługuje wyłącznie urzędowi, o którym mowa w ust. 3. 5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organy i instytucje oraz zakres i tryb wykonywania przez nie obowiązków niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 7. Art. 2. 1) 1. Urząd Ochrony Państwa i Wojskowe Służby Informacyjne współdziałają przy zapobieganiu i zwalczaniu zbrodni szpiegostwa oraz innych przestępstw godzących w potencjał obronny państwa. 2. Organy administracji rządowej współdziałają z Szefem Urzędu Ochrony Państwa w sprawach należących do jego zakresu działania. Art. 3. 1) 1. Prezes Rady Ministrów określa szczegółowe zadania Urzędu Ochrony Państwa. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Urzędowi Ochrony Państwa statut, który określa jego organizację. Rozdział 2 Organizacja Urzędu Ochrony Państwa Art. 4. 1) 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Szef Urzędu Ochrony Państwa podlega bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów. 2. Przy Radzie Ministrów działa Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, zwane dalej "Kolegium", jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach programowania, nadzoru i koordynowania działań Urzędu Ochrony Państwa i Wojskowych Służb Informacyjnych, zwanych dalej "służbami specjalnymi", oraz podejmowanych dla ochrony bezpieczeństwa państwa działań Policji, Straży Granicznej i Żandarmerii Wojskowej. Do zadań Kolegium należy w szczególności formułowanie ocen lub wyrażanie opinii w sprawach: 1) powoływania i odwoływania Szefa Urzędu Ochrony Państwa oraz Szefa Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych, 2) wytyczania kierunków i planów działania służb specjalnych, 3) szczegółowych projektów budżetów Urzędu Ochrony Państwa i Wojskowych Służb Informacyjnych, przed rozpatrzeniem ich przez Radę Ministrów, 4) tworzenia oraz zmian centralnych planów ochrony organów i instytucji państwowych oraz gospodarki narodowej, 5) wykonywania przez służby specjalne powierzonych im zadań zgodnie z kierunkami i planami działania tych służb, 6) koordynacji działań służb specjalnych z Żandarmerią Wojskową, Policją, Strażą Graniczną oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony i bezpieczeństwa państwa, 7) współdziałania organów państwowych ze służbami specjalnymi. 3. W skład Kolegium wchodzą: 1) przewodniczący - Prezes Rady Ministrów, 2) członkowie: a) minister właściwy do spraw wewnętrznych 2), b) minister właściwy do spraw zagranicznych 3), c) minister właściwy do spraw obrony narodowej 4), d) Szef Urzędu Ochrony Państwa, e) Sekretarz Komitetu Obrony Kraju, f) przewodniczący stałego komitetu Rady Ministrów, właściwego w sprawach zewnętrznego i wewnętrznego bezpieczeństwa państwa. 4. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej może delegować swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniach Kolegium. 5. W pracach Kolegium uczestniczy Sekretarz Kolegium, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów. 6. Prezes Rady Ministrów może zapraszać do udziału w posiedzeniach Kolegium przewodniczących właściwych komisji sejmowych. 7. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) zadania, szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Kolegium, a także zasady udziału w posiedzeniach Kolegium przedstawicieli służb specjalnych i innych właściwych organów, 2) zakres czynności Sekretarza Kolegium. Art. 4a. 5) 1. Szefa Urzędu Ochrony Państwa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Kolegium oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. 2. W razie zwolnienia stanowiska Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Rady Ministrów, do czasu powołania nowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa, na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 3. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Rady Ministrów, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego Szefa, powierza pełnienie obowiązków Szefa Urzędu Ochrony Państwa jednemu z jego zastępców lub innej osobie. 4. Zastępców Szefa Urzędu Ochrony Państwa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 4b. 5) 1. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Kolegium, wytycza corocznie kierunki działań Urzędu Ochrony Państwa. 2. W oparciu o wytyczne, o których mowa w ust. 1, Szef Urzędu Ochrony Państwa opracowuje i przedstawia do zatwierdzenia Prezesowi Rady Ministrów roczny plan działania Urzędu Ochrony Państwa. 3. Prezes Rady Ministrów w celu zapewnienia wymaganego współdziałania służb specjalnych może, po zasięgnięciu opinii Kolegium, udzielać w tym zakresie wiążących wytycznych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych 2) - w odniesieniu do działalności Policji, Straży Granicznej i podporządkowanych mu jednostek wojskowych, ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości 6) - w odniesieniu do działalności Centralnego Zarządu Zakładów Karnych, ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej 4) - w odniesieniu do działalności Wojskowych Służb Informacyjnych i Żandarmerii Wojskowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa - w odniesieniu do działalności Urzędu Ochrony Państwa. Art. 5. 7) 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa i po zasięgnięciu opinii Kolegium, może tworzyć i rozwiązywać Delegatury Urzędu Ochrony Państwa, określając ich zakres działania i właściwość terytorialną. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa może, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, tworzyć i rozwiązywać wydziały zamiejscowe. Art. 5a. 8) 1. 9) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w zakresie swojej właściwości, opracowuje i przedstawia Radzie Ministrów oraz Prezesowi Rady Ministrów projekty aktów prawnych Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. 2. 10) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa metody i formy wykonywania zadań przez podległe jednostki organizacyjne, w zakresie nie objętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy. Rozdział 3 Zakres uprawnień Urzędu Ochrony Państwa Art. 6. 1. 11) W granicach swoich zadań Urząd Ochrony Państwa wykonuje czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze w celu rozpoznania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, a także czynności operacyjno-rozpoznawcze, w celu uzyskania informacji istotnych dla ochrony bezpieczeństwa państwa. 2. Urząd Ochrony Państwa wykonuje również czynności na polecenie sądu lub prokuratora w zakresie określonym w Kodeksie postępowania karnego. 3. Funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa, zwani dalej "funkcjonariuszami", wykonują czynności tylko w zakresie właściwości tego urzędu i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe policjantów, wynikające z przepisów Kodeksu postępowania karnego. Art. 6a. 12) 1. Urząd Ochrony Państwa może, w zakresie koniecznym do wykonywania jego ustawowych zadań, korzystać z informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 2. 13) Prezes Rady Ministrów określi zakres, warunki i tryb przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. Art. 7. 1. Funkcjonariusze, wykonując czynności, o których mowa w art. 6, mają prawo: 1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości, 2) zatrzymywania osób w trybie i w wypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego, 3) przeszukania osób i pomieszczeń w trybie i w wypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustawach, 4) dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary, 5) 14) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i jednostki obowiązane są, w zakresie swojego działania, do udzielenia tej pomocy, w zakresie obowiązujących przepisów prawa, 6) 15) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa. 2. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe lub nieskuteczne. 3. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać - w razie uzasadnionej potrzeby - badaniu lekarskiemu lub udzielić jej pierwszej pomocy medycznej. 4. Czynności wymienione w ust. 1 powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostają podjęte. 5. Na sposób prowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do miejscowo właściwego prokuratora. 6. 16) Szczegółowy tryb działań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-6, określa w drodze rozporządzenia Rada Ministrów. Art. 8. 1. W razie niepodporządkowania się wydanym na podstawie prawa poleceniom funkcjonariuszy, mogą oni stosować fizyczne, techniczne i chemiczne środki przymusu bezpośredniego, służące do obezwładniania bądź konwojowania osób oraz do zatrzymywania pojazdów. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 mogą być stosowane jedynie środki przymusu bezpośredniego odpowiadające potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i niezbędne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe wypadki oraz warunki i sposoby użycia środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1. Art. 9. 1. 17) Jeżeli środki przymusu bezpośredniego wymienione w art. 8 ust. 1 okazały się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, funkcjonariusz ma prawo użycia broni palnej wyłącznie: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie, zdrowie lub wolność funkcjonariusza lub innej osoby oraz w celu przeciwdziałania czynnościom zmierzającym bezpośrednio do takiego zamachu, 2) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu, zdrowiu lub wolności funkcjonariusza albo innej osoby, 3) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną funkcjonariuszowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 4) w celu odparcia niebezpiecznego, bezpośredniego, gwałtownego zamachu na obiekty i urządzenia ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, na siedziby naczelnych organów władzy, naczelnych i centralnych organów administracji państwowej albo wymiaru sprawiedliwości, na obiekty gospodarki lub kultury narodowej oraz na przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne państw obcych albo organizacji międzynarodowych, a także na obiekty dozorowane przez uzbrojoną formację ochronną, utworzoną na podstawie odrębnych przepisów, 5) w celu odparcia zamachu na mienie, stwarzającego jednocześnie bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności człowieka, 6) w bezpośrednim pościgu za osobą, wobec której użycie broni było dopuszczalne w przypadkach określonych w pkt 1-3 i 5, albo za osobą, wobec której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia zabójstwa, zamachu terrorystycznego, uprowadzenia osoby w celu wymuszenia okupu lub określonego zachowania, rozboju, kradzieży rozbójniczej, wymuszenia rozbójniczego, umyślnego ciężkiego uszkodzenia ciała, zgwałcenia, podpalenia lub umyślnego sprowadzenia w inny sposób niebezpieczeństwa powszechnego dla życia albo zdrowia, 7) w celu ujęcia osoby, o której mowa w pkt 6, jeśli schroniła się ona w miejscu trudno dostępnym, a z okoliczności towarzyszących wynika, że może użyć broni palnej lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu, 8) w celu odparcia gwałtownego, bezpośredniego i bezprawnego zamachu na konwój ochraniający osoby, dokumenty zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, pieniądze albo inne przedmioty wartościowe, 9) w celu ujęcia lub udaremnienia ucieczki osoby zatrzymanej, tymczasowo aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności, jeśli: a) ucieczka osoby pozbawionej wolności stwarza zagrożenie dla życia albo zdrowia ludzkiego, b) istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba pozbawiona wolności może użyć broni palnej, materiałów wybuchowych lub niebezpiecznego narzędzia, c) pozbawienie wolności nastąpiło w związku z uzasadnionym podejrzeniem lub stwierdzeniem popełnienia przestępstw, o których mowa w pkt 6. 2. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narażać na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowo warunki i sposób postępowania przy użyciu broni palnej. Art. 10. 18) 1. 19) Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, w zakresie nie objętym przepisami Kodeksu postępowania karnego, podejmowanych przez Urząd Ochrony Państwa w celu realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 1-5, a także w celu zapobieżenia lub wykrycia przestępstw ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych, Szef Urzędu Ochrony Państwa, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić na czas określony kontrolę korespondencji, a także stosowanie środków technicznych, umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów. Szef Urzędu Ochrony Państwa bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o wynikach przeprowadzanych czynności. 2. 20) W wypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie dowodów przestępstwa, Szef Urzędu Ochrony Państwa może zarządzić kontrolę korespondencji lub stosowanie środków technicznych, o których mowa w ust. 1, jednocześnie zwracając się do Prokuratora Generalnego o wyrażenie na to zgody. 3. 20) W razie niewyrażenia przez Prokuratora Generalnego w ciągu 24 godzin zgody, o której mowa w ust. 2, Szef Urzędu Ochrony Państwa nakazuje natychmiastowe wstrzymanie kontroli korespondencji lub stosowania środków technicznych oraz zarządza protokolarne, komisyjne zniszczenie zgromadzonych w ten sposób materiałów. 4. Czynności określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów. 5. 20) W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym w ust. 1, Szef Urzędu Ochrony Państwa przekazuje Prokuratorowi Generalnemu materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, z wnioskiem o wszczęcie postępowania karnego. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. 7. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw sprawiedliwości 6), obrony narodowej 4) i łączności 21) , określa sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności oraz rodzaje środków technicznych, o których mowa w ust. 1 i 2. Art. 10a. 22) 1. W sprawach o przestępstwa: 1) określone w art. 122-133 23) Kodeksu karnego, 2) nielegalnego wytwarzania, posiadania albo obrotu bronią, amunicją lub materiałami wybuchowymi, środkami odurzającymi oraz psychotropowymi lub materiałami jądrowymi i promieniotwórczymi, mającymi charakter lub zasięg międzynarodowy, pozostającymi w związku z działalnością terrorystyczną, godzącą w bezpieczeństwo państwa, 3) przyjmowania lub wręczania korzyści majątkowej w celu podjęcia lub zaniechania czynności służbowej, którego następstwem może być zagrożenie bezpieczeństwa państwa lub jego podstaw ekonomicznych, - czynności operacyjno-rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub którymi obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej. 2. 24) Szef Urzędu Ochrony Państwa może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego oraz bieżąco informuje Prokuratora Generalnego o przeprowadzonych czynnościach i o ich wyniku. 3. W czasie wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, może być stosowana kontrola korespondencji i środki techniczne na zasadach określonych w art. 10. 4. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego prawem. W odniesieniu do czynów dotyczących przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej nie mogą również polegać na nakłanianiu do udzielenia lub przyjęcia takiej korzyści. 5. Przepisy art. 10 ust. 2- 6 stosuje się odpowiednio. 6. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości 6), określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1. Art. 10b. 22) 1. 25) Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w celu udokumentowania przestępstw określonych w art. 1 ust. 2 pkt 2-4 albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa Szef Urzędu Ochrony Państwa może przed wszczęciem postępowania karnego zarządzić niejawne nadzorowanie przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, jeżeli nie stworzy to zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego. 2. O wydanym w trybie ust. 1 zarządzeniu należy niezwłocznie poinformować Prokuratora Generalnego, którego także informuje się o przebiegu i wynikach podjętych czynności. Prokurator Generalny może nakazać zaniechanie tych czynności. 3. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, organy i instytucje państwowe są obowiązane dopuścić do dalszego przewozu przesyłki zawierające przedmioty przestępstwa w stanie nienaruszonym lub po ich usunięciu, albo zastąpieniu w całości lub w części. 4. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości 6), określi sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1. Art. 11. 1. W zakresie swojej właściwości Urząd Ochrony Państwa, z zachowaniem ograniczeń wynikających z art. 10 ust. 1, może uzyskiwać informacje, w tym także tajnie i poufnie, gromadzić je, sprawdzać i przetwarzać. 2. 26) Jeżeli uzyskane informacje, w tym także te, o których mowa w ust. 1, mogą mieć istotne znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, Szef Urzędu Ochrony Państwa ma obowiązek niezwłocznego przekazania ich do wiadomości Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów. Jeśli uzyskane informacje dotyczą ściśle spraw objętych zakresem działania właściwego ministra, Szef Urzędu Ochrony Państwa może je również przekazać temu ministrowi. Art. 11a. 27) 1. W związku z wykonywaniem zadań wymienionych w art. 1 ust. 2 Urząd Ochrony Państwa zapewnia ochronę form i metod realizacji zadań, informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy. 2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych funkcjonariusze mogą posługiwać się dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących funkcjonariusza oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych. 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach przepis ust. 2 może mieć zastosowanie do osób, o których mowa w art. 13 ust. 1. 4. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa określi szczegółowe zasady i tryb wydawania, posługiwania się, a także przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2. Art. 11b. 28) 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa obieg informacji tajnych i poufnych w Urzędzie Ochrony Państwa. 2. 29) Szef Urzędu Ochrony Państwa może zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom Urzędu Ochrony Państwa na udzielenie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową określonej osobie lub instytucji. Zezwolenie to nie może jednak dotyczyć sytuacji, o której mowa w art. 12, z wyjątkiem dokumentów i materiałów, które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem przez nich zadań określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428). 3. Udzielenie informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji, a także o prowadzonych czynnościach operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. W takim przypadku udzielenie informacji następuje w trybie określonym w ust. 4. 4. W razie odmowy zwolnienia pracownika, funkcjonariusza lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej albo odmowy zezwolenia na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową pomimo żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o przestępstwo wymienione w art. 109 29a) Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef Urzędu Ochrony Państwa przedstawia żądane dokumenty i materiały oraz wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego, Szef Urzędu Ochrony Państwa jest obowiązany zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić dokumenty i materiały objęte tajemnicą. 5. 30) Szef Urzędu Ochrony Państwa na żądanie Sądu Apelacyjnego w Warszawie lub Rzecznika Interesu Publicznego udostępnia wszelkie posiadane dokumenty i materiały, o których mowa w ust. 2. Art. 12. 1. 31) Udzielanie informacji o osobie, uzyskanych w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz w trybie, o którym mowa w art. 6a ust. 1, dozwolone jest wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora, a wykorzystanie tych informacji może nastąpić tylko w celu ścigania karnego, przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych lub w celu wykonania przez Sąd Apelacyjny w Warszawie i Rzecznika Interesu Publicznego zadań, o których mowa w art. 11b ust. 2. 2. Zakaz określony w ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli ustawa nakłada obowiązek udzielenia takich informacji określonemu organowi, a także w przypadkach, gdy zatajenie takiej informacji prowadziłoby do zagrożenia życia lub zdrowia innych osób. Art. 13. 1. 32) Urząd Ochrony Państwa przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób nie będących jego funkcjonariuszami, z zastrzeżeniem art. 13a. Zabronione jest ujawnianie danych o osobie udzielającej pomocy Urzędowi Ochrony Państwa, w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych. 1a. 33) Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach i trybie określonych w art. 11b ust. 4. 1b. 33) Dane o osobie, o której mowa w ust. 1, mogą być ujawnione, na żądanie prokuratora, także w razie uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego, w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych. Ujawnienie tych danych następuje w trybie określonym w art. 11b ust. 4. 2. 34) Za udzielenie pomocy, o której mowa w ust. 1, osobom nie będącym funkcjonariuszami może być przyznane wynagrodzenie wypłacane z funduszu operacyjnego. 3. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa zasady tworzenia i gospodarowania funduszem operacyjnym. 4. 35) Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez Urząd Ochrony Państwa z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu lub mieniu, przysługuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów. Art. 13a. 36) Urząd Ochrony Państwa nie może przy wykonywaniu swoich zadań korzystać z tajnej współpracy osób, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428). Art. 14. Na żądanie wojewody właściwe delegatury Urzędu Ochrony Państwa składają sprawozdania i informacje o stanie bezpieczeństwa państwa w zakresie dotyczącym województwa. Art. 14a. 37) 1. Na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa, uzgodniony z właściwym ministrem, państwowe jednostki organizacyjne obowiązane są uwzględniać potrzeby Urzędu Ochrony Państwa w zakresie produkcji, usług i dostaw środków technicznych niezbędnych do wykonywania jego zadań. 2. Jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa, związki zawodowe oraz funkcjonariusze i pracownicy tych jednostek nie mogą uczestniczyć w żadnej działalności, w tym gospodarczej, jeśli działalność ta mogłaby prowadzić do wykorzystania autorytetu urzędowego, informacji służbowych lub środków publicznych do celów pozasłużbowych albo w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem. Rozdział 4 Służba funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa Art. 15. Służbę w Urzędzie Ochrony Państwa może pełnić obywatel polski, który wykazuje nieskazitelną postawę moralną i patriotyczną, korzystający z pełni praw publicznych, posiadający co najmniej średnie wykształcenie i określone kwalifikacje zawodowe oraz zdolność fizyczną i psychiczną do służby w formacjach uzbrojonych, podległych szczególnej dyscyplinie służbowej, której gotów jest się podporządkować. Art. 16. 1. 20) Zdolność fizyczną i psychiczną do służby ustalają komisje lekarskie podległe Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. 2. 35) Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa zasady oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby, a także tryb orzekania o tej zdolności oraz właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w tych sprawach. Art. 16a. 38) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby. Art. 17. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz składa ślubowanie według następującej roty: "Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa, ślubuję: służyć wiernie Narodowi, chronić ustanowiony Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej porządek prawny, strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Ślubuję strzec tajemnicy państwowej i służbowej, a także honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej." 2. 20) Ceremoniał składania ślubowania określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 18. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby. 2. Początek służby liczy się od dnia określonego w rozkazie o mianowaniu funkcjonariusza. 3. Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy. 4. Warunku określonego w ust. 3 nie stosuje się do kobiet, a także do osób rozpoczynających naukę lub przeszkolenie zawodowe w szkołach resortu spraw wewnętrznych. 5. 39) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa rodzaje i wzory legitymacji służbowych. 6. 40) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa znaki i inne dokumenty identyfikacyjne funkcjonariuszy. Art. 19. 1. Osobę zgłaszającą się do podjęcia służby w Urzędzie Ochrony Państwa mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej, na okres 3 lat. 2. Po upływie służby przygotowawczej funkcjonariusz zostaje mianowany na stałe. 3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza Szef Urzędu Ochrony Państwa może skrócić okres jego służby przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby. 4. W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych, trwającej dłużej niż 3 miesiące, Szef Urzędu Ochrony Państwa może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej. Art. 20. Do mianowania funkcjonariuszy na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk właściwy jest Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 21. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. Rozkład czasu służby określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 22. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa warunki w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinien odpowiadać funkcjonariusz na określonym stanowisku służbowym. Art. 23. 1. Funkcjonariusz podlega okresowemu opiniowaniu służbowemu. 2. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w ciągu 14 dni od jej sporządzenia; może on w terminie 14 dni od zapoznania się z opinią wnieść odwołanie do wyższego przełożonego. 3. Zasady okresowego opiniowania funkcjonariuszy i tryb wnoszenia oraz rozpatrywania odwołań od opinii służbowych określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 24. 1. Funkcjonariusz może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości z urzędu lub na własną prośbę. 2. Do przenoszenia lub delegowania funkcjonariusza właściwy jest Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 25. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone. 2. 41) Funkcjonariusza można oddelegować do wykonywania pracy poza Urzędem Ochrony Państwa. Warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń, przysługujących funkcjonariuszowi w czasie oddelegowania, określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. 3. 42) Prezes Rady Ministrów określa stanowiska w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na których zatrudnia się oddelegowanych funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. Art. 26. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. 2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadkach: 1) orzeczenia przez komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne, 2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 3) niewywiązywanie się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, 4) 43) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego lub z innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi, gdy nie ma możliwości mianowania go na inne równorzędne stanowisko. 3. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego prośbę. 4. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby. Art. 27. 1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne z oskarżenia publicznego - na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. 2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego oraz postępowania dyscyplinarnego, jeśli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby - na czas nie dłuższy niż 3 miesiące. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć do 12 miesięcy. 4. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa tryb zawieszania funkcjonariuszy w czynnościach służbowych przez przełożonych. Art. 28. 20) Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na jego prośbę do komisji lekarskiej podległej Szefowi Urzędu Ochrony Państwa w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych schorzeń ze służbą. Art. 29. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadkach: 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską, 2) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, 4) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego, 5) 44) utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa. 2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadkach: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w 2 kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 1 pkt 4, 3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego lub stowarzyszeniach, 4) nabycia prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej, 5) gdy wymaga tego ważny interes służby, 6) 45) likwidacji jednostki Urzędu Ochrony Państwa lub jej reorganizacji połączonej ze zmniejszeniem obsady etatowej, jeżeli przeniesienie funkcjonariusza do innej jednostki lub na niższe stanowisko służbowe nie jest możliwe. 3. 46) Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 6 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. 4. 47) W wypadkach określonych w ust. 2 pkt 6, zwolnienie następuje po upływie 6 miesięcy, a w wypadku służby przygotowawczej - po upływie 3 miesięcy od dnia podjęcia decyzji o likwidacji jednostki Urzędu Ochrony Państwa lub jej reorganizacji. Art. 30. 48) 1. 20) W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko lub obniżeniem stopnia. O uchyleniu innych skutków decyduje Szef Urzędu Ochrony Państwa. 2. W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w postępowaniu dyscyplinarnym przeprowadzonym w związku z oskarżeniem o popełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu. 3. 20) Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie wynikły dla funkcjonariusza w wyniku postępowania dyscyplinarnego, decyduje Szef Urzędu Ochrony Państwa. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Art. 31. 49) 1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 26 ust. 4 oraz art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 4 nie może nastąpić przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. 2. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 3 i 4 i ust. 2 pkt 2 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. Art. 32. 1. 50) Funkcjonariusza-kobiety nie można w okresie ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego zwolnić ze służby, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 29 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6. 2. 51) W razie zwolnienia funkcjonariusza-kobiety ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6, przysługuje jej uposażenie do końca urlopu macierzyńskiego. Art. 32a. 52) Funkcjonariuszowi-kobiecie zwolnionej na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6 w czasie urlopu wychowawczego przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony: 1) świadczenie pieniężne, wypłacane na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego, 2) inne uprawnienia przewidziane dla pracownic zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Art. 33. 1. 53) Funkcjonariuszy zwalnia ze służby Szef Urzędu Ochrony Państwa. 2. 54) Od decyzji Szefa Urzędu Ochrony Państwa o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów. Art. 34. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby oraz na swój wniosek opinię o służbie. 2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby oraz odwołać się do wyższego przełożonego od opinii o służbie w terminie 7 dni od dnia otrzymania opinii. 3. 35) Szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii o służbie, a także tryb wydawania i sprostowania świadectw służby oraz odwoływania się od opinii o służbie, określa Prezes Rady Ministrów w przepisach wydanych na podstawie art. 68. Rozdział 5 Korpusy i stopnie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa Art. 35. W Urzędzie Ochrony Państwa obowiązują korpusy i stopnie identyczne z korpusami i stopniami wojskowymi. Art. 36. 1. Na stopień szeregowego mianuje się funkcjonariusza z dniem mianowania na stanowisko służbowe. 2. Na stopnie szeregowych oraz na stopnie podoficerskie mianują przełożeni posiadający uprawnienia w sprawach osobowych funkcjonariuszy. 3. 20) Na stopnie chorążych mianuje Szef Urzędu Ochrony Państwa lub upoważniony przez niego przełożony. 4. 35) Na pierwszy stopień oficerski oraz na stopień generała mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Prezesa Rady Ministrów. Na pozostałe stopnie oficerskie mianuje Prezes Rady Ministrów. Art. 37. 1. Mianowanie na stopień podoficerski lub na stopień chorążego jest uzależnione od pozytywnej opinii służbowej i zajmowanego stanowiska służbowego, a ponadto na stopień: 1) 55) młodszego podoficera - od zdania egzaminu na podoficera, 2) 55) starszego podoficera - od posiadania średniego wykształcenia i zdania egzaminu na podoficera, 3) 56) chorążego - od posiadania średniego wykształcenia i zdania egzaminu na chorążego. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można mianować na pierwszy stopień podoficerski lub na stopień chorążego funkcjonariusza, mimo niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3. Art. 38. 1. 57) Warunkiem mianowania na pierwszy stopień oficerski jest pozytywna opinia służbowa, zajmowanie stanowiska, z którym związany jest stopień oficerski, posiadanie wyższego wykształcenia oraz zdanie egzaminu na oficera. 2. 58) W szczególnie uzasadnionych przypadkach można mianować na pierwszy stopień oficerski funkcjonariusza, który nie spełnia warunku zdania egzaminu, o którym mowa w ust. 1. Art. 38a. 59) 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa tworzy i znosi ośrodki szkolenia funkcjonariuszy oraz określa szczegółowe zasady ich funkcjonowania. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa szczegółowe zasady odbywania przeszkolenia zawodowego funkcjonariuszy oraz zasady i tryb składania egzaminów, o których mowa w art. 37. Art. 39. Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego, posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz w zależności od opinii służbowej. Nadanie tego stopnia nie może jednak nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu: kaprala - roku, starszego kaprala - roku, plutonowego - 2 lat, sierżanta - 2 lat, starszego sierżanta - 3 lat, sierżanta sztabowego - 3 lat, młodszego chorążego - 3 lat, chorążego - 4 lat, starszego chorążego - 5 lat, chorążego sztabowego - 5 lat, podporucznika - 3 lat, porucznika - 4 lat, kapitana - 5 lat, majora - 4 lat, podpułkownika - 4 lat. Art. 40. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie funkcjonariusza posiadającego pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub umiejętności do pełnienia służby na odpowiednim stanowisku służbowym można mianować na wyższy stopień mimo niespełnienia innych warunków wymaganych do mianowania na ten stopień albo przed upływem ustalonych okresów. 2. Funkcjonariusza zwolnionego ze służby można mianować na kolejny wyższy stopień za szczególne zasługi w umacnianiu bezpieczeństwa państwa. Art. 41. 1. Stopnie podoficerów, chorążych, oficerów i generałów są dożywotnie. 2. Funkcjonariusze zwolnieni ze służby mogą używać posiadanych stopni, o których mowa w art. 35, z dodaniem określenia: 1) "rezerwy", jeżeli funkcjonariusz podlega obowiązkowi służby wojskowej i został uznany za zdolnego do tej służby, 2) "w stanie spoczynku", jeżeli funkcjonariusz nie podlega obowiązkowi służby wojskowej. 3. Utrata stopnia wymienionego w art. 35 następuje w razie: 1) utraty obywatelstwa polskiego lub 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych albo 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek. Art. 42. 35) O pozbawieniu lub obniżeniu stopnia orzeka przełożony właściwy do mianowania na ten stopień. O pozbawieniu stopnia podporucznika orzeka Prezes Rady Ministrów, a o pozbawieniu stopnia generała decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 43. 1. Funkcjonariuszowi przywraca się stopień w razie uchylenia: 1) prawomocnego skazania na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub 2) prawomocnego skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione z niskich pobudek albo 3) decyzji, na której podstawie nastąpiło pozbawienie stopnia, albo 4) kary dyscyplinarnej obniżenia stopnia. 2. 35) O przywróceniu stopnia orzeka przełożony właściwy do mianowania na stopień; o przywróceniu stopnia podporucznika orzeka Prezes Rady Ministrów; stopień generała przywraca Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Prezesa Rady Ministrów. Art. 44. 1. Osobę przyjmowaną do służby i posiadającą stopień wojskowy mianuje się na stopień obowiązujący w Urzędzie Ochrony Państwa, równorzędny z posiadanym stopniem wojskowym. 2. 35) Przy przyjmowaniu do służby osoby posiadające stopień wojskowy podporucznika na odpowiedni pierwszy stopień oficerski mianuje Prezes Rady Ministrów. Art. 45. 35) Prezes Rady Ministrów ustala szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie. Rozdział 6 Obowiązki i prawa funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa Art. 46. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających z roty złożonego ślubowania. 2. Funkcjonariusz obowiązany jest odmówić wykonania rozkazu lub polecenia przełożonego, a także polecenia prokuratora lub organu administracji państwowej, jeśli wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa. 3. O odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz powinien zameldować Szefowi Urzędu Ochrony Państwa z pominięciem drogi służbowej. Art. 47. 1. Przełożony funkcjonariusza nie będącego w stanie wykonać w wyznaczonym terminie lub w zakresie polecenia sądu lub prokuratora, o którym mowa w art. 6 ust. 2, jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o przedłużenie terminu, zmianę lub uchylenie polecenia. 2. W wypadku nie usprawiedliwionego niewykonania polecenia w wyznaczonym terminie lub zakresie, na żądanie sądu lub prokuratora przełożony funkcjonariusza wszczyna przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. O wyniku tego postępowania zawiadamia się odpowiednio sąd lub prokuratora. Art. 48. 1. W przypadkach określonych w art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 funkcjonariusz obowiązany jest okazać legitymację służbową w taki sposób, aby zainteresowany miał możliwość odczytać i zanotować numer i organ, który wydał legitymację, oraz nazwisko funkcjonariusza. 2. Przy wykonywaniu czynności administracyjno-porządkowych nie umundurowany funkcjonariusz obowiązany jest, na żądanie obywatela, okazać legitymację służbową lub znak identyfikacyjny w sposób określony w ust. 1. Art. 49. Funkcjonariusz nie może bez zezwolenia przełożonego podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą. Art. 50. 1. 60) Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznych ani uczestniczyć w działalności tych partii lub na ich rzecz. 2. W chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej. 3. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych, działających poza służbą. 4. 61) Przynależność funkcjonariusza do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 51. 1. Funkcjonariusz obowiązany jest uzyskać dla siebie, współmałżonka oraz dzieci pozostających na jego utrzymaniu zezwolenie Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub upoważnionego przez niego przełożonego na wyjazd i pobyt za granicą. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa może określić przypadki, w których zezwolenie, o jakim mowa w ust. 1, nie jest wymagane. Art. 52. (skreślony). 62) Art. 53. Funkcjonariusz w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 54. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związku zawodowym. Art. 55. 63) Funkcjonariusz, który w związku ze służbą doznał uszczerbku na zdrowiu lub poniósł szkodę w mieniu, otrzymuje odszkodowanie w trybie i na zasadach określonych dla policjantów. W razie śmierci funkcjonariusza w związku ze służbą, odszkodowanie otrzymują pozostali po nim członkowie rodziny. Art. 55a. 64) Za szkody wyrządzone Urzędowi Ochrony Państwa funkcjonariusze ponoszą odpowiedzialność materialną na zasadach określonych odrębnymi przepisami o odpowiedzialności żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej. Przewidziane tymi przepisami uprawnienia ministra właściwego do spraw obrony narodowej 4) przysługują odpowiednio Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. Art. 56. 1. Funkcjonariusz po 15 latach służby nabywa prawo do emerytury policyjnej. 2. Funkcjonariusz, który stał się inwalidą, jest uprawniony do policyjnej renty inwalidzkiej. 3. Członkowie rodzin po zmarłych funkcjonariuszach Urzędu Ochrony Państwa są uprawnieni do renty rodzinnej. 4. 65) Zasady przyznawania świadczeń określonych w ust. 1-3 normują przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Art. 57. 1. Funkcjonariusz otrzymuje bezpłatne umundurowanie. 2. 20) Wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie określa Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66). Art. 57a. 67) 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa, ustanawia odznaki oraz określa zasady i sposób noszenia medali i odznak. 2. Szef Urzędu Ochrony Państwa określa, w drodze zarządzenia 68), wzory, kolory i normy umundurowania funkcjonariuszy oraz zasady i sposób noszenia umundurowania. Art. 58. 69) 1. Funkcjonariusze otrzymują uzbrojenie i wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych. 2. 20) Normy wyposażenia i uzbrojenia oraz szczegółowe zasady jego przyznawania i użytkowania określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 59. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa przypadki, w które funkcjonariusz otrzymuje wyżywienie, oraz normy wyżywienia. Przypadki otrzymywania i wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie ustala Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66). Art. 60 1. 70) Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje prawo przejazdu na koszt Urząd Ochrony Państwa państwowymi środkami komunikacji raz w roku do jednej z obranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem, na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. 20) W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu, osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 3. 71) Zwrot kosztów przejazdu lub zryczałtowany równoważnik pieniężny, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują funkcjonariuszowi w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów. 4. 72) Osobom, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane także inne świadczenia socjalne i bytowe, których rodzaj i zakres ustala Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego. Art. 61. (uchylony). 73) Art. 62. (uchylony). 74) Art. 63. (uchylony). 74) Art. 64. 75) 1. Za członków rodziny funkcjonariusza uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 60, 62 i 63 74) uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1. Art. 65. Okres służby funkcjonariusza traktuje się jako pracę w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Art. 66. Funkcjonariuszowi-kobiecie przysługują szczególne uprawnienia przewidziane dla pracownic według przepisów prawa pracy, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. Art. 67. 1. Funkcjonariuszowi, który podjął pracę w ciągu roku od dnia zwolnienia ze służby, a jeżeli pełnił służbę przygotowawczą - w ciągu 3 miesięcy od tego dnia, okres służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli przepisy prawa pracy przewidują, że upływ okresów, o których mowa w ust. 1, nie stanowi przeszkody do korzystania przez pracownika z określonych świadczeń. 3. Jeżeli funkcjonariusz nie może podjąć zatrudnienia w czasie określonym w ust. 1 ze względu na chorobę powodującą niezdolność do pracy lub inwalidztwo, zachowuje uprawnienia określone w ust. 1 w razie podjęcia zatrudnienia w ciągu 3 miesięcy od dnia ustania niezdolności do pracy lub inwalidztwa. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do funkcjonariuszy zwolnionych ze służby w razie skazania prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. Art. 68. 76) 1. 77) Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa, w granicach ustalonych ustawą, określa szczegółowo prawa i obowiązki oraz przebieg służby funkcjonariuszy. 2. Sposób pełnienia służby określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 69. 1. Funkcjonariuszom przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 30 dni kalendarzowych. 2. Funkcjonariusz uzyskuje prawo do pierwszego urlopu po roku służby. Art. 70. 1. Z ważnych względów służbowych funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać mu udzielenie urlopu w całości lub w części. Termin urlopu może być także przesunięty na wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami. 2. 20) Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu przysługuje zwrot kosztów przejazdu spowodowanych odwołaniem według norm ustalonych w przepisach o należnościach służbowych w przypadkach przeniesienia lub delegowania, jak również innych kosztów, które określa Szef Urzędu Ochrony Państwa. 3. Odwołanie funkcjonariusza z urlopu ze względów służbowych wymaga zgody przełożonego. 4. Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 3 miesięcy następnego roku. Art. 71. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa może wprowadzić płatne urlopy dodatkowe w wymiarze do 15 dni kalendarzowych rocznie dla funkcjonariuszy, którzy pełnią służbę w warunkach szczególnie uciążliwych i szkodliwych dla zdrowia albo osiągnęli określony wiek lub staż służby, albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby. Art. 72. Funkcjonariuszowi można udzielić płatnego urlopu zdrowotnego lub okolicznościowego, a także urlopu bezpłatnego z ważnych przyczyn. Art. 73. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa szczegółowe zasady udzielania funkcjonariuszom urlopów, tryb postępowania w tych sprawach, a także wymiar urlopów, o których mowa w art. 71 i 72. Art. 74. Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia: 1) pochwała, 2) pochwała w rozkazie, 3) nagroda pieniężna lub rzeczowa, 4) krótkoterminowy urlop, 5) przyznanie odznaki resortowej, 6) przedstawienie do odznaczenia państwowego, 7) przedterminowe mianowanie na wyższy stopień, 8) mianowanie na wyższe stanowisko służbowe. Rozdział 7 Mieszkania funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa Art. 75. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. 2. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej może otrzymać tymczasową kwaterę. Art. 76. Członkami rodziny funkcjonariusza, których uwzględnia się przy przydziale lokalu mieszkalnego, są pozostający z funkcjonariuszem we wspólnym gospodarstwie domowym: 1) małżonek, 2) 78) dzieci (własne lub małżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej) pozostające na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat życia, 3) rodzice funkcjonariusza i jego małżonka będący na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo, albo inne okoliczności są niezdolni do wykonywania zatrudnienia; za rodziców uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające. Art. 77. 1. 79) Na lokale mieszkalne dla funkcjonariuszy przeznacza się lokale będące w dyspozycji Szefa Urzędu Ochrony Państwa, uzyskane w wyniku działalności inwestycyjnej albo od terenowych organów rządowej administracji ogólnej, stanowiące własność gmin lub zakładów pracy oraz zwolnione przez osoby, które uzyskały decyzje o przydziale. 2. 80) Właściciele domów jednorodzinnych, domów mieszkalno-pensjonatowych i lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości mają prawo do zamieszkania w swych domach i lokalach opróżnionych w całości lub części, 3. 80) Właścicielowi domu wielomieszkaniowego przysługuje prawo zamieszkania w opróżnionym lokalu mieszkalnym w tym domu. 4. 80) W razie opróżnienia samodzielnego lokalu w domu, o którym mowa w ust. 2 i 3, oraz lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, właścicielowi przysługuje prawo oddania go w najem bądź bezpłatne używanie. 5. 81) Jeżeli w terminie 3 miesięcy właściciel nie skorzysta bez uzasadnionych przyczyn z prawa, o którym mowa w ust. 4, Szef Urzędu Ochrony Państwa może dokonać przydziału opróżnionego lokalu. Art. 78. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. 2. 82) Szczegółowe zasady przyznawania i zwracania równoważnika, o którym mowa w ust. 1, oraz jego wysokość określa Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66). Art. 79. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje równoważnik pieniężny, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. 2. 83) Wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i zwracania równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, określa Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66). Art. 80. 1. 84) Funkcjonariuszowi, który zajmuje lokal mieszkalny w miejscowości pobliskiej miejsca pełnienia służby, przysługuje zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby w wysokości ceny biletów za przejazd koleją lub autobusami. 2. 85) Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje w roku kalendarzowym, w którym wykupiono uprawnienia do bezpłatnych przejazdów państwowymi środkami komunikacji, na podstawie odrębnych przepisów. Art. 81. 1. 86) Funkcjonariuszowi, który nie otrzymał lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. 2. 87) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa zasady przyznawania i zwrotu oraz wysokość pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1. Art. 82. Lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej nie przydziela się funkcjonariuszowi: 1) 88) w razie skorzystania z pomocy finansowej, o której mowa w art. 81, 2) posiadającemu w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej lokal mieszkalny odpowiadający co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy, 3) którego małżonek posiada lokal mieszkalny lub dom określony w pkt 2, 4) w razie zbycia przez niego lub jego małżonka własnościowego prawa do spółdzielczego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość albo dom, o którym mowa w pkt 2, z wyjątkiem przypadków określonych na podstawie art. 83 ust. 3. Art. 83. 1. Funkcjonariuszowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby posiada lokal mieszkalny, dom jednorodzinny lub dom mieszkalno-pensjonatowy, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli: 1) zwolni zajmowany lokal mieszkalny lub dom, 2) zwróci pomoc finansową przyznaną: a) na wkład mieszkaniowy lub wkład budowlany w wysokości zwaloryzowanej przez spółdzielnię, b) na spłatę innych należności - w wysokości przyznanej. 2. 89) Funkcjonariuszowi, który skorzystał z pomocy finansowej, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej, jeżeli zwolni zajmowany lokal mieszkalny lub dom, o którym mowa w ust. 1, oraz zwróci pomoc finansową na zasadach określonych w tym przepisie. 3. 20) Tryb przydzielania lokalu mieszkalnego w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, szczegółowe zasady zwracania udzielonej pomocy finansowej oraz zasady zwalniania zajmowanych lokali mieszkalnych lub domów określonych w ust. 1 ustala Szef Urzędu Ochrony Państwa. 4. Funkcjonariuszowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił zajmowanego lokalu mieszkalnego lub domu, o którym mowa w ust. 1, można przydzielić tymczasową kwaterę według przysługujących mu norm, bez uwzględnienia zamieszkałych z nim członków rodziny. 5. Funkcjonariusz delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości otrzymuje tymczasową kwaterę. Koszt zakwaterowania pokrywa się ze środków Urzędu Ochrony Państwa. Art. 84. 1. 90) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, określa szczegółowe zasady przydziału i opróżniania oraz normy zaludnienia lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 77, a także szczegółowe zasady przydziału i opróżniania tymczasowych kwater. 2. 91) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66), określa, w drodze zarządzenia 68), warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, o których mowa w art. 77 ust. 1, a także zasady obliczania czynszu najmu za te lokale. 3. Dodatkowe normy zaludnienia, określone na podstawie ust. 1, związane z zajmowanym stanowiskiem służbowym lub posiadanym stopniem, stosuje się również przy przydziałach funkcjonariuszom innych lokali mieszkalnych niż wymienione w art. 77. 4. 92) W sprawach spornych, wynikających ze stosunku najmu lokali, o których mowa w ust. 2, rozstrzygają sądy powszechne. 5. 92) Przydział i opróżnianie mieszkań oraz załatwianie spraw, o których mowa w art. 78, 79 i 81, następuje w formie decyzji administracyjnej. Art. 85. 65) Funkcjonariusz zwolniony ze służby, który nie posiada prawa do lokalu mieszkalnego na warunkach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, zachowuje prawo do przydzielonego lokalu mieszkalnego według norm powszechnie obowiązujących lub może być przeniesiony do zamiennego lokalu mieszkalnego. Rozdział 8 Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa Art. 86. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe. 2. 93) Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie. 3. 94) Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 4. 94) Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 3, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Art. 87. Uposażenie funkcjonariusza składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia. Art. 88. 1. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy 95) określa uposażenie zasadnicze dla typowych stanowisk służbowych oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat. 2. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa ustala pośrednio stawki uposażenia zasadniczego dla stanowisk nietypowych, w granicach stawek określonych dla stanowisk typowych. Art. 89. 96) Prezes Rady Ministrów na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa określa zasady i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat, uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. Art. 90. 1. Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego zachowuje prawo do stawki uposażenia pobieranego na poprzednio zajmowanym stanowisku do czasu uzyskania wyższej stawki uposażenia według stanowiska służbowego. 2. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w przypadkach szczególnie uzasadnionych, może zezwolić na zachowanie przez funkcjonariusza przeniesionego na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku, z jednoczesnym zachowaniem stopnia związanego z tym stanowiskiem. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariuszy przeniesionych na niższe stanowisko służbowe na podstawie art. 26 ust. 1 lub ust. 2 pkt 2 i 3 oraz funkcjonariuszy przeniesionych na własną prośbę. Art. 91. 1. Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za stopień, 2) dodatek służbowy, 3) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, 4) (skreślony). 97) 2. Dodatkami do uposażenia o charakterze stałym są dodatki ustalone w stawkach miesięcznych. 3. 20) Szczegółowe zasady otrzymywania dodatków do uposażenia, o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokość określa Szef Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy 95). Art. 92. 20) Uposażenie zasadnicze i dodatki do uposażenia o charakterze stałym są płatne miesięcznie z góry. Szef Urzędu Ochrony Państwa może określić, które dodatki o charakterze stałym są płatne z dołu. Art. 93. 1. Zmiana uposażenia następuje z dniem zaistnienia okoliczności uzasadniających tę zmianę. 2. Jeżeli prawo do uposażenia powstało lub zmiana uposażenia nastąpiła w ciągu miesiąca, uposażenie na czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia za każdy dzień, gdy przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 3. Prawo do uposażenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza ze służby lub zaistniały inne okoliczności uzasadniające wygaśnięcie tego prawa. Art. 94. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami. 3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa: 1) 20) każda czynność przed kierownikiem jednostki organizacyjnej podległej Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia, 2) uznanie roszczenia. Art. 95. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następujące świadczenia pieniężne: 1) zasiłek na zagospodarowanie, 2) nagrody oraz zapomogi, 3) nagrody jubileuszowe, 4) 98) dodatkowe wynagrodzenie za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe, 5) należności za podróże służbowe i przeniesienia, 6) świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby. 2. W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny, przysługują: 1) zasiłek pogrzebowy, 2) odprawa pośmiertna. Art. 96. 1. 99) Funkcjonariuszowi, w związku z mianowaniem na stałe, przysługuje zasiłek na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi w dniu mianowania na stałe. 2. 100) Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w Urzędzie Ochrony Państwa po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej lub innej służby, w czasie której otrzymał taki zasiłek. Art. 97. 101) 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Wysokość funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy określa Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego. Art. 98. 102) 1. Funkcjonariuszowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: po 20 latach służby - 75% po 25 latach służby - 100% po 30 latach służby - 150% po 35 latach służby - 200% po 40 latach służby - 300% miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym. 2. 103) Okresy wliczane do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasady jej obliczania i wypłacania określa Prezes Rady Ministrów. Art. 99. 1. 104) Za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Wynagrodzenie za dokonane przez funkcjonariuszy wynalazki, udoskonalenia techniczne i usprawnienia normują odrębne przepisy. Art. 100. 20) W razie przeniesienia do pełnienia służby do innej miejscowości albo delegowania do czasowego pełnienia służby, funkcjonariuszowi przysługują należności za podróże służbowe i przeniesienia w wysokości i na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej. Art. 101. 1. 105) Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 26 ust. 4 i art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 3-6 oraz ust. 3 otrzymuje: 1) odprawę, 2) ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe, 3) 106) zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystany w danym roku przejazd, ze środków Urzędu Ochrony Państwa, 4) zwrot kosztów przejazdu do obranego miejsca zamieszkania dla siebie, małżonka oraz dzieci pozostających na jego utrzymaniu oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego według zasad obowiązujących przy przeniesieniach służbowych, 5) 107) nie wykorzystane w danym roku świadczenia pieniężne przysługujące stosownie do przepisów wydanych na podstawie art. 60 ust. 4. 2. Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 3 otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe nie wykorzystane w latach poprzedzających rok zwolnienia ze służby. 3. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa lub upoważniony przez niego przełożony może w przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie przyznać, z uwagi na uzasadnione potrzeby rodziny funkcjonariusza, odprawę w wysokości nie przekraczającej 50% w razie zwolnienia go ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 pkt 2. Art. 102. 1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok. 2. Przy ustalaniu wysokości odprawy uwzględnia się również okresy nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej, jeżeli bezpośrednio po zwolnieniu z tej służby żołnierz został przyjęty do służby w Urzędzie Ochrony Państwa i nie otrzymał odprawy z tytułu poprzednio pełnionej służby. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku podjęcia służby w Urzędzie Ochrony Państwa po zwolnieniu ze służby w innych służbach, w których przysługują świadczenia tego rodzaju. 4. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się wysokości jednomiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Art. 103. 1. W razie śmierci funkcjonariusza, pozostałej po nim rodzinie przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, oraz świadczenia określone w art. 101 ust. 1 pkt 2-4. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śmierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji oraz ich rodzin. 3. 20) Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjonariuszy. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza Szef Urzędu Ochrony Państwa. Art. 104. 1. 108) Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 4, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. 2. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń. 3. 109) Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 29 ust. 2 pkt 5 i 6, który z powodu nadal trwającej choroby nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy, chyba że wcześniej komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stanowiące podstawę do ustalenia prawa do renty inwalidzkiej. Art. 105. Odprawa, o której mowa w art. 101, oraz świadczenia określone w art. 104 nie przysługują funkcjonariuszowi, który bezpośrednio po zwolnieniu ze służby został przyjęty do zawodowej służby wojskowej lub do innej służby, w której przysługuje prawo do takich świadczeń. Art. 106. 1. W razie śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy pośmiertnej, o której mowa w art. 103, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice, 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba. 2. 106) Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków Urzędu Ochrony Państwa. Szef Urzędu Ochrony Państwa może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą. 3. 106) W razie pokrycia kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Urzędu Ochrony Państwa, osobom wymienionym w ust. 1 pkt 1 przysługuje połowa zasiłku pogrzebowego. Art. 107. 1. W razie śmierci członka rodziny, funkcjonariuszowi przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości: 1) dwumiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - jeżeli koszty pogrzebu ponosi funkcjonariusz, 2) kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1 - jeżeli koszty pogrzebu ponosi inna osoba. 2. 110) Szef Urzędu Ochrony Państwa ustala warunki pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza ze środków Urzędu Ochrony Państwa oraz określa członków rodziny, na których przysługuje zasiłek pogrzebowy. 3. W razie zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego określonego w ust. 1 z uprawnieniami do zasiłku pogrzebowego na podstawie przepisów odrębnych, funkcjonariuszowi przysługuje wyższy zasiłek, a jeżeli pobrał zasiłek niższy - odpowiednie wyrównanie. Art. 108. 1. W razie choroby, urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania bez przydziału służbowego, funkcjonariusz otrzymuje uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia o charakterze stałym i inne należności pieniężne należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym - z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych lub na ich wysokość. 2. 111) Szef Urzędu Ochrony Państwa może ograniczyć w całości lub w części wypłatę niektórych dodatków do uposażenia w okresie choroby, urlopu okolicznościowego albo pozostawania funkcjonariusza bez przydziału służbowego. Art. 109. 1. 20) Funkcjonariusz skierowany do szkoły lub na przeszkolenie albo na studia w kraju otrzymuje uposażenie oraz inne należności pieniężne w wysokości i na warunkach określonych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. 20) Szef Urzędu Ochrony Państwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 66), określa wysokość oraz warunki wypłaty uposażenia i innych należności pieniężnych funkcjonariuszy skierowanych do akademii lub innych szkół (kursów) za granicą. Art. 110. 1. W razie pobierania przez funkcjonariusza wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, funkcjonariuszowi oraz członkom jego rodziny przysługują świadczenia i należności pieniężne z tytułu służby, określone w niniejszej ustawie, z wyjątkiem należności, o których mowa w art. 59. 2. Świadczenia i należności pieniężne określone w ust. 1 wypłaca się w wysokości ustalonej, z uwzględnieniem wynagrodzenia należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym lub według stawki obowiązującej w dniu zwolnienia ze służby albo w dniu jego śmierci. Art. 111. 1. 112) Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia. 2. W razie uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. Art. 112. 1. 113) Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zawiesza się do najbliższego terminu płatności 50% ostatnio należnego uposażenia. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego. Art. 113. 1. Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas nie usprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. 2. W razie uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposażenie; w przypadku nieobecności nie usprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zawinionej niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowiązków służbowych. 4. Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie. Art. 114. 1. Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane potrącenia na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach szczególnych, jeżeli dalsze przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. 114) Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia, odprawę wymienioną w art. 101 oraz świadczenia określone w art. 99 i 104. 3. (skreślony). 115) 4. 111) Szef Urzędu Ochrony Państwa określa jednostki organizacyjne właściwe do dokonywania potrąceń z uposażenia oraz tryb postępowania w tych sprawach. Art. 115. 116) Przepisu art. 114 ust. 1 i 2 nie stosuje się do zaliczek pobieranych do rozliczenia, a w szczególności na koszty podróży służbowej, delegacji i przeniesienia. Należności te potrąca się z uposażenia w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń z innych tytułów. Art. 116. (skreślony). 117) Rozdział 9 Odpowiedzialność dyscyplinarna i karna funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa Art. 117. Funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popełnione przestępstwa i wykroczenia - niezależnie od odpowiedzialności karnej. Art. 118. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie dyscypliny służbowej oraz w innych przypadkach określonych w ustawie. 2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte na wniosek sądu lub prokuratora, organ wnioskujący ma być poinformowany o wyniku tego postępowania. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, gdy sąd nakazał wymierzenie kary dyscyplinarnej funkcjonariuszowi, nie określając jednak jej rodzaju. Art. 119. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) surowa nagana, 4) nagana z ostrzeżeniem, 5) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, 6) wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe, 7) obniżenie stopnia, 8) pozbawienie stopnia oficerskiego, 9) ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby, 10) wydalenie ze służby. 2. Niezależnie od kar wymienionych w ust. 1 można ponadto wymierzyć karę zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów na okres od 6 miesięcy do 3 lat. Karę tę wymierza się tylko za czyn polegający na naruszeniu przepisów o ruchu drogowym, podlegający orzecznictwu kolegium do spraw wykroczeń, za który odrębna ustawa przewiduje orzeczenie takiej kary. 3. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe oraz karę wydalenia ze służby z karą obniżenia stopnia, a w sprawach o wykroczenia w ruchu drogowym - z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów. Art. 120. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 90 dni od dnia otrzymania przez przełożonego, o którym mowa w art. 124, wiadomości o popełnieniu przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej. 2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie 1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym mowa w ust. 1. 3. 118) W przypadku gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa. Art. 121. 1. Za wykroczenia podlegające rozpoznaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia funkcjonariusz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, jeżeli dalsze przepisy nie stanowią inaczej. 2. Organy powołane do orzekania w sprawach o wykroczenia, a także inne zainteresowane organy lub instytucje kierują wnioski o ukaranie funkcjonariusza do Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 3. Za wykroczenia, za które stosownie do przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia lub innych przepisów szczególnych właściwe organy określone w tych przepisach mogą nakładać grzywny w drodze mandatu karnego, funkcjonariusze podlegają odpowiedzialności w trybie postępowania mandatowego. Kary grzywny w drodze mandatu karnego wymierzają funkcjonariuszom te organy. 4. W razie odmowy lub nieuiszczenia w terminie grzywny wymierzonej w drodze mandatu karnego, organ upoważniony do jej nałożenia kieruje wniosek o ukaranie funkcjonariusza do Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 122. W przypadkach określonych w art. 121 ukaranie dyscyplinarne nie może nastąpić po upływie terminu przedawnienia określonego dla danego wykroczenia w Kodeksie wykroczeń. Art. 123. 1. Za czyny, za które w myśl odrębnych przepisów właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych, funkcjonariusze ponoszą wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną. 2. Odpowiedzialności dyscyplinarnej podlegają również funkcjonariusze w przypadkach, gdy właściwe organy są uprawnione do stosowania grzywny w celu przymuszenia. 3. O pociągnięcie funkcjonariusza do odpowiedzialności dyscyplinarnej występują organy, o których mowa w ust. 1 i 2, do Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 124. 1. Właściwy do udzielania wyróżnień oraz wymierzania kar dyscyplinarnych jest Szef Urzędu Ochrony Państwa. 2. 35) Szczegółowe zasady i tryb udzielania wyróżnień, przeprowadzania postępowań dyscyplinarnych, wymierzania w nich kar i ich wykonywania, odwoływania się od wymierzonych kar, a także właściwość przełożonych w tych sprawach określa Prezes Rady Ministrów w drodze rozporządzenia. Art. 124a. 119) Przepisy art. 115 § 18 oraz art. 318 i 344 Kodeksu karnego mają odpowiednie zastosowanie do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. Art. 125. (uchylony). 120) Art. 126. (uchylony). 120) Art. 127. (uchylony). 120) Art. 127a. 121) Nie popełnia przestępstwa, kto wykonuje czynności określone w art. 10a ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone w art. 10a ust. 4, a także kto wykonuje czynności określone w art. 10b ust. 1. Art. 128. (uchylony). 120) Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 129-131. (pominięte). 122) Art. 132. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustali tryb i warunki przyjmowania kandydatów do służby w Urzędzie Ochrony Państwa. 2. (pominięty). 122) Art. 133. Dotychczasowi funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa, a także funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej, o których mowa w art. 131 ust. 2, którzy podejmą służbę albo zostaną zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych, zachowują odpowiednio ciągłość służby lub zatrudnienia. Art. 134. (pominięty). 122) Art. 135. Ilekroć w przepisach prawa jest mowa o "Służbie Bezpieczeństwa" i "funkcjonariuszach Służby Bezpieczeństwa", należy przez to rozumieć "Urząd Ochrony Państwa" i "funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa". Art. 136. 1. Traci moc ustawa z dnia 31 lipca 1985 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 38, poz. 181 oraz z 1989 r. Nr 34, poz. 180 i Nr 35, poz. 192) w części dotyczącej Służby Bezpieczeństwa, z zastrzeżeniem ust. 2. 123) 2.-4. (pominięte). 122) Art. 137. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 124) 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który wszedł w życie z dniem 1 października 1996 r. 2) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 3) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 27 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 4) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 14 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 5) Dodany przez art. 34 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 20 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) Dodany przez art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 21 lipca 1995 r. o zmianie ustaw: o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 515), która weszła w życie z dniem 12 października 1995 r. 9) Dodany przez art. 34 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 34 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 8. 12) Dodany przez art. 3 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 8. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 kwietnia 1996 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 59, poz. 269), która weszła w życie z dniem 12 czerwca 1996 r., oraz przez art. 34 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 8 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 8. 15) Dodany przez art. 3 pkt 8 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 8. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 8. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 8. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz przez art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), która weszła w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 11 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 22) Dodany przez art. 3 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 8. 23) Obecnie: w odpowiednich przepisach ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553) zgodnie z art. 12 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 13 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz przez art. 6 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 19. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) Dodany przez art. 3 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 8. 28) Dodany przez art. 3 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), która weszła w życie z dniem 3 sierpnia 1997 r., oraz przez art. 3 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 131, poz. 860), która weszła w życie z dniem 27 listopada 1998 r. 29a) Obecnie: odpowiednio w art. 105 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553) zgodnie z art. 12 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. 30) Dodany przez art. 35 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. wymienionej w przypisie 29 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. wymienionej w przypisie 29. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 8, przez art. 35 pkt 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. wymienionej w przypisie 29, przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 czerwca 1998 r. wymienionej w przypisie 29 i przez art. 77 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), która weszła w życie z dniem 11 marca 1999 r. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 14 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 35 pkt 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. wymienionej w przypisie 29. 33) Dodany przez art. 3 pkt 14 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 14 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 8. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) Dodany przez art. 35 pkt 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. wymienionej w przypisie 29. 37) Dodany przez art. 34 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) Dodany przez art. 3 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 8. 39) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) Dodany przez art. 3 pkt 16 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 8. 42) Dodany przez art. 34 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 8. 44) Dodany przez art. 3 pkt 19 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 45) Dodany przez art. 3 pkt 19 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 19 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 8. 47) Dodany przez art. 3 pkt 19 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 8. 48) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 8. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 8. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 22 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 22 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 52) Dodany przez art. 3 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 8. 53) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 3 pkt 24 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 54) Dodany przez art. 3 pkt 24 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 55) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 25 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 25 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 59) Dodany przez art. 3 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 8. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 8. 61) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 62) Przez art. 3 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie 8. 63) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 30 ustawy wymienionej w przypisie 8. 64) Dodany przez art. 6 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 19. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 54 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214), która weszła w życie z dniem 26 maja 1994 r. 66) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 3 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 67) Dodany przez art. 3 pkt 31 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 68) Obecnie w trybie określonym w art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). 69) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 32 ustawy wymienionej w przypisie 8. 70) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 21 i 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 71) Dodany przez art. 3 pkt 33 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 72) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 3 pkt 33 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1 i przez art. 52 pkt 1 ustawy wymienionej w przypisie 2. 73) Przez art. 9 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1993 r. 74) Przez art. 170 pkt 16 ustawy z dnia 7 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 75) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), która weszła w życie z dniem 1 marca 1995 r. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 34 ustawy wymienionej w przypisie 8. 77) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 35 ustawy wymienionej w przypisie 8. 79) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 107, poz. 461), która weszła w życie z dniem 7 grudnia 1991 r., oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 15 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 80) Dodany przez art. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 79. 81) Dodany przez art. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 79 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 15 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 82) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 37 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 83) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 38 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 84) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 3 pkt 39 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 85) Dodany przez art. 3 pkt 39 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 86) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 40 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 87) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 40 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 88) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 41 ustawy wymienionej w przypisie 8. 89) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 42 ustawy wymienionej w przypisie 8. 90) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 16 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 91) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 16 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 92) Dodany przez art. 3 pkt 43 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 93) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163), która weszła w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1995 r. 94) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 93. 95) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 16 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 96) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 97) Przez art. 49 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 75. 98) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 44 ustawy wymienionej w przypisie 8. 99) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 3 pkt 45 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 100) Dodany przez art. 3 pkt 45 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 101) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 46 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1 i przez art. 52 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 2. 102) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 46 ustawy wymienionej w przypisie 8. 103) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 104) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 47 ustawy wymienionej w przypisie 8 oraz przez art. 34 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 105) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 48 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 8. 106) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 107) Dodany przez art. 3 pkt 48 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 8. 108) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 75. 109) Dodany przez art. 3 pkt 49 ustawy wymienionej w przypisie 8. 110) W brzmieniu ustalonym przez art. 34 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 111) W brzmieniu ustalonym przez art. 3 pkt 50 ustawy wymienionej w przypisie 8. 112) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 75. 113) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 75. 114) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 75. 115) Przez art. 49 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 75. 116) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 75. 117) Przez art. 54 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 65. 118) Dodany przez art. 3 pkt 51 ustawy wymienionej w przypisie 8. 119) Dodany przez art. 6 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. 120) Przez art. 6 § 2 ustawy wymienionej w przypisie 119. 121) Dodany przez art. 3 pkt 52 ustawy wymienionej w przypisie 8. 122) Zamieszczone w obwieszczeniu. 123) W pozostałym zakresie (w części dotyczącej Milicji Obywatelskiej) uchylona przez art. 157 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179). 124) Ustawa została ogłoszona w dniu 10 maja 1990 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. (Dz. U. Nr 52, poz. 527) Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) w art. 22: 1) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Poseł ma prawo uczestniczyć w sesjach sejmików województw, rad powiatów i rad gmin, właściwych dla okręgu wyborczego, z którego został wybrany, lub właściwych ze względu na siedzibę biura posła. 2. Senator ma prawo uczestniczyć w sesjach sejmików województw, rad powiatów i rad gmin, właściwych dla okręgu wyborczego, z którego został wybrany."; 2) w ust. 4 wyrazy "zapewnia prezydium sejmiku samorządowego" zastępuje się wyrazami "zapewniają przewodniczący sejmików województw oraz przewodniczący rad powiatów i rad gmin"; 3) skreśla się ust. 5; 4) w ust. 6 wyrazy "przepis ust. 5" zastępuje się wyrazami "przepisy ust. 1-4". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. (Dz. U. Nr 52, poz. 528) Art. 1. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 527) w art. 42 w ust. 1 wyrazy "30% uposażenia" zastępuje się wyrazami "25% uposażenia". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 maja 1999 r. o zmianie ustaw Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 52, poz. 532) Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 wyrazy "artykułów poprzedzających" zastępuje się wyrazami "artykułu poprzedzającego"; 2) w art. 10: a) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Unieważnienia małżeństwa zawartego przez mężczyznę, który nie ukończył lat osiemnastu, oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat szesnastu albo bez zezwolenia sądu zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, lecz przed ukończeniem lat osiemnastu, może żądać każdy z małżonków.", b) dodaje się § 4 w brzmieniu: "§ 4. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku."; 3) po dziale IV tytułu I dodaje się dział V w brzmieniu: "Dział V. Separacja Art. 611. § 1. Jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd orzekł separację. § 2. Jednakże mimo zupełnego rozkładu pożycia orzeczenie separacji nie jest dopuszczalne, jeżeli wskutek niej miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie separacji byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. § 3. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może orzec separację na podstawie zgodnego żądania małżonków. Art. 612. § 1. Jeżeli jeden z małżonków żąda orzeczenia separacji, a drugi orzeczenia rozwodu i żądanie to jest uzasadnione, sąd orzeka rozwód. § 2. Jeżeli jednak orzeczenie rozwodu nie jest dopuszczalne, a żądanie orzeczenia separacji jest uzasadnione, sąd orzeka separację. Art. 613. § 1. Przy orzekaniu separacji stosuje się przepisy art. 57 i art. 58. § 2. Orzekając separację na podstawie zgodnego żądania małżonków, sąd nie orzeka o winie rozkładu pożycia. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy. Art. 614. § 1. Orzeczenie separacji ma skutki takie jak rozwiązanie małżeństwa przez rozwód, chyba że ustawa stanowi inaczej. § 2. Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa. § 3. Jeżeli wymagają tego względy słuszności, małżonkowie pozostający w separacji obowiązani są do wzajemnej pomocy. § 4. Do obowiązku dostarczania środków utrzymania przez jednego z małżonków pozostających w separacji drugiemu stosuje się odpowiednio przepisy art. 60, z wyjątkiem § 3. § 5. Przepisu art. 59 nie stosuje się. Art. 615. Orzeczenie separacji powoduje powstanie między małżonkami rozdzielności majątkowej. Art. 616. § 1. Na zgodne żądanie małżonków sąd orzeka o zniesieniu separacji. § 2. Z chwilą zniesienia separacji ustają jej skutki. § 3. Znosząc separację, sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków. Na zgodny wniosek małżonków sąd orzeka o utrzymaniu między małżonkami rozdzielności majątkowej."; 4) w art. 62 w § 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji."; 5) w art. 130 po wyrazach "lub unieważnieniu małżeństwa" dodaje się wyrazy "albo po orzeczeniu separacji". Art. 2. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 9351 w brzmieniu: "Art. 9351. Przepisów o powołaniu do dziedziczenia z ustawy nie stosuje się do małżonka spadkodawcy pozostającego w separacji."; 2) w art. 940 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Małżonek jest wyłączony od dziedziczenia, jeżeli spadkodawca wystąpił o orzeczenie rozwodu lub separacji z jego winy, a żądanie to było uzasadnione." Art. 3. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 425 po wyrazie "rozwód" dodaje się wyrazy "oraz o separację na żądanie jednego z małżonków"; 2) w art. 432 w zdaniu pierwszym po wyrazach "sprawie o rozwód" dodaje się wyrazy "lub o separację"; 3) tytuł rozdziału 2 działu I tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie: "Rozdział 2. Sprawy o rozwód i o separację"; 4) art. 439 otrzymuje brzmienie: "Art. 439. § 1. Powództwo wzajemne o rozwód lub o separację jest niedopuszczalne. § 2. W czasie trwania procesu o rozwód lub o separację nie może być wszczęta odrębna sprawa o rozwód albo o separację. § 3. Strona pozwana w sprawie o rozwód może jednak również żądać rozwodu albo separacji. Strona pozwana w sprawie o separację może również żądać separacji albo rozwodu."; 5) w art. 443 w § 3 w zdaniu pierwszym po wyrazach "sprawy o rozwód" dodaje się wyrazy "lub o separację"; 6) w art. 444 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "jak również na wypadek orzeczenia separacji."; 7) w art. 445 dodaje się § 4 w brzmieniu: "§ 4. W sprawach o separację przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się odpowiednio."; 8) po art. 567 dodaje się art. 5671-5675 w brzmieniu: "Art. 5671. W sprawach o separację na zgodny wniosek małżonków, a także w sprawach o zniesienie separacji właściwe rzeczowo są sądy okręgowe. W sprawach tych miejscowo właściwym jest sąd, w którego okręgu małżonkowie mają wspólne zamieszkanie, a w braku takiej podstawy - sąd miejsca ich wspólnego pobytu. Jeżeli małżonkowie nie mają wspólnego miejsca zamieszkania ani pobytu, wniosek należy zgłosić w sądzie właściwym dla jednego z małżonków, zgodnie z art. 508. Art. 5672. § 1. W sprawie o separację na zgodny wniosek małżonków oraz w sprawie o zniesienie separacji w razie cofnięcia wniosku albo wyrażenia w inny sposób braku zgody na orzeczenie separacji lub na zniesienie separacji przez któregokolwiek z małżonków postępowanie umarza się. Przepisu art. 512 § 1 nie stosuje się. § 2. W razie śmierci jednego z małżonków postępowanie umarza się. Art. 5673. § 1. Postanowienie o separacji sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy. § 2. W toku postępowania sąd nakłania małżonków do pojednania. Jeżeli pojednanie nie nastąpi, a odroczenie rozprawy nie byłoby celowe, sąd przystępuje do rozpoznania sprawy. Art. 5674. Postanowienie o zniesieniu separacji sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy. Art. 5675. Z chwilą wszczęcia postępowania o zniesienie separacji zawiesza się z urzędu postępowanie w sprawie o eksmisję jednego z małżonków pozostających w separacji ze wspólnego mieszkania, jak również postępowanie w sprawie o korzystanie przez małżonków pozostających w separacji ze wspólnego mieszkania. Z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o zniesieniu separacji postępowanie umarza się z urzędu."; 9) w art. 824 dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. Z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia o zniesieniu separacji nie jest dopuszczalne wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu egzekucyjnego wydanego w sprawach, o których mowa w art. 5675, oraz rozstrzygającego o zaspokojeniu potrzeb rodziny, o świadczeniach alimentacyjnych małżonka pozostającego w separacji względem drugiego małżonka lub względem wspólnego małoletniego dziecka małżonków co do świadczeń za okres po zniesieniu separacji. Wszczęte w tych sprawach postępowanie egzekucyjne umarza się z urzędu." Art. 4. W ustawie z dnia 12 listopada 1965 r. - Prawo prywatne międzynarodowe (Dz. U. Nr 46, poz. 290 i z 1995 r. Nr 83, poz. 417) w art. 18 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Dla rozwodu lub separacji właściwe jest wspólne prawo ojczyste małżonków z chwili wystąpienia z żądaniem rozwodu lub separacji." Art. 5. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 9, poz. 34, z 1997 r. Nr 114, poz. 739 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w tytule ustawy, w art. 6, w art. 10 w pkt 1-3, 5 i 6, w art. 14, w art. 18 w ust. 1, w art. 19 w ust. 2, 3 i 5, w art. 20 w ust. 3, w art. 21, w art. 26 w ust. 1 w pkt 3 i 4, w art. 27 w ust. 1, w art. 28 w ust. 1 w pkt 9 i w art. 30 w ust. 1 w różnych przypadkach wyrazy "Polska Rzeczpospolita Ludowa" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Rzeczpospolita Polska"; 2) w art. 26 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach "związek małżeński" dodaje się wyrazy "oraz o nazwisku małżonków i ich dzieci". Art. 6. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 6. Zawieranie małżeństw i akt małżeństwa"; 2) w art. 62 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Prawomocne orzeczenie o rozwodzie, unieważnieniu małżeństwa, o separacji i o zniesieniu separacji stanowi podstawę wpisania wzmianki dodatkowej do aktu małżeństwa."; 3) w art. 82 w pkt 2 wyrazy " , rozwodu lub unieważnienia małżeństwa - adnotację o ustaniu lub unieważnieniu małżeństwa wraz z oznaczeniem aktu zgonu lub sygnatury akt sprawy, w której orzeczono o rozwodzie lub unieważnieniu małżeństwa," zastępuje się wyrazami "albo rozwodu, zostało unieważnione, orzeczona została separacja oraz jej zniesienie - adnotację o ustaniu małżeństwa, jego unieważnieniu, o separacji oraz o zniesieniu separacji, wraz z oznaczeniem aktu zgonu lub sygnatury akt sprawy, w której orzeczono o rozwodzie, unieważnieniu małżeństwa, o separacji oraz o zniesieniu separacji,". Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 2 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 52, poz. 533) Na podstawie art. 147 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 oraz Nr 162, poz. 1115 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 147, poz. 965 i Nr 165, poz. 1203), wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1: a) w WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" dodaje się pkt. 3 w brzmieniu: "3. Zarząd Odbudowy Zamku w Wiśniczu", b) w WOJEWÓDZTWIE POMORSKIM w dziale II. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom" pkt 15 otrzymuje brzmienie: "15. Zarząd Drogowy w Gdańsku powiat gdański", 2) w załączniku nr 2 w części I: a) w WOJEWÓDZTWIE KUJAWSKO-POMORSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" dodaje się pkt 3, 4 i 5 w brzmieniu: "3. Zakłady Techniki Medycznej w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Kordeckiego 17 4. Zakład Usług Technicznych i Pralniczych w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Objazdowa 2 5. Centralna Pralnia Służby Zdrowia w Toruniu Toruń, ul. Grunwaldzka 44/46", b) w WOJEWÓDZTWIE ŁÓDZKIM w dziale II. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom": - POWIAT SIERADZKI, dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3. Zarząd Dróg Powiatowych w Sieradzu", - skreśla się: "MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SIERADZ 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Sieradzu", c) w WOJEWÓDZTWIE MAZOWIECKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Warszawa, ul. Bolesława Chrobrego 29", d) w WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" skreśla się pkt 4 w brzmieniu: "4. Ośrodek Badań, Dokumentacji Zabytkowych Założeń Ogrodowych Arboretum Wyszatyce, Bolestraszyn 130", e) w WOJEWÓDZTWIE PODLASKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego "SERWMED" Białystok, ul. Pogodna 22", f) w WOJEWÓDZTWIE POMORSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" dodaje się pkt 2 i 3 w brzmieniu: "2. Zakłady Techniki Medycznej w Słupsku Słupsk, ul. Wałowa 1 3. Zakłady Techniki Medycznej w Gdańsku Gdańsk, ul. Długie Ogrody 28", g) w WOJEWÓDZTWIE ŚLĄSKIM - w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska w Katowicach Katowice, ul. Św. Huberta 35", - w dziale II. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom" MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KATOWICE skreśla się pkt 1 w brzmieniu: "1. Zakład Badawczo-Doświadczalny Gospodarki Komunalnej w Katowicach Katowice, ul. Markiewki 24", h) w WOJEWÓDZTWIE WARMIŃSKO-MAZURSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" dodaje się pkt 2 w brzmieniu: "2. Zakłady Techniki Medycznej w Olsztynie Olsztyn, ul. Pstrowskiego 28b", i) w WOJEWÓDZTWIE WIELKOPOLSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4. Zakłady Techniki Medycznej w Poznaniu Poznań, ul. Marcelińska 58", j) w WOJEWÓDZTWIE ZACHODNIOPOMORSKIM w dziale I. "Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu" pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zakłady Techniki Medycznej w Koszalinie Koszalin, ul. Słowiańska 15", 3) w załączniku nr 2 w części II: a) w WOJEWÓDZTWIE DOLNOŚLĄSKIM: - POWIAT JAWORSKI, pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Mierczycach Wądroże Wielkie", - POWIAT LEGNICKI, pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych «Prząśnik» w Brenniku, gmina Ruja", - MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LEGNICA, dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Legnicy Legnica, ul. Grabowskiego 11", b) w WOJEWÓDZTWIE KUJAWSKO-POMORSKIM: - POWIAT INOWROCŁAWSKI, pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Parchaniu - Dąbrowa Biskupia, Parchanie", - POWIAT TORUŃSKI, pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie: "4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Wielkiej Nieszawce, ul. Toruńska 18, Cierpice 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych «Dom Kombatanta» w Dobrzejewicach, gmina Obrowo", c) w WOJEWÓDZTWIE LUBUSKIM: - POWIAT KROŚNIEŃSKI, pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Brzeźnicy, ul. Bobrzańska 1, Dąbie", - POWIAT STRZELECKO-DREZDENECKI, pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób niepełnosprawnych fizycznie w Dobiegniewie Dobiegniew, ul. Gdańska 17", d) w WOJEWÓDZTWIE MAŁOPOLSKIM, - POWIAT MYŚLENICKI, pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla Kombatantów i innych osób uprawnionych «Biały Potok» w Trzemeśni, Trzemeśnia 377, gmina Myślenice 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Harbutowicach, Harbutowice 1, Sułkowice, Gmina Sułkowice", e) w WOJEWÓDZTWIE MAZOWIECKIM: - POWIAT GOSTYNIŃSKI, dodaje się pkt 2 w brzmieniu: "2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Sannikach Sanniki, ul. Wólczyńska 10", - POWIAT PŁOCKI, dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle chorych w Wyszogrodzie, ul. Niepodległości 5a", f) w WOJEWÓDZTWIE OPOLSKIM: - POWIAT GŁUBCZYCKI, pkt 1, 2 i 3 otrzymują brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Dzbańce, Włodzienin, gmina Branice 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Klisino Szonów, gmina Głubczyce 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i psychicznie chorych Bliszczyce 76, Branice", - POWIAT STRZELECKI, dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu: "3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kadłubie Kadłub, ul. Zamkowa 8, 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Zawadzkiem Zawadzkie, ul. Czarna 2", g) w WOJEWÓDZTWIE PODKARPACKIM, - POWIAT JAROSŁAWSKI: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób psychicznie chorych w Jarosławiu Jarosław, Plac Mickiewicza 4", - pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Wysock, gmina Laszki 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Pełkinie - Wygarki 309, gmina Jarosław", h) w WOJEWÓDZTWIE POMORSKIM, - POWIAT WEJHEROWSKI, pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3. Dom Pomocy Społecznej, Bożepole Małe, ul. Przemysłowa 7, Bożepole Wielkie", i) w WOJEWÓDZTWIE WARMIŃSKO-MAZURSKIM, - POWIAT BARTOSZYCKI: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Bartoszyce, ul. Monte Cassino 4", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych Szczurkowo, Wodukajmy", j) w WOJEWÓDZTWIE WIELKOPOLSKIM: - po POWIECIE PLESZEWSKIM dodaje się: "POWIAT POZNAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Lisówkach, gmina Dopiewo", - POWIAT SŁUPECKI, pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Skubarczewie, Orchowo". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 maja 1999 r. w sprawie sposobu przekazywania, przechowywania i udostępniania dokumentów z wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. Nr 52, poz. 534) Na podstawie art. 187 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060) zarządza się, co następuje: § 1. Dokumentami z wyborów w rozumieniu rozporządzenia są: 1) spisy wyborców, 2) karty do głosowania (wykorzystane i nie wykorzystane), 3) protokoły rejestracji list kandydatów na radnych wraz ze zgłoszeniem list kandydatów i załączonymi do zgłoszeń dokumentami, 4) protokoły głosowania w obwodzie, 5) protokoły z wyborów wraz z zestawieniami wyników głosowania w okręgach wyborczych, 6) protokoły z obsadzenia mandatów radnych bez głosowania, 7) protokoły zbiorczych wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego) w wyborach do sejmiku województwa, 8) obwieszczenia wojewódzkich komisarzy wyborczych o wynikach wyborów do rad na obszarze województwa, 9) protokoły posiedzeń, uchwały, urzędowe obwieszczenia i inne dokumenty komisji wyborczych, 10) postanowienia wojewódzkich komisarzy wyborczych i zastępców wojewódzkich komisarzy wyborczych. § 2. 1. Dokumenty z wyborów obwodowe i terytorialne komisje wyborcze przekazują, jako depozyt, odpowiednio wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta, staroście i marszałkowi województwa. 2. Dokumenty z wyborów przekazane w trybie określonym w ust. 1 są udostępniane tylko przez organy wyborcze wyłącznie na żądanie sądów w związku z postępowaniami w sprawach protestów wyborczych oraz na żądanie sądów lub prokuratury i policji prowadzących postępowania karne. § 3. 1. Po upływie 30 dni od podjęcia przez sąd ostatecznych rozstrzygnięć w sprawach, o których mowa w § 2 ust. 2, wojewódzki komisarz wyborczy bądź zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego nakazuje organom przechowującym dokumenty z wyborów ich zniszczenie. Sposób zniszczenia określa dyrektor delegatury wojewódzkiej Krajowego Biura Wyborczego. Zniszczenie następuje na podstawie zezwolenia dyrektora właściwego archiwum państwowego. 2. Zniszczeniu podlegają następujące dokumenty z wyborów: 1) spisy wyborców (oba egzemplarze), 2) karty do głosowania (wykorzystane i nie wykorzystane), 3) przekazane na zasadach określonych w § 2 ust. 1 drugie egzemplarze: a) protokołów rejestracji list kandydatów na radnych oraz wykazy podpisów osób popierających zgłoszone listy, b) protokołów głosowania w obwodzie, c) protokołów z wyborów wraz z zestawieniami wyników głosowania w okręgach wyborczych, d) protokołów z obsadzenia mandatów radnych bez głosowania, e) protokołów zbiorczych wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego) w wyborach do sejmiku województwa. 3. Pozostałe dokumenty z wyborów, tj. zgłoszenia list kandydatów wraz z załączonymi do zgłoszeń dokumentami oraz protokoły posiedzeń, uchwały, urzędowe obwieszczenia i inne dokumenty obwodowych i terytorialnych komisji wyborczych, nie podlegają zniszczeniu i są przekazywane dyrektorowi właściwej terytorialnie delegatury wojewódzkiej Krajowego Biura Wyborczego. § 4. 1. Dokumenty z wyborów przekazane przez terytorialne komisje wyborcze wojewódzkim komisarzom wyborczym bądź ich zastępcom, dokumenty wymienione w § 3 ust. 3 oraz dokumenty z wyborów sporządzone przez wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców stanowią zasób archiwalny. 2. Zasób archiwalny, o którym mowa w ust. 1, stanowią: 1) pierwsze egzemplarze protokołów rejestracji list kandydatów na radnych oraz zgłoszenia list kandydatów i załączone do zgłoszeń dokumenty, 2) pierwsze egzemplarze protokołów głosowania w obwodzie, 3) pierwsze egzemplarze protokołów z wyborów wraz z zestawieniami wyników głosowania w okręgach wyborczych, 4) pierwsze egzemplarze protokołów z obsadzenia mandatów radnych bez głosowania, 5) pierwsze egzemplarze protokołów zbiorczych wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego) w wyborach do sejmiku województwa, 6) obwieszczenie wojewódzkiego komisarza wyborczego o wynikach wyborów do rad na obszarze województwa, 7) protokoły posiedzeń, uchwały, urzędowe obwieszczenia i inne dokumenty komisji wyborczych, 8) postanowienia wojewódzkich komisarzy wyborczych i zastępców wojewódzkich komisarzy wyborczych. § 5. Dokumenty z wyborów stanowiące zasób archiwalny, o którym mowa w § 4, są przechowywane w delegaturach wojewódzkich Krajowego Biura Wyborczego w sposób ustalony dla zasobu archiwalnego archiwów zakładowych do końca kadencji rad gmin, powiatów i sejmików województw, wybranych w wyborach powszechnych. Po upływie tego terminu dokumenty z wyborów przekazuje się do właściwych archiwów państwowych. § 6. Dokumenty z wyborów przekazane przez wojewódzkich komisarzy wyborczych Państwowej Komisji Wyborczej stanowią zasób archiwalny przechowywany w Krajowym Biurze Wyborczym. Dokumenty te są przekazywane do właściwego archiwum państwowego na zasadach określonych w przepisach odrębnych. § 7. 1. Dokumenty z wyborów stanowiące zasób archiwalny udostępnia się w obecności i pod nadzorem upoważnionego pracownika jednostki organizacyjnej Krajowego Biura Wyborczego, w której dokumenty są przechowywane. 2. Sporządzenie urzędowego odpisu, kserokopii bądź udostępnienie w innej formie danych z dokumentów z wyborów następuje za zgodą odpowiednio dyrektora delegatury wojewódzkiej Krajowego Biura Wyborczego bądź kierownika Krajowego Biura Wyborczego. § 8. Przepisy rozporządzenia stosuje się do postępowania z dokumentami z wyborów, które są przeprowadzane w toku kadencji rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. § 9. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do postępowania z dokumentami z wyborów do Rady miasta stołecznego Warszawy oraz do rad dzielnic w Gminie Warszawa-Centrum, przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r., oraz w toku ich kadencji. 2. W wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz do Rady miasta stołecznego Warszawy, przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r., wojewódzkie komisje wyborcze przekazują dokumenty z wyborów, jako depozyt, wojewodom, a powiatowe komisje wyborcze - burmistrzom lub prezydentom miast zapewniającym obsługę tych komisji. Przepis § 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Wojewodowie, burmistrzowie i prezydenci miast przekazują odpowiednio marszałkom województw oraz starostom, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, zdeponowane dokumenty z wyborów dotyczące wyborów rad powiatów i sejmików województw, przeprowadzonych w dniu 11 listopada 1998 r. Przepis § 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 31 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. (Dz. U. Nr 52, poz. 535) Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 9) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Kształcenie w zawodach określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, stanowiącej załącznik do rozporządzenia, o którym mowa w § 3, nie występujących w klasyfikacji, jest prowadzone do zakończenia cyklu kształcenia.", 2) w załączniku do rozporządzenia: a) w tabeli pierwszej: - w grupie średniej "313. Operatorzy sprzętu optycznego i elektronicznego" w rubryce 4 wyraz "4" zastępuje się wyrazem "5", - w grupie dużej "51. Pracownicy usług osobistych i ochrony" w rubryce 3 po grupie średniej "513. Pracownicy opieki osobistej i pokrewni" dodaje się nowe grupy średnie w brzmieniu: "514. Pozostali pracownicy usług osobistych 516. Pracownicy usług ochrony" i dla tych grup w rubryce 4 wpisuje się odpowiednio wyrazy "3" i "1", - w grupie średniej "711. Górnicy i robotnicy obróbki kamienia" w rubryce 4 wyraz "3" zastępuje się wyrazem "4", - w grupie średniej "712. Robotnicy budowlani robót stanu surowego i pokrewni" w rubryce 4 wyraz "7" zastępuje się wyrazem "8", - w grupie średniej "713. Robotnicy budowlani robót wykończeniowych" w rubryce 4 wyraz "6" zastępuje się wyrazem "7", - w grupie średniej "714. Malarze, pracownicy czyszczący konstrukcje budowlane i pokrewni" w rubryce 4 wyraz "1" zastępuje się wyrazem "3", - w grupie średniej "721. Formierze odlewniczy, spawacze, blacharze, monterzy konstrukcji metalowych i pokrewni" w rubryce 4 wyraz "2" zastępuje się wyrazem "3" - w grupie średniej "722. Kowale, ślusarze i pokrewni" w rubryce 4 wyraz "3" zastępuje się wyrazem "4", - w grupie średniej "724. Elektromonterzy sprzętu elektrycznego i elektronicznego" w rubryce 4 wyraz "4" zastępuje się wyrazem "5", - w grupie średniej "731. Robotnicy produkcji wyrobów precyzyjnych z metalu i materiałów pokrewnych" w rubryce 4 wyraz "2" zastępuje się wyrazem "6", - w grupie dużej "74. Pozostali robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy" w rubryce 3 przed grupą średnią "742. Robotnicy obróbki drewna, stolarze meblowi i pokrewni" dodaje się nową grupę średnią w brzmieniu: "741. Robotnicy w przetwórstwie spożywczym" i dla tej grupy w rubryce 4 wpisuje się wyraz "3", - w grupie średniej "742. Robotnicy obróbki drewna, stolarze meblowi i pokrewni" w rubryce 4 wyraz "1" zastępuje się wyrazem "2", - w grupie średniej "744. Robotnicy obróbki skóry" w rubryce 4 wyraz "2" zastępuje się wyrazem "3", - w rubryce 4 dla pozycji "Razem" wyraz "157" zastępuje się wyrazem "180", b) w tabeli drugiej: - pozycja "311[38] Technik transportu" otrzymuje brzmienie: 123456789 311[38]Technik transportu kolejowegoMTiGMXXX-- - po pozycji "313[04] Technik urządzeń audiowizualnych" dodaje się pozycję 313[05] w brzmieniu: 123456789 313[05]FotografMG---XX - skreśla się pozycję "322[08] Technik biomechanik", - pozycja "322[13] Technik ortopeda" otrzymuje brzmienie: 123456789 322[13]Technik ortopedaMZiOSX-X-- - po pozycji "322[15] Terapeuta zajęciowy" dodaje się pozycję 322[16] w brzmieniu: 123456789 322[16]Technik optykMG-XX-- - po pozycji "513[01] Opiekunka dziecięca" dodaje się pozycje 514, 514[01], 514[02], 514[03], 516 i 516[01] w brzmieniu: 123456789 514Pozostali pracownicy usług osobistych 514[01]FryzjerMG---XX 514[02]Technik usług fryzjerskichMG-XX-- 514[03]Technik usług kosmetycznychMG--X-- 516Pracownicy usług ochrony 516[01]Technik ochrony fizycznej osób i mieniaMSWiA--X-- - po pozycji "711[03] Górnik odkrywkowej eksploatacji złóż" dodaje się pozycję 711[04] w brzmieniu: 123456789 711[04]KamieniarzMSWiA----X - po pozycji "712[07] Renowator zabytków architektury" dodaje się pozycję 712[08] w brzmieniu: 123456789 712[08]ZdunMSWiA----X - po pozycji "713[06] Technolog robót wykończeniowych w budownictwie" dodaje się pozycję 713[07] w brzmieniu: 123456789 713[07]Monter instalacji gazowychMG----X - po pozycji "714[01] Malarz-tapeciarz" dodaje się pozycje 714[02] i 714[03] w brzmieniu: 123456789 714[02]KominiarzMG----X 714[03]LakiernikMG----X - po pozycji "721[02] Monter kadłubów okrętowych" dodaje się pozycję 721[03] w brzmieniu: 123456789 721[03]Blacharz samochodowyMG----X - po pozycji "722[03] Ślusarz" dodaje się pozycję 722[04] w brzmieniu: 123456789 722[04]KowalMg----X - pozycja "723[03] Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych" otrzymuje brzmienie: 123456789 723[03]Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczychMRiGŻ--XXX - po pozycji "724[04] Monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnych" dodaje się pozycję 724[05] w brzmieniu: 123456789 724[05]ElektromechanikMG----X - po pozycji "731[02] Monter instrumentów muzycznych" dodaje się pozycje 731[03], 731[04], 731[05] i 731[06] w brzmieniu: 123456789 731[03]Mechanik precyzyjnyMG----X 731[04]Optyk-mechanikMG----X 731[05]ZegarmistrzMG----X 731[06]Złotnik-jubilerMG---XX - po pozycji "74. Pozostali robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy" dodaje się pozycje 741, 741[01], 741[02] i 741[03] w brzmieniu: 123456789 741Robotnicy w przetwórstwie spożywczym 741[01]CukiernikMRiGŻ---XX 741[02]PiekarzMRiGŻ----X 741[03]Rzeźnik-wędliniarzMRiGŻ----X - po pozycji "742[01] Stolarz" dodaje się pozycję 742[02] w brzmieniu: 123456789 742[02]Koszykarz-plecionkarzMG----X - po pozycji "744[02] Obuwnik" dodaje się pozycję 744[03] w brzmieniu: 123456789 744[03]Garbarz skórMG----X § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 28 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków odbywania praktyki zawodowej przez kandydatów na doradców podatkowych oraz rodzajów zatrudnienia traktowanych na równi z tą praktyką. (Dz. U. Nr 52, poz. 536) Na podstawie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 102, poz. 475 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 listopada 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków odbywania praktyki zawodowej przez kandydatów na doradców podatkowych oraz rodzajów zatrudnienia traktowanych na równi z tą praktyką (Dz. U. Nr 143, poz. 957) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyrazy "albo który został wyznaczony przez Krajową Radę Doradców Podatkowych", 2) w § 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Na wniosek kandydata Minister Finansów wyznacza termin rozpoczęcia praktyki u doradcy podatkowego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowej do utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. (Dz. U. Nr 52, poz. 537) Na podstawie art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się stawki dotacji przedmiotowej w wysokości: 1) 27,77 zł w skali roku do jednej tony zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w postaci benzyn i olejów napędowych, 2) 11,11 zł w skali roku do jednej tony zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w postaci ropy naftowej. § 2. Stawki dotacji, określone w § 1, stosuje się do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w postaci: 1) benzyn i olejów napędowych, utrzymywanych od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r., 2) ropy naftowej, utrzymywanych od dnia 7 maja 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. § 3. Ogólna kwota dotacji nie może przekroczyć kwoty stanowiącej iloczyn odpowiednio stawek dotacji przedmiotowej, o których mowa w § 1, i ilości utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w 1999 r., nie większej jednak od wielkości tych zapasów określonych rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 29 września 1997 r. w sprawie określenia sposobu tworzenia, ustalania ilości i jakości utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz zasad i sposobu ich interwencyjnego wykorzystywania, a także sposobu prowadzenia działalności kontrolnej w zakresie tworzenia i gospodarowania zapasami obowiązkowymi paliw ciekłych (Dz. U. Nr 125, poz. 802 i z 1999 r. Nr 35, poz. 330). § 4. Zasady i tryb udzielania dotacji przedmiotowych określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 1991 r. w sprawie zasad i trybu udzielania dotacji przedmiotowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191 i z 1994 r. Nr 140, poz. 792). § 5. Rozliczenie z budżetem należnej dotacji przedmiotowej, o której mowa w § 1, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia, powinno być dokonane jednocześnie z rozliczeniem za pierwszy okres rozliczeniowy, następujący po dniu jego wejścia w życie. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia, warunków, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania świadczeń z tytułu uprawnień osłonowych i aktywizujących, wysokości minimalnych świadczeń i zasiłków socjalnych oraz szczegółowych warunków powodujących cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej. (Dz. U. Nr 52, poz. 538) Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Dotacje ustalane w ustawach budżetowych na restrukturyzację zatrudnienia w przedsiębiorstwie górniczym i przedsiębiorstwie robót górniczych przeznacza się na finansowanie: 1) świadczeń socjalnych wraz z należnymi składkami, 2) zasiłków socjalnych wraz z należnymi składkami, 3) jednorazowych: a) odpraw pieniężnych, b) odpraw pieniężnych bezwarunkowych, c) bezpłatnych szkoleń, 4) pożyczek udzielanych na preferencyjnych warunkach, 5) bezpłatnej pomocy doradczej, 6) nagród - z okazji "Dnia Górnika" i dodatkowej nagrody rocznej - wynikających z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta Górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13), nagrody jubileuszowej, wraz z należnymi składkami, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2, oraz deputatów węglowych. § 2. Dotacji udziela się: 1) lokalnym lub regionalnym instytucjom finansowym Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego na udzielanie pożyczek dla pracowników, o których mowa w art. 27 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), zwanej dalej "ustawą", 2) przedsiębiorstwom górniczym na refundację: a) odprowadzanych przez pracodawcę, o którym mowa w art. 30 ustawy, składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych ze środków ubezpieczonych i pracodawcy - na zasadach określonych w odrębnych przepisach, oraz b) składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części przypadającej na pracowników. § 3. 1. Dotacje na świadczenia socjalne i zasiłki socjalne oraz odprawy, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a) i b), są przyznawane na wniosek podmiotu ubiegającego się o dotację. 2. Wniosek o przyznanie zaliczki dotacji na dany miesiąc zawiera w szczególności: 1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o dotację, 2) określenie rodzaju uprawnień, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a) i b), 3) liczbę osób i kwotę dotacji z podziałem na rodzaje uprawnień, w tym na: a) uprawnienia, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a) i b), przyznane w latach poprzedzających rok budżetowy, w którym podmiot występuje o dotację - z oznaczeniem kolejnych lat, w których przyznano świadczenie socjalne lub zasiłek, b) uprawnienia, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a) i b), przyznane w miesiącach poprzedzających miesiąc, którego wniosek dotyczy, a także planowane na dany rok budżetowy, 4) wykaz osób wraz z numerem PESEL, które będą korzystały z poszczególnych rodzajów uprawnień po raz pierwszy, 5) oświadczenie podmiotu ubiegającego się o dotację, że osoby wymienione w pkt 4 spełniają warunki do uzyskania uprawnień określonych w ustawie, 6) podpisy osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu ubiegającego się o dotację. § 4. 1. Podmiot, który otrzymał dotację, o której mowa w § 3 ust. 1, jest obowiązany sporządzać i przekazywać Ministrowi Gospodarki sprawozdania miesięczne i roczne z wykorzystania dotacji. 2. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać w szczególności: 1) rozliczenie kwot wypłacanych na poszczególne cele, o których mowa w § 3 ust. 2, w tym kwot przekazanych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i na Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych, 2) wykaz osób wraz z numerem PESEL, które: a) utraciły prawo do urlopu i zasiłku socjalnego, b) nabyły uprawnienia do połowy miesięcznego świadczenia socjalnego. 3. Sprawozdanie roczne powinno zawierać rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. § 5. 1. Świadczenie socjalne przyznane pracownikowi jest wypłacane w każdym miesiącu trwania urlopu górniczego, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzenia u pracodawcy. 2. Podstawę do ustalenia wysokości świadczenia socjalnego stanowi wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w art. 22 ust. 1 i 2 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Miesięczny ekwiwalent pieniężny obliczony jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy w 1998 r. przelicza się wskaźnikiem 123,0164. 4. Świadczenie socjalne w I kwartale 1999 r. nie może być niższe niż kwota 1 106,00 zł. 5. W celu wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy, na II kwartał 1999 r. jednorazowo przyjmuje się odpowiednio wynagrodzenie za IV kwartał 1998 r. przeliczone wskaźnikiem, o którym mowa w ust. 3. § 6. 1. Zasiłek socjalny przysługujący byłemu pracownikowi przedsiębiorstwa górniczego jest wypłacany w miesiącu następującym po miesiącu, w którym były pracownik jest uprawniony do jego pobierania nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u byłego pracodawcy. 2. Podstawę ustalenia wysokości zasiłku socjalnego, o którym mowa w ust. 1, stanowi wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w art. 23 ust. 3 ustawy, pomniejszone o kwotę odpowiadającą 18,71% tego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W celu ustalenia wysokości zasiłku socjalnego przepis § 5 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 4. Miesięczny zasiłek socjalny, o którym mowa w ust. 1, w I kwartale 1999 r. wypłacany byłym pracownikom: 1) kopalni, zatrudnionym pod ziemią - nie może być niższy niż kwota 1 003,00 zł, 2) zatrudnionym w zakładach przeróbki mechanicznej węgla - nie może być niższy niż kwota 700,00 zł. § 7. 1. Dotacja na cele określone w § 1 pkt 6 jest przyznawana na wniosek przedsiębiorstwa górniczego, w którym nie prowadzi się wydobycia węgla, lub przedsiębiorstwa robót górniczych całkowicie likwidowanych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, o przyznanie zaliczki dotacji na dany miesiąc powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie podmiotu składającego wniosek, 2) określenie wielkości wydanych deputatów węglowych i rodzaju nagród, 3) wykaz osób wraz z numerem PESEL, w tym osób uprawnionych do: a) pobierania deputatów węglowych, b) otrzymywania nagród, 4) wysokość kwoty zaliczki - w podziale na poszczególne cele, 5) oświadczenie podmiotu składającego wniosek, że osoby wymienione w pkt 3 są uprawnione do otrzymywania nagród i pobierania deputatów węglowych, 6) podpisy osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu składającego wniosek. § 8. 1. Nagrody, o których mowa w § 1 pkt 6, przysługują w wysokości miesięcznego świadczenia socjalnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podstawę nagród, z wyłączeniem nagrody z okazji "Dnia Górnika", pomniejsza się o kwotę odprowadzanych od niej składek na ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe i wypadkowe, finansowane ze środków pracodawcy. § 9. 1. Podmiot, który otrzymał dotację na cele określone w § 7 ust. 1, jest obowiązany sporządzać i i przekazywać Ministrowi Gospodarki sprawozdania - miesięczne i roczne. 2. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać w szczególności rozliczenie wypłacanych kwot na cele określone we wniosku, o którym mowa w § 7 ust. 2, w tym kwot odprowadzonych od nich składek. 3. Sprawozdanie roczne powinno zawierać rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. § 10. 1. Dotacja na jednorazowe bezpłatne szkolenia jest przyznawana na wniosek Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. 2. Wniosek o przyznanie zaliczki dotacji zawiera w szczególności: 1) oznaczenie podmiotu składającego wniosek, 2) określenie rodzaju szkoleń i czasu ich trwania, 3) wykaz osób wraz z numerem PESEL, które będą korzystały z danego rodzaju szkolenia, 4) ogólny koszt szkolenia, 5) koszt szkolenia z podziałem na koszty finansowane przez wnioskujące biuro pomocy zawodowej lub przez pracodawcę, 6) oświadczenie podmiotu składającego wniosek, że osoby wymienione w pkt 3 spełniają warunki określone w ustawie do odbycia szkolenia, 7) podpisy osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu składającego wniosek. § 11. 1. Podmiot, który otrzymał dotację na cele określone w § 10 ust. 1, jest obowiązany sporządzać i przekazywać Ministrowi Gospodarki sprawozdania - miesięczne i roczne. 2. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać w szczególności: 1) wykaz osób objętych szkoleniem, wraz z numerem PESEL, 2) rozliczenie kosztów szkoleń, przeprowadzonych w danym miesiącu, finansowanych przez biuro pomocy zawodowej lub przez pracodawcę, 3) ilość rozpoczętych i zakończonych szkoleń, 4) wysokość kwot przekazanych przez osoby, o których mowa w § 12 ust. 1. 3. Sprawozdanie roczne powinno zawierać rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. § 12. 1. Osoba, która nie ukończyła szkolenia, jest obowiązana do pokrycia kosztów szkolenia z własnych środków i przekazania ich na rachunek podmiotu finansującego szkolenie. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy osób, które nie ukończyły szkolenia z powodu podjęcia zatrudnienia. § 13. 1. Pożyczki, o których mowa w § 1 pkt 4, udzielane są byłym pracownikom przedsiębiorstw górniczych przez lokalne lub regionalne instytucje finansowe Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego, zwane dalej "instytucjami finansowymi", przy wykorzystaniu środków budżetowych. 2. Instytucje finansowe wybiera Minister Gospodarki w drodze przetargu na zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Instytucje finansowe wybrane w drodze przetargu są obowiązane wykorzystać dotacje na udzielanie pożyczek na preferencyjnych warunkach, stosując oprocentowanie roczne nie wyższe niż 1/6 zmiennej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ogłaszanego przez Radę Polityki Pieniężnej; oprocentowanie pożyczki nie obejmuje prowizji pobieranej przez instytucję finansową od pożyczkobiorcy za obsługę pożyczki. 4. Spłacane pożyczki wraz z odsetkami instytucje finansowe są obowiązane przeznaczyć w całości na udzielanie nowych pożyczek. § 14. 1. Dotacje, o których mowa w § 13 ust. 3, są przyznawane na wniosek instytucji finansowych. 2. Wniosek o przyznanie zaliczki dotacji na dany miesiąc powinien zawierać: 1) oznaczenie instytucji finansowej, 2) wykaz pożyczkobiorców, zawierający w szczególności: a) imię i nazwisko pożyczkobiorcy wraz z numerem PESEL, b) kwotę pożyczki, określoną w umowie zawartej z pożyczkobiorcą, c) termin spłaty pożyczki, określony w umowie o jej udzieleniu (lub termin spłaty, jeżeli spłata nie następuje w ratach), d) wysokość odsetek od pożyczki określoną w umowie, o której mowa w lit. c), oraz terminy ich zapłaty, 3) oświadczenie instytucji finansowej, że osoby wymienione w pkt 2 spełniają warunki do uzyskania pożyczki na preferencyjnych warunkach, 4) podpisy osób uprawnionych do reprezentowania instytucji finansowej. § 15. 1. Instytucja finansowa, która otrzymała dotację, o której mowa w § 13 ust. 3, jest obowiązana sporządzać i przekazywać Ministrowi Gospodarki sprawozdania - miesięczne i roczne. 2. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać w szczególności rozliczenie wypłaconych kwot dotacji na cele określone we wniosku. 3. Sprawozdanie roczne powinno zawierać rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. § 16. 1. Dotacja, o której mowa w § 2 pkt 2, jest przyznawana na wniosek przedsiębiorstwa górniczego, które zawarło umowę z pracodawcą spoza górnictwa zatrudniającego byłego pracownika tego przedsiębiorstwa. 2. Dotację przeznacza się na refundację składek na ubezpieczenia społeczne - emerytalne, rentowe i wypadkowe, finansowane ze środków pracodawcy spoza górnictwa, oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 3. Składki, o których mowa w ust. 2, nie mogą być wyższe niż 17,88% kwoty stanowiącej podstawy wymiaru tych składek za kwartał poprzedni, podzielonej przez przeciętną liczbę pracowników zatrudnionych w kwartale poprzedzającym miesiąc, którego dotyczy refundacja - w wymiarze miesięcznym, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Od średniomiesięcznego wynagrodzenia za IV kwartał 1998 r., przeliczonego wskaźnikiem 123,0164, oblicza się kwotę stanowiącą równowartość 17,88% tego wynagrodzenia. 5. Wysokość refundacji przypadającej na jednego pracownika, w I kwartale 1999 r. - nie może być niższa od kwoty obliczonej na zasadach określonych w ust. 4. § 17. Wniosek, o którym mowa w § 16 ust. 1, powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie podmiotu składającego wniosek, 2) wykaz pracodawców spoza górnictwa, 3) liczbę pracowników objętych refundacją, 4) łączną kwotę refundowanych składek, 5) oświadczenie pracodawcy spoza górnictwa o uiszczaniu składek, 6) podpis osób uprawnionych do reprezentowania podmiotu składającego wniosek. § 18. 1. Podmiot, który otrzymał dotację na cele określone w § 2 pkt 2, jest obowiązany sporządzać i przekazywać Ministrowi Gospodarki sprawozdania - miesięczne i roczne. 2. Sprawozdanie miesięczne powinno zawierać: 1) dane określone we wniosku, 2) wykorzystaną kwotę dotacji, 3) liczbę osób i zwrócone kwoty, o których mowa w art. 30 ustawy. 3. Sprawozdanie roczne powinno zawierać rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. § 19. 1. Przyznawane dotacje na cele określone w rozporządzeniu przekazywane są na rachunek bankowy utworzony specjalnie w tym celu przez podmiot otrzymujący dotację. 2. Przyznaną dotację wykorzystuje się wyłącznie w zakresie, w jakim została udzielona. § 20. 1. Sprawozdania miesięczne i roczne sporządzane są na zasadach określonych w rozporządzeniu, w terminach: 1) do 25 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni - sprawozdanie miesięczne, 2) do dnia 20 lutego roku następującego po rozliczanym roku budżetowym - sprawozdanie roczne. 2. Wnioski, o których mowa w rozporządzeniu, wraz z miesięcznymi sprawozdaniami, stanowią podstawę do dokonywania wypłaty zaliczki dotacji na miesiąc następujący po miesiącu, którego sprawozdanie dotyczy; warunek ten nie dotyczy zaliczki dotacji otrzymywanej po raz pierwszy. § 21. Minister Gospodarki czasowo wstrzymuje przekazywanie kolejnych rat dotacji w przypadku, gdy podmiot, który otrzymał dotację, nie przedłożył w wyznaczonym terminie sprawozdań, o których mowa w rozporządzeniu, i wykorzystał ratę dotacji na inne cele niż określone we wniosku o przyznanie raty dotacji. § 22. 1. Cofnięcie dotacji następuje, jeżeli podmiot wykorzystał dotację niezgodnie z przeznaczeniem lub pobrał dotację w nadmiernej wysokości. 2. Dotacja wykorzystana przez wnioskodawcę w sposób określony w ust. 1 podlega zwrotowi wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych na rachunek: 1) z którego została pobrana - jeżeli zwrot następuje w tym samym roku, w którym została pobrana, 2) dochodów budżetowych właściwego urzędu skarbowego - jeżeli zwrot następuje w następnym roku. 3. Odsetki, o których mowa w ust. 2, nalicza się odpowiednio od dnia przekazania dotacji przez Ministra Gospodarki lub stwierdzenia nieprawidłowego obliczenia dotacji. § 23. W przypadku pobrania dotacji w nadmiernej wysokości, zwrotowi podlega ta część dotacji, która została nadmiernie pobrana. § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 maja 1999 r. w sprawie okresów wliczanych do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasad jej obliczania i wypłacania policjantom. (Dz. U. Nr 52, poz. 539) Na podstawie art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej przez policjantów, wlicza się: 1) okresy służby i pracy oraz inne okresy uwzględniane policjantom przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, 2) okres studiów w szkole wyższej przewidziany programem nauczania w łącznym wymiarze nie większym niż 5 lat, pod warunkiem uzyskania dyplomu ich ukończenia. § 2. 1. Podstawę obliczania nagrody jubileuszowej stanowi uposażenie przysługujące policjantowi w dniu wypłaty nagrody, a jeżeli jest to dla niego korzystniejsze - uposażenie należne w dniu nabycia prawa do nagrody. 2. W razie wypłaty nagrody jubileuszowej po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku służbowego, podstawę jej obliczania stanowi uposażenie należne policjantowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, jeżeli jest korzystniejsze od uposażenia z dnia nabycia prawa do nagrody jubileuszowej. § 3. Policjant nabywa prawo do nagrody jubileuszowej danego stopnia, z zastrzeżeniem § 4 i § 5, w dniu upływu wymaganego okresu służby. § 4. 1. Policjant, który w związku z wejściem w życie przepisów umożliwiających zaliczanie do okresów służby okresów dotychczas nie podlegających uwzględnieniu przy nabyciu prawa do nagrody jubileuszowej osiągnął staż dłuższy od wymaganego, prawo do nagrody jubileuszowej nabywa w dniu wejścia w życie tych przepisów. 2. Jeżeli w okolicznościach, o których mowa w ust. 1, osiągnięty okres służby uprawnia jednocześnie do kilku nagród, policjantowi wypłaca się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 3. W razie nabycia prawa do nagrody wyższego stopnia w ciągu 12 miesięcy od dnia nabycia prawa do niższej nagrody, uzyskanej w okolicznościach określonych w ust. 1 i 2, przysługuje z tego tytułu tylko wyrównanie do wysokości nagrody wyższej. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do policjanta, który w związku z udokumentowaniem okresów zaliczanych do okresu służby nabył prawo do nagrody wyższego stopnia przed dniem nabycia prawa do nagrody niższego stopnia ustalonego na podstawie dotychczas udokumentowanego okresu służby albo nabędzie je nie później niż w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. § 5. Policjant uprawniony do emerytury lub renty nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu zwolnienia ze służby, jeżeli w tym dniu brakuje mu do wymaganego okresu służby nie więcej niż 12 miesięcy. § 6. 1. Nagrodę jubileuszową wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2, niezwłocznie po nabyciu do niej prawa. Policjant jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 2. Policjantowi, który osiągnął wymagany okres służby w okresie podlegającym zaliczeniu do wysługi lat, lecz bez prawa do uposażenia, należną nagrodę jubileuszową wypłaca się bezpośrednio po upływie tego okresu. § 7. Policjantowi pełniącemu służbę w dniu wejścia w życie rozporządzenia przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych wlicza się także okresy, które zostały wliczone temu policjantowi przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo w czasie pełnienia służby przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 8. Traci moc zarządzenie nr 67 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 września 1996 r. w sprawie okresów wliczanych do okresu służby, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, oraz zasad jej obliczania i wypłacania funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej (Dz. Urz. MSW Nr 9, poz. 64 i Nr 10, poz. 73) - w zakresie dotyczącym policjantów. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 maja 1999 r. w sprawie wysokości równoważnika pieniężnego przysługującego w zamian za umundurowanie żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 52, poz. 540) Na podstawie art. 59 ust. 2 pkt 3, w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanym dalej "żołnierzami zawodowymi", którym nie wydano przedmiotów umundurowania w naturze, wypłaca się równoważnik pieniężny, zwany dalej "równoważnikiem", w następującej wysokości: 1) oficerom w stopniu generała (admirała): a) w jednostkach lądowych 3 688,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 3 725,00 zł, c) w marynarce wojennej 4 328,00 zł, 2) oficerom starszym: a) w jednostkach lądowych 1 780,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 1 781,00 zł, c) w marynarce wojennej 1 929,00 zł, 3) oficerom młodszym: a) w jednostkach lądowych 1 759,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 1 760,00 zł, c) w marynarce wojennej 1 917,00 zł, 4) chorążym: a) w jednostkach lądowych 1 769,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 1 773,00 zł, c) w marynarce wojennej 1 861,00 zł, 5) podoficerom: a) w jednostkach lądowych 1 747,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 1 751,00 zł, c) w marynarce wojennej 1 829,00 zł. 2. Równoważnik w wysokości określonej w ust. 1 wypłaca się za okres od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do dnia 31 marca następnego roku. § 2. Równoważnik nie przysługuje żołnierzom zawodowym powołanym do służby w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego, którym wydaje się przedmioty umundurowania w naturze. § 3. Żołnierzom zawodowym mianowanym na kolejny stopień w okresie, o którym mowa w § 1 w ust. 2, wypłaca się równoważnik pieniężny w następującej wysokości: 1) generałom (admirałom): a) w jednostkach lądowych 559,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 519,00 zł, c) w marynarce wojennej 4 092,00 zł, 2) pułkownikom (komandorom): a) w jednostkach lądowych 5 366,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 5 447,00 zł, c) w marynarce wojennej 7 046,00 zł, 3) kapitanom: a) w jednostkach lądowych 419,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 268,00 zł, c) w marynarce wojennej 664,00 zł, 4) chorążym: a) w jednostkach lądowych 383,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 236,00 zł, c) w marynarce wojennej 804,00 zł, 5) podoficerom: a) w jednostkach lądowych 529,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 383,00 zł, c) w marynarce wojennej 950,00 zł, 6) podoficerom w korpusie chorążych: a) w jednostkach lądowych 602,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 448,00 zł, c) w marynarce wojennej 630,00 zł. § 4. Kobietom będącym żołnierzami zawodowymi, przy powołaniu do służby, wypłaca się dodatkowo: 1) równoważnik pieniężny za nie wydane przedmioty umundurowania w naturze, w następującej wysokości: a) w jednostkach lądowych 177,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 177,00 zł, c) w marynarce wojennej 231,00 zł, 2) ryczałt na uszycie przedmiotów umundurowania, w następującej wysokości: a) w jednostkach lądowych 3 841,00 zł, b) w jednostkach lotniczych 3 841,00 zł, c) w marynarce wojennej 3 841,00 zł. § 5. W przypadku przedłużenia okresu używalności przedmiotów umundurowania należnych, a nie wydanych w naturze, żołnierzom zawodowym wypłaca się równoważnik pieniężny za przedłużony okres używalności według cen zakupu obowiązujących w dniu wypłaty równoważnika. § 6. Stawki równoważnika w wysokości określonej w § 1 ust. 1 oraz równoważnika w wysokości wynikającej z § 3, a także równoważnika i ryczałtu na uszycie przedmiotów umundurowania, określone w § 4, stosuje się od dnia 1 kwietnia 1999 r. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wysokości równoważnika pieniężnego przysługującego w zamian za umundurowanie żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 143, poz. 927). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa żeglugi statków morskich i bezpieczeństwa życia na morzu. (Dz. U. Nr 52, poz. 541) Na podstawie art. 40 § 3 pkt 2, art. 49 § 1 i 3, art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 września 1997 r. w sprawie bezpieczeństwa żeglugi statków morskich i bezpieczeństwa życia na morzu (Dz. U. Nr 132, poz. 879 i z 1998 r. Nr 91, poz. 581) w § 11 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 1a.", 2) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Dla statku pasażerskiego dokumentem, o którym mowa w ust. 1, jest świadectwo klasy zawierające znak statku pasażerskiego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. (Dz. U. Nr 52, poz. 542) Na podstawie art. 115 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów (Dz. U. Nr 159, poz. 1076 oraz z 1998 r. Nr 74, poz. 485 i Nr 159, poz. 1053) zarządza się, co następuje: 1) w § 2: a) w ust. 1 wyrazy "ust. 2-4" zastępuje się wyrazami "ust. 2-6", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. W przypadku gdy na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, wyznaczono termin egzaminu teoretycznego i praktycznego, a osoba ta uzyskała negatywny wynik z egzaminu teoretycznego, to: 1) jeżeli nie przystępuje ponownie do egzaminu, zwrotowi podlega 50% wniesionej przez nią opłaty za egzamin praktyczny, 2) jeżeli ponownie przystępuje do egzaminu, obowiązana jest wnieść opłatę za egzamin teoretyczny i 50% opłaty za egzamin praktyczny. 6. Opłaty, o których mowa w ust. 1-3, zwiększa się o 50%, gdy na wniosek osoby egzaminowanej w sprawdzaniu kwalifikacji bierze udział dodatkowo egzaminator nadzorujący.", 2) w § 3 tabela nr 1 otrzymuje brzmienie: "Tabela nr 1 Lp.Zakres egzaminuOpłaty egzaminacyjne (zł) za część teoretycznąza część praktyczną 1234 1Kategoria A1 lub A prawa jazdy4542 2Kategoria B1, B lub T prawa jazdy4555 3Kategoria C1, C, D1, D prawa jazdy4561 4Pozwolenie4038" 3) w § 4 tabela nr 2 otrzymuje brzmienie: "Tabela nr 2 Lp.Zakres egzaminuOpłaty egzaminacyjne (zł) za część teoretycznąza część praktyczną 1234 1Kategoria A prawa jazdy4745 2Kategoria B lub T prawa jazdy4757 3Kategoria C lub D prawa jazdy4763 4Pozwolenie4240" 4) § 6 otrzymuje brzmienie: "6. Opłata za wydanie: 1) prawa jazdy - wynosi 50 zł, 2) legitymacji instruktora lub egzaminatora - wynosi 40 zł, 3) międzynarodowego prawa jazdy - wynosi 25 zł, 4) pozwolenia lub świadectwa kwalifikacji - wynosi 20 zł."; 5) w § 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Za sprawdzenie kwalifikacji osoby, o której mowa w § 2 ust. 1, w zakresie kategorii T prawa jazdy i pozwolenia, egzaminatorowi, z zastrzeżeniem ust. 4, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 12,5 zł.", b) skreśla się ust. 2; 6) w § 8 tabela nr 3 otrzymuje brzmienie: "Tabela nr 3 Lp.Pełniona funkcjaWynagrodzenie (zł) za część teoretycznąza część praktyczną 1234 1Przewodniczący komisji5,06,3 2Członek komisji4,85,8 3Sekretarz komisji3,03,0" 7) w § 9 tabela nr 4 otrzymuje brzmienie: "Tabela nr 4 Lp.Pełniona funkcjaWynagrodzenie (zł) za część teoretycznąza część praktyczną 1234 1Przewodniczący komisji weryfikacyjnej5,56,8 2Członek komisji weryfikacyjnej5,36,3 3Sekretarz komisji weryfikacyjnej3,53,5" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 52, poz. 543) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w: 1) publicznych zakładach opieki zdrowotnej prowadzonych w formie jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, 2) zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez organy, o których mowa w art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256). § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "pracowniku działalności podstawowej", rozumie się przez to: 1) pracownika medycznego, który ukończył wyższe studia medyczne lub średnią szkołę medyczną, jak również pracownika, który uzyskał wykształcenie wyższe lub średnie inne niż medyczne i posiadane przez niego kwalifikacje zawodowe mają zastosowanie przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, 2) innego pracownika niż wymieniony w pkt 1, którego praca pozostaje w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. § 3. Ustala się: 1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę zaszeregowania stanowisk pracy dla pracowników zakładów, o których mowa w § 1, z wyłączeniem pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabelę zaszeregowania stanowisk pracy dla pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. 1. Miesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego określona w załączniku nr 1 do rozporządzenia przysługuje za pełny wymiar czasu pracy. 2. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy wszystkie składniki wynagrodzenia przysługują w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę. 3. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego oblicza się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia zasadniczego, wynikającą z osobistego zaszeregowania pracownika, przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 5. 1. Wykaz stanowisk, na których przysługuje dodatek funkcyjny, i stawek dodatku funkcyjnego, ustalonych w relacji procentowej do wynagrodzenia zasadniczego, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 2. Przy ustalaniu stawki dodatku funkcyjnego pracodawca powinien kierować się w szczególności wielkością komórki organizacyjnej oraz stopniem trudności i złożoności wykonywanych prac. § 6. 1. W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy. 2. Wysokość funduszu premiowego, zadania oraz zasady premiowania określa zakładowy regulamin premiowania. § 7. 1. Pracownikom Inspekcji Sanitarnej wykonującym czynności kontrolne przysługuje dodatek specjalny do wynagrodzenia. 2. Zasady i tryb przyznawania oraz wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 marca 1999 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania pracownikom Inspekcji Sanitarnej wykonującym czynności kontrolne dodatku specjalnego do wynagrodzenia oraz wysokości tego dodatku (Dz. U. Nr 29, poz. 280). § 8. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy, aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy. 2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia. 3. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 4. W przypadku gdy praca w zakładzie, o którym mowa w § 1, stanowi dodatkowe zatrudnienie, do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego. 5. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. 6. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego. § 9. 1. Pracownikowi działalności podstawowej posiadającemu stopień naukowy doktora, doktora habilitowanego lub tytuł naukowy profesora przysługuje miesięczny dodatek ustalony w relacji procentowej do wynagrodzenia zasadniczego: Stopień (tytuł) naukowyProcent wynagrodzenia zasadniczego Profesordo 50%, jednak nie mniej niż 185 zł Doktor habilitowanydo 30%, jednak nie mniej niż 125 zł Doktordo 20%, jednak nie mniej niż 65 zł 2. Pracownikowi posiadającemu jednocześnie określony stopień i tytuł naukowy przysługuje tylko jeden dodatek w wyższej wysokości. 3. Dodatek przysługuje począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło udokumentowanie uprawnień. § 10. Pracownikowi, o którym mowa w § 2, zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej więziennictwa, z tytułu pracy z osobami pozbawionymi wolności, przysługuje dodatek w wysokości od 10% do 50% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. § 11. 1. Za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej pracownikowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. Dodatkowe wynagrodzenie nie może być niższe od wynagrodzenia, o którym mowa w art. 137 § 2 Kodeksu pracy. 2. Lekarzowi, pracownikowi z wyższym wykształceniem medycznym innym niż lekarskie, pielęgniarce (asystentce pielęgniarskiej, młodszej pielęgniarce, pielęgniarce przyuczonej), technikowi medycznemu, opiekunce dziecięcej, salowej, sanitariuszowi, zatrudnionym w zakładzie przeznaczonym dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych, przysługuje zamiast dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 65% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej. 3. Pracownikom, o których mowa w ust. 2, za pracę w dni ustawowo wolne od pracy (niedziele i święta) przysługuje dodatek w wysokości 45% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się do pracowników zatrudnionych w systemie pracy zmianowej, w ramach którego pracownicy wymieniają się na tych samych stanowiskach zgodnie z określonym dla nich harmonogramem czasu pracy. § 12. 1. Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane, za jego zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca, w przypadkach gdy faktyczny czas pracy kierowcy w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętych do obliczenia wynagrodzenia. 2. Kierowcy, któremu powierzono dodatkowe czynności wykraczające poza zakres jego normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości do 60% najniższej stawki wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania określonej w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, za wykonywanie poszczególnych czynności ustala pracodawca, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość. § 13. 1. Za długoletnią pracę pracownikowi przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) 75% miesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy, 2) 100% miesięcznego wynagrodzenia - po 25 latach pracy, 3) 150% miesięcznego wynagrodzenia - po 30 latach pracy, 4) 200% miesięcznego wynagrodzenia - po 35 latach pracy, 5) 300% miesięcznego wynagrodzenia - po 40 latach pracy. 2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów. 4. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody. 5. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 6. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. 7. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 8. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy. 9. Jeżeli w dniu wejścia w życie rozporządzenia albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu, pracownikowi upływa okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 10. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody jubileuszowej danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 11. Przepisy ust. 9 i 10 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabywa w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. § 14. 1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości: 1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeśli był zatrudniony krócej niż 15 lat, 2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeśli był zatrudniony co najmniej 15 lat, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeśli był zatrudniony co najmniej 20 lat. 2. Odprawę pieniężną oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 3. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat. 4. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa. § 15. Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie, o którym mowa w § 1, w dniu 1 października 1999 r., który przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej, przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród jubileuszowych wlicza się także te okresy, które zostały mu wliczone przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej, do której nabył prawo przed dniem 1 października 1999 r. § 16. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273, z 1993 r. Nr 41, poz. 190, z 1994 r. Nr 21, poz. 75, Nr 69, poz. 303 i Nr 125, poz. 614, z 1995 r. Nr 8, poz. 42, Nr 84, poz. 424 i Nr 122, poz. 594, z 1996 r. Nr 80, poz. 377, z 1997 r. Nr 24, poz. 127 i Nr 34, poz. 214 oraz z 1998 r. Nr 3, poz. 8 i Nr 42, poz. 254). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 3 i § 5, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r., oraz przepisów § 13-15, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 8 czerwca 1999 r. (poz. 543) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w zł*) I540-740 II545-760 III555-780 IV565-805 V575-840 VI585-885 VII595-950 VIII606-1 015 IX619-1 080 X632-1 155 XI645-1 230 XII665-1 310 XIII693-1 410 XIV725-1 520 XV780-1 635 XVI855-1 750 XVII930-1 865 XVIII1 010-1 990 XIX1 090-2 115 XX1 175-2 255 XXI1 260-2 410 XXII1 365-2 570 *) Stawki wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Załącznik nr 2 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY DLA PRACOWNIKÓW ZAKŁADÓW, O KTÓRYCH MOWA W § 1 ROZPORZĄDZENIA, Z WYŁĄCZENIEM PRACOWNIKÓW STACJI SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 I. Pracownicy działalności podstawowej 1Zastępca kierownika zakładu ds. lecznictwaXXI Ordynator Naczelna pielęgniarka Wojewódzki lekarz kontroli nad orzecznictwem lekarskim*) Kierownik apteki zakładowej 2Zastępca ordynatoraXX Kierownik komórki organizacyjnej, z zastrzeżeniem lp. 4 i 7 3Zastępca kierownika komórki organizacyjnej, o którym mowa w lp. 2XIX Zastępca kierownika apteki zakładowej Starszy asystent, z zastrzeżeniem lp. 4 Starszy specjalista 4Kierownik komórki organizacyjnej lecznictwa odwykowegoXVIII Inspektor ds. gospodarki lekiem Starszy asystent farmaceutyczny Asystent, z zastrzeżeniem lp. 5 Specjalista Specjalista terapii uzależnień Inżynier kliniczny Inspektor ochrony radiologicznej I° 5Asystent farmaceutycznyXVII Koordynator pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów Młodszy asystent 6Starszy felczer, felczerXVI Przełożona pielęgniarek Kierownik techniczny pracowni stomatologicznej Kierownik zespołu techników medycznych Inspektor ochrony radiologicznej II° i III° 7Kierownik komórki organizacyjnej: opiekuńczo-leczniczej, leczniczo-wychowawczej, żłobkaXV Zastępczyni przełożonej pielęgniarek Pielęgniarka koordynująca i nadzorująca pracę innych pielęgniarek Pielęgniarka oddziałowa Zastępczyni pielęgniarki oddziałowej Specjalista pielęgniarka Specjalista: technik dentystyczny, technik radioterapii Perfuzjonista Kapelan szpitalny 8Starsza: pielęgniarka, pielęgniarka środowiskowaXIV Starsza: higienistka stomatologiczna, higienistka szkolna Starszy: technik medyczny, instruktor higieny, terapeuta zajęciowy, instruktor terapii uzależnień, dyspozytor, ratownik medyczny Pielęgniarka epidemiologiczna 9PielęgniarkaXIII Pielęgniarka środowiskowa Higienistka: stomatologiczna, szkolna Technik medyczny, instruktor higieny, terapeuta zajęciowy, dyspozytor, ratownik medyczny Starszy: ortoptysta, statystyk medyczny, pracownik socjalny 10Instruktor terapii uzależnień, ortoptysta, opiekunka dziecięca, dietetyczkaXII 11Starsza: sekretarka medyczna, rejestratorka medycznaXI Statystyk medyczny Asystentka stomatologiczna Asystentka pielęgniarska 12Sekretarka medyczna, rejestratorka medycznaX Sanitariusz szpitalny 13Młodsza pielęgniarkaIX Wykwalifikowana pomoc dentystyczna Dezynfektor, laborant Operator ciśnieniowych sterylizatorów gazowych i parowych 14Sanitariusz, salowa, fasowaczka, pomoc laboratoryjna, pomoc aptecznaVIII II. Pracownicy administracyjni, techniczni i ekonomiczni 1Kierownik zakładuXXII 2Zastępca kierownika zakładuXXI Główny księgowy 3Zastępca głównego księgowegoXIX 4Radca prawnyXVIII 5Kierownik komórki organizacyjnejXVI Główny specjalista Asystent kierownika zakładu 6Starszy: specjalista, informatykXV 7Specjalista, informatykXIV Specjalista ds. bezpieczeństwa i higieny pracy 8Inspektor ds. bezpieczeństwa i higieny pracyXIII Inspektor ds. obronnych i rezerw Inspektor ochrony przeciwpożarowej Starszy: rewident zakładowy, księgowy, mistrz, technik informatyk Kierownik świetlicy Starszy bibliotekarz 9Inspektor, księgowy, technik informatyk, mistrz, starszy kasjerXII 10Starszy magazynierXI Kierownik kancelarii Starszy referent Bibliotekarz, intendent, kasjer 11MagazynierX 12Referent, archiwista, sekretarkaIX Starsza maszynistka 13MaszynistkaVIII Telefonistka III. Pracownicy gospodarczy i obsługi 1Laborant w kotłowniXII Konserwator urządzeń technicznych Starszy mistrz w zawodzie 2Mistrz w zawodzieXI 3Hydraulik, ślusarz, elektromechanik, tokarz, elektryk, spawacz, szef kuchni, operator oczyszczalni ścieków i inneIX Palacz 4Pomocnik palacza, robotnik nawęglania i odżużlowaniaVIII 5KierowcaVII 6Robotnik gospodarczyVI Pracownik przyuczony na stanowisku robotniczym 7Starszy: portier, dźwigowyV 8Dozorca, portier, strażnik, szatniarz, sprzątaczka, dźwigowyIV 9Pracownik w okresie nauki zawodu lub przyuczania do zawoduIII *) Do czasu wydania odrębnych przepisów. Załącznik nr 3 TABELA ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY DLA PRACOWNIKÓW STACJI SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 I. Pracownicy działalności podstawowej 1Wojewódzki inspektor sanitarnyXXII 2Powiatowy, portowy, kolejowy inspektor sanitarnyXXI Zastępca wojewódzkiego inspektora sanitarnego Kierownik oddziału zamiejscowego (delegatury) wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej 3Zastępca powiatowego inspektora sanitarnegoXX Główny specjalista ds. jakości Kierownik oddziału terenowego powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej Kierownik działu i oddziału 4Kierownik sekcji, pracowniXIX Starszy asystent 5AsystentXVIII Specjalista ds. sanitarnych 6Młodszy asystentXVII 7Starszy: instruktor higieny, technik, instruktor ds. oświaty zdrowotnejXIV Starsza pielęgniarka 8Instruktor higieny, technik, instruktor ds. oświaty zdrowotnejXIII Pielęgniarka Starszy statystyk medyczny 9Starsza: rejestratorka medyczna, sekretarka medycznaXI Statystyk medyczny 10Rejestratorka medyczna, sekretarka medycznaX Operator ciśnieniowych sterylizatorów gazowych i parowych 11Kontroler sanitarnyIX Dezynfektor 12Pomoc laboratoryjnaVIII II. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni 1Zastępca kierownika stacji sanitarno-epidemiologicznej ds. organizacyjno-administracyjnychXX Główny księgowy 2Zastępca głównego księgowegoXIX 3Radca prawnyXVIII 4Kierownik komórki organizacyjnejXVI Główny specjalista 5Starszy: specjalista, informatykXV 6Specjalista, informatykXIV Specjalista ds. bezpieczeństwa i higieny pracy 7Inspektor ds. bezpieczeństwa i higieny pracyXIII Inspektor ds. obrony cywilnej i spraw obronnych Inspektor ochrony przeciwpożarowej Starszy: rewident, księgowy, technik informatyk 8Księgowy, technik informatyk, rewidentXII Starszy kasjer 9Starszy magazynierXI Starszy: referent, archiwista Kasjer 10Referent, archiwista, sekretarkaX 11MagazynierIX Starsza maszynistka 12MaszynistkaVIII Telefonistka III. Pracownicy gospodarczy i obsługi 1Konserwator urządzeń technicznychXII Starszy mistrz 2MistrzXI 3Hydraulik, ślusarz, elektromechanik, tokarz, elektryk, spawacz i inneIX Palacz 4Pomocnik palaczaVIII 5KierowcaVII 6Robotnik gospodarczyVI Pracownik przyuczony na stanowisku robotniczym 7Starszy: dozorca, portier, strażnikV 8Dozorca, portier, strażnik, sprzątaczka, woźny, dźwigowy, szatniarz, powielaczowy, zmywarka szkła laboratoryjnego, goniecIV 9Pracownik w okresie nauki zawodu lub przyuczania do zawoduIII Załącznik nr 4 WYKAZ STANOWISK, NA KTÓRYCH PRZYSŁUGUJE DODATEK FUNKCYJNY, I STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Lp.StanowiskoProcent od wynagrodzenia zasadniczego 123 I. Pracownicy działalności podstawowej 1Wojewódzki inspektor sanitarnydo 50% 2Powiatowy, portowy, kolejowy inspektor sanitarnydo 45% Zastępca wojewódzkiego inspektora sanitarnego Kierownik oddziału zamiejscowego (delegatury) wojewódzkiej stacji sanitarno-epidemiologicznej Zastępca kierownika zakładu do spraw lecznictwa Ordynator Naczelna pielęgniarka Kierownik komórki organizacyjnej, z zastrzeżeniem lp. 3 i 4 Kierownik apteki zakładowej 3Zastępca powiatowego inspektora sanitarnegodo 40% Kierownik oddziału terenowego powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej Wojewódzki lekarz kontroli nad orzecznictwem lekarskim*) Kierownik: działu i oddziału stacji sanitarno-epidemiologicznej Główny specjalista ds. jakości w stacji sanitarno-epidemiologicznej 4Zastępca ordynatorado 35% Zastępca kierownika komórki organizacyjnej Kierownik: sekcji, pracowni stacji sanitarno-epidemiologicznej Zastępca kierownika apteki zakładowej Przełożona pielęgniarek 5Zastępczyni przełożonej pielęgniarekdo 25% Pielęgniarka koordynująca i nadzorująca pracę innych pielęgniarek Pielęgniarka oddziałowa Kierownik zespołu techników medycznych Kierownik techniczny pracowni stomatologicznej 6Zastępczyni pielęgniarki oddziałowejdo 20% II. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni 1Kierownik zakładudo 50% 2Zastępca kierownika zakładudo 45% Główny księgowy 3Radca prawnydo 45% 4Zastępca głównego księgowegodo 30% 5Kierownik komórki organizacyjnejdo 25% *) Do czasu wydania odrębnych przepisów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 1 czerwca 1999 r. sygn. akt SK. 20/98. (Dz. U. Nr 52, poz. 544) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska, Wiesław Johann, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Marian Zdyb - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Adama Włocha, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 6 ust. 1 pkt 3 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5) z art. 2, 7, 30, 31, 37, 40, 41, 42, 45, 47, 77 i 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 6 ust. 1 pkt 3 oraz art. 10 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739), w zakresie, w jakim dotyczą wyłącznie wniosków w sprawie odmowy wydania lub unieważnienia paszportu w związku ze stosowaniem środka zapobiegawczego przewidzianego w art. 277 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555), nie są niezgodne z art. 2, art. 7, art. 30, art. 31, art. 37, art. 40, art. 41, art. 42, art. 45, art. 47, art. 77 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ferdynand Rymarz Teresa Dębowska-Romanowska Wiesław Johann Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 7 czerwca 1999 r. sygn. akt K. 18/98. (Dz. U. Nr 52, poz. 545) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Andrzej Mączyński - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku grupy posłów na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że: art. 27a ust. 1 pkt 1c w powiązaniu z art. 27a ust. 3 pkt 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) jest sprzeczny z zasadą państwa prawa, urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, ustanowioną art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 27a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121) jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ferdynand Rymarz Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Andrzej Mączyński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 8 czerwca 1999 r. sygn. akt SK. 12/98. (Dz. U. Nr 52, poz. 546) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska, Krzysztof Kolasiński, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca, Andrzej Mączyński, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Spółki Akcyjnej SIPMA SA, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności przepisu art. 7 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.): 1) z art. 2, art. 20, art. 21 ust. 1, art. 32, art. 64 oraz art. 9 w związku z art. 241 ust. 1 w związku z art. 91 i 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2) z art. 44 ust. 1 (ii) Układu europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r., 3) z art. 24 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), 4) z art. 2 ust. 1 i 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Włoską w sprawie popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 10 maja 1989 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 42, poz. 157), orzeka: Art. 7 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931, Nr 162, poz. 1112 i poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) 1) jest zgodny z art. 20, art. 21 ust. 1, art. 64 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2) nie jest niezgodny z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej; postanawia: umorzyć postępowanie w części dotyczącej zgodności art. 7 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i poz. 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931, Nr 162, poz. 1112 i poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) 1) z art. 9 w związku z art. 241 ust. 1 w związku z art. 91 i 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2) z art. 44 ust. 1 (ii) Układu europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38, z 1995 r. Nr 63, poz. 324 i poz. 326 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 662), 3) z art. 24 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), 4) z art. 2 ust. 1 i 2 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Włoską w sprawie popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 10 maja 1989 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 42, poz. 157). Lech Garlicki Teresa Dębowska-Romanowska Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów. (Dz. U. Nr 52, poz. 547) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 14, poz. 88), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), 2) ustawą z dnia 28 czerwca 1991 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 65, poz. 279), ujętych w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 września 1991 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. z 1991 r. Nr 89, poz. 403), 3) ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 419), 4) ustawą z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 41, poz. 208), ujętych w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1995 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 80, poz. 405), 5) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 6) ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), ujętych w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 49, poz. 318), 7) ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754), 8) ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), 9) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), 10) ustawą z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 145, poz. 938) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje następujących przepisów: 1) art. 25-30 oraz art. 32 i 33 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 14, poz. 88), które stanowią: "Art. 25. W Kodeksie postępowania cywilnego wprowadza się następujące zmiany: 1) w dziale IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej po wyrazach «Postępowanie w sprawach gospodarczych» dodaje się wyrazy «Rozdział 1. Przepisy ogólne», 2) w art. 4791 w § 2 w pkt 3 wyrazy «w gospodarce narodowej» skreśla się, 3) w art. 4793 w § 1 po wyrazie «rejonowych» dodaje się wyrazy «lub sądu antymonopolowego», 4) po art. 47927 dodaje się rozdział 2 w brzmieniu: «Rozdział 2. Postępowanie w sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym Art. 47928. § 1. Od decyzji Urzędu Antymonopolowego lub jego delegatury można wnieść do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - sądu antymonopolowego odwołanie w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. § 2. Sąd odrzuci odwołanie wniesione po upływie terminu. Art. 47929. § 1. Urząd Antymonopolowy przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. § 2. Jeżeli Urząd Antymonopolowy uzna odwołanie za słuszne, może - nie przekazując akt sądowi - uchylić albo zmienić swoją decyzję w całości lub w części, o czym bezzwłocznie powiadamia stronę, przesyłając jej nową decyzję, od której stronie służy odwołanie. Art. 47930. Odwołanie od decyzji Urzędu Antymonopolowego powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonej decyzji, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów, a także zawierać wniosek o uchylenie albo zmianę decyzji w całości lub w części. Art. 47931. § 1. W sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym stronami są także Urząd Antymonopolowy i zainteresowany. § 2. Zainteresowanym jest ten, czyje prawa lub obowiązki zależą od rozstrzygnięcia procesu. Jeżeli zainteresowany nie został wezwany do udziału w sprawie, sąd wezwie go na wniosek strony albo z urzędu. Art. 47932. Pełnomocnikiem Urzędu Antymonopolowego może być pracownik tego urzędu. Art. 47933. W razie wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego, sąd może, na wniosek powoda, wstrzymać wykonanie decyzji do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Art. 47934. § 1. Sąd oddala odwołanie od decyzji Urzędu Antymonopolowego, jeżeli nie ma podstaw do jego uwzględnienia. § 2. W razie uwzględnienia odwołania, sąd zaskarżoną decyzję albo uchyla, albo zmienia w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy. Art. 47935. Orzeczenia Sądu Antymonopolowego są prawomocne.» Art. 26. W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1987 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 33, poz. 180 oraz z 1988 r. Nr 16, poz. 112 i Nr 19, poz. 132) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 11 skreśla się, 2) art. 5a skreśla się. Art. 27. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 31, poz. 137 oraz z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 33, poz. 175 i Nr 73, poz. 436) po art. 191 dodaje się art. 192 w brzmieniu: «Art. 192. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, utworzy w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie odrębną jednostkę organizacyjną do spraw antymonopolowych (sąd antymonopolowy).» Art. 28. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o Funduszu Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu (Dz. U. Nr 30, poz. 159) w art. 3 w ust. 1 pkt 4 skreśla się. Art. 29. W ustawie z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz. U. Nr 33, poz. 175 i Nr 41, poz. 229) w art. 2 w ust. 2 pkt 5 skreśla się. Art. 30. 1. Nie zakończone prawomocnie do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy, rozpatrywane przez Ministra Finansów, przekazuje się do dalszego rozpoznania Urzędowi Antymonopolowemu. 2. Skargi na decyzje Ministra Finansów, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, rozpatruje Naczelny Sąd Administracyjny według przepisów dotychczasowych. W razie uchylenia decyzji, Naczelny Sąd Administracyjny przekazuje do rozpoznania sprawę Urzędowi Antymonopolowemu. 3. Wznowienie postępowania, uchylenie, zmiana lub stwierdzenie nieważności decyzji, wydanej przez Ministra Finansów przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, następuje według przepisów dotychczasowych, z tym że właściwym do rozpoznania sprawy jest Urząd Antymonopolowy." "Art. 32. Traci moc ustawa z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej (Dz. U. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 30, poz. 159 i Nr 35, poz. 192). Art. 33. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 2) art. 47 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), który stanowi: "Art. 47. Ustawa wchodzi w życie z dniem 27 maja 1990 r."; 3) art. 2 i 4 ustawy z dnia 28 czerwca 1991 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 65, poz. 279), które stanowią: "Art. 2. W ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1990 r. Nr 14, poz. 88) w art. 1 skreśla się pkt 4." "Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 4) art. 15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 419), który stanowi: "Art. 15. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że art. 3 i 6 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."; 5) art. 2 i 4 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 41, poz. 208), które stanowią: "Art. 2. 1. Do stosunków prawnych dotyczących przeciwdziałania praktykom monopolistycznym, powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe, z wyjątkiem art. 11-11c. 2. Postępowanie przed Urzędem Antymonopolowym wszczęte i nie zakończone ostateczną decyzją przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej ustawy." "Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 6) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 7) art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), który stanowi: "Art. 22. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 14 pkt 2 i art. 17 pkt 2-13, które wchodzą w życie z dniem 8 kwietnia 1997 r."; 8) art. 192 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754), który stanowi: "Art. 192. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 7, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, 2) art. 26 ust. 1 pkt 5, który w stosunku do osób wpisanych przed dniem jej wejścia w życie na listy maklerów papierów wartościowych lub doradców w zakresie publicznego obrotu papierami wartościowymi wchodzi w życie po upływie 2 lat od dnia ogłoszenia."; 9) art. 99 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który stanowi: "Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 10) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."; 11) art. 2 ustawy z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 145, poz. 938), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia." Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 maja 1999 r. (poz. 547) USTAWA z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów. 1) W celu zapewnienia rozwoju konkurencji, ochrony przedsiębiorców 2) narażonych na stosowanie praktyk monopolistycznych oraz ochrony interesów konsumentów stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 3) Ustawa określa warunki rozwoju konkurencji, reguluje zasady i tryb przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz naruszeniom interesów konsumenta przez przedsiębiorców 2) oraz ich związki, jeżeli wywołują lub mogą wywołać skutki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także określa organy właściwe w tych sprawach. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) 4) przedsiębiorcach 2) - rozumie się przez to osoby fizyczne i prawne, a także jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, prowadzące działalność gospodarczą albo organizujące lub świadczące usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i poz. 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401 i Nr 41, poz. 412), 2) związkach - rozumie się przez to izby, zrzeszenia i inne organizacje zrzeszające przedsiębiorców 2), 3) porozumieniach - rozumie się przez to sprzeczne z niniejszą ustawą: a) 5) umowy zawierane między przedsiębiorcami, między związkami tych przedsiębiorców oraz między przedsiębiorcami i związkami albo niektóre postanowienia tych umów, b) podjęte w jakiejkolwiek formie uzgodnienia dwóch lub więcej przedsiębiorców 2) lub ich związków, c) uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców 2), 4) cenach - rozumie się przez to również opłaty o charakterze cen, marże handlowe, prowizje i narzuty do cen, 5) towarach - rozumie się przez to rzeczy, wszelkie formy energii, usługi, obiekty i roboty budowlane, papiery wartościowe oraz inne prawa majątkowe, 6) 6) pozycji monopolistycznej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, polegającą na tym, że przedsiębiorca ten nie spotyka się z konkurencją na rynku krajowym lub lokalnym, 7) 6) pozycji dominującej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, polegającą na tym, że przedsiębiorca ten nie spotyka się z istotną konkurencją na rynku krajowym lub lokalnym; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku przekracza 40%, 8) 7)konkurentach - rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy wprowadzają lub mogą wprowadzić albo nabywają lub mogą nabyć, w tym samym czasie i na tym samym rynku, towary takie same lub inne, jeżeli przez ich odbiorców uznane są za substytuty, 9) 8) przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, za ostatni miesiąc kwartału poprzedzającego dzień wydania decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów, 10) 8) przychodzie - rozumie się przez to 1/12 przychodu uzyskanego w roku podatkowym poprzedzającym dzień wydania decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych lub od osób fizycznych, 11) 10) konsumencie - rozumie się przez to każdego, kto nabywa towary i usługi do celów nie związanych z działalnością gospodarczą. Art. 3. 11) 1. Ustawa nie narusza praw wyłącznych wynikających z przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej i przemysłowej, w szczególności przepisów o wynalazczości, znakach towarowych, wzorach zdobniczych, ochronie topografii układów scalonych, prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz porozumień zawieranych przez pracowników i związki zawodowe z pracodawcami, mających na celu ochronę praw pracowniczych. 2. Ustawę stosuje się do: 1) umów licencyjnych i innych aktów wykonywania praw wyłącznych wymienionych w ust. 1, 2) umów dotyczących informacji technicznych lub technologicznych nie ujawnionych do wiadomości publicznej, do których podjęto niezbędne działania w celu zachowania ich poufności, jeżeli skutkiem tych umów jest nieuzasadnione ograniczenie swobody działalności gospodarczej stron oraz istotne ograniczenie konkurencji na rynku. Rozdział 2 Praktyki monopolistyczne Art. 4. 12) Praktykami monopolistycznymi są porozumienia polegające w szczególności na: 1) ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen oraz zasad ich kształtowania między konkurentami w stosunkach z osobami trzecimi, 2) podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych, 3) ustaleniu lub ograniczeniu wielkości produkcji, sprzedaży lub skupu towarów, 4) ograniczeniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców 2) nie objętych porozumieniem, 5) ustaleniu przez konkurentów lub ich związki warunków umów zawieranych z osobami trzecimi. Art. 5. 1. 13) Za praktyki monopolistyczne uznaje się także nadużywanie pozycji dominującej na rynku, a w szczególności: 1) przeciwdziałanie ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji, 2) podział rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych, 3) sprzedaż towarów w sposób powodujący uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorców 2) lub innych podmiotów, 4) 14) odmowę sprzedaży lub skupu towarów, dyskryminującą niektórych przedsiębiorców przy braku alternatywnych źródeł zaopatrzenia lub zbytu, 5) nieuczciwe oddziaływanie na kształtowanie cen, w tym cen odsprzedaży, oraz sprzedaż poniżej kosztów w celu eliminacji konkurentów, 6) 15) narzucanie uciążliwych warunków umów, przynoszących przedsiębiorcy 2) narzucającemu te warunki nieuzasadnione korzyści, 7) 15) uzależnianie zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia nie związanego z przedmiotem umowy, którego nie przyjęłaby lub nie spełniłaby, mając zapewnioną możliwość wyboru, 8) 16) stwarzanie konsumentom uciążliwych warunków dochodzenia swoich praw. 2. 17) Nie uznaje się za praktyki monopolistyczne udzielanie przez spółdzielnię swoim członkom w obrotach z nimi bonifikat, ulg i innych korzyści ekonomicznych. Art. 6. 18) Zakazuje się stosowania praktyk określonych w art. 4 i 5, chyba że są one niezbędne ze względów techniczno-organizacyjnych lub ekonomicznych do prowadzenia działalności gospodarczej i nie powodują istotnego ograniczenia konkurencji; ciężar udokumentowania tych okoliczności spoczywa na podmiocie, który się na nie powołuje. Art. 7. 1. Przedsiębiorcom 2) zajmującym pozycję monopolistyczną zakazuje się również: 1) ograniczania, mimo posiadanych możliwości, produkcji, sprzedaży lub skupu towarów, w szczególności prowadzącego do podwyższania cen sprzedaży lub obniżania cen skupu, 2) wstrzymywania sprzedaży towarów prowadzącego do podwyższania cen, 3) pobierania nadmiernie wygórowanych cen. 2. Zakazy określone w ust. 1 dotyczą również przedsiębiorców 2) zajmujących pozycję dominującą, o ile ich udział w rynku i stosowane przez nich praktyki wywołują skutki podobne do skutków zachowań przedsiębiorców 2) o pozycji monopolistycznej. Art. 8. 1. 19) W razie stwierdzenia praktyk monopolistycznych wymienionych w art. 4, art. 5 i art. 7, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) wydaje decyzję nakazującą zaniechanie tych praktyk oraz może określić warunki tego zaniechania. 2. Umowy zawarte z naruszeniem art. 4, art. 5 oraz art. 7 są w całości lub w odpowiedniej części nieważne. 3. 20)Jeżeli wskutek stosowania praktyk monopolistycznych, o których mowa w ust. 1, nastąpiło podwyższenie cen, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może wydać decyzję o obniżeniu cen oraz określić w niej czas obowiązywania ceny i warunki jej zmiany przez przedsiębiorcę 2) w tym czasie. W decyzji za dotychczasowy okres stosowania ceny podwyższonej Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może określić również kwotę nienależną albo kwotę nienależną i kwotę dodatkową; przepisy art. 20 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) stosuje się odpowiednio. Art. 9. 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może wydać decyzję zakazującą wykonywania porozumienia, które: 1) wprowadza specjalizację asortymentową produkcji lub sprzedaży towarów albo 2) przewiduje wspólną sprzedaż lub wspólne zakupy towarów, jeżeli porozumienie takie godzi w interes innych przedsiębiorców 2) lub konsumentów. 2. 21) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) wyda decyzję zakazującą wykonywania porozumienia określonego w ust. 1, jeżeli prowadzi ono do istotnego ograniczenia konkurencji lub warunków do jej powstania na danym rynku lub narusza interes konsumenta, a nie przynosi korzyści gospodarczych polegających w szczególności na: 1) znacznym obniżeniu kosztów produkcji lub sprzedaży albo 2) poprawie jakości towarów. Art. 10. 1. 22) Od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) służy odwołanie do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. 2. Postępowanie w sprawach odwołań od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach gospodarczych. 3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. 4. 23) Do postanowień Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), od których służy zażalenie, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni. Rozdział 3 Oddziaływanie na kształtowanie struktur przedsiębiorców 24) Art. 11. 25)1. Zamiar łączenia przedsiębiorców 2), w wypadkach określonych w ust. 2 i 3, podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) w terminie 14 dni od dokonania czynności, z którą ustawa wiąże ten obowiązek. 2. Wynikający z ust. 1 obowiązek zgłoszenia zamiaru łączenia dotyczy: 1) 26) połączenia przedsiębiorców 2), których łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru łączenia - przekracza 25 milionów EURO, 27) 2) 28) nabycia lub przejęcia w posiadanie przez przedsiębiorcę 2), jednorazowo lub wielokrotnie w ciągu 12 kolejnych miesięcy, zorganizowanej części mienia innego przedsiębiorcy 2), jeżeli łączna wartość tego mienia przekracza 5 milionów EURO 27), 3) 29) objęcia lub nabycia akcji albo udziałów innego przedsiębiorcy 2), powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 25%, 33% lub 50% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów obu podmiotów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów EURO 27), 3a) 30) objęcia akcji lub udziałów nowo tworzonego przedsiębiorcy, powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 25% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów podmiotów obejmujących te akcje lub udziały - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów EURO 27), 4) 31) objęcia lub nabycia przez instytucje finansowe, dla których obrót papierami wartościowymi jest przedmiotem działalności gospodarczej, akcji lub udziałów innego przedsiębiorcy 2), powodującego osiągnięcie lub przekroczenie 25%, 33% lub 50% głosów na walnym zgromadzeniu lub zgromadzeniu wspólników, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów podmiotu nabywanego - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów EURO 27), chyba że objęcie albo nabycie akcji lub udziałów dokonane zostało z zamiarem zbycia ich przed upływem 1 roku i z równoczesnym niewykonywaniem do tego czasu praw wynikających z posiadania akcji lub udziałów, poza prawem do dywidendy oraz prawem zbycia akcji lub udziałów, 5) 32) objęcia przez tę samą osobę funkcji dyrektora, wicedyrektora, członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej albo głównego księgowego u konkurujących ze sobą przedsiębiorców, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów EURO 27), 6) 33) przejęcia w inny sposób, bezpośrednio lub pośrednio, kontroli nad innym przedsiębiorcą 2), jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów - w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru - przekracza 25 milionów EURO 27). 3. Obowiązek zgłoszenia zamiaru łączenia banków, w zakresie określonym w ust. 2, dotyczy banków, jeżeli łączna wartość ich funduszy własnych przekracza 50 milionów EURO 27) na koniec roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru łączenia. 4. 34) Łączna wartość rocznej sprzedaży towarów, o której mowa w ust. 2, obejmuje zarówno sprzedaż dokonywaną przez podmioty dominujące, jak i zależne w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715). 5. Wartość EURO 27), wymieniona w ust. 2 i 3, podlega przeliczeniu na złote według kursu kupna walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski: 1) z ostatniego dnia roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 3-6 oraz w ust. 3, 2) z dnia poprzedzającego zgłoszenie zamiaru nabycia mienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2. 6. (skreślony). 35) 7. Zgłoszenia zamiaru łączenia przedsiębiorców 2) dokonują organy przedsiębiorców 2), o których mowa w art. 11e. 8. Zgłoszenie zamiaru łączenia powinno zawierać informacje dotyczące wpływu łączenia na zmianę pozycji przedsiębiorców 2) i jego skutków dla konkurencji, a zwłaszcza: 1) rodzaj, przyczynę i zakres łączenia przedsiębiorców 2), 2) 36) dane charakteryzujące przedsiębiorców uczestniczących w łączeniu, ich związki z innymi przedsiębiorcami oraz zakres i obszar ich działania, 3) udział przedsiębiorców 2) w poszczególnych rynkach. Art. 11a. 37) 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może: 1) 38) zwrócić w terminie 14 dni zgłoszenie zamiaru łączenia, jeżeli nie spełnia ono warunków określonych w art. 11 ust. 8 oraz warunków, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców 2), 2) wezwać zgłaszającego zamiar łączenia do usunięcia wskazanych braków w zgłoszeniu lub uzupełnienia niezbędnych informacji, z pouczeniem, że bezskuteczny upływ wyznaczonego terminu może spowodować nałożenie kary pieniężnej w myśl art. 16 ust. 2 pkt 1. 2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może również przedstawić przedsiębiorcom 2) - przed wydaniem decyzji zakazującej łączenia - warunki, na jakich łączenie może nastąpić, wyznaczając termin na ustosunkowanie się do zgłoszonej propozycji; brak odpowiedzi w terminie lub negatywne ustosunkowanie się do przedstawionych warunków skutkuje wydaniem zawiadomienia lub decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4. 3. W wypadku braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, zawiadamia o tym zgłaszającego zamiar. 4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, może wydać decyzję: 1) 39) zakazującą łączenia przedsiębiorców, jeżeli w jego wyniku przedsiębiorcy ci uzyskaliby lub umocnili pozycję dominującą na rynku, 2) zakazującą objęcia przez tę samą osobę funkcji wymienionych w art. 11 ust. 2 pkt 5, jeżeli w wyniku tego nastąpiłoby istotne osłabienie konkurencji; domniemywa się, że istotne osłabienie konkurencji ma miejsce, jeżeli łączny udział tych przedsiębiorców 40) w rynku przekracza 10%. 5. 41) W wypadku zamiaru: 1) łączenia banków, 2) 42) objęcia lub nabycia akcji dopuszczonych do publicznego obrotu - Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, w terminie nie dłuższym niż 2 tygodnie, zawiadamia o braku zastrzeżeń zgłaszającego zamiar bądź wydaje decyzję zakazującą łączenia. 6. 43) Do terminów określonych w ust. 3-5 nie wlicza się okresów oczekiwania na dokonanie zgłoszenia przez pozostałych uczestników łączenia, a także okresów oczekiwania na usunięcie braków, uzupełnienie informacji lub ustosunkowanie się do zgłoszonych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2. Art. 11b. 37) Sąd rejestrowy, działając na podstawie odrębnych przepisów, dokona wpisu w rejestrze, jeżeli: 1) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) zawiadomi wnioskodawcę o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia, o którym mowa w art. 11a ust. 3 i 5, 2) przedsiębiorca 2) wykaże, że zamiar łączenia przedsiębiorców 2) nie podlega obowiązkowi zgłoszenia. Art. 11c. (skreślony). 44) Art. 11d. 45)Przedsiębiorcy, których zamiar łączenia podlega zgłoszeniu, do czasu otrzymania zawiadomienia Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o braku zastrzeżeń co do zamiaru łączenia lub upływu terminu na wydanie decyzji zakazującej łączenia, są obowiązani wstrzymać się z podejmowaniem czynności, które powodują lub mogą powodować uzyskanie bądź umocnienie pozycji dominującej na rynku przez łączące się podmioty albo przez jednego z nich, chociażby czynności te nie stanowiły praktyk monopolistycznych w rozumieniu przepisów ustawy. Art. 11e. 46)Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców 2), oraz organy podmiotów zobowiązanych do dokonania zgłoszenia zamiaru. Art. 12. 1. Przedsiębiorstwa państwowe i spółdzielnie oraz spółki prawa handlowego posiadające pozycję dominującą na rynku mogą ulec podziałowi lub rozwiązaniu, jeżeli trwale ograniczają konkurencję lub warunki jej powstawania. 2. 47) W razie stwierdzenia, że przedsiębiorcy 2) spełniają warunki, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może wydać decyzję nakazującą podział przedsiębiorstwa lub spółdzielni albo rozwiązanie spółki, określając warunki i termin tego podziału lub rozwiązania. Przed wydaniem decyzji nakazującej podział przedsiębiorstwa państwowego lub rozwiązanie jednoosobowej spółki Skarbu Państwa Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) zasięga opinii organu założycielskiego lub organu reprezentującego Skarb Państwa. 3. 48) Wykonanie decyzji należy do organów przedsiębiorstwa państwowego lub do organów spółdzielni albo władz spółki i następuje z zastosowaniem odpowiednio przepisów określających tryb podziału lub rozwiązania danego podmiotu; dokonanie podziału nie wymaga zgody lub opinii przewidzianych w tych przepisach. Przedsiębiorstwa państwowe, powstające w wyniku podziału, tworzy organ założycielski. 4. W razie stwierdzenia, że przedsiębiorca 2) posiada pozycję dominującą na rynku, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może wydać decyzję nakazującą ograniczenie jego działalności gospodarczej, określając warunki i termin tego ograniczenia. 5. Przepis ust. 1 nie wyłącza możliwości podziału i rozwiązania przedsiębiorców 2), uregulowanych w odrębnych ustawach. Art. 13. 49) Przepisy art. 10 stosuje się odpowiednio do decyzji i postanowień wydanych w sprawach łączenia, podziału i rozwiązania przedsiębiorców 2) oraz ograniczenia ich działalności gospodarczej. Rozdział 4 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy 50) Art. 14. 1. 51) W decyzjach wydanych na podstawie art. 8 ust. 1 i 3 oraz art. 9 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może ustalić karę pieniężną, płatną do budżetu państwa. Kary tej nie stosuje się w wypadku, gdy Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) wydał decyzję ustalającą wysokość kwoty nienależnej i kwoty dodatkowej, o których mowa w art. 8 ust. 3. 2. 52) Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, można ustalić w wysokości do 100% przychodu, w rozumieniu art. 2 pkt 10, ukaranego przedsiębiorcy 2). 3. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest płatna z dochodu po opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodów nad wydatkami, zmniejszonej o podatki. 4. 53) Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do związków. W wypadku gdy związek nie osiąga przychodu, karę pieniężną Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może ustalić do wysokości pięćdziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Art. 15. 1. 54) W wypadku gdy przedsiębiorca 2) nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3, art. 9 oraz w art. 11a ust. 4 i 5, lub wyroków sądów zmieniających taką decyzję, jest obowiązany wpłacić za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania w terminie decyzji lub wyroku sądu karę pieniężną w wysokości 1% przychodu. Decyzję w tej sprawie wydaje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9), z tym że nie może być ona wydana, jeżeli od daty wydania decyzji, o których mowa w zdaniu poprzednim, upłynęły trzy lata. 2. W przypadku niewykonania decyzji, o których mowa w art. 12 ust. 2 i 4, lub wyroku sądu zmieniającego te decyzje, kara wynosi od 1 do 10%; przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Kary, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają wpłacie do budżetu państwa. 4. Przepis art. 10 i art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. 55) Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do związków. W wypadku gdy związek nie osiąga przychodu, karę pieniężną za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania w terminie decyzji lub wyroku sądu Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) ustala do wysokości pięćdziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Art. 15a. 56) 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może w drodze decyzji nałożyć na przedsiębiorcę 2) karę pieniężną do wysokości: 1) 57) 1% przychodu za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 11, z zastrzeżeniem pkt 3 i 4, 2) 15% przychodu z tytułu wykonania czynności, o których mowa w art. 11d, 3) 15% przychodu, jeżeli po objęciu lub nabyciu akcji bądź udziałów wykonuje prawa wynikające z tych akcji lub udziałów z naruszeniem art. 11 ust. 2 pkt 4, 4) 1% przychodu za każdy rozpoczęty miesiąc posiadania akcji lub udziałów po upływie roku, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 4, chyba że wykaże, iż przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wcześniej ich zbyć z powodu okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi. 2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może w drodze decyzji nałożyć na osobę nie wykonującą obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 5, karę pieniężną w wysokości do pięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za każdy rozpoczęty miesiąc niewykonania tego obowiązku. 3. Przepisy art. 10, art. 14 ust. 3 i art. 15 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Art. 16. 1. 58) W razie gdy osoba kierująca przedsiębiorcą 2) lub związkiem nie wykonuje decyzji wydanych na podstawie niniejszej ustawy i wyroków sądów, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może wydać decyzję nakładającą na nią karę pieniężną, do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. 2. Karze pieniężnej, o której mowa w ust. 1, może podlegać: 1) 59) osoba kierująca przedsiębiorcą 2) lub związkiem za nieudzielenie danych i informacji na żądanie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) bądź jeżeli dane te i informacje są nierzetelne, 2) 60) osoba działająca w imieniu osób prawnych lub spółek i innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej podejmujących działania zmierzające do łączenia przedsiębiorców 2), jeżeli nie zgłosi zamiaru, o którym mowa w art. 11, bądź zgłoszenie zamiaru zawiera dane i informacje nierzetelne. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli funkcję kierownika przedsiębiorcy 2) pełni osoba prowadząca działalność gospodarczą we własnym imieniu. 4. Przepisy art. 10 i art. 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Organ antymonopolowy i ochrony konsumenta 61) Art. 17. 62) 1. Zadania z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym, rozwoju konkurencji i ochrony interesów konsumentów realizuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwany dalej "Prezesem". 2. Prezes jest centralnym organem administracji rządowej podległym Radzie Ministrów. 2a. 63) Prezesa powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Wiceprezesów Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów powołuje i odwołuje, na wniosek Prezesa, Prezes Rady Ministrów. 4. Prezes wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, przy pomocy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 5. Prezesowi podlega Państwowa Inspekcja Handlowa. 6. 64) Organizację Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 18. 1. 65) W skład Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wchodzi centrala w Warszawie oraz delegatury w Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu i w Warszawie. 1a. 66) Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową i rzeczową delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 2. Delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67)kierują dyrektorzy, powoływani i odwoływani przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9). 3. Wicedyrektorów delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) powołuje i odwołuje, na wniosek dyrektorów tych delegatur, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9). Art. 19. 1. Do zakresu działania Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) należy: 1) sprawowanie kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców 2) przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym, 2) badanie kształtowania się cen w warunkach ograniczenia konkurencji, 3) wydawanie, w wypadkach przewidzianych ustawą, decyzji w sprawach przeciwdziałania praktykom monopolistycznym, kształtowania struktur organizacyjnych przedsiębiorców 2) oraz decyzji określających odpowiedzialność podmiotów za stosowanie tych praktyk, 3a) 68) występowanie do przedsiębiorców i związków przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów, 3b) 68) podejmowanie czynności wynikających z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, 4) prowadzenie rejestru przedsiębiorców 2), których udział w rynku krajowym przekracza 80%, 5) prowadzenie badań stanu koncentracji gospodarki oraz przedstawienie zainteresowanym podmiotom wniosków w sprawie działań zmierzających do zrównoważenia rynku, 6) 69) opracowywanie lub opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących praktyk monopolistycznych, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstawania, a także ochrony interesów konsumentów, 7) przygotowywanie rządowych projektów polityki rozwoju konkurencji, 7a) 70) przygotowywanie rządowych projektów polityki konsumenckiej, 7b) 70) składanie wniosków w sprawie zmian przepisów w zakresie ochrony praw konsumentów, 7c) 70) zlecanie wyspecjalizowanym jednostkom i odpowiednim organom kontroli państwowej dokonywania badań przestrzegania praw konsumentów, 7d) 71)współpraca z organami samorządu terytorialnego oraz z krajowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, 7e) 72)udzielanie pomocy organom samorządu województwa i powiatu oraz organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, w zakresie wynikającym z rządowej polityki konsumenckiej, 7f) 72) inicjowanie konsumenckich badań towarów i usług, 7g) 72) opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programów edukacyjnych popularyzujących prawa konsumentów, 8) wykonywanie innych zadań przewidzianych w niniejszej ustawie lub ustawach odrębnych. 2. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 3, podpisuje Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) lub osoba przez niego upoważniona. Art. 19a. 73) 1. Każdy przedsiębiorca 2) i związek przedsiębiorców 2), posiadający dokumenty, dane i informacje niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy toczącej się przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67), jest obowiązany do ich udostępnienia lub przekazania Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) na jego żądanie. 2. 74) Wynikający z ust. 1 obowiązek odnosi się również do spraw określonych w art. 19 ust. 1 pkt 2, 3a, 3b, 4 i 5. 3. Do wiadomości uzyskanych na podstawie ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio art. 20 ust. 4. Art. 20. 1. 75) Przedsiębiorcy 2) oraz ich związki są obowiązane na żądanie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) przeprowadzającego kontrolę zapewnić mu warunki do jej wykonania. 2. Przedmiotem kontroli, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1, jest ustalenie, czy kontrolowany przedsiębiorca 2) przestrzega przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym, a w razie naruszenia tych przepisów i wydania decyzji lub wyroków - czy decyzje te i wyroki zostały wykonane. 3. Upoważnieni do przeprowadzania kontroli pracownicy Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) mają prawo: 1) wstępu do wszystkich pomieszczeń kontrolowanego przedsiębiorcy 2), 2) wglądu do dokumentów kontrolowanego przedsiębiorcy 40) oraz żądania odpisów i wyciągów z tych dokumentów, 3) żądania wyjaśnień, także pisemnych, od pracowników kontrolowanego przedsiębiorcy 40), 4) zbierania danych i informacji dotyczących działalności przedsiębiorcy 40) kontrolowanego również w innych jednostkach organizacyjnych bez potrzeby uzyskiwania dodatkowego upoważnienia, 5) udziału w posiedzeniach organów kolegialnych przedsiębiorcy 40) kontrolowanego, 6) zabezpieczenia dokumentów i innych dowodów, 7) korzystania z opinii biegłych i rzeczoznawców. 4. Wiadomości uzyskane w toku czynności kontrolnych przez pracowników Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) i osoby upoważnione przez ten organ objęte są tajemnicą służbową. 5. 76) Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym. Art. 20a. 77) 1. Wiadomości uzyskane w toku czynności służbowej przez pracowników Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) i osoby upoważnione przez ten organ objęte są tajemnicą przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli przedsiębiorca 2) lub związek podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. 2. Wiadomości, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wykorzystane na potrzeby innych postępowań, prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy postępowań karnych prowadzonych przez organy prokuratury lub sądy, z wyłączeniem postępowań z oskarżenia prywatnego. Art. 21. 1. 78) Postępowanie administracyjne w wypadkach przewidzianych w niniejszej ustawie wszczyna się z urzędu lub na wniosek uprawnionego. Nie wszczyna się postępowania, jeżeli od końca roku, w którym zaprzestano stosowania praktyki monopolistycznej, upłynął rok, a w przypadku niewykonania obowiązku zgłoszenia zamiaru łączenia przedsiębiorców - pięć lat. Odmowa wszczęcia postępowania następuje w drodze decyzji. 2. Uprawnionymi do żądania wszczęcia postępowania są: 1) przedsiębiorcy 2), których interes został lub może być naruszony przez praktykę monopolistyczną, oraz związki takich przedsiębiorców 2), 2) organy kontroli państwowej i społecznej, 3) organizacje społeczne, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, 4) 79) organy jednostek samorządu terytorialnego, 5) 80) powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów. 3. Żądanie wszczęcia postępowania wnosi się na piśmie wraz z uzasadnieniem. 4. 81) Nie wszczyna się postępowania administracyjnego, jeżeli z zawartych w żądaniu (wniosku) oraz posiadanych przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) informacji wynika, iż nie zostały naruszone przepisy art. 4, art. 5, art. 7, art. 9, art. 11a ust. 4 i 5 oraz art. 12 ust. 2 i 4. W tym wypadku Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) informuje na piśmie występującego z żądaniem (wnioskiem) o niewszczynaniu postępowania administracyjnego, podając uzasadnienie. Postępowanie jednak wszczyna się, jeżeli w terminie dwutygodniowym uprawniony lub zobowiązany żądanie (wniosek) podtrzyma. Art. 21a. 82) 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) na wniosek strony lub z urzędu może w niezbędnym zakresie ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu w materiał dowodowy załączony przez strony do akt sprawy, jeżeli udostępnienie tego materiału groziłoby ujawnieniem istotnych tajemnic przedsiębiorstwa. 2. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) może w drodze postanowienia zobowiązać wnioskodawcę lub stronę, która wniosła o podjęcie czynności połączonej z kosztami, o złożenie zaliczki na poczet kosztów postępowania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia lub niewykonania tej czynności dowodowej. 3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) postanowieniem rozstrzyga o kosztach postępowania. 4. W postępowaniu przed Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów 67) stosuje się odpowiednio art. 98-110 i art. 235-315 Kodeksu postępowania cywilnego. Art. 21b. 82) Od postanowień wydanych na podstawie art. 21a ust. 1 i 3 służy zażalenie. Przepis art. 10 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5a 83) Powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów Art. 21c. 1. Zadania samorządu powiatowego w zakresie ochrony praw konsumenta wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, zwany dalej "rzecznikiem konsumentów". 2. Powiaty mogą, w drodze porozumienia, utworzyć jedno wspólne stanowisko rzecznika konsumentów. Art. 21d. 1. Rzecznika konsumentów powołuje i odwołuje rada powiatu (rada miasta na prawach powiatu). 2. Rzecznika konsumentów powołuje się spośród osób z wyższym wykształceniem i co najmniej pięcioletnią praktyką zawodową. Art. 21e. 1. Do zadań rzecznika konsumentów w szczególności należy: 1) zapewnienie konsumentom bezpłatnego poradnictwa i informacji prawnej w zakresie ochrony ich interesów, 2) wytaczanie powództw na rzecz konsumentów oraz wstępowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów, 3) składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów, 4) współdziałanie z właściwymi terytorialnie delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz organizacjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów. 2. Rzecznik konsumentów może udzielać obywatelom także w innych formach pomocy prawnej w zakresie ochrony praw konsumentów. Art. 21f. Zarząd powiatu, na wniosek rzecznika konsumentów, może zlecać prowadzenie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego działającym na obszarze powiatu organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów. Rozdział 6 Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe Art. 22. 1. Udostępnienie przez przedsiębiorcę 2) danych lub złożenie wyjaśnień w zagranicznym postępowaniu, opartym na zarzucie dokonania działań ograniczających konkurencję, może być objęte zakazem wydanym przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 84) 2. Przedsiębiorca 2) zawiadamia ministra właściwego do spraw gospodarki 84) o wszczętym za granicą postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w toku postępowania został zobowiązany do udostępnienia danych lub składania wyjaśnień. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki 84) wydaje zakaz, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w toku postępowania zagranicznego mogłoby zapaść orzeczenie lub decyzja, powodujące negatywne następstwa dla gospodarki polskiej lub polskich przedsiębiorców 2) w dziedzinie handlu zagranicznego lub działalności gospodarczej prowadzonej w całości albo w części na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, może: 1) być skierowany do poszczególnych przedsiębiorców 2), grupy przedsiębiorców 2) lub ich związków, 2) odnosić się do określonego postępowania zagranicznego lub różnych postępowań danego rodzaju, 3) obejmować poszczególne dane i wyjaśnienia lub ich rodzaje. 5. Przepisy ust. 1-4 mają także zastosowanie do danych udostępnionych i wyjaśnień składanych przez przedsiębiorców 2) polskim organom wymiaru sprawiedliwości, w ramach pomocy prawnej wykonywanej na wniosek organów państw obcych na podstawie umów międzynarodowych. Art. 23. W razie złożenia, w wypadkach przewidzianych w niniejszej ustawie, odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 9) do sądu antymonopolowego, stronie nie przysługują środki prawne wzruszenia decyzji, przewidziane w Kodeksie postępowania administracyjnego, w szczególności dotyczące wznowienia postępowania, uchylenia, zmiany oraz stwierdzenia nieważności decyzji. Art. 24. 85) Ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o organie antymonopolowym lub Urzędzie Antymonopolowym, rozumie się przez to Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), która w tej części weszła w życie z dniem 22 października 1997 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 5 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), która w tej części weszła w życie z dniem 22 października 1997 r. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 41, poz. 208), która weszła w życie z dniem 19 maja 1995 r. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 7) Dodany przez art. 1 pkt 2 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 4 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 1 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 2. 8) Dodany przez art. 1 pkt 2 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 4. 9) Zgodnie z art. 32 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 3. 10) Dodany przez art. 32 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 3. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 4. 12) Zgodnie z oznaczeniem i w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 4. 13) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 419), która weszła w życie z dniem 26 września 1994 r. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 2. 15) Dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 4. 16) Dodany przez art. 32 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 3. 17) Dodany przez art. 2 ustawy wymienionej w przypisie 13. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 4. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 32 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 3. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4. 23) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4. 24) Tytuł rozdziału 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 4 i art. 43 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 2. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 4. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. Nr 145, poz. 938), która weszła w życie z dniem 2 stycznia 1999 r. 27) Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 26. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 26. 30) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret czwarte ustawy wymienionej w przypisie 26. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret piąte ustawy wymienionej w przypisie 26. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2 i art. 1 pkt 1 lit. a) tiret szóste ustawy wymienionej w przypisie 26. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret siódme ustawy wymienionej w przypisie 26. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 180 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754), która weszła w życie z dniem 4 stycznia 1998 r., i przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26 35) Przez art. 180 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 34 jako pierwsza. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 37) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 4. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 39) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 2. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 43 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 2. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 180 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 34 jako pierwsza. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 26. 44) Przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 26. 45) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 4 i w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 26. 46) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 4 i w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 26. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4 48) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4 . 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 4 i przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 26. 50) Tytuł rozdziału 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 4. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4. 52) W brzmieniu ustalonym przez art. 32 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 3. 53) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 4. 54) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4 i art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 26. 55) Dodany przez art. 1 pkt 16 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4. 56) Dodany przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 4 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 26. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4. 59) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. b) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 4. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 lit. b) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 4 i art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 26. 61) Tytuł rozdziału 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 32 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 3. 62) W brzmieniu ustalonym przez art. 32 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 3. 63) Dodany przez art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), która weszła w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r. 64) Dodany przez art. 5 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 63. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 66) Dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26. 67) Zgodnie z art. 32 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 3. 68) Dodany przez art. 61 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 69) W brzmieniu ustalonym przez art. 32 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 70) Dodany przez art. 32 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 71) Dodany przez art. 32 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3 i w brzmieniu ustalonym przez art. 61 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 72) Dodany przez art. 61 pkt 2 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 73) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 4. 74) W brzmieniu ustalonym przez art. 61 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 75) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 4. 76) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 26. 77) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 4. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 4 i art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 61 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 80) Dodany przez art. 61 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 81) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4 i art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26. 82) Dodany przez art. 1 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 4. 83) Rozdział 5a dodany przez art. 61 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 84) Zgodnie z art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., oraz z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 4 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 85) W brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 63. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1999 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 53, poz. 548) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa normuje odpowiedzialność majątkową funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Urzędu Ochrony Państwa za szkody wyrządzone przez nich, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych, w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji organów lub jednostek organizacyjnych podległych, podporządkowanych albo nadzorowanych przez ministrów właściwych do spraw wewnętrznych, sprawiedliwości oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) funkcjonariuszu - należy przez to rozumieć: policjanta, funkcjonariusza Straży Granicznej, strażaka Państwowej Straży Pożarnej, funkcjonariusza Służby Więziennej oraz funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa, 2) uposażeniu przysługującym funkcjonariuszowi - należy przez to rozumieć uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym należne funkcjonariuszowi w dniu wyrządzenia szkody, po odliczeniu składki na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Rozdział 2 Zasady odpowiedzialności majątkowej funkcjonariusza Art. 2. Funkcjonariusz, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych ze swej winy wyrządził szkodę w mieniu, o którym mowa w art. 1 ust. 1, ponosi odpowiedzialność majątkową w granicach rzeczywistej straty i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda. Art. 3. Organy lub jednostki, o których mowa w art. 1 ust. 1, obowiązane są wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność funkcjonariusza oraz wysokość wyrządzonej szkody. Art. 4. Funkcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności majątkowej za szkodę: 1) w takim zakresie, w jakim organ lub jednostka, o których mowa w art. 1 ust. 1, albo inna osoba przyczyniły się do powstania szkody lub jej zwiększenia, 2) wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka. Art. 5. W razie wyrządzenia nieumyślnie szkody przez kilku funkcjonariuszy, każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody, stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych funkcjonariuszy do powstania szkody, odpowiadają oni w częściach równych. Art. 6. Funkcjonariusz odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną nieumyślnie jest obowiązany do zapłaty odszkodowania w wysokości wyrządzonej szkody, jednak odszkodowanie nie może przewyższać kwoty trzymiesięcznego uposażenia przysługującego funkcjonariuszowi. Art. 7. Jeżeli naprawienie szkody wyrządzonej nieumyślnie następuje na podstawie ugody między organem lub jednostką, o których mowa w art. 1 ust. 1, a funkcjonariuszem, który wyrządził szkodę, wysokość odszkodowania może być obniżona przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności stopnia winy funkcjonariusza i jego stosunku do obowiązków służbowych. Art. 8. Jeżeli funkcjonariusz umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości. Art. 9. 1. W razie wyrządzenia szkody osobie trzeciej przez funkcjonariusza przy wykonywaniu obowiązków służbowych, wyłącznie obowiązany do naprawienia szkody, na zasadach określonych przepisami Kodeksu cywilnego, jest Skarb Państwa reprezentowany przez organ lub jednostkę, o których mowa w art. 1 ust. 1, w których funkcjonariusz pełnił służbę w chwili wyrządzenia szkody. 2. Funkcjonariusz ponosi przewidzianą w przepisach ustawy odpowiedzialność wobec Skarbu Państwa, który naprawił szkodę, o której mowa w ust. 1. Rozdział 3 Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną w mieniu powierzonym funkcjonariuszowi Art. 10. 1. Funkcjonariusz odpowiada, z zastrzeżeniem art. 2, w pełnej wysokości za szkodę w mieniu powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo wyliczenia się, zwanym dalej "mieniem powierzonym". 2. Funkcjonariusz może uwolnić się od odpowiedzialności za szkodę w mieniu powierzonym, jeżeli wykaże, że powstała ona z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez właściwą jednostkę organizacyjną warunków umożliwiających prawidłowe zabezpieczenie powierzonego mienia. 3. Prezes Rady Ministrów oraz ministrowie, o których mowa w art. 1 ust. 1, każdy w zakresie swojej właściwości, określą, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb powierzania funkcjonariuszom mienia, o którym mowa w ust. 1. Art. 11. 1. Na zasadach określonych w art. 10 funkcjonariusze mogą przyjąć wspólną odpowiedzialność majątkową za mienie powierzone im łącznie. Podstawą łącznego powierzenia mienia jest umowa o wspólnej odpowiedzialności majątkowej, zawarta, pod rygorem nieważności, na piśmie przez funkcjonariuszy z kierownikiem jednostki organizacyjnej, w której dyspozycji znajduje się powierzone mienie. 2. Funkcjonariusze ponoszący wspólną odpowiedzialność majątkową odpowiadają w częściach określonych w umowie, a jeżeli umowa nie określa tych części - w częściach równych. 3. W razie ustalenia, że szkoda w całości albo w części została spowodowana przez niektórych funkcjonariuszy, za całość szkody albo za stosowną jej część odpowiadają tylko sprawcy szkody. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb zawierania umowy o wspólnej odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy, 2) szczegółowe zasady i tryb łącznego powierzania mienia funkcjonariuszom, 3) szczegółowe warunki wspólnej odpowiedzialności za szkodę w mieniu powierzonym łącznie funkcjonariuszom. Art. 12. Do odpowiedzialności określonej w art. 10 i 11 stosuje się odpowiednio przepisy art. 4, 7 i 8. Rozdział 4 Dochodzenie roszczeń o odszkodowanie Art. 13. 1. Organ lub jednostka, o których mowa w art. 1 ust. 1, po stwierdzeniu zaistnienia szkody i ustaleniu jej wysokości wzywa funkcjonariusza do dobrowolnej zapłaty odszkodowania w określonym terminie lub złożenia pisemnego zobowiązania do zapłaty odszkodowania. Wysokość odszkodowania oraz sposób jego uiszczenia mogą być ustalone w drodze pisemnej ugody. 2. Prezes Rady Ministrów oraz ministrowie, o których mowa w art. 1 ust. 1, każdy w zakresie swojej właściwości, określą, w drodze rozporządzenia, podmioty właściwe do ustalania wysokości szkód, zawierania ugód oraz podejmowania innych decyzji dotyczących szkód wyrządzonych przez funkcjonariuszy. Art. 14. 1. Do przedawnienia roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez funkcjonariusza stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy działu czternastego Kodeksu pracy. 2. W razie wyrządzenia przez funkcjonariusza szkody osobie trzeciej, terminy przedawnienia liczą się od zaspokojenia roszczenia tej osoby. Art. 15. Spory dotyczące odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy rozpoznają sądy pracy oraz sądy pracy i ubezpieczeń społecznych. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 16. W dekrecie z dnia 5 października 1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej (Dz. U. Nr 40, poz. 247, z 1967 r. Nr 44, poz. 220 i z 1974 r. Nr 24, poz. 142) skreśla się art. 19. Art. 17. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526) skreśla się art. 55a. Art. 18. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie dekretu, o którym mowa w art. 16, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą. Art. 19. Do spraw o odszkodowanie wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że zostanie zawarta ugoda. Art. 20. W sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie do odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy za szkody wyrządzone przez nich wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków służbowych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. (Dz. U. Nr 53, poz. 549) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady wydawania i cofania pozwoleń na broń, nabywania, przechowywania, zbywania i deponowania broni i amunicji, przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz przywozu z zagranicy i wywozu za granicę broni i amunicji, jak również zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców oraz zasady funkcjonowania strzelnic. Art. 2. Poza przypadkami określonymi w ustawie nabywanie, posiadanie oraz zbywanie broni i amunicji jest zabronione. Art. 3. Przepisy ustawy nie dotyczą: 1) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz innych państwowych formacji uzbrojonych, w odniesieniu do których dostęp do broni i amunicji regulują odrębne przepisy, 2) broni i amunicji stanowiących uzbrojenie żołnierzy armii państw obcych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z przedsięwzięciami wojskowymi realizowanymi wspólnie z Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej, a także na podstawie umów i porozumień międzynarodowych, 3) obrotu z zagranicą bronią i amunicją, technologiami i usługami mającymi znaczenie dla obronności, bezpieczeństwa lub ważnych interesów Państwa oraz wytwarzania, przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozu z zagranicy i wywozu za granicę broni i amunicji w celach przemysłowych lub handlowych, a także obrotu nimi na podstawie odrębnych przepisów. Art. 4. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o broni, należy przez to rozumieć: 1) broń palną, w tym broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową, 2) broń pneumatyczną, 3) miotacze gazu obezwładniającego, 4) narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu: a) broń białą w postaci: - ostrzy ukrytych w przedmiotach nie mających wyglądu broni, - kastetów i nunczaków, - pałek posiadających zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału, - pałek wykonanych z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału, imitujących kij bejsbolowy, b) broń cięciwową w postaci kusz, c) przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o amunicji, należy przez to rozumieć amunicję do broni palnej. 3. W rozumieniu ustawy amunicją są naboje scalone i naboje ślepe przeznaczone do strzelania z broni palnej. Art. 5. 1. Gotowe lub obrobione istotne części broni lub amunicji uważa się za broń lub amunicję. 2. Istotnymi częściami broni palnej i pneumatycznej są: szkielet broni, baskila, lufa, zamek i komora zamkowa. 3. Istotnymi częściami amunicji są: pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu, spłonki inicjujące spalanie materiału miotającego i materiał miotający w postaci prochu strzelniczego. Art. 6. 1. Zabronione jest dokonywanie przeróbek broni zmieniających jej rodzaj, kaliber lub przeznaczenie, a w szczególności przerabianie broni przystosowanej wyłącznie do amunicji wypełnionej chemicznymi środkami obezwładniającymi lub do amunicji ślepej, dostosowujące ją do wystrzelenia pocisku z lufy albo z elementu zastępującego lufę w wyniku działania sprężonych gazów powstających na skutek spalania materiału miotającego. 2. Przeróbki broni, o których mowa w ust. 1, uważa się za wyrób broni. Art. 7. W rozumieniu ustawy bronią palną jest niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonych gazów, powstających na skutek spalania materiału miotającego, jest zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy albo z elementu zastępującego lufę, a przez to do rażenia celów na odległość. Art. 8. W rozumieniu ustawy bronią pneumatyczną jest niebezpieczne dla życia lub zdrowia urządzenie, które w wyniku działania sprężonego gazu jest zdolne do wystrzelenia pocisku z lufy gwintowanej albo z elementu ją zastępującego, a przez to do rażenia celów na odległość. Rozdział 2 Zasady i warunki wydawania i cofania pozwoleń na broń oraz dysponowania bronią i amunicją Art. 9. 1. Broń palną i amunicję do tej broni można posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu komendanta wojewódzkiego Policji, a w przypadku żołnierzy zawodowych - na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwy organ wojskowy. 2. Broń pneumatyczną, miotacze gazu obezwładniającego oraz narzędzia i urządzenia, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, można posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu komendanta powiatowego Policji, a w przypadku żołnierzy zawodowych - na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwy organ wojskowy. 3. Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o właściwych organach Policji, należy przez to rozumieć organy właściwe do wydawania pozwoleń na broń. 4. Pozwolenie na broń jest wydawane na czas nie określony. 5. Pozwolenie na broń palną bojową wydane w celach, o których mowa w art. 10 ust. 3 pkt 1, stanowi jednocześnie pozwolenie na broń gazową i alarmową. Art. 10. 1. Właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie, uzasadniają jego wydanie. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być wydane na broń szczególnie niebezpieczną. 3. Pozwolenie na broń może być wydane w szczególności w następujących celach: 1) ochrony osobistej lub ochrony bezpieczeństwa innych osób oraz mienia, 2) łowieckich, 3) sportowych, 4) kolekcjonerskich, 5) pamiątkowych, 6) szkoleniowych. 4. Właściwy organ Policji może, w pozwoleniu na broń, ograniczyć lub wykluczyć możliwość jej noszenia, co potwierdza się w legitymacji posiadacza broni. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje broni i amunicji szczególnie niebezpiecznych oraz rodzaje broni odpowiadającej celom, o których mowa w ust. 3. Art. 11. Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku: 1) posiadania broni palnej wytworzonej przed rokiem 1850, 2) gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów, 3) dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją na podstawie koncesji lub świadczących usługi rusznikarskie na podstawie odrębnych przepisów, o ile jest to związane bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej, 4) używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu, 5) posiadania broni alarmowej o kalibrze do 6 mm, 6) posiadania ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego, 7) posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nie przekraczającej 10 mA i energii nie przekraczającej 300 mJ. Art. 12. 1. Pozwolenie na broń wydawane jest w drodze decyzji administracyjnej. 2. W pozwoleniu określa się: 1) cel, w jakim zostało wydane, 2) rodzaj broni, 3) liczbę egzemplarzy broni. 3. Wraz z pozwoleniem wydaje się zaświadczenie uprawniające do nabycia, w terminie trzech miesięcy od daty wydania zaświadczenia, określonego w pozwoleniu rodzaju broni i amunicji do tej broni oraz określonej w pozwoleniu liczby egzemplarzy broni wraz z amunicją. 4. Jeżeli broń nie została nabyta w terminie, o którym mowa w ust. 3, na żądanie zainteresowanej osoby wydaje się kolejne zaświadczenie. Art. 13. 1. Nabywca broni jest zobowiązany ją zarejestrować w ciągu 5 dni; obowiązek rejestracji nie dotyczy broni, o której mowa w art. 11 pkt 1-3 i pkt 5-7. 2. Rejestracji dokonuje właściwy organ Policji na podstawie dowodu nabycia broni. 3. Fakt posiadania zarejestrowanej broni potwierdza się w legitymacji posiadacza broni. Art. 14. Amunicję można nabywać na podstawie legitymacji posiadacza broni lub świadectwa broni, wyłącznie do tej broni, która jest określona w legitymacji lub w świadectwie broni. Art. 15. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom: 1) nie mającym ukończonych 21 lat, 2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej, 3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego, 4) uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych, 5) nie posiadającym miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takiego przestępstwa. 2. Na wniosek szkoły, organizacji sportowej i stowarzyszenia obronnego pozwolenie może być wydane osobie mającej ukończone 18 lat, jednakże tylko na broń służącą do celów sportowych. 3. Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń, przedstawia właściwemu organowi Policji orzeczenia lekarskie i psychologiczne wydane przez upoważnionego lekarza i psychologa, stwierdzające, że nie należy ona do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, i potwierdzające, że może ona dysponować bronią. 4. Osoba posiadająca pozwolenie na broń jest obowiązana raz na 5 lat przedstawić właściwemu organowi Policji aktualne orzeczenia lekarskie i psychologiczne, o których mowa w ust. 3. W przypadku wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog zobowiązany jest zawiadomić o tym właściwy organ Policji. 5. W przypadku ujawnienia okoliczności dostatecznie uzasadniających podejrzenie, iż osoba posiadająca pozwolenie na broń należy do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, właściwy organ Policji może zobowiązać tę osobę do niezwłocznego poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia orzeczeń, o których mowa w ust. 3. 6. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz funkcjonariuszy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową. 7. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) zakres badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się osoba, o której mowa w ust. 3 i 4, 2) lekarzy i psychologów upoważnionych do przeprowadzania badań oraz wydawania orzeczeń, o których mowa w ust. 3 i 4, 3) warunki i tryb: a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych, b) uzyskiwania i utraty uprawnień przez lekarzy i psychologów do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych, c) kontroli wykonywania i dokumentowania badań lekarskich i psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń lekarskich i psychologicznych, 4) dodatkowe kwalifikacje lekarzy i psychologów przeprowadzających badania lekarskie i psychologiczne, 5) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi i psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów, 6) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne. 8. Koszty związane z wydaniem orzeczeń, o których mowa w ust. 3-5, ponosi osoba poddana badaniu. 9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stanów chorobowych i jednostek zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, wykluczających możliwość wydania pozwolenia na broń. Art. 16. 1. Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń, jest obowiązana zdać egzamin przed komisją powołaną przez właściwy organ Policji ze znajomości przepisów dotyczących posiadania i używania danej broni oraz z umiejętności posługiwania się tą bronią. 2. Od egzaminu, o którym mowa w ust. 1, zwolnieni są funkcjonariusze Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej, funkcjonariusze lub pracownicy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierze zawodowi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, członkowie Polskiego Związku Łowieckiego - w zakresie broni myśliwskiej, oraz członkowie Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego posiadający licencję zezwalającą na uprawianie strzelectwa sportowego - w zakresie broni sportowej, jeżeli zdali taki egzamin na podstawie odrębnych przepisów. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania i zakres przedmiotowy egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej oraz stawki odpłatności za egzamin. Egzamin powinien składać się z części teoretycznej, dotyczącej znajomości przepisów w zakresie zgodnego z prawem posiadania i używania danej broni, oraz z części praktycznej, dotyczącej umiejętności posługiwania się tą bronią, a stawki odpłatności za egzamin powinny być zróżnicowane w zależności od celu, w jakim ma być wydane pozwolenie na broń. Art. 17. 1. Właściwy organ Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, która naruszyła: 1) warunki określone w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 4, 2) obowiązek rejestracji broni, o którym mowa w art. 13 ust. 1, 3) obowiązek zawiadomienia Policji o utracie broni, o którym mowa w art. 25, 4) obowiązek zawiadomienia o zmianie miejsca zamieszkania, o którym mowa w art. 26, 5) zasady przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji oraz ich noszenia, o których mowa w art. 32. 2. Właściwy organ Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, której cofnięto pozwolenie na broń na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 4. Art. 18. 1. Właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której pozwolenie takie wydano: 1) nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 4, 2) należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2-6, 3) naruszyła obowiązek zawiadomienia Policji o utracie broni, o którym mowa w art. 25, 4) znajdując się stanie po użyciu alkoholu lub substancji psychotropowych albo podobnie działającego środka, nosi broń przy sobie. 2. Właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń, jeżeli ustały okoliczności faktyczne, które stanowiły podstawę do jego wydania. 3. Właściwy organ Policji może cofnąć pozwolenie na broń w przypadku naruszenia przez osobę posiadającą pozwolenie: 1) obowiązku rejestracji broni, o którym mowa w art. 13 ust. 1, 2) obowiązku poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia orzeczeń lekarskiego i psychologicznego, o których mowa w art. 15 ust. 3-5, 3) obowiązku zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca zamieszkania, o którym mowa w art. 26, 4) zasad przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, o których mowa w art. 32, 5) wymogu uzyskania zgody na wywóz broni i amunicji za granicę, o którym mowa w art. 38, 6) zasady, o której mowa w art. 45, 7) zakazu użyczania broni osobie nieuprawnionej. Art. 19. 1. W przypadku gdy ujawnione zostaną okoliczności, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 3, a zwłoka zagrażałaby bezpieczeństwu publicznemu, Policja może przejąć, za pokwitowaniem, broń i amunicję do depozytu oraz odebrać dokumenty potwierdzające legalność posiadania broni. 2. Broń oraz dokumenty, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie przekazuje się organowi właściwemu do wydania pozwolenia na broń. 3. Uprawnienia i obowiązki, o których mowa w ust. 1 i 2, realizuje także Straż Graniczna na obszarze przejścia granicznego i w strefie nadgranicznej. Art. 20. Cofnięcie pozwolenia na broń następuje w drodze decyzji administracyjnej. Art. 21. 1. Dopuszcza się zbywanie broni i amunicji do tej broni pomiędzy osobami posiadającymi pozwolenie na ten sam rodzaj broni. 2. Zbywający broń i amunicję do tej broni obowiązany jest niezwłocznie powiadomić pisemnie o tym fakcie właściwy organ Policji. Art. 22. 1. Osoba, która utraciła uprawnienie do posiadania broni, jest obowiązana niezwłocznie zbyć broń i amunicję do tej broni. 2. Zbycie broni, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić za pośrednictwem przedsiębiorcy uprawnionego do obrotu bronią lub w sposób, o którym mowa w art. 21. 3. Jeżeli broń nie zostanie zbyta w terminie 30 dni, należy ją złożyć wraz z amunicją do depozytu właściwego organu Policji. 4. Złożenie broni i amunicji do depozytu nie stanowi przeszkody do ich zbycia w trybie, o którym mowa w ust. 2. Art. 23. 1. Z zastrzeżeniem przepisu ust. 2, koszty związane z deponowaniem broni i amunicji ponosi Policja. 2. Osoba składająca broń i amunicję do depozytu, z wyjątkiem znalazcy broni i amunicji, oraz osoba, która weszła w posiadanie broni lub amunicji po osobie zmarłej, a także składająca broń i amunicję do depozytu w trybie, o którym mowa w art. 54, ponosi koszty związane z deponowaniem broni i amunicji. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, opłaty związane z deponowaniem broni i amunicji są pobierane po upływie roku od dnia złożenia broni i amunicji do depozytu. Art. 24. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady deponowania broni i amunicji w depozycie Policji lub organu celnego, o którym mowa w art. 37 ust. 3, oraz stawki odpłatności za przechowywanie broni i amunicji w depozycie, z uwzględnieniem zapewnienia protokolarnego przyjęcia broni i amunicji do depozytu, prowadzenia ich ewidencji oraz utrzymywania ich w odpowiednim stanie technicznym. Art. 25. Posiadacz broni w przypadku jej utraty jest obowiązany niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 24 godzin od chwili stwierdzenia utraty broni, zawiadomić o tym Policję. Art. 26. Osoba posiadająca pozwolenie na broń jest obowiązana w razie zmiany miejsca zamieszkania zawiadomić o tym fakcie pisemnie, w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zamieszkania, organ Policji właściwy ze względu na nowe miejsce zamieszkania. Art. 27. 1. Właściwe organy Policji, a w stosunku do żołnierzy zawodowych - właściwe organy wojskowe, są uprawnione do kontroli wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy przez osoby oraz podmioty, o których mowa w art. 29 ust. 1. 2. Dane osobowe osób posiadających pozwolenie na broń oraz dane dotyczące podmiotów, o których mowa w art. 29, urzędowe informacje i opinie o tych osobach i podmiotach sporządzone w związku ze sprawami pozwoleń na broń oraz liczba posiadanych przez te osoby i podmioty egzemplarzy broni, rodzaj i cechy identyfikacyjne tej broni podlegają, z zastrzeżeniem ust. 3, wpisowi do rejestru prowadzonego przez Komendanta Głównego Policji. 3. Dane osobowe żołnierzy zawodowych posiadających pozwolenie na broń, urzędowe informacje i opinie o tych osobach sporządzone w związku ze sprawami pozwoleń na broń oraz liczba posiadanych przez te osoby egzemplarzy broni, rodzaj i cechy identyfikacyjne tej broni podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez właściwy organ wojskowy. 4. Właściwy organ wojskowy, o którym mowa w ust. 3, przekazuje wraz w roku, w terminie do 1 marca, Komendantowi Głównemu Policji informację o liczbie pozwoleń na broń wydanych w roku poprzednim, wraz z informacją o liczbie egzemplarzy i rodzajach broni, na które pozwolenia te zostały wydane. 5. Polski Związek Łowiecki i zarządy stowarzyszeń strzeleckich są obowiązane do corocznego składania właściwym organom Policji aktualnych wykazów członków uprawiających łowiectwo lub strzelectwo z użyciem własnej broni oraz do powiadamiania tych organów o wykluczeniu wymienionych członków tych organizacji w terminie 30 dni od dnia wykluczenia. 6. Wykaz, o którym mowa w ust. 5, obejmuje imię i nazwisko, numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) oraz adres zamieszkania. Art. 28. Broni odpowiadającej celom łowieckim i broni odpowiadającej celom sportowym oraz amunicji do takiej broni można użyczać osobom posiadającym pozwolenie na broń wydane w celach łowieckich lub sportowych. Art. 29. 1. Pozwolenie na broń na okaziciela, zwane dalej "świadectwem broni", może być wydane: 1) przedsiębiorcom i jednostkom organizacyjnym, którzy na podstawie odrębnych przepisów powołali wewnętrzne służby ochrony, jeżeli broń jest niezbędna do wykonywania przez te służby zadań wynikających z planu ochrony, 2) przedsiębiorcom, którzy uzyskali koncesje na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia, jeżeli broń jest im niezbędna w zakresie i formach określonych w koncesji, 3) podmiotom prowadzącym strzelnicę, 4) szkołom, organizacjom sportowym i łowieckim, stowarzyszeniom obronnym w celu szkolenia i realizacji ćwiczeń strzeleckich lub innym placówkom oświatowym oraz organizatorom kursów, kształcącym w zawodzie pracownika ochrony, 5) podmiotom wykonującym zadania związane z realizacją filmów i innych przedsięwzięć artystycznych, 6) urzędom, instytucjom, zakładom, przedsiębiorcom i innym podmiotom, których pracownikom broń jest niezbędna do ochrony osobistej w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków pracowniczych związanych ze szczególnym narażeniem na zamach przeciwko życiu lub zdrowiu. 2. Świadectwo broni na broń szczególnie niebezpieczną może być wydane wyłącznie podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, oraz organizatorom kursów, kształcącym w zawodzie pracownika ochrony. 3. Podmioty, o których mowa w ust. 1, po uzyskaniu świadectwa broni mogą nabywać broń i amunicję na zasadach określonych w art. 12 ust. 3 i art. 14 albo najmować broń od Policji lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 30. 1. Osoby fizyczne zatrudnione przez podmioty, o których mowa w art. 29 ust. 1, przy wykonywaniu zadań wymienionych w tym przepisie, z zachowaniem zasad określonych w art. 15 ust. 1-5 i art. 16 ust. 1, mogą zostać dopuszczone do posiadania broni w czasie wykonywania tych zadań. 2. Dopuszczenie do posiadania broni następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydawanej przez właściwy organ Policji. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą osób, które na podstawie odrębnych przepisów posiadają licencję pracownika ochrony fizycznej. 4. Legalność posiadania broni przez osoby, o których mowa w ust. 1, oraz przez osoby posiadające licencję pracownika ochrony fizycznej potwierdza się w legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni. Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: legitymacji posiadacza broni, zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni, legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni oraz świadectwa broni. Legitymacje i zaświadczenia powinny zawierać dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację osoby oraz rodzaju broni. 2. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, organy wojskowe właściwe do wydawania pozwoleń na broń podległym im żołnierzom zawodowym i kontroli wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy przez osoby, które uzyskały pozwolenie na broń, oraz do prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 27 ust. 3. Art. 32. 1. Broń i amunicję należy przechowywać i nosić w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrem właściwym do spraw kultury, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2, z uwzględnieniem zabezpieczeń uniemożliwiających dostęp do broni i amunicji osobom trzecim. Art. 33. 1. Jeżeli interes bezpieczeństwa państwa lub porządek publiczny tego wymagają, minister właściwy do spraw wewnętrznych może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, na obszarze całego państwa lub na określonych obszarach, zakaz noszenia wszelkiego rodzaju broni lub niektórych jej rodzajów na czas określony. 2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wszystkich osób posiadających broń zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, z wyłączeniem osób posiadających broń na podstawie świadectwa broni wydanego podmiotom, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1, 2 i 6, oraz z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 39 ust. 1 i w art. 40. Rozdział 3 Przewóz przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywóz z zagranicy i wywóz za granicę broni i amunicji oraz zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców Art. 34. Przewóz broni i amunicji przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 35. 1. Przewożenie broni i amunicji środkami transportu publicznego, z zastrzeżeniem ust. 2, jest dopuszczalne przy zachowaniu niezbędnych środków bezpieczeństwa, pod warunkiem że broń i amunicja są zabezpieczone w sposób uniemożliwiający powstanie zagrożenia życia, zdrowia lub mienia. 2. Przewożenie broni i amunicji w kabinach pasażerskich statków powietrznych przez osoby inne niż specjalnie do tego upoważnione na podstawie odrębnych przepisów jest zakazane. 3. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych określą, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przewożenia broni i amunicji środkami transportu publicznego, w sposób uniemożliwiający powstanie zagrożenia życia, zdrowia lub mienia. Art. 36. 1. Przesyłanie broni albo amunicji za pośrednictwem podmiotów zajmujących się przewożeniem i doręczaniem przesyłek jest zakazane, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 2. Organy celne, a także jednostki przewożące przesyłki pocztowe, w razie stwierdzenia przypadku naruszenia zakazu, o którym mowa w ust. 1, zatrzymują przesyłkę, zawiadamiając o tym najbliższy organ Policji, który jest zobowiązany do jej niezwłocznego protokolarnego przejęcia do depozytu. 3. Dopuszcza się przesyłanie broni za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w ust. 1, pomiędzy przedsiębiorcami uprawnionymi na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia obrotu bronią lub do jej wytwarzania. 4. Dopuszcza się przesyłanie broni z zagranicy dla osób fizycznych posiadających pozwolenie na dany rodzaj broni za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w ust. 1. 5. Minister właściwy do spraw łączności, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przesyłania broni w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, z uwzględnieniem zabezpieczeń uniemożliwiających utratę broni oraz z uwzględnieniem poddania tej broni odprawie celnej. Art. 37. 1. Przywóz broni i amunicji z zagranicy przez obywateli polskich na własne potrzeby wymaga uprzedniego wydania zaświadczenia przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, przekraczając granicę, są obowiązane do pisemnego zgłoszenia właściwemu organowi celnemu przywozu broni i amunicji. Organ ten niezwłocznie przekazuje informacje zawarte w zgłoszeniu właściwemu organowi Policji. 3. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, nie posiadają pozwolenia na broń, są obowiązane niezwłocznie złożyć przywożoną broń i amunicję do depozytu właściwego organu celnego, a także, w terminie 14 dni od dnia przywozu broni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystąpić do właściwego organu Policji z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń. 4. Koszty związane z deponowaniem broni i amunicji w trybie, o którym mowa w ust. 3, ponosi osoba składająca broń i amunicję do depozytu. 5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia oraz tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 2. Zgłoszenie powinno zawierać dane, które pozwolą na jednoznaczną identyfikację osoby przywożącej broń i amunicję, a także jednoznaczną identyfikację tej broni i amunicji. Art. 38. Wywóz broni i amunicji za granicę przez obywateli polskich wymaga zgody właściwego organu Policji. Art. 39. 1. Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz osoby zrównane z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych mogą posiadać broń i amunicję na podstawie porozumień międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności w celach: 1) ochrony osobistej, 2) łowieckich, 3) sportowych, 4) kolekcjonerskich, 5) pamiątkowych. 2. Cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, właściwy organ Policji wydaje terminowe pozwolenie na broń na okres pełnienia przez te osoby funkcji w misjach dyplomatycznych i urzędach konsularnych w Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw zagranicznych określą, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania pozwoleń na broń cudzoziemcom, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem wymogu przedstawienia dokumentu o charakterze pozwolenia na broń, wydanego cudzoziemcowi przez właściwy organ państwa, którego jest obywatelem. Art. 40. Cudzoziemcy nie wymienieni w art. 39 ust. 1 mogą posiadać broń i amunicję, jeżeli są one niezbędne do wykonywania czynności związanych z ochroną misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, przedstawicielstw organizacji międzynarodowych, członków oficjalnych delegacji zagranicznych, a także do innych celów wynikających z porozumień międzynarodowych lub z zasady wzajemności, z uwzględnieniem przepisu art. 39 ust. 2 i przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 3. Art. 41. 1. Przywóz broni i amunicji z zagranicy oraz jej wywóz za granicę przez cudzoziemców, o których mowa w art. 39 ust. 1 i art. 40, wymagają uprzedniego wydania zaświadczenia przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej. Zaświadczenie zastępuje pozwolenie na broń na okres do 30 dni od dnia przywozu broni i amunicji. 2. Jeżeli upłynął termin ważności zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, broń i amunicja podlegają niezwłocznemu złożeniu do depozytu organu Policji właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwy organ Policji może wydać cudzoziemcowi zaświadczenie zastępujące pozwolenie na broń oraz uprawniające do wywozu broni i amunicji, określając termin ważności tego zaświadczenia nie dłuższy niż 14 dni. 4. Jeżeli cudzoziemcy, o których mowa w art. 39 ust. 1 i art. 40, nie spełniają warunków określonych w ust. 1 i 2, broń i amunicja podlegają zatrzymaniu przez właściwy organ Straży Granicznej lub organ celny i protokolarnemu przekazaniu organowi Policji właściwemu ze względu na miejsce przekraczania granicy przez tych cudzoziemców. Art. 42. 1. Cudzoziemcy przybywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą przywozić i wywozić broń odpowiadającą celom łowieckim, a także amunicję do niej w liczbie nie przekraczającej łącznie 100 sztuk, o ile broń i amunicja mają służyć do polowań organizowanych na podstawie odrębnych przepisów. 2. Cudzoziemcy przybywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wzięcia udziału w imprezach sportowych, których regulamin wymaga użycia broni, lub w przygotowaniach do takich imprez mogą przywozić i wywozić broń odpowiadającą celom sportowym oraz amunicję do tej broni w ilościach określonych w zaproszeniu organizatorów imprez sportowych. Zaproszenia muszą być potwierdzone przez właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. 3. Przywóz oraz wywóz broni i amunicji przez cudzoziemców, o których mowa w ust. 1 i 2, odbywa się na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej, które zastępuje pozwolenie na broń na okres do 30 dni od dnia przywozu broni i amunicji. 4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, uprawnia cudzoziemców do nabycia amunicji do broni określonej w tym zaświadczeniu. 5. Jeżeli upłynął termin ważności zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3, broń i amunicja podlegają niezwłocznemu złożeniu do depozytu organu Policji właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca. 6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwy organ Policji może wydać cudzoziemcowi zaświadczenie zastępujące pozwolenie na broń oraz uprawniające do wywozu broni i amunicji, określając termin ważności tego zaświadczenia nie dłuższy niż 30 dni. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 7. Jeżeli cudzoziemcy, o których mowa w ust. 1 i 2, nie spełniają warunków określonych w ust. 1-3 i 5, broń i amunicja podlegają zatrzymaniu przez właściwy organ Straży Granicznej lub organ celny i protokolarnemu przekazaniu organowi Policji właściwemu ze względu na miejsce przekraczania granicy przez tych cudzoziemców. 8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio do obywateli polskich mających miejsce stałego zamieszkania za granicą. Art. 43. 1. Cudzoziemcy nie wymienieni w art. 39 ust. 1, posiadający upoważnienie władz swojego państwa do nabycia danego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni, poświadczone przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej, mogą nabywać broń na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwy organ Policji, o którym mowa w ust. 2. 2. Na wniosek cudzoziemca posiadającego dokumenty, o których mowa w ust. 1, właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca komendant wojewódzki Policji wydaje zaświadczenie uprawniające do nabycia określonego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni. 3. Nabycie broni, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć wyłącznie tych rodzajów broni, które, zgodnie z przepisami ustawy, mogą posiadać osoby fizyczne na podstawie pozwolenia na broń. 4. Zbywający broń cudzoziemcowi jest obowiązany niezwłocznie złożyć tę broń do depozytu komendanta wojewódzkiego Policji, który wydał cudzoziemcowi zaświadczenie uprawniające do nabycia broni. 5. Do wywozu za granicę nabytej przez cudzoziemca broni uprawnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, z terminem ważności do 2 dni. 6. Wydanie cudzoziemcowi broni z depozytu policyjnego następuje wraz z wydaniem zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5. 7. W przypadku gdy broni nie wywieziono za granicę w terminie określonym w zaświadczeniu, broń podlega niezwłocznemu złożeniu do depozytu najbliższego organu Policji, a właściwy komendant wojewódzki Policji wydaje kolejne zaświadczenie. 8. Jeżeli cudzoziemiec nie spełnia warunków określonych w ustawie, broń podlega zatrzymaniu przez właściwy organ Straży Granicznej lub organ celny i protokolarnemu przekazaniu organowi Policji właściwemu ze względu na miejsce przekraczania granicy przez cudzoziemca. 9. Właściwy organ celny niezwłocznie zawiadamia o fakcie wywozu przez cudzoziemca broni nabytej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej komendanta wojewódzkiego Policji, o którym mowa w ust. 2. 10. Komendant wojewódzki Policji, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie zawiadamia o fakcie nabycia broni przez cudzoziemca oraz o jej wywozie za granicę urząd konsularny państwa, którego władze wydały temu cudzoziemcowi upoważnienie, o którym mowa w ust. 1. Art. 44. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory zaświadczeń, o których mowa w art. 34, art. 37 ust. 1, art. 41 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 3 i 6 oraz art. 43 ust. 2. Zaświadczenia powinny zawierać opis przywożonej, przewożonej lub wywożonej broni i amunicji, umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację, a także dane, które wraz z dokumentem paszportowym lub innym dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy państwa pozwolą na ustalenie tożsamości ich posiadacza. Rozdział 4 Strzelnice Art. 45. Broń, która jest zdolna do rażenia celów na odległość, może być używana w celach szkoleniowych i sportowych tylko na strzelnicach. Art. 46. 1. Strzelnice powinny być zlokalizowane, zbudowane i zorganizowane w sposób nie naruszający wymogów związanych z ochroną środowiska oraz wykluczający możliwość wydostania się poza ich obręb pocisku wystrzelonego z broni ze stanowiska strzeleckiego w sposób zgodny z regulaminem strzelnicy. 2. Szczegółowe zasady zachowania bezpieczeństwa na strzelnicy określa regulamin strzelnicy. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy regulamin bezpiecznego funkcjonowania strzelnic, uwzględniając warunki korzystania ze strzelnicy oraz sposób obchodzenia się z bronią i sposób zachowania się osób przebywających na strzelnicy. Art. 47. Dopuszczenie strzelnicy do użytkowania oraz zatwierdzenie regulaminu strzelnicy następuje w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez właściwego wójta, burmistrza (prezydenta miasta). Art. 48. Minister właściwy do spraw ochrony środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie ochrony środowiska dotyczące budowy i użytkowania strzelnic. Art. 49. Przepisów rozdziału nie stosuje się do strzelnic Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej oraz Służby Więziennej. Rozdział 5 Przepisy karne Art. 50. Kto porzuca broń palną lub amunicję, która pozostaje w jego dyspozycji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Art. 51. 1. Kto zbywa osobie nieuprawnionej albo bez wymaganego pozwolenia posiada albo wyrabia broń pneumatyczną, miotacz gazu obezwładniającego lub narzędzie albo urządzenie, którego używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu, podlega karze aresztu lub grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) nie dopełnia obowiązku rejestracji broni albo obowiązku zdania broni i amunicji do depozytu, 2) nie dopełnia obowiązku zawiadomienia Policji o utracie lub zbyciu innej osobie broni i amunicji do tej broni, 3) posiadając pozwolenie na broń, nie dopełnia obowiązku pisemnego zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zamieszkania, 4) nosi broń, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub substancji psychotropowych albo podobnie działającego środka, 5) przywozi z zagranicy albo wywozi za granicę broń i amunicję lub przewozi broń i amunicję przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub bez zgody właściwego organu Policji, a także nie dopełnia obowiązku pisemnego zgłoszenia przywozu broni i amunicji przy przekraczaniu granicy, 6) narusza zakaz przesyłania broni i amunicji za pośrednictwem podmiotów zajmujących się przewożeniem i doręczaniem przesyłek, 7) przechowuje oraz nosi broń i amunicję w sposób umożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych, 8) przewozi broń lub amunicję środkami transportu publicznego, nie spełniając warunku prawidłowego zabezpieczenia broni i amunicji, 9) przewozi broń i amunicję w kabinie pasażerskiego statku powietrznego, nie będąc osobą do tego upoważnioną na podstawie odrębnych przepisów, 10) nosi broń, naruszając ograniczenie lub wykluczenie możliwości jej noszenia określone przez właściwy organ Policji w pozwoleniu na broń, albo nosi broń, naruszając zakaz jej noszenia wprowadzony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, 11) używa w celach szkoleniowych lub sportowych broni zdolnej do rażenia celów na odległość poza strzelnicami, 12) narusza przepisy regulaminu określającego zasady zachowania bezpieczeństwa na strzelnicy. 3. Kto posiada broń, nie mając przy sobie legitymacji posiadacza broni albo legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni, podlega karze grzywny. 4. W razie popełnienia wykroczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, można orzec przepadek broni i amunicji, chociażby przedmioty te nie stanowiły własności sprawcy. 5. Orzekanie w sprawach, o których mowa w ust. 1-4, następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 52. Zachowują ważność pozwolenia na broń i legitymacje noszące nazwę "pozwolenie na broń", wydane na podstawie dotychczasowych przepisów. Art. 53. Do nie zakończonych decyzją ostateczną postępowań w sprawach pozwoleń na broń stosuje się przepisy dotychczasowe. Art. 54. Nie podlega karze, kto bez wymaganego pozwolenia posiada broń lub amunicję i w terminie do 90 dni od dnia wejścia w życie niniejszego przepisu dobrowolnie zawiadomi o tym fakcie Policję oraz złoży broń i amunicję do jej depozytu. Art. 55. Traci moc ustawa z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43, z 1983 r. Nr 6, poz. 35, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 88, poz. 554 i Nr 114, poz. 740), z wyjątkiem przepisów art. 3, art. 18, art. 19 i art. 24-26, a także przepisów art. 27, art. 28 i art. 32-35 w części dotyczącej materiałów wybuchowych. Art. 56. Ustawa wchodzi w życie po upływie 9 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 54, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze. (Dz. U. Nr 53, poz. 550) Na podstawie art. 8 oraz art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze (Dz. U. Nr 19, poz. 92, z 1996 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 52, poz. 229, z 1997 r. Nr 36, poz. 219, Nr 82, poz. 519, Nr 97, poz. 597, Nr 105, poz. 665 i Nr 144, poz. 964 oraz z 1999 r. Nr 12, poz. 97) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Wysokość kredytów objętych dopłatami na cele, o których mowa w § 1 pkt 1-6, nie może przekroczyć łącznie równowartości 8 q żyta na 1 ha użytków rolnych, według cen przyjętych do naliczenia podatku rolnego w roku, w którym zawarto umowy kredytowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie zasad współdziałania organów celnych z organami administracji publicznej oraz innymi państwowymi i samorządowymi jednostkami organizacyjnymi, a także zakresu ich świadczeń na rzecz organów celnych. (Dz. U. Nr 53, poz. 551) Na podstawie art. 286 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Organy administracji publicznej oraz inne państwowe i gminne, powiatowe oraz wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne, zwane dalej "jednostkami współdziałającymi", w granicach swoich ustawowych kompetencji są obowiązane współdziałać z organami celnymi przez: 1) niezwłoczne przekazywanie informacji o podejrzeniu lub zagrożeniu naruszenia przepisów prawa celnego oraz innych przepisów dotyczących przywozu towarów na polski obszar celny lub wywozu towarów z polskiego obszaru celnego, 2) niezwłoczne przekazywanie informacji o osobach, w stosunku do których zostały podjęte działania przez organy celne, w tym przez udostępnianie odpisów lub wypisów z prowadzonych rejestrów, a także kopii dokumentów dotyczących takich osób, 3) zapewnianie należytego przeprowadzania kontroli, skoordynowanych z działaniami organów celnych, w sprawach związanych z naruszeniem przepisów, o których mowa w pkt 1. 2. Wyniki kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jednostki współdziałające przekazują niezwłocznie organom celnym, chyba że istnieje uzasadniona przyczyna odmowy lub przepisy odrębne nie zezwalają na udostępnienie danych. § 2. 1. Jednostki współdziałające podejmują czynności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3, z własnej inicjatywy lub na pisemny wniosek organu celnego. 2. Podjęcie czynności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, następuje na pisemny wniosek organu celnego. § 3. 1. Jednostki współdziałające są obowiązane nieodpłatnie udzielać pomocy technicznej organom celnym w zakresie udostępnienia i utrzymania w należytym stanie pomieszczeń biurowych i składowych, środków łączności, środków transportu oraz sprzętu biurowego, zwłaszcza informatycznego. 2. Organ celny może żądać udzielenia pomocy technicznej, o której mowa w ust. 1, jeżeli wymagają tego szczególne potrzeby w związku z wykonywaniem zadań określonych w Kodeksie celnym, a których wykonanie nie jest możliwe bez udzielenia tej pomocy przez jednostki współdziałające. 3. Szczegółowy przedmiot świadczeń w zakresie, o którym mowa w ust. 1, a także tryb udzielania pomocy technicznej określą porozumienia zawierane przez organy celne z jednostkami współdziałającymi. § 4. 1. W razie zaistnienia okoliczności wymagających natychmiastowego działania, funkcjonariusz celny może zażądać podjęcia czynności, o których mowa w § 1 ust. 1 oraz w § 3 ust. 1, bez zachowania formy pisemnej lub formy porozumienia, wymaganych stosownie do § 2 oraz § 3 ust. 3, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, organ celny niezwłocznie potwierdza żądanie w formie pisemnej, określając w szczególności zakres czynności jednostki współdziałającej oraz uzasadniając konieczność podjęcia natychmiastowego działania. 3. Jeżeli wymagają tego przepisy prawa lub jest to konieczne z uwagi na interes osób trzecich albo jednostki współdziałającej, jednostka ta, po wykonaniu czynności podjętych w trybie ust. 1, sporządza protokół, który powinien zawierać: termin, miejsce, zakres podmiotowy i przedmiotowy czynności, warunki ich realizacji, nazwiska i imiona oraz podpisy osób w nich uczestniczących, a w razie braku podpisu - adnotację o przyczynie jego braku. 4. Protokół podpisują osoby reprezentujące jednostkę współdziałającą oraz organ celny. 5. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, po jednym dla organu celnego oraz jednostki współdziałającej. § 5. 1. Podjęcie czynności, o których mowa w § 1, 3 i 4, nie może zakłócać prawidłowego wykonywania zadań jednostek współdziałających, wynikających z odrębnych przepisów. 2. Jeżeli jednostka współdziałająca nie może wykonać czynności w zakresie współdziałania lub udzielenia pomocy technicznej, niezwłocznie zawiadamia organ celny o przyczynach niepodjęcia tych czynności. 3. Współdziałanie, o którym mowa w § 1, odbywa się ze szczególnym uwzględnieniem zasad ochrony danych osobowych, informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową lub służbową, tajemnicy skarbowej oraz tajemnicy przedsiębiorstwa. § 6. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie zasad współdziałania organów celnych z organami administracji państwowej i samorządowej oraz innymi państwowymi i gminnymi jednostkami organizacyjnymi, a także zakresu ich świadczeń na rzecz organów celnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1108). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie określenia państwowych jednostek organizacyjnych oraz jednostek samorządu terytorialnego, z których mienia mogą być wyłączone nieruchomości zamienne, oraz określenia państwowej jednostki organizacyjnej, na którą może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania na rzecz osób prawnych kościołów, innych związków wyznaniowych i krajowych organizacji międzykościelnych, które zgłosiły roszczenia do Międzykościelnej Komisji Regulacyjnej. (Dz. U. Nr 53, poz. 552) Na podstawie art. 38a ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Jako nieruchomości zamienne, o których mowa w art. 38a ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), zwanej dalej "ustawą", mogą być przyznawane nieruchomości: 1) z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, a także oddane w trwały zarząd państwowej lub samorządowej jednostce organizacyjnej, 2) z mienia państwowych osób prawnych. 2. Wyłączenia nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w tym zasobie. 3. Wyłączenia nieruchomości z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w zasobie nieruchomości odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego. 4. Nieruchomości wyłączane z mienia państwowych osób prawnych wyłącza się z mienia tej osoby prawnej, która jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub użytkownikiem nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego. § 2. Na wniosek uczestnika postępowania regulacyjnego, za zgodą pozostałych uczestników postępowania oraz tych jednostek, z których mienia ma nastąpić wyłączenie nieruchomości zamiennej, dopuszcza się wyłączenie nieruchomości zamiennej z mienia: 1) Skarbu Państwa, jeżeli w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa nie znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 2) jednostki samorządu terytorialnego innej niż ta, w której zasobie znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 3) państwowej osoby prawnej innej niż wymieniona w § 1 ust. 4. § 3. Obowiązek zapłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 38a ust. 4 ustawy, ciąży na Skarbie Państwa. Odszkodowanie jest wypłacane przez wojewodę. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie określenia państwowych jednostek organizacyjnych oraz jednostek samorządu terytorialnego, z których mienia mogą być wyłączone nieruchomości zamienne, oraz określenia państwowej jednostki organizacyjnej, na którą może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania na rzecz gmin wyznaniowych żydowskich lub Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich. (Dz. U. Nr 53, poz. 553) Na podstawie art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Jako nieruchomości zamienne, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", mogą być przyznawane nieruchomości: 1) z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, a także oddane w trwały zarząd państwowej lub samorządowej jednostce organizacyjnej, 2) z mienia państwowych osób prawnych. 2. Wyłączenia nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w tym zasobie. 3. Wyłączenia nieruchomości z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w zasobie nieruchomości odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego. 4. Nieruchomości wyłączane z mienia państwowych osób prawnych wyłącza się z mienia tej osoby prawnej, która jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub użytkownikiem nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego. § 2. Na wniosek uczestników postępowania regulacyjnego, za zgodą pozostałych uczestników postępowania oraz tych jednostek, z których mienia ma nastąpić wyłączenie nieruchomości zamiennej, dopuszcza się wyłączenie nieruchomości zamiennej z mienia: 1) Skarbu Państwa, jeżeli w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa nieznajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 2) jednostki samorządu terytorialnego innej niż ta, w której zasobie znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 3) państwowej osoby prawnej innej niż wymieniona w § 1 ust. 4. § 3. Obowiązek zapłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy, ciąży na Skarbie Państwa. Odszkodowanie jest wypłacane przez wojewodę. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie określenia państwowych jednostek organizacyjnych oraz jednostek samorządu terytorialnego, z których mienia mogą być wyłączone nieruchomości zamienne, oraz określenia państwowej jednostki organizacyjnej, na którą może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania na rzecz osób prawnych Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. (Dz. U. Nr 53, poz. 554) Na podstawie art. 48a ust. 7 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Jako nieruchomości zamienne, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej "ustawą", mogą być przyznawane nieruchomości: 1) z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, a także oddane w trwały zarząd państwowej lub samorządowej jednostce organizacyjnej, 2) z mienia państwowych osób prawnych. 2. Wyłączenia nieruchomości z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w tym zasobie. 3. Wyłączenia nieruchomości z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości dokonuje się w przypadku, gdy nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego znajduje się w zasobie nieruchomości odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego. 4. Nieruchomości wyłączane z mienia państwowych osób prawnych wyłącza się z mienia tej osoby prawnej, która jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym lub użytkownikiem nieruchomości będącej przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego. § 2. Na wniosek uczestnika postępowania regulacyjnego, za zgodą pozostałych uczestników postępowania oraz tych jednostek, z których mienia ma nastąpić wyłączenie nieruchomości zamiennej, dopuszcza się wyłączenie nieruchomości zamiennej z mienia: 1) Skarbu Państwa, jeżeli w zasobie nieruchomości Skarbu Państwa nie znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 2) jednostki samorządu terytorialnego innej niż ta, w której zasobie znajduje się nieruchomość będąca przedmiotem wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego, 3) państwowej osoby prawnej innej niż wymieniona w § 1 ust. 4. § 3. Obowiązek zapłaty odszkodowania, o którym mowa w art. 48 ust. 2 pkt 3 ustawy, ciąży na Skarbie Państwa. Odszkodowanie jest wypłacane przez wojewodę. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia Parku Narodowego "Bory Tucholskie". (Dz. U. Nr 53, poz. 555) Na podstawie art. 14 ust. 7 i 10 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 maja 1996 r. w sprawie utworzenia Parku Narodowego "Bory Tucholskie" (Dz. U. Nr 64, poz. 305) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyraz "bydgoskim" zastępuje się wyrazem "pomorskim", a wyrazy "4 789,34 ha" zastępuje się wyrazami "4 798,23 ha"; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. W skład Parku wchodzą następujące obszary: 1) obszar określony linią graniczną, która biegnie od punktu granicznego nr 2833 (według mapy uzupełniającej Nadleśnictwa Rytel z dnia 19 października 1988 r. nr ewidencyjny U/223/88) w kierunku południowo-zachodnim południowymi granicami oddziałów nr 240, 241, załamuje się na północny zachód i biegnie zachodnią granicą oddziału nr 241, załamuje się na południowy zachód i biegnie południowymi granicami oddziałów nr 222-225, załamuje się na północny zachód i biegnie zachodnimi granicami oddziałów nr 225, 201, 178, załamuje się na południowy zachód i biegnie południowymi granicami oddziałów nr 155-158 do wschodniej granicy drogi łączącej miejscowości Bachorze i Swornegacie, załamuje się na południowy zachód i biegnie jej wschodnią granicą do punktu granicznego nr 5131 (według mapy gospodarczo-przeglądowej Nadleśnictwa Rytel, obręb Klosnowo, leśnictwo Bachorze nr 161, stan na dzień 1 stycznia 1987 r.), załamuje się na południe i wschodnią granicą drogi łączącej miejscowości Charzykowy i Bachorze biegnie do punktu granicznego nr 5141, przecina drogę łączącą miejscowości Charzykowy i Bachorze, następnie załamuje się na zachód i biegnie do punktu granicznego nr 5242, załamuje się na południowy zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 182/2 do brzegu Jeziora Charzykowskiego, załamuje się na północ i biegnie zachodnią granicą oddziału nr 182/2, 159, 144/1, 120/1, 119/1 do punktu granicznego nr 1301 (według mapy uzupełniającej Nadleśnictwa Rytel, obrębu Klosnowo, arkusz 9 z dnia 19 października 1988 r. nr ewidencyjny U/223/88), załamuje się na wschód i biegnie po punktach granicznych nr 1302-1326, przecina drogę łączącą miejscowości Charzykowy i Bachorze i biegnie do punktu granicznego nr 5080, załamuje się na północ i biegnie do punktu granicznego nr 5078, załamuje się na południe i biegnie po punktach granicznych nr 1329-1335 do brzegu jeziora Mielnica, załamuje się na północny wschód i biegnie zachodnią granicą jeziora Mielnica i jeziora Skrzynka do punktu granicznego nr 1350, załamuje się na północ i biegnie po punktach granicznych nr 1351-1355, załamuje się na zachód i biegnie po punktach granicznych nr 1356-1360, załamuje się na północ i biegnie po punktach granicznych nr 1361-1421, załamuje się na wschód i biegnie po punktach granicznych nr 1422-1428, załamuje się na południe i biegnie po punktach granicznych nr 1429-1431, załamuje się na wschód i biegnie po punktach granicznych nr 1432-1443 do drogi wojewódzkiej nr 236 (Konarzyny - Swornegacie - Brusy), następnie biegnie południową granicą tej drogi do punktu granicznego nr 8, dalej biegnie po punktach granicznych nr 1-6 i 11 do drogi wojewódzkiej nr 236, następnie południową granicą tej drogi biegnie do punktu granicznego nr 1459, zmienia kierunek na południowo-wschodni i biegnie północną granicą oddziału nr 7, 18, 17, 16, 33, 32 (według mapy uzupełniającej Nadleśnictwa Rytel, obręb Klosnowo, z dnia 19 października 1988 r., nr ewidencyjny U/229/88), zmienia kierunek na południowy i biegnie wschodnią granicą oddziału nr 32, 52, 85, 106, 128, następnie wschodnią granicą drogi łączącej miejscowości Drzewicz i Dębowa Góra biegnącej przez oddziały nr 29 i 38 do punktu styku z północną granicą oddziału nr 192/1 (według mapy gospodarczo-przeglądowej Nadleśnictwa Rytel, obręb Klosnowo, leśnictwo Turowiec, stan na dzień 1 stycznia 1997 r.), dalej zmienia kierunek na północno-wschodni i biegnie do punktu granicznego nr 2788, zmienia kierunek na południowo-zachodni i biegnie przez punkty graniczne nr 2789-2832 do punktu początkowego nr 2833, z wyłączeniem gruntów wsi Swornegacie obwiedzionych granicą działek ewidencyjnych nr 838-841, 1107, 1108, 1097, 120/3/LPK (według mapy ewidencyjnej obrębu Swornegacie, gmina Chojnice z dnia 14 sierpnia 1985 r. nr ewidencyjny 20/8/27/85) - o powierzchni 4789,24 ha, 2) działki nr 239/10, 239/11, 290/9. 290/10, 290/11, 290/12 (według mapy ewidencyjnej nr 18 obrębu Charzykowy, gmina Chojnice, stan na dzień 22 stycznia 1998 r.) - o powierzchni 1,53 ha, 3) działka nr 154 (według mapy ewidencyjnej nr 1 obrębu Kopernica, gmina Chojnice, stan na dzień 22 stycznia 1998 r.) - o powierzchni 1,08 ha, 4) oddział nr 341 pododdział a, b, c, d, f (według mapy gospodarczo-przeglądowej Nadleśnictwa Przymuszewo, obręb Laska, leśnictwo Chociński Młyn, stan na dzień 1 stycznia 1998 r.) - o powierzchni 6,38 ha."; 3) w § 5 w ust. 2 w pkt 7 po wyrazie "i" dodaje się wyrazy "obronności państwa oraz"; 4) w § 6: a) w ust. 1 wyrazy "10 292,24 ha" zastępuje się wyrazami "12 980,52 ha", a wyraz "bydgoskim" zastępuje się wyrazem "pomorskim", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W skład otuliny wchodzi obszar określony linią, która biegnie w kierunku zachodnim od punktu granicznego nr 210 (według mapy uzupełniającej nadleśnictwa Rytel, obręb Klosnowo, z dnia 1 stycznia 1987 r., nr ewidencyjny U/223/88) południowymi granicami oddziałów nr 307/1, 308 do punktu granicznego nr 221, załamuje się na północny zachód i biegnie zachodnimi granicami oddziałów nr 308, 285g do południowej granicy oddziału nr 285b, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 285, 286, załamuje się na południe i biegnie do punktu granicznego nr 233, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 287, 288 do punktu granicznego nr 237, załamuje się na północ i biegnie zachodnią granicą oddziału nr 288, załamuje się na południowy zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 263, 264/2 do punktu granicznego nr 2646, przecina linię kolejową Kościerzyna-Chojnice w punkcie granicznym nr 2844, załamuje się na południe i biegnie do punktu granicznego nr 2852, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 291b, załamuje się na południe i biegnie wschodnią granicą oddziału nr 291c, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 291c do południowo-wschodniego narożnika oddziału nr 291, załamuje się na południe i biegnie wschodnią granicą oddziału nr 313 do punktu granicznego nr 535, załamuje się na zachód i biegnie po punktach granicznych nr 536, 538, 539/97, 540/96, 541/95, 542/94, 543/93, 544/92a, 545, 546/91, 547/90, 548/89, 549/88, 550/87, 551/86, 552/85, 553/84, 554/83, 555/82, 556/81, 557-563, załamuje się na północ i biegnie po punktach granicznych nr 950-956, załamuje się na południe i biegnie do punktu granicznego nr 961, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą oddziału nr 319 do punktu granicznego nr 981, załamuje się na południe i biegnie zachodnią granicą drogi łączącej miejscowości Funka i Chojniczki do miejscowości Chojniczki, załamuje się na zachód i biegnie południową granicą drogi Charzykowy - Nowa Cerkiew do północno-wschodniego narożnika działki nr 183/5 (według mapy ewidencyjnej nr 21/11/143/85 wsi Chojniczki, arkusz nr 2 z 1995 r.), załamuje się na południe i biegnie po punktach granicznych nr 870-939, dalej biegnie wschodnią granicą drogi Charzykowy - Chociński Młyn do drogi wojewódzkiej nr 212 (Chojnice - Bytów), załamuje się na zachód i biegnie jej południową granicą do punktu granicznego nr 2922, załamuje się na południowy zachód i biegnie granicą gminy Chojnice do punktu granicznego nr 2733 i dalej do rzeki Brdy, jej północnym i wschodnim brzegiem, granicą gminy Chojnice do drogi wojewódzkiej nr 236 (Konarzyny - Swornegacie - Brusy) do mostu na rzece Brda we wsi Swornegacie (według mapy nr 5 obrębu Swornegacie, gmina Chojnice), przecina rzekę Brdę i biegnie południowym brzegiem rzeki Brdy (działka nr 189) do jeziora Witoczno (działka nr 176), dalej południowo-wschodnią granicą jeziora Witoczno do rzeki Brdy, następnie południową granicą rzeki Brdy (działka nr 881/1) do ujścia do Jeziora Małołąckiego (działka nr 375/1), przecina rzekę Brdę i biegnie do południowo-zachodniego narożnika oddziału nr 243, następnie biegnie północną granicą Jeziora Małołąckiego do północno-zachodniego narożnika oddziału nr 256, następnie północną granicą oddziałów od nr 256 do nr 248 do skrzyżowania drogi Wielkie Chełmy - Laska z drogą Drzewicz - Czernica, następnie przecina drogę Drzewicz - Czernica i biegnie południową granicą tej drogi do północno-wschodniego narożnika oddziału nr 289, następnie wschodnią granicą oddziału nr 289 w kierunku południowym do południowo-wschodniego narożnika oddziału nr 290 do jeziora Dybrzyk (działka nr 5), następnie biegnie w kierunku wschodnim północną granicą jeziora Dybrzyk do oddziału nr 1/1 LP (według mapy gospodarczo-przeglądowej Nadleśnictwa Rytel, obręb Klosnowo, leśnictwo Turowiec, stan na dzień 1 stycznia 1997 r.), następnie południową granicą jeziora Kosobudno do rzeki Brdy (działka nr 133), dalej w kierunku południowym zachodnią granicą rzeki Brdy do mostu w miejscowości Męcikał, załamuje się w kierunku południowym i biegnie zachodnią granicą drogi wojewódzkiej nr 235 (Korne - Chojnice) do punktu początkowego nr 210." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej. (Dz. U. Nr 53, poz. 556) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 290) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Strefę ustanawia się na gruntach o powierzchni 255,4365 ha, położonych na terenach miasta Wałbrzych, miasta gminy Nowa Ruda, miasta gminy Kłodzko i miasta Dzierżoniów."; 2) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. 1. Nie wymaga zezwolenia prowadzenie na terenie strefy następujących rodzajów działalności gospodarczej: 1) usług instalowania, naprawy, konserwacji i remontu maszyn i urządzeń wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy oraz przedmiotów osobistego użytku, 2) robót budowlanych określonych w sekcji F Polskiej klasyfikacji wyrobów i usług Głównego Urzędu Statystycznego, zwanej dalej "PKWiU", 3) usług w zakresie handlu, naprawy pojazdów mechanicznych motocykli oraz artykułów użytku osobistego i domowego, usług hoteli i restauracji, określonych w sekcjach G i H PKWiU, 4) usług transportowych, magazynowych oraz łączności, określonych w sekcji I PKWiU, 5) usług pośrednictwa finansowego oraz usług związanych z nieruchomościami, wynajmem i prowadzeniem działalności gospodarczej, określonych w sekcjach J i K PKWiU, 6) usług w zakresie administracji publicznej, obrony narodowej, gwarantowanej prawnie opieki socjalnej, edukacji, ochrony zdrowia i opieki społecznej, usług komunalnych, pozostałych socjalnych i osobistych usług świadczonych w gospodarstwach domowych, usług świadczonych przez organizacje i zespoły eksterytorialne, określonych w sekcjach L-Q PKWiU. 2. Przedsiębiorca, który prowadził działalność gospodarczą na terenie, na którym następnie ustanowiono strefę, może nadal prowadzić działalność gospodarczą na jej terenie bez zezwolenia, z wyłączeniem działalności określonej w § 3."; 3) w § 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zwolnienie od podatku dochodowego może uzyskać przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terenie strefy, a w przypadku osób prawnych - mający także siedzibę na terenie strefy."; 4) użyte w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "podmiot gospodarczy" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem "przedsiębiorca"; 5) szczegółowy opis granic i terenu wałbrzyskiej specjalnej strefy ekonomicznej, stanowiący załącznik do rozporządzenia, otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 556) SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC I TERENU WAŁBRZYSKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ Podstrefa Wałbrzych Opisywany obszar Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE) jest zlokalizowany w północnej części Wałbrzycha i obejmuje swym zasięgiem nieruchomości nie zabudowane, położone między ulicą Uczniowską i Orkana, uwidocznione w ewidencji gruntów w obrębach nr 3 Szczawienko i nr 8 Poniatów, o łącznej powierzchni 162,1927 ha. Opis granic rozpoczęto od punktu nr 1 położonego w północnym narożniku działki nr 100/2 na granicy z ul. Uczniowską (działka nr 54/13). Od punktu nr 1 granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim przez punkty graniczne nr 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23 prawą stroną ul. Uczniowskiej (działki nr 54/13, 57/3, 88/9, 88/10) do punktu granicznego nr 24 położonego u zbiegu działek nr 101/3, 88/10 i 63/10. Od punktu nr 24 granica SSE biegnie w dalszym ciągu w kierunku południowo-wschodnim przez punkty nr 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33 wzdłuż granicy działki nr 63/10 z działkami nr 101/3 i 101/21, do punktu nr 34. W punkcie nr 34 granica skręca łagodnym łukiem w kierunku południowym i przez punkty nr 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45 dochodzi do punktu granicznego nr 46. Na omawianym odcinku działki SSE nr 101/13, 101/6 i 101/12 graniczą z działkami nr 63/9 i 63/12. W punkcie nr 46 granica załamuje się pod kątem prostym w kierunku południowo-wschodnim i przez punkt nr 47 po granicy między działkami nr 63/12 i 63/11 oraz nr 63/8 i 63/6 dochodzi do punktu granicznego nr 48, leżącego na granicy obrębów nr 3 Szczawienko i nr 8 Poniatów. W punkcie nr 48 granica SSE skręca w kierunku wschodnim i biegnie linią prostą po granicy między wyżej wymienionymi obrębami przez punkty nr 49 i 50 do punktu nr 51 leżącego u zbiegu granic działek nr 89/1 i 63/10 z obrębu nr 3 Szczawienko oraz działek nr 4/10 i 4/11 z obrębu nr 8 Poniatów. Od punktu nr 51 granica skręca lekkim łukiem w kierunku południowo-wschodnim i przez punkty nr 52, 53, 54, 55, 56, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70 dochodzi do punktu nr 71, który jest punktem granicznym między działką nr 67/1, 67/2 i drogi nr 9/2. Na omawianym odcinku działki SSE nr 4/10, 4/7, 5/8, 11/5 i 12/1 /rów/, 11/12, 22/2, 29/1 i 55/1 graniczą z działkami nr 4/11, 5/2, 11/3, 12/2, 11/2, 11/11, 22/1, 29/2 przeznaczonymi pod projektowaną ul. Uczniowską. Od punktu granicznego nr 71 granica biegnie południową stroną drogi gruntowej nr 9/2 i przez punkt nr 72 dochodzi do punktu nr 73, który jest punktem wspólnym działek nr 67/1, 2/1 i drogi nr 9/2. W punkcie nr 73 granica SSE skręca w kierunku zachodnim i granicą działek nr 67/1, 77/1 i działki nr 2/1, przez punkty graniczne nr 74, 75, 76, 77, 78, dochodzi do punktu nr 79, w którym stykają się działki nr 77/1, 2/1, 2/2 i 77/2. W punkcie nr 79 granica skręca w kierunku północno-zachodnim i linią prostą przez punkty nr 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86 i 87 biegnie do punktu granicznego nr 88 wspólnego dla działek nr 50/1, 44/1, 40, 43/2 i 43/1. Na omawianym odcinku działki SSE nr 77/1, 55/1, 54/1 i 50/1 graniczą z działkami nr 77/2, 68/1, 66/1, 58/1, 57/1, 55/2, 54/2, 50/2 i 44/1. Od punktu nr 88 granica biegnie linią łamaną przez punkty nr 89, 90, 91, 92, 93, 94 w kierunku północnym do punktu nr 95 wspólnego dla działek nr 29/1, 31, 28/2 i 28/1. Działki SSE nr 43/1 i 29/1 graniczą tu z działkami nr 43/2, 42, 37, 41, 32 i 31. W punkcie nr 95 granica SSE skręca w kierunku północno-zachodnim i biegnąc granicą między działkami nr 28/1 i 28/2 dochodzi do punktu nr 96 wspólnego dla działki nr 28/1, 28/2 oraz drogi gruntowej nr 22/2. Od punktu nr 96 granica biegnie w kierunku zachodnim południową stroną drogi gruntowej nr 22/2, dochodząc przez punkty nr 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116 do punktu nr 117. W punkcie nr 117 granica skręca w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 118 położonego na północnej stronie drogi nr 25. Na odcinku od punktu nr 117 do punktu nr 118 działka SSE nr 24/1 graniczy z działką nr 24/2. Od punktu nr 118 granica SSE biegnie w kierunku zachodnim przez punkty nr 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126 - północną stroną drogi nr 25, do punktu granicznego nr 127 leżącego u zbiegu drogi nr 25 i ul. Orkana. Na odcinku od punktu nr 127 do punktu nr 128 granica biegnie wschodnią stroną ul. Orkana i jest jednocześnie granicą między obrębem nr 8 Poniatów i obrębem nr 7 Piaskowa Góra. W punkcie nr 128 granica skręca w kierunku północno-wschodnim i granicą między działkami nr 21 i 24/2 przez punkty nr 129, 130 i 131 dochodzi do punktu nr 132, który jest punktem wspólnym dla działek nr 21, 18/2 i drogi nr 22/2. Od punktu granicznego nr 132 granica SSE biegnie przez punkty nr 133, 134, 135, 136 w kierunku północno-wschodnim, północną stroną drogi nr 22/2 do punktu nr 137. W punkcie granicznym nr 137 granica skręca w kierunku północno-zachodnim i przez punkty nr 138, 139, 140, 141, 142 dochodzi do punktu nr 143 będącego punktem granicznym obrębu nr 8 Poniatów i Nr 3 Szczawienko. Na omawianym odcinku działki SSE nr 18/1, 9/5, 5/11, 6/9 graniczą z działkami nr 18/2, 8, 9/6, 5/12 i 6/10. Z punktu nr 143 granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim przez punkt nr 144 do punktu nr 145 granicą między obrębami nr 8 Poniatów i nr 3 Szczawienko. W punkcie nr 145 granica skręca w kierunku północno-zachodnim przez punkt nr 146 i dochodzi do punktu nr 147. Działki SSE nr 49/1 i 48/1 graniczą z działkami nr 49/2 i 48/2. Punkt nr 147 jest punktem wspólnym dla działek nr 48/2 i 48/1 i drogi nr 47. Od punktu nr 147 granica SSE biegnie wschodnią stroną drogi nr 47 w kierunku północnym przez punkty nr 148, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156, 157, 158 do punktu nr 159. W punkcie nr 159 granica załamuje się w kierunku wschodnim i linią łamaną przez punkty nr 160, 161, 162, 163 dochodzi do punktu nr 164 będącego punktem wspólnym dla działek nr 64/39, 64/40 i 75. Z punktu nr 164 granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim granicą między działkami nr 75, 64/36 i 64/39 przez punkt nr 165 do punktu nr 166 dalej w kierunku wschodnim po granicy działek nr 64/36 i 6/5 przez punkt nr 167 do punktu nr 168. Na odcinku między punktami nr 166-168 granica SSE jest jednocześnie granicą między obrębem nr 8 Poniatów i nr 3 Szczawienko. W punkcie nr 168 granica skręca w kierunku północno-zachodnim i biegnąc granicą między działką nr 64/36 i 64/37 dochodzi do punktu nr 169. Od punktu nr 169 granica SSE biegnie przez punkty nr 170, 171, 172, 173, 174 w kierunku wschodnim do punktu nr 175. Na omawianym odcinku działki SSE nr 64/37, 64/38 i 64/34 graniczą z działkami nr 64/32 i 64/33. W punkcie nr 175 granica załamuje się w kierunku północno-zachodnim i przez punkty nr 176, 177, 178, 179 dochodzi do punktu nr 180, gdzie załamuje się w kierunku zachodnim, i przez punkty nr 181, 182, 183, 184, 185, 186, 187, 188, 189, 190, 191 dochodzi do punktu nr 192 będącego punktem wspólnym dla działek nr 73/1, 74/1, 64/16, 77/2 i 72/1. Na omawianym odcinku działki SSE graniczą z działkami nr 64/33, 64/32 i 73/1. Z punktu nr 192 granica biegnie przez punkty nr 193, 194 w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 195 i dalej, załamując się w kierunku północno-zachodnim, biegnie przez punkt nr 196 do punktu nr 197. W punkcie nr 197 granica załamuje się pod ostrym katem w kierunku wschodnim i przez punkt nr 198 dochodzi do punktu nr 199, gdzie skręca w kierunku północno-zachodnim, i przez punkty nr 200 i 201 dochodzi do punktu nr 202. Granice działek SSE nr 64/27, 101/19 graniczą tu z działką nr 66. Od punktu granicznego nr 202 granica biegnie linią prostą do punktu nr 209 przez punkty nr 203, 204, 205, 206, 207 i 208 w kierunku północnym. Na omawianym odcinku działki SSE nr 101/19, 100/6, 100/4, 104/1, 102/1 i 103/1 graniczą z działkami nr 100/7, 104/1, 102/2 i 103/2. Z punktu nr 209 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 210, gdzie ponownie skręca w kierunku północnym, i przez punkty nr 211 i 212 dochodzi do punktu nr 1, od którego rozpoczęto opis granic SSE. Podstrefa Dzierżoniów Opisywany obszar specjalnej strefy ekonomicznej zlokalizowany jest w zachodniej części Dzierżoniowa. Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 20,6460 ha. Część I - kompleks A, kompleks B, kompleks C oraz obecny teren SSE. Opis granicy terenu specjalnej strefy ekonomicznej rozpoczęto od punktu nr 1 zlokalizowanego w północno-zachodnim narożniku działki o numerze ewidencyjnym 106 na granicy miasta, wzdłuż prawej strony działki nr Tk-105/1 w kierunku wschodnim do punktu nr 2, który jest punktem wspólnym działek nr 133/1, 133/2, 129/7 i 129/8. Od punktu nr 2 do punktu nr 3 granica biegnie wzdłuż północno-zachodniej i południowo-wschodniej granicy działki o numerze 129/7. Odcinek między punktem nr 3 a punktem nr 4 stanowi południowo-wschodnią granicę działki nr 129/8. Następnie granica biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż granic działek nr 129/8 oraz nr 126/7 do punktu nr 5. Od punktu nr 5 biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy działki nr 126/8 do punktu nr 8, z punktu nr 8 po lewej stronie działki nr 145/7 do punktu nr 9, z punktu nr 9 w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 10. Z punktu nr 10 biegnie w kierunku południowo-zachodnim do punktu nr 11 znajdującego się w południowym narożniku działki nr 152/1 na granicy miasta, następnie załamuje się w kierunku północno-zachodnim wzdłuż prawej strony działki nr 124/4 do punktu nr 12. Z punktu nr 12 biegnie w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 5. Od punktu nr 5 granica biegnie wzdłuż granicy działki nr 121 w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 6. Z punktu nr 6 granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim wzdłuż działki o numerze 121 do punktu nr 7, następnie załamuje się w kierunku północno-zachodnim wzdłuż prawej strony działki nr 110 do punktu nr 1, od którego rozpoczęto opis tej części strefy. Podstrefa Kłodzko Wszystkie wymienione w niniejszym opisie działki ewidencyjne położone są w mieście Kłodzku, obrębie Leszczyna. Granica WSSE - podstrefa Kłodzko biegnie od punktu nr 1 poprzez punkty nr 2, 3, 4, 5, 6, 37, 38 do punktu nr 7, wzdłuż granicy z trasą międzynarodową nr 8 z Wrocławia do przejścia granicznego w Kudowie-Słonem (ul. Piłsudskiego, numer ewidencyjny działki 9 AM-29). Następnie w punkcie nr 7 granica skręca w kierunku południowo-wschodnim i biegnie dalej poprzez punkty nr 8, 39, 9 wzdłuż ul. Zajęczej do punktu nr 10 (ul. Zajęcza, numer ewidencyjny działki nr 24 AM-29). W punkcie nr 10 granica skręca w kierunku wschodnim i biegnie od punktu nr 10 wzdłuż granicy z działką oznaczoną numerem ewidencyjnym 26/8 AM-29, poprzez punkty nr 40, 42, 43 i 44 do punktu nr 80. Następnie w punkcie nr 80 skręca w kierunku południowo-wschodnim i biegnie od punktu nr 80 poprzez punkty nr 81 i 82 do punktu nr 83, wzdłuż granicy z działką nr 26/8 AM-29. W punkcie nr 83 granica skręca w kierunku północno-wschodnim i biegnie od punktu nr 83 poprzez punkt nr 19 do punktu nr 20, wzdłuż granicy działek nr 27/2 i 27/1 AM-29. Następnie w punkcie nr 20 załamuje się i biegnie dalej w kierunku północnym poprzez punkt nr 21 do punktu nr 22 wzdłuż granicy z działkami nr 26/4 i 26/3 AM-29 do granicy z działką nr 25/2 AM-29 (droga). W punkcie nr 22 załamuje się i biegnie południową granicą działki nr 25/2 AM-29 (droga) w kierunku wschodnim wzdłuż granicy z działką nr 26/3 do punktu nr 84. Następnie od punktu nr 84 biegnie poprzez punkty nr 24, 52, 53, 25, 26, 55, 27, 56 w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 28, wzdłuż granicy z działką nr 4 przylegającą do ul. Objazdowej. Od punktu nr 28 granica biegnie w kierunku zachodnim, południowymi granicami działki nr 3, 2/2, 2/1 poprzez punkty nr 29, 57, 30, 31, 58, 59, 32, 33, 34 do punktu nr 35. W punkcie nr 35 granica obszaru podstrefy Kłodzko przechodzi na drugą stronę drogi polnej o numerze ewidencyjnym 7 do punktu nr 36 i dalej zachodnią stroną tej drogi biegnie do punktu nr 1, od którego rozpoczęto opis. Powierzchnia Wałbrzyskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej - podstrefy Kłodzko - wynosi 19,3966 ha. Podstrefa Nowa Ruda Opisywany obszar podstrefy rozproszony jest w trzech obszarach, tj. Drogosław, Nowa Ruda i Słupiec, oraz podzielony jest na kompleksy. Łączna powierzchnia podstrefy wynosi 53,2012 ha. 1. Obszar Drogosław Kompleks nr 1 Granica kompleksu przebiega od punktu granicznego wspólnego dla działek oznaczonych geodezyjnie numerami 98/2, 98/15, 98/23 i 103/3 w kierunku północno-zachodnim wzdłuż granicy działki nr 103/3 i dalej wzdłuż północno-zachodniej oraz północno-wschodniej granicy działki nr 103/3, dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 98/16 (droga), a następnie po przejściu przez drogę publiczną (ul. Górniczą) obejmuje w całości działkę nr 695, aż do najdalej na południe wysuniętego punktu granicznego działki nr 695, z którego przechodzi przez ul. Górniczą na najdalej wysunięty na wschód punkt graniczny działki nr 98/25. Dalej granica biegnie wzdłuż południowo-wschodniej i południowo-zachodniej granicy działki nr 98/25, aż do najdalej na wschód wysuniętego punktu granicznego działki nr 98/26, dalej biegnie wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 98/26 do wspólnego punktu granicznego działek nr 98/26, 98/20 i 98/16, dalej biegnie wzdłuż wspólnej granicy działek nr 98/16 i 98/20, dalej wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 98/20, a następnie po przejściu przez potok Piekielnica łączy się z najdalej wysuniętym na północ punktem granicznym działki nr 105/6. Dalej granica kompleksu biegnie wzdłuż północno-wschodniej, następnie południowo-wschodniej granicy działki nr 105/6, aż do wspólnego punktu granicznego z działką nr 105/10, dalej wzdłuż północno-zachodniej, północno-wschodniej, południowo-wschodniej, południowo-zachodniej granicy działki nr 105/10, aż do jej najdalej na zachód wysuniętego punktu granicznego. Następnie granica kompleksu przebiega wzdłuż wspólnej granicy działek nr 105/6 i 105/9 z działką nr 105/13 do najdalej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 105/9, dalej wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 105/11, dalej wzdłuż południowej granicy działek numer 105/11, 105/6 i 105/3, dalej wzdłuż południowo-zachodniej granicy działki nr 105/3, aż do potoku Piekielnica. Następnie po przejściu przez potok Piekielnica wzdłuż południowo-zachodniej i północno-zachodniej granicy działki nr 98/11 (droga) do najdalej wysuniętego na wschód punktu granicznego działki nr 98/2, a następnie wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 98/15, aż do punktu granicznego opisanego jako pierwszy. II. Obszar Nowa Ruda Kompleks nr 2 Granica pierwszej części kompleksu biegnie od punktu granicznego wspólnego dla działek nr 448/2, 448/1 i 473 (ul. Młyńska) w kierunku północno-wschodnim wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 448/1, dalej wzdłuż wspólnej granicy działek nr 448/1, 449 i 450/1 z działką nr 470 (ul. Stara Kolonia), a następnie wzdłuż wspólnej granicy działki nr 450/1 z działką nr 450/2. Dalej granica przechodzi przez drogę - działkę nr 450/3 i biegnie dalej wzdłuż granicy pomiędzy działkami nr 450/4 i 450/2, następnie biegnie wzdłuż granicy pomiędzy działkami nr 450/4 i 470 (ul. Stara Kolonia) do skrzyżowania z działką nr 471 (ul. Stara Kolonia), dalej biegnie wzdłuż wspólnej granicy działek nr 450/4, 472 (droga) i 462/6 z działką nr 471 (droga). Następnie biegnie dalej wzdłuż zachodniej granicy działek nr 462/6 i 462/8 do najdalej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 462/8, a następnie biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy pomiędzy działką nr 462/8 z działką nr 473 (ul. Młyńska) do przejścia przez wspomnianą działkę nr 473 na wysokości opisanego pierwszego punktu granicznego. Granica drugiej części kompleksu biegnie wzdłuż południowej, zachodniej i północnej granicy działki nr 322/1, dalej przechodzi przez projektowaną obwodnicę i biegnie wzdłuż północnej granicy działki nr 463, dalej biegnie wzdłuż wspólnej granicy działek nr 463 i 461 z działką nr 474 (ul. Młyńska), a następnie biegnie wzdłuż granicy pomiędzy działkami nr 461 i 460/2, dalej wzdłuż granicy pomiędzy działką nr 462/3 i działkami nr 459/3 i 462/9, aż do projektowanej obwodnicy. Kompleks nr 3 Granica kompleksu biegnie od najdalej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 166. Następnie granica biegnie wzdłuż północnej i wschodniej granicy działki nr 166, aż do punktu granicznego wspólnego z działką nr 423/1, dalej biegnie wzdłuż północnej granicy działek nr 423/1 i 423/2, dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy działek nr 423/2 i 423/4, dalej wzdłuż południowej, południowo-zachodniej i zachodniej granicy działki nr 423/4, aż do wspólnego punktu granicznego działki nr 423/4 z działką nr 166. Dalej granica kompleksu przebiega wzdłuż zachodniej granicy działki nr 166, aż do pierwszego opisanego punktu granicznego. III. Obszar Słupiec Kompleks nr 4 Granica kompleksu biegnie od najdalej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 45. Następnie biegnie wzdłuż północno-wschodniej granicy działek nr 45, 44, 43, 42, 41, 40, 38, 58/1, 1/37, 61 i ponownie nr 1/37, dalej biegnie wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 1/37, dalej biegnie wzdłuż północno-wschodniej granicy działek nr 137, 1/35 i 1/36, dalej biegnie wzdłuż wschodniej granicy działek nr 43/7 i 43/5, dalej wzdłuż południowej granicy działek nr 43/5 i 1/63, dalej biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 1/63, aż do połączenia z działką nr 1/36, dalej biegnie wzdłuż południowo-zachodniej granicy działek nr 1/36, 1/35, 1/37, 58/1 i 55/1. Następnie biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działek nr 55/1, 41 i 45, aż do pierwszego opisanego punktu granicznego. Kompleks nr 5 Granica kompleksu biegnie od najdalej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 1/40, następnie wzdłuż północno-wschodniej granicy działek nr 1/40 i 1/12, dalej wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki nr 1/12, dalej wzdłuż południowo-zachodniej i południowo-wschodniej granicy działek nr 1/12 i 1/40, dalej wzdłuż zachodniej granicy działek nr 1/39 i 1/40, aż do pierwszego opisanego punktu granicznego. Kompleks nr 6 Granica kompleksu przebiega od najdalej na wschód wysuniętego punktu granicznego działki nr 2, dalej biegnie wzdłuż południowej granicy działki nr 2 do jej najdalej na południe wysuniętego punktu granicznego, na którego wysokości przechodzi przez drogę, i biegnie dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 5, a następnie granica biegnie wzdłuż południowo-wschodniej granicy działki, południowo-zachodniej i zachodniej granicy działki nr 5, aż do jej punktu granicznego najdalej wysuniętego na północ, z którego przechodzi przez drogę do najdalej na zachód wysuniętego punktu granicznego działki nr 2. Następnie granica biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 2, dalej biegnie wzdłuż jej północno-wschodniej granicy, aż do przejścia przez ulicę Kopalnianą do północno-zachodniej granicy działki nr 1/11, następnie biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działek nr 1/11 i 1/10 do najbardziej na północ wysuniętego punktu granicznego działki nr 1/10, dalej biegnie wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 1/11 do wspólnego punktu granicznego z działką nr 1/8, dalej biegnie wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 1/8 do najdalej na południe wysuniętego punktu granicznego działki nr 1/5, dalej granica kompleksu biegnie wzdłuż południowo-zachodniej, północno-zachodniej i północno-wschodniej granicy działki nr 1/5, następnie biegnie na południe wzdłuż północno-zachodniej granicy działki nr 1/8 do działki nr 1/11. Dalej wzdłuż południowo-zachodniej i południowo-wschodniej granicy działki nr 1/11 do punktu przejścia granicy przez ulicę Kopalnianą (droga do Bożkowa) i biegnie dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy działki nr 2, aż do pierwszego opisanego punktu granicznego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie zakresu, warunków i trybu przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. (Dz. U. Nr 53, poz. 557) Na podstawie art. 6a ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526) zarządza się, co następuje: § 1. Policja i Straż Graniczna przekazują informacje o osobie, uzyskane w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, zwane dalej "informacjami", Urzędowi Ochrony Państwa w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 1-5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526) i zapobieżenia lub wykrycia przestępstw ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych, a także w celu porównania, czy posiadane informacje są kompletne i zgodne z aktualnym stanem faktycznym. § 2. Policja i Straż Graniczna mogą nie przekazać lub ograniczyć zakres przekazywanych informacji, w przypadku gdy mogłoby to uniemożliwić wykrywanie przestępstw i ściganie ich sprawców. § 3. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze lub ewidencyjno-archiwalne w Urzędzie Ochrony Państwa albo ich upoważnieni zastępcy oraz szefowie delegatur Urzędu Ochrony Państwa albo ich upoważnieni zastępcy występują, w formie pisemnej, do właściwej jednostki organizacyjnej Komendy Głównej Policji lub właściwej jednostki organizacyjnej Straży Granicznej o udzielenie informacji. W wystąpieniu zawiera się dane: o osobie, o zdarzeniach lub o zagadnieniach, umożliwiające wyszukanie informacji w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych oraz aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych. 2. Przed wystąpieniem o udzielenie informacji w Urzędzie Ochrony Państwa dokonuje się niezbędnych sprawdzeń we własnych zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych. § 4. Informacje udokumentowane w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych lub w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych, z zastrzeżeniem § 2, przekazują: 1) w Komendzie Głównej Policji i Komendzie Głównej Straży Granicznej - kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze lub ewidencyjno-archiwalne albo ich upoważnieni zastępcy, 2) komendanci wojewódzcy Policji i komendanci oddziałów Straży Granicznej albo ich upoważnieni zastępcy. § 5. Przekazanie informacji dokumentuje się: 1) w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych - notatką służbową zawierającą w szczególności dane dotyczące: a) daty i miejsca wystąpienia o udzielenie informacji, b) osoby występującej o udzielenie informacji, c) czasu i miejsca przekazania informacji, d) udzielonych informacji, e) sposobu przekazania informacji, f) w przypadku odmowy przekazania informacji lub ograniczenia zakresu przekazywanych informacji - powodów odmowy lub ograniczenia, g) osób odpowiedzialnych za przekazanie, odmowę lub ograniczenie zakresu przekazywanych informacji, 2) w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych: a) w teczkach materiałów archiwalnych - notatką służbową zawierającą dane, o których mowa w pkt 1, b) w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i w innych zbiorach ewidencyjnych - dostosowaną do metodycznych wymagań tych zbiorów, adnotacją zawierającą dane, o których mowa w pkt 1. § 6. 1. Do przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji przez Policję i Straż Graniczną stosuje się przepisy o przyjmowaniu, przewożeniu, wydawaniu i ochronie informacji niejawnych. 2. Do przekazywania Urzędowi Ochrony Państwa informacji przez Policję i Straż Graniczną za pośrednictwem systemów i sieci teleinformatycznych stosuje się przepisy o wymaganiach bezpieczeństwa teleinformatycznego, jakim powinny odpowiadać systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych. 3. Koszty przekazania informacji ponosi przekazujący te informacje. W przypadku gdy przekazanie informacji będzie połączone ze znacznymi kosztami, Policja lub Straż Graniczna oraz Urząd Ochrony Państwa uzgadniają sposób ponoszenia i podziału tych kosztów. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej. (Dz. U. Nr 53, poz. 558) Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Komitecie Integracji Europejskiej (Dz. U. Nr 106, poz. 494) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 października 1996 r. w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej (Dz. U. Nr 116, poz. 555, z 1997 r. Nr 81, poz. 516 i Nr 130, poz. 861 oraz z 1998 r. Nr 5, poz. 16 i Nr 66, poz. 434) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład urzędu Komitetu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Przewodniczącego Komitetu, 2) Sekretariat Urzędu Komitetu, 3) Departament Harmonizacji Prawa, 4) Departament Polityki Integracyjnej, 5) Departament Analiz Stosunków Europejskich, 6) Departament Informacji i Kształcenia Europejskiego, 7) Departament Koordynacji i Monitorowania Pomocy Zagranicznej, 8) Departament Programów Rozwoju Instytucjonalnego, 9) Departament do Spraw Obsługi Negocjacji Akcesyjnych, 10) Biuro Dyrektora Generalnego, 11) Biuro Administracyjno-Finansowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy emerytalnych. (Dz. U. Nr 53, poz. 559) Na podstawie art. 81 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczególne zasady rachunkowości funduszy emerytalnych, 2) wzory bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej i innych składników sprawozdania finansowego, 3) terminy sporządzania i złożenia do ogłoszenia rocznych sprawozdań finansowych, 4) zakres ogłaszanych rocznych sprawozdań finansowych, 5) termin zatwierdzania rocznego sprawozdania finansowego. § 2. Użyte w rozporządzeniu pojęcia oznaczają: 1) ustawa o funduszach emerytalnych - ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118), 2) ustawa o rachunkowości - ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75), 3) rozporządzenie Rady Ministrów - rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 89, poz. 561), 4) powszechne towarzystwo - powszechne towarzystwo emerytalne w rozumieniu art. 8 pkt 8 ustawy o funduszach emerytalnych, 5) towarzystwo - powszechne towarzystwo oraz pracownicze towarzystwo emerytalne w rozumieniu art. 8 pkt 9 ustawy o funduszach emerytalnych, 6) otwarty fundusz - otwarty fundusz emerytalny w rozumieniu art. 8 pkt 5 ustawy o funduszach emerytalnych, 7) fundusz - otwarty fundusz oraz pracowniczy fundusz emerytalny w rozumieniu art. 8 pkt 6 ustawy o funduszach emerytalnych, 8) członek funduszu - osobę fizyczną, o której mowa w art. 8 pkt 2 ustawy o funduszach emerytalnych, 9) depozytariusz - podmiot określony w art. 158 ustawy o funduszach emerytalnych, 10) statut funduszu - statut, o którym mowa w art. 13 ustawy o funduszach emerytalnych, 11) rejestr członków funduszu - rejestr, o którym mowa w art. 89 ustawy o funduszach emerytalnych, 12) kapitał funduszu - kapitał utworzony ze: a) składek członków funduszu, b) środków przypadających byłemu małżonkowi członka funduszu, zgodnie z art. 126 i 128 ustawy o funduszach emerytalnych, c) środków przypadających małżonkowi członka funduszu, zgodnie z art. 129 ustawy o funduszach emerytalnych, d) środków przypadających małżonkowi zmarłego członka funduszu, zgodnie z art. 131 ust. 1 ustawy o funduszach emerytalnych, oraz osobom wskazanym przez zmarłego członka funduszu lub członkom jego najbliższej rodziny, zgodnie z art. 132 ustawy o funduszach emerytalnych, 13) kapitał rezerwowy otwartego funduszu - kapitał utworzony ze środków powszechnego towarzystwa, zgodnie z zasadami określonymi w art. 181 ustawy o funduszach emerytalnych, 14) rynek regulowany - system obrotu papierami wartościowymi, o którym mowa w art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 15) jednostka rozrachunkowa - wartość, o której mowa w art. 99 ustawy o funduszach emerytalnych, 16) aktywa - aktywa, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o funduszach emerytalnych, 17) wartość aktywów netto - wartość aktywów, ustaloną w sposób, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o funduszach emerytalnych, 18) wartość aktywów netto na jednostkę rozrachunkową - wartość aktywów netto, podzieloną przez liczbę jednostek rozrachunkowych w dniu wyceny, 19) składniki portfela inwestycyjnego - wszystkie kategorie lokat, wymienione w art. 141 ust. 1 ustawy o funduszach emerytalnych, 20) cena nabycia - wartość nabycia składnika aktywów wraz z prowizją maklerską i innymi opłatami, z wyłączeniem opłat dla depozytariusza, 21) zrealizowany zysk/strata z inwestycji - różnicę między ceną sprzedaży netto a ceną nabycia danego składnika portfela inwestycyjnego, 22) nie zrealizowany zysk/strata z wyceny składników portfela inwestycyjnego - różnicę między wartością danego składnika portfela inwestycyjnego w dniu wyceny a ceną jego nabycia, 23) dzień wypłaty - dzień zasilenia rachunku pieniężnego funduszu środkami przekazanymi za członków funduszu, na których rzecz wpłaty bądź transfery są dokonywane, 24) dzień wyceny - dzień ustalenia wartości aktywów netto, o którym mowa w art. 168 ustawy o funduszach emerytalnych, 25) dzień przeliczenia - dzień, o którym mowa w art. 100 ust. 1 i 2 ustawy o funduszach emerytalnych, 26) dzień bilansowy - ostatni dzień roku kalendarzowego. § 3. Rachunkowość funduszu obejmuje: 1) opis przyjętych zasad rachunkowości, 2) prowadzenie ksiąg rachunkowych, 3) wycenę aktywów i zobowiązań oraz ustalanie wyniku finansowego, 4) obliczanie wartości aktywów netto oraz aktywów netto na jednostkę rozrachunkową, 5) sporządzanie sprawozdań finansowych i innych informacji na podstawie ksiąg rachunkowych, 6) poddawanie sprawozdania finansowego funduszu badaniu przez biegłego rewidenta, 7) ogłaszanie sprawozdań finansowych, 8) gromadzenie i przechowywanie dokumentów i danych, w tym w postaci elektronicznej, w zakresie przewidzianym przez przepisy regulujące zasady rachunkowości, 9) inwentaryzację. § 4. Rokiem obrotowym funduszu jest rok kalendarzowy. § 5. Kopię dokumentacji dotyczącej rachunkowości funduszu, o której mowa w art. 10 ustawy o rachunkowości, fundusz przekazuje Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi i depozytariuszowi. Rozdział 2 Prowadzenie ksiąg rachunkowych § 6. Księgi rachunkowe funduszu prowadzi się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w języku polskim i w walucie polskiej. § 7. W przypadku gdy towarzystwo zarządza więcej niż jednym funduszem, księgi rachunkowe dla każdego funduszu są prowadzone odrębnie. § 8. Księgi rachunkowe funduszu obejmują w szczególności: 1) konta księgi głównej, 2) konta ksiąg pomocniczych, 3) rejestr członków funduszu, 4) zestawienia analityczne aktywów i zobowiązań, 5) zestawienia analityczne rozliczeń międzyokresowych. § 9. Podstawą ustalenia wartości aktywów netto funduszu na dzień wyceny oraz dzień bilansowy są księgi rachunkowe funduszu prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco. § 10. Towarzystwo, działając jako organ funduszu, prowadzi księgi rachunkowe funduszu w taki sposób, aby było możliwe ustalenie wartości aktywów netto na każdy dzień wyceny oraz dzień bilansowy. § 11. 1. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych funduszu są dowody księgowe. 2. Każdy dowód księgowy powinien zawierać co najmniej dane określone w art. 21 ustawy o rachunkowości. 3. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zastąpienie dowodu księgowego kopią (fotokopią dowodu księgowego, kserokopią dowodu księgowego). 4. Kopia powinna być opatrzona adnotacją "kopia" oraz uwierzytelniona poprzez zamieszczenie klauzuli "za zgodność z oryginałem" i podpis osoby stwierdzającej zgodność. Na kopii należy umieścić datę jej sporządzenia. Rozdział 3 Ujmowanie w księgach rachunkowych operacji dotyczących funduszu § 12. 1. Wpłaty dokonywane na rzecz członków funduszu są ujmowane w dniu otrzymania na odrębnym rachunku pieniężnym. Środki otrzymane od wpłacającego należne członkom funduszu są przeliczane na jednostki rozrachunkowe, w następnym dniu roboczym (z wyłączeniem sobót) po otrzymaniu wpłaty na rachunek pieniężny, według wartości z dnia wpłaty. 2. Jednostki rozrachunkowe są podawane z dokładnością do czterech miejsc po przecinku i zaokrąglane na zasadach ogólnych. 3. Środki wpłacone, których nie można podporządkować konkretnym członkom funduszu, po wyjaśnieniu, którego członka funduszu dotyczą, są przeliczane na jednostki rozrachunkowe według ceny z dnia, w którym zostały przyporządkowane. Jeżeli w ciągu 5 dni roboczych od dnia wpłaty środki nie zostaną przyporządkowane konkretnemu członkowi funduszu, są one traktowane jako środki wpłacone za osoby nie będące członkami funduszu. 4. Środki wpłacone za osoby nie będące członkami funduszu są zwracane wpłacającemu w ciągu 5 dni roboczych od dnia wpłaty. § 13. 1. Zmniejszenie kapitału funduszu jest ujmowane w księgach rachunkowych w dniu następnym po przeliczeniu środków do wypłaty, według wartości jednostki rozrachunkowej obowiązującej w ostatnim dniu wyceny. 2. Przeliczenie, o którym mowa w ust. 1, jest wykonywane nie wcześniej niż 5 dni przed wypłatą środków. § 14. Operacje dotyczące transakcji zawartych przez fundusz ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu zawarcia transakcji, po uzyskaniu dowodu księgowego potwierdzającego ich dokonanie. § 15. 1. Środki pieniężne otrzymane od powszechnego towarzystwa z tytułu wpłat na rachunek rezerwowy są przeliczane na jednostki rozrachunkowe na tych samych zasadach, co środki wpłacane na rzecz członków otwartego funduszu. 2. Do dnia otrzymania wpłaty na rachunek rezerwowy środki należne od powszechnego towarzystwa ujmuje się jako należności od powszechnego towarzystwa oraz wykazuje jako zobowiązanie z tytułu nie przeliczonych jednostek rozrachunkowych. § 16. 1. Nabyte składniki portfela inwestycyjnego ujmuje się w księgach rachunkowych według ceny nabycia. 2. Składniki portfela inwestycyjnego nabyte nieodpłatnie posiadają cenę nabycia równą zero. 3. W przypadku dłużnych papierów wartościowych z naliczanymi odsetkami wartość odsetek ujmuje się w księgach rachunkowych jako należności. § 17. Zmianę wartości nominalnej nabytych akcji, nie powodującą zmiany wysokości kapitału akcyjnego emitenta, ujmuje się w zestawieniach analitycznych, w których są dokonywane zmiany liczby posiadanych akcji oraz jednostkowej ceny nabycia. § 18. Składniki portfela inwestycyjnego jednakowe bądź uznawane za jednakowe ze względu na rodzaj i emitenta są wyceniane zgodnie z metodą polegającą na przypisaniu sprzedanym składnikom najwyższej ceny nabycia danego składnika portfela inwestycyjnego. § 19. 1. Przysługujące, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia emitenta akcji, prawo poboru akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu, w którym po raz ostatni akcje dające to prawo były notowane z prawem poboru. 2. Nie wykonane prawo poboru akcji umarza się według ceny nabycia w dniu następnym, po dniu jego wygaśnięcia. 3. Należną dywidendę z akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu, w którym po raz ostatni akcje były notowane na rynku regulowanym łącznie z prawem do dywidendy. § 20. Przysługujące, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia emitenta akcji, prawo poboru akcji nie notowanych na rynkach regulowanych oraz prawo do otrzymania dywidendy od akcji nie notowanych na rynkach regulowanych ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu ustalenia tych praw. § 21. 1. Na dzień wyceny aktywa wyrażone w walutach obcych ujmuje się w księgach rachunkowych po przeliczeniu na walutę polską według obowiązującego w dniu wyceny średniego kursu ogłaszanego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski. 2. Wartość aktywów funduszu wyrażoną w walutach, dla których Narodowy Bank Polski nie ogłasza średniego kursu, określa się w stosunku do wybranej przez fundusz waluty, dla której średni kurs jest ogłaszany przez Narodowy Bank Polski. § 22. Nie zrealizowane różnice kursowe powstałe w związku z wyceną składników portfela inwestycyjnego zalicza się do nie zrealizowanego zysku/straty z wyceny składników portfela inwestycyjnego. § 23. Przychody z inwestycji obejmują w szczególności: 1) należne dywidendy, 2) odpisy dyskonta od dłużnych papierów wartościowych nie notowanych na rynku regulowanym, nabytych poniżej wartości nominalnej, 3) odsetki, 4) zrealizowane dodatnie różnice kursowe, związane z wyceną pozycji bilansowych innych niż określone w § 22. § 24. Koszty operacyjne funduszu obejmują: 1) koszty związane z przechowywaniem aktywów funduszu, stanowiące równowartość wynagrodzenia depozytariusza, 2) ustalone w statucie funduszu koszty zarządzania funduszem przez towarzystwo, 3) amortyzację premii od dłużnych papierów wartościowych nabytych powyżej wartości nominalnej, nie notowanych na rynku regulowanym, 4) odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek, 5) zrealizowane ujemne różnice kursowe, związane z wyceną pozycji bilansowych innych niż określone w § 22. § 25. Koszty z tytułu wynagrodzenia towarzystwa i opłat dla depozytariusza są ujmowane jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów. § 26. Zestawienie przewidywanych kosztów powinno zawierać pozycje w wysokości wynikającej ze statutu funduszu, ustalone na podstawie stawek okresowych, proporcjonalnie do częstotliwości ustalania wartości aktywów netto w dniach wyceny. § 27. Koszty odsetek z tytułu kredytów i pożyczek zaciągniętych przez fundusz są rozliczane w czasie z uwzględnieniem warunków spłaty kredytu lub pożyczki. § 28. Na dzień wyceny fundusz wycenia aktywa i zobowiązania funduszu zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów. Rozdział 4 Sprawozdanie finansowe § 29. Sprawozdania finansowe sporządza się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w języku polskim i w walucie polskiej. § 30. Sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się na dzień bilansowy, stosując zasady wyceny aktywów i zobowiązań funduszu, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów. § 31. Na dzień bilansowy ustala się wynik finansowy funduszu, obejmujący: 1) wynik z inwestycji, stanowiący różnicę między przychodami z inwestycji a kosztami operacyjnymi funduszu, 2) zrealizowany i nie zrealizowany zysk/stratę z wyceny składników portfela inwestycyjnego, 3) przychody z tytułu pokrycia niedoboru. § 32. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się odrębnie od sprawozdania finansowego towarzystwa. 2. W przypadku gdy towarzystwo zarządza więcej niż jednym funduszem, sprawozdanie finansowe sporządza się odrębnie dla każdego funduszu. § 33. Sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się jako roczne sprawozdanie finansowe, obejmujące dane dotyczące bieżącego i poprzedniego roku obrotowego. § 34. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu obejmuje: 1) wstęp, 2) bilans, 3) rachunek zysków i strat, 4) informację dodatkową, zawierającą zestawienie zmian w aktywach netto, 5) zestawienie portfela inwestycyjnego. 2. Wstęp, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera: 1) firmę, siedzibę i adres towarzystwa będącego organem funduszu ze wskazaniem rejestru, o którym mowa w art. 14 pkt 3 ustawy o funduszach emerytalnych, 2) określenie okresu, za jaki sprawozdanie jest sporządzane, 3) nazwę funduszu, cel inwestycyjny oraz stosowane ograniczenia inwestycyjne, 4) opis, w tym: a) przyjęte zasady rachunkowości, dotyczące w szczególności ujmowania w księgach rachunkowych operacji dotyczących funduszu, b) przyjętą metodologię wyceny, o której mowa w § 12 rozporządzenia Rady Ministrów, c) wprowadzone zmiany stosowanych zasad rachunkowości, w tym metody ujmowania operacji w księgach rachunkowych, metody wyceny, przy czym zmiany te powinny być opisane w dwóch kolejnych sprawozdaniach finansowych po ich wprowadzeniu, z wyjaśnieniem przyczyn ich wprowadzenia oraz określeniem ich wpływu na sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy funduszu. 3. Składniki bilansu wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 4. Składniki rachunku zysków i strat wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 5. Informacja dodatkowa zawiera co najmniej dane określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 6. Zestawienie portfela inwestycyjnego zawiera co najmniej dane określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 35. Do sprawozdania finansowego funduszu dołącza się: 1) pisemną informację zarządu towarzystwa, skierowaną do członków funduszu, omawiającą w sposób zwięzły wyniki działania funduszu w okresie sprawozdawczym, 2) oświadczenie depozytariusza o zgodności danych przedstawionych w sprawozdaniu finansowym funduszu ze stanem faktycznym. § 36. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się w terminie 3 miesięcy od dnia bilansowego. 2. Uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy towarzystwa w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego funduszu powinna być podjęta w terminie 4 miesięcy od dnia bilansowego. 3. Przed podjęciem uchwały, o której mowa w ust. 2, sprawozdanie finansowe funduszu podlega badaniu przez biegłego rewidenta. 4. Do sprawozdania finansowego funduszu dołącza się opinię oraz raport z badania sporządzony przez biegłego rewidenta. § 37. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu wraz z opinią biegłego rewidenta oraz odpisem uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy towarzystwa o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego podlega ogłoszeniu, o którym mowa w art. 70 ust. 1 ustawy o rachunkowości. 2. Złożenie do ogłoszenia rocznego sprawozdania finansowego funduszu następuje w ciągu 7 dni od dnia jego zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy towarzystwa. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 38. Rozporządzenie ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych sporządzonych na dzień 31 grudnia 1999 r. § 39. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia fundusze emerytalne są obowiązane dostosować rachunkowość do przepisów rozporządzenia. § 40. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 maja 1999 r. (poz. 559) Załącznik nr 1 BILANS FUNDUSZU31.XII. ..... (stan na koniec roku poprzedniego)31.XII. ..... (stan na koniec roku bieżącego) I.Aktywa 1.Portfel inwestycyjny 2.Środki pieniężne: 2.1.na rachunkach bieżących 2.2.na rachunku przeliczeniowym 2.3.pozostałe środki 3.Należności z tytułu: 3.1.zbytych składników portfela inwestycyjnego 3.2.dywidend 3.3.odsetek 3.4.należność od towarzystwa 3.5.pozostałe 4.Rozliczenia międzyokresowe II.Zobowiązania z tytułu: 1.nabytych składników portfela 2.pożyczek i kredytów 3.zobowiązania wobec członków 4.zobowiązania wobec towarzystwa 5.nie przeliczonych jednostek na rachunku rezerwowym 6.pozostałe 7.Rozliczenia międzyokresowe III.Aktywa netto (I-II) IV.Kapitał funduszu V.Kapitał rezerwowy otwartego funduszu emerytalnego (Wartość środków wpłaconych na rachunek rezerwowy) VI.Wynik finansowy 1.Skumulowany wynik finansowy lat poprzednich 2.Wynik finansowy roku bieżącego VII.Kapitały razem (IV+V+VI) Załącznik nr 2 RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT........ r. (rok poprzedni)........ r. (rok bieżący) I.Przychody z inwestycji 1.Dywidendy 2.Amortyzacja dyskonta od dłużnych papierów wartościowych nabytych poniżej wartości nominalnej 3.Odsetki 4.Różnice kursowe dodatnie 5.Pozostałe II.Koszty operacyjne 1.Wynagrodzenie dla towarzystwa 2.Opłaty dla depozytariusza 3.Amortyzacja premii od papierów wartościowych nabytych powyżej wartości nominalnej 4.Odsetki i prowizje od zaciągniętych kredytów i pożyczek 5.Różnice kursowe ujemne 6.Pozostałe III.Wynik z inwestycji (I - II) IV.Zrealizowany i nie zrealizowany zysk/strata 1.Zrealizowany zysk/strata z inwestycji 2.Nie zrealizowany zysk/strata z wyceny składników portfela inwestycyjnego V.Wynik z operacji (III + IV) VI.Przychody z tytułu pokrycia niedoboru VII.Wynik finansowy (V + VI) Załącznik nr 3 INFORMACJA DODATKOWA ZMIANY W AKTYWACH NETTO FUNDUSZU........ r. (rok poprzedni)........ r. (rok bieżący) I.Zmiana wartości aktywów netto 1.Wartość aktywów netto na początek okresu sprawozdawczego 2.Wynik z operacji w okresie sprawozdawczym 2.1.wynik z inwestycji 2.2.zrealizowany zysk (strata) z inwestycji 2.3.wzrost (spadek) nie zrealizowanego zysku (straty) z wyceny składników portfela inwestycyjnego 2.4.przychody z tytułu pokrycia niedoboru 3.Zmiany w kapitale w okresie sprawozdawczym 3.1.zwiększenie z tytułu wpłat przeliczonych na jednostki rozrachunkowe 3.2.zmniejszenie z tytułu wypłat kwot z jednostek rozrachunkowych 4.Łączna zmiana aktywów netto w okresie sprawozdawczym (2 + 3) 5.Wartość aktywów netto na koniec okresu sprawozdawczego (1 + 4) II.Zmiana liczby jednostek rozrachunkowych 1.Liczba jednostek rozrachunkowych na początku okresu sprawozdawczego 2.Liczba jednostek rozrachunkowych na końcu okresu sprawozdawczego 3.Liczba jednostek rozrachunkowych na rachunku rezerwowym na początku okresu sprawozdawczego 4.Liczba jednostek rozrachunkowych na rachunku rezerwowym na koniec okresu sprawozdawczego III.Zmiana wartości aktywów netto na jednostkę rozrachunkową 1.Wartość jednostki rozrachunkowej na początku okresu 2.Procentowa zmiana wartości jednostki rozrachunkowej 3.Minimalna wartość jednostki rozrachunkowej 4.Maksymalna wartość jednostki rozrachunkowej 5.Wartość jednostki rozrachunkowej na koniec okresu IV.Procentowy udział kosztów operacyjnych w aktywach netto 1.Wynagrodzenie towarzystwa 2.Wynagrodzenie depozytariusza 3.Koszty finansowe obejmujące 3.1.zrealizowane ujemne różnice kursowe 3.2.premie od papierów wartościowych nabytych powyżej ceny nominalnej 3.3.odsetki i prowizje od kredytów i pożyczek 4.Koszty związane z realizacją transakcji 5.Inne koszty V.Wysokość środków zgromadzonych na rachunku rezerwowym 1.Wartość środków na rachunku rezerwowym zgromadzonych na początku okresu sprawozdawczego 2.Wartość środków na rachunku rezerwowym zgromadzonych na koniec okresu sprawozdawczego Załącznik nr 4 ZESTAWIENIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO WEDŁUG STANU NA DZIEŃ BILANSOWY Lp.Portfel inwestycyjnyWyszczególnienieLiczba papierów wartościowychOcena jakościowa (o ile występuje)Wartość na dzień wycenyWartość w cenie nabyciaUdział w aktywach I.Papiery wartościowe dopuszczone do obrotu publicznegoSuma 1.Akcje spółek notowanych na rynkach giełdowychSuma 1.1.podstawowymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 1.2.równoległymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 1.3.wolnymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki 2.Akcje spółek notowanych na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa spółki Nazwa spółki Nazwa spółki 3.Akcje NFISuma Nazwa funduszu 4.Certyfikaty inwestycyjneSuma 4.1.notowane na rynku giełdowymSuma emitent 4.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma emitent 5.Prawa do akcjiSuma 5.1.notowane na rynku giełdowymSuma, emitent 5.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma emitent 6.Prawa poboruSuma 6.1.notowane na rynku giełdowymSuma, emitent 6.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma, emitent 6.3.przydzielone nie notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 6.4.przydzielone nie notowane na rynku giełdowym ani pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 7.Nie notowane akcje spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 8.Obligacje notowane na regulowanym rynku giełdowymSuma 8.1.skarboweSuma Seria Seria Seria 8.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 8.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 8.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.Obligacje notowane na regulowanym rynku pozagiełdowymSuma 9.1.skarboweSuma Seria Seria Seria 9.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 9.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.Obligacje nie notowaneSuma 10.1.skarboweSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 10.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 11.BonySuma 11.1.bony skarboweSuma termin wykupu termin wykupu termin wykupu 11.2.bony pieniężne NBPSuma termin wykupu termin wykupu termin wykupu 12.Listy zastawneSuma 12.1.hipoteczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 12.2.publiczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu II.Papiery wartościowe nie dopuszczone do obrotu publicznegoSuma 1.ObligacjeSuma 1.1.komunalneSuma Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu 1.2.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Seria/emitent Seria/emitent Seria/emitent 1.3.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu Seria/emitent/termin wykupu 2.Listy zastawneSuma 2.1.hipoteczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 2.2.publiczne listy zastawneSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 3.Jednostki uczestnictwaSuma 3.1.zbywane przez fundusze inwestycyjne otwarteSuma fundusz fundusz fundusz 3.2.zbywane przez specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarteSuma fundusz fundusz fundusz III.Papiery wartościowe krajów OECDSuma 1.AkcjeSuma emitent emitent emitent 2.Dłużne papiery wartościoweSuma 2.1.skarbowe i pieniężneSuma Seria Seria Seria 2.2.spółek notowanych na podstawowych giełdach obcych rynków kapitałowychSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu 3.Tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowaniaSuma Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu IV.Bankowe papiery wartościowe i depozytySuma bankEmitent/seria/termin wykupu Emitent/seria/termin wykupu V.Kredyty i pożyczkiSuma dłużniknumer umowy dłużniknumer umowy VI.Prawa pochodneSuma rodzaj instrumentuseria/emitent seria/emitent Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 18 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zakresu działania granicznych lekarzy weterynarii. (Dz. U. Nr 53, poz. 560) Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zakresu działania granicznych lekarzy weterynarii (Dz. U. z 1999 r. Nr 1, poz. 4) w § 1 pkt 12 otrzymuje brzmienie: "12) w województwie zachodniopomorskim: a) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kołbaskowie - dla przejścia granicznego drogowego Kołbaskowo, b) Graniczny Lekarz Weterynarii w Kołobrzegu - dla portu morskiego Kołobrzeg, c) Graniczny Lekarz Weterynarii w Szczecinie - dla portu morskiego Szczecin, d) Graniczny Lekarz Weterynarii w Świnoujściu - dla portu morskiego Świnoujście." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 maja 1999 r. w sprawie zasad wprowadzania czasowych zakazów opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt oraz czasowych ograniczeń w ruchu osobowym. (Dz. U. Nr 53, poz. 561) Na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zakaz czasowego opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt przez osoby, które miały styczność ze zwierzętami chorymi na chorobę zakaźną lub podejrzanymi o zakażenie, zwany dalej "zakazem", oraz czasowe ograniczenie w ruchu osobowym na obszarach, na których występuje choroba zakaźna zwierząt lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia, zwane dalej "czasowym ograniczeniem", można wprowadzić wyłącznie w razie: 1) wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt określonej w załączniku do rozporządzenia albo 2) szerzenia się innej niż określona w załączniku do rozporządzenia choroby zakaźnej zwierząt o nie ustalonej drodze przenoszenia zakażenia. 2. Zakazu oraz czasowego ograniczenia nie wprowadza się, jeżeli inne środki określone w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej są wystarczające. § 2. Wprowadzone zakazy oraz czasowe ograniczenia powinny być jak najmniej uciążliwe w stosunku do osób, których dotyczą. § 3. Decyzja wprowadzająca zakaz powinna określać w szczególności: 1) nazwę jednostki chorobowej, 2) miejsce wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, 3) sposób oznaczania miejsca, o którym mowa w pkt 2, 4) sposób realizacji zakazu, 5) okres obowiązywania zakazu. § 4. O wprowadzeniu zakazu powiatowy lekarz weterynarii powiadamia: 1) wojewódzkiego lekarza weterynarii, 2) powiatowego inspektora sanitarnego, 3) lekarzy weterynarii prowadzących praktyki lekarsko-weterynaryjne w rejonach graniczących z miejscami wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt, 4) zainteresowanych komendantów Policji, 5) starostę. § 5. Wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii o wprowadzenie czasowego ograniczenia powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę jednostki chorobowej, 2) określenie obszaru, na którym występuje choroba zakaźna zwierząt lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia, 3) zakres czasowego ograniczenia i ewentualny sposób jego realizacji, 4) okres, na który ma być wprowadzone czasowe ograniczenie, 5) uzasadnienie. § 6. Na obszarach wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośredniego zagrożenia jej wystąpienia wojewoda może wprowadzić całkowity zakaz przewozu lub przemieszczania się osób albo uzależnić ich przywóz lub przemieszczanie się od spełnienia określonych warunków. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 maja 1999 r. (poz. 561) CHOROBY ZAKAŹNE ZWIERZĄT, W RAZIE WYSTĄPIENIA LUB PODEJRZENIA WYSTĄPIENIA KTÓRYCH MOŻNA WPROWADZAĆ ZAKAZ ORAZ CZASOWE OGRANICZENIE 1) pryszczyca (Foot and mouth disease), 2) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej (Vesicular stomatitis), 3) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease), 4) pomór bydła (Rinderpest), 5) pomór małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants), 6) zaraza płucna bydła (Contagious bovine pleuropneumonia), 7) guzowata choroba skóry bydła (Lumpy skin disease), 8) gorączka doliny Rift (Rift valley fever), 9) choroba niebieskiego języka (Bluetongue), 10) ospa owiec i kóz (Sheep pox and goat pox), 11) afrykański pomór koni (African horse sickness), 12) afrykański pomór świń (African swine fever), 13) pomór świń (Hog cholera), 14) influenza drobiu o wysokiej zaraźliwości d. pomór drobiu (Highly patogenic avian influenza. Fowl plague), 15) rzekomy pomór drobiu (Newcastle disease), 16) wścieklizna (Rabies). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących z Królestwa Belgii. (Dz. U. Nr 53, poz. 562) Na podstawie art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zakazuje się przywozu z Królestwa Belgii towarów określonych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 czerwca 1999 r. (poz. 562) TOWARY PODLEGAJĄCE ZAKAZOWI PRZYWOZU Z KRÓLESTWA BELGII Kod PCNWyszczególnienie 0102Bydło żywe: 0102 10- Zwierzęta hodowlane czystej krwi: 0102 10 10 0- - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka) 0102 10 30 0- - Krowy 0102 10 90 0- - Pozostałe 0102 90- Pozostałe: - - Gatunki domowe: 0102 90 05 0- - - O masie nie przekraczającej 80 kg - - - O masie powyżej 80 kg, ale nie przekraczającej 160 kg: 0102 90 21 0- - - - Rzeźne 0102 90 29 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 160 kg, ale nie przekraczającej 300 kg: 0102 90 41 0- - - - Rzeźne 0102 90 49 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 300 kg: - - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka): 0102 90 51 0- - - - - Rzeźne 0102 90 59 0- - - - - Pozostałe - - - - Krowy: 0102 90 61 0- - - - - Rzeźne 0102 90 69 0- - - - - Pozostałe - - - - Pozostałe: 0102 90 71 0- - - - - Rzeźne 0102 90 79 0- - - - - Pozostałe 0103Trzoda chlewna żywa: 0103 10 00 0- Zwierzęta hodowlane czystej krwi - Pozostałe: 0103 91- - O masie poniżej 50 kg: 0103 91 10 0- - - Gatunki domowe 0103 92- - O masie 50 kg lub większej: - - - Gatunki domowe: 0103 92 11 0- - - - Maciory mające prosiaki co najmniej raz, o masie 160 kg lub większej 0103 92 19 0- - - - Pozostałe 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski 0105 11 19 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski 0105 11 99 0- - - - Pozostałe - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtusze2 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 2 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone2 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone2 0201 20 90 0- - Pozostałe2 0201 30 00 0- Bez kości2 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze2 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 2 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone2 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone2 0202 20 90 0- - Pozostałe2 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy2 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki2 0202 30 90 0- - Pozostałe2 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych2 - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby2 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona2 0206 10 99 0- - - Pozostałe 2 - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory2 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych2 0206 22 90 0- - - Pozostałe2 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych2 - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona2 0206 29 99 0- - - - Pozostałe2 0206 30- Wieprzowe, świeże lub chłodzone: 0206 30 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych3 - - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0206 30 21 0- - - - Wątroby 0206 30 31 0- - - - Pozostałe - Wieprzowe mrożone: 0206 41- - Wątroby: 0206 41 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych3 - - - Pozostałe: 0206 41 91 0- - - - Ze świń domowych 0206 49- - Pozostałe: 0206 49 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych3 - - - Pozostałe: 0206 49 91 0- - - - Ze świń domowych 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe 0209 00Tłuszcz wieprzowy bez chudego mięsa oraz tłuszcz drobiowy nie wytapiane lub inaczej wyekstrahowane, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: - Podskórny tłuszcz wieprzowy: 0209 00 11 0- - Świeży, chłodzony, mrożony, solony lub w solance3 0209 00 19 0- - Suszony lub wędzony3 0209 00 30 0- Tłuszcz wieprzowy oprócz objętego podpozycją 0209 00 11 lub 0209 00 193 0209 00 90 0- Tłuszcz drobiowy1 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: - Mięso wieprzowe: 0210 11- - Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 11 11 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 19 0- - - - - Łopatki i ich kawałki - - - - Suszone lub wędzone: 0210 11 31 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 39 0- - - - - Łopatki i ich kawałki 0210 12- - Boczek i jego kawałki: - - - Ze świń domowych: 0210 12 11 0- - - - Solony lub w solance 0210 12 19 0- - - - Suszony lub wędzony 0210 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 19 10 0- - - - - Bok bekonowy lub szpencer 0210 19 20 0- - - - - Bok trzyćwierciowy lub środki 0210 19 30 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 40 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 51 0- - - - - - Bez kości 0210 19 59 0- - - - - - Pozostałe - - - - Suszone lub wędzone: 0210 19 60 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 70 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 81 0- - - - - - Bez kości 0210 19 89 0- - - - - - Pozostałe 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi2 0210 20 90 0- - Bez kości2 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Podroby: - - - Wieprzowe: 0210 90 31 0- - - - Wątroby3 0210 90 39 0- - - - Pozostałe3 - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona2 0210 90 49 0- - - - Pozostałe2 - - - Pozostałe: - - - - Wątroby drobiowe: 0210 90 79 0- - - - - Pozostałe1 0210 90 80 0- - - - Pozostałe1 0210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów1,2,3 0301Ryby żywe 7 0302Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304 7 0303Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304 7 0304Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone 7 0305Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone niezależnie od tego czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi 7 0401Mleko i śmietana, nie zagęszczone ani nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0401 10- O zawartości tłuszczu w masie nie wyższej niż 1%: 0401 10 10 0- - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 10 90 0- - Pozostałe2 0401 20- O zawartości tłuszczu w masie powyżej 1%, ale nie wyższej niż 6%: - - Nie przekraczającej 3%: 0401 20 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 20 19 0- - - Pozostałe 2 - - Powyżej 3%: 0401 20 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 20 99 0- - - Pozostałe 2 0401 30- O zawartości tłuszczu w masie powyżej 6%: - - Nie przekraczającej 21%: 0401 30 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 30 19 0- - - Pozostałe 2 - - Powyżej 21%, ale nie wyższej niż 45%: 0401 30 31 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 30 39 0- - - Pozostałe 2 - - Powyżej 45%: 0401 30 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2 litrów 2 0401 30 99 0- - - Pozostałe 2 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 10 19 0- - - Pozostałe 2 - - Pozostałe: 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 10 99 0- - - Pozostałe 2 - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 21- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 21 11- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 11 1- - - - - Dla niemowląt 2 0402 21 11 9- - - - - Pozostałe 2 - - - - Pozostałe: 0402 21 17- - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 11%: 0402 21 17 1- - - - - - Dla niemowląt 2 0402 21 17 9- - - - - - Pozostałe 2 0402 21 19- - - - -O zawartości tłuszczu w masie powyżej 11%, ale nie przekraczającej 27%: 0402 21 19 1- - - - - - Dla niemowląt 2 0402 21 19 9- - - - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 21 91- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 91 1- - - - - Dla niemowląt 2 0402 21 91 9- - - - - Pozostałe 2 0402 21 99- - - - Pozostałe: 0402 21 99 1- - - - - Dla niemowląt 2 0402 21 99 9- - - - - Pozostałe 2 0402 29- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 29 11 0- - - - Mleko specjalne dla niemowląt, w hermetycznie zamkniętych pojemnikach, o zawartości netto nie przekraczającej 500 g i o zawartości tłuszczu w masie powyżej 10% 2 - - - - Pozostałe: 0402 29 15 0- - - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 29 19 0- - - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 29 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 29 99 0- - - - Pozostałe 2 - Pozostałe: 0402 91- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 8%: 0402 91 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 91 19 0- - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 8%, ale nie przekraczającej 10%: 0402 91 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 91 39 0- - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 91 51 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 91 59 0- - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 91 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 91 99 0- - - - Pozostałe 2 0402 99- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 9,5%: 0402 99 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 99 19 0- - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 9,5%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 99 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 99 39 0- - - - Pozostałe 2 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 99 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 2 0402 99 99 0- - - - Pozostałe 2 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Nie aromatyzowany ani nie zawierający dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - Nie zawierający dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 11 0- - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 10 13 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 10 19 0- - - - Powyżej 6% 2 - - - Pozostały, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 31 0- - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 10 33 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 10 39 0- - - - Powyżej 6% 2 - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 51 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0403 10 53 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0403 10 59 0- - - - Powyżej 27% 2 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 10 99 0- - - - Powyżej 6% 2 0403 90- Pozostałe: - - Nie aromatyzowane ani nie zawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 11 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0403 90 13 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0403 90 19 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 31 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0403 90 33 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0403 90 39 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - Pozostałe: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 51 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 90 53 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 90 59 0- - - - - Powyżej 6% 2 - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 61 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 90 63 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 90 69 0- - - - - Powyżej 6% 2 - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 71 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0403 90 73 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0403 90 79 0- - - - Powyżej 27% 2 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 2 0403 90 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 2 0403 90 99 0- - - - Powyżej 6% 2 0404Serwatka, nawet zagęszczona, lub zawierająca dodatek cukru albo innego środka słodzącego; produkty składające się ze składników naturalnego mleka zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 0404 10- Serwatka i serwatka zmodyfikowana, nawet zagęszczona lub zawierająca dodatek cukru lub innego środka słodzącego: - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci: - - - Nie zawierająca dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 02 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 04 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 06 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 12 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 14 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 16 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - Pozostałe, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 26 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 28 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 32 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 34 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 36 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 38 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - Pozostała: - - - Nie zawierająca dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 48 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 52 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 54 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 56 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 58 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 62 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - Pozostała, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 72 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 74 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 76 0- - - - - Powyżej 27% 2 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 78 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 10 82 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 10 84 0- - - - - Powyżej 27% 2 0404 90- Pozostałe: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 90 21 0- - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 90 23 0- - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 90 29 0- - - Powyżej 27% 2 - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 90 81 0- - - Nie przekraczającej 1,5% 2 0404 90 83 0- - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 2 0404 90 89 0- - - Powyżej 27% 2 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 2 0405 10 19 0- - - - Pozostałe 2 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane 2 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki 2 0405 10 90 0- - Pozostałe 2 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60% 2 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75% 2 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80% 2 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5% 2 0405 90 90 0- - Pozostałe 2 0406Sery i twarogi: 0406 10- Ser (niedojrzewający i niewędzony) świeży, w tym ser serwatkowy i twaróg: 0406 10 20 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40% 2 0406 10 80 0- - Pozostały 2 0406 20- Ser tarty lub proszkowany, wszystkich rodzajów: 0406 20 10 0- - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami 2 0406 20 90 0- - Pozostały 2 0406 30- Ser przetworzony (ser topiony) inny niż tarty lub proszkowany: 0406 30 10 0- - Do produkcji którego nie użyto innych serów jak Emmentaler, Gruyére i Appenzell i który może zawierać jako dodatek ziołowy ser Glarus (znany jako Schabziger); przygotowany do sprzedaży detalicznej o zawartości tłuszczu nie przekraczającej 56% suchej masy 2 - - Pozostały: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 36% i o zawartości tłuszczu w suchej masie: 0406 30 31 0- - - - Nie przekraczającej 48% 2 0406 30 39 0- - - - Powyżej 48% 2 0406 30 90 0- - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 36% 2 0406 40- Ser z przerostami niebieskiej pleśni: 0406 40 10 0- - Roquefort 2 0406 40 50 0- - Gorgonzola 2 0406 40 90 0- - Pozostały 2 0406 90- Pozostałe sery: 0406 90 01 0- - Do przetworzenia (topienia) 2 - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyére, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: 0406 90 02 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 401,85 ECU, lecz nie przekraczającej 430,62 ECU za 100 kg masy netto 2 0406 90 03 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU za 100 kg masy netto 2 0406 90 04 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej, lecz nie przekraczającej 5 kg i w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU, ale nie przekraczającej 459,39 ECU za 100 kg masy netto 2 0406 90 05 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej i w cenie franco granica powyżej 459,39 ECU za 100 kg masy netto 2 0406 90 06 0- - - - Kawałki bez skórki, o masie netto poniżej 450 g i w cenie franco granica przekraczającej 499,67 ECU za 100 kg masy netto, pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, w opakowaniach, na których znajduje się opis sera, zawartość tłuszczu, odpowiedzialny za pakowanie oraz kraj producenta 2 - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler 2 0406 90 15 0- - - - - Gruyére, Sbrinz 2 0406 90 17 0- - - - - Bergkäse, Appenzell 2 0406 90 18 0- - - Fromage fribourgeois, Vacherin Mont d'Or i Tete de Moine 2 0406 90 19 0- - - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami 2 0406 90 21 0- - - Cheddar 2 0406 90 23 0- - - Edam 2 0406 90 25 0- - - Tilsit 2 0406 90 27 0- - - Butterkäse 2 0406 90 29 0- - - Kashkaval 2 - - - Feta: 0406 90 33 0- - - - Pozostałe 2 0406 90 35 0- - - Kefalo-Tyri 2 0406 90 37 0- - - Finlandia 2 0406 90 39 0- - - Jarlsberg 2 - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 61 0- - - - - - - Grana Padano, Permigiano Reggiano 2 0406 90 63 0- - - - - - - Fiore Sardo, Pecorino 2 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe 2 - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 73 0- - - - - - - Provolone 2 0406 90 75 0- - - - - - - Asiago, Caciocavallo, Montasio, Ragusano 2 0406 90 76 0- - - - - - - Danbo, Fontal, Fontina, Fynbo, Havarti, Maribo, Samsr 2 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda 2 0406 90 79 0- - - - - - - Esrom, Italico, Kernhem, Saint-Nectaire, Saint-Paulin, Taleggio 2 0406 90 81 0- - - - - - - Cantal, Cheshire, Wensleydale, Lancashire, Double Gloucester, Blarney, Colby, Monterey 2 0406 90 82 0- - - - - - - Camembert 2 0406 90 84 0- - - - - - - Brie 2 0406 90 85 0- - - - - - - Kefalograviera, Kasseri 2 - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52% 2 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62% 2 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72% 2 0406 90 93 0- - - - - - Powyżej 72% 2 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe 2 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 19 0- - - Pozostałe1 0407 00 30 0- - Pozostałe1 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 0408 11 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi1 0408 11 80 0- - - Pozostałe1 0408 19- - Pozostałe: 0408 19 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi1 - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłe1 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymi1 - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 0408 91 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi1 0408 91 80 0- - - Pozostałe1 0408 99- - Pozostałe: 0408 99 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi 1 0408 99 80 0- - - Pozostałe 1 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe1 0504 00 00 9- Pozostałe 4 0505Skóry i inne części ptaków z ich piórami lub puchem, pióra i części piór (nawet darte) oraz puch, nie bardziej obrobione niż oczyszczone, zdezynfekowane lub zakonserwowane; proszek i odpadki z piór lub części piór: 0505 90 00 0- Pozostałe1 0506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów: 0506 10 00 0- Osseina i kości poddane działaniu kwasu 1,4 0506 90 00 0- Pozostałe 1,4 0511Produkty pochodzenia zwierzęcego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; martwe zwierzęta objęte działami 1 lub 3, nie nadające się do spożycia przez ludzi: 0511 10 00 0- Nasienie bydlęce 2 - Pozostałe: 0511 91- - Produkty z ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych; martwe zwierzęta objęte działem 3: 0511 91 10 0- - - Odpadki rybne6 0511 99- - Pozostałe: 0511 99 10 0- - - Ścięgna: ścinki i podobne odpady surowych skór lub skórek 1,4 0511 99 50 0- - - Embriony bydlęce 2 0511 99 80- - - Pozostałe: 0511 99 80 1- - - - Nasienie zwierząt gospodarskich inne niż bydlece3 0511 99 80 3- - - - Embriony zwierząt gospodarskich inny niż bydlęce3 0511 99 80 5- - - - Komórki jajowe zwierząt gospodarskich1,4 0511 99 80 9- - - - Pozostałe1,4 1501 00Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż tłuszcze z pozycji nr 0209 lub 1503: - Smalec i inne tłuszcze wieprzowe: 1501 00 11 0- - Do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 3,5 1501 00 19 0- - Pozostałe3 1501 00 90 0- Tłuszcz z drobiu1 1502 00Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji nr 1503: 1502 00 10 0- Do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 2,5 1502 00 90 0- Pozostałe 2 1503 00Stearyna smalcowa, olej smalcowy, oleostearyna, oleina i olej łojowy, nie emulgowane, nie zmieszane lub nie przygotowane inaczej: - Stearyna smalcowa i oleostearyna: 1503 00 11 0- - Do zastosowań przemysłowych 4,5 1503 00 19 0- - Pozostałe 4,5 1503 00 30 0- Olej łojowy do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 4,5 1503 00 90 0- Pozostałe 4,5 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 1601 00 10 0- Z wątroby1,4 - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane1,4 1601 00 99 0- - Pozostałe1,4 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane1,4 1602 20- Z wątroby dowolnych zwierząt: 1602 20 90 0- - Pozostałe1,4 - Z drobiu objętego pozycją nr 0105: 1602 32- - Z drobiu z gatunku Gallus domesticus: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 32 11 0,- - - - Nie gotowane 1602 32 19 0- - - - Pozostałe 1602 32 30 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa lub podrobów 1602 32 90 0- - - Pozostałe - Z wieprzowiny: 1602 41- - Szynki i ich części: 1602 41 10 0- - - Ze świń domowych 1602 42- - Łopatki i ich części: 1602 42 10 0- - - Ze świń domowych 1602 49- - Pozostałe łącznie z mieszankami: - - - Ze świń domowych: - - - - Zawierające w masie 80% lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia: 1602 49 11 0- - - - - Schaby (bez karkowych) i ich części włącznie z mieszankami schabów i szynek 1602 49 13 0- - - - - Karki i ich części łącznie z mieszankami obojczyków i łopatek 1602 49 15 0- - - - - Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części 1602 49 19 0- - - - - Pozostałe 1602 49 30 0- - - - Zawierające w masie 40% lub więcej, ale mniej niż 80% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia 1602 49 50 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 40% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia 1602 50- Z wołowiny: 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami 2 - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana)2 1602 50 39 0- - - - Pozostałe2 1602 50 80 0- - - Pozostałe2 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt 1,4 - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1602 90 51 0- - - - Zawierające mięso lub podroby ze świń domowych - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami 2 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe2 1603 00Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych 1,4,6 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej 1,4,6 2301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki: 2301 10 00 0- Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów; skwarki 1,4 2301 20 00 0- Mąki, grysiki i granulki z ryb lub ze skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych 6 2309Produkty używane do karmienia zwierząt: 2309 10- Karma dla psów lub kotów, przygotowana do sprzedaży detalicznej: - - Zawierająca skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny, objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - Zawierająca skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - Nie zawierająca skrobi lub zawierająca jej w masie 10% lub mniej: 2309 10 11 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10% 1,4,6 2309 10 13 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 10 15 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych 1,4,6 2309 10 19 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych 1,4,6 - - - - Zawierająca w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 10 31 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10% 1,4,6 2309 10 33 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 10 39 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 - - - - Zawierająca w masie powyżej 30% skrobi: 2309 10 51 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie mniej niż 10% 1,4,6 2309 10 53 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 10 59 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 10 70 0- - - Nie zawierająca skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierająca produkty mleczne1,4,6 2309 10 90 0- - Pozostała 1,4,6 2309 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Zawierające skrobie, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny, objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - - Nie zawierające skrobi lub zawierające jej w masie 10% lub mniej: 2309 90 31 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% 1,4,6 2309 90 33 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych1,4,6 2309 90 35 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych1,4,6 2309 90 39 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych 1,4,6 - - - - - Zawierające w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 90 41 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% 1,4,6 2309 90 43 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 90 49 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 - - - - - Zawierające w masie powyżej 30% skrobi: 2309 90 51 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% 1,4,6 2309 90 53 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 90 59 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych 1,4,6 2309 90 70 0- - - - Nie zawierające skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierające produkty mleczne 1,4,6 - - - Pozostałe: 2309 90 93 0- - - - Mieszanki "Premix" 1,4,6 - - - - Pozostałe: 2309 90 95- - - - - Zawierające w masie 49% lub więcej chlorku choliny, na bazie organicznej lub nieorganicznej: 2309 90 95 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów 1,4,6 2309 90 95 9- - - - - - Pozostałe 1,4,6 2309 90 97- - - - - Pozostałe: 2309 90 97 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów 1,4,6 2309 90 97 9- - - - - - Pozostałe 1,4,6 3001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3001 10- Gruczoły i inne narządy, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane: 3001 10 10 0- - Sproszkowane 4 3001 10 90 0- - Pozostałe 4 3001 20- Ekstrakty gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin: 3001 20 90 0- - Pozostałe 4 3001 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3001 90 91 0- - - Heparyna i jej sole 4 3001 90 99 0- - - Pozostałe 4 3002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 4 3002 10- Antysurowice i pozostałe frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych: 3002 10 0- - Antysurowice 4 - - Pozostałe: 3002 10 91 0- - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy 4 - - - Pozostałe: 3002 10 99 0- - - - Pozostałe 4 3002 90- Pozostałe: 3002 90 30 0- - Krew zwierzęca przygotowana do stosowania terapeutycznego, profilaktycznego i diagnostycznego 4 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne 1,4,6 3503 00 80 0- Pozostałe 1,4,6 1) Dotyczy produktów otrzymanych z ptactwa z gatunku Gallus Domesticus. 2) Dotyczy produktów otrzymanych z bydła domowego. 3) Dotyczy produktów otrzymanych ze świń domowych. 4) Dotyczy produktów pochodzących ze zwierząt gatunków domowych z pozycji 0102 i 0103. 5) Dotyczy produktów przeznaczonych do produkcji pasz dla zwierząt. 6) Dotyczy produktów otrzymanych z ryb hodowlanych. 7) Dotyczy ryb hodowlanych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego. (Dz. U. Nr 53, poz. 563) Na podstawie art. 131 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) organizację, warunki i sposób wykonywania kontroli ruchu drogowego, 2) warunki i tryb udzielania upoważnień do zatrzymywania pojazdów lub wykonywania niektórych czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego przez funkcjonariuszy innych organów oraz strażników straży gminnych (miejskich), 3) wymagany sposób zachowania się kontrolowanego uczestnika ruchu. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kontrolującym, rozumie się przez to policjanta lub podmiot upoważniony na mocy niniejszego rozporządzenia do kontroli ruchu drogowego. § 2. 1. Policjant, w celu przeprowadzenia kontroli ruchu drogowego, jest uprawniony do wydawania poleceń i sygnałów. 2. Polecenia i sygnały mogą być wydawane przez policjanta: 1) pieszego, 2) znajdującego się w pojeździe lub na pojeździe, 3) jadącego wierzchem, 4) znajdującego się na pokładzie statku powietrznego. § 3. 1. Policjant umundurowany w warunkach dostatecznej widoczności podaje sygnały tarczą do zatrzymywania pojazdów lub ręką, a w warunkach niedostatecznej widoczności - latarką ze światłem czerwonym albo tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. 2. Policjant nie umundurowany jest uprawniony do zatrzymania kierującego pojazdem wyłącznie na obszarze zabudowanym. 3. Policjant nie umundurowany w warunkach dostatecznej widoczności podaje sygnały tarczą do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności - latarką ze światłem czerwonym albo tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. 4. Policjant jadący pojazdem samochodowym może podawać kierującemu pojazdem polecenia do określonego zachowania się za pomocą urządzeń nagłaśniających, sygnalizacyjnych lub świetlnych. 5. Policjant patrolu powietrznego polecenie do zatrzymania pojazdu podaje za pomocą urządzeń nagłaśniających lub świetlnych. 6. Polecenie do zatrzymania pojazdu podaje się z dostatecznej odległości, w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie w miejscu wskazanym przez policjanta. Miejsce zatrzymania pojazdu może być wyznaczone przez ustawienie znaku "stój - kontrola drogowa". 7. Dla zwrócenia uwagi na podawane sygnały lub polecenia policjant może używać sygnałów dźwiękowych lub gwizdka policyjnego. § 4. 1. Pojazd powinien być zatrzymany w miejscu, gdzie jest to dozwolone, nie utrudnia ruchu i nie zagraża bezpieczeństwu. 2. W celu dojazdu do miejsca, o którym mowa w ust. 1, policjant może wydać kontrolowanemu uczestnikowi ruchu polecenie jazdy za pojazdem policyjnym. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie konieczności zatrzymania pojazdu: 1) w wyniku prowadzonych działań pościgowych, 2) co do którego zachodzi uzasadnione podejrzenie, iż bezpośrednio zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego ze względu na swój stan techniczny lub zachowanie się kierującego. 4. Pojazd policyjny powinien być, w miarę możliwości, ustawiony za zatrzymanym pojazdem. 5. W przypadku zatrzymania pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione, kierujący pojazdem policyjnym przed przystąpieniem do kontroli włącza niebieskie światło błyskowe. § 5. 1. Policjant, po zatrzymaniu pojazdu, podaje kierującemu stopień, imię i nazwisko oraz przyczynę zatrzymania, a ponadto: 1) policjant umundurowany okazuje legitymację służbową na żądanie kontrolowanego uczestnika ruchu, 2) policjant nie umundurowany okazuje legitymację służbową bez wezwania. 2. Legitymację służbową okazuje się w sposób umożliwiający kontrolowanemu uczestnikowi ruchu odczytanie numeru służbowego policjanta oraz nazwy organu, który wydał legitymację. 3. Przystępując do czynności kontrolnych policjant może wydać polecenie unieruchomienia silnika pojazdu. 4. W przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa lub uwarunkowanych charakterem kontroli policjant może wydać kierującemu pojazdem lub pasażerowi pojazdu polecenie opuszczenia pojazdu. 5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie zatrzymania pojazdu: 1) w wyniku prowadzonych działań pościgowych, 2) co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że pochodzi z przestępstwa, 3) jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że znajdują się w nim osoby, które popełniły przestępstwo. 6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, policjant nakazuje kierującemu pojazdem lub pasażerowi pojazdu opuścić pojazd, stanąć w rozkroku i oprzeć ręce na dachu (boku) pojazdu lub położyć się na pasie drogowym twarzą do ziemi. 7. Do pojazdu policyjnego uczestnik ruchu może być wpuszczony tylko w razie konieczności: 1) udzielenia pomocy choremu lub rannemu, 2) doprowadzenia do jednostki Policji, izby wytrzeźwień lub placówki służby zdrowia, 3) poddania badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, jeżeli wykonanie tej czynności w innych warunkach byłoby niemożliwe lub mogłoby zakłócić porządek, 4) okazania przebiegu zarejestrowanego wykroczenia, 5) przeprowadzenia czynności procesowych. § 6. 1. Przeprowadzając kontrolę warunków i sposobu przewozu materiałów niebezpiecznych policjant sprawdza: 1) klasyfikację materiału niebezpiecznego, 2) dobór opakowania lub cysterny, 3) oznakowanie opakowań i sztuk przesyłki, 4) przestrzeganie zakazów pakowania razem określonych materiałów, 5) przestrzeganie zakazów ładowania razem sztuk przesyłki z określonymi materiałami, 6) sposób rozmieszczenia i zabezpieczenia sztuk przesyłki na pojeździe, 7) stan techniczny opakowań i cystern użytych do przewozu, 8) stan techniczny pojazdu użytego do przewozu, jego oznakowanie i wyposażenie, 9) sposób przewozu, 10) kwalifikacje kierowcy, 11) dokumenty wymagane przy przewozie, 12) stan zabezpieczenia magazynowanych w czasie przewozu materiałów promieniotwórczych. 2. Dokonując kontroli w zakresie określonym w ust. 1, policjant może współdziałać w szczególności z przedstawicielami: 1) Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki - w sprawach warunków przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych, 2) Urzędu Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych opakowań podlegających na mocy odrębnych przepisów dozorowi technicznemu, przeznaczonych do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych, 3) Głównego Inspektoratu Kolejowego Dozoru Technicznego - w sprawach warunków technicznych cystern przeznaczonych do przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych oraz w sprawach wydawania świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych. § 7. Policjant, zatrzymując dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdami lub jego używania, wydaje pokwitowanie. Wzór pokwitowania stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 8. Policjant może kierować kontrolowanym pojazdem w zakresie posiadanego uprawnienia do kierowania pojazdami, jeżeli jest to niezbędne dla dokonania sprawdzenia stanu technicznego pojazdu, a w szczególności skuteczności działania hamulców, albo sprawdzenia masy lub nacisku osi pojazdu. § 9. Dokonanie sprawdzenia zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy oraz postoju policjant potwierdza odciskiem pieczęci na tarczy tego urządzenia. Wzór pieczęci stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 10. 1. Czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego mogą wykonywać, w zakresie określonym odpowiednio w § 12-16, funkcjonariusze Straży Granicznej, funkcjonariusze celni, strażnicy leśni, funkcjonariusze Straży Parku, pracownicy zarządów dróg oraz strażnicy straży gminnych (miejskich). 2. Funkcjonariusze lub pracownicy formacji i służb, o których mowa w ust. 1, mogą wykonywać czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, jeżeli posiadają upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego. Obowiązek uzyskania upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego nie dotyczy funkcjonariuszy Straży Granicznej. 3. Czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego wykonują, z zastrzeżeniem § 15 ust. 6, umundurowani funkcjonariusze lub pracownicy formacji i służb, o których mowa w ust. 1. 4. Przed przystąpieniem do czynności kontrolnych funkcjonariusze lub pracownicy formacji i służb, o których mowa w ust. 1, podają imię i nazwisko, stanowisko oraz przyczynę przeprowadzenia czynności kontrolnych, a na żądanie kontrolowanego uczestnika ruchu okazują legitymację służbową i upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego, a funkcjonariusze Straży Granicznej - tylko legitymację służbową, w sposób umożliwiający odczytanie tych dokumentów. § 11. 1. Upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydaje się funkcjonariuszowi lub pracownikowi formacji i służb, o których mowa w § 10 ust. 1, z wyłączeniem funkcjonariuszy Straży Granicznej, który: 1) nie był skazany za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, 2) ukończył szkolenie według programu stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Szkolenie organizuje przełożony osób, które ubiegają się o uzyskanie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego, w porozumieniu z komendantem wojewódzkim Policji. 3. Szkolenie osób ubiegających się o upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego może stanowić część składową szkolenia, któremu funkcjonariusz lub pracownik formacji i służb, o których mowa w § 10 ust. 1, podlega na podstawie odrębnych przepisów. 4. Upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego wydaje komendant powiatowy Policji, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. 5. Osoba, która uzyskała upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego, podlega przeszkoleniu uzupełniającemu w przypadku wprowadzenia zamian w przepisach z zakresu kontroli ruchu drogowego. 6. Komendant powiatowy Policji prowadzi ewidencję wydanych upoważnień do wykonywania kontroli ruchu drogowego. § 12. 1. Funkcjonariusze Straży Granicznej są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego oraz w strefie nadgranicznej. 2. Funkcjonariusze Straży Granicznej, w ramach wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są upoważnieni do: 1) zatrzymywania pojazdów; przepisy § 2 ust. 2, § 3 ust. 1, 6 i 7, § 4 i § 5 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio, 2) legitymowania uczestnika ruchu i wydawania mu wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi lub używania pojazdu, 3) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i jego używaniem, a także dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, oraz innych dokumentów, których obowiązek posiadania wynika z odrębnych przepisów, 4) żądania poddania się przez kierującego pojazdem lub przez inną osobę, w stosunku do której zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogła kierować pojazdem, badaniu w celu ustalenia zawartości w organizmie alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, 5) sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze, 6) używania przyrządów kontrolno-pomiarowych służących w szczególności do badania pojazdu, określania jego masy lub nacisku osi, stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środowiska oraz stwierdzania stanu trzeźwości kierującego, 7) usuwania pojazdów w przypadkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. 3. Miejsce zatrzymania pojazdu może być wyznaczone ustawieniem znaku "stój - kontrola graniczna". 4. Funkcjonariusze Straży Granicznej, w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem: 1) osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, iż znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, 2) którego stan techniczny, ładunek, masa lub nacisk osi zagrażają bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu, powodują uszkodzenie drogi albo naruszają wymagania ochrony środowiska, 3) którego kierujący nie okazał dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, 4) osobie nie posiadającej przy sobie wymaganych dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu lub osobie, wobec której orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów. § 13. 1. Funkcjonariusze celni są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego w strefie nadgranicznej. 2. Funkcjonariusze celni, w ramach wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są upoważnieni do: 1) zatrzymywania pojazdów; przepisy § 2 ust. 2 pkt 1 i 2, § 3 ust. 1 i 6, § 4 ust. 1 i § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, 2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem i jego używaniem, a także dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia, oraz innych dokumentów, których obowiązek posiadania wynika z odrębnych przepisów, 3) sprawdzania stanu technicznego, ładunku, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze, 4) używania przyrządów kontrolno-pomiarowych służących w szczególności do badania pojazdu, określania jego masy lub nacisku osi oraz stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środowiska. 3. Miejsce zatrzymania pojazdu może być wyznaczone ustawieniem znaku "stój - urząd celny". 4. Funkcjonariusze celni, w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem: 1) osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, 2) którego stan techniczny, ładunek, masa lub nacisk osi zagrażają bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu, powodują uszkodzenie drogi albo naruszają wymagania ochrony środowiska, 3) którego kierujący nie okazał dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia. § 14. 1. Strażnicy leśni oraz funkcjonariusze Straży Parku są uprawnieni do kontroli ruchu drogowego na trenach lasów lub parków narodowych. 2. Strażnicy leśni i funkcjonariusze Straży Parku, w ramach wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są upoważnieni do: 1) zatrzymywania pojazdów, których kierujący nie stosują się do obowiązujących na terenach lasów i parków narodowych przepisów lub znaków drogowych o zakazie wjazdu, zatrzymywaniu się lub postoju pojazdów; przepisy § 4 ust. 1 i § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, 2) legitymowania uczestników ruchu drogowego i udzielania im wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi. 3. Zatrzymywanie pojazdów odbywa się z zachowaniem następujących warunków: 1) sygnał do zatrzymania podawany jest przez pieszego strażnika leśnego lub funkcjonariusza Straży Parku z dostatecznej odległości i w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie się we wskazanym miejscu, 2) sygnał do zatrzymania podawany jest w warunkach dostatecznej widoczności tarczą do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności latarką ze światłem czerwonym lub tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. 4. Strażnicy leśni i funkcjonariusze Straży Parku, w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu. § 15. 1. Pracownicy zarządów dróg są uprawnieni do kontroli pojazdów: 1) co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że przekraczają dopuszczalną masę lub nacisk osi, 2) które powodują uszkadzanie lub niszczenie drogi, 3) które zanieczyszczają lub zaśmiecają drogę. 2. Pracownicy zarządów dróg, w ramach wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są upoważnieni do: 1) zatrzymywania pojazdów; przepisy § 4 ust. 1 i § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, 2) legitymowania uczestników ruchu drogowego i udzielania im wiążących poleceń co do sposobu korzystania z drogi i pojazdu, 3) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z używaniem pojazdu, 4) sprawdzania stanu technicznego, wyposażenia, ładunku, wymiarów, masy lub nacisku osi pojazdu znajdującego się na drodze, 5) używania przyrządów kontrolno-pomiarowych służących w szczególności do badania pojazdu, określania jego masy lub nacisku osi oraz stwierdzania naruszenia wymagań ochrony środowiska, 6) uniemożliwiania jazdy pojazdem przekraczającym dopuszczalną masę lub naciski osi albo uszkadzającym lub niszczącym drogę. 3. Zatrzymywanie pojazdów odbywa się z zachowaniem następujących warunków: 1) sygnał do zatrzymania podawany jest przez pieszego pracownika zarządu drogi z dostatecznej odległości i w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie się we wskazanym miejscu, 2) sygnał do zatrzymania podawany jest w warunkach dostatecznej widoczności tarczą do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności latarką ze światłem czerwonym lub tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. 4. W celu dokonania sprawdzenia masy lub nacisku osi pojazdu pracownicy zarządów dróg mogą kierować pojazdem. 5. Pracownicy zarządów dróg mogą zatrzymywać pojazdy na obszarze zabudowanym przez całą dobę, a poza obszarem zabudowanym tylko od świtu do zmierzchu i wtedy, kiedy dysponują pojazdem samochodowym oznakowanym emblematem właściwego zarządu drogi. 6. Pracownicy zarządów dróg mogą wykonywać czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, jeżeli są ubrani w odzież zapewniającą ich łatwą rozpoznawalność. § 16. 1. Strażnicy straży gminnych (miejskich) są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego w odniesieniu do: 1) kierujących pojazdami nie stosujących się do zakazu ruchu w obu kierunkach, 2) uczestników ruchu naruszających przepisy o: a) zatrzymaniu lub postoju pojazdów, b) ruchu motorowerów, rowerów, pojazdów zaprzęgowych oraz o jeździe wierzchem lub pędzeniu zwierząt, c) ruchu pieszych. 2. W ramach wykonywania czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego strażnicy straży gminnych (miejskich) są upoważnieni do: 1) zatrzymywania pojazdów lub jadących wierzchem; przepisy § 4 ust. 1 i 4 oraz § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, 2) sprawdzania dokumentów wymaganych w związku z kierowaniem pojazdem lub jego używaniem, 3) usuwania, przemieszczania lub blokowania pojazdów w przypadkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. 3. Zatrzymywanie pojazdów odbywa się z zachowaniem następujących warunków: 1) sygnał do zatrzymania podawany jest przez pieszego strażnika straży gminnych (miejskich) z dostatecznej odległości i w sposób zapewniający jego dostrzeżenie przez kierującego pojazdem oraz bezpieczne zatrzymanie się we wskazanym miejscu, 2) sygnał do zatrzymania podawany jest w warunkach dostatecznej widoczności tarczą do zatrzymywania pojazdów, a w warunkach niedostatecznej widoczności latarką ze światłem czerwonym lub tarczą do zatrzymywania pojazdów ze światłem odblaskowym lub światłem czerwonym. 4. Strażnicy straży gminnych (miejskich) są upoważnieni do zatrzymywania kierującego pojazdem na obszarze zabudowanym przez całą dobę, a poza obszarem zabudowanym tylko od świtu do zmierzchu i wtedy, kiedy dysponują pojazdem samochodowym oznakowanym emblematem właściwej straży gminnej (miejskiej). 5. Zatrzymanie pojazdu w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może nastąpić wyłącznie na drodze, na której obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach. 6. Strażnicy straży gminnych (miejskich), w związku z wykonywaniem czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego, są obowiązani do czasu przybycia Policji uniemożliwić kierowanie pojazdem osobie, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że znajduje się ona w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu. § 17. 1. Uczestnik ruchu obowiązany jest stosować się do poleceń i sygnałów oraz wskazówek wydawanych przez kontrolującego. 2. W przypadku podania przez kontrolującego sygnału do zatrzymania pojazdu kierujący tym pojazdem jest obowiązany: 1) zatrzymać pojazd, 2) trzymać ręce na kierownicy i nie wysiadać z pojazdu, chyba że zażąda tego kontrolujący, 3) na polecenie kontrolującego: a) wyłączyć silnik pojazdu, b) włączyć światła awaryjne. 3. Kierujący pojazdem lub pasażer pojazdu mogą wysiadać z kontrolowanego pojazdu wyłącznie za zezwoleniem kontrolującego. § 18. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie organizacji i zasad wykonywania kontroli ruchu drogowego (Dz. U. Nr 75, poz. 341 i z 1996 r. Nr 107, poz. 510). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 maja 1999 r. (poz. 563) Załącznik nr 1 WZÓR POKWITOWANIA ZA ZATRZYMANIE DOKUMENTU STWIERDZAJĄCEGO UPRAWNIENIE DO KIEROWANIA POJAZDAMI LUB JEGO UŻYWANIA Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR PIECZĘCI POTWIERDZAJĄCEJ DOKONANIE KONTROLI URZĄDZENIA REJESTRUJĄCEGO SAMOCZYNNIE PRĘDKOŚĆ JAZDY, CZAS JAZDY ORAZ POSTOJU Ilustracja Użyte w pieczęci symbole oznaczają: Y - Komendę Wojewódzką Policji oznaczoną numerem w postaci cyfr rzymskich według schematu: I - Komenda Wojewódzka Policji we Wrocławiu - dla województwa dolnośląskiego, II - Komenda Wojewódzka Policji w Bydgoszczy - dla województwa kujawsko-pomorskiego, III - Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie - dla województwa lubelskiego, IV - Komenda Wojewódzka Policji w Gorzowie Wlkp. - dla województwa lubuskiego, V - Komenda Wojewódzka Policji w Łodzi - dla województwa łódzkiego, VI - Komenda Wojewódzka Policji w Krakowie - dla województwa małopolskiego, VII - Komenda Wojewódzka Policji w Radomiu - dla województwa mazowieckiego, VIII - Komenda Wojewódzka Policji w Opolu - dla województwa opolskiego, IX - Komenda Wojewódzka Policji w Rzeszowie - dla województwa podkarpackiego, X - Komenda Wojewódzka Policji w Białymstoku - dla województwa podlaskiego, XI - Komenda Wojewódzka Policji w Gdańsku - dla województwa pomorskiego, XII - Śląska Komenda Wojewódzka Policji w Katowicach - dla województwa śląskiego, XIII - Komenda Wojewódzka Policji w Kielcach - dla województwa świętokrzyskiego, XIV - Komenda Wojewódzka Policji w Olsztynie - dla województwa warmińsko-mazurskiego, XV - Komenda Wojewódzka Policji w Poznaniu - dla województwa wielkopolskiego, XVI - Komenda Wojewódzka Policji w Szczecinie - dla województwa zachodniopomorskiego, XVII - Komenda Stołeczna Policji - dla miasta Warszawy. aa - komendę powiatową Policji lub inną jednostkę Policji w danym województwie, oznaczoną małymi literami alfabetu, xxx - numer ewidencyjny pieczęci wydanej w danej jednostce Policji, oznaczony cyframi arabskimi, h... - miejsce na wpisanie godziny kontroli. Załącznik nr 3 PROGRAM SZKOLENIA OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O UPOWAŻNIENIE DO WYKONYWANIA KONTROLI RUCHU DROGOWEGO § 1. Szkolenie osób ubiegających się o uzyskanie upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne. § 2. 1. Liczba godzin i tematyka zajęć teoretycznych uzależniona jest od zakresu upoważnienia do wykonywania kontroli ruchu drogowego, o które ubiega się dana osoba. 2. Program zajęć teoretycznych obejmuje: 1) dla strażników straży gminnych (miejskich): TematLiczba godzin I. Wybrane zagadnienia z przepisów o ruchu drogowym8 w tym: 1. Podstawowe akty prawne dotyczące ruchu drogowego i zakres ich obowiązywania1 2. Podstawowe zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego. Definicje podstawowych pojęć zawartych w ustawie - Prawo o ruchu drogowym2 3. Przepisy:2 1) o ruchu pieszych, 2) o ruchu pojazdów, 3) o ruchu rowerów, motorowerów oraz pojazdów zaprzęgowych, 4) o ruchu zwierząt, 5) dotyczące zatrzymania i postoju, 6) dotyczące używania świateł zewnętrznych, 7) porządkowe 4. Warunki używania pojazdów w ruchu drogowym; dokumenty stwierdzające uprawnienia do kierowania pojazdami oraz stwierdzające zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu1 5. Wybrane znaki i sygnały drogowe:2 1) znaki drogowe pionowe, 2) znaki drogowe poziome, 3) sygnały świetlne, 4) sygnały i polecenia dawane przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli II. Kontrola ruchu drogowego5 w tym: 1. Podstawy prawne i zakres uprawnień do kontroli ruchu drogowego1 2. Podstawowe zasady postępowania podczas wykonywania czynności kontrolnych:3 1) podchodzenie do zatrzymanego pojazdu, 2) bezpieczeństwo własne oraz uczestników ruchu drogowego, 3) zachowanie wobec osób kontrolowanych 3. Sposób podawania sygnałów do zatrzymywania pojazdów1 Razem godzin13 2) dla funkcjonariuszy celnych: TematLiczba godzin I. Wybrane zagadnienia z przepisów o ruchu drogowym5 w tym: 1. Podstawowe akty prawne dotyczące ruchu drogowego i zakres ich obowiązywania1 2. Dokumenty stwierdzające uprawnienia do kierowania pojazdami; dokumenty stwierdzające zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu1 3. Przepisy określające:2 1) dopuszczalne masy i naciski osi pojazdów na drogę, 2) wymagania ochrony środowiska 4. Przyrządy kontrolno-pomiarowe służące do sprawdzania masy pojazdu i nacisku osi, do badania spalin pojazdu itp.*)1 II. Kontrola ruchu drogowego5 w tym: 1. Podstawy prawne i zakres uprawnień do kontroli ruchu drogowego1 2. Podstawowe zasady postępowania podczas wykonywania czynności kontrolnych:3 1) podchodzenie do zatrzymanego pojazdu, 2) bezpieczeństwo własne oraz uczestników ruchu drogowego, 3) zachowanie wobec osób kontrolowanych 3. Sposób podawania sygnałów do zatrzymywania pojazdów1 Razem godzin10 *) Zajęcia należy przeprowadzić w formie ćwiczeń. 3) dla pracowników zarządów dróg: TematLiczba godzin I. Wybrane zagadnienia z przepisów o ruchu drogowym5 w tym: 1. Podstawowe akty prawne dotyczące ruchu drogowego i zakres ich obowiązywania1 2. Dokumenty wymagane w związku z używaniem pojazdu1 3. Przepisy określające:1 1) dopuszczalne wymiary, masy i naciski osi pojazdów na drogę, 2) wymagania ochrony środowiska 4. Przyrządy kontrolno-pomiarowe służące do sprawdzania masy pojazdu i nacisku osi, do badania spalin pojazdu itp.*)2 II. Kontrola ruchu drogowego5 w tym: 1. Podstawy prawne i zakres uprawnień do kontroli ruchu drogowego1 2. Podstawowe zasady postępowania podczas wykonywania czynności kontrolnych:3 1) podchodzenie do zatrzymanego pojazdu, 2) bezpieczeństwo własne oraz uczestników ruchu drogowego, 3) zachowanie wobec osób kontrolowanych 3. Sposób podawania sygnałów do zatrzymywania pojazdów1 Razem godzin10 *) Zajęcia należy przeprowadzić w formie ćwiczeń. 4) dla strażników leśnych i funkcjonariuszy Straży Parku: TematLiczba godzin I. Wybrane zagadnienia z przepisów o ruchu drogowym3 w tym: 1. Podstawowe akty prawne dotyczące ruchu drogowego i zakres ich obowiązywania na terenie lasów i parków narodowych1 2. Przepisy określające zakazy wjazdu do lasu i na teren parku narodowego1 3. Znaki drogowe dotyczące zakazu wjazdu, zakazu zatrzymywania lub postoju1 II. Kontrola ruchu drogowego4 w tym: 1. Podstawy prawne i zakres uprawnień do kontroli ruchu drogowego1/2 2. Podstawowe zasady postępowania podczas wykonywania czynności kontrolnych:2 1/2 1) podchodzenie do zatrzymanego pojazdu, 2) bezpieczeństwo własne oraz uczestników ruchu drogowego, 3) zachowanie wobec osób kontrolowanych 3. Sposób podawania sygnałów do zatrzymywania pojazdów1 Razem godzin7 § 3. 1. Zajęcia praktyczne odbywają się po przeprowadzeniu zajęć teoretycznych i obejmują następujące zagadnienia: 1) sposoby podawania sygnałów do zatrzymania pojazdów, z uwzględnieniem różnych warunków widoczności, 2) sposoby podchodzenia do zatrzymanego pojazdu, 3) wybór miejsca do kontroli i zatrzymania pojazdu, 4) zachowanie bezpieczeństwa własnego oraz uczestników ruchu drogowego. 2. Zajęcia praktyczne przeprowadza się w grupie 5-6-osobowej, dysponującej co najmniej jednym samochodem osobowym. 3. Zajęcia praktyczne realizowane są w czasie 4 godzin, przy czym: 1) dwie pierwsze godziny zajęć odbywają się poza drogą publiczną, 2) następne dwie godziny zajęć realizowane są na drodze publicznej w miejscu, w którym nie wystąpi zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego. Zajęcia te mogą być realizowane poza drogą publiczną w miejscu zapewniającym odwzorowanie sytuacji drogowych. § 4. 1. Zajęcia teoretyczne prowadzą osoby posiadające odpowiednią wiedzę fachową. 2. Zajęcia praktyczne prowadzą policjanci, posiadający specjalistyczne przeszkolenie z zakresu ruchu drogowego. 3. Godzina zajęć praktycznych i teoretycznych równa się 45 minutom. Załącznik nr 4 WZÓR UPOWAŻNIENIA DO WYKONYWANIA KONTROLI RUCHU DROGOWEGO Strona 1 Ilustracja Strona 2a Ilustracja Strona 2b Ilustracja Strona 2c Ilustracja Strona 2d Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad rozdziału środków finansowych przeznaczonych wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 53, poz. 564) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady rozdziału środków finansowych, przekazywanych Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej i Zarządowi Głównemu Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, pochodzących z: 1) opłat za szkolenie strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", oraz członków ochotniczej straży pożarnej, o której mowa w art. 32 ust. 4 ustawy, prowadzone odpłatnie przez Państwową Straż Pożarną, 2) wpływów uzyskanych ze składek z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia od ognia, przekazywanych przez zakłady ubezpieczeń, zwanych dalej "środkami finansowymi". § 2. 1. Środki finansowe są przeznaczane wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, w szczególności na: 1) zapewnienie gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1-6 i 8 ustawy, zwłaszcza na: a) zakup urządzeń i sprzętu przeciwpożarowego, specjalistycznej odzieży ochronnej oraz chemicznych środków gaśniczych, b) pokrywanie kosztów zakupu paliwa, olejów i smarów oraz na remonty generalne środków transportu, 2) budowę i modernizację obiektów strażnic - w zakresie nie sfinansowanym z budżetu państwa. 2. Środki finansowe mogą być przeznaczane również na: 1) badania naukowe i działalność racjonalizatorską w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i innych zagrożeń, 2) propagowanie bezpieczeństwa pożarowego. § 3. Rozdziału środków finansowych, na cele określone w § 2, dokonuje Prezydium Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej po rozpatrzeniu wniosków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 4 i 6 ustawy, przekazywanych za pośrednictwem właściwych terytorialnie zarządów wojewódzkich Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, wraz z opinią właściwego terytorialnie zarządu powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dokonuje rozdziału środków finansowych na cele określone w § 2 między jednostki ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1-3, 4a-5 i 8 ustawy, po rozpatrzeniu wniosków tych jednostek przekazywanych za pośrednictwem właściwych terytorialnie komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej wraz z opinią właściwego terytorialnie komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wnioski o przyznanie środków finansowych sporządzane przez dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej i komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej nie wymagają opinii komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej i są bezpośrednio przekazywane do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej. § 5. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dokonuje rozdziału środków finansowych na cele określone w § 2 ust. 2 zgodnie z planem wydatków na dany rok. § 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad rozdziału środków finansowych przeznaczonych wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 120, poz. 779). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 10 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania. (Dz. U. Nr 53, poz. 565) Na podstawie art. 26 ust. 3, art. 28 ust. 2 i art. 31 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania (Dz. U. Nr 148, poz. 992 i z 1999 r. Nr 22, poz. 210) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 5 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) śmierci osoby fizycznej posiadającej koncesję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki cywilnej, spółki jawnej lub spółki komandytowej," 2) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) przejęcia przez innego przedsiębiorcę w całości lub w części działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego - pobiera się opłatę w wysokości 8 000 zł od każdego uprawnienia (koncesji)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 11 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień zawodowych felczera. (Dz. U. Nr 53, poz. 566) Na podstawie art. 4 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 i z 1998 r. Nr 143, poz. 916) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 23 lutego 1953 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień zawodowych felczera (Dz. U. Nr 18, poz. 73) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Felczer ma prawo przepisywać na recepcie środki farmaceutyczne i materiały medyczne, które są dopuszczone do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z wyłączeniem leków bardzo silnie działających oraz środków odurzających i psychotropowych, w tym również środków odurzających i psychotropowych objętych wykazami określonymi na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483). 2. Spośród leków bardzo silnie działających, środków odurzających i substancji psychotropowych felczer może zapisać: 1) Aether płyn, 2) Morphinum - po 1 amp. jednorazowo (0,01 g/ml), 3) Gliceroli trinitras (tabletki podjęzykowe i dopoliczkowe), 4) Hyoscini butylobromidum draż., czopek, 5) środki odurzające grupy III N, 6) substancje psychotropowe grupy IV P." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzoru zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji przez Kasy Chorych. (Dz. U. Nr 53, poz. 567) Na podstawie art. 59a ust. 8 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie wzoru zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji przez Kasy Chorych (Dz. U. Nr 148, poz. 979) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 567) Pieczątka przedsiębiorcy prowadzącego aptekę lub punkt apteczny ...................... Numer statystyczny (Regon) ZBIORCZE ZESTAWIENIE RECEPT PODLEGAJĄCYCH REFUNDACJI PRZEZ KASY CHORYCH APTEKOM (PUNKTOM APTECZNYM) zrealizowanych w okresie od ................. do ..................* Lp.Rodzaj receptLiczba receptWartość leków zrealizowanych na podstawie recept wg cen detalicznychOpłata wniesiona przez pacjentaKwota podlegająca refundacji 123456 1Mz Pom 31 R 2Mz Pom 31 U3 3Mz Pom 31 U5 4Mz Pom 31 ZHK 5Mz Pom 31 IW 6Mz Pom 31 IWB 7Mz Pom 31 LR 8Mz Pom 33 BZ 9Mz Pom 33 R 10Mz Pom 33 U3 11Mz Pom 33 U5 12Mz Pom 33 ZHK 13Mz Pom 33 IW 14Mz Pom 33 IWB 15Mz Pom 33 LR 16Mz Pom 34 BZ 17Mz Pom 34 R 18Mz Pom 34 U3 19Mz Pom 34 U5 20Mz Pom 34 IWB 21**Mz Pom 35 22Mz Pom 35 ZHK 23Mz Pom 35 IW 24Mz Pom 35 IWB 25Mz Pom 35 LR 26Mz Pom-POO-MON 27Mz Pom-BP Razem * Do zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji należy dołączyć odrębne zestawienie recept odnoszące się do poszczególnych Kas Chorych, właściwych ze względu na przynależność pacjenta. ** Pod lp. 21 należy wykazać łącznie recepty Mz Pom-35, na których przepisano leki wydawane po wniesieniu opłaty ryczałtowej, leki wydawane za odpłatnością w wysokości 30% i 50% ceny leku oraz recepty Mz Pom-35 z adnotacją "10.34" (zastępujące recepty Mz Pom-34). Do zapłaty: ...................... słownie .................................................................... ......................................................................................................................... Oświadczam, że wyżej wymieniona kwota wynika ze zrealizowanych recept bezpłatnych i częściowo odpłatnych, podlegających refundacji, które zostaną udostępnione do wglądu na żądanie Kasy Chorych. .................................. (data i czytelny podpis osoby sporządzającej zestawienie i numer telefonu) ................................. (pieczątka i czytelny podpis właściciela lub osoby reprezentującej przedsiębiorcę prowadzącego aptekę lub punkt apteczny) .................................. (data i czytelny podpis kierownika apteki lub punktu aptecznego) Sprawdzono pod względem formalnym i rachunkowym .................................. Zatwierdzam do wypłaty kwotę zł ........ słownie .............................................. .......................................................... .................................. (data, pieczęć i podpis osoby przyjmującej) .................................. .................................. (główny księgowy) (dyrektor) Objaśnienie oznaczeń: (R) - lek wydawany po wniesieniu opłaty ryczałtowej, (U3) - lek wydawany za odpłatnością w wysokości 30% ceny leku, (U5) - lek wydawany za odpłatnością w wysokości 50% ceny leku, (ZHK) - leki wydawane osobom, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483), zwanej dalej "ustawą", (IW) - leki podstawowe i uzupełniające wydawane osobom, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy, (IWB) - leki wydawane bezpłatnie osobom, o których mowa w art. 44 ust. 2 ustawy, (LR) - leki recepturowe, (BZ) - leki wydawane bezpłatnie, wymienione w wykazach ustalonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy, (POO-MON) - leki wydawane osobom, o których mowa w art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500), (BP) - leki przepisywane osobom nie objętym powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym, którym przysługuje prawo do otrzymania leków refundowanych na podstawie art. 39 ust. 2 i art. 165 ust. 1 i 2 ustawy oraz art. 7a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające. (Dz. U. Nr 53, poz. 568) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające (Dz. U. Nr 156, poz. 1029) wprowadza się następujące zmiany: A. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków podstawowych": 1) pod lp. 56 w rubryce "Nazwa" wyraz "Furosemid" w obydwu przypadkach zastępuje się wyrazem "Furosemidum", 2) lp. 63 otrzymuje brzmienie: 63. Ibuprofenum BRp.•Ibuprofendraż. 0,2 g60 draż. BRp.Ibuprofenzaw. 0,1 g/5 ml100 ml BRp.•Ibupromtabl. powl. 0,2 g50 tabl. powl. BRp.Ibumetintabl. o przedł. dział. 0,6 g30 tabl. BRp.•Nurofentabl. powl. 200 mg48 tabl. powl. BRp.•Nurofengran. mus. 200 mg/2,1 g24 sasz. po 2,1 g 3) lp. 71 otrzymuje brzmienie: 71. Medroxyprogesteroni acetas BRp.Depo-Proverainj. 50 mg/ml5 fiol. po 3 ml BRp.Depo-Provera 500inj. 150 mg/ml5 fiol. po 3,3 ml BRp.Depo-Provera 1000inj. 150 mg/ml5 fiol. po 6,7 ml BRp.Farlutalinj. 0,5 g/2,5 ml5 fiol. BRp.Farlutal 250tabl. 0,25 g20 tabl. BRp.Farlutal 500tabl. 0,5 g20 tabl. BRp.Farlutalinj. 1,0 g/5 ml5 fiol. BRp.Proveratabl. 0,1 g20 tabl. BRp.Proveratabl. 0,5 g20 tabl. BRp.Proveragran. 200 mg/4 g10 saszetek BRp.Proveragran. 500 mg/10 g10 saszetek BRp.Proveragran. 1000 mg/10 g10 saszetek 4) pod lp. 87 w rubryce "Nazwa" wyraz "Nifedipinum" zastępuje się wyrazem "Nifedipine", 5) pod lp. 106 w odniesieniu do leku o nazwie Rantagon krople 0,15 g/10 ml w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "300 ml" zastępuje się wyrazami "280 ml". B. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 30% ceny leku": 1) pod lp. 7 w rubryce "Nazwa" wyrazy "Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorotiazidum" zastępuje się wyrazami "Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorothiazidum", 2) lp. 13 otrzymuje brzmienie: 13. Cetirizini hydrochloridum BRp.Zyrtec, Virlixtabl. powl. 0,01 g20 tabl. powl. BRp.Zyrteckrople 0,01 g/1 ml10 ml. BRp.Zyrtecroztw. doustny 1 mg/1 ml75 ml 3) pod lp. 67: a) w odniesieniu do leku o nazwie Fortral tabl. 0,05 g w rubryce "Opakowanie" wyrazy "100 tabl." zastępuje się wyrazami "20 tabl.", b) w odniesieniu do leku o nazwie Pentazocinum tabl. 0,05 g w rubryce "Opakowanie" wyrazy "100 tabl." zastępuje się wyrazami "20 tabl.", 4) lp. 69 otrzymuje brzmienie: 69. Polividonum lodum Rp.Betadineczopek 0,2 g14 czopków Rp.Betadinepłyn 10%30 ml Rp.Betadinemydło w płynie 75 mg/ml120 ml Rp.•Betadinemaść 100 mg/1 g, 10 g/100 g20 g Rp.Betadineglobulki 200 mg14 szt. Rp.Polseptolglobulki 0,2 g5 szt. Rp.Polseptolmaść 1%20 g Rp.Povidone lodine 10%roztwór 10%20 ml Rp.Povidone lodinezasypka 1%25 g C. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 50% ceny leku": 1) pod lp. 51 w odniesieniu do leku o nazwie Olfen-100SR Depocaps: a) w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. 0,1 g" zastępuje się wyrazami "kaps. 0,1 g", b) w rubryce "Opakowanie" wyrazy "20 tabl." zastępuje się wyrazami "20 kaps.", 2) lp. 102 otrzymuje brzmienie: 102. Odżywki Rp.Bebilon Aminoproszek 2095 kJ/100 g500 g Rp.Bebilon Peptiproszek 2165 kJ/100 g400 g Rp.Bebilon Pepti MCTproszek 2155 kJ/100 g450 g Rp.Bebilon sojowy (Bebilon sojowy 1)proszek 2185 kJ/100 g400 g Rp.Fettamproszek200 g Rp.Humana SLproszek650 g Rp.Isomilproszek400 g Rp.Nefrominproszek400 g Rp.Nutramigenproszek425 g Rp.Pro-Sobee 1, Pro-Sobeeproszek400 g Rp.Pro-Sobee 2proszek400 g Rp.Terapin Sproszek200 g § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 czerwca 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 53, poz. 569) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 156, poz. 1028) wprowadza się następujące zmiany: A. W § 1 w ust. 1 w pkt 19 skreśla się wyrazy "u dzieci". B. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków do przepisywania bezpłatnego na recepty - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 1 w odniesieniu do leku o nazwie Zoladex Depot w rubryce "Opakowanie" wyrazy "6 autostrzyk. 3,6 mg" zastępuje się wyrazami "1 autostrzyk. 3,6 mg", 2) pod. lp. 6 w rubryce "Opakowanie" wyrazy "6 autostrzyk. 3,6 mg" zastępuje się wyrazami "1 autostrzyk. 3,6 mg", 3) pod lp. 19 w rubryce "Nazwa" wyraz "Biodridin" zastępuje się wyrazem "Biodribin", 4) pod lp. 21 w odniesieniu do leku o nazwie Alexan inj. 0,1 g/5 ml w rubryce "Opakowanie" skreśla się wyrazy "s.subs. + rozp.", 5) pod lp. 44 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Zawiesina Prątka BCG do immunoterapiiinj. 100 mg1 amp. 6) pod lp. 50: a) w odniesieniu do leku o nazwie MST-Continus tabl. 100 mg w rubryce "Opakowanie" wyrazy "60 tabl." zastępuje się wyrazami "30 tabl.", b) w odniesieniu do leku o nazwie MST-Continus tabl. 200 mg w rubryce "Opakowanie" wyrazy "60 tabl." zastępuje się wyrazami "30 tabl.", 7) lp. 59 otrzymuje brzmienie: 59. Desipraminum ΔBRp.Petylyldraż. 0,025 g50 draż. 8) lp. 60 otrzymuje brzmienie: 60. Dibenzepini hydrochloridum ΔBRp.Noveriltabl. 0,24 g20 tabl. 9) lp. 77 otrzymuje brzmienie: 77. Valpromidum ΔBRp.Depamidedraż. 0,3 g30 draż. 10) pod lp. 98 w odniesieniu do leku o nazwie Kreon 25 000 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "kaps. z mikrepel. 200 mg" zastępuje się wyrazami "kaps. z mikrepel. 300 mg", 11) pod lp. 103 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. 0,03 g" zastępuje się wyrazami "tabl. 0,3 g", 12) lp. 112 otrzymuje brzmienie: 112. Betaxololi hydrochloridum BRp.Betoptic Skrople do oczu 0,25%5 ml BRp.Betoptic 0,5%krople do oczu 0,5%5 ml C. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz testów diagnostycznych do przepisywania na recepty po wniesieniu opłaty ryczałtowej - chorym w leczeniu": 1) lp. 126 otrzymuje brzmienie: 126. Fentanyl TTS θBRp.wDurogesicplaster transderm. 2,5 mg, uwal. 25 mcg/godz.5 plastrów θBRp.wDurogesicplaster transderm. 5 mg, uwal. 50 mcg/godz.5 plastrów θBRp.wDurogesicplaster transderm. 7,5 mg, uwal. 50 mcg/godz.5 plastrów θBRp.wDurogesicplaster transderm. 10 mg, uwal. 50 mcg/godz.5 plastrów 2) pod lp. 133 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Neupogeninj. 30 M.U.1 amp. strzyk. BRp.Neupogeninj. 48 M.U.1 amp. strzyk. 3) pod lp. 134 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Granocyteliof. do inj. podsk. i inf. doż. 33,6 MIU1 fiol. + 1 amp. rozp. 4) pod lp. 136 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Relsedmikrowlewki doodbytn. 5 mg/2,5 ml5 szt. po 2,5 ml BRp.Relsedmikrowlewki doodbytn. 10 mg/2,5 ml5 szt. po 2,5 ml 5) pod lp. 153 w rubryce "Nazwa": a) wyrazy "One Touch Test Strips" zastępuje się wyrazami "One Touch", b) wyrazy "Selfcare Blood Glucose Strip 1" zastępuje się wyrazami "Selfcare Blood Glucose Test Strips 1", 6) pod lp. 156 wyrazy "Moczówki prostej u dzieci" zastępuje się wyrazami "Moczówki prostej". D. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz sprzętu jednorazowego użytku do przepisywania na recepty za częściową odpłatnością 30% ceny - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 177 w rubryce "Nazwa" wyraz "Flueksetyna" zastępuje się wyrazem "Fluoksetyna", 2) lp. 213 otrzymuje brzmienie: 213. Fibrinolisinum Deoxyrybonucleosum Rp.Fibrolanmaść 1 j., 666 j.25 g § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 czerwca 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 53, poz. 570) Na podstawie art. 38 ust. 6 i art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439 i Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 161, poz. 1111), w załączniku do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lp. 4 w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "Biocom Sanofi" zastępuje się wyrazami "Sanofi-Biocom", 2) pod lp. 6 w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "Biocom Sanofi" zastępuje się wyrazami "Sanofi-Biocom", 3) pod lp. 25 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,850" zastępuje się wyrazem "0,950", 4) lp. 34 i 35 otrzymują brzmienie: 34.3Amlodipinumtabl. 0,005 g0,531 AmlozekAdamed Amlopin Norvasc 35.3Amlodipinumtabl. 0,01 g0,783 AmlozekAdamed Amlopin Norvasc 5) pod lp. 85 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,089" zastępuje się wyrazem "0,082", 6) pod lp. 86 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,148" zastępuje się wyrazem "0,137", 7) pod lp. 106 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,240" zastępuje się wyrazem "0,220", 8) pod lp. 107 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,410" zastępuje się wyrazem "0,370", 9) lp. 114 i 115 otrzymują brzmienie: 114.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,125 g1,090 Tegretol 125 115.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,25 g1,640 Tegretol 250 10) lp. 152 otrzymuje brzmienie: 152. Cetirizini dihydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,630 Zyrtec, VirlixPliva Kraków 11) pod lp. 171-173 w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "Polfa Grodzisk" zastępuje się wyrazami "Polfa Kutno", 12) lp. 218 i 219 otrzymują brzmienie: 218.1Colecalciferolumtabl. 500 j.m.0,054 Vigantoletten 219.1Colecalciferolumtabl. 1000 j.m.0,064 Vigantoletten 13) pod lp. 257 w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" wyrazy "Blocalcin 90" zastępuje się wyrazami "Blocalcin 90 retard", 14) pod lp. 259 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "7,100" zastępuje się wyrazem "14,200", 15) pod lp. 260 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "9,100" zastępuje się wyrazem "16,300", 16) pod lp. 267 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "0,530" zastępuje się wyrazem "0,620", 17) lp. 295 i 296 otrzymują brzmienie: 295.3Felodipinumtabl. powl. 0,005 g0,531 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Plendil 296.3Felodipinumtabl. powl. 0,01 g0,783 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Plendil 18) pod lp. 325-327: a) w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" wyrazy "Sabril tabl. 0,5 g" zastępuje się wyrazami "Sabril tabl. 0,5 g, Gabitril tabl. powl. 15 mg", b) w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "Hoechst Marion Roussel" zastępuje się wyrazami "Hoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom", 19) lp. 335 otrzymuje brzmienie: 335.2Gentamicini sulfaskrople do oczu 5 mg/ml-5 ml1,800 GentamicinPolfa Warszawa Gentamytrex 20) pod lp. 336 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "1,800" zastępuje się wyrazem "2,400", 21) pod lp. 337 w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" na końcu dodaje się wyraz "Diabezidum", 22) lp. 386 otrzymuje brzmienie: 386.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml-10 ml82,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna) Insulin Insulatard HM Insulin Monotard HM Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna) Insulin Ultratard HM 23) po lp. 408 dodaje się lp. 408a i 408 b w brzmieniu: 408a.3Isradipinumtabl. 2,5 mg, kaps. 2,5 mg0,320 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lomir Lomir SRO 408b.3Isradipinumkaps. 5 mg0,531 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lomir 24) lp. 417 i 418 otrzymują brzmienie: 417.2Ketoprofentabl. powl. 0,1 g0,420 Ketonal forteLek Profenid 418.2Ketoprofenprolong. tabl. powl. 0,2 g; tabl. o przedł. dział. 0,2 g0,700 Ketonal forte tabl. powl. 0,1 gLek Profenid prolongatum Profenid 25) lp. 423 i 424 otrzymują brzmienie: 423.3Lacidipinumtabl. powl. 2 mg0,320 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lacipil 424.3Lacidipinumtabl. powl. 4 mg0,531 Amlozek tabl. 5 mgAdamed Lacipil 26) pod lp. 425-427: a) w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" wyrazy "Sabril tabl. 0,5 g" zastępuje się wyrazami "Sabril tabl. 0,5 g, Gabitril tabl. powl. 15 mg", b) w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "Hoechst Marion Roussel" zastępuje się wyrazami "Hoechst Marion Roussel, Sanofi-Biocom", 27) lp. 428 otrzymuje brzmienie: 428.4Lamotriginumtabl. 100 mg; tabl. do sporz. zaw. doustn. 100 mg5,870 Sabril tabl. 0,5 g Gabitril tabl. powl. 15 mgHoechst Marion Roussel Sonofi Bicom Lamictal Lamictal S 28) dodaje się lp. 452a w brzmieniu: 452a.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,25 g2,160 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Farlutal 29) lp. 473 otrzymuje brzmienie: 473.2Methyldopumtabl. 0,25 g0,234 Dopanol, MethyldopaPolfa Grodzisk, Polfa Kutno Dopegyt 30) lp. 495 i 496 otrzymują brzmienie: 495.4Mianserini hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,353 MianserinJelfa Norserin Lerivon Miansan 496.4Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,03 g1,050 Mianserin tabl. powl. 0,01 gJelfa Norserin Lerivon Miansan 31) po lp. 496 dodaje się lp. 496a w brzmieniu: 496a.4Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,06 g3,100 Mianserin tabl. powl. 0,01 gJelfa Lerivon 32) lp. 517 otrzymuje brzmienie: 517.4Natrii clodronaskaps. 400 mg7,200 Bonefos Lodronat 33) lp. 524 otrzymuje brzmienie: 524.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2%-10 ml6,100 Polcrom, CromohexalPolfa Warszawa, Hexal Vividrin 34) pod lp. 531 w rubryce "L" liczbę "5" zastępuje się liczbą "4", 35) pod lp. 546 w rubryce "Postać i dawka/Producent" wyrazy "proszek 425 g" zastępuje się wyrazami "proszek 450 g", 36) pod lp. 547 w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" skreśla się wyrazy "Humana SL", 37) lp. 548 i 549 otrzymują brzmienie: 548.3Ofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,1 g0,800 Zanocin, OflodinexRanbaxy, Polpharma 549.3Ofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,2 g1,600 Zanocin, OflodinexRanbaxy, Polpharma Tarivid Tarivid 200 38) lp. 553 i 554 otrzymują brzmienie: 553.3Omeprazolumkaps. 10 mg1,940 Polprazol kaps. 0,02 gPolpharma Losec 554.3Omeprazolumkaps., tabl. powl. 20 mg3,520 PolprazolPolpharma Losec Exter Ortanol Prazol 39) pod lp. 555 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "10,040" zastępuje się wyrazem "10,000", 40) lp. 577 i 578 otrzymują brzmienie: 577.4Pancreatinumkaps. 150 mg (10 000 j. lipazy), kaps. 10 000 j. lipazy0,380 Lipancrea kaps. dojel. 16 000 j. lipazyPolfa Warszawa Kreon 10 000 Panzytrat 10 000 578.4Pancreatinumkaps. 20 000 j. lipazy0,760 Lipancrea kaps. dojel. 16 000 j. lipazyPolfa Warszawa Panzytrat 20 000 41) po lp. 578 dodaje się lp. 578a i 578b w brzmieniu: 578a.4Pancreatinumkaps. z mikropel. 300 mg0,950 Lipancrea kaps. dojel. 16 000 j. lipazyPolfa Warszawa Kreon 25 000 578b.4Pancreatinumkaps. 300 mg (8 000 j. lipazy)0,304 Lipancrea kaps. dojel. 16 000 j. lipazyPolfa Warszawa Kreon 42) lp. 579 otrzymuje brzmienie: 579.3Pantoprazolumtabl. powl. 40 mg3,520 Lanzul kaps. 0,03 g, Polprazol kaps. 0,02 gKrka, Polpharma Controloc 43) lp. 628 otrzymuje brzmienie: 628.1Ranitidini hydrochloridumtabl. powl., tabl. mus. 0,15 g0,141 Histac, Ranitydyna, RanigastRanbaxy, Sanofi Biocom, Polpharma Histac Apo-Ranitidine Raniberl Ranigasan Ranisan Ranital Ranitine Ranitin 150 Zantac Zantac effervescent Novo-Ranidyne 44) pod lp. 642 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "2,000" zastępuje się wyrazem "2,400", 45) pod lp. 643 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "3,000" zastępuje się wyrazem "3,600", 46) pod lp. 644 w rubryce "Ustalony max limit ceny w zł/szt." wyraz "4,300" zastępuje się wyrazem "5,100", 47) lp. 647-649 otrzymują brzmienie: 647.3Spironolactonumtabl. 0,025 g0,200 Spironol, Spironolacton 25Polfa Grodzisk, Biofarm Aldactone A Verospiron 648.3Spironolactonumkaps. 0,05 g0,340 Spironol, Spironolacton 25 tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk, Biofarm Spironolacton Stada 649.3Spironolactonumkaps., tabl. 0,1 g0,580 Spironol, Spironolacton 25 tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk, Biofarm Aldactone 100 Spironolacton Stada Spironol 100 48) pod lp. 665 w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa": a) wyrazy "One Touch Test Strips" zastępuje się wyrazami "One Touch", b) wyrazy "Sulfcare Blood Glucose Strip 1" zastępuje wyrazami "Selfcare Blood Glucose Test Strips 1", 49) skreśla się lp. 673-675, 50) lp. 676 otrzymuje brzmienie: 676.3Ticlopidini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,25 g1,385 IfapidinAnpharm Aclotin Tagren Ticlid 51) lp. 679 otrzymuje brzmienie: 679.4Timololi maleaskrople do oczu 0,5% - 5 ml4,400 Oftensin, Timohexal 0,5%Polpharma, Hexal Cusimolol Oftan-Timolol Timoptic 0,5% 52) pod lp. 692 w rubryce "Nazwa/Nazwa handlowa" skreśla się wyraz "Amadol". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 czerwca 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 24 maja 1999 r. w sprawie stażu podyplomowego lekarza, lekarza stomatologa. (Dz. U. Nr 54, poz. 571) Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. Staż podyplomowy, zwany dalej "stażem", odbywa lekarz, lekarz stomatolog, który ma ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza lub ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa i został wpisany na listę właściwej okręgowej izby lekarskiej. § 2. 1. Staż lekarza obejmuje pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz praktyczną naukę udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinach: chorób wewnętrznych, pediatrii w tym neonatologii, chirurgii ogólnej, położnictwa i ginekologii, psychiatrii, intensywnej terapii, medycyny ratunkowej oraz w dziedzinie medycyny rodzinnej w warunkach stacjonarnej, ambulatoryjnej i domowej opieki zdrowotnej. 2. Staż lekarza stomatologa obejmuje pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz praktyczną naukę udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie stomatologii ogólnej z uwzględnieniem stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, periodontologii, ortodoncji, chirurgii stomatologicznej, protetyki stomatologicznej oraz w dziedzinach intensywnej terapii i medycyny ratunkowej. 3. Staż, w zakresie poszczególnych dziedzin medycyny wymienionych w ust. 1 i 2, lekarz, lekarz stomatolog odbywa w ramach staży cząstkowych. 4. Staż lekarza obejmuje, w ramach stażu cząstkowego z dziedziny chorób wewnętrznych, również szkolenie w zakresie transfuzjologii klinicznej oraz w zakresie profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS. 5. Staż lekarza stomatologa obejmuje, w ramach stażu cząstkowego z dziedziny stomatologii ogólnej, również szkolenie w zakresie profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS. 6. Staż lekarza, lekarza stomatologa obejmuje również szkolenie w zakresie orzecznictwa lekarskiego dotyczącego orzekania w celu przyznania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, zwanego dalej "orzecznictwem lekarskim", bioetyki i prawa medycznego. 7. Szkolenie, o którym mowa w ust. 6, odbywa się w ramach wykładów, które organizuje okręgowa rada lekarska. § 3. 1. Staż lekarza trwa 18 miesięcy. 2. Staż lekarza stomatologa trwa 12 miesięcy. 3. Staż rozpoczyna się corocznie w dniach 1 października albo 1 marca. 4. Czas trwania stażu lekarza, lekarza stomatologa ulega przedłużeniu w razie: 1) nieprzerwanej niezdolności do pracy lekarza, lekarza stomatologa, o której mowa w art. 92 § 1 Kodeksu pracy, przez okres dłuższy niż 14 dni, 2) urlopu macierzyńskiego, 3) powołania lekarza lub lekarza stomatologa po zakończeniu studiów do odbycia przeszkolenia wojskowego, 4) przebywania lekarza, lekarza stomatologa na urlopie wychowawczym, nie dłużej jednak niż 1 rok, 5) przebywania lekarza, lekarza stomatologa na urlopie bezpłatnym, nie dłużej jednak niż 3 miesiące. 5. Przedłużenie czasu trwania stażu następuje na okres realizacji tej części ramowego programu stażu, która nie została zrealizowana w czasie, o którym mowa w ust. 1 i 2. 6. Okres trwania staży cząstkowych, ich miejsce odbywania, szczegółowe rodzaje zajęć teoretycznych i praktycznych oraz okres trwania szkoleń, o których mowa w § 2 ust. 6, zakres i miejsce ich odbywania określają: dla lekarza - ramowy program stażu podyplomowego lekarza, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, a dla lekarza stomatologa - ramowy program stażu podyplomowego lekarza stomatologa, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia - zwane dalej "ramowym programem". § 4. 1. Podmiotami uprawnionymi do prowadzenia stażu, w tym staży cząstkowych lub części stażu cząstkowego, są: 1) zakład opieki zdrowotnej, 2) lekarz stomatolog wykonujący indywidualną praktykę lekarską, 3) lekarz, lekarz stomatolog wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską - po wpisaniu na listę ustaloną przez marszałka województwa, o której mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą", 4) zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 15 ust. 7 ustawy - zwane dalej "uprawnionymi podmiotami". 2. Zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać następujące warunki: 1) udzielać świadczeń zdrowotnych umożliwiających zrealizowanie co najmniej programu jednego stażu cząstkowego lekarza, lekarza stomatologa lub co najmniej jednej z części programu stażu cząstkowego, 2) zatrudniać lekarzy, lekarzy stomatologów posiadających kwalifikacje zawodowe odpowiadające rodzajowi zajęć teoretycznych i praktycznych określonych w ramowym programie, 3) posiadać zaplecze diagnostyczno-terapeutyczne umożliwiające realizację ramowego programu, 4) zapewniać realizację treści merytorycznych ramowego programu w sposób i w czasie, o których mowa w rozporządzeniu. 3. Zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, będące szpitalami, powinny ponadto: 1) pełnić ostre dyżury w oddziałach szpitalnych, w których odbywają się staże cząstkowe, 2) zapewniać odpowiednie pomieszczenia do prowadzenia zajęć teoretycznych. 4. Lekarz stomatolog wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub lekarz, lekarz stomatolog wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, powinien spełniać następujące warunki: 1) posiadać co najmniej 5-letni staż zawodowy albo specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny, 2) posiadać pomieszczenia, aparaturę i sprzęt medyczny umożliwiające realizację ramowego programu, 3) określone w ust. 2 pkt 1 i 4. § 5. 1. Szkolenie, o którym mowa w § 2 ust. 4 - 6, może być prowadzone przez: 1) regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa, spełniające warunek, o którym mowa w § 4 ust. 1 - w zakresie transfuzjologii klinicznej oraz w zakresie profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS, 2) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w zakresie orzecznictwa lekarskiego, 3) podmioty, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy - w zakresie bioetyki i prawa medycznego. 2. Osoba, która przeprowadza szkolenie, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje wynagrodzenie ustalane według stawki określonej rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 maja 1994 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 68, poz. 297 i Nr 125, poz. 610, z 1995 r. Nr 12, poz. 57, Nr 74, poz. 371 i Nr 122, poz. 558, z 1996 r. Nr 79, poz. 372, z 1997 r. Nr 31, poz. 180, z 1998 r. Nr 45, poz. 271 oraz z 1999 r. Nr 39, poz. 389) za godziny ponadwymiarowe odpowiednio dla osoby posiadającej tytuł naukowy doktora habilitowanego lub dla starszego wykładowcy. § 6. 1. Lekarz, lekarz stomatolog odbywa staż na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony, równy czasowi trwania stażu, o którym mowa w § 3 ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Umowa o pracę, o której mowa w ust. 1, może być zawarta wyłącznie z uprawnionym podmiotem, spełniającym następujące warunki: 1) w przypadku stażu lekarza - ze szpitalem udzielającym świadczeń zdrowotnych w zakresie umożliwiającym realizację ramowego programu stażu lekarza w ramach staży cząstkowych co najmniej w dziedzinach: chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej i intensywnej terapii, 2) w przypadku stażu lekarza stomatologa - z zakładem opieki zdrowotnej albo lekarzem stomatologiem wykonującym indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, udzielającym świadczeń zdrowotnych w zakresie umożliwiającym realizację ramowego programu stażu cząstkowego lekarza stomatologa w dziedzinie stomatologii ogólnej co najmniej w zakresie: stomatologii zachowawczej, chirurgii stomatologicznej, stomatologii dziecięcej i protetyki stomatologicznej, 3) mającym zawarte umowy z innymi uprawnionymi podmiotami, w celu umożliwienia zrealizowania przez lekarza lub lekarza stomatologa, w ramach oddelegowania, tej części ramowego programu stażu, której realizacji nie może zapewnić w zakresie udzielanych przez siebie świadczeń zdrowotnych. 3. W przypadkach, o których mowa w § 3 ust. 4, pracodawca zawiera z lekarzem, lekarzem stomatologiem umowę o pracę na czas równy okresowi przedłużenia czasu trwania stażu. 4. W przypadku gdy przedłużenie czasu trwania stażu nastąpiło z innych przyczyn niż wymienione w § 3 ust. 4, ta część ramowego programu stażu, która nie została zrealizowana, może być zrealizowana przez lekarza, lekarza stomatologa w ramach umowy o szkolenie zawartej z uprawnionym podmiotem, o którym mowa w ust. 2. 5. W razie skierowania przez pracodawcę lekarza, lekarza stomatologa do odbycia części stażu poza miejscowością, w której jest zatrudniony, koszty podróży pokrywa pracodawca na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. § 7. 1. Okręgowa rada lekarska wskazuje lekarzowi, lekarzowi stomatologowi, któremu przyznała ograniczone prawo wykonywania zawodu, na obszarze swojego działania, uprawniony podmiot, o którym mowa w § 6 ust. 2, uwzględniając w kolejności lekarzy i lekarzy stomatologów, którzy posiadają stałe miejsce zamieszkania na tym obszarze i ukończyli studia z kolejno najwyższą średnią oceną. 2. W razie braku możliwości odbycia stażu przez lekarza, lekarza stomatologa na obszarze działania okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem, okręgowa rada lekarska tej izby w porozumieniu z Naczelną Radą Lekarską wskazuje mu uprawniony podmiot, o którym mowa w § 6 ust. 2, na obszarze działania innej okręgowej izby lekarskiej. 3. Właściwa okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi kartę stażu podyplomowego lekarza, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, a lekarzowi stomatologowi kartę stażu podyplomowego lekarza stomatologa, według wzoru określonego w załączniku nr 4 - zwane dalej "kartą stażu". § 8. 1. Uprawniony podmiot, o którym mowa w § 6 ust. 2, po zawarciu umowy z lekarzem, lekarzem stomatologiem, zwanym dalej "stażystą", w porozumieniu z okręgową radą lekarską wyznacza koordynatora szkolenia lekarzy lub lekarzy stomatologów, zwanego dalej "koordynatorem". 2. W zakładzie opieki zdrowotnej koordynatora wyznacza kierownik tego zakładu spośród zatrudnionych w tym zakładzie lekarzy lub lekarzy stomatologów posiadających specjalizację. 3. W przypadku gdy umowa ze stażystą jest zawarta z lekarzem stomatologiem prowadzącym indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, funkcję koordynatora pełni ten lekarz. 4. Koordynator nadzoruje odbywanie stażu przez nie mniej niż 5 i nie więcej niż 15 stażystów, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W przypadku gdy liczba stażystów w zakładzie, o którym mowa w ust. 2, jest mniejsza niż 5, kierownik zakładu powierza funkcję koordynatora opiekunowi, o którym mowa w § 9 ust. 1, nadzorującemu staż cząstkowy stażysty w dziedzinie chorób wewnętrznych albo w zakresie stomatologii zachowawczej. 6. Koordynator planuje i nadzoruje przebieg realizacji stażu oraz decyduje o sprawach związanych ze szkoleniem stażystów. 7. Do obowiązków koordynatora należy w szczególności: 1) ustalenie indywidualnego harmonogramu realizacji stażu na podstawie ramowego programu, 2) zapoznanie stażystów, przed rozpoczęciem stażu, z ramowym programem i indywidualnym harmonogramem stażu, sposobem jego dokumentowania w karcie stażu oraz z obowiązkami i uprawnieniami stażysty, 3) kierowanie stażystów do odbycia staży cząstkowych lub części stażu cząstkowego oraz na szkolenie, o którym mowa w § 2 ust. 4-6, 4) dokonywanie okresowych ocen przebiegu stażu z udziałem ordynatorów, kierowników innych zakładów opieki zdrowotnej, opiekunów stażystów, 5) wystawianie stażystom opinii zawodowej, po zapoznaniu się ze stanowiskiem ordynatorów, kierowników innych zakładów opieki zdrowotnej i opiekunów, dotyczącej w szczególności uzdolnień i predyspozycji zawodowych, umiejętności manualnych, stosunku do pacjentów i współpracowników, zaangażowania w pracę, zdyscyplinowania, zdolności organizacyjnych i umiejętności pracy w zespole. 8. Koordynator wystawia opinię, o której mowa w ust. 7 pkt 5, oraz zalicza staż po stwierdzeniu jego zrealizowania, dokonując odpowiedniego wpisu w karcie stażu. 9. Koordynator otrzymuje za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 6-8, wynagrodzenie miesięczne na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z uprawnionym podmiotem, o którym mowa w § 6 ust. 2, w wysokości 5% - w przypadku nadzorowania stażu jednego stażysty, i dodatkowo w wysokości 2% - za nadzorowanie stażu każdego następnego stażysty, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w drodze obwieszczenia w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z zastrzeżeniem § 10 ust. 5. § 9. 1. Stażysta odbywa staż cząstkowy pod kierunkiem opiekuna, który jest lekarzem albo lekarzem stomatologiem, posiadającym specjalizację w dziedzinie medycyny właściwej dla realizacji określonej części ramowego programu, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Opiekuna w oddziale szpitala wyznacza ordynator spośród lekarzy zatrudnionych w tym oddziale. 3. Opiekuna w zakładzie opieki zdrowotnej, innym niż określony w ust. 2, wyznacza kierownik tego zakładu spośród lekarzy, lekarzy stomatologów, którzy spełniają warunek, o którym mowa w ust. 1. 4. Opiekunem w indywidualnej praktyce lekarskiej wykonywanej przez lekarza stomatologa lub w indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej wykonywanej przez lekarza, lekarza stomatologa jest lekarz, lekarz stomatolog prowadzący tę praktykę; w przypadku określonym w § 8 ust. 3 lekarz stomatolog pełni równocześnie funkcję koordynatora. 5. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej lub ordynator, a koordynator w przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 3, na czas nieobecności opiekuna wyznacza innego lekarza, lekarza stomatologa posiadającego równorzędne kwalifikacje - do wykonywania funkcji opiekuna. 6. Opiekun może nadzorować odbywanie stażu przez jednego stażystę, a w oddziale szpitalnym, w uzasadnionych przypadkach, opiekun może nadzorować staż dwóch stażystów. § 10. 1. Opiekun jest odpowiedzialny za realizację przez stażystę programu stażu cząstkowego lub części stażu cząstkowego, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, przepisami prawa oraz zasadami etyki i deontologii lekarskiej. 2. Do obowiązków opiekuna w szpitalu należy w szczególności: 1) zaznajomienie stażysty z organizacją szpitala, 2) sprawdzenie, w ciągu pierwszego miesiąca odbywania stażu cząstkowego, umiejętności stażysty w zakresie postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia, 3) prowadzenie wspólnie ze stażystą od 3 do 5 pacjentów, konsultowanie i akceptowanie proponowanych przez stażystę badań diagnostycznych i ich interpretacji, rozpoznania choroby, sposobu leczenia w szpitalu (leków, zabiegów operacyjnych i innych zabiegów lekarskich, pielęgnacji), rehabilitacji oraz leczenia poszpitalnego, 4) bezpośredni nadzór nad wykonywaniem przez stażystę zabiegów diagnostycznych i leczniczych, których technikę powinien opanować w stopniu umożliwiającym samodzielne ich wykonywanie, 5) wykonywanie wspólnie ze stażystą zabiegów operacyjnych oraz wspólnie ze stażystą stosowanie metod diagnozowania albo leczenia stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta, 6) bezpośredni udział w udzielaniu przez stażystę pomocy lekarskiej w nagłych przypadkach, 7) nadzorowanie prowadzenia przez stażystę historii choroby pacjenta i innej obowiązującej dokumentacji medycznej, 8) konsultowanie proponowanej przez stażystę epikryzy, w tym również sporządzanej po badaniu pośmiertnym pacjenta, 9) zaznajomienie stażysty z przepisami z zakresu orzecznictwa lekarskiego, 10) konsultowanie przygotowanych przez stażystę opisów przypadków, prac poglądowych i innych opracowań, 11) ustalanie harmonogramu dyżurów stażysty, o których mowa w § 13 ust. 1, i potwierdzenie ich realizacji, 12) przeprowadzanie sprawdzianów z wiedzy teoretycznej i nabytych przez stażystę umiejętności praktycznych, określonych programem, 13) przekazywanie koordynatorowi stanowiska dotyczącego opinii, o której mowa w § 8 ust. 7 pkt 5. 3. Do obowiązków opiekuna w zakładzie opieki zdrowotnej, innym niż określony w ust. 2, lub opiekuna, o którym mowa w § 9 ust. 4, należy w szczególności: 1) zapoznanie stażysty z organizacją pracy w przychodni i w gabinecie lekarskim, 2) nadzorowanie wykonywania przez stażystę badania pacjenta, ustalania rozpoznania, wykonywania zabiegów lekarskich, zabiegów stomatologicznych, akceptowanie proponowanych badań diagnostycznych, sposobów leczenia i rehabilitacji, 3) ocena zaproponowanych przez stażystę projektów recept, opinii, orzeczeń lekarskich oraz skierowań do lekarzy specjalistów, szpitali i sanatoriów, 4) wykonywanie odpowiednio obowiązków określonych w ust. 2 pkt 3-13. 4. Opiekun za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1-3, otrzymuje wynagrodzenie miesięczne na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z uprawnionym podmiotem, o którym mowa w § 6 ust. 2, w wysokości 15% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w drodze obwieszczenia w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Do opiekuna pełniącego funkcję koordynatora w przypadkach, o których mowa w § 8 ust. 5 i § 9 ust. 4, stosuje się § 8 ust. 9. 6. W przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 3 i § 9 ust. 4 i 5, umowy cywilnoprawne, o których mowa odpowiednio w ust. 4 i § 8 ust. 9, są zawierane z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej. § 11. 1. Stażysta jest obowiązany: 1) prowadzić kartę stażu, 2) zapoznać się z przepisami regulującymi odbywanie stażu, jego programem, ze swoimi obowiązkami i uprawnieniami, 3) aktywnie uczestniczyć w pracach podmiotów, w których odbywa staż, przestrzegając zasad wykonywania zawodu lekarza określonych w ustawie i Kodeksie Etyki Lekarskiej, 4) stosować się do wskazówek i poleceń ordynatora, kierownika przychodni i opiekuna w postępowaniu wobec powierzonych mu pacjentów, 5) wykonywać niezwłocznie polecenia opiekuna i innych lekarzy w trakcie nauki wykonywania zabiegów operacyjnych lub stosowania metody diagnostycznej bądź leczniczej stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, 6) brać udział w obchodach lekarskich, naradach i konsultacjach, zebraniach naukowo-szkoleniowych, 7) uczestniczyć w programowych zajęciach teoretycznych i przygotowywać prace pisemne zlecane przez opiekuna, 8) prowadzić na bieżąco i z należytą starannością dokumentację medyczną dotyczącą powierzonych mu pacjentów, a w szczególności konsultować z opiekunem treść informacji, którą zamierza przekazać samemu pacjentowi lub jego rodzinie, 9) pełnić dyżury na zasadach określonych w § 13, 10) uczestniczyć w obowiązujących wykładach lub innych formach szkolenia wskazanych przez opiekuna bądź koordynatora, 11) poddawać się sprawdzianom i kolokwiom. 2. Stażysta ma obowiązek udzielania pomocy lekarskiej, w granicach posiadanej wiedzy i umiejętności nabytych w trakcie odbywania stażu, w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach nie cierpiących zwłoki. 3. W przypadkach określonych w ust. 2 stażysta udziela pomocy lekarskiej do czasu przybycia pogotowia ratunkowego lub objęcia pacjenta pomocą lekarską przez innego lekarza, lekarza stomatologa uprawnionego do samodzielnego wykonywania zawodu. § 12. 1. Stażysta jest uprawniony do wykonywania zawodu wyłącznie w miejscu odbywania stażu, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2 i 3, z wyjątkiem prowadzenia prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych pod kierunkiem lekarza, lekarza stomatologa posiadającego prawo wykonywania zawodu, w zakresie i na zasadach określonych rozporządzeniem. 2. Stażysta jest uprawniony w szczególności do: 1) przedmiotowego i podmiotowego badania pacjenta oraz udzielania porad lekarskich, po konsultacji z opiekunem i uwzględnieniu jego wskazówek lub poleceń, 2) wydawania, po konsultacji z opiekunem, zleceń lekarskich, 3) wydawania, po konsultacji z opiekunem, skierowań na badanie laboratoryjne oraz na inne badania diagnostyczne, z wyjątkiem badań wymagających metody diagnostycznej stwarzającej podwyższone ryzyko dla pacjenta, 4) samodzielnego stosowania, na zlecenie opiekuna, metod diagnostycznych i leczniczych, których praktyczna umiejętność wykonywania została potwierdzona w karcie stażu, 5) wykonywania wspólnie z opiekunem zabiegów operacyjnych oraz wspólnie z opiekunem stosowania metod leczniczych i diagnostycznych objętych programem stażu, 6) prowadzenia, pod nadzorem opiekuna, historii choroby i innej dokumentacji medycznej, 7) udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta, z uwzględnieniem zasady określonej w § 11 ust. 1 pkt 8, 8) zlecania czynności pielęgnacyjnych, 9) w stanach nagłych do doraźnego podania lub zlecenia podania pacjentowi leków, a jeżeli są to leki silne lub bardzo silnie działające - po zasięgnięciu w miarę możliwości opinii innego lekarza, lekarza stomatologa. 3. Stażysta nie jest uprawniony do wystawiania recept oraz wydawania opinii i orzeczeń lekarskich. § 13. 1. Stażysta pełni dyżury płatne w ramach wynagrodzenia, zgodnie z ramowym programem i indywidualnym harmonogramem ustalonym przez opiekuna. 2. Stażysta pełni dyżur jako dodatkowy członek zespołu dyżurnego - na oddziałach w specjalnościach zachowawczych, zabiegowych, izbie przyjęć lub jako dodatkowy członek zespołu reanimacyjnego (zespołu "R") w pogotowiu ratunkowym. 3. Stażysta pełni dyżur pod nadzorem lekarza lub lekarzy pełniących dyżur, uprawnionych do samodzielnego wykonywania zawodu. 4. Do lekarza pełniącego nadzór nad stażystą, nie będącego opiekunem, w trakcie dyżuru stosuje się odpowiednio § 10 ust. 2 pkt 3-7. 5. Stażysta będący lekarzem zobowiązany jest do pełnienia dyżurów w następującym wymiarze: 1) czterech dyżurów w miesiącu: a) w oddziale, w którym odbywa się staż cząstkowy, b) w izbie przyjęć, w okresie realizacji stażu cząstkowego w dziedzinie medycyny rodzinnej, 2) sześciu dyżurów (trzech dyżurów w oddziale intensywnej terapii i trzech dyżurów w pogotowiu ratunkowym) w okresie, w którym odbywa staż cząstkowy w dziedzinie intensywnej terapii i medycyny ratunkowej. 6. Stażysta, będący lekarzem stomatologiem, zobowiązany jest do pełnienia dyżurów, o których mowa w ust. 5 pkt 2. § 14. 1. Staż cząstkowy powinien być zakończony złożeniem kolokwium z zakresu wiedzy teoretycznej i umiejętności określonych odpowiednio ramowym programem tego stażu, w terminie przewidzianym w indywidualnym harmonogramie realizacji stażu. 2. W przypadku stażysty będącego stomatologiem złożenie kolokwium, o którym mowa w ust. 1, z zakresu stażu cząstkowego w dziedzinie stomatologii ogólnej powinno być poprzedzone złożeniem sprawdzianów z zakresu stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, periodontologii, ortodoncji, chirurgii stomatologicznej i protetyki stomatologicznej. 3. Kolokwium przeprowadza ordynator oddziału szpitala lub kierownik będący lekarzem, lekarzem stomatologiem innego zakładu opieki zdrowotnej prowadzącego staż cząstkowy, a w przypadku lekarza, który odbywa staż cząstkowy w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, lekarz, lekarz stomatolog wyznaczony przez okręgową radę lekarską, z udziałem opiekuna stażysty. 4. Pozytywny wynik kolokwium jest podstawą zaliczenia stażu cząstkowego i dokonania odpowiedniego wpisu w karcie stażu. 5. W razie negatywnego wyniku kolokwium ordynator lub lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w ust. 3, wskazuje rodzaj umiejętności, których stażysta nie opanował w sposób zadowalający, i wyznacza termin kolokwium uzupełniającego. 6. W razie uzyskania przez stażystę dwukrotnie negatywnego wyniku kolokwium uzupełniającego opiekun informuje o tym koordynatora, który kieruje stażystę do odbycia dodatkowego przeszkolenia, a po jego zakończeniu wyznacza nowy termin kolokwium i odnotowuje ten fakt w karcie stażu. 7. Przeszkolenie, o którym mowa w ust. 6, stażysta odbywa niezależnie od realizacji ramowego programu. § 15. 1. Staż obejmujący szkolenie w zakresie transfuzjologii klinicznej oraz profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS, orzecznictwa lekarskiego, bioetyki i prawa medycznego powinien być zakończony złożeniem sprawdzianu w terminie określonym indywidualnym harmonogramem stażu. 2. Sprawdzian przeprowadzają w zakresie: 1) transfuzjologii klinicznej oraz profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS - lekarz wyznaczony przez kierownika regionalnego centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa, 2) orzecznictwa lekarskiego - główny lekarz orzecznik oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 3) bioetyki i prawa medycznego - osoby wyznaczone przez okręgową radę lekarską. 3. W przypadku uzyskania przez stażystę dwukrotnie negatywnego wyniku sprawdzianu wymienionego w ust. 2 pkt 1, 2 lub 3, koordynator, na wniosek stażysty, wyznacza ponownie termin kolejnego sprawdzianu z danego zakresu i odnotowuje ten fakt w karcie stażu. Sprawdzian ten odbywa się na koszt stażysty. § 16. Stażysta uzyskuje zaliczenie stażu po zrealizowaniu ramowego programu oraz po złożeniu kolokwiów i sprawdzianów, o których mowa w § 14 i 15. § 17. 1. Uznania stażu podyplomowego odbytego za granicą lub stażu, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w całości lub w części ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek lekarza, lekarza stomatologa, na podstawie opinii powołanego przez siebie zespołu ekspertów. 2. W skład zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 1, wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w dziedzinach medycyny objętych ramowym programem, będący przedstawicielami w szczególności: 1) Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej "Centrum", 2) konsultanta krajowego w odpowiedniej dziedzinie medycyny, 3) rektorów wyższych uczelni medycznych lub wyższych uczelni z wydziałem medycznym, 4) Naczelnej Rady Lekarskiej. 3. Obsługę organizacyjno-techniczną związaną z działalnością zespołu ekspertów zapewnia Centrum. 4. Z wnioskiem do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej o uznanie stażu podyplomowego odbytego za granicą lub stażu, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w całości lub w części ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej może wystąpić lekarz bądź lekarz stomatolog posiadający ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza lub ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany przedstawić kserokopię dokumentu "Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza" lub "Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa" oraz potwierdzone przez właściwe organy kraju, w którym odbył staż podyplomowy lub wykonywał zawód, dokumenty obejmujące dane i informacje dotyczące: 1) trybu odbywania stażu podyplomowego, 2) przyznania prawa wykonywania zawodu w celu odbycia stażu podyplomowego, 3) potwierdzenia uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza stomatologa w krajach, w których dotychczas wykonywał zawód, 4) programu i czasu realizacji stażu podyplomowego i miejsc jego odbywania, 5) organów lub instytucji, które dokonały końcowego zaliczenia stażu podyplomowego, 6) potwierdzenia dotychczasowego przebiegu pracy zawodowej, zawierającego informacje o rodzaju i zakresie udzielanych świadczeń zdrowotnych, 7) dyplomów bądź zaświadczeń o uzyskanych kwalifikacjach zawodowych, 8) opinii zawodowej wystawionej przez uprawnioną osobę z ostatniego miejsca pracy. 6. Uznanie stażu podyplomowego odbytego za granicą lub stażu, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w całości lub w części ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić po stwierdzeniu, że czas trwania stażu podyplomowego nie był krótszy niż określony w § 3 ust. 1 i 2 oraz że program odbytego stażu podyplomowego lub jego części był zgodny w istotnych elementach formalnych i merytorycznych z ramowym programem, bądź po stwierdzeniu że dotychczasowe wykonywanie zawodu za granicą odbywało się w okresie i na zasadach, które mogą być uznane za równoważne w całości lub w części z odbyciem stażu lekarza lub lekarza stomatologa, określonego rozporządzeniem. 7. Lekarz lub lekarz stomatolog, któremu Minister Zdrowia i Opieki Społecznej uznał staż podyplomowy odbyty za granicą lub staż, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w części ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej, powinien zrealizować ramowy program w części nie uznanej na zasadach określonych w rozporządzeniu. § 18. 1. Państwowy egzamin kończący staż lekarza lub lekarza stomatologa, zwany dalej "egzaminem", jest składany w formie pisemnego testu jednolitego w całym kraju, ustalanego na każdą sesję egzaminacyjną odrębnie dla lekarzy i lekarzy stomatologów. 2. Test zawiera pytania z zakresu problematyki objętej ramowym programem, ze szczególnym uwzględnieniem procedur diagnostycznych i leczniczych, których umiejętność wykonywania lekarz lub lekarz stomatolog powinien nabyć w trakcie odbywania stażu. 3. Test powinien być opracowany w sposób dotyczący informacji niejawnych, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95). 4. Egzamin, o którym mowa w ust. 1, organizuje we współpracy z Centrum i właściwym wojewodą Krajowa Rada Egzaminów Lekarskich, zwana dalej "Krajową Radą". 5. Egzamin odbywa się jednocześnie w całym kraju dwa razy do roku w terminie i miejscach ustalonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Krajowej Rady. § 19. 1. Egzamin składa się przed komisją egzaminacyjną właściwą dla obszaru działania okręgowej izby lekarskiej, której lekarz, lekarz stomatolog jest członkiem, każdorazowo powoływaną przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej spośród osób wskazanych przez Krajową Radę. 2. W skład komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, wchodzą jako przewodniczący - przedstawiciel Krajowej Rady oraz jako członkowie - przedstawiciele: Centrum, rektora właściwej wyższej uczelni medycznej lub wyższej uczelni z wydziałem medycznym, właściwego wojewody i okręgowej rady lekarskiej, w liczbie ustalonej przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Do zadań komisji egzaminacyjnej należy: 1) dopuszczenie do egzaminu i ustalenie listy zdających w danej sesji egzaminacyjnej, 2) zawiadomienie zdającego o terminie i miejscu sesji egzaminacyjnej, nie później niż 30 dni przed terminem egzaminu, 3) sprawdzenie tożsamości zdającego oraz przeprowadzenie i nadzorowanie przebiegu egzaminu, 4) przyjęcie kart testowych od Krajowej Rady oraz ich zwrot wraz z kartami odpowiedzi po przeprowadzeniu egzaminu, z zachowaniem zasad dotyczących informacji niejawnych, o których mowa w § 18 ust. 3, 5) przekazanie Krajowej Radzie dokumentacji związanej z przeprowadzeniem egzaminu państwowego. § 20. 1. Lekarz, lekarz stomatolog ubiegający się o dopuszczenie do egzaminu składa właściwej okręgowej radzie lekarskiej: 1) wniosek o dopuszczenie do egzaminu, 2) kserokopię "Ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza" bądź "Ograniczonego prawa wykonywania zawodu lekarza stomatologa", 3) kartę stażu z wymaganymi zaliczeniami lub zaświadczenie o uznaniu równoważności stażu podyplomowego odbytego za granicą albo stażu, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zaświadczenie o złożeniu sprawdzianu w przypadku, o którym mowa w ust. 2. 2. Lekarz lub lekarz stomatolog, któremu Minister Zdrowia i Opieki Społecznej uznał staż podyplomowy odbyty za granicą lub staż, o którym mowa w § 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w całości ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej, składa wniosek o dopuszczenie do egzaminu, po uprzednim złożeniu w Naczelnej Izbie Lekarskiej sprawdzianu z zakresu orzecznictwa lekarskiego, transfuzjologii, profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS, bioetyki i prawa medycznego określonego ramowym programem. § 21. 1. Krajowa Komisja dokonuje oceny testu i ustala wyniki egzaminu. 2. O wynikach egzaminu Krajowa Rada zawiadamia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz właściwą komisję egzaminacyjną. 3. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej zawiadamia lekarza, lekarza stomatologa o wynikach egzaminu oraz przekazuje odpis listy osób, które złożyły egzamin z wynikiem pozytywnym, do właściwej okręgowej rady lekarskiej. § 22. 1. Lekarz, lekarz stomatolog, który złożył egzamin z wynikiem pozytywnym, otrzymuje świadectwo złożenia państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia albo świadectwo złożenia państwowego egzaminu kończącego staż podyplomowy lekarza stomatologa według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia. 2. Świadectwo, o którym mowa w ust. 1, Krajowa Rada przekazuje lekarzowi, lekarzowi stomatologowi oraz właściwej okręgowej radzie lekarskiej w terminie 14 dni od daty złożenia egzaminu. § 23. 1. Lekarz, lekarz stomatolog, który nie złożył egzaminu, może do niego przystąpić ponownie w kolejnym terminie. 2. Lekarz, lekarz stomatolog, który nie złożył egzaminu w terminie 5 lat od daty rozpoczęcia stażu, może do niego przystąpić po ponownym odbyciu stażu, w ramach umowy o szkolenie, zawartej z uprawnionym podmiotem, o którym mowa w § 6 ust. 2. § 24. 1. Wojewódzki ośrodek metodyczno organizacyjny, zwany dalej "wojewódzkim ośrodkiem", uwzględniając zasady i tryb odbywania stażu, a także przewidywaną liczbę absolwentów studiów lekarskich i lekarsko-stomatologicznych, posiadających obywatelstwo polskie oraz mających stałe miejsce zamieszkania na obszarze województwa, określa corocznie, w porozumieniu z właściwą okręgową radą lekarską, liczbę miejsc dla stażystów w poszczególnych uprawnionych podmiotach, o których mowa w § 6 ust. 2, oraz ustala ogólną liczbę lekarzy i lekarzy stomatologów, którzy mogą w następnym roku kalendarzowym odbywać staż na obszarze danego województwa, z wyjątkiem lekarzy, lekarzy stomatologów powołanych do zawodowej służby wojskowej i zobowiązanych do odbycia stażu. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, wojewódzki ośrodek przekazuje corocznie Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Naczelnej Radzie Lekarskiej w terminie do dnia 31 marca. § 25. 1. Środki finansowe, o których mowa w art. 15 ust. 4 ustawy, zapewniające odbywanie stażu na podstawie umów o pracę przez lekarzy i lekarzy stomatologów, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej przekazuje odpowiednio właściwemu uprawnionemu podmiotowi, o którym mowa w § 6 ust. 2, oraz właściwej okręgowej radzie lekarskiej po uzyskaniu corocznie, w terminie do dnia 31 stycznia i 31 sierpnia, od wojewódzkich ośrodków i okręgowych rad lekarskich, z zastrzeżeniem § 26 ust. 3, następujących informacji: 1) liczby planowanych umów o pracę z lekarzami, lekarzami stomatologami oraz liczby lekarzy, lekarzy stomatologów powołanych do zawodowej służby wojskowej i zobowiązanych do odbycia stażu, 2) liczby planowanych umów z koordynatorami i opiekunami, o których mowa w § 8 i 10. 3) planowanych środków finansowych niezbędnych do prowadzenia szkolenia, o którym mowa w § 2 ust. 4-6, 4) środków finansowych niezbędnych do zapewnienia czynności administracyjnych przez okręgowe rady lekarskie, związanych z prowadzeniem stażu. 2. Środki finansowe przekazywane uprawnionym podmiotom, o których mowa w § 6 ust. 2, powinny uwzględniać wynagrodzenie stażysty w wysokości co najmniej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w drodze obwieszczenia w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, a w odniesieniu do stażystów powołanych do zawodowej służby wojskowej - przepisy o zawodowej służbie wojskowej i uposażeniu żołnierzy. 3. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, obejmują również koszt przygotowania i przeprowadzenia egzaminu, a także uczestnictwo w komisji egzaminacyjnej. 4. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, w przypadku ich niewykorzystania powinny być niezwłocznie zwrócone Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. § 26. 1. Do lekarza, lekarza stomatologa powołanego do zawodowej służby wojskowej i zobowiązanego do odbycia stażu nie stosuje się przepisów § 3 ust. 4, § 6 i § 7 ust. 2. 2. Lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w ust. 1, odbywa staż na stanowisku lekarza stażysty lub lekarza stomatologa stażysty, na które zostaje wyznaczony przez właściwy organ wojskowy w porozumieniu z Wojskową Radą Lekarską. 3. Informację o ogólnej liczbie lekarzy, lekarzy stomatologów, o których mowa w ust. 1, mających odbyć staż w następnym roku kalendarzowym, oraz informacje wymienione w § 25 ust. 1 Minister Zdrowia i Opieki Społecznej uzyskuje od Ministra Obrony Narodowej. 4. Przepisy rozporządzenia dotyczące okręgowej rady lekarskiej stosuje się odpowiednio do Wojskowej Rady Lekarskiej. § 27. 1. Cudzoziemiec może odbywać staż na zasadach określonych rozporządzeniem, w szpitalu klinicznym lub w instytucie stomatologii wyższej uczelni medycznej, po uzyskaniu zgody Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, na zasadach określonych w przepisach o podejmowaniu i odbywaniu studiów, uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby nie będące obywatelami polskimi. 2. Cudzoziemiec, który uzyskał zezwolenie na osiedlenie się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, może odbywać staż na zasadach obowiązujących obywateli polskich w ramach środków finansowych innych niż określone w art. 15 ust. 4 ustawy lub w ramach umowy o szkolenie zawartej między uprawnionym podmiotem, o którym mowa w § 6 ust. 2, a lekarzem cudzoziemcem. § 28. Do lekarza lub lekarza stomatologa, który wystąpił z wnioskiem o uznanie stażu podyplomowego odbytego za granicą lub stażu, o którym mowa w art. 15 ust. 8 ustawy, za równoważny w całości ze stażem obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej i złożył sprawdzian, o którym mowa w § 20 ust. 2, przed dniem 1 października 1999 r. - stosuje się dotychczasowe zasady. § 29. Lekarz, który rozpoczął staż podyplomowy lub lekarz stomatolog, który rozpoczął praktykę przygotowawczą lekarsko-dentystyczną, przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, odbywa odpowiednio staż lub praktykę lekarsko-dentystyczną na dotychczasowych zasadach. § 30. W roku 1999 informacje, o których mowa w § 24 ust. 1, § 25 ust. 1 i § 26 ust. 3, przekazuje się w terminie do dnia 31 sierpnia. § 31. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 24 maja 1999 r. (poz. 571) Załącznik nr 1 RAMOWY PROGRAM STAŻU PODYPLOMOWEGO LEKARZA Miejsce odbywania stażu: - szpitale, - inne zakłady opieki zdrowotnej, - indywidualne specjalistyczne praktyki lekarskie, - regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa, - oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, - wskazane przez okręgową radę lekarską. Cel: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności z zakresu zapobiegania, rozpoznawania, leczenia i rehabilitacji najczęściej występujących chorób, postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia, a także przyswojenie wiedzy z zakresu transfuzjologii, bioetyki, prawa medycznego i orzecznictwa lekarskiego, jako przygotowanie lekarza do samodzielnego wykonywania zawodu. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHORÓB WEWNĘTRZNYCH I. Program stażu cząstkowego z zakresu chorób wewnętrznych Czas trwania stażu: 14 tygodni. Miejsce odbywania stażu: - oddział szpitalny chorób wewnętrznych oraz konsultacyjna poradnia przyszpitalna - 13 tygodni, - regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa - 7 dni. Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności w zakresie rozpoznawania i leczenia, a także zapobiegania i rehabilitacji najczęściej występujących bądź stanowiących największe zagrożenie dla życia chorób wewnętrznych w warunkach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej oraz w zakresie transfuzjologii. Program stażu obejmuje: - z zakresu chorób wewnętrznych: 1. Zapobieganie, rozpoznawanie i leczenie najczęściej występujących chorób wewnętrznych: 1) układu krążenia: a) choroby niedokrwiennej serca, zawału mięśnia sercowego, b) miażdżycy naczyń tętniczych, udarów mózgowych, c) nadciśnienia tętniczego, d) przewlekłej niewydolności krążenia, e) podstawowych zaburzeń rytmu serca i przewodzenia, f) serca płucnego, g) wad serca, h) zapalenia mięśnia sercowego, i) żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, 2) układu oddechowego: a) ostrego i przewlekłego zapalenia oskrzeli, b) zapalenia płuc, c) przewlekłej niewydolności oddechowej, d) astmy oskrzelowej, e) raka płuc, f) gruźlicy, 3) układu moczowego: a) niewydolności nerek - ostrej i przewlekłej, b) ostrego i przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, c) ostrego i przewlekłego kłębkowego zapalenia nerek, d) kamicy nerkowej, e) zespołu nerczycowego, f) raka nerki, g) stanów zapalnych pęcherza i dróg moczowych, 4) układu trawiennego: a) choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, b) raka żołądka, c) zespołu złego wchłaniania, d) swoistego i nieswoistego zapalenia jelit, e) zespołu jelita nadwrażliwego, f) raka jelita grubego, g) kamicy pęcherzyka i dróg żółciowych, h) zapalenia wątroby, i) marskości wątroby, j) ostrego i przewlekłego zapalenia trzustki, k) raka trzustki, l) chorób pasożytniczych przewodu pokarmowego, 5) układu krwiotwórczego: a) niedokrwistości, b) skaz krwotocznych, c) białaczek, d) ziarnicy złośliwej i chłoniaków nieziarniczych, 6) gruczołów wydzielania wewnętrznego: a) cukrzycy, b) chorób przysadki i podwzgórza, c) nadczynności i niedoczynności tarczycy, d) nadczynności i niedoczynności przytarczyc, e) nadczynności i niedoczynności nadnerczy, f) guzów rdzenia nadnerczy, g) zaburzeń hormonalnych i metabolicznych okresu przekwitania u kobiet i mężczyzn, 7) zaburzeń metabolicznych: a) otyłości i nadwagi, b) hiperlipidemii, c) osteoporozy, 8) układu ruchu. 2. Poznanie problemów ogólnolekarskich z zakresu chorób wewnętrznych: 1) epidemiologia chorób wewnętrznych ze szczególnym uwzględnieniem tych, które są związane z wysoką umieralnością, powodują przewlekłe inwalidztwo lub są przyczyną wysokiej absencji chorobowej, 2) profilaktyka niektórych chorób układu krążenia i układu oddechowego, 3) wskazania i przeciwwskazania do zabiegów endoskopowych, 4) zasady antybiotykoterapii w najczęściej występujących chorobach wewnętrznych, wymagających stosowania antybiotyków, 5) zasady podejmowania decyzji diagnostycznych i terapeutycznych dotyczących najczęściej występujących chorób wewnętrznych. 3. Opanowanie wykonywania następujących umiejętności i czynności: 1) wkłucia dożylnego i dotętniczego w celu podania leku lub pobrania krwi do badań, kaniulizacji żył, 2) dożylnego przetaczania krwi i innych płynów, 3) badania EKG, 4) nakłucia opłucnej i otrzewnej, 5) cewnikowania pęcherza moczowego, 6) pobrania materiału do badań mikrobiologicznych, 7) płukania żołądka, 8) pomiaru i interpretacji wyników pomiaru ciśnienia tętniczego krwi, w tym pomiaru ciśnienia na kostce, 9) pomiaru glikemii; - z zakresu transfuzjologii klinicznej: (10 godzin wykładów i ćwiczenia praktyczne) 1. Zapoznanie się z zasadami współczesnej transfuzjologii: 1) pobierania i przechowywania krwi oraz otrzymywania preparatów krwiopochodnych, 2) podstaw immunologii transfuzjologicznej, 3) zapobiegania potransfuzyjnym zakażeniom wirusowym, 4) podstawowymi zasadami racjonalnego leczenia krwią i jej preparatami, 5) powikłaniami poprzetoczeniowymi. 2. Poznanie praktyczne następujących umiejętności: 1) rejestrowania i kwalifikowania krwiodawców oraz zasad prowadzenia dokumentacji w tym zakresie, 2) metod pobierania krwi i osocza - konwencjonalnie i przy użyciu separatorów, poznanie zasad wytwarzania preparatów krwiopochodnych, 3) przeprowadzania badań immunologicznych, serologicznych - antygenów krwinek czerwonych i przeciwciał, próby zgodności krzyżowej, 4) wykrywania markerów wirusowych (HBV, HCV, HIV), 5) zasad kontroli jakości, przechowywania i dystrybucji krwi oraz jej preparatów; - z zakresu profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS: (5 godzin wykładów): 1) epidemiologię zakażeń HIV i choroby AIDS, 2) podstawowe wiadomości o budowie wirusa HIV i wykrywaniu zakażeń, 3) wybrane zagadnienia HIV/AIDS w ujęciu nauk medycznych, 4) elementy poradnictwa i opieki medycznej nad kobietą zakażoną HIV lub chorą na AIDS, 5) poradnictwo przed testem i po teście, 6) strategię leczenia antyretowirusowego zakażonych HIV i chorych na AIDS, 7) etyczne i prawne aspekty HIV i AIDS, 8) elementy komunikowania się w relacjach lekarz - pacjent zakażony HIV lub chory na AIDS. STAŻ SZCZĄTKOWY W DZIEDZINIE PEDIATRII II. Program stażu cząstkowego z zakresu pediatrii Czas trwania stażu: 12 tygodni. Miejsce obywania stażu: - oddział ogólnopediatryczny oraz konsultacyjna poradnia pediatryczna - 10 tygodni, - oddział noworodkowy - 2 tygodnie. Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, przyswojenie i utrwalenie praktycznych umiejętności z zakresu zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób wieku dziecięcego oraz zaburzeń rozwojowych u dzieci w warunkach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej. Program stażu obejmuje: 1. Rozpoznawanie i postępowanie u noworodków w przypadkach wad rozwojowych, zaburzeń oddechowo-krążeniowych, wrodzonych oraz nabytych zakażeń i posocznicy noworodkowej, ostrych zaburzeń metabolicznych i neurologicznych, konfliktu serologicznego, choroby krwotocznej noworodków, chorób wymagających niezwłocznej interwencji chirurgicznej, dysplazji i zwichnięcia stawów biodrowych, niedoczynności tarczycy i zespołu alkoholowego. 2. Rozpoznawanie i leczenie chorób u niemowląt wywoływanych zakażeniami bakteryjnymi i wirusowymi, w tym wirusowego zapalenia wątroby i AIDS, ostrych biegunek i ich powikłań, biegunek przewlekłych i stanów niedoborowych, chorób układu oddechowego, niedoczynności tarczycy, dysplazji stawów biodrowych, naglących chorób jamy brzusznej (wgłobienie), chorób przebiegających z drgawkami i innych stanów napadowych. 3. Postępowanie diagnostyczne, lecznicze i rehabilitacyjne u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. 4. Rozpoznawanie i leczenie u dzieci powyżej 1 roku życia: nieprawidłowości rozwojowych, skutków urazów i zatruć, zaburzeń świadomości, krwawień z przewodu pokarmowego, nawracających bólów brzucha, nawracających bólów głowy, chorób wywołanych czynnikami zakaźnymi - w tym chorób zakaźnych wieku dziecięcego, a także zapalenia nerek, choroby reumatycznej, nadciśnienia tętniczego, chorób nowotworowych, niedoborów białkowo-energetycznych i witaminowych oraz niedoborów makro- i mikroelementów, chorób atopowych i reakcji anafilaktycznych, chorób z uzależnienia. 5. Poznanie kalendarza szczepień, zasad stosowania szczepionek i surowic, znajomość niepożądanych reakcji poszczepiennych i przeciwwskazań do szczepień. 6. Opanowanie wykonywania następujących umiejętności i czynności: 1) postępowania z noworodkiem bezpośrednio po porodzie: a) oceny noworodka na podstawie skali wg Apgar, b) testów przesiewowych u noworodka (fenyloketonurii), 2) resuscytacji noworodka, 3) oceny dojrzałości noworodka, 4) rozpoznawania wad wrodzonych u noworodka i postępowania w przypadku ich stwierdzenia, 5) zasad transportu chorego noworodka, 6) pielęgnacji i karmienia noworodka, 7) oceny stanu ogólnego niemowlęcia i dziecka starszego z uwzględnieniem badania otoskopowego i pomiaru ciśnienia krwi oraz badania w kierunku wad wrodzonych, 8) zbierania wywiadów od rodziny dziecka, 9) prowadzenia resuscytacji i udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia u dzieci, 10) rozpoznawania mózgowego porażenia dziecięcego, 11) wkłucia dożylnego i pobrania krwi do badań u niemowlęcia i dziecka starszego, 12) pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego u dzieci, 13) pobrania materiałów do badań mikrobiologicznych u dzieci, 14) założenia zgłębnika do żołądka lub odbytnicy i cewnika do pęcherza moczowego u dzieci, 15) pielęgnacji niemowląt i małych dzieci, 16) pobrania krwi celem wykonania testu w kierunku niedoczynności tarczycy i fenyloketonurii. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHIRURGII OGÓLNEJ III. Program stażu cząstkowego z zakresu chirurgii ogólnej Czas trwania stażu: 12 tygodni. Miejsce odbywania stażu: - szpitalny oddział ogólnochirurgiczny oraz przyszpitalne ambulatorium chirurgiczne - 8 tygodni, - szpitalny oddział chirurgii urazowo-ortopedycznej oraz ambulatorium chirurgii urazowej - 4 tygodnie. Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności w zakresie rozpoznawania, leczenia, zapobiegania i rehabilitacji najczęściej występujących chorób chirurgicznych w ramach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej. Program stażu obejmuje: 1. Rozpoznawanie i postępowanie w przypadku: 1) wstrząsu urazowego i hipowolemicznego, 2) obrażeń urazowych dotyczących: a) ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego: - mózgu, kości czaszki i twarzoczaszki, z uwzględnieniem skali Glasgow, - nerwów czaszkowych i obwodowych, b) klatki piersiowej, w szczególności: - w zranieniach klatki piersiowej, serca, płuc i dużych naczyń, - w odmie opłucnowej pourazowej i samoistnej, - w uszkodzeniach ściany klatki piersiowej, żeber i mostka, c) jamy brzusznej, w szczególności: - w ranach brzucha, - w tępych obrażeniach brzucha, d) układu moczowo-płciowego, e) kręgosłupa, w szczególności diagnozowanie i postępowanie z chorymi ze złamaniem kręgosłupa, f) kończyn, w szczególności: - zamkniętych i otwartych złamań kończyn, ze szczególnym uwzględnieniem najczęściej spotykanych złamań, tzn. nasady dalszej kości promieniowej, kostek, szyjki kości udowej, - zwichnięć dużych stawów (barkowego, łokciowego, biodrowego), - podwichnięć, skręceń i stłuczeń stawów, ze szczególnym uwzględnieniem stawu kolanowego i skokowo-goleniowego, g) oparzeń i odmrożeń: - w oparzeniach i odmrożeniach powłok, - w oparzeniach dróg oddechowych i przewodu pokarmowego, 3) zakażeń w chirurgii: a) we wstrząsie septycznym, b) w ropnym zapaleniu skóry i tkanki podskórnej (ropień, czyrak, zastrzał, zanokcica), c) w zakażeniach przyrannych (tężec, zgorzel gazowa, róża), 4) najczęstszych schorzeń chirurgicznych jamy brzusznej, dotyczących: a) "ostrego brzucha": - przedziurawienia przewodu pokarmowego, - ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, - ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego, - ostrego zapalenia trzustki, - niedrożności jelit, ze szczególnym uwzględnieniem uwięźniętych przepuklin zewnętrznych, b) krwawienia do przewodu pokarmowego, c) innych chorób przewodu pokarmowego: - choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, - kamicy żółciowej, - najczęstszych chorób odbytu i odbytnicy (ropień, przetoka, guzki krwawnicze), 5) schorzeń urologicznych: a) kamicy nerkowej, b) zatrzymania moczu, c) wodniaka jądra, d) przerostu prostaty, e) raka prostaty, 6) chorób układu naczyniowego: a) w urazach naczyń, b) w ostrym nieurazowym niedokrwieniu kończyn (zator, zakrzep), c) w przewlekłym niedokrwieniu kończyn dolnych, d) w tętniaku aorty, e) w żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej, dotyczącej w szczególności kończyn dolnych, f) w przewlekłej niewydolności układu żylnego kończyn dolnych. 2. Poznanie zasad wczesnego rozpoznawania i postępowania chirurgicznego w nowotworach sutka, przewodu pokarmowego, tarczycy i skóry. 3. Poznanie wskazań do stosowania i podstaw interpretacji niektórych metod diagnostycznych i leczenia zabiegowego w chirurgii: 1) diagnostyki radiologicznej i ultrasonograficznej, 2) tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego, 3) endoskopii, ze szczególnym uwzględnieniem gastroskopii, ECPW, rektoskopii, kolonoskopii, cystoskopii, 4) ogólnych zasad i możliwości chirurgii laparoskopowej. 4. Poznanie problemów ogólnochirurgicznych dotyczących: 1) zasad aseptyki i antyseptyki, profilaktyki zakażeń okołooperacyjnych, 2) profilaktyki tężca, 3) profilaktyki zakażeń wirusami hepatotropowymi i HIV, 4) zasad współczesnej antybiotykoterapii w schorzeniach chirurgicznych, 5) zasad przygotowania chorego do zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym, 6) zasad współczesnej rehabilitacji około- i pooperacyjnej. 5. Opanowanie wykonywania następujących umiejętności i czynności: 1) mycia chirurgicznego rąk i pola operacyjnego, 2) chirurgicznego opracowania i zeszycia niewielkich ran, 3) znieczulenia miejscowego, 4) nacięcia i drenażu ropnia, 5) założenia podstawowych opatrunków gipsowych i unieruchamiających, 6) założenia drenażu opłucnej, 7) postępowania w krwotoku zewnętrznym, 8) założenia zgłębnika nosowo-żołądkowego, 9) dożylnego przetaczania krwi i płynów infuzyjnych, 10) postępowania w oparzeniach, 11) badania per rectum i oceny gruczołu krokowego, 12) wykonania anoskopii. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE POŁOŻNICTWA I GINEKOLOGII IV. Program stażu cząstkowego z zakresu położnictwa i ginekologii Czas trwania stażu: 10 tygodni. Miejsce odbywania stażu: szpitalny oddział położniczo-ginekologiczny oraz przyszpitalna poradnia położniczo-ginekologiczna. Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności z zakresu prowadzenia prawidłowo przebiegającej ciąży, porodu i połogu, a także zapobieganie, rozpoznawanie i leczenie najczęściej występujących powikłań ciąży, porodu i połogu oraz chorób narządów płciowych u kobiet w warunkach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej. Program stażu obejmuje: 1. Rozpoznawanie i prowadzenie ciąży oraz postępowanie w czasie porodu i połogu: 1) zasady prowadzenia opieki przedciążowej, 2) rozpoznawanie ciąży i zasady prowadzenia prawidłowo przebiegającej ciąży, 3) rozpoznawanie i postępowanie w powikłaniach ciąży, a w szczególności: a) zagrażającym poronieniu, b) nadciśnieniu tętniczym, c) powikłaniach łożyskowych, d) konflikcie serologicznym, e) zakażeniach, 4) zasady leczenia chorób współistniejących z ciążą, w szczególności: a) cukrzycy, b) chorób serca i naczyń, c) zakażeń układu moczowo-płciowego, d) powikłań zakrzepowo-zatorowych, 5) poznawanie podstaw i zasad interpretacji badań ultrasonograficznych w czasie ciąży, 6) zasady postępowania podczas prawidłowo przebiegającego porodu w szpitalu i poza szpitalem, w tym poznanie wskazań dla łagodzenia bólu porodowego, 7) rozpoznawanie powikłań okołoporodowych, postępowanie podczas nieprawidłowo przebiegającego porodu, w tym ustalenie wskazań do operacyjnego ukończenia porodu, dotyczących w szczególności: a) porodu przedwczesnego, b) krwotoków położniczych, 8) poznanie zasad rozpoznawania i postępowania w powikłaniach połogu i zasad karmienia piersią, 9) podstawy rozpoznawania depresji poporodowej. 2. Zasady promocji zdrowia i prewencji w położnictwie, ze szczególnym uwzględnieniem: 1) porodu przedwczesnego, 2) zakażeń, w tym wirusowych (HIV), 3) konfliktu serologicznego, 4) zaburzeń rozwoju płodu. 3. Poznanie zasad zapobiegania, rozpoznawania i postępowania leczniczego w przypadku chorób narządów płciowych u kobiet, w szczególności: 1) ciąży ektopowej, 2) zakażeń, w tym przenoszonych drogą płciową, 3) zaburzeń cyklu miesiączkowego i zaburzeń płodności, 4) nowotworów narządów płciowych i sutka, 5) problemów zdrowotnych kobiet w okresie menopauzy. 4. Poznanie metod i zasad planowania rodziny. 5. Poznanie wskazań do stosowania i podstaw interpretacji niektórych metod diagnostycznych leczenia zabiegowego w położnictwie i ginekologii: 1) diagnostyki radiologicznej i ultrasonograficznej, 2) tomografii komputerowej, 3) endoskopii, ze szczególnym uwzględnieniem laparoskopii, histeroskopii oraz kolposkopii. 6. Poznanie zasad aseptyki i antyseptyki w położnictwie i ginekologii. 7. Opanowanie wykonywania następujących umiejętności i czynności: 1) badania położniczego zewnętrznego i wewnętrznego, 2) oceny czynności serca płodu, w tym wykonania interpretacji badania kardiotokograficznego, 3) interpretacji badania gazometrycznego ze skalpu płodu i pępowiny, 4) odebrania porodu fizjologicznego, 5) nacięcia i zeszycia krocza, 6) badania ginekologicznego, 7) badania sutków, 8) wykonania i interpretacji badania cytologicznego, 9) interpretacji krzywej podstawowej temperatury ciała i innych objawów płodności. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ V. Program stażu cząstkowego z zakresu intensywnej terapii i medycyny ratunkowej Czas trwania stażu: 6 tygodni. Miejsce odbywania stażu: - oddział intensywnej terapii - 4 tygodnie, - stacja pogotowia ratunkowego - 2 tygodnie (podstawowy kurs ratownictwa medycznego oraz praca w charakterze członka zespołu reanimacyjnego lub wypadkowego). Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności postępowania w zakresie intensywnej terapii i w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia. Program stażu obejmuje: - z zakresu medycyny ratunkowej: 1. Poznanie współczesnych zasad zaawansowanej resuscytacji krążeniowo-oddechowej. 2. Poznanie współczesnych zasad postępowania ratunkowego w urazach wielonarządowych, w szczególności: 1) wstępnej oceny chorego z mnogimi obrażeniami ciała, 2) podtrzymania funkcji życiowych chorego z mnogimi obrażeniami ciała, 3) opanowania wstrząsu okołourazowego, 4) oceny wtórnej i zasad transportu chorego z mnogimi obrażeniami ciała. 3. Poznanie zasad postępowania w nagłym zagrożeniu zdrowia lub życia pochodzenia wewnętrznego, takim jak: 1) nagłe zatrzymanie krążenia, 2) ostra niewydolność krążenia różnej etiologii, 3) ostra niewydolność oddechowa różnej etiologii, 4) wstrząs, 5) nagłe stany utraty przytomności, 6) ostre schorzenia brzuszne, 7) ostre schorzenia ciężarnych, 8) ostre stany drgawkowe. 4. Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowia lub życia u dzieci. 5. Postępowanie ratunkowe w nagłych zagrożeniach środowiskowych: 1) ostre zatrucia, 2) skażenia chemiczne, 3) uraz termiczny (oparzenie, udar cieplny, hypotermia), 4) utonięcia, 5) porażenia elektryczne i rażenia piorunem, 6) ukąszenia i użądlenia; - z zakresu ratownictwa medycznego: 6. Poznanie współczesnych zasad organizacji medycyny ratunkowej oraz zasad organizacyjnych i funkcjonowania szpitalnych oddziałów ratunkowych. 7. Poznanie organizacji pracy pogotowia ratunkowego w Rzeczypospolitej Polskiej. 8. Poznanie zasad postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia lub życia w warunkach przedszpitalnych; - z zakresu intensywnej terapii: 9. Poznanie organizacji pracy oddziału intensywnej terapii. 10. Poznanie podstawowych technik terapeutycznych stosowanych w intensywnej terapii. 11. Poznanie zasad postępowania w leczeniu ostrego i przewlekłego bólu. 12. Poznanie zasad postępowania lekarskiego związanych z pobraniem narządów do transplantacji. 13. Opanowanie wykonywania następujących lekarskich umiejętności i czynności ratunkowych: 1) z zakresu resuscytacji krążeniowo-oddechowej: a) udrożnienia dróg oddechowych metodami bezprzyrządowymi, b) intubacji dotchawiczej, c) krikotyrotomii igłowej (zasady wykonywania), d) technik sztucznej wentylacji, e) defibrylacji elektrycznej, f) pośredniego masażu serca, g) resuscytacji płynowej, h) odbarczenia odmy opłucnowej, w szczególności odmy prężnej, 2) z zakresu czynności ratunkowych w warunkach przedszpitalnych: a) zabezpieczania rannego pacjenta w czasie wyjmowania z uszkodzonego pojazdu, b) podtrzymywania funkcji życiowych na miejscu zdarzenia lub wypadku i w czasie transportu, c) unieruchamiania kręgosłupa szyjnego i piersiowo-lędźwiowego, d) unieruchamiania złamań na miejscu zdarzenia lub wypadku, e) tamowania krwotoków, 3) monitorowania podstawowych funkcji życiowych w trakcie transportu i w oddziale intensywnej terapii. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE PSYCHIATRII VI. Program stażu cząstkowego z zakresu psychiatrii Czas trwania stażu: 6 tygodni. Miejsce odbywania stażu: oddział psychiatryczny oraz poradnie zdrowia psychicznego. Cel stażu: poznanie, utrwalenie i przyswojenie praktycznych umiejętności rozpoznawania i postępowania w zaburzeniach psychicznych w warunkach opieki stacjonarnej i ambulatoryjnej. Program stażu obejmuje: 1. Rozpoznawanie (ocena przyczyn, ryzyka), wybór postępowania i leczenia w stanach naglących związanych z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak: 1) zachowania samobójcze, 2) zachowania agresywne i inne zachowania zagrażające, 3) ostre zaburzenia psychotyczne, 4) zespół paniki lękowej, 5) naglące powikłania psychofarmakoterapii. 2. Rozpoznawanie i leczenie zaburzeń psychicznych częściej spotykanych w podstawowej opiece zdrowotnej, poznanie możliwości zapobiegania im: 1) zaburzenia psychiczne i somatyczne związane z alkoholem i innymi substancjami uzależniającymi, 2) zespoły depresyjne, 3) zespoły nerwicowe, 4) reakcje na stres i reakcje adaptacyjne, 5) zaburzenia snu, 6) zaburzenia odżywiania, 7) dysfunkcje seksualne. 3. Rozpoznawanie oraz zasady rehabilitacji utrwalonych zaburzeń psychicznych i umiejętności jej organizowania w środowisku rodzinnym i lokalnym: 1) upośledzenie umysłowe, 2) zespoły otępienne. 4. Zasady współpracy w specjalistycznym leczeniu i rehabilitacji przewlekłych lub nawracających zaburzeń psychicznych: 1) psychoz schizofrenicznych i urojeniowych, 2) chorób afektywnych, 3) uzależnienia od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych, 4) utrwalonych zespołów nerwicowych, 5) utrwalonych zaburzeń odżywiania, snu oraz dysfunkcji seksualnych. 5. Poznanie zasad oraz praktycznych możliwości wykorzystania dostępnych form leczenia, rehabilitacji, pomocy społecznej i środowiskowej oraz oparcia społecznego dla osób z zaburzeniami psychicznymi. 6. Opanowanie wykonywania umiejętności: 1) oceny stanu psychicznego z uwzględnieniem specyfiki wieku rozwojowego i podeszłego, 2) oceny wpływu czynników somatycznych na stan psychiczny chorego, 3) oceny wpływu czynników psychicznych i środowiskowych na stan somatyczny chorego, 4) oceny czynników patogennych w rodzinie chorego, 5) oceny patogennego znaczenia kryzysów rozwojowych oraz doświadczeń związanych z chorobą (ostrą, przewlekłą, terminalną) i leczeniem, 6) nawiązywania właściwego kontaktu z osobą z zaburzeniami psychicznymi i mobilizacji postawy współdziałania w leczeniu, unikania oddziaływań jatrogennych, 7) prowadzenia interwencji kryzysowej, 8) prowadzenia psychoterapii podtrzymującej, 9) wyboru zgodnego z prawem postępowania lekarskiego w sytuacji konieczności działania bez zgody chorego, 10) stosowania podstawowych grup leków psychotropowych, z uwzględnieniem profilaktyki uzależnień lekowych. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE MEDYCYNY RODZINNEJ VII. Program stażu cząstkowego z zakresu podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej objętej ramami medycyny rodzinnej Czas trwania stażu: 8 tygodni. Miejsce odbywania stażu: - poradnia (praktyka) lekarza rodzinnego w zakładzie opieki zdrowotnej udzielająca świadczeń w dziedzinie medycyny rodzinnej w zakresie kompetencji lekarza rodzinnego lub - indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska w dziedzinie medycyny rodzinnej; w okresie przejściowym, gdy na obszarze województwa liczba praktyk lekarza rodzinnego udzielających świadczeń zdrowotnych w pełnym zakresie kompetencji lekarza rodzinnego jest niewystarczająca w odniesieniu do liczby stażystów, lekarz może odbyć staż w dziedzinie medycyny rodzinnej w: - poradni zakładu opieki zdrowotnej, w której lekarz podstawowej opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny rodzinnej nie w pełnym zakresie kompetencji lekarza rodzinnego oraz w: - specjalistycznej poradni zakładu opieki zdrowotnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w odniesieniu do tej części programu stażu cząstkowego z zakresu, z którego lekarz podstawowej opieki zdrowotnej nie udziela świadczeń zdrowotnych umożliwiających jego zrealizowanie. Stażysta w tym przypadku może odbyć odpowiednio część stażu cząstkowego w: - poradni dla dzieci lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w dziedzinie pediatrii - przez 2 tygodnie, - poradni dla kobiet lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w dziedzinie położnictwa i ginekologii - przez 1 tydzień, - poradni ogólnochirurgicznej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w dziedzinie chirurgii ogólnej - przez 1 tydzień, - poradni okulistycznej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w dziedzinie okulistyki - przez 1 tydzień, - poradni laryngologicznej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej w dziedzinie otorynolaryngologii - przez 1 tydzień. Cel stażu: poznanie i utrwalenie organizacji oraz metod pracy w warunkach długotrwałej opieki ambulatoryjnej i w domu chorego, a także praktycznych umiejętności dotyczących rozpoznawania leczenia, zapobiegania i rehabilitacji w chorobach stanowiących najczęstszą przyczynę zgłaszania pacjentów do poradni, jak i wymagających długotrwałego leczenia w środowisku domowym (opieka nad przewlekle chorym). Program stażu obejmuje: 1. Zapobieganie, rozpoznawanie i leczenie chorób stanowiących najczęstszą przyczynę zgłaszalności pacjentów do poradni: 1) ostrych schorzeń infekcyjnych dróg oddechowych (zapalenia zatok, zapalenia gardła, migdałków, krtani, tchawicy i oskrzeli), 2) stanów zapalnych ucha środkowego i zaburzeń słuchu, 3) chorób zakaźnych, w tym chorób odzwierzęcych, 4) chorób układu pokarmowego (w szczególności choroby wrzodowej, kamicy żółciowej), 5) chorób układu moczowego, 6) chorób skóry (w szczególności zakażeń ropnych skóry i tkanki podskórnej, oparzeń i odmrożeń powłok), 7) chorób chirurgicznych (w szczególności urazów tkanek miękkich głowy, tułowia i kończyn, skręceń i stłuczeń stawów, żylaków podudzi, żylaków odbytu, przewlekłych owrzodzeń podudzi), 8) chorób kobiet (w szczególności niektórych powikłań ciąży, powikłań przebiegu połogu, zaburzeń cyklu miesięcznego, zaburzeń okresu menopauzy, zakażeń narządów płciowych u kobiet), 9) chorób narządu wzroku (w szczególności wad wzroku, zapaleń aparatu ochronnego oka, urazów narządu wzroku, jaskry, zaćmy, chorób objawiających się zaniewidzeniem), 10) chorób układu nerwowego (w szczególności zawrotów głowy, padaczki, Zespołu Parkinsona, zespołów bólowych kręgosłupa, neuropatii obwodowych). 2. Leczenie, rehabilitację i opiekę przewlekle chorych w warunkach ambulatoryjnych i domowych, ze szczególnym uwzględnieniem następujących schorzeń: 1) choroby wieńcowej, 2) nadciśnienia tętniczego, 3) miażdżycy tętnic, 4) gruźlicy, 5) astmy oskrzelowej, 6) przerostu gruczołu krokowego, 7) niewydolności nerek, 8) cukrzycy, 9) choroby reumatoidalnej, choroby reumatycznej i zmian zwyrodnieniowych układu kostno-stawowego, 10) chorób nowotworowych, łącznie z opieką paliatywną, 11) mózgowego porażenia dziecięcego, 12) padaczki, 13) zaburzeń psychicznych, 14) uzależnień (alkoholizm, narkomania, lekomania), 15) marskości wątroby, 16) AIDS. 3. W zakresie organizacji i metod pracy poradni i indywidualnej praktyki lekarskiej: 1) organizację pracy poradni lekarza rodzinnego (rejestracja, dokumentacja, zasady ewidencjonowania kosztów, orzecznictwo lekarskie, sprawozdawczość, zasady wypisywania recept, skierowań na badanie diagnostyczne i do lekarzy specjalistów oraz na leczenie sanatoryjne), 2) współpracę z pielęgniarką środowiskową - rodzinną i pracownikiem socjalnym oraz z personelem praktyki, 3) zasady współdziałania z palcówkami udzielającymi pomocy doraźnej, ze szpitalem, z zakładem opiekuńczo-leczniczym, pracowniami diagnostycznymi, ze specjalistami w innych dziedzinach medycyny, stacjami sanitarno-epidemiologicznymi, 4) zasady współdziałania z jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami i organizacjami zajmującymi się pomocą społeczną oraz ze szkołami i placówkami systemu oświaty. 4. Opanowanie następujących umiejętności i czynności: 1) oceny rozwoju fizycznego i psychoruchowego dzieci ze szczególnym uwzględnieniem niemowląt, 2) przeprowadzania szczepień ochronnych, zgodnie z kalendarzem szczepień, 3) oznaczania glikemii, glikozurii i ketonurii za pomocą suchych testów, 4) przeprowadzania testów skórnych, 5) zakładania opatrunków, 6) leczenia ran, 7) stosowania profilaktyki tężca, 8) badania położniczego zewnętrznego, 9) stwierdzenia czynności serca u płodu, 10) oceny ruchliwości płodu, 11) pobrania badania cytologicznego, 12) pobierania materiału do badań mikrobiologicznych w warunkach ambulatoryjnych, 13) wykonania tamponady przedniej, 14) usuwania woskowiny usznej, 15) usuwania ciał obcych z worka spojówkowego, 16) badania ostrości wzroku, 17) badania widzenia barwnego, 18) badania widzenia obuocznego, 19) badania dna oka. STAŻ Z ZAKRESU ORZECZNICTWA LEKARSKIEGO VIII. Program stażu z zakresu orzecznictwa lekarskiego Czas trwania stażu: 16 godzin wykładów, wykłady w grupach 40 osobowych. Miejsce odbywania stażu: wskazane przez oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Cel stażu: przyswojenie wiedzy przez lekarzy i lekarzy stomatologów o rodzaju świadczeń z ubezpieczeń społecznych, warunkach nabywania prawa do nich oraz zasadach i trybie ich przyznawania. Program stażu: 1. Rodzaje świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz warunki nabywania do nich uprawnień. 2. Zasady i tryb przyznawania oraz ustalania wysokości i wypłaty świadczeń. 3. Zasady i tryb orzekania o: a) czasowej niezdolności do pracy, b) potrzebie rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej, c) okolicznościach uzasadniających przyznanie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego, d) celowości przekwalifikowania zawodowego, e) niezdolności do pracy zarobkowej, f) niezdolności do samodzielnej egzystencji, g) procentowym uszczerbku na zdrowiu, h) niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, i) niepełnosprawności. 4. Zasady prowadzenia dokumentacji medycznej, związanej z orzekaniem w sprawach, o których mowa w pkt 3. STAŻ Z ZAKRESU BIOETYKI IX. Program stażu z zakresu bioetyki Czas trwania stażu: 20 godzin wykładów, wykłady w grupach 50-70 osobowych. Miejsce odbywania stażu: wskazane przez okręgową radę lekarską. Cel stażu: kształtowanie postaw lekarzy i lekarzy stomatologów w oparciu o system norm etycznych zawartych w przysiędze i przykazaniu Hipokratesa, w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Deklaracji helsińskiej 1) i tokijskiej 2), Deklaracji genewskiej 3), polskim Kodeksie Etyki Lekarskiej (KEL) oraz w Europejskiej konwencji bioetycznej 4). Program stażu: 1. Przysięga i przykazanie Hipokratesa, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Deklaracja helsińska i tokijska, polskie kodeksy etyki lekarskiej - przedwojenny Kodeks Izb Lekarskich, Zbiór zasad etyczno-deontologicznych polskiego lekarza, Kodeks Etyki Lekarskiej. 2. Europejska konwencja bioetyczna. 3. Etyczne aspekty eksperymentów medycznych - eksperyment leczniczy i badawczy, etyczne zasady prowadzenia eksperymentu medycznego. Etyczne aspekty pobierania tkanek i narządów do transplantacji. 4. Etyczne aspekty relacji lekarz-pacjent - autonomia i godność pacjenta, informacja i zgoda poinformowanego, tajemnica lekarska, lojalność wobec pacjenta, prawo lekarza do odmowy leczenia. 5. Prokreacja ludzka - aspekty etyczne działań lekarskich związane z ludzką prokreacją w świetle KEL. Problemy etyczne wspomaganej prokreacji. Problem klonowania ludzi w świetle KEL i Europejskiej konwencji bioetycznej. 6. Problemy etyczne dotyczące racjonowania metod leczenia i alokacji środków finansowych. 7. Etyczne aspekty walki z bólem. Etyczne aspekty leczenia paliatywnego. Leczenie hospicyjne z punktu widzenia etyki. 8. Etyczna problematyka związana z reanimacją i uporczywą terapią - wartość i jakość życia ludzkiego. Wskazania do reanimacji w świetle KEL, kryteria śmierci, pojęcie stanu terminalnego. Problem moralnego prawa odstąpienia od reanimacji i uporczywej terapii. 9. Etyczne aspekty problemu umierania. Problem godności umierania. Problem eutanazji w świetle medycyny hipokratejskiej. 10. Cnoty i ideały w życiu zawodowym lekarza. Pojęcie godności zawodu lekarza. Wzorce postaw godnych naśladowania. Wybrane dane z historii medycyny w zakresie pojęć bioetycznych. Kazusy w bioetyce. STAŻ Z ZAKRESU PRAWA MEDYCZNEGO X. Program stażu z zakresu prawa medycznego Czas trwania stażu: 30 godzin wykładów, wykłady w grupach 50-70 osobowych. Miejsce odbywania stażu: wskazane przez okręgową radę lekarską. Cel stażu: poznanie i przyswojenie podstawowych przepisów prawa dotyczących wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa. Program stażu: 1. Zasady sprawowania opieki zdrowotnej w świetle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zasady organizacji zakładów opieki zdrowotnej - ustawa o zakładach opieki zdrowotnej: 1) świadczenia zdrowotne, 2) zakłady opieki zdrowotnej - rejestracja, zasady działania, szpitale kliniczne, nadzór, 3) dokumentacja medyczna, 4) nadzór specjalistyczny. 3. Zasady wykonywania zawodu lekarza - ustawa o zawodzie lekarza: 1) definicja zawodu lekarza, 2) prawo wykonywania zawodu, 3) uprawnienia zawodowe lekarza, 4) kwalifikacje zawodowe, 5) indywidualna praktyka lekarska, grupowa praktyka lekarska, 6) eksperyment medyczny, 7) dokumentacja medyczna, 8) lekarz a prawa pacjenta, 9) stwierdzenie zgonu i ustalenie przyczyn zgonu. 4. Zasady wykonywania innych zawodów medycznych: - ustawa o zawodzie felczera, - ustawa o izbach aptekarskich, - ustawa o zawodzie pielęgniarki i położnej. 5. Zasady powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego - ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, w szczególności: 1) prawa i obowiązki osoby ubezpieczonej i lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, 2) organizacja udzielania i zakres świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, 3) dokumentacja związana z udzielaniem świadczeń z tytułu ubezpieczenia. 6. Zasady działania samorządów reprezentujących zawody zaufania publicznego w ochronie zdrowia: 1) ustawa o izbach lekarskich, 2) ustawa o izbach aptekarskich, 3) ustawa o samorządzie pielęgniarek i położnych - w tym w szczególności: a) zadania izb lekarskich, b) prawa i obowiązki członków samorządu lekarskiego, c) organizacja i działanie organów izb lekarskich i zjazdów lekarzy, d) odpowiedzialność zawodowa lekarzy - postępowanie wyjaśniające przed rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej, postępowanie przed sądem lekarskim, e) inne samorządy zawodowe funkcjonujące w ochronie zdrowia - aptekarzy, pielęgniarek i położnych, ich zadania i struktura. 7. Uregulowania szczególne dotyczące postępowania lekarza w ustawach: 1) o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, 2) o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów, 3) o ochronie zdrowia psychicznego, 4) o przeciwdziałaniu narkomanii, 5) o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, 6) o służbie medycyny pracy, 7) o Inspekcji Sanitarnej, 8) o zwalczaniu chorób zakaźnych, 9) o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, 10) o publicznej służbie krwi - w tym w szczególności: a) sztucznej prokreacji, b) przeszczepiania narządów i tkanek, c) przerywania ciąży, d) zabiegów estetycznych, e) leczenia paliatywnego i stanów terminalnych, f) chorób psychicznych, g) niektórych chorób zakaźnych, h) przeciwdziałania i leczenia uzależnień. 8. Zasady wypisywania recept na leki i materiały medyczne oraz zleceń na przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne - ustawy: 1) o zawodzie lekarza, 2) o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 3) o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym. 9. Odpowiedzialność prawna lekarza - karna, cywilna i zawodowa: 1) pojęcie wykroczenia zawodowego, naruszenia dóbr osobistych, szkody, winy, odszkodowania i zadośćuczynienia, 2) ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej lekarza, grupowej praktyki lekarskiej, zakładów opieki zdrowotnej. Załącznik nr 2 RAMOWY PROGRAM STAŻU PODYPLOMOWEGO LEKARZA STOMATOLOGA Miejsce odbywania stażu: - zakłady opieki zdrowotnej, - instytuty stomatologii wyższych uczelni medycznych, - indywidualne praktyki lekarskie w dziedzinie stomatologii, - indywidualne specjalistyczne praktyki lekarskie w dziedzinie stomatologii, - regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa, - oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, - wskazane przez okręgową radę lekarską. Cel stażu: pogłębienie wiedzy teoretycznej oraz doskonalenie i utrwalanie praktycznych umiejętności z zakresu promocji zdrowia oraz zapobiegania, rozpoznawania i leczenia schorzeń wchodzących w zakres stomatologii, postępowania w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia, a także przyswojenie wiedzy z zakresu bioetyki, prawa medycznego i orzecznictwa lekarskiego jako przygotowanie lekarza stomatologa do samodzielnego wykonywania zawodu. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ Czas trwania stażu: 42 tygodnie. Miejsce odbywania stażu: - poradnie stomatologii ogólnej zakładów opieki zdrowotnej, - zakłady i kliniki stomatologii wyższych uczelni medycznych, - indywidualne praktyki lekarskie i indywidualne specjalistyczne praktyki lekarskie w dziedzinie stomatologii, - regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa. I. Program stażu z zakresu stomatologii zachowawczej W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w zakładzie stomatologii zachowawczej wyższej uczelni medycznej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 12 tygodni. Program stażu obejmuje: 1. Poznanie zasad: 1) organizacji promocji zdrowia jamy ustnej wśród społeczności lokalnej (mieszkańców wsi, gminy, dzielnicy), na której terenie funkcjonuje praktyka lub poradnia, 2) organizacji i metod pracy indywidualnej praktyki lekarsko-stomatologicznej, a w szczególności: a) organizacji pracy gabinetu (ruch pacjentów, rejestracja, dokumentacja, sprawozdawczość, zasady wypisywania recept i skierowań na badanie diagnostyczne oraz na konsultacje specjalistyczne), b) ergonomii pracy stomatologa, pracy z asystentką na cztery ręce, c) współdziałania z lekarzami i innymi pracownikami ochrony zdrowia, d) metodologii zawierania kontraktów. 2. Rozpoznawanie, zapobieganie i leczenie: 1) próchnicy zębów, 2) zapaleń miazgi, 3) martwicy i zgorzeli miazgi oraz chorób tkanek okołowierzchołkowych zęba, 4) uszkodzeń niepróchnicowych tkanek zębów. 3. Opanowanie wykonywania następujących umiejętności i czynności: 1) diagnozowania próchnicy (ze szczególnym uwzględnieniem oceny aktywności choroby, wykrywania i kwalifikacji zmian próchnicowych na powierzchni stycznych zębów), 2) planowania postępowania profilaktyczno-leczniczego próchnicy, z uwzględnieniem indywidualnych czynników ryzyka choroby, 3) postępowania diagnostycznego w przypadku bólu zębów o niejasnej lokalizacji, 4) leczenia próchnicy z zastosowaniem oszczędzających metod opracowania ubytku (metoda ART, tunelowa) i odpowiednich materiałów do wypełnień, 5) postępowania profilaktycznego i leczenia ubytków tkanek twardych zęba niepróchnicowego pochodzenia (nadżerki nietypowe, ubytki typu abrazyjnego), 6) wykonywania zabiegów endodotycznych, 7) postępowania diagnostycznego i leczniczego w przypadku chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych, ze szczególnym uwzględnieniem zębów wielokorzeniowych (ekstyrpacja miazgi w znieczuleniu, leczenie kanałowe zębów z zainfekowaną miazgą, wypełnienie kanałów korzeniowych ćwiekami gutaperkowymi z użyciem różnych metod kondensacji, leczenie endodontyczne zębów z nieprawidłowościami anatomicznymi dotyczącymi liczby i przebiegu kanałów korzeniowych), 8) diagnostyki i postępowania leczniczego w uszkodzeniach tkanek zęba spowodowanych czynnikami abrazyjnymi lub chemicznymi, 9) diagnostyki i postępowania leczniczego w przypadku pourazowych uszkodzeń zębów stałych, 10) stosowania diagnostyki radiologicznej wewnątrz- i zewnątrzustnej oraz innych metod obrazowania, 11) diagnozowania i usuwania przebarwień zębów, 12) prowadzenia instruktażu higieny jamy ustnej i motywacji chorego oraz oceny uzyskanych efektów, 13) stosowania profesjonalnych metod profilaktyki próchnicy i zapaleń dziąseł (profesjonalne usuwanie kamienia nazębnego, mechaniczne usuwanie płytki nazębnej, stosowanie lakierów i żeli fluorkowych, stosowanie lakierów chlorheksydynowych i uszczelniaczy bruzd), 14) planowania i oceny efektów edukacji prozdrowotnej w różnych grupach populacji. 4. Szkolenie w zakresie profilaktyki zakażeń HIV, diagnostyki i leczenia choroby AIDS: [Regionalne centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa - 1 dzień (5 godzin wykładów)] 1) epidemiologia zakażeń HIV i choroby AIDS, 2) podstawowe wiadomości o budowie wirusa HIV i wykrywaniu zakażeń, 3) wybrane zagadnienia HIV/AIDS w ujęciu nauk medycznych, 4) elementy poradnictwa i opieki medycznej nad kobietą zakażoną HIV lub chorą na AIDS, 5) poradnictwo przed testem i po teście, 6) strategia leczenia antyretrowirusowego zakażonych HIV i chorych na AIDS, 7) etyczne i prawne aspekty HIV i AIDS, 8) elementy komunikowania się w relacjach lekarz - pacjent zakażony HIV i chory na AIDS. II. Program stażu z zakresu stomatologii dziecięcej (pedodoncji) W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w zakładzie stomatologii dziecięcej wyższej uczelni medycznej, specjalistycznej poradni stomatologicznej dla dzieci lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 8 tygodni. Program stażu obejmuje: 1. Poznanie i opanowanie: 1) sposobu adaptacji dziecka do zabiegów stomatologicznych, 2) postępowania z dziećmi specjalnej troski. 2. Rozpoznawanie, zapobieganie i leczenie: 1) próchnicy zębów mlecznych, 2) próchnicy zębów stałych niedojrzałych, 3) chorób miazgi zębów mlecznych i stałych w różnych fazach rozwoju zębów, 4) chorób przyzębia i błony śluzowej jamy ustnej w wieku rozwojowym. 3. Postępowanie w pourazowym uszkodzeniu zębów mlecznych oraz zębów stałych z nie zakończonym rozwojem (diagnostyka kliniczna i radiologiczna, uwarunkowania procedur leczniczych, badania kontrolne z oceną rozwoju korzenia). 4. Postępowanie stomatologiczne w zapobieganiu i leczeniu chorób odogniskowych. 5. Opanowanie następujących umiejętności i czynności: 1) oceny wieku zębowego, 2) diagnozowania zaburzeń i wad rozwojowych uzębienia, 3) diagnozowania próchnicy zębów mlecznych i zębów stałych niedojrzałych, 4) leczenia próchnicy zębów mlecznych i zębów stałych niedojrzałych, 5) planowania i wykonywania zabiegów profilaktycznych, 6) postępowania leczniczego w chorobach miazgi zębów mlecznych, 7) leczenia chorób miazgi zębów stałych z nie zakończonym rozwojem korzenia, 8) postępowania w pourazowym uszkodzeniu zębów stałych z nie zakończonym rozwojem korzenia. III. Program stażu z zakresu chirurgii stomatologicznej W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w zakładzie chirurgii stomatologicznej wyższej uczelni medycznej, specjalistycznej poradni zakładu opieki zdrowotnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 8 tygodni. Program stażu obejmuje: 1. Poznanie zasad: 1) znieczulenia miejscowego powierzchniowego, nasiękowego i przewodowego, 2) usuwania zębów u dzieci i dorosłych, 3) dłutowania i rozdzielania korzeni zębów, 4) diagnostyki i postępowania w zapaleniu tkanek jamy ustnej, twarzy i szyi, 5) współczesnej antybiotykoterapii w leczeniu zapaleń tkanek jamy ustnej, twarzy i szyi, 6) zapobiegania oraz metod diagnozowania i rozpoznawania nowotworów, 7) profilaktyki zakażeń wirusami hepatotropowymi i HIV w chirurgii stomatologicznej, 8) pierwszej pomocy w pourazowych obrażeniach czaszki twarzowej. 2. Rozpoznawanie, różnicowanie i zasady leczenia: 1) torbieli, 2) chorób stawu skroniowo-żuchwowego, 3) wczesnych i późnych powikłań po usunięciu zębów, 4) nerwobóli. 3. Opanowanie następujących umiejętności i czynności: 1) zastosowania badań radiologicznych i ultrasonograficznych w chirurgii stomatologicznej, 2) znieczulenia nasiękowego i przewodowego zewnątrzustnego i wewnątrzustnego w zakresie części twarzowej czaszki, 3) wykonania ekstrakcji zębów jedno- i wielokorzeniowych, 4) wykonania zabiegu chirurgicznego zaopatrzenia zębodołu po ekstrakcji zębów, 5) wykonania nacięcia powierzchniowych ropni zębopochodnych. IV. Program stażu z zakresu protetyki stomatologicznej W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w klinice protetyki wyższej uczelni medycznej, specjalistycznej poradni zakładu opieki zdrowotnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 6 tygodni. Program stażu obejmuje: 1. Poznanie zasad: 1) planowania leczenia protetycznego, 2) współpracy z pracownią techniczną, 3) leczenia za pomocą protez stałych (wkład koronowo-korzeniowy, korony lane i lane licowane, mosty), 4) wykonania uzupełnień tymczasowych, 5) wykonania płytowych protez ruchomych, częściowych i całkowitych, 6) leczenia za pomocą protez szkieletowych, 7) naprawy uszkodzonych uzupełnień protetycznych w warunkach klinicznych. 2. Opanowanie następujących umiejętności i czynności: 1) wykonania klinicznego protezy stałej: wkładu koronowo-korzeniowego, korony lanej mostu, 2) wykonania klinicznego protezy płytowej, częściowej osiadającej, 3) wykonania klinicznego protezy całkowitej, 4) wykonania klinicznego protezy szkieletowej, 5) wykonania klinicznego naprawy protezy ruchomej. V. Program stażu z zakresu periodontologii W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w zakładzie periodontologii wyższej uczelni medycznej, specjalistycznej poradni zakładu opieki zdrowotnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 3 tygodnie. Program stażu obejmuje: 1. Poznanie: 1) zasad diagnozowania, zapobiegania i leczenia zapaleń przyzębia, 2) sposobów kontroli miejscowych czynników przyczynowych chorób przyzębia, 3) zasad oceny wyników leczenia podstawowego w chorobach przyzębia. 2. Postępowanie diagnostyczne i lecznicze w chorobach błony śluzowej jamy ustnej o etiologii bakteryjnej, wirusowej i grzybiczej. 3. Opanowanie następujących umiejętności: 1) oceny stanu klinicznego i radiologicznego przyzębia (głębokość kieszonek, stopień rozchwiania zębów, zaawansowanie choroby w okolicy międzykorzeniowej zębów, krwawienie z kieszonki dziąsłowej, obecność płytki bakteryjnej, interpretacja obrazów radiologicznych przyzębia), 2) metod motywacji i instruktażu higieny u osób z zaawansowanym zapaleniem przyzębia, 3) wykonania skalingu nad- i poddziąsłowego u osób z zapaleniem przyzębia o umiarkowanym zaawansowaniu, 4) korekty innych miejscowych czynników etiologicznych zapaleń dziąseł i przyzębia, 5) interpretacji wyników badań laboratoryjnych. VI. Program stażu z zakresu ortodoncji W przypadku odbywania tej części stażu cząstkowego w zakładzie ortodoncji wyższej uczelni medycznej, specjalistycznej poradni zakładu opieki zdrowotnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyce lekarskiej czas trwania stażu wynosi 5 tygodni. Program stażu obejmuje: 1. Rozpoznawanie: 1) normy zgryzowej w poszczególnych fazach rozwoju, 2) prawidłowej i spaczonej funkcji narządów żucia. 2. Promocję prawidłowego rozwoju narządu żucia i eliminowania dysfunkcji i parafunkcji (profilaktyka pierwotna i wtórna). 3. Opanowanie następujących czynności i umiejętności: 1) ustalania wskazań do wykonywania następujących badań: a) radiologicznych (ortopantomogramy, teleradiogramy, rtg przylegające osiowe), b) ustalania wieku zębowego i kostnego, c) czynności narządu żucia. 2) oceny wskazań do: a) ortodontycznej ekstrakcji zębów mlecznych i stałych, b) leczenia zespołowego wad twarzowo-szczękowo-zgryzowych, 3) wykonania wycisku diagnostycznego i pobrania zgryzu diagnostycznego, 4) opiłowania guzków klinujących zęby mleczne, 5) stosowania mioterapii, 6) leczenia prostymi aparatami ortodontycznymi (płytka przedsionkowa, utrzymywacz przestrzeni), 7) oceny klinicznej możliwości reperacji uszkodzonego aparatu. STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ VII. Program stażu cząstkowego z zakresu intensywnej terapii i medycyny ratunkowej Miejsce odbywania stażu, czas i program zostały określone w ramowym programie stażu podyplomowego lekarza, stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia. STAŻ Z ZAKRESU ORZECZNICTWA LEKARSKIEGO, BIOETYKI I PRAWA MEDYCZNEGO VIII. Program stażu z zakresu orzecznictwa lekarskiego, bioetyki oraz prawa medycznego Miejsce odbywania stażu, czas i program zostały określone w ramowym programie stażu podyplomowego lekarza, stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia. Załącznik nr 3 KARTA STAŻU PODYPLOMOWEGO LEKARZA Ilustracja PRZEDŁUŻENIE STAŻU PODYPLOMOWEGO Ilustracja KOORDYNATOR STAŻU PODYPLOMOWEGO Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHORÓB WEWNĘTRZNYCH Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHORÓB WEWNĘTRZNYCH UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE PEDIATRII Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE PEDIATRII UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHIRURGII OGÓLNEJ Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE CHIRURGII OGÓLNEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE POŁOŻNICTWA I GINEKOLOGII Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE POŁOŻNICTWA I GINEKOLOGII UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE PSYCHIATRII Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE PSYCHIATRII UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE MEDYCYNY RODZINNEJ Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE MEDYCYNY RODZINNEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE TRANSFUZJOLOGII ORAZ PROFILAKTYKI ZAKAŻEŃ HIV, DIAGNOZOWANIA I LECZENIA CHOROBY AIDS Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE BIOETYKI STAŻ W ZAKRESIE PRAWA MEDYCZNEGO Ilustracja OPINIA ZAWODOWA DOTYCZĄCA LEKARZA Ilustracja Załącznik nr 4 KARTA STAŻU PODYPLOMOWEGO LEKARZA STOMATOLOGA Ilustracja PRZEDŁUŻENIE STAŻU PODYPLOMOWEGO Ilustracja KOORDYNATOR STAŻU PODYPLOMOWEGO Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE STOMATOLOGII ZACHOWAWCZEJ Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE STOMATOLOGII ZACHOWAWCZEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE STOMATOLOGII DZIECIĘCEJ Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE STOMATOLOGII DZIECIĘCEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE CHIRURGII STOMATOLOGICZNEJ Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE CHIRURGII STOMATOLOGICZNEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE ORTODONCJI Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE ORTODONCJI UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE PROTETYKI STOMATOLOGICZNEJ Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE PROTETYKI STOMATOLOGICZNEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINIE STOMATOLOGII OGÓLNEJ W ZAKRESIE PERIODONTOLOGII Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE PERIODONTOLOGII UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ Ilustracja STAŻ CZĄSTKOWY W DZIEDZINACH INTENSYWNEJ TERAPII I MEDYCYNY RATUNKOWEJ UMIEJĘTNOŚCI I CZYNNOŚCI, KTÓRE STAŻYSTA OPANOWAŁ W STOPNIU UMOŻLIWIAJĄCYM ICH SAMODZIELNE WYKONYWANIE Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE ORZECZNICTWA LEKARSKIEGO STAŻ W ZAKRESIE PROFILAKTYKI ZAKAŻEŃ HIV, DIAGNOSTYKI I LECZENIA CHOROBY AIDS Ilustracja STAŻ W ZAKRESIE BIOETYKI STAŻ W ZAKRESIE PRAWA MEDYCZNEGO Ilustracja OPINIA ZAWODOWA DOTYCZĄCA LEKARZA STOMATOLOGA Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR ŚWIADECTWO ZŁOŻENIA EGZAMINU PAŃSTWOWEGO LEKARZA Ilustracja Załącznik nr 6 WZÓR ŚWIADECTWO ZŁOŻENIA EGZAMINU PAŃSTWOWEGO LEKARZA STOMATOLOGA Ilustracja 1) Zalecenia dotyczące badań naukowych na ludziach (Światowe Stowarzyszenie Lekarzy - WMA, Helsinki, czerwiec 1964 r.). 2) Wskazówki dla lekarzy dotyczące tortur i innego okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania oraz karania w związku z zatrzymaniem i uwięzieniem (Światowe Stowarzyszenie Lekarzy - WMA, Tokio, październik 1975 r.). 3) Wzór międzynarodowej przysięgi lekarza (Światowe Stowarzyszenie Lekarzy - WMA, Genewa 1949 r.). 4) Europejska konwencja o ochronie praw człowieka i godności ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny (Rada Europy, Oviedo, kwiecień 1997 r.). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o kontroli skarbowej. (Dz. U. Nr 54, poz. 572) 1. Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 720) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 2) ustawą z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 720 i z 1997 r. Nr 18, poz. 105), 3) ustawą z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), 4) ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), 5) ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), 6) ustawą z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), 7) ustawą z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje następujących przepisów: 1) rozdziału 3a i art. 44 - 57 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442), które stanowią: "Rozdział 3a a) Przepisy karne Art. 35a. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje objęte tą tajemnicą, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 2. Kto, będąc obowiązanym do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawnia informacje określone w art. 33 ust. 1-3, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5. 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2. 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego." "Art. 44. W Kodeksie postępowania administracyjnego po art. 167 dodaje się art. 167a w brzmieniu: «Art. 167a. 1. Podatnik powinien być uprzedzony o miejscu i terminie przeprowadzania dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin. 2. Przepisów ust. 1 oraz art. 167 § 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik jest nieobecny, a okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie kontroli.»" Art. 45. W Kodeksie postępowania karnego w art. 265 wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: «§ 2. Dochodzenie w sprawach o przestępstwa popełnione na szkodę Skarbu Państwa, ujawnione przez organy kontroli skarbowej w toku kontroli, mogą prowadzić te organy.» 2) w § 3 wyrazy «Organy kontroli i rewizji finansowej» zastępuje się wyrazami «Organy kontroli skarbowej.» Art. 46. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503) wprowadza się następujące zmiany: 1) (skreślony) b); 2) art. 128 otrzymuje brzmienie: "Art. 128. 1. Kierownikiem organu dochodzenia oraz finansowego organu dochodzenia jest naczelnik urzędu skarbowego, dyrektor urzędu celnego lub inspektor kontroli skarbowej. 2. Kierownikiem finansowego organu orzekającego jest naczelnik urzędu skarbowego, dyrektor izby skarbowej, dyrektor urzędu celnego lub Prezes Głównego Urzędu Ceł.»; 3) w art. 157 w § 1 wyrazy «kierownik finansowego organu dochodzenia» zastępuje się wyrazami «Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej»; 4) w art. 174 w § 2 w pkt 2 wyrazy «izby skarbowe» zastępuje się wyrazami «inspektorzy kontroli skarbowej»; 5) w art. 178 w § 1 w pkt 2 wyrazy «izba skarbowa - Minister Finansów» zastępuje się wyrazami «inspektor kontroli skarbowej - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej»; 6) w art. 186 w § 2 wyrazy «izba skarbowa - Minister Finansów» zastępuje się wyrazami «inspektor kontroli skarbowej - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej». Art. 47. W ustawie z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 32 skreśla się ust. 6; 2) w art. 35 skreśla się wyrazy «32 i». Art. 48. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 22 skreśla się ust. 1 oraz oznaczenie ust. 2. Art. 49. W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1987 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 16, poz. 112 i Nr 19, poz. 132, z 1990 r. Nr 14, poz. 88 i z 1991 r. Nr 94, poz. 421) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się pkt 11 w brzmieniu: «11) kontrola skarbowa»; 2) skreśla się art. 7 i art. 8; 3) w art. 9: a) w ust. 4 w pkt 3 wyrazy «podatkowej w zakresie zleconym przez izbę skarbową» zastępuje się wyrazami «w toku postępowania podatkowego w zakresie niezbędnym do ustalenia zobowiązania podatkowego», b) w ust. 5: - w pkt 2 skreśla się wyrazy «i kontrola», - skreśla się pkt 3, 4, 6 i 7, c) skreśla się ust. 5a; 4) art. 9a otrzymuje brzmienie: «Art. 9a. 1. Środki finansowe w wysokości 20% dodatkowych wpływów podatkowych i niepodatkowych należności budżetowych przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania organów i urzędów podległych Ministrowi Finansów oraz na premie dla pracowników tych organów i urzędów, a w szczególności dla pracowników, którzy przyczynili się bezpośrednio do uzyskania dodatkowych wpływów. 2. Minister Finansów określi, jakie rodzaje wpływów budżetowych uznaje się za dodatkowe w rozumieniu ust. 1, a także sposób ich rozdysponowania oraz zasady przyznawania premii. »; 5) w art. 11: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy «oraz uprawnienia Ministra Finansów i podległych mu organów w zakresie kontroli finansowej i cen» oraz oznaczenie ust. 1, b) skreśla się ust. 2. Art. 50. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187 i z 1990 r. Nr 29, poz. 173) w art. 36 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: «5. Na żądanie organów upoważnionych do tego na podstawie odrębnych przepisów wydawca lub redaktor są obowiązani do ujawnienia posiadanych nazw i adresów podmiotów gospodarczych lub osób fizycznych, zamieszczających odpłatne ogłoszenia lub reklamy w sprawach działalności gospodarczej. W tym wypadku art. 15 ust. 1 i 2 nie stosuje się.» Art. 51. W ustawie z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 4, poz. 21, Nr 54, poz. 320, Nr 59, poz. 350 i Nr 74, poz. 439 i 440) w art. 48 w ust. 4 po wyrazach «lub prokurator» dodaje się wyrazy «albo Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej». Art. 52. W ustawie z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441 oraz z 1991 r. Nr 35, poz. 155 i Nr 60, poz. 253) w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie: «1. Kontrolę dewizową, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 1, wykonują Minister Finansów i organy kontroli skarbowej.» Art. 53. W ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 75, poz. 445 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 73, poz. 320) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 45 w ust. 3 wyrazy «ceł antydumpingowych oraz» skreśla się; 2) w art. 70: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: «4. Środki finansowe uzyskane z opłat, o których mowa w ust. 1-3, a także 30% kwot uzyskanych ze sprzedaży przedmiotów z przestępstw celnych i dewizowych ujawnionych przez funkcjonariuszy celnych przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania organów celnych oraz na premie dla pracowników podległych Prezesowi Głównego Urzędu Ceł , a w szczególności dla tych, którzy przyczynili się bezpośrednio do wykrycia przestępstw lub wykroczeń celnych i dewizowych.», b) w ust. 5 skreśla się pkt 4, c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: «6. Prezes Głównego Urzędu Ceł określi sposób rozdysponowania środków, o których mowa w ust. 4, oraz zasady przyznawania premii.» Art. 54. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350) w art. 30 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach «policji» dodaje się wyrazy «organom kontroli skarbowej». Art. 55. Toczące się w dniu wejścia w życie ustawy sprawy z zakresu kontroli skarbowej zostaną przejęte przez inspektorów do dalszego prowadzenia na zasadach i w trybie określonych według przepisów dotychczasowych. Art. 56. Do czasu odrębnego uregulowania do zakresu działania organów kontroli skarbowej należy weryfikacja rocznych sprawozdań finansowych. Art. 57. 1. Upoważnia się Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej do jednorazowego powołania - spośród pracowników Ministerstwa Finansów oraz organów podległych Ministrowi Finansów - inspektorów kontroli skarbowej, bez zachowania wymogów określonych w art. 39 ust. 1 pkt 3-5. 2. Inspektorzy powołani w trybie ust. 1 obowiązani są do złożenia egzaminu kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 5, w terminie jednego roku od dnia powołania."; 2) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r. oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 3) art. 2-6 i 8 ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 720 i z 1997 r. Nr 18, poz. 105), które stanowią: "Art. 2. W Kodeksie postępowania karnego w art. 265 w § 2 skreśla się wyrazy «w toku kontroli». Art. 3. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 106 otrzymuje brzmienie: «Art. 106. Kto utrudnia inspektorowi kontroli skarbowej lub uprawnionemu pracownikowi jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej albo pracownikowi organu podatkowego wszczęcie postępowania kontrolnego lub przeprowadzanie kontroli - podlega karze grzywny do 25.000 złotych.»; 2) w art. 174 w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: «2) w sprawach o pozostałe przestępstwa i wykroczenia skarbowe - urzędy skarbowe, a w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe ujawnione przez organy kontroli skarbowej - inspektorzy kontroli skarbowej.» Art. 4. 1. Żądania, o których mowa w art. 1 pkt 18 i 19 niniejszej ustawy, nie mogą dotyczyć informacji o zdarzeniach zaistniałych przed dniem 1 stycznia 1997 r. 2. Przepisów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do żądań wymienionych w art. 1 pkt 18 niniejszej ustawy, w zakresie dotyczącym informacji o zdarzeniach określonych w art. 33 ust. 1. Art. 5. 1. W okresie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy instytucje finansowe wymienione w art. 1 pkt 18 mogą wystąpić z wnioskiem do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, w zależności od tego, kto zażądał przekazania informacji, o ograniczenie ich zakresu. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składany jest w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania i wymaga uzasadnienia. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, postanawia ostatecznie o zakresie żądanych informacji. Art. 6. Sprawy wszczęte, a nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, prowadzi się na zasadach i w trybie określonych przez przepisy dotychczasowe." "Art. 8. 1. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 2. Przepisy art. 1 pkt 24 i 25 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."; 4) art. 46 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), który stanowi: "Art. 46. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1997 r."; 5) art. 99 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który stanowi: "Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 6) art. 344 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), który stanowi: "Art. 344. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym że przepisy art. 22 § 6, art. 28 § 3, art. 46 § 3, art. 48 § 3, art. 56 § 3, art. 58, art. 67 § 3, art. 79 § 3, art. 82 § 3, art. 83, art. 84 § 2, art. 87 § 5, art. 119, art. 196 § 4, art. 283 § 3, art. 303, art. 314 pkt 2 i 3, art. 316 pkt 1 oraz art. 328 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia."; 7) art. 18 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), który stanowi: "Art. 18. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."; 8) art. 91 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), który stanowi: "Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia." Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 19 marca 1999 r. (poz. 572) USTAWA z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Celem kontroli skarbowej jest ochrona interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa oraz zapewnienie skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych. 2. Celem kontroli skarbowej jest również badanie zgodności z prawem gospodarowania mieniem innych państwowych osób prawnych. Art. 2. 1. Do zakresu kontroli skarbowej należy: 1) 1) kontrola rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych, 1a) 2) ujawnianie i kontrola nie zgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, 2) 3) kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu państwa, środkami państwowych jednostek budżetowych i państwowych jednostek gospodarki pozabudżetowej oraz środkami państwowych funduszy celowych, zarówno u przekazujących, jak i otrzymujących te środki, 3) 4) badanie celowości w czasie podejmowania decyzji i zgodności z prawem wykorzystania i rozporządzania mieniem państwowym, a w szczególności ujawnianie niedoborów, a także innych szkód w tym mieniu. 4) 5) kontrola źródeł pochodzenia majątku, w przypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, 5) 5) wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego. 2. 6) W ramach kontroli skarbowej prowadzonej w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 1a, badaniu podlega również rzetelność deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania zobowiązań podatkowych stanowiących dochód gminy. Art. 3. W granicach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach kontrola skarbowa obejmuje ponadto: 1) (skreślony) 7), 2) badanie prawidłowości stosowania cen urzędowych, a także cen umownych w zakresie objętym ograniczeniami swobodnego kształtowania ich poziomu, 3) badanie prawidłowości obrotu dewizowego. Art. 4. 1. Kontroli skarbowej podlegają: 1) zobowiązani do świadczeń pieniężnych na rzecz Skarbu Państwa lub państwowych funduszy celowych, 2) wydatkujący środki z budżetu państwa, 3) władający i zarządzający mieniem państwowym. 2. 8) Kontroli skarbowej podlegają także płatnicy i inkasenci podatków i innych należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1. Art. 5. 1. 9) Nie podlega kontroli skarbowej celowość i sposób wykorzystywania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele specjalne w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej 10), w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych 11) oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa 2. Rada Ministrów określi cele, o których mowa w ust. 1, oraz organy, zasady i tryb przeprowadzania kontroli wykorzystania środków budżetowych i mienia państwowego na te cele. Art. 6. 1. 12) Kontrolę skarbową w zakresie i trybie określonym w niniejszej ustawie z zastrzeżeniem ust. 2a sprawują organy kontroli skarbowej. 2. 13) Organy kontroli skarbowej mogą prowadzić również, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, dochodzenia w sprawach karnych skarbowych oraz w sprawach o przestępstwa na szkodę Skarbu Państwa. 2a. 14) Szczególny nadzór podatkowy, w zakresie i trybie określonym w rozdziale 3b niniejszej ustawy, wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej. 3. Przepisy dotyczące kontroli skarbowej nie naruszają przewidzianych w odrębnych ustawach uprawnień do kontroli w zakresie, o którym mowa w art. 2 i 3, przysługujących właściwym rzeczowo organom. Art. 7. 15) 1. Organy administracji państwowej i samorządowej oraz inne państwowe i gminne jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać i udzielać organom kontroli skarbowej pomocy technicznej przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie. 2. Organy kontroli skarbowej są upoważnione do korzystania z będących w posiadaniu organów podatkowych informacji o podatnikach. Rozdział 2 Organy kontroli skarbowej Art. 8. 1. Organami kontroli skarbowej są: 1) minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) jako naczelny organ kontroli skarbowej, 2) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej jako organ wyższego stopnia nad inspektorami kontroli skarbowej, 3) inspektorzy kontroli skarbowej, zwani dalej "inspektorami". 2. Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16). 3. Inspektorów powołuje i odwołuje Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. Art. 9. 1. Jednostkami organizacyjnymi kontroli skarbowej są urzędy kontroli skarbowej i Ministerstwo Finansów. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16), w drodze rozporządzenia, określi siedziby i terytorialny zasięg działania urzędów kontroli skarbowej. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) określi organizację urzędów kontroli skarbowej oraz nada im statut. 4. Właściwość miejscową inspektorów określa się według terytorialnego zasięgu działania urzędu kontroli skarbowej. 4a. 17) Jeżeli podmiot posiada oddziały (zakłady) na terenie działania innego urzędu kontroli skarbowej niż właściwy dla siedziby tego podmiotu, do przeprowadzenia kontroli w tym oddziale (zakładzie) upoważniony jest również inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej, którego terytorialny zasięg działania obejmuje miejsce położenia tego oddziału (zakładu). 5. Inspektorzy zatrudnieni w Ministerstwie Finansów są uprawnieni do prowadzenia kontroli na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może wyznaczyć inspektora zatrudnionego w urzędzie kontroli skarbowej do przeprowadzenia kontroli poza obszarem jego właściwości miejscowej. Art. 10. 18) 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej sprawuje nadzór nad działalnością inspektorów kontroli skarbowej oraz pracowników operacyjnych w zakresie realizacji zadań określonych w ustawie. 2. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej: 1) określa zadania i sprawuje kontrolę urzędów kontroli skarbowej, 2) organizuje szkolenia inspektorów oraz pracowników operacyjnych, 3) organizuje system informacji w urzędach kontroli skarbowej i zapewnia jego współdziałanie z systemem informacji innych instytucji, organizacji państwowych i samorządowych, 4) powołuje spośród inspektorów wicedyrektorów urzędów kontroli skarbowej i ich odwołuje, 5) upoważnia inspektorów zatrudnionych w Ministerstwie Finansów do przeprowadzania kontroli, a także w uzasadnionych przypadkach decyduje o zmianie inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne, 6) ustala plany kontroli, 7) upoważnia inspektorów zatrudnionych w urzędach kontroli skarbowej do przeprowadzania kontroli poza właściwością miejscową określoną w art. 9 ust. 4, 8) analizuje wyniki działalności kontroli skarbowej i przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych 16) propozycje ich wykorzystania, 9) uczestniczy w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji zajmujących się kontrolą skarbową. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania określone w ustawie przy pomocy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów. 4. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może podawać do wiadomości publicznej zbiorczą informację dotyczącą działalności kontroli skarbowej. Art. 11. 1. Pracą urzędów kontroli skarbowej kierują dyrektorzy, powoływani spośród inspektorów przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16) na wniosek Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. 2. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej w szczególności: 1) organizuje pracę urzędu kontroli skarbowej i jest przełożonym zatrudnionych w nim inspektorów oraz innych pracowników, 2) ustala plany kontroli, 3) upoważnia inspektorów do przeprowadzenia kontroli, 4) 19) dokonuje, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zmiany inspektora prowadzącego postępowanie kontrolne, 5) 19) może podawać do wiadomości publicznej zbiorcze informacje dotyczące działalności kontroli skarbowej na terenie objętym zasięgiem działania urzędu kontroli skarbowej. Rozdział 3 Postępowanie kontrolne Art. 12. 1. 20) Kontrola skarbowa, z zastrzeżeniem art. 14, jest prowadzona zgodnie z planem kontroli. 2. Plany kontroli ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej stosownie do zadań określonych przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. Art. 13. 21) 1. Postępowanie kontrolne, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, wszczyna inspektor po okazaniu kontrolowanemu legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, z równoczesnym doręczeniem zawiadomienia o wszczęciu postępowania kontrolnego. 2. W przypadku nieobecności kontrolowanego czynności kontrolne mogą być przeprowadzone po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie zastępującej kontrolowanego lub jego pracownikom bądź przywołanemu świadkowi; z czynności tych sporządza się protokół i przedstawia niezwłocznie kontrolowanemu. 3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydawane jest przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej i określa: 1) imię i nazwisko inspektora, 2) numer legitymacji służbowej inspektora, 3) oznaczenie kontrolowanego, 4) termin ważności upoważnienia. 4. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego wystawiane jest przez inspektora i zawiera: 1) imię i nazwisko inspektora prowadzącego kontrolę oraz imiona i nazwiska pracowników jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej, wykonujących czynności kontrolne, 2) przewidywany czas trwania kontroli, 3) miejsce prowadzenia kontroli, 4) zakres kontroli, 5) prawa i obowiązki kontrolowanego. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16), w drodze zarządzenia 22), określa wzory legitymacji pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej oraz ustala zasady ich wydawania i wymiany. Art. 14. 21) 1. Jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, postępowanie kontrolne może być wszczęte po okazaniu legitymacji służbowej osobom wymienionym w art. 13 ust. 1 i 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kontrolowanemu należy niezwłocznie doręczyć upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego; niedopełnienie tych obowiązków powoduje nieważność postępowania kontrolnego. O nieważności przeprowadzonego postępowania kontrolnego informuje się kontrolowanego, a materiały pochodzące z kontroli zostają zniszczone. 3. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego; w przypadku jego nieobecności przepis art. 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Jeżeli ustalenie danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego jest niemożliwe, przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2, dokonuje się po ustaleniu tych danych. 5. Inspektor może zawiesić postępowanie, jeżeli w okresie 14 dni od wszczęcia postępowania nie ustali danych oznaczających (identyfikujących) kontrolowanego. Z tych samych przyczyn inspektor może umorzyć postępowanie, jeżeli od wszczęcia postępowania upłynęło co najmniej 30 dni; postępowanie umorzone może być jednak podjęte w każdym czasie, gdy ustali się osobę, w stosunku do której może być prowadzone postępowanie kontrolne. Art. 15. 21) 1. Inspektor ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy; kontrolowany potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami. 2. Kontrolowany ma obowiązek wskazać na piśmie, w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego, osobę upoważnioną do działania w jego imieniu, zwłaszcza w czasie jego nieobecności. Art. 16. 21) 1. Czynności kontrolne prowadzone są przede wszystkim w siedzibie kontrolowanego oraz w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność w lokalu mieszkalnym. 3. Na żądanie inspektora kontrolowany będący osobą fizyczną jest obowiązany złożyć oświadczenie o stanie majątkowym na określony dzień, jeżeli z toczącego się postępowania wynika, że nie ujawnił wszystkich obrotów lub przychodów mających istotne znaczenie do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego; do oświadczeń tych stosuje się przepis art. 247 23) Kodeksu karnego, o czym należy pouczyć kontrolowanego. 4. Inspektor może, za zgodą prokuratora, dokonywać czynności kontrolnych w lokalu, w którym zamieszkuje osoba fizyczna zobowiązana do uiszczenia należności pieniężnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 1a, w razie powzięcia wiarygodnych wiadomości, że osoba ta nie zgłosiła osiąganych przychodów do opodatkowania lub zgłosiła je w niepełnej wysokości. Z czynności tych sporządza się protokół, który wymaga zatwierdzenia przez prokuratora. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu odnoszące się do Policji mają również zastosowanie do inspektorów. Art. 17. 21) 1. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udostępnić obiekty, urządzenia i składniki majątkowe, których badanie wchodzi w zakres kontroli skarbowej, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli, 3) sporządzać kopie dokumentów określonych przez kontrolującego, 4) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów, 5) umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli, 6) 24) udostępnić środki łączności, a w przypadku gdy kontrolowanym jest przedsiębiorca - także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności kontrolnych, 7) przedstawić, na żądanie inspektora, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji finansowo-księgowej, 8) przeprowadzić inwentaryzację na żądanie i w niezbędnym zakresie określonym przez inspektora. 2. Czynności określone w ust. 1 kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie. 3. W przypadku gdy kontrolowany nie jest w stanie zapewnić warunków pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest obowiązany, na żądanie inspektora wydać stosowne ewidencje i dokumenty na czas trwania postępowania kontrolnego; czynności w tym zakresie są przeprowadzane w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej. Z wydania ewidencji i dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również kontrolowany. 4. W sprawach objętych zakresem kontroli, kontrolowany ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, udzielić wyjaśnień lub dostarczyć żądany dokument inspektorowi lub innym osobom dokonującym czynności kontrolnych. 5. Inspektor oraz osoby dokonujące czynności kontrolnych są uprawnione do wstępu oraz poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej na podstawie legitymacji służbowej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, oraz nie podlegają rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym tej jednostki; podlegają natomiast przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym w kontrolowanej jednostce. Art. 18. 21) 1. W toku postępowania kontrolnego inspektor może w szczególności: 1) badać dokumenty i ewidencje, objęte zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) zarządzać inwentaryzację wraz z rozliczeniem jej wyniku, 4) dokonywać oględzin, 5) legitymować osoby w celu ustalenia tożsamości, jeżeli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 6) przesłuchiwać świadków, 7) zasięgać opinii biegłych, 8) zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą, 9) przesłuchiwać kontrolowanego w charakterze strony, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub z powodu ich braku pozostały nie wyjaśnione okoliczności mające znaczenie dla postępowania kontrolnego. 2. W razie niestawienia się kontrolowanego, świadka lub biegłego na wezwanie inspektora w związku z prowadzonym postępowaniem kontrolnym, stosuje się odpowiednio przepisy art. 110 § 2 i art. 115 § 2 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621 i Nr 137, poz. 640, Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 108, poz. 682 i Nr 160, poz. 1063), o czym należy uprzedzić osobę wezwaną. Art. 19. 1. Obecny w czasie kontroli kontrolowany lub osoba przez niego wskazana ma prawo uczestniczyć w czynnościach, o których mowa w art. 18. 2. 25) Kontrolowany powinien być powiadomiony o miejscu i terminie przeprowadzania dowodu ze świadków, biegłych lub oględzin w sposób umożliwiający kontrolowanemu udział w przeprowadzeniu tych dowodów nie później niż przed podjęciem tych czynności. 3. 25) Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności, a kontrolowany jest nieobecny. Art. 20. 1. Badanie dokumentów i ewidencji polega na sprawdzeniu ich rzetelności oraz zgodności z przepisami prawa. 2. 26) Inspektor, w związku z prowadzonym u kontrolowanego postępowaniem kontrolnym, może po okazaniu legitymacji służbowej dokonać sprawdzenia prawidłowości i rzetelności badanych dokumentów u kontrahentów kontrolowanego prowadzących działalność gospodarczą, bez względu na ich siedzibę; z czynności tych sporządza się protokół, który podpisują osoby obecne przy dokonywaniu tych czynności. Przepis art. 9 ust. 4 nie ma w tym przypadku zastosowania. 3. 27) Do czynności sprawdzających u osób wymienionych w ust. 2 stosuje się odpowiednio art. 17 i 19. Art. 21. 1. Czynności kontrolne mające znaczenie dla wyniku kontroli podlegają dokumentowaniu. Zakres tych czynności ustala inspektor. 2. Dokumentowanie czynności kontrolnych polega w szczególności na sporządzaniu protokołów z: 1) badania dokumentów i ewidencji, 2) zabezpieczenia dokumentów i dowodów rzeczowych, 3) inwentaryzacji, 4) oględzin, 5) przesłuchania świadków. Stan faktyczny może być utrwalony ponadto za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości 28), w drodze rozporządzenia, określa sposób zabezpieczania, odtwarzania i wykorzystywania dowodów utrwalonych za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. 4. W razie gdy czynności kontrolnych dokonuje się pod nieobecność kontrolowanego lub osoby zastępującej go albo bez zachowania warunków określonych w art. 13 ust. 1, z czynności tych sporządza się protokół. Art. 22. 1. Protokoły, o których mowa w art. 21 ust. 2, podpisują osoby uczestniczące w czynności kontrolnej dokumentowanej w tej formie. 2. Kontrolowany lub osoba zastępująca go może w terminie 3 dni od dnia podpisania protokołu złożyć na piśmie wyjaśnienia bądź zgłosić zastrzeżenia do treści protokołu, inspektor zaś obowiązany jest ustosunkować się do nich bez zbędnej zwłoki w formie odpowiedniej adnotacji. Art. 23. 1. Po zgromadzeniu dokumentacji czynności kontrolnych inspektor zapoznaje kontrolowanego z treścią dokumentów i ustaleniami kontroli. 2. Z czynności, o której mowa w ust. 1, sporządza się adnotację podpisaną także przez kontrolowanego. 3. 29) Kontrolowany ma prawo, w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z dokumentacją i ustaleniami kontroli, zażądać na piśmie: 1) uzupełnienia tej dokumentacji przez wskazanie czynności kontrolnych, które należałoby podjąć, i dokumentów, które należałoby włączyć do akt sprawy, 2) przeprowadzenia ponownej oceny zebranej dokumentacji z punktu widzenia możliwości weryfikacji ustaleń kontroli. Art. 24. 30) 1. Inspektor jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w art. 23 ust. 3, i w terminie 3 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. 2. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń, o których mowa w ust. 1, inspektor wydaje: 1) 31) decyzję lub decyzje w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) - gdy ustalenia dotyczą podatków i innych należności budżetowych, których określanie lub ustalanie należy do właściwości urzędów skarbowych, 2) wynik kontroli - gdy ustalenia dotyczą nieprawidłowości innych niż wymienione w pkt 1 lub gdy nieprawidłowości nie stwierdzono. 3. 32) Przy określaniu podstaw opodatkowania organowi kontroli skarbowej przysługują uprawnienia organu podatkowego przewidziane w przepisach podatkowych oraz w art. 186 § 2 i art. 193 ustawy - Ordynacja podatkowa. Art. 25. 33) Decyzję doręcza się kontrolowanemu oraz właściwemu urzędowi skarbowemu reprezentującemu Skarb Państwa, który staje się wierzycielem obowiązków wynikających z tej decyzji. Art. 26. 33) 1. Od decyzji, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 1, służy odwołanie do: 1) izby skarbowej właściwej dla podatnika, płatnika lub inkasenta, jeżeli decyzje wydał inspektor zatrudniony w urzędzie kontroli skarbowej, 2) Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, jeżeli decyzje wydał inspektor zatrudniony w Ministerstwie Finansów. 2. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem inspektora, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. 3. Do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej inspektora właściwy jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej; do wznowienia postępowania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 27. 33) 1. Wynik kontroli powinien zawierać: 1) oznaczenie organu kontroli skarbowej, 2) oznaczenie kontrolowanego, 3) datę wydania, 4) zakres kontroli, 5) powołanie podstawy prawnej, 6) końcowe ustalenia i wnioski w zakresie określonym w art. 24 ust. 2 pkt 2, 7) termin usunięcia nieprawidłowości wskazanych przez inspektora, 8) pieczęć urzędową i podpis inspektora. 2. Wynik kontroli doręcza się kontrolowanemu, a właściwemu organowi lub dysponentowi części budżetu doręcza się ponadto dokumentację z czynności kontrolnych; jeżeli wynik kontroli zawiera ustalenia obejmujące zagadnienia należące do właściwości różnych organów, każdemu z tych organów doręcza się wyciąg i dokumentację zawierającą ustalenia w sprawie, w której właściwy jest ten organ. 3. Kontrolowany jest obowiązany, w ciągu 30 dni po upływie terminu określonego w ust. 1 pkt 7, poinformować organ kontroli skarbowej o sposobie usunięcia wskazanych nieprawidłowości. Art. 28. 33) Przepisu art. 24 ust. 2 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli ustalenia inspektora dotyczą spraw zakończonych decyzją organu podatkowego. W tym przypadku organ kontroli skarbowej sporządza wynik kontroli, który przekazuje właściwemu organowi podatkowemu i kontrolowanemu. Art. 29. (skreślony). 34) Art. 30. (skreślony). 34) Art. 31. 35) W zakresie nie uregulowanym w ustawie do postępowania kontrolnego stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa. Art. 32. 1. 36) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może zwrócić się do sprawującego nadzór nad kontrolowanym lub do właściwego organu państwowego z notą sygnalizacyjną informującą o dostrzeżonych nieprawidłowościach. 2. 36) Jednostka, do której nota sygnalizacyjna została skierowania, jest obowiązana, w terminie 30 dni od dnia doręczenia tej noty, zawiadomić Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej o sposobie wykorzystania zawartych w niej informacji lub o przyczynach jej niewykorzystania. 3. 36) Jeżeli w toku kontroli stwierdzono nieprawidłowości w ustalaniu lub w poborze zobowiązań podatkowych przez organy gminy, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej zawiadamia o tym właściwą izbę obrachunkową. 4. (skreślony). 37) Art. 33. 38) 1. Na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, wydane w związku z wszczętym postępowaniem przygotowawczym w sprawie karnej skarbowej, banki są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji dotyczących podejrzanego w zakresie: 1) posiadanych rachunków bankowych lub rachunków oszczędnościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 2) posiadanych rachunków pieniężnych lub rachunków papierów wartościowych, liczby tych rachunków, a także obrotów i stanów tych rachunków, 3) zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, a także umów depozytowych, 4) nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami wartościowymi, 5) obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi papierami wartościowymi. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 4 stosuje się również do innych niż banki podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa maklerskie. 3. Towarzystwa funduszy powierniczych, na pisemne żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej, są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji o umorzonych jednostkach uczestnictwa; przepis ust. 1, w części dotyczącej przesłanek wystąpienia z żądaniem, stosuje się odpowiednio. 4. W żądaniu, o którym mowa w ust. 1-3, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej określa zakres informacji oraz termin ich przekazania; żądanie oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa", a jego przekazanie następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. Art. 33a. 39) 1. Z żądaniem sporządzenia i przekazania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 33 ust. 1-3 Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej może wystąpić również w związku z postępowaniem kontrolnym wszczętym przez inspektora na podstawie wydanego upoważnienia, po uprzednim wezwaniu podatnika przez inspektora do udzielenia informacji z tego zakresu albo do upoważnienia instytucji finansowych do przekazania tych informacji, jeżeli podatnik uprzednio: 1) nie wyrazi zgody na udzielenie tych informacji albo 2) nie upoważni inspektora do wystąpienia do instytucji finansowych wymienionych w art. 33 ust. 1-3 o przekazanie tych informacji, albo 3) w terminie wyznaczonym przez inspektora nie udzieli informacji lub upoważnienia, o których mowa w pkt 1 lub 2. 2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) wskazanie przesłanek uzasadniających konieczność uzyskania tych informacji, 2) dowody potwierdzające, że: a) podatnik odmówił udzielenia informacji lub b) podatnik nie wyraził zgody na udzielenie inspektorowi upoważnienia do zażądania tych informacji, lub c) w terminie określonym przez inspektora podatnik nie udzielił informacji albo upoważnienia. 3. Instytucje finansowe wymienione w art. 33 ust. 1-3 odmawiają udzielenia informacji, jeżeli żądanie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej lub dyrektora urzędu kontroli skarbowej nie spełnia wymogów formalnych, o których mowa w ust. 2. 4. Występując z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej powinien zwracać szczególną uwagę na zasadę wzajemnego zaufania pomiędzy instytucjami finansowymi a ich klientami; przepis art. 33 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 5. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej i dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej składają ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych 16) półroczne sprawozdania zawierające informacje o liczbie wszczętych w danym półroczu postępowań karnych skarbowych i kontrolnych w porównaniu z liczba spraw, w których wystąpiono o przekazanie informacji określonych w art. 33. 6. Informacje, o których mowa w ust. 5, są corocznie przedkładane Sejmowi, łącznie ze sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa. Art. 33b. 39) 1. W toku postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego prowadzonego przez inspektora dostęp do informacji, o których mowa w art. 33, przysługuje wyłącznie pracownikowi prowadzącemu postępowanie, jego przełożonym oraz Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej. 2. Akta sprawy należy przechowywać w pomieszczeniu zabezpieczonym zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 3. Po zakończeniu postępowania karnego skarbowego lub kontrolnego informacje, o których mowa w art. 33, są wyłączane z akt sprawy i przechowywane w kasach pancernych lub szafach pancernych; Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej dokonuje w aktach sprawy adnotacji o wyłączeniu informacji. 4. Ponowne włączenie do akt sprawy informacji, o których mowa w art. 33, następuje wyłącznie w przypadkach określonych w art. 34a. Art. 34. 40) 1. Informacje gromadzone i przetwarzane w ramach kontroli skarbowej stanowią tajemnicę skarbową. 2. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązani są: 1) pracownicy urzędów kontroli skarbowej, 2) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej oraz pracownicy Ministerstwa Finansów, o których mowa w art. 10 ust. 3, 3) osoby, które na podstawie odrębnych przepisów odbywają praktykę zawodową w urzędach kontroli skarbowej. 3. Osoby wymienione w ust. 2 są obowiązane do złożenia na piśmie przyrzeczenia następującej treści: "Przyrzekam, że będę przestrzegał tajemnicy skarbowej. Oświadczam, że są mi znane przepisy o odpowiedzialności karnej za ujawnienie tajemnicy skarbowej." 4. Zachowanie tajemnicy skarbowej obowiązuje również po ustaniu zatrudnienia lub praktyki zawodowej. 5. Do przestrzegania tajemnicy skarbowej obowiązane są również inne osoby, którym udostępniono informacje objęte tajemnicą skarbową, chyba że na ich ujawnienie zezwala przepis prawa. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do osób, których dotyczą informacje objęte tajemnicą skarbową. Art. 34a. 41) 1. Akta zawierające informacje wymienione w art. 33 organy kontroli skarbowej udostępnią wyłącznie: 1) 42) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych 16), Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej lub izbie skarbowej - w toku postępowania podatkowego lub karnego skarbowego, 2) 43) urzędom skarbowym albo innym organom kontroli skarbowej - w związku z wszczęty, na podstawie uprzednio wydanego postanowienia, postępowaniem podatkowym albo w związku z wszczętym postępowaniem kontrolnym lub karnym skarbowym, 3) Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - w razie złożenia przez stronę skargi w rozumieniu przepisów o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, 4) ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości 28), Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego - w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, a także Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jeżeli strona wniesie podanie o złożenie rewizji nadzwyczajnej, 5) Prokuratorowi Generalnemu: a) w związku z badaniem sprawy w celu złożenia rewizji nadzwyczajnej, b) na wniosek właściwego prokuratora, - w przypadkach określonych w dziale IV Kodeksu postępowania administracyjnego, - w związku z udziałem prokuratora w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 6) Sądowi Najwyższemu - w związku z rozpoznaniem rewizji nadzwyczajnej, 7) 44) służbom ochrony państwa i ich upoważnionym pisemnie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 33b ust. 1. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, akta spraw są oznaczane oraz przekazywane w sposób przewidziany w art. 33 ust. 4. 4. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej lub dyrektor urzędu kontroli skarbowej udostępnia Najwyższej Izbie Kontroli, w związku z toczącym się postępowaniem kontrolnym, akta, o których mowa w ust. 1, po wyłączeniu z nich informacji wymienionych w art. 33, chyba że informacje takie zostały uprzednio udzielone Najwyższej Izbie Kontroli na podstawie odrębnych przepisów. 5. Akta nie zawierające informacji, o których mowa w art. 33, organy kontroli skarbowej udostępniają: 1) ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych 16) lub Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej, 2) organom podatkowym, 3) innym organom kontroli skarbowej, 4) Najwyższej Izbie Kontroli - w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli, 5) sądowi albo prokuratorowi - w związku z toczącym się postępowaniem, 6) biegłym powołanym w toku postępowania kontrolnego - w zakresie określonym przez organ kontroli skarbowej, 7) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach. Art. 34b. 41) 1. Organy kontroli skarbowej udostępniają informacje wynikające z akt kontroli, z wyłączeniem informacji określonych w art. 33, organom podatkowym, innym organom kontroli skarbowej, Generalnemu Inspektorowi Kontroli Skarbowej i ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych 16). 2. W zakresie i na zasadach określonych odrębnymi przepisami organy kontroli skarbowej obowiązane są udostępniać informacje wynikające z akt kontroli skarbowych. 3. Informacje, o których, mowa w ust. 1, udostępniane są również: 1) 45) organom celnym oraz organom Inspekcji Celnej, 2) rejonowym 46) urzędom pracy, 3) jednostkom organizacyjnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 4) Policji, Urzędowi Ochrony Państwa, Straży Granicznej, 5) innym organom - w przypadkach i na zasadach określonych w art. 27 ust. 2. 4. Dokumenty zawierające informacje przekazywane zgodnie z przepisami ust. 2 oznacza się klauzulą "Tajemnica skarbowa". Art. 34c. 47) Przepisy art. 34a i 34b nie naruszają uprawnień strony przewidzianych w art. 178 i 179 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz w art. 150 § 1 i 2 ustawy karnej skarbowej. Art. 35. 48) Na żądanie dyrektora urzędu kontroli skarbowej wydawca i redaktor dziennika lub czasopisma są obowiązani do udzielania posiadanych informacji o nazwach i adresach przedsiębiorców lub nazwiskach i adresach osób fizycznych zamieszczających odpłatne ogłoszenia i reklamy w sprawach działalności gospodarczej. Rozdział 3a Przepisy karne (utraciły moc) 49) Rozdział 3b 50) Szczególny nadzór podatkowy Art. 35b. 1. Szczególnemu nadzorowi podatkowemu podlega produkcja, import, eksport oraz obrót niektórymi wyrobami akcyzowymi, a także czynności bezpośrednio z nimi związane, jak wytwarzanie, uszlachetnianie, przerabianie zużywanie, skażanie, rozlew, przyjmowanie, magazynowanie, wydawanie, przewóz oraz stosowanie i oznaczanie tych wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Przepis art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Art. 35c. 1. Szczególny nadzór podatkowy wykonują jednostki organizacyjne kontroli skarbowej przez swoich pracowników, zwanych dalej pracownikami szczególnego nadzoru podatkowego, w formie kontroli okresowych, doraźnych lub przez sprawowanie stałego nadzoru. 2. Do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego stosuje się odpowiednio przepisy określone w art. 9 ust. 4, 4a, 5 i 6, art. 10 ust. 2 pkt 5 i 7, art. 16-20, art. 31, art. 34 i art. 34a-34c oraz przepisy rozdziału 3a. Art. 35d. 1. Pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego są uprawnieni do: 1) żądania powtórzenia, jeżeli to możliwe, każdej czynności, w której wyniku uzyskuje się dane o przyjmowanych, wydawanych lub wprowadzanych do procesu produkcyjnego surowcach, materiałach, produkcji w toku i półfabrykatach oraz uzyskanych produktach, wyrobach gotowych i wysokości strat produkcyjnych, 2) pobierania próbek surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych w celu ich zbadania, 3) nakładania zabezpieczeń urzędowych. Przepisy art. 16 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 18 stosuje się odpowiednio. 2. Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na podstawie upoważnienia określonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16), wydawanego przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej lub Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. 3. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują pracownikom szczególnego nadzoru podatkowego także w stosunku do podmiotów wykonujących czynności określone w art. 35b, bez zachowania warunków oraz form przewidzianych przepisami prawa. Art. 35e. 1. Podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu obowiązane są zapewnić warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w tym: 1) przesłać do urzędu kontroli skarbowej co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w art. 35b, zgłoszenie oraz dokumentację dotyczącą tej działalności w zakresie określonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16), 2) dostosować urządzenia i pomieszczenia do nakładania zabezpieczeń urzędowych, 3) dostarczyć legalizowane przyrządy pomiarowe, odczynniki oraz sprzęt techniczny, niezbędne do kontroli ilości i jakości surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych, 4) oznaczyć urządzenia i pomieszczenia służące do działalności objętej szczególnym nadzorem podatkowym w sposób określony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16), 5) zgłaszać niezwłocznie urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu, o ile jest w danym podmiocie sprawowany, przypadki zniszczenia lub kradzieży wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym bądź znaków skarbowych akcyzy, 6) zgłaszać urzędowi kontroli skarbowej albo stałemu nadzorowi podatkowemu informacje o terminach czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie określonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16), 7) prowadzić dokumentację i ewidencje zgodnie z wzorami ustalonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16). 2. Przepisy art. 17 ust. 1, 3, 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 3. Koszty związane z realizacją obowiązków określonych w ust. 1 i 2 obciążają podmioty podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu. Art. 35f. W podmiotach podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu przeprowadza się urzędowe sprawdzenie przed rozpoczęciem wykonywania czynności, o których mowa w art. 35b, w zakresie i na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16). Art. 35g. 1. Wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym, wytworzone lub będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 35b, bez spełnienia obowiązków określonych w art. 35f, podlegają zajęciu. 2. Do czynności zajęcia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 35h. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) określi, w drodze rozporządzenia: 1) wyroby akcyzowe, które w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 35b, są objęte szczególnym nadzorem podatkowym, 2) zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów akcyzowych, podlegających temu nadzorowi, 3) zakres i zasady wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy, 4) zasady i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje lub formy tych zabezpieczeń, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 3, 5) zakres i zasady urzędowego sprawdzenia, o których mowa w art. 35f, 6) szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania doraźnych i okresowych kontroli oraz sprawowania stałego nadzoru przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego, 7) wzór pisemnego upoważnienia, o którym mowa w art. 35d ust. 2, 8) szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek, o których mowa w art. 35d ust. 1 pkt 2, 9) rodzaje i wzory prowadzonej dokumentacji i ewidencji, o której mowa w art. 35e ust. 1 pkt 1 i 7, 10) sposób i warunki zgłaszania czynności, o których mowa w art. 35e ust. 1 pkt 6. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) może określić, w drodze rozporządzenia: 1) tryb niszczenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, 2) zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów akcyzowych objętych szczególnym nadzorem podatkowym. Rozdział 4 Wywiad skarbowy Art. 36. 51) 1. Kontrola skarbowa, w granicach swoich zadań, uzyskuje, w tym również w drodze czynności operacyjno-rozpoznawczych, gromadzi, przetwarza i wykorzystuje informacje o dochodach, obrotach, rzeczach i prawach majątkowych podlegających kontroli w celu ustalenia należności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a i ust. 2, oraz w sprawach wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3. 2. Przy wykonywaniu zadań określonych w ust. 1 mogą być dokonywane czynności operacyjno-rozpoznawcze umożliwiające uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów w sposób tajny lub poufny. 3. W celu wykrycia przestępstw: 1) gospodarczych, powodujących znaczną szkodę majątkową, 2) przeciwko mieniu znacznej wartości, 3) skarbowych, polegających na uszczupleniu podatku lub innej należności Skarbu Państwa znacznej wartości - Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego, może zarządzić na czas określony stosowanie środków technicznych, umożliwiających w sposób tajny uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów. 4. Czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują pracownicy operacyjni zatrudnieni w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej. 5. Czynności operacyjno-rozpoznawcze określone w ust. 1 i 2 mogą być podjęte tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że będą nieskuteczne lub nieprzydatne do wykrycia przestępstwa, ujawnienia jego sprawców i ujawnienia oraz zabezpieczenia dowodów. 6. Materiały uzyskane w wyniku czynności operacyjno-rozpoznawczych, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. 7. Przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, kontrola skarbowa współdziała z Policją, Urzędem Ochrony Państwa, Głównym Urzędem Ceł oraz Strażą Graniczną. 8. Informacje uzyskiwane w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych są tajne i mogą być wykorzystane wyłącznie przez organy kontroli skarbowej dla celów postępowania kontrolnego. Art. 37. 52) 1. Pracownik operacyjny przy wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może korzystać z pomocy osób nie będących pracownikami jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) jest obowiązany ujawnić dane o osobie, o której mowa w ust. 1, na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w przypadku wszczęcia postępowania karnego o przestępstwo wymienione w art. 109 53) Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu i zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, a także w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przez tę osobę przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych. 3. Osobom udzielającym pomocy pracownikom operacyjnym w wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36, może być przyznane wynagrodzenie. 4. Jeżeli w czasie udzielania pomocy lub w związku z pomocą, o której mowa w ust. 1, osoby udzielające pomocy utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub członkom ich rodzin odszkodowanie przysługuje na zasadach i w trybie określonych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych 16) w drodze rozporządzenia. 5. Tworzy się fundusz operacyjny przeznaczony na wypłatę wynagrodzeń lub odszkodowań, o których mowa w ust, 3 i 4; ustawa budżetowa, w części dotyczącej Ministerstwa Finansów, określa wysokość funduszu w danym roku. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16), uwzględniając przepisy o ochronie tajemnicy państwowej, określi w drodze zarządzeń 22): 1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych 11) - sposób prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz rodzaje stosowanych środków technicznych, o których mowa w art. 36 ust. 1-3, 2) zasady dysponowania funduszem operacyjnym, o którym mowa w ust. 5. Rozdział 5 Inspektorzy kontroli skarbowej Art. 38. 1. Inspektor prowadzi samodzielnie postępowanie kontrolne. 2. 54) Do wyłączenia inspektora stosuje się odpowiednio przepisy art. 130 ustawy - Ordynacja podatkowa, a w postępowaniu karnym skarbowym - art. 135 i 136 ustawy karnej skarbowej. 3. Inspektor może powierzyć dokonywanie czynności kontrolnych pod swoim nadzorem pracownikom urzędu kontroli, z wyłączeniem: 1) zarządzania inwentaryzacji, 2) przesłuchiwania świadków, 2a) 55) przesłuchiwania kontrolowanego w charakterze strony, 3) dokonywania ostatecznych obliczeń należności budżetowych, 4) podpisywania wyników kontroli, 5) 56) wydawania decyzji, 6) wszczynania dochodzeń karnych i karnych skarbowych, 7) 57) podpisywania aktów oskarżenia lub wniosków o ukaranie, 8) 57) czynności, o których mowa w art. 16 ust. 4. Art. 39. 1. Inspektorem może być ten, kto: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z prac cywilnych i obywatelskich, 2) ma nienaganną opinię i nie był karany za przestępstwo z winy umyślnej, 3) posiada wyższe wykształcenie prawnicze, ekonomiczne lub inne wyższe o specjalności przydatnej do kontroli skarbowej, 4) 58) jest zatrudniony w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej i posiada co najmniej 5-letni staż pracy w organach administracji podatkowej albo 3-letnią praktykę w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej, 5) złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora przed komisją powołaną przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może powołać na inspektora osobę nie spełniającą warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 2a. 59) Inspektorzy podlegają corocznej ocenie kwalifikacyjnej. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) określa szczegółowe warunki odbywania praktyki oraz przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych na stanowisko inspektora. Art. 40. 1. Inspektorom przysługuje miesięczny dodatek skarbowy do wynagrodzenia, nie niższy niż 50% wynagrodzenia. 1a. 60) Pracownikom jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, którzy nie są inspektorami, a wykonują osobiście czynności kontrolne lub czynności operacyjno-rozpoznawcze, przysługuje miesięczny dodatek skarbowy do wynagrodzenia, w wysokości do 50% wynagrodzenia. 1b. 60) Minister właściwy do spraw finansów publicznych 16), w drodze rozporządzenia, określi zasady, wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1a. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje stanowisk inspektorów oraz wysokość i tryb przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1. Art. 41. 1. Inspektorzy oraz inni pracownicy jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. 2. Inspektorzy w czasie wykonywania czynności kontrolnych nie mogą być zatrzymani bez uprzedniej zgody Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej. Nie dotyczy to zatrzymania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa. 3. Za wykroczenia związane z bezpośrednim pełnieniem obowiązków służbowych inspektorzy odpowiadają tylko dyscyplinarnie. Art. 42. 61) 1. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora z zajmowanego stanowiska, jeżeli inspektor: 1) złożył rezygnację z zajmowanego stanowiska, 2) nie spełnia warunków określonych w art. 39 ust. 1 pkt 1 lub 2, 3) otrzymał ujemną ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od poprzedniej oceny, 4) utracił zdolność fizyczną lub psychiczną do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, 5) nabył prawo do emerytury na podstawie ogólnie obowiązujących przepisów. 2. Odwołanie inspektora z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 4 nie stanowi rozwiązania stosunku pracy; nowe warunki pracy i płacy proponuje odwołanemu inspektorowi dyrektor urzędu kontroli skarbowej - jeżeli inspektor jest zatrudniony w tym urzędzie, albo minister właściwy do spraw finansów publicznych 16) - jeżeli inspektor jest zatrudniony w Ministerstwie Finansów. 3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej odwołuje inspektora, jeżeli wystąpiły przyczyny uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, określone w ustawie o pracownikach urzędów państwowych; odwołanie w tym trybie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia. Art. 43. 61) W sprawach z zakresu stosunku pracy, nie uregulowanych w niniejszej ustawie, do inspektorów oraz innych pracowników urzędów kontroli skarbowej stosuje się przepisy o pracownikach urzędów państwowych. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe Art. 44. (pominięty). 62) Art. 45. (pominięty). 62) Art. 46. (pominięty). 62) Art. 47. (pominięty). 62) Art. 48. (pominięty). 62) Art. 49. (pominięty). 62) Art. 50. (pominięty). 62) Art. 51. (pominięty). 62) Art. 52. (pominięty). 62) Art. 53. (pominięty). 62) Art. 54. (pominięty). 62) Art. 55. (pominięty). 62) Art. 56. (pominięty). 62) Art. 57. (pominięty). 62) Art. 58. Ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o organach kontroli finansowej albo o kontroli finansowej, rozumie się przez to odpowiednio organy kontroli skarbowej i kontrolę skarbową. Art. 59. 63) Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 8 ust. 2 i 3, art. 9 ust. 3, art. 10, art. 40 i art. 57 ust. 1, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. a) Dodany przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 720), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.; utracił moc z dniem 1 września 1998 r. na podstawie art. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. b); Przez art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 85), który wszedł w życie z dniem 10 marca 1992 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 7 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o kontroli skarbowej i niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 720), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 2) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret trzecie ustawy powołanej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret czwarte ustawy powołanej w przypisie 1. 5) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a) tiret piąte ustawy powołanej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 7) Przez art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy powołanej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 10) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 14 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 11) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy powołanej w przypisie 10. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 14) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 1. 16) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 3 i art. 94 ustawy powołanej w przypisie 10. 17) Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy powołanej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy powołanej w przypisie 1. 19) Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy powołanej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy powołanej w przypisie 1. 22) Obecnie w trybie określonym w art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). 23) Obecnie: odpowiednio art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r., zgodnie z art. 12 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 58 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który wszedł w życie z dniem 22 października 1997 r. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy powołanej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 28) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 20 i art. 94 ustawy powołanej w przypisie 10. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy powołanej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy powołanej w przypisie 1. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 1 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 31. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy powołanej w przypisie 1. 34) Przez art. 1 pkt 16 ustawy powołanej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 31. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 37) Przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy powołanej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy powołanej w przypisie 1. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1. 41) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy powołanej w przypisie 1. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 3 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 31. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 3 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 31. 44) Dodany przez art. 78 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), która weszła w życie z dniem 11 marca 1999 r. 45) W brzmieniu ustalonym przez art. 42 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1997 r. 46) Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji i obszaru działania wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy do organizacji administracji publicznej (Dz. U. Nr 166, poz. 1247), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., rejonowe urzędy pracy zostały przekształcone w powiatowe urzędy pracy lub filie właściwego powiatowego urzędu pracy. 47) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy powołanej w przypisie 1 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 4 ustawy powołanej w przypisie 31. 48) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 ustawy powołanej w przypisie 1 oraz przez art. 58 ustawy powołanej w przypisie 24. 49) Rozdział 3a, dodany przez art. 1 pkt 23 ustawy powołanej w przypisie 1, utracił moc z dniem 1 września 1998 r. na podstawie art. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083). Tekst rozdziału zamieszczono w obwieszczeniu. 50) Dodany przez art. 1 pkt 23 ustawy powołanej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy powołanej w przypisie 1, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 52) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy powołanej w przypisie 1, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 53) Obecnie: odpowiednio w art. 105 § 1 ustawy powołanej w przypisie 23 jako pierwsza, zgodnie z art. 12 § 1 ustawy powołanej w przypisie 23 jako druga. 54) W brzmieniu ustalonym przez art. 318 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 31. 55) Dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 59) Dodany przez art. 1 pkt 27 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 60) Dodany przez art. 1 pkt 28 ustawy powołanej w przypisie 1. 61) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy powołanej w przypisie 1. 62) Zamieszczony w obwieszczeniu. 63) Ustawa została ogłoszona w dniu 6 listopada 1991 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad oraz trybu ustalania i wypłaty odszkodowań za szkody poniesione w związku z akcjami zwalczania klęsk żywiołowych. (Dz. U. Nr 55, poz. 573) Na podstawie art. 6 ust. 4 dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 23, poz. 93, z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady oraz tryb ustalania i wypłaty odszkodowań z tytułu szkód poniesionych w związku z akcjami zwalczania klęsk żywiołowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o poszkodowanym, rozumie się przez to osobę fizyczną, która bez własnej winy w czasie zorganizowanej akcji społecznej w celu zwalczenia klęski żywiołowej i w związku z udziałem w tej akcji doznała utraty zdrowia powodującej całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zarobkowej, jak również osobę fizyczną, osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, która poniosła szkodę wskutek zniszczenia, uszkodzenia, zużycia lub utraty mienia w czasie zorganizowanej akcji społecznej w celu zwalczania klęski żywiołowej. § 3. Poszkodowanemu przysługuje odszkodowanie do wysokości rzeczywiście poniesionej szkody. § 4. 1. Odszkodowanie, o którym mowa w § 3, jest wypłacane ze środków pochodzących z rezerwy celowej ustalanej na ten cel w ustawie budżetowej na dany rok. 2. Roszczenie o odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przedawnia się po upływie 3 lat. Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się w dniu powstania szkody. W przypadkach gdy ustalenie dnia powstania szkody jest niemożliwe, bieg terminu przedawnienia liczy się od dnia odwołania stanu klęski żywiołowej na terenie, na którym szkoda powstała. § 5. Za właściwe przeprowadzanie postępowań likwidacyjnych w sprawach szkód wymienionych w § 1 i wypłaty odszkodowań jest odpowiedzialny minister właściwy do spraw wewnętrznych, zwany dalej "ministrem". § 6. 1. W celu zapewnienia prawidłowego i sprawnego przeprowadzania postępowań likwidacyjnych w sprawach szkód, o których mowa w § 1, oraz ustalania wysokości odszkodowań, minister, w trybie przepisów o zamówieniach publicznych, dokonuje wyboru zakładu ubezpieczeń, z którym zawiera umowę o przeprowadzanie takich postępowań. 2. W umowie, o której mowa w ust. 1, strony ustalają w szczególności: 1) zakres czynności zakładu ubezpieczeń niezbędnych do prawidłowego określenia rodzaju szkody i oszacowania jej rozmiarów oraz ustalenia wysokości odszkodowania, 2) terminy prowadzenia postępowań likwidacyjnych, 3) sposób, tryb i terminy powiadamiania ministra przez zakład ubezpieczeń o wpłynięciu zgłoszeń szkód wraz z wnioskami o odszkodowania od poszkodowanych, 4) sposób, tryb i terminy powiadamiania ministra przez zakład ubezpieczeń o wynikach poszczególnych postępowań likwidacyjnych, tak żeby mógł on wydać stosowne decyzje o przyznaniu odszkodowań w jak najkrótszym czasie, 5) tryb dokonywania wypłat odszkodowań przez zakład ubezpieczeń i refundacji tych wypłat ze środków publicznych, 6) warunki wynagradzania zakładu ubezpieczeń oraz zwrotu kosztów poniesionych w związku z wykonywaniem umowy. 3. O dokonaniu wyboru zakładu ubezpieczeń i zawarciu z nim umowy, o której mowa w ust. 1, minister, w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy, ogłasza w dwóch dziennikach o zasięgu krajowym, zamieszczając w ogłoszeniach informację o podstawie prawnej, kryteriach uznawania poszkodowanych za uprawnionych do ubiegania się o odszkodowanie, o którym mowa w § 3, oraz o trybie zgłaszania szkód i wniosków o odszkodowania. § 7. 1. Poszkodowany zgłasza szkodę wraz z pisemnym wnioskiem o odszkodowanie do jednostki organizacyjnej zakładu ubezpieczeń, o którym mowa w § 6 ust. 1, położonej najbliżej jego miejsca zamieszkania albo miejsca powstania szkody, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia powstania szkody albo od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie albo w którym ustała przyczyna uniemożliwiająca zgłoszenie szkody. 2. Zakład ubezpieczeń ma obowiązek poinformować poszkodowanego o dokumentach, których złożenie jest niezbędne do ustalenia i wypłaty odszkodowania. § 8. 1. Zakład ubezpieczeń niezwłocznie przeprowadza postępowanie likwidacyjne zgłoszonej szkody. Podjęte czynności likwidacyjne mają na celu ustalenie stanu faktycznego szkody, zasadności złożonego wraz ze zgłoszeniem szkody wniosku o odszkodowanie oraz wysokości odszkodowania. 2. Likwidacja szkody majątkowej jest przeprowadzana na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia obowiązujących w zakładzie ubezpieczeń, chyba że strony umowy, o której mowa w § 6 ust. 1, postanowiły inaczej. 3. Likwidacja szkody polegającej na utracie zdrowia lub życia przez poszkodowanego jest przeprowadzana na podstawie ogólnych warunków ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków obowiązujących w zakładzie ubezpieczeń, chyba że strony umowy, o której mowa w § 6 ust. 1, postanowiły inaczej. 4. Podstawę do ustalenia wysokości szkody może stanowić opinia (ekspertyza) rzeczoznawcy powołanego przez zakład ubezpieczeń lub przez poszkodowanego. 5. W przypadku gdy opinie (ekspertyzy) wykonane przez rzeczoznawców powołanych przez zakład ubezpieczeń i przez poszkodowanego są rozbieżne, minister może powołać rzeczoznawcę opiniującego, który na podstawie dotychczas wykonanych opinii (ekspertyz) i własnej oceny stanu faktycznego wydaje opinię ostateczną. § 9. 1. Po zakończeniu czynności likwidacyjnych, o których mowa w § 8 ust. 1, zakład ubezpieczeń niezwłocznie przekazuje ministrowi akta sprawy wraz z propozycją wysokości odszkodowania oraz uzasadnieniem tej propozycji. 2. W przypadku gdy w wyniku postępowania likwidacyjnego w sprawie szkody zakład ubezpieczeń stwierdził, że odszkodowanie poszkodowanemu nie przysługuje, załącza do przekazywanych ministrowi akt sprawy uzasadnienie takiego stanowiska. § 10. 1. Minister, na podstawie akt sprawy przekazanych przez zakład ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia otrzymania tych akt, podejmuje decyzję: 1) o przyznaniu odszkodowania bądź 2) o odmowie przyznania odszkodowania. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, minister ustala wysokość odszkodowania, która może różnić się od propozycji przedstawionej przez zakład ubezpieczeń. 3. W przypadku gdy przyznane przez ministra odszkodowanie jest niższe niż proponowane przez zakład ubezpieczeń, decyzja powinna zawierać stosowne uzasadnienie wraz z właściwą opinią (ekspertyzą) biegłego powołanego przez ministra do zbadania sprawy przed podjęciem decyzji. § 11. Wypłaty odszkodowania dokonuje zakład ubezpieczeń na podstawie ostatecznej decyzji ministra, w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu decyzji, gotówką lub przelewem na rachunek bankowy wskazany przez poszkodowanego we wniosku, o którym mowa w § 7 ust. 1. § 12. W odniesieniu do poszkodowanych w wyniku akcji zwalczania powodzi z lipca 1997 r. przepisy niniejszego rozporządzenia wykonuje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, działający z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów. § 13. W sprawach rozpoczętych, a nie zakończonych mają zastosowanie przepisy niniejszego rozporządzenia. § 14. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1954 r. w sprawie wynagradzania szkód poniesionych w związku z udziałem w akcji zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 29, poz. 112). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, wypłaconych zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz kolejności zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze. (Dz. U. Nr 55, poz. 574) Na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, wypłaconych zasiłków z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz kolejności zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze (Dz. U. Nr 165, poz. 1197) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4: a) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z uwzględnieniem ust. 3, 3c, 11b, 12b i § 5 ust. 7a.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W razie jednoczesnego wpływu za dany miesiąc kalendarzowy deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych oznaczonych tym samym numerem, Zakład dokonuje rozliczenia na koncie płatnika składek i zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego na podstawie dokumentów wypełnionych jako ostatnie.", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: "3a. O podjętym rozstrzygnięciu, o którym mowa w ust. 3, Zakład zawiadamia płatnika składek, przesyłając odpis uznanych dokumentów. 3b. Jeżeli płatnik składek nie zgadza się z rozstrzygnięciem, o którym mowa w ust. 3, w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia powinien złożyć deklarację rozliczeniową i imienne raporty miesięczne korygujące dokumenty przesłane przez Zakład. 3c. W przypadku jednoczesnego wpływu za dany miesiąc dokumentu płatniczego oznaczonego tym samym numerem i na tę samą kwotę, Zakład rozlicza na koncie płatnika składek i ewidencjonuje na koncie ubezpieczonego wpłatę wynikającą z dokumentu, który wpłynął jako pierwszy. 3d. W odniesieniu do pozostałych dokumentów płatniczych, o których mowa w ust. 3c, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające.", d) skreśla się ust. 8 i 9, e) po ust. 11 dodaje się ust. 11a-11d w brzmieniu: "11a. Zakład może korygować błędy w deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportach miesięcznych, które uzna za możliwe do poprawienia we własnym zakresie, przy czym, w razie stwierdzenia rozbieżności między kwotą podstawy wymiaru składek i kwotą składek, za prawidłową przyjmuje się kwotę podstawy wymiaru składek. 11b. W przypadku, o którym mowa w ust. 11a, Zakład dokonuje zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego i rozliczenia na koncie płatnika składek na podstawie skorygowanych przez siebie deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych. 11c. O dokonanej korekcie, o której mowa w ust. 11a, Zakład zawiadamia płatnika składek, przesyłając wypis z poprawionej deklaracji rozliczeniowej i poprawionych imiennych raportów miesięcznych. 11d. Jeżeli płatnik składek nie zgadza się z korektą, o której mowa w ust. 11a, w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia powinien złożyć deklarację rozliczeniową i imienne raporty miesięczne korygujące dokumenty przesłane przez Zakład.", f) ust. 12 otrzymuje brzmienie: "12. W przypadku stwierdzenia w dokumentach, o których mowa w ust. 1, nieprawidłowości uniemożliwiających dokonanie prawidłowego rozliczenia na koncie płatnika składek i zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające mające na celu wyeliminowanie tych nieprawidłowości, z zastrzeżeniem ust. 3, 11a, 12a i § 5 ust. 7.", g) po ust. 12 dodaje się ust. 12a-12e w brzmieniu: "12a. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w części imiennych raportów miesięcznych, na podstawie danych z raportów uznanych za prawidłowe Zakład sporządza wewnętrzny dokument rozliczeniowy. 12b. W przypadku, o którym mowa w ust. 12a, Zakład na podstawie prawidłowych imiennych raportów miesięcznych dokonuje zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego, a na podstawie wewnętrznego dokumentu rozliczeniowego - wstępnego rozliczenia na koncie płatnika składek. 12c. W przypadku, o którym mowa w ust. 12a, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające w odniesieniu do imiennych raportów miesięcznych uznanych za nieprawidłowe. 12d. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 12c, Zakład dokonuje ostatecznego rozliczenia na koncie płatnika składek. 12e. W przypadku, o którym mowa w ust. 12a, jeżeli wpłata składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne nie pokrywa w pełni należności z tego tytułu rozliczonej w deklaracji rozliczeniowej, przed zastosowaniem procedury przewidzianej w ust. 12b-12d, Zakład dokonuje wstępnego zaliczenia wpłaty na poszczególnych ubezpieczonych, stosując odpowiednio zasady określone w § 7, 8 i 19.", h) po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu: "13a. W przypadku gdy nieprawidłowość, o której mowa w ust. 3c i 12, jest spowodowana błędem instytucji obsługującej wpłaty składek, postępowanie wyjaśniające kończy oświadczenie woli tej instytucji, do której powinna być załączona poświadczona kserokopia oryginalnego dokumentu płatniczego."; 2) w § 5: a) ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. W razie stwierdzenia niezgodności w danych, o których mowa w ust. 5 i 6, Zakład na podstawie danych z imiennych raportów miesięcznych dokonuje korekty deklaracji rozliczeniowej.", b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a-7c w brzmieniu: "7a. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, Zakład dokonuje zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego na podstawie imiennych raportów miesięcznych oraz rozliczenia składek na koncie płatnika składek w oparciu o skorygowaną deklarację rozliczeniową. 7b. O dokonanej korekcie, o której mowa w ust. 7a, Zakład zawiadamia płatnika składek, przesyłając wypis ze skorygowanej deklaracji rozliczeniowej. 7c. Jeżeli płatnik składek nie zgadza się z korektą, o której mowa w ust. 7a, w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia powinien złożyć deklarację rozliczeniową korygującą deklarację sporządzoną przez Zakład oraz imienne raporty miesięczne korygujące.", c) w ust. 10 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) kwotą wypłaconych ubezpieczonym zasiłków, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz przysługującego płatnikowi składek wynagrodzenia, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, zwanej dalej «kwotą uznań»."; 3) w § 19 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "a w razie ich braku - na pozostałe fundusze i zobowiązania."; 4) § 27 otrzymuje brzmienie: "§ 27. Przysługujące Zakładowi należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek lub wpłat na: 1) otwarte fundusze emerytalne, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy, 2) Fundusz Pracy, o których mowa w art. 56 ust. 2a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126), 3) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o których mowa w art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), 4) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy - są potrącane przez Zakład z tych składek lub wpłat." § 2. 1. Rozporządzenie stosuje się również do deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz dokumentów płatniczych złożonych za okres od stycznia 1999 r. i nie wyjaśnionych do dnia wejścia w życie rozporządzenia. 2. Podjęcie przez Zakład działań, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b), c), e), g) i w pkt 2 lit. a), kończy postępowanie wyjaśniające. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 1 pkt 4 w zakresie dotyczącym należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przysługujących z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek lub wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie. (Dz. U. Nr 55, poz. 575) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1999 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Krosno. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) język polski, 2) język angielski, 3) język niemiecki, 4) edukacja wczesnoszkolna, 5) wychowanie fizyczne z gimnastyką korekcyjną i turystyką. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Lesznie. (Dz. U. Nr 55, poz. 576) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1999 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Lesznie", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Leszno. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) elektrotechnika z informatyką techniczną, 2) eksploatacja i diagnostyka maszyn, 3) produkcja i zarządzanie w rolnictwie, 4) gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna, 5) edukacja zdrowotna, 6) edukacja muzyczna z pedagogiką opiekuńczo-wychowawczą, 7) edukacja muzyczna z muzyką estradową. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku. (Dz. U. Nr 55, poz. 577) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1999 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Płock. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) język angielski, 2) język niemiecki, 3) pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z muzyką/plastyką, 4) edukacja wczesnoszkolna, 5) matematyka z informatyką. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Wałbrzychu. (Dz. U. Nr 55, poz. 578) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1999 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Wałbrzychu", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Wałbrzych. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) język polski, 2) język angielski, 3) język francuski, 4) organizacja i obsługa ruchu turystycznego, 5) pedagogika opiekuńczo-wychowawcza. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre artykuły chemiczne przywożone z zagranicy dla przemysłu elektronicznego. (Dz. U. Nr 55, poz. 579) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 579) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaWartość celna w EURO 2805Metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych; metale ziem rzadkich, skand i itr, nawet ich mieszaniny lub stopy; rtęć: 2805 30- Metale ziem rzadkich, skand i itr, nawet ich mieszaniny lub stopy: 2805 30 90 0- - Pozostałe ex 2805 30 90 0Ferryt strontu1,510 000 ex 2805 30 90 0Neodym-żelazo-bor w proszku1,517 500 2820Tlenki manganu: 2820 90- Pozostałe: 2820 90 90 0- - Pozostałe ex 2820 90 90 0Tlenek manganu3,0150 000 2821Tlenki i wodorotlenki żelaza; pigmenty mineralne zawierające w masie 70% lub więcej związanego żelaza w przeliczeniu na Fe2O3: 2821 10 00 0- Tlenki i wodorotlenki żelaza ex 2821 10 00 0Tlenek żelaza3,0175 000 2843Koloidy metali szlachetnych; nieorganiczne i organiczne związki metali szlachetnych, nawet chemicznie nie zdefiniowane; amalgamaty metali szlachetnych: - Związki srebra: 2843 29 00 0- - Pozostałe ex 2843 29 00 0Pasta rezystywna do mikroukładów grubowarstwowych; cyjanosrebrzan potasu3,025 000 2917Kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2917 20 00 0- Cykloalkanowe, cykloalkenowe lub cykloterpenowe kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne ex 2917 20 00 0Utwardzacze - Hearter serii HT i XV3,550 000 3206Pozostałe środki barwiące; preparaty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, inne niż z pozycji 3203, 3204 lub 3205; produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory, nawet określone chemicznie: - Pozostałe środki barwiące oraz inne preparaty: 3206 49- - Pozostałe: 3206 49 90 0- - - Pozostałe ex 3206 49 90 0Koncentrat koloru3,510 000 3208Farby i pokosty (łącznie z emaliami i lakierami) na bazie polimerów syntetycznych i chemicznie modyfikowanych polimerów naturalnych, rozproszonych lub rozpuszczonych w środowisku niewodnym; roztwory określone w uwadze 4 do niniejszego działu: 3208 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3208 90 91 0- - - Na bazie polimerów syntetycznych3,520 000 3210 00Pozostałe farby i pokosty (łącznie z emaliami, lakierami i farbami klejowymi); gotowe pigmenty wodne używane do wykańczania skóry: 3210 00 90 0- Pozostałe ex 3210 00 90 0Farby do tworzyw, lakiery akrylowe z pigmentami3,510 000 3215Farba drukarska, atrament do pisania, tusz kreślarski i inne atramenty i tusze, także stężone lub stałe: 3215 90- Pozostałe: 3215 90 10 0- - Atrament i tusz ex 3215 90 10 0Tusz do kaset do drukarek komputerowych3,590 000 3506Gotowe kleje i inne gotowe spoiwa, gdzie indziej nie uwzględnione ani nie włączone; produkty przygotowane do użycia jako kleje lub spoiwa, przeznaczone do sprzedaży detalicznej, nie przekraczające masy netto 1 kg: - Pozostałe: 3506 91 00 0- - Spoiwa na bazie kauczuku lub tworzyw sztucznych (łącznie ze sztucznymi żywicami) ex 3506 91 00 0Kleje na bazie żywic dwuskładnikowe i cyjanoakrylowe3,580 000 3702Film fotograficzny w rolkach, światłoczuły, nienaświetlony, z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; film w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony: - Pozostałe filmy, bez perforacji, o szerokości przekraczającej 105 mm: 3702 44 00 0- - O szerokości powyżej 105 mm, ale nie przekraczającej 610 mm3,5200 000 3707Preparaty chemiczne do zastosowania w fotografice (inne niż pokosty, kleje, spoiwa i preparaty podobne); produkty nie zmieszane, w porcjach, w formie gotowej do użytku, przygotowane do sprzedaży detalicznej: 3707 90- Pozostałe: 3707 90 90 0- - Pozostałe ex 3707 90 90 0Toner do drukarek2,030 000 3810Preparaty do wytrawiania powierzchni metali; topniki i inne preparaty pomocnicze do lutowania, lutowania twardego lub spawania; proszki i pasty złożone z metalu i innych materiałów przeznaczone do lutowania, lutowania twardego lub spawania; preparaty stosowane jako rdzenie lub otuliny elektrod lub prętów spawalniczych: 3810 90- Pozostałe: 3810 90 90 0- - Pozostałe ex 3810 90 90 0Pasty do montażu powierzchniowego3,065 000 ex 3810 90 90 0Topniki do lutowania3,05 000 3814 00Organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierów: 3814 00 90 0- Pozostałe ex 3814 00 90 0Rozcieńczalniki i rozpuszczalniki: do lakierów akrylowych, do topników do lutowania4,05 000 3818 00Pierwiastki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice, w postaci krążków, płytek i form podobnych; związki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice: 3818 00 90 0- Pozostałe ex 3818 00 90 0Płytki z krzemu032 000 ex 3818 00 90 0Płytki z niobianu litu015 000 3824Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3824 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3824 90 95 0- - - - Pozostałe ex 3824 90 95 0Ferrofluidy - zawiesina proszku żelaza w węglowodorach3,524 000 3903Polimery styrenu, w formach podstawowych: - Polistyren: 3903 19 00 0- - Pozostały5,0125 000 3903 20 00 0- Kopolimery styren-akrylonitryl (SAN)5,080 000 3903 30 00 0- Kopolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS)5,0503 500 3905Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowych: 3905 30 00 0- Polialkohol winylowy, także zawierający niezhydrolizowane grupy octanowe5,025 000 3906Polimery akrylowe w formach podstawowych: 3906 10 00 0- Polimetakrylan metylu5,0277 000 3907Poliacetale, inne polietery i żywice epoksydowe, w formach podstawowych; poliwęglany, żywice alkidowe, poliestry allilowe i inne poliestry, w formach podstawowych: 3907 10 00 0- Poliacetale3,5313 000 3907 30 00 0- Żywice epoksydowe3,55 500 3907 40 00 0- Poliwęglany3,5267 000 - Pozostałe poliestry: 3907 99- - Pozostałe: - - - O liczbie hydroksylowej nie większej niż 100: 3907 99 19 0- - - - Pozostałe3,525 000 3920Pozostałe płyty, arkusze, folie i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, nie wzmocnionych, nie laminowanych, nie na podłożu ani nie połączonych podobnie z innym materiałem: - Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3920 99- - Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3920 99 90 0- - - Pozostałe ex 3920 99 90 0Folia z tworzywa poliimidowego - KAPTON2,519 000 3923Artykuły do transportu i pakowania towarów, z tworzyw sztucznych; korki, pokrywki, kapsle i pozostałe zamknięcia, z tworzyw sztucznych: 3923 40- Szpule, kopki, cewki i podobne nośniki: 3923 40 10 0- - Szpule, rolki i podobne nośniki do błon fotograficznych i kinematograficznych lub do taśm, filmów i podobnych objętych pozycjami nr 8523 i 85243,5175 000 3923 40 90 0- - Pozostałe ex 3923 40 90 0Kasety z rolkami z tworzywa sztucznego do drukarek3,5250 000 5911Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do niniejszego działu: 5911 90- Pozostałe: 5911 90 90 0- - Pozostałe ex 5911 90 90 0Taśma biała (nienasycona) do kasetek3,0130 000 7408Drut miedziany: - Z miedzi rafinowanej: 7408 19- - Pozostały: 7408 19 10 0- - - Którego maksymalny wymiar przekroju poprzecznego przekracza 0,5 mm3,01 500 7410Folia miedziana (nawet drukowana, łączona z papierem, kartonem, tworzywami sztucznymi lub podobnym materiałem podłożowym), o grubości (bez podłoża) nie przekraczającej 0,15 mm: - Bez podłoża: 7410 12 00 0- - Ze stopów miedzi ex 7410 12 00 0Taśma miedziana ze stopów miedzi o podstawie brązu berylowego3,03 000 - Na podłożu: 7410 21 00 0- - Z miedzi rafinowanej3,0150 000 8504Transformatory elektryczne, przekształtniki (np. prostowniki) oraz wzbudniki: 8504 90- Części: - - Transformatorów i wzbudników: - - - Pozostałe: 8504 90 11 0- - - - Rdzenie ferrytowe0116 500 8505Elektromagnesy; magnesy stałe i wyroby, które mają stać się stałymi magnesami po namagnesowaniu; magnetyczne i elektromagnetyczne uchwyty, zaciski, imadła i podobne uchwyty, elektromagnetyczne sprzęgła wyłączane oraz sprzęgła stałe czy hamulce; elektromagnetyczne głowice podnośnikowe: - Magnesy stałe i wyroby, które mają stać się stałymi magnesami po namagnesowaniu: 8505 11 00 0- - Metalowe ex 8505 11 00 0Magnesy stałe metalowe: kobaltowe, neodymowe, samarowe0190 000 8505 19- - Pozostałe: 8505 19 10 0- - - Magnesy stałe z ferrytów spiekanych0335 000 8505 19 90 0- - - Pozostałe ex 8505 19 90 0Magnesy płytkowe z ferrytów01 000 8523Nie zapisane nośniki do zapisu dźwięku lub innych sygnałów, inne niż wyszczególnione w dziale 37: - Taśmy magnetyczne: 8523 13 00 0- - O szerokości powyżej 6,5 mm03 250 000 9612Taśmy do maszyn do pisania i inne podobne, nasycone tuszem lub sporządzone w inny sposób celem pozostawiania odbić, również na szpulkach lub w kasetach; poduszki do tuszu, także nasycone tuszem, nawet w pudełkach: 9612 10- Taśmy: 9612 10 10 0- - Z tworzyw sztucznych ex 9612 10 10 0Taśmy barwiące z tworzyw sztucznych do kasetek020 000 9612 10 20 0- - Z włókien przetworzonych, o szerokości mniejszej niż 30 mm, umieszczone na stałe w kasetach z metalu lub tworzyw sztucznych, w rodzaju używanych w automatycznych maszynach do pisania, urządzeniach do automatycznego przetwarzania danych i innych maszynach ex 9612 10 20 0Kasety do drukarek komputerowych, szpule z taśmą030 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre maszyny i urządzenia przywożone z zagranicy dla przemysłu elektronicznego. (Dz. U. Nr 55, poz. 580) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 580) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość celna w EURO 8419Maszyny, instalacje lub sprzęt laboratoryjny, z podgrzewaniem elektrycznym lub bez, do poddawania materiałów procesom wymagającym zmiany temperatury, takim jak: grzanie, gotowanie, prażenie, destylowanie, rektyfikowanie, sterylizowanie, pasteryzowanie, poddawanie działaniu pary wodnej, suszenie, odparowywanie, parowanie, skraplanie lub chłodzenie, inne niż urządzenia lub instalacje w rodzaju stosowanych do celów domowych; urządzenia do podgrzewania wody przepływowe lub pojemnościowe, nieelektryczne: - Suszarki: 8419 39- - Pozostałe: 8419 39 90 0- - - Pozostałe ex 8419 39 90 0- - - Suszarki rozpyłowe, suszarki przepływowe, do wygrzewania cewek głośnikowych24 000 8428Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku (np. windy, schody ruchome, przenośniki, kolejki linowe): - Pozostałe wyciągi i przenośniki o pracy ciągłej, do transportu towarów lub materiałów: 8428 39- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8428 39 93 0- - - - Zautomatyzowane maszyny manipulacyjne do transportu, przenoszenia i magazynowania płytek półprzewodnikowych, kaset i pudełek z tych płytek oraz innych materiałów do wyrobu urządzeń półprzewodnikowych44 000 8462Obrabiarki (także prasy) do obróbki metalu metodą kucia, młotkowania lub kucia matrycowego; obrabiarki (także prasy) do obróbki metalu metodą gięcia, składania, prostowania, rozpłaszczania, ścinania, przebijania, dziurkowania lub nacinania; prasy do obróbki metali lub węglików metali nie wymienione powyżej: - Pozostałe: 8462 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8462 99 90 0- - - - Pozostałe ex 8462 99 90 0Prasy z podajnikiem taśmy stalowej15 000 8465Obrabiarki (także maszyny do wbijania gwoździ, do łączenia klamrami, klejenia lub innego łączenia) do drewna, korka, kości, twardej gumy, twardych tworzyw sztucznych lub podobnych twardych materiałów: - Pozostałe: 8465 95 00 0- - Wiertarki lub dłutarki ex 8465 95 00 0Wiertarki sterowane numerycznie300 000 8479Maszyny i urządzenia mechaniczne przeznaczone do wykonywania funkcji specjalnych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym dziale: 8479 50 00 0- Roboty przemysłowe, nigdzie nie wymienione ani nie włączone1 530 000 - Pozostałe maszyny i urządzenia mechaniczne: 8479 81 00 0- - Do obróbki metali, także nawijarki uzwojeń elektrycznych ex 8479 81 00 0Nawijarki uzwojeń elektrycznych50 000 8479 89- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8479 89 77 0- - - - Urządzenia mocujące płytki półprzewodnikowe i automatyczne ściskacze taśmowe do montażu urządzeń półprzewodnikowych ex 8479 89 77 0Maszyny nakładające komponenty poziomo i pionowo120 000 8479 89 98 0- - - - Pozostałe ex 8479 89 98 0Urządzenia do dozowania klejów200 000 ex 8479 89 98 0Urządzenia do montażu SMD (automaty i półautomaty)1 800 000 ex 8479 89 98 0Maszyny przygotowujące sekwencje elektroniczne, CP, RAD120 000 ex 8479 89 98 0Maszyny do automatycznego montażu elementów radialnych, axialnych, kołków i nitów na płytkach drukowanych1 000 000 8514Elektryczne piece i suszarki przemysłowe lub laboratoryjne (także indukcyjne czy dielektryczne); inne urządzenia grzewcze przemysłowe lub laboratoryjne typu indukcyjnego lub dielektrycznego: 8514 10- Piece oporowe i suszarki: 8514 10 05 0- - Do produkcji urządzeń półprzewodnikowych i płytek półprzewodnikowych ex 8514 10 05 0Piec oporowy160 000 8515Maszyny i urządzenia do lutowania miękkiego, twardego oraz spawania, także do cięcia metodą elektryczną (łącznie z ogrzewanym elektrycznie gazem), metodą laserową, lub za pomocą wiązki światła, lub fotonów, metodą ultradźwiękową, za pomocą wiązki elektronów, impulsów magnetycznych lub łuku plazmowego; elektryczne maszyny i aparaty do natryskiwania na gorąco metali lub cermetali: - Maszyny i urządzenia do lutowania miękkiego lub twardego: 8515 19 00 0- - Pozostałe510 000 8543Elektryczne maszyny i urządzenia wykonujące indywidualne funkcje, nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach tego działu: 8543 20 00 0- Generatory sygnałów78 000 8543 30- Maszyny i urządzenia do galwanotechniki, eletrolizy lub elektroforezy: 8543 30 80 0- - Pozostałe ex 8543 30 80 0Automaty do galwanotechniki400 000 9030Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją nr 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących: 9030 10- Przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania jonizującego: 9030 10 90 0- - Pozostałe ex 9030 10 90 0Analizator sieci mikrofalowej52 000 9030 20- Oscyloskopy i oscylografy: 9030 20 90 0- - Pozostałe ex 9030 20 90 0Oscyloskopy300 000 - Inne przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli napięcia, prądu, rezystancji lub mocy, bez rejestratora: 9030 31- - Mierniki uniwersalne: 9030 31 90 0- - - Pozostałe259 000 9030 39- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 9030 39 99 0- - - - - Pozostałe ex 9030 39 99 0Tłumiki regulowane8 000 - Pozostałe przyrządy i aparaty: 9030 89- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 9030 89 92 0- - - - Elektroniczne ex 9030 89 92 0Urządzenia mikroprocesorowe do zautomatyzowanych pomiarów elementów RLC290 000 ex 9030 89 92 0Urządzenia do testowania i programowania układów scalonych500 000 ex 9030 89 92 0Stanowisko strojeniowe do pomiarów i strojenia głowic telewizyjnych1 500 000 9030 89 99 0- - - - Pozostałe ex 9030 89 99 0Aparatura kontrolno-pomiarowa do sprawdzania jakości głośników40 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na towary przywożone z zagranicy na potrzeby przemysłu hutniczego. (Dz. U. Nr 55, poz. 581) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 581) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 2608 00 00 0Rudy cynku i koncentraty050 000 ton 2620Popiół i pozostałości (inne niż z produkcji stali), zawierające metale lub ich związki: 2620 40 000- Zawierające głównie glin ex 2620 40 00 0Szlam elektrokorundu0325 ton 2708Pak i koks pakowy, otrzymywane ze smoły węglowej i z innych smół mineralnych: 2708 10 00 0- Pak ex 2708 10 00 0Pak sferoidalny038 ton 2849Węgliki, nawet chemicznie nie zdefiniowane: 2849 20 00 0- Krzemu3575 ton 7201Surówka i surówka zwierciadlista w gąskach, blokach lub innych pierwotnych postaciach: 7201 10- Surówka niestopowa o zawartości w masie fosforu 0,5% lub mniej: 7201 10 90 0- - Zawierająca w masie mniej niż 0,1% manganu (ECSC)0480 ton 7202Żelazostopy: - Pozostały 7202 99- - Pozostały: 7202 99 80 0- - - Pozostałe ex 7202 99 80 0HOESCH Fe 80 w formie tabletek do wtapiania składnika stopowego130 ton 7208Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na gorąco, nie platerowane, nie pokrywane ani nie powlekane: - Pozostałe, zwinięte, nie obrobione dalej oprócz walcowania na gorąco: 7208 36 00 0- - O grubości powyżej 10 mm (ECSC) ex 7208 36 00 0Taśma do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości oraz rur spiralnie spawanych, walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 10,2 mm, 11,0 mm, 12,0 mm, 12,5 mm, 12,7 mm, 14,2 mm, 15,9 mm, 16,0 mm i szerokości od 600 do 1500 mm13 190 ton 7208 37- - O grubości 4,75 mm lub większej, ale nie przekraczającej 10 mm: 7208 37 90 0- - - Pozostałe (ECSC) ex 7208 37 90 0Taśma do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości oraz rur spiralnie spawanych, walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 5,0 mm, 5,6 mm, 6,3 mm, 7,1 mm, 8,0 mm, 8,8 mm, 10,0 mm i szerokości od 600 do 1500 mm18 325 ton 7208 38- - O grubości 3 mm lub większej, ale poniżej 4,75 mm: 7208 38 90 0- - - Pozostałe (ECSC) ex 7208 38 90 0Taśma do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 3,5 mm, 3,6 mm, 4,0 mm, 4,5 mm i szerokości od 600 do 1305 mm12 375 ton 7208 39- - O grubości poniżej 3 mm: 7208 39 90 0- - - Pozostałe (ECSC) ex 7208 39 90 0Wyroby walcowane płaskie o szerokości powyżej 600 mm i grubości poniżej 2 mm15 000 ton 7209Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na zimno, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Zwinięte nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7209 18- - O grubości mniejszej niż 0,5 mm: - - - Pozostałe: 7209 18 91 0- - - - O grubości nie mniejszej niż 0,35 mm, ale mniejszej niż 0,5 mm (ECSC) ex 7209 18 91 0Blacha stalowa zimnowalcowana /nieżarzona tzw. "fulhard"/ o grubości 0,45 mm w kręgach o szerokości od 600 do 1500 mm135 000 ton 7211Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7211 14- - Pozostałe o grubości 4,75 mm i więcej: 7211 14 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC) ex 7211 14 10 0Taśma zwinięta w kręgi do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 5,0 mm, 5,6 mm, 6,3 mm, 7,1 mm, 8,0 mm, 8,8 mm, 10,0 mm, 11,0 mm i szerokości od 501 do 560 mm1475 ton 7211 14 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC) ex 7211 14 90 0Taśma zwinięta w kręgi do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 5,0 mm, 5,6 mm, 6,3 mm, 7,1 mm, 8,0 mm, 8,8 mm, 10,0 mm, 11,0 mm i szerokości od 340 do 499 mm11 235 ton 7211 19- - Pozostałe: 7211 19 20 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC) ex 7211 19 20 0Taśma zwinięta w kręgi do zwijania rur zgrzewanych prądami wysokiej częstotliwości walcowana na gorąco ze stali niestopowej o grubości: 3,0 mm, 3,2 mm, 3,5 mm, 3,6 mm, 4,0 mm, 4,5 mm i szerokości od 501 do 560 mm1475 ton 7211 19 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC) ex 7211 19 90 0Bednarka trawiona oliwiona o szerokości poniżej 350 mm13 000 ton ex 7211 19 90 0Taśma nie obrobiona więcej oprócz walcowania na gorąco o szerokości nie przekraczającej 350 mm12 500 ton 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7212 50- W inny sposób powlekane lub pokrywane: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7212 50 97 0- - - - Pozostałe ex 7212 50 97 0Taśma pokrywana aluminium1750 ton 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości powyżej 0,35 mm, lecz poniżej 3 mm, zawierające: 7220 20 59 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu ex 7220 20 59 0Taśma nierdzewna1750 ton 7304Rury, przewody rurowe i profile drążone, bez szwu, ze stali: - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali nierdzewnej: 7304 49- - Pozostałe: 7304 49 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki ex 7304 49 10 0Rury wysokostopowe nie obrabiane gorąco walcowane do użytku przy produkcji rur2600 ton 8545Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii, oraz inne wyroby z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, do zastosowań elektrotechnicznych: - Elektrody: 8545 11 00 0- - W rodzaju stosowanych w piecach11 250 ton 8607Części lokomotyw szynowych lub taboru kolejowego: - Wózki zwrotne, jednoosiowe wózki Bissela, osie i koła, i ich części: 8607 19- - Pozostałe (włącznie z częściami): - - - Osie, zamontowane lub nie; koła i ich części: 8607 19 18 0- - - - Pozostałe ex 8607 19 18 0Monobloki kół14 000 sztuk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy na potrzeby ochrony środowiska oraz środki techniczne dla leśnictwa. (Dz. U. Nr 55, poz. 582) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się: 1) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne, 2) kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 582) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieIlość 3808Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (np. taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy): 3808 10- Środki owadobójcze (insektycydy): 3808 10 30 0- - Na bazie karbaminianów ex 3808 10 30 0Roztwór 480 g 1-(4-chlorofenylo)-3-(2,6-difluorobenzoilo)-mocznika w 1 l preparatu3,8 ton ex 3808 10 30 0Roztwór 150 g teflubenzuronu (z grupy acylomocznikowych) w 1 l preparatu7,5 ton 3808 90- Pozostałe: 3808 90 90- - Pozostałe: 3808 90 90 1- - - Biologiczne środki ochrony roślin nie będące żywymi organizmami ex 3808 90 90 1Roztwór bakterii Bacillus thuringiensis200 ton 8426Okrętowe żurawie masztowe; dźwignice, także linomostowe: bramownice drogowe, wozy okraczające podsiębierne oraz wozy i wózki transportu wewnętrznego z urządzeniami dźwigowymi: - Pozostałe urządzenia: 8426 91- - Przeznaczone do montowania na pojazdach drogowych: 8426 91 10 0- - - Hydrauliczne urządzenia dźwigowe przeznaczone do załadunku i rozładunku pojazdu ex 8426 91 10 0Specjalistyczne żurawie do załadunku i rozładunku drewna50 szt. 8428Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku (np. windy, schody ruchome, przenośniki, kolejki linowe): 8428 60 00 0- Kolejki linowe, wyciągi krzesełkowe, wyciągi narciarskie; układy napędowe do kolejek linowych naziemnych ex 8428 60 00 0Specjalistyczne przejezdne kolejki linowe służące do transportu drewna3 szt. 8436Pozostałe urządzenia rolnicze, ogrodnicze, leśne, drobiarskie lub pszczelarskie, także kiełkowniki wyposażone w urządzenia mechaniczne lub cieplne; inkubatory i wylęgarnie drobiu: 8436 80- Pozostałe urządzenia: 8436 80 10 0- - Urządzenia dla leśnictwa ex 8436 80 10 0Głowice wielooperacyjne służące do ścinki drzew, ich okrzesywania i wyrabiania sortymentów3 szt. ex 8436 80 10 0Urządzenia służące do rozdrabniania (kruszenia) odpadów drzewnych i gleb leśnych (kruszarki) - bez ciągnika5 szt. 9026Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami nr 9014, 9015, 9028 lub 9032: 9026 10- Do pomiaru lub kontroli przepływu lub poziomu cieczy: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 9026 10 91 0- - - - Przepływomierze8 szt. 9026 10 99 0- - - - Pozostałe ex 9026 10 99 0Urządzenia do pomiaru lub kontroli poziomu cieczy8 szt. 9026 80- Pozostałe przyrządy lub aparaty: - - Pozostałe: 9026 80 99 0- - - Pozostałe ex 9026 80 99 0Automatyczne stacje meteorologiczne3 szt. ex 9026 80 99 0Zestawy do poboru prób płynów18 szt. 9027Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy: 9027 10- Analizatory gazu lub dymu: 9027 10 10 0- - Elektroniczne ex 9027 10 10 0Analizatory gazu lub dymu (w tym przenośne i przewoźne) do pomiaru emisji spalin, gazów odlotowych35 szt. ex 9027 10 10 0Dymomierze spalin18 szt. ex 9027 10 10 0Analizatory zanieczyszczeń powietrza pracujące w zakresach imisyjnych25 szt. 9027 20- Chromatografy i aparaty do elektroforezy: 9027 20 10 0- - Chromatografy ex 9027 20 10 0Chromatografy gazowe10 szt. ex 9027 20 10 0Chromatografy cieczowe8 szt. ex 9027 20 10 0Chromatografy jonowe3 szt. 9027 20 90 0- - Aparaty do elektroforezy3 szt. 9027 30 00 0- Spektrometry, spektrofotometry oraz spektrografy stosowane w zakresie optycznym (promieniowanie ultrafioletowe, widzialne, podczerwone) ex 9027 30 00 0Spektrofotometry absorpcji atomowej8 szt. ex 9027 30 00 0Spektrofotometry UV-VIS8 szt. ex 9027 30 00 0Spektrofotometry (rentgenowskie, IR, ICP)8 szt. 9027 80- Pozostałe przyrządy i aparaty: - - Elektroniczne: 9027 80 17 0- - - Pozostałe ex 9027 80 17 0Analizatory całkowitego węgla organicznego (TOC)8 szt. ex 9027 80 17 0Mierniki chemicznego zapotrzebowania tlenu (COD)8 szt. ex 9027 80 17 0Mierniki biologicznego zapotrzebowania tlenu (BOD)8 szt. ex 9027 80 17 0Systemy łączące spektrometrię masową z chromatografią4 szt. ex 9027 80 17 0Zestawy do pomiarów zanieczyszczeń w przepływie4 szt. 9031Przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nie wyszczególnione i nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu; projektory profilowe: 9031 80- Pozostałe przyrządy, aparaty i urządzenia: - - Pozostałe: - - - Elektroniczne: 9031 80 39 0- - - - Pozostałe ex 9031 80 39 0Urządzenia do automatycznej analizy i poboru ścieków15 szt. - - - Pozostałe: 9031 80 99 0- - - - Pozostałe ex 9031 80 99 0Przyrządy i aparaty do wykrywania i pomiaru promieniowania niejonizującego5 szt. Załącznik nr 2 WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość (w EURO) 8421Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów:, - Części: 8421 99 00 0- - Pozostałe ex 8421 99 00 0Części do instalacji odsiarczającej spaliny5 000 ex 8421 99 00 0Części do elektrofiltrów250 000 ex 8421 99 00 0Części do filtrów workowych250 000 9027Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy: 9027 10- Analizatory gazu lub dymu: 9027 10 10 0- - Elektroniczne ex 9027 10 10 0Części do analizatorów gazu lub dymu (w tym przenośnych i przewoźnych) do pomiaru emisji spalin, gazów odlotowych; dymomierzy spalin (przenośnych), analizatorów zanieczyszczeń powietrza pracujących w zakresach imisyjnych: telemetrycznych systemów pomiarowych550 000 9027 20- Chromatografy i aparaty do elektroforezy: 9027 20 10 0- - Chromatografy ex 9027 20 10 0Części do chromatografów gazowych, cieczowych i jonowych275 000 9027 20 90 0- - Aparaty do elektroforezy ex 9027 20 90 0Części do aparatów do elektroforezy25 000 9027 30 00 0- Spektrometry, spektrofotometry oraz spektrografy stosowane w zakresie optycznym (promieniowanie ultrafioletowe, widzialne, podczerwone) ex 9027 30 00 0Części do spektrofotometrów absorpcji atomowej, spektrofotometrów (rentgenowskich, IR, ICP, UV-VIS), spektrofotometrów UV-VIS375 000 9027 80- Pozostałe przyrządy i aparaty: - - Elektroniczne: 9027 80 17 0- - - Pozostałe ex 9027 80 17 0Części do analizatorów całkowitego węgla organicznego (TOC); mierników chemicznego zapotrzebowania tlenu (COD); mierników biologicznego zapotrzebowania tlenu (BOD); systemów łączących spektrometrię masową z chromatografią; zestawów do pomiaru zanieczyszczeń w przepływie250 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla zakładów produkujących części samochodowe. (Dz. U. Nr 55, poz. 583) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. 2. Kontyngenty, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie do towarów przywożonych z zagranicy dla zakładów produkujących części samochodowe. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 583) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaWartość celna w EURO 2712Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione: 2712 20- Parafina zawierająca w masie mniej niż 0,75% oleju: 2712 20 90 0- - Pozostała1,0120 097 2929Związki z inną azotową grupą funkcyjną: 2929 10- Izocyjaniany: 2929 10 10 0- - Diizocyjaniany metylofenylenowe (diizocyjaniany toluenu)5,0231 796 3205 00 00 0Laki barwnikowe; preparaty na bazie laków barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do niniejszego działu3,557 343 3206Pozostałe środki barwiące; preparaty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, inne niż z pozycji nr 3203, 3204 lub 3205; produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory, nawet określone chemicznie: - Pozostałe środki barwiące oraz inne preparaty: 3206 49- - Pozostałe: 3206 49 90 0- - - Pozostałe2,58 298 3812Gotowe przyspieszacze wulkanizacji; złożone plastyfikatory do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; środki przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do gumy i tworzyw sztucznych: 3812 30- Preparaty przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do kauczuku i tworzyw sztucznych: 3812 30 80 0- - Pozostałe3,5512 366 3824Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3824 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3824 90 950- - - - Pozostałe0586 653 3926Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914: 3926 30 00 0- Wyposażenie mebli, nadwozi itp.3,52 246 267 3926 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3926 90 91 0- - - - Wyprodukowane z arkusza3,51 225 439 3926 90 99 0- - - - Pozostałe3,511 282 076 4016Pozostałe artykuły z kauczuku wulkanizowanego: 4016 10- Z kauczuku komórkowego: 4016 10 90 0- - Pozostałe1,5133 641 - Pozostałe: 4016 93- - Uszczelki, podkładki i inne uszczelnienia: 4016 93 90 0- - - Pozostałe1,0895 449 4016 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Do pojazdów mechanicznych objętych pozycjami od 8701 do 8705: 4016 99 52 0- - - - - - Części z gumy połączonej z metalem1,0155 520 4016 99 58 0- - - - - - Pozostałe1,0118 837 5401Nici do szycia z włókien chemicznych, nawet przeznaczone do sprzedaży detalicznej: 5401 10- Z włókien ciągłych syntetycznych: - - Nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej: 5401 10 19 0- - - Pozostałe3,522 803 7210Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub więcej, platerowane, powlekane lub pokrywane: - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7210 69- - Pozostałe: 7210 69 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)1,058 604 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7212 50- W inny sposób powlekane lub pokrywane: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7212 50 97 0- - - - Pozostałe1,013 414 7216Kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej: 7216 50- Pozostałe kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7216 50 10 0- - O przekroju poprzecznym, który można zawrzeć w kwadracie o boku 80 mm (ECSC)1,092 356 - - Pozostałe: 7216 50 99 0- - - Pozostałe (ECSC)1,0111 868 7217Drut ze stali niestopowej: 7217 10- Nie pokrywany ani nie powlekany, polerowany lub nie: 7217 10 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla1,0103 761 7217 20- Pokrywany lub powlekany cynkiem: 7217 20 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla1,028 593 7217 90- Pozostały: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 90 30 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej1,08 695 7219Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej o szerokości 600 mm lub większej: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7219 33- - O grubości powyżej 1 mm, lecz poniżej 3 mm: 7219 33 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)1,5149 850 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości powyżej 0,35 mm, lecz poniżej 3 mm, zawierające: 7220 20 59 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu1,57 298 - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm, zawierające: 7220 20 91 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu1,5106 341 7220 20 99 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu1,54 115 7226Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości poniżej 600 mm: - - Pozostałe: 7226 92- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno: 7226 92 10 0- - - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC)1,553 460 7227Sztaby i pręty z innej stali stopowej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach: 7227 90- Pozostałe: 7227 90 50 0- - Zawierające w masie 0,9% lub więcej, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu (ECSC)1,5436 7228Pozostałe sztaby i pręty z innej stali stopowej; kątowniki, kształtowniki i profile z innej stali stopowej; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych: 7228 20- Sztaby i pręty ze stali krzemowo-manganowej: - - Pozostałe: 7228 20 60 0- - - Pozostałe1,5930 690 7228 30- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: - - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy: 7228 30 69 0- - - - Poniżej 80 mm (ECSC)1,512 750 7228 60- Pozostałe sztaby i pręty: - - Pozostałe: 7228 60 89 0- - - Pozostałe1,546 656 7229Drut z pozostałej stali stopowej: 7229 20 00 0- Ze stali krzemowo-manganowej1,531 388 7229 90- Pozostały: 7229 90 90 0- - Pozostały1,569 682 8301Kłódki i zamki (na klucze, szyfrowe lub elektryczne), z metalu nieszlachetnego; zamknięcia i okucia z zamknięciami, zawierające zamki, z metalu nieszlachetnego; klucze do wszelkich wyrobów wymienionych powyżej, z metalu nieszlachetnego: 8301 20 00 0- Zamki w rodzaju używanych do pojazdów mechanicznych1,0298 8301 60 00 0- Części1,01 997 211 8301 70 00 0- Klucze występujące oddzielnie1,0833 954 8512Elektryczny sprzęt oświetleniowy i sygnalizacyjny (oprócz wyrobów z pozycji 8539), elektryczne wycieraczki szyb, urządzenia zapobiegające zamarzaniu i potnieniu szyb w rodzaju używanych do rowerów i pojazdów mechanicznych: 8512 20 00 0- Inny sprzęt oświetleniowy lub sygnalizacji wzrokowej1,0288 476 8512 90 00 0- Części1,02 963 848 8543Elektryczne maszyny i urządzenia wykonujące indywidualne funkcje, nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach tego działu: - Pozostałe maszyny i urządzenia: 8543 89- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8543 89 95 0- - - - Pozostałe1,51 021 060 8708Części i akcesoria do pojazdów samochodowych z pozycji od nr 8701 do 8705: 8708 10- Zderzaki i ich części: 8708 10 90- - Pozostałe: 8708 10 90 9- - - Pozostałe2,02 144 831 - Pozostałe części i akcesoria nadwozi (także kabin): 8708 29- - Pozostałe: 8708 29 90- - - Pozostałe: 8708 29 90 9- - - - Pozostałe2,05 704 657 - Hamulce, także hamulce ze wspomaganiem oraz ich części: 8708 31- - Zmontowane okładziny hamulcowe: - - - Pozostałe: 8708 31 99- - - - Do pozostałych: 8708 31 99 9- - - - - Pozostałe2,0542 908 8708 60- Osie nie napędzane oraz ich części: - - Pozostałe: 8708 60 99- - - Pozostałe: 8708 60 99 9- - - - Pozostałe2,016 473 450 - Pozostałe części i akcesoria: 8708 91- - Chłodnice: 8708 91 90- - - Pozostałe: 8708 91 90 9- - - - Pozostałe2,01 232 487 8708 92- - Tłumiki i rury wydechowe: 8708 92 90- - - Pozostałe: 8708 92 90 9- - - - Pozostałe2,03 993 646 8708 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 8708 99 98- - - - - Pozostałe: 8708 99 98 9- - - - - - Pozostałe1,51 942 304 9104 00Zegary instalowane na płytach czołowych aparatury lub w pulpitach sterowniczych oraz zegary podobnego typu przeznaczone dla pojazdów mechanicznych, statków powietrznych i kosmicznych, jednostek pływających itp.: 9104 00 90 0- Pozostałe1,5408 685 9401Meble do siedzenia (inne niż z pozycji 9402), nawet przekształcalne w miejsca do spania, oraz ich części: 9401 90- Części: - - Pozostałe: 9401 90 80 0- - - Pozostałe1,014 824 349 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu telekomunikacyjnego. (Dz. U. Nr 55, poz. 584) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 584) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaWartość celna w EURO 8504Transformatory elektryczne, przekształtniki (np. prostowniki) oraz wzbudniki: - Pozostałe transformatory: 8504 31- - O mocy wyjściowej nie przekraczającej 1 kVA: - - - Pozostałe: 8504 31 90 0- - - - Pozostałe2,01 000 000 8517Elektryczny sprzęt do telefonii i telegrafii przewodowej, włączając przewodowe aparaty telefoniczne ze słuchawką bezprzewodową oraz sprzęt telekomunikacyjny dla systemów przewodowych na prąd nośny lub dla systemów przewodowych cyfrowych; videofony: - Aparaty telefoniczne; videofony: 8517 11 00 0- - Przewodowe aparaty telefoniczne ze słuchawką bezprzewodową1,01 500 000 8517 30 00 0- Urządzenia łączeniowe dla telefonii i telegrafii1,05 000 000 8517 50- Inna aparatura dla systemów przewodowych na prąd nośny lub dla systemów przewodowych cyfrowych: 8517 50 90 0- - Pozostała1,03 000 000 8517 90- Części: - - Aparatów dla systemów przewodowych na prąd nośny objętych podpozycją 8517 50 10: 8517 90 11 0- - - Zespoły elektroniczne04 500 000 8517 90 19 0- - - Pozostałe01 250 000 - - Pozostałe: 8517 90 82 0- - - Zespoły elektroniczne1,033 500 000 8517 90 88 0- - - Pozostałe1,08 000 000 8518Mikrofony i ich stojaki; głośniki, w obudowach lub bez; słuchawki nagłowne, douszne oraz zestawy złożone ze słuchawek i mikrofonu; elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych; elektryczna aparatura wzmacniająca sygnały dźwiękowe: 8518 40- Elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych: - - Pozostałe: 8518 40 30 0- - - Wzmacniacze telefoniczne i pomiarowe ex 8518 40 30 0Elektroniczne wzmacniacze na potrzeby telefonii komórkowej1,01 500 000 8525Urządzenia nadawcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierające lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne; kamery video ze stop-klatką i inne rejestrujące kamery video: 8525 10- Urządzenia nadawcze: - - Pozostałe: 8525 10 80 0- - - Pozostałe ex 8525 10 80 0Urządzenia kodująco-nadawcze1,51 000 000 8525 20- Urządzenia nadawcze zawierające aparaturę odbiorczą: - - Pozostałe: 8525 20 910- - - Dla sieci telefonów komórkowych ex 8525 20 91 0Urządzenia nadawcze i stacje bazowe dla telefonii komórkowej014 500 000 ex 8525 20 91 0Łącza mikrofalowe (nadajniki i odbiorniki pracujące na częstotliwościach mikrofalowych) dla telefonii komórkowej07 000 000 ex 8525 20 91 0Elektroniczne centrale telefoniczne na potrzeby telefonii komórkowej07 500 000 8525 20 99 0- - - Pozostałe ex 8525 20 99 0Urządzenia nadawczo-odbiorcze dla telefonii014 000 000 8527Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar: 8527 90- Pozostała aparatura: - - Pozostałe: 8527 90 92 0- - - Odbiorniki przenośne dla systemów przywoławczych, ostrzegawczych ex 8527 90 92 0Numeryczne, tekstowe oraz głosowe odbiorniki przywoławcze do wewnętrznych systemów przywoławczych1,0600 000 8529Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury z pozycji nr 8525 do 8528: 8529 10- Anteny i reflektory anten wszelkich typów; części nadające się do stosowania do nich: - - Pozostałe: - - - Anteny: 8529 10 45 0- - - - Pozostałe ex 8529 10 45 0Anteny do łącz mikrofalowych dla telefonii komórkowej1,51 750 000 8529 10 90 0- - - Pozostałe ex 8529 10 90 0Radiolinie1,545 000 8529 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8529 90 72 0- - - - Zespoły elektroniczne1,52 000 000 - - - - Pozostałe: 8529 90 88- - - - - Pozostałe: 8529 90 88 9- - - - - - Pozostałe1,5200 000 8536Urządzenia elektryczne dla przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów (np. wyłączniki, przełączniki, bezpieczniki, odgromniki, ograniczniki napięcia, ochronniki przepięciowe, wtyki, gniazda wtykowe, oprawki lampowe, skrzynki przyłączowe) do napięć nie przekraczających 1000 V: - Przekaźniki: 8536 41- - Do napięć nie przekraczających 60 V: 8536 41 10 0- - - Dla prądów nie przekraczających 2 A1,51 800 000 8537Tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i inne układy wspornikowe, wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami nr 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienione w Dziale 90, oraz aparatura sterowana numerycznie, inna niż aparatura połączeniowa objęta pozycją nr 8517: 8537 10- Do napięć nie większych niż 1000 V: 8537 10 10 0- - Panele od sterowania cyfrowego z wbudowanym urządzeniem do automatycznego przetwarzania danych ex 8537 10 10 0Sterowniki stacji bazowych dla telefonii komórkowej05 250 000 8542Elektroniczne układy scalone i mikromoduły: 8542 40 00 0- Układy scalone hybrydowe02 750 000 8543Elektryczne maszyny i urządzenia wykonujące indywidualne funkcje, nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach tego działu: - Pozostałe maszyny i urządzenia: 8543 89- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8543 89 95 0- - - - Pozostałe: ex 8543 89 95 0Urządzenia kodujące1,5750 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na niektóre towary przywożone z zagranicy do celów wojskowych, ochrony bezpieczeństwa państwa, policyjnych, więziennictwa i obsługi granicznej. (Dz. U. Nr 55, poz. 585) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngent taryfowy wartościowy, w wysokości 100,65 mln EURO, na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 585) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Lp.WYSZCZEGÓLNIENIEKOD PCN I IITowary oraz ich części produkowane według specjalnych warunków technicznych i technologicznych, przeznaczone do celów wojskowych, więziennictwa i ochrony bezpieczeństwa państwa: 1. Materiały wybuchowe; produkty pirotechniczne; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwo palnedział 36 z wyłączeniem ex 3605 2. Bomby, granaty, torpedy, miny, rakiety i podobne uzbrojenie wojenne oraz jego części; naboje, pociski i inna amunicja oraz jej części, w tym przybitki do nabojów śrutowych i kulkowych9306 3. Czołgi oraz inne opancerzone samobieżne pojazdy bojowe z uzbrojeniem lub bez oraz części tych pojazdów8710 00 00 0 4. Samoloty i śmigłowce oraz ich częściex 8802, 8803 5. Okręty wojenne i ich częściex 8906 00, 8908 00 00 0 6. Broń i amunicja, ich części i akcesoriadział 93 7. Łączność specjalna (z urządzeniami szyfrującymi i deszyfrującymi) oraz części zamienneex dział 85 8. Pozostały sprzęt wyposażony w ogniowe środki rażenia, również części aktywnych środków ogniowychex sekcja XVII Sprzęt pomocniczy i wyposażenie aktywnych środków ogniowych produkowane według specjalnych warunków technicznych i technologicznych, przeznaczone do celów wojskowych, policyjnych, więziennictwa, obsługi granicznej i ochrony bezpieczeńsktwa państwa: 1. Sprzęt i systemy kierowania ogniem, radiolokacyjne, obserwacyjne i nawigacyjne oraz części zamienneex sekcja XVI, ex działy 90, 91 2. Sprzęt i systemy łączności oraz części zamienneex sekcja XVI, ex dział 90 3. Trenażery i urządzenia testowe oraz części zamiennesekcje różne 4. Maszyny, urządzenia, systemy elektryczne i elektroniczne oraz ich częściex sekcja XVI 5. Specjalne źródła zasilania oraz części zamienneex dział 85 6. Narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne i precyzyjneex działy 90 oraz 91 7. Środki transportu oraz części zamienneex sekcja XVII 8. Inny sprzęt pomocniczy do celów wojskowych, policyjnych, więziennictwa i obsługi granicznej oraz części zamiennesekcje różne IIIMateriały, półprodukty, zespoły oraz części produkowane według specjalnych technik i technologii z przeznaczeniem dla produkcji sprzętu wojskowego, policyjnego i więziennictwa, a także służące do realizacji zadań z zakresu ochrony bezpieczeństwa państwa oraz dla potrzeb bieżącej eksploatacji.sekcje różne ex dotyczy niektórych towarów z działów lub sekcji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na niektóre nasiona buraków cukrowych przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 55, poz. 586) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngent taryfowy ilościowy na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. (poz. 586) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENT TARYFOWY ILOŚCIOWY Kod PCNWyszczególnienieIlość 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona buraków: 1209 11 00 0- - Nasiona buraków cukrowych ex 1209 11 00 0Nasiona polskich odmian buraków cukrowych reprodukowanych za granicą, przeznaczone do uzyskania kwalifikowanego materiału siewnego760 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 14 czerwca 1999 r. sygn. akt K. 11/98. (Dz. U. Nr 55, poz. 587) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zdzisław Czeszejko-Sochacki - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że przepisy art. 34 ust. 2 oraz art. 39 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) - są niezgodne z zasadami ustanowionymi w art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 w związku z art. 178 oraz art. 184 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: 1. Art. 34 ust. 2 i art. 39 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) są niezgodne z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 w związku z art. 184 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że zamykają drogę sądową wskazanym w tych przepisach podmiotom. 2. Przepisy powołane w pkt 1 nie są niezgodne z art. 45 ust. 2 i art. 178 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 czerwca 1999 r. sygn. akt P. 4/98. (Dz. U. Nr 55, poz. 588) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Trzciński - przewodniczący, Jerzy Ciemniewski - sprawozdawca, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 1999 r. na rozprawie pytania prawnego Sądu Rejonowego w Ostrołęce - IV Wydział Pracy, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r. (Dz. U. Nr 129, poz. 601), w zakresie odnoszącym się do prokuratorów, jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), orzeka: Przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r. (Dz. U. Nr 129, poz. 601), w zakresie odnoszącym się do prokuratorów, jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Janusz Trzciński Jerzy Ciemniewski Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu sprzedaży wierzytelności Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. (Dz. U. Nr 56, poz. 589) Na podstawie art. 10b ust. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Sprzedaży wierzytelności Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwanej dalej "Agencją", dokonuje się w pierwszej kolejności w drodze pisemnego albo ustnego przetargu. Wyboru formy przetargu dokonuje bank. 2. Jeżeli wierzytelność nie zostanie sprzedana w drodze pierwszego przetargu, ogłasza się drugi przetarg z obniżoną ceną wywoławczą wierzytelności określoną przez Agencję. 3. Jeżeli wierzytelność nie zostanie sprzedana w drodze drugiego przetargu, ogłasza się publicznie ofertę sprzedaży wierzytelności. 4. Jeżeli wierzytelność nie zostanie sprzedana w sposób przewidziany w ust. 2 i 3, może zostać sprzedana w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. § 2. 1. Czynności związane ze sprzedażą wierzytelności Agencji w drodze przetargu dokonuje powołana przez bank komisja składająca się co najmniej z trzech członków, w tym przewodniczącego. Na wniosek Agencji w skład komisji wchodzi przedstawiciel Agencji. Skład komisji jest jawny. 2. Członkiem komisji nie może być osoba: 1) która uczestniczy w przetargu jako oferent, 2) której małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia włącznie uczestniczy w przetargu jako oferent, 3) która jest wspólnikiem lub przedstawicielem oferenta, 4) która jest pracownikiem oferenta albo uczestniczy we władzach osoby prawnej, będącej oferentem, 5) która jest dłużnikiem, 6) która jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym osoby dłużnika do drugiego stopnia włącznie. 3. Jeżeli zachodzi jedna z okoliczności wymienionych w ust. 2, członek komisji jest obowiązany zrezygnować z udziału w komisji. 4. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do bezstronności członka komisji, w szczególności w związku ze stosunkiem osobistym, służbowym lub majątkowym łączącym go z uczestnikiem przetargu, bank z własnej inicjatywy lub na wniosek uczestnika odwołuje tego członka ze składu komisji. W przetargu ustnym wniosek może być złożony do chwili wywołania licytacji. § 3. 1. Ogłoszenie o sprzedaży wierzytelności Agencji w drodze przetargu komisja, o której mowa w § 2 ust. 1, podaje do publicznej wiadomości co najmniej na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem przetargu. 2. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, podaje się w szczególności: 1) oznaczenie wierzyciela, dłużnika i prowadzącego przetarg, 2) kwotę wierzytelności (kapitał i odsetki), 3) informację o istniejących zabezpieczeniach wierzytelności, 4) informację o trwałej utracie przez dłużnika Agencji zdolności do spłaty zadłużenia, 5) określenie terminu i miejsca przetargu, 6) cenę wywoławczą i wysokość wadium oraz sposób i termin jego wniesienia, 7) informację, że wadium złożone przez oferenta, którego oferta została przyjęta, a który uchyla się od zawarcia umowy, ulega przepadkowi, 8) informację, że wadium złożone przez oferentów, których oferty nie zostaną przyjęte, zostanie zwrócone bezpośrednio po dokonaniu wyboru oferty, a oferentowi, którego oferta została przyjęta, zostanie zaliczone na poczet ceny, z tym że jeżeli wadium złożone przez nabywcę było w innej formie niż w gotówce, ulega zwrotowi po zapłaceniu ceny nabycia, 9) informację, że umowa sprzedaży wierzytelności powinna być podpisana przez kupującego w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu pisemnej informacji o przyjęciu oferty, pod rygorem przepadku wadium na rzecz Agencji. 3. W przypadku przetargu pisemnego ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno ponadto zawierać: 1) określenie warunków, jakie powinna spełniać oferta, w szczególności nazwę i adres oferenta, cenę nabycia wierzytelności, sposób i termin zapłaty, 2) określenie miejsca i terminu składania oraz miejsca i terminu otwarcia ofert, a także terminu wyboru oferty, 3) informację, że w przypadku złożenia jednakowych ofert zostanie przeprowadzony przetarg ustny. 4. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, wywiesza się w siedzibie Agencji i banku, za którego pośrednictwem jest dokonywana sprzedaż wierzytelności, a ponadto podaje się do publicznej wiadomości w codziennej prasie o zasięgu krajowym. § 4. 1. Jeżeli wpłynie jedna oferta, przetarg pisemny może się odbyć, w przypadku gdy wartość wierzytelności nie przekracza kwoty 5000 zł. Komisja może dopuścić jawność wykonywania swych czynności. 2. Komisja: 1) ustala liczbę złożonych ofert, 2) otwiera koperty z ofertami, złożone w terminie i miejscu wskazanym w ogłoszeniu o przetargu, 3) sprawdza, czy wadia zostały wniesione we wskazanym terminie i miejscu. 3. Komisja odrzuca oferty złożone po terminie w niewłaściwym miejscu lub przez osoby, które nie wniosły w należyty sposób wadium. O odrzuceniu oferty komisja zawiadamia pisemnie oferenta. 4. Jeżeli oferty są takie same, komisja przeprowadza dodatkowy przetarg ustny, zawiadamiając oferentów, którzy złożyli takie oferty, o terminie i miejscu tego przetargu. W trakcie dodatkowego przetargu oferenci składają oferty do protokołu. Do dodatkowego przetargu ustnego stosuje się odpowiednio przepisy § 5 ust. 4-7. 5. Z przetargu pisemnego komisja sporządza protokół, który powinien zawierać uzasadnienie decyzji komisji. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. 6. O wyniku przetargu komisja niezwłocznie zawiadamia na piśmie oferentów. § 5. 1. W przetargu ustnym uczestniczą osoby, które we wskazanym terminie i w sposób określony w ogłoszeniu wniosły wadium. Jeżeli stawi się jeden uczestnik, przetarg ustny może się odbyć, w przypadku gdy wartość wierzytelności nie przekracza kwoty 5000 zł. 2. Przewodniczący komisji: 1) informuje o przedmiocie przetargu, cenie wywoławczej i minimalnej wysokości postąpienia, 2) odczytuje listę uczestników przetargu, 3) informuje o skutkach uchylenia się od zawarcia umowy. 3. W razie złożenia wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 4, albo rezygnacji członka komisji, bank zawiesza przetarg i informuje o tym jego uczestników. Bank zawiadamia na piśmie uczestników przetargu o terminie i miejscu podjęcia przetargu. 4. Przewodniczący komisji wywołuje licytację, ogłaszając cenę wywoławczą, i wzywa uczestników do zgłaszania postąpień. Jeżeli mimo trzykrotnego ogłoszenia ceny wywoławczej żaden z uczestników nie zgłosił postąpienia, przewodniczący zamyka przetarg. 5. Przewodniczący komisji ogłasza kolejne wyższe ceny, zgłaszane ustnie przez uczestników przetargu, dopóki nie ma dalszego postąpienia, mimo trzykrotnego ogłoszenia tej samej ceny. 6. Po ustaniu postąpień przewodniczący komisji informuje uczestników, że po trzecim ogłoszeniu ostatnio zgłoszonej ceny dalsze postąpienia nie zostaną przyjęte, po czym ogłasza tę cenę. Przetarg wygrywa uczestnik, który zgłosił najwyższą cenę, po której ogłoszeniu dalsze postąpienie nie może być przyjęte. Przewodniczący komisji ogłasza imię i nazwisko albo nazwę (firmę) osoby, która wygrała przetarg. 7. Z przebiegu przetargu komisja sporządza protokół. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. § 6. 1. Czynności związane ze sprzedażą wierzytelności Agencji w drodze oferty ogłoszonej publicznie dokonuje powołana przez bank komisja składająca się co najmniej z trzech członków, w tym przewodniczącego. Skład komisji jest jawny. 2. Do komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 2 ust. 2-4. § 7. 1. Ogłoszenie o sprzedaży wierzytelności Agencji w drodze oferty ogłoszonej publicznie komisja, o której mowa w § 6 ust. 1, podaje do publicznej wiadomości co najmniej na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem, od którego będzie się oczekiwać odpowiedzi na ofertę. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, wywiesza się w siedzibie Agencji i banku, za którego pośrednictwem jest dokonywana sprzedaż wierzytelności, a ponadto podaje się do publicznej wiadomości w codziennej prasie o zasięgu krajowym. 3. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, podaje się w szczególności: 1) dane, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-4, 2) cenę sprzedaży wierzytelności (kapitał i odsetki), 3) oznaczenie miejsca i terminu, w ciągu którego będzie się oczekiwać odpowiedzi na ofertę, z tym że początek tego terminu nie może być wcześniejszy niż 2 tygodnie od dnia ukazania się ogłoszenia w codziennej prasie o zasięgu krajowym, 4) warunki, jakie powinna spełniać odpowiedź na ofertę, oraz sposób jej złożenia, 5) treść oświadczenia woli o przyjęciu oferty oraz sposób jego złożenia. 4. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza protokół, który powinien zawierać w szczególności daty, godziny i minuty złożenia oświadczenia woli o przyjęciu oferty. Protokół podpisują wszyscy członkowie komisji. 5. Po upływie terminu obowiązywania oferty, protokół, o którym mowa w ust. 4, wywiesza się na okres 7 dni w siedzibie Agencji i banku, za którego pośrednictwem jest dokonywana sprzedaż wierzytelności Agencji. § 8. 1. Czynności związane ze sprzedażą wierzytelności Agencji w wyniku rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia dokonuje powołana przez bank komisja składająca się co najmniej z trzech członków, w tym przewodniczącego. Skład komisji jest jawny. 2. Do komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 2 ust. 2-4. § 9. 1. Ogłoszenie o publicznym zaproszeniu do rokowań komisja, o której mowa w § 8 ust. 1, podaje do publicznej wiadomości co najmniej na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem składania ofert. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, wywiesza się w siedzibie Agencji i banku, za którego pośrednictwem jest dokonywana sprzedaż wierzytelności, a ponadto podaje się do publicznej wiadomości w codziennej prasie o zasięgu krajowym. 3. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, podaje się w szczególności: 1) dane, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 1-4, 2) proponowaną cenę sprzedaży wierzytelności Agencji, 3) miejsce, termin i sposób składania ofert, 4) warunki, jakim powinna odpowiadać oferta, 5) informację, że do rokowań zostaną dopuszczone najkorzystniejsze oferty. 4. Po wyborze najkorzystniejszych ofert komisja zaprasza oferentów, którzy je złożyli, do dalszych rokowań, a pozostałych oferentów zawiadamia o odrzuceniu ich ofert. 5. W trakcie rokowań komisja ustala z oferentami cenę i sposób płatności, aż do wyboru najkorzystniejszej oferty. 6. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza protokół, który powinien zawierać w szczególności uzasadnienie wyboru najkorzystniejszych ofert oraz opis przebiegu rokowań. Protokół z rokowań podpisują wszyscy członkowie komisji. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 czerwca 1999 r. w sprawie nadania statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 56, poz. 590) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. Kancelarii Prezesa Rady Ministrów nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Dz. U. Nr 157, poz. 796). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 23 czerwca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1999 r. (poz. 590) STATUT KANCELARII PREZESA RADY MINISTRÓW § 1. 1. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, zwana dalej "Kancelarią", jest urzędem zapewniającym obsługę merytoryczną, organizacyjną, prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesów Rady Ministrów, stałych komitetów Rady Ministrów, Kolegium do Spraw Służb Specjalnych oraz Komitetu Ochrony Informacji Niejawnych. 2. Kancelaria zapewnia obsługę ministrów-członków Rady Ministrów, jeżeli wynika to z przepisów ustalających szczegółowy zakres działania danego ministra. 3. Kancelaria zapewnia również obsługę pełnomocników Rządu, komisji wspólnych, rad, zespołów oraz innych kolegialnych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych, jeżeli tak stanowią przepisy o ich utworzeniu. § 2. Kancelaria wykonuje zadania określone w ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej "ustawą", a także w odrębnych przepisach. § 3. 1. Kancelaria działa zgodnie z zarządzeniami i poleceniami Prezesa Rady Ministrów. 2. Kancelaria wykonuje powierzone zadania pod kierownictwem Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, zwanego dalej "Szefem Kancelarii", z zachowaniem kompetencji Szefa Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów w zakresie kierowania pionem politycznym Prezesa Rady Ministrów oraz kompetencji Dyrektora Generalnego w zakresie zapewnienia funkcjonowania i ciągłości pracy Kancelarii, warunków jej działania, a także organizacji pracy. § 4. 1. Szef Kancelarii kieruje Kancelarią przy pomocy Dyrektora Generalnego Kancelarii, Sekretarza Rady Ministrów i dyrektorów komórek organizacyjnych Kancelarii oraz we współdziałaniu z sekretarzami i podsekretarzami stanu oraz szefami gabinetów politycznych w Kancelarii. 2. Szczegółowe zakresy zadań i kompetencji Dyrektora Generalnego Kancelarii, Sekretarza Rady Ministrów oraz pełnomocników Rządu określają odrębne przepisy. 3. Szczegółowy zakres zadań i kompetencji szefów gabinetów politycznych określają odpowiednio Prezes Rady Ministrów oraz członkowie Rady Ministrów. 4. Dyrektor Generalny Kancelarii określa szczegółowy zakres zadań dyrektorów komórek organizacyjnych Kancelarii. 5. Szczegółowe zakresy zadań pracowników Kancelarii określają dyrektorzy właściwych komórek organizacyjnych Kancelarii. § 5. 1. Szef Kancelarii, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, wyznacza swojego zastępcę oraz określa zakres jego czynności. 2. Szef Kancelarii może imiennie upoważnić Dyrektora Generalnego Kancelarii, Sekretarza Rady Ministrów, dyrektorów komórek organizacyjnych Kancelarii i innych pracowników Kancelarii, a za zgodą Prezesa Rady Ministrów - także sekretarzy i podsekretarzy stanu, Szefa Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów oraz głównych doradców i doradców Prezesa Rady Ministrów, do załatwiania, w jego imieniu, spraw należących do zadań Kancelarii. § 6. Sekretarz Rady Ministrów, odpowiedzialny przed Prezesem Rady Ministrów, przygotowuje i obsługuje posiedzenia Rady Ministrów, koordynuje i merytorycznie nadzoruje prace komórek organizacyjnych obsługujących Radę Ministrów i stałe komitety Rady Ministrów, jak również wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach. § 7. 1. Obsługę merytoryczną, organizacyjną, techniczną i kancelaryjno-biurową działalności Prezesa Rady Ministrów, w zakresie wykonywania polityki Rady Ministrów, kontroli i koordynacji pracy ministrów oraz wykonywania innych konstytucyjnych i ustawowych kompetencji Prezesa Rady Ministrów, zapewniają komórki organizacyjne w następujących pionach organizacyjno-funkcjonalnych: 1) pion polityczny Prezesa Rady Ministrów, 2) pion obsługi Prezesa Rady Ministrów, 3) pion studiów, analiz i informacji. 2. Wykaz komórek organizacyjnych w ramach poszczególnych pionów zawiera załącznik nr 1 do statutu. 3. Komórki organizacyjne działające w pionie studiów, analiz i informacji zapewniają także obsługę prac Rady Ministrów oraz stałych komitetów Rady Ministrów w zakresie określonym przez Prezesa Rady Ministrów. 4. Obsługę merytoryczną, organizacyjną, techniczną i kancelaryjno-biurową wiceprezesów Rady Ministrów, ministrów-członków Rady Ministrów, pełnomocników Rządu oraz sekretarzy i podsekretarzy stanu zapewniają komórki organizacyjne, których wykaz zawiera załącznik nr 2 do statutu. 5. Obsługę merytoryczną, organizacyjną, techniczną i kancelaryjno-biurową działalności Rady Ministrów zapewniają komórki organizacyjne pionu obsługi Rady Ministrów, których wykaz zawiera załącznik nr 3 do statutu. 6. Obsługę zadań Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zapewniają komórki organizacyjne, których wykaz zawiera załącznik nr 4 do statutu. § 8. Komórki organizacyjne Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wymienione w załączniku nr 1 w pionie studiów, analiz i informacji oraz w załącznikach nr 2, 3 i 4 do statutu, z wyjątkiem gabinetów politycznych członków Rady Ministrów, wykonują także inne zadania zlecone przez Prezesa Rady Ministrów lub, z jego upoważnienia, przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 9. Szef Kancelarii może powoływać, dla realizacji zadań Kancelarii i Szefa Kancelarii, organy doradcze i opiniodawcze do opracowania spraw zleconych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, określając nazwę, skład osobowy, zakres i tryb ich działania. § 10. 1. Bezpośredni nadzór nad komórkami organizacyjnymi Kancelarii w zakresie prawidłowego wykonywania przez nie nałożonych na nie zadań, z wyjątkiem gabinetów politycznych Prezesa Rady Ministrów oraz członków Rady Ministrów, sprawuje Dyrektor Generalny Kancelarii. 2. Bezpośredni nadzór nad gabinetami politycznymi sprawują odpowiednio Prezes Rady Ministrów oraz członkowie Rady Ministrów. § 11. Nadzór nad Krajową Szkołą Administracji Publicznej sprawuje Prezes Rady Ministrów w zakresie określonym w ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153). § 12. 1. W Kancelarii działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze, wspierające Kancelarię pod względem organizacyjnym i administracyjno-gospodarczym. 2. Nadzór zwierzchni nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje Dyrektor Generalny Kancelarii. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny nadany przez Dyrektora Generalnego. Załącznik nr 1 do statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów WYKAZ KOMÓREK ORGANIZACYJNYCH W PIONACH ORGANIZACYJNO-FUNKCJONALNYCH, ZAPEWNIAJĄCYCH OBSŁUGĘ MERYTORYCZNĄ, ORGANIZACYJNĄ, TECHNICZNĄ I KANCELARYJNO-BIUROWĄ DZIAŁALNOŚCI PREZESA RADY MINISTRÓW 1. Pion polityczny Prezesa Rady Ministrów 1) Gabinet Polityczny Prezesa Rady Ministrów, 2) Sekretariat Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów. 2. Pion obsługi Prezesa Rady Ministrów 1) Sekretariat Prezesa Rady Ministrów, 2) Biuro Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 3) Sekretariat Kolegium do Spraw Służb Specjalnych, 4) Departament Kontroli i Koordynacji, 5) Departament Skarg i Odwołań. 3. Pion studiów, analiz i informacji 1) Departament Programowy, 2) Departament Spraw Zagranicznych, 3) Departament Spraw Ekonomicznych, 4) Departament Spraw Społecznych, 5) Departament Polityki Regionalnej, 6) Departament Spraw Obronnych, 7) Centrum Informacyjne Rządu, 8) Departament Monitorowania Reform, 9) Departament Analiz i Prognoz. Załącznik nr 2 do statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów WYKAZ KOMÓREK ORGANIZACYJNYCH ZAPEWNIAJĄCYCH OBSŁUGĘ MERYTORYCZNĄ, ORGANIZACYJNĄ, TECHNICZNĄ I KANCELARYJNO-BIUROWĄ DZIAŁALNOŚCI WICEPREZESÓW RADY MINISTRÓW, MINISTRÓW-CZŁONKÓW RADY MINISTRÓW ORAZ SEKRETARZY I PODSEKRETARZY STANU 1) Gabinety polityczne wiceprezesów Rady Ministrów oraz ministrów-członków Rady Ministrów, 2) Sekretariaty wiceprezesów Rady Ministrów oraz ministrów-członków Rady Ministrów, 3) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny, 4) Sekretariat Pełnomocnika Rządu do Spraw Negocjacji o Członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, 5) Biuro do Spraw Usuwania Skutków Powodzi, 6) Biuro Terenowe w Krakowie do Spraw Usuwania Skutków Powodzi, 7) Biuro Terenowe we Wrocławiu do Spraw Usuwania Skutków Powodzi. Załącznik nr 3 do statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów WYKAZ KOMÓREK ORGANIZACYJNYCH ZAPEWNIAJĄCYCH OBSŁUGĘ MERYTORYCZNĄ, ORGANIZACYJNĄ, TECHNICZNĄ I KANCELARYJNO-BIUROWĄ DZIAŁALNOŚCI RADY MINISTRÓW 1) Departament Prezydialny Rady Ministrów, 2) Centrum Legislacyjne Rządu, 3) Departament Spraw Parlamentarnych Rządu. Załącznik nr 4 do statutu Kancelarii Prezesa Rady Ministrów WYKAZ KOMÓREK ORGANIZACYJNYCH ZAPEWNIAJĄCYCH OBSŁUGĘ ZADAŃ KANCELARII PREZESA RADY MINISTRÓW 1) Biuro Dyrektora Generalnego, 2) Biuro Kadr, Szkolenia i Rozwoju Zawodowego, 3) Biuro Finansowe, 4) Biuro Informatyki, 5) Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 6) Biuro Ochrony. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ ORAZ SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie uprawnień do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 56, poz. 592) Na podstawie art. 88 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagane uprawnienia do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanymi dalej "pojazdami specjalnymi". § 2. 1. Żołnierz zasadniczej służby wojskowej może kierować pojazdem specjalnym, jeżeli posiada prawo jazdy odpowiedniej kategorii oraz uzyskał świadectwo wojskowe, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia. 2. Do kierowania pojazdem specjalnym na podwoziu kołowym uprawnia prawo jazdy: 1) kategorii A - motocyklem, 2) kategorii B1 - pojazdem trójkołowym lub czterokołowym o masie własnej nie przekraczającej 550 kg, z wyjątkiem motocykli, 3) kategorii B - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t oraz zespołem pojazdów składającym się z pojazdu specjalnego i przyczepy specjalnej, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza masy własnej pojazdu ciągnącego, a łączna dopuszczalna masa całkowita zespołu tych pojazdów nie przekracza 3,5 t, 4) kategorii C1 - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t i nie przekraczającej 7,5 t oraz pojazdem specjalnym wolnobieżnym, 5) kategorii C - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t, 6) kategorii C1 + E - zespołem pojazdów specjalnych, składającym się z pojazdu specjalnego określonego w pkt 4 i przyczepy specjalnej, której dopuszczalna masa całkowita nie przekracza masy własnej pojazdu ciągnącego, a dopuszczalna masa całkowita zespołu tych pojazdów nie przekracza 12 t, 7) kategorii C + E - pojazdem określonym odpowiednio w pkt 3 lub 5, łącznie z przyczepą specjalną o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 1,5 t, 8) kategorii B, C1 i C - pojazdem określonym odpowiednio w pkt 3, 4 lub 5 z przyczepą specjalną o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 1,5 t. 3. Do kierowania pojazdem specjalnym na podwoziu gąsienicowym, zespołem pojazdów specjalnych składającym się z pojazdu gąsienicowego i przyczepy specjalnej, niezależnie od świadectwa wojskowego, o którym mowa w ust. 1, jest wymagane prawo jazdy kategorii C, C1, B lub T. § 3. W razie konieczności ewakuacji zagrożonego mienia jednostki wojskowej, pojazdem specjalnym na rozkaz dowódcy jednostki wojskowej może kierować każdy żołnierz posiadający prawo jazdy co najmniej kategorii B i umiejętność kierowania danym pojazdem. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 czerwca 1999 r. (poz. 592) WZÓR ŚWIADECTWA WOJSKOWEGO Format A7, karton zielony, pasek czerwony Awers Ilustracja Rewers Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ ORAZ SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie warunków poruszania się po drogach pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej oraz straży pożarnej, biorących udział w akcjach ratowniczych. (Dz. U. Nr 56, poz. 593) Na podstawie art. 64 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej oraz straży pożarnej, biorących udział w akcjach ratowniczych, poruszających się na drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania. § 2. 1. Przejazd pojazdów, o których mowa w § 1, przekraczających wielkości określone w przepisach o dopuszczalnej masie, naciskach osi, wymiarach z ładunkiem lub bez ładunku jest realizowany po uzyskaniu zgody organu wskazanego odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, uzgadnia z właściwym zarządcą drogi termin, trasę oraz warunki przejazdu. 3. Wyrażając zgodę na przejazd określa się parametry techniczno-eksploatacyjne pojazdów, o których mowa w ust. 1, miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu, termin realizacji przejazdu oraz warunki, na jakich przejazd może być wykonany. 4. W wyjątkowych sytuacjach, w szczególności dotyczących udziału w akcjach ratowniczych, stanu zagrożenia państwa, klęsk żywiołowych i przywracania porządku publicznego, organ, o którym mowa w ust. 1, może wyrazić zgodę na przejazd na podstawie map techniczno-eksploatacyjnych dróg publicznych w skali 1:100 000 udostępnianych według odrębnych przepisów. § 3. 1. Przejazd po drodze publicznej pojazdu: 1) gąsienicowego, 2) wyposażonego tylko w jedno światło drogowe lub mijania, w światło obrysowe lub odblaskowe, 3) samochodowego używającego świateł maskowanych (przyciemnianych) lub świateł z filtrem noktowizyjnym - podlega pilotowaniu. 2. Pilotowanie dokonywane jest przez formację, do której pilotowany pojazd należy, zgodnie z warunkami określonymi w odrębnych przepisach. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu działania w sprawach przyjęcia do domu pomocy społecznej oraz wypisania z domu pomocy społecznej osoby chorej psychicznie i upośledzonej umysłowo. (Dz. U. Nr 56, poz. 594) Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 lipca 1995 r. w sprawie szczegółowego sposobu działania w sprawach przyjęcia do domu pomocy społecznej oraz wypisania z domu pomocy społecznej osoby chorej psychicznie i upośledzonej umysłowo (Dz. U. Nr 92, poz. 460) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2, w § 3 i w § 4 w ust. 1 wyraz "wojewoda" zastępuje się wyrazem "starosta"; 2) w § 8 w ust. 3 wyrazy "wojewoda wydaje decyzję o wygaśnięciu" zastępuje się wyrazami "starosta stwierdza wygaśnięcie". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 14 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników placówek naukowych, pomocniczych placówek naukowych i innych jednostek organizacyjnych Polskiej Akademii Nauk. (Dz. U. Nr 56, poz. 595) Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 13 października 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników placówek naukowych, pomocniczych placówek naukowych i innych jednostek organizacyjnych Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 128, poz. 838 i z 1998 r. Nr 65, poz. 426) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2 skreśla się pkt 4; 2) w § 2: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników, o których mowa w pkt 6 lit. a), d) i e), stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia," b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników: a) inżynieryjnych i technicznych, organizacyjno-ekonomicznych, administracyjnych i pracowników obsługi, b) działalności podstawowej zatrudnionych w bibliotekach, c) działalności podstawowej zatrudnionych w Archiwum i Muzeum Ziemi, d) działalności opiekuńczo-terapeutycznej i medyczno-rehabilitacyjnej zatrudnionych w Domu Rencisty, e) zatrudnionych przy sporządzaniu i wydawaniu posiłków, f) zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu, stanowiącą załącznik nr 6 do rozporządzenia,"; 3) w § 12 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Pielęgniarce, pokojowej oraz pracownikom kuchni zatrudnionym w Domu Rencisty za pracę w niedziele i święta określone odrębnymi przepisami przysługuje dodatek w wysokości 45% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej."; 4) dodaje się § 15a w brzmieniu: "§ 15a. 1. Za wykonywanie szczególnych zadań, nie mieszczących się w zakresie obowiązków wynikających z umowy o pracę, pracownikowi zatrudnionemu w Domu Rencisty przysługuje odrębne wynagrodzenie w wysokości: Lp.ZadanieWynagrodzenie (% minimalnej stawki) 1Przygotowanie zwłok do pogrzebu*)do 40 1Strzyżenie i golenie**)do 6 Strzyżeniedo 3 Golenie**)do 3 *) Obejmuje przeniesienie zwłok do kaplicy, umycie zwłok, ogolenie oraz ubranie i włożenie do trumny. **) Za golenie osób, które nie są w stanie wykonać tej czynności samodzielnie. 2. Wynagrodzenie określone w ust. 1 przysługuje za jednorazowe wykonanie czynności przez pracownika lub zespół pracowników."; 5) w § 19 wyrazy "Archiwum i Muzeum Ziemi" zastępuje się wyrazami "Archiwum, Muzeum Ziemi i Domu Rencisty"; 6) skreśla się § 22; 7) załączniki nr 1-5 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-5 do niniejszego rozporządzenia; 8) w załączniku nr 6 do rozporządzenia: a) w tabeli "A": - w lp. 8 w kolumnie 2 po wyrazach "kierownik ośrodka informacji naukowej" dodaje się przecinek oraz wyrazy "zastępca dyrektora jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 3, kierownik domu pracy twórczej", - w lp. 10 w kolumnie 2 po wyrazach "Zastępca głównego księgowego" dodaje się przecinek oraz wyrazy "zastępca kierownika domu pracy twórczej", - w lp. 18 w kolumnie 2 po wyrazie "sekretarka" dodaje się przecinek oraz wyraz "recepcjonista", - w lp. 25 w kolumnie 2 po wyrazach "opiekun ekspozycji" dodaje się przecinek oraz wyrazy "starsza pokojowa", - w lp. 27 w kolumnie 2 po wyrazie "goniec" dodaje się przecinek oraz wyraz "pokojowa", b) dodaje się tabele "C1" i "C2" w brzmieniu określonym w załączniku nr 6 do niniejszego rozporządzenia; 9) w załączniku nr 8 do rozporządzenia: a) w lp. 4 po wyrazach "Kierownik studium doktoranckiego" dodaje się wyrazy "Kierownik domu pracy twórczej", b) w lp. 5 po wyrazach "Starszy mistrz" dodaje się wyrazy "Przełożona pielęgniarek", c) w lp. 6 po wyrazie "Mistrz" dodaje się wyrazy "Specjalista działalności opiekuńczo-terapeutycznej w Domu Rencisty", d) w lp. 8 po wyrazach "Kierownik centrali telefonicznej" dodaje się wyrazy "Kierownik: stołówki, bufetu, Szef kuchni, Zastępca kierownika stołówki". § 2. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie ma wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia, może być przeszeregowany tylko w ramach zajmowanego stanowiska. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 czerwca 1999 r. (poz. 595) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW NAUKOWYCH StanowiskoMiesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego w złotych minimalnamaksymalna 1. Profesor2 0304 030 2. Docent1 6953 360 3. Adiunkt1 3552 690 4. Asystent1 0851 950 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO BIBLIOTEKARZY DYPLOMOWANYCH I DYPLOMOWANYCH PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWEJ StanowiskoMiesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego w złotych minimalnamaksymalna 1. Starszy kustosz dyplomowany, starszy dokumentalista dyplomowany1 3952 680 2. Kustosz dyplomowany, dokumentalista dyplomowany1 2602 420 3. Adiunkt biblioteczny, adiunkt dokumentacji i informacji naukowej1 2601 880 4. Asystent biblioteczny, asystent dokumentacji i informacji naukowej1 0001 610 Załącznik nr 3 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW, O KTÓRYCH MOWA W § 2 PKT 3 ROZPORZĄDZENIA Kategoria zaszeregowaniaMiesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego w złotych minimalnamaksymalna I610690 II615700 III620720 IV630740 V640780 VI655830 VII670900 VIII685970 IX7001 060 X7151 160 XI7301 260 XII7501 360 XIII7701 470 XIV7901 590 XV8151 720 XVI8401 860 XVII8902 010 XVIII9602 170 XIX1 0402 340 XX1 1502 520 Załącznik nr 4 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW DZIAŁALNOŚCI PODSTAWOWEJ ZATRUDNIONYCH W BIBLIOTEKACH, ARCHIWUM, MUZEUM ZIEMI Kategoria zaszeregowaniaMiesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego w złotych minimalnamaksymalna 123 V610920 VI630960 VII6551 000 VIII6801 080 IX7101 180 X7401 270 XI7901 370 XII8501 470 XIII9251 570 XIV1 0001 680 XV1 0801 790 XVI1 1601 900 XVII1 2452 020 XVIII1 3452 150 Załącznik nr 5 TABELA GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH I PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH PRZY PILNOWANIU Kategoria zaszeregowaniaStawka wynagrodzenia zasadniczego w złotych/godzinę minimalnamaksymalna I2,904,80 II2,955,00 III3,005,20 IV3,105,50 V3,205,80 VI3,306,15 VII3,406,55 VIII3,507,00 IX3,707,50 X4,008,00 XI4,408,60 Załącznik nr 6 C1. Pracownicy działalności opiekuńczo-terapeutycznej i medyczno-rehabilitacyjnej zatrudnieni w Domu Rencisty Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowania wykształcenieliczba lat pracy 12345 Pracownicy działalności opiekuńczo-terapeutycznej 1Specjalistawyższe specjalistyczne: pedagog, psycholog, logopeda itp.-XIII-XV 2Bibliotekarzwedług odrębnych przepisówVII-IX 3Starsza pokojowapodstawowe5VII-IX 4Pokojowapodstawowe-VI-VIII Pracownicy działalności medyczno-rehabilitacyjnej 1Starszy asystentwyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i specjalizacja II stopnia5XVII-XVIII 2Przełożona pielęgniarek, kierownik działuwyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne3XIV-XVI średnie medyczne i specjalizacja6 3Asystentwyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i specjalizacja I stopnia3XV-XVI 4Starsza pielęgniarkawyższe pielęgniarskie-XIII-XV średnie medyczne i specjalizacja3 średnie medyczne5 5Pielęgniarkaśrednie medyczne-XII-XIII 6Starszy dietetykśrednie medyczne5XII-XIII 7Dietetykśrednie medyczne-XI-XII C2. Pracownicy zatrudnieni przy sporządzaniu i wydawaniu posiłków Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowania wykształcenieliczba lat pracy 12345 1Kierownik stołówki, bufetuśrednie4XI-XIV 2Szef kuchni, zastępca kierownika stołówkiśrednie4IX-XIII 3Kuchmistrz, mistrz garmażeryjny, cukierniczy, kelnerskiśrednie4VIII-XII 4Technologśrednie3VIII-XI 5Młodszy technolog, barmanśrednie2VII-IX 6Kucharz, garmażer, cukiernikzasadnicze2VI-IX 7Sprzedawca, dietetyk, intendent, starszy kelnerśrednie3VI-IX 8Starszy bufetowy, kelner, młodszy kucharzzasadnicze1V-VIII 9Bufetowy, wykwalifikowana pomoc kuchennazasadnicze-III-VII 10Młodszy kelner, kawiarkazasadnicze-II-VI 11Pomoc kuchenna, pomoc bufetowapodstawowe-I-V Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 maja 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 57, poz. 596) Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 5, w art. 6 w ust. 10, w art. 10 w ust. 4, w art. 14 w ust. 11, w art. 21 w ust. 9, w art. 23, w art. 24 w ust. 2, w art. 29 w ust. 3 i 4, w art. 32 w ust. 5, w art. 34 w ust. 3, w art. 35 w ust. 4, w art. 36 w ust. 5, w art. 37 w ust. 2 i 4, w art. 38 w ust. 2, w art. 39 w ust. 2, w art. 50 w ust. 4, w art. 51 w ust. 6 wyrazy "Minister Finansów" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw finansów publicznych"; 2) w art. 9 w ust. 11 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:"; 3) w art. 14a w ust. 4 wyrazy "Ministra Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw pracy"; 4) w art. 40: a) w ust. 1 wyrazy "Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych", b) w ust. 2 wyrazy "Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych określi w drodze zarządzenia" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia"; 5) w art. 47 wyrazy "Minister Finansów do 31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw finansów publicznych do dnia 31 grudnia 2000 r."; 6) w art. 50: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r., w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0% lub 7% dla niektórych towarów i usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.", b) w ust. 3 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "dnia 31 grudnia 2000 r.", c) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia: 1) założenia ustawy budżetowej, w szczególności dotyczące dochodów z tytułu podatku od towarów i usług, 2) przebieg realizacji budżetu państwa, 3) sytuację gospodarczą państwa oraz poszczególnych grup podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, a także sytuację dochodową producentów rolnych, 4) sytuację rynkową w obrocie niektórymi towarami i usługami."; 7) w art. 51 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "dnia 31 grudnia 2000 r."; 8) w art. 54: a) w ust. 1 wyrazy "Do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "Do dnia 31 grudnia 2000 r.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, w uzgodnieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego, określi, w drodze rozporządzenia, wykazy towarów wymienionych w załącznikach nr 1 i 3-6 ustawy w układzie odpowiadającym Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN).", c) w ust. 3 wyrazy "Ministra Finansów w porozumieniu z Prezesem" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw finansów publicznych w uzgodnieniu z Prezesem", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r. stosuje się klasyfikacje statystyczne obowiązujące przed dniem 1 lipca 1997 r." Art. 2. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych upoważnień zawartych w ustawie, o której mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych aktów wykonawczych, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 30 czerwca 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 57, poz. 597) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 158, poz. 1037 i z 1999 r. Nr 12, poz. 98) w § 3 w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 skreśla się wyraz "0203", 2) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) pozycji towarowej 0203 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton łącznie dla wszystkich pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kas rejestrujących. (Dz. U. Nr 57, poz. 598) Na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 146, poz. 953) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. obowiązani są do rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem przekroczenia w roku podatkowym obrotu z działalności określonej w art. 29 ust. 1 ustawy w wysokości 20 000 zł, z zastrzeżeniem § 4.", 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w pkt 6 po wyrazach "ogródków działkowych" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "usługi weterynaryjne oraz usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 57, poz. 599) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 157, poz. 1035) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy "w poz. 1 pkt 1-4," b) w pkt 3 wyrazy "poz. 3-10, w poz. 12 i w poz. 15 pkt 1-3" zastępuje się wyrazami "poz. 3-10 i 12"; 2) w § 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 pkt 4 i w poz. 2 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia dotyczą podatników spełniających łącznie następujące warunki: 1) wytwarzających paliwa silnikowe z ropy naftowej, 2) posiadających zorganizowany w kraju system zbiórki olejów przepracowanych, 3) będących właścicielami specjalistycznych instalacji umożliwiających prowadzenie procesów oczyszczania, destylacji i rerafinacji olejów przepracowanych do bazowych olejów smarowych, 4) stosujących ciąg technologiczny przerobu olejów przepracowanych, składający się łącznie z następujących procesów: a) oczyszczania umożliwiającego usunięcie zanieczyszczeń mechanicznych i wody, prowadzonego w drodze: - dekantacji polegającej na ogrzaniu oleju i samoczynnym odstaniu zanieczyszczeń lub - filtracji polegającej na oddzieleniu zanieczyszczeń przez filtrowanie lub wirowanie, lub - obróbki chemicznej polegającej na oddzieleniu zanieczyszczeń poprzez dodanie rozcieńczonego wodorotlenku sodowego, a następnie przeprowadzenie dekantacji, lub - obróbki rozpuszczalnikowej polegającej na oczyszczaniu rozpuszczalnikiem, b) destylacji próżniowej prowadzonej na zaprojektowanych specjalnie dla olejów przepracowanych urządzeniach umożliwiających rozdział na frakcje: paliwowe, olejów bazowych oraz pozostałość po destylacji, c) rerafinacji umożliwiającej usunięcie niepożądanych związków chemicznych w destylatach, prowadzonej w drodze: - kontaktowania ziemią odbarwiającą, polegającego na dodawaniu ziemi okrzemkowej w podwyższonej temperaturze i jej odfiltrowanie, lub - rafinacji rozpuszczalnikowej z udziałem rozpuszczalników selektywnych, lub - katalitycznej rerafinacji w atmosferze wodoru, 5) posiadających zezwolenie na odbiór i wykorzystanie odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), 6) produkujących i sprzedających rocznie oleje napędowe z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych w ilości nie większej niż 3,5-krotność ilości olejów przepracowanych, określonych w zezwoleniu, o którym mowa w pkt 5, 7) zużywających bazowe oleje smarowe uzyskiwane przy wykorzystaniu instalacji, o których mowa w pkt 3, do produkcji gotowych olejów smarowych.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przez oleje przepracowane, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i 6, rozumie się oleje pochodzenia naftowego lub estrowego, które w czasie stosowania utraciły swoje niektóre właściwości i nie mogą być dłużej stosowane w zakresie, do którego były pierwotnie przeznaczone, określone jako grupa 13 albo podgrupa 16-07 w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135)."; 3) w § 4 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą obniżyć należny podatnik akcyzowy o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu, a także zapłacony od importu olejów opałowych."; 4) w § 11 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 5) w § 12 w ust. 2 wyrazy "z regeneracji zużytych olejów smarowych" zastępuje się wyrazami "z regeneracji olejów przepracowanych"; 6) w § 13 w ust. 2 wyrazy "772,00 zł/1000 l" zastępuje się wyrazami "806,00 zł/1000 l"; 7) w § 27: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W przypadku sprzedaży wyrobów winiarskich do faktury powinno być dołączone zaświadczenie właściwego w sprawach podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego urzędu skarbowego, że sprzedawca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed upływem pierwszego dla tego podatnika terminu płatności podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, może być wydane nie wcześniej niż po dokonaniu zapłaty tych podatków."; 8) w § 29 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) etylin 98, etylin 94E i innych etylin 94 oraz benzyn bezołowiowych z zawartością od 4,5% do 5% alkoholu etylowego, w części odpowiadającej kwocie 120,00 zł od każdej tony tych paliw, z tym że od 1 września 1999 r. kwota ta wynosi 91 zł od każdego 1000 l tych paliw."; 9) w załączniku nr 1: a) poz. 1 otrzymuje brzmienie: Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 "10241-1, 0242-2, -3, 0246-3Paliwa*) 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1223,00 zł/1000 l w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1219,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1127,00 zł/1000 l c) paliwo lotnicze1283,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych828,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie761,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie806,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych742,00 zł/1000 l 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji olejów przepracowanych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%298,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie283,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie293,00 zł/1000 l 5) oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe282,00 zł/1000 l 6) nafta1283,00 zł/1000 l 7) pozostałewolne od podatku" b) w poz. 2 w kolumnie 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: 1234 20243"2) oleje silnikowe wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów z regeneracji w produkcie gotowym stanowi minimum 10%5" c) w objaśnieniach skreśla się pkt 1; 10) w załączniku nr 2 w poz. 2 w kolumnie 4 liczbę "415,00", odnoszącą się do pkt 2 w kolumnie 3, zastępuje się liczbą "5677,00"; 11) w załączniku nr 3 poz. 15 i 16 otrzymują brzmienie: 1234 "15ex 2710 00Paliwa2): 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1223,00 zł/1000 l a) etylina 941219,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1127,00 zł/1000 l c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1283,00 zł/1000 l 2) nafta1283,00 zł/1000 l 3) oleje napędowe do silników, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych828,00 zł/1000 l w tym oleje napędowe o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie761,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie806,00 zł/1000 l 4) paliwa do silników odrzutowych742,00 zł/1000 l 2710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 95) pozostałe oleje napędowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe282,00 zł/1000 l 162710 00 71 0 2710 00 72 0 2710 00 74 0 2710 00 76 0 2710 00 77 0 2710 00 78 0Oleje opałowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe282,00 zł/1000 l" 12) w załączniku nr 4 w poz. 1: a) w kolumnie 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji olejów przepracowanych w produkcie gotowym wynosi minimum 10% w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie", b) w kolumnie 6 skreśla się wyrazy "1493,00 zł/t", "1467,00 zł/t", "1357,00 zł/t", "1458,00 zł/t", "891,00 zł/t", "819,00 zł/t", "867,00 zł/t", "843,00 zł/t", "223,00 zł/t", "205,00 zł/t", "217,00 zł/t"; 13) w załączniku nr 5 w poz. 2 w kolumnie 4 liczbę "415,00", odnoszącą się do pkt 2 w kolumnie 3, zastępuje się liczbą "5433,00"; 14) w załączniku nr 6 skreśla się poz. 10. § 2. Od dnia 1 lipca 1999 r. do dnia 31 lipca 1999 r. stawki podatku akcyzowego dla nafty i oleju opałowego sprzedawanego w kraju określa załącznik nr 1 do niniejszego rozporządzenia, a dla nafty i oleju opałowego importowanego określa załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 3. Od dnia 1 sierpnia do dnia 31 sierpnia 1999 r. stawki podatku akcyzowego dla paliw sprzedawanych w kraju określa załącznik nr 3 do niniejszego rozporządzenia, a dla paliw importowanych określa załącznik nr 4 do niniejszego rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r., z tym że: 1) § 1 pkt 1, pkt 12 lit. b) i pkt 14 wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 1999 r., 2) § 1 pkt 9 i 11 wchodzą w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 1999 r. (poz. 599) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NAFTY I OLEJU OPAŁOWEGO SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 10246-3Nafta1458,00 zł/t 2 Oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe307,00 zł/t Załącznik nr 2 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA IMPORTOWANEJ NAFTY I OLEJU OPAŁOWEGO Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania 1234 1ex 2710 00Nafta1458,00 zł/t 22710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 9Pozostałe oleje napędowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe307,00 zł/t 32710 00 71 0 2710 00 72 0 2710 00 74 0 2710 00 76 0 2710 00 77 0 2710 00 78 0Oleje opałowe, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe307,00 zł/t Załącznik nr 3 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA PALIW SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 10241-1, 0242-2, -3, 0246-3Paliwa 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1642,00 zł/t w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1614,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1493,00 zł/t c) paliwo lotnicze1604,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych980,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie901,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie954,00 zł/t 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych927,00 zł/t 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów przepracowanych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji olejów przepracowanych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%353,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie335,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie347,00 zł/t 5) oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe334,00 zł/t 6) nafta1604,00 zł/t 7) pozostałewolne od podatku Załącznik nr 4 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA IMPORTOWANYCH PALIW Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu 1234 1ex 2710 00Paliwa 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1642,00 zł/t a) etylina 941614,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1493,00 zł/t c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1604,00 zł/t 2) nafta1604,00 zł/t 3) oleje napędowe do silników, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych980,00 zł/t w tym oleje napędowe o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie901,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie954,00 zł/t 4) paliwa do silników odrzutowych927,00 zł/t 2710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 95) pozostałe oleje napędowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe334,00 zł/t 22710 00 71 0 2710 00 72 0 2710 00 74 0 2710 00 76 0 2710 00 77 0 2710 00 78 0Oleje opałowe z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe334,00 zł/t Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 16 czerwca 1999 r. w sprawie sposobu realizacji przepisów o homologacji urządzeń telekomunikacyjnych zakładanych i używanych przez jednostki organizacyjne podległe Ministrom: Obrony Narodowej i Spraw Zagranicznych, organy, jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 57, poz. 600) Na podstawie art. 7a ust. 8 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) zarządza się, co następuje: § 1. Urządzenia telekomunikacyjne i radiokomunikacyjne nadawcze i nadawczo-odbiorcze zakładane i używane dla celów obronności i bezpieczeństwa Państwa przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, organy, jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji i jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa oraz urządzenia radiokomunikacyjne nadawcze i nadawczo-odbiorcze zakładane i używane przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Spraw Zagranicznych dla potrzeb polskiej służby dyplomatyczno-konsularnej, które nie są przedmiotem publicznego obrotu handlowego ze względu na szczególne wymagania, jakie muszą spełniać, zwane dalej "urządzeniami specjalnymi", podlegają homologacji na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu. § 2. 1. Urządzenia specjalne mogą być zakładane i używane po uzyskaniu świadectwa homologacji, wydanego przez: 1) Ministra Obrony Narodowej - w zakresie urządzeń zakładanych i używanych przez jednostki organizacyjne mu podległe; 2) Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - w zakresie urządzeń zakładanych i używanych przez organy, jednostki organizacyjne nadzorowane, podległe lub podporządkowane; 3) Ministra Spraw Zagranicznych - w zakresie urządzeń zakładanych i używanych przez jednostki organizacyjne mu podległe; 4) Szefa Urzędu Ochrony Państwa - w zakresie urządzeń zakładanych i używanych przez jednostki organizacyjne Urzędu Ochrony Państwa. 2. Świadectwo homologacji wydawane jest w drodze decyzji na wniosek producenta, upoważnionego przez niego podmiotu lub użytkownika tych urządzeń na podstawie opinii. § 3. 1. Opinia, o której mowa w § 2 ust. 2, dotyczy stwierdzenia, że urządzenia specjalne spełniają wymagania określone przez właściwych ministrów dla tych urządzeń, a także wymagania będące podstawą w procesie homologacji prowadzonej na zasadach ogólnych, w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej oraz współpracy z sieciami telekomunikacyjnymi użytku publicznego. 2. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa wyznaczają podmioty uprawnione do wydawania opinii i prowadzą rejestr tych podmiotów. 3. W odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej oraz współpracy urządzeń specjalnych z sieciami telekomunikacyjnymi użytku publicznego opinie wydają laboratoria akredytowane przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. 4. Za przeprowadzone badania i inne czynności związane z wystawieniem opinii podmioty te pobierają opłaty według ustalonego przez siebie i udostępnionego do wiadomości publicznej cennika. § 4. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa mogą cofnąć świadectwo homologacji w razie zmiany parametrów technicznych urządzenia specjalnego. § 5. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa mogą odmówić wydania świadectwa homologacji w przypadkach: 1) niespełnienia warunków wydawania świadectw homologacji określonych w przepisach odrębnych, 2) negatywnej lub zawierającej zastrzeżenia opinii, o której mowa w § 3 ust. 1. § 6. Urządzenia specjalne nie podlegają oznakowaniu. § 7. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa prowadzą rejestr urządzeń specjalnych, na które wydali świadectwo homologacji. § 8. Kontrolę właściwego postępowania podległych im jednostek organizacyjnych w odniesieniu do zakładania i używania urządzeń specjalnych prowadzą odpowiednio Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 18 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia przejść granicznych, na których jest dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna. (Dz. U. Nr 57, poz. 601) Na podstawie art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie określenia przejść granicznych, na których jest dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna (Dz. U. Nr 150, poz. 996), w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 w lit. a) skreśla się wyrazy "Muszyna (kolejowe)", 2) w pkt 2 skreśla się wyrazy "Szczecin-Gumieńce Grambow (kolejowe), Szczecin-Gumieńce Tantow (kolejowe)", "Węgliniec (kolejowe)", 3) w pkt 3: a) w lit. c) wyrazy "Kuźnica Białostocka (drogowe, kolejowe)" zastępuje się wyrazami "Kuźnica Białostocka (drogowe)", b) lit. d) otrzymuje brzmienie: "d) z Ukrainą: Dorohusk (drogowe), Hrebenne (drogowe), Medyka (drogowe), Przemyśl (kolejowe)", 4) w pkt 4 skreśla się wyrazy "Darłowo" oraz "Ustka", 5) w pkt 5: a) wyrazy "Gdańsk-Rębiszewo" zastępuje się wyrazami "Gdańsk-Rębiechowo", b) skreśla się wyrazy "Wrocław-Strachowice". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 11 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie okresów przechowywania i warunków niszczenia akt spraw sądowych lub przekazywania ich archiwom państwowym. (Dz. U. Nr 57, poz. 602) Na podstawie art. 37 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 maja 1989 r. w sprawie okresów przechowywania i warunków niszczenia akt spraw sądowych lub przekazywania ich archiwom państwowym (Dz. U. Nr 28, poz. 150) w § 13 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) rejestrowych, z zastrzeżeniem ust. 4," 2) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Akta spraw z zakresu postępowania o wpis do rejestru zastawów przechowuje się przez okres 2 lat. Okres ten liczy się od początku roku kalendarzowego następującego po roku, w którym na mocy prawomocnego orzeczenia nastąpiło wykreślenie zastawu rejestrowego z rejestru zastawów." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 czerwca 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Ewangelicko-Reformowanemu Duszpasterstwu Imigrantów z siedzibą w Warszawie. (Dz. U. Nr 57, poz. 603) Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą ,"Ewangelicko-Reformowane Duszpasterstwo Imigrantów" z siedzibą w Warszawie, erygowanej przez Synod Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie organów inspekcyjnych dla jednostek pływających Straży Granicznej i Policji oraz trybu przeprowadzania przeglądów i inspekcji, a także ich rodzajów. (Dz. U. Nr 57, poz. 604) Na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa organy inspekcyjne dla jednostek pływających Straży Granicznej i Policji, powołane w celu zapewnienia przestrzegania przez te jednostki wymagań w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu morza, oraz rodzaje i tryb przeprowadzania przeglądów i inspekcji. § 2. Organami inspekcyjnymi, o których mowa w § 1, są: 1) Komendant Główny Straży Granicznej - dla jednostek pływających Straży Granicznej, 2) Komendant Główny Policji - dla jednostek pływających Policji. § 3. 1. Jednostki pływające Straży Granicznej i Policji, zwane dalej "jednostkami pływającymi", podlegają następującym przeglądom i inspekcjom: 1) przeglądowi wstępnemu, przed oddaniem jednostki pływającej do eksploatacji, w celu potwierdzenia spełnienia obowiązujących przepisów o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza, wydanych przez polską instytucję klasyfikacyjną działającą pod nazwą Polski Rejestr Statków z siedzibą w Gdańsku, zwanych dalej "przepisami technicznymi", 2) przeglądowi rocznemu, przeprowadzanemu po upływie roku od dokonania ostatniego przeglądu (wstępnego lub rocznego), jednak nie później niż 3 miesiące od tej daty, w celu stwierdzenia, czy od ostatniego przeglądu nie zostały wprowadzone zmiany w konstrukcji jednostki pływającej lub jej urządzeń, a także sprawdzenia sprawności technicznej instalacji, 3) przeglądowi dodatkowemu, ogólnemu lub częściowemu, przeprowadzanemu po naprawie lub wymianie urządzeń i instalacji służących do zapobiegania zanieczyszczaniu morza, w celu stwierdzenia, czy dokonane naprawy lub wymiany zapewniają ochronę środowiska morskiego, 4) inspekcji doraźnej, w celu stwierdzenia, czy: a) urządzenia, instalacje i wyposażenie jednostki pływającej, służące zapobieganiu zanieczyszczaniu morza, są sprawne technicznie oraz należycie utrzymane, b) prowadzone są na bieżąco wymagane zapisy olejowe, c) załoga jest należycie przeszkolona w zakresie czynności służących zapobieganiu zanieczyszczaniu morza. 2. Przeglądy i inspekcje, o których mowa w ust. 1, zwane dalej "przeglądami lub inspekcjami", organ inspekcyjny przeprowadza z urzędu, z zastrzeżeniem § 8 ust. 2. § 4. Dowódca jednostki pływającej zgłoszonej do przeglądu lub inspekcji obowiązany jest umożliwić sprawne przeprowadzenie przeglądu lub inspekcji. § 5. 1. Z przeprowadzonego przeglądu lub inspekcji organ inspekcyjny sporządza protokół, którego kopię otrzymują: 1) dowódca jednostki pływającej, 2) komendant jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub Policji, któremu jednostka pływająca podlega. 2. W razie stwierdzenia w czasie przeglądu lub inspekcji naruszenia obowiązujących przepisów technicznych, organ inspekcyjny określa w protokole stwierdzone usterki i wskazuje termin ich usunięcia. § 6. 1. Organ inspekcyjny, w razie stwierdzenia w trakcie przeglądu spełnienia wymogów określonych w przepisach technicznych, wydaje decyzję o dopuszczeniu jednostki pływającej do eksploatacji. 2. Organ inspekcyjny w razie stwierdzenia w trakcie przeglądu lub inspekcji: 1) usterek nie powodujących bezpośredniego zagrożenia zanieczyszczenia morza - wydaje decyzję o warunkowym dopuszczeniu jednostki pływającej do eksploatacji, wskazując jednocześnie w decyzji termin usunięcia tych usterek, 2) usterek powodujących bezpośrednie zagrożenie zanieczyszczenia morza - wydaje decyzję o niedopuszczeniu jednostki pływającej do eksploatacji. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się w formie pisemnej oraz doręcza: 1) dowódcy jednostki pływającej, 2) komendantowi jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub Policji, któremu jednostka pływająca podlega. § 7. 1. Po wydaniu decyzji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 1, organ inspekcyjny dokonuje przeglądu dodatkowego w terminie określonym w tej decyzji. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, organ inspekcyjny: 1) w razie stwierdzenia, że usterki zostały usunięte - wydaje decyzję o dopuszczeniu jednostki pływającej do eksploatacji, 2) w razie stwierdzenia, że usterki nie zostały usunięte - wydaje decyzję o niedopuszczeniu jednostki pływającej do eksploatacji. § 8. 1. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2, dopuszczenie jednostki pływającej do eksploatacji następuje po dokonaniu przeglądu dodatkowego i stwierdzeniu braku usterek. 2. Przeglądu, o którym mowa w ust. 1, organ inspekcyjny dokonuje na wniosek komendanta jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub Policji, któremu podlega jednostka pływająca. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać informację o usunięciu usterek stwierdzonych w protokole z przeprowadzonego przeglądu lub inspekcji. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. (Dz. U. Nr 57, poz. 605) Na podstawie art. 28 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 października 1990 r. w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach (Dz. U. Nr 78, poz. 463, z 1993 r. Nr 113, poz. 498, z 1995 r. Nr 132, poz. 651, z 1997 r. Nr 161, poz. 1102 oraz z 1998 r. Nr 86, poz. 551) w § 4 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Komendant Główny Policji - dla policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji"; 2) w pkt 2 po wyrazie "działania" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 3"; 3) dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) komendant szkoły Policji - dla policjantów pełniących służbę w szkole Policji". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych. (Dz. U. Nr 57, poz. 606) Na podstawie art. 35 ust. 3 i art. 39 ust. 3 w związku z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych (Dz. U. Nr 158, poz. 816, z 1997 r. Nr 146, poz. 987 i z 1998 r. Nr 67, poz. 442), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 wyrazy "od 1 stycznia 1998 r. wynosi 47,86 zł" zastępuje się wyrazami "od 1 stycznia 1999 r. wynosi 51,93 zł"; 2) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. Stawka równoważnika mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni mieszkalnej od dnia 1 stycznia 1999 r. wynosi dla kwater i lokali mieszkalnych: 1) wyposażonych w centralne ogrzewanie: a) bez pieca kąpielowego - 10,96 zł, b) z piecem kąpielowym - 11,69 zł, 2) ogrzewanych piecem akumulacyjnym - 13,72 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 26 maja 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie gospodarowania żywymi zasobami morza i ich ochrony. (Dz. U. Nr 57 poz. 607) Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, ust. 2 i 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 marca 1997 r. w sprawie gospodarowania żywymi zasobami morza i ich ochrony (Dz. U. Nr 39, poz. 247) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Zabrania się połowu, posiadania, przywozu, wyładunku, przetwarzania i sprzedaży ryb niżej wyszczególnionych gatunków, jeżeli w stanie świeżym ich długość mierzona od początku głowy do końca płetwy ogonowej wynosi mniej niż: 1) u łososia (Salmo salar L.) - 60 cm, 2) u troci (Salmo trutta L.) - 50 cm, 3) u pstrąga tęczowego (Salmo gairdneri Gib.) - 40 cm, 4) u sandacza (Lucioperca lucioperca L.) - 45 cm, 5) u siei (Coregonus lavaretus L.) - 40 cm, 6) u węgorza (Anquilla anquilla) - 40 cm, 7) u szczupaka (Esox lucius L.) - 45 cm, 8) u leszcza (Abramis brama L.) - 40 cm, 9) u dorsza (Gadus morrhua L.) - 35 cm, 10) u certy (Vimba vimba L.) - 30 cm, 11) u płoci (Rutilus rutilus L.) - 20 cm, 12) u skarpa albo turbota (Scophthalmus maximus L.) i nagłada (Scophthalmus rhombus L.) - 30 cm, 13) u gładzicy (Pleuronectes platessa L.) - 25 cm, 14) u storni (Platichthys flesus L.) - 25 cm, 15) u zimnicy (Limanda limanda L.) - 25 cm, 16) u śledzia (Clupea harengus L.) - 16 cm, 17) u okonia (Perca fluviatilis L.) - 17 cm."; 2) w § 3 pkt 2, 3 i 4 otrzymują brzmienie: "2) gładzic i storni - w terminie od dnia 15 lutego do dnia 15 maja, 3) dorszy - w terminie od dnia 1 lipca do dnia 20 sierpnia, 4) łososi i troci - w terminie od dnia 1 czerwca do dnia 15 września poza 4-milowym pasem wód przybrzeżnych."; 3) po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu: "§ 3a. Zabrania się połowu wszelkich gatunków ryb od dnia 15 maja do dnia 31 sierpnia w rejonie Głębi Bornholmskiej, wyznaczonej koordynatami: 1) N 55° 30' E 15° 30' 2) N 55° 30' E 16° 10' 3) N 55° 15' E 16° 10' 4) N 55° 15' E 15° 30'."; 4) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Dopuszcza się obecność przyłowu dorszy przy ukierunkowanych połowach ryb innych gatunków. Przyłów ten nie może przekraczać 10% masy złowionych ryb. 2. Przy prowadzeniu ukierunkowanych połowów ryb określonego gatunku przyłów ryb innych gatunków niż wymieniony w ust. 1 nie może przekroczyć 20% masy ryb będących celem połowów ukierunkowanych."; 5) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Zabrania się dokonywania ukierunkowanych połowów dorszy, płastug i śledzi na cele niekonsumpcyjne."; 6) po § 16 dodaje się § 16a w brzmieniu: "§ 16a. Zabrania się pozostawiania w wodzie bez dozoru połowowych narzędzi stawnych w okresie dłuższym niż: 1) 24 godziny w przypadku kutrów rybackich, 2) 48 godzin w przypadku łodzi rybackich."; 7) po § 17 dodaje się § 17a i 17b w brzmieniu: "§ 17a. Ustala się następującą wielkość dopuszczalnego nakładu połowowego mierzoną liczbą statków rybackich o polskiej przynależności państwowej dla podanych poniżej akwenów na polskich obszarach morskich: 1) na morze terytorialne Rzeczypospolitej Polskiej i w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej - 434 kutry rybackie, w tym: a) 192 kutry wpisane do ewidencji Urzędu Morskiego w Gdyni, b) 195 kutrów wpisanych do ewidencji Urzędu Morskiego w Słupsku, c) 47 kutrów wpisanych do ewidencji Urzędu Morskiego w Szczecinie, 2) na morze terytorialne Rzeczypospolitej Polskiej i w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej - 527 łodzi rybackich, w tym: a) 231 łodzi wpisanych do ewidencji Urzędu Morskiego w Gdyni, b) 193 łodzie wpisane do ewidencji Urzędu Morskiego w Słupsku, c) 103 łodzie wpisane do ewidencji Urzędu Morskiego w Szczecinie, 3) na zalew Szczeciński wraz z wodami przyległymi - 152 łodzie rybackie wpisane do ewidencji Urzędu Morskiego w Szczecinie, w tym Jezioro Dąbie - 23 łodzie, 4) na Zalew Wiślany - 126 łodzi rybackich wpisanych do ewidencji Urzędu Morskiego w Gdyni. § 17b. 1. Podmiot, który zgłasza statek do ewidencji statków rybackich, nie zwiększa wielkości dopuszczalnego nakładu połowowego, jeżeli dokonał stałego wykreślenia z ewidencji dotychczas posiadanego statku rybackiego podobnej klasy. 2. Za statek rybacki podobnej klasy uważa się statek, którego zdolność połowowa, liczona według wzoru: Zp=Dc×S×0,45M gdzie: Zp - zdolność połowowa, Dc - długość całkowita w m, S - szerokość statku w m, M - moc w kW nie przekracza o więcej niż 10% zdolności połowowej dotychczas posiadanego statku rybackiego."; 8) w załączniku do rozporządzenia rysunek nr 4 zastępuje się rysunkiem określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Statki znajdujące się w budowie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zwiększają odpowiednio wielkość dopuszczalnego nakładu połowowego, o którym mowa w § 17a rozporządzenia wymienionego w § 1. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 maja 1999 r. (poz. 607) Rys. 4. Usytuowanie okna z oczek kwadratowych w worku (Model 2 i 3) Ilustracja L - długość worka. Minimalna długość okna z oczek kwadratowych - 3,5 m. Minimalna szerokość okna z oczek kwadratowych - 0,45 m. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. (Dz. U. Nr 63, poz. 701) Art. 1. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618 i Nr 62, poz. 681) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 17f w ust. 2 wyrazy "14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714)." zastępuje się wyrazami "22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95)."; 2) w art. 18 wyrazy "14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej" zastępuje się wyrazami "22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych"; 3) w art. 33: a) w ust. 1 po wyrazie "zastępcy" dodaje się wyrazy "oraz w zakresie określonym przez Rzecznika, upoważnieni pracownicy Biura", b) w ust. 2 wyrazy "14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej" zastępuje się wyrazami "22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych. (Dz. U. Nr 63, poz. 702) Art. 1. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243) w art. 6 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "7%" zastępuje się wyrazami "4,5%". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 maja 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 708) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 40 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Tekst umowy został opublikowany w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1998 r. Nr 26, poz. 147. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzonej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 63, poz. 710) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 30 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzonej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1998 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 r. Tekst umowy został opublikowany w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej z 1998 r. Nr 42, poz. 241. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 lipca 1999 r. w sprawie rodzin zastępczych. (Dz. U. Nr 63, poz. 713) Na podstawie art. 31f ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje: §1. 1. Rodziny zastępcze zapewniają dziecku, pozbawionemu trwale lub przejściowo szansy wychowania w rodzinie własnej, bieżącą pieczę oraz właściwe warunki wychowania i rozwoju. 2. Dziecko umieszcza się w rodzinie zastępczej na czas potrzebny do unormowania jego sytuacji życiowej. 3. Rodziny zastępcze dzielą się na rodziny zastępcze spokrewnione i rodziny zastępcze niespokrewnione z dzieckiem. 4. Pierwszeństwo w pełnieniu funkcji rodziny zastępczej mają osoby spokrewnione z dzieckiem, jeżeli dają gwarancję poprawy sytuacji dziecka. § 2. 1. Organizację opieki w rodzinach zastępczych powiatowe centrum pomocy rodzinie może powierzyć publicznemu ośrodkowi adopcyjno-opiekuńczemu bądź zlecić niepublicznemu ośrodkowi adopcyjno-opiekuńczemu. 2. W przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na okres powyżej sześciu miesięcy powiatowe centrum pomocy rodzinie lub ośrodki, o których mowa w ust. 1, ustalają, nie rzadziej niż co pół roku, konieczność dalszego pobytu dziecka w rodzinie zastępczej. § 3. Jeżeli pełnienie funkcji rodziny zastępczej dotyczy dziecka niepełnosprawnego albo z zaburzeniami rozwoju wymagającymi pomocy, pielęgnacji specjalistycznej lub resocjalizacji, to osoby pełniące funkcję rodziny zastępczej powinny być przygotowane do sprawowania opieki oraz wychowania odpowiedniego do umiejętności i potrzeb dziecka. § 4. Przy doborze rodziny zastępczej dla dziecka należy kierować się w szczególności: 1) odpowiednim przygotowaniem, o którym mowa w art. 31e ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170), zwanej dalej "ustawą", przyszłych rodziców zastępczych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, organizowanym przez jednostki i podmioty określone w § 2 ust. 1, 2) zasadą nierozłączania rodzeństwa, chyba że dobro dziecka przemawia za odstępstwem od tej zasady, 3) zasadą wysłuchania opinii dziecka i w miarę możliwości uwzględnienia jego zdania. § 5. 1. Starosta umieszcza w rodzinie zastępczej, niespokrewnionej z dzieckiem, w pierwszej kolejności dziecko: 1) w wieku do dziesięciu lat, 2) oczekujące na przysposobienie, 3) rodziców, w stosunku do których toczy się postępowanie o pozbawienie władzy rodzicielskiej. 2. W szczególnie trudnej sytuacji osobistej dziecka, w rodzinie, o której mowa w ust. 1, starosta może umieścić w pierwszej kolejności dzieci starsze niż określone w ust. 1 pkt 1. § 6. 1. Dzieci zakwalifikowane, w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, do kształcenia specjalnego, udziału w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych albo pomocy profilaktyczno-wychowawczej lub resocjalizacyjnej mogą być umieszczone jedynie w rodzinie zastępczej, która ma pełne rozeznanie występujących u dziecka zaburzeń. 2. W rodzinie zastępczej umieszcza się w tym samym czasie nie więcej niż troje dzieci, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku rodzeństwa dopuszcza się umieszczenie w rodzinie zastępczej większej liczby dzieci. 4. Dzieci umieszczone w niespokrewnionej rodzinie zastępczej, otrzymującej wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług, nie mogą być oddawane do żłobka. § 7. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, po otrzymaniu orzeczenia sądu opiekuńczego o ustanowieniu dla dziecka rodziny zastępczej, zawiadamia niezwłocznie sąd opiekuńczy o zawarciu umowy, o której mowa w art. 31f ust. 2 ustawy, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia, oraz przesyła odpis tej umowy. § 8. 1. Starosta, w przypadku orzeczenia sądu opiekuńczego o ustanowieniu dla dziecka rodziny zastępczej bez jej wskazania, umieszcza dziecko w rodzinie zastępczej wskazanej przez jednostkę lub podmiot, o których mowa w § 2 ust. 1. 2. Starosta zawiadamia sąd opiekuńczy o sposobie wykonania orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, lub o okolicznościach uniemożliwiających wykonanie orzeczenia i o sposobie zapewnienia w tym czasie dziecku opieki. § 9. Umowa cywilnoprawna powierzenia dziecka, o której mowa w art. 31d ust. 3 ustawy, powinna zawierać w szczególności: 1) określenie rodzaju rodziny zastępczej, 2) określenie czasu pobytu dziecka w rodzinie zastępczej, 3) wysokość pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem dziecka. § 10. Rodzina zastępcza sprawuje opiekę nad powierzonym dzieckiem osobiście. §11. Rodzina zastępcza jest obowiązana podtrzymywać, w miarę możliwości i odpowiednio do potrzeb dziecka, jego kontakt emocjonalny z rodziną naturalną. § 12. 1. Rodzina zastępcza pozostaje w kontakcie z jednostką lub podmiotem, o których mowa w § 2 ust. 1, oraz sądem opiekuńczym. W szczególności jest zobowiązana do informowania o trudnościach w pełnieniu funkcji rodziny zastępczej. 2. Rodziny zastępcze są obowiązane do informowania jednostki lub podmiotu, o których mowa w § 2 ust. 1, o każdej zmianie w sytuacji życiowej dziecka, zwłaszcza o przerwie w sprawowaniu osobistej opieki nad dzieckiem, przerwaniu przez dziecko nauki lub dłuższym niż miesiąc pobycie poza domem. § 13. 1. Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej udziela jej pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dzieci umieszczonych w rodzinie zastępczej, zwanej dalej "pomocą pieniężną". 2. Pomoc pieniężna, o której mowa w ust. 1, przysługuje od dnia faktycznego przyjęcia dziecka w wykonaniu orzeczenia sądu opiekuńczego o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej lub od dnia zawarcia przez starostę umowy cywilnoprawnej powierzenia dziecka do uzyskania przez nie pełnoletności. § 14. Rodzinie zastępczej przysługuje pomoc pieniężna na każde umieszczone dziecko. Wysokość tej pomocy jest uzależniona od: 1) sytuacji dochodowej rodziny, 2) wieku i stanu zdrowia dziecka. § 15. 1. Rodzina zastępcza otrzymuje miesięcznie pomoc pieniężną: 1) 40% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360), ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do celów emerytalno-rentowych, zwanej dalej "kwotą bazową", jeżeli dochód rodziny nie przekracza lub jest równy dochodowi ustalonemu zgodnie z art. 4 ustawy, 2) 20% kwoty bazowej, jeżeli dochód nie przekracza lub jest równy 200% dochodu ustalonego zgodnie z art. 4 ustawy, 3) 10% kwoty bazowej, jeżeli dochód przekracza 200% dochodu ustalonego zgodnie z art. 4 ustawy. 2. Rodzina zastępcza otrzymuje miesięcznie pomoc pieniężną, z zastrzeżeniem § 16, w wysokości: 1) 80% kwoty bazowej, jeżeli dochód nie przekracza lub jest równy dochodowi ustalonemu zgodnie z art. 4 ustawy, a dziecko spełnia warunki określone w § 6 ust. 1 lub nie ukończyło trzech lat, 2) 40% kwoty bazowej, jeżeli dochód przekracza dochód ustalony zgodnie z art. 4 ustawy, a dziecko spełnia warunki określone w § 6 ust. 1 lub nie ukończyło trzech lat, 3) 80% kwoty bazowej, niezależnie od dochodu ustalonego zgodnie z art. 4 ustawy, jeżeli dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. § 16. W okresie przebywania dziecka w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, placówce resocjalizacyjnej, domu pomocy społecznej lub innej placówce opieki całodobowej rodzina zastępcza otrzymuje pomoc pieniężną w wysokości 10% kwoty ustalonej dla tej rodziny na podstawie § 15. § 17. 1. Wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w § 6 ust. 4, ustala starosta, biorąc pod uwagę w szczególności: 1) liczbę dzieci objętych opieką, 2) wiek, stan zdrowia i rozwoju dzieci, 3) trudną sytuację osobistą dzieci, 4) problemy opiekuńczo-wychowawcze. 2. Wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 150% wysokości kwoty bazowej, o której mowa w § 15 ust. 1 pkt 1. § 18. 1. Rodzinie zastępczej może być przyznana, na jej wniosek, jednorazowa pomoc, w wysokości do 150% kwoty bazowej, na pokrycie niezbędnych wydatków związanych z potrzebami przyjmowanego dziecka do rodziny. 2. Przyznanie pomocy, o której mowa w ust. 1, wymaga uzgodnienia z rodziną. 3. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być przyznana w formie pieniężnej lub rzeczowej, zależnie od dokonanych ustaleń w tym zakresie. § 19. Rodzinie zastępczej, której dziecko na skutek zdarzenia losowego wymaga dodatkowej pomocy, starosta może udzielić jednorazowej pomocy finansowej, w wysokości do 50% kwoty bazowej, lub pomocy okresowej, w wysokości do 50% kwoty bazowej, wypłacanej miesięcznie w okresie trwania tego zdarzenia. § 20. 1. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinie zastępczej, ponoszą odpłatność, ustalaną w decyzji przez starostę właściwego dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, do wysokości miesięcznej pomocy pieniężnej otrzymywanej na dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej. 2. Od ponoszenia odpłatności, o której mowa w ust. 1, są zwolnieni rodzice uiszczający, na mocy orzeczenia sądu, alimenty na dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej. 3. Jeżeli jedno z rodziców płaci alimenty na dziecko przebywające w rodzinie zastępczej lub nie żyje, a dziecko otrzymuje z tego tytułu rentę rodzinną, to drugie z rodziców ponosi odpłatność równą różnicy między wysokością alimentów lub renty a wysokością otrzymywanej miesięcznej pomocy pieniężnej. 4. Jeżeli jedno z rodziców nie żyje, a dziecko nie otrzymuje z tego tytułu renty rodzinnej, to drugie z rodziców ponosi odpłatność równą połowie wysokości otrzymywanej miesięcznej pomocy pieniężnej. 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach starosta może okresowo zwolnić rodziców, na ich wniosek, całkowicie lub częściowo z odpłatności. § 21. Opłaty, o których mowa w § 20, są wnoszone do kasy powiatu lub na rachunek bankowy powiatu, wskazane w decyzji, o której mowa w § 20 ust. 1. § 22. Odpłatność rodziców za umieszczenie dzieci w rodzinach zastępczych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) regulują odrębne przepisy. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 lipca 1999 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z rezerwy budżetu państwa na 1999 r. na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej". (Dz. U. Nr 63, poz. 714) Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Z kwoty 27.700 tys. zł, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), przeznacza się kwotę 22.300 tys. zł na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej". § 2. 1. Rozporządzenie określa tryb i warunki przyznawania dotacji z rezerwy budżetu państwa na 1999 r. na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej", określonej w ustawie budżetowej na rok 1999. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) mieniu - rozumie się przez to dotychczas nie zagospodarowane nieruchomości przejęte od wojsk Federacji Rosyjskiej w latach 1990-1993, stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, zgodnie z ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz. U. Nr 79, poz. 363 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) Pełnomocniku Rządu - rozumie się przez to Pełnomocnika Rządu do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, powołanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 marca 1997 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz. U. Nr 27, poz. 145), 3) Radzie - rozumie się przez to Radę Programową do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, działającą na podstawie zarządzenia nr 58 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1997 r. w sprawie powołania Rady Programowej do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, 4) SPR - rozumie się przez to Strategiczny Program Rządowy "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej", ustanowiony przez Radę Ministrów w dniu 23 maja 1995 r., 5) dotacji - rozumie się przez to wydatki budżetu państwa, o których mowa w § 1, na dofinansowanie zadań własnych gminy, powiatu, samorządu województwa oraz dla wojewodów, ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej na dofinansowanie zadań wynikających z SPR, 6) zadaniu - rozumie się przez to zadanie wynikające z SPR, na którego dofinansowanie przeznacza się dotację na realizację zadań inwestycyjnych lub bieżących, 7) jednostkach samorządu terytorialnego - rozumie się przez to gminy, powiaty i województwa. § 3. 1. Kwoty dotacji na dofinansowanie zadań wynikających z realizacji SPR są ustalane przez Pełnomocnika Rządu, po zasięgnięciu opinii Rady, w granicach kwoty rezerwy, o której mowa w § 1. 2. Kwoty dotacji na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego nie mogą przekraczać kwot ustalonych według zasad określonych w art. 44 i 45 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119). 3. Dotacje otrzymane przez wnioskodawców są ewidencjonowane na odrębnym rachunku finansowania poszczególnych zadań i są rozliczane po zakończeniu zadania. § 4. 1. Wnioski o przyznanie dotacji są składane: 1) przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego na dofinansowanie zadań własnych w terminie 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia - wojewodom w celu zaopiniowania, 2) przez ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej oraz wojewodów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań i zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia - Pełnomocnikowi Rządu. 2. Wniosek o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadania jest sporządzany według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia. 3. Część opisowa wniosku powinna zawierać w szczególności uzasadnienie potrzeby realizacji zadania objętego wnioskiem oraz informację dotyczącą: 1) stanu przygotowania zadania do realizacji, 2) zakresu rzeczowego zadania wykonanego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest składany wniosek, jeżeli zadanie jest w toku realizacji, 3) uwzględnienia wymagań ochrony środowiska i ochrony dóbr kultury związanych z realizacją zadania, 4) planowanych efektów zadania, 5) kwot dotacji lub środków dotychczas uzyskanych z budżetu państwa na zadania wynikające z SPR, 6) wniosków o przyznanie dotacji z państwowych funduszów celowych lub budżetu państwa albo innego źródła, złożonych przez jednostki samorządu terytorialnego, lecz nie rozpatrzonych do dnia złożenia wniosku. § 5. Przy rozpatrywaniu wniosków w pierwszej kolejności powinny być uwzględnione zadania przewidziane do całkowitego zakończenia w 1999 r., a następnie wymagające najniższego procentowego udziału dotacji, krótkiego okresu ich realizacji, dające po ukończeniu największe efekty społeczno-gospodarcze. § 6. Pełnomocnik Rządu: 1) po otrzymaniu wniosków od wojewodów oraz ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej: a) przeprowadza weryfikację zasadności realizacji poszczególnych zadań i dokonuje oceny zgodności wniosków z celami SPR i postanowieniami rozporządzenia, b) sporządza projekt podziału rezerwy, o której mowa w § 1, na poszczególne zadania i przedstawia go do zaopiniowania Radzie, 2) może wydzielić i wykorzystać część dotacji na bezpośrednie finansowanie promocji nie zagospodarowanego mienia, 3) po uzyskaniu opinii Rady, dotyczącej projektu podziału rezerwy: a) ustala kwoty dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań, w granicach kwoty, o której mowa w § 1, b) informuje właściwych wojewodów, ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej o ustalonych kwotach dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań, 4) przekazuje Ministrowi Finansów wykaz zadań i ustalonych kwot dotacji na ich dofinansowanie. § 7. 1. Wojewoda, po otrzymaniu wykazu ustalonych kwot dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań: 1) w terminie 14 dni występuje do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa, 2) w terminie 7 dni zawiadamia zarządy jednostek samorządu terytorialnego o kwotach ustalonych dotacji. 2. Wojewoda, po otrzymaniu dotacji, w terminie 14 dni przekazuje zarządom jednostek samorządu terytorialnego dotacje w kwotach ustalonych przez Pełnomocnika Rządu. 3. Ministrowie i kierownicy centralnych urzędów administracji państwowej, po otrzymaniu wykazu ustalonych kwot dotacji, występują w terminie 14 dni do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa. § 8. Dotacje zwracane przez wojewodów oraz ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej w całości są przekazywane na dochody budżetu państwa. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1999 r. (poz. 714) WNIOSEK O PRZYZNANIE DOTACJI Z REZERWY BUDŻETOWEJ PAŃSTWA NA 1999 R. Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 lipca 1999 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z rezerwy celowej budżetu państwa na rok 1999 na dofinansowanie zadań wynikających z "Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej". (Dz. U. Nr 63, poz. 715) Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Z kwoty 27.700 tys. zł, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), przeznacza się kwotę 5.400 tys. zł na dotacje na dofinansowanie zadań wynikających z "Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej". § 2. 1. Dotacje na dofinansowanie zadań określonych w § 1 są przyznawane przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Otrzymane przez wnioskodawców dotacje są przez nich ewidencjonowane na odrębnym rachunku finansowania poszczególnych zadań i są rozliczane po zakończeniu zadania. § 3. 1. Wnioski o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadań są składane: 1) w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez ministrów i kierowników urzędów administracji rządowej oraz wojewodów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań - do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 2) w terminie 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez pozostałych inwestorów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań - do wojewodów w celu zaopiniowania. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wojewodowie przekazują do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w terminie określonym w ust. 1 pkt 1. 3. Wniosek o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadania powinien zawierać: 1) pełną nazwę zadania oraz określenie miejsca jego realizacji, 2) przedstawienie zakresu rzeczowego zadania określającego stopień degradacji terenu objętego wnioskiem, proponowanych działań rekultywacyjnych oraz zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi i szkód w środowisku, jakie mogą powstać dodatkowo w wyniku niezrealizowania zadania, 3) określenie właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, na której ma być realizowane zadanie - zgodnie z odpisem z księgi wieczystej nieruchomości, a w przypadku gdy nie jest prowadzona - zgodnie z odpisem z ewidencji gruntów, 4) stan przygotowań do realizacji zadania, 5) przewidywane koszty całkowite zadania, 6) planowaną wielkość dofinansowania zadania środkami z budżetu państwa oraz z innych źródeł w 1999 r., 7) informację dotyczącą klasyfikacji budżetowej, według której miałyby być przyznane środki dotacji budżetowej na dofinansowanie zadania, 8) wielkość dotychczas poniesionych nakładów finansowych, wraz ze źródłami ich pochodzenia, 9) planowane terminy rozpoczęcia i zakończenia zadania, 10) opis stanu zaawansowania prac w przypadku zadań już rozpoczętych, 11) wielkość przewidywanych do poniesienia nakładów finansowych wraz ze źródłem ich pochodzenia na pozostałą do zrealizowania część zadania w latach następnych. 4. Przy rozpatrywaniu wniosków w pierwszej kolejności będą uwzględnione zadania już rozpoczęte oraz te, których niezrealizowanie może spowodować zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi oraz szkody w środowisku. § 4. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po otrzymaniu wniosków: 1) przeprowadza weryfikację celowości i zasadności realizacji poszczególnych zadań oraz ich zgodności z "Programem rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej", 2) dokonuje podziału kwoty, o której mowa w § 1, oraz ustala dotacje na dofinansowanie poszczególnych zadań, 3) informuje Ministra Finansów i właściwych wojewodów, ministrów i kierowników urzędów administracji rządowej o ustalonych dotacjach na poszczególne zadania. 2. Minister Finansów, na wniosek właściwych wojewodów, ministrów i kierowników urzędów administracji rządowej, dokonuje zmian w budżecie państwa. § 5. 1. Wojewoda: 1) w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o przyznanych dotacjach na poszczególne zadania powiadamia wnioskodawców o ich wysokościach, 2) w terminie 14 dni od dnia otrzymania dotacji przekazuje je wnioskodawcom. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do ministrów i kierowników urzędów administracji rządowej. § 6. Kontrolę prawidłowego wykorzystania dotacji sprawują: 1) ministrowie i kierownicy urzędów administracji rządowej - w odniesieniu do otrzymanych dotacji, 2) wojewodowie - w odniesieniu do dotacji otrzymanych na realizację swoich zadań i zadań pozostałych inwestorów. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 lipca 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" objętego programem restrukturyzacji Polskich Kolei Państwowych. (Dz. U. Nr 63, poz. 716) Na podstawie art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: §1. 1. Osoby spełniające warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), zwanej dalej "ustawą", zatrudnione w przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" objętym programem restrukturyzacji Polskich Kolei Państwowych, które do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 33 lata dla kobiet i 38 lat dla mężczyzn, są uprawnione do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w art. 37k ust. 9 pkt 1 tej ustawy, w wysokości kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, z zastrzeżeniem art. 37j ust. 2 i 3 tej ustawy, w wysokości nie niższej niż wysokość zasiłku przedemerytalnego. 2. Uprawnienie do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, dotyczy osób zatrudnionych w przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe", objętych programem restrukturyzacji Polskich Kolei Państwowych, z którymi w okresie restrukturyzacji zatrudnienia przewidzianej tym programem, po dniu 30 września 1999 r. i przed dniem 1 stycznia 2000 r., został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1999 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 63, poz. 717) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 1999 r. w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1999 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 36, poz. 343) w załączniku do rozporządzenia w rubryce Jednostki budżetowe wprowadza się następujące zmiany: 1) w części 08 Ministerstwo Finansów w dziale 91 - Administracja państwowa liczby: "2214568" i "62389932" zastępuje się odpowiednio liczbami: "2260582" i "62343918", 2) w części 33 Ministerstwo Edukacji Narodowej liczbę "2982536" zastępuje się liczbą "3085481", a w dziale 79 - Oświata i wychowanie liczbę "446430" zastępuje się liczbą "549375", 3) w części 35 Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej liczbę "23385405" zastępuje się liczbą "23282460" oraz skreśla się wyrazy "dział 79 - Oświata i wychowanie" i liczbę "102945", 4) w części 85/02 Województwo Dolnośląskie liczbę "4554203" zastępuje się liczbą "4554952", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "777922" zastępuje się liczbą "778671", 5) w części 85/04 Województwo Kujawsko-Pomorskie liczbę "3134204" zastępuje się liczbą "3123643", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "739467" zastępuje się liczbą "728906", 6) w części 85/08 Województwo Lubuskie liczbę "1981682" zastępuje się liczbą "1971283", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "574894" zastępuje się liczbą "564495", 7) w części 85/10 Województwo Łódzkie liczbę "4101092" zastępuje się liczbą "4108026", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "880793" zastępuje się liczbą "887727", 8) w części 85/12 Województwo Małopolskie liczbę "4200939" zastępuje się liczbą "4226023", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "850959" zastępuje się liczbą "864892" oraz w dziale 45 - Leśnictwo liczbę "22687" zastępuje się liczbą "33838", 9) w części 85/16 Województwo Opolskie liczbę "1664102" zastępuje się liczbą "1672699", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę " 490621" zastępuje się liczbą "499218", 10) w części 85/18 Województwo Podkarpackie liczbę "3763414" zastępuje się liczbą "3741631", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "969812" zastępuje się liczbą "952137" oraz w dziale 91 - Administracja państwowa liczbę "1556831" zastępuje się liczbą "1552723", 11) w części 85/20 Województwo Podlaskie liczbę "2585365" zastępuje się liczbą "2584913", a w dziale 45 - Leśnictwo liczbę "29722" zastępuje się liczbą "29270", 12) w części 85/22 Województwo Pomorskie liczbę "3066782" zastępuje się liczbą "3070202", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "642021" zastępuje się liczbą "645441", 13) w części 85/24 Województwo Śląskie liczbę "5333690" zastępuje się liczbą "5298226", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "832748" zastępuje się liczbą "808435" oraz w dziale 45 - Leśnictwo liczbę "42736" zastępuje się liczbą "31585", 14) w części 85/26 Województwo Świętokrzyskie liczbę "1979508" zastępuje się liczbą "1996286", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "583321" zastępuje się liczbą "595991" oraz w dziale 91 - Administracja państwowa liczbę "838660" zastępuje się liczbą "842768", 15) w części 85/28 Województwo Warmińsko-Mazurskie liczbę "2436282" zastępuje się liczbą "2436734", a w dziale 45 - Leśnictwo liczbę "41329" zastępuje się liczbą "41781", 16) w części 85/30 Województwo Wielkopolskie liczbę "5166840" zastępuje się liczbą "5168703", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "1476028" zastępuje się liczbą "1477891", 17) w części 85/32 Województwo Zachodniopomorskie liczbę "2708274" zastępuje się liczbą "2723056", a w dziale 40 - Rolnictwo liczbę "654517" zastępuje się liczbą "669299". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. (Dz. U. Nr 63, poz. 718) Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 lipca 1997 r. w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego (Dz. U. Nr 91, poz. 558 i z 1998 r. Nr 22, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 i 3 otrzymują brzmienie: "§ 2. Do zadań Komisji należy wypracowywanie wspólnego stanowiska Rządu i samorządu terytorialnego w sprawach ważnych z punktu widzenia polityki państwa oraz zadań samorządu terytorialnego, w szczególności przez: 1) określanie priorytetów gospodarczych i społecznych w sprawach dotyczących funkcjonowania samorządu terytorialnego, 2) ocenę funkcjonowania i warunków rozwoju systemu samorządu terytorialnego, 3) inicjowanie prac związanych z przygotowaniem aktów prawnych dotyczących samorządu terytorialnego, 4) analizowanie informacji o przygotowywanych aktach prawnych, programach rządowych i innych dokumentach dotyczących problematyki samorządu terytorialnego oraz prognozach ich skutków finansowych, 5) opracowywanie założeń i opiniowanie projektów aktów prawnych, programów rządowych i innych dokumentów dotyczących problematyki samorządu terytorialnego, 6) określenie zadań administracji publicznej związanych z przygotowaniem struktur samorządu terytorialnego do procesu integracji z Unią Europejską i zagwarantowania polskich interesów narodowych w ramach tego procesu. § 3. 1. Komisja obraduje na posiedzeniach plenarnych oraz w zespołach problemowych. 2. W ramach Komisji działają stałe zespoły problemowe: 1) Zespół do Spraw Rozwoju Regionalnego, Polityki Przestrzennej i Ochrony Środowiska, 2) Zespół do Spraw Prawno-Ustrojowych, 3) Zespół do Spraw Polityki Europejskiej, 4) Zespół do Spraw Systemu Finansów Publicznych, 5) Zespół do Spraw Edukacji i Kultury, 6) Zespół do Spraw Ochrony Zdrowia i Polityki Społecznej, 7) Zespół do Spraw Transportu i Infrastruktury Technicznej, 8) Zespół do Spraw Gospodarki i Przekształceń Własnościowych, 9) Zespół do Spraw Administracji Publicznej i Bezpieczeństwa Obywateli. 3. W razie potrzeby mogą być powoływane doraźne zespoły problemowe. 4. Komisja może korzystać z pomocy ekspertów."; 2) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. W skład Komisji wchodzą przedstawiciele Rządu i samorządu terytorialnego. 2. Rząd w Komisji reprezentuje 14 przedstawicieli powołanych przez Prezesa Rady Ministrów. 3. W skład Komisji wchodzi również przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów, którego zadaniem jest zapewnienie bezpośredniego wpływu Prezesa Rady Ministrów na organizację prac programowych i kontrolę wykonywania zobowiązań administracji rządowej, podejmowanych w ramach pracy Komisji. 4. Samorząd terytorialny w Komisji reprezentują osoby powołane w jej skład przez Prezesa Rady Ministrów: 1) wskazane przez statutowe władze ogólnopolskich organizacji jednostek samorządu terytorialnego: a) Unii Metropolii Polskich - 2 osoby, b) Unii Miasteczek Polskich - 2 osoby, c) Związku Miast Polskich - 2 osoby, d) Związku Gmin Wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej - 2 osoby, e) Związku Powiatów Polskich - 2 osoby, 2) po dwóch reprezentantów: a) Federacji Związków i Stowarzyszeń Gmin i Powiatów Rzeczypospolitej Polskiej, b) wybranych przez marszałków województw. 5. W pracach Komisji i jej zespołów problemowych mogą uczestniczyć inne osoby wskazane przez Prezesa Rady Ministrów lub zaproszone przez współprzewodniczących Komisji, w szczególności osoby reprezentujące wnioskodawców spraw rozpatrywanych przez Komisję."; 3) w § 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pracami Komisji kierują współprzewodniczący: 1) przedstawiciel Rządu, 2) przedstawiciel samorządu terytorialnego, wskazany przez członków Komisji reprezentujących samorząd terytorialny ze swojego grona.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Współprzewodniczących powołuje Prezes Rady Ministrów.", c) w ust. 2: - pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) powoływanie ekspertów Komisji," - po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) zlecanie wykonania opinii i ekspertyz na rzecz Komisji."; 4) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Komisja rozpatruje sprawy wniesione przez: 1) Prezesa Rady Ministrów, 2) współprzewodniczących Komisji, 3) zespoły problemowe."; 5) w § 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Z posiedzenia Komisji i zespołów problemowych sporządza się protokół ustaleń, obejmujący także zdania odrębne członków Komisji."; 6) w § 11 wyrazy "Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się wyrazami "urząd obsługujący ministra właściwego do spraw administracji publicznej". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie sposobu stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w celu ustalania wartości celnej. (Dz. U. Nr 63, poz. 719) Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dla ustalania wartości celnej stosuje się kursy średnie waluty krajowej w stosunku do walut wymienialnych, ustalane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszane przez Narodowy Bank Polski we wtorek poprzedzający okres obowiązywania kursu, niezmiennie w ciągu dwóch tygodni - od środy od godziny 000, przez dwa tygodnie, do wtorku kończącego okres dwóch tygodni, do godziny 2400. 2. Jeżeli wtorek, o którym mowa w ust. 1, jest dniem ustawowo wolnym od pracy i kursy, o których mowa w ust. 1, nie są ogłaszane, dla ustalania wartości celnej przyjmuje się ostatnie kursy średnie ogłoszone przed tym wtorkiem. 3. W wypadku zmiany kursów średnich waluty krajowej w stosunku do jednej z wymienionych walut obcych, tj. dolara amerykańskiego, marki niemieckiej, funta brytyjskiego, franka francuskiego i franka szwajcarskiego, w innym dniu tygodnia niż wtorek, o którym mowa w ust. 1, i każdy piątek, o 3% i więcej od kursu dotychczas stosowanego, kursy stosowane ulegają zmianie od godziny 000 dnia następnego po dniu, od którego kursy te obowiązują. § 2. 1. W wypadku transakcji dokonywanych w jednostkach rozliczeniowych, dla ustalania wartości celnej stosuje się kursy średnie w złotych tych jednostek, ogłaszane przez Narodowy Bank Polski we wtorek poprzedzający okres obowiązywania kursu, niezmiennie w ciągu dwóch tygodni - od środy od godziny 000, przez dwa tygodnie, do wtorku, kończącego okres dwóch tygodni, do godziny 2400. 2. Przepisy § 1 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 3. Dla ustalania wartości celnej towarów o udokumentowanej wartości, wyrażonej w walutach obcych nie będących walutami wymienialnymi - przywożonych lub przesyłanych przez osoby krajowe lub zagraniczne albo dla tych osób - stosuje się wartość w złotych tych walut, określoną w aktualnym "Wykazie walut nie publikowanych w tabelach Narodowego Banku Polskiego". § 4. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 2 października 1997 r. w sprawie zasad stosowania kursów walut obcych, ustalanych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski w celu ustalania wartości celnej (Monitor Polski Nr 73, poz. 695). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 16 lipca 1999 r. w sprawie zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych. (Dz. U. Nr 63, poz. 720) Na podstawie art. 39 ust. 6 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb postępowania w sprawach dotyczących zawieszania żołnierzy w czynnościach służbowych, zwanego dalej "zawieszeniem". § 2. Przed podjęciem decyzji o zawieszeniu, zwanej dalej "decyzją", przełożony dyscyplinarny wysłuchuje żołnierza, którego ona ma dotyczyć. § 3. Decyzja powinna zawierać: 1) nazwę komórki lub jednostki organizacyjnej, 2) datę i miejsce podjęcia, 3) stanowisko służbowe przełożonego dyscyplinarnego podejmującego decyzję, 4) powołanie podstawy prawnej, 5) stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe zawieszonego żołnierza, 6) datę i godzinę podjęcia decyzji, od której liczy się okres zawieszenia, 7) okres zawieszenia, 8) polecenie wykonywania określonych zadań przez zawieszonego żołnierza, 9) uzasadnienie, 10) pouczenie o prawie, trybie i terminie wniesienia odwołania, 11) stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz podpis przełożonego dyscyplinarnego i odcisk pieczęci urzędowej przełożonego dyscyplinarnego albo komórki lub jednostki organizacyjnej. § 4. 1. Odpis decyzji: 1) doręcza się, za pokwitowaniem, żołnierzowi, którego decyzja dotyczy, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie trzech dni od daty podjęcia decyzji, 2) przekazuje się niezwłocznie dowódcy lub szefowi, komendantowi, kierownikowi komórki lub jednostki organizacyjnej, w której żołnierz pełni służbę wojskową, zwanemu dalej "dowódcą jednostki wojskowej". 2. Fakt i okres zawieszenia stwierdza się w rozkazie dziennym lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej. 3. Po dokonaniu czynności, o której mowa w ust. 2, odpis decyzji dołącza się do akt personalnych żołnierza. § 5. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego w sprawie o przewinienie dyscyplinarne, które było przyczyną zawieszenia, przełożony dyscyplinarny: 1) przesyła niezwłocznie wyciąg z decyzji organowi właściwemu, na podstawie odrębnych przepisów, do wstrzymania żołnierzowi zawodowemu wypłaty uposażenia zasadniczego i dodatków, 2) dołącza decyzję do akt postępowania dyscyplinarnego. § 6. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 39 ust. 4 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), z wnioskiem do Ministra Obrony Narodowej o podjęcie decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia występuje przełożony dyscyplinarny, który podjął decyzję. 2. Decyzja o przedłużeniu okresu zawieszenia powinna zawierać: 1) oznaczenie organu, 2) datę i miejsce podjęcia, 3) powołanie podstawy prawnej, 4) stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe żołnierza, któremu przedłuża się okres zawieszenia, 5) oznaczenie decyzji, 6) okres przedłużenia zawieszenia, 7) uzasadnienie, 8) pouczenie o prawie, trybie i terminie wniesienia odwołania, 9) podpis Ministra Obrony Narodowej oraz odcisk jego pieczęci urzędowej. 3. Odpis decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia doręcza się: 1) za pokwitowaniem, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie trzech dni od daty podjęcia tej decyzji - zawieszonemu żołnierzowi, 2) niezwłocznie: a) dowódcy jednostki wojskowej, b) przełożonemu dyscyplinarnemu, który wystąpił z wnioskiem o przedłużenie okresu zawieszenia; przepis § 5 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 4. Fakt przedłużenia okresu zawieszenia i okres przedłużenia stwierdza się w rozkazie dziennym lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej. 5. Dowódca jednostki wojskowej: 1) przesyła niezwłocznie wyciąg z decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia żołnierza zawodowego organowi wymienionemu w § 5 pkt 1, 2) dołącza odpis decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia do akt personalnych żołnierza. § 7. W zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu do szczegółowego trybu postępowania w sprawie odwołania od decyzji lub decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania dyscyplinarnego (Dz. U. Nr 12, poz. 102). § 8. 1. Dowódcy jednostki wojskowej przekazuje się niezwłocznie odpis: 1) decyzji wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uchyleniu decyzji lub decyzji o skróceniu okresu zawieszenia, 2) postanowienia wojskowego sądu garnizonowego o: a) uchyleniu decyzji, b) skróceniu okresu zawieszenia, c) uchyleniu decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia, d) skróceniu okresu przedłużenia zawieszenia. 2. Do postępowania z dokumentami, o których mowa w ust. 1, przepis § 6 ust. 5 stosuje się odpowiednio. § 9. Przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji w postępowaniu dyscyplinarnym o przewinienie dyscyplinarne, które stanowiło przyczynę zawieszenia, przekazuje niezwłocznie dowódcy jednostki wojskowej odpis prawomocnego orzeczenia wydanego w tym postępowaniu. § 10. Fakt uchylenia decyzji lub decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia albo skrócenia zawieszenia lub przedłużenia okresu zawieszenia, a także ustania zawieszenia stwierdza się w rozkazie dziennym lub decyzji dowódcy jednostki wojskowej. § 11. Przełożony dyscyplinarny dołącza całość materiałów postępowania w sprawie zawieszenia, przekazanych przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego, do akt postępowania dyscyplinarnego, wszczętego w sprawie o przewinienie dyscyplinarne. § 12. Przepisy § 4 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 i 3, § 5, § 6 ust. 1 oraz ust. 3 pkt 2, ust. 4 i 5, a także § 7-11 stosuje się również do postępowań w sprawach zawieszenia i przedłużenia okresu zawieszenia oraz odwołań od decyzji o zawieszeniu albo przedłużeniu okresu zawieszenia, które zostały wszczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 13. Przepisy § 6 ust. 1 i ust. 2 pkt 9 stosuje się odpowiednio w sprawach przedłużenia okresu zawieszenia żołnierzy podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 19 lipca 1999 r. w sprawie wojskowych rzeczników dyscyplinarnych. (Dz. U. Nr 63, poz. 721) Na podstawie art. 48 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa uprawnienia przełożonych dyscyplinarnych do wyznaczania wojskowych rzeczników dyscyplinarnych oraz wymagania, jakie powinien spełniać rzecznik dyscyplinarny. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) równorzędnym stanowisku służbowym - należy przez to rozumieć równorzędne stanowisko służbowe przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia równorzędnych stanowisk służbowych przełożonych dyscyplinarnych oraz stanowisk służbowych równorzędnych lub wyższych od stanowisk żołnierzy, w stosunku do których może być wszczęte postępowanie dyscyplinarne (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 15), 2) jednostce organizacyjnej - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną, o której mowa w § 5 statutu Ministerstwa Obrony Narodowej, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 29, poz. 267), 3) komórce organizacyjnej - należy przez to rozumieć komórkę organizacyjną, o której mowa w § 3 ust. 1 załącznika do rozporządzenia wymienionego w pkt 2. § 3. 1. Uprawnienia do wyznaczania rzeczników dyscyplinarnych przysługują przełożonym dyscyplinarnym zajmującym stanowiska służbowe: 1) dowódcy jednostki wojskowej lub szefa, dyrektora, komendanta, kierownika samodzielnej jednostki organizacyjnej albo przedsiębiorstwa państwowego, dla którego Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, niższe niż stanowisko służbowe dowódcy brygady (pułku) i równorzędne, jeżeli dla tego stanowiska służbowego przewidziano w etacie stopień etatowy nie niższy niż kapitana, w stosunku do żołnierzy w tej jednostce wojskowej lub jednostce organizacyjnej, wydziale Żandarmerii Wojskowej oraz w podległych placówkach Żandarmerii Wojskowej albo przedsiębiorstwie państwowym, z wyjątkiem żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe zastępcy dowódcy jednostki wojskowej lub zastępcy szefa, dyrektora, komendanta, kierownika jednostki organizacyjnej, zastępcy komendanta wydziału Żandarmerii Wojskowej albo zastępcy dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, 2) dowódcy brygady (pułku) i równorzędne, z wyjątkiem przełożonych dyscyplinarnych zajmujących stanowiska służbowe dyrektora biura lub szefa oddziału wchodzącego w skład komórki organizacyjnej oraz szefa lub kierownika komórki organizacyjnej wchodzącej w skład dowództwa rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego) lub jednostki organizacyjnej bezpośrednio podległej lub podporządkowanej Ministrowi Obrony Narodowej albo bezpośrednio nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej, odpowiednio, w stosunku do żołnierzy: a) w brygadzie (pułku), samodzielnym batalionie i dywizjonie oraz samodzielnej eskadrze, z wyjątkiem ich zastępców, b) w wyższej szkole oficerskiej, centrum szkolenia i ośrodku szkolenia, z wyjątkiem żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe zastępcy komendanta, c) w biurze będącym komórką organizacyjną lub w jednostce organizacyjnej, jednostce wojskowej, w przedsiębiorstwie państwowym, dla którego Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim, z wyjątkiem żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe zastępcy dyrektora lub szefa, dowódcy, komendanta, d) w wojskowym sądzie garnizonowym, e) w wojskowej prokuraturze garnizonowej, z wyjątkiem zastępcy szefa wojskowej prokuratury garnizonowej, f) w oddziale Żandarmerii Wojskowej, z wyjątkiem zastępcy komendanta oddziału, a także w podległych placówkach Żandarmerii Wojskowej, g) zajmujących stanowisko służbowe dowódcy i zastępcy dowódcy jednostki wojskowej oraz szefa i zastępcy szefa, komendanta i zastępcy komendanta jednostki organizacyjnej, bezpośrednio podległych, 3) dowódcy dywizji i równorzędne, odpowiednio, w stosunku do żołnierzy: a) w dowództwie dywizji, korpusu i flotylli, z wyjątkiem ich zastępców, b) w komórce organizacyjnej bezpośrednio podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub jednostce organizacyjnej bezpośrednio nadzorowanej przez Ministra Obrony Narodowej albo jednostce organizacyjnej bezpośrednio podległej osobie zajmującej kierownicze stanowisko w Ministerstwie Obrony Narodowej lub stanowisko służbowe dowódcy rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego) i równorzędne, z wyjątkiem ich zastępców, c) w wojskowym sądzie okręgowym, d) w wojskowej prokuraturze okręgowej, z wyjątkiem zastępcy szefa wojskowej prokuratury okręgowej, e) w komendzie Żandarmerii Wojskowej okręgu wojskowego i w Oddziale Żandarmerii Wojskowej w Gdyni, z wyjątkiem ich zastępców, a także w placówkach Żandarmerii Wojskowej podległych Komendantowi Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Gdyni, f) zajmujących stanowisko służbowe dowódcy i zastępcy dowódcy jednostki wojskowej oraz dyrektora i zastępcy dyrektora, szefa i zastępcy szefa, komendanta i zastępcy komendanta jednostki organizacyjnej albo komendanta i zastępcy komendanta wydziału lub oddziału Żandarmerii Wojskowej, bezpośrednio podległych, 4) dowódcy rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego) i równorzędne, odpowiednio, w stosunku do żołnierzy: a) w dowództwie rodzaju sił zbrojnych lub okręgu wojskowego, z wyjątkiem ich zastępców, b) w sekretariacie podległym dyrektorowi generalnemu w Ministerstwie Obrony Narodowej, c) w Inspektoracie Wojskowych Służb Informacyjnych, z wyjątkiem żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe zastępcy Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, a także w jednostkach organizacyjnych bezpośrednio podległych Szefowi Wojskowych Służb Informacyjnych, d) w Komendzie Głównej Żandarmerii Wojskowej, z wyjątkiem żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe zastępcy Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej, e) w Dowództwie Garnizonu Warszawa, z wyjątkiem ich zastępców, f) w Akademii Obrony Narodowej, Wojskowej Akademii Technicznej, Wojskowej Akademii Medycznej, z wyjątkiem zastępców komendanta akademii, g) w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego, h) w Naczelnej Prokuraturze Wojskowej, z wyjątkiem zastępców Naczelnego Prokuratora Wojskowego, i) zajmujących stanowisko służbowe dowódcy i zastępcy dowódcy dywizji, korpusu i flotylli oraz dowódcy i zastępcy dowódcy jednostki wojskowej bezpośrednio podległej dowódcy lub zastępcy dowódcy rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego), a także komendanta i zastępcy komendanta Żandarmerii Wojskowej okręgu wojskowego oraz komendanta i zastępcy komendanta Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Gdyni, zastępcy Komendanta Garnizonu Warszawa, Komendanta Akademii Marynarki Wojennej i jego zastępcy, komendanta i zastępcy komendanta wyższej szkoły oficerskiej oraz dyrektora i zastępcy dyrektora, szefa i zastępcy szefa, komendanta i zastępcy komendanta jednostki organizacyjnej bezpośrednio podległej. 2. Szef Sztabu Generalnego wyznacza rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego, zajmujących stanowiska służbowe: 1) szefów i zastępców szefów komórek organizacyjnych, wchodzących w skład Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, 2) inne niż podporządkowane osobom, o których mowa w pkt 1, z wyjątkiem zastępców Szefa Sztabu Generalnego. 3. Sekretarz stanu i podsekretarz stanu, odpowiednio, wyznaczają rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe: 1) w podległym sekretariacie, 2) dyrektora i zastępcy dyrektora komórki organizacyjnej oraz dyrektora i zastępcy dyrektora, szefa i zastępcy szefa, komendanta i zastępcy komendanta jednostki organizacyjnej, bezpośrednio podległych. 4. Minister Obrony Narodowej wyznacza rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe: 1) dyrektora lub szefa oraz zastępcy dyrektora lub szefa komórki organizacyjnej bezpośrednio podległej, 2) Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych oraz jego zastępcy, 3) Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej oraz jego zastępcy, 4) Naczelnego Prokuratora Wojskowego oraz jego zastępcy, 5) Komendanta Akademii Obrony Narodowej, Komendanta Wojskowej Akademii Technicznej, Komendanta Wojskowej Akademii Medycznej oraz ich zastępców, 6) Dowódcy Garnizonu Warszawa oraz jego zastępcy, 7) dowódcy okręgu wojskowego oraz jego zastępcy, 8) dowódcy rodzaju sił zbrojnych oraz jego zastępcy, 9) Szefa Sztabu Generalnego oraz jego zastępcy. 5. Minister Obrony Narodowej może wyznaczyć rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe inne niż określone w ust. 4. 6. Minister Obrony Narodowej, dowódca rodzaju sił zbrojnych (okręgu wojskowego) oraz Dyrektor Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej są przełożonymi dyscyplinarnymi uprawnionymi do wyznaczania rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy zawodowych pozostających w ich dyspozycji lub rezerwie kadrowej. § 4. Jeżeli w jednostce wojskowej lub jednostce organizacyjnej podległej przełożonemu dyscyplinarnemu, o którym mowa w § 3 ust. 1, nie ma żołnierza właściwego w rozumieniu art. 65 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) i spełniającego warunki określone w § 6, rzecznika dyscyplinarnego wyznacza wyższy przełożony dyscyplinarny, zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy jednostki wojskowej, spośród podporządkowanych mu żołnierzy. § 5. Rzeczników dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej wyznacza Dyrektor Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej. § 6. Rzecznikiem dyscyplinarnym może być żołnierz zawodowy: 1) nie karany sądownie lub dyscyplinarnie, 2) nie będący przełożonym dyscyplinarnym, 3) posiadający co najmniej: a) trzyletni staż zawodowej służby wojskowej, b) dobrą ogólną ocenę w opinii okresowej. § 7. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do żołnierzy podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, z tym że przewidziane w § 3 ust. 1 pkt 2 i 4 uprawnienia: 1) dowódcy brygady (pułku) przysługują dowódcy brygady (pułku) Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Komendantowi Centralnego Ośrodka Szkolenia Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji; a także Komendantowi Samodzielnego Oddziału Żandarmerii Wojskowej przy Dowództwie Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w stosunku do podporządkowanych żołnierzy, z wyjątkiem ich zastępców, 2) dowódcy okręgu wojskowego przysługują: a) Dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, w stosunku do żołnierzy w Dowództwie Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, z wyjątkiem jego zastępców oraz żołnierzy zajmujących stanowisko służbowe dowódcy i zastępcy brygady (pułku), Komendanta i zastępcy Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także Komendanta i zastępcy Komendanta Samodzielnego Oddziału Żandarmerii Wojskowej przy Dowództwie Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, b) Szefowi Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biuro Ochrony Rządu, w stosunku do podporządkowanych żołnierzy, z wyjątkiem jego zastępców, c) Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr 2305, w stosunku do podporządkowanych żołnierzy, z wyjątkiem jego zastępców. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY l POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i szczegółowych zasad postępowania dotyczącego zwrotu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów poniesionych przez pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 63, poz. 722) Na podstawie art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad postępowania dotyczącego zwrotu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów poniesionych przez pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 548) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w rozporządzeniu i w załącznikach do rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy: a) "rejonowy urząd pracy" - zastępuje się wyrazami "powiatowy urząd pracy", użytymi w odpowiednim przypadku, b) "starosta" - zastępuje się wyrazem "starosta", użytym w odpowiednim przypadku, c) "dyrektor" - zastępuje się wyrazem "starosta", użytym w odpowiednim przypadku, d) "wojewódzki urząd pracy" - zastępuje się wyrazem "starosta", użytym w odpowiednim przypadku; 2) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Pracodawca zatrudniający do 24 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, ubiegający się o zwrot kosztów wynagrodzenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych, zaliczonych do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia, składa wniosek do starosty."; 3) w § 2 w pkt 3 wyrazy "wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne" zastępuje się wyrazami "wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia"; 4) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zestawienie kwot poniesionych składek, o których mowa w § 1 ust. 1, wraz z podaniem źródeł finansowania tych składek."; 5) w § 4 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia osób niepełnosprawnych zatrudnionych na nowych lub przystosowanych stanowiskach pracy", b) wyrazy "we właściwym ze względu na miejsce tworzenia tych stanowisk pracy wojewódzkim urzędzie pracy, zwanym dalej «urzędem»," zastępuje się wyrazami "do starosty właściwego ze względu na miejsce tworzenia tych stanowisk"; 6) w § 5 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wysokością środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej «funduszem», określonych na ten cel w danym roku na podstawie odrębnych przepisów,"; 7) w § 6: a) w pkt 3 wyrazy "wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne oraz kopią listy płac osób zatrudnionych na nowych lub przystosowanych stanowiskach pracy, łącznie z potwierdzonym dowodem wpłaty składki na ubezpieczenie społeczne," zastępuje się wyrazami "wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia osób niepełnosprawnych zatrudnionych na nowych lub przystosowanych stanowiskach pracy," b) w pkt 4 wyrazy "wynagrodzenia wypłacanego osobom niepełnosprawnym wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia" zastępuje się wyrazami "wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia"; 8) w § 9: a) w pkt 1 na końcu dodaje się wyrazy "z wyłączeniem środków transportu," b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) wynagrodzenia oraz składki należne od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia."; 9) w § 11: a) wyrazy "wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne" zastępuje się wyrazami "wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zestawienie kwot poniesionych składek na ubezpieczenia społeczne, w tym składek, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, wraz z podaniem źródeł finansowania tych składek."; 10) § 12 otrzymuje brzmienie: "§ 12. Zwrot kosztów wynagrodzenia oraz składek należnych od pracodawcy na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia przysługuje również pracodawcy za czas niezdolności pracownika do pracy, o której mowa w art. 92 Kodeksu pracy."; 11) w załączniku nr 1 do rozporządzenia: a) wyrazy "(art. 247 k.k.)" zastępuje się wyrazami "(art. 233 k.k.)", b) w wykazie załączników do wniosku w pkt 3 wyraz "ubezpieczenie" zastępuje się wyrazem "ubezpieczenia"; 12) w załączniku nr 3 do wystąpienia o uruchomienie środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON), stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, w kolumnie 7 wyrazy "składka ZUS" zastępuje się wyrazami "składki na ubezpieczenia społeczne". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA l GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 15 lipca 1999 r. w sprawie określenia wielkości progowych dla niektórych towarów rolnych przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 63, poz. 723) Na podstawie art. 6 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 435) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się do dnia 31 grudnia 1999 r. wielkości progowe dla niektórych towarów rolnych przywożonych z zagranicy, określone w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 lipca 1999 r. (poz. 723) WIELKOŚCI PROGOWE DLA TOWARÓW ROLNYCH PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY KOD PCMNAZWA TOWARUJedn. miaryWielkości progowe 1234 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki:mln szt.38 - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski 0105 11 19 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski 0105 11 99 0- - - - Pozostałe 0105 12 00 0- - Indyki 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi 0105 19 90 0- - - Kaczki i perliczki - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 10 0- - - Kaczki 0105 99 20 0- - - Gęsi 0105 99 30 0- - - Indyki 0105 99 50 0- - - Perliczki 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone:t849 0201 10 00 0- Tusze i półtusze 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 90 0- - Pozostałe 0201 30 00 0- Bez kości 0202Mięso wołowe mrożone:t12079 0202 10 00 0- Tusze i półtusze 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 90 0- - Pozostałe 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki 0202 30 90 0- - Pozostałe 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone:t50716 - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone:t64121 - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 34- - Otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi 0207 34 90 0- - - Z kaczek 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe 0207 36 90 0- - - - Pozostałe 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu:t2644 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 0405 10 19 0- - - - Pozostałe 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki 0405 10 90 0- - Pozostałe 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60% 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75% 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80% 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5% 0405 90 90 0- - Pozostałe 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: 0407 00 30 0- - Pozostałemln szt.106 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 0408 11 80 0- - - Pozostałet444 0408 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłet577 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymit6 - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 0408 91 80 0- - - Pozostałet280 0408 99- - Pozostałe: 0408 99 80 0- - - Pozostałet131 0409 00 00 0Miód naturalnyt1706 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowet125 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Różet1520 0603 10 13 0- - - Goździkit146 0603 10 25 0- - - Chryzantemyt1569 - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Różet2416 0603 10 53 0- - - Goździkit548 0603 10 65 0- - - Chryzantemyt995 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone:t64494 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca 0702 00 00 2- Od 1 do 30 kwietnia 0702 00 00 3- Od 1 do 14 maja 0702 00 00 5- Od 15 do 31 maja 0702 00 00 7- Od 1 czerwca do 30 września 0702 00 00 8- Od 1 do 31 października 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki:t4090 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietnia 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 maja 0707 00 05 6- - Od 16 maja do 30 września 0707 00 05 7- - Od 1 do 31 października 0707 00 05 8- - Od 1 do 10 listopada 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia 0707 00 90 0- Korniszonyt14,9 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 10- Jabłka:t23161 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 50- - - Odmiany Granny Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 50 1- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin):t1414222 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnej 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą (meslin) 1001 90 99 0- - - Pozostałe 1002 00 00 0Żytot84152 1003 00Jęczmień:t386978 1003 00 10 0- Nasiona 1003 00 90 0- Pozostały 1004 00 00 0Owiest531 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna:t11911 - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą:t32 1102 10 00 0- Mąka żytnia 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane:t1203 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane 1107Słód palony lub nie:t149432 1107 10- Nie palony: - - Pozostałe: 1107 10 99 0- - - Pozostałe 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydzianat24018 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczanat285 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane:t206500 1205 00 10 0 - Siewne 1205 00 90 0- Pozostałe 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona roślin pastewnych inne niż nasiona buraków: 1209 23- - Nasiona kostrzewy:t1052 1209 23 11 0- - - Kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) 1209 23 15 0- - - Kostrzewy czerwonej (Festuca rubra L.) 1209 23 80 0- - - Pozostałe 1209 24 00 0- - Nasiona wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.)t381 1209 25- - Nasiona rajgrasu (Lolium multiflorum Lam., Lolium perenne L.):t766 1209 25 10 0- - - Rajgras włoski (życica wielokwiatowa) (łącznie z rajgrasem westerwoldzkim) (Lolium multiflorum Lam.) 1209 25 90 0- - - Rajgras angielski (życica trwała) (Lolium perenne L.) 1209 26 00 0- - Nasiona tymotkit529 1209 29- - Pozostałe:t662 1209 29 10 0- - - Nasiona wyki; nasiona wiechliny (błotnej, zwyczajnej) (Poa palustris L., Poa trivialis L.); nasiona kupkówki (Dactylis glomerata L.); nasiona mietlicy (Agrostis) 1209 29 80 0- - - pozostałe 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani nie w formie granulekt2 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek, z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulinat284 1210 20 90 0- - Pozostałet166 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielut182 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej:t44150 - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji 1701 12 90 0- - - Pozostały - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi: laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel:t25597 1102 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 59 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 99 0- - - - Pozostałe 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 10- Pomidory, całe lub w kawałkach:t2774 2002 10 10 0- - Bez skórek 2002 10 90 0- - Pozostałe 2002 90- Pozostałe:t24542 - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowet118 - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstrynyt975 - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobit3140 2106 90 98 0- - - Pozostałet37531 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 2401 10- Tytoń nie odżyłowany:t8833 - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 10 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 20- Tytoń częściowo lub całkowicie odżyłowany:t37397 - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny, tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia 2401 20 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami) 2401 20 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 20 41 0- - - - Typu Kentucky 2401 20 49 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2401 20 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny 2401 20 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental 2401 20 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny 2401 20 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo 2401 20 90 0- - - Pozostałe tytonie 2401 30 00 0- Odpady tytoniowet8893 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostałat117 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 14 lipca 1999 r. w sprawie wykonywania nadzoru administracyjnego nad kolegiami do spraw wykroczeń. (Dz. U. Nr 63, poz. 724) Na podstawie art. 110 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa tryb wykonywania nadzoru zwierzchniego, sprawowanego przez Ministra Sprawiedliwości, oraz nadzoru bezpośredniego, sprawowanego przez prezesów sądów rejonowych, nad administracyjną działalnością kolegiów do spraw wykroczeń, zwanych dalej "kolegiami". § 2. 1. Wykonywanie nadzoru odbywa się w szczególności przez: 1) wizytacje obejmujące całokształt działalności administracyjnej kolegiów, 2) lustracje obejmujące wyznaczoną problematykę, 3) kontrole organizacji pracy sekretariatu kolegiów i prowadzenia biurowości, 4) narady powizytacyjne i polustracyjne, a także konferencje szkoleniowe członków kolegiów, radców kolegiów oraz pracowników sekretariatu kolegiów, 5) dokonywanie ocen działalności administracyjnej kolegium na podstawie danych statystycznych, wykazu spraw nie rozpoznanych mimo upływu 3 miesięcy od wpływu sprawy oraz badania skarg. 2. W czasie wizytacji bada się w szczególności: 1) sprawność postępowania przed kolegium, w tym przygotowanie posiedzeń, 2) wykonywanie czynności w toku postępowania międzyinstancyjnego, 3) sposób prowadzenia ksiąg i innych urządzeń ewidencyjnych, 4) rzetelność sporządzania sprawozdań statystycznych. § 3. 1. Z przebiegu wizytacji i lustracji sporządza się sprawozdanie. 2. Sprawozdanie z wizytacji powinno zawierać: 1) określenie zakresu wizytacji, 2) poczynione ustalenia oraz, w razie potrzeby, zalecany sposób usunięcia przyczyn stwierdzonych nieprawidłowości, 3) ocenę pracy wizytowanego kolegium, 4) wnioski końcowe i zalecenia powizytacyjne. 3. Sprawozdanie z lustracji powinno zawierać dane dotyczące poczynionych ustaleń, ujawnionych uchybień i ich przyczyn oraz wskazanie podjętych w toku lustracji środków i wynikające z niej wnioski. 4. Sprawozdanie z wizytacji lub lustracji w ciągu 14 dni od zakończenia wizytacji lub lustracji przedstawia się przewodniczącemu kolegium, który ma prawo zgłosić uwagi do sprawozdania w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. § 4. Poczynione w toku wizytacji lub lustracji ustalenia wizytujący lub lustrujący omawia z zainteresowanymi członkami kolegium lub pracownikami sekretariatu kolegium, wysłuchując ich wyjaśnień. O istotniejszych spostrzeżeniach, wskazujących na potrzebę bezzwłocznego usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, informuje on przewodniczącego kolegium. § 5. Członkowie wizytowanego lub lustrowanego kolegium mogą zgłaszać prezesowi sądu rejonowego oraz za jego pośrednictwem Ministrowi Sprawiedliwości uwagi i wnioski co do przeprowadzonej wizytacji lub lustracji. O wynikach oceny tych uwag i wniosków zainteresowani członkowie kolegium powinni być zawiadomieni. § 6. 1. Prezes sądu rejonowego na podstawie sprawozdania z wizytacji lub lustracji wydaje przewodniczącemu kolegium zarządzenia i określa termin ich wykonania, a w razie potrzeby występuje do rady gminy o odwołanie członka kolegium lub podejmuje działania dyscyplinujące wobec pracowników sekretariatu kolegium. 2. Jeżeli uzasadniają to wnioski powizytacyjne lub polustracyjne, w terminie jednego miesiąca od zakończenia wizytacji lub lustracji zwołuje się konferencję w celu omówienia wyników wizytacji lub lustracji, z udziałem przewodniczącego kolegium i jego zastępców, członków kolegium, radcy kolegium oraz pracowników sekretariatu kolegium. 3. Odpis sprawozdania z wizytacji lub lustracji i wydanych zarządzeń powizytacyjnych lub polustracyjnych prezes sądu rejonowego przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości, jeżeli zachodzi potrzeba: 1) wniesienia środka odwoławczego od prawomocnego orzeczenia, 2) wystąpienia do Sądu Najwyższego o wyjaśnienie przepisów, których stosowanie wywołuje rozbieżności w orzecznictwie, 3) zawiadomienia właściwych organów o konieczności zmiany lub uchylenia przepisów sprzecznych z ustawą. 4. Do sprawozdania, o którym mowa w ust. 3, załącza się informację o zastosowanych środkach dyscyplinarnych. Rozdział 2 Nadzór Ministra Sprawiedliwości § 7. Minister Sprawiedliwości wykonuje nadzór zwierzchni nad działalnością administracyjną kolegiów osobiście, przez właściwe komórki organizacyjne Ministerstwa Sprawiedliwości oraz prezesów sądów okręgowych. § 8. 1. Komórki organizacyjne Ministerstwa Sprawiedliwości, którym na podstawie regulaminu organizacyjnego powierzone zostały zadania w zakresie wykonywania nadzoru nad kolegiami, podejmują działania, o których mowa w § 2, zgodnie z harmonogramem realizacji swych zadań oraz na podstawie polecenia Ministra Sprawiedliwości. 2. W oparciu o wyniki czynności własnych oraz sprawozdania prezesów sądów, sporządzane na podstawie § 9 ust. 3 i § 12, komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, opracowują roczną informację o działaniach podejmowanych w zakresie nadzoru nad administracyjną działalnością kolegiów oraz ustalają kierunki i zakres czynności nadzorczych. § 9. 1. Prezesi sądów okręgowych na polecenie Ministra Sprawiedliwości opracowują okresowe plany zadań nadzorczych nad działalnością administracyjną kolegiów lub podejmują doraźnie działania, o których mowa w § 2 ust. 1. 2. Wykonanie czynności wynikających z okresowych planów zadań nadzorczych i doraźne działania nadzorcze, o których mowa w ust. 1, prezes sądu okręgowego zleca sędziom wizytatorom, wyznaczonym sędziom lub wyznaczonym inspektorom do spraw biurowości sądowej. 3. Z wykonania czynności nadzorczych prezes sądu okręgowego przedstawia Ministrowi Sprawiedliwości, w terminie do dnia 15 stycznia, roczne sprawozdanie, chyba że termin przedstawienia takiego sprawozdania wynika z polecenia, o którym mowa w ust. 1. § 10. Minister Sprawiedliwości może polecić przeprowadzenie doraźnej wizytacji lub lustracji w dowolnym kolegium. Przeprowadzenie takiej wizytacji lub lustracji nie zwalnia prezesa sądu rejonowego z obowiązków nadzorczych nad danym kolegium. Rozdział 3 Nadzór prezesów sądów rejonowych § 11. Prezes sądu rejonowego wykonuje nadzór bezpośredni nad działalnością administracyjną kolegiów osobiście, przez wyznaczonego sędziego lub wyznaczonego pracownika sekretariatu sądu. § 12. Prezes sądu rejonowego sporządza corocznie plan zadań nadzorczych, który w terminie do 15 stycznia każdego roku przedstawia do akceptacji Ministrowi Sprawiedliwości wraz ze sprawozdaniem z realizacji planu zadań nadzorczych za ubiegły rok. § 13. 1. Prezes sądu rejonowego zarządza przeprowadzenie wizytacji lub lustracji stosownie do potrzeb, zwłaszcza gdy pojawią się sygnały o istotnych nieprawidłowościach w działalności administracyjnej danego kolegium. 2. W celu przeprowadzenia wizytacji lub lustracji prezes sądu rejonowego może powołać zespół składający się z sędziów i pracowników sekretariatu danego sądu. Przewodniczącym takiego zespołu jest prezes sądu rejonowego. § 14. W celu omówienia wyników przeprowadzonych czynności nadzorczych prezes sądu rejonowego zwołuje przynajmniej raz w roku konferencję z udziałem przewodniczącego kolegium, zastępców przewodniczącego kolegium oraz radcy kolegium. Na konferencję mogą być zapraszani członkowie kolegium. Rozdział 4 Przepis końcowy § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU l GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 16 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach. (Dz. U. Nr 63, poz. 725) Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach (Dz. U. Nr 65, poz. 429 i Nr 75, poz. 488) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 1: - w pkt 13 skreśla się przecinek i wyrazy "żywych zwierząt lub zboża", - pkt 14 otrzymuje brzmienie: "14) przewożących ładunki pocztowe", - dodaje się pkt 15 i 16 w brzmieniu: "15) przewożących, określone w odrębnych przepisach, materiały niebezpieczne, w ilościach, dla których wymagane jest oznakowanie pojazdu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej, 16) uczestniczących w akcjach humanitarnych", b) w ust. 2 na końcu dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 4", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisy § 2 nie mają zastosowania do pojazdów bez ładunku, powracających z zagranicy do swoich przedsiębiorstw, pod warunkiem posiadania przez kierowcę ważnej rocznej lub półrocznej karty opłaty za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym."; 2) w załączniku do rozporządzenia dodaje się pkt 19 i 20 w brzmieniu: "19. Drożdże piekarskie prasowane i w formie mleczka drożdżowego. 20. Podłoże uprawowe pieczarek." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA l OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 28 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie konkursu ofert na zawieranie przez Kasy Chorych umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych. (Dz. U. Nr 63, poz. 726) Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483 i Nr 63, poz. 700) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie konkursu ofert na zawieranie przez Kasy Chorych umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych (Dz. U. Nr 148, poz. 978) w § 13 wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się ust. 3-7 w brzmieniu: "3. Komisja konkursowa może zarządzić przeprowadzenie rokowań z oferentami w celu ustalenia: 1) ilości planowanych do udzielenia świadczeń zdrowotnych, 2) ceny za udzielane świadczenia zdrowotne. 4. Rokowania przeprowadza się z oferentami, którzy złożyli najkorzystniejsze oferty. 5. Oferentów, o których mowa w ust. 3, wybiera komisja konkursowa. 6. O zarządzeniu przeprowadzenia rokowań komisja konkursowa zawiadamia na piśmie wybranych oferentów. 7. Komisja konkursowa ma obowiązek przeprowadzić rokowania co najmniej z dwoma oferentami - o ile w konkursie bierze udział więcej niż jeden oferent.", 2) dotychczasowy ust. 3 oznacza się jako ust. 8. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 29 lipca 1999 r. o wykonaniu Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską. (Dz. U. Nr 63, poz. 727) W wykonaniu art. 15 ust. 2 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), i zgodnie z § 15 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Konferencją Episkopatu Polski w sprawie statusu prawnego szkół wyższych zakładanych i prowadzonych przez Kościół Katolicki, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych, oraz w sprawie trybu i zakresu uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły wyższe, podpisanej w Warszawie dnia 1 lipca 1999 r., w załączniku do niniejszego obwieszczenia podaje się do wiadomości tekst wymienionej umowy. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załącznik do obwieszczenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 29 lipca 1999 r. (poz. 727) UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Konferencją Episkopatu Polski w sprawie statusu prawnego szkół wyższych zakładanych i prowadzonych przez Kościół Katolicki, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych, oraz w sprawie trybu i zakresu uznawania przez Państwo stopni i tytułów nadawanych przez te szkoły wyższe. Zgodnie z art. 15 ust. 2 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencja Episkopatu Polski, działająca z upoważnienia udzielonego jej przez Stolicę Apostolską, uzgodniły, co następuje: §1. 1. U mowę stosuje się do szkół wyższych, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych, zakładanych i prowadzonych przez Kościół Katolicki, zwanych dalej "kościelnymi szkołami wyższymi". 2. Diecezjalne i zakonne szkoły wyższe kształcące osoby świeckie w zakresie nauk kościelnych, jeśli spełniają wymogi ustawowe dotyczące kadry i programów studiów, mają status kościelnych szkół wyższych. § 2. 1. Kościelne szkoły wyższe, w tym istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej umowy uczelnie: 1) Katolicki Uniwersytet Lubelski, 2) Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie, 3) Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 4) Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie, 5) Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie, dawniej Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego w Krakowie, posiadają osobowość prawną oraz uprawnienia określone w umowie. 2. Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie dzieli się na dwie sekcje: 1) Sekcję św. Jana Chrzciciela, 2) Sekcję św. Andrzeja Boboli "Bobolanum". Każda z tych sekcji posiada osobowość prawną. § 3. W stosunku do Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 z późniejszymi zmianami) i ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych (Dz. U. Nr 65, poz. 386 z późniejszymi zmianami). § 4. Do odbywania studiów w kościelnych szkołach wyższych mogą być dopuszczone osoby spełniające warunki określone w art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 z późniejszymi zmianami). Statut kościelnej szkoły wyższej może określić dodatkowe warunki, które powinny być spełnione przez kandydatów do tych szkół. § 5. Studentom kościelnych szkół wyższych przysługują prawa studentów uczelni utworzonych na podstawie ustawy, o której mowa w § 4, oraz na podstawie ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 z późniejszymi zmianami). § 6. 1. Państwo uznaje tytuły zawodowe nadawane absolwentom przez kościelne szkoły wyższe, spełniające warunki prowadzenia kierunku studiów, określone w obowiązujących przepisach dotyczących szkolnictwa wyższego. 2. Władze kościelnych szkół wyższych przesyłają ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego statut szkoły oraz jego zmiany, plany studiów i ich zmiany, informacje o zmianach na stanowiskach organów jednoosobowych szkoły oraz corocznie wykazy kadry nauczycieli akademickich dla poszczególnych kierunków studiów prowadzonych w szkołach. 3. Spełnienie przez kościelną szkołę wyższą warunków, o których mowa w ust. 1, stwierdza w drodze decyzji administracyjnej minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. § 7. 1. Kościelne szkoły wyższe nie mające prawa nadawania tytułu zawodowego magistra mogą zawierać umowy o współpracy w zakresie kształcenia na poziomie magisterskim z kościelnymi szkołami wyższymi posiadającymi takie prawa. 2. Alumni wyższych seminariów duchownych, prowadzących sześcioletnie studia zgodnie z wymaganiami prawa kościelnego, mogą uzyskiwać tytuł zawodowy magistra kierunku "teologia" na podstawie umów o współpracy zawartych w oparciu o Konstytucję Apostolską "Sapientia Christiana" z kościelnymi szkołami wyższymi oraz z uczelniami państwowymi, w których strukturze znajdują się wydziały teologii, posiadającymi prawo prowadzenia studiów magisterskich na tym kierunku. § 8. Państwo uznaje kościelne stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego, nadane przez kościelne szkoły wyższe, jeżeli: 1) spełniają one warunki określone w art. 3 i 4 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych, zwanej dalej "ustawą", oraz 2) przeprowadzają przewody doktorskie i habilitacyjne oraz nadają te stopnie zgodnie z postanowieniami ustawy. § 9. 1. Państwo uznaje kościelny tytuł naukowy profesora nadany przez władzę kościelną, określoną w statucie kościelnej szkoły wyższej, jeżeli postępowanie o nadanie tytułu naukowego oraz postępowanie w przedmiocie przedstawienia kandydata do tego tytułu zostało przeprowadzone zgodnie z przepisami ustawy. 2. Władza kościelnej szkoły wyższej zawiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadaniu tytułu naukowego. § 10. Osoba ubiegająca się o nadanie stopnia lub tytułu naukowego może wnosić od uchwał, o których mowa w art. 12 ust. 2, art. 16 ust. 2 i art. 26 ust. 3 ustawy, odwołanie do Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych na zasadach i w trybie określonych w ustawie. § 11. Uczelnie wymienione w § 2 niniejszej umowy, uprawnione do nadawania stopni naukowych na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują to uprawnienie, jeżeli spełniają wymogi określone w ustawie. § 12. Tytuły naukowe nadane na podstawie dotychczasowych przepisów odpowiadają tytułowi naukowemu profesora określonemu w ustawie. § 13. Wszczęte przed dniem wejścia w życie umowy przewody doktorskie i habilitacyjne oraz postępowania o nadanie tytułu naukowego prowadzone są w dalszym ciągu na podstawie przepisów niniejszej umowy. § 14. Traci moc umowa z dnia 30 czerwca 1989 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Konferencją Episkopatu Polski w sprawie uregulowania statusu wyższych uczelni papieskich oraz trybu i zakresu uznawania przez Państwo stopni i tytułów naukowych nadawanych przez te uczelnie (Monitor Polski Nr 22, poz. 174). § 15. Umowa zostanie ogłoszona w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od jej podpisania. § 16. Umowa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Warszawa, dnia 1 lipca 1999 r. W imieniu Konferencji Episkopatu Polski: + Józef kard. Glemp W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o zawodzie lekarza. (Dz. U. Nr 64, poz. 729) Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 149 otrzymuje brzmienie: "Art. 149. Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5."; 2) w art. 152 w § 3 wyrazy "płód osiągnął" zastępuje się wyrazami "dziecko poczęte osiągnęło"; 3) w art. 153 w § 2 wyrazy "płód osiągnął" zastępuje się wyrazami "dziecko poczęte osiągnęło"; 4) po art. 157 dodaje się art. 157a w brzmieniu: "Art. 157a. § 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Nie popełnia przestępstwa lekarz, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka poczętego są następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo dziecka poczętego. § 3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która dopuszcza się czynu określonego w § 1." Art. 2. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) w art. 26 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyraz "płodu" zastępuje się wyrazami "dziecka poczętego"; 2) w ust. 3 wyraz "Osoby" zastępuje się wyrazami "Dzieci poczęte, osoby". Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie ustalenia kwot produkcji cukru. (Dz. U. Nr 64, poz. 730) Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Maksymalna ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej 2000 r. i przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 października 2000 r. do dnia 30 września 2001 r., wynosi 1520 tys. ton (kwota A). § 2. Maksymalna ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej 2000 r. i przeznaczona na eksport, z zastosowaniem dopłat, w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r. wynosi 104,4 tys. ton (kwota B). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie ustalenia dla producentów cukru minimalnej ceny zbytu cukru na rynku krajowym. (Dz. U. Nr 64, poz. 731) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Dla producentów cukru minimalna cena zbytu cukru na rynku krajowym, obowiązująca od dnia 1 października 1999 r. do dnia 30 września 2000 r., wynosi 1,71 zł za kg. § 2. Przez cenę minimalną, o której mowa w § 1, rozumie się cenę loco magazyn cukrowni, bez podatku od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu finansowania przygotowania i działania jednostek wojskowych poza granicami państwa. (Dz. U. Nr 64, poz. 732) Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) zarządza się, co następuje: §1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb finansowania przygotowania i działania jednostek wojskowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "jednostkami wojskowymi", poza granicami państwa. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1117). § 2. 1. Wydatki związane z przygotowaniem i działaniem jednostek wojskowych poza granicami państwa finansuje się z budżetu Ministra Obrony Narodowej albo z budżetu ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w zależności od tego, któremu ministrowi są podporządkowane jednostki, a także ze środków finansowych otrzymanych z organizacji międzynarodowej organizującej przedsięwzięcie, w którym uczestniczą te jednostki. 2. W przypadku kierowania poza granice państwa jednostek wojskowych, w składzie których jest wymagane uczestnictwo osób posiadających specjalistyczne kwalifikacje, zatrudnionych w jednostkach wojskowych nie będących jednostkami budżetowymi, wydatki osobowe dotyczące tych osób finansuje się z budżetu Ministra Obrony Narodowej albo z budżetu ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w zależności od tego, któremu ministrowi są podporządkowane jednostki wojskowe. § 3. Obsługę finansową jednostek wojskowych przebywających poza granicami państwa w przypadkach, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a) i c) oraz w pkt 2 ustawy, z zastrzeżeniem § 5 ust. 2 rozporządzenia, wykonują jednostki wojskowe, na których zaopatrzeniu jednostki te pozostają. § 4. 1. Wydatki jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w misji pokojowej organizacji międzynarodowej, w przypadku gdy organizacja międzynarodowa refunduje te wydatki, finansuje Zakład Budżetowy Wojskowe Misje Pokojowe, działający w resorcie obrony narodowej na podstawie odrębnych przepisów, zwany dalej "Zakładem", z zastrzeżeniem § 5 rozporządzenia. 2. Zakład zwraca jednostkom wojskowym wydatki poniesione przez nie na przygotowanie i działanie jednostek wojskowych, o których mowa w ust. 1. Zwrot wydatków w roku, w którym zostały one poniesione, jest dokonywany na rachunek bieżący właściwej jednostki wojskowej. 3. Na realizację wydatków ponoszonych przez jednostki wojskowe, w związku z przygotowaniem i działaniem jednostek wojskowych, o których mowa w ust. 1, mogą być przekazane zaliczki przez Zakład. § 5. 1. Obsługę finansową jednostek wojskowych poza granicami państwa w misji pokojowej organizacji międzynarodowej, finansowanej z budżetu Ministra Obrony Narodowej, wykonuje Zakład. 2. Minister Obrony Narodowej może zlecić Zakładowi obsługę finansową jednostek wojskowych w przypadkach innych niż użycie ich w celu udziału w misji pokojowej. § 6. Środki budżetowe przekazane Zakładowi, nie wykorzystane do końca roku budżetowego, podlegają rozliczeniu z budżetem Ministra Obrony Narodowej. § 7. 1. Jeżeli z umowy międzynarodowej wynika obowiązek ubezpieczenia uzbrojenia i sprzętu wojskowego jednostek wojskowych kierowanych poza granice państwa, wydatki z tego tytułu są pokrywane z budżetu Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Zakres ubezpieczenia i sumę ubezpieczenia określa umowa ubezpieczenia. § 8. Wzory, zasady i terminy sporządzania dokumentów rozliczeniowych przez jednostki wojskowe oraz Zakład określają odrębne przepisy. § 9. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, z wyjątkiem §4-6. 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do rozliczeń finansowych pobytu jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w szkoleniach i ćwiczeniach wojskowych, jeżeli umowa międzynarodowa stanowi inaczej. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze. (Dz. U. Nr 64, poz. 733) Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243 i Nr 63, poz. 702) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze (Dz. U. Nr 19, poz. 92, z 1996 r. Nr 3, poz. 18, Nr 52, poz. 229, z 1997 r. Nr 36, poz. 219, Nr 82, poz. 519, Nr 97, poz. 597, Nr 105, poz. 665 i Nr 144, poz. 964 oraz z 1999 r. Nr 12, poz. 97 i Nr 53, poz. 550) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) prowadzące działalność w zakresie przechowalnictwa skupowanych od producentów krajowych produktów rolnych na cele przetwórstwa spożywczego lub farmaceutycznego, mające w odniesieniu do zbóż i rzepaku magazyny atestowane przez Inspekcję Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych," b) w ust. 6: - w pkt 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 3," - po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) dokonania zapłaty kwot należnych producentom zbóż przez podmioty realizujące skup zbóż ze zbiorów 1999 r. z dopłatami dla producentów zbóż na podstawie umowy zawartej z Agencją Rynku Rolnego w terminie nie dłuższym niż 14 dni od przyjęcia zbóż od producenta.", c) w ust. 7 wyrazy "10 października" zastępuje się wyrazami "31 października"; 2) w § 3: a) w ust. 1: - w pkt 2 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 3 i 4," - po pkt 2 dodaje się pkt 3-5 w brzmieniu: "3) w wysokości: a) 5% na dokonany w sierpniu skup zbóż i ich przechowywanie, b) 6% na dokonany we wrześniu skup zbóż i ich przechowywanie, c) 7% na dokonany w październiku skup zbóż i ich przechowywanie - dla podmiotów, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 1 i 2, realizujących skup zbóż ze zbiorów 1999 r. z dopłatami dla producentów zbóż na podstawie umów zawartych z Agencją Rynku Rolnego, 4) w wysokości 7% na cele, o których mowa w § 1 pkt 7, ze zbiorów 1999 r., 5) w wysokości 7% na skup i przechowywanie rzepaku ze zbiorów 1999 r.", b) w ust. 2 w pkt 3: - w lit. b) na końcu dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem lit. c)", - po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) dla podmiotów, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 2, realizujących skup zbóż ze zbiorów 1999 r. z dopłatami dla producentów zbóż na podstawie umów zawartych z Agencją Rynku Rolnego, za okres nie dłuższy niż 10 miesięcy,"; 3) skreśla się załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ, SPRAW WEWNĘTRZNYCH l ADMINISTRACJI ORAZ SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie warunków przewozu osób pojazdami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz straży pożarnej. (Dz. U. Nr 64, poz. 734) Na podstawie art. 64 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: §1. 1. Żołnierze, pracownicy i funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej, straży pożarnej oraz inne osoby mogą być przewożeni pojazdami: Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz straży pożarnej, przeznaczonymi do tego celu, lub przystosowanymi samochodami ciężarowymi. 2. Samochody ciężarowe przystosowane do przewozu osób muszą spełniać warunki techniczne dla pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej i straży pożarnej, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872). § 2. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, liczba osób przewożonych w pojazdach, o których mowa w § 1 ust. 1, powinna odpowiadać liczbie miejsc lub stanowisk w tych pojazdach i nie może przekraczać dopuszczalnej ładowności pojazdu. 2. Na skrzyni ładunkowej samochodu ciężarowego można przewozić osoby siedzące na podłodze skrzyni ładunkowej, której burty są zamknięte i zabezpieczone przed samoczynnym otwarciem, pod warunkiem że: 1) osoby te nie zajmują miejsca między ładunkiem a kabiną kierowcy, 2) pojazd nie przekracza prędkości 50 km/h. 3. W pierwszej przyczepie dopuszcza się przewóz do 5 osób, pod warunkiem że: 1) osoby nie zajmują miejsca między ładunkiem a przednią ścianą przyczepy, 2) osoby siedzą na podłodze przyczepy, której burty są zamknięte i zabezpieczone przed samoczynnym otwarciem, 3) zespół pojazdów nie przekracza prędkości 20 km/h. § 3. Zabrania się przewożenia osób łącznie z materiałami niebezpiecznymi lub innym ładunkiem, który z uwagi na właściwości lub budowę może zagrażać bezpieczeństwu tych osób. § 4. W pojeździe nie podlegającym rejestracji osoby mogą być przewożone wyłącznie na miejscach przewidzianych konstrukcją pojazdu. § 5. 1. W pojeździe specjalnym lub używanym do celów specjalnych na miejscach przewidzianych konstrukcją pojazdu mogą być przewożone: etatowa załoga, obsługa lub inne osoby. 2. Przy przewozie osób pojazdem, o którym mowa w ust. 1, bez względu na jego przeznaczenie lub rodzaj wykonywanego zadania, nie można przekraczać dopuszczalnej ładowności pojazdu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY l POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na zadania z zakresu pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 64, poz. 735) Na podstawie art. 56 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na finansowanie lub dofinansowanie zadań z zakresu pomocy społecznej realizowanych przez samorząd województwa, określonych w art. 11b ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170), zwanej dalej "ustawą". § 2. 1. Kwotę dotacji celowych w roku 1999 i 2000 z budżetu państwa na zadania z zakresu pomocy społecznej, realizowane przez samorząd województwa, ustala się w następujący sposób: 1) 35% ogólnej kwoty dotacji dzieli się proporcjonalnie w zależności od liczby mieszkańców województwa, 2) 20% ogólnej kwoty dotacji dzieli się proporcjonalnie w zależności od liczby mieszkańców województwa w wieku nieprodukcyjnym, 3) 45% ogólnej kwoty dotacji dzieli się proporcjonalnie w zależności od liczby osób bezrobotnych w województwie. 2. Wielkości, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się w oparciu o dane Głównego Urzędu Statystycznego, określone zgodnie ze stanem na dzień: 1) 31 grudnia 1998 r. - przy podziale dotacji w roku 1999, 2) 31 grudnia 1999 r. - przy podziale dotacji w roku 2000. § 3. Dotacje na zadania określone w art. 11b ust. 1 pkt 1, 4 i 5 ustawy ustala się w wysokości 20% kwoty ustalonej zgodnie z § 2. § 4. Dotacje na zadania określone w art. 11b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy ustala się w wysokości 80% kwoty ustalonej zgodnie z § 2. § 5. W wypadku gdy zadania samorządu województwa realizują w ramach zlecenia lub zawartego porozumienia podmioty niepubliczne, dotacja może być przekazana tym podmiotom. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA l GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie upoważnienia do prowadzenia oceny wartości użytkowej lub hodowlanej zwierząt gospodarskich oraz specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej zwierząt gospodarskich lub sztuczne unasiennianie tych zwierząt. (Dz. U. Nr 64, poz. 736) Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Upoważnia się do prowadzenia oceny wartości użytkowej zwierząt gospodarskich: 1) Centralną Stację Hodowli Zwierząt w Warszawie - w zakresie oceny bydła, świń, drobiu, zwierząt futerkowych i pszczół, 2) Polski Związek Owczarski w Warszawie - w zakresie oceny owiec i kóz, 3) Służewiec - Tory Wyścigów Konnych w Warszawie Sp. z o.o. - w zakresie oceny koni pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, 4) Polski Związek Hodowców Koni w Warszawie - w zakresie oceny koni ras nie wymienionych w pkt 3. § 2. Upoważnia się do prowadzenia oceny wartości hodowlanej zwierząt gospodarskich: 1) Centralną Stację Hodowli Zwierząt w Warszawie - w zakresie oceny drobiu, zwierząt futerkowych i pszczół, 2) Instytut Zootechniki w Krakowie - w zakresie oceny bydła, świń, owiec i kóz. § 3. Upoważnia się: 1) Instytut Zootechniki w Krakowie - do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej lub sztuczne unasiennianie zwierząt gospodarskich, 2) Centralną Stację Hodowli Zwierząt w Warszawie - do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej lub sztuczne unasiennianie zwierząt gospodarskich, 3) Służewiec - Tory Wyścigów Konnych w Warszawie Sp. z o.o. - do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej w zakresie oceny koni pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, 4) Polski Związek Hodowców Koni w Warszawie - do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących ocenę wartości użytkowej w zakresie oceny koni ras nie wymienionych w pkt 3, 5) Stado Ogierów Łąck Sp. z o.o. w Łącku - do prowadzenia specjalistycznych szkoleń zawodowych dla osób prowadzących sztuczne unasiennianie zwierząt gospodarskich w zakresie sztucznego unasienniania koni. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH l ADMINISTRACJI z dnia 20 lipca 1999 r. w sprawie rozbiórek obiektów budowlanych wykonywanych metodą wybuchową. (Dz. U. Nr 64, poz. 737) Na podstawie art. 72 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób i warunki przeprowadzania oraz tryb postępowania w sprawach robót budowlanych wykonywanych przy rozbiórce obiektu budowlanego z użyciem materiałów wybuchowych, zwanych dalej "robotami strzałowymi". § 2. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682), 2) kierownik robót strzałowych - osobę ustanowioną zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy do organizowania i kierowania robotami strzałowymi, 3) ładunek wybuchowy - określoną masę materiału wybuchowego przygotowaną do jednorazowej detonacji, 4) powalenie - upadek obiektu budowlanego, jego części albo elementu w określonym kierunku lub w miejscu, 5) sygnały ostrzegawcze - system znaków dźwiękowych i wizualnych służących do przekazania informacji o poszczególnych etapach realizacji robót strzałowych, 6) środki strzałowe - materiały wybuchowe oraz środki techniczne, zawierające materiały wybuchowe, służące do zainicjowania detonacji ładunku wybuchowego, 7) strefa zagrożenia dla ludzi - obszar oddziaływania zagrożeń dla życia lub zdrowia ludzi, 8) strefa zagrożenia dla obiektu budowlanego - obszar oddziaływania zagrożeń mogących spowodować uszkodzenie lub zniszczenie obiektu budowlanego znajdującego się w sąsiedztwie terenu rozbiórki, 9) strefa zagrożenia falą parasejsmiczną - obszar zaburzeń gruntu powodujący szkodliwe drgania obiektu znajdującego się w sąsiedztwie rozbieranego obiektu budowlanego, spowodowany wybuchem lub upadkiem mas, 10) strefa zagrożenia powietrzną falą nadciśnienia - obszar, w którym nadciśnienie może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla obiektu znajdującego się w sąsiedztwie terenu rozbieranego obiektu budowlanego, 11) strefa zagrożenia rozrzutem odłamków - obszar wyznaczany zasięgiem maksymalnego rozrzutu odłamków rozbieranego obiektu budowlanego, 12) strefa bezpośredniego zagrożenia powaleniem obiektu budowlanego - obszar wyznaczany maksymalnym zasięgiem możliwego powalenia rozbieranego obiektu budowlanego, z uwzględnieniem powalenia w kierunku innym niż projektowany, 13) techniczne środki zabezpieczające - urządzenia i środki techniczne służące do ograniczenia zagrożeń, w szczególności: osłony, rowy, wały, odciągi, obejmy, poduszki, ekrany. § 3. 1. Roboty strzałowe nie mogą stanowić zagrożenia dla interesów osób trzecich, w szczególności narażać te osoby na utratę życia lub zdrowia oraz powodować uszkodzenia lub zniszczenia obiektu bądź innej rzeczy znajdującej się w otoczeniu rozbieranego obiektu budowlanego, a także powodować niekorzystne, trwałe zmiany w środowisku naturalnym. 2. Przy projektowaniu i wykonywaniu robót strzałowych należy uwzględniać szkodliwe skutki detonacji ładunków wybuchowych, spowodowane w szczególności: 1) falą nadciśnienia, 2) drganiami parasejsmicznymi, 3) rozrzutem odłamków, 4) bezpośrednim upadkiem rozbieranego obiektu budowlanego, 5) zapyleniem, 6) oddziaływaniem toksycznym i termicznym, zwane dalej "zagrożeniami". 3. Wpływ zagrożeń należy uwzględniać poprzez ustalenie: 1) strefy zagrożenia dla ludzi, 2) strefy zagrożenia dla obiektu budowlanego, obejmującej: a) strefę zagrożenia falą parasejsmiczną, b) strefę zagrożenia powietrzną falą nadciśnienia, c) strefę zagrożenia rozrzutem odłamków, d) strefę bezpośredniego zagrożenia powaleniem obiektu budowlanego. 4. Strefy zagrożeń powinny być ustalane z uwzględnieniem sposobu prowadzenia robót strzałowych, technologii stosowanych zabezpieczeń oraz odporności obiektu budowlanego, znajdującego się w otoczeniu rozbieranego obiektu budowlanego, na poszczególne rodzaje zagrożeń, a także bezpieczeństwa ludzi, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązujących Polskich Norm, wiedzy technicznej i praktyki. § 4. 1. Roboty strzałowe mogą obejmować cały obiekt budowlany, jego część lub element. 2. Roboty strzałowe wykonywane na części lub pojedynczym elemencie obiektu budowlanego nie mogą powodować uszkodzeń zagrażających stateczności i nośności pozostałych części lub elementów obiektu budowlanego. § 5. 1. Roboty strzałowe wykonuje się na podstawie dokumentacji strzałowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Roboty strzałowe w obiekcie budowlanym, dla którego nie jest wymagane pozwolenie na rozbiórkę lub zgłoszenie, mogą być wykonywane na podstawie metryki strzałowej. 3. Dokumentację strzałową oraz metrykę strzałową sporządza projektant, o którym mowa w art. 17 ustawy. § 6. 1. Dokumentacja strzałowa powinna określać w szczególności: 1) opis techniczny rozbieranego obiektu budowlanego w zakresie niezbędnym dla wykonania robót strzałowych, 2) sposób wykonania robót strzałowych dla dokonania rozbiórki obiektu budowlanego wraz z niezbędnymi obliczeniami wytrzymałościowymi, 3) rodzaje zagrożeń, ich oddziaływanie na ludzi i obiekty budowlane znajdujące się w otoczeniu rozbiórki oraz możliwość ograniczenia tych zagrożeń, 4) warunki prowadzenia robót strzałowych oraz rodzaje przewidzianych do użycia środków strzałowych, 5) rozmiary i masę brył gruzu powstających po robotach strzałowych, 6) warunki zachowania bezpieczeństwa przy wykonywaniu robót strzałowych. 2. Szczegółową treść dokumentacji strzałowej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Dokumentacja strzałowa sporządzana dla rozbiórki obiektu budowlanego, dla której wymagany jest projekt rozbiórki, podlega sprawdzeniu w trybie art. 20 ust. 2 ustawy. 4. Po wykonaniu robót strzałowych dokumentację strzałową lub odpowiednio metrykę strzałową włącza się do dokumentacji powykonawczej. 5. Dokumentacja strzałowa powinna być dołączona do wniosku o pozwolenie na rozbiórkę lub do zgłoszenia właściwemu organowi. Przepisy art. 33 ust. 4 pkt 3 i 4 lub art. 30 ust. 1a ustawy stosuje się odpowiednio. 6. W przypadku istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu rozbiórki z zastosowaniem robót strzałowych lub innych warunków pozwolenia na rozbiórkę mają zastosowanie odpowiednio przepisy art. 36a ustawy. § 7. 1. Metryka strzałowa powinna zawierać dane techniczne niezbędne dla wykonania robót strzałowych, w szczególności określać rozmieszczenie i budowę poszczególnych ładunków wybuchowych, ich wielkość oraz sposób połączeń w sieci strzałowej. 2. Metryka strzałowa powinna być sporządzana, w zależności od potrzeb, dla całego obiektu budowlanego, poszczególnych jego części lub elementu. 3. Szczegółową treść metryki strzałowej określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 8. Inwestor zawiadamia pisemnie, na siedem dni przed planowanym rozpoczęciem, o terminie wykonania robót strzałowych powiatowego inspektora nadzoru budowlanego, komendanta Policji właściwego dla miejsca rozbiórki, właścicieli lub zarządców sąsiednich nieruchomości, a także, w miarę potrzeby, komendanta Państwowej Straży Pożarnej właściwego dla miejsca rozbiórki oraz komendanta straży gminnej (miejskiej). § 9. 1. Przed przystąpieniem do wykonywania robót strzałowych należy zapewnić opuszczenie strefy zagrożenia dla ludzi przez osoby trzecie oraz usunięcie z tej strefy rzeczy ruchomych narażonych na uszkodzenie lub zniszczenie. 2. W czasie wykonywania robót strzałowych strefa zagrożenia dla ludzi powinna być zabezpieczona przed dostępem osób trzecich, w szczególności przez posterunki, patrole i blokady. Jeżeli przewidywana energia wybuchu ładunków wybuchowych detonowanych w jednej serii lub przewidywana energia upadku mas przekracza 100 MJ, a odległość otaczających obiektów budowlanych do najbliżej położonego miejsca odpalania ładunków wybuchowych lub przewidywanego upadku mas jest mniejsza niż 100 m, na obiektach tych dokonuje się pomiarów drgań generowanych detonacją materiału wybuchowego lub upadkiem mas oraz filmuje się kamerą wideo moment powalenia rozbieranego obiektu budowlanego, jego części lub elementu. § 10. Do zadań kierownika robót strzałowych należy zorganizowanie i kierowanie robotami strzałowymi zgodnie z pozwoleniem na rozbiórkę, dokumentacją strzałową lub metryką strzałową oraz z przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami, a w szczególności: 1) analizowanie dokumentacji strzałowej lub metryki strzałowej oraz potwierdzenie jej przyjęcia do wykonania poprzez złożenie podpisu, 2) zapewnienie wykonania robót strzałowych zgodnie z dokumentacją strzałową lub metryką strzałową, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa w trakcie ich realizacji, 3) zgłaszanie do inwestora wniosku o wstrzymanie lub zmianę sposobu rozbiórki, 4) współpraca z kierownikiem budowy (rozbiórki) i inwestorem w zakresie organizacji ochrony terenu rozbiórki przed zagrożeniami, 5) wydawanie poleceń, w okresie od dostarczenia środków strzałowych na teren rozbiórki do chwili zakończenia robót strzałowych, wszystkim pracownikom znajdującym się na terenie rozbiórki, 6) sprawdzenie odłączenia od obiektu budowlanego, w którym prowadzone są roboty strzałowe, wszelkich instalacji sieci uzbrojenia terenu, 7) stwierdzenie przed rozpoczęciem strzelania opuszczenia strefy zagrożenia dla ludzi przez osoby trzecie, 8) bezpośredni nadzór na osobami wykonującymi roboty strzałowe, 9) wyznaczenie miejsca tymczasowego składowania i sposobu zabezpieczenia środków strzałowych, 10) nadzór nad używaniem środków strzałowych, 11) kontrola poprawności wykonania technicznych środków zabezpieczających oraz sposobu zabezpieczenia dostępu do strefy zagrożenia dla ludzi, 12) zezwalanie na nadanie sygnałów ostrzegawczych i na dokonanie odpalania ładunków wybuchowych, 13) kontrola miejsca robót strzałowych po ich wykonaniu oraz zapewnienie usunięcia niewypałów, 14) zgłoszenie do odbioru zakończenia robót strzałowych, 15) dokumentowanie, w miarę potrzeby, w dzienniku rozbiórki przebiegu robót strzałowych, 16) potwierdzenie wpisem do dziennika rozbiórki, a jeżeli nie jest on wymagany - do metryki strzałowej wykonania robót strzałowych i braku niewypałów. § 11. 1. Teren rozbiórki, na którym prowadzone są roboty strzałowe, powinien być wydzielony i ochraniany w sposób umożliwiający kontrolę poruszania się osób i pojazdów. 2. Przy dojściach i drogach dojazdowych do terenu, o którym mowa w ust. 1, na wysokości nie mniejszej niż 2 m, powinny być umieszczone tablice ostrzegawcze barwy żółtej z umieszczonymi napisami w kolorze czarnym. 3. Wzór tablicy ostrzegawczej, o której mowa w ust. 2, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 12. 1. Na terenie rozbiórki powinno być wyznaczone miejsce tymczasowego składowania środków strzałowych. 2. Miejsce tymczasowego składowania środków strzałowych powinno być zlokalizowane z dala od tras komunikacyjnych terenu rozbiórki, w sposób zapewniający bezpieczeństwo ludzi i ochronę sąsiedniego terenu, zabezpieczone przed wejściem osób postronnych. § 13. W czasie wykonywania robót strzałowych stosuje się sygnały ostrzegawcze, których znaczenie określają przepisy prawa geologicznego i górniczego. § 14. Urządzenia, instalacje i inne niż konstrukcyjne elementy budowlane, mogące powodować obniżenie bezpieczeństwa wykonywania robót strzałowych, powinny być usunięte z obiektu budowlanego. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 lipca 1999 r. (poz. 737) Załącznik nr 1 TREŚĆ DOKUMENTACJI STRZAŁOWEJ Dokumentacja strzałowa powinna zawierać: 1) część opisową, w szczególności: a) nazwę, adres i rodzaj obiektu budowlanego, w którym wykonywane są roboty strzałowe, b) opis techniczny rozbieranego obiektu budowlanego, c) zestawienie podziemnych i nadziemnych obiektów budowlanych znajdujących się na terenie rozbiórki i jego otoczenia, d) określenie sposobu wykonania rozbiórki, e) określenie dopuszczalnych parametrów nadciśnienia fali powietrznej oraz fali parasejsmicznej, pochodzącej od drgań wywołanych detonacją i upadkiem mas, dla obiektów budowlanych wymienionych pod lit. c), f) określenie parametrów i sposobu strzelania oraz możliwych zagrożeń, a w szczególności zagrożeń wynikających z: - oddziaływania fali parasejsmicznej, - oddziaływania powietrznej fali nadciśnienia, - rozrzutu odłamków, - bezpośredniego zagrożenia powaleniem obiektu budowlanego, w szczególności w kierunku innym niż projektowany, g) zakres i sposoby likwidacji lub ograniczenia zagrożeń oraz niezbędne techniczne środki zabezpieczające, h) ustalenie strefy zagrożenia dla ludzi i strefy zagrożenia dla obiektów budowlanych, i) sposób zabezpieczenia strefy zagrożenia dla ludzi w trakcie wykonywania robót strzałowych, j) procedurę likwidacji niewypałów, k) zestawienie środków strzałowych, l) wskazanie miejsca tymczasowego składowania środków strzałowych, ł) wykaz osób i instytucji, które należy powiadomić o wykonywaniu robót strzałowych, 2) część rysunkową, w szczególności: a) szkic sytuacji terenowej z naniesionymi podziemnymi i nadziemnymi obiektami budowlanymi znajdującymi się w otoczeniu rozbieranego obiektu budowlanego i zasięgu ustalonej strefy zagrożeń dla ludzi i strefy zagrożenia dla obiektu budowlanego, b) szkic zabezpieczeń przed rozrzutem odłamków, c) szkic usytuowania oraz wymiary rowów i wałów ochronnych lub elementów chroniących otoczenie przed upadkiem mas i falą parasejsmiczną wywołaną detonacją, d) przewidywany zarys usypu oraz zasięg upadku mas (szkic gruzowiska), 3) metryki strzałowe, 4) imię i nazwisko projektanta dokumentacji strzałowej, nr uprawnień, podpis oraz datę. Załącznik nr 2 TREŚĆ METRYKI STRZAŁOWEJ 1. Metryka strzałowa powinna zawierać następujące dane: 1) zakres robót strzałowych objętych metryką oraz masa rozbieranego obiektu budowlanego, jego części lub elementu, 2) techniczne środki zabezpieczenia otoczenia (w szczególności wały, osłony, poduszki, rowy, odciągi), 3) rodzaj i całkowita masa materiału wybuchowego, 4) masa jednocześnie inicjowanych ładunków wybuchowych, 5) liczba zapalników odpalana w serii i łączna, 6) rodzaj i sposób wykonywania przybitki, 7) sposób załadowania otworów strzałowych, schemat ich rozmieszczenia, wymiary oraz dopuszczalna masa ładunku wybuchowego w otworze, 8) typ zapalarki oraz sposób łączenia zapalników elektrycznych, 9) system sygnałów ostrzegawczych w czasie wykonywania robót strzałowych, 10) wskazanie miejsca odpalania, 11) sposób wykonania, zakres i parametry strzelań próbnych (jeśli występują), 12) imię i nazwisko projektanta metryki strzałowej, nr uprawnień, podpis oraz data, 13) imię i nazwisko kierownika robót strzałowych, nr uprawnień, podpis oraz data, 14) potwierdzenie wykonania robót strzałowych, ewentualne uwagi o ich przebiegu oraz braku niewypałów, dokonane przez kierownika robót strzałowych (jeżeli nie jest prowadzony dziennik rozbiórki). 2. W przypadku gdy nie jest sporządzana dokumentacja strzałowa, metryka strzałowa powinna zawierać dodatkowo: 1) nazwę, adres i rodzaj obiektu budowlanego, w którym wykonywane będą roboty strzałowe, 2) szkic sytuacyjny terenu rozbiórki i jego otoczenia z naniesioną strefą zagrożenia dla ludzi oraz, w miarę potrzeb, szkic zabezpieczeń przed rozrzutem odłamków, 3) szkic sytuacyjny terenu rozbiórki i jego otoczenia z naniesionymi podziemnymi i nadziemnymi obiektami budowlanymi oraz naniesionym zasięgiem strefy zagrożenia dla obiektu budowlanego. 3. W zależności od potrzeb uzasadnionych względami technicznymi i bezpieczeństwa, metryka strzałowa powinna określać zakres dodatkowych zabezpieczeń wynikających z charakteru robót rozbiórkowych. Załącznik nr 3 WZÓR TABLICY OSTRZEGAWCZEJ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 lipca 1999 r. w sprawie trybu likwidacji funduszy inwestycyjnych. (Dz. U. Nr 65, poz. 738) Na podstawie art. 144 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933) zarządza się, co następuje: § 1. Rozpoczęcie likwidacji funduszu następuje z datą określoną w decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanej dalej "Komisją", o likwidacji funduszu inwestycyjnego, zwanego dalej "funduszem". § 2. 1. Decyzja o likwidacji funduszu określa sposób wynagrodzenia likwidatora. 2. Decyzję o likwidacji funduszu doręcza się niezwłocznie: 1) depozytariuszowi, 2) funduszowi, 3) likwidatorowi funduszu - w przypadku gdy jest nim podmiot inny niż depozytariusz, 4) towarzystwu, będącemu organem funduszu, które w chwili wydania decyzji o likwidacji nie reprezentowało funduszu w stosunkach z osobami trzecimi. § 3. Likwidację prowadzi się pod nazwą funduszu z dodatkiem "w likwidacji". § 4. 1. W czasie trwania likwidacji fundusz: 1) nie zbywa jednostek uczestnictwa ani nie emituje certyfikatów inwestycyjnych, 2) nie odkupuje jednostek uczestnictwa i nie wykupuje certyfikatów inwestycyjnych, z wyjątkiem wypłat dokonywanych w trybie, o którym mowa w art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), zwanej dalej "ustawą", 3) nie dokonuje przewidzianych w statucie funduszu wypłat, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy. 2. Z chwilą otwarcia likwidacji funduszu likwidatorowi przysługują wyłączne prawa do reprezentowania funduszu i zarządzania funduszem. § 5. Komisja zawiadamia niezwłocznie sąd rejestrowy, załączając odpis decyzji o likwidacji funduszu, o: 1) decyzji, w stosunku do której przysługuje prawo do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, 2) decyzji, która stała się ostateczna w wyniku upływu terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, 3) decyzji wydanej po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. § 6. 1. O rozpoczęciu likwidacji funduszu towarzystwo niezwłocznie informuje osoby, którym powierzyło wykonywanie swoich obowiązków, oraz podmioty, za pośrednictwem których fundusz: 1) zbywa jednostki uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne, 2) odkupuje jednostki uczestnictwa albo wykupuje certyfikaty inwestycyjne. 2. Likwidator funduszu jest obowiązany do niezwłocznego dokonania ogłoszeń o rozpoczęciu likwidacji funduszu. 3. Ogłoszeń o rozpoczęciu likwidacji funduszu dokonuje się, w odstępach czternastodniowych, trzykrotnie, w piśmie przeznaczonym do ogłoszeń funduszu. Pierwszego ogłoszenia dokonuje się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji. Ogłoszenia powinny być również udostępnione w punktach zbywania jednostek uczestnictwa oraz w punktach domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, w których były przyjmowane zapisy na nabycie certyfikatów inwestycyjnych. 4. W ogłoszeniu o rozpoczęciu likwidacji zamieszcza się w szczególności: 1) nazwę i rodzaj funduszu, 2) wskazanie daty wydania decyzji Komisji o likwidacji funduszu oraz przesłanek wydania tej decyzji, 3) termin rozpoczęcia i zakończenia likwidacji, 4) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko, siedzibę lub miejsce zamieszkania likwidatora funduszu oraz adres siedziby likwidatora funduszu lub adres miejsca zamieszkania, 5) wezwanie wierzycieli nie będących uczestnikami funduszu do zgłaszania likwidatorowi roszczeń w terminie jednego miesiąca od daty ostatniego ogłoszenia, 6) tryb i termin określenia wysokości wypłat dla uczestników funduszu, 7) wskazanie, że jeżeli wierzyciele nie zgłoszą roszczeń w terminie miesiąca od dnia ostatniego ogłoszenia, wypłaty uczestnikom funduszu zostaną dokonane w oparciu o dane znane likwidatorowi, 8) oznaczenie, którym z kolei jest dokonywane ogłoszenie. § 7. 1. W przypadku pojawienia się sporu co do istnienia wierzytelności lub wysokości wierzytelności w stosunku do funduszu, likwidator składa sumę pieniężną odpowiadającą wielkości przedmiotu sporu do depozytu sądowego. 2. Jeżeli w czasie trwania likwidacji funduszu spór zostanie rozstrzygnięty na korzyść funduszu, suma złożona do depozytu zostaje podzielona między wierzycieli funduszu i uczestników funduszu. 3. Jeżeli spór zostanie rozstrzygnięty po zakończeniu likwidacji funduszu na niekorzyść funduszu - suma złożona do depozytu ulega zwrotowi wierzycielowi, z zastrzeżeniem, że wierzyciel ten nie może być procentowo zaspokojony w stopniu większym, aniżeli zostali zaspokojeni pozostali wierzyciele funduszu nie będący uczestnikami funduszu. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, jak również w przypadku, gdy spór zostanie rozstrzygnięty częściowo na niekorzyść funduszu, sumy, które nie zostały zwrócone wierzycielowi, który pozostawał w sporze z funduszem, zostają rozdzielone między pozostałych wierzycieli funduszu i uczestników funduszu. 5. Jeżeli koszty dokonania podziału sum, o których mowa w ust. 1-4, są większe od sum, które powinny podlegać podziałowi, stosuje się przepis art. 142 ustawy. § 8. 1. Towarzystwo, a w przypadku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 ustawy - depozytariusz, jest obowiązane do przekazania likwidatorowi wszelkich dokumentów i nośników informacji dotyczących działalności funduszu, w tym w szczególności: 1) ksiąg rachunkowych funduszu, w tym rejestru uczestników funduszu (w przypadku funduszu inwestycyjnego otwartego i specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego), 2) statutu i prospektu funduszu, 3) dokumentów rejestracyjnych funduszu, 4) umów zawartych przez fundusz, 5) dokumentacji postępowań sądowych i administracyjnych, których wynik może mieć wpływ na sytuację finansową funduszu. 2. Przekazanie dokumentów i nośników informacji, o których mowa w ust. 1, następuje w terminie dwóch tygodni od daty doręczenia towarzystwu decyzji o likwidacji funduszu. § 9. 1. Likwidator sporządza sprawozdanie finansowe rozpoczęcia likwidacji funduszu niezwłocznie po otrzymaniu dokumentów i nośników informacji, o których mowa w § 8 ust. 1. 2. Niezwłocznie po sporządzeniu sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1, likwidator przekazuje jego kopię równocześnie: 1) depozytariuszowi, 2) Komisji, 3) radzie inwestorów - w przypadku gdy została ona utworzona. § 10. 1. Likwidator przedstawia Komisji, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia mu dokumentów i nośników informacji, o których mowa w § 8 ust. 1, harmonogram oraz sposób dokonywania czynności związanych z likwidacją funduszu, w tym sposób podejmowania decyzji dotyczących zbycia aktywów funduszu oraz sposób i kolejność dokonywania wypłat środków pieniężnych wierzycielom oraz uczestnikom funduszu. 2. Likwidator, oprócz informacji określonych w ust. 1, przedstawia Komisji: 1) informację o sumie zobowiązań funduszu na dzień rozpoczęcia likwidacji wraz z listą wierzycieli znanych funduszowi, 2) informację o sumie zobowiązań funduszu na dzień następujący po ostatnim dniu, do którego, zgodnie z § 6 ust. 4 pkt 7, wierzyciele powinni zgłaszać roszczenia wobec funduszu. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, powinny być przekazywane również towarzystwu będącemu organem funduszu. § 11. 1. Likwidator jest obowiązany do dostarczania Komisji informacji miesięcznych do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego ta informacja dotyczy, począwszy od miesiąca, w którym została rozpoczęta likwidacja. Informacje są sporządzane według danych na ostatni dzień miesiąca. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane: 1) ilość i rodzaj zbytych aktywów w danym miesiącu, 2) sumę zobowiązań ogółem, 3) sumę roszczeń zaspokojonych w danym miesiącu, 4) sumę roszczeń pozostających do zaspokojenia, z podziałem na roszczenia uczestników funduszu oraz innych podmiotów, 5) poniesione koszty likwidacji, w tym wynagrodzenie wypłacone likwidatorowi w danym miesiącu. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 3 i 5, podaje się również narastająco od dnia rozpoczęcia likwidacji funduszu. § 12. 1. Po dokonaniu czynności określonych w art. 141 ustawy likwidator sporządza sprawozdanie zawierające co najmniej: 1) bilans zamknięcia, 2) listę podmiotów, które zgłosiły roszczenia wobec funduszu, 3) wyliczenie kosztów likwidatora, na dzień zakończenia likwidacji, wynikających z roszczeń zgłoszonych wobec funduszu. 2. W terminie 14 dni od dnia zaspokojenia wierzycieli funduszu i umorzenia jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych likwidator przekazuje do sądu rejestrowego wniosek o wykreślenie zlikwidowanego funduszu z rejestru funduszy inwestycyjnych. 3. Kopię sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, oraz kopię wniosku, o którym mowa w ust. 2, likwidator przekazuje Komisji w terminie 14 dni od dnia sporządzenia wniosku. § 13. W przypadku gdy likwidatorem funduszu wyznaczonym przez Komisję jest podmiot inny niż depozytariusz, depozytariusz jest obowiązany do wykonywania wszelkich poleceń likwidatora związanych z likwidacją funduszu, chyba że są sprzeczne z prawem lub statutem funduszu. § 14. Przepisów § 6-13 nie stosuje się do funduszu rozwiązywanego ze względu na upływ czasu, na jaki dany fundusz został utworzony, jeżeli sposób przeprowadzenia likwidacji został określony w statucie tego funduszu. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 lipca 1999 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia członków komisji Komitetu Badań Naukowych pochodzących z wyboru. (Dz. U. Nr 65, poz. 739) Na podstawie art. 24 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Pochodzący z wyboru członkowie komisji Komitetu Badań Naukowych, zwanego dalej "Komitetem", otrzymują, w związku z wykonywaniem swoich obowiązków, miesięczne wynagrodzenie w wysokości: 1) 82% maksymalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla profesora zwyczajnego zatrudnionego w uczelni, w grupie nauczycieli akademickich, zwanej dalej "stawką" - dla: a) przewodniczącego komisji Komitetu, b) członków komisji pełniących funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu; 2) 61% stawki - dla członków komisji: a) pełniących funkcję przewodniczącego zespołu komisji Komitetu, b) będących przedstawicielami komisji Komitetu, wybranymi w trybie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668); 3) 49% stawki - dla członków komisji Komitetu, nie wymienionych w pkt 1 i 2. § 2. W razie zbiegu uprawnień do wynagrodzeń, o których mowa w § 1, przysługuje jedno, najwyższe wynagrodzenie. § 3. Członkom komisji Komitetu, o których mowa w § 1, w związku z udziałem w pracach Komitetu, przysługują należności z tytułu podróży na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. § 4. Traci moc zarządzenie nr 23 Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1991 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia członków komisji Komitetu Badań Naukowych pochodzących z wyboru (Monitor Polski Nr 20, poz. 142 i z 1992 r. Nr 35, poz. 250). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 lipca 1999 r. w sprawie zakresu, warunków i trybu przekazywania Straży Granicznej informacji o osobie, uzyskanych przez Policję i Urząd Ochrony Państwa w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. (Dz. U. Nr 65, poz. 740) Na podstawie art. 9 ust. 1b ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Policja i Urząd Ochrony Państwa przekazują Straży Granicznej informacje o osobie, zwane dalej "informacjami", w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) i zapobiegania lub wykrywania przestępstw ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych, a także dla porównania, czy posiadane informacje są kompletne i aktualne lub zgodne ze stanem faktycznym. § 2. Policja i Urząd Ochrony Państwa mogą odmówić przekazania informacji lub ograniczyć zakres przekazywanych informacji w przypadku, gdy mogłoby to uniemożliwić wykrywanie przestępstw i ściganie ich sprawców. § 3. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze lub ewidencyjno-archiwalne w Komendzie Głównej Straży Granicznej albo upoważnione przez nich osoby oraz komendanci oddziałów Straży Granicznej albo upoważnione przez nich osoby występują, w formie pisemnej, do właściwej jednostki organizacyjnej Policji lub właściwej jednostki organizacyjnej Urzędu Ochrony Państwa o udzielenie informacji. W wystąpieniu zawiera się dane umożliwiające wyszukanie informacji w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych oraz aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych. 2. Przed wystąpieniem o udzielenie informacji, w Straży Granicznej dokonuje się niezbędnych sprawdzeń we własnych zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych. § 4. Informacje udokumentowane w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych lub w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych, z zastrzeżeniem § 2, przekazują: 1) w Komendzie Głównej Policji i Urzędzie Ochrony Państwa - kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze lub ewidencyjno-archiwalne albo upoważnione przez nich osoby, 2) komendanci wojewódzcy Policji i szefowie delegatur Urzędu Ochrony Państwa albo upoważnione przez nich osoby. § 5. Przekazanie informacji dokumentuje się: 1) w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych - notatką służbową zawierającą w szczególności dane dotyczące: a) występującego o udzielenie informacji, b) czasu i miejsca przekazania informacji, c) udzielonych informacji, d) sposobu przekazania informacji, e) w przypadku odmowy przekazania informacji lub ograniczenia zakresu przekazanych informacji - powodów odmowy lub ograniczenia, f) osób odpowiedzialnych za przekazanie, odmowę lub ograniczenie zakresu przekazanych informacji, 2) w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych: a) w teczkach materiałów archiwalnych - notatką służbową zawierającą dane, o których mowa w pkt 1, b) w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i w innych zbiorach ewidencyjnych - adnotacją dostosowaną do metodycznych wymagań tych zbiorów, zawierającą dane, o których mowa w pkt 1. § 6. 1. W zakresie przekazywania Straży Granicznej informacji przez Policję i Urząd Ochrony Państwa stosuje się przepisy o przyjmowaniu, przewożeniu, wydawaniu i ochronie informacji niejawnych. 2. W zakresie przekazywania Straży Granicznej informacji przez Policję i Urząd Ochrony Państwa za pośrednictwem systemów i sieci teleinformatycznych stosuje się przepisy o wymaganiach bezpieczeństwa teleinformatycznego, jakim powinny odpowiadać systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych. 3. Koszty przekazywania informacji ponosi przekazujący te informacje. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 65, poz. 741) Na podstawie art. 59 ust. 14 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny, zwane dalej "zaświadczeniem lekarskim", wystawia się wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny. 2. Przy wystawianiu ubezpieczonemu zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby należy brać pod uwagę stan zdrowia ubezpieczonego, z uwzględnieniem rodzaju i warunków pracy. § 2. Zaświadczenie lekarskie wystawia lekarz, lekarz stomatolog, starszy felczer lub felczer prowadzący leczenie, na okres, w którym ubezpieczony ze względu na stan zdrowia powinien powstrzymać się od pracy, jednak nie dłuższy niż do dnia, w którym niezbędne jest przeprowadzenie ponownego badania stanu zdrowia ubezpieczonego. § 3. 1. Zaświadczenie lekarskie wystawia się na okres od dnia, w którym przeprowadzono badanie, lub od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania. 2. Zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień, w którym przeprowadzono badanie, jeżeli jego wyniki wykazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy. 3. Zaświadczenie lekarskie może być wystawione przez lekarza psychiatrę na okres wcześniejszy niż określony w ust. 2, w razie stwierdzenia lub podejrzenia zaburzeń psychicznych ograniczających zdolność ubezpieczonego do oceny własnego postępowania. § 4. Zaświadczenie lekarskie stwierdzające pobyt ubezpieczonego w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, zwanym dalej "zakładem", wystawia się w dniu wypisania ubezpieczonego z tego zakładu. W razie pobytu ubezpieczonego w zakładzie, dłuższego niż 14 dni, zaświadczenie to należy wystawiać co 14 dni w celu umożliwienia wypłaty zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia za czas choroby. § 5. 1. Lekarz, lekarz stomatolog, starszy felczer lub felczer jest zobowiązany wystawić zaświadczenie lekarskie na formularzu, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. W razie ubezpieczenia z dwóch lub więcej tytułów lekarz, lekarz stomatolog, starszy felczer lub felczer wystawia, na wniosek ubezpieczonego, odpowiednią liczbę zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1. 3. W razie zagubienia zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, lekarz, który wydał zagubione zaświadczenie, na wniosek ubezpieczonego, sporządza wypis z kopii tego zaświadczenia. § 6. 1. Po 30 dniach niezdolności do pracy prowadzący leczenie, przed wystawieniem ubezpieczonemu zaświadczenia lekarskiego o dalszej niezdolności do pracy, ocenia jednocześnie, czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia potrzebę przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej, a w przypadku stwierdzenia takiej potrzeby - wypełnia wniosek o rehabilitację leczniczą, według wzoru ustalonego w przepisach odrębnych. 2. Nie później niż na 60 dni przed zakończeniem okresu zasiłkowego lekarz, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza badanie i ocenia, czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia: 1) wystąpienie z wnioskiem o przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobowego na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, 2) zgłoszenie wniosku o ustalenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, 3) zgłoszenie wniosku o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. 3. Lekarz prowadzący leczenie powinien poinformować ubezpieczonego, w toku prowadzonego leczenia, o terminie badania określonego w ust. 2. 4. Badanie, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się w domu ubezpieczonego, jeżeli jest on obłożnie chory. 5. Stosownie do wyników oceny, o której mowa w ust. 1, lekarz prowadzący leczenie: 1) występuje z wnioskiem o przedłużenie okresu zasiłkowego, 2) wystawia zaświadczenie o stanie zdrowia dla celów świadczeń z ubezpieczenia społecznego, informując ubezpieczonego o potrzebie niezwłocznego zgłoszenia wniosku o ustalenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego lub prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. § 7. Zaświadczenie lekarskie wydane w wyniku kontroli lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wystawia, po przeprowadzeniu bezpośredniego badania ubezpieczonego, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 17 maja 1996 r. w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 63, poz. 302 i z 1998 r. Nr 67, poz. 444) w zakresie dotyczącym zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. (poz. 741) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. (Dz. U. Nr 65, poz. 742) Na podstawie art. 59 ust. 15 oraz art. 61 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dowodem do przyznania i wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłku chorobowego ubezpieczonemu jest zaświadczenie płatnika składek: 1) wystawione na druku ZUS Z-3, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem, 2) wystawione na druku ZUS Z-3a, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia - w przypadku ubezpieczonego nie będącego pracownikiem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przyznania i wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego. § 2. 1. Wniosek w sprawie przedłużenia okresu wypłaty zasiłku chorobowego składany jest na druku ZUS Z-21, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, lekarz leczący występujący z wnioskiem dołącza dokumentację z leczenia oraz wyniki badań pomocniczych uzasadniające celowość przedłużenia okresu zasiłkowego. § 3. Dowodem do przyznania i wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy przypadającej po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest: 1) zaświadczenie płatnika składek, o którym mowa w § 1, 2) oświadczenie osoby występującej o zasiłek o zaprzestaniu działalności stanowiącej tytuł dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, o niekontynuowaniu lub o niepodjęciu innej działalności zarobkowej oraz o braku uprawnień do: emerytury lub renty, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego. § 4. Jeżeli zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby obejmuje okres, za który ubezpieczonemu przysługuje: 1) wynagrodzenie, a następnie zasiłek chorobowy wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2) zasiłek chorobowy wypłacany przez płatnika składek, a następnie zasiłek chorobowy wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych - płatnik składek, po wypłaceniu wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego, przekazuje zaświadczenie lekarskie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pozostawiając w aktach potwierdzoną kopię tego zaświadczenia. § 5. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy orzeczonej za granicą jest przetłumaczone na język polski zaświadczenie zagranicznego zakładu leczniczego lub zagranicznego lekarza: 1) wystawione na blankiecie z nadrukiem określającym nazwę zagranicznego zakładu leczniczego lub imię i nazwisko zagranicznego lekarza, opatrzone datą wystawienia i podpisem, 2) określające początkową i końcową datę tej niezdolności. § 6. Wniosek w sprawie przyznania świadczenia rehabilitacyjnego składany jest na druku ZUS Np-7, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 7. Dowodem do przyznania i wypłaty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego jest dodatkowo oświadczenie, o którym mowa w § 3 pkt 2. § 8. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku porodowego ubezpieczonej oraz matce dziecka, która nie spełnia warunków do otrzymania zasiłku porodowego, jest skrócony odpis aktu urodzenia dziecka oraz oświadczenie, że zasiłek nie został pobrany z innego tytułu, zawierające także dane identyfikacyjne osoby ubezpieczonej: numer PESEL nadany przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL), a jeżeli ubezpieczona nie posiada numeru PESEL - numer identyfikacji podatkowej NIP nadany przez urząd skarbowy albo serię i numer dowodu osobistego lub paszportu. § 9. 1. Do przyznania i wypłaty zasiłku porodowego z tytułu urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, poza dowodami określonymi w § 8, wymagane są: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) świadectwo pracy lub inny dokument potwierdzający rozwiązanie stosunku pracy z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. 2. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, do wypłaty zasiłku porodowego z tytułu urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, poza dowodami określonymi w § 8, wymagane są: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu stosunku pracy z naruszeniem przepisów prawa. § 10. Przyznanie i wypłata zasiłku porodowego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie następuje na podstawie: 1) zaświadczenia sądu opiekuńczego o wystąpieniu do sądu o przysposobienie dziecka lub przyjęcie dziecka na wychowanie albo 2) umowy o powierzeniu dziecka, zawartej na piśmie między rodziną zastępczą a starostą właściwym dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, zawierających informację o dacie urodzenia dziecka oraz oświadczenie, o którym mowa w § 8. § 11. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku porodowego ubezpieczonemu ojcu dziecka, którego matka zmarła przy porodzie, poza dowodami określonymi w § 8, jest wyciąg z aktu zgonu matki dziecka. § 12. 1. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające przewidywaną datę porodu lub skrócony odpis aktu urodzenia dziecka, 2) zaświadczenie pracodawcy o okresie udzielonego urlopu macierzyńskiego - w razie wypłaty zasiłku macierzyńskiego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 2. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego ubezpieczonemu ojcu dziecka lub innemu ubezpieczonemu w razie śmierci ubezpieczonej lub porzucenia przez nią dziecka, poza dowodami określonymi w ust. 1 pkt 1, jest zaświadczenie płatnika zasiłku o okresie wypłaty zasiłku macierzyńskiego ubezpieczonej matce dziecka, a w przypadku porzucenia dziecka przez ubezpieczoną matkę dziecka - dodatkowo oświadczenie o porzuceniu dziecka. § 13. Przyznanie i wypłata zasiłku macierzyńskiego z tytułu urodzenia dziecka podczas pobytu za granicą następuje na podstawie zaświadczenia zagranicznego zakładu leczniczego lub zagranicznego lekarza stwierdzającego datę porodu, spełniającego warunki określone w § 5 pkt 1, lub aktu urodzenia dziecka, wystawionego przez zagraniczny urząd. § 14. 1. Przyznanie i wypłata zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, następuje na podstawie: 1) zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) świadectwa pracy lub innego dokumentu potwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, 3) zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego przewidywaną datę porodu lub skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka. 2. Dowodami do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w wyniku rozwiązania stosunku pracy z naruszeniem przepisów prawa, są: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające stan ciąży w okresie zatrudnienia, 2) prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu stosunku pracy z naruszeniem przepisów prawa, 3) zaświadczenie lekarskie stwierdzające przewidywaną datę porodu lub skrócony odpis aktu urodzenia dziecka. § 15. Do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, w przypadku gdy umowa o pracę została przedłużona do dnia porodu, poza dowodami określonymi w § 12 ust. 1 pkt 1, wymagane jest świadectwo pracy lub inny dokument stwierdzający rodzaj zawartej umowy o pracę i datę rozwiązania stosunku pracy. § 16. Przyznanie i wypłata zasiłku macierzyńskiego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie następuje na podstawie dowodów określonych w § 10 i § 12 ust. 1 pkt 2. § 17. Do przyznania i wypłaty zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, przysługującego w razie rozwiązania z pracownicą umowy o pracę w okresie ciąży z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy i niemożności zapewnienia innego zatrudnienia, wymagane są dowody określone w § 9 ust. 1 i § 12 ust. 1 pkt 1 oraz zaświadczenie powiatowego urzędu pracy o braku dla niej propozycji odpowiedniego zatrudnienia. § 18. Przyznanie i wypłata zasiłku opiekuńczego po raz pierwszy w roku kalendarzowym może nastąpić po złożeniu przez pracownika wniosku według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. Wniosek jest składany przez pracownika ponownie w razie zmiany okoliczności mających wpływ na prawo do zasiłku opiekuńczego. § 19. Dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki podczas pobytu za granicą jest zaświadczenie zagranicznego zakładu leczniczego lub zagranicznego lekarza, spełniające warunki określone w § 5. § 20. Dowodami do przyznania i wypłaty zasiłku opiekuńczego z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8 jest: 1) oświadczenie ubezpieczonego - w razie nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, 2) decyzja właściwego inspektora sanitarnego, wydana na podstawie odrębnych przepisów - w przypadku izolacji dziecka z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, 3) zaświadczenie wystawione przez lekarza, lekarza stomatologa, starszego felczera lub felczera, upoważnionego do wystawiania zaświadczeń lekarskich na podstawie przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, na zwykłym druku - w przypadku: a) porodu lub choroby małżonka pracownika, stale opiekującego się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki, b) pobytu małżonka, stale opiekującego się dzieckiem, w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej. § 21. W celu uzyskania zasiłku opiekuńczego pozostawanie z chorym członkiem rodziny we wspólnym gospodarstwie domowym pracownik dokumentuje oświadczeniem. § 22. Wypłata: 1) świadczenia rehabilitacyjnego, 2) zasiłku chorobowego: a) gdy wypłaty dokonuje się w dwóch lub więcej ratach na podstawie jednego zaświadczenia lekarskiego, b) z tytułu choroby ubezpieczonego podczas pobytu za granicą, 3) zasiłku macierzyńskiego, 4) zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, 5) zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki: a) nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat 8, b) w czasie pobytu za granicą, następuje na podstawie asygnaty zastępczej na druku ZUS Z-7, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 23. Wypłata zasiłków jest ewidencjonowana w karcie zasiłkowej na druku ZUS Z-17, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. Ewidencja ta może być prowadzona również w formie zapisu elektronicznego. § 24. Zasiłki wypłaca się na podstawie listy wypłat wynagrodzeń lub listy płatniczej sporządzonej na druku ZUS Z-19, której wzór stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 25. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie dowodów stanowiących podstawę wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 9, poz. 81). § 26. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. (poz. 742) Załącznik nr 1 WZÓR Ilustracja POUCZENIE Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636). Do 30-dniowego okresu nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego , o którym mowa w pkt 1c, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła jednego miesiąca (30 kolejnych dni) lub była spowodowana urlopem bezpłatnym albo wychowawczym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. 30-dniowy okres ubezpieczenia chorobowego nie obowiązuje absolwentów szkół oraz studiów wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym w ciągu 90 kolejnych dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych, osób, których niezdolność do pracy została spowodowana chorobą zawodową albo wypadkiem w pracy, w drodze do pracy lub z pracy, ubezpieczonych obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy, co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego (również ubezpieczenia społecznego przed 1.01.1999 r.), posłów i senatorów, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji. W pkt 4 należy podać informację o wypłaceniu w danym roku kalendarzowym wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. W przypadku przekazywania do realizacji przez ZUS wypłaty zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego za okres po ustaniu ubezpieczenia, w pkt 5 należy wpisać okresy, za które dokonano wypłaty zasiłku chorobowego, zliczane do okresu zasiłkowego lub wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego. Jeżeli przekazywana jest do realizacji przez ZUS wypłata zasiłku macierzyńskiego, w tym punkcie należy także podać okres, za który dokonano wypłaty tego zasiłku przed ustaniem ubezpieczenia. W przypadku, gdy na podstawie art. 177 § 3 Kodeksu pracy umowa o pracę została przedłużona do dnia porodu, a płatnik składek zobowiązany byłby do wypłaty zasiłku macierzyńskiego tylko za 1 dzień, wypłaty zasiłku za cały okres dokonuje ZUS. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przychód przyjęty do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe oraz chorobowe, potrąconych przez płatnika składek. Uwaga: W tabeli w części dotyczącej kwoty stanowiącej podstawę wymiaru należy podać kwotę nie pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne. Pomniejszenia tego dokona ZUS obliczając podstawę wymiaru zasiłku. W tabeli należy wykazać wyłącznie składniki wynagrodzenia uwzględniane przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku. Nie należy wykazywać składników, które nie ulegają pomniejszeniu za okres pobierania zasiłku. Jeżeli pracownikowi przysługuje wynagrodzenie miesięczne w stałej wysokości, należy dodatkowo podać jego wysokość w poszczególnych miesiącach. Jeżeli płatnik składek wypłacił: - premie i inne składniki za okresy miesięczne, - premie i inne składniki za okresy kwartalne, - premie i inne składniki za okresy roczne, - składniki wynagrodzenia wypłacane jednorazowo, - wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z dopłatami, - składniki przysługujące do określonego terminu, - inne niż wymienione wyżej składniki wynagrodzenia, prosimy w pkt 8 - Uwagi - podać poszczególne kwoty i okres, za który zostały wypłacone. W przypadku gdy ubezpieczony nie przepracował części miesiąca wykazanego w tabeli - w pkt 8 - Uwagi - należy podać przyczyny nieprzepracowania całego miesiąca. Jeżeli przerwa między okresami pobierania tego samego rodzaju zasiłku nie przekraczała 3 miesięcy kalendarzowych i w związku z tym w tabeli podane zostało wynagrodzenie z innego okresu niż 6 lub 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy, w uwagach należy podać poprzedni(e) okres(y) pobierania zasiłku. W przypadku przesyłania do oddziału ZUS kolejnych zaświadczeń lekarskich, bez konieczności składania niniejszego druku, należy podawać datę dostarczenia zaświadczenia przez ubezpieczonego. Załącznik nr 2 WZÓR Ilustracja POUCZENIE Podstawa prawna: ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636). Do 30- i 180-dniowego okresu ubezpieczenia chorobowego, o którym mowa w pkt 3, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni. Do okresu ubezpieczenia chorobowego wlicza się również okresy ubezpieczenia społecznego przed dniem 1 stycznia 1999 r., jeżeli przerwa między nimi, a także między ubezpieczeniem społecznym przed dniem 1 stycznia 1999 r. a ubezpieczeniem chorobowym, nie przekraczała 30 dni. W przypadku przekazywania do realizacji przez ZUS wypłaty zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego za okres po ustaniu ubezpieczenia, w pkt 6 należy wpisać okresy, za które dokonano wypłaty zasiłku chorobowego, zliczane do okresu zasiłkowego lub wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego. Jeżeli przekazywana jest do realizacji przez ZUS wypłata zasiłku macierzyńskiego, w tym punkcie należy także podać okres, za który dokonano wypłaty tego zasiłku przed ustaniem ubezpieczenia. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przychód przyjęty do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składki na to ubezpieczenie. Uwaga: W tabeli w części dotyczącej kwoty stanowiącej podstawę wymiaru należy podać kwotę nie pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne. Pomniejszenia tego dokona ZUS obliczając podstawę wymiaru zasiłku. Jeżeli płatnik składek wypłacił: - premie i inne składniki za okresy miesięczne, - premie i inne składniki za okresy kwartalne, - premie i inne składniki za okresy roczne, - składniki wynagrodzenia wypłacane jednorazowo, - wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z dopłatami, - inne niż wymienione wyżej składniki wynagrodzenia, prosimy w pkt 9 - Uwagi - podać poszczególne kwoty i okres, za który zostały wypłacone. W przypadku gdy ubezpieczony nie przepracował części miesiąca wykazanego w tabeli, należy w pkt 9 - Uwagi - podać przyczyny nieprzepracowania całego miesiąca. Jeżeli przerwa między okresami pobierania tego samego rodzaju zasiłku nie przekraczała 3 miesięcy kalendarzowych i w związku z tym w tabeli podane zostało wynagrodzenie z innego okresu niż 6 lub 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy, w uwagach należy podać poprzedni(e) okres(y) pobierania zasiłku. W przypadku przesyłania do oddziału ZUS kolejnych zaświadczeń lekarskich, bez konieczności składania niniejszego druku, należy podawać datę dostarczenia zaświadczenia przez ubezpieczonego. W przypadku osoby współpracującej zaświadczenie wypełnia płatnik składek. Załącznik nr 3 WZÓR Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR Ilustracja POUCZENIE Zasiłek opiekuńczy przysługuje pracownikowi z tytułu sprawowania opieki nad zdrowym dzieckiem w wieku do lat ośmiu, chorym dzieckiem w wieku do lat czternastu oraz innym chorym członkiem rodziny. Zasiłek opiekuńczy z tytułu opieki nad dziećmi i innymi członkami rodziny przysługuje łącznie przez okres do 60 dni w roku kalendarzowym. Z tytułu opieki nad innymi chorymi członkami rodziny, w tym chorym dzieckiem w wieku powyżej 14 lat, zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres 14 dni w ramach przysługujących w roku kalendarzowym 60 dni. Zasiłek opiekuńczy przysługuje pod warunkiem, że nie ma innych domowników mogących zapewnić opiekę dziecku lub innemu choremu członkowi rodziny. Warunek ten nie dotyczy sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w wieku do lat dwóch. Załącznik nr 6 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 7 WZÓR Ilustracja str. 2 Ilustracja Załącznik nr 8 WZÓR Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich. (Dz. U. Nr 65, poz. 743) Na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy z powodu choroby lub konieczności sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad członkiem rodziny dokonują płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych. 2. Do obowiązków płatnika składek należy także kontrola formalna zaświadczeń lekarskich stanowiących podstawę zwolnienia od pracy. § 2. Kontrola formalna zaświadczeń lekarskich polega na sprawdzeniu, czy zaświadczenie: 1) nie zostało sfałszowane, 2) zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich. § 3. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w § 2 pkt 1, zachodzi podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, płatnik składek występuje do lekarza leczącego o wyjaśnienie sprawy. § 4. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie wydane zostało niezgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, płatnik składek występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. § 5. 1. Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy z powodu choroby polega na ustaleniu, czy ubezpieczony w okresie orzeczonej niezdolności do pracy: 1) nie wykonuje pracy zarobkowej, 2) nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego od pracy w sposób niezgodny z jego celem. 2. Kontrolą, o której mowa w ust. 1, obejmuje się również ubezpieczonych zwolnionych od pracy w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy. § 6. Kontrola prawidłowości wykorzystywania przez ubezpieczonych zwolnień lekarskich od pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny polega na ustaleniu, czy: 1) ubezpieczony nie wykonuje pracy zarobkowej, 2) ubezpieczony nie wykorzystuje zwolnienia lekarskiego od pracy niezgodnie z jego celem, 3) poza ubezpieczonym nie ma innych członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, mogących zapewnić opiekę; nie dotyczy to sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat. § 7. Kontrola prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy powinna być dokonywana w miarę potrzeby, bez ustalania z góry stałych jej terminów, a nasilana szczególnie w okresach, w których występuje zwiększona absencja z powodu choroby lub sprawowania opieki. § 8. Osobie kontrolującej prawidłowość wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy płatnik składek wystawia imienne upoważnienie, które uprawnia do wykonywania kontroli również w miejscu zamieszkania, miejscu czasowego pobytu lub miejscu zatrudnienia osoby kontrolowanej. Wzór upoważnienia stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 9. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli okoliczności, o których mowa w § 5 i 6, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego od pracy. Protokół należy przedłożyć ubezpieczonemu w celu wniesienia przez niego uwag. Wzór protokołu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 10. Wątpliwości, czy zwolnienie lekarskie od pracy wykorzystywane było niezgodnie z jego celem, rozstrzyga właściwa jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, uzyskując w miarę potrzeby opinię lekarza leczącego, i wydaje w razie sporu decyzję, od której przysługują środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach. § 11. Przepisy rozporządzenia stosują odpowiednio terenowe jednostki organizacyjne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. § 12. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy (Monitor Polski Nr 42, poz. 263). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 lipca 1999 r. (poz. 743) Załącznik nr 1 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stawek opłat za dokonanie oceny i wydanie orzeczenia o jakości handlowej towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą oraz sposobu obliczania i pobierania opłat. (Dz. U. Nr 65, poz. 744) Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. Nr 124, poz. 584) zarządza się, co następuje: § 1. Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 22 stycznia 1997 r. w sprawie stawek opłat za dokonanie oceny i wydanie orzeczenia o jakości handlowej towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą oraz sposobu obliczania i pobierania opłat (Dz. U. Nr 8, poz. 42 i Nr 36, poz. 223) otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 lipca 1999 r. (poz. 744) STAWKI OPŁAT ZA DOKONANIE OCENY I WYDANIE ORZECZENIA O JAKOŚCI HANDLOWEJ TOWARÓW ROLNO-SPOŻYWCZYCH W OBROCIE Z ZAGRANICĄ Lp.Symbol PCNNazwa towaruStawka opłaty 1.0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone4,50 zł/t 2.0202Mięso wołowe mrożone4,50 zł/t 3.0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone4,50 zł/t 4.0206 10 91 0Wątroby wołowe świeże lub chłodzone3,50 zł/t 5.0206 21 00 0Ozory wołowe mrożone3,50 zł/t 6.0206 22 90 0Wątroby wołowe mrożone3,50 zł/t 7.0206 29 99 0Pozostałe podroby wołowe mrożone3,50 zł/t 8.0206 30 21 0Wątroby ze świń domowych, świeże lub chłodzone3,50 zł/t 9.0206 41 91 0Wątroby ze świń domowych, mrożone3,50 zł/t 10.0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone, z wyłączeniem podpozycji: 0207 34 - otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone; 0207 36 81 0 - otłuszczone wątroby gęsie mrożone; 0207 36 85 0 - otłuszczone wątroby kacze mrożone6,00 zł/t 11.0302Ryby świeże lub chłodzone z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304, z wyłączeniem podpozycji 0302 70 00 0 - wątróbki, ikry i mlecze4,00 zł/t 12.0303Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304, z wyłączeniem podpozycji 0303 80 - wątróbki, ikry i mlecze3,50 zł/t 13.0304Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone4,50 zł/t 14.0305Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone niezależnie od tego czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi, z wyłączeniem podpozycji: 0305 10 00 0 - mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi; 0305 20 00 0 - wątróbki, ikra i mlecze, suszone, wędzone, solone lub w solance4,50 zł/t 15.0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, z wyłączeniem podpozycji obejmujących mleko dla niemowląt, tj.: 0402 21 11 1, 0402 21 17 1, 0402 21 19 1, 0402 21 91 1, 0402 21 99 1, 0402 29 11 07,00 zł/t 16.0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao, z wyłączeniem podpozycji obejmujących ww. towary w proszku, granulkach lub innej postaci, tj.: 0403 10 51 0, 0403 10 53 0, 0403 10 59 0, 0403 90 11 0, 0403 90 13 0, 0403 90 19 0, 0403 90 31 0, 0403 90 33 0, 0403 90 39 0, 0403 90 71 0, 0403 90 73 0, 0403 90 79 07,00 zł/t 17.0405 10Masło7,00 zł/t 18.0405 20Masło o obniżonej zawartości tłuszczu7,00 zł/t 19.0406Sery i twarogi7,00 zł/t 20.ex 0407 00 30 0Jaja drobiu w skorupkach, świeże (dla celów spożywczych)0,24 zł/tys. szt. 21.0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego, z wyłączeniem podpozycji obejmujących ww. towary nie nadające się do spożycia przez ludzi, tj.: 0408 11 20 0, 0408 19 20 0, 0408 91 20 0, 0408 99 20 020,00 zł/t 22.0409 00 00 0Miód naturalny10,00 zł/t 23.ex 0504 00 00 9Żołądki (w tym przedżołądki) wołowe, całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone3,50 zł/t 24.0602 90 91 0Żywe rośliny kwiatowe rosnące w pomieszczeniach, z pączkami lub kwiatami, wyłączając kaktusy10,00 zł/tys. szt. 25.0602 90 99 0Pozostałe rośliny rosnące w pomieszczeniach, z wyłączeniem kaktusów10,00 zł/ tys. szt. 26.0603 10Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże2,50 zł/tys. szt. 27.0701 90Ziemniaki, świeże lub chłodzone, inne niż sadzeniaki1,20 zł/t 28.0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone3,00 zł/t 29.0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone, z wyłączeniem podpozycji 0703 1011 0 - dymka2,50 zł/t 30.0704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone2,00 zł/t 31.0705Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub chłodzone3,00 zł/t 32.0706Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub chłodzone3,00 zł/t 33.0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone3,00 zł/t 34.0708Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone3,00 zł/t 35.0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone, z wyłączeniem podpozycji: 0709 20 00 0 - szparagi; 0709 52 00 0 - trufle; 0709 60 91 0 - pozostałe owoce z rodzaju Capsicum do produkcji pieprzu tureckiego lub barwników oleożywicznych Capsicum; 0709 60 95 0 - pozostałe owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub żywicznych; 0709 90 10 0 - warzywa sałatowe inne niż sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.); 0709 90 20 0 - burak boćwina (albo burak cukrowy) i karczoch hiszpański; 0709 90 31 0 - oliwki świeże, do celów innych niż produkcja oliwy: 0709 90 39 0 - pozostałe oliwki; 0709 90 40 0 - kapary; 0709 90 50 0 - koper; 0709 90 60 0 - kukurydza cukrowa3,00 zł/t 36.0709 20 00 0Szparagi3.00 zł/t 37.0709 51Grzyby świeże lub chłodzone, z wyłączeniem grzybów z rodzaju Agaricus5,00 zł/t 38.0709 51 10 0Grzyby z rodzaju Agaricus5.00 zł/t 39.0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone (w tym grzyby mrożone), z wyłączeniem podpozycji: 0710 10 00 0 - ziemniaki; 0710 80 10 0 - oliwki; 0710 80 59 0 - pozostałe z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta: 0710 80 80 0 - karczochy; 0710 80 85 0 - szparagi5,00 zł/t 40.ex 0711 90 40 0Grzyby z rodzaju Agaricus, w solance7,00 zł/t 41.ex 0711 90 60 0Pozostałe grzyby, w solance7,00 zł/t 42.0712 30 00 0Grzyby i trufle, suszone7,00 zł/t 43.0713 33 90 0Fasola łącznie z białą groszkową (Phaseolus vulgaris), inna niż siewna2,00 zł/t 44.0713 50 00 0Bób (Vicia faba var. major) i bobik (Vicia faba var. equina, Vicia faba var. minor)2,00 zł/t 45.0802Pozostałe orzechy, świeże lub suszone nawet łuskane lub obrane, z wyłączeniem podpozycji: 0802 11 10 0 - gorzkie migdały w łupinie; 0802 12 10 0 - gorzkie migdały bez łupiny; 0802 90 - pozostałe5,00 zł/t 46.0803 00Banany łącznie z plantanami, świeże (w tym chłodzone) lub suszone3,00 zł/t 47.0804Daktyle, figi, ananasy, avocado, guawa, mango i smaczelina, świeże (w tym chłodzone) lub suszone3,00 zł/t 48.0805Owoce cytrusowe, świeże (w tym chłodzone) lub suszone3,00 zł/t 49.0806Winogrona, świeże (w tym chłodzone) lub suszone3,50 zł/t 50.ex 0807Melony (łącznie z arbuzami), świeże (w tym chłodzone)2,50 zł/t 51.ex 0808Jabłka, gruszki, świeże (w tym chłodzone)3,00 zł/t 52.ex 0809Morele, wiśnie, brzoskwinie, (łącznie z nektarynami), śliwki, świeże (w tym chłodzone)3,50 zł/t 53.0810 10Truskawki i poziomki, świeże (w tym chłodzone)3,50 zł/t 54.0810 20 10 0Maliny, świeże (w tym chłodzone)3,50 zł/t 55.0810 30Czarne, białe lub czerwone porzeczki oraz agrest, świeże (w tym chłodzone)3,50 zł/t 56.0810 40Żurawiny, czarne jagody i inne owoce z rodzaju Vaccinium, świeże (w tym chłodzone)5,00 zł/t 57.0810 50Owoce kiwi, świeże (w tym chłodzone)3,50 zł/t 58.0811Owoce i orzechy niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego5,00 zł/t 59.0812Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (np. gazowym dwutlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia5,00 zł/t 60.0813 10 00 0Morele suszone5,00 zł/t 61.0813 20 00 0Śliwki suszone5,00 zł/t 62.0813 30 00 0Jabłka suszone5,00 zł/t 63.0901 11 00 0Kawa, nie palona, nie pozbawiona kofeiny7,00 zł/t 64.0901 21 00 0Kawa, palona, nie pozbawiona kofeiny6,00 zł/t 65.0902 30 00 0Herbata czarna (fermentowana) i herbata częściowo fermentowana, w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg, nawet aromatyzowana6,00 zł/t 66.0902 40 00 0Pozostała herbata czarna (fermentowana) i inna herbata częściowo fermentowana, nawet aromatyzowana6,00 zł/t 67.0904Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta6,00 zł/t 68.0905 00 00 0Wanilia6,00 zł/t 69.0906Cynamon i kwiaty cynamonowca6,00 zł/t 70.0908 10Gałka muszkatołowa6,00 zł/t 71.0909 10 10 0Nasiona anyżku4,50 zł/t 72.0909 20 00 0Nasiona kolendry4,50 zł/t 73.0909 40Nasiona kminku4,50 zł/t 74.0909 50Nasiona kopru; jagody jałowca4,50 zł/t 75.0910 10Imbir6,00 zł/t 76.0910 20Szafran6,00 zł/t 77.0910 30 00 0Kurkuma6,00 zł/t 78.0910 40Tymianek; liście laurowe6,00 zł/t 79.ex 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin), z wyłączeniem materiału siewnego1,20 zł/t 80.ex 1002 00 00 0Żyto, z wyłączeniem materiału siewnego0,70 zł/t 81.1003 00 90 0Jęczmień, inny niż siewny1,20 zł/t 82.ex 1004 00 00 0Owies, z wyłączeniem materiału siewnego0,70 zł/t 83.1005 90 00 0Kukurydza (ziarna), inna niż siewna1,20 zł/t 84.1006 20Ryż łuskany (brązowy)4,00 zł/t 85.1006 30Ryż całkowicie lub częściowo bielony, również polerowany lub glazurowany4,00 zł/t 86.1006 40 00 0Ryż łamany4,00 zł/t 87.ex 1008 10 00 0Gryka, inna niż siewna1,20 zł/t 88.ex 1008 20 00 0Proso, inne niż siewne1,20 zł/t 89.1101 00 11 0Mąka pszenna z pszenicy durum2,50 zł/t 90.ex 1101 00 15 0Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej2,50 zł/t 91.1102 10 00 0Mąka żytnia2,50 zł/t 92.1102 20Mąka kukurydziana2,50 zł/t 93.1103 13Kasze i grysiki z kukurydzy2,50 zł/t 94.1104 21 90 0Śrutowane ziarno jęczmienia1,60 zł/t 95.1104 22 90 0Śrutowane ziarno owsa1,60 zł/t 96.1104 23 90 0Śrutowane ziarno kukurydzy1,60 zł/t 97.1104 29 51 0Śrutowane ziarno pszenicy1,60 zł/t 98.1104 29 55 0Śrutowane ziarno żyta1,60 zł/t 99.1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane4,00 zł/t 100.1107 10 99 0Słód nie palony, nie z pszenicy, nie w postaci mąki2,50 zł/t 101.1107 20 00 0Słód palony2,50 zł/t 102.1108Skrobie; inulina (wyłącznie do celów spożywczych)4,00 zł/t 103.1201 00 90 0Ziarno soi, nawet łamane, inne niż siewne3,00 zł/t 104.1202Orzeszki ziemne, nie palone ani nie przygotowane inaczej, nawet łuskane lub łamane, z wyłączeniem podpozycji 1202 10 10 0 - orzeszki ziemne siewne4,50 zł/t 105.1205 00 90 0Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane, inne niż siewne2,50 zł/t 106.1206 00Ziarno słonecznika, nawet łamane, z wyłączeniem podpozycji 1206 00 10 0 - ziarno słonecznika siewne2,50 zł/t 107.1207 50 90 0Ziarno gorczycy, inne niż siewne2,50 zł/t 108.1207 91 90 0Ziarno maku, inne niż siewne2,50 zł/t 109.1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina6,00 zł/t 110.1211Rośliny i ich czyści (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane6,00 zł/t 111.1302 13 00 0Soki i ekstrakty roślinne z chmielu6,00 zł/t 112.1501 00 19 0Smalec i inne tłuszcze wieprzowe, do celów spożywczych4,00 zł/t 113.1507 90 90 1Olej sojowy i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych7,00 zł/t 114.1508 90 90 0Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych7,00 zł/t 115.1509Oliwa i jej frakcje rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie7,00 zł/t 116.1510 00 90 0Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie, łącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją nr 1509, do celów spożywczych7,00 zł/t 117.1512 19 91 1Olej słonecznikowy oraz jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych7,00 zł/t 118.1514 90 90 1Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych7,00 zł/t 119.1515 29 90 0Olej kukurydziany i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych7,00 zł/t 120.1517 10Margaryna, z wyjątkiem margaryny płynnej7,00 zł/t 121.1517 90 10 0Jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji nr 1516, zawierające więcej niż 10%, ale nie więcej niż 15% masy tłuszczów z mleka7,00 zł/t 122.1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi: przetwory żywnościowe oparte o te produkty5,00 zł/t 123.1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięsa, podroby lub krew, z wyłączeniem podpozycji 1602 90 - pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt7,00 zł/t 124.1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej, z wyłączeniem podpozycji 1604 30 - kawior i namiastki kawioru4,50 zł/t 125.1701 99 10 0Cukier biały2,30 zł/t 126.1702 90 60 0Sztuczny miód, również zmieszany z miodem naturalnym3,00 zł/t 127.1801 00 00 0Ziarno kakaowe, całe lub łamane, surowe lub palone6,00 zł/t 128.1805 00 00 0Proszek kakaowy nie zawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego6,00 zł/t 129.2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego, z wyłączeniem podpozycji: 2001 90 10 0 - ostry sos z mango; 2001 90 20 0 -owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka i pieprz angielski; 2001 90 30 0 - słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata); 2001 90 40 0 - ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin zawierające w masie 5% lub więcej skrobi; 2001 90 60 0 - rdzenie palmowe; 2001 90 91 0 - owoce tropikalne i orzechy tropikalne5,00 zł/t 130.2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego5,00 zł/t 131.ex 2003Grzyby, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego7,00 zł/t 132.2005 40 00 0Groszek (Pisum sativum) przetworzony lub zakonserwowany inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożony5,00 zł/t 133.2005 59 00 0Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.), nie łuskana, przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożona5,00 zł/t 134.2005 60 00 0Szparagi przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone5,00 zł/t 135.2005 70 10 0Oliwki przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczających 5 kg5,00 zł/t 136.2005 80 00 0Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata) przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożona5,00 zł/t 137.2005 90 75 0Kwaszona kapusta4,00 zł/t 138.2005 90 80 0Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone (w tym kwaszone ogórki, chrzan w kwasku cytrynowym)4,00 zł/t 139.2007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (w tym kompoty jabłkowe)5,00 zł/t 140.ex 2008 20 do ex 2008 80Ananasy, owoce cytrusowe, gruszki, morele, wiśnie i czereśnie, brzoskwinie, truskawki i poziomki, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone5,00 zł/t 141.2008 92 78 0Pozostałe mieszanki, nie z owoców tropikalnych, w których pojedynczy owoc przekracza 50% całkowitej masy owoców, łącznie z mieszankami innymi niż z podpozycji 2008 19, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg5,00 zł/t 142.2008 99 43 0Winogrona inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg5,00 zł/t 143.2008 99 45 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg5,00 zł/t 144.2008 99 49 0Pozostałe owoce inaczej przetworzone, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg5,00 zł/t 145.2008 99 53 0Winogrona inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg5,00 zł/t 146.2008 99 55 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg5,00 zł/t 147.2008 99 68 0Pozostałe owoce inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg5,00 zł/t 148.2008 99 72 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 5 kg lub więcej5,00 zł/t 149.2008 99 74 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg5,00 zł/t 150.2008 99 79 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto poniżej 4,5 kg5,00 zł/t 151.2008 99 99 0Pozostałe owoce, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru5,00 zł/t 152.2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej5,00 zł/t 153.2101Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty6,00 zł/t 154.2104Zupy i buliony i przetwory z nich; złożone przetwory spożywcze homogenizowane6,00 zł/t 155.2105 00Lody śmietankowe i inne lody jadalne, nawet zawierające kakao7,00 zł/t 156.2202 90 10 0Napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją 2009, nie zawierające produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 lub tłuszczu uzyskanego z produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 (w tym piwo bezalkoholowe)0,40 zł/hl 157.2203 00Piwo otrzymywane ze słodu0,60 zł/hl 158.2204Wino ze świeżych winogron łącznie winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 20091,50 zł/hl 159.2208 60Vodka5,00 zł/hl 160.2208 90 48 0Pozostałe wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów), destylowane z owoców, w pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej5,00 zł/hl 161.2208 90 71 0Wódki (z wyłączeniem likierów), destylowane z owoców, w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry5,00 zł/hl 162.2208 90 74 0Pozostałe wódki (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry5,00 zł/hl 163.2208 90 91 0Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej5,00 zł/hl 164.2208 90 99 0Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry5,00 zł/hl 165.2302 30Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki pszenicy, również granulowane0,70 zł/t 166.2302 40Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki pozostałych zbóż, również granulowane0,70 zł/t 167.2402 20 90 0Papierosy z tytoniu, nie zawierające goździków2,00 zł/100 tys. szt. 168.3501 10 90 0Kazeina, do stosowania w przemyśle produkującym żywność lub pasze7,00 zł/t 169.3501 90 90 0Kazeiniany i pochodne kazeiny7,00 zł/t 170.3502 11 90 0Suszona albumina jaja, zdatna do konsumpcji przez ludzi35,00 zł/t 171.ex 3503 00 10 0Żelatyna i jej pochodne (dotyczy wyłącznie żelatyny dla celów spożywczych)20,00 zł/t 172.ex 3505 10Dekstryny i inne modyfikowane skrobie (dotyczy wyłącznie towarów dla celów spożywczych)4,00 zł/t Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 lipca 1999 r. w sprawie wykazu towarów rolno-spożywczych przywożonych z zagranicy i wywożonych za granicę oraz ich minimalnych ilości podlegających państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu. (Dz. U. Nr 65, poz. 745) Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. Nr 124, poz. 584) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz towarów rolno-spożywczych przywożonych z zagranicy i wywożonych za granicę oraz ich minimalne ilości podlegające państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 22 stycznia 1997 r. w sprawie wykazu towarów rolno-spożywczych przywożonych z zagranicy i wywożonych za granicę oraz ich minimalnych ilości podlegających państwowemu nadzorowi standaryzacyjnemu (Dz. U. Nr 8, poz. 40). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 lipca 1999 r. (poz. 745) WYKAZ TOWARÓW ROLNO-SPOŻYWCZYCH PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY I WYWOŻONYCH ZA GRANICĘ ORAZ ICH MINIMALNE ILOŚCI PODLEGAJĄCE PAŃSTWOWEMU NADZOROWI STANDARYZACYJNEMU Lp.Symbol PCNNazwa towaruMinimalna ilość podlegająca nadzorowi 1.0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone0,3 t 2.0202Mięso wołowe mrożone0,3 t 3.0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone0,3 t 4.0206 10 91 0Wątroby wołowe świeże lub chłodzone0,3 t 5.0206 21 00 0Ozory wołowe mrożone0,3 t 6.0206 22 90 0Wątroby wołowe mrożone0,3 t 7.0206 29 99 0Pozostałe podroby wołowe mrożone0,3 t 8.0206 30 21 0Wątroby ze świń domowych, świeże lub chłodzone0,3 t 9.0206 41 91 0Wątroby ze świń domowych, mrożone0,3 t 10.0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone, z wyłączeniem podpozycji: 0207 34 -otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone; 0207 36 81 0 - otłuszczone wątroby gęsie mrożone; 0207 36 85 0 - otłuszczone wątroby kacze mrożone0,3 t 11.0302Ryby świeże lub chłodzone z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304, z wyłączeniem podpozycji 0302 70 00 0 - wątróbki, ikry i mlecze0,5 t 12.0303Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304, z wyłączeniem podpozycji 0303 80 - wątróbki, ikry i mlecze0,5 t 13.0304Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone0,5 t 14.0305Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone niezależnie od tego czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi, z wyłączeniem podpozycji: 0305 10 00 0 - mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi; 0305 20 00 0 - wątróbki, ikra i mlecze, suszone, wędzone, solone lub w solance0,5 t 15.0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, z wyłączeniem podpozycji obejmujących mleko dla niemowląt, tj.: 0402 21 11 1, 0402 21 17 1, 0402 21 19 1, 0402 21 91 1, 0402 21 99 1, 0402 29 11 00,5 t 16.0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao, z wyłączeniem podpozycji obejmujących ww. towary w proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, tj.: 0403 10 51 0, 0403 10 53 0, 0403 10 59 0, 0403 90 11 0, 0403 90 13 0, 0403 90 19 0, 0403 90 31 0, 0403 90 33 0, 0403 90 39 0, 0403 90 71 0, 0403 90 73 0, 0403 90 79 00,5 t 17.0405 10Masło0,2 t 18.0405 20Masło o obniżonej zawartości tłuszczu0,2 t 19.0406Sery i twarogi0,5 t 20.ex 0407 00 30 0Jaja drobiu w skorupkach, świeże (dla celów spożywczych)10 tys. szt. 21.0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego, z wyłączeniem podpozycji obejmujących ww. towary nie nadające się do spożycia przez ludzi, tj.: 0408 11 20 0, 0408 19 20 0, 0408 91 20 0, 0408 99 20 01 t 22.0409 00 00 0Miód naturalny1 t 23.ex 0504 00 00 9Żołądki (w tym przedżołądki) wołowe, całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone0,5 t 24.0602 90 91 0Żywe rośliny kwiatowe rosnące w pomieszczeniach, z pączkami lub kwiatami, wyłączając kaktusy500 szt. 25.0602 90 99 0Pozostałe rośliny rosnące w pomieszczeniach, z wyłączeniem kaktusów500 szt. 26.0603 10Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże1000 szt. 27.0701 90Ziemniaki, świeże lub chłodzone, inne niż sadzeniaki5 t 28.0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone0,3 t 29.0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone, z wyłączeniem podpozycji 0703 10 11 0 - dymka1 t 30.0704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone1 t 31.0705Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub chłodzone0,5 t 32.0706Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub chłodzone1 t 33.0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone1 t 34.0708Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone1 t 35.0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone, z wyłączeniem podpozycji: 0709 20 00 0 - szparagi; 0709 52 00 0 - trufle; 0709 60 91 0 - pozostałe owoce z rodzaju Capsicum do produkcji pieprzu tureckiego lub barwników oleożywicznych Capsicum; 0709 60 95 0 - pozostałe owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub żywicznych; 0709 90 10 0 - warzywa sałatowe inne niż sałata (Lactuca saliva) i cykoria (Cichorium spp.); 0709 90 20 0 - burak boćwina (albo burak cukrowy) i karczoch hiszpański; 0709 90 31 0 - oliwki świeże, do celów innych niż produkcja oliwy; 0709 90 39 0 - pozostałe oliwki; 0709 90 40 0 - kapary; 0709 90 50 0 - koper; 0709 90 60 0 - kukurydza cukrowa1 t 36.0709 20 00 0Szparagi0,3 t 37.0709 51Grzyby świeże lub chłodzone, z wyłączeniem grzybów z rodzaju Agaricus0,5 t 38.0709 51 10 0Grzyby z rodzaju Agaricus0,3 t 39.0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone (w tym grzyby mrożone), z wyłączeniem podpozycji: 0710 10 00 0 - ziemniaki; 0710 80 10 0 - oliwki; 0710 80 59 0 - pozostałe z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta; 0710 80 80 0 - karczochy; 0710 80 85 0 - szparagi1 t 40.ex 0711 90 40 0Grzyby z rodzaju Agaricus, w solance1 t 41.ex 0711 90 60 0Pozostałe grzyby, w solance1 t 42.0712 30 00 0Grzyby i trufle, suszone50 kg 43.0713 33 90 0Fasola łącznie z białą groszkową (Phaseolus vulgaris), inna niż siewna1 t 44.0713 50 00 0Bób (Vicia faba var. major) i bobik (Vicia faba var. Equina, Vicia faba var. minor)1 t 45.0802Pozostałe orzechy, świeże lub suszone nawet łuskane lub obrane, z wyłączeniem podpozycji: 0802 11 10 0 - gorzkie migdały w łupinie; 0802 12 10 0 - gorzkie migdały bez łupiny; 0802 90 - pozostałe1 t 46.0803 00Banany łącznie z plantanami, świeże (w tym chłodzone) lub suszone1 t 47.0804Daktyle, figi, ananasy, avocado, guawa, mango i smaczelina, świeże (w tym chłodzone) lub suszone1 t 48.0805Owoce cytrusowe, świeże (w tym chłodzone) lub suszone1 t 49.0806Winogrona, świeże (w tym chłodzone) lub suszone1 t 50.ex 0807Melony (łącznie z arbuzami), świeże (w tym chłodzone)1 t 51.ex 0808Jabłka, gruszki, świeże (w tym chłodzone)1 t 52.ex 0809Morele, wiśnie, brzoskwinie, (łącznie z nektarynami), śliwki, świeże (w tym chłodzone)1 t 53.0810 10Truskawki i poziomki, świeże (w tym chłodzone)0,5 t 54.0810 20 10 0Maliny, świeże (w tym chłodzone)1 t 55.0810 30Czarne, białe lub czerwone porzeczki oraz agrest, świeże (w tym chłodzone)1 t 56.0810 40Żurawiny, czarne jagody i inne owoce z rodzaju Vaccinium, świeże (w tym chłodzone)0,5 t 57.0810 50Owoce kiwi, świeże (w tym chłodzone)1 t 58.0811Owoce i orzechy niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego1 t 59.0812Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (np. gazowym dwutlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia1 t 60.0813 10 00 0Morele suszone0,5 t 61.0813 20 00 0Śliwki suszone0,5 t 62.0813 30 00 0Jabłka suszone0,5 t 63.0901 11 00 0Kawa, nie palona, nie pozbawiona kofeiny0,5 t 64.0901 21 00 0Kawa, palona, nie pozbawiona kofeiny0 65.0902 30 00 0Herbata czarna (fermentowana) i herbata częściowo fermentowana, w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg, nawet aromatyzowana0,5 t 66.0902 40 00 0Pozostała herbata czarna (fermentowana) i inna herbata częściowo fermentowana, nawet aromatyzowana0,5 t 67.0904Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta0,5 t 68.0905 00 00 0Wanilia0,5 t 69.0906Cynamon i kwiaty cynamonowca0,5 t 70.0908 10Gałka muszkatołowa0,5 t 71.0909 10 10 0Nasiona anyżku0,5 t 72.0909 20 00 0Nasiona kolendry0,5 t 73.0909 40Nasiona kminku0,5 t 74.0909 50Nasiona kopru; jagody jałowca0,5 t 75.0910 10Imbir0,5 t 76.0910 20Szafran0,5 t 77.0910 30 00 0Kurkuma0,5 t 78.0910 40Tymianek; liście laurowe0,5 t 79.ex 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin), z wyłączeniem materiału siewnego15 t 80.ex 1002 00 00 0Żyto, z wyłączeniem materiału siewnego15 t 81.1003 00 90 0Jęczmień, inny niż siewny15 t 82.ex 1004 00 00 0Owies, z wyłączeniem materiału siewnego15 t 83.1005 90 00 0Kukurydza (ziarna), inna niż siewna15 t 84.1006 20Ryż łuskany (brązowy)1 t 85.1006 30Ryż całkowicie lub częściowo bielony, również polerowany lub glazurowany1 t 86.1006 40 00 0Ryż łamany1 t 87.ex 1008 10 00 0Gryka, inna niż siewna1 t 88.ex 1008 20 00 0Proso, inne niż siewne1 t 89.1101 00 11 0Mąka pszenna z pszenicy durum1 t 90.ex 1101 00 15 0Mąka pszenna z pszenicy zwyczajnej1 t 91.1102 10 00 0Mąka żytnia1 t 92.1102 20Mąka kukurydziana1 t 93.1103 13Kasze i grysiki z kukurydzy1 t 94.1104 21 90 0Śrutowane ziarno jęczmienia1 t 95.1104 22 90 0Śrutowane ziarno owsa1 t 96.1104 23 90 0Śrutowane ziarno kukurydzy1 t 97.1104 29 51 0Śrutowane ziarno pszenicy1 t 98.1104 29 55 0Śrutowane ziarno żyta1 t 99.1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane1 t 100.1107 10 99 0Słód nie palony, nie z pszenicy, nie w postaci mąki5 t 101.1107 20 00 0Słód palony5 t 102.1108Skrobie; inulina (wyłącznie do celów spożywczych)1 t 103.1201 00 90 0Ziarno soi, nawet łamane, inne niż siewne1 t 104.1202Orzeszki ziemne, nie palone ani nie przygotowane inaczej, nawet łuskane lub łamane, z wyłączeniem podpozycji 1202 10 10 0 - orzeszki ziemne siewne1 t 105.1205 00 90 0Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane, inne niż siewne5 t 106.1206 00Ziarno słonecznika, nawet łamane, z wyłączeniem podpozycji 1206 00 10 0 - ziarno słonecznika siewne1 t 107.1207 50 90 0Ziarno gorczycy, inne niż siewne1 t 108.1207 91 90 0Ziarno maku, inne niż siewne0,1 t 109.1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina0,5 t 110.1211Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane0,5 t 111.1302 13 00 0Soki i ekstrakty roślinne z chmielu0,1 t 112.1501 00 19 0Smalec i inne tłuszcze wieprzowe, do celów spożywczych0,5 t 113.1507 90 90 1Olej sojowy i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych0,5 t 114.1508 90 90 0Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych0,5 t 115.1509Oliwa i jej frakcje rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie0,5 t 116.1510 00 90 0Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie, łącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją nr 1509, do celów spożywczych0,5 t 117.1512 19 91 1Olej słonecznikowy oraz jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych0,5 t 118.1514 90 90 1Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych0,5 t 119.1515 29 90 0Olej kukurydziany i jego frakcje, rafinowany, konfekcjonowany, do celów spożywczych0,5 t 120.1517 10Margaryna, z wyjątkiem margaryny, płynnej0,5 t 121.1517 90 10 0Jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji nr 1516, zawierające więcej niż 10%, ale nie więcej niż 15% masy tłuszczów z mleka0,5 t 122.1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty0,5 t 123.1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew, z wyłączeniem podpozycji 1602 90 - pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt0,5 t 124.1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej, z wyłączeniem podpozycji 1604 30 - kawior i namiastki kawioru0,5 t 125.1701 99 10 0Cukier biały5 t 126.1702 90 60 0Sztuczny miód, również zmieszany z miodem naturalnym1 t 127.1801 00 00 0Ziarno kakaowe, całe lub łamane, surowe lub palone1 t 128.1805 00 00 0Proszek kakaowy nie zawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego0,5 t 129.2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego, z wyłączeniem podpozycji: 2001 90 10 0 - ostry sos z mango; 2001 90 20 0 - owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka i pieprz angielski; 2001 90 30 0 - słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata); 2001 90 40 0 - ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin zawierające w masie 5% lub więcej skrobi; 2001 90 60 0 - rdzenie palmowe; 2001 90 91 0 - owoce tropikalne i orzechy tropikalne1 t 130.2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego1 t 131.ex 2003Grzyby, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego1 t 132.2005 40 00 0Groszek (Pisum sativum) przetworzony lub zakonserwowany inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożony1 t 133.2005 59 00 0Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.), nie łuskana, przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożona1 t 134.2005 60 00 0Szparagi przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone0,5 t 135.2005 70 10 0Oliwki przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczających 5 kg1 t 136.2005 80 00 0Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata) przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożona1 t 137.2005 90 75 0Kwaszona kapusta1 t 138.2005 90 80 0Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone (w tym kwaszone ogórki, chrzan w kwasku cytrynowym)1 t 139.2007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej (w tym kompoty jabłkowe)1 t 140.ex 2008 20 do ex 2008 80Ananasy, owoce cytrusowe, gruszki, morele, wiśnie i czereśnie, brzoskwinie, truskawki i poziomki, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone1 t 141.2008 92 78 0Pozostałe mieszanki owocowe, nie z owoców tropikalnych, w których pojedynczy owoc przekracza 50% całkowitej masy owoców, łącznie z mieszankami innymi niż z podpozycji 2008 19, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg1 t 142.2008 99 43 0Winogrona inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg1 t 143.2008 99 45 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg1 t 144.2008 99 49 0Pozostałe owoce inaczej przetworzone, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg1 t 145.2008 99 53 0Winogrona inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg1 t 146.2008 99 55 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg1 t 147.2008 99 68 0Pozostałe owoce inaczej przetworzone lub zakonserwowane nie zawierające dodatku alkoholu, zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg1 t 148.2008 99 72 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 5 kg lub więcej1 t 149.2008 99 74 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg1 t 150.2008 99 79 0Śliwki inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto poniżej 4,5 kg1 t 151.2008 99 99 0Pozostałe owoce inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nie zawierające dodatku alkoholu, nie zawierające dodatku cukru1 t 152.2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej1 t 153.2101Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty0,5 t 154.2104Zupy i buliony i przetwory z nich; złożone przetwory spożywcze homogenizowane0,5 t 155.2105 00Lody śmietankowe i inne lody jadalne, nawet zawierające kakao0,5 t 156.2202 90 10 0Napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją 2009, nie zawierające produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 lub tłuszczu uzyskanego z produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 (w tym piwo bezalkoholowe)10 hl 157.2203 00Piwo otrzymywane ze słodu10 hl 158.2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 200910 hl 159.2208 60Vodka1 hl 160.2208 90 48 0Pozostałe wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów), destylowane z owoców, w pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej1 hl 161.2208 90 71 0Wódki (z wyłączeniem likierów), destylowane z owoców, w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry1 hl 162.2208 90 74 0Pozostałe wódki (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry1 hl 163.2208 90 91 0Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej1 hl 164.2208 90 99 0Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry1 hl 165.2302 30Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki pszenicy, również granulowane5 t 166.2302 40Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki pozostałych zbóż, również granulowane5 t 167.2402 20 90 0Papierosy z tytoniu, nie zawierające goździków100 tys. szt. 168.3501 10 90 0Kazeina, do stosowania w przemyśle produkującym żywność lub pasze0,5 t 169.3501 90 90 0Kazeiniany i pochodne kazeiny0,5 t 170.3502 11 90 0Suszona albumina jaja, zdatna do konsumpcji przez ludzi1 t 171.ex 3503 00 10 0Żelatyna i jej pochodne (dotyczy wyłącznie żelatyny dla celów spożywczych)0,5 t 172.ex 3505 10Dekstryny i inne modyfikowane skrobie (dotyczy wyłącznie towarów dla celów spożywczych)1 t Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 23 lipca 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. (Dz. U. Nr 65, poz. 746) 1. Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 156, poz. 1020) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 123, poz. 781), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), 2) ustawą z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 156, poz. 1020). 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."; 2) art. 2 i 4 ustawy z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 156, poz. 1020), które stanowią: "Art. 2. Do spraw wszczętych, lecz nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się jej przepisy." "Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia." Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załącznik do obwieszczenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1999 r. (poz. 746) USTAWA z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. Art. 1. 1. Ustawa określa zasady przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osób fizycznych będących dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi. 2. 1) Przepisy ustawy stosuje się do osób fizycznych, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r., a także do osób fizycznych będących ich następcami prawnymi i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r. 2a. 2) Przepis ust. 2 stosuje się również do osób fizycznych, z którymi została zawarta w formie aktu notarialnego umowa o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r. Wydanie decyzji, o której mowa w art. 2 ust. 2, następuje po dokonaniu wpisu prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej. 3. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych, którym przysługuje prawo zabudowy nieruchomości ustanowione przed dniem wejścia w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o prawie zabudowy (Dz. U. Nr 50, poz. 280) i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r. 4. 3) Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych, które nabyły gospodarstwo rolne na podstawie aktu nadania, albo do ich następców, będących posiadaczami tych gospodarstw, i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. 3) Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych będących właścicielami lokali, którym przysługuje udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jako w prawie związanym z własnością wyodrębnionego lokalu, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki: 1) wniosek, o którym mowa w art. 2, złożą wszyscy współużytkownicy wieczyści do dnia 31 grudnia 2000 r.; w razie braku zgody stosuje się odpowiednio art. 199 Kodeksu cywilnego, 2) w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności współużytkownicy wieczyści staną się wyłącznymi współwłaścicielami całej nieruchomości gruntowej. Art. 2. 1. Użytkownik wieczysty składa wniosek o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności do: 1) 4) starosty albo prezydenta miasta na prawach powiatu, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, jeżeli użytkowanie wieczyste jest ustanowione na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, 2) 5) przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli użytkowanie wieczyste jest ustanowione na nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego. 2. 6) Decyzję w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności wydaje organ, o którym mowa w ust. 1. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej. 3. Decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie narusza praw osób trzecich. 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oraz dokumenty potwierdzające prawo użytkowania wieczystego, jakie należy przedstawić wraz z tym wnioskiem. Art. 3. 7) Organ, o którym mowa w art. 2 ust. 1, odmawia wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, jeżeli toczy się postępowanie administracyjne dotyczące prawidłowości nabycia nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego. Art. 4. 8) Osoba, która nabyła własność nieruchomości na podstawie art. 2, zobowiązana jest do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, z zastrzeżeniem art. 6. Art. 5. 1. Opłata, o której mowa w art. 4, składa się z rat rocznych płatnych przez: 1) 15 lat - jeżeli użytkowanie wieczyste trwało 5 lat i krócej, 2) 10 lat - jeżeli użytkowanie wieczyste trwało dłużej niż 5 lat i krócej niż 20 lat, 3) 5 lat - jeżeli użytkowanie wieczyste trwało 20 lat i dłużej. 1a. 9) Do okresów, o których mowa w ust. 1, wlicza się okres korzystania z prawa użytkowania wieczystego przez wnioskodawcę oraz jego poprzedników prawnych. 2. 10) Wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1, równa jest wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego za 1997 r., waloryzowanej corocznie w oparciu o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok poprzedni. 2a. 11) W stosunku do osób, które nabyły prawo użytkowania wieczystego po dniu 31 grudnia 1997 r., wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1, równa jest wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego za 1998 r., waloryzowanej corocznie w oparciu o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok poprzedni. 3. 12) Okresy trwania użytkowania wieczystego, o których mowa w ust. 1, liczy się do dnia wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. 4. 13) Wysokość pierwszej raty rocznej, o której mowa w ust. 1, oraz wysokość całej należności związanej z opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, w stosunku do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa określa, w drodze decyzji, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a w stosunku do nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego - przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 4a. 14) Raty roczne opłaty wnoszone są w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z wyjątkiem pierwszej raty opłaty, którą należy uiścić w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 2 ust. 2, stała się ostateczna. 5. 15) Osoba, która nabyła własność nieruchomości na podstawie art. 2, może uiścić opłatę, o której mowa w art. 4, jednorazowo lub w ratach stanowiących wielokrotność raty rocznej, o której mowa w ust. 1. Art. 5a. 16) Opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności dla osób, które wniosły jednorazową opłatę za część użytkowania wieczystego, na podstawie odrębnych przepisów, ustala się w sposób następujący: 1) część wniesionej przez tę osobę opłaty odpowiadającą nie wykorzystanemu okresowi użytkowania wieczystego przypadającemu po dniu 31 grudnia 1997 r. zalicza się na poczet opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, przyjmując, iż każdy opłacony rok odpowiada racie opłaty rocznej, 2) w przypadku wystąpienia niedopłaty ratę roczną opłaty ustala się w wysokości odpowiadającej opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, na dzień wydania decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, ustalonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), 3) w przypadku wystąpienia nadpłaty różnica nie podlega zwrotowi. Art. 6. 1. Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności następuje nieodpłatnie na rzecz użytkowników wieczystych oraz ich następców prawnych: 1) którym nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste w związku z utratą mienia wskutek wojny 1939-1945 r. i którzy pozostawili majątek na terytorium nie znajdującym się na obecnym obszarze Państwa Polskiego, 2) którzy na mocy umów międzynarodowych zawartych przez Państwo Polskie mieli otrzymać ekwiwalent za mienie pozostawione za granicą, a wartość tego mienia jest wyższa od opłaty, o której mowa w art. 4, 3) 17) którym oddano nieruchomość w użytkowanie wieczyste w związku z wywłaszczeniem dokonanym po 1949 r., a przed dniem 1 sierpnia 1985 r., 4) którym oddano nieruchomość w użytkowanie wieczyste nieodpłatnie, 5) 18) którzy wnieśli jednorazową opłatę za cały okres użytkowania wieczystego, 6) 18) którzy wnieśli czynsz symboliczny lub opłatę symboliczną, o której mowa w art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). 1a. 19) Przekształcenie w prawo własności następuje nieodpłatnie również w wypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 4. 2. 20) Uprawnienie do nieodpłatnego przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa stwierdza, w drodze decyzji, starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego - przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego. Art. 6a. 21) Od decyzji wydawanych przez starostę albo prezydenta miasta na prawach powiatu, wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, przysługuje stronie odwołanie do wojewody. Art. 7. 22) 1. W celu zabezpieczenia należności związanych z opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności Skarbowi Państwa albo jednostce samorządu terytorialnego przysługuje hipoteka przymusowa na nieruchomości objętej przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Podstawą wpisu tej hipoteki jest ostateczna decyzja, o której mowa w art. 5 ust. 4. 2. 23) W celu zabezpieczenia należności związanych z opłatami za przekształcenie poszczególnych udziałów w prawie wieczystego użytkowania we współwłasność Skarbowi Państwa albo gminie przysługują hipoteki przymusowe obciążające nieruchomości lokalowe tych osób, na rzecz których nastąpiło przekształcenie, o którym mowa w art. 1 ust. 5. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 156, poz. 1020), która weszła w życie z dniem 5 stycznia 1999 r. 2) Dokonany przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Dokonany przez art. 1 pkt 1 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., oraz przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 4. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit.b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 4. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 4 oraz przez art. 1 pkt 4 lit. e) ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit f) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. g) ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) Dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 4. 21) Dodany przez art. 144 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 4, zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 144 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 4 oraz przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 lipca 1999 r. w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg. (Dz. U. Nr 66, poz. 747) Na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Policjant pełniący służbę przez okres roku kalendarzowego nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości jednomiesięcznego uposażenia. 2. W razie pełnienia służby przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się, z zastrzeżeniem ust. 3-5, proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby. 3. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy. 4. Nagroda roczna w wysokości 1/12 jednomiesięcznego uposażenia przysługuje także policjantowi, który z powodu śmierci lub zaginięcia bądź zwolnienia ze służby w związku z nabyciem prawa do emerytury lub renty pełnił w danym roku służbę przez okres krótszy od jednego miesiąca kalendarzowego. 5. Policjantowi, który na skutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą poniósł śmierć lub nabył prawo do renty inwalidzkiej, nagroda roczna za ostatni rok służby przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 - bez względu na okres służby pełnionej w tym roku. § 2. 1. Do okresu służby, o którym mowa w § 1, nie wlicza się okresów: 1) korzystania z urlopu bezpłatnego, 2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które policjant nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 126 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia zostało umorzone bądź policjant został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym. 2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii. § 3. Podstawę ustalenia nagrody rocznej stanowi miesięczne uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne policjantowi w ostatnim dniu służby wliczanym do okresu, za który przysługuje nagroda. § 4. 1. Nagrodę roczną obniża się, z zastrzeżeniem § 5, od 20 do 50% w przypadku: 1) popełnienia przez policjanta przestępstwa stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu, 2) naruszenia przez policjanta dyscypliny służbowej w czasie służby lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, jeżeli w przeprowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym został uznany winnym zarzucanych mu czynów, 3) niewywiązywania się przez policjanta będącego w służbie stałej z obowiązków służbowych, stwierdzonego w opinii służbowej wydanej na podstawie przepisów w sprawie przebiegu służby, praw i obowiązków policjantów, zawieszania w czynnościach służbowych oraz zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, o wysokości nagrody rocznej decyduje przełożony właściwy w sprawach osobowych, uwzględniając całokształt okoliczności sprawy, a w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie. § 5. Nagroda roczna nie przysługuje w razie: 1) skazania policjanta prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, 2) wymierzenia policjantowi za czyn, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, kary dyscyplinarnej: a) wydalenia ze służby, b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby, c) obniżenia stopnia, d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, f) aresztu, g) zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, 3) zwolnienia policjanta ze służby z powodu: a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż wymienione w pkt 1, b) wydania po upływie co najmniej 6 miesięcy kolejnej opinii służbowej, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, c) nieprzydatności do służby w okresie odbywania służby przygotowawczej, stwierdzonej w opinii służbowej. § 6. Nagroda roczna nie przysługuje lub jest obniżana za rok kalendarzowy, w którym: 1) policjant popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda roczna została już wypłacona - za rok, w którym postępowanie takie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją, 2) policjantowi wydano opinię w przypadkach określonych w § 4 ust. 1 pkt 3 lub w § 5 pkt 3 lit. b) i c). § 7. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przysługuje nagroda, z tym że policjantowi zwalnianemu ze służby należną nagrodę roczną wypłaca się w ostatnim dniu służby. § 8. Postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień do nagrody rocznej zawiesza się, jeżeli przeciwko policjantowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana - do czasu zakończenia tego postępowania. Przepisy § 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 9. Za wzorowe wykonywanie zadań służbowych, w szczególności za dokonanie czynu świadczącego o odwadze policjanta oraz za służbę w trudnych warunkach wymagających znacznego nakładu pracy, policjantowi można przyznać nagrodę uznaniową. § 10. Policjantowi, którego warunki bytowe uległy znacznemu pogorszeniu, można przyznać zapomogę. Przy przyznawaniu zapomogi należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na sytuację materialną policjanta i jego rodziny. § 11. 1. Nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznają, z zastrzeżeniem ust. 2-6, przełożeni właściwi w sprawach osobowych. 2. Komendantowi Głównemu Policji i jego zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje minister właściwy do spraw wewnętrznych. 3. Komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół Policji oraz ich zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje Komendant Główny Policji. 4. Policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji nagrody uznaniowe i zapomogi przyznają dyrektorzy jednostek organizacyjnych Komendy Głównej Policji. 5. Przełożeni, o których mowa w ust. 1-4, mogą upoważnić kierowników podległych jednostek lub komórek organizacyjnych do przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg. 6. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy Policji (Komendant Stołeczny Policji) mogą przyznawać nagrody uznaniowe i zapomogi wszystkim podwładnym policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców - każdy na terenie swojego działania. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach. (Dz. U. Nr 66, poz. 748) Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Działania i czynności w zakresie wprowadzania oznakowania pionowego, poziomego, sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, a także działania systemowe w zakresie organizacji ruchu na drogach, zwanego dalej "ruchem", dotyczące w szczególności: 1) ustalania granic obszarów zabudowanych, 2) ustalania granic stref zamieszkania, 3) ustalania zakazów i nakazów ruchu określonych rodzajów pojazdów lub uczestników ruchu, 4) wyznaczania miejsc i warunków postoju lub zatrzymania pojazdów komunikacji publicznej, 5) wyznaczania miejsc i określenia sposobów oraz warunków parkowania pojazdów, 6) wyznaczania przejść dla pieszych i ciągów pieszych, 7) ustalania oznakowania drogowskazowego, podejmowane są na podstawie opracowanego przez inwestora lub zarząd drogi projektu organizacji ruchu lub zmian tej organizacji, zatwierdzonego przez właściwy organ zarządzający ruchem. 2. Projekt organizacji ruchu powinien zawierać: 1) plan orientacyjny w skali 1:10000 lub 1:25000 z zaznaczeniem drogi lub dróg będących przedmiotem projektu, 2) plan sytuacyjny w skali 1:500 lub 1:1000 z zaznaczeniem istniejącej i projektowanej organizacji ruchu; w uzasadnionych przypadkach organ zarządzający ruchem może dopuścić skalę 1:2000 lub szkic bez skali, 3) profil podłużny drogi - w przypadku występowania na drodze pochyleń podłużnych większych niż 5%, 4) program sygnalizacji i obliczenia przepustowości drogi - w przypadku projektu zawierającego sygnalizację świetlną, 5) opis techniczny zawierający charakterystykę drogi i warunków ruchu, istniejące lub prognozowane natężenie ruchu, z uwzględnieniem struktury kierunkowej na skrzyżowaniach, oraz uzasadnienie wprowadzenia lub zmiany organizacji ruchu, planowany termin jej wprowadzenia, a dla czasowej organizacji ruchu - termin wprowadzenia projektowanej oraz przywrócenia pierwotnej organizacji ruchu. 3. Projekt organizacji ruchu przedstawia się do zatwierdzenia co najmniej w dwóch egzemplarzach. § 2. 1. Projekt organizacji ruchu lub zmian tej organizacji zatwierdza, z zastrzeżeniem ust. 2, organ zarządzający ruchem właściwy dla kategorii drogi po zasięgnięciu opinii: 1) komendanta wojewódzkiego Policji - w przypadku drogi krajowej lub wojewódzkiej albo komendanta powiatowego Policji - w przypadku pozostałych dróg publicznych, 2) organu zarządzającego ruchem na drogach krzyżujących się z drogą, której dotyczy projekt, 3) zarządu drogi, jeżeli nie jest on jednostką składającą projekt. 2. Na skrzyżowaniu dróg różnych kategorii organizację ruchu zatwierdza organ zarządzający ruchem właściwy dla drogi wyższej kategorii po zasięgnięciu opinii organów, o których mowa w ust. 1. 3. Przedstawiony projekt organizacji ruchu może zostać zatwierdzony bez zmian, ze zmianami lub odrzucony w całości. Organ zarządzający ruchem może odmówić zatwierdzenia projektu organizacji ruchu w przypadku: 1) uchybień formalnych w przedstawionej dokumentacji, 2) niezgodności projektu z przepisami szczegółowymi dotyczącymi warunków umieszczania na drogach znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego, 3) uzasadnionego merytorycznie stwierdzenia nieefektywności przedstawionej organizacji ruchu. 4. Organ zarządzający ruchem określa termin ważności zatwierdzonego projektu organizacji ruchu. 5. Organ zarządzający ruchem po zatwierdzeniu projektu organizacji ruchu przesyła go wnioskodawcy, zatrzymując jeden egzemplarz. § 3. Organizację ruchu wynikającą z wybudowania lub zmodernizowania drogi wprowadza zarząd drogi na podstawie zatwierdzonego projektu organizacji ruchu stanowiącego integralną część dokumentacji technicznej budowy lub modernizacji drogi. § 4. Organizację ruchu w okresie prowadzenia robót w pasie drogowym lub czynności wymagających zajęcia pasa drogowego wprowadza jednostka prowadząca roboty na podstawie projektu organizacji ruchu, zatwierdzonego w trybie określonym w § 2 ust. 1 i 2; w przypadku robót modernizacyjno-utrzymaniowych trwających nie dłużej niż 6 godzin i nie wymagających całkowitego zamknięcia jezdni, jednostka prowadząca roboty zgłasza do organu zarządzającego ruchem uzgodniony z zarządem drogi i właściwym komendantem Policji sposób zabezpieczenia i oznakowania tych robót, podając datę i czas ich wykonywania. § 5. 1. Jeżeli ruch drogowy wywołuje zmianę stanu technicznego drogi w stopniu mogącym zagrozić trwałości konstrukcji drogi lub bezpieczeństwu ruchu, stosuje się następujący tryb postępowania: 1) zarząd drogi wprowadza ograniczenie ruchu lub zamyka drogę dla ruchu i wyznacza objazdy, kierując się zasadą minimalizacji negatywnego wpływu wprowadzanych zmian na sprawność i ekonomikę ruchu, w szczególności pasażerskiej komunikacji autobusowej, 2) zarząd drogi powiadamia o zmianach, o których mowa w pkt 1, organy zarządzające ruchem oraz zarządy dróg, na których nastąpiły zmiany w organizacji ruchu, przedstawiając szkic sytuacyjny z zaznaczeniem na nim: a) odcinka drogi o ograniczonym lub zamkniętym ruchu, b) zmienionej organizacji ruchu, c) daty wprowadzenia zmienionej organizacji ruchu oraz przewidywanej daty przywrócenia poprzedniej organizacji ruchu, 3) organ zarządzający ruchem może skorygować wprowadzone przez zarząd drogi zmiany, pod warunkiem że nie spowoduje to pogorszenia stanu technicznego drogi. 2. W przypadku awarii urządzenia w pasie drogowym lub w jego pobliżu, w której wyniku pogorszył się stan techniczny drogi, oraz w innych przypadkach, gdy można przewidzieć pogorszenie się tego stanu, zarząd drogi wprowadza ograniczenia ruchu lub zamyka drogę dla ruchu oraz wyznacza niezbędne w związku z tym objazdy tymczasowe, zgodnie z trybem określonym w ust. 1 pkt 1-3. § 6. 1. Jeżeli z analizy bezpieczeństwa i warunków ruchu lub z analizy otrzymanych wniosków wynika celowość wprowadzenia zmian w organizacji ruchu, organ zarządzający ruchem: 1) opracowuje lub zleca opracowanie projektu organizacji ruchu, 2) zatwierdza projekt organizacji ruchu w trybie określonym w § 2 ust. 1, 3) przekazuje zarządowi drogi zatwierdzony projekt organizacji ruchu do realizacji. 2. Zarząd drogi informuje organ zarządzający ruchem o możliwym terminie realizacji projektu. § 7. Jednostka wprowadzająca organizację ruchu na podstawie zatwierdzonego projektu zawiadamia organ zarządzający ruchem, zarząd drogi oraz komendanta wojewódzkiego Policji o terminie wprowadzenia organizacji ruchu, wynikającej z wybudowania lub modernizacji drogi, lub zmianie organizacji ruchu w związku z wykonywaniem robót albo czynności na drodze, co najmniej na 7 dni przed terminem ich rozpoczęcia. § 8. 1. Zadania techniczne związane z organizacją ruchu na drogach, polegające w szczególności na umieszczaniu i utrzymaniu znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, wykonuje zarząd drogi na podstawie zatwierdzonego projektu organizacji ruchu. Nie dotyczy to następujących znaków i sygnałów oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu: 1) znaków B-32 "stój", G-2 "sieć pod napięciem", G-3 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym jednotorowym", G-4 "krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym wielotorowym", a także urządzeń zabezpieczających i urządzeń kolejowej sygnalizacji świetlnej, które umieszczają i utrzymują kolejowe jednostki organizacyjne, 2) wyizolowanych funkcjonalnie od ruchu kołowego urządzeń tramwajowej sygnalizacji świetlnej, które utrzymują właściwe przedsiębiorstwa komunikacyjne, 3) znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu stosowanych w związku z robotami lub czynnościami na drodze lub przy drodze, prowadzonymi przez inne niż zarządy dróg jednostki organizacyjne, które wymienione znaki i urządzenia umieszczają i utrzymują. 2. Znaki oznaczające przystanki autobusowe, trolejbusowe i tramwajowe umieszczają i utrzymują przedsiębiorstwa komunikacyjne korzystające z przystanków lub zarząd drogi na ich koszt. 3. Znaki informacyjne oznaczające obiekty obsługi podróżnych oraz znaki informacyjne o stacjach radiowych umieszcza i utrzymuje zarząd drogi na koszt wnioskodawcy lub wnioskodawca w uzgodnieniu z zarządem drogi. § 9. 1. Organ zarządzający ruchem sprawuje na obszarze swojego działania nadzór w zakresie prawidłowości zastosowania, wykonania, funkcjonowania i utrzymania wszystkich znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego umieszczonych na drodze. 2. W ramach sprawowanego nadzoru organ zarządzający ruchem może żądać w szczególności: 1) wymiany zniszczonych lub uszkodzonych znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, 2) naprawy wadliwie działających urządzeń sygnalizacji świetlnej lub dźwiękowej, 3) umieszczenia znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu w miejscach zgodnych z zatwierdzonym projektem organizacji ruchu. § 10. 1. Organ zarządzający ruchem prowadzi ewidencję zatwierdzonych projektów organizacji ruchu lub jej zmian. 2. Do ewidencji wpisuje się: 1) numer kolejny projektu, 2) numer drogi i jej kilometraż lub nazwę ulicy, 3) jednostkę składającą projekt organizacji ruchu, 4) charakter organizacji ruchu (stała, czasowa), 5) przewidywany termin wprowadzenia organizacji ruchu, 6) datę przywrócenia pierwotnej organizacji ruchu. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 listopada 1992 r. w sprawie zarządzania ruchem na drogach (Dz. U. Nr 97, poz. 485 i z 1995 r. Nr 2, poz. 11). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 2 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania świadczeń zdrowotnych przez zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" osobom uprawnionym do świadczeń tych zakładów. (Dz. U. Nr 66, poz. 749) Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Świadczenia zdrowotne w zakładach opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", zwanych dalej "zakładami", udzielane są: 1) pracownikom i osobom ubiegającym się o przyjęcie do pracy w przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" na podstawie porozumień zawartych pomiędzy zakładami a jednostkami organizacyjnymi tego przedsiębiorstwa, 2) pracownikom i osobom ubiegającym się o przyjęcie do pracy u innych koncesjonariuszy zarządzających liniami kolejowymi lub wykonujących przewozy kolejowe oraz pracownikom i osobom ubiegającym się o przyjęcie do pracy w metrze i na bocznicach kolejowych, na podstawie umów zawartych pomiędzy zakładami a tymi podmiotami, 3) innym osobom, nie zatrudnionym przez pracodawców wymienionych w pkt 1 i 2, na podstawie indywidualnego wniosku złożonego zakładowi przez te osoby. 2. Dokumentem uprawniającym do korzystania ze świadczeń zdrowotnych jest dokument stwierdzający tożsamość lub legitymacja pracownicza oraz skierowanie na badania profilaktyczne wydane przez pracodawcę lub potwierdzony przez zakład wniosek osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 3. § 2. Świadczenia zdrowotne zakładów obejmują świadczenia: 1) wynikające z zadań służby medycyny pracy, 2) związane z ryzykiem zawodowym w transporcie kolejowym, 3) inne, uwzględnione w statucie zakładu. § 3. 1. Zakres świadczeń zdrowotnych, o których mowa w § 2, obejmuje w szczególności: 1) profilaktyczną opiekę zdrowotną, a zwłaszcza badania lekarskie pracowników, 2) diagnostykę i orzecznictwo w zakresie patologii zawodowej. 2. Zakres świadczeń zdrowotnych może obejmować ponadto inne działania związane z zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób. 3. Zakres świadczeń zdrowotnych przysługujący osobom ubiegającym się o przyjęcie do pracy obejmuje wyłącznie wstępne badania lekarskie. § 4. Zakres świadczeń zdrowotnych określają porozumienia, umowy i indywidualne wnioski, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-3. § 5. 1. Profilaktyczne badania lekarskie pracowników i osób ubiegających się o przyjęcie do pracy przeprowadzane są na podstawie skierowań wydanych przez pracodawców, w terminach uzgodnionych między pracodawcami a zakładami, a w odniesieniu do osób, o których mowa w § 1 pkt 3 - na podstawie złożonego wniosku. 2. Na podstawie przeprowadzonego badania lekarz wydaje orzeczenie, zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Od orzeczeń lekarskich wydanych w pierwszej instancji przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia. 4. Badanie w trybie odwoławczym przeprowadzają kolejowe komisje lekarskie działające w kolejowych poradniach medycyny pracy i Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. § 6. 1. Świadczenia zdrowotne obejmujące diagnostykę, orzekanie i opiniowanie o stanie zdrowia z zakresu patologii zawodowej udzielane są na podstawie skierowań w trybie przepisów o chorobach zawodowych. 2. Orzeczenia w sprawie choroby zawodowej wydawane są przez kolejowe poradnie medycyny pracy. 3. Od orzeczenia, o którym mowa w ust. 2, pracownikowi kolejowemu przysługuje wystąpienie z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania w trybie odwoławczym w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. § 7. Świadczenia zdrowotne, nie wymienione w § 5 i 6, są udzielane w trybie i na zasadach określonych w porozumieniach i umowach, o których mowa w § 4. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o rybactwie śródlądowym. (Dz. U. Nr 66, poz. 750) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej (Dz. U. Nr 19, poz. 132), 2) ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), 3) ustawą z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), 4) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 5) ustawą z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 128, poz. 602), 6) ustawą z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), 7) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst nie obejmuje: 1) art. 28 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91), który stanowi: "Art. 28. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów karty wędkarskie zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1987 r. Osoby posiadające te karty, przy ich wymianie w terminie określonym w zdaniu poprzednim na karty wymagane według przepisów tej ustawy, są zwolnione z obowiązku składania egzaminu, o którym mowa w art. 7 ust. 4."; 2) art. 19 ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej (Dz. U. Nr 19, poz. 132), który stanowi: "Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1989 r., z wyjątkiem art. 18, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 3) art. 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), który stanowi: "Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r."; 4) art. 47 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), który stanowi: "Art. 47. Ustawa wchodzi w życie z dniem 27 maja 1990 r."; 5) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 6) art. 2-4 ustawy z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 128, poz. 602), które stanowią: "Art. 2. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów karty wędkarskie lub karty łowiectwa podwodnego zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1998 r. Osoby posiadające te karty, przy ich wymianie w terminie określonym w zdaniu poprzednim na karty wymagane według przepisów tej ustawy, są zwolnione z obowiązku składania egzaminu, o którym mowa w art. 7 ust. 5. Art. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia."; 7) art. 11 i 18 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), które stanowią: "Art. 11. § 1. Grzywny przewidziane w ustawach szczególnych wymierza się według zasad przewidzianych w Kodeksie karnym. § 2. Przepis § 1 nie dotyczy ustawy karnej skarbowej, a także wypadków, w których ustawa szczególna określa grzywnę kwotowo." "Art. 18. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."; 8) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r." Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 kwietnia 1999 r. (poz. 750) USTAWA z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym. Art. 1. 1. 1) Ustawa reguluje zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych, zwanych dalej "wodami". 2. Za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę - chów połączony z doborem i selekcją, w celu zachowania i poprawienia wartości użytkowej ryb. 3. 2) Ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki. 4. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych dotyczących gospodarki rybackiej w wodach granicznych. Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do warunków chowu, hodowli oraz połowu raków i minogów, z tym że rak błotny i rak szlachetny nie mogą być przedmiotem amatorskiego połowu. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 3) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska 4), w drodze rozporządzenia, może określać warunki chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie, do których stosuje się odpowiednio przepisy ustawy. Art. 3. Na wprowadzanie do wód gatunków ryb, które w Polsce nie występują, jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa 3), wydane w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska 4) i po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody. Art. 4. Do chowu, hodowli i połowu ryb jest uprawniony posiadacz gruntów pod wodami stojącymi, a na wodach płynących - ten, kto otrzymał pozwolenie wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód do celów rybackich, zwani dalej "uprawnionymi do rybactwa". Art. 5. 5) Osoba dokonująca połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa jest obowiązana posiadać i okazywać na żądanie dokument stwierdzający upoważnienie uprawnionego do połowu ryb. Art. 6. 1. 6) Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany prowadzić racjonalną gospodarkę rybacką. 2. 6) Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystaniu produkcyjnych możliwości wód, zmierzając jednocześnie do poprawy jakości naturalnego środowiska i jego zasobów, zgodnie z operatem rybackim określającym zasady tej gospodarki. 3. 7) Wojewoda w wyjątkowo uzasadnionych wypadkach, a zwłaszcza w razie zanieczyszczenia wód uniemożliwiającego chów lub hodowlę ryb albo masowego wystąpienia chorób ryb, może zwolnić od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, lub uznać zbiornik wodny za nieprzydatny do prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej na czas określony. 4. 8) Minister właściwy do spraw rolnictwa3, w drodze rozporządzenia, określa wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, oraz jednostki uprawnione do opiniowania tych operatów. Art. 7. 9) 1. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ich wędką lub kuszą. 2. Amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej "kartą wędkarską" lub "kartą łowiectwa podwodnego", a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa - posiadająca ponadto jego zezwolenie. 3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej taką kartę. 4. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający w Polsce, posiadający zezwolenie, o którym mowa w ust. 2. Z obowiązku tego zwolnione są także osoby uprawiające amatorski połów ryb w wodach uprawnionej do rybactwa osoby fizycznej, jeżeli uzyskały od niej zezwolenie na połów w tych wodach. 5. 10) Kartę wędkarską lub kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta, po złożeniu przez osobę zainteresowaną egzaminu ze znajomości ochrony i połowu ryb przed komisją powołaną przez społeczną organizację amatorskiego połowu ryb; z obowiązku składania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształcenie rybackie. 6. Osoba, wobec której orzeczono cofnięcie karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego, może przystąpić do powtórnego egzaminu najwcześniej po upływie terminu, o którym mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3. 7. Społeczna organizacja amatorskiego połowu ryb za przeprowadzenie egzaminu, o którym mowa w ust. 5, pobiera opłaty w wysokości przez siebie ustalonej. 8. Uprawniony do rybactwa za wydane zezwolenie na uprawianie amatorskiego połowu ryb może pobierać opłatę w wysokości przez siebie ustalonej. Art. 8. 1. Zabrania się połowu ryb: 1) w wypadkach określonych przepisami o ochronie przyrody, 2) o wymiarach ochronnych, 3) w okresie ochronnym, 4) 11) w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę, 5) 12) sieciami, wędkami lub kuszami innymi niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 21, 6) narzędziami elektrycznymi nie odpowiadającymi obowiązującym normom, 7) środkami trującymi i odurzającymi, 8) narzędziami kaleczącymi, z wyjątkiem sznurów hakowych, pęczków hakowych, haczyka wędki i harpuna kuszy, 9) materiałami wybuchowymi, 10) przez ich głuszenie, 11) 13) więcej niż dwiema wędkami jednocześnie, a w wypadku ryb łososiowatych i lipieni - więcej niż jedną wędką, 12) wędką: a) w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych w wodzie narzędzi połowowych uprawnionego do rybactwa, b) w odległości mniejszej niż 75 m od znaku oznaczającego dokonywanie podwodnego połowu ryb kuszą, c) przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem łowienia ryb pod lodem, 13) kuszą: a) ryb łososiowatych, b) na szlaku żeglownym, c) od dnia 15 października do dnia 15 maja, d) przy użyciu specjalnych aparatów do oddychania w wodzie, e) w odległości mniejszej niż 75 m od innych osób oraz ustawionych w wodzie narzędzi połowowych. 2. 14) Zabrania się pozyskiwania ikry ryb, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz niszczenia ikry złożonej na tarliskach i krześliskach. Art. 9. 1. Ryby złowione z naruszeniem przepisu art. 8 ust. 1 pkt 1-3, jeżeli są żywe, niezwłocznie wypuszcza się do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności. 2. Jeżeli podczas jednego połowu masa ryb, wymienionych w art. 8 ust. 1 pkt 2, przekroczy 10% w razie użycia narzędzia ciągnionego, a 5% w razie użycia narzędzia stawnego - niezwłocznie wypuszcza się wszystkie ryby do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności. Art. 10. 1. Zabrania się przechowywania, przetwórstwa, przewożenia i wprowadzania do obrotu ikry i ryb złowionych z naruszeniem przepisów art. 8 i 9. 2. 15) Osoba fizyczna lub prawna przetwarzająca lub wprowadzająca ryby do obrotu jest obowiązana posiadać dokument stwierdzający pochodzenie ryb. Art. 11. Zabrania się połowu ryb i raków przez wyciąganie ich z nor oraz naruszania nor. Art. 12. 1. 16) Wody płynące stanowiące własność Skarbu Państwa dzieli się na obwody rybackie. 2. Na prowadzenie rybactwa w obwodzie może być wydane pozwolenie wodnoprawne tylko jednej osobie fizycznej lub prawnej. Art. 13. 1. Na wodach o warunkach biologicznych i hydrotechnicznych szczególnie przydatnych do prowadzenia chowu lub hodowli ryb mogą być ustanawiane obręby hodowlane, w ramach obwodu rybackiego lub poza nim. 2. Wstęp do obrębu hodowlanego wymaga uzgodnienia z uprawnionym do rybactwa. 3. 17) W obrębie hodowlanym nie obowiązują uprawnionego do rybactwa zakazy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2, oraz nakaz określony w art. 20 ust. 2. 4. 18) Obręb hodowlany nie może być ustanowiony w przyujściowych odcinkach cieków wpadających do morza. Art. 14. 1. 19) W ramach obwodu rybackiego, w wodach, w których znajdują się miejsca stałego tarła oraz rozwoju narybku gromadnego zimowania, bytowania i przepływu ryb, mogą być ustanawiane obręby ochronne. 2. W obrębach ochronnych zabrania się połowu oraz czynności szkodliwych dla ryb, a w szczególności naruszania urządzeń tarliskowych, dna zbiornika i roślinności wodnej, uprawiania sportów motorowodnych i urządzania kąpielisk. Art. 15. 20) Wojewoda ustanawia lub znosi obwody rybackie, obręby hodowlane i obręby ochronne. Art. 16. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany oznakować obręby hodowlane i ochronne. Art. 17. 1. 21) W szczególnie uzasadnionych wypadkach, a zwłaszcza do celów zarybieniowych, hodowli, ochrony zdrowia ryb oraz do celów naukowo-badawczych, wojewoda może zezwalać na odstępstwo od zakazów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 2 oraz w art. 10 ust. 1, a także na dokonywanie połowu ryb w obrębach ochronnych. 2. Minister właściwy do spraw środowiska 4) w wypadkach, o których mowa w ust. 1, może zezwalać na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1. 3. 22) W szczególnie uzasadnionych wypadkach, w celu zapewnienia rybom możliwości swobodnego odbycia tarła, wojewoda może wydać zakaz połowu niektórych gatunków ryb, w określonych wodach, na czas niezbędny do ich ochrony oraz zobowiązać innych użytkowników wód do utrzymania dróg swobodnego przepływu ryb. Art. 17a. 23) 1. Przegradzanie sieciowymi rybackimi narzędziami połowowymi więcej niż połowy szerokości łożyska wody płynącej jest możliwe wyłącznie na wodach nie zaliczonych do wód śródlądowych żeglownych i wymaga zezwolenia starosty. 2. Ustawianie sieciowych rybackich narzędzi połowowych na wodach śródlądowych żeglownych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie wymaga zezwolenia starosty, wydanego w uzgodnieniu z właściwą terytorialnie administracją wód śródlądowych żeglownych oraz organem administracji żeglugi śródlądowej. 3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny określać uprawnionego do rybactwa, miejsce wystawiania narzędzi, ich rodzaj i ilość, sposób oznakowania oraz okres połowu. Art. 18. 24) 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa właściwość miejscową wojewodów i starostów w dziedzinie rybactwa na rzekach, którymi przebiega granica województw lub powiatów. 2. W odniesieniu do wód jezior i innych zbiorników wodnych, przez które przebiega granica województw lub powiatów, w dziedzinie rybactwa miejscowo jest właściwy wojewoda lub starosta tego województwa lub powiatu, na którego terenie znajduje się większa część powierzchni wody. W innych wypadkach w stosunku do takich wód właściwość miejscową w dziedzinie rybactwa ustalają, w drodze porozumienia, zainteresowani wojewodowie lub starostowie. Art. 19. 1. W wypadku wystąpienia wody poza linię brzegu, zabrania się czynienia przeszkód w jej odpływie. 2. Uprawniony do rybactwa może wejść na zalany grunt w celu połowu ryb. Posiadaczowi gruntu zalanego wodą przysługuje odszkodowanie za szkody związane z wejściem na jego grunt i połowem ryb. 3. Ryby nie wyłowione w ciągu miesiąca od zalania gruntu stanowią pożytki, do których pobierania jest uprawniony posiadacz gruntu. 4. 25) Przepis ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli w wyniku zalania gruntów nastąpiło połączenie się z wodami użytkowanymi przez innego uprawnionego do rybactwa. Art. 20. 1. 26) Rybackie narzędzia i urządzenia połowowe może posiadać wyłącznie uprawniony do rybactwa, z wyjątkiem osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu tymi narzędziami i urządzeniami. 2. Sprzęt pływający służący do połowu ryb podlega obowiązkowi oznakowania i rejestracji. 3. 27) Rejestrację sprzętu, o którym mowa w ust. 2, prowadzi starosta. 3a. 28) Oznakowanie sprzętu pływającego służącego do połowu ryb powinno zawierać numer rejestracyjny składający się z dwuliterowego oznaczenia województwa, myślnika, trzyliterowego oznaczenia powiatu, myślnika, czterocyfrowej liczby od 0001 do 9999 odpowiadającej kolejnemu numerowi wpisu do rejestru oraz litery "R" - oznaczającej uprawnionego do rybactwa albo "A" - oznaczającej sprzęt pływający służący do amatorskiego połowu ryb. 3b. 28) Wojewoda ustala trzyliterowe oznaczenie powiatu, o którym mowa w ust. 3a. 4. 29) Uprawniony do rybactwa ma obowiązek trwale oznakować narzędzia rybackie i urządzenia połowowe w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela. 5. 29) Zabrania się osobom nieuprawnionym podejmowania z wody narzędzi rybackich i urządzeń połowowych. Art. 21. Minister właściwy do spraw rolnictwa 3), w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska 4), w drodze rozporządzenia, określa: 1) szczegółowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb, 2) 30) organizację społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów w zakresie ochrony i połowu ryb, 3) 31) wzór karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego oraz wysokość opłat pobieranych za ich wydanie, 4) 32) szczegółowe warunki ochrony i połowu ryb, rybackie narzędzia i urządzenia połowowe, zasady ustanawiania obwodów rybackich, obrębów hodowlanych i ochronnych, oznakowania obrębów i sprzętu pływającego służącego do połowu ryb oraz rejestracji tego sprzętu, w tym dwuliterowe oznaczenie województwa, o którym mowa w art. 20 ust. 3a. Art. 22. 1. Tworzy się Państwową Straż Rybacką. 2. Zadaniem Państwowej Straży Rybackiej jest kontrola przestrzegania ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie. 3. 33) Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną podległą bezpośrednio wojewodzie. 4. 33) Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej pełnią służbę w organach administracji państwowej i podlegają przepisom ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i poz. 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016, Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) 34), z uwzględnieniem przepisu art. 26 ust. 1 niniejszej ustawy. 5. 35) W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo do otrzymania bezpłatnego umundurowania, oznak służbowych, odznaki służbowej, odzieży specjalnej i wyposażenia osobistego z obowiązkiem ich noszenia w czasie pełnienia obowiązków służbowych. 6. 35) W wypadkach szczególnie uzasadnionych komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej może zezwolić na używanie ubioru cywilnego w czasie wykonywania obowiązków służbowych. 7. 36) Minister właściwy do spraw rolnictwa 3), w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej 37), określa zasady, którym mają odpowiadać regulaminy Państwowej Straży Rybackiej. Regulaminy Państwowej Straży Rybackiej ustalają wojewodowie. Art. 23. 38) W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybackiej jest uprawniony do: 1) kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu, 2) kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu, 3) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza, 4) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia: a) legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości, b) odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć, c) zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje się w terminie 7 dni właściwemu kolegium do spraw wykroczeń, d) kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich ładunku w miejscach związanych z połowem ryb, e) przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi, f) doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dalszych czynności wyjaśniających, 5) dokonywania czynności sprawdzających w postępowaniu w sprawach o wykroczenia określone w przepisach ustawy, udziału w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w kolegium do spraw wykroczeń, 6) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie, 7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo zasady żądania takiej pomocy, 8) wstępu i wjazdu: a) do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny obrębów hodowlanych, b) na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów, c) na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych szczególnego przeznaczenia chronionych tajemnicą państwową, 9) prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika, 10) noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej, 11) noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu. Art. 23a. 39) 1. Strażnik Państwowej Straży Rybackiej może, wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci: 1) siły fizycznej, 2) psa służbowego, 3) kajdanek, 4) chemicznych środków obezwładniających w postaci ręcznego miotacza gazu, 5) broni gazowej. 2. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, powinno odpowiadać potrzebom wynikającym z istniejącej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby wydanym poleceniom. 3. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności danego zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo użycia broni palnej w następujących wypadkach: 1) w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej osoby, 2) przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej, 3) przeciwko osobie nie podporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu strażnika albo innej osoby. 4. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawienia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia innych osób. 5. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności, o których mowa w art. 23, a także do użycia przez niego środków przymusu, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji. 6. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do: 1) Straży Ochrony Przyrody - w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody, 2) Państwowej Straży Łowieckiej - w zakresie zwalczania kłusownictwa, 3) strażników leśnych - w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego. 7. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte. 8. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 i w art. 23, przysługuje zażalenie do prokuratora. 9. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karnego dla funkcjonariusza publicznego. 10. Minister właściwy do spraw rolnictwa 40) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych 41), w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i warunki: 1) współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją, 2) posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej, gazowej i sygnałowej oraz amunicji do niej i ręcznych miotaczy gazu, kajdanek oraz sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą. Art. 24. 1. 42) Rada powiatu, na wniosek starosty, może utworzyć Społeczną Straż Rybacką albo wyrazić zgodę na utworzenie Społecznej Straży Rybackiej przez zainteresowane organizacje społeczne lub uprawnionych do rybactwa. 1a. 43) Regulamin Społecznej Straży Rybackiej uchwala rada powiatu. 2. Zadaniem Społecznej Straży Rybackiej jest współdziałanie z Państwową Strażą Rybacką w zakresie kontroli przestrzegania ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie. 3. 44) Nadzór specjalistyczny nad Społeczną Strażą Rybacką sprawuje wojewoda poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej. 4. Strażnikiem Społecznej Straży Rybackiej może być osoba posiadająca kwalifikacje strażnika Państwowej Straży Rybackiej. 5. 45) Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określa: 1) zasady sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3, 2) ramowy regulamin Społecznej Straży Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży. Art. 25. 1. 46) Strażnikowi Społecznej Straży Rybackiej przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 23 pkt 1-3 i 4 lit. b). 2. 46) Strażnik Społecznej Straży Rybackiej podczas i w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 23 pkt 1-3 i 4 lit. b): 1) korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym, 2) 47) jest obowiązany nosić oznakę Społecznej Straży Rybackiej oraz na żądanie okazywać legitymację wystawioną przez starostę. Art. 26. 1. 48) Minister właściwy do spraw rolnictwa 3), w drodze rozporządzenia, określa prawa i obowiązki pracownicze, zasady wynagradzania, wzory oznak, legitymacji służbowej, odznaki służbowej i umundurowania strażników Państwowej Straży Rybackiej oraz wzór oznaki i legitymacji strażnika Społecznej Straży Rybackiej. 2. 49) Minister właściwy do spraw rolnictwa 3), w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej 37), określa zasady współpracy Państwowej Straży Rybackiej ze Społeczną Strażą Rybacką. Art. 27. 50) 1. Kto: 1) dokonuje amatorskiego połowu ryb bez posiadania dokumentów lub zezwolenia, o których mowa w art. 7 ust. 2, uprawniających do takiego połowu, 2) dokonując amatorskiego połowu ryb narusza zakazy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-4 i pkt 11-13, 3) narusza przepisy art. 2, art. 3, art. 9, art. 10 ust. 2 oraz art. 11, art. 13 ust. 2, art. 16 i art. 20 ust. 1 i 2 oraz 4 i 5, 4) narusza oznakowania obrębów hodowlanych i ochronnych (art. 16 i art. 21 pkt 4) bądź nie będąc do tego uprawniony umieszcza takie oznakowania - podlega karze grzywny. 2. W razie ukarania za wykroczenia wymienione w ust. 1, kolegium do spraw wykroczeń może orzec: 1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego uprawnionego do rybactwa w wysokości do pięciokrotnej wartości przywłaszczonych ryb, 2) przepadek narzędzi i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, 3) zakaz amatorskiego połowu ryb na okres od 6 do 18 miesięcy. 3. W wypadku orzeczenia kary dodatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 3, orzeka się o cofnięciu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego. 4. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może również dotyczyć przedmiotów nie stanowiących własności sprawcy. 5. Za czyny wymienione w ust. 1, popełnione przez osobę niepełnoletnią posiadającą kartę wędkarską, na wniosek osób uprawnionych do kontroli, organ wydający cofa wydaną kartę do czasu uzyskania pełnoletności. Art. 27a. 51) 1. 52) Kto: 1) poławia ryby nie będąc uprawnionym do rybactwa (art. 4), 2) dokonuje połowu ryb bez upoważnienia, o którym mowa w art. 5, 3) narusza zakazy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-10 i ust. 2, z zastrzeżeniem art. 27 ust. 1 pkt 2, 4) narusza zakazy określone w art. 10 ust. 1, art. 14 ust. 2 oraz art. 19 ust. 1 - podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1 orzeka się: 1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego uprawnionego do rybactwa w wysokości określonej przez sąd, 2) przepadek narzędzi lub innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa. 3. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów nie stanowiących własności sprawcy. Art. 28. (pominięty). 53) Art. 29. Traci moc ustawa z dnia 7 marca 1932 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 35, poz. 357, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1951 r. Nr 14, poz. 110 i z 1961 r. Nr 5, poz. 33). Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 27 września 1996 r. o zmianie ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 128, poz. 602), która weszła w życie z dniem 30 stycznia 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Stosownie do art. 2 ustawy z dnia 12 listopada 1985 r. o zmianach w organizacji oraz zakresie działania niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej (Dz. U. Nr 50, poz. 262), która weszła w życie z dniem 12 listopada 1985 r., i art. 6 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 73, poz. 434), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1990 r., oraz art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 17 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 4) Stosownie do art. 3 ust. 1, 2 i 3 ustawy wymienionej w przypisie 3 jako pierwsza i art. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (Dz. U. Nr 73, poz. 433), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1990 r, oraz art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 23 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 3 jako trzecia. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Zgodnie z art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1 skreślono ust. 3, a ust. 4 oznaczono jako ust. 3; brzmienie przepisu zostało ustalone przez art. 53 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 8) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 22) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 23) Dodany przez art. 53 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 25) Dodany przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 7 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 28) Dodany przez art. 53 pkt 7 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 29) Dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) Przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych stosuje się do osób wymienionych w art. 1 ust. 2 tej ustawy w brzmieniu nadanym przez art. 126 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach określonych w art. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej stali się z tym dniem z mocy prawa pracownikami służby cywilnej. 35) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) Zgodnie o oznaczeniem wprowadzonym przez art. 1 pkt 15 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 21 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., i przez art. 53 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 37) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 1, art. 80 pkt 16 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 3 jako trzecia. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 17 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 3 jako trzecia. 41) Stosownie do art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., oraz art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 3 jako trzecia. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 10 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 43) Dodany przez art. 53 pkt 10 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 44) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 10 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 45) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 10 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 11 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 53 pkt 11 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 7 jako druga. 48) W brzmieniu ustalonym przez art. 72 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1989 r., oraz przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 21 ustawy wymienionej w przypisie 36 jako druga. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 52) W brzmieniu ustalonym przez art. 5 § 2 pkt 20 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. 53) Zamieszczony w obwieszczeniu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie roślin uprawnych. (Dz. U. Nr 66, poz. 751) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), 2) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 56-58 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446), które stanowią: "Art. 56. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie: «4. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i warunki stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów.»; 2) w art. 58 pkt 2 otrzymuje brzmienie: «2) szczegółowe obowiązki jednostek organizacyjnych i osób fizycznych wynikające z art. 53-55 i art. 57, w tym dotyczące sposobu postępowania z odpadami powstającymi w wyniku obrotu i stosowania środków ochrony roślin,». Art. 57. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310 i Nr 85, poz. 426) w art. 11: 1) w ust. 1 dodaje się pkt 8b w brzmieniu: «8b) konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin"; 2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: «6. Zasady udzielania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 8b, określają przepisy o ochronie roślin uprawnych.» Art. 58. W ustawie z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 253 i Nr 87, poz. 506 oraz z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 464 i Nr 114, poz. 492) w art. 3 skreśla się pkt 3.; 2) art. 99 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który stanowi: "Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 3) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r." Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 kwietnia 1999 r. (poz. 751) USTAWA z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa reguluje zagadnienia z zakresu: 1) ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi, 2) zapobiegania przenikaniu organizmów szkodliwych przez granicę państwową, 3) zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz skażeniu środowiska, które może powstać w wyniku obrotu i stosowania środków ochrony roślin. Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) organizmy szkodliwe - zwierzęta, rośliny, grzyby, bakterie, wirusy, wiroidy oraz inne mikroorganizmy, które mogą spowodować szkody w roślinach uprawnych, w tym leśnych, i produktach roślinnych, 2) świadectwo fitosanitarne - dokument dotyczący stanu zdrowotności roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, wystawiony przez urzędową organizację ochrony roślin państwa, z którego są one wywożone, 3) inne wymagania fitosanitarne - środki zapobiegawcze ograniczające potencjalną możliwość przywozu zainfekowanych organizmami szkodliwymi roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, 4) rośliny - rośliny żywe lub ich części przeznaczone do uprawy i rozmnażania, 5) produkty roślinne - nie przetworzony, nie wyjałowiony lub wysuszony albo rozdrobniony materiał pochodzenia roślinnego oraz części roślin nie przeznaczone do dalszej uprawy i rozmnażania, 6) przedmioty - rzeczy nie będące roślinami i produktami roślinnymi, w których mogą występować organizmy szkodliwe, 7) środki ochrony roślin - substancje lub mieszaniny substancji oraz żywe organizmy, przeznaczone do: a) ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi, b) niszczenia niepożądanych roślin, c) regulowania wzrostu, rozwoju i innych procesów biologicznych w roślinach uprawnych, z wyjątkiem służących wyłącznie do nawożenia, d) poprawy właściwości lub skuteczności substancji lub mieszanin substancji przeznaczonych dla celów, o których mowa w lit. a), b) i c), 8) substancja biologicznie czynna - aktywna część środka ochrony roślin zwalczająca organizmy szkodliwe lub wywołująca działania wymienione w pkt 7 lit. b), c) i d), 9) karencja - okres, który powinien upłynąć między ostatnim dopuszczalnym terminem stosowania środka ochrony roślin a zbiorem rośliny uprawnej, 10) prewencja - okres, w ciągu którego ludzie i zwierzęta nie powinni stykać się z roślinami, na których stosowano środki ochrony roślin, oraz przebywać wśród roślin i w obiektach, w których stosowano te środki, 11) kontrola fitosanitarna - czynności mające na celu stwierdzenie, czy rośliny, produkty roślinne, przedmioty i środki transportu służące do ich przywożenia, wywożenia i przewożenia oraz miejsca ich przechowywania i przeładunku nie zawierają organizmów szkodliwych, 12) przywóz, wywóz i przewóz roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów - przywóz z zagranicy, wywóz za granicę i przewóz tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, niezależnie od sposobu przemieszczania ich przez granicę, 13) partia roślin, produktów roślinnych i przedmiotów - ilość roślin, produktów roślinnych jednego gatunku lub przedmiotów pochodząca od jednego nadawcy, przewożona tym samym środkiem transportu do jednego odbiorcy, 14) konfekcjonowanie środków ochrony roślin - przepakowywanie ich z większych do mniejszych opakowań, 15) posiadacze - osoby fizyczne i prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które są posiadaczami gruntów, roślin uprawnych, produktów roślinnych i przedmiotów, z wyłączeniem gruntów leśnych, 16) 1) wojewódzki inspektor - organ Inspekcji Ochrony Roślin stopnia wojewódzkiego. Rozdział 2 Ochrona roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi Art. 3. 1. Organizmy szkodliwe, określone przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2), podlegają obowiązkowi zwalczania. 2. W razie pojawienia się organizmów szkodliwych, o których mowa w ust. 1, posiadacze są obowiązani do: 1) 3) zawiadamiania właściwego miejscowo wojewódzkiego inspektora lub organu jednostki samorządu terytorialnego o ich wystąpieniu albo podejrzeniu wystąpienia, 2) zwalczania ich na własny koszt oraz zapobiegania ich szerzeniu się, w szczególności przez: a) nieuprawianie określonych gatunków lub odmian roślin uprawnych, zaniechanie ich obrotu bądź uzależnienie ich uprawy lub obrotu od spełnienia określonych warunków, b) zniszczenie, przerobienie, oczyszczenie lub odkażenie roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, c) oczyszczenie lub odkażenie przedmiotów, w których znajdują się lub mogą znajdować się organizmy szkodliwe, d) odkażenie gleby i podłoży, e) ograniczenie lub zaniechanie przywożenia i wywożenia roślin i produktów roślinnych albo uzależnienie ich przywożenia i wywożenia od spełnienia określonych warunków. 3. Szczegółowe obowiązki, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wojewódzki inspektor określa w drodze decyzji. 4. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić na obszarze województwa lub jego części obowiązek zwalczania organizmów szkodliwych innych niż określone przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2). Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. Art. 4. 1. W razie szczególnego zagrożenia roślin uprawnych przez organizmy szkodliwe, które mogą spowodować znaczne lub całkowite zniszczenie roślin, oraz w razie konieczności zastosowania zabiegów wynikających z zobowiązań międzynarodowych, wojewódzki inspektor może, w drodze decyzji, nakazać zwalczanie organizmów szkodliwych przez posiadaczy lub wyznaczone jednostki organizacyjne, całkowicie lub częściowo na koszt Skarbu Państwa, a posiadacze są obowiązani umożliwić wykonanie tych zabiegów. 2. Posiadaczom, którzy stosując się do decyzji wojewódzkiego inspektora doznali szkody, przysługuje odszkodowanie od Skarbu Państwa za rzeczywistą szkodę, w wysokości ustalonej w drodze decyzji przez ten organ. Art. 5. 1. 3) Organ jednostki samorządu terytorialnego, który otrzymał zawiadomienie o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia organizmu szkodliwego, podlegającego zwalczaniu, przekazuje je niezwłocznie właściwemu miejscowo wojewódzkiemu inspektorowi, który prowadzi ewidencję występowania tych organizmów. 2. Wojewódzki inspektor sprawdza informacje zawarte w zawiadomieniu i w razie ich potwierdzenia ustala zasięg występowania organizmów szkodliwych, ilość lub wielkość partii porażonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz zawiadamia o tym ich posiadaczy. Art. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2), w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska 4), określi, w drodze rozporządzenia, wykaz organizmów szkodliwych podlegających obowiązkowi zwalczania. Rozdział 3 Przywóz, wywóz i przewóz roślin, produktów roślinnych i przedmiotów Art. 7. 1. Przywożone rośliny, produkty roślinne, przedmioty oraz środki ich transportu powinny być wolne od organizmów szkodliwych określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2), a ponadto powinny spełniać inne wymagania fitosanitarne. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do roślin, produktów roślinnych i przedmiotów przewożonych w nieszczelnych lub nie zaplombowanych opakowaniach oraz w razie przeładowywania ich na terenie kraju. Art. 8. 1. Ze względów fitosanitarnych zabrania się przywozu określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2) roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz organizmów szkodliwych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) może zezwolić na przywóz roślin, produktów roślinnych, przedmiotów oraz organizmów szkodliwych, których przywóz jest zabroniony, jeżeli są one przeznaczone dla celów naukowo-badawczych. Art. 9. 1. Każda partia roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, przywożona, wywożona oraz przewożona, powinna być zaopatrzona w świadectwo fitosanitarne, chyba że przepisy państwa, do którego rośliny i produkty roślinne oraz przedmioty są wywożone, świadectwa takiego nie wymagają. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2). 3. Świadectwo fitosanitarne dla wywożonych roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów wystawiają właściwi terenowo wojewódzcy inspektorzy; odpowiedni w tej sprawie wniosek powinien być złożony co najmniej na pięć dni przed planowanym wywozem; w razie późniejszego złożenia wniosku, wojewódzki inspektor może odmówić wydania świadectwa fitosanitarnego. 4. Świadectwo fitosanitarne, o którym mowa w ust. 3, powinno być wystawione zgodnie z wymaganiami fitosanitarnymi określonymi w przepisach państwa, do którego rośliny i produkty roślinne oraz przedmioty są wywożone. 5. Wywożone rośliny, produkty roślinne oraz przedmioty powinny być badane w miejscu ich pochodzenia; dopuszcza się badanie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów poza miejscem ich pochodzenia, w razie gdy osoba dokonująca wywozu przedstawi wojewódzkiemu inspektorowi dowody wskazujące na miejsce ich pochodzenia. Art. 10. 1. Granicznej kontroli fitosanitarnej podlegają przywożone i przewożone rośliny, produkty roślinne i przedmioty, wraz ze środkami ich transportu, chyba że są przewożone w szczelnych, zaplombowanych opakowaniach lub środkach transportu i nie będą przeładowywane na terenie kraju. 2. W razie konieczności przeładowywania przewożonych roślin i produktów roślinnych, przewoźnik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić wojewódzkiego inspektora, na którego terenie działania ma nastąpić przeładunek. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy roślin, produktów roślinnych i przedmiotów, określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2). 4. Graniczną kontrolę fitosanitarną przeprowadza się w określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2) miejscach odpraw celnych. 5. W szczególnie uzasadnionych wypadkach graniczna kontrola fitosanitarną może być, za zgodą Głównego Inspektora, przeprowadzona w innych miejscach niż określone zgodnie z ust. 4. Art. 11. 1. Graniczna kontrola fitosanitarna odbywa się równocześnie z odprawą celną; urzędy celne mogą dokonać odprawy celnej roślin, produktów roślinnych i przedmiotów lub przekazać je do odprawy celnej innym urzędom celnym, po uprzednim przeprowadzeniu granicznej kontroli fitosanitarnej. 2. Urzędy celne są obowiązane niezwłocznie zawiadomić właściwy organ przeprowadzający graniczną kontrolę fitosanitarną o przywozie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów. 3. Zainteresowani posiadacze obowiązani są do współdziałania z wojewódzkim inspektorem w zakresie wykonywania granicznej kontroli fitosanitarnej. Art. 12. 1. W zależności od wyników granicznej kontroli fitosanitarnej, inspektor wojewódzki zezwala na przywóz lub przewóz albo zakazuje przywozu lub przewozu roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów lub na koszt posiadacza nakazuje: 1) zatrzymanie roślin, produktów roślinnych i przedmiotów w celu przeprowadzenia obserwacji i badań wykluczających występowanie określonych organizmów szkodliwych lub 2) wysadzenie roślin przeznaczonych do sadzenia w miejscu uzgodnionym z posiadaczem, w celu prowadzenia obserwacji i badań wykluczających porażenie ich organizmami szkodliwymi, lub 3) odkażanie roślin, produktów roślinnych, przedmiotów, a także miejsc składowania i przeładunku, lub określa inny sposób postępowania w celu likwidacji organizmów szkodliwych, lub 4) zniszczenie roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów. 2. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1, może być również zastosowane: 1) gdy stan zepsucia roślin i produktów roślinnych nie pozwala na przeprowadzenie kontroli fitosanitarnej lub 2) w razie ujawnienia organizmów szkodliwych, których przywóz nie jest zabroniony, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogą one spowodować znaczne szkody. 3. W razie stwierdzenia, że partia przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów nie jest zaopatrzona w świadectwo fitosanitarne lub gdy świadectwo nie spełnia obowiązujących wymogów, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może: 1) zakazać przywozu roślin i produktów roślinnych oraz przedmiotów lub 2) na koszt posiadacza zatrzymać rośliny, produkty roślinne oraz przedmioty w miejscu odprawy celnej w celu ustalenia, w drodze badań laboratoryjnych, stanu ich zdrowotności oraz wydania stosownego zaświadczenia. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 1-3, podlegają natychmiastowemu wykonaniu. Art. 13. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska 4) określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz organizmów szkodliwych, których przywóz jest zabroniony, 2) wzory świadectw fitosanitarnych i terminy ich wystawiania, 3) rośliny, produkty roślinne i przedmioty, które mogą być przywożone bez świadectwa fitosanitarnego i nie podlegają granicznej kontroli fitosanitarnej, o których mowa w art. 9 ust. 2, 4) inne wymagania fitosanitarne dla przywożonych roślin, produktów roślinnych i przedmiotów oraz które z tych wymagań powinny być potwierdzone w świadectwie fitosanitarnym. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw gospodarki 5) oraz do spraw wewnętrznych 6) określi, w drodze rozporządzenia, miejsca odpraw celnych, w których przeprowadza się graniczną kontrolę fitosanitarną. Rozdział 4 Obrót i stosowanie środków ochrony roślin Art. 14. 1. Do obrotu i stosowania mogą być dopuszczone tylko te środki ochrony roślin, które przy prawidłowym stosowaniu, zgodnie z ich przeznaczeniem, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska. 2. Dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa. 2) 3. Materiał siewny zawierający środki ochrony roślin dopuszcza się do obrotu i stosowania tylko wtedy, jeżeli na te środki zostało wydane zezwolenie na dopuszczenie do obrotu i stosowania. Art. 15. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania składa jego producent. 2. Zezwolenie wydaje się po uzyskaniu pozytywnych wyników badań, stwierdzających, że środek ochrony roślin jest przydatny do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem, oraz pozytywnych opinii, że: 1) środek ochrony roślin, przy prawidłowym stosowaniu, nie wykazuje bezpośredniego lub pośredniego, szkodliwego działania dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska, 2) substancja biologicznie czynna jest odpowiedniej jakości. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy organizmów żywych. 4. Na potrzeby badań i opinii, o których mowa w ust. 2, producent środka ochrony roślin jest obowiązany dostarczyć szczegółową dokumentację tego środka. 5. Badania i opiniowanie, o których mowa w ust. 2, prowadzi się na koszt producenta środka. 6. W uzasadnionych wypadkach minister właściwy do spraw rolnictwa 2), w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 7), może wyrazić zgodę na finansowanie badań, o których mowa w ust. 2, na koszt Skarbu Państwa. Art. 16. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania, z zastrzeżeniem ust. 2, powinno określać w szczególności: 1) nazwę środka ochrony roślin i jego producenta, 2) zawartość substancji biologicznie czynnych, z określeniem ich nazw chemicznych i zwyczajowych oraz ich producenta, 3) wymagania jakościowe środka ochrony roślin, 4) klasę toksyczności dla ludzi, pszczół i ryb, 5) treść etykiety-instrukcji stosowania w języku polskim. 2. Zezwolenie na dopuszczenie do obrotu i stosowania organizmów żywych powinno określać w szczególności: 1) nazwę i charakterystykę organizmu żywego, 2) organizmy szkodliwe, przeciw którym organizm ten będzie stosowany, 3) treść etykiety-instrukcji stosowania w języku polskim. Art. 17. 1. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania wydaje się na okres 10 lat. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2), po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia 8) oraz ministra właściwego do spraw środowiska 4), w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może jednorazowo zezwolić na dopuszczenie do obrotu i stosowania, na określonych warunkach, określonego środka ochrony roślin i w określonej ilości, bez uprzedniego przeprowadzenia badań, o których mowa w art. 15 ust. 2. Art. 18. Zezwolenie na dopuszczenie środka ochrony roślin do obrotu i stosowania podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania zawartych w nim warunków, stwierdzenia nieprzydatności środka ochrony roślin do zastosowania zgodnie z jego przeznaczeniem lub ujawnienia nieznanych dotychczas okoliczności dotyczących szkodliwego działania środka ochrony roślin dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska. Art. 19. Środki ochrony roślin, znajdujące się w obrocie w dniu upływu ważności zezwolenia na dopuszczenie ich do obrotu i stosowania, powinny być wycofane z obrotu. Art. 20. 1. Środki ochrony roślin, z wyjątkiem organizmów żywych, dopuszczone do obrotu i stosowania zalicza się, według zasad określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2), do następujących klas toksyczności: 1) dla ludzi: a) I - bardzo toksyczne, b) II - toksyczne, c) III - szkodliwe, d) IV - mało szkodliwe, 2) dla pszczół i ryb: a) I - toksyczne, b) II - szkodliwe, c) III - mało szkodliwe, d) IV - praktycznie nieszkodliwe. 2. Zaliczanie do klas toksyczności dla pszczół nie dotyczy środków ochrony roślin, których zakres i sposób stosowania wyklucza możliwość styczności środka z pszczołami. Art. 21. 1. W obrocie mogą znajdować się środki ochrony roślin wyłącznie w oryginalnych, szczelnie zamkniętych opakowaniach. 2. Na każdym opakowaniu środka ochrony roślin należy zamieścić etykietę-instrukcję stosowania wykonaną czytelnym i trwałym pismem oraz datę produkcji i okres ważności środka ochrony roślin. 3. Termin ważności środka ochrony roślin może być, na wniosek jego posiadacza, przedłużony przez jednostkę organizacyjną upoważnioną przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2), po przeprowadzeniu badań stwierdzających przydatność danego środka ochrony roślin do zastosowania zgodnie z przeznaczeniem; koszty badania ponosi zainteresowany posiadacz. 4. Na opakowaniach wprowadzonego do obrotu materiału siewnego zawierającego środek ochrony roślin powinna być zamieszczona nazwa tego środka, nazwa jego substancji biologicznie czynnej i jego klasa toksyczności dla ludzi oraz data zaprawienia nasion. Art. 22. 1. Z zagranicy mogą być sprowadzane tylko środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania, których okres ważności w dniu przywozu wynosi co najmniej 18 miesięcy, w szczelnych opakowaniach i z etykietami-instrukcjami stosowania w języku polskim, spełniającymi wymagania określone w art. 21 ust. 2. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do próbek środków ochrony roślin przeznaczonych do celów naukowo-badawczych. Art. 23. 1. Prowadzenie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin wymaga uzyskania koncesji. 2. Konfekcjonowanie środków ochrony roślin może odbywać się tylko za zgodą producenta środka i po uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań. 3. Czynności związane z konfekcjonowaniem i obrotem środkami ochrony roślin mogą wykonywać wyłącznie osoby przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadające świadectwo ukończenia szkolenia. 4. 9) Udzielanie, odmowa udzielenia lub cofnięcie koncesji należy do wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy. 5. Koncesja na obrót środkami ochrony roślin lub ich konfekcjonowanie podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania zawartych w niej warunków lub przepisów dotyczących obrotu i konfekcjonowania tych środków. Art. 24. 1. Wniosek o udzielenie koncesji na prowadzenie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin powinien: 1) 9) określać przedsiębiorcę i jego siedzibę lub miejsce zamieszkania, 2) wskazywać miejsca prowadzenia konfekcjonowania i obrotu oraz pomieszczenia, w których mają być przechowywane środki ochrony roślin. 2. Do wniosku powinno być dołączone świadectwo ukończenia szkolenia, o którym mowa w art. 23 ust. 3. 3. 9) W wypadku gdy konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin ma być prowadzone na terenie województwa, które nie jest właściwe ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przedsiębiorcy, do wniosku powinna być dołączona pozytywna opinia wojewódzkiego inspektora z tego województwa. Art. 25. Wojewódzki inspektor odmówi udzielenia koncesji, jeżeli: 1) wnioskodawca nie przedstawi świadectwa, o którym mowa w art. 23 ust. 3, oraz pozytywnej opinii, o której mowa w art. 24 ust. 3, 2) pomieszczenia, w których mają być konfekcjonowane i przechowywane środki ochrony roślin, nie spełniają wymagań zawartych w przepisach dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy przy magazynowaniu środków ochrony roślin. Art. 26. 1. Osoby stosujące środki ochrony roślin oraz nabywające środki ochrony roślin zaliczone do I i II klasy toksyczności dla ludzi powinny być przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadać świadectwo ukończenia szkolenia. 2. Osoby prowadzące obrót środkami ochrony roślin są obowiązane prowadzić ewidencję nabywców środków ochrony roślin zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi. Art. 27. 1. Zabrania się: 1) sprzedaży środków ochrony roślin: a) zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi, osobom nie posiadającym świadectwa ukończenia szkolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1, b) po upływie ich terminu ważności, c) w opakowaniach zastępczych, d) przy zastosowaniu automatów lub samoobsługi, w handlu okrężnym oraz osobom nietrzeźwym lub niepełnoletnim, 2) podawania informacji, które mogą wskazywać, że określony środek ochrony roślin można stosować także na inne rośliny, w większych dawkach, w wyższych stężeniach, w innych terminach lub z zastosowaniem krótszych okresów karencji i prewencji, niż to zostało podane w etykiecie-instrukcji stosowania. 2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wyników prac naukowo-badawczych publikowanych w wydawnictwach naukowych. Art. 28. W sprawach koncesjonowania obrotu i konfekcjonowania środków ochrony roślin nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy o działalności gospodarczej. Art. 29. 1. Środki ochrony roślin można stosować wyłącznie do celów określonych w etykiecie-instrukcji stosowania i ściśle według podanych w niej zaleceń w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt i skażenia środowiska oraz uwzględniając w pierwszej kolejności biologiczne, hodowlane i agrotechniczne metody ochrony roślin, które pozwalają ograniczyć stosowanie chemicznych środków ochrony roślin do niezbędnego minimum. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy prac naukowo-badawczych i doświadczeń wdrożeniowych. Art. 30. 1. Na roślinach uprawianych w strefach ochronnych źródeł, ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk i otulin parków narodowych można stosować tylko określone środki ochrony roślin. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) ogłasza corocznie w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej 10) wykaz środków ochrony roślin dopuszczonych do obrotu i stosowania, z określeniem ich producenta, klasy toksyczności dla ludzi oraz terminu ważności zezwolenia, w tym również dopuszczonych do stosowania w strefach ochronnych źródeł i ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk i otulin parków narodowych. 3. Materiał siewny, zawierający środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu i stosowania przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2), może być stosowany tylko do siewu lub sadzenia. Art. 31. Posiadacze są obowiązani do przestrzegania okresów karencji i prewencji przy stosowaniu środków ochrony roślin. Art. 32. Posiadacze są obowiązani do prowadzenia ewidencji wykonywanych zabiegów środkami ochrony roślin I i II klasy toksyczności, która powinna obejmować terminy ich wykonywania oraz nazwy zastosowanych środków ochrony roślin i ich dawki; ewidencja powinna być przechowywana przez okres jednego cyklu produkcyjnego. Art. 33. W razie stwierdzenia, że środek ochrony roślin nie jest dopuszczony do obrotu i stosowania, jest sfałszowany lub z innej przyczyny nie odpowiada ustalonym wymaganiom jakościowym, wojewódzki inspektor nakazuje jego wycofanie z obrotu i stosowania. Art. 34. 11) W razie zagrożenia zdrowia ludzi, zwierząt lub skażenia środowiska, wojewoda po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego, w drodze rozporządzenia, może: 1) zakazać, ograniczyć lub uzależnić stosowanie środków ochrony roślin od spełnienia określonych warunków, 2) zakazać uprawy niektórych roślin na gruntach, na których zastosowano określone środki ochrony roślin. Art. 35. 1. Środki ochrony roślin należy stosować tylko sprzętem sprawnym technicznie, który użyty zgodnie z przeznaczeniem zapewni skuteczne zwalczanie organizmów szkodliwych i nie spowoduje szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz środowisko. 2. Zabiegi w zakresie stosowania środków ochrony roślin w produkcji towarowej mogą być wykonywane tylko przez osoby przeszkolone przez jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora i posiadające świadectwo ukończenia szkolenia. Art. 36. 1. Sprzęt, o którym mowa w art. 35, powinien być badany przez wyspecjalizowane jednostki organizacyjne upoważnione przez wojewódzkiego inspektora. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania badań sprzętu, o którym mowa w ust. 1. Art. 37. 1. Środki ochrony roślin na terenie otwartym stosuje się: 1) sprzętem naziemnym, jeżeli: a) prędkość wiatru nie przekracza 3 m/s, b) miejsce stosowania środka ochrony roślin jest oddalone co najmniej 5 m od dróg publicznych i co najmniej 20 m od budynków mieszkalnych i zabudowań inwentarskich, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, wód powierzchniowych oraz od granicy wewnętrznego terenu ochrony strefy pośredniej źródeł i ujęć wody, przy kierunku wiatru w stronę tych obiektów, 2) sprzętem agrolotniczym, jeżeli: a) wyposażony jest on w specjalne do tego celu urządzenia oraz gdy do środka ochrony roślin zostanie dodana substancja obciążająca, b) prędkość wiatru wynosi od 0,5 do 3 m/s, a wilgotność względna powietrza nie jest mniejsza niż 60%, c) powierzchnia upraw, na której stosuje się środki ochrony roślin, wynosi co najmniej 30 ha i jest oddalona od obiektów, o których mowa w pkt 1 lit. b), co najmniej 500 m, przy kierunku wiatru w stronę tych obiektów. 2. Uprawy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. c), na które został zniesiony środek ochrony roślin lub istnieje podejrzenie o takie zniesienie, powinny być objęte właściwą karencją. 3. Zastrzeżenie określone w ust. 1 pkt 1 lit. b) nie dotyczy dróg publicznych zaliczonych do kategorii dróg gminnych. 4. Zabrania się: 1) stosowania sprzętem agrolotniczym środków ochrony roślin zaliczonych do klasy I i II toksyczności dla ludzi oraz środków chwastobójczych i desykantów, 2) zakładania w odległości mniejszej niż 20 m od obiektów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), upraw wymagających intensywnego stosowania środków ochrony roślin, 3) stosowania środków ochrony roślin niezgodnie z okresami prewencji dla pszczół. Art. 38. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2), w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw zdrowia 8) oraz do spraw środowiska 4), określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wydawania zezwoleń na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, a w szczególności: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać wnioski o wydanie zezwoleń na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu i stosowania, oraz tryb wydawania tych zezwoleń, 2) zakres szczegółowej dokumentacji środków ochrony roślin, niezbędnej do przeprowadzenia badań i wydania opinii w sprawie przydatności środka ochrony roślin do zwalczania organizmów szkodliwych, bezpieczeństwa środka dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska, 3) zakres badań mających na celu sprawdzenie przydatności środka ochrony roślin do zwalczania organizmów szkodliwych i jednostki organizacyjne upoważnione do prowadzenia tych badań, 4) jednostki organizacyjne upoważnione do wydawania opinii w sprawie bezpieczeństwa środka dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska i jakości substancji biologicznie czynnej, 5) zasady zaliczania środków ochrony roślin do klas toksyczności dla ludzi, pszczół i ryb oraz jednostki organizacyjne właściwe do klasyfikacji tych środków, 6) wymagania dotyczące treści etykiet-instrukcji stosowania środków ochrony roślin, 7) substancje biologicznie czynne, które stanowią szczególne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska. Rozdział 5 Inspekcja Ochrony Roślin 12) Art. 39. 1. 13) Tworzy się Inspekcję Ochrony Roślin, zwaną dalej "Inspekcją", właściwą w sprawach nadzoru nad ochroną roślin uprawnych. 2. Inspekcja podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa 2). 3. Inspekcja jest finansowana na zasadach określonych w prawie budżetowym dla państwowych jednostek budżetowych. Art. 40. Do zadań Inspekcji należy nadzór nad ochroną roślin uprawnych, a w szczególności: 1) kontrola roślin lub powierzchni pod ich uprawą oraz składowanych roślin i produktów roślinnych w celu stwierdzenia występowania i rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych, 2) wydawanie świadectw zdrowotności, 3) ocena stanu zagrożenia roślin przez organizmy szkodliwe, 4) pobieranie próbek oraz badanie roślin, produktów roślinnych, gleby i podłoży na obecność organizmów szkodliwych, 5) ewidencja występowania lub podejrzenia o występowanie organizmów szkodliwych podlegających zwalczaniu oraz ustalanie obszaru gruntów opanowanych przez te organizmy, 6) ustalanie i doskonalenie metod oraz terminów zwalczania organizmów szkodliwych, a także zapobiegania ich rozprzestrzenianiu się, 7) kontrola fitosanitarna roślin, produktów roślinnych, przedmiotów oraz środków transportu na przejściach granicznych i na terenie kraju, 8) wystawianie świadectw fitosanitarnych, 9) zawiadamianie organizacji ochrony roślin kraju eksportującego o zatrzymaniu lub zniszczeniu porażonych roślin, produktów roślinnych oraz przedmiotów, 10) kontrola zabiegów oczyszczania, odkażania, przerobu i odkażania obiektów, przedmiotów, środków transportu i gleby, 11) wydawanie koncesji na konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin, 12) nadzór nad obrotem, magazynowaniem i stosowaniem środków ochrony roślin oraz przestrzeganiem okresów karencji i prewencji, 13) nadzór nad stanem technicznym sprzętu do wykonywania zabiegów ochrony roślin, 14) upoważnianie jednostek organizacyjnych do prowadzenia szkoleń, 15) wydawanie decyzji i tytułów egzekucyjnych, 16) podejmowanie innych działań przewidzianych przepisami niniejszej ustawy. Art. 41. 14) 1. Zadania Inspekcji określone w art. 40 wykonują następujące organy: 1) Główny Inspektor Ochrony Roślin, zwany dalej "Głównym Inspektorem", 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony roślin, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony roślin, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej. 2. Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji określone w ustawie i przepisach odrębnych. Art. 42. 1. 15) Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. 15) Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa 2), na wniosek Głównego Inspektora. 4. 16) Główny Inspektor wykonuje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin. 5. 17) Organizację Głównego Inspektoratu Ochrony Roślin określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 43. 1. Wojewódzki inspektor działa na terenie województwa. 2. 18) Wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem. 3. 18) Wojewódzki inspektor wykonuje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin. 4. 18) Zastępcę wojewódzkiego inspektora powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego inspektora. 5. 19) Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony roślin. Art. 43a. 20) 1. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora, może tworzyć zamiejscowe delegatury wojewódzkiego inspektoratu ochrony roślin. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego inspektora, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 2. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego inspektora lub za jego zgodą, może powierzyć, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego inspektora, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, organom powiatów położonych na terenie województwa. Art. 43b. 20) Wojewódzki inspektor może upoważnić pracowników wojewódzkiego inspektoratu oraz pracowników delegatur do wykonywania kontroli fitosanitarnej i wydawania w jego imieniu decyzji administracyjnych. Art. 44. 1. 21) W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia - Główny Inspektor. 2. Do obowiązków wynikających z decyzji organów Inspekcji stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 3. Organy Inspekcji używają pieczęci okrągłej z wizerunkiem orła. Art. 45. (skreślony). 22) Art. 46. Główny Inspektor, wojewódzcy inspektorzy oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspekcji uprawnieni są do: 1) wstępu na grunty, w tym leśne, i do obiektów, w których są lub były uprawiane lub przechowywane rośliny, produkty roślinne i środki ochrony roślin, oraz do środków transportu służących do przewożenia roślin i produktów roślinnych, a także do bezpłatnego pobierania za pokwitowaniem próbek roślin, produktów roślinnych, gleby, podłoży i środków ochrony roślin, w ilościach niezbędnych do wykonywania badań, 2) wstępu na teren morskich i rzecznych portów, przystani, a także lotnisk, stacji kolejowych, urzędów pocztowych, lądowych przejść granicznych, 3) kontroli dokumentów i żądania wyjaśnień dotyczących stanu fitosanitarnego roślin, uprawy, przewożenia, przechowywania i obrotu roślinami uprawnymi, zwalczania organizmów szkodliwych oraz obrotu i stosowania środków ochrony roślin. Art. 47. Pracownicy Inspekcji podczas wykonywania czynności służbowych w miejscach odpraw celnych są obowiązani do noszenia munduru i odznaki Inspekcji. Art. 48. (skreślony). 23) Art. 49. 24) Wojewódzcy inspektorzy przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązani współpracować z właściwymi organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego. Art. 49a. 25) 1. Główny Inspektor ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji lub - w przypadku zaistnienia nadzwyczajnego zagrożenia fitosanitarnego - szczegółowe zasady postępowania wojewódzkich inspektorów, a także zasady ich współdziałania z innymi organami administracji publicznej. 2. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego wojewódzkiego inspektora o działalności Inspekcji na obszarze powiatu lub województwa. Na żądanie właściwej rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy wojewódzki inspektor jest obowiązany składać w każdym czasie. 3. W związku z przedłożoną informacją, o której mowa w ust. 2, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego organu Inspekcji w celu zapewnienia na danym obszarze należytej ochrony roślin. 4. W przypadkach bezpośrednich zagrożeń fitosanitarnych starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta mogą wydać właściwemu organowi Inspekcji polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 5. Uchwała podjęta na podstawie ust. 3 lub polecenie wydane na podstawie ust. 4 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji, lecz powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 6. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódzkiego inspektora o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 3-5. Art. 49b. 25) 1. Starosta, wójt, burmistrz i prezydent miasta ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 49a ust. 4. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Wojewódzki inspektor natychmiast przedkłada sprawę Głównemu Inspektorowi, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda. Rozdział 6 Odpowiedzialność karna Art. 50. 1. Kto: 1) 1) uniemożliwia lub utrudnia Inspekcji Ochrony Roślin wykonywanie czynności urzędowych, 2) 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia miejscowo właściwego organu Inspekcji Ochrony Roślin lub organu gminy o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia określonych organizmów szkodliwych (art. 3 ust. 2 pkt 1), 3) przywozi z zagranicy zabronione rośliny, produkty roślinne, przedmioty lub organizmy szkodliwe (art. 8 ust. 1), 4) 1) przeładowuje na terenie kraju przewożone rośliny i produkty roślinne, nie zawiadamiając o tym organu Inspekcji Ochrony Roślin stopnia wojewódzkiego (art. 10 ust. 2), 5) bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom wprowadza do obrotu lub stosuje środki ochrony roślin (art. 14 ust. 2), 6) wprowadza do obrotu materiał siewny zawierający środki ochrony roślin nie dopuszczone do obrotu i stosowania (art. 14 ust. 3), 7) wprowadza do obrotu zaprawiony materiał siewny w opakowaniach nie odpowiadających warunkom, o których mowa w art. 21 ust. 4, 8) bez wymaganej koncesji lub wbrew jej warunkom prowadzi obrót lub konfekcjonowanie środków ochrony roślin (art. 23 ust. 1), 9) wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji nabywców środków ochrony roślin, zaliczonych do I i II klasy toksyczności dla ludzi (art. 26 ust. 2), 10) podaje informacje o środkach ochrony roślin w formie mogącej wprowadzić w błąd co do właściwości tych środków lub sposobu ich stosowania (art. 27 ust. 1 pkt 2), 11) stosuje środki ochrony roślin w sposób niezgodny z etykietą-instrukcją stosowania lub z obowiązującymi zasadami ich stosowania (art. 29 oraz art. 37), 12) stosuje na roślinach uprawianych w strefach ochronnych źródeł, ujęć wody oraz na terenie uzdrowisk, otulin parków narodowych niedozwolone środki ochrony roślin (art. 30 ust. 1 i 2), 13) stosuje materiał siewny zawierający środki ochrony roślin do innych celów niż siew lub sadzenie (art. 30 ust. 3), 14) stosując środki ochrony roślin nie przestrzega okresów karencji lub prewencji (art. 31), 15) nie prowadzi ewidencji wykonywanych zabiegów zwalczania organizmów szkodliwych (art. 32), 16) stosuje środki ochrony roślin lub uprawia rośliny wbrew zakazom, ograniczeniom lub warunkom określonym przez wojewodę (art. 34), 17) stosuje środki ochrony roślin sprzętem niesprawnym technicznie (art. 35 ust. 1) i uchyla się od obowiązku przeprowadzania technicznego badania tego sprzętu (art. 36) - podlega karze aresztu albo grzywny. 2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w ust. 1 pkt 3, 4, 5, 7 lub 8 - można orzec przepadek rzeczy stanowiącej przedmiot wykroczenia choćby nie stanowiła własności sprawcy. 3. W wypadkach określonych w ust. 1 i 2 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 51. 1. Do obowiązków w zakresie zwalczania organizmów szkodliwych, które wynikają z decyzji administracyjnych wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Termin ważności zezwoleń stałych na dopuszczenie środków ochrony roślin do obrotu, wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów - wynosi 10 lat, licząc od dnia wydania zezwolenia, natomiast zezwoleń tymczasowych - 3 lata od dnia wydania zezwolenia. 3. Środki ochrony roślin, o których mowa w ust. 2, należy zaliczyć do odpowiednich klas toksyczności, zgodnie z art. 20, w terminie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 52. 26) Przedsiębiorcy, prowadzący w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy konfekcjonowanie i obrót środkami ochrony roślin, tracą prawo do dalszego prowadzenia tej działalności, jeżeli w terminie jednego roku nie wystąpią do właściwego wojewódzkiego inspektora o udzielenie wymaganych koncesji. Art. 53. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy, a nie zakończonych do tego dnia decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy. Art. 54. 1. Wojewódzcy inspektorzy wstępują, z dniem wejścia w życie ustawy, w stosunki prawne odpowiednich wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin. 2. Mienie stanowiące własność Skarbu Państwa, będące w dniu wejścia w życie ustawy w zarządzie wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin, przechodzi z tym dniem w zarząd wojewódzkich inspektoratów. 3. Nabycie zarządu mienia określonego w ust. 1 stwierdzają, w drodze decyzji, rejonowe organy rządowej administracji ogólnej. 27) 4. Do zarządu, o którym mowa w ust. 1 i 2, 28) stosuje się przepisy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. 29) Art. 55. Pracownicy dotychczasowych wojewódzkich stacji kwarantanny i ochrony roślin oraz inspektoratu kwarantanny roślin stają się pracownikami Inspekcji. Art. 56. (pominięty). 30) Art. 57. (pominięty). 30) Art. 58. (pominięty). 30) Art. 59. Traci moc ustawa z dnia 16 lutego 1961 r. o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami (Dz. U. Nr 10, poz. 55, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198). Art. 60. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 23 ust. 1, art. 25 pkt 1, art. 26 ust. 1, art. 27 ust. 1 pkt 1 lit. a), które wchodzą w życie po upływie roku od dnia ogłoszenia, i art. 36, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 31) 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 17 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 23 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 5) Stosownie do art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i z 1997 r. Nr 156, poz. 775) oraz art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 4 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 6) Stosownie do art. 7 pkt 1 ustawy wymienionej w przypisie 5 jako pierwsza oraz art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 7) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 3 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 8) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 28 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 81 pkt 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który wszedł w życie z dniem 22 października 1997 r. 10) Zgodnie z art. 95 ustawy wymienionej w przypisie 2 - ilekroć przepisy nakładają na naczelny lub centralny organ administracji rządowej obowiązek ogłoszenia aktu prawnego w wydawnictwie promulgacyjnym innym niż Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, akt taki podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 7 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 7 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) Dodany przez art. 107 pkt 7 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) Dodany przez art. 107 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) Dodany przez art. 107 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) Przez art. 107 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) Przez art. 107 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 107 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) Dodany przez art. 107 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 81 pkt 1 ustawy wymienionej w przypisie 9. 27) Rejonowe organy rządowej administracji ogólnej przestały istnieć; zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872), z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasły akty powołania kierowników urzędów rejonowych wykonujących określone w ustawach szczególnych zadania i kompetencje rządowej administracji ogólnej. Z dniem 1 stycznia 1999 r. zadania z zakresu administracji rządowej w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa wykonuje starosta zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484). 28) Zgodnie z art. 199 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (wymienionej w przypisie 27 jako druga), zarząd nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, sprawowany w dniu wejścia w życie cytowanej wyżej ustawy przez jednostki organizacyjne, przekształcony został z tym dniem w trwały zarząd tych nieruchomości. 29) Obecnie: przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (wymienionej w przypisie 27 jako druga) stosownie do art. 240 ust. 1 tej ustawy. 30) Zamieszczony w obwieszczeniu. 31) Ustawa została ogłoszona dnia 8 sierpnia 1995 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej. (Dz. U. Nr 66, poz. 752) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje następujących przepisów: 1) art. 52-61 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), które stanowią: "Art. 52. W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz. U. Nr 63, poz. 419 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 7 w ust. 1 wyrazy «rejonowych organów rządowej administracji ogólnej» zastępuje się wyrazami «rejonowych lekarzy weterynarii». Art. 53. W ustawie z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 11, 2) w art. 12 skreśla się ust. 2, 3) w art. 14: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy «albo wybicia zwierząt», b) skreśla się ust. 2. Art. 54. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1992 r. Nr 33, poz. 144 i Nr 91, poz. 456 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy «organ służby weterynaryjnej nadzorowany przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej» zastępuje się odpowiednio wyrazami «organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej», 2) w art. 23 wyraz «zakładów» zastępuje się wyrazem «inspektoratów». Art. 55. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29 i Nr 60, poz. 310 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349) art. 118 otrzymuje brzmienie: «Art. 118. § 1. Kto: 1) dokonuje uboju zwierzęcia bez wymaganego zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w tym zezwoleniu, 2) usuwa części zwierzęcia przed wykonaniem wymaganego badania po uboju, 3) nie poddaje mięsa badaniu, jeżeli takie badanie jest wymagane - podlega karze grzywny. § 2. Kto wprowadza do obrotu mięso: 1) bez wymaganego oznakowania i świadectwa, 2) o ograniczonej przydatności do spożycia lub niezdatne do spożycia, wbrew określonemu sposobowi jego wykorzystania - podlega karze aresztu albo grzywny. § 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 i 2, można orzec przepadek mięsa, chociażby nie stanowiło własności sprawcy wykroczenia.» Art. 56. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 7, poz. 25, z 1992 r. Nr 33, poz. 144, z 1995 r. Nr 130, poz. 629 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w art. 17 wyrazy «organy służby weterynaryjnej nadzorowane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej» zastępuje się wyrazami «organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej»". Art. 57. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700, Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272 i Nr 54, poz. 348) w art. 3 w ust. 1 po wyrazie «sanitarnych,» dodaje się wyraz «weterynaryjnych,». Art. 58. W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 1991 r. Nr 8, poz. 27 i z 1995 r. Nr 120, poz. 576) art. 68 otrzymuje brzmienie: «Art. 68. 1. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, jakie czynności o charakterze pomocniczym z zakresu zadań lekarza weterynarii, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą być wykonywane pod nadzorem lekarza weterynarii przez osoby nie posiadające tytułu lekarza weterynarii oraz określi kwalifikacje tych osób. 2. Osoby wymienione w ust. 1, które na podstawie dotychczasowych przepisów nabyły uprawnienia do wykonywania czynności weterynaryjnych samodzielnie lub pod nadzorem lekarza weterynarii i do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) prowadziły zarejestrowaną działalność gospodarczą w tej dziedzinie, zachowują dotychczasowe uprawnienia.» Art. 59. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 43, poz. 272) w art. 58 ust. 2 otrzymuje brzmienie: «2. W stosunku do środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt nadzór nad obrotem sprawuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz wojewódzcy lekarze weterynarii. Przepisy art. 59-65 stosuje się odpowiednio. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej szczegółowe zasady i sposób sprawowania nadzoru przez wojewódzkich lekarzy weterynarii oraz wymagane kwalifikacje osób pełniących funkcje kontrolne.» Art. 60. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713 i z 1997 r. Nr 14, poz. 72) art. 14 otrzymuje brzmienie: «Art. 14. Dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich oraz właściciele, posiadacze i zarządcy gruntów są obowiązani zawiadomić właściwy organ Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej lub urząd gminy albo najbliższy zakład leczniczy dla zwierząt o dostrzeżonych objawach chorób zwierząt żyjących wolno.» Art. 61. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 132, poz. 622) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 po pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu: «8) zapewniają budowę, utrzymanie i eksploatację, własnych lub wspólnych z innymi gminami, grzebowisk oraz miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części, 9) znakują obszary dotknięte lub zagrożone chorobą zakaźną zwierząt.»; 2) w art. 7 w ust. 1 po wyrazie «zwierząt» dodaje się wyrazy «a także grzebowisk i spalarni zwłok zwierzęcych i ich części.» 2) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r." Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 kwietnia 1999 r. (poz. 752) USTAWA z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej 1) . Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz organizację, zasady i tryb działania Inspekcji Weterynaryjnej 1) . Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) zwierzęta - zwierzęta gospodarskie, zwierzęta domowe i udomowione, zwierzęta laboratoryjne, zwierzęta łowne i inne wolno żyjące zwierzęta, znajdujące się w parkach zwierzęcych, w ogrodach zoologicznych, cyrkach i w obrocie, 2) zwierzęta rzeźne - bydło, świnie, owce, kozy, zwierzęta jednokopytne, drób, króliki i nutrie, 3) choroby zakaźne - wywołane przez chorobotwórcze czynniki biologiczne choroby zwierząt, które ze względu na charakter, sposób powstawania i szerzenia się stanowią zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi, 4) zwierzę chore - zwierzę, u którego organ Inspekcji Weterynaryjnej 1) stwierdził chorobę zakaźną lub inną chorobę mającą wpływ na ocenę przydatności mięsa do spożycia, 5) zwierzę podejrzane o zakażenie - zwierzę, u którego występują objawy wskazujące na chorobę zakaźną, lub zwierzę bez objawów takiej choroby, które mogło się zetknąć ze zwierzętami chorymi, albo zwierzę będące nosicielem zarazka lub podejrzane o takie nosicielstwo, 6) niejadalne surowce zwierzęce - nie przeznaczone do spożycia przez ludzi produkty w stanie naturalnym pochodzące ze zwierząt lub od zwierząt inne niż materiał biologiczny, pasze i surowce paszowe, 7) materiał biologiczny - nasienie, komórki jajowe, zarodki, jaja zapłodnione i ikra, 8) ubój - oszołomienie i zabicie zwierzęcia rzeźnego poprzez wykrwawienie w celu uzyskania mięsa do spożycia, 9) ubój z konieczności - ubój zwierzęcia rzeźnego w następstwie wypadku lub nagłego zagrożenia jego życia, nie związany z chorobą zakaźną, 10) ubój sanitarny - ubój zwierzęcia chorego na chorobę zakaźną lub podejrzanego o zakażenie, 11) mięso - części jadalne zwierząt rzeźnych, zwierząt łownych, a także ryb, mięczaków i skorupiaków, 12) zwłoki zwierzęce - zwierzęta padłe lub zabite nie w celu spożycia przez ludzi, 13) zwalczanie - zgłaszanie, zapobieganie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt, 14) rzeźnia - zakład, w którym dokonuje się uboju zwierząt i obróbki poubojowej w celu uzyskania mięsa do spożycia przez ludzi, 15) kwarantanna - odosobnienie zwierząt, ich obserwację i badanie w celu wykluczenia możliwości przeniesienia się choroby zakaźnej na inne zwierzęta, 16) towary - zwierzęta, mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, materiał biologiczny, niejadalne surowce zwierzęce, pasze, surowce paszowe. Art. 3. 1. Obowiązkowi zwalczania podlegają choroby zakaźne zwierząt wyszczególnione w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) może określić, w drodze rozporządzenia, inne choroby zakaźne zwierząt nie wymienione w załączniku, o którym mowa w ust. 1, podlegające zwalczaniu na obszarze całego kraju lub jego części. Art. 4. Do postępowania w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Zapobieganie chorobom zakaźnym zwierząt Art. 5. 1. Podmioty zajmujące się: 1) zarobkowym przewozem zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupem, 2) organizowaniem lub urządzaniem targów, spędów i wystaw zwierząt, 3) produkcją lub przechowywaniem środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, 4) zarobkowym wytwarzaniem, przetwarzaniem, obrotem lub składowaniem niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz oraz dodatków do pasz, 5) pozyskiwaniem, konserwacją, obróbką, przechowywaniem, wprowadzaniem do obrotu lub wykorzystywaniem materiału biologicznego, 6) prowadzeniem punktów kopulacyjnych, 7) wylęgiem drobiu i narybku, 8) prowadzeniem schronisk dla zwierząt, 9) zbieraniem, przetwarzaniem, grzebaniem lub spalaniem zwłok zwierzęcych i ich części oraz odpadów poubojowych, 10) hodowlą zwierząt laboratoryjnych, 11) lecznictwem zwierząt - są obowiązane zgłosić właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii 3) zamiar rozpoczęcia działalności w terminie co najmniej 7 dni przed jej rozpoczęciem i zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, obowiązane są zawiadomić właściwego powiatowego lekarza weterynarii 3) o czasie i miejscu organizowania lub urządzania targów, spędów i wystaw oraz załadunku i wyładunku zwierząt. 3. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, jest dozwolone po zapewnieniu warunków lokalizacyjnych, technicznych, sanitarnych, technologicznych i organizacyjnych zabezpieczających przed zagrożeniem epizootycznym lub epidemicznym i zapewniających właściwą jakość zdrowotną środków żywności pochodzenia zwierzęcego oraz jakość materiału biologicznego, zwanych dalej "warunkami weterynaryjnymi". 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności wymienionych w ust. 1 pkt 1-9. Art. 6. 1. W razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1-10, jest prowadzona niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, powiatowy lekarz weterynarii 3) może wydać decyzję nakazującą usunięcie uchybień lub wstrzymującą prowadzenie działalności do czasu usunięcia uchybień. 2. W razie stwierdzenia, że prowadzenie działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 11, stwarza zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, powiatowy lekarz weterynarii 3) nakazuje niezwłoczne usunięcie uchybień, zawiadamiając o tym właściwą okręgową izbę lekarsko-weterynaryjną. Art. 7. 1. Bydło, owce, kozy i świnie mogą być wprowadzone do obrotu, jeżeli są zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia i oznakowane, a konie zaopatrzone w świadectwo miejsca pochodzenia lub inny dokument identyfikacyjny. 2. Zwierzęta wymienione w ust. 1 oraz inne zwierzęta przeznaczone do obrotu i wywozu poza granice województwa - powinny być zaopatrzone w świadectwa zdrowia. Przesyłki drobiu do uboju powinny być zaopatrzone w świadectwo zdrowia bez względu na terytorialne usytuowanie rzeźni. 3. Świadectwa miejsca pochodzenia wydaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), który może upoważnić sołtysów lub inne osoby do wykonywania tych czynności oraz do znakowania zwierząt. 4. Koszty znakowania zwierząt i wystawiania świadectw miejsca pochodzenia ponoszą właściciele zwierząt. 5. Wysokość opłat za znakowanie zwierząt i wystawianie świadectw miejsca pochodzenia określa rada gminy w drodze uchwały. 6. Świadectwa zdrowia wystawia powiatowy lekarz weterynarii 3) na każdą przewożoną partię zwierząt oddzielnie lub na poszczególne zwierzęta, po uprzednim ich zbadaniu w miejscu załadowania. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w drodze rozporządzenia, określi: 1) sposób oraz wymagane kwalifikacje do znakowania zwierząt, wzory znaków identyfikacyjnych, wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, 2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek znakowania zwierząt innych gatunków oraz zaopatrywania w świadectwo miejsca pochodzenia i świadectwo zdrowia, jeżeli zwierzęta te będą wywożone poza granice województwa. Art. 8. 1. Psy w wieku powyżej dwóch miesięcy żyjące na obszarze całego kraju oraz lisy wolno żyjące na obszarach określonych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2) podlegają obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie. 2. Posiadacze psów obowiązani są doprowadzać psy na smyczy do wyznaczonych przez powiatowego lekarza weterynarii 3) punktów szczepień: 1) w terminie dwóch miesięcy od dnia ukończenia przez psa wieku dwóch miesięcy lub 2) w terminie określonym przez lekarza weterynarii podczas poprzedniego szczepienia. 3. Psy poddane szczepieniu podlegają wpisowi do rejestru. Po przeprowadzeniu szczepienia posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie, a informacje o dokonaniu tej czynności zamieszcza się w rejestrze psów zaszczepionych przeciwko wściekliźnie. 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w drodze rozporządzenia: 1) określi: a) szczegółowe zasady przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, a w szczególności obszary, o których mowa w ust. 1, rodzaj szczepionki i sposób jej podania, b) szczegółowe zasady prowadzenia rejestru i wzór zaświadczenia, o których mowa w ust. 3, 2) może wprowadzić obowiązek ochronnego szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie. Art. 9. 1. Zwłoki zwierzęce i ich części, jeżeli nie zachodzi podejrzenie o chorobę zakaźną, należy niezwłocznie dostarczyć podmiotom zajmującym się zbieraniem lub przetwarzaniem zwłok zwierzęcych albo na grzebowisko lub w wyznaczone miejsce spalania zwłok zwierzęcych. 2. Obowiązek określony w ust. 1 ciąży na posiadaczu zwłok zwierzęcych, a jeżeli posiadacza takiego nie można ustalić - na jednostce organizacyjnej utworzonej w tym celu lub upoważnionej przez gminę. 3. Tworzenie i utrzymywanie grzebowisk i miejsc spalania zwłok zwierzęcych i ich części określają przepisy o utrzymaniu czystości i porządku w gminie. 4. Koszty budowy grzebowisk i miejsc spalania zwłok zwierzęcych są refundowane gminie ze środków budżetu państwa. Rozdział 3 Zapobieganie przenoszeniu z zagranicy i za granicę chorób zakaźnych zwierząt Art. 10. Zabrania się: 1) przywozu z zagranicy lub przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zwierząt chorych, podejrzanych o zakażenie, zwłok zwierzęcych i ich części oraz innych rzeczy, które mogą przenosić chorobę zakaźną, 2) przywozu z zagranicy mięsa mechanicznie odkostnionego, mięsa niezdatnego lub o ograniczonej przydatności do spożycia, 3) przywozu z zagranicy mięsa przez inne przejścia graniczne niż określone w trybie przewidzianym w art. 14 ust. 6. Art. 11. 1. Zwierzęta mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwa zdrowia wystawione w języku polskim i kraju ich pochodzenia oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, oraz w świadectwo transportowe, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z państw wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) importer uzyska decyzję powiatowego lekarza weterynarii 3) o ustaleniu miejsca kwarantanny albo uboju zwierząt, 4) kopie świadectw zdrowia zwierząt będą dostarczone przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii kraju wywozu właściwemu polskiemu granicznemu lekarzowi weterynarii oraz Głównemu Lekarzowi Weterynarii, nie później niż na 48 godzin przed przywozem. 2. Mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego i materiał biologiczny mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione w języku polskim i kraju pochodzenia towaru oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z zakładów wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii oraz z państw wpisanych do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 3) importer uzyska decyzję powiatowego lekarza weterynarii 3) o ustaleniu ich miejsca składowania, 4) kopie świadectw zdrowia mięsa chłodzonego i mrożonego będą dostarczone właściwemu polskiemu granicznemu lekarzowi weterynarii oraz Głównemu Lekarzowi Weterynarii nie później niż na 48 godzin przed przywozem. 3. Niejadalne surowce zwierzęce, pasze i surowce paszowe mogą być przywożone z zagranicy, jeżeli: 1) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia wystawione w języku polskim i kraju pochodzenia towaru oraz w języku angielskim przez właściwego urzędowego lekarza weterynarii państwa, z którego pochodzą, 2) w dniu wystawienia świadectwa zdrowia pochodzą z państw wpisanych do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 3) importer uzyska decyzję powiatowego lekarza weterynarii 3) o ustaleniu ich miejsca składowania. 4. Przywóz z zagranicy towarów pochodzących z państw i zakładów nie wpisanych do rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, wymaga zezwolenia Głównego Lekarza Weterynarii. Zezwolenie określa szczegółowe wymagania, jakim powinno odpowiadać świadectwo zdrowia, w które towar ma być zaopatrzony, oraz w zależności od rodzaju towaru inne wymagania, o których mowa w ust. 1-3, po spełnieniu których towar może być przywieziony. 5. Główny Lekarz Weterynarii ogłasza w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej 4) : 1) rejestry państw i zakładów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, 2) wzory świadectw zdrowia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1, oraz wzór świadectwa transportowego. Art. 12. 1. Towary mogą być przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zostały spełnione warunki: 1) o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 3 pkt 1 i 2, lub 2) określone w zezwoleniu wydanym przez Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Główny Lekarz Weterynarii może uzależnić wydanie zezwolenia na przewóz towarów, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, od dostarczenia przez przewoźnika deklaracji przyjęcia towarów przez kraj tranzytowy sąsiadujący z Rzecząpospolitą Polską. Art. 13. Towary przewożone nie mogą być na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyładowywane lub przeładowywane bez zgody właściwego powiatowego lekarza weterynarii 3) . Art. 14. 1. Towary przywożone z zagranicy oraz przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają weterynaryjnej kontroli granicznej. 2. Weterynaryjna kontrola graniczna obejmuje: 1) sprawdzenie, czy nie zostały naruszone przepisy art. 10, 2) sprawdzenie dokumentów, o których mowa w art. 11 i 12, wymaganych przy przywozie lub przewozie towaru, 3) oględziny towaru, a w razie potrzeby jego badanie. 3. Graniczny lekarz weterynarii dokonuje w świadectwie zdrowia wpisu o przeprowadzeniu i wyniku kontroli. 4. Graniczny lekarz weterynarii zakaże przywozu z zagranicy lub przewozu towarów przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nakaże zabicie lub ubój sanitarny zwierząt, zniszczenie towarów lub innych rzeczy, jeżeli kontrola wykaże, że: 1) towary nie spełniają warunków określonych w art. 11 i 12, 2) zostały naruszone przepisy art. 10, a w szczególności, jeżeli przywożone lub przewożone: a) zwierzęta są chore lub podejrzane o zakażenie, b) mięso jest niezdatne lub o ograniczonej przydatności do spożycia, c) towary i inne rzeczy przenoszą lub mogą przenosić chorobę zakaźną. 5. W razie potrzeby graniczny lekarz weterynarii może: 1) zastosować środki przewidziane w art. 22 pkt 1, 3-5, 9, 12 i 13, 2) nakazać przeprowadzenie uboju z konieczności zwierząt, które ze względu na stan zdrowia nie nadają się do dalszego transportu, a w szczególności zwierząt, które doznały urazów lub zranień. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw wewnętrznych 5) oraz do spraw transportu 6) określi, w drodze rozporządzenia, przejścia graniczne, na których będzie dokonywana weterynaryjna kontrola graniczna. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) ogłosi w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej 4) wykaz towarów podlegających weterynaryjnej kontroli granicznej. Art. 15. 1. Towary przywiezione z zagranicy podlegają badaniom w wyznaczonych miejscach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 3, ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, a zwierzęta przeznaczone do chowu lub hodowli podlegają kwarantannie. 2. Uboju zwierząt rzeźnych dokonuje się nie później niż w ciągu 72 godzin po przekroczeniu granicy. 3. W zależności od wyników badań, o których mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii 3) wydaje decyzję: 1) o dopuszczeniu towaru do obrotu w kraju, 2) nakazującą wywóz towaru za granicę, 3) nakazującą zniszczenie towaru, 4) nakazującą zabicie zwierzęcia lub ubój sanitarny w wyznaczonej rzeźni. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do towarów zaopatrzonych w polskie świadectwo zdrowia wywiezionych za granicę i stamtąd cofniętych do kraju. 5. Towary przywiezione z zagranicy mogą być zwolnione od kwarantanny i badań, o których mowa w ust. 1, jeżeli umowy międzynarodowe przewidują, na zasadach wzajemności, uproszczony tok postępowania w nadzorze weterynaryjnym nad towarami w obrocie z zagranicą. Art. 16. W razie uzasadnionego niebezpieczeństwa przeniesienia z zagranicy choroby zakaźnej określonej w art. 3 lub innej choroby zwierząt stanowiącej szczególne zagrożenie dla zdrowia i życia zwierząt lub ludzi minister właściwy do spraw rolnictwa 2) może, w drodze rozporządzenia: 1) zakazać przywozu do kraju i przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej towarów oraz innych rzeczy mogących przenosić chorobę zakaźną, 2) określić postępowanie organu weterynaryjnej kontroli granicznej w stosunku do osób przybywających z zagranicy oraz ich rzeczy. Art. 17. 1. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi rejestr krajowych zakładów produkujących i przetwarzających mięso, środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, niejadalne surowce zwierzęce oraz produkujących materiał biologiczny, spełniających warunki weterynaryjne i sanitarne, określone przez właściwe władze weterynaryjne poszczególnych państw, do których jest przeznaczony towar. 2. Wpis zakładów do rejestru, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek właściciela zakładu, po uzyskaniu pozytywnej opinii wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz po akceptacji zakładu przez właściwe władze weterynaryjne państwa, do którego mają być eksportowane towary, jeżeli taka akceptacja jest wymagana. 3. Nadzór nad przestrzeganiem przez producenta warunków, o których mowa w ust. 1, sprawuje powiatowy lekarz weterynarii 3) , który wydaje świadectwa zdrowia potwierdzające, że przeznaczone do wywozu za granicę towary odpowiadają tym warunkom. Art. 18. 1. Weterynaryjna kontrola graniczna przy wywozie towarów za granicę obejmuje sprawdzenie dokumentów wymaganych przez władze weterynaryjne państwa, do którego towar jest wywożony, oględziny towaru, a w razie potrzeby jego badanie. 2. Przy przeprowadzaniu kontroli, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 14 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Zgłaszanie, wykrywanie i likwidowanie chorób zakaźnych zwierząt Art. 19. 1. W razie podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej u zwierzęcia jego posiadacz jest obowiązany do: 1) niezwłocznego, nie później niż w ciągu 24 godzin, zawiadomienia o tym właściwego miejscowo organu Inspekcji Weterynaryjnej 1) lub wójta (burmistrza, prezydenta) albo najbliższego zakładu leczniczego dla zwierząt, 2) pozostawienia zwierząt w miejscu ich stałego przebywania i niewprowadzania tam innych zwierząt, 3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub zwłoki zwierzęce, 4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i sprzedaży mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, paszy, ściółki i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu, w którym wystąpiła choroba, 5) udostępnienia zwierząt i zwłok zwierzęcych do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy przy wykonywaniu badań i zabiegów, 6) udzielania organom Inspekcji Weterynaryjnej 1) oraz osobom działającym w imieniu tych organów wyjaśnień i podawania informacji, które mogą mieć znaczenie do wykrycia choroby i źródeł zakażenia lub zapobiegania jej szerzeniu. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ciąży również na osobach mających styczność ze zwierzętami w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych lub zawodowych. Obowiązkiem lekarza weterynarii jest ponadto poinformowanie posiadacza zwierzęcia o obowiązkach określonych w ust. 1 i nadzorowanie ich wykonania do czasu przybycia powiatowego lekarza weterynarii 3) lub osoby przez niego upoważnionej. 3. Wójt (burmistrz, prezydent) lub zakład leczniczy dla zwierząt niezwłocznie informuje organ Inspekcji Weterynaryjnej 1) o otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. 4. Powiatowy lekarz weterynarii 3) po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3, podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej. W razie uzasadnionego podejrzenia choroby zakaźnej lub jej stwierdzenia powiatowy lekarz weterynarii 3) stosuje odpowiednio środki przewidziane w art. 22. Art. 20. 1. Lekarze weterynarii leczący zwierzęta obowiązani są do prowadzenia dokumentacji z pełnionych czynności i stosowanych środków leczniczych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia, zakres i sposób prowadzenia dokumentacji. Art. 21. Główny Lekarz Weterynarii określa sposób postępowania terenowych organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) , wskazując, które ze środków przewidzianych w ustawie stosuje się do zwalczania poszczególnych chorób zakaźnych zwierząt. Art. 22. W celu wykrywania i likwidowania chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii 3) może: 1) nakazać odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych albo podejrzanych o zakażenie, 2) zakazać wydawania świadectw miejsca pochodzenia zwierząt, 3) skierować do uboju sanitarnego albo nakazać zabicie zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie, 4) nakazać oczyszczenie i odkażenie pomieszczeń, odkażenie, zniszczenie lub usunięcie w sposób wykluczający niebezpieczeństwo szerzenia choroby zakaźnej: paszy, surowców paszowych, ściółki, nawozu, narzędzi i innych przedmiotów, z którymi stykały się zwierzęta chore lub podejrzane o zakażenie, 5) zakazać osobom, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi na chorobę zakaźną lub podejrzanymi o zakażenie, czasowego opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej, 6) nakazać odkażanie odzieży i rzeczy osób, które były lub mogły być w styczności ze zwierzętami chorymi lub podejrzanymi o zakażenie, 7) zakazać wstępu określonym osobom do miejsc przebywania zwierząt, 8) zakazać karmienia zwierząt określonymi paszami lub pojenia z określonych zbiorników i ujęć wody, 9) wyznaczyć określone miejsca, w których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania zwierząt lub sprowadzania i wywożenia mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, zwłok zwierzęcych, pasz i surowców paszowych, 10) nakazać badanie oraz przeprowadzenie sekcji zwłok zwierzęcych, 11) nakazać leczenie i inne zabiegi na zwierzętach, 12) zakazać używania zwierząt w celu rozmnażania lub nakazać ich trzebienie, 13) określać sposób postępowania ze zwierzętami chorymi albo podejrzanymi o zakażenie, zwłokami zwierzęcymi, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego i niejadalnymi surowcami zwierzęcymi oraz paszami i surowcami paszowymi zakażonymi lub podejrzanymi o zakażenie, 14) nakazać podmiotom zajmującym się ubojem zwierząt przeprowadzenie uboju sanitarnego za zwrotem kosztów związanych z tym ubojem, 15) nakazać na określonym obszarze odstrzał sanitarny zwierząt. Art. 23. 1. Na obszarach, na których występuje choroba zakaźna lub bezpośrednie zagrożenie jej wystąpienia, wojewoda, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, w drodze rozporządzenia, może: 1) wprowadzić czasowe ograniczenia w ruchu osobowym, 2) czasowo zakazać organizowania widowisk, zgromadzeń, pochodów lub nakazać czasowe zamknięcie zakładów pracy, 3) czasowo zakazać organizowania spędów, targów, wystaw zwierząt, polowań i odłowów zwierząt łownych, 4) ograniczyć albo zakazać obrotu towarami, zwłokami zwierzęcymi, surowcami i produktami rolnymi oraz innymi przedmiotami, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej, 5) określić obszary, na których występuje choroba zakaźna lub zagrożenie wystąpieniem choroby zakaźnej, oraz sposób ich oznaczenia, 6) nakazać przegląd zwierząt, oczyszczanie, odkażanie, deratyzację i dezynfekcję miejsc przebywania zwierząt lub miejsc przechowywania i przerobu zwłok zwierzęcych, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, surowców paszowych i pasz, a także oczyszczanie i odkażanie środków transportu, 7) wyznaczać określone obszary, na których obowiązuje zakaz wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania towarów, zwłok zwierzęcych, surowców i produktów rolnych oraz innych przedmiotów, które mogą spowodować szerzenie się choroby zakaźnej. 2. Rozporządzenie wojewody, wydane w związku z wystąpieniem choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośrednim zagrożeniem jej wystąpienia, wchodzi w życie z dniem podania do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, a następnie jest ogłaszane w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Art. 24. 1. W razie wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt lub bezpośredniego zagrożenia jej wystąpienia na terenie całego kraju lub jego części, minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w drodze rozporządzenia, może zarządzić środki przewidziane w art. 23 ust. 1, a ponadto nakazać przeprowadzenie powszechnych badań, szczepień, leczenia i innych zabiegów na zwierzętach wrażliwych na chorobę zakaźną. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych5, określi zasady wprowadzania czasowych zakazów opuszczania miejsca wystąpienia choroby zakaźnej, o których mowa w art. 22 pkt 5, oraz czasowych ograniczeń w ruchu osobowym, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1. Art. 25. 1. Za konie, bydło, świnie, owce i kozy zabite z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) lub skierowane do uboju sanitarnego albo za wymienione zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy - przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa. 2. Odszkodowanie , o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia. Wysokość odszkodowania pomniejsza się o kwotę otrzymaną ze sprzedaży mięsa i niejadalnych surowców zwierzęcych uzyskanych ze zwierząt poddanych ubojowi sanitarnemu lub ze sprzedaży zwłok zwierzęcych albo ich części. 3. Wartość rynkową zwierząt określa się na podstawie średniej z trzech kwot oszacowania przyjętych przez właściwego powiatowego lekarza weterynarii 3) oraz dwóch rzeczoznawców wyznaczonych przez wójta (burmistrza, prezydenta). 4. Odszkodowanie nie przysługuje: 1) jeżeli posiadacz zwierzęcia nie zastosował się do przepisów art. 19 ust. 1 oraz obowiązków nałożonych na podstawie art. 22-24, 2) jeżeli posiadacz wprowadził do swojego gospodarstwa zwierzę, o którym wiedział, że jest chore lub podejrzane o zakażenie, albo zwierzę bez świadectwa miejsca pochodzenia i nie oznakowane lub bez świadectwa zdrowia, jeżeli takie warunki były wymagane na podstawie art. 7, 3) za zwierzęta: a) stanowiące własność podmiotów prowadzących działalność w zakresie: - handlu zwierzętami, mięsem, środkami spożywczymi pochodzenia zwierzęcego, niejadalnymi surowcami zwierzęcymi, paszami i surowcami paszowymi, - uboju zwierząt i przetwarzania mięsa, - skupu i przetwarzania zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych, - transportu zwierząt, mięsa, zwłok zwierzęcych i niejadalnych surowców zwierzęcych, b) sprowadzone z zagranicy z naruszeniem art. 10 i 11 i 14-16. 5. Decyzję w sprawie odszkodowania wydaje powiatowy lekarz weterynarii 3) . Decyzja o przyznaniu odszkodowania jest ostateczna. Posiadacz zwierzęcia niezadowolony z wysokości przyznanego odszkodowania może, w terminie miesiąca od daty doręczenia decyzji w tej sprawie, wnieść powództwo do sądu rejonowego. 6. Osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, Główny Lekarz Weterynarii, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, może przyznać nagrodę. 7. Wypłacone odszkodowania, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zajęciu na pokrycie należności publicznych, jeżeli zostaną wykorzystane na odtworzenie wcześniej posiadanego stanu zwierząt. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 7) określi, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacje i zasady wynagradzania oraz szczegółowe zasady oszacowywania zwierząt. Rozdział 5 Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa Art. 26. 1. Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa należy do powiatowego lekarza weterynarii 3) . 2. Powiatowy lekarz weterynarii 3) organizuje i nadzoruje badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz ustala rzeźniane i terenowe obwody badania, wyznacza dla nich lekarzy weterynarii i inne osoby uprawnione do przeprowadzania badań. Art. 27. 1. Ubój zwierząt rzeźnych, których mięso ma być wprowadzone do obrotu, wykonywany jest wyłącznie w rzeźni. 2. Do uboju w rzeźni mogą być dopuszczone zwierzęta rzeźne zaopatrzone w świadectwa miejsca pochodzenia i oznakowane, a drób rzeźny wyłącznie w świadectwo zdrowia, o których mowa w art. 7. Art. 28. 1. Obowiązkiem badania są objęte: 1) przed ubojem - zwierzęta rzeźne, których mięso ma być wprowadzone do obrotu, 2) po uboju - mięso i narządy wewnętrzne zwierząt rzeźnych, z wyjątkiem nie przeznaczonego do obrotu mięsa królików i drobiu, 3) po odstrzeleniu - mięso i narządy wewnętrzne dzików oraz przeznaczone do obrotu mięso innych zwierząt łownych. 2. Nie podlegają badaniu przed ubojem zwierzęta poddawane ubojowi z konieczności. 3. W zależności od wyniku badania zwierzęcia przed ubojem, może być wydane: 1) zezwolenie na ubój, 2) zezwolenie na ubój z zachowaniem określonych warunków, 3) zakaz uboju. 4. Po uboju wszystkie części zwierzęcia powinny pozostać w miejscu uboju do czasu zbadania mięsa. Art. 29. 1. W zależności od wyniku badania mięsa rozróżnia się i odpowiednio znakuje: 1) mięso zdatne do spożycia, 2) mięso o ograniczonej przydatności do spożycia, 3) mięso niezdatne do spożycia. 2. Mięso pozyskane ze zwierzęcia, którego uboju dokonano poza rzeźnią, uznane za: 1) zdatne do spożycia, 2) o ograniczonej przydatności do spożycia, z wyjątkiem mięsa, którego ocena wynika ze stwierdzenia podczas badania poubojowego zmian wskazujących na chorobę zakaźną lub jej podejrzenie - podlega dodatkowemu znakowaniu. Mięso takie może być użyte wyłącznie na własne potrzeby posiadacza zwierzęcia i nie może być wprowadzone do obrotu. 3. Mięso przeznaczone do spożycia może być wprowadzone do obrotu po zaopatrzeniu w świadectwo przydatności do spożycia, wystawione przez powiatowego lekarza weterynarii 3) . 4. Lekarz weterynarii, który dokonał badania mięsa, określa sposób wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia lub niezdatnego do spożycia albo nakazuje zniszczenie mięsa niezdatnego do spożycia. Art. 30. 1. Powiatowy lekarz weterynarii 3) na wniosek posiadacza mięsa, złożony w ciągu 24 godzin po dokonaniu badania i oceny, może zmienić tę ocenę po przeprowadzeniu ponownego badania. 2. Wniosek o zmianę oceny mięsa, o którym mowa w ust. 1, składany jest lekarzowi weterynarii, który dokonał badania. 3. Koszty ponownego badania, o którym mowa w ust. 1, łącznie z kosztami dojazdu ponosi posiadacz, jeżeli wynik badania potwierdzi uprzednio wydaną ocenę mięsa. Art. 31. 1. Podmioty zajmujące się ubojem zwierząt rzeźnych, rozbiorem i przetwórstwem mięsa, skupem i przetwórstwem mięsa zwierząt łownych oraz składowaniem mięsa i jego przetworów są obowiązane: 1) zgłosić właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii 3) zamiar rozpoczęcia działalności co najmniej na 7 dni przed jej rozpoczęciem i zaprzestanie działalności w terminie 7 dni od jej zaprzestania, 2) zapewnić warunki weterynaryjne. 2. W razie stwierdzenia, że działalność, o której mowa w ust. 1, prowadzona jest niezgodnie z warunkami weterynaryjnymi, powiatowy lekarz weterynarii 3) wydaje decyzję nakazującą usunięcie uchybień albo wstrzymuje prowadzenie działalności do czasu usunięcia uchybień. Art. 32. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa, wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji z tym związanej, 2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności wymienionych w art. 31 ust. 1. Art. 33. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, w drodze rozporządzenia, ustali wykaz rzeźni obowiązanych do skupu i przeprowadzania uboju zwierząt wymagających uboju z konieczności. Rozdział 6 Inspekcja Weterynaryjna 1) Art. 34. 1. Tworzy się Inspekcję Weterynaryjną 1) . 2. Inspekcją Weterynaryjną 1) kieruje Główny Lekarz Weterynarii. 3. Głównego Lekarza Weterynarii, który jest centralnym organem administracji rządowej, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. 4. 9) Zastępcę Głównego Lekarza Weterynarii powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. 5.9 Główny Lekarz Weterynarii kieruje Inspekcją Weterynaryjną przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii. 6.9 Organizację Głównego Inspektoratu Weterynarii określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 35. Do zadań Inspekcji Weterynaryjnej 1) należy zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, badanie zwierząt rzeźnych i mięsa oraz wykonywanie innych zadań wynikających z odrębnych przepisów, a w szczególności wykonywanie nadzoru nad: 1) jakością zdrowotną środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, w tym nad warunkami sanitarnymi ich pozyskiwania, produkcji i przechowywania, 2) jakością zdrowotną niektórych środków żywienia zwierząt, 3) obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt, 4) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz nad jakością materiału biologicznego. Art. 36. 10)1. Zadania Inspekcji Weterynaryjnej określone w art. 35 wykonują następujące organy: 1) Główny Lekarz Weterynarii, 2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego lekarza weterynarii jako kierownika wojewódzkiej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 3) powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji powiatowej, 4) graniczny lekarz weterynarii. 2. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Weterynaryjnej określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Wojewódzki lekarz weterynarii może, za zgodą wojewody, powierzyć powiatowemu lekarzowi weterynarii, w drodze porozumienia, prowadzenie spraw z zakresu swojej właściwości, w tym również wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych. 4. Funkcje organów Inspekcji Weterynaryjnej mogą pełnić wyłącznie osoby będące lekarzami weterynarii, posiadające prawo wykonywania zawodu. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, siedziby oraz terytorialny zakres działania granicznych lekarzy weterynarii. Art. 37. 11)1. Wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii. 2. Zastępcę wojewódzkiego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii. 3. Powiatowego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje starosta na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii lub za jego zgodą. 4. Zastępcę powiatowego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje starosta na wniosek powiatowego lekarza weterynarii. 5. Granicznego lekarza weterynarii powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii. Art. 38. 1. 12)Wojewódzki, powiatowy i graniczny lekarz weterynarii kieruje odpowiednio: wojewódzkim, powiatowym i granicznym inspektoratem weterynarii. 2. (skreślony). 13) 3. (skreślony). 13) 4. 14)Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji inspektoratów weterynarii. Art. 39. 15)1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Weterynaryjnej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, organem właściwym jest powiatowy lub graniczny lekarz weterynarii. 2. W postępowaniu administracyjnym organami wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego są: 1) w stosunku do powiatowego lub granicznego lekarza weterynarii - wojewódzki lekarz weterynarii, 2) w stosunku do wojewódzkiego lekarza weterynarii - Główny Lekarz Weterynarii. Art. 39a. 16)1. Główny Lekarz Weterynarii ustala ogólne kierunki działania organów Inspekcji Weterynaryjnej lub - w przypadkach zaistnienia zagrożenia dla bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego - szczegółowe zasady postępowania inspektorów, a także zasady współdziałania z innymi inspekcjami i organami administracji publicznej oraz kontroli państwowej. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w stosunku do powiatowych i granicznych lekarzy weterynarii, którym wojewódzki lekarz weterynarii może również wydawać polecenia dotyczące podjęcia konkretnych czynności w całym zakresie ich działania. 3. Rada powiatu i sejmik województwa przynajmniej raz na rok rozpatrują informacje właściwego lekarza weterynarii o stanie bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego na obszarze powiatu lub województwa. Na żądanie właściwej rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa informację taką właściwy lekarz weterynarii obowiązany jest składać w każdym czasie. 4. W związku z informacją, o której mowa w ust. 3, radzie powiatu służy prawo do określania, w drodze uchwały, kierunków działania właściwego lekarza weterynarii, w celu zapewnienia na danym obszarze należytego stanu bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego. 5. W przypadkach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa sanitarno-weterynaryjnego starosta, wójt (burmistrz, prezydent miasta) może wydać właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii polecenie podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia. 6. Uchwała podjęta na podstawie ust. 4 lub polecenie wydane na podstawie ust. 5 nie mogą dotyczyć wykonania konkretnych czynności służbowych ani określać sposobu wykonania zadania przez organy Inspekcji Weterynaryjnej; powinny ustalać przedmiot działania lub wskazywać stan niezgodny z prawem, o którego usunięcie chodzi. 7. Organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie informuje wojewódzkiego lekarza weterynarii o podjęciu uchwały lub wydaniu polecenia, o których mowa w ust. 4-6. Art. 39b. 16)1. Starosta, wójt (burmistrz, prezydent miasta) ponoszą wyłączną odpowiedzialność za treść polecenia wydanego na podstawie art. 39a ust. 5. 2. Polecenie przekazane ustnie wymaga potwierdzenia na piśmie. 3. Polecenie podlega niezwłocznemu wykonaniu. Właściwy powiatowy lekarz weterynarii natychmiast przedkłada sprawę wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii, jeżeli nie jest w stanie wykonać polecenia albo jeżeli polecenie narusza prawo. 4. Polecenie naruszające prawo jest nieważne. O nieważności polecenia rozstrzyga wojewoda. Art.39c. 16)W sprawach należących do właściwości powiatowego lekarza weterynarii, w których przedmiot kontroli znajduje się we władaniu powiatu lub w których stroną są organy powiatu albo jednostki organizacyjne im podlegające, uprawnienia organu pierwsze instancji przejmuje wojewódzki lekarz weterynarii. Art. 40. 17)Organy Inspekcji Weterynaryjnej przy wykonywaniu swoich zadań są obowiązane współpracować z właściwymi organami Inspekcji Sanitarnej i organami jednostek samorządu terytorialnego. Art. 41. 1. Pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej 1) oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 44, w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie, mają prawo: 1) wstępu do: a) wszelkich miejsc przebywania zwierząt, b) rzeźni i miejsc badania mięsa, c) miejsc, w których prowadzona jest działalność określona w art. 5 ust. 1 i art. 31 ust. 1, d) wszelkich środków transportu używanych do przewozu zwierząt, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych, materiału biologicznego, pasz i surowców paszowych oraz obiektów, w których znajdują się te środki transportu, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji, 3) żądania okazywania i udostępniania dokumentów, 4) pobierania nieodpłatnie próbek do badań. 2. Pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej 1) oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 44, w zakresie wykonywania zadań określonych w ustawie, podlegają szczególnej ochronie prawnej, przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 42. 1. Tworzy się Radę Sanitarno-Epizootiologiczną, zwaną dalej "Radą", jako organ doradczo-opiniodawczy Głównego Lekarza Weterynarii. 2. Kadencja Rady trwa 4 lata. 3. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa 2) . 4. Członkowie Rady wybierają spośród siebie przewodniczącego i sekretarza. 5. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa 2) . 6. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na obszarze kraju. 7. Koszty obsługi Rady pokrywa Główny Lekarz Weterynarii. Art. 43. 1. Dla oceny stanu epizootycznego na terytorium kraju lub jego części oraz oceny jakości zdrowotnej środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego organy Inspekcji Weterynaryjnej 1) przeprowadzają badania kontrolne występowania zakażeń zwierząt oraz pozostałości chemicznych, biologicznych, leków i skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w drodze rozporządzenia: 1) określi rodzaj prób, zakres badań i sposób prowadzenia dokumentacji, 2) może zakazać, na obszarach objętych badaniami kontrolnymi, przeprowadzania ochronnych szczepień zwierząt przeciwko określonym chorobom zakaźnym. Art. 44. 1. Organ Inspekcji Weterynaryjnej 1) może: 1) wyznaczać lekarzy weterynarii do wykonywania niektórych czynności, w tym: a) ochronnych szczepień i badań rozpoznawczych, b) nadzoru nad spędami i innymi miejscami gromadzenia zwierząt, c) badania zwierząt w obrocie i wystawiania świadectw zdrowia, d) badania zwierząt rzeźnych i mięsa oraz wystawiania świadectw przydatności mięsa do spożycia, 2) w razie zagrożenia epizootycznego lub epidemicznego nakazywać lekarzom weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji zagrożenia, 3) wyznaczać inne osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ Inspekcji Weterynaryjnej 1) określa rodzaj i zakres czynności do wykonania. 3. Wyznaczanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, może nastąpić po zawarciu umowy, określającej w szczególności sposób, zakres i miejsce wykonywania czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności. 4. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie stanowi zatrudnienia na podstawie stosunku pracy. 5. Pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przy wykonywaniu czynności posiadać upoważnienie i nosić na widocznym miejscu odznakę identyfikacyjną, których wzory określi minister właściwy do spraw rolnictwa 2) . 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi szczegółowe kryteria obowiązujące przy wyznaczaniu i uchylaniu wyznaczenia, o którym mowa w ust. 1. 7. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w drodze rozporządzenia, określi kwalifikacje osób wykonujących badanie zwierząt rzeźnych i mięsa. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) określi, w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 7) i po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej szczegółowe zasady wynagradzania za wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 i 2. Art. 45. 1. Inspektoraty weterynarii w celu realizacji zobowiązań wynikających z umów, o których mowa w art. 44 ust. 3, mogą tworzyć środki specjalne o nazwie "inspekcja higieny mięsa i zwierząt w obrocie". 2. Źródłem dochodów środka specjalnego wymienionego w ust. 1 są opłaty za czynności, o których mowa w art. 49 ust. 1, wykonywane przez osoby nie będące pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej 1) . 3. Z opłat gromadzonych na środku specjalnym pokrywane są wydatki na realizację wynagrodzeń osób wymienionych w ust. 2 oraz koszty wykonywania zadań określonych w art. 44. Art. 46. Powiatowy lekarz weterynarii 3): 1) ustala dla każdej rzeźni niezbędną liczbę lekarzy weterynarii upoważnionych do badania zwierząt rzeźnych i mięsa, ich zastępców oraz personelu pomocniczego, zawiadamiając o tym zarząd rzeźni, 2) podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, nazwiska lekarzy weterynarii upoważnionych do badania zwierząt rzeźnych i mięsa poza rzeźniami, ich siedziby oraz obszar działania. Art. 47. Podmioty zajmujące się działalnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2-4 i w art. 31 ust. 1, zarządzające obiektami, w których konieczne jest stałe wykonywanie obowiązków przez pracowników inspektoratów weterynarii lub inne osoby działające w imieniu organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) , są obowiązane do nieodpłatnego: 1) udostępniania odpowiednich pomieszczeń biurowych, laboratoryjnych, socjalnych i magazynowych, 2) odpowiedniego zabezpieczenia i wyposażenia stanowisk pracy. Art. 48. 1. Stwierdzenie choroby zakaźnej u zwierzęcia, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, materiału biologicznego, pasz i surowców paszowych może być poprzedzone przeprowadzeniem laboratoryjnych badań rozpoznawczych. Badania te obejmują również monitorowanie czynników biologicznych i chemicznych szkodliwych dla ludzi i zwierząt, o których mowa w art. 43. 2. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, przeprowadzają zakłady higieny weterynaryjnej i inne laboratoria wchodzące w skład wojewódzkich inspektoratów weterynarii. 3. Państwowy Instytut Weterynaryjny sprawuje nadzór nad jakością badań wykonywanych w zakładach higieny weterynaryjnej i innych laboratoriach, o których mowa w ust. 2, oraz przeprowadza badania laboratoryjne niezbędne do rozpatrzenia odwołania od decyzji organu Inspekcji Weterynaryjnej 1) . 4. W uzasadnionych przypadkach badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzone na zlecenie właściwego organu Inspekcji Weterynaryjnej 1) przez inne uprawnione laboratoria. Art. 49. 1. Za badania oraz inne czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną 1) pobiera się opłaty, z zastrzeżeniem ust. 2: 1) za badanie wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: a) zwierząt - przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport oraz przywiezionych z zagranicy, b) środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz i surowców paszowych oraz materiału biologicznego, w trakcie produkcji i przechowywania, przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy, 2) za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia, 3) za ustalanie miejsc kwarantanny albo uboju zwierząt lub miejsc składowania innych towarów sprowadzanych z zagranicy, 4) za szczepienia ochronne zwierząt, 5) za czynności weterynaryjnej kontroli granicznej, 6) za badania związane ze sprawowaniem nadzoru w zakresie wymienionym w ust. 2 pkt 3, jeżeli w wyniku badań stwierdzono naruszenie wymagań weterynaryjnych, sanitarnych, zdrowotnych lub jakościowych, 7) za wystawianie zezwoleń weterynaryjnych na przywóz lub przewóz towarów, 8) za wpis do rejestru zakładów spełniających warunki weterynaryjne wymagane przy eksporcie towarów. 2. Nie pobiera się opłat: 1) za badanie, szczepienie, leczenie, zabiegi dezynfekcyjne oraz inne czynności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt: a) wymienionych w pkt 1-15 załącznika do ustawy, z wyjątkiem ochronnego szczepienia przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu, b) wymienionych w pkt 18, 22, 23 i 37 załącznika do ustawy, z wyjątkiem zwalczania brucelozy owiec oraz ochronnego szczepienia psów i kotów przeciwko wściekliźnie, 2) za badania kontrolne oraz inne czynności z tym związane w zakresie występowania zakażeń zwierząt i pozostałości chemicznych, biologicznych, leków oraz skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych, wykonywane według programu określonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, 3) za badania oraz inne czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad: a) przestrzeganiem warunków weterynaryjnych, b) przestrzeganiem warunków sanitarnych pozyskiwania, produkcji i przechowywania środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, c) obrotem środkami farmaceutycznymi i artykułami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt, d) jakością zdrowotną środków żywienia zwierząt - jeżeli w wyniku badań nie stwierdzono naruszeń wymagań weterynaryjnych, sanitarnych, zdrowotnych lub jakościowych. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) , w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 7) , po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej ustali, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za wykonywane czynności określone w ust. 1. 4. Do opłat za usługi świadczone przez inspektoraty weterynarii, inne niż wymienione w ust. 1 i 2 pkt 3, stosuje się ceny umowne. 5. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz przepisy o umarzaniu należności państwowych. Art. 50. 1. Na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej 18) zadania określone w art. 35 dla organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) wykonują, wyznaczone w tym celu przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej18, wojskowe organy weterynaryjne. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw obrony narodowej18 określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) z wojskowymi organami weterynaryjnymi. Rozdział 7 Przepisy karne Art. 51. 1. Kto: 1) nie stosuje się do nakazów, zakazów lub ograniczeń wydanych w celu zwalczania choroby zakaźnej, określonych w art. 22 pkt 1-4, 9, 10, 13, 14, art. 23 ust. 1 i art. 24, 2) prowadząc działalność w dziedzinach wymienionych w art. 5 ust. 1 oraz art. 31 ust. 1, nie zapewnia wymaganych warunków weterynaryjnych powodując przez to zagrożenie epizootyczne lub epidemiczne, niewłaściwą jakość zdrowotną środków żywności pochodzenia zwierzęcego albo niewłaściwą jakość materiału biologicznego, 3) sprowadza z zagranicy towary wbrew przepisom art. 10 lub 11 albo bez przeprowadzenia weterynaryjnej kontroli granicznej, 4) po sprowadzeniu z zagranicy zwierząt przeznaczonych do chowu lub hodowli uchyla się od przeprowadzenia ich kwarantanny i badań, 5) po sprowadzeniu z zagranicy towarów uchyla się od przeprowadzenia badań towarów albo wprowadza do obrotu towary bez badań lub nie stosuje się do nakazów powiatowego lekarza weterynarii 3) po przeprowadzeniu tych badań określonych w art. 15 ust. 1, 3 i 4 - podlega karze aresztu albo grzywny. 2. Kto: 1) uniemożliwia lub utrudnia wykonywanie obowiązków przez organy Inspekcji Weterynaryjnej 1) lub osoby działające w ich imieniu, 2) uchyla się od obowiązku ochronnego szczepienia zwierząt przeciwko wściekliźnie, określonego w art. 8, 3) nie dostarcza niezwłocznie posiadanych zwłok zwierzęcych bądź ich części do wyznaczonych miejsc ich przetwarzania lub zbierania albo spalania lub grzebania, określonych w art. 9, 4) wprowadza do obrotu zwierzęta nie znakowane i bez świadectw miejsca pochodzenia albo wymaganych świadectw zdrowia stosownie do przepisów art. 7 lub art. 27 ust. 2, 5) nie zawiadamia w wymaganym terminie organu Inspekcji Weterynaryjnej o zamiarze rozpoczęcia działalności w dziedzinach wymienionych w art. 5 ust. 1 lub w art. 31 ust. 1 albo jej zaprzestaniu, 6) po sprowadzeniu z zagranicy zwierząt rzeźnych nie poddaje ich ubojowi w oznaczonym czasie i miejscu, określonych w art. 11 ust. 1 pkt 3 i w art. 15 ust. 2, 7) uchyla się od obowiązków nałożonych na podstawie art. 16 pkt 1, 8) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 19, 9) nie stosuje się do nakazu wydanego na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 2, 10) nie będąc do tego uprawniony w trybie przepisów art. 44 ust. 1 wykonuje czynności zastrzeżone dla organów Inspekcji Weterynaryjnej 1) - podlega karze grzywny. 3. W razie popełnienia wykroczeń określonych w ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2 pkt 8, można orzec przepadek towaru, chociażby nie stanowił własności sprawcy wykroczenia. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 52. (pominięty). 19) Art. 53. (pominięty). 19) Art. 54. (pominięty). 19) Art. 55. (pominięty). 19) Art. 56. (pominięty). 19) Art. 57. (pominięty). 19) Art. 58. (pominięty). 19) Art. 59. (pominięty). 19) Art. 60. (pominięty). 19) Art. 61. (pominięty). 19) Art. 62. Postępowanie w sprawach uregulowanych ustawą, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy i do tego dnia nie zakończone ostateczną decyzją, będzie toczyć się według przepisów niniejszej ustawy. Art. 63. Minister właściwy do spraw rolnictwa 2) po upływie trzech lat od wejścia w życie ustawy określi, w drodze rozporządzenia, jednolity dla całego kraju system rejestracji i identyfikacji zwierząt, zastępujący świadectwa miejsca pochodzenia, o których mowa w art. 7. Art. 64. Z dniem wejścia w życie ustawy: 1) mienie Skarbu Państwa będące w zarządzie wojewódzkich zakładów weterynarii - przechodzi w zarząd wojewódzkich inspektoratów weterynarii, 20) 2) pracownicy wojewódzkich zakładów weterynarii - stają się pracownikami Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. Art. 65. 1. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1948 r. Nr 49, poz. 373, z 1951 r. Nr 1, poz. 4 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa (Dz. U. z 1933 r. Nr 60, poz. 454, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 18, poz. 132, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 12, poz. 115 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 3) ustawa z dnia 17 kwietnia 1936 r. o uboju zwierząt gospodarskich w rzeźniach (Dz. U. Nr 29, poz. 237). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc obowiązującą dotychczasowe przepisy wykonawcze, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą. Art. 66. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. 21) Załącznik do ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. WYKAZ CHORÓB ZAKAŹNYCH ZWIERZĄT PODLEGAJĄCYCH OBOWIĄZKOWI ZWALCZANIA 1) pryszczyca [Foot and mouth disease], 2) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej [Vesicular stomatitis], 3) choroba pęcherzykowa świń [Swine vesicular disease], 4) pomór bydła [Rinderpest], 5) pomór małych przeżuwaczy [Peste des petits ruminants], 6) zaraza płucna bydła [Contagious bovine pleuropneumonia], 7) guzowata choroba skóry bydła [Lumpy skin disease], 8) gorączka doliny Rift [Rift valley fever], 9) choroba niebieskiego języka [Bluetongue], 10) ospa owiec i kóz [Sheep pox and goat pox], 11) afrykański pomór koni [African horse sickness], 12) afrykański pomór świń [African swine fever], 13) pomór świń [Hog cholera], 14) influenza drobiu o wysokiej zaraźliwości d. pomór drobiu [Highly patogenic avian influenza d. Fowl plague], 15) rzekomy pomór drobiu [Newcastle disease], 16) wąglik [Anthrax], 17) gorączka Q [Q fever], 18) wścieklizna [Rabies], 19) paratuberkuloza [Paratuberculosis], 20) listerioza [Listeriosis], 21) toksoplazmoza [Toxoplasmosis], 22) gruźlica bydła [Bovine tuberculosis], 23) enzootyczna białaczka bydła [Enzootic bovine leucosis], 24) gąbczasta encefalopatia bydła [Bovine spongiform encephalopathy], 25) posocznica krwotoczna bydła [Haemorrhagic septicaemia of cattle], 26) zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła [Infectious bovine rhinotracheitis/Infectious pustular vulvovaginitis], 27) choroba mętwikowa bydła [Bovine genital campylobacteriosis], 28) zaraza rzęsistkowa bydła [Trichomoniasis], 29) gruczolakowatość płuc u owiec [Sheep pulmonary adenomatosis], 30) trzęsawka owiec [Scrapie], 31) choroba Maedi/Visna owiec [Maedi/Visna disease], 32) zapalenie stawów i mózgu u kóz [Caprine arthritis/encephalitis], 33) włośnica [Trichinosis], 34) enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia u świń d. choroba cieszyńska i talfańska [Enterovirus encephalomyelitis], 35) wirusowe zapalenie żołądka i jelit u świń [Transmisseble gastroenteritis], 36) choroba Aujeszkyego u świń [Aujeszky's disease], 37) bruceloza bydła (B. abortus), owiec (B. ovis), kóz i owiec (B. melitensis), świń (B. suis, B. abortus) [Bovine brucellosis (B. abortus), caprine/ovine brucellosis (B. melitensis), porcine brucellosis (B. suis, B. abortus)], 38) leptospiroza bydła i świń [Leptospirosis of cattles and pigs], 39) salmonelozy bydła, świń i drobiu [Salmonellosis of cattles, pigs and poultry], 40) zakaźne zapalenie macicy u klaczy [Contagious equine metritis], 41) zaraza stadnicza [Dourine], 42) niedokrwistość zakaźna koni [Equine infectious anaemia], 43) influenza koni [Equine influenza], 44) nosacizna [Glanders], 45) wirusowe zapalenie tętnic koni [Equine viral arteritis], 46) wirusowe ronienie u klaczy (EHV I) [Equine rhinopneumonitis EHV-1], 47) wirusowe zapalenie mózgu i rdzenia koni [Equine encephalomyetitis], 48) zołzy [Strangles], 49) myksomatoza królików [Myxomatosis], 50) tularemia [Tularaemia], 51) wirusowa krwiotoczna choroba królików [Viral haemorrhagenic disease of rabbits], 52) chlamydioza ptaków [Avian chlamydiosis], 53) zakaźne zapalenie oskrzeli u kur [Avian infectious bronchitis], 54) zakaźne zapalenie torby Fabrycjusza (choroba Gumboro) [Infectious bursal disease (Gumboro disease)], 55) choroba Mareka [Marek's disease], 56) wiosenna wiremia u karpi [Spring viraemia of carp], 57) wirusowa posocznica krwiotoczna ryb łososiowatych [Viral haemorrhagic septicaemia], 58) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych [Infectious haematopoietic necrosis], 59) bakteryjna choroba nerek ryb łososiowatych [Renibacteriosis], 60) zgnilec amerykański [American foul brood], 61) zgnilec europejski [European foul brood]. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 17 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Zgodnie z art. 95 ustawy wymienionej w przypisie 2 - ilekroć przepisy nakładają na naczelny lub centralny organ administracji rządowej obowiązek ogłoszenia aktu prawnego w wydawnictwie promulgacyjnym innym niż Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, akt taki podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 5) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 6) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 22 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 4) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 3 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) Przez art. 126 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 6 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) Dodany przez art. 126 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 126 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 14 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 2. 19) Zamieszczony w obwieszczeniu. 20) Zgodnie z art. 199 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., zarząd nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, sprawowany w dniu wejścia w życie tej ustawy przez jednostki organizacyjne, przekształcony został z tym dniem w trwały zarząd tych nieruchomości. 21) Ustawa została ogłoszona dnia 14 czerwca 1997 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 30 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w szkołach publicznych. (Dz. U. Nr 67, poz. 753) Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 36, poz. 155 i z 1993 r. Nr 83, poz. 390) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach."; 2) w § 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W publicznych przedszkolach organizuje się, w ramach planu zajęć przedszkolnych, naukę religii na życzenie rodziców (opiekunów prawnych). W publicznych szkołach podstawowych, gimnazjach, ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych, zwanych dalej «szkołami», organizuje się w ramach planu zajęć szkolnych naukę religii i etyki: 1) w szkołach podstawowych i gimnazjach - na życzenie rodziców (opiekunów prawnych), 2) w szkołach ponadpodstawowych i ponadgimnazjalnych - na życzenie bądź rodziców (opiekunów prawnych), bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu religii i etyki decydują sami uczniowie.", b) w ust. 3 po wyrazach "nieuczestniczenie w" dodaje się wyrazy "przedszkolnej albo"; 3) w § 2: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: "1. Przedszkole i szkoła mają obowiązek zorganizowania lekcji religii dla grupy nie mniejszej niż siedmiu uczniów danej klasy lub oddziału (wychowanków grupy przedszkolnej). Dla mniejszej liczby uczniów w klasie lub oddziale (wychowanków w grupie) lekcje religii w przedszkolu lub szkole powinny być organizowane w grupie międzyoddziałowej lub międzyklasowej. 2. Jeżeli w przedszkolu lub szkole na naukę religii danego wyznania lub wyznań wspólnie nauczających zgłosi się mniej niż siedmiu uczniów (wychowanków), organ prowadzący przedszkole lub szkołę, w porozumieniu z właściwym kościołem lub związkiem wyznaniowym, organizuje naukę religii w grupie międzyszkolnej lub w pozaszkolnym (pozaprzedszkolnym) punkcie katechetycznym. Liczba uczniów (wychowanków) w grupie lub punkcie katechetycznym nie powinna być mniejsza niż trzy. 3. Jeżeli w grupie międzyszkolnej lub pozaszkolnym (pozaprzedszkolnym) punkcie katechetycznym uczestniczą uczniowie szkół (wychowankowie przedszkoli) prowadzonych przez różne organy, organy te ustalają, w drodze porozumienia, zasady prowadzenia grup lub punktów katechetycznych.", b) w ust. 4 po wyrazach "organ prowadzący" dodaje się wyrazy "przedszkole lub"; 4) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Nauczanie religii odbywa się na podstawie programów opracowanych i zatwierdzonych przez właściwe władze kościołów i innych związków wyznaniowych i przedstawionych Ministrowi Edukacji Narodowej do wiadomości. Te same zasady stosuje się wobec podręczników do nauczania religii."; 5) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Przedszkole lub szkoła zatrudnia nauczyciela religii, katechetę przedszkolnego lub szkolnego, zwanego dalej «nauczycielem religii», wyłącznie na podstawie imiennego pisemnego skierowania do danego przedszkola lub szkoły, wydanego przez: 1) w przypadku Kościoła Katolickiego - właściwego biskupa diecezjalnego, 2) w przypadku pozostałych kościołów oraz innych związków wyznaniowych - właściwe władze zwierzchnie tych kościołów i związków wyznaniowych. 2. Cofnięcie skierowania, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne z utratą uprawnień do nauczania religii w danym przedszkolu lub szkole. O cofnięciu skierowania właściwe władze kościołów lub innych związków wyznaniowych powiadamiają dyrektora przedszkola lub szkoły oraz organ prowadzący. Na okres pozostały do końca roku szkolnego kościół lub inny związek wyznaniowy może skierować inną osobę do nauczania religii, z tym że równocześnie pokrywa on koszty z tym związane. 3. Nauczyciel religii prowadzący zajęcia w grupie międzyszkolnej lub pozaszkolnym (pozaprzedszkolnym) punkcie katechetycznym albo uczący na terenie kilku szkół lub przedszkoli jest zatrudniany przez dyrektora szkoły lub przedszkola wskazanego przez organ prowadzący, o którym mowa w § 2 ust. 2, lub przez organ wskazany w porozumieniu, o którym mowa w § 2 ust. 3. 4. Nauczycieli religii zatrudnia się zgodnie z Kartą Nauczyciela."; 6) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Kwalifikacje zawodowe nauczycieli religii określają odpowiednio Konferencja Episkopatu Polski Kościoła Katolickiego oraz właściwe władze zwierzchnie kościołów lub innych związków wyznaniowych - w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej."; 7) w § 7 w ust. 2 po wyrazach "przez szkołę" dodaje się wyrazy "lub przedszkole" oraz po wyrazie "szkoły" dodaje się wyrazy "lub przedszkola"; 8) w § 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nauka religii w przedszkolach i szkołach publicznych wszystkich typów odbywa się w wymiarze dwóch zajęć przedszkolnych (właściwych dla danego poziomu nauczania) lub dwóch godzin lekcyjnych tygodniowo. Wymiar lekcji religii może być zmniejszony jedynie za zgodą biskupa diecezjalnego Kościoła Katolickiego albo władz zwierzchnich pozostałych kościołów i innych związków wyznaniowych."; 9) w § 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Do wizytowania lekcji religii upoważnieni są odpowiednio wizytatorzy wyznaczeni przez biskupów diecezjalnych Kościoła Katolickiego i właściwe władze zwierzchnie pozostałych kościołów i innych związków wyznaniowych. Lista tych osób jest przekazana do wiadomości organom sprawującym nadzór pedagogiczny.", b) w ust. 2 po wyrazie "szkoły" dodaje się w nawiasie wyraz "przedszkola", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W uzasadnionych przypadkach wnioski wynikające ze sprawowania nadzoru pedagogicznego mogą być przekazywane odpowiednio biskupowi diecezjalnemu Kościoła Katolickiego oraz właściwym władzom zwierzchnim pozostałych kościołów i innych związków wyznaniowych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że w odniesieniu do: 1) sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów - wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., 2) szkół ponadgimnazjalnych - wchodzi w życie z dniem 1 września 2002 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji i zasad działania publicznych bibliotek pedagogicznych. (Dz. U. Nr 67, poz. 754) Na podstawie art. 60 ust. 2 i art. 71 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 czerwca 1993 r. w sprawie organizacji i zasad działania publicznych bibliotek pedagogicznych (Dz. U. Nr 52, poz. 243) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o «ustawie», należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126)."; 2) w § 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Publiczna biblioteka pedagogiczna, zwana dalej «biblioteką», służy w szczególności potrzebom kształcących się i doskonalących nauczycieli, studentów przygotowujących się do zawodu nauczyciela oraz słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli.", b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) współdziałanie ze szkołami wyższymi, zakładami kształcenia i placówkami doskonalenia nauczycieli oraz innymi bibliotekami, w szczególności w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli."; 3) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sieć publicznych bibliotek pedagogicznych tworzą biblioteki pedagogiczne i ich filie, prowadzone przez samorząd województwa, obejmujące zakresem swego działania obszar województwa."; 4) w § 4 w ust. 2 po wyrazie "statut" dodaje się wyrazy "organowi prowadzącemu i"; 5) w § 5 skreśla się ust. 2 i 3; 6) w § 6: a) w ust. 2 wyraz "ustawa" zastępuje się wyrazami "statut biblioteki", b) skreśla się ust. 4; 7) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Biblioteka lub jej filia mogą być połączone z placówką doskonalenia nauczycieli lub zakładem kształcenia nauczycieli w zespół."; 8) skreśla się § 8. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakładów kształcenia nauczycieli. (Dz. U. Nr 67, poz. 755) Na podstawie art. 77 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1997 r. w sprawie zakładów kształcenia nauczycieli (Dz. U. Nr 104, poz. 664) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) w przypadku nauczycieli języków obcych również nauczycieli gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, a także dotychczasowych szkół ponadpodstawowych."; 2) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1. Kolegia prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego są kolegiami publicznymi, a kolegia prowadzone przez inne osoby prawne lub przez osoby fizyczne są kolegiami niepublicznymi. 2. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne osoby prawne i osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, zwane są dalej «organami prowadzącymi». 3. Kolegium niepublicznemu utworzonemu i prowadzonemu zgodnie z przepisami rozporządzenia przysługują uprawnienia kolegium publicznego z dniem rozpoczęcia działalności."; 3) w § 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Utworzenie kolegium, a także wprowadzenie w kolegium nowej specjalności lub systemu kształcenia innego niż dzienny wymaga: 1) opinii ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w przypadku kolegium prowadzonego przez jednostkę samorządu terytorialnego, 2) zezwolenia ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w przypadku kolegium prowadzonego przez inną, niż wymieniona w pkt 1, osobę prawną lub przez osobę fizyczną.", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Opinia, o której mowa w ust. 2 pkt 1, powinna dotyczyć zgodności projektu aktu założycielskiego i statutu kolegium oraz porozumienia, o którym mowa w § 5 ust. 2, z przepisami prawa, posiadania przez nauczycieli przewidzianych do zatrudnienia kwalifikacji określonych w odrębnych przepisach oraz zapewnienia warunków do pełnej realizacji planów i programów nauczania oraz innych zadań statutowych. 4. W przypadku wprowadzania w kolegium nowej specjalności lub systemu kształcenia innego niż dzienny, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio."; 4) w § 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Warunkiem utworzenia kolegium bądź wprowadzenia nowej specjalności lub systemu kształcenia innego niż dzienny jest zapewnienie opieki naukowo-dydaktycznej szkoły wyższej, zwanej dalej «uczelnią», która prowadzi studia magisterskie kształcące nauczycieli na kierunkach lub specjalnościach odpowiadających specjalnościom prowadzonym w kolegium. Warunkiem prowadzenia specjalności w systemie zaocznym lub wieczorowym jest prowadzenie w kolegium tej specjalności w systemie dziennym."; 5) w § 6: a) w ust. 1 wyrazy "Wniosek o udzielenie zgody lub zezwolenia" zastępuje się wyrazami "Wniosek o wydanie opinii lub udzielenie zezwolenia", b) w ust. 2: - wyrazy "Do wniosku o udzielenie zgody lub zezwolenia" zastępuje się wyrazami "Do wniosku o wydanie opinii lub udzielenie zezwolenia", - dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) opinię właściwego kuratora oświaty dotyczącą zapotrzebowania na nauczycieli specjalności, w której zamierza kształcić kolegium.", c) w ust. 3 wyrazy "Do wniosku o udzielenie zgody lub zezwolenia" zastępuje się wyrazami "Do wniosku o wydanie opinii lub udzielenie zezwolenia" oraz po wyrazie "6" dodaje się wyrazy "i 7", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania wydaje opinię lub udziela zezwolenia po zasięgnięciu stanowiska Rady do Spraw Kształcenia Nauczycieli, o której mowa w § 10."; 6) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania odmówi udzielenia zezwolenia, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, jeżeli: 1) organ prowadzący nie spełnia warunków określonych w § 5, § 6 ust. 1, ust. 2 pkt 4-7 i ust. 3 oraz § 9 pkt 1, 2) projekty aktu założycielskiego lub statutu są sprzeczne z prawem. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może również odmówić udzielenia zezwolenia: 1) jeżeli Rada do Spraw Kształcenia Nauczycieli zajęła negatywne stanowisko wobec wniosku, 2) w razie braku zapotrzebowania na nauczycieli specjalności, w której zamierza kształcić kolegium. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy wydawaniu opinii, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1."; 7) w § 8 wyrazy "Po udzieleniu zgody lub zezwolenia" zastępuje się wyrazami "Nowo utworzone"; 8) w § 14 w ust. 2 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) przedstawiciel kuratora oświaty."; 9) w § 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. O terminie i zakresie wizytacji przeprowadzanej przez zespół wizytujący zawiadamia się dyrektora, organ prowadzący kolegium, uczelnię sprawującą opiekę naukowo-dydaktyczną oraz kuratora oświaty co najmniej na miesiąc przed terminem wizytacji.", b) w ust. 2 po wyrazach "z radą programową" dodaje się wyraz "własną", c) ust. 3-5 otrzymują brzmienie: "3. Na początku wizytacji przewodniczący zespołu wizytującego informuje dyrektora kolegium, radę programową, organ prowadzący i kuratora oświaty o zakresie, programie i czasie trwania wizytacji. 4. Wstępne wnioski powizytacyjne są przedstawiane dyrektorowi kolegium, radzie programowej, organowi prowadzącemu oraz kuratorowi oświaty na spotkaniu powizytacyjnym bezpośrednio po zakończeniu wizytacji lub w ciągu 3 dni od jej zakończenia. 5. W ciągu 30 dni od zakończenia wizytacji przewodniczący zespołu wizytującego przekazuje opisową ocenę działalności kolegium oraz wnioski powizytacyjne uwzględniające plan rozwoju kolegium, o którym mowa w ust. 2, dyrektorowi kolegium, organowi prowadzącemu, uczelni sprawującej opiekę naukowo-dydaktyczną oraz - do wiadomości - kuratorowi oświaty."; 10) w § 20: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. W razie nieusunięcia nieprawidłowości minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może cofnąć zezwolenie, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, a w przypadku kolegium publicznego wystąpić do organu prowadzącego z wnioskiem o likwidację odpowiednio: kolegium, specjalności lub systemu kształcenia, zawiadamiając o tym fakcie wojewodę sprawującego nadzór nad działalnością komunalną. 3. Zezwolenie na prowadzenie kolegium lub określonej specjalności może być cofnięte, a w przypadku kolegium publicznego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może wystąpić z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, również w razie braku zapotrzebowania na nauczycieli specjalności, w której kształci kolegium.", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, cofnięcie zezwolenia może nastąpić również na wniosek właściwego kuratora oświaty."; 11) § 21 otrzymuje brzmienie: "§ 21. Cofnięcie zezwolenia powoduje likwidację odpowiednio: kolegium, specjalności lub systemu kształcenia, w terminie określonym w decyzji o cofnięciu zezwolenia."; 12) § 22 otrzymuje brzmienie: "§ 22. 1. Organ prowadzący może zlikwidować kolegium, specjalność lub system kształcenia z końcem roku szkolnego. Organ prowadzący jest obowiązany co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji zawiadomić słuchaczy, właściwego kuratora oświaty oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania o zamiarze likwidacji. 2. Jednostka samorządu terytorialnego może zlikwidować kolegium, specjalność lub system kształcenia po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. W przypadku kolegium publicznego likwidacja kolegium, specjalności lub systemu kształcenia może polegać na: 1) likwidacji odpowiednio: kolegium, specjalności lub systemu kształcenia, po zapewnieniu słuchaczom możliwości kontynuowania nauki, albo 2) zaprzestaniu rekrutacji na pierwszy rok i likwidacji odpowiednio: kolegium, specjalności lub systemu kształcenia, po zakończeniu przez słuchaczy cyklu kształcenia. 4. W przypadku kolegium niepublicznego sposób likwidacji kolegium, specjalności lub systemu kształcenia określa statut kolegium."; 13) w § 24 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) stwierdzone aktualnym świadectwem lekarskim warunki zdrowotne niezbędne do wykonywania zawodu nauczyciela."; 14) w § 25: a) w ust. 4 po wyrazie "kolegium" dodaje się wyraz "publicznego", b) w ust. 5: - lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) kuratora oświaty," - po lit. c) dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) rady programowej.", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. W kolegiach publicznych nowo tworzonych komisja konkursowa składa się z osób wymienionych w ust. 5 pkt 1 i 2 lit. a)-c).", d) w ust. 7 po wyrazie "roku" dodaje się wyraz "szkolnego", e) w ust. 8 po wyrazie "kolegium" dodaje się wyraz "publicznego"; 15) § 26 otrzymuje brzmienie: "§ 26. Przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej «ustawą», dotyczące zadań dyrektora szkoły stosuje się odpowiednio w stosunku do dyrektora kolegium."; 16) w § 35 w ust. 2: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8) przypadki, w których słuchacz może zostać skreślony z listy słuchaczy," b) pkt 11 otrzymuje brzmienie: "11) sposób likwidacji kolegium, specjalności lub systemu kształcenia w przypadku kolegium niepublicznego."; 17) po § 35 dodaje się § 35a w brzmieniu: "§ 35a. 1. Organizację kształcenia w danym roku szkolnym określa arkusz organizacyjny kolegium opracowany przez dyrektora na podstawie planu kształcenia oraz planu finansowego kolegium. 2. Dyrektor opracowuje arkusz organizacyjny kolegium najpóźniej do dnia 30 września każdego roku. 3. Arkusz organizacyjny zatwierdza organ prowadzący kolegium i przesyła organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny najpóźniej do dnia 15 października każdego roku."; 18) § 50 otrzymuje brzmienie: "§ 50. 1. Kolegia publiczne są jednostkami lub zakładami budżetowymi. 2. Kolegia będące jednostkami budżetowymi mogą tworzyć środki specjalne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Plan finansowy środków specjalnych, o których mowa w ust. 2, ustala dyrektor kolegium, po zasięgnięciu opinii rady programowej."; 19) użyte w rozporządzeniu, w różnych przypadkach, wyrazy "Minister Edukacji Narodowej" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw oświaty i wychowania" użytymi w tych samych przypadkach; 20) załączniki nr 1-6 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1-6 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Kolegia dostosują zasady działania do wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu w terminie do dnia 30 września 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 1999 r. (poz. 755) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu nauczania szkolnego oraz zakresu treści dotyczących wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego. (Dz. U. Nr 67, poz. 756) Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1999 r. Nr 5, poz. 32) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Treści dotyczące wiedzy o życiu seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej prokreacji zawarte w podstawie programowej kształcenia ogólnego, są realizowane w ramach zajęć edukacyjnych "Wychowanie do życia w rodzinie", zwanych dalej "zajęciami". 2. Zajęcia realizowane są w klasach V i VI sześcioletnich szkół podstawowych, w VIII klasach dotychczasowych ośmioletnich szkół podstawowych, gimnazjach i dotychczasowych szkołach ponadpodstawowych, w tym specjalnych, publicznych i niepublicznych posiadających uprawnienia szkół publicznych. § 2. Realizacja treści programowych zajęć powinna stanowić spójną całość z pozostałymi działaniami wychowawczymi szkoły, a w szczególności: 1) wspierać wychowawczą rolę rodziny, 2) promować integralne ujęcie ludzkiej seksualności, 3) kształtować postawy prorodzinne, prozdrowotne i prospołeczne. § 3. 1. Na realizację zajęć przeznacza się w szkolnym planie nauczania następującą liczbę godzin w roku szkolnym: 1) w klasach V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej, w przypadku realizacji ramowego planu nauczania, określonego w załącznikach nr 1 oraz 7-9 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 128 i Nr 41, poz. 415), z godzin do dyspozycji dyrektora - po 14 godzin, w tym po 5 godzin z podziałem na grupy dziewcząt i chłopców, 2) w klasach V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej, w przypadku realizacji ramowego planu nauczania, określonego w załącznikach nr 2, 11-13, 16-21, 24 i 25 do rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1, oraz w klasie VIII dotychczasowej ośmioletniej szkoły podstawowej, jako zajęcia dodatkowe po 14 godzin, w tym po 5 godzin z podziałem na grupy dziewcząt i chłopców, 3) w każdej klasie gimnazjum, z godzin przewidzianych w ramowym planie nauczania na realizację zajęć edukacyjnych "Wiedza o społeczeństwie" po 14 godzin, w tym po 5 godzin z podziałem na grupy dziewcząt i chłopców, 4) w szkołach ponadpodstawowych, w przypadku realizacji ramowych planów nauczania, w których przewidziane są godziny do dyspozycji dyrektora, w ramach tych godzin, a w pozostałych przypadkach jako zajęcia dodatkowe po 10 godzin; w szczególnie uzasadnionych przypadkach, po uzgodnieniu z organem prowadzącym, zajęcia mogą być realizowane z podziałem na grupy dziewcząt i chłopców, - z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W szkołach, w których przepisy o ramowych planach nauczania w szkołach publicznych przewidują zajęcia edukacyjne "Przysposobienie do życia w rodzinie", realizacja treści, o których mowa w § 1 ust. 1, odbywa się w ramach tych zajęć, w wymiarze określonym w tych przepisach. § 4. 1. Udział ucznia w zajęciach nie jest obowiązkowy. 2. Na udział w zajęciach uczniów niepełnoletnich zgodę w formie pisemnej wyrażają rodzice lub prawni opiekunowie, po spełnieniu przez szkołę warunków określonych w § 5 ust. 1. Po osiągnięciu pełnoletności o udziale w zajęciach decydują sami uczniowie, deklarując swój udział na piśmie. W przypadku uczniów pełnoletnich z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim o udziale w zajęciach decydują rodzice lub prawni opiekunowie. 3. Zajęcia nie podlegają ocenie i nie wpływają na promocję ucznia do klasy programowo wyższej ani na ukończenie szkoły przez ucznia. 4. W przypadku udziału ucznia w zajęciach, fakt ten odnotowuje się na świadectwie szkolnym w części przeznaczonej na dodatkowe zajęcia edukacyjne wpisem "uczestniczył(a)". § 5. 1. W każdym roku szkolnym przed przystąpieniem do realizacji zajęć nauczyciel prowadzący zajęcia wraz z wychowawcą klasy przeprowadza co najmniej jedno spotkanie informacyjne z rodzicami uczniów niepełnoletnich oraz z uczniami pełnoletnimi. Nauczyciel jest obowiązany przedstawić pełną informację o celach i treściach realizowanego programu nauczania, podręcznikach szkolnych oraz środkach dydaktycznych. 2. Za przeprowadzenie spotkań, o których mowa w ust. 1, odpowiedzialny jest dyrektor szkoły. § 6. Zajęcia mogą być prowadzone przez osoby posiadające kwalifikacje do nauczania w danym typie szkoły oraz ukończone studia wyższe w zakresie nauk o rodzinie albo studia podyplomowe lub kursy kwalifikacyjne zgodne z treściami programowymi zajęć. § 7. 1. Dokształcanie i doskonalenie nauczycieli prowadzących zajęcia "Wychowanie do życia w rodzinie" należy do zadań placówek doskonalenia nauczycieli. 2. Koordynowanie dokształcania i doskonalenia nauczycieli, o których mowa w ust. 1, w tym opiniowanie programów tego dokształcania i doskonalenia, prowadzi Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Warszawie. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie zasad organizowania kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, wspomagania nauczania historii, geografii i języka polskiego wśród Polonii oraz zakresu świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym w tym celu do pracy za granicą. (Dz. U. Nr 67, poz. 757) Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dla umożliwienia spełniania obowiązku szkolnego oraz obowiązku nauki przez dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą zakłada się i prowadzi przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej szkoły, szkolne punkty konsultacyjne oraz zespoły tych szkół, zwane dalej "szkołami", prowadzące kształcenie w zakresie sześcioletniej szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum ogólnokształcącego. 2. Dzieci, o których mowa w ust. 1, spełniają obowiązek szkolny oraz obowiązek nauki przez: 1) uczęszczanie do szkoły realizującej ramowy plan nauczania, 2) uczestniczenie w kształceniu na odległość, obejmującym realizację ramowego planu nauczania, 3) uczęszczanie do szkoły kraju, w którym przebywają. § 2. 1. Kształcenie, o którym mowa w § 1 ust. 1, organizuje i koordynuje Zespół Szkół Ogólnokształcących dla Dzieci Obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą, z siedzibą w Warszawie, zwany dalej "Zespołem". 2. Zespół jest jednostką budżetową, finansowaną z budżetu ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, zwanego dalej "ministrem". 3. Organizację i szczegółowe zadania Zespołu określa statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Szkołę zakłada, przekształca i likwiduje minister na wniosek kierownika placówki dyplomatycznej lub konsularnej. 2. Szkoła działa na podstawie statutu przygotowanego przez radę pedagogiczną i uchwalonego przez radę szkoły, a w razie jej niepowołania - przez radę pedagogiczną, zgodnie z ramowym statutem szkoły publicznej. 3. Uchwalony statut szkoły przesyła się kierownikowi placówki dyplomatycznej lub konsularnej do wiadomości, a dyrektorowi Zespołu - w celu sprawdzenia jego zgodności z prawem. § 4. 1. Szkoły realizują programy nauczania uwzględniające podstawę programową kształcenia ogólnego oraz: 1) ramowy plan nauczania ustalony dla danego typu szkoły w odrębnych przepisach, 2) uzupełniający plan nauczania, o którym mowa w ust. 4, dla uczniów uczęszczających do szkół kraju, w którym czasowo przebywają. 2. Szkoły realizujące ramowy plan nauczania zobowiązane są do prowadzenia zajęć edukacyjnych co najmniej przez cztery dni w tygodniu. 3. Uzupełniające plany nauczania realizuje się w szkołach przez jeden lub dwa dni w tygodniu. 4. Ustala się uzupełniające plany nauczania: 1) sześcioletniej szkoły podstawowej - I etap edukacyjny: Zajęcia edukacyjne zintegrowane obejmująceTygodniowa liczba godzin w klasie IIIIII Treści z zakresu kultury i języka polskiego666 Treści z zakresu matematyki*)111 *) Realizacja w przypadku różnic programowych. 2) sześcioletniej szkoły podstawowej - II etap edukacyjny: Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin w klasie IVVVI Język polski666 Historia Polski Wybrane zagadnienia z przyrody i geografii Polski1*)- Matematyka**)111 *) Przedmiot może być prowadzony w klasie IV lub V. **) Przedmiot realizowany w przypadku różnic programowych. 3) klasa VIII dotychczasowej ośmioletniej szkoły podstawowej: Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin Język polski4 Historia Polski1 Geografia Polski1 Matematyka*)1 *) Przedmiot realizowany w przypadku różnic programowych. 4) gimnazjum: Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin w klasie IIIIII Język polski444 Historia Polski222 Geografia Polski Wychowanie obywatelskie Matematyka*)111 *) Przedmiot realizowany w przypadku różnic programowych. 5) liceum ogólnokształcące: Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin w klasie IIIIIIIV Język polski4444 Historia Polski1111 Geografia Polski--1- Matematyka*)1111 *) Przedmiot realizowany w przypadku różnic programowych. 5. W przypadkach uzasadnionych względami kadrowymi lub lokalowymi szkoła realizująca ramowy plan nauczania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, za zgodą dyrektora Zespołu może odstąpić od nauczania techniki, plastyki, muzyki, obrony cywilnej i wychowania fizycznego. § 5. 1. Szkoły mogą prowadzić kształcenie na odległość koordynowane przez Zespół. Na zajęcia edukacyjne (konsultacje) prowadzone w tym systemie szkoła może przeznaczyć miesięcznie: 1) do 5 godzin lekcyjnych - na język polski, 2) do 3 godzin lekcyjnych - na każdy z pozostałych przedmiotów. 2. Uczniowie uczestniczący w kształceniu na odległość zobowiązani są do przygotowywania prac kontrolnych z każdego przedmiotu ujętego w ramowym planie nauczania dla danej klasy, w ilości i terminach określonych przez dyrektora Zespołu w organizacji roku szkolnego. 3. Uczniowie uczestniczący w kształceniu na odległość mogą przystąpić do egzaminów klasyfikacyjnych na każdym etapie kształcenia oraz do egzaminu maturalnego, przeprowadzanych zgodnie z odrębnymi przepisami. § 6. 1. Do szkół przyjmowane są dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą. 2. Do szkół mogą być także przyjmowane dzieci obywateli polskich stale zamieszkałych za granicą oraz dzieci osób pochodzenia polskiego nie będących obywatelami polskimi, jeżeli szkoła ma wolne miejsca do nauki oraz odpowiednie warunki kadrowe i finansowe. § 7. Nauczanie dzieci obywateli polskich stale zamieszkałych za granicą i dzieci osób pochodzenia polskiego nie będących obywatelami polskimi jest nieodpłatne. § 8. Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone oddzielnie dla każdej klasy, jeżeli w klasie jest co najmniej trzech uczniów. Jeżeli w danej klasie jest mniej niż trzech uczniów, zajęcia edukacyjne należy organizować w systemie klas łączonych lub w systemie kształcenia na odległość. § 9. Uczniowie i absolwenci szkół otrzymują świadectwa szkolne wydawane zgodnie z odrębnymi przepisami. § 10. Szkoły są obowiązane zorganizować i prowadzić księgozbiór biblioteczny wspomagający realizację programów nauczania oraz samokształcenie uczniów i doskonalenie nauczycieli. § 11. 1. Nadzór pedagogiczny nad szkołami sprawuje minister, według zasad określonych odrębnymi przepisami. 2. Nadzór nad działalnością szkół w zakresie spraw finansowych i administracyjnych sprawuje dyrektor Zespołu we współpracy z kierownikiem właściwej placówki dyplomatycznej lub konsularnej. § 12. 1. Szkołą kieruje dyrektor, a szkolnym punktem konsultacyjnym - kierownik. 2. Minister, na wniosek dyrektora Zespołu, ustala szkoły, do których dyrektorów oraz nauczycieli kieruje się z kraju. 3. Minister powierza stanowisko dyrektora Zespołu i stanowiska dyrektorów szkół, a także odwołuje z tych stanowisk. 4. Kandydatów na stanowiska dyrektorów szkół, o których mowa w ust. 2, wyłania się w drodze konkursu przeprowadzanego przez komisję konkursową powoływaną przez ministra. 5. Stanowiska kierowników szkolnych punktów konsultacyjnych powierza i z tych stanowisk odwołuje dyrektor Zespołu, po zasięgnięciu opinii kierownika placówki dyplomatycznej lub konsularnej. 6. Kwalifikacje wymagane od dyrektorów szkół określają odrębne przepisy. 7. Osoby, którym ma być powierzone stanowisko dyrektora szkoły, o której mowa w ust. 2, zatrudnia minister na podstawie umowy o pracę na czas określony równy okresowi powierzenia. 8. Jeżeli w danym kraju funkcjonuje więcej niż jedna szkoła, dyrektor Zespołu może powierzyć dyrektorowi jednej ze szkół nadzorowanie i koordynowanie pracy pozostałych szkół. 9. Nauczycieli szkół, którzy nie zostali skierowani z kraju, zatrudniają dyrektorzy szkół lub kierownicy szkolnych punktów konsultacyjnych, na podstawie umowy o pracę na czas określony odpowiadający okresowi faktycznego prowadzenia zajęć edukacyjnych. 10. Minister, na wniosek dyrektora Zespołu, może powierzyć nauczycielowi zatrudnionemu w szkole realizującej ramowy plan nauczania stanowisko wicedyrektora, jeśli szkoła liczy więcej niż 12 oddziałów. 11. Odwołanie ze stanowiska dyrektora szkoły i cofnięcie mu skierowania do pracy za granicą oraz cofnięcie takiego skierowania nauczycielowi stanowi podstawę rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem. § 13. Wysokość wynagrodzenia oraz inne świadczenia dla dyrektorów szkół i nauczycieli określają odrębne przepisy. § 14. 1. Obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych i wychowawczych nauczycieli zatrudnionych w szkołach wynosi 26 godzin tygodniowo, a nauczycieli zatrudnionych w bibliotece lub świetlicy szkolnej - 36 godzin tygodniowo. 2. Dyrektorzy szkół skierowani z kraju prowadzą zajęcia edukacyjne w wymiarze: 1) 10 godzin tygodniowo - w szkole, w której liczba uczniów nie przekracza 100, 2) 8 godzin tygodniowo - w szkole o liczbie uczniów nie przekraczającej 200, 3) 6 godzin tygodniowo - w szkole liczącej więcej niż 200 uczniów. 3. Wicedyrektorzy, o których mowa w § 12 ust. 10, prowadzą zajęcia edukacyjne w tygodniowym wymiarze wyższym o 4 godziny od wymiaru zajęć ustalonego dla dyrektora szkoły. 4. Minister, na wniosek dyrektora Zespołu, może obniżyć o 2 godziny tygodniowy wymiar zajęć edukacyjnych dyrektorowi szkoły, któremu są podporządkowane co najmniej dwa szkolne punkty konsultacyjne. 5. Kierownikom szkolnych punktów konsultacyjnych, z tytułu zajmowanego stanowiska, przysługuje ryczałt pieniężny za liczbę godzin ustaloną z uwzględnieniem liczby uczniów i częstotliwości zajęć według następujących zasad: Lp.Częstotliwość zajęć edukacyjnychLiczba uczniów do 100do 200powyżej 200 Tygodniowa liczba godzin 11 dzień w tygodniu468 22 dni w tygodniu5710 33 dni w tygodniu6812 44 dni w tygodniu i więcej81016 § 15. Wspomaganie nauczania historii, geografii i języka polskiego wśród Polonii może odbywać się w szczególności przez: 1) kierowanie nauczycieli do pracy za granicą w środowiskach polonijnych, 2) przekazywanie niezbędnych podręczników i pomocy służących temu nauczaniu, 3) organizowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli pracujących w środowiskach polonijnych, w kraju i za granicą, 4) organizowanie kolonii i innych form letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży polonijnej. § 16. 1. Do pracy za granicą w celu, o którym mowa w § 15, kieruje nauczycieli minister lub upoważniona jednostka organizacyjna, zwani dalej "jednostką kierującą". 2. Kierowanie nauczycieli za granicę w celu, o którym mowa w § 15, odbywa się na podstawie: 1) umowy zawartej pomiędzy ministrem a właściwym organem kraju przyjmującego albo 2) wniosku organizacji polonijnych, prowadzących szkoły lub nauczanie historii, geografii i języka polskiego, potwierdzonego przez placówkę dyplomatyczną lub konsularną Rzeczypospolitej Polskiej i ponadto określającego miejsce, termin i warunki zatrudnienia nauczyciela, zakres jego obowiązków oraz warunki bytowe. § 17. 1. O skierowanie do pracy za granicą mogą ubiegać się nauczyciele posiadający wymagane kwalifikacje, znajomość języka kraju przyjmującego lub jednego z następujących języków: angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego, co najmniej dobrą ocenę pracy oraz aktualne zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do pracy w określonym kraju. 2. Nauczyciele ubiegający się o skierowanie i pozostający w zatrudnieniu powinni uzyskać zgodę dyrektora szkoły lub placówki, w której są zatrudnieni. 3. Na czas skierowania nauczyciele zatrudnieni w szkołach lub placówkach otrzymują urlop bezpłatny, udzielany na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 18. 1. Jednostka kierująca zawiera z nauczycielem umowę o skierowanie do pracy za granicą, zawierającą wskazanie pracodawcy zagranicznego oraz określającą w szczególności: 1) okres, na który kieruje się do pracy za granicą, 2) zakres i sposób wypłacania świadczeń, o których mowa w § 20, 3) zasady wstrzymania i zwrotu wartości świadczeń. 2. Jednostka kierująca nauczyciela do pracy na okres roku szkolnego może rozwiązać umowę o skierowanie do pracy za granicą w razie: 1) gdy postępowanie nauczyciela uchybia obowiązkom i godności zawodu nauczycielskiego, 2) trwającej dłużej niż jeden miesiąc choroby nauczyciela; rozwiązanie umowy następuje z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia. 3. Rozwiązanie umowy z przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 1, następuje z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, od dnia zakończenia postępowania wyjaśniającego potwierdzającego stawiane zarzuty. 4. Umowa o skierowanie do pracy za granicą wygasa w razie rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę zagranicznego. 5. Rozwiązanie umowy o skierowanie do pracy za granicą lub jej wygaśnięcie powoduje wstrzymanie przyznanych świadczeń. § 19. Okres zatrudnienia za granicą jest zaliczany do okresu zatrudnienia w Polsce na zasadach określonych odrębnymi przepisami. § 20. Nauczyciele skierowani do pracy za granicą w celu, o którym mowa w § 15, otrzymują od jednostki kierującej: 1) ryczałt na koszty utrzymania i zakwaterowania oraz na pokrycie kosztów składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy, w wysokości ustalonej przez jednostkę kierującą, nie wyższej jednak niż 45% wynagrodzenia w grupie zaszeregowania IVa w danym kraju, określonego w przepisach w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych. W przypadku wypłaty ryczałtu na wskazany przez nauczyciela rachunek bankowy w Polsce, jego wysokość ustala się w walucie polskiej, zgodnie z aktualnym kursem Narodowego Banku Polskiego, 2) zwrot kosztów podróży lub zorganizowanie przejazdu: a) z miejsca zamieszkania do miejsca zatrudnienia za granicą i z powrotem - jeden raz w ciągu roku szkolnego, b) w szczególnych przypadkach uzasadnionych względami rodzinnymi lub zdrowotnymi, 3) zwrot kosztów ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i chorób tropikalnych, 4) zwrot kosztów wizowych, 5) diety dojazdowe oraz pokrycie kosztów do 30 kg dodatkowego bagażu przy wyjeździe z Polski do kraju zatrudnienia. § 21. Jednostka kierująca ma obowiązek wyposażenia nauczyciela kierowanego do pracy za granicą w celu, o którym mowa w § 15, w podręczniki, środki dydaktyczne, literaturę metodyczną i pomoce niezbędne w procesie nauczania w miejscu zatrudnienia, chyba że pracodawca zagraniczny zapewni te środki we własnym zakresie. § 22. Nauczyciele skierowani do pracy za granicą w celu, o którym mowa w § 15, na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują prawo do przyznanych na ich podstawie świadczeń do końca okresu, na który zostały przyznane, z uwzględnieniem § 18 ust. 2. § 23. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu do dyrektorów i nauczycieli szkół, o których mowa w § 1 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące szkół publicznych oraz dyrektorów i nauczycieli tych szkół. § 24. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia1992 r. w sprawie zasad wspomagania nauczania historii, geografii i języka polskiego wśród Polonii oraz zakresu świadczeń przysługujących nauczycielom polskim skierowanym w tym celu do pracy za granicą (Dz. U. Nr 63, poz. 316), 2) rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 listopada 1996 r. w sprawie zasad organizowania kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą (Dz. U. Nr 149, poz. 705). § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 sierpnia 1999 r. (poz. 757) STATUT ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH DLA DZIECI OBYWATELI POLSKICH CZASOWO PRZEBYWAJĄCYCH ZA GRANICĄ, Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE §1. 1. Zespół Szkół Ogólnokształcących dla Dzieci Obywateli Polskich Czasowo Przebywających za Granicą, z siedzibą w Warszawie, zwany dalej "Zespołem", organizuje i koordynuje funkcjonowanie szkół, zespołów szkół oraz szkolnych punktów konsultacyjnych przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "szkołami". 2. Do zadań Zespołu należy w szczególności: 1) tworzenie szkołom właściwych warunków organizacji kształcenia, udzielanie pomocy w zatrudnieniu kwalifikowanych nauczycieli, dostarczanie programów nauczania, obowiązujących druków szkolnych, podręczników, środków dydaktycznych oraz lektur szkolnych, 2) organizacyjne wspomaganie szkół w zakresie przeprowadzania egzaminów i sprawdzianów, 3) organizowanie, w miarę potrzeb, zajęć wyrównawczych wynikających z różnic programowych, po powrocie ucznia do Polski w trakcie trwania roku szkolnego. § 2. W skład Zespołu wchodzą: 1) Szkoła Podstawowa w Warszawie, kształcąca na odległość dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, 2) Gimnazjum w Warszawie, kształcące na odległość dzieci, o których mowa w pkt 1, 3) Liceum Ogólnokształcące w Warszawie, kształcące w systemie klasowo-lekcyjnym oraz na odległość dzieci, o których mowa w pkt 1, 4) szkoły podstawowe, gimnazja i licea ogólnokształcące oraz ich zespoły, prowadzone przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. 1. Zespołem kieruje dyrektor przy pomocy wicedyrektora. 2. Dyrektor Zespołu jest odpowiedzialny za całokształt działalności szkół wchodzących w skład Zespołu. 3. Do obowiązków dyrektora Zespołu należy w szczególności: 1) organizowanie szkół we współpracy z kierownikami placówek dyplomatycznych (konsularnych) i w porozumieniu z ministrem, 2) zatwierdzanie organizacji pracy szkół na dany rok szkolny oraz nadzorowanie ich prawidłowej realizacji, 3) organizowanie pomocy w zakresie doradztwa przedmiotowo-metodycznego dla dyrektorów i nauczycieli szkół, 4) opiniowanie projektów planów finansowych poszczególnych szkół, sporządzanie zbiorczych zestawień wydatków i przedkładanie ich do zatwierdzenia ministrowi, 5) prowadzenie spraw pracowniczych dyrektorów szkół i nauczycieli, 6) ustalanie zakresów zadań i obowiązków pracowników Zespołu. § 4. W zakresie praw i obowiązków dyrektora, wicedyrektora i nauczycieli Zespołu stosuje się przepisy dotyczące nauczycieli szkół publicznych. § 5. Zespół używa pieczęci urzędowej zgodnie z odrębnymi przepisami. § 6. Zespół oraz szkoły wchodzące w jego skład mogą mieć nadane imię oraz posiadać własne sztandary, godła oraz ceremoniał szkolny. § 7. Zasady prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz gospodarki finansowej Zespołu określają odrębne przepisy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 13 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów, organizacji i zasad działania publicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych. (Dz. U. Nr 67, poz. 758) Na podstawie art. 71, art. 60 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 lutego 1994 r. w sprawie rodzajów, organizacji i zasad działania publicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych (Dz. U. Nr 41, poz. 156) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozporządzenia otrzymuje brzmienie: "w sprawie rodzajów i zasad działania publicznych placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych oraz ramowych statutów tych placówek."; 2) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), 2) właściwym powiecie - należy przez to rozumieć powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania, a w razie braku miejsca zamieszkania - powiat właściwy ze względu na miejsce pobytu dziecka, 3) organie prowadzącym - należy przez to rozumieć jednostkę samorządu terytorialnego prowadzącą placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub resocjalizacyjną."; 3) w § 2: a) w ust. 1 w pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) resocjalizacyjno-diagnostyczne," b) skreśla się ust. 2 i 3; 4) w § 3 skreśla się ust. 3 i 4; 5) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Dom wczasów dziecięcych tworzy się po uwzględnieniu opinii wojewódzkiego konsultanta w dziedzinie pediatrii w sprawie lokalizacji placówki."; 6) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. 1. Wychowanków do placówek, z zastrzeżeniem § 10 ust. 1, kieruje organ prowadzący. 2. Skierowanie dziecka do placówki świadczącej opiekę całkowitą powinno następować po wyczerpaniu możliwości udzielenia pomocy temu dziecku w rodzinie naturalnej lub umieszczenia w rodzinie adopcyjnej albo zastępczej. 3. Właściwy powiat zapewnia dzieciom i młodzieży, o których mowa w § 3 ust. 1, opiekę i wychowanie w placówkach, a w razie potrzeby również kształcenie. 4. Właściwy powiat jest zobowiązany do realizacji przekazywanych mu orzeczeń sądowych zarządzających umieszczenie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub resocjalizacyjnej. 5. Jeżeli właściwy powiat nie może skierować dziecka do placówki, dla której jest organem prowadzącym, zwraca się do innego organu prowadzącego odpowiednią placówkę o skierowanie dziecka do tej placówki. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, organ prowadzący nie może odmówić skierowania dziecka do placówki, jeżeli: 1) placówka dysponuje wolnymi miejscami, 2) rodzaj placówki jest zgodny z wnioskiem rodziców (opiekuna prawnego) lub orzeczeniem sądu oraz orzeczeniem lub opinią kwalifikującą, o których mowa w § 11 ust. 1 i 2, 3) wniosek o skierowanie zawiera dokumentację określoną w § 14. 7. Organ prowadzący, na wniosek właściwego powiatu, udziela informacji o wolnych miejscach w placówkach."; 7) w § 11: a) w ust. 1 po wyrazach "pogotowia opiekuńczego" dodaje się przecinek oraz wyrazy "młodzieżowego ośrodka resocjalizacyjno-diagnostycznego", a po wyrazach "za zgodą" dodaje się wyrazy "organu prowadzącego i", b) w ust. 2 po wyrazach "przez lekarza" dodaje się wyrazy "sprawującego opiekę nad dzieckiem"; 8) w § 14 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) orzeczenie o stanie zdrowia lub książeczkę zdrowia,"; 9) w § 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dzieci w wieku do lat 3 przyjmowane są do domu dziecka wskazanego przez organ prowadzący w porozumieniu z kuratorem oświaty."; 10) w § 20 w ust. 1 wyrazy "kuratora oświaty" zastępuje się wyrazami "organu prowadzącego"; 11) w § 22 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Jeżeli nieletni umieszczony w pogotowiu opiekuńczym w sposób określony w § 18 ust. 2 sprawia poważne trudności wychowawcze, dyrektor pogotowia może wystąpić do właściwego młodzieżowego ośrodka resocjalizacyjno-diagnostycznego o przyjęcie wychowanka, powiadamiając jednocześnie organ prowadzący ten ośrodek i właściwy powiat."; 12) § 25 otrzymuje brzmienie: "§ 25. 1. Doprowadzenie małoletniego i nieletniego do placówki, skierowanego na podstawie orzeczenia sądu, regulują odrębne przepisy. 2. W razie potrzeby właściwy powiat organizuje dowiezienie dziecka skierowanego do placówki na wniosek rodziców. 3. Koszty dowiezienia, o którym mowa w ust. 2, pokrywają rodzice lub osoby zobowiązane do alimentacji. W przypadku gdy dziecko nie posiada rodziców lub osób zobowiązanych do alimentacji, koszty dowiezienia pokrywa właściwy powiat. 4. Dowiezienie wychowanka z pogotowia opiekuńczego lub z młodzieżowego ośrodka resocjalizacyjno-diagnostycznego do innych placówek należy do obowiązków tej placówki, w której wychowanek przebywał."; 13) w § 27 w ust. 3 wyrazy "Kurator oświaty na swoim terenie" zastępuje się wyrazami "Organ prowadzący"; 14) w § 31 skreśla się ust. 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 1; 15) § 32 otrzymuje brzmienie: "§ 32. Udzielanie pomocy w integracji ze środowiskiem osób objętych opieką całkowitą w niektórych rodzajach placówek opiekuńczo-wychowawczych i w placówkach resocjalizacyjnych regulują przepisy w sprawie pomocy społecznej."; 16) w § 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Rodzaj opieki i czas trwania opieki całkowitej ustala organ prowadzący na podstawie dokumentów stanowiących podstawę skierowania do placówki."; 17) w § 35: a) w ust. 1 wyrazy "kuratorowi oświaty" zastępuje się wyrazami "organowi prowadzącemu", a po wyrazie "placówki" przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się wyrazy "o której mowa w § 9 ust. 2", b) w ust. 2 wyrazy "Kurator oświaty" zastępuje się wyrazami "Organ prowadzący", c) w ust. 3 wyrazy "kurator oświaty lub dyrektor placówki, o której mowa w ust. 1," zastępuje się wyrazami "organ prowadzący"; 18) w § 38 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy "do kuratora oświaty, który wydał skierowanie," zastępuje się wyrazami "do organu prowadzącego"; 19) w § 39: a) w ust. 1 po wyrazie "rodzaju" dodaje się przecinek oraz wyrazy "za zgodą organów prowadzących te placówki i właściwego powiatu", b) w ust. 2 wyrazy "do właściwego ośrodka diagnostyczno-kierującego" zastępuje się wyrazami "do organu prowadzącego placówkę, do której wychowanek ma być przeniesiony,"; 20) w § 41 w ust. 4 wyrazy "kuratora oświaty" zastępuje się wyrazami "organ prowadzący, właściwy powiat"; 21) w § 50 w ust. 3 wyrazy "w ust. 3" zastępuje się wyrazami "w § 49 ust. 2"; 22) w § 54 w ust. 5 wyrazy "w cyklu sześciotygodniowym" zastępuje się wyrazami "w cyklu dostosowanym do specyficznych potrzeb wychowanków"; 23) w § 55 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zajęcia specjalistyczne określone w przepisach w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy oraz opieki psychologiczno-pedagogicznej,"; 24) w § 56: a) w ust. 1 wyrazy "zespoły specjalistyczne" zastępuje się wyrazami "zajęcia specjalistyczne", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Liczba wychowanków w grupach wychowawczych, twórczych i zespołach zainteresowań wynosi od 6 do 16, z zastrzeżeniem ust. 4.", c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Liczbę wychowanków na zajęciach specjalistycznych określają przepisy w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy oraz opieki psychologiczno-pedagogicznej."; 25) w § 62 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) do sprawowania opieki zdrowotnej (pokój badań, izolatkę) oraz pomieszczenia sanitarne."; 26) w § 65 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Odpowiednio do sytuacji wychowanków i ich rodzin w placówkach mogą być zatrudnieni, za zgodą organu prowadzącego, pracownicy socjalni. 1b. Do zadań pracownika socjalnego należy w szczególności: 1) wspomaganie rodzin wychowanków w realizowaniu funkcji opiekuńczych i wychowawczych, 2) działanie na rzecz utrzymania stałych wzajemnych kontaktów wychowanków z rodzinami oraz na rzecz możliwie najszybszego powrotu wychowanków do rodzin, 3) współdziałanie z instytucjami i organizacjami wspomagającymi dziecko i rodzinę, sądami, społecznościami lokalnymi, mające na celu zapobieganie zerwaniu więzi między wychowankami i rodzinami oraz skracanie pobytu wychowanków w placówkach."; 27) § 68 otrzymuje brzmienie: "§ 68. Świadczenia zdrowotne są udzielane wychowankom placówek na zasadach określonych w odrębnych przepisach."; 28) w § 71: a) w ust. 1 wyrazy "Kurator oświaty" zastępuje się wyrazami "Organ prowadzący", b) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się wyraz "bezpośrednio"; 29) w § 72 wyraz "Kurator" zastępuje się wyrazami "Organ prowadzący"; 30) w § 73 wyrazy "kuratorem oświaty" zastępuje się wyrazami "organem prowadzącym"; 31) w § 74 w ust. 4 wyrazy "pkt 2 i 5" zastępuje się wyrazami "pkt 2 i 3"; 32) skreśla się § 76; 33) § 77 otrzymuje brzmienie: "§ 77. Przebieg zajęć wychowawczych i specjalistycznych dokumentuje się w dziennikach zajęć wychowawczych i zajęć specjalistycznych zgodnie z przepisami w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji."; 34) w § 79 w ust. 2 wyrazy "osobistą dokumentację zdrowotną" zastępuje się wyrazami "dokumentację medyczną zewnętrzną"; 35) w załączniku nr 1 do rozporządzenia: a) w § 3 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek wychowawcy i za zgodą organu prowadzącego, w domu może przebywać okresowo mniej niż 6 wychowanków.", b) w § 6 wyrazy "kuratora oświaty" zastępuje się wyrazami "organ prowadzący w uzgodnieniu z wychowawcą kierującym domem", c) skreśla się § 7; 36) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w § 13 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych,"; 37) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) w § 5: - w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyraz "specjalistycznych," - skreśla się ust. 2, - ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Kwalifikowanie wychowanków do udziału w zajęciach specjalistycznych określają przepisy w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy oraz opieki psychologiczno-pedagogicznej.", b) w § 6 w ust. 2 wyraz "zorganizowanej" zastępuje się wyrazami "i gimnazjum specjalnym zorganizowanych", c) w § 9 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych,"; 38) w załączniku nr 4 do rozporządzenia: a) w § 1 w ust. 2: - po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: "7a) z autyzmem," - w pkt 8 wyrazy "niedostosowanych społecznie" zastępuje się wyrazami "zagrożonych niedostosowaniem społecznym", b) w § 3 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy "w porozumieniu z kuratorem oświaty," c) w § 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) warunki do nauki i wychowania w przedszkolach specjalnych, specjalnych szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadpodstawowych," d) w § 8 wyrazy "gabinet lekarski" zastępuje się wyrazami "pokój badań", e) w § 9 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych,"; 39) w załączniku nr 6 do rozporządzenia: a) w § 5: - w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz zespołach specjalistycznych", - w ust. 2 skreśla się wyrazy "oraz w zespole specjalistycznym", b) w § 6 skreśla się ust. 3, c) w § 9 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych," d) w § 11 w ust. 3 po wyrazach "szkoły podstawowej" dodaje się wyrazy "lub gimnazjum", e) w § 13 w ust. 2 po wyrazach "szkoły podstawowej" dodaje się wyrazy "lub gimnazjum"; 40) w załączniku nr 7 do rozporządzenia: a) w § 11: - w ust. 1 skreśla się pkt 3, - w ust. 2 skreśla się wyrazy "i zespole zainteresowań", b) w § 13 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych," c) w § 18 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "W wyjątkowych przypadkach, na podstawie opinii, o której mowa w § 20 ust. 1, do ogniska mogą być przyjmowane dzieci młodsze.", d) w § 19 skreśla się ust. 3; 41) w załączniku nr 8 do rozporządzenia: a) w § 8 w ust. 3 po wyrazach "szkoła podstawowa" dodaje się przecinek oraz wyraz "gimnazjum", b) w § 14 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych," c) w § 22: - w ust. 1 wyrazy "kurator oświaty" zastępuje się wyrazami "organ prowadzący", - w ust. 2 po wyrazach "za zgodą" dodaje się wyrazy "organu prowadzącego i"; 42) w załączniku nr 9 do rozporządzenia § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Czas trwania turnusu uzależniony jest od specyficznych potrzeb wychowanków. W przypadku organizacji turnusu dla wychowanków z jednorodnymi zaburzeniami, którzy według wskazań lekarskich wymagają dłuższego pobytu, mogą być organizowane turnusy trwające do 12 tygodni."; 43) w załączniku nr 10 do rozporządzenia: a) w § 2 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy "diagnostyczno-kierujące" zastępuje się wyrazami "resocjalizacyjno-diagnostyczne", b) w § 3: - w ust. 1 skreśla się pkt 2, - w ust. 2 wyrazy "diagnostyczno-kierującego" i "diagnostyczno-kierujący" zastępuje się odpowiednio wyrazami "resocjalizacyjno-diagnostycznego" i "resocjalizacyjno-diagnostyczny", c) w § 6: - w ust. 2 w pkt 2 po wyrazie "podstawowym" dodaje się przecinek oraz wyraz "gimnazjalnym", - w ust. 3 po wyrazach "szkoła podstawowa" dodaje się przecinek oraz wyraz "gimnazjum," d) w § 8: - w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "diagnostyczno-kierujących" zastępuje się wyrazami "resocjalizacyjno-diagnostycznych", - w ust. 2 wyrazy "diagnostyczno-kierującym" zastępuje się wyrazami "resocjalizacyjno-diagnostycznym", e) w § 11 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) socjalnych," f) skreśla się § 17. § 2. Działające w dniu wejścia w życie rozporządzenia młodzieżowe ośrodki wychowawcze diagnostyczno-kierujące stają się młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi resocjalizacyjno-diagnostycznymi w rozumieniu rozporządzenia. Statuty tych ośrodków powinny być dostosowane do wymogów rozporządzenia do dnia 31 października 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 13 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykazu stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji niezbędnych do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób, którym można zlecać prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz. (Dz. U. Nr 67, poz. 759) Na podstawie art. 35 ust. 6 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Celem nadzoru pedagogicznego jest doskonalenie systemu oświaty, a w szczególności jakościowy rozwój szkół i placówek z ukierunkowaniem na rozwój ucznia i rozwój zawodowy nauczyciela. 2. Nadzór pedagogiczny jest sprawowany w szczególności przez: 1) mierzenie jakości pracy szkół i placówek, polegające na zorganizowanym i systematycznym analizowaniu i ocenianiu stopnia spełniania przez szkołę lub placówkę wymagań wynikających z jej zadań, z uwzględnieniem opinii uczniów, rodziców i nauczycieli, 2) wspomaganie nauczycieli i dyrektorów szkół i placówek w spełnianiu przez szkołę lub placówkę wymagań w zakresie jakości pracy szkoły lub placówki. § 2. 1. Kurator oświaty, sprawując nadzór pedagogiczny, wykonuje w szczególności następujące zadania: 1) opracowuje organizację nadzoru pedagogicznego w województwie, 2) planuje, organizuje i przeprowadza mierzenie jakości pracy szkół i placówek, z uwzględnieniem zadań w tym zakresie wyznaczonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania; wyniki przeprowadzonego mierzenia jakości pracy szkoły przedstawia się radzie pedagogicznej szkoły lub placówki, 3) sporządza, nie rzadziej niż raz na 5 lat, uwzględniając wyniki mierzenia jakości pracy szkoły lub placówki, o którym mowa w pkt 2, raport o jakości edukacji w szkole lub placówce, który przekazuje dyrektorowi szkoły lub placówki oraz organowi prowadzącemu, 4) nadzoruje opracowywanie przez szkoły lub placówki programów ich rozwoju, w tym programów poprawy efektywności, o których mowa w art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", 5) sporządza, nie rzadziej niż raz na 5 lat, raport o jakości edukacji w województwie wraz z wnioskami dotyczącymi tworzenia i realizacji polityki oświatowej w województwie i państwie, który przekazuje ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania oraz wojewodzie, 6) inspiruje i wspomaga dyrektorów szkół i placówek w osiąganiu wymaganej jakości pracy szkół i placówek, 7) wspomaga rozwój zawodowy pracowników, o których mowa w art. 35 ust. 5 ustawy, 8) współpracuje z jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie kreowania regionalnej i lokalnej polityki oświatowej, zgodnej z polityką oświatową państwa, 9) gromadzi informacje o pracy nadzorowanych dyrektorów szkół i placówek w celu dokonywania oceny ich pracy, według zasad określonych w odrębnych przepisach. 2. Kurator oświaty w celu zdiagnozowania wybranego problemu w skali województwa może zwrócić się do dyrektorów szkół lub placówek o przeprowadzenie mierzenia jakości pracy szkół lub placówek w określonym zakresie. 3. Kurator oświaty w wykonywaniu zadań nadzoru pedagogicznego współpracuje z dyrektorami szkół i placówek, a także w związku ze sprawowanym nadzorem pedagogicznym współdziała z innymi organami sprawującymi nadzór pedagogiczny oraz z organami prowadzącymi szkoły lub placówki. 4. Inne organy sprawujące nadzór pedagogiczny wykonują odpowiednio zadania określone w ust. 1-3. 5. Przepisy ust. 1-3 w odniesieniu do szkół i placówek niepublicznych stosuje się odpowiednio. § 3. 1. Dyrektor szkoły lub placówki, we współpracy z innymi nauczycielami zajmującymi stanowiska kierownicze w szkole lub placówce, sprawując nadzór pedagogiczny, wykonuje w szczególności następujące zadania: 1) opracowuje organizację mierzenia jakości pracy szkoły lub placówki w zakresie wymienionym w art. 33 ust. 1 i 2 ustawy, z uwzględnieniem lokalnych potrzeb, ustalając sposób jego wykonywania, dokumentowania oraz wykorzystania wyników, 2) planuje, organizuje i przeprowadza mierzenie jakości pracy szkoły lub placówki, uwzględniając zadania, o których mowa w § 2 ust. 2, 3) inspiruje i wspomaga nauczycieli w spełnianiu przez nich wymagań w zakresie jakości pracy szkoły lub placówki oraz w podejmowaniu nowatorstwa pedagogicznego, 4) przekazuje raport o jakości pracy szkoły lub palcówki, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, radzie szkoły lub placówki, radzie pedagogicznej, radzie rodziców i samorządowi uczniowskiemu, 5) opracowuje program rozwoju szkoły lub placówki, wykorzystując wyniki mierzenia jakości pracy szkoły lub placówki, 6) gromadzi informacje o pracy nauczycieli w celu dokonywania oceny ich pracy, według zasad określonych w odrębnych przepisach. 2. Dyrektor szkoły lub placówki w wykonywaniu zadań nadzoru pedagogicznego współpracuje z organami, o których mowa w art. 39 ust. 4 ustawy. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do szkół i placówek niepublicznych. § 4. Organy sprawujące nadzór pedagogiczny i dyrektorzy szkół i placówek prowadzą mierzenie jakości pracy szkół i placówek w szczególności przez: 1) badanie skuteczności działania szkoły lub placówki, porównując osiągane efekty z założonymi celami, 2) badanie osiągnięć edukacyjnych uczniów, 3) diagnozowanie wybranych obszarów pracy szkoły lub placówki, 4) zorganizowane i systematyczne obserwowanie osiąganej jakości pracy szkoły lub placówki, według ustalonych kryteriów, 5) hospitację polegającą w szczególności na obserwacji wiedzy, umiejętności i postaw uczniów. § 5. 1. W kuratoriach oświaty oraz urzędach innych organów sprawujących nadzór pedagogiczny i podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych ustala się następujący wykaz stanowisk, których zajmowanie wymaga kwalifikacji pedagogicznych: 1) w ministerstwach: a) dyrektorzy i wicedyrektorzy departamentów (równorzędnych komórek organizacyjnych) oraz radcy ministrów i naczelnicy wydziałów (równorzędnych komórek organizacyjnych) wykonujący statutowe i regulaminowe zadania w zakresie nadzoru pedagogicznego, b) wizytatorzy, starsi wizytatorzy i główni wizytatorzy, 2) w kuratoriach oświaty: a) kuratorzy oraz wicekuratorzy oświaty koordynujący pracę komórek organizacyjnych, których statutowym zadaniem jest wykonywanie nadzoru pedagogicznego, b) kierownicy komórek organizacyjnych, o których mowa pod lit. a), c) wizytatorzy i starsi wizytatorzy, 3) w jednostce organizacyjnej utworzonej przez ministra właściwego do spraw kultury na podstawie art. 32a ust.1 ustawy: a) dyrektor jednostki i inni pracownicy zajmujący stanowiska kierownicze i wykonujący statutowe i regulaminowe zadania w zakresie nadzoru pedagogicznego, b) wizytatorzy, starsi wizytatorzy i główni wizytatorzy. 2. Na stanowiskach wymienionych w ust. 1 mogą być zatrudnieni: 1) nauczyciele posiadający: a) dyplom ukończenia studiów magisterskich i przygotowanie pedagogiczne, b) co najmniej 6-letni staż pracy pedagogicznej, c) ukończone formy doskonalenia w zakresie administracji lub zarządzania albo co najmniej 2-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym w szkole, placówce, zakładzie kształcenia nauczycieli, placówce doskonalenia nauczycieli lub na stanowisku wymagającym kwalifikacji pedagogicznych w urzędzie organu sprawującego nadzór pedagogiczny, d) ukończone formy doskonalenia w zakresie mierzenia jakości pracy szkoły, 2) nauczyciele akademiccy spełniający wymagania wymienione w pkt 1 lit. a), c) i d) oraz posiadający co najmniej 6-letni staż pracy w szkole wyższej. § 6. Kurator oświaty oraz inne organy sprawujące nadzór pedagogiczny mogą zlecać prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz, o których mowa w art. 35 ust. 5a ustawy, osobom posiadającym dyplom ukończenia studiów magisterskich i kwalifikacje zgodne z zakresem zleconych zadań. § 7. Nauczyciele i nauczyciele akademiccy zatrudnieni w dniu wejścia w życie rozporządzenia na stanowiskach, których zajmowanie wymaga kwalifikacji pedagogicznych w kuratoriach oświaty i w urzędach innych organów sprawujących nadzór pedagogiczny, posiadający kwalifikacje do zajmowania tych stanowisk na podstawie dotychczasowych przepisów, posiadają kwalifikacje w rozumieniu przepisów niniejszego rozporządzenia. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 5 ust. 2 pkt 1 lit. c) i d) oraz pkt 2 w zakresie wymagań wymienionych w pkt 1 lit. c) i d), który wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 4 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania i sposobu rozliczania dotacji z rezerwy celowej budżetu państwa na rok 1999 dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zadania własne bieżące i inwestycyjne związane z dofinansowaniem kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia. (Dz. U. Nr 68, poz. 760) Na podstawie art. 50 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dotacje z rezerwy celowej, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, zwanych dalej "organami założycielskimi", mogą być udzielane na: 1) restrukturyzację samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej lub ich jednostek organizacyjnych, w tym przekształcenie w zakłady: opiekuńczo-lecznicze, pielęgnacyjno-opiekuńcze, opieki paliatywno-hospicyjnej, nie powodującą wzrostu zatrudnienia, a dokonaną w oparciu o odpowiednie przemieszczenie pracowników danego zakładu, 2) będące wynikiem wdrażania reform w ochronie zdrowia koszty odpraw pieniężnych przysługujących na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110), 3) kontynuację inwestycji, które mają być zakończone do końca 1999 r., 4) przeprowadzenie remontów oraz zakup aparatury i sprzętu medycznego w celu realizacji programu dostosowania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do wymagań fachowych i sanitarnych określonych dla jego pomieszczeń i urządzeń, opracowanego na podstawie odrębnych przepisów, oraz podniesienia standardu jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych, 5) inne zadania niż określone w pkt 1-4, niezbędne do realizacji zadań wynikających z reform w ochronie zdrowia. 2. Kwoty dotacji z rezerwy celowej nie mogą przekroczyć: 1) 400 tys. zł - w przypadku przekształcenia w zakład opiekuńczo-leczniczy lub pielęgnacyjno-opiekuńczy oraz w przypadku zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 2) 500 tys. zł - w przypadku przekształcenia w zakład paliatywno-hospicyjny, 3) 1 500 tys. zł - w przypadku zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 3. § 2. 1. W celu uzyskania dotacji, o której mowa w § 1, organy założycielskie, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, składają do ministra właściwego do spraw zdrowia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wnioski o przyznanie dotacji wraz z merytorycznym uzasadnieniem. 2. Organy założycielskie składają wnioski za pośrednictwem właściwego wojewody; przepisu nie stosuje się, jeżeli organem założycielskim jest minister albo centralny organ administracji rządowej. 3. Jeżeli organem założycielskim jest minister właściwy do spraw zdrowia, wniosek składa samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej. 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek organu założycielskiego, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - na wniosek samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, może, w uzasadnionych przypadkach, przedłużyć termin składania wniosków na zadania określone w § 1 ust. 1 pkt 1 i 2, jednak nie dłużej niż do dnia 30 września 1999 r. 5. Wzory wniosków, w zależności od zadań, na które ma być przyznana dotacja, określają odpowiednio załączniki nr 1-4 do rozporządzenia. § 3. Wojewodowie, a jeżeli organem założycielskim jest minister albo centralny organ administracji rządowej - te organy, dokonują analizy wniosków, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w § 1, i przedstawiają je ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, wraz z merytorycznym uzasadnieniem i określeniem kolejności zadań, w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania. § 4. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje weryfikacji otrzymanych wniosków, uwzględniając wysokość rezerwy celowej oraz kwot dofinansowania określonych w § 1 ust. 2, a następnie przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych propozycję podziału rezerwy celowej na - przekazywane za pośrednictwem poszczególnych wojewodów - dotacje dla organów założycielskich, z zastrzeżeniem ust. 2. Podział ten powinien uwzględniać pełny zakres klasyfikacji budżetowej (część, dział, rozdział, paragraf) wraz z wyszczególnieniem samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i zadań objętych tymi dotacjami. 2. Jeżeli organem założycielskim jest minister albo centralny organ administracji rządowej, minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia propozycję podziału rezerwy, o której mowa w ust. 1, w porozumieniu z tym organem. § 5. Minister właściwy do spraw zdrowia informuje organy założycielskie i właściwych wojewodów o zadaniach, które zostały objęte dotacją, oraz o jej wysokości. § 6. W terminie 7 dni od dnia otrzymania dotacji z rezerwy celowej organy założycielskie przekazują przyznane kwoty dotacji samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej. § 7. 1. Organy założycielskie, a w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 3, samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, w terminie do dnia 15 grudnia 1999 r. przekażą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia rozliczenie finansowe i merytoryczne otrzymanych dotacji, zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia. 2. Przepis § 2 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 8. Minister właściwy do spraw zdrowia przedstawi Radzie Ministrów, w terminie do dnia 31 maja 2000 r., zbiorczą informację o wykorzystaniu dotacji. § 9. 1. Dotacje wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem lub pobrane w nadmiernej wysokości podlegają zwrotowi do budżetu państwa, wraz z odsetkami, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485). 2. Organy założycielskie, a w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 3 - samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej zwracają nie wykorzystaną część dotacji do budżetu państwa do dnia 22 grudnia 1999 r. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1999 r. (poz. 760) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 2 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia wzorów dokumentów i innych dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, pielęgnacyjnego i wychowawczego oraz szczegółowych zasad i trybu wypłaty tych zasiłków. (Dz. U. Nr 68, poz. 761) Na podstawie art. 17 ust. 2 i art. 34 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. Ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego i jego wysokości, a także wypłata zasiłku następuje na podstawie wniosku, sporządzonego według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, oraz oświadczenia o dochodach rodziny osoby ubiegającej się o przyznanie tego zasiłku, sporządzonego według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. W razie zbiegu uprawnień do wypłaty zasiłku rodzinnego z różnych tytułów, uprawniony wskazuje, z którego tytułu będzie pobierał ten zasiłek, składając wniosek, o którym mowa w § 1. § 3. 1. W celu ustalenia uprawnień do zasiłku rodzinnego na dziecko w wieku powyżej 16 lat, w każdym roku szkolnym uprawniony składa dodatkowo oświadczenie o uczęszczaniu dziecka do szkoły lub szkoły wyższej, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Zasiłek rodzinny na dziecko kształcące się w szkole wypłaca się przez cały rok szkolny, a gdy dziecko studiuje w szkole wyższej - przez cały rok akademicki, w tym również przez okres ferii zimowych i letnich, jeżeli nauka w roku szkolnym lub akademickim trwa dwa semestry. Zasada wypłaty zasiłku rodzinnego przez okres ferii ma również zastosowanie do zasiłków rodzinnych na dzieci kończące szkołę lub szkołę wyższą. 3. W razie gdy w tym samym roku szkolnym dziecko po ukończeniu szkoły zostało przyjęte do szkoły wyższej, wypłaca się na nie zasiłek rodzinny również za wrzesień. 4. Na dziecko, które kończy 20 lat w ostatnim lub przedostatnim roku nauki w szkole, zasiłek rodzinny wypłaca się do końca bieżącego lub następnego roku szkolnego, nawet gdy dziecko uczy się dłużej, powtarzając przedostatni lub ostatni rok nauki. 5. Zasiłek rodzinny na dziecko przebywające nieodpłatnie w domu pomocy społecznej, domu dziecka albo w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej wypłaca się za miesiące, w których nie przebywało w tej placówce co najmniej przez 2 tygodnie. § 4. Jeżeli członek rodziny, nie będący uczniem lub studentem i nie przebywający czasowo na leczeniu za granicą, na którego uprawniony pobierał zasiłek rodzinny, przebywa za granicą dłużej niż trzy miesiące, poczynając od czwartego miesiąca jego pobytu za granicą nie wypłaca się na niego zasiłku rodzinnego. Wznowienie wypłaty zasiłku następuje po powrocie członka rodziny do kraju, poczynając od miesiąca, w którym nastąpił powrót do kraju, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. § 5. Ustalenie uprawnień do zasiłku pielęgnacyjnego następuje na wniosek sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 6. 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący uprawnionemu może być wypłacany jego małżonkowi lub rodzicom, nawet gdy nie pobierają oni zasiłku rodzinnego na uprawnionego do zasiłku pielęgnacyjnego. 2. W celu uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego należnego małżonkowi lub dzieciom osoba występująca o zasiłek składa wniosek zawierający oświadczenie pełnoletniego członka rodziny, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 7. W przypadku gdy terenowa jednostka organizacyjna ZUS wypłaca zasiłki w razie choroby i macierzyństwa za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, wypłaca ona również zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. Jeżeli w czasie zatrudnienia zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne były wypłacane przez pracodawcę, wypłata tych zasiłków przez terenową jednostkę organizacyjną ZUS następuje na podstawie kopii dokumentacji zasiłkowej sporządzonej przez pracodawcę i potwierdzonej "za zgodność z oryginałem". § 8. Ustalenie uprawnień do zasiłku wychowawczego i jego wysokości, a także wypłata zasiłku następuje na podstawie wniosku, sporządzonego według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia, oraz oświadczenia o dochodach rodziny osoby ubiegającej się o przyznanie tego zasiłku, sporządzonego według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 9. Przy ustaleniu prawa do zasiłku wychowawczego z tytułu opieki nad dzieckiem, które z powodu stanu zdrowia wymaga osobistej opieki pracownicy (pracownika), na równi z orzeczeniem lekarskim, o którym mowa w ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), zwanej dalej "ustawą", traktuje się dokument, na podstawie którego przyznano dziecku zasiłek pielęgnacyjny. W przypadku gdy inny podmiot jest płatnikiem zasiłku pielęgnacyjnego na dziecko, dokumentem stanowiącym podstawę ustalenia uprawnień do zasiłku wychowawczego jest kopia dokumentu potwierdzona "za zgodność z oryginałem". § 10. W razie zbiegu uprawnień do wypłaty zasiłku wychowawczego z różnych tytułów, uprawniony wskazuje, z którego tytułu będzie pobierał ten zasiłek, składając wniosek, o którym mowa w § 8. § 11. Okresy wypłaty zasiłku wychowawczego, przysługującego osobom uprawnionym z tytułu wychowywania tego samego dziecka, sumuje się. § 12. Do okresu, przez który wypłaca się zasiłek wychowawczy, wlicza się okresy wypłaty zasiłku oraz okresy, za które zasiłek wychowawczy nie przysługuje z powodu: 1) pobierania zasiłku macierzyńskiego w okresie urlopu wychowawczego, 2) utraty prawa do zasiłku wychowawczego z przyczyn określonych w art. 15d ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy. § 13. W przypadku korzystania z urlopu wychowawczego z tytułu sprawowania opieki nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym przy jednym porodzie, z których każde spełnia warunki określone w art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy, po wykorzystaniu pierwszego 36-miesięcznego okresu wypłaty zasiłku na wszystkie dzieci urodzone przy jednym porodzie, wypłaca się kolejne zasiłki wychowawcze, nie dłużej niż przez 36 miesięcy na każde dziecko. § 14. Przebywanie dziecka w żłobku lub w przedszkolu przez krótki okres w ciągu dnia zgodnie z zaleceniem lekarskim oraz uczęszczanie dziecka do klasy "0" lub szkoły nie powoduje wstrzymania wypłaty zasiłku wychowawczego. § 15. Płatnicy zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych zobowiązani są do informowania uprawnionego o podjęciu lub wstrzymaniu wypłaty zasiłku oraz o jego wysokości i terminach wypłat. § 16. 1. Wypłaty zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych dokonuje się na podstawie listy płatniczej, według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia, albo listy wypłat wynagrodzeń bądź też księgi wypłat świadczeń w odniesieniu do emerytów i rencistów. 2. Ewidencję wypłat prowadzi się w karcie wypłat, której wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. Ewidencja ta może być prowadzona również w formie zapisu elektronicznego. 3. Jeżeli w trakcie okresu zasiłkowego nie zachodzą zmiany w liczbie zasiłków oraz w ich wysokości, w karcie wypłat może być ewidencjonowana tylko pierwsza wypłata dokonana za ten okres zasiłkowy. § 17. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 16 września 1997 r. w sprawie określenia wzorów dokumentów i rodzaju innych dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego oraz szczegółowych zasad i trybu wypłaty zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. Nr 113, poz. 737). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 sierpnia 1999 r. (poz. 761) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Pouczenie 1. Uprawniony wpisuje do wniosku dzieci i małżonka, jeśli odpowiadają niżej podanym warunkom, oraz wypełnia oświadczenie dokonując stosownych adnotacji. 2. Zasiłek rodzinny na dziecko przysługuje do ukończenia 16 lat życia, a jeżeli kształci się w szkole - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 20 lat życia. Jeżeli ukończenie 20 lat życia przypada na ostatni lub przedostatni rok nauki w szkole, zasiłek przysługuje odpowiednio do zakończenia bieżącego lub następnego roku nauki. Bez względu na wiek zasiłek przysługuje dziecku niepełnosprawnemu w stopniu znacznym lub stopniu umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na dziecko pozostające w związku małżeńskim, kształcące się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (zakwaterowanie, wyżywienie, umundurowanie itp.), przebywające w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej - jeżeli za pobyt rodzina nie ponosi odpłatności, albo w zakładzie poprawczym lub karnym. 3. Zasiłek rodzinny przysługuje na małżonka, który ukończył: 60 lat - kobieta, 65 lat - mężczyzna lub jest niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym albo sprawuje opiekę nad dzieckiem, któremu przysługuje zasiłek pielęgnacyjny. Zasiłek rodzinny nie przysługuje w przypadku osiągania dochodów brutto w kwocie równej lub wyższej od najniższego świadczenia rentowego w systemie pracowniczym. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na małżonka przebywającego w domu pomocy społecznej - jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności - albo w zakładzie karnym. 4. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na członków rodziny przebywających ponad 3 miesiące za granicą lub zamieszkujących poza obszarem kraju. Ograniczenia tego nie stosuje się do studentów oraz członków rodziny przebywających czasowo na leczeniu za granicą. 5. Prawo do zasiłku ustala się na okresy roczne od 1 czerwca do 31 maja następnego roku na podstawie dochodu rodziny uzyskanego w roku kalendarzowym poprzedzającym ten okres. Zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód przypadający na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty odpowiadającej 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego dla celów emerytalnych w roku kalendarzowym poprzedzającym okres, na który ustala się prawo do zasiłku. Zasiłek wypłaca się nadal w następnym okresie zasiłkowym, gdy dochód przekracza podaną granicę, jednak pod warunkiem, że kwota tego przekroczenia przypadająca na wszystkich członków rodziny nie równoważy kwoty zasiłku rodzinnego. W przypadku posiadania lub użytkowania gospodarstwa rolnego, zasiłek przysługuje, o ile na osobę w rodzinie przypada nie więcej niż 2 ha przeliczeniowe. Oświadczenie o dochodach rodziny składa się na odrębnym formularzu. 6. Zasiłek rodzinny wypłaca się, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Na jednego członka rodziny wypłaca się tylko jeden zasiłek rodzinny. 7. Osoba samotnie wychowująca dziecko, któremu przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, ma prawo do zasiłku rodzinnego na to dziecko w podwójnej wysokości. Za osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się osobę stanu wolnego: pannę, kawalera, rozwiedzioną, rozwiedzionego, wdowę lub wdowca. 8. Uprawniony obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie instytucję wypłacającą zasiłek rodzinny o okolicznościach powodujących ustanie prawa do zasiłku lub mających wpływ na jego wysokość. 9. Uprawniony, który pobrał nienależny zasiłek rodzinny, jest obowiązany do jego zwrotu wraz z odsetkami. Może być ponadto pociągnięty do odpowiedzialności karnej za wyłudzenie w przypadku umyślnego podania okoliczności nieprawdziwych albo zatajenia okoliczności wykluczających prawo do zasiłku rodzinnego lub mających wpływ na jego wysokość. 10. Uprawnienia do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) pracodawcy zatrudniający co najmniej 5 pracowników - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia,*) 2) właściwe jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości - żołnierzom lub funkcjonariuszom tych służb, 3) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, 4) jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia - osobom ubezpieczonym z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 5) rolnicze spółdzielnie produkcyjne - swoim członkom, 6) powiatowe urzędy pracy - bezrobotnym oraz osobom pobierającym zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne, 7) oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym innym niż wymieni w ust. 1, 3-6, 8) właściwe organy rentowe - osobom, którym wypłacają świadczenia emerytalno-rentowe, 9) właściwe powiatowe jednostki organizacyjne, działające na podstawie odrębnych przepisów, powiatowe centra pomocy rodzinie - bezdomnym, którym jednostki te udzielają pomocy, 10) właściwe jednostki organizacyjne gminy - ośrodki pomocy społecznej - w pozostałych przypadkach. PODSTAWA PRAWNA: ustawa z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). *) Po rozwiązaniu stosunku pracy pracodawca ustala uprawnienia i wypłaca zasiłki za miesiące kalendarzowe, za które wypłacił zasiłek z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, do którego prawo powstało przed dniem 1 stycznia 1999 r. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Pouczenie W oświadczeniu należy uwzględnić dochody członków rodziny (uprawnionego, jego małżonka i dzieci) pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, osiągnięte w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy. 1. Za dochody uważa się: 1) dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem kwot świadczonych alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, 2) renty inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, renty kombatanckie i renty osób represjonowanych oraz członków ich rodzin - przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 3) dodatki kombatanckie, świadczenia pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę Niemiecką lub ZSRR, dodatek do emerytur i rent przyznany żołnierzom-górnikom na podstawie przepisów o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, dochody z tytułu emerytur i rent otrzymywanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, 4) ryczałty energetyczne przysługujące kombatantom i innym osobom uprawnionym, 5) otrzymywane z zagranicy: renty z tytułu inwalidztwa wojennego, kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, 6) zasiłki wychowawcze, 7) rentę socjalną, stały zasiłek, stały zasiłek wyrównawczy i gwarantowany zasiłek okresowy, 8) zasiłki chorobowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, 9) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe oraz odsetki od tych dochodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 10) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendiów - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju - obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium, 11) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż stosunek pracy lub stypendium - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód, 12) należności pieniężne wypłacane żołnierzom i pracownikom skierowanym do polskich kontyngentów w misjach międzynarodowych, 13) przychody ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej, 14) wynagrodzenie otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, 15) alimenty otrzymywane na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej, 16) stypendia. 2. Dochody rodzin utrzymujących się z gospodarstwa rolnego oraz innych pozarolniczych źródeł sumuje się. Miesięczny dochód z 1 ha przeliczeniowego ustalany jest w wysokości odpowiadającej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia - ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych - z roku kalendarzowego poprzedzającego okres zasiłkowy. 3. Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące w swoich oświadczeniach wykazują faktycznie osiągnięte w danym roku kalendarzowym dochody. Przy ustalaniu prawa do zasiłków rodzinnych dochody te będą jednak przyjmowane w wysokości nie niższej niż została zadeklarowana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Osobom nie podlegającym ubezpieczeniu społecznemu dochody te będą ustalone w kwotach stanowiących najniższą podstawę wymiaru składek. 4. Do dochodów rodziny nie wlicza się dochodów ze stałego źródła, utraconego przed terminem ustalania prawa do zasiłku. 5. Przeciętny miesięczny dochód rodziny ustala się, dzieląc łączną kwotę dochodów uzyskanych przez członków rodziny, w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, przez liczbę dwanaście. 6. W okresie zasiłkowym ponownie jest ustalane prawo do zasiłku w przypadku: 1) zwiększenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym - na wniosek uprawnionego, 2) zmniejszenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym - prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność. O zmniejszeniu się liczby członków rodziny uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek, 3) utraty źródła dochodu przez uprawnionego lub członka jego rodziny - na wniosek uprawnionego. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność, 4) uzyskania nowego źródła dochodu przez uprawnionego lub członka jego rodziny. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego, w którym wystąpiła ta okoliczność. O uzyskaniu nowego źródła dochodu uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek. Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Pouczenie 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: 1) dziecku w wieku do 16 lat w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym i rehabilitacyjnym; stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne, 2) osobie w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego, 3) osobie, która ukończyła 75 lat, 4) osobie, która jest niepełnosprawna w stopniu znacznym. 2. Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący dziecku w wieku do 16 lat wypłaca się po osiągnięciu tego wieku do czasu ukończenia nauki w szkole - w przypadku wydania przez lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, że nadal jest ono niepełnosprawne, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 lat. 3. Orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów (wydane przed dniem 1 września 1997 r.) lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów (wydane przed dniem 1 września 1997 r.) lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. 4. Orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, wydane dla celów zasiłku pielęgnacyjnego przed dniem 1 września 1997 r., zachowują swoją ważność po tym dniu, o ile nie wygasł termin, na który zostały wydane. 5. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w domu pomocy społecznej, w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, z wyjątkiem osób, za których pobyt rodzina ponosi odpłatność. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje za miesiące, w których osoba uprawniona do zasiłku nie przebywała w wymienionej placówce co najmniej przez dwa tygodnie. 6. Zasiłek pielęgnacyjny wypłaca się, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Na jednego członka rodziny wypłaca się tylko jeden zasiłek pielęgnacyjny. 7. Uprawniony obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie instytucję wypłacającą zasiłek pielęgnacyjny o okolicznościach powodujących ustanie prawa do zasiłku. 8. Uprawniony, który pobrał nienależny zasiłek pielęgnacyjny, jest obowiązany do jego zwrotu wraz z odsetkami. Osoba ta może być ponadto pociągnięta do odpowiedzialności karnej za wyłudzenie w przypadku umyślnego podania okoliczności nieprawdziwych albo zatajenia okoliczności wykluczających prawo do zasiłku pielęgnacyjnego. Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Pouczenie 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: 1) dziecku w wieku do 16 lat w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym i rehabilitacyjnym; stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne, 2) osobie w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego, 3) osobie, która ukończyła 75 lat, 4) osobie, która jest niepełnosprawna w stopniu znacznym. 2. Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący dziecku w wieku do 16 lat wypłaca się po osiągnięciu tego wieku do czasu ukończenia nauki w szkole - w przypadku wydania przez lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, że nadal jest ono niepełnosprawne, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 lat. 3. Orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu znacznym jest traktowane na równi z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy oraz do samodzielnej egzystencji - przed 1 września 1997 r. I grupa inwalidów, Orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym jest traktowane na równi z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy - przed 1 września 1997 r. II grupa inwalidów. 4. Orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, wydane dla celów zasiłku pielęgnacyjnego przed dniem 1 września 1997 r., zachowują swoją ważność po tym dniu, o ile nie wygasł termin, na który zostały wydane. 5. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w domu pomocy społecznej, w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, z wyjątkiem osób, za których pobyt rodzina ponosi odpłatność. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje za miesiące, w których osoba uprawniona do zasiłku nie przebywała w wymienionej placówce co najmniej przez dwa tygodnie. 6. Zasiłek pielęgnacyjny wypłaca się, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Na jednego członka rodziny wypłaca się tylko jeden zasiłek pielęgnacyjny. 7. Uprawniony obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie instytucję wypłacającą zasiłek pielęgnacyjny o okolicznościach powodujących ustanie prawa do zasiłku. 8. Uprawniony, który pobrał nienależny zasiłek pielęgnacyjny, jest obowiązany do jego zwrotu wraz z odsetkami. Osoba ta może być ponadto pociągnięta do odpowiedzialności karnej za wyłudzenie w przypadku umyślnego podania okoliczności nieprawdziwych albo zatajenia okoliczności wykluczających prawo do zasiłku pielęgnacyjnego. Załącznik nr 6 Ilustracja Pouczenie 1. Pracownicy (pracownikowi) korzystającej(emu) z urlopu wychowawczego przysługuje zasiłek wychowawczy łącznie przez okres: 1) do 24 miesięcy kalendarzowych, 2) do 36 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje osobistą opiekę nad więcej niż jednym dzieckiem urodzonym przy jednym porodzie albo gdy samotnie wychowuje dziecko, 3) do 72 miesięcy kalendarzowych, jeżeli sprawuje opiekę nad dzieckiem, które z powodu stanu zdrowia wymaga osobistej opieki uprawnionego. 2. Za osobę samotnie wychowującą dziecko uważa się: pannę, kawalera, wdowę, wdowca i osobę rozwiedzioną - od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu orzekającego rozwód. 3. Prawo do zasiłku jest ustalane na okres do końca maja, a jeżeli zasiłek jest wypłacany dłużej, na kolejne okresy roczne - od 1 czerwca do końca maja następnego roku. 4. Zasiłek wychowawczy przysługuje, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty stanowiącej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, ogłoszonego dla celów emerytalnych. 5. W przypadku posiadania lub użytkowania indywidualnego gospodarstwa rolnego, zasiłek wychowawczy może być przyznany, jeżeli na osobę w rodzinie przypada nie więcej niż 1 ha przeliczeniowy. 6. Kwoty zasiłków wychowawczych są ogłaszane przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Monitorze Polskim. 7. Zasiłek wychowawczy nie przysługuje: 1) gdy urlop wychowawczy trwa krócej niż 3 miesiące, 2) w przypadku zaprzestania sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, umieszczenie dziecka w żłobku, przedszkolu, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej: wyjątek stanowi pobyt matki lub dziecka w szpitalu albo sanatorium w okresie do 6 miesięcy, 3) w razie podjęcia w okresie urlopu wychowawczego pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie albo działalności zarobkowej, a także w razie pobierania emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli łączny dochód przekracza miesięcznie kwotę stanowiącą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, 4) w razie rozwiązania umowy o pracę. 8. Pracownica (pracownik) jest obowiązana(y) zawiadomić płatnika zasiłku wychowawczego o okolicznościach powodujących utratę prawa do zasiłku - wymienionych w ust. 7 pkt 2-4, a także o zwiększeniu się lub zmniejszeniu się liczby członków rodziny albo o uzyskaniu lub utracie źródła dochodu przez członków rodziny w czasie ustalonego okresu zasiłkowego. 9. Zasiłek wychowawczy wypłaca się, poczynając od dnia, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. 10. Jeżeli z winy pracownicy (pracownika) nastąpi bezpodstawna wypłata zasiłku, kwoty nienależnie pobrane wraz z odsetkami w wysokości ustawowej podlegają potrąceniu z wypłacanego zasiłku wychowawczego, a jeżeli prawo do zasiłku nie istnieje - podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Podstawa prawna: ustawa z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja Pouczenie Przy ustalaniu dochodu rodziny, od którego uzależnione jest prawo do zasiłku wychowawczego, uwzględnia się dochód uzyskany w poprzednim roku kalendarzowym, ustalony według zasad określonych w przepisach o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. Są to dochody brutto, osiągnięte przez małżonka oraz dzieci, pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Dochodem brutto jest kwota przychodu pomniejszona o koszty jego uzyskania. W dochodzie rodziny nie uwzględnia się dochodów uzyskiwanych przez osobę uprawnioną przed nabyciem prawa do zasiłku wychowawczego. Wyłączenie to nie dotyczy dochodów z tytułu emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. 1. Za dochody uważa się: 1) dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem kwot świadczonych alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, 2) renty inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, renty kombatanckie i renty osób represjonowanych oraz członków ich rodzin - przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 3) dodatki kombatanckie, świadczenia pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę Niemiecką lub ZSRR, dodatek do emerytur i rent przyznany żołnierzom-górnikom na podstawie przepisów o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, dochody z tytułu emerytur i rent otrzymywanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, 4) ryczałty energetyczne przysługujące kombatantom i innym osobom uprawnionym, 5) otrzymywane z zagranicy: renty z tytułu inwalidztwa wojennego, kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, 6) rentę socjalną, stały zasiłek, stały zasiłek wyrównawczy i gwarantowany zasiłek okresowy, 7) zasiłki chorobowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, 8) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe oraz odsetki od tych dochodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 9) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendiów - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju - obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium, 10) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż stosunek pracy lub stypendium - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód, 11) należności pieniężne wypłacane żołnierzom i pracownikom skierowanym do polskich kontyngentów w misjach międzynarodowych, 12) przychody ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej, 13) wynagrodzenie otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, 14) alimenty otrzymywane na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej, 15) stypendia. 2. Dochód rodziny utrzymującej się z gospodarstwa rolnego oraz innych pozarolniczych źródeł sumuje się. Miesięczny dochód z 1 ha przeliczeniowego ustalany jest w wysokości odpowiadającej 25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia - ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych - z roku kalendarzowego poprzedzającego okres zasiłkowy. 3. Osoby prowadzące działalność pozarolniczą i osoby z nimi współpracujące w swoich oświadczeniach wykazują faktycznie osiągnięte w danym roku kalendarzowym dochody. Przy ustalaniu prawa do zasiłku wychowawczego dochody te będą jednak przyjmowane w wysokości nie niższej niż została zadeklarowana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Osobom nie podlegającym ubezpieczeniu społecznemu dochody te będą ustalone w kwotach stanowiących najniższą podstawę wymiaru składek. 4. Do dochodów rodziny nie wlicza się dochodów ze stałego źródła, utraconego przed terminem ustalania prawa do zasiłku. 5. Przeciętny miesięczny dochód rodziny ustala się, dzieląc łączną kwotę dochodów uzyskanych przez członków rodziny, w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, przez liczbę dwanaście. 6. W okresie zasiłkowym ponownie jest ustalane prawo do zasiłku w przypadku: 1) zwiększenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym - na wniosek uprawnionego, 2) zmniejszenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym - prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność. O zmniejszeniu się liczby członków rodziny uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek, 3) utraty źródła dochodu przez uprawnionego lub członka jego rodziny - na wniosek uprawnionego. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność, 4) uzyskania nowego źródła dochodu przez uprawnionego lub członka jego rodziny. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego, w którym wystąpiła ta okoliczność. O uzyskaniu nowego źródła dochodu uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek. Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 9 lipca 1999 r. o utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. (Dz. U. Nr 69, poz. 762) Art. 1. 1. Tworzy się z dniem 1 września 1999 r. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, zwany dalej "Uniwersytetem". 2. Siedzibą Uniwersytetu jest miasto Olsztyn. 3. Uniwersytet jest uczelnią państwową. Art. 2. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych w zakresie nauk humanistycznych, teologicznych, prawnych, weterynaryjnych, rolniczych, technicznych, biologicznych, fizycznych, chemicznych, ekonomicznych, matematycznych, a także upowszechnianie osiągnięć nauki, sztuki i kultury. Art. 3. 1. Uniwersytet tworzy się z Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie. 2. Z dniem utworzenia Uniwersytetu znosi się Akademię Rolniczo-Techniczną im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie. 3. Z dniem utworzenia Uniwersytetu właściwe władze Kościoła Katolickiego zniosą Warmiński Instytut Teologiczny w Olsztynie. Art. 4. 1. Nadzór nad Uniwersytetem sprawuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. Status prawny Wydziału Teologii Uniwersytetu, o którym mowa w art. 7 ust. 3, reguluje umowa między Konferencją Episkopatu Polski a Rządem Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres nadzoru Kościoła Katolickiego nad Wydziałem Teologii określa umowa oraz statut uczelni. Art. 5. 1. Mienie, obejmujące własność i inne prawa majątkowe Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, staje się mieniem Uniwersytetu z dniem jego utworzenia. 2. Uniwersytet przejmuje, z dniem utworzenia, prawa i zobowiązania jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1. 3. Stan gospodarki finansowej jednostek wymienionych w art. 3 ust. 1 zostanie wykazany w bilansach sporządzonych przez te jednostki na dzień poprzedzający utworzenie Uniwersytetu. Art. 6. 1. Wydział Teologii Uniwersytetu będzie użytkować obiekty należące do Archidiecezji Warmińskiej. 2. Koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem obiektów, o których mowa w ust. 1, będą pokrywane przez Kościół Katolicki w części obejmującej inwestycje i remonty, zaś przez Uniwersytet w części obejmującej bieżące utrzymanie i funkcjonowanie tych obiektów. Art. 7. 1. Z dniem utworzenia Uniwersytetu: 1) pracownicy zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w art. 3 ust. 1, stają się pracownikami Uniwersytetu, 2) studenci Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz studenci Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie, spełniający wymagania art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118), stają się studentami Uniwersytetu. 2. Osoby przyjęte na pierwszy rok studiów na rok akademicki 1999/2000 do Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się jego studentami. 3. Podstawowe jednostki organizacyjne Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie oraz Wydział Teologii erygowany na bazie Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie z dniem utworzenia Uniwersytetu stają się podstawowymi jednostkami organizacyjnymi Uniwersytetu. 4. Jednostki organizacyjne Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, które przed dniem utworzenia Uniwersytetu posiadały uprawnienia do nadawania stopni naukowych, zachowują te uprawnienia po utworzeniu Uniwersytetu. Art. 8. 1. Dotychczasowe organy kolegialne i jednoosobowe Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, z zastrzeżeniem ust. 2, stają się z dniem utworzenia Uniwersytetu organami Uniwersytetu. 2. Senaty Akademii Rolniczo-Technicznej im. Michała Oczapowskiego w Olsztynie i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie pełnią funkcję senatu Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 1999 r. w składzie dotychczasowym, uzupełnionym o przedstawicieli Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie. Liczbę przedstawicieli Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie oraz tryb ich wyboru określi statut Uniwersytetu. 3. Członkowie Rady Naukowej Warmińskiego Instytutu Teologicznego w Olsztynie pełnią funkcję rady wydziału Wydziału Teologii Uniwersytetu do dnia 31 grudnia 1999 r. W tym czasie funkcję dziekana Wydziału Teologii pełni Rektor Warmińskiego Instytutu Teologicznego. 4. Do dnia 31 grudnia 1999 r. zostaną przeprowadzone wybory do senatu Uniwersytetu, wybory dziekana i rady wydziału Wydziału Teologii oraz wydziałów, w skład których weszły instytuty znoszonych uczelni, w trybie i na okres ustalony w statucie Uniwersytetu. Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej. (Dz. U. Nr 69, poz. 763) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej, zwany dalej "rejestrem podmiotów", obejmujący: 1) osoby prawne, 2) jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, 3) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz ich jednostki lokalne, jest prowadzony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sposób zinformatyzowany i nosi skróconą nazwę REGON. § 2. 1. W rejestrze podmiotów za osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą uznaje się osobę, której działalność jest wpisana do ewidencji działalności gospodarczej lub na której prowadzenie została udzielona koncesja albo zezwolenie, oraz inną osobę prowadzącą działalność na własny rachunek w celu osiągnięcia zysku, w tym jako uboczne zajęcie zarobkowe nie podlegające wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej, a także osobę prowadzącą indywidualne gospodarstwo rolne. 2. Przy określaniu jednostki lokalnej podmiotów, o których mowa w § 1 pkt 1-3, przyjmuje się, że: 1) zakłady zlokalizowane pod tym samym adresem są odrębnymi jednostkami lokalnymi, jeżeli samodzielnie sporządzają bilans, 2) objęte odrębną rejestracją prawną organizacyjne części podmiotów są jednostkami lokalnymi, 3) jednostki prowadzące działalność w zakresie transportu są jednostkami lokalnymi według miejsc, z których są wydawane polecenia lub w których jest organizowana praca, 4) jednostki prowadzące działalność w zakresie budownictwa są jednostkami lokalnymi według miejsc, w których są przyjmowane zlecenia na wykonawstwo robót budowlanych i pomocniczych albo są wykonywane prace zarządu, albo jest prowadzona organizacja pracy budowlanej i pomocniczej; place budów (miejsca realizacji poszczególnych budów) nie są jednostkami lokalnymi, 5) sprzedaż obwoźna, obnośna oraz punkt sprzedaży detalicznej bez stałej lokalizacji, jak również prowadzenie usług wyłącznie u klienta jest jedną jednostką lokalną w miejscu zamieszkania osoby fizycznej, miejscu siedziby osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. § 3. 1. Główny Urząd Statystyczny: 1) organizuje prowadzenie rejestru podmiotów, 2) opracowuje standardy klasyfikacyjne niezbędne do kodowania i oznaczania podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów oraz opisu ich cech, 3) prowadzi bazę danych zawierającą zbiór ogólnokrajowy podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów i zarządza systemem informatycznym tworzenia i aktualizacji rejestru podmiotów, 4) ustala formy wymiany informacji w uzgodnieniu z organami rejestrowymi i ewidencyjnymi, a także innymi organami prowadzącymi rejestry i ewidencje lub systemy informacyjne administracji publicznej zawierające dane o poszczególnych podmiotach, 5) udostępnia organom administracji publicznej prowadzącym inne urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej informacje o podmiotach wpisanych do rejestru podmiotów, w szczególności o ich numerach identyfikacyjnych oraz kodach cech opisujących podmiot, w uzgodnionym zakresie niezbędnym do wykonywania statutowych zadań tych organów, 6) udostępnia na indywidualne zamówienia wyciągi z rejestru podmiotów, 7) wydaje okresowo katalogi wybranych grup podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów. 2. Urzędy statystyczne: 1) udostępniają druki wniosków i przyjmują wnioski o wpis do rejestru podmiotów lub o zmianę cech objętych wpisem oraz wnioski o skreślenie podmiotu z rejestru podmiotów od podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w województwie, na którego terenie działają, 2) dokonują wprowadzenia informacji zawartych we wnioskach, o których mowa w pkt 1, do bazy danych, o której mowa w ust. 1 pkt 3, 3) wydają podmiotom wpisanym do rejestru podmiotów zaświadczenia o nadanych im i ich jednostkom lokalnym numerach identyfikacyjnych REGON, 4) przekazują organom rejestrowym i ewidencyjnym informację o numerach identyfikacyjnych REGON nadanych podmiotom mającym siedzibę na terenie danego województwa, 5) współdziałają z organami prowadzącymi urzędowe rejestry i ewidencje oraz z innymi organami prowadzącymi systemy informacyjne administracji publicznej w województwie, na którego terenie działają, w celu aktualizacji rejestru podmiotów, 6) udostępniają, na indywidualne zamówienia, wyciągi z rejestrów o podmiotach mających siedzibę na terenie danego województwa, 7) gromadzą i przechowują wnioski o wpis do rejestru podmiotów lub o zmianę cech objętych wpisem oraz wnioski o skreślenie podmiotu z rejestru podmiotów wraz z załączoną do wniosków dokumentacją. Rozdział 2 Sposób i metodologia prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów § 4. 1. Wpis do rejestru podmiotów następuje na podstawie: 1) wniosku składanego przez podmioty, o których mowa w § 1 pkt 1-3, z zastrzeżeniem ust. 2, na formularzu RG-1 "Wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej lub o zmianę cech objętych wpisem", według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wykazów indywidualnych gospodarstw i działek rolnych, przekazywanych przez urzędy gmin urzędom statystycznym, zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 1994 r. o zadaniach zleconych gminie, związanych z organizacją i prowadzeniem spisów rolnych (Dz. U. Nr 67, poz. 288). 2. Wpis do rejestru podmiotów jednostki lokalnej następuje na podstawie wniosku złożonego na formularzu RG-1, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przez osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. 3. Wniosek na formularzu RG-1, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, składają: 1) podmioty, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2 - w urzędzie statystycznym (lub jego oddziale) działającym w województwie, na którego terenie podmiot ma siedzibę, 2) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą - w urzędzie statystycznym (lub jego oddziale) działającym w województwie, na którego terenie osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania. Do wniosku dołącza się wypis, wyciąg z rejestru lub zaświadczenie potwierdzające powstanie podmiotu lub podjęcie działalności albo zmianę cech objętych wpisem do rejestru podmiotów. 4. Główny Urząd Statystyczny przekazuje urzędom gmin corocznie, w terminie do dnia 15 kwietnia, wykaz indywidualnych gospodarstw rolnych i działek rolnych z terenu gminy, zawierający następujące informacje ujęte w rejestrze podmiotów: 1) numer identyfikacyjny REGON osoby fizycznej prowadzącej indywidualne gospodarstwo rolne lub działkę rolną, 2) nazwisko i imiona (pierwsze i drugie), identyfikator systemu ewidencji ludności PESEL oraz adres zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej indywidualne gospodarstwo rolne lub działkę rolną, 3) rodzaj przeważającej działalności, 4) daty: rozpoczęcia, zawieszenia i wznowienia działalności, 5) numer identyfikujący indywidualne gospodarstwo rolne lub działkę rolną w dokumentacji gminy, 6) liczbę pracujących, 7) powierzchnię ogólną i użytków rolnych. 5. Wykaz, o którym mowa w ust. 4, urzędy gmin korygują, nanosząc zmiany, i zwracają urzędom statystycznym (lub ich oddziałom) działającym w województwie, na którego terenie znajduje się gmina, w terminie do dnia 15 maja każdego roku; skorygowane w wykazach dane urząd statystyczny wprowadza do rejestru podmiotów. § 5. 1. Do rejestru podmiotów są wprowadzane następujące informacje o osobach prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej i osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą: 1) nazwa, 2) nazwisko i imiona (pierwsze i drugie) oraz identyfikator systemu ewidencji ludności PESEL osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, 3) adres zawierający odpowiednio następujące informacje: województwo, powiat, gmina, kod pocztowy i miejscowość poczty, miejscowość, ulica, numer nieruchomości, numer lokalu, opis nietypowego miejsca lokalizacji, skrytka pocztowa: a) siedziby, b) miejsca zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, c) miejsca, do którego należy kierować korespondencję oraz dodatkowo numer telefonu i faksu siedziby podmiotu, 4) forma prawna: a) podstawowa, b) szczególna, 5) forma własności, 6) wykonywana działalność: a) wykaz rodzajów działalności, b) rodzaj przeważającej działalności, 7) daty: powstania podmiotu, rozpoczęcia działalności, zawieszenia i wznowienia działalności, zakończenia działalności, skreślenia z rejestru lub ewidencji, wpisu oraz skreślenia z rejestru podmiotów, 8) rejestracja: a) nazwa organu rejestrowego lub ewidencyjnego, b) rodzaj rejestru lub ewidencji, c) numer nadany przez organ rejestrowy lub ewidencyjny, d) data wpisu do rejestru lub ewidencji, 9) liczba pracujących, w tym zatrudnionych, 10) powierzchnia ogólna gospodarstwa rolnego i użytków rolnych, zakodowane według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych. 2. W odniesieniu do jednostek lokalnych, do rejestru podmiotów są wprowadzane informacje określone w ust. 1 pkt 1 i pkt 3 lit. a) oraz pkt 6-10. § 6. 1. Podmiotom wpisanym do rejestru podmiotów jest nadawany niepowtarzalny numer identyfikacyjny REGON. Numer identyfikacyjny podmiotu skreślonego z rejestru podmiotów jest przechowywany w zbiorze historycznym i nie jest wykorzystywany do identyfikacji innego podmiotu. 2. Numer identyfikacyjny REGON podmiotów, o których mowa w § 1 pkt 1-3, składa się z dziewięciu cyfr, które nie mogą mieć ukrytego lub jawnego charakteru znaczącego, określającego pewne cechy podmiotu, przy czym osiem pierwszych cyfr stanowi liczbę porządkową, a dziewiąta - cyfrę kontrolną. 3. Numer identyfikacyjny REGON, o którym mowa w ust. 2, pozostaje nie zmieniony w czasie istnienia podmiotu i nie przechodzi na następcę prawnego. Zmiany cech podmiotu objętych wpisem do rejestru podmiotów nie powodują nadania nowego numeru identyfikacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Zmiana szczególnej formy prawnej podmiotu powoduje skreślenie go z rejestru podmiotów oraz ponowny wpis do rejestru podmiotów z nadaniem nowego numeru identyfikacyjnego REGON, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Nie powoduje nadania nowego numeru identyfikacyjnego REGON: 1) przekształcenie: a) przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, b) spółki akcyjnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i odwrotnie, 2) likwidacja i ponowne podjęcie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną. 6. Numer identyfikacyjny REGON jednostki lokalnej składa się z czternastu cyfr, przy czym dziewięć pierwszych cyfr stanowi numer identyfikacyjny REGON osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej lub osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, cztery kolejne cyfry są liczbą porządkową przypisaną jednostce lokalnej, a czternasta cyfra jest cyfrą kontrolną. § 7. 1. Nazwę podmiotu podlegającego wpisowi do rejestru podmiotów ustala się na podstawie aktu potwierdzającego powstanie lub podjęcie działalności przez podmiot, a w przypadkach gdy nie jest to możliwe, przyjmuje się nazwę podaną przez podmiot we wniosku złożonym na formularzu RG-1, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1. 2. Za adres siedziby osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej przyjmuje się adres siedziby organu zarządzającego , a w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą - wskazany przez osobę adres prowadzenia działalności gospodarczej, a w razie braku takiego wskazania - miejsce zamieszkania. § 8. Forma prawna jest określana dla podmiotów, o których mowa w § 1 pkt 1-3, i kodowana odpowiednio jako podstawowa forma prawna do określenia, czy podmiot jest osobą prawną (kod 1), jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej (kod 2), czy osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (kod 9), oraz jako szczególna forma prawna dla określenia, czy podmiot jest zaklasyfikowany do jednej z niżej wymienionych grup: 1) organy władzy, administracji rządowej (kod 01), 2) organy kontroli państwowej i ochrony prawa (kod 02), 3) wspólnoty samorządowe (kod 03), 4) sądy i trybunały (kod 06), 5) Skarb Państwa (kod 09), 6) spółki akcyjne (kod 16), 7) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (kod 17), 8) spółki jawne (kod 18), 9) spółki cywilne (kod 19), 10) spółki komandytowe (kod 20), 11) spółki przewidziane przepisami innych ustaw niż Kodeks handlowy i Kodeks cywilny lub formy prawne, do których stosuje się przepisy o spółkach (kod 23), 12) przedsiębiorstwa państwowe (kod 24), 13) państwowe jednostki organizacyjne (kod 28), 14) gminne samorządowe jednostki organizacyjne (kod 29), 15) powiatowe samorządowe jednostki organizacyjne (kod 30), 16) wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne (kod 31), 17) spółdzielnie (kod 40), 18) fundacje (kod 48), 19) fundusze (kod 49), 20) Kościół Katolicki (kod 50), 21) inne kościoły i związki wyznaniowe (kod 51), 22) stowarzyszenia (kod 55), 23) organizacje społeczne oddzielnie nie wymienione (kod 60), 24) partie polityczne (kod 70), 25) związki zawodowe (kod 72), 26) organizacje pracodawców (kod 73), 27) samorząd gospodarczy i zawodowy (kod 76), 28) przedstawicielstwa przedsiębiorstw zagranicznych (kod 80), 29) wspólnoty mieszkaniowe (kod 85), 30) bez szczególnej formy prawnej (kod 99). § 9. Forma własności jest określana na podstawie procentowego udziału własności: 1) Skarbu Państwa, 2) państwowych osób prawnych, 3) jednostek samorządu terytorialnego, 4) krajowych osób fizycznych, 5) pozostałych krajowych jednostek prywatnych, 6) osób zagranicznych w ogólnej wartości kapitału. § 10. 1. Wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, jest kodowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). 2. Rodzaj przeważającej działalności jest ustalany odpowiednio: 1) dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, których celem jest osiąganie zysku, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz zakładów działalności gospodarczej: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, związków zawodowych, kościołów - na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży lub, jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika, na podstawie udziału pracujących, wykonujących poszczególne rodzaje działalności, w ogólnej liczbie pracujących, 2) dla jednostek i zakładów budżetowych, fundacji, związków zawodowych, stowarzyszeń, organizacji społecznych, kościołów i związków wyznaniowych, z wyłączeniem zakładów działalności gospodarczej, o których mowa w pkt 1 - na podstawie określonego w statucie rodzaju działalności, dla której zostały powołane, 3) dla jednostek lokalnych - odpowiednio na podstawie jednego z mierników wymienionych w pkt 1 i 2. § 11. Za daty wpisywane w rejestrze podmiotów przyjmuje się: 1) datę powstania podmiotu - datę wpisu do rejestru lub ewidencji w organie rejestrowym lub ewidencyjnym albo datę powołania lub rozpoczęcia działalności w przypadku podmiotu nie podlegającego wpisowi do rejestru lub ewidencji, 2) datę rozpoczęcia działalności - datę dokonania pierwszej czynności w zakresie działalności, dla której prowadzenia podmiot powstał lub został powołany, 3) datę zawieszenia działalności - datę, z którą ustaje na czas określony działalność podmiotu, 4) datę wznowienia działalności - datę, od której została podjęta przez podmiot działalność uprzednio zawieszona, 5) datę zakończenia działalności: a) datę skreślenia z rejestru lub ewidencji - dla podmiotów podlegających wpisowi do rejestru lub ewidencji, b) datę podaną w akcie likwidującym podmiot - dla podmiotów nie podlegających wpisowi do rejestru lub ewidencji, c) datę podaną przez podmiot we wniosku o skreślenie z rejestru podmiotów - w pozostałych przypadkach. § 12. 1. Udokumentowaniem wpisu do rejestru podmiotów oraz wprowadzenia zmian cech objętych wpisem jest wydane przez urząd statystyczny zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON, według wzoru stanowiącego odpowiednio załączniki nr 2-4 do rozporządzenia. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest przesyłane podmiotowi pocztą, niezwłocznie po dokonaniu wpisu w rejestrze podmiotów, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wpływu do urzędu statystycznego wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i w ust. 2, albo wydawane bezpośrednio podmiotowi, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Osoba prowadząca indywidualne gospodarstwo rolne otrzymuje, na jej pisemne zgłoszenie, zaświadczenie o nadanym numerze identyfikacyjnym REGON, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 13. 1. Skreślenie z rejestru podmiotów następuje na podstawie: 1) informacji przekazywanych urzędom statystycznym przez organy prowadzące urzędowe rejestry i ewidencje, w których dokonano skreślenia podmiotu, 2) skreślenia w wykazach indywidualnych gospodarstw rolnych i działek rolnych, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, 3) przepisów, z których wynika likwidacja podmiotu, 4) wniosku podmiotu wpisanego do rejestru podmiotów, składanego na formularzu RG-2 "Wniosek o skreślenie podmiotu z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej", według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia. 2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 4 przepisy § 4 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 3. Zaświadczenie o skreśleniu z rejestru podmiotów jest wydawane na wniosek osoby zgłaszającej skreślenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 14. 1. Aktualizacja rejestru podmiotów jest dokonywana przez służby statystyki publicznej na podstawie: 1) wniosków na formularzach RG-1 i RG-2, składanych przez podmioty określone w § 1 pkt 1-3 zgodnie z przepisami § 4 i 13, 2) podanych przez urzędy gmin informacji w wykazach indywidualnych gospodarstw i działek rolnych, o których mowa w § 4 ust. 5, 3) informacji o dokonanych zmianach wpisu do rejestru lub ewidencji uzyskanych w trybie określonym w rozdziale 3 od organów prowadzących urzędowe rejestry i ewidencje, 4) ankiety aktualizacyjnej, o której mowa w ust. 2. 2. Podmioty, o których mowa w § 1 pkt 1-3, są obowiązane do: 1) skorygowania zapisów nadrukowanych na ankiecie aktualizacyjnej, którą stanowi wniosek RG-1, wypełniony przez Główny Urząd Statystyczny i przekazany do skorygowania tym podmiotom, 2) przekazania skorygowanej ankiety do właściwego urzędu statystycznego w ciągu 14 dni od dnia jej otrzymania. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego podaje w komunikatach ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" termin przekazania ankiety aktualizacyjnej, o której mowa w ust. 2. 4. Po dokonaniu aktualizacji rejestru podmiotów, o której mowa w ust. 1, urzędy statystyczne wysyłają do podmiotów nowe zaświadczenia na wzorach, o których mowa w § 12 ust. 1, wyłącznie w przypadku zmian wpisu cech objętych treścią zaświadczenia; przepis § 12 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 15. Integralną częścią rejestru podmiotów są złożone przez podmiot wnioski i dokumenty załączone do wniosku na formularzach RG-1 i RG-2 (wypis z rejestru sądowego, kopie: decyzji i zaświadczeń, umów, statutów, regulaminów) oraz wykazy, informacje i ankiety, o których mowa w § 14. Rozdział 3 Warunki i tryb współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej § 16. 1. Służby statystyki publicznej, z zastrzeżeniem ust. 2, udostępniają nieodpłatnie: 1) organom prowadzącym inne urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej wykazy podmiotów wpisanych do rejestru podmiotów wraz z nadanym im numerem identyfikacyjnym REGON i zakodowanym opisem informacji objętej rejestrem okresowo, w zakresie, terminie i formach uzgodnionych, nie częściej niż raz w roku; w wyjątkowych sytuacjach Prezes Głównego Urzędu Statystycznego podejmuje decyzje o terminie, stosownie do zapotrzebowania organu wnioskującego udostępnienie, 2) organom administracji rządowej oraz innym instytucjom rządowym, organom samorządu terytorialnego, Najwyższej Izbie Kontroli, Narodowemu Bankowi Polskiemu, Państwowej Inspekcji Pracy oraz Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych, na ich pisemny wniosek, wyciągi z rejestru podmiotów - w terminie uzgodnionym, nie przekraczającym 30 dni od dnia wpływu wniosku. 2. Urzędy statystyczne udostępniają wykazy i wyciągi, o których mowa w ust. 1, zawierające informacje o podmiotach, o których mowa w § 1 pkt 1-3, mających odpowiednio siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie województwa, w którym działa dany urząd statystyczny. 3. Zakres udostępnianych danych z rejestru podmiotów w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2 ustala się zgodnie z art. 44 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668). § 17. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje: 1) do Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego: a) jednorazowo, w terminie i według stanu wskazanego przez Ministra Sprawiedliwości, bazę danych rejestru podmiotów obejmującą informacje podane w § 5 ust. 1 pkt 1-8, wraz z nadanymi podmiotom numerami identyfikacyjnymi REGON, b) w kolejnych latach, w terminie do dnia 28 lutego, bazę danych rejestru podmiotów obejmujących informacje określone w lit. a), według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, 2) do centralnej informacji o zastawach rejestrowych - zmiany w bazie danych rejestru podmiotów, w terminie i według stanu na uzgodniony dzień. 2. Minister Sprawiedliwości przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego informacje zgromadzone w Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego o podmiotach wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego - raz w roku, w terminie do dnia 15 października, według stanu na dzień 30 września danego roku w zakresie uzgodnionym. 3. Pierwsze przekazanie informacji, o których mowa w ust. 2, nastąpi w roku następnym po utworzeniu bazy danych Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego. 4. Przy przekazywaniu informacji, o których mowa w ust. 2, Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego podaje numer identyfikacyjny REGON. § 18. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje Ministrowi Finansów na potrzeby Krajowej Ewidencji Podatników, raz w roku, w terminie do dnia 15 stycznia, bazę danych rejestru podmiotów obejmującą informacje podane w § 5 ust. 1 pkt 1-8, wraz z nadanym numerem identyfikacyjnym REGON, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 2. Minister Finansów przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego, raz w roku, w terminie do dnia 15 października, według stanu na dzień 30 września danego roku, informacje - według uzgodnionego zakresu - objęte rejestrem podmiotów, zgromadzone w Krajowej Ewidencji Podatników; przepisy § 17 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. § 19. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na potrzeby kompleksowego systemu informatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w tym dla Centralnego Rejestru Płatników Składek: 1) jednorazowo, wyciąg danych z rejestru podmiotów w terminie, zakresie i formie oraz według stanu na uzgodniony dzień, 2) raz w roku, w terminie do dnia 28 lutego, w zakresie i trybie uzgodnionym, wyciąg danych z rejestru podmiotów, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, 3) informacje o zmianach w stosunku do poprzednio pobranych danych, nie rzadziej niż raz na kwartał, w trybie i formie uzgodnionej. 2. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego, raz w roku, informacje o liczbie pracujących dla podmiotów ujętych w zasobach kompleksowego systemu informatycznego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w terminie do dnia 15 października, według stanu w dniu 30 września danego roku; przepisy § 17 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 3. Pierwsze przekazanie danych, o których mowa w ust. 2, nastąpi w roku 2000. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 20. Do dnia 31 grudnia 1999 r. rodzaj działalności podmiotów wpisywanych do rejestru podmiotów koduje się i opisuje według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) i Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD). § 21. 1. Wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zaświadczenia o nadanym numerze identyfikacyjnym REGON osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym nie mającym osobowości prawnej oraz ich jednostkom lokalnym zachowują aktualność do dnia ich wymiany, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2001 r. 2. Osoby prawne i jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, w których skład w dniu wejścia w życie rozporządzenia wchodzą jednostki lokalne nie wpisane do rejestru podmiotów, złożą wnioski o wpis tych jednostek nie później niż w terminie do dnia 30 czerwca 2000 r. 3. Urzędy statystyczne dokonają wpisu podmiotów, o których mowa w ust. 2, i wydadzą zaświadczenia o nadanym numerze identyfikacyjnym REGON na wzorach, o których mowa w § 12 ust. 1, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. § 22. 1. Wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zaświadczenia o nadanym numerze identyfikacyjnych REGON osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą zachowują aktualność do dnia ich wymiany, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2001 r. 2. Osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą posiadającym w dniu wejścia w życie rozporządzenia więcej niż jeden numer identyfikacyjny zostaje zachowany jeden spośród tych numerów, a pozostałe dziewięciocyfrowe numery identyfikacyjne REGON zastępuje się numerami identyfikacyjnymi REGON jednostek lokalnych, stosownie do przepisów § 6 ust. 6. 3. Urzędy statystyczne dokonają zmiany w identyfikacji osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, o których mowa w ust. 2, i wydadzą zaświadczenia o nadanym numerze identyfikacyjnym REGON na wzorze, o którym mowa w § 12 ust. 1, nie później niż w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. 4. Po otrzymaniu zaświadczeń, o których mowa w ust. 3, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą złożą wnioski o wpis lub skreślenie w rejestrze podmiotów jednostek lokalnych, w urzędzie statystycznym działającym na terenie województwa, w którym mają miejsce zamieszkania, nie później niż do dnia 31 marca 2001 r. 5. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, posiadające jednostki lokalne nie wpisane do rejestru podmiotów w dniu wejścia w życie rozporządzenia, złożą wnioski o wpis jednostek lokalnych w urzędzie statystycznym działającym w województwie, na którego terenie mają miejsce zamieszkania, nie później niż do dnia 30 czerwca 2001 r., jeżeli prowadzą działalność w dwóch lub więcej miejscach. 6. Urzędy statystyczne dokonają wpisu podmiotów, o których mowa w ust. 4 i 5, oraz wydadzą zaświadczenia o nadanym numerze identyfikacyjnym REGON według wzoru, o którym mowa w § 12 ust. 1, nie później niż do dnia 31 grudnia 2001 r. § 23. Do czasu utworzenia Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego sądy rejestrowe oraz organy administracji publicznej, prowadzące odpowiednio: rejestry sądowe, rejestry zakładów opieki zdrowotnej oraz ewidencję działalności gospodarczej, przekazują informacje o podmiotach do urzędów statystycznych, w terminach i w zakresie uzgodnionych z urzędem statystycznym działającym na terenie województwa. § 24. Do czasu utworzenia Krajowej Ewidencji Podatników wymiana danych między Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego a Ministrem Finansów w zakresie zbiorów rejestru podmiotów następuje na uzgodnionych zasadach. § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. (poz. 763) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja RG-1 str. 3 Ilustracja RG-1 str. 4 Ilustracja OBJAŚNIENIA a Jednostka lokalna jest to zorganizowana całość (zakład, oddział, filia itp.) położona w miejscu zidentyfikowanym odrębnym adresem, pod którym lub z którego prowadzona jest działalność przez co najmniej jedną osobę pracującą, przy czym wyjątkowo: 1) zakłady samodzielnie bilansujące zlokalizowane pod jednym adresem są odrębnymi jednostkami lokalnymi, 2) objęte odrębną rejestracją prawną organizacyjne części podmiotów (np. szkoły prowadzone przez osoby fizyczne) są jednostkami lokalnymi, 3) jednostki prowadzące działalność w zakresie transportu są jednostkami lokalnymi według miejsc, z których wydawane są polecenia lub organizowana jest praca, 4) jednostki prowadzące działalność w zakresie budownictwa są jednostkami lokalnymi według miejsc, w których przyjmowane są zlecenia na wykonawstwo robót budowlanych i pomocniczych albo wykonywane są prace zarządu, albo prowadzona jest organizacja pracy budowlanej i pomocniczej; place budów (miejsca realizacji poszczególnych budów) nie są jednostkami lokalnymi, 5) sprzedaż obwoźna, obnośna oraz punkt sprzedaży detalicznej bez stałej lokalizacji, jak również prowadzenie usług wyłącznie u klienta jest jedną jednostką lokalną w miejscu zamieszkania osoby fizycznej, miejscu siedziby osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. b Adres siedziby: 1) osoby prawnej, jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej jest to adres, pod którym działa organ zarządzający, 2) osoby fizycznej jest to adres prowadzenia działalności gospodarczej wskazany przez podmiot, a w razie możliwości braku takiego wskazania - adres zamieszkania, 3) jednostki lokalnej jest to adres, pod którym jest prowadzona działalność. W przypadku gdy po numer identyfikacyjny występuje osoba fizyczna prowadząca działalność w więcej niż w jednej jednostce lokalnej, powinna wypełnić tyle wniosków RG-1, ile zgłasza jednostek lokalnych. Przy czym, wypełniając wniosek dla siebie jako osoby fizycznej, powinna w adresie siedziby podać lokalizację tej jednostki lokalnej, w której prowadzona jest działalność przeważająca dla całokształtu działalności. c Należy podać nazwę dzielnicy w przypadku gminy Warszawa-Centrum, a w przypadku Krakowa, Łodzi, Poznania i Wrocławia - nazwę delegatury miasta (nazwę dawnej dzielnicy). d Przez przychody ze sprzedaży rozumie się kwoty uzyskane lub należne z tytułu sprzedaży produktów (wyrobów i usług) oraz towarów i materiałów, wyrażone w rzeczywistych cenach sprzedaży, pomniejszone o podatek od towarów i usług. e Liczba pracujących to liczba osób wykonujących pracę przynoszącą im zarobek w formie wynagrodzenia lub dochód, bez względu na miejsce i czas jej trwania. Do pracujących zalicza się: 1) osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy (umowy o pracę, powołania, wyboru lub mianowania), 2) pracodawców, tj. właścicieli i współwłaścicieli jednostek prowadzących działalność gospodarczą (łącznie z pomagającymi członkami rodzin) oraz osoby pracujące na własny rachunek, 3) agentów pracujących na podstawie umów agencyjnych i umów na warunkach zlecenia (łącznie z pomagającymi członkami rodzin oraz osobami zatrudnionymi przez agentów), 4) osoby wykonujące pracę nakładczą, 5) członków spółdzielni produkcji rolniczej (łącznie z pracującymi członkami rodzin), którzy wnieśli do spółdzielni wkłady gruntowe i którym za użytkowanie tych wkładów przysługuje wynagrodzenie, oraz członków spółdzielni o profilu nierolniczym, powstałych na bazie spółdzielni, w stosunku do których odnosi się prawo spółdzielcze, 6) duchownych pełniących obowiązki duszpasterskie. Za pracujących w indywidualnym gospodarstwie rolnym uznaje się osoby w wieku 15 lat i więcej, które pracują w swoim gospodarstwie co najmniej 3 miesiące w roku, co najmniej 20 dni w miesiącu i przeciętnie co najmniej 2 godziny dziennie oraz stałych pracowników najemnych. f Działalność uboczna jest to prowadzona osobiście przez osobę fizyczną działalność gospodarcza, z której zarobek stanowi dodatkowe źródło dochodu tej osoby poza dochodem stałym wynikającym ze stosunku pracy. g Do zatrudnionych zalicza się osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy. h Powierzchnia ogólna gospodarstwa rolnego jest to łączna powierzchnia użytków rolnych i gruntów użytkowanych nierolniczo (lasy, podwórza, grunty pod zabudowaniami lub przeznaczone pod zabudowę, ogrody ozdobne, grunty pod wodami, drogi, torfowiska, kamieniołomy, żwirownie itp. oraz nieużytki), niezależnie od miejsca ich położenia. Powierzchnię ogólną gospodarstwa rolnego należy podać, również w sytuacji gdy grunty rolne nie są użytkowane rolniczo. i Powierzchnia użytków rolnych jest to łączna powierzchnia: - gruntów ornych (pod zasiewami oraz odłogi i ugory) wraz z ogrodami przydomowymi, - sadów (pod uprawą drzew i krzewów owocowych), - łąk i pastwisk. Ilustracja cd. informacji nr 56 (P, F, L) Rodzaje działalności Lp.Opis rodzaju działalności 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 2 sierpnia 1999 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do kolejowych przewozów pasażerskich. (Dz. U. Nr 69, poz. 764) Na podstawie art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) oraz w związku z art. 16 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość stawek dotacji przedmiotowych do krajowych przewozów pasażerskich, wyrównujących przewoźnikom kolejowym przychody taryfowe utracone w związku z ustawowymi uprawnieniami osób do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261, z 1996 r. Nr 100, poz. 460 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), 2) właściwym urzędzie skarbowym - rozumie się przez to urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce wykonywania przewozów, które są podstawą rozliczeń z tytułu dotacji przedmiotowych, a jeżeli przewozy te wykonywane są na obszarze właściwości dwóch lub więcej urzędów skarbowych - urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przewoźnika, 3) dysponencie części budżetowej - rozumie się przez to Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, 4) bezpłatnych przejazdach - rozumie się przez to usługę przewozową wykonaną bez pobrania należności za przejazd, 5) jednostce przewozu - rozumie się przez to przejazd jednego pasażera na odległość jednego kilometra, 6) zniżkach przejazdowych o charakterze komercyjnym - rozumie się przez to ulgi i zniżki ustalone przez przewoźnika kolejowego w ramach własnej strategii handlowej. § 3. Dotowaniem objęte są przewozy określonej w ustawie kategorii osób uprawnionych do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów pociągami osobowymi, pośpiesznymi i ekspresowymi w komunikacji krajowej, z zastrzeżeniem § 4. § 4. Dotacji przedmiotowych nie udziela się do: 1) bezpłatnych przejazdów posłów i senatorów, o których mowa w art. 43 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 52, poz. 527 i 528), 2) przewozów osób, którym jednostki sektora publicznego i samorządowego oraz firmy i instytucje spoza sektora publicznego wykupiły od przewoźnika kolejowego, na podstawie umów cywilnoprawnych, legitymacje i bilety uprawniające do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów, 3) przewozów osób odbywających podróż na podstawie przyznanych przez przewoźnika kolejowego, w ramach własnej strategii handlowej, ulg i zniżek o charakterze komercyjnym, w tym na podstawie biletów odcinkowych imiennych i bezimiennych (miesięcznych, kwartalnych, półrocznych i rocznych) oraz biletów sieciowych imiennych i bezimiennych (miesięcznych, kwartalnych, rocznych i półrocznych), 4) bezpłatnych albo ulgowych przewozów pracowników kolejowych oraz emerytów, rencistów i najbliższych członków ich rodzin, przyznanych przez przewoźnika kolejowego na podstawie art. 8 ustawy wymienionej w § 2 pkt 1, w tym dla pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i kolejowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, wydzielonych z PKP od dnia 1 stycznia 1999 r., 5) służbowych przewozów pracowników PKP, odbywanych na podstawie zezwoleń, o których mowa w odrębnych przepisach, uprawniających do służbowego przebywania podczas jazdy w kabinach podróżnych pojazdów trakcyjnych nie przeznaczonych dla podróżnych, 6) przewozów pasażerskich wykonywanych pociągami kwalifikowanymi EuroCity, InterCity, EuroNight w komunikacji międzynarodowej oraz w pociągach hotelowych zestawionych z wagonów sypialnych lub z wagonów z miejscami do leżenia w komunikacji krajowej. § 5. 1. Podstawę obliczenia należnych dotacji do przewozów, o których mowa w § 3, stanowi udokumentowana i zewidencjonowana: 1) wartość zrealizowanej sprzedaży biletów jednorazowych, ze zniżką 50%, pomniejszona o wartość podatku VAT oraz skorygowana o zwroty nie wykorzystanych i anulowanych biletów, 2) wartość zrealizowanej sprzedaży biletów miesięcznych imiennych szkolnych na przejazd tam i z powrotem w pociągach osobowych, według taryfy ulgowej 50%, pomniejszona o wartość podatku VAT oraz skorygowana o zwroty nie wykorzystanych i anulowanych biletów, 3) wartość zrealizowanych bezpłatnych przejazdów ze 100% zniżką w stosunku do ceny biletu jednorazowego normalnego, obliczoną na podstawie średniej odległości przewozu, klasy i rodzaju pociągu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Z podstawy obliczenia należnej dotacji wyłącza się wartość pobranych przez przewoźnika kolejowego: 1) dopłat za zmianę przez podróżnego klasy i rodzaju pociągu, 2) jednorazowych dopłat do pociągów objętych dopłatą, 3) innych należności związanych z wykonaniem usług przewozu osób, inkasowanych przez konduktorów w pociągach. 3. Do podstawy wyliczenia dotacji wyrównującej utracone przychody z tytułu wykonania przewozów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przyjmuje się liczbę jednostek przewozu, nie wyższą jednak niż 660.080 tys. § 6. Ustala się stawki dotacji przedmiotowych w wysokości: 1) 100% wartości sprzedaży, o której mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) 103,99 zł na 1000 jednostek przewozu, w odniesieniu do przejazdów, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 3. § 7. Ogólna kwota dotacji, o której mowa w art. 16 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), nie może przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia stawek dotacji przedmiotowych, określonych w § 6 pkt 1, przez liczbę sprzedanych biletów ze zniżką 50%, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz przemnożenia stawek dotacji przedmiotowych, określonych w § 6 pkt 2, przez liczbę jednostek przewozu określoną w § 5 ust. 3. § 8. Przewoźnik kolejowy sporządza rozliczenie dotacji przedmiotowych na formularzu, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia, w terminie określonym w przepisach, o których mowa w § 12. § 9. 1. Przewoźnik kolejowy dokonuje korekty należnych dotacji przedmiotowych, jeżeli nastąpią zwroty nie wykorzystanych biletów za przewozy, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2. 2. Rozliczenia dokonuje się za miesiąc, w którym powstały okoliczności uzasadniające korektę, w terminie określonym w przepisach, o których mowa w § 12. § 10. 1. Stawki dotacji przedmiotowych określone w § 6 stosuje się do przewozów realizowanych od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. 2. Uzupełniające rozliczenie z budżetem należnych dotacji przedmiotowych, o których mowa w § 5, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia, powinno być dokonane jednocześnie z rozliczeniem dotacji za pierwszy okres rozliczeniowy, następujący po dniu wejścia w życie rozporządzenia. § 11. W przypadku zaniechania, w ciągu roku, działalności objętej dotowaniem, przewoźnik kolejowy powiadamia właściwy urząd skarbowy i dysponenta części budżetowej oraz dokonuje ostatecznego rozliczenia dotacji przedmiotowych, w tym pobranej zaliczki, przy rozliczeniu dotacji za ostatni miesiąc, w którym dotacje przysługiwały. § 12. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 1991 r. w sprawie zasad i trybu udzielania dotacji przedmiotowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191 i z 1994 r. Nr 140, poz. 792). § 13. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych (Dz. U. Nr 74, poz. 481). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1999 r. (poz. 764) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 sierpnia 1999 r. w sprawie działania komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych. (Dz. U. Nr 69, poz. 765) Na podstawie art. 179 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) regulamin działania komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych pierwszej i drugiej instancji, 2) zasady wykonywania organizacyjno-prawnej i biurowej obsługi komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 3) zasady organizowania, prowadzenia i finansowania szkolenia członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 4) warunki, na których akta spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlegają zniszczeniu w całości lub w części albo przekazaniu archiwom państwowym. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485), 2) rozporządzeniu - należy przez to rozumieć rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie właściwości i trybu powoływania rzeczników dyscypliny finansów publicznych, organów orzekających oraz szczegółowych zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz. U. Nr 42, poz. 421), 3) komisji orzekającej - należy przez to rozumieć komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych pierwszej instancji, o których mowa w art. 160 ust. 1 oraz art. 161 ust. 1 ustawy, 4) Głównej Komisji Orzekającej - należy przez to rozumieć Główną Komisję Orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów, o której mowa w art. 160 ust. 2 ustawy, 5) rzeczniku dyscypliny - należy przez to rozumieć rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w pierwszej instancji, o którym mowa w art. 159 ust. 3 oraz art. 161 ust. 2 ustawy, 6) Głównym Rzeczniku - należy przez to rozumieć Głównego Rzecznika dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w art. 159 ust. 1 ustawy. DZIAŁ II Regulamin działania komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych pierwszej i drugiej instancji Rozdział 1 Przepisy ogólne § 3. Ustalając wokandę należy oznaczyć godzinę rozpoczęcia rozprawy z uwzględnieniem przypuszczalnego czasu trwania poszczególnych rozpraw. § 4. 1. Rozstrzygnięcie wydane przez komisję orzekającą oraz jego odpisy doręczane stronom i innym uczestnikom postępowania opatruje się pieczęcią urzędową komisji orzekającej. 2. Pieczęcią urzędową komisji orzekającej jest pieczęć okrągła o średnicy 36 mm, z napisem określającym nazwę komisji orzekającej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Pieczęcią urzędową komisji orzekającej regionalnej izby obrachunkowej jest pieczęć urzędowa właściwej regionalnej izby obrachunkowej. Rozdział 2 Właściwość komisji § 5. 1. Komisja orzekająca bada z urzędu swoją właściwość w sprawie. 2. Stwierdzenie niewłaściwości i przekazanie sprawy właściwej komisji orzekającej może nastąpić do rozpoczęcia postępowania dowodowego. Rozdział 3 Wyłączenie członka komisji orzekającej § 6. Wyłączenie członka komisji orzekającej od udziału w rozpoznawaniu sprawy następuje na wniosek tego członka komisji, rzecznika dyscypliny, obwinionego, jego obrońcy lub z urzędu. § 7. Przepisy § 6 stosuje się odpowiednio do wyłączenia od udziału w rozpoznawaniu sprawy rzecznika dyscypliny, biegłego oraz protokolanta. § 8. Jeżeli z powodu wyłączenia członków komisji orzekającej rozpoznanie sprawy w danej komisji jest niemożliwe, przewodniczący komisji orzekającej powiadamia o tym przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej, który wyznacza inną komisję orzekającą. Rozdział 4 Wszczęcie postępowania § 9. W zarządzeniu o przekazaniu wniosku o ukaranie do uzupełnienia, o którym mowa w art. 21 § 4 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, przewodniczący komisji orzekającej wskazuje wszystkie braki wniosku oraz sposób i termin ich usunięcia. § 10. Wraz z postanowieniem o wszczęciu postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych dotyczącego czynu stanowiącego równocześnie przestępstwo, jeżeli w sprawie tej zostało wszczęte postępowanie karne lub karne skarbowe, przewodniczący komisji orzekającej wydaje postanowienie o zawieszeniu postępowania. § 11. Przy wyznaczaniu składu orzekającego przewodniczący komisji orzekającej uwzględnia posiadaną przez członków komisji wiedzę i doświadczenie przydatne do rozpoznawania danego rodzaju spraw. § 12. 1. Członków składu orzekającego zawiadamia się o terminie rozprawy lub posiedzenia co najmniej na 7 dni przed terminem. W razie konieczności dokonania zmiany w składzie orzekającym, o terminie rozprawy lub posiedzenia można zawiadomić członka komisji w terminie krótszym niż 7 dni. 2. W celu omówienia stanu faktycznego i prawnego przewodniczący składu orzekającego może zarządzić naradę wstępną składu orzekającego. § 13. 1. Rzecznika dyscypliny o terminie rozprawy zawiadamia się przez doręczenie mu wokandy niezwłocznie po jej sporządzeniu. 2. Jeżeli wniosek o ukaranie złożył Minister Finansów, Najwyższa Izba Kontroli lub prezes Regionalnej Izby Obrachunkowej, o terminie rozprawy zawiadamia się pisemnie wnoszącego wniosek, co najmniej na 7 dni przed tym terminem. Rozdział 5 Rozprawa § 14. 1. Rozprawę rozpoczyna wywołanie sprawy. 2. Przewodniczący składu orzekającego sprawdza czy: 1) wszyscy wezwani na rozprawę stawili się, 2) nie ma przeszkód do rozpoznania sprawy, 3) prawidłowo doręczono zawiadomienia o rozprawie. § 15. Wnioski stron co do przeszkód w rozpoznaniu sprawy rozstrzyga się przed rozpoczęciem postępowania dowodowego. § 16. Każda osoba, do której zwraca się przewodniczący lub członek składu orzekającego, wstaje, chyba że zwolni ją od tego przewodniczący składu orzekającego. W czasie ogłaszania rozstrzygnięcia wszyscy obecni, z wyjątkiem składu orzekającego, stoją. § 17. Jeżeli pomiędzy doręczeniem zawiadomienia o rozprawie a terminem rozprawy nie upłynęło 7 dni, na wniosek strony rozprawę odracza się. § 18. Po sprawdzeniu obecności przewodniczący składu orzekającego zarządza opuszczenie sali rozpraw przez świadków. Przewodniczący składu orzekającego może także zarządzić opuszczenie sali przez biegłych. § 19. 1. Przewód rozpoczyna się od odczytania przez rzecznika dyscypliny wniosku o ukaranie. 2. Rozpoczynając postępowanie dowodowe przewodniczący składu orzekającego upewnia się, czy obwiniony zrozumiał treść zarzutu, a w razie potrzeby udziela obwinionemu niezbędnych wyjaśnień. Następnie przewodniczący składu orzekającego pyta obwinionego, czy przyznaje się do zarzuconego mu czynu oraz czy chce złożyć wyjaśnienia. 3. Obwinionego poucza się, że może on bez podawania powodów odmówić złożenia wyjaśnień lub udzielania odpowiedzi na poszczególne pytania. 4. Obwiniony ma prawo być obecny przy wszystkich czynnościach postępowania dowodowego, zadawać pytania osobom przesłuchiwanym oraz składać wyjaśnienia co do każdego dowodu. § 20. 1. Jeżeli obwiniony odmawia złożenia wyjaśnień albo składa wyjaśnienia odmienne niż w postępowaniu przed komisją orzekającą lub w toku czynności, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, lub oświadcza, że pewnych szczegółów nie pamięta, odczytuje się na rozprawie protokoły jego wcześniejszych wyjaśnień. 2. Po odczytaniu protokołu przewodniczący składu orzekającego wzywa obwinionego do wypowiedzenia się co do treści protokołu. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do świadków. § 21. Jeżeli osoba uprawniona do odmowy złożenia zeznań na podstawie art. 37 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oświadczy, nie później niż przed rozpoczęciem pierwszego zeznania na rozprawie przed komisją orzekającą, że chce z tego prawa skorzystać, poprzednio złożonego zeznania tej osoby nie można odczytać na rozprawie ani przyjąć za dowód. § 22. 1. Dowody na poparcie zarzutu powinny być w miarę możliwości przeprowadzone przed dowodami służącymi do obrony. 2. Świadka przesłuchuje się podczas nieobecności świadków, którzy jeszcze nie złożyli zeznań. Przewodniczący składu orzekającego powinien przedsiębrać środki zapobiegające porozumiewaniu się osób przesłuchiwanych z osobami, które jeszcze nie zostały przesłuchane. Jeżeli przewodniczący składu orzekającego nie zarządzi inaczej, świadek po przesłuchaniu pozostaje na sali rozpraw. § 23. 1. Skład orzekający umożliwia osobie przesłuchiwanej swobodne wypowiedzenie się w granicach określonych celem danej czynności. Następnie osoba przesłuchiwana odpowiada na pytania zmierzające do uzupełnienia lub wyjaśnienia treści zeznań. 2. Osoby przesłuchiwane można konfrontować w celu wyjaśnienia sprzeczności. § 24. 1. Jeżeli przewodniczący składu orzekającego nie zarządzi inaczej, członkowie składu orzekającego i strony zadają pytania bezpośrednio obwinionemu lub świadkom i biegłym. 2. Przewodniczący składu orzekającego uchyla pytania, które uznaje za nieistotne. Na zarządzenie przewodniczącego służy do składu orzekającego zażalenie, które podlega natychmiastowemu rozpoznaniu. § 25. Przewodniczący składu orzekającego umożliwia rzecznikowi dyscypliny i obwinionemu wypowiedzenie się co do każdej kwestii podlegającej rozstrzygnięciu, przy czym obwiniony wypowiada się ostatni. § 26. Przewodniczący składu orzekającego może zarządzić krótkotrwałą przerwę w rozprawie dla sprowadzenia dowodu lub z innej ważnej przyczyny. Jeżeli zarządzenie przerwy nie jest wystarczające, rozprawę odracza się. § 27. Przed zamknięciem postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego pyta rzecznika dyscypliny i obwinionego, czy wnoszą o uzupełnienie postępowania dowodowego. W razie odpowiedzi przeczącej uznaje sprawę za wyjaśnioną i zamyka postępowanie dowodowe. § 28. Jeżeli zajdzie potrzeba uzupełnienia postępowania dowodowego, przewodniczący składu orzekającego może - aż do ogłoszenia rozstrzygnięcia - wznowić postępowanie dowodowe. § 29. Zarządzając przerwę w rozprawie na przeprowadzenie narady, o której mowa w § 49 rozporządzenia, przewodniczący składu orzekającego informuje obecnych na rozprawie o terminie ogłoszenia rozstrzygnięcia. Ogłoszenie rozstrzygnięcia nie może nastąpić później niż 3 dni po zamknięciu postępowania dowodowego. § 30. 1. Naradą składu orzekającego kieruje przewodniczący składu orzekającego. 2. Po naradzie przewodniczący składu orzekającego przeprowadza głosowanie. Głosowanie przeprowadza się oddzielnie dla każdej rozstrzyganej kwestii. Członkowie składu orzekającego głosują kolejno, poczynając od najmłodszego wiekiem. Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni. 3. Członek składu orzekającego, który głosował przeciwko uznaniu obwinionego za winnego, może wstrzymać się od głosowania nad karą; wówczas głos jego przyłącza się do zdania najprzychylniejszego dla obwinionego. 4. Jeżeli zdania tak się podzielą, że żadne z nich nie uzyska większości, zdanie najmniej korzystne dla obwinionego przyłącza się do zdania najbardziej doń zbliżonego, aż do uzyskania większości. § 31. 1. Jeżeli członek składu orzekającego zgłasza zdanie odrębne wobec przyjętego rozstrzygnięcia, zaznacza to przez zamieszczenie wzmianki "zdanie odrębne" obok swego podpisu pod rozstrzygnięciem. Zdanie odrębne wymaga uzasadnienia na osobnej karcie. 2. Zdania odrębnego nie ogłasza się. Przewodniczący składu orzekającego, ogłaszając rozstrzygnięcie, informuje jednak o złożeniu zdania odrębnego. Strony mogą zapoznać się ze zdaniem odrębnym i jego uzasadnieniem oraz robić z nich odpisy; nie mogą jednak otrzymać odpisów uwierzytelnionych. § 32. Rozstrzygnięcie ogłasza się jawnie, choćby na sali nie było osób upoważnionych do wnoszenia środków zaskarżenia. Rozdział 6 Przepisy porządkowe § 33. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, jest obowiązany zapewnić komisji orzekającej tablicę informacyjną umożliwiającą wywieszanie zawiadomień, o których mowa w art. 169 ust. 1 ustawy. § 34. 1. Przewodniczący komisji orzekającej zamieszcza w zawiadomieniu o rozprawie następujące informacje: 1) imię i nazwisko oraz stanowisko (funkcję publiczną) osoby, której postawiono zarzut naruszenia dyscypliny finansów publicznych, 2) nazwę i siedzibę jednostki, w której popełniono czyn objęty zarzutem, 3) określenie każdego z czynów objętych zarzutem, 4) wskazanie przepisu prawa, którego naruszenie zarzucono obwinionemu, 5) miejsce i termin rozprawy. 2. W zawiadomieniu informuje się, że rozprawa jest jawna i każdy zainteresowany może się jej przysłuchiwać. 3. Kopię zawiadomienia dołącza się do akt sprawy. § 35. 1. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, zapewnia komisji orzekającej odpowiednią salę, umożliwiającą przeprowadzanie rozpraw z udziałem publiczności. 2. W sali rozpraw powinno być zawieszone godło państwowe. § 36. 1. Jeżeli w składzie orzekającym uczestniczy przewodniczący komisji, przewodniczenie składowi należy do niego, chyba że zarządzi on inaczej. 2. Przewodniczący składu orzekającego zajmuje miejsce środkowe. Rzecznik dyscypliny zajmuje miejsce po prawej stronie, a obwiniony i protokolant - po lewej stronie składu orzekającego. § 37. 1. Polecenia wydawane w toku rozprawy przez przewodniczącego składu orzekającego, mające na celu zapewnienie prawidłowego i sprawnego przebiegu rozprawy, wykonuje protokolant. 2. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, na wniosek przewodniczącego komisji lub przewodniczącego składu orzekającego zapewnia bezzwłocznie pomoc w wykonywaniu zarządzenia, o którym mowa w § 47 ust. 2 rozporządzenia. § 38. W razie odroczenia rozprawy poucza się zainteresowane osoby o obowiązku stawienia się w wyznaczonym terminie bez osobnego wezwania. Osoby nieobecne na rozprawie zawiadamia się o terminie odroczonej rozprawy lub wzywa się na zasadach ogólnych. § 39. 1. Strony oraz inni uczestnicy postępowania mogą złożyć wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia, wskazując na nieścisłości i opuszczenia. 2. Wniosek o sprostowanie protokołu rozpoznaje przewodniczący składu orzekającego po wysłuchaniu protokolanta. 3. Wniosek o sprostowanie protokołu rozprawy lub posiedzenia, złożony po wysłaniu akt sprawy do Głównej Komisji Orzekającej, pozostawia się bez rozpoznania. 4. W razie zarządzenia sprostowania protokołu należy uczynić w nim odpowiednią wzmiankę, którą podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant. O treści sprostowania zawiadamia się uczestników postępowania, którzy brali udział w protokołowanej czynności, a o odmowie sprostowania zawiadamia się strony i osobę, która zgłosiła wniosek o sprostowane. § 40. 1. Sprostowanie oczywistych omyłek pisarskich lub rachunkowych w protokole rozprawy lub posiedzenia może nastąpić na wniosek lub z urzędu w każdym czasie. 2. Przepisy § 39 stosuje się odpowiednio. § 41. 1. Członkom komisji orzekającej, stronom oraz innym osobom upoważnionym do przeglądania akt sprawy przewodniczący komisji orzekającej udostępnia akta sprawy wyłącznie w siedzibie komisji orzekającej. 2. Przewodniczący komisji orzekającej może wyznaczyć godziny, w których akta sprawy będą udostępniane tylko członkom składu orzekającego. 3. Na żądanie strony przewodniczący komisji określi termin i czas, na jaki udostępni jej akta sprawy. 4. Udostępnienie akt sprawy dokumentuje się stosowną adnotacją w aktach. § 42. Akta sprawy udostępnia się, na żądanie, w sposób przez nich wskazany: 1) prokuratorowi lub sądowi w związku z prowadzonym postępowaniem, 2) Prezesowi Rady Ministrów w związku z uprawnieniami, o których mowa w art. 156 ust. 1 ustawy, 3) kierownikom organów wymienionych w art. 161 ustawy w związku z uprawnieniami, o których mowa w art. 155 ust. 2 i art. 156 ust. 1 ustawy. § 43. Przepisy działu II stosuje się odpowiednio do Głównej Komisji Orzekającej i Głównego Rzecznika. DZIAŁ III Organizacyjno-prawna i biurowa obsługa komisji orzekających Rozdział 1 Radca i obsługa biurowa komisji orzekającej § 44. 1. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, zapewnia obsługę organizacyjno-prawną i biurową komisji orzekającej oraz pokrywa ze swego budżetu wydatki związane z funkcjonowaniem komisji orzekającej, radcy komisji i jej obsługi biurowej. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, zapewnia komisji orzekającej, radcy komisji i obsłudze biurowej komisji orzekającej odpowiednie warunki lokalowe, wyposażenie w niezbędny sprzęt, materiały biurowe i zbiory aktów prawnych. § 45. 1. Radca komisji sprawuje obsługę organizacyjno-prawną komisji orzekającej, kieruje obsługą biurową komisji orzekającej oraz wykonuje inne zadania związane z pracami komisji orzekającej. 2. Radcą komisji może być osoba mająca: 1) wyższe wykształcenie prawnicze lub administracyjne, 2) co najmniej dwuletni staż pracy w organach władzy publicznej. § 46. 1. Radcę komisji zatrudnia organ, przy którym powołano komisję orzekającą. 2. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, w uzgodnieniu z przewodniczącym komisji orzekającej, ustala wymiar czasu pracy radcy komisji, uwzględniając liczbę i stopień skomplikowania spraw rozpatrywanych przez komisję oraz możliwość wywiązania się z powierzonych radcy zadań. 3. Radca komisji nie może być członkiem komisji orzekającej ani pełnić funkcji rzecznika dyscypliny lub jego zastępcy. Do radcy komisji stosuje się odpowiednio przepis § 13 rozporządzenia. 4. Prezes regionalnej izby obrachunkowej może powierzyć przewodniczącemu komisji orzekającej regionalnej izby obrachunkowej wykonywanie również obowiązków radcy komisji. W takim przypadku nie stosuje się wymogów określonych w ust. 3 oraz w § 45 ust. 2. § 47. Radca komisji udziela przewodniczącemu komisji orzekającej pomocy w sprawnym i zgodnym z prawem prowadzeniu postępowania i wykonywaniu rozstrzygnięć, a w szczególności, na polecenie i w uzgodnieniu z przewodniczącym komisji, wykonuje następujące obowiązki: 1) zapoznaje się z aktami spraw wpływających do komisji orzekającej, sygnalizuje przewodniczącemu komisji i składom orzekającym konieczność ich uzupełnienia oraz wyjaśnienia wskazanych okoliczności, wyjaśnia prawne konsekwencje wniosków lub argumentów przedstawianych przez strony, 2) przygotowuje projekty postanowień, zarządzeń i innych decyzji wydawanych przez przewodniczącego komisji, 3) udziela członkom składów orzekających niezbędnych wyjaśnień w kwestiach faktycznych i prawnych, 4) udziela pomocy w poprawnym formułowaniu rozstrzygnięć wydawanych przez komisję orzekającą oraz w prawidłowym stosowaniu przepisów regulujących postępowanie przed komisją orzekającą, 5) udziela składom orzekającym pomocy w formułowaniu uzasadnień wydawanych rozstrzygnięć, 6) udostępnia akta spraw, 7) zapewnia właściwy obieg dokumentów, 8) udziela pomocy przewodniczącemu komisji orzekającej w stwierdzeniu prawomocności rozstrzygnięć wydanych przez komisję orzekającą, 9) przygotowuje projekty pouczeń o skutkach wszczęcia postępowania oraz o skutkach prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, 10) udziela pomocy przewodniczącemu komisji orzekającej w przygotowywaniu tytułów wykonawczych w celu wyegzekwowania orzeczonych kar pieniężnych i kosztów postępowania, 11) opracowuje projekty sprawozdań z działalności komisji orzekającej, 12) wykonuje inne zadania związane z działalnością komisji orzekającej, zlecone mu przez przewodniczącego komisji. § 48. 1. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, wydziela w ramach urzędu komórkę organizacyjną lub stanowisko pracy, którym powierza wykonywanie obsługi biurowej komisji orzekającej. 2. Komórka organizacyjna lub stanowisko pracy, o których mowa w ust. 1, nie mogą być organizacyjnie powiązane z komórkami urzędu kierowanymi przez osoby wymienione w § 13 rozporządzenia. § 49. 1. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, w uzgodnieniu z przewodniczącym komisji orzekającej, ustala liczbę osób zatrudnionych w komórce, o której mowa w § 48 ust. 1, i wymiar ich czasu pracy, uwzględniając liczbę i stopień skomplikowania spraw rozpatrywanych przez komisję oraz możliwość wykonania powierzonych im zadań. 2. Obsługę biurową komisji orzekającej może wykonywać radca komisji. § 50. 1. Do zadań obsługi biurowej komisji orzekającej należy w szczególności: 1) prowadzenie dokumentacji składu komisji orzekającej i dokumentacji związanej z udziałem członków komisji w jej pracach, 2) przyjmowanie, wysyłanie i przechowywanie korespondencji prowadzonej przez komisję orzekającą, 3) kompletowanie, przechowywanie i udostępnianie członkom komisji zbioru aktów prawnych niezbędnych do działalności komisji orzekającej, 4) prowadzenie rejestru wniosków o ukaranie złożonych przez rzecznika dyscypliny, kompletowanie akt spraw i dokumentowanie obiegu akt, 5) organizacyjne przygotowywanie rozpraw i posiedzeń komisji orzekającej, protokołowanie rozpraw, posiedzeń i innych czynności komisji, 6) dokumentowanie prowadzonych postępowań, 7) dokumentowanie postępowania egzekucyjnego w zakresie orzeczonych kar pieniężnych oraz kosztów postępowania, 8) przechowywanie i archiwizowanie akt spraw prawomocnie rozstrzygniętych, 9) wykonywanie innych zadań, związanych z działalnością komisji orzekającej, zleconych przez przewodniczącego komisji orzekającej lub radcę komisji, a w czasie rozprawy lub posiedzenia - przez przewodniczącego składu orzekającego. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przewodniczący komisji orzekającej może powierzyć protokołowanie posiedzeń lub rozpraw osobie godnej zaufania, która nie jest zatrudniona w komórce wykonującej obsługę biurową komisji orzekającej. Rozdział 2 Organizacyjno-prawna i biurowa obsługa Głównej Komisji Orzekającej § 51. 1. Przepisy rozdziału 1 stosuje się odpowiednio do radcy Głównej Komisji Orzekającej i obsługi biurowej Głównej Komisji Orzekającej. 2. Do zadań radcy Głównej Komisji Orzekającej i obsługi biurowej Głównej Komisji Orzekającej należy także: 1) wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem rejestru ukaranych zgodnie z art. 151 ust. 4 ustawy, 2) sporządzanie zbiorczych sprawozdań z działalności komisji orzekających oraz opracowywanie analiz problematyki dyscypliny finansów publicznych, 3) prowadzenie dokumentacji składów komisji orzekających i rzeczników dyscypliny, 4) opiniowanie projektów programów szkoleń dla członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny. DZIAŁ IV Organizacyjno-prawna i biurowa obsługa rzeczników dyscypliny Rozdział 1 Organizacyjno-prawna i biurowa obsługa rzecznika dyscypliny § 52. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą objętą właściwością rzecznika dyscypliny, zapewnia organizacyjno-prawną oraz biurową obsługę rzecznika dyscypliny i jego zastępców oraz pokrywa ze swego budżetu wydatki związane z działalnością rzecznika dyscypliny i jego zastępców. Przepis § 44 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 53. Organ, o którym mowa w § 52, w uzgodnieniu z rzecznikiem dyscypliny powierza wskazanemu imiennie pracownikowi komórki prawnej urzędu sprawowanie obsługi prawnej rzecznika dyscypliny i jego zastępców w zakresie niezbędnym do wypełnienia ich zadań. § 54. 1. Obsługę organizacyjną i biurową rzecznika dyscypliny i jego zastępców sprawuje wyznaczona w uzgodnieniu z rzecznikiem, komórka organizacyjna lub pracownik organu, o którym mowa w § 52. 2. Liczbę osób wykonujących obsługę organizacyjną i biurową rzecznika dyscypliny oraz wymiar ich czasu pracy ustala - w uzgodnieniu z rzecznikiem dyscypliny - organ, o którym mowa w § 52, uwzględniając liczbę wpływających zawiadomień o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, stopień skomplikowania postępowań, o których mowa w art. 165 ust. 2 ustawy, liczbę wnoszonych wniosków o ukaranie oraz liczbę rozpraw odbywanych z udziałem rzecznika dyscypliny. § 55. Obsługi prawnej, organizacyjnej i biurowej rzecznika dyscypliny nie może wykonywać pracownik komórki kierowanej przez osobę wymienioną w § 13 rozporządzenia. § 56. Do obsługi organizacyjnej i biurowej rzecznika dyscypliny stosuje się odpowiednio § 50 ust. 1 pkt 2-4 oraz 6 i 9. Rozdział 2 Organizacyjno-prawna i biurowa obsługa Głównego Rzecznika § 57. Obsługę prawną Głównego Rzecznika i jego zastępców zapewnia Minister Finansów. Przepis § 53 stosuje się odpowiednio. § 58. Minister Finansów w ramach swego urzędu tworzy komórkę sprawującą obsługę organizacyjną i biurową Głównego Rzecznika i jego zastępców. Przepisy § 50 ust. 1 pkt 2-4 oraz 6 i 9, § 54 ust. 2 i § 55 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ V Zasady organizowania, prowadzenia i finansowania szkolenia członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny § 59. 1. Szkolenie członków komisji orzekającej oraz rzeczników dyscypliny i ich zastępców organizuje organ, przy którym powołano komisję orzekającą. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się na podstawie szczegółowego programu szkolenia, zatwierdzonego przez Ministra Finansów. 3. Wydatki związane ze szkoleniem pokrywa organ, o którym mowa w ust. 1, ze środków przewidzianych na szkolenie pracowników. 4. Organ, o którym mowa w ust. 1, może zlecić przeprowadzenie szkolenia innej jednostce organizacyjnej, w szczególności szkole wyższej. 5. Szkolenia mogą być przeznaczone dla członków więcej niż jednej komisji orzekającej oraz właściwych dla nich rzeczników dyscypliny i ich zastępców. § 60. 1. W ciągu roku od dnia powołania członkowie komisji orzekających oraz rzecznicy dyscypliny i ich zastępcy obowiązani są wziąć udział we wstępnym szkoleniu. 2. Wstępne szkolenie powinno mieć formę kursu obejmującego co najmniej 24 godziny wykładów i ćwiczeń. 3. Odbycie wstępnego szkolenia potwierdza się zaświadczeniem. § 61. 1. Program wstępnego szkolenia powinien obejmować w szczególności: 1) przepisy ustawy oraz zasady wykonywania budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, 2) podstawowe przepisy ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 i z 1999 r. Nr 45, poz. 437), 3) zasady i tryb egzekwowania odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, 4) zasady orzekania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej instancji, 5) zasady formułowania rozstrzygnięć wydawanych przez komisje orzekające, 6) tryb działania rzeczników dyscypliny i komisji orzekających, 7) zasady postępowania odwoławczego, 8) skutki wszczęcia postępowania, skutki ukarania, zasady wykonywania orzeczonych kar oraz egzekwowania kar pieniężnych i kosztów postępowania. 2. Program powinien uwzględniać specyfikę komisji orzekających, których członkowie uczestniczą w szkoleniu. § 62. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, zapewnia członkom komisji orzekającej oraz rzecznikom dyscypliny i ich zastępcom możliwość corocznego dalszego szkolenia w zakresie problematyki finansów publicznych. § 63. 1. Organizator szkolenia przedkłada Ministrowi Finansów projekt szczegółowego programu szkolenia do zatwierdzenia. 2. Minister Finansów w ciągu 14 dni od dnia otrzymania projektu zatwierdza szczegółowy program szkolenia lub odmawia zatwierdzenia, zgłaszając propozycję jego zmiany. 3. Minister Finansów może wyznaczyć osobę, która w jego imieniu wizytuje przeprowadzane szkolenie. § 64. 1. Szkolenia przeznaczone dla: 1) przewodniczących i zastępców przewodniczącego komisji orzekających może organizować przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej, 2) rzeczników dyscypliny i ich zastępców może organizować Główny Rzecznik. 2. Koszty udziału w szkoleniu, o którym mowa w ust. 1, pokrywa organ, przy którym powołano komisję orzekającą. 3. Przepisy § 59 ust. 4 oraz § 63 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ VI Warunki zniszczenia akt spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych lub przekazania archiwom państwowym § 65. Do akt spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, zwanych dalej aktami, stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki z dnia 25 lipca 1984 r. w sprawie zasad klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych (Dz. U. Nr 41, poz. 216), jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. § 66. Zaliczenia do odpowiedniej kategorii i wskazania okresu przechowywania akt dokonuje co trzy lata przewodniczący komisji orzekającej. § 67. 1. Do kategorii "A" zalicza się: 1) prowadzone przez komisje orzekające rejestry spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, 2) akta, które ze względu na osobę sprawcy lub okoliczności popełnionego czynu mogą mieć znaczenie jako źródło informacji o wartości historycznej, 3) akta jednej sprawy charakterystycznej z okresu trzyletniego. 2. Pozostałe akta spraw stanowią dokumentację kategorii "B". § 68. 1. Akta stanowiące dokumentację niearchiwalną podlegają brakowaniu po upływie co najmniej trzech lat od zakończenia postępowania prawomocnym rozstrzygnięciem, a od zatarcia kary minął co najmniej rok. 2. Jeżeli sprawa była przedmiotem postępowania sądowego, jej akta podlegają brakowaniu po upływie pięciu lat od końca roku, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym rozstrzygnięciem, a od zatarcia kary minął co najmniej rok. § 69. Akta postępowania odwoławczego, w sprawach rozpatrywanych przez Główną Komisję Orzekającą, podlegają brakowaniu po upływie co najmniej pięciu lat od zakończenia sprawy prawomocnym rozstrzygnięciem, a od zatarcia kary minął co najmniej rok. DZIAŁ VII Przepisy przejściowe i końcowe § 70. Organy, przy których utworzono komisje orzekające, nie później niż do dnia 31 stycznia 2000 r.: 1) powołają radcę komisji orzekającej, 2) wydzielą komórkę organizacyjną lub stanowisko pracy sprawujące obsługę biurową komisji orzekającej, z uwzględnieniem przepisu § 13 rozporządzenia, 3) powierzą wskazanemu imiennie pracownikowi komórki prawnej urzędu sprawowanie obsługi prawnej rzecznika dyscypliny i jego zastępców, 4) zapewnią obsługę organizacyjną i biurową rzecznika dyscypliny i jego zastępców, z uwzględnieniem przepisu § 13 rozporządzenia. § 71. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 sierpnia 1999 r. w sprawie wyjaśnienia do Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 69, poz. 766) Na podstawie art. 13 § 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Ogłasza się wyjaśnienie do Taryfy celnej, dotyczące klasyfikacji taryfowej towarów do kodów Taryfy celnej w ramach pozycji 2701, zapewniające jednolitą i właściwą interpretację Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego, stanowiące załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 sierpnia 1999 r. (poz. 766) 1. Zasady klasyfikacji węgla do poszczególnych podpozycji w pozycji 2701 określają uwagi 1 i 2 do podpozycji w dziale 27 Taryfy celnej. 2. W pozycji 2701 klasyfikuje się wszystkie typy węgla kamiennego określone według Polskiej Normy PN-82/G-97002 "Węgiel kamienny. Typy". 3. W podpozycji 2701 11 Antracyt - klasyfikuje się typy węgla 41, 42, 43, spełniające parametry klasyfikacyjne określone w Polskiej Normie PN-82/G-97002 dla tych typów, o ile spełniają wymogi uwagi 1 do podpozycji 2701 11 działu 27 Taryfy celnej. 4. W kodzie PCN 2701 12 10 0 Węgiel koksowy - klasyfikowany w ramach węgla bitumicznego - musi spełniać wymagania Polskiej Normy PN-82/G-97004 "Węgiel kamienny. Klasy węgla do koksowania." Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie agencji celnych i agentów celnych. (Dz. U. Nr 69, poz. 767) Na podstawie art. 261 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie agencji celnych i agentów celnych (Dz. U. Nr 154, poz. 1008) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 1 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3) aktualne zaświadczenie, wydane przez właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy: a) urząd skarbowy, że wnioskodawca nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że wnioskodawca nie posiada zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, 4) oświadczenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że: a) wnioskodawca jest osobą krajową w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub b) Kodeksu celnego, b) w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, c) wnioskodawca nie zalega z cłem i podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, d) wnioskodawcy nie cofnięto w okresie ostatnich 5 lat koncesji na prowadzenie agencji celnej ze względu na naruszenie przepisów prawa, e) wnioskodawca nie prowadzi i nie jest uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż dopuszczają przepisy prawa celnego," b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Przepisu § 3 ust. 1 pkt 4 lit. c) nie stosuje się do osób, które prowadzą działalność gospodarczą. 3. Jeżeli w chwili składania wniosku o wydanie koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej i nie posiadał uprawnień do jej prowadzenia, nie dołącza dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3.", c) dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu: "4. Jeżeli w chwili składania wniosku o wydanie koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej wnioskodawca nie rozpoczął działalności gospodarczej, pomimo że jest uprawniony do jej prowadzenia, nie dołącza dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 3. 5. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być dołączone w oryginale lub uwierzytelnionej kopii oraz zawierać aktualne dane, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, powinny zostać sporządzone nie wcześniej niż 3 miesiące, a dokument określony w ust. 1 pkt 5 nie wcześniej niż 6 miesięcy - przed datą złożenia wniosku."; 2) w rozdziale 2 po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu: "§ 3a. 1. W celu uzyskania rozszerzenia koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej należy wystąpić z pisemnym wnioskiem do Prezesa Głównego Urzędu Ceł. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć aktualne zaświadczenie, wydane przez właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy: 1) urząd skarbowy, że wnioskodawca nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, 2) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że wnioskodawca nie posiada zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł może zażądać dokumentów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5. 4. Przepisy § 3 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio."; 3) w § 4 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przewodniczący oraz zastępca przewodniczącego Komisji, po upływie kadencji, o której mowa w ust. 2, pełnią swoje obowiązki do czasu powołania kolejnego przewodniczącego i jego zastępcy."; 4) w § 5 w ust. 7 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Przepis § 4 ust. 2a stosuje się odpowiednio."; 5) w § 6 w ust. 1 wyrazy "Biuletynie Urzędowym Głównego Urzędu Ceł" zastępuje się wyrazami "Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów"; 6) w § 7 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) dysponuje środkami uzyskanymi z opłat egzaminacyjnych oraz nadzoruje wypłaty dokonywane z tych środków, w zakresie określonym w § 14 ust. 2-5."; 7) w § 8 w ust. 2 wyrazy "w Głównym Urzędzie Ceł" zastępuje się wyrazami "do Komisji"; 8) w § 15: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Do wniosku o wpis na listę agentów celnych, z zastrzeżeniem § 26a, należy dołączyć kserokopię: 1) dokumentu potwierdzającego posiadanie co najmniej średniego wykształcenia, 2) aktualnej informacji z Centralnego Rejestru Skazanych, 3) dowodu wniesienia opłaty, o której mowa w art. 275 § 3 pkt 8 Kodeksu celnego, 4) dokumentu o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP).", b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. W przypadku wątpliwości co do wiarygodności dokumentów, o których mowa w ust. 2, Prezes Głównego Urzędu Ceł może zażądać przedstawienia ich oryginałów. 4. Jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, dokument, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, powinien zostać sporządzony nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku."; 9) w § 17: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Kaucję, o której mowa w ust. 1, należy złożyć w ciągu 30 dni od dnia doręczenia powiadomienia. 1b. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek złożony do Prezesa Głównego Urzędu Ceł, za pośrednictwem właściwego miejscowo organu celnego, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1a, Prezes Głównego Urzędu Ceł może przedłużyć ten termin, jednak nie dłużej niż o 30 dni.", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisy ust. 1, 1a, 1b, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do wniosku o rozszerzenie koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej."; 10) w § 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozszerzenia koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej."; 11) w § 19 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: "3. Jeżeli uchybienie terminu, o którym mowa w ust. 1, nastąpiło z przyczyn niezależnych od osoby, która uzyskała koncesję, właściwy miejscowo organ celny, na uzasadniony wniosek tej osoby, może przywrócić termin. Wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, jednak nie później niż na 14 dni przed upływem terminu ważności przyjętej kaucji gwarancyjnej. Jednocześnie z wniesieniem wniosku należy złożyć nową kaucję gwarancyjną lub dokument stwierdzający przedłużenie terminu ważności uprzednio złożonej kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 1. 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób, które co najmniej na 30 dni przed upływem terminu ważności kaucji gwarancyjnej powiadomiły Prezesa Głównego Urzędu Ceł, za pośrednictwem właściwego miejscowo organu celnego, o zawieszeniu wykonywania działalności w formie agencji celnej. 5. W przypadku zawieszenia wykonywania działalności w formie agencji celnej wznowienie działalności może nastąpić nie wcześniej niż dnia następnego po dniu, w którym osoba posiadająca koncesję otrzymała potwierdzenie przyjęcia kaucji gwarancyjnej, jeżeli osoba ta spełnia warunki określone w art. 259 § 2 Kodeksu celnego. 6. W przypadku gdy dyrektor urzędu celnego stwierdzi, że złożona kaucja gwarancyjna nie spełnia wymogu określonego w § 17 ust. 2 pkt 1, może w każdym czasie zażądać uzupełnienia kaucji gwarancyjnej."; 12) w § 20: a) w ust. 2: - pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) datę i numer zgłoszenia celnego lub określenie innego rodzaju wykonywanej czynności.", - skreśla się pkt 5, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Ewidencja prowadzona w formie książkowej powinna mieć zszyte i ponumerowane karty ewidencji. Urząd celny opatruje przeszycie plombą, na ostatniej stronie ewidencji zamieszcza liczbę stron, datę zatwierdzenia ewidencji oraz oznacza miejsce wykonywania działalności agencji celnej. W przypadku zmiany miejsca wykonywania działalności urząd celny dokonuje adnotacji o zmianie w ewidencji czynności agencji celnej.", c) w ust. 4 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) uprzedniego powiadomienia właściwego miejscowo organu celnego o miejscu prowadzenia ewidencji.", d) dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Ewidencja prowadzona jest w sposób ciągły z możliwością stosowania rocznej numeracji zapisów."; 13) w § 21: a) w ust. 2: - w pkt 1 wyraz "otrzymania" zastępuje się wyrazem "przyjęcia", - w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: "5) termin ważności upoważnienia.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Do prowadzenia rejestru upoważnień stosuje się odpowiednio przepisy § 20 ust. 3-6, z tym że rejestr powinien obejmować upoważnienia, na podstawie których agencja celna dokonuje czynności w miejscu swojej działalności. W przypadku stosowania numeracji rocznej pozycja rejestru upoważnień powinna składać się z numeru kolejnego oraz roku i powinna mieć brzmienie NN/RRRR, gdzie NN - oznacza pozycję rejestru, a RRRR - rok przyjęcia upoważnienia."; 14) § 22 i 23 otrzymują brzmienie: "§ 22. W przypadku wielokrotnego dokonywania zgłoszeń celnych przez agencję celną w urzędzie celnym, w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 21 Kodeksu celnego, na rzecz jednej osoby i na podstawie jej upoważnienia o charakterze stałym, agencja celna może dokonywać zgłoszeń celnych, dołączając kserokopię upoważnienia, potwierdzoną przez agenta celnego za zgodność z oryginałem, lub podając numer pozycji rejestru upoważnień, o których mowa w § 21 ust. 2. Organ celny może zażądać przedstawienia oryginału lub uwierzytelnionej kopii upoważnienia. § 23. 1. Osoba posiadająca koncesję na prowadzenie agencji celnej powinna przedstawić właściwemu miejscowo organowi celnemu wykaz zatrudnionych agentów celnych wraz z numerem i datą wpisu na listę agentów celnych lub numerem i datą zaświadczenia, jeżeli agent celny nabył uprawnienia przed wejściem w życie Kodeksu celnego, numerem dowodu osobistego i wzorem podpisu każdego agenta celnego. 2. Osoba posiadająca koncesję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana niezwłocznie informować właściwy miejscowo organ celny o zatrudnieniu lub zwolnieniu agenta celnego, nie później jednak niż: 1) w przypadku osoby nowo zatrudnionej - przed dniem dokonania przez nią pierwszej czynności w imieniu agencji celnej, 2) w przypadku osoby zwolnionej - w terminie siedmiu dni od dnia rozwiązania bądź wygaśnięcia umowy o pracę."; 15) w § 25 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym po wyrazie "Osoba" dodaje się wyrazy "wnioskująca o wydanie koncesji lub", b) pkt 8 i 9 otrzymują brzmienie: "8) wynajmu nieruchomości własnych lub dzierżawionych - symbol EKD 70.20, 9) wynajmu maszyn i sprzętu biurowego, łącznie ze sprzętem komputerowym - symbol EKD 71.33," c) pkt 13 otrzymuje brzmienie: "13) działalności kurierskiej - symbol EKD 64.12,"; 16) po § 26 dodaje się § 26a w brzmieniu: "§ 26a. 1. Osoby, które w dniu 1 stycznia 1998 r. posiadały uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego, nie dołączają do wniosku o wpis na listę agentów celnych dokumentu, o którym mowa w § 15 ust. 2 pkt 1. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, powinny dołączyć również dokumenty: 1) potwierdzające, że w okresie ostatnich 2 lat przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny (Dz. U. Nr 40, poz. 402) przez co najmniej 6 miesięcy wykonywały czynności agenta celnego, 2) wskazujące, które z czynności, wymienionych w art. 116 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312, z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31) lub w art. 256 § 1 Kodeksu celnego, wykonywał wnioskodawca. 3. Dokumentami, o których mowa w ust. 2, mogą być w szczególności: 1) świadectwa pracy, 2) zaświadczenia od pracodawcy."; 17) załączniki nr 1, 2, 4 i 5 otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1, 2, 3 i 4 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Postępowanie o wpis na listę agentów celnych oraz o wydanie koncesji na prowadzenie działalności w formie agencji celnej, które zostało wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a nie zostało do tego dnia zakończone, podlega rozpatrzeniu z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozporządzenia. § 3. Ewidencje wykonywanych czynności i rejestry upoważnień prowadzone na dotychczasowych zasadach należy dostosować do przepisów niniejszego rozporządzenia w terminie 3 miesięcy od dnia jego wejścia w życie. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 sierpnia 1999 r. (poz. 767) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 19 lipca 1999 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w międzynarodowym obrocie odpadami. (Dz. U. Nr 69, poz. 768) Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzory dokumentów: 1) wywozowego dla odpadów niebezpiecznych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) przywozowego dla odpadów innych niż niebezpieczne, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) przewozowego dla odpadów niebezpiecznych, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Dokumenty, o których mowa w § 1, wydaje Główny Inspektor Ochrony Środowiska. § 3. Traci moc zarządzenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 8 sierpnia 1994 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w międzynarodowym obrocie odpadami (Monitor Polski Nr 46, poz. 374). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 lipca 1999 r. (poz. 768) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 5 sierpnia 1999 r. w sprawie zakresu egzaminu komorniczego, trybu postępowania komisji egzaminacyjnej i wysokości wynagrodzenia jej członków. (Dz. U. Nr 69, poz. 770) Na podstawie art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Egzamin komorniczy przeprowadza komisja egzaminacyjna w terminie ustalonym przez Krajową Radę Komorniczą. 2. O składzie komisji egzaminacyjnej oraz o terminie i miejscu egzaminu Krajowa Rada Komornicza zawiadamia aplikanta komorniczego co najmniej na miesiąc przed terminem egzaminu. 3. Aplikant komorniczy, który z usprawiedliwionych przyczyn nie przystąpił do egzaminu w wyznaczonym terminie, może przystąpić do egzaminu w terminie późniejszym, wyznaczonym przez Krajową Radę Komorniczą. 4. Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów. Przewodniczący głosuje ostatni i jego głos jest decydujący przy równowadze głosów. § 2. Egzamin komorniczy składa się z części pisemnej i części ustnej. § 3. 1. Część pisemna egzaminu odbywa się jednego dnia, trwa nie dłużej niż sześć godzin i polega na opracowaniu przez aplikanta komorniczego tematów z zakresu czynności egzekucyjnych. 2. Część pisemna egzaminu odbywa się pod nadzorem co najmniej dwóch członków komisji egzaminacyjnej wyznaczonych przez jej przewodniczącego. 3. Podczas części pisemnej egzaminu aplikant komorniczy może posługiwać się tekstami przepisów prawnych, komentarzami i zbiorami orzeczeń. Inna pomoc jest niedozwolona. W razie stwierdzenia naruszenia zasad egzaminu, nadzorujący członek komisji egzaminacyjnej stwierdza to w protokole egzaminu oraz na pracy pisemnej aplikanta komorniczego, który dopuścił się tego naruszenia. 4. Na pracy pisemnej aplikanta komorniczego oraz w protokole egzaminu odnotowuje się czas rozpoczęcia egzaminu i jego zakończenia oraz czas, w którym aplikant komorniczy pozostawał poza miejscem egzaminu. 5. Członkowie komisji nadzorujący część pisemną egzaminu opatrują swoimi podpisami każdą oddaną pracę pisemną. § 4. 1. Część ustna egzaminu odbywa się przed całym składem komisji egzaminacyjnej nie później niż dwa tygodnie po ogłoszeniu wyników części pisemnej. 2. Do części ustnej egzaminu zostaje dopuszczony aplikant komorniczy, który złożył z wynikiem pozytywnym część pisemną egzaminu. Jeśli komisja oceniająca pracę pisemną uzna ją za niedostateczną, końcowy wynik egzaminu uważa się za niedostateczny. 3. W części ustnej egzaminu aplikant komorniczy powinien wykazać: 1) znajomość prawa o ustroju sądów powszechnych oraz innych organów ochrony prawnej, z zarysem prawa konstytucyjnego, 2) szczegółową znajomość przepisów o egzekucji sądowej oraz innych przepisów, których stosowanie należy do czynności komornika. § 5. 1. Na wynik końcowy egzaminu składają się oceny części pisemnej i ustnej egzaminu. 2. Wynik egzaminu ocenia się stopniami: 1) celujący, 2) bardzo dobry, 3) dobry, 4) dostateczny, 5) niedostateczny. § 6. Egzamin poprawkowy może być wyznaczony tylko jeden raz, nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż sześć miesięcy od daty zakończenia poprzedniego egzaminu. § 7. Komisja egzaminacyjna dla każdego składającego egzamin sporządza protokół egzaminu, zawierający następujące dane: 1) datę części pisemnej egzaminu, 2) datę części ustnej egzaminu, 3) skład komisji, 4) imię, nazwisko i adres aplikanta komorniczego, datę jego urodzenia, imiona rodziców, 5) wzmiankę, że egzamin jest składany jako poprawkowy, 6) ogólny wynik egzaminu, 7) uwagi dotyczące przebiegu egzaminu, 8) podpisy członków komisji. § 8. 1. W terminie tygodnia od zakończenia egzaminu aplikant komorniczy otrzymuje świadectwo ze złożonego egzaminu, wystawione przez komisję egzaminacyjną. 2. Wzór świadectwa stanowi załącznik do rozporządzenia. § 9. 1. Członkowie komisji otrzymują wynagrodzenie za czynności związane z przeprowadzeniem egzaminu i oceną prac pisemnych w wysokości: 1) 10% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej za każdą godzinę części ustnej egzaminu i za każdą poprawioną pracę pisemną, 2) 5% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej za każdą godzinę nadzoru części pisemnej egzaminu. 2. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej otrzymuje wynagrodzenie zwiększone o 50%. § 10. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 9 ust. 1 i 2, powiększa się o poniesione wydatki z tytułu kosztów podróży z miejsca zamieszkania członków komisji do miejsca egzaminu i z powrotem. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załącznik do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 1999 r. (poz. 770) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji przedpoborowych. (Dz. U. Nr 69, poz. 771) Na podstawie art. 31 ust. 7 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 maja 1992 r. w sprawie rejestracji przedpoborowych (Dz. U. Nr 40, poz. 173) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 20 w ust. 2 wyraz "państwową" zastępuje się wyrazem "służbową"; 2) skreśla się § 21; 3) w załączniku nr 1 do rozporządzenia we wzorze wezwania do rejestracji przedpoborowych: a) na stronie 1 po wyrazach "poz. 16" dodaje się przecinek i wyrazy "z późn. zm.", b) na stronie 2 w zdaniu drugim wyrazy "aresztu do 3 miesięcy albo karą grzywny (art. 224 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16)" zastępuje się wyrazami "grzywny albo karą ograniczenia wolności (art. 224 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16 z późn. zm.)"; 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia we wzorze potwierdzenia zgłoszenia się do rejestracji przedpoborowych na stronie 2 okładki w pkt 4 wyrazy "aresztu lub grzywny" zastępuje się wyrazami "grzywny albo karze ograniczenia wolności". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 czerwca 1999 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców. (Dz. U. Nr 69, poz. 772) Na podstawie art. 123 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) warunki i tryb: a) przeprowadzania badań lekarskich w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami u osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi lub tramwajami oraz osób kierujących tymi pojazdami, zwanych dalej "badaniami", b) wydawania orzeczeń lekarskich stwierdzających brak lub istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, c) odwoływania się od orzeczeń lekarskich, d) uzyskiwania uprawnień przez lekarzy przeprowadzających badania, e) kontroli wykonywania i dokumentowania badań oraz wydawanych orzeczeń lekarskich, 2) dodatkowe kwalifikacje lekarzy przeprowadzających badania, 3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stosowanych dokumentów, 4) maksymalne stawki opłat za badania. § 2. Przeprowadzanie badań obejmuje: 1) badanie ogólne stanu zdrowia, 2) badania specjalistyczne, 3) badania pomocnicze. § 3. 1. Badanie ogólne stanu zdrowia, obejmujące badanie podmiotowe i przedmiotowe, wykonuje uprawniony lekarz. 2. W ramach badania przedmiotowego uprawniony lekarz ocenia w szczególności: układ krążenia, układ oddechowy, układ nerwowy i sprawność narządu ruchu. § 4. 1. Badania specjalistyczne obejmują badania: 1) stanu narządu wzroku, 2) stanu narządu słuchu i równowagi, 3) inne, które uprawniony lekarz uzna za niezbędne do wykonania. 2. Sposób oceny stanu narządu wzroku osób badanych w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Sposób oceny stanu narządu słuchu i równowagi osób badanych w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. 1. Badanie stanu narządu wzroku osób ubiegających się o prawo jazdy albo posiadających prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, T i B+E może przeprowadzić uprawniony lekarz. 2. Badanie stanu narządu wzroku: 1) osób ubiegających się o prawo jazdy albo posiadających prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E i D1+E, 2) osób ubiegających się o pozwolenie do kierowania tramwajem albo kierujących tramwajem przeprowadza lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie okulistyki. § 6. 1. Badanie stanu narządu słuchu i równowagi osób ubiegających się o prawo jazdy albo posiadających prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, T i B+E może przeprowadzić uprawniony lekarz. 2. Badanie stanu narządu słuchu i równowagi: 1) osób ubiegających się o prawo jazdy albo posiadających prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E i D1+E, 2) osób ubiegających się o pozwolenie do kierowania tramwajem albo kierujących tramwajem przeprowadza lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie laryngologii. § 7. Badania pomocnicze obejmują badania: 1) glikemii na czczo, 2) elektrokardiograficzne, w przypadku gdy badany ukończył 50 lat, 3) inne, które uprawniony lekarz uzna za niezbędne do wykonania. § 8. Jeżeli kierujący lub osoba ubiegająca się o uprawnienia do kierowania pojazdami podlega jednocześnie badaniom lekarskim dla różnych kategorii prawa jaz dy, to przeprowadza się tylko jedno badanie lekarskie obejmujące szerszy zakres badań. § 9. W celu wydania orzeczenia potwierdzającego wymagany stan zdrowia osoby, o której mowa w art. 105 ust. 2 oraz w art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), zwanej dalej "ustawą", przeprowadza się badania określone w § 2, z uwzględnieniem § 3, 4, § 5 ust. 2, § 6 ust. 2 i § 7. § 10. Badania lekarskie osób wymienionych w art. 122 ust. 1 pkt 2-4 ustawy przeprowadza się w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w § 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 3. § 11. 1. Warunki i tryb kierowania na badania lekarskie, o których mowa w § 3, do uprawnionego lekarza określają odrębne przepisy. 2. Jeżeli uprawniony lekarz sam nie wykonuje badań, o których mowa w § 4-7, wystawia badanemu skierowanie na ich wykonanie i może wskazać podmiot właściwy do ich wykonania. 3. Badanie lekarskie przeprowadza się po sprawdzeniu tożsamości badanego. § 12. 1. Uprawniony lekarz na podstawie wyników badań, o których mowa w § 2, wydaje orzeczenie lekarskie stwierdzające brak lub istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, zwane dalej "orzeczeniem lekarskim". 2. Orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami może zawierać ograniczenie, o którym mowa w art. 92 ustawy. 3. Wzór orzeczenia lekarskiego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 13. 1. Od orzeczenia lekarskiego badany lub podmiot kierujący na badania może wnieść odwołanie wraz z uzasadnieniem, w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia lekarskiego. 2. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem lekarza, który je wydał, do podmiotu odwoławczego, którym jest: 1) wojewódzki ośrodek medycyny pracy, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania badanego, albo 2) jednostka badawczo-rozwojowa w dziedzinie medycyny pracy, jeżeli orzeczenie lekarskie wydał uprawniony lekarz wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, albo 3) lekarz wyznaczony przez krajowego konsultanta w dziedzinie medycyny transportu, jeżeli orzeczenie lekarskie wydał uprawniony lekarz jednostki badawczo-rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy. 3. Jednostkami badawczo-rozwojowymi w dziedzinie medycyny pracy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, są: 1) Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera w Łodzi, 2) Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu, 3) Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, 4) Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie, 5) Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej w Warszawie, 6) Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej w Warszawie. 4. Lekarz, za którego pośrednictwem jest wnoszone odwołanie, przekazuje je w terminie 7 dni do właściwego podmiotu odwoławczego wraz z dokumentacją medyczną badania stanowiącego podstawę wydania orzeczenia. § 14. 1. Uprawniony lekarz podmiotu odwoławczego albo lekarz, o którym mowa w § 13 ust. 2 pkt 3, wydaje orzeczenie lekarskie w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania odwołania przez podmiot odwoławczy, na podstawie: 1) wyników badania ogólnego stanu zdrowia, o którym mowa w § 3, 2) wyników badań określonych w § 4-7, których wykonanie lekarz ten uzna za niezbędne, 3) dokumentacji medycznej, o której mowa w § 13 ust. 4. 2. Orzeczenie lekarskie wydane przez lekarza, o którym mowa w ust. 1, jest ostateczne. 3. Orzeczenie lekarskie powinno być dostarczone właściwemu organowi lub jednostce prowadzącej szkolenie kandydatów na kierowców lub motorniczych w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia jego wydania. § 15. 1. Lekarz uzyskuje uprawnienia do przeprowadzania badań lekarskich w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych albo potwierdzających wymagany stan zdrowia osób badanych oraz wydawania orzeczeń lekarskich w tym zakresie na swój wniosek, złożony do wojewody właściwego ze względu na miejsce wykonywania zawodu lekarza. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, uzyskuje lekarz, który posiada prawo wykonywania zawodu lekarza oraz: 1) posiada specjalizację z dziedziny medycyny transportu lub 2) posiada specjalizację z dziedziny chorób wewnętrznych i dodatkowe kwalifikacje z zakresu przeprowadzania badań lekarskich kierujących pojazdami, lub 3) spełnia wymagania określone w § 7 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332, z 1997 r. Nr 60, poz. 375 i z 1998 r. Nr 159, poz. 1057), bez względu na zastrzeżenia zawarte w ust. 1 pkt 2 lit. e) i f) oraz w ust. 7 tego paragrafu, i posiada dodatkowe kwalifikacje, o których mowa w § 17 niniejszego rozporządzenia. § 16. 1. Uzyskanie przez lekarza uprawnień, o których mowa w § 15 ust. 1, stwierdza wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lekarza przez wydanie zaświadczenia, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. 2. Uprawniony lekarz używa pieczęci określonej we wzorze stanowiącym załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 17. 1. Lekarz może uzyskać dodatkowe kwalifikacje do przeprowadzania badań lekarskich, o których mowa w § 15 ust. 1, odbywając szkolenie z zakresu przeprowadzania badań lekarskich kandydatów na kierowców i kierowców, zakończone sprawdzianem. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje zajęcia teoretyczne i praktyczne, przeprowadzone w czasie nie krótszym niż 60 godzin, w zakresie: 1) podstaw prawnych orzecznictwa o zdolności do kierowania pojazdami, 2) zasad orzecznictwa lekarskiego o zdolności do kierowania pojazdami, 3) metodyki badań stanu narządu wzroku oraz narządu słuchu i równowagi, 4) oceny zdolności do kierowania pojazdami ze względu na stan narządu ruchu, układu nerwowego i stan psychiczny, 5) wypadkowości drogowej. 3. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, prowadzą jednostki badawczo-rozwojowe wymienione w § 13 ust. 3. 4. Dokumentem potwierdzającym uzyskanie dodatkowych kwalifikacji jest zaświadczenie wydane przez jednostkę badawczo-rozwojową prowadzącą szkolenie, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 18. 1. Uprawniony lekarz obowiązany jest prowadzić dokumentację medyczną badanego w formie "karty badania", której wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. 2. Orzeczenie lekarskie uprawniony lekarz wystawia z kopią; oryginał orzeczenia otrzymuje osoba badana. 3. Wyniki badań specjalistycznych i badań pomocniczych oraz kopia orzeczenia lekarskiego stanowią załączniki do karty badania. 4. Do udostępniania i przechowywania dokumentacji medycznej, o której mowa w ust. 1 i 3, stosuje się przepisy art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256). § 19. 1. Kontrolę wykonywania i dokumentowania badań oraz wydawania orzeczeń lekarskich może przeprowadzić uprawniony lekarz posiadający pisemne upoważnienie wojewody do jej przeprowadzenia. 2. Lekarz przeprowadzający kontrolę, o której mowa w ust. 1, przekazuje wojewodzie jej wyniki wraz z wnioskami pokontrolnymi oraz przedstawia wyniki kontroli uprawnionemu lekarzowi, którego czynności były przedmiotem kontroli, a jeżeli badania były wykonywane w zakładzie opieki zdrowotnej - również kierownikowi tego zakładu. § 20. 1. Ustala się maksymalne stawki opłat za badania: 1) osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, T, B+E lub osób ubiegających się o pozwolenie do kierowania tramwajem - 150 zł, 2) osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E, D1+E - 200 zł, 3) kandydatów na instruktora lub egzaminatora osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami - 200 zł, 4) kierowców podlegających kontrolnym badaniom lekarskim, o których mowa w art. 122 ust. 2 ustawy - 200 zł, 5) osób, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 2-4 ustawy - 250 zł. 2. Stawki opłat, ustalone w ust. 1, obejmują łącznie koszty badań, o których mowa w § 2. § 21. Lekarz uprawniony na podstawie dotychczasowych przepisów do przeprowadzania badań lekarskich osób ubiegających się o prawo jazdy i kierowców oraz do wydawania tym osobom świadectw lekarskich zachowuje te uprawnienia nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1999 r. (poz. 772) Załącznik nr 1 SPOSÓB OCENY STANU NARZĄDU WZROKU OSÓB BADANYCH W CELU STWIERDZENIA ISTNIENIA LUB BRAKU PRZECIWWSKAZAŃ ZDROWOTNYCH DO KIEROWANIA POJAZDAMI I. Badanie osób ubiegających się o: - prawo jazdy określonej kategorii - pozwolenie do kierowania tramwajem OsobyOstrość wzrokuKorekcjaRozpoznawanie barwPole widzeniaWidzenie obuoczneWidzenie zmierzchowe i olśnienie ubiegające się o prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, T, B+E*)każdego oka osobno oraz przy patrzeniu razem nie mniej niż 0,5bez ograniczeń: okularowa, soczewkami kontaktowymi**) lub wewnątrzgałkowyminie wymaganekażdym okiem co najmniej 70° od skroni i 30° od nosanie wymagane, z wyjątkiem kategorii A i A1, dla których powinno być prawidłowenie wymagane ubiegające się o:oka lepiej widzącego nie mniej niż 0,8, oka gorzej widzącego nie mniej niż 0,5- przy ostrości wzroku każdego oka co najmniej 0,5 - korekcja okularowa lub soczewkami kontaktowymi**) albo wewnątrzgałkowymi pod warunkiem dobrej tolerancji i adaptacjiprawidłowe rozpoznawanie barwy: czerwonej, zielonej, żółtejkażdym okiem co najmniej 70° od skroni i 30° od nosaprawidłoweprawidłowe - prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E, D1+E- przy ostrości wzroku każdego oka poniżej 0,5 - dopuszczalna korekcja w granicach: - pozwolenie do kierowania tramwajem± 4,0 Dsph ± 2,0 Dcyl II. Badanie osób: - kierujących pojazdami silnikowymi - kierujących tramwajami OsobyOstrość wzrokuKorekcjaRozpoznawanie barwPole widzeniaWidzenie obuoczneWidzenie zmierzchowe i olśnienie kierujące pojazdem, w stosunku do którego wymagane jest prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, T, B+E*)każdego oka osobno oraz przy patrzeniu razem nie mniej niż 0,5bez ograniczeń: okularowa, soczewkami kontaktowymi**) lub wewnątrzgałkowyminie wymaganekażdym okiem co najmniej 70° od skroni i 30° od nosanie wymagane, z wyjątkiem kategorii A i A1, dla których powinno być prawidłowenie wymagane kierujące:oka lepiej widzącego nie mniej niż 0,8 oka gorzej widzącego nie mniej niż 0,5- przy ostrości wzroku każdego oka co najmniej 0,5 - korekcja okularowa lub soczewkami kontaktowymi**) albo wewnątrzgałkowymi pod warunkiem dobrej tolerancji i adaptacjiprawidłowe rozpoznawanie barwy: czerwonej, zielonej, żółtejprawidłoweprawidłoweprawidłowe - pojazdem, w stosunku do którego wymagane jest prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E, D1+E- przy ostrości wzroku każdego oka poniżej 0,5 - dopuszczalna korekcja w granicach: - tramwajem± 3,0 Dsph ± 2,0 Dcyl *) W przypadku stwierdzenia jednooczności można orzec brak przeciwwskazań do kierowania pojazdami kategorii A1, B, B1, B+E i T, z wyjątkiem kierowania pojazdem przewożącym materiały niebezpieczne, pojazdem uprzywilejowanym, pojazdem służącym do zarobkowego przewożenia osób na własny lub cudzy rachunek - pod następującymi warunkami: 1) ostrość wzroku oka lepiej widzącego u kandydata na kierowcę wynosi nie mniej niż 0,8, a u kierowcy - nie mniej niż 0,6, bez korekcji, 2) od powstania jednooczności upłynęło co najmniej 12 miesięcy. **) Przy używaniu soczewek kontaktowych konieczne jest posiadanie okularów zastępczych. Załącznik nr 2 SPOSÓB OCENY STANU NARZĄDU SŁUCHU I RÓWNOWAGI OSÓB BADANYCH W CELU STWIERDZENIA ISTNIENIA LUB BRAKU PRZECIWWSKAZAŃ ZDROWOTNYCH DO KIEROWANIA POJAZDAMI I. Badanie osób ubiegających się o prawo jazdy określonej kategorii lub pozwolenie do kierowania tramwajem albo kierujących tymi pojazdami 1. Stan narządu słuchu: 1) osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii A, A1, T albo kierujących pojazdem, w stosunku do którego wymagane jest prawo jazdy kategorii A, A1, T - słyszalność szeptu każdym uchem oddzielnie przynajmniej z odległości 3 m (wskazane badanie audiometryczne), 2) osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii B, B1, B+E, B1+E albo kierujących pojazdem, w stosunku do którego wymagane jest prawo jazdy kategorii B, B1, B+E, B1+E - słyszalność szeptu każdym uchem oddzielnie przynajmniej z odległości 3 m. Osoby poważnie niedosłyszące, głuche, również z wszczepem ślimakowym, lub głuchonieme mogą kierować pojazdem - wskazane odpowiednie oznaczenie pojazdu, 3) osób ubiegających się o prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E, D1+E oraz pozwolenie do kierowania tramwajem - słyszalność szeptu każdym uchem oddzielnie przynajmniej z odległości 6 m - audiogram tonalny prawidłowy. 2. Stan narządu równowagi - w każdym przypadku wymagana całkowita sprawność układu równowagi. II. Badanie osób kierujących pojazdami, w stosunku do których wymagane jest prawo jazdy kategorii C, C1, D, D1, C+E, C1+E, D+E, D1+E, i tramwajami 1. Stan narządu słuchu - słyszalność szeptu każdym uchem oddzielnie z odległości przynajmniej 3-4 m. Badanie audiometryczne 0,5-2 kHz ubytek słuchu do 20 dB, powyżej 2 kHz do 60 dB. 2. Stan narządu równowagi - w każdym przypadku wymagana całkowita sprawność układu równowagi. Wskazany sposób przeprowadzenia badania narządu słuchu i równowagi: 1. Badanie ostrości słuchu szeptem lub mową potoczną przeprowadza się oddzielnie dla każdego ucha przy pomocy osoby trzeciej. W tym celu osoba badana staje bokiem do lekarza, osoba trzecia zaś wyłącza ucho nie badane poprzez naciśnięcie palcem skrawka małżowiny usznej i rytmiczne wstrząsanie. W przypadku zbyt małego pomieszczenia badany staje tyłem do lekarza, wyrównując w ten sposób odległość o około 1/3. Należy posługiwać się odpowiednimi zestawami pojedynczych słów, z uwzględnieniem zarówno wysokobrzmiących wyrazów (ściana, krzesło, szafa), jak i niskobrzmiących (podłoga, kanapa, lampa). Za miarę prawidłowego słyszenia przyjmuje się słyszalność szeptu z odległości 6 m. 2. Ocenę narządu przedsionkowego uzyskuje się przez dokładne zebranie wywiadu odnośnie do zawrotów głowy, zaburzeń równowagi, chorób uszu przebiegających z wyciekiem ropnym, szumów usznych i przebytych operacji uszu. Wskazane jest wykonanie próby Romberga zwykłej i "uczulonej" oraz próby Flecka (stanie na jednej nodze z zamkniętymi oczami przez 15 sekund). Należy sprawdzić obecność oczopląsu samoistnego, najlepiej w okularach Frenzla. Załącznik nr 3 Format A5 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR PIECZĘCI Ilustracja Załącznik nr 6 WZÓR Ilustracja Załącznik nr 7 WZÓR Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o dodatku rodzinnym w 1999 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 773) Art. 1. Ustawa określa zasady oraz tryb przyznania i wypłaty w 1999 r. jednorazowego dodatku rodzinnego. Art. 2. 1. Dodatek rodzinny przysługuje na trzecie i każde kolejne dziecko, na które za wrzesień 1999 r. przysługuje zasiłek rodzinny na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). 2. Wysokość dodatku rodzinnego wynosi 137 zł na każde dziecko, o którym mowa w ust. 1. 3. Wypłata dodatku rodzinnego nastąpi łącznie z wypłatą zasiłków rodzinnych za wrzesień. Art. 3. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 70, poz. 774) Art. 1. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) w art. 104: 1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Dla emerytów i rencistów prowadzących pozarolniczą działalność za przychód, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych."; 2) w ust. 4 wyrazy "Przepisy ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "Przepisy ust. 1, 1a i 2". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi. (Dz. U. Nr 70, poz. 775) Art. 1. W ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych ustala, w drodze rozporządzenia, wykazy towarów i technologii objętych szczególną kontrolą."; 2) w art. 3 w ust. 3, w art. 4, w art. 8 w ust. 1, w art. 9 w ust. 2, w art. 12 w ust. 1, w art. 13 i w art. 14 w ust. 3 użyte w odpowiednim przypadku wyrazy "Minister Gospodarki" zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami "minister właściwy do spraw gospodarki"; 3) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy celne właściwe dla przywozu lub wywozu niektórych towarów lub technologii, wymienionych w wykazie, o którym mowa w art. 1 ust. 2."; 4) w art. 16: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kontrole na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzą zespoły kontrolne, zwane dalej "zespołami", powoływane przez ministra właściwego do spraw gospodarki.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, środowiska i zdrowia, Minister Obrony Narodowej oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa, a także Prezesi Państwowej Agencji Atomistyki i Głównego Urzędu Ceł oddelegują, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, do jego dyspozycji, funkcjonariuszy podległych sobie organów kontroli lub innych funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników innych podległych albo podporządkowanych jednostek organizacyjnych w celu utworzenia zespołów.", c) w ust. 3 i 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Gospodarki" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw gospodarki"; 5) w art. 17: a) w ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Gospodarki" zastępuje się użytymi w tych samych przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw gospodarki", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W przypadku stwierdzenia dokonywania obrotu towarami i technologiami lub ich wykorzystywania w sposób niezgodny z warunkami określonymi w certyfikacie importowym, pozwoleniu wywozu lub przywozu albo naruszający wymogi, o których mowa w art. 2, minister właściwy do spraw gospodarki zobowiązuje odpowiedni podmiot do przywrócenia wymaganego stanu w określonym terminie nie przekraczającym miesiąca, a po bezskutecznym upływie tego terminu może wystąpić do sądu o wydanie orzeczenia w sprawie przepadku towaru lub technologii na rzecz Skarbu Państwa." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o badaniach i certyfikacji. (Dz. U. Nr 70, poz. 776) Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 17 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu: "18) deklaracja zgodności producenta - oświadczenie producenta, stwierdzające na jego wyłączną odpowiedzialność, że wyrób, proces wytwórczy lub usługa są zgodne z określoną normą lub innym dokumentem normatywnym - deklaracja powinna być zgodna z wymaganiami Polskiej Normy."; 2) w art. 4 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad Centrum. 3. Organizację Centrum określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, zaopiniowany przez Radę do Spraw Badań i Certyfikacji."; 3) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. Do zadań Centrum należy w szczególności: 1) organizowanie i nadzorowanie systemu badań i certyfikacji, 2) akredytowanie laboratoriów badawczych, 3) akredytowanie jednostek certyfikujących, 4) akredytowanie jednostek kontrolujących, 5) certyfikowanie systemów jakości u dostawców, 6) certyfikowanie auditorów, 7) kontrolowanie: a) akredytowanych laboratoriów badawczych w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, b) akredytowanych jednostek certyfikujących w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, c) akredytowanych jednostek kontrolujących w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji, d) certyfikowanych systemów jakości u dostawców w zakresie stawianych im wymagań, 8) organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby badań i certyfikacji."; 4) w art. 8 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Centrum może uznawać, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raporty z badań i certyfikaty zgodności członków organizacji, o których mowa w ust. 1, oraz deklaracje zgodności producenta, a także zawierać umowy z innymi organizacjami zagranicznymi o uznawaniu raportów z badań, certyfikatów zgodności i deklaracji zgodności producenta. 3. Centrum może upoważnić krajowe jednostki certyfikujące do uznawania, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raportów z badań, certyfikatów zgodności i deklaracji zgodności producenta."; 5) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania pracowników Centrum."; 6) w art. 11 ust. 1 i 4 otrzymują brzmienie: "1. Przy Centrum działa Rada do Spraw Badań i Certyfikacji, zwana dalej "Radą". Jest ona organem opiniodawczo-doradczym w zakresie akredytacji, badań i certyfikacji." "4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, liczbę członków Rady oraz regulamin działania Rady."; 7) art. 12 otrzymuje brzmienie: "Art. 12. Do zakresu działania Rady należy w szczególności: 1) dokonywanie okresowych ocen stanu i kierunków rozwoju akredytacji, badań i certyfikacji, 2) formułowanie propozycji i wyrażanie opinii w zakresie bieżącej realizacji zadań, o których mowa w art. 7, 3) formułowanie propozycji zmian w przepisach prawnych w zakresie akredytacji, badań i certyfikacji."; 8) w art. 13: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wyroby wyprodukowane w Polsce, a także wyroby importowane do Polski po raz pierwszy, mogące stwarzać zagrożenie, albo które służą ochronie lub ratowaniu życia, zdrowia i środowiska, podlegają - zależnie od stopnia zagrożenia - obowiązkowi: 1) certyfikacji na zastrzeżony przez Centrum znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem lub 2) wystawiania przez producenta, na jego wyłączną odpowiedzialność, deklaracji zgodności.", b) dodaje się ust. 1a-1c w brzmieniu: "1a. Wyroby, o których mowa w ust. 1, wyprodukowane w Polsce lub pochodzące z kraju, z którym Polska zawarła porozumienie w sprawie uznawania certyfikatu zgodności lub deklaracji producenta, są dopuszczone do obrotu po weryfikacji certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności producenta, dokonywanej przez polskie jednostki certyfikujące. 1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do certyfikatów wydawanych przez polskie jednostki certyfikujące. 1c. Czas weryfikacji dokumentu, o której mowa w ust. 1a, nie może przekroczyć 21 dni od dnia dostarczenia pełnej dokumentacji.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Podstawą oceny wyrobów i usług, o których mowa w ust. 1 i 2, są Polskie Normy oraz właściwe przepisy prawne.", d) w ust. 5 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: "6) urządzeń medycznych w rozumieniu odrębnych przepisów, 7) żywności (środków spożywczych, substancji dodatkowych dozwolonych i używek) w rozumieniu odrębnych przepisów."; 9) dodaje się art. 13a w brzmieniu: "Art. 13a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów i usług z zakresu, o którym mowa w art. 13 ust. 1, 1a i 2, w tym wykaz wyrobów podlegających obowiązkowej certyfikacji na znak bezpieczeństwa."; 10) art. 16 otrzymuje brzmienie: "Art. 16. 1. Badań wyrobów, o których mowa w art. 13 ust. 1, art. 18 i art. 19, dokonują akredytowane laboratoria badawcze. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wyrobów, dla których wydawany jest dokument, o którym mowa w art. 13 ust. 1a, dopuszczający wyrób do obrotu. 3. Zasady działania laboratoriów badawczych oraz zasady ich akredytacji są określone w Polskich Normach. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb akredytacji laboratoriów badawczych i jednostek kontrolujących."; 11) skreśla się art. 17; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. Właściwi ministrowie, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Centrum, mogą określić, w drodze rozporządzenia, wyroby i usługi, które nie mogą być nabywane przez podległe im lub nadzorowane przez nich jednostki organizacyjne, jeżeli dostawca nie przedstawi odpowiedniego certyfikatu."; 13) w art. 20a skreśla się kropkę i dodaje wyrazy "oraz przepisów ustawy - Prawo o ruchu drogowym i innych przepisów dotyczących homologacji wyrobów."; 14) w art. 21: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, określi, w drodze rozporządzenia, tryb certyfikacji wyrobów.", b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, tryb akredytacji jednostek certyfikujących wyroby. 5. Minister właściwy do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, tryb wydawania dokumentów dopuszczających do obrotu wyroby, o których mowa w art. 13 ust. 1a, oraz rodzaje tych dokumentów."; 15) w art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, może określić, w drodze rozporządzenia, tryb akredytacji jednostek certyfikujących systemy jakości."; 16) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii Rady, określi, w drodze rozporządzenia, tryb certyfikacji auditorów."; 17) skreśla się art. 24; 18) w art. 25: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania opłat za czynności związane z akredytacją, badaniami i certyfikacją oraz weryfikacją.", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, może określić, w drodze rozporządzenia, maksymalne wysokości opłat, o których mowa w ust. 3."; 19) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przedsiębiorca, który wprowadził do obrotu wyroby podlegające oznaczaniu znakiem bezpieczeństwa, a nie oznaczone tym znakiem, wyprodukowane niezgodnie z wymaganiami stanowiącymi podstawę przyznania prawa stosowania tego znaku lub nie posiadające dokumentu dopuszczającego do obrotu, a także nie spełniające wymagań stanowiących podstawę do wydania tego dokumentu, jest obowiązany wpłacić do budżetu państwa kwotę stanowiącą 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży zakwestionowanych wyrobów.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, tryb stosowania sankcji, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz okres, za jaki sankcja może być wymierzona, ale nie dłuższy niż 3 lata."; 20) w art. 28: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wpłaty z tytułu należności, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2, obciążają dochód po opodatkowaniu.", b) w ust. 2 wyrazy "art. 26" zastępuje się wyrazami "art. 26 ust. 1 i 2". Art. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczas obowiązujące, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. (Dz. U. Nr 70, poz. 777) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483 i Nr 63, poz. 700) w art. 169c wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Pożyczka podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 1a-1f, nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r."; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1f w brzmieniu: "1a. Pożyczka, o której mowa w ust. 1 pkt 8, podlega całkowitemu umorzeniu, wraz z należnymi odsetkami, w przypadku bezzwrotnego przekazania przez Kasę Chorych samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, z którymi Kasa Chorych zawarła umowy o udzielenie świadczeń zdrowotnych, środków na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r., przysługującego pracownikom jednostek państwowej sfery budżetowej na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014). 1b. Warunkiem umorzenia pożyczki wraz z należnymi odsetkami jest przedstawienie Ministrowi Finansów przez Kasę Chorych potwierdzenia dokonania wypłat przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1a, dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. - na podstawie dokumentów lub oświadczeń złożonych przez kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 1c. Do dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w ust. 1b, potwierdzających dokonanie wypłat pracownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przysługującego im dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. kierownicy tych zakładów dołączają oświadczenia o przejęciu przez zakład zobowiązań w przypadku powstania roszczeń pracowników z tego tytułu. 1d. W oświadczeniach, o których mowa w ust. 1b i 1c, podaje się łączną wysokość wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. 1e. Kasa Chorych rozliczy kwotę pożyczki oraz wypłat, o których mowa w ust. 1a. Na podstawie przedstawionych przez Kasy Chorych rozliczeń Pełnomocnik ustali kwoty wyrównania między Kasami Chorych, uwzględniając wysokość otrzymanej przez poszczególne Kasy Chorych pożyczki i wydatków poniesionych na te wypłaty. 1f. Pełnomocnik dokona zmiany planów finansowych Kas Chorych na rok 1999, wyodrębniając w ich przychodach kwotę umorzonej pożyczki oraz dokonanego wyrównania, o którym mowa w ust. 1e, a w wydatkach - wypłaty, o których mowa w ust. 1a." Art. 2. Kierownicy samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przekażą właściwej Kasie Chorych dokumenty lub oświadczenia, o których mowa w art. 169c ust. 1b ustawy wymienionej w art. 1, oraz oświadczenia o przejęciu przez zakład zobowiązań w przypadku powstania roszczeń pracowników dotyczących wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. w terminie do 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 70, poz. 778) Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1122 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 2 skreśla się przecinek i wyrazy "chyba że za innym podziałem przemawiają szczególnie ważne okoliczności"; 2) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister kierujący działem administracji rządowej jest właściwy w sprawach z zakresu administracji rządowej określonych w ustawie, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych w odrębnych przepisach do kompetencji innego organu."; 3) w art. 5: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) architektura i budownictwo," b) pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie: "9) kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, 10) kultura fizyczna i sport," c) pkt 12 otrzymuje brzmienie: "12) gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa," d) po pkt 18 dodaje się pkt 18a i 18b w brzmieniu: "18a) rozwój regionalny, 18b) rynki rolne," e) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: "22a) turystyka,"; 4) w art. 6: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dział administracja publiczna obejmuje sprawy: 1) administracji, w tym organizacji urzędów administracji publicznej oraz procedur administracyjnych, 2) reform i organizacji struktur administracji publicznej, 3) zespolonej administracji rządowej w województwie, 4) podziału administracyjnego państwa oraz nazw jednostek osadniczych i obiektów fizjograficznych, 5) ewidencji ludności, dowodów osobistych i paszportów, 6) zbiórek publicznych.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Głównego Urzędu Administracji Publicznej."; 5) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych podlegają Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, izby skarbowe i urzędy skarbowe."; 6) art. 9 otrzymuje brzmienie: "Art. 9. 1. Dział gospodarka obejmuje sprawy gospodarki, w tym współpracy gospodarczej z zagranicą, energetyki, certyfikacji, własności przemysłowej, działalności gospodarczej oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego. 2. Do ministra właściwego do spraw gospodarki należą w szczególności sprawy: 1) funkcjonowania krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju, 2) działalności związanej z wykorzystaniem energii atomowej na potrzeby społeczno-gospodarcze kraju, 3) kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi, 4) ustalania taryf celnych, kontyngentów oraz wprowadzania zakazów przywozu i wywozu towarów i technologii. 3. Minister właściwy do spraw gospodarki sprawuje nadzór nad działalnością Urzędu Dozoru Technicznego, Państwowej Agencji Atomistyki, Urzędu Regulacji Energetyki oraz Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Ministrowi właściwemu do spraw gospodarki podlega Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, Agencja Rezerw Materiałowych oraz Agencja Techniki i Technologii."; 7) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: "Art. 9a. 1. Dział architektura i budownictwo obejmuje sprawy: 1) architektury, 2) geodezji i kartografii, 3) budownictwa, 4) nadzoru architektoniczno-budowlanego. 2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa sprawuje nadzór nad działalnością Głównego Geodety Kraju oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego."; 8) w art. 10 w ust. 1 w pkt 4 skreśla się wyrazy "rybołówstwa morskiego i"; 9) art. 11 otrzymuje brzmienie: "Art. 11. 1. Dział gospodarka wodna obejmuje sprawy gospodarki wodnej, ochrony przeciwpowodziowej, meteorologii, hydrologii, w tym budowy i utrzymania urządzeń hydrologicznych oraz budowy, modernizacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych, z wyjątkiem żeglugi śródlądowej. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej sprawuje nadzór nad działalnością Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej."; 10) art. 14 otrzymuje brzmienie: "Art. 14. 1. Dział kultura i ochrona dziedzictwa narodowego obejmuje sprawy rozwoju i opieki nad materialnym i niematerialnym dziedzictwem narodowym oraz sprawy działalności kulturalnej, w tym mecenatu państwowego nad tą działalnością, w szczególności w zakresie: 1) podtrzymywania i rozpowszechniania tradycji narodowej i państwowej, 2) ochrony dóbr kultury i muzeów, 3) miejsc pamięci narodowej, grobów i cmentarzy wojennych, pomników zagłady i ich stref ochronnych, 4) działalności twórczej, artystycznej, kultury ludowej i rękodzieła artystycznego oraz ich ochrony, 5) wydawnictw, księgarstwa, bibliotek i czytelnictwa, 6) edukacji kulturalnej, 7) wystaw artystycznych, 8) polityki audiowizualnej, 9) amatorskiego ruchu artystycznego, organizacji i stowarzyszeń regionalnych oraz społeczno-kulturalnych, 10) wymiany kulturalnej z zagranicą, 11) działalności widowiskowej i rozrywkowej. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego sprawuje nadzór nad działalnością Komitetu Kinematografii, Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych oraz Generalnym Konserwatorem Zabytków. 3. Ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego podlega Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa."; 11) art. 15 otrzymuje brzmienie: "Art. 15. 1. Dział kultura fizyczna i sport obejmuje sprawy: 1) kultury fizycznej, 2) sportu powszechnego i wyczynowego, 3) sportu osób niepełnosprawnych. 2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu sprawuje, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu oraz związków i organizacji sportowych."; 12) art. 17 otrzymuje brzmienie: "Art. 17. 1. Dział gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa obejmuje sprawy: 1) zagospodarowania przestrzennego, 2) wspierania mieszkalnictwa, 3) gospodarki nieruchomościami, 4) polityki miejskiej, 5) rządowych programów rozwoju infrastruktury komunalnej, 6) ogródków działkowych. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej sprawuje nadzór nad działalnością Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast na zasadach określonych w odrębnych przepisach."; 13) w art. 18 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Minister właściwy do spraw nauki sprawuje nadzór nad działalnością Polskiej Akademii Nauk w zakresie zgodności działania jej organów z przepisami ustaw i statutem tej Akademii."; 14) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. Dział oświata i wychowanie obejmuje sprawy: 1) kształcenia, nauczania, wychowania, kultury fizycznej dzieci i młodzieży, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji innych organów administracji publicznej, 2) organizacji dziecięcych i młodzieżowych, w tym systemu dofinansowania zadań państwa realizowanych przez te organizacje, 3) udzielania pomocy materialnej dzieciom i młodzieży, 4) międzynarodowej współpracy dzieci i młodzieży."; 15) w art. 22: a) w ust. 1: - w pkt 6 skreśla się wyrazy "przechowalnictwa i", - skreśla się pkt 7 i 8, - w pkt 10 po wyrazie "śródlądowego" dodaje się wyrazy "i rybołówstwa morskiego", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa podlegają okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego, Inspekcja Nasienna, Inspekcja Ochrony Roślin, Inspekcja Weterynaryjna oraz Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych."; 16) w art. 23 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 5 w brzmieniu: "5) rozwoju przedsiębiorczości, w tym w szczególności podnoszenia kwalifikacji zawodowych, wspomagania pozarolniczych form aktywności zawodowej i gospodarczej mieszkańców wsi."; 17) po art. 23 dodaje się art. 23a i 23b w brzmieniu: "Art. 23a. Dział rozwój regionalny obejmuje sprawy: 1) współpracy z organizacjami zrzeszającymi jednostki samorządu terytorialnego w zakresie spraw społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, 2) współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie rozwoju regionu, 3) opracowywania projektów krajowej strategii rozwoju regionalnego, 4) opracowywania projektów i wykonywania programów rozwoju regionalnego kraju, w zakresie nie należącym do zadań i kompetencji jednostek samorządu terytorialnego, 5) kontraktów regionalnych. Art. 23b. 1. Dział rynki rolne obejmuje sprawy przetwórstwa i przechowalnictwa rolno-spożywczego oraz mechanizmów regulacji rynków rolnych. 2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych sprawuje nadzór nad Agencją Rynku Rolnego oraz Inspekcją Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych."; 18) w art. 25 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa sprawuje nadzór nad Agencją Prywatyzacji, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, Agencją Mienia Wojskowego oraz Wojskową Agencją Mieszkaniową."; 19) art. 26 otrzymuje brzmienie: "Art. 26. Dział szkolnictwo wyższe obejmuje sprawy szkolnictwa wyższego, w tym określone w odrębnych przepisach sprawy nadzoru nad szkołami wyższymi, nadzoru nad przyznawaniem tytułów naukowych oraz sprawy finansowania nauki w szkołach wyższych."; 20) art. 27 otrzymuje brzmienie: "Art. 27. 1. Dział transport obejmuje sprawy: 1) funkcjonowania oraz rozwoju infrastruktury transportu, w szczególności budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych, w tym autostrad, oraz kolei, lotnisk i portów lotniczych oraz śródlądowych dróg wodnych w zakresie żeglugi śródlądowej, 2) ruchu drogowego, kolejowego, lotniczego oraz żeglugi śródlądowej, 3) przewozu osób i rzeczy środkami transportu samochodowego, kolejowego, lotniczego i żeglugi śródlądowej, 4) komunikacji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw transportu sprawuje nadzór nad Agencją Budowy i Eksploatacji Autostrad, Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych oraz Głównym Inspektorem Kolejnictwa. 3. Ministrowi właściwemu do spraw transportu podlegają inspektoraty żeglugi śródlądowej oraz organy nadzoru nad lotnictwem cywilnym."; 21) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: "Art. 27a. Dział turystyka obejmuje sprawy zagospodarowania turystycznego kraju oraz mechanizmów regulacji rynku turystycznego."; 22) w art. 28 w ust. 1 skreśla się pkt 5; 23) w art. 29: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 2, - w pkt 7 przecinek zastępuje się kropką i skreśla pkt 8, b) skreśla się ust. 3; 24) w art. 31 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: "6) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, z wyjątkiem rzeczowych świadczeń leczniczych."; 25) w art. 32 w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) współpracy z Polakami zamieszkałymi za granicą, w tym wspierania polskich instytucji kulturalnych i oświatowych za granicą," b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) promocji Rzeczypospolitej Polskiej i języka polskiego za granicą, w tym działalności gospodarczej, naukowej, kulturalnej i sportowej."; 26) w art. 33: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: "6) koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w zakresie rzeczowych świadczeń leczniczych.", b) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym oraz Głównym Inspektorem Sanitarnym. 3. Ministrowi właściwemu do spraw zdrowia podlega Agencja Rezerw Artykułów Sanitarnych oraz Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych."; 27) po art. 33 dodaje się art. 33a i 33b w brzmieniu: "Art. 33a. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością administracji rządowej nie objętą zakresem działów administracji rządowej, wykonywaną przez: 1) Główny Urząd Miar, 2) Główny Urząd Statystyczny, 3) Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 4) Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, 5) Polski Komitet Normalizacyjny, 6) Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, 7) Urząd Ochrony Państwa, 8) Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, 9) Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, 10) Urząd Służby Cywilnej, 11) Urząd Zamówień Publicznych, 12) Wyższy Urząd Górniczy. 2. Zakres sprawowania przez Prezesa Rady Ministrów nadzoru, o którym mowa w ust. 1, określają ustawy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień właściwego ministra określonych w odrębnych przepisach, w stosunku do urzędów, o których mowa w ust. 1. Art. 33b. 1. Prezes Rady Ministrów wykonując politykę Rady Ministrów wydaje kierownikom urzędów, o których mowa w art. 33a ust. 1, wiążące wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej."; 28) art. 34 otrzymuje brzmienie: "Art. 34. 1. Minister jest obowiązany do inicjowania i opracowywania polityki Rady Ministrów w stosunku do działu, którym kieruje, oraz do przedkładania w tym zakresie inicjatyw i projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów. W zakresie działu, którym kieruje, minister wykonuje politykę Rady Ministrów i koordynuje jej wykonywanie przez organy, urzędy i jednostki organizacyjne, które jemu podlegają lub są przez niego nadzorowane. 2. W sprawach indywidualnych decyzje centralnego organu administracji rządowej są ostateczne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa uprawnienie takie przyznaje ministrowi kierującemu określonym działem administracji rządowej."; 29) skreśla się art. 35. Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) w art. 1 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: "4a) Rządowym Centrum Legislacji,". Art. 3. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 wyrazy "Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw zdrowia", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor Sanitarny jako centralny organ administracji rządowej.", c) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Główny Inspektor Sanitarny zadania wykonuje przy pomocy Głównego Inspektoratu Sanitarnego. 4. Organizację Głównego Inspektoratu Sanitarnego określa statut nadany w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia."; 2) w art. 8 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Nadzór nad Głównym Inspektorem Sanitarnym sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia."; 3) w art. 9 w ust. 2 i 3, w art. 25 w ust. 2, w art. 35 w ust. 1 oraz w art. 36 w ust. 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zdrowia"; 4) w art. 14 w ust. 2, w art. 19, w art. 21, w art. 22, w art. 31 w ust. 2 oraz w art. 34 w ust. 2 wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw zdrowia". Art. 4. W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 21 otrzymuje brzmienie: "Art. 21. 1. Obce statki rybackie mogą podejmować i prowadzić połowy w wyłącznej strefie ekonomicznej, jeżeli umowa międzynarodowa zawarta przez Rzeczpospolitą Polską z państwem przynależności statku możliwość taką przewiduje albo w razie uzyskania zezwolenia. 2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 3. Zezwolenie wydaje się na czas określony. 4. Zezwolenie może być cofnięte przez ministra właściwego do spraw rolnictwa w przypadku: 1) nieprzestrzegania warunków określonych w zezwoleniu, 2) naruszenia obowiązujących przepisów, 3) narażenia na szkodę bezpieczeństwa lub innego ważnego interesu Państwa."; 2) w art. 28 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem art. 32a."; 3) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: "Art. 32a. 1. Jeżeli badania, o których mowa w art. 28 i 29 ust. 1, dotyczą żywych zasobów morza, zezwolenie wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Przepisy art. 30 i 32 stosuje się odpowiednio."; 4) w art. 42 w ust. 2 skreśla się pkt 3; 5) w art. 50 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyraz " ,rybołówstwo"; 6) w art. 51: a) skreśla się pkt 2 i 3, b) w pkt 4: - skreśla się lit. b), - lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) sprawdzenia pomieszczeń statku."; 7) w art. 56 skreśla się pkt 11; 8) w art. 60 skreśla się wyrazy "i żywych zasobów morza". Art. 5. W ustawie z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3, w art. 9 w pkt 3, w art. 18 w ust. 1, w art. 19 w ust. 1, w art. 26 w ust. 2, w art. 32 w ust. 3, w art. 33 w ust. 4 w pkt 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Główny Inspektor Farmaceutyczny"; 2) w art. 6 w ust. 3, w art. 19 w ust. 1, w art. 33 w ust. 4 w pkt 3, w art. 58 w ust. 2 w zdaniu pierwszym użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Główny Lekarz Weterynarii"; 3) w art. 10 w ust. 1 i 4, w art. 12 w ust. 2 i 3, w art. 15 w ust. 4, w art. 19 w ust. 3, w art. 34 w ust. 1, w art. 49 w ust. 1 i 2 oraz w art. 58 w ust. 2 w zdaniu trzecim użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw rolnictwa"; 4) w art. 47 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych oraz Minister Sprawiedliwości" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw sprawiedliwości"; 5) w art. 48 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw transportu"; 6) w art. 52: a) w ust. 1 wyrazy "Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw zdrowia", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Nadzór nad Głównym Inspektorem Farmaceutycznym sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia."; 7) w art. 53 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 8) w art. 54 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Główny Inspektor Farmaceutyczny, jako centralny organ administracji rządowej, przy pomocy Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego,"; 9) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zdrowia". Art. 6. W ustawie z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60, z 1995 r. Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243 i Nr 63, poz. 702) w art. 9 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw rolnictwa". Art. 7. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Ustawa reguluje sprawy zarządzania żywymi zasobami morza i prowadzenia działalności w zakresie rybołówstwa morskiego oraz określa organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje."; 2) w art. 3 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej," zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw rolnictwa"; 3) w art. 4 w ust. 2-4, w art. 9 w ust. 2, w art. 10, w art. 15 w ust. 2, w art. 16, w art. 21, w art. 24 w ust. 4, w art. 26 w ust. 3, w art. 30 i w art. 34 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw rolnictwa"; 4) w art. 6 w ust. 1, w art. 10, w art. 11 w ust. 1 i 3, w art. 12 w ust. 2, w art. 23, w art. 24 w ust. 2 oraz w art. 34 w ust. 2 i 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy "dyrektor właściwego urzędu morskiego" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego"; 5) w art. 7: a) w ust. 1 i 4 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw rolnictwa", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób gospodarowania zasobami gatunków dwuśrodowiskowych.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw rolnictwa może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, na czas oznaczony, zakaz poławiania organizmów morskich określonych gatunków lub zakaz wykonywania rybołówstwa, jeżeli wymaga tego interes państwa lub bezpieczeństwo obywateli."; 6) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określać corocznie, w drodze rozporządzenia, ogólny dopuszczalny połów organizmów morskich tych gatunków, których zasoby wymagają takiej formy ochrony."; 7) skreśla się art. 14; 8) w art. 18: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Licencje połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, wyznaczony przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.", b) w ust. 3 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw rolnictwa", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe."; 9) w art. 28 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Każdy polski statek podlega ewidencji w okręgowym inspektoracie rybołówstwa morskiego właściwym dla jego portu macierzystego. 2. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, dokonując ewidencji statku rybackiego, ustala dla niego oznakę rybacką oraz wystawia zaświadczenie o wpisie do ewidencji i nadaniu oznaki."; 10) w art. 33 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Sprzęt rybacki wystawiony w polskich obszarach morskich, który nie jest oznakowany, uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się własności. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania inspektorów rybołówstwa morskiego ze sprzętem, o którym mowa w ust. 2."; 11) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu: "Rozdział 5a Organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje Art. 36a. Organami administracji rybołówstwa morskiego są: 1) minister właściwy do spraw rolnictwa, 2) okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego - jako terenowe organy administracji rybołówstwa morskiego, zwani dalej "okręgowymi inspektorami". Art. 36b. 1. Okręgowi inspektorzy podlegają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 2. Okręgowych inspektorów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa. Zastępców okręgowych inspektorów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów. 4. Okręgowi inspektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego, działających jako urzędy administracji rządowej niezespolonej. Art. 36c. 1. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa. 2. Organizację okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Art. 36d. W sprawach należących do właściwości organów administracji rybołówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postępowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okręgowy inspektor, chyba że na podstawie przepisu szczególnego organem właściwym w pierwszej instancji jest minister właściwy do spraw rolnictwa. Art. 36e. 1. Organy administracji rybołówstwa morskiego działają na polskich obszarach morskich, w portach i przystaniach morskich oraz w pasie technicznym, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania określonych umowami międzynarodowymi i prawem polskim zadań na morzu pełnym."; 12) art. 37 otrzymuje brzmienie: "Art. 37. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim sprawują okręgowi inspektorzy, za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej "inspektorami". 2. Inspektorzy, wykonując swoje czynności, współdziałają ze służbami kontroli żywności nadzorowanymi lub podległymi ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, organami Policji, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współdziałania inspektorów ze służbami i organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim na polskich obszarach morskich oraz terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych."; 13) po art. 37 dodaje się art. 37a-37c w brzmieniu: "Art. 37a. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest uprawniony do: 1) kontroli dokumentów zezwalających na wykonywanie rybołówstwa morskiego, 2) sprawdzania, czy rybołówstwo morskie wykonywane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa polskiego i umowami międzynarodowymi, 3) kontroli sprzętu rybackiego i ryb na pokładzie, w pomieszczeniach przetwórni i ładowniach statku, 4) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do połowu, 5) kontroli magazynów, przetwórni i innych pomieszczeń służących do przechowywania ryb, 6) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia ustawy - do: a) zatrzymania dokumentów, o których mowa w pkt 1, b) zatrzymania ryb i przedmiotów użytych do ich połowu oraz ich zabezpieczenia, c) sprawdzenia pomieszczeń statku, z którego dokonano połowu. Art. 37b. 1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów ustawy, inspektor może zatrzymać i skontrolować statek o obcej przynależności, znajdujący się w polskich obszarach morskich, i doprowadzić go do wskazanego portu. 2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku o obcej przynależności do portu polskiego inspektor zawiadamia niezwłocznie właściwy organ państwa bandery statku. Art. 37c. 1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor obowiązany jest do posiadania i okazywania legitymacji służbowej i do noszenia na widocznym miejscu służbowej odznaki. 2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji i odznaki służbowej inspektorów."; 14) w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dokonujący połowu żywych zasobów morza w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora lub dowódcy jednostki pływającej Straży Granicznej, zatrzymać się i na żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udzielić niezbędnych wyjaśnień, 2) przedstawić do wglądu żądane dokumenty łącznie z dziennikiem pokładowym, 3) umożliwić obejrzenie złowionych ryb i sprzętu połowowego, sprzętu używanego do badań oraz pobranych w trakcie badań próbek i dokonanych analiz, 4) umożliwić dokonanie wpisów do dziennika pokładowego, 5) umożliwić korzystanie ze środków łączności oraz zapewnić pomoc przy przekazywaniu i otrzymywaniu depesz, 6) udzielić wszelkiej innej pomocy niezbędnej do prawidłowego przeprowadzenia kontroli, 7) zapewnić niezbędne zakwaterowanie i wyżywienie w czasie pobytu na statku."; 15) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu: "Rozdział 6a Przepisy wydawane przez terenowe organy administracji rybołówstwa morskiego Art. 39a. 1. Okręgowi inspektorzy wydają przepisy prawne na podstawie upoważnień udzielonych im w ustawach. 2. Z zastrzeżeniem art. 39b przepisy, o których mowa w ust. 1, są wydawane w formie zarządzeń. 3. Zarządzenia okręgowego inspektora podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tych zarządzeń. Art. 39b. 1. W zakresie nie unormowanym w przepisach, o których mowa w art. 39a, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony żywych zasobów morza i zachowania porządku przy połowach, okręgowi inspektorzy mogą wydawać zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania. 2. Zarządzenie porządkowe podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tego zarządzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W razie konieczności natychmiastowego wprowadzenia w życie zarządzenia porządkowego, może ono być publikowane w formie obwieszczeń okręgowego inspektora w miejscach jego obowiązywania, drogą radiową lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w żegludze morskiej lub na danym terenie. Dzień takiego opublikowania jest dniem ogłoszenia zarządzenia porządkowego. 4. Zarządzenie porządkowe ogłoszone w sposób określony w ust. 3 podaje się następnie do wiadomości we właściwym wojewódzkim dzienniku urzędowym."; 16) w art. 42 w ust. 1 po pkt 7 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: "8) oferowanie do sprzedaży, sprzedaż, magazynowanie i transport organizmów morskich, których połów jest zabroniony na podstawie art. 11 ust. 1,"; 17) art. 43 otrzymuje brzmienie: "Art. 43. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 40-42, wymierzają okręgowi inspektorzy w drodze decyzji administracyjnej. 2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa. 3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności."; 18) po art. 43 dodaje się art. 43a i 43b w brzmieniu: "Art. 43a. 1. Nie można nałożyć kary pieniężnej, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat. 2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od daty wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary. Art. 43b. 1. Kary wymierzone na podstawie art. 40-42, nie uiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają, wraz z odsetkami za zwłokę, ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. 2. Ściągnięte kwoty z tytułu kar pieniężnych są przychodami środków specjalnych będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa i są przeznaczone na zarybienie oraz ochronę żywych zasobów morza." Art. 8. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej."; 2) po art. 14 dodaje się art. 14a-14i w brzmieniu: "Art. 14a. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów. Art. 14b. Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej "Centrum", zapewnia koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej. Art. 14c. 1. Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów, a w szczególności: 1) opracowuje stanowiska prawno-legislacyjne do rządowych projektów aktów prawnych, 2) koordynuje przebieg uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych, 3) opracowuje pod względem legislacyjnym rządowe projekty aktów prawnych skierowane do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, 4) opracowuje rządowe projekty aktów prawnych w zakresie ustalonym przez Prezesa Rady Ministrów, 5) redaguje Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", 6) współdziała z Komitetem Integracji Europejskiej w sprawie harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich, 7) współdziała z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa, 8) kontroluje wydawanie przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw, 9) wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach lub wskazane przez Prezesa Rady Ministrów. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb opracowywania projektów aktów prawnych przez Centrum. Art. 14d. Centrum współdziała z Polską Akademią Nauk, szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami naukowymi. Art. 14e. 1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych Centrum. 2. Prezesa Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Centrum wykonuje czynności ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Centrum oraz inne czynności przewidziane w obowiązujących ustawach dla kierownika urzędu. 4. Wiceprezesów Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Centrum. Art. 14f. 1. Do Prezesa, wiceprezesów, dyrektorów i wicedyrektorów komórek organizacyjnych Centrum oraz zatrudnionych w nim legislatorów i pozostałych pracowników Centrum, zwanych dalej "pracownikami Centrum", ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775). 2. Do pracowników Centrum nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Art. 14g. 1. Wymagania kwalifikacyjne dotyczące legislatorów określają odrębne przepisy. 2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum, z uwzględnieniem ust. 1. Art. 14h. 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla jednostek budżetowych. 2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa przeznaczonymi na finansowanie Centrum. Art. 14i. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację." 3) skreśla się art. 19; 4) skreśla się art. 32; 5) w art. 33 w ust. 1a skreśla się pkt 2; 6) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: "Art. 34a. 1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia. 2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej."; 7) w art. 35 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Minister zapewnia współdziałanie podległych urzędów centralnych. 4. Minister przedstawia Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących działania podległych mu urzędów centralnych."; 8) w art. 37 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy "oraz gabinetu politycznego ministra"; 9) w art. 39: a) ust. 1a otrzymuje brzmienie: "1a. W razie zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych, będących w posiadaniu tego ministerstwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, oraz ustala podmiot i sposób przekazania spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem jego zniesienia lub przekształcenia.", b) dodaje się ust. 6-8 w brzmieniu: "6. Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra. 7. Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych ministrowi. 8. Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do kierowników urzędów centralnych oraz utworzonych na podstawie ustawy państwowych jednostek organizacyjnych podległych kierownikom urzędów centralnych." Art. 9. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) w załączniku w pkt 15 skreśla się kropkę i dodaje się pkt 16 w brzmieniu: "16) Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego." Art. 10. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 49, poz. 485) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 67: a) w ust. 1 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "przy czym dla poszczególnych działów administracji rządowej oraz dla urzędów nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów ustala się odpowiednio odrębne części budżetu.", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. W przypadkach gdy jeden minister kieruje więcej niż jednym działem administracji rządowej, minister ten jest dysponentem wszystkich części budżetu wyodrębnionych dla tych działów."; 2) w art. 68 w ust. 2 po wyrazach "w art. 67 ust. 4" dodaje się wyrazy "i 5". Art. 11. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483) po art. 146 dodaje się art. 146a w brzmieniu: "Art. 146a. 1. W 1999 r. pracownicy służby cywilnej, ubiegający się o mianowanie w służbie cywilnej, składają do Szefa Służby Cywilnej zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 30 ust. 1, do dnia 31 października 1999 r. 2. W 1999 r. absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, o których mowa w art. 30 ust. 2, składają do Szefa Służby Cywilnej wnioski o mianowanie w służbie cywilnej do dnia 31 października 1999 r." Art. 12. 1. Ministerstwa utworzone po raz pierwszy rozporządzeniem Rady Ministrów, wydanym na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, stają się odpowiednio, z mocy prawa, stroną w stosunkach pracy z pracownikami dotychczasowych ministerstw w zakresie zadań przejętych od tych ministerstw. 2. O przejściu praw i obowiązków wynikających ze stosunków pracy, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy generalni ministerstw obowiązani są niezwłocznie zawiadomić pracownika na piśmie. 3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują dotychczasowe warunki zatrudnienia wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy. Warunki te mogą być zmienione lub stosunek pracy może być rozwiązany zgodnie z przepisami ustaw, na podstawie których został nawiązany stosunek pracy. Art. 13. Rozporządzenia, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, Prezes Rady Ministrów wyda do dnia 31 grudnia 1999 r. Art. 14. Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 12 ustawy zmienianej w art. 8, powoła do dnia 31 grudnia 1999 r. organ opiniodawczo-doradczy, który dokona oceny możliwości: 1) przekazania wojewodzie lub jednostkom samorządu terytorialnego zadań administracji rządowej objętych zakresem działania danego działu, 2) uchylenia przepisów określających zadania administracji rządowej nie wymagających ustawowej regulacji. Art. 15. Do postępowań administracyjnych w sprawach objętych przepisami ustaw zmienianych w art. 4 i 7, wszczętych przed wejściem w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy tych ustaw w brzmieniu dotychczasowym. Art. 16. Zezwolenia, koncesje i licencje udzielone na podstawie przepisów ustaw zmienianych w art. 4 i 7 zachowują moc przez czas w nich określony. Art. 17. 1. Pracownicy urzędów morskich realizujący zadania na podstawie ustawy zmienianej w art. 7 stają się pracownikami okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego. 2. Do spraw przejścia pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 231 Kodeksu pracy. Art. 18. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego przejmą od urzędów morskich, wraz z aktami, prowadzenie spraw z zakresu swojego działania, które nie zostały zakończone do dnia likwidacji inspektoratów rybołówstwa morskiego. Art. 19. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazania z urzędów morskich składników majątkowych służących do wykonywania zadań wynikających z niniejszej ustawy. Art. 20. Minister właściwy do spraw transportu przekaże limity oraz środki finansowe przewidziane w ustawie budżetowej na 1999 r., na realizację zadań z zakresu rybołówstwa morskiego, w części 21 - Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej do części 19 - Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Art. 21. Prezes Rady Ministrów w ciągu 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy: 1) z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej, 2) z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu, art. 2, art. 3, art. 5 oraz art. 8 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 2) art. 1 pkt 4 lit. b) w zakresie dotyczącym GłównegoUrzędu Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie Komisji Heraldycznej. (Dz. U. Nr 70, poz. 779) Na podstawie art. 2a ust. 5 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) strukturę, 2) tryb powoływania i odwoływania, 3) szczegółowe zasady postępowania - Komisji Heraldycznej, zwanej dalej "Komisją". § 2. 1. Komisja składa się z: 1) przewodniczącego, 2) zastępcy przewodniczącego, 3) sekretarza, 4) 10 członków. 2. W skład Komisji wchodzą: 1) 5 osób wskazanych przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, 2) 5 osób wskazanych przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego, 3) 3 osoby wskazane przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. § 3. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej zwraca się na piśmie do podmiotów, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 2, o zgłoszenie kandydatów do Komisji. 2. Podmioty, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 2, są obowiązane, w terminie miesiąca od otrzymania pisma ministra właściwego do spraw administracji publicznej, zgłosić na piśmie kandydatów do Komisji. 3. Do każdej kandydatury dołącza się opis przebiegu pracy zawodowej oraz posiadanych kwalifikacji kandydata, a także jego zgodę na udział w pracach Komisji. § 4. 1. Odwołanie członka Komisji następuje w przypadku: 1) wystąpienia organu, który wskazał członka, z wnioskiem o odwołanie, 2) utraty praw publicznych, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 4) pisemnego zrzeczenia się członkostwa w Komisji. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, należy dołączyć uzasadnienie odwołania członka Komisji. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w przypadku odwołania członka Komisji, zwraca się na piśmie o zgłoszenie nowego kandydata do właściwego podmiotu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 lub 2. Przepisy § 3 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. § 5. Przewodniczący organizuje pracę Komisji i prowadzi jej obrady. W przypadku nieobecności przewodniczącego zadania przewodniczącego wykonuje jego zastępca. § 6. 1. Komisja obraduje na posiedzeniach zwoływanych przez przewodniczącego w miarę potrzeb. 2. Przewodniczący Komisji może zapraszać na posiedzenia specjalistów z zakresu heraldyki i weksylologii. 3. Z posiedzenia sporządza się protokół, który podpisują sekretarz i przewodniczący Komisji. § 7. 1. Komisja rozstrzyga, w formie uchwał, sprawy należące do jej zadań. 2. Uchwały Komisji są podejmowane większością głosów w obecności co najmniej połowy składu Komisji, w głosowaniu jawnym. 3. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego. 4. Uchwałę podpisuje przewodniczący Komisji. § 8. Wzory insygniów i symboli oraz projektów wzorcowych aktów prawnych, o których mowa w art. 2a ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), Komisja jest obowiązana zaopiniować w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania. § 9. Przedstawiciel jednostki samorządu terytorialnego, która zwróciła się o zaopiniowanie wzoru herbu, flagi, emblematu oraz insygniów i innych symboli, może brać udział w posiedzeniach Komisji, bez prawa głosu. W tych przypadkach nie mają zastosowania przepisy § 10 ust. 1 i 2. § 10. 1. Członkom Komisji z tytułu udziału w posiedzeniu przysługuje za każdy dzień posiedzenia wynagrodzenie w wysokości 20% najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego w odrębnych przepisach. 2. Zamiejscowym członkom Komisji przysługują diety i inne należności za czas odbywania podróży, na zasadach regulujących należności za czas podróży służbowych na obszarze kraju. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do pracowników administracji publicznej oraz osób zaproszonych przez przewodniczącego Komisji. § 11. Obsługę organizacyjną, techniczną i kancelaryjno-biurową Komisji zapewnia Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 4 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad organizowania przetargu na sprzedaż środków trwałych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz warunków odstąpienia od przetargu. (Dz. U. Nr 70, poz. 780) Na podstawie art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 października 1993 r. w sprawie zasad organizowania przetargu na sprzedaż środków trwałych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz warunków odstąpienia od przetargu (Dz. U. Nr 97, poz. 443) w § 28 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) przedmiotem sprzedaży są lokale mieszkalne stanowiące własność przedsiębiorstwa państwowego, a sprzedaż następuje za cenę nie niższą niż 50% ich wartości rynkowej na rzecz najemcy lub stale z nim zamieszkującej osoby bliskiej, w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484); cenę określa się z uwzględnieniem, że przedmiotem sprzedaży są lokale zajęte, a wartość ulepszeń dokonanych przez najemcę zalicza się na poczet ceny lokalu,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 70, poz. 781) Na podstawie art. 37h ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - rozumie się przez to ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), 2) ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), 3) ustawie o finansach publicznych - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), 4) rezerwie celowej - rozumie się przez to rezerwę celową utworzoną w budżecie państwa na dany rok budżetowy, przeznaczoną na dotacje na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 37h ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, które obowiązuje w dniu 1 stycznia roku budżetowego, 5) dotacjach - rozumie się przez to dotacje celowe z budżetu państwa przyznane przez wojewodów w trybie określonym w rozporządzeniu, 6) robotach publicznych - rozumie się przez to roboty, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, 7) kosztach podlegających refundacji ze środków Funduszu Pracy - rozumie się przez to: a) koszty poniesione na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne bezrobotnych, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, b) rzeczowe koszty organizacji robót publicznych, o których mowa w art. 20 ust. 4 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. § 2. 1. Minister Finansów: 1) na wniosek Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dokonuje podziału kwoty rezerwy celowej między województwa, w których są gminy zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, z zastrzeżeniem ust. 3, 2) zawiadamia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej o podjęciu decyzji w sprawie podziału kwoty rezerwy celowej. 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej informuje właściwych wojewodów i dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy o kwocie dotacji ustalonej dla województwa w wyniku podziału kwoty rezerwy celowej. 3. Przy podziale kwoty rezerwy celowej między województwa 50% tej kwoty rozdziela się proporcjonalnie do liczby bezrobotnych zarejestrowanych w powiatowych urzędach pracy właściwych dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, na koniec kwartału poprzedzającego kwartał, w którym jest dokonywany podział, a 50% - proporcjonalnie do kwot środków Funduszu Pracy przeznaczonych w roku budżetowym dla tych gmin na finansowanie robót publicznych. § 3. 1. Kwoty dotacji na dofinansowanie poszczególnych inwestycji infrastrukturalnych są ustalane przez wojewodów, na wniosek zarządów gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, zwanych dalej "wnioskodawcami", i po zasięgnięciu opinii marszałków województw, dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy oraz wojewódzkich rad zatrudnienia. Wnioski o przyznanie dotacji są sporządzane przez wnioskodawców według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Dotacja może być przyznana na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej będącej zadaniem własnym gminy, jeżeli taka inwestycja spełnia jednocześnie następujące warunki: 1) określone w art. 44 i 45 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, 2) inwestycja jest zlokalizowana w gminie zagrożonej szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 3) inwestycja jest realizowana z udziałem bezrobotnych kierowanych do robót publicznych przez powiatowy urząd pracy, 4) inwestycja jest wykonywana w zakresie: zaopatrzenia w wodę, energię elektryczną i energię cieplną, kanalizacji i oczyszczalni ścieków komunalnych, urządzeń sanitarnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych, gminnych dróg i ulic, gazociągów i urządzeń do przetwarzania gazu oraz publicznych urządzeń sportowo-rekreacyjnych lub inwestycja jest realizowana w tym zakresie i ma na celu usuwanie skutków powodzi w gminie określonej w odrębnych przepisach ustalających wykaz gmin, na których obszarze wystąpiła powódź, zwana dalej "inwestycją mającą na celu usuwanie skutków powodzi", z wyłączeniem inwestycji publicznych urządzeń sportowo-rekreacyjnych. 3. Łączna wysokość dotacji z budżetu państwa przeznaczonych na dofinansowanie w roku budżetowym inwestycji infrastrukturalnej nie może przekroczyć kwoty, którą ustala się według zasad określonych w art. 44 ust. 3 i 4 oraz art. 45 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do inwestycji infrastrukturalnych, mających na celu usuwanie skutków powodzi. 5. Przy ustalaniu wysokości dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej w roku budżetowym, w kwocie środków planowanej w budżecie gminy na ten rok na jej finansowanie, wykazywanej w części B rubryce 2 wniosku o przyznanie dotacji, nie uwzględnia się dotacji wykazywanych w części B rubryce 7 wniosku oraz kwot stanowiących równowartość kosztów podlegających refundacji ze środków Funduszu Pracy, które są określone w umowie zawieranej przez wnioskodawcę z właściwym wojewódzkim lub powiatowym urzędem pracy i wykazywane w części B rubryce 3 wniosku. § 4. 1. Wnioski o przyznanie dotacji są składane przez wnioskodawców właściwym wojewodom w terminie ustalonym przez wojewodów. 2. Właściwi wojewodowie zawiadamiają zarządy gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym o terminie składania wniosków, o których mowa w ust. 1. 3. Część opisowa wniosku o przyznanie dotacji powinna zawierać w szczególności uzasadnienie potrzeby realizacji inwestycji infrastrukturalnej objętej wnioskiem oraz informacje o: 1) zakresie rzeczowym inwestycji infrastrukturalnej, wykonanym do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest składany wniosek, jeżeli inwestycja infrastrukturalna jest w toku realizacji, 2) zakresie rzeczowym inwestycji infrastrukturalnej, planowanym do wykonania w terminie określonym w części A poz. 5 wniosku (w tym roku budżetowym, jeżeli inwestycja infrastrukturalna jest planowana do zakończenia po tym roku), 3) stanie przygotowania inwestycji infrastrukturalnej do realizacji, 4) uwzględnieniu wymogów ochrony środowiska, związanych z realizacją inwestycji infrastrukturalnej, 5) planowanych efektach inwestycji infrastrukturalnej, innych niż określone w części A poz. 6 wniosku, 6) wnioskach o przyznanie dotacji z państwowych funduszów celowych albo z budżetu wojewody lub z innego źródła, złożonych przez wnioskodawcę, lecz nie rozpatrzonych do dnia, w którym jest składany wniosek. 4. Do wniosku o przyznanie dotacji należy załączyć: 1) kopię umowy, o której mowa w § 3 ust. 5, 2) zobowiązanie wnioskodawcy do zwrotu dotacji wraz z odsetkami, w wysokości ustalonej jak od zaległości podatkowych, naliczonymi od dnia otrzymania dotacji do dnia zwrotu dotacji, w wypadkach, o których mowa w § 8 ust. 4 pkt 1 i § 9 ust. 2, oraz od dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin określony w § 11 ust. 1, do dnia zwrotu pozostałej kwoty dotacji określonej w tym przepisie. 5. Przy sporządzaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie dotacji w pierwszej kolejności powinny być uwzględnione inwestycje infrastrukturalne, które wymagają najniższej kwoty dotacji na jednego bezrobotnego przewidzianego do zatrudnienia przy realizacji takiej inwestycji w roku budżetowym oraz stwarzają warunki do powstawania nowych miejsc pracy, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Przepisów ust. 5 nie stosuje się przy sporządzaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych mających na celu usuwanie skutków powodzi. § 5. 1. Wojewodowie, po otrzymaniu opinii, o których mowa w § 3 ust. 1, oraz rozpatrzeniu wniosków o przyznanie dotacji: 1) w terminie 55 dni od dnia otrzymania od Ministra Pracy i Polityki Socjalnej informacji o wysokości dotacji określonej dla województwa: a) ustalają kwoty dotacji na dofinansowanie poszczególnych inwestycji infrastrukturalnych; jeżeli dotacje mają być przekazane w ratach, wojewodowie określają wysokość tych rat, b) informują wnioskodawców o ustalonych kwotach dotacji; jeżeli ustalona kwota dotacji jest niższa od kwoty dotacji określonej we wniosku, wnioskodawca, w terminie 5 dni od dnia otrzymania informacji, zawiadamia wojewodę, które dane zamieszczone w tym wniosku wymagają korekty, oraz przedstawia zmienione dane i ich uzasadnienie, 2) w terminie 65 dni od dnia, o którym mowa w pkt 1: a) przekazują Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz dyrektorom wojewódzkich urzędów pracy wykazy inwestycji infrastrukturalnych, które będą dofinansowane dotacją, określające w szczególności pełne nazwy inwestycji, ich wartość kosztorysową i termin realizacji, kwoty środków planowanych w budżetach gmin na finansowanie inwestycji, ustalone kwoty dotacji i planowane terminy ich przekazania wnioskodawcom oraz klasyfikację budżetową (dział, rozdział, paragraf) wydatków budżetowych, które mają być poniesione z budżetu państwa na poszczególne inwestycje, b) występują do Ministra Finansów z wnioskami o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa, załączając do wniosków kopię wykazów, o których mowa pod lit. a). 2. Wojewodowie przekazują wnioskodawcom dotacje, z uwzględnieniem przepisów § 8 ust. 2 i ust. 4 pkt 2. § 6. 1. Wnioskodawca, który otrzymał dotację na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, jest zobowiązany do sporządzania i przekazywania właściwemu wojewodzie oraz dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy, w terminie 15 dni po upływie III i IV kwartału roku budżetowego, informacji o przebiegu realizacji i finansowania tych inwestycji, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Wnioskodawca do informacji, o której mowa w ust. 1, załącza: 1) kopie protokołów końcowego odbioru inwestycji infrastrukturalnych, zakończonych w danym kwartale roku budżetowego, a po upływie IV kwartału tego roku - również kopie protokołów częściowego odbioru inwestycji infrastrukturalnych przewidzianych do zakończenia po roku budżetowym w zakresie rzeczowym określonym w części C wniosków, planowanym do wykonania w roku budżetowym, 2) część opisową zawierającą w szczególności analizę przebiegu realizacji i finansowania każdej inwestycji infrastrukturalnej oraz dane dotyczące wykonanego zakresu rzeczowego poszczególnych inwestycji infrastrukturalnych, określonego w części C wniosków, a w części opisowej, która jest załączona do informacji sporządzonej po IV kwartale - również dane o ważniejszych efektach rzeczowych inwestycji infrastrukturalnych zakończonych w roku budżetowym i ocenę oczekiwanego wpływu tych inwestycji zwłaszcza na poprawę stanu infrastruktury technicznej i środowiska naturalnego oraz na tworzenie nowych miejsc pracy w gminie. 3. Właściwi wojewodowie, w porozumieniu z dyrektorami wojewódzkich urzędów pracy, przekazują Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej informacje zbiorcze sporządzone według wzoru, o którym mowa w ust. 1, na podstawie danych zawartych w informacjach otrzymanych od wnioskodawców, z zastrzeżeniem ust. 4-6. 4. Przed sporządzeniem informacji zbiorczych przekazywanych Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej dane zawarte w informacjach otrzymanych od wnioskodawców są weryfikowane przez wojewodów. 5. Informacje zbiorcze, o których mowa w ust. 3, sporządzone po III kwartale roku budżetowego, są przekazywane Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrowi Finansów w terminie 30 dni po upływie tego kwartału. 6. Informacje zbiorcze, o których mowa w ust. 3, sporządzone po IV kwartale roku budżetowego, są przekazywane Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrowi Finansów do dnia 31 marca roku następującego po roku budżetowym, łącznie z częścią opisową zawierającą w szczególności: 1) dane o ważniejszych efektach rzeczowych inwestycji infrastrukturalnych zakończonych w roku budżetowym i ocenę oczekiwanego wpływu tych inwestycji zwłaszcza na poprawę stanu infrastruktury technicznej środowiska naturalnego oraz na tworzenie nowych miejsc pracy w gminach, które otrzymały dotację, 2) analizę nieprawidłowości występujących w ciągu roku budżetowego podczas realizacji i finansowania inwestycji infrastrukturalnych oraz działań podjętych w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i wyników tych działań. 7. Minister Pracy i Polityki Socjalnej przedstawia Radzie Ministrów, w terminie do dnia 31 maja roku następującego po roku budżetowym, informację zbiorczą o realizacji i finansowaniu inwestycji infrastrukturalnych dofinansowanych dotacją w roku budżetowym, sporządzoną na podstawie informacji i analiz otrzymanych od wojewodów, która będzie zawierała w szczególności następujące dane: 1) liczbę i wartość kosztorysową inwestycji infrastrukturalnych dofinansowanych dotacją, 2) liczbę bezrobotnych zatrudnionych przy realizacji inwestycji infrastrukturalnych dofinansowanych dotacją, 3) kwotę dotacji na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, przyznaną przez wojewodów i przekazaną wnioskodawcom w roku budżetowym, 4) kwotę środków z budżetów gmin planowaną i rzeczywiście przeznaczoną w roku budżetowym na finansowanie inwestycji infrastrukturalnych, 5) kwotę środków z Funduszu Pracy wydatkowanych na finansowanie robót publicznych, 6) liczbę wnioskodawców zobowiązanych do zwrotu dotacji do budżetu wojewody w roku budżetowym i w roku następnym oraz łączne kwoty dotacji podlegających zwrotowi w tych latach. § 7. 1. Właściwi wojewodowie kontrolują prawidłowość wykorzystania dotacji przekazanych na finansowanie inwestycji infrastrukturalnych i sporządzania informacji, o których mowa w § 6 ust. 1, oraz przestrzeganie przez wnioskodawców obowiązku zwrotu dotacji w wypadkach określonych w § 8 ust. 4 pkt 1, § 9 ust. 2, § 10 ust. 1 i § 11 ust. 1. 2. Kontrole dotyczące realizacji robót publicznych są dokonywane przez wojewodów w porozumieniu z dyrektorami wojewódzkich urzędów pracy. § 8. 1. Jeżeli wojewodowie w ciągu roku budżetowego, w wyniku kontroli albo na podstawie informacji otrzymanych od innego organu kontrolnego lub od wnioskodawcy, stwierdzą nieprawidłowości polegające w szczególności na: 1) wstrzymaniu lub na zaniechaniu realizacji kontynuowanej inwestycji infrastrukturalnej, nierozpoczęciu inwestycji infrastrukturalnej w planowanym terminie albo zaawansowaniu realizacji inwestycji infrastrukturalnej w stopniu zagrażającym zakończeniu inwestycji w planowanym terminie, 2) zatrudnianiu bezrobotnych przy robotach publicznych w liczbie mniejszej od określonej we wniosku o przyznanie dotacji na podstawie umowy, o której mowa w § 3 ust. 5 - podejmują działania mające na celu wyjaśnienie przyczyn wystąpienia nieprawidłowości oraz ustalają dla wnioskodawców terminy, do których wnioskodawcy są zobowiązani usunąć nieprawidłowości i zawiadomić o tym właściwego wojewodę. 2. Wojewodowie, w czasie podejmowania działań wobec wnioskodawców, mogą zmienić ustalone terminy przekazania pozostałych rat dotacji. 3. W razie występowania nieprawidłowości, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wojewodowie podejmują działania wobec wnioskodawców w porozumieniu z dyrektorami wojewódzkich urzędów pracy. 4. Jeżeli wnioskodawcy nie usuną nieprawidłowości w ustalonych przez wojewodów terminach, o których mowa w ust. 1: 1) dotacje przekazane na finansowanie inwestycji infrastrukturalnych podlegają zwrotowi w całości przez wnioskodawców, w ciągu 14 dni po upływie tych terminów, do budżetów właściwych wojewodów, 2) wojewodowie nie przekazują wnioskodawcom pozostałych rat dotacji. 5. Wojewodowie informują bezzwłocznie Ministra Finansów, Ministra Pracy i Polityki Socjalnej oraz dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy o wypadkach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, kwotach dotacji podlegających zwrotowi do budżetu wojewody przez wnioskodawców, terminach zwrotu tych dotacji, kwotach rat dotacji nie przekazanych wnioskodawcom oraz dokonanych zmianach terminów przekazania wnioskodawcom pozostałych rat dotacji. § 9. 1. Wojewodowie, po upływie planowanego w roku budżetowym terminu zakończenia każdej inwestycji infrastrukturalnej oraz po dniu 31 grudnia tego roku, dokonują ponownej kontroli prawidłowości wykorzystania dotacji przekazanych na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych. 2. Jeżeli w wyniku kontroli albo na podstawie informacji otrzymanych od innego organu kontrolnego lub od wnioskodawcy wojewodowie stwierdzą wystąpienie co najmniej jednej z następujących nieprawidłowości: 1) przeciętna liczba bezrobotnych w okresie realizacji inwestycji infrastrukturalnej w roku budżetowym, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, skierowanych przez powiatowy urząd pracy i zatrudnionych na podstawie umowy o pracę przy realizacji inwestycji infrastrukturalnej była mniejsza o więcej niż 5% od liczby bezrobotnych przewidzianych do zatrudnienia, określonej w części A poz. 2 wniosku o przyznanie dotacji, 2) inwestycja infrastrukturalna planowana do zakończenia w roku budżetowym nie została zakończona do dnia 31 grudnia tego roku, 3) inwestycja infrastrukturalna przewidziana do zakończenia po roku budżetowym nie została zrealizowana w zakresie rzeczowym planowanym w części C wniosku o przyznanie dotacji do wykonania w roku budżetowym - cała dotacja przekazana na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej podlega zwrotowi do budżetu wojewody, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do: 1) dotacji przyznanych w latach 1997 i 1998 na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, mających na celu usuwanie skutków powodzi, 2) dotacji przyznanych na dofinansowanie innych inwestycji infrastrukturalnych, jeżeli przyczyną wystąpienia nieprawidłowości określonych w ust. 2 było zdarzenie losowe; dokument stwierdzający taką przyczynę wnioskodawcy przedstawiają właściwym wojewodom w terminie 14 dni od dnia jej wystąpienia, nie później jednak niż do dnia 10 stycznia roku następującego po roku budżetowym, w którym otrzymali dotację. 4. W wypadkach, o których mowa w ust. 2, dotacje podlegają zwrotowi przez wnioskodawców ze środków budżetów gmin w terminach uzgodnionych w właściwymi wojewodami, nie później niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku budżetowym. 5. Wojewodowie informują bezzwłocznie Ministra Finansów oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej o kwotach i terminach zwrotu dotacji do budżetu wojewody w wypadkach określonych w ust. 2. § 10. 1. Dotacje, które w roku budżetowym będą zwrócone przez wnioskodawców do budżetu wojewody w wypadku określonym w § 8 ust. 4 pkt 1 lub z powodu rezygnacji z ich wykorzystania w całości lub części, oraz dotacje, które nie będą przekazane wnioskodawcom w wypadku określonym w § 8 ust. 4 pkt 2, właściwi wojewodowie w roku budżetowym mogą przeznaczyć na: 1) zwiększenie dotacji ustalonych na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. a), 2) dofinansowanie innych inwestycji infrastrukturalnych objętych wnioskami o przyznanie dotacji, złożonymi w terminie, o którym mowa w § 4 ust. 1. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 5 ust. 2, § 6 ust. 1-6, § 7-9 i 11. § 11. 1. Część dotacji otrzymanej przez wnioskodawcę w roku budżetowym na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej, która do dnia 31 grudnia tego roku nie została wykorzystana, może być przeznaczona przez wnioskodawcę w roku następnym wyłącznie na finansowanie zobowiązań związanych z zakresem rzeczowym inwestycji infrastrukturalnej, planowanym i wykonanym w roku budżetowym, a po sfinansowaniu zobowiązań pozostała kwota dotacji podlega zwrotowi do budżetu wojewody w terminie 14 dni od] dnia zakończenia finansowania zobowiązań. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu całej dotacji, w wypadkach określonych w § 8 ust. 4 pkt 1 oraz § 9 ust. 2. § 12. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1996 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 56, poz. 253, z 1997 r. Nr 110, poz. 720 i z 1998 r. Nr 81, poz. 524). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 sierpnia 1999 r. (poz. 781) Załącznik nr 1 Wniosek o przyznanie dotacji z budżetu państwa na rok ........ Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 INFORMACJA sporządzona za okres od 1 stycznia do ........ ........ r. o realizacji i finansowaniu inwestycji infrastrukturalnych wykonywanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, które są finansowane z udziałem dotacji z budżetu państwa na rok ........ Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie centralnego rejestru zezwoleń na działalność organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. (Dz. U. Nr 70, poz. 782) Na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714 i z 1999 r. Nr 40, poz. 401) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Centralny rejestr zezwoleń na prowadzenie działalności organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, wydawanych w trybie określonym ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401), zwany dalej "rejestrem", prowadzi Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie ostatecznej decyzji o udzieleniu, ograniczeniu zakresu lub cofnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych oraz na podstawie danych przekazanych przez wojewodę o formie zapewnienia zwrotu wpłat wniesionych przez klientów i pokrycia kosztów powrotu klientów do kraju. 3. Wojewoda niezwłocznie przekazuje Prezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki kopie decyzji i dane, o których mowa w ust. 2. § 2. Dane o formach zabezpieczenia, o których mowa w § 1 ust. 2, mogą być przekazywane w postaci kopii umowy gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej lub umów ubezpieczenia, składanych przez przedsiębiorców ubiegających się o zezwolenie, lub w formie wyciągów obejmujących: 1) wskazanie banku lub zakładu ubezpieczeniowego udzielającego zabezpieczenia, 2) wskazanie sumy gwarancji lub sumy gwarancyjnej w umowie ubezpieczenia, 3) wskazanie terminu, do którego jest możliwe składanie żądania wypłaty środków z zabezpieczenia, 4) określenie jednostki organizacyjnej lub osoby, do której należy zgłaszać żądanie wypłaty środków z zabezpieczenia, wraz z podaniem adresu oraz numeru telefonu i telefaksu, zapewniających niezwłoczny kontakt w tej sprawie. § 3. 1. Rejestr jest prowadzony w formie ksiąg rejestrowych. 2. Dla każdego przedsiębiorcy, o którym mowa w § 1 ust. 1, urządza się oddzielną księgę rejestrową, opatrując ją osobnym numerem. Jeżeli podmiot wpisany do rejestru został utworzony w wyniku przekształcenia innego podmiotu lub połączenia innych podmiotów, w rejestrze zamieszcza się także oznaczenia poprzednich numerów rejestrowych tego podmiotu lub podmiotów, które uległy połączeniu. 3. Księga rejestrowa składa się z pięciu działów. Każdy wpis do księgi rejestrowej oznacza się numerem wynikającym z kolejności wpisów oraz zaopatruje się w datę dokonania wpisu. 4. W dziale pierwszym rejestru zamieszcza się następujące dane: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego formy prawnej, siedziby i nazwy, pod jaką świadczy usługi objęte zezwoleniem, 2) oznaczenie organu zezwalającego na działalność oraz numer i datę wydania zezwolenia, 3) numer REGON przedsiębiorcy, 4) oznaczenie poprzedniego numeru rejestrowego przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2. 5. W dziale drugim rejestru zamieszcza się dane osób kierujących działalnością, na którą udzielono zezwolenia, i dane osób upoważnionych do występowania w sprawach objętych zabezpieczeniem finansowym wymaganym przez ustawę, o której mowa w § 1 ust. 1. 6. W dziale trzecim rejestru zamieszcza się informacje o przedmiocie i zakresie działalności objętej zezwoleniem, informacje o formie zabezpieczenia finansowego tej działalności oraz informację o ograniczeniu zakresu zezwolenia lub jego cofnięciu. 7. W dziale czwartym rejestru zamieszcza się informacje o wysokości sumy gwarancji lub sumy gwarancyjnej ubezpieczenia oraz o zgłoszonych żądaniach wypłaty i zrealizowanych wypłatach środków z zabezpieczenia finansowego, pomniejszających jego sumę. 8. W dziale piątym rejestru zamieszcza się informacje o zawieszeniu lub zaprzestaniu działalności objętej zezwoleniem, a w odniesieniu do przedsiębiorców będących osobami prawnymi lub innymi jednostkami organizacyjnymi - także informacje o otwarciu i zakończeniu likwidacji. 9. Wpisowi podlegają również zmiany i uzupełnienia danych ujawnionych w rejestrze. § 4. 1. Wpis do rejestru potwierdza się odpisem księgi rejestrowej w formie wydruku komputerowego, przesłanym zainteresowanemu przedsiębiorcy i wojewodzie udzielającemu zezwolenia. 2. Przedsiębiorca objęty wpisem do rejestru może żądać sprostowania wpisu, jeżeli jest on niezgodny z informacjami zawartymi w zezwoleniu i danymi, o których mowa w § 1 ust. 2. § 5. Dla każdego przedsiębiorcy podlegającego wpisowi prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu do rejestru. § 6. 1. Każdy może żądać udzielenia informacji objętych wpisem do rejestru przez złożenie zapytania zarówno w formie pisemnej, jak i w innej dowolnej formie. 2. Informacji udziela się przez odpowiedź na zapytanie, w odniesieniu do przedsiębiorców wskazanych w zapytaniu. 3. Informacje o wysokości sumy gwarancji organ rejestrowy uzupełnia o informacje o dokonanych wypłatach i zgłoszonych żądaniach wypłaty, pomniejszających tę sumę. 4. Dokumenty i informacje stanowiące podstawę wpisu do rejestru oraz księgi rejestrowe nie mogą być udostępniane osobom trzecim. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zadań Rady Legislacyjnej oraz szczegółowych zasad i trybu jej funkcjonowania. (Dz. U. Nr 70, poz. 783) Na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 lutego 1998 r. w sprawie zadań Rady Legislacyjnej oraz szczegółowych zasad i trybu jej funkcjonowania (Dz. U. Nr 25, poz. 134) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 1 po wyrazach "Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów" dodaje się przecinek i wyrazy "Prezesa Rządowego Centrum Legislacji", 2) w § 13 wyrazy "miesięczne wynagrodzenie" zastępuje się wyrazami "miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe za sporządzanie opinii, ekspertyz oraz innych opracowań, stanowiących przedmiot prawa autorskiego i objętych jego ochroną na podstawie odrębnych przepisów." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 10 sierpnia 1999 r. w sprawie przekształceń w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Jarosławiu. (Dz. U. Nr 70, poz. 784) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Jarosławiu, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jarosławiu (Dz. U. Nr 98, poz. 616), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu specjalności zawodowej: - rachunkowość i finanse przedsiębiorstw. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 sierpnia 1999 r. w sprawie wzoru upoważnienia do prowadzenia czynności kontroli celnej wykonywanych poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny. (Dz. U. Nr 70, poz. 785) Na podstawie art. 27713 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzór upoważnienia do prowadzenia czynności kontroli celnej wykonywanych poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 sierpnia 1999 r. (poz. 785) Upoważnienie do prowadzenia czynności kontroli celnej wykonywanych poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 12 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu złożenia zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce oraz określenia dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organ celny. (Dz. U. Nr 70, poz. 786) Na podstawie art. 200 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Dłużnik lub osoba, o której mowa w art. 195 § 1 lub § 3 Kodeksu celnego, zwana dalej "zobowiązanym", może złożyć zabezpieczenie co najmniej w jeden z następujących sposobów: 1) wpłacając kwotę zabezpieczenia gotówką w kasie urzędu celnego lub na bankowy rachunek pomocniczy tego urzędu w banku krajowym lub w placówce pocztowej, 2) udzielając dyspozycji bankowi krajowemu, prowadzącemu rachunek bankowy zobowiązanego, polecenia przelewu kwoty zabezpieczenia na bankowy rachunek pomocniczy urzędu celnego, 3) składając w urzędzie celnym czek gotówkowy lub rozrachunkowy, wystawiony przez zobowiązanego na kwotę zabezpieczenia, potwierdzony do wysokości tej kwoty przez bank krajowy prowadzący rachunek bankowy zobowiązanego, 4) składając w urzędzie celnym gotówkę w walutach wymienialnych, w kwocie stanowiącej równowartość wymaganego zabezpieczenia, obliczonej według średniego kursu waluty krajowej w stosunku do kursów walut obcych, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski i obowiązującego w dniu złożenia zabezpieczenia - w przypadku uzyskania zgody organu celnego na złożenie zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce w walutach wymienialnych, 5) składając w urzędzie celnym dokumenty płatnicze, o których mowa w § 3, na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia, określoną według wartości nominalnej tych dokumentów. § 2. 1. Organ celny, przyjmując zabezpieczenie, wydaje zobowiązanemu potwierdzenie złożenia zabezpieczenia; wzór potwierdzenia stanowi załącznik do rozporządzenia. 2. Wydanie potwierdzenia złożenia zabezpieczenia może nastąpić po przedstawieniu przez zobowiązanego wiarygodnego dowodu potwierdzającego dokonanie czynności, o których mowa w § 1. § 3. 1. Dokumentami mającymi wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organ celny jako zabezpieczenie, są papiery wartościowe na okaziciela o określonym terminie wykupu, wyemitowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, bankowe papiery wartościowe i listy zastawne o określonym terminie wykupu, wyemitowane we własnym imieniu i na własny rachunek przez bank krajowy wymieniony w wykazie gwarantów, o którym mowa w art. 201 § 3 Kodeksu celnego. 2. W przypadku papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, występujących w formie zdematerializowanej, organ celny przyjmuje świadectwo depozytowe albo inny dokument - wydane osobie uprawnionej do wykonywania praw z oznaczonych w treści świadectwa albo innego dokumentu papierów wartościowych - wraz z oświadczeniem podmiotu prowadzącego rachunek tych papierów wartościowych o ustanowieniu na określony okres blokady odpowiedniej liczby papierów wartościowych na tym rachunku. § 4. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 6 października 1997 r. w sprawie określenia sposobu złożenia zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce oraz określenia dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organ celny (Monitor Polski Nr 76, poz. 704). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 1999 r. (poz. 786) Ilustracja Pouczenie 1. Zabezpieczenie podlega zwrotowi na rzecz osoby uprawnionej, jeżeli właściwy organ celny stwierdzi, iż dług celny, na którego pokrycie zostało złożone, wygasł lub nie będzie już mógł powstać, w przypadku zaś korzystania z procedur zawieszających, zabezpieczenie podlega zwrotowi z chwilą rozliczenia procedury. 2. Zabezpieczenie w gotówce w walucie polskiej, wpłaconej w kasie urzędu celnego, może zostać odebrane w kwocie nominalnej w każdym urzędzie celnym, po stwierdzeniu powstania jednej z sytuacji wymienionych w ust. 1 pouczenia i po zwrocie oryginału niniejszego potwierdzenia. 3. Zabezpieczenie w gotówce w walucie polskiej, wpłaconej na bankowy rachunek pomocniczy urzędu celnego w banku lub placówce pocztowej albo wpłaconej na ten rachunek w wykonaniu polecenia przelewu czy realizacji czeku gotówkowego lub rozrachunkowego, może być zwrócone w kwocie nominalnej w tym urzędzie celnym pod warunkami wymienionymi w ust. 2 pouczenia oraz po uzyskaniu przez ten urząd z banku prowadzącego jego rachunek wyciągu bankowego, potwierdzającego uznanie tego rachunku kwotą zabezpieczenia. 4. Zabezpieczenie złożone w postaci dokumentów mających wartość płatniczą oraz zabezpieczenie w gotówce w walucie wymienialnej może być zwrócone w tym urzędzie celnym, w którym zostało złożone, pod warunkami wymienionymi w ust. 2 pouczenia. 5. W przypadku zagubienia oryginału potwierdzenia złożenia zabezpieczenia, podlegające zwrotowi zabezpieczenie może zostać zwrócone osobie uprawnionej w urzędzie celnym, w którym było złożone, po upływie dwóch miesięcy od dnia złożenia w tym urzędzie oświadczenia osoby uprawnionej o zagubieniu oryginału potwierdzenia. Miejsce na adnotacje dotyczące wydania lub wykorzystania zabezpieczenia: Z pouczeniem zapoznałem(am) się: .................................. (data i czytelny podpis) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 sierpnia 1999 r. w sprawie kwoty, powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej. (Dz. U. Nr 70, poz. 787) Na podstawie art. 232 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Należności, których łączna kwota przekracza równowartość 1 000 EURO, uiszcza się w formie bezgotówkowej. § 2. W przypadku dokonywania wpłat za pośrednictwem banków lub urzędów pocztowych przepisu § 1 nie stosuje się. § 3. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie określenia kwoty, powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej (Monitor Polski Nr 66, poz. 652). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków wydawania wiążącej informacji taryfowej, wzoru wniosku i niezbędnych dokumentów, które należy do niego dołączyć, a także wzoru formularza wiążącej informacji taryfowej. (Dz. U. Nr 70, poz. 788) Na podstawie art. 5 § 10 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej, wzór wniosku i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji taryfowej. § 2. 1. Z wnioskiem o udzielenie wiążącej informacji taryfowej, zwanym dalej "wnioskiem", występuje się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł. 2. Wniosek powinien być sporządzony zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Wniosek powinien dotyczyć tylko jednego towaru klasyfikowanego według kodu taryfy celnej. § 4. 1. Jeżeli jest to niezbędne do dokonania klasyfikacji towaru, osoba występująca z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji taryfowej, zwana dalej "wnioskodawcą", powinna dostarczyć próbki, fotografie, schematy, katalogi, certyfikaty jakościowe, certyfikaty ilościowe lub inne dokumenty i materiały. 2. Jeżeli dla dokonania klasyfikacji towaru według kodu taryfy celnej jest to niezbędne, Prezes Głównego Urzędu Ceł może zażądać od wnioskodawcy dostarczenia dodatkowych dokumentów lub materiałów, określając jednocześnie termin ich dostarczenia. Wyznaczony termin powinien uwzględniać możliwość ich dostarczenia. 3. Niedostarczenie dokumentów lub materiałów, o których mowa w ust. 2, w wyznaczonym terminie powoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia. 4. Na wniosek wnioskodawcy, złożony nie później niż przed upływem uprzednio wyznaczonego terminu, organ celny może w szczególnie uzasadnionych przypadkach przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 3. § 5. 1. Wnioskodawca może wskazać metody badania, które mogą być zastosowane dla dokonania klasyfikacji towaru. 2. Badania i analizy, niezbędne do udzielenia wiążącej informacji taryfowej, wykonywane są przez laboratorium celne lub inne laboratoria, akredytowane zgodnie z odrębnymi przepisami lub uznane przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł. § 6. 1. Dokumenty i materiały załączone do wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2, nie podlegają zwrotowi. 2. W przypadku gdy wnioskodawca umieścił we wniosku żądanie zwrotu określonych dokumentów lub materiałów, organ celny po dokonaniu klasyfikacji towaru odsyła je na koszt wnioskodawcy. 3. Zwrotu dokumentów lub materiałów, o którym mowa w ust. 2, nie dokonuje się, jeżeli uległy zniszczeniu. § 7. Wnioskodawca może zastrzec we wniosku, które informacje i materiały mają charakter poufny lub stanowią tajemnicę handlową. § 8. 1. Przed przeprowadzeniem badania lub analizy towaru, niezbędnych do udzielenia wiążącej informacji taryfowej, wnioskodawca jest obowiązany do wpłacenia, na rachunek Głównego Urzędu Ceł, zaliczki na pokrycie przewidywanych kosztów tego badania lub analizy. 2. Nieuiszczenie zaliczki, o której mowa w ust. 1, w wyznaczonym terminie powoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia. § 9. 1. Wiążąca informacja taryfowa powinna zostać udzielona wnioskodawcy bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu trzech miesięcy od dnia złożenia kompletnego wniosku. 2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, przekazanie wiążącej informacji taryfowej nie będzie możliwe, organ celny informuje o tym wnioskodawcę, podając przyczyny zwłoki i termin, w którym udzieli tej informacji. § 10. 1. Wiążącej informacji taryfowej udziela się na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. W wiążącej informacji taryfowej nie podaje się informacji o towarze, zastrzeżonych przez wnioskodawcę we wniosku jako poufne lub objęte tajemnicą handlową. § 11. Warunkiem wydania wiążącej informacji taryfowej jest przedstawienie przez wnioskodawcę dowodu potwierdzającego wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 3 pkt 2 Kodeksu celnego. § 12. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków wydawania wiążącej informacji taryfowej, wzoru wniosku i niezbędnych dokumentów, które należy do niego dołączyć, a także wzoru formularza wiążącej informacji taryfowej] (Monitor Polski Nr 66, poz. 647). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 1999 r. (poz. 788) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Objaśnienia dotyczące wypełniania wniosku Wnioskodawca wypełnia wszystkie pola oznaczone cyframi. W razie braku informacji, określonych w poszczególnych polach, należy wpisać kreskę. Pole 2 - nie wypełnione pole oznacza, że WIT zostanie wystawiona na wnioskodawcę. Pole 3 - pole przeznaczone na krótki opis towaru; jeśli opis towaru jest obszerniejszy, należy wpisać tylko jego nazwę, nawet w formie opisowej, i zaznaczyć "opis towaru stanowi dodatkowy załącznik"; dołączyć ten załącznik do wniosku. Pole 5 - podać jednostki miary (nawet zwyczajowe) i rodzaj opakowania towaru - jeśli występuje, np.: karton, skrzynie, beczki, palety itp. Jeśli jest to możliwe, należy podać, czy opakowanie to będzie opakowaniem zwrotnym. Pole 6 i 7 - w polu 6 należy podać wszystkie znane wnioskodawcy dane o towarze, nawet nie wymienione w opisie pola; bardziej wyczerpujące dane należy przedstawić w formie załącznika, zaznaczając w polu 6, że np. "skład surowcowy i jakościowy stanowi dodatkowy załącznik do wniosku". Ponadto w polu 7 należy wskazać w kwadratowych polach ilość próbek lub fotografii. Pole przekreślone oznacza brak załącznika. Pole 8 - w uzasadnieniu wniosku należy podać cel wykorzystania wiążącej informacji taryfowej, tzn. należy podać, czy WIT wykorzystana będzie do określenia należności celnych przywozowych lub celnych wywozowych, obliczenia zwrotów należności celnych przywozowych przy wywozie, czy do uwzględnienia świadectwa potwierdzającego pochodzenie towaru. Pole 11 - informacja dotyczy WIT udzielonej dla towaru identycznego lub podobnego, niekoniecznie należącego do wnioskodawcy. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 70, poz. 789) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 157, poz. 1035 i z 1999 r. Nr 57, poz. 599) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Stawki podatku akcyzowego, określone w poz. 1 pkt 4 i w poz. 2 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, dotyczą podatników spełniających łącznie następujące warunki: 1) wytwarzających paliwa silnikowe z przerobu ropy naftowej, 2) posiadających zorganizowany w kraju system zbiórki olejów przepracowanych, 3) posiadających specjalistyczne instalacje umożliwiające prowadzenie procesów oczyszczania olejów przepracowanych, destylacji i mieszania gotowych olejów napędowych, 4) stosujących ciąg technologiczny przerobu olejów przepracowanych składający się co najmniej z następujących procesów jednostkowych: a) odwadniania i filtracji, b) podgrzewania, c) destylacji, d) mieszania, 5) posiadających zezwolenie na odbiór i wykorzystanie odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej «ustawą o odpadach».", b) dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: "4. Warunkiem stosowania przez podatnika stawek podatku akcyzowego określonych w poz. 1 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia jest posiadanie dowodów zakupu oleju przepracowanego wystawionych przez wytwarzających odpady w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy o odpadach. 5. Do faktury VAT lub innego dokumentu potwierdzającego sprzedaż oleju przepracowanego podatnikom określonym w ust. 2 powinny być dołączone dowody zakupu oleju przepracowanego, wystawione przez wytwarzających odpady, zawierające oryginalną pieczątkę sprzedawcy, numer identyfikacji podatkowej, podpis osoby uprawnionej do wystawienia tego dowodu oraz oryginalną pieczątkę tej osoby. 6. Podatnicy, o których mowa w ust. 2, są obowiązani przesyłać właściwemu urzędowi skarbowemu za okresy miesięczne w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, wykazy dowodów zakupu oleju przepracowanego, zawierające: 1) nazwę i numer identyfikacji podatkowej podmiotu wytwarzającego odpady oraz ilość sprzedanego przez ten podmiot oleju przepracowanego, 2) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy oleju przepracowanego, jeżeli sprzedawcą jest podmiot prowadzący działalność w zakresie skupu tego oleju. 7. W przypadku stwierdzenia, że olej przepracowany został nabyty z naruszeniem warunków określonych w ust. 4-6, podatnicy, o których mowa w ust. 2, stosują stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia."; 2) w § 3 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym wyrazy "w poz. 15 pkt 4" zastępuje się wyrazami "w poz. 15 pkt 5", b) w pkt 2 wyrazy "w poz. 15 pkt 2" zastępuje się wyrazami "w poz. 15 pkt 3"; 3) po § 3 dodaje się § 3a w brzmieniu: "§ 3a. 1. Od dnia 1 października 1999 r. przepis § 3 stosuje się również w przypadku, gdy wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 15 pkt 5 i w poz. 16 załącznika nr 3 do rozporządzenia obok zabarwienia na czerwono nie zawierają nieusuwalnego znacznika. 2. Przez znacznik, o którym mowa w ust. 1, rozumie się substancję chemiczną N-etylo-N-[2-(1-izobutoxyetoxy)etyl[o]azobenzeno-4-amina (o nazwie katalogowej Solvent Yellow 124), stosowaną do bezbarwnego znakowania olejów opałowych przeznaczonych na cele opałowe. 3. Przez prawidłowo oznaczony olej opałowy rozumie się olej opałowy, do którego dodano znacznik w ilości 5,4 mg/kg oleju opałowego. 4. Do dnia 1 listopada 1999 r. przepisu ust. 1 nie stosuje się do olejów opałowych zakupionych lub sprowadzonych z zagranicy przed dniem 1 września 1999 r."; 4) w § 4: a) w ust. 1 i 2 wyrazy "w poz. 15 pkt 4" zastępuje się wyrazami "w poz. 15 pkt 5", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: "2b. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku sprzedaży benzyn i olejów napędowych zawierających powyżej 5% znakowanego oleju opałowego.", c) w ust. 3 po wyrazach "§ 3 ust. 1" dodaje się wyrazy "oraz § 3a ust. 4"; 5) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w poz. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: 1234 "5) oleje opałowe, z których 60% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowe100,00 zł/1000 l" 6) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) w poz. 15 w kolumnie 4 liczbę "282,00" odnoszącą się do pkt 5 z kolumny 3 zastępuje się liczbą "100,00", b) w poz. 16 w kolumnie 4 liczbę "282,00" zastępuje się liczbą "100,00", c) po poz. 17 dodaje się poz. 17a w brzmieniu: Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania 1234 "17aex 3302 10Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów; w rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym i w przemyśle napojów: o zawartości alkoholu etylowego (spirytusu) większej niż 1,5% obj. - od 1 hl 100% spirytusu w produkcie5677,00 zł" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia przypadków, w których za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z 12 miesięcy kalendarzowych. (Dz. U. Nr 70, poz. 790) Na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. Za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się, ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania, wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym, ze zmiennym wynagrodzeniem: 1) w charakterze rybaków rybołówstwa morskiego i śródlądowego, 2) na statkach żeglugi przybrzeżnej, 3) w charakterze personelu pływającego żeglugi śródlądowej oraz personelu latającego i pokładowego linii lotniczych, 4) w budownictwie, 5) w kółkach rolniczych i spółdzielniach kółek rolniczych oraz w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych, 6) w gospodarstwach rolnych, 7) w przetwórstwie rolno-spożywczym, 8) w charakterze akwizytorów, 9) w charakterze pośredników ubezpieczeniowych, 10) w charakterze dziennikarzy, 11) w charakterze realizatorów programów radiowych i telewizyjnych lub w charakterze pracowników artystycznych oraz organizatorów i realizatorów imprez artystycznych, 12) w biurach i pracowniach projektowych oraz w przedsiębiorstwach geodezyjno-kartograficznych, 13) w systemie prowizyjnym i czasowo-prowizyjnym, 14) w systemie akordowym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 sierpnia 1999 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody i zapomogi policjantów. (Dz. U. Nr 70, poz. 791) Na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość funduszu na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi policjantów w: 1) Komendzie Głównej Policji, 2) komendach wojewódzkich Policji, 3) Komendzie Stołecznej Policji, 4) komendach powiatowych (miejskich) Policji, 5) szkołach policyjnych, zwanego dalej "funduszem", wynosi - w ramach środków na uposażenia policjantów - 9,1% planowanych na dany rok kalendarzowy środków na uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, w tym środki do wysokości 0,1% środków na uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym policjantów ujętych w części 31 budżetu państwa pozostające w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z przeznaczeniem na nagrody uznaniowe i zapomogi dla policjantów, uzasadnione szczególnymi okolicznościami. 2. Wysokość funduszu może być podwyższana przez jego dysponenta w ramach łącznej sumy środków na uposażenia zasadnicze policjantów wraz z dodatkami o charakterze stałym. § 2. 1. Wysokość funduszu pozostającego w dyspozycji Komendanta Głównego Policji oraz komendantów wojewódzkich Policji (Komendanta Stołecznego Policji) zwiększa się, z przeznaczeniem na nagrody uznaniowe, odpowiednio o kwotę wynikającą z iloczynu: 1) stawki stanowiącej 1,2% przeciętnego uposażenia policjantów i łącznej liczby etatów Policji, 2) stawki stanowiącej 5% przeciętnego uposażenia policjantów i liczby etatów policjantów na terenie działania poszczególnych komend wojewódzkich Policji (Komendy Stołecznej Policji), z wyjątkiem etatów ujętych w części 31 budżetu państwa. 2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć przeciętne miesięczne uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym za czerwiec roku ubiegłego, ogłoszone przez Komendanta Głównego Policji w Dzienniku Urzędowym Komendy Głównej Policji. § 3. Traci moc zarządzenie nr 66 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 sierpnia 1996 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa oraz Straży Granicznej (Dz. Urz. MSW Nr 9, poz. 63) - w zakresie dotyczącym policjantów. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości funduszu poczynając od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 10 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia urzędów morskich, określenia ich siedzib oraz terytorialnego zakresu działania dyrektorów urzędów morskich. (Dz. U. Nr 70, poz. 792) Na podstawie art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 października 1991 r. w sprawie utworzenia urzędów morskich, określenia ich siedzib oraz terytorialnego zakresu działania dyrektorów urzędów morskich (Dz. U. Nr 98, poz. 438 i z 1995 r. Nr 100, poz. 501) w § 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Terytorialny zakres działania: 1) dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni - obejmuje morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączną strefę ekonomiczną, morskie porty i przystanie oraz pas techniczny od wschodniej granicy Państwa do południka 17°40'30'' długości geograficznej wschodniej, 2) dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku - obejmuje morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączną strefę ekonomiczną, morskie porty i przystanie oraz pas techniczny od południka 17°40'30'' długości geograficznej wschodniej do południka 15°23'24'' długości geograficznej wschodniej, 3) dyrektora Urzędu Morskiego w Szczecinie - obejmuje morskie wody wewnętrzne, morze terytorialne, wyłączną strefę ekonomiczną, morskie porty i przystanie oraz pas techniczny od południka 15°23'24'' długości geograficznej wschodniej do zachodniej granicy państwa."; 2) skreśla się ust. 3. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia wysokości i sposobu uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji na budowę i eksploatację odcinków autostrad płatnych. (Dz. U. Nr 70, poz. 793) Na podstawie art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz. U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wysokość opłaty za udzielenie koncesji na eksploatację autostrady A-4 na odcinku Katowice-Kraków, zwanej dalej "opłatą", ustala się w wysokości 5% przewidywanej wysokości kosztów przystosowania tego odcinka do pobierania opłaty za przejazd, określonych w ofercie złożonej w postępowaniu przetargowym przez oferenta, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą. § 2. Wysokość opłaty za udzielenie koncesji na budowę i eksploatację autostrady A-2 na odcinkach Świecko-Poznań, Poznań-Konin oraz Konin-Stryków, a także na budowę i eksploatację autostrady A-1 na odcinku Gdańsk-Toruń ustala się w wysokości 0,5% przewidywanej wysokości kosztów budowy danego odcinka, określonych w ofercie złożonej w postępowaniu przetargowym przez oferenta, którego oferta została uznana za najkorzystniejszą. § 3. 1. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, podany w zawiadomieniu o udzieleniu koncesji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Na wniosek strony zobowiązanej do uiszczenia opłaty dopuszczalne jest uiszczenie tej opłaty, w części nie przekraczającej 75% jej wysokości, przez złożenie przez koncesjonariusza, poręczonych przez banki zaakceptowane przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, weksli na tę sumę, oprocentowaną według stopy rentowności trzynastotygodniowych bonów skarbowych do dnia płatności, z tym że najdłuższy termin płatności oznaczony na wekslach nie może być późniejszy niż data zawarcia umowy koncesyjnej. § 4. 1. Opłatę uiszcza się w terminie 14 dni od daty otrzymania zawiadomienia o udzieleniu koncesji, nie później niż przed jej odbiorem. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za zachowany, jeżeli nastąpi uznanie rachunku bankowego Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad lub złożenie Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad weksli wystawionych nie później niż w ostatnim dniu terminu, o którym mowa w ust. 1. § 5. Traci moc zarządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 16 maja 1996 r. w sprawie określenia wysokości i sposobu uiszczenia opłaty za udzielenie koncesji na budowę i eksploatację odcinków autostrad płatnych (Monitor Polski Nr 34, poz. 347 i Nr 80, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 16, poz. 156). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające. (Dz. U. Nr 70, poz. 794) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700 i Nr 70, poz. 777) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające (Dz. U. Nr 156, poz. 1029 i z 1999 r. Nr 53, poz. 568) w załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków podstawowych" wprowadza się następującą zmianę: po lp. 83 dodaje się lp. 83a w brzmieniu: 83a Morphini sulfas #NRp.Morphini sulfasinj. 0,01 g/ml10 amp. #NRp.Morphini sulfasinj. 0,02 g/ml10 amp. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: w z. M. Piróg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 70, poz. 795) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700 i Nr 70, poz. 777) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 156, poz. 1028 i z 1999 r. Nr 53, poz. 569) wprowadza się następującą zmianę w załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków do przepisywania bezpłatnego na recepty - chorym w leczeniu": pod lp. 50 na końcu dodaje się wyrazy: #NRp. Morphini sulfasinj. 0,01 g/ml10 amp. #NRp.Morphini sulfasinj. 0,02 g/ml10 amp. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: w z. M. Piróg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz pieczęci potwierdzającej na dokumencie wywóz towarów. (Dz. U. Nr 71, poz. 796) Na podstawie art. 21e ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór: 1) znaku informującego podróżnych, o których mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596), o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) imiennego dokumentu stanowiącego podstawę do dokonania zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, zapłaconego przy nabyciu towarów, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) pieczęci granicznego urzędu celnego, potwierdzającej na dokumencie, o którym mowa w pkt 2, wywóz towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. W okresie do dnia 31 grudnia 1999 r. do potwierdzenia wywozu towarów poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej na dokumencie, o którym mowa w § 1 pkt 2, może być stosowana, na podstawie odrębnych przepisów, pieczęć "VAT", która jest używana w celu potwierdzenia wyprowadzenia towarów z polskiego obszaru celnego, lub pieczęć "Polska - Cło". § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 sierpnia 1999 r. (poz. 796) Załącznik nr 1 WZÓR ZNAKU DO OZNACZANIA PUNKTÓW SPRZEDAŻY TOWARÓW, INFORMUJĄCEGO PODRÓŻNYCH O MOŻLIWOŚCI ZAKUPU TOWARÓW, OD KTÓRYCH PRZYSŁUGUJE ZWROT PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG Ilustracja Opis: Znak wykonany jest w formie naklejki samoprzylepnej o wymiarach 140 × 120 mm. Tło: kolor biały. Ramka: kolor zielony; szerokość 5 mm. Litery: kolor czarny; wysokość liter w wyrazach "ZWROT VAT" i "TAX FREE" - 15 mm, a w wyrazach "DLA PODRÓŻNYCH" i "FOR TOURISTS" - 7 mm. Załącznik nr 2 WZÓR DOKUMENTU BĘDĄCEGO PODSTAWĄ DO ZWROTU PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG PODRÓŻNYM Ilustracja Ilustracja Opis wzoru dokumentu ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH Dokument ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH jest dokumentem o formacie A4 zadrukowanym dwustronnie. Dokument posiada tło na dwóch stronach koloru jasnozielonego, na którym widnieją powtarzające się napisy koloru białego o wysokości 2 mm ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH. Na czołowej stronie w lewym górnym rogu umieszczony jest znak, o którym mowa w załączniku nr 1, pomniejszony w skali 1:6; w prawym górnym rogu na tym samym poziomie występuje napis POLSKA, natomiast pośrodku, również na tym samym poziomie - napis ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH, a pod nim TAX FREE FOR TOURISTS. Napisy POLSKA, ZWROT VAT DLA PODRÓŻNYCH i TAX FREE FOR TOURISTS wykonane są w kolorze czarnym. Poniżej z lewej strony znajduje się napis koloru czarnego: pieczęć sprzedawcy zawierająca nazwę i adres oraz NIP. Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na przystawienie pieczęci. Z prawej strony umieszczono napis w kolorze czarnym: miejscowość i data dokonania sprzedaży (miesiąc słownie). Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na podanie tych informacji. Powyżej napisów pieczęć sprzedawcy zawierająca nazwę i adres oraz NIP oraz miejscowość i datę dokonania sprzedaży (miesiąc słownie), pośrodku dokumentu znajduje się napis w kolorze czarnym: nr dokumentu oraz zaznaczone miejsce na wpisanie numeru. Niżej pośrodku strony zamieszczono w kolorze czarnym zapisy w następującej formie: Nabywca: Nazwisko (Surname) .................................. Imię (Name) .................................. Państwo (Country) .................................. Dokładny adres (Address) .................................. Nr paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość .................................. (Passport No or other identification document issued by) Niżej zamieszczona jest tabela składająca się z dziewięciu wierszy i dziesięciu kolumn. W pierwszym wierszu (nagłówku) tej tabeli znajdują się napisy w kolorze czarnym odpowiednio w każdej kolumnie w następującej kolejności: lp., nazwa towaru, symbol statystyczny towaru*, jednostka miary, ilość towaru, cena jednostkowa bez podatku, wartość towaru bez podatku, stawka podatku VAT w %, kwota podatku w zł, wartość towaru z podatkiem VAT. Osiem kolejnych wierszy pozostaje nie zapisanych. Dziewiąty wiersz składa się z trzech kolumn. W pierwszej kolumnie znajduje się zapis w kolorze czarnym: razem; następne kolumny umieszczono odpowiednio pod kolumnami: kwota podatku w zł, wartość towaru z podatkiem VAT. Pod tabelą znajduje się napis w kolorze czarnym następującej treści:*) wypełnia się, jeżeli dla towaru stosowana jest stawka podatkowa niższa od 22%. Poniżej umieszczono w jednej linii napis w kolorze czarnym następującej treści: Kwota podatku zapłaconego przy nabyciu towarów ........ zł, ........ gr, słownie .................. ................ zł, ........... gr W lewym dolnym rogu zamieszczono napis w kolorze czarnym: podpis osoby dokonującej zakupu/customer's signature. Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na złożenie podpisu. W prawym dolnym rogu w tej samej linii co napis: podpis osoby dokonującej zakupu/customer's signature umieszczono w kolorze czarnym zapis: imienna pieczęć oraz podpis sprzedającego. Ponad tym zapisem zaznaczono miejsce na podanie powyższych informacji. Na drugiej stronie dokumentu u góry po lewej stronie znajduje się napis w kolorze czarnym: dokument stanowi podstawę do ubiegania się przez podróżnych nie mających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej o zwrot podatku od towarów i usług od nabytych towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione poza granicę - art. 21a-21c ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Na tym samym poziomie w prawym rogu znajduje się zapis w kolorze czarnym: MIEJSCE PRZEZNACZONE NA NAKLEJENIE (LUB PRZYMOCOWANIE W INNY SPOSÓB) PARAGONU Z KASY REJESTRUJĄCEJ DOKUMENTUJĄCEGO ZAKUP TOWARÓW WYMIENIONYCH NA PIERWSZEJ STRONIE. Poniżej od lewej strony znajduje się zapis w kolorze czarnym: adnotacje urzędowe, a w środkowej części dokumentu na tym samym poziomie znajduje się napis w kolorze czarnym: miejscowość i data (miesiąc słownie) dokonania wywozu towaru. Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na podanie powyższych informacji. Niżej zamieszczono zapis w kolorze czarnym: stwierdzam tożsamość nabywcy oraz że towary wymienione na pierwszej stronie dokumentu zostały wywiezione w stanie nienaruszonym wszystkie (z wyjątkiem pozycji ........)* poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. Niżej z lewej strony zamieszczono napis w kolorze czarnym: pieczęć imienna i podpis uprawnionego pracownika urzędu celnego. Ponad tym napisem umieszczono miejsce na podanie tych informacji. Niżej pośrodku strony zamieszczono w kolorze czarnym napis: pieczęć urzędu celnego potwierdzająca wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej. Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na przystawienie powyższej pieczęci. Poniżej od lewej strony zamieszczono napis w kolorze czarnym: zwrot podatku w kwocie ........ zł ........ gr otrzymałem(am). I acknowledge receiving of the tax repayment at zł ........, ........ gr. Niżej z lewej strony umieszczono napis w kolorze czarnym: data oraz podpis podróżnego/date and tourist's signature. Ponad tym napisem zaznaczono miejsce na podanie tych informacji. Niżej przez całą szerokość dokumentu naniesiono czarną kreskę, pod którą z lewej strony dokumentu umieszczono w kolorze czarnym napis: uwagi: Na dole z lewej strony dokumentu umieszczono napis w kolorze czarnym:*) niepotrzebne skreślić. Załącznik nr 3 WZÓR PIECZĘCI POTWIERDZAJĄCEJ WYWÓZ TOWARU POZA PAŃSTWOWĄ GRANICĘ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ NA DOKUMENCIE BĘDĄCYM PODSTAWĄ DO ZWROTU PODRÓŻNYM PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG Pieczęcią potwierdzającą wywóz towaru poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej na dokumencie będącym podstawą do zwrotu podróżnym, będącym osobami fizycznymi i nie mającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podatku od towarów i usług jest pieczęć "VAT - ZWROT". Pieczęć "VAT - ZWROT" jest pieczęcią okrągłą o średnicy 36 mm, w której otoku znajduje się godło państwowe, określenie urzędu celnego w rozumieniu tytułu X ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117 z późn. zm.), sześciocyfrowy kod urzędu celnego i oznaczony cyfrą arabską kolejny numer identyfikacyjny pieczęci. W centralnej części umieszczone są: na górze litery "RP", a pod nimi litery: "VAT - ZWROT", w środkowej części - data, a na dole pięciocyfrowy numer, zmieniający się przy każdorazowym przystawieniu pieczęci. Datę zapisuje się według wzoru: czterocyfrowe oznaczenie roku, dwucyfrowe oznaczenie miesiąca i dwucyfrowe oznaczenie dnia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia minimalnej łącznej wartości zakupów, wynikającej z dokumentów wystawionych przez sprzedawców, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług. (Dz. U. Nr 71, poz. 797) Na podstawie art. 21e ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. Minimalna kwota łącznej wartości zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług, wynikająca z dokumentów, o których mowa w art. 21c ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596), przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług zapłaconego przy nabyciu przez niego towarów, wynosi 200 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie trybu przyjmowania przez urzędy skarbowe kaucji gwarancyjnej składanej przez podmioty, których przedmiotem działalności będzie dokonywanie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym. (Dz. U. Nr 71, poz. 798) Na podstawie art. 21b ust. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) zarządza się, co następuje: § 1. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w art. 21b ust. 7 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596), jest przyjmowana od podmiotów nie będących sprzedawcami, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym w formie: 1) depozytu pieniężnego - na rachunek pomocniczy urzędu skarbowego właściwego dla podmiotu składającego kaucję gwarancyjną w sprawach podatku od towarów i usług, 2) gwarancji bankowej - w urzędzie skarbowym właściwym dla podmiotu składającego kaucję gwarancyjną w sprawach podatku od towarów i usług, 3) obligacji Skarbu Państwa - w urzędzie skarbowym właściwym dla podmiotu składającego kaucję gwarancyjną w sprawach podatku od towarów i usług, w postaci imiennego świadectwa depozytowego wydanego przez bank lub dom maklerski, potwierdzającego dokonanie blokady obligacji Skarbu Państwa, w którym została zawarta klauzula określająca, że obligacje mogą być odblokowane za zgodą właściwego urzędu skarbowego. § 2. 1. Urząd skarbowy, przyjmując kaucję, wydaje podatnikowi potwierdzenie przyjęcia kaucji gwarancyjnej w formie pisemnej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku kaucji gwarancyjnej w formie depozytu pieniężnego urząd skarbowy wydaje potwierdzenie przyjęcia kaucji, o którym mowa w ust. 1, po przedstawieniu polecenia przelewu kwoty depozytu pieniężnego na rachunek urzędu skarbowego i po otrzymaniu dowodu z rachunku bankowego urzędu potwierdzającego wpłynięcie kwoty depozytu. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW OBRONY NARODOWEJ ORAZ SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 71, poz. 799) Na podstawie art. 66 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki techniczne pojazdów specjalnych i używanych do celów specjalnych pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi". § 2. 1. Pojazdem specjalnym Sił Zbrojnych jest: 1) czołg, bojowy wóz opancerzony, wóz artyleryjski oraz kołowy lub gąsienicowy pojazd samochodowy wyposażony w broń pokładową, 2) wóz specjalny sprzętu pancernego, kołowy lub gąsienicowy pojazd samochodowy konstrukcyjnie przeznaczony do zabezpieczania działań bojowych, do naziemnej obsługi statków powietrznych, do przewozu i dystrybucji materiałów pędnych oraz rakietowych materiałów napędowych, a także do wykonywania innych zadań logistycznych i specjalnych, 3) przyczepa specjalna oraz ciągniony sprzęt artyleryjski przystosowany do łączenia z pojazdem samochodowym i stanowiący z nim jeden zespół pojazdów specjalnych. 2. Pojazdem używanym do celów specjalnych Sił Zbrojnych jest samochód ciężarowy przystosowany w sposób szczególny do przewozu osób lub ładunków, którymi są: 1) amunicja, środki pozoracji pola walki, środki minersko-zaporowe oraz obrony przeciwchemicznej, 2) materiały eksploatacyjne oraz sprężone powietrze i gazy techniczne, 3) niewybuchy lub niewypały, 4) inne materiały niebezpieczne, wymienione w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie przewozu drogowego materiałów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 57, poz. 608). § 3. 1. Pojazd specjalny Sił Zbrojnych nie może w szczególności zagrażać bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu oraz powodować niszczenia nawierzchni drogi lub obiektów drogowych. Urządzenia służące do kierowania, hamowania, sygnalizacji oraz oświetlenia drogi muszą działać skutecznie. Wyposażenie pojazdu, które podczas jazdy może naruszać jego stateczność lub zagrażać bezpieczeństwu uczestników ruchu, musi być złożone i zabezpieczone przed przemieszczaniem się. 2. Pojazd specjalny silnikowy na podwoziu kołowym nie powinien przekraczać: 1) 2,6 m szerokości, 2) 4 m wysokości, 3) dopuszczalnej masy całkowitej: a) pojedynczego pojazdu trzyosiowego - 24 t, b) zespołu pojazdów o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t, c) zespołu pojazdów o liczbie osi powyżej czterech - 42 t, 4) nacisku osi pojedynczej - 80 kN, a osi składowej - przy odległości od bliższej osi sąsiedniej do 1,20 m - 57,5 kN, przy odległości powyżej 1,20 do 1,30 m - 65,0 kN, a powyżej 1,30 m - 72,5 kN. 3. Pojazd specjalny, o którym mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, wyposaża się w: 1) hamulec roboczy działający na wszystkie koła, spełniający ogólnie obowiązujące wskaźniki skuteczności hamowania, oraz hamulec postojowy działający co najmniej na koła jednej osi pojazdu, zapewniający unieruchomienie pojazdu na wzniesieniu lub spadku o pochyłości co najmniej 16%, a w przypadku obciążonego zespołu pojazdów - o pochyłości co najmniej 8%, 2) szczelny, niezależnie od drgań występujących podczas pracy, układ zasilania i wydechowy, 3) instalację elektryczną zabezpieczoną przed uszkodzeniem mechanicznym wskutek tarcia, z łatwo dostępnym wyłącznikiem, z tym że odbiorniki prądu muszą być zabezpieczone bezpiecznikami, 4) szyby nie dające w razie rozbicia ostrych rozprysków, z zastrzeżeniem § 9 ust. 1 pkt 4, z tym że szyba przednia musi zapewniać kierowcy pełną i wyraźną widoczność bez zniekształcenia obrazu oraz być wyposażona w wycieraczkę i w urządzenie do zmywania tej szyby, 5) prędkościomierz umieszczony w polu widzenia kierowy oraz drogomierz lub inne urządzenie rejestrujące wykonaną pracę, 6) dwa lusterka, a gdy względy konstrukcyjne uniemożliwiają ich umieszczenie, co najmniej jedno lusterko, z lewej strony, zapewniające kierowcy widoczność do tyłu, 7) sygnał dźwiękowy o ciągłym, nieprzenikliwym tonie, 8) światła zewnętrzne: mijania, kierunkowskazów, stopu, pozycyjne przednie i tylne oraz odblaskowe tylne - inne niż trójkątne, a jeżeli konstrukcyjnie rozwija prędkość przekraczającą 40 km/h - również w światła drogowe, 9) urządzenia zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołane, 10) gaśnicę umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym w razie potrzeby jej użycia; nie dotyczy to pojazdów wyposażonych w automatyczny system przeciwpożarowy, 11) trójkąt do ustawiania na drodze, przeznaczony do ostrzegania o obecności unieruchomionego pojazdu; nie dotyczy to motocykli jednośladowych, 12) tłumik wydechu, 13) miejsce przewidziane do umieszczenia tablic rejestracyjnych; nie dotyczy to pojazdów, na których znaki rejestracyjne nanosi się bezpośrednio na pojeździe, 14) błotniki lub inne elementy nadwozia lub podwozia oraz fartuchy przedłużające tylne błotniki o szerokości nie mniejszej niż szerokość opony lub opon kół bliźniaczych, jeżeli znajdujący się za kołem element nadwozia lub podwozia, osłaniający tylne koło lub koła, położony jest wyżej nad jezdnią niż 0,25 odległości tego elementu od pionowej płaszczyzny osi tego koła, 15) zderzak przedni lub urządzenia ochronne uniemożliwiające wjechanie innego pojazdu pod nadwozie lub podwozie. 4. Kołowy opancerzony pojazd specjalny powinien spełniać warunki, o których mowa w ust. 3, z wyjątkiem pkt 13-15, a czołg bojowy, wóz opancerzony oraz inny pojazd gąsienicowy - warunki, o których mowa w ust. 3 pkt 2, 3, 5, 7 i 9. Inne warunki techniczne tych pojazdów określają wymagania taktyczno-techniczne. 5. W opancerzonym kołowym i gąsienicowym pojeździe specjalnym nie są wymagane światła oświetlające tablicę rejestracyjną lub numer rejestracyjny naniesiony bezpośrednio na pojeździe. 6. Pojazd gąsienicowy może być wyposażony tylko w jedno światło drogowe i mijania oraz światła pozycyjne lub obrysowe. W pojeździe tym nie są wymagane światła stopu i kierunkowskazów. 7. Siedzenia załogi lub obsługi pojazdów, o których mowa w ust. 5, muszą być zamocowane w sposób wykluczający nie zamierzoną zmianę ich położenia, umożliwiający jednocześnie, stosownie do potrzeb, ich podnoszenie, obracanie, przesuwanie lub składanie, a drzwi lub klapy włazów - wyposażone w blokady zapobiegające niekontrolowanemu ich zamknięciu lub otwarciu. § 4. 1. Szerokość przyczepy specjalnej nie powinna przekraczać 2,6 m, wysokość 4 m, a dopuszczalna masa całkowita - 12 t. 2. Przyczepa specjalna, z zastrzeżeniem ust. 3, powinna być wyposażona co najmniej w: 1) tylne światła: pozycyjne, kierunkowskazów, stopu, trójkątne odblaskowe i w jedno światło specjalne, 2) przednie białe światła odblaskowe inne niż trójkątne, 3) hamulec działający na wszystkie koła, sterowany w sposób wymuszony przez kierowcę, 4) błotniki lub inne elementy nadwozia lub podwozia oraz fartuchy przedłużające tylne błotniki o szerokości nie mniejszej niż szerokość opony lub opon kół bliźniaczych, jeśli znajdujący się za kołem element nadwozia lub podwozia, osłaniający tylne koło lub koła, położony jest wyżej nad jezdnią niż 0,25 odległości tego elementu od pionowej płaszczyzny osi tego koła. 3. Ciągniony sprzęt artyleryjski wyposaża się tylko w tylne światła: pozycyjne, kierunkowskazów, stopu oraz odblaskowe - trójkątne, z możliwością ich zasłaniania, oraz w jedno światło specjalne. Warunki techniczne układu jezdnego tego sprzętu są każdorazowo określane w wymaganiach taktyczno-technicznych. 4. Światła pozycyjne, kierunkowskazów i stopu ciągnionego sprzętu artyleryjskiego oraz przyczep specjalnych muszą funkcjonować zgodnie z odpowiednimi światłami pojazdu ciągnącego. 5. Przyczepa specjalna oraz ciągniony sprzęt artyleryjski, którego zerwane urządzenie sprzęgające może zetknąć się z nawierzchnią drogi i nie zapewnić samoczynnego zatrzymania się, muszą być połączone z pojazdem ciągnącym dodatkowo łańcuchem lub linią. 6. Ciągniony sprzęt artyleryjski oraz przyczepa specjalna o rzeczywistej masie całkowitej przekraczającej 50% rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego, której system hamowania nie jest sterowany bezpośrednio przez kierowcę, mogą być dopuszczone do ruchu po drodze publicznej pod warunkiem ograniczenia prędkości jazdy zespołu pojazdów do 40 km/h. § 5. Pojazd używany do celów specjalnych Sił Zbrojnych powinien spełniać warunki techniczne określone w § 3 ust. 1-3, z zastrzeżeniem § 6-8. § 6. 1. Do przewozu osób, poza kabiną kierowcy lub nadwoziem furgonowym, przeznacza się kryty opończą samochód ciężarowy Sił Zbrojnych, wyposażony w: 1) umocowane wzdłuż lub poprzecznie ławki o długości co najmniej 500 mm na osobę i szerokości nie mniejszej niż 300 mm; odstęp między dwiema sąsiednimi ławkami ustawionymi jedna za drugą nie powinien być mniejszy niż 650 mm, a ustawionymi przeciwlegle - 900 mm, wliczając w to szerokość jednej ławki, 2) podwyższone do wysokości 1 100 mm burty nadwozia skrzyniowego lub założone listwy zabezpieczające, z tym że zamiast podwyższenia tylnej burty, na tylnym skrajnym pałąku może być założony pas bezpieczeństwa, 3) dodatkową apteczkę pierwszej pomocy medycznej - w przypadku przewożenia powyżej 10 osób, 4) dodatkową gaśnicę o pojemności nie mniejszej niż 2 kg środka gaśniczego, umieszczoną na skrzyni ładunkowej. 2. Zamki ścian skrzyni ładunkowej muszą być zabezpieczone przed samoczynnym otwarciem. Wywietrznik w przednim płacie opończy powinien być otwarty, a jej tylny płat - zdjęty lub zrolowany. 3. Dowódca odpowiedzialny za organizację przejazdu może zarządzić przewóz osób pojazdem samochodowym ze zdjętą opończą. § 7. 1. Do przewozu ładunków, o których mowa w § 2 ust. 2, przeznacza się samochód ciężarowy Sił Zbrojnych, w którym kabina kierowcy jest oddzielona od ładunku, wyposażony w: 1) opończę lub plandekę do przykrycia ładunku, 2) środki łączności - w kolumnie, 3) dwie elektryczne, przenośne latarki zasilane niezależnie od pojazdu, z możliwością użycia filtra żółtego z przodu pojazdu i czerwonego z tyłu pojazdu, 4) urządzenia służące do przenoszenia, mocowania i układania ładunku, 5) dwa kliny dostosowane do rozmiaru ogumienia pojazdu, 6) urządzenie uziemiające, 7) sprzęt saperski: łopata, łom, topór, piła, 8) sprzęt do odkażania i odkażalniki odpowiednie do rodzaju przewożonego środka toksycznego - w przypadku jego przewozu, z tym że powierzchnia skrzyni ładunkowej musi być wykonana z materiałów nienasiąkliwych, gładkich i łatwych do odkażania, 9) apteczkę pierwszej pomocy medycznej, 10) łańcuchy przeciwślizgowe do zakładania na ośnieżonej nawierzchni, 11) dodatkową gaśnicę o pojemności nie mniejszej niż 6 kg środka gaśniczego, nadającą się do gaszenia pożaru przewożonego ładunku, z tym że pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t może być wyposażony w jedną przenośną gaśnicę o pojemności co najmniej 2 kg środka gaśniczego. 2. Na czas przewozu ładunków, o których mowa w § 2 ust. 2, pojazd musi być oznakowany z przodu i z tyłu tablicami ostrzegawczymi barwy pomarańczowej. 3. Pojazd przewożący ładunki, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 3, należy oznakować dodatkowo czerwonymi chorągiewkami sygnalizacyjnymi umieszczonymi w specjalnych uchwytach, z tyłu po lewej stronie pojazdu oraz z przodu po lewej stronie zderzaka lub na bocznej ścianie skrzyni ładunkowej. 4. Ładunki, o których mowa w § 2 ust. 2, z wyjątkiem wskazanych w § 8 ust. 1 i 3, przewozi się w zamkniętych i oryginalnych opakowaniach handlowych, zabezpieczonych przed przemieszczaniem się. Ładunki te nie mogą wystawać poza płaszczyznę obrysu pojazdu. 5. W środki łączności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wyposaża się również pojazdy samochodowe zabezpieczające przewozy ładunków, o których mowa w § 2 ust. 2. § 8. 1. Niewypały lub niewybuchy przewozi się w sposób umożliwiający ich oddzielne ułożenie w pojemnikach zamocowanych na stałe do pojazdu i wypełnionych do połowy wysokości piskiem zmieszanym z trocinami. 2. Między kabiną kierowcy a przewożonymi niewypałami lub niewybuchami umieszcza się ekran ochronny z blachy pancernej o grubości od 10 do 20 mm lub ściankę ochraniającą, wypełnioną workami z piaskiem zmieszanym z trocinami. 3. W oddzielnych, przymocowanych do pojazdu i zamkniętych pojemnikach przewozi się materiały wybuchowe i środki zapalające używane do wykonywania prac specjalnych. § 9. 1. Pojazd specjalny oraz pojazd używany do celów specjalnych Sił Zbrojnych może posiadać: 1) urządzenia umożliwiające pływanie, 2) zabezpieczone siatkami szyby oraz światła zewnętrzne, 3) zaczepy do filtrów świateł noktowizyjnych na ramkach świateł drogowych oraz urządzenia do maskowania lub przyciemniania świateł, 4) szyby o zwiększonej wytrzymałości na przebicie oraz peryskopy do obserwacji, z tym że podczas poruszania się po drogach publicznych kierowca pojazdu powinien mieć zapewnione warunki do bezpośredniej obserwacji drogi, 5) automatyczny system przeciwpożarowy, 6) urządzenia lub sprzęt do wyciągania oraz do holowania lub sprzęgania, 7) światło o zmiennym kierunku strumienia - szperacz lub światło robocze, 8) żółte światła błyskowe - tylko pojazd przeznaczony do udzielania pomocy technicznej lub ewakuacji sprzętu oraz stwarzający zagrożenie dla innych uczestników ruchu z uwagi na przeznaczenie lub konstrukcję, 9) światła maskowane oraz specjalne z urządzeniem przyciemniającym lub z filtrem do świateł noktowizyjnych. 2. Światła, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, muszą być włączane lub wyłączane oddzielnymi wyłącznikami oraz funkcjonować niezależnie od innych świateł pojazdu. § 10. 1. Pojazd specjalny oraz pojazd używany do celów specjalnych Sił Zbrojnych może być oznakowany symbolami przynależności, numerem taktycznym oraz klasyfikacji obciążenia. 2. Pojazd gąsienicowy, pojazd o ograniczonej widoczności z miejsca kierowcy, pojazd, w którym z uwagi na przeznaczenie znajdują się materiały niebezpieczne, jak również pojazd nie odpowiadający wymaganiom, o których mowa w § 3 ust. 2, oznacza się znakiem sporządzonym z materiału odblaskowego, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. Znak, o którym mowa w ust. 2, umieszcza się z przodu i z tyłu pojazdu po lewej stronie w odległości do 400 mm od płaszczyzny jego obrysu oraz nie wyżej niż 1 800 mm i nie niżej niż 600 mm od powierzchni jezdni, a wyjątkowo - w miejscu wynikającym z konstrukcji pojazdu. Przyczepę specjalną oraz ciągniony sprzęt artyleryjski oznacza się jednym znakiem umieszczonym z tyłu pojazdu. 4. Decyzję o oznakowaniu pojazdu znakiem, o którym mowa w ust. 2, podejmuje i wpisuje do dowodu rejestracyjnego pojazdu organ właściwy w sprawie rejestracji. 5. Pojazd na podwoziu kołowym lub zespół takich pojazdów o szerokości przekraczającej 2,6 m oznakowuje się z przodu, przy użyciu szablonów, znakiem "<- 2,X m ->" - umieszczonym bezpośrednio na zderzaku lub nadwoziu pojazdu nie wyżej niż 1 800 mm i nie niżej niż 600 mm, widocznym w dzień z odległości co najmniej 50 m przy dobrej przejrzystości powietrza, oraz wyposaża w światła obrysowe. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 sierpnia 1999 r. (poz. 799) ZNAK POJAZDU SPECJALNEGO Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 30 lipca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad cechowania drewna, wzorów urządzeń do cechowania i zasad ich stosowania oraz wzoru dokumentu stwierdzającego legalność pozyskania drewna. (Dz. U. Nr 71, poz. 800) Na podstawie art. 14a ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 lutego 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad cechowania drewna, wzorów urządzeń do cechowania i zasad ich stosowania oraz wzoru dokumentu stwierdzającego legalność pozyskania drewna (Dz. U. Nr 36, poz. 201) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 9: a) w ust. 1 wyrazy "urząd rejonowy" zastępuje się wyrazem "powiat", b) w ust. 3 wyrazy "kierownik urzędu rejonowego" zastępuje się wyrazem "starosta"; 2) załącznik nr 5 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 3) w załączniku nr 6 wyrazy "Urząd rejonowy" zastępuje się wyrazem "Powiat". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 30 lipca 1999 r. (poz. 800) Wzór tarczy stosowanej w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa Ilustracja - zapisy cyfrowe oznaczają: a) górny, dwucyfrowy - identyfikator województwa, ustalony zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 157, poz. 1031), b) dolny, dwucyfrowy - przed myślnikiem - drugi człon identyfikatora powiatu w danym województwie, ustalony zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 157, poz. 1031), c) dolny, dwucyfrowy - po myślniku - numer kolejny tarczy w powiecie, - środkowy zapis literowy oznacza lasy nie stanowiące własności Skarbu Państwa. Wzór płytki stosowanej w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. (Dz. U. Nr 72, poz. 801) Art. 1. W ustawie z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (Dz. U. Nr 30, poz. 164 i Nr 107, poz. 691) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. 1. Zrekompensowanie, o którym mowa w art. 1, następuje przez wypłatę rekompensaty pieniężnej, zwanej dalej "rekompensatą", na zasadach i w trybie określonym w ustawie. 2. Do rekompensat nie stosuje się przepisów dotyczących świadczeń ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych."; 2) w art. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy "nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazem "rekompensaty"; 3) w art. 4 wyrazy "przysługują świadectwa rekompensacyjne" zastępuje się wyrazami "przysługuje rekompensata"; 4) w art. 5: a) w ust. 1 wyrazy "wartość należnych świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "nominalną wartość rekompensaty", b) w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy "wartości świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "nominalnej wartości rekompensaty"; 5) art. 6 otrzymuje brzmienie: "Art. 6. Prawo do rekompensaty jest niezbywalne."; 6) w art. 7 wyrazy "Prawo nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "Prawo do rekompensaty"; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. Wypłata rekompensaty stanowi zaspokojenie wszelkich roszczeń z tytułów określonych w art. 1."; 8) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: "Zasady i tryb wypłaty rekompensat"; 9) art. 9-11 otrzymują brzmienie: "Art. 9. 1. Nominalna wartość rekompensaty podlega waloryzacji. 2. Wartość zwaloryzowanej rekompensaty na kolejny kwartał ustala się, mnożąc jej wartość nominalną przez wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za poprzedni kwartał w stosunku do IV kwartału 1995 r., zaokrąglając w górę do pełnych groszy. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego, w terminie 15 dni po zakończeniu kwartału, ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wysokość wskaźnika, o którym mowa w ust. 2. Art. 10. Wypłata rekompensat nastąpi w latach 2000-2004. Art. 11. 1. Łączną kwotę przeznaczoną na wypłatę rekompensat w danym roku ustala ustawa budżetowa. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa zapewni, w okresie wskazanym w art. 10, wpływy z prywatyzacji przeznaczone na finansowanie wypłat, o których mowa w ust. 1."; 10) skreśla się art. 12-16; 11) skreśla się wyrazy "Rozdział 3 Dystrybucja świadectw rekompensacyjnych"; 12) w art. 17 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W spisie uprawnionych określa się wartość nominalną rekompensaty, jaka przysługuje uprawnionemu."; 13) w art. 18: a) w ust. 2 wyrazy "o przysługującej liczbie świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "o nominalnej wartości rekompensaty", b) w ust. 3 wyrazy "właściwej liczby przysługujących mu świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "nominalnej wartości rekompensaty"; 14) w art. 20: a) w ust. 1 wyrazy "o łącznej liczbie świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "o nominalnej wartości rekompensaty", b) w ust. 3 wyrazy "emitentowi świadectw" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej", a wyrazy "liczbie świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "nominalnej wartości rekompensat", c) w ust. 4 wyrazy "emitentowi" zastępuje się wyrazami "ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej"; 15) art. 21 otrzymuje brzmienie: "Art. 21. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i harmonogram wypłat rekompensat według kryterium wieku uprawnionych oraz zadania poszczególnych podmiotów odpowiedzialnych za realizację zobowiązań Skarbu Państwa wobec uprawnionych. 2. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, w celu realizacji wypłat rekompensat, wyłoni w drodze przetargu podmiot prowadzący działalność bankową lub konsorcjum takich podmiotów lub inną instytucję, która spełni wymogi przetargowe. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże wykazy uprawnionych, o których mowa w art. 3, na nośniku magnetycznym do podmiotu wyłonionego w drodze przetargu, o którym mowa w ust. 2."; 16) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: "Art. 21a. Spadkobiercy uprawnionych odbierają rekompensatę w instytucji, o której mowa w art. 21 ust. 2, po uprzednim okazaniu prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po osobie uprawnionej."; 17) art. 22 otrzymuje brzmienie: "Art. 22. 1. Roszczenie o wypłatę rekompensaty przedawnia się z upływem pięciu lat. 2. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od pierwszego dnia, w którym uprawniony lub jego spadkobierca mógł odebrać rekompensatę."; 18) art. 23 i 24 otrzymują brzmienie: "Art. 23. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekaże na nośniku magnetycznym bankowi bazę danych adresowych uprawnionych, o których mowa w art. 3. 2. Bank, niezwłocznie po otrzymaniu bazy danych, o której mowa w ust. 1, prześle każdemu uprawnionemu informację o możliwości i trybie odbioru rekompensaty. Art. 24. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej aktualizuje spisy, na podstawie zebranych od organów sporządzających spisy danych aktualizacyjnych, przekazywanych na nośniku magnetycznym, w standardzie określonym przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przekazuje instytucji, o której mowa w art. 21 ust. 2, zaktualizowane spisy, o których mowa w ust. 1." Art. 2. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930-935 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 w pkt 53 wyrazy "świadectw rekompensacyjnych otrzymanych" zastępuje się wyrazami "rekompensaty pieniężnej otrzymanej"; 2) w art. 52 skreśla się pkt 5. Art. 3. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933) w art. 150 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz świadectwami rekompensacyjnymi, jeżeli statuty tych funduszy tak stanowią"; 2) skreśla się ust. 2. Art. 4. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 70, poz. 774) w art. 15 w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy "wartość świadectw rekompensacyjnych" zastępuje się wyrazami "wartość rekompensaty pieniężnej ustaloną zgodnie z pkt 3 załącznika do ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent." Art. 5. Środki finansowe, o których mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), przewidziane na pokrycie kosztów realizacji ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, pozostawia się w dyspozycji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa z dotychczasowym przeznaczeniem, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2001 r. Art. 6. 1. Spisy uprawnionych do świadectw rekompensacyjnych, sporządzone zgodnie z ustawą o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, są spisami uprawnionych do rekompensaty. 2. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 18 ustawy o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, dotyczącego poinformowania uprawnionych o liczbie przysługujących świadectw rekompensacyjnych jest tożsame z poinformowaniem o umieszczeniu w spisie uprawnionych do rekompensaty i wartości przysługującej rekompensaty. 3. Liczba świadectw rekompensacyjnych stanowi nominalną wartość rekompensaty wyrażoną w złotych. Art. 7. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa ogłosi tekst jednolity ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej. (Dz. U. Nr 72, poz. 802) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Tworzy się jednolitą umundurowaną Służbę Celną w celu zapewnienia zgodności z prawem przywozu towarów na polski obszar celny oraz wywozu towarów z polskiego obszaru celnego. 2. Do zadań Służby Celnej należy realizacja polityki celnej państwa w części dotyczącej przywozu i wywozu towarów, a w szczególności: 1) kontrola przestrzegania przepisów prawa celnego oraz innych przepisów związanych z przywozem i wywozem towarów, 2) wykonywanie czynności związanych z nadawaniem towarom przeznaczenia celnego, 3) wymiar i pobór należności celnych i innych opłat związanych z przywozem i wywozem towarów, 4) rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw i wykroczeń związanych z przywozem i wywozem towarów oraz ściganie ich sprawców, w zakresie określonym innymi ustawami, 5) zapobieganie wprowadzaniu na polski obszar celny oraz wyprowadzaniu z polskiego obszaru celnego towarów objętych ograniczeniami lub zakazami, w szczególności takich jak: odpady szkodliwe, substancje chemiczne, materiały jądrowe i promieniotwórcze, środki odurzające i substancje psychotropowe oraz broń, amunicja, materiały wybuchowe i technologie objęte kontrolą międzynarodową, 6) współpraca z organami celnymi innych państw oraz organizacjami międzynarodowymi, 7) wykonywanie innych zadań wynikających z przepisów odrębnych. 3. Prawa i obowiązki funkcjonariuszy celnych określa niniejsza ustawa. 4. W jednostkach organizacyjnych Służby Celnej mogą być zatrudniani pracownicy administracyjni. Do pracowników tych stosuje się przepisy ustawy o służbie cywilnej, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej. 5. W jednostkach organizacyjnych Służby Celnej mogą być zatrudniani inni pracownicy niż określeni w ust. 4, do których stosuje się ustawę z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i poz. 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i poz. 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778), w zakresie określonym w jej art. 46. 6. W stosunku do pracowników, o których mowa w ust. 4 i 5, zatrudnionych w Głównym Urzędzie Ceł, zadania przewidziane dla dyrektora generalnego urzędu wykonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) stosuje się odpowiednio. 7. Urzędem w rozumieniu niniejszej ustawy jest urząd, o którym mowa w art. 284 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402), oraz Główny Urząd Ceł. 8. Kierownikiem urzędu w rozumieniu niniejszej ustawy jest Prezes Głównego Urzędu Ceł w odniesieniu do Głównego Urzędu Ceł lub dyrektor urzędu celnego w odniesieniu do urzędu celnego. 9. W sprawach związanych z pełnieniem służby oraz zatrudnieniem w jednostkach organizacyjnych służby celnej właściwym do podejmowania rozstrzygnięć jest kierownik urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Art. 2. W Służbie Celnej może pełnić służbę osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) ma co najmniej średnie wykształcenie, 5) cieszy się nieposzlakowaną opinią, 6) posiada stan zdrowia pozwalający na pełnienie służby na określonym stanowisku. Art. 3. 1. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach służbowych w Służbie Celnej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 1, i sposób podawania ich do wiadomości, uwzględniający kryteria naboru na poszczególne stanowiska. Zakres podanych do wiadomości informacji nie może ujawniać stanu obsady etatowej urzędów celnych. Art. 4. Funkcjonariusz celny, w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, korzysta z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 i Nr 128, poz. 840 oraz z 1999 r. Nr 64, poz. 729) dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 5. 1. Ustanawia się odznakę honorową "Zasłużony dla Służby Celnej". 2. Odznakę honorową "Zasłużony dla Służby Celnej" nadaje minister właściwy do spraw finansów publicznych osobom wyróżniającym się w Służbie Celnej lub mającym szczególne zasługi dla Służby Celnej. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór odznaki, szczegółowe zasady i tryb jej nadawania, a także sposób jej noszenia oraz wzór wniosku o nadanie odznaki i legitymacji. We wzorze wniosku powinny zostać sprecyzowane niezbędne dane, w tym informacje o osiągnięciach uzasadniających nadanie odznaki. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sztandaru Służby Celnej oraz tryb jego nadania. Wzór sztandaru Służby Celnej powinien nawiązywać do tradycji administracji celnej. Art. 6. Dzień 21 września ustanawia się dniem Służby Celnej. Rozdział 2 Stanowiska i stopnie służbowe funkcjonariuszy celnych Art. 7. 1. Funkcjonariusze celni pełnią służbę na stanowiskach służbowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska służbowe funkcjonariuszy celnych, wymagane kwalifikacje do ich zajmowania w zakresie wykształcenia i praktyki zawodowej oraz szczegółowe zasady awansowania. W rozporządzeniu zostaną określone dokumenty, które należy złożyć w celu potwierdzenia spełnienia określonych wymogów. Przy określaniu szczegółowych zasad awansowania powinny zostać uwzględnione także szczególne kwalifikacje zawodowe. Art. 8. 1. Ustanawia się następujące stopnie służbowe funkcjonariuszy celnych: 1) aplikant celny, 2) młodszy rewident celny, 3) rewident celny, 4) starszy rewident celny, 5) młodszy dyspozytor celny, 6) dyspozytor celny, 7) starszy dyspozytor celny, 8) młodszy aspirant celny, 9) aspirant celny, 10) starszy aspirant celny, 11) podkomisarz celny, 12) komisarz celny, 13) nadkomisarz celny, 14) generalny komisarz celny, 15) krajowy komisarz celny. 2. Prezesowi Głównego Urzędu Ceł przysługuje z mocy ustawy stopień krajowego komisarza celnego. 3. Nadania stopni: podkomisarz celny, komisarz celny, nadkomisarz celny, generalny komisarz celny dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 4. Pozostałe stopnie nadaje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz celny pełni służbę. 5. Dyrektorom urzędów celnych i ich zastępcom stopnie nadaje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Art. 9. 1. Nadanie funkcjonariuszom celnym stopni służbowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2-14, następuje w zależności od zajmowanego stanowiska, opinii służbowej, oceny okresowej i posiadanych kwalifikacji zawodowych. 2. Nadanie wyższego stopnia służbowego nie może nastąpić wcześniej niż po odbyciu służby w stopniu: 1) młodszego rewidenta celnego roku, 2) rewidenta celnego roku, 3) starszego rewidenta celnego roku, 4) młodszego dyspozytora celnego 2 lat, 5) dyspozytora celnego 2 lat, 6) starszego dyspozytora celnego 2 lat, 7) młodszego aspiranta celnego 2 lat, 8) aspiranta celnego 2 lat, 9) starszego aspiranta celnego 2 lat, 10) podkomisarza celnego 2 lat, 11) komisarza celnego 2 lat, 12) nadkomisarza celnego 2 lat. 3. Funkcjonariuszowi celnemu posiadającemu pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe można nadać wyższy stopień przed upływem ustalonych okresów. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb nadawania stopni funkcjonariuszom celnym, biorąc pod uwagę zajmowane stanowisko, kwalifikacje, okres pełnienia służby. Rozdział 3 Nawiązanie stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych Art. 10. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza celnego powstaje w drodze mianowania, na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do służby. 2. Osobę przyjętą do służby mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej. 3. Z dniem mianowania funkcjonariuszowi celnemu, o którym mowa w ust. 1, nadaje się stopień służbowy aplikanta celnego. 4. Służba przygotowawcza trwa 3 lata i kończy się oceną kwalifikacyjną, dokonywaną przez kierownika urzędu. 5. Powołanie osób na wyższe stanowiska w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego. 6. Powołanie na wyższe stanowiska kierownicze, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 i 3: 1) funkcjonariusza celnego - następuje w ramach stosunku służbowego, 2) innej osoby niż określona w pkt 1 - powoduje nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania. 7. Do osób, o których mowa w ust. 6 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o służbie cywilnej dotyczące pracowników służby cywilnej. Art. 11. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz celny jest obowiązany: 1) odbyć przeszkolenie praktyczne, 2) potwierdzić egzaminem ukończenie zasadniczego kursu celnego lub złożyć egzamin zawodowy, 3) potwierdzić egzaminem znajomość języka obcego w zakresie umożliwiającym wykonywanie obowiązków służbowych. Art. 12. 1. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz celny podlega okresowej, przeprowadzonej co 6 miesięcy, ocenie. Okresową ocenę wystawia kierownik urzędu. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, program przebiegu służby przygotowawczej, w tym określi szczegółowe warunki i tryb egzaminów, o których mowa w art. 11 pkt 2 i 3. Program przebiegu służby przygotowawczej powinien uwzględniać różnorodność zadań wykonywanych przez funkcjonariuszy celnych. 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może zwolnić funkcjonariusza od obowiązków określonych w art. 11 oraz skrócić, nie więcej niż o 6 miesięcy, okres służby przygotowawczej. 4. W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych, trwającej dłużej niż trzy miesiące, Prezes Głównego Urzędu Ceł na wniosek kierownika urzędu może przedłużyć okres służby przygotowawczej. Art. 13. Po zakończeniu służby przygotowawczej z wynikiem pozytywnym funkcjonariusz celny zostaje mianowany do służby stałej. Art. 14. 1. Aktu mianowania funkcjonariusza celnego dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł lub upoważniona przez niego osoba. 2. Akt mianowania powinien określać: 1) imię i nazwisko, 2) oznaczenie urzędu, w którym pełniona jest służba, 3) stanowisko służbowe, 4) stopień służbowy, 5) uposażenie, 6) datę mianowania. 3. Do zmiany stopni służbowych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5. Art. 15. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz celny składa pisemne ślubowanie następującej treści: "Świadomy podejmowanych obowiązków funkcjonariusza celnego - ślubuję wiernie służyć Rzeczypospolitej Polskiej, przestrzegać zasad Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, rzetelnie wykonywać powierzone mi zadania oraz strzec dobrego imienia służby, honoru i godności funkcjonariusza celnego." 2. Do treści ślubowania, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny może dodać słowa "Tak mi dopomóż Bóg." Art. 16. 1. Kierownik urzędu prowadzi dokumentację przebiegu służby funkcjonariuszy celnych w aktach osobowych. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1, oraz wzór legitymacji służbowej. Rozdział 4 Wyższe stanowiska kierownicze w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej Art. 17. 1. Stanowiska: 1) Prezesa Głównego Urzędu Ceł i dwóch wiceprezesów, 2) Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępców w Głównym Urzędzie Ceł, 3) dyrektora urzędu celnego i jego zastępców są wyższymi stanowiskami kierowniczymi w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej. 2. Dobór kandydatów na stanowiska dyrektorów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, dokonywany jest w drodze konkursu. Konkurs przeprowadza Prezes Głównego Urzędu Ceł. 3. W toku konkursu sprawdzeniu podlega wiedza niezbędna do wykonywania zadań na stanowisku, na które przeprowadzany jest konkurs, predyspozycje i zdolności ogólne oraz umiejętności kierownicze. Szczegółowe wymagania dotyczące stanowiska, na które przeprowadzany jest konkurs, określa Prezes Głównego Urzędu Ceł. 4. Konkurs przeprowadza się, jeżeli do konkursu zgłosiło się co najmniej 3 kandydatów. W wyniku konkursu wyłania się co najmniej 2 kandydatów, spośród których Prezes Głównego Urzędu Ceł powołuje jednego. 5. W wypadku braku odpowiedniej liczby kandydatów do przeprowadzenia konkursu, doboru na stanowiska Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i dyrektora urzędu celnego dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania konkursów, o których mowa w ust. 2-4. Określając tryb przeprowadzania konkursu, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględni niezbędne wymagania, które powinni spełniać kandydaci, a w szczególności wykształcenie i w zależności od stanowiska niezbędny okres stażu służby lub pracy w Służbie Celnej, pozwalający na właściwe wykonywanie obowiązków służbowych, oraz określi wykaz stanowisk, które mogą być obejmowane wyłącznie przez funkcjonariuszy celnych. 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne stanowiska niż dyrektorzy określeni w ust. 1 pkt 2 i 3, na które dobór kandydatów przeprowadzany jest w drodze konkursu, uwzględniając zakres obowiązków wymaganych na danym stanowisku. 8. Niezależnie od informacji określonej w art.3, kierownicy urzędów mają obowiązek upowszechnić informację o konkursie w kierowanym przez siebie urzędzie poprzez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu. Prezes Głównego Urzędu Ceł ogłasza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim szczegółową informację o konkursie. 9. Przepisy ust. 2-8 stosuje się również do kandydatów nie będących funkcjonariuszami celnymi. Rozdział 5 Zmiana warunków pełnienia służby funkcjonariuszy celnych Art. 18. 1. Jeżeli wymagają tego potrzeby Służby Celnej, funkcjonariuszowi celnemu można zlecić na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym wykonywanie innych obowiązków służbowych, zgodnych z jego kwalifikacjami. 2. Funkcjonariusza celnego można, gdy wymagają tego ważne względy służbowe, przenieść na takie samo lub równorzędne stanowisko do innego urzędu, w tej samej lub innej miejscowości. 3. Funkcjonariuszowi celnemu, w związku z przeniesieniem do służby w innej miejscowości, przysługuje jednorazowe świadczenie pieniężne na zagospodarowanie w wysokości jednomiesięcznego uposażenia, należnego w dniu przeniesienia, w wypadku gdy łączy się z tym zmiana miejsca zamieszkania. 4. Funkcjonariusza celnego można, gdy wymagają tego potrzeby służbowe, przenieść czasowo na okres do 6 miesięcy w roku kalendarzowym do innej jednostki organizacyjnej Służby Celnej w tej samej lub innej miejscowości. 5. W wypadkach określonych w ust. 1, 2 i 4 funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie stosownie do wykonywanych obowiązków służbowych, lecz nie niższe od dotychczas otrzymywanego. 6. Przeniesień, o których mowa w ust. 2 i 4, jeśli łączy się to z przeniesieniem do innego urzędu, dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Art. 19. Nie można bez zgody zainteresowanego przenieść do pełnienia służby w innej miejscowości: 1) kobiety w ciąży, 2) funkcjonariusza celnego samodzielnie sprawującego opiekę nad dzieckiem do lat 14. Art. 20. 1. Przeniesienie funkcjonariusza celnego do innej miejscowości, z której dojazd jest znacznie utrudniony, wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi odpowiednich warunków mieszkaniowych, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. 2. W wypadkach określonych w ust. 1 funkcjonariuszowi celnemu przysługuje zwrot kosztów przeniesienia, w tym zwrot kosztów podróży. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz ich wysokość. Rozporządzenie powinno określać sposób udokumentowania przez funkcjonariusza celnego poniesionych kosztów przeniesienia, w tym podróży. Art. 21. 1. W razie reorganizacji urzędu, funkcjonariusza celnego można przenieść na inne równorzędne lub niższe stanowisko służbowe w tym urzędzie, odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli nie jest możliwe dalsze pełnienie służby na dotychczasowym stanowisku. 2. Przez okres sześciu miesięcy po przeniesieniu funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie nie niższe od dotychczasowego. Art. 22. Funkcjonariusza celnego można przenieść na niższe stanowisko w razie: 1) trwałej utraty zdolności do służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza, z tym że przez okres 3 miesięcy zachowuje on prawo do dotychczasowego uposażenia; jeżeli funkcjonariusz celny zostaje poddany rehabilitacji zdrowotnej lub przysposobieniu do innych obowiązków służbowych, zachowuje prawo do dotychczasowego uposażenia przez okres 12 miesięcy, 2) likwidacji zajmowanego stanowiska, gdy nie ma możliwości przeniesienia go na inne, równorzędne stanowisko; art. 21 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) pisemnego wniosku funkcjonariusza celnego. Rozdział 6 Zawieszenie funkcjonariuszy celnych w pełnieniu obowiązków służbowych Art. 23. 1. Funkcjonariusza celnego zawiesza się w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego. 2. Funkcjonariusza celnego można zawiesić w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione nieumyślnie ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowania dyscyplinarnego, o którym mowa w rozdziale 12, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby. 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych można przedłużyć do 12 miesięcy. 4. Okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych wlicza się do okresu pełnienia służby, od którego zależą uprawnienia funkcjonariusza celnego. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, okres zawieszenia jest wliczany tylko wówczas, gdy w postępowaniu karnym funkcjonariusz celny został uniewinniony albo postępowanie zostało umorzone. 5. Wniesienie środka odwoławczego od zawieszenia nie wstrzymuje decyzji o zawieszeniu. Art. 24. W okresie zawieszenia funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie na zasadach określonych w art. 60. Rozdział 7 Ustanie stosunku służbowego Art. 25. 1. Funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w wypadku: 1) orzeczenia trwałej niezdolności do służby, 2) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, 3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie, 4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego, 5) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w ocenie okresowej lub opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej, 6) odmowy złożenia ślubowania, 7) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych, 8) prawomocnego orzeczenia zakazu wykonywania zawodu funkcjonariusza celnego, 9) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i 4, 10) zgłoszenia przez funkcjonariusza celnego pisemnego żądania zwolnienia ze służby, 11) trwałej utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli nie ma możliwości pełnienia służby przez funkcjonariusza celnego na innym stanowisku, odpowiednim do jego stanu zdrowia i kwalifikacji zawodowych, albo gdy funkcjonariusz celny odmawia przejścia na takie stanowisko. 2. W wypadku zgłoszenia pisemnego żądania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, funkcjonariusza celnego zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia tego zgłoszenia. 3. Odwołanie osób powołanych na wyższe stanowiska kierownicze w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej regulują przepisy Kodeksu celnego. 4. Odwołanie, o którym mowa w ust. 3, powoduje, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, zwolnienie z jednostki organizacyjnej Służby Celnej. 5. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 3, były powołane spośród funkcjonariuszy celnych, to ich odwołanie ze stanowiska nie powoduje zwolnienia ze służby, a wyznaczenie stanowisk, na których będą pełnić służbę po odwołaniu, należy do kompetencji kierownika urzędu, w którym poprzednio pełnili służbę. 6. Do pracowników administracyjnych zatrudnionych przed powołaniem w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 26. Funkcjonariusza celnego można zwolnić ze służby w wypadku: 1) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch następujących po sobie ocenach okresowych lub opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy, 2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w art. 25 ust. 1 pkt 3, 3) powołania do innej służby państwowej, a także objęcia funkcji z wyboru w organach wykonawczych samorządu terytorialnego lub stowarzyszeniach, 4) nabycia prawa do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, 5) niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe, 6) nieobecności w służbie z powodu choroby trwającej dłużej niż rok, 7) likwidacji urzędu lub jego reorganizacji związanej ze zmniejszeniem liczby etatów, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie funkcjonariusza celnego na inne stanowisko lub do innego urzędu celnego, 8) warunkowego umorzenia postępowania karnego, jeżeli ścigany czyn dotyczył przestępstwa popełnionego umyślnie, ściganego z oskarżenia publicznego, 9) odmowy poddania się badaniom lekarskim, o których mowa w art. 39 ust. 1, 10) zaistnienia innej, niż określone w pkt 1-9, ważnej przyczyny, jeżeli dalsze pozostawanie w służbie nie gwarantuje należytego wykonywania obowiązków służbowych; zwolnienie funkcjonariusza celnego ze służby może nastąpić w tym wypadku po zasięgnięciu opinii związku zawodowego funkcjonariuszy celnych. Art. 27. 1. W wypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 9 i 11 oraz w art. 26, zawiadomienie o zwolnieniu ze służby doręcza się funkcjonariuszowi celnemu z dwutygodniowym wyprzedzeniem w okresie służby przygotowawczej oraz z trzymiesięcznym wyprzedzeniem w okresie służby stałej. 2. Po doręczeniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jest to uzasadnione dobrem służby, funkcjonariusz celny może być zwolniony od pełnienia służby, z zachowaniem prawa do uposażenia. Art. 28. Funkcjonariuszowi celnemu, który został przeniesiony na niższe stanowisko, niższy stopień lub zwolniony ze służby w związku ze skazaniem prawomocnym wyrokiem lub wydaniem orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego, kierownik urzędu proponuje pełnienie służby na poprzednich warunkach w razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania wyroku uniewinniającego lub orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego. Art. 29. W razie uchylenia kary dyscyplinarnej przeniesienia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia ze służby, stosuje się odpowiednio przepis art. 28. Art. 30. 1. Funkcjonariusz celny zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby. 2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby. 3. Świadectwo służby jest wydawane na zasadach określonych w przepisach prawa pracy. Rozdział 8 Czas służby Art. 31. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza celnego jest określony wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczynku. 2. W wypadkach uzasadnionych rodzajem służby i jej organizacją może być stosowany system zmianowy. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania rozkładu czasu służby, w szczególności biorąc pod uwagę zagwarantowanie prawa do wypoczynku. Rozdział 9 Obowiązki funkcjonariuszy celnych Art. 32. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany w szczególności: 1) dochować obowiązków wynikających ze złożonego ślubowania, 2) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi, 4) podnosić kwalifikacje zawodowe, 5) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią. 2. Funkcjonariusz celny jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym przy nawiązywaniu stosunku służbowego, co najmniej raz do roku, na zakończenie służby oraz na żądanie kierownika urzędu. Treść oświadczenia stanowi tajemnicę służbową. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i warunki składania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, oraz wzór oświadczenia. Art. 33. 1. Funkcjonariusz celny przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym. 2. Funkcjonariusz celny nie może: 1) publicznie manifestować poglądów politycznych, 2) uczestniczyć w strajku, a także działalności zakłócającej normalną pracę urzędu. 3. Funkcjonariusz celny nie może być członkiem partii politycznej; z chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej. Art. 34. Funkcjonariusz celny nie może: 1) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek prawa handlowego, 2) być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć w spółkach prawa handlowego, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub interesowność, 3) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółdzielni, z wyjątkiem rad nadzorczych spółdzielni mieszkaniowych, 4) być członkiem zarządów fundacji prowadzących działalność gospodarczą, 5) posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 2% akcji lub udziałów przedstawiających więcej niż 2% kapitału zakładowego - w każdej z tych spółek, 6) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności; nie dotyczy to działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, w formie i zakresie gospodarstwa rodzinnego, 7) sprawować funkcji w podmiotach, których działalność jest związana z obrotem towarów z zagranicą lub obrotem krajowym towarów pochodzących z zagranicy, lub świadczyć pracy na rzecz tych podmiotów albo na rzecz przedstawicielstw firm zagranicznych prowadzących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 35. Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia nie mogą pełnić służby w urzędzie, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek podległości służbowej. Art. 36. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany wypełniać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli polecenie służbowe w przekonaniu funkcjonariusza celnego jest niezgodne z prawem, godzi w interes społeczny lub zawiera znamiona pomyłki, funkcjonariusz celny powinien przedstawić swoje zastrzeżenia przełożonemu na piśmie. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia funkcjonariusz celny powinien je wykonać, zawiadamiając jednocześnie o zastrzeżeniach kierownika urzędu, a gdy polecenie wydał kierownik urzędu - organ nadrzędny nad urzędem. 3. Funkcjonariusz celny jest obowiązany odmówić wykonania polecenia, jeśli jego wykonanie prowadziłoby do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia. 4. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz celny jest obowiązany zawiadomić kierownika urzędu bądź organ nadrzędny nad urzędem, z pominięciem drogi służbowej. Art. 37. 1. Funkcjonariusz celny może wykonywać dodatkowe zajęcia zarobkowe jedynie na zlecenie organów administracji rządowej za zgodą Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub w zakresie działalności publicystycznej i dydaktycznej. 2. Funkcjonariusz celny nie może wykonywać zajęć, które pozostawałyby w sprzeczności z jego obowiązkami albo mogłyby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność. Art. 38. 1. Funkcjonariusz celny podlega ocenie okresowej raz na rok, z zastrzeżeniem ust. 5. Oceny okresowej dokonuje kierownik urzędu, w którym funkcjonariusz pełni służbę. 2. Oceny okresowej dyrektora urzędu i jego zastępców dokonuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy dokonywaniu ocen funkcjonariuszy celnych. 4. O treści oceny okresowej powiadamia się funkcjonariusza celnego. 5. W razie negatywnej oceny okresowej, dodatkową ocenę przeprowadza się po upływie 6 miesięcy od dnia doręczenia funkcjonariuszowi celnemu pierwszej oceny. W wypadku nieobecności funkcjonariusza celnego w służbie, bieg terminu zawiesza się na czas tej nieobecności. 6. Niezależnie od ocen okresowych dokonywanych przez kierownika urzędu, bezpośredni przełożony może wydawać opinie służbowe dotyczące przebiegu służby funkcjonariusza celnego. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 7. Od oceny okresowej funkcjonariusz celny może, w terminie 14 dni od dnia powiadomienia, odwołać się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł. W wypadku oceny okresowej dokonanej przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł odwołanie przysługuje do ministra właściwego do spraw finansów publicznych. 8. Od opinii służbowej, o której mowa w ust. 6, funkcjonariusz celny może w terminie 14 dni od dnia powiadomienia odwołać się do kierownika urzędu. Przepis ust. 7 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Art. 39. 1. W uzasadnionych wypadkach funkcjonariusz celny może być z urzędu skierowany na badania lekarskie, w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności do wykonywania służby. 2. Jeżeli przemawia za tym dobro służby, funkcjonariusz może być poddany, za jego zgodą, badaniom psychofizycznym. Art. 40. 1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany wykonywać obowiązki służbowe w umundurowaniu. W uzasadnionych wypadkach kierownik urzędu może zwolnić funkcjonariusza celnego od wykonywania obowiązków służbowych w umundurowaniu. 2. Umundurowanie, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny otrzymuje bezpłatnie. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady przydziału, okresy zużycia, wzory, kolory i normy umundurowania i oznaczeń stopni funkcjonariuszy celnych, 2) szczegółowe zasady i sposób noszenia umundurowania i oznaczeń stopni, 3) wysokość i warunki przyznawania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz za okresowe czyszczenie munduru, 4) wypadki, w jakich funkcjonariusze celni nie mają obowiązku pełnienia służby w umundurowaniu - biorąc pod uwagę ilość i rodzaje składników umundurowania oraz okres używalności tych składników. Art. 41. 1. Funkcjonariusz celny, który został zwolniony ze służby przed upływem 3 lat od ukończenia nauki w szkole wyższej lub na kursach zawodowych, której koszty zostały poniesione przez kierownika urzędu, jest zobowiązany zwrócić kwotę stanowiącą równowartość kosztów, jakie poniósł urząd w związku z tym kształceniem. 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie w wypadku: 1) zwolnienia ze służby funkcjonariusza celnego z przyczyn, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2-4 i 6-10, 2) zwolnienia ze służby funkcjonariusza celnego z przyczyn, o których mowa w art. 26 pkt 1, 2, 8 i 9. 3. W uzasadnionych wypadkach Prezes Głównego Urzędu Ceł może zwolnić osobę zobowiązaną do zwrotu kosztów, określonych w ust. 1, z obowiązku ich zwrotu. Rozdział 10 Uprawnienia funkcjonariuszy celnych Art. 42. Funkcjonariuszom celnym i członkom ich rodzin mogą być przyznane świadczenia socjalne, których rodzaj i zakres ustala Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Rada Ministrów, ustalając rodzaj i zakres tych świadczeń, uwzględni szczególne warunki pełnienia służby przez funkcjonariuszy celnych. Art. 43. 1. Do funkcjonariusza celnego kobiety stosuje się przepisy prawa pracy dotyczące szczególnej ochrony pracy kobiet, chyba że przepisy niniejszej ustawy są dla niej korzystniejsze. 2. Art. 1891 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. Art. 44. 1. Funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego na zasadach określonych w Kodeksie pracy. 2. Po 15 latach służby funkcjonariusz celny nabywa prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 1 dnia za każdy następny ukończony rok służby, jednak nie więcej niż 10 dni. Urlop jest udzielany na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy. Art. 45. 1. Funkcjonariusz celny, po 5 latach służby, może otrzymać płatny urlop zdrowotny, z zachowaniem prawa do uposażenia. Urlopu zdrowotnego udziela kierownik urzędu na podstawie skierowania na leczenie sanatoryjne, profilaktyczne lub uzdrowiskowe, na okres ustalony w tym skierowaniu, nie przekraczający jednak 30 kolejnych dni w każdym roku kalendarzowym. 2. Funkcjonariuszowi celnemu kierownik urzędu może udzielić z ważnych przyczyn urlopu bezpłatnego. Art. 46. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia: 1) dyplom, 2) nagroda pieniężna lub rzeczowa, 3) awansowanie na wyższe stanowisko lub na wyższy stopień służbowy, 4) przyznanie odznaki honorowej, 5) przedstawienie do odznaczenia państwowego. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb udzielania wyróżnień oraz właściwość przełożonych w tych sprawach. Art. 47. Funkcjonariuszowi celnemu przysługują świadczenia w razie wypadków i chorób związanych ze służbą, w trybie i na zasadach określonych dla funkcjonariuszy policji. Art. 48. Funkcjonariusze celni mogą się zrzeszać w związkach zawodowych na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769). Rozdział 11 Uposażenie i inne świadczenia pieniężne funkcjonariuszy celnych Art. 49. 1. Z tytułu służby funkcjonariusz celny otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne określone w ustawie. 2. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy celnych stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 3. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o której mowa w ust. 2. Rada Ministrów, określając wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, powinna kierować się szczególnymi zadaniami, jakie wykonuje Służba Celna. Art. 50. 1. Uposażenie funkcjonariusza celnego składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków do uposażenia. 2. Funkcjonariusze celni otrzymują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego: 1) dodatek za stopień służbowy, 2) dodatek za wieloletnią służbę, 3) dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby. Art. 51. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego dla poszczególnych stanowisk służbowych, wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania i wypłacania dodatków, o których mowa w art. 50 ust. 2 pkt 1 i 3. Art. 52. 1. Środki finansowe w wysokości 20% dodatkowych wpływów należności budżetowych uzyskanych w wyniku przeprowadzonych kontroli oraz 20% wpływów uzyskanych przez Skarb Państwa tytułem przepadku rzeczy pochodzących z ujawnionych przez funkcjonariuszy celnych przestępstw przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania Służby Celnej i nagrody dla funkcjonariuszy, którzy przyczynili się bezpośrednio do uzyskania dodatkowych wpływów budżetowych lub ujawnienia przestępstw. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, określa sposób rozdysponowania środków finansowych oraz zasady przyznawania nagród, o których mowa w ust. 1, a także rodzaje wpływów należności budżetowych uznawane za dodatkowe w rozumieniu ust. 1. Art. 53. 1. Dodatek za wieloletnią służbę przysługuje po 5 latach służby, w wysokości wynoszącej 5% uposażenia zasadniczego. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wzrasta o 1% za każdy dalszy rok służby, aż do osiągnięcia 20% uposażenia zasadniczego. 3. Do okresów służby uprawniających do dodatku, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy służby lub zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 4. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. Art. 54. 1. Funkcjonariuszom celnym przysługują nagrody jubileuszowe w wysokości: 1) po 20 latach służby - 75%, 2) po 25 latach służby - 100%, 3) po 30 latach służby - 150%, 4) po 35 latach służby - 200%, 5) po 40 latach służby - 300%, 6) po 45 latach służby - 400% miesięcznego uposażenia. 2. Do okresów służby uprawniających do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy służby lub zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1999 r. Nr 42, poz. 428, Nr 57, poz. 618, Nr 62, poz. 681 i Nr 63, poz. 701) w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 1 lipca 1989 r. 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i wypłacania nagrody jubileuszowej, w szczególności biorąc pod uwagę udokumentowanie okresów pełnienia służby lub zatrudnienia uprawniające do nagrody jubileuszowej danego stopnia. Art. 55. 1. Funkcjonariuszowi celnemu może być przyznana nagroda roczna w wysokości nie wyższej niż wysokość jednomiesięcznego uposażenia. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania oraz przyznawania nagrody rocznej, biorąc pod uwagę okres pełnienia służby i jej przebieg w roku kalendarzowym. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może utworzyć dodatkowy fundusz nagród za szczególne osiągnięcia w Służbie Celnej, określając w szczególności źródło środków na ten fundusz oraz jego wysokość, a także tryb przyznawania nagród. Art. 56. Z tytułu podróży służbowej funkcjonariuszowi celnemu przysługują należności na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. Art. 57. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, który na podstawie innych przepisów wykonuje stałe zadania służbowe poza polskim obszarem celnym, przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, walutę i wysokość ryczałtu, o którym mowa w ust. 1. Wysokość ryczałtu należy określić w zależności od liczby godzin wykonywania zadań przez funkcjonariusza celnego na dobę. Art. 58. 1. Funkcjonariuszowi celnemu, zwolnionemu ze służby w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego uposażenia. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego uposażenia za każdy dalszy pełny rok pełnienia służby ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości sześciomiesięcznego uposażenia. 2. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. 3. Funkcjonariuszowi celnemu w służbie stałej, zwolnionemu ze służby w związku z likwidacją lub reorganizacją urzędu, przysługuje odprawa na zasadach i w wysokości określonych w ust. 1 i 2. Art. 59. 1. W razie śmierci funkcjonariusza celnego, członkom rodziny uprawnionym do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje odprawa pośmiertna. 2. Odprawę pośmiertną dzieli się w częściach równych pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny. 3. Wysokość odprawy pośmiertnej ustala się według zasad określonych w art. 58. Art. 60. 1. Funkcjonariusz celny zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych i zwolniony od pełnienia innych obowiązków służbowych otrzymuje od dnia zawieszenia 50% uposażenia przysługującego w dniu zawieszenia. 2. W razie uchylenia zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, funkcjonariusz celny otrzymuje wstrzymaną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia wprowadzone w okresie zawieszenia. 3. W razie wykonywania innych obowiązków służbowych w okresie zawieszenia, funkcjonariuszowi celnemu przysługuje uposażenie nie niższe od dotychczas otrzymywanego. Art. 61. 1. W wypadku tymczasowego aresztowania funkcjonariusza celnego art. 60 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. W razie umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia wyrokiem sądu, funkcjonariusz celny otrzymuje wstrzymaną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie tymczasowego aresztowania, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po rozwiązaniu z funkcjonariuszem stosunku służbowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w wypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego. 4. Z uposażenia funkcjonariuszy celnych mogą być dokonywane potrącenia na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych - na zasadach określonych w przepisach o egzekucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo w innych przepisach szczególnych. Rozdział 12 Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy celnych Art. 62. 1. Funkcjonariusze celni ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie obowiązków służbowych. 2. Odpowiedzialności dyscyplinarnej przewidzianej przepisami niniejszego rozdziału nie podlegają Prezes i wiceprezesi Głównego Urzędu Ceł. Art. 63. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) przeniesienie na niższe stanowisko lub obniżenie stopnia służbowego, 5) zakaz podwyższania stopnia służbowego przez 2 lata, 6) zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych przez 2 lata, 7) wydalenie ze Służby Celnej. 2. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 1 pkt 7 powoduje zakaz przyjęcia do Służby Celnej przez okres 10 lat. Art. 64. 1. Orzekanie kar dyscyplinarnych należy do kierownika urzędu lub osoby przez niego upoważnionej. 2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne dotyczy funkcjonariusza celnego pełniącego służbę: 1) w Głównym Urzędzie Ceł - Prezes Głównego Urzędu Ceł może upoważnić do orzekania kary dyscyplinarnej wiceprezesa Głównego Urzędu Ceł lub dyrektora departamentu, biura lub innej równorzędnej komórki, 2) w urzędzie celnym - dyrektor urzędu celnego może upoważnić do orzekania kary dyscyplinarnej zastępcę dyrektora urzędu. 3. Orzekanie kary, o której mowa w art. 63 ust. 1 pkt 4-7, należy wyłącznie do właściwości kierownika urzędu. Art. 65. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna kierownik urzędu lub osoba upoważniona do orzekania kar dyscyplinarnych. Art. 66. Postępowanie wyjaśniające przeprowadza wyznaczony przez kierownika urzędu rzecznik dyscyplinarny. Art. 67. 1. Kierownik urzędu na okres 3 lat powołuje rzecznika dyscyplinarnego urzędu. 2. Rzecznik dyscyplinarny powinien być funkcjonariuszem celnym w tym urzędzie oraz mieć co najmniej pięcioletni okres nienagannej służby. 3. W razie nieobecności rzecznika dyscyplinarnego postępowanie wyjaśniające prowadzi funkcjonariusz celny, spełniający warunki określone w ust. 2, wyznaczony przez kierownika urzędu. 4. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie kierownika urzędu. O wszczęciu tego postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy. 5. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny składa wniosek do kierownika urzędu o: 1) wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, 2) umorzenie postępowania wyjaśniającego. Art. 68. 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez kierownika urzędu wiadomości o naruszeniu obowiązków służbowych przez funkcjonariusza celnego ani po upływie 1 roku od popełnienia tego czynu. 2. Jeżeli funkcjonariusz celny z powodu nieobecności w służbie nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, rozpoczęte postępowanie dyscyplinarne ulega zawieszeniu do dnia stawienia się funkcjonariusza do służby. 3. Jeżeli czyn funkcjonariusza celnego zawiera znamiona przestępstwa, przedawnienie postępowania dyscyplinarnego następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w Kodeksie karnym dla tego przestępstwa. Art. 69. Orzeczenie wydaje się po wysłuchaniu rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów mających znaczenie w sprawie. Art. 70. 1. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy spośród funkcjonariuszy celnych. 2. W wypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, kierownik urzędu wyznacza obrońcę spośród funkcjonariuszy celnych. Art. 71. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się ukaranemu w terminie 14 dni od dnia jego wydania. Art. 72. 1. Od orzeczenia dyscyplinarnego ukarany może odwołać się do Prezesa Głównego Urzędu Ceł w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 2. W wypadku wydania orzeczenia dyscyplinarnego przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub osobę przez niego upoważnioną, ukaranemu przysługuje w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia prawo do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Art. 73. W postępowaniu odwoławczym nie można wymierzyć kary surowszej niż orzeczona w zaskarżonym orzeczeniu dyscyplinarnym. Art. 74. 1. Od orzeczeń dyscyplinarnych Prezesa Głównego Urzędu Ceł ukaranemu przysługuje prawo do odwołania w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. 2. W wypadku wydania przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł lub osobę przez niego upoważnioną orzeczenia dyscyplinarnego w pierwszej instancji, prawo do wniesienia odwołania, o którym mowa w ust. 1, przysługuje po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w art. 72 ust. 2. Art. 75. Kary orzeczone w postępowaniu dyscyplinarnym wykonuje kierownik urzędu z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Art. 76. 1. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 1-4, ulegają zatarciu po upływie 3 lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ukaraniu. 2. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 63 ust. 1 pkt 5 i 6, ulegają zatarciu po upływie 3 lat od wykonania tych kar. 3. Odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu wraz z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1 i 2. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie 2 lat. Art. 77. 1. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej funkcjonariusz celny będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin 3 lat, o którym mowa w art. 76, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu. 2. W wypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 63 ust. 1 pkt 7 zatarcie i zniszczenie odpisu orzeczenia następuje z upływem okresu, o którym mowa w art. 63 ust. 2. Art. 78. Koszty biegłych powołanych przez kierownika urzędu i koszty zleconych przez niego ekspertyz ponosi urząd, w którym przeprowadzono postępowanie dyscyplinarne. Art. 79. W postępowaniu dyscyplinarnym w sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. Art. 80. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego oraz sposób wykonywania kar dyscyplinarnych. Rozdział 13 Rozpatrywanie sporów o roszczenia funkcjonariuszy celnych ze stosunku służbowego Art. 81. 1. Od decyzji w sprawach o zwolnienie ze służby funkcjonariusza celnego, przeniesienia albo zlecenia mu wykonywania innych obowiązków służbowych, przeniesienia na niższe stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków, funkcjonariusz może, w terminie 14 dni, wnieść odwołanie do kierownika urzędu nadrzędnego nad urzędem, w którym pełni służbę. Od decyzji wydanej przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł odwołanie nie przysługuje. 2. Do postępowania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Od decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do odwołania w drodze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Art. 82. Spory o roszczenia ze stosunku służbowego funkcjonariuszy celnych w sprawach nie wymienionych w art. 81 ust. 1 rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy. Art. 83. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. 2. Kierownik urzędu może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami. 3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa: 1) każda czynność przed kierownikiem urzędu właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia, 2) uznanie roszczenia. Rozdział 14 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 84. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz. 236 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 88, poz. 554) w art. 19 w ust. 2 po wyrazach "Straży Granicznej" dodaje się wyrazy " , Służby Celnej". Art. 85. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016, Nr 160, poz. 1059 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 684) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach "Straży Granicznej" dodaje się wyrazy "Służby Celnej,". Art. 86. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 276 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Środki finansowe z opłat, o których mowa w § 2 oraz w art. 275, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania organów celnych oraz na premie dla funkcjonariuszy celnych i pracowników podległych Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, w szczególności dla tych, którzy przyczynili się bezpośrednio do wykrycia przestępstw lub wykroczeń celnych i dewizowych."; 2) w art. 279 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Wiceprezesów Głównego Urzędu Ceł, nie więcej niż dwóch, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Ceł powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów."; 3) w art. 280 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) szkolenie kadr dla potrzeb Służby Celnej,"; 4) art. 282 otrzymuje brzmienie: "Art. 282. Dyrektora Głównego Urzędu Ceł, dyrektora urzędu celnego i jego zastępcę oraz dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) i jego zastępcę w Głównym Urzędzie Ceł powołuje i odwołuje Prezes Głównego Urzędu Ceł."; 5) w art. 284 dodaje się § 5 w brzmieniu: "§ 5. Prezes Głównego Urzędu Ceł tworzy ośrodki szkoleniowe oraz określa ich organizację i zakres działania."; 6) skreśla się art. 285. Art. 87. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929, Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700 i Nr 70, poz. 777) w art. 8 po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) funkcjonariusze Służby Celnej,". Art. 88. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1014) w art. 1 w ust. 3 po wyrazach "Straży Granicznej," dodaje się wyrazy "Służby Celnej,". Art. 89. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228 i Nr 60, poz. 636) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w pkt 2 dodaje się lit. o) w brzmieniu: "o) jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Głównego Urzędu Ceł oraz Główny Urząd Ceł - w stosunku do funkcjonariuszy celnych,"; 2) w art. 6 w ust. 1 po pkt 18 dodaje się pkt 18a w brzmieniu: "18a) funkcjonariuszami Służby Celnej,"; 3) w art. 8 w ust. 15 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: "6) Służby Celnej."; 4) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy "i 12-18" zastępuje się wyrazami "i 12-18a", b) w ust. 4 wyrazy "i 13-18" zastępuje się wyrazami "i 13-18a"; 5) w art. 13 w pkt 12 wyrazy "pkt 13-18" zastępuje się wyrazami "pkt 13-18a"; 6) w art. 16 w ust. 1 po pkt 14 dodaje się pkt 15 w brzmieniu: "15) funkcjonariuszy Służby Celnej"; 7) w art. 18 w ust. 1 wyrazy "13-18" zastępuje się wyrazami "13-18a"; 8) w art. 36 w ust. 2 wyrazy "11-18" zastępuje się wyrazami "11-18a". Art. 90. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 6 po lit. e) dodaje się lit. f) w brzmieniu: "f) w Służbie Celnej,"; 2) w art. 32 w ust. 3 w pkt 6 po wyrazach "Straży Granicznej," dodaje się wyrazy "Służby Celnej,". Rozdział 15 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 91. 1. Funkcjonariusze celni zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy w administracji celnej od tego dnia wykonują zadania przewidziane dla Służby Celnej. W zakresie dotyczącym stosunku pracy stosuje się dotychczasowe warunki pracy i płacy. 2. W terminie dziewięciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy osoby, o których mowa w ust. 1, otrzymają pisemną propozycję pełnienia służby, z zastrzeżeniem ust. 5. Propozycje przedkładane są stosownie do posiadanych kwalifikacji, przebiegu i oceny dotychczasowej pracy na zasadach i warunkach ustalonych w niniejszej ustawie. Na wyższe stanowiska kierownicze przedłożenie propozycji może być poprzedzone postępowaniem konkursowym, o którym mowa w art. 17. 3. Funkcjonariusz celny w terminie miesiąca od dnia otrzymania propozycji, o której mowa w ust. 2, składa pisemne oświadczenie o przyjęciu propozycji bądź odmowie pełnienia służby. 4. W wypadku przyjęcia propozycji pełnienia służby osobom, o których mowa w ust. 1, akt mianowania zostanie wręczony niezwłocznie, nie później niż w ciągu 30 dni od przyjęcia propozycji. 5. Nie otrzyma propozycji pełnienia służby osoba, która nie spełnia warunków określonych w art. 2. 6. Z osobami, o których mowa w ust. 5, w terminie, o którym mowa w ust. 2, mogą być rozwiązane stosunki pracy: 1) z pracownikami zatrudnionymi na podstawie mianowania - z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, 2) z pracownikami zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę - z zachowaniem odpowiedniego okresu wypowiedzenia określonego w Kodeksie pracy. 7. W wypadku wypowiedzenia stosunku pracy w trybie, o którym mowa w ust. 6: 1) pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę przysługuje odprawa pieniężna przewidziana w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110), 2) pracownikom zatrudnionym na podstawie mianowania przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych. 8. Jeżeli odmowa przyjęcia proponowanych warunków pełnienia służby spowodowana jest zmianą stanowiska na niższe lub przeniesieniem do innej miejscowości, osobie odmawiającej przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego dotychczasowego wynagrodzenia, a stosunek pracy zostaje rozwiązany z upływem 14 dni od daty złożenia oświadczenia. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. 9. W razie odmowy przyjęcia proponowanych warunków służby z innych przyczyn niż określone w ust. 8, stosunek pracy wygasa z upływem trzech miesięcy od złożenia oświadczenia. Ustanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Art. 92. W wypadku przyjęcia propozycji pełnienia służby na stanowisku funkcjonariusza celnego, dotychczasowy stosunek pracy przekształca się w stosunek służby z dniem mianowania. Art. 93. 1. Osoby, o których mowa w art. 91 ust. 2 i 5, mogą wystąpić do Prezesa Głównego Urzędu Ceł z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, w wypadku gdy nie odpowiadają im przedłożone propozycje pełnienia służby lub w wypadku nieotrzymania propozycji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony w terminie 7 dni od dnia otrzymania propozycji pełnienia służby lub od dnia doręczenia wypowiedzenia. 3. Prezes Głównego Urzędu Ceł powoła komisję opiniodawczą do spraw wniosków, o których mowa w ust. 1, w skład której będą wchodzili funkcjonariusze celni mający co najmniej 5-letni staż pracy w organach celnych i przedstawiciele związków zawodowych. W skład komisji wchodzą w równej liczbie przedstawiciele Prezesa Głównego Urzędu Ceł i związków zawodowych. 4. Prezes Głównego Urzędu Ceł wydaje rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku, o którym mowa w ust. 1, po zasięgnięciu opinii komisji, o której mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia otrzymania opinii komisji. 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, liczbę członków oraz tryb pracy komisji, o której mowa w ust. 3, uwzględniając w szczególności możliwość tworzenia zespołów opiniodawczych spośród członków komisji, terminy wydawania opinii oraz uprawnienia do ich podpisywania. 6. Członkowie komisji, o której mowa w ust. 3, wykonują swoje zadania w ramach pełnienia obowiązków służbowych. 7. Bieg terminów, o których mowa w art. 91 ust. 3 i 6, ulega zawieszeniu od momentu złożenia wniosku przez osobę, o której mowa w ust. 1, do czasu podjęcia przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 4. Art. 94. 1. W wypadku gdy przepisy prawa uzależniają stopień lub stanowisko służbowe, a także prawo do świadczenia lub jego wymiar od okresu pełnienia służby, pracownicy, którzy stali się funkcjonariuszami celnymi, zachowują ciągłość służby, z zaliczeniem dotychczasowego okresu pracy. 2. Dotychczasowe okresy zatrudnienia w administracji celnej traktowane są jako pełnienie służby w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy. 3. Uprawnienia przewidziane niniejszą ustawą funkcjonariusze celni nabywają z chwilą mianowania na stanowisko funkcjonariusza celnego w Służbie Celnej. Art. 95. Osobie, o której mowa w art. 91 ust. 1, przysługuje w sprawie przedłożonej propozycji pełnienia służby lub w wypadku nieotrzymania takiej propozycji środek odwoławczy do sądu pracy po wyczerpaniu trybu postępowania, o którym mowa w art. 91 i 93. Art. 96. Postępowania dyscyplinarne, wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, toczą się według przepisów dotychczasowych. Art. 97. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 44 ust. 2 i art. 49 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1999 r. o szczególnych zasadach, warunkach i trybie mianowania na wyższe stopnie wojskowe żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym. (Dz. U. Nr 72, poz. 804) W celu szczególnego wyróżnienia obrońców Ojczyzny i zadośćuczynienia za wieloletnie przemilczanie ich zasług, za doznane w okresie powojennym represje i prześladowania oraz za cierpienia związane z przymusowym oddaleniem od Ojczyzny - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwala, co następuje: Art. 1. 1. Żołnierzy uczestniczących w walkach o wolność i niepodległość Polski podczas II wojny światowej i w okresie powojennym mianuje się z okazji 60 rocznicy wybuchu II wojny światowej na wyższe stopnie wojskowe. 2. Żołnierzem w rozumieniu ustawy jest osoba wchodząca w skład: 1) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej działających w kraju i za granicą, podległych Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej w Kraju i na Uchodźstwie, 2) 1 i 2 Armii Wojska Polskiego oraz innych polskich formacji wojskowych przy armiach sojuszniczych. Art. 2. 1. Żołnierzy, o których mowa w art. 1, mianuje się na pierwszy stopień oficerski podporucznika lub kolejne stopnie oficerskie do stopnia pułkownika włącznie, z tym że: 1) chorążych, podoficerów i szeregowych - mianuje się na pierwszy stopień oficerski podporucznika, 2) oficerów - mianuje się o jeden stopień, 3) oficerów, którzy w okresie powojennym nie byli mianowani na wyższe stopnie wojskowe - mianuje się o dwa stopnie. 2. Mianowaniu nie podlegają: 1) żołnierze, którzy w okresie powojennym byli już co najmniej dwukrotnie mianowani na stopnie oficerskie za dokonane czyny świadczące o szczególnym męstwie lub za wyjątkowe zasługi, 2) osoby wymienione w art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360). Art. 3. 1. Mianowanie żołnierza następuje na wniosek: 1) władz naczelnych związków i stowarzyszeń kombatanckich - w odniesieniu do własnych członków, 2) wojskowych komendantów uzupełnień właściwych ze względu na miejsce stałego pobytu żołnierza lub jego czasowego pobytu trwającego ponad trzy miesiące - w odniesieniu do żołnierzy nie należących do żadnej organizacji kombatanckiej, 3) attachés wojskowych polskich przedstawicielstw dyplomatycznych - w odniesieniu do osób mających obywatelstwo polskie i zamieszkujących za granicą, 4) zainteresowanego - w przypadku gdy podmioty wymienione w pkt 1-3 nie wystąpiły z takim wnioskiem; w tym przypadku wnioski składa się za ich pośrednictwem. 2. Wnioski o mianowanie żołnierza składa się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, który po sprawdzeniu, czy odpowiadają warunkom określonym w ustawie, przedstawia je Ministrowi Obrony Narodowej. 3. Jeżeli wniosek nie zawiera niezbędnych danych, które mogą mieć wpływ na mianowanie na odpowiedni stopień wojskowy, wzywa się wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 3 miesięcy pod rygorem zwrotu wniosku lub rozpatrzenia go z uwzględnieniem wyłącznie danych w nim zawartych. 4. Wzór wniosku o mianowaniu żołnierza stanowi załącznik do ustawy. Art. 4. W sprawach nieuregulowanych mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500). Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. (poz. 804) WNIOSEK O MIANOWANIE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 72, poz. 805) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215) w części drugiej "Tabela Stawek Celnych" wprowadza się następujące zmiany: 1) pozycja towarowa określona kodem PCN 0101 19 10 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0101 19 10 0- - - Rzeźneszt.2014,2 000000 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0101 19 10 0- - - Rzeźneszt.2027,5 000000 2) pozycja towarowa określona kodem PCN 1205 00 90 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 1205 00 90 0- Pozostałe-153010,50 150 0 00 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 1205 00 90 0- Pozostałe-303010,50 150 0 00 3) pozycje towarowe określone kodami PCN 2002 90 11 1, 2002 90 11 9, 2002 90 19 0, 2002 90 31 1, 2002 90 31 9, 2002 90 39 0, 2002 90 91 1, 2002 90 91 9, 2002 90 99 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 515 otrzymują brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-50 minimum 0,6 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-60 minimum 0,7 ECU/kg83,3 minimum 0,9 ECU/kg 1111 15 4) pozycje towarowe określone kodami PCN 2309 10 11 0, 2309 10 13 0, 2309 10 15 0, 2309 10 19 0, 2309 10 31 0, 2309 10 33 0, 2309 10 39 0, 2309 10 51 0, 2309 10 53 0, 2309 10 59 0, 2309 10 70 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2309 10 11 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 13 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 15 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 19 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 - - - - Zawierająca w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 10 31 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 33 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 39 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 - - - - Zawierająca w masie powyżej 30% skrobi: 2309 10 51 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie mniej niż 10%-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 53 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 59 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 31,5 2309 10 70 0- - - Nie zawierająca skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierająca produkty mleczne-3573,324,50 00000010 31,5 otrzymują brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2309 10 11 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-3573,324,50 00000010 2309 10 13 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 2309 10 15 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 2309 10 19 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 - - - - Zawierająca w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 10 31 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-3573,324,50 00000010 2309 10 33 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 2309 10 39 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 - - - - Zawierająca w masie powyżej 30% skrobi: 2309 10 51 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie mniej niż 10%-3573,324,50 00000010 2309 10 53 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 2309 10 59 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-3573,324,50 00000010 2309 10 70 0- - - Nie zawierająca skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierająca produkty mleczne-3573,324,50 00000010 5) pozycje towarowe określone kodami PCN 2710 00 67 1, 2710 00 67 9, 2710 00 68 1, 2710 00 68 9 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników-35 minimum 33 ECU/t- 1111111111171711170170 2710 00 67 9- - - - - Pozostałe-35 minimum 33 ECU/t- 1111111111171711170170 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników-35 minimum 33 ECU/t- 1111111111171711170170 2710 00 68 9- - - - - Pozostałe-35 minimum 33 ECU/t- 1111111111171711170170 otrzymują brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników-35 minimum 33 ECU/t- 11111111111717111711170 2710 00 67 9- - - - - Pozostałe-35 minimum 33 ECU/t- 11111111111717111711170 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników-35 minimum 33 ECU/t- 11111111111717111711170 2710 00 68 9- - - - - Pozostałe-35 minimum 33 ECU/t- 11111111111717111711170 6) pozycja towarowa określona kodem PCN 2903 30 80 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 * 2903 30 80 0- - Jodki-2564,80000000000000 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 * 2903 30 80 0- - Pozostałe-2564,80000000000000 7) pozycja towarowa określona kodem PCN 5607 49 90 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 5607 49 90 0- - - O masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m) lub poniżej-3097,2000000000004,50 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 5607 49 90 0- - - O masie liniowej 50 000 decyteksów (5 g/m) lub poniżej-3097,2000000000004,50 8) pozycja towarowa określona kodem PCN 5607 50 30 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 5607 50 30 0- - - O masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m) lub poniżej-3097,2000000000004,50 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 5607 50 30 0- - - O masie liniowej 50 000 decyteksów (5 g/m) lub poniżej-3097,2000000000004,50 9) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 7401 20 00 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 7402 00 00 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 7402 00 00 0Miedź nierafinowana; anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej-2532,40000000000000 10) pozycja towarowa określona kodem PCN 8406 20 55 1, umieszczona po pozycji towarowej określonej kodem PCN 8408 20 55, w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 8406 20 55 1- - - - - Do montażu przemysłowego w pojazdach mechanicznych z podpozycji 8701 20, z pozycji nr 8702 i 8704 (innych niż z podpozycji 8408 20 10)szt.09 000000000000 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 8408 20 55 1- - - - - Do montażu przemysłowego w pojazdach mechanicznych z podpozycji 8701 20, z pozycji nr 8702 i 8704 (innych niż z podpozycji 8408 20 10)szt.09 000000000000 11) pozycja towarowa określona kodem PCN 8529 10 80 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 8529 10 80 0- Pozostałe-309 000000000000 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 8529 10 90 0- Pozostałe-309 000000000000 § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów. (Dz. U. Nr 72, poz. 806) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów (Dz. U. Nr 165, poz. 1200) pozycja towarowa określona kodem PCN ex 2712 90 39 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieZawieszenie stawek celnych: autonomicznej, konwencyjnej i preferencyjnej DEVZawieszenie obniżonych stawek celnych: UEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze ex 2712 90 39 0Gacz parafinowy o maksymalnej zawartości oleju 15%, temperaturze topnienia od 49°C do 54°C oraz ciężarze właściwym mierzonym w temperaturze 120°C od 0,8 g/cm3 do 0,86 g/cm30 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieZawieszenie stawek celnych: autonomicznej, konwencyjnej i preferencyjnej DEVZawieszenie obniżonych stawek celnych: UEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze ex 2712 90 39 0Gacz parafinowy o maksymalnej zawartości oleju 15%, temperaturze topnienia od 49°C do 54°C oraz o ciężarze właściwym mierzonym w temperaturze 20°C od 0,8 g/cm3 do 0,86 g/cm30 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie ustanowienia dodatkowego kontyngentu taryfowego na przywóz niektórych towarów rolnych z zagranicy. (Dz. U. Nr 72, poz. 807) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się dodatkowy kontyngent taryfowy ilościowy na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215 i Nr 72, poz. 805). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, mogą dotyczyć nie więcej niż 50 ton dla towaru objętego kodem PCN 1205 00 90 0. 3. Termin ważności pozwolenia na przywóz, o którym mowa w ust. 2, nie może być dłuższy niż jeden miesiąc. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1999 r. (poz. 807) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENT TARYFOWY ILOŚCIOWY Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość (w tonach) 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 90 0- Pozostałe1526 890 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków wspierania środkami budżetu państwa na 1999 r. lokalnych programów restrukturyzacyjnych. (Dz. U. Nr 72, poz. 808) Na podstawie art. 37i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa warunki wspierania środkami budżetu państwa na 1999 r. lokalnych programów inicjowanych, realizowanych i finansowanych przez organy samorządu województwa, obejmujących swoim zakresem obszar jednego lub kilku powiatów, mających na celu: 1) zmniejszenie negatywnych skutków bezrobocia, 2) tworzenie dodatkowych miejsc pracy - z zastrzeżeniem § 3 ust. 3. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - rozumie się przez to ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), 2) ustawie budżetowej - rozumie się przez to ustawę budżetową na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), 3) ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), 4) inwestycjach w zakresie infrastruktury technicznej - rozumie się przez to inwestycje określone w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484). Rozdział 2 Województwa otrzymujące środki z rezerwy celowej budżetu państwa na 1999 r. oraz ich przeznaczenie § 3. 1. Ze środków rezerwy celowej, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy budżetowej, zwanej dalej "rezerwą", są wspierane programy lokalne inicjowane, realizowane i finansowane przez organy samorządów województw, na których terenie znajdują się co najmniej dwa powiaty objęte w 1998 r. działaniami w ramach strategii i programów, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. W celu realizacji programów, wymienionych w ust. 1, ze środków rezerwy przeznacza się następujące kwoty dla województw: 1) dolnośląskiego - kwotę 10 450 tys. zł, 2) łódzkiego - kwotę 10 450 tys. zł, 3) małopolskiego - kwotę 600 tys. zł, 4) pomorskiego - kwotę 10 450 tys. zł, 5) śląskiego - kwotę 9 850 tys. zł, 6) warmińsko-mazurskiego - kwotę 10 450 tys. zł, 7) zachodniopomorskiego - kwotę 10 450 tys. zł. 3. Realizacja lokalnych programów, o których mowa w ust. 1, może być wspierana ze środków rezerwy wyłącznie w powiatach wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 4. Środki z rezerwy mogą być przeznaczone na dotacje celowe, zwane dalej "dotacjami", dla: 1) jednostek samorządu terytorialnego na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej w celu realizacji zadań, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, 2) podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, zwanych dalej "przedsiębiorcami", mających siedzibę na terenie powiatów objętych programami restrukturyzacyjnymi przyjętymi przez Radę Ministrów, z przeznaczeniem na dofinansowanie inwestycji mających na celu tworzenie dodatkowych miejsc pracy na bazie majątku restrukturyzowanych podmiotów, w tym wydzielania spółek zależnych. § 5. 1. Warunkiem otrzymania środków z rezerwy jest złożenie, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez zarząd województwa do właściwego wojewody wniosku, według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się pisemne potwierdzenie banku o udzieleniu lub zapewnieniu udzielenia inwestorowi, o którym mowa w § 6 ust. 2, kredytu na finansowanie inwestycji oraz o kwocie tego kredytu, jeżeli inwestor wskazuje kredyt jako źródło finansowania tej inwestycji. 3. Właściwy wojewoda rozpatruje złożony wniosek w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia i po stwierdzeniu, że złożony przez zarząd województwa wniosek jest prawidłowo sporządzony, a inwestycja spełnia warunki określone w § 1, przekaże, w granicach środków określonych w § 3 ust. 2, w całości lub w ratach, kwoty dotacji na dofinansowanie inwestycji na wyodrębnione rachunki bankowe jednostek samorządu terytorialnego lub rachunki bankowe przedsiębiorców. 4. Wojewoda, w terminie 30 dni od rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, wystąpi do ministra właściwego do spraw budżetu o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa. Rozdział 3 Dotacje na dofinansowanie inwestycji § 6. 1. Właściwy wojewoda, w granicach kwoty środków budżetowych określonych w § 3 ust. 2, może przekazać odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego, zwanym dalej "inwestorami", dotacje na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, właściwy wojewoda może przekazać także podmiotom określonym w § 4 pkt 2, zwanym dalej "inwestorami". 3. Łączna kwota dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie zadania własnego jednostki samorządu terytorialnego w ramach wydatków inwestycyjnych w zakresie infrastruktury technicznej w 1999 r. nie może przekroczyć kwoty, którą ustala się według zasad określonych w art. 44 ust. 3 i 4 oraz art. 45 ust. 1 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. 4. Dotacja dla inwestorów, o których mowa w ust. 1 i 2, na inwestycję rozpoczętą i kończoną w 1999 r. lub realizowaną w okresie dłuższym niż jeden rok, nie może przekroczyć 100% środków innych niż środki z budżetu państwa, planowanych na finansowanie tej inwestycji w 1999 r. Łączna kwota dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie takiej inwestycji nie może przekroczyć 50% jej wartości kosztorysowej. § 7. 1. Inwestor, który otrzymał dotację na dofinansowanie inwestycji, jest zobowiązany do sporządzania i przekazywania zarządowi województwa oraz właściwemu wojewodzie, w terminie 15 dni po upływie III i IV kwartału 1999 r., zwanych dalej "okresami sprawozdawczymi", informacji o przebiegu realizacji i finansowania tych inwestycji, zawierającej w szczególności: 1) nazwę i adres wnioskodawcy, 2) nazwę i lokalizację inwestycji lub informacje w tym zakresie zawarte w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku inwestycji budowlanych, 3) wartość kosztorysową inwestycji, 4) planowaną i rzeczywistą wartość nakładów poniesionych na inwestycję od początku 1999 r. do końca okresu sprawozdawczego, 5) kwotę przyznanej i otrzymanej dotacji, 6) planowane i rzeczywiste efekty rzeczowe inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej lub jej części (etapu), zakończonej w okresie sprawozdawczym. 2. Inwestor do informacji, o której mowa w ust. 1, załącza: 1) kopie protokołów końcowego odbioru inwestycji w danym kwartale 1999 r., a po upływie IV kwartału tego roku - również kopie protokołów częściowego odbioru inwestycji przewidzianych do zakończenia po 1999 r., w zakresie rzeczowym, w części B poz. 5 wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 1, do wykonania w 1999 r., 2) decyzję o pozwoleniu na użytkowanie lub potwierdzone zawiadomienie o zakończeniu budowy wystawione przez właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej w przypadku inwestycji budowlanych, 3) część opisową, zawierającą w szczególności analizę przebiegu realizacji i finansowania każdej inwestycji infrastrukturalnej, oraz dane dotyczące wykonanego zakresu rzeczowego poszczególnych inwestycji, który był planowany do wykonania w 1999 r., a po upływie IV kwartału - również dane o ważniejszych efektach rzeczowych inwestycji zakończonych w 1999 r. i ocenę przewidywanego wpływu tych inwestycji zwłaszcza na poprawę stanu infrastruktury technicznej i środowiska oraz na tworzenie dodatkowych miejsc pracy. 3. Właściwi wojewodowie przekazują ministrowi właściwemu do spraw pracy informacje zbiorcze sporządzone według wzoru, o którym mowa w ust. 1, na podstawie danych zawartych w informacjach otrzymanych od inwestorów, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Informacje zbiorcze, o których mowa w ust. 3, sporządzone po III kwartale 1999 r., są przekazywane ministrowi właściwemu do spraw pracy w terminie 30 dni po upływie tego kwartału. 5. Informacje zbiorcze, o których mowa w ust. 3, sporządzone po IV kwartale 1999 r., są przekazywane ministrowi właściwemu do spraw pracy do dnia 31 marca 2000 r., łącznie z częścią opisową, stanowiącą część D wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 1, zawierającą w szczególności: 1) dane o ważniejszych efektach rzeczowych inwestycji zakończonych w 1999 r. i ocenę oczekiwanego wpływu tych inwestycji zwłaszcza na poprawę stanu infrastruktury technicznej i środowiska oraz na tworzenie dodatkowych miejsc pracy na terenie samorządu terytorialnego, którego jednostki otrzymały dotacje, 2) analizę nieprawidłowości występujących w ciągu 1999 r. podczas realizacji i finansowania inwestycji oraz podjętych działań w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i wyników tych działań. 6. Kopie informacji zbiorczych, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, wojewodowie przesyłają ministrowi właściwemu do spraw budżetu. 7. Minister właściwy do spraw pracy przedstawia Radzie Ministrów, w terminie do dnia 31 maja 2000 r., informacje zbiorcze na podstawie danych zawartych w informacji od wojewodów o realizacji i finansowaniu inwestycji dofinansowanych dotacją w 1999 r., sporządzonych na podstawie informacji otrzymanych od inwestorów, podając w szczególności: 1) liczbę i wartość kosztorysową inwestycji dofinansowanych dotacją, 2) liczbę bezrobotnych zatrudnionych przy realizacji inwestycji dofinansowanych dotacją, 3) liczbę utworzonych dzięki środkom budżetu państwa dodatkowych miejsc pracy, 4) kwotę dotacji na dofinansowanie inwestycji, przekazaną inwestorom w 1999 r. przez wojewodów, 5) kwoty środków z budżetu jednostek samorządu terytorialnego przekazane w 1999 r. na finansowanie inwestycji, 6) liczbę inwestorów zobowiązanych do zwrotu dotacji oraz łączne kwoty dotacji podlegających zwrotowi do budżetu wojewody w 1999 r. i w 2000 r. § 8. 1. Właściwi wojewodowie kontrolują prawidłowość wykorzystania oraz przestrzeganie przez inwestorów obowiązku zwrotu, w wypadkach określonych w ust. 4 pkt 1, ust. 5 oraz w § 10 ust. 1, dotacji przekazanych inwestorom. 2. Jeżeli wojewodowie w ciągu 1999 r., w wyniku kontroli albo na podstawie informacji otrzymanych od innego organu kontrolnego lub od inwestorów, stwierdzą nieprawidłowości polegające w szczególności na: 1) wstrzymaniu lub na zaniechaniu realizacji kontynuowanej inwestycji, 2) nierozpoczęciu inwestycji w planowanym terminie albo 3) zaawansowaniu realizacji inwestycji w stopniu zagrażającym zakończeniu inwestycji w planowanym terminie, 4) wykorzystaniu dotacji przekazanej na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej niezgodnie z jej przeznaczeniem - podejmują działania mające na celu wyjaśnienie przyczyn wystąpienia nieprawidłowości oraz ustalają dla inwestorów terminy, do których inwestorzy są zobowiązani usunąć nieprawidłowości i zawiadomić o tym właściwych wojewodów. 3. Wojewodowie w czasie podejmowania działań wobec inwestorów mogą zmienić ustalone terminy przekazania pozostałych rat dotacji. 4. Jeżeli inwestorzy nie usuną nieprawidłowości w ustalonych przez wojewodów terminach, o których mowa w ust. 2: 1) przekazane dotacje podlegają zwrotowi w całości przez inwestorów, w ciągu 14 dni po upływie tych terminów, do budżetów właściwych wojewodów, 2) wojewodowie nie przekazują inwestorom pozostałych rat dotacji. 5. Dotacja przekazana na dofinansowanie inwestycji podlega zwrotowi do budżetu wojewody również wtedy, gdy: 1) inwestycja planowana do zakończenia w 1999 r. nie została zakończona do dnia 31 grudnia 1999 r., 2) inwestycja przewidziana do zakończenia po 1999 r. nie została zrealizowana w zakresie rzeczowym w części B poz. 5 wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 1. § 9. 1. Dotacje, które w 1999 r. będą zwrócone przez inwestorów do budżetów wojewodów w przypadku określonym w § 8 ust. 4 pkt 1 lub z powodu rezygnacji z ich wykorzystania w całości lub części, oraz dotacje, które nie będą przekazane inwestorom w przypadku określonym w § 8 ust. 4 pkt 2, właściwi wojewodowie w 1999 r. mogą przeznaczyć na: 1) zwiększenie dotacji ustalonych na dofinansowanie inwestycji, 2) dofinansowanie innych inwestycji objętych wnioskiem o przyznanie dotacji, złożonym w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 7 ust. 1-5 i § 10. § 10. 1. Część dotacji otrzymanej przez inwestora w 1999 r. na dofinansowanie inwestycji, która do dnia 31 grudnia 1999 r. nie została wykorzystana, może być przeznaczona przez inwestora w 2000 r. wyłącznie na finansowanie zobowiązań związanych z zakresem rzeczowym inwestycji, planowanym i wykonanym w 1999 r., a po sfinansowaniu zobowiązań pozostała kwota dotacji podlega zwrotowi do budżetu wojewody w terminie 14 dni od dnia zakończenia finansowania zobowiązań. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli inwestor jest zobowiązany do zwrotu całej dotacji, w wypadkach określonych w § 8 ust. 4 pkt 1. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1999 r. (poz. 808) Załącznik nr 1 LOKALNE PROGRAMY WSPIERANE ŚRODKAMI BUDŻETU PAŃSTWA NA 1999 R. 1) "Strategia rozwoju województwa elbląskiego", 2) "Strategia rozwoju gospodarczego województwa koszalińskiego", 3) "Strategia rozwoju województwa olsztyńskiego", 4) "Partnerska strategia rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002", 5) "Strategia rozwoju województwa suwalskiego na lata 1997-2002 MAZURY I SUWALSZCZYZNA", 6) "Strategia rozwoju regionu łódzkiego na lata 1998-2002 ŁÓDŹ - SAM ŚRODEK JUTRA", 7) "Europejska strategia rozwoju regionu wałbrzyskiego na lata 1998-2002 BY SPROSTAĆ WYZWANIOM PRZYSZŁOŚCI", 8) Strategia i programy rozwoju województwa katowickiego. Załącznik nr 2 WYKAZ POWIATÓW, W KTÓRYCH MOGĄ BYĆ REALIZOWANE PROGRAMY LOKALNE WSPIERANE ŚRODKAMI BUDŻETU PAŃSTWA NA 1999 R. 1. Województwo dolnośląskie Powiaty: m. Legnica m. Wałbrzych m. Wrocław bolesławiecki dzierżoniowski głogowski górowski jaworski jeleniogórski kamiennogórski kłodzki lubański lubiński lwówecki milicki oleśnicki oławski polkowicki strzeliński średzki świdnicki trzebnicki wałbrzyski wołowski wrocławski ząbkowicki zgorzelecki złotoryjski 2. Województwo łódzkie Powiaty: m. Łódź m. Piotrków Trybunalski m. Skierniewice bełchatowski kutnowski łaski łowicki łódzki wschodni opoczyński pabianicki pajęczański piotrkowski radomszczański rawski tomaszowski wieluński wieruszowski zduńskowolski zgierski 3. Województwo małopolskie Powiaty: chrzanowski olkuski 4. Województwo pomorskie Powiaty: bytowski chojnicki człuchowski kościerski kwidzyński lęborski malborski nowodworski słupski starogardzki tczewski 5. Województwo śląskie Powiaty: m. Bytom m. Chorzów m. Częstochowa m. Dąbrowa Górnicza m. Gliwice m. Jastrzębie-Zdrój m. Jaworzno m. Katowice m. Mysłowice m. Piekary Śląskie m. Ruda Śląska m. Rybnik m. Siemianowice Śląskie m. Sosnowiec m. Świętochłowice m. Tychy m. Zabrze m. Żory będziński bielski cieszyński częstochowski gliwicki kłobucki mikołowski myszkowski pszczyński raciborski rybnicki tarnogórski tyski wodzisławski zawierciański 6. Województwo warmińsko-mazurskie Powiaty: bartoszycki braniewski ełcki działdowski elbląski giżycki iławski kętrzyński lidzbarski mrągowski nidzicki nowomiejski olecko-gołdapski olsztyński ostródzki piski szczycieński 7. Województwo zachodniopomorskie Powiaty: białogardzki choszczeński drawski goleniowski gryficki gryfiński kamieński kołobrzeski koszaliński myśliborski pyrzycki sławieński stargardzki szczecinecki świdwiński wałecki Załącznik nr 3 Wzór Wniosek o przyznanie dotacji ze środków rezerwy celowej budżetu państwa na 1999 r. na wspieranie lokalnych programów restrukturyzacyjnych Część A. Ogólne dane o realizowanym programie restrukturyzacyjnym Ilustracja Część B. Dane identyfikacyjne oraz termin realizacji i efekty inwestycji w infrastrukturę techniczną Ilustracja Część C. Źródła finansowania w 1999 r. Ilustracja Część D. Część opisowa Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie algorytmu wyrównania finansowego dokonywanego między Kasami Chorych oraz wysokości procentowej przewidywanych przychodów, które nie są uwzględnione w wyrównaniu. (Dz. U. Nr 72, poz. 809) Na podstawie art. 135 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie algorytmu wyrównania finansowego dokonywanego między Kasami Chorych oraz wysokości procentowej przewidywanych przychodów, które nie są uwzględnione w wyrównaniu (Dz. U. Nr 134, poz. 874), po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. Dla 1999 r., jako roku bazowego, ustala się liczbę osób w wieku do 60 roku życia włącznie i powyżej 60 roku życia na podstawie danych przekazanych przez Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na przywóz kukurydzy pochodzącej z Republiki Węgierskiej. (Dz. U. Nr 72, poz. 810) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na przywóz kukurydzy pochodzącej z Republiki Węgierskiej (Dz. U. Nr 40, poz. 404) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 2 w pkt 5 wyrazy "2 tys. ton" zastępuje się wyrazami "10 tys. ton", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Dopuszcza się rozdysponowanie nie wykorzystanej puli kontyngentu z maja w wysokości 12 tys. ton we wrześniu.", 2) w załączniku do rozporządzenia w kol. "Ilość (w tonach)" liczbę "70 000" zastępuje się liczbą "78 000". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 sierpnia 1999 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra. (Dz. U. Nr 72, poz. 811) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się urzędową cenę detaliczną spirytusu rektyfikowanego luksusowego produkcji krajowej w butelce o pojemności 1,0 l w wysokości 91,00 zł. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra (Dz. U. Nr 166, poz. 1213). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 13 sierpnia 1999 r. w sprawie organizacji roku szkolnego w publicznych szkołach i placówkach artystycznych. (Dz. U. Nr 72, poz. 812) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 32a ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W publicznych szkołach artystycznych, zwanych dalej "szkołami", oraz w publicznych placówkach artystycznych, zwanych dalej "placówkami", zajęcia dydaktyczno-wychowawcze rozpoczynają się w pierwszym powszednim dniu września, z wyjątkiem soboty, a kończą się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, w najbliższy piątek po dniu 18 czerwca. 2. W sześcioletnich ogólnokształcących szkołach muzycznych I stopnia zajęcia lekcyjne kończą się w środę bezpośrednio poprzedzającą zakończenie rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych. 3. W sześcioletnich ogólnokształcących szkołach muzycznych II stopnia, sześcioletnich ogólnokształcących szkołach sztuk pięknych, czteroletnich liceach plastycznych, dziewięcioletnich ogólnokształcących szkołach baletowych zajęcia dydaktyczno-wychowawcze kończą się na 7 dni przed rozpoczęciem egzaminów dyplomowych, z tym że po przeprowadzeniu klasyfikacji rocznej mogą być organizowane zajęcia z przedmiotów wchodzących w zakres egzaminu dyplomowego i egzaminu maturalnego według odrębnego planu ustalonego przez dyrektora szkoły. 4. W sześcioletnich szkołach muzycznych II stopnia zajęcia dydaktyczno-wychowawcze kończą się na 7 dni przed rozpoczęciem egzaminów dyplomowych, z tym że po przeprowadzeniu klasyfikacji rocznej mogą być organizowane zajęcia z przedmiotów wchodzących w zakres egzaminu dyplomowego, według odrębnego planu ustalonego przez dyrektora szkoły. 5. W szkołach policealnych i pomaturalnych zajęcia dydaktyczno-wychowawcze kończą się w terminie umożliwiającym przeprowadzenie egzaminów dyplomowych. § 2. Zajęcia dydaktyczno-wychowawcze w roku szkolnym dzielą się na dwa okresy: 1) I okres - od dnia rozpoczęcia zajęć dydaktyczno-wychowawczych we wrześniu do ostatniej soboty poprzedzającej ferie zimowe, 2) II okres - od poniedziałku wypadającego bezpośrednio po feriach zimowych do dnia zakończenia rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych. § 3. 1. Ustala się następujące terminy ferii szkolnych i przerw świątecznych: 1) zimowa przerwa świąteczna trwa od dnia 23 do dnia 31 grudnia lub od dnia 22 do dnia 31 grudnia, jeżeli dzień 22 grudnia wypada w poniedziałek, 2) ferie zimowe rozpoczynają się w ostatni poniedziałek stycznia i trwają dwa tygodnie, 3) wiosenna przerwa świąteczna rozpoczyna się w czwartek poprzedzający święta i kończy w pierwszy wtorek po świętach, 4) ferie letnie rozpoczynają się w najbliższą sobotę po zakończeniu rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych i trwają do dnia 31 sierpnia. 2. Dyrektorzy szkół prowadzących kształcenie ogólne mogą, w porozumieniu z radą szkoły lub radą rodziców i radą pedagogiczną, połączyć zimową przerwę świąteczną z feriami zimowymi, zachowując określoną liczbę dni nauki w skali roku szkolnego, wynikającą z ust. 1. 3. Dyrektorzy szkół i placówek mogą dostosować termin ferii zimowych w tych szkołach do terminu obowiązującego w innych szkołach danego województwa, po uprzednim powiadomieniu organu prowadzącego szkołę lub placówkę. § 4. W zależności od warunków pracy szkoły lub placówki, rozkład zajęć dydaktyczno-wychowawczych może być realizowany w pięciu lub sześciu dniach tygodnia, z tym że: 1) decyzję o organizacji tygodnia pracy podejmują dyrektorzy szkół i placówek, po zasięgnięciu opinii rady szkoły, rady rodziców i rady pedagogicznej, 2) o przyjętej organizacji tygodnia pracy należy poinformować organ prowadzący szkołę lub placówkę, uczniów i ich rodziców przed rozpoczęciem zajęć szkolnych, 3) w szkołach i placówkach, w których obowiązuje pięciodniowy tydzień pracy, w dni wolne od zajęć dydaktycznych szkoły mogą organizować zajęcia wychowawczo-opiekuńcze, imprezy artystyczne i inne służące upowszechnianiu kultury. § 5. 1. Egzaminy dyplomowe w sześcioletnich ogólnokształcących szkołach muzycznych II stopnia, sześcioletnich ogólnokształcących szkołach sztuk pięknych, czteroletnich liceach plastycznych i dziewięcioletnich ogólnokształcących szkołach baletowych przeprowadza się w terminach umożliwiających przeprowadzenie egzaminu maturalnego. 2. Egzaminy dyplomowe w sześcioletnich szkołach muzycznych II stopnia, czteroletnich szkołach sztuki cyrkowej, szkołach policealnych, szkołach pomaturalnych bibliotekarskich i animatorów kultury przeprowadza się w okresie od dnia 19 kwietnia do zakończenia zajęć dydaktycznych. § 6. 1. Pisemne egzaminy maturalne przeprowadza się w następujących terminach: 1) język polski - w najbliższy wtorek po dniu 4 maja o godz. 8.00, 2) drugi przedmiot - w dniu następnym (środa) o godz. 8.00. 2. Ustne egzaminy maturalne powinny być zakończone do dnia 31 maja. § 7. Terminy egzaminów wstępnych ustala dyrektor szkoły na podstawie przepisów w sprawie warunków przyjmowania uczniów do szkół. § 8. Traci moc zarządzenie nr 30 Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 lipca 1993 r. w sprawie organizacji roku szkolnego w szkołach i placówkach artystycznych (Dz. Urz. MKiS Nr 4, poz. 17). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Kultury i Sztuki: A. Zakrzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 11 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków, jakie muszą być spełnione przy wykorzystywaniu osadów ściekowych na cele nieprzemysłowe. (Dz. U. Nr 72, poz. 813) Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Wykorzystywanie osadów ściekowych na cele nieprzemysłowe polega na: 1) wprowadzaniu na grunty do rekultywacji na potrzeby rolnicze i potrzeby nierolnicze, 2) stosowaniu w rolnictwie, 3) wprowadzaniu wraz z nasionami roślin na powierzchnie narażone na erozję, w szczególności na skarpy składowisk odpadów, wykopów i nasypów ziemnych oraz składowiska odpadów o właściwościach pylących, do roślinnego utrwalania powierzchni gruntów, 4) stosowaniu do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, 5) kompostowaniu osadów ściekowych. § 2. Osady ściekowe mogą być wykorzystywane na cele nieprzemysłowe, o których mowa w § 1, jeżeli: 1) powstają podczas oczyszczania ścieków pochodzących z gospodarstw domowych lub komunalnych sieci kanalizacyjnych oraz ścieków o składzie do nich zbliżonym, 2) podlegają systematycznie badaniom, 3) są ustabilizowane oraz przygotowane do celu i sposobu ich wykorzystywania, a w szczególności przez poddanie obróbce biologicznej, chemicznej, termicznej lub innemu procesowi, który obniża podatność osadu ściekowego na zagniwanie i eliminuje zagrożenie dla zdrowia, 4) zawartość metali ciężkich nie przekracza ilości podanych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 5) sposób wykorzystywania nie spowoduje uciążliwości dla ludzi, zwierząt i środowiska, a w szczególności pogorszenia jakości wód powierzchniowych i podziemnych, 6) w osadach ściekowych stosowanych w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella, 7) liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w kg suchej masy (s.m.) osadów ściekowych stosowanych: a) w rolnictwie - jest nie większa niż 10, b) do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze oraz na potrzeby nierolnicze - jest nie większa niż 300, 8) zawartość metali ciężkich w wierzchniej (0-20 cm) warstwie gruntu, na którym osady ściekowe mają być stosowane, nie przekracza ilości podanych: a) w załączniku nr 2 do rozporządzenia - przy stosowaniu osadów ściekowych w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze, b) w załączniku nr 3 do rozporządzenia - przy stosowaniu osadów ściekowych do rekultywacji gruntów na potrzeby nierolnicze, 9) odczyn pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo jest nie mniejszy niż 6,0. § 3. 1. Badania, o których mowa w § 2 pkt 2, obejmują oznaczanie: 1) odczynu pH, 2) zawartości s.m. - w %, 3) zawartości substancji organicznej - w % s.m., 4) zawartości azotu ogólnego, w tym azotu amonowego - w % s.m., 5) zawartości fosforu ogólnego - w % s.m., 6) zawartości wapnia i magnezu - w % s.m., 7) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, chromu, miedzi, niklu, rtęci i cynku w reprezentatywnej próbce osadu ściekowego, metodą spektrometrii absorpcji atomowej po mineralizacji mocnymi kwasami - w mg/kg s.m., 8) obecności bakterii chorobotwórczych z rodzaju Salmonella, które wykrywa się prowadząc hodowlę na podłożach namnażających i różnicująco-selektywnych oraz potwierdzając wyniki badaniem biochemicznym, 9) liczby żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w kg s.m., którą określa się izolując je z reprezentatywnej próbki osadu przez wstrząsanie lub mieszanie, płukanie z zastosowaniem wirowania oraz flotację, a następnie wykonując badanie mikroskopowe. 2. Badania osadów ściekowych, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się z częstotliwością zależną od obciążenia oczyszczalni, wyrażoną liczbą równoważnych mieszkańców (LRM - liczba wyrażająca krotność dobowego obciążenia oczyszczalni ścieków substancjami pochodzącymi od jednego mieszkańca): 1) raz na dwanaście miesięcy - przy LRM do 5 000, 2) raz na sześć miesięcy - przy LRM powyżej 5 000 do 10 000, 3) raz na cztery miesiące - przy LRM powyżej 10 000 do 100 000, 4) raz na dwa miesiące - przy LRM ponad 100 000. 3. Grunty, na których mają być stosowane osady ściekowe, podlegają badaniom obejmującym oznaczanie: 1) odczynu pH, 2) zawartości metali ciężkich: ołowiu, kadmu, chromu, miedzi, niklu, rtęci i cynku w reprezentatywnej próbce gruntu metodą spektrometrii absorpcji atomowej po mineralizacji mocnymi kwasami - w mg/kg s.m., 3) zawartości fosforu przyswajalnego w przeliczeniu na P2O5 (pięciotlenek fosforu), jeżeli osad będzie stosowany w rolnictwie - w % s.m. 4. Badania gruntów, na których osady ściekowe są stosowane w rolnictwie, wykonuje się co 5 lat. 5. Reprezentatywną próbkę osadu ściekowego do badań uzyskuje się przez połączenie i dokładne zmieszanie próbek pobranych w tym samym czasie z różnych miejsc danej partii osadu ściekowego; ich liczba powinna wynosić co najmniej: 1) 10 - przy objętości partii osadu ściekowego do 50 m3, 2) 15 - przy objętości partii osadu ściekowego powyżej 50 m3 do 100 m3, 3) 30 - przy objętości partii osadu ściekowego powyżej 100 m3. 6. Reprezentatywną próbkę gruntu uzyskuje się przez zmieszanie 25 próbek pobranych w punktach regularnie rozmieszczonych na powierzchni nie przekraczającej 5 ha, o jednorodnej budowie i jednakowym użytkowaniu; próbki pobiera się z głębokości od 0 do 20 cm. § 4. 1. Wytwarzający odpady w postaci osadów ściekowych dokonuje badań osadów ściekowych i gruntów w zakresie określonym w § 3 i udostępnia wyniki badań użytkownikom osadu ściekowego wraz z informacją o dawkach osadu ściekowego, które można stosować na poszczególnych gruntach. 2. Przy stosowaniu osadów ściekowych w rolnictwie dawkę osadu ściekowego ustala się dla każdej partii osadu osobno; wielkość dawki osadu ściekowego zależy od rodzaju gruntu, sposobu jego użytkowania, jakości osadu ściekowego i zapotrzebowania roślin na fosfor i azot, przy czym: 1) ilości metali ciężkich, które mogą być wprowadzone z osadem ściekowym w ciągu roku do gleby, średnio w okresie 10 lat nie mogą przekroczyć: a) ołowiu (Pb) - 1000 g/ha/rok, b) kadmu (Cd) - 20 g/ha/rok, c) chromu (Cr) - 1000 g/ha/rok, d) miedzi (Cu) - 1600 g/ha/rok, e) niklu (Ni) - 200 g/ha/rok, f) rtęci (Hg) - 10 g/ha/rok, g) cynku (Zn) - 5000 g/ha/rok, 2) dawka osadu ściekowego nie może przekroczyć 10 ton suchej masy na hektar w okresie 5 lat. 3. Przy stosowaniu osadów ściekowych do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze i nierolnicze, do roślinnego utrwalania powierzchni gruntów oraz do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu stosuje się dawki osadu ściekowego podane w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 5. 1. W rolnictwie stosuje się osady ściekowe w postaci płynnej lub ziemistej, a do pozostałych celów mogą być także wykorzystywane osady ściekowe w postaci mazistej. 2. Osady ściekowe w postaci płynnej mogą być wprowadzane do gruntu tylko metodą iniekcji (wstrzykiwania) lub metodą hydroobsiewu, a osady ściekowe w postaci mazistej i ziemistej należy rozprowadzać równomiernie na powierzchni gruntu i niezwłocznie z nim zmieszać. § 6. Osady ściekowe mogą być wykorzystywane w celach nieprzemysłowych na obszarach, które nie stanowią: 1) parków narodowych i rezerwatów przyrody, 2) wewnętrznych terenów ochrony pośredniej stref ochronnych źródeł i ujęć wody, 3) pasa gruntu o szerokości 50 m bezpośrednio przylegającego do brzegów jezior i cieków, 4) terenów zalewowych, czasowo podtopionych i bagiennych, 5) terenów czasowo zamarzniętych i pokrytych śniegiem, 6) gruntów o dużej przepuszczalności, to jest piasków luźnych i słabogliniastych oraz piasków gliniastych lekkich, jeżeli poziom wód gruntowych sięga do 1,5 m od powierzchni gruntu, 7) gruntów rolnych o spadku przekraczającym 10%, 8) terenów wychodni warstw wodonośnych, 9) terenów objętych pozostałymi szczególnymi formami ochrony przyrody nie wymienionymi w pkt 1, jeżeli osady ściekowe zostały wytworzone poza tymi terenami, 10) terenów położonych w odległości mniejszej niż 100 m od ujęcia wody, domu mieszkalnego lub zakładu produkcji żywności, 11) gruntów, na których rosną rośliny sadownicze i warzywa, z wyjątkiem drzew owocowych, 12) gruntów przeznaczonych pod uprawę roślin jagodowych i warzyw, których części jadalne bezpośrednio stykają się z ziemią i są spożywane w stanie surowym - w ciągu 18 miesięcy poprzedzających zbiory i w czasie zbiorów, 13) gruntów wykorzystywanych na pastwiska i łąki, 14) gruntów wykorzystywanych do upraw pod osłonami. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 11 sierpnia 1999 r. (poz. 813) Załącznik nr 1 ILOŚĆ METALI CIĘŻKICH W OSADACH ŚCIEKOWYCH WYKORZYSTYWANYCH NA CELE NIEPRZEMYSŁOWE MetaleIlość metali ciężkich w mg/kg suchej masy osadu nie większa niż: przy stosowaniu osadów w rolnictwie, do rekultywacji gruntów na potrzeby rolnicze oraz do kompostowaniado rekultywacji gruntów na potrzeby nierolniczedo uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu oraz do roślinnego utrwalania powierzchni gruntów 1234 1. Ołów (Pb)50010001500 2. Kadm (Cd)102550 3. Chrom (Cr)50010002500 4. Miedź (Cu)80012002000 5. Nikiel (Ni)100200500 6. Rtęć (Hg)51025 7. Cynk (Zn)250035005000 Załącznik nr 2 ILOŚĆ METALI CIĘŻKICH W WIERZCHNIEJ (0-20 CM) WARSTWIE GRUNTU PRZY STOSOWANIU OSADÓW ŚCIEKOWYCH W ROLNICTWIE ORAZ DO REKULTYWACJI GRUNTÓW NA POTRZEBY ROLNICZE MetaleIlość metali ciężkich w mg/kg suchej masy gruntu nie większa niż: przy gruntach lekkichśrednichciężkich 1234 1. Ołów (Pb)406080 2. Kadm (Cd)123 3. Rtęć (Hg)0,81,21,5 4. Nikiel (Ni)203550 5. Cynk (Zn)80120180 6. Miedź (Cu)255075 7. Chrom (Cr)5075100 Załącznik nr 3 ILOŚĆ METALI CIĘŻKICH W WIERZCHNIEJ (0-20 CM) WARSTWIE GRUNTU PRZY STOSOWANIU OSADÓW ŚCIEKOWYCH DO REKULTYWACJI GRUNTÓW NA POTRZEBY NIEROLNICZE MetaleIlość metali ciężkich w mg/kg suchej masy gruntu nie większa niż: przy gruntach lekkichśrednichciężkich 1234 1. Ołów (Pb)5075100 2. Kadm (Cd)345 3. Rtęć (Hg)11,52 4. Nikiel (Ni)304560 5. Cynk (Zn)150220300 6. Miedź (Cu)5075100 7. Chrom (Cr)100150200 Załącznik nr 4 DAWKI OSADÓW ŚCIEKOWYCH STOSOWANYCH DO REKULTYWACJI GRUNTÓW NA POTRZEBY ROLNICZE I NIEROLNICZE, DO ROŚLINNEGO UTRWALANIA POWIERZCHNI GRUNTÓW ORAZ DO UPRAWY ROŚLIN PRZEZNACZONYCH DO PRODUKCJI KOMPOSTU Cel wykorzystywania osadów ściekowychDawka osadów ściekowych w tonach suchej masy/haUwagi 123 1. Rekultywacja gruntów na potrzeby rolnicze i nierolnicze40-200 zależnie od pożądanej zawartości substancji organicznej w gruncie (0,5%-3%)Zabiegi jednorazowe z jedno- lub wielokrotnym wprowadzaniem osadu ściekowego do gruntu 2. Roślinne utrwalanie powierzchni gruntów metodą hydroobsiewudo 10Zabiegi jednorazowe z jedno- lub wielokrotnym wprowadzaniem osadu ściekowego do gruntu 3. Uprawa roślin przeznaczonych do produkcji kompostudo 250 dawka na pierwsze 3 lataZabiegi wielokrotne do 10 dawka w kolejnych dalszych latach Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 25 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 73, poz. 814) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W "Programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999", stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999 (Dz. U. Nr 129, poz. 854), wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się poz. 1.21.12 (034) Spis próbny 1999; 2) w poz. 1.22.04 (037) Polacy i Polonia na świecie: a) w rubryce 1 wyrazy "Badanie cykliczne (metoda doboru celowego)" zastępuje się wyrazami "Badanie stałe", b) w rubryce 2 skreśla się wyrazy "dobrowolna ankieta polonijna AP-99", c) rubryki 3-6 otrzymują brzmienie: 3456 nie dotyczy d) w rubryce 7: - skreśla się wyrazy "znajomości języka polskiego" oraz wyrazy "liczby członków, czasu powstania", - wyrazy "Zeszyt próbny - drugie półrocze" zastępuje się wyrazami "Wstępne wyniki (zeszyt I - kwiecień, zeszyt II - wrzesień)"; 3) skreśla się poz. 1.22.05 (038) Niemcy w Polsce - Polacy w Niemczech; 4) w poz. 1.23.01 (039) Ludność aktywna zawodowo: a) w rubryce 5 wyrazy "raz w kwartale, w miesiącach luty, maj, sierpień i listopad" zastępuje się wyrazami "w lutym oraz w IV kwartale (metodą obserwacji ciągłej)", b) w rubryce 7: - po wyrazach " - "Aktywność ekonomiczna ludności Polski" - marzec, czerwiec" skreśla się wyrazy "wrzesień, grudzień", - skreśla się wyrazy " - "Labour Force Survey in Poland" - marzec, czerwiec, wrzesień, grudzień"; 5) w poz. 1.23.02 (040) Pracujący w gospodarce narodowej: a) w rubryce 3 w pierwszym akapicie wyrazy "w których liczba pracujących nie przekracza 5 osób" zastępuje się wyrazami "w których liczba pracujących nie przekracza 9 osób", b) w rubryce 7: - po wyrazach " - "Aktywność Ekonomiczna Ludności Polski" - marzec, czerwiec" skreśla się wyrazy "wrzesień, grudzień", - skreśla się wyrazy " - "Labour Force Survey in Poland" - marzec, czerwiec, wrzesień, grudzień"; 6) w poz. 1.23.06 (044) Bezrobocie, w rubryce 7: - po wyrazach " - "Aktywność ekonomiczna ludności Polski" - marzec, czerwiec" skreśla się wyrazy "wrzesień, grudzień", - skreśla się wyrazy " - "Labour Force Survey in Poland" - marzec, czerwiec, wrzesień, grudzień"; 7) w poz. 1.23.13 (050) Czas pracy, w rubryce 7 po wyrazach " - "Aktywność ekonomiczna ludności Polski" - marzec, czerwiec" skreśla się wyrazy "wrzesień, grudzień"; 8) skreśla się poz. 1.25.04 (058) Badanie budżetu czasu ludności Polski; 9) w poz. 1.27.01 (071) Szkolnictwo podstawowe i ponadpodstawowe dla dzieci i młodzieży: a) w rubryce 2: - skreśla się wyrazy "zmianowości nauczania", - po wyrazach "zajęć dodatkowych" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy "uczniów dowożonych do szkoły", b) w rubryce 3 wyrazy "szkoły podstawowe dla dzieci i młodzieży" zastępuje się wyrazami "szkoły podstawowe dla dzieci i młodzieży oraz gimnazja dla dzieci i młodzieży", c) w rubryce 4: - wyrazy "S-02 - sprawozdanie szkoły podstawowej dla dzieci i młodzieży" zastępuje się wyrazami "S-02 - sprawozdanie szkoły podstawowej i gimnazjum", - wyrazy "S-15 - sprawozdanie o nauczaniu języka ojczystego w przedszkolach oraz szkołach podstawowych i ponadpodstawowych dla dzieci i młodzieży mniejszości narodowych i etnicznych" zastępuje się wyrazami "S-15 - sprawozdanie o nauczaniu języka ojczystego w przedszkolach i w szkołach dla dzieci i młodzieży mniejszości narodowych i etnicznych", d) w rubryce 7 po wyrazach "w układzie wojewódzkim" dodaje się wyrazy "i powiatowym"; 10) w poz. 1.27.02 (072) Edukacja dorosłych: a) w rubryce 2 w części "Źródła danych" wyraz "S-03" zastępuje się wyrazem "S-02", b) w rubryce 3 wyrazy "szkoły podstawowe dla dorosłych" zastępuje się wyrazami "szkoły podstawowe dla dorosłych, podstawowe studia zawodowe i gimnazja dla dorosłych", c) w rubryce 4 wyrazy "S-03 - sprawozdanie szkoły podstawowej dla dorosłych" zastępuje się wyrazami "S-02 - sprawozdanie szkoły podstawowej i gimnazjum", d) w rubryce 5 wyrazy "raz w roku, do dnia 18 listopada według stanu w dniu 10 listopada" zastępuje się wyrazami "raz w roku, do dnia 15 września według stanu w dniu 10 września", e) w rubryce 7 po wyrazach "w układzie wojewódzkim" dodaje się wyrazy "i powiatowym"; 11) w poz. 1.27.03 (073) Edukacja dzieci i młodzieży niepełnosprawnej: a) w rubryce 2 w części "Źródła danych" skreśla się wyrazy "sprawozdanie GUS na formularzu S-04," b) rubryki 3-6 otrzymują brzmienie: 3456 nie dotyczy c) w rubryce 7 po wyrazach "Układ wojewódzki w podziale na miasta i wieś" dodaje się wyrazy "i według powiatów"; 12) w poz. 1.27.04 (074) Opieka nad dziećmi i młodzieżą: a) w rubryce 3 wyrazy "przedszkola, przedszkola specjalne" zastępuje się wyrazami "przedszkola, przedszkola specjalne, szkoły podstawowe dla dzieci i młodzieży", b) w rubryce 4 wyrazy "S-01 - sprawozdanie przedszkola" zastępuje się wyrazami "S-01 - sprawozdanie przedszkola i oddziału przedszkolnego przy szkole podstawowej", c) w rubryce 6 wyrazy "wyznaczona przez kuratora oświaty poradnia psychologiczno-pedagogiczna" zastępuje się wyrazami "urząd powiatowy, na którego terenie ma siedzibę podmiot zobowiązany", d) w rubryce 7 po wyrazach "w układzie wojewódzkim" dodaje się wyrazy "i powiatowym"; 13) w poz. 1.27.05 (075) Szkolnictwo wyższe w rubryce 5 wyrazy "raz w roku, do dnia 15 grudnia" zastępuje się wyrazami "raz w roku, do dnia 13 stycznia"; 14) w poz. 1.27.09 (079) Zatrudnienie, wypadki uczniów, wypoczynek dzieci i młodzieży szkolnej rubryka 6 otrzymuje brzmienie "organ prowadzący"; 15) skreśla się poz. 1.41.03 (107) Podmioty gospodarki narodowej; 16) w poz. 1.45.03 (130) Użytkowanie gruntów: a) w rubryce 2: - skreśla się wyrazy "Badanie reprezentacyjne obowiązkowe - gospodarstwa i działki indywidualne - próba 12% (pełna zbiorowość 3,0 mln), w zakresie użytkowania gruntów, powierzchni ogólnej gospodarstw, powierzchni użytków rolnych według rodzajów użytków, powierzchni lasów i gruntów leśnych oraz nieużytków.", - skreśla się wyrazy "wykorzystanie danych z badania reprezentacyjnego R-SGR", b) w rubryce 7: - skreśla się wyrazy "grupy obszarowe gospodarstw i upraw", - skreśla się wyrazy " - Charakterystyka gospodarstw rolnych - marzec 2000 r."; 17) w poz. 1.45.05 (132) Powierzchnia zasiewów: a) w rubryce 2: - skreśla się wyrazy "Badanie reprezentacyjne - gospodarstwa i działki indywidualne - próba 12% (pełna zbiorowość 3,0 mln), w zakresie powierzchni użytków rolnych, w tym gruntów ornych i sadów wg rodzajów upraw.", - w części "Źródła danych" skreśla się ostatnie zdanie, b) rubryka 7 otrzymuje brzmienie: "Informacje wynikowe objęte zakresem przedmiotowym badania w podziale na województwa, gminy, sektory własności, grupy producentów, uprawy i grupy upraw: - "Użytkowanie gruntów, powierzchnia zasiewów i pogłowie zwierząt gospodarskich" - październik/listopad, - "Produkcja upraw rolnych i ogrodniczych w 1999 r." - marzec 2000 r., - "Wyniki produkcji roślinnej" - marzec 2000 r., - Tablice wynikowe, - "Rolnictwo I półrocze" - wrzesień/październik."; 18) w poz. 1.45.07 (134) Produkcja ważniejszych upraw rolnych: a) w rubryce 2: - po wyrazach " - szacunek wstępny - metodą pomiarów biometrycznych w wylosowanych" wyrazy "ok. 15 tys. indywidualnych gospodarstw rolnych i działek rolnych" zastępuje się wyrazami "ok. 7 tys. indywidualnych gospodarstw rolnych i działek rolnych", - w części "Źródła danych" po wyrazach "na plantacjach zbóż" wyrazy "(R-r-oz) w ok. 15 tys." zastępuje się wyrazami "(R-r-oz) w ok. 7 tys.", b) w rubryce 7: - wyrazy " - "Produkcja podstawowych upraw rolnych" - marzec 2000 r." zastępuje się wyrazami " - "Produkcja upraw rolnych i ogrodniczych w 1999 r." - marzec 2000 r.", - skreśla się wyrazy " - "Produkcja podstawowych upraw pastewnych" - marzec 2000 r."; 19) w poz. 1.45.08 (135) Produkcja ważniejszych upraw ogrodniczych: a) w rubryce 2: - po wyrazach "Przed zbiorami: szacunek wstępny -" skreśla się wyrazy "metodą wywiadów w około 30 tys. gospodarstw sadowniczych w powiązaniu z" i wyraz "wynikami" zastępuje się wyrazem "wyniki", - po wyrazach "Podczas zbiorów: szacunek przedwynikowy -" skreśla się wyrazy "metodą wywiadów w około 10 tys. wylosowanych gospodarstw z uprawą warzyw w powiązaniu z" i wyraz "wynikami" zastępuje się wyrazem "wyniki", - po wyrazach "Badania na etapie ocen wynikowych:" skreśla się wyrazy "metodą wywiadów w wylosowanych ok. 20 tys. indywidualnych gospodarstwach i działkach rolnych w powiązaniu z" i wyraz "wynikami" zastępuje się wyrazem "wyniki", - część "Źródła danych" otrzymuje brzmienie "dane ze sprawozdań GUS - R-05, R-08 i załącznik (wstępny i wynikowy dla upraw spod osłon, wynikowy dla produkcji warzyw i owoców). Wyniki sprawozdawczości jednostek państwowych, spółdzielczych i pozostałych. Wyniki ekspertyz rzeczoznawców terenowych GUS oraz sprawozdania korespondentów ogrodniczych.", b) w rubrykach 3-6 skreśla się część dotyczącą ankiety R-r-s - reprezentacyjne badanie sadów i ankiety R-r-w - reprezentacyjne badanie warzyw, c) w rubryce 7 wyrazy " - "Produkcja upraw ogrodniczych" - marzec 2000 r." zastępuje się wyrazami " -"Produkcja upraw rolnych i ogrodniczych w 1999 r." - marzec 2000 r."; 20) w poz. 1.45.09 (136) Pogłowie i produkcja bydła oraz innych gatunków zwierząt gospodarskich: a) w rubryce 2: - po wyrazach "Badania reprezentacyjne obejmujące" wyrazy "ok. 70 tys. gospodarstw indywidualnych" zastępuje się wyrazami "ok. 22 tys. gospodarstw indywidualnych", - w części "Źródła danych" skreśla się tiret drugie, b) w rubryce 7 skreśla się wyrazy " -"Charakterystyka gospodarstw rolnych w 1999 r." - marzec 2000 r."; 21) w poz. 1.45.10 (137) Pogłowie i produkcja trzody chlewnej: a) w rubryce 2: - po wyrazach "Badania reprezentacyjne obejmujące" wyrazy "ok. 60 tys. gospodarstw indywidualnych" zastępuje się wyrazami "ok. 15 tys. gospodarstw indywidualnych", - w części "Źródła danych" skreśla się tiret drugie, b) w rubryce 7 skreśla się wyrazy " -"Charakterystyka gospodarstw rolnych w 1999 r." - marzec 2000 r."; 22) w poz. 1.45.13 (140) Zużycie nawozów sztucznych i wapniowych w rubryce 2 w części "Źródła danych" skreśla się w ostatnim zdaniu wyrazy "oraz badanie zużycia nawozów sztucznych w gospodarstwach indywidualnych w ramach czerwcowego badania struktury gospodarstw rolnych (obowiązkowe)"; 23) w poz. 1.45.19 (146) Bilanse ważniejszych produktów rolnych w rubryce 2 w części "Źródła danych" skreśla się po średniku wyrazy "wykorzystanie danych z badania ankietowego koniunktury produkcyjnej w rolnictwie R-KR"; 24) w poz. 1.45.20 (147) Ocena sytuacji produkcyjno-rynkowej w rolnictwie w rubryce 2 w części "Źródła danych" w ostatnim zdaniu skreśla się wyrazy "wyniki ankietowego badania koniunktury produkcyjnej w rolnictwie R-KR, a także"; 25) skreśla się poz. 1.45.28 (154) Koniunktura produkcyjna w rolnictwie; 26) skreśla się poz. 1.45.29 (155) Czerwcowe badanie struktury gospodarstw rolnych; 27) w poz. 1.46.05 (160) Indeks fizycznych rozmiarów produkcji wyrobów przemysłowych: a) w rubryce 2 skreśla się wyrazy "(tylko w I półroczu 1999 r.)", b) w rubryce 7 skreśla się wyrazy: - "(w I półroczu 1999 r.)", - " -"Zmiany fizycznych rozmiarów produkcji przemysłowej w latach 1996-1998" - grudzień"; 28) skreśla się poz. 1.46.10 (165) Rozwojowe kierunki produkcji; 29) w poz. 1.61.04 (203) Ocena bieżącej działalności gospodarczej przedsiębiorstw w rubryce 2 w tiret siódmym po wyrazach w nawiasie "wg PKWiU oraz" skreśla się wyrazy "do czerwca 1999 r. również"; 30) w poz. 1.64.07 (227) Badanie cen towarów i usług konsumpcyjnych w rubryce 5 pierwszy akapit otrzymuje brzmienie "w dniach od 1 do 25 dnia każdego miesiąca: - trzy razy w miesiącu w zakresie grup "owoce" oraz "warzywa"; - dwa razy w miesiącu - w zakresie pozostałych artykułów żywnościowych na rynku detalicznym oraz w zakładach gastronomicznych, napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, towarów nieżywnościowych i usług konsumpcyjnych"; 31) w poz. 1.67.08 (254) Badanie rozmiarów szarej gospodarki w jednostkach małych i średnich w 1998 r. według województw rubryka 5 otrzymuje brzmienie "raz w roku, do dnia 15 lipca z danymi za rok poprzedni"; 32) w poz. 1.67.11 (255) Badanie eksperymentalne w zakresie pośrednictwa w sprzedaży produkcji rolniczej rubryka 5 otrzymuje brzmienie "raz w roku, do dnia 30 czerwca". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań w sprawach o udzielanie zamówień publicznych. (Dz. U. Nr 73, poz. 815) Na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 i z 1999 r. Nr 45, poz. 437) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Arbiter wyznaczony do rozpoznania odwołania może być wyłączony od udziału w postępowaniu przy rozpatrywaniu odwołania w sprawie o udzielenie zamówienia publicznego, zwanym dalej "postępowaniem". 2. Wyłączenie arbitra następuje na wniosek uczestnika postępowania. Wniosek uczestnika postępowania powinien zawierać uzasadnienie. 3. Arbiter powinien zawiadomić Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych o okolicznościach uniemożliwiających mu wykonanie obowiązków, a w szczególności o przyczynach uzasadniających jego wyłączenie. 4. O wyłączeniu arbitra lub o odmowie wyłączenia rozstrzyga Prezes Urzędu Zamówień Publicznych w formie postanowienia. Postanowienie o wyłączeniu jest ostateczne. § 2. 1. Odwołanie powinno zawierać: 1) nazwę (firmę) i adres odwołującego się, 2) wskazanie nazwy (firmy) i adresu zamawiającego, 3) określenie przedmiotu zamówienia, 4) datę wniesienia protestu, 5) wskazanie podstaw prawnych i okoliczności uzasadniających wniesienie odwołania, 6) podpis osoby uprawnionej na podstawie odrębnych przepisów do składania oświadczeń woli w imieniu odwołującego się, 7) załączniki - kopię protestu oraz kopię rozstrzygnięcia protestu, jeżeli protest został rozpatrzony. 2. Jeżeli odwołanie nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wzywa uczestnika postępowania do niezwłocznego jego uzupełnienia. § 3. Posiedzenia zespołu arbitrów oraz rozprawy odbywają się w siedzibie Urzędu Zamówień Publicznych. Rozdział 2 Przygotowanie posiedzenia § 4. 1. Termin posiedzenia zespołu arbitrów do rozpoznania odwołania wyznacza Prezes Urzędu Zamówień Publicznych. 2. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych zawiadamia uczestników postępowania i arbitrów o terminie posiedzenia zespołu arbitrów. 3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2, doręcza się za pokwitowaniem na co najmniej 3 dni przed terminem posiedzenia. 4. W przypadku niestawienia się arbitra na posiedzenie, posiedzenie nie odbywa się, a Prezes Urzędu Zamówień Publicznych zawiadamia uczestników postępowania i arbitrów o nowym terminie posiedzenia. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. Niestawienie się uczestnika postępowania, prawidłowo zawiadomionego o terminie posiedzenia, nie wstrzymuje rozpoznania sprawy. Rozdział 3 Posiedzenie i rozprawa § 5. 1. Na posiedzeniu zespół arbitrów dokonuje czynności mających na celu przygotowanie rozprawy, a w szczególności bada przedstawione w sprawie dokumenty oraz wyznacza rozprawę w celu rozpatrzenia odwołania. 2. Przewodniczący zespołu arbitrów może dopuścić do udziału w posiedzeniu uczestników postępowania. 3. Jeżeli z przedstawionych dokumentów wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że zachodzą okoliczności, o których mowa w § 18 ust. 2, zespół arbitrów oddala odwołanie bez przeprowadzania rozprawy. Z przebiegu posiedzenia sporządza się protokół, z uwzględnieniem przepisu § 17. 4. Do posiedzenia stosuje się odpowiednio przepisy o rozprawie. § 6. 1. Rozprawa jest jawna. 2. Rozprawa odbywa się w języku polskim. 3. Uczestnik postępowania nie władający językiem polskim powinien stawić się na rozprawę z tłumaczem. 4. Wszelkie dokumenty powinny być przedstawione w języku polskim, a jeżeli zostały sporządzone w języku obcym, uczestnik postępowania, który się na nie powołuje, przedstawia ich tłumaczenie na język polski, uwierzytelnione przez tłumacza przysięgłego. § 7. Zasady postępowania w stosunku do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową lub służbową określają odrębne przepisy. § 8. 1. Rozprawie przewodniczy przewodniczący zespołu arbitrów. 2. Przewodniczący zespołu arbitrów prowadzi rozprawę, a w szczególności: otwiera, odracza i zamyka rozprawę, zarządza przerwy w rozprawie, udziela głosu, zadaje pytania, upoważnia do zadawania pytań, ustala brzmienie zapisów do protokołu i ogłasza wyrok. 3. Przewodniczący zespołu arbitrów może upomnieć osobę, która narusza powagę, spokój lub porządek rozprawy, a po bezskutecznym upomnieniu nakazać opuszczenie sali. 4. Przewodniczący zespołu arbitrów odracza rozprawę, informując o terminie następnego posiedzenia, w szczególności, jeżeli zachodzi konieczność wezwania dodatkowych osób, przedstawienia lub przeprowadzenia dowodów. 5. Przewodniczący zespołu arbitrów może, na każdym etapie postępowania, zobowiązać uczestników postępowania do przedstawienia, we wskazanym terminie, dokumentów lub innych dowodów istotnych w sprawie. § 9. 1. Po otwarciu rozprawy przewodniczący zespołu arbitrów sprawdza, czy uczestnicy postępowania zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy oraz czy osoby reprezentujące uczestników postępowania są upoważnione do występowania w ich imieniu. 2. Niestawienie się uczestnika postępowania, nie zawiadomionego prawidłowo o terminie rozprawy, powoduje jej odroczenie. § 10. Zamawiający przedstawia do wglądu oryginał dokumentacji dotyczącej postępowania w sprawie zamówienia publicznego. § 11. Przewodniczący przedstawia stan sprawy, ze szczególnym uwzględnieniem zarzutów podniesionych w odwołaniu. § 12. Przewodniczący zespołu arbitrów udziela głosu najpierw odwołującemu się, a następnie zamawiającemu. § 13. 1. Zespół arbitrów, z własnej inicjatywy, może dopuścić i przeprowadzić dowody z dokumentów, a także, na wniosek uczestników postępowania, przesłuchiwać świadków, biegłych i uczestników postępowania oraz odbierać od nich przyrzeczenia. 2. Uczestnicy postępowania są obowiązani dostarczyć dowody potrzebne do rozstrzygnięcia sprawy. § 14. Nie wymagają dowodu fakty przyznane w toku postępowania odwoławczego przez stronę przeciwną, jeżeli zespół arbitrów uzna, że przyznanie nie budzi wątpliwości co do swej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. § 15. 1. Uczestnik postępowania może, aż do zamknięcia rozprawy, przytaczać dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub w celu odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej. 2. Zespół arbitrów nie prowadzi dalszego postępowania dowodowego, jeżeli okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione lub jeżeli uczestnik postępowania powołuje dowody jedynie dla zwłoki. § 16. 1. Przewodniczący zespołu arbitrów zamyka rozprawę, jeżeli zespół arbitrów uzna, że sprawa została wyjaśniona. 2. Przed zamknięciem rozprawy przewodniczący zespołu arbitrów udziela głosu odwołującemu się, a następnie zamawiającemu. § 17. 1. Z rozprawy sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący zespołu arbitrów oraz protokolant. 2. Protokolantem jest osoba wskazana przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. 3. Wzór protokołu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 4 Wyrok § 18. 1. Zespół arbitrów, po zamknięciu posiedzenia lub rozprawy, wydaje wyrok, oddalając lub uwzględniając odwołanie. 2. Zespół arbitrów, po zamknięciu posiedzenia, oddala odwołanie, bez przeprowadzania rozprawy, jeżeli stwierdzi, że: 1) protest lub odwołanie zostały wniesione z uchybieniem terminów określonych ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 i z 1999 r. Nr 45, poz. 437), zwaną dalej "ustawą", 2) w postępowaniu nie mają zastosowania przepisy ustawy, 3) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 79 ust. 2 ustawy, 4) dostawca lub wykonawca nie może wnieść odwołania ze względu na okoliczności określone w art. 83 ust. 3 ustawy, 5) odwołanie nie przysługuje na podstawie art. 85 ust. 2 ustawy, 6) nie został wniesiony protest, 7) protest lub odwołanie zostały wniesione przez osobę nieuprawnioną do składania oświadczeń woli. § 19. 1. Wyrok może być wydany jedynie przez arbitrów wyznaczonych do rozpatrzenia danego odwołania, przed którymi odbyło się postępowanie poprzedzające wydanie wyroku. 2. Wydanie wyroku poprzedza niejawna narada arbitrów obejmująca dyskusję, głosowanie i sporządzenie wyroku. 3. Wyrok zapada bezwględną większością głosów. Arbiter przegłosowany może dołączyć do akt sprawy uzasadnienie swojego głosowania, czyniąc o tym odpowiednią wzmiankę na samym wyroku. § 20. 1. Wyrok powinien zawierać odpowiednio elementy, o których mowa w art. 708 Kodeksu postępowania cywilnego, a także orzeczenie o kosztach postępowania. 2. Do kosztów postępowania zalicza się: 1) wynagrodzenie za czynności arbitrów oraz zwrot uzasadnionych wydatków poniesionych przez arbitrów w związku z rozpatrywaniem odwołania, w wysokości określonej na podstawie rachunków załączonych do akt sprawy, 2) uzasadnione koszty uczestnika postępowania, w wysokości określonej na podstawie rachunków przedstawionych do akt sprawy, 3) koszty poniesione przez Urząd Zamówień Publicznych w związku z rozpatrywaniem odwołania. 3. Wyrok sporządza przewodniczący zespołu arbitrów. 4. Wzór wyroku stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 21. Od wyroku zespołu arbitrów nie przysługuje odwołanie. § 22. 1. Wyrok ogłasza przewodniczący zespołu arbitrów przez odczytanie rozstrzygnięcia i przytoczenie motywów, którymi zespół arbitrów kierował się przy wydaniu wyroku. 2. Ogłoszenie wyroku następuje bezpośrednio po zamknięciu rozprawy, z zastrzeżeniem § 5 ust. 3. 3. W sprawie zawiłej ogłoszenie wyroku może być odroczone do 3 dni od dnia, w którym zamknięto rozprawę. O odroczeniu wyroku przewodniczący zespołu arbitrów informuje uczestników postępowania bezpośrednio po zamknięciu rozprawy. § 23. 1. Przewodniczący zespołu arbitrów może sprostować, w drodze postanowienia, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki popełnione w wyroku. Wzmiankę o sprostowaniu umieszcza na oryginale wyroku. 2. Odpisy sprostowanego wyroku i postanowienia o sprostowaniu wyroku przesyła się niezwłocznie uczestnikom postępowania. 3. Wzór postanowienia o sprostowaniu wyroku stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 24. 1. Po doręczeniu uczestnikom postępowania odpisu wyroku akta sprawy przekazuje się do archiwum Urzędu Zamówień Publicznych. 2. Akta sprawy są przechowywane w sposób i na zasadach przewidzianych dla akt spraw sądowych w odrębnych przepisach. § 25. Traci moc zarządzenie Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych z dnia 5 października 1995 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań w sprawach o udzielanie zamówień publicznych (Monitor Polski Nr 52, poz. 575). § 26. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 1999 r. (poz. 815) Załącznik nr 1 PROTOKÓŁ POSIEDZENIA/ROZPRAWY Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WYROK Zespołu Arbitrów z dnia ...................... 19 ..... r. Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 POSTANOWIENIE o sprostowaniu wyroku z dnia .................................. 19 ........ r. Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia za czynności arbitrów. (Dz. U. Nr 73, poz. 816) Na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 437) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wynagrodzenie za czynności arbitra wynosi 100% kwoty najniższego wynagrodzenia za pracę, ogłoszonego na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy. 2. Przewodniczącemu zespołu arbitrów przysługuje wynagrodzenie w wysokości 150% kwoty, o której mowa w ust. 1. 3. Jeżeli odwołanie zostanie oddalone z przyczyn określonych w § 18 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie regulaminu postępowania przy rozpatrywaniu odwołań w sprawach o udzielanie zamówień publicznych (Dz. U. Nr 73, poz. 815), wynagrodzenie arbitra oraz przewodniczącego zespołu arbitrów wynosi 50% kwoty, o której mowa odpowiednio w ust. 1 lub 2. § 2. Traci moc zarządzenie Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych z dnia 13 października 1995 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia za czynności arbitrów (Monitor Polski Nr 56, poz. 625). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 1 września 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu świadczeń zdrowotnych i warunków ich udzielania osobom zajmującym kierownicze stanowiska państwowe. (Dz. U. Nr 73, poz. 817) Na podstawie art. 5a ust. 4 i 5 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Świadczenia zdrowotne przysługujące osobom, o których mowa w art. 5a ust. 1, 3 i 5 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016 i Nr 160, poz. 1065), zwanym dalej "osobami uprawnionymi", z zastrzeżeniem ust. 2, obejmują: 1) świadczenia profilaktyczne, diagnostyczne i lecznicze w zakresie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, 2) świadczenia rehabilitacji wczesnej, 3) orzekanie o stanie zdrowia, 4) świadczenia w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub konieczności natychmiastowego leczenia szpitalnego, 5) świadczenia stomatologiczne w zakresie określonym na podstawie art. 31e ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700 i Nr 70, poz. 777). 2. Członkom personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Polsce oraz ich rodzinom, w odniesieniu do państw, z którymi zostały podpisane umowy o świadczenia usług medycznych, świadczenia zdrowotne przysługują w zakresie określonym tymi umowami. § 2. 1. Świadczeń zdrowotnych, o których mowa w § 1, udzielają zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zwane dalej "zakładami", w warunkach ambulatoryjnych lub - za zgodą kierownika zakładu - w warunkach domowych w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej oraz w szpitalu. 2. Zakłady zapewniają możliwość udzielenia świadczeń zdrowotnych podczas: 1) posiedzeń plenarnych Sejmu i Senatu, a w innych pracach - na wniosek odpowiednio Marszałka Sejmu albo Marszałka Senatu, 2) posiedzeń Rady Ministrów, 3) oficjalnych podróży krajowych i zagranicznych Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej albo Prezesa Rady Ministrów oraz oficjalnych wizyt zagranicznych. § 3. 1. Lista osób uprawnionych jest prowadzona przez jednostkę upoważnioną przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, zwaną dalej "jednostką upoważnioną". 2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane: 1) imię i nazwisko osoby uprawnionej, 2) numer PESEL, a w odniesieniu do członków personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Polsce i ich rodzin - numer ewidencyjny paszportu, 3) miejsce zamieszkania oraz pobytu, jeżeli jest inne niż miejsce stałego zameldowania, 4) stanowisko lub pełnioną funkcję. § 4. 1. Listę osób uprawnionych sporządza i aktualizuje jednostka upoważniona, na podstawie danych przekazywanych przez właściwe instytucje, a w odniesieniu do osób, o których mowa w § 1 ust. 2 - ministra właściwego do spraw zagranicznych. 2. Listę osób uprawnionych jednostka upoważniona przekazuje zakładom udzielającym świadczeń zdrowotnych, o których mowa w § 1. § 5. Jednostka upoważniona wydaje osobie uprawnionej kartę identyfikacyjną, na podstawie której są udzielane w zakładach świadczenia zdrowotne, o których mowa w § 1. § 6. Lista osób uprawnionych stanowi podstawę do sporządzania informacji o ogólnej liczbie osób uprawnionych do świadczeń zdrowotnych określonych w § 1, przekazywanych przez jednostkę upoważnioną w okresach miesięcznych ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. § 7. Przetwarzanie danych osobowych, o których mowa w § 3-6, następuje z zachowaniem przepisów o ochronie danych osobowych. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia urzędów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych. (Dz. U. Nr 73, poz. 818) Na podstawie art. 61 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz urzędów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Czynności przewidziane przepisami prawa celnego w odniesieniu do towarów, których ilość i rodzaj nie wskazują na przeznaczenie handlowe, mogą być dokonywane we wszystkich urzędach celnych określonych w załączniku, o którym mowa w § 1. § 3. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 3 października 1997 r. w sprawie określenia urzędów celnych, w których mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych, oraz nadania statutu urzędom celnym (Monitor Polski Nr 71, poz. 689). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 1999 r. (poz. 818) Wykaz urzędów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych Objaśnienia: 1. Podane w rubryce 4 rodzaje procedur celnych oznaczone zostały następującymi cyframi: - "1" - dopuszczenie do obrotu, - "2" - tranzyt, - "3" - skład celny, - "4" - uszlachetnianie czynne, - "5" - przetwarzanie pod kontrolą celną, - "6" - odprawa czasowa, - "7" - uszlachetnianie bierne, - "8" - wywóz. 2. Zapis w rubryce 5 "z wyłączeniem skór i wyrobów skórzanych" oznacza, że urząd celny nie obejmuje procedurą dopuszczenia do obrotu towarów określonych w: 1) sekcji VIII dział 42, poz. 4203, 2) sekcji VIII dział 43, poz. 4303, 3) sekcji XII dział 64 Taryfy celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215 i Nr 72, poz. 805). Zasada ta obowiązuje także przy zapisie w rubryce 5 "z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych" w odniesieniu do towarów określonych w sekcji XI, działy od 50 do 63 Taryfy celnej. 3. Zapis w rubryce 5 "z wyłączeniem olejów pozycja 2710" oznacza, że urząd celny nie obejmuje procedurą dopuszczenia do obrotu towarów określonych w tej pozycji Taryfy celnej. Lp.Urząd Oddział PosterunekKod identyfikacyjnyProcedury celneRodzaj towarów 12345 IURZĄD CELNY W BIAŁEJ PODLASKIEJ130000 1Oddział Celny w Terespolu1301001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny Drogowy w Terespolu1302001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 3Oddział Celny I w Lublinie1303001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Opolu Lubelskim1303201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Kraśniku1303301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Małaszewiczach Centralnych1304001, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Małaszewiczach Południowych1304202, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 b)Posterunek Celny "Baza Kontenerowa" w Małaszewiczach1304301, 2, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny "WOC" w Małaszewiczach1304401, 2, 4, 5, 6, 7, 8wprowadzane do wolnego obszaru celnego i wyprowadzane z wolnego obszaru celnego, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Kukurykach1305001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Dorohusku1306001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny w Białej Podlaskiej1307001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Radzyniu Podlaskim1307101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz skóry i wyrobów skórzanych b)Posterunek Celny w Międzyrzecu Podlaskim1307301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych 8Oddział Celny w Puławach1308001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Garwolinie1308101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych 9Oddział Celny w Siedlcach1309001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Siedlcach1309101, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 10Oddział Celny w Kowalewie1310001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny w Sławatyczach1311001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 12Oddział Celny II w Lublinie1312001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie 13Oddział Celny Drogowy w Dorohusku1313001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 14Oddział Celny w Chełmie1314001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 IIURZĄD CELNY W BIAŁYMSTOKU060000 1Oddział Celny Kolejowy w Kuźnicy0601001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Kolejowy w Kuźnicy0601101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 2Oddział Celny Drogowy w Kuźnicy0602001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Białymstoku0603001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 4Oddział Celny w Czeremsze0604001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Siemianówce0604101, 2, 4, 5, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Połowcach0604201, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 5Oddział Celny w Ogrodnikach0605001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 6Oddział Celny w Suwałkach0606001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Augustowie0606401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny w Budzisku k. Szypliszek0607001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Bobrownikach0608001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Zubkach Białostockich0608101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 9Oddział Celny w Łomży0609001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 10Oddział Celny w Trakiszkach0610001, 2, 4, 5, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny w Ełku0611001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych IIIURZĄD CELNY W CIESZYNIE010000 1Oddział Celny I w Cieszynie0101001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Skoczowie0101301, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Chałupkach0102001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Drogowy w Chałupkach0102101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny "Rakowiec" w Chałupkach0102201, 6, 8towary przywożone i wywożone w małym ruchu granicznym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Pietraszynie0102301, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych d)Posterunek Celny w Owsiszczach0102401, 6, 8towary przywożone i wywożone w małym ruchu granicznym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych e)Posterunek Celny w Raciborzu0102501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych f)Posterunek Celny w Gołkowicach0102601, 6, 8towary przywożone i wywożone w małym ruchu granicznym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny Towarowy w Zebrzydowicach0103001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny I w Zebrzydowicach0103101, 2, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny II w Zebrzydowicach0103301, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny Osobowy w Zebrzydowicach0104001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych a)Posterunek Celny w Kaczycach Górnych0104301, 6, 8towary przywożone i wywożone w małym ruchu granicznym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Marklowicach0104401, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Bielsku-Białej0105001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych a)Posterunek Celny w Oświęcimiu0105101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Andrychowie0105301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Czechowicach-Dziedzicach0105501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 6Oddział Celny w Zwardoniu0106001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Istebnej0106101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych b)Posterunek Celny w Zwardoniu-Myto0106201, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Zwardoniu-Skalite0106301, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny w Żywcu0107001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Korbielowie0107101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny II w Cieszynie0108001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych a)Posterunek Celny "Most Wolności" w Cieszynie0108101, 2, 6towary przywożone i wywożone przez podróżnych b)Posterunek Celny Kolejowy w Cieszynie0108201, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych c)Posterunek Celny w Lesznej Górnej0108301, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych d)Posterunek Celny "Most Przyjaźni" w Cieszynie0108402, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych IVURZĄD CELNY W GDAŃSKU020000 1Oddział Celny "Basen im. Władysława IV" w Gdańsku0201001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 2Oddział Celny "Baza Promowa" w Gdańsku0202001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny "WOC" w Gdańsku0202101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 3Oddział Celny "Opłotki" w Gdańsku0203001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Starogardzie Gdańskim0203101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 b)Posterunek Celny "Składy Celne" w Gdańsku0203201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 c)Posterunek Celny w Tczewie0203301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny "Nabrzeże Wiślane" w Gdańsku0204001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny "Stocznie Morskie" w Gdańsku0204101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 5Oddział Celny "Port Północny" w Gdańsku0205001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny "Basen Górniczy" w Gdańsku0205101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, oleje pozycja 2710 tylko przywożone transportem morskim 6Oddział Celny Port Lotniczy Gdańsk-Rębiechowo0206001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym, 7Oddział Celny w Elblągu0207001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, oleje pozycja 2710 tylko przywożone transportem morskim a)Posterunek Celny w Kwidzynie0207101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie VURZĄD CELNY W GDYNI040000 1Oddział Celny "Port Rybacki" w Gdyni0401001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 2Oddział Celny "Dworzec Morski" w Gdyni0402001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie 3Oddział Celny "Basen IV" w Gdyni0403001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny I w Gdyni0403101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 b)Posterunek Celny II w Gdyni0403201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 4Oddział Celny "Basen V" w Gdyni0404001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 5Oddział Celny "Baza Kontenerowa" w Gdyni0405001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny "Terminal Promowy" w Gdyni0405101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 6Oddział Celny w Słupsku0406001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Ustce0406201, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny we Władysławowie0407001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Kościerzynie0408001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 9Oddział Celny Pocztowy w Gdyni0409001, 2, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym 10Oddział Celny w Lęborku0410001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skór i wyrobów skórzanych VIURZĄD CELNY W KATOWICACH180000 1Oddział Celny w Katowicach1801001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Mysłowicach1801201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Orzeszu1801301, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Bytomiu1802001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny Pocztowy w Bytomiu1802101, 2, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym b)Posterunek Celny w Chorzowie1802201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Tarnowskich Górach1802301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Częstochowie1803001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Lublińcu1803101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Częstochowie1803201, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Gliwicach1804001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny "WOC" w Gliwicach1804101, 2, 4, 5, 6, 7, 8towary wprowadzane do wolnego obszaru celnego i wyprowadzane z wolnego obszaru celnego, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Rybniku1804401, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Sosnowcu1805001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Dąbrowie Górniczej1805101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Zawierciu1805201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Tychach1806001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny Port Lotniczy Katowice-Pyrzowice1807001, 2, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych VIIURZĄD CELNY W KRAKOWIE050000 1Oddział Celny w Krakowie0501001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny "PKP Towarowy" w Krakowie0501201, 2, 4, 6, 7, 8przesyłki drobnicowe oraz wywożone mienie osób przesiedlających się, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny Port Lotniczy Kraków-Balice0502001, 2, 3, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Kielcach0503001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Ostrowcu Świętokrzyskim0503201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Końskich0503401, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Pińczowie0503601, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych d)Posterunek Celny w Starachowicach0503701, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Tarnowie0504001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Brzesku0504101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Dębicy0504201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny "Nowa Huta" w Krakowie0505001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny "Podgórze" w Krakowie0506001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i pojazdów samochodowych VIIIURZĄD CELNY W LEGNICY170000 1Oddział Celny w Zgorzelcu1701001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych a)Posterunek Celny w Krzewinie Zgorzeleckiej1701101, 6, 8towary wywożone i przywożone przez podróżnych 2Oddział Celny w Jakuszycach1703001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Czerniawie1703101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Węglińcu1704001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Legnicy1705001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Bolesławcu1705101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Polkowicach1705201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Głogowie1705301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Sieniawce1706001, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Porajowie1706101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych b)Posterunek Celny w Bogatyni1706201, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skór i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Jeleniej Górze1707001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja PCN 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Gryfowie Śląskim1707101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Kowarach1707301, 2, 4, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny w Zawidowie1708001, 2, 4, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Miłoszowie1708101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 8Oddział Celny w Jędrzychowicach1709001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 9Oddział Celny w Lubawce1710001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Przełęcz-Okraj1710101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych IXURZĄD CELNY W ŁODZI070000 1Oddział Celny I w Łodzi0701001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie z wyłączeniem samochodów osobowych dla osób fizycznych a)Posterunek Celny w Skierniewicach0701101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 b)Posterunek Celny III w Łodzi0701201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i samochodów osobowych dla osób fizycznych c)Posterunek Celny w Mszczonowie0701501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i samochodów osobowych dla osób fizycznych d)Posterunek Celny I w Łodzi0701601, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 7210 i samochodów osobowych dla osób fizycznych 2Oddział Celny II w Łodzi0702001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i samochodów osobowych dla osób fizycznych a)Posterunek Celny w Sierpowie0702101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skór i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Płocku0702201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie c)Posterunek Celny w Kutnie0702401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych d)Posterunek Celny w Sochaczewie0702501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych e)Posterunek Celny w Łowiczu0702601, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny III w Łodzi0703001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny II Pocztowy w Łodzi0703101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym b)Posterunek Celny w Sieradzu0703401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 c)Posterunek Celny w Pabianicach0703501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i samochodów osobowych dla osób fizycznych d)Posterunek Celny w Wieluniu0703601, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Piotrkowie Trybunalskim0704001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Radomsku0704101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Tomaszowie Mazowieckim0704201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, samochodów osobowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Rogowcu0704301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XURZĄD CELNY W NOWYM TARGU080000 1Oddział Celny w Chyżnem0801001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Łysej Polanie0802001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Muszynie0803001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Piwnicznej0804001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych, 5Oddział Celny w Nowym Sączu0805001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 6Oddział Celny w Nowym Targu0806001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 7Posterunek Celny w Chochołowie0800101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Posterunek Celny w Jurgowie0800201, 2, 8towary przywożone i wywożone w małym ruchu granicznym, 9Posterunek Celny w Niedzicy0800301, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych, 10Posterunek Celny w Limanowej0800601, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Posterunek Celny w Koniecznej0800701, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych, 12Oddział Celny w Gorlicach0807001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XIURZĄD CELNY W OLSZTYNIE200000 1Oddział Celny w Olsztynie2001001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Gołdapi2001101, 2, 4, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Korszach2001301, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Mrągowie2001501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie d)Posterunek Celny w Szczytnie2001601, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Braniewie2002001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Gronowie2002101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Bezledach2003001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Bartoszycach2003101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz pojazdów samochodowych 4Oddział Celny w Iławie2004001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Ostródzie2004101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych XIIURZĄD CELNY W POZNANIU090000 1Oddział Celny I w Poznaniu0901001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i samochodów osobowych dla osób fizycznych a)Posterunek Celny w Tarnowie Podgórnym0901101, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych, tekstyliów i wyrobów tekstylnych oraz mięsa b)Posterunek Celny w Obornikach0901601, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych, tekstyliów i wyrobów tekstylnych oraz mięsa 2Oddział Celny III w Poznaniu0902001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa, a)Posterunek Celny w Plewiskach0902101, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych, mięsa b)Posterunek Celny "MTP" w Poznaniu0902201,2, 6, 8wszystkie, z przeznaczeniem na imprezy targowe i wystawy c)Posterunek Celny Pocztowy w Poznaniu0902401, 2, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym, d)Posterunek Celny w Głuchowie0902501, 2, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa 3Oddział Celny II w Poznaniu0903001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie przewożone środkami transportu o ładowności do 3,5 tony, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa a)Posterunek Celny w Gnieźnie0903101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa b)Posterunek Celny we Wrześni0903201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa c)Posterunek Celny w Janikowie0903301, 2, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa 4Oddział Celny w Nowym Tomyślu0904001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa 5Oddział Celny w Kaliszu0905001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Kępnie0905101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa b)Posterunek Celny w Jarocinie0905201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa c)Posterunek Celny w Ostrowie Wielkopolskim0905301, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych, skóry i wyrobów skórzanych oraz mięsa i wyrobów mięsnych 6Oddział Celny w Pile0906001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny we Wronkach0906101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa b)Posterunek Celny w Wałczu0906201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa 7Oddział Celny Port Lotniczy Poznań-Ławica0907001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa 8Oddział Celny "Składy Celne" w Poznaniu0908001, 2, 3, 6, 8wszystkie w obrocie dokonywanym przez składy celne, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych, z wyjątkiem procedury kod 4071 i mięsa 9Oddział Celny w Lesznie0909001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Gostyniu0909101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 i mięsa 10Oddział Celny w Gądkach0911001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa a)Posterunek Celny w Śremie0911101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych i mięsa XIIIURZĄD CELNY W PRZEMYŚLU100000 1Oddział Celny w Przemyślu1001001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Pocztowy w Przemyślu1001101, 2, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym 2Oddział Celny w Barwinku1002001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Medyce1003001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Rzeszowie1004001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Mielcu1004101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Leżajsku1004201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny Port Lotniczy Rzeszów-Jasionka1004301, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone transportem lotniczym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Hrebennem1006001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Werchracie1006101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Hrebennem1006201, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych c)Posterunek Celny w Lubaczowie1006301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Zamościu1007001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Hrubieszowie1007101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Zosinie1007201, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych c)Posterunek Celny w Biłgoraju1007301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych d)Posterunek Celny w Tomaszowie Lubelskim1007401, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny w Tarnobrzegu1008001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Stalowej Woli1008101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Sandomierzu1008201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Staszowie1008301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Zagórzu1009001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Krościenku1009101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych b)Posterunek Celny w Łupkowie1009301, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 9Oddział Celny w Krośnie1010001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, a)Posterunek Celny w Jaśle1010101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 10Oddział Celny Towarowy w Przemyślu1011001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Jarosławiu1011101, 2, 3, 4, 5, 6, 7,8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny w Korczowej1012001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 12Oddział Celny Kolejowy w Medyce1013001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych oraz skóry i wyrobów skórzanych XIVURZĄD CELNY W RZEPINIE110000 1Oddział Celny w Rzepinie1101001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Kolejowy w Rzepinie1101101, 2, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Zielonej Górze1102001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Staropolu1102101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Zbąszyniu1102301, 2, 3, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Gubinie1103001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny Kolejowy w Gubinie1103101, 2, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Kostrzynie1104001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Kostrzynie1104101, 2, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Kunowicach1105001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 6Oddział Celny w Olszynie1106001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Łęknicy1106101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych b)Posterunek Celny w Przewozie1106201, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 7Oddział Celny I w Słubicach1107001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Świecku1108001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 9Oddział Celny w Tuplicach1109001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Żarach1109201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 10Oddział Celny w Gorzowie Wielkopolskim1110001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Strzelcach Krajeńskich1110201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny II Drogowy w Słubicach1111001, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych a)Posterunek Celny w Miłowie1111101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 12Oddział Celny III w Słubicach1112001, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 13Oddział Celny Drogowy w Kostrzynie1113001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 14Oddział Celny "Terminal" w Świecku1114001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 15Oddział Celny IV w Słubicach1115001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 16Oddział Celny w Gubinku1116001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XVURZĄD CELNY W SZCZECINIE120000 1Oddział Celny Odpraw Zleconych w Szczecinie1201001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny Pocztowy w Szczecinie1201501, 2, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym 2Oddział Celny "Nabrzeże HUK" w Szczecinie1203001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Trzebieży1203101, 2, 3, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Policach1203201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny II w Szczecinie1203301, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny "Nabrzeże Łasztownia" w Szczecinie1204001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny "Nabrzeże Starówka" w Szczecinie1204101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny "Basen Górniczy" w Szczecinie1205001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Szczecinie-Gumieńcach1207001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Kołbaskowie1208001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Rosówku1208301, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych 7Oddział Celny w Kołobrzegu1209001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Białogardzie1209401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Świdwinie1209501, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Gryficach1209601, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Krajniku Dolnym1210001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Osinowie Dolnym1210101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 9Oddział Celny w Świnoujściu1211001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny "Baza Rybacka" w Świnoujściu1211101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny "Baza Bunkrowa" w Świnoujściu1211201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny Drogowy w Świnoujściu1211301, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 10Oddział Celny w Lubieszynie1212001, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny w Gryfinie1213001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 12Oddział Celny w Koszalinie1214001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Szczecinku1214101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Darłowie1214201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 13Oddział Celny w Stargardzie Szczecińskim1215001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz skóry i wyrobów skórzanych a)Posterunek Celny w Goleniowie1215101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Pyrzycach1215201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 14Oddział Celny "Prawobrzeże" w Szczecinie1216001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny III w Szczecinie1216101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XVIURZĄD CELNY W TORUNIU190000 1Oddział Celny w Toruniu1901001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Brodnicy1901201, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów elektronicznych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny I w Bydgoszczy1902001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, owoców i warzyw, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Bydgoszczy1902301, 2, 4, 5, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów elektronicznych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych, wyrobów alkoholowych, tytoniowych i pojazdów samochodowych 3Oddział Celny we Włocławku1903001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Koninie1904001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Kole1904101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, wyrobów alkoholowych, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Turku1904201, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Grudziądzu1905001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych a)Posterunek Celny w Świeciu1905101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Inowrocławiu1906001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny II w Bydgoszczy1907001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Chojnicach1908001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XVIIURZĄD CELNY W WARSZAWIE140000 1Oddział Celny I w Warszawie1401001, 2, 3, 4, 5, 8wszystkie - tylko w obrocie dokonywanym przez składy celne 2Oddział Celny II Pocztowy w Warszawie1402001, 2, 4, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w obrocie pocztowym 3Oddział Celny III w Warszawie1403001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny I w Warszawie1403101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Wyszkowie1403301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Nowym Dworze Mazowieckim1403401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny IV w Warszawie1404001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny III w Warszawie1404101, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz alkoholu i wyrobów alkoholowych b)Posterunek Celny IV w Warszawie1404201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny V w Warszawie1405001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Piasecznie1405101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Górze Kalwarii1405201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny VI w Warszawie1406001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz skóry i wyrobów skórzanych a)Posterunek Celny V w Warszawie1406101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 7Oddział Celny w Radomiu1407001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Warce1407101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych b)Posterunek Celny w Grójcu1407201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów tytoniowych i elektronicznych c)Posterunek Celny w Pionkach1407301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów elektronicznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 8Oddział Celny w Ciechanowie1408001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Ostrołęce1408101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych, wyrobów elektronicznych, skór i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Płońsku1408201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Mławie1408301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych d)Posterunek Celny w Ostrowi Mazowieckiej1408401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych 9Oddział Celny w Błoniu1409001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie 10Oddział Celny w Pruszkowie1410001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny I w Pruszkowie1410101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 b)Posterunek Celny II w Pruszkowie1410201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie c)Posterunek Celny w Grodzisku Mazowieckim1410301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 11Oddział Celny "Kwatery Głównej" w Warszawie1411001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny VI w Warszawie1411101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Otwocku1411201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych XVIIIURZĄD CELNY PORT LOTNICZY W WARSZAWIE150000 1Oddział Celny Osobowy w Warszawie1501001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym a)Posterunek Celny "WOC"1501101, 2, 8towary wprowadzane do wolnego obszaru celnego i wyprowadzane z wolnego obszaru celnego b)Posterunek Celny - Składy Celne1501201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny Towarowy I w Warszawie1502001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym 3Oddział Celny Towarowy II w Warszawie1503001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym a)Posterunek Celny Towarowy I1503101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym b)Posterunek Celny Towarowy II1503201, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym c)Posterunek Celny Towarowy III1503301, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary przywożone i wywożone w transporcie lotniczym oraz przywożone i wywożone transportem samochodowym za lotniczym listem przewozowym, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 XIXURZĄD CELNY WE WROCŁAWIU160000 1Oddział Celny I we Wrocławiu1601001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny "Dworzec Główny" we Wrocławiu1601101, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Jelczu-Laskowicach1601301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Oleśnicy1601401, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 2Oddział Celny w Głuchołazach1602001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny Drogowy w Głuchołazach1602101, 2, 6, 8towary przywożone i wywożone przez podróżnych, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Konradowie1602501, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 3Oddział Celny w Kudowie-Zdroju1603001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 4Oddział Celny w Międzylesiu1604001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Boboszowie1604101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny "Ekspedycja PKP" w Międzylesiu1604201, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 5Oddział Celny w Wałbrzychu1605001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Mieroszowie1605101, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Tłumaczowie1605201, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 6Oddział Celny w Opolu1606001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Krapkowicach1606301, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny "Składy Celne" w Opolu1606401, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wprowadzane do składów celnych i wyprowadzane ze składów celnych, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych c)Posterunek Celny w Kluczborku1606501, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych d)Posterunek Celny w Brzegu1606601, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych e)Posterunek Celny w Strzelcach Opolskich1606701, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych f)Posterunek Celny w Namysłowie1606801, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych g)Posterunek Celny w Niemodlinie1606901, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 7Oddział Celny Port Lotniczy Wrocław-Strachowice1607001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz pojazdów samochodowych dla osób fizycznych a)Posterunek Celny "Port Lotniczy Dworzec Towarowy" we Wrocławiu1607101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 oraz pojazdów samochodowych dla osób fizycznych 8Oddział Celny IV we Wrocławiu1608001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Brzegu Dolnym1608101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny II we Wrocławiu1608301, 2, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, towarów przeznaczonych dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 9Oddział Celny III we Wrocławiu1609001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie a)Posterunek Celny w Strzelinie1609101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 10Oddział Celny w Kłodzku1610001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Ząbkowicach Śląskich1610101, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Bystrzycy Kłodzkiej1610201, 2, 4wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 11Oddział Celny II we Wrocławiu1611001, 2, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny Towarowy we Wrocławiu1611101, 2, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych b)Posterunek Celny w Środzie Śląskiej1611201, 2, 3, 4, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, pojazdów samochodowych dla osób fizycznych, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 12Oddział Celny w Pietrowicach1613001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Kietrzu1613101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 13Oddział Celny w Nysie1614001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych a)Posterunek Celny w Paczkowie1614101, 2, 6, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 14Oddział Celny "Składy Celne" we Wrocławiu1615001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8towary, których obrót z zagranicą dokonywany jest z zastosowaniem procedury składu celnego, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 15Oddział Celny w Kędzierzynie-Koźlu1616001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 16Oddział Celny w Świdnicy1617001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 a)Posterunek Celny w Dzierżoniowie1617101, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710, skóry i wyrobów skórzanych oraz tekstyliów i wyrobów tekstylnych 17Oddział Celny w Białej1618001, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8wszystkie, z wyłączeniem olejów pozycja 2710 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie upoważnienia innych organów administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych. (Dz. U. Nr 73, poz. 819) Na podstawie art. 287 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Upoważnia się terenowe organy Straży Granicznej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), do wykonywania następujących zadań organów celnych: 1) rewizji celnej towarów, 2) przeszukiwania osób, 3) kontroli wymaganych dokumentów i ich autentyczności, 4) zatrzymywania i kontroli środków transportu, 5) kontroli bagaży i innych towarów przewożonych przez osoby fizyczne, 6) przyjmowania zgłoszeń celnych, dokonywanych w formie ustnej lub w formie innej czynności niż ustna lub pisemna, o objęcie procedurą wywozu lub procedurą dopuszczenia do obrotu towarów, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", 7) zwalniania towarów, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 1-5 Kodeksu celnego, objętych zgłoszeniami celnymi dokonywanymi w formie ustnej lub w formie innej czynności niż ustna lub pisemna. § 2. Zadania, o których mowa w § 1, terenowe organy Straży Granicznej wykonują przy wprowadzaniu towarów na polski obszar celny i wyprowadzaniu towarów poza polski obszar celny, jeżeli przywóz lub wywóz towarów nie ma charakteru handlowego lub gospodarczego: 1) w małym ruchu granicznym na granicy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec i Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, 2) w przygranicznym tranzycie drogowym na granicy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską i Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, 3) w przygranicznym tranzycie kolejowym na granicy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską, Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką i między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, 4) w uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez osoby zamieszkałe w miejscowościach położonych przy granicy Rzeczypospolitej Polskiej z Federacją Rosyjską, Republiką Białoruś i Ukrainą, 5) w ruchu granicznym odbywającym się przez przejścia na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską i Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką, 6) w przystaniach, portach rybackich oraz morskich przejściach granicznych, w związku z pływaniem sportowym i rybołówstwem morskim, którego produkty zwolnione są od cła na podstawie art. 194 Kodeksu celnego, 7) przez osoby przekraczające granicę państwową poza przejściami granicznymi, w związku z wykonywaniem na granicy prac przy urządzeniach technicznych, a zwłaszcza komunikacyjnych, jak również prac przy mostach, budowlach wodnych, regulacji rzek oraz przy pracach pomiarowych lub konserwatorskich, 8) przez funkcjonariuszy Straży Granicznej, przekraczających granicę państwową w czasie pełnienia służby i w związku z tą służbą. § 3. Przejścia graniczne, trasy tranzytu, przejścia na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową, przystanie oraz porty rybackie, w których terenowe organy Straży Granicznej wykonują zadania w zakresie wskazanym w § 1 i 2, określa załącznik do rozporządzenia. § 4. W wypadkach innych niż określone w § 1 i 2 terenowe organy Straży Granicznej informują przekraczającego granicę o właściwości miejscowej i rzeczowej organów celnych. § 5. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 6 października 1997 r. w sprawie upoważnienia innych organów administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych (Monitor Polski Nr 76, poz. 718). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1999 r. (poz. 819) PRZEJŚCIA GRANICZNE, TRASY TRANZYTU, PRZEJŚCIA NA SZLAKACH TURYSTYCZNYCH PRZECINAJĄCYCH GRANICĘ PAŃSTWOWĄ, PRZYSTANIE ORAZ PORTY RYBACKIE, W KTÓRYCH TERENOWE ORGANY STRAŻY GRANICZNEJ WYKONUJĄ NIEKTÓRE ZADANIA ORGANÓW CELNYCH I. Przejścia graniczne 1. Morskie przejścia graniczne w miejscowościach: 1) Dziwnów 2) Frombork 3) Górki Zachodnie 4) Hel 5) Jastarnia 6) Łeba 7) Mrzeżyno. 2. Przejścia graniczne małego ruchu granicznego między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w miejscowościach: 1) Beskidek 2) Bolesław 3) Borucin 4) Branice 5) Czermna 6) Dziewiętlice 7) Gorzyczki 8) Gródczanki 9) Jaworzynka 10) Kałków 11) Kietrz 12) Krzanowice (Chuchelna) 13) Krzanowice (Strahovice) 14) Lutynia 15) Łaziska 16) Mostowice 17) Niemojów 18) Nowa Morawa 19) Olza 20) Pilszcz 21) Pogwizdów 22) Pomorzowiczki 23) Puńców 24) Rudyszwałd 25) Sławniowice 26) Stożek 27) Ściborzyce Wielkie 28) Tarnkowa 29) Trzebina 30) Tworków 31) Wiechowice 32) Złoty Stok. 3. Przejścia graniczne małego ruchu granicznego między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w miejscowościach: 1) Bobolin 2) Buk 3) Gryfino. 4. Przejścia graniczne małego ruchu granicznego między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w miejscowościach: 1) Jaśliska 2) Kacwin 3) Leluchów 4) Milik 5) Muszynka 6) Ożenna 7) Piwowarówka 8) Przegibek 9) Radoszyce 10) Rycerka 11) Sromowce Wyżne 12) Ujsoły 13) Wierchomla Wielka 14) Winiarczykówka. 5. Przejścia graniczne dla uproszczonego przekraczania granicy państwowej w miejscowościach: 1) Barciany 2) Białowieża 3) Dołhobyczów 4) Jałówka 5) Krościenko 6) Lipszczany 7) Malhowice. II. Trasy przygranicznego tranzytu 1. Trasy polskiego przygranicznego tranzytu drogowego: 1) granica państwowa - Frydlant w Czechach - Hajniste - Nove Mesto pod Smrkem - granica państwowa, 2) granica państwowa - rozdroże 200 m na południowy zachód od znaku granicznego VI/36 - granica państwowa, 3) granica państwowa (znak graniczny VI/27 - pomocniczy znak 27/10) - granica państwowa (znak graniczny VI/28 - pomocniczy znak 27/19). 2. Trasy przygranicznego tranzytu kolejowego: 1) z Republiki Czeskiej do Republiki Czeskiej przez Głuchołazy, 2) z Republiki Czeskiej do Republiki Czeskiej na odcinku Liberec - Zittau, 3) wzajemny przygraniczny tranzyt kolejowy na odcinkach linii kolejowych Hagenwerden - Krzewina Zgorzelecka - Hirschfelde - Zittau - Porajów. III. Przejścia na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową 1. Przejścia na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w miejscowościach: 1) Duszniki-Zdrój 2) Głuszyca Górna 3) Jarnołtówek (Biskupia Kopa) 4) Jaworzynka 5) Jodłów 6) Kamieńczyk 7) Lutogniewice 8) Lutynia 9) Łączna 10) Niedamirów 11) Niemojów 12) Nowa Morawa 13) Okrzeszyn 14) Ostra Góra 15) Przełęcz Karkonoska 16) Radków 17) Równia pod Śnieżką 18) Sowia Przełęcz 19) Stożek 20) Stóg Izerski 21) Szrenica 22) Śląski Dom 23) Śnieżka 24) Śnieżnik 25) Wielka Czantoria 26) Zieleniec. 2. Przejścia na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką w miejscowościach: 1) Babia Góra 2) Balnica 3) Czeremcha 4) Głuchaczki 5) Górka Gomółka 6) Jaworki (Litmanova) 7) Jaworki (Stranany) 8) Jaworzynka 9) Kacwin 10) Leluchów 11) Ożenna 12) Pilsko 13) Przełęcz Przysłop 14) Przywarówka 15) Roztoki Górne 16) Rysy 17) Sromowce Niżne 18) Szczawnica 19) Szlachtowa 20) Wielka Racza 21) Wysowa-Zdrój 22) Zawoja. IV. Przystanie oraz porty rybackie 1. Przystanie rybackie w miejscowościach: 1) Brzeźno 2) Chałupy 3) Chłapowo 4) Chłopy 5) Dąbki 6) Dębek 7) Grzybowo 8) Jantar 9) Jarosławiec 10) Jastrzębia Góra 11) Jelitkowo 12) Karwia 13) Kąty Rybackie 14) Krynica Morska 15) Kuźnica 16) Międzyzdroje 17) Mikoszewo 18) Niechorze 19) Oksywie 20) Orłowo 21) Ostrowo 22) Sopot 23) Stegna 24) Sztutowo 25) Unieście 26) Ustronie Morskie 27) Witowo. 2. Porty rybackie w miejscowościach: 1) Dźwirzyno 2) Nowa Karczma 3) Rowy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie rodzaju urządzeń i środków technicznych służących do rejestracji obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich zabezpieczenia, przechowywania, odtwarzania i kopiowania. (Dz. U. Nr 73, poz. 820) Na podstawie art. 147 § 5 Kodeksu postępowania karnego i art. 5 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do rejestracji obrazu z przeprowadzanej czynności procesowej mogą służyć, przeznaczone do tego celu, urządzenia mechaniczne i elektroniczne typu analogowego lub cyfrowego, a w szczególności aparat fotograficzny, kamera filmowa lub kamera wideo. 2. Do rejestracji dźwięku z przeprowadzanej czynności procesowej mogą służyć, przeznaczone do tego celu, urządzenia mechaniczne i elektroniczne typu analogowego lub cyfrowego, a w szczególności magnetofon, radiomagnetofon, dyktafon, kamera filmowa lub kamera wideo wyposażona w aparaturę do utrwalania dźwięku. 3. Rejestracji obrazu lub dźwięku z przeprowadzonej czynności procesowej można dokonywać na środkach technicznych przeznaczonych do utrwalania obrazu lub dźwięku w urządzeniu określonym w ust. 1 i 2, a w szczególności na materiałach światłoczułych i taśmach magnetycznych, zwanych dalej "nośnikami". § 2. Po dokonaniu rejestracji obrazu lub dźwięku z przeprowadzonej czynności procesowej użyty, zgodnie z instrukcją fabryczną, nośnik należy zaopatrzyć w metrykę identyfikacyjną zawierającą następujące dane z protokołu czynności procesowej: 1) sygnaturę akt sprawy i oznaczenie organu przeprowadzającego daną czynność, 2) czas i miejsce jej przeprowadzenia oraz zakres jej rejestracji, 3) imiona i nazwiska osób w niej uczestniczących oraz imię, nazwisko i funkcję osoby dokonującej rejestracji, 4) typ i rodzaj użytego do rejestracji urządzenia wraz z charakterystyką techniczną jego oprzyrządowania, 5) warunki oświetleniowe lub akustyczne miejsca rejestracji, 6) dane techniczne użytego nośnika, 7) warunki i sposób użycia urządzenia rejestrującego oraz nośnika, z uwzględnieniem ilości zapisanych ścieżek dźwięku i szybkości przesuwu taśmy magnetycznej, 8) informację o ewentualnym użyciu przyrządów automatycznych do uruchamiania i zatrzymywania urządzenia rejestrującego albo o jego awarii podczas dokonywania rejestracji lub uszkodzeniu nośnika. § 3. 1. Nośnik wraz z jego metryką identyfikacyjną należy opakować i zabezpieczyć odciskiem okrągłej pieczęci jednostki przeprowadzającej czynność procesową, umieszczając na opakowaniu informacje dotyczące sygnatury akt sprawy i organu przeprowadzającego czynność oraz czasu jej przeprowadzenia i osoby dokonującej opakowania. 2. Opakowany nośnik, wymagający chemicznej obróbki, przekazuje się do laboratorium, które przy jego zwrocie potwierdza zapisem w metryce identyfikacyjnej, że odpowiada on cechom technicznym opisanym uprzednio, oraz zaopatruje w informację o rodzaju dokonanej czynności. 3. Nośnik nie wymagający obróbki chemicznej oraz nośnik po zwrocie z laboratorium rejestruje się i przechowuje w sposób przewidziany dla dowodów rzeczowych. 4. Każde otwarcie i ponowne zamknięcie opakowania nośnika należy odnotować w metryce identyfikacyjnej przez określenie osoby dokonującej otwarcia lub zamknięcia opakowania, czasu, miejsca i celu, w jakim zostały dokonane. 5. Jeżeli zachodzi potrzeba zmiany opakowania nośnika, należy dołączyć do niego poprzednie opakowania wraz z metryką identyfikacyjną opakować je wspólnie oraz opisać w sposób, o którym mowa w ust. 1. § 4. Nośnik powinien być należycie zabezpieczony, zwłaszcza przed utratą, szkodliwym działaniem środków chemicznych, termicznych, światła, promieniowania, pola magnetycznego lub elektrycznego oraz przed uszkodzeniami mechanicznymi. § 5. Odbitki pozytywowe zdjęć fotograficznych załącza się do akt sprawy, w której zostały wykonane. § 6. 1. Odtwarzanie obrazu może nastąpić za pomocą urządzenia mechanicznego lub elektronicznego typu analogowego lub cyfrowego, a w szczególności projektora filmowego, rzutnika albo magnetowidu lub odtwarzacza wideo połączonych z telewizorem. 2. Odtwarzanie dźwięku może nastąpić za pomocą urządzenia mechanicznego lub elektronicznego typu analogowego lub cyfrowego, a w szczególności magnetofonu i radiomagnetofonu, albo, gdy został zarejestrowany dźwięk na taśmie filmowej lub taśmie wideo, za pomocą projektora filmowego, magnetowidu lub odtwarzacza wideo połączonych z telewizorem. Przy odtwarzaniu może być użyte urządzenie korygujące lub wzmacniające zarejestrowany dźwięk. 3. W metryce identyfikacyjnej dołączonej do nośnika należy uczynić adnotację o dokonaniu odtworzenia, podając czas tej czynności oraz imię i nazwisko osoby, która jej dokonała, oraz cel odtwarzania. 4. W przypadku uszkodzenia nośnika podczas odtwarzania zapisu obrazu lub dźwięku należy uczynić o tym odpowiednią adnotację w metryce identyfikacyjnej. § 7. 1. Kopiowanie zapisów dźwięku lub obrazu z przeprowadzonej czynności procesowej może być dokonane za pomocą urządzeń i środków technicznych, o których mowa w § 1, tego samego typu, jakich użyto do ich rejestrowania, a w przypadku taśmy wideo - również przy użyciu magnetowidów. 2. Kopiowania zapisu obrazu lub dźwięku dla celów, o których mowa w art. 147 § 4 Kodeksu postępowania karnego, lub do wykorzystania w innej sprawie, dokonuje się w laboratorium kryminalistycznym jednostek Żandarmerii Wojskowej lub Policji. 3. O wykonaniu kopii zapisu obrazu lub dźwięku należy uczynić odpowiednią adnotację w metryce identyfikacyjnej nośnika oraz sporządzić notatkę, którą dołącza się do akt sprawy. 4. Do postępowania z kopią nośnika mają zastosowanie przepisy § 2, § 3 ust. 1, 4 i 5 oraz § 4. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: w z. R. Lipka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie sposobu sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów zeznań zawierających wiadomości o świadku, którego dane osobowe podlegają zachowaniu w tajemnicy, a także dopuszczalnego sposobu powoływania się na takie zeznania w orzeczeniach i pismach procesowych. (Dz. U. Nr 73, poz. 821) Na podstawie art. 184 § 6 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego oraz art. 5 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wniosek o wydanie postanowienia o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych świadka może zostać złożony w pisemnym zawiadomieniu o przestępstwie, do protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie, do protokołu przesłuchania świadka, a także ustnie lub na piśmie prowadzącemu postępowanie. 2. Jeżeli wniosek nie został złożony na piśmie albo ustnie do protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie lub przesłuchania świadka, z jego przyjęcia sporządza się protokół. 3. Wniosek powinien zawierać imię, nazwisko, numer ewidencyjny PESEL i miejsce zamieszkania świadka oraz adres dla korespondencji, jak również wskazywać okoliczności uzasadniające konieczność zachowania danych osobowych świadka w tajemnicy. § 2. W postanowieniu o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych świadka pomija się jego imię i nazwisko, numer ewidencyjny PESEL i miejsce zamieszkania, adres dla korespondencji oraz wszelkie informacje i okoliczności, które miałyby umożliwić ujawnienie tożsamości świadka. § 3. 1. Wniosek, o którym mowa w § 1 ust. 1, wyłącza się z akt sprawy. Z akt sprawy wyłącza się również protokoły, a także inne dokumenty i materiały lub ich fragmenty umożliwiające ujawnienie tożsamości świadka. 2. Wyłączenia, o których mowa w ust. 1, określa w formie zarządzenia sędzia lub prokurator. § 4. 1. Z dokumentów i materiałów, o których mowa w § 3 ust. 1, sporządza się uwierzytelnione odpisy, z pominięciem imienia i nazwiska, numeru ewidencyjnego PESEL i miejsca zamieszkania, adresu dla korespondencji oraz wszelkich informacji i okoliczności, które mogłyby umożliwić ujawnienie tożsamości świadka. 2. Na odpisach zamieszcza się wzmiankę o postanowieniu, o którym mowa w § 2, i o zarządzeniu o utajnieniu dokumentu lub jego fragmentu z podaniem daty postanowienia i zarządzenia oraz numeru porządkowego postanowienia w dzienniku korespondencji i w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów niejawnych, pod którym dane osobowe zawarte we wniosku lub protokole zostały po raz pierwszy zarejestrowane. 3. Odpisy, o których mowa w ust. 1, załącza się do akt sprawy. § 5. Dokumenty i materiały oraz zarządzenie, wymienione w § 3, przechowuje się, rejestruje i udostępnia jako zawierające tajemnicą państwową - w sposób określony w przepisach o przechowywaniu protokołów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. § 6. Do odpowiedzi na pytania skierowane do świadka, zawierające treści umożliwiające ujawnienie jego tożsamości, stosuje się odpowiednio § 4 i 5. § 7. Protokołowanie zeznań świadka oraz sporządzanie odpisów protokołów może wykonywać wyłącznie wyznaczona osoba upoważniona do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową. § 8. Przy powoływaniu się w orzeczeniach i pismach procesowych na zeznania świadka przesłuchiwanego w trybie art. 184 § 3 i 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555) w miejsce danych osobowych tego świadka przytacza się numer porządkowy w dzienniku korespondencji, o którym mowa w § 4 ust. 2. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: w z. R. Lipka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie organów uprawnionych do wykonywania kar i środków dyscyplinarnych. (Dz. U. Nr 73, poz. 822) Na podstawie art. 93 pkt 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), 2) ukaranym - należy przez to rozumieć żołnierza, wobec którego wykonuje się karę dyscyplinarną lub środek dyscyplinarny. § 2. 1. Kary dyscyplinarne wykonują: 1) karę upomnienia - przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, 2) karę nagany - przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, 3) karę pieniężną - organ finansowy uprawniony, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza, 4) karę zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania - przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, 5) karę aresztu koszarowego - dowódca jednostki wojskowej, w której ukarany pełni czynną służbę wojskową, 6) karę aresztu izolacyjnego - dowódca jednostki wojskowej, któremu podlega wojskowy areszt dyscyplinarny, 7) karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym - przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, 8) karę wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe - odpowiednio, przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, oraz przełożony dyscyplinarny uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, 9) karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub do czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo do zawodowej służby wojskowej - przełożony dyscyplinarny, który wymierzył karę w pierwszej instancji, 10) karę usunięcia z nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub z czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo z zawodowej służby wojskowej - dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni nadterminową zasadniczą służbę wojskową, lub organ uprawniony, na podstawie odrębnych przepisów, do wydalenia ze służby kandydackiej albo zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. 2. Do wykonywania kary dyscyplinarnej, o której mowa w art. 59 ust. 5 ustawy, są uprawnione organy określone w zarządzeniu wykonania tej kary, wydanym przez wojskowy sąd garnizonowy. § 3. 1. Środek dyscyplinarny wykonuje, z zastrzeżeniem ust. 2, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji. 2. Środek dyscyplinarny wykonuje także dowódca jednostki wojskowej, w której ukarany pełni czynną służbę wojskową, jeżeli został wskazany w orzeczeniu o zastosowaniu środka dyscyplinarnego. 3. Do wykonywania środka dyscyplinarnego zastosowanego przez sąd wojskowy są uprawnione organy określone w zarządzeniu jego wykonania, wydanym przez wojskowy sąd garnizonowy. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: w z. R. Szeremietiew Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 27 sierpnia 1999 r. w sprawie wysokości opłaty od kasacji w sprawach karnych. (Dz. U. Nr 73, poz. 823) Na podstawie art. 527 § 5 Kodeksu postępowania karnego w związku z art. 5 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 556 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Opłatę od kasacji ustala się na kwotę: 1) 450 zł w sprawie, w której wyrok wydał wojskowy sąd garnizonowy, 2) 750 zł w sprawie, w której w pierwszej instancji wyrok wydał wojskowy sąd okręgowy. § 2. Jeżeli obowiązek uiszczenia opłaty powstał przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, opłatę tę pobiera się w dotychczasowej wysokości. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów. (Dz. U. Nr 73, poz. 824) Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. Zabezpieczenie przeciwpożarowe lasów dostosowuje się do kategorii i stopnia zagrożenia pożarowego lasów. § 2. 1. Ustala się jedną z trzech kategorii zagrożenia pożarowego lasu, zwaną dalej "kategorią zagrożenia": 1) kategoria zagrożenia I - duże zagrożenie pożarowe, 2) kategoria zagrożenia II - średnie zagrożenie pożarowe, 3) kategoria zagrożenia III - małe zagrożenie pożarowe. 2. Sposób ustalania kategorii zagrożenia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Dla lasów I i II kategorii zagrożenia ustala się, za pomocą stopnia zagrożenia pożarowego lasu, zwanego dalej "stopniem zagrożenia", bieżące zagrożenie pożarowe. 2. Metodę ustalenia stopnia zagrożenia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. W okresach występowania I, II lub III stopnia zagrożenia pożarowego jest wymagane prowadzenie obserwacji lasów o powierzchni powyżej 100 ha, mające na celu wczesne wykrycie pożaru, zawiadomienie o jego powstaniu, a także podjęcie innych działań zmierzających do ugaszenia pożaru. 2. Obserwacja lasu, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona w formach: 1) stałych punktów obserwacji naziemnej, zwanych dalej "punktami obserwacji", lub 2) przez naziemne patrole przeciwpożarowe albo patrole lotnicze. § 5. 1. Punktami obserwacji są wieże obserwacyjne lub stanowiska obserwacyjne usytuowane na obiektach lub wzniesieniach, pozwalające na obserwację w promieniu co najmniej 10 km. 2. Punkt obserwacji wyposaża się w urządzenia umożliwiające wykrycie pożaru, przez określenie miejsca i czasu jego wystąpienia, oraz w środki łączności, książkę meldunków i instrukcję postępowania dla osoby prowadzącej obserwację. 3. Położenie punktów obserwacji lasu zaliczonego do I kategorii zagrożenia powinno zapewniać możliwość obserwacji lasu co najmniej z dwóch punktów obserwacji. 4. Nie jest wymagana obserwacja z punktów obserwacji: 1) lasów zaliczonych do I kategorii zagrożenia o powierzchni do 1000 ha, 2) lasów zaliczonych do II kategorii zagrożenia o powierzchni do 2000 ha, jeżeli zapewniono inne sposoby obserwacji. § 6. Naziemne patrole przeciwpożarowe organizuje się w razie braku innych form obserwacji. § 7. Obserwacja lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia jest prowadzona w uzgodnieniu z komendantem powiatowym Państwowej Straży Pożarnej. § 8. 1. Drogi leśne, wykorzystywane jako dojazdy pożarowe, powinny być utrzymane w sposób zapewniający ich przejezdność oraz oznakowane i ponumerowane. 2. Drogi, o których mowa w ust. 1, budowane lub przebudowane po wejściu w życie rozporządzenia powinny posiadać: 1) nawierzchnię gruntową lub utwardzoną o nośności co najmniej 100 kN i nacisku na oś 50 kN, 2) promienie zewnętrzne łuków o długości co najmniej 11 m, 3) odstępy pomiędzy koronami drzew do wysokości 4 m liczonej od nawierzchni jezdni co najmniej 6 m, 4) szerokość jezdni co najmniej 3 m, 5) plac manewrowy o wymiarach co najmniej 20 × 20 m, w przypadku drogi nieprzelotowej, 6) mijanki o szerokości co najmniej 3 m i długości 23 m położone od siebie w odległości nie większej niż 300 m z zapewnieniem z nich wzajemnej widoczności, w przypadku dróg jednopasmowych. § 9. 1. Odległość dowolnego punktu położonego w lesie do najbliższej drogi, o której mowa w § 8 ust. 1, nie powinna przekraczać: 1) 750 m - dla lasów I kategorii zagrożenia, 2) 1500 m - dla lasów II kategorii zagrożenia. 2. W lasach zaliczonych do III kategorii zagrożenia drogi, o których mowa w § 8 ust. 1, powinny umożliwiać dojazd jednostek ratowniczych do miejsca pożaru, punktów czerpania wody oraz dróg publicznych. § 10. 1. Zabezpieczeniu przeciwpożarowemu lasów służą pasy przeciwpożarowe w lasach położonych przy obiektach mogących stanowić zagrożenie pożarowe lasu. 2. Wyróżnia się następujące rodzaje pasów przeciwpożarowych, o których mowa w ust. 1, oraz sposoby ich wykonania: 1) pas przeciwpożarowy oddzielający las od drogi dojazdowej, nie będącej drogą publiczną, do zakładu przemysłowego, obiektu magazynowego stanowi drzewostan o szerokości 50 m, licząc od skraju lasu, pozbawiony martwych drzew, gałęzi, chrustu, nieokrzesanych ściętych drzew oraz pozostałości po wycince drzew, 2) pas przeciwpożarowy oddzielający las od drogi publicznej, zakładu przemysłowego, obiektu magazynowego, obiektu użyteczności publicznej oraz poligonu wykonuje się w sposób określony w pkt 1, z tym że w odległości 2 do 5 m od granicy lasu wykonuje się bruzdę o szerokości 2 m oczyszczoną do warstwy mineralnej. 3. W razie zagrożenia pożarowego można urządzać także inne rodzaje pasów przeciwpożarowych, według zasad gospodarki leśnej. 4. Sposób wykonywania pasów przeciwpożarowych, o których mowa w ust. 3, zależy od kategorii zagrożenia pożarowego, wieku drzewostanów oraz miejsca zakładania pasów przeciwpożarowych. 5. Obowiązek urządzania i utrzymywania pasów przeciwpożarowych określają odrębne przepisy. § 11. 1. Na 10 tys. ha lasu lub dla nadleśnictwa albo parku narodowego organizuje się co najmniej jedną bazę sprzętu przeciwpożarowego. 2. Wyposażenie bazy sprzętu przeciwpożarowego stanowi w szczególności: 1) dla lasów I kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 50 łopat, 2 pługi do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód gaśniczy średni lub lekki albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności minimum 400 l, z możliwością podawania środka gaśniczego, 2) dla lasów II kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 30 łopat, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód gaśniczy lekki lub samochód dostosowany do przewozu co najmniej 200 l wody oraz palet z gaśnicami uniwersalnymi, 3) dla lasów III kategorii zagrożenia - 10 gaśnic uniwersalnych, 30 łopat, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych. § 12. Zakaz wstępu do lasu wprowadza się przy III stopniu zagrożenia pożarowego, jeżeli przez kolejnych 5 dni wilgotność ściółki mierzona o godzinie 900 będzie niższa od 10%. § 13. 1. W razie wystąpienia pożaru lasu, po zakończeniu akcji gaśniczej powierzchnia pożarzyska powinna być zabezpieczona. 2. Dozorowanie pożarzysk trwa do czasu wygaśnięcia ognia. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 16 sierpnia 1999 r. (poz. 824) Załącznik nr 1 SPOSÓB USTALANIA KATEGORII ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASU Zaliczenie lasów do kategorii zagrożenia następuje na podstawie charakterystyki udziału siedliskowych typów lasu i klas wieku drzewostanów, średniej liczby pożarów w roku w nadleśnictwie, obliczanej co najmniej z okresu 10 lat, zanieczyszczeń przemysłowych, intensywności ruchu turystycznego oraz uśrednionej wartości współczynnika hydrotermicznego Sielaninowa, zwanego dalej "k", biorąc jego wartości z najbliższej stacji meteorologicznej co najmniej za okres 5 lat. Zaliczenie obszaru leśnego do danej kategorii zagrożenia ustala się następująco: 1. Z danych tabeli 1 bierze się wartość (w punktach) zagrożenia pożarowego wynikającego z udziału siedliskowych typów lasu i klas wieku. Tabela 1 procentowy udział siedlisk i klas wieku % powierzchni siedliskowych typów lasów (bór suchy, świeży, mieszany świeży)% powierzchni, I i II klasy wieku drzewostanów do 40 latPunkty IIIIII ≥ 85≥ 6016 ≥ 8546-6015 ≥ 8531-4514 ≥ 85do 3013 61-85≥ 6012 61-8546-6011 61-8531-4510 31-60≥ 609 61-85do 308 31-6046-607 do 30≥ 606 31-6032-455 31-60do 304 do 3046-603 do 3031-452 do 30do 301 2. Z danych tabeli 2 bierze się wartość (w punktach) zagrożenia pożarowego szacowanego na podstawie statystyki występowania pożarów. Tabela 2 Średnia liczba pożarów lasów w roku w nadleśnictwie Średnia liczba pożarów w rokuPunkty do 1,55 1,6-3,010 3,1-5,515 5,6-10,020 ponad 10,025 3. Na podstawie tabeli 3 określa się punktację odpowiadającą wyliczonemu k, gdzie k wylicza się według wzoru: k=P×10/t P - suma opadów średnich dobowych za okres analizowany, t - suma temperatur średnich dobowych za okres analizowany. k oblicza się dla miesięcy od kwietnia do października (uwzględniając tylko temperatury dodatnie). Tabela 3 Wartości k oblicza się następująco: Średnie wartości k od kwietnia do październikaOkres utrzymywania się miesięcznego minimalnego kPunkty IIIIII k ≥ 1,81-0 k ≥ 1,81w jednym miesiącu k < 1,21 k ≥ 1,81w dwóch miesiącach k < 1,22 k ≥ 1,81w trzech miesiącach k < 1,23 1,41 ≤ k ≤ 1,80-4 1,41 ≤ k ≤ 1,80w dwóch miesiącach k < 1,25 1,41 ≤ k ≤ 1,80w trzech miesiącach k < 1,26 1,20 ≤ k ≤ 1,40-7 1,20 ≤ k ≤ 1,40w dwóch miesiącach k < 1,28 1,20 ≤ k ≤ 1,40w trzech miesiącach k < 1,29 4. Jeżeli średnia wartość emisji przemysłowych obliczona z okresu co najmniej 5 lat dla dwutlenku siarki (SO2) jest ≥ 30,001 mg/m2/dobę lub tlenków azotu (NOx) ≥ 0,501 mg/m2/dobę, to wartość zagrożenia pożarowego ocenia się na 5 punktów. 5. Ustalone według zasad określonych w ust. 1-4 liczby punktów sumuje się. Jeżeli otrzymana wartość jest zawarta w przedziale od 34 do 55, dany las zalicza się do I kategorii zagrożenia, jeżeli w przedziale od 16 do 33 - do II kategorii, jeżeli poniżej 16 - do III kategorii, gdy jednak wartość jednego ze wskaźników zanieczyszczenia powietrza przekracza próg dla SO2 ≥ 50 mg/m2/dobę lub NOx > 1,0 mg/m2/dobę, to dany obszar zalicza się do kolejnej kategorii o większym zagrożeniu. 6. Jeżeli należy dodatkowo zabezpieczyć klasyfikowane lasy z uwagi na masowy ruch rekreacyjny i turystyczny, to dany obszar zalicza się do kolejnej kategorii o większym zagrożeniu (np. z III do II). Załącznik nr 2 METODA USTALENIA STOPNIA ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASU 1. Stopień zagrożenia ustala się na podstawie: a) wilgotności ściółki w borze świeżym w drzewostanie sosnowym III klasy wieku, b) wilgotności względnej powietrza mierzonej na wysokości 0,5 m od powierzchni zadarnionej przy ścianie drzewostanu, c) współczynnika opadowego, korygującego stopień zagrożenia w związku z punktowym pomiarem wilgotności ściółki a wielopunktowym pomiarem wilgotności powietrza i opadu. 2. Pomiaru parametrów podanych w ust. 1 dokonuje się o godz. 900 i w miarę potrzeby o godz. 1300 codziennie od dnia 1 marca (po ustąpieniu pokrywy śnieżnej) do dnia 30 września lub dłużej (do wystąpienia jesiennych okresów opadów deszczu). Stopień zagrożenia ustala się według tabeli 1. Tabela 1 Stopnie zagrożeniaWartości wilgotności mierzone o godzinie (w %) 9001300 ściółkipowietrzaściółkipowietrza brak zagrożenia0-6096-1000-4086-100 0 stopień61-750-10041-750-100 zagrożenie małe0-4086-950-3066-85 I stopień41-600-9531-400-85 zagrożenie duże0-2076-850-1551-65 II stopień21-400-8516-300-65 zagrożenie katastrofalne III stopień0-200-750-150-50 Progi wilgotności ściółki (Wś w %) i powietrza (Wp w %) przy określaniu stopni zagrożenia pożarowego Ilustracja 3. Sposób korygowania wynika z tabeli 2: Tabela 2 Różnica opadu w mmOpad w punkcie pomiaru wilgotności ściółki większy od opadu w punkcie meteorologicznymmniejszy od opadu w punkcie meteorologicznym 12 przy wartości opadu do 5 mm i różnicy do 5 mmstopień wyliczony pozostaje bez zmian ponad 5,0 do 10,0 mmstopień wyliczony zawyża się o 1 w punkcie meteorologicznymstopień wyliczony zaniża się o 1 w punkcie meteorologicznym ponad 10,0 do 20,0 mmstopień wyliczony zawyża się o 2 w punkcie meteorologicznymstopień wyliczony zaniża się o 2 w punkcie meteorologicznym ponad 20,0 mm przy opadach lokalnychstopień wyliczony zawyża się do III w punkcie meteorologicznymstopień przyjmuje wartość zero w punkcie meteorologicznym przy opadach w całej strefie lub opadach ciągłychstopień wyliczony pozostaje bez zmian Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 31 sierpnia 1999 r. uchylające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej. (Dz. U. Nr 73, poz. 825) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. Nr 96, poz. 448, z 1997 r. Nr 42, poz. 269 i z 1998 r. Nr 45, poz. 277). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu organizowania przetargu publicznego na sprzedaż majątku trwałego lub oddania mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji oraz warunków, w których dopuszcza się odstąpienie od przetargu. (Dz. U. Nr 74, poz. 826) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu organizowania przetargu publicznego na sprzedaż majątku trwałego lub oddania mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom przez spółkę powstałą w wyniku komercjalizacji oraz warunków, w których dopuszcza się odstąpienie od przetargu (Dz. U. Nr 108, poz. 696), wprowadza się następujące zmiany: 1) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Przed przystąpieniem do przetargu spółka ustala cenę wywoławczą składników majątku trwałego. Cena wywoławcza nie może być niższa niż aktualna wartość rynkowa ustalona przez rzeczoznawców, z zastrzeżeniem ust. 2, a jeżeli wartości tej nie można ustalić, cena ta nie może być niższa od wartości księgowej netto. 2. Spółka może odstąpić od wyceny sprzedawanego składnika majątku trwałego przez rzeczoznawcę, jeżeli: 1) koszt jego wyceny w sposób oczywisty przekraczałby wartość rynkową, 2) składnik majątku trwałego ma ustaloną cenę giełdową."; 2) w § 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli cena wywoławcza przedmiotu przetargu przewyższa równowartość w złotych kwoty: 1) 20 000 EURO - w przypadku nieruchomości, 2) 10 000 EURO - w przypadku pozostałych składników majątku trwałego - to obwieszczenie zamieszcza się w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim."; 3) § 25 otrzymuje brzmienie: "§ 25. Spółka może sprzedać składniki majątku trwałego bez przeprowadzenia przetargu, w przypadku gdy: 1) przedmiotem umowy są akcje lub inne składniki finansowego majątku trwałego albo licencje, patenty lub inne prawa własności przemysłowej, albo know-how, jeżeli warunki i odmienny niż przetarg publiczny tryb sprzedaży określa uchwała walnego zgromadzenia lub statut spółki, 2) sprzedaż następuje w postępowaniu likwidacyjnym, na zasadach określonych uchwałą walnego zgromadzenia i z zachowaniem odrębnych przepisów, 3) przedmiotem sprzedaży jest składnik majątku trwałego, którego wartość rynkowa nie przekracza równowartości w złotych kwoty: a) 15 000 EURO - w przypadku nieruchomości, b) 5 000 EURO - w przypadku pozostałych składników majątku trwałego - ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu zawarcia umowy sprzedaży, 4) przedmiotem sprzedaży są lokale mieszkalne stanowiące własność spółki, a sprzedaż następuje, za cenę nie niższą niż 50% ich wartości rynkowej, na rzecz najemcy lub stale z nim zamieszkującej osoby bliskiej w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484); cenę określa się z uwzględnieniem, że przedmiotem sprzedaży są lokale zajęte; wartość ulepszeń dokonanych przez najemcę zalicza się na poczet ceny lokalu, 5) przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych następuje w zamian za zaległości podatkowe na warunkach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95)."; 4) § 26 otrzymuje brzmienie: "§ 26. 1. Jeżeli składniki majątku trwałego nie zostały sprzedane w drodze przetargu, spółka może je sprzedać bez przeprowadzania powtórnego przetargu za cenę nie niższą niż 2/3 ceny wywoławczej - w przypadku nieruchomości, i nie niższą niż 1/2 ceny wywoławczej - w przypadku pozostałych składników majątku trwałego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy przetarg został unieważniony."; 5) § 27 otrzymuje brzmienie: "§ 27. 1. Do oddania mienia do odpłatnego korzystania stosuje się odpowiednio przepisy § 2-26, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przy oddaniu mienia do odpłatnego korzystania wartość przedmiotu umowy na potrzeby określenia ceny wywoławczej, o której mowa w § 5, określa się jako sumę należności za cały czas trwania umowy, a jeżeli umowa ma być zawarta na czas nie określony - za okres 12 miesięcy. 3. Spółka dokonuje wyboru oferty zawierającej najdogodniejsze dla spółki warunki korzystania z mienia i najwyższą należność." § 2. W przypadku ogłoszenia przetargu przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, do sprzedaży majątku trwałego lub oddania mienia do odpłatnego korzystania stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 74, poz. 827) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215 i Nr 72, poz. 805) w części "Tabela Stawek Celnych" pozycja określona kodem PCN 1701 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienie Jedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 11- - Cukier trzcinowy: 1701 11 10 0- - - Do rafinacji-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg 40 1701 11 90 0- - - Pozostały-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg 40 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg 40 1701 12 90 0- - - Pozostały-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg - Pozostały: 1701 91 00 0- - Zawierający dodatki aromatyzujące lub barwiące-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg 1701 99 90 0- - - Pozostały-40 minimum 0,17 ECU/kg100 minimum 0,45 ECU/kg otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 11- - Cukier trzcinowy:- 1701 11 10 0- - - Do rafinacji100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg40 1701 11 90 0- - - Pozostały-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg40 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg40 1701 12 90 0- - - Pozostały-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg - Pozostały: 1701 91 00 0- - Zawierający dodatki aromatyzujące lub barwiące-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg 1701 99 90 0- - - Pozostały-100 minimum 0,45 EUR/kg100 minimum 0,45 EUR/kg § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215 i Nr 72, poz. 805), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 września 1999 r. w sprawie maksymalnej liczby etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych. (Dz. U. Nr 74, poz. 828) Na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368, z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1124) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się maksymalną liczbę etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych, jak w załączniku do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie maksymalnej liczby etatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 140, poz. 780). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 września 1999 r. (poz. 828) MAKSYMALNA LICZBA ETATOWYCH CZŁONKÓW SAMORZĄDOWYCH KOLEGIÓW ODWOŁAWCZYCH Lp.Nazwa samorządowego kolegium odwoławczegoLiczba etatowych członków kolegium 123 1Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie62 2Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białej Podlaskiej9 3Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku19 4Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej17 5Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy24 6Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Chełmie7 7Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ciechanowie9 8Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie18 9Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Elblągu9 10Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku41 11Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gorzowie Wielkopolskim10 12Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze12 13Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu16 14Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach80 15Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach33 16Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koninie10 17Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie14 18Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie46 19Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie12 20Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy13 21Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie9 22Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie28 23Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży9 24Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi31 25Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu17 26Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie32 27Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu27 28Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ostrołęce9 29Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Pile11 30Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim15 31Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Płocku8 32Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu34 33Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu10 34Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu18 35Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie18 36Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Siedlcach14 37Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu11 38Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach8 39Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku11 40Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Suwałkach7 41Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie28 42Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu10 43Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie13 44Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu17 45Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu17 46Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku11 47Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu29 48Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu10 49Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zielonej Górze17 Razem:940 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 7 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia wykazu wyrobów, które nie mogą być nabywane przez szkoły i placówki, jeżeli dostawca nie przedstawi odpowiedniego certyfikatu. (Dz. U. Nr 74, poz. 829) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 marca 1997 r. w sprawie wykazu wyrobów, które nie mogą być nabywane przez szkoły i placówki, jeżeli dostawca nie przedstawi odpowiedniego certyfikatu (Dz. U. Nr 30, poz. 168), załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 1999 r. (poz. 829) Załącznik nr 1 Symbol Systematycznego Wykazu WyrobówSymbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i UsługTytuł normyNr normyJednostka certyfikująca 12345 1741-3236.14.13-00.61Meble szkolne i przedszkolnePN-90/F-06009Biuro Badań i Certyfikacji Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Aparatury Badawczej i Dydaktycznej (COBRABID-BBC) ul. Łucka 13, 00-842 Warszawa i inne akredytowane jednostki certyfikujące wyroby 1741-3336.14.13-00.62Wymagania i badania 1742-3236.11.11-55.00Meble szkolne. Stoły uczniowskie: laboratoryjne do kreślenia i rysowania, do nauki języków obcych. Podstawowe wymiary funkcjonalne.PN-88/F-06010/02 1742-3236.11.11-59.10 1742-3236.11.11-70.60 1742-3236.14.11-00.51 1742-3336.14.11-00.52 1743-3236.14.14-30.60 1743-3336.11.13-00.90MeblePN-ISO 5970 Krzesła i stoły szkolne. Wymiary funkcjonalne Załącznik nr 2 Symbol Systematycznego Wykazu WyrobówSymbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i UsługNazwa grupy asortymentowej lub asortymentuJednostka certyfikująca 1235 1749-236.40.14-90.3Urządzenia ogródków dziecięcychBiuro Badań i Certyfikacji Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Aparatury Badawczej i Dydaktycznej (COBRABID-BBC) ul. Łucka 13, 00-842 Warszawa i inne akredytowane jednostki certyfikujące wyroby 36.40.14-90.31 36.40.14-90.32 36.40.14-90.33 36.40.14-90.34 36.40.14-90.35 36.40.14-90.36 36.40.14-90.37 36.40.14-90.39 1772-336.40.13-00.2Sprzęt gimnastyczny 36.40.13-00.21 36.40.13-00.22 36.40.13-00.23 36.40.13-00.24 36.40.13-00.25 36.40.13-00.29 288436.63.74Pomoce naukowe zasilane napięciem wyższym niż bezpieczne, emitujące promieniowanie laserowe lub promieniowanie α, ß, γ. 36.63.74-00 36.63.74-00.1 36.63.74-00.11 36.63.74-00.12 36.63.74-00.19 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 74, poz. 830) Na podstawie art. 13 § 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ogłasza się wyjaśnienia do Taryfy celnej zapewniające jednolitą i właściwą interpretację Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, Scalonej Nomenklatury oraz Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego, stanowiące załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc: 1) zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. - Wyjaśnienia do taryfy celnej (Monitor Polski Nr 76, poz. 715), 2) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 sierpnia 1999 r. w sprawie wyjaśnienia do Taryfy celnej (Dz. U. Nr 69, poz. 766). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc (Wyjaśnienia do Taryfy celnej stanowią odrębny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków emitowania bonów skarbowych. (Dz. U. Nr 74, poz. 831) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Bony skarbowe są papierami wartościowymi na okaziciela. 2. Wartość nominalna jednego bonu skarbowego wynosi 10 000 złotych. 3. Bony skarbowe są emitowane na okres od 1 tygodnia do 52 tygodni. 4. Wartość nominalną bonów skarbowych określa list emisyjny. Łączna wartość nominalna bonów skarbowych wyemitowanych w danym roku nie może przekroczyć kwot określonych w ustawie budżetowej na dany rok. § 2. Bony skarbowe mogą nabywać rezydenci lub nierezydenci będący osobami prawnymi i fizycznymi oraz spółkami nie posiadającymi osobowości prawnej. § 3. 1. Bony skarbowe mogą być przedmiotem swobodnego obrotu między podmiotami, o których mowa w § 2, przy zachowaniu warunków wynikających z przepisów regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Bony skarbowe nie mogą być przedmiotem obrotu, poczynając od ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wykupu. § 4. Agentem emisji jest Narodowy Bank Polski; Agent emisji działa na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. § 5. 1. Bony skarbowe są sprzedawane i odkupywane przez Ministra Finansów z dyskontem w drodze przetargów. 2. Przetargi są organizowane przez Agenta emisji. § 6. 1. Agent emisji prowadzi Centralny Rejestr Bonów Skarbowych, zwany dalej "Rejestrem", w którym dokonuje rejestracji stanu i zmian stanu posiadania bonów skarbowych. 2. Bony skarbowe rejestrowane są na rachunkach bonów skarbowych i kontach depozytowych bonów skarbowych, prowadzonych w ramach Rejestru. 3. Szczegółowe warunki prowadzenia Rejestru określa regulamin wydany przez Narodowy Bank Polski. § 7. 1. Rachunki bonów skarbowych, które są rachunkami papierów wartościowych, w rozumieniu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), w Rejestrze mogą posiadać: 1) Narodowy Bank Polski, 2) uczestnicy przetargu, o których mowa w § 9 ust. 1 i § 10 ust. 1, 3) banki krajowe, z wyjątkiem banków spółdzielczych nie posiadających statusu uczestnika przetargu, 4) oddziały banków zagranicznych, działające w Polsce, 5) Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., 6) Bankowy Fundusz Gwarancyjny. 2. Dla podmiotów, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone w Rejestrze konta depozytowe bonów skarbowych stanowiących własność klientów tych podmiotów. 3. Posiadacze kont depozytowych w Rejestrze prowadzą dla swoich klientów indywidualne rachunki bonów skarbowych, przy zachowaniu warunków wynikających z przepisów regulujących obrót dewizowy oraz z przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi. § 8. Jeżeli dzień, w którym na podstawie rozporządzenia lub listu emisyjnego powstaje obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub sobotę, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. Rozdział 2 Uczestnicy przetargu § 9. 1. Status uczestnika przetargu mogą uzyskać podmioty, które nabyły na rynku pierwotnym, w ciągu ostatnich 3 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiło złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 2, bony skarbowe o wartości nominalnej wynoszącej przynajmniej 0,2% wartości wszystkich bonów sprzedanych na przetargach w tym okresie. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany, za pośrednictwem Agenta emisji, skierować do Ministra Finansów wniosek o uzyskanie statusu uczestnika przetargu. W przypadku zaakceptowania wniosku Minister Finansów wydaje zgodę na nadanie zainteresowanemu podmiotowi takiego statusu. § 10. 1. Podmioty, które zgodnie z § 9 uzyskały status uczestnika przetargu, zachowują ten status pod warunkiem nabycia w danym kwartale, na rachunek własny lub na rachunek klienta, bonów skarbowych o wartości nominalnej wynoszącej przynajmniej 0,2% wartości wszystkich bonów skarbowych sprzedanych na przetargach w poprzednim kwartale. 2. Agent emisji dokonuje, na koniec każdego kwartału, weryfikacji podmiotów posiadających status uczestnika przetargu; weryfikacja polega na ustaleniu, czy uczestnik przetargu spełnił warunek określony w ust. 1. 3. Podmiot, który uzyskał status uczestnika przetargu, po raz pierwszy podlega weryfikacji po upływie kwartału następującego po kwartale, w którym taki status uzyskał. 4. Pozbawienie danego podmiotu statusu uczestnika przetargu, w wyniku niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze zawiadomienia dokonanego przez Agenta emisji w imieniu Ministra Finansów; zawiadomienie wysyła się po zatwierdzeniu go przez Ministra Finansów. 5. Podmiot, który został pozbawiony statusu uczestnika przetargu, nie może brać udziału w przetargach bonów skarbowych w charakterze uczestnika przetargu przez dwa kwartały następujące po kwartale, w którym podmiot ten nie spełnił warunku określonego w ust. 1. 6. Do czasu ponownego uzyskania statusu uczestnika przetargu dany podmiot może nabywać bony skarbowe tylko za pośrednictwem innego uczestnika przetargu. Rozdział 3 Sprzedaż bonów skarbowych na przetargu § 11. 1. Przetargi są organizowane przez Agenta emisji pierwszego dnia tygodnia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów może, bez podania przyczyny, odwołać przetarg, ogłosić dodatkowy przetarg albo ustalić inny termin przetargu niż określony w ust. 1. § 12. 1. Minister Finansów ogłasza, przed każdym pierwszym w danym miesiącu przetargiem, list emisyjny bonów skarbowych oferowanych na przetargach w danym miesiącu. 2. Terminy składania ofert (dzień, godzina) oraz sposób udostępnienia wzoru oferty zakupu bonów skarbowych określa list emisyjny. 3. W przypadku dodatkowego przetargu, o którym mowa w § 11 ust. 2, Minister Finansów wydaje odrębny, od określonego w ust. 1, list emisyjny. 4. List emisyjny jest podawany przez Agenta emisji do wiadomości publicznej, w imieniu Ministra Finansów, w prasie o zasięgu ogólnokrajowym lub za pomocą innych środków przekazu, w szczególności bankowych systemów informacji. § 13. 1. Przed każdym przetargiem Agent emisji, w imieniu Ministra Finansów, podaje informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) kody bonów skarbowych, 3) przewidywaną wartość nominalną bonów skarbowych o danym terminie wykupu oferowanych do sprzedaży na przetargu, 4) okresy, na jakie bony są emitowane. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w sposób określony w § 12 ust. 4. § 14. 1. Oferty nabycia bonów skarbowych składają uczestnicy przetargu. 2. Za pośrednictwem uczestników przetargu bony skarbowe mogą nabywać również podmioty, o których mowa w § 2. 3. Uczestnicy przetargu składają oferty zakupu bonów skarbowych w imieniu własnym lub w imieniu podmiotów, o których mowa w § 2; w przypadku ofert złożonych w imieniu podmiotów, o których mowa w § 2, nabywcą bonów skarbowych jest podmiot, w którego imieniu uczestnik przetargu złożył ofertę. 4. Uczestnicy przetargu są obowiązani jednoznacznie określić, czy składają ofertę w imieniu własnym, czy też w imieniu podmiotu nie będącego uczestnikiem przetargu. Wartość nominalna ofert z ceną przetargową, o której mowa w § 15 ust. 1, przedstawionych przez jednego uczestnika przetargu w imieniu własnym i w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, nie może być mniejsza niż 100 000 złotych. § 15. 1. W ofercie zakupu bonów skarbowych uczestnicy przetargu określają nominalną wartość bonów skarbowych, które chcą nabyć, oraz podają cenę z dokładnością do jednego grosza, którą gotowi są zapłacić za każdy bon skarbowy, zwaną dalej "ceną przetargową". 2. Oferta zakupu bonów skarbowych powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu, 2) termin wykupu bonów skarbowych, 3) okres, na jaki bony skarbowe są emitowane, 4) liczbę bonów skarbowych w sztukach, 5) wartość nominalną oferty, 6) cenę przetargową, 7) wartość bonów skarbowych według ceny przetargowej, 8) wskazanie, czy uczestnik przetargu występuje w imieniu własnym, czy innego podmiotu, 9) numer telefonu, faksu lub adres poczty elektronicznej uczestnika przetargu, 10) upoważnienie do obciążenia rachunku bankowego w Narodowym Banku Polskim, wraz z podaniem jego numeru, kwotą wynikającą z ceny zakupu, o której mowa w § 20 ust. 1 (uwzględniającą liczbę bonów skarbowych i zaoferowaną cenę przetargową), wraz z naliczonymi odsetkami za każdy dzień opóźnienia - w sytuacji, o której mowa w § 23, i w wysokości wynikającej z tego przepisu: a) wystawione w imieniu własnym przez podmiot będący uczestnikiem przetargu i posiadający rachunek bankowy w Narodowym Banku Polskim, b) wystawione przez podmiot posiadający rachunek bankowy w Narodowym Banku Polskim, na rzecz podmiotu będącego uczestnikiem przetargu, a nie posiadającego rachunku bankowego w Narodowym Banku Polskim, 11) numer rachunku bonów skarbowych i konta depozytowego bonów skarbowych w Rejestrze, na którym nabyte przez uczestnika przetargu bony skarbowe zostaną zarejestrowane, 12) pieczęć i podpisy osób reprezentujących uczestnika przetargu. 3. Liczba ofert nie podlega ograniczeniu. 4. Oferty nabycia bonów skarbowych złożone niezgodnie z warunkami określonymi w ust. 2 lub błędne pod względem rachunkowym, a także złożone po upływie terminu, o którym mowa w § 12 ust. 2, podlegają odrzuceniu. § 16. 1. Po upływie terminu składania ofert zakupu Minister Finansów określa dla danego przetargu najniższą przyjętą cenę przetargową dla bonów skarbowych o danym terminie wykupu. 2. Oferty zakupu bonów skarbowych: 1) z ceną wyższą od najniższej przyjętej ceny przetargowej - zostają przyjęte, 2) z ceną równą najniższej przyjętej cenie przetargowej - mogą być przyjęte w całości lub częściowo (redukcja ofert). 3. W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa wartość nominalną sprzedanych bonów o danym terminie wykupu, a Agent emisji podaje stopę redukcji ofert, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. § 17. 1. Agent emisji, w imieniu Ministra Finansów, zawiadamia uczestników przetargu o przyjęciu bądź odrzuceniu ofert, za pomocą jednego z dostępnych środków przekazywania informacji, nie później niż w następnym dniu po dniu, w którym odbył się przetarg. 2. Agent emisji wystawia w terminie dwóch dni od dnia przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia lub odrzucenia oferty przez Ministra Finansów, z zastrzeżeniem § 20 ust. 3. § 18. 1. Po każdym przetargu Agent emisji sporządza i podaje do wiadomości, w sposób określony w § 12 ust. 4, informacje o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu zawiera, odpowiednio dla bonów skarbowych o danym terminie wykupu, w szczególności następujące dane: 1) wartość nominalną bonów oferowanych do sprzedaży, 2) wartość nominalną bonów, na które otrzymano ofertę zakupu, 3) wartość nominalną przyjętych ofert, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową, 5) stopę redukcji ofert, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, 6) średnią ważoną cenę przetargową dla przyjętych ofert zakupu, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, 7) najwyższą cenę przetargową zgłoszoną przez uczestnika przetargu, 8) średnią ważoną stopę rentowności bonów, z dokładnością do trzech miejsc po przecinku. 3. Sposób ustalania średniej ważonej stopy rentowności i średniej ceny bonów skarbowych o danym terminie wykupu sprzedanych na przetargu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 4 Zapłata ceny zakupu za bony skarbowe § 19. 1. Obowiązek zapłaty ceny zakupu bonów skarbowych ciąży na uczestniku przetargu. 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie także wówczas, gdy oferta składana jest w imieniu podmiotu nie będącego uczestnikiem przetargu. § 20. 1. Uczestnicy przetargu, których oferty zostały przyjęte, są obowiązani zapłacić za bony skarbowe kwotę wynikającą z oferowanej ceny przetargowej i liczby sprzedanych bonów skarbowych (cena zakupu). 2. Zapłata ceny zakupu następuje przez obciążenie rachunku, o którym mowa w § 15 ust. 2 pkt 10. Termin zapłaty za bony skarbowe nabyte na przetargu jest podawany w liście emisyjnym. Zapłata ceny zakupu nie może nastąpić wcześniej niż drugiego dnia po przetargu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Minister Finansów może postanowić, że zapłata ceny zakupu następuje w pierwszym dniu po przetargu. Wówczas zawiadomienie o przyjęciu bądź odrzuceniu ofert oraz pisemne potwierdzenie następuje w dniu przetargu. § 21. 1. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku, o którym mowa w § 15 ust. 2 pkt 10, w sytuacji, gdy spośród ofert złożonych przez danego uczestnika przetargu zostały przyjęte co najmniej dwie oferty, uznaje się, że uczestnik przetargu dokonał zapłaty ceny zakupu za te bony skarbowe, które zgodnie z przyjętymi ofertami mają najdalsze terminy wykupu i najwyższe ceny przetargowe. 2. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku, o którym mowa w § 15 ust. 2 pkt 10, w sytuacji, gdy oprócz ofert złożonych przez uczestnika przetargu w imieniu własnym, przynajmniej jedna złożona jest w imieniu innego podmiotu, a wszystkie ze złożonych ofert mają tę samą cenę i dotyczą bonów skarbowych o tym samym terminie wykupu, uznaje się, że uczestnik przetargu dokonał w pierwszej kolejności zapłaty ceny zakupu za te bony skarbowe, na które złożył ofertę w imieniu innego podmiotu. § 22. 1. Jeżeli zapłata ceny zakupu za bony skarbowe nie zostanie dokonana w terminie, o którym mowa w § 20 ust. 2 lub 3, oraz w wysokości wynikającej z ceny zakupu, uczestnik przetargu jest obowiązany do zapłaty ceny zakupu oraz odsetek od tej kwoty za każdy dzień uchybienia terminowi, w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu refinansowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski pod zastaw papierów wartościowych (kredyt lombardowy) - nie później jednak niż siódmego dnia po dniu, o którym mowa w § 20 ust. 2 lub 3. 2. W przypadkach, o których mowa w § 21, wysokość odsetek jest liczona od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu a kwotą, jaką zapłacił uczestnik przetargu, dokonując zapłaty za bony skarbowe. § 23. 1. Jeżeli zapłata ceny zakupu za bony skarbowe nie zostanie dokonana w terminie siedmiu dni po dniu, o którym mowa w § 20 ust. 2 lub 3, oraz w wysokości wynikającej z ceny zakupu powiększonej o odsetki za każdy dzień opóźnienia, uważa się, że odstąpiono od nabycia bonów skarbowych; uczestnik przetargu zostaje wówczas wykluczony z udziału w przyszłych przetargach na okres roku od dnia, w którym powinna być dokonana zapłata ceny zakupu, w sposób, o którym mowa w § 20 ust. 2 lub 3. 2. Uczestnik przetargu nie będący bankiem, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub Bankowym Funduszem Gwarancyjnym, który z przyczyn określonych w ust. 1 lub § 10 ust. 4 zostanie pozbawiony statusu uczestnika przetargu, zachowuje swój rachunek bonów skarbowych i konto depozytowe bonów skarbowych w Rejestrze, do dnia wykupu bonów skarbowych wcześniej na nim zarejestrowanych, jeżeli nie zostaną one przeniesione na znajdujące się w Rejestrze rachunki bonów skarbowych i konta depozytowe bonów skarbowych innych podmiotów. Rozdział 5 Odkupywanie bonów skarbowych § 24. 1. Minister Finansów może odkupywać bony skarbowe przed upływem terminu, na jaki zostały wyemitowane. 2. Odkup jest dokonywany w drodze przetargów organizowanych przez Agenta emisji. 3. Minister Finansów wyznacza dzień, w którym odbędzie się przetarg. 4. Odkupione bony skarbowe ulegają umorzeniu z chwilą zapłaty za nie, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Nie podlegają umorzeniu bony skarbowe nabywane przez Ministra Finansów w celu zarządzania długiem Skarbu Państwa. § 25. 1. Przed każdym przetargiem odkupu Minister Finansów określa bony skarbowe o danym terminie wykupu przewidywane do odkupu oraz ich wartość nominalną. 2. Informacja o przetargu odkupu powinna zawierać w szczególności: 1) datę przetargu odkupu, 2) wartość nominalną bonów skarbowych o danym terminie wykupu, które Minister Finansów zamierza odkupić, 3) termin składania ofert (dzień, godzina), 4) sposób udostępniania wzoru oferty sprzedaży bonów skarbowych, 5) termin zapłaty ceny odkupu za odkupione bony skarbowe. 3. Informacje o przetargu odkupu Agent emisji podaje do wiadomości publicznej, w imieniu Ministra Finansów, w sposób określony w § 12 ust. 4. § 26. 1. W ofercie sprzedaży uczestnicy przetargu określają nominalną wartość bonów skarbowych, które chcą sprzedać, oraz podają cenę z dokładnością do jednego grosza, którą chcieliby uzyskać za każdy bon skarbowy, zwaną dalej "ceną przetargową". 2. Oferta sprzedaży bonów skarbowych powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu odkupu, 2) termin wykupu bonów skarbowych, 3) liczbę bonów skarbowych w sztukach, 4) wartość nominalną oferty, 5) cenę przetargową, 6) wartość bonów skarbowych według ceny przetargowej, 7) wskazanie, czy uczestnik przetargu występuje w imieniu własnym, czy innego podmiotu, 8) numery telefonu, faksu lub adres poczty elektronicznej oferenta, 9) numer rachunku bankowego uczestnika przetargu lub wskazanego przez niego banku w Narodowym Banku Polskim, który ma zostać uznany kwotą wynikającą z ceny odkupu, uwzględniającą wartość nominalną bonów skarbowych, i zaoferowaną cenę przetargową, 10) numer rachunku bonów skarbowych i konta depozytowego bonów skarbowych uczestnika przetargu w Rejestrze, na którym są zarejestrowane bony skarbowe objęte ofertą sprzedaży, 11) pieczęć i podpisy osób reprezentujących uczestnika przetargu. 3. Liczba ofert nie podlega ograniczeniu. 4. Oferty sprzedaży bonów skarbowych złożone niezgodnie z wymogami określonymi w ust. 2 oraz błędne pod względem rachunkowym, a także złożone po upływie terminu, o którym mowa w § 25 ust. 2 pkt 3, zostają odrzucone. 5. Przedmiotem ofert mogą być wyłącznie bony skarbowe, które są zarejestrowane w Rejestrze na rachunkach bonów skarbowych oraz kontach depozytowych bonów skarbowych uczestnika przetargu w dniu przetargu odkupu i były na nich zarejestrowane najpóźniej na dzień przed dniem przetargu odkupu. § 27. 1. W przetargach odkupu mogą brać udział uczestnicy przetargu, o których mowa w § 9 ust. 1 i § 10 ust. 1. 2. Za pośrednictwem uczestników przetargu oferty sprzedaży składać mogą również podmioty, o których mowa w § 2. 3. Uczestnicy przetargu składają oferty sprzedaży bonów skarbowych w imieniu własnym lub podmiotów, o których mowa w § 2; w przypadku ofert złożonych w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, sprzedającym bony skarbowe jest podmiot, w którego imieniu uczestnik przetargu złożył ofertę sprzedaży. 4. Uczestnicy przetargu są obowiązani określić, czy składają ofertę w imieniu własnym, czy też w imieniu podmiotu nie będącego uczestnikiem przetargu. 5. Wartość nominalna ofert z ceną przetargową przedstawioną przez uczestnika przetargu, w imieniu własnym i w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, nie może być mniejsza niż 100 000 złotych. § 28. 1. Po upływie terminu składania ofert sprzedaży Minister Finansów określa dla danego przetargu odkupu najwyższą przyjętą cenę przetargową dla bonów skarbowych o danym terminie wykupu. 2. Oferty sprzedaży bonów skarbowych: 1) z ceną niższą od najwyższej ceny przetargowej - zostają przyjęte, 2) z ceną równą najwyższej przyjętej cenie przetargowej - mogą być przyjęte w całości lub częściowo (redukcja ofert). 3. W przypadku redukcji ofert Agent emisji podaje stopę redukcji, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. § 29. 1. Zapłata za odkupione bony skarbowe następuje w terminie wskazanym w ogłoszeniu o przetargu odkupu i według cen zawartych w przyjętych ofertach. 2. Spełnienie świadczenia z tytułu odkupu następuje w drodze obciążenia rachunku Ministerstwa Finansów prowadzonego w Narodowym Banku Polskim. § 30. 1. Agent emisji w imieniu Ministra Finansów zawiadamia uczestników przetargu o przyjęciu bądź odrzuceniu ofert sprzedaży, za pomocą jednego z dostępnych środków przekazywania informacji, nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu, w którym odbył się przetarg odkupu. 2. Agent emisji wystawia w terminie dwóch dni od dnia przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia lub odrzucenia oferty sprzedaży przez Ministra Finansów. § 31. 1. Po każdym przetargu odkupu Agent emisji sporządza i podaje do wiadomości publicznej, w sposób określony w § 12 ust. 4, informacje o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu odkupu zawiera, odpowiednio dla bonów skarbowych emitowanych z określonym terminem wykupu, w szczególności następujące dane: 1) wartość nominalną bonów skarbowych przewidywanych do odkupu, 2) wartość nominalną bonów skarbowych objętych ofertami odkupu, 3) wartość nominalną odkupionych bonów skarbowych, 4) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 5) stopę redukcji ofert z najwyższą ceną przetargową, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, 6) średnią ważoną cenę przetargową dla przyjętych ofert sprzedaży, 7) najniższą cenę przetargową zgłoszoną przez uczestników przetargu, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku, 8) średnią ważoną stopę rentowności bonów, z dokładnością do trzech miejsc po przecinku. 3. Sposób ustalania średniej ważonej stopy rentowności i średniej ceny bonów skarbowych o danym terminie wykupu odkupionych na przetargu określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. Rozdział 6 Wykup bonów skarbowych § 32. Bieg terminu wykupu bonów skarbowych rozpoczyna się od dnia poprzedzającego dzień zapłaty za te bony przez uczestnika przetargu. § 33. 1. Bony skarbowe podlegają wykupowi, według wartości nominalnej, po upływie okresu, na jaki zostały wyemitowane. 2. Spełnienie świadczenia z tytułu wykupu bonów skarbowych następuje w drodze obciążenia rachunku bankowego Ministerstwa Finansów prowadzonego w Narodowym Banku Polskim. 3. Agent emisji realizuje zobowiązania Ministra Finansów wobec właścicieli bonów skarbowych, których rachunki bonów skarbowych i konta depozytowe bonów skarbowych prowadzi w Rejestrze; kwoty przeznaczone na wykup bonów skarbowych ustala Agent emisji zgodnie ze stanem rachunków bonów skarbowych i kont depozytowych bonów skarbowych w Rejestrze w dniu wykupu. 4. Posiadacze kont depozytowych bonów skarbowych w Rejestrze ustalają wysokość kwot przysługujących z tytułu wykupu bonów skarbowych podmiotom, dla których prowadzą rachunki bonów skarbowych, zgodnie ze stanem tych rachunków w dniu roboczym poprzedzającym dzień wykupu. Prawa majątkowe z bonów skarbowych są realizowane w dniu wykupu. 5. Bony skarbowe nie podlegają oprocentowaniu po upływie okresu, na jaki zostały wyemitowane. Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe § 34. 1. Minister Finansów może złożyć wniosek do Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. o objęcie jednym kodem bonów skarbowych wyemitowanych: 1) przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, 2) zgodnie z przepisami rozporządzenia, posiadających ten sam termin wykupu. 2. W przypadku gdy bony skarbowe, o których mowa w ust. 1, nie posiadają kodu, wniosek o objęcie jednym kodem jest jednocześnie wnioskiem o nadanie kodu. § 35. Podmioty, które posiadają status uczestnika przetargu, na podstawie przepisów, o których mowa w § 36, stają się uczestnikami przetargu w rozumieniu rozporządzenia. § 36. Bony skarbowe wyemitowane do dnia wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność i podlegają wykupowi na zasadach określonych w zarządzeniu, o którym mowa w art. 202 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778). § 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 1999 r. (poz. 831) Załącznik nr 1 SPOSÓB USTALANIA ŚREDNIEJ WAŻONEJ STOPY RENTOWNOŚCI I ŚREDNIEJ CENY BONÓW SKARBOWYCH O DANYM TERMINIE WYKUPU SPRZEDANYCH NA PRZETARGU 1. Średnia ważona stopa rentowności w skali roku - ra - sprzedanych bonów skarbowych, o liczbie dni do wykupu równej "a", wyraża się iloczynem dwóch wyrażeń: - średniej ważonej stopy rentowności za okres "a" dni sprzedanych bonów, - ilorazu, którego licznik jest równy 360, mianownik zaś jest równy liczbie dni "a" od daty zapłaty za sprzedane bony do daty wykupu tych bonów. Stopa ra - wyrażona w procentach - jest obliczana z dokładnością do trzech miejsc po przecinku, według wzoru: gdzie: a - liczba dni od daty zapłaty za sprzedane bony do daty wykupu tych bonów, ca - średnia ważona cena sprzedanych bonów skarbowych o liczbie dni do wykupu równej "a", określona w ust. 2 poniżej. 2. Średnia ważona cena sprzedanych bonów skarbowych - ca, o liczbie dni do wykupu równej "a", jest równa ilorazowi, którego licznik stanowi: - łączna wartość sprzedanych bonów, o liczbie dni do wykupu równej "a", liczona według cen przetargowych, mianownik zaś: - liczba sprzedanych bonów o liczbie dni do wykupu równej "a". Cena ca jest obliczana z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku i wyraża się wzorem: gdzie: ca(i) - cena za jeden bon o liczbie dni do wykupu równej "a" dla i-tej oferty, Na(i) - liczba bonów o liczbie dni do wykupu równej "a" dla i-tej oferty, k - liczba przyjętych ofert zakupu bonów o danym terminie wykupu. Załącznik nr 2 SPOSÓB USTALANIA ŚREDNIEJ WAŻONEJ STOPY RENTOWNOŚCI I ŚREDNIEJ CENY BONÓW SKARBOWYCH O DANYM TERMINIE WYKUPU ODKUPIONYCH NA PRZETARGU ODKUPU 1. Średnia ważona stopa rentowności w skali roku - rd - odkupionych bonów skarbowych, o liczbie dni do wykupu równej "d", wyraża się iloczynem dwóch wyrażeń: - średniej ważonej stopy rentowności za okres "d" dni odkupionych bonów, - ilorazu, którego licznik jest równy 360, mianownik zaś jest równy liczbie dni "d" od daty zapłaty za odkupione bony do daty wykupu tych bonów. Stopa rd - wyrażona w procentach - jest obliczana z dokładnością do trzech miejsc po przecinku, według wzoru: gdzie: d - liczba dni od daty zapłaty za odkupione bony do daty wykupu tych bonów, cd - średnia ważona cena odkupionych bonów skarbowych o liczbie dni do wykupu równej "d", określona w ust. 2 poniżej. 2. Średnia ważona cena odkupionych bonów skarbowych - cd, o liczbie dni do wykupu równej "d", jest równa ilorazowi, którego licznik stanowi: - łączna wartość odkupionych bonów, o liczbie dni do wykupu równej "d", liczona według cen przetargowych, mianownik zaś: - liczba odkupionych bonów o liczbie dni do wykupu równej "d". Cena cd jest obliczana z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku i wyraża się wzorem: gdzie: cd(i) - cena za jeden bon o liczbie dni do wykupu równej "d" dla i-tej oferty, Nd(i) - liczba bonów o liczbie dni do wykupu równej "d" dla i-tej oferty, k - liczba przyjętych ofert sprzedaży o danym terminie wykupu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 sierpnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów. (Dz. U. Nr 74, poz. 832) Na podstawie art. 201 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów. § 2. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów, zwana dalej "wnioskodawcą", składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 2, dołącza się: 1) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 3) potwierdzenie, że wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, 4) aktualną informację z Centralnego Rejestru Skazanych Ministerstwa Sprawiedliwości o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwa przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwa gospodarcze lub przestępstwa skarbowe, 5) zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego, że wnioskodawca nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, 6) zaświadczenie właściwego miejscowo oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że wnioskodawca nie posiada zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, 7) oświadczenie, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, podpisane przez wnioskodawcę, iż w stosunku do wnioskodawcy: a) nie otwarto likwidacji, b) nie wszczęto postępowania układowego, upadłościowego lub egzekucyjnego. 2. Dokumentów określonych w ust. 1 pkt 1-3 nie dołącza się, gdy zostały one wcześniej złożone organowi celnemu, do którego jest składany wniosek, o ile dane zawarte w tych dokumentach są aktualne. W takim wypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty. § 4. 1. Pozwolenie na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów, zwane dalej "pozwoleniem", wydaje dyrektor urzędu celnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy. 2. Pozwolenie wydaje się na czas określony przez wnioskodawcę, na okres nie dłuższy niż 3 lata; wzór pozwolenia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 5. Dyrektor urzędu celnego przekazuje do Głównego Urzędu Ceł kopię wydanego pozwolenia. § 6. 1. Osoba posiadająca pozwolenie może potwierdzać pochodzenie towarów w rozumieniu umów o wolnym handlu w formie deklaracji złożonej na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie, który opisuje towary w sposób wystarczający do ich identyfikacji, zwanej dalej "deklaracją na fakturze". 2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli towary, których dotyczy, są uznawane za produkty pochodzące w rozumieniu umowy o wolnym handlu zawartej przez Rzeczpospolitą Polską z danym krajem, niezależnie od wartości towarów, których dotyczy. 3. Deklaracja na fakturze powinna mieć formę i treść określoną w umowach o wolnym handlu zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z danymi krajami. 4. Deklaracja na fakturze może dotyczyć wyłącznie towarów wywożonych we własnym imieniu przez osobę posiadającą pozwolenie, o którym mowa w § 4 ust. 1. § 7. 1. Deklaracja na fakturze, z zastrzeżeniem ust. 2, powinna być podpisana własnoręcznie przez osobę upoważnioną do podpisania tej deklaracji. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, nie jest obowiązana do podpisywania deklaracji na fakturze, pod warunkiem że dostarczy ona organowi celnemu wydającemu pozwolenie pisemne zobowiązanie, że przejmuje wszelką odpowiedzialność za każdą deklarację, która identyfikuje tę osobę, tak jakby była podpisana przez nią własnoręcznie. Wzór zobowiązania stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 8. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana do niezwłocznego zgłoszenia do organu, który je wydał, wszelkich zmian warunków ekonomiczno-technologicznych odnoszących się do produktów wymienionych w pozwoleniu, jakie zaistniały po jego wydaniu. § 9. 1. Organ celny cofa pozwolenie w przypadku: 1) naruszenia co najmniej jednego z warunków, o których mowa w art. 201 § 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", 2) zostanie naruszony warunek określony w art. 201 § 1 pkt 5 Kodeksu celnego, a nie ma zastosowania przepis art. 201 § 2 Kodeksu celnego. 2. Organ celny może cofnąć pozwolenie, jeżeli: 1) w wyniku kontroli celnej stwierdzono, że osoba naruszyła przepisy prawa celnego lub umowy międzynarodowej dotyczące pochodzenia towarów, a w szczególności wystawiała deklarację na fakturze w sposób niezgodny z tymi przepisami, 2) osoba uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli celnej dotyczącej prawidłowości sporządzenia deklaracji na fakturze. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 sierpnia 1999 r. (poz. 832) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie emisji czwartej dziesięcioletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oraz jej warunków. (Dz. U. Nr 74, poz. 833) Na podstawie art. 53 ust. 3 w związku z art. 202 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji czwartej dziesięcioletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oraz jej warunków (Dz. U. Nr 153, poz. 998) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1 do rozporządzenia ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wartość odsetek On, wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, dla jednej obligacji, jest równa iloczynowi trzech czynników: stopy procentowej w pierwszym okresie odsetkowym serii o danym terminie wykupu, wartości nominalnej jednej obligacji oraz ilorazu, którego licznik stanowi liczba dni, które upłynęły od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym dla danej serii przetargu, do dnia zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, natomiast mianownik dla obligacji o terminie wykupu 18 stycznia 2009 r. stanowi liczba 365, a dla obligacji o terminie wykupu 18 lipca 2009 r. liczba 366; sposób wyliczania tych odsetek zawiera załącznik nr 2.", 2) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w kolumnie "Odsetki On wykupywane na przetargu w zł" w rubryce "dla obligacji serii o terminie wykupu 18 lipca 2009 r." w poz. 2-6 wyraz "365" zastępuje się wyrazem "366", 3) w załączniku nr 4 do rozporządzenia: a) w tablicy nr 1, w kolumnie "Data wymagalności": - w poz. 4 wyrazy "18-01-2003" zastępuje się wyrazami "20-01-2003", - w poz. 5 wyrazy "20-01-2004" zastępuje się wyrazami "19-01-2004", - w poz. 6 wyrazy "19-01-2005" zastępuje się wyrazami "18-01-2005", - w poz. 10 wyrazy "18-01-2009" zastępuje się wyrazami "19-01-2009", b) w tablicy nr 2, w kolumnie "Data wymagalności" w poz. 10 wyrazy "18-07-2009" zastępuje się wyrazami "20-07-2009". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 września 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych przeznaczonych na zamianę zobowiązań Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 74, poz. 834) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki emitowania obligacji skarbowych przeznaczonych na zamianę zobowiązań Skarbu Państwa, zwanych dalej "obligacjami", będącymi skarbowymi papierami wartościowymi. 2. Obligacje mogą być emitowane w szczególności jako obligacje: 1) o zmiennej stopie procentowej, 2) o stałej stopie procentowej, 3) indeksowane, 4) zerokuponowe. 3. Wartość nominalną obligacji określa list emisyjny. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w danym roku obligacji nie może przekroczyć kwoty przeznaczonej na operacje finansowe związane z zamianą zobowiązań Skarbu Państwa, wynikającej z ustawy budżetowej na dany rok. 4. Każda z emisji obligacji może obejmować wiele serii. 5. Nominał obligacji wynosi 100 zł (sto złotych) bądź wielokrotność tej kwoty. 6. Warunkiem dojścia emisji do skutku jest podanie listu emisyjnego do wiadomości publicznej. Emisja następuje z dniem dokonania zamiany wierzytelności wobec Skarbu Państwa na obligacje. 7. Wartość emisji obligacji jest równa wartości nominalnej obligacji objętych w drodze zamiany. 8. Obligacje mogą być emitowane jako obligacje imienne lub na okaziciela. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) liście emisyjnym - rozumie się przez to list emisyjny, o którym mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), 2) dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji - rozumie się przez to dzień, w którym określony zostaje stan posiadania obligacji, w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania w dniu wymagalności świadczeń z tytułu obligacji. § 3. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 4. 1. Obligacje mogą być nabywane przez podmioty będące wierzycielami Skarbu Państwa, z tytułów dłużnych określonych w liście emisyjnym. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu publicznego, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach regulujących publiczny obrót papierami wartościowymi, a także obrót dewizowy, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Minister Finansów może zastrzec w liście emisyjnym, iż obligacje mogą być przedmiotem obrotu wyłącznie pomiędzy określonymi podmiotami, oraz termin, w którym obligacje podlegają ograniczeniom zbywalności. § 5. Obligacje mogą być nabywane w zamian za wierzytelności, w szczególności w trybie: 1) oferty złożonej wierzycielom Skarbu Państwa, 2) przetargu. § 6. 1. Cena zamiany jednej obligacji na wierzytelności z tytułu zobowiązań Skarbu Państwa może być niższa, równa lub wyższa od wartości nominalnej jednej obligacji. Cenę zamiany lub sposób jej ustalenia określa list emisyjny. 2. W przypadku gdy jest wypłacana kwota różnicy między kwotą z tytułu wierzytelności przedkładanych do zamiany na obligacje a wartością obligacji według ceny zamiany, sposób wypłaty kwoty różnicy określa list emisyjny. § 7. 1. Minister Finansów może na podstawie umowy powierzyć wybranemu podmiotowi organizowanie przetargów i w ich ramach pośredniczenie w dokonywaniu zamiany zobowiązań Skarbu Państwa z określonych tytułów dłużnych na zobowiązania z tytułu obligacji. 2. Przetargi, o których mowa w § 5 pkt 2, odbywają się w terminach określonych w liście emisyjnym. 3. Minister Finansów może zlecić wybranemu podmiotowi wykup wierzytelności wobec Skarbu Państwa w imieniu własnym na rzecz Skarbu Państwa, w celu późniejszej zamiany na obligacje nabytych przez ten podmiot wierzytelności, na warunkach określonych w zawartej z nim umowie. § 8. 1. Terminy składania ofert nabycia obligacji na przetargu określa list emisyjny. Udział w przetargu biorą wierzyciele Skarbu Państwa, którzy zostali zaproszeni przez podmiot organizujący przetarg do wzięcia udziału w przetargu (uczestnicy). 2. W ofercie nabycia uczestnicy określają wartość nominalną obligacji, które chcą nabyć, wartość wierzytelności z tytułu zobowiązań Skarbu Państwa oraz wskazują rachunek papierów wartościowych, na który nabywają obligacje. Uczestnicy mogą być zobowiązani do złożenia również innych odpowiednich oświadczeń i informacji oraz dokumentów, które zostaną wskazane w zaproszeniu, o którym mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów może wskazać w liście emisyjnym inne niż wymienione w rozporządzeniu warunki przystąpienia do przetargu, polegające w szczególności na obowiązku przedstawienia: 1) wszystkich wierzytelności wobec Skarbu Państwa, jakie posiada wierzyciel z tytułów dłużnych określonego rodzaju, 2) minimalnej lub maksymalnej wartości wierzytelności będących przedmiotem zamiany na obligacje. § 9. 1. Po upływie terminu składania ofert nabycia obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu przyjętą dla obligacji cenę zamiany, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Sposób przyjęcia ofert nabycia obligacji określa list emisyjny. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 3. Umowa zamiany wierzytelności z tytułu zobowiązań Skarbu Państwa na obligacje zostaje zawarta z chwilą przyjęcia ofert, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Uczestnicy przetargu są informowani o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty przez podmiot organizujący przetarg za pomocą jednego z dostępnych systemów przekazywania informacji, w dniu określonym w liście emisyjnym. 5. Przetarg może zostać odwołany lub unieważniony przez Ministra Finansów bez podania przyczyn. § 10. 1. Oprocentowanie obligacji naliczane jest od wartości nominalnej obligacji, w okresach odsetkowych. 2. Po upływie terminu wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. § 11. 1. Obligacje są oprocentowane według stopy procentowej, określonej w liście emisyjnym. Stopę procentową oraz wysokość należnych odsetek oblicza się w sposób określony w liście emisyjnym. Obliczona w powyższy sposób stopa procentowa jest ogłaszana przez Ministra Finansów w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów lub w prasie o zasięgu ogólnokrajowym. 2. Wykaz okresów odsetkowych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek dla obligacji serii o danym terminie wykupu określa list emisyjny. § 12. 1. Minister Finansów może odkupywać obligacje przed upływem terminu, na jaki zostały wyemitowane. 2. Obligacje są odkupywane: 1) w drodze bezpośredniej oferty skierowanej do posiadacza obligacji, 2) na jednym lub więcej przetargach, które odbywają się w terminach określonych w liście emisyjnym. § 13. Cena odkupu obligacji w drodze oferty może być niższa, równa lub wyższa od wartości nominalnej obligacji. Cenę lub sposób jej ustalenia określa list emisyjny. § 14. 1. W przypadku odkupu w drodze oferty posiadacze obligacji, którzy przyjęli ofertę, są obowiązani przedstawić do odkupu obligacje o danym terminie wykupu za pośrednictwem podmiotu prowadzącego rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje były zdeponowane, w dniu ustalenia praw z tytułu odkupu. 2. Zapłata ceny odkupu następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. Zapłata jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków bankowych prowadzonych w Narodowym Banku Polskim. Podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje zostały zdeponowane, jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A. banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty ceny odkupu. 3. Uznanie rachunków, o których mowa w ust. 2, wykorzystywanych do rozliczenia oraz obciążenie rachunku budżetu państwa odbywa się za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. § 15. Odkup obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski, na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. § 16. 1. W przetargach odkupu mogą brać udział podmioty będące bezpośrednimi uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych co najmniej na jeden dzień przed przetargiem odkupu (uczestnicy przetargu). 2. Podmioty nie będące uczestnikami przetargu mogą składać oferty sprzedaży obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu. § 17. 1. Uczestnicy przetargu odkupu składają oferty sprzedaży obligacji w dniu przetargu, do godziny ustalonej w liście emisyjnym. 2. W ofercie sprzedaży uczestnicy przetargu określają wartość nominalną obligacji, które chcą sprzedać oraz podają cenę (z dokładnością do jednego grosza), którą są gotowi przyjąć za obligacje o danej wartości nominalnej (cena przetargowa). 3. Oferta sprzedaży obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu odkupu, 2) kod obligacji, 3) termin wykupu obligacji, 4) liczbę obligacji w sztukach, 5) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 6) cenę za wartość nominalną jednej obligacji, z dokładnością do jednego grosza, 7) wartość obligacji według ceny przetargowej, 8) numer rachunku papierów wartościowych lub konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, z którego uczestnik zbywa obligacje, 9) numer rachunku bieżącego, o którym mowa w § 21 ust. 2, na który ma być przelana kwota z tytułu odkupu, 10) numer telefonu, faksu lub adres poczty elektronicznej, 11) stempel firmowy i podpis oferenta. 4. Minimalna wartość nominalna oferty sprzedaży, składanej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem, nie może być mniejsza od określonej w liście emisyjnym. § 18. Cena odkupu obligacji w drodze przetargu odkupu uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wypłacanych w dniu zapłaty za obligacje oraz wielkość przyjętej oferty. Sposób wyliczenia ceny odkupu jednej obligacji, wartości odsetek wypłacanych w dniu zapłaty za obligacje oraz ceny odkupu obligacji dla jednej oferty określa list emisyjny. § 19. 1. Po upływie terminu składania ofert sprzedaży obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu odkupu przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Sposób przyjęcia ofert sprzedaży obligacji określa list emisyjny. W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta z chwilą przyjęcia ofert, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Uczestnicy przetargu są informowani o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty, za pomocą jednego z dostępnych systemów przekazywania informacji, w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia następnego dnia po przetargu odkupu pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. 6. Przetarg odkupu może zostać odwołany lub unieważniony przez Ministra Finansów bez podania przyczyn. § 20. 1. Po przetargu odkupu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do wiadomości, w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu odkupu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 2) wartość nominalną obligacji przedstawionych do sprzedaży, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty sprzedaży przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową zgłoszoną przez uczestników, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najwyższą ceną przetargową. § 21. 1. Uczestnicy przetargu, których oferty zostały przyjęte, są obowiązani przedstawić do odkupu obligacje o danym terminie wykupu; terminy zapłaty określa list emisyjny. 2. Zapłata ceny odkupu następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. Zapłata jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków bankowych prowadzonych w Narodowym Banku Polskim. Uczestnik przetargu jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A. banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty ceny odkupu. 3. Uznanie rachunków, o których mowa w ust. 2, wykorzystywanych do rozliczenia oraz obciążenie rachunku budżetu państwa odbywa się za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. 4. Obligacje nabyte na przetargu odkupu ulegają umorzeniu z chwilą zapłaty ceny odkupu. § 22. Wykup obligacji lub wypłata odsetek są dokonywane z wykorzystaniem rachunków bankowych prowadzonych w Narodowym Banku Polskim. Podmiot prowadzący rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje zostały zdeponowane, jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A. banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty należności z tytułu obligacji. § 23. 1. Minister Finansów zastrzega sobie prawo do wezwania posiadaczy obligacji o danym terminie wykupu do przedstawienia ich do przedterminowego wykupu. 2. Cena przedterminowego wykupu obligacji może być niższa, równa lub wyższa od wartości nominalnej obligacji. Warunki przedterminowego wykupu, w tym termin wykupu, wartość nominalną obligacji, które będą wcześniej wykupywane, lub sposób jej ustalenia określa list emisyjny. 3. Posiadacze obligacji przedkładają obligacje do przedterminowego wykupu, za pośrednictwem podmiotów prowadzących, w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu przedterminowego wykupu, rachunek papierów wartościowych, na którym zostały zdeponowane obligacje. Wypłata świadczeń z tytułu przedterminowego wykupu jest dokonywana w sposób, o którym mowa w § 22. § 24. 1. Minister Finansów może przyznać posiadaczowi obligacji, w liście emisyjnym, prawo wezwania emitenta do przedterminowego wykupu obligacji, po upływie określonego okresu i po określonej cenie, która może być niższa, równa lub wyższa od wartości nominalnej obligacji. 2. W przypadku skorzystania przez posiadacza obligacji z prawa, o którym mowa w ust. 1, obligacje nie podlegają oprocentowaniu od następnego dnia po dniu wymagalności z tytułu przedterminowego wykupu, wskazanego w liście emisyjnym. Szczegółowe warunki przedterminowego wykupu, w tym wartość nominalną obligacji, które mogą być wcześniej wykupywane, cenę lub sposób ich ustalenia określa list emisyjny. 3. Posiadacze obligacji składają dyspozycje przedterminowego wykupu obligacji za pośrednictwem podmiotu prowadzącego, w dniu ustalenia praw z tytułu przedterminowego wykupu, rachunek papierów wartościowych, na którym zostały zdeponowane obligacje. Zapłata z tytułu przedterminowego wykupu jest dokonywana w sposób, o którym mowa w § 22. 4. W przypadku gdy łączna wartość obligacji przedstawionych do wykupu przekracza wartość nominalną obligacji, o której mowa w ust. 2, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z dyspozycji przedstawienia do przedterminowego wykupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, nie później niż w dniu określonym w liście emisyjnym. § 25. 1. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje ze środków budżetu państwa za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A.: 1) w drodze zapłaty, w sposób, o którym mowa w § 22, 2) poprzez zamianę wierzytelności posiadacza obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji kolejnych emisji. 2. W przypadku przedterminowego wykupu obligacji wykup następuje wyłącznie w drodze zapłaty, w sposób, o którym mowa w § 22. § 26. 1. Wierzytelność z tytułu obligacji może być zaliczona na poczet ceny zakupu obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów, przed terminem wykupu obligacji, ogłasza w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, wykaz obligacji kolejnych emisji, za które ich nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1. § 27. 1. Spełnienie świadczenia z obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji. 2. Dzień ustalenia praw do świadczenia z tytułu obligacji przypada w terminach określonych w liście emisyjnym. § 28. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym należność z tytułu odsetek stała się wymagalna. § 29. Jeżeli dzień, w którym na podstawie rozporządzenia lub listu emisyjnego powstaje obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, sobotę lub inny wolny dzień od pracy, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 30. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 31 sierpnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 74, poz. 835) Na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 674 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 41 i Nr 25, poz. 223) po lp. 19 dodaje się lp. 19a w brzmieniu: 1234 «19a"15 rocznica śmierci ks. Jerzego Popiełuszki"1październik 1999 r.» § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. (Dz. U. Nr 74, poz. 836) Na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa warunki techniczne użytkowania budynków mieszkalnych, wraz ze związanymi z nimi instalacjami i urządzeniami technicznymi, zwanych dalej "budynkami". § 2. Rozporządzenie określa warunki, które mają zapewnić: 1) utrzymanie stanu technicznego budynku na poziomie zapewniającym bezpieczeństwo ludzi i mienia w okresie jego użytkowania, 2) ochronę zdrowia i życia ludzi w pomieszczeniach budynku, 3) utrzymanie wymaganego stanu estetycznego budynku, a w przypadku wpisania budynku do rejestru zabytków - zachowanie jego wartości podlegających ochronie konserwatorskiej, 4) zgodne z przeznaczeniem użytkowanie budynku i znajdujących się w nim pomieszczeń oraz urządzeń związanych z budynkiem, a w szczególności warunki w zakresie zaopatrzenia w wodę, gaz, energię cieplną, energię elektryczną, ochronę przeciwpożarową, oraz odprowadzania ścieków i usuwania odpadów stałych, 5) możliwość racjonalizacji zużycia wody i nośników energii zgodnie z wymaganiami użytkowników lokali, lecz w sposób nie naruszający interesów osób trzecich i nie powodujący pogorszenia właściwości użytkowych i technicznych budynku i związanych z nim urządzeń, 6) racjonalne wykorzystanie energii, 7) ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich. § 3. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) lokal - wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb, wraz z innymi pomieszczeniami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi, lub też budynek mieszkalny, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny, jeżeli taki dom lub lokal posiada odrębne wejście z zewnątrz budynku lub z klatki schodowej, 2) naprawa główna - remont polegający na wymianie co najmniej jednego elementu budynku, 3) naprawa bieżąca - okresowy remont elementów budynku, który ma na celu zapobieganie skutkom zużycia tych elementów i utrzymanie budynku we właściwym stanie technicznym, 4) konserwacja - wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku, 5) dokumentacja użytkowania - dokumentację odbioru budynku wraz z książką obiektu budowlanego, kopiami imiennych przydziałów lokali, protokołami zdawczo-odbiorczymi lokali, umowami najmu lokali, protokołami pomiaru powierzchni użytkowej lokali, dokumentacją eksploatacyjną oraz protokołami okresowych kontroli stanu technicznego, opiniami technicznymi i ekspertyzami dotyczącymi budynku, dokumentację eksploatacyjną, w tym również metrykę instalacji piorunochronnej, a także dokumentację powykonawczą robót budowlanych i remontów wraz z protokołami odbioru tych robót, 6) właściciel budynku - właściciela, a także zarządzającego lub dzierżawcę budynku, 7) użytkownik lokalu - osoby fizyczne albo osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, faktycznie użytkujące ten lokal, 8) instalacja ciepłej wody użytkowej - układ przewodów wody ciepłej w budynku wraz z armaturą i wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodu z zaworem odcinającym tę instalację od węzła cieplnego lub przyłącza i koniec w punktach czerpalnych ciepłej wody; instalacją tą jest również miejscowa instalacja ciepłej wody użytkowej, 10) instalacja wodociągowa - układ przewodów wody zimnej w budynku wraz z armaturą i wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodu z zaworem odcinającym tę instalację od wodomierza umieszczonego na przyłączu wodociągowym, a zakończenie w punktach czerpalnych wody zimnej, 11) instalacja kanalizacyjna - układ przewodów kanalizacyjnych w budynku wraz z armaturą i wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodów z przyborami kanalizacyjnymi w pomieszczeniach, a zakończenie na wlotach poziomych przewodów kanalizacyjnych do pierwszych od strony budynku studzienek umieszczonych na zewnątrz budynku, 12) instalacja centralnego ogrzewania - układ przewodów centralnego ogrzewania w budynku wraz z armaturą i wyposażeniem, mający początek w miejscu połączenia przewodu z zaworem odcinającym tę instalację od węzła cieplnego lub przyłącza, a zakończenie na grzejnikach, 13) instalacja gazowa - układ przewodów gazowych w budynku wraz z armaturą, wyposażeniem i urządzeniami gazowymi, mający początek w miejscu połączenia przewodu z kurkiem głównym gazowym odcinającym tę instalację od przyłącza, a zakończenie na urządzeniach gazowych wraz z tymi urządzeniami, 14) instalacja gazu płynnego - układ przewodów gazowych z armaturą, wyposażeniem i urządzeniami gazowymi, zasilany ze źródła gazu płynnego, mający początek w miejscu połączenia przewodu gazowego z kurkiem głównym gazowym, a zakończenie na urządzeniach gazowych, wraz z tymi urządzeniami; w przypadku instalacji gazu płynnego zasilanej z pojedynczej butli gazowej początkiem instalacji jest miejsce połączenia reduktora z króćcem zaworu na butli, 15) instalacja zbiornikowa gazu płynnego - zespół urządzeń, na który składa się bateria butli lub zbiornik albo grupa zbiorników z armaturą i osprzętem oraz przyłącze gazowe z kurkiem głównym gazowym, 16) instalacja elektryczna - układ przewodów i kabli w budynku wraz ze sprzętem i osprzętem elektroinstalacyjnym, urządzeniami, aparaturą rozdzielczą i sterowniczą, układem pomiarowo-rozliczeniowym, urządzeniami zabezpieczającymi i ochronnymi oraz uziemieniami, mający początek na zaciskach wyjściowych wewnętrznych linii zasilających w złączu i koniec na gniazdach wtyczkowych, wypustach oświetleniowych i zainstalowanych na stałe odbiornikach zasilanych energią elektryczną, 17) instalacja piorunochronna - zespół elementów konstrukcyjnych budynku i elementów zainstalowanych na budynku, odpowiednio połączonych, wykorzystywanych do ochrony odgromowej, 18) przewody dymowe - przewody wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania dymu z palenisk opalanych paliwem stałym do kanałów dymowych, 19) przewody spalinowe - przewody wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania spalin z palenisk opalanych paliwem gazowym lub olejowym do kanałów spalinowych, 20) kanały dymowe - kanały wykonane w ścianach budynku lub przybudowane do tych ścian, wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania dymu ponad dach, 21) kanały spalinowe - kanały wykonane w ścianach budynku lub przybudowane do tych ścian, wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania spalin ponad dach, 22) kanały wentylacyjne - kanały wykonane w ścianach budynku lub przybudowane do tych ścian, wraz z ich wyposażeniem, służące do odprowadzania zanieczyszczonego powietrza z pomieszczeń, 23) ustawa - ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682). Rozdział 2 Kontrole okresowe budynku § 4. 1. W celu właściwego użytkowania budynku należy przeprowadzać kontrole okresowe. 2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, powinny być przeprowadzane w porze wiosennej. 3. Osoba przeprowadzająca kontrolę okresową budynku powinna przed jej rozpoczęciem zapoznać się z protokołami z poprzednich kontroli, z protokołami odbioru robót remontowych wykonanych w budynku w okresie od poprzedniej kontroli, zgłoszeniami użytkowników lokali dotyczącymi usterek, wad, uszkodzeń lub zniszczeń elementów budynku. 4. Protokoły sporządzane w wyniku kontroli okresowych powinny zawierać określenie: 1) stanu technicznego elementów budynku objętych kontrolą, 2) rozmiarów zużycia lub uszkodzenia elementów, o których mowa w pkt 1, 3) zakresu robót remontowych i kolejności ich wykonywania, 4) metod i środków użytkowania elementów budynku narażonych na szkodliwe działanie wpływów atmosferycznych i niszczące działanie innych czynników, 5) zakresu nie wykonanych robót remontowych zaleconych do realizacji w protokołach z poprzednich kontroli okresowych. 5. Do protokołów, o których mowa w ust. 4, w razie potrzeby należy dołączyć dokumentację graficzną wykonaną w toku kontroli. 6. Niezależnie od kontroli okresowych, o których mowa w ust. 1, właściciel budynku może przeprowadzać przeglądy robocze mające na celu określenie stanu przygotowania budynku, urządzeń i instalacji do użytkowania w okresie zimowym. § 5. 1. Okresowej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy, podlegają elementy budynku narażone na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania, których uszkodzenia mogą powodować zagrożenie dla: 1) bezpieczeństwa osób, 2) środowiska, 3) konstrukcji budynku. 2. W toku kontroli, o której mowa w ust. 1, szczegółowym sprawdzeniem należy objąć stan techniczny: 1) zewnętrznych warstw przegród zewnętrznych (warstwa fakturowa), elementów ścian zewnętrznych (attyki, filary, gzymsy), balustrad, loggii i balkonów, 2) urządzeń zamocowanych do ścian i dachu budynku, 3) elementów odwodnienia budynku oraz obróbek blacharskich, 4) pokryć dachowych, 5) instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, 6) urządzeń stanowiących zabezpieczenie przeciwpożarowe budynku, 7) elementów instalacji kanalizacyjnej odprowadzających ścieki z budynku, 8) przejść przyłączy instalacyjnych przez ściany budynku. § 6. Zakresem okresowej kontroli, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 2 ustawy, należy objąć również sprawdzenie stanu sprawności technicznej i wartości użytkowej elementów budynku, o których mowa w § 5, oraz wszystkie pozostałe elementy budynku, a także estetykę budynku i jego otoczenia. Rozdział 3 Remont budynku § 7. 1. Dane zawarte w protokołach kontroli, o których mowa w § 4, powinny stanowić podstawę do sporządzenia zestawienia robót remontowych budynku. 2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać podział robót na: 1) roboty konserwacyjne, 2) naprawy bieżące, 3) naprawy główne. 3. Zestawienie napraw bieżących i głównych stanowi podstawę do sporządzenia planu robót remontowych. 4. Plan robót remontowych powinien być sporządzony z zachowaniem pierwszeństwa dla robót mających na celu: 1) eliminację zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników lokali i osób trzecich, 2) zabezpieczenie przeciwpożarowe budynku, 3) spełnienie wymagań ochrony środowiska, 4) zachowanie zapobiegawczego charakteru remontu. § 8. 1. Przy remontach budynku należy zapewnić: 1) realizację robót w kolejności wynikającej z opracowanego planu remontów, 2) bezpieczeństwo użytkowników i osób trzecich w trakcie prowadzenia robót, 3) stosowanie rozwiązań technicznych, materiałowych i technologicznych ograniczających uciążliwość użytkowania lokali oraz podnoszących walory użytkowe lokali. 2. Wszelkie zmiany w stosunku do istniejących rozwiązań, dokonywane w związku z wykonywaniem robót remontowych, nie powinny powodować pogorszenia stanu technicznego i właściwości użytkowych elementów budynku oraz naruszać interesów użytkowników lokali lub osób trzecich. Rozdział 4 Ogólne warunki użytkowania budynku § 9. Dokumentacja użytkowania budynku powinna być systematycznie gromadzona i przechowywana przez okres istnienia budynku. § 10. 1. Pomieszczenia w budynku przeznaczone do wspólnego użytkowania oraz elementy i urządzenia stanowiące wyposażenie budynku użytkowane intensywnie lub narażone na uszkodzenia powinny być objęte przeglądami co najmniej dwa razy w roku oraz poddawane odpowiedniej konserwacji. 2. Częstotliwość przeglądów, o których mowa w ust. 1, powinna być ustalona przez właściciela budynku. 3. Zakres robót konserwacyjnych, o których mowa w ust. 1, powinien być ustalany na podstawie wyników przeglądów oraz potrzeb zgłoszonych przez użytkowników lokali. § 11. 1. Pomieszczenia oraz urządzenia przeznaczone do wspólnego użytkowania mieszkańców powinny być utrzymywane w stanie technicznym, higienicznosanitarnym i estetycznym zapewniającym właściwe spełnianie założonych funkcji przez cały okres użytkowania budynku. 2. Naprawa uszkodzeń w budynku, powstałych z winy osoby korzystającej z lokalu znajdującego się w tym budynku, obciąża użytkownika tego lokalu. § 12. Pomieszczenia techniczne w budynku, piwnice, strychy oraz inne pomieszczenia, nie przewidziane do użytkowania przez osoby trzecie, powinny być zabezpieczone przed dostępem tych osób. § 13. 1. Warunki i sposób użytkowania urządzeń technicznych i instalacji oraz wyroby użyte do ich napraw i konserwacji nie mogą powodować pogorszenia właściwości użytkowych czynnika dostarczanego za pomocą tych urządzeń i instalacji. 2. Parametry techniczne i użytkowe czynnika dostarczanego za pomocą urządzeń technicznych i instalacji do lokali oraz do pomieszczeń przeznaczonych do wspólnego użytkowania powinny być zgodne z wartościami tych parametrów określonymi w odrębnych przepisach i w odpowiednich projektach tych urządzeń i instalacji. § 14. Budynki powinny być użytkowane przy zapewnieniu bezpieczeństwa pożarowego zgodnie z zasadami określonymi w przepisach szczególnych. Rozdział 5 Użytkowanie lokali § 15. Lokal powinien być użytkowany w sposób zapewniający: 1) zachowanie wymogów bezpieczeństwa, 2) utrzymanie wymaganego stanu technicznego, 3) utrzymanie stanu higienicznosanitarnego określonego odrębnymi przepisami, 4) prawidłowe funkcjonowanie wspólnych instalacji i urządzeń znajdujących się w tym lokalu. § 16. 1. Sposób użytkowania instalacji i urządzeń stanowiących wyposażenie lokalu powinien: 1) być zgodny z założeniami projektu oraz z instrukcjami użytkowania tych instalacji i urządzeń, 2) zapewniać ochronę elementów budynku i jego wyposażenia. 2. W czasie użytkowania instalacji i urządzeń należy: 1) zapewniać ich ochronę przed uszkodzeniem, 2) wykonywać zabiegi konserwacyjne i naprawy przewidziane instrukcją użytkowania, 3) likwidować przecieki z instalacji, w zakresie obciążającym użytkownika lokalu, niezwłocznie po ich pojawieniu się, 4) dokonywać napraw i wymian uszkodzonych lub zużytych elementów instalacji i wyposażenia lokalu w zakresie obciążającym użytkownika, 5) informować właściciela budynku o wszelkich uszkodzeniach instalacji, których naprawa należy do jego obowiązków. 3. W przypadku wystąpienia uszkodzeń lub zakłóceń w funkcjonowaniu instalacji i urządzeń należy niezwłocznie wstrzymać ich eksploatację, jeżeli dalsze ich użytkowanie może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa osób lub mienia albo skażenie środowiska. § 17. 1. Sposób użytkowania instalacji gazowej przez użytkownika lokalu powinien: 1) być zgodny z założeniami projektu tej instalacji, 2) eliminować możliwość wydzielania się tlenku węgla z urządzeń gazowych, 3) zapewniać bezpieczeństwo użytkowników lokalu, 4) zapewniać bezpieczeństwo oraz ochronę interesów użytkowników innych lokali korzystających z tej instalacji oraz osób trzecich. 2. W czasie użytkowania instalacji gazowej użytkownik lokalu powinien: 1) udostępniać lokal właścicielowi budynku lub dostawcy gazu dla wykonywania ich obowiązków, 2) przestrzegać zasady bezpieczeństwa jej użytkowania oraz niezwłocznie informować zarządcę budynku w razie stwierdzenia nieprawidłowości w jej funkcjonowaniu, 3) zapewniać pełną sprawność techniczną i użytkową urządzeń gazowych stanowiących wyposażenie lokalu, 4) w przypadku wystąpienia objawów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa osób lub mienia - zaprzestać użytkowania instalacji gazowej, podjąć właściwe działania zaradcze i niezwłocznie poinformować właściwe służby oraz właściciela budynku o wystąpieniu zagrożenia, 5) zapewniać ochronę instalacji i urządzeń gazowych przed uszkodzeniem, 6) utrzymywać znajdujące się w lokalu elementy instalacji gazowej, urządzeń spalinowych i wentylacyjnych oraz urządzenia gazowe w należytym stanie technicznym i użytkowym, 7) zapewnić wykonanie niezbędnych czynności konserwacyjnych, 8) informować właściciela budynku o wszelkich uszkodzeniach instalacji gazowej oraz o niewłaściwym funkcjonowaniu przewodów i kanałów wentylacyjnych i spalinowych, 9) udostępniać lokal w celu przeprowadzenia przez odpowiednie służby kontroli instalacji i urządzeń gazowych, przewodów i kanałów spalinowych, wentylacyjnych, a także innych instalacji i urządzeń, oraz ściśle wykonywać zalecenia pokontrolne. 3. Naprawa i konserwacja urządzenia gazowego może być powierzona wyłącznie osobom posiadającym świadectwa kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach. 4. Instalacje i urządzenia gazowe po ich naprawie, przeróbce lub wymianie nie mogą być użytkowane bez poddania ich próbie szczelności, o której mowa w § 45. § 18. 1. Sposób użytkowania instalacji elektrycznej w lokalu powinien: 1) być zgodny z założeniami projektu tej instalacji, 2) zapewniać bezpieczeństwo jej użytkowania, 3) zapewniać bezpieczeństwo oraz ochronę interesów użytkowników innych lokali korzystających z tej instalacji oraz osób trzecich. 2. W czasie użytkowania instalacji elektrycznej w lokalu użytkownik lokalu powinien: 1) udostępniać lokal dla wykonania obowiązków obciążających właściciela budynku oraz dostawcę energii elektrycznej, 2) przestrzegać zasady bezpieczeństwa użytkowania energii elektrycznej, 3) w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości funkcjonowania instalacji i urządzeń elektrycznych w pomieszczeniach przeznaczonych do wspólnego użytkowania mieszkańców - niezwłocznie informować właściciela budynku, 4) utrzymywać właściwy stan techniczny instalacji i urządzeń elektrycznych w lokalu, 5) utrzymywać właściwe warunki użytkowania urządzeń do pomiaru zużycia energii elektrycznej oraz niezwłocznie informować dostawcę energii elektrycznej o ich uszkodzeniu, 6) w przypadku wystąpienia objawów świadczących o zagrożeniu ze strony instalacji elektrycznej - zaprzestać jej użytkowania, podjąć właściwe działania zaradcze oraz bezzwłocznie poinformować właściwe służby oraz właściciela o wystąpieniu zagrożenia, 7) zapewniać ochronę instalacji elektrycznej przed jej przeciążeniem i uszkodzeniem, 8) informować właściciela budynku o wszelkich uszkodzeniach instalacji elektrycznej, 9) udostępniać lokal w celu przeprowadzania kontroli i badania instalacji elektrycznej przez odpowiednie służby oraz ściśle wykonywać zalecenia pokontrolne. 3. Naprawa i konserwacja instalacji i odbiorników zasilanych energią elektryczną może być powierzona wyłącznie osobom posiadającym świadectwa kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach. § 19. 1. Sposób użytkowania przewodów i kanałów dymowych, spalinowych oraz wentylacyjnych powinien: 1) być zgodny z założeniami projektu tych przewodów i kanałów, 2) uniemożliwiać ograniczenie lub utratę ich drożności i szczelności, 3) zapewniać bezpieczeństwo użytkowników lokalu, 4) zapewniać bezpieczeństwo oraz ochronę interesów użytkowników innych lokali, do których przylegają te przewody i kanały. 2. Użytkownik lokalu wyposażonego w przewody i kanały dymowe lub spalinowe oraz wentylacyjne jest obowiązany: 1) zapewniać ich sprawność techniczną i użytkową, 2) w przypadku wystąpienia objawów świadczących o zagrożeniu bezpieczeństwa osób lub mienia - zaniechać użytkowania instalacji gazowej i podjąć stosowne działania zaradcze oraz poinformować właściwe służby i właściciela o wystąpieniu zagrożenia, 3) systematycznie wykonywać czynności konserwacyjne, 4) informować właściciela budynku o niewłaściwym funkcjonowaniu urządzeń spalinowych, dymowych lub wentylacyjnych. 3. Użytkownik lokalu korzystający z przewodów i kanałów dymowych lub spalinowych oraz wentylacyjnych może powierzać naprawę i konserwację tych urządzeń wyłącznie osobom posiadającym świadectwa kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach. 4. Po przeróbce lub wymianie przewody i kanały dymowe lub spalinowe oraz wentylacyjne należy poddać kontroli. § 20. Wszelkie zmiany instalacji w lokalu dokonywane w czasie jego użytkowania wymagają pisemnej zgody właściciela budynku. § 21. 1. W robotach remontowych wykonywanych w lokalu należy stosować wyroby dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie oraz zapewniać właściwe funkcjonowanie znajdujących się w nim wspólnych instalacji lub urządzeń. 2. W czasie wykonywania robót remontowych w lokalu należy: 1) zapewnić bezpieczeństwo użytkowników innych lokali i osób trzecich, 2) stosować rozwiązania eliminujące możliwość skażenia środowiska, 3) stosować rozwiązania i technologie podnoszące walory użytkowe lokalu, 4) ograniczyć do niezbędnego minimum uciążliwość związaną z realizacją robót remontowych dla użytkowników pozostałych lokali oraz dla osób trzecich. Rozdział 6 Użytkowanie instalacji i urządzeń wentylacyjnych § 22. 1. Instalacje i urządzenia wentylacyjne powinny w okresie ich użytkowania zapewniać możliwość skutecznej wymiany powietrza w pomieszczeniach zgodnie z warunkami założonymi w projekcie. 2. Instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, w okresie ich użytkowania powinny być utrzymywane w stanie technicznym zapewniającym sprawność i niezawodność funkcjonowania. § 23. W okresie użytkowania instalacji i urządzeń, o których mowa w § 22 ust. 1, należy zapewniać: 1) pełną drożność i szczelność przewodów i urządzeń, 2) utrzymanie pełnego wymaganego przekroju kratek wentylacyjnych, 3) realizację wymaganych robót konserwacyjnych i remontowych, 4) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy kontroli i nadzoru, 5) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego instalacji i urządzeń wentylacyjnych. § 24. Wprowadzanie jakiejkolwiek zmiany w instalacji i urządzeniach wentylacyjnych w lokalu wymaga wcześniejszego uzyskania zgody właściciela budynku. Rozdział 7 Użytkowanie kanałów i przewodów spalinowych oraz dymowych § 25. 1. Kanały i przewody spalinowe w okresie ich użytkowania powinny zapewniać możliwość odprowadzania spalin powstałych w procesie spalania paliw, zgodnie z założonymi warunkami. 2. Kanały i przewody dymowe powinny w okresie ich użytkowania zapewniać możliwość odprowadzania dymu powstałego w procesie spalania paliw stałych, zgodnie z założonymi warunkami. § 26. 1. Kanały i przewody spalinowe oraz dymowe w budynku powinny być utrzymywane w stanie technicznym zapewniającym skuteczne i niezawodne ich funkcjonowanie. 2. W okresie użytkowania kanałów i przewodów, o których mowa w ust. 1, należy zapewniać: 1) ich drożność oraz szczelność, 2) realizację planu remontów przez osoby posiadające kwalifikacje, o których mowa w art. 62 ust. 6 ustawy, 3) nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 4) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy kontroli i nadzoru, 5) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tych kanałów i przewodów. § 27. Wprowadzanie jakichkolwiek zmian w kanałach i przewodach spalinowych lub dymowych w lokalu wymaga wcześniejszego uzyskania zgody właściciela budynku. Rozdział 8 Użytkowanie instalacji ciepłej wody użytkowej § 28. Instalacja ciepłej wody użytkowej powinna, w okresie jej użytkowania, zapewniać możliwość dostarczania wody, o temperaturze określonej odrębnymi przepisami, do punktów czerpalnych, zgodnie z warunkami jej użytkowania założonymi w projekcie. § 29. W okresie użytkowania instalacji ciepłej wody użytkowej należy zapewniać: 1) drożność instalacji i urządzeń, zgodnie z założeniami projektu tej instalacji, 2) utrzymywanie wymaganej temperatury wody ciepłej dostarczanej do lokali, określonej odrębnymi przepisami, 3) realizację planu napraw i wymian oraz robót konserwacyjnych, 4) nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 5) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy kontroli i nadzoru, 6) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tej instalacji. § 30. 1. W przypadku gdy instalacja ciepłej wody użytkowej została wyposażona w wodomierze służące do rozliczeń zużycia tej wody w lokalach, właściciel tych urządzeń powinien zapewniać okresową ich legalizację. 2. Okresy ważności cechy legalizacyjnej określają odrębne przepisy. Rozdział 9 Użytkowanie instalacji wodociągowej § 31. Instalacja wodociągowa powinna w okresie jej użytkowania zapewniać możliwość dostarczania wody do wszystkich punktów czerpalnych w budynku, zgodnie z warunkami jej użytkowania założonymi w projekcie tej instalacji. § 32. W okresie użytkowania instalacji wodociągowej należy zapewniać: 1) drożność instalacji i urządzeń, zgodnie z założeniami projektu tej instalacji, 2) realizację planu napraw i wymian oraz robót konserwacyjnych, 3) nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 4) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy kontroli i nadzoru, 5) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tej instalacji, 6) utrzymanie wymaganego stanu technicznego urządzeń hydroforowych. § 33. 1. W przypadku gdy instalacja wodociągowa została wyposażona w wodomierze do rozliczeń zużycia wody w lokalach, właściciel tych urządzeń powinien zapewniać okresową ich legalizację. 2. Okresy ważności cechy legalizacyjnej określają odrębne przepisy. Rozdział 10 Użytkowanie instalacji kanalizacyjnej § 34. 1. Instalacja kanalizacyjna powinna w okresie jej użytkowania być utrzymywana w pełnej sprawności technicznej zapewniającej możliwość odprowadzania ścieków. 2. Jakość ścieków odprowadzanych instalacją kanalizacyjną powinna odpowiadać wymaganiom określonym przepisami szczególnymi. § 35. W okresie użytkowania instalacji kanalizacyjnej należy zapewniać: 1) ochronę przed wprowadzeniem do instalacji ścieków zawierających substancje, które mogą spowodować uszkodzenie instalacji i sieci kanalizacyjnej lub substancje wymagające neutralizacji przed wprowadzeniem ich do tej instalacji, 2) ochronę przed wydostawaniem się ścieków na zewnątrz instalacji i pełną jej drożność, 3) realizację planu napraw i wymian oraz robót konserwacyjnych, 4) nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 5) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy, 6) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tej instalacji. Rozdział 11 Użytkowanie wewnętrznych urządzeń do usuwania odpadów i nieczystości stałych § 36. Wewnętrzne urządzenia do usuwania odpadów i nieczystości stałych powinny w okresie ich użytkowania zapewniać możliwość usuwania odpadów i nieczystości stałych, których jakość i wymiary odpowiadają wymaganiom określonym w instrukcji użytkowania tych urządzeń. § 37. Wewnętrzne urządzenia, o których mowa w § 36, oraz pomieszczenia, w których one się znajdują, należy utrzymywać w stanie technicznym i higienicznosanitarnym zapewniającym ich pełną sprawność techniczną i przydatność do użytkowania. § 38. W okresie użytkowania urządzeń, o których mowa w § 36, należy zapewniać: 1) drożność urządzeń, 2) utrzymanie wymaganego stanu technicznego i higienicznosanitarnego urządzeń i pomieszczeń, w których one się znajdują, 3) przestrzeganie instrukcji użytkowania tych urządzeń, 4) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tych urządzeń. Rozdział 12 Użytkowanie instalacji i urządzeń centralnego ogrzewania § 39. 1. Instalacja i urządzenia centralnego ogrzewania w okresie ich użytkowania powinny być utrzymywane w stanie technicznym zapewniającym we wszystkich ogrzewanych pomieszczeniach właściwe temperatury określone Polską Normą. 2. W przypadku gdy instalacja i urządzenia nie spełniają warunku, o którym mowa w ust. 1, należy określić przyczyny zakłóceń oraz podjąć działania usprawniające ich funkcjonowanie. 3. W przypadku gdy przyczyną zakłóceń, o których mowa w ust. 2, są produkty korozji lub substancje pochodzące ze związków zawartych w wodzie instalacyjnej osadzone na wewnętrznych powierzchniach instalacji i urządzeń, przed podjęciem decyzji w sprawie usprawnienia ich funkcjonowania należy opracować ekspertyzę zawierającą analizę celowości i opłacalności oraz określenie sposobu usunięcia osadów. § 40. W okresie użytkowania instalacji i urządzeń centralnego ogrzewania należy zapewniać: 1) drożność instalacji i urządzeń, zgodnie z założeniami projektu tej instalacji, 2) utrzymywanie wymaganego stanu technicznego instalacji i urządzeń oraz właściwe warunki ich użytkowania, 3) realizację planu napraw i wymian oraz robót konserwacyjnych, 4) nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 5) realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy, 6) w razie uzasadnionej potrzeby - kontrolę stanu technicznego tej instalacji i urządzeń. § 41. 1. W przypadku gdy instalacja centralnego ogrzewania została wyposażona w urządzenia służące do pomiaru i rozliczeń zużycia ciepła w lokalach, właściciel tych urządzeń powinien zapewniać okresową ich legalizację lub wymianę. 2. W przypadku uszkodzenia urządzeń służących do indywidualnego rozliczenia kosztów ogrzewania lub urządzenia do pomiaru zużycia ciepła - należy niezwłocznie poinformować jednostkę prowadzącą rozliczenia kosztów ciepła. 3. Okresy ważności cechy legalizacyjnej określają odrębne przepisy. § 42. Wprowadzenie jakichkolwiek zmian instalacji i urządzeń centralnego ogrzewania w lokalu wymaga wcześniejszego uzyskania zgody właściciela budynku. Rozdział 13 Użytkowanie instalacji i urządzeń gazowych § 43. Instalacja gazowa powinna w okresie jej użytkowania zapewniać możliwość bezpiecznego korzystania z urządzeń gazowych, zgodnego z warunkami założonymi w projekcie tej instalacji. § 44. 1. W przypadku: 1) wykonania nowej instalacji gazowej, 2) jej przebudowy lub remontu, 3) wyłączenia jej z użytkowania na okres dłuższy niż 6 miesięcy - należy przed przekazaniem jej do użytkowania przeprowadzić główną próbę szczelności. 2. Główną próbę szczelności przeprowadza się odrębnie dla części instalacji przed gazomierzami oraz odrębnie dla pozostałej części instalacji z pominięciem gazomierzy. 3. Główną próbę szczelności przeprowadza się na instalacji nie posiadającej zabezpieczenia antykorozyjnego, po jej oczyszczeniu, zaślepieniu końcówek, otwarciu kurków i odłączeniu odbiorników gazu. 4. Manometr użyty do przeprowadzenia głównej próby szczelności powinien spełniać wymagania klasy 0,6 i posiadać świadectwo legalizacji. 5. Zakres pomiarowy manometru powinien wynosić: 1) 0-0,06 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,05 MPa, 2) 0-0,16 MPa w przypadku ciśnienia próbnego wynoszącego 0,1 MPa. 6. Ciśnienie czynnika próbnego w czasie przeprowadzania głównej próby szczelności powinno wynosić 0,05 MPa. Dla instalacji lub jej części znajdującej się w pomieszczeniu mieszkalnym lub w pomieszczeniu zagrożonym wybuchem ciśnienie czynnika próbnego powinno wynosić 0,1 MPa. 7. Wynik głównej próby szczelności uznaje się za pozytywny, jeżeli w czasie 30 minut od ustabilizowania się ciśnienia czynnika próbnego nie nastąpi spadek ciśnienia. 8. Z przeprowadzenia głównej próby szczelności sporządza się protokół, który powinien być podpisany przez właściciela budynku oraz wykonawcę instalacji gazowej. § 45. W przypadku gdy instalacja gazowa nie została napełniona gazem w okresie 6 miesięcy od daty przeprowadzenia głównej próby szczelności - próbę tę należy przeprowadzić ponownie. § 46. Do obowiązków właściciela budynku w zakresie utrzymania właściwego stanu technicznego instalacji gazowej należy: 1) zapewnienie nadzoru nad wykonywaniem głównej próby szczelności, 2) zapewnienie nadzoru nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzoru nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 3) w przypadku stwierdzenia w toku kontroli okresowej występowania zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników - wyłączenie z użytkowania instalacji lub jej części, 4) występowanie do dostawcy gazu w przypadku konieczności jej napełnienia gazem, 5) zapewnienie realizacji zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy, 6) w przypadku wystąpienia ryzyka zagrożenia bezpieczeństwa użytkowników lokali - przeprowadzenie kontroli stanu technicznego instalacji, 7) zawiadamianie dostawcy gazu w każdym przypadku stwierdzenia uszkodzenia szafki, w której umieszczono kurek główny gazowy. § 47. Stan technicznej sprawności instalacji gazowej w budynku powinien być kontrolowany równocześnie z kontrolą stanu technicznego przewodów i kanałów wentylacyjnych oraz spalinowych. Rozdział 14 Użytkowanie instalacji gazowej zasilanej gazem płynnym § 48. 1. Instalacja gazowa zasilana gazem płynnym, w której długość nieelastycznego przewodu z rury stalowej przekracza 2,0 m, powinna być, po jej wymianie lub remoncie, poddana głównej próbie szczelności, o której mowa w § 44. 2. Instalacja gazowa zasilana z butli gazowej, w której długość przewodu nieelastycznego z rury stalowej nie przekracza 2,0 m, powinna być, po jej wymianie lub remoncie, poddana sprawdzeniu szczelności pod ciśnieniem roboczym gazu. 3. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 2, powinno być wykonywane niezwłocznie po każdej wymianie butli gazowej oraz po wymianie przewodu, o którym mowa w § 49. 4. Sprawdzenie szczelności przy wymianie butli gazowej przeprowadza użytkownik instalacji, zgodnie z instrukcją otrzymaną od rozprowadzającego butle, lub przedstawiciel dostawcy gazu, w przypadku gdy z użytkownikiem lokalu została zawarta umowa o dostarczanie gazu w butlach. § 49. W przypadku stosowania przewodu elastycznego do połączenia pojedynczego urządzenia gazowego z reduktorem ciśnienia gazu na butli, przewód taki powinien mieć oznaczoną graniczną datę użytkowania. Jeżeli termin użytkowania upłynął, przewód należy wymienić na nowy. § 50. 1. W przypadku zasilania instalacji gazu płynnego z baterii butli: 1) ilość butli w baterii nie może być większa niż 10 sztuk, 2) na króćcu przyłączeniowym każdej butli należy zamontować zawór - ogranicznik nadmiernego wypływu, 3) baterię należy ustawiać przy ścianie nie posiadającej otworów do wysokości co najmniej 2 m; odległość baterii mierzona w rzucie poziomym powinna wynosić co najmniej 2 m od krawędzi najbliższych otworów okiennych i drzwiowych oraz od studzienek kanalizacyjnych, otworów wentylacyjnych, urządzeń i instalacji elektrycznych, źródeł ciepła i materiałów łatwo palnych, 4) butle należy ustawiać na podłożu gwarantującym stabilność, nie iskrzącym, niepalnym, zaworami do góry oraz zabezpieczyć je przed przewróceniem się, 5) po każdej wymianie butli w baterii należy sprawdzić szczelność połączeń zgodnie z warunkami określonymi w instrukcji użytkowania tej baterii, 6) miejsce ustawienia butli powinno być oznakowane i zabezpieczone przed dostępem osób trzecich. 2. Sprawdzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, przeprowadza użytkownik instalacji gazu płynnego lub przedstawiciel dostawcy gazu, jeżeli wynika to z umowy o dostarczanie gazu płynnego. § 51. Instalacja gazu płynnego zasilana ze zbiornika lub grupy zbiorników może być użytkowana, jeżeli: 1) po jej wykonaniu lub remoncie dokonano odbioru technicznego, 2) wykonano główną próbę szczelności przyłącza według zasad określonych w § 44, 3) zbiornik został zarejestrowany we właściwym terenowo urzędzie dozoru technicznego. Rozdział 15 Użytkowanie instalacji elektrycznej § 52. Instalacja elektryczna powinna w okresie jej użytkowania zapewniać możliwość bezpiecznego korzystania z odbiorników energii elektrycznej, zgodnego z ich przeznaczeniem i warunkami założonymi w projekcie tej instalacji. § 53. 1. Właściciel budynku jest obowiązany do dokonywania okresowych kontroli stanu sprawności technicznej urządzeń i instalacji elektrycznych w budynku. 2. Stan sprawności technicznej urządzeń i instalacji elektrycznych w budynku powinien być kontrolowany tak, aby zapewnione było właściwe ich funkcjonowanie, w tym sprawność połączeń, osprzętu, sprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, uziemień oraz oporności izolacji przewodów. § 54. Instalacja elektryczna w budynku nie może być użytkowana, jeżeli: 1) nie dokonano prób końcowych i jej ostatecznego odbioru, 2) nie zainstalowano urządzeń do pomiaru zużycia energii elektrycznej. § 55. Do obowiązków właściciela budynku w zakresie właściwego utrzymania stanu technicznego instalacji elektrycznej należy: 1) zapewnienie realizacji napraw i wymian przez osoby posiadające kwalifikacje zawodowe wymagane przy świadczeniu usług oraz wykonywaniu napraw lub dozoru nad eksploatacją urządzeń i instalacji elektrycznych, 2) zapewnienie nadzoru nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzoru nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach, 3) zapewnienie realizacji zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy, 4) w razie zagrożenia dla zdrowia lub życia użytkowników, dla środowiska lub mienia - przeprowadzenie kontroli jej stanu technicznego, 5) odłączenie z użytkowania instalacji elektrycznej w lokalach, w których w wyniku kontroli stwierdzono występowanie zagrożeń, o których mowa w pkt 4. Rozdział 16 Użytkowanie instalacji piorunochronnej § 56. Obowiązek zapewnienia właściwego stanu technicznego instalacji piorunochronnej i ochrony wewnętrznej budynku obciąża właściciela budynku. § 57. Do obowiązków właściciela budynku w zakresie utrzymania właściwego stanu technicznego instalacji piorunochronnej należy: 1) badanie tej instalacji w szczególności w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń od korozji oraz uziemienia, 2) zapewnienie realizacji napraw i wymian przez osoby posiadające kwalifikacje zawodowe wymagane przy świadczeniu usług oraz wykonywaniu napraw lub dozoru nad eksploatacją urządzeń i instalacji elektrycznych, 3) zapewnienie nadzoru nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian, 4) zapewnienie realizacji zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy, 5) w razie zagrożenia życia lub zdrowia użytkowników albo środowiska lub mienia - przeprowadzenie kontroli stanu technicznego tej instalacji. Rozdział 17 Przepis końcowy § 58. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 18 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze straży ochrony kolei. (Dz. U. Nr 74, poz. 837) Na podstawie art. 48 ust. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze straży ochrony kolei, oraz zasady oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby oraz tryb orzekania o tej zdolności. 2. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do funkcjonariuszy straży ochrony kolei i kandydatów na funkcjonariuszy straży ochrony kolei. § 2. W postępowaniu kwalifikacyjnym o przyjęcie do straży ochrony kolei za cechy preferencyjne u kandydatów na tych funkcjonariuszy uznaje się w szczególności: 1) posiadanie prawa jazdy, 2) ukończenie kursu strzeleckiego, 3) uprawianie dyscyplin sportowych przydatnych w służbie w straży ochrony kolei, 4) wiek do 35 lat. § 3. 1. Ocenę zdolności fizycznej i psychicznej do służby funkcjonariuszy straży ochrony kolei i kandydatów na tych funkcjonariuszy przeprowadzają lekarze, komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy oraz komisja lekarska w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej, zwanym dalej "CNMK". 2. Do przeprowadzania oceny, o której mowa w ust. 1, i wydawania związanych z nią orzeczeń upoważnieni są lekarze spełniający dodatkowe wymogi kwalifikacyjne określone przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu pracy oraz przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w trybie określonym ustawą o służbie medycyny pracy, zwani dalej "lekarzami uprawnionymi". 3. Badanie psychologicznej przydatności zawodowej przeprowadzane jest w kolejowych pracowniach psychologii pracy. § 4. 1. Ocenę zdolności fizycznej i psychicznej do służby osób, o których mowa w § 1 ust. 2, przeprowadza się w czasie badań wstępnych, okresowych, kontrolnych oraz w trakcie postępowania odwoławczego. 2. Zdolność fizyczna i psychiczna, o której mowa w ust. 1, jest ustalana po przeprowadzeniu badań lekarskich i psychologicznych obejmujących: 1) badanie ogólne stanu zdrowia przeprowadzane przez lekarza uprawnionego, 2) badania specjalistyczne i pomocnicze zlecone przez lekarza uprawnionego, w tym obowiązkowe badanie okulistyczne i laryngologiczne, przeprowadzane zgodnie z zasadami określonymi w załącznikach nr 1 i nr 2 do rozporządzenia, 3) badanie psychologicznej przydatności zawodowej. 3. Funkcjonariusze straży ochrony kolei i kandydaci na tych funkcjonariuszy zostają uznani za zdolnych do służby, jeżeli: 1) w wyniku badania ogólnego stanu zdrowia, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych i pomocniczych, nie stwierdzono istotnych zmian chorobowych ani nieprawidłowości lub stwierdzone zmiany w nieznacznym stopniu ograniczają sprawność ustroju, nie powodując niezdolności do wykonywania czynności na danym stanowisku pracy, 2) spełniają wymogi odnośnie do kategorii wzroku, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 3) spełniają wymogi odnośnie do kategorii słuchu, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 4) uzyskali pozytywną ocenę psychologicznej przydatności zawodowej. § 5. Badania wstępne wykonuje się u kandydatów na funkcjonariuszy straży ochrony kolei i funkcjonariuszy straży ochrony kolei przenoszonych na stanowisko pracy, na którym występują warunki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. § 6. Badania okresowe funkcjonariuszy straży ochrony kolei przeprowadza się w terminie 2 lat od daty badania wstępnego lub ostatniego badania okresowego. § 7. 1. Badania kontrolne funkcjonariuszy straży ochrony kolei przeprowadza się w następujących przypadkach: 1) niezdolności do służby spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni, 2) nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem użycia broni, 3) powrotu do służby po okresie przerwy trwającej dłużej niż 6 miesięcy, 4) w nie wymienionych wyżej przypadkach, o ile zajdzie uzasadniona potrzeba przeprowadzenia takiego badania. 2. Badania kontrolne są przeprowadzane poza terminami wynikającymi z częstotliwości badań okresowych. Badania te obejmują ogólne badania lekarskie, badania specjalistyczne i pomocnicze oraz badania psychologicznej przydatności zawodowej w niezbędnym zakresie, ustalonym przez właściwego lekarza uprawnionego lub właściwą komisję lekarską. § 8. 1. Badania, o których mowa w § 4, wykonywane są na podstawie skierowań wydanych przez pracodawcę. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane, 2) w przypadku kandydatów na funkcjonariuszy straży ochrony kolei lub funkcjonariuszy straży ochrony kolei przenoszonych na inne stanowiska pracy - określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona, 3) w przypadku funkcjonariusza straży ochrony kolei - określenie stanowiska pracy, na którym funkcjonariusz ten jest zatrudniony, 4) informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych oraz aktualne wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach. § 9. 1. Badanie psychologicznej przydatności zawodowej powinno być wykonane przed badaniami lekarskimi, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1 i 2. 2. Badanie psychologicznej przydatności zawodowej przeprowadza się co 4 lata oraz w przypadkach, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3, a także wówczas, gdy lekarz lub komisja lekarska uznają przeprowadzenie tego badania za niezbędne. § 10. 1. O zdolności fizycznej i psychicznej do służby na zajmowanym stanowisku w przypadkach określonych w § 5, § 6 i § 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 orzeka lekarz uprawniony na podstawie przeprowadzonych badań. 2. Badania lekarskie, o których mowa w ust. 1, przeprowadza lekarz uprawniony samodzielnie, uwzględniając wyniki badań specjalistycznych i pomocniczych oraz ocenę psychologicznej przydatności zawodowej ustaloną przez psychologa. 3. W czasie badania lekarskiego, oprócz osoby badanej i lekarzy, mogą być obecne jedynie osoby wykonujące zawód medyczny, uczestniczące w jego przeprowadzaniu. § 11. 1. Przed rozpoczęciem badań lekarz uprawniony, lekarz specjalista lub psycholog powinien: 1) stwierdzić tożsamość osoby, o której mowa w § 1 ust. 2, 2) uzyskać ustne oświadczenie, czy osoba, o której mowa w pkt 1, nie zgłosiła się na badania bezpośrednio po służbie, w stanie uniemożliwiającym dokładne określenie przydatności do służby - takim przypadku lekarz powinien odmówić przeprowadzenia badania i ustalić jego nowy termin. 2. W przypadku ostrego schorzenia osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie powinna być kierowana na badania. Jeżeli skierowanie zostało wydane, lekarz uprawniony wyznacza nowy termin badania po ustąpieniu ostrych objawów chorobowych. 3. W razie stwierdzenia dwóch lub więcej schorzeń albo ułomności fizycznych lub psychicznych w różnym stopniu ograniczających zdolność osoby badanej do służby, należy rozpatrywać wszystkie te schorzenia lub ułomności łącznie, mając na uwadze ogólną zdolność tej osoby do służby. § 12. 1. Po przeprowadzeniu badania, o którym mowa w § 10 ust. 2, lekarz uprawniony wydaje zaświadczenie lekarskie, które powinno zawierać pouczenie o prawie odwołania, zgodnie z ust. 3 oraz § 14. 2. Zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się w dwóch egzemplarzach i przekazuje niezwłocznie osobie, o której mowa w § 1 ust. 2, oraz pracodawcy. 3. Osoba, o której mowa w § 1 ust. 2, lub pracodawca, nie zgadzający się z orzeczeniem będącym podstawą wydania zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, mogą w terminie 7 dni od dnia wydania orzeczenia wystąpić za pośrednictwem lekarza, który je wydał, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania. § 13. Lekarze uprawnieni wykonujący badania wstępne, okresowe i kontrolne funkcjonariuszy straży ochrony kolei prowadzą wydzielony rejestr wydanych zaświadczeń lekarskich. § 14. 1. Komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy są właściwe do orzekania w przypadku, o którym mowa w § 7 ust. 1 pkt 2, oraz odwołania od orzeczenia wydanego przez lekarza uprawnionego, wykonującego badanie okresowe lub kontrolne, o których mowa w § 6 oraz § 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 4. 2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się w kolejowej poradni medycyny pracy właściwej ze względu na miejsce zatrudnienia osoby badanej. § 15. Komisja lekarska w CNMK jest właściwa do orzekania: 1) w przypadku odwołania od orzeczenia komisji lekarskiej w kolejowej poradni medycyny pracy w związku z badaniem wykonanym na podstawie § 7 ust. 1 pkt 2, 2) w przypadku, o którym mowa w § 18 ust. 4. § 16. 1. Komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy oraz komisja lekarska w CNMK orzekają w składzie co najmniej trzech osób - lekarz uprawniony jako przewodniczący oraz 1-3 lekarzy jako członkowie tej komisji. 2. W skład komisji lekarskiej w CNMK, orzekającej w trybie odwoławczym, nie może wchodzić lekarz uprawniony, który wydał orzeczenie, od którego rozpatrywane jest odwołanie. 3. Pracodawca ma obowiązek udostępnić komisjom lekarskim, o których mowa w ust. 1, opinię służbową dotyczącą funkcjonariusza straży ochrony kolei i inną dokumentację niezbędną do pracy tych komisji. § 17. Badanie wykonywane w trakcie postępowania odwoławczego jest przeprowadzane zgodnie z § 14 i 15 i powinno być wykonane w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 12 ust. 3. § 18. 1. Przed rozpoczęciem badań komisje lekarskie w kolejowych poradniach medycyny pracy oraz komisja lekarska w CNMK powinny dopełnić czynności, o których mowa w § 11 ust. 1. 2. Orzeczenia lekarskie o stanie zdrowia funkcjonariusza straży ochrony kolei lub kandydata na tego funkcjonariusza są wydawane przez komisje lekarskie, o których mowa w ust. 1, po wszechstronnym zbadaniu, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych i dodatkowych oraz badań psychologicznej przydatności zawodowej. 3. Orzeczenie komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie komisji lekarskich, o których mowa w ust. 1. 4. Członek komisji lekarskiej w kolejowej poradni medycyny pracy, mający w sprawie orzeczenia odrębne zdanie, może wnieść pisemny sprzeciw od tego orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący tej komisji lekarskiej przesyła orzeczenie wraz z załączonym sprzeciwem i pozostałymi dokumentami do komisji lekarskiej w CNMK, która obowiązana jest zająć stanowisko w sprawie w ciągu 7 dni od jego otrzymania. § 19. 1. Niezwłocznie po wydaniu orzeczenia, o którym mowa w § 18 ust. 2, przewodniczący komisji lekarskiej w kolejowej poradni medycyny pracy lub przewodniczący komisji lekarskiej w CNMK zawiadamia osobę, o której mowa w § 1 ust. 2, i pracodawcę o treści orzeczenia. Na podstawie orzeczenia komisja lekarska wydaje zaświadczenie lekarskie. 2. Do zaświadczeń lekarskich, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio postanowienia § 12 i 15. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 18 sierpnia 1999 r. (poz. 837) Załącznik nr 1 BADANIE I OCENA UKŁADU WZROKOWEGO KANDYDATÓW NA FUNKCJONARIUSZY I FUNKCJONARIUSZY STRAŻY OCHRONY KOLEI 1. Badanie układu wzrokowego kandydatów na funkcjonariuszy i funkcjonariuszy straży ochrony kolei przeprowadza wyłącznie lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie okulistyki. 2. Badanie układu wzrokowego należy rozpocząć od określenia ostrości wzroku za pomocą tablic Snellena. Tablice umieszcza się naprzeciwko okna na wysokości 135 cm od podłogi do środka tablicy. Tablice muszą być odpowiednio oświetlone światłem dziennym lub sztucznym. Badanie ostrości wzroku powinno być przeprowadzone z odległości 5 m. Można również badać ostrość wzroku z odległości 2,5 m przy użyciu lustra i tablic o znakach odwróconych. Oko nie badane należy dokładnie zasłonić, nie wywierając ucisku na gałkę oczną. Litery lub znaki na tablicy wskazuje badanemu inna osoba. Ostrość wzroku określa się bez szkieł, a następnie w szkłach korekcyjnych, notując uzyskane wyniki w karcie badania. Jeżeli zachowana została wymagana odległość dla danej tablicy, miarą ostrości wzroku jest ułamek dziesiętny umieszczony w rzędzie znaków, które badany odczytał bezbłędnie lub z pojedynczym błędem. Należy sprawdzić zakres ruchów gałek ocznych oraz ustawienie oczu przy pomocy testu zakrywania naprzemiennego, określić stan powiek, spojówek, woreczka łzowego, przedniego odcinka gałki ocznej oraz wykonać orientacyjne badanie pola widzenia i badanie widzenia barwnego, w razie potrzeby należy wykonać badanie dna oka. 3. Zdolność rozpoznawania barw określa się przy oświetleniu dziennym. Występuje możliwość badania w oświetleniu sztucznym przy zastosowaniu odpowiednich świetlówek. Dozwolone jest posługiwanie się tablicami Ishihary, Velhagena lub Rabkina. Należy załączyć wynik badania do dokumentacji medycznej. 4. Przy stwierdzeniu zaburzeń równowagi mięśni ocznych testem naprzemiennego zakrywania, należy ocenić widzenie obuoczne za pomocą krzyża Maddoxa, testu Wortha, próby filtrowej lub innych testów. Zez wyklucza zakwalifikowanie do I i II kategorii wzroku. 5. Oczopląs wyklucza uzyskanie I i II kategorii wzroku oraz nie zezwala na zatrudnienie na wysokości. 6. Brak widzenia stereoskopowego dyskwalifikuje z pracy na wysokości. 7. Zmiany w polu widzenia nie zezwalają na zakwalifikowanie do I kategorii wzroku. Obwodowe ubytki pola widzenia, nie przekraczające 20 stopni w każdym oku, pozwalają przyznać II kategorię wzroku, po wykluczeniu czynnego procesu chorobowego. Inne warianty zmiany w obwodowym polu widzenia lekarz okulista rozpatruje indywidualnie, kwalifikując do III lub IV kategorii wzroku przy uwzględnieniu innych czynności układu wzrokowego. Koncentryczne zwężenie pola widzenia w obu oczach do 30 stopni, niezależnie od ostrości wzroku, określa stan wzroku poza kategoriami. 8. Wyniki badań, rozpoznanie oraz ewentualnie konieczność pracy w szkłach korekcyjnych należy wpisać do dokumentacji lekarskiej (karta badania służbowego oraz zaświadczenie o stanie zdrowia pracownika). 9. Lekarz określa kategorię wzroku badanego według norm zamieszczonych w poniższej tabeli: Tabela I Kandydaci i funkcjonariusze o stażu pracy poniżej 5 lat Kategoria wzrokuIIIIIIIV Bez korekcji0,8/0,80,8/0,6-- Z korekcją--0,6/0,50,6/0,5 Korekcja--3,0 Dsph 3,0 Dsph -3,0 Dsph-3,0 Dsph /-2,0 Dcyl /-2,0 Dcyl Barwyprawidłoweprawidłoweprawidłowenie wymagane Tabela II Funkcjonariusze o co najmniej 5-letnim stażu pracy Kategoria wzrokuIIIIIIIV Bez korekcji05/0,5 lub 0,7/0,30,4/0,2-- Z korekcją1,0/0,5 lub 0,8/0,80,8/0,60,5/0,50,5/0,5 Korekcja /-3,0 Dsph /-3,0 Dsph /-5,0 Dsph /-5,0 Dsph /-2,0 Dcyl /-2,0 Dcyl /-3,0 Dcyl /-3,0 Dcyl Barwyprawidłoweprawidłoweprawidłowenie wymagane 10. Kategorie wzroku określane w szkłach okularowych lub soczewkach kontaktowych zobowiązują do używania wymaganej korekcji w czasie pracy i do posiadania szkieł zapasowych. 11. Przy zatrudnianiu na stanowisko komendanta oddziału rejonowego i zastępcy komendanta oddziału rejonowego, komendanta placówki i zastępcy komendanta placówki, komendanta zmiany, strażnika i starszego strażnika straży ochrony kolei wymagana jest I lub II kategoria wzroku. 12. Przy zatrudnianiu na stanowisko dyspozytora i starszego dyspozytora oraz inspektora i starszego inspektora straży ochrony kolei wymagana jest III kategoria wzroku. 13. Funkcjonariusze pełniący czynności w pomieszczeniach zamkniętych mogą zostać dopuszczeni do pracy przy IV kategorii wzroku. Załącznik nr 2 BADANIE I OCENA NARZĄDU SŁUCHU I RÓWNOWAGI KANDYDATÓW NA FUNKCJONARIUSZY I FUNKCJONARIUSZY STRAŻY OCHRONY KOLEI 1. Badanie narządu słuchu i równowagi przeprowadza lekarz posiadający specjalizację w dziedzinie laryngologii. 2. W skład badania oceniającego narząd słuchu wchodzi badanie audiometryczne. 3. Przy badaniu narządu słuchu należy obejrzeć dokładnie małżowiny uszne, sprawdzić drożność zewnętrznych przewodów słuchowych oraz stan wyrostka sutkowatego. 4. Należy sprawdzić narząd równowagi, posługując się jedną z najprostszych metod. 5. Badanie ostrości słuchu szeptem lub mową przeprowadza się oddzielnie dla każdego ucha i notuje odległość, z jakiej wypowiedziane słowo zostało usłyszane. W tym celu należy osobę badaną ustawić bokiem w odległości 5 m od lekarza w ten sposób, by badane ucho zwrócone było w stronę badającego. Ucho nie badane wyłącza się przez rytmiczne wstrząsanie skrawka małżowiny przez osobę trzecią. Badanie słuchu powinno odbywać się w cichym pomieszczeniu. Jeśli pomieszczenie jest zbyt małe, badanego należy ustawić tyłem do badającego, wyrównując w ten sposób odległość o ok. 1/3. Badający wypowiada szeptem wyrazy nie mające ze sobą logicznego związku lub dwucyfrowe liczby, a osoba badana powtarza to, co słyszy. Do badania należy używać wyrazów niskobrzmiących, np. lampa, okno, hala itp. i wysokobrzmiących, np. krzesło, sufit itp. O ile osoba badana nie słyszy mowy szeptem z odległości 5 m, badający przybliża się stopniowo do badanego i notuje odległość, z jakiej osoba badana słyszy powtarzane przez niego wyrazy. Gdy osoba badana nie słyszy szeptu, badający przechodzi do badania przy pomocy mowy potocznej i notuje odległość, z jakiej słowo zostało wypowiedziane. Jeżeli osoba badana nie słyszy także mowy potocznej, badający przechodzi wówczas do mowy głośnej i określa ostrość słuchu. Zarówno przy badaniu mową potoczną, jak i mową głośną, ucho nie badane należy zagłuszyć. 6. W wyniku przeprowadzonego badania lekarz określa kategorię słuchu badanego według norm zawartych w poniższej tabeli: Kategoria słuchuKandydaci na funkcjonariuszy i funkcjonariusze o stażu pracy poniżej 5 latFunkcjonariusze o stażu pracy co najmniej 5 lat IBadany powinien słyszeć szept każdym uchem oddzielnie z odległości 5 mBadany powinien słyszeć szept każdym uchem oddzielnie z odległości 2 m IIBadany powinien słyszeć szept każdym uchem oddzielnie z odległości 3 mBadany powinien słyszeć mowę zwykłą każdym uchem oddzielnie z odległości 5 m 7. Stwierdzenie przewlekłego zapalenia ucha środkowego u kandydatów do pracy nie zezwala zaliczyć ich do I kategorii słuchu. 8. Przy zatrudnianiu na stanowisko komendanta oddziału rejonowego i zastępcy komendanta oddziału rejonowego, komendanta placówki i zastępcy komendanta placówki, komendanta zmiany, strażnika i starszego strażnika straży ochrony kolei wymagana jest I kategoria słuchu. 9. Przy zatrudnianiu na stanowisko dyspozytora i starszego dyspozytora oraz inspektora i starszego inspektora straży ochrony kolei wymagana jest II kategoria słuchu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 września 1999 r. w sprawie wysokości i zasad dokonywania wpłat przez powszechne towarzystwa emerytalne do Funduszu Gwarancyjnego. (Dz. U. Nr 75, poz. 838) Na podstawie art. 185 ust. 3 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość wpłat dokonywanych przez powszechne towarzystwa emerytalne do Funduszu Gwarancyjnego jest ustalana w każdym kolejnym kwartale kalendarzowym, z zastrzeżeniem § 4. 2. Wysokość wpłat do Funduszu Gwarancyjnego wynosi dla każdego powszechnego towarzystwa emerytalnego 0,1% wartości aktywów netto otwartego funduszu zarządzanego przez to towarzystwo, według stanu na ostatni dzień wyceny w danym kwartale kalendarzowym, chyba że wartość zobowiązań Funduszu Gwarancyjnego przekracza całkowitą wartość jego środków, z uwzględnieniem ust. 3. 3. Na poczet każdej kolejnej wpłaty, o której mowa w ust. 2, zalicza się wpłatę dokonaną przez powszechne towarzystwo emerytalne w ubiegłym kwartale, powiększoną o pożytki z jej lokowania i pomniejszoną o wynagrodzenie należne Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych Spółka Akcyjna, zwanemu dalej "Krajowym Depozytem". § 2. 1. Wpłaty, o której mowa w § 1, powszechne towarzystwo emerytalne dokonuje w terminie 10 dni roboczych, licząc od ostatniego dnia poprzedniego kwartału kalendarzowego, na podstawie udostępnionego przez Krajowy Depozyt dokumentu zawierającego rozliczenie wpłat do Funduszu Gwarancyjnego. 2. Przekazanie przez Krajowy Depozyt dokumentu, zawierającego rozliczenie wpłat dokonanych do Funduszu Gwarancyjnego, następuje nie później niż na 3 dni robocze przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1. § 3. W przypadku gdy rozliczenie za poprzedni kwartał kalendarzowy wykaże nadpłatę po stronie powszechnego towarzystwa emerytalnego, kwota tej nadpłaty jest rozliczana z powszechnym towarzystwem emerytalnym w terminie określonym w § 2, chyba że przed dokonaniem zwrotu powstanie obowiązek wniesienia wpłat uzupełniających, o których mowa w § 4 ust. 1 i 3. W tych przypadkach kwota nadpłaty jest zaliczana na poczet należnej wpłaty uzupełniającej. § 4. 1. Wpłaty uzupełniające powszechne towarzystwa emerytalne wnoszą każdorazowo w razie dokonania wypłaty ze środków Funduszu Gwarancyjnego w terminie 7 dni roboczych od dnia powiadomienia przez Krajowy Depozyt o wysokości tej wpłaty. 2. Wysokość wpłat uzupełniających, o których mowa w ust. 1, ustala się dla każdego powszechnego towarzystwa emerytalnego jako iloczyn liczby wyrażającej stosunek udziału wartości aktywów netto otwartego funduszu emerytalnego, zarządzanego przez to towarzystwo, do wartości aktywów netto wszystkich otwartych funduszy emerytalnych, zarządzanych przez powszechne towarzystwa emerytalne, według stanu na ostatni dzień wyceny w poprzednim kwartale kalendarzowym, i kwoty dokonanej wypłaty ze środków Funduszu Gwarancyjnego. 3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku wystąpienia niedoboru, którego pokrycie ma nastąpić ze środków Funduszu Gwarancyjnego, a wysokość tego niedoboru przewyższa całkowitą wartość środków Funduszu Gwarancyjnego. W takim wypadku powszechne towarzystwa emerytalne wnoszą wpłaty uzupełniające w terminie 3 dni roboczych od poinformowania przez Krajowy Depozyt o wysokości wpłat uzupełniających. § 5. 1. W przypadku niedokonania należnych wpłat w terminach, o których mowa w § 2 i 4, powszechne towarzystwo emerytalne jest obowiązane do zapłaty odsetek za zwłokę w wysokości odsetek ustawowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, o którym mowa w § 3. § 6. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie wysokości i zasad dokonywania wpłat do Funduszu Gwarancyjnego (Dz. U. Nr 63, poz. 406). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 75, poz. 839) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805 i Nr 74, poz. 827), w części Tabela stawek celnych wprowadza się następujące zmiany: 1) pozycje towarowe określone kodami PCN 0403 10 51 0, 0403 10 53 0, 0403 10 59 0, 0403 10 91 0, 0403 10 93 0, 0403 10 99 0, 0403 90 71 0, 0403 90 73 0, 0403 90 79 0, 0403 90 91 0, 0403 90 93 0, 0403 90 99 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 51 0- - - - Nie przekraczającej 1,5%-35175 222220 26 0403 10 53 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-35175 222220 26 0403 10 59 0- - - - Powyżej 27%-35175 222220 26 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 91 0- - - - Nie przekraczającej 3%-35175 121220 20 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6%-35175 920 20 0403 10 99 0- - - - Powyżej 6%-35175 111120 20 0403 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 71 0- - - - Nie przekraczającej 1,5%-35175 222220 26 0403 90 73 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-35175 222220 26 0403 90 79 0- - - - Powyżej 27%-35175 202020 24 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 91 0- - - - Nie przekraczającej 3%-35175 131320 24 0403 90 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6%-35175 8820 24 0403 90 99 0- - - - Powyżej 6%-35175 131320 24 otrzymują brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 51 0- - - - Nie przekraczającej 1,5%-35175 292220 26 0403 10 53 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-35175 292220 26 0403 10 59 0- - - - Powyżej 27%-35175 292220 26 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 91 0- - - - Nie przekraczającej 3%-35175 291220 20 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6%-35175 29920 20 0403 10 99 0- - - - Powyżej 6%-35175 291120 20 0403 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 71 0- - - - Nie przekraczającej 1,5%-35175 292220 26 0403 90 73 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-35175 292220 26 0403 90 79 0- - - - Powyżej 27%-35175 292020 24 - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 91 0- - - - Nie przekraczającej 3%-35175 291320 24 0403 90 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6%-35175 29820 24 0403 90 99 0- - - - Powyżej 6%-35175 291320 24 2) pozycja określona kodem 0405 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 10 19 0- - - - Pozostałe-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki 40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 10 90 0- - Pozostałe-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu:- 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60%-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75%-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80%-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5%-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 0405 90 90 0- - Pozostałe-40111,7 maksimum 2,53 ECU/kg 30 40 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne pref. dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla autonomicznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 12345678910111213141516171819 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 10 19 0- - - - Pozostałe-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 10 90 0- - Pozostałe-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60%-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75%-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80%-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5%-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 0405 90 90 0- - Pozostałe-111,7 maksimum 2,53 EUR/kg111,7 maksimum 2,53 EUR/kg 30 40 § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805 i Nr 74, poz. 827), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 września 1999 r. w sprawie ustanowienia dodatkowych kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 75, poz. 840) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się dodatkowe ilościowe kontyngenty taryfowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805, Nr 74, poz. 827 i Nr 75, poz. 839). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenie na przywóz, udzielone na podstawie jednego wniosku, może dotyczyć nie więcej niż 20 ton dla pozycji towarowych określonych w załączniku do rozporządzenia. 3. Termin ważności pozwolenia na przywóz, o którym mowa w ust. 2, nie może być dłuższy niż jeden miesiąc, licząc od dnia wystawienia pozwolenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 1999 r. (poz. 840) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość (w tonach) 1234 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg401.484,6 0405 10 19 0- - - - Pozostałe401.534,8 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane401.554 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki401.554 0405 10 90 0- - Pozostałe401.546 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60%401.554 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75%401.474 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80%401.554 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5%401.330,5 0405 90 90 0- - Pozostałe401.515 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 września 1999 r. w sprawie zakresu, warunków i trybu przekazywania Policji informacji o osobie, uzyskanych przez Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. (Dz. U. Nr 75, poz. 841) Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczna przekazują Policji informacje o osobie, uzyskane w czasie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, zwane dalej "informacjami", w zakresie niezbędnym do: 1) realizacji zadań określonych w art. 1 ust. 2 pkt 1-4 i 7 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) porównania, czy posiadane informacje są kompletne i aktualne lub zgodne ze stanem faktycznym. 2. Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczna nie przekazują lub ograniczają zakres przekazywanych informacji, w przypadku gdy mogłoby to uniemożliwić realizację ich zadań ustawowych. § 2. W przypadku uzyskania informacji o popełnieniu, usiłowaniu popełnienia lub podjęciu przygotowań do popełnienia przestępstwa ściganego z urzędu i niepodejmowania działań własnych, Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczna przekazują właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji lub kierownikowi właściwej jednostki organizacyjnej Komendy Głównej Policji informacje bezpośrednio po ich uzyskaniu. § 3. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze, dochodzeniowo-śledcze lub ewidencyjno-archiwalne w Policji albo upoważnione przez nich osoby występują, w formie pisemnej lub z wykorzystaniem mediów teleinformatycznych, za pośrednictwem właściwej w sprawach łączności i informatyki komórki Komendy Głównej Policji, do kierowników właściwych komórek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa lub Straży Granicznej o udzielenie informacji. W wystąpieniu zawiera się dane umożliwiające wyszukanie informacji w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych oraz aktach operacyjno-rozpoznawczych. 2. Przed wystąpieniem o udzielenie informacji dokonuje się niezbędnych sprawdzeń w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych Policji. § 4. Informacje udokumentowane w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych lub zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych, z zastrzeżeniem § 1 ust. 2, przekazują: 1) w Urzędzie Ochrony Państwa i Komendzie Głównej Straży Granicznej - kierownicy jednostek organizacyjnych prowadzących czynności operacyjno-rozpoznawcze lub ewidencyjno-archiwalne albo upoważnione przez nich osoby, 2) szefowie delegatur Urzędu Ochrony Państwa i komendanci oddziałów Straży Granicznej albo upoważnione przez nich osoby. § 5. Przekazanie informacji dokumentuje się: 1) w aktach spraw operacyjno-rozpoznawczych - notatką służbową zawierającą w szczególności dane dotyczące: a) daty i miejsca wystąpienia o udzielenie informacji, b) osoby występującej o udzielenie informacji, c) czasu i miejsca przekazania informacji, d) udzielonych informacji, e) sposobu przekazania informacji, f) w przypadku odmowy przekazania informacji lub ograniczenia zakresu przekazywanych informacji - powodów odmowy lub ograniczenia, g) osób odpowiedzialnych za przekazanie, odmowę lub ograniczenie zakresu przekazywanych informacji, 2) w zbiorach ewidencyjnych i archiwalnych: a) w teczkach materiałów archiwalnych - notatką służbową zawierającą dane, o których mowa w pkt 1, b) w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i innych zbiorach ewidencyjnych - dostosowaną do metodycznych wymagań tych zbiorów adnotacją zawierającą dane, o których mowa w pkt 1. § 6. 1. Do przekazywania Policji informacji przez Urząd Ochrony Państwa i Straż Graniczną stosuje się przepisy o przyjmowaniu, przewożeniu, wydawaniu i ochronie informacji niejawnych. 2. Koszty przekazywania informacji ponosi przekazujący te informacje. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 września 1999 r. w sprawie trybu i form ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wynikowych informacji statystycznych. (Dz. U. Nr 75, poz. 842) Na podstawie art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Powszechna dostępność wynikowych informacji statystycznych statystyki publicznej jest zapewniana przez: 1) zamieszczanie w wydawnictwach Głównego Urzędu Statystycznego, urzędów statystycznych oraz innych organów prowadzących badania statystyki publicznej wynikowych informacji statystycznych charakteryzujących sytuację ekonomiczną, demograficzną, społeczną oraz środowisko naturalne, 2) ogłaszanie podstawowych wielkości i wskaźników do celów określonych każdorazowo w odrębnych przepisach, 3) podawanie do wiadomości w środkach masowego przekazu, 4) udzielanie informacji, na podstawie danych zgromadzonych w wyniku badań statystycznych, w szczególności za pośrednictwem informatoriów statystycznych działających w Głównym Urzędzie Statystycznym i urzędach statystycznych. 2. Wynikowe informacje statystyczne, poza formami określonymi w ust. 1, są dostępne w formie indywidualnie zamawianych opracowań i analiz. § 2. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza podstawowe wielkości i wskaźniki charakteryzujące sytuację społeczno-gospodarczą, wypełniając zobowiązania określone w odrębnych przepisach. 2. Wielkości i wskaźniki, o których mowa w ust. 1, są publikowane, w formie obwieszczeń lub komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" i Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Statystycznego. 3. Informacja o wielkościach i wskaźnikach, o których mowa w ust. 1 i 2, jest udostępniana przez informatoria statystyczne oraz środki masowego przekazu, począwszy od dnia podpisania przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego obwieszczenia lub komunikatu w tej sprawie, i z tym dniem staje się powszechnie dostępna. § 3. 1. Ogłaszanie, udostępnianie i rozpowszechnianie wynikowych informacji statystycznych badań statystycznych prowadzonych przez Główny Urząd Statystyczny i urzędy statystyczne odbywa się w formie drukowanych opracowań sygnalnych i wydawnictw statystycznych, na nośnikach elektronicznych oraz podawania informacji w sieci Internet. 2. Opracowania sygnalne ukazują się w następujących grupach: 1) komunikaty Głównego Urzędu Statystycznego, 2) "Informacje bieżące - wyniki wstępne", 3) informacje dekadowe, 4) informacje sygnalne, 5) notatki informacyjne, 6) monitoringi, 7) koniunktura gospodarcza, 8) "Statystyka Polski" - wkładka do dziennika "Rzeczpospolita", 9) "Wstępna informacja o gospodarce" - wkładka do "Biuletynu Statystycznego". 3. Wydawnictwa statystyczne Głównego Urzędu Statystycznego ukazują się w następujących grupach i seriach wydawniczych: 1) grupa - roczniki statystyczne: a) Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, b) Mały Rocznik Statystyczny, c) Rocznik Statystyczny Województw, d) Roczniki branżowe, e) Rocznik Statystyki Międzynarodowej, 2) grupa - serie wydawnicze: a) "Studia i analizy statystyczne", b) "Informacje i opracowania statystyczne", c) "Badania koniunktury", d) "Materiały źródłowe", e) "Spisy powszechne", 3) grupa - biuletyny i czasopisma: a) Biuletyn Statystyczny, b) Poland - Quarterly Statistics, c) Kwartalnik Statystyki Międzynarodowej, d) CESTAT - Statistical Bulletin, e) Wiadomości Statystyczne. 4. Wydawnictwa statystyczne urzędów statystycznych są publikowane w następujących seriach wydawniczych: 1) roczniki statystyczne, 2) podstawowe dane o powiatach, miastach i gminach, 3) biuletyny statystyczne, 4) analizy statystyczne, 5) informacje i opracowania statystyczne. 5. Termin publikacji wynikowych informacji statystycznych badań statystycznych oraz tytuł określonej publikacji, wydawanej w ramach grup wydawniczych, jest określony w programie badań statystycznych statystyki publicznej. 6. Inne niż służby statystyki publicznej organy prowadzące badania statystyczne statystyki publicznej ogłaszają wynikowe informacje statystyczne samodzielnie, w formie określonej przez kierowników tych jednostek, lub wspólnie z Głównym Urzędem Statystycznym - w formach określonych w § 3 ust. 1-4. § 4. Indywidualne zamówienia na udzielenie bezpośrednio informacji statystycznych lub wykonanie dodatkowych opracowań, nie ujętych w programie badań statystycznych statystyki publicznej, o którym mowa w § 3 ust. 5, przyjmują i realizują: 1) w Głównym Urzędzie Statystycznym - Centralne Informatorium Statystyczne, 2) w urzędach statystycznych - informatoria statystyczne. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 września 1999 r. w sprawie nadania statutu Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 75, poz. 843) Na podstawie art. 13a ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 września 1999 r. (poz. 843) STATUT KOMENDY GŁÓWNEJ PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ § 1. Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej, zwana dalej "Komendą Główną", jest urzędem zapewniającym obsługę Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, zwanego dalej "Komendantem Głównym", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem oraz zgodnie z jego zarządzeniami, decyzjami i poleceniami. § 2. 1. Komendant Główny kieruje Komendą Główną przy pomocy zastępców Komendanta Głównego oraz kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1 ustala Komendant Główny. 3. Komendant Główny może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, do podejmowania, w jego imieniu, decyzji w określonych przez niego sprawach. 4. W razie nieobecności Komendanta Głównego pracą Komendy Głównej kieruje wyznaczony przez niego zastępca Komendanta Głównego. § 3. Komendant Główny może powoływać kolegia, komisje, rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel ich powołania, nazwę, skład osobowy, zakres zadań i tryb pracy tych organów. § 4. 1. W skład Komendy Głównej wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Komendanta Głównego, który wykonuje zadania w zakresie obsługi protokolarnej i sekretarskiej Komendanta Głównego oraz jego zastępców, współpracy międzynarodowej, rzecznictwa prasowego, jak również współdziałania z Zarządem Głównym Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej; 2) Biuro Organizacji i Nadzoru, które wykonuje zadania w zakresie organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, Państwowej Straży Pożarnej i ochrony przeciwpożarowej, organizowania pracy Komendy Głównej oraz kontrolowania działań organów i jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej; 3) Centrum Operacyjne Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, które wykonuje zadania w zakresie kierowania krajowym systemem ratowniczo-gaśniczym oraz określania zadań systemu na obszarze kraju, ustalania planu sieci jednostek tego systemu, dowodzenia działaniami ratowniczymi, których rozmiar i zasięg przekracza możliwości ratownicze województwa, organizowania i kierowania działaniami centralnego odwodu operacyjnego; 4) Biuro Kadr i Szkolenia, które wykonuje zadania wynikające z pragmatyki służbowej funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, obsługi kadrowej Komendy Głównej, a także organizuje i określa zasady kształcenia zawodowego oraz ustala programy i zasady szkolenia pożarniczego dla jednostek ochrony przeciwpożarowej; 5) Biuro Rozpoznawania Zagrożeń, które wykonuje zadania w zakresie analizowania zagrożeń pożarowych i innych miejscowych zagrożeń oraz powoływania i odwoływania rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i nadzoru nad ich działalnością; 6) Biuro Finansów, które wykonuje zadania w zakresie organizacji systemu finansowania jednostek nadzorowanych oraz opiniowania i przygotowywania dokumentów i analiz związanych z budżetem państwa w rozdziale Państwowa Straż Pożarna, a także dotyczących dofinansowania jednostek krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego; 7) Biuro Kwatermistrzowskie, które wykonuje zadania obsługi administracyjnej, gospodarczej, transportowej i finansowej Komendy Głównej, planowania i nadzorowania realizacji inwestycji jednostek nadzorowanych przez Komendanta Głównego, inicjowania prac naukowo-badawczych dotyczących ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, a także realizuje zadania dysponenta środków budżetowych III stopnia; 8) Zespół Prawny, który wykonuje zadania w zakresie świadczenia pomocy prawnej, zastępstwa prawnego i procesowego na rzecz Komendanta Głównego, a także opiniowania projektów aktów prawnych i udziału w ich opracowywaniu; 9) Inspektorat Ochrony Informacji Niejawnych, który wykonuje zadania w zakresie ochrony informacji niejawnych Komendy Głównej oraz spraw obronnych Komendy Głównej, a także prowadzi kancelarię tajną; 10) Zespół Zamówień Publicznych, który wykonuje zadania z zakresu zamówień publicznych na rzecz Komendanta Głównego oraz doradztwo w tym zakresie na rzecz jednostek organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej; 11) Inspektorat Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, który wykonuje zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy w Komendzie Głównej oraz doradztwa i analizowania stanu bezpieczeństwa i higieny służby w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej; 12) Redakcja "Przeglądu Pożarniczego", która wykonuje zadania w zakresie redagowania i prowadzenia spraw wydawniczych czasopisma "Przegląd Pożarniczy" i Dziennika Urzędowego Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej. 2. W skład Centrum Operacyjnego Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego wchodzi Krajowe Centrum Koordynacji Ratownictwa, do którego zadań należy w szczególności dysponowanie jednostkami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze kraju, dysponowanie odwodami operacyjnymi, bieżące analizowanie prowadzonych działań ratowniczych oraz tworzenie i bieżąca aktualizacja bazy informatycznej na potrzeby krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. § 5. Komendant Główny sprawuje nadzór nad następującymi jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej: 1) Szkołą Główną Służby Pożarniczej w Warszawie, w zakresie wykonywania przez nią zadań jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, 2) Centralną Szkołą Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie, 3) Szkołą Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, 4) Szkołą Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu, 5) Szkołą Podoficerów Państwowej Straży Pożarnej w Bydgoszczy, 6) Szkołą Podoficerów Państwowej Straży Pożarnej w Opolu, 7) Szkołą Podoficerów Państwowej Straży Pożarnej w Supraślu, 8) Centrum Naukowo-Badawczym Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego w Józefowie k. Otwocka, 9) Centralnym Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach. § 6. 1. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Komendy Głównej, a także liczbę etatów i stanowisk służbowych w komórkach organizacyjnych, o których mowa w § 4, ustala Komendant Główny w regulaminie organizacyjnym Komendy Głównej. 2. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi, o których mowa w § 4 ust. 1, rozstrzyga Komendant Główny. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 września 1999 r. w sprawie określenia diet dla członków Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. (Dz. U. Nr 75, poz. 844) Na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016 i z 1999 r. Nr 38, poz. 380) zarządza się, co następuje: § 1. Za wykonywanie zadań członkowie Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu otrzymują miesięczne diety w wysokości najniższego wynagrodzenia za pracę, określonego w odrębnych przepisach. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do diet należnych od dnia 1 września 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 września 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych na rynkach zagranicznych. (Dz. U. Nr 75, poz. 845) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki emitowania obligacji skarbowych oferowanych na zagranicznych rynkach kapitałowych, będących skarbowymi papierami wartościowymi, zwanymi dalej "obligacjami". 2. Obligacje skarbowe są emitowane przez Ministra Finansów w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Cel oraz miejsce każdej emisji obligacji określa list emisyjny. 4. Wartość nominalną obligacji danej emisji oferowanych do sprzedaży określa list emisyjny. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w danym roku obligacji skarbowych oferowanych na rynkach zagranicznych nie może przekroczyć limitów określonych w ustawie budżetowej na rok, w którym następują dane emisje. 5. Wartość emisji obligacji jest równa wartości nominalnej obligacji sprzedanych. § 2. 1. Obligacje są nominowane w walutach obcych krajów należących do OECD lub w EURO. 2. Ustala się nominał obligacji na 100 jednostek walut obcych, o których mowa w ust. 1, lub ich wielokrotność. 3. Cena sprzedaży obligacji może być niższa, równa bądź wyższa od wartości nominalnej. Cenę sprzedaży określa list emisyjny. 4. Obligacje są oprocentowane według stałej lub zmiennej stopy procentowej. Stopę procentową lub sposób jej obliczania oraz sposób obliczania należnych odsetek lub innych należności ubocznych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek lub innych należności ubocznych dla obligacji o danym terminie wykupu określa list emisyjny. § 3. 1. Obligacje są oferowane na rynku pierwotnym przez konsorcjum banków lub innych instytucji finansowych, zwane dalej "konsorcjum", zorganizowane przez kierownika konsorcjum. Szczegółowe obowiązki członków konsorcjum określone są w umowie między emitentem obligacji a konsorcjum. 2. Kierownik oraz członkowie konsorcjum są określeni w liście emisyjnym. 3. Na rynku pierwotnym obligacje mogą być nabywane tylko przez nierezydentów, będących osobami fizycznymi i prawnymi oraz spółkami nie posiadającymi osobowości prawnej, z zastrzeżeniem, że obligacje przeznaczone na zamianę zobowiązań Skarbu Państwa mogą być nabywane przez rezydentów lub nierezydentów, będących osobami fizycznymi i prawnymi oraz spółkami nie posiadającymi osobowości prawnej, będących wierzycielami Skarbu Państwa z tytułów określonych w liście emisyjnym. § 4. 1. Agent emisji prowadzi w szczególności: 1) obsługę i wykup obligacji, 2) rejestr posiadaczy obligacji, zwany dalej "rejestrem". 2. Zakres obowiązków agenta emisji określa umowa zawarta z emitentem. 3. W ramach obowiązków wykonywanych na podstawie umowy, o której mowa w ust. 2, agent emisji może współdziałać z innymi podmiotami. 4. Agent emisji jest wskazany w liście emisyjnym. 5. Obowiązki kierownika konsorcjum oraz agenta emisji Minister Finansów może powierzyć temu samemu podmiotowi. § 5. 1. Nabywca obligacji otrzymuje świadectwo nabycia obligacji, które podlega ujawnieniu w rejestrze. 2. Obligacja może być wydana w formie dokumentu, o ile jest to dopuszczalne na danym rynku. 3. O ile prawo rynku, na którym obligacje mają być przedmiotem obrotu, nie stanowi inaczej, przeniesienie praw z obligacji następuje: 1) przez wydanie obligacji w formie dokumentu do rąk nabywcy oraz wpisanie do rejestru, 2) przez złożenie w rejestrze świadectwa nabycia obligacji wraz z wypełnionym formularzem zbycia obligacji; w przypadku gdy zbywca nie otrzymał obligacji w formie dokumentu, wydanie nowego świadectwa nabycia obligacji podlega ujawnieniu w rejestrze. § 6. 1. Wykup obligacji lub wypłata odsetek następuje ze środków budżetu państwa, w terminach określonych w liście emisyjnym. 2. Spełnienie świadczenia emitenta z tytułu wypłaty odsetek lub wykupu obligacji następuje przez uznanie rachunku agenta emisji w terminie oraz miejscu określonym w zawartej z nim umowie lub w prospekcie emisyjnym. 3. Wypłata odsetek i wykup obligacji następuje do rąk osób ujawnionych w rejestrze w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji; dzień ustalenia praw przypada w terminie wskazanym w liście emisyjnym. 4. Przez dzień ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji rozumie się dzień, w którym określony zostaje stan posiadania obligacji, w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania, w dniu wymagalności, świadczeń z tytułu obligacji. § 7. 1. Emitent może wezwać posiadaczy obligacji do bezwarunkowego, przedterminowego wykupu bądź też może przyznać posiadaczowi obligacji prawo wezwania emitenta do bezwarunkowego, przedterminowego wykupu. 2. Warunki oraz sposób realizacji przedterminowego wykupu są określone w liście emisyjnym. § 8. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym przypada termin wykupu, z zastrzeżeniem ust. 3, chyba że prawo obowiązujące na rynku, na którym następuje emisja, stanowi inaczej. 2. Roszczenie o wypłatę należnych odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym przypada termin ich płatności, z zastrzeżeniem ust. 3, chyba że prawo obowiązujące na rynku, na którym następuje emisja, stanowi inaczej. 3. W przypadku gdy emitent nie przekaże agentowi emisji środków na wykup obligacji lub wypłatę należnych odsetek, termin przedawnienia biegnie od dnia otrzymania przez posiadacza obligacji zawiadomienia o gotowości agenta emisji do wypłaty należności. § 9. Jeżeli dzień, w którym na podstawie rozporządzenia lub listu emisyjnego powstaje obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, sobotę lub inny wolny dzień ustalony odrębnymi przepisami, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu, chyba że prawo obowiązujące na danym rynku stanowi inaczej. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 7 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. (Dz. U. Nr 75, poz. 847) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 i z 1999 r. Nr 49, poz. 488) w § 2 w ust. 1 po pkt 1a dodaje się pkt 1b w brzmieniu: "1b) nagrody Ministra Gospodarki za szczególne osiągnięcia w eksporcie,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 7 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz uprawnionych członków ich rodzin. (Dz. U. Nr 75, poz. 848) Na podstawie art. 38 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W § 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. Nr 138, poz. 740) wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1: a) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) zaświadczenie o okresach służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, sporządzone na podstawie dokumentów potwierdzających pełnienie służby w tych warunkach," b) pkt 9 otrzymuje brzmienie: "9) orzeczenie komisji lekarskiej o niezdolności funkcjonariusza do służby i zaliczeniu do jednej z grup inwalidzkich, a w przypadku funkcjonariusza, którego nie skierowano do komisji lekarskiej - protokół z warunków i przebiegu służby,"; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Okresy pełnienia służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury potwierdza w formie zaświadczenia przełożony uprawniony do mianowania funkcjonariusza na stanowisko służbowe. 1b. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1a, wydaje na żądanie funkcjonariusza, który spełnia warunki określone w § 4 ust. 1 pkt 1, właściwa komórka kadrowa, najpóźniej w dniu zwolnienia ze służby." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 września 1999 r. w sprawie sposobu ewidencjonowania przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną Rzeczypospolitej Polskiej przebiegu granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa. (Dz. U. Nr 75, poz. 849) Na podstawie art. 26 ust. 2a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Przebieg granic i powierzchnie jednostek podziału terytorialnego państwa ewidencjonuje się w państwowym rejestrze granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, zwanym dalej "rejestrem". § 2. Rejestr jest urzędowym, komputerowym zbiorem danych opisowych i kartograficznych o przebiegu granic i powierzchniach jednostek podziału terytorialnego państwa i stanowi część centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. § 3. Rejestr prowadzą: 1) Główny Geodeta Kraju w części dotyczącej przebiegu granic i powierzchni województw, 2) wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego działający w imieniu wojewody, zgodnie z ich właściwością miejscową, w części dotyczącej przebiegu granic i powierzchni gmin i powiatów. § 4. 1. Wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego otrzymują wojewódzkie bazy danych rejestru z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. 2. Wojewodowie i starostowie współdziałają z Głównym Geodetą Kraju przy prowadzeniu rejestru poprzez przekazywanie do centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wykazów współrzędnych wraz z opisem dokonanych zmian przebiegu granic jednostek podziału terytorialnego państwa. § 5. Prowadzenie rejestru polega na: 1) aktualizacji i utrzymywaniu wzajemnej zgodności krajowej i wojewódzkich baz danych rejestru, 2) utrzymywaniu systemów obsługujących bazy danych rejestru w gotowości operacyjnej, 3) sporządzaniu według stanu na dzień 1 stycznia, w terminie do dnia 1 lutego każdego roku, krajowego wykazu powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, stanowiącego podstawę sporządzania krajowego wykazu gruntów i budynków, 4) udostępnianiu danych zawartych w rejestrze. § 6. Powierzchnie jednostek podziału terytorialnego państwa wykazuje się w hektarach z dokładnością zapisu do jednego hektara oraz dodatkowo w km2 z dokładnością zapisu do jednego km2. § 7. Zmiany w rejestrze wprowadza się na podstawie: 1) umów międzynarodowych dotyczących przebiegu granic państwowych, 2) aktów prawnych w sprawie tworzenia, łączenia, znoszenia i podziału jednostek podziału terytorialnego państwa lub zmiany ich granic, 3) ostatecznych decyzji administracyjnych i prawomocnych orzeczeń sądowych dotyczących przebiegu granic nieruchomości będących jednocześnie granicami jednostek podziału terytorialnego państwa, 4) opracowań geodezyjnych i fotogrametrycznych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, określających lub uściślających położenie punktów granicznych. § 8. 1. Dane dotyczące położenia punktów załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa, związane ze zmianą przebiegu granic tych jednostek lub modernizacją ewidencji gruntów i budynków, wprowadza się do rejestru na podstawie współrzędnych tych punktów uzyskanych w wyniku pomiarów geodezyjnych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. 2. W przypadku niemożności uzyskania współrzędnych punktów załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa w wyniku pomiarów geodezyjnych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, dopuszcza się określenie tych współrzędnych z map znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. 3. Sposób oznaczania punktów załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa określa załącznik do rozporządzenia. § 9. 1. W celu aktualizacji rejestru starostowie przekazują właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi nadzoru geodezyjnego i kartograficznego aktualne dane o przebiegu granic jednostek podziału terytorialnego państwa, w terminie 14 dni od dnia: 1) wejścia w życie aktów prawnych, o których mowa w § 7 pkt 1 i 2, 2) przekazania przez właściwe organy ostatecznych decyzji administracyjnych, a przez sądy - prawomocnych orzeczeń, o których mowa w § 7 pkt 3, 3) przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego opracowań geodezyjnych i fotogrametrycznych, o których mowa w § 7 pkt 4, nie związanych z aktami prawnymi, ostatecznymi decyzjami i prawomocnymi orzeczeniami sądowymi wymienionymi w § 7 pkt 1-3. 2. Wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego są obowiązani: 1) aktualizować wojewódzkie bazy danych rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 1, 2) przekazywać do centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego kopię zaktualizowanej bazy wojewódzkiej wraz z opisem dokonanych zmian, w terminie 14 dni od dnia zakończenia aktualizacji bazy. 3. Główny Geodeta Kraju zapewnia: 1) aktualizację krajowej bazy danych rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 2) uzgodnienie danych w przypadku stwierdzenia rozbieżności między danymi baz sąsiednich województw lub między danymi bazy krajowej a danymi baz wojewódzkich. § 10. W celu wykonania krajowego wykazu powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, o którym mowa w § 5 pkt 3, wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego przekazują do centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w terminie do 15 stycznia każdego roku, zaktualizowane na dzień 1 stycznia kopie wojewódzkich baz danych rejestru. § 11. Organy prowadzące rejestr zabezpieczają bazy danych rejestru przed zniszczeniem i dostępem do nich osób nieupoważnionych. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 września 1999 r. (poz. 849) SPOSÓB OZNACZANIA PUNKTÓW ZAŁAMANIA GRANIC JEDNOSTEK PODZIAŁU TERYTORIALNEGO PAŃSTWA Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie współpracy urzędów morskich z Marynarką Wojenną i Strażą Graniczną. (Dz. U. Nr 75, poz. 850) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145, z 1997 r. Nr 111, poz. 726 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Współpraca urzędów morskich z Marynarką Wojenną i Strażą Graniczną polega na: 1) współdziałaniu w zakresie: a) ratowania życia ludzkiego na morzu, b) koordynacji akcji: przeciwpowodziowych, przeciwsztormowych i przeciwpożarowych, c) nadzoru nad porządkiem żeglugowym, d) nadzoru przeciwpożarowego w polskich obszarach morskich oraz morskich portach i przystaniach, e) kontroli i nadzoru ruchu morskiego; 2) wzajemnej wymianie informacji i współdziałaniu w zakresie: a) bezpieczeństwa żeglugi morskiej, b) korzystania z dróg morskich, portów i przystani, c) bezpieczeństwa związanego z badaniami, rozpoznawaniem i eksploatacją zasobów mineralnych dna morskiego, d) prowadzenia prac podwodnych i wydobywania mienia z morza, e) ochrony środowiska morskiego przed zanieczyszczeniami wskutek korzystania z morza oraz przez zatapianie odpadów i innych substancji w zakresie nie uregulowanym przepisami prawa geologicznego i górniczego, f) warunków żeglowności dróg morskich oraz porządku portowo-żeglugowego, g) sytuacji lodowych, sztormowych i powodziowych. § 2. 1. Urzędy morskie współdziałają z Biurem Hydrograficznym Marynarki Wojennej w zakresie: 1) prowadzonych badań hydrograficznych i pomiarów geodezyjnych, 2) oznakowania nawigacyjnego dróg morskich, portów i przystani morskich, 3) wyznaczania dróg morskich, red i kotwicowisk oraz ustalania ich wielkości, 4) opracowywania wydawnictw kartograficznych i nautycznych, w tym ostrzeżeń nawigacyjnych, 5) współpracy międzynarodowej z zakresu hydrografii i oznakowania nawigacyjnego z Międzynarodową Organizacją Hydrograficzną (IHO) oraz Międzynarodowym Stowarzyszeniem Zarządów Latarni Morskich (JALA), 6) budowy i utrzymania systemów radionawigacyjnych. 2. Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej w ramach współdziałania określonego w ust. 1: 1) wykonuje, opracowuje i nadzoruje pomiary hydrograficzne na polskich obszarach morskich dla opracowania urzędowych map morskich i innych wydawnictw oraz bezpieczeństwa żeglugi, 2) prowadzi prace geodezyjne na polskich obszarach morskich, w pasie nadbrzeżnym i w portach morskich i przystaniach, 3) redaguje, opracowuje i wydaje: mapy morskie, locje, spisy świateł i sygnałów nawigacyjnych, spisy radiostacji nautycznych, "Wiadomości Żeglarskie" oraz inne urzędowe publikacje, 4) redaguje i rozpowszechnia ostrzeżenia nawigacyjne opracowane na podstawie otrzymanych informacji, 5) ustawia na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej stałe i pływające znaki nawigacyjne, 6) organizuje i utrzymuje radionawigacyjne systemy zabezpieczenia żeglugi na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 7) jako państwowa służba w dziedzinie hydrografii i kartografii morskiej reprezentuje Rzeczpospolitą Polską w Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej oraz komitetach i grupach roboczych tej organizacji. 3. Służby oznakowania nawigacyjnego urzędów morskich w ramach współdziałania określonego w ust. 1: 1) przeprowadzają pomiary geodezyjne na obszarze całego wybrzeża ze szczególnym uwzględnieniem terenów portów cywilnych, dla realizacji zadań tych służb oraz opracowywania przez Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej map i wydawnictw, 2) przeprowadzają pomiary głębokościowe na wodach wewnętrznych, torach wodnych i akwenach portów, z wyłączeniem basenów i portów wojennych, dla celów bezpieczeństwa żeglugi oraz opracowywanych przez Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej map i wydawnictw, 3) sporządzają i wydają plany pomiarowe na podstawie prac wyszczególnionych w pkt 1 i 2, 4) administrują i obsługują latarnie i radiolatarnie morskie oraz system oznakowania nawigacyjnego na całym wybrzeżu, 5) budują i utrzymują dalby dewiacyjne i nabieżniki dewiacyjne, 6) utrzymują systemy nawigacyjne na potrzeby nawigacyjnego zabezpieczenia żeglugi, 7) przekazują do Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej wszystkie niezbędne wyniki pomiarów i przeprowadzonych prac, o których mowa w pkt 1 i 2, do opracowania map, wydawnictw nawigacyjnych oraz innych publikacji urzędowych, w terminie 14 dni od dnia zakończenia tych prac, 8) w trybie natychmiastowym przekazują do Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej wszystkie informacje dotyczące zmiany współrzędnych geograficznych oraz parametrów pracy urządzeń technicznych, o których mowa w pkt 4-6. 4. Urzędy morskie i Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej: 1) współpracują w zakresie bezpieczeństwa żeglugi oraz funkcjonowania systemu oznakowania nawigacyjnego na polskich obszarach morskich, 2) prowadzą systematyczną wymianę wyników prowadzonych przez siebie prac geodezyjnych i hydrograficznych. § 3. 1. Urzędy morskie współdziałają ze Strażą Graniczną w zakresie inspekcji morskiej oraz utrzymania porządku portowo-żeglugowego na polskich obszarach morskich. 2. W ramach współdziałania określonego w ust. 1: 1) urzędy morskie prowadzą szkolenie funkcjonariuszy Straży Granicznej z zakresu przeprowadzania inspekcji morskiej, krajowych i międzynarodowych przepisów dotyczących bezpieczeństwa żeglugi i ochrony środowiska, 2) Straż Graniczna przekazuje urzędom morskim dokumentację i dowody rzeczowe związane ze stwierdzonymi przypadkami przekraczania przez statki przepisów obowiązujących na polskich obszarach morskich. § 4. Urzędy morskie w porozumieniu z Marynarką Wojenną i Strażą Graniczną opracowują roczne plany współpracy w zakresie określonym w rozporządzeniu. § 5. Traci moc zarządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 października 1996 r. w sprawie współpracy urzędów morskich z Marynarką Wojenną i Strażą Graniczną (Monitor Polski Nr 63, poz. 578). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej prowadzenia i udostępniania przez zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe". (Dz. U. Nr 75, poz. 851) Na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256) zarządza się, co następuje: § 1. Dokumentacja medyczna zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" obejmuje: 1) dokumentację medyczną indywidualną wewnętrzną, którą stanowią: a) karta badania wstępnego osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika, stanowiąca załącznik nr 1 do rozporządzenia, b) karta badania okresowego pracownika, stanowiąca załącznik nr 2 do rozporządzenia, c) karta badania kontrolnego pracownika, stanowiąca załącznik nr 3 do rozporządzenia, d) karta badania kontrolnego po czasowej niezdolności do pracy dłuższej niż 30 dni, stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia, e) protokół badania psychologicznego, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia, f) protokół badania w kolejowej komisji lekarskiej, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia, g) formularz dochodzenia epidemiologicznego w związku ze zgłoszonym przypadkiem (podejrzeniem) choroby zawodowej, stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia, h) opinia o stanie zdrowia w związku ze zgłoszonym przypadkiem (podejrzeniem) choroby zawodowej, stanowiąca załącznik nr 8 do rozporządzenia, 2) dokumentację medyczną indywidualną zewnętrzną, którą stanowią: a) zaświadczenia lekarskie o stanie zdrowia pracownika do celów określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) i c) ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", stanowiące załączniki nr 9 i 10 do rozporządzenia, b) orzeczenie w sprawie choroby zawodowej, stanowiące załącznik nr 11 do rozporządzenia, 3) dokumentację medyczną zbiorczą, którą stanowią: a) rejestr wydanych zaświadczeń lekarskich, stanowiący załącznik nr 12 do rozporządzenia, b) księga przyjęć i skorowidz alfabetyczny badanych osób, c) księga przeprowadzonych kontroli, d) księga podejrzeń oraz rozpoznań chorób zawodowych, e) księga udzielonych konsultacji, f) księga odwołań od orzeczeń, g) księga pracy kolejowych komisji lekarskich, h) księga wizytacji stanowisk pracy, i) księga opieki profilaktycznej sprawowanej nad pracownikami, 4) dokumentację medyczną określoną w odrębnych przepisach. § 2. 1. Karty badania wstępnego, okresowego i kontrolnego są wypełniane przez pracodawcę w części przewidzianej dla pracodawcy (skierowanie na badanie) i przekazywane do dalszego prowadzenia lekarzowi sprawującemu opiekę profilaktyczną. 2. Karty, o których mowa w ust. 1, po przeprowadzeniu badania profilaktycznego pozostają w dokumentacji jednostki organizacyjnej służby medycyny pracy PKP. § 3. Protokół badania psychologicznego jest sporządzany przez psychologa. § 4. Protokół badania w komisji lekarskiej stanowi dokumentację prowadzoną w kolejowych poradniach medycyny pracy i Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej. § 5. Formularz dochodzenia epidemiologicznego w związku ze zgłoszonym przypadkiem (podejrzeniem) choroby zawodowej jest wypełniany przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną, a następnie przekazywany wraz z pozostałą niezbędną dokumentacją, określoną odrębnymi przepisami, do kolejowej poradni medycyny pracy. § 6. 1. Opinia o stanie zdrowia w związku ze zgłoszonym przypadkiem (podejrzeniem) choroby zawodowej jest sporządzana po dokonaniu oceny stanu zdrowia przez lekarza kolejowej poradni medycyny pracy lub Centrum Naukowego Medycyny Kolejowej. 2. Wypełniony formularz wraz z niezbędną dokumentacją jest przekazywany właściwemu inspektorowi sanitarnemu. § 7. Rejestr zaświadczeń lekarskich jest prowadzony oddzielnie dla każdego pracodawcy (zakładu pracy PKP). § 8. Księgę przyjęć i skorowidz alfabetyczny badanych osób prowadzą właściwe komórki jednostki organizacyjnej służby medycyny pracy PKP, w których są przeprowadzane badania lekarskie pracowników lub badania psychologicznej przydatności zawodowej. § 9. Księgę przeprowadzonych kontroli prowadzi kolejowa poradnia medycyny pracy - w odniesieniu do kontroli lekarzy i pielęgniarek kolejowych punktów i przychodni badań profilaktycznych oraz Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej - w odniesieniu do kolejowych poradni medycyny pracy i kolejowych poradni psychologii pracy. § 10. Księgi wymienione w § 1 pkt 3 lit. c)-f) oraz h) zawierają informacje określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 września 1997 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy oraz sposobu jej prowadzenia i przechowywania (Dz. U. Nr 120, poz. 768). § 11. Księgę podejrzeń oraz rozpoznań chorób zawodowych prowadzą komórki organizacyjne służby medycyny pracy PKP wykonujące badania lekarskie pracowników. § 12. Księgę udzielonych konsultacji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, prowadzą kolejowe poradnie medycyny pracy. § 13. 1. Księgę pracy kolejowej komisji lekarskiej prowadzą kolejowe poradnie medycyny pracy i Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej. 2. Księga, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) datę wniesienia odwołania lub skierowania na badanie przez komisję lekarską, 3) dane dotyczące tożsamości osoby odwołującej się lub skierowanej na badanie, 4) dane dotyczące pracodawcy, 5) stanowisko służbowe, 6) przedmiot sprawy (treść wydanego zaświadczenia lub skierowania), 7) jednostkę organizacyjną kierującą na badanie przez komisję lekarską, 8) treść orzeczenia ustaloną na podstawie ponownego badania lekarskiego. § 14. 1. Księgę wizytacji stanowisk pracy prowadzą lekarze i pielęgniarki, dokonując wpisu do księgi wspólnej dla właściwej komórki jednostki organizacyjnej służby medycyny pracy PKP. 2. Księga wizytacji stanowisk pracy zawiera informacje określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 września 1997 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy oraz sposobu jej prowadzenia i przechowywania (Dz. U. Nr 120, poz. 768). § 15. 1. Księga opieki profilaktycznej sprawowanej nad pracownikami jest prowadzona oddzielnie dla każdego pracodawcy (zakładu pracy PKP). 2. W księdze opieki profilaktycznej rejestrowane są wszelkie działania profilaktyczne wykonywane przez lekarzy i pielęgniarki oraz inne informacje dotyczące narażenia zawodowego i ryzyka zdrowotnego pracowników. 3. Do działań profilaktycznych, o których mowa w ust. 2, należy w szczególności realizacja badań umożliwiających wczesną diagnostykę chorób zawodowych i innych chorób związanych z wykonywaną pracą, monitorowanie stanu zdrowia pracowników zaliczonych do grup szczególnego ryzyka lub pracujących w warunkach szczególnych, realizacja promocji zdrowia wraz z programami prozdrowotnymi, udzielanie pierwszej pomocy medycznej, udzielanie porad i informacji pracodawcom oraz udział w komisji bezpieczeństwa i higieny pracy. § 16. 1. Dokumentacja medyczna jest własnością zakładu opieki zdrowotnej służby medycyny pracy PKP. 2. Dokumentacja medyczna indywidualna wewnętrzna jest udostępniana, na żądanie pracownika lub osoby ubiegającej się o przyjęcie do pracy bądź osoby przez nich upoważnionej, na miejscu w zakładzie za pośrednictwem lekarza sprawującego opiekę. 3. Pracownik lub jego przedstawiciel ustawowy bądź osoba upoważniona przez pracownika może wystąpić do jednostki organizacyjnej służby medycyny pracy PKP o sporządzenie odpisów dotyczących pracownika z dokumentacji wewnętrznej zakładu. Sporządzenie odpisów i wyciągów następuje na koszt pracownika. 4. Udostępnienie dokumentacji medycznej wewnętrznej na zewnątrz zakładu organom i jednostkom, o których mowa w art. 18 ust. 3 pkt 2-6 i ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256), następuje, z uwzględnieniem ust. 2, na podstawie decyzji kierownika zakładu opieki zdrowotnej służby medycyny pracy PKP. 5. Udostępnienie dokumentacji medycznej na zewnątrz zakładu opieki zdrowotnej następuje za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, jeżeli udostępnia się oryginał dokumentacji. 6. W razie wydania oryginałów dokumentacji należy pozostawić pełny odpis wydanej dokumentacji. § 17. Okres przechowywania dokumentacji medycznej indywidualnej wewnętrznej służby medycyny pracy PKP wynosi 20 lat. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 20 sierpnia 1999 r. (poz. 851) Załącznik nr 1 KARTA BADANIA WSTĘPNEGO OSOBY PRZYJMOWANEJ DO PRACY LUB PRACOWNIKA Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 KARTA BADANIA OKRESOWEGO PRACOWNIKA Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 KARTA BADANIA KONTROLNEGO PRACOWNIKA Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 KARTA BADANIA KONTROLNEGO Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 PROTOKÓŁ BADANIA PSYCHOLOGICZNEGO Ilustracja Załącznik nr 6 Protokół badania w kolejowej komisji lekarskiej Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 FORMULARZ dochodzenia epidemiologicznego w związku ze zgłoszonym przypadkiem (podejrzeniem) choroby zawodowej Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 ZAŚWIADCZENIE LEKARSKIE Ilustracja Załącznik nr 10 ZAŚWIADCZENIE LEKARSKIE Ilustracja Załącznik nr 11 ORZECZENIE W SPRAWIE CHOROBY ZAWODOWEJ Ilustracja Załącznik nr 12 REJESTR WYDANYCH ZAŚWIADCZEŃ LEKARSKICH Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 30 czerwca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. (Dz. U. Nr 75, poz. 852) Na podstawie art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 27 czerwca 1996 r. w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 82, poz. 383, z 1997 r. Nr 17, poz. 95 i Nr 108, poz. 701 oraz z 1998 r. Nr 6, poz. 23 i Nr 116, poz. 755) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ustala się opłaty abonamentowe za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych w roku kalendarzowym 2000: 1) za używanie odbiorników radiofonicznych w wysokości: a) 3,75 zł za jeden miesiąc, b) 7,40 zł za dwa miesiące, c) 11,00 zł za trzy miesiące, d) 14,70 zł za cztery miesiące, e) 18,20 zł za pięć miesięcy, f) 21,70 zł za sześć miesięcy, g) 25,20 zł za siedem miesięcy, h) 28,70 zł za osiem miesięcy, i) 32,10 zł za dziewięć miesięcy, j) 35,40 zł za dziesięć miesięcy, k) 38,80 zł za jedenaście miesięcy, l) 41,90 zł za rok, 2) za używanie odbiorników telewizyjnych lub telewizyjnych i radiofonicznych w wysokości: a) 11,50 zł za jeden miesiąc, b) 22,70 zł za dwa miesiące, c) 33,80 zł za trzy miesiące, d) 45,00 zł za cztery miesiące, e) 55,80 zł za pięć miesięcy, f) 66,50 zł za sześć miesięcy, g) 77,30 zł za siedem miesięcy, h) 87,90 zł za osiem miesięcy, i) 98,30 zł za dziewięć miesięcy, j) 108,70 zł za dziesięć miesięcy, k) 118,90 zł za jedenaście miesięcy, l) 128,50 zł za rok." § 2. Opłaty wnoszone na poczet 2000 r. mogą być przyjmowane w 1999 r. według stawek obowiązujących od dnia 1 stycznia 2000 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: J. Braun Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 6 września 1999 r. o utracie mocy obowiązującej art. 4 ust. 3 ustawy o radcach prawnych, art. 30 ust. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym, art. 15 ustawy o prokuraturze, art. 53 § 2 i art. 61 § 2 pkt 3 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, art. 12a ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, art. 12 ustawy o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw oraz w części: art. 4b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy - Prawo o adwokaturze, art. 1221 § 4 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych i art. 70 § 1 ustawy - Prawo o ustroju sądów wojskowych. (Dz. U. Nr 75, poz. 853) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 stycznia 1999 r., sygn. K. 1/98, ogłaszam utratę mocy obowiązującej: 1) art. 4b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w zakresie, w jakim odnosi się do małżonka, krewnego i powinowatego adwokata, pełniących funkcje sędziowskie lub prokuratorskie, 2) art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782), 4) art. 15 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), 5) art. 53 § 2, art. 61 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180 i Nr 60, poz. 636) oraz art. 1221 § 4 tejże ustawy w zakresie, w jakim nakazuje on stosowanie do referendarzy sądowych przepisu art. 53 § 2 tej ustawy, 6) art. 12a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126), 7) art. 12 ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 75, poz. 471), w brzmieniu nadanym przez art. 5 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782), 8) art. 70 § 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) w zakresie, w jakim odnosi się on do art. 53 § 2 i art. 61 § 2 pkt 3 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych. Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 marca 1999 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. (Dz. U. Nr 77, poz. 862) Art. 1. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) dodaje się pkt 31 w brzmieniu: "31) dawanie schronienia osobom narodowości żydowskiej lub innym osobom, za których ukrywanie w latach 1939-1945, ze względu na ich narodowość lub działalność na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej - groziła kara śmierci," b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) poniesienie śmierci, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia na czas powyżej siedmiu dni w grudniu 1970 r. na Wybrzeżu wskutek działania wojska lub milicji podczas wystąpień wolnościowych."; 2) w art. 8 w ust. 2 w pkt 2 na końcu skreśla się przecinek i dodaje wyrazy " ; nadto Szef Urzędu Ochrony Państwa udostępnia Kierownikowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych posiadane w tym zakresie materiały i informacje,"; 3) w art. 21: a) w ust. 2 w pkt 4 dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) była funkcjonariuszem organów bądź jednostek organizacyjnych Polskiej Partii Robotniczej lub Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do których właściwości rzeczowej - terenowej i centralnej - należał nadzór nad instytucjami, o których mowa w lit. a) i b), bądź nad zadaniami, o których mowa w lit. c)," b) w ust. 3 skreśla się pkt 2, c) skreśla się ust. 4. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1999 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2000. (Dz. U. Nr 77, poz. 863) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się "Program badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2000", zwany dalej "Programem", stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Program, o którym mowa w § 1, obejmuje zbieranie i przekazywanie danych statystycznych za rok 1999, danych bieżących w roku 2000 i danych za rok 2000. § 3. Jeżeli obowiązek przekazywania danych statystycznych określony w Programie jest uzależniony od liczby pracujących, liczbę pracujących przyjmuje się według stanu na dzień 30 listopada roku poprzedzającego przekazywanie danych statystycznych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życiu po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Program badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2000 stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 września 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad ewidencjonowania majątku Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 77, poz. 864) Na podstawie art. 20 pkt 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ewidencjonowania majątku Skarbu Państwa, w tym: 1) szczegółowe zasady prowadzenia zbiorczej ewidencji majątku Skarbu Państwa, 2) obowiązki państwowych jednostek organizacyjnych związane z ewidencjonowaniem oraz prowadzeniem zbiorczej ewidencji majątku Skarbu Państwa. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) przepisach o rachunkowości - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75) oraz przepisy szczególne wydane na jej podstawie lub na podstawie innych ustaw, 2) jednostce ewidencji podstawowej - należy przez to rozumieć państwową jednostkę organizacyjną zobowiązaną do prowadzenia ewidencji mienia Skarbu Państwa, w zakresie przysługujących jej uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa, oraz ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w zakresie praw majątkowych Skarbu Państwa nie przypisanych państwowym jednostkom organizacyjnym - na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości, 3) jednostce ewidencji przedmiotowej - należy przez to rozumieć podmiot zobowiązany ustawą lub wydanymi na jej podstawie przepisami do prowadzenia odrębnej ewidencji określonych przedmiotowo składników mienia, 4) jednostce ewidencji podmiotowej oraz jednostce ewidencji zbiorczej - należy przez to rozumieć ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 5) jednostce pomocniczej ewidencji zbiorczej - należy przez to rozumieć właściwe terytorialnie delegatury Ministerstwa Skarbu Państwa, 6) ustawie o uprawnieniach przysługujących Skarbowi Państwa - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014), 7) bilansie - należy przez to rozumieć bilans własny oraz bilans skonsolidowany, o których mowa w przepisach o rachunkowości, 8) ustawie o finansach publicznych - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), 9) wkładzie majątkowym Skarbu Państwa - należy przez to rozumieć w szczególności: a) fundusz założycielski w przedsiębiorstwach państwowych, b) udziały i akcje w kapitale zakładowym spółek prawa handlowego, c) fundusz statutowy w agencjach, d) fundusz zasadniczy w państwowych szkołach wyższych, e) fundusz jednostki badawczo-rozwojowej w jednostkach badawczo-rozwojowych, f) fundusz instytucji kultury, g) fundusz założycielski (statutowy) w fundacjach, h) fundusz założycielski w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, i) fundusz własny w rozumieniu przepisów o rachunkowości w funduszach celowych posiadających osobowość prawną. § 3. Majątek Skarbu Państwa oraz podmioty, którym przysługuje prawo wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa, podlegają ewidencjonowaniu na zasadach określonych w rozporządzeniu. § 4. Przepisy rozporządzenia nie naruszają obowiązków państwowych jednostek organizacyjnych w zakresie prowadzenia ewidencji mienia Skarbu Państwa, wynikających z odrębnych przepisów. § 5. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do: 1) państwowych jednostek organizacyjnych podległych organom władzy publicznej, 2) innych państwowych jednostek organizacyjnych, którym powierzono mienie Skarbu Państwa. 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się również do niepaństwowych jednostek organizacyjnych uprawnionych do wykonywania praw w odniesieniu do mienia Skarbu Państwa na podstawie ustaw oraz przepisów wydanych na ich podstawie - z zakresu zadań zleconych administracji rządowej. 3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do Narodowego Banku Polskiego. Rozdział 2 Zasady ewidencjonowania majątku Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne i jednostki, którym powierzono mienie Skarbu Państwa § 6. 1. Podmiot, do którego stosuje się przepisy rozporządzenia, jest obowiązany prowadzić ewidencję mienia Skarbu Państwa, na zasadach określonych w rozporządzeniu, w zakresie przysługujących mu uprawnień, z uwzględnieniem: 1) właściwych dla danego podmiotu zasad ewidencji, określonych w przepisach o rachunkowości, 2) zasad ewidencji przedmiotowo wyróżnionych składników mienia, określonych w odrębnych przepisach. 2. Podmiot, do którego stosuje się przepisy rozporządzenia, ustala lub rejestruje stan mienia Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia każdego roku. § 7. Jednostka ewidencji podstawowej sporządza sprawozdanie o stanie mienia Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia każdego roku, w formie bilansu, zgodnie z przepisami o rachunkowości. § 8. Jednostka ewidencji podstawowej, będąca państwową osobą prawną, sporządza sprawozdanie o wkładzie majątkowym Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia każdego roku, w formie bilansu, zgodnie z przepisami o rachunkowości. § 9. 1. Jednostka ewidencji przedmiotowej sporządza sprawozdanie o stanie mienia Skarbu Państwa na dzień 31 grudnia każdego roku w formie informacji, której przedmiot, zakres i stopień szczegółowości jest zgodny z przedmiotem, zakresem i stopniem szczegółowości prowadzonej ewidencji. 2. Jednostka ewidencji przedmiotowej, sporządzająca sprawozdanie o stanie mienia Skarbu Państwa w formie wymaganej przez przepisy odrębne, jest zwolniona z obowiązku, o którym mowa w ust. 1. Rozdział 3 Zasady, tryb oraz terminy przekazywania informacji i danych związanych z ewidencjonowaniem majątku Skarbu Państwa § 10. 1. Jednostki ewidencji podstawowej przekazują ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, za pośrednictwem jednostki pomocniczej ewidencji zbiorczej, z zastrzeżeniem ust. 2, kopie bilansu - w terminach określonych dla przekazywania sprawozdań finansowych. 2. W odniesieniu do mienia Skarbu Państwa, znajdującego się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jednostki ewidencji podstawowej przekazują kopię bilansu lub informacje za pośrednictwem ministra właściwego do spraw zagranicznych, z uwzględnieniem ust. 1. 3. Jednostki ewidencji przedmiotowej łącznie z kopią bilansu przekazują, w trybie i w terminach, o których mowa w ust. 1, informację lub sprawozdanie, o których mowa w § 9. § 11. W przypadku gdy do prowadzenia danej ewidencji przedmiotowej są obowiązane jednostki organizacyjne różnych szczebli, informację, o której mowa w § 9, przekazuje jednostka ewidencji przedmiotowej najwyższego szczebla ewidencjonującego. § 12. Jednostka ewidencji podstawowej jest obowiązana przekazać ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa: 1) kopię aktu o powołaniu, podziale, połączeniu lub likwidacji państwowej jednostki organizacyjnej albo jego uwierzytelniony odpis, chyba że czynności te wynikają z przepisów prawa, 2) kopię bilansu otwarcia w następstwie dokonanych zmian organizacyjnych, 3) kopie dokumentów albo ich uwierzytelnione odpisy, na podstawie których nastąpiły w danej jednostce organizacyjnej zmiany w dotychczasowym stanie majątku Skarbu Państwa, wynikające ze zmian organizacyjnych - w terminie 30 dni od dnia ich wydania lub sporządzenia. § 13. Na pisemne żądanie ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa jednostka ewidencji podstawowej lub jednostka ewidencji przedmiotowej jest zobowiązana do złożenia dodatkowej lub uzupełniającej informacji, w zakresie prowadzonej ewidencji mienia Skarbu Państwa. § 14. Każdy dokument sporządzony na potrzeby ewidencji majątku Skarbu Państwa powinien spełniać wymogi formalne umożliwiające identyfikację podmiotu sporządzającego, a w szczególności na dokumencie powinna być odciśnięta pieczęć podmiotu sporządzającego, złożone podpisy osób odpowiedzialnych za sporządzenie i zatwierdzenie dokumentu, wraz z podaniem stanowisk służbowych tych osób oraz daty złożenia podpisów, a także w dokumencie tym powinien być podany numer REGON podmiotu sporządzającego. § 15. 1. Każdy dokument o stanie mienia Skarbu Państwa jest przekazywany w formie pisemnej - oryginał albo kopia dokumentu oryginalnego i zapisu elektronicznego. 2. W przypadku braku możliwości technicznych sporządzenia właściwego dokumentu na nośniku elektronicznym, podmiot, któremu podlega jednostka ewidencji podstawowej, udostępnia środki techniczne niezbędne do sporządzenia zapisu elektronicznego. Rozdział 4 Ewidencja zbiorcza majątku Skarbu Państwa § 16. Zbiorczą ewidencję majątku Skarbu Państwa, w zakresie wynikającym z przepisu art. 2 pkt 3 ustawy o uprawnieniach przysługujących Skarbowi Państwa, prowadzi minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. § 17. 1. Dokumenty o stanie majątku Skarbu Państwa, sporządzone przez jednostki ewidencji podstawowej i jednostki ewidencji przedmiotowej, stanowią źródło danych ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa. 2. Źródło danych ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa stanowią w szczególności: 1) dane księgowe urzędu ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 2) kopie bilansów jednostek ewidencji podstawowej, 3) sprawozdania jednostek ewidencji przedmiotowej, 4) informacje jednostek ewidencji przedmiotowej, 5) informacje dodatkowe lub uzupełniające jednostek ewidencji podstawowej i przedmiotowej, sporządzone na rzecz ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, 6) obliczenia i szacunki dokonane na potrzeby ewidencji zbiorczej przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. § 18. Do zadań ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa w zakresie prowadzenia ewidencji, o której mowa w § 16, należy w szczególności: 1) gromadzenie danych o stanie mienia Skarbu Państwa, 2) gromadzenie danych dotyczących uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa, przysługujących państwowym jednostkom organizacyjnym i innym podmiotom, 3) ustalanie i weryfikacja okresowa stanu mienia Skarbu Państwa, 4) kontrola ewidencjonowania mienia Skarbu Państwa przez jednostki ewidencji podstawowej i przedmiotowej, 5) sporządzanie sprawozdań o stanie mienia Skarbu Państwa według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku. § 19. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa jest obowiązany sprawdzić, pod względem formalnym i rachunkowym, otrzymane dokumenty stanowiące źródło danych ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa. 2. W celu oceny merytorycznej prawidłowości otrzymanych dokumentów, stanowiących źródło danych ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa - minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może zobowiązać jednostkę ewidencji podstawowej lub jednostkę ewidencji przedmiotowej do przedstawienia dokumentów, na podstawie których jednostka sporządziła bilans, sprawozdanie lub informację o stanie mienia Skarbu Państwa. 3. Udostępnienie dokumentów, o których mowa w ust. 2, następuje w trybie określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu kontroli przeprowadzanej przez Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 23, poz. 121). § 20. 1. W uzasadnionych przypadkach, a w szczególności wobec braku pełnych lub wiarygodnych danych co do stanu mienia Skarbu Państwa, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa może, w uzgodnieniu z właściwym dla danej jednostki ministrem, zobowiązać jednostkę ewidencji podstawowej lub jednostkę ewidencji przedmiotowej do przeprowadzenia inwentaryzacji części lub całości mienia Skarbu Państwa objętego prowadzoną ewidencją. 2. W komisji inwentaryzacyjnej, powołanej w trybie odrębnych przepisów, uczestniczy przedstawiciel ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. § 21. Jeżeli przepisy odrębne, w zakresie przedmiotowo wyodrębnionej ewidencji składników mienia Skarbu Państwa, nie nakładają obowiązku prowadzenia ewidencji w ujęciu wartościowym - minister właściwy do spraw Skarbu Państwa na potrzeby ewidencji zbiorczej może: 1) dokonać oszacowania wartości ewidencjonowanych składników mienia Skarbu Państwa, 2) ustalić wartość ewidencjonowanych składników mienia na potrzeby ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa. § 22. Wartość składników mienia objętych ewidencją zbiorczą majątku Skarbu Państwa, wyrażoną w walucie obcej, oblicza się według zasad określonych w art. 14 ust. 2 pkt 6 ustawy o finansach publicznych. § 23. Ewidencja zbiorcza majątku Skarbu Państwa jest prowadzona w ujęciu wartościowym, z podziałem rodzajowym składników uwzględniającym ich przeznaczenie, sposób zagospodarowania oraz ewidencjonowania, a także obejmuje dane dotyczące podmiotów wykonujących uprawnienia wynikające z praw majątkowych Skarbu Państwa. § 24. 1. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa wyodrębnia się składniki wyróżnione rodzajowo w następujące grupy: 1) majątek trwały, z uwzględnieniem stanu umorzenia, a w szczególności: a) składniki majątku trwałego, w tym grunty i pozostałe nieruchomości, inwestycje rozpoczęte, b) wartości niematerialne i prawne, 2) finansowe składniki majątku trwałego, a w szczególności: a) akcje i udziały w spółkach prawa handlowego, b) obligacje, c) inne papiery wartościowe, d) należności długoterminowe, 3) składniki majątku obrotowego, a w szczególności: a) rzeczowe składniki majątku obrotowego, w tym zapasy, b) należności i roszczenia, c) środki pieniężne, d) krótkoterminowe papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, e) inne aktywa, a w szczególności składniki mienia zlikwidowanych lub upadłych: - państwowych osób prawnych, - spółek prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa. 2. Ewidencja zbiorcza majątku Skarbu Państwa obejmuje również inne składniki wskazane przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, nie mieszczące się w grupach rodzajowych wymienionych w ust. 1, a zwłaszcza stanowiące pasywa państwowych jednostek organizacyjnych. § 25. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa wyodrębnia się składniki podlegające ewidencji na szczególnych zasadach i w zakresie określonym w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych na ich podstawie, a w szczególności: 1) dobra kultury wpisane do inwentarza muzealiów - na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) dobra kultury wpisane do rejestru zabytków - na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) zasoby archiwalne - na podstawie ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 155, poz. 1016), 4) zasoby biblioteczne - na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) zasoby wodne - na podstawie ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 6) drogi - na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126), 7) kopaliny - na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 8) lasy - na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484), 9) ustanowione ustawą monopole, a w szczególności: a) gry losowe i zakłady wzajemne, b) pasma transmisji telewizyjnej i radiowej, c) ogólny dopuszczalny połów poszczególnych gatunków ryb, 10) rezerwy państwowe, a w szczególności: a) rezerwy ogólne, b) rezerwy celowe, c) rezerwy mobilizacyjne, d) rezerwy gospodarcze, e) inne rezerwy mające cechy ustawowe rezerw państwowych, 11) zobowiązania Skarbu Państwa, 12) obciążenia publicznoprawne Skarbu Państwa, a w szczególności: a) rekompensaty, b) zaplanowane w budżecie państwa dochody z prywatyzacji, c) gwarancje i poręczenia majątkowe, d) inne obciążenia praw majątkowych Skarbu Państwa mające cechy ustawowe obciążeń publicznoprawnych, 13) inne zasoby, dla których ustawa lub przepisy wydane na jej podstawie nakazują prowadzić ewidencję praw majątkowych na zasadach szczególnych. § 26. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa wyodrębnia się, wydzielone ustawą lub przepisami wydanymi na jej podstawie, składniki majątku Skarbu Państwa, w formie majątków odrębnych, a w szczególności: 1) zasób majątkowy oddany w zarząd: a) Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu - Lasy Państwowe, b) parkom narodowym, 2) zasób majątku powierzonego: a) Agencji Mienia Wojskowego, b) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, c) Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa jako mienie Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, d) Agencji Prywatyzacji, e) Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych, f) Agencji Rezerw Materiałowych, g) Agencji Rynku Rolnego, h) innym państwowym jednostkom organizacyjnym, 3) zasób majątku w użytkowaniu: a) Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, b) innych państwowych jednostek organizacyjnych, 4) zasób nieruchomości Skarbu Państwa w gospodarowaniu: a) ministra właściwego do spraw administracji publicznej, b) starostów. § 27. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa wyodrębnia się prawa majątkowe, które stanowią wkład założycielski lub udział Skarbu Państwa w państwowych osobach prawnych, a w szczególności: 1) fundusz założycielski przedsiębiorstw państwowych, 2) fundusz założycielski agencji państwowych, 3) fundusz założycielski (statutowy) fundacji, 4) fundusz zasadniczy w państwowych szkołach wyższych, 5) fundusz jednostki badawczo-rozwojowej, 6) fundusz instytucji kultury, 7) fundusz założycielski w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, 8) fundusze własne w funduszach celowych posiadających osobowość prawną. § 28. 1. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa uwzględnia się sposób zagospodarowania lub przeznaczenia składników majątku w podziale na: 1) zasoby majątkowe służące bezpośrednio realizacji publicznych zadań ustawowych przez organy państwowe, a w szczególności: a) zasób ogólnonarodowego dziedzictwa kulturowego, b) grunty i zasoby naturalne, 2) zasób majątkowy państwowego sektora finansów publicznych w użytkowaniu: a) państwowych jednostek budżetowych, b) państwowych zakładów budżetowych, 3) zasoby majątkowe służące realizacji zadań publicznych państwa, wydzielone z majątku Skarbu Państwa w formie majątku odrębnego lub praw udziałowych w państwowych osobach prawnych, 4) zasób majątkowy wyłączony z realizacji publicznych zadań ustawowych państwa, a w szczególności: a) prawa udziałowe Skarbu Państwa w podmiotach o charakterze gospodarczym, b) mienie pozostałe po likwidacji albo upadłości państwowych osób prawnych lub podmiotów, w których Skarb Państwa posiadał swoje udziały, 5) prawa majątkowe, które na mocy obowiązujących przepisów zostały przypisane bezpośrednio państwu lub Skarbowi Państwa i nie zostały ujęte w wyżej określonych zasobach majątkowych. 2. W ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa wyodrębnia się ponadto zasoby przeznaczone na realizację zobowiązań publicznoprawnych, wynikające z ustaw lub przepisów wydanych na ich podstawie. § 29. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa prowadzi ewidencję zbiorczą w jednolitym i spójnym systemie informatycznym. § 30. Na postawie danych zawartych w ewidencji zbiorczej, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa sporządza, w terminie do dnia 30 września, sprawozdanie o stanie mienia Skarbu Państwa, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 31. W odniesieniu do ewidencji zbiorczej majątku Skarbu Państwa za 1998 r. przepisy rozporządzenia stosuje się z uwzględnieniem przepisów obowiązujących w 1998 r. co do sposobu ustalania stanu mienia Skarbu Państwa oraz składania sprawozdań o jego stanie. § 32. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wprowadzenia zakazu i ograniczenia obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 77, poz. 865) Na podstawie art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się listę kategorii uzbrojenia, które mogą być objęte zakazami i ograniczeniami obrotu specjalnego z zagranicą, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Wprowadza się zakaz wywozu z polskiego obszaru celnego oraz przewozu przez polski obszar celny broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części lub technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do państw, których lista stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Wprowadza się ograniczenie wywozu z polskiego obszaru celnego oraz przewozu przez polski obszar celny broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i ich części lub technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym do państw, których lista stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, polega na obowiązku uzyskania zgody Rady Ministrów. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 1999 r. (poz. 865) Załącznik nr 1 LISTA KATEGORII UZBROJENIA, KTÓRE MOGĄ BYĆ OBJĘTE ZAKAZAMI I OGRANICZENIAMI OBROTU SPECJALNEGO Z ZAGRANICĄ Kategoria A Broń i amunicja 1. Uzbrojenie i broń automatyczna kal. 12,7 mm lub mniejszy. 2. Uzbrojenie lub broń o kalibrze większym od 12,7 mm. 3. Amunicja. 4. Bomby, torpedy, rakiety i pociski. 5. Sprzęt kierowania ogniem. 6. Czołgi i działa samobieżne. 7. Środki toksykologiczne. 8. Wojskowe środki wybuchowe. 9. Odkuwki, odlewy oraz półfabrykaty przeznaczone do produkcji środków ujętych powyżej w punktach 1, 2, 3, 4 i 6. 10. Tłumiki do uzbrojenia ujętego w punkcie 1. 11. Systemy broni działającej na zasadzie energii kierowanej. 12. Systemy broni opartej na wysokiej prędkości i energii kinetycznej. Kategoria B Nosiciele uzbrojenia 1. Pojazdy uzbrojone, opancerzone lub dostosowane do instalowania uzbrojenia. 2. Wojenne jednostki pływające, specjalny sprzęt morski i wyposażenie. 3. Samoloty i śmigłowce bojowe wraz z wyposażeniem. 4. Odkuwki, odlewy oraz półfabrykaty przeznaczone do produkcji środków ujętych w punkcie 3. Kategoria C Środki transportu i nieuzbrojone środki techniczne 1. Wymienione poniżej pojazdy specjalnie zaprojektowane i zmodyfikowane dla celów wojskowych: a) pociągi pancerne, b) pojazdy kołowo-gąsienicowe, c) transportery uzbrojenia i ciągniki artyleryjskie, d) opancerzone pojazdy ewakuacyjno-remontowe, e) pojazdy służące do holowania lub przewozu amunicji, f) pojazdy pływające i posiadające zdolność pokonywania głębokich przeszkód wodnych, g) mobilne warsztaty remontowe specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, h) wszystkie inne pojazdy specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych. 2. Specjalny sprzęt opancerzony. 3. Odkuwki, odlewy oraz półfabrykaty przeznaczone do produkcji środków ujętych powyżej w punkcie 1. Kategoria D Sprzęt pomocniczy 1. Sprzęt wykorzystujący wzmacnianie obrazu, termowizję i przetworniki obrazu pracujące w podczerwieni specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych. 2. Reflektory i szperacze oraz ich urządzenia sterujące. 3. Bezzałogowe jednostki latające. 4. Sprzęt elektroniczny specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych. 5. Sprzęt fotograficzny i elektrooptyczne wyposażenie obrazujące. 6. Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego lub dla symulacji scenariuszy wojskowych. 7. Sprzęt różny zgodnie z poniższym wykazem: a) niezależne aparaty do nurkowania i pływania pod wodą, b) sprzęt budowlany specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych i specjalnie zaprojektowany dla transportu lotniczego, c) specjalne wykładziny zewnętrzne, pokrycia i technologie umożliwiające redukcję emisji i współczynnika odbicia promieniowania elektromagnetycznego, natężenia drgań akustycznych i innych, opracowane do zastosowań wojskowych, d) terenowy sprzęt inżynieryjny specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych do użycia w strefie działań bojowych. 8. Sprzęt kriogeniczny i nadprzewodzący. 9. Oprogramowanie specjalnie zaprojektowane dla: a) modelowania, symulacji lub oceny wojskowych systemów uzbrojenia, b) rozwoju, monitorowania, konserwacji i modernizacji oprogramowania wykorzystywanego w wojskowych systemach broni, c) modelowania lub symulacji scenariuszy operacji wojskowych nie wymienionych w punkcie 6, d) dowodzenia, łączności, kierowania i rozpoznania, e) określania efektów działania broni konwencjonalnej, jądrowej, chemicznej lub biologicznej. Załącznik nr 2 LISTA KRAJÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM OBROTU SPECJALNEGO Lp.KrajKategorie uzbrojeniaUwagi 1AngolaABCDdotyczy tylko organizacji UNITA 2IrakABCD 3JugosławiaABCD 4LiberiaABCD 5RuandaABCDnie dotyczy rządu Ruandy 6Sierra LeoneABCDnie dotyczy rządu Sierra Leone 7SomaliaABCD Załącznik nr 3 LISTA KRAJÓW OBJĘTYCH OGRANICZENIEM OBROTU SPECJALNEGO Lp.KrajKategorie uzbrojeniaUwagi 1AfganistanABCD 2Bośnia i HercegowinaABCDnie dotyczy uzbrojenia z pozycji kat. A-1 i A-3 przeznaczonego dla sił policyjnych w BiH oraz sprzętu saperskiego 3ChinyABdotyczy również Tajwanu 4ChorwacjaABCDnie dotyczy sprzętu saperskiego 5ErytreaABCD 6EtiopiaABCD 7IranABD 8Kongo (Demokratyczna Republika Konga)AB 9Koreańska Republika Ludowo-DemokratycznaABCD 10KubaAB 11LibiaABCD 12Była Jugosłowiańska Republika MacedoniiABCDnie dotyczy sprzętu saperskiego 13MyanmarABCD 14SudanABCD 15SyriaABD Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu analizy spółki oraz przedsiębiorstwa państwowego, sposobu jej zlecania, opracowania, zasad odbioru i finansowania oraz warunków, w razie spełnienia których można odstąpić od opracowania analizy. (Dz. U. Nr 77, poz. 866) Na podstawie art. 32 ust. 2 i art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1997 r. w sprawie zakresu analizy spółki oraz przedsiębiorstwa państwowego, sposobu jej zlecania, opracowania, zasad odbioru i finansowania oraz warunków, w razie spełnienia których można odstąpić od opracowania analizy (Dz. U. Nr 64, poz. 408), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 1 w pkt 1 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) analizę sprawozdań finansowych, raportów z badań sprawozdań finansowych oraz opinii biegłego rewidenta," b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Analizy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przeprowadza się za okres co najmniej ostatnich trzech lat obrotowych. W przypadku gdy sprawozdania finansowe nie były poddane badaniu przez biegłego rewidenta, należy przeprowadzić badanie za ostatni rok obrotowy.", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Załącznikami do analiz, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są sprawozdania finansowe, raporty z badania tych sprawozdań oraz opinia biegłego rewidenta."; 2) w § 4 w ust. 3 skreśla się wyraz "Państwową"; 3) w § 5 w ust. 1 w pkt 1 wyraz "strumieni" zastępuje się wyrazem "przepływów"; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. 1. Wykonanie analizy zleca, jednemu lub kilku podmiotom, minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, Agencja Prywatyzacji albo organ założycielski przedsiębiorstwa państwowego. 2. Zlecanie wykonania analizy następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773 i z 1999 r. Nr 45, poz. 437), natomiast w sytuacji, gdy zlecenia dokonuje podmiot nie zobowiązany do stosowania powołanej ustawy albo finansowanie odbywa się bez udziału środków publicznych, stosuje się procedurę przewidzianą w rozporządzeniu. 3. Komisja powołana przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, złożona z osób wskazanych przez Ministra Obrony Narodowej i ministra właściwego do spraw gospodarki, może wykonać analizę w części, o której mowa w § 2 ust. 3. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, w stosunku do których zostało wydane zarządzenie o prywatyzacji bezpośredniej."; 5) w § 11 w ust. 1 wyrazy "Ministra Skarbu Państwa" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa"; 6) w § 12 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) budżetu państwa, w części przeznaczonej ustawą budżetową na koszty prywatyzacji, jeżeli zlecającym jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa lub organ założycielski oraz jest to uzasadnione trudną sytuacją ekonomiczno-finansową podmiotu, którego analiza dotyczy, 2) przychodów z prowizji, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014), jeżeli zlecającym jest Agencja Prywatyzacji, z wyjątkiem pierwszego roku działalności Agencji, w którym finansowanie analizy nastąpi ze środków budżetu państwa, o których mowa w pkt 1,"; 7) w § 14 wyrazy "Ministra Skarbu Państwa" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa"; 8) w § 15: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Od opracowania analizy spółki można odstąpić w części, jeżeli przewidywany koszt wykonania analizy przewyższa 20% wartości spółki ustalonej w oparciu o bilans na koniec roku poprzedzającego wykonanie analizy.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Do przedsiębiorstw państwowych ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. O zakresie analizy w przypadkach, o których mowa w ust. 1-3, decyduje podmiot zlecający analizę." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce. (Dz. U. Nr 77, poz. 867) Na podstawie art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia z dnia 20 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce (Dz. U. Nr 36, poz. 341) załączniki nr 1-3 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 8 maja 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 września 1999 r. (poz. 867) Załącznik nr 1 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 31 LAT DLA KOBIET I 36 LAT DLA MĘŻCZYZN 1. Huta Ostrowiec S.A., 2. HSW - Zakład Hutniczy Sp. z o.o., 3. Huta "ZAWIERCIE" Spółka Akcyjna. Załącznik nr 2 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 32 LATA DLA KOBIET I 37 LAT DLA MĘŻCZYZN 1. Huta "JEDNOŚĆ" S.A., 2. Huta "Kościuszko" S.A., 3. Huta "BATORY" S.A., 4. Huta "ZYGMUNT" S.A., 5. HUTA BANKOWA Spółka z o.o., 6. Huta Katowice S.A., 7. "BHH - MIKROHUTA" Sp. z o.o., 8. "BHH - MIKROTECH" Sp. z o.o., 9. Huta Buczek S.A., 10. HUTA CEDLER S.A., 11. Huta "ANDRZEJ" S.A. Załącznik nr 3 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 33 LATA DLA KOBIET I 38 LAT DLA MĘŻCZYZN 1. Huta Florian S.A., 2. "Huta Pokój" - Spółka Akcyjna, 3. "HUTA POKÓJ SERWIS" Sp. z o.o., 4. Huta "Częstochowa" Spółka Akcyjna, 5. "HUTA MAŁAPANEW" Spółka Akcyjna, 6. Huta "ŁAZISKA" Spółka Akcyjna, 7. Huta "Gliwice" S.A., 8. Huta Łabędy S.A., 9. Huta im. Tadeusza Sendzimira Spółka Akcyjna, 10. Huta Baildon, 11. PRZERÓBKA PLASTYCZNA NA ZIMNO - BAILDON Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, 12. "Huta Ferrum" S.A., 13. "FERRUM - SERWIS" Sp. z o.o., 14. "HUTA SZCZECIN" Spółka Akcyjna, 15. "HUTA L.W." Sp. z o.o. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 września 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych. (Dz. U. Nr 77, poz. 868) Na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczególne zasady rachunkowości funduszy inwestycyjnych, 2) wzory składników sprawozdania finansowego, 3) terminy sporządzania i złożenia do ogłoszenia rocznych i półrocznych sprawozdań finansowych, 4) termin zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933 i z 1999 r. Nr 72, poz. 801), 2) ustawie - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi - rozumie się przez to ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 3) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75), 4) towarzystwie - rozumie się przez to towarzystwo funduszy inwestycyjnych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, 5) depozytariuszu - rozumie się przez to podmiot pełniący funkcję depozytariusza, o którym mowa w art. 9 ustawy, 6) funduszu - rozumie się przez to fundusz inwestycyjny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy, 7) uczestnikach funduszu - rozumie się przez to uczestników funduszu w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, 8) statucie funduszu - rozumie się przez to statut funduszu, o którym mowa w art. 14 ustawy, 9) dniu wyceny - rozumie się przez to dzień, określony w statucie funduszu, w którym dokonuje się wyceny aktywów funduszu, ustala się wartość zobowiązań funduszu, ustala się wartość aktywów netto funduszu oraz wartość aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny, 10) kapitale wpłaconym - rozumie się przez to kapitał utworzony z wpłat dokonanych w gotówce, pomniejszonych o ewentualne opłaty, o których mowa w art. 26 ust. 4 ustawy, lub w papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu, przyjętych w zamian za zbyte uczestnikom funduszu jednostki uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne, 11) kapitale wypłaconym - rozumie się przez to kwoty wypłacone z tytułu odkupienia jednostek uczestnictwa albo wykupienia certyfikatów inwestycyjnych, stanowiące równowartość iloczynu liczby odkupionych jednostek uczestnictwa albo wykupionych certyfikatów inwestycyjnych oraz wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo na certyfikat inwestycyjny, według której odkupiono jednostkę uczestnictwa albo wykupiono certyfikat inwestycyjny, 12) wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny - rozumie się przez to wartość aktywów netto, podzieloną przez liczbę jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w dniu wyceny, 13) rynku regulowanym - rozumie się przez to system obrotu papierami wartościowymi, o którym mowa w art. 4 pkt 14 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 14) zrealizowanym zysku/stracie ze zbycia lokat - rozumie się przez to różnicę pomiędzy ceną sprzedaży netto a ceną nabycia danego składnika lokat, 15) niezrealizowanym zysku/stracie z wyceny lokat - rozumie się przez to różnicę między wartością danego składnika lokat w dniu wyceny a ceną jego nabycia, 16) wypłacanych dochodach funduszu - rozumie się przez to wypłacane uczestnikom funduszu dochody funduszu, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy, 17) instrumentach bazowych - rozumie się przez to papiery wartościowe lub inne prawa majątkowe, a także określone indeksy, od których ceny lub wartości zależy cena papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcji terminowych, 18) funduszu powierniczym - rozumie się przez to fundusz powierniczy utworzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754 i Nr 139, poz. 933), 19) premii netto - rozumie się przez to wartość otrzymanej premii z tytułu wystawienia opcji, pomniejszoną o koszty bezpośrednio związane z wystawieniem opcji. § 3. Rachunkowość funduszu obejmuje: 1) opis przyjętych zasad rachunkowości, w tym opis przyjętych metod wyceny, o których mowa w § 32 ust. 1, 2) prowadzenie ksiąg rachunkowych, 3) inwentaryzację, 4) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku z operacji, 5) obliczanie wartości aktywów netto oraz aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny, 6) sporządzanie sprawozdań finansowych i innych informacji na podstawie ksiąg rachunkowych, 7) poddawanie sprawozdań finansowych badaniu przez biegłego rewidenta, 8) ogłaszanie sprawozdań finansowych, 9) gromadzenie i przechowywanie, w tym w formie elektronicznej, danych i dokumentów wymaganych przepisami prawa. § 4. Fundusz udostępnia depozytariuszowi dokumentację, o której mowa w art. 10 ustawy o rachunkowości, dotyczącą rachunkowości funduszu. Rozdział 2 Prowadzenie ksiąg rachunkowych § 5. 1. Księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i walucie polskiej. 2. Księgi rachunkowe funduszu obejmują w szczególności: 1) konta księgi głównej, 2) konta ksiąg pomocniczych, 3) rejestr uczestników funduszu - w przypadku funduszy inwestycyjnych otwartych oraz specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych, 4) rejestr certyfikatów inwestycyjnych - w przypadku funduszy inwestycyjnych mieszanych oraz funduszy inwestycyjnych zamkniętych. § 6. Rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego otwartego i specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego obejmuje w szczególności system służący do szczegółowej ewidencji kapitału wpłaconego i wypłaconego, w podziale na poszczególnych uczestników funduszu, z określeniem: 1) danych identyfikujących uczestnika funduszu, 2) liczby jednostek uczestnictwa należących do uczestnika funduszu, 3) daty nabycia, liczby i ceny nabycia jednostki uczestnictwa, 4) daty odkupienia, liczby odkupionych jednostek oraz kwoty wypłaconej uczestnikom funduszu za odkupione jednostki. § 7. Rejestr certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego zamkniętego obejmuje w szczególności system służący do szczegółowej ewidencji kapitału wpłaconego i wypłaconego, z określeniem: 1) daty każdej emisji, liczby oferowanych certyfikatów oraz wartości emisji, 2) liczby certyfikatów każdej emisji zbytych uczestnikom funduszu, ceny certyfikatu oraz łącznej wartości wpłat za certyfikaty danej emisji. § 8. Rejestr certyfikatów inwestycyjnych funduszu inwestycyjnego mieszanego obejmuje w szczególności system służący do szczegółowej ewidencji kapitału wpłaconego i wypłaconego, z określeniem: 1) daty każdej emisji, liczby oferowanych certyfikatów oraz wartości emisji, 2) liczby certyfikatów każdej emisji zbytych uczestnikom funduszu, ceny certyfikatu oraz łącznej wartości wpłat za certyfikaty danej emisji, 3) liczby certyfikatów umorzonych z mocy prawa w wyniku ich wykupienia przez fundusz, daty umorzenia, ceny wykupu certyfikatu oraz łącznej wartości wypłat za wykupione certyfikaty. § 9. 1. Towarzystwo, działając jako organ funduszu, prowadzi księgi rachunkowe funduszu w taki sposób, aby było możliwe ustalenie wartości aktywów netto na każdy dzień wyceny oraz dzień bilansowy. 2. Towarzystwo może zlecić w całości lub w części innym podmiotom upoważnionym na podstawie odrębnych przepisów wykonywanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1. § 10. 1. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zastąpienie dowodu księgowego kopią dowodu księgowego, w tym także fotokopią dowodu księgowego albo kserokopią dowodu księgowego. 2. Kopia dowodu księgowego powinna być opatrzona klauzulą "kopia" oraz uwierzytelniona poprzez zamieszczenie uwagi "Za zgodność z oryginałem" i podpis osoby stwierdzającej zgodność, wraz z datą sporządzenia. Rozdział 3 Ujmowanie w księgach rachunkowych operacji dotyczących funduszu § 11. Operacje dotyczące funduszu ujmuje się w księgach rachunkowych w okresie, którego dotyczą. § 12. 1. Nabyte składniki lokat ujmuje się w księgach rachunkowych według ceny nabycia. 2. Składniki lokat nabyte nieodpłatnie posiadają cenę nabycia równą zeru. 3. W przypadku dłużnych papierów wartościowych z naliczanymi odsetkami wartość ustaloną w stosunku do ich wartości nominalnej i wartość naliczonych odsetek ujmuje się w księgach rachunkowych odrębnie. § 13. Zmianę wartości nominalnej nabytych akcji, nie powodującą zmiany wysokości kapitału akcyjnego emitenta, ujmuje się w ewidencji analitycznej, w której dokonuje się zmiany liczby posiadanych akcji oraz jednostkowej ceny nabycia. § 14. 1. Zysk lub stratę ze zbycia lokat wylicza się metodą "najdroższe sprzedaje się jako pierwsze", polegającą na przypisaniu sprzedanym składnikom najwyższej ceny nabycia danego składnika lokat. 2. W przypadku wygaśnięcia zobowiązań z tytułu wystawionych opcji, uznaje się, iż wygaśnięciu podlegają kolejno te zobowiązania, z tytułu których zaciągnięcia otrzymano najniższą premię netto. § 15. 1. Przysługujące zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy prawo poboru akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu, w którym po raz ostatni akcje były notowane na rynku regulowanym z prawem poboru. 2. Niewykonane prawo poboru akcji uznaje się za zbyte, według wartości równej zero, w dniu następnym po dniu wygaśnięcia tego prawa. 3. Należną dywidendę z akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu, w którym po raz ostatni akcje były notowane na rynku regulowanym z prawem do dywidendy. 4. Przysługujące, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy, prawo poboru akcji nie notowanych na rynku regulowanym oraz prawo do otrzymania dywidendy od akcji nie notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu ustalenia tych praw. § 16. Niezrealizowany zysk/strata z wyceny lokat wpływa na wzrost (spadek) wyniku z operacji. § 17. 1. Papierami wartościowymi do otrzymania jest należność funduszu z tytułu zawartej przez fundusz albo na rachunek funduszu umowy, o której mowa w art. 7 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, w wyniku której fundusz nabywa papiery wartościowe. 2. Papierami wartościowymi do dostarczenia jest zobowiązanie funduszu z tytułu zawartej przez fundusz albo na rachunek funduszu umowy, o której mowa w art. 7 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, w wyniku której fundusz zbywa papiery wartościowe. 3. Jeżeli realizacja umowy, o której mowa w art. 7 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, jest objęta systemem gwarantującym prawidłowe wykonanie zobowiązań, o którym mowa w art. 137 ust. 2 tej ustawy, to w przypadku gdy: 1) fundusz zbywa papiery wartościowe, papiery wartościowe będące przedmiotem tej umowy ujmuje się jak papiery wartościowe zbyte w dacie zawarcia tej umowy, 2) fundusz nabywa papiery wartościowe, papiery wartościowe będące przedmiotem tej umowy ujmuje się jak papiery wartościowe nabyte w dacie zawarcia tej umowy. § 18. 1. Operacje dotyczące funduszu ujmuje się w walucie, w której są wyrażone, a także w walucie polskiej po przeliczeniu według obowiązującego średniego kursu ogłoszonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na dzień zapisu operacji w księgach rachunkowych. 2. Jeżeli operacje dotyczące funduszu są wyrażone w walutach, dla których Narodowy Bank Polski nie ogłasza kursu - ich wartość należy określić w relacji do wskazanej przez fundusz waluty, dla której ogłaszany jest średni kurs przez Narodowy Bank Polski. § 19. Zbycie i odkupienie jednostek uczestnictwa albo zbycie i wykupienie certyfikatów inwestycyjnych własnych funduszy ujmuje się w księgach rachunkowych funduszu w dniu uzyskania dowodu księgowego dotyczącego tych operacji. § 20. Przychody z lokat obejmują w szczególności dodatnie saldo różnic kursowych powstałe w związku z wyceną środków pieniężnych, należności oraz zobowiązań w walutach obcych, dywidendy i inne udziały w zyskach, odsetki oraz odpis dyskonta. § 21. Koszty operacyjne funduszu obejmują w szczególności ujemne saldo różnic kursowych powstałe w związku z wyceną środków pieniężnych, należności oraz zobowiązań w walutach obcych, odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz amortyzację premii. § 22. 1. W przypadku kosztów operacyjnych tworzy się rezerwę na przewidywane wydatki. 2. Płatności z tytułu kosztów operacyjnych zmniejszają uprzednio utworzoną rezerwę. 3. Preliminarz kosztów powinien zawierać pozycje w wysokości uzasadnionej, ustalone na podstawie stawek okresowych odpowiednio do częstotliwości ustalania wartości aktywów netto w dniach wyceny. § 23. Koszty odsetek z tytułu kredytów i pożyczek zaciągniętych przez fundusz podlegają rozliczeniu w czasie, z uwzględnieniem charakteru i czasu spłaty kredytu lub pożyczki. § 24. 1. Dniem wprowadzenia do ksiąg zmiany kapitału wpłaconego bądź kapitału wypłaconego jest dzień ujęcia zbycia i odkupienia jednostek uczestnictwa albo zbycia i wykupienia certyfikatów inwestycyjnych w odpowiednim rejestrze. 2. Na potrzeby określenia wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa bądź na certyfikat inwestycyjny w określonym dniu wyceny nie uwzględnia się zmian w kapitale wypłaconym oraz zmian kapitału wypłaconego, związanych z wpłatami lub wypłatami ujmowanymi w tym dniu wyceny. Rozdział 4 Wycena aktywów oraz ustalenie zobowiązań i wyniku z operacji § 25. Wycena aktywów i ustalenie zobowiązań funduszu w dniu wyceny następuje według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. § 26. 1. W dniu wyceny aktywa, z wyłączeniem kontraktów terminowych, wycenia się, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5 oraz § 27, w następujący sposób: 1) papiery wartościowe notowane na rynku regulowanym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 - w oparciu o ogłaszany dla papierów wartościowych: a) ostatni kurs zamknięcia w systemie notowań ciągłych lub b) ostatni kurs ustalony w systemie kursu jednolitego, 2) prawa majątkowe nie będące papierami wartościowymi notowane na rynku regulowanym - według zasad określonych w pkt 1, 3) papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, dla których nie jest możliwe zastosowanie metod wyceny, o których mowa w pkt 1, lecz które są przedmiotem wtórnego obrotu na zasadach określonych w art. 92 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi - odpowiednio według zasad określonych w pkt 1, 4) papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, dla których nie jest możliwe zastosowanie metod wyceny, o których mowa w pkt 1 i 3 - według ostatniej, najniższej odpowiednio ceny lub wartości: a) zaproponowanej w wyniku ogłoszenia wezwania, b) po jakiej zawarto pakietową transakcję przedsesyjną, c) aktywów netto na certyfikat inwestycyjny ogłoszonej przez fundusz - z uwzględnieniem zmian wartości tych papierów wartościowych, spowodowanych zdarzeniami mającymi wpływ na ich wartość rynkową, 5) papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, dla których nie jest możliwe zastosowanie metod wyceny, o których mowa w pkt 1, 3 i 4 - w oparciu o ostatnią z cen, po jakiej nabywano papiery wartościowe na rynku pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej, powiększoną o wartość rynkową prawa poboru niezbędnego do ich objęcia w dniu wygaśnięcia tego prawa, a w przypadku gdy zostały określone różne ceny dla nabywców - w oparciu o średnią cenę nabycia, ważoną liczbą nabytych papierów wartościowych, o ile cena ta została podana do publicznej wiadomości, z uwzględnieniem zmian wartości tych papierów wartościowych, spowodowanych zdarzeniami mającymi wpływ na ich wartość rynkową, 6) jednostki uczestnictwa - według ostatniej ogłoszonej przez fundusz wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa. 2. W przypadku papierów wartościowych notowanych na jednym lub kilku rynkach, w jednym lub w kilku systemach notowań, kryterium wyboru systemu notowań i rynku określa statut funduszu. Za podstawę kryterium wyboru, o którym mowa powyżej, przyjmuje się takie czynniki, jak wolumen obrotu w określonym przedziale czasowym w odniesieniu do danego papieru wartościowego i do rynku regulowanego, w tym systemu notowań, na którym dany papier wartościowy jest notowany. 3. Jeżeli ostatni kurs zamknięcia nie jest dostępny lub jest dostępny, ale ze względu na termin zawarcia ostatniej transakcji na sesji giełdowej nie odzwierciedla wartości rynkowej papieru wartościowego w dniu wyceny, wyceniając ten papier wartościowy, należy uwzględnić ceny w zgłoszonych najlepszych ofertach kupna i sprzedaży, z tym że uwzględnianie wyłącznie ceny w ofertach sprzedaży jest niedopuszczalne. Jeżeli oferty, o których mowa w zdaniu poprzednim, zostały zgłoszone po raz ostatni w takim terminie, iż wycena papierów wartościowych w oparciu o te oferty nie odzwierciedlałaby wartości rynkowej papieru wartościowego, to uznaje się, że nie jest możliwe zastosowanie dla tych papierów wartościowych metod wyceny, o których mowa w ust. 1 pkt 1. 4. Jeżeli papiery wartościowe posiadane przez fundusz nie spełniają warunków określonych w ust. 1, ale spełniają je papiery wartościowe tożsame w prawach z papierami wartościowymi posiadanymi przez fundusz, to dla potrzeb wyceny papiery wartościowe posiadane przez fundusz traktuje się tak, jakby były papierami wartościowymi spełniającymi te warunki. 5. Papiery wartościowe do otrzymania, do chwili dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku papierów wartościowych funduszu, wycenia się, stosując metody wyceny określone dla tych papierów wartościowych. § 27. 1. Papiery wartościowe, w przypadku których nie ma możliwości stałego określania ich wartości rynkowej według metod określonych w § 26, nabyte z dyskontem lub premią wycenia się w oparciu o odpis dyskonta lub amortyzację premii. 2. Odpis dyskonta zalicza się do przychodów z lokat proporcjonalnie do częstotliwości ustalania wartości aktywów netto w dniach wyceny. 3. Amortyzację premii zalicza się do kosztów operacyjnych proporcjonalnie do częstotliwości ustalania wartości aktywów netto w dniach wyceny. § 28. 1. Zagraniczne papiery wartościowe wycenia się w walucie kraju notowania lub - w przypadku papierów nie notowanych na rynku regulowanym - w walucie, w której papier wartościowy jest denominowany, i wykazuje się w walucie polskiej po przeliczeniu według obowiązującego średniego kursu ogłaszanego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na dzień wyceny. 2. Jeżeli zagraniczne papiery wartościowe są notowane lub denominowane w walutach, dla których Narodowy Bank Polski nie ogłasza kursu, to ich wartość należy określić w relacji do wskazanej przez fundusz waluty, dla której ogłaszany jest średni kurs przez Narodowy Bank Polski. § 29. Środki pieniężne oraz niedenominowane w złotych należności i zobowiązania wykazuje się w walucie, w której są wyrażone, a także w walucie polskiej po przeliczeniu zgodnie z § 28. § 30. W dniu wyceny zobowiązania z tytułu papierów wartościowych do dostarczenia, do chwili dokonania odpowiedniego zapisu na rachunku papierów wartościowych funduszu, ustala się według metod wyceny określonych dla tych papierów wartościowych. § 31. 1. Zobowiązania funduszu z tytułu wystawionych opcji powinny być ujmowane w bilansie w pozycji zobowiązania z tytułu wystawionych opcji. 2. W dniu wystawienia opcji zobowiązanie z tytułu wystawienia opcji ujmuje się w wysokości otrzymanej premii netto. 3. W dniu wyceny zobowiązania funduszu z tytułu wystawionych opcji ustala się według wartości rynkowej wystawionych opcji, wycenionych zgodnie z metodami określonymi w § 26. 4. Jeżeli rynkowa wartość wystawionej opcji przewyższa wartość otrzymanej premii netto z tytułu wystawienia tej opcji, różnica pomiędzy rynkową wartością opcji a wartością otrzymanej premii netto stanowi niezrealizowaną stratę z wyceny lokat. 5. Jeżeli wartość otrzymanej premii netto z tytułu wystawienia opcji przewyższa rynkową wartość tej opcji, różnica pomiędzy wartością otrzymanej premii netto a wartością rynkową opcji stanowi niezrealizowany zysk z wyceny lokat. 6. Jeżeli zobowiązanie z tytułu wystawionej opcji wygaśnie w ten sposób, iż opcja nie została wykonana i zakończył się czas trwania opcji, wartość otrzymanej premii netto stanowi zrealizowany zysk ze zbycia lokat. 7. Jeżeli fundusz będący wystawcą opcji dokonuje zamknięcia swojej pozycji, to wykazuje zrealizowany zysk ze zbycia lokat albo zrealizowaną stratę ze zbycia lokat. Zrealizowana strata ze zbycia lokat jest wykazywana w przypadku, gdy koszt transakcji zamykającej przewyższa wartość otrzymanej premii netto. Zrealizowany zysk ze zbycia lokat jest wykazywany w przypadku, gdy wartość otrzymanej premii netto przewyższa koszt transakcji zamykającej. 8. Jeżeli wystawiona przez fundusz opcja podlega wykonaniu na zasadzie zawarcia przez fundusz, na żądanie osoby uprawnionej (nabywcy opcji) w określonej dacie lub do określonej daty, umowy, której przedmiotem jest nabycie przez fundusz (opcja put) lub zbycie przez fundusz (opcja call), po z góry oznaczonej cenie, oznaczonej liczby instrumentów bazowych, to: 1) w przypadku zbycia (opcja call) przez fundusz instrumentów bazowych, różnica pomiędzy sumą ceny wykonania opcji i wartością otrzymanej premii netto a kosztem nabycia tych instrumentów bazowych stanowi zrealizowany zysk ze zbycia lokat albo zrealizowaną stratę ze zbycia lokat, 2) w przypadku nabycia (opcja put) przez fundusz instrumentów bazowych, koszt nabycia instrumentów bazowych jest pomniejszany o wartość otrzymanej premii netto. 9. Jeżeli wystawiona przez fundusz opcja podlegała wykonaniu na zasadzie: 1) wypłacenia przez fundusz do określonej daty lub w określonej dacie sumy pieniężnej stanowiącej różnicę pomiędzy ceną instrumentu bazowego w dniu, w którym osoba uprawniona (nabywca opcji) żąda od funduszu wykonania umowy, a jego ceną określoną w umowie (opcja call), 2) wypłacenia przez fundusz do określonej daty lub w określonej dacie sumy pieniężnej stanowiącej różnicę pomiędzy określoną w umowie ceną instrumentu bazowego a jego ceną w dniu, w którym osoba uprawniona (nabywca opcji) żąda od funduszu wykonania umowy (opcja put) - to różnica pomiędzy wypłaconą sumą pieniężną a wartością otrzymanej premii netto powinna być ujęta jako zrealizowany zysk ze zbycia lokat albo jako zrealizowana strata ze zbycia lokat. § 32. 1. W przypadku gdy nie jest możliwa wycena aktywów i ustalenie zobowiązań, o których mowa w § 31 ust. 1, według metod określonych odpowiednio w § 26, § 27 i § 31, z zastrzeżeniem ust. 2, fundusz wycenia wartość aktywów i ustala wysokość tych zobowiązań, opierając się na metodzie wyceny według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny, ocenianej jako najlepszej z punktu widzenia uczestników funduszu, pozwalającej na rzetelne odzwierciedlenie wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny, określonej w statucie funduszu. 2. W przypadkach, o których mowa w § 26 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz § 26 ust. 3, fundusz wycenia papiery wartościowe, opierając się na metodzie wyceny, o której mowa w ust. 1. Rozdział 5 Sprawozdania finansowe § 33. 1. Sprawozdania finansowe sporządza się w języku polskim i walucie polskiej. 2. Informacje zawarte w sprawozdaniu finansowym ujawnia się tysiącach złotych, chyba że charakter i istotność pozycji wymagają innej dokładności. § 34. Na dzień bilansowy ustala się wynik z operacji funduszu, obejmujący: 1) przychody z lokat netto - stanowiące różnicę pomiędzy przychodami z lokat a kosztami operacyjnymi netto funduszu, 2) zrealizowany zysk/stratę ze zbycia lokat i niezrealizowany zysk/stratę z wyceny lokat. § 35. Na dzień bilansowy przyjmuje się metody wyceny stosowane w dniu wyceny. § 36. Sprawozdania finansowe funduszu sporządza się dwa razy w roku, jako: 1) półroczne sprawozdania finansowe - obejmujące dane za pierwsze półrocze bieżącego roku obrotowego, poprzedniego roku obrotowego oraz odpowiednio analogicznego okresu poprzedniego roku obrotowego, 2) roczne sprawozdania finansowe - obejmujące dane dotyczące bieżącego i poprzedniego roku obrotowego. § 37. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu obejmuje: 1) wstęp, 2) bilans, 3) rachunek wyniku z operacji, 4) zestawienie lokat, 5) zestawienie zmian w aktywach netto, 6) noty objaśniające. 2. Wstęp, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera: 1) nazwę funduszu oraz opis celu inwestycyjnego, specjalizacji i stosowanych ograniczeń inwestycyjnych funduszu, 2) firmę, siedzibę i adres towarzystwa będącego organem funduszu, ze wskazaniem właściwych rejestrów, 3) wskazanie okresu sprawozdawczego i dnia bilansowego, 4) opis, w tym: a) przyjęte zasady rachunkowości, dotyczące w szczególności ujmowania w księgach rachunkowych operacji dotyczących funduszu, metod wyceny aktywów, z uwzględnieniem stosowanych metod wyceny składników lokat, oraz zobowiązań funduszu, aktywów netto i wyniku z operacji, b) przyjęte kryterium wyboru rynku, w tym systemu notowań, c) wprowadzone zmiany stosowanych zasad rachunkowości, w tym metod ujmowania operacji w księgach rachunkowych, metod wyceny oraz sposobu sporządzania sprawozdania finansowego, przy czym zmiany te należy opisać w dwóch kolejnych sprawozdaniach finansowych po ich wprowadzeniu, z wyjaśnieniem przyczyn ich wprowadzenia oraz określeniem ich wpływu na sytuację majątkową, finansową oraz wynik finansowy funduszu, d) przyjęte w sprawozdaniu finansowym funduszu kryterium podziału składników portfela lokat. 3. Składniki bilansu wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia w zakresie, jaki jest konieczny do wykazania posiadanych pozycji bilansowych. 4. Składniki rachunku wyniku z operacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w zakresie, jaki jest konieczny do wykazania pozycji rachunku wyniku z operacji. 5. Zestawienie lokat, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, zawiera co najmniej dane określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 6. Zestawienie zmian w aktywach netto, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, zawiera co najmniej dane określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 7. Noty objaśniające, o których mowa w ust. 1 pkt 6, zawierają co najmniej dane określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia. § 38. Do sprawozdania finansowego funduszu dołącza się list towarzystwa będącego organem funduszu, skierowany do uczestników funduszu, opisujący w sposób zwięzły wyniki działania funduszu w okresie sprawozdawczym. § 39. Roczne i półroczne sprawozdania finansowe funduszu podlegają badaniu przez biegłego rewidenta. § 40. 1. Roczne sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się w terminie trzech miesięcy od zakończenia roku obrotowego. 2. Uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy towarzystwa w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego powinna być podjęta w terminie czterech miesięcy od zakończenia roku obrotowego. 3. Półroczne sprawozdanie finansowe sporządza się w terminie dwóch miesięcy od zakończenia pierwszego półrocza roku obrotowego. § 41. 1. Ogłoszeniu, o którym mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o rachunkowości, podlegają roczne i półroczne sprawozdania finansowe wraz z opinią biegłego rewidenta o badanym sprawozdaniu finansowym oraz - w przypadku rocznego sprawozdania finansowego - wraz z odpisem uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy towarzystwa o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego. 2. Złożenie do ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, rocznego sprawozdania finansowego funduszu następuje w ciągu 7 dni od dnia jego zatwierdzenia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy towarzystwa, nie później jednak niż w terminie czterech miesięcy od zakończenia roku obrotowego. 3. Złożenie do ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, półrocznego sprawozdania finansowego następuje w terminie dwóch miesięcy od zakończenia pierwszego półrocza roku obrotowego. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe § 42. 1. W przypadku gdy fundusz inwestycyjny otwarty powstał w wyniku przekształcenia z funduszu powierniczego, wówczas: 1) z chwilą przekształcenia funduszu powierniczego w fundusz inwestycyjny otwarty księgi funduszu powierniczego stają się księgami funduszu inwestycyjnego otwartego, 2) fundusz inwestycyjny otwarty wykazuje w sprawozdaniach finansowych dane porównawcze w kolejności i w sposób określony w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia. 2. Rok obrotowy funduszu powierniczego, w którym nastąpiło przekształcenie w fundusz inwestycyjny otwarty, jest rokiem obrotowym funduszu inwestycyjnego otwartego. § 43. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 września 1999 r. (poz. 868) Załącznik nr 1 BILANS I. Aktywa 1. Lokaty *1 - waluty - papiery wartościowe - jednostki i tytuły uczestnictwa - udziały w sp. z o.o. - wierzytelności - papiery wartościowe do otrzymania - inne 2. Środki pieniężne *2 3. Należności a) z tytułu zbytych lokat b) z tytułu zbytych jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych c) dywidendy d) odsetki e) pozostałe *3 II. Zobowiązania 1. Z tytułu nabytych lokat 2. Z tytułu wystawionych opcji 3. Z tytułu odkupionych jednostek uczestnictwa albo wykupionych certyfikatów inwestycyjnych 4. Z tytułu wypłaty dochodów funduszu 5. Z tytułu pożyczek i kredytów o terminie spłaty do roku 6. Z tytułu pożyczek i kredytów o terminie spłaty powyżej roku 7. Papiery wartościowe do dostarczenia 8. Rezerwa na wydatki 9. Zobowiązania z tytułu wpłat na jednostki uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne 10. Pozostałe *4 III. Aktywa netto (I-II) IV. Kapitał 1. Wpłacony 2. Wypłacony (wielkość ujemna) V. Zakumulowane, nierozdysponowane przychody z lokat netto VI. Zakumulowany, nierozdysponowany zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat VII. Wzrost (spadek) wartości lokat ponad cenę nabycia VIII. Kapitał i zakumulowany wynik z operacji, razem (IV+V±VI±VII) Liczba jednostek uczestnictwa albo zarejestrowanych certyfikatów inwestycyjnych. Wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny. Załącznik nr 2 RACHUNEK WYNIKU Z OPERACJI I. Przychody z lokat 1. Dywidendy i inne udziały w zyskach 2. Odsetki 3. Odpis dyskonta 4. Dodatnie różnice kursowe (saldo) 5. Pozostałe *5 II. Koszty operacyjne *6 1. Wynagrodzenie dla towarzystwa 2. Wynagrodzenia dla dystrybutorów 3. Opłaty dla depozytariusza i inne opłaty związane z prowadzeniem rejestru aktywów funduszu 4. Usługi w zakresie rachunkowości, w tym: - prowadzenie rejestru uczestników funduszu lub certyfikatów inwestycyjnych 5. Usługi wydawnicze, w tym poligraficzne 6. Usługi prawne 7. Opłaty za zezwolenia oraz rejestracyjne 8. Odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek 9. Amortyzacja premii 10. Ujemne różnice kursowe (saldo) 11. Pozostałe5 III. Koszty pokrywane przez towarzystwo *7 IV. Koszty operacyjne netto (II-III) V. Przychody z lokat netto (I-IV) VI. Zrealizowany i niezrealizowany zysk (strata) 1. Zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat 2. Wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat VII. Wynik z operacji (V±VI) Załącznik nr 3 ZESTAWIENIE LOKAT I. 1. Szczegółowe zestawienie lokat funduszu, na ostatni dzień bilansowy, przedstawione według takich kryteriów, odpowiednio do celu inwestycyjnego, specjalizacji i stosowanych ograniczeń inwestycyjnych funduszu, by uczestnik funduszu był w stanie ocenić, czy odpowiadają one określonym przepisami prawa i statutem funduszu. Składniki lokat (według grup rodzajowych) należy wykazać w wartości ustalonej według zasad obowiązujących na dany dzień bilansowy oraz w wartości według cen nabycia, z określeniem procentowego udziału w aktywach funduszu, z podziałem co najmniej na: 1) papiery wartościowe dopuszczone i niedopuszczone do publicznego obrotu, 2) papiery wartościowe notowane na rynku regulowanym (ze wskazaniem rynku) i nienotowane, 3) papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD, 4) papiery wartościowe gwarantowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD, 5) w przypadku akcji (praw poboru) - ich podział według emitenta z określeniem liczby akcji (praw poboru), 6) w przypadku papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcji terminowych - ich podział według instrumentów bazowych, a także - o ile to możliwe - według emitenta (wystawcy) z określeniem liczby papierów wartościowych, praw pochodnych i kontraktów terminowych oraz celu ich posiadania (w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego; w innym celu niż ograniczenie ryzyka inwestycyjnego), 7) w przypadku udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością - ich podział według spółek, 8) w przypadku jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych - ich podział według rodzajów funduszy oraz towarzystw funduszy inwestycyjnych lub powierniczych zarządzających tymi funduszami, z określeniem liczby jednostek lub certyfikatów inwestycyjnych, 9) w przypadku tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą - według rodzajów tych instytucji (funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez spółki administrujące, spółek inwestycyjnych, celów inwestycyjnych, specjalizacji, stosowanych ograniczeń inwestycyjnych) oraz spółek administrujących, z określeniem liczby tytułów uczestnictwa, 10) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu dłuższym niż 1 rok - ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu, warunków oprocentowania i podobnych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, 11) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu nie dłuższym niż 1 rok - ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu: do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy oraz innych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, 12) w przypadku wierzytelności - ich podział według rodzajów podmiotów, wobec których te wierzytelności istnieją, terminu wymagalności, rodzaju świadczenia, na jakie wierzytelności opiewają, z określeniem wartości świadczenia, 13) w przypadku walut - ich podział według walut państw należących do OECD i walut państw nie należących do OECD oraz według walut poszczególnych państw, z określeniem ich wartości (w danej walucie i po przeliczeniu na walutę polską), 14) w przypadku zagranicznych papierów wartościowych i innych praw majątkowych - ich podział według wymienionych wyżej kryteriów, z określeniem odpowiednio wyżej wskazanych danych. 2. Ponadto w "Zestawieniu lokat" należy przedstawić podział lokat według innych szczególnych kryteriów, zawartych w statucie funduszu, na przykład według regionów geograficznych, działów gospodarki reprezentowanych przez emitentów. II. Zestawienie zmian w stanie lokat funduszu obejmuje dane porównawcze, ujawniające stan lokat funduszu, za bieżący rok obrotowy (półrocze) oraz za co najmniej dwa (trzy) poprzednie lata obrotowe, z podziałem według kryterium najlepiej charakteryzującego cel inwestycyjny, specjalizację i stosowane ograniczenia inwestycyjne funduszu, z określeniem procentowego udziału poszczególnych grup lokat w aktywach funduszu. Załącznik nr 4 ZMIANY W AKTYWACH NETTO Informacje dotyczące zmian w aktywach netto obejmują dane porównawcze za bieżący rok obrotowy (półrocze) oraz co najmniej dwa (trzy) poprzednie lata obrotowe. (Jeżeli okres, dla którego są prezentowane zmiany, nie jest równy 12 miesiącom, wówczas zmiany wyrażone procentowo należy odnieść do okresu 12 miesięcy.) I. Zmiana wartości aktywów netto: 1. Wartość aktywów netto na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego 2. Wynik z operacji za okres sprawozdawczy (razem), w tym: a) przychody z lokat netto, b) zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat, c) wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat 3. Zmiana w aktywach netto z tytułu wyniku z operacji 4. Dystrybucja dochodów funduszu (razem) a) z przychodów z lokat netto, b) ze zrealizowanego zysku ze zbycia lokat 5. Zmiany w kapitale w okresie sprawozdawczym (razem), w tym: a) zwiększenie z tytułu zbytych jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, b) zmniejszenie z tytułu odkupionych jednostek uczestnictwa albo wykupionych certyfikatów inwestycyjnych 6. Zmiana wartości aktywów netto z tytułu zmian w kapitale 7. Łączna zmiana aktywów netto w okresie sprawozdawczym (3-4±5) 8. Wartość aktywów netto na koniec okresu sprawozdawczego 9. Średnia wartość aktywów netto w okresie sprawozdawczym II. Zmiana liczby jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych: 1. Zmiana liczby jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym, w tym: a) liczba zbytych jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, b) liczba odkupionych jednostek uczestnictwa albo wykupionych certyfikatów inwestycyjnych, c) saldo zmian liczby jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych 2. Zmiana liczby jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych narastająco od początku działalności funduszu, w tym: a) liczby zbytych jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, b) liczby odkupionych jednostek uczestnictwa albo wykupionych certyfikatów inwestycyjnych, c) saldo zmian liczby jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych III. Zmiana wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny: 1) wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego, 2) wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny na koniec okresu sprawozdawczego, 3) procentowa zmiana wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny w okresie sprawozdawczym, 4) minimalna i maksymalna wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny, 5) wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny według ostatniej wyceny w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny IV. Procentowy udział w aktywach i aktywach netto: kosztów operacyjnych, w tym: - wynagrodzenia towarzystwa Załącznik nr 5 NOTY OBJAŚNIAJĄCE Noty objaśniające zawierają uzupełniające dane o pozycjach bilansu i rachunku wyniku z operacji funduszu, w szczególności: 1) dane o walutowej strukturze aktywów i pasywów, w tym środków pieniężnych, z podziałem według walut i po przeliczeniu na walutę polską, 2) informacje o zaciągniętych i wykorzystanych przez fundusz kredytach i pożyczkach w kwocie stanowiącej, na dzień ich wykorzystania, więcej niż 1% wartości aktywów funduszu, z określeniem: a) nazwy i siedziby banku udzielającego kredytu (pożyczki), b) kwoty kredytu (pożyczki) w chwili zaciągnięcia, procentowego udziału w aktywach, c) kwoty kredytu (pożyczki) pozostałej do spłaty *8, d) warunków oprocentowania, e) terminu spłaty, f) ustanowionych zabezpieczeń, 3) podział kosztów pokrywanych przez towarzystwo, według ich rodzaju, co najmniej w zakresie przedstawionym w pozycji II rachunku wyniku z operacji, 4) zrealizowany zysk (stratę) ze zbycia lokat - odrębnie dla każdej z grup lokat, co najmniej według podziału przyjętego w bilansie funduszu, 5) wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat - odrębnie dla każdej z grup lokat, co najmniej według podziału przyjętego w bilansie funduszu, 6) informacje o podatkach i opłatach, w tym dotyczące opodatkowania funduszu, opodatkowania dochodów z lokat krajowych i zagranicznych, oraz dane dotyczące opłat manipulacyjnych, prowizji maklerskich i innych opłat pokrywanych z funduszu, z określeniem ich wartości, 7) informacje o dystrybucji dochodów funduszu, 8) odnośnie do papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcji terminowych przedstawia się informacje lub dane dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie, b) kwoty (wielkości) będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności, c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu, d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień - jeśli istnieją, e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu, f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów, g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych, h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności, i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych, j) ww. informacje (1-9) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony, k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi, l) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych, innych prawach pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcjach terminowych, 9) informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym. *1 Lokaty funduszu wykazuje się z podziałem według wybranego kryterium najlepiej charakteryzującego cel inwestycyjny, specjalizację i stosowane ograniczenia inwestycyjne funduszu, poczynając od lokat o największym udziale; dodatkowo ujawnia się wartość lokat według ceny nabycia. *2 Środki pieniężne wykazuje się z uwzględnieniem ich struktury. *3 Składniki "Należności" nie wyszczególnione powyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy "Należności", wykazuje się w odrębnych pozycjach bilansu. *4 Składniki "Zobowiązań" nie wyszczególnione powyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy "Zobowiązań", wykazuje się w odrębnych pozycjach bilansu. *5 Składniki "Przychodów z lokat" oraz "Kosztów operacyjnych" nie wyszczególnione powyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy odpowiednio "Przychodów z lokat" oraz "Kosztów operacyjnych" wykazuje się w odrębnych pozycjach rachunku wyniku z operacji. *6 Koszty funduszu inne niż ujęte jako "Koszty operacyjne" ujmuje się i wykazuje w rachunku wyniku z operacji odpowiednio do tytułu ich poniesienia, a także w podziale na koszty limitowane i nielimitowane; w szczególności uwaga ta dotyczy podatków, opłat manipulacyjnych i prowizji maklerskich. *7 Dotyczy przypadku, w którym statut funduszu przewiduje pokrywanie kosztów funduszu przez towarzystwo. *8 W danej walucie i po przeliczeniu na walutę polską. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 13 września 1999 r. w sprawie szczegółowego sposobu prowadzenia kontroli celnej bagażu przewożonego drogą morską lub powietrzną, z uwzględnieniem rodzaju bagażu kontrolowanego, oraz wskazania miejsc właściwych do prowadzenia kontroli. (Dz. U. Nr 77, poz. 869) Na podstawie art. 6 § 7 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Bagaż przewożony drogą powietrzną w rozumieniu rozporządzenia oznacza: 1) bagaż nadany - bagaż, który po przyjęciu i zarejestrowaniu go przez przewoźnika w miejscu wylotu statku powietrznego nie jest dostępny dla podróżnego w czasie odbywania podróży, w tym także podczas przerw w podróży i zmiany statku powietrznego na inny, 2) bagaż kabinowy - bagaż, który osoba zabiera ze sobą do kabiny statku powietrznego. § 2. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu przewożonego drogą powietrzną, bez zatrzymywania statku powietrznego w innym polskim porcie lotniczym, wykonuje się: 1) w wypadku wywozu z polskiego obszaru celnego - w porcie, w którym towar jest załadowywany na statek powietrzny, 2) w wypadku przywozu na polski obszar celny - w porcie przeznaczenia. § 3. 1. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu przywożonego przez osoby podróżujące na pokładzie statków powietrznych, które odbywają lot z zagranicznego portu lotniczego i po zatrzymaniu w polskim porcie lotniczym kontynuują lot do innego polskiego portu lotniczego, wykonuje się w porcie przeznaczenia, jeżeli jest to port otwarty dla ruchu międzynarodowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Bagaż przewożony przez osoby, o których mowa w ust. 1, traktuje się jako wprowadzany na polski obszar celny, chyba że osoba dostarczy organowi celnemu dowód, że bagaż został załadowany w polskim porcie lotniczym, w którym statek powietrzny się zatrzymał, i że bagaż zawiera wyłącznie towary krajowe. 3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że nastąpiło naruszenie przepisów prawa, bagaż, o którym mowa w ust. 1, może zostać poddany czynnościom kontroli celnej w porcie lotniczym, w którym statek powietrzny się zatrzymał. § 4. 1. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu wywożonego z polskiego obszaru celnego przez osobę podróżującą na pokładzie statku powietrznego, który odbywa lot z polskiego portu lotniczego i po zatrzymaniu w innym polskim porcie lotniczym kontynuuje lot do zagranicznego portu lotniczego, wykonuje się w porcie, w którym statek powietrzny rozpoczyna swój lot, jeżeli jest to port otwarty dla ruchu międzynarodowego. 2. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że nastąpiło naruszenie przepisów prawa, bagaż przewożony przez osobę, o której mowa w ust. 1, może zostać poddany czynnościom kontroli celnej także w polskim porcie lotniczym, w którym statek powietrzny się zatrzymał. § 5. 1. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu nadanego, przywożonego na polski obszar celny, przeładowywanego na inny statek powietrzny i transportowanego do innego polskiego portu lotniczego, wykonuje się w porcie przeznaczenia, jeżeli jest to port otwarty dla ruchu międzynarodowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu kabinowego, należącego do podróżnego przybywającego z zagranicy lotem, podczas którego w polskim porcie lotniczym nastąpiła zmiana statku powietrznego, wykonuje się w pierwszym polskim porcie otwartym dla ruchu międzynarodowego, do którego statek przybył. Jeżeli w wyniku kontroli celnej bagażu nadanego, należącego do podróżnego, stwierdzono naruszenie przepisów dotyczących przywozu, jego bagaż kabinowy może zostać poddany kontroli celnej także w porcie przeznaczenia. 3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że nastąpiło naruszenie przepisów prawa lub jeżeli w wyniku kontroli celnej bagażu kabinowego stwierdzono, że podróżny naruszył przepisy dotyczące przywozu, jego bagaż nadany może zostać poddany kontroli celnej w porcie lotniczym, gdzie nastąpiła zmiana statku powietrznego. § 6. 1. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu nadanego, wywożonego z polskiego obszaru celnego, który na polskim obszarze celnym jest przeładowywany na inny statek powietrzny, wykonuje się w pierwszym porcie, w którym następuje załadunek bagażu, jeżeli jest to port otwarty dla ruchu międzynarodowego, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu kabinowego należącego do podróżnego wyjeżdżającego za granicę lotem, podczas którego w polskim porcie lotniczym następuje zmiana statku powietrznego, wykonuje się w porcie, z którego statek powietrzny bezpośrednio wylatuje za granicę, jeżeli jest to port otwarty dla ruchu międzynarodowego. Jeżeli w wyniku wcześniejszej kontroli celnej bagażu nadanego, należącego do tego podróżnego, stwierdzono naruszenie przepisów dotyczących wywozu, bagaż kabinowy tego podróżnego może zostać poddany czynnościom kontroli celnej także w pierwszym porcie, w którym dokonano załadunku. 3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że nastąpiło naruszenie przepisów prawa lub jeżeli w wyniku kontroli celnej bagażu kabinowego stwierdzono, że podróżny naruszył przepisy dotyczące wywozu, nadany bagaż podróżnego może zostać poddany kontroli celnej także w porcie lotniczym, w którym nastąpiła zmiana statku powietrznego. § 7. 1. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu przewożonego statkami powietrznymi innymi niż należące do linii lotniczych wykonujących stałe międzynarodowe przewozy lotnicze, wykonuje się: 1) w wypadku wywozu z polskiego obszaru celnego - w ostatnim porcie lotniczym otwartym dla ruchu międzynarodowego, z którego statek bezpośrednio wylatuje za granicę, 2) w wypadku przywozu na polski obszar celny - w pierwszym porcie lotniczym otwartym dla ruchu międzynarodowego, w którym statek wylądował. 2. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu przywożonego z zagranicy statkiem powietrznym należącym do linii lotniczych wykonujących stałe międzynarodowe przewozy lotnicze i przeładowywanego na polskim obszarze celnym na statek powietrzny, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się w pierwszym porcie lotniczym, do którego przybył statek powietrzny należący do linii lotniczych. 3. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu wywożonego za granicę statkiem powietrznym należącym do linii lotniczych wykonujących stałe międzynarodowe przewozy lotnicze i przeładowywanego na polskim obszarze celnym na statek powietrzny, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się w porcie lotniczym, z którego statek powietrzny bezpośrednio wylatuje za granicę. § 8. Czynności kontroli celnej, dotyczące bagażu przewożonego drogą morską, wykonuje się: 1) w wypadku wywozu z polskiego obszaru celnego - w porcie, gdzie bagaż został załadowany, 2) w wypadku przywozu na polski obszar celny - w porcie, gdzie bagaż został wyładowany. § 9. Przepisy § 3-7 stosuje się odpowiednio w odniesieniu do bagażu przewożonego drogą morską. § 10. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie szczegółowego sposobu prowadzenia kontroli celnej bagażu przewożonego drogą morską lub powietrzną (Monitor Polski Nr 66, poz. 649). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 14 września 1999 r. w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz określenia zasad poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach. (Dz. U. Nr 77, poz. 870) Na podstawie art. 36 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wyznacza się kolejowe drogi celne prowadzące odcinkami linii kolejowych od otwartych kolejowych przejść granicznych do najbliżej położonych urzędów celnych w miejscowościach: 1) Bartoszyce, 2) Braniewo, 3) Chałupki, 4) Cieszyn, 5) Czeremcha, 6) Dorohusk, 7) Głuchołazy, 8) Gubin, 9) Hrebenne, 10) Hrubieszów, 11) Krościenko, 12) Kostrzyn, 13) Kowalewo, 14) Kunowice, 15) Kuźnica Białostocka, 16) Lubawka, 17) Łupków, 18) Małaszewicze, 19) Medyka, 20) Mieroszów, 21) Międzylesie, 22) Muszyna, 23) Przemyśl, 24) Rzepin, 25) Siemianówka, 26) Skandawa, 27) Szczecin-Gumieńce (Grambow), 28) Szczecin-Gumieńce (Tantow), 29) Terespol, 30) Trakiszki, 31) Tuplice, 32) Werchrata, 33) Węgliniec, 34) Zawidów, 35) Zebrzydowice, 36) Zgorzelec, 37) Zubki Białostockie, 38) Zwardoń. 2. Wyznacza się morskie drogi celne prowadzące trasą przepływu od miejsca przekroczenia morskiej granicy polskiego obszaru celnego do najbliżej położonych urzędów celnych w miejscowościach: 1) Darłowo, 2) Dziwnów, 3) Elbląg, 4) Frombork, 5) Gdańsk, 6) Gdynia, 7) Górki Zachodnie, 8) Hel, 9) Jastarnia, 10) Jarosławiec, 11) Krynica Morska, 12) Kołobrzeg, 13) Łeba, 14) Mielno, 15) Mrzeżyno, 16) Nowe Warpno, 17) Police, 18) Rowy, 19) Stepnica, 20) Szczecin, 21) Świnoujście, 22) Trzebież, 23) Ustka, 24) Władysławowo. 3. Wyznacza się rzeczne drogi celne prowadzące najkrótszą trasą od miejsca przekroczenia granicy państwowej do urzędów celnych w miejscowościach: 1) Gryfino, 2) Widuchowa. 4. Wyznacza się powietrzne drogi celne prowadzące od miejsca przekroczenia powietrznej granicy polskiego obszaru celnego drogami lotniczymi wyznaczonymi przez przepisy odrębne do najbliżej położonych urzędów celnych w miejscowościach: 1) Gdańsk-Rębiechowo, 2) Katowice-Pyrzowice, 3) Kraków-Balice, 4) Poznań-Ławica, 5) Rzeszów-Jasionka, 6) Szczecin-Goleniów, 7) Warszawa-Okęcie, 8) Wrocław-Strachowice. 5. Drogi powietrzne wyznaczone przez przepisy odrębne, prowadzące bez międzylądowania na polskim obszarze celnym do i z dodatkowych lotniczych przejść granicznych ustalonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, stają się, z chwilą przekroczenia granicy polskiego obszaru celnego przez statek powietrzny, drogami celnymi w rozumieniu art. 36 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego. § 2. Drogi celne dla towarów przewożonych transportem drogowym wyznaczają organy celne na podstawie art. 36 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego. § 3. 1. Środki transportu poruszające się drogą celną nie mogą, bez zgody organu celnego, zmieniać trasy przejazdu ani zatrzymywać się, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie może zostać wykonany, osoba zobowiązana do jego wykonania lub inna osoba działająca w jej imieniu powinna bezzwłocznie poinformować organ celny o tej sytuacji. § 4. Przeładunek towarów przemieszczanych po drogach celnych może nastąpić wyłącznie za zgodą organu celnego i w obecności funkcjonariusza celnego. § 5. Organ celny może nałożyć na towary przemieszczane drogą celną zamknięcia celne, zarządzić ich konwojowanie lub strzeżenie, a także podjąć inne działania uniemożliwiające usunięcie towarów spod dozoru celnego i zapewniające przedstawienie towaru w nienaruszonym stanie. § 6. W wypadku wprowadzania lub wyprowadzania towarów z polskiego obszaru celnego przez inne niż otwarte przejścia graniczne, organ celny wyznacza drogę celną w pozwoleniu na podstawie art. 35 § 2 Kodeksu celnego. § 7. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie wyznaczenia dróg celnych oraz określenia zasad poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach (Monitor Polski Nr 66, poz. 650). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 września 1999 r. w sprawie wzoru wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumentów, które należy do niego dołączyć. (Dz. U. Nr 77, poz. 871) Na podstawie art. 252 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzór wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Do wniosku, o którym mowa w § 1, należy dołączyć: 1) dokumenty, których przedstawienie było niezbędne do nadania towarom przeznaczenia celnego, 2) dowód uiszczenia należności celnych, w wypadku gdy wniosek dotyczy zwrotu należności celnych, 3) opis okoliczności uzasadniających złożenie wniosku oraz dokumenty potwierdzające te okoliczności. § 3. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie wzoru wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumentów, które należy do niego dołączyć (Monitor Polski Nr 66, poz. 653). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 września 1999 r. (poz. 871) Ilustracja OBJAŚNIENIA DO WNIOSKU Wniosek powinien być sporządzony pismem maszynowym lub komputerowo. Dopuszcza się sporządzenie ręczne dużymi, drukowanymi literami, a w polu 1 stosowanie stempli lub pieczęci. Pola 1-5, 7-13, 16 i 17 wniosku wypełnia wnioskodawca. Pole 6 - wypełnia urząd celny, właściwy ze względu na miejsce, w którym znajduje się towar podlegający należnościom celnym, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek. Pola 14 i 15 - wypełnia urząd celny, w którym zostały zarejestrowane należności celne, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek. Wprowadzone zmiany powinny zostać dokonane poprzez wykreślenie informacji błędnych i podanie właściwych. Każda dokonana w ten sposób zmiana musi zostać potwierdzona przez wnioskodawcę i funkcjonariusza celnego. W formularzu wniosku należy w: polu 1 - podać imię i nazwisko, adres lub nazwę i siedzibę wnioskodawcy, polu 2 - podać numer zgłoszenia celnego, na podstawie którego zarejestrowano kwotę należności celnych, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek, polu 3 - podać nazwę i adres urzędu celnego, w którym zarejestrowano należności celne, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek, polu 4 - podać nazwę i adres urzędu celnego, właściwego ze względu na miejsce, gdzie znajduje się towar podlegający należnościom celnym, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek, polu 5 - podać adres, polu 7 - w przypadku gdy nadanie przeznaczenia celnego uzależnione jest od uzyskania pozwolenia - podać jego numer, polu 8 - opisać towary zgodnie z ich nazwą techniczną lub handlową; należy podać odpowiednio znaki, numery, ilość paczek; w wypadku towarów nie opakowanych - podać ilość przedmiotów lub wpisać "luzem", polu 9 - podać kod Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego PCN, polu 10 - masę podać w jednostkach systemu metrycznego, np. kilogram, litr, metr itp., polu 11 - podać wartość celną towarów, polu 12 - podać kwotę należności celnych, których zwrotu lub umorzenia dotyczy wniosek, polu 13 - wskazać podstawę prawną, w oparciu o którą wnioskodawca ubiega się o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych. Wniosek może zostać sporządzony na kartce papieru o formacie A-4. Wniosek taki powinien zawierać wszystkie wymagane informacje zgodnie z układem graficznym określonym we wzorze. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 września 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Polskiemu Towarzystwu Mariologicznemu. (Dz. U. Nr 77, poz. 872) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) i w związku z art. 4 ust. 3 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Polskie Towarzystwo Mariologiczne", z siedzibą w Częstochowie, o zasięgu ponaddiecezjalnym, erygowanej przez Konferencję Episkopatu Polski. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 6 września 1999 r. w sprawie leczenia substytucyjnego. (Dz. U. Nr 77, poz. 873) Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Leczenie substytucyjne polegające na stosowaniu, w ramach programu leczenia uzależnienia, środka odurzającego lub substancji psychotropowej, zwanych dalej "środkami substytucyjnymi", ma na celu: 1) poprawę stanu somatycznego i psychicznego, 2) readaptację osób uzależnionych, zwanych dalej "pacjentami", 3) ograniczenie rozprzestrzeniania zakażeń HIV i innych. § 2. 1. Pacjentów do leczenia substytucyjnego kwalifikuje kierownik programu leczenia uzależnienia, zwanego dalej "programem", jeśli spełniają łącznie następujące warunki: 1) są uzależnieni co najmniej od 3 lat, 2) ukończyli 21 lat, 3) podejmowane próby leczenia konwencjonalnymi metodami okazały się nieskuteczne, 4) wyrażą zgodę na przetwarzanie danych osobowych w zakresie określonym rozporządzeniem. 2. Kierownik programu może zakwalifikować do leczenia substytucyjnego pacjentów nie spełniających warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, jeśli przemawiają za tym ważne względy zdrowotne. 3. Kierownik programu wyłącza z leczenia substytucyjnego pacjenta, jeżeli trzykrotne kolejne lub pięciokrotne wykonane w ciągu 6 miesięcy badanie moczu potwierdza przyjmowanie innych niż stosowane w leczeniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Kierownik może wyłączyć również pacjenta, który nie przestrzega innych ważnych wymogów określonych programem. § 3. 1. Podstawowym środkiem substytucyjnym stosowanym w leczeniu substytucyjnym jest metadon. 2. Kierownik programu może zastosować w leczeniu substytucyjnym inny środek substytucyjny niż wymieniony w ust. 1, po uzyskaniu zgody organu wydającego zezwolenie na leczenie substytucyjne, wydanej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia. § 4. 1. Pacjenci uczestniczący w programach podlegają, celem uniknięcia ewentualnego uczestnictwa w więcej niż jednym programie, wpisowi do centralnego wykazu osób poddanych leczeniu substytucyjnemu, prowadzonego przez Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. 2. Kierownik programu powiadamia niezwłocznie Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie o poddaniu pacjenta leczeniu substytucyjnemu, wyłączeniu z tego leczenia lub zakończeniu leczenia substytucyjnego. § 5. 1. Środek substytucyjny jest podawany pacjentowi przez lekarza lub pielęgniarkę w jednorazowych dawkach dziennych i przyjmowany przez pacjenta w ich obecności. Metadon jest podawany w postaci roztworu. 2. Pacjent przyjmujący środek substytucyjny obowiązany jest, co najmniej raz w miesiącu, poddać się badaniu kontrolnemu na obecność w moczu innych środków odurzających lub substancji psychotropowych niż podawane w ramach leczenia substytucyjnego. W przypadku wyników wątpliwych lub sprzecznych z oświadczeniem pacjenta, laboratorium Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie przeprowadza dodatkowe badanie kontrolne. 3. Pacjenci objęci leczeniem substytucyjnym posiadają karty identyfikacyjne, zawierające informację o udziale w programie, adres oraz numer telefonu publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w którym przeprowadzane jest leczenie, zwanego dalej "zakładem". 4. Karty, o których mowa w ust. 3, wydaje zakład prowadzący leczenie pacjenta. § 6. Pacjenci uczestniczący w programie w warunkach ambulatoryjnych powinni być jednocześnie poddawani oddziaływaniu psychoterapeutycznemu i rehabilitacyjnemu w wymiarze co najmniej dwóch godzin tygodniowo, a zakład powinien prowadzić współpracę z ich rodzinami. § 7. 1. Środek substytucyjny, z zastrzeżeniem ust. 9, powinien być przechowywany w aptece, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Roztwór środka substytucyjnego przygotowywany jest w aptece, w dawkach jednostkowych dla każdego pacjenta. 3. Środek substytucyjny wydawany jest z apteki do punktu wydawania tego środka, zwanego dalej "punktem", pacjentom objętym leczeniem substytucyjnym, na podstawie zapotrzebowania podpisanego przez kierownika programu. 4. Zapotrzebowanie powinno zawierać: 1) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska) pacjenta (pacjentów), 2) nazwę środka substytucyjnego, jego stężenie oraz ilość, 3) dawkę dobową dla poszczególnych pacjentów. 5. Roztwór środka substytucyjnego pobierany jest z apteki przez osobę upoważnioną przez kierownika programu. 6. Wydanie i odbiór środka substytucyjnego powinno być potwierdzone przez wydającego i odbierającego na egzemplarzu zapotrzebowania pozostającym w aptece. 7. Ilość środka substytucyjnego wydanego do punktu aptekarz wpisuje do książki kontroli, prowadzonej w aptece zgodnie z odrębnymi przepisami. 8. Transport środka substytucyjnego do punktu powinien być zorganizowany w sposób zabezpieczający przed zniszczeniem i uszkodzeniem oraz kradzieżą lub rabunkiem. 9. Ilość środka substytucyjnego przechowywanego w punkcie nie może przekraczać ilości niezbędnej na trzydniowe leczenie pacjentów poddanych leczeniu substytucyjnemu w danym zakładzie. 10. W punkcie roztwór środka substytucyjnego należy przechowywać w zamkniętych metalowych szafkach lub żelaznych kasetach przymocowanych w sposób trwały do ściany lub podłogi pomieszczenia. 11. Dostęp do środka substytucyjnego może mieć wyłącznie kierownik programu, lekarz przez niego upoważniony oraz osoby podające pacjentowi środek substytucyjny, o których mowa w § 5 ust. 1. 12. Każde wydanie środka substytucyjnego z punktu dla określonego pacjenta należy na bieżąco zapisać w książce kontroli obrotu tym środkiem, prowadzonej w punkcie. 13. Niewykorzystany środek substytucyjny podlega zwrotowi do apteki w terminie 3 dni, licząc od zaplanowanej daty jego wydania. 14. Kierownik apteki lub upoważniony przez niego aptekarz wspólnie z ordynatorem oddziału posiadającego punkt lub wyznaczonym przez niego lekarzem, raz na kwartał, przeprowadzają kontrolę punktu w zakresie prowadzenia prawidłowego przychodu i rozchodu środka substytucyjnego oraz stanu zapasów. § 8. 1. Zakład ubiegający się o zezwolenie na leczenie substytucyjne, zwany dalej "zakładem ubiegającym się", powinien zatrudniać, jako kierownika programu, lekarza psychiatrę posiadającego co najmniej 3-miesięczny staż pracy w zakładach opieki zdrowotnej prowadzących leczenie osób uzależnionych. W razie braku możliwości zatrudnienia lekarza psychiatry jako kierownika programu, programem kierować może lekarz innej specjalności, który powinien posiadać co najmniej dwuletni staż pracy w zakładach opieki zdrowotnej prowadzących leczenie osób uzależnionych. Jeżeli kierownikiem programu nie jest lekarz psychiatra, zakład musi zatrudnić lekarza psychiatrę. 2. Zakład ubiegający się powinien zatrudniać pielęgniarki i pracowników pomocniczych, tj. pracowników biorących udział w programie nie będących pracownikami medycznymi. 3. Liczba pielęgniarek i pracowników pomocniczych powinna być odpowiednia do liczby pacjentów, przy przyjęciu, że na 50 pacjentów powinny być co najmniej 2 pielęgniarki i 2 pracowników pomocniczych. 4. Kierownik programu jest obowiązany przeszkolić w zakresie realizowanego programu wszystkich pracowników biorących w nim udział. § 9. 1. Program może być prowadzony, jeśli zakład ubiegający się posiada pomieszczenia odpowiednio przystosowane do: 1) wydawania środka substytucyjnego, 2) prowadzenia terapii grupowej, 3) pracy lekarza, terapeuty i pracownika socjalnego, 4) pobierania próbek moczu oraz jego zbadania na obecność środków substytucyjnych, środków odurzających i substancji psychotropowych, 5) przechowywania i przygotowania środków substytucyjnych w sposób uniemożliwiający dostęp osób nieupoważnionych. 2. Zakład ubiegający się powinien zapewniać pacjentom niezbędną podstawową i specjalistyczną opiekę lekarską, a także możliwość hospitalizacji w celu ustalenia dawki środka substytucyjnego oraz leczenia zespołów abstynencyjnych. § 10. 1. Warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia przez zakład ubiegający się leczenia substytucyjnego jest uzyskanie od wojewody właściwego ze względu na siedzibę zakładu zezwolenia na leczenie substytucyjne. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać: 1) liczbę i ogólną charakterystykę osób, które będą poddawane leczeniu, 2) szczegółowy opis programu, 3) dane o kwalifikacjach i liczbie pracowników, którzy będą uczestniczyć w programie, 4) opis warunków lokalowych i posiadanego wyposażenia technicznego. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 20 września 1999 r. o utracie mocy obowiązującej art. 228 § 3 ustawy - Prawo spółdzielcze. (Dz. U. Nr 77, poz. 874) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 lutego 1999 r. sygn. K. 23/98 ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 228 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399 i Nr 60, poz. 636). Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 września 1999 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. (Dz. U. Nr 78, poz. 875) Art. 1. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636 i Nr 72, poz. 802) po art. 118 dodaje się art. 118a w brzmieniu: "Art. 118a. W 1999 r. FUS mogą być udzielane pożyczki z budżetu państwa, w łącznej kwocie nie większej niż 4 000 000 tys. zł." Art. 2. Do pożyczek, o których mowa w art. 1, nie stosuje się ograniczeń wynikających z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778). Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 września 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na ekstrakt chmielowy przywożony z zagranicy. (Dz. U. Nr 78, poz. 876) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngent taryfowy ilościowy na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 oraz z 1999 r. Nr 24, poz. 215, Nr 72, poz. 805, Nr 74, poz. 827 i Nr 75, poz. 839). § 3. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1999 r. (poz. 876) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENT TARYFOWY ILOŚCIOWY Kod PCNWyszczególnienieIlość 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielu ex 1302 13 00 0Ekstrakt otrzymany z przerobu polskiego chmielu objętego procedurą uszlachetniania biernego130 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia zakazu wywozu ropy i produktów ropopochodnych z Rzeczypospolitej Polskiej do Federalnej Republiki Jugosławii. (Dz. U. Nr 78, poz. 877) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) oraz w związku ze Wspólnym Stanowiskiem Rady Unii Europejskiej 1999/604/CFSP z dnia 3 września 1999 r. zmieniającym Wspólne Stanowisko 1999/273/CFSP z dnia 23 kwietnia 1999 r. dotyczące zakazu dostaw i sprzedaży ropy i produktów ropopochodnych do Federalnej Republiki Jugosławii oraz Wspólne Stanowisko 1999/318/CFSP z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie dodatkowych restrykcji skierowanych wobec Federalnej Republiki Jugosławii zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wprowadzenia zakazu wywozu ropy i produktów ropopochodnych z Rzeczypospolitej Polskiej do Federalnej Republiki Jugosławii (Dz. U. Nr 39, poz. 386) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 na końcu zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem § 1a."; 2) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: "§ 1a. Zakazu, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do dostaw i sprzedaży ropy oraz produktów ropopochodnych w celach prowadzenia działalności na terytoriach bądź z terytoriów Prowincji Kosowo lub Republiki Czarnogóry." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatków mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 78, poz. 878) Na podstawie art. 40 ust. 3, art. 42 ust. 6, art. 43 ust. 5, art. 44 ust. 4 oraz art. 45c ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 40, poz. 403) w § 2 w ust. 1 i w ust. 2 po wyrazach "opłaty abonamentowej" dodaje się wyrazy "oraz stałych opłat miesięcznych". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 78, poz. 879) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999 (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 i z 1999 r. Nr 25, poz. 219) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 87, - pkt 88 i 89 otrzymują brzmienie: "88) S-01 - sprawozdanie przedszkola i oddziału przedszkolnego przy szkole podstawowej, 89) S-02 - sprawozdanie szkoły podstawowej i gimnazjum," - skreśla się pkt 90 i 91, - pkt 101 otrzymuje brzmienie: "101) S-13 - sprawozdanie domu dziecka, rodzinnego domu dziecka, pogotowia opiekuńczego, rodziny zastępczej oraz wioski dziecięcej," - pkt 103 otrzymuje brzmienie: "103) S-15 - sprawozdanie o nauczaniu języka ojczystego w przedszkolach i w szkołach dla dzieci i młodzieży mniejszości narodowych i etnicznych," b) w ust. 2: - skreśla się pkt 13, - skreśla się pkt 19-23, - skreśla się pkt 33-36; 2) w § 2 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) G-10.4 - sprawozdanie o działalności przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłem i obrotem energią elektryczną,"; 3) w załączniku nr 1 do rozporządzenia: a) wzory formularzy sprawozdawczych o symbolach: S-01, S-02, S-05, S-06, S-07, S-08, S-09, S-10, S-12, S-13, S-14, S-15, S-16, S-17, S-18 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-15 do niniejszego rozporządzenia, b) skreśla się wzory formularzy sprawozdawczych o symbolach: R-SGR, S-03, S-04; 4) w załączniku nr 2 do rozporządzenia skreśla się wzory kwestionariuszy i ankiet statystycznych o symbolach: C-99, DS-46D, DS-46H, DS-46I, DS-46W, DS-46R, PL-99, PN-99, R-KR; 5) w załączniku nr 3 do rozporządzenia wzory formularzy sprawozdawczych o symbolach: G-10.1, G-10.1(w), G-10.4, G-10.4 (PSE), EN-3 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 16-20 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 1999 r. (poz. 879) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Objaśnienia do S-02 1. Sprawozdanie należy sporządzić oddzielnie dla każdego typu szkoły (zgodnie z wykazem typów szkół): podstawowej, szkoły filialnej, szkoły artystycznej I stopnia (realizującej jednocześnie program szkoły podstawowej), szkoły podstawowej sportowej i szkoły przysposabiającej do pracy zawodowej i gimnazjum. Szkoły podstawowe i gimnazjum dla dorosłych prowadzące nauczanie jednocześnie w formie stacjonarnej i zaocznej sporządzają dwa odrębne sprawozdania dla każdej z tych form. Jeżeli szkoła dla dorosłych (podstawowe studium zawodowe) prowadzi filie, wówczas sporządza jedno sprawozdanie łącznie z filiami. Szkoły specjalne i gimnazja specjalne w zakładzie opieki zdrowotnej i w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego (typ 123 i 163), filie szkoły podstawowej specjalnej i filie gimnazjum specjalnego w zakładzie opieki zdrowotnej i w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego (typ 126 i 167) nie wypełniają danych dotyczących uczniów przebywających na placówce (do trzech miesięcy) i wykazanych w szkole podstawowej macierzystej lub gimnazjum macierzystym. 2. Dział 1. Dane ogólne Wiersze 01, 02 i 03 dotyczą nauczycieli realizujących obowiązujący program nauczania, tj. bez bibliotekarzy, wychowawców świetlic, prowadzących wyłącznie zajęcia pozalekcyjne, nauczycieli będących na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych (rehabilitacyjnych), bezpłatnych, nauczycieli przebywających na długotrwałych zwolnieniach lekarskich itp., łącznie z logopedami szkolnymi, psychologami uczącymi w szkole w pełnym wymiarze godzin (w innych przypadkach nie mogą być ujmowani), oraz z nauczycielami religii (katechetami świeckimi i księżmi bez względu na to, czy pobierają wynagrodzenie czy nie pobierają). Nauczycieli korzystających ze zniżki godzin, pobierających pełne wynagrodzenie należy liczyć jako pełnozatrudnionych. Nauczycieli pełnozatrudnionych w zespole szkół realizujących pensum zarówno w szkole podstawowej jak i gimnazjum należy zaliczyć do szkoły, gdzie realizują przeważającą liczbę godzin, natomiast nauczycieli realizujących pensum po równo należy przypisać umownie do szkoły podstawowej. Nauczycieli niepełnozatrudnionych uczących jednocześnie w kilku szkołach umownie należy wykazać w wierszu 02, bez względu na to, która szkoła jest głównym miejscem zatrudnienia. W wierszach 04, 05, 06, 07, 08 i 09 liczbę pomieszczeń należy wykazywać bez pomieszczeń przeznaczonych wyłącznie na zajęcia pozalekcyjne oraz pomieszczeń adaptowanych do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (np. hole, większe izby szkolne). Każde pomieszczenie może być wykazane tylko raz, w przypadku wspólnego użytkowania pomieszczeń przez więcej niż jedną szkołę - dane dotyczące pomieszczeń wypełnia szkoła o przeważającej liczbie uczniów. W zakładzie opieki zdrowotnej, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego i domu pomocy społecznej należy wykazać pomieszczenia wydzielone lub przeznaczone na zajęcia dydaktyczno-wychowawcze. Wiersz 10 dotyczy środków finansowych zadeklarowanych przez rodziców na początku roku szkolnego 1998/99 (innych niż fundusze klasowe) i wpłaconych na potrzeby szkoły, będących podstawą do ulgi w podatku dochodowym niezależnie od tego, czy środki te były księgowane. Wiersz 13 dotyczy uczniów prowadzonych z fragmentarycznymi deficytami i zaburzeniami w rozwoju i z niewielkimi odchyleniami od normy rozwoju intelektualnego oraz z trudnościami w nauce. Uczniów korzystających z różnego rodzaju zajęć dydaktyczno-wyrównawczych należy wykazać tylko raz. Wiersz 14 dotyczy uczniów prowadzonych, u których stwierdzono zaburzenia statyki ciała i obniżoną sprawność fizyczną. Uczniowie korzystający z różnych rodzajów gimnastyki korekcyjno-kompensacyjnej należy wykazać tylko raz. 3. Dział 3. Uczniowie i oddziały według klas Szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne (typ 121-129 i 161-170) prowadzące nauczanie w zespołach klasowych wypełniają wiersze 3, 4, 5 rubr. 1 i 2 (bez rozbicia wg klas). Jeżeli w szkole podstawowej specjalnej lub gimnazjum specjalnym prowadzone jest nauczanie zarówno w oddziałach jak i zespołach klasowych, należy w wierszach 3, 4 i 5 podać dane ogółem (rubr. 1 i 2), natomiast w rubr. 3 do 10 (w rozbiciu według klas) uwzględnić dane bez zespołów klasowych. W rubryce 10 - "A" - należy wykazać uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym, z upośledzeniem głębokim oraz z rozpoznanym autyzmem, których nie można przypisać do liczby oddziałów i uczniów według klas, jak również uczniów niepełnosprawnych prowadzonych tokiem indywidualnego nauczania. W wierszach 1, 4 i 5 - liczbę uczniów należy wykazać łącznie z uczniami objętymi indywidualnym nauczaniem. W wierszu 3 - liczbę oddziałów należy wykazać w zaokrągleniu bez znaku po przecinku. W wierszach 4 i 5 - liczbę uczniów należy wykazać łącznie z uczniami powtarzającymi klasę. Wiersz 8 dotyczy indywidualnego nauczania organizowanego dla uczniów z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą lub utrudniającą uczęszczanie do szkoły, przewlekle chorym i innym, stale lub okresowo niezdolnym do nauki. Uwaga: W wierszu 2 należy podać liczbę uczniów, w odniesieniu do których rada pedagogiczna szkoły podjęła decyzję o pozostawieniu w tej samej klasie. W wierszu tym należy również podać uczniów, którym wyznaczono egzamin sprawdzający lub klasyfikacyjny, ale tego egzaminu nie zdali lub do niego nie przystąpili. W wierszu 3 w przypadku prowadzenia zajęć w klasach łączonych - należy wpisać jeden oddział wyłącznie w jednej z klas, a uczniów odrębnie w poszczególnych klasach. Licea ogólnokształcące sporządzają sprawozdanie S-02 dla uczniów klasy VIII zorganizowanych przy tych liceach tylko w tym przypadku, gdy uczniowie ci nie są wykazywani w sprawozdaniu sporządzonym przez macierzystą szkołę podstawową. 4. Dział 4. Oddziały, uczniowie i absolwenci - dane uzupełniające Wiersze 1 do 5 - dotyczą liczby oddziałów, uczniów i absolwentów niepełnosprawnych. Wiersz 2 - dotyczy oddziału specjalnego (klasy), w którym liczba niepełnosprawnych powinna wynosić od 3 do 5 uczniów w poszczególnych klasach. Wiersz 3 - dotyczy oddziału (klasy) integracyjnego, który organizuje się w celu umożliwienia uczniom niepełnosprawnym zdobycia wiedzy i umiejętności na miarę ich możliwości w warunkach szkoły ogólnodostępnej. Liczba uczniów w oddziale integracyjnym powinna wynosić od 15 do 20, w tym od 3 do 5 uczniów niepełnosprawnych w poszczególnych klasach. Wiersz 4 - dotyczy oddziału (klasy) ogólnodostępnego, do którego uczęszcza 1-2 uczniów niepełnosprawnych w poszczególnych klasach, w których realizowany jest pełny program przewidziany dla ogólnodostępnej szkoły publicznej. Wiersz 6 - dotyczy oddziału (klasy) terapeutycznego, który organizuje się dla uczniów wykazujących jednorodne lub sprzężone zaburzenia, wymagających indywidualizacji nauczania oraz stałej i długotrwałej pomocy psychologicznej i pedagogicznej. Liczba uczniów w oddziałach terapeutycznych powinna wynosić od 10 do 15 uczniów (Dz. Urz. MEN z dnia 30 lipca 1993 r. Nr 6, poz. 19). Wiersz 7 - dotyczy oddziału (klasy) wyrównawczego, który organizuje się dla uczniów, u których występują rozległe braki w opanowaniu programów obowiązkowych przedmiotów nauczania. Liczba uczniów w oddziałach wyrównawczych powinna wynosić od 10 do 15 uczniów (Dz. Urz. MEN z dnia 30 lipca 1993 r. Nr 6, poz. 19). Klas wyrównawczych nie łączyć z danymi ogólnymi w dziale 1, wiersz 13. Wiersz 8 - dotyczy uczniów w klasach sportowych (zarządzenie MEN z dnia 12 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad działania klas i szkół sportowych oraz szkół mistrzostwa sportowego M.P. Nr 13, poz. 107). 5. Dział 5. Uczniowie niepełnosprawni według rodzaju niepełnosprawności W dziale tym każdego ucznia należy wykazać tylko w jednym rodzaju niepełnosprawności. Uczniów z więcej niż jedną niepełnosprawnością (np. z upośledzeniem umysłowym i z uszkodzonym słuchem) należy klasyfikować zgodnie z niepełnosprawnością dominującą w oparciu o orzeczenie publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Uczniów, którzy nie kwalifikują się do wykazania w rubr. od 2 do 15, należy wykazać tylko w rubr. 1 (ogółem). 6. Dział 7. Obowiązek szkolny Dział ten wypełniają tylko szkoły prowadzące księgę ewidencji dzieci i młodzieży podlegającej obowiązkowi szkolnemu. Rubryka 1 - dotyczy dzieci i młodzieży z całego obwodu. W rubryce 2 - nie należy wykazywać dzieci i młodzieży z innych obwodów szkolnych. Łącznie z indywidualnym nauczaniem. Rubryka 4 - dotyczy dzieci i młodzieży, które na podstawie art. 16 ust. 8 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 oraz Dz. U. z 1998 r. Nr 117, poz. 759), otrzymały zezwolenie dyrektora szkoły na spełnienie obowiązku szkolnego poza szkołą. W rubryce 5 - za spełnienie obowiązku szkolnego uznaje się również udział dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, organizowanych zgodnie z art. 16 ust. 7 Ustawy o systemie oświaty. 7. Po wypełnieniu sprawozdania należy sprawdzić zgodność liczb występujących w różnych działach sprawozdania, a mianowicie: dział 2, wiersz 1, rubr. 1 = dział 3, wiersz 4, rubr. 1; dział 2, wiersz 1, rubr. 1 = dział 3, wiersz 4, rubr. 1 = dział 5, rubr. 1 (dotyczy tylko szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych (typ 121-129 i 161-170); dział 2, wiersz 2, rubr. 1 = dział 3, wiersz 5, rubr. 1; dział 3, wiersz 7, rubr. 1 = dział 4, wiersz 1, rubr. 2; dział 3, wiersz 7, rubr. 2 = dział 4, wiersz 1, rubr. 3; dział 3, wiersz 1, rubr. 9 - dział 3, wiersz 2, rubr. 9 = dział 6, wiersz 1, rubr. 1; dział 7, wiersz 1, rubr. 2 <_ dział 3, wiersz 4, rubr. 1; dział 7, wiersz 2, rubr. 2 <_ dział 3, wiersz 5, rubr. 1. Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA do S-05 1. Sprawozdanie sporządzają oddzielnie licea ogólnokształcące dla młodzieży oraz licea ogólnokształcące specjalne. W sprawozdaniach liceów zlikwidowanych z końcem poprzedniego roku szkolnego należy wypełnić wyłącznie dane dotyczące wyników klasyfikacji uczniów - dział 6 w. 1, 2, 3 i 4, dział 1 w. 09 i 10 oraz absolwentów - dział 3. Licea ogólnokształcące, które w poprzednim roku szkolnym nie prowadziły klasy programowo najwyższej (IV), nie wypełniają danych: w dziale 1, w. 09 i 10, w dziale 6 rubr. 5 w. od 1 do 4 oraz działu 3. 2. Dział 1. Dane ogólne Wiersze 01, 02 i 03 dotyczą nauczycieli realizujących obowiązujący program nauczania, tj. bez bibliotekarzy, wychowawców świetlic, prowadzących wyłącznie zajęcia pozalekcyjne, nauczycieli będących na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych (rehabilitacyjnych), bezpłatnych, nauczycieli przebywających na długotrwałych zwolnieniach lekarskich itp., łącznie z logopedami szkolnymi, psychologami uczącymi w szkole w pełnym wymiarze godzin (w innych przypadkach nie mogą być ujmowani), oraz z nauczycielami religii (katechetami świeckimi i księżmi bez względu, czy pobierają wynagrodzenie czy nie pobierają). Nauczycieli niepełnozatrudnionych uczących jednocześnie w kilku szkołach umownie należy wykazać w wierszu 02, bez względu na to, która szkoła jest głównym miejscem zatrudnienia. W wierszach 04 do 07 liczbę pomieszczeń należy wykazać bez pomieszczeń przeznaczonych wyłącznie na zajęcia pozalekcyjne oraz pomieszczeń adaptowanych do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (np. hole, większe izby lekcyjne). Każde pomieszczenie może być wykazane tylko raz, w przypadku wspólnego użytkowania pomieszczeń przez więcej niż jedną szkołę - dane dotyczące pomieszczeń wypełnia jedna szkoła. W wierszu 09 nie należy podawać absolwentów, którzy ukończyli szkołę w latach wcześniejszych, a do egzaminu dojrzałości przystąpili w roku bieżącym. Wiersz 11 dotyczy środków finansowania zadeklarowanych przez rodziców na początku roku szkolnego 1998/99 (innych niż fundusze klasowe) i wpłaconych na potrzeby szkoły, będących podstawą do ulgi w podatku dochodowym niezależnie od tego, czy środki te były księgowane. 3. Dział 2. Uczniowie według roku urodzenia i płci Wiersz 4 dotyczy uczniów objętych indywidualnym nauczaniem, które organizowane jest dla uczniów z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą lub utrudniającą uczęszczanie do szkoły, przewlekle chorym i innym stale lub okresowo niezdolnym do nauki. 4. Dział 3. Absolwenci z poprzedniego roku szkolnego W dziale tym absolwentów należy wykazać łącznie z wynikami egzaminów sprawdzających i klasyfikacyjnych. 5. Dział 4. Uczniowie według profili kształcenia oraz klas i płci Licea ogólnokształcące specjalne wypełniają tylko wiersz 1 i 7. W wierszu 2 przedmiotami wiodącymi są: język polski, języki obce nowożytne, języki klasyczne, historia. W wierszu 3 przedmiotami wiodącymi są: matematyka, informatyka, fizyka z astronomią. W wierszu 4 przedmiotami wiodącymi są: geografia, biologia z higieną i ochroną środowiska, chemia. W wierszu 5 nie określa się przedmiotów wiodących. W wierszu 6 przedmiotami wiodącymi są inne przedmioty nie wymienione w wierszach 2, 3 i 4, w tym również oddziały klas sportowych oraz mistrzostwa sportowego. Uwaga: Jeżeli występują uczniowie klas wstępnych, to: - wiersz 1, rubr. 1 minus wiersz 1, rubr. 3 stanowi sumę wierszy od 2 do 6, - wiersz 1, rubr. 2 minus wiersz 1, rubr. 4 stanowi sumę wierszy od 2 do 6. Jeżeli nie występują uczniowie klas wstępnych liceów dwujęzycznych to wiersz 1 = wiersz od 2 do 6 (nie dotyczy rubr. 3 i 4 oraz sprawozdań szkół specjalnych). 6. Dział 5. Uczniowie klasy I, którzy świadectwo ukończenia szkoły podstawowej otrzymali w poprzednim roku szkolnym W dziale tym należy również wykazać uczniów klas wstępnych w liceach dwujęzycznych. 7. Dział 6. Wyniki klasyfikacji uczniów oraz uczniowie powtarzający klasę Wyniki klasyfikacji uczniów oraz uczniowie powtarzający klasę - należy podać łącznie z wynikami egzaminów sprawdzających i klasyfikacyjnych. W wierszu 4 należy podać uczniów w odniesieniu do których rada pedagogiczna szkoły podjęła decyzję o pozostawieniu w tej samej klasie oraz uczniów, którym wyznaczono egzamin sprawdzający lub klasyfikacyjny, ale egzaminu tego nie zdali lub do niego nie przystąpili. W wierszu 5 należy podać uczniów powtarzających klasę w roku sprawozdawczym - uczniowie ci powinni być też wliczeni do danych wykazanych w dziale 2 i 4. Licea dwujęzyczne nie wykazują liczby uczniów klas wstępnych. 8. Po wypełnieniu sprawozdania należy sprawdzić zgodność liczb występujących w różnych działach sprawozdania, a mianowicie: - dział 2, rubr. 1, wiersz 1 = dział 4, rubr. 1, wiersz 1 - dział 2, rubr. 1, wiersz 2 = dział 4, rubr. 2, wiersz 1 - dział 2, rubr. 1, wiersz 3 = dział 4, rubr. 5, wiersz 1 - dział 2, rubr. 1, wiersz 3 >_ dział 5, rubr. 1, wiersz 1 + dział 6, rubr. 2, wiersz 5 - dział 3, rubr. 1, wiersz 1 = dział 6, rubr. 5, wiersz 3 - dział 3, rubr. 3, wiersz 1 <_ dział 1, wiersz 09 - dział 3, rubr. 3, wiersz 2 <_ dział 1, wiersz 10 - dział 4, rubr. 5, wiersz 1 >_ dział 5, rubr. 1, wiersz 1 ] nie dotyczy klas wstępnych dwujęzycznych - dział 4, rubr. 6, wiersz 1 >_ dział 5, rubr. 1, wiersz 2 - dział 5, rubr. 1, wiersz 1 <_ dział 4, rubr. 5, wiersz 1 + dział 4, rubr. 3, wiersz 1 - dział 6, rubr. 2, wiersz 5 - dotyczy tylko klas wstępnych dwujęzycznych - dział 6, rubr. 5, wiersz 1 - dział 6, rubr. 5, wiersz 4 = dział 3, rubr. 1, wiersz 1 Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Objaśnienia 1. Sprawozdanie należy sporządzić łącznie z filiami (oddziały zamiejscowe) oddzielnie dla liceum ogólnokształcącego stacjonarnego i oddzielnie dla zaocznego, nawet wówczas, gdy posiadają wspólną administrację. 2. Dział 1. Dane ogólne Rubryki 1, 2 i 3 dotyczą nauczycieli realizujących obowiązujący program nauczania, tj. bez bibliotekarzy, wychowawców świetlic, prowadzących wyłącznie zajęcia pozalekcyjne, nauczycieli będących na urlopach macierzyńskich, wychowawczych, zdrowotnych (rehabilitacyjnych), bezpłatnych, nauczycieli przebywających na długotrwałych zwolnieniach lekarskich itp., łącznie z logopedami szkolnymi, psychologami uczącymi w szkole w pełnym wymiarze godzin (w innych przypadkach nie mogą być ujmowani), oraz z nauczycielami religii (katechetami świeckimi i księżmi bez względu na to, czy pobierają wynagrodzenie czy nie pobierają). Nauczycieli korzystających ze zniżki godzin, pobierających pełne wynagrodzenie należy liczyć jako pełnozatrudnionych. Nauczycieli niepełnozatrudnionych uczących jednocześnie w kilku szkołach należy umownie wykazać w rubryce 2, bez względu na to, która szkoła jest głównym miejscem zatrudnienia. W rubrykach 4, 5, 6 i 7 liczbę pomieszczeń należy wykazać bez pomieszczeń przeznaczonych wyłącznie na zajęcia pozalekcyjne oraz pomieszczeń adaptowanych do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (np. hole, większe izby lekcyjne). Każde pomieszczenie może być wykazane tylko raz, w przypadku wspólnego użytkowania pomieszczeń przez więcej niż jedną szkołę - dane dotyczące pomieszczeń wypełnia jedna szkoła. W rubryce 8 nie należy podawać absolwentów, którzy ukończyli szkołę w latach wcześniejszych, a do egzaminu dojrzałości przystąpili w roku bieżącym. Łącznie z eksternami. 3. Dział 3. Absolwenci z poprzedniego roku szkolnego W dziale tym należy podawać wszystkich absolwentów z lutego, czerwca i września. 4. Po wypełnieniu sprawozdania należy sprawdzić zgodność liczb występujących w sprawozdaniu, a mianowicie: - Dział 3, rubr. 1, wiersz 3 <_ dział 1, rubr. 8, - Dział 3, rubr. 1, wiersz 4 <_ dział 1, rubr. 9, - Dział 4, rubr. 1, 2 i 3, wiersz 01 = wiersz 02+07+11, - Dział 4, rubr. 1, 2 i 3, wiersz 02 = wiersze od 03 do 06, - Dział 4, rubr. 1, 2 i 3, wiersz 07 = wiersze od 08 do 10, - Dział 4, rubr. 1, 2 i 3, wiersz 11 = wiersze od 12 do 14, - Dział 4, rubr. 2, wiersz 01 = dział 2, rubr. 1, wiersz 1, - Dział 4, rubr. 3, wiersz 01 = dział 2, rubr. 1, wiersz 2. ...................... ...................... ...................... (imię, nazwisko i telefon osoby, która sporządziła sprawozdanie) (miejscowość, data) (pieczątka imienna i podpis osoby działającej w imieniu sprawozdawcy) Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA S-07 sprawozdanie szkoły zawodowej - według stanu w dniu 2 X Sprawozdanie dotyczy szkół zawodowych czynnych w danym roku szkolnym oraz szkół, które zakończyły działalność w czerwcu poprzedniego roku szkolnego. Jeżeli szkoła posiada filię, wówczas jednostką sprawozdawczą jest szkoła prowadząca filię (szkoła macierzysta), która sporządza jedno sprawozdanie łącznie z filią. Jeżeli filia zlokalizowana jest na terenie innej miejscowości niż szkoła macierzysta - sporządza się dwa odrębne sprawozdania. Szkoły z klasami przysposabiającymi do pracy zawodowej - niezależnie od tego czy zorganizowane są przy szkole podstawowej czy zawodowej - wykazywać należy na formularzu S-02, z wyjątkiem szkół przysposabiających do pracy zawodowej na podbudowie ukończonej szkoły podstawowej, które nadal wypełniają formularz S-07. Sprawozdanie należy sporządzać następująco: 1) szkoły dla młodzieży wypełniają wszystkie działy, 2) szkoły dla dorosłych nie wypełniają danych dotyczących: - stanowisk pracy w warsztatach szkolnych, liczby uczniów mieszkających na stancjach, liczby oddziałów (klas) specjalnych i uczniów w oddziałach (klasach) specjalnych, liczby uczniów pobierających naukę indywidualnie (dział 1, wiersze od 05 do 09), środków finansowych (dział 1, wiersze od 19 do 21), - uczniów według klas (dział 2, rubr. 3, 4, 5 i 8), - uczniów klasy I w danym roku szkolnym, którzy świadectwo ukończenia szkoły niższego szczebla otrzymali w poprzednim roku szkolnym (dział 4), - młodocianych pracowników (dział 5). 3) szkoły, które utworzone zostały na początku danego roku szkolnego, nie wypełniają informacji dotyczących: - absolwentów, którzy przystąpili do egzaminów dojrzałości (dział 1, wiesze 17 i 18), - środków finansowych (dział 1, wiersze 19 i 20), - uczniów według klas (dział 2, rubr. 3, 4, 5 i 8), - absolwentów-eksternów (dział 3), - absolwentów według roku urodzenia (dział 6), - absolwentów według zawodów - specjalności (dział 7, rubr. od 0 do 6), 4) w sprawozdaniach szkół zlikwidowanych z dniem 30 czerwca wypełnia się następujące informacje: a) w sprawozdaniach szkół dla młodzieży: - absolwentów, którzy przystąpili do egzaminów dojrzałości (dział 1, wiesze 17 i 18), - środków finansowych (dział 1, wiersze 19 i 20), - uczniów według klas (dział 2, rubr. od 1 do 5), - absolwentów-eksternów (dział 3), - absolwentów według roku urodzenia (dział 6), - absolwentów według zawodów - specjalności (dział 7, rubr. od 0 do 6), b) w sprawozdaniach szkół dla dorosłych: - absolwentów, którzy przystąpili do egzaminów dojrzałości (dział 1, wiesze 17 i 18), - absolwentów-eksternów (dział 3), - absolwentów według roku urodzenia (dział 6), - absolwentów według zawodów - specjalności (dział 7, rubr. od 0 do 6). Dwa odrębne sprawozdania S-07 sporządzają: - szkoły zawodowe, w których przyjęcia do klasy I przeprowadzane są dwukrotnie w ciągu roku szkolnego, tj. we wrześniu i w lutym, - szkoły muzyczne I i II stopnia kształcące wyłącznie w kierunku muzycznym: w zakresie I stopnia (symbol 510) i w zakresie II stopnia (symbol 520), - szkoły artystyczne II stopnia, w których zorganizowane są klasy o profilu wyłącznie artystycznym (symbol 520) - jedno sprawozdanie oraz klasy z nauką przedmiotów jednocześnie ogólnokształcących i artystycznych (symbol 521) - drugie sprawozdanie. Szkoły muzyczne I i II stopnia (podstawowego i licealnego) kształcące jednocześnie w zakresie przedmiotów ogólnych i muzycznych - sporządzają sprawozdanie tylko w zakresie II stopnia - liceum. Szkoły baletowe kształcące jednocześnie w kierunku ogólnym i baletu sporządzają sprawozdanie tylko w zakresie II stopnia - liceum. Natomiast szkoły baletowe o profilu wyłącznie baletowym sporządzają sprawozdanie o symbolu 510 lub symbolu 520 w zależności od stopnia kształcenia. Jeżeli szkoła nie ma określonego stopnia kształcenia (szkoły niepubliczne) - kryterium może być wiek uczniów. Szkoły policealne (pomaturalne) dzienne wykazuje się w sprawozdaniu jako szkoły dla młodzieży. Policealne studia artystyczne wypełniają dział 6 wykazując wszystkich uczniów i absolwentów. Wykaz symboli szkół zawodowych specjalnych według rodzajów niepełnosprawności (pozycja 4 części tytułowo-adresowej) Szkoły według niepełnosprawnościSymbol Szkoły dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim1 Szkoły dla upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym2 Szkoły dla niesłyszących3 Szkoły dla słabo słyszących4 Szkoły dla niewidomych5 Szkoły dla słabo widzących6 Szkoły dla przewlekle chorych7 Szkoły dla niepełnosprawnych ruchowo8 Szkoły dla niedostosowanych społecznie9 Szkoły dla zagrożonych uzależnieniami10 Szkoły dla uczniów z zaburzeniami zachowania11 Wykaz symboli typów szkół, które wypełniają formularz S-07 Typ szkołySymbol SZKOŁY PRZYSPOSABIAJĄCE DO PRACY ZAWODOWEJ Szkoły przysposabiające do pracy zawodowej specjalne - na podbudowie klasy VIII szkoły podstawowej117 SZKOŁY ZASADNICZE DLA MŁODZIEŻY Szkoły zasadnicze (bez specjalnych)211 Szkoły zasadnicze specjalne241 SZKOŁY ZASADNICZE DLA DOROSŁYCH Szkoły zasadnicze stacjonarne231 Szkoły zasadnicze zaoczne251 SZKOŁY ŚREDNIE ZAWODOWE DLA MŁODZIEŻY na podbudowie programowej: szkoły podstawowej Technika i licea (np. technika budowlane, licea ekonomiczne, licea medyczne) - bez specjalnych311 Technika specjalne312 Licea zawodowe (bez specjalnych) - licea przygotowujące do wykonywania zawodu robotnika kwalifikowanego ze średnim wykształceniem ogólnym lub pracowników o równorzędnych kwalifikacjach ze średnim wykształceniem ogólnym314 Licea techniczne318 Licea zawodowe specjalne319 szkoły zasadniczej Technika i licea (bez szkół specjalnych)331 Technika i licea specjalne332 II klasy liceum ogólnokształcącego: Technika i licea340 SZKOŁY ŚREDNIE ZAWODOWE DLA DOROSŁYCH - STACJONARNE na podbudowie programowej: szkoły podstawowej: Technika i licea (np. technika budowlane, licea ekonomiczne)351 Średnie studia zawodowe352 Licea zawodowe - licea przygotowujące do wykonywania zawodu robotnika kwalifikowanego ze średnim wykształceniem ogólnym lub pracownika o równorzędnych kwalifikacjach ze średnim wykształceniem ogólnym353 szkoły zasadniczej Technika i licea361 II klasy liceum ogólnokształcącego: Technika i licea370 SZKOŁY ŚREDNIE ZAWODOWE DLA DOROSŁYCH - ZAOCZNE na podbudowie programowej: szkoły podstawowej Technika i licea (np. technika budowlane, licea ekonomiczne)711 Licea zawodowe - licea przygotowujące do wykonywania zawodu robotnika kwalifikowanego ze średnim wykształceniem ogólnym lub pracownika o równorzędnych kwalifikacjach ze średnim wykształceniem ogólnym712 Średnie studia zawodowe751 II klasy liceum ogólnokształcącego: Technika i licea720 szkoły zasadniczej Technika i licea731 Średnie studia zawodowe761 SZKOŁY POLICEALNE (POMATURALNE) - DZIENNE 1-roczne szkoły policealne411 Szkoły policealne (bez szkół specjalnych i artystycznych)412 Szkoły policealne specjalne413 Studia artystyczne oraz kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy416 Nauczycielskie kolegia języków obcych418 Kolegia nauczycielskie419 SZKOŁY POLICEALNE (POMATURALNE) - STACJONARNE Szkoły policealne421 1-roczne szkoły policealne422 Nauczycielskie kolegia języków obcych424 Kolegia nauczycielskie425 SZKOŁY POLICEALNE - ZAOCZNE Szkoły policealne (bez szkół artystycznych)811 1-roczne szkoły policealne812 Studia artystyczne oraz kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy814 Nauczycielskie kolegia języków obcych816 Kolegia nauczycielskie817 SZKOŁY ARTYSTYCZNE I stopnia - kształcenie wyłącznie w zakresie artystycznym510 II stopnia - kształcenie wyłącznie w zakresie artystycznym520 II stopnia - kształcenie jednocześnie w zakresie artystycznym i ogólnym na poziomie średnim521 Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA 1. Sprawozdanie należy sporządzić oddzielnie dla przedszkola, szkoły podstawowej, gimnazjum, liceum ogólnokształcącego, szkoły zawodowej, międzyszkolnego zespołu grupującego uczniów szkół podstawowych, międzyszkolnego zespołu grupującego uczniów gimnazjów, międzyszkolnego zespołu grupującego uczniów szkół ponadpodstawowych, 2. Dział 2. Liczba uczniów pobierających naukę języka ojczystego W dziale tym należy wykazać liczbę uczniów w klasach dla typu placówki: - szkoła podstawowa z klasami I-VI i VIII - gimnazjum z klasami I-III - liceum ogólnokształcące z klasami I-IV - szkoła zawodowa z klasami I-V PODPISY NA PIERWSZEJ STRONIE Załącznik nr 13 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA Sprawozdanie sporządzają organizatorzy niepublicznych placówek oświatowych, tj. osoby prawne i fizyczne, które dokonały wpisu do ewidencji prowadzonej przez właściwą jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia publicznych szkół i placówek zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty (Dz. U. Nr 117, poz. 759). Przez pojęcie kursu rozumie się pozaszkolną formę kształcenia, której czas trwania (zgodnie z jego programem) nie jest krótszy niż 30 godzin. Kursy języków obcych obejmują kursy organizowane dla różnych poziomów zaawansowania słuchaczy. Kursy przyuczające do zawodu są to kursy mające na celu przygotowanie słuchacza do podjęcia pracy w określonym zawodzie. Kursy przygotowujące do egzaminów na tytuły kwalifikacyjne mają na celu przygotowanie słuchacza do egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego lub mistrza (zgodnie z określoną klasyfikacją zawodów) zdawanego przed państwową komisją egzaminacyjną, którą powołuje kurator oświaty. Kursy przygotowujące do uzyskania uprawnień zawodowych mają na celu przygotowanie słuchacza do złożenia egzaminu na te uprawnienia, np.: spawacza, operatora maszyn i urządzeń itp. Kursy doskonalące w zawodzie mają na celu rozszerzenie wiedzy lub umiejętności w wykonywanym zawodzie. Kursy bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzone są zgodnie z programami ramowymi ustalonymi zarządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Kursy pedagogiczne dla instruktorów praktycznej nauki zawodu dotyczą kursów określonych w § 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu (Dz. U. Nr 97, poz. 479 i z 1994 r. Nr 130, poz. 648) oraz przepisów zawartych w § 17 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472). Kursy przygotowujące do egzaminów eksternistycznych z zakresu programu nauczania różnych typów szkół dotyczą przygotowania słuchaczy do egzaminów przez Państwową Komisję Egzaminacyjną powołaną przez właściwego terenowo kuratora oświaty zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 października 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania egzaminów eksternistycznych oraz zasad odpłatności za ich przeprowadzanie (Dz. U. Nr 80, poz. 410 i z 1998 r. Nr 65, poz. 424). Kursy przygotowujące do egzaminów wstępnych do szkół różnego typu dotyczą kursów mających charakter repetytorium, przygotowujących słuchaczy do zdawania egzaminów wstępnych do szkół średnich i wyższych. Kursy w zakresie zainteresowań własnych obejmują kursy, nie związane z uzyskaniem uprawnień do wykorzystywania określonego zawodu, np.: tańca, jazdy konnej, wspinaczki górskiej, samoobrony, gry na instrumentach muzycznych itp. W rubryce dotyczącej bezrobotnych należy wykazać osoby pozostające bez pracy skierowane na kursy przez urzędy pracy. Przez kursy zlecone rozumie się kursy zorganizowane na zlecenie pracodawców lub urzędów pracy. Załącznik nr 16 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.1 Do sporządzania sprawozdania są zobowiązane poszczególne elektrownie cieplne i elektrociepłownie, czyli wydzielone technicznie i terytorialnie obiekty będące samodzielnymi przedsiębiorstwami lub wchodzące w skład zespołów elektrowni bądź elektrociepłowni, zaklasyfikowane według EKD do grupy 40.1 Dział 1. Zmiany mocy elektrycznej i cieplnej Dane o mocy elektrycznej i cieplnej należy wykazywać wg stanu na początek i na koniec miesiąca sprawozdawczego. Jeżeli w miesiącu sprawozdawczym nastąpiła zmiana mocy elektrycznej zainstalowanej lub osiągalnej albo osiągalnej mocy cieplnej, należy podać dodatkowo następujące dane: w wierszu 2 - datę, od której nastąpiła zmiana; w przypadku wejścia do eksploatacji urządzeń nowych, datę zmiany stanowi data wejścia urządzenia do eksploatacji, w wierszu 3 - przyczynę zmiany wg poniżej podanych symboli: I - działalność inwestycyjna obejmuje instalowanie nowych urządzeń wytwórczych (turbozespołów, kotłów ciepłowniczych itp.), które powodują zwiększenie produkcji energii elektrycznej lub cieplnej, M - modernizacja dotyczy przebudowy istniejących urządzeń wytwórczych, w wyniku której następuje zmiana osiągalnej mocy elektrycznej lub osiągalnej mocy cieplnej, L - likwidacja urządzeń wytwórczych, K - korekta dotyczy zmiany mocy elektrycznej lub cieplnej w związku z przebudową urządzeń pomocniczych lub zużycia się urządzeń podstawowych oraz w przypadku okresowego obniżenia mocy, nie dającego się usunąć w okresie 12 miesięcy, w wierszu 4 - jeżeli wzrosła lub zmniejszyła się moc elektrowni, to przyrost mocy opatrzyć znakiem (+), zmniejszenie mocy znakiem (-). Dział 2. Moc i produkcja energii elektrycznej i ciepła Moc dyspozycyjną (wiersz 01) należy podawać zgodnie z zasadami liczenia jako moc średnią z dni roboczych miesiąca. Dni robocze określa Dyspozycja Mocy. Moc dyspozycyjna szczytowa jest określona w momencie szczytowego obciążenia systemu elektroenergetycznego. Produkcja energii elektrycznej brutto (wiersz 02) jest to energia elektryczna wytworzona przez wszystkie generatory i pomierzona na zaciskach tych generatorów. Produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu (wiersz 03) jest to energia elektryczna wytworzona na strumieniu pary, pobranej z upustów i wylotów turbin parowych i wprowadzonej do parowej sieci ciepłowniczej oraz zużytej do podgrzewania wody sieciowej w wymiennikach ciepłowniczych. Dla obiektów wyposażonych wyłącznie w turbozespoły przeciwprężne i upustowo-przeciwprężne jest to całkowita produkcja generatorów napędzanych przez te turbiny. Dla elektrowni wyposażonych w turbozespoły upustowo-kondensacyjne produkcję energii elektrycznej należy wyliczyć z wzoru podanego w PN-93/M-35500. Zużycie na potrzeby elektrowni składa się z: - zużycia na potrzeby energetyczne produkcji energii elektrycznej i ciepła, - zużycia na inne cele. Zużycie na potrzeby energetyczne jest to zużycie przez urządzenia pomocnicze elektrowni w procesie wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. Wykaz urządzeń pomocniczych obciążających proces wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz urządzeń pomocniczych wspólnych podaje Polska Norma PN-93/M-35500. Podziału zużycia własnego na produkcję energii elektrycznej i ciepła dla wspólnych urządzeń pomocniczych dokonuje się w sposób umowny. Klucz podziału określa Polska Norma PN-93/M-35500. Do zużycia własnego na produkcję energii elektrycznej (czyli zużycia na potrzeby energetyczne produkcji energii elektrycznej) zalicza się również straty w transformatorach blokowych, łączących generatory z siecią przesyłową lub dystrybucyjną. Zużycie na inne cele (wiersz 06) obejmuje energię elektryczną, która została zużyta w elektrowni na potrzeby inne niż energetyczne, np. dodatkowa produkcja przemysłowa. Zużycie na potrzeby elektrowni dotyczy wyłącznie zużycia z własnej produkcji. Energia sprzedana obejmuje ilość energii elektrycznej sprzedanej do PSE SA, przedsiębiorstw dystrybucyjnych, przedsiębiorstw obrotu oraz odbiorcom finalnym. Wielkość podana w tym wierszu powinna być równa sumie wierszy 02, 03, 04, 06, 07, 08, 09, 10, 11, 12, rubryka 1, dział 5. Przez produkcję energii cieplnej (wiersz 09) rozumie się ilość energii cieplnej, wytworzonej w elektrowni lub elektrociepłowni i przeznaczonej dla odbiorców na cele technologiczne i grzewcze. Produkcja ciepła w kotłach ciepłowniczych jest to ciepło przejęte przez parę i wodę w kotłach, pomniejszone o zużycie własne, jak np. napędy parowe urządzeń pomocniczych, rozmrażanie lub podgrzewanie paliwa oraz pomniejszone o straty ciepła w rurociągach i wymiennikach na obszarze ciepłowni, aż do punktu rozliczania się z odbiorcą energii cieplnej. Produkcję energii cieplnej można również określać na podstawie pomierzonej ilości energii wysyłanej na zewnątrz. Wzory obliczeniowe dla określenia ilości ciepła wysłanego na zewnątrz podaje PN-93/M-35500. W elektrowniach i elektrociepłowniach ciepło może być wytwarzane w skojarzeniu lub bez skojarzenia. Produkcja ciepła w skojarzeniu (wiersz 10) jest to ciepło oddane na zewnątrz z upustów i wylotów turbin parowych. Do produkcji ciepła należy zaliczać również ciepło zużyte przez jednostkę na cele przemysłowe, nie związane z produkcją energii elektrycznej i cieplnej oraz na ogrzewanie pomieszczeń nieprodukcyjnych, tj. biur lub pomieszczeń socjalnych. Przez sprzedaż ciepła rozumie się tę ilość ciepła, na którą jednostka wystawiła odbiorcy fakturę VAT. Za odbiorców uznaje się również jednostki dystrybucyjne zajmujące się pośrednictwem w dostawie ciepła. Dział 3. Rozliczenie zużycia paliw Energia chemiczna ze wszystkich paliw (wiersz 01) jest sumą zużycia energii chemicznej paliwa podstawowego oraz paliw pomocniczych, tj. węgla, oleju opałowego, ewentualnie innych paliw płynnych, czy gazowych. W przypadku produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu zużycie energii chemicznej ze wszystkich paliw powinno zostać podzielone pomiędzy obie formy energii. Dla wyliczenia wskaźników techniczno-ekonomicznych należy stosować "fizyczną metodę podziału". Metodę tę szczegółowo opisuje Polska Norma PN-93/M-35500. Dla dokonania podziału kosztów zmiennych na koszty wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej dopuszcza się podział paliwa metodą "elektrowni równoważnej", oraz w uzasadnionych przypadkach metodę własną, dla której należy załączyć opis wraz z algorytmami podziału kosztów w gospodarce skojarzonej. Uwaga ! Zastosowanie podziału kosztów metodą inną niż fizyczna obliguje do wypełnienia wierszy od 05 do 08 z działu 3 oraz wierszy 03 i 06 dział 4. Ponadto w przypadku zastosowania metody własnej należy przekreślić na formularzu napis "elektrowni równoważnej" i w to miejsce wpisać nazwę zastosowanej przez jednostkę metody podziału kosztów zmiennych, na koszty wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. Punktem wyjścia dla podziału kosztów w gospodarce skojarzonej metodą "elektrowni równoważnej" jest ustalenie ilości energii elektrycznej wytworzonej w skojarzeniu. Istotą metody "elektrowni równoważnej" jest przyjęcie założenia, że sprawność wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu równa się sprawności elektrowni kondensacyjnej. Przyjmuje się, że sprawność ta nie może być niższa niż 37.1% (0.371), tj. na poziomie najlepszej elektrowni kondensacyjnej. Jeżeli mamy określoną ilość energii elektrycznej w skojarzeniu, należy ją przeliczyć na energię chemiczną paliwa wg założonej sprawności. Wzór obliczeniowy: gdzie: Qrbeq [GJ] - energia chemiczna paliw na produkcję energii elektrycznej, Abq [MWh] - produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu, er [%] - sprawność elektrowni równoważnej, 1 MWh = 3.6 GJ. Jeżeli energia elektryczna jest wytwarzana także w kondensacji, to ilość zużytej energii chemicznej w tym procesie należy wyliczyć z faktycznej sprawności ustalonej wg metody fizycznej podziału omówionej w ww. PN. Zużycie energii chemicznej ogółem w elektrowni na produkcję energii elektrycznej jest sumą zużycia w procesie kondensacyjnym oraz zużycia w skojarzeniu wyliczonego metodą fizyczną (wykazanego w wierszu 02) lub metodą elektrowni równoważnej (wykazanego w wierszu 06). Różnica pomiędzy całkowitym zużyciem elektrowni a zużyciem na produkcję energii elektrycznej będzie stanowić zużycie na produkcję ciepła. Wskaźnik zużycia paliwa na produkcję energii elektrycznej (wiersz 09) oblicza się wg wzoru: gdzie: be [kJ/kWh] - wskaźnik zużycia paliw na produkcję energii elektrycznej brutto, QEB [GJ] - energia chemiczna ze wszystkich paliw zużyta na produkcję energii elektrycznej, wyliczona metodą fizyczną, Eb [MWh] - produkcja energii elektrycznej brutto. Wskaźnik należy obliczać z dokładnością do 10 kJ, tzn. jeżeli z wzoru otrzymujemy wielkości np. 10258 kJ/kWh, wskaźnik wynosi 10260 kJ/kWh (ostatnia cyfra musi być zerem). Wskaźnik zużycia paliwa na produkcję ciepła (wiersz 11) oblicza się następująco: gdzie: bc [MJ/GJ] - wskaźnik zużycia paliwa na produkcję ciepła, QcB [GJ] - energia chemiczna ze wszystkich paliw zużyta na produkcję energii cieplnej, wyliczona metodą fizyczną, Qcn [GJ] - produkcja ciepła. Wskaźnik zużycia paliwa na ciepło należy obliczać z dokładnością do 1 MJ/GJ. Dział 4. Paliwo podstawowe Jednostki wykorzystujące jako paliwo podstawowe dwa rodzaje nośników energii podają dane dla obydwu, np.: węgla kamiennego i gazu wysokometanowego. Zużycie paliwa w elektrowni (wiersz 01) należy określać metodą bezpośredniego pomiaru objętości (ilości) paliwa doprowadzonego do kotłów. Zużycie na energię elektryczną (wiersze 02, 03) wynika z podziału paliwa podstawowego na dwa strumienie: energię elektryczną i energię cieplną. Jeżeli w dziale 3 podano podział energii chemicznej na produkcję energii elektrycznej i ciepła metodą elektrowni równoważnej lub metodą własną jednostki, przyjmuje się, że podział paliwa podstawowego powinien być wykazywany również dwiema metodami wg zasad podanych w dziale 3. Energia chemiczna paliwa podstawowego (wiersz 04) wynika z iloczynu ilości zużytego paliwa i średniej wartości opałowej. Średnia wartość opałowa, zawartość siarki i popiołu dla paliwa dostarczonego (wiersze 08-10 oraz 14-16) powinny być uzgodnione z dostawcą. Wartość paliwa (wiersze 12 i 18) powinna wynikać z ilości paliwa dostarczonego i ceny wynikającej ze średniej wartości opałowej oraz innych parametrów wpływających na cenę. Do wartości paliwa zakupionego nie należy doliczać kosztów zakupu. Dział 5. Sprzedaż energii elektrycznej, rezerwy mocy i usług systemowych Sprzedaż energii elektrycznej (mocy) należy podać według kierunków sprzedaży: - do PSE S.A., - do spółek dystrybucyjnych, - do przedsiębiorstw obrotu, - do odbiorców finalnych. Wytwórcy, którzy zawarli z PSE S.A. kontrakty wieloletnie na dostawę energii elektrycznej (mocy), wykazują ją w (wierszach 01-02). Sprzedaż nie objęta kontraktami wieloletnimi jest traktowana jako sprzedaż według pozostałych umów (wiersz 03) lub na rynku giełdowym (wiersz 04). Wytwórcy mogą też zawierać kontrakty wieloletnie na dostawę mocy i energii elektrycznej ze spółkami dystrybucyjnymi (wiersze 05-06). Sprzedaż nie objęta kontraktami długoterminowymi jest traktowana jako sprzedaż według pozostałych umów (wiersz 07). Wytwórcy mogą także zawierać kontrakty z przedsiębiorstwami obrotu na sprzedaż energii elektrycznej (wiersze 08-09). Sprzedaż ta odbywa się według kontraktów lub innych form sprzedaży. Sprzedaż energii elektrycznej bezpośrednio odbiorcom obejmuje energię elektryczną rozliczaną bezpośrednio przez elektrownię z odbiorcą finalnym z użyciem faktury VAT (wiersze 10-12). Sprzedaż energii elektrycznej bezpośrednio odbiorcom występuje w podziale na napięcia (wysokie, średnie, niskie). Elektrownie sprzedają również rezerwę mocy i usługi systemowe do PSE S.A. i spółek dystrybucyjnych. Wiersze 13 i 14 - rezerwa mocy to zdolność jednostek wytwórczych do podjęcia w różnym czasie wytwarzania i dostarczania energii elektrycznej do sieci, nie wykorzystywana w danym okresie. Wiersze 15 i 16 - usługi systemowe są to usługi świadczone przedsiębiorstwom sieciowym przez przedsiębiorstwo wytwórcze, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu przesyłowego lub rozdzielczego, zapewniające zachowanie określonych wartości parametrów niezawodnościowych i jakościowych. Sprzedaż energii elektrycznej w rubryce 1 powinna być równa sprzedaży (dział 2, wiersz 07), natomiast w rubryce 2 równa (dział 6, wiersz 1, rubryka 1+2+3). Dział 6. Wynik według rodzajów działalności, w tys. zł Przy ustalaniu przychodów i kosztów obowiązują ogólne zasady rachunkowości, w tym zasada realizacji (memoriałowa) i współmierności. W myśl zasady memoriałowej przychody zalicza się do osiągniętych i koszty do poniesionych w okresie ich wystąpienia, a nie w okresie, w którym dokonano zapłaty, czy też poniesiono faktyczne wydatki. Zgodnie z zasadą współmierności uznaje się za koszty danego okresu sprawozdawczego te koszty, które są związane z przychodami tego okresu (określone przez zasadę realizacji). Przychody ze sprzedaży powinny być zgodne z działem 5, rubryka 2, wiersz 18. Przychody ze sprzedaży energii cieplnej obejmują opłaty stałe i opłaty za dostawę ciepła odbiorcom. Koszty działalności własnej dla energii elektrycznej są to koszty wytworzenia tej energii odniesione do energii sprzedanej, ewentualnie powiększone o koszty dystrybucji tej energii, jeżeli takie wystąpią. Koszty dystrybucji mogą wystąpić wtedy, kiedy elektrownia jest właścicielem rozdzielni elektrycznej. Koszt wytworzenia energii elektrycznej sprzedanej (wiersz 2, rubryka 1) powinien być wyliczany przy założeniu, że koszt wytworzenia 1 kWh energii elektrycznej netto jest jednakowy dla energii elektrycznej sprzedanej oraz zużywanej w elektrowni. Wynika z tego, że spełniona musi być zależność: koszty wytworzenia (wiersz 2, rubryka 1) = techniczny koszt wytworzenia (dział 7, wiersz 21, rubryka 1) - koszty energii z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła (dział 7, wiersz 11, rubryka 4) - koszty energii zużytej na inne cele, przy czym ta ostatnia wielkość nie jest wykazywana w sprawozdaniu. Do kosztów sprzedaży energii elektrycznej w elektrowniach należy zaliczać przede wszystkim opłaty przesyłowe. Podział kosztów zarządu pomiędzy działalności elektryczną i cieplną powinien być dokonywany wg klucza przyjętego do podziału kosztów stałych. Podobnie jak w przypadku kosztów działalności własnej dla energii elektrycznej, koszty wytworzenia ciepła wykazane w ramach wiersza 2 tego działu powinny być odniesione tylko do ilości ciepła sprzedanego. Dlatego też powinien być spełniony następujący warunek: o ile sprzedaż ciepła jest mniejsza niż jego produkcja (dział 2, wiersze 09 i 11) to koszty wytworzenia ciepła sprzedanego muszą być mniejsze niż koszty wytworzenia ciepła wykazane w dziale 7 o wartość ciepła zużytego w przedsiębiorstwie na cele przemysłowe, nie związane z produkcją energii elektrycznej i cieplnej oraz na ogrzewanie pomieszczeń nieprodukcyjnych np.: biur, pomieszczeń socjalnych itp. Dział 7. Koszty w układzie kalkulacyjnym, w tys. zł Koszty wytworzenia energii elektrycznej, rezerw mocy, świadczenia usług przesyłowych i ciepła należy wykazywać w układzie kalkulacyjnym podanym na formularzu. Koszty dzielą się na zmienne i stałe. Do kosztów zmiennych należy zaliczać: - koszty paliwa wraz z kosztami zakupu, - koszty pozostałych materiałów eksploatacji, jak: chemikalia, oleje, smary, addytywy w procesie odsiarczania itd.; - koszty korzystania ze środowiska, tj. opłaty za korzystanie z powietrza, wody i ziemi. Koszty stałe są dzielone wg odmian działalności na podstawową i pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące składniki: - materiały (jeżeli nie są zaliczane do kosztów zmiennych), - wynagrodzenia i świadczenia na rzecz pracowników, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują poza wynagrodzeniami następujące rodzaje kosztów: - składki z tytułu: ubezpieczeń społecznych, na fundusz pracy oraz fundusz gwarancyjnych świadczeń społecznych, - odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, - dopłaty do biletów na dojazdy do pracy, - świadczenia rzeczowe z zakresu BHP, posiłki regeneracyjne, środki czystości, - wydatki na odzież ochronną i roboczą, - szkolenie i dokształcanie pracowników, - ekwiwalent za pranie odzieży roboczej i używanie narzędzi i sprzętu stanowiącego własność pracownika, - inne. Do kosztów stałych wytwarzania należy zaliczyć podatki i opłaty, jeżeli nie są zaliczone do kosztów zarządu. Do pozostałych kosztów działalności podstawowej należy zaliczać składniki kosztów nie objęte pozycjami wymienionymi dla działalności podstawowej, jak np. usługi obce na rzecz działalności podstawowej. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych, zaliczanych do miejsc powstawania kosztów wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej, wykonywanych przez własne służby wydziałów pomocniczych lub podstawowych, jak i inne jednostki. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z zakupem, płace i narzuty na płace, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydziały transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze, - wydział utylizacji odpadów paleniskowych. Koszty energii elektrycznej z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła (wiersz 11), należy ustalać w sposób następujący: koszt techniczny wytworzenia podzielić przez produkcję netto energii elektrycznej. Otrzymany jednostkowy koszt techniczny wytworzenia należy przemnożyć przez ilość energii elektrycznej z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła. Rachunek kosztów powinien być przeprowadzony w skali miesięcznej. Koszt narastający jest sumą poszczególnych miesięcy. W gospodarce skojarzonej podziału kosztów pomiędzy energię elektryczną i cieplną należy dokonywać następująco: a) koszty zmienne dzielić proporcjonalnie do podziału kosztów paliwa, b) koszty paliwa dzielić proporcjonalnie do podziału energii chemicznej paliwa uzyskanego metodą elektrowni równoważnej (dział 3, wiersze 06-08); jeżeli ww. wiersze nie są wypełnione, przyjmuje się, że podział kosztów zmiennych odbywa się proporcjonalnie do podziału paliwa "metodą fizyczną" (dział 3, wiersze 02-04), c) koszty stałe należy dzielić "metodą zaangażowania mocy", stosowaną dotychczas i opisaną w Zeszycie Metodycznym GUS, pt. "Definicje pojęć stosowanych w elektroenergetyce i ciepłownictwie". Dział 8. Wynik na działalności objętej kontraktem długoterminowym, w tys. zł Dotyczy jednostek posiadających kontrakty długoterminowe na sprzedaż energii elektrycznej (mocy). Należy podać przychody ze sprzedaży energii wytworzonej przez bloki objęte kontraktem długoterminowym oraz przychody na rezerwę mocy i usługi systemowe. Koszty wytworzenia dla bloków objętych kontraktami w podziale na stałe i zmienne należy podać według ogólnie obowiązujących podziałów w odniesieniu do energii sprzedanej. Wynik na działalności stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów. Dział 9. Koszty instalacji odsiarczania, w tys. zł Elektrownie posiadające instalacje odsiarczania zobowiązane są wyszczególnić koszty odsiarczania spalin. Należy podać koszty zmienne i stałe instalacji odsiarczania. Do kosztów zmiennych zaliczyć należy addytywy, zużycie energii. Koszty stałe obejmują wszystkie pozycje kalkulacyjne tj. wynagrodzenia, amortyzacje, remonty, koszty wydziałów pomocniczych itp. Dział 10. Moc, produkcja i sprzedaż energii elektrycznej w podziale na bloki Dział obejmuje wybrane dane dla bloków kondensacyjnych o mocy 120 MW i wyższej. W rubryce 1 należy wpisywać numer bloku oraz jego moc znamionową, np. blok nr 1 (200 MW). Moc dyspozycyjna strefowa netto jest to średnia moc z godzin trwania szczytu wieczornego i rannego bez mocy zużytej na potrzeby elektrowni. Produkcja energii elektrycznej brutto jest to energia elektryczna wytworzona przez blok i pomierzona na zaciskach generatora. Zużycie (własne) na produkcję energii elektrycznej (rubryka 5) obejmuje energię elektryczną zużytą z własnej produkcji. Sprzedaż energii elektrycznej rubryka 7 i 8 oraz sprzedaż rezerwy mocy rubryka 9 obejmuje kierunki sprzedaży na poszczególne bloki. Sprzedaż energii elektrycznej do sieci powinna być mierzona za transformatorem blokowym po stronie wyższego napięcia. Załącznik nr 17 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.1 (w) Do sporządzania sprawozdania są zobowiązane elektrownie i zespoły elektrowni wodnych wydzielonych zaklasyfikowane według EKD do grupy 40.1 Dział 1. Moc i produkcja energii elektrycznej Wiersz 02 - moc osiągalną należy podawać wg stanu na koniec miesiąca z dokładnością do tysięcznych części MW (1 kW), np. w przypadku, gdy moc osiągalna wynosi 140 kW, należy wpisać 0,140 MW. Wiersz 03 - moc dyspozycyjną za miesiąc sprawozdawczy należy obliczać jako średnią z dni roboczych miesiąca. Moc dyspozycyjną otrzymujemy odejmując od mocy osiągalnej ubytki mocy spowodowane: warunkami hydrologicznymi, remontami, przestojami awaryjnymi itp. Moc dyspozycyjną należy podawać z taką samą dokładnością jak moc osiągalną. Wiersz 04 - produkcja energii elektrycznej brutto jest to energia elektryczna wytworzona przez wszystkie generatory elektrowni i pomierzona na zaciskach generatorów. Wiersz 05 - dotyczy energii elektrycznej wytworzonej z wody przepompowanej z dolnego zbiornika do górnego. W elektrowniach szczytowo-pompowych jak: Porąbka Żar, Żarnowiec jest to całkowita produkcja generatorów elektrowni. W elektrowniach z członem pompowym energię należy wyliczyć na podstawie średniego wskaźnika sprawności cyklu turbinowego. Wiersz 06 - zużycie własne jest to ilość energii elektrycznej, którą zużywają urządzenia pomocnicze elektrowni w procesie wytwarzania energii elektrycznej. Wiersze 07-11 - należy podać ilość energii elektrycznej oraz rezerwę mocy sprzedanej do sieci w podziale według kierunków wyszczególnionych na formularzu. Dział 2. Koszty w układzie kalkulacyjnym, w tys. zł W dziale tym należy wykazać koszty w układzie kalkulacyjnym dla wymienionych działalności. Podziału kosztów na poszczególne działalności należy dokonać zgodnie z ustawą Prawo energetyczne (art. 44). Wiersz 01 - jest sumą wierszy 02 i 04. Wiersz 02 - obejmuje koszty zmienne, do których należy zaliczać zakup na pompowanie wody, na potrzeby własne itp. Wiersze 04-12 - obejmują koszty wytworzenia energii elektrycznej, rezerwy mocy oraz usług systemowych w układzie kalkulacyjnym. Koszty wytworzenia dzielone są w pierwszym podejściu na działalność podstawową i pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące składniki: - materiały i energia, - wynagrodzenia i świadczenia, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty. Wiersz 06 - obejmuje: - wynagrodzenia pracowników działalności podstawowej, - narzuty na wynagrodzenia, - pozostałe świadczenia na rzecz pracowników. Wiersz 09 - należy podawać koszty działalności podstawowej, które nie zostały zaliczone do składników wyszczególnionych wcześniej, jak np. usługi obce spółek świadczących usługę eksploatacji majątku wytwórczego. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Wiersz 10 - wypełnia tylko ESP S.A., podając opłaty na rzecz: ZEW Dychów S.A., ZEW Porąbka - Żar S.A., ZEW Solina - Myczkowce S.A., Elektrownie Żarnowiec S.A., związane wyłącznie z wytwarzaniem energii elektrycznej, utrzymywaniem rezerwy mocy i świadczeniem usług systemowych. Wiersz 11 - koszty remontów obejmują remonty budynków i budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczanych do miejsc powstawania kosztów energii elektrycznej. Będą to remonty wykonane systemem własnym lub zleconym. W kosztach remontów są zgrupowane wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, jak: materiały wraz z kosztem zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzacja sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Wiersz 12 - koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydział transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze. Wiersze 13-14 - przez środki trwałe produkcyjne rozumie się wszystkie środki trwałe, których amortyzacja obciąża koszty wytwarzania energii elektrycznej, rezerwowania mocy oraz świadczenia usług systemowych. Dział 3. Rachunek zysków/strat na energii elektrycznej, w tys. zł Wiersze 01-08 - należy podać przychody ze sprzedaży energii elektrycznej, usług systemowych i rezerwy mocy; przedsiębiorstwa świadczące usługi dla spółki "Elektrownie Szczytowo-Pompowe" S.A. podają przychody uzyskiwane od tej spółki za eksploatację urządzeń wytwórczych w cenach ustalonych w umowie dwustronnej. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów powinien być równy kosztowi ogółem (dział 2, wiersz 01, kolumna 1+2+3). Jeżeli jednostka sprawozdawcza ponosi opłaty przesyłowe na rzecz PSE SA, to należy je traktować jako koszty sprzedaży (wiersz 10). Załącznik nr 18 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.4 Do sporządzania sprawozdania są zobowiązane podmioty zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej, zaklasyfikowane według EKD do grupy 40.1 Dział 1. Obrót energią elektryczną W dziale 1 należy podać przychody ze sprzedaży energii elektrycznej zaliczane do działalności "obrót". Przychody te składają się z wartości energii elektrycznej wycenionej wg stawek za energię elektryczną oraz z opłat abonamentowych ustalonych w taryfie przedsiębiorstwa energetycznego. Do wartości sprzedanej energii elektrycznej nie należy zaliczać przychodów za nielegalny pobór energii, są one ujmowane w dziale 3. Na formularzu sprzedaż jest podzielona na grupy taryfowe. Grupy taryfowe zostały zdefiniowane wg kryterium napięciowego oraz wg ilości stref czasowych występujących w rozliczeniu za sprzedaną energię elektryczną. Taryfa za energię elektryczną może być jednostrefowa lub wielostrefowa. Odbiorcy są zaliczani do taryfy jednostrefowej, jeżeli cena za energię elektryczną nie jest zróżnicowana w strefach czasowych doby. Do odbiorców dwustrefowych należy zaliczać odbiorców, dla których cena za energię elektryczną jest zróżnicowana w strefie szczytowej i pozaszczytowej lub strefie dziennej i nocnej. Czas trwania stref czasowych określa taryfa spółki dystrybucyjnej. Do odbiorców dwustrefowych na niskim napięciu oznaczonych literą a) należy zaliczać odbiorców, dla których cena energii elektrycznej jest zróżnicowana w szczycie i strefie pozaszczytowej. Do grupy oznaczonej literą b) należy zaliczać odbiorców, dla których cena jest zróżnicowana w strefie dziennej i nocnej. Dla odbiorców trójstrefowych cena energii elektrycznej jest zróżnicowana w trzech strefach doby tj. w szczycie przedpołudniowym, w szczycie popołudniowym i pozostałych godzinach doby. Odbiorcy trójstrefowi występują w grupach taryfowych na wysokim i średnim napięciu. Czas trwania poszczególnych stref doby określa taryfa. Podział odbiorców na grupy taryfowe dotyczy odbiorców nie korzystających z prawa do usług przesyłowych. Odbiorcy korzystający z prawa do usług przesyłowych, z którymi zostanie zawarta umowa na świadczenie tych usług, powinni być rozliczani w wierszach 39 lub 40, w których należy podać liczbę odbiorców oraz ilość energii przesyłanej. Dział 2. Działalność dystrybucyjna Do działalności dystrybucyjnej należy zaliczać przychody z tytułu opłat za przesył (część stałą i zmienną) opłat za energię bierną, opłat za przekroczenie mocy umownej oraz opłat za czynności dodatkowe ujęte w taryfie. Średnia cena za przesył wynika z sumy opłat zaliczonych do działalności dystrybucyjnej odniesionych do ilości energii elektrycznej sprzedanej odbiorcom w danej grupie taryfowej (dział 1). Podział na grupy taryfowe jest analogiczny jak w dziale 1. Moc przyłączeniową należy wykazywać dla odbiorców, dla których opłaty za przesył uzależnione są od tej mocy. Dział 3. Nielegalny pobór energii elektrycznej W dziale 3 należy podać ilość energii elektrycznej przyjętą do rozliczeń z tytułu nielegalnego poboru. Wartość tej energii będzie iloczynem ilości i ceny wynikającej z taryfy opłat za nielegalny pobór. Opłaty za usługi przesyłowe należy podać wg opłat obowiązujących w taryfie. Jeżeli naliczane są inne opłaty poza wartością energii i opłatami przesyłowymi należy je podać w kolumnie 5. Dział 4. Sprzedaż energii elektrycznej w strefach doby Dział 4 dotyczy odbiorców rozliczających się za energię elektryczną wg cen zróżnicowanych w co najmniej dwóch strefach doby. Jako strefę 1 przyjmuje się: a) dla podziału doby na strefę szczytową i pozaszczytową, pierwszą strefą będzie strefa szczytowa, b) dla podziału doby na strefę dzienną i nocną, pierwszą strefą będzie strefa dzienna, c) dla podziału doby na trzy strefy, pierwszą strefą będzie szczyt przedpołudniowy. Jako strefę 2 przyjmuje się odpowiednio: a) strefę pozaszczytową, b) strefę nocną, c) szczyt popołudniowy. Strefa trzecia wystąpi dla odbiorców trójstrefowych jako pozostałe godziny doby poza szczytem przedpołudniowym i popołudniowym. Dział 5. Bilans energii elektrycznej i straty w podziale na napięcia Bilans energii elektrycznej odwzorowuje fizyczne przepływy energii w przedsiębiorstwie sieciowym (dystrybucyjnym). Przychód Z sieci najwyższych napięć (wiersz 01) należy podać energię pobraną z sieci PSE S.A. i pomierzoną w polu transformatorów 400/110 kV, 220/110 kV lub w polu liniowym 220 kV lub 110 kV. Z elektrowni cieplnych zawodowych (wiersz 02) jest to energia wprowadzona do sieci dystrybucyjnej (110 kV i niższym) z elektrowni cieplnych i elektrociepłowni łącznie z tzw. elektrociepłowniami niezależnymi. Z elektrowni wodnych zawodowych (wiersz 03) jest to energia elektrowni szczytowo-pompowych oraz elektrowni wodnych własnych przedsiębiorstw dystrybucyjnych. W wierszu 04 należy podać energię elektryczną zakupioną z elektrociepłowni przemysłowych. W wierszu 05 należy wykazać energię elektryczną z elektrowni wodnych, dla których został nałożony obowiązek zakupu energii elektrycznej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 02.02.1999 r. (Dz. U. Nr 13, poz. 119). W wierszu 06 należy podać energię elektryczną dostarczoną do sieci z innych spółek dystrybucyjnych, natomiast w wierszu 07 - z zagranicy. Rozchód W wierszu 10 należy podać sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom finalnym nie korzystającym z usług przesyłowych łącznie z energią przesyłaną dla odbiorców korzystających z usług przesyłowych oraz nielegalnym poborem energii elektrycznej. W wierszu 11 należy podać zużycie energii elektrycznej na potrzeby przedsiębiorstwa, wydzielając w wierszu 12 potrzeby własne linii elektrycznych i stacji. Do potrzeb przedsiębiorstwa należy zaliczyć wszelkie zużycie pochodzące z sieci własnego przedsiębiorstwa. W wierszu 13 wykazać należy energię elektryczną pobraną przez elektrownie wodne, szczytowo-pompowe lub posiadające człony pompowe zużywaną na pompowanie wody do górnego zbiornika. W wierszu 14 należy wykazać energię przekazaną innym przedsiębiorstwom dystrybucyjnym w ramach wymiany poziomej. W wierszu 15 należy wykazać przepływy energii z sieci przedsiębiorstwa dystrybucyjnego do sieci najwyższych napięć (PSE S.A.). W wierszu 16 należy wykazać energię elektryczną przekazywaną na eksport w ramach wymiany przygranicznej siecią 110 kV lub niższych napięć. Wiersz 17 należy traktować jako pozycję rezerwową. Wiersz 19 są to straty i różnice bilansowe, które stanowią różnicę pomiędzy przychodem a rozchodem. Podziału strat na napięcia należy dokonać w sposób kalkulacyjny, zgodnie z przyjętymi zasadami kalkulacji części zmiennej opłat przesyłowych. Wskaźnik strat należy odnosić do energii wprowadzonej do sieci określonego napięcia lub fragmentów tej sieci. Dział 6. Zakup energii elektrycznej Zakup energii elektrycznej od PSE należy podzielić na dwie grupy taryfowe: a) zakup według taryfy THNN b) zakup według taryfy TH110 Taryfa THNN obejmuje odbiorców, którzy kupują energię elektryczną dostarczoną z sieci przesyłowej. Fizyczny odbiór tej emisji może być realizowany jako pobór energii w polu liniowym na napięciu 220 kV, pobór z transformatora 220/110 kV lub 400/110 kV lub w polu liniowym na napięciu 110 kV. Taryfa TH110 obejmuje odbiorców, którzy kupują energię elektryczną z sieci 110 kV wytworzoną przez jednostki wytwórcze przyłączone do tej sieci. Fizyczny pobór tej energii jest realizowany w polu liniowym na napięciu 110 kV określonym w umowie sprzedaży. Zakup z elektrowni zawodowych obejmuje energię zakupioną bezpośrednio w elektrowni dostarczaną do sieci spółki dystrybucyjnej lub za pośrednictwem sieci przesyłowej. Zakup z elektrowni własnych i zależnych obejmuje energię elektryczną wytworzoną przez elektrownie spółki dystrybucyjnej lub przez spółkę z o.o. zależną od spółki dystrybucyjnej. Jeżeli elektrownia jest własnością jednostki dominującej (spółki dystrybucyjnej), cena zakupu powinna być równa kosztowi wytwarzania tej części. Jeżeli elektrownia stanowi jednostkę zależną (spółka z o.o.), zakup następuje wg ustalonych cen w umowie sprzedaży. W tym przypadku elektrownia sporządza sprawozdanie G-10.1(w). Zakup z elektrowni przemysłowych obejmuje energię elektryczną zafakturowaną przez dostawcę spółce dystrybucyjnej zgodnie z zawartą umową. Zakup z małych elektrowni wodnych i innych źródeł odnawialnych obejmuje energię zakupioną zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych oraz zakresu tego obowiązku (Dz. U. Nr 13, poz. 119). Zakup od innych spółek dystrybucyjnych może wystąpić wówczas, gdy rozliczenie za pobraną energię elektryczną następuje pomiędzy dostawcą a odbiorcą na podstawie zawartej umowy o kupnie/sprzedaży. Np. wymiana na średnim napięciu nie rozliczana przez PSE. Zakup od innych dostawców obejmuje energię elektryczną kupowaną od dostawców wcześniej nie wymienionych. Np. spółki obrotu. Zakup z importu obejmuje energię elektryczną dostarczoną przez dostawcę zagranicznego na podstawie bezpośrednio zawartej umowy. Dział 7. Zakup usług przesyłowych, jakościowych i opłaty abonamentowe, w tys. zł W rozliczeniach za przesył z PSE S.A. należy wykazać opłatę za przesył (część stałą i zmienną) oraz opłatę abonamentową, jeżeli wystąpi. W rozliczeniach z innymi spółkami dystrybucyjnymi należy także podać opłaty za przesył wniesione na rzecz innych spółek dystrybucyjnych oraz opłaty abonamentowe. Dział 8. Wynik na obrocie energią elektryczną, w tys. zł Przychodem z działalności "Obrót energią elektryczną" jest sprzedaż energii elektrycznej według cen ustalonych w taryfie przedsiębiorstwa, z uwzględnieniem zastosowanych upustów i bonifikat. Koszty energii zakupionej (wiersz 05) są sumą opłat za kupowaną energię elektryczną ze wszystkich kierunków pomniejszone o koszty energii zużytej na potrzeby własne i straty sieciowe (różnicę bilansową). Do kosztów energii zakupionej należy doliczyć opłaty abonamentowe. Koszty działalności własnej (wiersz 06) są to koszty poniesione w związku z zakupem i dostawą energii elektrycznej, dla których miejscem powstania jest własne przedsiębiorstwo. Koszty sprzedaży są to koszty promocji, reklamy związanej z dostarczaniem energii elektrycznej itp. Koszty zarządu powinny być naliczane wg klucza przyjętego w przedsiębiorstwie do podziału kosztów pomiędzy działalności prowadzone w przedsiębiorstwie. Wynik na obrocie (wiersz 10) stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów (wiersz 09). Dział 9. Wynik na działalności przesyłowej i dystrybucyjnej, w tys. zł Przychody z działalności przesyłowej i dystrybucyjnej stanowią sumę opłat za: - przesyłanie energii elektrycznej, - energię bierną, - przekroczenie mocy umownej, - niedotrzymanie warunków umów przez odbiorców, - czynności dodatkowe na rzecz odbiorców, z uwzględnieniem zastosowanych upustów i bonifikat. Na koszty uzyskania przychodów składają się: - zakup usług przesyłowych od PSE S.A. i innych spółek dystrybucyjnych. Usługi przesyłowe obejmują część zmienną i stałą opłat za przesył, które powinny być wykazane w dziale 7, - zakup energii elektrycznej na potrzeby własne i pokrycie strat w sieci (różnicy bilansowej). Energia elektryczna zużyta na potrzeby własne lub zużyta na pokrycie strat w sieci (różnicy bilansowej) powinna być wyceniona wg średniego kosztu zakupu ze wszystkich kierunków dostawy. Dopuszczalne są inne zasady wyceny np. wg ceny zakupu od największego dostawcy, - koszty działalności własnej obejmujące koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na eksploatację i utrzymanie sieci, - koszty sprzedaży, - koszty zarządu. Wynik na przesyle i dystrybucji stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów. Dział 10. Łączny wynik na energii elektrycznej, w tys. zł Przychody - należy podać pełne przychody osiągane na działalności przedsiębiorstwa związanej ze sprzedażą energii elektrycznej obejmującej obrót i dystrybucję energii elektrycznej oraz pozostałe przychody takie jak opłaty za nielegalny pobór energii elektrycznej, przychody z działalności wytwórczej (np. świadczenie usług systemowych przez własne elektrownie wodne) itp. Koszty działalności własnej - należy wykazać wszystkie koszty uzyskania przychodów podanych w wierszu 01, dla których miejscem powstawania jest własne przedsiębiorstwo (bez kosztów zarządu i kosztów sprzedaży). Zakup energii i usług przesyłowych - należy wykazać wartość energii elektrycznej oraz usług przesyłowych zakupionych ze wszystkich kierunków. Dział 11. Przychody i koszty z tytułu przyłączania odbiorców, w tys. zł Przychody w działalności przyłączeniowej stanowią opłaty za przyłączenie wg stawek taryfowych lub umownych określonych w umowie o przyłączenie. Koszty własne działalności przyłączeniowej są to koszty poniesione na przyłączanie odbiorców obejmujące wszystkie koszty proste działalności gospodarczej (tj. materiały, wynagrodzenia, amortyzacja sprzętu itp.) oraz koszty zarządu naliczane wg przyjętego klucza obowiązującego w przedsiębiorstwie. Dział 12. Elektrownie wodne Należy podać podstawowe dane o elektrowniach wodnych przedsiębiorstwa dystrybucyjnego. W przypadku kiedy elektrownie wodne stanowią spółkę zależną od przedsiębiorstwa i sporządzają sprawozdanie G-10.1(w), nie należy wypełniać tego działu. Dział 13. Koszty w układzie kalkulacyjnym, w tys. zł Należy podać podzielone na działalność obrotową, przesyłową i wytwarzanie energii elektrycznej koszty zmienne i stałe w układzie kalkulacyjnym. Koszty zmienne działalności "obrót" są to koszty energii elektrycznej zakupionej do odsprzedaży, które są wykazywane w dziale 8 wiersz 05. Koszty zmienne działalności dystrybucyjnej są sumą kosztów energii elektrycznej zakupionej na potrzeby strat (różnicy bilansowej) oraz części zmiennej opłat za przesył. Zużycie energii elektrycznej na potrzeby własne obejmuje zużycie w stacjach elektroenergetycznych oraz na cele administracyjno-gospodarcze i jest zaliczane do kosztów stałych. Koszty stałe dystrybucji, obrotu i wytwarzania energii elektrycznej przedstawione są w układzie kalkulacyjnym z wyodrębnieniem działalności podstawowej i pomocniczej. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące elementy kosztów: - materiały i energia, - wynagrodzenia i świadczenia, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty działalności podstawowej, w tym usługi obce. Pozycja "materiały i energia" obejmuje zużycie materiałów i energii przez wydziały działalności podstawowej w procesie eksploatacji i obsługi odbiorców, z wyjątkiem materiałów zużytych w remontach i wydziałach pomocniczych. Zużycie materiałów i energii wycenia się wg rzeczywistych cen zakupu. W pozycji tej ujmuje się również koszty zakupu. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują poza wynagrodzeniami następujące rodzaje kosztów: - składki z tytułu: ubezpieczeń społecznych, na fundusz pracy oraz fundusz gwarancyjnych świadczeń społecznych, - odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, - dopłaty do biletów na dojazdy do pracy, - świadczenia rzeczowe z zakresu BHP, posiłki regeneracyjne, środki czystości, - wydatki na odzież ochronną i roboczą, - szkolenie i dokształcanie pracowników, - ekwiwalent za pranie odzieży roboczej i używanie narzędzi i sprzętu stanowiącego własność pracownika, - inne. Do kosztów działalności podstawowej należy zaliczyć podatki i opłaty (jeżeli nie są zaliczane do kosztów zarządu) takie, jak podatek od gruntów i nieruchomości, środków transportu i inne podatki o charakterze lokalnym i opłaty typu podatkowego. Do pozostałych kosztów należy zaliczać inne koszty układu rodzajowego, nie objęte składnikami wymienionymi dla działalności podstawowej, np. usługi obce na rzecz działalności podstawowej. Do usług obcych należy zaliczać usługi wykonywane na rzecz przedsiębiorstwa przez inne przedsiębiorstwa. Do usług obcych nie należy zaliczać wzajemnie świadczonych usług pomiędzy jednostkami (spółkami zależnymi) własnego przedsiębiorstwa. W usługach obcych należy ujmować część stałą opłat za usługi przesyłowe kupowane w PSE S.A. i innych przedsiębiorstwach sieciowych. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków i budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczonych do miejsc powstawania kosztów wytworzenia i dystrybucji energii elektrycznej. Mogą to być remonty wykonane we własnym zakresie lub zlecone innym wykonawcom. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z kosztami zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują koszty działalności wydziałów wyodrębnionych w wykazie miejsc powstawania kosztów jako pomocnicze, świadczące usługi na rzecz więcej niż jednego wydziału działalności podstawowej lub na rzecz odbiorców zewnętrznych, np.: wydziału transportu i sprzętu zmechanizowanego, budowlane i naprawcze. Podziału kosztów przesyłania i dystrybucji wg napięć dokonywać należy zgodnie z następującymi zasadami: Do kosztów wysokiego napięcia należy zaliczać koszty związane z eksploatacją linii 110 kV oraz przyłączy odbiorców na wysokim napięciu. Do kosztów średniego napięcia należy zaliczyć koszty związane z eksploatacją węzłów 110/SN, linii średnich napięć i węzłów SN/SN oraz przyłączy odbiorców pobierających energię elektryczną na średnim napięciu. Do kosztów niskiego napięcia należy zaliczyć koszty związane z eksploatacją węzłów SN/nN, linie niskiego napięcia oraz przyłącza odbiorców niskiego napięcia. Wiersze 11-12 - należy podać przeciętną w miesiącu wartość środków trwałych dotyczących dystrybucji (eksploatacji własnej sieci), obrotu energią elektryczną i elektrowni wodnych. Do środków trwałych należy zaliczać wszystkie środki trwałe, których amortyzacja obciąża koszty energii elektrycznej. Dział 14. Należności w obrocie energią elektryczną i działalności przesyłowej, w tys. zł Przez należności rozumie się kwoty należne od odbiorców z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Do należności nie należy zaliczać opłat za przekroczenie terminu płatności. Dla odbiorców fakturowanych w cyklu miesięcznym należności ogółem ustala się jako saldo wartości faktur rozliczeniowych wystawionych odbiorcom za energię elektryczną zużytą w miesiącu sprawozdawczym i kwot zapłaconych w ramach rozliczeń jako rachunki zaliczkowe i wszelkie inne wpłaty. Należności przeterminowane będą stanowić sumę rachunków, których płatność przypada na miesiąc sprawozdawczy, pomniejszoną o kwoty rachunków zapłaconych. Przez należności przeterminowane ogółem (rubryka 2) rozumie się należności, których płatność upłynęła w miesiącu sprawozdawczym. Należności przeterminowane co najmniej trzy miesiące (rubryka 3) są to należności, których termin płatności upłynął przed trzema miesiącami. Gospodarstwa domowe rozliczane miesięcznie należy wykazywać w wierszu 2. Przez straty z tytułu zakończonych postępowań sądowych i bankowych należy rozumieć ilość środków umorzonych i zaliczonych w straty wskutek uprawomocnionych postępowań. W wierszu 4 należy podać należności w odniesieniu do odbiorców korzystających z usług przesyłowych przedsiębiorstwa. Załącznik nr 19 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.4 (PSE) Do sporządzania sprawozdania są zobowiązane podmioty zajmujące się przesyłem energii elektrycznej, zaklasyfikowane według EKD do grupy 40.1 Dział 1. Bilans energii elektrycznej w sieci PSE SA Przychód, wiersze 01-05 - obejmuje energię wprowadzoną do sieci najwyższych napięć (400 i 220 kV), ewentualnie do sieci 110 kV, jeżeli energia z elektrowni wpływa do rozdzielni 110 kV, której właścicielem jest PSE SA. Zakup energii z elektrowni zawodowych należy podawać w wierszach 01 i 02. Zakup energii z pozostałych elektrowni, które mogą zasilić sieć PSE SA, należy wykazywać w wierszu 03. Wiersz 04 - obejmuje energię wpływającą z sieci dystrybucyjnej do sieci PSE SA. Wiersz 05 - obejmuje energię wpływającą do sieci PSE SA z zagranicy, na napięciu 400 i 220 kV. Dostawa z zagranicy bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej nie powinna wchodzić do bilansu PSE SA. Rozchód, wiersze 07-14 - obejmują energię odprowadzoną z sieci PSE SA niezależnie od sposobu rozliczenia finansowego tej energii. Wiersz 07 - obejmuje sprzedaż energii odbiorcom finalnym niezależnie od tego, kto prowadzi inkaso. Wiersz 09 - obejmuje energię elektryczną zużytą na potrzeby przedsiębiorstwa łącznie z wydzielonymi w wierszu 10 potrzebami własnymi sieci. Wiersz 11 - obejmuje energię przekazaną do sieci dystrybucyjnej, bez względu na to, na jakim napięciu. Wiersz 12 - obejmuje energię pobraną przez elektrownie szczytowo-pompowe (Porąbka-Żar i Żarnowiec) z sieci najwyższych napięć na pompowanie wody do górnego zbiornika elektrowni. Wiersz 15 - stanowi różnicę ilości energii wprowadzonej do sieci (wiersz 06) i energii oddanej (wiersze 07 do 14). Wiersz 16 - wskaźnik strat powinien być liczony jako iloraz strat i różnicy bilansowej oraz energii wprowadzonej do sieci (wiersz 06). Dział 2. Sprzedaż energii elektrycznej W dziale 2 należy podawać przychody ze sprzedaży energii elektrycznej zaliczane do działalności "obrót". Przychody te składają się z wartości energii elektrycznej wycenionej wg stawek za energię elektryczną oraz opłat abonamentowych ustalonych w taryfie przedsiębiorstwa. Do wartości sprzedanej energii nie należy zaliczać przychodów za nielegalny pobór energii. Na formularzu sprzedaż energii podzielona jest na rodzaje odbiorców oraz grupy taryfowe zdefiniowane wg kryterium napięciowego. Dział 3. Sprzedaż usług przesyłowych Sprzedaż usług przesyłowych należy wykazywać w podziale na grupy odbiorców podane na formularzu, niezależnie od występujących grup taryfowych ustalonych przez przedsiębiorstwo. Za część zmienną opłat przesyłowych uważa się opłaty ustalone w taryfie na jednostkę energii (zł/MWh). Na opłaty zmienne za przesyłanie energii powinny składać się: część zmienna opłat obliczanych według stawek węzłowych oraz opłaty obliczane według stawek dystansowych. W kolumnach 4, 6 wyodrębnić należy przychody za usługę jakościową pokrywającą koszty rezerwowania mocy, usług systemowych oraz wymuszonego zakupu energii elektrycznej w jednostkach wytwórczych o wysokich cenach dla utrzymania parametrów niezawodnościowo-jakościowych w systemie. Dział 4. Zakup energii elektrycznej W dziale tym należy wykazywać ilość, wartość oraz średnie ceny energii elektrycznej kupowanej przez przedsiębiorstwo. Zakup ten powinien być podawany dla poszczególnych stref doby przyjętych w taryfie przedsiębiorstwa do rozliczeń z odbiorcami energii elektrycznej oraz w podziale na kierunki dostaw wymienionych na formularzu. Dział 5. Wynik na obrocie energią elektryczną, w tys. zł Przychody z działalności "Obrót energią elektryczną" stanowi sprzedaż energii elektrycznej według cen ustalonych w taryfie przedsiębiorstwa, z uwzględnieniem zastosowanych upustów i bonifikat. Koszty energii zakupionej są sumą opłat za energię kupowaną ze wszystkich kierunków pomniejszone o koszty energii zużytej na potrzeby własne i straty (różnicę bilansową). Koszty działalności własnej (wiersz 04) są to koszty poniesione w związku z zakupem, i dostawą energii elektrycznej dla odbiorców, dla których miejscem powstania jest własne przedsiębiorstwo. Koszty sprzedaży są to koszty promocji, reklamy związanej z dostarczaniem energii elektrycznej itp. Koszty zarządu powinny być naliczane wg klucza przyjętego w przedsiębiorstwie do podziału kosztów zarządu pomiędzy działalności prowadzone w przedsiębiorstwie. Wynik na obrocie (wiersz 08) stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów (wiersz 07). Dział 6. Wynik na działalności przesyłowej, w tys. zł Na przychody z działalności przesyłowej składają się opłaty za: - przesyłanie energii elektrycznej, - przekroczenie mocy przyłączeniowej, - nielegalny pobór energii, - niedotrzymanie warunków umów przez odbiorców energii lub usług przesyłowych. Koszty uzyskania przychodów są sumą: - zakupu energii elektrycznej na zakup energii elektrycznej na potrzeby własne i pokrycie strat w sieci (różnicy bilansowej). Energia elektryczna zużyta na potrzeby własne lub zużyta na pokrycie strat w sieci (różnicy bilansowej) powinna być wyceniona wg średniego kosztu zakupu ze wszystkich kierunków dostawy. Dopuszczalne są inne zasady wyceny np. wg ceny zakupu od największego dostawcy, - zakupu rezerw mocy oraz usług systemowych w przedsiębiorstwach wytwórczych, - kosztów działalności własnej obejmujące koszty poniesione przez przedsiębiorstwo na eksploatację i utrzymanie sieci, - kosztów sprzedaży, - kosztów zarządu. Wynik na przesyle i dystrybucji stanowi różnicę pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów. Dział 7. Przychody i koszty z tytułu przyłączania odbiorców, w tys. zł Przychody w działalności przyłączeniowej stanowią opłaty za przyłączenie wg stawek taryfowych lub umownych określonych w umowie o przyłączenie. Koszty własne działalności przyłączeniowej są to koszty poniesione na przyłączanie odbiorców obejmujące wszystkie koszty proste działalności gospodarczej (tj. materiały, wynagrodzenia, amortyzacja sprzętu itp.) oraz koszty zarządu naliczane wg przyjętego klucza obowiązującego w przedsiębiorstwie. Dział 8. Koszty w układzie kalkulacyjnym, w tys. zł Należy podać podzielone na działalność obrotową i przesyłową koszty zmienne i stałe w układzie kalkulacyjnym. Koszty zmienne działalności "obrót" są to koszty energii elektrycznej zakupionej do odsprzedaży. Koszty zmienne działalności przesyłowej są sumą kosztów energii elektrycznej zakupionej na potrzeby strat (różnicy bilansowej), opłat za przesył jeśli takie wystąpią. Układ kalkulacyjny kosztów stałych przesyłania podobnie jak w pozostałych podsektorach elektroenergetyki jest utworzony wg następujących kryteriów: a) rodzajów działalności - gdzie wydziela się działalność podstawową i pomocniczą, b) wyodrębnienia w działalności podstawowej następujących składników kosztów: - materiałów i energii, - wynagrodzeń i świadczeń na rzecz pracowników, - amortyzacji, - podatków i opłat, - pozostałych kosztów. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują koszty rodzajowe: - wynagrodzenie pracowników, - narzuty na wynagrodzenia, - pozostałe świadczenia na rzecz pracowników. Do pozostałych kosztów należy zaliczać inne koszty układu rodzajowego, nie objęte składnikami wymienionymi dla działalności podstawowej, jak np. usługi obce na rzecz eksploatacji sieci najwyższych napięć. Na koszty działalności pomocniczej składają się dwie pozycje kosztów złożonych: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków, budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczonych do miejsc powstawania kosztów przesyłania energii elektrycznej. Mogą to być remonty wykonane systemem własnym lub zleconym. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z kosztami zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydziały transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze. Wiersze 11-12 - obejmują wartość księgową środków trwałych zaangażowanych w przesyłanie lub obrót energią elektryczną, których właścicielem jest jednostka sprawozdawcza (PSE SA). Załącznik nr 20 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA I TRYB OBIEGU SPRAWOZDANIA 1. Sprawozdanie sporządzają: przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły ponadpodstawowe, w tym specjalne, z oddziałami integracyjnymi, szkoły dla dorosłych i podstawowe studium zawodowe, szkoły sportowe i mistrzostwa sportowego oraz artystyczne, placówki oświatowo-wychowawcze, placówki kształcenia ustawicznego, placówki pracy pozaszkolnej, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze, placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne i inne poradnie specjalistyczne, zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli, biblioteki pedagogiczne - prowadzone przez organy administracji rządowej oraz jednostki samorządu terytorialnego. 2. Wymienione w ust. 1 przedszkola, szkoły (zakłady, placówki) sporządzają sprawozdanie w dwóch egzemplarzach, z których jeden przesyłają do organu prowadzącego szkołę (zakład, placówkę) w terminie do 13 września. 3. Organy prowadzące przedszkola, szkoły (zakłady, placówki) przeprowadzają analizę poprawności danych liczbowych zawartych w sprawozdaniach, wprowadzają je zgodnie z otrzymanym programem na nośniki magnetyczne, następnie przesyłają je: 1) w odniesieniu do szkół (zakładów, placówek) prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego - do właściwego kuratorium oświaty, w terminie do 23 września, 2) w odniesieniu do szkół (zakładów, placówek) prowadzonych przez organy administracji rządowej - do Ministerstwa Edukacji Narodowej - Departamentu Kadr, Szkolenia i Organizacji, w terminie do 25 września. 4. Kuratoria oświaty, na podstawie przekazanych danych i zgodnie z otrzymanym programem, sporządzają sprawozdania zbiorcze dla każdego typu przedszkoli, szkół (zakładów, placówek) wymienionych w części adresowej formularza, następnie przesyłają je do Ministerstwa Edukacji Narodowej - Departamentu Kadr, Szkolenia i Organizacji, w terminie do 25 września. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 września 1999 r. w sprawie klasyfikacji części budżetowych oraz określenia ich dysponentów. (Dz. U. Nr 78, poz. 880) Na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następującą klasyfikację części budżetowych: 01. Kancelaria Prezydenta RP 02. Kancelaria Sejmu 03. Kancelaria Senatu 04. Sąd Najwyższy 05. Naczelny Sąd Administracyjny 06. Trybunał Konstytucyjny 07. Najwyższa Izba Kontroli 08. Rzecznik Praw Obywatelskich 09. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji 10. Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych 11. Krajowe Biuro Wyborcze 12. Państwowa Inspekcja Pracy 13. Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu 16. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów 17. Administracja publiczna 18. Architektura i budownictwo 19. Budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe 20. Gospodarka 21. Gospodarka morska 22. Gospodarka wodna 23. Integracja europejska 24. Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego 25. Kultura fizyczna i sport 26. Łączność 27. Gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa 28. Nauka 29. Obrona narodowa 30. Oświata i wychowanie 31. Praca 32. Rolnictwo 33. Rozwój wsi 34. Rozwój regionalny 35. Rynki rolne 36. Skarb Państwa 37. Sprawiedliwość 38. Szkolnictwo wyższe 39. Transport 40. Turystyka 41. Środowisko 42. Sprawy wewnętrzne 43. Wyznania religijne 44. Zabezpieczenie społeczne 45. Sprawy zagraniczne 46. Zdrowie 47. Rządowe Centrum Studiów Strategicznych 48. Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń 49. Urząd Zamówień Publicznych 50. Urząd Regulacji Energetyki 51. Urząd Służby Cywilnej 52. Urząd Ochrony Państwa 53. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów 54. Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych 55. Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast 56. Urząd Kultury Fizycznej i Sportu 57. Krajowy Urząd Pracy 58. Główny Urząd Statystyczny 59. Główny Urząd Ceł 60. Wyższy Urząd Górniczy 61. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej 62. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi 63. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych 64. Główny Urząd Miar 65. Polski Komitet Normalizacyjny 66. Polskie Centrum Badań i Certyfikacji 67. Polska Akademia Nauk 68. Państwowa Agencja Atomistyki 69. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd 70. Generalny Inspektorat Celny 71. Główny Inspektorat Kolejnictwa 72. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego 73. Zakład Ubezpieczeń Społecznych 74. Główny Urząd Administracji Publicznej 75. Rządowe Centrum Legislacji 78. Obsługa zadłużenia zagranicznego 79. Obsługa długu krajowego 80. Regionalne izby obrachunkowe 81. Rezerwa ogólna 82. Subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego 83. Rezerwy celowe 85/00 Województwa Celem oznakowania poszczególnych części budżetów wojewodów, jako trzecią i czwartą cyfrę (w miejsce 00) przyjmuje się symbol województwa: 02 - dolnośląskie 04 - kujawsko-pomorskie 06 - lubelskie 08 - lubuskie 10 - łódzkie 12 - małopolskie 14 - mazowieckie 16 - opolskie 18 - podkarpackie 20 - podlaskie 22 - pomorskie 24 - śląskie 26 - świętokrzyskie 28 - warmińsko-mazurskie 30 - wielkopolskie 32 - zachodniopomorskie a nazwę części stanowi nazwa województwa, 86/00 Samorządowe Kolegia Odwoławcze Celem oznakowania poszczególnych części budżetów samorządowych kolegiów odwoławczych jako trzecią i czwartą cyfrę (w miejsce 00) przyjmuje się symbol: 01. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie 03. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białej Podlaskiej 05. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku 07. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej 09. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy 11. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Chełmie 13. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ciechanowie 15. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie 17. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Elblągu 19. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku 21. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gorzowie Wielkopolskim 23. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze 25. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu 27. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach 29. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach 31. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koninie 33. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie 35. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie 37. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie 39. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy 41. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie 43. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie 45. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży 47. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi 49. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu 51. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie 53. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu 55. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ostrołęce 57. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Pile 59. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim 61. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Płocku 63. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu 65. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu 67. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu 69. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie 71. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Siedlcach 73. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu 75. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach 77. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku 79. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Suwałkach 81. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie 83. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu 85. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie 87. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu 89. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu 91. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku 93. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu 95. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu 97. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zielonej Górze, a nazwę części stanowi nazwa samorządowego kolegium odwoławczego. 98. Przychody i rozchody związane z finansowaniem deficytu i rozdysponowaniem nadwyżki budżetowej. § 2. 1. Częściami budżetu państwa dysponują, z zastrzeżeniem ust. 2, kierownicy organów, o których mowa w art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778), właściwi ministrowie, wskazani przez Prezesa Rady Ministrów zgodnie z art. 33 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 70, poz. 778), kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz kierownicy państwowych jednostek organizacyjnych. 2. Ustala się dysponentów: 1) części 78, 79, 82 i 98 - Ministra właściwego do spraw budżetu, finansów publicznych i instytucji finansowych, 2) części 80 - Ministra właściwego do spraw administracji publicznej. § 3. Klasyfikacja części budżetowych, o której mowa w § 1, ma zastosowanie po raz pierwszy do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok 2000. § 4. Traci moc § 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91, Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556, z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999 oraz z 1998 r. Nr 161, poz. 1081) oraz pkt I. Klasyfikacja resortowa (części) załącznika nr 1 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem: 1) § 1 w zakresie dotyczącym części 74 Główny Urząd Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r., 2) § 3, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 10 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w przywozie niektórych towarów rolnych w 1999 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 881) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz towarów objętych automatyczną rejestracją obrotu w przywozie, stanowiący załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w przywozie niektórych towarów rolnych w 1999 r. (Dz. U. Nr 51, poz. 523), otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 września 1999 r. (poz. 881) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH AUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W PRZYWOZIE Kod PCNWyszczególnienie 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 11 90 0- - - Pozostałe 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 12 90 0- - - Pozostałe 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe 0203 19 90 0- - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 21 90 0- - - Pozostałe 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 22 90 0- - - Pozostałe 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0203 29 90 0- - - Pozostałe 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 10 99 0- - - Pozostałe - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych 0206 22 90 0- - - Pozostałe 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 29 99 0- - - - Pozostałe 0206 30- Wieprzowe, świeże lub chłodzone: 0206 30 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0206 30 21 0- - - - Wątroby 0206 30 31 0- - - - Pozostałe 0206 30 90 0- - - Pozostałe - Wieprzowe mrożone: 0206 41- - Wątroby: 0206 41 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 41 91 0- - - - Ze świń domowych 0206 41 99 0- - - - Pozostałe 0206 49- - Pozostałe: 0206 49 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 49 91 0- - - - Ze świń domowych 0206 49 99 0- - - - Pozostałe 0206 80- Inne, świeże lub chłodzone: 0206 80 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 80 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów 0206 80 99 0- - - Baranie i kozie 0206 90- Inne, mrożone: 0206 90 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 90 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów 0206 90 99 0- - - Baranie i kozie 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, niewypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 34- - Otłuszczone wątroby, świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi 0207 34 90 0- - - Z kaczek 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe 0207 36 90 0- - - - Pozostałe 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: - Mięso wieprzowe: 0210 11- - Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 11 11 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 19 0- - - - - Łopatki i ich kawałki - - - - Suszone lub wędzone: 0210 11 31 0- - - - - Szynki i ich kawałki 0210 11 39 0- - - - - Łopatki i ich kawałki 0210 11 90 0- - - Pozostałe 0210 12- - Boczek i jego kawałki: - - - Ze świń domowych: 0210 12 11 0- - - - Solony lub w solance 0210 12 19 0- - - - Suszony lub wędzony 0210 12 90 0- - - Pozostały 0210 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 19 10 0- - - - - Bok bekonowy lub szpencer 0210 19 20 0- - - - - Bok trzyćwierciowy lub środki 0210 19 30 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 40 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 51 0- - - - - - Bez kości 0210 19 59 0- - - - - - Pozostałe - - - - Suszone lub wędzone: 0210 19 60 0- - - - - Przodki i ich kawałki 0210 19 70 0- - - - - Schaby i ich kawałki - - - - - Pozostałe: 0210 19 81 0- - - - - - Bez kości 0210 19 89 0- - - - - - Pozostałe 0210 19 90 0- - - Pozostałe 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi 0210 20 90 0- - Bez kości 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: 0210 90 10 0- - - Mięso końskie solone, w solance lub suszone - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi 0210 90 19 0- - - - Bez kości 0210 90 21 0- - - Z reniferów 0210 90 29 0- - - Pozostałe - - Podroby: - - - Wieprzowe: 0210 90 31 0- - - - Wątroby 0210 90 39 0- - - - Pozostałe - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0210 90 49 0- - - - Pozostałe 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie - - - Pozostałe: - - - - Wątroby drobiowe: 0210 90 71 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie i kacze, solone lub w solance 0210 90 79 0- - - - - Pozostałe 0210 90 80 0- - - - Pozostałe 0210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów 0403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: 0403 10- Jogurt: - - Nie aromatyzowany ani nie zawierający dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - Nie zawierający dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 11 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 13 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 19 0- - - - Powyżej 6% - - - Pozostały, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 10 31 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 33 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 39 0- - - - Powyżej 6% - - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 51 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 10 53 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 10 59 0- - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 10 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 10 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 10 99 0- - - - Powyżej 6% 0403 90- Pozostałe: - - Nie aromatyzowane ani nie zawierające dodatku owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 11 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 13 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 19 0- - - - - Powyżej 27% - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 31 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 33 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 39 0- - - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe: - - - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 51 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 53 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 59 0- - - - - Powyżej 6% - - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0403 90 61 0- - - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 63 0- - - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 69 0- - - - - Powyżej 6% - - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao: - - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 71 0- - - - Nie przekraczającej 1,5% 0403 90 73 0- - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27% 0403 90 79 0- - - - Powyżej 27% - - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie: 0403 90 91 0- - - - Nie przekraczającej 3% 0403 90 93 0- - - - Powyżej 3%, ale nie przekraczającej 6% 0403 90 99 0- - - - Powyżej 6% 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe 0504 00 00 9- Pozostałe 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia 1102 20- Mąka kukurydziana: 1102 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5% 1102 20 90 0- - Pozostała 1102 90- Pozostałe: 1102 90 10 0- - Mąka jęczmienna 1102 90 30 0- - Mąka owsiana 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczana 1108 14 00 0- - Skrobia z manioku (cassawa) 1108 19- - Pozostałe skrobie: 1108 19 10 0- - - Skrobia z ryżu 1108 19 90 0- - - Pozostałe 1108 20 00 0- Inulina 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 90 0- Pozostałe 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Laktoza i syrop laktozowy: 1702 11 00 0- - Zawierające wagowo 99% laktozy lub więcej, wyrażonej jako laktoza bezwodna, w przeliczeniu na suchą masę 1702 19 00 0- - Pozostałe 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 59 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 99 0- - - - Pozostałe 1702 40- Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20%, ale mniej niż 50% fruktozy: 1702 40 10 0- - Izoglukoza 1702 40 90 0- - Pozostałe 1702 50 00 0- Fruktoza chemicznie czysta 1702 60- Pozostała fruktoza i syrop fruktozowy zawierające w stanie suchym powyżej 50% fruktozy w masie: 1702 60 10 0- - Izoglukoza 1702 60 80 0- - Syrop inulinowy 1702 60 95 0- - Pozostałe 1702 90- Inne, łącznie z cukrem inwertowanym: 1702 90 30 0- - Izoglukoza 1702 90 50 0- - Maltodekstryna i syrop maltodekstrynowy - - Karmel: 1702 90 71 0- - - Zawierający w masie 50% sacharozy lub więcej w substancji suchej - - - Pozostały: 1702 90 75 0- - - - W postaci proszku, scalonego lub nie 1702 90 79 0- - - - Pozostały 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: - - - Pozostałe: 2106 90 51 0- - - - Syrop laktozowy 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny 2106 90 59 0- - - - Pozostałe - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi 2106 90 98 0- - - Pozostałe 2302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane: 2302 10- Kukurydziane: 2302 10 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35% 2302 10 90 0- - Pozostałe 2302 20- Ryżowe: 2302 20 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35% 2302 20 90 0- - Pozostałe 2302 30- Pszenne: 2302 30 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito, zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt 2303 30 90 0- - Pozostałe 2302 40- Z innych zbóż: 2302 40 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito, zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt 2302 40 90 0- - Pozostałe 2302 50 00 0- Z roślin strączkowych 3505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: 3505 10 10 0- - Dekstryny - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane 3505 10 90 0- - - Pozostałe 3505 20- Kleje: 3505 20 10 0- - Zawierające w masie mniej niż 25% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 55% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 50 0- - Zawierające w masie 55% lub więcej, ale mniej niż 80% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3505 20 90 0- - Zawierające w masie 80% lub więcej skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi 3809Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3809 10- Na bazie substancji skrobiowych: 3809 10 10 0- - Zawierające w masie poniżej 55% tych substancji 3809 10 30 0- - Zawierające w masie 55% lub więcej tych substancji, ale mniej niż 70% 3809 10 50 0- - Zawierające w masie 70% lub więcej tych substancji, ale mniej niż 83% 3809 10 90 0- - Zawierające w masie 83% lub więcej tych substancji Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 21 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej oraz w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej. (Dz. U. Nr 78, poz. 882) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej oraz w Biurze Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej (Dz. U. Nr 80, poz. 375, z 1997 r. Nr 31, poz. 182, z 1998 r. Nr 45, poz. 281 i z 1999 r. Nr 35, poz. 334), wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w tabeli I w części I: a) dodaje się nową lp. 1 w brzmieniu: 12345 "1Dyrektor szkoły nie posiadający kwalifikacji pedagogicznychwedług odrębnych przepisówXVIII-XIX" b) dotychczasowa lp. 1 otrzymuje oznaczenie lp. 1a; 2) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w "Wykazie stanowisk kierowniczych uprawnionych do dodatków funkcyjnych w szkołach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia", w części I lp. 1 i 2 otrzymują brzmienie: 123 "1Dyrektor szkoły nie posiadający kwalifikacji pedagogicznych4-6 Kierownik Wydziału Ekonomiczno-Administracyjnego w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej 2Zastępca dyrektora ds. ekonomiczno-administracyjnych3-6" Główny księgowy, radca prawny § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 16 września 1999 r. w sprawie czynności Głównego Inspektora Kolejnictwa, za które pobierane są opłaty, a także wysokości tych opłat i trybu ich pobierania. (Dz. U. Nr 78, poz. 883) Na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Główny Inspektor Kolejnictwa pobiera opłaty za czynności związane z: 1) wydawaniem świadectw dopuszczenia do eksploatacji na: a) budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego, b) każdy typ eksploatowanego pojazdu szynowego, 2) kontrolą, o ile polega ona na wykonywaniu specjalistycznych badań i pomiarów, dotyczącą: a) szczegółowych zasad i warunków prowadzenia ruchu na liniach kolejowych, b) warunków technicznych eksploatacji pojazdów szynowych, c) warunków technicznych budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego, d) warunków, jakie powinni spełniać zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych oraz prowadzący pojazdy szynowe, e) pojazdów szynowych. § 2. Wysokość opłat ustala się w zależności od zakresu badań i czynności wykonywanych przez Głównego Inspektora Kolejnictwa, koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji na budowle i urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego oraz na każdy typ eksploatowanego pojazdu szynowego, a także czynności związanych z kontrolą, w następującej wysokości: Nr poz.Rodzaj czynnościWysokość opłat: zł (PLN) IWydawanie świadectw dopuszczenia do eksploatacji dla: 1.Budynków i budowli przeznaczonych do prowadzenia ruchu na liniach kolejowych, jak:Pracochłonność do 5 godzin5 do 10 godzin10 do 20 godzin20 do 30 godzinopłata maksymalna przy pracochłonności ponad 30 godz. 1.1.Nastawnie5001 5002 0003 00010 000 1.2.Podstacje trakcyjne i kabiny sekcyjne5001 5002 0003 0005 000 1.3.Strażnice przejazdowe5001 5002 0003 0005 000 1.4.Drogi szynowe1 0003 0004 0006 00020 000 1.5.Rozjazdy5001 5002 0003 00010 000 1.6.Podtorze: nasypy, przekopy, rowy odwadniające5001 5002 0003 0005 000 1.7.Mosty, wiadukty, tunele, przepusty, konstrukcje oporowe5001 5002 0003 00020 000 1.8.Rampy, perony, place ładunkowe5001 5002 0003 0005 000 1.9.Skrzyżowania linii kolejowych z drogami w jednym poziomie5001 5002 0003 0005 000 1.10.Przejścia dla pieszych, dojścia do peronów5001 5002 0003 00010 000 2.Urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu na liniach kolejowych, jak:Pracochłonność do 5 godzin5 do 10 godzin10 do 20 godzin20 do 30 godzinopłata maksymalna przy pracochłonności ponad 30 godz. 2.1.Urządzenia sterowania ruchem kolejowym5001 5002 0003 00010 000 2.2.Sieć trakcyjna, podstacje trakcyjne, kabiny sekcyjne, linie zasilające podstacje trakcyjne, urządzenia sterowania zdalnego5001 5002 0003 00010 000 2.3.Urządzenia telekomunikacji kolejowej, związane z prowadzeniem ruchu kolejowego5001 5002 0003 00010 000 2.4.Urządzenia elektrycznego ogrzewania rozjazdów5001 5002 0003 0005 000 2.5.Hamulce torowe5001 5002 0003 00010 000 2.6.Urządzenia elektroenergetyki użytkowej (zasilanie, oświetlenie)5001 5002 0003 00010 000 3.Typów eksploatowanych pojazdów szynowych:Pracochłonność do 10 godzin10 do 20 godzin20 do 30 godzin30 do 50 godzinopłata maksymalna przy pracochłonności ponad 50 godz. 3.1.Lokomotywa elektryczna2 50010 00020 00030 00080 000 3.2.Lokomotywa spalinowa2 0008 00016 00024 00080 000 3.3.Elektryczny zespół trakcyjny2 50010 00020 00030 00080 000 3.4.Spalinowy zespół trakcyjny2 0008 00016 00024 00080 000 3.5.Inny pojazd szynowy z napędem2 0008 00016 00024 00050 000 3.6.Wagon osobowy2 50010 00020 00030 00060 000 3.7.Wagon towarowy1 5006 00012 00018 00030 000 3.8.Inne pojazdy1 5006 00012 00018 00040 000 3.9.Typowe podzespoły i elementy pojazdów szynowych1 0002 0005 00010 00020 000 IICzynności związane z kontrolą:Pracochłonność do 5 godzin5 do 10 godzin10 do 20 godzin20 do 30 godzinopłata maksymalna przy pracochłonności ponad 30 godz. 1.Zasad i warunków prowadzenia ruchu na liniach kolejowych8001 5003 0005 00010 000 2.Warunków technicznych eksploatacji pojazdów szynowych8001 5003 0005 00010 000 3.Warunków technicznych budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego8001 5003 0005 00010 000 4.Posiadania wymaganych uprawnień zawodowych przez pracowników bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych i prowadzeniem pojazdów8001 5003 0005 00010 000 5.Pojazdów szynowych8001 5003 0005 00010 000 § 3. 1. Opłaty, o których mowa w § 1, pobierane są: 1) przy składaniu wniosku o wydanie świadectwa dopuszczenia do eksploatacji - 50% dolnej stawki wysokości opłaty dla danego rodzaju czynności, 2) przy wydaniu świadectwa - pozostała część opłaty, 3) za czynności związane z kontrolą, o której mowa w § 1 pkt 2: a) przy rozpoczęciu kontroli - 50% dolnej stawki wysokości opłat dla danego rodzaju czynności, b) przy odbiorze protokołu kontroli - pozostała część opłaty. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie podlegają zwrotowi. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 września 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 79, poz. 885) Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) w art. 31 w ust. 4a wyrazy "szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do 15 roku życia" zastępuje się wyrazami "szkoły podstawowej i gimnazjum, nie dłużej jednak niż do 15 roku życia, a od dnia 1 września 2001 r. nie dłużej niż do 16 roku życia". Art. 2. 1. Gwarantowany zasiłek okresowy, o którym mowa w art. 31 ust. 4a ustawy wymienionej w art. 1, przysługuje osobie samotnie wychowującej dziecko będące uczniem, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96), za okres od dnia ukończenia nauki w roku szkolnym 1998/1999 do dnia 31 sierpnia 1999 r. 2. Wypłata zasiłku, o którym mowa w ust. 1, nastąpi w terminie do 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 września 1999 r. w sprawie ustalenia wzoru wykazu obywateli, którzy udzielają poparcia projektowi ustawy stanowiącej przedmiot inicjatywy ustawodawczej. (Dz. U. Nr 79, poz. 893) Na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli (Dz. U. Nr 62, poz. 688) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wzór wykazu obywateli, którzy udzielają poparcia projektowi ustawy stanowiącej przedmiot inicjatywy ustawodawczej. 2. Wzór wykazu określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 września 1999 r. (poz. 893) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 września 1999 r. w sprawie sposobu przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej. (Dz. U. Nr 79, poz. 894) Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba przystępująca do postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie, zwana dalej "kandydatem", składa zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego bezpośrednio w siedzibie Urzędu Służby Cywilnej, zwanego dalej "Urzędem", w polskim urzędzie konsularnym albo drogą pocztową pod adresem Urzędu z dopiskiem "zgłoszenie". W razie złożenia zgłoszenia drogą pocztową za datę złożenia zgłoszenia uważa się datę stempla pocztowego polskiego urzędu pocztowego. 2. Niekompletne lub wadliwie wypełnione zgłoszenie Szef Służby Cywilnej zwraca kandydatowi, za potwierdzeniem odbioru, w celu uzupełnienia lub poprawienia. 3. Uzupełnienie lub poprawienie zgłoszenia powinno nastąpić nie później niż w terminie 7 dni od dnia doręczenia. Zgłoszenie uzupełnione lub poprawione w tym okresie uważa się za złożone w terminie. § 2. 1. O terminie i miejscu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej ubiegających się o mianowanie, zwanego dalej "postępowaniem kwalifikacyjnym", Szef Służby Cywilnej zawiadamia kandydata na piśmie, za potwierdzeniem odbioru, co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem postępowania. 2. O terminie i miejscu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej zawiadamia Przewodniczącego Rady Służby Cywilnej na piśmie co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem postępowania. § 3. 1. W celu przeprowadzenia w danym roku postępowania kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej powołuje zespół sprawdzający, do którego zadań należy: 1) przeprowadzenie postępowania kwalifikacyjnego, 2) ustalenie wyników postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą", 3) przyznanie punktów dodatkowych, o których mowa w art. 31 ust. 5 ustawy, 4) ustalenie ostatecznych wyników postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. 31 ust. 6 ustawy, 5) uszeregowanie ostatecznych wyników postępowania kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 31 ust. 7 ustawy. 2. Szef Służby Cywilnej wyznacza przewodniczącego zespołu sprawdzającego. 3. Osoby biorące udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego nie mogą przystąpić do tego postępowania. § 4. 1. Zespół sprawdzający obraduje na posiedzeniach. 2. Z posiedzenia zespołu sprawdzającego jest sporządzany protokół. Protokół podpisują członkowie zespołu obecni na posiedzeniu. 3. W celu wykonania zadań zespół sprawdzający podejmuje uchwały większością głosów, przy obecności co najmniej 2/3 składu zespołu. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego zespołu sprawdzającego. § 5. Przewodniczący zespołu sprawdzającego zawiadamia na piśmie przewodniczącego Rady Służby Cywilnej albo przedstawiciela tej Rady upoważnionego do obserwacji przebiegu postępowania kwalifikacyjnego o terminie i miejscu posiedzenia zespołu sprawdzającego, co najmniej na 7 dni przed terminem tego posiedzenia. § 6. 1. Postępowanie kwalifikacyjne ma formę pisemną i składa się z następujących części: 1) badania zdolności ogólnych, 2) sprawdzianu wiedzy, 3) pracy pisemnej. 2. Szef Służby Cywilnej przekazuje zespołowi sprawdzającemu materiały służące przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, zawierające w szczególności testy i zadania oraz arkusze odpowiedzi i klucze ich oceny. § 7. 1. Zakres badania zdolności ogólnych obejmuje badanie sprawności rozumowania i efektywności rozwiązywania zadań umysłowych. Badanie zdolności ogólnych przeprowadzane jest w formie testu psychologicznego. 2. Za badanie zdolności ogólnych przyznawane są punkty w skali od 0 do 60. 3. Badanie zdolności ogólnych trwa odpowiednio do zastosowanego testu psychologicznego, jednak nie dłużej niż 120 minut. § 8. 1. Zakres tematyczny sprawdzianu wiedzy obejmuje: wybrane zagadnienia z prawa konstytucyjnego, z prawa administracyjnego, dotyczące funkcjonowania służby cywilnej, z dziedziny finansów publicznych, z prawa międzynarodowego publicznego oraz z organizacji i zarządzania, a także aktualne zagadnienia społeczno-gospodarcze. 2. Wykaz zagadnień do sprawdzianu wiedzy określony jest w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 3. Sprawdzian wiedzy ma formę testu wyboru i składa się z 80 pytań. Za każdą prawidłową odpowiedź kandydat otrzymuje jeden punkt; za brak odpowiedzi lub odpowiedź nieprawidłową - zero punktów. 4. Sprawdzian wiedzy trwa 90 minut. § 9. 1. Zakres pracy pisemnej obejmuje przygotowanie notatki lub innej wypowiedzi - na podstawie materiałów przekazanych kandydatowi. 2. Praca pisemna oceniana jest pod względem logiczności, zwięzłości, jasności i poprawności językowej oraz pod względem trafności proponowanych rozwiązań lub trafności dokonania wyboru istotnych informacji z materiałów. 3. Za pracę pisemną przyznawane są punkty w skali od 0 do 40 punktów. 4. Praca pisemna trwa 90 minut. § 10. 1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się w sali egzaminacyjnej, w warunkach umożliwiających kandydatom samodzielną pracę, pod nadzorem co najmniej jednego członka zespołu sprawdzającego. 2. Członkowie zespołu sprawdzającego sporządzają protokół cząstkowy z przebiegu postępowania kwalifikacyjnego w danej sali egzaminacyjnej. 3. Postępowanie kwalifikacyjne może być przeprowadzone z udziałem osoby nie będącej członkiem zespołu sprawdzającego, upoważnionej na piśmie przez Szefa Służby Cywilnej, na wniosek przewodniczącego zespołu sprawdzającego, do wykonywania określonych czynności techniczno-usługowych lub do sprawdzania badania zdolności ogólnych. 4. Przed wejściem do sali egzaminacyjnej kandydat jest obowiązany okazać dowód tożsamości oraz dowód wniesienia opłaty, o której mowa w art. 34 ustawy. 5. Przed rozpoczęciem postępowania kwalifikacyjnego lub jego części członek zespołu sprawdzającego informuje kandydatów o warunkach organizacyjnych przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego oraz o zasadach dokonywania oceny udzielonych odpowiedzi. 6. Kandydat otrzymuje materiały i arkusze odpowiedzi opatrzone pieczęcią Urzędu. Uwzględnia się jedynie odpowiedzi udzielone na arkuszach opatrzonych pieczęcią Urzędu. 7. W czasie postępowania kwalifikacyjnego zabronione jest korzystanie z materiałów pomocniczych innych niż dostarczone przez Urząd oraz porozumiewanie się z innymi osobami. 8. Członek zespołu sprawdzającego wyklucza z udziału w danej części postępowania kwalifikacyjnego kandydata, który podczas postępowania posługiwał się materiałami innymi niż dostarczone przez Urząd, porozumiewał się z innymi osobami lub zakłócał przebieg postępowania. 9. Opuszczenie przez kandydata sali egzaminacyjnej stanowi zakończenie udziału w danej części postępowania kwalifikacyjnego. Przed opuszczeniem sali egzaminacyjnej kandydat zwraca otrzymane materiały. 10. W czasie postępowania kwalifikacyjnego członek zespołu może, w wyjątkowych przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia kandydata, wyrazić zgodę na opuszczenie przez niego sali egzaminacyjnej. Na czas nieobecności kandydat przekazuje członkowi zespołu otrzymane materiały. § 11. 1. W sytuacji, o której mowa w § 10 ust. 9, członek zespołu sprawdzającego niezwłocznie oznacza arkusze odpowiedzi kodem. 2. Po sprawdzeniu odpowiedzi dokonuje się komisyjnego rozkodowania arkuszy odpowiedzi. Do rozkodowania arkuszy odpowiedzi przewodniczący zespołu sprawdzającego wyznacza 3 członków zespołu, którzy nie uczestniczyli w sprawdzaniu odpowiedzi. 3. Z rozkodowania sporządza się protokół. Protokół podpisują członkowie zespołu dokonujący rozkodowania. § 12. Językami obcymi, o których mowa w art. 28 pkt 5 i w art. 31 ust. 5 pkt 2 ustawy, są języki urzędowe państw - członków Narodów Zjednoczonych. § 13. Dodatkowe punkty, o których mowa w art. 31 ust. 5 ustawy, przyznaje się w następującej wysokości: 1) 3 punkty - za pozytywny wynik, sporządzonej na piśmie, ostatniej oceny, o której mowa w art. 73 ustawy, 2) za znajomość: a) jednego języka obcego, innego niż wskazany przez kandydata w zgłoszeniu do postępowania kwalifikacyjnego - 3 punkty, b) co najmniej dwóch języków obcych, innych niż wskazany przez kandydata w zgłoszeniu do postępowania kwalifikacyjnego - 6 punktów, 3) 2 punkty - za ukończenie studiów podyplomowych, 4) 5 punktów - za posiadanie tytułu lub stopnia naukowego, 5) 4 punkty - za następujące kwalifikacje: a) ukończenie aplikacji adwokackiej, legislacyjnej, notarialnej, prokuratorskiej, radcowskiej lub sądowej, b) złożenie egzaminu kwalifikacyjnego na stanowisko inspektora kontroli skarbowej przed komisją powołaną przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, c) posiadanie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, d) złożenie egzaminu kwalifikacyjnego na rzecznika patentowego, e) posiadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, f) posiadanie przez lekarza weterynarii tytułu specjalisty z dziedziny epizootiologia i administracja weterynaryjna lub prewencja weterynaryjna i higiena pasz lub higiena zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego lub weterynaryjna diagnostyka laboratoryjna, g) posiadanie uprawnień biegłego z zakresu postępowania wodnoprawnego, ochrony przyrody, sporządzania prognoz skutków wpływu ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko lub sporządzania ocen oddziaływania na środowisko, h) posiadanie uprawnień do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, i) złożenie egzaminu dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa przed komisją wyznaczoną przez Ministra Skarbu Państwa, j) posiadanie kwalifikacji mierniczego górniczego lub geologa górniczego, k) posiadanie kwalifikacji osób kierownictwa ruchu oraz osób wyższego dozoru ruchu zakładu górniczego, l) posiadanie uprawnień biegłego rewidenta, m) złożenie egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Aktuariuszy, n) złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną dla maklerów papierów wartościowych albo przed komisją egzaminacyjną dla doradców inwestycyjnych, o) posiadanie uprawnień zawodowych w dziedzinie lotnictwa, p) posiadanie kwalifikacji zawodowych w dziedzinie żeglugi morskiej. § 14. Minimalna liczba punktów, o której mowa w art. 31 ust. 7 ustawy, wynosi 120. § 15. 1. Znajomość języka obcego potwierdza dyplom, zaświadczenie lub certyfikat, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 2. Dokumentem potwierdzającym spełnianie warunku określonego w art. 31 ust. 5 pkt 3 ustawy jest świadectwo ukończenia studiów podyplomowych. 3. Dokumentem potwierdzającym spełnianie warunku określonego w art. 31 ust. 5 pkt 4 ustawy jest dyplom poświadczający uzyskanie stopnia lub tytułu naukowego. 4. Spełnienie warunków, o których mowa w art. 31 ust. 5 pkt 5 ustawy, potwierdzają dokumenty określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 5. Kopie dokumentów, o których mowa w ust. 1-4, potwierdzone notarialnie albo przez urząd, w którym kandydat jest zatrudniony, należy dołączyć do zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego. 6. W przypadku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 1-3, w języku obcym należy dołączyć również ich tłumaczenie na język polski dokonane przez tłumacza przysięgłego. § 16. 1. Przewodniczący zespołu sprawdzającego sporządza sprawozdanie z postępowania kwalifikacyjnego. Sprawozdanie zawiera protokoły z posiedzeń zespołu sprawdzającego, protokoły cząstkowe oraz protokół z rozkodowania arkuszy odpowiedzi. 2. Sprawozdanie jest zatwierdzane przez Szefa Służby Cywilnej. § 17. 1. Opłata, o której mowa w art. 34 ustawy, wynosi 25% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, obowiązującego w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego postępowanie kwalifikacyjne. 2. Opłatę wnosi się na dochody budżetu państwa - na rachunek Urzędu. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 września 1999 r. (poz. 894) Załącznik nr 1 WYKAZ ZAGADNIEŃ DO SPRAWDZIANU WIEDZY: 1) wybrane zagadnienia z prawa konstytucyjnego: a) zasady ustrojowe, b) wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela, c) organy władzy i kontroli państwowej oraz zasady ich organizacji i funkcjonowania, 2) wybrane zagadnienia z prawa administracyjnego: a) postępowanie administracyjne, b) organy administracji rządowej oraz zasady ich organizacji i funkcjonowania, c) zasady organizacji i funkcjonowania samorządu terytorialnego, 3) wybrane zagadnienia dotyczące funkcjonowania służby cywilnej: a) organizacja służby cywilnej, b) nawiązanie, zmiana i ustanie stosunku pracy w służbie cywilnej, c) obsadzanie wyższych stanowisk w służbie cywilnej, d) uprawnienia i obowiązki członka korpusu służby cywilnej, e) szczególna ochrona stosunku pracy członka korpusu służby cywilnej, 4) wybrane zagadnienia z dziedziny finansów publicznych: a) formy organizacyjno-prawne jednostek sektora finansów publicznych, b) zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych, c) budżet państwa, d) zasady odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, e) zasady udzielania zamówień publicznych, 5) wybrane zagadnienia z prawa międzynarodowego publicznego: a) źródła prawa międzynarodowego, b) cele, zasady działania i struktura Unii Europejskiej, 6) wybrane zagadnienia z organizacji i zarządzania: a) prognozowanie, planowanie i programowanie, b) centralizacja zarządzania i delegowanie uprawnień decyzyjnych. Załącznik nr 2 LISTA DYPLOMÓW, ZAŚWIADCZEŃ I CERTYFIKATÓW POTWIERDZAJĄCYCH ZNAJOMOŚĆ JĘZYKA OBCEGO: 1) dyplomy ukończenia: a) studiów na kierunku filologia w zakresie języków obcych lub lingwistyki stosowanej, b) nauczycielskich kolegiów języków obcych, c) studiów wyższych za granicą - uznaje się język wykładowy, d) Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, 2) zaświadczenie o zdanym egzaminie resortowym: a) w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, b) w Ministerstwie Gospodarki, c) w Ministerstwie Obrony Narodowej - od poziomu 4444 według STANAG 6001, 3) certyfikat potwierdzający znajomość języka obcego, wydany przez Krajową Szkołę Administracji Publicznej w wyniku lingwistycznego postępowania sprawdzającego, 4) certyfikat znajomości języka obcego, wydany w okresie od 25 sierpnia 1997 r. do 14 stycznia 1998 r. przez Resortową Komisję Egzaminacyjną Języków Obcych Urzędu Służby Cywilnej, 5) następujące certyfikaty lub zaświadczenia: a) First Certificate in English (FCE), Certificate in Advanced English (CAE), Certificate of Proficiency in English (CPE), Business English Certificate 2 (BEC2), Business English Certificate (BEC3), Certificate in English for International Business and Trade (CEIBT) - certyfikaty wydawane przez University of Cambridge Local Examination Syndicate, b) International English Language Testing System IELTS - powyżej 6 pkt - zaświadczenia wydawane przez University of Cambridge Local Examination Syndicate, the British Council i Education Australia, c) Test of English as a Foreign Language (TOEFL) - co najmniej 500 pkt z testu, co najmniej 3,5 pkt z pracy pisemnej TWE i co najmniej 200 pkt z egzaminu ustnego TSE - wydawany przez Educational Testing Service, Princeton, USA, d) Diplome ïEtudes de Langue Française (DELF), Diplome Approfondi de Langue Française (DALF) - wydawane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej Francji (Narodową Komisję ds. Egzaminów DELF i DALF), e) Certificat ïaccìs au DALF organizowany przez Instytut Francuski, f) Diplome de Langue Française (DL), Diplome Supérieur ïEtudes Françaises Modernes (DS), Diplome des Hautes Etudes Françaises (DHEF) - wydawane przez Alliance Française, g) Die Zentrale Mittelstufenprüfung (ZMP), Die Zentrale Oberstufenprüfung (ZOP), Das Kleine Deutsche Sprachdiplom (KDS), Das Grosse Deutsche Sprachdiplom (GDS) - egzaminy organizowane przez Goethe Institut, h) Prüfung Wirtchafsdeutsch International (PWD) - egzaminy organizowane przez Goethe Institut, Niemiecką Izbę Przemysłowo-Handlową i Instytut Carla Duisberga, i) Diploma Basico de Espanol, Diploma Superior de Espanol - wydawany przez Ministerstwo Edukacji i Nauki Królestwa Hiszpanii, j) Certificazione ïItaliano come Lingua Straniera (CILS) - od poziomu 3, Certificazione di Conoscenza della Lingua Italiana (CELI) - od poziomu 3 - wydawane przez uniwersytety dla cudzoziemców w Sienie, Perugii i Rzymie. Załącznik nr 3 LISTA DOKUMENTÓW POTWIERDZAJĄCYCH SPEŁNIENIE WARUNKÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 31 UST. 5 PKT 5 USTAWY: 1) dokument potwierdzający ukończenie aplikacji adwokackiej, legislacyjnej, notarialnej, prokuratorskiej, radcowskiej lub sądowej, 2) dokument potwierdzający złożenie egzaminu kwalifikacyjnego na stanowisko inspektora kontroli skarbowej, 3) świadectwo nadania uprawnień w dziedzinie geodezji i kartografii, 4) dokument potwierdzający złożenie egzaminu kwalifikacyjnego na rzecznika patentowego, 5) świadectwo nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, 6) dyplom uzyskania przez lekarza weterynarii tytułu specjalisty, 7) świadectwo stwierdzające nadanie uprawnień biegłego z zakresu postępowania wodnoprawnego, ochrony przyrody, sporządzania prognoz skutków wpływu ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko lub sporządzana ocen oddziaływania na środowisko, 8) decyzja stwierdzająca nabycie uprawnień budowlanych, 9) dyplom potwierdzający pozytywny wynik egzaminu dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa przed komisją wyznaczoną przez Ministra Skarbu Państwa, 10) świadectwo stwierdzające posiadanie kwalifikacji mierniczego górniczego lub geologa górniczego, 11) świadectwo stwierdzające posiadanie kwalifikacji osób kierownictwa ruchu oraz osób wyższego dozoru ruchu zakładu górniczego, 12) dyplom biegłego rewidenta, 13) świadectwo złożenia egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną dla Aktuariuszy, 14) dokument potwierdzający złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym przed komisją egzaminacyjną dla maklerów papierów wartościowych albo przed komisją egzaminacyjną dla doradców inwestycyjnych, 15) licencja członka personelu lotniczego, 16) dyplom stwierdzający posiadanie kwalifikacji kapitana żeglugi wielkiej, starszego oficera pokładowego, oficera wachtowego, starszego oficera mechanika, oficera mechanika II klasy, oficera mechanika wachtowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 września 1999 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Służby Cywilnej. (Dz. U. Nr 79, poz. 895) Na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędowi Służby Cywilnej nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 września 1999 r. (poz. 895) STATUT URZĘDU SŁUŻBY CYWILNEJ § 1. 1. Urząd Służby Cywilnej, zwany dalej "Urzędem", jest urzędem administracji rządowej, działającym pod bezpośrednim kierownictwem Szefa Służby Cywilnej. 2. Urząd zapewnia merytoryczną, organizacyjną, prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową obsługę Szefa Służby Cywilnej przy realizacji zadań służby cywilnej, w szczególności w zakresie organizowania i prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, prowadzenia konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, planowania, organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej oraz wydawania Biuletynu Służby Cywilnej. 3. Urząd zapewnia techniczną i kancelaryjno-biurową obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej. § 2. 1. Szef Służby Cywilnej kieruje Urzędem przy pomocy swojego zastępcy, dyrektora generalnego Urzędu oraz dyrektorów departamentów (równorzędnych komórek organizacyjnych). 2. Szef Służby Cywilnej może na piśmie upoważnić osoby wymienione w ust. 1 oraz członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Urzędzie do podejmowania decyzji w określonych przez niego sprawach, a także do występowania w jego imieniu przed innymi organami i w postępowaniu sądowym. § 3. 1. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Sekretariat Szefa Służby Cywilnej, 2) Biuro Dyrektora Generalnego Urzędu, 3) Departament Rekrutacji i Selekcji w Służbie Cywilnej, 4) Departament Zarządzania Kadrami Służby Cywilnej, 5) Departament Szkolenia i Rozwoju Służby Cywilnej. 2. Bezpośredni nadzór w zakresie prawidłowego wykonywania przez komórki organizacyjne Urzędu nałożonych na nie zadań sprawuje dyrektor generalny Urzędu. § 4. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz szczegółowy tryb pracy Urzędu określa regulamin organizacyjny, nadany przez Szefa Służby Cywilnej na wniosek dyrektora generalnego Urzędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 79, poz. 896) Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 38, poz. 365) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) I i III kwartał - składa jeden egzemplarz sprawozdań o dochodach/wydatkach budżetowych, sporządzonych według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia, odpowiednio za okres sprawozdawczy od początku roku do końca marca i od początku roku do końca września; sprawozdania o dochodach budżetowych sporządza się w szczegółowości określonej w § 23, a o wydatkach budżetowych w szczegółowości określonej w § 27 ust. 1 pkt 2 instrukcji stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 164, poz. 1175), zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r."," b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Sprawozdania sporządza się według wzorów, stanowiących załączniki do rozporządzenia, odpowiednio dla: 1) gminy - załącznik nr 1, 2) powiatu - załącznik nr 2 i 5, 3) miasta na prawach powiatu - załącznik nr 3 i 5, 4) województwa - załącznik nr 4 i 5."; 2) po załączniku nr 4 dodaje się załącznik nr 5 w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Przepisy niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do sprawozdań sporządzanych za okresy sprawozdawcze, poczynając od III kwartału 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 września 1999 r. (poz. 896) Załącznik nr 5 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 9 września 1999 r. w sprawie ogólnych warunków przyłączania sieci telekomunikacyjnych oraz zasad rozliczeń. (Dz. U. Nr 79, poz. 897) Na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) przyłączenie sieci - zespół działań technicznych i organizacyjnych, podejmowanych przez operatorów telekomunikacyjnych, mających na celu trwałe połączenie sieci, z których co najmniej jedna jest siecią użytku publicznego, 2) rozliczenia - rozliczenia pomiędzy operatorem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego a operatorem lub użytkownikiem sieci z tytułu wykorzystania obu sieci do świadczenia usług telekomunikacyjnych, 3) infrastruktura przyłączenia - budynki, budowle i urządzenia służące do przyłączenia sieci między operatorami. § 2. 1. Operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego jest obowiązany zapewnić uprawnionym podmiotom równoprawne warunki przyłączenia ich sieci do sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego, zachowując ciągłość świadczenia usług oraz nie pogarszając ich jakości. 2. Sposób przyłączenia sieci nie może ograniczać możliwości świadczenia usług telekomunikacyjnych przez operatorów łączonych sieci, stosownie do możliwości każdej z sieci. 3. Przyłączenie sieci telekomunikacyjnych organów ustawowo powołanych do wykonywania zadań na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa do sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego powinno być traktowane priorytetowo. § 3. 1. Operatorzy łączonych sieci telekomunikacyjnych są obowiązani: 1) umożliwić wzajemny dostęp do posiadanej infrastruktury przyłączenia oraz do łączy telekomunikacyjnych, w zakresie niezbędnym do realizacji punktu styku między sieciami, 2) przekazywać sobie wzajemnie dane dotyczące międzysieciowego ruchu telekomunikacyjnego, w zakresie uzasadnionym potrzebami rozliczeń, 3) zawiadamiać się co najmniej z półrocznym wyprzedzeniem, o ile nie uzgodnią inaczej, o planowanych zmianach w swojej sieci, wymagających wprowadzenia zmian w sieci drugiej strony. 2. Operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego posiadający pozycję dominującą w rozumieniu ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547) jest obowiązany oferować innym operatorom i użytkownikom sieci użytku publicznego warunki połączenia sieci nie gorsze od stosowanych przez siebie w ramach własnego przedsiębiorstwa lub w stosunkach z podmiotami zależnymi, lub w stosunkach z innymi operatorami, prowadzącymi działalność w podobnych warunkach. 3. W ramach przyłączenia sieci operator sieci telekomunikacyjnej, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany zapewnić abonentom przyłączonej sieci dostęp do jednostek i organów powołanych do niesienia pomocy i korzystających z numeracji skróconej, w sposób uzgodniony z tymi jednostkami i organami. § 4. 1. Przyłączenie sieci następuje na pisemny wniosek uprawnionego podmiotu. Do wniosku należy dołączyć: 1) kopię dokumentu stwierdzającego uprawnienie do prowadzenia działalności w dziedzinie telekomunikacji, jeżeli takie uprawnienie jest wymagane, 2) informacje o danych technicznych dotyczących: proponowanych punktów styku między sieciami, rodzajów usług oraz przewidywanego natężenia i struktury ruchu międzysieciowego, 3) informacje dotyczące miejsca i sposobu przyłączenia sieci, 4) proponowane terminy przyłączenia sieci. 2. W terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania wniosku operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego ma obowiązek uzgodnić z operatorem wnioskującym o przyłączenie sieci termin tego przyłączenia, punkty styku, wymagane parametry techniczne oraz protokoły komunikacyjne i synchronizacyjne, przy uwzględnieniu zasady optymalizacji kosztów przyłączenia sieci. § 5. 1. Doprowadzenie linii łączących sieć przyłączaną do wyznaczonych punktów styku należy do obowiązków operatora sieci przyłączanej, z tym że doprowadzenie linii łączących sieć telekomunikacyjną użytku publicznego z sieciami, których zakładanie i używanie nie wymaga zezwolenia, należy do obowiązków operatora sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego. 2. Obowiązek rozbudowy sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego, niezbędnej do przyłączenia innej sieci telekomunikacyjnej, spoczywa na operatorze przyłączającym sieć telekomunikacyjną innego operatora. 3. Strony mogą uzgodnić inne warunki przyłączenia niż określone w ust. 1 i 2, jeżeli nie naruszy to przepisów prawa oraz nie pogorszy możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych przez abonentów przyłączonych sieci. 4. Doprowadzanie linii łączących sieć użytku publicznego z sieciami jednostek wykonujących działalność w dziedzinie telekomunikacji, podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministrowi Spraw Zagranicznych, jest realizowane na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 6. 1. Przedmiotem umowy o współpracy, o której mowa w art. 38 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461), zwanej dalej "ustawą o łączności", są w szczególności: 1) ustalenia dotyczące umiejscowienia punktów styku sieci telekomunikacyjnych, 2) warunki techniczne przyłączenia sieci telekomunikacyjnych, 3) warunki korzystania z infrastruktury przyłączenia, 4) metody i stawki rozliczeń oraz warunki płatności, 5) tryb postępowania w przypadku rozbieżności powstałych w trakcie dokonywania rozliczeń, w tym rozbieżności wynikających z pomiaru ruchu przekazywanego pomiędzy sieciami, 6) zasady odpowiedzialności stron z tytułu niewykonywania umowy, 7) tryb postępowania w przypadkach przebudowy sieci telekomunikacyjnych stron, a także w przypadkach awarii lub stanów szczególnego zagrożenia, 8) warunki rozwiązania umowy, zapewniające ochronę interesów abonentów, w szczególności zachowanie ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych o charakterze powszechnym, oraz uwzględniające potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. 2. W terminie miesiąca od otrzymania wniosku, o którym mowa w § 4, operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego posiadający pozycję dominującą jest obowiązany przedstawić wnioskodawcy projekt umowy o współpracy zawierający proponowane stawki rozliczeń oraz propozycje innych ustaleń, określonych w ust. 1. § 7. 1. Przyłączenie sieci telekomunikacyjnej na podstawie umowy o współpracy powinno być poprzedzone komisyjnym sprawdzeniem zgodności parametrów technicznych w punktach styku sieci oraz realizacji wszystkich funkcji przewidzianych dla danej sieci. 2. Komisja z udziałem przedstawicieli operatorów łączonych sieci dokonuje sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, w sposób nie powodujący zakłóceń w korzystaniu z usług przez abonentów. Po dokonaniu czynności sprawdzających strony podpisują protokół stwierdzający możliwość przyłączenia sieci. 3. Niezwłocznie po podpisaniu protokołu, o którym mowa w ust. 2, dokonuje się przyłączenia sieci. § 8. Umowa o współpracy, o której mowa w § 6, powinna określać warunki rozliczeń, z zachowaniem: 1) zasady równoprawnego traktowania uprawnionych podmiotów, rozumianej jako prawo do zawarcia umowy na warunkach nie gorszych niż w umowach zawartych przez innych operatorów przyłączonych do sieci operatora sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego, prowadzących działalność telekomunikacyjną w podobnych warunkach, 2) zasady przyjmowania za podstawę rozliczeń wskazań zainstalowanych przez obie strony urządzeń rejestrujących międzysieciowy ruch telekomunikacyjny. § 9. 1. Operator sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego posiadający pozycję dominującą: 1) nie może wiązać stawek rozliczeń z wysokością stosowanych przez siebie opłat za świadczone usługi, 2) nie może żądać opłaty za jakiekolwiek składniki kosztów, które nie są ściśle powiązane z usługą, jakiej żąda operator sieci przyłączanej, 3) powinien kalkulować opłaty za korzystanie z jego sieci w celu realizacji usług operatora sieci przyłączanej wyłącznie na podstawie uzasadnionych kosztów wynikających z przyjęcia dodatkowego ruchu telekomunikacyjnego, z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału kosztów pośrednich i ogólnego zarządu, 4) jest obowiązany, w przypadku braku możliwości ustalenia kosztów wynikających z przyjęcia dodatkowego ruchu telekomunikacyjnego, w rozliczeniach brać pod uwagę doświadczenie innych operatorów europejskich działających na konkurencyjnych rynkach, z uwzględnieniem stopnia rozwoju rynku polskiego, 5) jest obowiązany uzasadnić proponowane stawki rozliczeń i sposób ich kalkulacji. 2. Wysokość opłat za użytkowanie infrastruktury przyłączenia wykorzystywanej do współpracy sieci powinna być ustalona na podstawie uzasadnionych kosztów z uwzględnieniem należytego zysku. § 10. 1. Operator strefowej stacjonarnej sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego jest uprawniony do pobierania od operatora, z którym zawarł umowę o współpracy, dodatkowych dopłat z tytułu niezrównoważenia taryf oraz prowadzenia inwestycji na terenach wiejskich. 2. Przy ustalaniu dodatkowej dopłaty, o której mowa w ust. 1, operator jest obowiązany uwzględnić: 1) deficyt dostępu lokalnego wynikający z różnicy pomiędzy uzasadnionymi kosztami inwestycyjnymi i eksploatacyjnymi poniesionymi przez siebie na budowę i eksploatację pętli lokalnej w gminach wiejskich a przychodami z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych w tej pętli w przeliczeniu na jednego abonenta, z wyłączeniem przychodów z tytułu dopłaty, o której mowa w ust. 1, 2) relację pomiędzy liczbą abonentów przyłączonych przez tego operatora w gminach wiejskich, w roku poprzedzającym ustalenie dopłaty, a ogólną liczbą abonentów przyłączonych przez niego w tym roku, 3) stopień niezrównoważenia taryf. 3. Operator jest obowiązany przedstawić Ministrowi Łączności oraz operatorowi, od którego żąda dopłaty, kalkulację, w której uzasadni wysokość i sposób ustalenia proponowanej dopłaty. 4. Na żądanie Ministra Łączności operator jest obowiązany na własny koszt poddać badaniu przez biegłego rewidenta prawidłowość sporządzenia kalkulacji oraz ustalenia dopłaty. 5. Wysokość dopłaty, o której mowa w ust. 1, ustala się w umowie o współpracy i podaje do publicznej wiadomości. 6. W przypadku sporu pomiędzy operatorami o wysokość dopłaty, ustalenia jej dokonuje na wniosek strony Minister Łączności. Minister może dokonać tego ustalenia z uwzględnieniem wyników badania kalkulacji przez powołanego przez siebie biegłego rewidenta. Jeżeli rozbieżność między wynikami badania a kalkulacją przekracza 10%, koszt badania ponosi operator żądający dopłaty. 7. Minister w terminie do 31 maja każdego roku podaje do publicznej wiadomości zalecaną maksymalną wysokość dopłaty, o której mowa w ust. 1. 8. Operator, który świadczy usługi strefowe oraz międzystrefowe lub międzynarodowe, może korzystać z uprawnienia do dopłat, o których mowa w ust. 1, pod warunkiem wyodrębnienia w ramach prowadzonej rachunkowości ewidencji dla każdego rodzaju usług. 9. Dopłata, o której mowa w ust. 1, może być pobierana tylko wtedy, gdy liczba nowych abonentów podłączonych w gminach wiejskich w roku poprzedzającym ustalenie dopłaty stanowiła co najmniej 20% abonentów podłączonych przez tego operatora w tym samym roku. 10. Dopłatę, o której mowa w ust. 1, dodaje się do każdej jednostki rozliczeniowej. § 11. 1. Należność z tytułu rozliczeń powstaje z chwilą zrealizowania usługi telekomunikacyjnej. 2. Operatorzy i użytkownicy sieci są obowiązani do zainstalowania, na własny koszt, niezbędnych urządzeń rejestrujących ruch telekomunikacyjny, których wskazania stanowią podstawę rozliczeń. 3. Każda ze stron jest obowiązana umożliwić drugiej stronie, z którą jest związana umową, zapoznanie się z wynikami i ze sposobem prowadzenia rejestracji, o której mowa w ust. 2. § 12. 1. Operatorzy obowiązani są do ustanowienia umocowanych przedstawicieli prowadzących negocjacje od chwili złożenia wniosku o przyłączenie sieci do czasu podpisania umowy lub rozstrzygnięcia sporu w trybie art. 38 ustawy o łączności. 2. Na wniosek strony, warunki współpracy i rozliczeń, ustalone przez Ministra Łączności w trybie art. 38 ust. 4 ustawy o łączności, mogą obejmować okres od dnia bezskutecznego upływu okresu trzech miesięcy, o którym mowa w tym przepisie. 3. Zmiana warunków współpracy i rozliczeń ustalonych w umowie albo w trybie art. 38 ust. 4 ustawy o łączności może nastąpić w trybie tego przepisu na uzasadniony wniosek każdej ze stron, gdy warunki współpracy i rozliczeń nie zostały zmienione w ciągu trzech miesięcy od daty wystąpienia strony o ich zmianę albo gdy zmiana dokonana w tym terminie nie określa warunków współpracy koniecznych do wykonywania koncesji. § 13. Operator sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego posiadający pozycję dominującą jest obowiązany do niezwłocznego przedstawiania Ministrowi Łączności zawartych umów o współpracy oraz informacji o dokonanych zmianach tych umów. § 14. Operator sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego posiadający pozycję dominującą jest obowiązany dostosować zawarte przez siebie umowy o współpracy do wymogów rozporządzenia w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia. § 15. 1. Operator ogólnopolskiej sieci użytku publicznego posiadający pozycję dominującą jest obowiązany zapewnić, z zastrzeżeniem ust. 2, na żądanie każdego operatora sieci międzystrefowej uruchomienie punktów styku w swojej sieci, odrębnie dla każdej strefy numeracyjnej, w taki sposób, aby nie później niż od dnia 1 lipca 2000 r. każdy abonent sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego miał możliwość korzystania przy realizacji połączeń międzystrefowych z sieci operatora międzystrefowego żądającego udostępnienia punktów styku. 2. Operatorzy, o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia 1 maja 2000 r., są obowiązani uruchomić punkty styku co najmniej w strefach numeracyjnych, w których zlokalizowane są telefoniczne centrale międzynarodowe, a nie później niż do dnia 1 lipca 2000 r. w strefach numeracyjnych, w których są zlokalizowane telefoniczne tranzytowe centrale międzymiastowe należące do operatora ogólnopolskiej sieci użytku publicznego posiadającego pozycję dominującą. § 16. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 26 października 1995 r. w sprawie ogólnych warunków przyłączania sieci telekomunikacyjnych oraz zasad rozliczeń (Dz. U. Nr 127, poz. 608) § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 14, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 28 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. (Dz. U. Nr 79, poz. 898) Na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 53, poz. 333, Nr 85, poz. 542 i Nr 114, poz. 736) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. 1. Rozporządzenie określa tryb i warunki przeprowadzania przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. 2. Usługi oraz obszar objęty przetargiem będą określane każdorazowo w ogłoszeniu, o którym mowa w § 2." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 października 1999 r. w sprawie ustanowienia opłaty celnej dodatkowej na niektóre towary przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 88, poz. 985) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485 i z 1999 r. Nr 45, poz. 435) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1999 r. opłatę celną dodatkową, w wysokości określonej w załączniku do rozporządzenia, od towarów rolnych wymienionych w tym załączniku, wprowadzanych na polski obszar celny i zgłaszanych organom celnym w celu dopuszczenia do obrotu, jeżeli ilość tych towarów przekroczy w roku kalendarzowym wielkość progową określoną w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 lipca 1999 r. w sprawie określenia wielkości progowych dla niektórych towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 63, poz. 723). § 2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w § 1, nie jest pobierana od towarów rolnych wprowadzanych na polski obszar celny na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 158, poz. 1037 oraz z 1999 r. Nr 12, poz. 98 i Nr 57, poz. 597). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1999 r. (poz. 985) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienieWysokość opłaty celnej dodatkowej 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 90 0- - Pozostałe18,5% Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia obowiązku pobierania opłaty celnej dodatkowej od niektórych towarów przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 88, poz. 986) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485 i z 1999 r. Nr 45, poz. 435) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 24 maja 1999 r. w sprawie ustanowienia obowiązku pobierania opłaty celnej dodatkowej od niektórych towarów przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 50, poz. 512) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1999 r. (poz. 986) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienie 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, niewypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże 0603 10 25 0- - - Chryzantemy - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże 0603 10 65 0- - - Chryzantemy 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 21 października 1999 r. w sprawie zwalniania żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej i przeszkolenia wojskowego oraz powoływania poborowych do odbycia zasadniczej służby wojskowej i przeszkolenia wojskowego w 2000 r. (Dz. U. Nr 88, poz. 987) Na podstawie art. 73 oraz art. 82 ust. 4 w związku z art. 248 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Żołnierzy powołanych do odbycia zasadniczej służby wojskowej w okresie: 1) od dnia 19 stycznia do dnia 5 lutego 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 12-13 stycznia 2000 r., 2) od dnia 2 lutego do dnia 18 lutego 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 26-27 stycznia 2000 r., 3) od dnia 23 lutego do dnia 5 marca 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 16-17 lutego 2000 r., 4) od dnia 7 kwietnia do dnia 22 kwietnia 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 29-30 marca 2000 r., 5) od dnia 1 czerwca do dnia 17 czerwca 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 24-25 maja 2000 r., 6) od dnia 6 lipca do dnia 22 lipca 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 28-29 czerwca 2000 r., 7) od dnia 5 października do dnia 21 października 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniach 27-28 września 2000 r., 8) od dnia 16 listopada do dnia 26 listopada 1999 r. - zwalnia się i przenosi do rezerwy w dniu 14 listopada 2000 r. 2. Żołnierzy powołanych do odbycia zasadniczej służby wojskowej w terminach innych niż określone w ust. 1, a także powołanych do odbycia pozostałego okresu zasadniczej służby wojskowej, jak również zwolnionych lub wydalonych ze służby kandydackiej i skierowanych do odbycia pozostałego okresu zasadniczej służby wojskowej, zwalnia się i przenosi do rezerwy na 3 dni przed dniem, w którym upływa łącznie 12 miesięcy służby wojskowej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Żołnierzy, o których mowa w ust. 1 i 2, odbywających karę dyscyplinarną aresztu w terminach zwolnienia z zasadniczej służby wojskowej, zwalnia się i przenosi do rezerwy, jednak nie później niż w ciągu 5 dni po odbyciu tej kary. 4. Żołnierzy, o których mowa w ust. 1 pkt 1-8, którzy nie pracowali przed powołaniem do odbycia zasadniczej służby wojskowej, zwalnia się, na ich pisemną prośbę, z zasadniczej służby wojskowej i przenosi do rezerwy po odbyciu 365 dni tej służby, obliczanych zgodnie z zasadą, o której mowa w art. 57 Kodeksu postępowania administracyjnego. § 2. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową w jednostkach wojskowych nr 3417, 1492, 4829, 2839, 3466, 2621, 2909, 1159, 2780, 2861, 2804, 2610, 1061, 2611, 3049. § 3. 1. Żołnierzy - absolwentów szkół wyższych, powołanych do odbycia długotrwałego przeszkolenia wojskowego: 1) w dniu 4 stycznia 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 30 czerwca 2000 r., 2) w dniu 4 kwietnia 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 29 września 2000 r., 3) w dniu 4 lipca 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 22 grudnia 2000 r., 4) w dniu 3 października 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 29 marca 2001 r. 2. Żołnierzy - absolwentów szkół wyższych, powołanych do odbycia krótkotrwałego przeszkolenia wojskowego: 1) w dniu 4 stycznia 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 22 lutego 2000 r., 2) w dniu 1 marca 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 19 kwietnia 2000 r., 3) w dniu 4 maja 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 21 czerwca 2000 r., 4) w dniu 4 lipca 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 23 sierpnia 2000 r., 5) w dniu 5 września 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 24 października 2000 r., 6) w dniu 3 listopada 2000 r. - zwalnia się z tego przeszkolenia i przenosi do rezerwy w dniu 22 grudnia 2000 r. § 4. W wojskowych dokumentach ewidencyjnych zwolnionych żołnierzy wpisuje się, jako podstawę zwolnienia i przeniesienia do rezerwy, odpowiedni przepis niniejszego rozporządzenia oraz numer i datę rozkazu dowódcy jednostki wojskowej. § 5. Do zasadniczej służby wojskowej w 2000 r. powołuje się poborowych: 1) w dniach 5-7 stycznia do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarki Wojennej, b) wojskowego ośrodka szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia przy Wyższej Szkole Oficerskiej im. S. Czarnieckiego w Poznaniu - na potrzeby Żandarmerii Wojskowej, c) jednostek wojskowych podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Marynarki Wojennej i Garnizonu Warszawa, d) jednostek wojskowych nr 3417, 1492, 4829, 3466, 2780, 2861, 2804, 2610, 1061, 2611, 3049, 2) w dniach 1-2 lutego do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o czteromiesięcznym i trzymiesięcznym okresie szkolenia podległych Dowódcy Wojsk Lądowych, b) jednostek wojskowych wchodzących w skład Wojsk Lądowych, c) Kompanii Reprezentacyjnej WP, d) Centrum Szkolenia Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie na potrzeby Wojsk Lądowych, 3) w dniach 4-6 kwietnia do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarki Wojennej, b) wojskowego ośrodka szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia przy Wyższej Szkole Oficerskiej im. S. Czarnieckiego w Poznaniu - na potrzeby Żandarmerii Wojskowej, c) jednostek wojskowych podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Marynarki Wojennej i Garnizonu Warszawa, 4) w dniach 1-2 czerwca do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o czteromiesięcznym i trzymiesięcznym okresie szkolenia podległych Dowódcy Wojsk Lądowych, b) jednostek wojskowych wchodzących w skład Wojsk Lądowych, c) Kompanii Reprezentacyjnej WP, d) Centrum Szkolenia Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie na potrzeby Wojsk Lądowych, e) jednostek wojskowych nr 3417, 1492, 4829, 3466, 2780, 2861, 2804, 2610, 1061, 2611, 3049, 5) w dniach 3-5 lipca do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarki Wojennej, b) wojskowego ośrodka szkolenia o trzymiesięcznym okresie szkolenia przy Wyższej Szkole Oficerskiej im. S. Czarnieckiego w Poznaniu - na potrzeby Żandarmerii Wojskowej, c) jednostek wojskowych podległych Dowódcom Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Marynarki Wojennej i Garnizonu Warszawa, 6) w dniach 3-5 października do: a) wojskowych ośrodków szkolenia o czteromiesięcznym i trzymiesięcznym okresie szkolenia, b) jednostek wojskowych wchodzących w skład Sił Zbrojnych, c) Kompanii Reprezentacyjnej WP, d) jednostek wojskowych nr 3417, 1492, 4829, 3466, 2780, 2861, 2804, 2610, 1061, 2611, 3049, 7) w dniach: 1 lutego, 11 kwietnia, 20 czerwca, 31 sierpnia, 20 listopada do jednostek wojskowych - kandydatów do szkolenia na kierowców wojskowych. § 6. Poborowych - absolwentów szkół wyższych przeznaczonych do odbycia: a) długotrwałego przeszkolenia wojskowego w szkołach podchorążych rezerwy - powołuje się w dniach: 4 stycznia, 4 kwietnia, 4 lipca i 3 października 2000 r., b) krótkotrwałego przeszkolenia wojskowego w szkołach podchorążych rezerwy - powołuje się w dniach: 4 stycznia, 1 marca, 4 maja, 4 lipca, 5 września i 3 listopada 2000 r. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu i wymaganych kwalifikacji do znakowania oraz wzorów znaków identyfikacyjnych, wzoru świadectwa miejsca pochodzenia i wzoru świadectwa zdrowia zwierząt. (Dz. U. Nr 88, poz. 988) Na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i wymaganych kwalifikacji do znakowania oraz wzorów znaków identyfikacyjnych, wzoru świadectwa miejsca pochodzenia i wzoru świadectwa zdrowia zwierząt (Dz. U. Nr 13, poz. 120) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) dla świń - o średnicy 30 mm w kolorze zielonym lub cielistym.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Pośrodku znaku identyfikacyjnego, o którym mowa w ust. 1: 1) w przypadku bydła - znajdują się litery PL, poniżej numery województwa, powiatu i gminy, których wysokość wynosi 5 mm, 2) w przypadku owiec, kóz i świń - znajdują się litery PL oraz numery województwa, powiatu i gminy, a poniżej tych numerów - pięciocyfrowy numer kolczyka o wysokości 18 mm.", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Wymiary liter i cyfr zamieszczonych na kolczyku, w przypadku owiec, kóz i świń, powinny być tak opracowane, żeby te litery i cyfry były czytelne.", 2) załączniki nr 1, 2 i 3 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1, 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 września 1999 r. (poz. 988) Załącznik nr 1 WZORY ZNAKÓW IDENTYFIKACYJNYCH DLA BYDŁA, OWIEC, KÓZ I ŚWIŃ 1. Znak identyfikacyjny dla bydła Ilustracja 2. Znak identyfikacyjny dla owiec i kóz Ilustracja 3. Znak identyfikacyjny dla świń Ilustracja Załącznik nr 2 Świadectwo miejsca pochodzenia zwierząt Ilustracja Załącznik nr 3 Świadectwo zdrowia zwierząt Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 29 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obowiązku stosowania Polskich Norm. (Dz. U. Nr 88, poz. 989) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. "Wykaz Polskich Norm do obowiązkowego stosowania", stanowiący załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 27 czerwca 1997 r. w sprawie obowiązku stosowania Polskich Norm (Dz. U. Nr 83, poz. 535 i z 1998 r. Nr 139, poz. 901) otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 29 września 1999 r. (poz. 989) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA 1. PN-83/A-07005 Towary żywnościowe. Warunki klimatyczne i okresy przechowywania w chłodniach. 2. PN-A-07006:1997 Towary żywnościowe - Wytyczne zamrażania w chłodniach. 3. PN-64/A-07008 Warunki higienicznosanitarne w chłodniach. 4. PN-91/A-74022 Przetwory zbożowe. Mąka pszenna - wraz ze zmianą PN-A-74022/A1:1996. 5. PN-86/A-74032 Przetwory zbożowe. Mąka żytnia. 6. PN-88/A-74036 Przetwory zbożowe. Kasza manna - w zakresie tabl. 1, lp.: 6, 8, 10-12. 7. PN-82/A-74037 Przetwory zbożowe. Płatki owsiane - w zakresie tabl. 1, lp.: 10, 12-14. 8. PN-A-74040:1996 Produkty specjalnego przeznaczenia - Otręby zbożowe. 9. PN-92/A-74101 Pieczywo żytnie - wraz ze zmianą PN-92/A-74101 Zmiana 2:1996 - z wyłączeniem p. 4.1.1.a). 10. PN-93/A-74103 Pieczywo mieszane - wraz ze zmianą PN-93/A-74103 Zmiana 2:1996 - z wyłączeniem p. 4.1.1.a). 11. PN-92/A-74105 Pieczywo pszenne zwykłe i wyborowe - wraz ze zmianą PN-92/A-74105 Zmiana 2:1996 - z wyłączeniem p. 4.1.1.a). 12. PN-93/A-74106 Pieczywo pszenne półcukiernicze - wraz ze zmianą PN-A-74106/A1:1996 - z wyłączeniem p. 4.1.1. 13. PN-A-74109:1996 Pieczywo o przedłużonej trwałości. 14. PN-A-74111:1998 Wyroby piekarskie - Wyroby z ciasta zaparzonego w roztworze wodorotlenku sodowego lub w wodzie. 15. PN-A-74112:1997 Pieczywo trwałe żytnie, mieszane i pszenne. 16. PN-A-74113:1997 Wyroby piekarskie - Bułka tarta. 17. PN-A-74123:1997 Produkty dietetyczne - Pieczywo bezglutenowe. 18. PN-87/A-74131 Makaron - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 19. PN-93/A-74133, Makaron zwyczajny - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 20. PN-79/A-74201 Przetwory zbożowe. Kasza jaglana - w zakresie tabl. 1 lp.: 8-11. 21. PN-60/A-74202 Przetwory zbożowe. Kasza pęczak pszenny - w zakresie tabl. rubr.: 6, 8, 12, 13. 22. PN-87/A-74203 Przetwory zbożowe. Kasza jęczmienna - w zakresie tabl. 1 lp.: 6, 11-13. 23. PN-76/A-74204 Przetwory zbożowe. Kasza gryczana - w zakresie tabl. rubr.: 5-7, 9. 24. PN-A-74205:1997 Przetwory zbożowe - Kasza, kaszki i mąka kukurydziana - w zakresie tabl. 1 lp.: 8-10. 25. PN-A-74220:1997 Przetwory zbożowe - Ryż - w zakresie p. 2.1, 2.2 tabl. 1 lp.: 15, 16, 17. 26. PN-73/A-74600 Przetwory zbożowe. Groch obłuskany polerowany - w zakresie tabl. lp.: 6, 7, 13, 14, 16. 27. PN-84/A-74771 Przetwory skrobiowe. Glukoza krystaliczna. 28. PN-A-74780:1996 Przetwory ziemniaczane - Smażone przekąski ziemniaczane - w zakresie liczby kwasowej i zawartości nadtlenków w tłuszczu oraz wymagań mikrobiologicznych. 29. PN-87/A-74820 Skrobia, pochodne i produkty uboczne. Słownictwo. 30. PN-76/A-74821 Spożywcze przetwory ziemniaczane. Nazwy i określenia. 31. PN-A-74850:1996 Cukier biały - z wyłączeniem p. 5.1. 32. PN-A-74852:1998 Półprodukty i produkty przemysłu cukrowniczego - Terminologia. 33. PN-71/A-75000 Przetwory owocowe i warzywne. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 34. PN-A-75028:1997 Produkty i półprodukty owocowe, warzywne, owocowo-warzywne, mięsno-warzywne, grzybowe - Wymagania mikrobiologiczne. 35. PN-70/A-75030 Grzyby świeże i przetwory grzybowe. Nazwy i określenia. 36. PN-A-75045:1997 Przetwory dla dzieci - Konserwy - Wymagania. 37. PN-A-75048:1994 Przetwory owocowo-warzywne - Soki dla dzieci. 38. PN-A-75049:1996 Przetwory owocowe - Kremogeny. 39. PN-A-75054:1997 Mrożone owoce i warzywa - Terminologia. 40. PN-A-75100:1994 Przetwory owocowe - Dżemy. 41. PN-93/A-75102 Przetwory owocowe. Powidła śliwkowe. 42. PN-93/A-75103 Przetwory owocowe. Marmolada. 43. PN-A-75104:1994 Przetwory owocowe - Galaretki. 44. PN-A-75201:1997 Produkty owocowe - Śliwki suszone. 45. PN-A-75951:1994 Przetwory owocowe. Soki owocowe. 46. PN-75/A-75953 Przetwory owocowe. Kompoty. 47. PN-A-75955:1998 Produkty owocowe - Soki owocowe słodzone. 48. PN-A-75956:1994 Przetwory owocowe - Nektary. 49. PN-A-75957:1994 Przetwory owocowe - Soki owocowe zagęszczone. 50. PN-A-75958:1996 Produkty warzywne i owocowo-warzywne - Soki. 51. PN-A-75959:1997 Produkty owocowe - Soki z owoców południowych. 52. PN-A-75960:1996 Konserwy mięsno-warzywne. 53. PN-A-75965:1998 Produkty owocowe - Soki z owoców leśnych. 54. PN-A-75966:1997 Produkty owocowe - Zagęszczone soki owocowe dosładzane. 55. PN-A-75980:1997 Produkty mięsno-warzywne i warzywne - Zupy zagęszczone. 56. PN-93/A-76100 Kawa palona. 57. PN-75/A-77601 Przetwory warzywne. Koncentrat pomidorowy. 58. PN-72/A-77603 Przetwory warzywne. Warzywa suszone. 59. PN-75/A-77605 Przetwory owocowe. Owoce leśne suszone. 60. PN-A-77606:1996 Przetwory warzywne - Przecier pomidorowy. 61. PN-A-77607:1997 Produkty owocowe i grzybowe - Susze - Wymagania mikrobiologiczne. 62. PN-A-77608:1997 Produkty owocowe - Jabłka, gruszki, wiśnie suszone. 63. PN-A-77609:1997 Produkty owocowe - Przeciery owocowe słodzone. 64. PN-A-77610:1998 Przetwory owocowe - Owoce pasteryzowane. 65. PN-88/A-77626 Miód pszczeli. 66. PN-A-77627:1996 Koncentrat propolisu. 67. PN-72/A-77700 Przetwory warzywne. Kapusta kwaszona. 68. PN-A-77701:1997 Produkty warzywne - Ogórki kwaszone i przeciery z ogórków kwaszonych. 69. PN-A-77750:1997 Produkty warzywne i warzywno-grzybowe - Sałatki. 70. PN-A-77801:1997 Przetwory warzywne - Ogórki konserwowe i korniszony. 71. PN-76/A-77802 Przetwory warzywne. Fasolka konserwowa. 72. PN-76/A-77803 Przetwory warzywne. Groszek konserwowy. 73. PN-A-77805:1997 Produkty warzywne - Zagęszczony sok z buraków ćwikłowych. 74. PN-A-77806:1997 Produkty warzywne, owocowe i warzywno-owocowe - Warzywa i owoce marynowane. 75. PN-A-77807:1997 Produkty warzywne - Warzywa konserwowe. 76. PN-A-77808:1998 Produkty warzywne - Fasola w sosie pomidorowym. 77. PN-A-78503:1997 Produkty grzybowe - Grzyby marynowane. 78. PN-A-78505:1998 Produkty grzybowe - Grzyby sterylizowane. 79. PN-89/A-78510 Przetwory grzybowe. Grzyby suszone - z wyłączeniem p. 3.4. 80. PN-A-79002:1998 Drożdże piekarskie prasowane i drożdże piekarskie suszone. 81. PN-93/A-79021 Wyroby spirytusowe, produkty i półprodukty. Terminologia. 82. PN-A-79030:1997 Produkty spożywcze - Ekstrakt karotenowy. 83. PN-93/A-79031 Napoje bezalkoholowe. Terminologia, klasyfikacja - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 84. PN-93/A-79032 Napoje bezalkoholowe gazowane - wraz ze zmianą PN-A-79032/A1:1996 i zmianą PN-79032/A2:1997 - z wyłączeniem p. 4.1.2. 85. PN-A-79034:1994 Napoje bezalkoholowe niegazowane - wraz ze zmianą PN-A-79034/A1:1997. 86. PN-A-79035:1994 Napoje bezalkoholowe niskogazowane. 87. PN-A-79036:1997 Zaprawy do napojów - w zakresie wymagań mikrobiologicznych i dodatku barwników syntetycznych. 88. PN-A-79038:1995 Napoje bezalkoholowe gazowane słodzone aspartamem i aspartamem z acesulfamem K. 89. PN-A-79039:1996 Napoje bezalkoholowe gazowane słodzone cukrem i aspartamem, cukrem i aspartamem z acesulfamem K oraz cukrem i acesulfamem K. 90. PN-A-79098:1995 Piwo - z wyłączeniem części dotyczącej znakowania opakowań jednostkowych. 91. PN-A-79522:1994 Spirytus rektyfikowany - wraz ze zmianą PN-A-79522/Az1:1999. 92. PN-90/A-79523 Spirytus surowy. 93. PN-A-79530:1995 Wyroby spirytusowe gatunkowe - Wspólne wymagania i badania. 94. PN-A-79531:1995 Wyroby spirytusowe czyste - Wspólne wymagania i badania. 95. PN-A-79733:1996 Ocet. 96. PN-65/A-82000 Mięso i podroby zwierząt rzeźnych. Wspólne wymagania i badania. 97. PN-91/A-82001 Mięso w tuszach, półtuszach i ćwierćtuszach - wraz ze zmianą PN-A-82001/A1:1995 i zmianą PN-A-82001/A2:1996. 98. PN-86/A-82002 Wieprzowina. Części zasadnicze. 99. PN-88/A-82003 Wołowina. Części zasadnicze. 100. PN-86/A-82004 Podroby zwierząt rzeźnych. 101. PN-A-82005:1996 Cielęcina - Części zasadnicze. 102. PN-A-82006:1996 Baranina - Części zasadnicze. 103. PN-A-82007:1996 Przetwory mięsne - Wędliny - wraz ze zmianą PN-A-82007/A1:1998. 104. PN-A-82010:1997 Mięso i przetwory mięsne - Hamburgery. 105. PN-A-82011:1996 Wyroby garmażeryjne - Półprodukty z mięsa i podrobów - Wymagania. 106. PN-A-82012:1996 Wyroby garmażeryjne - Wyroby gotowe z mięsa i podrobów - Wymagania. 107. PN-A-82013:1996 Wyroby garmażeryjne kulinarne - Wymagania. 108. PN-A-82015:1998 Wyroby garmażeryjne - Galarety - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 109. PN-A-82016:1998 Wyroby garmażeryjne - Sałatki - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 110. PN-A-82017:1998 Wyroby garmażeryjne - Terminologia. 111. PN-A-82018:1998 Wyroby garmażeryjne z dodatkiem surowców mięsnych. 112. PN-A-82020:1998 Sosy sałatkowe. 113. PN-A-82022:1998 Mięso i przetwory mięsne - Konserwy mięsne. 114. PN-A-82201:1996 Mrożone wyroby kulinarne - Półprodukty i potrawy. 115. PN-93/A-82245 Żelatyna spożywcza - wraz ze zmianą PN-A-82245/Az1:1999. 116. PN-A-82300:1995 Wyroby garmażeryjne niemięsne - wraz ze zmianą PN-A-82300:1995/Az1:1999. 117. PN-76/A-85700 Kości. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 118. PN-85/A-85800 Słonina - z wyłączeniem części dotyczącej znakowania opakowań jednostkowych. 119. PN-90/A-85802 Tłuszcze zwierzęce jadalne topione - z wyłączeniem p. 5.2. 120. PN-88/A-85804 Tłuszcze zwierząt rzeźnych. Podstawowe nazwy, określenia i klasyfikacja - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 121. PN-A-86002:1999 Mleko surowe do skupu - Wymagania i badania. 122. PN-A-86003:1996 Mleko i przetwory mleczne - Mleko spożywcze - wraz ze zmianą PN-A-86003/A1:1998. 123. PN-91/A-86005 Mleko kozie pasteryzowane. 124. PN-92/A-86024 Mleko i przetwory mleczarskie - Mleko w proszku - wraz ze zmianą PN-A-86024/A1:1996. 125. PN-A-86025:1994 Modyfikowane mleko i mieszanka dla niemowląt typu Laktovit. 126. PN-82/A-86043 Mleko i przetwory mleczarskie - Mleko zagęszczone - wraz ze zmianą PN-82/A-86043 Zmiana 3:1996. 127. PN-90/A-86050 Mleko i przetwory mleczarskie. Śmietanka i śmietana - wraz ze zmianą PN-90/A-86050 Zmiana 2:1996. 128. PN-83/A-86061 Mleko i przetwory mleczarskie - Napoje mleczne fermentowane - wraz ze zmianą PN-83/A-86061 Zmiana 4:1996 i zmianą PN-83/A-86061 Zmiana 5:1996. 129. PN-A-86155:1995 Mleko i przetwory mleczne - Masło. 130. PN-68/A-86230 Mleko i przetwory mleczarskie - Sery podpuszczkowe dojrzewające - wraz ze zmianą PN-68/A-86230 Zmiana 13:1996. 131. PN-66/A-86233 Mleko i przetwory mleczarskie - Sery topione - Wspólne wymagania i badania - wraz ze zmianą PN-66/A-86233 Zmiana 16:1996. 132. PN-91/A-86300 Mleko i przetwory mleczarskie. Sery twarogowe niedojrzewające - wraz ze zmianą PN-A-86300/A1:1996 i zmianą PN-A-86300/A2:1997 - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 133. PN-A-86431:1999 Mleko i przetwory mleczne - Lody - Wymagania i badania. 134. PN-A-86501:1996 Przetwory jajowe chłodzone i mrożone - Wymagania i metody badań. 135. PN-89/A-86502 Przetwory jajowe suszone. 136. PN-A-86503:1998 Produkty drobiarskie - Jaja spożywcze. 137. PN-90/A-86505 Jaja i przetwory jajowe. Terminologia. 138. PN-A-86520:1998 Produkty drobiarskie - Tuszki drobiowe. 139. PN-92/A-86521 Mięso i przetwory drobiowe. Terminologia. 140. PN-92/A-86522 Mięso drobiowe oddzielone mechanicznie. 141. PN-A-86523:1995 Produkty drobiarskie - Podroby drobiowe. 142. PN-A-86524:1994 Mięso drobiowe w elementach - wraz ze zmianą PN-A-86524/A1:1998. 143. PN-A-86525:1996 Produkty drobiarskie - Konserwy drobiowe - Wymagania wspólne. 144. PN-A-86526:1995 Produkty drobiarskie - Wędliny drobiowe - Wymagania wspólne - wraz ze zmianą PN-A-86526/A1:1998 - z wyłączeniem p. 5.1. 145. PN-A-86527:1996 Produkty drobiarskie - Półprodukty z surowego mięsa drobiowego - Wymagania i metody badań - wraz ze zmianą PN-A-86527:1996/A1:1998 - z wyłączeniem wymagań dotyczących mięsa mielonego. 146. PN-A-86528:1996 Produkty drobiarskie - Wyroby garmażeryjne gotowe z mięsa drobiowego - Wymagania i metody badań. 147. PN-A-86529:1998 Produkty drobiarskie - Mrożone potrawy kulinarne z mięsa drobiowego. 148. PN-A-86900:1997 Olejki eteryczne. 149. PN-A-86901:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze kuchenne - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 150. PN-A-86902:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze cukiernicze i piekarskie - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 151. PN-A-86903:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze przeestryfikowane - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 152. PN-A-86904:1997 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Lecytyna rzepakowa i sojowa - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 153. PN-92/A-86907 Margaryna. Wspólne wymagania i badania - z wyłączeniem wymagań dotyczących zawartości środków konserwujących. 154. PN-86/A-86908 Tłuszcze roślinne jadalne. Rafinowane oleje roślinne. 155. PN-A-86909:1996 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Rafinowane tłuszcze uwodornione - w zakresie liczby kwasowej oraz zawartości nadtlenków i sumy kwasów C22 w tłuszczu uwodornionym. 156. PN-74/A-86945 Produkty przemysłu olejarskiego. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 157. PN-A-86946:1997 Substancje aromatyczne i aromaty spożywcze - Terminologia - Klasyfikacja i metody badań. 158. PN-A-86947:1998 Naturalne substancje zapachowe i aromatyczne - Terminologia. 159. PN-A-86950:1995 Majonez - z wyłączeniem p. 4.1.2. 160. PN-A-86951:1997 Produkty warzywne, owocowe, warzywno-owocowe i warzywno-grzybowe - Sosy. 161. PN-A-86952:1997 Przyprawy ziołowe - Pieprz ziołowy. 162. PN-A-86953:1997 Przyprawy ziołowe - Kminek. 163. PN-A-86954:1997 Przyprawy ziołowe - Lubczyk. 164. PN-A-86955:1997 Przyprawy ziołowe - Pieprz turecki (papryka mielona). 165. PN-A-86956:1997 Przyprawy ziołowe - Cząber. 166. PN-A-86957:1997 Przyprawy ziołowe - Kolendra. 167. PN-A-86958:1997 Przyprawy ziołowe - Majeranek. 168. PN-A-86959:1997 Przyprawy ziołowe - Bazylia. 169. PN-A-86960:1997 Przyprawy ziołowe - Czarnuszka. 170. PN-A-86961:1997 Przyprawy ziołowe - Estragon. 171. PN-A-86962:1997 Przyprawy ziołowe - Gorczyca biała. 172. PN-A-86963:1997 Przyprawy ziołowe - Gorczyca czarna. 173. PN-A-86964:1997 Musztarda. 174. PN-A-86965:1997 Przyprawy ziołowe - Pieprz czarny. 175. PN-A-86966:1997 Przyprawy ziołowe - Pieprz biały. 176. PN-A-86967:1998 Przyprawy ziołowe - Mieszanki przyprawowe. 177. PN-93/A-88000 Wyroby cukiernicze trwałe. Terminologia - wraz ze zmianą PN-A-88000:1993/A1:1998. 178. PN-A-88036:1998 Chrupki - Wymagania. 179. PN-93/A-88100 Wyroby cukiernicze trwałe. Guma do żucia. 180. PN-A-88101:1998 Wyroby i półprodukty ciastkarskie - Pierniki. 181. PN-A-88102:1998 Wyroby cukiernicze - Czekolada. 182. PN-A-88103:1998 Wyroby cukiernicze - Kakao. 183. PN-A-88104:1998 Wyroby cukiernicze - Cukierki. 184. PN-A-88106:1998 Wyroby ciastkarskie - Wyroby z ciasta drożdżowego. 185. PN-A-88107:1998 Wyroby cukiernicze - Wyroby wschodnie. 186. PN-A-88108:1998 Wyroby cukiernicze - Galaretki i marmoladki. 187. PN-A-88109:1998 Wyroby ciastkarskie - Herbatniki i suchary. 188. PN-A-88111:1998 Wyroby cukiernicze - Wyroby czekoladowane. 189. PN-A-88112:1998 Wyroby cukiernicze - Wyroby czekoladopodobne i w polewie kakaowej. 190. PN-A-88114:1998 Wyroby ciastkarskie - Wafle przekładane i nadziewane -wraz ze zmianą PN-A-88114:1998/A1:1998. 191. PN-A-88115:1998 Wyroby ciastkarskie - Wyroby biszkoptowe i biszkoptowo-tłuszczowe. 192. PN-A-88116:1998 Wyroby cukiernicze - Marcepan i wyroby pokrewne. 193. PN-A-88117:1998 Wyroby cukiernicze - Wyroby z mas tłustych. 194. PN-A-89000:1998 Wyroby i półprodukty ciastkarskie - Terminologia. 195. PN-86/A-94000 Koncentraty spożywcze. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 196. PN-A-94001:1999 Mrożone wyroby kulinarne - Terminologia. 197. PN-A-94011:1996 Koncentraty spożywcze - Koncentraty lodów. 198. PN-A-94012:1998 Koncentraty spożywcze - Koncentraty napojów. 199. PN-A-94013:1998 Koncentraty spożywcze - Ekstrakty kaw zbożowych. 200. PN-A-94014:1998 Koncentraty spożywcze - Błyskawiczne kleiki i kaszki dla niemowląt i dzieci. 201. PN-A-94015:1998 Modyfikowane mleko i mieszanki mleczne dla niemowląt. 202. PN-A-94050:1996 Koncentraty spożywcze - Koncentraty obiadowe. 203. PN-A-94051:1996 Koncentraty spożywcze - Koncentraty deserów. 204. PN-A-94052:1996 Koncentraty spożywcze - Buliony, rosoły i hydrolizaty białkowe. 205. PN-93/A-95000 Koncentraty ciast bezglutenowych. 206. PN-A-99000:1999 Tytoń i wyroby tytoniowe - Terminologia - Przetwórstwo i produkcja. 207. PN-B-10720:1998 Wodociągi - Zabudowa zestawów wodomierzowych w instalacjach wodociągowych - Wymagania i badania przy odbiorze. 208. PN-92/B-12041 Melioracje wodne. Obszar oddziaływania. 209. PN-93/B-12043 Drenowanie. Wykonawstwo. Roboty przygotowawcze. 210. PN-B-12045:1994 Drenowanie. Projektowanie. Zabiegi towarzyszące. 211. PN-B-12075:1998 Drenowanie - Projektowanie rozstaw i głębokości drenowania na podstawie kryteriów glebowo-rolniczych. 212. PN-B-12077:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Wodopój - Wymagania i metody badań. 213. PN-B-12078:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Poidła - Wymagania i metody badań. 214. PN-B-12079:1997 Gnojowica - Terminologia. 215. PN-B-12080:1996 Urządzenia wodno-melioracyjne - Elementy drewnianych ścianek szczelnych - Wymagania i badania. 216. PN-B-12081:1996 Urządzenia wodno-melioracyjne - Przepusty rurowe - Wymiary. 217. PN-B-12082:1996 Urządzenia wodno-melioracyjne - Darniowanie - Wymagania i badania przy odbiorze. 218. PN-B-12083:1996 Urządzenia wodno-melioracyjne - Bruki z kamienia naturalnego - Wymagania i badania przy odbiorze. 219. PN-B-12084:1996 Drenowanie - Terminologia. 220. PN-B-12085:1996 Drenowanie - Zasady rozplanowania sieci drenarskiej. 221. PN-B-12086:1997 Drenowanie - Wymiarowanie zbieraczy. 222. PN-B-12087:1997 Drenowanie - Ujęcie i odprowadzenie wód źródlanych i wysiąkowych. 223. PN-B-12088:1997 Drenowanie - Zabezpieczenia rurociągów drenarskich. 224. PN-B-12089:1997 Drenowanie - Układanie sączków drenarskich - Wymagania i badania przy odbiorze. 225. PN-B-12090:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Bród - Wymagania i metody badań. 226. PN-B-12091:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Mnichy drewniane - Wymagania i metody badań. 227. PN-B-12092:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Zastawki - Wymiary. 228. PN-B-12093:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Stopnie - Wymiary. 229. PN-B-12094:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Mnichy żelbetowe - Wymiary. 230. PN-B-12095:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Nasypy - Wymagania i badania przy odbiorze. 231. PN-B-12096:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Przepusty z rur betonowych i żelbetowych - Wymagania i metody badań. 232. PN-B-12097:1997 Urządzenia wodno-melioracyjne - Otwory jazów - Wymiary. 233. PN-87/E-05026/01 Ogrodzenia elektryczne w rolnictwie. Postanowienia ogólne. 234. PN-87/E-05026/02 Ogrodzenia elektryczne w rolnictwie. Elektryzatory. Bezpieczeństwo użytkowania. Ogólne wymagania i badania. 235. PN-E-05301:1997 Bezpieczeństwo elektrycznych urządzeń do połowu ryb w wodach śródlądowych - Wymagania i badania. 236. PN-ISO 3720:1997 Herbata czarna - Definicja i podstawowe wymagania. 237. PN-ISO 4720:1999 Olejki eteryczne - Nazewnictwo. 238. PN-87/P-22027 Skóry surowe futrzarskie. Nazwy i określenia. 239. PN-R-01000:1997 Nawodnienia - Nawodnienia umiejscowione - Terminologia. 240. PN-R-01001:1997 Nawodnienia - Deszczowanie - Terminologia podstawowa. 241. PN-R-04033:1998 Gleby i utwory mineralne - Podział na frakcje i grupy granulometryczne. 242. PN-R-04151:1997 Gospodarka ziemią w rolnictwie - Terminologia. 243. PN-R-04152:1997 Erozja i melioracje przeciwerozyjne - Terminologia. 244. PN-R-64757:1994 Pasze - Aflatoksyny - dopuszczalna zawartość i oznaczanie. 245. PN-R-64791:1994 Pasze. Wymagania i badania mikrobiologiczne. 246. PN-R-64801:1999 Pasze - Mączki paszowe pochodzenia zwierzęcego. 247. PN-92/R-64809 Wytyczne sanitarnohigieniczne w produkcji mączek paszowych i tłuszczów technicznych pochodzenia zwierzęcego. 248. PN-R-65023:1999 Materiał siewny. Nasiona roślin rolniczych - z wyłączeniem wymagań dla pszenicy w zakresie dopuszczalnej liczby nasion porażonych śniecią cuchnącą. 249. PN-75/R-65031 Ziarno roślin strączkowych jadalnych. Fasola. 250. PN-81/R-65032 Ziarno roślin strączkowych jadalnych. Groch. 251. PN-79/R-65648 Materiał siewny. Sadzeniaki ziemniaka. 252. PN-R-65649:1997 Rośliny przemysłowe - Chmielarstwo - Terminologia. 253. PN-90/R-66151 Rośliny przemysłowe oleiste. Ziarno rzepaku i rzepiku podwójnie ulepszonego - w zakresie zawartości kwasu erukowego w tłuszczu. 254. PN-R-67008:1996 Materiał siewny. Nasiona drzew owocowych. 255. PN-R-67009:1997 Materiał siewny. Nasiona roślin zielarskich. 256. PN-R-67010:1999 Materiał szkółkarski. Podkładki drzew i krzewów owocowych. 257. PN-R-67011:1999 Materiał szkółkarski. Drzewka owocowe - jabłonie, grusze, śliwy, czereśnie, wiśnie, brzoskwinie i morele. 258. PN-91/R-67012 Materiał szkółkarski. Zrazy i sadzonki roślin sadowniczych. 259. PN-R-67013:1996 Materiał szkółkarski - Drzewka orzecha włoskiego. 260. PN-R-67032:1996 Materiał siewny - Nasiona roślin kwiaciarskich. 261. PN-R-67040:1996 Materiał szkółkarski - Sadzonki truskawki i poziomki - w zakresie truskawek. 262. PN-R-67042:1996 Materiał szkółkarski - Borówka wysoka. 263. PN-R-67043:1996 Materiał szkółkarski - Sadzonki maliny i jeżyny. 264. PN-R-67045:1996 Materiał szkółkarski - Krzewy leszczyny. 265. PN-R-67046:1996 Materiał szkółkarski - Rośliny porzeczek, agrestu i winorośli. 266. PN-R-67050:1996 Materiał siewny - Nasiona roślin warzywnych. 267. PN-75/R-74450 Rośliny okopowe. Ziemniaki jadalne. 268. PN-75/R-74453 Rośliny okopowe. Ziemniaki jadalne wczesne. 269. PN-84/R-75024 Owoce świeże. Jabłka. 270. PN-73/R-75025 Owoce świeże. Gruszki. 271. PN-73/R-75026 Owoce świeże. Śliwki. 272. PN-72/R-75027 Owoce świeże. Czereśnie. 273. PN-72/R-75028 Owoce świeże. Wiśnie. 274. PN-R-75031:1996 Agrest. 275. PN-R-75033:1996 Porzeczka. 276. PN-75/R-75078 Grzyby świeże. Pieczarki uprawne. 277. PN-R-75101:1997 Sadownictwo - Terminologia. 278. PN-R-75349:1996 Uprawy warzywne i ozdobne pod osłonami - Terminologia. 279. PN-70/R-75350 Warzywa świeże. Podstawowe nazwy i określenia. 280. PN-71/R-75356 Warzywa świeże. Badanie jakości. 281. PN-87/R-75357 Warzywa świeże. Cebula. 282. PN-84/R-75358 Warzywa świeże. Marchew. 283. PN-85/R-75359 Warzywa świeże. Ogórki. 284. PN-72/R-75361 Warzywa świeże. Kalafiory. 285. PN-72/R-75362 Warzywa świeże. Kapusta. 286. PN-91/R-75368 Warzywa świeże. Pomidory. 287. PN-R-75409:1996 Przechowywanie warzyw - Terminologia. 288. PN-R-75502:1996 Morele. 289. PN-R-75505:1996 Bakłażan. 290. PN-R-75508:1996 Kapusta brukselska. 291. PN-R-75518:1996 Czosnek. 292. PN-R-75519:1996 Winogrona. 293. PN-R-75521:1996 Por. 294. PN-R-75522:1996 Sałaty oraz endywie o liściach kędzierzawych i endywie o liściach szerokich (batawie). 295. PN-R-75526:1996 Brzoskwinie i nektaryny. 296. PN-R-75528:1996 Papryka słodka. 297. PN-R-75532:1996 Maliny. 298. PN-R-75534:1996 Szpinak. 299. PN-R-75535:1996 Truskawki. 300. PN-R-75538:1996 Cykoria sałatowa. 301. PN-R-75541:1996 Cukinia. 302. PN-73/R-75761 Warzywa świeże. Szparagi. 303. PN-77/R-75762 Warzywa świeże. Fasola szparagowa. 304. PN-80/R-75763 Warzywa świeże. Groch zielony. 305. PN-76/R-78505 Grzyby świeże. 306. PN-85/R-78563 Jaja kurze wylęgowe. 307. PN-R-78564:1998 Jaja wylęgowe indycze, kacze i gęsie. 308. PN-R-78565:1998 Jaja wylęgowe bażantów, przepiórek japońskich i kaczek krzyżówek. 309. PN-R-78566:1998 Drób - Pisklęta jednodniowe. 310. PN-R-78890:1996 Wosk pszczeli. 311. PN-R-78891:1996 Propolis - kit pszczeli. 312. PN-R-78892:1996 Świeże mleczko pszczele. 313. PN-R-78893:1996 Obnóża pyłkowe. 314. PN-R-78894:1997 Węza. 315. PN-76/R-93000 Rybactwo stawowe. Nazwy i określenia. 316. PN-R-93100:1998 Ryby hodowlane - Materiał zarybieniowy łososia i troci. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 września 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych w sprawach cywilnych. (Dz. U. Nr 88, poz. 990) Na podstawie art. 40 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 listopada 1996 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 139, poz. 650) w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Za kserokopie dokumentów z akt sprawy, wydawane na wniosek na podstawie odrębnych przepisów, pobiera się opłatę kancelaryjną w kwocie 1 zł za każdą stronicę wydanej kserokopii."; 2) w ust. 3 na końcu zdania kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje wyrazy: "nie dotyczy to wydawanych kserokopii dokumentów z akt sprawy, o których mowa w ust. 1a." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 18 października 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu postępowania leczniczego, rehabilitacyjnego i readaptacyjnego w stosunku do osób uzależnionych umieszczonych w zakładach poprawczych. (Dz. U. Nr 88, poz. 991) Na podstawie art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Leczenie, rehabilitacja i readaptacja nieletnich uzależnionych od środków odurzających, substancji psychotropowych i środków zastępczych, zwanych dalej "nieletnimi uzależnionymi", odbywa się w oddzielnych zakładach poprawczych resocjalizacyjno-terapeutycznych, zwanych dalej "zakładami resocjalizacyjno-terapeutycznymi". 2. Leczenie, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje detoksykacji, leczenia substytucyjnego oraz postępowania wymagającego leczenia w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej. 3. Leczenie i rehabilitację nieletnich uzależnionych prowadzi lekarz specjalista, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) przy pomocy zespołu, w skład którego wchodzą psycholog, pedagog, terapeuta uzależnień, pielęgniarka. 4. Leczenie, rehabilitację i readaptację w zakładach prowadzi się metodami i środkami ogólnie stosowanymi w tego rodzaju postępowaniu. § 2. 1. Do zakładów resocjalizacyjno-terapeutycznych dla nieletnich uzależnionych kierowani są nieletni uzależnieni według zasad i trybu ogólnego kierowania nieletnich do zakładów poprawczych w oparciu o diagnozę sporządzoną przez lekarza i psychologa stwierdzającą uzależnienie. 2. Przeniesienie nieletniego uzależnionego z zakładu poprawczego do zakładu resocjalizacyjno-terapeutycznego następuje w oparciu o diagnozę, o której mowa w ust. 1. Zgoda sędziego rodzinnego, sprawującego nadzór nad zakładem poprawczym, na zmianę zakładu wymagana jest, gdy sąd rodzinny, kierując do wykonania orzeczenie o umieszczeniu nieletniego w zakładzie poprawczym, określił rodzaj tego zakładu. W wypadku tym sędzia rodzinny orzeka w drodze postanowienia. 3. W razie stwierdzenia przez lekarza, że nieletni uzależniony przebywający w zakładzie resocjalizacyjno-terapeutycznym wymaga leczenia w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, dyrektor zakładu postępuje zgodnie z art. 90 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 83, poz. 931). § 3. 1. Zakłady resocjalizacyjno-terapeutyczne zapewniają nieletnim uzależnionym stosowną do indywidualnych potrzeb pomoc i opiekę, organizują naukę szkolną, a przede wszystkim prowadzą leczenie, rehabilitację i readaptację zmierzającą do eliminacji przyczyn i skutków uzależnienia, uzyskania trwałej abstynencji oraz zmiany postaw i zachowania nieletnich w kierunku społecznie pożądanym. 2. Leczenie, rehabilitacja i readaptacja nieletniego uzależnionego powinna uwzględniać współpracę z rodziną lub innymi osobami prawnie odpowiedzialnymi za nieletniego. § 4. W zakładach poprawczych innego rodzaju prowadzi się profilaktykę uzależnień od środków odurzających i psychotropowych, działania zmierzające do zmotywowania nieletnich uzależnionych do podjęcia leczenia, a wobec nieletnich uzależnionych, którzy pomyślnie zakończyli proces leczenia, organizuje się formy pomocy podtrzymujące postawę abstynencką. § 5. 1. Zakład resocjalizacyjno-terapeutyczny zwraca się do zakładu opieki zdrowotnej, który poprzednio prowadził leczenie nieletniego uzależnionego, o udzielenie szczegółowych informacji dotyczących przebiegu tego leczenia oraz rehabilitacji i readaptacji. Informacje te powinny być nadesłane niezwłocznie. 2. O przebiegu leczenia, rehabilitacji i readaptacji w zakładzie resocjalizacyjno-terapeutycznym oraz o terminie zwolnienia nieletniego uzależnionego z tego zakładu i potrzebie objęcia go dalszym leczeniem, a także rehabilitacją i readaptacją, zakład zawiadamia zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1. § 6. W zakresie leczenia, rehabilitacji i readaptacji nieletnich uzależnionych zakłady współdziałają z organami i instytucjami państwowymi, samorządowymi, zakładami opieki zdrowotnej, stowarzyszeniami, organizacjami społecznymi, fundacjami, medycznymi samorządami zawodowymi, kościołami i innymi związkami wyznaniowymi, rodzinami osób uzależnionych, grupami samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin. § 7. Szkolenie i doskonalenie zawodowe personelu zakładu w zakresie postępowania z nieletnimi uzależnionymi i profilaktyki uzależnień organizuje dyrektor zakładu przy współpracy z instytucjami i organizacjami zajmującymi się przeciwdziałaniem narkomanii. § 8. W sprawach nie uregulowanych niniejszym rozporządzeniem do organizacji i zasad pobytu nieletnich uzależnionych w zakładach stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 maja 1997 r. w sprawie rodzajów i organizacji zakładów poprawczych oraz zasad pobytu w nich nieletnich (Dz. U. Nr 58, poz. 361). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: w z. J. Niemcewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 20 sierpnia 1999 r. w sprawie zakresu, warunków, terminów i sposobu przeprowadzania badań technicznych tramwajów i trolejbusów oraz jednostek wykonujących te badania. (Dz. U. Nr 88, poz. 992) Na podstawie art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Badania techniczne tramwajów i trolejbusów polegają na sprawdzeniu, czy pojazdy te odpowiadają warunkom określonym w przepisach o warunkach technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresie ich niezbędnego wyposażenia. 2. Badanie techniczne tramwajów i trolejbusów dzieli się na: 1) badania okresowe, polegające na sprawdzeniu prawidłowości działania poszczególnych zespołów i mechanizmów, zwłaszcza pod względem bezpieczeństwa ludzi i wymagań ochrony środowiska, 2) badania dodatkowe, przeprowadzane między badaniami okresowymi w razie doraźnej potrzeby sprawdzenia stanu technicznego lub innych wymagających tego okoliczności. 3. Badania techniczne przeprowadza Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Warszawie, zwany dalej Instytutem, przy współpracy z Instytutem Transportu Samochodowego w Warszawie - w zakresie badań trolejbusów, Instytutem Elektrotechniki w Warszawie - w zakresie badań obwodów elektrycznych oraz Ośrodkiem Badawczo-Rozwojowym Taboru Szynowego TABOR w Poznaniu - w zakresie badań konstrukcji pudła pojazdu. Rozdział 2 Tramwaje § 2. Instytut przeprowadza okresowe badanie techniczne co dwa lata, przy czym pierwsze okresowe badania techniczne tramwaju przeprowadza się przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem 3 lat od dnia pierwszego badania i następnie co dwa lata. § 3. 1. Okresowe badanie techniczne tramwaju obejmuje sprawdzenie: 1) zgodności rzeczywistych danych tramwaju z zapisami w karcie tramwaju dotyczącymi jego identyfikacji i danych technicznych oraz prawidłowości oznaczeń dotyczących przedsiębiorstwa komunikacyjnego, 2) prawidłowości działania, ustawienia i własności świetlnych świateł zewnętrznych, 3) stanu technicznego i skuteczności działania hamulców, 4) prawidłowości działania urządzeń sygnalizacyjnych, 5) stanu technicznego nadwozia, wózków i ich osprzętu oraz przedmiotów wyposażenia. 2. Dodatkowe badanie techniczne może być przeprowadzone w zakresie ograniczonym do niektórych tylko zespołów i mechanizmów, stosownie do okoliczności, z których wynika potrzeba jego przeprowadzenia. 3. Wykaz czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego tramwaju określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Sposób badania skuteczności hamowania określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Dane identyfikacyjne tramwaju należy wpisać do rejestru badań technicznych tramwajów na podstawie zapisów w karcie tramwaju i danych faktycznych. 2. Rejestr badań technicznych tramwajów, z zastrzeżeniem ust. 3, stanowi dokument, którego strony powinny być ponumerowane, przesznurowane, a końce sznurka zaklejone nalepką i ostemplowane. Wzór rejestru określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Dopuszcza się prowadzenie rejestru badań technicznych za pomocą techniki informatycznej. 4. Rejestr badań technicznych tramwajów prowadzi Instytut. § 5. Przedsiębiorstwo komunikacyjne obowiązane jest prowadzić dla każdego wagonu kartę tramwaju. Wzór karty określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 6. 1. Instytut wydaje zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym, przy czym, jeśli wynik badania jest: 1) pozytywny - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "tramwaj dopuszczony do ruchu" oraz wpisuje datę następnego badania, 2) negatywny - w zaświadczeniu wpisuje się stwierdzone usterki, z tym że, jeżeli: a) nie stwarzają one bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "dopuszczony do ruchu warunkowo", wypisując niezbędne ograniczenia, takie jak zakaz: przewozu pasażerów, ciągnięcia innych pojazdów szynowych, jazdy w okresie od zmierzchu do świtu oraz okres warunkowego dopuszczenia, niezbędny do usunięcia usterek, jednak nie dłuższy niż 14 dni, b) stwarzają one bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa ruchu lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "niedopuszczony do ruchu", dokonując wpisu: "Zatrzymano kartę tramwaju nr ..."; zatrzymana karta jest zwracana po przeprowadzeniu z wynikiem pozytywnym badania, o którym mowa w ust. 2. 2. Badanie techniczne tramwaju polegające na ponownym sprawdzeniu mechanizmów i zespołów, w których stwierdzono usterki, może być dokonane przez Instytut tylko w zakresie sprawdzenia ich usunięcia w okresie nie dłuższym niż 30 dni. Po upływie tego terminu przeprowadza się badanie w pełnym zakresie. 3. Wzór zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym tramwaju określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 7. 1. Wpisy w dokumentach, o których mowa w § 4-6, powinny być opatrzone datą, podpisem pracownika dokonującego badania oraz jego pieczątką identyfikacyjną. 2. Wzór pieczątki identyfikacyjnej pracownika Instytutu upoważnionego do badań technicznych określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. Rozdział 3 Trolejbusy § 8. Instytut przeprowadza okresowe badania techniczne trolejbusu przed upływem 1 roku od dnia pierwszej rejestracji i następnie co 6 miesięcy. § 9. 1. Okresowe badanie techniczne trolejbusu, z zastrzeżeniem ust. 2, obejmuje sprawdzenie: 1) zgodności rzeczywistych danych trolejbusu z zapisami w dowodzie rejestracyjnym oraz w karcie trolejbusu, dotyczącymi identyfikacji i danych technicznych, a także prawidłowości i stanu tablic rejestracyjnych, 2) stanu technicznego instalacji elektrycznej, zwłaszcza pod kątem zabezpieczenia przed przebiciem wysokiego napięcia i porażeniem kierowcy i pasażerów, 3) odbieraków prądu pod względem elektrycznym i mechanicznym oraz ich zabezpieczenia przed wypadnięciem poza dopuszczalną strefę, 4) stanu izolacji, podłogi, stopni i poręczy w przedziale pasażerskim, 5) skuteczności działania hamulca roboczego elektrodynamicznego i hamulca bezpieczeństwa, 6) poziomu hałasu zewnętrznego na postoju. 2. Do badania stanu technicznego i prawidłowości działania pozostałych zespołów i mechanizmów trolejbusu mają zastosowanie odpowiednio przepisy w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych autobusu. 3. Dodatkowe badanie techniczne może być przeprowadzone w zakresie ograniczonym do niektórych tylko zespołów i mechanizmów, stosownie do okoliczności, z których wynika potrzeba jego przeprowadzenia. 4. Wykaz czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego instalacji elektrycznej, odbieraków prądu, hamulca roboczego elektrodynamicznego oraz poziomu hałasu zewnętrznego trolejbusów określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. 5. Sposób badania skuteczności działania hamulca roboczego elektrodynamicznego i hamulca bezpieczeństwa trolejbusu określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. 6. Sposób kontroli poziomu hałasu zewnętrznego trolejbusu na postoju określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. 7. Wykaz pozostałych czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego trolejbusu określają przepisy, o których mowa w ust. 2. § 10. 1. Dane identyfikacyjne trolejbusu należy wpisywać do rejestru badań technicznych trolejbusów na podstawie zapisów w dowodzie rejestracyjnym i w karcie trolejbusu. 2. Rejestr badań technicznych trolejbusów, z zastrzeżeniem ust. 3, stanowi dokument, którego strony powinny być ponumerowane, przesznurowane, a końce sznurka zaklejone nalepką i ostemplowane. Wzór rejestru określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. 3. Dopuszcza się prowadzenie rejestru badań technicznych trolejbusów za pomocą techniki informatycznej. 4. Rejestr badań technicznych trolejbusów prowadzi Instytut. § 11. Przedsiębiorstwo komunikacyjne obowiązane jest prowadzić dla każdego trolejbusu kartę trolejbusu. Wzór karty określa załącznik nr 11 do rozporządzenia. § 12. 1. Instytut wydaje zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym, przy czym, jeśli wynik badania jest: 1) pozytywny - potwierdza się to w dowodzie rejestracyjnym, wpisując termin następnego badania, oraz wypełnia w zaświadczeniu rubrykę "trolejbus dopuszczony do ruchu" i wpisuje termin następnego badania, 2) negatywny - w zaświadczeniu wpisuje się stwierdzone usterki, z tym że, jeżeli: a) nie stwarzają one bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "dopuszczony do ruchu warunkowo", wpisując niezbędne ograniczenia, takie jak zakaz: przewozu pasażerów, jazdy w okresie od zmierzchu do świtu oraz okres warunkowego dopuszczenia, niezbędny do usunięcia usterek, jednak nie dłuższy niż 7 dni, b) stwarzają one bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa ruchu lub środowiska - w zaświadczeniu wypełnia się rubrykę "niedopuszczony do ruchu", dokonując wpisu ", zatrzymany dowód rejestracyjny nr ... oraz karta trolejbusu nr ..."; zatrzymane dokumenty są zwracane po przeprowadzeniu z pozytywnym wynikiem badania, o którym mowa w ust. 2. 2. Badania techniczne trolejbusu polegające na ponownym sprawdzeniu mechanizmów i zespołów, w których stwierdzono usterki, mogą być dokonane przez Instytut tylko w zakresie sprawdzenia ich w okresie nie dłuższym niż 30 dni. Po upływie tego terminu przeprowadza się badania w pełnym zakresie. 3. Wzór zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym trolejbusu określa załącznik nr 12 do rozporządzenia. § 13. 1. Wpisy w dokumentach, o których mowa w § 10-12, powinny być opatrzone datą, podpisem pracownika dokonującego badania oraz jego pieczątką identyfikacyjną. 2. Wzór pieczątki identyfikacyjnej pracownika Instytutu upoważnionego do badań technicznych trolejbusów określa załącznik nr 13 do rozporządzenia. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 14. Pierwsze okresowe badania techniczne powinny być wykonane: 1) przed dniem 1 lipca 2000 r. - dla tramwajów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1975 r., 2) przed dniem 1 lipca 2001 r. - dla tramwajów wyprodukowanych po dniu 31 grudnia 1974 r., 3) przed dniem 1 lipca 2000 r. - dla trolejbusów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1985 r., 4) przed dniem 1 lipca 2001 r. - dla trolejbusów wyprodukowanych po dniu 31 grudnia 1984 r. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 20 sierpnia 1999 r. (poz. 992) Załącznik nr 1 WYKAZ CZYNNOŚCI KONTROLNYCH ORAZ METODY I KRYTERIA OCENY STANU TECHNICZNEGO TRAMWAJU* Przedmiot i zakres badańSposób prowadzenia badaniaPodstawowe kryteria uznania stanu technicznego za niezadowalający 123 1. Identyfikacja 1.1. Identyfikacja tramwajuOględziny zewnętrzne, porównanie zapisów w karcie tramwaju ze stanem faktycznym1. Brak zgodności zapisów numeru tramwaju (nr nadwozia) ze stanem faktycznym 2. Brak numeru nadwozia albo numer nieczytelny 3. Niezgodność z zapisem w karcie: masy, pojemności lub innych danych tramwaju 4. Brak numerów bocznych i emblematów przedsiębiorstwa komunikacyjnego 5. Uszkodzone lub nieczytelne numery boczne lub emblematy przedsiębiorstwa 6. Brak tabliczki znamionowej albo tabliczka nieczytelna, jeśli jest wymagana 1.2. Dodatkowe wyposażenieOględzinyBrak gaśnicy lub nieodpowiedni jej rodzaj lub brak potwierdzenia czynności konserwacyjnych zgodnie z instrukcją producenta, nie rzadziej niż raz na rok 2. Światła 2.1. Światła drogowe i mijaniaOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.1.1. Stan i działanie2. Niejednakowa barwa lub barwa inna niż biała bądź żółta selektywna 3. Brak lub niedziałanie świateł drogowych 4. Brak lub niedziałanie świateł mijania 5. Włączenie świateł mijania lub świateł drogowych nie włącza równocześnie świateł pozycyjnych oraz oświetlenia numeru linii i tablic informacyjnych 6. Przełączenie świateł drogowych na światła mijania nie powoduje wyłączenia wszystkich świateł drogowych 7. Światła niesymetryczne lub brak wyraźnej granicy światła i cienia 8. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału świateł drogowych 2.1.2. Rozmieszczenie9. Niewłaściwe rozmieszczenie świateł na tramwaju 2.1.3. Ustawienie świateł drogowych i mijania w płaszczyźnie poziomej i pionowejPomiar ustawienia za pomocą ekranu lub przyrządów specjalnych1. Odchylenie strumienia światła mijania w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice: 10 cm na 10 m (w lewo i w prawo) 2. Odchylenie światła drogowego w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice: 20 cm na 10 m (w lewo i w prawo) 3. Wartość ustawienia światła mijania w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż: 3 cm na 10 m w górę lub 5 cm na 10 m w dół 4. Wartość ustawienia światła drogowego w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż 5 cm na 10 m w górę lub w dół 2.1.4. Światłość świateł drogowychPomiar światłości poszczególnych równocześnie włączonych świateł drogowych i obliczenie: • sumy światłości świateł, • różnicy światłości między lewym i prawym światłem1. Światłość poszczególnych świateł nie osiąga wymaganego minimum 2. Suma światłości przekracza dopuszczalne maksimum 225000 cd 3. Różnica światłości w którejkolwiek parze świateł przekracza: a) 30% światłości większej - w przypadku gdy światłość większa przekracza 40000 cd, b) 50% światłości większej - w przypadku gdy światłość większa nie przekracza 40000 cd Uwaga: pomiaru światłości dokonuje się przy włączonej przetwornicy 2.2. Światła kierunkowskazówOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.2.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż żółta samochodowa 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Brak kontrolnego sygnału działania lub niewłaściwe jego działanie 5. Włączenie kierunkowskazów uzależnione od włączonych świateł 6. Działanie nie w jednej fazie 7. Częstotliwość błysków mniejsza niż 60 cykli na minutę lub większa niż 120 cykli na minutę 8. Włączenie świateł następuje z opóźnieniem większym niż 1 s, a pierwsze wyłączenie z opóźnieniem większym niż 1,5 s od uruchomienia przełącznika kierunkowskazów 2.3. Światła hamowania "stop"Oględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.3.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż czerwona 3. Niewłaściwe rozmieszczenia na wagonie 4. Nie włącza się przy uruchomieniu któregokolwiek hamulca 5. Natężenie świateł nie jest wyraźnie większe niż natężenie świateł pozycyjnych tylnych 6. Zamontowany sygnał włączenia (dopuszcza się sygnał niesprawności świateł) 2.4. Światła pozycyjne przednieOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.4.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż biała (dopuszcza się barwę żółtą selektywną, jeżeli światła te są połączone ze światłem mijania lub światłem drogowym barwy żółtej selektywnej) 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia 2.5. Światła pozycyjne tylneOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.5.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż biała (dopuszcza się barwę żółtą selektywną, jeżeli światła te są połączone ze światłem mijania lub światłem drogowym barwy żółtej selektywnej) 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia 2.6. Światła odblaskowe tylne inne niż trójkątneOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.6.1. Stan2. Barwa inna niż czerwona 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Mają kształt trójkąta 2.7. Światła odblaskowe boczneOględziny1. Liczba niezgodna z wymaganą 2.7.1. Stan2. Barwa inna niż żółta samochodowa 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Mają kształt trójkąta 2.8. Światła awaryjneOględziny1. Jak w poz. 2.2. pkt 1-4 i 7 2.8.1. Stan i działanie1. Nie działają przy wyłączonych urządzeniach tramwaju i opuszczonym pantografie 2.9. Światła przeciwmgłowe tylne (jeśli są stosowane)Oględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.9.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż czerwona 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Brak lub niewłaściwie działający kontrolny sygnał włączenia 5. Może być włączone bez włączonych świateł mijania lub świateł przeciwmgłowych przednich 6. Nie ma możliwości włączenia światła przeciwmgłowego tylnego niezależnie od światła przeciwmgłowego przedniego 7. Natężenie światła nie jest wyraźnie większe niż natężenie świateł pozycyjnych tylnych 2.10. Światła cofania (jeśli są stosowane)Oględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.10.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż biała 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Włączenie możliwe przy innym położeniu nawrotnika niż jazda do tyłu 5. Możliwość ich włączania przy wyłączonych obwodach sterowniczych tramwaju 6. Oślepiają innych użytkowników drogi 2.11. Światła oświetlające tablice kierunkoweOględzinyBrak oświetlenia 2.11.1. Stan i działanie 2.12. Światła przeciwmgłowe przednieOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.12.1. Stan i działanie2. Barwa inna niż biała lub żółta selektywna 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Włączają się bez włączania świateł pozycyjnych 5. Oślepiają innych użytkowników drogi 6. Nie ma możliwości włączenia i wyłączenia niezależnie od świateł drogowych i mijania 2.12.2. Ustawienie świateł przeciwmgłowych przednichPomiar ustawienia za pomocą ekranu lub specjalistycznych przyrządówWartość ustawienia światła przeciwmgłowego w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż 5 cm na 10 m w górę lub w dół 2.13. Światła odblaskowe przednieOględziny1. Liczba świateł niezgodna z wymaganą 2.13.1. Stan2. Barwa inna niż biała 3. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 4. Mają kształt trójkąta 2.14. Światła jazdy dziennejOględziny1. Niewłaściwe rozmieszczenie na wagonie 2.14.1. Stan i działanie2. Niewłaściwe połączenie elektryczne 3. Nieodpowiednia powierzchnia świetlna 4. Barwa inna niż biała 3. Układ hamulcowy 3.1. Hamulec roboczy elektrodynamicznyOględziny części zewnętrznych układu hamulcowego tramwaju ustawionego na kanale1. Niewłaściwa konstrukcja 3.1.1. Stan techniczny2. Pęknięcia, odkształcenia lub silne korodowanie elementów układu 3. Tarcie ruchomych części tramwaju o przewody elektryczne układu hamulcowego 4. Obluzowanie mocowania jakiejkolwiek części układu hamulcowego 5. Samodzielne zmiany konstrukcyjne jakiejkolwiek części układu hamulcowego 6. Wyciek lub uszkodzenie hydraulicznych lub pneumatycznych przewodów rurowych zbiorników lub innych elementów roboczych, jeśli takie w układzie hamulcowym tramwaju występują 7. Brak rezerwowej odległości stopki pedału hamulca 3.1.2. Skuteczność i równomiernośćPomiaru skuteczności hamulców dokonuje się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 2 do niniejszego rozporządzenia) na torze próbnym1. Różnica sił hamowania między poszczególnymi osiami przekracza 30% siły większej na tej osi (wielkość siły można wyrazić prądem hamowania) 2. Skuteczność hamowania nie osiąga wymaganego minimum 3.2. Hamulec awaryjny (szynowy)Przegląd techniczny wykonuje się jak w poz. 3.1.1.Jak w poz. 3.1.1. pkt 1-5 i 7 3.2.1. Stan techniczny 3.2.2. SkutecznośćPomiar skuteczności hamowania wykonuje się jak w poz. 3.1.2.Jak w poz. 3.1.2. pkt 2 3.3. Hamowanie nagłe (roboczy + awaryjny + postojowy) 3.3.1. SkutecznośćPomiar skuteczności hamowania wykonuje się tak jak w poz. 3.1.2.Jak w poz. 3.1.2. pkt 2 3.4. Hamulec postojowy (szczękowy lub tarczowy)Przegląd techniczny wykonuje się jak w poz. 3.1.1.Jak w poz. 3.1.1. 3.4.1. Stan techniczny 3.4.2. SkutecznośćPomiar skuteczności wykonuje się jak w poz. 3.1.2.Jak w poz. 3.1.2. pkt 2 3.5. Hamulec bezpieczeństwa (awaryjny + postojowy), a w nowych konstrukcjach również roboczy elektrodynamicznyPrzegląd techniczny wykonuje się jak w poz. 3.1.1.Jak w poz. 3.1.2. pkt 2 3.5.1. SkutecznośćPomiar skuteczności wykonuje się jak w poz. 3.1.2.Jak w poz. 3.1.2. pkt 2 4. Urządzenia sygnalizacyjne 4.1. Sygnał dźwiękowy zewnętrznyOględziny zewnętrzne1. Pęknięcia, odkształcenia lub silna korozja elementów konstrukcyjnych sygnału 4.1.1. Pomiar głośności hałasu2. Zły stan lub ocieranie przewodów elektrycznych zasilających sygnał 3. Obluzowanie mocowania którejkolwiek części układu 4.1.2. Pomiar głośności sygnałuPomiaru dokonuje się z przodu tramwaju na przedłużeniu jego osi, na wys. 1,6 m, w odległ. 3 mWynik pomiaru jest mniejszy od 93 dB (A) 4.2. Urządzenie sygnalizacyjne służące pasażerom do informowania motorniczego o niebezpieczeństwieOględziny1. Brak sygnalizacji świetlnej lub akustycznej w kabinie motorniczego 4.2.1. Stan techniczny2. Brak przycisków lub linki wzdłuż wagonu do uruchomienia tej sygnalizacji 4.2.2. Ocena skuteczności informowania motorniczegoOględziny i ocena organoleptyczna1. Zbyt mała głośność dzwonka w przypadku sygnalizacji dźwiękowej 2. Zbyt mała lampka lub zbyt małe natężenie światła lampki sygnalizacyjnej 4.3. Sygnalizacja o stanie otwarcia drzwiOględziny1. Brak na stanowisku motorniczego sygnalizacji indywidualnej lub grupowej o stanie otwarcia lub zamknięcia drzwi we wszystkich wagonach pociągu 4.3.1. Stan techniczny2. Brak instalacji świetlnej lub akustycznej lub obydwu tych instalacji jednocześnie umożliwiających motorniczemu uprzedzenie pasażerów o zamiarze zamknięcia drzwi 5. Podwozie 5.1. WózkiOględziny tramwaju ustawionego na kanale przeglądowym1. Pęknięcia lub odkształcenia ramy 2. Nadmierna korozja mająca wpływ na wytrzymałość całej konstrukcji 3. Obluzowanie lub brak śrub mocujących poszczególne zespoły podwozia 4. Nadmierne zużycie lub pęknięcie jakiejkolwiek części 5. Zacinanie się lub nieprawidłowe działanie jakichkolwiek urządzeń 6. Nadmierne wycieki oleju z przekładni 7. Ślady nadpaleń lub uszkodzenia komutatora silnika lub połączeń elektrycznych 8. Zły stan szczotek osiowych 9. Brak połączeń lub zły stan połączeń uziemiających w kołach 5.2. Skrzynie aparatoweOględziny po zdjęciu klap1. Pęknięcia, uszkodzenia lub odkształcenia skrzyń lub ich klap 2. Widoczne uszkodzenia poszczególnych aparatów znajdujących się w skrzyniach lub ślady ich nadpaleń 3. Obluzowane lub niezabezpieczone przewody elektryczne 5.3. Resory, elementy gumowe zawieszenia, amortyzatoryOględziny1. Uszkodzone amortyzatory, elementy gumowe, rozwulkanizowana guma 2. Guma elementów zawieszenia uszkodzona mechanicznie i zagraża bezpieczeństwu jazdy 6. Nadwozie 6.1. Kabina motorniczegoOględziny zewnętrzne1. Uszkodzone urządzenia sterujące lub sygnalizujące, mające wpływ na bezpieczeństwo jazdy 2. Przeróbki powodujące zagrożenie bezpieczeństwa 3. Wystające ostre krawędzie 6.2. PudłoOględziny zewnętrzne, kontrola stopnia skorodowania elementów nośnych za pomocą małego młotka1. Uszkodzenia korozyjne osłabiające w istotny sposób konstrukcję nośną 2. Uszkodzenie lub skorodowanie części mogących ulec oderwaniu 3. Uszkodzenia umożliwiające dostawanie się wody deszczowej i błota do wnętrza 4. Uszkodzenia zwiększające ryzyko uwięzienia pasażerów lub porażenia przechodniów w razie wypadku 6.3. DrzwiOględziny i sprawdzanie1. Złe otwieranie i zamykanie lub samoczynne bądź niezamierzone otwieranie się 2. Brak lub uszkodzenie uchwytu do otwierania awaryjnego 6.4. PodłogaOględziny1. Poodrywana lub podarta wykładzina podłogowa 2. Wykładzina śliska, szczególnie na mokro 3. Nadmiernie skorodowana lub popękana podłoga 4. Źle przymocowane, nadmiernie wystające lub ruszające się klapy podłogowe 6.5. StopnieOględziny1. Nadmiernie zużyte (gładkie i śliskie) stopnie 2. Urwane albo pordzewiałe, grożące zranieniem 6.6. SiedzeniaOględziny1. Pęknięcia szkieletu siedzenia 2. Pęknięcia, rozdarcia albo inne uszkodzenia zagrażające bezpieczeństwu 3. Złe przymocowanie siedzeń do konstrukcji wagonu 6.7. Lusterka wsteczneOględziny1. Brak wymaganych lusterek wstecznych 2. Brak wymaganej widoczności 3. Pęknięcia lub zmatowienie powierzchni lusterka 6.8. SzybyOględziny1. Pęknięcia lub zmatowienia szyb ograniczające widoczność albo osłabiające wytrzymałość szyb 2. Brak ocechowania szyb 6.9. Wycieraczki i spryskiwaczeOględziny i kontrola działania1. Brak lub niesprawność wycieraczek 2. Brak lub niesprawność spryskiwaczy, jeśli są wymagane 6.10. Prędkościomierz, licznik kilometrów, tachografOględziny1. Niesprawność prędkościomierza i drogomierza, jeśli jest wymagany 2. Prędkościomierz umieszczony poza polem widzenia motorniczego 3. Brak lub niesprawność tachografu, jeśli jest wymagany 6.11. Wyjścia awaryjneOględziny1. Brak wyjścia awaryjnego, niewłaściwie urządzone lub za mała ich liczba 2. Brak oznaczeń wyjścia awaryjnego 6.12. Ogrzewanie i wentylacjaOględziny i sprawdzenie działania1. Brak lub niedziałanie urządzeń grzewczych w kabinie motorniczego lub w przedziale dla pasażerów 2. Brak lub niedziałanie urządzeń wentylacyjnych w kabinie motorniczego lub w przedziale dla pasażerów 6.13. Urządzenie zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołaneOględziny i sprawdzenie działaniaNiekompletność lub niedziałanie blokady jazdy, jeśli jest zamontowana 6.14. Wymiary zewnętrzne, masy, oznakowaniaUstalenie zewnętrznych wymiarów (pomiary techniczne tylko w uzasadnionych przypadkach)1. Niewłaściwa długość, szerokość lub wysokość tramwaju 2. Niewłaściwa masa lub naciski osi tramwaju Uwaga: Wykaz czynności kontrolnych oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego nie wyczerpują wszystkich możliwych przypadków niesprawności. W szczególnych, uzasadnionych przypadkach przedmiot i zakres oraz sposób przeprowadzania badania może być zmieniony przez Instytut. * Stosowane w różnych przypadkach określenia "wymagany", "wymagane minimum" odnoszą się do przepisów o warunkach technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresie ich niezbędnego wyposażenia. Załącznik nr 2 SPOSÓB BADANIA SKUTECZNOŚCI HAMOWANIA TRAMWAJU Przepisy ogólne § 1. 1. Załącznik określa sposób badania skuteczności hamowania wagonu pojedynczego oraz zespołu tramwajowego złożonego z wagonu silnikowego oraz wagonów doczepnych czynnych lub biernych. 2. Wymagania określone w załączniku stosuje się do badania skuteczności hamowania: a) roboczego elektrodynamicznego, za pomocą silników trakcyjnych, b) awaryjnego - hamulcem szynowym, c) nagłego - hamulcami: elektrodynamicznym, szynowymi i szczękowymi lub tarczowymi, d) postojowego - hamulcem szczękowym lub tarczowym, e) bezpieczeństwa, uruchamianego również przez pasażerów - hamulcem szynowym albo tarczowym, a w nowych rozwiązaniach również hamulcem elektrodynamicznym. 3. Badania skuteczności hamowania dokonuje się przez pomiar drogi hamowania nie obciążonego tramwaju z ustalonej prędkości 30 km/h, na wydzielonym odcinku toru próbnego. 4. Wartość opóźnień hamowania wylicza się, wychodząc z prędkości rozpoczęcia hamowania i drogi hamowania przy założeniu ruchu jednostajnie opóźnionego. 5. Dopuszcza się badanie skuteczności hamowania w drodze pomiaru opóźnienia hamowania, w przypadkach gdy warunki uniemożliwiają przeprowadzenie badania zgodnie z ust. 4. 6. W razie braku możliwości zbadania skuteczności działania hamulca postojowego zgodnie z przepisami w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia, dopuszcza się przeprowadzenie badania w sposób określony w ust. 3. Pomiar drogi hamowania § 2. Pomiar drogi hamowania powinien być dokonany przy zachowaniu następujących warunków: 1) badanie można przeprowadzić tylko na takim odcinku torów, na którym nie wystąpi zagrożenie bezpieczeństwa ruchu, 2) odcinek toru próbnego, na którym prowadzone są pomiary, powinien być poziomy, a szyny czyste i suche, 3) podczas pomiaru tramwaj powinien prowadzić motorniczy, 4) pomiaru drogi hamowania i prędkości początkowej należy dokonywać urządzeniem zapewniającym dokładność - pomiaru drogi do ± 10 cm, a prędkości do ± 1 km/h. Pomiar opóźnienia hamowania § 3. 1. Pomiaru opóźnienia hamowania należy dokonać w warunkach określonych w § 2. 2. Pomiar opóźnienia hamowania powinien być dokonany opóźnieniomierzem wycechowanym w m/s2 lub w % przyspieszenia ziemskiego, umocowanym w wagonie w sposób wskazany przez producenta przyrządu, przy czym: 1) pomiaru należy dokonywać przy prędkości początkowej ok. 30 km/h, według wskazań prędkościomierza wagonu, 2) nie wymaga się hamowania aż do zatrzymania wagonu. Ocena skuteczności hamowania § 4. 1. Skuteczność hamowania uznaje się za wystarczającą, jeżeli: 1) zmierzona długość drogi hamowania jest mniejsza lub co najmniej równa wartościom podanym w tabeli poniżej, 2) obliczona na podstawie pomiaru drogi lub zmierzona wielkość opóźnienia hamowania jest większa lub co najmniej równa wartościom podanym w tabeli poniżej: Lp.Wagon wyprodukowanyRodzaj hamowaniaDroga hamowania (m)Opóźnienie hamowania (m/s2) 12345 1do dnia 31 grudnia 1963 r.nagłe17,32,0 robocze lub awaryjne43,40,8 2po dniu 31 grudnia 1963 r.nagłe15,82,2 robocze lub awaryjne28,91,2 bezpieczeństwa34,71,0 3po dniu 1 stycznia 1999 r.nagłe13,32,6 robocze lub awaryjne28,91,2 bezpieczeństwa23,11,5 4po dniu 1 stycznia 2002 r.nagłe12,42,8 robocze lub awaryjne26,71,3 bezpieczeństwa23,11,5 5po dniu 1 stycznia 2005 r.nagłe11,53,0 robocze lub awaryjne24,81,4 bezpieczeństwa19,31,8 2. Skuteczność działania hamulca postojowego, zbadaną zgodnie z § 1 ust. 6, należy uznać za odpowiadającą wymaganiom, jeżeli zmierzona długość drogi hamowania nie przekracza 43,5 m. Załącznik nr 3 Wzór REJESTR BADAŃ TECHNICZNYCH TRAMWAJÓW Numer kolejny rejestruData badaniaData produkcjiMarkaNumer bocznyNumer nadwoziaWłaściciel tramwajuWyniki badaniaUWAGI data następnego badaniarodzaj badaniatyp i modelnumer karty tramwajunumery wózkówpodpis i pieczątka identyfikacyjna dokonującego badania 123456789 UWAGI: 1) w rubryce "wyniki badania" należy wpisać symbol wyniku badania: P - dopuszczony do ruchu, W - dopuszczony do ruchu warunkowo oraz wpisać cyframi okres ważności dopuszczenia (np. 07.11.98 r.), N - niedopuszczony do ruchu, 2) numer wydawanego zaświadczenia jest identyczny z kolejnym numerem rejestru. Załącznik nr 4 KARTA TRAMWAJU Ilustracja Załącznik nr 5 ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANIU TECHNICZNYM TRAMWAJU Ilustracja Załącznik nr 6 Wzór PIECZĄTKA IDENTYFIKACYJNA PRACOWNIKA INSTYTUTU UPOWAŻNIONEGO DO BADAŃ TECHNICZNYCH TRAMWAJÓW Ilustracja Załącznik nr 7 WYKAZ CZYNNOŚCI KONTROLNYCH ORAZ METODY I KRYTERIA OCENY STANU TECHNICZNEGO INSTALACJI ELEKTRYCZNEJ, ODBIERAKÓW PRĄDU, HAMULCA ROBOCZEGO ELEKTRODYNAMICZNEGO ORAZ POZIOMU HAŁASU ZEWNĘTRZNEGO TROLEJBUSÓW Przedmiot i zakres badańSposób prowadzenia badaniaPodstawowe kryteria uznania stanu technicznego za niezadowalający 123 1. Instalacja elektryczna 1.1. Przewody i urządzenia elektryczneOględziny1. Istnieje możliwość dotknięcia urządzeń będących pod napięciem (w szczególności urządzeń elektrycznych będących pod napięciem sieci) 1.1.1. Stan techniczny2. Przetarcie izolacji, jej uszkodzenie lub możliwość jej przetarcia 3. Korozja połączeń elektrycznych 4. Niewłaściwe łączenie przewodów lub luźne mocowanie przewodów w zaciskach 5. Brak odłącznika umożliwiającego odłączenie obwodu głównego bez użycia narzędzi 6. Brak wyłącznika nadmiarowego 1.2. Oporność izolacjiPomiarOporność izolacji obwodu głównego (galwanicznie integralnego) trolejbusu w warunkach największej wilgotności mniejsza niż 1,3 M@ 1.2.1. Stan techniczny 1.3. AkumulatorOględziny1. Brak wyłącznika baterii akumulatorów 1.3.1. Stan techniczny2. Brak mocowania baterii do nadwozia 3. Pęknięcie obudowy, wycieki elektrolitu 1.4. Odbieraki prąduOględziny i sprawdzenie działania1. Pęknięcia, deformacje lub zły stan techniczny ramion, podstawy z mechanizmem obrotowym, mechanizmu napinająco-tłumiącego, łyżki z wkładką ślizgową 1.4.1. Stan i działanie2. Pęknięcia izolatorów lub ślady przebicia elektrycznego 3. Niewłaściwa praca mechanizmu ściągającego 4. Uszkodzona linka manewrowa 5. Niewłaściwe parametry techniczne linki ściągacza 1.5. OdgromnikiOględziny1. Pęknięcia lub ślady przebicia elektrycznego 1.5.1. Stan techniczny2. Niepewne, skorodowane lub uszkodzone połączenie elektryczne przewodów 2. Wyizolowanie elektryczne 2.1. Wejścia do przedziału pasażerskiegoOględziny1. Brak lub zły stan wykładzin izolacyjnych na stopniach schodów 2.1.1. Stan techniczny2. Brak lub zły stan izolatorów poręczy drzwi 2.2. Wejście do kabiny kierowcyOględziny1. Brak lub zły stan wykładzin izolacyjnych na stopniach schodów 2.2.1. Stan techniczny2. Brak lub zły stan izolatorów poręczy drzwi 3. Hamulec roboczy elektrodynamiczny 3.1. Hamulec roboczy elektrodynamicznyOględziny części zewnętrznych układu hamulcowego trolejbusu ustawionego na kanale1. Niewłaściwa konstrukcja 3.1.1. Stan techniczny2. Pęknięcia, odkształcenia lub silna korozja elementów układu 3. Tarcie ruchomych części trolejbusu o przewody elektryczne układu hamulcowego 4. Obluzowanie mocowania części układu 5. Samodzielne zmiany jakiejkolwiek części układu hamulcowego lub jej połączeń elektrycznych 6. Luźne lub niepewne połączenia przewodów elektrycznych w układzie hamulcowym 3.1.2. SkutecznośćPomiaru skuteczności hamulca dokonuje się zgodnie z instrukcją (załącznik nr 8 do rozporządzenia) na drodze wydzielonej do próbNiewystarczająca skuteczność hamowania 3.2. Pierwszeństwo hamowania nad rozruchemSprawdzenie działaniaPrzy równoczesnym wciśnięciu pedału przyspieszenia i hamulca nie może nastąpić rozruch 3.2.2. Działanie 4. Poziom hałasu zewnętrznego 4. Hałas zewnętrznyPomiar hałasu zewnętrznego na postoju zgodnie z instrukcją (załącznik nr 9 do rozporządzenia)1. Głośna praca silników pomocniczych 2. Przeniesienie drgań z silników pomocniczych na nadwozie pojazdu 3. Luźne pokrywy komór silników Załącznik nr 8 SPOSÓB BADANIA SKUTECZNOŚCI DZIAŁANIA HAMULCA ROBOCZEGO ELEKTRODYNAMICZNEGO I HAMULCA BEZPIECZEŃSTWA TROLEJBUSU Przepisy ogólne § 1. 1. Załącznik określa sposób badania skuteczności hamowania trolejbusu za pomocą hamulca roboczego elektrodynamicznego i prawidłowości włączania i wyłączania hamulca bezpieczeństwa. 2. Badania skuteczności hamowania dokonuje się przez pomiar drogi hamowania nie obciążonego trolejbusu z ustalonej prędkości 30 km/h na wydzielonym odcinku drogi przeznaczonej do prób. 3. Wartość opóźnień hamowania wylicza się, wychodząc z prędkości rozpoczęcia hamowania i drogi hamowania przy założeniu ruchu jednostajnie opóźnionego. 4. Dopuszcza się badanie skuteczności hamowania w drodze pomiaru opóźnienia hamowania, w przypadkach gdy warunki uniemożliwiają przeprowadzenie badania zgodnie z ust. 3. Pomiar drogi hamowania § 2. Pomiar drogi hamowania powinien być dokonany przy zachowaniu następujących warunków: 1) ciśnienie w ogumieniu nie może różnić się od nominalnego więcej niż o ± 0,02 MPa, 2) badanie można przeprowadzić tylko na takim odcinku drogi, na którym nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, 3) odcinek drogi, na którym prowadzone są pomiary, powinien być poziomy o nawierzchni twardej, równej, suchej i czystej, 4) podczas pomiaru trolejbus powinien prowadzić kierowca lub pracownik uprawniony do dokonywania badań technicznych, 5) pomiaru drogi hamowania i prędkości początkowej należy dokonywać urządzeniem zapewniającym dokładność pomiaru - drogi do ± 10 cm, a prędkości do ± 1 km/h. Pomiar opóźnienia hamowania § 3. Pomiaru opóźnienia hamowania należy dokonać w warunkach określonych w § 2 opóźnieniomierzem wycechowanym w m/s2 lub w % przyspieszenia ziemskiego, umocowanym w trolejbusie w sposób wskazany przez producenta przyrządu, przy czym: 1) pomiaru należy dokonywać przy prędkości początkowej ok. 30 km/h, według wskazań prędkościomierza trolejbusu, 2) nie wymaga się hamowania aż do zatrzymania trolejbusu. Ocena skuteczności hamowania § 4. Skuteczność hamowania uznaje się za odpowiadającą wymaganiom, jeżeli zmierzona długość drogi hamowania jest mniejsza lub co najwyżej równa 24,80 m albo obliczona na podstawie pomiaru drogi lub zmierzona wielkość opóźnienia hamowania jest większa lub co najmniej równa wartości 1,40 m/s2. Załącznik nr 9 SPOSÓB KONTROLI POZIOMU HAŁASU ZEWNĘTRZNEGO TROLEJBUSU NA POSTOJU Ogólne warunki pomiaru § 1. Kontrola polega na pomiarze poziomu hałasu zewnętrznego przyrządem (miernikiem poziomu dźwięku - sonometrem) na krzywej korekcyjnej A i dla stałej czasowej miernika F (fast - szybko). Pomiar powinien być przeprowadzony, a wynik ustalony zgodnie z określonymi niżej warunkami. Warunki atmosferyczne § 2. 1. Pomiaru hałasu zewnętrznego trolejbusu nie powinno się dokonywać w warunkach atmosferycznych niekorzystnych w stopniu mogącym wpływać na wynik pomiaru. 2. W celu ograniczenia szumów przepływu wiatru i ochrony przed kurzem wskazane jest stosowanie osłony przeciwwietrznej mikrofonu. Poziom hałasu otoczenia § 3. 1. Poziom hałasu otoczenia, z uwzględnieniem wpływu wiatru i innych zakłóceń akustycznych na mikrofon, powinien być mniejszy co najmniej o 10 dB od zmierzonego poziomu hałasu zewnętrznego wytwarzanego przez pojazd. 2. Poziom hałasu otoczenia powinien być zmierzony przed rozpoczęciem pomiarów i sprawdzony w czasie ich wykonywania przy wyłączonych silnikach trolejbusu. Sposób wykonania pomiaru § 4. 1. Mikrofon powinien być ustawiony tak, aby: 1) był skierowany prostopadle do ściany nadwozia trolejbusu w jego środkowej części, 2) wysokość nad powierzchnią podłoża wynosiła 1,60 m, 3) odległość od ściany nadwozia - 3,00 m. 2. Pomiar polega na odczytaniu wartości poziomu hałasu w dB w okresie normalnej pracy silników elektrycznych (silnika głównego i silników pomocniczych). 3. Należy wykonać co najmniej trzy pomiary następujące po sobie. Pod uwagę bierze się tylko te zmierzone wartości, które zostały uzyskane z trzech następujących po sobie pomiarów, nie różniące się od siebie więcej niż o 2 dB. Pomiary należy prowadzić aż do uzyskania trzech wartości spełniających powyższy warunek. Ustalenie końcowej wartości pomiaru § 5. W celu ustalenia końcowej wartości pomiaru należy: 1) wybrać największą wartość z trzech pomiarów spełniających wymagania określone w § 4 ust. 3, zaokrąglając ją do liczby całkowitej, 2) ustaloną zgodnie z pkt 1 wartość zmniejszoną o 1 dB (uwzględnienie ewentualnych błędów pomiarowych) przyjmuje się jako końcową wartość pomiaru. Ocena wyniku § 6. Niedopuszczalne jest, aby końcowa wartość pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego przekraczała maksymalną wielkość ustaloną w przepisach w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Załącznik nr 10 Wzór REJESTR BADAŃ TECHNICZNYCH TROLEJBUSÓW Numer kolejny rejestruData badaniaData produkcjiMarkaNumer rejestracyjnyNumer bocznyNumer nadwozia (podwozia)Właściciel trolejbusuWyniki badaniaUWAGI data następnego badaniarodzaj badaniatyp i modelseria i numer dowodu rejestracyjnegonumer karty trolejbusunumer silnika trakcyjnegopodpis i pieczątka identyfikacyjna dokonującego badania 12345678910 UWAGI: 1) w rubryce "wyniki badania" należy wpisać symbol wyniku badania: P - dopuszczony do ruchu, W - dopuszczony do ruchu warunkowo oraz wpisać cyframi okres ważności dopuszczenia (np. 07.11.98 r.), N - niedopuszczony do ruchu, 2) numer wydawanego zaświadczenia jest identyczny z kolejnym numerem rejestru. Załącznik nr 11 KARTA TROLEJBUSU Ilustracja Załącznik nr 12 ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANIU TECHNICZNYM TROLEJBUSU Ilustracja Załącznik nr 13 Wzór PIECZĄTKA IDENTYFIKACYJNA PRACOWNIKA INSTYTUTU UPOWAŻNIONEGO DO BADAŃ TECHNICZNYCH TROLEJBUSÓW Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 17 września 1999 r. w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. (Dz. U. Nr 88, poz. 993) Na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I Przepisy ogólne § 1. 1. Tramwaje i trolejbusy uczestniczące w ruchu drogowym powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w niniejszym rozporządzeniu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy: 1) tramwajów poruszających się wyłącznie po torowiskach oddzielonych od dróg publicznych, zbudowanych i wyposażonych według odrębnych przepisów, 2) trolejbusów poruszających się wyłącznie po drogach niepublicznych. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) tramwaj - pojazd przeznaczony do przewozu osób lub rzeczy, poruszający się po szynach i zasilany energią elektryczną dostarczaną z napowietrznej sieci trakcyjnej, składający się z jednego lub więcej połączonych ze sobą wagonów, 2) wagon silnikowy - wagon wyposażony w elektryczne urządzenia napędowe i stanowisko motorniczego, stanowiący pierwszy wagon zespołu tramwajowego, 3) wagon doczepny czynny - wagon wyposażony w elektryczne urządzenia napędowe, sterowany z wagonu silnikowego, 4) wagon doczepny bierny - wagon nie wyposażony w urządzenia napędowe, przeznaczony do łączenia z innymi wagonami, z których jeden jest wagonem silnikowym, 5) wagon przegubowy - wagon składający się co najmniej z dwóch członów, połączonych ze sobą przegubem w sposób umożliwiający bezpośrednie przechodzenie między członami, 6) zespół tramwajowy - dwa lub więcej wagonów połączonych ze sobą sprzęgami mechanicznymi i łączami elektrycznymi, z których pierwszy jest wagonem silnikowym, 7) trolejbus - autobus zasilany energią elektryczną dostarczaną z napowietrznej sieci trakcyjnej, 8) trolejbus przegubowy - trolejbus składający się z dwóch lub więcej członów połączonych przegubem w sposób umożliwiający bezpośrednie przechodzenie między członami, 9) pasażer - osoba przewożona tramwajem lub trolejbusem wraz z podręcznym bagażem, 10) znamionowa liczba miejsc - suma liczby miejsc do siedzenia i miejsc do stania, przy przyjęciu 0,15 m2 powierzchni na jednego pasażera stojącego, 11) maksymalna liczba miejsc - suma liczby miejsc do siedzenia i miejsc do stania, przy przyjęciu 0,10 m2 powierzchni na jednego pasażera stojącego, 12) masa znamionowa - suma masy własnej wagonu gotowego do jazdy, masy motorniczego i masy pasażerów przy znamionowej liczbie miejsc; masę motorniczego przyjmuje się - równą 75 kg, a masę pasażera - równą 68 kg, 13) dopuszczalna masa całkowita - suma masy własnej wagonu, masy motorniczego i masy pasażerów przy maksymalnej liczbie miejsc. DZIAŁ II Tramwaje Rozdział 1 Wymagania ogólne § 3. 1. Długość zespołu tramwajowego nie może przekraczać 54 m. 2. Szerokość wagonu, bez uwzględnienia lusterek na przegubowych wysięgnikach i świateł umieszczonych na jego bokach, nie może przekraczać 2,40 m; przy otwartych drzwiach szerokość może być większa co najwyżej o 150 mm po stronie drzwi. 3. Kształt wagonu powinien być ustalony w oparciu o metodykę obliczeń skrajni określonej Polską Normą wymienioną w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia. 4. Wysokość wagonu nie może przekraczać: 1) łącznie z nadbudową - 3,40 m, 2) ze złożonym odbierakiem prądu - 3,90 m. 5. Nacisk na tor jednej osi wagonu o dopuszczalnej masie całkowitej nie może przekraczać 100 kN. 6. Wagon powinien być przystosowany do pokonywania co najmniej: 1) wzniesienia o pochyleniu 5%, 2) łuku poziomego o promieniu 18,00 m, 3) łuku pionowego o promieniu 1000,00 m. 7. Wagon powinien być tak zbudowany, aby istniała możliwość jazdy do tyłu. 8. Wagon powinien być tak zbudowany i utrzymany, aby poziom hałasu nie przekraczał: 1) przy stałej prędkości 50 km/h, na torowisku wydzielonym z podkładami żelbetowymi na tłuczniu, na zewnątrz wagonu, w odległości 7,5 m od osi toru i na wysokości 1,60 m od główki szyny - 88 dB(A), 2) na postoju, w odległości 3,00 m od dowolnej ściany wagonu, na wysokości 1,60 m od główki szyny - 70 dB(A); nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r. 9. Z podzespołów i układów wagonu nie mogą występować wyraźne wycieki w postaci spadających kropel materiałów eksploatacyjnych. Rozdział 2 Wyposażenie § 4. Wagon powinien być wyposażony w: 1) tabliczkę znamionową trwale umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym, określającą co najmniej: a) nazwę wytwórni lub znak firmowy producenta wagonu, b) rok produkcji wagonu, c) typ wagonu, d) numer rozpoznawczy wagonu; numer ten powinien być również umieszczony w sposób trwały na podwoziu/nadwoziu; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 2) miejsca dostosowane do zamontowania tablic kierunkowych z możliwością zasilania energią elektryczną, 3) urządzenie sygnalizacyjne, świetlne lub akustyczne, pozwalające na sygnalizowanie motorniczemu przez pasażera powstania niebezpieczeństwa, 4) przedni i tylny zderzak spełniający następujące warunki: a) odległość dolnej krawędzi od poziomu główki szyny nie może przekraczać 800 mm, b) powinien być umieszczony symetrycznie względem pionowej, podłużnej płaszczyzny symetrii wagonu, 5) odgarniacz umieszczony przed przednią osią nieobciążonego wagonu na wysokości nie większej niż 0,10 m od powierzchni główki szyny; wagon przystosowany do użytkowania dwukierunkowego, zwany dalej "wagonem dwukierunkowym", powinien mieć odgarniacze z przodu i z tyłu, 6) uchwyty lub przyciski włączające hamulce bezpieczeństwa umieszczone w widocznym i łatwo dostępnym miejscu; obok uchwytów lub przycisków powinien być umieszczony napis objaśniający sposób ich użycia; liczba uchwytów lub przycisków nie powinna być mniejsza niż: a) w każdym wagonie - dwa, b) w każdym członie wagonu przegubowego przekraczającym 6 m długości - jeden; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1985 r., 7) odpowiednio oznakowane miejsca do awaryjnego podnoszenia w razie wykolejenia. § 5. Wagon silnikowy, poza wymaganiami określonymi w § 4, powinien być wyposażony w: 1) co najmniej jedno lusterko zewnętrzne po prawej stronie wagonu w stosunku do kierunku jazdy, zapewniające co najmniej strefę widoczności toru do tyłu o szerokości 3,50 m w prawo od prawego bocznego obrysu wagonu, w odległości 30,00 m od powierzchni lusterka, z tym że w odległości 4,00 m od powierzchni lusterka szerokość ta powinna wynosić co najmniej 0,75 m, 2) co najmniej jedno lusterko wewnętrzne, zapewniające motorniczemu widoczność wnętrza wagonu, 3) urządzenie sterujące sygnałem dźwiękowym lub świetlnym, ostrzegającym pasażerów o zamiarze zamknięcia drzwi wagonu, 4) sygnał dźwiękowy o ciągłym nieprzeraźliwym tonie, o poziomie dźwięku mierzonym podczas postoju z odległości 3,00 m od czoła wagonu na wysokości 1,60 m, nie mniejszym niż 93 dB(A); poziom dźwięku nie dotyczy wagonów silnikowych wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 5) samoczynną wycieraczkę przedniej szyby; nie dotyczy to wagonów silnikowych wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1976 r., 6) urządzenie do zmywania przedniej szyby; nie dotyczy to wagonów silnikowych wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 7) gaśnicę śniegową o zawartości 5 kg dwutlenku węgla lub gaśnicę proszkową o zawartości 6 kg proszku przeznaczonego do gaszenia pożarów grup ABC, umieszczoną w miejscu łatwo dostępnym, w pobliżu stanowiska motorniczego. § 6. 1. Zespół tramwajowy powinien być wyposażony w następujące elementy: 1) co najmniej w 2 gaśnice spełniające wymagania określone w § 5 pkt 7, 2) osłony boczne sprzęgów międzywagonowych. 2. Dopuszcza się wyposażenie tramwaju w umieszczony na jego końcu dodatkowy pulpit sterujący, zabezpieczony przed dostępem osób niepowołanych; dodatkowy pulpit sterujący powinien być wyposażony w urządzenie zatrzymujące wagon, zwane "czuwakiem", i umożliwiać: 1) jazdę do tyłu, 2) hamowanie przynajmniej dwoma rodzajami hamulców, 3) włączanie sygnału dźwiękowego. Rozdział 3 Instalacja elektryczna § 7. 1. Instalacja elektryczna powinna spełniać wymagania Polskich Norm, wymienionych w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia. 2. Instalacja elektryczna powinna być tak zbudowana i utrzymana, aby: 1) części będące pod napięciem były niedostępne dla pasażerów i innych nieupoważnionych osób lub odpowiednio zabezpieczone przed dotknięciem przez te osoby, 2) była zabezpieczona przed uszkodzeniem mechanicznym, korozją i zalaniem, 3) nie wytwarzała nadmiernych zakłóceń radioelektrycznych. 3. Instalacja elektryczna powinna być wyposażona w łącznik umieszczony w dostępnym dla motorniczego miejscu, umożliwiający odłączanie baterii akumulatorów od instalacji bez użycia narzędzi, z wyjątkiem tramwajowego klucza uniwersalnego. 4. Instalacja wysokiego napięcia powinna być wyposażona w: 1) wyłącznik nadmiarowy, wyłączający urządzenia obwodu głównego spod napięcia w razie zwarcia lub nadmiernego wzrostu prądu, 2) odłącznik umieszczony w dostępnym dla motorniczego miejscu, umożliwiający odłączenie obwodu głównego bez użycia narzędzi; rolę odłącznika może spełniać wyłącznik nadmiarowy, pod warunkiem że jest wyposażony w uchwyt ręczny. Rozdział 4 Drzwi i okna § 8. 1. Wagon powinien być wyposażony w drzwi w liczbie nie mniejszej niż: 1) trzy - w wagonie pojedynczym; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1967 r., które mogą być wyposażone w dwoje drzwi, 2) jedne - w każdym członie wagonu przegubowego, jeśli długość tego członu jest większa niż 6 m. 2. Drzwi powinny być umieszczone po prawej stronie wagonu w stosunku do kierunku jazdy. W przypadku wagonu dwukierunkowego taka sama liczba drzwi powinna być umieszczona po jego lewej stronie, przy czym nie powinno być możliwości otwarcia drzwi znajdujących się po lewej stronie wagonu. 3. Szerokość drzwi w stanie otwartym powinna wynosić co najmniej 1,30 m, przy czym dopuszcza się stosowanie na skosach z przodu i z tyłu wagonu drzwi jednoskrzydłowych o szerokości 0,65 m. Co najmniej jedno wejście powinno być przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych i posiadać odpowiednie oznakowanie; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r. 4. Drzwi wagonu powinny odpowiadać następującym wymaganiom: 1) powinny być tak skonstruowane, aby ułatwiały wsiadanie i wysiadanie oraz powinny posiadać przynajmniej jeden system zabezpieczający pasażera przed przytrzaśnięciem; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 2) powinny być zamykane i otwierane mechanicznie w taki sposób, aby niemożliwe było samoczynne lub niezamierzone ich otwarcie się; sterowanie powinno odbywać się ze stanowiska motorniczego, na którym powinna być umieszczona sygnalizacja o stanie zamknięcia drzwi we wszystkich wagonach zespołu tramwajowego, 3) powinny być wyposażone w urządzenie, o którym mowa w § 5 pkt 3; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 4) indywidualne otwieranie lub zamykanie drzwi z zewnątrz i z wnętrza wagonu przez pasażerów odpowiednimi do tego celu urządzeniami, w szczególności przyciskami umieszczonymi przy drzwiach, powinno być możliwe tylko po włączeniu przez motorniczego odpowiedniego przełącznika lub przycisku, 5) w razie niebezpieczeństwa albo uszkodzenia napędu powinna istnieć możliwość ręcznego ich otwarcia od wewnątrz i od zewnątrz, jeśli w pojeździe po stronie drzwi nie przewidziano innego wyjścia bezpieczeństwa; siła potrzebna do otwarcia w ten sposób drzwi powinna być nie większa niż 125 N na każde skrzydło drzwi, 6) powinny być tak oświetlone, aby przy otwartych drzwiach natężenie oświetlenia mierzone na wysokości 850 mm od powierzchni stopnia lub powierzchni przed drzwiami nie było mniejsze niż: a) 20 lx dla stopni, b) 10 lx dla przestrzeni przed drzwiami, w odległości 500 mm; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r. 5. Kabina motorniczego powinna być oddzielona przynajmniej częściowo stałą przegrodą od pomieszczenia dla pasażerów. Kabina motorniczego może być całkowicie wydzielona z pomieszczenia dla pasażerów i połączona z nim drzwiami. 6. Konstrukcja wagonu musi wykluczać możliwość jazdy z otwartymi drzwiami w warunkach normalnej eksploatacji. § 9. 1. Co najmniej 3/4 liczby okien w ścianach bocznych, nie licząc wyjść awaryjnych, powinna być otwierana w górnej części, tak aby: 1) wysokość otwieranej części nie była większa niż 1/3 wysokości okna; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1975 r., 2) okna nie otwierały się na zewnątrz, a ich otwieranie powinno być możliwe wyłącznie z wnętrza wagonu; nie dotyczy to okien urządzonych jako wyjścia awaryjne. 2. Okna przednie i tylne powinny być wykonane jako stałe, nie otwierane; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1975 r. 3. Szyby w razie rozbicia nie powinny dawać ostrych odprysków oraz powinny być ocechowane w miejscu widocznym od zewnątrz; przednia szyba powinna zapewniać motorniczemu pełną i wyraźną widoczność bez zniekształceń obrazu, a w razie rozbicia - zapewnić jeszcze dostateczną widoczność drogi. Rozdział 5 Wyjścia awaryjne § 10. 1. Liczba wyjść awaryjnych po każdej stronie wagonu nie może być mniejsza niż: 1) dwa - w wagonie pojedynczym, 2) jedno - w każdym członie wagonu przegubowego, jeżeli długość tego członu jest większa niż 6 m. 2. Jako wyjścia awaryjne mogą być urządzone: a) drzwi przedziału pasażerskiego, b) okna, c) klapy w dachu. 3. Szyby okien urządzonych jako wyjścia awaryjne powinny być w razie awarii łatwe do usunięcia w drodze otwarcia okna lub usunięcia szyby; dopuszcza się możliwość rozbicia szyby młotkiem umieszczonym wewnątrz wagonu. 4. Urządzenia do otwierania wyjść awaryjnych powinny być dostępne zarówno z zewnątrz, jak i z wnętrza wagonu. Wymóg ten nie dotyczy młotków do rozbijania szyb. 5. Wyjście awaryjne powinno być wyraźnie oznakowane umieszczonym wewnątrz napisem barwy czerwonej, ze wskazaniem sposobu korzystania z niego. Rozdział 6 Wnętrze § 11. Wnętrze wagonu powinno być wykonane z materiałów: a) dopuszczających czyszczenie na mokro i oddziaływanie środkami dezynfekcyjnymi, b) co najmniej trudno zapalnych, których produkty rozpadu termicznego są nietoksyczne według Polskich Norm wymienionych w punktach 10 i 12 załącznika nr 1 do niniejszego rozporządzenia. § 12. 1. Kabina motorniczego powinna być: 1) oddzielona od przedziału pasażerskiego stałą przegrodą, przynajmniej częściowo przeszkloną, aby możliwa była obserwacja przedziału dla pasażerów w lusterku wewnętrznym; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1975 r., 2) wyposażona w: a) prędkościomierz umieszczony w polu widzenia motorniczego oraz w licznik kilometrów, b) urządzenia do odmrażania szyb, c) osłonę za miejscem motorniczego, zapobiegającą pogorszeniu widoczności drogi przez oświetlenie wnętrza wagonu, d) urządzenie do oświetlenia jej wnętrza, e) urządzenie zapobiegające uruchomieniu wagonu przez osoby niepowołane, f) urządzenie zatrzymujące wagon, zwane "czuwakiem"; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1964 r., g) urządzenia zapewniające przewietrzanie i ogrzewanie kabiny z możliwością regulacji temperatury; urządzenie grzewcze powinno zapewniać w strefie nóg motorniczego temperaturę nie niższą niż + 15°C przy temperaturze zewnętrznej - - 25°C; temperatura ta powinna być osiągnięta najpóźniej po upływie 0,5 h od chwili uruchomienia urządzenia. 2. Fotel motorniczego powinien być tak zbudowany, aby możliwa była regulacja jego położenia w pionie, jak i w poziomie. § 13. 1. Przedział dla pasażerów powinien być wyposażony w: 1) oświetlenie wnętrza włączane i wyłączane ze stanowiska motorniczego lub samoczynnie: a) zasadnicze, którego natężenie oświetlenia mierzone na wysokości 850 mm od podłogi nie powinno być mniejsze niż 100 lx dla wnętrza przedziału i 30 lx dla przedsionków w pobliżu wyjścia, b) awaryjne, włączające się samoczynnie w razie zaniku napięcia w sieci trakcyjnej przy włączonym oświetleniu zasadniczym, 2) urządzenia zapewniające przewietrzanie i ogrzewanie z możliwością regulacji temperatury, 3) fotele do siedzenia trwale przymocowane do nadwozia, 4) poręcze do trzymania się dla pasażerów stojących; poręcze powinny kończyć się płynnym przejściem do sufitu lub ściany nadwozia albo być zamocowane pionowo. 2. W przedziale dla pasażerów powinna znajdować się wolna powierzchnia przeznaczona dla wózków inwalidzkich i wózków dziecięcych. Powierzchnia ta powinna znajdować się w pobliżu odpowiednio oznakowanych drzwi, o których mowa w § 8 ust. 3 zdanie 2; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r. 3. Podłoga i stopnie wagonu powinny być wykonane z materiału antypoślizgowego. Krawędzie stopni i występów w podłodze powinny być trwale i widocznie oznakowane kolorem żółtym lub podświetlone. 4. Między sąsiednimi częściami podłogi wagonu przegubowego nie powinno być nie przykrytej szczeliny o szerokości większej niż 10 mm, a różnica wysokości między wymienionymi elementami nie powinna być większa niż 10 mm. 5. W obrębie przegubu wagonu powinna znajdować się osłona uniemożliwiająca dostęp pasażerów do miejsc, gdzie nie ma podłogi lub jest nie przykryta szczelina o szerokości większej niż 10 mm, oraz w przypadku gdy przemieszczanie powierzchni i części wagonu może być niebezpieczne dla pasażerów. Rozdział 7 Światła zewnętrzne § 14. 1. Wagon silnikowy powinien być wyposażony w następujące światła zewnętrzne: 1) drogowe, 2) mijania, 3) kierunkowskazy, 4) hamowania "stop", 5) pozycyjne przednie, 6) pozycyjne tylne, 7) odblaskowe tylne inne niż trójkąt, 8) odblaskowe boczne, 9) awaryjne, 10) przeciwmgłowe tylne; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r., 11) cofania; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1999 r. 2. Ponadto dopuszcza się wyposażenie wagonu w następujące światła: 1) przeciwmgłowe przednie, 2) odblaskowe przednie, 3) jazdy dziennej, 4) umieszczone na dachu, służące do oświetlania znaków zawieszonych na sieci trakcyjnej. § 15. Wagon doczepny powinien być wyposażony w światła zewnętrzne, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz pkt 6-11; dopuszcza się wyposażenie w światła, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 pkt 2. § 16. Każdy wagon powinien być wyposażony w światła oświetlające tablice kierunkowe lub w świecące tablice kierunkowe. § 17. 1. Światła powinny odpowiadać następującym warunkom ogólnym: 1) światła przeznaczone do oświetlania drogi (torów) powinny być umieszczone w sposób umożliwiający łatwą regulację kierunku strumienia świetlnego w pionie i w poziomie, 2) światła tego samego rodzaju powinny mieć takie same właściwości świetlne i powinny być umieszczone symetrycznie względem podłużnej płaszczyzny symetrii wagonu, 3) światła nie powinny oślepiać innych uczestników ruchu; nie dotyczy to świateł drogowych, 4) w wagonach dwukierunkowych światła czerwone - zapalone nie mogą być widoczne z przodu, a białe - zapalone z tyłu wagonu gotowego do jazdy; nie dotyczy to świateł cofania w czasie jazdy do tyłu, 5) połączenia elektryczne powinny zapewniać: a) równoczesne włączanie się i wyłączanie świateł pozycyjnych przednich i tylnych, b) możliwość włączania świateł drogowych, świateł mijania i świateł przeciwmgłowych przednich tylko wówczas, gdy włączone są światła pozycyjne. 2. Światła powinny ponadto odpowiadać warunkom szczegółowym określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. Rozdział 8 Hamulce § 18. Wagon powinien być wyposażony w następujące rodzaje hamulców: 1) roboczy elektrodynamiczny, wykorzystujący silniki trakcyjne - przeznaczony do zmniejszania prędkości pojazdu i zatrzymania go w sposób niezawodny, szybki i skuteczny, niezależny od obciążenia pojazdu i w miarę możliwości technicznych od jego prędkości, z możliwością regulacji intensywności hamowania; w zespole tramwajowym hamulec ten może działać we wszystkich wagonach lub tylko w wagonie silnikowym, 2) awaryjny szynowy - przeznaczony do zatrzymania wagonu w razie awarii hamulca roboczego lub w razie konieczności natychmiastowego zatrzymania wagonu, 3) postojowy mechaniczny - przeznaczony do unieruchamiania wagonu podczas postoju; powinna być możliwość użycia tego hamulca w warunkach zagrożenia bezpieczeństwa, 4) bezpieczeństwa - przeznaczony do zatrzymywania wagonu przez pasażera w razie zagrożenia bezpieczeństwa; nie dotyczy to wagonów wyprodukowanych przed dniem 1 stycznia 1964 r. § 19. 1. Hamulce powinny zachowywać wymaganą sprawność niezależnie od drgań wagonu i wpływów atmosferycznych. 2. Wszystkie rodzaje hamulców powinny być tak zbudowane, aby było możliwe ich równoczesne użycie, nawet w razie uszkodzenia jednego z nich. 3. Hamulce, w tym także hamulce zespołu tramwajowego, powinny być uruchamiane ze stanowiska motorniczego; nie dotyczy to hamulca bezpieczeństwa. 4. Hamulec postojowy powinien: 1) być tak skonstruowany, aby było niemożliwe samoczynne jego zwolnienie, 2) mieć wyraźne oznakowanie kierunku uruchamiania w przypadku napędu ręcznego. 5. Hamulce powinny działać również przy jeździe do tyłu. 6. W razie oderwania się wagonu doczepnego od zespołu tramwajowego powinien uruchamiać się w nim samoczynnie przynajmniej hamulec postojowy. 7. Przy jeździe do tyłu, kierowanej z pulpitu sterującego znajdującego się na końcu tramwaju, powinny działać co najmniej dwa rodzaje hamulców. § 20. 1. Hamulce uważa się za sprawne, jeżeli droga hamowania od prędkości 30 km/h do zatrzymania wagonu nieobciążonego, na prostym, poziomym i suchym odcinku toru, nie przekracza wartości podanych w poniższej tabeli: Lp.Wagon wyprodukowanyRodzaj hamowaniaDroga hamowania (m)Opóźnienie hamowania (m/s2) 12345 1do dnia 31 grudnia 1963 r.nagłe17,32,0 robocze lub awaryjne43,40,8 2po dniu 31 grudnia 1963 r.nagłe15,82,2 robocze lub awaryjne28,91,2 bezpieczeństwa34,71,0 3po dniu 1 stycznia 1999 r.nagłe13,32,6 robocze lub awaryjne28,91,2 bezpieczeństwa23,11,5 4po dniu 1 stycznia 2002 r.nagłe12,42,8 robocze lub awaryjne26,71,3 bezpieczeństwa23,11,5 5po dniu 1 stycznia 2005 r.nagłe11,53,0 robocze lub awaryjne24,81,4 bezpieczeństwa19,31,8 przy czym hamowanie nagłe jest to hamowanie, w którym użyte są jednocześnie hamulce: roboczy, awaryjny i postojowy. 2. Droga hamowania zespołu tramwajowego złożonego z wagonu silnikowego i wagonów doczepnych biernych może być dłuższa nie więcej niż o 20% w stosunku do wartości podanych w powyższej tabeli. 3. Hamulec postojowy powinien zapewniać unieruchomienie maksymalnie obciążonego tramwaju na wzniesieniu lub spadku toru o pochyleniu co najmniej 5%. DZIAŁ III Trolejbusy Rozdział 1 Wymagania ogólne § 21. Z zastrzeżeniem przepisów § 22 i § 23 do trolejbusu mają odpowiednie zastosowanie przepisy w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia dotyczące autobusu, z tym że: 1) poziom hałasu zewnętrznego: a) przy stałej prędkości 50 km/h na drodze poziomej o nawierzchni twardej, suchej i czystej, mierzony z odległości 3,00 m od osi trolejbusu po jego prawej stronie na wysokości 1,60 m, nie może przekraczać 85 dB(A), b) na postoju przy pracującym silniku pomocniczym, mierzony z odległości 3,00 m od trolejbusu z przodu, z tyłu i pośrodku boku trolejbusu na wysokości 1,60 m nie może przekraczać 70 dB(A), 2) podłoga i stopnie powinny być pokryte materiałem dielektrycznym, 3) poręcze i uchwyty powinny być pokryte materiałem dielektrycznym lub odizolowane od nadwozia. Rozdział 2 Instalacja elektryczna § 22. 1. Instalacja elektryczna powinna spełniać wymagania Polskich Norm wymienionych w punktach 2-7 w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia. 2. Instalacja elektryczna powinna być tak zbudowana i utrzymana, aby: 1) części będące pod napięciem były niedostępne dla pasażerów i innych nieupoważnionych osób lub odpowiednio zabezpieczone przed dotknięciem przez te osoby, 2) była zabezpieczona przed uszkodzeniem mechanicznym, korozją i zalaniem, 3) instalacja niskiego napięcia była wyposażona w łatwo dostępny dla kierowcy wyłącznik, umożliwiający odłączenie akumulatora od instalacji elektrycznej bez użycia narzędzi, 4) instalacja wysokiego napięcia była wyposażona w łatwo dostępny dla kierowcy wyłącznik, umożliwiający odłączenie napięcia w obwodzie głównym bez użycia narzędzi; rolę wyłącznika może spełniać wyłącznik nadmiarowy, jeśli jest wyposażony w uchwyt ręczny, 5) natężenie prądu upływu w warunkach największej wilgotności nie może być większe niż 0,7 mA, 6) rezystancja izolacji obwodu głównego, galwanicznie integralnego, w warunkach największej wilgotności nie może być mniejsza niż 1,3 M@, 7) izolacja obwodu głównego z odłączonymi maszynami elektrycznymi powinna wytrzymywać przyłożone napięcie 4,5 kV o częstotliwości 50 Hz przez czas nie krótszy niż 60 s, 8) rezystancja izolacji obwodu sterowania w warunkach największej wilgotności nie może być mniejsza niż 0,5 M@, 9) instalacja obwodu głównego miała izolację dwustopniową, 10) urządzenia elektryczne nie wytwarzały nadmiernych zakłóceń radioelektrycznych. 3. Odbieraki prądu powinny być tak zbudowane, aby: 1) zapewniały swobodę poruszania się trolejbusu w granicach ± 4,5 m od osi sieci trakcyjnej, 2) siła docisku odbieraków do sieci, w zakresie ich pracy, mieściła się w granicach 100-140 N. Rozdział 3 Hamulce § 23. 1. Trolejbus powinien być wyposażony w następujące rodzaje hamulców: 1) roboczy elektrodynamiczny, wykorzystujący siłę hamowania silnika trakcyjnego, działający na koła osi napędowej, przeznaczony do zmniejszania prędkości pojazdu, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy bez użycia rąk; hamulec ten powinien mieć pierwszeństwo działania w stosunku do rozruchu, powinien być uruchamiany tym samym pedałem co hamulec roboczy mechaniczny, o którym mowa w pkt 2, w pierwszej fazie ruchu pedału, 2) roboczy mechaniczny działający na wszystkie koła pojazdu - przeznaczony do zmniejszania prędkości pojazdu i zatrzymywania go w sposób niezawodny, szybki i skuteczny, niezależnie od jego prędkości i obciążenia oraz od kąta wzniesienia lub spadku jezdni, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy bez użycia rąk, 3) awaryjny działający na koła co najmniej jednej osi - przeznaczony do zatrzymywania trolejbusu w razie awarii hamulca roboczego, z możliwością: a) regulowania intensywności hamowania, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy z możliwością trzymania kierownicy przynajmniej jedną ręką, 4) postojowy - przeznaczony do unieruchamiania pojazdu na wzniesieniu i spadku z możliwością: a) działania podczas nieobecności kierowcy, przy czym robocze części hamulca powinny pozostać w położeniu zahamowania za pomocą wyłącznie mechanicznego urządzenia, b) dokonywania hamowania z miejsca kierowcy; hamulca postojowego nie wymaga się, jeżeli hamulec awaryjny, o którym mowa w pkt 3, spełnia warunki określone w niniejszym punkcie. 2. Hamulce powinny zachowywać wymaganą sprawność, niezależnie od drgań i wpływów atmosferycznych, na jakie są narażone w normalnych warunkach eksploatacji. 3. Hamulce powinny ponadto odpowiadać następującym warunkom: 1) równoczesne uruchomienie hamulca roboczego i awaryjnego nie może ujemnie wpływać na działanie żadnego z nich, zarówno gdy oba hamulce są sprawne, jak i w razie uszkodzenia jednego z nich, 2) zużycie hamulców powinno być łatwo kompensowane systemem ręcznej lub samoczynnej regulacji; elementy układu hamulcowego powinny mieć taki zapas ruchu, aby po nagrzaniu hamulców lub po osiągnięciu określonego stopnia zużycia okładzin możliwe było hamowanie bez konieczności natychmiastowej regulacji, 3) w przypadku hamulca uruchamianego za pomocą energii znajdującej się w zbiorniku, jeżeli hamowanie z wymaganą skutecznością nie jest możliwe bez użycia zgromadzonej energii, pojazd powinien być wyposażony, poza manometrem, w urządzenie wysyłające świetlne lub akustyczne sygnały, ostrzegające o obniżeniu zapasu energii do poziomu równego lub mniejszego niż 65% normalnego poziomu, 4) pierwszeństwo działania hamulca roboczego elektrodynamicznego przy równoczesnym naciśnięciu pedałów rozruchu i hamowania powinno polegać na: a) dalszym utrzymaniu w bezruchu pojazdu stojącego, b) rozpoczęciu hamowania, jeśli pojazd jest w ruchu. 4. Hamulec roboczy elektrodynamiczny uważa się za sprawny, jeżeli droga hamowania nieobciążonego trolejbusu od prędkości 30 km/h do zatrzymania na drodze poziomej o nawierzchni twardej, równej, suchej i czystej wynosi nie więcej niż 24,80 m, co odpowiada opóźnieniu 1,4 m/s2. DZIAŁ IV Przepisy końcowe § 24. Traci moc zarządzenie Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej z dnia 20 sierpnia 1984 r. w sprawie warunków technicznych tramwajów oraz zakresu ich wyposażenia (Monitor Polski Nr 23, poz. 161). § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. J. K. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 17 września 1999 r. (poz. 993) Załącznik nr 1 WYKAZ POLSKICH NORM (PN) DOTYCZĄCYCH POJAZDÓW TRAKCYJNYCH 1. PN-K-92008 Komunikacja miejska. Skrajnia kinematyczna wagonu tramwajowego. 2. PN-E-06120 Pojazdy trakcyjne. Aparaty elektryczne prądu stałego. Ogólne badania i wymagania - odpowiednik IEC 77/68. 3. PN-E-06122 Pojazdy trakcyjne. Wyposażenie elektroniczne. Przepisy ogólne - odpowiednik IEC 572-1977. 4. PN-E-06077 Przekształtniki mocy dla trakcji elektrycznej. Bezpośrednie przekształtniki prądu stałego (przekształtniki impulsowe prądu stałego) dla taboru - odpowiednik IEC 411-4(1986). 5. PN-E-05108 Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne. Trakcja elektryczna i spalinowo-elektryczna. Dopuszczalne poziomy zakłóceń. Ogólne wymagania i badania. 6. PN-E-06001 Trakcja elektryczna. Elektryczne maszyny wirujące do pojazdów szynowych i drogowych - odpowiednik IEC 349(1991). 7. PN-88/E-02000 Napięcia znamionowe - odpowiednik IEC 38(1983). 8. PN-ISO 3795 Pojazdy drogowe oraz ciągniki, maszyny rolnicze i leśne. Określenie palności materiałów stosowanych wewnątrz pojazdów. 9. PN-K-02500 Tabor kolejowy pasażerski. Wymagania i badania materiałów pod względem ochrony przeciwpożarowej. 10. PN-K-02501 Tabor kolejowy. Intensywność dymienia materiałów podczas spalania. Wymagania i badania. 11. PN-K-02502 Tabor kolejowy. Podatność na zapalenie siedzeń wagonowych. Wymagania i badania. 12. PN-K-02505 Tabor kolejowy. Stężenie tlenku i dwutlenku węgla wydzielanych podczas rozkładu termicznego lub spalania materiałów. Wymagania i badania. 13. PN-K-02506 Elektryczne pojazdy trakcyjne. Zabezpieczenie przeciwpożarowe. Wytyczne konstrukcyjne. Załącznik nr 2 WARUNKI SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE ŚWIATEŁ ZEWNĘTRZNYCH WAGONÓW TRAMWAJOWYCH I WAGONÓW DOCZEPNYCH § 1. 1. Dwa lub więcej świateł, takich samych lub różnych, lecz o jednakowym przeznaczeniu i jednakowej barwy, uważa się za jedno światło, jeżeli rzut ich powierzchni świetlnych na płaszczyznę poprzeczną zajmuje co najmniej 60% powierzchni najmniejszego prostokąta opisanego na rzutach tych powierzchni świetlnych oraz pod warunkiem, że światła te zostały homologowane jako jedno światło; nie dotyczy to świateł drogowych, świateł mijania i świateł przeciwmgłowych przednich. 2. Ilekroć w niniejszych przepisach jest mowa o odległości rozmieszczenia świateł, należy rozumieć, że: 1) największą wysokość mierzy się od płaszczyzny wytyczonej przez najwyższe punkty główek szyn toru jezdnego do najwyższego punktu powierzchni świetlnej przy pojeździe nieobciążonym, 2) najmniejszą wysokość mierzy się od płaszczyzny wytyczonej przez najwyższe punkty główek szyn toru jezdnego do najniższego punktu powierzchni świetlnej przy pojeździe nieobciążonym, 3) odległość od bocznego obrysu pojazdu mierzy się od najbardziej odległego od podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu punktu powierzchni świetlnej, 4) odległość od przedniego lub tylnego obrysu pojazdu mierzy się do najbardziej wysuniętego odpowiednio do przodu lub do tyłu punktu powierzchni świetlnej, 5) odległość między dwoma światłami skierowanymi w tę samą stronę mierzy się między najbliższymi punktami rzutów ich powierzchni świetlnych na płaszczyznę prostopadłą do osi tych świateł. 3. Powierzchnia świetlna oznacza dla świateł widoczną powierzchnię wysyłającą światło, a dla świateł odblaskowych - widoczną powierzchnię odbijającą światło. 4. Boczny obrys pojazdu oznacza płaszczyznę równoległą do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, przechodzącą przez najdalej wysunięty punkt na zewnątrz pojazdu, z wyjątkiem lusterek, świateł bocznych i elementów elastycznych. 5. Przedni lub tylny obrys pojazdu oznacza pionową płaszczyznę prostopadłą do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu, przechodzącą przez najdalej wysunięty odpowiednio do przodu lub do tyłu punkt pojazdu. § 2. Światła powinny odpowiadać warunkom podanym w poniższej tabeli: Lp.Rodzaj światłaLiczba światełBarw aRozmieszczenie na pojeździe (w mm)Kontrolny sygnałPołączenia elektryczneWłasności świetlneInne warunki wagon tramwajowyna długościna szerokościna wysokościinne wymaganiawłączeniadziałania silnikowydoczepny czynnydoczepny biernyprzegubowy 12345678910111213141516 1drogowe21)--21)biała lub żółta selektywnaz przodu w taki sposób, aby wysyłane światło nie oślepiało kierującego bezpośrednio lub przez odbicie od elementów pojazdu---obowiązkowy - świetlny, nie migający barwy niebieskiej2)-1) powinny być włączane wszystkie równocześnie, 1) powinny dostatecznie oświetlać drogę co najmniej na 100 m przed pojazdem przy dobrej przejrzystości powietrza, 2) przełączenie świateł mijania na światła drogowe musi powodować włączenie pary świateł drogowych, 2) światłość wszystkich świateł drogowych nie może być mniejsza niż 30000 cd i nie może przekraczać 225000 cd 3) przełączenie świateł drogowych na światła mijania musi powodować równoczesne wyłączenie wszystkich świateł drogowych 2mijania21)--21)biała lub żółta selektywnaz przodunie dalej niż 800 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm500-1200 mm-dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy zielonej-wyłączenie świateł mijania musi powodować równoczesne wyłączenie wszystkich świateł drogowychpowinny dostatecznie oświetlać drogę co najmniej na 40 m przed pojazdem przy dobrej przejrzystości powietrzanie mogą być wykonane jako asymetryczne 3kierunkowskazy 3aprzednie2222żółta samochodowaz przodumożliwie najbliżej bocznego obrysu pojazdu, jednak nie dalej niż 400 mm od tego obrysu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm350-1500 mmnie bliżej niż 40 mm od światła mijania lub przeciwmgłowego przedniego3)-obowiązkowy dla wszystkich kierunkowskazów, które nie są widoczne z miejsca kierowcy; może to być sygnał świetlny migający barwy zielonej lub akustyczny albo oba równocześnie;1) włączanie kierunkowskazów powinno być niezależne od włączenia innych świateł;1) powinny zapalać się i gasnąć z równomierną częstotliwością 90±30 cykli na minutę;jeżeli tramwaj ciągnie wagony doczepne włączenie kierunkowskazów na pojeździe ciągnącym powinno powodować włączenie kierunkowskazów umieszczonych na wagonach doczepnych 2) wszystkie kierunkowskazy umieszczone z jednej strony pojazdu powinny być włączane i wyłączane jednym wyłącznikiem oraz powinny działać w jednej fazie2) włączenie świateł powinno nastąpić z opóźnieniem nie większym niż 1 s, a pierwsze wyłączenie - z opóźnieniem nie większym niż 1,5 s od uruchomienia przełącznika kierunkowskazów 3btylne2222żółta samochodowaz tyłumożliwie najbliżej bocznego obrysu pojazdu, jednak nie dalej niż 400 mm od tego obrysu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm350-1500 mmjeżeli odległość od światła pozycyjnego tylnego nie przekracza 300 mm, odległość kierunkowskazu od bocznego obrysu pojazdu nie powinna przekraczać więcej niż o 50 mm odległości światła pozycyjnego tylnego od tego obrysu-sygnał optyczny powinien gasnąć lub pozostać palącym się i nie migać lub zmieniać ustaloną częstotliwość migania w przypadku niesprawności działania jakiegokolwiek kierunkowskazu, z wyjątkiem kierunkowskazów bocznych; 3cboczne2222 na każdym członieżółta samochodowana obu bokach; odległość środka powierzchni świetlnej od przedniego obrysu nie może przekraczać 1800 mm4)wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm1500-18005) mm--sygnał akustyczny powinien być wyraźnie słyszalny i w wymienionych wyżej warunkach powinien zmieniać ustaloną częstotliwość 4hamowania "stop"2222czerwonaz tyłuwzajemna odległość świateł umieszczonych po lewej i prawej stronie pojazdu nie może być mniejsza niż 600 mm350-1500 mm-nie dopuszcza się; dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy żółtej samochodowej, zapalający się w razie niesprawności światła "stop"-powinno zapalać się w momencie uruchomienia hamulca roboczego lub awaryjnegonatężenie światła powinno być wyraźnie większe niż natężenie światła świateł pozycyjnych tylnych- 5pozycyjne przednie26)26)26)26)biała; dopuszcza się barwę żółtą selektywną, jeżeli jest połączone ze światłem mijania lub światłem drogowym barwy żółtej selektywnejz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm350-1500 mm-obowiązkowy - świetlny nie migający barwy zielonej; sygnał ten jest wymagany, jeżeli oświetlenie tablicy rozdzielczej może włączać się i wyłączać tylko równocześnie ze światłami pozycyjnymi przednimi i tylnymi--powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 300 m, jeżeli są jedynymi światłami włączonymi na pojeździe- 6pozycyjne tylne27)27)27)27)czerwonaz tyłunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm350-1500 mm-obowiązkowy - funkcję jego powinien spełniać sygnał przewidziany dla świateł pozycyjnych przednich--powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 300 m- 7odblaskowe tylne inne niż trójkątne2222czerwonaz tyłunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm250-900 mm----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdu1) kształt - inny niż trójkąt; 2) powierzchnia świetlna może mieć wspólne części z powierzchnią świetlną innego światła tylnego 8odblaskowe przednie2222białaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm250-9008) mm----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdu1) kształt - inny niż trójkąt; 2) powierzchnia świetlna może mieć wspólne części z powierzchnią świetlną innego światła przedniego 9odblaskowe boczneco najmniej trzy na każdym boku pojazdu; liczba świateł powinna zapewniać spełnienie wymagań dotyczących rozmieszczenia na długości pojazdużółta samochodowa; dopuszcza się barwę czerwoną w przypadku światła umieszczonego z tyłu pojazdu we wspólnej obudowie z innym tylnym czerwonym światłemświatło powinno być umieszczone nie dalej niż 3 m od przedniego obrysu pojazdu i nie dalej niż 1 m od tylnego obrysu pojazdu; wzajemna odległość dwóch sąsiednich świateł umieszczonych na tym samym boku pojazdu nie może przekraczać 3 mna obu bokach pojazdu250-9008) mm----powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m, jeżeli są oświetlone światłem drogowym innego pojazdukształt - inny niż trójkąt 10awaryjnejak kierunkowskazy (lp. 3)-obowiązkowy świetlny migający barwy czerwonej; może działać równocześnie z kontrolnym sygnałem, o którym mowa pod lp. 3 kol. 13-powinny zapalać się i gasnąć z równomierną częstotliwością 90±30 cykli na minutę i działać w jednej fazie1) uzyskiwane jest przez jednoczesne działanie wszystkich kierunkowskazów umieszczonych na pojeździe, a jeżeli wagony zestawione są w zespół - również kierunkowskazów wagonów doczepnych; 2) powinno być włączane oddzielnym włącznikiem; 3) powinno działać również, gdy urządzenie włączające silnik znajduje się w położeniu uniemożliwiającym jego pracę 11przeciwmgłowe tylne9)2222czerwonaz tyłudwa światła - po obu stronach pojazdu250-1000 mmnie bliżej niż 100 mm od światła hamowania "stop"obowiązkowy - świetlny nie migający barwy żółtej samochodowej-1) może włączać się tylko wówczas, gdy włączone są światła: drogowe, mijania lub przeciwmgłowe przednie;natężenie światła powinno być wyraźnie większe niż natężenie świateł pozycyjnych tylnych- 2) powinno dać się wyłączyć niezależnie od innych świateł 12cofania9)1 lub 21 lub 21 lub 21 lub 2białaz tyłu-250-1200 mm-nie dopuszcza się-może włączać się tylko wówczas, gdy przynajmniej jeden wagon w zespole ma silniki przełączone na jazdę do tyłu, a w pozostałych wagonach obwód silnikowy jest rozwarty-- 13przeciwmgłowe przednie2--2biała lub żółta selektywnaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdunie niżej niż 250 mm i nie wyżej niż światło mijania-dopuszcza się sygnał świetlny nie migający barwy zielonej-powinno być włączane i wyłączane niezależnie od świateł drogowych i świateł mijania-- 14światło jazdy dziennej2--2białaz przodunie dalej niż 400 mm od bocznego obrysu pojazdu; wzajemna odległość nie może być mniejsza niż 600 mm250-1500 mm-nie wymaga się-połączenie elektryczne powinno być takie, aby nie można było ich włączyć, jeżeli nie są jednocześnie włączone tylne światła pozycyjne; powinny się automatycznie wyłączać, jeżeli włącza się światło mijania lub drogowe, z wyjątkiem krótkotrwałego włączania światła mijania lub drogowego jako ostrzegawczego sygnału świetlnegoświatłość każdego światła nie może być mniejsza niż 400 cd, lecz nie większa niż 800 cdpowierzchnia świetlna jednego światła nie może być mniejsza niż 40 cm2 1) w tramwajach wyprodukowanych przed 1.01.1975 r. dopuszcza się jedno światło drogowe i mijania usytuowane centralnie z przodu wagonu, 2) w tramwajach wyprodukowanych przed 1.01.1999 r. nie ma obowiązku zamontowania kontrolki świateł drogowych, 3) dopuszcza się mniejszą odległość, jeżeli natężenie światła kierunkowskazu jest nie mniejsze niż 400 cd, 4) jeżeli odległość ta, ze względu na konstrukcję pojazdu, nie zapewni dobrej widoczności kierunkowskazów, może być ona zwiększona do 2200 mm, 5) jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie wysokości 1500 mm, dopuszcza się 2300 mm, 6) w tramwajach wyprodukowanych przed 1.01.1975 r. dopuszcza się jedno światło pozycyjne przednie usytuowane centralnie, 7) w tramwajach wyprodukowanych przed 1.01.1964 r. dopuszcza się jedno światło pozycyjne tylne usytuowane centralnie, 8) jeżeli konstrukcja pojazdu nie pozwala na zachowanie tej wysokości, dopuszcza się 2100 mm, 9) dotyczy wagonów wyprodukowanych przed dniem 1.01.1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 października 1999 r. w sprawie kierowania na badania lekarskie przeprowadzane w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. (Dz. U. Nr 88, poz. 994) Na podstawie art. 123 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb kierowania na badania lekarskie przeprowadzane w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o ustawie, rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872). § 2. 1. Kierującemu pojazdem, o którym mowa w art. 122 ust. 1 pkt 3 ustawy, skierowanie na badanie lekarskie wydaje komendant powiatowy policji w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpił wypadek drogowy. 2. W skierowaniu, o którym mowa w ust. 1, określa się termin, w którym badanie powinno zostać wykonane, nie dłuższy niż 30 dni. 3. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wydawane jest na druku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Starosta może wydać skierowanie na badanie lekarskie, w trybie określonym w art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy, osobie posiadającej uprawnienie do kierowania pojazdem lub ubiegającej się o takie uprawnienie w przypadku otrzymania: 1) wniosku od egzaminatora o stwierdzonych zastrzeżeniach co do stanu zdrowia osoby poddanej egzaminowi państwowemu, 2) wniosku od organu kontroli ruchu drogowego o stwierdzonych, w trakcie wykonywania czynności służbowych, zastrzeżeniach co do stanu zdrowia osoby kierującej pojazdem, 3) innej informacji wskazującej na występowanie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem. 2. W skierowaniu, o którym mowa w ust. 1, określa się termin, w którym badanie powinno zostać wykonane, nie dłuższy niż 30 dni. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wydawane jest na druku, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. 1. Zgłaszając się na badanie lekarskie osoba, o której mowa w § 2 i 3, okazuje skierowanie lekarzowi uprawnionemu do jego przeprowadzenia. Fakt okazania skierowania jest potwierdzany przez uprawnionego lekarza na decyzji o skierowaniu na badanie lekarskie. 2. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego osoba podlegająca badaniu zwraca skierowanie do organu, który je wydał, wraz z otrzymanym orzeczeniem lekarskim o stwierdzeniu istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem. § 5. 1. Osoby, o których mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 2 ustawy, zgłaszają się na badanie lekarskie bez skierowania. 2. Jeżeli osoba, o której mowa w art. 122 ust. 2 ustawy, podlega jednocześnie kontrolnym badaniom lekarskim w zakresie prawa jazdy kategorii A, B, B+E, B1 lub T oraz prawa jazdy kategorii C, C+E, C1, C1+E, D, D+E, D1 lub D1+E, to łączne badanie lekarskie wykonywane jest w okresach, o których mowa w art. 122 ust. 2 pkt 2 ustawy, poczynając od daty ostatnio wykonywanego badania. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 października 1999 r. (poz. 994) Załącznik nr 1 Wzór SKIEROWANIE NA BADANIE LEKARSKIE WYDAWANE PRZEZ KOMENDANTA POWIATOWEGO POLICJI Ilustracja Załącznik nr 2 Wzór WNIOSEK O SKIEROWANIE NA BADANIE LEKARSKIE Ilustracja Załącznik nr 3 Wzór SKIEROWANIE NA BADANIE LEKARSKIE WYDAWANE PRZEZ STAROSTĘ Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 22 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania. (Dz. U. Nr 88, poz. 995) Na podstawie art. 26 ust. 3, art. 28 ust. 2 i art. 31 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wysokości opłat za uprawnienia przewozowe w międzynarodowym transporcie drogowym, trybu ich wnoszenia oraz jednostek upoważnionych do ich pobierania (Dz. U. Nr 148, poz. 992 oraz z 1999 r. Nr 22, poz. 210 i Nr 53, poz. 565) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Za zmianę koncesji polegającą na: 1) wymianie pojazdu samochodowego objętego koncesją, 2) zmianie kraju, na który została udzielona koncesja, 3) zmianie nazwy posiadacza koncesji, w tym również przedsiębiorcy powstałego w wyniku komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, 4) zmianie siedziby posiadacza koncesji, 5) zmianie numerów rejestracyjnych pojazdu samochodowego objętego koncesją, 6) przejęciu w całości działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego, prowadzonej przez kilku przedsiębiorców posiadających koncesje, przez utworzone przez nich przedsiębiorstwo - pobiera się opłatę w wysokości 400 zł od każdego uprawnienia (koncesji), 7) przeniesieniu uprawnień wynikających z koncesji w razie: a) śmierci osoby fizycznej posiadającej koncesję i wstąpienia na jej miejsce spadkobiercy, w tym również osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki jawnej lub komandytowej, b) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z odrębnymi przepisami, z wyłączeniem komercjalizacji, przedsiębiorcy posiadającego pojazdy objęte koncesjami na międzynarodowy transport drogowy, 8) przejęciu w całości działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego przez drugie przedsiębiorstwo w przypadku, gdy właściciel obu przedsiębiorstw jest ten sam - pobiera się opłatę w wysokości 2000 zł od każdego uprawnienia (koncesji), 9) przejęciu przez innego przedsiębiorcę w całości lub części działalności w zakresie międzynarodowego transportu drogowego - pobiera się opłatę w wysokości 4000 zł od każdego uprawnienia (koncesji)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej. (Dz. U. Nr 89, poz. 996) Na podstawie art. 2 ust. 2, art. 80 ust. 3, art. 82 ust. 4 i art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778), art. 82c ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483), art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726, z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 41, poz. 412, Nr 49, poz. 483 i Nr 62, poz. 682) oraz art. 151a ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się tabele grup stanowisk urzędniczych, wykazów stanowisk w poszczególnych grupach oraz kwalifikacji zawodowych wymaganych do wykonywania pracy na stanowiskach urzędniczych - stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Ustala się mnożniki prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, służące do ustalenia wysokości wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędach, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą" - w tabeli stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Mnożniki, o których mowa w ust. 1, ustala się dla poszczególnych grup stanowisk urzędniczych. 3. Ustala się tabelę stopni służbowych urzędników służby cywilnej i odpowiadających im mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, służących do ustalenia wysokości dodatku służby cywilnej - stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia. 4. Godzinową stawkę przysługującego członkowi korpusu służby cywilnej wynagrodzenia zasadniczego określonego stawką miesięczną oblicza się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 3. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej uprawnionemu do dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej, zwanego dalej "dodatkiem za wysługę lat", dodatek ten wypłaca się w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym członek korpusu służby cywilnej nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. 2. Dodatek za wysługę lat przysługuje członkowi korpusu służby cywilnej za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które członek korpusu służby cywilnej otrzymuje z tego tytułu zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 3. Przy ustalaniu prawa do dodatku za wysługę lat przysługującego członkowi korpusu służby cywilnej, który był zatrudniony równocześnie w ramach więcej niż jednego zakończonego stosunku pracy, do okresu uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się jeden z tych okresów zatrudnienia. 4. Członkowi korpusu służby cywilnej, który wykonuje pracę w urzędzie w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, okres zatrudnienia u tego pracodawcy, poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego, wlicza się do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat. § 4. 1. Członek korpusu służby cywilnej nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody bądź w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrody jubileuszowe. 2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej był zatrudniony równocześnie w ramach więcej niż jednego zakończonego stosunku pracy, do okresu uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów zatrudnienia. 3. Członkowi korpusu służby cywilnej, który wykonuje pracę w urzędzie w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, okres zatrudnienia u tego pracodawcy, poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego, wlicza się do okresu uprawniającego do nagrody jubileuszowej. 4. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 5. Nagrodę jubileuszową wypłaca się niezwłocznie po nabyciu przez członka korpusu służby cywilnej prawa do tej nagrody. § 5. 1. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące członkowi korpusu służby cywilnej w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla członka korpusu służby cywilnej jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące w dniu jej wypłaty. 2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej nabył prawo do nagrody jubileuszowej, będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia tej nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące członkowi korpusu służby cywilnej w dniu nabycia prawa do nagrody jubileuszowej. 3. Nagrodę jubileuszową oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 4. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, członkowi korpusu służby cywilnej, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy. 5. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu członkowi korpusu służby cywilnej upływa okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród jubileuszowych, wypłaca się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 6. Członkowi korpusu służby cywilnej, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 5, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody jubileuszowej danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 7. Przepisy ust. 5 i 6 mają odpowiednio zastosowanie, jeżeli w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. § 6. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego, wojewódzkim lub powiatowym inspektoracie nadzoru budowlanego, wykonującemu czynności inspekcyjno-kontrolne, przysługuje miesięczny dodatek inspekcyjno-kontrolny. 2. Ustala się tabelę stawek dodatku inspekcyjno-kontrolnego, stanowiącą załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Dodatek inspekcyjno-kontrolny nie może przekroczyć: 1) stawki 9 - dla członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego w Głównym Urzędzie Nadzoru Budowlanego, 2) stawki 7 - dla członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego w wojewódzkim inspektoracie nadzoru budowlanego, 3) stawki 5 - dla członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego w powiatowym inspektoracie nadzoru budowlanego. 4. Stawkę dodatku inspekcyjno-kontrolnego przysługującego członkowi korpusu służby cywilnej przyznaje się na okres roku kalendarzowego. § 7. Członek korpusu służby cywilnej, który nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych przewidzianych dla stanowiska zajmowanego przez niego w dniu wejścia w życie rozporządzenia, może być nadal zatrudniony na tym stanowisku. § 8. 1. Przy ustalaniu prawa do nagrody jubileuszowej przysługującej członkowi korpusu służby cywilnej, o którym mowa w art. 136 ust. 1 i art. 139 ust. 1 ustawy, który był zatrudniony w urzędzie administracji rządowej w dniu 27 stycznia 1995 r., a przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej z uwzględnieniem okresów podlegających wliczeniu do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem, okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach, z zastrzeżeniem § 9. 2. Członek korpusu służby cywilnej, o którym mowa w art. 136 ust. 1 i art. 139 ust. 1 ustawy, który podjął zatrudnienie w urzędzie administracji rządowej po dniu 27 stycznia 1995 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w § 4 i § 5, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres pracy. § 9. Członek korpusu służby cywilnej zatrudniony w urzędzie administracji rządowej w dniu wejścia w życie rozporządzenia, który przed tym dniem nabył prawo do dodatku za wysługę lat lub nagrody jubileuszowej z uwzględnieniem okresów zatrudnienia wymienionych w art. 82 ust. 3 i art. 83 ust. 3 ustawy, nabywa prawo do tych świadczeń na zasadach określonych w § 3-5, niezależnie od wcześniejszego nabycia do nich prawa za dany okres pracy. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych członków korpusu służby cywilnej, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, a także świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej, poczynając od dnia 1 lipca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 r. (poz. 996) Załącznik nr 1 I. TABELA GRUP STANOWISK URZĘDNICZYCH, WYKAZÓW STANOWISK W POSZCZEGÓLNYCH GRUPACH ORAZ KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH WYMAGANYCH DO WYKONYWANIA PRACY NA STANOWISKACH URZĘDNICZYCH W URZĘDACH MINISTRÓW I PRZEWODNICZĄCYCH KOMITETÓW WCHODZĄCYCH W SKŁAD RADY MINISTRÓW, W URZĘDACH CENTRALNYCH ORGANÓW ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ ORAZ W KANCELARII PREZESA RADY MINISTRÓW I W RZĄDOWYM CENTRUM STUDIÓW STRATEGICZNYCH Grupa stanowiskStanowiskoWymagane kwalifikacje 123 I. Wszystkie urzędy ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, urzędy centralnych organów administracji rządowej oraz Kancelaria Prezesa Rady Ministrów i Rządowe Centrum Studiów Strategicznych Wyższe stanowiska w służbie cywilnejdyrektor generalny urzędu, wykształcenie wyższe dyrektor departamentu (komórki równorzędnej), zastępca dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejgłówny księgowy resortu, wykształcenie wyższe rzecznik prasowy główny specjalista do spraw legislacjiwykształcenie wyższe prawnicze i aplikacja legislacyjna albo wykształcenie wyższe prawnicze i 4 lata pracy związanej z opracowywaniem aktów prawnych Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejradca generalny, wykształcenie wyższe naczelnik wydziału, radca: ministra (innego członka Rady Ministrów), kierownika urzędu centralnego, główny księgowy, główny specjalista radca prawny, wg odrębnych przepisów główny wizytator, pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych kierownik kancelarii tajnejwykształcenie średnie Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy projektant, starszy programista starszy wizytatorwg odrębnych przepisów specjalista, wykształcenie wyższe projektant, programista specjalista do spraw legislacjiwykształcenie wyższe prawnicze i aplikacja legislacyjna albo wykształcenie wyższe prawnicze i 2 lata pracy związanej z opracowywaniem aktów prawnych wizytatorwg odrębnych przepisów starszy inspektor, wykształcenie wyższe starszy statystyk, referendarz referent prawnywykształcenie wyższe prawnicze Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor, wykształcenie średnie statystyk, podreferendarz, starszy księgowy, starszy referent, księgowy, referent, sekretarz: ministra (innego członka Rady Ministrów), sekretarza stanu, podsekretarza stanu, kierownika urzędu centralnego i jego zastępcy, dyrektora generalnego urzędu, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) II. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Wyższe stanowiska w służbie cywilnejSekretarz Rady Ministrówwykształcenie wyższe Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejradca Prezesa Rady Ministrów, wykształcenie wyższe radca wiceprezesa Rady Ministrów, radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów główny legislator, wykształcenie wyższe prawnicze starszy legislator Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejlegislatorwykształcenie wyższe prawnicze asystent: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrówwykształcenie wyższe młodszy legislatorwykształcenie wyższe prawnicze Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejsekretarz: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrówwykształcenie średnie III. Ministerstwo Finansów Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejgłówny księgowy budżetu państwa, wykształcenie wyższe główny księgowy obsługi długu krajowego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejinspektor kontroli skarbowej I stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora II stopnia inspektor kontroli skarbowej II stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora III stopnia inspektor kontroli skarbowej III stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora IV stopnia inspektor kontroli skarbowej IV stopniawykształcenie wyższe i 5 lat pracy w organach administracji podatkowej albo wykształcenie wyższe i 3-letnia praktyka w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy komisarz skarbowy, wykształcenie wyższe komisarz skarbowy IV. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejstarszy radca ministrawykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy ekspert, wykształcenie wyższe ekspert V. Ministerstwo Obrony Narodowej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik zespołu (grupy), wykształcenie wyższe szef oddziału, zastępca szefa oddziału, szef wydziału Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor kontroli wojskowej, wykształcenie wyższe inspektor kontroli wojskowej VI. Komenda Główna Policji Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik składnicy, wykształcenie wyższe zastępca kierownika składnicy, kierownik samodzielnej sekcji, koordynator do spraw terenowych banków danych, zastępca naczelnika wydziału VII. Ministerstwo Skarbu Państwa Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor delegaturywykształcenie wyższe VIII. Główny Urząd Ceł Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejzastępca głównego księgowegowykształcenie wyższe IX. Główny Urząd Miar Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejkierownik samodzielnego laboratorium, wykształcenie wyższe zastępca kierownika samodzielnego laboratorium, kierownik zespołu Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny metrolog, wykształcenie wyższe kierownik laboratorium, kierownik pracowni Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy metrolog, wykształcenie wyższe starszy konstruktor, starszy technolog, metrolog, konstruktor, technolog Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy technik, wykształcenie średnie technik X. Główny Urząd Statystyczny Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkonsultantwykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy analitykwykształcenie wyższe Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejanalitykwykształcenie średnie XI. Główny Urząd Nadzoru Budowlanego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejnaczelnik wydziału w komórce realizującej zadania inspekcyjne lub kontrolnewykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń lub wykształcenie wyższe prawnicze ekspert nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor nadzoru budowlanegowykształcenie średnie i uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie XII. Urząd Regulacji Energetyki Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejasystentwykształcenie wyższe XIII. Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejradca aktuarialny, wykształcenie wyższe radca ekonomiczny Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor nadzoru ubezpieczeniowego, wykształcenie wyższe inspektor nadzoru ubezpieczeniowego, młodszy inspektor nadzoru ubezpieczeniowego XIV. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejasystent: Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, wiceprezesa, dyrektora generalnego, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej)wykształcenie wyższe XV. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor nadzoruwykształcenie wyższe XVI. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor oddziału, wykształcenie wyższe zastępca dyrektora oddziału, dyrektor biura terenowego, zastępca dyrektora biura terenowego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkoordynator programów, wykształcenie wyższe kierownik projektu (koordynator realizacji kontraktów), kierownik rejonu, główny inspektor drogowy, główny inspektor mostowy Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejkierownik zespołu, wykształcenie wyższe kierownik służby liniowej kierownik zespołu nadzoru, wykształcenie średnie zastępca naczelnika wydziału, zastępca kierownika rejonu, oddziałowy inspektor mostowy, terenowy inspektor drogowy, terenowy inspektor mostowy, inspektor nadzoru Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy technik ds. drogownictwa, wykształcenie średnie technik ds. drogownictwa, asystent inspektora nadzoru, drogomistrz XVII. Główny Inspektorat Kolejnictwa Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejokręgowy inspektor kolejnictwawykształcenie wyższe Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejzastępca okręgowego inspektora kolejnictwa ds. kolejowego nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe techniczne i posiadanie uprawnień budowlanych zastępca okręgowego inspektora kolejnictwa ds. bezpieczeństwa ruchu kolejowego, wykształcenie wyższe techniczne kierownik oddziału kontroli starszy inspektor kolejowego nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe techniczne i posiadanie uprawnień budowlanych starszy inspektor kolejowego odbioru technicznego, wykształcenie wyższe techniczne starszy inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, starszy kontroler Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor kolejowego nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe techniczne i posiadanie uprawnień budowlanych inspektor kolejowego odbioru technicznego, wykształcenie wyższe techniczne inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, kontroler Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy technik, wykształcenie średnie technik XVIII. Główny Inspektorat Ochrony Roślin Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejkierownik Centralnego Laboratoriumwykształcenie wyższe XIX. Główny Inspektorat Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejkierownik Centralnego Laboratoriumwykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy asystent laboratoryjny, wykształcenie wyższe asystent laboratoryjny II. TABELA GRUP STANOWISK URZĘDNICZYCH, WYKAZÓW STANOWISK W POSZCZEGÓLNYCH GRUPACH ORAZ KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH WYMAGANYCH DO WYKONYWANIA PRACY NA STANOWISKACH URZĘDNICZYCH W URZĘDACH WOJEWÓDZKICH Grupa stanowiskStanowiskoWymagane kwalifikacje 123 Wyższe stanowiska w służbie cywilnejdyrektor generalny urzędu, wykształcenie wyższe dyrektor wydziału (jednostki równorzędnej), zastępca dyrektora wydziału (jednostki równorzędnej) Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor wojewódzkiego (międzywojewódzkiego) ośrodka doskonalenia kadr, wykształcenie wyższe architekt wojewódzki, zastępca dyrektora wojewódzkiego (międzywojewódzkiego) ośrodka doskonalenia kadr, główny geolog wojewódzki, główny księgowy budżetu wojewody, informatyk wojewódzki, rzecznik prasowy wojewody Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe radca generalny, naczelnik (kierownik) wydziału, radca wojewody, starszy inspektor wojewódzki, kierownik oddziału w urzędzie wojewódzkim, zastępca głównego księgowego radca prawnywedług odrębnych przepisów kierownik oddziału (jednostki równorzędnej), wykształcenie wyższe kierownik pracowni, główny specjalista, inspektor wojewódzki, zastępca naczelnika (kierownika) wydziału, zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej) pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnychwedług odrębnych przepisów Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejkierownik kancelarii tajnejwykształcenie średnie starszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy informatyk referent prawny, wykształcenie wyższe prawnicze lub administracyjne referent prawno-administracyjny Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejspecjalista, wykształcenie średnie informatyk, starszy inspektor, inspektor, starszy księgowy, starszy referent, księgowy, referent III. TABELA GRUP STANOWISK URZĘDNICZYCH, WYKAZÓW STANOWISK W POSZCZEGÓLNYCH GRUPACH ORAZ KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH WYMAGANYCH DO WYKONYWANIA PRACY NA STANOWISKACH URZĘDNICZYCH W URZĘDACH PODLEGŁYCH MINISTROM LUB CENTRALNYM ORGANOM ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ Grupa stanowiskStanowiskoWymagane kwalifikacje 123 I. Wszystkie urzędy Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor (kierownik) urzędu, wykształcenie wyższe zastępca dyrektora (kierownika) urzędu, wicedyrektor Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe naczelnik (kierownik) wydziału, kierownik samodzielnego oddziału, główny specjalista, główny programista radca prawnywedług odrębnych przepisów zastępca naczelnika wydziału, wykształcenie wyższe zastępca głównego księgowego, kierownik zespołu (oddziału, działu, samodzielnego referatu), kierownik laboratorium, kierownik pracowni, kierownik sekcji, kierownik referatu pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnychwedług odrębnych przepisów Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejkierownik kancelarii tajnejwykształcenie średnie starszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy projektant, starszy programista, starszy informatyk, specjalista, projektant, programista, informatyk referent prawny, wykształcenie wyższe prawnicze lub administracyjne referent prawno-administracyjny starszy inspektor, wykształcenie średnie starszy rewident, starszy statystyk, starszy asystent, samodzielny księgowy Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor, wykształcenie średnie rewident, analityk, statystyk, starszy księgowy, starszy redaktor, starszy laborant, asystent Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejmłodszy księgowy, wykształcenie średnie młodszy informatyk, samodzielny referent, starszy referent, księgowy, laborant, referent, sekretarz kierownika urzędu (stanowiska równorzędnego) II. Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejgłówny inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznychwykształcenie wyższe Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny inspektor w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, wykształcenie wyższe główny inspektor w Inspektoracie Lotnisk, główny inspektor Nadzoru Operacyjnego, główny inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor Nadzoru Operacyjnego, wykształcenie wyższe starszy specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, starszy specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego, inspektor Nadzoru Operacyjnego, starszy inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie Lotnisk, inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, inspektor w Inspektoracie Lotnisk III. Główny Inspektorat Inspekcji Handlowej Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor biura (komórki równorzędnej), wykształcenie wyższe kierownik centralnego laboratorium IV. Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejstarszy inspektor kolejowego dozoru technicznegowykształcenie wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor kolejowego dozoru technicznegowykształcenie wyższe techniczne i uprawnienia dozorowe V. Urzędy morskie Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejkapitan portu: Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście, Kołobrzeg, Elblągwykształcenie wyższe i dyplom kapitana żeglugi wielkiej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny inspektorwykształcenie wyższe i dyplom odpowiedniej specjalności zastępca kapitana portu: Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście, Kołobrzeg, Elblągwykształcenie wyższe i dyplom kapitana żeglugi wielkiej główny operator systemu VTMS kapitan portu innego niż Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście, Kołobrzeg, Elblągwykształcenie wyższe i dyplom starszego oficera pokładowego zastępca głównego inspektorawykształcenie wyższe i dyplom odpowiedniej specjalności naczelnik Bazy Oznakowania Nawigacyjnegowykształcenie wyższe starszy oficer portuwykształcenie wyższe i dyplom starszego oficera pokładowego starszy operator systemu VTMSwykształcenie wyższe i dyplom starszego oficera pokładowego oraz kurs odpowiedniej specjalności starszy pilotwedług odrębnych przepisów Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor realizujący funkcje publicznoprawnewykształcenie wyższe i dyplom odpowiedniej specjalności oficer portuwykształcenie wyższe i dyplom oficera pokładowego II klasy operator systemu VTMSwykształcenie wyższe i dyplom oficera pokładowego II klasy oraz kurs odpowiedniej specjalności pilotwedług odrębnych przepisów kierownik obwodu ochrony wybrzeża, wykształcenie średnie i dyplom odpowiedniej specjalności kierownik oddziału terenowego, kierownik grupy pomiarowej, kierownik grupy oznakowania nawigacyjnego, inspektor realizujący funkcje publicznoprawne, młodszy oficer portu Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy nadzorca ochrony wybrzeża, wykształcenie średnie hydrograf, samodzielny kartograf, starszy geodeta, nadzorca ochrony wybrzeża, geodeta, starszy radiotelegrafista, starszy bosman portu, starszy obserwator, starszy kartograf, kartograf, radiotelegrafista, bosman portu, obserwator VI. Inspektoraty żeglugi śródlądowej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejstarszy inspektor nadzoru nad żeglugąwykształcenie wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor nadzoru nad żeglugąwykształcenie wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejmłodszy inspektor nadzoru nad żeglugąwykształcenie średnie i patent oficera żeglugi śródlądowej VII. Archiwa państwowe Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik oddziału zamiejscowego, wykształcenie wyższe starszy kustosz, kustosz Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy archiwista, wykształcenie wyższe starszy konserwator archiwalny kierownik ekspozytury archiwumwykształcenie średnie archiwista, wykształcenie średnie i policealne konserwator archiwalny, dokumentalista Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy fotograf, wykształcenie średnie starszy laborant, młodszy archiwista, młodszy konserwator archiwalny, młodszy dokumentalista, fotograf, laborant VIII. Izby skarbowe Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor, wykształcenie wyższe wicedyrektor Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe naczelnik wydziału, kierownik samodzielnego oddziału radca prawnywedług odrębnych przepisów kierownik oddziału, wykształcenie wyższe kierownik samodzielnego referatu, kierownik referatu Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy komisarz skarbowy, wykształcenie wyższe starszy specjalista, starszy informatyk, komisarz skarbowy specjalista, wykształcenie średnie informatyk, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeń, inspektor, kontroler rozliczeń Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy referent, wykształcenie średnie starszy księgowy, księgowy, referent IX. Urzędy skarbowe Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejnaczelnik, wykształcenie wyższe zastępca naczelnika Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe kierownik działu, komornik skarbowy, kierownik samodzielnego referatu radca prawnywedług odrębnych przepisów oskarżyciel skarbowywykształcenie wyższe prawnicze kierownik referatuwykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy informatyk starszy komisarz skarbowy, wykształcenie średnie komisarz skarbowy, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeń, specjalista, informatyk, inspektor, kontroler rozliczeń Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy referent, wykształcenie średnie starszy księgowy, starszy poborca skarbowy, księgowy, referent, likwidator, poborca skarbowy X. Urzędy kontroli skarbowej Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejdyrektor, wykształcenie wyższe wicedyrektor Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe naczelnik wydziału radca prawnywedług odrębnych przepisów kierownik oddziału, wykształcenie wyższe kierownik referatu inspektor kontroli skarbowej I stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora II stopnia inspektor kontroli skarbowej II stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora III stopnia inspektor kontroli skarbowej III stopniawykształcenie wyższe i 2 lata pracy na stanowisku inspektora IV stopnia inspektor kontroli skarbowej IV stopniawykształcenie wyższe i 5 lat pracy w organach administracji podatkowej albo wykształcenie wyższe i 3-letnia praktyka w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy informatyk starszy komisarz skarbowy, wykształcenie średnie komisarz skarbowy, informatyk, starszy referendarz, specjalista, referendarz Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy referent, wykształcenie średnie starszy księgowy, księgowy, referent XI. Urzędy celne Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejgłówny inspektor, wykształcenie wyższe naczelnik oddziału (działu) Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejdyspozytor, wykształcenie wyższe ekspert celny kierownik zmiany, wykształcenie średnie kierownik posterunku, inspektor celny Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy kontroler celny, wykształcenie średnie kontroler celny, młodszy kontroler celny XII. Urzędy statystyczne Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejinformatyk urzędu, wykształcenie wyższe konsultant Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy statystyk informatyk, wykształcenie średnie administrator systemu, administrator sieci, referendarz statystyk, statystyk informatyk Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejmłodszy statystykwykształcenie średnie XIII. Okręgowe urzędy górnicze, Urząd Górniczy do Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejnadinspektor zakładów górniczychwykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor zakładów górniczych, wykształcenie wyższe inspektor zakładów górniczych, młodszy inspektor zakładów górniczych XIV. Wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejstarszy inspektor wojewódzki, wykształcenie wyższe inspektor wojewódzki Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy pośrednik pracy w powiatowym urzędzie pracy, wykształcenie średnie starszy doradca zawodowy, pośrednik pracy w powiatowym urzędzie pracy, doradca zawodowy Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy inspektor powiatowyszkoła pomaturalna inspektor powiatowywykształcenie średnie XV. Okręgowe urzędy miar i urzędy probiercze Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik laboratorium, wykształcenie wyższe kierownik pracowni zastępca naczelnika obwoduwykształcenie średnie Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejkierownik punktu legalizacyjnegowykształcenie średnie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy probierz, wykształcenie średnie probierz, starszy legalizator, legalizator XVI. Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy aprobant, wykształcenie średnie aprobant XVII. Urzędy stanowiące aparat pomocniczy terenowych organów administracji rządowej podległe Ministrowi Obrony Narodowej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejszef oddziału, wykształcenie wyższe zastępca szefa oddziału, szef wydziału pielęgniarka okręgowawg odrębnych przepisów Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor kontroli wojskowej, wykształcenie wyższe starszy metrolog, metrolog, inspektor kontroli wojskowej Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy instruktor, wykształcenie średnie instruktor, redaktor, sekretarz dowódcy (szefa instytucji), technik informatyczny, operator EMC IV. TABELA GRUP STANOWISK URZĘDNICZYCH, WYKAZÓW STANOWISK W POSZCZEGÓLNYCH GRUPACH ORAZ KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH WYMAGANYCH DO WYKONYWANIA PRACY NA STANOWISKACH URZĘDNICZYCH W KOMENDACH, INSPEKTORATACH I INNYCH JEDNOSTKACH ORGANIZACYJNYCH STANOWIĄCYCH APARAT POMOCNICZY KIEROWNIKÓW ZESPOLONYCH SŁUŻB, INSPEKCJI I STRAŻY WOJEWÓDZKICH ORAZ KIEROWNIKÓW POWIATOWYCH SŁUŻB, INSPEKCJI I STRAŻY Grupa stanowiskStanowiskoWymagane kwalifikacje 123 I. Wszystkie komendy, inspektoraty i inne jednostki organizacyjne stanowiące aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny księgowy, wykształcenie wyższe naczelnik (kierownik) wydziału, zastępca głównego księgowego radca prawnywg odrębnych przepisów kierownik oddziału (jednostki równorzędnej), wykształcenie wyższe kierownik pracowni, główny specjalista, zastępca naczelnika (kierownika) wydziału, zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej) pełnomocnik ds. ochrony informacji niejawnychwg odrębnych przepisów kierownik kancelarii tajnejwykształcenie średnie Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy specjalista, wykształcenie wyższe starszy informatyk referent prawny, wykształcenie wyższe prawnicze lub administracyjne referent prawno-administracyjny specjalista, wykształcenie średnie informatyk, starszy inspektor Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor, wykształcenie średnie starszy księgowy, starszy referent, księgowy, referent, sekretarz kierownika jednostki II. Wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejdyrektor wojewódzkiego inspektoratu, wykształcenie wyższe kierownik delegatury, kierownik laboratorium, kierownik pracowni, kierownik działu Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor ochrony środowiskawykształcenie wyższe Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor ochrony środowiska, wykształcenie średnie analityk, starszy laborant, laborant III. Wojewódzkie inspektoraty inspekcji handlowej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejdyrektor delegatury, wykształcenie wyższe kierownik wojewódzkiego laboratorium kontrolno-analitycznego, kierownik zespołu w delegaturze Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejsekretarz polubownego sądu konsumenckiego, wykształcenie średnie starszy laborant, laborant IV. Wojewódzkie inspektoraty ochrony roślin Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik delegatury, wykształcenie wyższe kierownik regionalnego laboratorium, kierownik laboratorium, kierownik działu, kierownik oddziału granicznego, kierownik oddziału terenowego, kierownik sekcji Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy asystent w laboratoriumwykształcenie średnie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejasystent w laboratorium, wykształcenie średnie starszy laborant, laborant V. Wojewódzkie inspektoraty inspekcji nasiennej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik stacji oceny nasion, wykształcenie wyższe kierownik stacji oceny sadzeniaków ziemniaka, kierownik działu kwalifikacji i kontroli, kierownik szklarni, kierownik laboratorium Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor nasiennictwawykształcenie wyższe inspektor nasiennictwa, wykształcenie średnie starszy asystent w laboratorium Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejasystent w laboratorium, wykształcenie średnie starszy laborant, laborant VI. Wojewódzkie inspektoraty skupu i przetwórstwa artykułów rolnych Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik laboratoriumwykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy asystent w laboratoriumwykształcenie średnie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejasystent w laboratorium, wykształcenie średnie starszy laborant, laborant VII. Wojewódzkie oddziały Służby Ochrony Zabytków Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik delegaturywykształcenie wyższe Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy inspektor ochrony zabytków, wykształcenie wyższe inspektor ochrony zabytków VIII. Wojewódzkie inspekcje nadzoru geodezyjnego i kartograficznego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik oddziałuwg odrębnych przepisów IX. Wojewódzkie inspektoraty weterynarii Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik zakładu higieny weterynaryjnej, wykształcenie wyższe weterynaryjne wojewódzki inspektor weterynaryjny kierownik międzywojewódzkiej pracowni specjalistycznej, wykształcenie wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne kierownik oddziału terenowego zakładu higieny weterynaryjnej, konsultant w zakładzie higieny weterynaryjnej, starszy inspektor weterynaryjny, kierownik pracowni w zakładzie higieny weterynaryjnej Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy asystent w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracie, wykształcenie wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne inspektor weterynaryjny, asystent w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracie, młodszy asystent w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w inspektoracie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy laborant w zakładzie higieny weterynaryjnej, wykształcenie średnie zawodowe starszy weterynaryjny kontroler sanitarny, laborant w zakładzie higieny weterynaryjnej, weterynaryjny kontroler sanitarny X. Wojewódzkie inspektoraty inspekcji farmaceutycznej Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejkierownik delegatury, ośrodka lub oddziału zamiejscowegowykształcenie wyższe farmaceutyczne kierownik działuwykształcenie wyższe farmaceutyczne kierownik laboratoriumwykształcenie wyższe mające zastosowanie do pracy w laboratorium starszy inspektor farmaceutyczny, wykształcenie wyższe farmaceutyczne kierownik sekcji zastępca kierownika laboratorium, wykształcenie wyższe mające zastosowanie do pracy w laboratorium kierownik pracowni Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor farmaceutycznywykształcenie wyższe farmaceutyczne lub mające zastosowanie w pracy w inspektoracie lub w laboratorium starszy asystent laboratoriumwykształcenie wyższe mające zastosowanie do pracy w laboratorium Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejasystentwykształcenie średnie zawodowe XI. Wojewódzkie inspektoraty nadzoru budowlanego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejzastępca wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, wykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń lub wyższe prawnicze naczelnik wydziału Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejekspert nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń starszy inspektor nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor nadzoru budowlanegowykształcenie średnie i uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie XII. Kuratoria oświaty Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejdyrektor wydziału, wg odrębnych przepisów zastępca dyrektora wydziału, dyrektor delegatury, zastępca dyrektora delegatury, kierownik oddziału Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy wizytator, wg odrębnych przepisów wizytator XIII. Komendy wojewódzkie, komendy powiatowe (miejskie) i komisariaty Policji Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejgłówny programista, wykształcenie wyższe kierownik laboratorium, kierownik sekcji, kierownik referatu Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejstarszy programista, wykształcenie wyższe programista starszy rewident, wykształcenie średnie starszy asystent Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejrewident, wykształcenie średnie starszy laborant, młodszy laborant, laborant, sekretarz kierownika urzędu (stanowiska równorzędnego) XIV. Powiatowe inspektoraty weterynarii Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejpowiatowy inspektor weterynaryjny, wykształcenie wyższe weterynaryjne starszy inspektor weterynaryjny, kierownik zespołu inspektorów weterynaryjnych w rzeźni lub innym zakładzie Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejinspektor weterynaryjnywykształcenie wyższe weterynaryjne Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejstarszy weterynaryjny kontroler sanitarny, wykształcenie średnie zawodowe starszy kontroler higieny mięsa, weterynaryjny kontroler sanitarny, technik weterynarii - dezynfektor, kontroler higieny mięsa XV. Powiatowe inspektoraty nadzoru budowlanego Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejzastępca powiatowego inspektora nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń lub wyższe prawnicze Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejekspert nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane bez ograniczeń starszy inspektor nadzoru budowlanegowykształcenie wyższe i uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejinspektor nadzoru budowlanegowykształcenie średnie i uprawnienia budowlane w ograniczonym zakresie młodszy inspektor nadzoru budowlanego Załącznik nr 2 TABELA MNOŻNIKÓW PROGNOZOWANEGO PRZECIĘTNEGO WYNAGRODZENIA W PAŃSTWOWEJ SFERZE BUDŻETOWEJ SŁUŻĄCYCH DO USTALENIA WYSOKOŚCI WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO CZŁONKÓW KORPUSU SŁUŻBY CYWILNEJ Grupa stanowiskMnożnik 12 Wyższe stanowiska w służbie cywilnejod 0,604 do 10,850 Stanowiska średniego szczebla zarządzania w służbie cywilnejod 0,604 do 9,630 Stanowiska koordynujące i samodzielne w służbie cywilnejod 0,540 do 7,154 Stanowiska specjalistyczne w służbie cywilnejod 0,476 do 4,340 Stanowiska wspomagające w służbie cywilnejod 0,462 do 2,713 Załącznik nr 3 TABELA STOPNI SŁUŻBOWYCH URZĘDNIKÓW SŁUŻBY CYWILNEJ I ODPOWIADAJĄCYCH IM MNOŻNIKÓW PROGNOZOWANEGO PRZECIĘTNEGO WYNAGRODZENIA W PAŃSTWOWEJ SFERZE BUDŻETOWEJ SŁUŻĄCYCH DO USTALENIA WYSOKOŚCI DODATKU SŁUŻBY CYWILNEJ Stopień służbowyMnożnik prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia I0,3 II0,5 III0,7 IV0,9 V1,1 VI1,4 VII1,7 VIII2,1 IX2,5 Załącznik nr 4 TABELA STAWEK MIESIĘCZNEGO DODATKU INSPEKCYJNO-KONTROLNEGO DLA CZŁONKÓW KORPUSU SŁUŻBY CYWILNEJ ZATRUDNIONYCH W GŁÓWNYM URZĘDZIE NADZORU BUDOWLANEGO, WOJEWÓDZKICH I POWIATOWYCH INSPEKTORATACH NADZORU BUDOWLANEGO StawkaKwota w złotych 1100 2100-150 3100-200 4100-250 5100-300 6100-350 7100-400 8100-450 9100-500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie określenia uprawnień szczególnych w zakresie płac i innych świadczeń, zasad przyznawania tych świadczeń i ich wysokości oraz określenia dodatków do wynagrodzenia przysługujących niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej. (Dz. U. Nr 89, poz. 997) Na podstawie art. 94 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie skarbowym na stanowisku poborcy i starszego poborcy skarbowego za osobiste wykonanie czynności w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości: 1) 6,15% ściągniętej bezpośrednio od zobowiązanego kwoty należności pieniężnych z tytułu zaległości podatkowych, grzywien, kar pieniężnych, a także innych należności pieniężnych, wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi, 2) 3% stawki najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za każde zajęcie ruchomości w związku z egzekucją należności pieniężnych; jeżeli u tego samego zobowiązanego dokonano w jednym dniu zajęcia na podstawie kilku tytułów wykonawczych, wynagrodzenie przysługuje za jedno zajęcie, 3) 5% najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za każde odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego (zwózkę ruchomości) oraz za każdą sprzedaż zajętych ruchomości, niezależnie od liczby tytułów wykonawczych dotyczących jednego zobowiązanego; wynagrodzenie przysługuje dopiero po podpisaniu protokołu odebrania ruchomości i przekazaniu ich do magazynu urzędu skarbowego lub punktu sprzedaży, 4) 5% najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za spisanie protokołu o udaremnieniu przez zobowiązanego przeprowadzenia egzekucji z zajętych ruchomości przez ich usunięcie, uszkodzenie lub zbycie, 5) 1,85% wartości zabezpieczonego mienia za dokonanie zabezpieczenia należności pieniężnych, jak również za wykonanie postanowień prokuratora lub sądu o zabezpieczeniu wykonania orzeczenia o przepadku przedmiotów, nie więcej jednak niż do wysokości jednokrotnego najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu w urzędzie skarbowym na stanowisku referenta, starszego referenta, inspektora i starszego inspektora, wykonującemu egzekucję administracyjną należności pieniężnych, przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 3,08% kwoty wszystkich należności pieniężnych wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi bezpośrednio ściągniętymi od zobowiązanego osobiście w drodze zajęcia wynagrodzenia za pracę, rachunków bankowych, rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych - "kont osobistych", wkładów oszczędnościowych, papierów wartościowych oraz innych wierzytelności pieniężnych i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego, o którym mowa w ust. 2, nie może przekroczyć miesięcznie czterokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 4. Wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonej w ust. 1 pkt 3 przysługuje za wykonanie czynności związanych z likwidacją mienia stanowiącego własność Skarbu Państwa. Wynagrodzenie przysługuje za każdą zwózkę ruchomości oraz za każdą sprzedaż przeprowadzoną na podstawie jednej decyzji lub postanowienia właściwego organu. 5. Jeżeli likwidacja mienia, o którym mowa w ust. 4, obejmuje czynności polegające na odebraniu od osób fizycznych przedmiotów, co do których zapadło orzeczenie o ich przepadku, członkowi korpusu służby cywilnej przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 5% wartości odebranych przedmiotów, nie więcej jednak niż w wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Za wartość odebranych przedmiotów przyjmuje się kwoty uzyskane z ich likwidacji. 6. Przez kwoty bezpośrednio ściągnięte od zobowiązanego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, rozumie się kwoty: 1) pobrane bezpośrednio u zobowiązanego w gotówce, 2) wpłacone przez zobowiązanego organowi egzekucyjnemu albo wierzycielowi w ciągu 14 dni po dokonaniu czynności egzekucyjnych, 3) uzyskane z realizacji odebranych od zobowiązanego książeczek oszczędnościowych, rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych - "kont osobistych", wszelkiego rodzaju bonów oszczędnościowych oraz papierów wartościowych, a także uzyskane ze sprzedaży walut obcych, 4) uzyskane ze sprzedaży ruchomości (licytacja, sprzedaż komisowa, sprzedaż z wolnej ręki), niezależnie od sposobu przekazania tych kwot do urzędu skarbowego (wpłata gotówki przez poborcę, przelew na rachunek urzędu skarbowego przez nabywcę), w tych wszystkich przypadkach, w których czynności związane ze sprzedażą przeprowadzane są bezpośrednio przez członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1 i 2, a nie przez organ egzekucyjny, na podstawie przydzielonych do załatwienia tytułów wykonawczych. 7. Grzywnami i karami pieniężnymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są wszelkie grzywny i kary pieniężne orzekane przez uprawnione organy na podstawie obowiązujących przepisów. 8. Wynagrodzenie prowizyjne od bezpośrednio ściągniętej kwoty należności pieniężnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, objętych jednym tytułem wykonawczym, nie może przekraczać dwukrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego, a w stosunku do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2 i 3 - jednokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 9. Najniższe wynagrodzenie zasadnicze, o którym mowa w ust. 1 pkt 2-4, ust. 3, 5 i 8, ustala się z zastosowaniem najniższego mnożnika w grupie stanowisk wspomagających, określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 r. w sprawie określenia stanowisk urzędniczych, wymaganych kwalifikacji zawodowych, stopni służbowych urzędników służby cywilnej, mnożników do ustalania wynagrodzenia oraz szczegółowych zasad ustalania i wypłacania innych świadczeń przysługujących członkom korpusu służby cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 996). 10. Wynagrodzenie prowizyjne wypłaca się w okresach miesięcznych. § 2. Członek korpusu służby cywilnej zatrudniony w urzędzie morskim, biorący udział w próbach technicznych statków na morzu po budowie lub remoncie bądź wykonujący w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu, otrzymuje bezpłatne wyżywienie lub ekwiwalent pieniężny według norm stosowanych w czasie eksploatacji statku. § 3. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku inspekcyjno-technicznym w urzędzie górniczym przysługują: 1) uprawnienia związane z Dniem Górnika, 2) stopnie górnicze, 3) mundury górnicze dla członków korpusu służby cywilnej posiadających stopnie górnicze, 4) specjalne wynagrodzenie miesięczne, 5) nagroda jubileuszowa, 6) deputat węglowy w ekwiwalencie - w zakresie przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta Górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13). 2. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku inspekcyjno-technicznym w urzędzie górniczym, uprawnionemu do dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej i do specjalnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, przysługuje świadczenie z jednego tytułu, wybrane przez pracownika. 3. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku inspekcyjno-technicznym w urzędzie górniczym, uprawnionemu do nagrody jubileuszowej na podstawie ust. 1 pkt 5 oraz art. 83 ust. 1 ustawy, przysługuje świadczenie z jednego tytułu, wybrane przez pracownika. 4. Członkowi korpusu służby cywilnej zatrudnionemu na stanowisku inspekcyjno-technicznym w okręgowym urzędzie górniczym i Urzędzie Górniczym do Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych, przeprowadzającemu w warunkach uciążliwych w zakładach górniczych inspekcje oraz badania określone szczególnymi przepisami, przysługuje: 1) za prace w niedziele i święta określone odrębnymi przepisami oraz za pracę w inne dni nie będące dniami pracy w urzędzie - wynagrodzenie jak za pracę w dniu będącym dniem pracy w urzędzie oraz inny wolny od pracy dzień przypadający w dniu pracy w urzędzie albo wynagrodzenie jak za dzień będący dniem pracy w urzędzie i dodatek w wysokości 100% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, 2) za każdą godzinę pracy poza obowiązującym rozkładem czasu pracy - dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 5. Przepisy ust. 4 mają zastosowanie do członków korpusu służby cywilnej, których praca w niedziele i święta lub poza obowiązującym rozkładem czasu pracy ma charakter stały. § 4. 1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności członkowi korpusu służby cywilnej można na czas określony, nie dłuższy niż 1 rok, przyznać dodatek specjalny. 2. Przyznanie dodatku specjalnego powinno być potwierdzone na piśmie, z wyraźnym określeniem okoliczności uzasadniających przyznanie tego dodatku. 3. Dodatek specjalny jest wypłacany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nie przekraczającej 40% wynagrodzenia zasadniczego. § 5. 1. Ustala się tabelę mnożników prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, służących do ustalania wysokości dodatku legislacyjnego członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. 2. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów na stanowisku dyrektora, wicedyrektora i naczelnika komórki organizacyjnej właściwej w sprawach legislacji oraz redagowania Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" przysługuje dodatek legislacyjny z zastosowaniem mnożnika prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, przewidzianego dla głównego legislatora. 3. Dyrektor Generalny Kancelarii Prezesa Rady Ministrów może przyznać, na czas określony, dodatek legislacyjny z zastosowaniem mnożnika prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, przewidzianego dla starszego legislatora, innym członkom korpusu służby cywilnej, poczynając od stanowiska głównego specjalisty, jeżeli do ich obowiązków należy opracowywanie projektów aktów prawnych. § 6. 1. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym w Urzędzie Regulacji Energetyki, uczestniczącym bezpośrednio w stosowaniu określonych ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980) środków prawnych, służących do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony interesów odbiorców, ze szczególnym uwzględnieniem zadań i czynności, o których mowa w art. 23 ust. 2 tej ustawy, może być przyznany dodatek regulacyjny w wysokości: 1) do 50% wynagrodzenia zasadniczego - osobom zatrudnionym na wyższych stanowiskach w służbie cywilnej, 2) do 40% wynagrodzenia zasadniczego - pozostałym członkom korpusu służby cywilnej. 2. Dodatek regulacyjny przyznawany jest na okres 1 miesiąca w wysokości uzależnionej od charakteru, złożoności i wpływu wykonywanej pracy na jakość i efekty regulacji. 3. W szczególnie uzasadnionych wypadkach dodatek regulacyjny w wysokości określonej w ust. 1 pkt 2 może być przyznany członkowi korpusu służby cywilnej wykonującemu zadania lub czynności istotne dla regulacji. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu prawa do uprawnień, świadczeń i dodatków do wynagrodzenia, przysługujących członkom korpusu służby cywilnej poczynając od dnia 1 lipca 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 r. (poz. 997) TABELA MNOŻNIKÓW PRZECIĘTNEGO PROGNOZOWANEGO WYNAGRODZENIA W PAŃSTWOWEJ SFERZE BUDŻETOWEJ SŁUŻĄCYCH DO USTALENIA WYSOKOŚCI STAWEK DODATKU LEGISLACYJNEGO CZŁONKÓW KORPUSU SŁUŻBY CYWILNEJ ZATRUDNIONYCH W KANCELARII PREZESA RADY MINISTRÓW Lp.StanowiskoMnożnik 123 1dyrektor: departamentu, biura, sekretariatu (komórki organizacyjnej równorzędnej)- 2zastępca dyrektora: departamentu, biura, sekretariatu (komórki organizacyjnej równorzędnej), główny księgowy- 3radca Prezesa Rady Ministrów, radca wiceprezesa Rady Ministrów- 4radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów- radca prawny naczelnik wydziału- główny legislatorod 0,215 do 0,430 5główny specjalista- starszy legislatorod 0,158 do 0,334 6starszy specjalista, starszy księgowy- legislatorod 0,107 do 0,222 asystent: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, sekretarza stanu, podsekretarza stanu, dyrektora generalnego, dyrektora biura, departamentu (komórki organizacyjnej równorzędnej)- 7specjalista, starszy inspektor, referendarz- 8młodszy legislatorod 0,054 do 0,115 referent prawny- inspektor, podreferendarz- 9sekretarz: Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, sekretarza stanu, podsekretarza stanu, dyrektora generalnego, dyrektora biura, departamentu (komórki równorzędnej)- 10starszy referent, księgowy- 11referent- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim. (Dz. U. Nr 90, poz. 999) Parlament Rzeczypospolitej Polskiej: - zważywszy, że język polski stanowi podstawowy element narodowej tożsamości i jest dobrem narodowej kultury, - zważywszy na doświadczenie historii, kiedy walka zaborców i okupantów z językiem polskim była narzędziem wynaradawiania, - uznając konieczność ochrony tożsamości narodowej w procesie globalizacji, - uznając, że polska kultura stanowi wkład w budowę wspólnej, różnorodnej kulturowo Europy, a zachowanie tej kultury i jej rozwój jest możliwy tylko poprzez ochronę języka polskiego, - uznając tę ochronę za obowiązek wszystkich organów i instytucji publicznych Rzeczypospolitej Polskiej i powinność jej obywateli uchwala niniejszą ustawę. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Przepisy ustawy dotyczą ochrony języka polskiego i używania go w działalności publicznej oraz w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 2. Ustawa nie narusza: 1) przepisów ustaw o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, w szczególności dotyczących uprawiania kultu i praktyk religijnych, 2) praw mniejszości narodowych i grup etnicznych. Art. 3. 1. Ochrona języka polskiego polega w szczególności na: 1) dbaniu o poprawne używanie języka i doskonaleniu sprawności językowej jego użytkowników oraz na stwarzaniu warunków do właściwego rozwoju języka jako narzędzia międzyludzkiej komunikacji, 2) przeciwdziałaniu jego wulgaryzacji, 3) szerzeniu wiedzy o nim i jego roli w kulturze, 4) upowszechnianiu szacunku dla regionalizmów i gwar, a także przeciwdziałaniu ich zanikowi, 5) promocji języka polskiego w świecie, 6) wspieraniu nauczania języka polskiego w kraju i za granicą. 2. Do ochrony języka polskiego są obowiązane wszystkie organy władzy publicznej oraz instytucje i organizacje uczestniczące w życiu publicznym. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, zasady prowadzenia egzaminów państwowych z języka polskiego dla cudzoziemców ubiegających się o urzędowe poświadczenie jego znajomości. Art. 4. Język polski jest językiem urzędowym: 1) konstytucyjnych organów państwa, 2) organów jednostek samorządu terytorialnego i podległych im instytucji w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne, 3) terenowych organów administracji publicznej, 4) instytucji powołanych do realizacji określonych zadań publicznych, 5) organów, instytucji i urzędów podległych organom wymienionym w pkt 1 i pkt 3, powołanych w celu realizacji zadań tych organów, a także organów państwowych osób prawnych w zakresie, w jakim wykonują zadania publiczne, 6) organów samorządu innego niż samorząd terytorialny oraz organów organizacji społecznych, zawodowych, spółdzielczych i innych podmiotów wykonujących zadania publiczne. Rozdział 2 Ochrona prawna języka polskiego w życiu publicznym Art. 5. 1. Podmioty wykonujące zadania publiczne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują wszelkich czynności urzędowych w języku polskim, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do oświadczeń składanych organom, o których mowa w art. 4. Art. 6. Umowy międzynarodowe zawierane przez Rzeczpospolitą Polską powinny mieć polską wersję językową, stanowiącą podstawę wykładni, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Art. 7. 1. Języka polskiego używa się w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy podmiotami polskimi oraz gdy jedną ze stron jest podmiot polski. Dotyczy to w szczególności nazewnictwa towarów i usług, ofert, reklamy, instrukcji obsługi, informacji o właściwościach towarów i usług, warunków gwarancji, faktur, rachunków i pokwitowań. 2. Podmiotem polskim w rozumieniu ustawy jest: 1) osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej - prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Posługiwanie się w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie obcojęzycznymi określeniami, z wyjątkiem nazw własnych, jest zakazane. 4. Obcojęzyczne opisy towarów i usług oraz obcojęzyczne oferty i reklamy wprowadzane do obrotu prawnego, o którym mowa w ust. 1, muszą jednocześnie mieć polską wersję językową. 5. Kontrolę wykonywania obowiązków, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, sprawuje Inspekcja Handlowa oraz Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Art. 8. 1. Jeżeli stroną umowy, której wykonanie ma nastąpić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest podmiot polski, umowę sporządza się w języku polskim. 2. Umowa sporządzona w języku polskim może mieć wersję lub wersje obcojęzyczne. Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, podstawą wykładni takiej umowy jest jej wersja polskojęzyczna. 3. Do umów zawartych z naruszeniem ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio art. 74 § 1 zdanie pierwsze oraz art. 74 § 2 Kodeksu cywilnego; umowa sporządzona w języku obcym nie stanowi uprawdopodobnienia faktu dokonania czynności prawnej, o którym mowa w art. 74 § 2 Kodeksu cywilnego. Art. 9. Język polski jest językiem nauczania oraz językiem egzaminów i prac dyplomowych w szkołach publicznych i niepublicznych wszystkich typów, w państwowych i niepaństwowych szkołach wyższych oraz w placówkach oświatowych i innych instytucjach edukacyjnych, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Art. 10. 1. Napisy i informacje w urzędach i instytucjach użyteczności publicznej, a także przeznaczone do odbioru publicznego oraz w środkach transportu publicznego sporządza się w języku polskim. 2. Nazwom i tekstom w języku polskim mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy w wypadkach i granicach określonych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Art. 11. Przepisy art. 5-7 oraz art. 9 i art. 10 nie dotyczą: 1) nazw własnych, 2) obcojęzycznych dzienników, czasopism, książek oraz programów komputerowych, z wyjątkiem ich opisów i instrukcji, 3) działalności dydaktycznej i naukowej szkół wyższych, szkół i klas z obcym językiem wykładowym lub dwujęzycznych, nauczycielskich kolegiów języków obcych, a także nauczania innych przedmiotów, jeżeli jest to zgodne z przepisami szczególnymi, 4) twórczości naukowej i artystycznej, 5) zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej, 6) znaków towarowych, nazw handlowych oraz oznaczeń pochodzenia towarów i usług. Rozdział 3 Rada Języka Polskiego i jej kompetencje Art. 12. 1. Instytucją opiniodawczo-doradczą w sprawach używania języka polskiego jest Rada Języka Polskiego, zwana dalej "Radą", działająca jako komitet problemowy w rozumieniu art. 34 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484). 2. Nie rzadziej niż co dwa lata Rada przedstawia Sejmowi i Senatowi sprawozdanie o stanie ochrony języka polskiego w rozumieniu art. 3. Art. 13. 1. Rada, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, Prezesa Polskiej Akademii Nauk lub z własnej inicjatywy wyraża, w drodze uchwały, opinie o używaniu języka polskiego w działalności publicznej i obrocie prawnym oraz ustala zasady ortografii i interpunkcji języka polskiego. 2. Towarzystwa naukowe, stowarzyszenia twórców i szkoły wyższe mogą zwracać się do Rady w sprawach używania języka polskiego. Art. 14. 1. Każdy organ, o którym mowa w art. 4, może zasięgnąć opinii Rady w wypadku wystąpienia w toku czynności urzędowych istotnych wątpliwości dotyczących użycia języka polskiego. 2. Producent, importer oraz dystrybutor towaru lub usługi, dla których w języku polskim brak jest odpowiedniej nazwy, może wystąpić z wnioskiem do Rady o udzielenie opinii co do odpowiedniej formy językowej dla oznaczenia tego towaru lub usługi. Rozdział 4 Przepisy karne Art. 15. 1. Kto w obrocie prawnym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje wyłącznie obcojęzyczne nazewnictwo towarów i usług, ofert, reklam, instrukcji obsługi, informacji o właściwościach towarów i usług, warunków gwarancji, faktur, rachunków i pokwitowań, z pominięciem polskiej wersji językowej, podlega karze grzywny. 2. W razie ukarania za wykroczenia, o których mowa w ust. 1, można orzec nawiązkę nie wyższą niż 100 000 złotych z przeznaczeniem na Fundusz Promocji Twórczości, ustanowiony na podstawie art. 111 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 i Nr 43, poz. 170 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554). Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe Art. 16. W ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 1 w pkt 2 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem oraz dodaje pkt 3 w brzmieniu: "3) dbać o poprawność języka i unikać używania wulgaryzmów."; 2) w art. 25 w ust. 4 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Jest również obowiązany do dbania o poprawność języka materiałów prasowych oraz przeciwdziałania jego wulgaryzacji." Art. 17. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Nadawcy dbają o poprawność języka swoich programów i przeciwdziałają jego wulgaryzacji."; 2) w art. 21 w ust. 1 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) upowszechnianie wiedzy o języku polskim,". Art. 18. Traci moc dekret z dnia 30 listopada 1945 r. o języku państwowym i języku urzędowania rządowych i samorządowych władz administracyjnych (Dz. U. Nr 57, poz. 324). Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 października 1999 r. o zmianie ustawy o funduszu alimentacyjnym. (Dz. U. Nr 90, poz. 1000) Art. 1. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. 1. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie zamieszkałej w Polsce, dla której alimenty zostały ustalone tytułem egzekucyjnym pochodzącym od sądu, jeżeli egzekucja tych alimentów okazała się bezskuteczna całkowicie lub częściowo. 2. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego, zwany dalej "dochodem", uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres, o którym mowa w ust. 5, nie przekracza kwoty odpowiadającej 60% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych za ten sam rok kalendarzowy, z zastrzeżeniem ust. 6. 3. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości alimentów bieżąco ustalanych przez sąd, jednakże nie wyższej niż 30% przeciętnego wynagrodzenia ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych za rok kalendarzowy poprzedzający okres, o którym mowa w ust. 5. Kwoty te zaokrągla się do 10 groszy w górę. 4. Górną granicę świadczeń wypłacanych z funduszu alimentacyjnego ustala się na okres 12 miesięcy, poczynając od czerwca każdego roku do końca maja następnego roku kalendarzowego. 5. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przyznaje się na okres 12 miesięcy - od czerwca danego roku do końca maja następnego roku, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 2. 6. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, chociażby dochód na osobę w rodzinie uprawnionego przekroczył kwotę, o której mowa w ust. 2, jeżeli kwota przekroczenia przypadająca na wszystkich członków rodziny nie równoważy kwoty świadczenia, pod warunkiem że świadczenie przysługiwało w poprzednim okresie."; 2) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: "Art. 4a. 1. Dochód na osobę w rodzinie, o którym mowa w art. 4, ustala się zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636). 2. Dochód na osobę w rodzinie, od którego zależy prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, ustala się na podstawie: 1) oświadczenia o dochodach rodziny uprawnionego do świadczeń, 2) innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do świadczenia. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, wzór oświadczenia o dochodach rodziny oraz wzory innych oświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń z funduszu."; 3) w art. 6: a) w pkt 1 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) przebywa w placówce zapewniającej całodobową opiekę oraz zaspokajającej niezbędne potrzeby, jeżeli za jej pobyt rodzina nie ponosi odpłatności," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) po osiągnięciu pełnoletności nie kształci się w szkole i nie jest uznana za osobę o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności lub nie posiada orzeczenia traktowanego na równi z orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, chyba że ukończyła 50 lat."; 4) w art. 7 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Zmiany kwoty świadczeń z funduszu alimentacyjnego na skutek zmiany wysokości alimentów orzeczonej przez sąd dokonuje się, poczynając od miesiąca wpływu tytułu egzekucyjnego do organu egzekucyjnego."; 5) w art. 8 po wyrazach "o których mowa w art. 6" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "i dokumentów, o których mowa w art. 4a ust. 2."; 6) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Kwoty bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, ustalone prawomocną decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podlegają: 1) potrąceniu przez organ rentowy z wypłacanych emerytur i rent, 2) ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w pozostałych przypadkach."; 7) w art. 12: a) w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Świadczenia z funduszu wypłaca się w kwocie przysługującej w dniu śmierci zobowiązanego do alimentów, nie wyższej od minimalnej renty rodzinnej, określonej przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802), i nie dłużej niż przez okres, w którym byłaby wypłacana renta rodzinna.", b) w ust. 3 po wyrazie "świadczeń" skreśla się wyrazy "kształci się w szkole albo z powodu innych okoliczności", c) skreśla się ust. 4; 8) w art. 13: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a po wyrazach "prowadzi się w dalszym ciągu" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 2," b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Egzekucję należności funduszu alimentacyjnego przeciwko osobom otrzymującym świadczenia emerytalne lub rentowe prowadzi Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tych świadczeń, według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."; 9) w art. 16 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wynoszą 5% świadczeń wypłaconych z tego funduszu."; 10) w art. 19 skreśla się pkt 2. Art. 2. W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja 2000 r. świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują w wysokości bieżąco ustalanych alimentów, jednakże nie wyższej niż 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w III kwartale 1999 r., ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 października 1999 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej i ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 90, poz. 1001) Art. 1. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170 i Nr 79, poz. 885) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) osobie zatrudnionej - oznacza to osobę zatrudnioną w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz osobę prowadzącą działalność w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej,"; 2) w art. 27: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zasiłek stały przysługuje osobie zdolnej do pracy, lecz nie pozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, polegającej na bezpośredniej, osobistej pielęgnacji i systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym, rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, a dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego.", b) w ust. 2 wyrazy "jeżeli dziecko to jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego" zastępuje się wyrazami "o którym mowa w ust. 1", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: "2a. Zasiłek stały z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje osobie: 1) której dziecko przebywa w całodobowym ośrodku rehabilitacyjnym lub innej placówce zapewniającej opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu, 2) otrzymującej zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne. 2b. W wypadku wystąpienia uzasadnionych wątpliwości dotyczących konieczności sprawowania stałej, bezpośredniej, osobistej opieki nad dzieckiem i jego pielęgnacji w zakresie uniemożliwiającym podjęcie zatrudnienia, kierownik ośrodka pomocy społecznej występuje do powiatowego zespołu do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, określonego odrębnymi przepisami, w celu uzyskania opinii w sprawie.", d) w ust. 3a po wyrazach "zasiłku stałego i" dodaje się wyrazy "renty socjalnej, zasiłku stałego wyrównawczego, emerytury, renty, z wyłączeniem renty rodzinnej, a także"; 3) w art. 27a: a) w ust. 4 wyrazy "posiadającej równocześnie uprawnienia do świadczeń z ubezpieczenia społecznego" zastępuje się wyrazami "otrzymującej rentę lub emeryturę", b) w ust. 5 po wyrazie "pracy" dodaje się wyrazy "lub dochód z działalności gospodarczej"; 4) w art. 31b: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy "lub otrzymuje emeryturę albo rentę", b) w ust. 3 na końcu zdania pierwszego dodaje się wyrazy "lub nie otrzymuje emerytury albo renty", c) w ust. 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "wydanego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.", d) w ust. 6 w pkt 1 wyrazy "przez okres niezbędny do spełnienia warunku do uzyskania prawa do emerytury" zastępuje się wyrazami "przez okres niezbędny do uzyskania 20-letniego w przypadku kobiet i 25-letniego w przypadku mężczyzn, okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładowego)", e) w ust. 7 na końcu zdania pierwszego dodaje się wyrazy "w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn", f) po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu: "9. Nie opłaca się składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe za osobę, o której mowa w ust. 1 i 2, jeżeli w dniu przyznania zasiłku stałego ma więcej niż 50 lat i nie ma okresu ubezpieczenia (składkowego i nieskładowego) wynoszącego co najmniej 10 lat, oraz za osobę, która legitymuje się tym okresem w wymiarze 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn." Art. 2. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6: a) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: "6a. Zespół wydaje opinię w sprawie: 1) konieczności sprawowania stałej, bezpośredniej opieki nad dzieckiem i jego pielęgnacji w zakresie, który uniemożliwia podjęcie zatrudnienia lub pracy w prowadzonym gospodarstwie rolnym przez osobę ubiegającą się o zasiłek stały, 2) spełniania przez osobę ubiegającą się o skierowanie do domu pomocy społecznej przesłanek określonych w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001).", b) w ust. 9 po wyrazach "stopniu niepełnosprawności" dodaje się wyrazy "oraz wydawania opinii," a po wyrazach "przy orzekaniu" dodaje się wyrazy "i opiniowaniu"; 2) w art. 28 w ust. 1 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "Pracodawca prowadzący działalność gospodarczą przez okres co najmniej 12 miesięcy, zatrudniający nie mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągający wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w pkt 1, przez okres co najmniej 6 miesięcy, uzyskuje status pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej, jeżeli:". Art. 3. Osoby otrzymujące zasiłek stały na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują do niego prawo przez okres 90 dni po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, mimo że nie spełniają warunków do otrzymania zasiłku stałego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Art. 4. Do wniosków pracodawców o przyznanie statusu zakładu pracy chronionej, złożonych i nie rozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 28 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie stypendiów i innych kosztów kształcenia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej. (Dz. U. Nr 90, poz. 1004) Na podstawie art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość stypendium, szczegółowe zasady i tryb ustalania, wypłacania oraz zwrotu stypendium i innych kosztów kształcenia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej, zwanej dalej "Szkołą", a także przypadki, w których stypendium i inne koszty nie podlegają zwrotowi lub zwrotowi w części. § 2. 1. Słuchacze w czasie kształcenia w Szkole otrzymują stypendium. 2. Stypendium nie wypłaca się: 1) za dni nie usprawiedliwionej nieobecności słuchacza, przy czym za dzień nieobecności uważa się także nieobecność na 6 godzinach zajęć w poszczególnych dniach, w okresie miesiąca kalendarzowego, 2) za dni usprawiedliwionej nieobecności słuchacza z innych przyczyn niż zdrowotne, jeżeli okres tej nieobecności trwa nieprzerwanie dłużej niż 7 dni zajęć lub przekracza 7 dni zajęć w miesiącu. 3. Za dni nieobecności usprawiedliwionej przyczynami zdrowotnymi uważa się dni określone w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności do pracy. § 3. Stypendium słuchacza jest równe trzykrotnej kwocie najniższego wynagrodzenia pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów. § 4. 1. Proporcjonalnie do liczby dni nieobecności, o których mowa w § 2 ust. 2, ulega zmniejszeniu stypendium należne za miesiąc następujący po miesiącu, w którym nastąpiły dni nieobecności - o 1/10 część należnego stypendium za miesiąc, w którym nastąpiły dni nieobecności, za każdy dzień nieobecności. 2. Proporcjonalnie do liczby dni nieobecności usprawiedliwionej przyczynami zdrowotnymi ulega zmniejszeniu stypendium należne, z zastrzeżeniem ust. 1, za miesiąc następujący po miesiącu, w którym nastąpiły dni nieobecności - o 1/100 część, za każdy dzień nieobecności. 3. W okresie przebywania słuchacza poza granicami kraju na stażu administracyjnym lub odbywania poza granicami kraju innych zajęć wynikających z toku kształcenia przez okres dłuższy niż miesiąc - słuchaczowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, stypendium w wysokości jednej czwartej części kwoty ustalonej w myśl § 3, proporcjonalnie do okresu pobytu poza granicami kraju. 4. Słuchaczowi, o którym mowa w ust. 3, posiadającemu na utrzymaniu członków rodziny, kwotę stypendium określoną w ust. 3 zwiększa się o 50% na każdą osobę będącą na utrzymaniu słuchacza, nie więcej jednak niż do wysokości kwoty stypendium ustalonej w myśl § 3. § 5. 1. Za członków rodziny, o których mowa w § 4 ust. 4, uważa się: 1) współmałżonka, 2) dzieci: a) własne, przysposobione, pasierbów, rodzeństwo oraz inne dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie - przed osiągnięciem przez nie pełnoletności, b) przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej do czasu ukończenia przez nie 18 roku życia, a jeżeli kształcą się w szkołach - do ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat, gdy zaś osoba podopieczna słuchacza kończy 25 lat życia w ostatnim roku nauki w szkole wyższej - do końca danego roku nauki, oraz bez względu na wiek, jeżeli jest niepełnosprawna, 3) rodziców słuchacza lub rodziców współmałżonka oraz innych wstępnych, jeżeli pozostają ze słuchaczem we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. Nie uważa się za pozostających na utrzymaniu słuchacza członków rodziny posiadających samodzielne źródło dochodu przekraczające najniższe wynagrodzenie pracowników, określone na podstawie odrębnych przepisów. 3. Za członków rodziny w rozumieniu § 4 ust. 4 uważa się również osoby, na rzecz których słuchacz został zobowiązany orzeczeniem sądowym lub ugodą zawartą przed sądem do świadczeń alimentacyjnych. § 6. Szkoła wypłaca słuchaczowi stypendium co miesiąc, w terminie do dziesiątego dnia miesiąca kalendarzowego za dany miesiąc. § 7. Do kosztów kształcenia słuchacza, oprócz stypendium, zalicza się składki na ubezpieczenie społeczne słuchaczy oraz inne koszty poniesione przez Szkołę na działalność dydaktyczną i na bieżące funkcjonowanie Szkoły. § 8. Dyrektor Szkoły, nie później niż do dnia 30 października, przedstawia Prezesowi Rady Ministrów zestawienie kosztów poniesionych na cele, o których mowa w § 7, oraz kwot wpłaconych przez słuchaczy z tytułu odpłatnych świadczeń Szkoły na ich rzecz w zakończonym roku kształcenia. § 9. 1. Koszt kształcenia słuchacza w roku kształcenia stanowi iloraz kosztów określonych w § 7, pomniejszonych o kwoty wpłacone przez słuchaczy z tytułu odpłatnych świadczeń Szkoły na ich rzecz, i średniej liczby słuchaczy w roku kształcenia. 2. Koszt kształcenia słuchacza, ustalony zgodnie z ust. 1, dla danego roku kształcenia podlega przeliczeniu przy zastosowaniu wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", obowiązującego w miesiącu, w którym wydano decyzję o zwrocie kosztów kształcenia. § 10. 1. Wypłacone słuchaczowi stypendium podlega zwrotowi przez niego w całości w przypadku skreślenia go z listy słuchaczy w okresie pierwszych pięciu miesięcy kształcenia z przyczyn innych niż wynikające ze stanu zdrowia słuchacza. 2. Decyzje o zwrocie kwot wypłaconego stypendium Prezes Rady Ministrów podejmuje w oparciu o informacje dyrektora Szkoły o przyczynie skreślenia słuchacza z listy słuchaczy. § 11. 1. Koszty kształcenia podlegają zwrotowi w całości w przypadkach: 1) skreślenia słuchacza z listy słuchaczy w drugim roku kształcenia z przyczyn innych niż określone w § 12 albo 2) niepodjęcia przez absolwenta pracy w urzędach administracji na stanowiskach, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483), zwanej dalej "ustawą". 2. Koszty kształcenia podlegają zwrotowi w części w przypadkach: 1) skreślenia słuchacza pierwszego roku z listy słuchaczy po upływie pierwszych pięciu miesięcy kształcenia z przyczyn innych niż określone w § 10 ust. 1 - w wysokości połowy kosztów kształcenia ustalonych dla tego roku kształcenia, 2) rezygnacji przez absolwenta z pracy w urzędach administracji, o której mowa w art. 7 ustawy - w części proporcjonalnej do liczby dni nie przepracowanych w tych urzędach. § 12. Koszty kształcenia nie podlegają zwrotowi przez słuchacza albo absolwenta w przypadkach: 1) skreślenia słuchacza z listy słuchaczy z przyczyn zdrowotnych lub konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem do lat dwóch lub dzieckiem szczególnej troski przez słuchacza samotnie wychowującego dziecko, 2) niepodjęcia pracy lub rezygnacji z pracy w urzędach administracji przez absolwenta z przyczyn zdrowotnych, 3) niepodjęcia pracy lub rezygnacji z pracy przez absolwenta w urzędach administracji za zgodą Prezesa Rady Ministrów. § 13. 1. Decyzję o zwrocie przez słuchacza albo absolwenta kosztów kształcenia podejmuje Prezes Rady Ministrów na podstawie informacji odpowiednio: dyrektora Szkoły - dotyczących długości okresu kształcenia i przyczynie skreślenia słuchacza z listy słuchaczy, oraz dyrektora generalnego urzędu lub - gdy w urzędzie nie występuje to stanowisko pracy - kierownika urzędu, w którym przed ustaniem stosunku pracy był zatrudniony absolwent - dotyczących długości okresu zatrudnienia w urzędach administracji. 2. W przypadku niepodjęcia pracy w urzędzie administracji przez absolwenta dyrektor Szkoły przedstawia Prezesowi Rady Ministrów stosowną informację. 3. W razie zmiany miejsca pracy przez absolwenta w okresie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy - informacje o tym przedstawiają Prezesowi Rady Ministrów dyrektor generalny urzędu lub - gdy w urzędzie nie występuje to stanowisko pracy - kierownik urzędu, w którym był zatrudniony absolwent przed zmianą miejsca pracy. § 14. W szczególnie uzasadnionych przypadkach słuchaczowi lub absolwentowi może być umorzona, w całości lub w części, należność z tytułu zwrotu stypendium i innych kosztów kształcenia, po zasięgnięciu opinii o absolwencie odpowiednio dyrektora Szkoły o słuchaczu lub dyrektora generalnego urzędu, lub, gdy w urzędzie nie występuje to stanowisko pracy, kierownika urzędu, w którym absolwent był zatrudniony przed ustaniem stosunku pracy. § 15. Dyrektor Szkoły corocznie podaje do wiadomości słuchaczy koszt kształcenia; § 8 stosuje się odpowiednio. § 16. Należności objęte decyzją Prezesa Rady Ministrów o zwrocie kosztów kształcenia słuchacz lub absolwent zwraca Szkole. § 17. Traci moc rozporządzenie Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1991 r. w sprawie stypendiów i innych kosztów kształcenia w Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 348 i Nr 110, poz. 479 oraz z 1992 r. Nr 68, poz. 345). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 listopada 1999 r. w sprawie wyborów przedterminowych do Rady Gminy Ślemień. (Dz. U. Nr 90, poz. 1005) Na podstawie art. 26 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się przeprowadzenie wyborów przedterminowych do Rady Gminy Ślemień. § 2. Do Rady Gminy Ślemień wybiera się 15 radnych. § 3. Datę wyborów wyznacza się na niedzielę 28 listopada 1999 r. § 4. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności przewidzianych w Ordynacji wyborczej, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1999 r. (poz. 1005) KALENDARZ WYBORCZY Dzień, w którym upływa termin wykonania czynności wyborczychTreść czynności do 9 listopada 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia Wojewody, rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie wyborów przedterminowych do Rady Gminy Ślemień do 10 listopada 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości zarządzenia Wojewody ustalającego liczbę radnych oraz ogłoszenie zarządzenia w Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym do 10 listopada 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości w formie obwieszczenia informacji o: a) okręgach wyborczych, ich granicach i numerach, b) liczbie radnych wybieranych w każdym okręgu, c) wyznaczonej siedzibie Gminnej Komisji Wyborczej do 12 listopada 1999 r.- powołanie przez Wojewódzkiego Komisarza Wyborczego Gminnej Komisji Wyborczej do 13 listopada 1999 r.- sporządzenie spisu wyborców do 17 listopada 1999 r. (do godz. 2400)- zgłaszanie Gminnej Komisji Wyborczej do zarejestrowania kandydatów na radnych do 19 listopada 1999 r.- powołanie obwodowych komisji wyborczych do 19 listopada 1999 r.- ogłoszenie, w formie obwieszczenia, informacji o: a) numerach i granicach obwodów głosowania, b) wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych do 22 listopada 1999 r.- podanie do publicznej wiadomości w drodze rozplakatowania obwieszczeń Gminnej Komisji Wyborczej zawierających informacje o zarejestrowanych listach kandydatów na radnych, zawierających numery list, dane o kandydatach wraz z ewentualnymi oznaczeniami kandydatów i list 27 listopada 1999 r.- przesłanie przewodniczącym obwodowych komisji wyborczych spisów wyborców 28 listopada 1999 r. godz. 600-2000- przeprowadzenie głosowania Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 października 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. (Dz. U. Nr 90, poz. 1006) Na podstawie art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 108, poz. 685 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940, z 1998 r. Nr 108, poz. 685 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399), 2) Fundusz - Bankowy Fundusz Gwarancyjny, 3) Zarząd - Zarząd Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 4) Rada - Radę Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, 5) należności zagrożone - należności Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, na które tworzy się rezerwy. § 2. 1. Przychodami Funduszu są środki pochodzące ze źródeł finansowania Funduszu określonych w art. 15 pkt 3, 4 i 7 ustawy. 2. Kosztami działalności Funduszu są koszty związane z realizacją jego zadań, w tym koszty poniesione na utrzymanie organów Funduszu i Biura Funduszu. § 3. Fundusz jest obowiązany do stosowania zasad rachunkowości w sposób prawidłowy, zapewniający rzetelne oraz jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej, wyniku finansowego i rentowności zgodnie ze stanem faktycznym oraz systemem gromadzenia i wydatkowania środków w ramach funkcjonowania systemów gwarantowania środków pieniężnych. § 4. 1. W ewidencji środków Funduszu wyodrębnia się operacje dotyczące: 1) środków na rachunku specjalnym rozliczeń gwarancyjnych, 2) udzielonych pożyczek, gwarancji, poręczeń oraz nabytych wierzytelności, 3) przychodów, 4) kosztów, 5) ustalenia wyniku finansowego. 2. Środki otrzymane na wniosek Funduszu z budżetu państwa wpływają na rachunek bieżący i zwiększają fundusz statutowy. Rozdział 2 Prowadzenie ksiąg rachunkowych § 5. Księgi rachunkowe prowadzi się w siedzibie Funduszu. Prowadzenie ksiąg rachunkowych Funduszu nie może być powierzone innej osobie prawnej ani fizycznej lub innej jednostce nie posiadającej osobowości prawnej. § 6. Zapisy w księgach rachunkowych Funduszu dotyczące operacji związanych z realizacją zadań określonych w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy dokonywane są najpóźniej w następnym dniu roboczym po dniu dokonania tych operacji. Rozdział 3 Wycena aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego § 7. Na dzień bilansowy aktywa i pasywa wycenia się w następujący sposób: 1) środki pieniężne, fundusze oraz pozostałe aktywa i pasywa nie wymienione w pkt 2-5 - według wartości nominalnej, 2) należności i zobowiązania, w tym kredyty, pożyczki, zrealizowane gwarancje i poręczenia - w kwocie wymagającej zapłaty, z uwzględnieniem odsetek od należności i zobowiązań oraz rezerw, o których mowa w § 8, 3) nabyte wierzytelności - według ceny nabycia, z uwzględnieniem odsetek oraz rezerw, o których mowa w § 8 ust. 1, 4) papiery wartościowe: a) dłużne papiery wartościowe - według aktualnej ceny sprzedaży, przy czym za cenę taką uznaje się cenę nabycia skorygowaną o naliczone na dzień bilansowy odsetki lub przypadającą na ten dzień część dyskonta, b) przejęte i stanowiące zabezpieczenie udzielonych przez Fundusz pożyczek - według ceny nabycia, z uwzględnieniem odpowiednio odpisów z tytułu trwałej utraty ich wartości; za trwałą utratę wartości uznaje się ponoszenie w trzech kolejnych latach przez spółkę strat nie znajdujących pokrycia w kapitałach własnych spółki lub utrzymywanie się przez okres co najmniej trzech kolejnych miesięcy kursu akcji poniżej ceny nabycia, 5) środki trwałe, wartości niematerialne i prawne - w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, z uwzględnieniem odpowiednio: a) odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) zmniejszających wartość początkową składników majątkowych do wartości księgowej netto, b) aktualizacji wyceny wartości początkowej środków trwałych oraz ich umorzenia na podstawie odrębnych przepisów. § 8. 1. W celu zabezpieczenia należności zagrożonych z tytułu udzielonych pożyczek, gwarancji, poręczeń oraz nabytych wierzytelności Fundusz tworzy rezerwy w ciężar funduszu pomocowego. 2. Rezerwy na pozostałe należności zagrożone tworzone są w ciężar pozostałych kosztów działalności Funduszu. § 9. Wynik finansowy Funduszu, wykazywany w księgach rachunkowych oraz sprawozdaniu finansowym, powinien obejmować: 1) przychody osiągnięte przez Fundusz w danym okresie sprawozdawczym, 2) wynik z operacji finansowych odpowiadający różnicy pomiędzy ceną nabycia a aktualną ceną sprzedaży dłużnych papierów wartościowych. § 10. Wynik finansowy Funduszu na dzień bilansowy stanowi różnicę pomiędzy przychodami określonymi w § 2 ust. 1 a kosztami określonymi w § 2 ust. 2, z uwzględnieniem wyniku z operacji finansowych, zrealizowanych zysków nadzwyczajnych i strat nadzwyczajnych. Rozdział 4 Sprawozdanie finansowe Funduszu § 11. Sprawozdanie finansowe składa się z: 1) bilansu, 2) rachunku zysków i strat, 3) informacji dodatkowej, 4) sprawozdania z przepływu środków pieniężnych. § 12. 1. Stan aktywów i pasywów wykazuje się w bilansie według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. W rachunku zysków i strat wykazuje się przychody, koszty, zyski i straty nadzwyczajne, w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. W informacji dodatkowej podaje się, nie ujęte w bilansie oraz rachunku zysków i strat, dane oraz wyjaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe przedstawiało rzetelnie i jasno sytuację majątkową i finansową Funduszu, określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 4. Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych sporządza się w sposób określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepis końcowy § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdania finansowego sporządzanego za rok obrotowy 1999. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 października 1999 r. (poz. 1006) Załącznik nr 1 BILANS Aktywa I. Środki pieniężne 1. Środki pieniężne w kasie 2. Środki pieniężne na rachunku bieżącym 3. Środki pieniężne na rachunku specjalnym rozliczeń gwarancyjnych 4. Środki pieniężne na rachunku lokat terminowych 5. Środki pieniężne Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych II. Należności od instytucji finansowych 1. Należności od banków z tytułu: a) obowiązkowych wpłat na rachunek specjalny rozliczeń gwarancyjnych b) naliczeń składek rocznych na fundusz pomocowy c) udzielonych pożyczek d) zrealizowanych gwarancji i poręczeń e) nabytych wierzytelności 2. Należności od pozostałych instytucji finansowych III. Należności od budżetu państwa IV. Pozostałe należności i roszczenia V. Papiery wartościowe 1. Dłużne papiery wartościowe: a) emitentów państwowych b) innych emitentów 2. Akcje i udziały: a) w instytucjach finansowych b) w pozostałych jednostkach VI. Wartości niematerialne i prawne VII. Rzeczowy majątek trwały VIII. Inne aktywa IX. Rozliczenia międzyokresowe Suma aktywów Pasywa I. Zobowiązania 1. Zobowiązania wobec syndyka z tytułu wypłat w ramach systemów gwarantowania środków 2. Pozostałe zobowiązania II. Rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów III. Rezerwy 1. Rezerwy na ryzyko związane z udzielonymi gwarancjami 2. Rezerwy na ryzyko związane z udzielonymi poręczeniami 3. Inne rezerwy na ryzyko IV. Fundusz statutowy V. Fundusz zapasowy VI. Fundusz pomocowy 1. Fundusz pomocowy do wykorzystania 2. Fundusz pomocowy wykorzystany VII. Fundusz z aktualizacji wyceny VIII. Fundusze specjalne i inne pasywa IX. Wynik finansowy 1. Zysk (wartość dodatnia) 2. Strata (wartość ujemna) Suma pasywów Pozycje pozabilansowe 1. Zobowiązania warunkowe z tytułu: a) udzielonych gwarancji i poręczeń b) pozostałe zobowiązania 2. Należności warunkowe: a) z tytułu wierzytelności zgłoszonych do masy upadłości b) pozostałe należności Załącznik nr 2 RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Przychody z działalności statutowej 1. Przychody z tytułu odsetek 2. Przychody z tytułu prowizji 3. Przychody z tytułu odsetek za opóźnienia w dokonywaniu przez banki wpłat na realizację wypłat gwarantowanych 4. Przychody z tytułu odsetek za opóźnienia w dokonywaniu przez banki opłat rocznych 5. Przychody z tytułu odsetek za opóźnienia w spłatach przez banki pożyczek i odsetek od pożyczek II. Koszty realizacji zadań statutowych 1. Odsetki z tytułu kredytów otrzymanych z Narodowego Banku Polskiego 2. Pozostałe koszty III. Wynik działalności statutowej (I-II) IV. Wynik na operacjach finansowych 1. Papierami wartościowymi 2. Pozostałych V. Koszty działalności Funduszu 1. Usługi obce 2. Wynagrodzenia 3. Narzuty na wynagrodzenia 4. Pozostałe VI. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych VII. Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości VIII. Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji IX. Pozostałe przychody X. Pozostałe koszty XI. Wynik działalności operacyjnej (III+IV-V-VI-VII+VIII+IX-X) XII. Wynik na operacjach nadzwyczajnych 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne XIII. Wynik finansowy Funduszu (XI±XII) 1. Zysk (wartość dodatnia) 2. Strata (wartość ujemna) Załącznik nr 3 INFORMACJA DODATKOWA Informacja dodatkowa zawiera dane nie ujęte w bilansie i rachunku zysków i strat oraz wyjaśnienia niezbędne do tego, aby sprawozdanie finansowe przedstawiało rzetelnie i jasno sytuację majątkową i finansową, wynik finansowy oraz rentowność Funduszu, a w szczególności: 1) objaśnienia stosowanych metod wyceny aktywów i pasywów oraz przedstawienie przyczyn ich ewentualnych zmian w stosunku do roku poprzedniego, wraz z uzasadnieniem ich wprowadzenia i skutkami w zakresie przedstawiania sytuacji majątkowej i finansowej oraz rentowności Funduszu, 2) informacje o znaczących dla Funduszu zdarzeniach, które wystąpiły po dniu bilansowym i nie zostały uwzględnione w bilansie i rachunku zysków i strat, 3) informacje dotyczące struktury należności wykazywanych w poz. II.1. aktywów z uwzględnieniem należności zagrożonych i utworzonych rezerw, 4) informacje dotyczące struktury należności wykazywanych w poz. II.2., III, IV i VIII aktywów bilansu, 5) dane w zakresie użytkowanego majątku trwałego oraz o tendencjach zmian w składnikach majątku, ze wskazaniem źródeł ich finansowania, 6) dane o źródłach zwiększenia i sposobie wykorzystania funduszy: statutowego, zapasowego, pomocowego i funduszu z aktualizacji wyceny, 7) informacje dotyczące struktury zobowiązań wykazanych w pozycji I.2. pasywów bilansu, 8) informacje o strukturze funduszy specjalnych i innych pasywów wykazywanych w pozycji VIII pasywów bilansu, 9) strukturę zobowiązań warunkowych, z podziałem na udzielone gwarancje i poręczenia oraz pozostałe zobowiązania, a także strukturę należności warunkowych, 10) strukturę zrealizowanych przychodów ze wskazaniem ich źródeł, 11) strukturę kosztów, w tym kosztów administracyjnych, 12) tendencje zmian w przychodach i kosztach, 13) informacje o wykonanych ekspertyzach i zadaniach zleconych, 14) inne informacje. Informacja dodatkowa ma zapewnić porównywalność danych finansowych zawartych w sprawozdaniu za dany rok obrotowy z informacjami zawartymi w sprawozdaniu za poprzedni rok obrotowy. Załącznik nr 4 SPRAWOZDANIE Z PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej I. Wynik finansowy (zysk/strata) II. Korekta o pozycje 1. Amortyzacja 2. Rezerwy na należności zagrożone, tworzone w ciężar kosztów 3. Inne rezerwy tworzone w ciężar kosztów działalności Funduszu 4. Zmiana stanu należności i roszczeń 5. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) oraz funduszów specjalnych 6. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowch 7. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 8. Pozostałe pozycje III. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I±II) B. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej I. Nabycie/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych II. Nabycie/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego III. Nabycie/Sprzedaż bonów skarbowych, bonów pieniężnych NBP, obligacji IV. Udzielone/Zwrócone pożyczki V. Nabyte/Zbyte wierzytelności VI. Otrzymane/Zwrócone odsetki VII. Pozostałe pozycje VIII. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I±II±III±IV±V±VI±VII) C. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej I. Zmiana stanu funduszu statutowego II. Zmiana stanu funduszu pomocowego III. Zaciąganie/Spłata krótkoterminowych kredytów i pożyczek bankowych IV. Zapłacone/Zwrócone odsetki V. Pozostałe pozycje VI. Środki pieniężne netto z działalności finansowej (I±II±III±IV±V) D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+B+C) E. Środki pieniężne na początek roku obrotowego F. Środki pieniężne na koniec roku obrotowego (D+E) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości, w tym również wzorów składników sprawozdań finansowych funduszy powierniczych. (Dz. U. Nr 90, poz. 1007) Na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), 2) towarzystwie - rozumie się przez to spółkę akcyjną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzającą funduszami powierniczymi, 3) banku-powierniku - rozumie się przez to bank, któremu towarzystwo powierza aktywa funduszu, obowiązany w szczególności do bezpiecznego przechowywania aktywów funduszu oraz obliczania wartości netto aktywów funduszu zgodnie z prawem i regulaminem funduszu, 4) funduszu - rozumie się przez to wyodrębnioną finansowo wspólną masę majątkową uczestników, o zmiennej wartości i stałym przeznaczeniu gospodarczym, zarządzaną przez towarzystwo funduszy powierniczych, 5) regulaminie funduszu - rozumie się przez to regulamin funduszu, uchwalony przez założycieli towarzystwa lub walne zgromadzenie, 6) wartości aktywów netto - rozumie się przez to wartość aktywów funduszu, pomniejszoną o zobowiązania funduszu w dniu wyceny; aktywa netto równe są kwotowo sumie kapitału powierzonego oraz zakumulowanego wyniku działalności operacyjnej netto w dniu wyceny, 7) dniu wyceny - rozumie się przez to dzień, określony w regulaminie funduszu, w którym ustala się wartości składników majątkowych oraz zobowiązań funduszu, 8) kapitale powierzonym - rozumie się przez to kapitał utworzony ze środków pieniężnych przyjętych w zamian za zbyte uczestnikom funduszu jednostki uczestnictwa, pomniejszony o kwoty wypłacone z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa, 9) składnikach majątkowych - rozumie się przez to składniki portfela inwestycyjnego, środki pieniężne oraz należności funduszu, 10) składnikach portfela inwestycyjnego - rozumie się przez to prawa majątkowe, które zgodnie z przepisami prawa mogą być przedmiotem lokat funduszu, 11) wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa - rozumie się przez to wartość aktywów netto, podzieloną przez liczbę jednostek uczestnictwa w dniu wyceny, 12) giełdzie - rozumie się przez to giełdę papierów wartościowych, powstałą i uregulowaną zgodnie z prawem kraju, w którym ta giełda funkcjonuje, 13) regulowanym rynku pozagiełdowym - rozumie się przez to rynek, na którym odbywa się regulowany pozagiełdowy wtórny publiczny obrót papierami wartościowymi, powstały i uregulowany zgodnie z prawem kraju, w którym ten obrót ma miejsce, 14) zysku/stracie z inwestycji - rozumie się przez to różnicę pomiędzy ceną sprzedaży netto a ceną nabycia danego składnika portfela inwestycyjnego, 15) niezrealizowanym zysku/stracie z inwestycji - rozumie się przez to różnicę pomiędzy wartością danego składnika portfela inwestycyjnego w dniu wyceny a ceną jego nabycia (wzrost/spadek wartości składnika portfela inwestycyjnego), 16) kosztach operacyjnych - rozumie się przez to koszty, które zgodnie ze statutem towarzystwa oraz regulaminem funduszu mogą być pokryte z funduszu, 17) limitowanych kosztach operacyjnych - rozumie się przez to koszty operacyjne, dla których został określony dopuszczalny ich udział w aktywach netto funduszu, 18) okresie sprawozdawczym - rozumie się przez to okres objęty sprawozdaniem finansowym funduszu, 19) przeglądzie przez biegłego rewidenta - rozumie się przez to czynności, nie stanowiące pełnego badania sprawozdania finansowego, umożliwiające biegłemu rewidentowi uzyskanie wystarczających podstaw do stwierdzenia, czy dostrzega on potrzebę dokonania znaczących zmian w sprawozdaniu finansowym, tak aby było ono prawidłowe, rzetelne i jasne. § 2. Rachunkowość funduszu obejmuje: 1) opis przyjętych zasad rachunkowości, w szczególności stosowanych uproszczeń w wyliczaniu rozliczeń międzyokresowych, oraz opis przyjętych algorytmów wyceny, o których mowa w § 29 ust. 1, 2) prowadzenie ksiąg rachunkowych, w tym rejestru uczestników funduszu, 3) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku działalności operacyjnej netto, 4) obliczanie wartości aktywów netto oraz aktywów netto na jednostkę uczestnictwa, 5) sporządzanie sprawozdań finansowych i innych informacji na podstawie ksiąg rachunkowych, 6) poddawanie sprawozdań finansowych badaniu lub przeglądowi przez biegłego rewidenta, 7) ogłaszanie sprawozdań finansowych, 8) gromadzenie i przechowywanie dokumentacji wymaganej przepisami prawa. § 3. Towarzystwo przekazuje bankowi-powiernikowi dokumentację, w rozumieniu art. 10 ustawy, dotyczącą rachunkowości funduszu. § 4. Księgi rachunkowe funduszu prowadzi się w języku polskim, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 5. 1. Księgi rachunkowe funduszu i towarzystwa prowadzi się oddzielnie. 2. Dla każdego funduszu prowadzi się odrębne księgi rachunkowe. § 6. Księgi rachunkowe funduszu obejmują: 1) konta księgi głównej, 2) konta ksiąg pomocniczych, w tym rejestr uczestników funduszu, 3) zestawienia analityczne składników majątkowych, 4) zestawienia analityczne rozliczeń międzyokresowych, 5) zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej oraz ksiąg pomocniczych. § 7. Rejestr uczestników funduszu obejmuje w szczególności system służący do szczegółowej ewidencji kapitału powierzonego, w podziale na poszczególnych uczestników funduszu, z określeniem: 1) danych osobowych uczestnika, 2) daty i kwoty wpłaty z tytułu nabycia jednostek uczestnictwa, 3) daty i kwoty wypłaty z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa, 4) liczby jednostek uczestnictwa posiadanych przez uczestnika, 5) innych elementów określonych w regulaminie funduszu. § 8. Księgi rachunkowe funduszu prowadzi się w sposób zapewniający ustalenie wartości aktywów netto. § 9. 1. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych funduszu są dowody księgowe, o których mowa w art. 20 ustawy, a w szczególności: 1) zewnętrzne obce, stwierdzające dokonanie operacji, otrzymane od kontrahentów, 2) otrzymane od banku-powiernika, nie stanowiące dowodów zewnętrznych obcych, 3) dotyczące rozrachunków pomiędzy towarzystwem i funduszem, nie stanowiące dowodów zewnętrznych obcych, 4) wewnętrzne, w tym noty księgowe, polecenia księgowania, formularze wyliczeniowe, 5) zbiorcze, służące do dokonania łącznych zapisów ze zbioru dokumentów księgowych, które w dowodzie zbiorczym wymienia się pojedynczo, 6) korygujące poprzednie zapisy, 7) rozliczeniowe, ujmujące dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych. 2. Każdy dowód księgowy powinien zawierać co najmniej dane określone w art. 21 ust. 1 ustawy oraz nazwę funduszu. § 10. 1. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie odpisu dowodu księgowego. 2. Odpis dowodu księgowego powinien być sporządzony na formularzu właściwym dla danego dowodu. 3. Dopuszcza się zastąpienie odpisu obrazem kopii (fotokopia lub kserokopia). 4. Odpis (obraz kopii) powinien być opatrzony adnotacją "Odpis" oraz uwierzytelniony przez zamieszczenie uwagi "Za zgodność z oryginałem", podpisanej przez osobę stwierdzającą zgodność, wraz z datą sporządzenia. § 11. Operacje dotyczące składników funduszu ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu uzyskania dowodu księgowego potwierdzającego dokonanie tych operacji, z jednoczesnym zapewnieniem ich ujęcia we właściwym okresie sprawozdawczym. § 12. 1. Nabyte składniki portfela inwestycyjnego ujmuje się w księgach rachunkowych według ceny nabycia. 2. Przyjmuje się, że składniki portfela inwestycyjnego nabyte nieodpłatnie posiadają cenę nabycia równą zeru. 3. W przypadku dłużnych papierów wartościowych z naliczanymi odsetkami, wartość ustaloną w stosunku do ich wartości nominalnej i wartość skumulowanych odsetek ujmuje się w księgach rachunkowych odrębnie, przy czym odsetki ujmuje się jako należności. § 13. Zmianę wartości nominalnej akcji, nie powodującą zmiany wysokości kapitału akcyjnego, ujmuje się w zestawieniach analitycznych, gdzie ulega zmianie liczba posiadanych akcji oraz jednostkowa cena nabycia. § 14. W przypadku sprzedaży składników portfela inwestycyjnego, rozchód składników portfela wycenia się kolejno po cenach nabycia tych składników portfela, które zostały nabyte po najwyższej cenie. § 15. 1. Przysługujące zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia prawa poboru akcji ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu ustalenia tych praw. 2. Nie wykorzystane prawa poboru akcji umarza się według wartości równej zeru, w dniu następnym po dniu wygaśnięcia tych praw. § 16. Należną dywidendę ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu następnym po dniu ustalenia prawa do dywidendy. § 17. Zobowiązania podatkowe ujmuje się w księgach rachunkowych w dniu uzyskania dowodu księgowego potwierdzającego dokonanie operacji, których dotyczą te zobowiązania. § 18. Operacje dotyczące składników funduszu ujmuje się w walucie, w której są wyrażone, a także po przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie, ogłaszanym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym na dzień zapisu operacji w księgach rachunkowych. § 19. Zbycie lub umorzenie jednostek uczestnictwa funduszu ujmuje się w księgach rachunkowych funduszu w dniu uzyskania dowodu księgowego dotyczącego tych operacji, z uwzględnieniem § 11. § 20. 1. W księgach rachunkowych funduszu ujmuje się wszystkie przychody i koszty związane z działaniem funduszu, w tym dotyczące przyszłych okresów, znane w dniu zapisu w księgach rachunkowych, niezależnie od terminu ich zapłaty. 2. Dopuszcza się stosowanie uproszczeń w wyliczaniu rozliczeń międzyokresowych, jeśli nie wywiera to istotnego wpływu na rzetelność obliczeń wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa. § 21. W księgach rachunkowych funduszu, jako przychody z inwestycji, ujmuje się odsetki naliczone od poniższych składników majątkowych: 1) środków pieniężnych na rachunkach bankowych lub w formie lokaty pieniężnej, 2) papierów wartościowych z naliczanymi odsetkami. § 22. 1. Koszty operacyjne funduszu ujmuje się w księgach rachunkowych w wysokości przewidywanej. 2. W przypadku limitowanych kosztów operacyjnych tworzy się rezerwę na przewidywane wydatki. Płatności z tytułu limitowanych kosztów operacyjnych zmniejszają uprzednio utworzoną rezerwę. 3. Preliminarz kosztów powinien zawierać pozycje w wysokości uzasadnionej, ustalone na podstawie stawek okresowych. Uzgodnienie przewidywanych kosztów z rzeczywiście poniesionymi następuje w okresach co najmniej miesięcznych. § 23. Koszty odsetek z tytułu kredytów i pożyczek, zaciągniętych przez towarzystwo na wspólny rachunek uczestników funduszu, podlegają rozliczeniu w czasie, przy uwzględnieniu charakteru i czasu spłaty kredytu lub pożyczki. § 24. 1. Wyceny składników portfela inwestycyjnego funduszu dokonuje się w dniu wyceny, według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. 2. Niezrealizowany zysk/strata z inwestycji wpływa na wzrost/spadek niezrealizowanego zysku/straty z inwestycji. § 25. 1. Składniki portfela inwestycyjnego notowane na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym wycenia się według ogłoszonej przez rynek główny dla danego składnika portfela ceny rynkowej, rozumianej jako: 1) kurs zamknięcia z ostatniego notowania w systemie notowań ciągłych lub 2) ostatni kurs ustalony w systemie kursu jednolitego. 2. Przez cenę rynkową dłużnych papierów wartościowych rozumie się cenę ustaloną w stosunku do ich wartości nominalnej; skumulowane odsetki ujmuje się w księgach rachunkowych odrębnie jako należności. 3. Kryterium wyboru giełdy lub regulowanego rynku pozagiełdowego, stanowiących rynek główny, w tym systemu notowań, gdy na danym rynku stosowanych jest kilka sposobów ustalania ceny rynkowej, określa regulamin funduszu. 4. Informacja dodatkowa powinna zawierać opis przyjętego kryterium wyboru rynku głównego. § 26. 1. Do czasu rozpoczęcia notowań papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu wycenia się według cen nabycia, z uwzględnieniem zmian wartości tych papierów wartościowych, spowodowanych zdarzeniami mającymi wpływ na ich wartość rynkową, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. 2. W przypadku nabycia akcji w wykonaniu prawa poboru, wartość akcji powiększa się o wartość wykorzystanych praw poboru. 3. Skumulowane odsetki od dłużnych papierów wartościowych ujmuje się odrębnie, jako odsetki należne. 4. Informacja dodatkowa powinna zawierać opis zdarzeń, o których mowa w ust. 1. § 27. Papiery wartościowe nabyte z dyskontem wycenia się z uwzględnieniem odpisów z tytułu amortyzacji dyskonta, które zalicza się do przychodów z inwestycji. § 28. 1. Zagraniczne papiery wartościowe wycenia się w walucie kraju notowania, z zastrzeżeniem ust. 2, a także po przeliczeniu na walutę polską po średnim kursie, ogłaszanym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w dniu wyceny. 2. Dłużne papiery wartościowe wycenia się w walucie, w której są wyrażone. 3. Niezrealizowane różnice kursowe ustalone w wyniku przeliczenia, o którym mowa w ust. 1, wpływają na wzrost/spadek niezrealizowanego zysku/straty z inwestycji. § 29. 1. Dla składników portfela inwestycyjnego, dla których nie jest możliwe zastosowanie metod wyceny, o których mowa w § 25-27, towarzystwo może stworzyć i wykorzystywać algorytmy wyceny, oparte na metodzie wyceny według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny, oceniane jako najlepsze z punktu widzenia uczestników funduszu, rzetelnie oddające wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa. 2. Algorytmy wyceny, o których mowa w ust. 1, określa regulamin funduszu. 3. Informacja dodatkowa powinna zawierać opis przyjętych algorytmów wyceny oraz uzasadnienie ich zastosowania. § 30. Środki pieniężne oraz należności i zobowiązania wycenia się w walucie, w której są wyrażone, a także po przeliczeniu na walutę polską, zgodnie z § 28 ust. 1. § 31. Na dzień bilansowy przyjmuje się metody wyceny stosowane w dniu wyceny. § 32. 1. W dniu wyceny ustala się wynik działalności operacyjnej netto funduszu, obejmujący: 1) wynik z inwestycji netto - stanowiący różnicę pomiędzy przychodami z inwestycji a limitowanymi kosztami operacyjnymi funduszu, pomniejszonymi o ewentualne koszty pokrywane przez towarzystwo, 2) zysk/stratę z inwestycji, 3) wzrost/spadek niezrealizowanego zysku/straty z inwestycji. 2. Przychody z inwestycji obejmują różnice kursowe powstałe w związku z wyceną środków pieniężnych, należności oraz zobowiązań w walutach obcych. § 33. Towarzystwo uzgadnia, w dniu wyceny, salda kont księgi głównej oraz dane zestawień analitycznych funduszu z wyliczeniami wartości aktywów netto funduszu dokonywanymi przez bank-powiernika. § 34. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się oddzielnie od sprawozdania finansowego towarzystwa. 2. Sprawozdanie finansowe dla każdego funduszu sporządza się odrębnie. § 35. Sprawozdania finansowe funduszu sporządza się co najmniej dwa razy w roku, jako: 1) półroczne sprawozdania finansowe - obejmujące dane za pierwsze półrocze bieżącego roku obrotowego i poprzedni rok obrotowy, z uwzględnieniem postanowień zawartych w załącznikach nr 1 i 4 do rozporządzenia, 2) roczne sprawozdania finansowe - obejmujące dane za bieżący i poprzedni rok obrotowy, z uwzględnieniem postanowień zawartych w załącznikach nr 1 i 4 do rozporządzenia. § 36. 1. Sprawozdanie finansowe funduszu obejmuje: 1) wstęp, 2) zestawienie portfela inwestycyjnego, 3) bilans, 4) rachunek wyników działalności operacyjnej, 5) informację dodatkową. 2. Wstęp zawiera: 1) nazwę (firmę) i siedzibę towarzystwa, 2) nazwę funduszu, ze wskazaniem profilu inwestycyjnego, 3) datę i miejsce ostatniej publikacji regulaminu funduszu, 4) wskazanie okresu sprawozdawczego i dnia bilansowego sprawozdania finansowego funduszu. 3. Zestawienie portfela inwestycyjnego zawiera dane określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 4. Składniki bilansu wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 5. Składniki rachunku wyników działalności operacyjnej wykazuje się w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 6. Informacja dodatkowa, sporządzana z uwzględnieniem przepisów art. 48 ust. 1 ustawy, powinna zawierać do najmniej dane określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 37. Do sprawozdania finansowego funduszu dołącza się: 1) pismo prezesa zarządu towarzystwa, skierowane do uczestników funduszu, w sposób zwięzły omawiające wyniki działania funduszu w okresie sprawozdawczym, 2) oświadczenie banku-powiernika o zgodności danych przedstawionych w sprawozdaniu finansowym funduszu ze stanem faktycznym, przewidziane w umowie zawartej przez towarzystwo z bankiem-powiernikiem. § 38. 1. Półroczne sprawozdanie finansowe funduszu podlega przeglądowi przez biegłego rewidenta. 2. Do półrocznego sprawozdania finansowego dołącza się raport z przeglądu. § 39. 1. Roczne sprawozdanie finansowe funduszu podlega badaniu przez biegłego rewidenta. 2. Do rocznego sprawozdania finansowego dołącza się opinię oraz raport z badania. § 40. 1. Ogłoszeniu, o którym mowa w art. 70 ust. 2 ustawy, podlegają roczne sprawozdania finansowe funduszu, obejmujące: wstęp, zestawienie portfela inwestycyjnego, bilans i rachunek wyników działalności operacyjnej, wraz z oświadczeniem banku-powiernika i opinią biegłego rewidenta o badanym sprawozdaniu finansowym. 2. Złożenie do ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1, następuje w terminie do trzech miesięcy od zakończenia roku obrotowego. § 41. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie po raz pierwszy do rocznego sprawozdania finansowego sporządzanego za rok obrotowy rozpoczynający się w 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 października 1999 r. (poz. 1007) Załącznik nr 1 ZESTAWIENIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO Zestawienie portfela inwestycyjnego obejmuje: 1) szczegółowe zestawienie stanu składników portfela inwestycyjnego funduszu na koniec ostatniego okresu sprawozdawczego, przedstawione według takich kryteriów odpowiednio do profilu inwestycyjnego funduszu, aby uczestnik funduszu był w stanie ocenić, czy polityka inwestycyjna towarzystwa odpowiada strategii przedstawionej w regulaminie funduszu; składniki portfela inwestycyjnego (według grup rodzajowych) należy wykazać w wartości według cen nabycia oraz w wartości rynkowej, z określeniem procentowego udziału w aktywach netto funduszu, z podziałem co najmniej na: a) papiery wartościowe dopuszczone i niedopuszczone do publicznego obrotu, b) papiery wartościowe notowane na giełdzie (ze wskazaniem rynku), znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym i nie notowane, c) w przypadku akcji (praw poboru), ich podział według emitenta z określeniem liczby akcji (praw), d) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu dłuższym niż 1 rok, ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu, warunków oprocentowania i podobnych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, e) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu nie dłuższym niż 1 rok, ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu: do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy, oraz innych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, f) w przypadku zagranicznych papierów wartościowych, ich podział według wymienionych kryteriów, z określeniem odpowiednio wyżej wskazanych danych; dodatkowo należy przedstawić podział składników portfela inwestycyjnego według innych szczególnych kryteriów, zawartych w regulaminie funduszu, na przykład według działów gospodarki reprezentowanych przez emitentów; 2) zestawienie zmian w portfelu inwestycyjnym funduszu, zawierające dane o stanie składników portfela inwestycyjnego funduszu, z podziałem według wybranego kryterium, najlepiej charakteryzującego profil inwestycyjny funduszu (przyjętego w bilansie funduszu), uwzględniające ich stan na koniec bieżącego roku obrotowego (półrocza) w porównaniu z ich stanem na koniec poprzedniego roku obrotowego, z określeniem procentowego udziału poszczególnych grup składników portfela w aktywach netto funduszu. Załącznik nr 2 BILANS FUNDUSZU I. Aktywa 1. Portfel inwestycyjny1) 2. Środki pieniężne2) 3. Należności z tytułu: 1) sprzedanych/umorzonych papierów wartościowych 2) zbytych jednostek uczestnictwa 3) dywidend 4) odsetek 5) pozostałe II. Zobowiązania 1. Z tytułu nabytych papierów wartościowych 2. Z tytułu umorzonych jednostek uczestnictwa 3. Rezerwa na wydatki 4. Pozostałe III. Aktywa netto (I-II) IV. Kapitał powierzony V. Zakumulowany wynik działalności operacyjnej netto 1. Wynik z inwestycji netto 2. Zakumulowane, nierozdysponowane wyniki z inwestycji netto z lat ubiegłych 3. Zakumulowany zysk/strata z inwestycji 4. Wzrost/Spadek wartości składników portfela inwestycyjnego ponad cenę nabycia VI. Kapitał powierzony i zakumulowany wynik działalności operacyjnej netto razem (IV+V) 1. Liczba jednostek uczestnictwa 2. Wartość aktywów netto na jednostkę uczestnictwa _______ 1) Stan składników portfela inwestycyjnego funduszu należy wykazać z podziałem według kryterium najlepiej charakteryzującego profil inwestycyjny funduszu. 2) Środki pieniężne należy wykazać z uwzględnieniem ich struktury. Uwaga: Składniki "Należności" oraz "Zobowiązań" nie wyszczególnione wyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy odpowiednio "Należności" lub "Zobowiązań", należy wykazać w odrębnych pozycjach bilansu. Załącznik nr 3 RACHUNEK WYNIKÓW DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ I. Przychody z inwestycji 1. Dywidendy 2. Odsetki 3. Różnice kursowe (saldo) 4. Pozostałe II. Limitowane koszty operacyjne 1. Wynagrodzenie towarzystwa 2. Opłaty dla banku-powiernika 3. Usługi w zakresie rachunkowości, w tym prowadzenie rejestru uczestników 4. Usługi wydawnicze, w tym poligraficzne 5. Usługi prawne 6. Pozostałe III. Koszty pokrywane przez towarzystwo IV. Limitowane koszty operacyjne netto (II-III) V. Wynik z inwestycji netto (I-IV) VI. Zyski/Straty z inwestycji i wyceny razem 1. Zysk/Strata z inwestycji 2. Wzrost/Spadek niezrealizowanego zysku/straty z inwestycji VII. Wynik działalności operacyjnej netto (V+VI) Uwagi: Składniki "Przychodów z inwestycji" oraz "Limitowanych kosztów operacyjnych" nie wyszczególnione powyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy odpowiednio "Przychodów z inwestycji" lub "Limitowanych kosztów operacyjnych", należy wykazać w odrębnych pozycjach rachunku wyników działalności operacyjnej. Koszty operacyjne funduszu inne niż "Limitowane koszty operacyjne" należy wykazać w rachunku wyników działalności operacyjnej odpowiednio do tytułu ich poniesienia, w szczególności należy wykazać podatki, opłaty manipulacyjne i prowizje maklerskie. Załącznik nr 4 INFORMACJA DODATKOWA I. Informacja dodatkowa obejmuje w szczególności informacje uzupełniające za bieżący rok obrotowy (półrocze) oraz co najmniej dwa poprzednie lata obrotowe* o: 1) zmianach wartości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa, z określeniem: a) wartości jednostki uczestnictwa na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego, b) wartości jednostki uczestnictwa na koniec bieżącego okresu sprawozdawczego, c) procentowej zmiany wartości jednostki uczestnictwa w okresie sprawozdawczym, d) minimalnej i maksymalnej wartości jednostki uczestnictwa w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny, e) wartości jednostki uczestnictwa według ostatniej wyceny w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny; 2) zmianach liczby jednostek uczestnictwa, z określeniem: a) zmiany liczby jednostek uczestnictwa w okresie sprawozdawczym, w tym: i) liczby zbytych jednostek uczestnictwa, ii) liczby umorzonych jednostek uczestnictwa, iii) salda zmian liczby jednostek uczestnictwa, b) zmiany liczby jednostek uczestnictwa narastająco od początku działalności funduszu, w tym: i) liczby zbytych jednostek uczestnictwa, ii) liczby umorzonych jednostek uczestnictwa, iii) salda zmian liczby jednostek uczestnictwa; 3) zmianach wartości aktywów netto, z określeniem: a) wartości aktywów netto na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego, b) wyniku działalności operacyjnej netto za okres sprawozdawczy, w tym: i) wyniku z inwestycji netto, ii) zysku/straty z inwestycji, iii) wzrostu/spadku niezrealizowanego zysku/straty z inwestycji, iv) łącznej kwoty wyniku działalności operacyjnej netto, c) zmian w kapitale powierzonym w okresie sprawozdawczym, w tym: i) z tytułu zbytych jednostek uczestnictwa, ii) z tytułu umorzonych jednostek uczestnictwa, iii) salda zmian wysokości kapitału powierzonego, d) łącznej zmiany wartości aktywów netto, e) wartości aktywów netto na koniec okresu sprawozdawczego, f) średniej wartości aktywów netto w okresie sprawozdawczym; 4) procentowym udziale w aktywach netto limitowanych kosztów operacyjnych, w tym wynagrodzenia towarzystwa. II. Informacja dodatkowa w części opisowej obejmuje w szczególności: 1) podstawowe dane o: a) funduszu oraz rodzinie funduszy, jeśli towarzystwo zarządza wieloma funduszami, b) polityce inwestycyjnej towarzystwa, w tym limitach inwestycyjnych, z opisem głównych inwestycji funduszu, koncentracji zaangażowania funduszu w papiery wartościowe poszczególnych emitentów, grup kapitałowych, działów gospodarki, wraz z oceną ryzyka, c) jednostkach obsługujących fundusz, w szczególności: towarzystwie, banku-powierniku, agencie obsługującym uczestników funduszu: i) z określeniem prowizji i opłat pobieranych przez te jednostki, ii) z opisem powiązań kapitałowych jednostek obsługujących fundusz; 2) opis: a) przyjętych zasad rachunkowości w zakresie, w jakim przepisy pozostawiają prawo wyboru, dotyczących w szczególności: i) ujmowania w księgach rachunkowych operacji dotyczących składników funduszu, ii) wyceny aktywów, w tym stosowanych algorytmów wyceny składników portfela inwestycyjnego, oraz pasywów funduszu, b) przyjętego kryterium wyboru rynku głównego, w tym systemu notowań, c) wprowadzonych zmian stosowanych zasad rachunkowości, w tym metod ujmowania operacji w księgach rachunkowych, metod wyceny oraz sposobu sporządzania sprawozdania finansowego, przy czym zmiany te należy opisać w informacji dodatkowej w dwóch kolejnych sprawozdaniach finansowych po ich wprowadzeniu, z wyjaśnieniem przyczyn ich wprowadzenia oraz określeniem ich wpływu na sytuację majątkową, finansową oraz wynik działalności operacyjnej neto funduszu; 3) dane liczbowe zapewniające porównywalność sprawozdania finansowego za poprzednie lata i bieżący rok obrotowy (półrocze), objęte sprawozdaniem finansowym; 4) uzupełniające dane o składnikach portfela inwestycyjnego, pozycjach bilansu i rachunku wyników działalności operacyjnej funduszu, w tym: a) opis przyjętego w sprawozdaniu finansowym funduszu kryterium podziału składników portfela inwestycyjnego, b) dane o walutowej strukturze aktywów i pasywów, w szczególności o wysokości środków pieniężnych w walutach obcych, c) informacje o podatkach i opłatach, w tym dotyczące opodatkowania funduszu, opodatkowania dochodów z inwestycji kapitałowych krajowych i zagranicznych, oraz dane dotyczące opłat manipulacyjnych, prowizji maklerskich i innych opłat pokrywanych z funduszu, z określeniem ich wartości; 5) informacje o zaciągniętych przez towarzystwo na wspólny rachunek uczestników funduszu kredytach i pożyczkach, z określeniem: a) nazwy i siedziby jednostki udzielającej kredytu (pożyczki), b) kwoty kredytu (pożyczki), c) warunków oprocentowania, d) terminu spłaty, e) ustanowionych zabezpieczeniach. _________ * Jeżeli okres, dla jakiego prezentowane są zmiany, nie jest równy 12 miesiącom, to zmiany wyrażone procentowo należy odnieść do okresu 12 miesięcy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 90, poz. 1008) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od dochodu osób samotnie wychowujących dzieci, w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym a podatkiem obliczonym na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930, Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902). 2. Zaniechanie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podatników wychowujących w roku podatkowym dzieci, które nie ukończyły lub ukończą w 1999 r. 25 rok życia, jeżeli dzieci te uczą się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach o szkolnictwie wyższym, i nie uzyskały przychodów ze źródeł, z których dochód opodatkowany jest zgodnie z art. 27 ustawy wymienionej w ust. 1, z wyjątkiem: renty rodzinnej, dochodów zwolnionych (wolnych) od podatku dochodowego oraz dochodów w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów osiąganych od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie zasad dokonywania skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz przez inne niż banki osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi. (Dz. U. Nr 90, poz. 1009) Na podstawie art. 99a ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 40, poz. 399) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady dokonywania skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz przez inne niż banki osoby prawne i podmioty nie będące osobami prawnymi, zwane dalej "podmiotami". § 2. Podmioty mogą wykonywać czynności, o których mowa w § 1, na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, zwanego dalej "upoważnieniem". § 3. 1. Czynności, o których mowa w § 1, mogą być wykonywane w lokalu, zwanym dalej "kasą", dostosowanym do ich wykonywania, a w szczególności zapewniającym bezpieczne dokonywanie transakcji. 2. Kasa powinna być wyposażona w: 1) umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, tablicę z napisem wskazującym, jakiego rodzaju czynności są wykonywane, ze wskazaniem dni i godzin ich wykonywania, 2) tablicę informacyjną prezentującą: a) wykaz skupowanych i sprzedawanych walut obcych i skupowanych dewiz określonych upoważnieniem i będących przedmiotem obrotu oraz aktualne ceny (kursy) kupna i sprzedaży, b) informację o obowiązku, o którym mowa w § 5 ust. 1, 3) rejestry skupowanych i sprzedawanych walut obcych i skupowanych dewiz, 4) formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży walut obcych i kupna dewiz będących przedmiotem obrotu, zawierające dane, o których mowa w § 5 ust. 2, lub odpowiedni program umożliwiający komputerowy wydruk takich dowodów, 5) pieczątkę z nazwą i adresem kasy oraz pieczątki imienne kasjerów, 6) oryginalny, wydawany przez Narodowy Bank Polski, zaktualizowany album zagranicznych znaków pieniężnych. 3. W kasie powinna znajdować się bieżąca ekspozycja komunikatów Narodowego Banku Polskiego, zawierających informacje o walutach obcych i dewizach będących przedmiotem obrotu w kasie. § 4. 1. Czynności, o których mowa w § 1, powinny być ewidencjonowane w sposób trwały i ciągły - według zasad umożliwiających w każdym momencie ustalenie aktualnego stanu waluty polskiej, walut obcych i dewiz, będących przedmiotem obrotu. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest prowadzona w następujący sposób: 1) ewidencjonowaniu podlegają: a) data transakcji, b) określenie rodzaju transakcji (kupno-sprzedaż-dekretacja księgowa), c) nazwa i ilość walut obcych i dewiz będących przedmiotem transakcji, d) cena (kurs waluty) i równowartość transakcji dewizowych w złotych, 2) wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po dokonaniu transakcji. § 5. 1. Czynności, o których mowa w § 1, powinny być potwierdzone dowodem kupna, imiennym lub na okaziciela, wydawanym przy każdej transakcji. 2. Dowody, o których mowa w ust. 1, zawierają: 1) imię, nazwisko i adres klienta, a także znamiona dokumentu tożsamości, jeżeli jest to imienny dowód kupna, 2) nazwę i kwotę skupionych walut obcych i dewiz, 3) kurs waluty i równowartość transakcji w złotych, 4) pieczątkę z oznaczeniem kasy i datę wystawienia, 5) pieczątkę imienną i podpis kasjera. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 15 października 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i funkcjonowania funduszu likwidacji kopalń, ustalania wysokości odpisów i terminów przekazywania środków na ten fundusz oraz ich wykorzystania. (Dz. U. Nr 90, poz. 1010) Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Fundusz likwidacji kopalń, zwany dalej "funduszem", jest tworzony przez przedsiębiorstwo górnicze w ciężar kosztów prowadzonej działalności przez to przedsiębiorstwo do czasu zaprzestania wydobycia. 2. Przedsiębiorstwo górnicze ustala corocznie wysokość odpisów na fundusz, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), zwanej dalej "ustawą", na podstawie planu amortyzacji w rozumieniu przepisów o rachunkowości. 3. Wysokość odpisów na fundusz ustala się w zależności od: 1) zakresu i sposobu likwidacji zakładu górniczego określonego w wieloletnim programie działania przedsiębiorstwa górniczego, 2) okresu funkcjonowania zakładu górniczego przewidzianego do likwidacji. § 2. Środki funduszu zwiększa się o wpływy z oprocentowania środków zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz z oprocentowania papierów wartościowych, o których mowa w § 4 ust. 2. § 3. Przedsiębiorstwo górnicze przekazuje środki przeznaczone na fundusz na wyodrębniony rachunek bankowy do dnia 20 następnego miesiąca po zakończeniu kwartału. § 4. 1. Przedsiębiorstwo górnicze dysponuje środkami funduszu w sposób zapewniający realizację programu, o którym mowa w art. 13 ust. 3 pkt 1 ustawy. 2. Środki funduszu, do czasu wykorzystania ich na cele likwidacji kopalni lub jej części, mogą być lokowane wyłącznie w bonach skarbowych i obligacjach, emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa. § 5. Środki funduszu wykorzystuje się na pokrycie następujących kosztów, ponoszonych na likwidację kopalni lub wyodrębnionej części kopalni: 1) likwidacji oraz zabezpieczenia wyrobisk górniczych, 2) likwidacji zbędnych budynków, instalacji oraz demontażu maszyn i urządzeń, 3) usuwania szkód górniczych wywołanych eksploatacją górniczą, z wyjątkiem szkód wywołanych ruchem zakładu górniczego, powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów, 4) rekultywacji terenów pogórniczych, 5) utrzymania obiektów przeznaczonych do likwidacji - w kolejności zapewniającej bezpieczeństwo ruchu zakładu górniczego, 6) wykonania prac zabezpieczających oraz przedsięwzięć zapobiegających zagrożeniom, w związku z likwidowanym zakładem górniczym, 7) opracowania projektów, dokumentacji, opinii, ekspertyz i analiz związanych z likwidacją kopalń, 8) ogólnego zarządu, w kopalni całkowicie likwidowanej, od chwili zaprzestania wydobycia. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 19 października 1999 r. w sprawie regulaminu wykonywania i odbywania kar i środków dyscyplinarnych. (Dz. U. Nr 90, poz. 1011) Na podstawie art. 93 pkt 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), 2) zarządzeniu - należy przez to rozumieć zarządzenie wykonania kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego, wydane przez przełożonego dyscyplinarnego, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, 3) ukaranym - należy przez to rozumieć żołnierza, wobec którego wykonuje się karę dyscyplinarną lub środek dyscyplinarny, 4) areszcie - należy przez to rozumieć wojskowy areszt dyscyplinarny, w którym wykonuje się karę dyscyplinarną aresztu izolacyjnego, określony w odrębnych przepisach. § 2. 1. Zarządzenie powinno mieć formę pisemną i zawierać: 1) powołanie: a) podstawy prawnej, b) orzeczenia, w wykonaniu którego jest wydawane, i daty jego uprawomocnienia się, 2) termin rozpoczęcia i miejsce odbywania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego, 3) sposób odbywania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego, w tym określenie: a) przełożonego lub innego żołnierza wzywającego do siebie ukaranego, b) rodzaju i wymiaru dodatkowych zadań na rzecz jednostki wojskowej wykonywanych przez ukaranego, c) przełożonego sprawującego kontrolę wykonywania zadań wymienionych pod lit. b), 4) termin zwolnienia z zajmowanego stanowiska służbowego ukaranego karą dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, 5) termin wykonania środka dyscyplinarnego oraz wyznaczenie: a) przełożonego ukaranego i przełożonego pokrzywdzonego żołnierza, kontrolujących wykonanie przez ukaranego obowiązku przeproszenia pokrzywdzonego, b) przełożonego kontrolującego wykonanie przez ukaranego obowiązku naprawienia wyrządzonej szkody, 6) obowiązek poinformowania o wykonaniu kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego. 2. Zarządzenie wykonania warunkowego zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej powinno zawierać elementy, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 6, a także pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania. 3. Wzór zarządzenia: 1) wykonania kary dyscyplinarnej lub kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego albo środka dyscyplinarnego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wykonania warunkowego zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Orzeczenie o odroczeniu lub przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania albo aresztu koszarowego powinno zawierać: 1) podstawę prawną, 2) powołanie prawomocnego orzeczenia, którym kara dyscyplinarna została wymierzona, lub zarządzenia, 3) okres odroczenia lub przerwania wykonania kary dyscyplinarnej. 2. Orzeczenie o odroczeniu w całości lub w części albo rozłożeniu na raty wykonania kary pieniężnej powinno zawierać elementy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, a także termin odroczenia jej wykonania w całości lub w części albo warunki rozłożenia na raty. 3. Wzór orzeczenia o: 1) odroczeniu lub przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania albo aresztu koszarowego stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia, 2) odroczeniu w całości lub w części albo rozłożeniu na raty wykonania kary pieniężnej stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 4. Zarządzenie albo orzeczenie, dotyczące wykonania kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego, dołącza się do akt postępowania dyscyplinarnego. Przepisy § 7 i § 9 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie dokumentowania postępowania dyscyplinarnego (Dz. U. Nr 35, poz. 333) stosuje się odpowiednio. § 5. Kary i środki dyscyplinarne wykonuje się w sposób humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej ukaranego. § 6. Ukarany ma obowiązek stosować się do poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia o ukaraniu. Rozdział 2 Wykonywanie i odbywanie kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego § 7. Dowódca jednostki wojskowej, w której pełni służbę żołnierz, któremu została wymierzona kara aresztu izolacyjnego, ustala, w porozumieniu z komendantem aresztu, termin stawienia się żołnierza do odbycia kary oraz wystawia mu skierowanie wskazujące areszt i termin stawienia się do aresztu. § 8. Żołnierz skierowany do odbycia kary aresztu izolacyjnego jest obowiązany zabrać ze sobą: 1) książeczkę wojskową albo w razie jej utraty lub zniszczenia inny dokument, na podstawie którego można ustalić tożsamość, 2) książeczkę zdrowia, 3) przybory higieny osobistej. § 9. 1. Podstawę przyjęcia ukaranego do aresztu stanowią: 1) odpis prawomocnego orzeczenia sądu wojskowego o ukaraniu oraz zarządzenia wykonania kary aresztu izolacyjnego, 2) zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do odbycia przez żołnierza kary aresztu izolacyjnego, wydane nie wcześniej niż 48 godzin przed terminem jego stawienia się do aresztu. 2. Przy przyjęciu do aresztu ukarany jest obowiązany podać swoje dane osobowe. 3. Przyjęcie ukaranego do aresztu następuje po: 1) sprawdzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, 2) ustaleniu tożsamości ukaranego. 4. Komendant lub profos aresztu odmawia przyjęcia do aresztu ukaranego, jeżeli: 1) został on skierowany bez dokumentów, o których mowa w ust. 1, 2) nie posiada żadnego dokumentu, na podstawie którego ustala się tożsamość, albo jeżeli co do tożsamości ukaranego istnieją uzasadnione wątpliwości wynikające z: a) zużycia lub uszkodzenia posiadanego przez niego dokumentu, b) niezgodności między dokumentami a informacjami uzyskanymi od ukaranego, c) braku możliwości uzyskania potwierdzenia tożsamości ukaranego. 5. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli do aresztu zostanie przekazane pismo dowódcy jednostki wojskowej stwierdzające tożsamość ukaranego, a w przypadku gdy ukarany nie ma dokumentów wymienionych w § 8 pkt 1 - także aktualna fotografia ukaranego. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, żołnierza kieruje się do jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, powiadamiając natychmiast dowódcę tej jednostki wojskowej. § 10. 1. W razie zawinionego niestawienia się żołnierza do aresztu w wyznaczonym terminie, dowódca jednostki wojskowej: 1) powiadamia o tym właściwy wojskowy sąd garnizonowy, 2) poleca doprowadzenie żołnierza do aresztu przez wojskowy organ porządkowy. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepis § 7 i § 9 ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio. § 11. 1. Dane osobowe ukaranego karą aresztu izolacyjnego, datę i godzinę oraz podstawę jego przyjęcia do aresztu, datę i godzinę oraz podstawę jego zwolnienia z aresztu, przyjęcie do depozytu i zwrot z depozytu jego rzeczy odnotowuje się w książce ewidencji żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego. 2. Wzór książki ewidencji żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 3. Komendant lub profos aresztu zawiadamia natychmiast dowódcę jednostki wojskowej, w której ukarany karą aresztu izolacyjnego pełni służbę wojskową, oraz właściwy wojskowy sąd garnizonowy o przyjęciu do aresztu i zwolnieniu z niego, podając datę i godzinę przyjęcia lub zwolnienia. § 12. 1. Przy przyjęciu do aresztu ukarany karą aresztu izolacyjnego jest obowiązany przekazać do depozytu: 1) dokumenty, o których mowa w § 8 pkt 1 i 2, 2) urządzenia telekomunikacyjne, urządzenia służące do rejestrowania lub odtwarzania informacji, 3) przedmioty, których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo lub ustalony w areszcie porządek, a w szczególności: noże, brzytwy, żyletki, narzędzia do cięcia metalu, środki służące do obezwładniania, środki odurzające lub psychotropowe oraz alkohol. 2. Przy przyjęciu do aresztu ukarany karą aresztu izolacyjnego jest obowiązany przekazać do depozytu również dokumenty inne niż dokumenty, o których mowa w § 8 pkt 1 i 2, przedmioty wartościowe oraz inne przedmioty, z wyjątkiem wyrobów tytoniowych, przedmiotów osobistego użytku, a w szczególności zegarka, notatek, listów, fotografii członków rodziny i innych osób bliskich, przedmiotów kultu religijnego, materiałów piśmiennych oraz prasy codziennej, czasopism i książek. Ukarany karą aresztu izolacyjnego może przekazać do depozytu pieniądze, o czym należy go pouczyć. 3. Dokumenty, pieniądze, przedmioty wartościowe oraz inne przedmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, wpisuje się do książki ewidencji żołnierzy odbywających karę aresztu izolacyjnego, określając cechy charakterystyczne tych dokumentów i przedmiotów lub kwotę pieniędzy. Wykaz rzeczy przyjętych do depozytu podpisuje żołnierz przyjmujący oraz ukarany karą aresztu izolacyjnego. § 13. 1. Przy przyjęciu do aresztu oraz w razie potrzeby, uzasadnionej wyłącznie względami bezpieczeństwa w areszcie, ukarany karą aresztu izolacyjnego podlega w każdym czasie kontroli. Kontroli podlega w szczególności odzież, bielizna i obuwie ukaranego karą aresztu izolacyjnego oraz pomieszczenie, w którym on stale lub czasowo przebywa, a także przedmioty dostarczane mu lub przekazywane przez niego innym osobom. 2. Paczki otrzymane przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego podlegają kontroli w jego obecności. W paczkach nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia w istotny sposób ich substancji, oraz artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich zawartości. 3. Kontrolę osobistą przeprowadza się z poszanowaniem godności ludzkiej i praw człowieka, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste ukaranego karą aresztu izolacyjnego. W szczególności kontroli osobistej dokonuje się przez żołnierza tej samej płci i w pomieszczeniu niedostępnym w czasie kontroli dla osób postronnych. 4. Przedmioty, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 3, znalezione w czasie kontroli ukaranego karą aresztu izolacyjnego, podlegają przekazaniu do depozytu i zaewidencjonowaniu. § 14. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo bezzwłocznie po przyjęciu go do aresztu zawiadomić o miejscu swojego pobytu rodzinę lub osobę najbliższą. § 15. 1. Ukaranego karą aresztu izolacyjnego umieszcza się w celi mieszkalnej wieloosobowej lub jednoosobowej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W jednej celi umieszcza się żołnierzy tych samych korpusów osobowych i tej samej płci. 3. W celi jednoosobowej można umieścić żołnierza, gdy wynika to z zaleceń lekarza lub psychologa. § 16. 1. Ukarani karą aresztu izolacyjnego przebywają w areszcie pod nadzorem profosa lub komendanta aresztu. 2. Komendant i profos aresztu mają obowiązek podejmowania odpowiednich działań celem zapewnienia bezpieczeństwa osobistego ukaranym karą aresztu izolacyjnego. 3. Areszt jest obiektem podlegającym ochronie. § 17. Ukaranego przyjętego do aresztu należy niezwłocznie poinformować o prawach i obowiązkach, a zwłaszcza umożliwić mu zapoznanie się z przepisami rozporządzenia dotyczącymi wykonywania kary aresztu izolacyjnego. § 18. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo w szczególności do: 1) kontaktowania się z rodziną i innymi osobami bliskimi, 2) prowadzenia korespondencji, 3) składania skarg, wniosków i próśb, 4) opieki lekarskiej, 5) wykonywania praktyk religijnych i korzystania z zorganizowanej posługi religijnej, 6) wyżywienia, według norm określonych w odrębnych przepisach, 7) otrzymywania paczek, 8) dysponowania pieniędzmi, 9) dokonywania zakupów, 10) poruszania się po areszcie w czasie i miejscach ustalonych w porządku dnia, 11) spaceru i wypoczynku, 12) korzystania z książek i prasy. 2. Korzystanie przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego z przysługujących mu praw powinno następować w sposób nie naruszający praw innych osób oraz nie zakłócający ustalonego w areszcie porządku dnia. § 19. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo do korzystania z odwiedzin rodziny, a innych osób bliskich - za zezwoleniem komendanta lub profosa aresztu. Odwiedziny trwają sześćdziesiąt minut, a za zezwoleniem komendanta lub profosa aresztu mogą być przedłużone. 2. Odwiedziny, o których mowa w ust. 1, mogą odbywać się: 1) jeden raz w ciągu doby, 2) nie więcej niż jednocześnie z dwiema osobami. 3. W uzasadnionych przypadkach komendant lub profos aresztu może zezwolić na zwiększenie liczby odwiedzin w ciągu doby lub na większą liczbę osób odwiedzających. 4. Na polecenie komendanta aresztu odwiedziny odbywają się w obecności profosa, w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt ukaranego karą aresztu izolacyjnego z osobą odwiedzającą, przy oddzielnym stoliku. 5. Zasady i sposób odbywania odwiedzin podaje się do wiadomości osobom odwiedzającym. 6. W razie naruszenia przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego lub osobę odwiedzającą ustalonego sposobu odbywania odwiedzin, mogą być one przerwane lub zakończone przed czasem przeznaczonym na odwiedziny. § 20. 1. Korespondencja ukaranego karą aresztu izolacyjnego nie podlega cenzurze. 2. Ukaranemu karą aresztu izolacyjnego udostępnia się, jeżeli o to wnosi, przedmioty niezbędne do sporządzenia skargi lub wniosku albo pisma w sprawie, w której jest uczestnikiem postępowania. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do wysłania jednego listu osobistego w czasie odbywania kary. § 21. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo bezpośredniego zwracania się ze sprawami osobistymi do komendanta i profosa aresztu oraz ze skargami, z prośbami i wnioskami związanymi z wykonywaniem kary aresztu - do osób uprawnionych do kontroli wykonywania kary. 2. Składanie skarg i wniosków zbiorowych, jak również przez poszczególnych ukaranych karą aresztu izolacyjnego w imieniu ogółu lub grupy ukaranych, jest niedozwolone. § 22. 1. Skargę lub wniosek ukaranego karą aresztu izolacyjnego, związane z działalnością aresztu, jego komendant przedstawia bezzwłocznie dowódcy jednostki wojskowej, któremu areszt podlega, informując go o terminie zwolnienia ukaranego z aresztu, a inne przesyła organom wskazanym przez ukaranego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli skarga lub wniosek ukaranego karą aresztu izolacyjnego są adresowane do niewłaściwego organu, komendant aresztu przekazuje je właściwemu organowi. 3. Organ właściwy do załatwienia skargi lub wniosku, o których mowa w ust. 1, powiadamia ukaranego karą aresztu izolacyjnego o sposobie ich załatwienia, za pośrednictwem komendanta aresztu, w terminie nie dłuższym niż trzy dni, a jeżeli został on już zwolniony z aresztu - za pośrednictwem przełożonego żołnierza, w terminie określonym w odrębnych przepisach. 4. Skargi i wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich załatwienia podlegają ewidencjonowaniu w książce skarg i wniosków znajdującej się w areszcie. § 23. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo, w sposób nie naruszający zasad tolerancji i nie zakłócający ustalonego w areszcie porządku dnia, wykonywać praktyki religijne. 2. Ukarany karą aresztu izolacyjnego może, za zgodą komendanta lub profosa aresztu, korzystać z indywidualnej posługi religijnej w terminach innych, niż określa to ustalony w areszcie porządek dnia. § 24. 1. Ukarany odbywa karę aresztu izolacyjnego w umundurowaniu polowym bez pasa głównego i w obuwiu bez sznurowadeł. 2. Ukaranemu karą aresztu izolacyjnego wydaje się: 1) ubranie robocze - jeżeli prace przez niego wykonywane lub względy higieny to uzasadniają, 2) na noc - piżamę, materac, koc, prześcieradło i poduszkę z poszewką, a gdy temperatura w celi wynosi poniżej +18°C - dodatkowy koc, 3) bieliznę odpowiednią do pory roku, 4) środki do utrzymania higieny osobistej, jeżeli ich nie posiada. § 25. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego ma prawo do posiadania w celi trwałych artykułów żywnościowych oraz przedmiotów osobistego użytku, z wyjątkiem tych, których posiadanie jest niedozwolone, a także notatek i zapisków, listów, fotografii, materiałów piśmiennych, książek, prasy codziennej i czasopism. 2. Artykuły żywnościowe uznane przez lekarza albo komendanta lub profosa aresztu za nie nadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności ukaranego karą aresztu izolacyjnego. § 26. Ukarany karą aresztu izolacyjnego może dysponować pieniędzmi, przedmiotami wartościowymi i innymi, stanowiącymi jego własność, znajdującymi się w depozycie oraz otrzymanymi w przekazach pocztowych i paczkach, z wyjątkiem przedmiotów, których posiadanie w areszcie jest niedozwolone. § 27. 1. Ukarany karą aresztu izolacyjnego korzysta z niezbędnego dla zdrowia wypoczynku, w szczególności z prawa do co najmniej godzinnego spaceru w wyznaczonym miejscu, na wolnym powietrzu i ośmiogodzinnego czasu przeznaczonego na sen w ciągu doby. 2. W razie naruszenia przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego ustalonego sposobu odbywania spaceru, spacer może być zakończony przed czasem. § 28. 1. Dowódca jednostki wojskowej, któremu podlega areszt, ustala porządek dnia w areszcie. 2. Porządek dnia powinien określać w szczególności: 1) ośmiogodzinny czas w porze nocnej przeznaczony na sen, 2) czas wykonywania prac porządkowych w areszcie, 3) czas i miejsce spożywania posiłków, 4) zasady poruszania się ukaranych po terenie aresztu, 5) czas, miejsce i sposób odbywania spacerów, 6) czas i miejsce palenia tytoniu, 7) czas i sposób korzystania z kąpieli, 8) terminy, miejsce, czas i sposób dokonywania zakupów oraz odbywania odwiedzin, 9) czas i miejsce korzystania z posług religijnych, 10) terminy i miejsce przyjmowania ukaranych karą aresztu izolacyjnego w sprawach skarg i wniosków, a także przyjmowania przez lekarza lub psychologa. 3. Ukaranego karą aresztu izolacyjnego zaznajamia się z obowiązującym w areszcie porządkiem dnia przy przyjęciu do aresztu. § 29. 1. Potrzebę wykonywania dodatkowych zadań na rzecz jednostki wojskowej przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego, wymiar tych zadań oraz przełożonego sprawującego kontrolę nad ich wykonywaniem zgłasza się komendantowi lub profosowi aresztu. 2. Rodzaj zadań, o których mowa w ust. 1, oraz czas ich wykonywania przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego w danym dniu stwierdza się w książce meldunków znajdującej się w areszcie. § 30. Ukarany karą aresztu izolacyjnego jest obowiązany do: 1) przestrzegania przepisów rozporządzenia dotyczących wykonywania i odbywania kary aresztu izolacyjnego oraz ustalonego w areszcie porządku dnia, 2) wykonywania rozkazów komendanta i profosa aresztu, a także poleceń przełożonych kontrolujących wykonywanie dodatkowych zadań na rzecz jednostki wojskowej, 3) wykonywania prac porządkowych w areszcie, 4) dbania o: a) higienę osobistą, jak również należyty stan i czystość pomieszczeń, w których przebywa, b) mienie aresztu, 5) poddania się kontroli osobistej. § 31. Spośród ukaranych karą aresztu izolacyjnego umieszczonych w celi wieloosobowej wyznacza się starszego celi. Do obowiązków starszego celi należy dbałość o przestrzeganie przez ukaranych ustalonego w areszcie porządku dnia oraz obowiązków, o których mowa w § 30 pkt 4, a także informowanie komendanta lub profosa aresztu o potrzebach bytowych i zdrowotnych ukaranych. § 32. 1. Tryb kontrolowania przez sędziów i prokuratorów wojskowych wykonywania kary aresztu izolacyjnego określają odrębne przepisy. 2. Prawo kontrolowania warunków, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia aresztu, określonych w odrębnych przepisach, oraz kontrolowania dokumentacji znajdującej się w areszcie mają: dowódca jednostki wojskowej, któremu areszt podlega, przełożeni tego dowódcy i osoby przez nich upoważnione na piśmie, a także oficer inspekcyjny garnizonu i jego pomocnik. 3. Dowódca jednostki wojskowej, któremu areszt podlega, jest obowiązany co najmniej raz w miesiącu kontrolować cele i inne pomieszczenia aresztu. 4. Osobom upoważnionym do kontroli aresztu należy umożliwić niezwłoczne jej przeprowadzenie, a zwłaszcza rozmowę z ukaranymi karą aresztu izolacyjnego bez udziału innych osób, wgląd w dokumentację oraz lustrację wszystkich pomieszczeń aresztu. 5. Osoby przeprowadzające kontrolę, o której mowa w ust. 1 i 2, odnotowują ten fakt w książce meldunków znajdującej się w areszcie. § 33. Komendant lub profos aresztu są obowiązani do bezzwłocznego zawiadomienia komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej lub prokuratora wojskowego o każdym przypadku popełnienia przez ukaranego karą aresztu izolacyjnego przestępstwa lub wykroczenia, a dowódcę jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, o każdym przypadku popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. § 34. Ukaranego karą aresztu izolacyjnego zwalnia się bezzwłocznie z aresztu: 1) po odbyciu kary, 2) w razie uchylenia kary, 3) w razie przerwania wykonania kary. § 35. 1. Ukaranemu karą aresztu izolacyjnego zwalnianemu z aresztu zwraca się, za pokwitowaniem odbioru, rzeczy przekazane do depozytu. 2. Profos aresztu rozlicza ukaranego karą aresztu izolacyjnego zwalnianego z aresztu z przedmiotów wydanych mu na czas pobytu w areszcie. Rozdział 3 Wykonywanie i odbywanie kary dyscyplinarnej aresztu koszarowego oraz zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania § 36. O treści zarządzenia wykonania kary dyscyplinarnej aresztu koszarowego lub zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania informuje się niezwłocznie ukaranego, za pośrednictwem jego przełożonego, a także innego żołnierza kierującego wykonaniem kary lub kontrolującego wykonanie kary. § 37. 1. W przypadku zaistnienia ważnej przeszkody, a w szczególności: 1) choroby ukaranego, 2) śmierci lub ciężkiej choroby członka rodziny ukaranego, 3) klęski żywiołowej, 4) ogłoszenia alarmu w jednostce wojskowej, 5) wyjazdu na ćwiczenia - przełożony dyscyplinarny, który zarządził wykonanie kary dyscyplinarnej aresztu koszarowego lub zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania, może, do czasu ustania przeszkody, zmienić określony w zarządzeniu termin, sposób i miejsce ich wykonywania i odbywania albo orzec o odroczeniu lub przerwaniu ich wykonania. 2. Wydanie zarządzenia lub orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić z uwzględnieniem terminu określonego w art. 91 ust. 1 ustawy. 3. Przepis § 36 stosuje się odpowiednio. § 38. Odpis zarządzenia wykonania warunkowego zawieszenia wykonania kary dyscyplinarnej aresztu koszarowego lub zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania doręcza się, za pokwitowaniem odbioru, w terminie nie dłuższym niż trzy dni od daty wydania zarządzenia - ukaranemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu. Rozdział 4 Wykonywanie innych kar dyscyplinarnych oraz środków dyscyplinarnych § 39. 1. Wykonanie kary dyscyplinarnej: 1) upomnienia, 2) nagany, 3) ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, 4) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej lub do czynnej służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo do zawodowej służby wojskowej - następuje z dniem doręczenia ukaranemu zarządzenia wykonania kary. 2. Wzór zarządzenia wykonania kary dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 40. 1. Po wydaniu zarządzenia wykonania kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, zwalnia niezwłocznie ukaranego z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i wyznacza na niższe stanowisko służbowe, z zastrzeżeniem ust. 2, w trybie określonym w odrębnych przepisach. 2. W przypadku gdy przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, nie jest właściwy do wykonania kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, przesyła niezwłocznie odpis prawomocnego orzeczenia oraz odpis zarządzenia do organu uprawnionego, na podstawie odrębnych przepisów, do jej wykonania. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, wydaje odrębne zarządzenie wykonania środka dyscyplinarnego, jeżeli został zastosowany obok kary dyscyplinarnej. § 41. 1. W wykonaniu prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej, jeżeli nie zachodzi okoliczność określona w art. 90 ust. 2 ustawy, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, przesyła niezwłocznie odpis orzeczenia oraz odpis zarządzenia do organu finansowego uprawnionego, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza. 2. W przypadku gdy przełożony dyscyplinarny zarządził wykonanie warunkowego zawieszenia wykonania kary pieniężnej, przesyła do organu finansowego uprawnionego, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza, odpis prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej oraz odpis zarządzenia - po upływie pięciu dni od dnia, w którym upłynął termin do wniesienia odwołania, lecz nie później niż ośmiu dni. 3. Jeżeli wykonanie kary pieniężnej pociągnęłoby dla ukaranego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, może z urzędu lub na wniosek ukaranego orzec o odroczeniu w całości lub w części albo rozłożeniu na raty na czas niezbędny - potrącania kary pieniężnej z uposażenia żołnierza. 4. Wydanie orzeczenia, o którym mowa w ust. 3, powinno nastąpić z uwzględnieniem terminu określonego w art. 91 ust. 1 ustawy. 5. Przełożony dyscyplinarny, orzekający w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, który wydał orzeczenie o odroczeniu wykonania kary pieniężnej lub rozłożeniu jej na raty, przesyła niezwłocznie odpis tego orzeczenia i prawomocnego orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej do organu finansowego uprawnionego, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza. § 42. 1. Jeżeli obok kary dyscyplinarnej został zastosowany środek dyscyplinarny, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w pierwszej instancji, może wydać jedno zarządzenie albo odrębnie zarządzić wykonanie kary dyscyplinarnej lub środka dyscyplinarnego, uwzględniając w szczególności: 1) organy uprawnione do wykonania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego, 2) termin, sposób, warunki i miejsce wykonywania kary dyscyplinarnej i środka dyscyplinarnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Środek dyscyplinarny powinien być wykonywany w pierwszej kolejności, chyba że zaistniała przeszkoda uniemożliwiająca spełnienie przed wykonaniem i odbywaniem kary dyscyplinarnej obowiązku wynikającego z zastosowanego środka dyscyplinarnego - zobowiązania do przeproszenia pokrzywdzonego lub zobowiązania do naprawienia wyrządzonej szkody. § 43. 1. Podanie informacji o wymierzonej karze dyscyplinarnej wykonuje się przez zamieszczenie stosownej informacji w rozkazie lub decyzji i ich odczytanie w czasie odprawy albo zbiórki żołnierzy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Informacja o wymierzonej karze dyscyplinarnej nie może być podana do wiadomości: 1) podwładnych ukaranego, 2) żołnierzy posiadających niższy stopień wojskowy, jeżeli nie są przełożonymi ukaranego, 3) osób zajmujących stanowisko służbowe niższe niż ukarany. Rozdział 5 Przepis końcowy § 44. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 października 1999 r. (poz. 1011) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Wzór KSIĄŻKA EWIDENCJI ŻOŁNIERZY ODBYWAJĄCYCH KARĘ ARESZTU IZOLACYJNEGO Lp.Stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca, data i miejsce urodzenia, miejsce pełnienia czynnej służby wojskowej ukaranego karą aresztu izolacyjnegoData i godzina oraz podstawa przyjęcia do aresztuData przyjęcia rzeczy do depozytuWykaz i opis rzeczy przyjętych do depozytu (podać cechy charakterystyczne rzeczy lub kwotę pieniędzy) oraz czytelny podpis ukaranego karą aresztu izolacyjnegoData zwrotu rzeczy z depozytuWykaz rzeczy zwróconych ukaranemu zwalnianemu z aresztu oraz czytelny podpis żołnierzaStanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz czytelny podpis żołnierza przyjmującego rzeczy do depozytu i zwracającego je ukaranemu zwalnianemu z aresztuData i godzina oraz podstawa zwolnienia z aresztuStanowisko służbowe, stopień wojskowy, imię i nazwisko żołnierza przyjmującego do aresztu i zwalniającego z aresztuUwagi 1234567891011 Załącznik nr 6 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 14 października 1999 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości czynszu dzierżawnego w umowach zawieranych ze spółkami w trybie bezprzetargowym. (Dz. U. Nr 90, poz. 1012) Na podstawie art. 39a ust. 8 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W umowach zawieranych ze spółkami, o których mowa w art. 39 ust. 2 pkt 5 i ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484), zwanej dalej "ustawą", roczny czynsz dzierżawny ustala się jako sumę czynszu należnego stosownie do § 2 od poszczególnych składników przedmiotu dzierżawy. 2. Czynsz, o którym mowa w ust. 1, wyraża się w sumie pieniężnej albo w równowartości pieniężnej odpowiedniej ilości pszenicy, przyjmując do przeliczeń średnią krajową cenę skupu pszenicy na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", za półrocze poprzedzające ogłoszenie wykazu nieruchomości, o którym mowa w art. 28 w związku z art. 38 ust. 2 ustawy, zwanego dalej "wykazem". Czynsz ten jest płatny za każde półrocze roku kalendarzowego z dołu, przy odpowiednim uwzględnieniu art. 39a ust. 3 i 4 ustawy. § 2. 1. Roczny czynsz dzierżawny wynosi od: 1) gruntów ornych i użytków zielonych, z wyjątkiem gruntów, o których mowa w pkt 3 i 4 - równowartość pieniężną ilości pszenicy określonej w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia, 2) budynków i budowli, z zastrzeżeniem pkt 3 i 4 - 1,8% wartości księgowej netto, 3) następujących składników obiektu stawowego typu karpiowego: a) gruntów pod stawami - 27,5% iloczynu średniej wieloletniej wydajności naturalnej ustalonej przez eksperta z zakresu rybactwa stawowego, wyrażonej w kilogramach ryb z lustra wody i średniej ważonej ceny zbytu karpia handlowego w roku kalendarzowym poprzedzającym ogłoszenie wykazu, b) budowli ziemnych - 1% wartości początkowej, c) mnichów i zastawek - 5% wartości księgowej netto, d) jazów, tam i innych budowli hydrotechnicznych - 2% wartości początkowej, e) materiału obsadowego - 5% wartości według średniej ważonej ceny zbytu z roku kalendarzowego poprzedzającego ogłoszenie wykazu, 4) następujących składników obiektu stawowego typu pstrągowego: a) gruntów pod obiektem stawowym - równowartość pieniężną ilości pszenicy ustalonej według zasad określonych w pkt 1, z tym że w razie braku klasyfikacji gruntów stawki czynszu ustala się jak dla użytku zielonego kl. I, b) budowli stawowych - 2% wartości początkowej, c) budowli hydrotechnicznych - 2% wartości początkowej, d) materiału obsadowego - 5% wartości według średniej ważonej ceny zbytu z roku kalendarzowego poprzedzającego ogłoszenie wykazu, 5) rybackiego korzystania z jezior: a) 5% iloczynu wielkości naturalnego potencjału produkcyjnego ustalonego przez eksperta z zakresu rybactwa śródlądowego i średniej ważonej ceny zbytu poszczególnych gatunków ryb w roku kalendarzowym poprzedzającym ogłoszenie wykazu oraz b) 7,5% wartości sumy opłat ponoszonych przez wędkarzy za udostępnianie jezior do amatorskiego połowu ryb w roku kalendarzowym poprzedzającym ogłoszenie wykazu, 6) plantacji wieloletnich będących: a) drzewami owocowymi po 5 latach od posadzenia - równowartość pieniężną 2 kg pszenicy za jedno drzewo rocznie, b) krzewami owocowymi po 3 latach od posadzenia - równowartość pieniężną 0,1 kg pszenicy za jeden krzew rocznie, 7) gruntów nie będących gruntami rolnymi w rozumieniu Kodeksu cywilnego i lasami w rozumieniu przepisów o lasach - równowartość pieniężną 10 dt pszenicy z 1 ha. 2. Wartość początkową i wartość księgową netto, o których mowa w ust. 1 pkt 2, pkt 3 lit. b)-d) oraz pkt 4 lit. b) i c), ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego ogłoszenie wykazu. § 3. Nie ustala się czynszu od: 1) gruntów pod ciekami wodnymi, naturalnymi lub sztucznymi, zaliczonymi do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, z wyjątkiem stawów, 2) gruntów pod wodami nieprzydatnymi do rybackiego ich wykorzystania, 3) użytków rolnych klasy VI i VIz oraz nieużytków, 4) gruntów zadrzewionych i zakrzewionych. § 4. 1. Czynsz z tytułu dzierżawy lasów ustala się w każdym roku odrębnie w wysokości 75% wartości drewna pozyskanego w danym roku przez dzierżawcę zgodnie z ustaleniami uproszczonego planu urządzenia lasu lub zadaniami gospodarczymi ustalonymi przez nadleśniczego. 2. Wartość drewna, o której mowa w ust. 1, określa się według zasad ustalania wartości drzewostanów określonych w przepisach o ochronie gruntów rolnych i leśnych dla celów odszkodowawczych. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załącznik do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 14 października 1999 r. (poz. 1012) TABELA STAWEK CZYNSZU DZIERŻAWNEGO OD UŻYTKÓW ROLNYCH Część I Czynsz od gruntów ornych Okręg podatkowyCzynsz wyrażony w dt pszenicy od 1 ha gruntu ornego klasy: IIIIIIaIIIbIVaIVbV I5,14,13,42,92,31,70,6 II4,53,42,82,42,11,40,5 III4,03,02,32,11,71,30,4 IV3,22,72,11,81,31,10,2 Część II Czynsz od użytków zielonych Okręg podatkowyCzynsz wyrażony w dt pszenicy od 1 ha użytku zielonego klasy: IIIIIIIVV I4,53,22,31,30,5 II3,82,71,91,10,4 III3,42,41,70,90,3 IV2,81,91,40,80,2 Objaśnienia: 1. Zaliczenie do okręgu podatkowego następuje według przepisów o podatku rolnym. 2. Rodzaj i klasę użytków rolnych ustala się na podstawie ewidencji gruntów. Część III Od użytków rolnych, położonych na obszarze, na którym zgodnie z przepisami o ochronie środowiska i ochronie przyrody obowiązują ograniczenia w prowadzeniu produkcji rolnej, czynsz wynosi 50% stawek określonych w częściach I i II załącznika. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 14 października 1999 r. w sprawie określenia szczegółowego trybu sprzedaży nieruchomości i ich części składowych, warunków rozkładania ceny sprzedaży na raty, stawek szacunkowych gruntów oraz trybu przeprowadzania przetargów na dzierżawę. (Dz. U. Nr 90, poz. 1013) Na podstawie art. 32 i art. 39a ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484). 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) Agencji - należy przez to rozumieć Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, 2) Zasobie - należy przez to rozumieć Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa, 3) nieruchomościach - należy przez to rozumieć nieruchomości Zasobu przeznaczone do sprzedaży lub wydzierżawienia, z wyłączeniem nieruchomości sprzedawanych w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 3, 4) nieruchomości zabytkowej - należy przez to rozumieć nieruchomość zabytkową w rozumieniu przepisów o ochronie dóbr kultury, wpisaną do rejestru zabytków, 5) organizatorze przetargu - należy przez to rozumieć Agencję lub upoważniony przez nią inny podmiot, 6) pierwszym przetargu - należy przez to rozumieć przetarg, w którym cena wywoławcza, ustalona zgodnie z art. 30, nie została obniżona na podstawie art. 29 ust. 3a, 7) przetargu ofert - należy przez to rozumieć przetarg ofert pisemnych, 8) byłym właścicielu - należy przez to rozumieć osobę pozbawioną własności nieruchomości przed dniem 1 stycznia 1992 r., jeżeli przejęcie nieruchomości przez Skarb Państwa albo gminę miało charakter przymusowego odjęcia własności, w szczególności gdy nastąpiło to z mocy prawa, decyzji i aktów administracyjnych oraz zdarzeń cywilnoprawnych zagrożonych przymusem państwowym, a także spadkobierców tej osoby. Rozdział 2 Sprzedaż bez przetargu § 2. 1. W razie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości, o której mowa w art. 17a ust. 1, przed upływem roku od dnia jej przejęcia do Zasobu, Agencja składa na piśmie ofertę sprzedaży osobie władającej tą nieruchomością, określając cenę, warunki jej zapłaty i termin przyjęcia albo odrzucenia oferty, nie krótszy niż 21 dni od dnia doręczenia oferty. 2. W razie przyjęcia oferty Agencja wyznacza termin zawarcia umowy sprzedaży. § 3. 1. Na wniosek użytkownika wieczystego nieruchomości Agencja może sprzedać mu tę nieruchomość. 2. Wniosek powinien zawierać: 1) oznaczenie i powierzchnię nieruchomości oraz rodzaj użytków i ich klasy według danych z ewidencji gruntów, 2) oznaczenie księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, 3) zaświadczenie właściwej gminy o przeznaczeniu nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. 3. W wypadku uwzględnienia wniosku Agencja zawiadamia na piśmie użytkownika wieczystego o cenie nieruchomości określonej zgodnie z art. 30 i innych warunkach nabycia tej nieruchomości, wyznaczając termin złożenia oświadczenia o przyjęciu tych warunków, z tym że termin ten nie może być krótszy niż 21 dni od otrzymania zawiadomienia. 4. Po złożeniu przez użytkownika wieczystego na piśmie oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, Agencja zawiadamia go o terminie i miejscu zawarcia umowy. 5. Jeżeli użytkownik wieczysty bez uzasadnionej przyczyny nie stawi się w wyznaczonym terminie i miejscu zawarcia umowy lub nie spełni warunków nabycia, określonych w zawiadomieniu, Agencja może odstąpić od zawarcia umowy. § 4. 1. O przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości przejętej na rzecz Skarbu Państwa przed dniem 1 stycznia 1992 r. Agencja zawiadamia na piśmie, stosownie do art. 29 ust. 1c, byłego właściciela, jeżeli jego adres jest znany. W zawiadomieniu podaje się dane, o których mowa w art. 28 ust. 2, oraz cenę i inne warunki nabycia nieruchomości. 2. W wypadku gdy nie jest znany adres byłego właściciela, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, stanowi wykaz nieruchomości sporządzony i ogłoszony stosownie do art. 28 zawierający dodatkowo cenę i inne warunki nabycia tej nieruchomości oraz termin złożenia oświadczenia przez byłego właściciela o przyjęciu tych warunków. 3. Po otrzymaniu od byłego właściciela w wyznaczonym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 29 ust. 1d, Agencja zawiadamia go o dacie i miejscu zawarcia umowy sprzedaży. 4. W wypadku gdy były właściciel: 1) złoży oświadczenie o odmowie skorzystania z pierwszeństwa lub 2) nie złoży w wyznaczonym terminie żadnego oświadczenia albo 3) bez uzasadnionej przyczyny nie stawi się w wyznaczonym terminie i miejscu zawarcia umowy lub nie spełni warunków określonych w zawiadomieniu - Agencja może przeznaczyć nieruchomość do sprzedaży kolejnej osobie mającej pierwszeństwo w nabyciu tej nieruchomości, a w razie braku takiej osoby - sprzedać ją z zastosowaniem trybu przetargowego. 5. Do sprzedaży nieruchomości kolejnym osobom mającym pierwszeństwo w jej nabyciu stosuje się odpowiednio ust. 1, 3 i 4. § 5. 1. Jeżeli kolejny przetarg nieograniczony, o którym mowa w rozdziałach 4 i 6, nie doprowadził do wyłonienia nabywcy, Agencja może sprzedać nieruchomość bez przetargu za cenę nie niższą niż cena wywoławcza ostatniego przetargu. 2. Dokonanie sprzedaży w trybie określonym w ust. 1 nie jest dopuszczalne po upływie 3 miesięcy od dnia zamknięcia ostatniego przetargu. Rozdział 3 Przepisy ogólne o przetargu § 6. 1. Przetarg ogłasza i przeprowadza organizator przetargu, stosując jedną z form, o których mowa w art. 29 ust. 2, 3 i 3b. 2. Jeżeli pierwszy przetarg nie został rozstrzygnięty, kolejne przetargi na daną nieruchomość przeprowadza się w terminie do 6 miesięcy od dnia zamknięcia pierwszego przetargu. 3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się ponownie pierwszy przetarg. 4. Przetarg ograniczony do tej samej kategorii uczestników może być przeprowadzony tylko jeden raz. 5. Do chwili rozpoczęcia przetargu organizator przetargu może odstąpić od jego przeprowadzenia bez podania przyczyn. § 7. 1. W przetargu mogą brać udział osoby fizyczne i osoby prawne, jeżeli wpłacą organizatorowi przetargu wadium w terminie, miejscu i w formie wyznaczonych w ogłoszeniu przetargu oraz spełnią inne warunki podane w ogłoszeniu. 2. Organizator przetargu ustala wysokość wadium, które w przetargu na sprzedaż nie może być niższe niż 5% ceny wywoławczej i wyższe niż 20% tej ceny. W przetargu na dzierżawę wysokość wadium ustala się przy uwzględnieniu kosztów związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem przetargu. 3. Wadium może być wniesione w gotówce lub czekach potwierdzonych przez bank. 4. Wadium zwraca się niezwłocznie po odwołaniu lub zamknięciu przetargu, w tym także przetargu, który nie został rozstrzygnięty, z zastrzeżeniem ust. 5-7. 5. Wadium wniesione przez uczestnika przetargu na sprzedaż, który wygrał przetarg, zalicza się na poczet ceny nabycia. 6. Wadium wniesione przez uczestnika przetargu na dzierżawę, który wygrał przetarg, zalicza się na poczet ceny nabycia majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych podlegających wykupowi, a w wypadku gdy nie ma takiego mienia - zwraca się niezwłocznie po zawarciu umowy dzierżawy. 7. Wadium nie podlega zwrotowi w przypadku, gdy: 1) żaden z uczestników przetargu ustnego nie zgłosi postąpienia ponad cenę wywoławczą albo żaden z uczestników przetargu ofert nie zaoferuje co najmniej ceny wywoławczej albo wywoławczej wysokości czynszu, 2) osoba, która wygrała przetarg, uchyli się od zawarcia umowy, 3) Agencja nie uzyska zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków na sprzedaż nieruchomości zabytkowej z powodu odmowy zaakceptowania programu użytkowego tej nieruchomości przedłożonego przez osobę, która wygrała przetarg. § 8. 1. Przetarg ogłasza organizator przetargu w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości, w której położona jest nieruchomość, co najmniej na 14 dni przed dniem rozpoczęcia przetargu nieograniczonego i co najmniej na 21 dni przed dniem rozpoczęcia przetargu ograniczonego. 2. W jednym ogłoszeniu można zamieścić informacje o przetargach na jedną lub więcej nieruchomości. § 9. W ogłoszeniu przetargu podaje się w szczególności: 1) oznaczenie i powierzchnię nieruchomości oraz rodzaj użytków i ich klasy według danych z ewidencji gruntów, 2) oznaczenie księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, 3) opis nieruchomości i jej części składowych, w tym przeznaczenie określone w planie zagospodarowania przestrzennego, z podaniem ograniczeń lub obowiązków wynikających z przepisów szczególnych, w tym w zakresie ochrony dóbr kultury oraz terminu, w jakim można dokonać jej oględzin, 4) datę i numer decyzji o wpisie do rejestru zabytków, jeżeli przedmiotem przetargu albo jego częścią składową jest nieruchomość zabytkowa, oraz informację o obowiązku przedłożenia przez uczestnika przetargu we wskazanym miejscu i terminie programu użytkowego nieruchomości zabytkowej, uzgodnionego z właściwym konserwatorem zabytków, 5) termin i miejsce przetargu, 6) w wypadku publicznego przetargu ustnego - wywoławczą cenę sprzedaży albo wywoławczą wysokość czynszu oraz minimalną wysokość postąpienia, 7) w wypadku przetargu ofert: a) cenę wywoławczą albo wywoławczą wysokość czynszu, b) wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta, c) termin i miejsce złożenia oferty, d) zastrzeżenie, że organizatorowi przetargu przysługuje prawo zamknięcia przetargu bez wybrania którejkolwiek z ofert, 8) wysokość wadium oraz formę, termin i miejsce jego wniesienia, 9) informację o możliwości lub braku możliwości rozłożenia ceny sprzedaży na raty, 10) szacunkową wartość przynależności w postaci majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych, jeżeli warunkiem sprzedaży lub wydzierżawienia nieruchomości jest sprzedaż tych przynależności, 11) informację, że organizator przetargu bez podania przyczyn może: a) do chwili rozpoczęcia przetargu odstąpić od jego przeprowadzenia, b) nie zatwierdzić wniosku komisji przetargowej w sprawie rozstrzygnięcia przetargu, 12) pouczenie o przypadkach, w których wadium nie podlega zwrotowi. § 10. 1. Oferta pisemna powinna zawierać: 1) imię, nazwisko i adres lub nazwę (firmę) i siedzibę oferenta, 2) w wypadku sprzedaży - oferowaną cenę i warunki jej zapłaty, a w wypadku dzierżawy - proponowany okres dzierżawy i wysokość czynszu, 3) oświadczenie oferenta, że zapoznał się z przedmiotem przetargu, 4) inne dane wymagane przez organizatora przetargu, określone w ogłoszeniu przetargu, a w szczególności: a) ewentualny wniosek o rozłożenie zapłaty ceny na raty wraz z uzasadnieniem, a w przetargu na dzierżawę - propozycję zabezpieczenia zapłaty czynszu za dwa okresy płatności, b) propozycję zabezpieczenia zapłaty ceny rozłożonej na raty, c) warunki wykupu majątku obrotowego i ruchomych środków trwałych (przynależności), d) koncepcję prowadzenia działalności gospodarczej na wydzierżawionej nieruchomości - w wypadku dzierżawy. 2. Ofertę wraz z wymaganymi dokumentami składa się w zaklejonej kopercie w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu przetargu. § 11. 1. Przetarg przeprowadza powołana przez organizatora przetargu komisja, składająca się z trzech do siedmiu członków, w tym przewodniczącego. Skład komisji jest jawny. 2. Członkiem komisji nie może być osoba: 1) która uczestniczy w przetargu jako oferent, 2) której małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia włącznie uczestniczy w przetargu jako oferent, 3) która jest wspólnikiem lub przedstawicielem oferenta, 4) która jest pracownikiem oferenta albo uczestniczy we władzach osoby prawnej, będącej oferentem. 3. Osoba, o której mowa w ust. 2, nie może uczestniczyć w pracach komisji. 4. W razie konieczności uzupełnienia składu komisji przewodniczący zawiesza przetarg i informuje uczestników o terminie i miejscu wznowienia przetargu. 5. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do bezstronności członka komisji, w szczególności w związku ze stosunkiem osobistym, służbowym lub majątkowym łączącym go z uczestnikiem przetargu, organizator przetargu, na wniosek uczestnika przetargu, może odwołać tego członka ze składu komisji. Wniosek ten może być zgłoszony najpóźniej do wywołania licytacji w przetargu ustnym lub stwierdzenia prawidłowości ogłoszenia przetargu w przetargu ofert. § 12. 1. Z przetargu komisja sporządza protokół niezwłocznie po zakończeniu czynności przetargowych. 2. Protokół powinien zawierać następujące informacje: 1) termin, miejsce i rodzaj przetargu oraz datę sporządzenia protokołu, 2) oznaczenie nieruchomości będącej przedmiotem przetargu, według ewidencji gruntów i księgi wieczystej, 3) o obciążeniach nieruchomości, 4) o osobach dopuszczonych i nie dopuszczonych do uczestniczenia w przetargu, wraz z uzasadnieniem, oraz o innych istotnych zdarzeniach charakteryzujących przebieg przetargu, 5) przebieg licytacji i najwyższą cenę albo wysokość czynszu osiągniętą w przetargu ustnym, a w przetargu ofert informację o złożonych ofertach, wniosek wraz z uzasadnieniem w sprawie wyboru najkorzystniejszej z nich albo informację o niewybraniu żadnej z ofert, 6) imię, nazwisko i adres lub nazwę (firmę) i siedzibę osoby ustalonej jako kandydat na nabywcę albo dzierżawcę nieruchomości, 7) imiona, nazwiska i podpisy przewodniczącego oraz pozostałych członków komisji. 3. Datę sporządzenia protokołu uważa się za dzień zamknięcia przetargu. § 13. Przetarg uważa się za nie rozstrzygnięty, jeżeli: 1) nikt nie stawił się na przetarg ustny albo nie wpłynęła żadna oferta na przetarg pisemny, 2) żaden z uczestników przetargu ustnego nie zaoferował postąpienia ponad cenę wywoławczą lub wywoławczą wysokość czynszu, 3) żaden z uczestników przetargu ofert nie zaoferował co najmniej ceny wywoławczej albo wywoławczej wysokości czynszu, 4) komisja odrzuciła wszystkie oferty lub nie wybrała żadnej oferty. § 14. W razie stwierdzenia, że czynności związane z przeprowadzeniem przetargu zostały dokonane w sposób sprzeczny z ustawą lub innymi przepisami, których naruszenie mogło mieć wpływ na wynik przetargu, Prezes Agencji może zarządzić powtórzenie czynności przetargowych albo unieważnić przetarg. Rozdział 4 Przetarg ustny nieograniczony § 15. 1. Przetarg przeprowadza się, jeżeli stawił się chociażby jeden uczestnik. Przewodniczący komisji rozpoczyna przetarg od stwierdzenia prawidłowości ogłoszenia przetargu, a następnie przekazuje uczestnikom informacje, o których mowa w § 9 pkt 1-4, 6, 8-12, oraz sprawdza, czy wadia zostały wniesione we właściwym terminie, miejscu i formie. 2. Przewodniczący komisji wywołuje licytację, ogłaszając cenę wywoławczą albo wywoławczą wysokość czynszu i wzywa uczestników do zgłaszania postąpień. Jeżeli mimo trzykrotnego ogłoszenia ceny wywoławczej albo wywoławczej wysokości czynszu żaden z uczestników nie zgłosił postąpienia, przewodniczący zamyka przetarg. 3. Przewodniczący komisji ogłasza kolejne postąpienia zgłaszane ustnie przez uczestników przetargu dopóty, dopóki mimo trzykrotnego ogłoszenia tej samej ceny albo tej samej wysokości czynszu nie ma dalszego postąpienia. 4. Po ustaniu postąpień przewodniczący komisji informuje uczestników, że po trzecim wywołaniu najwyższej zaoferowanej ceny albo wysokości czynszu dalsze postąpienia nie zostaną przyjęte, po czym wywołuje trzykrotnie ostatnią najwyższą cenę albo wysokość czynszu i zamyka licytację. Licytację wygrywa uczestnik, który zgłosił najwyższą cenę albo najwyższą wysokość czynszu. Przewodniczący komisji ogłasza imię i nazwisko albo nazwę (firmę) osoby, która wygrała licytację. Rozdział 5 Przetarg ustny ograniczony § 16. 1. Przetarg ustny ograniczony przeprowadza się, jeżeli w ogłoszeniu przetargu zostanie zastrzeżone, że mogą w nim uczestniczyć wszystkie albo niektóre kategorie osób, o których mowa w art. 29 ust. 3b. 2. Do przetargu ustnego ograniczonego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 3 i 4, z tym że: 1) w ogłoszeniu przetargu podaje się warunki zakwalifikowania do uczestnictwa w przetargu, 2) osoby zamierzające uczestniczyć w przetargu powinny złożyć w miejscu wskazanym przez organizatora przetargu dowody potwierdzające spełnienie warunków podanych w ogłoszeniu przetargu, nie później niż na 7 dni przed wyznaczonym terminem przetargu, 3) komisja sprawdza dowody, o których mowa w pkt 2, kwalifikuje do uczestnictwa w przetargu, wywieszając w miejscu podanym w ogłoszeniu przetargu - nie później niż na 2 dni przed wyznaczonym terminem przetargu - listę osób zakwalifikowanych, 4) przetarg może się odbyć, chociażby zakwalifikowano do przetargu tylko jednego oferenta spełniającego warunki przetargu. Rozdział 6 Przetarg ofert nieograniczony § 17. Przetarg ofert nieograniczony przeprowadza się, chociażby wpłynęła tylko jedna oferta spełniająca warunki określone w ogłoszeniu przetargu. Komisja może dopuścić jawność wykonywania czynności, z wyjątkiem czynności, o których mowa w § 20 ust. 1. § 18. Rozpoczynając przetarg komisja: 1) stwierdza prawidłowość ogłoszenia przetargu, 2) ustala liczbę złożonych ofert oraz sprawdza, czy wadia zostały wniesione we wskazanym terminie, miejscu i formie, 3) otwiera koperty z ofertami złożone w terminie i miejscu wskazanym w ogłoszeniu przetargu. § 19. 1. Komisja odrzuca oferty, jeżeli: 1) zostały złożone po wyznaczonym terminie, w niewłaściwym miejscu lub przez osoby, które nie wniosły w należyty sposób wadium, 2) nie zawierają danych, o których mowa w § 10 ust. 1, lub dane te są niekompletne, nieczytelne lub ich treść budzi wątpliwość, zaś złożenie wyjaśnień mogłoby prowadzić do uznania ich za nowe oferty. 2. O odrzuceniu oferty organizator przetargu zawiadamia niezwłocznie oferenta. § 20. 1. Oferty, które nie zostały odrzucone, komisja szczegółowo analizuje, biorąc pod uwagę zaoferowaną cenę albo wysokość czynszu oraz inne kryteria wpływające na wybór najkorzystniejszej oferty, ustalone w warunkach przetargu. 2. Komisja może wezwać oferenta do złożenia dodatkowych wyjaśnień. Komisja może uwzględnić dodatkowe wyjaśnienia oferenta dotyczące oferty, jeżeli nie prowadzą one do zmiany oferowanej ceny i warunków jej zapłaty albo wysokości czynszu, warunków wykupu przynależności oraz deklarowanego poziomu zatrudnienia pracowników. 3. Po analizie komisja zamieszcza w protokole przetargu wniosek w sprawie wyboru najkorzystniejszej oferty wraz z uzasadnieniem lub stwierdza, że nie wybrano żadnej z ofert. 4. Jeżeli ze względu na równorzędność ofert wybór jest utrudniony, komisja przeprowadza dodatkowy przetarg ustny ograniczony do oferentów, którzy złożyli te oferty. Komisja zawiadamia równorzędnych oferentów o terminie i miejscu tego przetargu. W trakcie przetargu oferenci zgłaszają ustnie kolejne postąpienia ceny lub wysokości czynszu powyżej najwyższej oferowanej ceny lub wysokości czynszu, dopóki mimo trzykrotnego wywołania nie ma dalszych postąpień. Przepisy § 15 stosuje się odpowiednio. 5. Komisja podejmuje rozstrzygnięcia w drodze głosowania. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego komisji. § 21. 1. Wniosek komisji w sprawie wyboru najkorzystniejszej oferty podlega zatwierdzeniu przez organizatora przetargu, z zastrzeżeniem ust. 2. W razie niezatwierdzenia wniosku organizator przetargu niezwłocznie zwraca wadium. 2. Jeżeli przedmiotem przetargu jest nieruchomość o powierzchni nie przekraczającej 50 hektarów lub obiekty budowlane, których wartość ewidencyjna netto nie przekracza równowartości dwóch tysięcy ton żyta ustalonej stosownie do przepisów o podatku rolnym, organizator przetargu, powołując komisję, może postanowić, że wniosek w sprawie wyboru oferty nie wymaga zatwierdzenia. W tym wypadku czynności, o której mowa w ust. 3, dokonuje komisja. 3. O wyniku przetargu jego organizator niezwłocznie zawiadamia na piśmie oferentów. Rozdział 7 Przetarg ofert ograniczony § 22. 1. Przetarg ofert ograniczony przeprowadza się, jeżeli w ogłoszeniu przetargu zostanie zastrzeżone, że mogą w nim uczestniczyć wszystkie albo niektóre kategorie osób, o których mowa w art. 29 ust. 3b. 2. Do przetargu ofert ograniczonego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 5 i 6. Rozdział 8 Warunki rozkładania ceny sprzedaży na raty § 23. Należność z tytułu sprzedaży nieruchomości może być rozłożona na półroczne lub roczne raty, na okres nie dłuższy niż 15 lat, jeżeli sprzedaż następuje bez przetargu, a także w wypadkach uzasadnionych względami społeczno-gospodarczymi, w szczególności w wypadku nabywania nieruchomości w celu utworzenia albo powiększenia gospodarstwa rolnego lub tworzenia miejsc pracy. Rozdział 9 Stawki szacunkowe gruntów § 24. 1. Stawkę szacunkową gruntu, z zastrzeżeniem ust. 2-5, ustala się uwzględniając rodzaj i klasę gruntu, określone w ewidencji gruntów, oraz okręg podatkowy według przepisów o podatku rolnym w następujący sposób: 1) dla gruntu ornego: Okręg podatkowyWyrażone w dt żyta stawki szacunkowe dla 1 ha gruntu ornego klasy: IIIIIIaIIIbIVaIVbVVIVIz I145132118100806035158 II12611510386705230125 III1101009075604525101 IV9485766450382061 2) dla użytku zielonego: Okręg podatkowyWyrażone w dt żyta stawki szacunkowe dla 1 ha użytku zielonego klasy: IIIIIIIVVVIVIz I145118936735135 II126103805830103 III1109070502581 IV947660432051 2. Szacunkową stawkę gruntu określonego w ewidencji gruntów jako leśny, zadrzewiony lub zakrzewiony ustala się, przyjmując 50% stawki gruntu ornego w klasie przyjętej dla tych gruntów, z tym że dla klasy III i klasy IV stosuje się odpowiednio stawki gruntu rolnego dla klas IIIb i IVb. W razie braku klasyfikacji, stawkę szacunkową ustala się w wysokości stawki gruntu ornego klasy VI. 3. Stawkę szacunkową gruntu pod jeziorami o wodach stojących, przydatnych do ich rybackiego wykorzystania, ustala się według stawki gruntu pod tymi wodami W razie braku klasyfikacji, stawkę szacunkową ustala się według stawki użytku zielonego klasy IV. 4. Stawkę szacunkową gruntu pod stawami rybnymi ustala się według stawki gruntu pod tymi wodami. W razie braku klasyfikacji, stawkę szacunkową gruntu ustala się według stawki użytku zielonego klasy I. 5. Stawkę szacunkową gruntu pod ciekami wodnymi naturalnymi lub sztucznymi, zaliczonymi do urządzeń melioracji wodnych szczegółowych - z wyjątkiem stawów - oraz gruntu pod wodami nieprzydatnymi do ich rybackiego wykorzystania, a także nieużytków, ustala się, przyjmując 50% stawki użytku zielonego klasy VI. Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe § 25. Do czynności podejmowanych po dniu wejścia w życie rozporządzenia w przetargach ogłoszonych przed tym dniem stosuje się przepisy tego rozporządzenia. § 26. Traci moc rozporządzenie Ministra Skarbu Państwa z dnia 8 sierpnia 1997 r. w sprawie określenia szczegółowego trybu sprzedaży nieruchomości i ich części składowych, warunków rozkładania ceny sprzedaży na raty, stawki szacunkowej gruntów oraz trybu przeprowadzania przetargów na dzierżawę (Dz. U. Nr 102, poz. 647). § 27. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. (Dz. U. Nr 91, poz. 1014) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1015) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. (Dz. U. Nr 91, poz. 1016) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Środowiska. (Dz. U. Nr 91, poz. 1017) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Środowiska. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Zdrowia. (Dz. U. Nr 91, poz. 1018) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Zdrowia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Edukacji Narodowej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1019) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Edukacji Narodowej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Finansów. (Dz. U. Nr 91, poz. 1020) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Finansów. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Gospodarki. (Dz. U. Nr 91, poz. 1021) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Gospodarki. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Łączności. (Dz. U. Nr 91, poz. 1022) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Łączności. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 91, poz. 1023) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Skarbu Państwa. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 91, poz. 1024) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Sprawiedliwości. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Spraw Zagranicznych. (Dz. U. Nr 91, poz. 1025) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Spraw Zagranicznych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1026) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 listopada 1999 r. w sprawie wykazu spółek realizujących obrót specjalny. (Dz. U. Nr 91, poz. 1027) Na podstawie art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz spółek realizujących obrót specjalny, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1999 r. (poz. 1027) WYKAZ SPÓŁEK REALIZUJĄCYCH OBRÓT SPECJALNY 1. Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "CENREX" Sp. z o.o. w Warszawie 2. Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego "CENZIN" Sp. z o.o. w Warszawie 3. Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego "BUMAR" Sp. z o.o. w Warszawie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie sposobu organizowania i szczegółowych zasad przeprowadzania konkursów na wyższe stanowiska w służbie cywilnej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1028) Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kandydat przystępujący do konkursu na wyższe stanowisko w służbie cywilnej, zwanego dalej "konkursem", składa wymagane dokumenty bezpośrednio w siedzibie Urzędu Służby Cywilnej, zwanego dalej "Urzędem", w polskim urzędzie konsularnym albo drogą pocztową pod adresem Urzędu, z zaznaczeniem sygnatury konkursu podanej w ogłoszeniu o konkursie. W razie złożenia dokumentów drogą pocztową, za datę ich złożenia uważa się datę stempla pocztowego polskiego urzędu pocztowego. 2. Termin składania dokumentów, o których mowa w ust. 1, nie może być krótszy niż 14 dni od daty opublikowania ogłoszenia o konkursie. § 2. 1. W celu przeprowadzenia konkursu Szef Służby Cywilnej powołuje zespół konkursowy, zwany dalej "zespołem", do którego zadań należy: 1) rozstrzygnięcie o dopuszczeniu albo odmowie dopuszczenia kandydata do udziału w konkursie, 2) przeprowadzenie konkursu, 3) ustalenie wyniku konkursu. 2. W skład zespołu przeprowadzającego konkurs na stanowisko Sekretarza Rady Ministrów lub dyrektora generalnego urzędu wchodzą: 1) trzej przedstawiciele Prezesa Rady Ministrów, 2) czterej przedstawiciele Szefa Służby Cywilnej. 3. W skład zespołu przeprowadzającego konkurs na stanowisko, o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778), zwanej dalej "ustawą", wchodzą: 1) trzej przedstawiciele Szefa Służby Cywilnej, 2) dyrektor generalny właściwego urzędu i dwie wskazane przez niego osoby. 4. W skład zespołu przeprowadzającego konkurs na stanowisko kierownika urzędu centralnego lub jego zastępcy, na podstawie art. 20 ust. 7 ustawy, wchodzą: 1) trzej przedstawiciele Prezesa Rady Ministrów, 2) czterej przedstawiciele Szefa Służby Cywilnej. 5. Szef Służby Cywilnej wyznacza swoich przedstawicieli do składu zespołu spośród osób, których wiedza, doświadczenie zawodowe oraz autorytet dają rękojmię prawidłowego wykonywania zadań zespołu. 6. Szef Służby Cywilnej wyznacza przewodniczącego zespołu spośród członków zespołu. 7. Członkowie zespołu mogą wybrać ze swojego grona wiceprzewodniczącego zespołu. Wiceprzewodniczący zespołu wykonuje zadania przewodniczącego zespołu w razie jego nieobecności. 8. O powołaniu zespołu Szef Służby Cywilnej niezwłocznie zawiadamia na piśmie przewodniczącego Rady Służby Cywilnej. W zawiadomieniu podaje się nazwę urzędu i stanowiska, na które jest przeprowadzany konkurs, oraz skład zespołu. § 3. 1. Członkiem zespołu nie może być osoba, która jest małżonkiem kandydata lub jego krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie, albo pozostaje wobec niego w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. 2. Osoby biorące udział w przygotowaniu i przeprowadzeniu konkursu nie mogą przystąpić do tego konkursu. 3. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 1, zostaną ujawnione po powołaniu zespołu, Szef Służby Cywilnej dokonuje odpowiedniej zmiany w składzie zespołu. 4. Szef Służby Cywilnej uznaje za nieważne dotychczasowe czynności zespołu, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, brała udział w pracach zespołu. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, zespół w składzie zmienionym zgodnie z ust. 3 przystępuje do wykonania zadań, o których mowa w § 2 ust. 1. § 4. 1. Zespół obraduje na posiedzeniach. 2. Z posiedzenia zespołu jest sporządzany protokół. Protokół podpisują członkowie zespołu obecni na posiedzeniu. 3. W celu wykonania zadań zespół podejmuje uchwały jednomyślnie, przy obecności co najmniej 2/3 składu zespołu. 4. W razie nieosiągnięcia jednomyślności, przewodniczący zespołu zarządza przeprowadzenie głosowania, przy obecności co najmniej 2/3 składu zespołu. Uchwały podejmowane są przez członków zespołu większością głosów, a w razie równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego zespołu. 5. Głosowanie, o którym mowa w ust. 4, jest imienne i odbywa się za pomocą kart do głosowania opatrzonych pieczęcią Urzędu. § 5. 1. Wymagania dotyczące stanowiska, na które jest przeprowadzany konkurs, ustalane przez Szefa Służby Cywilnej w porozumieniu z właściwym ministrem, kierownikiem urzędu centralnego lub wojewodą, powinny uwzględniać w szczególności: 1) zakres wykonywanych zadań, 2) zakres odpowiedzialności kierowniczej, 3) zakres uprawnień do podejmowania decyzji, 4) rodzaj i zakres kontaktów niezbędnych do wykonywania zadań, 5) liczbę podległych pracowników oraz zakres ich samodzielności. 2. Wymagania dotyczące stanowiska, na które jest przeprowadzany konkurs, w zakresie predyspozycji i zdolności ogólnych oraz umiejętności kierowniczych, mogą obejmować w szczególności: 1) zdolności analityczne, 2) kreatywność, 3) elastyczność, 4) pewność siebie, 5) komunikatywność, 6) odporność na stres, 7) umiejętność pracy w zespole, 8) umiejętność kierowania zespołem, 9) umiejętność myślenia strategicznego. § 6. 1. Ustala się listę wymagań, od których spełnienia jest uzależnione dopuszczenie kandydata do udziału w konkursie: 1) brak przeszkód prawnych do zatrudnienia na stanowisku, na które jest przeprowadzany konkurs, 2) okres zatrudnienia, w tym okres pracy na określonych stanowiskach, 3) kwalifikacje zawodowe w zakresie wykształcenia, posiadanych uprawnień zawodowych lub znajomości określonego języka obcego. 2. Dla każdego konkursu określa się szczegółowe wymagania warunkujące dopuszczenie kandydata do udziału w tym konkursie, w zakresie objętym listą, o której mowa w ust. 1. 3. Kandydat przystępujący do konkursu składa dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2. 4. Zespół, na podstawie dokumentów złożonych przez kandydata, rozstrzyga o dopuszczeniu albo odmowie dopuszczenia go do udziału w konkursie. 5. W terminie 7 dni od dnia rozstrzygnięcia o odmowie dopuszczenia do udziału w konkursie przewodniczący zespołu zawiadamia kandydata na piśmie, za potwierdzeniem odbioru, o przyczynie odmowy dopuszczenia. § 7. 1. Przewodniczący zespołu zawiadamia na piśmie, za potwierdzeniem odbioru, członków zespołu i kandydatów dopuszczonych do udziału w konkursie o terminie i miejscu przeprowadzenia konkursu - co najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem konkursu. 2. Przewodniczący zespołu zawiadamia na piśmie przewodniczącego Rady Służby Cywilnej albo przedstawiciela tej Rady, upoważnionego do obserwacji przebiegu konkursu, o terminie i miejscu przeprowadzenia konkursu oraz o terminie i miejscu posiedzenia zespołu - co najmniej na 7 dni przed tymi terminami. § 8. 1. Konkurs składa się z następujących etapów: 1) sprawdzianu, 2) rozmowy kwalifikacyjnej. 2. Sprawdzian jest przeprowadzany za pomocą testu wyboru, wypowiedzi na zadane pytania, testów psychologicznych lub zadań symulacyjnych. 3. Sprawdzian może mieć formę pisemną lub ustną i odbywać się w częściach. 4. Etap konkursu i część sprawdzianu kończy się oceną kandydata. Ocena jest wyrażana w sposób punktowy lub opisowy. 5. Dopuszczenie do udziału w kolejnym etapie konkursu lub części sprawdzianu może być uzależnione od uzyskania przez kandydata minimalnej oceny wyrażonej w sposób punktowy lub ograniczone do określonej liczby kandydatów, którzy uzyskali najlepsze oceny. § 9. 1. Szef Służby Cywilnej przekazuje zespołowi: 1) opis stanowiska pracy, na które jest przeprowadzany konkurs, 2) wymagania dotyczące stanowiska, podane w ogłoszeniu o konkursie, 3) materiały służące przeprowadzeniu konkursu, zgodne z wymaganiami podanymi w ogłoszeniu o konkursie, zawierające w szczególności: a) testy, pytania i zadania symulacyjne, o których mowa w § 8 ust. 2, b) określenie sposobu oceniania kandydatów, c) określenie czasu przeprowadzania poszczególnych etapów konkursu lub części sprawdzianu, d) jednakowe dla wszystkich kandydatów warunki dopuszczania do udziału w kolejnym etapie konkursu lub części sprawdzianu, ustalone zgodnie z § 8 ust. 5. 2. Materiały służące przeprowadzeniu konkursu oraz sposób oceniania kandydatów powinny umożliwiać ocenę kandydatów pod względem spełniania wymagań określonych w ogłoszeniu. § 10. Przewodniczący zespołu informuje kandydata na piśmie, co najmniej na 7 dni przed rozpoczęciem konkursu, o formie i czasie przeprowadzania sprawdzianu lub jego części, sposobie wyrażania oceny oraz warunkach dopuszczania do udziału w kolejnym etapie konkursu lub części sprawdzianu, ustalonych zgodnie z § 8 ust. 5. § 11. 1. Sprawdzian przeprowadza się w sali egzaminacyjnej pod nadzorem co najmniej dwóch członków zespołu wyznaczonych przez przewodniczącego zespołu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Sprawdzian lub jego część, odbywane w formie ustnej, prowadzi zespół przy udziale co najmniej trzech członków zespołu. 3. Członkowie zespołu obecni w sali egzaminacyjnej sporządzają protokół z przebiegu sprawdzianu lub jego części. 4. Sprawdzian lub jego część może być przeprowadzony z udziałem osoby nie będącej członkiem zespołu, upoważnionej na piśmie przez Szefa Służby Cywilnej, na wniosek przewodniczącego zespołu, do wykonywania określonych czynności. Do tej osoby stosuje się odpowiednio przepis § 3 ust. 1. 5. Przed rozpoczęciem sprawdzianu lub jego części członek zespołu informuje kandydatów o zasadach przeprowadzania sprawdzianu oraz o sposobie oceniania kandydatów i czasie trwania sprawdzianu lub jego części. 6. Po okazaniu dowodu tożsamości kandydat otrzymuje materiały egzaminacyjne opatrzone pieczęcią Urzędu oraz materiały pomocnicze. Uwzględnia się jedynie odpowiedzi udzielone na arkuszach opatrzonych pieczęcią Urzędu. 7. Członek zespołu wyklucza z udziału w sprawdzianie lub jego części kandydata, który posługiwał się materiałami innymi niż dostarczone przez Urząd, porozumiewał się z innymi osobami lub zakłócał przebieg sprawdzianu. 8. Opuszczenie przez kandydata sali egzaminacyjnej stanowi zakończenie udziału w sprawdzianie lub jego części. Przed opuszczeniem sali egzaminacyjnej kandydat zwraca otrzymane materiały. 9. W czasie sprawdzianu lub jego części członek zespołu może, w wyjątkowych przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia kandydata, wyrazić zgodę na opuszczenie przez niego sali egzaminacyjnej. Na czas nieobecności kandydat przekazuje członkowi zespołu otrzymane materiały. § 12. 1. Rozmowę kwalifikacyjną z kandydatem prowadzi zespół przy udziale co najmniej trzech członków zespołu. Członkowie zespołu obecni przy rozmowie kwalifikacyjnej sporządzają protokół z przebiegu rozmowy. 2. Szef Służby Cywilnej, na wniosek przewodniczącego zespołu, może upoważnić na piśmie osobę nie będącą członkiem zespołu do wzięcia udziału w rozmowie kwalifikacyjnej. W upoważnieniu określa się jego zakres. 3. Do osoby, o której mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepis § 3 ust. 1. § 13. 1. Po przeprowadzeniu konkursu zespół ustala wynik konkursu, wskazując najlepszego kandydata lub kandydatów na stanowisko, na które był przeprowadzony konkurs, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zespół odstępuje od wskazania kandydata na stanowisko, na które był przeprowadzony konkurs, jeżeli żaden z kandydatów biorących udział w konkursie nie spełnia w wystarczającym stopniu wymagań przewidzianych dla tego stanowiska. § 14. 1. Przewodniczący zespołu przekazuje Szefowi Służby Cywilnej dokumentację przebiegu konkursu w terminie 7 dni od podjęcia uchwały o wyniku konkursu. 2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) uchwały zespołu wraz z ich uzasadnieniami, 2) protokoły z posiedzeń zespołu oraz z przebiegu sprawdzianu lub jego części i rozmowy kwalifikacyjnej, 3) uzasadnienia indywidualnych ocen uzyskanych przez kandydatów. 3. W terminie 7 dni od otrzymania dokumentacji, o której mowa w ust. 1, Szef Służby Cywilnej zawiadamia kandydata na piśmie, za potwierdzeniem odbioru, o wyniku konkursu, o którym mowa w § 13 ust. 1, oraz o otrzymanych przez kandydata ocenach. § 15. W ciągu 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w § 14 ust. 3, kandydat ma prawo wglądu do uchwały o wyniku konkursu oraz do dokumentów zawierających jego indywidualne oceny wraz z ich uzasadnieniem. § 16. 1. Kandydat składa odwołanie od wyniku konkursu do Szefa Służby Cywilnej w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w § 14 ust. 3. 2. Szef Służby Cywilnej rozpatruje odwołanie w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 5 listopada 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 91, poz. 1029) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1999 r. (poz. 1029) STATUT MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI § 1. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwane dalej "ministerstwem", zapewnia obsługę Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji właściwego, na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 października 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 85, poz. 941), do spraw: 1) administracji publicznej, 2) architektury i budownictwa, 3) wewnętrznych, 4) wyznań religijnych. § 2. W skład ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Sekretariat Ministra, 3) Departament Administracji Publicznej, 4) Departament Wdrażania i Monitorowania Reformy Administracji Publicznej, 5) Departament Rozwoju Informatyki i Systemu Rejestrów Państwowych, 6) Departament Architektury, Budownictwa, Geodezji i Kartografii, 7) Departament Porządku Publicznego, 8) Departament Bezpieczeństwa Powszechnego, 9) Departament Obywatelstwa, 10) Departament Ochrony Granic, Migracji i Uchodźstwa, 11) Departament Zezwoleń i Koncesji, 12) Departament Inspekcji Sanitarnej i Zakładów Opieki Zdrowotnej, 13) Biuro do spraw organizacji Centrum Informacji Kryminalnej, 14) Departament Wyznań, 15) Biuro Kadr, Szkolenia i Rozwoju Zawodowego, 16) Departament Legislacyjny, 17) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej, 18) Departament Nadzoru i Kontroli, 19) Biuro Budżetu i Finansów, 20) Biuro Spraw Obronnych, 21) Biuro Ochrony Informacji Niejawnych, 22) Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 23) Biuro Dyrektora Generalnego, 24) Archiwum. § 3. Obsługę zadań Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanego dalej "ministrem", w zakresie działu administracja publiczna, zapewniają w szczególności: 1) Departament Administracji Publicznej, 2) Departament Wdrażania i Monitorowania Reformy Administracji Publicznej, 3) Departament Rozwoju Informatyki i Systemu Rejestrów Państwowych. § 4. Obsługę zadań ministra, w zakresie działu architektura i budownictwo, zapewnia w szczególności Departament Architektury, Budownictwa, Geodezji i Kartografii. § 5. Obsługę zadań ministra, w zakresie działu sprawy wewnętrzne, zapewniają w szczególności: 1) Departament Porządku Publicznego, 2) Departament Bezpieczeństwa Powszechnego, 3) Departament Obywatelstwa, 4) Departament Ochrony Granic, Migracji i Uchodźstwa, 5) Departament Zezwoleń i Koncesji, 6) Departament Inspekcji Sanitarnej i Zakładów Opieki Zdrowotnej, 7) Biuro do spraw organizacji Centrum Informacji Kryminalnej. § 6. Obsługę zadań ministra, w zakresie działu wyznania religijne, zapewnia w szczególności Departament Wyznań. § 7. Bezpośredni nadzór nad Gabinetem Politycznym sprawuje minister. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1030) Na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 maja 1997 r. w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej (Dz. U. Nr 46, poz. 291) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) członkowie: - Antoni Cyran, - Łucja Lapierre, - Leszek Ogiegło, - Bogumił Piechura, - Krzysztof Pietrzykowski, - Anna Wielgus." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. (Dz. U. Nr 91, poz. 1031) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - kultura i ochrona dziedzictwa narodowego. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 34 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1031) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO 1) Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, 2) Generalny Konserwator Zabytków, 3) Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 4) Komitet Kinematografii, 5) Filmoteka Narodowa w Warszawie, 6) Filmowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Techfilm" w Warszawie, 7) Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu, 8) Wytwórnia Filmowa "Czołówka" w Warszawie, 9) Studio Opracowań Filmów w Warszawie (w upadłości), 10) Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, 11) Studio Filmowe "Semafor" w Łodzi, 12) Studio Miniatur Filmowych w Warszawie, 13) Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, 14) Studio Filmów Animowanych w Krakowie, 15) Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego w Warszawie, 16) Studio Filmowe "Dom" w Warszawie, 17) Studio Filmowe "Kadr" w Warszawie, 18) Studio Filmowe "Oko" w Warszawie, 19) Studio Filmowe "Perspektywa" w Warszawie, 20) Studio Filmowe "Profil" w Warszawie, 21) Studio Filmowe "Tor" w Warszawie, 22) Studio Filmowe "Zebra" w Warszawie, 23) Studio Filmowe "Zodiak" w Warszawie, 24) Studio Filmowe "Kronika" w Warszawie, 25) Studio Filmowe "Wir" w Warszawie, 26) Agencja Produkcji Filmowej w Warszawie, 27) Agencja Dystrybucji Filmowej w Warszawie, 28) Agencja Scenariuszowa w Warszawie, 29) "Film Polski" - Instytucja Filmowa w Warszawie, 30) Łódzkie Centrum Filmowe, 31) Wytwórnia Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi, 32) Biblioteka Narodowa w Warszawie, 33) "Zachęta" Państwowa Galeria Sztuki w Warszawie, 34) Międzynarodowe Centrum Kultury w Warszawie, 35) Centrum Animacji Kultury w Warszawie, 36) Centrum Sztuki Współczesnej "Zamek Ujazdowski" w Warszawie, 37) Muzeum Narodowe w Krakowie, 38) Muzeum Narodowe w Poznaniu, 39) Muzeum Narodowe w Warszawie, 40) Zamek Królewski na Wawelu - Państwowe Zbiory Sztuki w Krakowie, 41) Zamek Królewski w Warszawie - Pomnik Historii i Kultury Narodowej, 42) Muzeum Łazienki Królewskie Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Warszawie, 43) Muzeum Pałac w Wilanowie, 44) Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce, 45) Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku, 46) Muzeum Zamkowe w Malborku, 47) Muzeum Stutthof w Sztutowie, 48) Państwowe Muzeum na Majdanku, 49) Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka, 50) Teatr Narodowy w Warszawie, 51) Teatr Wielki - Opera Narodowa, 52) Państwowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, 53) Filharmonia Narodowa w Warszawie, 54) Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, 55) Ośrodek Ochrony Zbiorów Publicznych, 56) Ośrodek Zabytkowego Krajobrazu, 57) Ośrodek Ratowniczych Badań Archeologicznych, 58) Krajowy Ośrodek Dokumentacji Regionalnych Towarzystw Kultury, 59) Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 60) Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach, 61) Dom Pracy Twórczej w Wigrach, 62) Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, 63) Instytut Kultury w Warszawie, 64) Żydowski Instytut Historyczny - Instytut Naukowo-Badawczy w Warszawie, 65) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Poligraficznego w Warszawie, 66) Szkoły muzyczne, plastyczne i artystyczne oraz muzea, które podlegają Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego na podstawie odrębnych przepisów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Nauki. (Dz. U. Nr 91, poz. 1032) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Nauki, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - nauka. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 48 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Urząd Komitetu Badań Naukowych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1033) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) praca, 2) zabezpieczenie społeczne. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 09 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1033) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2) Krajowy Urząd Pracy, 3) Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, 4) Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, 5) Centralny Instytut Ochrony Pracy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. (Dz. U. Nr 91, poz. 1034) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) rolnictwo, 2) rozwój wsi, 3) rynki rolne. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 19 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1034) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1) Inspekcja Nasienna, 2) Inspekcja Ochrony Roślin, 3) Inspekcja Weterynaryjna, 4) Okręgowi Inspektorzy Rybołówstwa Morskiego w: Gdyni, Słupsku i Szczecinie, 5) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej, 6) Centralna Stacja Hodowli Zwierząt w Warszawie, 7) Okręgowe Stacje Chemiczno-Rolnicze w Warszawie z siedzibą w Wesołej, 8) Krajowe Centrum Oświaty Rolniczej w Brwinowie, 9) Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, 10) Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 11) Agencja Rynku Rolnego, 12) Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, 13) Centralny Inspektorat Standaryzacji w Warszawie, 14) Centralna Biblioteka Rolnicza w Warszawie, 15) Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa w Warszawie, 16) Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Warszawie, 17) Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie, 18) Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu, 19) Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, 20) Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach, 21) Instytut Zootechniki w Krakowie, 22) Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego w Warszawie, 23) Instytut Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach, 24) Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie, 25) Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza w Olsztynie, 26) Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach, 27) Instytut Warzywnictwa w Skierniewicach, 28) Instytut Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie, 29) Instytut Maszyn Spożywczych w Warszawie, 30) Centralne Laboratorium Przemysłu Koncentratów Spożywczych w Poznaniu, 31) Centralne Laboratorium Chłodnictwa w Łodzi, 32) Centralne Laboratorium Przemysłu Ziemniaczanego w Poznaniu, 33) Centralne Laboratorium Technologii Przetwórstwa i Przechowalnictwa Zbóż w Warszawie, 34) Centralne Laboratorium Przemysłu Tytoniowego w Krakowie, 35) Centralne Laboratorium Przemysłu Paszowego w Lublinie, 36) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn dla Przemysłu Płodów Rolnych w Pleszewie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska. (Dz. U. Nr 91, poz. 1035) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Środowiska, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) gospodarka wodna, 2) środowisko. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 28 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Środowiska. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1035) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA ŚRODOWISKA 1) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Gdańsku, 2) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Gliwicach, 3) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Krakowie, 4) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Poznaniu, 5) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Szczecinie, 6) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Warszawie, 7) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej we Wrocławiu, 8) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku, 9) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Katowicach, 10) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie, 11) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, 12) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu, 13) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie, 14) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu, 15) Zakład Budżetowy Budownictwa Wodnego w Puławach, 16) Biuro Programu Oceny Skutków Działań w Środowisku w Warszawie, 17) Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Dębem, 18) Krajowy Zarząd Parków Narodowych w Warszawie, 19) Instytut Ochrony Środowiska w Warszawie, 20) Instytut Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach, 21) Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Warszawie, 22) Instytut Badawczy Leśnictwa w Warszawie, 23) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Geologicznej w Warszawie - w likwidacji, 24) Państwowy Instytut Geologiczny w Warszawie, 25) Główny Inspektor Ochrony Środowiska, 26) Państwowe Gospodarstwo Leśne "Lasy Państwowe" w Warszawie, 27) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia. (Dz. U. Nr 91, poz. 1036) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Zdrowia, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - zdrowie. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 35 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Zdrowia. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1036) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA ZDROWIA 1) Główny Inspektor Sanitarny, 2) Główny Inspektor Farmaceutyczny, 3) Agencja Rezerw Artykułów Sanitarnych w Warszawie, 4) Bank Tkanek Oka w Warszawie, 5) Biuro do Spraw Narkomanii w Warszawie, 6) Biuro do Spraw Zagranicznych Programów Pomocy w Ochronie Zdrowia w Warszawie, 7) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego w Warszawie, 8) Centralna Baza Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych w Zduńskiej Woli, 9) Centralny Ośrodek Badań Jakości w Diagnostyce Laboratoryjnej w Łodzi, 10) Centralny Ośrodek Badań Jakości w Diagnostyce Mikrobiologicznej w Warszawie, 11) Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego w Warszawie, 12) Centrum Diagnostyki i Terapii AIDS w Warszawie - w stanie likwidacji, 13) Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych, 14) Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w Krakowie, 15) Centrum Organizacji i Ekonomiki Ochrony Zdrowia w Warszawie, 16) Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne ds. Transplantacji "Poltransplant" w Warszawie, 17) Dom Lekarza Seniora w Warszawie, 18) Dom Pracownika Służby Zdrowia w Warszawie, 19) Górnośląski Szpital Onkologiczny w Gliwicach, 20) Krajowe Biuro Koordynacyjne do Spraw Zapobiegania AIDS w Warszawie, 21) Krajowe Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Warszawie, 22) Ośrodek Diagnostyczno-Badawczy Chorób Przenoszonych Drogą Płciową w Białymstoku, 23) Ośrodek Readaptacyjny dla Osób Wymagających Okresowej Pomocy ze Względów Społecznych i Medycznych w Konstancinie-Jeziornie (oddział w Piastowie), 24) Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Warszawie, 25) Profilaktyczny Dom Zdrowia w Juracie, 26) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Białymstoku, 27) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Bydgoszczy, 28) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku, 29) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kaliszu, 30) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Katowicach, 31) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach, 32) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Krakowie, 33) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Lublinie, 34) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Łodzi, 35) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Olsztynie, 36) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Opolu, 37) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Poznaniu, 38) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Raciborzu, 39) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Radomiu, 40) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Rzeszowie, 41) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Słupsku, 42) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Szczecinie, 43) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Wałbrzychu, 44) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Warszawie, 45) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu, 46) Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Zielonej Górze, 47) Regionalny Ośrodek Psychiatrii Sądowej w Gostyninie-Zalesiu, 48) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie, 49) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Instytut Stomatologii w Łodzi, 50) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Lecznica Instytut Geriatrii w Warszawie, 51) Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu, 52) Samodzielny Publiczny Zakład Zaopatrzenia Ortopedycznego w Lublinie, 53) Samodzielny Publiczny Zakład Zaopatrzenia Ortopedycznego w Poznaniu, 54) Zakład Zamówień Publicznych Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej w Warszawie, 55) Zarząd Inwestycji Centralnych Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej w Warszawie, 56) Zespół Profilaktycznych Domów Zdrowia w Zakopanem, 57) Samodzielne publiczne szpitale kliniczne, które podlegają Ministrowi Zdrowia na podstawie odrębnych przepisów, 58) Akademie medyczne, 59) Centralne Laboratorium Surowic i Szczepionek w Warszawie, 60) Centralny Ośrodek Techniki Medycznej w Warszawie, 61) Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, 62) Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, 63) Główna Biblioteka Lekarska im. Stanisława Konopki w Warszawie, 64) Instytut - Centrum Zdrowia Matki Polski w Łodzi, 65) Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie, 66) Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, 67) Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, 68) Instytut Kardiologii w Warszawie, 69) Instytut Leków w Warszawie, 70) Instytut Matki i Dziecka w Warszawie, 71) Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, 72) Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr med. Jerzego Nofera w Łodzi, 73) Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu, 74) Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie, 75) Instytut "Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka" w Warszawie, 76) Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, 77) Instytut Reumatologiczny w Warszawie, 78) Instytut Żywności i Żywienia im. Aleksandra Szczygła w Warszawie, 79) Państwowy Zakład Higieny w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 29 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. (Dz. U. Nr 91, poz. 1037) Na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz. U. Nr 16, poz. 74 i Nr 164, poz. 1189) w § 1 w ust. 1 i 4 oraz w § 2 wyrazy "528 zł" zastępuje się wyrazami "670 zł". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 listopada 1999 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 2 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. (Dz. U. Nr 91, poz. 1038) Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753, z 1997 r. Nr 141, poz. 948, z 1998 r. Nr 16, poz. 76 i Nr 50, poz. 315 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 452) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 11 dodaje się § 111 w brzmieniu: "§ 111. Wpis stały w kwocie 500 zł pobiera się od pozwu w sprawie o separację."; 2) po § 21 dodaje się § 211 w brzmieniu: "§ 211. Wpis stały w kwocie 100 zł pobiera się od wniosku o separację na zgodny wniosek małżonków oraz w sprawie o zniesienie separacji." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 16 grudnia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 października 1999 r. w sprawie homologacji pojazdów. (Dz. U. Nr 91, poz. 1039) Na podstawie art. 68 ust. 13 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb wydawania lub cofania świadectw homologacji typu pojazdu, zakres i sposób przeprowadzania badań homologacyjnych, kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji, wzory dokumentów związanych z homologacją oraz jednostki upoważnione do przeprowadzania badań homologacyjnych i kontroli zgodności produkcji lub montażu z warunkami homologacji. § 2. 1. Rozporządzenie dotyczy homologacji typu następujących pojazdów: 1) pojazdu samochodowego, 2) ciągnika rolniczego, 3) motoroweru, 4) trolejbusu, 5) przyczepy, 6) tramwaju, wykonanych w jednym lub wielu etapach, oraz wyposażenia i części przeznaczonych do stosowania w tych pojazdach. 2. Przepis ust. 1 dotyczy również instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem oraz sposobu jej montażu przez różne podmioty. § 3. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) homologacja typu - procedurę, za pomocą której stwierdza się, że typ pojazdu, wyposażenia, części lub sposób montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem spełnia wymagania techniczne określone w wykazie stanowiącym załącznik nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia, 2) wielostopniowa homologacja typu - procedurę, za pomocą której stwierdza się, że w danym stanie kompletacji (niekompletny lub kompletny) typ pojazdu spełnia wymagania techniczne odpowiednie do jego stanu kompletacji, 3) pojazd podstawowy - pojazd niekompletny, którego numer identyfikacyjny jest zachowywany podczas późniejszych etapów procesu wielostopniowej homologacji typu, 4) pojazd niekompletny - pojazd, który w celu uzyskania założonych cech użytkowych oraz spełnienia niezbędnych wymagań powinien przejść przynajmniej jeszcze jeden etap kompletacji, 5) pojazd skompletowany - pojazd powstały w trakcie procesu wielostopniowej homologacji typu, spełniający wszystkie obowiązujące wymagania, 6) typ pojazdu - pojazdy jednej kategorii, które nie różnią się pod względem istotnych cech określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia; typ pojazdu może zawierać warianty oraz wersje, 7) wyposażenie - układ lub zespół pojazdu taki, jak np.: hamulce, układ ograniczający emisję spalin, części wnętrza pojazdu lub silnik, które są przedmiotem wymagań przepisów cząstkowych określonych w załączniku nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia, 8) część - urządzenie takie, jak np. lampa kierunkowskazu, będące przedmiotem wymagań przepisów cząstkowych, które może być homologowane niezależnie od pojazdu, o ile przepis cząstkowy określony w załączniku nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia umożliwia takie postępowanie, 9) producent - podmiot, który jest odpowiedzialny za wszystkie aspekty procesu homologacji typu oraz za zapewnianie zgodności produkcji; nie jest przy tym istotne, czy podmiot ten jest bezpośrednio zaangażowany we wszystkie etapy wykonania pojazdu, wyposażenia, części, zespołu lub sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem, które podlegają procesowi homologacji; przepisy dotyczące producenta stosuje się także do jego upoważnionego przedstawiciela, 10) władza homologacyjna - ministra właściwego do spraw transportu, zwanego dalej ministrem, który jest odpowiedzialny za wszelkie aspekty homologacji typu w kraju i poza jego granicami oraz za nadzorowanie zgodności produkcji z typem homologowanym, 11) jednostka upoważniona - podmiot wyznaczony przez władzę homologacyjną do przeprowadzania w jej imieniu badań homologacyjnych i kontroli zgodności produkcji, 12) opis techniczny typu pojazdu, wyposażenia i części - zbiór danych określony: a) w załączniku nr 1 do rozporządzenia - dla pojazdów, co do których nie istnieją jeszcze homologacje cząstkowe, b) w załączniku nr 3 do rozporządzenia - dla pojazdów, co do których homologacje cząstkowe zostały już wystawione, lub w odpowiednim przepisie cząstkowym, 13) dokumentacja techniczna typu pojazdu, wyposażenia i części - opis techniczny wraz ze wszystkimi sprawozdaniami z badań lub innymi dokumentami, które jednostki upoważnione dodały do opisu technicznego w trakcie wykonywania swoich czynności, 14) spis treści do dokumentacji technicznej - odpowiednio ponumerowany lub oznakowany dokument, w którym określona jest zawartość dokumentacji technicznej. § 4. 1. Pisemny wniosek o wydanie świadectwa homologacji typu pojazdu, z uwzględnieniem wariantu i wersji, producent lub importer składa do ministra. Do wniosku należy dołączyć: 1) podstawowy opis techniczny typu pojazdu według załącznika nr 1 do rozporządzenia lub opis techniczny typu pojazdu według załącznika nr 3 część A do rozporządzenia, sporządzone w języku polskim, oraz świadectwa homologacji (o ile są wymagane) dla przepisów cząstkowych określonych w załączniku nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia - w dwóch egzemplarzach, 2) instrukcję dla użytkownika pojazdu w języku polskim - w dwóch egzemplarzach, 3) dokumentację techniczną typu pojazdu, wyposażenia i części w odniesieniu do wskazanej homologacji cząstkowej - w jednym egzemplarzu, 4) katalog części zamiennych - w jednym egzemplarzu, 5) instrukcję napraw w jednym egzemplarzu. 2. W przypadku homologacji wielostopniowej typu pojazdu do wniosku należy dołączyć: 1) w etapie pierwszym - te fragmenty opisu technicznego oraz świadectwa homologacji, które są zgodne ze stanem kompletacji pojazdu podstawowego, 2) w drugim i następnych etapach - te fragmenty opisu technicznego typu pojazdu oraz świadectwa homologacji, które odpowiadają aktualnemu etapowi wykonania, oraz kopie świadectw homologacji dla niekompletnego pojazdu; producent powinien także dostarczyć wyczerpujące informacje dotyczące wprowadzonych przez niego zmian i uzupełnień do niekompletnego pojazdu wraz z potwierdzeniem ich zgodności z warunkami producenta pojazdu niekompletnego podpisanym przez tego producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela. 3. Pisemny wniosek o wydanie świadectwa homologacji typu dla przedmiotów wyposażenia lub części producent lub importer składa do ministra. Do wniosku należy dołączyć dokumenty określone w danym przepisie cząstkowym. 4. Pisemny wniosek o wydanie świadectwa homologacji dla instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem oraz sposobu jej montażu producent lub importer składa do ministra. Do wniosku należy dołączyć opis techniczny, określony w załączniku nr 3 część B do rozporządzenia. § 5. 1. Minister wydaje: 1) świadectwo homologacji typu pojazdu dla: a) pojazdów odpowiadających danym w opisie technicznym i spełniających wymagania wszystkich przepisów cząstkowych określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia dla danej kategorii pojazdów, b) niektórych pojazdów specjalnych określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, odpowiadających danym w opisie technicznym i spełniających wymagania wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych określonych w załączniku nr 11 do rozporządzenia, 2) świadectwo wielostopniowej homologacji typu pojazdu dla podstawowych, niekompletnych lub skompletowanych pojazdów odpowiadających danym w opisie technicznym i spełniających wymagania wszystkich przepisów cząstkowych określonych w załączniku nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia, z uwzględnieniem stanu kompletacji tych pojazdów, 3) świadectwo homologacji typu przedmiotów wyposażenia lub części pojazdu, odpowiadających danym w opisie technicznym i spełniających wymagania odpowiednich przepisów cząstkowych, określonych w załączniku nr 15 do rozporządzenia; w razie potrzeby wykaz udzielonych świadectw homologacji sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 13 do rozporządzenia, 4) świadectwo homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem przez dany podmiot dla określonego typu pojazdu; sposób montażu, elementy instalacji oraz emisja zanieczyszczeń powinny odpowiadać wymaganiom przepisu cząstkowego określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 2. Procedury homologacji typu pojazdu określone są w załącznikach nr 5 i nr 14 do rozporządzenia, a dla przedmiotów wyposażenia lub części - w odpowiednich przepisach cząstkowych. 3. Jeżeli zostanie stwierdzone, że pojazd, wyposażenie, część lub sposób montażu spełniający przepisy ust. 1 stanowi mimo to zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, minister odmawia wydania świadectwa homologacji typu i powiadamia o tym wnioskodawcę, uzasadniając przyczynę tej odmowy. 4. Instytut Transportu Samochodowego w odniesieniu do pojazdów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-5, a w odniesieniu do tramwajów - Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, przygotowują dla ministra na podstawie wykonanych badań: 1) odpowiednie działy świadectwa homologacji typu pojazdu, 2) odpowiednie działy świadectwa homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem, według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia, 3) odpowiednie działy załącznika do świadectwa homologacji typu pojazdu zawierającego wyniki z badań - według wzoru określonego w załączniku nr 8 do rozporządzenia. 5. Jednostki upoważnione, określone w ust. 2 załącznika nr 15 do rozporządzenia, przygotowują odpowiednie działy świadectwa homologacji typu dla przedmiotu wyposażenia lub części - według wzoru określonego w odpowiednim regulaminie Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. 6. Świadectwa homologacji numeruje się zgodnie z metodą określoną w załączniku nr 7 do rozporządzenia. 7. Jeżeli przedstawiony do homologacji przedmiot wyposażenia lub część spełnia swoje zadanie tylko w połączeniu z innymi częściami pojazdu, to świadectwo homologacji typu przedmiotu wyposażenia lub części powinno zawierać wszystkie ograniczenia co do ich stosowania; przestrzeganie tych ograniczeń sprawdza się podczas procedury homologacji typu pojazdu. 8. Jednostki, o których mowa w ust. 4, sprawdzają ważność wydanych świadectw homologacji typu pojazdu ze względu na zmiany warunków stanowiących podstawę ich wydania. § 6. Producent lub importer, który uzyskał świadectwo homologacji typu pojazdu, sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem lub decyzję zwalniającą z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, jest obowiązany wydać do każdego pojazdu wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej, według wzorów określonych w załączniku nr 9 do rozporządzenia. § 7. Zwolniony jest z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu producent lub importer nowego typu pojazdu wyprodukowanego lub importowanego w liczbie jednej sztuki rocznie; nie dotyczy to tramwajów i trolejbusów. § 8. Decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu może być wydana, na wniosek producenta lub importera, w odniesieniu do: 1) pojazdów z małych serii - po przeprowadzeniu badań homologacyjnych - w maksymalnej liczbie, określonej w załączniku nr 12 część A do rozporządzenia, 2) pojazdów z końcowej partii produkcji, których homologacja utraciła ważność - do liczby granicznej i na warunkach określonych w załączniku nr 12 część B do rozporządzenia. § 9. Na wniosek występującego o świadectwo homologacji można, po zasięgnięciu opinii jednostki upoważnionej do badań, uznać równoważność pomiędzy wymaganiami dotyczącymi homologacji typu przedmiotów wyposażenia i części, określonymi w załączniku nr 4 lub nr 11 do rozporządzenia, a wymaganiami ustanowionymi przepisami w innych krajach. § 10. Wykaz jednostek upoważnionych do badań homologacyjnych oraz kontroli zgodności produkcji określa załącznik nr 15 do rozporządzenia. § 11. 1. Przed wydaniem świadectwa homologacji władza homologacyjna lub jednostka upoważniona przeprowadza niezbędne działania, określone w załączniku nr 10 do rozporządzenia, w celu sprawdzenia, czy zostały podjęte właściwe środki organizacyjno-techniczne zapewniające zgodność produkowanych pojazdów, wyposażenia i części z homologowanym typem. 2. W odniesieniu do wydanych świadectw homologacji sprawdza się, czy środki, o których mowa w ust. 1, są w dalszym ciągu właściwe i czy produkowane pojazdy, wyposażenie i części nadal są zgodne z homologowanym typem. 3. Kontrole przeprowadza się zgodnie z przepisami określonymi w załączniku nr 10 do rozporządzenia lub w przepisach cząstkowych. § 12. W razie stwierdzenia, że pojazd, przedmiot wyposażenia, część lub sposób montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem posiadający świadectwo homologacji nie jest zgodny z homologowanym typem, podejmuje się niezbędne środki w celu zapewnienia zgodności produkcji; w przypadku ich nieskuteczności cofa się świadectwo homologacji. § 13. 1. Wydane przed datą wejścia w życie rozporządzenia świadectwa homologacji typu pojazdu oraz upoważnienia do montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem zachowują swoją ważność do dnia 30 września 2000 r. 2. Do dnia 30 czerwca 2000 r.: 1) właściciel świadectwa homologacji jest obowiązany przedstawić wykaz świadectw zachowujących ważność zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w celu uznania ich, po weryfikacji i niezbędnych uzupełnieniach, za zgodne z niniejszym rozporządzeniem, 2) podmiot upoważniony do montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem może złożyć wniosek, o którym mowa w § 4 ust. 4. § 14. Wzór wyciągu ze świadectwa homologacji, o którym mowa w § 11 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 12 grudnia 1983 r. w sprawie homologacji typu pojazdu (Dziennik Taryf i Zarządzeń Komunikacyjnych Nr 20, poz. 147), może być stosowany do dnia 31 marca 2000 r. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 7 października 1999 r. (poz. 1039) Załącznik nr 1 PODSTAWOWY OPIS TECHNICZNY DLA CELÓW HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU(a) (Rysunki powinny być sporządzone w odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości na formacie A4 lub złożone do tego formatu. Fotografie powinny być wystarczająco szczegółowe. Jeżeli wyposażenie i części pojazdu mają sterowanie elektroniczne, należy podać charakterystykę tego sterowania). 0. DANE OGÓLNE 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.2. Typ i ogólne oznaczenie(a) handlowe: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.2.1. Nazwa handlowa pojazdu (o ile występuje): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.3. Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe(b): . . . . . . . . . . 0.3.1. Położenie tych oznaczeń: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.4. Kategoria pojazdu(c): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.4.1. Klasyfikacja uwzględniająca materiały niebezpieczne, do przewozu których pojazd jest przeznaczony: . . . 0.5. Nazwa i adres producenta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.6. Miejsce i sposób umieszczenia tabliczki znamionowej i innych oznaczeń: . . . . . 0.6.1. na podwoziu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.6.2. na nadwoziu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.7. W przypadku części i zespołów - miejsce i sposób umieszczenia znaku homologacji: . . 0.8. Adres(y) montowni: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU 1.1. Fotografie i/lub rysunki przedstawiciela typu pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . 1.2. Rysunek pojazdu z podstawowymi wymiarami: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3. Liczba osi i kół: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.1. Liczba i położenie osi z kołami bliźniaczymi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.2. Liczba i położenie osi kierowanych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.3. Osie napędowe (liczba, położenie, współpraca): . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.4. Podwozie, jeśli występuje (rysunek ogólny): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.5. Materiał konstrukcyjny podłużnic ramy (d): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.6. Położenie silnika: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.7. Kabina kierowcy (wysunięta do przodu, częściowo wysunięta do przodu lub normalna)(z): 1.8. Kierunek ruchu drogowego: lewostronny/prawostronny(1) 1.8.1. Pojazd przystosowany do uczestniczenia w ruchu lewostronnym/prawostronnym(1) 1.9. Podać, czy pojazd samochodowy jest przeznaczony do ciągnięcia naczep lub przyczep i określić, czy jest to naczepa, czy przyczepa z wózkiem skrętnym lub osią centralną; uwzględnić pojazdy przystosowane do przewozu towarów o określonej temperaturze: . . . 2. MASY I WYMIARY(e) (w kg i mm) (odwołać się do rysunku, gdy ma zastosowanie): . . 2.1. Rozstaw(y) osi (pojazd w pełni obciążony)(f): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.1.1. W przypadku naczep: 2.1.1.1. Odległość pomiędzy osią siodła a najbardziej wysuniętym w tył punktem naczepy: . . . . 2.1.1.2. Odległość pomiędzy osią siodła a najbardziej wysuniętym w przód punktem naczepy: . . . . . 2.1.1.3. Specjalny rozstaw osi naczepy (mierzony od osi sworznia zaczepowego do środka wózka jezdnego o osiach niekierowanych lub niesamonastawnych): . . . . . . . . . . . . 2.2. W przypadku ciągnika siodłowego 2.2.1. Obciążenie siodła (maksymalne i minimalne; podać wielkości dopuszczalne w przypadku pojazdu niekompletnego)(g): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.2.2. Maksymalny wznios siodła (znormalizowany)(h): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3. Rozstaw(y) osi i ich szerokość(i)(i): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.1. Rozstaw kół osi kierowanych(i): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.2. Rozstaw kół pozostałych osi(i): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.3. Szerokość najszerszej z tylnych osi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.4. Szerokość osi najbardziej wysuniętej w przód: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4. Zakres wymiarów pojazdu (gabarytowych) 2.4.1. Dla podwozia bez zabudowy 2.4.1.1. Długość(j): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.1.1. Maksymalna długość dopuszczalna: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.1.2. Minimalna długość dopuszczalna: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.2. Szerokość(k): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.2.1. Maksymalna szerokość dopuszczalna: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.2.2. Minimalna szerokość dopuszczalna: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy)(l) ( w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.4. Zwis przedni(m): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.4.1. Kąt natarcia (na): . . . . . . . stopni 2.4.1.5. Zwis tylny(n): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.5.1. Kąt zejścia(nb): . . . . . . . . stopni 2.4.1.5.2. Minimalny i maksymalny dopuszczalny zwis punktu środkowego sprzęgu(nd): . . . . 2.4.1.6. Prześwit (według definicji w PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 15) 2.4.1.6.1. Pomiędzy osiami: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.6.2. Pod osią(ami) przednią(nimi): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.6.3. Pod osią(ami) tylną(nymi): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.1.7. Kąt rampowy(nc): . . . . . . . stopni 2.4.1.8. Zakres współrzędnych dopuszczalnych położeń środka ciężkości nadwozia i/lub elementów wyposażenia i/lub ładunku: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2. Dla podwozia z zabudową: 2.4.2.1. Długość(j): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.1.1. Długość przestrzeni ładunkowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.2. Szerokość(k): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.1.1. Grubość ścian (w przypadku pojazdów przystosowanych do przewozu towarów o określonej temperaturze): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy)(l) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.5.2. Minimalny i maksymalny dopuszczalny zwis punktu środkowego sprzęgu(nd): . . . . 2.4.2.6. Prześwit (według definicji w PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 15) 2.4.2.6.1. Pomiędzy osiami: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.6.2. Pod osią(ami) przednią(nimi): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.6.3. Pod osią(ami) tylną(nymi): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.7. Kąt rampowy(nc): . . . . . . . stopni 2.4.2.8. Zakres współrzędnych dopuszczalnych położeń środka ciężkości ładunku (w przypadku nierównomiernego rozkładu obciążenia): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.5. Masa podwozia (bez kabiny, materiałów eksploatacyjnych, narzędzi, koła zapasowego i kierowcy): . . . . 2.5.1. Rozkład tej masy na osie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.6. Masa pojazdu z nadwoziem i sprzęgiem w przypadku pojazdu ciągnącego kategorii innej niż M1, w stanie gotowym do jazdy lub masa podwozia z kabiną jeżeli producent nie wyposaża w nadwozie, i/lub ze sprzęgiem (z materiałami eksploatacyjnymi i innymi płynami z wyjątkiem zużytej wody, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą oraz, w przypadku autobusów, masą członka załogi (75 kg), o ile przewidziano dla niego miejsce siedzące)(o) (maksimum i minimum dla każdej wersji): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.6.1. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdej z wersji): . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.7. Minimalna masa pojazdu podana przez producenta, w przypadku pojazdu niekompletnego: . . . . . 2.7.1. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu: . . . 2.8. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita podana przez producenta(y) (maksimum i minimum dla każdego z wariantów): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.8.1. Rozkład tej masy na osie, a w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdego z wariantów): . . . . . . . . . . . . . . 2.9. Technicznie dopuszczalna, maksymalna masa całkowita przypadająca na każdą z osi: . . 2.10. Technicznie dopuszczalna, maksymalna masa całkowita przypadająca na każdą z grup osi: . . . . . . . 2.11. Technicznie dopuszczalna, maksymalna masa ciągnięta przez pojazd samochodowy w przypadku 2.11.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.2. Naczepy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.3. Przyczepy z osią centralną: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.3.1. Maksymalny stosunek zwisu sprzęgu(p) do rozstawu osi: . . . . . . . . . 2.11.3.2. Maksymalna wartość siły pionowej V (kN): . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.4. Maksymalna masa zespołu pojazdów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.5. Pojazd jest/nie jest przeznaczony(l) do ciągnięcia przyczep (zastosowanie tylko do pojazdów kategorii M1) 2.11.6. Maksymalna masa przyczepy bez hamulca: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.12. Technicznie dopuszczalna, maksymalna siła pionowa działająca na urządzenie sprzęgające: 2.12.1. Pojazdu samochodowego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.12.2. Naczepy lub przyczepy z osią centralną: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.12.3. Maksymalna dopuszczalna masa sprzęgu (jeżeli pojazd nie jest weń wyposażony przez producenta): . . . . 2.13. Szerokość korytarza ruchu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.14. Stosunek mocy silnika do maksymalnej masy pojazdu: . . . . . . . (kW/kg) 2.14.1. Stosunek mocy silnika do technicznie dopuszczalnej, maksymalnej masy zespołu pojazdów (według definicji w PN-S-02014, pkt 2., poz. tab. 5): . . . . . . (kW/kg) 2.15. Zdolność ruszania pod wzniesienie przez pojedynczy pojazd: . . . . . . % 2.16. Dopuszczalne masy całkowite do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych 2.16.1. Maksymalna i minimalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . 2.16.2. Maksymalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z osi oraz, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, masa przypadająca na sprzęg podana przez producenta, o ile jest mniejsza niż technicznie dopuszczalne obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum): . . . . . . . . 2.16.3. Maksymalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z grup osi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.16.4. Maksymalna dopuszczalna masa przyczepy ciągniętej przez pojazd do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.16.5. Maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . . . 3. SILNIK(q) 3.1. Nazwa producenta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.1. Kod fabryczny silnika (oznaczony na silniku lub identyfikowalny w inny sposób): . . . 3.2. Silnik spalania wewnętrznego 3.2.1. Dokładny opis silnika 3.2.1.1. Zasada działania: zapłon iskrowy/zapłon samoczynny, czterosuwowy/dwusuwowy(1) 3.2.1.2. Liczba i układ cylindrów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.1.2.1. Średnica cylindra(r): . . . . . . . mm 3.2.1.2.2. Skok tłoka (r): . . . . . . . . mm 3.2.1.2.3. Kolejność zapłonu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.1.3. Pojemność skokowa(s): . . . . . . cm3 3.2.1.4. Stopień sprężania(2): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.1.5. Rysunki komory spalania, denka tłoka i, w przypadku silnika z zapłonem iskrowym, pierścieni tłokowych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.1.6. Prędkość obrotowa biegu jałowego(2): . . . . . . . . min-1 3.2.1.7. Objętościowa zawartość tlenku węgla w spalinach przy prędkości obrotowej biegu jałowego podana przez producenta(2): . . . . . . % (tylko w przypadku silnika z zapłonem iskrowym) 3.2.1.8. Maksymalna moc netto silnika: . . . . . . . kW, przy prędkości obrotowej: . . . . min-1 3.2.1.9. Maksymalna prędkość obrotowa silnika według producenta: . . . . . min-1 3.2.1.10. Maksymalny moment obrotowy netto silnika: . . . . . Nm, przy prędkości obrotowej: . . . . min-1 3.2.2. Paliwo: olej napędowy/benzyna/LPG/inne(1) 3.2.2.1. RON benzyny z dodatkiem związków ołowiu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.2.2. RON benzyny bezołowiowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.2.3. Wlew paliwa: specjalna zwężka/naklejka(1) 3.2.3. Zbiornik(i) paliwa 3.2.3.1. Zbiornik(i) podstawowy(we) 3.2.3.1.1. Liczba, pojemność, materiał: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.3.1.2. Rysunki i opis techniczny zbiornika(ków) z pełnym oprzyrządowaniem i mocowaniem: . . . . . . . . . 3.2.3.1.3. Rysunek przedstawiający położenie zbiornika(ków) w pojeździe: . . . . . . . 3.2.3.2. Zbiornik(i) rezerwowy(we) 3.2.3.2.1. Liczba, pojemność, materiał: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.3.2.2. Rysunki i opis techniczny zbiornika(ków) z pełnym oprzyrządowaniem i układem mocowania: . . . . . . . . . 3.2.3.2.2. Rysunek przedstawiający położenie zbiornika(ków) w pojeździe: . . . . . . . 3.2.4. Rodzaj (system) zasilania paliwem 3.2.4.1. Gaźnik(i): tak/nie(1) 3.2.4.1.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.3. Liczba gaźników: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.4. Dane regulacyjne(2) 3.2.4.1.4.1. Dysze: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . lub charakterystyka paliwo-powietrze i wymagane nastawy do jej uzyskania 3.2.4.1.4.2. Zwężki: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . 3.2.4.1.4.3. Poziom paliwa w komorze pływakowej: . . .. . . . 3.2.4.1.4.4. Masa pływaka: . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.4.5. Zawór iglicowy: . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.5. Układ rozruchu zimnego silnika: ręczny/automatyczny(1) 3.2.4.1.5.1. Zasada(dy) działania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.1.5.2. Nastawy robocze/graniczne(1) (2): . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie samoczynnym): tak/nie(1) 3.2.4.2.1. Opis systemu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.2. Zasada pracy: wtrysk bezpośredni/komora wstępna/komora wirowa(1) 3.2.4.2.3. Pompa wtryskowa 3.2.4.2.3.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.3.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.3.3. Maksymalny wydatek (1) (2): . . . . mm3 na skok lub cykl, przy prędkości obrotowej pompy: . . . . . min-1 albo, alternatywnie, wykres charakterystyki: . . . . . . 3.2.4.2.3.4. Kąt wyprzedzenia wtrysku(2): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.3.5. Charakterystyka wyprzedzenia wtrysku(2): . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.3.6. Sposób regulacji: na stanowisku/na silniku(1) 3.2.4.2.4. Regulator obrotów 3.2.4.2.4.1. Typ:. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.4.2. Punkt odcięcia wtrysku 3.2.4.2.4.2.1. Punkt odcięcia wtrysku pod obciążeniem: . . . . . min-1 3.2.4.2.4.2.2. Punkt odcięcia wtrysku bez obciążenia: . . . . . . . min-1 3.2.4.2.5. Przewody wtryskowe 3.2.4.2.5.1. Długość: . . . . . mm 3.2.4.2.5.2. Średnica wewnętrzna: . . . . . mm 3.2.4.2.6. Wtryskiwacz(e) 3.2.4.2.6.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.6.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.6.3. Ciśnienie otwarcia(2) . . . . . kPa lub wykres charakterystyki(2): . . . 3.2.4.2.7. Układ zimnego rozruchu 3.2.4.2.7.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.7.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.7.3. Opis działania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.8. Dodatkowe urządzenia rozruchowe 3.2.4.2.8.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.8.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.2.8.3. Opis działania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie iskrowym): tak/nie(1) 3.2.4.3.1. Zasada pracy: wtrysk do kolektora dolotowego (jedno-/wielopunktowy(1)/wtrysk bezpośredni/inne (wymienić(1)): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.2. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.3. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4. Opis układu 3.2.4.3.4.1. Typ lub liczba układów sterujących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.2. Typ regulatora paliwa: . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . W przypadku układów o działaniu ciągłym podać dane równoważne. 3.2.4.3.4.3. Typ czujnika przepływu powietrza: . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.4. Typ rozdzielacza paliwa: . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.6. Typ mikroprzełącznika: . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.7. Typ regulacji biegu jałowego: . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.8. Typ obudowy przepustnicy: . . . . . . . .. . . . . . . . . 3.2.4.3.4.9. Typ czujnika temperatury wody: . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.4.10. Typ czujnika temperatury powietrza:. . . . . . . . . 3.2.4.3.4.11. Typ wyłącznika termicznego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.5. Wtryskiwacze: ciśnienie otwarcia(2): . . . . . kPa lub wykres charakterystyki(2): . . . 3.2.4.3.6. Charakterystyka wyprzedzenia wtrysku: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.7. Układ zimnego rozruchu 3.2.4.3.7.1. Zasada(y) działania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.3.7.2. Zakres działania/nastawy(1) (2): . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4.4. Pompa paliwowa 3.2.4.4.1. Ciśnienie: kPa lub wykres charakterystyki: . . . . . . . . . . . 3.2.5. Osprzęt elektryczny 3.2.5.1. Napięcie znamionowe: . . . . . V, plus/minus połączony z masą(1) 3.2.5.2. Prądnica 3.2.5.2.1. Typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.5.2.2. Moc znamionowa: . . . . . VA 3.2.6. Układ zapłonowy 3.2.6.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.6.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.6.3. Zasada działania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.6.4. Krzywa wyprzedzenia zapłonu(2): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.6.5. Statyczny kąt wyprzedzenia zapłonu(2): . . . . . . stopni przed GMP 3.2.6.6. Przerwa styków(2): . . . . . mm 3.2.6.7. Kąt zwarcia styków(2): . . . . . stopni 3.2.7. Układ chłodzenia (płynem/powietrzem)(1) 3.2.7.1. Znamionowe nastawy urządzenia sterowania temperaturą silnika: . . . . . . 3.2.7.2. Chłodzenie płynem 3.2.7.2.1. Rodzaj płynu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.2.2. Pompa(py) wymuszająca(ce): tak/nie(1) 3.2.7.2.3. Charakterystyki: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., lub 3.2.7.2.3.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.2.3.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.2.4. Przełożenie(nia): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.2.5. Opis wentylatora i jego napędu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.3. Chłodzenie powietrzem 3.2.7.3.1. Dmuchawa: tak/nie(1) 3.2.7.3.2. Charakterystyki: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., lub 3.2.7.3.2.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.3.2.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.7.3.3. Przełożenie(nia): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8. Układ dolotowy 3.2.8.1. Doładowanie: tak/nie(1) 3.2.8.1.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.1.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.1.3. Opis układu doładowania (np. maksymalne ciśnienie doładowania: . . . . . kPa, zawór upustowy, o ile występuje): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.2. Chłodnica powietrza doładowanego: tak/nie(1) 3.2.8.3. Podciśnienie w układzie dolotowym przy znamionowej prędkości obrotowej i pełnym obciążeniu silnika dopuszczalne minimum: . . . . . . kPa dopuszczalne maksimum: . . . . . kPa 3.2.8.4. Opis i rysunki układu dolotowego i jego osprzętu (komory wyrównawczej, urządzeń podgrzewających, dodatkowych wlotów powietrza itp.): . . . . . . . . . . 3.2.8.4.1. Opis kolektora dolotowego (z włączeniem rysunków i/lub fotografii): . . . . . 3.2.8.4.2. Rysunki filtra powietrza: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., lub 3.2.8.4.2.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.4.2.2. Typ(py): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.4.3. Rysunki tłumika ssania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., lub 3.2.8.4.3.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.8.4.3.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.9. Układ wydechowy 3.2.9.1. Opis i/lub rysunki kolektora wydechowego: . . . . . . . . . . . . . . 3.2.9.2. Opis i/lub rysunki układu wydechowego: . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.9.3. Maksymalne dopuszczalne przeciwciśnienie wydechu przy znamionowej prędkości obrotowej i pełnym obciążeniu silnika: . . . . . . kPa 3.2.9.4. Tłumik(i) wydechu: dla tłumików, przedniego, środkowego i tylnego: budowa, typ, oznaczenia; o ile ma to związek z hałasem zewnętrznym: środki ograniczania emisji hałasu znajdujące się w komorze silnika i w silniku: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.9.5. Położenie i kierunek wylotu spalin z rury wydechowej: . . . . . . . . . 3.2.9.6. Tłumik wydechu zawierający materiały włókniste: . . . . . . . . . . . . . 3.2.10. Minimalne powierzchnie przekroju poprzecznego okien dolotowych i wylotowych: . . . . . . 3.2.11. Czasy rozrządu lub równoważne dane 3.2.11.1. Maksymalne wzniosy zaworów, kąty otwarcia i zamknięcia, lub szczegóły dotyczące alternatywnych układów rozrządu w odniesieniu do martwych punktów: . . . . . 3.2.11.2. Dane regulacyjne i/lub kontrolne(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12. Środki ograniczające zanieczyszczenie powietrza 3.2.12.1. Układ recyrkulacji gazów ze skrzyni korbowej (opis i rysunki): . . . . . . 3.2.12.2. Dodatkowe urządzenia ograniczające emisję (jeśli występują i nie są ujęte w innym punkcie): . . . . . . 3.2.12.2.1. Reaktor katalityczny: tak/nie(1) 3.2.12.2.1.1. Liczba reaktorów katalitycznych i innych elementów: . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.2. Wymiary, kształt i pojemność reaktora(ów) katalitycznego(nych): . . . . 3.2.12.2.1.3. Zasada działania katalitycznego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.4. Całkowita zawartość metali szlachetnych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.5. Zawartość względna metali szlachetnych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.6. Podkład (budowa i materiał): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.7. Gęstość kanałów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.8. Typ obudowy reaktora(rów) katalitycznego(nych): . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.9. Położenie reaktora(rów) katalitycznego(nych) (miejsce i odległość odniesienia względem układu wydechowego): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.1.10. Osłona termiczna: tak/nie(1) 3.2.12.2.2. Czujnik zawartości tlenu: tak/nie(1) 3.2.12.2.2.1. Typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.2.2. Położenie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.2.3. Zakres sterowania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.3. Wtrysk powietrza: tak/nie(1) 3.2.12.2.3.1. Typ (drgania powietrza, pompa powietrza itd.): . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.4. Recyrkulacja spalin: tak/nie(1) 3.2.12.2.4.1. Charakterystyki (zakres przepływu itd.): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.5. Układ kontroli emisji par paliwa: tak/nie(1) 3.2.12.2.5.1. Szczegółowy opis urządzeń i ich stanu regulacji: . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.5.2. Rysunek układu kontroli emisji par paliwa: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.5.3. Rysunek zbiornika z węglem aktywowanym: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.5.4. Masa suchego węgla aktywowanego: . . . . . . gramów 3.2.12.2.5.5. Schematyczny rysunek zbiornika paliwa ze wskazaniem jego pojemności i materiału: . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.5.6. Rysunek osłony termicznej pomiędzy zbiornikiem paliwa a układem wydechowym: . . . . . . . . . . 3.2.12.2.6. Pochłaniacz cząstek stałych: tak/nie(1) 3.2.12.2.6.1. Wymiary, kształt i pojemność pochłaniacza cząstek stałych:. . . . . . . . 3.2.12.2.6.2. Typ i konstrukcja pochłaniacza cząstek stałych: . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.6.3. Położenie (odległość odniesienia względem układu wydechowego): . 3.2.12.2.6.4. Metoda lub system regeneracji, opis i/lub rysunek: . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.12.2.7. Inne urządzenia (opis i zasada działania): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.13. Położenie oznaczenia współczynnika absorbcji (tylko dla silników o zapłonie samoczynnym): . . . . . . . . . . 3.2.14. Szczegółowe dane dotyczące urządzeń mających wpływ na zużycie paliwa (jeśli występują i nie są ujęte w innym punkcie): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3. Silnik elektryczny 3.3.1. Typ (uzwojenie, wzbudzenie): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3.1.1. Maksymalna moc godzinowa: . . . . . . . kW 3.3.1.2. Napięcie robocze: . . . . . . . V 3.3.2. Akumulator(y) 3.3.2.1. Liczba ogniw: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3.2.2. Masa: . . . . . . kg 3.3.2.3. Pojemność: . . . . . . Ah 3.3.2.4. Położenie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.4. Inne rodzaje silników lub ich kombinacje (szczegóły dotyczące zespołów tych silników): . . . . . . . . 3.5. Emisja CO2/zużycie paliwa (dane producenta) 3.5.1. Emisja jednostkowa CO2 . . . . . . .g/km 3.5.2. Zużycie paliwa (warunki miejskie): . . . . . 1/100 kmlub inne dane zależnie od kategorii pojazdu 3.5.3. Zużycie paliwa (warunki pozamiejskie): . . . 1/100 km 3.5.4. Zużycie paliwa (średnia ważona): . . . . . . . 1/100 km 3.6. Temperatury pracy dopuszczalne przez producenta 3.6.1. Układ chłodzenia 3.6.1.1. Chłodzenie płynem Maksymalna temperatura na wylocie płynu z silnika: . . . . . . °C 3.6.1.2. Chłodzenie powietrzem 3.6.1.2.1. Punkt odniesienia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.6.1.2.2. Maksymalna temperatura w punkcie odniesienia: . . . . . . °C 3.6.2. Maksymalna temperatura na wlocie do chłodnicy powietrza doładowanego: °C 3.6.3. Maksymalna temperatura gazów wydechowych w miejscu rury wydechowej przyległym do kolektora wydechowego: . . . . . . °C 3.6.4. Temperatura paliwa minimalna: . . . . . . °C maksymalna: . . . . . . °C 3.6.5. Temperatura oleju minimalna: . . . . . . °C maksymalna: . . . . . . °C 3.7. Wyposażenie napędzane przez silnik Maksymalna moc pochłaniana przez wyposażenie napędzane przez silnik zgodnie z wykazem i w warunkach działania podanych w Regulaminie nr 85 EKG ONZ lub przepisach analogicznych 3.7.1. bieg jałowy: . . . . . . kW 3.7.2. pośrednia prędkość obrotowa: . . . . . . kW 3.7.3. obroty znamionowe: . . . . . . kW 3.8. Układ smarowania 3.8.1. Opis układu 3.8.1.1. Położenie zbiornika oleju: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.1.2. Układ smarowania (ciśnieniowy /wtrysk do układu dolotowego/ mieszanie z paliwem, itd.)(1) 3.8.2. Pompa olejowa 3.8.2.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.2.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.3. Mieszanie z paliwem 3.8.3.1. Procentowy stosunek oleju do paliwa: . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.4. Chłodnica oleju: tak/nie(1) 3.8.4.1. Rysunek(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ., lub 3.8.4.1.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.4.1.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4. UKŁAD NAPĘDOWY(v) 4.1. Rysunek układu napędowego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2. Typ (mechaniczny, hydrauliczny, elektryczny, itd.): . . . . . . . . . . 4.3. Moment bezwładności koła zamachowego: . . . . . . . . . . . . . . . . 4.3.1. Dodatkowy moment bezwładności na biegu luzem: . . . . . . . . . 4.4. Sprzęgło (typ): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.4.1. Maksymalny przenoszony moment obrotowy: . . . . . . . . . . . . . 4.5. Skrzynia biegów 4.5.1. Typ (ręczna/automatyczna/CVT (przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły))(1) 4.5.2. Położenie względem silnika: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.5.3. Sposób sterowania zmianą biegów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.6. Przełożenia: BiegPrzełożenia skrzyni biegów (stosunek obrotów silnika do obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów)Przełożenie(nia) przekładni głównej (stosunek obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów do obrotów kół napędzanych)Przełożenia całkowite Maksimum dla CVT(1) 1 2 3 . . . Minimum dla CVT(1) Bieg wsteczny (1) CVT - przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły. 4.7. Maksymalna prędkość pojazdu i bieg, na którym jest ona osiągana (w km/h)(w): . . . . 4.8. Prędkościomierz (w przypadku tachografu wystarczy podać tylko znak homologacji) 4.8.1. Zasada działania i opis mechanizmu napędowego: . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . 4.8.2. Stała przyrządu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.8.3. Tolerancja mechanizmu pomiarowego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.8.4. Przełożenie całkowite lub dane równoważne: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.8.5. Rysunek prędkościomierza lub innych form wskazań: . . . . . . . . .. . . . . . . . . . 4.9. Blokada mechanizmu różnicowego: tak/nie(1) 5. OSIE 5.1. Opis każdej z osi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5.2. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5.3. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5.4. Położenie osi podnoszonej(nych): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5.5. Położenie osi przenoszącej(cych) obciążenie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6. ZAWIESZENIE 6.1. Rysunek układu zawieszenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . 6.2. Typ i konstrukcja zawieszenia każdej osi lub koła: . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . 6.2.1. Regulacja poziomu: tak/nie/opcja(1) 6.2.2. Zwięzły opis elektrycznego/elektronicznego układu sterowania (o ile występuje): . . . 6.2.3. Zawieszenie pneumatyczne osi napędzanych: tak/nie(1) 6.2.3.1. Zawieszenie osi napędzanych równoważne z pneumatycznym: tak/nie(1) 6.2.3.2. Częstotliwość i tłumienie drgań masy zawieszonej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.3. Charakterystyki elementów sprężystych zawieszenia (konstrukcja, materiały i wymiary): . . . . . 6.4. Stabilizatory: tak/nie/opcja(1) 6.5. Amortyzatory: tak/nie/opcja(1) 6.6. Opony i koła 6.6.1. Zespół(poły) opona/koło: (dla opon - oznaczenie rozmiaru, minimalny wskaźnik nośności, kategoria prędkości; dla kół - rozmiar(y) obręczy i odsadzenie(nia)) 6.6.1.1. Osie 6.6.1.1.1. oś 1: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.1.1.2. oś 2: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . itd. 6.6.1.2. Koło(a) zapasowe, o ile występują: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.2. Górna i dolna granica promienia tocznego 6.6.2.1. oś 1: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.2.2. oś 2: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . itd. 6.6.3. Ciśnienie(nia) w oponach według wskazań producenta pojazdu: . . . . . kPa 6.6.4. Układ łańcuch/opona/koło na przedniej i/lub tylnej osi odpowiedni dla danego typu pojazdu według wskazań producenta: . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . 6.6.5. Krótki opis dojazdowego koła zapasowego, o ile występuje: . . . . . . . . . . . . 7. UKŁAD KIEROWNICZY 7.1. Schematyczny rysunek osi kierowanej(ych) przedstawiający geometrię układu kierowniczego: . . . . . . . . 7.2. Przekładnia kierownicza i koło kierownicy 7.2.1. Typ przekładni kierowniczej (podać, czy działa na koła przednie czy tylne, o ile dotyczy): . . . . . . . 7.2.2. Połączenie z kołami (także inne niż mechaniczne; podać dla kół przednich i tylnych, o ile dotyczy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.2.2.1. Krótki opis części składowych elektrycznych/elektronicznych (jeżeli występują): . . . 7.2.3. Sposób wspomagania, o ile występuje: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.2.3.1. Charakterystyka wspomagania, jego marka(ki) i typ(y): . . . . . . . . . . . . . . 7.2.4. Schematyczny rysunek całego mechanizmu kierowniczego, ukazujący położenie w pojeździe różnych urządzeń mających wpływ na kierowalność: . . . . . . . . . . . . . . . 7.2.5. Schematyczny(ne) rysunek(ki) koła(kół) kierownicy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.2.6. Zakres i sposób regulacji położenia koła kierownicy, o ile występuje: . . . . . . 7.3. Maksymalne kąty skrętu kół kierowanych 7.3.1. W prawo . . . . . stopni; liczba obrotów koła kierownicy (lub równoważne dane): . . . 7.3.2. W lewo . . . . . stopni; liczba obrotów koła kierownicy (lub równoważne dane): . . . . 8. UKŁAD HAMULCOWY Należy podać niżej wymienione dane szczegółowe wraz z niezbędnymi informacjami identyfikacyjnymi 8.1. Typ i charakterystyki hamulców (według definicji w Regulaminie nr 13 lub 78(1) EKG ONZ) wraz z rysunkami (np. bębny czy tarcze, koła hamowane, połączenie elementów ciernych z kołami, marka i typ okładzin/klocków, skuteczne powierzchnie hamulców, promienie bębnów, nakładek lub tarcz, masy bębnów, urządzenia do regulacji luzów, związane części osi lub zawieszenia): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2. Wykresy charakterystyk, opisy i/lub rysunki następujących elementów układu hamulcowego wraz z układami przenoszenia i sterowania (budowa, regulacja, kinematyka, dostępność do sterowania, mechanizmy sterujące z zapadkami w układach o mechanicznym przenoszeniu, charakterystyki głównych części łączących, cylindry i tłoki sterujące, cylindry hamulcowe lub elementy równoważne w przypadku elektrycznych układów hamulcowych): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.1. Hamulec roboczy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.2. Hamulec awaryjny: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.3. Hamulec postojowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.4. Dowolny dodatkowy układ hamowania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.5. Hamulec automatyczny: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.3. Sterowanie i przenoszenie urządzeń hamulcowych przyczepy w pojazdach (uwzględniając przyczepy), których konstrukcja pozwala na ciągnięcie przyczepy: . . . 8.4. Pojazd jest wyposażony w sposób umożliwiający ciągnięcie przyczepy z hamulcem roboczym: elektrycznym/powietrznym/hydraulicznym: tak/nie(1) 8.5. Układ przeciwblokujący: tak/nie/opcja(1) 8.5.1. Dla pojazdów wyposażonych w układy przeciwblokujące podać opis działania układów (uwzględniający wszystkie części elektroniczne), blokowy schemat połączeń elektrycznych, schemat połączeń hydraulicznych lub pneumatycznych: . . . . . . . . . . . . 8.6. Obliczenia oraz wykresy zgodnie z Regulaminem nr 13 EKG ONZ: . . . . . . . . . 8.7. Opis i/lub rysunki układu zasilania energią (powinien uwzględniać także urządzenia wspomagające układy hamulcowe): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.7.1. W przypadku nadciśnieniowych układów hamulcowych podać ciśnienie robocze p2 w zbiorniku(kach): . . . . . 8.7.2. W przypadku podciśnieniowych układów hamulcowych podać początkowy poziom energii w zbiorniku(kach): . . . . . . 8.8. Obliczenia układu hamulcowego: określenie stosunku pomiędzy całkowitą siłą hamowania na obwodach kół a siłą przyłożoną do urządzenia sterującego hamulcami: . . . . 8.9. Krótki opis techniczny urządzeń hamulcowych zgodnie z Regulaminem nr 13 EKG ONZ: . . . . . . 8.10. Jeżeli wymaga się odstępstw od badań typu I i/lub typu II, należy podać numer sprawozdania zgodnie z Regulaminem nr 13 EKG ONZ: 8.11. Szczegółowe informacje o typie(pach) układu(dów) hamowania długotrwałego: 9. NADWOZIE 9.1. Rodzaj nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.2. Zastosowane materiały i metody wykonania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.3. Drzwi kierowcy i pasażerów, zamki i zawiasy drzwi 9.3.1. Układ i liczba drzwi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.3.1.1. Wymiary, kierunek i maksymalny kąt otwarcia: . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . 9.3.2. Rysunki zamków oraz zawiasów i ich umieszczenie w drzwiach: . . . . . . . . . . 9.3.3. Opisy techniczne zamków i zawiasów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.3.4. Szczegóły (uwzględniając wymiary) wejść, stopni i niezbędnych poręczy, o ile występują: . . . . . . . . . 9.4. Pole widzenia 9.4.1. Podstawowe punkty odniesienia wystarczająco szczegółowe, aby można było łatwo określić oraz sprawdzić ich położenie względem siebie oraz względem punktu R: . . . . . 9.4.2. Rysunek(ki), zdjęcie(cia) przedstawiający(ce) rozmieszczenie elementów występujących w półokręgu widzenia do przodu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5. Szyba przednia i pozostałe szyby 9.5.1. Szyba przednia 9.5.1.1. Zastosowane materiały: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.1.2. Sposób mocowania do nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . 9.5.1.3. Kąt pochylenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.1.4. Numer(y) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.2. Pozostałe szyby 9.5.2.1. Zastosowane materiały: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.2.2. Numer(y) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.2.3. Zwięzły opis części elektrycznych/elektronicznych mechanizmów podnoszenia szyb (o ile występują): . . . . . . . . 9.5.3. Szyba(by) okna(kien) dachowego(wych) 9.5.3.1. Zastosowane materiały: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.3.2. Numer(y) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.4. Pozostałe elementy oszklenia 9.5.4.1. Zastosowane materiały: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.5.4.2. Numer(y) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.6. Wycieraczki przedniej szyby 9.6.1. Szczegółowy opis techniczny (zawierający zdjęcia lub rysunki): . . . .. . . . . . . 9.7. Spryskiwacz przedniej szyby 9.7.1. Szczegółowy opis techniczny (zawierający zdjęcia lub rysunki) albo, jeżeli został on homologowany jako zespół, numer homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.8. Odmrażanie i odraszanie 9.8.1. Szczegółowy opis techniczny (zawierający zdjęcia lub rysunki): . . . .. . . . . . . 9.8.2. Maksymalny pobór mocy (elektrycznej): . . . . . . kW 9.9. Lusterka wsteczne (podać dla każdego lusterka) 9.9.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.9.2. Znak(i) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.9.3. Wariant: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.9.4. Rysunek(nki) przedstawiający(ce) położenie w odniesieniu do nadwozia pojazdu: . . 9.9.5. Szczegółowy sposób mocowania uwzględniający części nadwozia pojazdu, do których jest ono mocowane: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.9.6. Wyposażenie dodatkowe, które może wpływać na pole widzenia do tyłu: . . . . . . 9.10. Wyposażenie wnętrza 9.10.1. Wewnętrzne zabezpieczenie kierowcy i pasażerów 9.10.1.1. Rysunek lub zdjęcia przedstawiające położenie załączonych przekrojów lub widoków: . . . . . . . . . . . . 9.10.1.2. Zdjęcie lub rysunek przedstawiający linię odniesienia uwzględniającą odpowiedni obszar: . . . . . . . . . 9.10.1.3. Zdjęcia, rysunki i/lub rozwinięty widok wyposażenia wnętrza, przedstawiające części przedziału pasażerskiego oraz zastosowane materiały, z wyjątkiem wewnętrznego lusterka wstecznego, rozmieszczenia urządzeń sterujących, dachu oraz dachu przesuwnego, oparć siedzeń, siedzeń i ich tylnych części: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.2. Rozmieszczenie i oznaczenia urządzeń sterujących, kontrolek oraz wskaźników: . . 9.10.2.1. Zdjęcia i/lub rysunki rozmieszczenia symboli i urządzeń sterujących, kontrolek oraz wskaźników: . . . . . . . . . . . 9.10.2.2. Zdjęcia i/lub rysunki identyfikacyjne urządzeń sterujących, kontrolek, wskaźników oraz innych tego rodzaju części pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.2.3. Tabela zbiorcza Pojazd jest wyposażony w następujące urządzenia sterujące, wskaźniki oraz kontrolki: Urządzenia sterujące, kontrolki, wskaźniki, dla których (o ile są one zamontowane) identyfikacja oraz stosowane w tym celu symbole są obowiązkowe Lp.UrządzenieUrządzenie sterujące/wskaźnik opcjonalnie(1)Określone symbolem(1)Gdzie(2)Kontrolka opcjonalnie(1)Określona symbolem(1)Gdzie(2) 1Główny wyłącznik świateł 2Światła mijania 3Światła drogowe 4Światła pozycyjne 5Przednie światła przeciwmgłowe 6Tylne światła przeciwmgłowe 7Urządzenie poziomujące reflektory 8Światła postojowe 9Kierunkowskazy 10Światła awaryjne 11Wycieraczka przedniej szyby 12Spryskiwacz przedniej szyby 13Wycieraczka i spryskiwacz przedniej szyby 14Urządzenie oczyszczające reflektor 15Odmrażanie i odraszanie szyby przedniej 16Odmrażanie i odraszanie szyby tylnej 17Dmuchawa 18Świece żarowe 19Ssanie 20Uszkodzenie hamulców 21Poziom paliwa 22Stan naładowania akumulatora 23Temperatura chłodziwa silnika (1) x = tak - = nie lub niedostępny oddzielnie o = opcjonalny (2) d = bezpośrednio na urządzeniu sterującym, wskaźniku lub kontrolce c = w pobliżu Urządzenia sterujące, kontrolki, wskaźniki, dla których (o ile są one zamontowane) identyfikacja jest nieobowiązkowa oraz symbole, które muszą być zastosowane, jeżeli mają być identyfikowane Lp.UrządzenieUrządzenie sterujące/wskaźnik opcjonalnie(1)Określone symbolem(1)Gdzie(2)Kontrolka opcjonalnie(1)Określona symbolem(1)Gdzie(2) 1Hamulec postojowy 2Wycieraczka tylnej szyby 3Spryskiwacz tylnej szyby 4Wycieraczka i spryskiwacz tylnej szyby 5Wycieraczka przedniej szyby o pracy przerywanej 6Ostrzegawczy sygnał dźwiękowy 7Przednia pokrywa (maska silnika) 8Tylna pokrywa bagażnika 9Pas bezpieczeństwa 10Ciśnienie oleju silnikowego 11Benzyna bezołowiowa (1) x = tak - = nie lub niedostępny oddzielnie o = opcjonalny (2) d = bezpośrednio na urządzeniu sterującym, wskaźniku lub kontrolce c = w pobliżu 9.10.3. Siedzenia 9.10.3.1. Liczba: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.2. Położenie i układ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.2.1. Siedzenia do wykorzystywania tylko przy pojeździe stojącym: . . . . . . . . 9.10.3.3. Masa: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.4. Charakterystyki: opis oraz rysunki niehomologowanych jako części: . . . . 9.10.3.4.1. Siedzeń i ich punktów kotwiczenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.4.2. Układu regulacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.4.3. Układów przemieszczenia oraz blokowania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.4.4. Punktów kotwiczenia pasów bezpieczeństwa (o ile są one zawarte w konstrukcji siedzenia): . . . . . . . . . 9.10.3.5. Współrzędne lub rysunki punktu R(z) 9.10.3.5.1. Siedzenia kierowcy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.5.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.6. Konstrukcyjny kąt oparcia siedzenia 9.10.3.6.1. Siedzenia kierowcy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.6.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.7. Zakres regulacji siedzenia 9.10.3.7.1. Siedzenia kierowcy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.7.2. Wszystkich pozostałych miejsc siedzących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.4. Zagłówki 9.10.4.1. Typ zagłówków: zintegrowane/demontowalne/oddzielne(1) 9.10.4.2. Numer(y) homologacji, jeśli istnieją: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.4.3. Dla zagłówków dotąd niehomologowanych 9.10.4.3.1. Szczegółowy opis zagłówka, podający w szczególności materiał(y) powierzchni zewnętrznej i, o ile dotyczy, położenie i charakterystykę zaczepów i elementów mocujących do siedzenia zgłaszanego do homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.4.3.2. Dla zagłówków oddzielnych 9.10.4.3.2.1. Szczegółowy opis elementów mocujących do siedzenia, do którego jest przeznaczony: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.4.3.2.2. Zwymiarowane rysunki konstrukcji nośnej siedzenia i zagłówka: . . . . 9.10.5. Układ ogrzewania kabiny pasażerskiej 9.10.5.1. Krótki opis typu pojazdu w zakresie układu ogrzewania, jeżeli układ ogrzewania wykorzystuje ciepło cieczy chłodzącej silnik: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.5.2. Szczegółowy opis typu pojazdu w zakresie ogrzewania, jeżeli powietrze chłodzące lub gazy wydechowe silnika wykorzystywane są jako źródło ciepła, zawierający: 9.10.5.2.1. Rysunek układu ogrzewania przedstawiający jego umieszczenie w pojeździe: . . . 9.10.5.2.2. Rysunek wymiennika ciepła dla układów ogrzewania wykorzystujących do ogrzewania gazy wydechowe lub części, w których zachodzi wymiana ciepła (dla układów ogrzewania wykorzystujących do ogrzewania powietrze chłodzące silnik): . . . . . . . . . . . 9.10.5.2.3. Przekrój wymiennika ciepła lub odpowiednio tych części, w których zachodzi wymiana ciepła, uwzględniający grubość ścianki, zastosowane materiały oraz właściwości powierzchni: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.5.2.4. Podać informacje dotyczące pozostałych ważnych części układu ogrzewania takich jak np. dmuchawa, w zakresie sposobu ich wykonania oraz danych technicznych: . . . 9.10.5.3. Maksymalny pobór mocy: . . . . . . kW 9.10.6. Części wpływające na zachowanie się mechanizmu kierowniczego w przypadku zderzenia 9.10.6.1. Szczegółowy opis zawierający zdjęcie(a) i/lub rysunek(ki) typu pojazdu w odniesieniu do nadwozia, wymiarów, kształtu i zastosowanych materiałów tych części, które znajdują się przed kołem kierowniczym, uwzględniając te części, które zostały skonstruowane w celu pochłaniania energii w przypadku uderzenia o koło kierownicy: . . . . 9.10.6.2. Zdjęcie(cia) i/lub rysunek(ki) części pojazdu innych niż te, które opisano w punkcie 9.10.6.1 i które zostały określone przez producenta w porozumieniu z placówką techniczną jako korzystne z punktu widzenia zachowania się mechanizmu kierowniczego w przypadku zderzenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7. Własności palne materiałów zastosowanych do wyposażenia wnętrza niektórych kategorii pojazdów silnikowych 9.10.7.1. Materiał(y) używany(ne) na podsufitkę 9.10.7.1.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.1.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.1.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.1.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.1.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.1.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.2. Materiał(y) zastosowany(ne) do wyłożenia ścian bocznych i tylnej 9.10.7.2.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.2.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.2.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.2.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.2.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.2.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.3. Materiał(y) zastosowany(ne) do wyłożenia podłogi 9.10.7.3.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.3.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.3.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.3.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.3.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.3.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.4. Materiał(y) zastosowany(ne) na pokrycia tapicerskie 9.10.7.4.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.4.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.4.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.4.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.4.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.4.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.5. Materiał(y) zastosowany(ne) na przewody wentylacyjne i grzewcze 9.10.7.5.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.5.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.5.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.5.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.5.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.5.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.6. Materiał(y) zastosowany(ne) na półki na bagaż 9.10.7.6.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.6.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.6.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.6.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.6.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.6.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.7. Materiał(y) zastosowany(ne) do innych celów 9.10.7.7.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.7.2. Dla materiałów dotąd niehomologowanych 9.10.7.7.2.1. Materiał(y) podstawowy(we)/przeznaczenie: . . . . . . . . . ./. . . . . . . . . 9.10.7.7.2.2. Materiał jedno-/wielowarstwowy(1), liczba warstw(1): . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.7.2.3. Rodzaj pokrycia(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.7.2.4. Grubość maksymalna/minimalna: . . . . . . . . . ./. . . . . . . mm 9.10.7.8. Części homologowane jako kompletne urządzenia (siedzenia, przegrody, półki na bagaż itp.) 9.10.7.8.1. Numer(y) homologacji: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.7.8.2. Dla kompletnych urządzeń: siedzenie, przegroda, półka na bagaż itp.(1) 9.11. Wystające części zewnętrzne 9.11.1. Schemat ogólny (rysunek lub zdjęcia) przedstawiający położenie załączonych przekrojów i widoków: . . . . . 9.11.2. Rysunki i/lub zdjęcia na przykład, o ile to dotyczy, słupków drzwiowych oraz okiennych, kratek wlotu powietrza, kratki chłodnicy, wycieraczek przedniej szyby, rynienek ściekowych wody, uchwytów, prowadnic, klapek, zamków i zawiasów drzwi, zaczepów, uch, ozdób dekoracyjnych, plakietek, emblematów oraz wgłębień oraz wszystkich innych wystających części zewnętrznych oraz części powierzchni zewnętrznej, które mogą być uważane za istotne (np. wyposażenie oświetlenia). Jeżeli części wymienione w poprzednim zdaniu nie są istotne, to dla celów dokumentacji mogą być zastąpione przez zdjęcia, do których dołączono w razie potrzeby szczegóły co do wymiarów i/lub opis: . . . . . . . . . 9.11.3. Rysunki części powierzchni zewnętrznej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.11.4. Rysunki zderzaków: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.11.5. Rysunek kształtu płyty podłogowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.12. Pasy bezpieczeństwa i/lub inne układy zabezpieczające 9.12.1. Liczba i położenie pasów bezpieczeństwa, układów zabezpieczających oraz siedzeń, na których mogą być stosowane: (L = strona lewa, R = strona prawa, C = środek) Kompletny znak homologacji typuWariant, o ile występujeRegulacja górnego punktu kotwiczenia (wskazać: tak/nie/opcja) Pierwszy rząd siedzeń {L R C Drugi rząd siedzeń(1) L R C (1) Niniejszą tabelę można dowolnie powiększać dla pojazdów o liczbie rzędów siedzeń większej niż dwa lub jeżeli rząd siedzeń ma więcej niż trzy siedzenia. 9.12.2. Rodzaj i położenie dodatkowych układów bezpieczeństwa (wskazać: tak/nie/opcja): (L = strona lewa, R = strona prawa, C = środek) Przednia poduszka bezpieczeństwaBoczna poduszka bezpieczeństwaNapinacz pasa bezpieczeństwa Pierwszy rząd siedzeń L R C Drugi rząd siedzeń(1) L R C (1) Niniejszą tabelę można dowolnie powiększać dla pojazdów o liczbie rzędów siedzeń większej niż dwa lub jeżeli rząd siedzeń ma więcej niż trzy siedzenia. 9.12.3. Liczba i położenie punktów kotwiczenia pasów bezpieczeństwa oraz dowód zgodności z Regulaminem nr 14 EKG ONZ (np. numer homologacji lub sprawozdania z badań): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.12.4. Zwięzły opis części elektrycznych/elektronicznych (o ile występują): . . . . . . 9.13. Punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa 9.13.1. Zdjęcia i/lub rysunki nadwozia przedstawiające położenie i wymiary rzeczywistych i skutecznych punktów kotwiczenia uwzględniające punkty R: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.13.2. Rysunki punktów kotwiczenia pasów bezpieczeństwa oraz tych części konstrukcji pojazdu, do których są one mocowane (ze wskazaniem materiału): . . . . . . . . . . . . . . . 9.13.3. Oznaczenie typów pasów bezpieczeństwa dopuszczonych do stosowania w punktach kotwiczenia, w jakie pojazd jest wyposażony: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Położenie punktów kotwiczenia Konstrukcja pojazduKonstrukcja siedzenia Pierwszy rząd siedzeń Prawe siedzenie dolne punkty kotwiczeniazewnętrzne górny punkt kotwiczenia wewnętrzne Środkowe siedzeniedolne punkty kotwiczeniaprawe górny punkt kotwiczenia lewe Lewe siedzenie dolne punkty kotwiczeniazewnętrzne górny punkt kotwiczenia wewnętrzne Drugi rząd siedzeń Prawe siedzenie dolne punkty kotwiczenia zewnętrzne górny punkt kotwiczeniawewnętrzne Środkowe siedzenie dolne punkty kotwiczenia prawe górny punkt kotwiczenia lewe Lewe siedzeniedolne punkty kotwiczeniazewnętrzne górny punkt kotwiczenia wewnętrzne (1) Niniejszą tabelę można dowolnie powiększać dla pojazdów o liczbie rzędów siedzeń większej niż dwa lub jeżeli rząd siedzeń ma więcej niż trzy siedzenia. 9.13.4. Opis pasa bezpieczeństwa szczególnego typu, którego punkt kotwiczenia znajduje się w oparciu siedzenia lub który zawiera urządzenia pochłaniające energię: . . . . . . . . . 9.14. Miejsce przeznaczone do zamocowania tablic rejestracyjnych (tam, gdzie jest to właściwe, podać wielkość, a tam gdzie jest stosowane, przedstawić rysunki) 9.14.1. Wysokość górnej krawędzi od nawierzchni drogi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.14.2. Wysokość dolnej krawędzi od nawierzchni drogi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.14.3. Odległość osi symetrii od wzdłużnej środkowej płaszczyzny pojazdu: . . . . . . . . . 9.14.4. Odległość od lewego obrysu pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.14.5. Wymiary (długość × szerokość): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.14.6. Odchylenie od płaszczyzny pionowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.14.7. Kąt widoczności w płaszczyźnie poziomej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.15. Zabezpieczenie przed wjechaniem pod tył 9.15.1. Rysunki części pojazdu odpowiednich do zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył, tzn. rysunki pojazdu i/lub podwozia uwzględniające położenie i zamocowanie osi wysuniętej najbardziej do tyłu, rysunki zamocowania i/lub elementów zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył. Jeżeli zabezpieczenie przed wjechaniem pod tył nie jest urządzeniem specjalnym, to rysunki powinny w sposób wyraźny przedstawiać, że są spełnione wymagane wymiary: . . . 9.15.2. W przypadku urządzeń specjalnych kompletny opis i/lub rysunki zabezpieczenia przed wjechaniem pod tył (uwzględniając mocowania i elementy) lub jeżeli było homologowane jako zespół, to numer homologacji typu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.16. Błotniki 9.16.1. Krótki opis pojazdu w zakresie jego błotników: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.16.2. Szczegółowe rysunki błotników i ich umieszczenie na pojeździe przedstawiające ich wymiary, z uwzględnieniem maksymalnych wymiarów zespołu opona/koło: . . . . . . . . . . 9.17. Tabliczki znamionowe 9.17.1. Zdjęcia i/lub rysunki położenia tabliczek znamionowych i numeru podwozia/nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . 9.17.2. Zdjęcia i/lub rysunki obowiązkowych części tabliczek wraz z napisami (przykład zwymiarowanej i wypełnionej tabliczki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.17.3. Zdjęcia i/lub rysunki numeru podwozia (przykład uwzględniający wymiary): . . . . 9.17.4. Deklaracja producenta o zgodności z wymaganiami dotyczącymi tabliczek znamionowych 9.17.4.1. Wyjaśnienie oznaczenia pól drugiego i, o ile występuje, trzeciego członu numeru identyfikacyjnego: . . . . . 9.17.4.2. Jeżeli pola drugiego członu numeru identyfikacyjnego są wykorzystywane do spełnienia wymagań, to należy to podać: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.18. Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych 9.18.1. Opis i rysunki/zdjęcia kształtu i zastosowanych materiałów części tworzących komorę silnikową oraz przyległej do niego części przedziału pasażerskiego: . . . . . . . . . 9.18.2. Rysunki lub zdjęcia położenia części metalowych znajdujących się w komorze silnikowej (np. elementy układu ogrzewania, koło zapasowe, filtr powietrza, mechanizm kierowniczy itd.): . . . . . . . . . . . 9.18.3. Tabela oraz rysunki elementów tłumiących zakłócenia: . . . . . . . . . . . . . . . . 9.18.4. Szczegóły dotyczące wartości znamionowej oporności układu oraz w przypadku opornościowych przewodów zapłonowych ich znamionowej oporności na metr bieżący: . . . . . 9.19. Zabezpieczenie boczne 9.19.0. Obecność: tak/nie/niecałkowite(1) 9.19.1. Rysunki części pojazdu odpowiednich do zabezpieczenia bocznego pojazdu, tj. rysunek pojazdu i/lub podwozia uwzględniające położenie i elementy mocowania osi, rysunki punktów mocowania i/lub zaczepów urządzenia(dzeń) zabezpieczenia bocznego. Jeżeli zabezpieczenie boczne jest zapewnione bez odrębnego(nych) urządzenia(dzeń) zabezpieczenia bocznego, to rysunek musi jednoznacznie wykazywać spełnienie wymagań wymiarowych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.19.2. W przypadku odrębnego(nych) urządzenia(dzeń) zabezpieczenia bocznego, należy zamieścić pełny opis i/lub rysunek takiego urządzenia(dzeń) (ukazujący punkty mocowania i zaczepy) oraz jego(ich) numer(y) homologacji części: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.20. Układ tłumiący rozbryzg błota 9.20.0. Obecność: tak/nie/niecałkowity(1) 9.20.1. Zwięzły opis pojazdu w zakresie tłumienia rozbryzgu błota oraz części składowych układu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.20.2. Szczegółowe rysunki układu tłumienia rozbryzgu błota i jego położenia na pojeździe, ukazujące wymiary, z uwzględnieniem ekstremalnych kombinacji rozmiarów opon/kół: . . . . 9.20.3. Numer(y) homologacji układu tłumienia rozbryzgu błota, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . 9.21. Zabezpieczenie przed skutkami uderzenia w bok pojazdu 9.21.1. Szczegółowy opis pojazdu, zawierający fotografie i/lub rysunki, w odniesieniu do konstrukcji, wymiarów oraz użytych materiałów, ścian bocznych przedziału pasażerskiego pojazdu (od wewnątrz i z zewnątrz), zawierający szczegóły budowy układu zabezpieczającego, o ile występuje: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10. URZĄDZENIA OŚWIETLENIA I SYGNALIZACJI ŚWIETLNEJ 10.1. Tabela wszystkich urządzeń: liczba, marka, model, znak homologacji, maksymalna światłość świateł drogowych, barwa, kontrolka: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.2. Rysunek umieszczenia urządzeń oświetlenia i sygnalizacji świetlnej: . . . . . 10.3. Dla każdego światła i urządzenia odblaskowego należy przedstawić następujące informacje (pisemnie i/lub za pomocą rysunku) 10.3.1. Rysunek wskazujący obszar powierzchni świetlnej: . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.3.2. Metoda używana do określania powierzchni widocznej: . . . . . . . . . . . . . . 10.3.3. Oś i środek odniesienia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.3.4. Sposób działania świateł chowanych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.3.5. Wszystkie istotne wymagania dotyczące zamocowania oraz podłączenia: . . . 10.4. Pochylenie wiązki świateł mijania: położenie początkowe: . . . . . . . . . . . . . . 10.4.1. Wartość ustawienia początkowego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.4.2. Położenie etykietki wskazującej ustawienie początkowe: . . . . . . . . . . . . . . 10.4.3. Opis/rysunek(1) oraz typ urządzenia poziomującego reflektor (np. samoczynne, stopniowe ustawiane ręcznie, ręcznie ustawiane w sposób ciągły): . . . . . . . . . . . . .dotyczy wyłącznie pojazdów z urządzeniem do korygowania skierowania reflektorów 10.4.4. Urządzenie sterujące: 10.4.5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10.4.6. Znaki odniesienia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Znaki przeznaczone dla warunków obciążeń: . . . . . . . . . . . 10.5. Zwięzły opis części elektrycznych/elektronicznych innych niż lampy (o ile występują): . . . . . . 11. POŁĄCZENIA MIĘDZY POJAZDEM CIĄGNĄCYM I PRZYCZEPĄ LUB NACZEPĄ 11.1. Kategoria i typ urządzeń sprzęgających: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11.2. Maksymalna wartość D, U, S oraz V sprzęgu(gów), w które pojazd jest wyposażony, lub minimalne charakterystyki D, U, S oraz V sprzęgu(gów) przewidzianych do zamocowania: . . . . . . . . daN 11.3. Instrukcje zamocowania do pojazdu sprzęgu danego typu, zdjęcia lub rysunki punktów mocowania do pojazdu podanych przez producenta; informacje dodatkowe, o ile stosowanie sprzęgu danego typu jest ograniczone do pojazdów określonych typów: . . . . . . . 11.4. Informacja o wyposażeniu w specjalne zaczepy do ciągnięcia lub płyty montażowe(1): . . . . . . . 11.5. Numer(y) homologacji typu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12. POZOSTAŁE URZĄDZENIA 12.1. Ostrzegawczy(cze) sygnał(y) dźwiękowy(we): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.1.1. Umiejscowienie, sposób mocowania, położenie oraz skierowanie urządzenia; podać wymiary: . . . . . . . 12.1.2. Liczba urządzeń: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.1.3. Numer(y) homologacji typu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.1.4. Schemat elektryczny/pneumatyczny(1): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.1.5. Znamionowe napięcie lub ciśnienie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.1.6. Rysunek urządzenia mocującego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2. Urządzenia zabezpieczające przed użyciem przez osoby niepowołane 12.2.1. Urządzenia zabezpieczające 12.2.1.1. Szczegółowy opis typu pojazdu w zakresie umieszczenia oraz konstrukcji sterowania lub zespołu, na który oddziałuje zabezpieczenie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.1.2. Rysunki urządzenia zabezpieczającego oraz jego zamocowania do pojazdu: . . . . 12.2.1.3. Opis techniczny urządzenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.1.4. Szczegóły zastosowanej kombinacji zamka: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.1.5. Urządzenie unieruchamiające 12.2.1.5.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.1.5.2. W przypadku niehomologowanych dotąd urządzeń unieruchamiających 12.2.1.5.2.1. Opis techniczny urządzenia unieruchamiającego pojazd oraz środki zapobiegawcze przeciw przypadkowemu uaktywnieniu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.1.5.2.2. Układ(y) pojazdu, na które działa urządzenie unieruchamiające: . . . . . . . 12.2.1.5.2.3. Rzeczywista liczba zmiennych kodów, o ile występują: . . . . . . . . . . . . 12.2.2. Autoalarm, o ile występuje 12.2.2.1. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.2.2. W przypadku niehomologowanych dotąd autoalarmów 12.2.2.2.1. Szczegółowy opis działania autoalarmu oraz części pojazdu, na które oddziaływuje: . . . . . . . . . . . . . . 12.2.2.2.2. Lista głównych części składowych autoalarmu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.2.3. Zwięzły opis części elektrycznych/elektronicznych (o ile występują): . . . . . . 12.3. Urządzenie(nia) do holowania 12.3.1. Przód: zaczep/ucho/inne(1) 12.3.2. Tył: zaczep/ucho/inne(1) 12.3.3. Rysunek lub zdjęcie podwozia/części nadwozia pojazdu przedstawiające położenie, budowę oraz zamocowanie urządzenia(dzeń) do holowania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.4. Szczegóły wszystkich urządzeń nie dotyczących silnika skonstruowanych w celu zmniejszenia zużycia paliwa (o ile nie są one objęte innymi punktami): . . . . . . . . . . . . 12.5. Szczegóły wszystkich urządzeń nie dotyczących silnika skonstruowanych w celu obniżenia hałasu (o ile nie są one objęte innymi punktami): . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.6. Ograniczniki prędkości 12.6.1. Marka(ki): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.6.2. Typ(y): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.6.3. Numer(y) homologacji, jeśli istnieje(ją): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12.6.4. Prędkość lub zakres prędkości, na którą(re) ograniczenie prędkości może być nastawione: . . . . . . . . . . . . 13. WYMAGANIA SPECJALNE DLA AUTOBUSÓW 13.1. Klasa autobusu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13.2. Liczba miejsc dla pasażerów stojących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13.3. Liczba siedzeń dla pasażerów i załogi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13.3.1. Siedzenie dla załogi: tak/nie(1) 13.4. Liczba drzwi pasażerskich: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13.5. Liczba wyjść bezpieczeństwa (drzwi, okien, klap dachowych): . . . . . . . . . . . . 13.6. Pojemność przestrzeni bagażowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . 13.7. Powierzchnia przeznaczona do transportu bagażu na dachu: . . . . . . . . . . . . . 13.8. Urządzenia techniczne ułatwiające dostęp do autobusu (np. rampy, podnośniki, układy przyklęku), o ile występują: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Odnośniki (1) Niepotrzebne skreślić (w niektórych przypadkach można pozostawić nieskreśloną więcej niż jedną pozycję jeżeli wynika to z charakteru zgłoszenia). (2) Podać tolerancje. (a) Części indywidualnie homologowane nie muszą być opisywane, o ile przywołano odpowiednie numery homologacji. Podobnie nie wymaga się opisu dla części, których konstrukcja może być rozpoznana z załączonego rysunku lub schematu. W każdym punkcie, w którym wymaga się załączenia rysunków lub fotografii, należy podać liczbę tych załączników. (b) Jeżeli sposób identyfikacji typu zawiera znaki nie związane z opisem pojazdu, jego części lub zespołu objętych tym opisem, należy w dokumentacji znaki te podawać w postaci: "?" (np. ABC??123??). (c) Klasyfikacja kategorii zgodnie z załącznikiem nr 2. (d) Oznakowanie zgodne z Polską Normą (PN-EN) lub Normą Europejską, jeśli nie to należy podać: - opis materiału, - granicę plastyczności, - naprężenia krytyczne, - wydłużenie (w %), - twardość Brinell'a. (e) Jeśli występują wersje z kabiną normalną i z miejscami do spania, należy podać obydwa zespoły mas i wymiarów. (f) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 7 lub ISO Standard 612 - 1978, term No. 6.4. (g) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 29-35 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.19.2. (h) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 32 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.20. (i) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 7 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.5. (j) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 1 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.1. (k) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 5 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.4. (l) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 6 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.4. (m) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 11 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.6. (n) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 12 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.7. (na) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 13 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.10. (nb) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 14 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.11. (nc) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 16 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.9. (nd) PN-93/S-02011, pkt 2., poz. tab. 26 lub ISO 612 - 1978, term No. 6.18.1. (o) Masa kierowcy wynosi 75 kg (podzielona na 68 kg na osobę i 7 kg bagażu - PN-ISO Standard 2416:1999), a zbiornik paliwa powinien być wypełniony w 90%, a inne urządzenia zawierające płyny (z wyjątkiem zużytej wody) powinny być wypełnione w 100%. (p) "Zwis sprzęgowy" to odległość między sprzęgiem przyczepy o osi centralnej a środkiem osi tylnej(nych) osi. (q) W przypadku niekonwencjonalnych silników i układów należy podać odpowiedniki wymaganych informacji. (r) Wartość należy zaokrąglić do 0,1 mm. (s) Wartość należy wyliczać przyjmując p = 3,1416 i zaokrąglić do 1 cm3. (v) Wymienione informacje należy podawać dla każdego wariantu. (w) Dopuszcza się tolerancję 5%. (x) "Punkt R" lub "punkt odniesienia fotela" oznacza punkt konstrukcyjny określany przez producenta pojazdu dla każdego siedzenia i zorientowany względem trójwymiarowego układu odniesienia. (y) Dla przyczep i naczep oraz pojazdów ciągnących, które przenoszą znaczne obciążenia pionowe na sprzęgach, obciążenia te podzielone przez przyspieszenie ziemskie są składnikiem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy. (z) "Wysunięty do przodu układ kierowniczy" oznacza sytuację, w której co najmniej połowa długości silnika jest położona za najdalej wysuniętym do przodu punktem obramowania szyby przedniej i środek koła kierownicy jest położony w przedniej ćwiartce całkowitej długości pojazdu. Załącznik nr 2 DEFINICJE KATEGORII POJAZDU, TYPU POJAZDU I RODZAJU NADWOZIA § 1. Dla potrzeb homologacji typu zgodnie z klasyfikacją międzynarodową rozróżnia się następujące kategorie pojazdów: 1. Kategoria L: pojazdy silnikowe mające mniej niż 4 koła, w tym: 1) kategoria L1: motorowery jednośladowe - pojazdy silnikowe dwukołowe mające pojemność skokową silnika spalinowego nie przekraczającą 50 cm3 i maksymalną prędkość konstrukcyjną nie przekraczającą 45 km/h, bez względu na źródło napędu; 2) kategoria L2: motorowery trójkołowe - pojazdy silnikowe trójkołowe mające pojemność skokową silnika spalinowego nie przekraczającą 50 cm3 i maksymalną prędkość konstrukcyjną nie przekraczającą 45 km/h, bez względu na źródło napędu; 3) kategoria L3: motocykle jednośladowe - pojazdy silnikowe dwukołowe mające pojemność skokową silnika spalinowego przekraczającą 50 cm3 i maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 45 km/h, bez względu na źródło napędu; 4) kategoria L4: motocykle z bocznym wózkiem - pojazdy silnikowe trzykołowe o asymetrycznym układzie kół, mające pojemność skokową silnika spalinowego przekraczającą 50 cm3 i maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 45 km/h bez względu na źródło napędu; 5) kategoria L5: motocykle trójkołowe - pojazdy silnikowe trójkołowe o symetrycznym układzie kół, mające pojemność skokową silnika spalinowego przekraczającą 50 cm3 i maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 45 km/h, bez względu na źródło napędu; 6) do kategorii L zalicza się także następujące pojazdy czterokołowe: a) - "motorowery czterokołowe", których masa własna jest mniejsza od 350 kg, bez uwzględniania masy baterii w przypadku pojazdów elektrycznych, których maksymalna prędkość konstrukcyjna nie przekracza 45 km/h i pojemność skokowa silnika spalinowego nie przekracza 50 cm3 (lub maksymalna moc netto tego silnika nie przekracza 4 kW) i które zalicza się do kategorii L2 (motorowery trójkołowe); b) - "motocykle czterokołowe", których masa własna jest mniejsza od 400 kg (550 kg w przypadku pojazdów do przewozu ładunków), bez uwzględniania masy baterii w przypadku pojazdów elektrycznych, których maksymalna moc netto silnika nie przekracza 15 kW i które zalicza się do kategorii L5; (motocykle trójkołowe). 2. Kategoria M: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła i przeznaczone do przewozu osób, w tym: 1) kategoria M1: samochody osobowe - pojazdy przeznaczone do przewozu osób, mające nie więcej niż osiem miejsc (nie licząc miejsca kierowcy); 2) kategoria M2: autobusy - pojazdy przeznaczone do przewozu osób, mające więcej niż osiem miejsc (nie licząc miejsca kierowcy) i mające maksymalną masę nie przekraczającą 5 t; 3) kategoria M3: autobusy - pojazdy przeznaczone do przewozu osób, mające więcej niż osiem miejsc (nie licząc miejsca kierowcy) i mające maksymalną masę przekraczającą 5 ton; 4) do kategorii M2 lub M3 należy także "autobus przegubowy" co oznacza autobus, który składa się z dwu lub więcej części połączonych przegubowo; przedziały pasażerskie tych części muszą być połączone, tak aby było możliwe swobodne przemieszczanie się pasażerów między nimi, a części składowe powinny być połączone na stałe. 3. Kategoria N: pojazdy samochodowe mające co najmniej cztery koła i przeznaczone do przewozu ładunków, w tym: 1) kategoria N1: samochody ciężarowe - pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków i mające maksymalną masę nie przekraczającą 3,5 tony; 2) kategoria N2: samochody ciężarowe - pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków i mające maksymalną masę przekraczającą 3,5 tony, ale nie przekraczającą 12 ton; 3) kategoria N3: samochody ciężarowe - pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków i mające maksymalną masę przekraczającą 12 ton; 4) w przypadku pojazdów ciągnących naczepy lub przyczepy z osią centralną, należy jako masę maksymalną przyjmować ich masę w stanie gotowym do jazdy powiększoną o masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu naciskowi pionowemu na urządzenie sprzęgające i, w razie potrzeby, o maksymalną masę ładunku. 4. Kategoria O: przyczepy (z włączeniem naczep), w tym: 1) kategoria O1: przyczepy o maksymalnej masie nie przekraczającej 0,75 tony; 2) kategoria O2: przyczepy o maksymalnej masie przekraczającej 0,75 tony, ale nie przekraczającej 3,5 tony; 3) kategoria O3: przyczepy o maksymalnej masie przekraczającej 3,5 tony, ale nie przekraczającej 10 ton; 4) kategoria O4: przyczepy o maksymalnej masie przekraczającej 10 ton; 5) w przypadku naczep lub przyczep z osią centralną należy jako masę maksymalną przyjmować masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu naciskowi ich osi na drogę w warunkach maksymalnego obciążenia ładunkiem i sprzęgnięcia z pojazdem ciągnącym. 5. Kategoria G: pojazdy terenowe; za pojazdy terenowe uznaje się pojazdy kategorii M i N, które zgodnie z warunkami obciążenia i sprawdzania, o których mowa w pkt 4, i zgodnie z definicjami i szkicami, o których mowa w pkt 5, mają: 1) w przypadku pojazdów kategorii N1 o maksymalnej masie nie przekraczającej 2 t i pojazdów kategorii M1 - następujące cechy konstrukcyjne: a) co najmniej jedną przednią i jedną tylną oś napędzane jednocześnie nawet jeśli napęd taki jest odłączalny; b) co najmniej jeden mechanizm różnicowy z blokadą lub urządzeniem o podobnym działaniu; c) zdolność pokonywania wzniesień co najmniej 30% dla pojazdu bez przyczepy; oraz dodatkowo spełniają co najmniej pięć z sześciu niżej podanych warunków: - kąt natarcia co najmniej 25°, - kąt zejścia co najmniej 20°, - kąt rampowy co najmniej 20°, - prześwit pod osią przednią co najmniej 180 mm, - prześwit pod osią tylną co najmniej 180 mm, - prześwit między osiami co najmniej 200 mm; 2) w przypadku pojazdów kategorii N1 o maksymalnej masie przekraczającej 2 t, pojazdów kategorii N2 i M2 oraz pojazdów kategorii M3 o maksymalnej masie nie przekraczającej 12 t - albo wszystkie koła napędzane jednocześnie nawet jeśli napęd taki jest odłączalny, albo następujące cechy konstrukcyjne: a) co najmniej jedną przednią i jedną tylną oś napędzane jednocześnie nawet jeśli napęd taki jest odłączalny, b) co najmniej jeden mechanizm różnicowy z blokadą lub urządzeniem o podobnym działaniu, c) zdolność pokonywania wzniesień co najmniej 25% dla pojazdu bez przyczepy; 3) w przypadku pojazdów kategorii M3 o maksymalnej masie przekraczającej 12 t i pojazdów kategorii N3 - albo wszystkie koła napędzane jednocześnie, nawet jeśli napęd taki jest odłączalny, albo następujące cechy konstrukcyjne: a) co najmniej połowę kół napędzanych jednocześnie, b) co najmniej jeden mechanizm różnicowy z blokadą lub urządzeniem o podobnym działaniu, c) zdolność pokonywania wzniesień co najmniej 25% dla pojazdu bez przyczepy, oraz dodatkowo spełniają co najmniej cztery z sześciu niżej podanych warunków: - kąt natarcia co najmniej 25°, - kąt zejścia co najmniej 25°, - kąt rampowy co najmniej 25°, - prześwit pod osią przednią co najmniej 250 mm, - prześwit pod osią tylną co najmniej 250 mm, - prześwit między osiami co najmniej 300 mm; 4) następujące warunki obciążenia i sprawdzania: a) pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie nie przekraczającej 2 t i pojazdy kategorii M1 powinny być w stanie gotowym do jazdy, tzn. z płynem chłodzącym, olejami, paliwem, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą o masie 75 kg, b) pojazdy inne niż wymienione w pkt 4 lit. a) powinny być obciążone do technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy podanej przez producenta, c) wymagana zdolność pokonywania wzniesień (25% i 30%) powinna być sprawdzana obliczeniowo; w wyjątkowych przypadkach jednostka badawcza może zażądać przedstawienia pojazdu z danego typu do badań bezpośrednich, d) podczas pomiarów kątów natarcia i zejścia nie należy brać pod uwagę urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem z tyłu. Definicje i rysunki kątów natarcia, zejścia i kąta rampowego oraz prześwitu podane są w PN-93/S-02011. Symbol kategorii "G" może być kombinowany z symbolami kategorii "M" lub "N"; na przykład samochód ciężarowy kategorii N1 przeznaczony do poruszania się w warunkach terenowych należy opisywać jako "N1G". 6. Kategoria T: ciągniki rolnicze lub leśne; są to pojazdy silnikowe, kołowe lub gąsienicowe, mające co najmniej dwie osie, których funkcja jest zależna zasadniczo od siły pociągowej i które są specjalnie zbudowane w celu ciągnięcia, pchania, transportu lub napędzania narzędzi, maszyn lub przyczep przeznaczonych do użytku w rolnictwie i leśnictwie; ciągniki mogą także być przystosowane do przewozu osób lub ładunków. 7. Niezależnie od wyżej wymienionych kategorii pojazdów w procesie homologacji typu pojazdu wyróżnia się także pewne pojazdy specjalne, co oznacza pojazdy kategorii M, N lub O, w których mogą przebywać osoby, a w tym: 1) samochody kempingowe - pojazdy specjalne przeznaczone do czasowego zamieszkania w nich osób, wyposażone co najmniej w: a) stolik i miejsca siedzące przy nim, b) miejsca do spania, c) urządzenia kuchenne, d) szafki; 2) pojazdy opancerzone - pojazdy specjalne przeznaczone do chronienia przebywających w nich osób i przewożonych ładunków poprzez spełnienie wymagań dotyczących osłon pancernych, 3) samochody sanitarne - pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu osób chorych lub rannych, wyposażone w urządzenia medyczne niezbędne w tym celu, 4) samochody pogrzebowe (karawany) - pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu zmarłych, wyposażone w urządzenia niezbędne w tym celu. § 2. Niezależnie od kategorii pojazdów wymienionych w § 1 w homologacji typu pojazdu wyróżnia się także pojazdy komunikacji publicznej zasilane energią elektryczną dostarczaną z napowietrznej sieci trakcyjnej określane jako tramwaje i trolejbusy. § 3. 1. Pojęcie "typ pojazdu" obejmuje pojazdy, które nie różnią się między sobą w następujących danych: a) producent, b) fabryczne oznaczenie typu, c) główne względy konstrukcyjne, w tym: - podwozie/płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice), - silnik (spalania wewnętrznego/elektryczny/hybrydowy). 2. "Wariant" w ramach typu obejmuje pojazdy, które nie różnią się między sobą w następujących danych: a) rodzaj nadwozia (np. kareta, hatchback, coupe, kabriolet, kombi, wielozadaniowe), b) silnik, w tym: - zasada działania, - liczba i układ cylindrów, - moc silnika (dopuszczalna różnica 30% - największa może być 1,3 razy większa od najmniejszej), - pojemność skokowa (dopuszczalna różnica 20% - największa może być 1,2 razy większa od najmniejszej), c) osie napędzane (liczba, położenie, powiązanie kinematyczne), d) osie kierowane (liczba i położenie). 3. "Wersja" w ramach wariantu obejmuje wszelkie dozwolone przez producenta kompletacje pojazdów, które należy przedstawić w załączniku nr 3 i w załączniku nr 8; w ramach jednej wersji nie można łączyć następujących różniących się danych: a) dopuszczalna masa całkowita, b) pojemność skokowa silnika, c) moc maksymalna, d) typ skrzyni biegów i liczba przełożeń, e) największa liczba miejsc siedzących. 4. Pełna identyfikacja pojazdu na podstawie oznaczenia typu, wariantu i wersji powinna umożliwić jednoznaczne ustalenie szczegółowych danych technicznych konkretnego pojazdu niezbędnych do zarejestrowania go, okresowych badań technicznych lub innych celów. Dane te są zawarte w odpowiednich załącznikach zawierających informacje, które należy podać dla celów homologacji typu. § 4. W odniesieniu do samochodów osobowych (kategorii M1) i niektórych pojazdów specjalnych stosuje się następujące kodowanie rodzaju nadwozia: KodNazwaDefinicja AAKareta (sedan)Według PN-89/S-02007, określenie 1.1.1. z włączeniem pojazdów o więcej niż czterech szybach bocznych ABHatchbackKareta z podnoszonymi drzwiami z tyłu nadwozia ACKombiWedług PN-89/S-02007, określenie 1.1.6. ADCoupeWedług PN-89/S-02007, określenie 1.1.3. AEKabrioletWedług PN-89/S-02007, określenie 1.1.4., z włączeniem pojazdów o dwóch miejscach AFWielozadaniowePojazd o nadwoziu innym niż opisane jako AA, AD i AE przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu osób i ładunków w tym samym nadwoziu. Jeżeli pojazd taki spełnia jednak następujące warunki: 1) liczba dostępnych miejsc siedzących nie większa niż 7, przy czym o dostępności miejsca siedzącego decyduje obecność na pojeździe jego kotwiczeń; aby uznać miejsce siedzące za niedostępne do użytkowania, jego kotwiczenia powinny być przez producenta pojazdu zaspawane lub osłonięte pokrywami niemożliwymi do usunięcia za pomocą normalnie dostępnych narzędzi, 2) spełniona jest zależność: P-(M+N×68)>N×68, gdzie: P - dopuszczalna masa całkowita pojazdu w kg, M - masa w stanie gotowym do jazdy z kierowcą o masie 75 kg N - liczba dostępnych miejsc siedzących, nie licząc kierowcy, to można go uznać za ciężarowy (kategorii N1) SAPojazdy kempingoweWedług § 1, ust. 7, pkt 1) niniejszego załącznika SBSamochody opancerzoneWedług § 1, ust. 7, pkt 2) niniejszego załącznika SCSamochody sanitarneWedług § 1, ust. 7, pkt 3) niniejszego załącznika SDKarawanyWedług § 1, ust. 7, pkt 4) niniejszego załącznika Załącznik nr 3 A. OPIS TECHNICZNY DLA CELÓW HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU (odnośniki według załącznika nr 1) CZĘŚĆ I (Rysunki powinny być sporządzone w odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości na formacie A4 lub złożone do tego formatu. Fotografie powinny być wystarczająco szczegółowe. Jeżeli wyposażenie i części pojazdu mają sterowanie elektroniczne, należy podać charakterystykę tego sterowania). 0. DANE OGÓLNE 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.2. Typ i ogólne oznaczenie(a) handlowe: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.2.1. Nazwa handlowa pojazdu (o ile występuje): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.3. Sposób identyfikacji typu, jeśli oznaczono na pojeździe(b): . . . . . . . . . . 0.3.1. Położenie tych oznaczeń: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.4. Kategoria pojazdu(c): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.5. Nazwa i adres producenta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.8. Adres(y) montowni: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1. OGÓLNE CECHY KONSTRUKCYJNE POJAZDU 1.1. Fotografie i/lub rysunki przedstawiciela typu pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . 1.3. Liczba osi i kół: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.2. Liczba i położenie osi kierowanych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.3.3. Osie napędowe (liczba, położenie, współpraca): . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.4. Podwozie, jeśli występuje (rysunek ogólny): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.6. Położenie silnika: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.8. Kierunek ruchu drogowego: lewostronny/prawostronny(1) 1.8.1. Pojazd przystosowany do uczestniczenia w ruchu lewostronnym/prawostronnym(1) 2. MASY I WYMIARY(e) (w kg i mm) (odwołać się do rysunku, gdy ma zastosowanie): . . 2.1. Rozstaw(y) osi (pojazd w pełni obciążony)(f): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.1. Rozstaw kół osi kierowanych(i): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3.2. Rozstaw kół pozostałych osi(i): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4. Zakres wymiarów pojazdu (gabarytowych) 2.4.2. Dla podwozia z zabudową: 2.4.2.1. Długość(j): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.2. Szerokość(k): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4.2.3. Wysokość (pojazd gotowy do jazdy)(l) (w przypadku zawieszenia o regulowanej wysokości podać dla normalnej pozycji jazdy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.6. Masa pojazdu z nadwoziem i sprzęgiem w przypadku pojazdu ciągnącego kategorii innej niż M1, w stanie gotowym do jazdy lub masa podwozia z kabiną jeżeli producent nie wyposaża w nadwozie, i/lub ze sprzęgiem (z materiałami eksploatacyjnymi i innymi płynami z wyjątkiem zużytej wody, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą oraz, w przypadku autobusów, masą członka załogi (75 kg), o ile przewidziano dla niego miejsce siedzące)(o) (maksimum i minimum dla każdej wersji): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.6.1. Rozkład tej masy na osie i, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdej wersji): . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.7. Minimalna masa pojazdu podana przez producenta, w przypadku pojazdu niekompletnego: . . . . . 2.8. Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita podana przez producenta(y) (maksimum i minimum dla każdego z wariantów): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.8.1. Rozkład tej masy na osie, a w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną - obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum dla każdego z wariantów): . . . . . . . . . . . . . . 2.9. Technicznie dopuszczalna, maksymalna masa całkowita przypadająca na każdą z osi: . . 2.11. Technicznie dopuszczalna, maksymalna masa ciągnięta przez pojazd samochodowy w przypadku 2.11.1. Przyczepy z wózkiem skrętnym: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.3. Przyczepy z osią centralną: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.4. Maksymalna masa zespołu pojazdów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.11.5. Pojazd jest/nie jest przeznaczony(l) do ciągnięcia przyczep (zastosowanie tylko do pojazdów kategorii M1) 2.11.6. Maksymalna masa przyczepy bez hamulca: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.12. Technicznie dopuszczalna, maksymalna siła pionowa działająca na urządzenie sprzęgające: 2.12.1. Pojazdu samochodowego: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.16. Dopuszczalne masy całkowite do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych 2.16.1. Maksymalna i minimalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . 2.16.2. Maksymalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z osi oraz, w przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, masa przypadająca na sprzęg podana przez producenta, o ile jest mniejsza niż technicznie dopuszczalne obciążenie sprzęgu (maksimum i minimum): . . . . . . . . 2.16.3. Maksymalna dopuszczalna masa pojazdu do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych przypadająca na każdą z grup osi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.16.4. Maksymalna dopuszczalna masa przyczepy ciągniętej przez pojazd do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.16.5. Maksymalna dopuszczalna masa zespołu pojazdów do celów rejestracyjnych i eksploatacyjnych: . . . . . . 3. SILNIK(q) 3.1. Nazwa producenta: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.1.1. Kod fabryczny silnika (oznaczony na silniku lub identyfikowalny w inny sposób): . . . 3.2. Silnik spalania wewnętrznego 3.2.1. Dokładny opis silnika 3.2.1.1. Zasada działania: zapłon iskrowy/zapłon samoczynny, czterosuwowy/dwusuwowy(1) 3.2.1.2. Liczba i układ cylindrów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.1.3. Pojemność skokowa(s): . . . . . . cm3 3.2.1.8. Maksymalna moc netto silnika: . . . . . . . kW, przy prędkości obrotowej: . . . . min-1 3.2.2. Paliwo: olej napędowy/benzyna/LPG/inne(1) 3.2.2.1. RON benzyny z dodatkiem związków ołowiu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.2.2. RON benzyny bezołowiowej: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.4. Rodzaj (system) zasilania paliwem 3.2.4.1. Gaźnik(i): tak/nie(1) 3.2.4.2. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie samoczynnym): tak/nie(1) 3.2.4.2.2. Zasada pracy: wtrysk bezpośredni/komora wstępna/komora wirowa(1) 3.2.4.3. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie iskrowym): tak/nie(1) 3.2.7. Układ chłodzenia (płynem/powietrzem)(1) 3.2.8. Układ dolotowy 3.2.8.1. Doładowanie: tak/nie(1) 3.2.12. Środki ograniczające zanieczyszczenie powietrza 3.2.12.2. Dodatkowe urządzenia ograniczające emisję (jeśli występują i nie są ujęte w innym punkcie): . . . . . . 3.2.12.2.1.Reaktor katalityczny: tak/nie(1) 3.2.12.2.2. Czujnik zawartości tlenu: tak/nie(1) 3.2.12.2.3. Wtrysk powietrza: tak/nie(1) 3.2.12.2.4. Recyrkulacja spalin: tak/nie(1) 3.2.12.2.5. Układ kontroli emisji par paliwa: tak/nie(1) 3.2.12.2.6. Pochłaniacz cząstek stałych: tak/nie(1) 3.2.12.2.7. Inne urządzenia (opis i zasada działania): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2.13. Położenie oznaczenia współczynnika absorbcji (tylko dla silników o zapłonie samoczynnym): . . . . . . . . . . 3.3. Silnik elektryczny 3.3.1. Typ (uzwojenie, wzbudzenie): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3.1.1. Maksymalna moc godzinowa: . . . . . . . kW 3.3.1.2. Napięcie robocze: . . . . . . . V 3.3.2. Akumulator(y) 3.3.2.4. Położenie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.8.4. Chłodnica oleju: tak/nie(1) 4. UKŁAD NAPĘDOWY(v) 4.2. Typ (mechaniczny, hydrauliczny, elektryczny, itd.): . . . . . . . . . . 4.5. Skrzynia biegów 4.5.1. Typ (ręczna/automatyczna/CVT (przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły))(1) 4.6. Przełożenia: BiegPrzełożenia skrzyni biegów (stosunek obrotów silnika do obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów)Przełożenie(nia) przekładni głównej (stosunek obrotów wałka wyjściowego skrzyni biegów do obrotów kół napędzanych)Przełożenia całkowite Maksimum dla CVT(1) 1 2 3 . . . Minimum dla CVT(1) Bieg wsteczny (1) CVT - przekładnia o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły. 4.7. Maksymalna prędkość pojazdu i bieg, na którym jest ona osiągana (w km/h)(w): . . . . 6. ZAWIESZENIE 6.2. Typ i konstrukcja zawieszenia każdej osi lub koła: . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . 6.2.1. Regulacja poziomu: tak/nie/opcja(1) 6.6.1. Zespół(poły) opona/koło: (dla opon - oznaczenie rozmiaru, minimalny wskaźnik nośności, kategoria prędkości; dla kół - rozmiar(y) obręczy i odsadzenie(nia)) 6.6.1.1. Osie: 6.6.1.1.1. oś 1: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.1.1.2. oś 2: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . itd. 6.6.1.2. Koło(a) zapasowe, o ile występują: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.2. Górna i dolna granica promienia tocznego: 6.6.2.1. oś 1: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.6.2.2. oś 2: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . itd. 7. UKŁAD KIEROWNICZY 7.2. Przekładnia kierownicza i koło kierownicy 7.2.1. Typ przekładni kierowniczej (podać, czy działa na koła przednie czy tylne, o ile dotyczy): . . . . . . . 7.2.2. Połączenie z kołami (także inne niż mechaniczne; podać dla kół przednich i tylnych, o ile dotyczy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.2.3. Sposób wspomagania, o ile występuje: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8. UKŁAD HAMULCOWY 8.2.1. Hamulec roboczy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.2. Hamulec awaryjny: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.3. Hamulec postojowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.4. Dowolny dodatkowy układ hamowania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.2.5. Hamulec rozprzęgowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8.5. Układ przeciwblokujący: tak/nie/opcja(1) 8.9. Krótki opis techniczny urządzeń hamulcowych zgodnie z Regulaminem nr 13 EKG ONZ: . . . . . . 9. NADWOZIE 9.1. Rodzaj nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.3. Drzwi kierowcy i pasażerów, zamki i zawiasy drzwi 9.3.1. Układ i liczba drzwi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10. Wyposażenie wnętrza 9.10.3. Siedzenia 9.10.3.1. Liczba: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.2. Położenie i układ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.10.3.2.1. Siedzenia do wykorzystywania tylko przy pojeździe stojącym: . . . . . . . . 9.10.4.1. Typ zagłówków: zintegrowane/demontowalne/oddzielne(1) 9.10.4.2. Numer(y) homologacji, jeśli istnieją: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9.12.2. Rodzaj i położenie dodatkowych układów bezpieczeństwa (wskazać: tak/nie/opcja): (L = strona lewa, R = strona prawa, C = środek) Przednia poduszka bezpieczeństwaBoczna poduszka bezpieczeństwaNapinacz pasa bezpieczeństwa Pierwszy rząd siedzeń L R C Drugi rząd siedzeń(1) L R C (1) Niniejszą tabelę można dowolnie powiększać dla pojazdów o liczbie rzędów siedzeń większej niż dwa lub jeżeli rząd siedzeń ma więcej niż trzy siedzenia. 9.17. Tabliczki znamionowe 9.17.1. Zdjęcia i/lub rysunki położenia tabliczek znamionowych i numeru podwozia/nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . 9.17.4. Deklaracja producenta o zgodności z wymaganiami dotyczącymi tabliczek znamionowych 9.17.4.1. Wyjaśnienie oznaczenia pól drugiego i, o ile występuje, trzeciego członu numeru identyfikacyjnego: . . . . . 9.17.4.2. Jeżeli pola drugiego członu numeru identyfikacyjnego są wykorzystywane do spełnienia wymagań, to należy to podać: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11. POŁĄCZENIA MIĘDZY POJAZDEM CIĄGNĄCYM I PRZYCZEPĄ LUB NACZEPĄ 11.1. Kategoria i typ urządzeń sprzęgających: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11.3. Instrukcje zamocowania do pojazdu sprzęgu danego typu, zdjęcia lub rysunki punktów mocowania do pojazdu podanych przez producenta; informacje dodatkowe, o ile stosowanie sprzęgu danego typu jest ograniczone do pojazdów określonych typów: . . . . . . . 11.4. Informacja o wyposażeniu w specjalne zaczepy do ciągnięcia lub płyty montażowe(1): . . . . . . . 11.5. Numer(y) homologacji typu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . RYSUNKI I SCHEMATY: a) rysunek zestawieniowy całego pojazdu, b) rysunek układu hamulcowego, zawieszenia, układu kierowniczego i układu tłumiącego wydech, c) schemat instalacji oświetleniowo-sygnalizacyjnej. CZĘŚĆ II Tabela przedstawia dozwolone kompletacje wersji pojazdów dla tych punktów części I, w których występują alternatywne dane. Tym alternatywnym danym należy przydzielić oznaczenia literowe, tak aby można było za pomocą tabeli określić, które z alternatywnych danych w określonym punkcie przynależą do danej wersji. Dla każdego wariantu w typie pojazdu należy sporządzić oddzielną tabelę. Dane alternatywne, co do których nie występują ograniczenia w kompletacji w ramach wariantu należy podać w kolumnie z nagłówkiem "Wszystkie". Nr punktuWszystkieWersja 1Wersja 2Wersja ... Powyższa informacja może być przedstawiona w innym układzie pod warunkiem spełnienia założonego celu. Każdy wariant i każda wersja powinny być identyfikowane za pomocą kodu cyfrowego lub kombinacji liter i cyfr, które należy wymienić w wyciągu ze świadectwa homologacji typu (załącznik nr 9) pojazdu. CZĘŚĆ III Numery homologacji cząstkowych Zawartość poniższej tabeli stanowią odpowiednie zagadnienia(*) przywołane dla tego pojazdu w załącznikach nr 4 lub nr 11. (Należy włączyć wszystkie homologacje międzynarodowe związane z danym zagadnieniem). ZagadnienieNr homologacjiKraj wydający homologację(1)Data rozszerzeniaWariant(y)/wersja(e) Podpis: . . . . . . . . . . . . . . . Stanowisko: . . . . . . . . . . . Data: . . . . . . . . . . . . . . . . __________ (*) Informacja w odniesieniu do homologacji części nie musi być tu podawana, o ile jest ona zawarta w świadectwie homologacji. (1) Należy podać o ile nie jest zawarte w numerze homologacji. B. OPIS TECHNICZNY DLA CELÓW HOMOLOGACJI SPOSOBU MONTAŻU INSTALACJI PRZYSTOSOWUJĄCEJ POJAZD DO ZASILANIA GAZOWEGO dla danego typu pojazdu (odnośniki według załącznika nr 1) (Rysunki powinny być wykonane odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości na formacie A4 lub złożone do tego formatu. Fotografie powinny przedstawiać odpowiednie szczegóły. Jeżeli wyposażenie i części mają sterowanie elektroniczne, należy to opisać.) 0. DANE OGÓLNE 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta):................................... 0.2. Typ i ogólne oznaczenie(a) handlowe:................................... 0.3. Identyfikacja typu, jeśli oznaczono na pojeździe(b):................. 0.4. Kategoria pojazdu(c): ................................... ........................ 0.5. Nazwa i adres podmiotu montującego instalację:.................... 2. MASY I WYMIARY(e) (w kg i mm) (odwołać się do rysunku, gdy ma zastosowanie) 2.6. Masa pojazdu z nadwoziem w stanie gotowym do jazdy lub masa podwozia z kabiną jeśli producent nie wyposaża w nadwozie (z materiałami eksploatacyjnymi, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą)(o) (maksimum i minimum dla każdej wersji):................................... 2.6.1. Rozkład tej masy na osie 3. SILNIK(q) 3.2.1.1. Zasada działania: zapłon iskrowy/zapłon samoczynny, czterosuwowy/dwusuwowy(1) 3.2.1.2. Liczba i układ cylindrów:................................................. 3.2.1.3. Pojemność skokowa(s):.......... cm3 3.2.1.6. Prędkość obrotowa biegu jałowego(2): ............. min-1 3.2.1.7. Zawartość tlenku węgla CO w spalinach przy prędkości obrotowej biegu jałowego(2):..........% 3.2.1.7.1. Zawartość tlenku węgla CO w spalinach przy podwyższonej prędkości obrotowej biegu jałowego(2):..........% przy .......... min-1 3.2.1.7.2. Zawartość węglowodorów CH w spalinach przy prędkości obrotowej biegu jałowego(2):.......... ppm 3.2.1.7.3. Zawartość węglowodorów CH w spalinach przy podwyższonej prędkości obrotowej biegu jałowego(2):.......... ppm przy .......... min-1 3.2.2. Paliwo: olej napędowy/benzyna/LPG/inne(1) 3.2.3. Zbiornik(i) paliwa 3.2.4. Rodzaj (system) zasilania 3.2.4.1. Gaźnik(i): tak/nie(1) 3.2.4.2. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie samoczynnym): tak/nie(1) 3.2.4.3. Wtrysk paliwa (silniki o zapłonie iskrowym): tak/nie(1) 3.2.12. Środki ograniczające emisję zanieczyszczeń gazowych 3.2.12.2. Dodatkowe urządzenia ograniczające emisję (jeśli występują i nie są ujęte w innym punkcie): 3.2.12.2.1. Reaktor katalityczny: tak/nie(1) 3.2.12.2.2. Czujnik zawartości tlenu (sonda Ģλ): tak/nie(1) RYSUNKI I SCHEMATY: a) rysunek zestawieniowy całego pojazdu z instalacją do zasilania gazem oraz z jej opisem, b) wykaz stosowanych elementów instalacji podlegającej homologacji cząstkowej. C. OPIS TECHNICZNY DLA CELÓW HOMOLOGACJI TYPU TRAMWAJU (Rysunki powinny być wykonane w odpowiedniej skali i stopniu szczegółowości na formacie A4 lub złożone do tego formatu. Fotografie powinny przedstawiać odpowiednie szczegóły. Jeżeli wyposażenie i części mają sterowanie elektroniczne należy to opisać.) 0. DANE OGÓLNE 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.2. Typ i oznaczenie(a) handlowe: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.3. Nazwa importera (jeśli występuje): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.4. Rodzaj nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.5. Miejsce mocowania tabliczek i oznaczeń 0.5.1. - nadwozia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.5.2. - wózka: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 0.5.3. - silnika: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1. WYMIARY I MASY1) 1.1. Rozstaw toru: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.2. Długość: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.3. Szerokość: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.4. Wysokość: 1.4.1. - ze łożonym odbierakiem prądu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.4.2. - do najwyższego stałego punktu na dachu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.5. Rozstaw czopów skrętu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.6. Rozstaw osi wózków: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.7. Liczba wózków: 1.7.1. - napędowych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.7.2. - tocznych: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.8. Zwis przedni: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.9. Zwis tylny: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.10. Prześwit: 1.10.1. - pudła wagonu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.10.2. - wózka: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.11. Masa własna pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . kg 1.12. Masa całkowita dopuszczalna pojazdu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . kg 1.13. Maksymalny nacisk osi na tor: 1.13.1. - przy nominalnym obciążeniu wagonu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . N 1.13.2. - przy maksymalnym obciążeniu wagonu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . N 1.14. Liczba miejsc do siedzenia: 1.14.1. - dla obsługi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.14.2. - dla pasażerów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.15. Liczba miejsc stojących (0,15 m2/osobę): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.16. Nominalna liczba miejsc: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.17. Nominalny wznios podłogi (największy): . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 1.18. Drzwi wejściowe dla pasażerów: 1.18.1. - liczba: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.18.2. - szerokość efektywna: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 2. SILNIKI TRAKCYJNE 2.1. Nazwa wytwórcy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.2. Rodzaj : . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.3. Typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2.4. Moc znamionowa/moc godzinowa: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . kW 2.5. Wysokość i rodzaj napięcia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V 2.6. Prąd znamionowy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . A 3. UKŁAD NAPĘDOWO-ROZRUCHOWY 3.1. Liczba osi pędnych/liczba wszystkich osi: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.2. Rodzaj rozruchu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.3. Rodzaj sterowania rozruchem: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3.4. Średnie przyspieszenie tramwaju bez obciążenia do prędkości 30 km/h: . . . . . m/s2 4. OSADZENIE PUDŁA WAGONU 4.1. Sposób osadzenia pudła: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.2. Liczba wózków: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4.3. Rodzaj elementów amortyzujących: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5. KOŁA 5.1. Typ koła: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5.2. Średnica koła: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 6. UKŁAD HAMULCOWY 6.1. Hamulec roboczy: 6.1.1. - rodzaj: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.1.2. - sterowanie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.1.3. - działa na oś: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.1.4. - współdziała z innym na osiach: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.2. Hamulec awaryjny: 6.2.1. - typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.2.2. - siła udźwigu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . N 6.2.3. - napięcie zasilania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .V 6.2.4. - pobierany prąd: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . A 6.2.5. - liczba hamulców: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.3. Hamulec postojowy: 6.3.1. - rodzaj: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.3.2. - sterowanie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.3.3. - działa na osie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6.4. Parametry hamowania (średnie) dla tramwaju bez obciążenia z prędkością 30 km/h: 6.4.1. - wartość opóźnienia hamulcem roboczym: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . m/s2 6.4.2. - wartość opóźnienia hamulcem awaryjnym: . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . m/s2 6.4.3. - wartość opóźnienia hamulcem postojowym: . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . m/s2 6.4.4. - wartość opóźnienia hamowania nagłego (wszystkimi hamulcami razem): . . . m/s2 7. INSTALACJA ELEKTRYCZNA 7.1. Napięcie znamionowe zasilania: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V 7.2. Biegun połączony z masą: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.3. Napięcie sterujące: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . V 7.4. Liczba/pojemność akumulatorów: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . /Ah 7.5. Wyłącznik nadmiarowo-prądowy: 7.5.1. - producent: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.5.2. - typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.6. Stycznik liniowy: 7.6.1. - producent: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.6.2. - typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.7. Odbierak prądu: 7.7.1. - producent: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.7.2. - typ: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7.7.3. - sterowanie: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8. WYPOSAŻENIE DODATKOWE 8.1. Wymienić dodatkowe elementy wyposażenia: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9. DANE EKSPLOATACYJNE 9.1. Najmniejszy dopuszczalny poziomy łuk toru: . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 9.2. Najmniejszy dopuszczalny pionowy łuk toru: . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . mm 9.3. Poziom hałasu zewnętrznego podczas jazdy: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . dB (A) 9.4. Typ sprzęgu: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . _________ 1) Wszystkie wymiary odnoszą się do poziomu główki szyny. Załącznik nr 4 WYKAZ WYMAGAŃ OBOWIĄZUJĄCYCH W HOMOLOGACJI TYPU CZĘŚĆ I Wykaz przepisów cząstkowych dotyczących pojazdów kategorii M, N i O oraz ich przedmiotów wyposażenia i części (Należy uwzględniać zakres i najnowsze poprawki do niżej wymienionych przepisów cząstkowych) Zagadnienie Przepis cząstkowy Stosowalność do pojazdów i ich części M1M2M3N1N2N3O1O2O3O4 1. Hałas zewnętrznyRegulamin nr 51 EKG ONZxxxxxx 2. Emisja zanieczyszczeń gazowychRegulamin nr 83 EKG ONZ*)xx 3. Zbiorniki paliwa/tylne urządzenia zabezpieczająceRegulamin nr 58 EKG ONZxxxxxxxxx 4. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąRozporządzenie MTiGMxxxxxxxxxx 5. Układ kierowniczyRegulamin nr 79 EKG ONZxxxxxxxxxx 6. Zamki i zawiasy drzwiRegulamin nr 11 EKG ONZxxxxxxxxxx 7. Sygnały ostrzegawczeRegulamin nr 28 EKG ONZxxxxxx 8. Widoczność do tyłuRegulamin nr 46 EKG ONZxxxxxx 9. HamowanieRegulamin nr 13 EKG ONZxxxxxxxxxx 10. Zakłócenia radioelektryczneRegulamin nr 10 EKG ONZxxxxxx 11. Dymienie (Diesel)Regulamin nr 24 EKG ONZxxxxxx 12. Wyposażenie wnętrzaPN-S 48050x 13. Zabezpieczenie przed kradzieżąPN-S 73300xxxxxx 14. Bezpieczna kierownicaRegulamin nr 12 EKG ONZxx 15. Wytrzymałość siedzeńRegulamin nr 17 EKG ONZxxxxxx 16. Wystające części zewnętrznePN-S 48051x 17. Prędkościomierz i bieg wstecznyPN-92/S-95020xxxxxx 18. Tabliczki znamionoweRozporządzenie MTiGMxxxxxxxxxx 19. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaRegulamin nr 14 EKG ONZxxxxxx 20. Rozmieszczenie światełRegulamin nr 48 EKG ONZxxxxxxxxxx 21. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZxxxxxxxxxx 22. Światła (pozycyjne, stop)Regulamin nr 7 EKG ONZxxxxxxxxxx 23. Światła kierunku jazdyRegulamin nr 6 EKG ONZxxxxxxxxxx 24. Światła tablicy rejestracyjnejRegulamin nr 4 EKG ONZxxxxxxxxxx 25. Reflektory (z żarówkami)Regulaminy nr 1, 8, 20 i 37 EKG ONZxxxxxx 26. Światła przeciwmgłowe przednieRegulamin nr 19 EKG ONZxxxxxx 27. Zaczepy do holowaniaRozporządzenie MTiGMxxxxxx 28. Światła przeciwmgłowe tylneRegulamin nr 38 EKG ONZxxxxxxxxxx 29. Światła cofaniaRegulamin nr 23 EKG ONZxxxxxxxxxx 30. Światła postojoweRozporządzenie MTiGMxxxxxx 31. Pasy bezpieczeństwaRegulamin nr 16 EKG ONZxxxxxx 32. Pole widzenia kierowcyPN-ISO 7397-1 i 2x 33. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaPN-80/S-73015xxxxxx 34. Odmrażanie szyby przedniejPN-86/S-73045x 35. Oczyszczanie szyby przedniejPN-ISO 3469 i PN-ISO 9619x 36. Ogrzewanie wnętrzaRozporządzenie MTiGMx 37. BłotnikiRozporządzenie MTiGMx 38. ZagłówkiRegulamin nr 17 EKG ONZ lub PN-S-48053x 39. Pomiar zużycia paliwaRegulamin nr 101 EKG ONZxxx lub PN-84/S-04003xxx 40. Pomiar mocy silnikaRegulamin nr 85 EKG ONZxxxxxx 41. Emisja z silników o ZSRegulamin nr 49 EKG ONZ*)xxxxxx 42. Boczne urządzenia ochronneRegulamin nr 73 EKG ONZxxxx 43. Fartuchy, błotnikiRozporządzenie MTiGMxxxxxxxxxx 44. Masy i wymiary (samochody osobowe)Rozporządzenie MTiGMx 45. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZxxxxxxxxxx 46. Opony pneumatyczneRegulaminy nr 30 i 54 EKG ONZxxxxxxxxxx 47. Ograniczniki prędkościRozporządzenie MTiGMxxx 48. Masy i wymiary (pojazdy inne niż w pkt 44)Rozporządzenie MTiGMxxxxxxxxx 49. Wystające części zewnętrzne kabin samochodów ciężarowychPN-S 48052xxx 50. Urządzenia sprzęgająceRegulamin nr 55 EKG ONZxxxx PN-S-48024xxxx 51. Palność materiałów konstrukcyjnych pojazdówRegulamin nr 34 EKG ONZx 52. Konstrukcja autobusówPN-S-47010 oraz Rozporządzenie MTiGMxx 53. Zderzenie czołowePN-86/S-48015x 54. Zderzenie bocznePN-86/S-48015xx 55. Elementy instalacji do zasilania gazem płynnymRegulamin nr 67 EKG ONZxxxxxx 56. Sposób zabudowy instalacji do zasilania gazemRozporządzenie MTiGMxxxxxx 57. Trójkąt ostrzegawczyRegulamin nr 27 EKG ONZxxxxxx 58. GaśnicaPN-EN 3xxxxxx 59. Tablica wyróżniająca pojazdy długie i ciężkieRegulamin nr 70 EKG ONZ*) Rozporządzenie MTiGM**)xxxxxxxxxx 60. Bezpieczna kabina kierowcyRegulamin nr 29 EKG ONZxx UWAGA: 1. "Rozporządzenie MTiGM" - oznacza rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432). 2. EKG ONZ - oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych. *) W przypadku homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem, stosuje się do pojazdów wyposażonych w układ ograniczenia emisji spalin, zawierający reaktor katalityczny i czujnik składu mieszanki (sonda lambda). **) Określa, jakie pojazdy powinny być oznakowane tymi tablicami. CZĘŚĆ II Wykaz przepisów cząstkowych dotyczących pojazdów kategorii L oraz ich przedmiotów wyposażenia i części (należy uwzględniać zakres i najnowsze poprawki do niżej wymienionych przepisów cząstkowych) ZagadnieniePrzepis cząstkowyStosowalność do pojazdów i ich części L1L2L3L4L5 1. Hałas zewnętrzny motocykliRegulamin nr 41 EKG ONZ xx 2. Hałas zewnętrzny motorowerówRegulamin nr 63 EKG ONZx 3. Hałas zewnętrzny trójkołowcówRegulamin nr 9 EKG ONZxx 4. Emisja zanieczyszczeń gazowych z motocykliRegulamin nr 40 EKG ONZxxx 5. Emisja zanieczyszczeń gazowych z motorowerówRegulamin nr 47 EKG ONZxx 6. Zbiorniki paliwaRozporządzenie MTiGMxxxxx 7. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąRozporządzenie MTiGMxxxxx 8. Dźwiękowe sygnały ostrzegawczeRegulamin nr 28 EKG ONZxxx 9. Widoczność do tyłuRegulamin nr 81 EKG ONZxxxxx 10. HamowanieRegulamin nr 78 EKG ONZxxxxx 11. Zakłócenia radioelektryczneRegulamin nr 10 EKG ONZxxxxx 12. Zabezpieczenie przed kradzieżąPN-S-73300xxxxx 13. Wystające części zewnętrzneRozporządzenie MTiGMxxxxx 14. PrędkościomierzePN-92/S-95020xxxxx 15. Tabliczki znamionoweRozporządzenie MTiGMxxxxx 16. Rozmieszczenie świateł motocykliRegulamin nr 53 EKG ONZxxx 17. Rozmieszczenie świateł motorowerówRegulamin nr 74 EKG ONZxx 18. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZ 19. Światła pozycyjne, stop, kierunkowskazów i oświetlenia tylnej tablicy rejestracyjnejRegulamin nr 50 EKG ONZxxxxx 20. ReflektoryRozporządzenie MTi GMxxxxx 21. Światła postojoweRozporządzenie MTiGMxxxxx 22. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaRegulamin nr 14 EKG ONZxx 23. Pasy bezpieczeństwaRegulamin nr 16 EKG ONZxx 24. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaPN-80/S-73015xxxxx 25. Odmrażanie szyby przedniejPN-86/S-73045xx 26. Oczyszczanie szyby przedniejPN-ISO 3469 i PN-ISO 9619xx 27. Ogrzewanie wnętrzaRozporządzenie MTiGMxx 28. ZagłówkiRegulamin nr 17 EKG ONZ lub PN-S-48053xx 29. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZxx 30. Masy i wymiaryRozporządzenie MTiGMxxxxx 31. Opony pneumatyczneRegulamin nr 75 EKG ONZxxxxx 32. Błotniki i fartuchy przeciwbłotneRozporządzenie MTiGMxxxxx UWAGA: 1. "Rozporządzenie MTiGM" - oznacza rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432). 2. EKG ONZ - oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych. CZĘŚĆ III Wykaz przepisów cząstkowych dotyczących pojazdów kategorii T, przyczep do nich oraz ich przedmiotów wyposażenia i części (należy uwzględniać zakres i najnowsze poprawki do niżej wymienionych przepisów cząstkowych) ZagadnieniePrzepis cząstkowyStosowalność do: pojazdu silnikowegoprzyczepy 1. Hałas zewnętrznyRozporządzenie MTiGMx 2. Zbiorniki paliwaRozporządzenie MTiGMx 3. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąRozporządzenie MTiGMxx 4. Dźwiękowe sygnały ostrzegawczeRegulamin nr 28 EKG ONZx 5. Układ kierowniczyPN-93/R-36104 01 i 02x 6. Widoczność z miejsca kierowcyRegulamin nr 71 EKG ONZx 7. Widoczność do tyłuRozporządzenie MTiGMx 8. Hamowanie i układ hamulcowyPN-86/R-36400 i normy związanexx 9. Zakłócenia radioelektryczneRegulamin nr 10 EKG ONZx 10. Dymienie ZSRegulamin nr 24 EKG ONZ i Rozporządzenie MTiGMx 11. Wystające części zewnętrzneRozporządzenie MTiGMxx 12. Prędkościomierz, o ile jest stosowanyPN-92/S-95020x 13. Tabliczki znamionoweRozporządzenie MTiGMxx 14. Rozmieszczenie światełRegulamin nr 86 EKG ONZxx 15. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZxx 16. Światła pozycyjne, stop, kierunkowskazów i oświetlenia tylnej tablicy rejestracyjnejRegulamin nr 7 i 4 lub 50 EKG ONZxx 17. ReflektoryRegulamin nr 1 EKG ONZx 18. Światła postojoweRozporządzenie MTiGMx 19. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaRegulamin nr 14 EKG ONZ lub PN-92/R-36131x 20. Pasy bezpieczeństwaRegulamin nr 16 EKG ONZx 21. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaPN-93/R-36104 01 i 02x 22. Odmrażanie szyby przedniejPN-86/S-73045x 23. Oczyszczanie szyby przedniejPN-ISO 3469 i PN-ISO 9619x 24. Ogrzewanie wnętrzaRozporządzenie MTiGMx 25. Kabina lub inne urządzenia ochronneRozporządzenie MTiGMx 26. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZx 27. Masy i wymiaryRozporządzenie MTiGMxx 28. Opony pneumatyczneRozporządzenie MTiGMxx 29. Zabezpieczenie rozruchoweRozporządzenie MTiGMx 30. Tablica wyróżniająca pojazdy wolno poruszające sięRegulamin nr 69 EKG ONZxx 31. Urządzenia sprzęgającePN-82/R-36107, PN-82/R-36108, x PN-87/R-36113, x PN-93/R-36153x UWAGA: 1. "Rozporządzenie MTiGM" - oznacza rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432). 2. EKG ONZ - oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych. CZĘŚĆ IV Przepisy techniczne dotyczące tramwajów i trolejbusów zawarte są w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych tramwajów i trolejbusów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 1999 r. Nr 88, poz. 993). Ponadto urządzenia oświetleniowo-sygnalizacyjne, szyby oraz urządzenia sprzęgające tramwajów powinny odpowiadać przepisom cząstkowym podanym w poniższym wykazie. ZagadnieniePrzepis cząstkowy 1. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZ 2. Światła pozycyjne, stop, kierunkowskazówRegulamin nr 7 lub 50 EKG ONZ 3. ReflektoryRegulamin nr 57 EKG ONZ 4. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZ 5. Urządzenia sprzęgająceWarunki techniczne upoważnionej jednostki UWAGA: EKG ONZ - oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych. CZĘŚĆ V Wykaz dotychczas przeanalizowanych i uznawanych za równoważne przepisów cząstkowych międzynarodowych, regionalnych i innych krajów (należy uwzględniać zakres i najnowsze poprawki do niżej wymienionych przepisów cząstkowych) ZagadnieniePrzepis cząstkowy kategoria M, N, Okategoria Lkategoria T 1. Hałas zewnętrznyDyrektywa 70/157/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 74/151/EWG 2. Emisja zanieczyszczeń gazowychDyrektywa 70/220/EWGDyrektywa 97/24/UE 3. Zbiorniki paliwa/tylne urządzenia zabezpieczająceDyrektywa 70/221/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 74/151/EWG 4. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąDyrektywa 70/222/EWGDyrektywa 93/94/EWGDyrektywa 74/151/EWG 5. Układ kierowniczyDyrektywa 70/311/EWGDyrektywa 75/321/EWG 6. Zamki i zawiasy drzwiDyrektywa 70/387/EWG 7. Sygnały ostrzegawczeDyrektywa 70/388/EWGDyrektywa 93/30/EWGDyrektywa 70/388/EWG 8. Widoczność do tyłuDyrektywa 71/127/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 74/346/EWG 9. HamowanieDyrektywa 71/320/EWGDyrektywa 76/432/EWG, OECD CODE II 10. Zakłócenia radioelektryczneDyrektywa 72/245/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 75/322/EWG 11. Dymienie (Diesel)Dyrektywa 72/306/EWGDyrektywa 77/537/EWG 12. Wyposażenie wnętrzaDyrektywa 74/60/EWG 13. Zabezpieczenie przed kradzieżąDyrektywa 74/61/EWGDyrektywa 93/33/EWGRegulamin nr 62 EKG ONZ 14. Bezpieczna kierownicaDyrektywa 74/297/EWG 15. Wytrzymałość siedzeńDyrektywa 74/408/EWG 16. Wystające części zewnętrzneDyrektywa 74/483/EWGDyrektywa 97/24/UE 17. Prędkościomierze i bieg wstecznyDyrektywa 75/443/EWG 18. Tabliczki znamionoweDyrektywa 76/114/EWGDyrektywa 93/92/EWGDyrektywa 89/173/EWG 19. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaDyrektywa 76/115/EWGDyrektywa 97/24/UE 20. Rozmieszczenie światełDyrektywa 76/756/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 78/933/EWG 21. Światła odblaskoweDyrektywa 78/757/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 78/757/EWG 22. Światła (pozycyjne, stop)Dyrektywa 76/758/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 76/758/EWG 23. Światła kierunku jazdyDyrektywa 76/759/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 76/759/EWG 24. Światła tablicy rejestracyjnejDyrektywa 76/760/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 76/760/EWG 25. Reflektory (z żarówkami)Dyrektywa 76/761/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 76/761/EWG 26. Światła przeciwmgłowe przednieDyrektywa 76/762/EWGDyrektywa 76/762/EWG 27. Zaczepy do holowaniaDyrektywa 77/389/EWGDyrektywa 77/389/EWG 28. Światła przeciwmgłowe tylneDyrektywa 77/538/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 77/538/EWG 29. Światła cofaniaDyrektywa 77/539/EWGDyrektywa 77/539/EWG 30. Światła postojoweDyrektywa 77/540/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 77/540/EWG 31. Pasy bezpieczeństwaDyrektywa 77/541/EWGDyrektywa 97/24/UE 32. Pole widzenia kierowcyDyrektywa 77/649/EWGDyrektywa 74/347/EWG 33. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaDyrektywa 78/316/EWGDyrektywa 93/29/EWGDyrektywa 86/415/EWG 34. Odmrażanie szyby przedniejDyrektywa 78/317/EWGDyrektywa 97/24/UE 35. Oczyszczanie szyby przedniejDyrektywa 78/318/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 78/318/EWG 36. Ogrzewanie wnętrzaDyrektywa 78/548/EWG 37. BłotnikiDyrektywa 78/549/EWG 38. ZagłówkiDyrektywa 78/932/EWG 39. Pomiar zużycia paliwaDyrektywa 80/1268/EWG 40. Pomiar mocy silnikaDyrektywa 80/1269/EWGDyrektywa 95/1/UE 41. Emisja z silników o ZSDyrektywa 88/77/EWG 42. Boczne urządzenia ochronneDyrektywa 89/297/EWG 43. Fartuchy, błotnikiDyrektywa 91/226/EWG 44. Masy i wymiary (samochody osobowe)Dyrektywa 92/21/EWG 45. Oszklenie bezpieczneDyrektywa 92/22/EWGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 89/173/EWG 46. Opony pneumatyczneDyrektywa 92/23/EWGDyrektywa 97/24/UE 47. Ograniczniki prędkościDyrektywa 92/24/EWG 48. Masy i wymiary (pojazdy inne niż w poz. 44)Dyrektywa 97/27/UEDyrektywa 97/27/UEDyrektywa 93/93/UE 49. Wystające części zewnętrzne kabin sam. ciężarowychDyrektywa 92/114/EWG 50. Urządzenia sprzęgająceDyrektywa 94/20/UE i/lub ABGDyrektywa 97/24/UEDyrektywa 81/173/UE 51. Palność materiałów konstrukcyjnychDyrektywa 95/28/UEDyrektywa 89/173/EWG 52. Konstrukcja autobusówRegulamin nr 36 i 52 EKG ONZ 53. Zderzenie czołoweRegulamin nr 94 EKG ONZ lub Dyrektywa 96/79/UE 54. Zderzenie boczneRegulamin nr 95 EKG ONZ lub Dyrektywa 96/27/UE 55. Bezpieczna kabina kierowcynorma SDyrektywy: 77/536/EWG, 79/633/EWG, 86/298/EWG i 87/402/EWG oraz OECD CODE II, IV, VI i VII UWAGA: EKG ONZ - oznacza Europejską Komisję Gospodarczą Organizacji Narodów Zjednoczonych, EWG - oznacza Dyrektywę Unii Europejskiej; OECD CODE - oznacza zgodność z normą OECD; S - oznacza zgodność z odpowiednią normą szwedzką; ABG - oznacza niemieckie dopuszczenie konstrukcji wg DIN. Załącznik nr 5 PROCEDURY HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU § 1. W przypadku wystąpienia o homologację typu pojazdu należy: 1) sprawdzić, czy homologacje wydane zgodnie z odpowiednimi cząstkowymi przepisami są ważne w świetle zawartych w tych przepisach okresów przejściowych oraz zażądać, w razie potrzeby, uzupełnienia ich zakresu; 2) upewnić się, na podstawie analizy dokumentacji, że charakterystyka i dane pojazdu zawarte w części I opisu technicznego typu pojazdu są podane w pozostałych zbiorach dokumentacyjnych i w świadectwach homologacyjnych odpowiednich przepisów cząstkowych; jeżeli treść któregokolwiek punktu części I opisu technicznego nie jest zawarta w zbiorze dokumentacyjnym żadnego z cząstkowych przepisów należy potwierdzić, że odpowiednia część lub cecha pojazdu jest zgodna z danymi szczegółowymi podanymi w pełnym zbiorze dokumentacji; 3) przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie inspekcji części i układów pojazdu na wybranej próbce pojazdów należących do homologowanego typu w celu sprawdzenia, czy pojazd jest wykonany zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w potwierdzonym opisie technicznym w odniesieniu do wszystkich homologacji według przepisów cząstkowych; 4) przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie odpowiednich sprawdzeń dotyczących montażu zespołów. § 2. Liczba pojazdów poddanych badaniu powinna być taka, aby możliwe było właściwe sprawdzenie wszelkich homologowanych kombinacji pod względem następujących zagadnień: 1) silnik, 2) skrzynia biegów, 3) osie napędowe (liczba, położenie, związki kinematyczne z innymi osiami), 4) osie kierowane (liczba i położenie), 5) kształt nadwozia, wymiary i masy, 6) liczba drzwi, 7) kierunek ruchu drogowego, 8) liczba miejsc, 9) wyposażenie dodatkowe. § 3. Jednostka upoważniona do badań sporządza sprawozdanie z przeprowadzonych czynności oraz protokół dotyczący zgodności z obowiązującymi wymaganiami. Załącznik nr 6 CZĘŚĆ I WZÓR Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU Pieczęć dotyczące: - homologacji(1), pojazdu kompletnego,(1) - odmowy homologacji typu(1), pojazdu skompletowanego,(1) - cofnięcia homologacji typu(1), pojazdu niekompletnego,(1) pojazdu z kompletnymi i niekompletnymi wariantami,(1) pojazdu ze skompletowanymi i niekompletnymi wariantami,(1) wydane na podstawie art. 68 ust. 4 i 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 wraz z późniejszymi zmianami). Numer homologacji typu(3): .................................................. Powód rozszerzenia: ............................................................ 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta): ............................ 0.2. Typ: ............................................................................. 0.2.1. Oznaczenie handlowe(2): ............................................. 0.3. Sposób wyróżnienia typu, jeżeli zaznaczono na pojeździe: .......... 0.3.1. Położenie tego oznaczenia: .......................................... 0.4. Kategoria/rodzaj pojazdu: ............................................... 0.5. Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu podstawowego(1): .......... Nazwa i adres producenta (importera) ostatniego etapu budowy pojazdu(1): .......... Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu kompletnego(1): .......... 0.8. Nazwa(y) i adres(y) fabryki montującej: ......................... Niżej podpisany poświadcza rzetelność załączonego opisu technicznego wyżej wymienionego pojazdu, którego wzorzec został wybrany przez władzę homologacyjną i dostarczony przez producenta jako prototyp oraz, że załączone wyniki badań dotyczą pojazdu tego typu. Typ pojazdu spełnia/nie spełnia(1) wymagania(ń) techniczne(ych) wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych. Homologacja została udzielona/odmówiona/cofnięta(1) (podać przyczyny). .............................................................................................................. (Miejscowość)(Podpis)(Data) Załączniki: 1) Opis techniczny 2) Wyniki badań (patrz załącznik nr 8) 3) Nazwisko oraz wzór podpisu osoby upoważnionej do podpisywania wyciągu ze świadectwa homologacji oraz zaświadczenie o zajmowanym stanowisku. __________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Patrz strona 2. (3) W przypadku pojazdów, na które wystawiono europejskie świadectwo homologacji typu pojazdu (według Dyrektywy 70/156 EEC wraz z późniejszymi zmianami) podaje się numer tego świadectwa, a po nim numer udzielonego krajowego (polskiego) świadectwa homologacji typu pojazdu. ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU Strona 2 Niniejsza homologacja oparta jest na homologacji(ach) dla pojazdów niekompletnych wyszczególnionych poniżej: Etap 1: Producent (importer) pojazdu podstawowego: .................................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ Etap 2: Producent (importer): ........................................................................... Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ Etap 3: Producent (importer): .................................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ W przypadku jeżeli świadectwo homologacji typu zawiera warianty niekompletne poniżej podaje się wykaz kompletnych bądź skompletowanych wariantów: ......................... Wykaz wymagań spełnionych przez niekompletny typ pojazdu lub jego niekompletne warianty (odpowiednio, biorąc pod uwagę zakres i ostatnie poprawki do cząstkowych przepisów wyszczególnionych poniżej) Lp.ZagadnieniePrzepis cząstkowyOstatnia poprawkaDotyczy wariantów W przypadku jeżeli świadectwo homologacji typu dotyczy pojazdu specjalnego poniżej podaje się wykaz odstępstw i przepisów specjalnych udzielonych zgodnie z załącznikiem nr 11. Lp.ZagadnieniePrzepis cząstkowyWyszczególnienie odstępstwa CZĘŚĆ II WZÓR Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI SPOSOBU MONTAŻU INSTALACJI PRZYSTOSOWUJĄCEJ POJAZD DO ZASILANIA GAZOWEGO Pieczęć dotyczące: homologacji(1), odmowy homologacji(1), cofnięcia homologacji(1) sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazowego wydane na podstawie art. 68 ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 wraz z późniejszymi zmianami). Numer homologacji typu: .................................................. Powód rozszerzenia: .......................................................... 0.1. Marka pojazdu (nazwa handlowa producenta): ............. 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe pojazdu: ...................... 0.4. Kategoria/rodzaj pojazdu: ........................................... 0.5. Nazwa i adres podmiotu montującego instalację: .......... Niżej podpisany poświadcza rzetelność załączonego opisu technicznego wyżej wymienionego pojazdu, którego wzorzec został wybrany przez władzę homologacyjną i dostarczony przez producenta jako prototyp sposobu zabudowy instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazowego oraz, że załączone wyniki badań dotyczą pojazdu tego typu. Sposób montażu spełnia/nie spełnia(1) wymagania(ń) techniczne(ych) wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych. Homologacja jest udzielona/odmówiona/cofnięta(1) (podać przyczyny). .............................................................................................................. (Miejscowość)(Podpis)(Data) Załączniki: 1) Opis techniczny 1) Opis techniczny 2) Nazwisko oraz wzór podpisu osoby upoważnionej do podpisywania wyciągu ze świadectwa homologacji oraz zaświadczenie o zajmowanym przez nią stanowisku. __________ CZĘŚĆ III WZÓR Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ŚWIADECTWO HOMOLOGACJI TYPU TRAMWAJU Pieczęć dotyczące: homologacji(1), odmowy homologacji(1), cofnięcia homologacji(1) typu tramwaju na podstawie art. 68 ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 wraz z późniejszymi zmianami). Numer homologacji typu: .................................................. Powód rozszerzenia: .......................................................... 0.1. Marka pojazdu (nazwa handlowa producenta): ............. 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe pojazdu: ...................... 0.3. Nazwa producenta (importera): ................................... 0.4. Rodzaj nadwozia: ...................................................... Niżej podpisany poświadcza rzetelność załączonego opisu technicznego wyżej wymienionego pojazdu, którego wzorzec został wybrany przez władzę homologacyjną i dostarczony przez producenta jako prototyp tramwaju. Tramwaj spełnia/nie spełnia(1) wymagania(ń) techniczne(ych) wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych. Homologacja jest udzielona/odmówiona/cofnięta(1) .............................................................................................................. (Miejscowość)(Podpis)(Data) Załączniki: 1) Opis techniczny 2) Nazwisko oraz wzór podpisu osoby upoważnionej do podpisywania wyciągu ze świadectwa homologacji oraz zaświadczenie o zajmowanym przez nią stanowisku. __________ Załącznik nr 7 SYSTEM NUMEROWANIA ŚWIADECTW HOMOLOGACYJNYCH(1) § 1. W przypadku homologacji przedmiotów wyposażenia lub części numer składa się z pięciu niżej określonych pól oddzielonych znakiem "*": Pole 1: symbol "E 20". Pole 2: numer przepisu cząstkowego. Pole 3: numer ostatniej poprawki do przepisu cząstkowego zastosowanego do homologacji. Jeżeli przepis cząstkowy zawiera różne daty wejścia w życie różnych norm technicznych, to może być dodana litera; litera ta powinna się odnosić do specjalnych wymagań technicznych, na podstawie których udzielono homologacji. Pole 4: numer kolejny homologacji (z zerami na początku, o ile potrzeba, tak aby numer był czterocyfrowy). Dla każdego przepisu cząstkowego kolejność numerów zaczyna się od 0001. Pole 5: numer kolejny rozszerzenia (z zerami na początku, o ile potrzeba, tak aby numer rozszerzenia był dwucyfrowy). Kolejność numerów zaczyna się od 01 w dodatku do każdego podstawowego numeru homologacji. § 2. W przypadku homologacji typu pojazdu w polu 1 wpisuje się duże litery "PL" oraz pomija się pole 2 i pole 3. § 3. W przypadku homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazowego w polu 1 wpisuje się duże litery "PLG" oraz pomija pole 2 i pole 3. § 4. Przykłady: 1) trzecia homologacja (jeszcze bez rozszerzenia) udzielona w zakresie Regulaminu 13 EKG ONZ (hamowanie) zgodnie z 08 serią poprawek: E20*13R*08*0003*00 2) drugie rozszerzenie do trzeciej homologacji udzielone w zakresie Regulaminu 49 EKG ONZ (emisja z silnika o ZS) o dwóch etapach A i B wchodzenia w życie 02 serii poprawek: E20*49R*02A*0003*02 3) drugie rozszerzenie do czwartej homologacji udzielonej dla typu pojazdu: PL*0004*02 __________ Załącznik nr 8 WYNIKI BADAŃ (Dla każdej wersji powinien być tylko jeden wynik. Dopuszczalna jest kombinacja kilku wartości pod warunkiem wskazania najmniej korzystnego przypadku.) 1. Wyniki badań hałasu zewnętrznego Wariant/Wersja: .......... .......... .......... Podczas jazdy (dB(A)): .......... .......... .......... Na postoju (dB(A)): .......... .......... .......... przy prędkości obrotowej silnika (obr/min) .......... .......... .......... 2. Wyniki badań emisji gazów wydechowych ze wskazaniem zastosowanych metod badawczych (wyniki podane są w jednostkach miary odpowiadających metodzie badawczej) 2.1. Silnik o ZS lub pojazd z takim silnikiem według: ......................... Wariant/Wersja: .......... .......... .......... CO .......... .......... .......... CH .......... .......... .......... NOx .......... .......... .......... CH + NOx .......... .......... .......... Cząstki stałe .......... .......... .......... 2.2. Pojazd z silnikiem o ZI według: ......................... Wariant/Wersja: .......... .......... .......... CO (Typ 1) .......... .......... .......... CO % .......... .......... .......... CH .......... .......... .......... NOx .......... .......... .......... CH + NOx .......... .......... .......... CO %/CH ppm na biegu jałowym .......... .......... .......... 3. Wyniki badań emisji CO2/zużycia paliwa(1) Wariant/Wersja: .......... .......... .......... Emisja CO2 (g/km) .......... .......... .......... Cykl miejski (1/100 km) .......... .......... .......... Cykl pozamiejski (1/100 km) .......... .......... .......... Wartość uśredniona (1/100 km) .......... .......... .......... 4. Wyniki badań zadymienia spalin z silnika ZS przy swobodnym przyspieszeniu Wariant/Wersja: .......... .......... .......... Skorygowany współczynnik absorbcji (m-1) .......... .......... .......... Załącznik nr 9 (Pieczęć firmowa lub nagłówek) CZĘŚĆ I WZÓR Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) lub złożone do tego formatu WYCIĄG ZE ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI dla kompletnych/skompletowanych(1) pojazdów Strona 1 .................................................. (pełna nazwa producenta lub importera) zaświadcza, że pojazd: 0.1. Marka: ..................................................................................... (Nazwa producenta) 0.2. Typ/rok produkcji: .................................................. Wariant(2): ...................................................................... Wersja(2): ........................................................................ 0.2.1. Nazwa handlowa(2): ................................................ 0.4. Kategoria/rodzaj: ...................................................... 0.5. Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu podstawowego: ......................... Nazwa i adres producenta (importera) ostatniego etapu budowy pojazdu(1): ......................... 0.6. Położenie tabliczek znamionowych: .................................................. Numer identyfikacyjny pojazdu: .............................................................. Położenie numeru identyfikacyjnego na pojeździe: ................................... Numer silnika pojazdu: ........................................................................... wyprodukowany/importowany na podstawie typu pojazdu opisanego w świadectwie homologacji(1) Pojazd podstawowy: Producent (importer): .............................................. Numer świadectwa homologacji typu(3): .................................................. Data: ........................................................................... Etap 2: Producent (importer): ......................... Numer świadectwa homologacji typu: .................................................. Data: ........................................................................... odpowiada pod każdy względem kompletnemu/skompletowanemu(1) typowi opisanemu w świadectwie homologacji typu Nr: ......................... z dnia ......................... Pojazd może być zarejestrowany na stałe bez dalszych czynności homologacyjnych. ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Załączniki (tylko dla pojazdów zbudowanych w wielu etapach): wyciąg ze świadectwa homologacji dla każdego etapu. Uwaga: dopuszcza się wystawianie niniejszego wyciągu w systemie informatycznym. _____________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Wskazać kod literowo-cyfrowy zawierający nie więcej niż 25 znaków dla wariantu i 35 znaków dla wersji. (3) W przypadku pojazdów, na które wystawiono europejskie świadectwo homologacji typu pojazdu (według Dyrektywy 70/156 EEC wraz z późniejszymi zmianami) podaje się numer tego świadectwa; natomiast numer udzielonego krajowego (polskiego) świadectwa homologacji typu pojazdu należy podać w pkt 50 niniejszego wyciągu wraz z określeniem miejsca umieszczenia tego numeru. Strona 2 Dane techniczne pojazdu 1. Liczba osi: ........................................ oraz kół: ................................... 2. Osie napędzane: .................................................................................. 3. Rozstaw osi: ......................... mm 5. Rozstaw kół osi 1 .......... mm, 2 .......... mm, 3 .......... mm, .................. 6.1. Długość: .................... mm 7. Szerokość: .................... mm 8. Wysokość: .................... mm 11. Zwis tylny: .................. mm 12.1. Masa własna pojazdu: .................... kg 12.2. Masa pojazdu bez kierowcy, chłodziwa, oleju, paliwa: .......... kg 14.1. Dopuszczalna masa całkowita: .................... kg 14.2. Rozdział tej masy na poszczególne osie: 1 . ......... kg, 2 .......... kg, 3 .......... kg, .................... 14.3. Dopuszczalne maksymalne naciski na poszczególne osie: 1 . ......... kN, 2 .......... kN, 3 .......... kN, .................... 16. Maksymalne dopuszczalne obciążenie dachu: ....................................... 17. Maksymalna masa przyczepy: z hamulcem: .................... kg; bez hamulca: .................... kg 18. Maksymalna masa zespołu pojazdów: .................... kg 19.1. Maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym: .................... kg 20. Producent silnika: ........................................................................... 21. Kod fabryczny silnika: .................................................................... 22. Zasada działania silnika: .................................................................. 22.1. Wtrysk paliwa tak/nie(1) ................................................................ 23. Liczba i układ cylindrów: ................................................................. 24. Pojemność skokowa silnika: .................... cm3 25. Paliwo: ........................................................................................... 26. Maksymalna moc silnika: ........... kW przy prędkości obrotowej .......... min-1 27. Sprzęgło (typ): ................................................................................ 28. Skrzynia biegów (typ): ..................................................................... 29. Przełożenia na biegach: 1 .........., 2 .........., 3 .........., 4 .........., 5 .........., 6 .......... 30. Przełożenie przekładni głównej: ........................................................ 32. Opony i koła: Oś 1: .........., Oś 2: .........., Oś 3: .........., .......... 34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania ............................................ 35. Zwięzły opis układu hamulcowego ...................................................... 37. Rodzaj nadwozia: ............................................................................... 38. Kolor nadwozia(2): .............................................................................. 41. Liczba i rozmieszczenie drzwi: ............................................................ 42.1. Liczba i rozmieszczenie siedzeń: ...................................................... 43.1. Znak homologacji urządzenia do ciągnięcia, o ile jest zamocowane: ..................... 44. Prędkość maksymalna: .................... km/h 45. Hałas: na postoju: .......... dB(A) przy prędkości obr. .......... min-1; podczas jazdy: .......... dB(A) 46.1. Toksyczność spalin(3): CO: .......... g/km CH: .......... g/km NOx: .......... g/km CH + NOx: .......... g/km Cząstki stałe: .......... g/km 46.2. Emisja CO2/zużycie paliwa: CO2: ............................................. g/km warunki miejskie: ......................... l/100 km warunki pozamiejskie: .................. l/100 km średnia ważona: ........................... l/100 km 47. Wolny rejestr 50. Uwagi: .............................................................................................. 51. Odstępstwa: ....................................................................................... _____________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Wskazać tylko jeden z następujących podstawowych kolorów: biały, żółty, pomarańczowy, czerwony, fioletowy, niebieski, zielony, szary, brązowy, lub czarny. (3) Podać numer przepisu cząstkowego. CZĘŚĆ II WZÓR (Pieczęć firmowa lub nagłówek) Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) WYCIĄG ZE ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI dla niekompletnych pojazdów Strona 1 .................................................. (pełna nazwa producenta lub importera) zaświadcza, że pojazd: 0.1. Marka: ..................................................................................... (Nazwa producenta) 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe: .................................................. wariant(1): ...................................................................... wersja(1): ........................................................................ 0.4. Kategoria: ...................................................... 0.5. Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu podstawowego: ......................... Nazwa i adres producenta (importera) ostatniego etapu budowy pojazdu: ......................... 0.6. Położenie tabliczek znamionowych: .................................................. Numer identyfikacyjny pojazdu: .............................................................. zbudowany na podstawie typu(ów) pojazdu opisanego w homologacji: Pojazd podstawowy: Producent: .............................................. Numer homologacji typu: ................................................. Data: ............................................................................... Etap 2: Producent: ............................................................ Numer homologacji typu: ................................................. Data: ............................................................................... odpowiada pod każdy względem niekompletnemu typowi opisanemu w: Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ Pojazd nie może być zarejestrowany na stałe bez dalszych czynności homologacyjnych. ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Załączniki (tylko dla pojazdów zbudowanych w wielu etapach): wyciąg ze świadectwa homologacji dla każdego etapu. Uwaga: dopuszcza się wystawianie niniejszego wyciągu w systemie informatycznym. _____________ (1) Wskazać kod literowo-cyfrowy zawierający nie więcej niż 25 znaków dla wariantu i 35 znaków dla wersji. Strona 2 Dane techniczne pojazdu 1. Liczba osi: ........................................ oraz kół: ................................... 2. Osie napędzane: .................................................................................. 3. Rozstaw osi: ......................... mm 5. Rozstaw kół osi 1 .......... mm, 2 .......... mm, 3 .......... mm, .................. 6.2. Maksymalna długość pojazdu po skompletowaniu: .................... mm 7.2. Maksymalna szerokość pojazdu po skompletowaniu: .................... mm 9.1. Wysokość położenia środka ciężkości: .................... mm 9.2. Maksymalna wysokość położenia środka ciężkości pojazdu po skompletowaniu: .......... mm 9.3. Minimalna wysokość położenia środka ciężkości pojazdu po skompletowaniu: .......... mm 13.1. Minimalna masa pojazdu po skompletowaniu: .................... kg 13.2. Rozdział tej masy na poszczególne osie: 1 . ......... kg, 2 .......... kg, 3 .......... kg, .................... 14.1. Dopuszczalna masa całkowita: ......................... kg 14.2. Rozdział tej masy na poszczególne osie: 1 . ......... kg, 2 .......... kg, 3 .......... kg, .................... 14.3. Dopuszczalne maksymalne naciski na poszczególne osie: 1 . ......... kN, 2 .......... kN, 3 .......... kN, .................... 16. Maksymalne dopuszczalne obciążenie dachu: ....................................... 17. Maksymalna masa przyczepy: z hamulcem: .................... kg; bez hamulca: .................... kg 18. Maksymalna masa zespołu pojazdów: .................... kg 19.1. Maksymalne obciążenie pionowe na urządzeniu sprzęgającym: .................... kg 20. Producent silnika: ........................................................................... 21. Kod fabryczny silnika: .................................................................... 22. Zasada działania silnika: .................................................................. 22.1. Wtrysk paliwa tak/nie(1): ................................................................ 23. Liczba i układ cylindrów: ................................................................. 24. Pojemność skokowa silnika: .................... cm3 25. Paliwo: ........................................................................................... 26. Maksymalna moc silnika: ........... kW przy prędkości obrotowej .......... min-1 27. Sprzęgło (typ): ................................................................................ 28. Skrzynia biegów (typ): ..................................................................... 29. Przełożenia na biegach: 1 .........., 2 .........., 3 .........., 4 .........., 5 .........., 6 .......... 30. Przełożenie przekładni głównej: ........................................................ 32. Opony i koła: Oś 1: .........., Oś 2: .........., Oś 3: .........., .......... 34. Układ kierowniczy, sposób wspomagania ............................................ 35. Zwięzły opis układu hamulcowego ...................................................... 41. Liczba i rozmieszczenie drzwi: ............................................................ 42.1. Liczba i rozmieszczenie siedzeń: ...................................................... 43.1. Znak homologacji urządzenia do ciągnięcia, o ile jest zamocowane: ..................... 43.3. Typy lub klasy możliwych do zamontowania urządzeń do ciągnięcia: ................... 43.4. Wartość nominalna(1): D/V/S/U 45. Hałas: na postoju: .......... dB(A) przy prędkości obr. .......... min-1; podczas jazdy: .......... dB(A) 46.1. Toksyczność spalin(2): CO: .......... g/km CH: .......... g/km NOx: .......... g/km CH + NOx: .......... g/km Cząstki stałe: .......... g/km 47. Wolny rejestr 50. Uwagi: .............................................................................................. 51. Odstępstwa: ....................................................................................... _____________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Podać numer przepisu cząstkowego. CZĘŚĆ III WZÓR (Pieczęć firmowa lub nagłówek) Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) WYCIĄG ZE ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI SPOSOBU MONTAŻU INSTALACJI PRZYSTOSOWUJĄCEJ POJAZD DO ZASILANIA GAZOWEGO dla danego(ych) typu(ów) pojazdu(ów) .................................................. (pełna nazwa i adres podmiotu posiadającego świadectwo homologacji) zaświadcza, że pojazd: 0.1. Marka pojazdu (nazwa handlowa producenta): ......................................... 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe pojazdu: .................................................. 0.4. Kategoria i rodzaj pojazdu: ...................................................................... Numer identyfikacyjny pojazdu: ..................................................................... wyposażony jest w instalację do zasilania gazem zamontowaną zgodnie z udzieloną homologacją typu numer: .................................................., z dnia .................., a w szczególności: a) wyposażony został w następujące elementy instalacji gazowej Lp.Element wyposażeniaNr homologacji według Regulamin 67 EKG ONZ 1 2 .... b) posiada przy zasilaniu gazowym następujące wyniki emisji toksycznych składników spalin: CO/HC przy prędkości obrotowej biegu jałowego (%/ppm): ................................... CO/HC przy podwyższonej prędkości obrotowej biegu jałowego (%/ppm): ......................... oraz współczynniki nadmiaru powietrza λ odpowiednio: ........../.......... Niniejsze stanowi podstawę do dokonania odpowiedniego wpisu w dowodzie rejestracyjnym. ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Uwaga: dopuszcza się wystawianie niniejszego wyciągu w systemie informatycznym. CZĘŚĆ IV WZÓR (Pieczęć firmowa lub nagłówek) Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) WYCIĄG ZE ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI TYPU TRAMWAJU .................................................. (Pełna nazwa i adres podmiotu posiadającego świadectwo homologacji) zaświadcza, że tramwaj: 0.1. Marka (nazwa handlowa producenta): ......................................... 0.2. Typ i oznaczenie(a) handlowe: ........................................................ 0.3. Nazwa producenta (importera): ................................................... 1.11. Masa własna pojazdu: ............................................................. kg 1.12. Masa całkowita dopuszczalna pojazdu: .................................. kg 1.13. Maksymalny nacisk osi na tor: 1.13.2. - przy maksymalnym obciążeniu wagonu: ............................ N 1.14. Liczba miejsc do siedzenia: 1.14.1. - dla obsługi: .......................................................................... 1.14.2. - dla pasażerów: ..................................................................... 1.16. Nominalna liczba miejsc: ............................................................ Rok produkcji: .................................................................................... Numer podwozia (nadwozia): .............................................................. odpowiada pod każdy względem typowi opisanemu w świadectwie homologacji typu Nr: ......................... z dnia ......................... ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Uwaga: dopuszcza się wystawianie niniejszego wyciągu w systemie informatycznym. CZĘŚĆ V WZÓR (Pieczęć firmowa lub nagłówek) Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) ODPIS DECYZJI ZWALNIAJĄCEJ Z OBOWIĄZKU UZYSKANIA ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI dla kompletnych/skompletowanych(1) pojazdów Strona 1 .................................................. (pełna nazwa producenta lub importera) zaświadcza, że pojazd: 0.1. Marka: ............................................................................................. (Nazwa producenta) 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe: ......................................... wariant(2): ................................................................................ wersja(2): .................................................................................. 0.4. Kategoria: ......................................................................... 0.5. Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu podstawowego: ......................... Nazwa i adres producenta (importera) ostatniego etapu budowy pojazdu(1): ......................... 0.6. Położenie tabliczek znamionowych: .................................................. Numer identyfikacyjny pojazdu: .............................................................. zbudowany na podstawie typu(ów) pojazdu opisanego w homologacji(1) Etap 1: Pojazd podstawowy: Producent (importer): .............................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ Etap 2: Producent (importer): ............................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ odpowiada pod każdy względem kompletnemu/skompletowanemu(1) typowi opisanemu w: Numer decyzji zwalniającej: ................................................ Data wydania: ......................... Data ważności: ......................... Pojazd może być zarejestrowany na stałe bez dalszych czynności homologacyjnych. ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Załączniki (tylko dla pojazdów zbudowanych w wielu etapach): wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej dla każdego etapu. Uwaga nr 1: dopuszcza się wystawianie niniejszej decyzji w systemie informatycznym. _____________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Wskazać kod literowo-cyfrowy zawierający nie więcej niż 25 znaków dla wariantu i 35 znaków dla wersji. Uwaga nr 2: strona 2 niniejszego odpisu odpowiada stronie 2 zawartej w części I niniejszego załącznika. CZĘŚĆ V WZÓR (Pieczęć firmowa lub nagłówek) Maksymalny format: A4 (210 × 297 mm) ODPIS DECYZJI ZWALNIAJĄCEJ Z OBOWIĄZKU UZYSKANIA ŚWIADECTWA HOMOLOGACJI dla niekompletnych pojazdów Strona 1 .................................................. (pełna nazwa producenta lub importera) zaświadcza, że pojazd: 0.1. Marka: ............................................................................................ (Nazwa producenta) 0.2. Typ oraz oznaczenie handlowe: ......................................... wariant(2): ................................................................................ wersja(2): .................................................................................. 0.4. Kategoria: ......................................................................... 0.5. Nazwa i adres producenta (importera) pojazdu podstawowego: ......................... Nazwa i adres producenta (importera) ostatniego etapu budowy pojazdu: ......................... 0.6. Położenie tabliczek znamionowych: .................................................. Numer identyfikacyjny pojazdu: .............................................................. zbudowany na podstawie typu(ów) pojazdu opisanego w homologacji: Etap 1: Pojazd podstawowy: Producent (importer): .............................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ Etap 2: Producent (importer): ............................................. Numer homologacji typu: .................................................. Data: ................................................................................ odpowiada pod każdy względem niekompletnemu typowi opisanemu w: Numer decyzji zwalniającej: ................................................ Data wydania: ......................... Data ważności: ......................... Pojazd nie może być zarejestrowany na stałe bez dalszych czynności homologacyjnych. ........................................................................ (Miejscowość)(Data) .......................................................................... (Podpis)(Imię i nazwisko, stanowisko) Załączniki (tylko dla pojazdów zbudowanych w wielu etapach): wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej dla każdego etapu. Uwaga: dopuszcza się wystawianie niniejszej decyzji w systemie informatycznym. _____________ (1) Niepotrzebne skreślić. (2) Wskazać kod literowo-cyfrowy zawierający nie więcej niż 25 znaków dla wariantu i 35 znaków dla wersji. UWAGA: strona 2 niniejszego odpisu odpowiada stronie 2 zawartej w części II niniejszego załącznika. Załącznik nr 10 PROCEDURY ZGODNOŚCI PRODUKCJI § 1. OCENA WSTĘPNA 1. Przed udzieleniem homologacji typu należy sprawdzić istnienie u producenta zadowalających przedsięwzięć i procedur dla zapewnienia, aby wytwarzane części, układy, zespoły lub pojazdy były zgodne z homologowanym typem. 2. Istnieje możliwość uznania także certyfikacji producenta w zakresie spełnienia normy PN-EN 29002 (obejmującej wyrób(y) zgłoszone do homologacji) lub w zakresie równoważnej normy akredytacyjnej jako spełnienie wymagań ust. 1. Producent powinien przedstawić szczegóły dotyczące takiej rejestracji i zobowiązać się do informowania o jakichkolwiek zmianach jej ważności lub zakresu. § 2. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI 1. Każdy pojazd, układ, część lub zespół homologowane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub przepisem cząstkowym powinny być tak wytwarzane, aby spełniać wymagania niniejszego rozporządzenia i/lub przepisu cząstkowego. 2. Udzielając homologacji typu pojazdu, należy sprawdzić istnienie właściwych zarządzeń oraz udokumentowanych planów kontroli uzgodnionych z producentem dla każdej homologacji cząstkowej tak, aby te badania lub związane z nimi kontrole konieczne dla sprawdzania ciągłości zgodności z homologowanym typem, zawierające - zwłaszcza tam, gdzie są stosowane - badania określone w przepisach cząstkowych, mogły być przeprowadzane z zalecaną częstością. 3. Posiadacz homologacji powinien w szczególności: 1) zapewnić istnienie procedur dla skutecznej kontroli zgodności wyrobów (pojazdów, układów, części lub zespołów) z homologowanym typem, 2) mieć dostęp do aparatury badawczej niezbędnej do sprawdzania zgodności każdego homologowanego typu, 3) zapewnić aby wyniki badań były rejestrowane i aby załączone dokumenty były dostępne w czasie określonym w porozumieniu z władzą homologacyjną; okres ten nie może przekraczać 10 lat, 4) prowadzić analizę wyników każdego rodzaju badań w celu sprawdzenia i zapewnienia stabilności charakterystyk wyrobu określając przy tym dopuszczalne odchyłki wykonawcze, 5) zapewnić, aby dla każdego typu wyrobu były przeprowadzane przynajmniej kontrole podane w niniejszym rozporządzeniu oraz badania podane w mających zastosowanie przepisach cząstkowych, 6) zapewnić, że stwierdzenie jakiejkolwiek niezgodności wyników badania danego typu stanowi podstawę do pobrania następnej próbki i ponownego przeprowadzenia badania; należy podejmować wszelkie niezbędne kroki w celu niezwłocznego przywrócenia zgodności produkcji. W przypadku homologacji pojazdów, kontrole, o których mowa w pkt 5, są ograniczone do tych, które sprawdzają zgodność kompletacji pojazdu z danymi homologacyjnymi. 4. Upoważniona jednostka może w dowolnej chwili sprawdzać metody kontroli zgodności produkcji stosowane w każdym zakładzie produkcyjnym. Częstość tych sprawdzeń powinna być spójna z przedsięwzięciami, które zostały uznane według § 1, oraz powinna zapewniać przeprowadzanie związanych czynności kontrolnych w okresach wynikających z ustalonego stopnia zaufania do producenta. W związku z powyższym należy przestrzegać, aby: 1) podczas każdej kontroli wyniki badań oraz zapis przebiegu produkcji zostały udostępnione osobie przeprowadzającej kontrolę, 2) jeżeli wyniki i zakres badań są odpowiednie, to osoba kontrolująca będzie mogła pobrać losowo próbki przeznaczone do zbadania w laboratorium producenta (lub w placówce technicznej, jeżeli przepis cząstkowy tak stanowi); minimalna liczba próbek może być określana według wyników kontroli prowadzonej samodzielnie przez producenta, a ponadto 3) gdy poziom kontroli wydaje się niezadowalający lub jeżeli wydaje się konieczna weryfikacja ważności badań przeprowadzonych w zastosowaniu ust. 4 pkt 2 to prowadzący kontrolę powinien wybrać próbki przeznaczone do przesłania upoważnionej jednostce przeprowadzającej badania. Załącznik nr 11 PRZEPISY DLA NIEKTÓRYCH POJAZDÓW SPECJALNYCH (stosowane odstępstwa od przepisów według załącznika 4) CZĘŚĆ I Samochody kempingowe, sanitarne i pogrzebowe ZagadnieniePrzepis cząstkowyM1 _< 2 500 kgM1 > 2 500 kg 1. Hałas zewnętrznyRegulamin nr 51 EKG ONZHG + H 2. Emisja zanieczyszczeń gazowychRegulamin nr 83 EKG ONZQG + Q 3. Zbiorniki paliwa/tylne urządzenia zabezpieczająceRegulamin nr 58 EKG ONZFF 4. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąRozporządzenie MTiGMXX 5. Układ kierowniczyRegulamin nr 79 EKG ONZXG 6. Zamki i zawiasy drzwiRegulamin nr 11 EKG ONZBG + B 7. Sygnały ostrzegawczeRegulamin nr 28 EKG ONZXX 8. Widoczność do tyłuRegulamin nr 46 EKG ONZXG 9. HamowanieRegulamin nr 13 EKG ONZXG 10. Zakłócenia radioelektryczneRegulamin nr 10 EKG ONZXX 11. Dymienie (Diesel)Regulamin nr 24 EKG ONZHH 12. Wyposażenie wnętrzaPN-S 48050CG + C 13. Zabezpieczenie przed kradzieżąPN-S 73300XG 14. Bezpieczna kierownicaRegulamin nr 12 EKG ONZXG 15. Wytrzymałość siedzeńRegulamin nr 17 EKG ONZDG + D 16. Wystające części zewnętrznePN-S 48051X dla kabiny; A dla pozostałej częściG dla kabiny; A dla pozostałej części 17. Prędkościomierze i bieg wstecznyPN-92/S-95020XX 18. Tabliczki znamionoweRozporządzenie MTiGMXX 19. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaRegulamin nr 14 EKG ONZDG + L 20. Rozmieszczenie światełRegulamin nr 48 EKG ONZA + NA + G + N dla kabiny; A + N dla pozostałej części 21. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZXX 22. Światła (pozycyjne, stop)Regulamin nr 7 EKG ONZXX 23. Światła kierunku jazdyRegulamin nr 6 EKG ONZXX 24. Światła tablicy rejestracyjnejRegulamin nr 4 EKG ONZXX 25. Reflektory (z żarówkami)Regulaminy nr 1, 8, 20 i 37 EKG ONZXX 26. Światła przeciwmgłowe przednieRegulamin nr 19 EKG ONZXX 27. Zaczepy do holowaniaRozporządzenie MTiGMEE 28. Światła przeciwmgłowe tylneRegulamin nr 38 EKG ONZXX 29. Światła cofaniaRegulamin nr 23 EKG ONZXX 30. Światła postojoweRegulamin nr 77 EKG ONZXX 31. Pasy bezpieczeństwaRegulamin nr 16 EKG ONZDG + M 32. Pole widzenia kierowcyPN-ISO 7397-1 i 2XG 33. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaPN-80/S-73015XX 34. Odmrażanie szyby przedniejPN-86/S-73045XG + O 35. Oczyszczanie szyby przedniejPN-ISO 3469 i PN-ISO 9619XG + O 36. Ogrzewanie wnętrzaRozporządzenie MTiGMIG + P 37. BłotnikiRozporządzenie MTiGMXG 38. ZagłówkiRegulamin nr 17 EKG ONZ lub PN-S-48053DG + D 39. Pomiar zużycia paliwaRegulamin nr 101 EKG ONZ lub PN-84/S-04003N/AN/A 40. Pomiar mocy silnikaRegulamin nr 85 EKG ONZXX 41. Emisja z silników o ZSRegulamin nr 49 EKG ONZHG + H 44. Masy i wymiary (samochody osobowe)Rozporządzenie MTiGMXX 45. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZJG + J 46. Opony pneumatyczneRegulaminy nr 30 i 54 EKG ONZXG 50. Urządzenia sprzęgająceRegulamin nr 55 EKG ONZ, PN-S-48024XG 53. Zderzenie czołowePN-86/S-48015N/AN/A 54. Zderzenie bocznePN-86/S-48015N/AN/A 55. Elementy instalacji do zasilania gazem płynnymRegulamin nr 67 EKG ONZXX 56. Sposób zabudowy instalacji do zasilania gazemRozporządzenie MTiGMXX 57. Trójkąt ostrzegawczyRegulamin nr 27 EKG ONZXX 58. GaśnicaPN-EN 3XX 59. Tablica wyróżniająca pojazdy długie i ciężkieRegulamin nr 70 EKG ONZ Rozporządzenie MTiGMXX 60. Bezpieczna kabina kierowcyRegulamin nr 29 EKG ONZXX A: dopuszcza się odstępstwo, jeśli specjalne przeznaczenie uniemożliwia pełną zgodność; wykazanie tego stanowi obowiązek producenta, B: stosowanie ograniczone do drzwi dających dostęp do siedzeń skonstruowanych do normalnego użytkowania podczas jazdy, dla których odległość pomiędzy punktem R a środkową płaszczyzną drzwi, mierzona w kierunku prostopadłym do wzdłużnej płaszczyzny pojazdu jest nie większa niż 500 mm, C: stosowanie ograniczone do tej części pojazdu, która znajduje się przed wysuniętym najbardziej do tyłu siedzeniem skonstruowanym do normalnego użytkowania podczas jazdy jak też do strefy uderzenia głową według PN-S-48050, D: stosowanie ograniczone do siedzeń skonstruowanych do normalnego użytkowania podczas jazdy, E: tylko przedni, F: dopuszcza się modyfikację położenia i długości przewodów paliwowych oraz zmianę lokalizacji zbiornika, G: dopuszcza się, aby spełnione były wymagania jak dla pojazdu niekompletnego stanowiącego podstawę następnych etapów homologacji, H: dopuszcza się zmianę długości rury wydechowej za reaktorem katalitycznym o nie więcej niż 2 m bez dodatkowych badań, I: stosuje się do układów grzewczych nie obejmujących części mieszkalnej, J: okna inne niż w kabinie kierowcy mogą być wykonane ze sztywnych szyb plastikowych, K: oznaczenie czasowo nie stosowane, L: stosowanie ograniczone do siedzeń skonstruowanych do normalnego użytkowania podczas jazdy; na siedzeniach tylnych wymagane są co najmniej kotwiczenia pasów biodrowych, M: stosowanie ograniczone do siedzeń skonstruowanych do normalnego użytkowania podczas jazdy; na siedzeniach tylnych wymagane są co najmniej pasy biodrowe, N: pod warunkiem, że zamontowane są wszystkie obowiązkowe urządzenia oświetleniowo-sygnalizacyjne oraz spełnione są geometryczne warunki ich umieszczenia, O: pojazd powinien mieć równoważny system zamontowany z przodu, P: stosuje się do układów grzewczych nie obejmujących części mieszkalnej; pojazd powinien mieć równoważny system działający z przodu, Q: dopuszcza się zmianę długości rury wydechowej za reaktorem katalitycznym o nie więcej niż 2 m bez dodatkowych badań; homologacje pojazdów niekompletnych pozostają ważne bez względu na zmianę masy odniesienia, X: brak odstępstwa innego niż w odpowiednim przepisie przejściowym, N/A: przepis ten może nie być stosowany do tego pojazdu (brak wymagania). CZĘŚĆ II Samochody opancerzone ZagadnieniePrzepis cząstkowySamochody opancerzone 1. Hałas zewnętrznyRegulamin nr 51 EKG ONZX 2. Emisja zanieczyszczeń gazowychRegulamin nr 83 EKG ONZA 3. Zbiorniki paliwa/tylne urządzenia zabezpieczająceRegulamin nr 58 EKG ONZX 4. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjnąRozporządzenie MTiGMX 5. Układ kierowniczyRegulamin nr 79 EKG ONZX 6. Zamki i zawiasy drzwiRegulamin nr 11 EKG ONZX 7. Sygnały ostrzegawczeRegulamin nr 28 EKG ONZA + C 8. Widoczność do tyłuRegulamin nr 46 EKG ONZB 9. HamowanieRegulamin nr 13 EKG ONZX 10. Zakłócenia radioelektryczneRegulamin nr 10 EKG ONZX 11. Dymienie (Diesel)Regulamin nr 24 EKG ONZX 12. Wyposażenie wnętrzaPN-S 48050A 13. Zabezpieczenie przed kradzieżąPN-S 73300X 14. Bezpieczna kierownicaRegulamin nr 12 EKG ONZN/A 15. Wytrzymałość siedzeńRegulamin nr 17 EKG ONZX 16. Wystające części zewnętrznePN-S 48051A 17. Prędkościomierze i bieg wstecznyPN-92/S-95020X 18. Tabliczki znamionoweRozporządzenie MTiGMX 19. Kotwiczenie pasów bezpieczeństwaRegulamin nr 14 EKG ONZA 20. Rozmieszczenie światełRegulamin nr 48 EKG ONZA + N 21. Światła odblaskoweRegulamin nr 3 EKG ONZX 22. Światła (pozycyjne, stop)Regulamin nr 7 EKG ONZX 23. Światła kierunku jazdyRegulamin nr 6 EKG ONZX 24. Światła tablicy rejestracyjnejRegulamin nr 4 EKG ONZX 25. Reflektory (z żarówkami)Regulaminy nr 1, 8, 20 i 37 EKG ONZX 26. Światła przeciwmgłowe przednieRegulamin nr 19 EKG ONZX 27. Zaczepy do holowaniaRozporządzenie MTiGMA 28. Światła przeciwmgłowe tylneRegulamin nr 38 EKG ONZX 29. Światła cofaniaRegulamin nr 23 EKG ONZX 30. Światła postojoweRegulamin nr 77 EKG ONZX 31. Pasy bezpieczeństwaRegulamin nr 16 EKG ONZA 32. Pole widzenia kierowcyPN-ISO 7397-1 i 2B 33. Oznakowanie wskaźników i urządzeń sterowaniaPN-80/S-73015X 34. Odmrażanie szyby przedniejPN-86/S-73045A 35. Oczyszczanie szyby przedniejPN-ISO 3469:98 i PN-ISO 9619:98A 36. Ogrzewanie wnętrzaRozporządzenie MTiGMX 37. BłotnikiRozporządzenie MTiGMX 38. ZagłówkiRegulamin nr 17 EKG ONZ lub PN-S-48053X 39. Pomiar zużycia paliwaRegulamin nr 101 EKG ONZ lub PN-84/S-04003N/A 40. Pomiar mocy silnikaRegulamin nr 85 EKG ONZX 41. Emisja z silników o ZSRegulamin nr 49 EKG ONZA 44. Masy i wymiary (samochody osobowe)Rozporządzenie MTiGMX 45. Oszklenie bezpieczneRegulamin nr 43 EKG ONZN/A 46. Opony pneumatyczneRegulaminy nr 30 i 54 EKG ONZN/A 50. Urządzenia sprzęgająceRegulamin nr 55 EKG ONZ, PN-S-48024X 53. Zderzenie czołowePN-86/S-48015N/A 54. Zderzenie bocznePN-86/S-48015N/A 55. Elementy instalacji do zasilania gazem płynnymRegulamin nr 67 EKG ONZN/A 56. Sposób zabudowy instalacji do zasilania gazemRozporządzenie MTiGMN/A 57. Trójkąt ostrzegawczyRegulamin nr 27 EKG ONZX 58. GaśnicaPN-EN 3X 59. Tablica wyróżniająca pojazdy długie i ciężkieRegulamin nr 70 EKG ONZ Rozporządzenie MTiGMN/A 60. Bezpieczna kabina kierowcyRegulamin nr 29 EKG ONZA A: dopuszcza się odstępstwo, jeśli specjalne przeznaczenie uniemożliwia pełną zgodność; wykazanie tego stanowi obowiązek producenta, B: współczynnik przepuszczania światła powinien wynosić przynajmniej 60%, ponadto kąt przesłonięcia obuocznego przez słupki przednie (podpory "A") nie może być większy niż 10 stopni, C: dopuszcza się dodatkowe specjalne urządzenia alarmujące o napadzie, N: pod warunkiem, że zamontowane są wszystkie obowiązkowe urządzenia oświetleniowo-sygnalizacyjne oraz spełnione są geometryczne warunki ich umieszczenia, X: brak odstępstwa innego niż w odpowiednim przepisie przejściowym, N/A: przepis ten może nie jest stosowany do tego pojazdu (brak wymagania). Załącznik nr 12 A. KRYTERIA MAŁYCH SERII Liczba wprowadzonych do użytkowania w danym roku pojazdów należących do jednej rodziny typów nie powinna przekraczać wartości podanej poniżej w odniesieniu do danej kategorii: Kategoria pojazduLiczba L1-5, M1, N1, O150 szt. M2, M3, N2, N3, T10 szt. "Rodzina typów" składa się z pojazdów, które nie różnią się pod względem tak istotnych cech, jak: - producent, - istotne zagadnienia dotyczące budowy i konstrukcji, - podwozie/płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice), - silnik. B. KRYTERIA KOŃCOWEJ PARTII PRODUKCJI Maksymalna liczba pojazdów danego typu wprowadzonych do użytkowania w ciągu roku nie może przekraczać 10% liczby pojazdów kategorii M1 i L1-5, oraz 30% pojazdów innych kategorii wprowadzonych do użytkowania w Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 12 miesięcy przed datą utraty ważności świadectwa homologacji tego typu pojazdu. Jeżeli liczba odpowiadająca odpowiednio 10% lub 30% jest mniejsza niż 100, dopuszcza się wprowadzenie do użytkowania na niniejszych zasadach 100 pojazdów. Okres ważności zwolnienia nie może przekroczyć dla pojazdów kompletnych 12 miesięcy, a dla pojazdów niekompletnych 18 miesięcy od chwili utracenia ważności homologacji. ________ Załącznik nr 13 WYKAZ UDZIELONYCH HOMOLOGACJI CZĄSTKOWYCH Pieczęć lub nagłówek Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej Numer wykazu: ........................................................................... Ważny od: ................................... do: ......................................... (powinny być podane następujące informacje w odniesieniu do każdej udzielonej, odmówionej, cofniętej homologacji w podanym okresie): Producent: ................................................................................... Numer homologacji: ..................................................................... Powód rozszerzenia (o ile występuje): ........................................... Marka: ......................................................................................... Typ: ............................................................................................. Data wydania: ............................................................................... Data pierwszego wydania (w przypadku rozszerzeń): ...................... Załącznik nr 14 PROCEDURY HOMOLOGACJI WIELOSTOPNIOWEJ Ogólnie § 1. 1. Właściwe działanie procesu homologacji wielostopniowej wymaga współpracy wszystkich związanych producentów. W tym celu należy zapewnić, przed udzieleniem homologacji drugiego lub kolejnych jej etapów, że istnieją właściwe porozumienia pomiędzy odpowiednimi producentami w celu przekazywania oraz wymiany dokumentów i informacji tak, aby skompletowany typ pojazdu spełniał wymagania techniczne wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych podanych w załączniku nr 4. Takie informacje powinny zawierać szczegóły odpowiednich układów, części, zespołów oraz elementów pojazdu tworzących część jeszcze nie homologowanego, niekompletnego pojazdu. 2. Homologacje typu zgodnie z niniejszym załącznikiem są udzielone na podstawie aktualnego stanu kompletacji typu pojazdu i powinny zawierać wszystkie homologacje udzielone na wcześniejszych etapach. 3. Każdy producent w procedurze homologacji wielostopniowej jest odpowiedzialny za homologację oraz zgodność produkcji wszystkich układów, części i zespołów, które są wytwarzane przez niego lub zabudowane przez niego na aktualnym etapie zabudowy. Nie jest on odpowiedzialny za obiekty, które były homologowane we wcześniejszych etapach, z wyjątkiem tych przypadków, w których dokonuje on zmiany odpowiednich części w stopniu, który narusza/unieważnia wcześniej wydaną homologację. Procedury § 2. W przypadku wystąpienia o homologację wielostopniową typu pojazdu należy: 1) sprawdzić, czy dokonano wszystkich homologacji według odpowiednich przepisów cząstkowych, 2) zapewnić, aby wszystkie odpowiednie dane, uwzględniając stan kompletacji pojazdu, były zawarte w dokumencie informacyjnym; 3) w odniesieniu do dokumentacji upewnić się, że opis i dane pojazdu podane w części I dokumentu informacyjnego pojazdu zawarte są w danych pakietu informacyjnego i/lub w świadectwach homologacji według odpowiednich przepisów cząstkowych; w przypadku skompletowanych pojazdów; o ile odpowiednia liczba porządkowa w części I dokumentu informacyjnego nie jest umieszczona w pakiecie informacyjnym dowolnego przepisu cząstkowego, należy potwierdzić, że część odpowiednich właściwości jest zgodna z właściwościami zawartymi w dokumencie informacyjnym; 4) dla wybranej próbki spośród pojazdów, których typ ma być homologowany przeprowadzić lub spowodować przeprowadzenie kontroli elementów pojazdu oraz układów w celu sprawdzenia czy pojazd(y) jest(są) wykonany(e) zgodnie z odpowiednimi danymi zawartymi w oryginalnym pakiecie informacyjnym w odniesieniu do homologacji według wszystkich odpowiednich przepisów cząstkowych; 5) w odniesieniu do zespołów (o ile one występują) przeprowadzać lub zorganizować możliwość wykonywania kontroli ich zamocowania. § 3. Liczba pojazdów, które mają być sprawdzane dla celów § 2 pkt 4, powinna być wystarczająca, aby umożliwiać właściwą kontrolę różnych kombinacji, które mają być homologowane, zgodnie ze stanem kompletacji pojazdu pod względem następujących cech: - silnik, - skrzynia biegów, - osie napędowe (liczba, położenie, wzajemne połączenia), - osie kierowane (liczba i położenie), - rodzaj nadwozia, - liczba drzwi, - kierunku ruchu, - liczba siedzeń, - poziom wyposażenia. Identyfikacja pojazdu § 4. W drugim i kolejnych etapach kompletacji, poza tabliczką znamionową wynikającą z przepisu cząstkowego, każdy następny producent powinien przymocować do pojazdu dodatkową tabliczkę, której wzór przedstawiono w dodatku do niniejszego załącznika. Tabliczka ta powinna być przymocowana w sposób trwały w miejscu widocznym i łatwo dostępnym, na części nie podlegającej wymianie podczas użytkowania. Powinna ona ukazywać w sposób czytelny i trwały następujące informacje w następującej kolejności: - nazwa producenta, - numer świadectwa homologacji typu pojazdu, - etap homologacji, - kolejny numer pojazdu, - dopuszczalna masa całkowita pojazdu(a), - dopuszczalna masa całkowita zestawu (o ile pojazd jest przeznaczony do ciągnięcia przyczepy)(a), - dopuszczalne maksymalne naciski na poszczególne osie, podane w kolejności od przodu do tyłu(a), - w przypadku naczepy, dopuszczalne maksymalna masa przypadająca na sworzeń zaczepowy naczepy(a), (a) Tylko wtedy, gdy wartość ta zmienia się podczas bieżącego etapu homologacji. Dodatek do załącznika nr 14 WZÓR DODATKOWEJ TABLICZKI PRODUCENTA (poniższy wzór podano jedynie jako przykład) Lipska Fabryka Zabudów Pojazdów Pl*2609 Etap 3 1 856 1 500 kg 2 500 kg 1 - 700 kg 2 - 810 kg Załącznik nr 15 WYKAZ JEDNOSTEK UPOWAŻNIONYCH DO BADAŃ HOMOLOGACYJNYCH 1. Upoważnia się następujące jednostki: 1) Instytut Transportu Samochodowego, 03-301 WARSZAWA, ul. Jagiellońska 80 - do: badań homologacyjnych typu pojazdów wszystkich kategorii z wyłączeniem tramwajów, autoryzacji badań typu pojazdu wykonanych przez jednostki wymienione w pkt 2 i pkt 3 oraz prowadzenia kontroli zgodności produkcji 2) Przemysłowy Instytut Maszyn Budowlanych, 05-230 KOBYŁKA, ul. Napoleona 2 - do badań homologacyjnych typu pojazdu wyłącznie w odniesieniu do pojazdów specjalnych i specjalizowanych dla budownictwa oraz do współuczestnictwa w prowadzeniu kontroli zgodności produkcji 3) Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, Oddział w Kłudzienku, 05-824 KŁUDZIENKO k/Warszawy - do badań homologacyjnych typu pojazdu wyłącznie w odniesieniu do ciągników rolniczych i przyczep do nich oraz do współuczestnictwa w prowadzeniu kontroli zgodności produkcji 4) Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej 02-078 WARSZAWA, ul. Krzywickiego 9 - do badań homologacyjnych typu pojazdu wyłącznie w odniesieniu do tramwajów i urządzeń napędu elektrycznego trolejbusów oraz do prowadzenia kontroli zgodności produkcji 4) Instytut Transportu Politechniki Śląskiej 40-019 KATOWICE, ul. Z. Krasińskiego 8 - do badań homologacyjnych typu pojazdu w zakresie sposobu montażu instalacji przystosowującej pojazd do zasilania gazem 2. Do badań homologacyjnych pojazdów, wyposażenia i części według przyjętych do stosowania w Polsce Regulaminów EKG ONZ oraz do prowadzenia kontroli zgodności produkcji upoważnia się następujące jednostki: Nr Reg.TytułJednostka upoważniona 1+2Jednolite przepisy dotyczące homologacji samochodowych reflektorów asymetrycznych świateł mijania i drogowych z żarówkami R2 i/lub HS1 i ich żarówekITS 3Jednolite przepisy dotyczące homologacji urządzeń odblaskowych do pojazdów samochodowych i ich przyczepITS 4Jednolite przepisy dotyczące homologacji urządzeń oświetlających tylną tablicę rejestracyjną pojazdów samochodowych (z wyjątkiem motocykli) i ich przyczepITS 6Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł kierunku jazdy pojazdów samochodowych i ich przyczepITS 7Jednolite przepisy dotyczące homologacji przednich i tylnych świateł pozycyjnych, świateł stop i obrysowych pojazdów samochodowych (z wyjątkiem motocykli) i ich przyczepITS 8Jednolite przepisy dotyczące homologacji samochodowych reflektorów asymetrycznych świateł mijania i drogowych z halogenowymi żarówkami (H1, H2, H3, HB3, HB4, H7 i H8)ITS 9Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów trójkołowych w zakresie hałasuITS 10Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie tłumienia zakłóceń radioelektrycznychPIMot 11Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie zamków i zawiasów drzwiPIMot 12Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie zabezpieczenia kierowcy prze urazem spowodowanym mechanizmem kierowniczym w przypadku zderzeniaPIMot 13Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii M, N i O w zakresie hamowaniaPIMot 14Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kotwiczenia pasów bezpieczeństwaPIMot 16Jednolite przepisy dotyczące homologacji pasów bezpieczeństwa i układów przytrzymujących osoby dorosłe w pojazdach samochodowychPIMot 17Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie siedzeń, ich mocowania oraz zagłówkówPIMot 19Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł przeciwmgłowych pojazdów samochodowychITS 20Jednolite przepisy dotyczące homologacji samochodowych reflektorów asymetrycznych świateł mijania i drogowych z halogenowymi żarówkami (H4)ITS 22Jednolite przepisy dotyczące homologacji hełmów ochronnych i wizjerów do ich dla kierowców i pasażerów motocykli i motorowerówITS 23Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł cofania pojazdów samochodowych i przyczepITS 24Jednolite przepisy dotyczące:ITS I. Homologacji silników o zapłonie samoczynnym (Z.S.) w zakresie emisji widocznych zanieczyszczeń. II. Homologacji pojazdów samochodowych w zakresie wyposażenia w silnik o Z.S. homologowanego typu. III. Homologacji pojazdów wyposażonych w silnik o Z.S. w zakresie emisji widocznych zanieczyszczeń. IV. Pomiaru mocy silnika o Z.S. 27Jednolite przepisy dotyczące homologacji trójkątów ostrzegawczychITS 28Jednolite przepisy dotyczące homologacji ostrzegawczych sygnałów dźwiękowych oraz pojazdów samochodowych w zakresie sygnałów dźwiękowychPIMot 29Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie ochrony osób w kabinie kierowcy samochodu ciężarowegoPIMot 30Jednolite przepisy dotyczące homologacji opon pneumatycznych do pojazdów samochodowych i przyczepOBR PO 34Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowegoPIMot 37Jednolite przepisy dotyczące homologacji żarówek stosowanych w homologowanych światłach pojazdów samochodowych i przyczepITS 38Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł przeciwmgłowych tylnych pojazdów samochodowych i przyczepITS 40Jednolite przepisy dotyczące homologacji motocykli wyposażonych w silnik o zapłonie iskrowym w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowychITS 41Jednolite przepisy dotyczące homologacji motocykli w zakresie hałasuITS 42Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów jest w zakresie przednich i tylnych urządzeń ochronnych (zderzaków itp.)PIMot 43Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie bezpiecznego oszklenia pojazdówISiC O/Kraków 44Jednolite przepisy dotyczące homologacji urządzeń przytrzymujących dzieci w pojazdach samochodowych (układy przytrzymujące dzieci)PIMot 46Jednolite przepisy dotyczące homologacji lusterek wstecznych oraz pojazdów w zakresie umieszczenia lusterek wstecznychITS 47Jednolite przepisy dotyczące homologacji motorowerów wyposażonych w silnik o zapłonie iskrowym w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowychITS 48Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie rozmieszczenia świateł i urządzeń sygnalizacji świetlnejITS 49Jednolite przepisy dotyczące homologacji silników o zapłonie samoczynnym (Z.S.) i pojazdów wyposażonych w silniki o Z.S. w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowychITS 50Jednolite przepisy dotyczące homologacji w zakresie przednich świateł pozycyjnych, tylnych świateł pozycyjnych, świateł hamowania, kierunkowskazów, urządzeń oświetlających tylną tablicę rejestracyjną dla motorowerów, motocykli oraz pojazdów tego samego rodzajuITS 51Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów samochodowych o co najmniej czterech kołach w zakresie emisji hałasuITS 53Jednolite przepisy dotyczące homologacji motocykli w zakresie rozmieszczenia światełITS 54Jednolite przepisy dotyczące homologacji opon pneumatycznych do samochodów ciężarowych i ich przyczepOBR PO 55Jednolite przepisy dotyczące homologacji mechanicznych urządzeń sprzęgających zespołów pojazdówPIMot 58Jednolite przepisy dotyczące homologacji:PIMot I. Tylnych urządzeń zabezpieczających przed wjechaniem (RUPD). II. Pojazdów w zakresie umieszczenia RUPD homologowanego typu. III. Pojazdów w zakresie ochrony przed wjechaniem. 59Jednolite przepisy dotyczące homologacji zamiennych układów wydechowychPIMot 63Jednolite przepisy dotyczące homologacji motorowerów w zakresie hałasuITS 67Jednolite przepisy dotyczące homologacji specjalnego wyposażenia do pojazdów zasilanych gazem płynnymITS/ IT Politechn. Śląskiej 68Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów samochodowych w zakresie pomiaru prędkości maksymalnejITS 69Jednolite przepisy dotyczące homologacji tylnych tablic wyróżniających dla pojazdów wolno poruszających się (z powodów konstrukcyjnych) i ich przyczepITS 70Jednolite przepisy dotyczące homologacji tylnych tablic wyróżniających dla pojazdów ciężkich i długichITS 71Jednolite przepisy dotyczące homologacji ciągników rolniczych w zakresie widoczności z miejsca kierowcyITS 73Jednolite przepisy dotyczące homologacji samochodów ciężarowych, przyczep i naczep w zakresie bocznego zabezpieczeniaPIMot 74Jednolite przepisy dotyczące homologacji motorowerów w zakresie rozmieszczenia urządzeń oświetlenia i sygnalizacji świetlnejITS 78Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów kategorii L (motocykli i motorowerów) w zakresie hamowaniaPIMot 79Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie układu kierowniczegoPIMot 81Jednolite przepisy dotyczące homologacji lusterek zapewniających widoczność do tyłu dwukołowych pojazdów samochodowych z wózkiem bocznym lub bez wózka bocznego w zakresie umieszczenia na kierownicy lusterek zapewniających widoczność do tyłuITS 83Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowych w zależności od paliwa zasilającego silnikITS 84Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów samochodowych wyposażonych w silnik o spalaniu wewnętrznym w zakresie pomiaru zużycia paliwaITS 85Jednolite przepisy dotyczące homologacji silników o spalaniu wewnętrznym przeznaczonych do napędu pojazdów kategorii M i N w zakresie pomiaru mocy nettoITS 86Jednolite przepisy dotyczące homologacji ciągników rolniczych lub leśnych w zakresie rozmieszczenia urządzeń oświetlenia i sygnalizacji świetlnejITS 87Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł jazdy dziennej do pojazdów samochodowychITS 91Jednolite przepisy dotyczące homologacji świateł pozycyjnych bocznych dla pojazdów samochodowych i ich przyczepITS 103Jednolite przepisy dotyczące homologacji zamiennych reaktorów katalitycznych dla pojazdów samochodowychITS Wyjaśnienia skrótów: ITS - Instytut Transportu Samochodowego, 03-301 WARSZAWA, ul. Jagiellońska 80 ISiC O/Kraków - Instytut Szkła i Ceramiki, Oddział Kraków 30-702 KRAKÓW, ul. Lipowa 3 OBR PO - Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Oponiarskiego, 61-361 POZNAŃ, ul. Starołęcka 18 PIMot - Przemysłowy Instytut Motoryzacji, 03-468 WARSZAWA, ul. Jagiellońska 55 IT Politechn. Śląskiej - Instytut Transportu Politechniki Śląskiej, 40-019 KATOWICE, ul. Z. Krasińskiego 8 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 27 października 1999 r. w sprawie zasad i trybu finansowania z budżetu państwa świadczeń zdrowotnych udzielanych bezpłatnie przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 91, poz. 1040) Na podstawie art. 165 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 165 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) , zwanej dalej "ustawą", udzielanych przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego. § 2. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w § 1, finansowane są przez właściwych dysponentów części budżetowych: 1) Ministra Obrony Narodowej albo ministra właściwego do spraw wewnętrznych - w przypadku świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy, 2) ministra właściwego do spraw zdrowia - w przypadku świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 2-4, 6-8 oraz ust. 2 ustawy, z zastrzeżeniem pkt 3, 3) ministra właściwego do spraw sprawiedliwości - w przypadku świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 4 ustawy, udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności. § 3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w § 2, finansowane są w wysokości odpowiadającej kosztom udzielonych przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, zwany dalej "zakładem", świadczeń zdrowotnych, ustalonej na podstawie sporządzanego co miesiąc zestawienia, obejmującego w szczególności: 1) ilość i rodzaj udzielonych w danym miesiącu świadczeń zdrowotnych, wraz ze wskazaniem tytułu ich sfinansowania ze środków publicznych, 2) koszt jednostkowy każdego rodzaju świadczenia zdrowotnego, w wysokości odpowiadającej opłacie za określony rodzaj świadczenia zdrowotnego, przewidzianej w umowie z: a) Regionalną Kasą Chorych, na obszarze której ma siedzibę zakład, albo z Branżową Kasą Chorych, b) ministrem właściwym do spraw zdrowia - w przypadku wysokospecjalistycznych procedur medycznych. § 4. Właściwy dysponent części budżetowej, po dokonaniu weryfikacji, przekazuje zakładowi środki finansowe za dany miesiąc, w terminie 30 dni od daty otrzymania zestawienia, o którym mowa w § 3, oraz rachunku ogólnych kosztów świadczeń zdrowotnych objętych zestawieniem. § 5. 1. W celu sporządzenia zestawienia, o którym mowa w § 3, zakład prowadzi ewidencję udzielonych świadczeń zdrowotnych i osób, którym tych świadczeń udzielił, zawierającą: 1) dane osobowe umożliwiające identyfikację osoby, której udzielono świadczenia zdrowotnego, oraz wskazanie tytułu uprawniającego do sfinansowania udzielonego świadczenia zdrowotnego ze środków publicznych, wynikającego z przepisów: a) art. 69, 129, 134, 135 ust. 1, art. 161, 170 ust. 1 i 2, art. 193 ust. 3, art. 206 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) lub b) art. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz. U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), lub c) art. 8 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1997 r. Nr 60, poz. 369 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), lub d) art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931), lub e) art. 99 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7), lub f) art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), lub g) art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), lub h) art. 10 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), lub i) o świadczeniach zdrowotnych związanych z ciążą, porodem i połogiem oraz zapobieganiem i zwalczaniem chorób wenerycznych, 2) dane o liczbie i rodzaju udzielonych świadczeń zdrowotnych w odniesieniu do każdej osoby. § 6. 1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do finansowania świadczeń zdrowotnych udzielonych począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia zakład sporządza, na podstawie prowadzonej dokumentacji medycznej, jedno zestawienie, o którym mowa w § 3. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 3 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego wykazu przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokości udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia. (Dz. U. Nr 91, poz. 1041) Na podstawie art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 439, Nr 49, poz. 483, Nr 63, poz. 700, Nr 70, poz. 777 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokości udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia (Dz. U. Nr 140, poz. 912) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 2) w załączniku nr 2 - "Wykaz środków pomocniczych przysługujących ubezpieczonemu oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia" wprowadza się następujące zmiany: a) lp. 5 i 6 otrzymują brzmienie: 123 5Cewniki zewnętrzne do 30 sztuk w przypadku nietrzymania moczu30% raz na 1 miesiąc 6a) Cewniki urologiczne do 6 sztuk w przypadku schorzeń wymagających cewnikowania pęcherza moczowego30% raz na 1 miesiąc b) Cewniki urologiczne jednorazowe przy stanach wymagających wielokrotnego cewnikowania w ciągu doby w ilości odpowiedniej do wskazań lekarskich30% b) lp. 9 i 10 otrzymują brzmienie: 123 9Pieluchy anatomiczne do 60 sztuk miesięcznie w przypadku pacjentów: - z chorobą nowotworową przebiegającą w postaci owrzodziałych lub krwawiących guzów krocza, okolicy krzyżowej itp. - z przetokami nowotworowymi lub popromiennymi (pęcherzowo-pochwowymi, pęcherzowo-pochowo-odbytniczymi, pochwowo-odbytniczymi) - z nietrzymaniem stolca lub moczu w wyniku chorób nowotworowychbezpłatnie raz na 1 miesiąc lub zamiennie pieluchomajtki do 60 sztuk miesięcznie30% raz na 1 miesiąc 10Pieluchomajtki lub zamiennie pieluchy anatomiczne do 60 sztuk miesięcznie dla dorosłych i dzieci powyżej 3 roku życia: - z głębokim upośledzeniem umysłowym, w zespołach otępiennych o różnej etiologii - z postępującymi chorobami układu nerwowego, z pęcherzem neurogennym, zaburzeniami mikcji zwieraczy, wadami rozwojowymi, przepuklinami oponowo-mózgowymi, przepuklinami oponowo-rdzeniowymi, wynicowaniem pęcherza30% raz na 1 miesiąc c) lp. 16 otrzymuje brzmienie: 123 16Peruki w przebiegu leczenia chorób nowotworowych, przy trwałym uszkodzeniu głowy w wyniku urazu, oparzeń, choroby: - z włosów sztucznychbezpłatnie raz na 1 rok - z włosów naturalnych30% raz na 1 rok d) dodaje się lp. 21 w brzmieniu: 123 21Worki na mocz do 6 sztuk miesięcznie30% raz na 1 miesiąc § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 1999 r. (poz. 1041) WYKAZ PRZEDMIOTÓW ORTOPEDYCZNYCH PRZYSŁUGUJĄCYCH UBEZPIECZONEMU ORAZ WYSOKOŚĆ UDZIAŁU WŁASNEGO UBEZPIECZONEGO W CENIE ICH NABYCIA Lp.Rodzaj przedmiotów ortopedycznychWysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie nabycia 123 1Proteza kończyny dolnej*bezpłatnie raz na 3 lata** 2Proteza robocza kończyny górnej*bezpłatnie raz na 3 lata** 3Proteza kosmetyczna kończyny górnej*bezpłatnie raz na 3 lata** 4Wózki inwalidzkie ręczne do stałego użytkowania (terenowe i pokojowe)*bezpłatnie raz na 5 lat** 5Wózki specjalne dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym lub innymi schorzeniami uniemożliwiającymi samodzielne poruszanie się*bezpłatnie raz na 3 lata** 6Gorsety, kołnierze ortopedyczne i aparaty ortopedyczne (przy trwałej dysfunkcji)*bezpłatnie raz na 2 lata** 7Przedmioty uzupełniające przedmioty ortopedyczne, jak: - uchwyty robocze do protez - pończochy kikutowebezpłatnie raz na 3 lata** bezpłatnie 6 sztuk rocznie na każdą kończynę 8Laski i kule do stałego użytkowania30% raz na 2 lata** 9Balkoniki i podpórki ułatwiające chodzenie do stałego użytkowania30% raz na 5 lat** 10Obuwie ortopedyczne będące częścią składową aparatu ortopedycznego*bezpłatnie raz na 1 rok** 11Obuwie ortopedyczne30% raz na 1 rok** 12Ortezy kończyny górnej (przy czasowej dysfunkcji)30% 13Ortezy kończyny dolnej (przy czasowej dysfunkcji)30% 14Ortezy tułowia i szyi (przy czasowej dysfunkcji)30% 15Wózki do raczkowania (pełzaki)*bezpłatnie raz na 2 lata** 16Foteliki do siedzenia dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym lub innymi schorzeniami uniemożliwiającymi samodzielne poruszanie się*bezpłatnie raz na 2 lata** 17Parapodium lub indywidualne przedmioty pionizujące*bezpłatnie raz na 2 lata** 18Proteza tymczasowa*bezpłatnie raz na 1 rok** 19Laska dla niewidomych (biała)bezpłatnie raz na 2 lata * W tym naprawy. ** Okres może ulec skróceniu w przypadku wystąpienia zmian w stanie fizycznym osoby ubezpieczonej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 26 października 1999 r. sygn. akt K. 12/99. (Dz. U. Nr 91, poz. 1042) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca, Lech Garlicki - sprawozdawca, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 26 października 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) w zakresie, w jakim zawiera w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i cieplnej upoważnienie dla Ministra Gospodarki do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach, jest niezgodny z art. 76 i art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: I. Art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980) w zakresie, w jakim upoważnia Ministra Gospodarki do określania, w drodze rozporządzenia, zasad rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi, energią elektryczną i ciepłem, w tym zasad rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach: 1) jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, nie zawierając wytycznych dotyczących treści aktów wykonawczych; 2) nie jest niezgodny z art. 76 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. II. Utrata mocy obowiązującej przepisu wymienionego w pkt I sentencji następuje z dniem 1 lipca 2000 r. Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 8 września 1999 r. sygn. akt K. 33/98. (Dz. U. Nr 91, poz. 1043) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Mączyński - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Ferdynand Rymarz - sprawozdawca, Marian Zdyb, na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 września 1999 r. postanawia: sprostować oczywiste omyłki w wyroku z dnia 26 kwietnia 1999 r. (sygn. akt K. 33/98): *) w sentencji wyroku - wyrazy "art. 15 pkt 2 lit. a) i lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)" - zastąpić wyrazami "art. 15 pkt 1 i pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)". Andrzej Mączyński Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Ferdynand Rymarz Marian Zdyb *) Dziennik Ustaw Nr 86, poz. 963. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 marca 1999 r. o zmianie ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 92, poz. 1044) Art. 1. W ustawie z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 oraz z 1998 r. Nr 127, poz. 847) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 9: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Rada miasta stołecznego Warszawy wybiera i odwołuje Prezydenta m.st. Warszawy bezwzględną większością głosów ustawowego składu Rady, w głosowaniu tajnym.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Funkcji Prezydenta m.st. Warszawy nie można łączyć z: 1) pełnieniem innych urzędów lub funkcji w administracji publicznej, 2) dodatkowym zatrudnieniem. 5. Do członków Zarządu m.st. Warszawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679, z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483)."; 2) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. W gminach warszawskich przewodniczącym zarządu jest burmistrz."; 3) skreśla się art. 19-21. Art. 2. Od dnia wejścia w życie ustawy Prezydent m.st. Warszawy pełni obowiązki Prezydenta m.st. Warszawy do wyboru nowego Prezydenta m.st. Warszawy i obowiązki burmistrza gminy Warszawa-Centrum oraz zarządu gminy Warszawa-Centrum do wyboru burmistrza gminy Warszawa-Centrum oraz zarządu gminy Warszawa-Centrum. Art. 3. 1. Rada m.st. Warszawy wybiera Prezydenta m.st. Warszawy i Zarząd m.st. Warszawy w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Rada gminy Warszawa-Centrum wybiera burmistrza i zarząd gminy w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 3. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio art. 28a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014 i Nr 162, poz. 1126). Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 26 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). (Dz. U. Nr 92, poz. 1045) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264), wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Zmiany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowią oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania przez Skarb Państwa poręczeń i gwarancji oraz opłat z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji. (Dz. U. Nr 92, poz. 1046) Na podstawie art. 11, 18, 22 i 24 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. Nr 79, poz. 484 i Nr 80, poz. 511) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania przez Skarb Państwa poręczeń i gwarancji oraz opłat z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji (Dz. U. Nr 99, poz. 606) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. 1. Wnioski o udzielenie poręczenia lub gwarancji są opracowywane, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, w formie zgodnej z wzorem ustalonym odpowiednio: 1) dla podmiotów gospodarczych, z wyłączeniem banków i jednostek samorządu terytorialnego - stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) dla banków - stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) dla jednostek samorządu terytorialnego - stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Wnioski o udzielenie gwarancji naprawienia szkód są opracowywane w formie zgodnej z wzorem stanowiącym załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Wnioski o udzielenie poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe są opracowywane w formie zgodnej z wzorem stanowiącym załącznik nr 5 do rozporządzenia."; 2) dodaje się załączniki nr 1-5 w brzmieniu określonym odpowiednio w załącznikach nr 1-5 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Do wniosków o udzielenie poręczenia lub gwarancji Skarbu Państwa, złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 1999 r. (poz. 1046) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Dane finansowe dotyczące podmiotu gospodarczego za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (na podstawie bilansu w tys. zł) TABELA NR 1 (T1) Lp.WyszczególnienieStan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na dzień ........ 123456 AAKTYWA 1.Majątek trwały a.Wartości niematerialne i prawne a1.koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej a2.koszty prac rozwojowych a3.wartość firmy a4.inne wartości niematerialne i prawne a5.zaliczki na poczet wart. niematerialnych i prawnych b.Rzeczowy majątek trwały b1.grunty własne b2.budynki i budowle b3.urządzenia techniczne i maszyny b4.środki transportu b5.pozostałe środki trwałe b6.inwestycje rozpoczęte b7.zaliczki na poczet inwestycji c.Finansowy majątek trwały c1.udziały i akcje c2.papiery wartościowe c3.udzielone pożyczki długoterminowe c4.inne składniki finansowego majątku trwałego d.Należności długoterminowe 2.Majątek obrotowy a.Zapasy a1.materiały a2.półprodukty i produkty w toku a3.produkty gotowe a4.towary a5.zaliczki na poczet dostaw b.Należności i roszczenia b1.należności z tytułu dostaw i usług b2.należności z tytułu podatków, dotacji i ubezpieczeń społecznych b3.należności wewnątrzzakładowe b4.pozostałe należności b5.należności dochodzone na drodze sądowej c.Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu c1.udziały lub akcje własne do zbycia c2.inne papiery wartościowe d.Środki pieniężne d1.środki pieniężne w kasie d2.środki pieniężne w banku d3.inne środki pieniężne (weksle, czeki obce itp.) 3.Rozliczenia międzyokresowe a.czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów b.inne rozliczenia międzyokresowe A.SUMA AKTYWÓW B.PASYWA 1.Kapitał (fundusz) własny a.Kapitał (fundusz) podstawowy b.Należne, lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna) c.Kapitał (fundusz) zapasowy c1.ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej c2.tworzony ustawowo c3.tworzony zgodnie ze statutem lub umową c4.z dopłat wspólników c5.inny d.Kapitał (fundusz) rezerwowy z aktualizacji wyceny e.Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe f.Nie podzielony zysk finansowy z lat ubiegłych f1.zysk (wielkość dodatnia) f2.strata netto (wielkość ujemna) g.Wynik finansowy netto roku obrotowego g1.zysk netto (wielkość dodatnia) g2.strata netto (wielkość ujemna) g3.odpisy z wyniku finansowego bieżącego roku obrotowego 2.Rezerwy a.Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych b.Pozostałe rezerwy 3.Zobowiązania długoterminowe a.Długoterminowe pożyczki, obligacje i inne papiery wartościowe b.Długoterminowe kredyty bankowe c.Pozostałe zobowiązania długoterminowe 4.Zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne a.Zobowiązania krótkoterminowe a1.pożyczki, obligacje i papiery wartościowe a2.kredyty bankowe a3.zaliczki otrzymane na poczet dostaw a4.zobowiązania z tytułu dostaw i usług a5.zobowiązania wekslowe a6.zobowiązania z tytułu podatków i ceł a7.zobowiązania z tytułu ubezpieczeń społecznych a8.zobowiązania wobec Skarbu Państwa z tytułu wykonania umów poręczenia lub gwarancji a9.zobowiązania z tytułu wynagrodzeń a10.zobowiązania wewnątrzzakładowe a11.pozostałe zobowiązania krótkoterminowe b.Fundusze specjalne 5.Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów a.Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów b.Przychody przyszłych okresów B.SUMA PASYWÓW Rachunek zysków i strat podmiotu gospodarczego za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (w tys. zł) TABELA NR 2 (T2) Lp.WyszczególnienieZa okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Stan na dzień ........ 123456 A.PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY I ZRÓWNANE Z NIMI 1.Przychody ze sprzedaży produktów a.na kraj b.na eksport 2.Zmiana stanu produktów 3.Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów 4.Koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki B.KOSZTY DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ 1.Wart. sprzedanych towarów i materiałów (w cenach zakupu) 2.Zużycie materiałów i energii 3.Usługi obce 4.Podatki i opłaty 5.Wynagrodzenia 6.Świadczenia na rzecz pracowników 7.Amortyzacja 8.Pozostałe C.ZYSK/STRATA ZE SPRZEDAŻY (A-B) D.POZOSTAŁE PRZYCHODY OPERACYJNE 1.Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego 2.Dotacje 3.Pozostałe przychody operacyjne E.POZOSTAŁE KOSZTY OPERACYJNE 1.Wartość sprzedanych składników majątku trwałego 2.Pozostałe koszty operacyjne F.ZYSK/STRATA NA DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ (C+D-E) G.PRZYCHODY FINANSOWE 1.Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych 2.Odsetki uzyskane 3.Pozostałe H.KOSZTY FINANSOWE 1.Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych 2.Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych 3.Pozostałe I.ZYSK/STRATA BRUTTO NA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ (F+G-H) J.Zyski nadzwyczajne K.Straty nadzwyczajne L.ZYSK/STRATA BRUTTO (I+J-K) M.OBOWIĄZKOWE OBCIĄŻENIA WYNIKU FINANSOWEGO 1.Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych 2.Pozostałe obowiązkowe obciążenia** N.ZYSK/STRATA NETTO (L-M) ** Wymienić jakie obciążenia. Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych podmiotu gospodarczego za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (w tys. zł) TABELA NR 3 Lp.WyszczególnienieZa okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12. .... r.Stan na dzień ........ 123456 A.PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ (z poz. III) I.Wynik finansowy netto (zysk/strata) II.Korekty o pozycje: 1.Amortyzacja 2.Zyski/Straty z tytułu różnic kursowych 3.Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone 4.Rezerwy na należności 5.Inne rezerwy 6.Podatek dochodowy od zysku brutto 7.Podatek dochodowy zapłacony 8.Wynik na sprzedaży i likwidacji składników działalności 9.Zmiana stanu zapasów 10.Zmiana stanu należności i roszczeń 11.Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) oraz funduszów specjalnych 12.Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 13.Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 14.Pozostałe pozycje III.Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI INWESTYCYJNEJ (z poz. X) B. I.Nabycie/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych II.Nabycie/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego III.Nabycie/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych IV.Nabycie/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych V.Nabycie/Sprzedaż innych akcji, udziałów i papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) VI.Udzielone/Zwrócone pożyczki VII.Otrzymane/Zwrócone dywidendy VIII.Otrzymane/Zwrócone odsetki IX.Pozostałe pozycje X.Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI+/-VII+/-VIII+/-IX) C.PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI FINANSOWEJ (z poz. X) , I.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych kredytów bankowych II.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych pożyczek, emisja/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych III.Zaciągnięcie/Spłata krótkoterminowych kredytów bankowych IV.Zaciągnięcie/Spłata krótkoterminowych pożyczek, emisja/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych V.Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli VI.Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego VII.Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału VIII.Zapłacone/Zwrócone odsetki IX.Pozostałe pozycje X.Środki pieniężne netto z działalności finansowej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI+/-VII+/-VIII+/-IX) D.ZMIANA STANU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH NETTO (A+/-B+/-C) E.ŚRODKI PIENIĘŻNE NA POCZĄTEK ROKU OBROTOWEGO F.ŚRODKI PIENIĘŻNE NA KONIEC ROKU OBROTOWEGO (D+E) Wskaźniki finansowe za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku TABELA NR 4 (T4) Lp.WyszczególnienieStan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na dzień ........ 1.Wskaźniki płynności finansowej1234 a.Wskaźnik płynności bieżącej aktywa bieżące zobowiązania bieżące T1(a.2.+A.3.) T1(B.4.+B.5.-B.4.b.) b.Wskaźnik płynności szybki aktywa bieżące - zapasy zobowiązania bieżące T1(A.2.-A.2.a.+A.3.) T1(B.4.+B.5.-B.4.b.) 2.Wskaźniki rotacji majątku1234 a.Wskaźnik rotacji należności w dniach przeciętny stan należności × 365 sprzedaż [T1(A.2.b.) okresu poprz. + T1(A.2.b.) okresu bież.]/2×365 T2 A. b.Wskaźnik rotacji zobowiązań krótkoterminowych w dniach przeciętny stan zobowiązań krótkoterminowych × 365 sprzedaż [T1(B.4.a.) okresu poprz. + T1(B.4.a.) okresu bież.]/2×365 T2 A. c.Wskaźnik obrotu zapasami w dniach przeciętny stan zapasów × 365 sprzedaż [T1(A.2.a.) okresu poprz. + T1(A.2.a.) okresu bież.]/2×365 T2 A. 3.Wskaźniki struktury kapitałowej i majątkowej1234 a.Wskaźnik udziału kapitału własnego w finansowaniu majątku kapitał własny suma aktywów T1B.1. T1 A. b.Współczynnik długu zobowiązania ogółem suma aktywów T1(B.2.+B.3.+B.4.+B.5.) T1 A. c.Wskaźnik zobowiązania/kapitał zobowiązania ogółem kapitał własny T1(B.2.+B.3.+B.4.+B.5.) T1 B.1. 4.Wskaźniki rentowności1234 a.Stopa zysku netto zysk netto sprzedaż T2 N. T2 A. b.Stopa rentowności majątku (ROA) zysk netto aktywa całkowite T2 N. T1 A. c.Rentowność kapitału własnego (ROE) zysk netto kapitał własny - zysk netto roku obrotowego T2 N. T1 B.1.-T1 B.1.g. d.Zysk na dział. operacyjnej do aktywów całkowitych (ROI) zysk na działalności operacyjnej aktywa całkowite T2 F. T1 A. 5.Wskaźniki rozwoju1234 a.Nadwyżka finansowa do majątku trwałego nadwyżka finansowa majątek trwały T2(B.7.+N.) T1 A.1 b.Nakłady inwestycyjne do majątku trwałego nakłady inwestycyjne majątek trwały nakłady inwestycyjne T1 A.1 6.Zatrudnienie, przeciętne wynagrodzenie, koszty osobowe1234 a.Zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty na koniec okresu b.Przeciętne miesięczne wynagrodzenie wynagrodzenia bez wypłat z zysku**/(liczba miesięcy w okresie) przeciętne miesięczne zatrudnienie** c.Udział płac (wraz z pochodnymi) w kosztach ogółem wynagrodzenia + świadczenia na rzecz pracowników koszty ogółem T2(B.5.+B.6.) T2(B.+E.+H.) ** Liczone wg metodologii GUS. Nakłady związane z realizacją przedsięwzięcia (programu) i źródła ich finansowania - informacje w podziale na kolejne lata (w tys. zł) TABELA NR 5 Lp.WyszczególnienieLata poprzednieRok złożenia wnioskuOkres realizacji przedsięwzięcia (programu)Pozostały okres wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją 19....., 19....., ...19.....20....., ....., ...20....., ....., ... 1.Nakłady inwestycyjne 2.Prognoza zapotrzebowania na przyrost kapitału obrotowego 3.RAZEM nakłady 4.Źródła finansowania, w tym: a.Fundusz (kapitał) własny b.Kredyty krajowe objęte poręczeniem Skarbu Państwa c.Kredyty (pożyczki) zagraniczne objęte poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa d.Środki z emisji obligacji objętych poręczeniem Skarbu Państwa e.Inne kredyty lub pożyczki f.Środki z innych emisji obligacji lub innych dłużnych papierów wartościowych g.Amortyzacja h.Inne źródła finansowania Plan kredytowania przedsięwzięcia (programu) - informacje w podziale na kolejne lata (w tys. zł) TABELA Nr 6 Lp.WyszczególnienieOkres realizacji przedsięwzięcia oraz wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem/gwarancją* 19....., 20....., 20....., ... 1.Kredyt/pożyczka* objęty poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa Odsetki kapitalizowane Zadłużenie narastająco na koniec roku Spłata zadłużenia Spłata odsetek Stopa procentowa 2.Emisja obligacji objęta poręczeniem Skarbu Państwa Odsetki kapitalizowane Zadłużenie narastająco na koniec roku Wykup obligacji Spłata odsetek Stopa procentowa 3.Kredyt ...................** Odsetki kapitalizowane Zadłużenie narastająco na koniec roku Spłata zadłużenia Spłata odsetek Stopa procentowa 4.Emisja obligacji ........*** Odsetki kapitalizowane Zadłużenie narastająco na koniec roku Wykup obligacji Spłata odsetek Stopa procentowa 5.Razem spłata kapitału Razem spłata odsetek ** Należy wymienić wszystkie kredyty lub pożyczki zaciągnięte w związku z realizacją przedsięwzięcia (w tym objęte poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa). *** Należy wymienić wszystkie inne emisje obligacji, z których środki przeznaczone są na realizację przedsięwzięcia. Prognoza rachunku zysków i strat podmiotu gospodarczego w okresie realizacji przedsięwzięcia (programu) oraz wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją - informacje w podziale na kolejne lata (w tys. zł) TABELA NR 7 Lp.WyszczególnienieRok złożenia wnioskuOkres realizacji przedsięwzięcia (programu)Lata spłaty kredytu/pożyczki* 19.....20....., 20....., ...20....., 20....., ... A.PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY I ZRÓWNANE Z NIMI 1.Przychody ze sprzedaży produktów 2.Zmiana stanu produktów 3.Przychód ze sprzedaży towarów i materiałów 4.Koszt wytworzenia świadczeń na własne potrzeby jednostki B.KOSZTY DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ 1.Wart. sprzedanych tow. i mat. (w cenach zakupu) 2.Zużycie materiałów i energii 3.Usługi obce 4.Podatki i opłaty 5.Wynagrodzenia 6.Świadczenia na rzecz pracowników 7.Amortyzacja 8.Pozostałe C.ZYSK/STRATA ZE SPRZEDAŻY (A-B) D.POZOSTAŁE PRZYCHODY OPERACYJNE 1.Przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego 2.Dotacje 3.Pozostałe przychody operacyjne E.POZOSTAŁE KOSZTY OPERACYJNE 1.Wartość sprzedanych składników majątku trwałego 2.Pozostałe koszty operacyjne F.ZYSK/STRATA NA DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ (C+D-E) G.PRZYCHODY FINANSOWE 1.Dywidendy z tytułu udziałów - w tym od jednostek zależnych i stowarzyszonych 2.Odsetki uzyskane 3.Pozostałe H.KOSZTY FINANSOWE 1.Odpisy aktualizujące wartość finansowego majątku trwałego oraz krótkoterminowych papierów wartościowych 2.Odsetki do zapłacenia - w tym dla jednostek zależnych i stowarzyszonych 3.Pozostałe I.ZYSK/STRATA BRUTTO NA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ (F+G-H) J.Zyski nadzwyczajne K.Straty nadzwyczajne L.ZYSK/STRATA BRUTTO (I+J-K) M.OBOWIĄZKOWE OBCIĄŻENIA WYNIKU FINANSOWEGO 1.Podatek dochodowy od osób prawnych lub osób fizycznych 2.Pozostałe obowiązkowe obciążenia** N.ZYSK/STRATA NETTO (L-M) ** Wymienić, jakie obciążenia. Prognoza przepływu środków pieniężnych podmiotu gospodarczego w okresie realizacji przedsięwzięcia (programu) oraz wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją - informacje w podziale na kolejne lata (w tys. zł) TABELA NR 8 Lp.WyszczególnienieRok złożenia wnioskuOkres realizacji przedsięwzięcia (programu)Lata spłaty kredytu/pożyczki* 19.....20....., 20....., ...20....., 20....., ... A.PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ (z poz. III) I.Wynik finansowy netto (zysk/strata) II.Korekty o pozycje: 1.Amortyzacja 2.Zyski/Straty z tytułu różnic kursowych 3.Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone 4.Rezerwy na należności 5.Inne rezerwy 6.Podatek dochodowy od zysku brutto 7.Podatek dochodowy zapłacony 8.Wynik na sprzedaży i likwidacji składników działalności 9.Zmiana stanu zapasów 10.Zmiana stanu należności i roszczeń 11.Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) oraz funduszów specjalnych 12.Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 13.Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 14.Pozostałe pozycje III.Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) B.PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI INWESTYCYJNEJ (z poz. VIII) I.Nabycie/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych II.Nabycie/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego III.Nabycie/Sprzedaż akcji, udziałów i papierów wartościowych IV.Udzielone/Zwrócone pożyczki V.Otrzymane/Zwrócone dywidendy VI.Otrzymane/Zwrócone odsetki VII.Pozostałe pozycje VIII.Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI+/-VII) C.PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI FINANSOWEJ (z poz. X) I.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych kredytów bankowych II.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych pożyczek, emisja/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych III.Zaciągnięcie/Spłata krótkoterminowych kredytów bankowych IV.Zaciągnięcie/Spłata krótkoterminowych pożyczek, emisja/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych V.Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli VI.Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego VI.Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału VIII.Zapłacone/Zwrócone odsetki IX.Pozostałe pozycje X.Środki pieniężne netto z działalności finansowej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI+/-VII+/-VIII+/-IX) D.ZMIANA STANU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH NETTO (A+/-B+/-C) E.ŚRODKI PIENIĘŻNE NA POCZĄTEK ROKU OBROTOWEGO F.ŚRODKI PIENIĘŻNE NA KONIEC ROKU OBROTOWEGO (D+E) Prognozowane pokrycie obsługi długu w okresie realizacji przedsięwzięcia (programu) oraz wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją - informacja w podziale na kolejne lata TABELA NR 9 Wskaźnik obsługi długu z nadwyżki finansowejOkres realizacji przedsięwzięcia oraz wykonywania zobowiązania objętego poręczeniem/gwarancją* 19....., 20....., 20....., zysk netto + amortyzacja rata kredytu** + odsetki*** ** Należy uwzględnić wykup obligacji i raty wszystkich kredytów długoterminowych przypadające do zapłaty w danym roku. *** Należy uwzględnić wszystkie przypadające do zapłaty w danym roku odsetki z tytułu zaciągniętych kredytów długoterminowych i emisji obligacji. Zbiorcza informacja o wniosku i załącznikach TABELA NR 10a (wypełniana w przypadku ubiegania się o poręczenie/gwarancję* spłaty kredytu bankowego/pożyczki*) 1. Nazwa i adres jednostki starającej się o poręczenie/gwarancję*9. Wysokość kredytu/pożyczki* 2. Regon3. Klasyfikacja EKD10. Przeznaczenie kredytu/pożyczki* 4. Wypis z rejestru właściwego dla podmiotu gospodarczego11. Okres spłaty kredytu/pożyczki* 5. Organ założycielski lub organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa (w przypadku występowania)12. Zabezpieczenie poręczenia/gwarancji* Skarbu Państwa 6. Nazwa i adres banku, w którym podmiot gospodarczy posiada rachunek rozliczeniowy13. Adres właściwego organu ZUS 7. Bank kredytodawca/pożyczkodawca* - nazwa i adres14. Ocena wiarygodności kredytowej kredytobiorcy (rating) - w przypadku posiadania oraz a) nazwa firmy ratingowej przyznającej ocenę 8. Adres właściwego Urzędu Skarbowegob) data przyznania oceny Prosimy załączyć: (1) opinię organu założycielskiego lub organu uprawnionego do reprezentowania Skarbu Państwa, w przypadku gdy kredytobiorca jest państwową osobą prawną lub spółką, w której Skarb Państwa posiada większość udziałów lub akcji, (2) opinię Urzędu Skarbowego właściwego dla kredytobiorcy, na temat wywiązywania się podmiotu gospodarczego z zobowiązań wobec Skarbu Państwa (za okres ostatnich trzech lat), (3) zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczące stanu płatności składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i na Fundusz Pracy, (4) opinię banku prowadzącego rachunek bieżący kredytobiorcy, (5) opinię banku - kredytodawcy, (6) warunkową umowę kredytową lub w przypadku kredytu zagranicznego projekt umowy kredytowej/projekt umowy pożyczki* wraz z określeniem wysokości oraz terminów spłaty poszczególnych rat kredytu i odsetek, (7) analizę wykonalności przedsięwzięcia (programu), z którym związane jest poręczenie/gwarancja*. * Niepotrzebne skreślić. Zbiorcza informacja o wniosku i załącznikach TABELA NR 10b (wypełniana w przypadku ubiegania się o udzielenie poręczenia spłaty zobowiązań wynikających z tytułu emisji obligacji) 1. Nazwa i adres jednostki starającej się o poręczenie9. Wysokość emisji obligacji według łącznej wartości nominalnej 2. Regon3. Klasyfikacja EKD10. Cele emisji obligacji 4. Wypis z rejestru właściwego dla podmiotu gospodarczego11. Termin wykupu obligacji 5. Organ założycielski lub organ uprawniony do reprezentowania Skarbu Państwa (w przypadku występowania)12. Termin przedawnienia roszczeń: • z tytułu świadczenia głównego • z tytułu odsetek od obligacji 6. Nazwa i adres banku, w którym podmiot gospodarczy posiada rachunek rozliczeniowy13. Zabezpieczenie poręczenia Skarbu Państwa 7. Bank reprezentant - nazwa i adres14. Adres właściwego Urzędu Skarbowego 8. Ocena wiarygodności emitenta (rating) - w przypadku posiadania 15. Adres właściwego organu ZUS oraz a) nazwa firmy ratingowej przyznającej ocenę b) data przyznania oceny Prosimy załączyć: (1) opinię organu założycielskiego lub organu uprawnionego do reprezentowania Skarbu Państwa, w przypadku gdy emitent jest państwową osobą prawną lub spółką, w której Skarb Państwa posiada większość udziałów lub akcji, (2) opinię Urzędu Skarbowego właściwego dla emitenta, na temat wywiązywania się podmiotu gospodarczego z zobowiązań wobec Skarbu Państwa (za okres ostatnich trzech lat), (3) zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczące stanu płatności składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i na Fundusz Pracy, (4) opinię banku prowadzącego rachunek bieżący wnioskodawcy, (5) prospekt emisyjny, (6) opinię banku reprezentanta, (7) informację emitenta o zaciągniętych i nie spłaconych przez niego kredytach oraz pożyczkach, a także wyemitowanych i nie spłaconych dłużnych papierach wartościowych, (8) analizę wykonalności przedsięwzięcia (programu), z którym związane jest poręczenie. Zbiorcza informacja o wniosku i załącznikach TABELA NR 10c (wypełniana w przypadku wniosku o udzielenie bankowi zagranicznemu lub zagranicznej instytucji finansowej gwarancji spłaty potencjalnego zobowiązania wynikającego z gwarancji udzielonej kredytodawcy za kredytobiorcę - REGWARANCJA) 1. Nazwa i adres jednostki, która udzieliła gwarancji za kredytobiorcę6. Wysokość gwarancji udzielonej za kredytobiorcę 2. Nazwa i adres kredytobiorcy7. Przeznaczenie kredytu/pożyczki* gwarantowanego za kredytobiorcę 3. Bank kredytodawca/pożyczkodawca* - nazwa i adres8. Okres spłaty kredytu/pożyczki* gwarantowanego za kredytobiorcę 4. Adres Urzędu Skarbowego właściwego dla kredytobiorcy9. Ocena wiarygodności kredytowej kredytobiorcy (rating) - w przypadku posiadania oraz a) nazwa firmy ratingowej przyznającej ocenę 5. Adres organu ZUS właściwego dla kredytobiorcyb) data przyznania oceny Prosimy załączyć: (1) umowę gwarancji udzielonej za kredytobiorcę, (2) opinię organu założycielskiego lub organu uprawnionego do reprezentowania Skarbu Państwa, w przypadku gdy kredytobiorca jest państwową osobą prawną lub spółką, w której Skarb Państwa posiada większość udziałów lub akcji, (3) opinię Urzędu Skarbowego właściwego dla kredytobiorcy, na temat wywiązywania się podmiotu gospodarczego z zobowiązań wobec Skarbu Państwa (za okres ostatnich trzech lat), (4) zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczące stanu płatności składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i na Fundusz Pracy, (5) opinię banku prowadzącego rachunek bieżący kredytobiorcy, (6) opinię banku - kredytodawcy, (7) projekt umowy kredytowej (projekt umowy pożyczki) wraz z określeniem wysokości oraz terminów spłaty poszczególnych rat kredytu i odsetek, (8) analizę wykonalności przedsięwzięcia (programu), z którym związana jest gwarancja. * Niepotrzebne skreślić. Załącznik nr 2 WNIOSEK O UDZIELENIE PORĘCZENIA/GWARANCJI* Ilustracja Ilustracja Dane finansowe banku za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (w tys. zł) TABELA NR 1 cz. I Lp.WyszczególnienieStan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na dzień ........ AKTYWA I.Kasa, środki w Banku Centralnym 1.A vista 2.Rezerwa obowiązkowa 3.Inne środki II.Dłużne papiery wartościowe uprawnione do redyskontowania w Banku Centralnym III.Należności od innych instytucji finansowych 1.A vista 2.Terminowe IV.Należności od klientów i sektora budżetowego V.Dłużne papiery wartościowe 1.Emitentów państwowych 2.Innych emitentów (w tym odkupione, własne) VI.Akcje, udziały i inne papiery wartościowe o zmiennej kwocie dochodu VII.Akcje i udziały w jednostkach zależnych 1.W instytucjach finansowych 2.W pozostałych jednostkach VIII.Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych 1.W instytucjach finansowych 2.W pozostałych jednostkach IX.Akcje i udziały w innych jednostkach o stałej kwocie dochodu 1.W instytucjach finansowych 2.W pozostałych jednostkach X.Wartości niematerialne i prawne 1.Koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej 2.Wartość firmy 3.Inne wartości niematerialne i prawne 4.Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych XI.Rzeczowy majątek trwały 1.Nieruchomości 2.Pozostałe środki trwałe 3.Inwestycje rozpoczęte 4.Zaliczki na poczet inwestycji XII.Akcje własne i udziały do zbycia XIIIInne aktywa 1.Przyjęte aktywa - do zbycia 2.Pozostałe XIV.Rozliczenia międzyokresowe SUMA AKTYWÓW PASYWA I.Zobowiązania wobec Banku Centralnego II.Zobowiązania wobec instytucji finansowych 1.A vista 2.Terminowe III.Zobowiązania wobec klientów i sektora budżetowego 1.Lokaty oszczędnościowe: a) a vista, b) terminowe 2.Pozostałe: a) a vista, b) terminowe IVZobowiązania z tytułu papierów wartościowych 1.Własnych obligacji 2.Pozostałe V.Fundusze specjalne i inne pasywa 1.Fundusze specjalne 2.Inne pasywa VI.Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów 1.Rozliczenia międzyokresowe 2.Przychody przyszłych okresów VII.Rezerwy 1.Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych 2.Pozostałe rezerwy VIII.Zobowiązania podporządkowane IX.Kapitał (fundusz) podstawowy X.Zadeklarowane, lecz nie wniesione, wkłady na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna) XI.Kapitał (fundusz) zapasowy 1.Ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej 2.Tworzony ustawowo 3.Tworzony zgodnie ze statutem 4.Inny XII.Kapitał (fundusz) rezerwowy 1.Z aktualizacji wyceny 2.Na ogólne ryzyko bankowe 3.Pozostałe XIII.Nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych 1.Zysk (wielkość dodatnia) 2.Strata (wielkość ujemna) XIVWynik finansowy netto roku obrotowego 1.Zysk netto (wielkość dodatnia) 2.Strata netto (wielkość ujemna) SUMA PASYWÓW Pozycje pozabilansowe TABELA NR 1 cz. II Lp.WyszczególnienieStan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na dzień ........ I.Zobowiązania warunkowe z tytułu: 1.Weksli akceptowanych i indosowanych, czeków, akredytyw itp. 2.Udzielonych gwarancji i poręczeń 3.Pozostałe II.Zobowiązania wynikające z tytułu operacji kupna/sprzedaży z klauzulą odkupu III.Ryzyko kredytowe wywołane nieodwołalnymi zobowiązaniami Rachunek zysków i strat banku za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (w tys. zł) TABELA NR 2 Lp.WyszczególnienieZa okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Stan na dzień ........ I.Przychody z tytułu odsetek 1.Od instytucji finansowych 2.Od klientów i sektora budżetowego 3.Papierów wartościowych: a) o stałej kwocie dochodu b) o zmiennej kwocie dochodu 4.Pozostałe II.Koszty odsetek 1.Od instytucji finansowych 2.Od klientów i sektora budżetowego 3.Pozostałe III.Wynik z tytułu odsetek (I-II) IV.Przychody z tytułu prowizji V.Koszty z tytułu prowizji VI.Wynik z tytułu prowizji (IV-V) VII.Przychody z akcji, udziałów i innych papierów wartościowych 1.Od jednostek zależnych 2.Od jednostek stowarzyszonych 3.Od innych jednostek VIII.Wynik na operacjach finansowych 1.Papierami wartościowymi 2.Pozostałych IX.Wynik z pozycji wymiany X.Wynik z działalności bankowej XI.Pozostałe przychody operacyjne XII.Pozostałe koszty operacyjne XIII.Koszty działania banku 1.Wynagrodzenia 2.Narzuty na wynagrodzenia 3.Pozostałe XIV.Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych XV.Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości 1.Odpisy na rezerwy na należności, zobowiązania warunkowe i inne oraz ogólny fundusz ryzyka 2.Aktualizacja wartości majątku finansowego XVI.Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji 1.Należności, zobowiązań warunkowych i innych 2.Wartości majątku finansowego XVII.Różnica wartości rezerw i aktualizacji (XV-XVI) XVIII.Wynik z działalności operacyjnej (X+XI-XII-XIII-XIV+/-XVII) XIX.Wynik na operacjach nadzwyczajnych 1.Zyski nadzwyczajne 2.Straty nadzwyczajne XX.Wynik finansowy brutto (XVIII+/-XIX) 1.Zysk brutto 2.Strata brutto XXI.Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego 1.Podatek dochodowy 2.Pozostałe obowiązkowe obciążenia XXII.Wynik finansowy netto 1.Zysk netto 2.Strata netto Sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych banku za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (w tys. zł) TABELA NR 3 Lp.WyszczególnienieZa okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Za okres od 01.01 ..... r. do 31.12 .... r.Stan na dzień ........ A.Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej (poz. III) I.Wynik finansowy netto (Zysk/Strata) II.Korekty o pozycje: 1.Amortyzacja 2.Zyski/Straty z tytułu różnic kursowych 3.Odsetki i dywidendy otrzymane i zapłacone 4.Rezerwy na należności 5.Inne rezerwy 6.Podatek dochodowy od zysku brutto 7.Podatek dochodowy zapłacony 8.Wynik na sprzedaży likwidacji składników działalności inwestycyjnej 9.Zmiana stanu dłużnych papierów wartościowych 10.Zmiana stanu należności od innych instytucji finansowych 11.Zmiana stanu należności od klientów i sektora budżetowego 12.Zmiana stanu akcji, udziałów i innych papierów wartościowych o zmiennej kwocie dochodu 13.Zmiana stanu zobowiązań wobec instytucji finansowych 14.Zmiana stanu zobowiązań wobec klientów i sektora budżetowego 15.Zmiana stanu zobowiązań z tytułu papierów wartościowych 16.Zmiana stanu innych zobowiązań 17.Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 18.Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 19.Pozostałe pozycje III.Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) B.Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej (poz. VII) I.Nabycie/Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych II.Nabycie/Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego III.Nabycie/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych IV.Nabycie/Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych V.Nabycie/Sprzedaż innych akcji, udziałów i papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) VI.Pozostałe pozycje VIIŚrodki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI) C.Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej (poz. VIII) , I.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych kredytów wobec banków II.Zaciągnięcie/Spłata długoterminowych pożyczek, emisja/wykup obligacji lub innych papierów wartościowych wobec innych instytucji finansowych III.Zmiana stanu zobowiązań podporządkowanych IV.Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli V.Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego VI.Wpływy z emisji akcji i udziałów własnych oraz dopłat do kapitału VII.Pozostałe pozycje VIII.Środki pieniężne netto z działalności finansowej (+/-I+/-II+/-III+/-IV+/-V+/-VI+/-VII) D.Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+/-B+/-C) E.Środki pieniężne na początek okresu F.Środki pieniężne na koniec okresu (D+E) Wskaźniki charakteryzujące działalność banku za ostatnie trzy lata oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku TABELA NR 4 Lp.WyszczególnienieStan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na 31.12 ..... r.Stan na dzień ........ 1.Wskaźniki dochodowości: aZwrot na kapitale (zysk netto / fundusze własne) bZwrot na aktywach (zysk netto / średni poziom aktywów razem) cZwrot na pracujących aktywach (zysk netto / średni poziom aktywów pracujących) dMarża na odsetkach netto (odsetki pobrane - odsetki zapłacone / średni poziom aktywów razem) eMarża operacyjna (przychody operacyjne - koszty operacyjne / średni poziom aktywów razem) fMarża zysku netto (zysk netto / przychody operacyjne) gWykorzystanie aktywów (przychody operacyjne / aktywa razem) 2.Wskaźniki ryzyka działalności kredytowej aUdział rezerw w portfelu kredytowym bWielkość należności zagrożonych do aktywów razem 3.Wskaźnik płynności agotówka + należności od NBP do aktywów 4.Współczynnik wypłacalności 5.Wskaźniki ryzyka dewizowego aWielkość pozycji walutowej całkowitej do wielkości kapitałów własnych bZyski (Straty) kursowe do przychodów operacyjnych Załącznik nr 3 WNIOSEK O UDZIELENIE PORĘCZENIA/GWARANCJI* Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Nakłady związane z przedsięwzięciem i źródła ich finansowania - informacje w podziale na kolejne lata (w zł) TABELA NR 1 Lp.WyszczególnienieLata poprzednieRok złożenia wnioskuLata inwestowaniaLata spłaty kredytu 19....., 19....., ...19...20....., 20....., ...20....., 20....., ... 1.Nakłady inwestycyjne 2.Źródła finansowania: a.Środki z budżetu jednostki samorządu terytorialnego b.Kredyty krajowe objęte poręczeniem Skarbu Państwa c.Kredyty zagraniczne objęte poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa d.Środki z emisji obligacji objętych poręczeniem Skarbu Państwa e.Inne kredyty lub pożyczki krajowe f.Inne kredyty lub pożyczki zagraniczne g.Środki z innych emisji obligacji lub innych dłużnych papierów wartościowych h.Inne źródła finansowania (wymienić, jakie) Załącznik nr 4 WNIOSEK O UDZIELENIE GWARANCJI NAPRAWIENIA SZKÓD Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 WNIOSEK O UDZIELENIE PORĘCZENIA WYPŁATY ODSZKODOWANIA ZA ZNISZCZONE, USZKODZONE LUB SKRADZIONE EKSPONATY WYSTAWOWE Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). (Dz. U. Nr 92, poz. 1047) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W "Polskiej Klasyfikacji Działalności", stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 128, poz. 829 i z 1998 r. Nr 143, poz. 918), wprowadza się następujące zmiany: 1) w części "Schemat Klasyfikacji": a) w sekcji D "Przetwórstwo przemysłowe" w podsekcji DD dział 20 "Produkcja drewna i wyrobów z drewna" otrzymuje brzmienie: "20 Produkcja drewna i wyrobów z drewna oraz z korka (oprócz mebli), artykułów ze słomy i materiałów używanych do wyplatania", b) w sekcji J "Pośrednictwo finansowe" dział 66 grupa 66.0 "Ubezpieczenia i fundusze emerytalno-rentowe" otrzymuje brzmienie: "66.0 Ubezpieczenia oraz fundusze emerytalno-rentowe, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej", c) w sekcji K "Obsługa nieruchomości, wynajem, nauka i usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" w dziale 74 w grupie 74.5 w klasie 74.50 podklasa 74.50.Z "Rekrutacja pracowników i pozyskiwanie personelu" otrzymuje brzmienie: "74.50.A Działalność związana z pośrednictwem pracy 74.50.B Działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych wynajmujących się do pracy", d) w sekcji M "Edukacja" w dziale 80 w grupie 80.1: - klasa 80.10 otrzymuje brzmienie: "80.10 Szkolnictwo podstawowe i gimnazjalne", - podklasa 80.10.Z otrzymuje brzmienie: "80.10.A Szkolnictwo podstawowe 80.10.B Szkolnictwo gimnazjalne", e) w sekcji O "Pozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna" w dziale 90 w grupie 90.0 klasa 90.00 "Odprowadzanie ścieków, wywóz odpadów, usługi sanitarne i pokrewne" otrzymuje brzmienie: "90.00 Gospodarka ściekami oraz wywóz i unieszkodliwianie odpadów, usługi sanitarne i pokrewne"; 2) w części "Wyjaśnienia": a) w podklasie 65.23.Z "Pozostałe pośrednictwo finansowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane" ostatnie tiret: "- spisywanie dwóch jednocześnie zawieranych, powiązanych ze sobą transakcji finansowych, opcji oraz innych zabezpieczeń przed stratami finansowymi" otrzymuje brzmienie: "- wystawianie swapów (transakcja finansowa polegająca na umowie dwóch stron na wzajemną wymianę płatności odsetek od ustalonej kwoty w regularnych odstępach czasu do dnia wygaśnięcia kontraktu), dokonywanie opcji oraz zawieranie transakcji zabezpieczających z wykorzystaniem papierów wartościowych oraz instrumentów pochodnych.", b) podklasa 74.14.Z "Doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania" otrzymuje brzmienie: "74.14.Z Doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania Podklasa ta obejmuje: - doradztwo i bezpośrednią pomoc dla podmiotów gospodarczych i służb publicznych w zakresie: - kontaktów ze środkami masowego przekazu i "public relations", - opracowywania systemów prowadzenia rachunkowości i kontroli wydatków, - planowania, organizacji pracy, efektywności zarządzania, - doradztwa połączonego z zarządzaniem (np. działalność agronomów w rolnictwie), - działań arbitrażowych i pojednawczych między pracodawcą a pracobiorcą, - doradztwo personalne rozumiane w szczególności jako: - dokonywanie analiz kwalifikacji pracowników i formułowanie zakresu obowiązków, - określanie pożądanych kwalifikacji kandydatów, - dobór i rekomendowanie kandydatów na określone stanowiska pracy, - doradztwo z zakresu przepisów i procedur dotyczących doboru i zatrudniania pracowników.", c) podklasa 74.50.Z "Rekrutacja pracowników i pozyskiwanie personelu" otrzymuje brzmienie: "74.50.A Działalność związana z pośrednictwem pracy Podklasa ta obejmuje: - pozyskiwanie ofert pracy i upowszechnianie informacji o miejscach pracy, - poszukiwanie pracowników i wybór zgłoszeń pod kątem potrzeb pracodawcy przez m.in.: - weryfikację kandydatów, - sprawdzanie referencji, - poszukiwanie i przyjmowanie personelu kierowniczego, - przyjmowanie pracowników kontraktowych przez agencje dla innych jednostek lub osób: wynajmowanie na zlecenie, głównie na krótki okres, pracowników wynagradzanych przez te agencje. Podklasa ta nie obejmuje: - działalności państwowych urzędów pracy sklasyfikowanej w 75.13.Z, - działalności związanej z wynajmowaniem pracowników rolnych, sklasyfikowanej w 01.4, - działalności jednoosobowych podmiotów gospodarczych wynajmujących się do pracy, sklasyfikowanej w 74.50.B, - działalności agentów teatralnych i artystycznych, sklasyfikowanej w 74.84.B, - działalności związanej z obsadą aktorską, teatralną i filmową, sklasyfikowanej w 92.72.Z. 74.50.B Działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych wynajmujących się do pracy Podklasa ta obejmuje: - działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych - osób fizycznych wykonujących działalność gospodarczą, której efektem jest wyłącznie praca (np.: piekarza, ekspedientki, palacza c.o., robotników zatrudnionych przy za- i wyładunku towarów, kierowców, wynajmowanie się kucharek do świadczenia usług kucharskich w restauracjach, na przyjęciach lub innych imprezach okolicznościowych) bez ponoszenia ryzyka związanego z wykonywaną pracą. Podklasa ta nie obejmuje: - działalności związanej z wynajmowaniem pracowników rolnych, sklasyfikowanej w 01.4, - działalności związanej z rekrutacją pracowników i pozyskiwaniem personelu, sklasyfikowanej w 74.50.A, - działalności agentów teatralnych i artystycznych, sklasyfikowanej w 74.84.B, - działalności związanej z obsadą aktorską, teatralną i filmową, sklasyfikowanej w 92.72.Z, - działalności państwowych urzędów pracy sklasyfikowanej w 75.13.Z", d) w podklasie 75.13.Z "Kierowanie w zakresie efektywności gospodarowania" piąte tiret otrzymuje brzmienie: "- rynkiem siły roboczej (aktywizacją zawodową, pośrednictwem pracy, zwalczaniem bezrobocia)", e) w sekcji M "Edukacja": - opis sekcji otrzymuje brzmienie: "Sekcja ta obejmuje: - szkoły publiczne i niepubliczne wszystkich typów, prowadzone przez organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego, inne osoby prawne oraz osoby fizyczne, - kształcenie na kursach dziennych i wieczorowych, w drodze korespondencyjnej oraz poprzez radio i telewizję, - kształcenie w systemie szkolnym obejmującym: klasy "zerowe" w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły zasadnicze, szkoły średnie oraz szkoły wyższe, - pozostałe formy kształcenia prowadzone przede wszystkim dla dorosłych. Sekcja ta nie obejmuje: - działalności o charakterze opiekuńczo-wychowawczym (działalność żłobków, przedszkoli, burs, internatów, organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży itp.), sklasyfikowanej w działach 55 i 85, - kształcenia związanego głównie z rekreacją (np. kursów gry w brydża, golfa itp.), sklasyfikowanego w 92". - podklasa 80.10.Z "Szkolnictwo podstawowe" otrzymuje brzmienie: "80.10.A Szkolnictwo podstawowe Podklasa ta obejmuje szkolnictwo dla dzieci i młodzieży: - prowadzenie klas "zerowych" w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, - szkoły podstawowe, w tym szkoły podstawowe specjalne dla dzieci z odchyleniami i zaburzeniami rozwojowymi. Podklasa ta nie obejmuje: - prowadzenia edukacji w gimnazjum, sklasyfikowanej w 80.10.B, - programów walki z analfabetyzmem u dorosłych, sklasyfikowanych w 80.42.Z, - prowadzenia dziennej opieki nad dziećmi, sklasyfikowanej w 85.32.A, 85.32.B i 85.32.D. 80.10.B Szkolnictwo gimnazjalne Podklasa ta obejmuje szkolnictwo dla dzieci i młodzieży: - prowadzenie edukacji w gimnazjum na podbudowie programowej szkoły podstawowej, - prowadzenie edukacji w gimnazjum specjalnym dla dzieci z odchyleniami i zaburzeniami rozwojowymi. Podklasa ta nie obejmuje: - prowadzenia edukacji w szkole podstawowej, sklasyfikowanej w 80.10.A, - programów walki z analfabetyzmem u dorosłych, sklasyfikowanych w 80.42.Z, - prowadzenia dziennej opieki nad dziećmi, sklasyfikowanej w 85.32.A, 85.32.B i 85.32.D.", f) podklasa 85.32.B "Przedszkola i oddziały przedszkolne przy szkołach podstawowych" otrzymuje brzmienie: "85.32.B Przedszkola Podklasa ta obejmuje: - działalność opiekuńczo-wychowawczą i edukacyjną w placówkach przeznaczonych dla dzieci w wieku od 3 lat do rozpoczęcia przez nie nauki w szkole podstawowej. Podklasa ta nie obejmuje: - działalności edukacyjnej w klasach "zerowych" w oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, sklasyfikowanej w 80.10.A."; 3) w części "Powiązanie NACE Rev. 1-EKD wyd. II-KWiU-PKD wyd. I" kody oznaczone symbolami: a) "EKD 74.50 - PKD 74.50.Z" zastępuje się kodami: - "EKD 74.50 - PKD 74.50.A 74.50.B", b) "EKD 80.10.10 - PKD 80.10.Z 80.10.20 80.10.25 80.10.30 80.10.40" zastępuje się kodami: - "EKD 80.10.10 - PKD 80.10.A 80.10.20 - 80.10.A, 80.10.B 80.10.25 - 80.10.A, 80.10.B 80.10.30 - 80.10.A, 80.10.B 80.10.40 - 80.10.A, 80.10.B". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze. (Dz. U. Nr 92 poz. 1048) Na podstawie art. 8 oraz art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719, z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044 oraz z 1999 r. Nr 27, poz. 243, Nr 63, poz. 702 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze (Dz. U. Nr 19, poz. 92, z 1996 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 52, poz. 229, z 1997 r. Nr 36, poz. 219, Nr 82, poz. 519, Nr 97, poz. 597, Nr 105, poz. 665 i Nr 144, poz. 964 oraz z 1999 r. Nr 12, poz. 97, Nr 53, poz. 550 i Nr 64, poz. 733) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Wysokość kredytów objętych dopłatami na cele, o których mowa w § 1 pkt 1-6, nie może przekroczyć łącznie równowartości 10 q żyta na 1 ha użytków rolnych, według cen przyjętych do naliczania podatku rolnego w roku, w którym zawarto umowy kredytowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i sposobu pobierania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja. (Dz. U. Nr 92, poz. 1049) Na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042, z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 1999 r. Nr 88, poz. 980 i Nr 91, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja (Dz. U. Nr 60, poz. 387), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1 wyrazy "1.000 zł" zastępuje się wyrazami "200 zł", a wyrazy "500.000 zł" zastępuje się wyrazami "1.000.000 zł"; 2) w § 3 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane udokumentować prawidłowość obliczonej opłaty oraz przedstawić Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki dane stanowiące podstawę jej obliczenia."; 3) w § 4: a) w ust. 1 po wyrazach "ust. 2" dodaje się wyrazy "i 3", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W terminie określonym w ust. 2 pierwszą opłatę wnosi także przedsiębiorstwo energetyczne, któremu udzielono koncesji na wniosek, jeżeli w roku poprzedzającym udzielenie koncesji uzyskało przychody ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) lub towarów w zakresie działalności objętej tą koncesją."; 4) w § 6 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, w razie niewniesienia opłaty w terminie określonym w § 4."; 5) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., z wyjątkiem § 1 pkt 3 lit. b), który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1999 r. (poz. 1049) TABELA WSPÓŁCZYNNIKÓW OPŁAT Lp.Rodzaj działalności koncesjonowanejDla energii elektrycznej, ciepła i paliw gazowychDla pozostałych paliw 1Wytwarzanie paliw i energii0,00060,0004 2Magazynowanie paliw0,00060,0004 3Przesyłanie i dystrybucja paliw i energii0,00060,0004 4Obrót paliwami i energią0,00060,0004 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 listopada 1999 r. w sprawie trybu i zasad nieodpłatnego pobierania prób towarów przez organy Inspekcji Handlowej. (Dz. U. Nr 92, poz. 1050) Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb i zasady nieodpłatnego pobierania prób towarów przez organy Inspekcji Handlowej, zwanej dalej "Inspekcją". § 2. 1. Próby towarów pobiera się, jeżeli okoliczności uzasadniają podejrzenie, że towar: 1) nie spełnia wymagań jakościowych deklarowanych przez przedsiębiorcę lub wymogów bezpieczeństwa określonych w przepisach odrębnych albo w dokumentach normalizacyjnych, 2) może stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia konsumentów. 2. Próby towarów pobiera się w ilościach i w sposób określony w przepisach odrębnych lub w dokumentach normalizacyjnych, a w razie braku takiego określenia - w ilościach i w sposób niezbędny do przeprowadzenia badań. § 3. 1. Organ Inspekcji może zlecić inspektorowi Inspekcji nieodpłatne pobieranie prób towarów w toku postępowania kontrolnego w celu poddania ich badaniom laboratoryjnym lub badaniom organoleptycznym. 2. Pobieranie prób towarów trwałego użytku, których wartość jednostkowa przekracza 5000 zł, wymaga zgody organu Inspekcji. § 4. Pobrane próby towarów podlegają: 1) zabezpieczeniu w sposób określony w przepisach odrębnych lub w dokumentach normalizacyjnych, a w razie braku takiego określenia - przez opatrzenie ich cechami, znakami lub pieczęciami urzędowymi, które uniemożliwiają naruszenie towaru, 2) przechowywaniu w sposób i w warunkach zabezpieczających towar przed zmianą jakości lub cech charakterystycznych. § 5. Inspektor dostarcza pobraną próbę towaru do badań niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia pobrania próby, z zachowaniem warunków uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych towaru. § 6. 1. Pobranie próby towaru stwierdza się przez sporządzenie protokołu. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności: 1) pieczęć urzędową, 2) numer protokołu, 3) numer zlecenia, 4) datę i miejsce pobrania próby, 5) imię, nazwisko i stanowisko służbowe pobierającego próbę, 6) wyszczególnienie przepisów odrębnych lub dokumentów normalizacyjnych, według których próbę towaru pobrano i zabezpieczono, 7) opis sposobu pobrania i zabezpieczenia próby, 8) określenie proponowanego zakresu badań laboratoryjnych, 9) własnoręczne podpisy pobierającego próbę oraz przedsiębiorcy lub jego przedstawiciela. 3. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden pozostawia się - za pokwitowaniem - kontrolowanemu przedsiębiorcy lub jego przedstawicielowi, drugi pozostawia się w aktach sprawy. 4. Formularze protokołów pobrania próby są drukami ścisłego zarachowania. Wzór protokołu stanowi załącznik do rozporządzenia. § 7. 1. Organ Inspekcji pobiera i zabezpiecza, z zastrzeżeniem ust. 3, dodatkową próbę towaru z tej samej partii w ilości odpowiadającej próbie pobranej do badań. Przepisy § 2 ust. 2, § 4 i § 6 stosuje się odpowiednio. 2. Dodatkowa próba towaru jest przechowywana przez kontrolowanego, z zachowaniem warunków uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych towaru, do czasu zakończenia postępowania pokontrolnego i w tym czasie nie może być wprowadzona do obrotu. 3. Dodatkowej próby, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się, jeżeli: 1) pobranie próby byłoby utrudnione z uwagi na wartość, rodzaj lub niewielką ilość towaru, 2) przechowanie próby w warunkach uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych towaru jest niemożliwe, 3) próba towaru została poddana badaniom organoleptycznym w toku przeprowadzonej kontroli, chyba że wyniki tych badań uzasadniają podejrzenie, że towar nie spełnia wymagań jakościowych lub bezpieczeństwa, określonych w przepisach odrębnych, 4) przedsiębiorca wystąpił z wnioskiem o niepobieranie dodatkowej próby. 4. Jeżeli dodatkowej próby towaru nie pobrano, należy uczynić o tym adnotację w protokole, o którym mowa w § 6 ust. 1. 5. Organ Inspekcji niezwłocznie zwalnia dodatkową próbę towaru do obrotu, jeżeli w związku z wynikami badań dalsze przechowywanie stało się bezprzedmiotowe. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 1999 r. (poz. 1050) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub przy unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów. (Dz. U. Nr 92, poz. 1051) Na podstawie art. 78 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przed przystąpieniem do rewizji celnej towarów organ celny powiadamia zgłaszającego o terminie i miejscu przeprowadzenia rewizji. 2. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w formie ustnej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W uzasadnionych wypadkach organ celny dokonuje powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w formie pisemnej. 4. Jeżeli zgłoszenie celne zostało dokonane w formie pisemnej, organ celny umieszcza na zgłoszeniu celnym adnotację o dokonaniu powiadomienia. § 2. W wypadku gdy zgłaszający lub jego przedstawiciel nie stawi się w terminie i miejscu określonym w powiadomieniu, o którym mowa w § 1 ust. 1, organ celny przeprowadza rewizję celną bez ich udziału. § 3. 1. Po przyjęciu zgłoszenia celnego organ celny może przystąpić do rewizji celnej towarów, polegającej w szczególności na: 1) dokonaniu oględzin towarów, 2) przeliczeniu, zważeniu towarów lub dokonaniu innych pomiarów, 3) ustaleniu parametrów i właściwości towarów w celu stwierdzenia ich rodzaju i stanu lub oceny ich wartości celnej. 2. W toku rewizji celnej organ celny dokonuje porównania ilości, rodzaju i stanu towaru z danymi zawartymi w zgłoszeniu celnym oraz dołączonych do niego dokumentach. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej rewizji organ celny stwierdzi niezgodność, funkcjonariusz celny przeprowadzający rewizję jest obowiązany sporządzić protokół. § 4. Czynności rewizji celnej mogą zostać ograniczone do oględzin, w szczególności w odniesieniu do: 1) przesyłek wartości dewizowych opatrzonych zamknięciami bankowymi, 2) jednorodnych towarów masowych, 3) towarów w oryginalnych opakowaniach producenta, 4) pustych środków transportu, 5) towarów, które ze względu na swoje szczególne właściwości wymagają specjalnych opakowań, a ich otwarcie wymaga zachowania szczególnych warunków, których niedotrzymanie mogłoby spowodować uszkodzenie lub zniszczenie towarów, a informacja o możliwości zaistnienia takiego wypadku została zawarta w zgłoszeniu celnym. § 5. Organ celny przeprowadza rewizję celną całości towarów, w szczególności gdy: 1) stwierdzono naruszenie lub zdjęcie zamknięć celnych, 2) stwierdzono uszkodzenia środków transportu lub opakowań z nałożonymi zamknięciami celnymi, 3) następuje przyjęcie towaru do depozytu celnego, 4) stwierdzono lub istnieje uzasadnione podejrzenie sfałszowania dokumentów, 5) wyniki częściowej rewizji towaru nie odnoszą się do całości towarów objętych zgłoszeniem, gdyż w jej toku stwierdzono różnicę pomiędzy ilością, rodzajem lub stanem towaru a danymi zawartymi w zgłoszeniu celnym. § 6. 1. Jeżeli klasyfikacja towaru według nomenklatury towarowej taryfy celnej lub ustalenie jego tożsamości wymaga przeprowadzenia analiz lub badań, organ celny pobiera próbki towaru. 2. Organ celny może pobierać próbki także w wypadku, gdy w celu zapewnienia przestrzegania warunków procedury celnej, do której towar został zgłoszony, lub tożsamości towarów objętych procedurą celną niezbędne jest zapewnienie tożsamości towaru. § 7. 1. W celu przeprowadzenia analiz lub badań próbki pobiera się w ilości i w sposób określony w przepisach odrębnych. 2. Jeżeli przepisy odrębne nie określają sposobu pobierania próbek, próbki pobiera się w ilości niezbędnej do przeprowadzenia analiz lub badań. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, próbki pobiera się w ilości nie większej niż jest to konieczne do identyfikacji towaru. 4. Organ celny sporządza protokół z pobrania próbek oraz zamieszcza stosowną adnotację na zgłoszeniu celnym. § 8. 1. Pobranych próbek nie odlicza się od ilości zgłoszonego towaru. 2. W wypadku objęcia towarów procedurą wywozu lub procedurą uszlachetniania biernego, zgłaszający może, za zgodą organu celnego, uzupełnić przesyłkę o towar identyczny w ilości odpowiadającej pobranym próbkom. § 9. 1. Jeżeli próbki nie zostały zniszczone w związku z dokonaną analizą, a ich dalsze zachowanie przez organ celny nie jest konieczne, zostają one zwrócone zgłaszającemu, na jego wniosek i koszt. 2. W wypadku nieodebrania próbek przez zgłaszającego, mogą one zostać zniszczone na jego koszt lub zachowane przez organ celny dla celów dydaktycznych. § 10. 1. W wypadku gdy organ celny uzna za niezbędne przeprowadzenie weryfikacji zgłoszenia celnego, czynności kontroli dokumentów i rewizji towarów powinny zostać podjęte niezwłocznie po przyjęciu zgłoszenia celnego. 2. Po przeprowadzeniu weryfikacji zgłoszenia celnego dokonujący czynności funkcjonariusz celny jest obowiązany umieścić na zgłoszeniu celnym adnotację o zakresie i wyniku weryfikacji. § 11. 1. Jeżeli po weryfikacji zgłoszenia celnego organ celny uzna je za nieprawidłowe, decyzja, o której mowa w art. 65 § 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), zwanej dalej "Kodeksem celnym", może zostać wydana na dokumencie zgłoszenia celnego lub stanowić odrębną decyzję. 2. W wypadku wydania decyzji na dokumencie zgłoszenia, funkcjonariusz celny umieszcza na tym dokumencie adnotację o przyczynach uznania zgłoszenia za nieprawidłowe. 3. W wypadku wydania odrębnej decyzji funkcjonariusz celny wprowadza zmiany wynikające z decyzji na karcie 2 lub 7 zgłoszenia celnego, a kserokopię decyzji dołącza do karty 3 lub 8. 4. Nieprawidłowe zgłoszenie celne jest zatrzymywane przez organ celny, a jego kserokopię dołącza się do decyzji, o której mowa w art. 65 § 4 pkt 2 Kodeksu celnego. § 12. 1. W wypadku, o którym mowa w art. 68 Kodeksu celnego, zgłaszający składa wniosek o unieważnienie zgłoszenia celnego w formie pisemnej. 2. W wypadku unieważnienia przez organ celny zgłoszenia celnego funkcjonariusz celny przekreśla unieważnione zgłoszenie i umieszcza na nim adnotację o przyczynach unieważnienia zgłoszenia. 3. Unieważnione zgłoszenie celne jest zatrzymywane przez organ celny, a jego kserokopię wydaje się zgłaszającemu, jeżeli wystąpi on z takim wnioskiem. § 13. 1. Jeżeli objęcie towaru procedurą celną potwierdzone jest w formie pisemnej, organ celny umieszcza na dokumentach adnotację o zwolnieniu towarów. 2. W wypadku dokonywania zgłoszenia celnego z zastosowaniem procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, zwolnienie towarów uregulowane jest w przepisach odrębnych. 3. W wypadku dokonania zgłoszenia celnego z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, organ celny może zwolnić towary także w tej formie. § 14. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów (Monitor Polski Nr 67, poz. 660). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych, wypadków, w których organ celny może wprowadzić zakazy lub ograniczenia dotyczące tej działalności, oraz ogólnych warunków i wzorów ewidencji prowadzonych w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych. (Dz. U. Nr 92, poz. 1052) Na podstawie art. 172, 176 § 5 i art. 179 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w niniejszym rozporządzeniu mówi się o wolnych obszarach celnych, należy przez to rozumieć zarówno wolne obszary celne, jak i składy wolnocłowe. § 2. 1. Osoby, o których mowa w art. 179 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), powiadamiają organ celny o zamiarze prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym łącznie z przedstawieniem wniosku o zatwierdzenie sposobu prowadzenia ewidencji towarowej. 2. Powiadomienie składa się w formie pisemnej do urzędu celnego właściwego ze względu na położenie wolnego obszaru celnego. 3. Powiadomienie powinno w szczególności zawierać określenie: 1) osoby zamierzającej prowadzić działalność w wolnym obszarze celnym, 2) rodzaju działalności, jaka będzie prowadzona w wolnym obszarze celnym, 3) terminu, w jakim przewidywane jest rozpoczęcie działalności w wolnym obszarze celnym, 4) techniki, jaka będzie wykorzystywana przy prowadzeniu ewidencji towarowej. 4. Do powiadomienia należy dołączyć: 1) dokument potwierdzający prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacyjnego REGON, 3) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 4) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z pomieszczeń lub terenu, gdzie będzie prowadzona działalność, 5) zezwolenia lub koncesje, w wypadku prowadzenia działalności, która na podstawie odrębnych przepisów wymaga takiego zezwolenia lub koncesji, 6) zaświadczenie o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu oraz przestępstwa skarbowe, 7) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenia społeczne, 8) oświadczenie, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, że w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe. 5. Dokumenty, o których mowa w ust. 4, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii, której zgodność z oryginałem została urzędowo lub notarialnie poświadczona, oraz zawierać dane aktualne na dzień złożenia powiadomienia. 6. Osoby określone w ust. 1 obowiązane są zgłaszać właściwemu miejscowo organowi celnemu zmiany danych określonych w ust. 3 pkt 2-4 oraz w dokumentach, o których mowa w ust. 4, w ciągu 14 dni od dnia ich powstania. § 3. Zatwierdzenie lub odmowa zatwierdzenia sposobu prowadzenia ewidencji towarowej następuje w drodze decyzji. § 4. Osoby inne niż te, o których mowa w art. 179 § 1 Kodeksu celnego, obowiązane są do pisemnego powiadomienia organu celnego o zamiarze prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym nie później niż w terminie 14 dni przed dniem rozpoczęcia działalności. Przepisy § 2 ust. 2, ust. 3 pkt 1-3, ust. 4-6 stosuje się odpowiednio. § 5. Poza wypadkami określonymi w art. 176 § 3 i 4 Kodeksu celnego organ celny może zakazać lub ograniczyć prowadzenie działalności w wolnym obszarze celnym w wypadku: 1) naruszenia przez prowadzącego działalność w wolnym obszarze celnym przepisów regulujących prowadzenie działalności gospodarczej, 2) prowadzenia działalności gospodarczej niezgodnej z zadeklarowaną w powiadomieniu, o którym mowa w § 2, 3) niepodjęcia działalności w wolnym obszarze celnym w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zatwierdzenia, o którym mowa w § 3, 4) zaprzestania prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym bez powiadomienia organu celnego na czas dłuższy niż 6 miesięcy, 5) utraty przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z pomieszczeń lub terenu, gdzie wnioskodawca prowadzi działalność. § 6. 1. Ewidencja towarowa może być prowadzona: 1) w formie książkowej, 2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. 2. Ewidencja towarowa prowadzona jest w sposób ciągły. 3. Wzór strony ewidencji towarowej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 7. W wypadku prowadzenia ewidencji towarowej w formie książkowej, przed rozpoczęciem jej wypełniania karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone stemplem osoby prowadzącej działalność w wolnym obszarze celnym. Organ celny opatruje przeszycie plombą, a na ostatniej stronie ewidencji wpisuje liczbę jej stron. § 8. 1. Ewidencja towarowa prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych może zostać zatwierdzona przez organ celny pod warunkiem, że: 1) osoba posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji, 2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów i pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym. 2. Osoba prowadząca ewidencję towarową z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji lub w formie wydruku. § 9. 1. Osoba prowadząca działalność w wolnym obszarze celnym jest obowiązana zaewidencjonować wszystkie towary, które wprowadziła do wolnego obszaru celnego lub za które przyjęła odpowiedzialność po ich wprowadzeniu, nawet gdy zgodnie z art. 174 § 1 Kodeksu celnego towar nie wymaga przedstawienia organowi celnemu ani dokonania zgłoszenia celnego. 2. Wpisu do ewidencji dokonuje się niezwłocznie po wprowadzeniu towaru do wolnego obszaru celnego. § 10. 1. Dla każdego rodzaju towaru lub towarów tego samego rodzaju mających różną cenę zakupu należy prowadzić odrębną kartotekę rozchodów i przemieszczeń towarów, stanowiącą integralną część ewidencji towarowej. 2. Wzór strony kartoteki rozchodów i przemieszczeń towarów stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Organ celny, po uwzględnieniu potrzeb wynikających z kontroli celnej, może, na wniosek osoby zainteresowanej, wyrazić zgodę na prowadzenie kartoteki rozchodów i przemieszczeń towarów według wzoru innego niż określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 4. Kartoteka rozchodów i przemieszczeń towarów może być prowadzona także z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. Przepisy § 8 i 9 stosuje się odpowiednio. § 11. Zgoda, o której mowa w § 10 ust. 3, lub odmowa wyrażenia zgody następuje w drodze decyzji. § 12. 1. W kartotece rozchodów i przemieszczeń towarów osoba prowadząca ewidencję towarową obowiązana jest wpisywać wszystkie zmiany miejsca złożenia towaru. 2. Przeniesienie własności towaru na terenie wolnego obszaru celnego może nastąpić, gdy co najmniej jedna ze stron transakcji prowadzi działalność w wolnym obszarze celnym albo zawarła umowę składu lub spedycji z osobą prowadzącą działalność w wolnym obszarze celnym. 3. W wypadku przeniesienia prawa własności towaru pomiędzy osobami prowadzącymi działalność w tym samym wolnym obszarze celnym, w ewidencji towarowej oraz kartotece rozchodów i przemieszczeń towarów obydwu kontrahentów należy dokonać odpowiednich wpisów. 4. Osoba, która nie prowadzi działalności w wolnym obszarze celnym, nabywając towar na terenie wolnego obszaru celnego jest obowiązana do niezwłocznego wyprowadzenia towaru lub zawarcia umowy o składowanie z osobą prowadzącą działalność w wolnym obszarze celnym w zakresie składowania towarów. 5. Wysokość zabezpieczenia długu celnego dla towarów zgłaszanych do procedury tranzytu, które wcześniej objęte były przeznaczeniem celnym wolnego obszaru celnego, ustala się na podstawie wartości tych towarów z dnia nadania im przeznaczenia celnego wolnego obszaru celnego, chyba że w szczególnie uzasadnionych przypadkach wynikających ze składowania tych towarów wartość ich mogła ulec zmianie. § 13. 1. Prowadzący działalność w wolnym obszarze celnym jest obowiązany, w czasie umożliwiającym organowi celnemu dokonanie oględzin w miejscu zdarzenia, do pisemnego powiadomienia organu celnego o całkowitym zniszczeniu lub ostatecznej utracie towaru niekrajowego, które nie zostały spowodowane przyczynami naturalnymi. 2. Wzór powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. W terminie jednego dnia roboczego od dnia uzyskania potwierdzenia przez organ celny na złożonym powiadomieniu podmiot dokonuje zgłoszenia zniszczonego lub utraconego towaru, o którym mowa w ust. 1, na dokumencie SAD i dokonuje odpowiednich adnotacji w ewidencji towarowej oraz aktualizuje stany kartotek rozchodów i przemieszczeń towarów. 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do towarów krajowych. § 14. W wypadku prowadzenia dla celów stosowanej procedury celnej ksiąg uszlachetniania czynnego lub ksiąg przetwarzania pod kontrolą celną, wpis do tych ksiąg zastępuje wpis do ewidencji towarowej. W ewidencji towarowej zamieszcza się numery wpisu do ksiąg uszlachetniania czynnego albo ksiąg przetwarzania pod kontrolą celną oraz datę zakończenia tych procedur celnych. § 15. 1. Prowadzący działalność w wolnym obszarze celnym jest obowiązany do prowadzenia ewidencji maszyn, urządzeń i wyposażenia, które są wykorzystywane do prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym. 2. Wzór karty ewidencji, o której mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 16. 1. Prowadzący działalność w wolnym obszarze celnym jest obowiązany wpisać do ewidencji maszyn, urządzeń i wyposażenia wprowadzone do wolnego obszaru celnego maszyny, urządzenia i wyposażenie, które są niezbędne do prowadzenia działalności. 2. Wpisu, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia maszyn, urządzeń lub wyposażenia. § 17. 1. Osoba zainteresowana może wystąpić do organu celnego z wnioskiem o poświadczenie statusu celnego towaru znajdującego się w wolnym obszarze celnym. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być sporządzony w dwóch egzemplarzach, zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia. 3. Do wniosku należy dołączyć fakturę, dokument przewozowy, świadectwo pochodzenia lub inny dokument, na którego podstawie możliwe będzie potwierdzenie statusu celnego towaru. 4. Organ celny poświadcza status celny towaru poprzez umieszczenie odpowiedniej adnotacji na złożonym wniosku. Jeden egzemplarz potwierdzonego wniosku wydawany jest wnioskodawcy, drugi przechowywany jest w urzędzie celnym. § 18. 1. Poświadczenie statusu celnego towaru nie może zawierać skreśleń, poprawek ani wymazań. W wyjątkowych okolicznościach można dokonać poprawek, pod warunkiem że dokonane zmiany umożliwią odczytanie usuniętego lub skreślonego zapisu. Każda zmiana powinna zostać potwierdzona przez organ celny. 2. Jeżeli poświadczenie statusu celnego towaru wystawiane jest na więcej niż jeden towar, każdy towar oznaczany jest liczbą porządkową. 3. Poświadczenie statusu celnego towaru powinno być wypełnione w taki sposób, aby uniemożliwić jego późniejsze uzupełnienie. § 19. W wypadku wydania przez organ celny poświadczenia statusu celnego towaru znajdującego się w wolnym obszarze celnym, osoba prowadząca ewidencję towarową jest obowiązana do wpisania w ewidencji towarowej numeru oraz daty wydania poświadczenia. § 20. 1. W przypadku zakończenia działalności na terenie wolnego obszaru celnego, wynikającej z rezygnacji lub będącej następstwem zakazu organu celnego, osoba prowadząca działalność w wolnym obszarze celnym jest obowiązana do uregulowania wszelkich zobowiązań wobec organu celnego, nie później niż w dniu faktycznego zakończenia działalności. 2. Osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana, nie później niż w dniu faktycznego zakończenia działalności, do przedstawienia organowi celnemu wszelkich informacji związanych z tą działalnością, w szczególności do przedstawienia: 1) wykazu towarów objętych w wolnym obszarze celnym gospodarczymi procedurami celnymi, 2) wykazu towarów, którym nadano przeznaczenie celne wprowadzenia do wolnego obszaru celnego, 3) ewidencji towarowej i ewidencji maszyn i urządzeń. § 21. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 17 września 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych, wypadków, w których organ celny może wprowadzić zakazy lub ograniczenia dotyczące tej działalności, oraz ogólnych warunków i wzorów ewidencji prowadzonych w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych (Monitor Polski Nr 66, poz. 651). § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 1999 r. (poz. 1052) Załącznik nr 1 WZÓR STRONY EWIDENCJI TOWAROWEJ Lp.Data wprowadzenia towaru do wolnego obszaru celnego/składu wolnocłowegoPozycja ewidencji urzędu celnegoDane dokumentu przewozowego wejściaNazwa towaru oraz kod PCNNumery kartotekStatus celny towaru 1234567 Adnotacja o zakończeniu procedury celnejUwagi o innym przeznaczeniu celnymDane dokumentu przewozowego wyjściaInformacje o dokonaniu zwyczajowych czynnościUwagi 89101112 Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przy zniszczeniu towaru, zrzeczeniu na rzecz Skarbu Państwa oraz powrotnym wywozie. (Dz. U. Nr 92, poz. 1053) Na podstawie art. 188 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia na zniszczenie towaru składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na planowane miejsce zniszczenia towaru. Wzór wniosku o wydanie pozwolenia na zniszczenie towaru stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) w przypadku towarów składowanych czasowo - kopię deklaracji skróconej lub innego dokumentu wykorzystanego w charakterze deklaracji skróconej, w których zostały ujęte towary przeznaczone do zniszczenia, 2) w przypadku towarów objętych procedurą celną - kopię zgłoszenia celnego, na którego podstawie towary zostały objęte procedurą, 3) w przypadku towarów, którym nadano przeznaczenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego - kopię dokumentu przewozowego, 4) upoważnienie - w przypadku złożenia wniosku przez przedstawiciela. § 2. Organ celny może uzależnić wydanie pozwolenia na zniszczenie towaru od uzyskania przez osobę, o której mowa w § 1, decyzji właściwych organów administracji publicznej, o których mowa w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), zezwalającej na zniszczenie towaru oraz określającej sposób i warunki jego zniszczenia. § 3. Organ celny wydaje pozwolenie na zniszczenie towaru według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. W przypadku, o którym mowa w art. 186 § 4 Kodeksu celnego, organ celny może wystąpić do organów, o których mowa w § 2, o wydanie decyzji określającej sposób i warunki zniszczenia towaru. § 5. Osoba, której organ celny wydał pozwolenie na zniszczenie towaru lub której nakazał zniszczenie towaru, obowiązana jest do zawiadomienia organu celnego o planowanym terminie zniszczenia towaru, nie później niż 7 dni przed tym terminem. § 6. 1. Zniszczenie towaru następuje pod nadzorem organu celnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Organ celny może odstąpić od nadzoru nad zniszczeniem towaru, jeżeli czynności tej dokonują wyspecjalizowane jednostki, powołane do niszczenia określonego rodzaju towarów. 3. Osoba, która otrzymała pozwolenie na zniszczenie towaru, może być obecna przy jego zniszczeniu. Uprawnienie to przysługuje również osobie, której nakazano zniszczenie towaru. § 7. 1. Osoba, o której mowa w § 5, zobowiązana jest do przedstawienia organowi celnemu, który wydał pozwolenie na zniszczenie towaru lub który nakazał jego zniszczenie, protokołu zniszczenia towaru określającego w szczególności osobę, która dokonała zniszczenia towaru, dokładny sposób zniszczenia oraz opis odpadów i pozostałości pochodzących ze zniszczenia. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zostać podpisany przez osobę, która dokonała zniszczenia towarów. 3. Jeden egzemplarz protokołu ze zniszczenia towaru należy przekazać organowi celnemu, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia dokonania zniszczenia. § 8. W przypadku zniszczenia towaru objętego uprzednio gospodarczą procedurą celną, organ celny, o którym mowa w § 7 ust. 1, przekazuje niezwłocznie kopię protokołu zniszczenia towaru organowi celnemu, który wydał pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej. § 9. Koszty transportu, przechowania, zniszczenia i opłaty za czynności kontroli celnej ponosi osoba, która otrzymała pozwolenie na zniszczenie towaru, lub osoba, której organ celny nakazał zniszczenie towaru. § 10. Przepisy rozporządzenia dotyczące zniszczenia towarów stosuje się także do zniszczenia towarów w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. § 11. 1. Właściciel towaru lub osoba przez niego upoważniona może za zgodą organu celnego zrzec się towaru na rzecz Skarbu Państwa. 2. Organ celny nie może przyjąć towaru na rzecz Skarbu Państwa, jeżeli towar objęty jest ograniczeniami wynikającymi z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub przepisów odrębnych. 3. Wniosek o wyrażenie zgody na zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa powinien zawierać: 1) imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę osoby zrzekającej się towaru, 2) nazwę i opis towaru, 3) określenie ilości i masy towaru, 4) elementy kalkulacyjne: a) kod taryfy celnej, b) stawkę celną, c) wartość celną ustaloną według kursu waluty na dzień złożenia wniosku, d) inne elementy niezbędne do ustalenia należności celnych przywozowych, 5) oświadczenie stwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w ust. 2, 6) oświadczenie o nieodpłatnym zrzeczeniu się towaru na rzecz Skarbu Państwa. 4. Organ celny, w drodze decyzji, przyjmuje towar lub odmawia wyrażenia zgody na przyjęcie towaru na rzecz Skarbu Państwa. Organ celny, przyjmując towar na rzecz Skarbu Państwa, rozstrzyga o dopuszczeniu towaru do obrotu oraz o zwolnieniu towaru od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 26 Kodeksu celnego. § 12. Osobą obowiązaną do dokonania powrotnego wywozu jest osoba, która wprowadziła towary na polski obszar celny lub przejęła odpowiedzialność za towary po ich wprowadzeniu. § 13. 1. Towary niekrajowe przedstawione organowi celnemu, którym nie zostało uprzednio nadane żadne przeznaczenie celne, mogą zostać powrotnie wywiezione tylko przez ten urząd celny graniczny, przez który zostały wprowadzone na polski obszar celny, z zastrzeżeniem § 14 pkt 1. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osoba wprowadzająca towary na polski obszar celny lub osoba, która przejęła odpowiedzialność za towary po ich wprowadzeniu, o zamiarze powrotnego wywozu powiadamia organ celny w formie ustnej. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, organ celny wyraża zgodę na powrotny wywóz towarów w formie ustnej. Nadanie towarom przeznaczenia powrotnego wywozu należy odnotować we właściwej ewidencji prowadzonej przez organ celny. § 14. W przypadku gdy: 1) towary, o których mowa w § 13 ust. 1, mają zostać powrotnie wywiezione poza polski obszar celny przez inny urząd celny niż ten, przez który zostały wprowadzone na polski obszar celny, lub 2) towary niekrajowe wprowadzone na polski obszar celny były objęte procedurą tranzytu, która została zakończona w urzędzie celnym wewnętrznym, a towarom tym nie nadano innego przeznaczenia celnego lub nadano przeznaczenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego - powrotny wywóz tych towarów powinien odbywać się pod procedurą tranzytu. § 15. 1. Powrotny wywóz towarów niekrajowych wprowadzonych do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego w sposób określony w art. 36 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, do których podczas pozostawania tam nie miał zastosowania art. 177 § 1 pkt 1 i 3-7 Kodeksu celnego, nie wymaga ich przedstawienia organowi celnemu, o ile wyprowadzenie towarów nie spowoduje przejazdu przez inną część polskiego obszaru celnego. 2. Podmiot prowadzący działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym dokonuje adnotacji o nadaniu towarom przeznaczenia powrotnego wywozu w ewidencji towarowej. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, osoba wprowadzająca towary na polski obszar celny lub osoba, która przejęła odpowiedzialność za towary po ich wprowadzeniu, obowiązana jest przed wyprowadzeniem towarów dostarczyć organowi celnemu kopię dokumentu przewozowego. 4. § 13 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 16. W przypadku gdy wyprowadzenie z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego towarów, o których mowa w § 15, spowoduje przejazd przez inną część polskiego obszaru celnego, powrotny wywóz tych towarów powinien odbywać się pod procedurą tranzytu. § 17. 1. Towary niekrajowe wyprowadzane z wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego ustanowionego na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, zakupione przez podróżnych, mogą zostać powrotnie wywiezione bez przedstawiania ich organowi celnemu. 2. Powrotny wywóz towarów, o których mowa w ust. 1, powinien zostać dokonany przez urząd celny właściwy miejscowo dla danego wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego. 3. Osoba prowadząca działalność w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym informuje urząd celny, o którym mowa w ust. 2, o towarach powrotnie wywiezionych przez podróżnych, w trybie i na zasadach uzgodnionych z organem celnym. § 18. 1. Jeżeli mają zostać powrotnie wywiezione: 1) towary niekrajowe objęte procedurą składu celnego, 2) produkty kompensacyjne powstałe w procedurze uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń albo towary w stanie nie zmienionym lub znajdujące się na pośrednim etapie przetwarzania objęte tą procedurą, 3) produkty przetworzone powstałe w procedurze przetwarzania pod kontrolą celną albo towary w stanie nie zmienionym lub znajdujące się na pośrednim etapie przetwarzania objęte tą procedurą, 4) towary objęte procedurą odprawy czasowej, 5) towary dopuszczone do obrotu, w przypadkach określonych w art. 88 Kodeksu celnego, 6) odpady i pozostałości pochodzące ze zniszczenia towarów, o których mowa w art. 186 § 5 Kodeksu celnego, - osoba, o której mowa w § 12, powinna złożyć wniosek o nadanie im przeznaczenia celnego powrotnego wywozu na formularzu lub zestawie SAD, określonym w przepisach dotyczących zgłoszeń celnych. 2. Jeżeli powrotny wywóz towarów, o których mowa w ust. 1, następuje w urzędzie celnym granicznym, w dokumencie SAD złożonym z kart 1, 1A, 2 i 3 należy wypełnić następujące pola: 1-3, 5-9, 11, 12, 14, 16, 17, 17a, 18-25, 28, 29, 31-33, 34a, 35, 37, 38, 41, 42, 44-46, 49 i 54. 3. Jeżeli powrotny wywóz towarów, o których mowa w ust. 1, następuje w urzędzie celnym wewnętrznym i w charakterze dokumentu tranzytowego występuje dokument SAD, w dokumencie tym złożonym z kart 1, 1A, 2, 3, 4 i 5 należy wypełnić następujące pola: 1-3, 5-9, 11, 12, 14-17, 17a, 18-25, 28, 29, 31-33, 34a, 35, 37, 38, 40-42, 44-46, 49-56. 4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy powrotny wywóz towarów, o których mowa w ust. 1, następuje w urzędzie celnym wewnętrznym i w charakterze dokumentu tranzytowego występuje inny dokument niż dokument SAD. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 2-4, sposób wypełnienia pół w dokumencie SAD oraz obieg kart regulują przepisy dotyczące zgłoszeń celnych. 6. Do dokumentu SAD należy dołączyć w szczególności: 1) fakturę, fakturę prowizoryczną albo fakturę pro forma, 2) specyfikację towarów, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji, 3) upoważnienie do złożenia wniosku o nadanie towarom przeznaczenia powrotnego wywozu, jeżeli wniosek składany jest przez przedstawiciela, 4) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie przepisów szczególnych bądź odrębnych. § 19. Jeżeli do dokonania zgłoszenia celnego o objęcie procedurą celną towarów, które mają być powrotnie wywiezione, przepisy odrębne wymagają formy pisemnej, to zgłoszenie tych towarów do powrotnego wywozu powinno zostać dokonane także w formie pisemnej. § 20. Nadanie towarowi przeznaczenia celnego powrotnego wywozu następuje pod warunkiem, że towar ten opuści polski obszar celny w takim stanie, w jakim znajdował się w chwili złożenia wniosku o powrotny wywóz. § 21. 1. Powrotny wywóz uważa się za dokonany z chwilą faktycznego przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Środek przewozowy, na którym lub za pomocą którego nastąpiło wyprowadzenie towarów z polskiego obszaru celnego, po przekroczeniu granicy państwowej nie może zostać uznany za polski obszar celny, bez względu na to, w jakim kraju lub pod jaką banderą jest zarejestrowany. § 22. W sprawach wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe. § 23. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania przy zniszczeniu towarów, zrzeczeniu się na rzecz Skarbu Państwa oraz powrotnym wywozie (Monitor Polski Nr 76, poz. 716 i z 1998 r. Nr 43, poz. 617). § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 1999 r. (poz. 1053) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do kolejowych przewozów pasażerskich. (Dz. U. Nr 92, poz. 1054) Na podstawie art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) oraz w związku z art. 16 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1999 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do kolejowych przewozów pasażerskich (Dz. U. Nr 69, poz. 764) w § 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Uzupełniające rozliczenie z budżetem należnych dotacji przedmiotowych, o których mowa w § 5, za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 lipca 1999 r. następuje według danych szacunkowych opartych na wynikach okresowych pomiarów bezpośrednich we wszystkich grupach pociągów, a za okres od dnia 1 sierpnia 1999 r. - na podstawie danych wynikających z ewidencji księgowej i dokumentacji źródłowej." § 2. Uzupełniające rozliczenie, o którym mowa w § 1, powinno być dokonane do dnia 28 listopada 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasadniczej służby wojskowej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego. (Dz. U. Nr 92, poz. 1055) Na podstawie art. 70 ust. 1 i 2, art. 73, art. 89 ust. 2 i art. 93 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 czerwca 1992 r. w sprawie zasadniczej służby wojskowej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego (Dz. U. Nr 56, poz. 277, z 1994 r. Nr 9, poz. 34, z 1995 r. Nr 42, poz. 218 i Nr 100, poz. 499 oraz z 1998 r. Nr 67, poz. 438) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przepisy art. 44, 46, 56, 60-62, 70, 87, 91, 93 i 190, powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają przepisy ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961, Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500)."; 2) w § 10: a) w ust. 3 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4", b) skreśla się ust. 4; 3) § 14 otrzymuje brzmienie: "§ 14. 1. Nadterminowa zasadnicza służba wojskowa jest pełniona w pełnych latach, z zastrzeżeniem ust. 2, przez okres od jednego do czterech lat. 2. Żołnierze, którzy pełnią służbę w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych, mogą być przyjmowani do nadterminowej zasadniczej służby wojskowej na okres ustalony wspólnie z dowódcą jednostki wojskowej, w której pełnią służbę."; 4) w § 23: a) w ust. 1 skreśla się pkt 1; b) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) popełnienia przewinienia dyscyplinarnego o dużym stopniu społecznej szkodliwości, za które została wymierzona kara dyscyplinarna,"; 5) w § 31: a) w ust. 1 w pkt 1 wyraz "piętnastu" zastępuje się wyrazem "dwunastu", b) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "dwudziestu jeden" zastępuje się wyrazem "piętnastu", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową w kilku okresach udziela się urlopu wypoczynkowego w każdym z tych okresów, w wymiarze proporcjonalnym do czasu trwania służby w danym okresie."; 6) w § 45 w ust. 1 wyrazy "12 miesięcy" zastępuje się wyrazami "dziewięć miesięcy"; 7) w § 49 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do żołnierzy, którzy stawili się do odbycia zasadniczej służby wojskowej z opóźnieniem i nie zostało ono im usprawiedliwione."; 8) w § 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do żołnierzy, którzy stawili się do odbycia przeszkolenia wojskowego z opóźnieniem i nie zostało ono im usprawiedliwione."; 9) w § 54 w ust. 2 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem § 55"; 10) skreśla się § 55; 11) skreśla się § 55a; 12) w § 56 skreśla się wyrazy "lub 55"; 13) w § 61: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) z przyczyn, o których mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 i 6, albo z powodu uznania ich za czasowo niezdolnych do czynnej służby wojskowej - przenosi się do rezerwy z dniem zwolnienia z zasadniczej służby wojskowej, jeżeli odbyli nie mniej niż dziewięć miesięcy tej służby lub zwolnienie nastąpiło po dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym ukończyli dwadzieścia cztery lata życia," b) w pkt 2 skreśla się wyrazy "4 i"; 14) w § 63 w ust. 1 skreśla się liczbę "5" oraz wyrazy "albo z powodu uznania ich za jedynych żywicieli rodzin"; 15) po § 64 dodaje się § 64a w brzmieniu: "§ 64a. Żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem z powodu uznania ich za niezdolnych do służby w czasie pokoju, a także żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem z innych powodów i uznanych następnie za niezdolnych do służby w czasie pokoju przenosi się do rezerwy."; 16) w § 68 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) w przypadku, o którym mowa w § 64a: a) żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem z powodu uznania ich za niezdolnych do służby w czasie pokoju - dowódca jednostki wojskowej, b) żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem z innych powodów i uznanych następnie za niezdolnych do służby w czasie pokoju - wojskowy komendant uzupełnień." § 2. Żołnierzom pełniącym zasadniczą służbę wojskową w dniu wejścia w życie rozporządzenia przysługuje urlop wypoczynkowy na zasadach i w wymiarze dotychczas obowiązujących. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 26 października 1999 r. w sprawie wzruszania prawomocnych orzeczeń dyscyplinarnych. (Dz. U. Nr 92, poz. 1056) Na podstawie art. 97 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb wzruszania w drodze nadzoru prawomocnych orzeczeń przełożonych dyscyplinarnych przez wyższych przełożonych dyscyplinarnych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083), 2) prawomocnym orzeczeniu - należy przez to rozumieć prawomocne orzeczenie przełożonego dyscyplinarnego, 3) postępowaniu - należy przez to rozumieć postępowanie w sprawie wzruszenia w drodze nadzoru prawomocnego orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego, 4) raporcie dyscyplinarnym - należy przez to rozumieć raport dyscyplinarny w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia przełożonego dyscyplinarnego, prowadzony przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego. § 3. Wykonanie kary dyscyplinarnej i zatarcie ukarania nie wyklucza: 1) sprawowania przez Ministra Obrony Narodowej i wyższych przełożonych dyscyplinarnych nadzoru nad prawomocnymi orzeczeniami, w celu ujawnienia przesłanek, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, 2) podnoszenia przesłanek, o których mowa w pkt 1, przez zainteresowane osoby lub właściwe organy wojskowe, 3) prowadzenia przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego postępowania. § 4. 1. Minister Obrony Narodowej sprawuje nadzór nad prawomocnymi orzeczeniami, wydanymi w stosunku do żołnierzy, w celu ujawnienia przesłanek, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy. 2. Wyższy przełożony dyscyplinarny sprawuje nadzór nad prawomocnymi orzeczeniami, wydanymi w stosunku do żołnierzy objętych jego właściwością stosownie do art. 95 ust. 1 w związku z art. 55 ust. 2-4 i 6-8 oraz art. 59 ust. 2 i art. 77 ust. 2, a także w związku z art. 50 ust. 1 ustawy, w celu ujawnienia przesłanek, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy. § 5. Minister Obrony Narodowej w razie powzięcia wiadomości o przesłankach, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, może wydać polecenie ich niezwłocznego rozpatrzenia właściwemu wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu. § 6. Przesłanki, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, jak również dopuszczalność uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia zgodnie z art. 94 ust. 2 ustawy uzasadnia się na piśmie. § 7. 1. Przełożony dyscyplinarny, który powziął wiadomość o przesłankach, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, w inny sposób niż w drodze nadzoru, o którym mowa w § 4 ust. 2, bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu właściwemu do wzruszenia prawomocnego orzeczenia, w terminie trzech dni od dnia jej powzięcia. 2. W sprawach zawiadamiania o przesłankach, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, nie obowiązują zasady załatwiania spraw w drodze służbowej, określone w odrębnych przepisach. 3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, przełożony dyscyplinarny, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, przesyła według właściwości, dołączając do niego: 1) akta postępowania dyscyplinarnego, w tym orzeczenie o: a) odroczeniu w całości lub w części albo rozłożeniu na raty wykonania kary pieniężnej, b) odroczeniu lub przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania albo aresztu koszarowego, 2) kartę wyróżnień żołnierza, 3) ewidencję kar i środków dyscyplinarnych żołnierza, 4) kartę ewidencyjną żołnierza zawodowego. § 8. Wyższy przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi potrzeba sprawdzenia przesłanek, o których mowa w art. 94 ust. 1 i 2 ustawy, poleca przeprowadzenie tych czynności właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu lub występuje do wyższego przełożonego dyscyplinarnego z wnioskiem o polecenie ich przeprowadzenia innemu właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. § 9. 1. Rzecznik dyscyplinarny przedstawia wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu po zakończeniu czynności, o których mowa w § 8, sprawozdanie z tych czynności, w którym przedkłada wniosek o: 1) wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania albo 2) wszczęcie postępowania. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uzasadnienie wniosku powinno wskazywać niedopuszczalność uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia z mocy ustawy, ze względu na: 1) okoliczności, o których mowa w art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy, podniesione na niekorzyść obwinionego, 2) naruszenie przepisów prawa, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 2 ustawy, które: a) nie miało wpływu na treść orzeczenia, b) podniesiono po terminie. 3. Wzór sprawozdania z zakończonych czynności sprawdzenia przesłanek wzruszenia w drodze nadzoru prawomocnego orzeczenia stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 10. 1. W przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 1 pkt 2, wyższy przełożony dyscyplinarny może, do czasu wydania orzeczenia o wszczęciu postępowania i uchyleniu lub zmianie prawomocnego orzeczenia, orzec o: 1) odroczeniu wykonania: a) kary pieniężnej w całości lub w części - jeżeli jej wykonanie zostało odroczone lub rozłożone na raty, b) kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego - jeżeli wykonanie tych kar zostało odroczone, 2) przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej zakazu opuszczania wyznaczonego miejsca przebywania lub aresztu koszarowego. 2. Wzór orzeczenia o odroczeniu lub przerwaniu wykonania kary dyscyplinarnej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Wyższy przełożony dyscyplinarny przesyła niezwłocznie: 1) odpis orzeczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) - organowi finansowemu uprawnionemu, na podstawie odrębnych przepisów, do dokonywania potrąceń z uposażenia żołnierza, 2) orzeczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) lub pkt 2 - przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji. § 11. 1. Wyższy przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, jeżeli po rozpatrzeniu polecenia, o którym mowa w § 5, albo zawiadomienia zainteresowanej osoby lub przełożonego dyscyplinarnego, albo wystąpienia prokuratora wojskowego lub właściwego organu wojskowego, nie stwierdzono spełnienia przesłanek oraz warunków do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia, o których mowa w art. 94 ust. 1 i 2 ustawy. 2. Wzór postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wzruszenia w drodze nadzoru prawomocnego orzeczenia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 12. Wyższy przełożony dyscyplinarny, w terminie siedmiu dni od dnia wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania: 1) doręcza odpis postanowienia: a) żołnierzowi, wobec którego zostało wydane prawomocne orzeczenie, b) Ministrowi Obrony Narodowej, prokuratorowi wojskowemu, właściwemu organowi wojskowemu albo zainteresowanej osobie, na których polecenie lub wystąpienie o wszczęcie postępowania albo zawiadomienie zostały rozpatrzone przesłanki, o których mowa w art. 94 ust. 1 ustawy, 2) poleca przekazanie przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, postanowienia oraz dokumentów wymienionych w § 7 ust. 3, a także dokumentów z czynności, o których mowa w § 8 i 9 ust. 1. § 13. Wyższy przełożony dyscyplinarny wyznacza, w rozkazie lub decyzji, termin i miejsce raportu dyscyplinarnego, w terminie trzech dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w § 9 ust. 1. § 14. 1. Osoba, która orzekała w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji lub w postępowaniu odwoławczym, nie może prowadzić postępowania w sprawie wzruszenia prawomocnego orzeczenia wydanego w tym postępowaniu. 2. Do wyłączenia wyższego przełożonego dyscyplinarnego z powodu, o którym mowa w ust. 1, a także z powodów określonych w art. 49 ust. 1 ustawy, stosuje się odpowiednio przepis § 29 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania dyscyplinarnego (Dz. U. Nr 12, poz. 102). § 15. 1. Wyciąg z rozkazu lub decyzji o wyznaczeniu terminu i miejsca raportu dyscyplinarnego wyższy przełożony dyscyplinarny przesyła niezwłocznie: 1) Ministrowi Obrony Narodowej, prokuratorowi wojskowemu, właściwemu organowi wojskowemu albo zainteresowanej osobie, na których polecenie lub wystąpienie o wszczęcie postępowania albo zawiadomienie zostaną rozpatrzone przesłanki określone w art. 94 ust. 1 ustawy, 2) żołnierzowi, wobec którego zostało wydane prawomocne orzeczenie, 3) przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji. 2. Do wyciągu z rozkazu lub decyzji, o których mowa w ust. 1, załącza się odpis sprawozdania wskazanego w § 9 ust. 1, jeżeli jest przesyłany: 1) żołnierzowi, wobec którego zostało wydane prawomocne orzeczenie, 2) zainteresowanej osobie lub właściwemu organowi wojskowemu. 3. Do wyciągu z rozkazu lub decyzji, o których mowa w ust. 1, przesyłanych przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, załącza się odpis wniosku wymienionego w § 9 ust. 1 pkt 2. § 16. 1. Wyższy przełożony dyscyplinarny, w przypadkach, o których mowa w § 4 ust. 2 i § 5, z zastrzeżeniem § 11 ust. 1, niezwłocznie wyznacza, w rozkazie lub decyzji, termin i miejsce raportu dyscyplinarnego. 2. Wyciąg z rozkazu lub decyzji, o których mowa w ust. 1, wyższy przełożony dyscyplinarny przesyła żołnierzowi, wobec którego zostało wydane prawomocne orzeczenie, oraz przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji. § 17. 1. W czasie raportu dyscyplinarnego wyższy przełożony dyscyplinarny: 1) wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego albo odczytuje pismo zainteresowanej osoby, właściwego organu wojskowego lub prokuratora wojskowego, 2) wysłuchuje, jeżeli się stawili: a) żołnierza, wobec którego zostało wydane prawomocne orzeczenie, b) zainteresowaną osobę lub przedstawiciela właściwego organu wojskowego, c) pełnomocnika żołnierza, o którym mowa w lit. a), jeżeli został ustanowiony i wniósł o takie wysłuchanie, 3) rozpatruje sprawę i wydaje orzeczenie o wszczęciu postępowania i uchyleniu lub zmianie prawomocnego orzeczenia. 2. Z przebiegu raportu dyscyplinarnego sporządza się protokół, który podpisuje wyższy przełożony dyscyplinarny i protokolant. 3. Wzór protokołu raportu dyscyplinarnego w sprawie wzruszenia w drodze nadzoru prawomocnego orzeczenia stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. 4. Wzór orzeczenia o wszczęciu postępowania w sprawie wzruszenia w drodze nadzoru prawomocnego orzeczenia i jego uchyleniu lub zmianie stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 18. W orzeczeniu o uchyleniu lub zmianie prawomocnego orzeczenia poucza się ukaranego o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania. § 19. 1. W terminie pięciu dni od dnia wydania orzeczenia: 1) odpis orzeczenia wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uchyleniu lub zmianie prawomocnego orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręcza się: a) żołnierzowi objętemu postępowaniem, b) Ministrowi Obrony Narodowej, prokuratorowi wojskowemu, właściwemu organowi wojskowemu lub zainteresowanej osobie, na których polecenie lub wystąpienie albo zawiadomienie zostało wszczęte postępowanie, 2) orzeczenie wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uchyleniu lub zmianie prawomocnego orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręcza się przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji, załączając całość materiałów sprawy. 2. W terminie pięciu dni od dnia wydania orzeczenia wyciąg z orzeczenia wyższego przełożonego dyscyplinarnego o: 1) uchyleniu orzeczenia o wymierzeniu kary pieniężnej albo złagodzeniu kary pieniężnej lub zastąpieniu jej inną karą dyscyplinarną łagodniejszego rodzaju - doręcza się organowi właściwemu do wypłaty żołnierzowi uposażenia, 2) uchyleniu orzeczenia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe - doręcza się organowi właściwemu w sprawach wyznaczenia żołnierza na stanowisko służbowe oraz organowi właściwemu do wypłaty żołnierzowi uposażenia. § 20. Przepisy § 3-19 stosuje się odpowiednio do wzruszania w drodze nadzoru przez kolejnych wyższych przełożonych dyscyplinarnych prawomocnych orzeczeń wyższych przełożonych dyscyplinarnych, wydanych w sprawach, o których mowa w art. 99 ust. 1 i 2 ustawy. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 października 1999 r. (poz. 1056) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie rejestru głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń. (Dz. U. Nr 92, poz. 1057) Na podstawie art. 41a ust. 9 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady i tryb postępowania w sprawach rejestru głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń objętych ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) - zwaną dalej ustawą, dane podlegające wpisowi do rejestru, sposób jego prowadzenia oraz szczegółowe zasady udostępniania rejestru do wglądu. § 2. Dla każdego głównego oddziału zagranicznego zakładu ubezpieczeń, zwanego dalej głównym oddziałem, prowadzi się oddzielną księgę rejestrową. § 3. Księga rejestrowa składa się z następujących rubryk: 1) rubryka pierwsza - numer kolejny wpisu, 2) rubryka druga - nazwa (firma), siedziba i adres głównego oddziału, 3) rubryka trzecia - nazwa (firma) zagranicznego zakładu ubezpieczeń, jego siedziba i nazwa państwa, w którym działa, 4) rubryka czwarta - zakres rzeczowy działalności głównego oddziału i jego zmiany, 5) rubryka piąta - imiona i nazwiska dyrektora głównego oddziału, jego zastępców bądź osoby uprawnionej do reprezentacji głównego oddziału, likwidatora, syndyka lub odpowiedniego organu w postępowaniu upadłościowym, 6) rubryka szósta - wzmianka o statucie oraz o jego zmianach, ze wskazaniem tych zmian, 7) rubryka siódma - dane dotyczące wysokości kaucji, o której mowa w art. 42f ustawy, 8) rubryka ósma - wzmianka o ogłoszeniu upadłości, likwidacji głównego oddziału, 9) rubryka dziewiąta - dane kuratora ustanowionego w trybie art. 79 ust. 1 ustawy, 10) rubryka dziesiąta - data dokonania wpisu i podpis sekretarza sądu, 11) rubryka jedenasta - uwagi. § 4. Księgi rejestrowe nie mogą być wydawane poza miejsce ich przechowywania. § 5. Niezależnie od księgi rejestrowej dla każdego głównego oddziału prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz dotyczące postępowania w sprawach rejestru, zwanego dalej postępowaniem rejestrowym. § 6. 1. W postępowaniu rejestrowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej 2. Postępowanie rejestrowe wszczyna się na wniosek, chyba że przepisy zezwalają na dokonywanie wpisu z urzędu. 3. Wpisem w rejestrze jest również jego wykreślenie. § 7. 1. Wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać dane, o których mowa w § 3, potrzebne do wypełnienia poszczególnych rubryk rejestru. 2. Do wniosku o zarejestrowanie głównego oddziału dołącza się zezwolenie ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej oraz zatwierdzony przez tego ministra statut oddziału. § 8. 1. Sąd rejestrowy bada, czy zgłoszony wniosek i dołączone do niego dokumenty są zgodne pod względem formy i treści z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa. 2. Jeżeli wniosek o wpis do rejestru ma braki lub wady, które dadzą się usunąć, nie stanowiące braków formalnych wniosku, sąd zażąda ich usunięcia, wyznaczając w tym celu stosowny termin. Jeżeli wnioskodawca nie usunie braków lub wad w wyznaczonym terminie, sąd może odmówić wpisu do rejestru. 3. Sąd bada, czy zgłaszane dane są zgodne z prawdziwym stanem rzeczy, jeżeli ma w tym względzie uzasadnione wątpliwości. § 9. W postanowieniu zarządzającym wpis sąd określa treść wpisu oraz rubrykę księgi rejestrowej, do której wpis ma być dokonany. § 10. Sąd może w treści wpisu powołać się na dokument złożony do akt rejestrowych. Powołane dokumenty uważa się za objęte treścią wpisu. § 11. Postanowienia co do istoty sprawy są skuteczne i wykonalne z chwilą ich wydania, z wyjątkiem postanowień dotyczących wykreślenia z rejestru. § 12. 1. Postanowienie co do istoty sprawy, wydane zgodnie z wnioskiem, nie wymaga uzasadnienia. 2. Sąd z urzędu sporządza uzasadnienie postanowienia co do istoty sprawy, które zostało wydane z urzędu. § 13. 1. O wniesieniu apelacji od postanowienia zarządzającego wpis zamieszcza się z urzędu wzmiankę w rubryce jedenastej rejestru. 2. Wzmianka, o której mowa w ust. 1, ulega wykreśleniu po prawomocnym zakończeniu postępowania rejestrowego. § 14. 1. W razie uchylenia postanowienia zarządzającego dokonanie wpisu, sąd z urzędu zarządza jego wykreślenie. 2. W razie zmiany postanowienia zarządzającego dokonanie wpisu, sąd z urzędu zarządza odpowiednią zmianę tego wpisu. § 15. Sąd z urzędu wszczyna postępowanie rejestrowe w razie otrzymania informacji o cofnięciu zezwolenia, o którym mowa w § 7 ust. 2. § 16. Sąd przesyła postanowienie o dokonanym wpisie do Biura do Spraw Wydawania Monitora Sądowego i Gospodarczego Ministerstwa Sprawiedliwości celem ogłoszenia. § 17. 1. Każdy może, pod nadzorem urzędnika sądowego, przeglądać rejestr oraz złożone do akt dokumenty stanowiące podstawę wpisu. 2. Zaświadczenia, odpisy i wyciągi z rejestru są wydawane niezwłocznie każdej osobie zainteresowanej. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 25 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów. (Dz. U. Nr 92, poz. 1058) Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 i z 1999 r. Nr 52, poz. 532) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów (Dz. U. Nr 136, poz. 884) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Datę sporządzenia odpisu aktu stanu cywilnego wpisuje się cyframi arabskimi, w kolejności, jak w ust. 1. Inne daty wpisuje się w aktach stanu cywilnego cyframi arabskimi, z tym że nazwy miesięcy wpisuje się słownie."; 2) w § 13 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Odpisy aktów stanu cywilnego opatruje się pieczęcią urzędową z wizerunkiem orła w koronie oraz nazwą urzędu stanu cywilnego umieszczoną w otoku pieczęci. Wzór i wymiary pieczęci określają odrębne przepisy."; 3) § 29 otrzymuje brzmienie: "§ 29. Od dnia 1 stycznia 2000 r. odpisy zupełne i skrócone aktów stanu cywilnego oraz zaświadczenia, których wzory zostały określone w załącznikach nr 4-11 do rozporządzenia, będą sporządzane wyłącznie na drukach zawierających znak wodny z wizerunkiem orła w koronie."; 4) załącznik nr 8 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 5) załącznik nr 12 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 16 grudnia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 1999 r. (poz. 1058) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 października 1999 r. w sprawie świadczeń socjalnych przysługujących funkcjonariuszom Straży Granicznej oraz członkom ich rodzin. (Dz. U. Nr 92, poz. 1059) Na podstawie art. 77 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", który w związku z pełnieniem służby nabył w danym roku kalendarzowym prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz członkom jego rodziny przysługuje świadczenie pieniężne w postaci dopłaty do wypoczynku, zwane dalej "świadczeniem". 2. Świadczenie przysługuje na każdą uprawnioną osobę w wysokości 36% uposażenia zasadniczego funkcjonariusza według stawki uposażenia zasadniczego przewidzianej dla najniższej grupy zaszeregowania oraz dodatku za stopień szeregowego, obowiązujących w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego, w którym funkcjonariusz nabył prawo do urlopu wypoczynkowego. 3. Podstawę ustalenia wysokości świadczenia, o którym mowa w ust. 2, stanowią składniki uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień przewidziane dla funkcjonariuszy nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym. 4. Liczbę uprawnionych członków rodziny funkcjonariusza, na których przysługuje świadczenie, ustala się według stanu rodzinnego funkcjonariusza, istniejącego w dniu złożenia wniosku o wypłatę świadczenia, nie później jednak niż w ostatnim dniu służby pełnionej w danym roku kalendarzowym. § 2. 1. Świadczenia przysługujące za dany rok kalendarzowy wypłaca się nie później niż do dnia 31 marca następnego roku na pisemny wniosek funkcjonariusza. Wzór wniosku o wypłatę świadczenia określa załącznik do rozporządzenia. 2. Wypłata świadczenia następuje: 1) nie wcześniej niż na 14 dni przed dniem rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych albo takiej części urlopu wypoczynkowego, która łącznie z dotychczas wykorzystanym urlopem osiągnie 14 dni kalendarzowych, albo 2) nie wcześniej niż po przedstawieniu dowodu przedpłaty za pobyt funkcjonariusza lub uprawnionego członka rodziny w ośrodku wczasów albo za inną formę wypoczynku i rekreacji, 3) nie później niż w ostatnim dniu służby pełnionej w danym roku, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w pkt 1 lub 2. 3. W razie zbiegu uprawnień do świadczenia z tytułu służby obojga małżonków, osoby uprawnione mogą otrzymać świadczenie tylko z tytułu służby jednego z małżonków. § 3. Funkcjonariusz oraz członkowie jego rodziny są uprawnieni do: 1) wczasów wypoczynkowych w ośrodkach Straży Granicznej, centralnych organów administracji rządowej oraz innych organów i jednostek organizacyjnych nadzorowanych, podległych lub podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanych dalej "jednostkami", 2) żywienia bez zakwaterowania w ośrodkach tych jednostek, 3) obozów i kolonii dla dzieci i młodzieży organizowanych przez jednostki, 4) wczasów zagranicznych organizowanych przez jednostki. § 4. Funkcjonariusz, któremu za 1999 r. wypłacono świadczenie w wysokości niższej niż określona w § 1 ust. 2, otrzymuje wyrównanie tego świadczenia. § 5. Traci moc zarządzenie nr 30 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 maja 1995 r. w sprawie świadczeń socjalnych w zakresie korzystania z wczasów i rekreacji przysługujących policjantom, funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej, żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz członkom ich rodzin (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 27) w zakresie dotyczącym funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz członków ich rodzin. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 października 1999 r. (poz. 1059) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 października 1999 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy Straży Granicznej. (Dz. U. Nr 92, poz. 1060) Na podstawie art. 114 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość funduszu na nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi dla funkcjonariuszy Straży Granicznej, zwanego dalej "funduszem", wynosi - w ramach środków na uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej - 9,5% planowanych na dany rok kalendarzowy środków na uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, w tym środki do wysokości 0,1% środków na uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym pozostające w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych, z przeznaczeniem na nagrody uznaniowe i zapomogi uzasadnione szczególnymi okolicznościami. 2. Wysokość funduszu może być podwyższana przez jego dysponenta w ramach łącznej sumy środków na uposażenia zasadnicze funkcjonariuszy Straży Granicznej wraz z dodatkami o charakterze stałym. § 2. Traci moc zarządzenie nr 66 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 16 sierpnia 1996 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody i zapomogi dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa oraz Straży Granicznej (Dz. Urz. MSW Nr 9, poz. 63) w części dotyczącej funkcjonariuszy Straży Granicznej. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości funduszu od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie wzoru książeczki badań profilaktycznych dla osoby, która była lub jest zatrudniona w warunkach narażenia zawodowego w zakładach stosujących azbest w procesach technologicznych, oraz sposobu jej wypełnienia i aktualizacji. (Dz. U. Nr 92, poz. 1061) Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wzór książeczki badań profilaktycznych dla osoby, która była lub jest zatrudniona w warunkach narażenia zawodowego w zakładach stosujących azbest w procesach technologicznych, wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018), zwanej dalej "książeczką badań profilaktycznych". 2. Wzór książeczki badań profilaktycznych stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Pracodawca, który zatrudnia lub zatrudniał osobę w warunkach narażenia zawodowego na działanie pyłów zawierających włókna azbestu, wpisuje i aktualizuje w książeczce badań profilaktycznych tej osoby dane osobowe oraz dane dotyczące okresu zatrudnienia w tych warunkach. 2. W razie likwidacji lub upadłości pracodawcy dane, o których mowa w ust. 1, wpisuje i aktualizuje właściwy ze względu na miejsce położenia zakładu, o którym mowa w § 1 ust. 1, wojewódzki ośrodek medycyny pracy na podstawie posiadanej dokumentacji, a w przypadku jej braku - na podstawie danych uzyskanych z właściwej stacji sanitarno-epidemiologicznej, która sprawowała nadzór nad warunkami pracy u pracodawcy. § 3. Lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne osoby, o której mowa w § 2 ust. 1, zobowiązany jest dokonywać odpowiednich wpisów w książeczce badań profilaktycznych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 1999 r. (poz. 1061) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Strona 3 Informacja o uprawnieniach przysługujących osobom, które były lub są zatrudnione w warunkach narażenia zawodowego w zakładach stosujących azbest w procesach technologicznych, według stanu prawnego na dzień 16 listopada 1999 r. 1. Ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628 i z 1998 r. Nr 156, poz. 1018): "Art. 7a. 1. Pracownicy i byli pracownicy zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, zatrudnieni w tych zakładach w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy, są uprawnieni do: 1) specjalistycznych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717), 2) zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, z którego mogą korzystać raz w roku na podstawie skierowania lekarza sprawującego opiekę nad pracownikami lub byłymi pracownikami, 3) korzystania z bezpłatnych leków związanych z chorobami wywołanymi pracą przy azbeście. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków budżetu państwa." 2. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717): "Art. 229. § 5. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także: 1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami, 2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami." 3. Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668): "Art. 21. 2. Ze środków budżetu województw finansuje się: ................................................................................................... 3) okresowe badania lekarskie realizowane w trybie art. 229 § 5 Kodeksu pracy w przypadku, kiedy podmiot, który zatrudniał pracownika, uległ likwidacji." Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 9 listopada 1999 r. sygn. akt K. 28/98. (Dz. U. Nr 92, poz. 1062) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Stefan J. Jaworski - sprawozdawca, Ferdynand Rymarz, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Jerzy Stępień, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie zgodności: 1) art. 3 pkt 2 i art. 4 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) z art. 217 Konstytucji RP, 2) art. 25, art. 39 § 3, art. 50, art. 54 § 3, art. 58, art. 67 § 4, art. 83, art. 85, art. 89 pkt 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) z art. 217 i z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, 3) art. 39 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) z art. 87 Konstytucji RP, orzeka: I. 1. Art. 3 pkt 2 i art. 4 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) nie są niezgodne z art. 217 Konstytucji RP. 2. Art. 25 ustawy wymienionej w pkt 1 jest niezgodny: - z art. 217 Konstytucji RP przez to, że przekazuje do uregulowania rozporządzeniem podstawowych konstrukcji podatkowych, wkraczając tym samym w materie zarezerwowane do wyłączności ustawy, - z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż nie zawiera wytycznych co do treści tego aktu wykonawczego. 3. Art. 39 § 3 ustawy wymienionej w pkt 1 jest niezgodny z art. 87 Konstytucji RP przez to, że upoważnia do uregulowania w formie zarządzenia, jako aktu o charakterze wewnętrznym, materii podlegającej uregulowaniu aktem normatywnym powszechnie obowiązującym. 4. Art. 50 ustawy wymienionej w pkt 1: - jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż konstruuje blankietowe upoważnienie dla tego aktu wykonawczego, - nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. 5. Art. 54 § 3 ustawy wymienionej w pkt 1: - jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż konstruuje blankietowe upoważnienie dla tego aktu wykonawczego, - nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. 6. Art. 58 ustawy wymienionej w pkt 1 jest zgodny z art. 92 ust. 1 i nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. 7. Art. 67 § 4 ustawy wymienionej w pkt 1 jest niezgodny: - z art. 217 Konstytucji RP przez to, że przekazuje do uregulowania rozporządzeniem materii ustawowej zasad umarzania zaległości podatkowych z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa lub odsetek za zwłokę przypadających od tych zaległości, - z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż konstruuje blankietowe upoważnienie dla tego aktu wykonawczego. 8. Art. 83 ustawy wymienionej w pkt 1 jest zgodny z art. 92 ust. 1 i nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. 9. Art. 85 ustawy wymienionej w pkt 1: - jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż nie zawiera wytycznych co do treści tego aktu wykonawczego, - nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. 10. Art. 89 ustawy wymienionej w pkt 1: - jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że nie odpowiada określonym w tym przepisie wymaganiom, jakie musi spełniać upoważnienie ustawowe, gdyż nie zawiera wytycznych co do treści tego aktu wykonawczego, - nie jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP. II. Utrata mocy obowiązującej przepisów wymienionych w pkt I. 2, 3, 4, 5, 7, 9 i 10 wyroku nastąpi z dniem 8 maja 2001 r. Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Jadwiga Skórzewska-Łosiak Jerzy Stępień Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 września 1999 r. o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium. (Dz. U. Nr 93, poz. 1063) Art. 1. 1. Ustawa określa zasady pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady ich przemieszczania się przez to terytorium. 2. Przepisów ustawy określających status wojsk obcych nie stosuje się do tych wojsk obcych, których status jest określony w umowach międzynarodowych ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). Art. 2. W rozumieniu ustawy poniższe określenia oznaczają: 1) wojska obce - żołnierzy wojsk obcych i personel cywilny im towarzyszący, 2) żołnierze wojsk obcych - żołnierzy należących do lądowych, morskich lub powietrznych wojsk państwa obcego albo pozostających pod dowództwem organizacji międzynarodowej, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonania określonych zadań, 3) personel cywilny - pracowników cywilnych zatrudnionych w wojskach państwa obcego albo wojskach pozostających pod dowództwem organizacji międzynarodowej, towarzyszących tym wojskom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) strona wysyłająca - państwo, do którego należą wojska obce, albo organizację międzynarodową, pod której dowództwem wojska te pozostają, 5) organy wojskowe strony wysyłającej - organy wojskowe państwa albo organizacji międzynarodowej, które na mocy prawa tego państwa, statutu organizacji międzynarodowej lub umowy międzynarodowej są właściwe względem żołnierzy wojsk obcych lub ich personelu cywilnego. Art. 3. 1. Zgodę na pobyt wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej "zgodą", wydają: 1) Minister Obrony Narodowej: a) w przypadku wojsk Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r., albo wojsk pozostających pod dowództwem organów Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, jeżeli okres ich pobytu nie przekracza trzech miesięcy, b) po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów - w przypadku wojsk państw obcych albo wojsk pozostających pod dowództwem organów organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w lit. a), pod warunkiem że okres ich pobytu nie przekracza trzech miesięcy, liczebność - tysiąca osób, a pobyt ma na celu udział w szkoleniu wojskowym, o ile właściwe organy tych państw albo organizacji międzynarodowych uznają zasady pobytu (status) ich wojsk wynikające z ustawy oraz złożą zobowiązanie, że ich wojska będą przestrzegały prawa polskiego; 2) Rada Ministrów na czas określony: a) w przypadku wojsk, o których mowa w pkt 1 lit. a), jeżeli okres ich pobytu przekracza trzy miesiące albo jeżeli jej przedmiotem jest przedłużenie pobytu, na który wyraził wcześniej zgodę Minister Obrony Narodowej, b) w przypadku wojsk państw obcych albo wojsk pozostających pod dowództwem organów organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w pkt 1 lit. a), w innych przypadkach niż te, o których mowa w pkt 1 lit. b), lub w przypadku przedłużenia pobytu, o ile właściwe organy tych państw albo organizacji międzynarodowych uznają zasady pobytu (status) ich wojsk wynikające z ustawy oraz złożą zobowiązanie, że ich wojska będą przestrzegały prawa polskiego. 2. W zgodzie należy określić stronę wysyłającą, cel i okres pobytu oraz liczebność wojsk obcych, datę i przejście graniczne, przez które nastąpi wjazd, ilość i rodzaj wwożonego sprzętu wojskowego oraz broni, amunicji i materiałów niebezpiecznych, trasy przejazdu i miejsce stacjonowania, datę i przejście graniczne, przez które nastąpi wyjazd, a także inne okoliczności mające znaczenie organizacyjno-techniczne. 3. Zgoda wyrażana jest w porozumieniu zawartym z właściwymi organami państwa wysyłającego albo z organem organizacji międzynarodowej, pod którego dowództwem wojska te pozostają. 4. O wyrażeniu zgody zawiadamia się niezwłocznie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałków Sejmu i Senatu oraz inne zainteresowane organy władzy publicznej. Art. 4. 1. Przepisy dotyczące pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio do przemieszczania się tych wojsk przez to terytorium, o ile ustawa nie stanowi inaczej. 2. Zgodę na przemieszczenie się wojsk obcych przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wydaje Minister Obrony Narodowej. 3. W przypadku gdy liczebność przemieszczających się wojsk obcych przekracza tysiąc osób, o wydaniu zgody Minister Obrony Narodowej informuje niezwłocznie Radę Ministrów. Art. 5. 1. Działalność organów władzy publicznej związaną z pobytem wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje Minister Obrony Narodowej. 2. Koordynacja, o której mowa w ust. 1, polega na informowaniu właściwych organów władzy publicznej o przedsięwzięciach związanych z pobytem wojsk obcych lub uzgadnianiu z nimi tych przedsięwzięć. Art. 6. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wojska obce są obowiązane do przestrzegania prawa polskiego. Art. 7. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny mogą przekraczać granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie dokumentów innych niż wymagane przez prawo polskie. 2. Ministrowie właściwi do spraw wewnętrznych, do spraw administracji publicznej oraz Minister Obrony Narodowej mogą określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymagane przez prawo polskie rodzaje dokumentów uprawniających żołnierzy wojsk obcych i ich personel cywilny do przekraczania granicy państwowej. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, może określić w szczególności, że wystarczającymi dokumentami uprawniającymi do przekroczenia granicy państwowej są: 1) dokument tożsamości z fotografią, wydany przez stronę wysyłającą, określający imię i nazwisko, datę urodzenia, stopień i numer wojskowy (o ile został nadany) i rodzaj służby, 2) indywidualny lub zbiorowy rozkaz wyjazdu sporządzony w języku urzędowym strony wysyłającej oraz w języku angielskim lub w innym języku oficjalnym organizacji międzynarodowej. Art. 8. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny w sprawach karnych o czyny popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają jurysdykcji sądów polskich. 2. W sprawach karnych o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny w związku z pełnieniem obowiązków służbowych właściwą do prowadzenia postępowania przygotowawczego jest wojskowa prokuratura okręgowa. 3. O zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu żołnierza wojsk obcych lub członka ich personelu cywilnego zawiadamia się niezwłocznie organy wojskowe strony wysyłającej. 4. W sprawach karnych o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny może nastąpić przekazanie ścigania karnego na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego. 5. Przekazanie ścigania nie może nastąpić w przypadku popełnienia przestępstwa: 1) przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu Rzeczypospolitej Polskiej, 2) przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym, 3) przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym, 4) fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego. 6. W razie przekazania ścigania karnego żołnierz wojsk obcych lub członek ich personelu cywilnego powinien zostać niezwłocznie przejęty przez stronę wysyłającą. Art. 9. W zakresie przestępstw i wykroczeń popełnionych przez żołnierzy wojsk obcych i ich personel cywilny wyłącznie na szkodę strony wysyłającej, na szkodę jej wojsk lub szkodę żołnierzy tych wojsk i personelu cywilnego strony wysyłającej jurysdykcja sądów polskich jest wyłączona. Art. 10. 1. Żołnierze wojsk obcych podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają przepisom dyscyplinarnym strony wysyłającej. 2. Właściwe organy strony wysyłającej są uprawnione do prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie prawa strony wysyłającej, postępowania w sprawach dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy wojsk obcych, a także orzekania i wykonywania kar dyscyplinarnych. 3. Polskie organy porządkowe, określone w odrębnych przepisach, postępują wobec żołnierzy wojsk obcych według zasad obowiązujących w stosunku do żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 11. 1. Stronę wysyłającą zwalnia się, pod warunkiem wzajemności, z odpowiedzialności za szkody w mieniu stanowiącym własność Skarbu Państwa, użytkowanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, wyrządzone przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny, o ile szkody te zostały wyrządzone podczas wykonywania zadań związanych z realizacją celów określonych w zgodzie. 2. W przypadku wyrządzenia przez wojska obce w związku z realizacją celów określonych w zgodzie szkód w innym mieniu stanowiącym wyłączną własność Skarbu Państwa, w tym również w mieniu znajdującym się w zarządzie przedsiębiorstwa Lasy Państwowe, wysokość odszkodowania jest ustalana na drodze dyplomatycznej, z zastrzeżeniem ust. 1. 3. Osoby fizyczne, osoby prawne lub niepaństwowe jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej mogą dochodzić swoich roszczeń z tytułu szkód wyrządzonych im przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny także w następującym trybie: 1) podmiot poszkodowany kieruje roszczenie do Ministra Obrony Narodowej, który przekazuje je do rozpatrzenia specjalnie powołanej do tego komisji, w której skład mogą wchodzić przedstawiciele zainteresowanych resortów, 2) komisja rozpatruje roszczenie, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności sprawy, oraz przygotowuje protokół, w którym, w porozumieniu z osobą poszkodowaną, określa wysokość odszkodowania; na podstawie tego protokołu Minister Obrony Narodowej podejmuje decyzję o wypłaceniu odszkodowania, 3) odszkodowanie jest wypłacane przez Ministra Obrony Narodowej, który zwraca się następnie do właściwych organów wojskowych strony wysyłającej o zwrot poniesionych kosztów, 4) w przypadku braku porozumienia co do wysokości odszkodowania podmiot poszkodowany może skierować roszczenie przeciwko Skarbowi Państwa. 4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, skład i tryb powoływania komisji oraz sposób jej działania. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) organy delegujące swoich przedstawicieli do udziału w komisji, 2) czynności przewodniczącego i sekretarza komisji, 3) sposób postępowania komisji, 4) dokumenty sporządzane przez komisję, 5) wysokość wynagrodzenia osób wchodzących w skład komisji za udział w jej pracach, 6) wydatki zaliczane do kosztów postępowania przed komisją, 7) sposób refundowania kosztów poniesionych w toku postępowania przed komisją. 5. Do udziału w pracach komisji można zaprosić przedstawicieli właściwych organów wojskowych strony wysyłającej. Art. 12. Do szkód wyrządzonych przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny żołnierzom lub pracownikom cywilnym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 1. Art. 13. 1. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żołnierze wojsk obcych w czasie wykonywania zadań służbowych: 1) powinni nosić umundurowanie wojsk, do których należą, 2) są uprawnieni, na podstawie rozkazu wydanego przez organy wojskowe strony wysyłającej, do posiadania i noszenia broni, 3) mogą używać broni w przypadkach i w trybie określonych w przepisach prawa polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3, za zgodą właściwych organów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Zasady noszenia umundurowania oraz posiadania i noszenia broni w czasie wykonywania zadań służbowych regulują przepisy strony wysyłającej. 3. Użycie broni przez żołnierzy wojsk obcych podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić: 1) wyłącznie wobec żołnierzy i personelu cywilnego tych wojsk - w przypadku i w trybie określonych w przepisach strony wysyłającej, 2) w czasie ćwiczeń wojsk obcych - w trybie określonym w przepisach strony wysyłającej, o ile nie naruszają one przepisów prawa polskiego. Art. 14. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są uprawnieni do kierowania pojazdami lub ich zespołami, wojskowymi statkami powietrznymi lub okrętami wojennymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie praw jazdy lub pozwoleń wydanych przez właściwe organy państwa, którego są obywatelami. Art. 15. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni z obowiązku meldunkowego i mogą korzystać z hoteli i internatów wojskowych na zasadach określonych w przepisach dotyczących zakwaterowania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zakwaterowania żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) sposób zakwaterowania stałego, tymczasowego, zbiorowego oraz biwakowego na poligonach, 2) wysokość opłat za zakwaterowanie. Art. 16. 1. Pobyt żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w ustawie, nie jest uważany za pobyt lub zamieszkanie, od którego jest uzależnione poddanie w jakiejkolwiek formie opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni od opodatkowania w odniesieniu do wynagrodzenia i wypłacanych im dodatków przez stronę wysyłającą lub od mienia ruchomego, które znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w związku z ich czasowym pobytem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że mienie to zostanie wywiezione przy opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie uprawniają do zwolnienia od opodatkowania, któremu żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny podlegają zgodnie z odrębnymi przepisami prawa polskiego, nawet jeśli są uważani za osoby przebywające lub zamieszkałe poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 17. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny przekraczający granicę Rzeczypospolitej Polskiej podlegają polskim przepisom celnym i dewizowym, z tym że oficjalne dokumenty wojsk obcych opatrzone odpowiednią urzędową pieczęcią nie podlegają rewizji celnej. Art. 18. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny korzystają ze świadczeń zdrowotnych udzielanych przez publiczne zakłady opieki zdrowotnej za odpłatnością, na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej dla osób nieuprawnionych. 2. Należności za świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1, pokrywa publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej Minister Obrony Narodowej, który występuje następnie do strony wysyłającej o zwrot poniesionych kosztów, wskazując termin i sposób zapłaty należności. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb ponoszenia i regulowania opłat za świadczenia zdrowotne udzielane żołnierzom wojsk obcych i ich personelowi cywilnemu. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) sposób obliczania kosztów udzielanych świadczeń zdrowotnych, 2) tryb zaliczkowego pokrywania kosztów w przypadkach wymagających znacznego zaangażowania środków finansowych, 3) sposób przekazywania opłat za świadczenia zdrowotne i refundowania kosztów przez wojska obce. Art. 19. 1. Pojazdy wojsk obcych, zarejestrowane i dopuszczone do ruchu drogowego na podstawie przepisów obowiązujących w państwie, do którego należą, oraz opatrzone wyraźnie znakiem wskazującym na państwo rejestracji, są dopuszczone do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem polskim. 2. Jeżeli za korzystanie z dróg publicznych są pobierane opłaty, organy wojskowe strony wysyłającej mogą wystąpić, za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej, o zwolnienie od tych opłat na zasadzie wzajemności. Zwolnienia nie stosuje się w przypadku korzystania przez wojska obce z płatnych autostrad. 3. Jeżeli przepisy wymagają wydania specjalnych zezwoleń na przewóz materiałów niebezpiecznych, wnioski o wydanie takich zezwoleń są kierowane do właściwych organów za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej. 4. Do wojsk obcych poruszających się po drogach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) odnoszące się do ruchu pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 20. Przewozy wojsk obcych kolejami odbywają się na takich samych zasadach jak przewozy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 21. Statki powietrzne wojsk obcych mogą korzystać, z wyjątkiem sytuacji awaryjnych, z cywilnych lotnisk komunikacyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach obowiązujących cywilne statki powietrzne i za zezwoleniem właściwych organów wojskowych i cywilnych. Art. 22. 1. Potrzeby wojsk obcych w zakresie telekomunikacji są realizowane na takich samych zasadach jak potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przydziału pasm częstotliwości na potrzeby wojsk obcych dokonuje się z zasobów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Przydziału pasm częstotliwości wykraczających poza te zasoby dokonuje się za pośrednictwem właściwych organów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem polskim. 3. Zasady korzystania z linii i urządzeń telekomunikacyjnych oraz pasm częstotliwości przez wojska obce regulują przepisy prawa polskiego lub umowy międzynarodowe. Art. 23. 1. Poligony wojskowe pozostające w trwałym zarządzie lub w posiadaniu na podstawie innego tytułu prawnego Ministra Obrony Narodowej mogą być udostępniane wojskom obcym, nieodpłatnie lub odpłatnie, w celu przeprowadzania ćwiczeń wyłącznie z udziałem ich własnych jednostek lub ćwiczeń wspólnych z jednostkami wojskowymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ćwiczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzane również - na takich samych zasadach jak ćwiczenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - w polskiej przestrzeni powietrznej oraz na polskich śródlądowych drogach wodnych, morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania i rozliczania opłat wnoszonych przez wojska obce w związku z udostępnieniem im poligonów wojskowych. Rozporządzenie to określi w szczególności: 1) wydatki wchodzące w skład kosztów korzystania z poligonów, 2) dokumenty sporządzane przy obliczaniu i rozliczaniu kosztów, 3) tryb przekazywania środków finansowych wnoszonych przez wojska obce. Art. 24. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 964) w art. 1 w ust. 2 skreśla się pkt 4. Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Bieszczadzkiego Parku Narodowego. (Dz. U. Nr 93, poz. 1068) Na podstawie art. 14 ust. 7 i 10 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1996 r. w sprawie Bieszczadzkiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 144, poz. 664) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyraz "krośnieńskim" zastępuje się wyrazem "podkarpackim", a wyrazy "27833,68 ha" zastępuje się wyrazami "29200,48 ha"; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. W skład Parku wchodzą następujące obszary: 1) kompleks główny - określony linią graniczną, która biegnie od miejsca zetknięcia się granic Rzeczypospolitej Polskiej, Ukrainy i Republiki Słowackiej w punkcie granicznym nr 1 w kierunku północno-wschodnim wzdłuż granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy do punktu granicznego nr 267, następnie biegnie w kierunku północnym do miejsca zetknięcia się z południową granicą oddziału nr 282, dalej biegnie południową granicą oddziału nr 282, północną granicą oddziału nr 36 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z 1995 r., nr ewidencyjny 1/93), północną granicą działki nr 8 do potoku Halicz (według mapy ewidencyjnej gruntów obrębu Bukowiec z 1995 r., nr ewidencyjny 3/95), następnie załamuje się w kierunku południowo-zachodnim i biegnie wzdłuż potoku Halicz, północno-wschodnią granicą oddziałów nr 24, 25, 23, od nr 21 do nr 18, 13, 10, 8, 7, 5, od nr 4 do nr 1, 100, od nr 98 do nr 95, północną granicą oddziałów nr 1, 33, północno-wschodnią granicą oddziałów nr 39, 36, zachodnią granicą oddziału nr 101, południową granicą oddziałów nr 16-18, 21, 22, 24, wschodnią granicą oddziałów nr 67A, 69, północną granicą oddziałów nr 71-73, 97, 96, 106, północno-wschodnią granicą oddziałów nr 110, 109, 125, 133, 139, wschodnią granicą oddziałów nr 150, 149, północno-wschodnią granicą oddziału nr 148, północną granicą oddziału nr 155, zachodnią granicą oddziałów nr 156-159, 146, północną granicą oddziału nr 160, południowo-zachodnią granicą oddziałów nr 160, 165, 199, 198, 196, 194, 193, 191, 188, 185, południową granicą oddziałów nr 182, 181, zachodnią granicą oddziału nr 174/1, północną granicą oddziałów nr 208, 174/2, 210, 267, zachodnią granicą oddziałów nr 268, 274, 275-277, 278 do granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Słowackiej, załamuje się w kierunku wschodnim i biegnie wzdłuż granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Słowackiej do punktu granicznego nr 1 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z 1995 r., nr ewidencyjny 1/93) - o powierzchni 27760,24 ha, 2) oddział nr 95/2 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z dnia 31 grudnia 1994 r., nr ewidencyjny 1031/94/12) - o powierzchni 6,13 ha, 3) działka nr 134/5 (według mapy uzupełniającej obrębu Zatwarnica, gmina Lutowiska z dnia 12 września 1994 r., nr ewidencyjny 1/95) - o powierzchni 0,24 ha, 4) działka nr 67A/7 (według mapy uzupełniającej obrębu Nasiczne, gmina Lutowiska z dnia 12 września 1994 r., nr ewidencyjny 2/95) - o powierzchni 0,78 ha, 5) kompleks "Wierch Muchanin", obejmujący oddział nr 279 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z dnia 31 grudnia 1994 r., nr ewidencyjny 1031/94/11) - o powierzchni 16,04 ha, 6) kompleks "Nad Staszelem", obejmujący oddział nr 280 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z dnia 31 grudnia 1994 r., nr ewidencyjny 1031/94/11) - o powierzchni 29,97 ha, 7) działka nr 185 (według mapy uzupełniającej obrębu Lutowiska, gmina Lutowiska z 1995 r., nr ewidencyjny 5/95) - o powierzchni 0,17 ha, 8) działka nr 288 (według mapy uzupełniającej obrębu Lutowiska, gmina Lutowiska z 1995 r., nr ewidencyjny 5/95) - o powierzchni 0,22 ha, 9) działki nr 156/5 i 156/9 (według mapy ewidencyjnej obrębu Ustrzyki Dolne z 1991 r., nr ewidencyjny 1/91) - o powierzchni 0,09 ha, 10) działki nr 1, 3, 6, 9 (według mapy ewidencyjnej obrębu Bukowiec z 1998 r., nr ewidencyjny 6/98) - o powierzchni 116,60 ha, 11) kompleks Tarnawa - określony linią graniczną, która biegnie od miejsca zetknięcia się granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy z północno-wschodnią granicą oddziału nr 276 w kierunku północno-zachodnim wzdłuż granicy Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca zetknięcia się z południowo-wschodnią granicą oddziału nr 136, dalej biegnie południowo-wschodnią granicą oddziału nr 136, północno-wschodnią granicą oddziałów nr 135, 134, od nr 66 do nr 63, 61A, od nr 61 do nr 59, 233, od nr 240 do nr 238, 242, 244, 246, 249, 252, 255, 265, 273, 272, 270, 278, 277, 269, 268, 276 do miejsca zetknięcia się granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy z północno-wschodnią granicą oddziału nr 276 (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z 1995 r., nr ewidencyjny pow/1/98) - o powierzchni 1270,00 ha."; 3) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1. W zarząd Parku nie przechodzą nieruchomości Skarbu Państwa będące w zarządzie Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie (zajęte pod drogi publiczne) - o powierzchni 59,41 ha. 2. Z zarządu Parku wyłącza się: 1) nieruchomości Poczty Polskiej zajęte pod budynek poczty w Ustrzykach Górnych działka nr 10 o powierzchni 0,23 ha, 2) rzekę San."; 4) w § 5 w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, ochrony granicy państwowej oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego,"; 5) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Wokół Parku tworzy się strefę ochronną, zwaną "otuliną", o powierzchni 55783,20 ha, położoną w województwie podkarpackim. 2. Granica otuliny biegnie od punktu granicznego nr 1/16 na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Słowackiej do szczytu Płasza, następnie biegnie w kierunku zachodnim do punktu granicznego nr 50/2, dalej na północ do szczytu Matragona, przez szczyty Góra Szczerbanówka, Przysłup, Patryja, załamuje się w kierunku północno-wschodnim i biegnie przez szczyt Sasów do szczytu położonego na wysokości 963,9 m n.p.m. do Jabłońskiej Góry, dalej biegnie przez szczyty Jasiennik, Łopienka, Łopiennik, Korb do wzniesienia położonego na wysokości 608,5 m n.p.m., dalej na północny wschód przez szczyt Monaster, następnie drogą wojewódzką nr 894 Hoczew-Wołkowyja-Czarna, załamuje się w kierunku wschodnim i biegnie przez szczyt Boganiec, dalej w kierunku południowym do miejscowości Rajskie, załamuje się w kierunku północnym i biegnie wzdłuż rzeki San do drogi wojewódzkiej nr 894 Hoczew-Wołkowyja-Czarna, załamuje się w kierunku wschodnim i biegnie drogą wojewódzką nr 894 Hoczew-Wołkowyja-Czarna do miejscowości Polana, załamuje się w kierunku południowym i biegnie przez dolinę Szeroka Łąka do miejscowości Polana Ostre, następnie biegnie w kierunku wschodnim północno-wschodną granicą oddziałów nr 77, 76, 76B, 75, 74, 73, 72A, 72, 71, 69 do szczytu położonego na wysokości 679,3 m n.p.m., załamuje się na południowy-wschód i biegnie do miejscowości Smolnik, następnie biegnie do punktu granicznego nr 353A położonego na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy, załamuje się na południowy wschód i biegnie granicą Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca zetknięcia z granicą Bieszczadzkiego Parku Narodowego (według mapy Bieszczadzkiego Parku Narodowego z 1995 r., nr ewidencyjny 1/93)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia zasad i harmonogramu programu prywatyzacji Spółek Cukrowych. (Dz. U. Nr 93, poz. 1069) Na podstawie art. 9 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1995 r. w sprawie określenia zasad i harmonogramu programu prywatyzacji Spółek Cukrowych (Dz. U. Nr 75, poz. 375) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Prywatyzacja Spółek Cukrowych może być poprzedzona sprzedażą pakietów akcji cukrowni lub ich grup posiadanych przez Spółki Cukrowe w trybie i na zasadach określonych przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy Spółki, zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400)."; 2) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Do prywatyzacji Spółek Cukrowych stosuje się przepisy rozdziału 1 działu IV ustawy, o której mowa w § 2."; 3) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1999 r. (poz. 1069) HARMONOGRAM PRYWATYZACJI SPÓŁEK CUKROWYCH I. Przed udostępnieniem akcji osobom trzecim przeprowadza się analizy, o których mowa w art. 32 ustawy wymienionej w § 2 rozporządzenia. II. W przypadku realizowania przez Spółkę Cukrową czynności, o których mowa w § 2 rozporządzenia, rozpoczęcie wykonywania analiz nastąpi po ich zakończeniu. Termin wykonania analiz - 3 miesiące od dnia zawarcia umowy z doradcą ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa wykonującym analizy. III. Wyłonienie inwestora/inwestorów zainteresowanych zakupem akcji każdej ze Spółek Cukrowych w trybie art. 33 ustawy wymienionej w § 2 rozporządzenia. Termin realizacji - 3 miesiące, licząc od dnia przyjęcia analizy każdej ze Spółek Cukrowych przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. IV. Negocjowanie warunków i zawarcie umowy sprzedaży każdej ze Spółek Cukrowych między Skarbem Państwa, reprezentowanym przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, a inwestorem/inwestorami. Termin realizacji - 3 miesiące, licząc od dnia rozpoczęcia negocjacji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 listopada 1999 r. w sprawie wynagrodzenia członków Rady Służby Cywilnej. (Dz. U. Nr 93, poz. 1070) Na podstawie art. 19 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Członkom Rady Służby Cywilnej, zwanej dalej "Radą", przysługuje miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe, płatne z dołu na koniec miesiąca, którego wysokość ustala się przy zastosowaniu następujących mnożników wielokrotności najniższego wynagrodzenia pracowników: 1) dla przewodniczącego Rady - 6,0, 2) dla wiceprzewodniczącego Rady - 5,0, 3) dla pozostałych członków Rady - 4,0. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wynagrodzeń należnych od dnia 1 sierpnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 października 1999 r. w sprawie wymagań, jakim powinni odpowiadać egzaminatorzy okręgowych komisji egzaminacyjnych, oraz warunków wpisywania i skreślania egzaminatorów z ewidencji egzaminatorów. (Dz. U. Nr 93, poz. 1071) Na podstawie art. 9b ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Egzaminatorem okręgowej komisji egzaminacyjnej, zwanym dalej "egzaminatorem", może być osoba, która: 1) posiada kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w szkole, z zakresu której przeprowadzany jest sprawdzian lub egzamin, albo jest nauczycielem akademickim prowadzącym pracę dydaktyczną w dziedzinach związanych z zajęciami edukacyjnymi, wchodzącymi w zakres odpowiednio sprawdzianu lub egzaminu, 2) ukończyła z wynikiem pozytywnym szkolenie dla kandydatów na egzaminatorów organizowane przez okręgową komisję egzaminacyjną, 3) posiada co najmniej trzyletni staż pracy: a) dydaktycznej w szkole publicznej, szkole niepublicznej o uprawnieniach szkoły publicznej, w zakładzie kształcenia nauczycieli lub w szkole wyższej, b) na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w placówkach doskonalenia nauczycieli, w urzędach organów administracji rządowej, w kuratoriach oświaty, w specjalistycznej jednostce nadzoru oraz organach podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości, - w okresie 6 lat poprzedzających złożenie wniosku, o którym mowa w § 2, 4) spełnia warunki określone w art. 10 ust. 2 pkt 2-4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118). § 2. Przed rozpoczęciem szkolenia dla kandydatów na egzaminatorów zainteresowany składa do okręgowej komisji egzaminacyjnej wniosek o skierowanie na szkolenie zawierający dane osobowe oraz dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań, o których mowa w § 1 pkt 1, 3 i 4. § 3. 1. Wpis do ewidencji egzaminatorów, prowadzonej przez Centralną Komisję Egzaminacyjną, następuje na podstawie zgłoszenia przedstawionego przez właściwą okręgową komisję egzaminacyjną. 2. Zgłoszenie do ewidencji egzaminatorów powinno zawierać: 1) dane osobowe kandydata na egzaminatora, 2) dokumenty, o których mowa w § 2, 3) zaświadczenie o pozytywnym wyniku szkolenia, o którym mowa w § 1 pkt 2, ze wskazaniem kwalifikacji do przeprowadzania odpowiednio: a) sprawdzianu w sześcioletniej szkole podstawowej, b) egzaminu z przedmiotów humanistycznych lub matematyczno-przyrodniczych w gimnazjum, c) egzaminu maturalnego z poszczególnych przedmiotów, d) egzaminu zawodowego dla poszczególnych zawodów. § 4. Centralna Komisja Egzaminacyjna odmawia wpisu do ewidencji egzaminatorów w przypadku stwierdzenia, że kandydat na egzaminatora nie spełnia wymagań określonych w § 1 pkt 1, 3 i 4. § 5. Skreślenie z ewidencji egzaminatorów następuje: 1) na wniosek egzaminatora, 2) na umotywowany wniosek okręgowej komisji egzaminacyjnej w przypadku: a) nieuczestniczenia w okresowych szkoleniach egzaminatorów, organizowanych przez okręgowe komisje egzaminacyjne, b) nieuczestniczenia w pracach zespołu ustalającego wyniki sprawdzianów i egzaminów, do którego został wyznaczony przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej, c) nieprzestrzegania przepisów dotyczących przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów, 3) w razie niespełniania warunków, o których mowa w § 1 pkt 4, 4) w razie dokonania wpisu z naruszeniem prawa. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 2 listopada 1999 r. w sprawie przekształceń w Gorzowskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim. (Dz. U. Nr 93, poz. 1072) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Gorzowskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie utworzenia Gorzowskiej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim (Dz. U. Nr 98, poz. 618 i z 1999 r. Nr 50, poz. 504), dokonuje się zmiany nazwy "Gorzowska Wyższa Szkoła Zawodowa w Gorzowie Wielkopolskim" na nazwę "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Gorzowie Wielkopolskim". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 2 listopada 1999 r. w sprawie przekształceń w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Wałbrzychu. (Dz. U. Nr 93, poz. 1073) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Wałbrzychu, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Wałbrzychu (Dz. U. Nr 55, poz. 578), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu specjalności zawodowej: - język niemiecki. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 93, poz. 1074) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1034 oraz z 1999 r. Nr 35, poz. 323, Nr 47, poz. 463, Nr 62, poz. 692 i 693) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. B dodaje się lp. 55 w brzmieniu: 55Biseptol - zaw. 0,24 g/5 ml - 100 ml6,387,299,24 2) pod lit. C dodaje się lp. 78-83 w brzmieniu: 78Captopril - tabl. 0,0125 g - 40 szt.1,852,112,95 79Captopril - tabl. 0,0125 g - 90 szt.4,104,696,13 80Captopril - tabl. 0,025 g - 30 szt.2,302,633,68 81Captopril - tabl. 0,025 g - 90 szt.6,507,439,38 82Captopril - tabl. 0,05 g - 30 szt.4,505,146,68 83Captopril - tabl. 0,05 g - 90 szt.13,0014,8617,66 3) pod lit. E dodaje się lp. 32-37 w brzmieniu: 32Enapress - tabl. 0,005 g - 30 szt.1,902,173,04 33Enapress - tabl. 0,005 g - 60 szt.3,704,235,67 34Enapress - tabl. 0,01 g - 30 szt.3,103,544,96 35Enapress - tabl. 0,01 g - 60 szt.6,106,978,92 36Enapress - tabl. 0,02 g - 30 szt.5,606,408,32 37Enapress - tabl. 0,02 g - 60 szt.11,0012,5715,08 4) pod lit. G lp. 12 otrzymuje brzmienie: 12Glinormax - tabl. 0,08 g - 60 szt.18,5021,1524,52 5) pod lit. I dodaje się lp. 32 w brzmieniu: 32Izonit prolongatum 40 - tabl. o przedł. uwaln. 40 mg - 40 szt.7,758,8610,81 6) pod lit. P dodaje się lp. 114 w brzmieniu: 114Profenid - inj. 0,1 g/2 ml - 10 amp.7,608,6910,60 7) pod lit. S dodaje się lp. 65 w brzmieniu: 65Selerin - tabl. 0,005 g - 60 szt.17,1619,6122,75 8) pod lit. V dodaje się lp. 23 w brzmieniu: 23Virlix - tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.9,2010,5212,60 9) pod lit. Z skreśla się lp. 4 i 5. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 listopada 1999 r. w sprawie sposobu, trybu i warunków badania towarów przedstawionych organowi celnemu. (Dz. U. Nr 93, poz. 1075) Na podstawie art. 40 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób, tryb i warunki badania towarów przedstawionych organowi celnemu przed nadaniem tym towarom właściwego przeznaczenia celnego. § 2. 1. Na wniosek osoby, która wprowadziła towary na polski obszar celny, lub osoby, która przejęła odpowiedzialność za te towary po ich wprowadzeniu, może zostać udzielona zgoda na badanie towarów, o której mowa w art. 40 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802). 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się w urzędzie celnym, w którym towar został przedstawiony. § 3. 1. Wniosek składa się w formie ustnej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wniosek składa się w formie pisemnej, jeżeli: 1) przeprowadzenie badania wymaga pobrania próbek lub 2) organ celny uzna to za niezbędne, w szczególności ze względu na charakter towaru. 3. Wniosek powinien zawierać: 1) nazwę i siedzibę lub imię i nazwisko oraz adres wnioskodawcy, 2) nazwę towaru, 3) określenie miejsca czasowego składowania towarów, 4) określenie zakresu badania, 5) wskazanie osoby przeprowadzającej badania, 6) wskazanie ilości próbek, jaka ma być pobrana, i miejsca przeprowadzania analizy próbek, jeżeli analizy takie będą dokonywane, 7) dane niezbędne do identyfikacji środka przewozowego, jeżeli towar znajduje się na środku przewozowym. § 4. 1. Organ celny, udzielając zgody na badanie towarów, określa miejsce przeprowadzenia badania. 2. W wypadku gdy wniosek został złożony w formie ustnej, organ celny, udzielając zgody, informuje o tym niezwłocznie wnioskodawcę, zamieszczając jednocześnie adnotację o wyrażeniu zgody na deklaracji skróconej lub innym dokumencie wymaganym do nadania towarowi przeznaczenia celnego. 3. Jeżeli wniosek został złożony w formie pisemnej, organ celny umieszcza na oryginale wniosku adnotację o wyrażeniu zgody na badanie towarów. Uwierzytelnioną kserokopię wniosku zwraca się wnioskodawcy, a oryginał wniosku dołącza się do przechowywanej przez urząd celny karty zgłoszenia celnego lub innego dokumentu wymaganego do nadania towarowi przeznaczenia celnego. 4. Adnotacja o wyrażeniu przez organ celny zgody na przeprowadzenie badań powinna zawierać w szczególności określenie ilości próbek, określenie miejsca przeprowadzenia badań oraz datę wyrażenia zgody i podpis funkcjonariusza celnego. § 5. 1. Organ celny może odmówić wyrażenia zgody na badanie towarów, jeżeli sposób badania towarów nie zapewni przestrzegania przepisów dotyczących ochrony porządku, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin lub ochrony środowiska. 2. Decyzja odmawiająca wyrażenia zgody na badanie towarów powinna zostać wydana niezwłocznie. § 6. 1. Próbki towaru pobiera się w obecności funkcjonariusza celnego. 2. Pobranych próbek nie odlicza się od ilości zgłaszanego towaru. 3. Resztki towaru powstałe w wyniku przeprowadzenia badania powinny otrzymać dopuszczalne dla nich przeznaczenie celne. § 7. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie sposobu, trybu i warunków badania towarów przedstawionych organowi celnemu (Monitor Polski Nr 67, poz. 662). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie ustalenia wykazu sprzętu i urządzeń sportowych oraz aparatury i środków do odnowy biologicznej oraz rehabilitacji ruchowej przeznaczonych dla reprezentacji narodowych i olimpijskich oraz do celów ratownictwa, zwolnionych od cła, przywożonych przez organizacje i stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnopolskim. (Dz. U. Nr 93, poz. 1076) Na podstawie art. 190 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 35 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 listopada 1999 r. (poz. 1076) WYKAZ SPRZĘTU I URZĄDZEŃ SPORTOWYCH ORAZ APARATURY I ŚRODKÓW DO ODNOWY BIOLOGICZNEJ ORAZ REHABILITACJI RUCHOWEJ PRZEZNACZONYCH DLA REPREZENTACJI NARODOWYCH I OLIMPIJSKICH ORAZ DO CELÓW RATOWNICTWA, PRZYWOŻONYCH PRZEZ ORGANIZACJE I STOWARZYSZENIA KULTURY FIZYCZNEJ O ZASIĘGU OGÓLNOPOLSKIM Lp.Kod PCNWyszczególnienie 123 13006 50 00 0zestawy pierwszej pomocy 2ex 3926 20 00 0kostiumy do pływania - pianki z poliuretanu 3ex 3926 20 00 0getry hokejowe, z tworzywa sztucznego 4ex 3926 20 00 0koszulki hokejowe, z tworzywa sztucznego, 5ex 3926 20 00 0rękawice narciarskie, z tworzywa sztucznego 6ex 3926 90 99 0ochraniacze szyi, z tworzywa sztucznego 7ex 3926 90 99 0naramienniki, nagolenniki, nałokietniki, z tworzywa sztucznego 8ex 3926 90 99 0parkany bramkarskie, z tworzywa sztucznego 9ex 3926 90 99 0wiosła kajakowe i kanadyjkowe, z tworzywa sztucznego 10ex 3926 90 99 0maszty i bomy, z tworzyw sztucznych 11ex 3926 90 99 0żagle z tworzyw sztucznych 12ex 3926 90 99 0naramienniki, nagolenniki, nałokietniki, z tworzywa sztucznego 13ex 3926 90 99 0ochraniacze szyi, z tworzywa sztucznego 14ex 4015 90 00 0ubrania neopreonowe, z kauczuku wulkanizowanego 15ex 4015 90 00 0skafandry dla nurków, z kauczuku wulkanizowanego 16ex 4203 10 00 0kombinezony startowe, ze skóry lub skóry wtórnej 17ex 4203 10 00 0kurtki strzeleckie ze skóry, podklejane materiałem bawełnianym, ze wstawkami z tworzywa sztucznego antypoślizgowego; wstawki z materiału w zgięciach stawów łokciowych 18ex 4203 10 00 0spodnie strzeleckie ze skóry, podszyte materiałem bawełnianym; na kolanach i w części pośladkowej wstawki z tworzywa sztucznego antypoślizgowego 194203 21 00 0rękawice specjalne, przeznaczone do celów sportowych 20ex 4203 30 00 0pasy ciężarowe 21ex 4421 90 99 0wiosła kajakowe i kanadyjkowe, drewniane 22ex 6211 32 90 0kamizelki szermiercze, męskie, elektryczne, z tkaniny bawełnianej 23ex 6211 32 90 0"kurtki" strzeleckie z tkaniny i ze skóry, podklejane materiałem bawełnianym, ze wstawkami z tworzywa sztucznego antypoślizgowego, wstawki z materiału w zgięciach stawów łokciowych - męskie 24ex 6211 32 90 0spodnie strzeleckie z tkaniny, podszyte materiałem bawełnianym, na kolanach i w części pośladkowej wstawki z tworzywa sztucznego antypoślizgowego - męskie 25ex 6211 32 90 0"kurtki" strzeleckie do strzelań śrutowych SKEET i TRAP - męskie 26ex 6211 33 90 0kamizelki szermiercze, męskie, elektryczne, z tkaniny z włókien chemicznych 27ex 6211 42 90 0"kurtki" strzeleckie z tkaniny i ze skóry, podklejane materiałem bawełnianym, ze wstawkami z tworzywa sztucznego antypoślizgowego, wstawki z materiału w zgięciach stawów łokciowych - damskie 28ex 6211 42 90 0"kurtki" strzeleckie do strzelań śrutowych SKEET i TRAP, z tkaniny bawełnianej - damskie 29ex 6211 42 90 0spodnie strzeleckie z tkaniny, podszyte materiałem bawełnianym, na kolanach i w części pośladkowej wstawki z tworzywa sztucznego antypoślizgowego - damskie 30ex 6211 43 90 0kamizelki szermiercze, damskie, elektryczne, z tkaniny z włókien chemicznych 316306 31 00 0żagle z włókien syntetycznych 32ex 6307 90 99 0szelki biodrowe oraz szelki piersiowe (uprzęże) wykonane z taśmy z włókien sztucznych, plecione, służące w ratownictwie oraz asekuracji wspinaczkowej 336402 12 10 0obuwie narciarskie i do biegów narciarskich 34ex 6403 19 00 0obuwie piłkarskie (lanki i wkręty) 35ex 6403 91 11 0obuwie do strzelectwa karabinowego, o podeszwach zewnętrznych z tworzywa sztucznego, cholewkach ze skór, zakrywających kostkę, o długości podeszwy wewnętrznej poniżej 24 cm 36ex 6403 91 13 0obuwie do strzelectwa karabinowego, o podeszwach zewnętrznych z tworzywa sztucznego, cholewkach zewnętrznych ze skór, zakrywających kostkę, ale nie część łydki, o długości podeszwy wewnętrznej 24 cm lub więcej, nie dające się określić jako męskie lub damskie 37ex 6403 91 16 0obuwie do strzelectwa karabinowego, podeszwa zewnętrzna z tworzywa sztucznego, cholewka ze skóry, o długości podeszwy wewnętrznej powyżej 24 cm - męskie 38ex 6403 91 18 0obuwie do strzelectwa karabinowego, podeszwa zewnętrzna z tworzywa sztucznego, cholewka ze skóry, o długości podeszwy wewnętrznej powyżej 24 cm - damskie 39ex 6403 99 91 0obuwie strzeleckie ze skóry, z podeszwą zewnętrzną z tworzywa sztucznego poniżej 24 cm, cholewką ze skóry, wyłożone w środku bawełną, z wkładką protetyczną 40ex 6403 99 93 0obuwie strzeleckie ze skóry, z podeszwą zewnętrzną z tworzywa sztucznego, cholewką ze skóry, wyłożone w środku bawełną, z wkładką protetyczną, nie dające się określić jako męskie lub damskie 41ex 6403 99 98 0obuwie strzeleckie ze skóry, z podeszwą zewnętrzną z tworzywa sztucznego, cholewką ze skóry, wyłożone w środku bawełną, z wkładką protetyczną, damskie 42ex 6506 10 10 0kaski z wizjerami 43ex 6506 10 10 0kaski z tworzyw sztucznych 44ex 6506 10 10 0nakrycia ochronne na głowę (kaski, toczki używane przez dżokejów) z tworzywa sztucznego 45ex 6506 10 80 0kaski z innych materiałów 46ex 6815 10 10 0wiosła z włókien węglowych 47ex 7326 90 97 0sprzęt alpinistyczny służący do poruszania się po lodzie, antypoślizgowy, występujący w formie podkładki z kolcami, wykonanej z metalu, przymocowywanej za pomocą pasków do obuwia (raki) 48ex 7610 90 90 0maszty i bomy, ze stopów aluminium 49ex 7616 99 90 0bębny szermiercze bez przewodu, aluminiowe 508414 80 31 0sprężarki wyporowe o posuwisto-zwrotnym ruchu elementu roboczego, mogące wytworzyć maksymalne ciśnienie nie przekraczające 1,5 MPa (15 barów), o wydajności nie przekraczającej 60 m3 na godzinę 518414 80 39 0sprężarki wyporowe o posuwisto-zwrotnym ruchu elementu roboczego, mogące wytworzyć maksymalne ciśnienie nie przekraczające 1,5 MPa (15 barów), o wydajności powyżej 60 m3 na godzinę 528414 80 41 0sprężarki wyporowe o posuwisto-zwrotnym ruchu elementu roboczego, mogące wytworzyć maksymalne ciśnienie powyżej 1,5 MPa (15 barów), o wydajności nie przekraczającej 120 m3 na godzinę 538414 80 49 0sprężarki wyporowe o posuwisto-zwrotnym ruchu elementu roboczego, mogące wytworzyć maksymalne ciśnienie powyżej 1,5 MPa (15 barów), o wydajności powyżej 120 m3 na godzinę 54ex 8467 89 00 0narzędzia hydrauliczne do rozpierania i przecinania karoserii samochodowych 55ex 8502 20 91 0agregaty prądotwórcze z silnikami tłokowymi, o zapłonie iskrowym, o mocy wyjściowej nie większej niż 7,5 kVA 56ex 8512 20 00 0reflektory 57ex 8525 20 99 0radiotelefony 58ex 8525 20 99 0urządzenia nadawczo-odbiorcze działające na zasadzie fal radiowych, służące do lokalizacji zagubionych osób lub przedmiotów 59ex 8526 91 19 0transpondery 60ex 8526 91 90 0urządzenia służące do satelitarnego określania współrzędnych geograficznych - GPS (Global Positioning System) 61ex 8526 92 90 0aparatury do zdalnego sterowania modeli w kompletach lub elementach, dla celów sportowych 62ex 8542 12 00 0sport ident (do zawodów na orientację) 63ex 8543 89 10 0urządzenia rejestrujące dane lotu, dla lotnictwa cywilnego, dla celów sportowych 64ex 8701 30 10 0ratraki 65ex 8703 10 11 1skutery śnieżne wyposażone w silnik o zapłonie iskrowym - do czterech lat 66ex 8703 10 11 9skutery śnieżne wyposażone w silnik o zapłonie iskrowym - powyżej czterech lat 67ex 8703 10 19 1pojazdy dla ratownictwa - TRX 400 4×4, do czterech lat 688712 00 30 0rowery dwukołowe 69ex 8712 00 30 0rowery dwukołowe do cyklotrialu 70ex 8716 39 51 0przyczepy podłodziowe, jednoosiowe 71ex 8716 39 59 0przyczepy podłodziowe, dwuosiowe 72ex 8802 11 10 0śmigłowce o masie własnej nie przekraczającej 2000 kg, dla celów ratownictwa 73ex 8802 20 10 0samoloty sportowe i motoszybowce o masie nie przekraczającej 2000 kg 74ex 8903 10 11 0jachty i inne jednostki pływające sportowe; łodzie wioślarskie i kajaki, nadmuchiwane, o masie nie przekraczającej 20 kg i o długości nie przekraczającej 2,5 m, dla celów sportowych 75ex 8903 10 19 0jachty i inne jednostki pływające sportowe; łodzie wioślarskie i kajaki, nadmuchiwane, o masie nie przekraczającej 100 kg, dla celów sportowych 76ex 8903 10 90 0jachty i inne jednostki pływające sportowe; łodzie wioślarskie i kajaki, nadmuchiwane, o masie powyżej 100 kg, dla celów sportowych 77ex 8903 91 91 0żaglowce z pomocniczym silnikiem lub bez, o masie nie przekraczającej 100 kg, dla celów sportowych 78ex 8903 91 93 0żaglowce z pomocniczym silnikiem lub bez, o masie powyżej 100 kg i o długości nie przekraczającej 7,5 m, dla celów sportowych 79ex 8903 91 99 0żaglowce z pomocniczym silnikiem lub bez, o masie powyżej 100 kg i o długości powyżej 7,5 m, dla celów sportowych 80ex 8903 92 10 0motorówki, inne niż z silnikiem przyczepnym, pełnomorskie, dla celów ratownictwa 81ex 8903 99 10 0łodzie wioślarskie, kajaki i kanadyjki, o masie nie przekraczającej 100 kg, dla celów sportowych 82ex 8903 99 91 0łodzie wioślarskie, kajaki i kanadyjki, o masie powyżej 100 kg i o długości nie przekraczającej 7,5 m, dla celów sportowych 83ex 8903 99 91 0motorówki, łodzie na saniach z napędem za pomocą śmigła, inne niż z silnikiem przyczepnym, o długości nie przekraczającej 7,5 m, dla celów sportowych 84ex 8903 99 99 0motorówki, łodzie na saniach z napędem za pomocą śmigła, inne niż z silnikiem przyczepnym, o długości powyżej 7,5 m, dla celów ratownictwa 85ex 8903 99 99 0łodzie wioślarskie, kajaki i kanadyjki, o masie powyżej 100 kg i o długości powyżej 7,5 m, dla celów sportowych 86ex 8906 00 91 0łodzie ratownicze, pełnomorskie 87ex 8906 00 99 0łodzie ratownicze, inne niż pełnomorskie 88ex 9004 90 90 0okulary strzeleckie, oprawki z metalu lekkiego, z okularem i klapkami zasłaniającymi lewe oko 89ex 9004 90 90 0okulary ochronne dla pływaków i nurków, gogle: biegowe, skokowe, zjazdowe 90ex 9010 50 90 0elektroniczne czytniki zdjęć lotniczych 919014 10 90 0kompasy, busole morskie, inne niż dla lotnictwa cywilnego 92ex 9014 20 18 0wariometry elektroniczne z rejestratorem 93ex 9014 20 18 0barografy elektroniczne z rejestratorem 94ex 9017 80 10 0przymiary teleskopowe do pomiaru wysokości 95ex 9018 20 00 0lampy Bioptron 96ex 9018 90 41 0Sonicatory 730 (czterogłowicowe) 97ex 9018 90 85 0polar sport - testery 98ex 9019 20 00 0aparaty do sztucznego oddychania 99ex 9020 00 90 0aparaty do oddychania z rodzaju stosowanych przez nurków, alpinistów; respiratory wyposażone w butle tlenowe lub butle ze sprężonym powietrzem 1009021 19 90 0szyny (łubki) i inny sprzęt stosowany przy złamaniach 101ex 9027 80 17 0urządzenia do mierzenia i kontroli dźwięków, służące do wykrywania zasypanych ludzi - geofony 102ex 9031 49 00 0urządzenia optyczne do sędziowania zawodów oraz kontroli technicznej sprzętu strzeleckiego 103ex 9031 80 99 0urządzenia mechaniczne do sędziowania zawodów oraz kontroli technicznej sprzętu strzeleckiego 104ex 9031 80 99 0urządzenia do treningu bezstrzałowego, składające się z urządzenia laserowego montowanego na lufie oraz czytnika elektronicznego 105ex 9031 80 99 0urządzenie strzeleckie SA900 106ex 9031 80 99 0przystawki do strzelania "Noptel - ST 1000PC" 107ex 9302 00 10 0rewolwery i pistolety sportowe 108ex 9303 20 95 0strzelby i karabinki sportowe, w tym także broń posiadająca co najmniej jedną lufę gładką 109ex 9303 30 00 0strzelby i karabinki sportowe przeznaczone do strzelania do celu 110ex 9303 30 00 0karabinki małokalibrowe, sportowe, o kalibrze 5,6 mm 111ex 9304 00 00 0pozostała broń (pistolety i karabiny sprężynowe, pneumatyczne), oprócz wyrobów z pozycji 9307 112ex 9306 29 70 0śrut typu Diabolo do broni pneumatycznej 113ex 9306 29 70 0naboje do broni pneumatycznej - kaliber 4,5 mm (śrut) 114ex 9306 30 10 0naboje do rewolwerów 115ex 9306 30 91 0naboje ze spłonką zbijaną pośrodku: naboje do broni śrutowej - 12 mm, naboje do karabinu o kalibrze max. 7,62 mm 116ex 9306 30 93 0naboje ze spłonką zbijaną na obrzeżu łuski: naboje do karabinu i pistoletu o kalibrze 5,6 mm 117ex 9306 30 93 0amunicja sportowa wyczynowa małokalibrowa - 5,6 mm 118ex 9402 90 00 0nosze do transportu chorych 119ex 9402 90 00 0wielofunkcyjne stoły rehabilitacyjne typu WSR - 1 120ex 9402 90 00 0stoły rehabilitacyjne proste typu SRB - 4 1219405 40 10 0reflektory poszukiwawcze i punktowe 122ex 9503 20 10 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z innych materiałów niż tworzywa sztuczne), dla celów sportowych 123ex 9503 30 10 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z drewna), dla celów sportowych 124ex 9503 30 30 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z tworzyw sztucznych), dla celów sportowych 125ex 9503 30 90 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z innych materiałów), dla celów sportowych 126ex 9503 70 00 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI, dla celów sportowych 127ex 9503 80 10 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z tworzyw sztucznych), dla celów sportowych 128ex 9503 80 90 0zestawy materiałowe do budowy modeli lub gotowe modele latające w kategoriach i klasach sportowych FAI (z innych materiałów), dla celów sportowych 129ex 9504 20 10 0stoły do snookera 130ex 9504 20 90 0kije do snookera 131ex 9504 40 00 0karty do gry w brydża, z kodem kreskowym 1329506 11 10 0narty biegowe 1339506 11 20 0narty zjazdowe 1349506 11 80 0pozostałe typy nart 1359506 12 00 0wiązania do nart 136ex 9506 19 00 0kije do nart 1379506 21 00 0deski windsurfingowe 138ex 9506 29 00 0wiązania do nart wodnych 139ex 9506 29 00 0trampoliny 140ex 9506 29 00 0bramki waterpolowe 141ex 9506 40 10 0piłki do tenisa stołowego 142ex 9506 40 10 0siatki na stoły do tenisa stołowego 143ex 9506 40 10 0rakietki - deski 144ex 9506 40 90 0stoły do tenisa stołowego 1459506 51 00 0rakiety do tenisa ziemnego, z naciągiem lub bez 1469506 61 00 0piłki do tenisa ziemnego 147ex 9506 62 10 0piłki sportowe nadmuchiwane, skórzane 148ex 9506 62 90 0piłki sportowe nadmuchiwane, pozostałe 149ex 9506 69 90 0piłki beseballowe i softballowe 150ex 9506 70 10 0buty z łyżwami, łyżwy 151ex 9506 91 00 0obręcze gimnastyczne, skakanki, maczugi, wstążki, napalcówki 152ex 9506 91 00 0trampoliny 153ex 9506 91 00 0sztangi do podnoszenia ciężarów (dla niepełnosprawnych) 154ex 9506 91 00 0sztangi do podnoszenia ciężarów 155ex 9506 91 00 0manekiny zapaśnicze 156ex 9506 91 00 0ścieżki akrobatyczne 157ex 9506 91 00 0ścieżki sprężyste do skoków 158ex 9506 91 00 0plansze gimnastyczne typu Spith lub Mitufu 159ex 9506 91 00 0ringi bokserskie 160ex 9506 91 00 0maty zapaśnicze 161ex 9506 91 00 0ergometry wioślarskie 162ex 9506 91 00 0tyczki z włókna szklanego, kule, dyski, oszczepy, młoty-uchwyty, linki 163ex 9506 91 00 0bloki startowe z czujnikami do falstartu, poprzeczki z włókna szklanego 164ex 9506 91 00 0zeskoki do skoków wzwyż 165ex 9506 91 00 0maty gimnastyczne 166ex 9506 91 00 0maty Tatami 167ex 9506 99 90 0naciągi tenisowe 168ex 9506 99 90 0bobsleje 169ex 9506 99 90 0łyżworolki profesjonalne 170ex 9506 99 90 0wyrzutnie rzutków 171ex 9506 99 90 0rzutki do strzelania z broni śrutowej 172ex 9506 99 90 0stałe wyposażenie strzelnic 173ex 9506 99 90 0maty łucznicze 174ex 9506 99 90 0tarczociągi 175ex 9506 99 90 0ochraniacze na nogi do baseballu, z tworzywa sztucznego 176ex 9506 99 90 0podstawki do wykonywania kopów na bramkę 177ex 9506 99 90 0piłki hokejowe 178ex 9506 99 90 0aparaty szermiercze 179ex 9506 99 90 0tarcze szermiercze 180ex 9506 99 90 0mety domowe i mety miotacza do gry w baseball 181ex 9506 99 90 0trenażery specjalistyczne 182ex 9506 99 90 0pojazdy bezsilnikowe przeznaczone do ślizgania się po śniegu lub lodzie (tobogany) 183ex 9506 99 90 0majdany łucznicze (rękojeści łuku) 184ex 9506 99 90 0ramiona łucznicze 185ex 9506 99 90 0strzały łucznicze 186ex 9506 99 90 0nasady do strzał 187ex 9506 99 90 0pióra "spin wing" 188ex 9506 99 90 0groty do strzał 189ex 9506 99 90 0stabilizatory łucznicze 190ex 9506 99 90 0stabilizatory (platformy) do szermierki (dla niepełnosprawnych) 191ex 9506 99 90 0V-bar ACE łuczniczy 192ex 9506 99 90 0koszulki do strzał 193ex 9506 99 90 0ochraniacze na palce 194ex 9506 99 90 0klickery łucznicze 195ex 9506 99 90 0podstawki łucznicze 196ex 9506 99 90 0trenażery łucznicze 197ex 9506 99 90 0ochraniacze przedramienia 198ex 9506 99 90 0plastrony dla łuczników 199ex 9506 99 90 0ochraniacze tułowia dla zawodników, ze skóry 200ex 9506 99 90 0ochraniacze tułowia dla zawodników, z tworzywa sztucznego 201ex 9506 99 90 0kamizelki ochronne dla zawodników, z dzianiny 202ex 9506 99 90 0kamizelki ochronne dla zawodników, z tkaniny 203ex 9506 99 90 0ochraniacze piłkarskie 204ex 9506 99 90 0ochraniacze kręgosłupa 205ex 9506 99 90 0ochraniacze słuchu 206ex 9506 99 90 0broń szermiercza: floret, szabla, szpada 207ex 9506 99 90 0maski szermiercze 208ex 9506 99 90 0maski na twarz dla baseballistów i softballistów 209ex 9506 99 90 0spensery, suspensory - ochraniacze z tworzywa sztucznego 210ex 9506 99 90 0ochraniacze szczęki 211ex 9506 99 90 0ochraniacze zjazdowe na ręce i nogi 212ex 9506 99 90 0ochraniacze na stopy 213ex 9506 99 90 0kije hokejowe 214ex 9506 99 90 0lotki do badmintona 215ex 9506 99 90 0bobsleje - dwójka i czwórka 216ex 9506 99 90 0skiboby 217ex 9506 99 90 0ochraniacze bramkarskie 218ex 9506 99 90 0laski hokejowe 219ex 9506 99 90 0sanki 220ex 9506 99 90 0biokinetic biometer 221ex 9506 99 90 0CATS - urządzenia do wyrabiania siły specjalnej 222ex 9506 99 90 0power rack - urządzenia do pływania na uwięzi 223ex 9506 99 90 0ląże obrotowe do skoków na lądzie 224ex 9506 99 90 0pałki aluminiowe lub drewniane, baseballowe lub softballowe 225ex 9506 99 90 0nartorolki 226ex 9506 99 90 0packi do taekwondo 227ex 9506 99 90 0ochraniacze zapaśnicze 228ex 9506 99 90 0sprzęt ochronny zawodnika - hogo 229ex 9508 00 00 0tarcze do strzelania z broni pneumatycznej z wychwytywaczem, tarcze zapadkowe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO z dnia 5 listopada 1999 r. w sprawie zasad ewidencji materiałów bibliotecznych. (Dz. U. Nr 93, poz. 1077) Na podstawie art. 28 pkt 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady ewidencji materiałów bibliotecznych, zwanych dalej "materiałami", w bibliotekach wchodzących w skład ogólnokrajowej sieci bibliotecznej. § 2. Ewidencja materiałów polega na ujęciu wpływów i ubytków w sposób umożliwiający identyfikację tych materiałów oraz na ujęciu ilościowym i wartościowym ich stanu i zachodzących w nim zmian. § 3. 1. Ewidencja materiałów obejmuje: 1) sumaryczną (wstępną) ewidencję wpływów, 2) szczegółową ewidencję wpływów, 3) szczegółową i sumaryczną (wstępną) ewidencję ubytków, 4) finansowo-księgową ewidencję wpływów i ubytków. 2. Podstawą ewidencji materiałów są dowody wpływów i ubytków. § 4. 1. Sumaryczna ewidencja wpływów polega na wstępnym ujęciu ewidencyjnym wszystkich materiałów wpływających do biblioteki bez względu na źródło ich wpływu. 2. W ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie ujmuje się poszczególnych części wydawnictw ciągłych wpływających na bieżąco z prenumeraty lub z innych źródeł. 3. Wartości materiałów ewidencjonowanych w sposób sumaryczny nie dolicza się do wartości zbioru biblioteki. 4. Sumaryczną ewidencję wpływów prowadzi się w bibliotekach, w których wynika to z organizacji pracy. 5. Biblioteki ewidencjonujące materiały przy użyciu programów komputerowych zwolnione są z obowiązku dokumentowania w formie wydruków sumarycznej ewidencji materiałów. § 5. 1. Sumaryczną ewidencję wpływów prowadzi się w rejestrze wpływów, zapisując w jednej pozycji rejestru grupę materiałów objętych jednym dowodem wpływu. 2. Zależnie od ogólnej rocznej liczby wpływów oraz od liczby wpływów z poszczególnych źródeł biblioteki prowadzą albo jeden rejestr przybytków wspólny dla wszystkich rodzajów wpływów, albo odrębny rejestr dla każdego rodzaju wpływu, których wzory określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Dowód wpływu i zarejestrowana jednostka ewidencyjna muszą być opatrzone numerami akcesji lub innymi numerami ewidencyjnymi, które wskazują na wzajemne powiązanie. § 6. 1. Szczegółowa ewidencja wpływów obejmuje materiały włączane do zbiorów. 2. Biblioteki, które nie prowadzą sumarycznej ewidencji wpływów, są obowiązane prowadzić na bieżąco szczegółową ewidencję wpływów. 3. Szczegółową ewidencję wpływów wynikającą z charakteru materiałów i potrzeb biblioteki w szczególności można prowadzić dla: 1) dokumentów dźwiękowych, audiowizualnych oraz elektronicznych, 2) norm i opisów patentowych. 4. Szczegółową ewidencję wpływów materiałów o krótkim okresie użytkowania, wymagających stałej aktualizacji, gromadzonych w większej liczbie egzemplarzy, a zwłaszcza skryptów i podręczników w bibliotekach szkół wyższych i w bibliotekach szkolnych, prowadzi się w sposób uproszczony, wpisując do rejestru przeznaczonego dla tych materiałów. 5. W ewidencji, o której mowa w ust. 3 i 4, nie ujmuje się materiałów wykorzystywanych na bieżąco, a w szczególności egzemplarzy wydawnictw ciągłych, głównie dzienników i magazynów, wydawnictw reklamowych, katalogów, cenników i prospektów przemysłowo-handlowych oraz instrukcji obsługi maszyn i urządzeń. 6. Wartość materiałów ewidencjonowanych w sposób uproszczony dolicza się do wartości zbioru biblioteki. § 7. 1. Szczegółową ewidencję wpływów, z wyjątkiem ewidencji, o której mowa w § 6 ust. 4, prowadzi się w księdze inwentarzowej. 2. Wzór księgi inwentarzowej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 8. Wykaz jednostek ewidencyjnych stosowanych w sumarycznej i szczegółowej ewidencji wpływów, zwanych dalej "jednostkami ewidencyjnymi", stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 9. 1. Biblioteki oraz ich filie prowadzą księgi inwentarzowe dla wydawnictw zwartych i ciągłych oraz zbiorów specjalnych. 2. Biblioteki, w których wydawnictwa ciągłe nie tworzą wyodrębnionych zbiorów, mogą prowadzić jedną wspólną księgę inwentarzową dla druków zwartych i ciągłych. § 10. 1. Księga inwentarzowa składa się z ponumerowanych stron i przesznurowanych kart, przy czym końce sznurka są przytwierdzone do ostatniej strony pieczęcią lakową lub naklejką z pieczęcią urzędową biblioteki. Obok pieczęci kierownik biblioteki i główny księgowy potwierdzają podpisem treść klauzuli podającej liczbę stron. 2. Karty księgi inwentarzowej, uzyskiwane w formie wydruku z komputerowej bazy danych, muszą być opatrzone kolejnym numerem strony, a zapisy - uszeregowane według kolejnych, rosnących numerów inwentarzowych. 3. Wydruk kolejnych kart księgi inwentarzowej następuje z częstotliwością określoną przez kierownika biblioteki, jednak nie rzadziej niż raz w roku. § 11. 1. Wydawnictwa ciągłe przeznaczone do stałego lub dłuższego przechowywania podlegają zinwentaryzowaniu po skompletowaniu określonych jednostek ewidencyjnych. 2. W przypadku wydawnictw ciągłych cennych i ważnych dla biblioteki dopuszcza się inwentaryzowanie jednostek niekompletnych. 3. Części wydawnictw ciągłych przeznaczone do stałego lub dłuższego przechowywania i poszyty nie stanowiące kompletnych jednostek ewidencyjnych można zarejestrować do czasu ich skompletowania w kartotekach niekompletnych (akcesyjnych) wydawnictw periodycznych i niekompletnych poszytów lub prowadzić ich rejestrację komputerowo. § 12. 1. W terminach ustalonych przez kierownika biblioteki, nie rzadziej jednak niż raz w roku, sporządza się zestawienie liczby i wartości zinwentaryzowanych jednostek ewidencyjnych. 2. Zestawienie podpisuje pracownik, który je sporządził, a w bibliotekach, które wchodzą w skład innych jednostek organizacyjnych, także kierownik biblioteki. 3. W zestawieniu nie podaje się materiałów zewidencjonowanych w sposób uproszczony, o których mowa w § 6 ust. 4. 4. Wzór zestawienia, o którym mowa w ust. 1, zinwentaryzowanych jednostek ewidencyjnych stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 13. 1. Biblioteka ma obowiązek sporządzać wykazy wpływów dla materiałów wpływających bez dokumentu towarzyszącego, które mają być włączone do zbiorów, a dla materiałów przekazanych w darze - jeśli jest taka wola ofiarodawcy. 2. Nie sporządza się wykazów dokumentów życia społecznego. § 14. 1. Materiały wpływające ewidencjonuje się po sprawdzeniu ich zgodności z dowodami wpływów stanowiącymi podstawę ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2. 2. Dowodami wpływów są: 1) rachunki i faktury za materiały zakupione, 2) wykazy towarzyszące materiałom przekazanym w formie egzemplarza obowiązkowego, wymiany lub daru, 3) kopie wykazów sporządzonych w bibliotece, potwierdzających odbiór materiałów przekazanych bez dokumentu, 4) protokoły przyjęcia materiałów. 3. Dowody wpływów przechowuje się, zależnie od ich rodzajów, w kolejności nadawanych im numerów ewidencyjnych lub w kolejności chronologicznej. 4. Czas przechowywania dowodów ewidencyjnych, o których mowa w ust. 1, zasady przekazywania ich do archiwum i na makulaturę, określają przepisy regulujące sposób postępowania z dokumentami powstającymi w czasie działalności biblioteki. 5. Nie wymaga się dowodów wpływów przy prowadzeniu ewidencji szczegółowej wydawnictw ciągłych, skompletowanych w bibliotece. § 15. 1. Dowód wpływów powinien zawierać spis materiałów, których dotyczy, sporządzony albo przez instytucję (osobę) przekazującą dane materiały, albo przez bibliotekę. 2. Jeżeli dowód wpływu obejmuje materiały, które mają być przedmiotem ewidencji szczegółowej, przy każdej jednostce ewidencyjnej należy podać jej wartość; w przypadku materiałów zakupionych - cenę (rzeczywisty koszt zakupu), a w przypadku materiałów otrzymanych bezpłatnie i nie posiadających informacji o cenie oraz opracowanych lub wytworzonych w bibliotece - bieżącą szacunkową wartość nabycia. 3. Bieżącą szacunkową wartość nabycia ustala się na podstawie okresowej wyceny opracowanej komisyjnie i zatwierdzonej przez kierownika biblioteki. § 16. Szczegółowa i sumaryczna ewidencja ubytków obejmuje materiały wyłączane ze zbiorów. § 17. 1. Podstawę ewidencji ubytków, o której mowa w § 16, stanowią dowody ubytków, zaakceptowane przez kierownika biblioteki. 2. Dowodami ubytków są: 1) protokół ubytków dla materiałów niezwróconych przez czytelników, za które biblioteka otrzymała ekwiwalent lub zapłatę, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, 2) protokół komisji w sprawie ubytków dla materiałów: a) niezwróconych przez czytelników, za które biblioteka nie otrzymała ekwiwalentu, b) wycofanych ze zbiorów w wyniku selekcji lub nieodnalezionych w trakcie spisu, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. 3. Sumaryczną ewidencję ubytków prowadzi się w rejestrze ubytków, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. 4. Ewidencję ubytków, o której mowa w § 16, prowadzi się oddzielnie dla każdej grupy zbiorów objętych odrębną księgą inwentarzową. 5. Do rejestru ubytków stosuje się odpowiednio przepisy § 10. § 18. Ubytki materiałów zewidencjonowanych w sposób uproszczony, określony w § 6 ust. 4, ujmuje się w oddzielnych protokołach i odnotowuje we właściwym rejestrze. § 19. 1. W terminach ustalonych przez kierownika, jednak nie rzadziej niż raz w roku, prowadzi się zestawienie materiałów zarejestrowanych w rejestrach ubytków, podając ich liczbę i wartość. 2. W zestawieniach, o których mowa w ust. 1, nie ujmuje się ubytków materiałów ewidencjonowanych w sposób uproszczony. 3. Wzór zestawienia ubytków stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 20. 1. Przekazanie materiałów zbędnych innej bibliotece odbywa się na podstawie protokołów. Protokół z pokwitowaniem odbioru materiałów stanowi dowód ubytku dla biblioteki przekazującej materiały, a dowód wpływu - dla biblioteki przyjmującej materiały. 2. Przekazywanie materiałów wycofanych na makulaturę stwierdza się odpowiednią adnotacją umieszczoną na dowodzie ubytku w protokole. § 21. Biblioteki ewidencjonujące materiały przy użyciu programów komputerowych muszą posiadać: 1) dokumentację oprogramowania, 2) ustalone sposoby zabezpieczania danych przed zniszczeniem i ingerencją osób niepowołanych, 3) ustalone zasady użytkowania programów dla celów ewidencji materiałów przez upoważnionych pracowników. § 22. Ewidencja materiałów prowadzona przy użyciu programów komputerowych powinna zapewnić możliwość: 1) zapisania danych właściwych dla sumarycznej i szczegółowej ewidencji, 2) przetwarzania i dostępu do tych danych zgodnie z potrzebami biblioteki i wymogami wynikającymi z przepisów o ewidencji materiałów, 3) wydruku całości lub wskazanych partii danych dla celów tworzenia ksiąg inwentarzowych lub wynikających z innych potrzeb biblioteki. § 23. 1. W ewidencji finansowo-księgowej materiałów wchodzących w skład zbiorów bibliotecznych ujmuje się ich wpływy i ubytki według rzeczywistych kosztów nabycia, a w przypadkach materiałów otrzymanych bezpłatnie - według bieżącej szacunkowej wartości, o której mowa w § 15. 2. Do kwot określających wartość nabycia materiałów nie wlicza się kwot wydatkowanych przez bibliotekę na oprawę i konserwację tych materiałów. § 24. 1. Podstawę zapisów księgowych stanowią rachunki i faktury sporządzone i zaakceptowane pod względem merytorycznym przez kierownika biblioteki. 2. Materiały zakupione w celach wymiany księguje się na koncie kosztów, a w bibliotekach prowadzi się kontrolę ilościową dokonywanej wymiany. § 25. Kwoty wydatkowane na prenumeratę, a także na zakup niekompletnych jednostek wydawnictw ciągłych, księguje się w momencie ich wydatkowania tylko na koncie kosztów. Jeśli przedsiębiorca zajmujący się sprzedażą wydawnictw ciągłych wystawia rachunki i faktury za wydawnictwa objęte prenumeratą, przedpłaty księguje się na kontach rozrachunków, a na konta kosztów wprowadza się wartość wydawnictw po otrzymaniu rachunku. § 26. Przepisy § 23 stosuje się przy trybie postępowania w stosunku do kwot wydatkowanych przez bibliotekę tytułem przedpłaty na określone materiały oraz kwot wypłacanych za wydawnictwa zwarte ukazujące się w formie poszytów. § 27. Biblioteki zobowiązane są do ustalenia raz w roku wartości zbiorów wykazywanej w ewidencji sumarycznej bądź szczegółowej z wartością wykazywaną na koncie ewidencji majątkowej. § 28. Ustalenie zapisów w ewidencji sumarycznej bądź szczegółowej ze stanem wykazanym na koncie ewidencji majątkowej obejmuje następujące czynności: 1) ustalenie wartości zbiorów zinwentaryzowanych na podstawie ksiąg inwentarzowych lub rejestrów wpływów i pomniejszenie jej o wartość ubytków wykazaną w rejestrze ubytków, 2) porównanie wyników z zapisami na koncie ewidencji majątkowej, ustalenie i wyjaśnienie ewentualnych różnic. § 29. 1. Zinwentaryzowane materiały podlegają kontroli wewnętrznej polegającej na: 1) sprawdzeniu obiegu dowodów wpływów i ubytków oraz materiałów, 2) przeprowadzeniu skontrum części materiałów, a przede wszystkim materiałów narażonych na straty lub szczególnie cennych, 3) opracowywaniu zaleceń, których celem będzie poprawa gospodarki. 2. Kontrolę materiałów, o których mowa w § 6, przeprowadza się w sposób ciągły. § 30. 1. Skontrum materiałów polega na: 1) porównaniu zapisów inwentarzowych ze stanem faktycznym materiałów, 2) stwierdzeniu i wyjaśnieniu różnic między zapisami ewidencyjnymi a stanem faktycznym zbiorów oraz ustaleniu ewentualnych braków. 2. Podstawą przeprowadzenia skontrum mogą być zapisy inwentarzowe z ksiąg inwentarzowych, komputerowych baz danych, katalogów topograficznych i innej dokumentacji, a dla materiałów wypożyczonych poza bibliotekę - karty książki, karty czytelników, rewersy. § 31. 1. Skontrum materiałów, do których czytelnicy mają wolny dostęp, przeprowadza się co najmniej raz na 5 lat. 2. W bibliotekach o innym systemie udostępniania niż określony w ust. 1, w których zbiory nie przekraczają 100 tysięcy jednostek ewidencyjnych, skontrum powinno być przeprowadzone co najmniej raz na 10 lat. Skontrum można także przeprowadzać częściami w odniesieniu do części materiałów. 3. W bibliotekach o innym systemie udostępniania niż określony w ust. 1, w których zbiory przekraczają 100 tysięcy jednostek ewidencyjnych, prowadzi się kontrolę materiałów w sposób ciągły. § 32. 1. Skontrum przeprowadza komisja skontrowa, zwana dalej "komisją". 2. Liczbę członków komisji i jej skład osobowy ustala kierownik biblioteki. 3. Komisja działa na podstawie regulaminu nadanego przez kierownika biblioteki. § 33. Materiały nieodnalezione w czasie skontrum przeprowadzonego po raz pierwszy ani nie figurujące w ewidencji uznaje się za braki względne, a przy ponownym skontrum uznaje się za braki bezwzględne. § 34. Materiały uznane za braki bezwzględne wpisuje się do rejestru ubytków. § 35. 1. Z przeprowadzonego skontrum komisja sporządza protokół komisji, który powinien zawierać: 1) wnioski w sprawie nieodnalezionych materiałów wraz z uzasadnieniem, 2) określenie wartości materiałów, o których mowa w pkt 1. 2. Do protokołu załącza się regulamin komisji. § 36. 1. Jeżeli materiały uznane za braki bezwzględne i zarejestrowane jako ubytki zostaną odnalezione, należy je traktować jako nowe wpływy. 2. Jeżeli pracownik zapłacił za materiały, o których mowa w ust. 1, otrzymuje zwrot wpłaconej kwoty. § 37. Materiały, które wpływają do biblioteki, lecz nie odpowiadają jej potrzebom, tworzą oddzielną grupę materiałów zbędnych, nie objętych ewidencją szczegółową i finansowo-księgową. § 38. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego: A. Zakrzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 5 listopada 1999 r. (poz. 1077) Załącznik nr 1 Wzór A Ilustracja Wzór B Ilustracja Załącznik nr 2 Wzór Ilustracja Załącznik nr 3 WYKAZ JEDNOSTEK EWIDENCYJNYCH STOSOWANYCH W SUMARYCZNEJ I SZCZEGÓŁOWEJ EWIDENCJI WPŁYWÓW W sumarycznej i szczegółowej ewidencji wpływów dla określonych rodzajów materiałów stosuje się następujące jednostki ewidencyjne: 1) dla dokumentów dźwiękowych (audialnych): a) płyta - dla płyt gramofonowych i kompaktowych, bez względu na to, czy zawiera część utworu, jeden lub kilka utworów, b) zestaw płyt - dla kompletu płyt gramofonowych, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem, c) kaseta - dla nagrań na kasetach magnetofonowych, bez względu na to, czy zawiera jeden lub kilka utworów, d) zestaw kaset - dla kompletu kaset magnetofonowych, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem; 2) dla dokumentów elektronicznych: a) dyskietka - dla dokumentów opublikowanych jako całość wydawnicza na dyskietce komputerowej, b) zestaw dyskietek - dla kompletu dyskietek, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem, c) płyta CD ROM - dla dokumentów opublikowanych jako całość wydawnicza na płycie CD ROM, d) zestaw płyt CD ROM - dla kompletu płyt CD ROM, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem; 3) dla dokumentów ikonograficznych: a) wolumen - dla dokumentów ikonograficznych opublikowanych jako całość wydawnicza albo ujętych sztucznie w całość oraz publikowanych w częściach, po skompletowaniu określonej całości wydawniczej, b) teka - dla dokumentów ikonograficznych opublikowanych jako całość wydawnicza albo połączonych sztucznie w całość oraz publikowanych w częściach, po skompletowaniu określonej całości wydawniczej, i ujętych w tekę opatrzoną wspólnym tytułem, c) plansza - dla dokumentów ikonograficznych stanowiących samodzielną całość albo stanowiących część większej całości przed jej skompletowaniem dla ekslibrisu, plakatu, ryciny, rysunku, d) fotografia - dla pojedynczych fotografii, e) obraz - dla pojedynczych obrazów; 4) dla dokumentów kartograficznych: a) globus - dla globusów wydanych w formie kulistego modelu ziemi albo nieba, b) mapa - dla map publikowanych jako całość wydawnicza, dla map i globusów w formie mapy płaskiej, wydawanych w odcinkach niesamodzielnych po skompletowaniu całości, oraz dla atlasów wydawanych w częściach przed skompletowaniem całości, c) odcinek-mapa - dla map wydawanych w odcinkach samodzielnych, d) wolumen - dla atlasów publikowanych jako całość wydawnicza i dla atlasów wydawanych w częściach po ich skompletowaniu; 5) dla dokumentów normalizacyjnych, dokumentów patentowych oraz dokumentów techniczno-handlowych: wolumen - dla pojedynczych norm, opisów patentowych, cenników, katalogów i innych dokumentów tego typu, stanowiących samodzielną całość wydawniczą, oraz zbiorów tych dokumentów opublikowanych jako całość wydawnicza; 6) dla dokumentów oglądowych: a) zwój - dla filmów niemych i przeźroczy, bez względu na to, czy zawiera jeden utwór, kilka czy część utworu, b) klatka, zestaw klatek - dla kompletu przeźroczy oprawnych w ramki, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem, z wyjątkiem pojedynczych klatek filmów niemych i przeźroczy, które nie podlegają ewidencji; 7) dla dokumentów słuchowo-oglądowych: a) zwój - dla filmów dźwiękowych na taśmie filmowej, bez względu na to, czy zawiera jeden utwór, kilka czy część utworu, b) kaseta - dla filmów dźwiękowych wydawanych na kasecie wideo, bez względu na to, czy zawiera jeden utwór, kilka czy część utworu, c) zestaw kaset - dla kompletu kaset wideo, stanowiącego całość wydawniczą i opatrzonego wspólnym tytułem; 8) dla mikroformy: a) zwój, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach wycinek zwoju - dla mikrofilmów, b) mikrofisza - dla pojedynczych mikrofisz stanowiących całość wydawniczą, c) zestaw mikrofisz - dla kompletu mikrofisz stanowiących całość wydawniczą opatrzoną wspólnym tytułem; 9) dla rękopisów: a) pojedynczy utwór - dla rękopisów oprawnych, zeszytowych i luźnokartkowych, zawierających pojedynczy utwór, niezależnie od ich kompletności i liczby woluminów, zeszytów lub kart, b) wolumen - dla rękopisów oprawnych, zawierających kilka utworów różnych autorów lub materiały różne treściowo, c) zespół listów - dla grupy listów powiązanych ze sobą formalnie lub treściowo, d) pojedynczy list - dla pojedynczych listów o doniosłym znaczeniu, jeśli nie można ich przyłączyć do zespołu listów danego autora lub kierowanych do danego adresata, e) zespół archiwalny - dla archiwów rodzinnych, osobowych, prasowych, instytucji oraz kolekcji rękopiśmiennych, stanowiących pewne całości i uporządkowanych przez pierwotnego właściciela lub wyodrębnionych później, f) pojedynczy dokument - dla pojedynczych dokumentów archiwalnych, g) zespół dokumentów - dla dokumentów powiązanych ze sobą formalnie lub treściowo; 10) dla wydawnictwa ciągłego: a) wolumen - dla wydawnictw ciągłych oprawionych oraz dla wydawnictw ciągłych skompletowanych, podzielonych na części do oprawy, b) zeszyt - dla wydawnictw ciągłych bieżących oraz dla wydawnictw z lat ubiegłych nieoprawionych, w których występują braki; 11) dla wydawnictwa zwartego: a) wolumen - dla wydawnictw zwartych opublikowanych jako całość wydawnicza oraz wydawnictw zwartych publikowanych w częściach przed skompletowaniem określonych całości wydawniczych, b) poszyt - dla wydawnictw zwartych publikowanych w częściach przed skompletowaniem określonych całości wydawniczych. Załącznik nr 4 Wzór Ilustracja Załącznik nr 5 Wzór Ilustracja Załącznik nr 6 Wzór Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 Wzór Ilustracja Załącznik nr 8 Wzór Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 5 listopada 1999 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm. (Dz. U. Nr 93, poz. 1078) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się obowiązek stosowania Polskich Norm wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 16 marca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm i norm branżowych z dziedziny łączności (Dz. U. Nr 40, poz. 151, z 1996 r. Nr 126, poz. 592 i z 1998 r. Nr 3, poz. 7). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Srebro Załącznik do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 5 listopada 1999 r. (poz. 1078) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA Lp.Numer normyTytuł 123 1PN-IEC 1000-4-3:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Metody badań i pomiarów - Badanie odporności na pole elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej. 2PN-EN 50081-1:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące emisyjności - Środowisko mieszkalne, handlowe i lekko uprzemysłowione. 3PN-EN 50081-2:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące emisyjności - Środowisko przemysłowe. 4PN-EN 50082-1:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące odporności na zakłócenia - Środowisko mieszkalne, handlowe i lekko uprzemysłowione. 5PN-EN 55011:1997Dopuszczalne poziomy i metody pomiarów zaburzeń radioelektrycznych wytwarzanych przez przemysłowe, medyczne i naukowe (PMN) urządzenia wielkiej częstotliwości. 6PN-EN 55014:1996Dopuszczalne poziomy i metody pomiaru zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez elektryczne przyrządy powszechnego użytku lub urządzenia o podobnym przeznaczeniu zawierające silniki elektryczne i elementy grzejne oraz przez narzędzia i podobne urządzenia elektryczne. 7PN-EN 55015:1996Dopuszczalne poziomy i metody pomiarów zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez elektryczne urządzenia oświetleniowe i urządzenia podobne. 8PN-EN 55020:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Odporność elektromagnetyczna odbiorników i urządzeń dodatkowych. 9PN-EN 55022:1996Kompatybilność elektromagnetyczna - Dopuszczalne poziomy i metody pomiaru zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez urządzenia informatyczne (CISPR 22:1993). 10PN-EN 61000-3-2:1997Kompatybilność elektromagnetyczna - Dopuszczalne poziomy - Dopuszczalne poziomy emisji harmonicznych prądu (fazowy prąd zasilający odbiornika <_ 16A) 11PN-E-05108:1973 (PN-73/E-05108)Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Trakcja elektryczna i spalinowo-elektryczna - Dopuszczalne poziomy zakłóceń - Ogólne wymagania i badania. 12PN-E-05118:1977 (PN-77/E-05118)Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Elektroenergetyczne linie i stacje wysokiego napięcia - Dopuszczalny poziom zakłóceń - Ogólne wymagania i badania terenowe. 13PN-T-06450:1993 (PN-93/T-06450)Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Urządzenia i metody pomiarów zakłóceń radioelektrycznych. 14PN-T-05008:1972 (PN-72/T-05008)Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Urządzenia łączności przewodowej - Dopuszczalne poziomy zakłóceń - Ogólne wymagania i badania. 15PN-EN 55013+A#:1997Kompatybilność elektromagnetyczna (EMC) - Dopuszczalne poziomy i metody pomiarów zaburzeń elektromagnetycznych odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz ich urządzeń dodatkowych. 16PN-T-83101:1996Urządzenia zasilające w telekomunikacji - Określenia, wymagania i badania. 17PN-T-83000:1992 (PN-92/T-83000)Aparaty telefoniczne elektroniczne ogólnego przeznaczenia dla analogowych łączy abonenckich - Wymagania i badania. 18PN-T-05112:1996Systemy sygnalizacji komutacyjnej międzycentralowej w telekomunikacyjnej sieci krajowej użytku publicznego. 19PN-T-05051-03:1976 (PN-76/T-05051.03)Urządzenia transmisji danych - Styk S1 - Styk z kanałami lub łączami telefonicznymi - Podstawowe wymagania i badania. 20PN-T-83020:1996Ochronnik telefoniczny abonencki - Ogólne wymagania i badania. 21PN-T-06800:1996Sygnały: wizyjny i foniczny - Wymagania elektryczne i badania. 22PN-P-71007:1997Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa nadawcza typu miejskiego półautomatyczna. 23PN-P-71009:1997Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa typu wiejskiego. 24PN-P-71010:1997Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa nadawcza - Oznaczenia i napisy. 25PN-T-85004:1999Koperty listowe i kartki pocztowe - Podział i rezerwacja strony adresowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie określenia organów oraz szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania kontroli obrotu dewizowego związanego z celami specjalnymi w jednostkach podległych, podporządkowanych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej. (Dz. U. Nr 93, poz. 1079) Na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063 i z 1999 r. Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Kontrolę dewizową w odniesieniu do obrotu dewizowego związanego z celami specjalnymi określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie określenia celów specjalnych, na które są wykorzystywane środki budżetowe i mienie państwowe w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jak również organów, zasad i trybu przeprowadzania kontroli w tym zakresie (Dz. U. Nr 44, poz. 261), zwanym dalej "rozporządzeniem Rady Ministrów", w jednostkach podległych, podporządkowanych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej przeprowadza: 1) dyrektor Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej i inspektorzy kontroli wojskowej przez niego wyznaczeni - w odniesieniu do celów określonych w § 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 4-11 rozporządzenia Rady Ministrów, 2) szef Wojskowych Służb Informacyjnych i inspektorzy kontroli wojskowej przez niego wyznaczeni, przy udziale inspektorów kontroli wojskowej wyznaczonych przez dyrektora Departamentu Kontroli - w odniesieniu do celów określonych w § 2 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów. § 2. 1. Kontrola dewizowa, zwana dalej "kontrolą", jest prowadzona zgodnie z planem kontroli. 2. Plany kontroli ustalają, odpowiednio w odniesieniu do celów, o których mowa w § 1, dyrektor Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej i szef Wojskowych Służb Informacyjnych. 3. Dyrektor Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej lub szef Wojskowych Służb Informacyjnych mogą zlecić, odpowiednio w odniesieniu do celów określonych w § 1, przeprowadzenie kontroli poza planami kontroli, o których mowa w ust. 1, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają jej konieczność. § 3. 1. Postępowanie kontrolne wszczyna inspektor kontroli wojskowej, zwany dalej "inspektorem", po okazaniu kierownikowi jednostki kontrolowanej, zwanemu dalej "kontrolowanym", legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, z równoczesnym doręczeniem zawiadomienia o wszczęciu postępowania kontrolnego. 2. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej. 3. W przypadku nieobecności kontrolowanego czynności kontrolne mogą być przeprowadzone po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie zastępującej kontrolowanego; z czynności tych sporządza się protokół i przedstawia niezwłocznie kontrolowanemu. § 4. 1. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli jest wydawane odpowiednio przez dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej lub szefa Wojskowych Służb Informacyjnych i określa: 1) imię i nazwisko inspektora, 2) numer legitymacji służbowej inspektora, 3) oznaczenie kontrolowanego, 4) termin ważności upoważnienia, 5) organ, który wystawił upoważnienie. 2. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego jest wystawiane przez dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej lub szefa Wojskowych Służb Informacyjnych i zawiera: 1) imię i nazwisko inspektora prowadzącego kontrolę, 2) przewidziany czas trwania kontroli, 3) miejsce prowadzenia kontroli, 4) zakres kontroli, 5) prawa i obowiązki kontrolowanego, 6) określenie organu, który wystawił zawiadomienie. § 5. 1. Inspektor ma obowiązek zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami; kontrolowany potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami. 2. Kontrolowany ma obowiązek wskazać na piśmie, w dniu wszczęcia postępowania kontrolnego, osobę upoważnioną do działania w jego imieniu, zwłaszcza w czasie jego nieobecności. § 6. 1. Inspektor podlega wyłączeniu, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego, jeżeli wyniki kontroli mogłyby wpłynąć na jego prawa lub obowiązki, na prawa lub obowiązki jego małżonka albo osoby pozostającej z nim w faktycznym współżyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia, osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia trwają także po ustaniu jego przyczyny. 2. Inspektor może być wyłączony, na wniosek lub z urzędu, z postępowania kontrolnego w każdym czasie, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. 3. O przyczynach uzasadniających wyłączenie inspektor niezwłocznie zawiadamia odpowiednio dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa Obrony Narodowej lub szefa Wojskowych Służb Informacyjnych, który podejmuje ostateczną decyzję w tej sprawie. 4. Do czasu podjęcia decyzji, o której mowa w ust. 3, inspektor podejmuje jedynie czynności nie cierpiące zwłoki. § 7. Czynności kontrolne prowadzone są przede wszystkim w siedzibie kontrolowanego, ale także w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością i w godzinach jej prowadzenia. § 8. 1. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić inspektorowi dokonanie czynności kontrolnych, a w szczególności: 1) udostępnić obiekty, urządzenia i składniki majątkowe, których badanie wchodzi w zakres kontroli, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem kontroli, 3) sporządzać kopie dokumentów określonych przez inspektora, 4) zapewnić warunki do pracy, w tym, w miarę możliwości, samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów, 5) umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie mogą stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli, 6) udostępnić środki łączności, a także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje kontrolowany, w zakresie niezbędnym do wykonania czynności kontrolnych, 7) przeprowadzić inwentaryzację na żądanie i w niezbędnym zakresie określonym przez inspektora. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, kontrolowany jest obowiązany wykonać nieodpłatnie. 3. W przypadku gdy kontrolowany nie jest w stanie zapewnić warunków pracy, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest obowiązany, na żądanie inspektora, wydać stosowne ewidencje i dokumenty na czas trwania postępowania kontrolnego; czynności w tym zakresie są przeprowadzane w jednostce organizacyjnej kontroli dewizowej. Z wydania ewidencji i dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również kontrolowany. 4. W sprawach objętych zakresem kontroli kontrolowany ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, udzielić wyjaśnień lub dostarczyć żądany dokument inspektorowi dokonującemu czynności kontrolnych. § 9. 1. W toku postępowania kontrolnego inspektor może w szczególności: 1) badać dokumenty i ewidencje, objęte zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) zarządzać inwentaryzację wraz z rozliczeniem jej wyników, 4) dokonywać oględzin, 5) przyjmować wyjaśnienia od kontrolowanego lub jego pracowników, 6) zasięgać opinii biegłych, 7) zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą. 2. Obecny w czasie kontroli kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona ma prawo uczestniczyć w czynnościach, o których mowa w ust. 1. § 10. Kontrolowany powinien być powiadamiany o miejscu i terminie przeprowadzania czynności, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 4-6, w sposób umożliwiający mu udział w nich. § 11. 1. Czynności kontrolne mające znaczenie dla wyniku kontroli podlegają dokumentowaniu. Zakres tych czynności ustala inspektor. 2. Dokumentowanie czynności kontrolnych polega w szczególności na sporządzaniu protokołów z: 1) badania dokumentów i ewidencji, 2) zabezpieczenia dokumentów i dowodów rzeczowych, 3) inwentaryzacji, 4) oględzin, 5) przyjmowania wyjaśnień od kontrolowanego lub jego pracowników. 3. Stan faktyczny może być utrwalony ponadto za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. 4. Z czynności kontrolnych dokonanych pod nieobecność kontrolowanego lub osoby upoważnionej sporządza się protokół. § 12. 1. Protokoły, o których mowa w § 11 ust. 2 i 4, podpisują osoby uczestniczące w czynności kontrolnej dokumentowanej w tej formie. 2. Kontrolowany lub osoba zastępująca go może w terminie 3 dni od dnia podpisania protokołu złożyć na piśmie wyjaśnienia lub zgłosić zastrzeżenia do treści protokołu, inspektor zaś jest obowiązany ustosunkować się do nich bez zbędnej zwłoki w formie odpowiedniej adnotacji. § 13. 1. Po zgromadzeniu dokumentacji czynności kontrolnych inspektor zapoznaje kontrolowanego z treścią dokumentów i ustaleniami kontroli. 2. Z czynności, o której mowa w ust. 1, sporządza się notatkę podpisaną także przez kontrolowanego. 3. Kontrolowany ma prawo, w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z dokumentacją i ustaleniami kontroli, zażądać na piśmie: 1) uzupełnienia tej dokumentacji przez wskazanie czynności kontrolnych, które należałoby podjąć, i dokumentów, które należałoby włączyć do akt sprawy, 2) przeprowadzenia ponownej oceny zebranej dokumentacji z punktu widzenia możliwości weryfikacji ustaleń kontroli. § 14. 1. Inspektor jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w § 13 ust. 3, i w terminie 3 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. 2. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń inspektor sporządza wynik kontroli. 3. Wynik kontroli powinien zawierać: 1) oznaczenie organu kontroli dewizowej, 2) oznaczenie kontrolowanego, 3) datę wydania, 4) zakres kontroli, 5) powołanie podstawy prawnej, 6) końcowe ustalenia i wnioski, 7) termin usunięcia nieprawidłowości wskazanych przez inspektora, 8) pieczęć urzędową i podpis inspektora. § 15. 1. Wynik kontroli doręcza się kontrolowanemu, a właściwemu organowi lub dysponentowi części budżetu doręcza się ponadto dokumentację z czynności kontrolnych; jeżeli wynik kontroli zawiera ustalenia obejmujące zagadnienia należące do właściwości różnych organów, każdemu z tych organów doręcza się wyciąg i dokumentację zawierającą ustalenia w sprawie, w której właściwy jest ten organ. 2. Kontrolowany jest obowiązany, w ciągu 30 dni po upływie terminu określonego w § 14 ust. 3 pkt 7, poinformować inspektora o sposobie usunięcia wskazanych nieprawidłowości. § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 12 października 1999 r. w sprawie określenia rodzaju prób, zakresu badań i sposobu prowadzenia dokumentacji przy badaniach kontrolnych występowania zakażeń zwierząt oraz pozostałości chemicznych, biologicznych, leków i skażeń promieniotwórczych w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych. (Dz. U. Nr 93, poz. 1080) Na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) zarządza się, co następuje: § 1. Badania kontrolne występowania zakażeń zwierząt obejmują pobranie prób i ich badanie laboratoryjne lub wykonanie testów bezpośrednio na zwierzętach w celu wykrycia następujących chorób zakaźnych: 1) pryszczyca (Foot and mouth disease), 2) choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease), 3) pomór świń ( Hog cholera), 4) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy), 5) gruźlica bydła (Bovine tuberculosis), 6) bruceloza bydła [Bovine brucellosis (B. abortus)], 7) bruceloza kóz i owiec [caprine/ovine brucellosis (B. melitensis)], 8) enzootyczna białaczka bydła (Enzootic bovine leucosis), 9) wścieklizna (Rabies) lisów wolno żyjących, 10) trzęsawka owiec (Scrapie). § 2. Do badań kontrolnych w kierunku wykrywania pryszczycy na obszarze powiatu pobiera się corocznie próbę krwi od 10 sztuk bydła pochodzących z obszaru tego powiatu. § 3. Do badań kontrolnych w kierunku wykrywania choroby pęcherzykowej świń na obszarze powiatu pobiera się corocznie próbę krwi od 10 świń pochodzących z obszaru tego powiatu. § 4. 1. Do badań kontrolnych w kierunku wykrywania pomoru świń na obszarze powiatu pobiera się corocznie próbę krwi od 20 świń pochodzących z obszaru tego powiatu. 2. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania pomoru świń na obszarze województwa obejmuje się corocznie odstrzelone dziki w ilości 5% dzików odstrzelonych w poprzednim roku kalendarzowym oraz wszystkie dziki padłe na obszarze tego województwa. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, pobiera się: 1) krew lub migdałki od dzików odstrzelonych, 2) migdałki lub węzły chłonne od dzików padłych. § 5. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania gąbczastej encefalopatii bydła obejmuje się wszystkie zwierzęta padłe, poddane ubojowi lub zabite, u których wystąpiły przyżyciowo objawy kliniczne ze strony centralnego układu nerwowego, pobierając mózg wraz z móżdżkiem i rdzeniem przedłużonym do badań histopatologicznych. § 6. 1. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania gruźlicy bydła poprzez wykonanie tuberkulinizacji śródskórnej obejmuje się corocznie 1/3 pogłowia bydła powyżej 6 tygodnia życia na obszarze powiatu, tak aby w okresie 3 lat badaniami było objęte całe pogłowie bydła na obszarze tego powiatu. 2. Badaniami, o których mowa w ust. 1, należy obejmować całe stada bydła. § 7. 1. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania brucelozy bydła obejmuje się corocznie 1/3 pogłowia bydła powyżej 12 miesiąca życia na obszarze powiatu, tak aby w okresie 3 lat badaniami było objęte całe pogłowie bydła na obszarze tego powiatu. 2. Badaniami, o których mowa w ust. 1, należy obejmować całe stada bydła, pobierając próby krwi od wszystkich zwierząt podlegających badaniu. § 8. Badania kontrolne w kierunku wykrywania brucelozy owiec i kóz przeprowadza się corocznie w stadach, w których prowadzona jest ocena wartości hodowlanej, pobierając próby krwi od: 1) wszystkich niekastrowanych tryków i kozłów w wieku powyżej 6 miesiąca życia, 2) 25% owiec lub kóz w wieku rozrodczym, przy czym w przypadku stada o liczebności poniżej 50 sztuk owiec lub kóz w wieku rozrodczym badaniu poddaje się wszystkie owce lub kozy w wieku rozrodczym. § 9. 1. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania enzootycznej białaczki bydła obejmuje się corocznie: 1) 1/3 pogłowia bydła powyżej 2 roku życia w powiecie, na którego obszarze co najmniej w 99,8% stad nie stwierdzono przypadków enzootycznej białaczki bydła w okresie ostatnich 2 lat, 2) całe pogłowie na obszarze powiatów nie wymienionych w pkt 1. 2. Badaniami, o których mowa w ust. 1, należy obejmować całe stada bydła, pobierając próby krwi od wszystkich zwierząt podlegających badaniu. § 10. 1. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania wścieklizny lisów wolno żyjących obejmuje się odstrzelone lisy z obszaru kraju objętego ochronnymi szczepieniami lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, pobierając do badań tkankę mózgową, surowicę i żuchwę. 2. Próby do badań, o których mowa w ust. 1, należy pobrać od odstrzelonych lisów w ilości 8 sztuk na każde 100 km2 obszaru objętego ochronnymi szczepieniami lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie. § 11. Badaniami kontrolnymi w kierunku wykrywania trzęsawki owiec obejmuje się wszystkie zwierzęta padłe, poddane ubojowi lub zabite, u których wystąpiły przyżyciowo objawy kliniczne ze strony centralnego układu nerwowego, pobierając mózg wraz z móżdżkiem i rdzeniem przedłużonym do badań histopatologicznych. § 12. 1. Powiatowi oraz wojewódzcy lekarze weterynarii sporządzają roczne zestawienia wyników przeprowadzonych badań kontrolnych, o których mowa w § 1-11, i przekazują do Głównego Lekarza Weterynarii w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku kalendarzowego. 2. Zestawienia, o których mowa w ust. 1, sporządza się odrębnie dla poszczególnych chorób wymienionych w § 1. 3. Zestawienia dla poszczególnych chorób wymienionych w § 1 powinny zawierać ilości zwierząt (stad) z podaniem gatunków i wyników badań. § 13. Badania kontrolne tkanek zwierząt, mięsa, środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowców zwierzęcych prowadzi się w kierunku stwierdzenia obecności następujących pozostałości chemicznych, biologicznych i leków: 1) stilbenów i pochodnych stilbenów, 2) substancji tyreostatycznych, 3) sterydów, 4) laktonów kwasu rezorcylowego, w tym zeranolu, 5) beta-agonistów, 6) środków farmaceutycznych skreślonych z Rejestru Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych Stosowanych Wyłącznie u Zwierząt, 7) substancji przeciwbakteryjnych (antybiotyków, sulfonamidów i chinolonów), 8) środków farmaceutycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt: a) leków przeciwrobaczych, b) kokcydiostatyków, w tym nitroimidazoli, c) karbaminianów i pyretroidów, d) neuroleptyków, e) niesterydowych leków przeciwzapalnych, f) innych substancji aktywnych farmakologicznie, 9) pestycydów chloroorganicznych i polichlorowanych bifenyli (PCB), 10) pestycydów fosforoorganicznych, 11) kadmu, rtęci, arsenu i ołowiu. § 14. 1. Badaniami kontrolnymi w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości, o których mowa w § 13, obejmuje się corocznie: 1) u bydła: a) tkanki i mięso co najmniej takiej ilości bydła, która stanowi 0,25% bydła poddanego ubojowi w poprzednim roku kalendarzowym, w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, przy czym 50% prób powinno być pobrane od żywych zwierząt, a 50% po uboju, b) mięso co najmniej takiej ilości bydła, która stanowi 0,15% bydła poddanego ubojowi w poprzednim roku kalendarzowym, w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, przy czym co najmniej 30% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7, co najmniej 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 8 i co najmniej 10% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9-11, 2) u świń: a) tkanki i mięso co najmniej takiej ilości świń, która stanowi 0,02% świń poddanych ubojowi w poprzednim roku kalendarzowym, przy czym co najmniej 5% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności każdej z pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, b) tkanki i mięso co najmniej takiej ilości świń, która stanowi 0,03% świń poddanych ubojowi w poprzednim roku kalendarzowym, w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, przy czym co najmniej 30% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7, co najmniej 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 8 i co najmniej 10% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9-11, 3) u zwierząt jednokopytnych - tkanki i mięso co najmniej 100 zwierząt, przy czym: a) 50% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, b) 50% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, 4) u drobiu - tkanki i mięso co najmniej 100 sztuk brojlerów, indyków, gęsi i kaczek, jeżeli roczna krajowa produkcja mięsa tego drobiu była w poprzednim roku kalendarzowym większa niż 5000 ton, przy czym: a) 50% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, b) 50% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, przy czym co najmniej 30% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7, co najmniej 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 8 i co najmniej 10% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9-11, 5) mięso ryb - w ilości jednej próby na każde 100 ton rocznej krajowej produkcji ryb, pochodzących z chowu i hodowli stawowej, w poprzednim roku kalendarzowym, nie mniej jednak niż 100 prób, przy czym: a) 1/3 prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, b) 2/3 prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, 6) mleko krowie surowe do skupu - w ilości jednej próby na 15 000 ton rocznej krajowej produkcji tego mleka w poprzednim roku kalendarzowym, nie mniej jednak niż 300 prób, przy czym: a) co najmniej 70% prób należy badać w kierunku co najmniej czterech różnych grup pozostałości wymienionych w § 13 pkt 6, 7 oraz pkt 8 lit. a) i e), b) co najmniej 15% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9-11, 7) jaja kurze konsumpcyjne - w ilości jednej próby na 1000 ton rocznej krajowej produkcji tych jaj w poprzednim roku kalendarzowym, nie mniej jednak niż 200 prób, przy czym: a) 70% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności co najmniej jednej z pozostałości wymienionych w § 13 pkt 6, 7 oraz pkt 8 lit. b), b) 30% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności co najmniej jednej z pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9 i 11, 8) mięso królików - w ilości 10 prób na 300 ton rocznej krajowej produkcji tego mięsa w poprzednim roku kalendarzowym przy pierwszych 3000 ton tej produkcji oraz dodatkowo jedną próbę na każde 300 ton tego mięsa wyprodukowanego ponad 3000 ton, nie mniej jednak niż 100 prób, przy czym: a) 30% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6, z czego 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-5, a 70% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 6, b) 70% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7-11, z czego co najmniej 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 7, co najmniej 30% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 8 i 10% prób w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9-11, 9) u zwierząt dziko żyjących - mięso dzików, saren i jeleni w ilości co najmniej 100 sztuk tych zwierząt, odstrzelonych w kraju w danym roku kalendarzowym, w kierunku stwierdzenia obecności pozostałości wymienionych w § 13 pkt 9 i 11. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a), co najmniej 5% prób należy badać w kierunku stwierdzenia obecności każdej z pozostałości wymienionych w § 13 pkt 1-6. 3. Do badań, o których mowa w: 1) ust. 1 pkt 1, należy pobrać: a) 0,5-0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) 0,3-0,5 kg wątroby, lub d) 1/2 nerki, lub e) 150-200 mililitrów moczu, lub f) 50 mililitrów krwi, 2) ust. 1 pkt 2, należy pobrać: a) 0,5-0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) 0,3-0,5 kg wątroby, lub d) całą nerkę, lub e) 150-200 mililitrów moczu, 3) ust. 1 pkt 3, należy pobrać: a) 0,5-0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) 0,3-0,5 kg wątroby, lub d) 1/2 nerki, lub e) 150-200 mililitrów moczu, 4) ust. 1 pkt 4, należy pobrać: a) 0,5-0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) całą wątrobę, 5) ust. 1 pkt 5, należy pobrać jedną rybę konsumpcyjną o wadze około 1 kg, 6) ust. 1 pkt 6, należy pobrać trzykrotnie po 0,5 litra mleka surowego do skupu, 7) ust. 1 pkt 7, należy pobrać 12-15 sztuk jaj konsumpcyjnych, 8) ust. 1 pkt 8, należy pobrać: a) 0,5-0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) całą wątrobę, 9) ust. 1 pkt 9, należy pobrać: a) 0,8 kg tkanki mięśniowej lub b) 0,2 kg tkanki tłuszczowej, lub c) całą nerkę, lub d) 0,3-0,5 kg wątroby. § 15. 1. Kwartalnymi badaniami kontrolnymi w zakresie skażeń promieniotwórczych radioizotopami cezu oraz globalnej aktywności ß przeprowadzanymi we wszystkich województwach obejmuje się mięso bydła (w tym cieląt), świń, owiec (w tym jagniąt), zwierząt łownych, drobiu oraz ryb, jaja kurze i mleko krowie. 2. Do badań, o których mowa w ust. 1, należy losowo pobierać w każdym województwie po trzy próby o wadze 1 kg, pochodzące z różnych rzeźni, ferm drobiu, zlewni mleka, gospodarstw rybackich i zakładów przetwórstwa mięsa zwierząt łownych. § 16. 1. Wojewódzcy lekarze weterynarii sporządzają roczne zestawienia wyników przeprowadzonych badań kontrolnych, o których mowa w § 13-15, i przekazują do Głównego Lekarza Weterynarii w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku kalendarzowego. 2. Zestawienia, o których mowa w ust. 1, sporządza się odrębnie dla pozostałości chemicznych, biologicznych i leków w tkankach zwierząt, mięsie, środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i niejadalnych surowcach zwierzęcych oraz skażeń promieniotwórczych. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. (Dz. U. Nr 93, poz. 1081) Na podstawie art. 45 pkt 2-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (Dz. U. Nr 80, poz. 522 i z 1999 r. Nr 6, poz. 49) załącznik nr 2 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 listopada 1999 r. (poz. 1081) ZGŁOSZENIE ZBIORU DANYCH OSOBOWYCH DO REJESTRACJI GENERALNEMU INSPEKTOROWI OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 listopada 1999 r. w sprawie ustalenia tabeli stanowisk, kwalifikacji i wynagrodzenia pracowników izb morskich. (Dz. U. Nr 93, poz. 1082) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 oraz z 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pracowników zatrudnionych w izbach morskich. § 2. Ustala się: 1) tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników izb morskich, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek ten przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, dla których w załączniku nr 1 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalna stawka tego dodatku przewidziana dla danego stanowiska jest niższa o jedną stawkę. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie przy ustalaniu stanowisk, kwalifikacji i wynagrodzenia pracowników izb morskich od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 8 listopada 1999 r. (poz. 1082) Załącznik nr 1 TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W IZBACH MORSKICH A. Dla pracowników izb morskich (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi) Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Starszy inspektor do spraw orzecznictwa i ewidencji wypadkówXIV-XVII6wyższe prawnicze lub ekonomiczne5 2Główny księgowyXIV-XVI6wyższe5 3Inspektor do spraw orzecznictwaXIV-XVI5wyższe prawnicze lub ekonomiczne4 Inspektor do spraw ewidencji 4Kierownik sekretariatu odwoławczej izby morskiejXIV-XV4wyższe3 Starszy inspektor dochodzeniowyXII-XIVśrednie5 5Zastępca głównego księgowegoXII-XIV3wyższe3 Kierownik sekretariatu izby morskiej Kierownik sekcji ewidencji awaryjności Inspektor dochodzeniowyXI-XIIśrednie5 6Zastępca kierownika sekretariatuXI-XIII2wyższe1 średnie4 7Starszy sekretarzXI-XIII-średnie3 8Starszy księgowyVIII-XII-średnie2 9SekretarzIX-XI-średnie2 10KsięgowyVIII-XI-średnie2 11ReferentV-VIII-średnie1 12Referent-stażystaIII-VII-wyższe- I-VI-średnie- B. Dla pracowników izb morskich zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1KasjerVIII-IX-średnie3 Intendent Starsza maszynistka 2MaszynistkaVII-VIII-średnie- 3SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- Załącznik nr 2 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* A. Dla pracowników izb morskich (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I650-1100 II670-1150 III690-1200 IV710-1250 V730-1300 VI750-1360 VII770-1420 VIII795-1480 IX820-1540 X850-1620 XI880-1700 XII910-1780 XIII950-1860 XIV990-1960 XV1030-2060 XVI1080-2180 XVII1130-2300 B. Dla pracowników izb morskich zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych do dnia 28 lutego 1999 r.od dnia 1 marca 1999 r. I554-628600-690 II560-640605-700 III566-665610-730 IV579-689620-760 V591-720630-790 VI603-750640-825 VII615-794655-870 VIII628-837670-920 IX640-886685-970 X652-942700-1030 XI665-997715-1090 XII683-1058730-1160 * Kwoty wynagrodzeń zostały przeliczone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 16 listopada 1999 r. sygn. akt SK.11/99. (Dz. U. Nr 93, poz. 1084) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Zdyb - przewodniczący, Wiesław Johann, Ferdynand Rymarz - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 1999 r. skargi konstytucyjnej pani Agnieszki Tupikowskiej, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Prokuratora Generalnego, w sprawie zgodności § 38 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 154, poz. 1015) z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: 1. § 38 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 154, poz. 1015) jest niezgodny z art. 78 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. § 38 ust. 5 rozporządzenia powołanego w pkt 1 wyroku nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Utrata mocy obowiązującej § 38 ust. 5 rozporządzenia powołanego w pkt 1 wyroku nastąpi 16 listopada 2000 r. Marian Zdyb Wiesław Johann Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 12 października 1999 r. o sprostowaniu błędu. (Dz. U. Nr 93, poz. 1085) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujący błąd: W Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528), w polskim przekładzie art. 13 ust. 1 lit. b) zamiast wyrazów: "istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodę fizyczną lub psychiczną albo w jakikolwiek inny sposób postawiłby je w niekorzystnej sytuacji." powinny być wyrazy: "istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodę fizyczną lub psychiczną albo w jakikolwiek inny sposób postawiłby je w sytuacji nie do zniesienia." Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 listopada 1999 r. w sprawie wskaźników przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1088) Na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się, że w 2000 r.: 1) maksymalny roczny wskaźnik przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wynosi 6,8%, 2) orientacyjne wskaźniki przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kolejnych kwartałach roku, w stosunku do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z roku poprzedniego, wynoszą: a) w I kwartale - 5,0%, b) w II kwartale - 6,6%, c) w III kwartale - 7,0%, d) w IV kwartale - 8,6%. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. (Dz. U. Nr 94, poz. 1089) Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369 i Nr 98, poz. 473, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 79, poz. 484 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 marca 1994 r. w sprawie nadania statutu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 33, poz. 122) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Prezes Agencji działa przy pomocy trzech zastępców Prezesa, Głównego Księgowego i dyrektorów zespołów Biura Prezesa Agencji, zwanego dalej "Biurem", oraz dyrektorów oddziałów regionalnych."; 2) w § 6 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. W skład Agencji wchodzi Biuro oraz 16 oddziałów regionalnych. 2. W skład Biura wchodzą następujące zespoły: 1) Zespół Doradców Prezesa, 2) Zespół Organizacyjny, 3) Zespół Prawny, 4) Zespół Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (IACS), 5) Zespół Współpracy Regionalnej, 6) Zespół Kontroli Wewnętrznej, 7) Rzecznik Prasowy, 8) Zespół Analiz i Programowania, 9) Zespół Księgowości, 10) Zespół Finansowy, 11) Zespół Rozwoju Obszarów Wiejskich, 12) Zespół Wsparcia Rolnictwa."; 3) w § 7 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Kontrolą wewnętrzną są objęte zespoły Biura i oddziały regionalne Agencji." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie przekształceń w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Krośnie. (Dz. U. Nr 94, poz. 1090) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Krośnie, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Krośnie (Dz. U. Nr 55, poz. 575), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: - kształtowanie środowiska, - eksploatacja i konstrukcja maszyn, - sieciowe systemy informatyczne. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie przekształceń w Wyższej Szkole Zawodowej Administracji Publicznej w Sulechowie. (Dz. U. Nr 94, poz. 1091) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W Wyższej Szkole Zawodowej Administracji Publicznej w Sulechowie, utworzonej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej Administracji Publicznej w Sulechowie (Dz. U. Nr 107, poz. 670), dokonuje się zmiany specjalności kształcenia polegającej na wprowadzeniu następujących specjalności zawodowych: - zarządzanie gospodarstwem rolnym, - zarządzanie przedsiębiorstwem przetwórstwa produktów rolnych, - kształtowanie terenów zielonych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 października 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków oraz sposobów i terminów przechowywania towarów w depozycie urzędu celnego. (Dz. U. Nr 94, poz. 1092) Na podstawie art. 189 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie urzędu celnego, zwanego dalej "magazynem depozytowym", organ celny potwierdza wydając pokwitowanie. 2. Pokwitowanie, które jest drukiem ścisłego zarachowania, sporządza się w 3 egzemplarzach na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, przy czym: 1) oryginał pokwitowania - otrzymuje osoba składająca towary do przechowania w magazynie depozytowym albo której zatrzymano lub zajęto towar, 2) drugi egzemplarz - dołącza się do towaru, 3) trzeci egzemplarz - pozostaje w dokumentacji urzędu celnego w bloczku pokwitowań. 3. Odbiór pokwitowania powinien być na wszystkich egzemplarzach potwierdzony podpisem osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1. § 2. Przyjęcie do przechowywania w magazynie depozytowym towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy państwowe odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i nie wymaga sporządzenia pokwitowania. § 3. W wypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na polski obszar celny, organ celny dokonuje ich przyjęcia do magazynu depozytowego na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 1, z adnotacją, że brak osoby, której można wydać pokwitowanie. § 4. Wartość towarów złożonych w magazynie depozytowym organ celny określa dla: 1) towarów niekrajowych - przyjmując ich wartość celną, 2) towarów krajowych - przyjmując ich szacunkową wartość rynkową. § 5. Przed przyjęciem towarów do przechowania w magazynie depozytowym organ celny może zobowiązać osobę, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub inny organ państwowy, o którym mowa w § 2, do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym właściwe przechowanie i zachowanie ich tożsamości. § 6. Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w magazynie depozytowym towarów, o których mowa w art. 189 § 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), jeżeli: 1) potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich badań, a tożsamości towarów nie można ustalić dostępnymi dla organu celnego metodami, 2) nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów. § 7. 1. Odbioru towarów przechowywanych czasowo w magazynie depozytowym może dokonać osoba, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub osoba przez nią upoważniona, po zwrocie pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie. Upoważnienie do odbioru towarów powinno być sporządzone w formie pisemnej oraz poświadczone urzędowo lub notarialnie. 2. Wydanie towarów zajętych lub zatrzymanych do postępowań administracyjnych albo karnych skarbowych, prowadzonych przed organami celnymi, może nastąpić po uprawomocnieniu się wydanego przez właściwy organ rozstrzygnięcia w sprawie i uiszczeniu opłaty za przechowanie, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Nie pobiera się opłat za przechowanie towarów zatrzymanych do postępowań administracyjnych i karnych skarbowych, prowadzonych przed organami celnymi, jeżeli w zakończonym postępowaniu administracyjnym albo karnym skarbowym umorzono postępowanie lub inaczej orzeczono, oddalając zarzuty stanowiące podstawę zatrzymania lub zajęcia. 4. W wypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towarów może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, oświadczenia, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym mogą zostać zwrócone po upływie dwóch miesięcy od daty złożenia oświadczenia o zagubieniu lub utracie pokwitowania. 5. Wydanie towarów w sytuacji, o której mowa w ust. 4, następuje w obecności dwóch świadków, którymi mogą być funkcjonariusze celni, z wyłączeniem magazyniera. § 8. 1. Towary mogą być odebrane tylko w urzędzie celnym, w którym są przechowywane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym mogą być odebrane w każdym urzędzie celnym, z zastrzeżeniem § 7 ust. 4. 3. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym, przechowywane w magazynie depozytowym, powinny zostać odpowiednio zabezpieczone lub złożone na przechowanie zgodnie z przepisami odrębnymi. § 9. 1. Termin przechowywania towarów wynosi dwa miesiące. Termin ten może być przedłużony o cztery miesiące na wniosek osoby, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub osoby przez nią upoważnionej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Okresy przechowywania towarów zajętych lub zatrzymanych uzależnione są od rozstrzygnięć wydanych przez właściwe organy. § 10. Towary przechowywane w magazynie depozytowym, nie podjęte w wyznaczonym terminie, podlegają sprzedaży po dwóch latach od dnia doręczenia osobie uprawnionej wezwania do ich odbioru; w wypadku niemożności doręczenia wezwania, termin ten liczy się od dnia zwrotu wezwania bądź stwierdzenia niemożności doręczenia. § 11. Przechowywanie przedmiotów wartościowych, przedmiotów muzealnych i zabytkowych, rzeczy znalezionych oraz broni, amunicji i innego sprzętu stanowiącego wyposażenie wojskowe określają przepisy odrębne. § 12. Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków oraz sposobów i terminów przechowywania towarów w depozycie urzędu celnego (Monitor Polski Nr 67, poz. 664). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów dnia 29 października 1999 r. (poz. 1092) Załącznik nr 1 Ilustracja Strona druga Pouczenie 1. Przyjęte do przechowania w magazynie depozytowym towary mogą być odebrane przez osobę uprawnioną lub przez osobę przez nią upoważnioną w terminie podanym w pokwitowaniu, po zwrocie oryginału pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie. 2. Przechowywane w magazynie depozytowym towary mogą być odebrane tylko w urzędzie, w którym były przechowywane, natomiast pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym mogą być odebrane w każdym urzędzie celnym. 3. Upoważnienie do odbioru towarów z magazynu depozytowego powinno być sporządzone w formie pisemnej. 4. W wypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towaru może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w pkt 1, odpowiedniego oświadczenia złożonego pod rygorem odpowiedzialności wynikającej z Kodeksu karnego za zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym zostaną zwrócone w urzędzie celnym, w którym były przechowywane, nie wcześniej niż po upływie dwóch miesięcy od daty złożenia oświadczenia o zagubieniu pokwitowania. 5. Towary nie podjęte z magazynu celnego w wyznaczonym terminie podlegają sprzedaży po dwóch latach od dnia doręczenia osobie uprawnionej wezwania odbioru. W wypadku niemożności doręczenia wezwania termin ten liczy się od dnia zwrotu wezwania bądź stwierdzenia niemożności doręczenia. 6. Za przechowanie towarów w magazynie depozytowym prowadzonym przez organ celny pobiera się opłatę określoną zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobieranych przez organy celne (Dz. U. Nr 139, poz. 937, z 1998 r. Nr 126, poz. 836 i z 1999 r. Nr 38, poz. 366). Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia obowiązków sprawozdawczych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa. (Dz. U. Nr 94, poz. 1093) Na podstawie art. 60 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie określenia obowiązków sprawozdawczych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa (Dz. U. Nr 166, poz. 1209) załączniki nr 1-3 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1999 r., z tym że wzory sprawozdań określone w załącznikach nr 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia stosuje się do informacji przekazywanych po dniu 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 listopada 1999 r. (poz. 1093) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie rozszerzenia zakresu świadczeń pracowniczych podlegających zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (Dz. U. Nr 94, poz. 1094) Na podstawie art. 6b ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zaspokojeniu z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej "Funduszem", podlegają jednorazowe odprawy pieniężne bezwarunkowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), przysługujące pracownikom zatrudnionym w przedsiębiorstwach górniczych i w przedsiębiorstwach robót górniczych, o których mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy. 2. Zaspokojeniu z Funduszu podlegają świadczenia pracownicze, o których mowa w ust. 1, przysługujące pracownikom, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w 1999 r.; podstawę przekazania środków przez Fundusz i wypłaty świadczeń przez pracodawcę stanowi wykaz pracowników sporządzony przez pracodawcę, o którym mowa w ust. 1, zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki i przekazany właściwemu terenowo dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy, który przekazuje środki Funduszu na rachunek bankowy pracodawcy wskazany w wykazie. 3. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Społecznej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1094) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 8 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje się bezpośrednio innym organom niż właściwy urząd skarbowy. (Dz. U. Nr 94, poz. 1095) Na podstawie art. 194 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. W § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie wykazu przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje się bezpośrednio innym organom niż właściwy urząd skarbowy (Dz. U. Nr 114, poz. 741), wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się nowy pkt 5 w brzmieniu: "5) przerobione, podrobione lub utracone stemple kontrolerskie Straży Granicznej oraz dokumenty uprawniające do przekroczenia granicy państwowej - Komendzie Głównej Straży Granicznej,"; 2) dotychczasowy pkt 5 oznacza się jako pkt 7, a w jego treści po wyrazach "Komendzie Głównej Policji" skreśla się kropkę i dodaje wyrazy "lub odpowiednim jednostkom organizacyjnym innych organów, którym przysługują uprawnienia Policji w zakresie prowadzenia postępowania przygotowawczego."; 3) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) przerobione lub podrobione krajowe i zagraniczne znaki pieniężne - Centrali Narodowego Banku Polskiego,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 18 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ochrony i zbioru płodów runa leśnego oraz zasad lokalizowania pasiek na obszarach leśnych. (Dz. U. Nr 94, poz. 1096) Na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony i zbioru płodów runa leśnego oraz zasad lokalizowania pasiek na obszarach leśnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 42) w § 6 skreśla się pkt 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Środowiska: A. Tokarczuk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 18 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej i nad jednostkami transportu sanitarnego. (Dz. U. Nr 94, poz. 1097) Na podstawie art. 67 ust. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, kolumnami transportu sanitarnego oraz Centralnym Zespołem Lotnictwa Sanitarnego, zwanymi dalej "jednostkami organizacyjnymi", przez podmiot, który utworzył jednostkę organizacyjną, zwany dalej "podmiotem sprawującym nadzór", obejmującego kontrolę i ocenę działalności jednostki organizacyjnej oraz pracę jej kierownika, w szczególności w zakresie: 1) realizacji zadań statutowych, dostępności i poziomu udzielanych świadczeń, 2) prawidłowości gospodarowania mieniem, 3) gospodarki finansowej. § 2. Nadzór nad realizacją zadań statutowych, dostępnością i poziomem udzielanych świadczeń dokonywany jest poprzez kontrolę i ocenę w szczególności: 1) zgodności zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych lub usług z zakresem i rodzajem świadczeń lub usług przewidzianych w statucie, z uwzględnieniem: a) liczby udzielanych świadczeń zdrowotnych lub usług oraz okresu oczekiwania na świadczenia lub usługi, b) liczby pracowników udzielających poszczególnych świadczeń zdrowotnych lub usług oraz ich kwalifikacji, c) zgodności udzielanych świadczeń zdrowotnych lub usług z przyjętymi standardami postępowania i procedurami medycznymi określonymi odrębnymi przepisami, 2) wyposażenia w aparaturę i sprzęt medyczny oraz techniczny, a także w specjalistyczne środki transportu sanitarnego, wykorzystywane do udzielania świadczeń zdrowotnych lub usług, odpowiednio do zakresu i rodzaju świadczeń przewidzianych w statucie, oraz spełniania przez nie wymagań określonych odrębnymi przepisami. § 3. Nadzór nad prawidłowością gospodarowania mieniem dokonywany jest poprzez kontrolę i ocenę w szczególności: 1) wykorzystania aparatury i sprzętu medycznego, 2) wniosku dotyczącego zakupu lub przyjęcia darowizny aparatury i sprzętu medycznego, 3) wniosku dotyczącego zbycia, wydzierżawienia lub wynajęcia majątku trwałego albo wniesienia tego majątku do spółek lub fundacji. § 4. Nadzór nad gospodarką finansową dokonywany jest poprzez kontrolę i ocenę jej legalności, gospodarności, celowości i rzetelności. § 5. 1. Podmiot sprawujący nadzór ocenia zamierzone działania jednostki organizacyjnej określone we wniosku, o którym mowa w § 3 pkt 2 i 3, w zakresie celowości zakupu lub przyjęcia darowizny oraz celowości zbycia, wydzierżawienia lub wynajęcia majątku trwałego albo wniesienia tego majątku do spółek lub fundacji oraz przewidywanych efektów ekonomicznych, związanych z podjętym działaniem. 2. Do wniosku dotyczącego wniesienia majątku do spółki lub fundacji dołączyć należy projekt umowy (statutu) oraz informację dotyczącą pozostałych wspólników (akcjonariuszy, fundatorów). 3. Jeżeli wniosek dotyczy zbycia majątku trwałego, ocena podmiotu sprawującego nadzór obejmuje również proponowaną formę jego zbycia. § 6. 1. W ramach kontroli, o której mowa w § 4, podmiot sprawujący nadzór analizuje: 1) kwartalne sprawozdanie o przychodach, kosztach i wyniku finansowym jednostki organizacyjnej, 2) roczny plan rzeczowo-finansowy jednostki organizacyjnej, 3) roczne sprawozdanie rzeczowo-finansowe jednostki organizacyjnej, 4) roczne sprawozdanie z działalności jednostki organizacyjnej. 2. Jeżeli podmiot sprawujący nadzór uzna, na podstawie sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, iż zagrożona jest płynność finansowa podmiotu, może żądać przekazywania comiesięcznych sprawozdań o przychodach, kosztach lub wyniku finansowym. § 7. 1. Podmiot sprawujący nadzór przeprowadza kontrole okresowe i sprawdzające. 2. Kontrole okresowe są podejmowane co najmniej raz w roku celem dokonania okresowej oceny działalności jednostki organizacyjnej w zakresie określonym w § 1. 3. Kontrole sprawdzające są prowadzone w celu zbadania, czy usunięto nieprawidłowości ujawnione w toku kontroli okresowych. § 8. 1. Kontrola, o której mowa w § 7, dokonywana jest przez kontrolującego na podstawie imiennego upoważnienia wydanego przez podmiot sprawujący nadzór. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, wskazuje kontrolującego oraz zawiera oznaczenia: 1) jednostki organizacyjnej objętej kontrolą, 2) zakresu kontroli, 3) przewidywanego czasu kontroli. § 9. 1. Przed przystąpieniem do kontroli kontrolujący przedstawia kierownikowi jednostki organizacyjnej upoważnienie, o którym mowa w § 8 ust. 1, legitymację służbową oraz informuje o przedmiocie i zakresie kontroli. 2. Czynności kontrolne dokonywane są przy współudziale kierownika jednostki organizacyjnej lub osoby przez niego upoważnionej, które: 1) udostępniają dokumenty, 2) udzielają wyjaśnień, 3) umożliwiają dokonywanie wizytacji, 4) zapewniają niezbędną obsługę techniczną kontrolującego. § 10. 1. Kontrolujący sporządza protokół z przeprowadzonej kontroli. 2. Protokół zawiera ustalenia (wyniki) kontroli oraz wnioski dotyczące usunięcia nieprawidłowości. 3. Protokół podpisują kontrolujący, kierownik jednostki organizacyjnej oraz główny księgowy. 4. Kierownik jednostki organizacyjnej może, nie później niż w terminie 7 dni po przedłożeniu mu protokołu do podpisania, zgłosić umotywowane zastrzeżenia do treści protokołu; kontrolujący jest obowiązany uzupełnić protokół, ustosunkowując się do tych zastrzeżeń. 5. Kierownik jednostki organizacyjnej może odmówić podpisania protokołu i złożyć pisemne wyjaśnienie przyczyn tej odmowy, które kontrolujący załącza do protokołu. 6. Kierownik jednostki organizacyjnej otrzymuje egzemplarz protokołu. § 11. Podmiot sprawujący nadzór przedstawia kierownikowi jednostki organizacyjnej protokół kontroli zawierający zalecenia pokontrolne wraz z określeniem terminu przedstawienia informacji o sposobie, trybie i okresie realizacji zaleceń pokontrolnych. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 19 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 94, poz. 1098) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 74, poz. 366, z 1993 r. Nr 16, poz. 77, z 1994 r. Nr 26, poz. 95 i z 1998 r. Nr 37, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 wyrazy "stacji krwiodawstwa" zastępuje się wyrazami "centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa"; 2) w załączniku nr 2 - Wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia szpitala - skreśla się część XVIII. Punkt krwiodawstwa; 3) w załączniku nr 3 - Wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia przychodni lekarskiej (ośrodka zdrowia na wsi) - dodaje się ust. 13 w brzmieniu: "13. Pomieszczenia związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych przez lekarza rodzinnego powinny spełniać następujące wymagania: 1) powierzchnia pomieszczeń przeznaczonych na konsultacje i na badania lekarskie nie może wynosić mniej niż 15 m2, 2) posiadać wydzielone osobne poczekalnie: dla dorosłych, dla dzieci zdrowych i dla dzieci chorych. Wspólna poczekalnia jest możliwa pod warunkiem wprowadzenia rozdziału czasowego przyjęć dzieci zdrowych od pozostałych pacjentów."; 4) w załączniku nr 5 - Wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia stacji krwiodawstwa: a) w tytule wyrazy "stacji krwiodawstwa" zastępuje się wyrazami "centrum krwiodawstwa i krwiolecznictwa", b) użyty w załączniku wyraz "stacji" zastępuje się wyrazem "centrum". § 2. 1. Zakład opieki zdrowotnej, którego pomieszczenia lub urządzenia nie spełniają wymagań określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w § 1, może wystąpić z wnioskiem o wpis zakładu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, jeżeli te pomieszczenia i urządzenia były objęte programem dostosowania do wymagań przez zakład prowadzący dotychczas w nich działalność. 2. Zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1, wraz z wnioskiem o wpis zakładu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, składa program dostosowania pomieszczeń i urządzeń do wymagań w okresie nie dłuższym niż: 1) 10 lat - dla zakładów opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115 oraz z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935), zwanej dalej "ustawą", 2) 5 lat - dla zakładów opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2-8 ustawy, - od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 22 listopada 1999 r. sygn. akt U. 6/99. (Dz. U. Nr 94, poz. 1099) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Wiesław Johann, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Gminy Gorzków, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Rady Ministrów oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności § 6 ust. 1 pkt 2 oraz § 6 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120) z art. 206 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), orzeka: 1. § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120) jest zgodny z art. 206 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966). 2. § 6 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120) jest niezgodny z art. 206 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966), ponieważ wykracza poza upoważnienie w nim zawarte. Ferdynand Rymarz Wiesław Johann Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 95, poz. 1100) Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499 i Nr 57, poz. 596) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) towarach używanych - rozumie się przez to: a) budynki, budowle i ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat, b) pozostałe towary, których okres używania przez podatnika dokonującego ich sprzedaży wyniósł co najmniej pół roku,"; 2) w art. 6: a) w ust. 1 wyrazy "ust. 2-9" zastępuje się wyrazami "ust. 2-10", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Jeżeli sprzedaż towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.", c) w ust. 5 skreśla się wyrazy "i rachunków uproszczonych", d) w ust. 10 w pkt 2 wyrazy "1-9" zastępuje się wyrazami "1-9a"; 3) w art. 7: a) w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) sprzedaż towarów używanych, także darowizny tych towarów, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało sprzedającemu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; zwolnienie dotyczy również używanych budynków, budowli i ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze;", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Zwalnia się od podatku od towarów i usług czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, w przypadku gdy podatnik nie pomniejszył podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów przekazanych lub zużytych w ramach tych czynności."; 4) w art. 9 w ust. 8 skreśla się wyrazy "i rachunkach uproszczonych"; 5) w art. 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości."; 6) w art. 11 w ust. 6 skreśla się zdanie drugie; 7) w art. 14: a) w ust. 2 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 3 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: "Za zgodą właściwego urzędu skarbowego podatnik może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem: 1) sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty 80 000 zł, oraz 2) przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, najpóźniej w ciągu 14 dni od dnia utraty zwolnienia.", c) w ust. 8 wyrazy "w ust. 6" zastępuje się wyrazami "w ust. 4 i 6"; 8) art. 14a otrzymuje brzmienie: "Art. 14a. 1. Prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej ma prawo w zakresie działalności tego zakładu do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu wpłaconej kwoty podatku od towarów i usług według zasad określonych w ust. 2-6. 2. Przez prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej, zwanego dalej "prowadzącym zakład", rozumie się podmiot spełniający warunki określone w art. 28 i 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486 i Nr 90, poz. 1001). 3. Kwotę zwrotu, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie pracy chronionej lub zakładzie aktywności zawodowej w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz najniższego wynagrodzenia pracowników ogłoszonego przez ministra właściwego do spraw pracy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie Kodeksu pracy. Do wyliczeń przyjmuje się najniższe wynagrodzenie obowiązujące w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego miesiąc obliczeniowy, z tym że w przypadku zatrudniania osób niepełnosprawnych zaliczonych do: 1) lekkiego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się jednokrotność najniższego wynagrodzenia, 2) umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się dwukrotność najniższego wynagrodzenia, 3) znacznego stopnia niepełnosprawności - do wyliczeń przyjmuje się trzykrotność najniższego wynagrodzenia. 4. Jeżeli kwota zwrotu, obliczona zgodnie z ust. 3, jest wyższa od wpłaconego za dany miesiąc podatku, urząd skarbowy wypłaca kwotę zwrotu do wysokości wpłaconego podatku. 5. Prowadzący zakład, w terminie określonym do złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług, składa wraz z tą deklaracją do urzędu skarbowego wniosek o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1. 6. Urząd skarbowy, po sprawdzeniu, czy kwota podatku wynikająca ze złożonej deklaracji dla podatku od towarów i usług została wpłacona za dany miesiąc, dokonuje zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy prowadzącego zakład, w terminie nie dłuższym niż 25 dni od dnia dokonania wpłaty podatku przez podatnika. 7. Przepisów ust. 1-6 nie stosuje się do podatników: 1) podatku akcyzowego oraz innych podatników sprzedających wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 w poz. 8, 9, 11 i 20, 2) u których, w dniu złożenia wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa. 8. Ograniczenie prawa do zwrotu, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, nie dotyczy podatników, wobec których urząd skarbowy zalega ze zwrotem podatku, w dniu złożenia przez nich wniosku o dokonanie zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1."; 9) w art. 15: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy "lub rachunków uproszczonych", b) ust. 4 i 4a otrzymują brzmienie: "4. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. 4a. Podstawą opodatkowania w imporcie towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Jeżeli przedmiotem importu w ramach procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła lub procedury przetwarzania pod kontrolą celną są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy.", c) po ust. 4a dodaje się ust. 4b i 4c w brzmieniu: "4b. Podstawą opodatkowania w imporcie wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13-15, 17 i 19, objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy. 4c. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 4, 4a i 4b, obejmuje, o ile elementy te nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane."; 10) w art. 16 w ust. 2 wyrazy "ust. 4 i 5" zastępuje się wyrazami "ust. 4, 4a, 4b, 4c i 5"; 11) w art. 18 w ust. 6 wyrazy "dokument odprawy celnej" zastępuje się wyrazami "dokument celny"; 12) w art. 19: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Kwotę podatku naliczonego stanowi również kwota podatku należnego od importu usług, z wyjątkiem podatku od usług: 1) turystyki wyjazdowej, 2) związanych: a) ze sprzedażą zwolnioną od podatku, b) z czynnościami nie wymienionymi w art. 2.", b) ust. 3 i 3a otrzymują brzmienie: "3. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1, następuje: 1) nie wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, i nie później niż w rozliczeniu za miesiąc następny, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) w przypadku importu usług - w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu tych usług, 3) w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 14 ust. 3 - najpóźniej w rozliczeniu za miesiąc następujący po miesiącu, w którym dokonano tego spisu. 3a. Obniżenie kwoty podatku należnego, o której mowa w ust. 1 i 3, nie może nastąpić jednak wcześniej niż w miesiącu otrzymania przez nabywcę towaru lub wykonania usługi, albo otrzymania faktury potwierdzającej dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) podlegającej opodatkowaniu.", c) po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu: "3b. W przypadku uchybienia terminom, o których mowa w ust. 3, podatnik traci prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w ust. 2 i 2a.", d) w ust. 4 wyrazy "dokument odprawy celnej" zastępuje się wyrazami "dokument celny"; 13) w art. 21: a) w ust. 1 wyrazy "art. 19 ust. 2" zastępuje się wyrazami "art. 19 ust. 2 i 2a", b) po ust. 8a dodaje się ust. 8b w brzmieniu: "8b. Jeżeli u podatnika występują zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, kwota zwrotu różnicy podatku podlega z urzędu zaliczeniu na zaległe zobowiązania podatkowe."; 14) w art. 25 w ust. 1: a) po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: "3a) paliw silnikowych benzynowych wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, 3b) usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem: a) przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyczne, jeżeli w skład usługi turystycznej wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne, bądź jedne i drugie, a całość usługi turystycznej zostanie opodatkowana stawką 7%, b) zakupów gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób," b) w pkt 4 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 14 ust. 1 lub 6 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 14 ust. 3 i 3b,"; 15) w art. 32: a) w ust. 1 wyrazy "lub rachunek uproszczony stwierdzający" zastępuje się wyrazem "stwierdzającą", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.", c) skreśla się ust. 3, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. W przypadku czynności wymienionych w art. 2 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5 wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany miesiąc podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą wszystkie czynności dokonane w tym miesiącu.", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania, a także może określić wzory tych faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności."; 16) w art. 33 w ust. 1 i 2 wyrazy "fakturę albo uproszczony rachunek, w którym" zastępuje się wyrazami "fakturę, w której"; 17) w art. 36 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: "2a. W przypadku towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. 2b. W przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 6 poz. 13-15, 17 i 19 objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu."; 18) w art. 37: a) w ust. 3 w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: "e) w procencie maksymalnej ceny detalicznej oraz w kwocie na jednostkę wyrobu, z zastrzeżeniem że w przypadku papierosów stawka procentowa wynosi 25%, a stawka kwotowa jest taka sama dla wszystkich papierosów bez względu na ich pochodzenie i właściwości," b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. Za cenę maksymalną papierosów, o której mowa w ust. 3 w pkt 1 lit. e), przyjmuje się cenę detaliczną papierosów wyznaczoną i wydrukowaną przez producenta lub importera na pojedynczym opakowaniu papierosów. 6. Suma podatku akcyzowego naliczonego od jakiegokolwiek rodzaju papierosów nie może być niższa niż 90% całkowitej kwoty podatku akcyzowego naliczonego od ceny równej najpopularniejszej kategorii cenowej. Za najpopularniejszą kategorię cenową uznaje się kategorię, która według danych statystycznych na dzień 1 stycznia danego roku miała najwyższą sprzedaż za rok poprzedni."; 19) w art. 39 w ust. 1: a) w pkt 2 w lit. b) wyrazy "osobom zagranicznym" zastępuje się wyrazem "nierezydentom", b) w pkt 4 wyrazy "osób zagranicznych" zastępuje się wyrazem "nierezydentów"; 20) w art. 50: a) w ust. 5 w pkt 2 po wyrazie "prasowych" dodaje się przecinek i wyrazy "o których mowa w pkt 1 lit. a)", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Stawkę podatku 0%, o której mowa w ust. 5, stosuje się wyłącznie do towarów wytworzonych metodami poligraficznymi."; 21) w art. 51 w ust. 5 skreśla się wyrazy "i 32 ust. 3"; 22) skreśla się art. 51a; 23) w załączniku nr 2: a) skreśla się poz. 5, 6 i 11, b) w poz. 10 skreśla się pkt 1, c) poz. 12 otrzymuje brzmienie: Poz.Symbol KwiUNazwa usługi "1264.11Usługi świadczone przez pocztę państwową" d) skreśla się poz. 21, e) poz. 25 otrzymuje brzmienie: Poz.Symbol KWiUNazwa usługi "25 Usługi szaletów publicznych" f) skreśla się poz. 28; 24) w załączniku nr 3: a) w poz. 62 w kolumnie trzeciej pkt 3 otrzymuje brzmienie: "sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%", b) w poz. 64 w kolumnie trzeciej wyrazy "z wyłączeniem" zastępuje się wyrazami "w tym także", c) poz. 81 i 82 otrzymują brzmienie: Poz.Symbol SWW/KwiUNazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) "81 Usługi związane z budową, utrzymaniem, remontami i modernizacją autostrad, dróg, ulic, placów oraz obiektów mostowych 82Opłaty pobierane za przejazdy autostradami płatnymi" d) po poz. 82 dodaje się poz. 83-88 w brzmieniu: Poz.Symbol SWW/KwiUNazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) "83 Usługi związane ze sprzedażą towarów, wymienionych w poz. 18, wykonywane na podstawie umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, komisu lub innych umów o podobnym charakterze 84Dostawa wody z sieci i beczkowozami 85Odprowadzanie i czyszczenie ścieków 86Oczyszczanie ulic i placów oraz usuwanie nieczystości z nieruchomości, z wyjątkiem usług szaletów publicznych 87Usługi kominiarskie (czyszczenie i przegląd przewodów kominowych, wentylacyjnych oraz palenisk) 88Pranie, chemiczne czyszczenie i farbowanie" 25) w załączniku nr 6: a) skreśla się poz. 16, b) w poz. 19 kolumna trzecia otrzymuje brzmienie: "Pozostałe napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%"; 26) skreśla się załącznik nr 7. Art. 2. Przepis art. 14 ust. 3 zdanie trzecie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., zmienianej w art. 1, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik udokumentował zakupy rachunkami uproszczonymi wystawionymi przed dniem 1 stycznia 2000 r. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (Dz. U. Nr 95, poz. 1101) Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 62, poz. 689) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1a w ust. 2 w pkt 1 w lit. a) wyraz "poszczególnych" zastępuje się wyrazami "każdej ze"; 2) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m."; 3) w art. 14 w ust. 5 wyrazy "przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5" zastępuje się wyrazami "art. 16a-16m"; 4) w art. 15: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1-3, wartości początkowej składników majątku, o której mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy 10%.", b) skreśla się ust. 5a, c) dodaje się ust. 5b w brzmieniu: "5b. Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16."; 5) w art. 16 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia," b) w pkt 4 wyrazy "odrębnych przepisach" zastępuje się wyrazami "art. 16a-16m", c) w pkt 46 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) podatek należny w przypadku: - importu usług, jeśli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu odrębnych przepisów, - przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami," d) w pkt 48 wyrazy "odrębnych przepisach" zastępuje się wyrazami "art. 16a-16m", e) w pkt 52 skreśla się wyrazy "zgodnie z odrębnymi przepisami", f) po pkt 54 dodaje się pkt 54a w brzmieniu: "54a) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych," g) po pkt 62 dodaje się pkt 63 i 64 w brzmieniu: "63) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych: a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu w naturze albo dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz nie zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, c) oddanych do nieodpłatnego używania, z wyjątkiem nieruchomości - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania, 64) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)."; 6) po art. 16 dodaje się art. 16a-16m w brzmieniu: "Art. 16a. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane środkami trwałymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych", 2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, 3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 składniki te są zaliczane do składników majątku podatnika (korzystającego) - zwane także środkami trwałymi, 4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie "statki" o symbolu 35.11, zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045). Art. 16b. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: 1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, 2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, 4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, 5) licencje, 6) prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych, wzorów zdobniczych, 7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. 2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: 1) w spółce akcyjnej koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym jej rozszerzeniu, przez które rozumie się koszty poniesione na: a) utworzenie spółki, które nie służą nabyciu rzeczy, a w szczególności na doradztwo oraz na opłaty notarialne, skarbowe i sądowe, b) wyposażenie spółki w kapitał akcyjny lub późniejsze jego podwyższenie; w szczególności do kosztów tych zalicza się opłaty notarialne, skarbowe, sądowe, giełdowe, opłaty ponoszone w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym papierami wartościowymi, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji, koszty oferowania papierów wartościowych, 2) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze: a) kupna, b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a przyjęte składniki majątku, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7, są zaliczane do składników majątku używającego, c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, 3) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, 4) składniki majątku wymienione w ust. 1, używane przez podatnika na podstawie umowy dzierżawy, umowy najmu, umowy licencyjnej (sublicencji) lub innej umowy o podobnym charakterze, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 są zaliczane do składników majątku podatnika - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi. Art. 16c. Amortyzacji nie podlegają: 1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, 2) budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, 3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne, 4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2, 5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Art. 16d. 1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 3 500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. 2. Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Art. 16e. 1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął: 1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia, 2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m, 3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do właściwego urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok; odsetki obliczone od różnicy, o której mowa w pkt 2, wynoszą 0,1% za każdy dzień. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3 500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. 3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach. Art. 16f. 1. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. 2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4. 3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. 4. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca. Art. 16g. 1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: 1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, 2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, 3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości, 4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, a także udziału w spółdzielni ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z tym że suma wartości wszystkich składników stanowiących wkład lub udział pieniężny i niepieniężny łącznie nie może być wyższa od nominalnej wartości objętych udziałów lub akcji; w przypadku gdy wkład niepieniężny pochodzi z zagranicy, suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących ten wkład nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych za wkład niepieniężny ani od wartości rynkowej tych składników majątku z dnia objęcia udziałów lub akcji. 2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów, w zamian za wkład niepieniężny, a sumą wartości rynkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia nabycia, przyjęcia do korzystania albo wniesienia do spółki, powiększoną o łączną wartość składników zwiększających aktywa nabywcy a nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi z dnia nabycia, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki. 3. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. 4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. 5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. 6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż. 7. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5. 8. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 9. W razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału przedsiębiorców, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, z których wynika, że przedsiębiorca powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy: przekształconego, połączonego albo podzielonego, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, przedsiębiorcy przekształconego, połączonego albo podzielonego. 10. W razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: 1) suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2, 2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników mienia nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi zwiększającymi aktywa nabywcy, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy. 11. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączna wartość początkowa nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę ich wartości rynkowej, nie wyższą jednak od różnicy pomiędzy wartością przychodów w naturze, o których mowa w art. 12 ust. 5, uwzględnionych w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto to przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a wartością składników zwiększających aktywa spadkobiercy lub obdarowanego, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi. 12. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3 i 4 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14. 13. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli wydatki poniesione na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację powodują wzrost ich wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. 14. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia. 15. Jeżeli wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona niezgodnie z przepisami ust. 1-14, podatnik dokonuje korekty tej wartości początkowej. Korekta wartości początkowej powoduje obowiązek odpowiedniej zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz należnego podatku wraz z należnymi odsetkami za poszczególne okresy sprawozdawcze, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu oddania do używania lub ulepszenia środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej. Art. 16h. 1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się: 1) od wartości początkowych wprowadzonych do ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, w równych ratach co miesiąc, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość przyjęto do używania, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, 2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10% wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia umowy na budowę danego obiektu, 3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku, 4) od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. 2. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. 3. Przedsiębiorcy powstali z przekształcenia, podziału albo połączenia przedsiębiorców, o których mowa w art. 16g ust. 9, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez przedsiębiorcę przekształconego, podzielonego albo połączonego, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7. Art. 16i. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. 2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać: 1) dla budynków i budowli używanych w warunkach: a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, 2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4, 3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, zwanej dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0. 3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany. 4. Podwyższenia stawek dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 3, bądź rezygnacji z ich stosowania, podatnicy mogą dokonać począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 5. Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. 7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych. Art. 16j. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: 1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji: a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł, b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł, c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach, 2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy, 3) dla budynków i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w poz. 03 i 62 Wykazu stawek amortyzacyjnych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy. 2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za: 1) używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub 2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej. 3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za: 1) używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub 2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. 4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla: 1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, 2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2. 5. Przepisów ust. 1, 2 i ust. 4 pkt 2 nie stosuje się do samochodów osobowych ulepszonych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji. Art. 16k. 1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i. 2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów, stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0. 3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne. Art. 16l. 1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w budowie, wymienionego w art. 16a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych. 2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru wymienionych w ust. 1 stanowi część wartości kontraktowej, o której mowa w art. 16h ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia. 3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany obiekt taboru został przyjęty do używania; jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy. 4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 16i i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego. Art. 16ł. 1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, jeżeli z tych umów wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 16h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 16i i 16m, ustala się w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie amortyzacji niż okres trwania umowy. 2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta umowa, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków i wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1. 3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym zmieniono umowę. 4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów amortyzacyjnych dokonują podatnicy, którzy zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 zaliczają te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do składników majątku, z tym że wówczas odpisów amortyzacyjnych dokonują odpowiednio wynajmujący (wydzierżawiający) albo korzystający na zasadach określonych w art. 16h-16k i 16m. 5. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 4, dotyczy środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 Klasyfikacji i została zawarta na okres co najmniej 60 miesięcy oraz środki te zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 7 są zaliczane do składników majątku korzystającego, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1-3. 6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel przejmując te środki określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszonej o kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego, a w przypadku gdy korzystający nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ich wielkość oblicza się przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Art. 16m. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż: 1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące, 2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące, 3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 36 miesięcy, 4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy. 2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy. 3. Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych. 4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%."; 7) w art. 17 w ust. 1: a) skreśla się pkt 10, b) w pkt 14 po przecinku dodaje się wyrazy "z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach"; 8) skreśla się art. 18a; 9) w art. 19: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi: 1) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2000 r. - 30% podstawy opodatkowania, 2) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2001 r. - 28% podstawy opodatkowania, 3) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2002 r. - 28% podstawy opodatkowania, 4) od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. - 24% podstawy opodatkowania, 5) od dnia 1 stycznia 2004 r. - 22% podstawy opodatkowania.", b) skreśla się ust. 3; 10) w art. 25 w ust. 3 skreśla się wyrazy "i 10". Art. 2. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486 i Nr 90, poz. 1001) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 24; 2) w art. 31 w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) podatków dochodowych." Art. 3. 1. Przepisy: 1) art. 16g ust. 15 stosuje się odpowiednio do korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania lub ulepszonych przed dniem 1 stycznia 2000 r.; w tym przypadku dla określenia wartości początkowej tych środków i wartości stosuje się przepisy obowiązujące w miesiącu oddania ich do używania lub ich ulepszenia, przy uwzględnieniu przyjętych w tej dacie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych, 2) art. 16i ust. 1-6 można stosować także do środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o dokonanych odpisach amortyzacyjnych, rozumie się przez to również odpisy amortyzacyjne dokonane na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie upoważnień zawartych w tej ustawie. 3. Jeżeli rok podatkowy podatnika rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2000 r., do końca tego roku podatkowego obowiązuje stawka podatku obowiązująca podatnika w pierwszym dniu tego roku podatkowego. 4. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2000 r. ponieśli wydatki inwestycyjne i nabyli prawo do odliczeń na podstawie art. 18a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2000 r., zachowują prawo do tych odliczeń po dniu 31 grudnia 1999 r., w zakresie i na zasadach w niej określonych. Przepisy te stosuje się odpowiednio w zakresie utraty prawa do tych odliczeń. 5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r., poniosą, zgodnie z art. 18a ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2000 r., wydatki inwestycyjne na kontynuację objętej ulgą inwestycji rozpoczętej przed dniem 1 stycznia 2000 r. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. i ma zastosowanie, z zastrzeżeniem art. 3, do dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. (poz. 1101) WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH PozycjaSymbolNazwa środków trwałychStawka % grupa, podgrupa, rodzajdalsze szczeble podziału 12345 011 z wyjątkiem poz. 02 i 03 Budynki, w tym budynki hoteli miejskich i schronisk turystycznych i lokale niemieszkalne2,5 0216 Budynki mieszkalne (z wyjątkiem rodzaju 166, 168 i 169) i lokale mieszkalne1,5 03125, 169 198Kioski, budki towarowe, domki kempingowe o konstrukcji trwałej wzniesione na fundamencie trwałym, kontenery mieszkalne i zaplecza technicznego10,0 042 z wyjątkiem poz. 05 Budowle4,5 05250, 251, 253, 254, 255, 256, 259, 28, 291, 293, 297, 01 Budowle inżynierskie wodne (z wyjątkiem rodzaju 250-5, 251-3 i 255-5), budowle sportowe, wieże przeciwpożarowe, budowle oznakowania nawigacyjnego, pochylnie i slipy stoczniowe, melioracje szczegółowe2,5 063 z wyjątkiem poz. 07 Kotły i maszyny energetyczne7,0 07323, 324, 325, 326, 343, 344, 349 Silniki spalinowe na paliwo lekkie, ciężkie, gazowe, silniki powietrzne, zespoły elektroenergetyczne polowe o napędzie spalinowym, reaktory jądrowe14,0 084 z wyjątkiem poz. 09-13 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania10,0 0940, 41 Obrabiarki do metali skrawające14,0 104310,4Filtry (prasy) błotniarki, cedzidła mechaniczne, piece do przerobu surowców (z wyjątkiem rodzaju 450-50), piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem rodzaju 451-0), piece do wypalania tunelowe, aparaty bębnowe, suszarki komorowe7,0 450 4512 454, 475 4770 do 4 6 do 8 1144, 46, 47 Maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów, aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem rodzaju 465 i 469-0), maszyny i aparaty do operacji i procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 do 4 i 6 do 8 i 479-0)14,0 1243401, 02Zamykarki do słoi i do puszek, wymienniki przeponowe rurowe pracujące jako chłodnice kwasu siarkowego20,0 465 13491 Zespoły komputerowe30,0 1444990Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do paliw płynnych, wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody, chłodnice odmulin i prób kotłowych rozkładni gazu, kolumny nitracyjne i denitracyjne, odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu, aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrochemicznym oraz sposobem cieplnym, urządzenia do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego, przenośne wytwornice acetylenu wysokiego ciśnienia i przenośne maszyny do cięcia termicznego i metodami pokrewnymi, zgrzewarki oporowe i tarcicowe oraz przetwornice spawalnicze (spawarki wirujące), urządzenia do metalizacji natryskowej, urządzenia do natryskiwania tworzywami sztucznymi, komputery (z wyjątkiem ujętych w poz. 13), samodzielne urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami, roboty przemysłowe18,0 465 4690 474 4790 481, 482 4840, 1, 3, 6 49 1550 z wyjątkiem poz. 16-19 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu chemicznego14,0 165010, 1Aparaty szklane i porcelanowe oraz porcelanowe młyny kulowe25,0 17 Z rodzaju 506-3 odgazowywacze20,0 185051Piece prażalnicze fluidyzacyjne stosowane przy produkcji kwasu siarkowego18,0 195061, 2Aparaty do rektyfikacji powietrza, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu rafineryjnego: krystalizatory wannowo-soczewkowe, rurowo-skrobakowe i inne oraz komory potne7,0 5072, 3, 4 2051 z wyjątkiem poz. 21-25 Maszyny i urządzenia wiertnicze, górnicze, hutnicze, gazownicze, odlewnicze i torfiarskie oraz geodezyjno-kartograficzne18,0 21510 Maszyny i urządzenia wiertnicze20,0 22511 Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów zmechanizowanych25,0 23511 Obudowy zmechanizowane, aparaty i urządzenia do pomiarów magnetycznych, geoelektrycznych, sejsmicznych i radiometrycznych oraz do pomiarów i zabiegów geofizycznych20,0 51801 do 03 10 do 12 24512, 513 Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych, maszyny i urządzenia do obróbki mechanicznej rud i węgla, maszyny i urządzenia hutnicze, aglomerowni, wielkopiecowe, nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy, maszyny i urządzenia hutnicze stalowni, inne maszyny i urządzenia hutnicze10,0 5140, 1, 2, 3 do 6 9 25517 Maszyny i urządzenia torfiarskie14,0 2652 z wyjątkiem poz. 27 i 28 Maszyny do produkcji surowców mineralnych i wyrobów z nich14,0 275200 do 5Maszyny i urządzenia przemysłu kamieniarskiego, cementowego, autoklawy, maszyny do produkcji elementów z lastyka i kamienia sztucznego10,0 523 52531 52981, 82 28 Z rodzaju 524 piece do trampowania głowic "Hagera" oraz piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu25,0 2953 z wyjątkiem poz. 30 Maszyny do wyrobów z metali i tworzyw sztucznych14,0 30 Z rodzaju 535-0 aparaty specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali, z rodzaju 535-1 maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych oraz z rodzaju 535-7 urządzenia do produkcji półprzewodników20,0 3154 z wyjątkiem poz. 32 Maszyny do obróbki i przerobu drewna, wyrobów z drewna oraz maszyny papiernicze i poligraficzne14,0 325480Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego7,0 3355 Maszyny włókiennicze i odzieżowe oraz do produkcji skóry i wyrobów ze skóry14,0 3456 z wyjątkiem poz. 35 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów rolnych10,0 355616Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji napoi, maszyny impregnacyjne, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem rodzaju 568-40 do 48)14,0 568 3657 z wyjątkiem poz. 37 i 38 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów spożywczych14,0 3757130, 31, 8Autoklawy do hydrolizy, neutralizatory stalowe, neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane25,0 38579000, 003, 01, 09Dystrybutory, młynki młotkowe, maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych20,0 3958 z wyjątkiem poz. 40-43 Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych18,0 40580, 581 Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych (z wyjątkiem wymienionych w poz. 41), maszyny do robót budowlanych (z wyjątkiem rodzaju 581-2 i -4 oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku), szczotki mechaniczne i osprzęt roboczy do utrzymania dróg20,0 5823 415812, 4Wibratory i wibromłoty oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku25,0 42 Z rodzaju 582-1 pojemniki do bitumu stalowe powyżej 20.000 l pojemności oraz z rodzaju 582-2 odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM10,0 435830, 1Koparki i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla, koparki w piaskowniach przemysłu węglowego7,0 4459 Maszyny rolnicze i gospodarki leśnej14,0 456 z wyjątkiem poz. 46-52 Urządzenia techniczne10,0 46600, 601 Zbiorniki naziemne z cegły betonowe i żelbetowe (z wyjątkiem z wykładziną chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego), urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach wysokiego napięcia i urządzenia telefonii na przewodach zawieszonych pod przewodami wysokiego napięcia, wyciągi kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu szybów), towarowe kolejki linowe i dźwignice linowe, akumulatory hydrauliczne, wagi wozowe, wagonowe i inne wbudowane4,5 6237 6417 648 657 660 47629 Telefony komórkowe20,0 48669 Kasy fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem zaliczonych do poz. 13)20,0 49610 do 615 641Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna, dźwigniki, wciągniki i wciągarki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty i wyciągi (z wyjątkiem rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów, a także wyciągi kolei i kolejek linowych), projektory przenośne 16 mm i 35 mm, kontenery18,0 6621 681 50633, 634 Baterie akumulatorów elektrycznych stałych (stacyjnych) i przewoźnych, ekrany kinowe20,0 6625 516440Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie w kopalniach węgla25,0 526440-4Przenośniki w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla, urządzenia do przeprowadzania badań technicznych20,0 664 5370, 71, 72, 73, 77 z wyjątkiem poz. 54-56 Tabor szynowy i tabor pływający7,0 54700-7067Drezyny i przyczepy do drezyn, lokomotywy akumulatorowe, wozy kopalniane, kontenerowce, wodoloty oraz łodzie różnego typu, tabor lotniczy14,0 710 do 71201 do 03 10 do 14 77013 7731010 780-781 55740, 741 742, 744 782Pojazdy mechaniczne, szybowce20,0 56743, 745 746, 747 748, 75, 76Samochody specjalne, trolejbusy i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym, ciągniki, przyczepy i naczepy, tabor konny, pozostały tabor bezszynowy14,0 57 Inne nie wymienione maszyny, urządzenia i środki transportowe18,0 588 z wyjątkiem poz. 59-62 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie20,0 598010Elektroniczna aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych, aparaty i sprzęt hydro- i mechanoterapii, wyposażenie cyrków25,0 8020 804 60803 Maszyny biurowe oraz dalekopisy do maszyn matematycznych14,0 61805 Wyposażenie teatrów, kin itp., instrumenty muzyczne10,0 62806 Kioski, budki, domki kempingowe10,0 63 Plantacje wikliny10,0 Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a), uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 listopada 1999 r. w sprawie wykazu spółek, przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych, prowadzących działalność gospodarczą na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa. (Dz. U. Nr 95, poz. 1102) Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz: 1) spółek, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932), zwanej dalej "ustawą", stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) jednostek badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1999 r. (poz. 1102) Załącznik nr 1 WYKAZ SPÓŁEK PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ NA POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI PAŃSTWA 1. Bydgoskie Zakłady Elektromechaniczne "BELMA" S.A. w Bydgoszczy 2. Zakłady Metalowe "ŁUCZNIK" S.A. w Radomiu 3. Zakłady Chemiczne "NITRO-CHEM" S.A. w Bydgoszczy 4. Zakłady Mechaniczne "TARNÓW" S.A. w Tarnowie 5. Zakłady Metalowe "DEZAMET" S.A. w Nowej Dębie 6. Zakłady Tworzyw Sztucznych "GAMRAT" S.A. w Jaśle 7. Zakłady Metalowe "MESKO" S.A. w Skarżysku-Kamiennej 8. Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej "RADWAR" S.A. w Warszawie 9. Zakłady Radiowe "RADMOR" S.A. w Gdyni 10. Przemysłowe Centrum Optyki S.A. w Warszawie 11. Tłocznia Metali "PRESSTA" S.A. w Bolechowie 12. Zakłady Tworzyw Sztucznych "PRONIT" S.A. w Pionkach 13. Huta "STALOWA WOLA" S.A. w Stalowej Woli 14. Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego "MASKPOL" S.A. w Konieczkach 15. Zakłady Elektroniczne "WAREL" S.A. w Warszawie 16. Zakłady Sprzętu Przeciwpożarowego "PROGAZ" S.A. w Łodzi 17. Zakłady Tworzyw Sztucznych "NITRON" S.A. w Krupskim Młynie 18. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-RZESZÓW" S.A. w Rzeszowie 19. Państwowe Zakłady Lotnicze "WARSZAWA-OKĘCIE" S.A. w Warszawie 20. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-ŚWIDNIK" S.A. w Świdniku 21. Kombinat "PZL-HYDRAL" S.A. we Wrocławiu 22. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-WARSZAWA II" S.A. w Warszawie 23. Zakłady Tworzyw Sztucznych "ERG-BIERUŃ" S.A. w Bieruniu 24. Zakłady Mechaniczne "BUMAR-ŁABĘDY" S.A. w Gliwicach 25. Zakłady Mechaniczne "PZL-WOLA" S.A. w Warszawie 26. "STOMIL-POZNAŃ" S.A. w Poznaniu 27. Zakłady Sprzętu Precyzyjnego "NIEWIADÓW" S.A. w Niewiadowie 28. Grudziądzkie Zakłady Przemysłu Gumowego "STOMIL" S.A. w Grudziądzu 29. Gdańskie Zakłady Elektroniczne "UNIMOR" S.A. w Gdańsku 30. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-MIELEC" S.A. w upadłości w Mielcu 31. Fabryka Łożysk Tocznych "KRAŚNIK" S.A. w Kraśniku 32. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-KALISZ" S.A. w Kaliszu 33. "UNIMOR-RADIOCOM" Sp. z o.o. w Gdańsku 34. "UNIMOR-ZUMT" Sp. z o.o. w Gdańsku 35. Polskie Zakłady Lotnicze Sp. z o.o. w Mielcu 36. Stocznia Remontowa "NAUTA" S.A. w Gdyni 37. Morska Stocznia Remontowa S.A. w Świnoujściu 38. Szczecińska Stocznia Remontowa "GRYFIA" S.A. Załącznik nr 2 WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ REMONTOWO-PRODUKCYJNĄ NA POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI PAŃSTWA, DLA KTÓRYCH ORGANEM ZAŁOŻYCIELSKIM JEST MINISTER OBRONY NARODOWEJ 1. Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni 2. Wojskowe Centralne Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne w Warszawie 3. Wojskowe Zakłady Elektroniczne w Zielonce k. Warszawy 4. Wojskowe Zakłady Inżynieryjne w Dęblinie 5. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 1 w Łodzi 6. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 w Bydgoszczy 7. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 4 w Warszawie 8. Wojskowe Zakłady Łączności Nr 1 w Zegrzu 9. Wojskowe Zakłady Łączności Nr 2 w Czernicy Wrocławskiej 10. Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich 11. Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne Nr 5 w Poznaniu 12. Wojskowe Zakłady Uzbrojenia Nr 2 w Grudziądzu Załącznik nr 3 WYKAZ JEDNOSTEK BADAWCZO-ROZWOJOWYCH PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ NA POTRZEBY BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI PAŃSTWA 1. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej w Gdyni 2. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Sprzętu Mechanicznego w Tarnowie 3. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn Ziemnych i Transportowych w Stalowej Woli 4. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach 5. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Skarżysko" w Skarżysku-Kamiennej 6. Instytut Lotnictwa w Warszawie 7. Instytut Przemysłu Organicznego w Warszawie 8. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy ERG w Jaśle 9. Przemysłowy Instytut Telekomunikacji w Warszawie 10. Instytut Techniczny Wyrobów Włókienniczych "MORATEX" w Łodzi Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie wartości stopy dyskonta na 2000 rok do obliczania zdyskontowanej wartości netto dla przedsięwzięć termomodernizacyjnych realizowanych w budynkach mieszkalnych, lokalnej sieci ciepłowniczej dostarczającej ciepło do budynków z lokalnych źródeł ciepła, lokalnych źródłach ciepła oraz w przypadku zamiany konwencjonalnych źródeł energii na źródła niekonwencjonalne. (Dz. U. Nr 95, poz. 1103) Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) zarządza się, co następuje: § 1. Wartość stopy dyskonta do obliczania zdyskontowanej wartości netto przedsięwzięć termomodernizacyjnych realizowanych w 2000 roku w budynkach mieszkalnych, lokalnej sieci ciepłowniczej dostarczającej ciepło do budynków z lokalnych źródeł ciepła, lokalnych źródłach ciepła oraz w przypadku zamiany konwencjonalnych źródeł energii na źródła niekonwencjonalne - wynosi 6,5%. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 listopada 1999 r. w sprawie waloryzacji podstawy opodatkowania dla gier prowadzonych w kasynach gry i salonach gier w automatach losowych. (Dz. U. Nr 95, poz. 1104) Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1061) zarządza się, co następuje: § 1. Dokonuje się waloryzacji podstawy opodatkowania w podatku od gier dla: 1) gier prowadzonych w kasynach gry, jak następuje: Podstawa opodatkowania za okresy dekadoweStawka podatku do 100.046 zł25% powyżej 100.046 zł do 200.091 zł25.013 zł + 30% od kwoty powyżej 100.046 zł powyżej 200.091 zł do 333.578 zł55.025 zł + 35% od kwoty powyżej 200.091 zł powyżej 333.578 zł do 500.368 zł101.745 zł + 40% od kwoty powyżej 333.578 zł powyżej 500.368 zł168.461 zł + 50% od kwoty powyżej 500.368 zł 2) gier prowadzonych w salonach gier w automatach losowych, jak następuje: Podstawa opodatkowania za okresy dekadoweStawka podatku do 24.976 zł30% powyżej 24.976 zł do 50.092 zł7.493 zł + 40% od kwoty powyżej 24.976 zł powyżej 50.092 zł do 83.395 zł17.539 zł + 50% od kwoty powyżej 50.092 zł powyżej 83.395 zł34.190 zł + 60% od kwoty powyżej 83.395 zł § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie waloryzacji podstawy opodatkowania dla gier prowadzonych w kasynach gry i salonach gier w automatach losowych (Dz. U. Nr 146, poz. 952). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie skali podatku dochodowego oraz wysokości kwoty przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanemu. (Dz. U. Nr 95, poz. 1105) Na podstawie art. 27 ust. 4 i art. 30 ust. 5 w związku z art. 27 ust. 3 i art. 30 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) zarządza się, co następuje: § 1. Skalę podatku dochodowego określonego w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902), zwanej dalej "ustawą", ustala się na rok 2000 w wysokości: Podstawa obliczenia podatku w złotychPodatek wynosi ponaddo 32.73619% podstawy obliczenia minus kwota 436 zł 20 gr 32.73665.4725.783 zł 64 gr + 30% nadwyżki ponad 32.736 zł 65.47215.604 zł 44 gr + 40% nadwyżki ponad 65.472 zł § 2. Kwotę przychodu, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 3 ustawy, ustala się na 2000 r. w wysokości 120 zł. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o kulturze fizycznej. (Dz. U. Nr 96, poz. 1106) Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 10 w ust. 6, w art. 22 w ust. 6, w art. 24 w ust. 3, w art. 28 w ust. 2, w art. 42 w ust. 3, w art. 44 w ust. 3, w art. 45 w ust. 3, w art. 46 w ust. 3 i w art. 49 w ust. 3 wyrazy "Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu", a wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia"; 2) w art. 19 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Zajęcia, o których mowa w ust. 1, prowadzone są również w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz Szefowi Obrony Cywilnej Kraju. 4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia, wzorcowy program zajęć dla jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3."; 3) w art. 22: a) w ust. 2 po wyrazie "pracę" dodaje się wyrazy "lub umowy cywilnoprawnej", b) w ust. 5 wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw pracy"; 4) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, zasady współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży."; 5) w art. 27 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury fizycznej i sportu określa, w drodze rozporządzenia, warunki szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodnika, o którym mowa w ust. 3, powołanego do czynnej służby wojskowej."; 6) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu: "Art. 28a. 1. Reprezentantom Polski na igrzyskach olimpijskich zimowych lub letnich, którzy: 1) zdobyli co najmniej jeden medal olimpijski, 2) ukończyli 35 rok życia i nie uprawiają wyczynowo sportu, 3) mają obywatelstwo polskie, 4) mają stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) nie byli karani za przestępstwo umyślne - przysługuje świadczenie pieniężne z budżetu państwa, zwane dalej "świadczeniem". 2. Świadczenie przysługuje w danym roku kalendarzowym w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszanego na podstawie art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802), z tym że świadczenie za styczeń i luty przysługuje w wysokości świadczenia w grudniu poprzedniego roku kalendarzowego. 3. Świadczenie przyznaje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu na wniosek osoby zainteresowanej lub z własnej inicjatywy. 4. Osoby zainteresowane obowiązane są udokumentować spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, w tym przedstawić zaświadczenie Polskiego Komitetu Olimpijskiego o zdobyciu medalu olimpijskiego. 5. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu wydaje decyzje w przedmiocie przyznania świadczenia w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku. 6. Świadczenie wypłaca się poczynając od miesiąca, w którym zostało przyznane. 7. Świadczenie ulega zawieszeniu począwszy od miesiąca, w którym osoba je otrzymująca nie spełnia któregokolwiek z warunków wymaganych do przyznania świadczenia. 8. W zakresie postępowania dotyczącego ustalenia lub odmowy przyznania świadczenia mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. 9. Świadczenie wypłacane jest co miesiąc przez Urząd Kultury Fizycznej i Sportu."; 7) w art. 32 skreśla się ust. 1-3; 8) w art. 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sportowa spółka akcyjna może być klubem sportowym jednosekcyjnym lub wielosekcyjnym. W danej dyscyplinie lub dziedzinie sportu sportowa spółka akcyjna może prowadzić tylko jedną sekcję sportową."; 9) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: "Art. 36a. Sportowa spółka akcyjna przystępująca do ligi zawodowej w miejsce sekcji stowarzyszenia kultury fizycznej przejmuje z dniem zgłoszenia do ligi zawodowej ogół praw i obowiązków majątkowych oraz niemajątkowych tej sekcji."; 10) w art. 39 skreśla się ust. 3; 11) w art. 48: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Organem właściwym w sprawach dopingu jest Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie, zwana dalej "Komisją". Członków Komisji powołuje, po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, i odwołuje Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Listę, o której mowa w ust. 2 pkt 4, zatwierdza Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki po porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb działania Komisji."; 12) w art. 49 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, placówki odpowiedzialne za przeprowadzenie analiz antydopingowych oraz tryb, sposób i zasady odpłatności za kontrolne badania antydopingowe."; 13) w art. 62 skreśla się ust. 4. Art. 2. Do dnia 30 czerwca 2002 r. w skład ligi zawodowej, o której mowa w art. 36 ustawy wymienionej w art. 1, mogą wchodzić oprócz sportowych spółek akcyjnych również stowarzyszenia kultury fizycznej. Art. 3. W styczniu i lutym 2000 r. świadczenie, o którym mowa w art. 28a ustawy wymienionej w art. 1, przysługuje w wysokości przeciętnego wynagrodzenia w 1998 r., ogłoszonego na podstawie art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774 i Nr 72, poz. 801 i 802). Art. 4. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 1 zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze, z wyjątkiem przepisów wydanych na podstawie art. 48 ust. 1 i 3 ustawy, o której mowa w art. 1. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 5 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. (Dz. U. Nr 96, poz. 1107) Art. 1. W ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w pkt 2 skreśla się wyraz "tabaka", b) w pkt 3 po wyrazach "do wąchania" dodaje się wyraz "(tabaka)", c) dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) "reklama wyrobów tytoniowych" - publiczne rozpowszechnianie wizerunków marek wyrobów tytoniowych lub symboli graficznych z nimi związanych, a także nazw i symboli graficznych firm produkujących wyroby tytoniowe, nie różniących się od nazw i symboli graficznych wyrobów tytoniowych, służących popularyzowaniu marek wyrobów tytoniowych; za reklamę nie uważa się informacji używanych do celów handlowych pomiędzy firmami zajmującymi się produkcją, dystrybucją i handlem wyrobami tytoniowymi," d) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) "informacja o wyrobach tytoniowych" - informacja o markach wyrobów tytoniowych oraz o zawartości substancji szkodliwych, nie zawierająca przekazu zachęcającego do zakupu lub używania wyrobów tytoniowych, umieszczona wyłącznie w punktach sprzedaży tych wyrobów," e) dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) "promocja wyrobów tytoniowych" - publiczne rozdawanie wyrobów tytoniowych lub rekwizytów tytoniowych, organizowanie degustacji, premiowanej sprzedaży wyrobów tytoniowych, konkursów opartych na zakupie wyrobów lub rekwizytów tytoniowych oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania lub używania wyrobów tytoniowych.", f) dodaje się pkt 8 w brzmieniu: "8) "sponsorowanie" - wspieranie w formie finansowej lub rzeczowej działalności osób i instytucji, związane z eksponowaniem nazw produktów i firm handlowych oraz ich symboli graficznych,"; 2) w art. 3: a) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) działalność wychowawcza i informacyjna," b) w pkt 4 wyraz "reklamach" zastępuje się wyrazami "informacjach o wyrobach tytoniowych"; 3) w art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Program, o którym mowa w ust. 1, jest finansowany z budżetu państwa w wysokości 0,5% wartości podatku akcyzowego od wyrobów tytoniowych."; 4) w art. 5: a) w ust. 1: - w zdaniu wstępnym wyrazy "wyraźnie wyodrębnionymi miejscami" zastępuje się wyrazami "pomieszczeniami wyodrębnionymi i odpowiednio przystosowanymi", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej, a w małych, jednoizbowych lokalach gastronomicznych - poza wyraźnie wyodrębnionymi miejscami.", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Za wprowadzenie zakazu palenia tytoniu w miejscach, o których mowa w ust. 1, odpowiedzialny jest właściciel lub użytkownik obiektu.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw sprawiedliwości określą, w drodze rozporządzeń, zasady dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na terenie podlegających im obiektów."; 5) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zabrania się sprzedaży wyrobów tytoniowych na terenie zakładów opieki zdrowotnej, szkół i placówek oświatowo-wychowawczych oraz obiektów sportowo-rekreacyjnych."; 6) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. 1. Zabrania się produkcji i wprowadzania do obrotu wyrobów tytoniowych bezdymnych, z wyjątkiem tabaki. 2. Do produkcji i obrotu handlowego tabaką stosuje się postanowienia art. 8-10."; 7) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. 1. Zabrania się reklamowania i promocji wyrobów tytoniowych, rekwizytów tytoniowych i produktów imitujących wyroby lub rekwizyty tytoniowe oraz symboli związanych z używaniem tytoniu, a w szczególności: 1) w telewizji, radiu, kinach, zakładach opieki zdrowotnej, szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych, w prasie dziecięcej i młodzieżowej, na terenie obiektów sportowo-rekreacyjnych oraz w innych miejscach publicznych, 2) w prasie innej niż wymieniona w pkt 1, 3) na plakatach, w tym plakatach wielkoformatowych. 2. Zabrania się sponsorowania przez firmy tytoniowe działalności sportowej, kulturalnej, oświatowej, zdrowotnej i społeczno-politycznej."; 8) w art. 9: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyraz "dopuszczonych" zastępuje się wyrazem "wprowadzanych", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Na informacjach o wyrobach tytoniowych, o których mowa w art. 2 pkt 6, umieszcza się widoczny i czytelny napis ostrzegający o szkodliwości używania tytoniu, zajmujący co najmniej 20% powierzchni informacji."; 9) w art. 10 wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw zdrowia"; 10) w art. 12: a) w pkt 1 wyraz "sprzedaje" zastępuje się wyrazami "wprowadza do obrotu handlowego", b) w pkt 2 na końcu zdania dodaje się wyrazy "z wyjątkiem tabaki," c) w pkt 4 po wyrazie "reklamuje" dodaje się wyrazy ", promuje lub sponsoruje", d) w zdaniu końcowym wyrazy "do 25 000 zł" zastępuje się wyrazami "do 50 000 zł"; 11) w art. 13 po pkt 2 dodaje się przecinek oraz pkt 3 w brzmieniu: "3) dopuszcza na podległym mu terenie do palenia tytoniu wbrew zakazom określonym w art. 5"; 12) w art. 14: a) w ust. 1: - skreśla się wyrazy "pkt 1-3", - wyrazy "lub sprzedaży" zastępuje się wyrazami "handlowego lub za organizację rynku", b) skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 13) w art. 15 wyraz "można" zastępuje się wyrazami "sąd może". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 1 lit. d), pkt 2 lit. b), pkt 7 w zakresie dotyczącym art. 8 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pkt 8 lit. b) oraz pkt 12 lit. b), które wchodzą w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 7 w zakresie dotyczącym art. 8 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które wchodzą w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia, 3) art. 1 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 4) art. 1 pkt 4 lit. a), który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie reklamowania osób od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. (Dz. U. Nr 96, poz. 1115) Na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 kwietnia 1993 r. w sprawie reklamowania osób od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (Dz. U. Nr 29, poz. 134 i Nr 66, poz. 311 oraz z 1998 r. Nr 143, poz. 917) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Reklamowanie na wniosek, z zastrzeżeniem § 7, może być prowadzone w stosunku do żołnierzy rezerwy zatrudnionych w: 1) urzędach organów państwowych, administracji rządowej i samorządu terytorialnego, 2) zakładach pracy objętych programem mobilizacji gospodarki, 3) jednostkach organizacyjnych podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz przedsiębiorstwach państwowych, dla których jest organem założycielskim, 4) centralnych organach administracji rządowej oraz innych organach i jednostkach organizacyjnych nadzorowanych lub podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 5) jednostkach organizacyjnych nadzorowanych przez Ministra Sprawiedliwości oraz przedsiębiorstwach państwowych, wobec których Minister Sprawiedliwości pełni funkcję organu założycielskiego, 6) jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, 7) publicznych zakładach opieki zdrowotnej - jeżeli ze względu na zajmowane stanowiska pracy, niezbędne do utrzymania ciągłości produkcji lub działalności przewidzianej na czas wojny, są niezbędni do zapewnienia obrony lub bezpieczeństwa państwa; dotyczy to także żołnierzy rezerwy przewidzianych do obsady tych stanowisk. 2. Reklamowanie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do żołnierzy rezerwy zatrudnionych w komórkach organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministerstwa Sprawiedliwości. 3. W stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową reklamowanie na wniosek może być prowadzone po upływie terminu, o którym mowa w § 8, jeżeli posiadają oni kwalifikacje wymagane do obsady stanowisk wymienionych w ust. 1. 4. Zwolnienie żołnierzy rezerwy z obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej, w wyniku uznania wniosku w sprawie reklamacji, zachowuje ważność przez okres 90 dni od dnia ogłoszenia mobilizacji lub wybuchu wojny."; 2) użyte w różnych liczbach i przypadkach wyrazy "kierownik zakładu pracy" zastępuje się użytym w odpowiednich liczbach i przypadkach wyrazem "pracodawca"; 3) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezesa Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1999 r. (poz. 1115) WYKAZ STANOWISK, KTÓRYCH ZAJMOWANIE POWODUJE REKLAMOWANIE Z URZĘDU OD OBOWIĄZKU PEŁNIENIA CZYNNEJ SŁUŻBY WOJSKOWEJ W RAZIE OGŁOSZENIA MOBILIZACJI I W CZASIE WOJNY I. Kancelaria Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej: - dyrektorzy biur Kancelarii Sejmu, - dyrektorzy biur Kancelarii Senatu. II. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej: - doradcy Prezydenta, - rzecznik prasowy Prezydenta, - dyrektor Gabinetu Prezydenta, - dyrektorzy biur i zespołów w Kancelarii Prezydenta, - dyrektor Gabinetu Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, - dyrektorzy departamentów w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego. III. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów: - sekretarz Rady Ministrów, - dyrektor generalny Kancelarii, - dyrektorzy departamentów, biur, gabinetów i sekretariatów Kancelarii, - doradcy Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesów Rady Ministrów, - doradcy ministra - członka Rady Ministrów, - naczelnicy i główni legislatorzy Centrum Legislacyjnego Rządu, - dyrektor Gospodarstwa Pomocniczego. IV. Trybunał Konstytucyjny, Trybunał Stanu, Najwyższa Izba Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich: - sędziowie Trybunału Konstytucyjnego, - sędziowie Trybunału Stanu, - dyrektorzy zespołów Biura Trybunału Konstytucyjnego, - dyrektor generalny, dyrektorzy departamentów i delegatur Najwyższej Izby Kontroli, - kierownicy zespołów w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich. V. Sąd Najwyższy: - sędziowie Sądu Najwyższego, - dyrektor Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego, - dyrektor Biura Prezydialnego, - rzecznik prasowy Sądu Najwyższego, - członkowie Biura Orzecznictwa Sądu Najwyższego. VI. Urzędy naczelnych i centralnych organów administracji rządowej oraz państwowe jednostki organizacyjne: - podsekretarze stanu, - dyrektorzy biur rozwoju regionalnego, - kierownicy jednostek organizacyjnych naczelnych lub centralnych organów administracji rządowej, - dyrektorzy generalni, - dyrektorzy departamentów (biur, gabinetów), - doradcy ministrów, - rzecznicy prasowi ministrów, - główni specjaliści do spraw legislacji, - starsi radcowie ministrów. VII. Wojewódzka administracja zespolona: - kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, - dyrektorzy generalni urzędów wojewódzkich, - pełnomocnicy wojewodów, - dyrektorzy wydziałów. VIII. Organy samorządu terytorialnego: - marszałek województwa, - wiceprzewodniczący zarządu województwa, - skarbnik województwa, - kierownicy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, - starostowie, - wicestarostowie, - kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu, - sekretarze powiatów, - skarbnicy powiatów, - wójtowie oraz burmistrzowie (prezydenci miast), - sekretarze gmin, - skarbnicy gmin. IX. Sąd i prokuratura: - sędziowie Naczelnego Sądu Administracyjnego, - prezesi i wiceprezesi sądów apelacyjnych, - prezesi i wiceprezesi sądów okręgowych, - prezesi sądów rejonowych, - prokurator krajowy, - zastępcy prokuratora krajowego, - prokuratorzy apelacyjni, - zastępcy prokuratorów apelacyjnych, - prokuratorzy okręgowi, - zastępcy prokuratorów okręgowych. X. Funkcjonariusze: - Policji, - Urzędu Ochrony Państwa, - Służby Więziennej, - Państwowej Straży Pożarnej, - Straży Ochrony Kolei, - Straży Granicznej. XI. Służba zdrowia: - kierownicy publicznych zakładów opieki zdrowotnej, - dyrektorzy regionalnych Kas Chorych i dyrektor Branżowej Kasy Chorych. XII. Szkoły wyższe: - rektorzy, - kierownicy filii (wydziałów zamiejscowych), - dyrektorzy administracyjni, kanclerze. XIII. Organy administracji niezespolonej i jednostki organizacyjne o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania państwa: - dyrektorzy izb skarbowych, - dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej, - naczelnicy urzędów skarbowych, - dyrektorzy urzędów statystycznych, - dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych, - dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych, - dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej, - dyrektorzy urzędów celnych, - dyrektorzy urzędów morskich, - główny inspektor i inspektorzy dozoru technicznego żeglugi morskiej, - kierownicy inspektoratów żeglugi śródlądowej, - dyrektorzy oddziałów i biur zamiejscowych Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, - prezes zarządu Polskich Linii Lotniczych "LOT" S.A., - dyrektor Przedsiębiorstwa Państwowego "Porty Lotnicze", - dyrektor Państwowego Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej "Poczta Polska", - prezes Agencji Rezerw Artykułów Sanitarnych, - prezes zarządu "Polskich Sieci Energetycznych" S.A., - prezes zarządu "Telekomunikacji Polskiej" S.A., - prezes zarządu "Nafty Polskiej" S.A., - prezes zarządu "Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa" S.A., - prezes zarządu "Polskiego Koncernu Naftowego" S.A., - prezes zarządu "Przedsiębiorstwa Eksploatacji Rurociągów Naftowych" S.A., - prezes zarządu "Dyrekcji Eksploatacji Cystern" Sp. z o.o., - prezes "Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego" S.A., - prezesi zarządów przedsiębiorców pracujących w krajowym systemie energetycznym, których przedmiotem działalności jest wytwarzanie, przesył i dystrybucja energii elektrycznej, - prezesi zarządów przedsiębiorców pracujących w krajowym systemie gazowniczym, których przedmiotem działalności jest wydobywanie, przesył i dystrybucja gazu, - dyrektor Krajowej Dyspozycji Mocy i dyrektorzy Obszarowych Dyspozycji Mocy, - dyrektor Krajowej Dyspozycji Gazu i dyrektorzy Okręgowych Dyspozycji Gazu, - prezes zarządu CPN - Dyrekcji Baz Magazynowych Sp. z o.o., - prezesi zarządów rafinerii, - prezes zarządu PKP - Dyrektor Generalny PKP, - dyrektorzy okręgów infrastruktury kolejowej, - dyrektorzy okręgów Państwowego Przedsiębiorstwa Użyteczności Publicznej "Poczta Polska", - dyrektorzy okręgów "Telekomunikacji Polskiej" S.A. XIV. Przemysł zbrojeniowy: - dyrektorzy przedsiębiorstw (prezesi spółek), - szefowie (kierownicy): produkcji, kontroli technicznej, zaopatrzenia, - główni: konstruktorzy, technolodzy, energetycy, dyspozytorzy, - pracownicy wykwalifikowani zatrudnieni przy produkcji i utrzymaniu ciągłości ruchu. XV. Polskie Koleje Państwowe: - pracownicy kolejowi zatrudnieni na stanowiskach pracy związanych bezpośrednio z utrzymaniem i obsługą oraz zabezpieczeniem ruchu pociągów. XVI. Inne: - pracownicy Straży Marszałkowskiej Kancelarii Sejmu, - pracownicy jednostek organizacyjnych Policji zakwalifikowani na obsadę stanowisk etatu wojennego tych jednostek, - pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przy obsłudze urządzeń łączności w Wydziale Telekomunikacji i Wydziale Techniki Ministerstwa Spraw Zagranicznych, - pracownicy do spraw obronnych zatrudnieni w ministerstwach, urzędach centralnych i wojewódzkich oraz wymienionych w pkt XIII jednostkach organizacyjnych o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania państwa, - osoby zajmujące etatowe stanowiska pełnomocników kierowników jednostek organizacyjnych do spraw ochrony informacji niejawnych zatrudnieni w ministerstwach, urzędach centralnych i wojewódzkich oraz wymienionych w pkt XIII jednostkach organizacyjnych o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania państwa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 listopada 1999 r. w sprawie trybu postępowania organów Inspekcji Handlowej. (Dz. U. Nr 96, poz. 1116) Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Inspekcja Handlowa, zwana dalej "Inspekcją", wykonuje zadania określone w ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", działając w trybie określonym w rozporządzeniu. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) towarze - rozumie się przez to rzeczy ruchome, znajdujące się w obrocie gospodarczym i przeznaczone bezpośrednio lub pośrednio do użytku przez konsumenta, 2) usługach - rozumie się przez to usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce państwowej, świadczone w obrocie gospodarczym bezpośrednio dla konsumentów przez przedsiębiorców, 3) konsumencie - rozumie się przez to każdego, kto nabywa towary i usługi do celów nie związanych z działalnością gospodarczą, 4) inspektorze - rozumie się przez to pracownika Inspekcji uprawnionego do wszczęcia i prowadzenia postępowania kontrolnego lub do dokonania zabezpieczenia, 5) Głównym Inspektorze - rozumie się przez to Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej, 6) wojewódzkim inspektorze - rozumie się przez to wojewódzkiego inspektora Inspekcji Handlowej, 7) kontroli - rozumie się przez to zespół czynności wykonywanych w toku postępowania kontrolnego przez Głównego Inspektora, wojewódzkiego inspektora lub inspektora, w celu realizacji zadań określonych w ustawie lub w przepisach odrębnych, 8) kontrolowanym - rozumie się przez to przedsiębiorcę, którego działalność podlega kontroli, 9) zabezpieczeniu - rozumie się przez to czynności wykonywane w toku postępowania kontrolnego przez Głównego Inspektora, wojewódzkiego inspektora lub inspektora, w celu zachowania w niezmienionym stanie rzeczy lub dokumentów objętych kontrolą albo w celu zapewnienia nienaruszalności pomieszczeń kontrolowanego, 10) przedstawicielu - rozumie się przez to osobę upoważnioną do reprezentowania kontrolowanego lub przez niego zatrudnioną przy wykonywaniu czynności w zakresie działalności kontrolowanego. § 3. Inspekcja realizuje swoje zadania w zakresie czynności kontrolnych, kierując się w szczególności: 1) planami kontroli o znaczeniu krajowym, 2) potrzebami określonymi przez wojewodę lub wynikającymi z wniosków innych organów administracji rządowej i samorządowej, 3) potrzebami wynikającymi ze skarg i wniosków konsumentów lub organizacji pozarządowych, których statutowym celem jest ochrona interesów konsumentów. Rozdział 2 Przygotowanie i wszczęcie postępowania kontrolnego § 4. 1. Główny Inspektor opracowuje programy kontroli o znaczeniu krajowym lub ponadwojewódzkim oraz innych kontroli wykonywanych na jego polecenie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W pozostałych przypadkach programy kontroli opracowuje wojewódzki inspektor. 3. Programy kontroli powinny zawierać w szczególności: 1) określenie podstawy prawnej kontroli, 2) wykaz aktów prawnych lub przepisów prawa regulujących zagadnienia objęte zakresem kontroli, 3) określenie podmiotowego i przedmiotowego zakresu kontroli, 4) określenie metod i środków kontroli. 4. Inspektor prowadzi postępowanie kontrolne, z uwzględnieniem programu kontroli. § 5. 1. Postępowanie kontrolne wszczyna i prowadzi inspektor na podstawie pisemnego upoważnienia imiennego wydanego przez Głównego Inspektora lub wojewódzkiego inspektora, z zastrzeżeniem ust. 5. 2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę, 2) podstawę prawną do przeprowadzenia kontroli, 3) dane identyfikujące kontrolowanego, 4) termin przeprowadzenia kontroli. 3. Upoważnienie powinno być opatrzone pieczęcią okrągłą z godłem państwa. 4. Jeżeli jest to niezbędne ze względu na okoliczności stwierdzone w toku kontroli, wojewódzki inspektor, na wniosek inspektora, może przedłużyć termin przeprowadzenia kontroli, o którym mowa w ust. 2 pkt 4. 5. Kontrola może być wszczęta bez upoważnienia imiennego, jeżeli ujawnione okoliczności uzasadniają niezwłoczne podjęcie czynności kontrolnych. § 6. 1. Jeżeli okoliczności faktyczne tego wymagają, Główny Inspektor może upoważnić inspektora do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania kontrolnego na obszarze właściwości miejscowej wojewódzkiego inspektora. 2. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może upoważnić pracowników Inspekcji do wydawania zarządzeń i postanowień w toku postępowania kontrolnego. 3. Upoważnień, o których mowa w ust. 1 i 2, udziela się w formie pisemnej. § 7. 1. Przed przystąpieniem do kontroli inspektor jest obowiązany, z zastrzeżeniem § 5 ust. 5, okazać kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi legitymację służbową oraz upoważnienie imienne do przeprowadzenia kontroli, a także pouczyć kontrolowanego o jego prawach i obowiązkach. 2. W przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 5, kontrolowanemu należy doręczyć niezwłocznie upoważnienie do przeprowadzenia kontroli; niedopełnienie tego obowiązku powoduje nieważność postępowania kontrolnego. § 8. 1. Kontrolę przeprowadza się w siedzibie kontrolowanego oraz w miejscach i czasie wykonywania jego działalności, w obecności kontrolowanego lub jego przedstawiciela, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzane także w siedzibie Głównego Inspektora lub wojewódzkiego inspektora. 3. Jeżeli jest to możliwe, kontrola powinna być przeprowadzana w sposób nie zakłócający prowadzonej przez kontrolowanego działalności. Rozdział 3 Uprawnienia inspektora § 9. 1. Inspektor jest upoważniony do wstępu oraz poruszania się w obiektach, pomieszczeniach i na terenie kontrolowanego za okazaniem legitymacji służbowej, bez obowiązku uzyskiwania przepustki, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Inspektor w trakcie kontroli nie może być poddawany rewizji osobistej. 3. Inspektor podlega przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującym u kontrolowanego. 4. Przy przeprowadzaniu kontroli u przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenach podlegających ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych i administracji, nie wymienionych w art. 14 pkt 1 ustawy, inspektor jest zobowiązany do przestrzegania przepisów regulujących zasady wstępu na te tereny. § 10. 1. Wojewódzki inspektor może upoważnić inspektora do dokonania, w związku ze zleconą kontrolą, kontrolnego zakupu towaru lub usługi w celu sprawdzenia rzetelności obsługi. 2. Pobrany towar podlega zwrotowi, za pokwitowaniem, o ile jest w stanie nienaruszonym. Należność za towar podlega zwrotowi. 3. Dokonanie kontrolnego zakupu towaru lub usługi opisuje się w protokole kontroli. § 11. 1. W toku kontroli inspektor może: 1) badać akta, dokumenty, ewidencje i informacje w zakresie objętym kontrolą oraz żądać od kontrolowanego lub jego przedstawiciela sporządzenia niezbędnych kopii, 2) dokonywać oględzin terenu, obiektów, pomieszczeń, środków przewozowych, towarów i innych rzeczy w zakresie objętym kontrolą, 3) badać przebieg określonych czynności, 4) legitymować osoby w celu stwierdzenia ich tożsamości, jeżeli jest to niezbędne na potrzeby kontroli, 5) żądać od kontrolowanego oraz jego przedstawicieli udzielenia, w wyznaczonym terminie, ustnych lub pisemnych wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli, 6) wzywać osoby i przesłuchiwać w charakterze strony, świadka lub biegłego, 7) zasięgać opinii biegłych, 8) zabezpieczać dowody, towary, pomieszczenia i środki przewozowe, 9) nieodpłatnie pobierać próby towarów, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy, 10) zbierać inne niezbędne materiały w zakresie objętym kontrolą. 2. Zgodność kopii z oryginałami akt, dokumentów, ewidencji i informacji potwierdza kontrolowany lub jego przedstawiciel. § 12. 1. Główny Inspektor, wojewódzki inspektor albo upoważniony inspektor może wydawać w toku kontroli zarządzenia, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. 2. Jeżeli rodzaj stwierdzonych nieprawidłowości nie uzasadnia wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, Główny Inspektor, wojewódzki inspektor albo upoważniony inspektor może w toku kontroli żądać od kontrolowanego lub jego przedstawiciela usunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie. 3. Kontrolowany lub jego przedstawiciel jest obowiązany poinformować w wyznaczonym terminie odpowiednio Głównego Inspektora albo wojewódzkiego inspektora o działaniach podjętych w celu wykonania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, albo żądania, o którym mowa w ust. 2, w szczególności o sposobie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. 4. Wydanie zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz żądanie, o którym mowa w ust. 2, należy odnotować w protokole kontroli. § 13. Badanie dokumentów, ewidencji i informacji polega na sprawdzeniu ich rzetelności oraz zgodności z przepisami prawa. § 14. Kontrola jakości oraz bezpieczeństwa towarów i usług polega w szczególności na sprawdzeniu zgodności cech i właściwości produktu lub usługi, ich opakowania, oznakowania, przechowywania i transportu, mających wpływ na zaspokojenie stwierdzonych lub przewidywanych potrzeb konsumentów, z wymaganiami określonymi w przepisach odrębnych, normach, dokumentach normalizacyjnych, recepturach i deklaracjach producenta (sprzedawcy) lub umowach. § 15. Jeżeli towar objęty kontrolą nie znajduje się u kontrolowanego, osoba będąca w jego posiadaniu jest obowiązana, na żądanie wojewódzkiego inspektora lub upoważnionego inspektora, do okazania tego towaru do oględzin w wyznaczonym terminie. Rozdział 4 Zabezpieczenie § 16. 1. Główny Inspektor, wojewódzki inspektor albo upoważniony inspektor może, w drodze postanowienia, dokonać zabezpieczenia dowodów, jeżeli jest to niezbędne dla realizacji zadań kontroli. 2. Zabezpieczeniu, o którym mowa w ust. 1, podlegają dokumenty, ewidencje, informacje oraz towary i inne rzeczy, jeżeli stanowią lub mogą stanowić dowód nieprawidłowości stwierdzonych w toku kontroli. 3. Zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na okres nie dłuższy niż 14 dni, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Jeżeli z uwagi na okoliczności stwierdzone w toku czynności kontrolnych niezbędne jest wykonanie specjalistycznych badań towaru, zabezpieczenia dokonuje się na okres potrzebny do przeprowadzenia badań. 5. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 3, na czas niezbędny do przeprowadzenia czynności mających na celu ustalenie i wyjaśnienie okoliczności sprawy. 6. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor uchyla zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 i 4, jeżeli stało się bezprzedmiotowe. 7. Jeżeli jest to możliwe, termin, o którym mowa w ust. 3 i 4, powinien być określany z uwzględnieniem terminów gwarancji, terminów przydatności towaru do spożycia oraz innych terminów określających ważność lub trwałość towaru. § 17. 1. Wykonanie zabezpieczenia, o którym mowa w § 16, następuje w odniesieniu do: 1) towarów - przez przekazanie ich do przechowania kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi, z zastrzeżeniem pkt 4, 2) dokumentów, ewidencji, informacji oraz innych rzeczy nie będących towarami - przez: a) oddanie na przechowanie kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi w zamkniętym i zabezpieczonym pomieszczeniu, b) opieczętowanie lub nałożenie innych znaków urzędowych i oddanie na przechowanie osobom, o których mowa w lit. a), c) złożenie na przechowanie w pomieszczeniu Inspekcji, 3) pomieszczeń - przez ich zamknięcie oraz nałożenie plomb, pieczęci lub innych znaków urzędowych, 4) środków spożywczych i innych rzeczy łatwo psujących się oraz rzeczy niebezpiecznych - przez ich umieszczenie w pomieszczeniach i w warunkach spełniających wymagania określone w przepisach odrębnych. 2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, traci moc, gdy dalsze czynności podejmie inny właściwy organ, w wyniku powiadomienia go przez Głównego Inspektora lub wojewódzkiego inspektora. § 18. Inspektor, który dokonał zabezpieczenia przez nałożenie plomb, pieczęci lub innych znaków urzędowych, jest obowiązany udokumentować liczbę i rodzaj nałożonych znaków oraz ich cechy identyfikacyjne. Rozdział 5 Dokumentowanie ustaleń kontroli § 19. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli inspektor przedstawia w protokole kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera: 1) czas trwania kontroli, 2) imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę, 3) dane identyfikujące kontrolowanego, 4) opis stanu faktycznego stwierdzonego w wyniku kontroli, ze szczególnym uwzględnieniem ujawnionych nieprawidłowości oraz, jeżeli jest to możliwe, przyczyn ich powstania, a także osób odpowiedzialnych za ich zaistnienie, 5) opis nieprawidłowości usuniętych w toku kontroli, 6) pouczenie o uprawnieniach przysługujących kontrolowanemu w związku ze sporządzeniem protokołu. § 20. 1. Inspektor jest obowiązany zapoznać kontrolowanego lub jego przedstawiciela z treścią protokołu. 2. Protokół podpisuje inspektor oraz kontrolowany lub jego przedstawiciel, w którego obecności przeprowadzono kontrolę. 3. Kontrolowany lub jego przedstawiciel może zgłosić uwagi bezpośrednio do protokołu bądź wnieść je na piśmie, w ciągu 3 dni od dnia zapoznania się z protokołem, odpowiednio do Głównego Inspektora albo wojewódzkiego inspektora. O braku uwag należy uczynić adnotację w protokole. 4. Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się za pokwitowaniem kontrolowanemu lub jego przedstawicielowi. 5. W razie odmowy podpisania lub odbioru protokołu, inspektor sporządzający protokół powinien uczynić adnotację w protokole, podając, jeżeli jest to możliwe, przyczynę. 6. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor jest obowiązany ustosunkować się do uwag zgłoszonych do protokołu niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania. § 21. 1. W razie zabezpieczenia towarów, dokumentów i innych rzeczy, pobrania prób, dokonania oględzin lub przeprowadzenia innych dowodów sporządza się odrębny protokół. Przepisy § 20 stosuje się odpowiednio. 2. O sporządzeniu odrębnego protokołu należy uczynić adnotację w protokole kontroli. Rozdział 6 Badanie prób towarów oraz postępowanie z pozostałościami po próbach § 22. 1. Badania pobranych prób towarów przeprowadzają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, laboratoria kontrolno-analityczne Inspekcji. 2. W przypadku gdy laboratoria Inspekcji nie mogą wykonać badań, Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może zawrzeć umowę o wykonanie badań pobranej próby z inną jednostką badawczą. 3. Badania organoleptyczne pobranej próby towaru wykonuje się w toku przeprowadzonej kontroli w ramach badań laboratoryjnych. 4. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może zlecić, z urzędu lub na wniosek kontrolowanego, zbadanie dodatkowej próby z tej samej partii towaru, pobranej i zabezpieczonej w sposób określony w przepisach odrębnych lub dokumentach normalizacyjnych. § 23. 1. Kierownik laboratorium lub upoważniony przez niego pracownik dokumentuje przyjęcie próby towaru do badań przez sporządzenie protokołu. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności ocenę prawidłowości pobrania, zabezpieczenia, przechowywania i dostarczenia próby towaru do badań, dokonaną na podstawie: 1) informacji zawartych w protokole pobrania próby i zleceniu badań, 2) oględzin próby towaru dostarczonej do badań, 3) obowiązujących przepisów odrębnych lub dokumentów normalizacyjnych. 3. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje się za pokwitowaniem osobie dostarczającej próbę towaru do badań, a drugi pozostaje w aktach sprawy. § 24. 1. Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3, do zwrotu kontrolowanym przedsiębiorcom, za pokwitowaniem, prób towarów trwałego użytku lub ich pozostałości, w terminie 14 dni od dnia zakończenia postępowania pokontrolnego, jeżeli towar w wyniku przeprowadzonych badań nie uległ zniszczeniu i zachował wartość handlową bądź jest możliwe przywrócenie mu tej wartości. 2. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1, kontrolowany odmawia przyjęcia podlegającej zwrotowi próby towaru lub jej pozostałości bądź zwrot jest niemożliwy z innych przyczyn, Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor przekazuje tę próbę lub pozostałości, za pokwitowaniem, instytucjom lub organizacjom powołanym statutowo do niesienia pomocy społecznej bądź dokonuje ich sprzedaży na zasadach określonych w przepisach odrębnych. 3. Jeżeli próby towarów lub ich pozostałości stanowią lub mają stanowić dowód rzeczowy w postępowaniu karnym albo w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, o ich zwrocie lub przekazaniu decyduje organ, który prowadzi takie postępowanie. Rozdział 7 Postępowanie pokontrolne § 25. 1. Na podstawie wyników kontroli Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może wydać zarządzenie pokontrolne zobowiązujące kontrolowanego do usunięcia, w określonym terminie, stwierdzonych w toku kontroli nieprawidłowości. 2. Kontrolowany jest obowiązany poinformować odpowiednio Głównego Inspektora albo wojewódzkiego inspektora, w wyznaczonym terminie, o wykonaniu zarządzenia, o którym mowa w ust. 1. § 26. 1. Na podstawie ustaleń kontroli Główny Inspektor lub wojewódzki inspektor może skierować do kontrolowanego lub jednostki nadrzędnej albo organizacji samorządu gospodarczego wystąpienie pokontrolne, informujące o nieprawidłowościach stwierdzonych w toku kontroli. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany ustosunkować się do wystąpienia pokontrolnego w terminie 14 dni. Rozdział 8 Przepis końcowy § 27. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej. (Dz. U. Nr 96, poz. 1117) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Edukacji Narodowej, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) kultura fizyczna i sport, 2) oświata i wychowanie, 3) szkolnictwo wyższe. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 33 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Edukacji Narodowej. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1117) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 1) związki i organizacje sportowe, 2) Polonijne Centrum Nauczycielskie w Lublinie, 3) Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Warszawie, 4) Ogólnopolskie Centrum Edukacji Niestacjonarnej w Warszawie, 5) Centrum Edukacji Medycznej w Warszawie, 6) Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Warszawie, 7) Dom Pracy Twórczej w Ustroniu, 8) Zespół Szkół Ogólnokształcących dla Dzieci Obywateli Polskich Przebywających Czasowo za Granicą w Warszawie, szkoły i szkolne punkty konsultacyjne przy placówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zespoły tych szkół, 9) Centralna Komisja Egzaminacyjna w Warszawie, 10) okręgowe komisje egzaminacyjne, 11) uniwersytety państwowe, 12) politechniki, 13) Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, 14) Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, 15) akademie ekonomiczne, 16) wyższe szkoły pedagogiczne, 17) Akademia Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, 18) Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 19) Akademia Techniczno-Rolnicza im. J. i J. Śniadeckich w Bydgoszczy, 20) akademie rolnicze, 21) Akademia Podlaska w Siedlcach, 22) Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie, 23) Katolicki Uniwersytet Lubelski, 24) państwowe wyższe szkoły zawodowe, 25) niepaństwowe szkoły wyższe, 26) Instytut Badań Edukacyjnych w Warszawie, 27) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej "COBRABiD" w Warszawie, 28) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pomocy Naukowych i Sprzętu Szkolnego w Warszawie - w likwidacji, 29) Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów. (Dz. U. Nr 96, poz. 1118) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Finansów, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) budżet, 2) finanse publiczne, 3) instytucje finansowe. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 08 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Finansów. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1118) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA FINANSÓW 1) Prezes Głównego Urzędu Ceł, 2) Generalny Inspektor Celny, 3) Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, 4) izby i urzędy skarbowe, 5) urzędy kontroli skarbowej, 6) Krajowa Izba Biegłych Rewidentów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki. (Dz. U. Nr 96, poz. 1119) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Gospodarki, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) gospodarka, 2) gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa, 3) rozwój regionalny. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 13 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Gospodarki. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1119) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA GOSPODARKI 1) Urząd Dozoru Technicznego, 2) Państwowa Agencja Atomistyki, 3) Urząd Regulacji Energetyki, 4) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, 5) Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, 6) Agencja Techniki i Technologii, 7) Agencja Rezerw Materiałowych, 8) Ośrodek Studiów Wschodnich, 9) Placówki ekonomiczno-handlowe za granicą, 10) Beskidzki Instytut Tekstylny w Bielsku-Białej, 11) Branżowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn Elektrycznych "Komel" w Katowicach, 12) Centralne Laboratorium Akumulatorów i Ogniw w Poznaniu, 13) Centralne Laboratorium Naftowe w Warszawie, 14) Centralne Laboratorium Przemysłu Obuwniczego w Krakowie, 15) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Izolacji Budowlanej w Katowicach, 16) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przetwórstwa Lnu w Żyrardowie, 17) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Polam" w Warszawie, 18) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn Włókienniczych "Polmatex-Cenaro" w Łodzi, 19) Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Opakowań w Warszawie, 20) Centralny Ośrodek Chłodnictwa "Coch" w Krakowie, 21) Centrum Badawczo-Konstrukcyjne Obrabiarek w Pruszkowie, 22) Centrum Badań i Promocji Biznesu "Ekorno" w Łodzi, 23) Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa "Emag" w Katowicach, 24) Centrum Mechanizacji Górnictwa "Komag" w Gliwicach, 25) Centrum Techniki Morskiej w Gdańsku, 26) Główny Instytut Górnictwa w Katowicach, 27) Instytut Technik i Technologii Dziewiarskiej "Tricotextil" w Łodzi, 28) Instytut Architektury Tekstyliów w Łodzi, 29) Instytut Automatyki Systemów Energetycznych we Wrocławiu, 30) Instytut Barwników i Produktów Organicznych w Zgierzu, 31) Instytut Biotechnologii i Antybiotyków w Warszawie, 32) Instytut Celulozowo-Papierniczy w Łodzi, 33) Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, 34) Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach, 35) Instytut Chemii Przemysłowej im. I. Mościckiego w Warszawie, 36) Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej "Blachownia" w Kędzierzynie-Koźlu, 37) Instytut Ekonomiki Przemysłu Chemicznego w Warszawie, 38) Instytut Elektrotechniki w Warszawie, 39) Instytut Energetyki w Warszawie, 40) Instytut Farmaceutyczny w Warszawie, 41) Instytut Gospodarki Odpadami w Katowicach, 42) Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie, 43) Instytut Górnictwa Odkrywkowego "Poltegor-Instytut" we Wrocławiu, 44) Instytut Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej w Warszawie, 45) Instytut Inżynierii Materiałów Włókienniczych w Łodzi, 46) Instytut Komputerowych Systemów Automatyki i Pomiarów we Wrocławiu, 47) Instytut Logistyki i Magazynowania w Poznaniu, 48) Instytut Lotnictwa w Warszawie, 49) Instytut Maszyn Matematycznych w Warszawie, 50) Instytut Maszyn Spożywczych w Warszawie, 51) Instytut Materiałów Ogniotrwałych w Gliwicach, 52) Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie, 53) Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie, 54) Instytut Metali Nieżelaznych w Gliwicach, 55) Instytut Metalurgii Żelaza im. S. Staszica w Gliwicach, 56) Instytut Mineralnych Materiałów Budowlanych w Opolu, 57) Instytut Nawozów Sztucznych w Puławach, 58) Instytut Obróbki Plastycznej w Poznaniu, 59) Instytut Obróbki Skrawaniem w Krakowie, 60) Instytut Odlewnictwa w Krakowie, 61) Instytut Optyki Stosowanej w Warszawie, 62) Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle "Orgmasz" w Warszawie, 63) Instytut Przemysłu Gumowego "Stomil" w Piastowie, 64) Instytut Przemysłu Organicznego w Warszawie, 65) Instytut Przemysłu Skórzanego w Łodzi, 66) Instytut Przemysłu Tworzyw i Farb w Gliwicach, 67) Instytut Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych "Metachem" w Toruniu, 68) Instytut Rozwoju i Studiów Strategicznych w Warszawie, 69) Instytut Rynku Wewnętrznego i Konsumpcji w Warszawie, 70) Instytut Spawalnictwa w Gliwicach, 71) Instytut Systemów Sterowania w Katowicach, 72) Instytut Szkła i Ceramiki w Warszawie, 73) Instytut Techniki Cieplnej w Łodzi, 74) Instytut Techniki Grzewczej i Sanitarnej w Radomiu, 75) Instytut Techniki i Aparatury Medycznej ITAM w Zabrzu, 76) Instytut Technologii Próżniowej w Warszawie, 77) Instytut Technologii Drewna w Poznaniu, 78) Instytut Technologii Eksploatacji w Radomiu, 79) Instytut Technologii Elektronowej w Warszawie, 80) Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych w Warszawie, 81) Instytut Technologii Nafty im. prof. S. Piłata w Krakowie, 82) Instytut Tele- i Radiotechniczny w Warszawie, 83) Instytut Włókien Chemicznych w Łodzi, 84) Instytut Włókien Naturalnych w Poznaniu, 85) Instytut Włókiennictwa w Łodzi, 86) Instytut Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, 87) Ośrodek Badawczo-Konstrukcyjny "Koprotech" w Warszawie, 88) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Manewrowej "Oram" w Łodzi, 89) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Mechanizacji Pakowania "Empak" w Krakowie, 90) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Oponiarskiego "Stomil" w Poznaniu, 91) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Gospodarki Remontowej Energetyki we Wrocławiu, 92) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Urządzeń Klimatyzacyjno-Wentylacyjnych i Odpylających "Barowent" w Katowicach, 93) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Erg" w Jaśle, 94) Instytut Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego w Warszawie, 95) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Predom-Obr" w Warszawie, 96) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Skarżysko" w Skarżysku-Kamiennej, 97) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Automatyki i Urządzeń Precyzyjnych w Łodzi, 98) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach, 99) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Budownictwa Węglowego w Katowicach, 100) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Budowy Urządzeń Chemicznych "Cebea" w Krakowie, 101) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Dźwignic i Urządzeń Transportowych "Detrans" w Bytomiu, 102) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Elementów i Układów Pneumatyki w Kielcach, 103) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Gospodarki Energetycznej w Katowicach, 104) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Górnictwa Surowców Chemicznych "Chemkop" w Krakowie, 105) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Kauczuków i Tworzyw Winylowych w Oświęcimiu, 106) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn Przędzalnictwa Wełny "Befamatex" w Bielsku-Białej, 107) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn Ziemnych i Transportowych w Stalowej Woli, 108) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Metrologii Elektrycznej "Metrol" w Zielonej Górze, 109) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Mikroelektroniki Hybrydowej i Rezystorów w Krakowie, 110) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Motoreduktorów i Reduktorów "Redor" w Bielsku-Białej, 111) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Obrabiarek i Urządzeń Specjalnych w Poznaniu, 112) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Podstaw Technologii i Konstrukcji Maszyn "Tekoma" w Warszawie, 113) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych w Poznaniu, 114) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Płyt Drewnopochodnych w Czarnej Wodzie, 115) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Rafineryjnego w Płocku, 116) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Siarkowego "Siarkopol" w Tarnobrzegu, 117) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Samochodów Małolitrażowych "Bosmal" w Bielsku-Białej 118) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Sprzętu Mechanicznego w Tarnowie, 119) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Środków Organizacyjno-Technicznych "Prebot" w Radomiu, 120) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych "Obrum" w Gliwicach, 121) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Sterowania Napędów w Toruniu, 122) Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów "Mera-PIAP" w Warszawie, 123) Przemysłowy Instytut Elektroniki w Warszawie, 124) Przemysłowy Instytut Maszyn Budowlanych w Kobyłce, 125) Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych w Poznaniu, 126) Przemysłowy Instytut Motoryzacji w Warszawie, 127) Przemysłowy Instytut Telekomunikacji w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Łączności. (Dz. U. Nr 96, poz. 1120) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Łączności, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - łączność. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 22 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Łączności. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1120) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 1) Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna, 2) Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa, 3) Instytut Łączności. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 96, poz. 1121) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Skarbu Państwa, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - Skarb Państwa. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 17 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Skarbu Państwa. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1121) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA SKARBU PAŃSTWA 1) Agencja Prywatyzacji, 2) Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, 3) Agencja Mienia Wojskowego, 4) Wojskowa Agencja Mieszkaniowa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 96, poz. 1122) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Sprawiedliwości, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - sprawiedliwość. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 36 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Sprawiedliwości. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1122) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 1) Centralny Zarząd Służby Więziennej, 2) Instytut Ekspertyz Sądowych im. prof. dr Jana Sehna w Krakowie, 3) Instytut Wymiaru Sprawiedliwości. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Zagranicznych. (Dz. U. Nr 96, poz. 1123) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Spraw Zagranicznych, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje działem administracji rządowej - sprawy zagraniczne. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 32 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Spraw Zagranicznych. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1123) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH 1) Polski Instytut Spraw Międzynarodowych w Warszawie, 2) Instytut Zachodni - Instytut Naukowo-Badawczy im. Zygmunta Wojciechowskiego w Poznaniu, 3) Przedstawicielstwa dyplomatyczne, misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i instytuty polskie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. (Dz. U. Nr 96, poz. 1124) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, zwanego dalej "ministrem". 2. Minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) gospodarka morska, 2) transport, 3) turystyka. 3. Z zastrzeżeniem odrębnych przepisów, minister jest dysponentem części 21 budżetu państwa. 4. Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej. 5. Organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929), określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1124) WYKAZ ORGANÓW I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1) Przedsiębiorstwo Państwowe "Polskie Koleje Państwowe" w Warszawie, 2) Przedsiębiorstwo Państwowe "Porty Lotnicze" w Warszawie, 3) Agencja Budowy i Eksploatacji Autostrad w Warszawie, 4) Generalny Dyrektor Dróg Publicznych, 5) Główny Inspektor Kolejnictwa, 6) Instytut Morski w Gdańsku, 7) Instytut Turystyki w Warszawie, 8) Instytut Badawczy Dróg i Mostów w Warszawie, 9) Instytut Transportu Samochodowego w Warszawie, 10) Odwoławcza Izba Morska w Gdańsku z siedzibą w Gdyni, 11) Izba Morska w Gdańsku z siedzibą w Gdyni, 12) Izba Morska w Szczecinie, 13) Wyższa Szkoła Morska w Gdyni, 14) Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, 15) Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego w Warszawie, 16) Urząd Morski w Gdyni, 17) Urząd Morski w Słupsku, 18) Urząd Morski w Szczecinie, 19) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy, 20) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Gdańsku, 21) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Giżycku, 22) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Kędzierzynie-Koźlu, 23) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Krakowie, 24) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie, 25) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Warszawie, 26) Inspektorat Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu, 27) Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego w Warszawie, 28) Polska Organizacja Turystyczna. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. (Dz. U. Nr 96, poz. 1125) Na podstawie art. 197 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zabezpieczenie generalne, o którym mowa w art. 197 § 1 Kodeksu celnego, może być stosowane w następujących procedurach celnych: 1) dopuszczenia do obrotu, 2) tranzytu, 3) składu celnego, 4) przetwarzania pod kontrolą celną, 5) odprawy czasowej, 6) uszlachetniania czynnego. 2. Zabezpieczenie ryczałtowe, o którym mowa w art. 197 § 1 Kodeksu celnego, może być stosowane w procedurze uszlachetniania czynnego podlegającego systemowi zawieszeń. § 2. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, zwana dalej "wnioskodawcą", składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania albo ze względu na miejsce objęcia towarów procedurą celną. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać: 1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy, 2) procedurę celną lub procedury celne, w których będzie stosowane zabezpieczenie generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe, 3) wysokość zabezpieczenia generalnego, oszacowaną zgodnie z art. 198 § 2 Kodeksu celnego, lub wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, ustaloną w sposób określony w § 9 ust. 1 lub 2, 4) liczbę niezbędnych wnioskodawcy potwierdzeń, o których mowa w § 6 ust. 1, wraz z podziałem kwoty całego zabezpieczenia na poszczególne potwierdzenia odrębnie, przy czym suma kwot zabezpieczenia określona dla poszczególnych potwierdzeń musi odpowiadać kwocie całego zabezpieczenia, 5) wcześniej wydane pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, 6) okoliczności uzasadniające ubieganie się o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w art. 197 § 2 pkt 2 lub 5 Kodeksu celnego, jeżeli wnioskodawca wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokument potwierdzający prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) oświadczenie, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, o dokonywaniu przez wnioskodawcę systematycznie przywozu lub wywozu towarów co najmniej od roku, z zastrzeżeniem ust. 4, 3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacyjnego REGON, 4) decyzję o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP, 5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług, 6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenia społeczne, 7) oświadczenie, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 8) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 9) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, imieniu, obrotowi gospodarczemu lub przestępstwo skarbowe, 10) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego - oświadczenie: a) o wysokości zabezpieczeń złożonych w celu zagwarantowania pokrycia kwot wynikających z długów celnych, w stosunku do towarów przywiezionych przez wnioskodawcę i objętych procedurą, o której mowa w § 1 ust. 2, w okresie ostatnich sześciu miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek, albo b) o przewidywanej średniej miesięcznej wysokości zabezpieczeń gwarantujących pokrycie kwot wynikających z długów celnych, w stosunku do towarów, które będą przywiezione przez wnioskodawcę w okresie najbliższych 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku i objęte procedurą, o której mowa w § 1 ust. 2, jeżeli wnioskodawca wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego i w okresie ostatnich 6 miesięcy nie stosował procedury, o której mowa w § 1 ust. 2. 4. Jeżeli wnioskodawcą jest agencja celna, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie jest wymagane. 5. Jeżeli wnioskodawcą jest osoba, która nie spełnia warunków, o których mowa w: 1) art. 197 § 2 pkt 2 Kodeksu celnego - oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 2 oraz pkt 10 lit. a), nie są wymagane, 2) art. 197 § 2 pkt 5 Kodeksu celnego - zaświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 6, oraz oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 7, nie są wymagane. § 3. 1. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach, chyba że zostały wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek. W takim przypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty. 2. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku. 3. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 6, 8 i 9, powinny być sporządzone nie wcześniej niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku. 4. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego ma obowiązek niezwłocznie informować organ celny o każdej zmianie danych zawartych we wniosku oraz w załączonych dokumentach. § 4. 1. Pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, zwane dalej "pozwoleniem", określa w szczególności: 1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy, 2) procedurę celną lub procedury celne, w których może być stosowane zabezpieczenie generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe, 3) wysokość zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem § 9 ust. 4; w wypadku wnioskowania o wydanie więcej niż jednego potwierdzenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, wysokość zabezpieczenia określa się również dla każdego potwierdzenia odrębnie, przy czym suma kwot zabezpieczenia określonego dla poszczególnych potwierdzeń musi odpowiadać kwocie całego zabezpieczenia. 2. Pozwolenie wydawane jest w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje wnioskodawca, a drugi pozostaje w aktach sprawy. § 5. 1. Zabezpieczenie generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe, w wysokości określonej w pozwoleniu, należy złożyć w ciągu miesiąca od dnia otrzymania tego pozwolenia do organu celnego, który wydał pozwolenie. 2. Na uzasadniony wniosek termin, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony, jednak nie więcej niż o trzy miesiące. 3. W wypadku złożenia zabezpieczenia z określonym terminem ważności, należy najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie. § 6. 1. Organ celny, przyjmując zabezpieczenie, wydaje wnioskodawcy: 1) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia generalnego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia, lub 2) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia ryczałtowego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia - w ilości wnioskowanej przez wnioskodawcę. 2. Potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia. 3. Osoba, której wydano potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, kwituje ich przyjęcie na pozwoleniu. 4. Osoba, której wydano potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, przedstawia je w urzędzie celnym w chwili zgłoszenia towarów do objęcia ich procedurą celną wymagającą złożenia zabezpieczenia. § 7. 1. Z pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego można korzystać tylko po przedłożeniu we właściwym urzędzie celnym potwierdzeń, o których mowa w § 6 ust. 1. 2. Na potwierdzeniu złożenia zabezpieczenia generalnego funkcjonariusz celny odnotowuje powstanie oraz wykonanie zobowiązań objętych tym zabezpieczeniem. § 8. 1. Organ celny, z zastrzeżeniem ust. 2, cofa pozwolenie, jeżeli osoba, której je wydano: 1) nie dochowa warunku wynikającego z procedury celnej, której dotyczy pozwolenie, lub 2) popadnie w zwłokę w zapłacie kwoty wynikającej z długu celnego, lub 3) przestanie spełniać co najmniej jeden z wymogów określonych w art. 197 § 2 pkt 1, 3, 4, 6 i 7 Kodeksu celnego, lub 4) przestanie spełniać co najmniej jeden z wymogów określonych w art. 197 § 2 pkt 2 lub 5 Kodeksu celnego, a brak jest uzasadnienia do odpowiedniego zastosowania art. 197 § 3a Kodeksu celnego, lub 5) nie złoży zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1 albo ust. 2, lub 6) najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu ważności zabezpieczenia nie udokumentuje przedłużenia jego ważności lub nie złoży nowego zabezpieczenia, lub 7) nie dokona aktualizacji wysokości zabezpieczenia ryczałtowego w ciągu miesiąca po upływie trzymiesięcznego okresu, o którym mowa w § 9 ust. 4. 2. Organ celny nie cofa pozwolenia, jeżeli uchybienia, o których mowa w ust. 1, są nieznaczne albo gdy działanie lub zaniechanie osoby korzystającej z pozwolenia nie spowodowało uszczuplenia dochodów budżetu państwa w kwocie przekraczającej równowartość 2000 EURO. § 9. 1. Jeżeli wnioskodawca stosował procedurę uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń w okresie ostatnich sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku, wysokość zabezpieczenia ryczałtowego określa się dzieląc przez sześć sumę kwot należności celnych zabezpieczonych w tym okresie przez wnioskodawcę w związku ze stosowaniem tej procedury celnej. 2. Jeżeli wnioskodawcą jest osoba, która wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego i wysokości zabezpieczenia ryczałtowego nie można określić w sposób, o którym mowa w ust. 1, wysokość tę określa się w oparciu o oświadczenie, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 10 lit. b). 3. W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do wysokości zabezpieczenia oszacowanej przez wnioskodawcę organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego, określając kwotę wyższą niż wnioskowana. 4. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego jest obowiązana do aktualizowania wysokości tego zabezpieczenia co trzy miesiące, począwszy od dnia złożenia wniosku. 5. Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 6, nie udziela się osobie, która nie stosowała procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń przez okres ostatnich sześciu miesięcy do dnia złożenia wniosku o wydanie takiego pozwolenia. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wnioskodawcy, w stosunku do którego ma zastosowanie przepis art. 197 § 3a Kodeksu celnego. § 10. 1. Pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego, wydane na podstawie przepisów obowiązujących dotychczas, pozostają w mocy do czasu utraty ich ważności, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do pozwoleń, o których mowa w ust. 1, przepisy § 8 stosuje się odpowiednio. § 11. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których można je stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego (Dz. U. Nr 138, poz. 891). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1125) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja karta nr 2 Adnotacje urzędowe o stanie wykorzystania zabezpieczenia generalnego Powstanie zobowiązaniaWykonanie zobowiązania data adnotacjirodzaj zobowiązaniakwotapodpis oraz odcisk datownikadata adnotacjisposób wykonania zobowiązaniakwotapodpis oraz odcisk datownika Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 listopada 1999 r. w sprawie określenia ostrzejszych kryteriów od zawartych w przepisach ustawy o rachunkowości w odniesieniu do jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu. (Dz. U. Nr 96, poz. 1126) Na podstawie art. 56 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia określają ostrzejsze kryteria od zawartych w art. 56 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości", w przypadku skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu oraz skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej jednostek będących emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu, zwanych dalej "emitentami". § 2. W przypadku emitentów nie stosuje się art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o rachunkowości. § 3. 1. Wyłączenia z obowiązku objęcia jednostki zależnej lub stowarzyszonej skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym grupy kapitałowej emitenta, o których mowa w art. 56 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości, mogą być stosowane, z zastrzeżeniem ust. 2, pod warunkiem: 1) ogłoszenia sprawozdania finansowego jednostki zależnej lub stowarzyszonej nie objętej skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym grupy kapitałowej emitenta, zgodnie z art. 70 ustawy o rachunkowości, oraz podania w informacji dodatkowej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej emitenta informacji o miejscu i dacie jego ogłoszenia lub 2) podania w informacji dodatkowej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej emitenta danych o zakresie odpowiadającym skróconemu sprawozdaniu finansowemu jednostki zależnej lub stowarzyszonej nie objętej skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym grupy kapitałowej emitenta, sporządzonemu według wzorów zamieszczonych w załącznikach do ustawy o rachunkowości, obejmujących oznaczone literami i cyframi rzymskimi pozycje bilansu, rachunku zysków i strat oraz sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych, jeżeli jednostka je sporządza, a także podania informacji o treści opinii podmiotu uprawnionego do badania sprawozdania finansowego jednostki o tym sprawozdaniu, ze wskazaniem w szczególności zakresu uwag lub zastrzeżeń, bądź podania informacji, że sprawozdanie finansowe jednostki nie podlegało badaniu. 2. W przypadku gdy wyłączenia, o których mowa w ust. 1, dotyczą wszystkich jednostek zależnych od emitenta lub z nim stowarzyszonych, emitent może nie sporządzać skonsolidowanego sprawozdania finansowego, pod warunkiem: 1) ogłoszenia sprawozdania finansowego jednostki zależnej lub stowarzyszonej, zgodnie z art. 70 ustawy o rachunkowości, oraz podania w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym emitenta informacji o miejscu i dacie jego ogłoszenia lub 2) podania w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym emitenta danych o zakresie odpowiadającym skróconemu sprawozdaniu finansowemu jednostki zależnej lub stowarzyszonej, sporządzonemu według wzorów zamieszczonych w załącznikach do ustawy o rachunkowości, obejmujących oznaczone literami i cyframi rzymskimi pozycje bilansu, rachunku zysków i strat oraz sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych, jeżeli jednostka je sporządza, a także podania informacji o treści opinii podmiotu uprawnionego do badania sprawozdania finansowego jednostki o tym sprawozdaniu, ze wskazaniem w szczególności zakresu uwag lub zastrzeżeń, bądź podania informacji, że sprawozdanie finansowe jednostki nie podlegało badaniu, lub 3) przekazania przez emitenta informacji określonych w pkt 2 w formie raportu bieżącego. § 4. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 14 lutego 1995 r. w sprawie określenia ostrzejszych kryteriów od zawartych w art. 56 ust. 1-3 ustawy o rachunkowości w odniesieniu do jednostek emitujących papiery wartościowe dopuszczone lub ubiegających się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 12, poz. 150). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do skonsolidowanych sprawozdań finansowych, dla których dzień bilansowy przypada po tym dniu. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 listopada 1999 r. w sprawie zakresu informacji podawanych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu. (Dz. U. Nr 96, poz. 1127) Na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu oraz do skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej jednostek będących emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu, zwanych dalej "emitentami". § 2. 1. W skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych grupy kapitałowej emitentów podaje się, z zastrzeżeniem ust. 2, informacje w zakresie i formie określonej odpowiednio przepisami: 1) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Dz. U. Nr 163, poz. 1160), 2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania (Dz. U. Nr 163, poz. 1161), 3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego (Dz. U. Nr 163, poz. 1162). 2. W informacji dodatkowej, o której mowa w art. 61 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości", obejmującej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej emitenta: wstęp, noty objaśniające i dodatkowe noty objaśniające, oprócz informacji określonych w ust. 1 oraz - w przypadku emitentów będących bankami - informacji, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 listopada 1999 r. w sprawie zakresu dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych banków oraz w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych banków będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu (Dz. U. Nr 96, poz. 1128), podaje się również: 1) w odniesieniu do jednostek objętych konsolidacją i odrębnie jednostek wyłączonych z obowiązku konsolidacji - informacje na temat uzyskania, zmiany lub utraty statusu jednostki stowarzyszonej lub zależnej, 2) w przypadku gdy dzień bilansowy jednostki objętej konsolidacją i dzień bilansowy, na który sporządza się skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, różnią się, a z odpowiednich przepisów nie wynika obowiązek sporządzenia oddzielnego sprawozdania finansowego jednostki na dzień bilansowy grupy kapitałowej emitenta, podlegającego włączeniu do skonsolidowanego sprawozdania finansowego: a) informacje o tym fakcie wraz z określeniem przyczyn jego zaistnienia oraz określenie jego wpływu na skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, b) informacje o znaczących zdarzeniach, które wystąpiły pomiędzy dniem bilansowym jednostki objętej konsolidacją a dniem bilansowym, na który sporządza się skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, 3) jeżeli jednostka objęta konsolidacją stosuje odmienne metody wyceny aktywów i pasywów i ustalania wyniku finansowego lub sporządza podlegające konsolidacji sprawozdanie finansowe według zasad różniących się od metod i zasad określonych dla skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej emitenta - informacje o dokonanych w dokumentacji konsolidacyjnej korektach lub uzasadnienie zaniechania dokonania korekt, 4) jeżeli sprawozdanie finansowe emitenta i skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta zostały sporządzone według odmiennych zasad w zakresie metod wyceny i sporządzania sprawozdań finansowych - informacje o tym fakcie wraz z określeniem przyczyn jego zaistnienia oraz opis różnic i przedstawienie danych umożliwiających porównanie tych sprawozdań. § 3. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 14 lutego 1995 r. w sprawie określenia zakresu informacji podawanych w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 12, poz. 151). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzanych na dzień bilansowy przypadający po tym dniu. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 listopada 1999 r. w sprawie zakresu dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych banków oraz w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych banków będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu. (Dz. U. Nr 96, poz. 1128) Na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej banków będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu oraz do sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej banków będących emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu, zwanych dalej "emitentami". § 2. 1. Dodatkowe informacje w sprawozdaniach finansowych i skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych grupy kapitałowej emitentów podaje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, w zakresie i formie określonej odpowiednio przepisami: 1) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Dz. U. Nr 163, poz. 1160), 2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania (Dz. U. Nr 163, poz. 1161), 3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego (Dz. U. Nr 163, poz. 1162). 2. W informacji dodatkowej, o której mowa w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości", obejmującej w sprawozdaniu finansowym emitenta: wstęp, noty objaśniające i dodatkowe noty objaśniające, podaje się również, nie objęte zakresem określonym w ust. 1, informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, w zakresie szczególnych zasad rachunkowości banków i sporządzania informacji dodatkowej. 3. W informacji dodatkowej, o której mowa w art. 61 ustawy o rachunkowości, obejmującej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym grupy kapitałowej emitenta: wstęp, noty objaśniające i dodatkowe noty objaśniające, podaje się również: 1) nie objęte zakresem określonym w ust. 1 - informacje określone w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, w zakresie szczególnych zasad sporządzania przez banki skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 2) w odniesieniu do jednostek objętych konsolidacją i odrębnie jednostek wyłączonych z obowiązku konsolidacji - informacje na temat uzyskania, zmiany lub utraty statusu jednostki stowarzyszonej lub zależnej, 3) w przypadku gdy dzień bilansowy jednostki objętej konsolidacją i dzień bilansowy, na który sporządza się skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, różnią się, a z odpowiednich przepisów nie wynika obowiązek sporządzenia oddzielnego sprawozdania finansowego jednostki na dzień bilansowy grupy kapitałowej emitenta, podlegającego włączeniu do skonsolidowanego sprawozdania finansowego: a) informacje o tym fakcie wraz z określeniem przyczyn jego zaistnienia oraz określenie jego wpływu na skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, b) informacje o znaczących zdarzeniach, które wystąpiły pomiędzy dniem bilansowym jednostki objętej konsolidacją a dniem bilansowym, na który sporządza się skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, 4) jeżeli jednostka objęta konsolidacją stosuje odmienne metody wyceny aktywów i pasywów i ustalania wyniku finansowego lub sporządza podlegające konsolidacji sprawozdanie finansowe według zasad różniących się od metod i zasad określonych dla skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej emitenta - informacje o dokonanych w dokumentacji konsolidacyjnej korektach lub uzasadnienie zaniechania dokonania korekt, 5) jeżeli sprawozdanie finansowe emitenta i skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta zostały sporządzone według odmiennych zasad w zakresie metod wyceny i sporządzania sprawozdań finansowych - informacje o tym fakcie wraz z określeniem przyczyn jego zaistnienia oraz opis różnic i przedstawienie danych umożliwiających porównanie tych sprawozdań. § 3. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 14 czerwca 1995 r. w sprawie zakresu dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych banków oraz w skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych banków będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 32, poz. 376). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych sporządzanych na dzień bilansowy przypadający po tym dniu. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. (Dz. U. Nr 96, poz. 1129) Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058) zarządza się, co następuje: § 1. Podwyższa się górne granice stawek kwotowych: 1) określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058), zwanej dalej "ustawą": a) w pkt 1 do 0,41 zł, b) w pkt 2 do 14,36 zł, c) w pkt 3 do 6,68 zł, d) w pkt 4 do 4,79 zł, e) w pkt 6 do 0,5 zł, f) w pkt 7 w lit. a) do 0,04 zł, g) w pkt 7 w lit. b) do 2,79 zł, h) w pkt 7 w lit. c) do 0,07 zł, 2) określone w art. 10 ust. 1 ustawy: a) w pkt 1 do 2081,40 zł, b) w pkt 2 do 1609,44 zł, 3) określone w art. 14 pkt 1 ustawy do 31,74 zł, 4) określone w art. 19 pkt 1 ustawy: a) w lit. a) do 478,22 zł, b) w lit. b) do 1,32 zł, c) w lit. c) do 159,56 zł. § 2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 146, poz. 954). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie na rok podatkowy 2000. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 22 listopada 1999 r. w sprawie norm powierzchni mieszkalnej dla osób uprawnionych do kwater wojskowych. (Dz. U. Nr 96, poz. 1130) Na podstawie art. 26 ust. 7 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) normy powierzchni mieszkalnej przysługującej osobom uprawnionym do kwater wojskowych i osobom uwzględnianym przy jej przydziale, 2) wykaz chorób uprawniających do przyznania dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063). § 3. 1. W zależności od posiadanego stopnia wojskowego lub zajmowanego stanowiska służbowego oraz stanu rodzinnego ustala się następujące normy powierzchni mieszkalnej przysługującej osobom uprawnionym do kwatery: 1) generałom lub admirałom oraz innym oficerom zajmującym stanowiska służbowe oznaczone w etacie stopniem wojskowym generała lub admirała - kwatera o powierzchni mieszkalnej od 21 do 30 m2, nie mniejsza niż dwa pokoje z kuchnią, 2) oficerom starszym i oficerom młodszym zajmującym stanowiska służbowe oznaczone w etacie stopniem wojskowym pułkownika lub komandora - kwatera o powierzchni mieszkalnej od 14 do 20 m2, nie mniejsza niż jeden pokój z kuchnią, 3) innym żołnierzom zawodowym niż wymienieni w pkt 1 i 2 - kwatera o powierzchni mieszkalnej od 7 do 10 m2, nie mniejsza niż samodzielny pokój. 2. Żołnierzom zawodowym będącym duchownymi, zajmującym stanowiska służbowe w duszpasterstwach wojskowych, nie posiadającym członków rodziny uwzględnianych przy ustalaniu przysługującej powierzchni mieszkalnej kwatery, dyrektor oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zwanej dalej "Agencją" przydziela kwaterę o jeden pokój większą niż określone w ust. 1. Przydział kwatery następuje w razie braku możliwości zakwaterowania w budynku plebanii kościoła garnizonowego. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor oddziału terenowego Agencji, za zgodą dyrektora oddziału rejonowego Agencji, może przydzielić żołnierzowi zawodowemu kwaterę o powierzchni mieszkalnej większej niż określone w ust. 1, z tym że dodatkowa powierzchnia nie może przekraczać 10 m2. § 4. 1. Normy powierzchni mieszkalnej przysługującej osobom, o których mowa w art. 23 ust. 1 ustawy, ustala się na podstawie § 3 ust. 1, uwzględniając stopień wojskowy, jaki posiadały, lub stanowisko służbowe, jakie zajmowały w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. 2. Normy powierzchni mieszkalnej przysługującej osobom, o których mowa w art. 23 ust. 2 ustawy, ustala się na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3, uwzględniając osoby uprawnione do wojskowej renty rodzinnej. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, przepis § 3 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 5. 1. Dodatkowa powierzchnia mieszkalna kwatery, przyznana na stałe ze względu na stan zdrowia, wynosi od 7 do 10 m2. 2. Decyzję o przyznaniu uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej, o której mowa w ust. 1, wydaje wojskowa komisja lekarska na zasadach i w trybie przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w sprawie zasad określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 57, poz. 278 i z 1994 r. Nr 31, poz. 113). 3. Wykaz chorób uprawniających do dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia określa załącznik do rozporządzenia. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 listopada 1999 r. (poz. 1130) WYKAZ CHORÓB UPRAWNIAJĄCYCH DO DODATKOWEJ POWIERZCHNI MIESZKALNEJ ZE WZGLĘDU NA STAN ZDROWIA I. Przewlekłe choroby stwierdzone przez wojskową komisję lekarską: 1) zespół nabytego braku odporności (AIDS), 2) choroby skóry wymagające długotrwałego i uciążliwego leczenia, w szczególności z rozległymi ubytkami skóry i naskórka oraz przetokami - nie rokujące szybkiego wygojenia, pyłodermie, łuszczyca, rybia łuska, atopowe zapalenie skóry, choroby pęcherzowe o podłożu autoimmunologicznym, liszaj rumieniowaty, twardzina uogólniona, 3) przewlekły zanikowy cuchnący nieżyt nosa (ozena), 4) schorzenia przebiegające z nietrzymaniem kału bądź moczu, w których leczenie operacyjne nie przyniosło poprawy, 5) przewlekła niewydolność oddechowa w przebiegu przewlekłych schorzeń układu oddechowego, 6) stała tracheostemia niezależnie od pierwotnej przyczyny, 7) choroby psychiczne (w tym psychozy endogenne - schizofrenia paranoidalna, parafrenia, choroba afektywna jedno- i dwubiegunowa, zespół psychoorganiczny z zaawansowanym otępieniem lub charakteropatią) potwierdzone stacjonarnym leczeniem szpitalnym, powodujące całkowitą niezdolność do pracy, 8) głęboki niedorozwój umysłowy, 9) choroby układu nerwowego powodujące duże upośledzenie sprawności ogólnej (skutki urazów okołoporodowych, stwardnienie rozsiane, miastenia, niedowłady niezależnie od pierwotnej przyczyny, schorzenia przebiegające z ruchami mimowolnymi, zaburzenia opuszkowe oraz padaczka z częstymi napadami), 10) niewydolność krążenia w klasie III i IV według NYHA - niezależnie od przyczyny, która ją powoduje. II. Uprawnienia przyznawane przez wojskową komisję lekarską ze względu na stan zdrowia w stosunku do osób: 1) które w związku z trwałym kalectwem mają ograniczoną w znacznym stopniu zdolność poruszania się i wymagają opieki osób trzecich, oraz osób, które z uwagi na rodzaj kalectwa wymagają specjalnego przystosowania pomieszczenia, w szczególności zainstalowania w zajmowanym lokalu urządzeń ułatwiających samoobsługę albo niezbędnych do prowadzenia rehabilitacji w warunkach domowych, 2) których stan zdrowia uzasadnia używanie ręcznego wózka inwalidzkiego, 3) których stan zdrowia z innych niż wymienione w pkt 1 i 2 schorzeń uniemożliwia wspólne przebywanie z innymi osobami w jednym pomieszczeniu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI z dnia 10 listopada 1999 r. uchylające rozporządzenie w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących z Królestwa Belgii. (Dz. U. Nr 96, poz. 1131) Na podstawie art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752) zarządza się, co następuje: § 1. Uchyla się rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 czerwca 1999 r. w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących z Królestwa Belgii (Dz. U. Nr 53, poz. 562). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 listopada 1999 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Przemyskiej. (Dz. U. Nr 96, poz. 1132) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757), w związku z art. 4 ust. 3 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318), zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Akcja Katolicka Archidiecezji Przemyskiej", z siedzibą w Przemyślu, erygowanej przez Arcybiskupa Metropolitę Przemyskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 1 grudnia 1999 r. o sprostowaniu błędów. (Dz. U. Nr 96, poz. 1133) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujące błędy: 1) w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 września 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (Dz. U. Nr 77, poz. 868) w załączniku nr 5 w pkt 8 pod lit. j) zamiast wyrazów "(1-9)" powinny być wyrazy "(a-i)", 2) w rozporządzeniu Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 czerwca 1999 r. w sprawie warunków poruszania się po drogach pojazdów specjalnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej oraz straży pożarnej, biorących udział w akcjach ratowniczych (Dz. U. Nr 56, poz. 593), w tytule rozporządzenia oraz w § 1 po wyrazach "straży pożarnej" nie powinno być przecinka. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 października 1999 r. w sprawie ustanowienia odznaki honorowej "Za zasługi dla geodezji i kartografii", ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz sposobu noszenia. (Dz. U. z 1999 r. Nr 97, poz. 1134) Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się odznakę honorową "Za zasługi dla geodezji i kartografii", zwaną dalej "odznaką". § 2. 1. Odznaką jest okrągły medal w kolorze złotym o średnicy 30 mm, tworzący w górnej części siatkę południków i równoleżników. W środku medalu jest umieszczona płaskorzeźba mapy Polski. W dolnej części medalu jest umieszczony napis "ZA ZASŁUGI DLA GEODEZJI I KARTOGRAFII". Medal jest zawieszony na zawieszce o wymiarach 30 x 10 mm. Zawieszka ma kształt wstążki pokrytej w połowie białą, w połowie czerwoną emalią. Na środku wstążki, na czerwono emaliowanej tarczy jest umieszczony posrebrzany orzeł według wzoru określonego w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126). Na odwrotnej stronie zawieszki jest umocowane zapięcie. Odznaka jest wykonana z tombaku. 2. Wzór odznaki określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Odznaka jest nadawana osobom, które w okresie wieloletniej pracy lub działalności społecznej wyróżniały się aktywnością i rzetelnością przy wykonywaniu zadań w dziedzinie geodezji i kartografii, przyczyniając się jednocześnie do rozwoju tej dziedziny. 2. Odznaka może być nadana także cudzoziemcom szczególnie zasłużonym, w ramach współpracy międzynarodowej, dla rozwoju w Polsce dziedziny geodezji i kartografii. § 4. Odznakę nadaje minister właściwy do spraw architektury i budownictwa. § 5. 1. Odznaka może być nadawana na wniosek: 1) ministra lub kierownika urzędu centralnego, 2) kierownika jednostki organizacyjnej nadzorowanej przez ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa, 3) wojewody, 4) organu samorządu terytorialnego, 5) organu statutowego organizacji społecznych i zawodowych, działających w zakresie geodezji i kartografii. 2. Odznakę nadaje się jednokrotnie. 3. Wzór wniosku o nadanie odznaki określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. Wnioski o nadanie odznaki są przedstawiane ministrowi właściwemu do spraw architektury i budownictwa najpóźniej na dwa miesiące przed terminem nadania. § 7. 1. Odznakę wręcza minister właściwy do spraw architektury i budownictwa lub osoba przez niego upoważniona. 2. Wręczenie odznaki odbywa się uroczyście, w szczególności z okazji świąt państwowych lub innych uroczystości. § 8. Osobie wyróżnionej wręcza się odznakę wraz z legitymacją stwierdzającą nadanie odznaki. Wzór legitymacji określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 9. W razie zagubienia, kradzieży lub zniszczenia odznaki albo legitymacji stwierdzającej jej nadanie, wydaje się wtórny egzemplarz za zwrotem kosztów. § 10. 1. Odznakę nosi się na prawej stronie piersi. 2. Odznakę można również nosić w miniaturze. § 11. Osoby, którym nadano odznakę "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii" na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie rozporządzenia, zachowują prawo do jej noszenia. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 1999 r. (poz. 1134) Załącznik nr 1 WZÓR ODZNAKI HONOROWEJ "ZA ZASŁUGI DLA GEODEZJI I KARTOGRAFII" Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR WNIOSKU O NADANIE ODZNAKI HONOROWEJ "ZA ZASŁUGI DLA GEODEZJI I KARTOGRAFII" Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR LEGITYMACJI STWIERDZAJĄCEJ NADANIE ODZNAKI HONOROWEJ "ZA ZASŁUGI DLA GEODEZJI I KARTOGRAFII" Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 16 września 1999 r. w sprawie wzoru i sposobu noszenia odznaki przez kierownika urzędu stanu cywilnego w czasie przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński. (Dz. U. Nr 97, poz. 1135) Na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1998 r. Nr 117, poz. 757 i z 1999 r. Nr 52, poz. 532) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się graficzny wzór odznaki, jaką nosi kierownik urzędu stanu cywilnego w czasie przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Odznakę, o której mowa w ust. 1, stanowi wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, umieszczony na płytce formatu podłużnego, na której górnej krawędzi znajduje się napis: "USC". Wizerunek orła wraz z płytką są zawieszone na łańcuchu. W ogniwach łańcucha mogą być umieszczone elementy dekoracyjne w postaci herbów miast bądź kamienie ozdobne; w ogniwach łańcucha wizerunku orła nie umieszcza się. § 2. Odznaka może być wykonana z metalu koloru srebrnego, metalu posrebrzanego lub ze srebra. Odznaka wykonana ze srebra może być oksydowana. § 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego nosi odznakę zawieszoną na szyi na wierzchu ubioru. § 4. Traci moc zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 lutego 1987 r. w sprawie odznaki dla kierownika urzędu stanu cywilnego (Monitor Polski Nr 7, poz. 58). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji : w z. B. Borusewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 1999 r. (poz. 1135) WZÓR ODZNAKI, JAKĄ NOSI KIEROWNIK URZĘDU STANU CYWILNEGO W CZASIE PRZYJMOWANIA OŚWIADCZEŃ O WSTĄPIENIU W ZWIĄZEK MAŁŻEŃSKI Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 21 października 1999 r. w sprawie wzoru i trybu nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Policji. (Dz. U. Nr 97, poz. 1136) Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Sztandar jednostki organizacyjnej Policji, zwanej dalej "jednostką", składa się z płata, głowicy, drzewca i szarfy. § 2. 1. Płatem sztandaru jest tkanina w kształcie kwadratu o boku długości 100 cm, barwy karmazynu polskiego po stronie głównej a barwy granatowej po stronie odwrotnej. Jeden bok płata jest wszyty w białą skórę, przymocowaną do drzewca 7 gwoździami z białego metalu po każdej stronie płata. Boki płata, z wyjątkiem boku przytwierdzonego do drzewca, są obszyte srebrną frędzlą szerokości 5 cm. 2. Na stronie głównej płata sztandaru znajduje się wizerunek orła białego o wysokości 47 cm, ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, haftowany srebrnym szychem, a korona, dziób i szpony - haftowane złotym szychem. Pod godłem umieszczony jest łukiem napis "OJCZYZNA I PRAWO" haftowany srebrnym szychem. Litery mają wysokość 7 cm. 3. Wzór strony głównej płata sztandaru określają załączniki nr 1 i 1a do rozporządzenia. 4. Wzory haftu wizerunku orła i napisu na stronie głównej płata sztandaru określają załączniki nr 2 i 2a do rozporządzenia. 5. Na stronie odwrotnej płata sztandaru pośrodku jest umieszczona haftowana srebrnym szychem ośmioramienna gwiazda. Gwiazda ma wysokość 50-55 cm. W poprzek gwiazdy jest umieszczona rozwinięta wstęga o barwach Rzeczypospolitej Polskiej. Nad wstęgą, pośrodku gwiazdy jest umieszczona tarcza herbowa o wysokości 25 cm o obrzeżu haftowanym złotym szychem. Dookoła gwiazdy jest umieszczona nazwa jednostki. Litery o wysokości 5-7 cm są haftowane srebrnym szychem. W rogach płata sztandaru są umieszczone wieńce laurowo-dębowe o wysokości 20 cm haftowane srebrnym szychem. W utworzonych przez nie polach znajdują się miejsca, w których umieszcza się, z zastrzeżeniem ust. 6, wizerunek patrona Policji, nazwę fundatora sztandaru oraz oznaczenie rodzajów służb. 6. Na sztandarze Komendy Głównej Policji w polu tarczy herbowej jest umieszczony patron Policji św. Michał Archanioł w półpancerzu, tunice, trzewikach, trzymający w prawym ramieniu miecz płomienisty skierowany do góry, a w lewym ramieniu wagę. Tarcza herbowa jest barwy błękitnej, aureola wokół głowy, miecz i waga są barwy złotej, półpancerz i skrzydła - barwy srebrnej, tunika jest barwy czerwonej, włosy - barwy srebrnej, twarz, ręce i nogi są barwy cielistej. 7. Na sztandarach innych jednostek w polu tarczy herbowej jest umieszczony herb właściwego samorządu terytorialnego. Wizerunek patrona Policji, o którym mowa w ust. 6, jest umieszczony w polu wieńca laurowo-dębowego znajdującego się w górnym rogu płata przy drzewcu. 8. Wzory strony odwrotnej płata sztandaru określają załączniki nr 3, 3a, 4 i 4a do rozporządzenia. § 3. 1. Głowica sztandaru, wykonana z białego metalu, składa się z godła Rzeczypospolitej Polskiej, w którym wizerunek orła umieszczony jest w polu heraldycznym, podstawy w formie puszki oraz tulei mocującej głowicę do drzewca. Wysokość głowicy bez tulei wynosi 25 cm, a wraz z tuleją - 40 cm. 2. Na przedniej ścianie podstawy głowicy, zgodnej ze stroną główną płata sztandaru, umieszczone są daty 1919 i 1999 - na sztandarze Komendy Głównej Policji, a na sztandarach innych jednostek - ich nazwa; na ścianie tylnej podstawy znajduje się napis "POLICJA". Cyfry i litery są polerowane, wewnętrzne pola przedniej i tylnej ściany podstawy są groszkowane i oksydowane. 3. Wewnątrz podstawy głowicy jest umieszczony zminiaturyzowany akt nadania sztandaru jednostki. 4. Wzór głowicy sztandaru określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 4. 1. Drzewce sztandaru o średnicy 4 cm i długości 200 cm jest wykonane z drewna toczonego. Drzewce jest dwudzielne, połączone tuleją z metalu białego. Na górnym końcu drzewca jest osadzona głowica, dolnym brzegiem tulei dochodząca do górnego brzegu płata, na dolnym stożkowe okucie z metalu białego. 2. Wzór drzewca sztandaru określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. 3. Na drzewcu umieszcza się gwoździe honorowe w dniu wręczenia sztandaru. 4. Na drzewcu mogą być umieszczane gwoździe pamiątkowe upamiętniające inne ważne wydarzenia. 5. Wzory gwoździ, o których mowa w ust. 3 i 4, określa załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 5. 1. Szarfa o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, o szerokości 15 cm, jest zawiązana w kokardę i umieszczona na tulei głowicy po stronie głównej płata sztandaru. Jej oba końce dochodzą do dolnego brzegu płata i są zakończone frędzlą barwy srebrnej, taką jak płat sztandaru. 2. Wzór szarfy sztandaru jednostki określa załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 6. 1. Sztandar nadawany jest komendom Policji i szkołom policyjnym. 2. Sztandar może być nadany również innej, niż wymienione w ust. 1, jednostce na wniosek kierownika tej jednostki, zaopiniowany przez Komendanta Głównego Policji. § 7. 1. Sztandar jednostce nadaje minister właściwy do spraw wewnętrznych aktem nadania, na wniosek kierownika jednostki, zaopiniowany przez Komendanta Głównego Policji. 2. Sztandar wraz z aktem nadania wręcza jednostce minister właściwy do spraw wewnętrznych lub w jego imieniu Komendant Główny Policji albo inna upoważniona osoba. 3. Wręczenie sztandaru odbywa się w formie uroczystej ustalonej w ceremoniale policyjnym. 4. Wzór aktu nadania sztandaru określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. § 8. 1. W czasie wręczania sztandaru wbija się w drzewce sztandaru gwoździe honorowe; mogą być także wbijane gwoździe pamiątkowe. 2. Do wbijania gwoździ honorowych są zapraszani przedstawiciele organów państwowych, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Komendant Główny Policji bądź ich przedstawiciele, przedstawiciele właściwych samorządów terytorialnych i fundatora sztandaru oraz kierownik jednostki, przedstawiciele oficerów, aspirantów, podoficerów i szeregowych Policji z jednostki, której wręcza się sztandar; do wbijania gwoździ można także zaprosić przedstawicieli zaproszonych na uroczystość wręczenia sztandaru organizacji oraz miejscowego społeczeństwa. 3. Gwoździe pamiątkowe mogą zawierać napisy z datami i wydarzeniami odnoszącymi się do historii i tradycji jednostki. 4. Kierownik jednostki występuje drogą służbową do ministra właściwego do spraw wewnętrznych z wnioskiem o wyrażenie zgody na wbicie gwoździ pamiątkowych. 5. Uroczystość wbijania gwoździ pamiątkowych przebiega zgodnie z ceremoniałem policyjnym. § 9. 1. Sztandar może być ufundowany za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, w akcie nadania sztandaru wymienia się fundatora. § 10. 1. Barwny projekt sztandaru w skali 1:3, wraz z opisem i uzasadnieniem proponowanych symboli dotyczących herbów, emblematów i cyfr, a także wykazem gwoździ honorowych i pamiątkowych, wraz z treścią napisów na nich zamieszczonych, kierownik jednostki przedstawia drogą służbową ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych do zatwierdzenia. 2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, przechowywany jest w archiwum Komendy Głównej Policji. § 11. Zgodę na ufundowanie sztandaru i jego zatwierdzony projekt doręcza się fundatorowi za pośrednictwem zainteresowanego kierownika jednostki. § 12. O wykonaniu sztandaru według zatwierdzonego projektu Komendant Główny Policji zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. § 13. 1. Właściwa komórka organizacyjna urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych sporządza akt wręczenia sztandaru. 2. Wzór aktu wręczenia określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. § 14. Sztandar jednostki jest przechowywany w miejscu zapewniającym jego ochronę przed utratą i zniszczeniem oraz jego należyte honorowanie. § 15. 1. W przypadku likwidacji jednostki lub nadania jej sztandaru nowego wzoru, kierownik jednostki przekazuje dotychczasowy sztandar wraz z aktem nadania do Komendy Głównej Policji. 2. Z przekazania sztandaru sporządza się protokół, którego jeden egzemplarz pozostaje w jednostce, a po jednym egzemplarzu przekazuje się do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Komendy Głównej Policji. 3. Protokół, o którym mowa w ust. 2, zawiera opis sztandaru, ewentualnych uszkodzeń, wzmiankę o przekazaniu aktu nadania i wręczenia sztandaru oraz podpisy osoby przekazującej i przyjmującej. Do protokołu dołącza się zarys dziejów sztandaru. 4. Dotychczasowy sztandar, za zezwoleniem Komendanta Głównego Policji, może być wypożyczony jednostce wyłącznie w celu umieszczenia go w sali historii i tradycji. 5. Przy przekazaniu sztandaru stosuje się ceremoniał policyjny. § 16. 1. Ewidencję sztandarów nadawanych jednostkom prowadzi urząd obsługujący ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 2. Wzór księgi ewidencji nadanych sztandarów określa załącznik nr 11 do rozporządzenia. § 17. Jednostki, którym nadano sztandary przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zachowują te sztandary na mocy dotychczasowych aktów nadania. § 18. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 października 1996 r. w sprawie wzoru i trybu nadawania sztandaru jednostkom organizacyjnym Policji (Dz. U. Nr 133, poz. 624). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 października 1999 r. (poz. 1136) Załącznik nr 1 Ilustracja Strona główna płata sztandaru Załącznik nr 1a Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Wzór haftu wizerunku orła Załącznik nr 2a Ilustracja Wzór haftu napisu na stronie głównej płata sztandaru Załącznik nr 3 Ilustracja Strona odwrotna płata sztandaru Załącznik nr 3a Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Wzór haftu "gwiazdy" Załącznik nr 4a Ilustracja Wzór haftu wieńca laurowo-dębowego Załącznik nr 5 Ilustracja Głowica sztandaru Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Gwoździe honorowe i pamiątkowe Załącznik nr 8 Ilustracja Szarfa do sztandaru jednostki policyjnej Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 KSIĘGA EWIDENCJI SZTANDARÓW Lp.Pełna nazwa jednostki PolicjiPodległość jednostkiFundator sztandaruData i numer aktu nadania sztandaru przez Ministra Spraw Wewnętrznych i AdministracjiData i miejsce wręczenia sztandaruStanowisko służbowe, imię i nazwisko osoby wręczającej i przyjmującej sztandarSymbole, herby, emblematy i daty wyhaftowane na sztandarzeOrderyAdnotacje o zmianie podległości i nazwy jednostkiAdnotacje o zdaniu sztandaru do archiwum (muzeum) i nr protokołu nazwa orderu i numer nadaniadata i miejsce dekoracji 123456789101112 UWAGA: W załączeniu do każdego wpisu w księdze przechowuje się odpisy: aktu nadania sztandaru, zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na ufundowanie sztandaru i jego wzór, egzemplarze aktu wręczenia oraz opis sztandaru. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 3 listopada 1999 r. w sprawie wzoru zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej i wzoru zaświadczenia o ograniczonym prawie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej. (Dz. U. Nr 97, poz. 1137) Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wzór zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Ustala się wzór zaświadczenia o ograniczonym prawie wykonywania zawodu pielęgniarki w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 2. 1. Ustala się wzór zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu położnej w brzmieniu określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Ustala się wzór zaświadczenia o ograniczonym prawie wykonywania zawodu położnej w brzmieniu określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 3. Zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki i położnej, wydane według wzorów ustalonych w zarządzeniu, o którym mowa w § 4, są wymieniane na odpowiednie zaświadczenia według wzorów ustalonych w niniejszym rozporządzeniu. § 4. Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 maja 1997 r. w sprawie wzoru zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej i wzoru zaświadczenia o ograniczonym prawie wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej (Monitor Polski Nr 38, poz. 380). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia: F. Cegielska Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 1999 r. (poz. 1137) Załącznik nr 1 WZÓR PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU PIELĘGNIARKI* Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR OGRANICZONEGO PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU PIELĘGNIARKI* Ilustracja Okładka do dokumentu - sztywna, tekturowa w oprawie płóciennej, w kolorze niebieskim, o formacie A6 (bigowane A5/A6) * Jeżeli ograniczone prawo wykonywania zawodu dotyczy pielęgniarza, wyraz "pielęgniarki" zastępuje się wyrazem "pielęgniarza". Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU POŁOŻNEJ* Ilustracja Okładka do dokumentu - sztywna, tekturowa w oprawie płóciennej, w kolorze niebieskim, o formacie A6 (bigowane A5/A6) * Jeżeli prawo wykonywania zawodu dotyczy położnego, wyraz "położnej" zastępuje się wyrazem "położnego". Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR OGRANICZONEGO PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU POŁOŻNEJ* Ilustracja Okładka do dokumentu - sztywna, tekturowa w oprawie płóciennej, w kolorze niebieskim, o formacie A6 (bigowane A5/A6) * Jeżeli ograniczone prawo wykonywania zawodu dotyczy położnego, wyraz "położnej" zastępuje się wyrazem "położnego". Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 1 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych. (Dz. U. Nr 98, poz. 1140) Na podstawie art. 20a ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) oraz art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 127, poz. 840) w załącznikach nr 1 i 3 w tekstach zamieszczonych pod tabelami po wyrazach "Republiki Bośni i Hercegowiny" dodaje się wyrazy "oraz Federalnej Republiki Jugosławii w części dotyczącej Prowincji Kosowo". § 2. Uprawnienia określone w rozporządzeniu przysługują żołnierzom zawodowym pełniącym służbę na obszarze Federalnej Republiki Jugosławii w części dotyczącej Prowincji Kosowo od dnia 23 czerwca 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości kwot oraz sposobu podawania do publicznej wiadomości wykazu osób prawnych i fizycznych, którym umorzono znaczące kwoty zaległości podatkowych. (Dz. U. Nr 98, poz. 1141) Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Znaczącą kwotą zaległości podatkowej z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa jest: 1) w przypadku osób prawnych - kwota przekraczająca 20 tys. zł, 2) w przypadku osób fizycznych - kwota przekraczająca 10 tys. zł. 2. Wzór wykazu osób, którym umorzono znaczące kwoty zaległości podatkowych, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Minister Finansów ogłasza wykaz, o którym mowa w § 1 ust. 2, w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 1999 r. (poz. 1141) WYKAZ OSÓB PRAWNYCH I OSÓB FIZYCZNYCH, KTÓRYM Z UWAGI NA INTERES PUBLICZNY LUB WAŻNY INTERES STRONY UMORZONO ZNACZĄCE ZALEGŁOŚCI PODATKOWE*) W OKRESIE OD ...................... DO ...................... Lp.Imię i nazwisko lub nazwa (firma)Miejsce zamieszkania lub siedziby (miejscowość)Kwota umorzonych zaległości podatkowych w tys. zł 1234 I. Osoby, którym umorzono zaległości podatkowe z uwagi na interes publiczny II. Osoby, którym umorzono zaległości podatkowe z uwagi na ważny interes strony III. Osoby, którym umorzono zaległości podatkowe ze względu na interes publiczny i ważny interes strony *) W przypadku osób prawnych w kwocie przekraczającej 20 tys. zł i w przypadku osób fizycznych w kwocie przekraczającej 10 tys. zł. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 24 listopada 1999 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z prowadzoną działalnością przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych. (Dz. U. Nr 98, poz. 1142) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401) zarządza się, co następuje: § 1. Dla celów określenia minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej oraz minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z prowadzoną działalnością przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych dokonuje się następującego rozróżnienia krajów, w których ta działalność jest prowadzona: 1) Polska, 2) Albania, Andora, Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania z wyłączeniem Wysp Kanaryjskich, Niderlandy, Irlandia, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Macedonia, Malta, Mołdowa, Niemcy, Norwegia, Portugalia, Rosja, Rumunia, San Marino, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwajcaria, Szwecja, Turcja, Ukraina, Węgry, Wielka Brytania i Włochy, 3) inne kraje nie wymienione w pkt 1 i 2 oraz Wyspy Kanaryjskie. § 2. 1. Minimalna wysokość sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043, z 1998 r. Nr 113, poz. 714 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401), zwanej dalej "ustawą", wynosi dla: 1) organizatorów turystyki - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż równowartość: a) 20.000 EURO - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne w Polsce oraz w krajach, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, b) 5.000 EURO - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne w Polsce oraz w krajach, o których mowa w § 1 pkt 2, c) 3.000 EURO - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne wyłącznie w Polsce, 2) pośredników turystycznych pośredniczących na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych za granicą przez przedsiębiorców zagranicznych nie prowadzących działalności w Polsce - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż równowartość: a) 20.000 EURO - dla pośredników turystycznych pośredniczących na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych w krajach, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, b) 5.000 EURO - dla pośredników turystycznych pośredniczących na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych w krajach, o których mowa w § 1 pkt 2, 3) pośredników turystycznych pośredniczących na zlecenie klientów wyłącznie w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych w Polsce oraz umów z organizatorami posiadającymi zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż 3.000 EURO. 2. Przez roczny przychód uzyskany z tytułu prowadzonej działalności przez: 1) organizatora turystyki - rozumie się przychód wyłącznie z tytułu organizowania imprez turystycznych na rzecz klientów, o których mowa w art. 3 pkt 11 ustawy, w roku obrotowym poprzedzającym rok wystąpienia o zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy, lub poprzedzającym rok przedłożenia dokumentów potwierdzających zawarcie kolejnych umów gwarancji lub ubezpieczenia, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy, w tym przychód, w którego uzyskaniu pośredniczyli agenci i pośrednicy turystyczni, o których mowa w art. 3 pkt 6 i 7 ustawy, 2) pośrednika turystycznego - rozumie się przychód uzyskany wyłącznie z tytułu działalności polegającej na pośredniczeniu na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych w roku obrotowym poprzedzającym rok wystąpienia o zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy, lub poprzedzającym rok przedłożenia dokumentów potwierdzających zawarcie kolejnych umów gwarancji lub ubezpieczenia, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy, przy czym w przypadku pośrednictwa w zawieraniu tych umów z przedsiębiorcami zagranicznymi nie prowadzącymi działalności w kraju za przychód ten uważa się także całość wpłat wnoszonych przez klientów na opłacenie usług tych przedsiębiorców. 3. Dla organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, przedstawiających gwarancję wspólnie z innymi organizatorami turystyki lub pośrednikami turystycznymi, przez roczny przychód z tytułu prowadzonej działalności rozumie się sumę ich rocznych przychodów ustalonych dla każdego z tych przedsiębiorców zgodnie z ust. 2. § 3. Do przedsiębiorców rozpoczynających działalność stosuje się przy ustalaniu minimalnej wysokości sumy gwarancji odpowiednio przepisy § 2 ust. 1. § 4. Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta, z tytułu umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, wynosi dla: 1) organizatorów turystyki oraz pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców nie prowadzących działalności w Polsce - kwotę stanowiącą równowartość ceny imprezy turystycznej, nie mniej jednak niż równowartość: a) 500 EURO - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej do krajów, o których mowa w § 1 pkt 3, b) 200 EURO - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej do krajów, o których mowa w § 1 pkt 2, c) 20 EURO - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie w Polsce, 2) pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców posiadających zezwolenie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy - sumę stanowiącą równowartość 50 EURO, a dla usług turystycznych wyłącznie w Polsce - sumę stanowiącą równowartość 20 EURO. § 5. Do ustalenia równowartości w złotych kwoty wyrażonej w EURO przyjmuje się średni kurs tej waluty ogłoszony przez Narodowy Bank Polski w tabeli kursów nr 1 każdego roku. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie kas rejestrujących. (Dz. U. Nr 98, poz. 1143) Na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanych dalej "ewidencjonowaniem", dotyczy podatników, u których wysokość obrotów osiągniętych z działalności określonej w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), zwanej dalej "ustawą", w ciągu 1999 r. przekroczyła 40.000 zł. 2. Terminy rozpoczęcia ewidencjonowania przez podatników, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 29 ust. 2c ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 1 lub ust. 6 ustawy z dniem przekroczenia kwoty obrotu, uprawniającej do zwolnienia, są obowiązani do ewidencjonowania również kwot podatku należnego. § 3. 1. W okresie do dnia 31 grudnia 2000 r. zwalnia się z obowiązku określonego w art. 29 ust. 1 ustawy podatników opłacających podatek dochodowy w formie karty podatkowej. 2. Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. obowiązani są do ewidencjonowania z dniem przekroczenia w roku podatkowym obrotu z działalności określonej w art. 29 ust. 1 ustawy w wysokości 20 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 1. § 4. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania następujących podatników: 1) świadczących usługi łączności, 2) świadczących usługi komunalne materialne, z wyłączeniem sprzedaży gazu płynnego, oraz usługi niematerialne, z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych. 2. Zwolnienie określone w ust. 1 stosuje się, jeżeli udział wartości tych usług był wyższy od 70% ogólnego obrotu podatnika z tytułu działalności wymienionej w art. 29 ust. 1 ustawy. § 5. W okresie do dnia 31 grudnia 2000 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż dokonywaną przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży towarów, z wyjątkiem sprzedaży paliw płynnych. § 6. Podatnicy prowadzący sprzedaż gazu płynnego, świadczący usługi przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji podmiejskiej i międzymiastowej są obowiązani do ewidencjonowania od momentu dokonania pierwszej sprzedaży. § 7. W okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania czynności wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 8. 1. Odliczenie, o którym mowa w art. 29 ust. 2b ustawy, zwane dalej "odliczeniem", może być dokonane w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiące następujące po miesiącu, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie; podstawą do odliczenia jest dowód zapłaty całej należności za kasę rejestrującą. 2. Kwota dokonanego w danym miesiącu odliczenia, z tytułu nabycia kas rejestrujących, nie może być wyższa od kwoty różnicy między podatkiem należnym a naliczonym w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2 ustawy; w przypadku określonym w art. 21 ust. 2 ustawy kwota odliczenia zwiększa kwotę różnicy podatku w trzech równych częściach miesięcznych. § 9. 1. Dokonanie odliczenia następuje pod warunkiem złożenia przez podatnika w urzędzie skarbowym, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemnego oświadczenia o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania do ewidencjonowania. 2. W terminach wynikających z § 1-6 podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencjonowanie w każdym miesiącu przy zastosowaniu co najmniej 1/20 (w zaokrągleniu w górę do liczb całkowitych) liczby kas, która została zgłoszona przez podatnika w urzędzie skarbowym, we wszystkich miejscach sprzedaży i świadczenia usług, na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania. Od pierwszego dnia każdego następnego miesiąca podatnicy obowiązani są wprowadzić do ewidencjonowania kolejne kasy, w liczbie nie mniejszej niż liczba kas zainstalowanych w pierwszym miesiącu ewidencjonowania. 3. Odliczenia mogą dokonać podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie nie później niż w obowiązującym ich terminie, przy użyciu kas rejestrujących spełniających określone odrębnymi przepisami kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunki stosowania tych kas przez podatników. 4. Podatnicy obowiązani są do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadku, gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania: 1) zaprzestaną ich używania, 2) zaprzestaną działalności, 3) nastąpi otwarcie likwidacji, 4) zostanie ogłoszona upadłość, 5) nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. 5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, powstaje po upływie 30 dni od dnia, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie zwrotu. § 10. Przepisy § 8 ust. 1 i § 9 stosuje się odpowiednio do zwrotu kwoty, o której mowa w art. 29 ust. 2c ustawy. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1999 r. (poz. 1143) Załącznik nr 1 TERMINY ROZPOCZĘCIA EWIDENCJONOWANIA PRZY ZASTOSOWANIU KAS REJESTRUJĄCYCH W 2000 R. Lp.Terminy rozpoczęcia ewidencjonowaniaWielkość obrotu osiągnięta przez podatników w 1999 r., która zobowiązuje do ewidencjonowania w 2000 r. 1od 1 lutegoponad 60.000 2od 1 marcapowyżej 58.000 do 60.000 3od 1 kwietniapowyżej 56.000 do 58.000 4od 1 majapowyżej 54.000 do 56.000 5od 1 czerwcapowyżej 52.000 do 54.000 6od 1 lipcapowyżej 50.000 do 52.000 7od 1 sierpniapowyżej 48.000 do 50.000 8od 1 wrześniapowyżej 46.000 do 48.000 9od 1 październikapowyżej 44.000 do 46.000 10od 1 listopadapowyżej 42.000 do 44.000 11od 1 grudniapowyżej 40.000 do 42.000 Załącznik nr 2 WYKAZ CZYNNOŚCI ZWOLNIONYCH DO DNIA 31 GRUDNIA 2000 R. Z OBOWIĄZKU EWIDENCJONOWANIA PRZY ZASTOSOWANIU KAS REJESTRUJĄCYCH 1. Sprzedaż towarów i świadczenie usług na rzecz pracowników podatnika. 2. Sprzedaż nieruchomości i świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z wyłączeniem płatności dokonywanych czekiem, bankową kartą płatniczą lub kredytową. 3. Świadczenie usług niematerialnych, z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych. 4. Przyjmowanie należności związanych z wykonywaniem usług przewozu osób przez rewizorów, a w przypadku transportu kolejowego - również przez konduktorów. 5. Świadczenie usług finansowych, pocztowych i kurierskich, telekomunikacyjnych, dostaw wody i ciepła, gazu przewodowego, energii elektrycznej, usług odprowadzania i oczyszczania ścieków, usuwania śmieci i nieczystości, usług kominiarskich, a także innych usług komunalnych materialnych, z wyłączeniem sprzedaży gazu płynnego. 6. Sprzedaż nieprzetworzonych produktów rolnych i hodowlanych, warzyw i owoców dokonywana przez rolników, użytkowników działek przyzagrodowych i ogródków działkowych, usługi weterynaryjne oraz usługi związane z chowem i hodowlą zwierząt. 7. Sprzedaż biletów komunikacji lotniczej. 8. Czynności wymienione w art. 2 ust. 2 i 3 ustawy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie ustalenia listy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, do których stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%. (Dz. U. Nr 98, poz. 1144) Na podstawie art. 50 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się listę towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej, do których stosuje się stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0%, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1999 r. (poz. 1144) LISTA TOWARÓW PRZEZNACZONYCH NA CELE OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKĘ PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG W WYSOKOŚCI 0% I. Sprzęt przewozowo-samochodowy 1. Pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne (gaśnicze, rozpoznawcze, drabiny samochodowe, techniczne, chemiczne, ekologiczne, dźwigi i podnośniki, cysterny, sanitarki) oraz fabrycznie wykonane i oznakowane pojazdy straży pożarnej. 2. Sprzęt pływający, statki pożarnicze, łodzie, pontony i silniki oraz statki powietrzne dla ratownictwa i gaszenia pożarów. II. Sprzęt łączności 1. Radiotelefony różnych typów wraz z osprzętem. 2. Sprzęt łączności przewodowej. 3. Zestawy komputerowe z urządzeniami peryferyjnymi, oprogramowanie. 4. Urządzenia dyspozytorskie i aparatownie. 5. Zestawy antenowe. 6. Sprzęt do radiowej łączności trankingowej. III. Materiały i środki wyposażenia specjalistycznego 1. Sprzęt ochrony osobistej: kombinezony, kamizelki, pasy ratunkowe i okulary. 2. Aparaty oddechowe z maskami. 3. Sprzęt burzący: piły spalinowe i elektryczne, rozpieracze i poduszki hydrauliczne, młoty pneumatyczne, narzędzia hydrauliczne uniwersalne, siekierołomy. 4. Zapory pływające i sprzęt do likwidacji zagrożeń ekologicznych i chemicznych: pompy chemiczne do paliw, kwasów lub ługów, separatory i skimery olejowe wraz z oprzyrządowaniem. 5. Wykrywacze gazów, temperatury i bezruchu, radiometry, pirometry, kamery termowizyjne. 6. Urządzenia oddymiające i zadymiające. 7. Wytwornice, agregaty i generatory pianowe. 8. Prądownice strażackie, działka wodne i wodno-pianowe. 9. Podręczny sprzęt gaśniczy: gaśnice, agregaty gaśnicze, hydronetki, tłumnice, bosaki, szafki hydrantowe. 10. Węże pożarnicze (ssawne i tłoczne) oraz armatura wodna: łączniki, zbieracze, zasysacze, stojaki hydrantowe, rozdzielacze, zwijadła, zbiorniki wolno stojące. 11. Drabiny pożarnicze przenośne: przystawne, wysuwane i zestawiane. 12. Sprężarki, ładowarki i przetłaczarki do butli gazowych wysokociśnieniowych. 13. Sprzęt ratowniczy: aparaty, skokochrony, wory, rękawy, linki ratownicze, ratowniczy sprzęt wysokogórski i dla płetwonurków. 14. Chemiczne środki gaśnicze, sorbenty, neutralizatory i odkażacze, środki zwilżające i modyfikujące. 15. Sprzęt kontrolno-pomiarowy stanowisk badawczych. 16. Pompy i autopompy pożarnicze. 17. Agregaty prądotwórcze i oświetleniowe oraz siłownie energetyczne. 18. Sprzęt i środki do uszczelniania i ograniczania przemieszczania się materiałów niebezpiecznych. IV. Wyposażenie zabezpieczające 1. Pojazdy i samochody specjalistyczne: kasyna polowe, chłodnie, piece piekarskie polowe, urządzenia dezynfekcyjno-kąpielowe, łaźnie polowe, przyczepy, naczepy i kontenery pożarnicze wraz z wyposażeniem. 2. Polowe wyposażenie gastronomiczne: kuchnie polowe, termosy polowe, polowe podgrzewacze i rozdzielacze wody, namioty sypialne, techniczne i do kuchni polowych, kasyna polowe, garnki, menażki, niezbędniki. 3. Wyposażenie samochodów sanitarnych. V. Materiały pędne i smary Paliwa i smary z wyłączeniem wyrobów objętych podatkiem akcyzowym. VI. Pozostałe towary 1. Urządzenia szkolno-treningowe: trenażery, ścieżki biegowe, urządzenia wydolnościowe i do pomiaru masy ciała, drobny sprzęt sportowy oraz przeszkody i urządzenia torów ćwiczeń sportowo-pożarniczych. 2. Umundurowanie, odzież specjalna i ochronna, wyekwipowanie osobiste strażaka Państwowej Straży Pożarnej według obowiązujących norm i wyposażenie specjalistyczne strażaka oraz odznaki, odznaczenia i dystynkcje. 3. Wyposażenie stacji diagnostycznych, stacji przeciwgazowych - przeciwdymowych, warsztatów łączności i ćwiczebnych komór gazowych. 4. Urządzenia sygnalizacyjno-ostrzegawcze do oznakowania pojazdów uprzywilejowanych w ruchu i terenów akcji ratowniczo-gaśniczych. 5. Podwozia oraz nadwozia samochodowe i przyczepy pod zabudowę na pojazdy dla straży pożarnej. VII. Inne Części zamienne, podzespoły, zespoły i materiały do sprzętu wymienionego w niniejszym załączniku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 24 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za czynności organów dozoru technicznego. (Dz. U. Nr 98, poz. 1145) Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat za czynności organów dozoru technicznego (Dz. U. Nr 156, poz. 1025 i z 1998 r. Nr 161, poz. 1082) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 listopada 1999 r. (poz. 1145) WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA CZYNNOŚCI ORGANÓW DOZORU TECHNICZNEGO 1. Opłata roczna z tytułu wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami podlegającymi dozorowi technicznemu wynosi: Lp.Rodzaj urządzenia technicznegoParametry techniczneStawka w złotych dla urządzeń pod dozorem pełnym 102,00238,00408,00578,0068,00 Stawka w złotych dla urządzeń pod dozorem ograniczonym 76,50178,50306,00433,5051,00 12345678 URZĄDZENIA CIŚNIENIOWE 1Kotły parowe i cieczowe (w tym wodne)powierzchni ogrzewalna m2*do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 125powyżej 125 do 1000za każde dalsze 500 2Autoklawypojemność w m3do 5powyżej 5 do 15powyżej 15 do 25powyżej 25 do 100za każde dalsze 100 3Stałe zbiorniki ciśnieniowepojemność w m3do 5powyżej 5 do 15powyżej 15 do 25powyżej 25 do 100za każde dalsze 100 4Zbiorniki bezciśnieniowe i ciśnieniowe (o ciśnieniu do 0,07 MPa) do magazynowania materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących lub żrącychpojemność w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100powyżej 100 do 1000za każde dalsze 1000 5Zbiorniki sprężonego powietrza w pojazdach szynowych i samochodowychpojemność w m3do 2 6Zbiorniki przenośne (bez butli)pojemność w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100 7Wytwornice acetylenuładunek karbidu w kgdo 2powyżej 2 do 5powyżej 5 do 10powyżej 10 do 50za każde dalsze 50 8Rurociągi parowe łączące kocioł z turbiną w bloku energetycznymdługość w m b.do 100powyżej 100 do 250powyżej 250 do 500za każde dalsze 250 9Zbiorniki do transportu materiałów niebezpiecznych: 1) w ruchu kolejowympojemność w m3do 5powyżej 5 do 65powyżej 65 2) w ruchu drogowympojemność w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 10Zbiorniki do transportu materiałów sypkich: 1) w ruchu kolejowympojemność w m3do 5powyżej 5 do 65powyżej 65 2) w ruchu drogowympojemność w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 DŹWIGNICE 11Wciągniki i wciągarkiudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 10powyżej 10 do 100za każde dalsze 50 12Suwniceudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 10powyżej 10 do 50powyżej 50 do 100za każde dalsze 50 13Żurawieudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 8powyżej 8 do 40powyżej 40 do 100za każde dalsze 50 14Układnice magazynowe i toroweudźwig w tonachdo 3,2powyżej 3,2 15Wyciągi towarowe (w tym wyciągi statków)udźwig w tonachdo 10powyżej 10 do 50za każde dalsze 50 16Podesty ruchomeudźwig w tonachdo 0,5powyżej 0,5 17Dźwignice linotoroweudźwig w tonachdo 10powyżej 10 18Urządzenia do manipulacji konteneramiudźwig w tonachdo 10powyżej 10 do 100powyżej 100 19Urządzenia ciągów technologicznych przeładowczych, składające się z urządzeń załadowczych, wyładowczych lub podających ładunkiwydajność w tonach na godzinędo 100powyżej 100 do 300powyżej 300 do 1000powyżej 1000 do 3000za każde dalsze 1000 DŹWIGI 20Dźwigi przeznaczone do przemieszczania osób lub ładunków, z wyjątkiem dźwigów budowlanych i dźwigów przeznaczonych wyłącznie dla osób niepełnosprawnychilość przystankówdo 2powyżej 2 do 6powyżej 6 do 12powyżej 12 do 20za każde dalsze 5 21Dźwigi budowlaneudźwig w tonachdo 0,6powyżej 0,6 do 1powyżej 1 22Urządzenia dostosowane wyłącznie do przemieszczania osób niepełnosprawnychudźwig w tonachdo 0,15powyżej 0,15 PRZENOŚNIKI 23Przenośniki kabinoweilość przystankówdo 5powyżej 5 do 12powyżej 12 24Schody ruchome i chodniki ruchomedługość w mdo 6powyżej 6 25Koleje linowe:liczba godzin 1. o ruchu sezonowym: a) krzesełka 1-osobowe× 19 b) krzesełka wieloosobowe× 23 2. o ruchu całorocznym: a) towarowe× 54 b) osobowe: - kabinowe× 54 - krzesełkowe: - 1-osobowe× 38 - wieloosobowe× 46 26Wyciągi narciarskie:liczba godzin 1. o niskim prowadzeniu liny: a) bez podpór× 5 b) z podporami× 8 2. o wysokim prowadzeniu liny: a) o długości do 750 m z orczykiem: - 1-osobowym× 9 - 2-osobowym× 10 b) o długości powyżej 750 m× 11 27Wyciągi saneczkowe:liczba godzin a) o długości do 300 m× 8 b) o długości powyżej 300 m× 12 UWAGI: Dla kotłów parowych lub cieczowych, dla których wytwórca nie określa powierzchni ogrzewalnej, a jedynie moc, należy stosować następujący przelicznik: - dla kotłów olejowych lub gazowych 1 kW = 0,05 m2 p.o. - dla kotłów gazowych kondensacyjnych 1 kW = 0,07 m2 p.o. - dla kotłów elektrycznych 1 kW = 0,1 m2 p.o. 2. Opłata roczna z tytułu wykonywania dozoru technicznego w zakładach uprawnionych do: a) wytwarzania materiałów, elementów lub urządzeń technicznych bądź dokonywania napraw urządzeń technicznych, w zależności od liczby zatrudnionych osób bezpośrednio związanych z wytwarzaniem bądź dokonywaniem napraw urządzeń, wynosi: - do 3 osób - 204,00 zł, - od 4 do 8 osób - 612,00 zł, - od 9 do 20 osób - 1 496,00 zł, - od 21 do 50 osób - 2 788,00 zł, - od 51 do 100 osób - 4 080,00 zł, - powyżej 100 osób - 5 440,00 zł, b) wykonywania chemicznego czyszczenia i trawienia urządzeń technicznych wynosi: - 816,00 zł. 3. Opłata za sprawdzenie przez organy dozoru technicznego kwalifikacji w celu nadania uprawnień wynosi: a) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na obsługującego urządzenia techniczne (z wyłączeniem osób obsługujących urządzenia energetyczne) i wydanie zaświadczenia uprawniającego: - 68,00 zł, b) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na konserwującego urządzenia techniczne i wydanie zaświadczenia uprawniającego: - 136,00 zł, c) za sprawdzenie kwalifikacji osoby napełniającej zbiorniki przenośne lub zbiorniki transportowe oraz zbiorniki ciśnieniowe służące do napędu pojazdów i wydanie zaświadczenia uprawniającego: - 68,00 zł, d) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na spawacza i wydanie zaświadczenia uprawniającego: - na podstawie egzaminu ponadpodstawowego uprawniającego lub rozszerzającego, dla jednej grupy materiałów, metody spawania oraz zakresu grubości, pozycji i rodzaju złącza: - 272,00 zł, - na podstawie egzaminu ponadpodstawowego uprawniającego dla każdej następnej grupy materiałów, pozycji i rodzaju złącza - dodatkowo: - 102,00 zł, e) za przedłużenie ważności posiadanych uprawnień, połączone ze sprawdzeniem kwalifikacji spawacza: - 136,00 zł, f) za wystawienie duplikatu uprawnienia obsługującemu, konserwującemu, napełniającemu lub spawaczowi urządzeń technicznych oraz poświadczenia dla zbiornika ciśnieniowego służącego do napędu pojazdu: - 34,00 zł. 4. Stawka za jedną godzinę pracy, za czynności organów dozoru technicznego, dla których nie są przewidziane opłaty roczne, wynosi: - 68,00 zł. 5. Opłata za wystawienie duplikatu książki rewizyjnej urządzenia technicznego wynosi: - 78,00 zł. 6. Opłata za wydanie dokumentu uprawniającego wytwórcę zagranicznego wytwarzającego urządzenia techniczne, materiały lub elementy, stanowiące przedmiot eksportu do Polski, wynosi: Lp.Wytwórcy urządzeń technicznych, elementów i materiałów*)Uprawnienie do wytwarzania lub przywrócenie uprawnieniaPrzedłużenie lub rozszerzenie uprawnienia do wytwarzania stawka w USD 1Zatrudniający do 50 pracowników1 000500 2Zatrudniający od 51 do 100 pracowników2 0001 000 3Zatrudniający powyżej 100 pracowników3 0001 500 *) Dla wytwórców elementów urządzeń i drobnych urządzeń można w uzasadnionych wypadkach (np. małe dostawy) w drodze negocjacji obniżyć stawkę o 50%. 7. Opłata za wykonanie czynności organów dozoru technicznego, związanych z uprawnianiem wytwórców zagranicznych, za jeden dzień pracy komisji wynosi: - 1 100 USD. 8. Opłata za wykonanie czynności organów dozoru technicznego na rzecz kontrahenta zagranicznego, za które nie pobiera się opłaty ustalonej w pkt 7 załącznika, wynosi 60 USD za jedną osobogodzinę. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 30 listopada 1999 r. w sprawie nadawania Medalu Wojska Polskiego. (Dz. U. Nr 98, poz. 1146) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 3 września 1999 r. o ustanowieniu Medalu Wojska Polskiego (Dz. U. Nr 84, poz. 936) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie Medalu Wojska Polskiego, w tym organy uprawnione do występowania z wnioskiem o nadanie Medalu oraz terminy rozpatrzenia wniosku, 2) wzór wniosku o nadanie Medalu Wojska Polskiego oraz wzór legitymacji potwierdzającej jego nadanie, 3) sposób wręczania i zasady noszenia Medalu Wojska Polskiego, 4) sposób ewidencjonowania osób wyróżnionych Medalem Wojska Polskiego. § 2. 1. Medal Wojska Polskiego, zwany dalej "Medalem", nadaje Minister Obrony Narodowej z własnej inicjatywy lub na wniosek: 1) sekretarza lub podsekretarzy stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, 2) Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, 3) dowódców rodzajów Sił Zbrojnych. 2. W stosunku do obywatela polskiego zamieszkałego poza granicami Polski z wnioskiem o nadanie Medalu może wystąpić również attaché wojskowy polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego. § 3. 1. Wniosek o nadanie Medalu składa się do dyrektora departamentu w Ministerstwie Obrony Narodowej właściwego do spraw kadrowych, nie później niż na cztery miesiące przed przewidywanym terminem jego wręczenia. 2. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Dyrektor departamentu, o którym mowa w § 3 ust. 1: 1) przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej wniosek o nadanie Medalu do wstępnej akceptacji, 2) po zaakceptowaniu wniosku przez Ministra Obrony Narodowej zwraca się do Ministerstwa Spraw Zagranicznych o uzyskanie zgody odpowiednich władz obcego państwa na przyjęcie Medalu przez osobę przewidzianą do uhonorowania. § 5. 1. Wniosek o nadanie Medalu powinien być rozpatrzony przez Ministra Obrony Narodowej nie później niż w ciągu trzech miesięcy od jego złożenia przez wnioskodawcę, chyba że dotrzymanie tego terminu nie jest możliwe z uwagi na konieczność oczekiwania na zgodę odpowiednich władz obcego państwa, o której mowa w § 4 pkt 2. 2. O negatywnym rozpatrzeniu wniosku wnioskodawcę informuje się pisemnie. 3. Nadanie Medalu następuje w drodze decyzji Ministra Obrony Narodowej. § 6. 1. Odznakę Medalu, wraz z legitymacją potwierdzającą jego nadanie, wręcza Minister Obrony Narodowej lub, w jego imieniu, osoba uprawniona do występowania z wnioskiem o nadanie, a poza granicami kraju - także kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub kierownik urzędu konsularnego. 2. Wręczenia należy dokonać w sposób i w okolicznościach zapewniających uroczysty charakter tego aktu. 3. Wręczenie poprzedza się odczytaniem wyciągu z decyzji Ministra Obrony Narodowej o nadaniu Medalu i wypowiedzeniem formuły "W imieniu Ministra Obrony Narodowej wręczam ......................". 4. Wzór legitymacji, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 7. 1. Odznakę Medalu nosi się na lewej stronie piersi, po orderach i odznaczeniach państwowych, chyba że przepisy państwa, z którego pochodzi osoba uhonorowana, określają to inaczej. 2. Zamiast odznaki Medalu można nosić baretkę. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 8. Ewidencja osób wyróżnionych Medalem jest prowadzona w departamencie Ministerstwa Obrony Narodowej właściwym do spraw kadrowych i obejmuje dane dotyczące osoby, zawarte we wniosku, o którym mowa w § 2. § 9. W przypadku zgubienia lub zniszczenia odznaki Medalu albo legitymacji potwierdzającej jego nadanie, na wniosek osoby wyróżnionej, można wydać odznakę Medalu lub wtórnik legitymacji. Ponowne wydanie odznaki następuje za zwrotem kosztów jej wytworzenia. Wydanie wtórnika legitymacji następuje nieodpłatnie. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1146) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR LEGITYMACJI MEDALU WOJSKA POLSKIEGO Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 3 grudnia 1999 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie wychowankom opuszczającym niektóre placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne, zakłady dla nieletnich oraz rodziny zastępcze. (Dz. U. Nr 98, poz. 1147) Na podstawie art. 31c ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje sprawy dotyczące udzielania pomocy w integracji ze środowiskiem oraz w usamodzielnieniu się, zwanej dalej "pomocą w usamodzielnieniu", wychowankowi opuszczającemu placówkę opiekuńczo-wychowawczą, resocjalizacyjną lub zakład dla nieletnich, w których objęty był opieką całkowitą, albo rodzinę zastępczą, zwanemu dalej "usamodzielnianym wychowankiem", obejmujące: 1) rodzaje placówek, których usamodzielniani wychowankowie uprawnieni są do korzystania z pomocy w usamodzielnieniu, 2) warunki i kryteria, które powinien spełniać usamodzielniany wychowanek oraz jego rodzice lub dziadkowie, uprawniające do pomocy w usamodzielnieniu, 3) szczegółowe zasady udzielania pomocy w usamodzielnieniu oraz wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie, 4) wartość i składniki pomocy rzeczowej (wyprawki) dla usamodzielnianego wychowanka opuszczającego placówkę, o której mowa w § 2 pkt 1-7. § 2. Pomoc w usamodzielnieniu przysługuje usamodzielnianemu wychowankowi opuszczającemu rodzinę zastępczą albo następującą placówkę, zwaną dalej "placówką": 1) dom dziecka, 2) rodzinny dom dziecka, 3) specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, 4) placówkę resocjalizacyjną - młodzieżowy ośrodek wychowawczy, 5) pogotowie opiekuńcze, 6) ognisko wychowawcze, młodzieżowy ośrodek socjoterapii - jeżeli usamodzielniany wychowanek objęty jest opieką całkowitą, 7) zakład dla nieletnich. § 3. Pomoc w usamodzielnieniu, w zależności od indywidualnej sytuacji usamodzielnianego wychowanka, polega w szczególności na: 1) pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych przez: a) umożliwienie zamieszkania w mieszkaniu chronionym, nie dłużej niż przez 2 lata, b) całkowite lub częściowe pokrycie wydatków związanych z wynajmem pokoju, nie dłużej niż przez 2 lata, c) ułatwienie pozyskania mieszkania socjalnego z zasobów gminy, d) umożliwienie zamieszkania w bursie lub internacie prowadzonym przez powiat usamodzielnianemu wychowankowi uczącemu się w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej - do czasu ukończenia nauki, e) całkowite lub częściowe pokrycie usamodzielnianemu wychowankowi, studiującemu w szkole wyższej i korzystającemu ze świadczeń na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym, wydatków związanych z zakwaterowaniem w domu akademickim lub w innym miejscu - do czasu ukończenia nauki, 2) pomocy w kontynuowaniu nauki lub w znalezieniu pracy przez: a) pomoc usamodzielnianym wychowankom w uzyskaniu świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów w przypadku kontynuowania nauki w gimnazjum, w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej, b) pomoc w uzyskaniu alimentów, c) pomoc w podjęciu zatrudnienia - we współpracy z powiatowym urzędem pracy, 3) planowym współdziałaniu z usamodzielnianym wychowankiem w usamodzielnieniu się, a w szczególności na: a) pracy socjalnej, w tym w realizacji indywidualnego planu pomocy, zwanego dalej "indywidualnym planem", b) doradztwie i wspieraniu w działaniach, c) poradnictwie w niezbędnym zakresie, a także monitorowaniu procesu usamodzielniania się i integracji ze środowiskiem, d) współdziałaniu i wspieraniu wychowanka w kontaktach z rodziną, 4) przyznaniu specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie, 5) przyznaniu pomocy rzeczowej (wyprawki), o której mowa w § 1 pkt 4. § 4. Pomoc, o której mowa w § 3 pkt 4, przysługuje usamodzielnianemu wychowankowi, jeżeli spełnia następujące warunki: 1) po opuszczeniu placówki lub rodziny zastępczej nie wraca do rodziców ani do dziadków, jest pełnoletni, a jego dochód, jako osoby samotnie gospodarującej i dochód w rodzinie rodziców lub dziadków, nie przekracza kwoty odpowiadającej 200% dochodu określonego zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001), zwanej dalej "ustawą", albo 2) po opuszczeniu rodziny zastępczej lub placówki powraca do rodziców lub dziadków, jest pełnoletni i dochód w rodzinie rodziców lub dziadków, wliczając dochód usamodzielnianego wychowanka, nie przekracza kwoty odpowiadającej 200% dochodu określonego zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy. § 5. 1. Wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego, o którym mowa w § 3 pkt 4, ustala się w kwocie odpowiadającej 300% kwoty bazowej, o której mowa w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" dla celów emerytalno-rentowych, zwanego dalej "kwotą bazową", z zastrzeżeniem § 6. 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się w szczególności na: 1) częściowe pokrycie wydatków związanych ze zdobywaniem lub podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, 2) częściowe pokrycie wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania i zakupem niezbędnych sprzętów, 3) pokrycie bieżących wydatków i kosztów utrzymania w okresie zdobywania lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo poszukiwania pracy, 4) inne wydatki związane z zagospodarowaniem i usamodzielnieniem. 3. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się po opuszczeniu placówki lub rodziny zastępczej, a w przypadku kontynuowania przez usamodzielnianego wychowanka nauki, za jego zgodą, po jej ukończeniu. § 6. 1. Pełnoletniemu wychowankowi rodziny zastępczej, kontynuującemu naukę w gimnazjum, szkole ponadpodstawowej, szkole ponadgimnazjalnej, specjalne świadczenie pieniężne, o którym mowa w § 5, zwiększa się o kwotę stanowiącą iloczyn pomocy pieniężnej otrzymanej przez rodzinę zastępczą w miesiącu poprzedzającym uzyskanie przez wychowanka pełnoletności i liczby miesięcy pozostających do ukończenia nauki. Usamodzielnianemu wychowankowi wypłaca się miesięcznie kwotę odpowiadającą pomocy pieniężnej otrzymanej przez rodzinę zastępczą w miesiącu poprzedzającym uzyskanie przez wychowanka pełnoletności po przedłożeniu na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki w szkole. 2. Pełnoletniemu wychowankowi rodziny zastępczej lub placówki opiekuńczo-wychowawczej, podejmującemu naukę w szkole wyższej, specjalne świadczenie pieniężne, o którym mowa w § 5, zwiększa się o kwotę odpowiadającą iloczynowi 40% kwoty bazowej i liczby miesięcy pozostających do ukończenia nauki w szkole wyższej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat, z zastrzeżeniem ust. 3. Wychowankowi wypłaca się miesięcznie kwotę odpowiadającą 40% kwoty bazowej po przedłożeniu na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki w szkole wyższej. 3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do usamodzielnianego wychowanka, kontynuującego naukę w szkole wyższej, w przypadku gdy pozostaje on wychowankiem placówki opiekuńczo-wychowawczej lub uczęszcza do szkoły wyższej zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie. 4. Specjalne świadczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje niezależnie od pokrycia wydatków, o których mowa w § 3 pkt 1 lit. e). 5. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach, związanych ze stanem zdrowia usamodzielnianego wychowanka lub zdarzeniem losowym, wypłacanie specjalnego świadczenia pieniężnego w części przeznaczonej na kontynuowanie nauki w szkole wyższej może być zawieszone na wniosek usamodzielnianego wychowanka, nie dłużej jednak niż na 2 lata. W tym wypadku osoba kontynuująca naukę może otrzymywać to świadczenie mimo ukończenia 25 lat. 6. W wypadku zawarcia związku małżeńskiego przez usamodzielnianego wychowanka kontynuującego naukę specjalne świadczenie pieniężne wypłaca się, jeżeli dochód w rodzinie tego wychowanka nie przekracza kryterium, o którym mowa w § 4. § 7. 1. Wartość pomocy rzeczowej (wyprawki), o której mowa w § 1 pkt 4, ustala się w kwocie stanowiącej 300% kwoty bazowej. 2. W skład pomocy rzeczowej (wyprawki) wchodzą w szczególności: wyposażenie mieszkania, niezbędny sprzęt domowy i pomoce naukowe. 3. Składniki pomocy rzeczowej (wyprawki) ustala się w indywidualnym planie w zależności od potrzeb usamodzielnianego wychowanka. § 8. 1. Dyrektor placówki, o której mowa w § 2, lub rodzina zastępcza informuje kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie, zwanego dalej "powiatowym centrum", o terminie opuszczenia placówki lub rodziny zastępczej przez usamodzielnianego wychowanka oraz inicjuje współpracę w procesie usamodzielniania. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zostać przekazana nie później niż na 6 miesięcy przed przewidywanym terminem opuszczenia placówki przez usamodzielnianego wychowanka. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może ulec skróceniu. 3. Termin, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy usamodzielnianych wychowanków opuszczających zakłady dla nieletnich. Dyrektor zakładu dla nieletnich informuje kierownika powiatowego centrum o przewidywanym terminie opuszczenia zakładu przez usamodzielnianego wychowanka nie później niż w dniu otrzymania postanowienia sądu o zwolnieniu z zakładu. 4. Pomocy w usamodzielnieniu udziela się na wniosek składany przez usamodzielnianego wychowanka, o którym mowa w § 1, jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego do kierownika powiatowego centrum. 5. Formę i zakres pomocy w usamodzielnieniu ustala się w indywidualnym planie, biorąc pod uwagę sytuację usamodzielnianego wychowanka, warunki materialne i socjalne rodziców lub dziadków oraz występowanie patologii w rodzinie. 6. Indywidualny plan opracowuje, w uzgodnieniu z usamodzielnianym wychowankiem, pracownik socjalny powiatowego centrum we współpracy z pedagogiem, wychowawcą lub pracownikiem socjalnym opuszczanej placówki, rodziną zastępczą lub wskazaną przez usamodzielnianego wychowanka osobą zainteresowaną jego sytuacją. W opracowaniu planu mogą uczestniczyć rodzice lub dziadkowie wychowanka. 7. Usamodzielniany wychowanek lub jego przedstawiciel ustawowy albo opiekun prawny akceptuje na piśmie ustalenia zawarte w indywidualnym planie przed opuszczeniem placówki, o której mowa w § 2, lub rodziny zastępczej. 8. Indywidualny plan może podlegać weryfikacji przez kierownika powiatowego centrum odpowiednio do zmieniającej się sytuacji usamodzielnianego wychowanka w uzgodnieniu z tym wychowankiem lub z jego przedstawicielem ustawowym albo z opiekunem prawnym. § 9. 1. Pomocy w usamodzielnieniu udziela, w drodze decyzji administracyjnej, starosta właściwy ze względu na siedzibę placówki lub miejsce zamieszkania rodziny zastępczej, nie później niż w ciągu 50 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 8 ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy usamodzielniany wychowanek usamodzielnia się w powiecie innym niż powiat właściwy ze względu na siedzibę placówki, o której mowa w § 2, lub miejsce zamieszkania rodziny zastępczej, powiat, o którym mowa w ust. 1, ustala w drodze porozumienia z powiatem właściwym ze względu na miejsce usamodzielnienia się wychowanka warunki udzielania usamodzielnianemu wychowankowi pomocy i przekazuje środki finansowe na ten cel. 3. W przypadku gdy rodzice lub dziadkowie usamodzielnianego wychowanka zamieszkują w powiecie właściwym ze względu na miejsce pobytu usamodzielnianego wychowanka w rodzinie zastępczej lub placówce, o której mowa w § 2, dane dotyczące ich sytuacji życiowej, dochodowej i majątkowej ustala pracownik socjalny powiatowego centrum właściwego ze względu na miejsce pobytu wychowanka w drodze wywiadu środowiskowego (rodzinnego). 4. W przypadku gdy rodzice lub dziadkowie usamodzielnianego wychowanka zamieszkują w powiecie innym niż powiat właściwy ze względu na położenie placówki, o której mowa w § 2, albo miejsce zamieszkania rodziny zastępczej, dane, o których mowa w ust. 3, ustala w drodze wywiadu środowiskowego (rodzinnego) pracownik socjalny powiatowego centrum, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania rodziców lub dziadków. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 4-7, które wchodzą w życie z mocą od dnia 1 października 1999 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej: w z. J. Staręga-Piasek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 8 grudnia 1999 r. w sprawie przeznaczenia środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na odprawy dla pracowników przemysłu obronnego. (Dz. U. Nr 98, poz. 1148) Na podstawie art. 3 ust. 3 i art. 6b ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) oraz w związku z art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Niewypłacalnymi pracodawcami dla celów przewidzianych w art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 83, poz. 932) są podmioty gospodarki narodowej określone w załącznikach do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 38, poz. 363). 2. Za dzień wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, o której mowa w ust. 1, uważa się datę wejścia w życie rozporządzenia. § 2. Zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych podlega niezaspokojone roszczenie pracownicze, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3 lit. h) ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), należne pracownikom podmiotów, o których mowa w § 1 ust. 1, którzy po ustaniu stosunku pracy z tytułu zwolnień grupowych są uprawnieni do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, przewidzianych w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) i w aktach do niej wykonawczych. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Społecznej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ OBRONY NARODOWEJ z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie przygotowania i przeprowadzenia poboru. (Dz. U. Nr 98, poz. 1149) Na podstawie art. 43 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa sposób wzywania do poboru, dokumenty, jakie poborowi powinni przedstawić przy poborze, sposób przygotowania i przeprowadzenia poboru oraz czynności wojewodów, starostów oraz wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) w tym zakresie. 2. Tryb postępowania przed komisjami poborowymi oraz obowiązki i uprawnienia przewodniczącego i członków tych komisji, a także zasady współdziałania komisji poborowych z wojewodami, organami samorządu terytorialnego i komisjami, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500), regulują odrębne przepisy. Rozdział 2 Wzywanie i zgłaszanie się do poboru § 2. 1. Wojewodowie wzywają do stawienia się do poboru osoby podlegające temu obowiązkowi za pomocą obwieszczeń o poborze. 2. Spełnienie obowiązku stawienia się do poboru oznacza zgłoszenie się poborowego w określonym terminie i miejscu przed powiatową komisją lekarską i powiatową komisją poborową. 3. W obwieszczeniu o poborze wskazuje się: 1) podstawę prawną przeprowadzenia poboru, 2) kategorie osób podlegających poborowi, 3) miejsce i termin stawienia się do poboru, 4) dokumenty i fotografie, które powinny być przedstawione przez poborowych właściwym komisjom, 5) pouczenie o sposobie dopełnienia obowiązku stawienia się do poboru w razie zmiany miejsca zamieszkania, 6) środki egzekucji administracyjnej i sankcje karne za niedopełnienie obowiązku stawienia się do poboru lub przedstawienia odpowiednich dokumentów oraz za odmowę poddania się badaniom lekarskim. 4. Pobór ogłasza się nie później niż na 14 dni przed jego rozpoczęciem. Obwieszczenia wywiesza się w dniu ogłoszenia poboru w miejscach najbardziej uczęszczanych i widocznych. § 3. 1. Wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) wzywają poborowych do zgłoszenia się do poboru również za pomocą wezwań imiennych. Wzór wezwania stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wezwanie imienne do poboru należy doręczyć poborowemu co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem stawienia się do poboru. § 4. Nieotrzymanie wezwania imiennego nie zwalnia poborowego, podlegającego poborowi, od obowiązku stawienia się w terminie i miejscu wskazanym w obwieszczeniu. § 5. 1. Poborowy, który z ważnych przyczyn nie może stawić się do poboru w wyznaczonym terminie i miejscu, obowiązany jest zawiadomić o tym wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące, najpóźniej w dniu, w którym był obowiązany stawić się do poboru, dołączając jednocześnie dokumenty potwierdzające przyczyny niestawiennictwa. 2. Po ustaniu przyczyn niestawiennictwa poborowy powinien niezwłocznie zgłosić się do właściwego wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), który wyznacza mu termin i miejsce stawienia się do poboru. § 6. 1. Poborowy zgłaszający się do poboru po raz pierwszy przedstawia powiatowej komisji lekarskiej: 1) dowód osobisty (w przypadku małoletniego ochotnika - tymczasowy dowód osobisty), 2) posiadane dokumenty lekarskie dotyczące stanu zdrowia, 3) w przypadku małoletniego ochotnika - oświadczenie rodziców (opiekunów) o niezgłaszaniu sprzeciwu co do odbycia przez niego służby wojskowej. 2. Poborowy zgłaszający się do poboru przed komisję lekarską kolejny raz przedstawia tej komisji dowód osobisty i książeczkę wojskową oraz dokumenty lekarskie dotyczące zmian w stanie zdrowia w okresie od poprzedniego poboru. § 7. Dla potrzeb ewidencji wojskowej poborowy, zgłaszający się do poboru po raz pierwszy przedstawia: 1) aktualną fotografię o wymiarach 3 × 4 cm (bez nakrycia głowy), 2) dokumenty stwierdzające wykształcenie lub pobieranie nauki, 3) potwierdzenie zgłoszenia się do rejestracji. § 8. Poborowy zgłaszający się do poboru przed powiatową komisję poborową przedstawia tej komisji dowód osobisty i książeczkę wojskową. Rozdział 3 Przygotowanie i przeprowadzenie poboru oraz czynności organów administracji rządowej, samorządowej i wojskowej w tym zakresie § 9. 1. Pobór przeprowadza się według wojewódzkiego planu poboru, ustalonego przez wojewodę przy współudziale szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego na podstawie pisemnych wniosków wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) oraz wojskowych komendantów uzupełnień. 2. Wnioski wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) dotyczą liczby poborowych podlegających wezwaniu przed powiatową komisję lekarską oraz przed powiatową komisję poborową, a wnioski wojskowych komendantów uzupełnień dotyczą liczby poborowych, którzy stawali już do poboru i ubiegają się o zmianę kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej albo o skierowanie do służby zastępczej. 3. Plan, o którym mowa w ust. 1, obejmuje terminarz zgłaszania się poborowych z poszczególnych gmin województwa do powiatowych komisji lekarskich, zakładający wezwanie co najmniej 25 i nie więcej niż 45 poborowych dziennie, oraz terminarz posiedzeń powiatowych komisji poborowych uzasadniony liczbą wniesionych spraw indywidualnych. 4. Wyciągi z wojewódzkiego planu poboru przesyła się starostom oraz burmistrzom (prezydentom miast) właściwym ze względu na siedziby powiatowych komisji lekarskich i powiatowych komisji poborowych, a także pozostałym burmistrzom (prezydentom miast) oraz wójtom. § 10. 1. Listę poborowych podlegających obowiązkowi stawienia się do poboru przed powiatową komisją lekarską sporządza w 2 egzemplarzach wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na podstawie rejestru przedpoborowych i wykazu osób o nie uregulowanym stosunku do obowiązku służby wojskowej oraz imiennego wykazu poborowych, otrzymanego od wojskowego komendanta uzupełnień - z wykorzystaniem danych osobowych powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności. Wzór listy stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Wojskowy komendant uzupełnień przekazuje imienny wykaz poborowych podlegających wezwaniu do zgłoszenia się przed powiatową komisję lekarską wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) nie później niż na 14 dni przed ogłoszeniem poboru. 3. Listę poborowych sporządza się najpóźniej do dnia ogłoszenia poboru. Jeden egzemplarz listy wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przekazuje powiatowej komisji lekarskiej nie później niż na 7 dni przed rozpoczęciem poboru. 4. Na listę poborowych nie wpisuje się poborowych, którzy już stawali do poboru, lecz obecnie nie zamieszkują na danym terenie. Wykaz poborowych nie wpisanych na listę wójt lub burmistrz (prezydent miasta) przekazuje wojskowemu komendantowi uzupełnień, podając przyczyny niewpisania. 5. Lista poborowych w czasie trwania poboru może być uzupełniona na podstawie dodatkowego imiennego wykazu poborowych, przekazanego jednorazowo przez wojskowego komendanta uzupełnień przewodniczącemu powiatowej komisji lekarskiej oraz właściwemu wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) nie później niż na 14 dni przed zakończeniem pracy powiatowej komisji lekarskiej. 6. Listę poborowych utrzymuje się w stanie aktualnym do czasu zakończenia pracy komisji lekarskich. § 11. Dane zawarte w wojewódzkim planie poboru, listach poborowych oraz księgach orzeczeń lekarskich są informacjami niejawnymi stanowiącymi tajemnicę służbową. § 12. 1. Wojskowy komendant uzupełnień przekazuje wójtowi lub burmistrzowi (prezydentowi miasta) imienny wykaz poborowych podlegających wezwaniu przed powiatową komisję poborową, którzy złożyli wnioski o skierowanie do służby zastępczej, nie później niż na 14 dni przed ogłoszeniem poboru. 2. Wnioski poborowych o skierowanie do służby zastępczej wojskowy komendant uzupełnień przekazuje do rozpatrzenia powiatowej komisji poborowej, a gdy komisja nie urzęduje - przekazuje je odpowiednio staroście albo burmistrzowi (prezydentowi miasta), właściwemu ze względu na siedzibę tej komisji, w terminie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego. § 13. 1. W czasie poboru wojskowy komendant uzupełnień lub osoba przez niego upoważniona wprowadza dane dotyczące poborowych do ewidencji wojskowej oraz wydaje poborowym książeczki wojskowe. 2. Prace związane z wprowadzaniem danych do ewidencji wojskowej i wypełnianiem książeczek wojskowych wykonywane są przy pomocy osób zatrudnionych do tych prac przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu). § 14. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta): 1) ustala przyczyny niezgłoszenia się poborowych i miejsce ich pobytu, a wyniki ustaleń przekazuje przewodniczącemu powiatowej komisji lekarskiej lub powiatowej komisji poborowej, 2) wpisuje poborowych, którzy nie dopełnili obowiązku stawienia się do poboru w wyznaczonym terminie i miejscu, do wykazu osób o nie uregulowanym stosunku do obowiązku służby wojskowej; wykreślenie z wykazu następuje po stawieniu się poborowego do poboru albo po ukończeniu przez niego 24 lat życia, 3) przekazuje właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień imienne zestawienia poborowych, którzy nie stawili się do poboru do końca roku kalendarzowego, w którym ukończyli 24 lata życia, 4) przekazuje właściwemu wojskowemu komendantowi uzupełnień wykaz poborowych, którzy już stawali do poboru, lecz nie zgłosili się na wezwanie do powiatowej komisji lekarskiej lub powiatowej komisji poborowej w czasie przeprowadzanego poboru, 5) przyjmuje od poborowych, po zakończeniu poboru, wnioski o udzielenie odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny i powiadamia o ich złożeniu wojskowego komendanta uzupełnień. § 15. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące zawiadamia w ciągu 3 dni wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego o zgłoszeniu się poborowego po raz pierwszy do poboru. Wzór zawiadomienia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 16. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) współdziała z właściwymi komisjami powiatowymi w zakresie spełniania przez poborowych obowiązku, o którym mowa w § 2 ust. 2. W tym celu deleguje pracownika urzędu gminy, który pełni dyżur w lokalu komisji w dniach przewidzianych w wojewódzkim planie poboru dla tej gminy i prowadzi niezbędną dokumentację gminną. § 17. 1. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) współdziała z wojewodą w przygotowaniu i przeprowadzaniu poboru na obszarze powiatu (miasta na prawach powiatu), w szczególności udziela wojewodzie pomocy w czynnościach mających na celu ustalenie składów osobowych powiatowej komisji lekarskiej i powiatowej komisji poborowej oraz ustalenie możliwości przeprowadzania badań specjalistycznych lub obserwacji szpitalnej poborowych w zakładach opieki zdrowotnej położonych na obszarze powiatu (miasta na prawach powiatu). 2. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) właściwy ze względu na siedziby komisji zapewnia lokal dla każdej powiatowej komisji lekarskiej oraz powiatowej komisji poborowej wraz z wyposażeniem oraz przedmioty niezbędne do pracy tych komisji, a także pomieszczenie wraz z wyposażeniem niezbędne przy wprowadzaniu danych do ewidencji wojskowej. 3. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) zatrudnia, na podstawie umowy o pracę na czas określony lub umowy zlecenia, nie więcej niż cztery osoby do prac związanych z wprowadzaniem danych do ewidencji wojskowej i wypełnianiem książeczek wojskowych osób zgłaszających się do poboru oraz osobę do prowadzenia zajęć świetlicowych w lokalu komisji. § 18. Wojewoda zapewnia lokal dla wojewódzkiej komisji lekarskiej oraz wojewódzkiej komisji poborowej wraz z wyposażeniem oraz przedmioty niezbędne do pracy komisji. § 19. Wojewoda, w miarę potrzeby, zapewnia szkolenie osób wchodzących w skład komisji lekarskich i komisji poborowych oraz pracowników urzędów gmin i miast prowadzących sprawy poboru. § 20. Dokumentację poboru po jego zakończeniu przechowuje odpowiednio starosta, prezydent miasta albo burmistrz, właściwy ze względu na siedzibę komisji. Rozdział 4 Przepis końcowy § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Obrony Narodowej z dnia 25 listopada 1999 r. (poz. 1149) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 LISTA POBOROWYCH Lp.Nr pozycji z księgi orzeczeń lekarskichNazwisko i imię oraz imię ojcaRok urodzeniaMiejsce stałego lub czasowego pobytu (dokładny adres)Data stawienia się do poboruKategoriaNr książeczki wojskowejUwagi, adnotacje dotyczące przyczyn dopisania lub skreślenia z listy, adnotacje o odwołaniach, sprzeciwach, zmianie orzeczenia itp. 123456789 Załącznik nr 3 (str. 1) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO z dnia 12 listopada 1999 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie dóbr kultury. (Dz. U. Nr 98, poz. 1150) 1. Na podstawie art. 149 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173), 2) ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), 3) ustawą z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), 4) ustawą z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 56, poz. 322), 5) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 6) ustawą z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24), 7) ustawą z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), 8) ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741), 9) ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), i zmian wynikających z przepisów wydanych przed dniem ogłoszenia jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 73 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48), który stanowi: "Art. 73. 1. a) Kto uszkodzi lub zniszczy zabytek, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny. 2. b) Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do 6 miesięcy albo grzywny."; 2) art. 57 i 60 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173), które stanowią: "Art. 57. 1. Organy prowadzące na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48) rejestr zabytków sporządzą i przekażą dane oraz dokumentację dotyczące materiałów archiwalnych zarejestrowanych w rejestrze zabytków - Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych. 2. Materiały archiwalne, o których mowa w ust. 1, wpisane dotychczas do rejestru zabytków ulegają skreśleniu z tego rejestru i podlegają wpisowi odpowiednio do właściwego rejestru, zgodnie z przepisami ustawy. 3. Termin i tryb przekazania Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych danych i dokumentacji, o których mowa w ust. 1, określają Ministrowie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Kultury i Sztuki. 4. W stosunku do materiałów archiwalnych znajdujących się w rejestrze zabytków do chwili przekazania danych i dokumentacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie zabytków." "Art. 60. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1984 r."; 3) art. 80 i 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), które stanowią: "Art. 80. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnień, o których mowa w art. 1–43 pkt 1 i w art. 44–79, zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie upoważnień w brzmieniu określonym ustawą. Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r."; 4) art. 47 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198), który stanowi: "Art. 47. Ustawa wchodzi w życie z dniem 27 maja 1990 r."; 5) art. 2 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 56, poz. 322), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 6) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 7) art. 39 i 40 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24), które stanowią: "Art. 39. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze dotyczące muzeów, wydane na podstawie ustawy wymienionej w art. 35, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli nie są z nią sprzeczne. Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 8) art. 5 § 1 pkt 8 i art. 18 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), które stanowią: Art. 5. § 1. Pozostawia się w mocy następujące przepisy: "8) art. 74 ust. 3 i art. 76 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 5, poz. 24)," "Art. 18. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r."; 9) art. 242 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741), który stanowi: "Art. 242. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."; 10) art. 150 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), który stanowi: "Art. 150. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 26, art. 128 pkt 2, art. 139 pkt 1 i 10, art. 145 ust. 2 i 4, art. 146 ust. 2 i 4 oraz art. 147 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, i art. 34 pkt 1, art. 36 pkt 23, art. 48 pkt 1 i 3, art. 84, art. 97 pkt 1-3, 5-10 i 12-36 oraz art. 139 pkt 9 lit. a), które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r."; 11) art. 105 i art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872), które stanowią: "Art. 105. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienionych ustawą kompetencyjną, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r., zachowują moc dotychczasowe akty wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z ustawami." "Art. 110. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 108, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r." Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego: A. Zakrzewski Załącznik do obwieszczenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 12 listopada 1999 r. (poz. 1150) USTAWA z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury. 1) Rozdział I Przepisy ogólne Art. 1. 2) 1. Dobra kultury są bogactwem narodowym i powinny być chronione przez wszystkich obywateli. 2. 3) Organy rządowe i samorządowe są zobowiązane do zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych dla ochrony dóbr kultury. 3. Obowiązkiem właścicieli i użytkowników jest utrzymanie należących do nich dóbr kultury we właściwym stanie. Art. 2. Dobrem kultury w rozumieniu ustawy jest każdy przedmiot ruchomy lub nieruchomy, dawny lub współczesny, mający znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego ze względu na jego wartość historyczną, naukową lub artystyczną. Art. 3. 1. 4) Celem ochrony dóbr kultury jest ich zachowanie, należyte utrzymanie oraz społecznie celowe wykorzystanie i udostępnienie dla celów naukowych, dydaktycznych i wychowawczych, tak aby służyły nauce oraz popularyzacji wiedzy i sztuki, stanowiły trwały element rozwoju kultury i były czynnym składnikiem życia współczesnego społeczeństwa. 2. Ochrona dóbr kultury polega na zabezpieczeniu ich przed zniszczeniem, uszkodzeniem, dewastacją, zaginięciem lub wywozem za granicę, na zapewnieniu im warunków trwałego zachowania, na opracowaniu dokumentacji naukowej, ewidencji i rejestracji oraz na ich konserwacji, restauracji lub odbudowie, opartych na zasadach naukowych. Rozdział II Przedmiot ochrony Art. 4. Ochronie prawnej, przewidzianej w przepisach ustawy, podlegają następujące dobra kultury, zwane w ustawie "zabytkami": 1) wpisane do rejestru zabytków, 2) 5) wpisane w muzeach do inwentarza i wchodzące w skład bibliotek, z wyjątkiem materiałów wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego, których ochronę regulują odrębne przepisy, 3) 6) inne, jeżeli ich charakter zabytkowy jest oczywisty, o ile nie podlegają ochronie na podstawie odrębnych przepisów. Art. 5. 7) Pod względem rzeczowym przedmiotem ochrony mogą być w szczególności: 1) dzieła budownictwa, urbanistyki i architektury, niezależnie od ich stanu zachowania, jak historyczne założenia urbanistyczne miast i osiedli, parki i ogrody dekoracyjne, cmentarze, budowle i ich wnętrza wraz z otoczeniem oraz zespoły budowlane o wartości architektonicznej, a także budowle mające znaczenie dla historii budownictwa; 2) obiekty etnograficzne, jak typowe układy zabudowy osiedli wiejskich i budowle wiejskie szczególnie charakterystyczne oraz wszelkie urządzenia, narzędzia i przedmioty będące świadectwem gospodarki, twórczości artystycznej, pojęć, obyczajów i innych dziedzin kultury ludowej; 3) dzieła sztuk plastycznych - rzeźby, malarstwa, dekoracji, grafiki i iluminatorstwa, rzemiosł artystycznych, broni, strojów, numizmatyki i sfragistyki; 4) pamiątki historyczne, jak militaria ruchome, pola bitew, miejsca upamiętnione walkami o niepodległość i sprawiedliwość społeczną, obozy zagłady oraz inne tereny, budowle i przedmioty związane z ważnymi wydarzeniami historycznymi lub z działalnością instytucji i wybitnych osobistości historycznych; 5) obiekty archeologiczne i paleontologiczne, jak ślady terenowe pierwotnego osadnictwa i działalności człowieka, jaskinie, kopalnie pradziejowe, grodziska, cmentarzyska, kurhany oraz wszelkie wytwory dawnych kultur; 6) obiekty techniki i kultury materialnej, jak stare kopalnie, huty, warsztaty, budowle, konstrukcje, urządzenia, środki transportu, maszyny, narzędzia, instrumenty naukowe i wyroby szczególnie charakterystyczne dla dawnych i nowoczesnych form gospodarki, techniki i nauki, gdy są unikatami lub wiążą się z ważnymi etapami postępu technicznego; 7) rzadkie okazy przyrody żywej lub martwej, jeżeli nie podlegają przepisom o ochronie przyrody; 8) materiały biblioteczne, jak rękopisy, autografy, iluminacje, starodruki, pierwodruki, druki-unikaty i inne cymelia, mapy, plany, nuty, ryciny, inne zapisy obrazu lub dźwięku, instrumentaria, oprawy; 9) 8) kolekcje i zbiory, posiadające wartość artystyczną lub historyczną jako całość, niezależnie od rodzaju i wartości poszczególnych składników, jeżeli nie wchodzą w skład narodowego zasobu archiwalnego; 10) pracownie i warsztaty wybitnych twórców i działaczy, jak również dokumenty i przedmioty związane z ich życiem i działalnością; 11) inne przedmioty nieruchome i ruchome, zasługujące na trwałe zachowanie ze względu na ich wartość naukową, artystyczną lub kulturalną; 12) 9) krajobraz kulturowy w formie ustanawianych stref ochrony konserwatorskiej, rezerwatów i parków kulturowych. Art. 6. 1. 10) Zabytki nieruchome o szczególnej wartości dla kultury narodowej mogą być na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) uznane przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za pomniki historii. 2. 12) Pomniki historii przedstawiane są Komitetowi Dziedzictwa Światowego w celu wpisania na "Listę dziedzictwa światowego" i objęcia ich ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyjętej w Paryżu w dniu 16 listopada 1972 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz. 190 i 191). 3. Organizację i sposób ochrony pomników historii określi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) w drodze rozporządzenia. Rozdział III Organy ochrony dóbr kultury 13) Art. 7. 14) Naczelny nadzór nad ochroną dóbr kultury należy do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11). Art. 7a. 15) 1. Służbą Ochrony Zabytków kieruje Generalny Konserwator Zabytków, który jest centralnym organem administracji rządowej. 2. Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16) . 3. Zastępcę Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16), na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków. 4. Generalny Konserwator Zabytków kieruje Służbą Ochrony Zabytków przy pomocy Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków. 5. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16), w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków. Art. 8. 17) 1. Ochronę dóbr kultury sprawują następujące organy: 1) minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16), 2) Generalny Konserwator Zabytków, 3) wojewoda, przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków jako kierownika wojewódzkiej Służby Ochrony Zabytków wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej, 4) dyrektorzy (kierownicy) muzeów, w stosunku do zabytków znajdujących się w muzeach, 5) dyrektor Ośrodka Dokumentacji Zabytków, kierujący centralną ewidencją dóbr kultury, 6) dyrektorzy (kierownicy) jednostek organizacyjnych powołanych do ochrony zabytków, 7) Biblioteka Narodowa w Warszawie i biblioteki wyznaczone przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16) w porozumieniu z właściwymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) i Polską Akademią Nauk, w stosunku do zabytkowych materiałów bibliotecznych w zakresie im zleconym. 2. Wojewódzki konserwator zabytków wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Służby Ochrony Zabytków określone w ustawie i przepisach odrębnych. 3. Wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków lub za jego zgodą. 4. Zastępcę wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków. 5. Wojewódzki konserwator zabytków kieruje wojewódzkim oddziałem Służby Ochrony Zabytków. 6. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Służby Ochrony Zabytków, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki konserwator zabytków i jako organ wyższego stopnia Generalny Konserwator Zabytków. 7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, może tworzyć delegatury wojewódzkiego oddziału Służby Ochrony Zabytków. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego konserwatora zabytków, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne. 8. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego konserwatora zabytków, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, gminom i powiatom, a także związkom gmin i powiatów, położonym na terenie województwa. 9. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków. Art. 8a. 18) Ochronę dóbr kultury w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego. Art. 9. 19) Bezpośredni nadzór nad państwowymi kolekcjami i zbiorami pozamuzealnymi sprawują minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11), inni ministrowie (kierownicy urzędów centralnych), osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, stosownie do swojego zakresu działania. Art. 10. 20) 1. 21) Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) powołuje i odwołuje organy opiniodawcze do zagadnień związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego, a także specjalistów z określonych dziedzin ochrony zabytków jako rzeczoznawców uprawnionych do wydawania ocen i opinii w danym zakresie wiedzy. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) może również tworzyć specjalistyczne jednostki organizacyjne, powoływane w celu ochrony zabytków. 3. Jednostki, o których mowa w ust. 2, działają na podstawie statutu nadawanego im przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11). Art. 11. 20) 1. 22) Obowiązkiem wojewodów i organów jednostek samorządu terytorialnego jest dbałość o dobra kultury i podejmowanie działań ochronnych oraz uwzględnianie zadań ochrony zabytków, między innymi w regionalnych i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w budżetach, w prawie miejscowym i przepisach gminnych. 2. 23) Regionalne i miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, o których mowa w ust. 1, uzgadniane są z właściwym wojewódzkim konserwatorem zabytków. 3. 24) Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) w gminach, w których nie zostali powołani konserwatorzy zabytków, obowiązany jest wydawać zarządzenia w celu zabezpieczenia zabytku w nagłych przypadkach i niezwłocznie zawiadamiać o tym właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. Art. 12. 25) 1. Generalny Konserwator Zabytków może powierzyć, w drodze porozumienia, dyrektorom (kierownikom) instytucji kultury, dla których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16), wykonywanie określonych zadań w sprawach ochrony zabytków, w tym wydawanie decyzji administracyjnych. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, wymaga zgody ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16). 3. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie decyzji administracyjnych, dyrektorom (kierownikom) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorom (kierownikom) specjalistycznych jednostek organizacyjnych powołanych w celu ochrony dóbr kultury. 4. Powierzenie spraw, w tym wydawanie decyzji administracyjnych, na rzecz dyrektorów (kierowników) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3, może nastąpić za zgodą właściwego dla tych muzeów, bibliotek lub jednostek organizatora bądź organu nadzoru. Rozdział IV Rejestr zabytków Art. 13. 1. 26) Wojewódzki konserwator zabytków prowadzi rejestr zabytków znajdujących się na terenie województwa. 2. 27) Zarządy gmin są zobowiązane do prowadzenia ewidencji dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków, a znajdujących się na terenie ich działania. Art. 14. 1. Dobra kultury nieruchome, ruchome oraz kolekcje wpisuje się do rejestru zabytków na podstawie decyzji: 1) 28) wojewódzkiego konserwatora zabytków, wydanej z urzędu lub na wniosek właściciela dobra kultury, jego użytkownika, bądź właściwego organu powiatu lub gminy, 2) 28) Generalnego Konserwatora Zabytków. 2. 29) Do rejestru zabytków nie wpisuje się przedmiotów znajdujących się w muzeach i bibliotekach. Art. 15. 1. 30) Wpisanie nieruchomości lub jej części do rejestru zabytków ujawnia się w księdze wieczystej danej nieruchomości na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków. 2. Jeżeli nieruchomość nie ma księgi wieczystej albo jeżeli księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu, wniosek wraz z dokumentami stanowiącymi jego podstawę składa się do zbioru dokumentów danej nieruchomości ze skutkami wpisu do księgi wieczystej. 3. (skreślony). 31) 4. Wnioski i wpisy, o których mowa w ust. 1 i 2, wolne są od opłat sądowych. Art. 16. 1. Zabytek, który utracił swą wartość zabytkową wskutek całkowitego zniszczenia albo którego wartość zabytkowa została zdyskwalifikowana wobec nowych ustaleń naukowych, jak również zabytek wywieziony na stałe za granicę zostaje skreślony z rejestru zabytków. 2. 32) O skreśleniu zabytku z rejestru decyduje Generalny Konserwator Zabytków, a w przypadku powołania właściwej specjalistycznej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 10 ust. 2, Generalny Konserwator Zabytków po zasięgnięciu opinii tej jednostki. 3. W razie skreślenia zabytku nieruchomego z rejestru, wykreśla się wpis w księdze wieczystej lub składa się odpis decyzji o skreśleniu z rejestru do zbioru dokumentów danej nieruchomości. Art. 17. 33) Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11), w drodze rozporządzenia, określi tryb postępowania w sprawie wpisywania zabytków do rejestru i skreślania ich z rejestru oraz sposób prowadzenia rejestru zabytków i centralnej ewidencji dóbr kultury. Rozdział V Zakres ochrony zabytków Art. 18. Organy służby konserwatorskiej w czasie uzgodnionym z właścicielem (użytkownikiem) mają prawo badania przedmiotów o przypuszczalnej wartości historycznej, naukowej lub artystycznej w miejscu, gdzie się znajdują, w celu stwierdzenia, czy stanowią dobro kultury, stwierdzenia stanu ich zachowania albo sporządzenia dokumentacji. Art. 19. 34) Starosta ma prawo umieszczać na zabytkach nieruchomych odpowiednie znaki lub napisy. Art. 20. 35) Ze względu na ochronę zabytkowych układów urbanistycznych i zabytkowych zespołów budowlanych, wpisanych do rejestru zabytków, starostowie, na wniosek wojewódzkich konserwatorów zabytków, mogą określić warunki działalności budowlanej na ich terenie lub zarządzić usunięcie, uporządkowanie albo przebudowę poszczególnych budynków lub wydać inne stosowne zarządzenia. Art. 21. 36) 1. 37) Wszelkie prace i roboty przy zabytkach oraz prace archeologiczne i wykopaliskowe wolno prowadzić tylko za zezwoleniem właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków. 2. 38) Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) określi zasady i tryb udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich oraz warunki ich prowadzenia, jak również kwalifikacje osób, które mają prawo prowadzenia tej działalności. Przepisy dotyczące prac przy zabytkach nieruchomych minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej 39) a dotyczące prac archeologicznych i wykopaliskowych - w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa 40) oraz ministrem właściwym do spraw środowiska 41). Art. 22. 1. 42) Osoby prowadzące roboty budowlane i ziemne w razie ujawnienia przedmiotu, który posiada cechy zabytku, obowiązane są niezwłocznie zawiadomić o tym zarząd właściwej gminy lub zarząd właściwego powiatu i właściwego konserwatora zabytków. Jednocześnie obowiązane są zabezpieczyć odkryty przedmiot i wstrzymać wszelkie roboty, mogące go uszkodzić lub zniszczyć, do czasu wydania przez wojewódzkiego konserwatora zabytków odpowiednich zarządzeń. 2. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być doręczone nie później niż trzeciego dnia od otrzymania zawiadomienia o odkryciu. 3. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 2, zarządzenie nie zostanie doręczone, przerwane roboty mogą być podjęte. Art. 23. 1. Badania architektoniczne i archeologiczne na nieruchomości nie stanowiącej własności Państwa prowadzi się po uprzednim porozumieniu z właścicielem albo użytkownikiem. 2. 43) W razie niemożności uzyskania zgody właściciela stosuje się odpowiednie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 86, poz. 966). 3. Za szkody wyrządzone w związku z zabezpieczeniem stanowisk archeologicznych oraz badaniami architektonicznymi lub archeologicznymi należy się odszkodowanie od zlecającego prace zabezpieczające lub badawcze. 4. W razie niedojścia do porozumienia co do wysokości odszkodowania, wysokość jego ustalona będzie w trybie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 2. 5. 44) Tryb finansowania badań archeologicznych na terenie inwestycji określi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 45). 6. Badania archeologiczne na terenach obszarów górniczych mogą być prowadzone po uprzednim uzgodnieniu miejsca i zakresu tych badań z właściwym zakładem górniczym. Art. 24. 1. Wykopaliska i znaleziska archeologiczne stanowią własność Państwa. 2. Przedmioty ruchome wymienione w ust. 1 wojewódzki konserwator zabytków przekazuje po ustaleniu ich charakteru zabytkowego do właściwego muzeum lub innej placówki naukowej. 3. 46) Znalazca przedmiotu archeologicznego lub odkrywca wykopaliska obowiązani są zawiadomić niezwłocznie o znalezieniu lub odkryciu właściwego konserwatora zabytków albo zarząd właściwej gminy lub powiatu bądź też muzeum lub placówkę archeologiczną oraz zabezpieczyć znaleziony przedmiot lub odkryte wykopalisko. Osobom tym przysługuje prawo do nagrody od Państwa, jeżeli dopełniły tego obowiązku. 4. 47) Zarząd gminy lub powiatu, muzeum lub placówka archeologiczna obowiązane są po otrzymaniu wiadomości o znalezieniu lub odkryciu (ust. 3) niezwłocznie zawiadomić o tym wojewódzkiego konserwatora zabytków. 5. Tryb udzielania nagród, ich rodzaje i wysokość określi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) w drodze rozporządzenia. Art. 25. 1. 48) Właściciel i użytkownik zabytku, w zakresie określonym przepisami prawa, obowiązany jest dbać o jego zachowanie, a w szczególności: 1) zabezpieczyć przed zniszczeniem, uszkodzeniem i dewastacją, 2) niezwłocznie zawiadomić właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków o wydarzeniach mogących mieć wpływ ujemny na stan i zachowanie zabytku, 3) zawiadomić w ciągu jednego miesiąca wojewódzkiego konserwatora zabytków o przejściu własności zabytku na inną osobę lub o oddaniu zabytku nieruchomego w całości lub w części w użytkowanie, najem lub dzierżawę. 2. Ponadto właściciel zarejestrowanego zabytku ruchomego obowiązany jest: 1) zawiadomić w ciągu jednego miesiąca wojewódzkiego konserwatora zabytków o zmianie miejsca przechowania zabytku ruchomego, 2) na podstawie decyzji wojewódzkiego konserwatora zabytków użyczyć zabytek dla celów wystawienniczych lub badawczych na okres nie dłuższy od sześciu miesięcy w ciągu każdych pięciu lat. Art. 26. 1. Właścicielowi zabytku ruchomego, zgłoszonego na jego wniosek do rejestru zabytków, oraz jego następcom prawnym służą następujące uprawnienia: 1) zabytek może być konserwowany na koszt Państwa, 2) przejście własności zabytku ruchomego w drodze spadku, darowizny lub zapisu wolne jest od podatku od nabycia praw majątkowych, 3) zabytek nie podlega przejęciu na własność Państwa na podstawie art. 33. 2. W razie uchylenia się właściciela zabytku od obowiązków wymienionych w art. 25 wojewódzki konserwator zabytków może wydać decyzję o pozbawieniu go w całości lub w części uprawnień, wynikających z ust. 1. Art. 27. 1. 49) Bez zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków nie wolno zabytków przerabiać, odnawiać, rekonstruować, konserwować, zabudowywać, odbudowywać, zdobić, uzupełniać, rozkopywać ani dokonywać żadnych innych zmian. 2. Bez zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków nie wolno przemieszczać zabytków nieruchomych z naruszeniem skomponowanego lub ustalonego tradycją układu terenowego ani też przenosić lub wynosić zabytków ruchomych z naruszeniem skomponowanych lub ustalonych tradycją wnętrz budownictwa świeckiego i sakralnego. 3. Przepis ust. 1 stosuje się również do robót mogących przyczynić się do zeszpecenia otoczenia zabytku nieruchomego lub widoku na ten zabytek. 4. Udzielenie zezwolenia na roboty wymienione w ust. 1-3 wojewódzki konserwator zabytków może uzależnić od wykonania badań i dokumentacji zabytku. Art. 28. 1. Właściwy wojewódzki konserwator zabytków może: 1) wstrzymać wszelkie czynności podjęte bez zachowania przepisów art. 27, 2) nakazać przywrócenie zabytku lub jego otoczenia do poprzedniego stanu na koszt osoby, która naruszyła te przepisy. 2. Dochodzenie kosztów związanych z przywróceniem obiektu do poprzedniego stanu odbywa się w trybie przepisów o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych. Art. 29. 1. Przepis art. 28 ust. 1 pkt 1 stosuje się również do dóbr kultury jeszcze nie wpisanych do rejestru zabytków, jeżeli istnieją podstawy do takiego wpisu. 2. Wydane na podstawie ust. 1 zarządzenia o wstrzymaniu robót tracą moc z samego prawa, jeżeli w ciągu trzech miesięcy od ich wydania nie nastąpi wpis do rejestru zabytków. Art. 30. 1. Wojewódzki konserwator zabytków, uznając potrzebę przeprowadzenia konserwacji zabytku, może nakazać właścicielowi lub użytkownikowi dokonanie robót konserwatorskich w określonym terminie. W stosunku do zabytku nieruchomego wojewódzki konserwator zabytków działa w porozumieniu z organami nadzoru budowlanego. 2. 50) Zasady pokrywania kosztów konserwacji i remontów obiektów zabytkowych, będących własnością Państwa, określi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11). Art. 31. 1. Właściciel lub użytkownik zabytku nie stanowiącego własności Państwa powinien w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia nakazu (art. 30 ust. 1) oświadczyć na piśmie, czy wykona nakazane roboty we własnym zakresie i na własny koszt. 2. Wykonanie robót ze środków państwowych może nastąpić, gdy właściciel nie złoży oświadczenia przewidzianego w ust. 1 lub nie rozpocznie, lub nie zakończy robót w wyznaczonym terminie, albo też jeżeli prowadzi roboty w sposób opieszały, wykluczający zakończenie robót w wyznaczonym terminie. Decyzja wojewódzkiego konserwatora zabytków jest natychmiast wykonalna. 3. Dochodzenie kosztów wyłożonych na roboty odbywa się w trybie przewidzianym w art. 28 ust. 2. 4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności jeżeli roboty konserwatorskie nie przynoszą korzyści z punktu widzenia gospodarczego, może uznać wyłożone przez Państwo koszty w całości lub w części za dotację bezzwrotną. Art. 32. 51) Wierzytelność Państwa z tytułu robót wymienionych w art. 31 ust. 2, prowadzonych przy zabytkach nieruchomych, nie stanowiących jego własności, zabezpiecza się, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, w formie hipoteki przymusowej. Art. 33. Jeżeli właściciel zabytku, a w razie nieustalenia właściciela lub miejsca jego pobytu - użytkownik zabytku nie przestrzega przepisu art. 25 albo jeżeli interes publiczny wymaga przejęcia na własność Państwa zabytku o szczególnej wartości historycznej, naukowej, artystycznej w celu udostępnienia zabytku ogółowi, zabytek może być przejęty na własność Państwa. Art. 34. 1. 52) Przejęcie na własność Państwa zabytku nieruchomego następuje w trybie przepisów ustawy, o której mowa w art. 23 ust. 2, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub starosty. 2. Przejęcia na własność Państwa zabytku ruchomego dokonuje wojewódzki konserwator zabytków za odszkodowaniem w wysokości wartości zabytku. 3. Szczegółowy tryb postępowania przy przejmowaniu na własność Państwa zabytków ruchomych, organizację i sposób powoływania komisji odszkodowawczych oraz sposób ustalania wartości przedmiotów określi w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych 45). Art. 35. (skreślony). 53) Art. 36. Osoba, która otrzymała zarejestrowany zabytek w drodze spadku, darowizny lub zapisu, obowiązana jest zawiadomić o tym wojewódzkiego konserwatora zabytków właściwego dla miejsca, gdzie znajduje się zabytek, w ciągu trzech miesięcy od daty objęcia go w posiadanie. Art. 37. 54) 1. W razie uzasadnionej obawy zniszczenia, uszkodzenia lub wywiezienia dobra kultury bez zezwolenia za granicę bądź też niezapewnienia dobru kultury, pomimo wezwania ze strony organu służby konserwatorskiej, należytych warunków konserwacji, starosta z urzędu lub na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków wydaje decyzję o zabezpieczeniu tego dobra kultury w formie ustanowienia tymczasowego zajęcia aż do chwili usunięcia niebezpieczeństwa. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nieruchomych dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków. 3. Tymczasowe zajęcie polega na przeniesieniu ruchomego dobra kultury, w zależności od przedmiotu, do muzeum, archiwum lub biblioteki, w stosunku zaś do zabytku nieruchomego na oddaniu go w zarząd gminie bądź innym właściwym organom samorządu województwa lub powiatu. Rozdział VI Użytkowanie zabytków nieruchomych Art. 38. 1. Zabytek nieruchomy może być użytkowany wyłącznie w sposób zgodny z zasadami opieki nad zabytkami i w sposób odpowiadający jego wartości zabytkowej. 2. 55) Dla zapewnienia realizacji przepisu ust. 1 organy, do których należy dyspozycja gruntami, budynkami lub lokalami, obowiązane są w stosunku do obiektów zabytkowych działać w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. 3. 56) Użytkownicy obiektów zabytkowych stanowiących własność Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego składają zobowiązanie należytego ich utrzymania, konserwacji i opieki nad nimi. Art. 39. 57) Jeżeli zabytek będący własnością Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego użytkowany jest w sposób nie odpowiadający jego wartości zabytkowej, może być przez właściwe organy przekazany innemu użytkownikowi. Art. 40. 58) 1. W celu zapewnienia należytej ochrony i właściwego wykorzystania zabytków nieruchomych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej powinny dążyć do ich zagospodarowania na cele użytkowe. 2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 16) określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykorzystania zabytków nieruchomych na cele użytkowe oraz zasady i tryb przyznawania dotacji z budżetu państwa przeznaczonych dla użytkowników zabytków, prowadzących prace remontowe i konserwatorskie przy tych zabytkach. Rozdział VII Wywóz dóbr kultury za granicę Art. 41. 1. Wywóz dóbr kultury za granicę jest zakazany. 2. 59) W wyjątkowych przypadkach, po stwierdzeniu, że brak danego przedmiotu nie spowoduje uszczerbku dla dorobku kultury narodowej, Generalny Konserwator Zabytków po zasięgnięciu opinii organów, o których mowa w art. 10 ust. 1, może zezwolić na jego wywóz za granicę na stałe. 3. 60) Generalny Konserwator Zabytków może zezwolić na czasowy wywóz dobra kultury za granicę z zastrzeżeniem jego zwrotu w określonym terminie. 4. Uprawnienia przewidziane w ust. 3 minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) może przekazać w drodze rozporządzenia odpowiednim organom służby konserwatorskiej. Art. 42. 1. Nie podlegają zakazowi wywozu: 1) 61) przedmioty wymienione w art. 5, o ile wojewódzki konserwator zabytków, Biblioteka Narodowa w Warszawie - każdy z tych organów w swoim zakresie działania - stwierdzi, że nie posiadają charakteru dobra kultury w rozumieniu art. 2, 2) dzieła twórców żyjących, 3) dzieła rzemiosła i przemysłu artystycznego wytworzone po dniu 9 maja 1945 r., 4) materiały biblioteczne, wydane po dniu 9 maja 1945 r., 5) dobra kultury przywiezione z zagranicy przez osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, jak również w celu urządzenia wnętrz, pomieszczeń służbowych obcych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych, 6) dobra kultury przywiezione do kraju z zastrzeżeniem wywozu. 2. 62) Charakter dzieł wymienionych w ust. 1 pkt 1-3 powinien być stwierdzony odpowiednim zaświadczeniem wojewódzkiego konserwatora zabytków lub Biblioteki Narodowej w Warszawie. Art. 43. Przepisy art. 41 i 42 nie naruszają innych przepisów ograniczających obrót towarowy z za granicą. Art. 44. Tryb zgłaszania wniosków oraz wydawania zezwoleń i zaświadczeń na wywóz za granicę dóbr kultury określa minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11). Rozdział VIII (skreślony). 63) Art. 45-54. (skreślone). 63) Rozdział IX Kolekcja Art. 55. Kolekcja (zbiór) jest to zespół ruchomych dóbr kultury, przechowywanych w jednym miejscu i nie stanowiący muzeum. Art. 56. 64) Właściciel kolekcji wpisanej na jego wniosek do rejestru zabytków, z wyjątkiem kolekcji materiałów archiwalnych, wpisanej do rejestru niepaństwowych materiałów archiwalnych, jest uprawniony do następujących świadczeń ze strony muzeów państwowych: 1) ustalania autorstwa (atrybucji) przedmiotów kolekcji, 2) stwierdzania stanu zachowania przedmiotów kolekcji i udzielania zaleceń konserwatorskich, 3) pomocy w prowadzeniu naukowej inwentaryzacji i naukowym opracowaniu przedmiotów kolekcji, 4) zabezpieczenia kolekcji lub jej poszczególnych przedmiotów. Art. 57. Muzeum zapewni właścicielowi kolekcji w całości lub w części złożonej do depozytu albo znajdującej się w przechowaniu muzeum: 1) zabezpieczenie kolekcji w czasie trwania transportu i przechowywania w muzeum, 2) konserwację kolekcji na koszt muzeum, jeżeli muzeum uzna to za wskazane, a właściciel wyrazi zgodę. Art. 58. Właścicielowi kolekcji wpisanej do rejestru zabytków służy prawo korzystania z pomocy państwowych antykwariatów w poszukiwaniu kolekcjonowanych przedmiotów. Art. 59. Do kolekcji wpisanych do rejestru oraz przedmiotów wchodzących w jej skład mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 25 i 26. Art. 60. Właściciel kolekcji wpisanej do rejestru zabytków jest obowiązany zapewnić jej właściwe warunki przechowywania i udostępniać ją dla badań naukowych w uzgodnionym z nim czasie. Rozdział X (skreślony). 65) Art. 61-62. (skreślone). 65) Art. 63. (skreślony). 66) Art. 64-66. (skreślone). 65) Rozdział XI Udostępnianie i upowszechnianie wiedzy o zabytkach 67) Art. 67. 68) Zabytki nieruchome powinny być udostępniane społeczeństwu i wykorzystywane dla celów naukowych i dydaktyczno-oświatowych. Art. 68. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) ustala w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) wykaz zabytków nieruchomych dostępnych dla publiczności, czas ich zwiedzania oraz wykorzystywania dla celów dydaktyczno-oświatowych, uwzględniając uzasadnione interesy ich użytkowników. Art. 69. (skreślony). 69) Rozdział XII Opieka społeczna nad zabytkami Art. 70. 1. Dla należytego utrzymania i zachowania zabytków oraz upowszechnienia ich wartości wychowawczych i dydaktycznych ustanawia się społeczną opiekę nad zabytkami jako wyraz troski społeczeństwa o pamiątki przeszłości, które przetrwały do naszych czasów oraz powinny być zachowane i przekazane przyszłym pokoleniom. 2. 70) Społecznym opiekunem zabytków może być osoba fizyczna lub prawna, jak również zespoły osób, zorganizowane w instytucjach, organizacjach, stowarzyszeniach lub szkołach, wykazujące się zainteresowaniem dla wybranego przez siebie zabytku albo grupy zabytków powierzonych ich opiece przez zarząd powiatu. Art. 71. Szczegółowy zakres, organizację i formy działania społecznej opieki nad zabytkami określi minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11). Art. 72. 1. Za zasługi położone dla ochrony dóbr kultury ustanawia się odznakę pod nazwą "Za opiekę nad zabytkami". 2. 71) Odznakę nadaje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) z urzędu lub na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków osobom zasłużonym w społecznej opiece nad dobrami kultury lub w działalności konserwatorskiej. 3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego 11) określi szczegółowe zasady nadawania odznaki, tryb przedstawiania wniosków o jej nadanie, wzór rysunkowy i wymiar odznaki oraz tryb jej wręczania i sposób noszenia. Rozdział XIII Przepisy karne Art. 73. (pominięty). 72) Art. 74. 1. 73) Kto bez zezwolenia wywozi zabytek za granicę lub po wywiezieniu za granicę nie sprowadza go do kraju w terminie ustalonym w zezwoleniu, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 2. 74) Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 3. Sąd może orzec przepadek zabytku, choćby nie był własnością sprawcy. Art. 75. 75) Kto w celu przeszkodzenia w wykonaniu przez organ służby konserwatorskiej obowiązków wynikających z niniejszej ustawy utrudnia lub uniemożliwia dostęp do przedmiotów zabytkowych, udziela świadomie fałszywych informacji lub działa w inny złośliwy sposób, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Art. 76. 1. 76) Kto zbywa lub pośredniczy w zbyciu zabytku, a także wykopaliska lub znaleziska archeologicznego, jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności powinien przypuszczać, że nabywca zamierza wywieźć je za granicę bez zezwolenia, w razie gdy wywóz lub jego usiłowanie rzeczywiście nastąpiły, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. 2. Nie podlega karze, kto o transakcji wymienionej w ust. 1 zawiadomił organy służby konserwatorskiej dostatecznie wcześnie, aby można było zapobiec wywozowi. Art. 77. 77) Kto: 1) prowadzi prace konserwatorskie albo prace wykopaliskowe bez wymaganego zezwolenia, 2) prowadząc roboty budowlane lub ziemne nie zawiadomi niezwłocznie wojewódzkiego konserwatora zabytków o ujawnieniu przedmiotu posiadającego cechy zabytku albo do czasu doręczenia odpowiednich zarządzeń tego konserwatora nie zabezpieczy odkrytego przedmiotu lub nie wstrzyma robót mogących go zniszczyć lub uszkodzić, 3) 78) znalazł przedmiot archeologiczny lub odkrył wykopalisko i nie zawiadomił o tym w ciągu jednego miesiąca wojewódzkiego konserwatora zabytków albo zarządu właściwej gminy lub nie zabezpieczył znalezionego przedmiotu albo odkrytego wykopaliska, podlega karze aresztu albo grzywny. Art. 78. 79) Kto będąc właścicielem lub użytkownikiem zabytku: 1) nie zabezpieczy zabytku przed zniszczeniem, dewastacją lub uszkodzeniem, 2) nie zawiadomi wojewódzkiego konserwatora zabytków: a) o wydarzeniach mogących mieć ujemny wpływ na stan i zachowanie zabytku, b) o przejściu własności lub użytkowania zabytku na inną osobę, c) o nabyciu zarejestrowanego zabytku w drodze spadku lub zapisu albo d) o zmianie miejsca, w którym się znajduje zarejestrowany zabytek ruchomy, podlega karze aresztu albo grzywny. Art. 79. (skreślony). 80) Art. 80. (skreślony). 80) Art. 81. 81) Niezależnie od postępowania karnego lub postępowania w sprawach o wykroczenia organy służby konserwatorskiej mają prawo przywrócić zabytek do poprzedniego stanu i do poprzedniego miejsca przechowania na koszt sprawcy. Rozdział XIV Przepisy przejściowe i końcowe Art. 82. Dobra kultury uznane za zabytek na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów są zabytkami w rozumieniu niniejszej ustawy. Art. 83. 82) Ochrona dóbr kultury znajdujących się w bibliotekach jest uregulowana w odrębnych przepisach, jednakże mają do nich zastosowanie - z wyjątkiem materiałów archiwalnych wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego - przepisy art. 18, 41-44 i 73-81 ustawy. Art. 84. (skreślony). 83) Art. 85. 1. Tracą moc przepisy: 1) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 marca 1928 r. o opiece nad zabytkami (Dz. U. z 1928 r. Nr 29, poz. 265, z 1933 r. Nr 10, poz. 62, Nr 82, poz. 599, z 1934 r. Nr 110, poz. 976 oraz z 1949 r. Nr 25, poz. 180), 2) ustawy z dnia 28 marca 1933 r. o opiece nad muzeami publicznymi (Dz. U. Nr 32, poz. 279), 3) dekretu z dnia 1 marca 1946 r. o rejestracji i zakazie wywozu dzieł sztuki plastycznej oraz przedmiotów o wartości artystycznej, historycznej lub kulturalnej (Dz. U. Nr 14, poz. 99), 4) ogólnych i szczególnych aktów prawnych, o ile są sprzeczne z niniejszą ustawą. 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie ustawy zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów wymienionych w ust. 1 ze zmianami wynikającymi z ustawy. Art. 86. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia. 84) a) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 56, poz. 322), która weszła w życie z dniem 23 września 1990 r. b) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie a). 1) Tytuł ustawy w brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24), która weszła w życie z dniem 4 lutego 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 56, poz. 322), która weszła w życie z dniem 23 września 1990 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 ), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 2. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1984 r. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 6. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 6. 9) Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 2. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 9 i art. 94 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r., oraz przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), która weszła w życie z dniem 10 września 1999 r. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 13) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 35 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 3. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 11 jako druga. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 3. 18) Dodany przez art. 18 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 3. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 2. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 3. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która weszła w życie w tym zakresie z dniem 1 października 1996 r., oraz przez art. 18 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 6 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 3. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 3. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 3. 29) Skreślony przez art. 56 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 6, następnie dodany przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 10 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 31) Przez art. 18 pkt 10 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 3. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 23 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1989 r., i przez art. 18 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 3. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 3. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 2, przez art. 7 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 3. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 2. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 15 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 15 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 39) Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 i ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., oraz z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 12 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 11 jako pierwsza i art. 1 pkt 3 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 11 jako druga. 40) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 17 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 11 jako pierwsza. 41) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 23 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 11 jako pierwsza. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 2 i art. 7 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 23 jako pierwsza oraz przez art. 18 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 3. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 18 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 3. 44) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 45) Zgodnie z art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 3 i art. 94 ustawy wymienionej w przypisie 11 jako pierwsza. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 18 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 3. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 18 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 3. 48) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 2. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 2. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 23 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 33 jako pierwsza. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 3. 52) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 3. 53) Przez art. 235 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 54) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 3. 55) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 22 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 22 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 3. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 3. 59) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz art. 18 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 3. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 3. 61) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 7 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 6. 62) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 7 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 6. 63) Przez art. 35 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 64) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 6. 65) Przez art. 35 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 66) Przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 2. 67) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 68) W brzmieniu ustalonym przez art. 35 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 69) Przez art. 35 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 70) W brzmieniu ustalonym przez art. 18 pkt 26 ustawy wymienionej w przypisie 3. 71) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 2. 72) Utracił moc na podstawie art. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 554 i Nr 160, poz. 1083), która weszła w życie z dniem 1 września 1998 r. Zamieszczony w obwieszczeniu. 73) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 5 § 2 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 72. 74) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 5 § 2 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 72. 75) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 5 § 2 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 72. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 5 § 2 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 72. 77) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy wymienionej w przypisie 2. 80) Przez art. 1 pkt 34 ustawy wymienionej w przypisie 2. 81) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy wymienionej w przypisie 2. 82) W brzmieniu ustalonym przez art. 56 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 6. 83) Przez art. 1 pkt 36 ustawy wymienionej w przypisie 2. 84) Ustawa została ogłoszona 21 lutego 1962 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 października 1999 r. o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze. (Dz. U. Nr 99, poz. 1151) Art. 1. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723, Nr 121, poz. 769 i poz. 770 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 399, Nr 60, poz. 636 i Nr 77, poz. 874) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 216 w § 2: a) wyrazy "trzy miesiące" zastępuje się wyrazami "sześć miesięcy", b) wyrazy "podejmie uchwałę" zastępuje się wyrazami "może podjąć uchwałę"; 2) w art. 218 w § 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "Wkład mieszkaniowy podlega dziedziczeniu."; 3) art. 220 otrzymuje brzmienie: "Art. 220. § 1. Z chwilą śmierci jednego z małżonków lokatorskie prawo do lokalu, które przysługiwało obojgu małżonkom, przypada drugiemu małżonkowi. Małżonek ten, jeżeli nie jest członkiem spółdzielni, powinien w terminie jednego roku od dnia śmierci członka złożyć deklarację członkowską. § 2. Jeżeli małżonek ten nie złoży deklaracji członkowskiej w terminie, o którym mowa w § 1, spółdzielnia wyznaczy w tym celu dodatkowy termin, nie krótszy niż sześć miesięcy, uprzedzając, że niedopełnienie tego obowiązku może powodować podjęcie uchwały o wygaśnięciu lokatorskiego prawa do lokalu."; 4) w art. 224 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Dotyczy to również licytanta."; 5) art. 228 otrzymuje brzmienie: "Art. 228. Jeżeli własnościowe prawo do lokalu przeszło na kilku spadkobierców, przepis art. 233 § 1 stosuje się odpowiednio."; 6) w art. 229 w § 2 skreśla się zdanie drugie. Art. 2. Do spraw wszczętych i niezakończonych prawomocnym orzeczeniem stosuje się przepisy niniejszej ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 listopada 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy. (Dz. U. Nr 99, poz. 1152) Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717) art. 180 otrzymuje brzmienie: "Art. 180. § 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze: 1) 26 tygodni przy pierwszym i każdym następnym porodzie, 2) 39 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie. § 2. Co najmniej 4 tygodnie urlopu macierzyńskiego mogą przypadać przed przewidywaną datą porodu. § 3. Po porodzie przysługuje urlop macierzyński nie wykorzystany przed porodem, aż do wyczerpania przysługującego wymiaru urlopu. § 4. W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka w okresie pierwszych 6 tygodni życia, urlop macierzyński po porodzie przysługuje w wymiarze 10 tygodni. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy jednym porodzie, przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu." Art. 2. Od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. wymiar urlopu macierzyńskiego wynosi: 1) 20 tygodni przy pierwszym i każdym następnym porodzie, 2) 30 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie. Art. 3. 1. Wymiar urlopu, o którym mowa w art. 2, stosuje się także do pracownic korzystających z urlopu macierzyńskiego w dniu wejścia w życie ustawy. 2. Wymiar urlopu macierzyńskiego, o którym mowa w art. 180 ustawy wymienionej w art. 1, stosuje się także do pracownic korzystających z urlopu macierzyńskiego w dniu 1 stycznia 2001 r. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 listopada 1999 r. w sprawie wykazu placówek naukowych uprawnionych do przeprowadzania doświadczeń na zwierzętach. (Dz. U. Nr 99, poz. 1159) Na podstawie art. 32 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz placówek naukowych uprawnionych do przeprowadzania doświadczeń na zwierzętach, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 listopada 1999 r. (poz. 1159) WYKAZ PLACÓWEK NAUKOWYCH UPRAWNIONYCH DO PRZEPROWADZANIA DOŚWIADCZEŃ NA ZWIERZĘTACH Lp.Placówka naukowaJednostka organizacyjna placówki naukowej 123 1Akademia Medyczna - w Białymstokuwszystkie wydziały 2Akademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera - w Bydgoszczywszystkie wydziały 3Akademia Medyczna - w Gdańskuwszystkie wydziały 4Akademia Medyczna - w Lubliniewszystkie wydziały 5Akademia Medyczna - w Łodziwszystkie wydziały 6Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego - w Poznaniuwszystkie wydziały 7Akademia Medyczna - w Warszawiewszystkie wydziały 8Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich - we Wrocławiuwszystkie wydziały 9Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego - w Krakowiewszystkie wydziały 10Pomorska Akademia Medyczna - w Szczeciniewszystkie wydziały 11Śląska Akademia Medyczna - w Katowicachwszystkie wydziały 12Wojskowa Akademia Medyczna im. Gen. Dyw. Bolesława Szareckiego - w Łodziwszystkie wydziały 13Akademia Rolnicza im. Hugona Kołłątaja - w KrakowieWydział Hodowli i Biologii Zwierząt 14Akademia Rolnicza - w LublinieWydział Medycyny Weterynaryjnej Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt 15Akademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego - w PoznaniuWydział Rolniczy Wydział Hodowli i Biologii Zwierząt 16Akademia Rolnicza - w SzczecinieWydział Zootechniczny Wydział Rybactwa Morskiego i Technologii Żywności 17Akademia Rolnicza - we WrocławiuWydział Biologii i Hodowli Zwierząt Wydział Medycyny Weterynaryjnej 18Akademia Techniczno-Rolnicza im. J.J. Śniadeckich - w BydgoszczyWydział Zootechniczny 19Uniwersytet Warmińsko-Mazurski - w OlsztynieWydział Medycyny Weterynaryjnej Wydział Biologii Wydział Bioinżynierii Zwierząt Wydział Nauki o Żywności Wydział Ochrony Środowiska i Rybactwa 20Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego - w WarszawieWydział Weterynaryjny Wydział Zootechniczny Wydział Żywienia Człowieka oraz Gospodarstwa Domowego Wydział Leśny 21Uniwersytet Gdański - w GdańskuMiędzyuczelniany Wydział Biotechnologii UG-AMG Wydział Biologii, Geografii i Oceanografii 22Uniwersytet im. Adama Mickiewicza -w PoznaniuWydział Biologii 23Uniwersytet im. Marii Curie-Skłodowskiej - w LublinieWydział Biologii i Nauk o Ziemi 24Uniwersytet Jagielloński - w KrakowieWydział Biologii i Nauk o Ziemi 25Uniwersytet Łódzki - w ŁodziWydział Biologii i Nauk o Ziemi 26Uniwersytet Mikołaja Kopernika - w ToruniuWydział Biologii 27Uniwersytet Opolski - w OpoluWydział Matematyki, Fizyki i Chemii 28Uniwersytet Szczeciński - w SzczecinieWydział Nauk Przyrodniczych 29Uniwersytet Śląski - w KatowicachWydział Biologii i Ochrony Środowiska 30Uniwersytet w BiałymstokuWydział Biologiczno-Chemiczny 31Uniwersytet WarszawskiWydział Biologii 32Uniwersytet WrocławskiWydział Przyrodniczy 33Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej - w KrakowieWydział Geograficzno-Biologiczny 34Akademia Podlaska - w SiedlcachWydział Rolniczy 35Centralne Laboratorium Przemysłu Paszowego - w Lublinie 36Centralne Laboratorium Surowic i Szczepionek - w Warszawie 37Centralny Ośrodek Techniki Medycznej - w Warszawie 38Centrum Biologii Morza Polskiej Akademii Nauk - w Gdyni 39Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego - w Warszawie 40Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie - w Warszawie 41Instytut "Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka" - w Warszawie 42Instytut "Centrum Zdrowia Matki Polki" - w Łodzi 43Instytut - Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Polskiej Akademii Nauk - w Warszawie 44Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk - w Warszawie 45Instytut Biotechnologii i Antybiotyków - w Warszawie 46Instytut Ekologii Polskiej Akademii Nauk - w Łomiankach i Dziekanowie Leśnym 47Instytut Farmaceutyczny - w Warszawie 48Instytut Farmakologii Polskiej Akademii Nauk - w Krakowie 49Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt im. Jana Kielanowskiego - w Jabłonnie k. Warszawy 50Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu - w Warszawie 51Instytut Genetyki i Hodowli Zwierząt Polskiej Akademii Nauk - w Jastrzębcu 52Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc - w Warszawie 53Instytut Hematologii i Transfuzjologii - w Warszawie 54Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin - w Radzikowie 55Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda Polskiej Akademii Nauk - we Wrocławiu 56Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego - w Warszawie 57Instytut Leków - w Warszawie 58Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej - w Gdyni-Redłowie 59Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego - w Sosnowcu 60Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego im. prof. dr med. Jerzego Nofera - w Łodzi 61Instytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki - w Lublinie 62Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk - w Krakowie 63Instytut Ochrony Roślin - w Poznaniu 64Instytut Parazytologii im. Witolda Stefańskiego Polskiej Akademii Nauk - w Warszawie 65Instytut Przemysłu Organicznego - w Warszawie 66Instytut Psychiatrii i Neurologii - w Warszawie 67Instytut Roślin i Przetworów Zielarskich - w Plewiskach k. Poznania 68Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk - w Olsztynie 69Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza - w Olsztynie Kortowie 70Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa - w Skierniewicach 71Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk - w Krakowie 72Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa - w Puławach 73Instytut Warzywnictwa - w Skierniewicach 74Instytut Zootechniki - w Krakowie 75Instytut Żywności i Żywienia im. prof. dr med. Aleksandra Szczygła - w Warszawie 76Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej - w Warszawie 77Państwowy Instytut Weterynaryjny - w Puławach 78Państwowy Zakład Higieny - w Warszawie 79Stacja Badawcza Polskiego Związku Łowieckiego - w Czempinie 80Stacja Badawcza Rolnictwa Ekologicznego i Hodowli Zachowawczej Zwierząt Polskiej Akademii Nauk - w Popielnie 81Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii im. gen. Karola Kaczkowskiego - w Warszawie 82Zakład Amin Biogennych Polskiej Akademii Nauk - w Łodzi 83Zakład Badania Ssaków Polskiej Akademii Nauk - w Białowieży 84Zakład Genetyki Człowieka Polskiej Akademii Nauk - w Poznaniu 85Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej Polskiej Akademii Nauk - w Gołyszu Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 grudnia 1999 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie dozoru technicznego. (Dz. U. Nr 99, poz. 1160) Na podstawie art. 4 ust. 3, art. 29 ust. 1 i art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dozoru technicznego (Dz. U. Nr 162, poz. 1131) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców, oraz określenia organów podmiotów zobowiązanych do dokonania tego zgłoszenia. (Dz. U. Nr 99, poz. 1161) Na podstawie art. 11e ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547) zarządza się, co następuje: § 1. Zgłoszenie zamiaru łączenia przedsiębiorców powinno zawierać informacje i dokumenty określone w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 3. § 2. 1. Do dokonania zgłoszenia zamiaru łączenia przedsiębiorców, o którym mowa w art. 11 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1999 r. Nr 52, poz. 547), zwanej dalej "ustawą", polegającego na: 1) połączeniu przedsiębiorców, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy - jest zobowiązany organ zarządzający każdego z przedsiębiorców zamierzających się połączyć, 2) nabyciu lub przejęciu w posiadanie zorganizowanej części mienia innego przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy - jest zobowiązany organ zarządzający przedsiębiorcy zamierzającego nabyć lub przejąć w posiadanie to mienie, 3) objęciu lub nabyciu akcji albo udziałów innego przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy - jest zobowiązany organ zarządzający przedsiębiorcy zamierzającego objąć lub nabyć te akcje albo udziały oraz organ zarządzający przedsiębiorcy, którego akcje albo udziały mają być objęte lub nabyte, 4) objęciu akcji albo udziałów nowo tworzonego przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3a ustawy - są zobowiązane organy zarządzające przedsiębiorców zamierzających objąć te akcje albo udziały, 5) łączeniu funkcji u konkurujących ze sobą przedsiębiorców, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 5 ustawy - są zobowiązane organy zarządzające konkurujących przedsiębiorców, których dotyczy łączenie funkcji dyrektora, wicedyrektora, członka zarządu, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej albo głównego księgowego, 6) przejęciu w inny sposób, bezpośrednio lub pośrednio, kontroli nad innym przedsiębiorcą, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 6 ustawy - jest zobowiązany organ zarządzający przedsiębiorcy zamierzającego przejąć, bezpośrednio lub pośrednio, kontrolę nad innym przedsiębiorcą oraz organ zarządzający przedsiębiorcy, nad którym kontrola ma być przejęta. 2. Przez organ zarządzający, o którym mowa w ust. 1, rozumie się w szczególności: zarząd spółki, dyrektora przedsiębiorstwa państwowego, zarząd spółdzielni, zarząd gminy oraz organ kierujący innym przedsiębiorcą, a w odniesieniu do osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą - tę osobę. § 3. 1. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności jeżeli wpływ zamierzonego łączenia na konkurencję jest znikomy, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, na umotywowany wniosek łączącego się przedsiębiorcy złożony przed dokonaniem zgłoszenia zamiaru łączenia, może odstąpić od żądania przedstawienia niektórych informacji i dokumentów. 2. Odstąpienie, o którym mowa w ust. 4, nie ogranicza prawa żądania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uzupełnienia zgłoszenia o konieczne informacje i dokumenty, jeżeli w toku postępowania okaże się to niezbędne. § 4. Informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), przekazuje się organowi antymonopolowemu w formie odrębnego dokumentu, z wyjaśnieniem przyczyn uznania ich za tajemnicę przedsiębiorstwa. § 5. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1995 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków, jakim powinno odpowiadać zgłoszenie zamiaru łączenia i przekształcenia podmiotów gospodarczych, oraz określenia organów podmiotów zobowiązanych do dokonania tego zgłoszenia (Dz. U. Nr 87, poz. 438). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1999 r. (poz. 1161) WYKAZ INFORMACJI I DOKUMENTÓW, KTÓRE POWINNO ZAWIERAĆ ZGŁOSZENIE ZAMIARU ŁĄCZENIA PRZEDSIĘBIORCÓW W TRYBIE ART. 11 USTAWY Z DNIA 24 LUTEGO 1990 R. O PRZECIWDZIAŁANIU PRAKTYKOM MONOPOLISTYCZNYM I OCHRONIE INTERESÓW KONSUMENTÓW *) 1. Opis zamiaru łączenia 1.1. Nazwy (firmy) i adresy (siedziby) przedsiębiorców bezpośrednio uczestniczących w łączeniu. 1.2. Opis łączenia (rodzaj, sposób i harmonogram łączenia). 1.3. Odpowiednie, wskazane w art. 11 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów, wielkości wskazujące na istnienie obowiązku zgłoszenia zamiaru łączenia. 1.4. Informacja, czy przedsiębiorcy bezpośrednio uczestniczący w łączeniu są spółkami, których akcje zostały dopuszczone do publicznego obrotu. 1.5. W przypadku gdy łączenie polega na nabyciu lub objęciu akcji, wskazanie, czy są to akcje dopuszczone do publicznego obrotu. 1.6. Dokładne omówienie przyczyn łączenia (ekonomiczne, organizacyjne, strategiczne, inne). 1.7. Oczekiwane skutki łączenia (ocena wpływu na zmianę pozycji rynkowej i stanu konkurencji oraz interesów konkurentów, kontrahentów i konsumentów). 2. Informacje podstawowe o przedsiębiorcy dokonującym zgłoszenia 2.1. Nazwa (firma) i adres (siedziba) oraz numer identyfikacyjny (dla przedsiębiorców polskich - Regon). 2.2. Forma organizacyjno-prawna (spółka akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przedsiębiorstwo państwowe, spółdzielnia, inne). 2.3. Przedmiot faktycznie prowadzonej działalności - z uwzględnieniem klasyfikacji PKD. 2.4. Wysokość kapitału zakładowego w złotych (dla przedsiębiorców zagranicznych przeliczona według kursu średniego ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru). 2.5. Udziałowcy posiadający ponad 33% głosów na walnym zgromadzeniu: a) nazwa (firma) przedsiębiorcy lub imię i nazwisko oraz adres (siedziba), b) numer identyfikacyjny (dla przedsiębiorców polskich - Regon), c) wysokość kapitału zakładowego w złotych (dla przedsiębiorców zagranicznych według kursu średniego ogłaszanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roku kalendarzowego poprzedzającego rok zgłoszenia zamiaru), d) posiadany procent głosów na walnym zgromadzeniu, e) przedmiot faktycznie prowadzonej działalności - z uwzględnieniem klasyfikacji PKD, f) nazwy (firmy) i adresy (siedziby) udziałowców przedsiębiorcy wymienionego w lit. a), posiadających ponad 33% głosów na walnym zgromadzeniu, i posiadany przez nich procent głosów, g) nazwy (firmy) i adresy (siedziby) przedsiębiorców, w których podmiot wymieniony w lit. a) posiada ponad 33% głosów na walnym zgromadzeniu. 2.6. Udziałowcy posiadający od 10% do 33% głosów na walnym zgromadzeniu: a) nazwa (firma) lub imię i nazwisko oraz adres, b) numer identyfikacyjny (dla przedsiębiorców polskich - Regon), c) posiadany procent głosów na walnym zgromadzeniu. 2.7. Przedsiębiorcy zależni od przedsiębiorcy wymienionego w pkt 2.1. - informacje według pkt 2.5. lit. a)-g) oraz wskazanie rodzaju zależności. 2.8. Schemat graficzny przedstawiający całą grupę kapitałową, w której działa przedsiębiorca zgłaszający zamiar łączenia, wraz z podaniem: a) przedsiębiorców będących członkami grupy, b) procentowych udziałów tych przedsiębiorców w kapitale pozostałych przedsiębiorców należących do grupy oraz odpowiadających tym udziałom procentów głosów na walnym zgromadzeniu, c) przedmiotu działalności grupy mającego wpływ na rynek, którego dotyczy łączenie, d) wartości sprzedaży towarów osiąganej przez grupę w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru (w złotych). 2.9. Imiona i nazwiska członków: zarządu, dyrekcji, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej przedsiębiorcy wymienionego w pkt 2.1. 2.10. Przynależność przedsiębiorcy wymienionego w pkt 2.1 do związków i organizacji branżowych przedsiębiorców: a) nazwa i adres związku, b) przedmiot działania związku. 3. Informacje o organizacji i zakresie działania przedsiębiorcy dokonującego zgłoszenia 3.1. Wykaz zawierający nazwy i lokalizację jednostek produkcyjnych, handlowych bądź usługowych wchodzących w skład przedsiębiorcy (oddziały, zakłady itp.) i każdego z przedsiębiorców zależnych, wymienionych w pkt 2.7, ze wskazaniem: a) kraju - w przypadku gdy są zlokalizowane poza granicami Polski, b) województwa - w przypadku jednostek produkcyjnych i handlu hurtowego, jeżeli są zlokalizowane w Polsce, c) województwa, powiatu i gminy - w przypadku jednostek sprzedaży detalicznej i usługowych w Polsce. 3.2. Towary wytwarzane lub sprzedawane odpowiednio przez przedsiębiorcę i każdego z jego przedsiębiorców zależnych: a) nazwa towaru lub grupy towarowej oraz symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) lub innej aktualnie obowiązującej klasyfikacji wyrobów, ze stopniem szczegółowości niezbędnym dla określenia rynku danego towaru, b) ilość i wartość sprzedaży (w złotych) poszczególnych towarów, o których mowa w lit. a), mających ponad 10% udziału w wartości sprzedaży przedsiębiorcy w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru, oraz ocena procentowego udziału w rynku tych towarów, c) nazwy i udział procentowy w rynku produktowym towarów sprzedawanych przez przedsiębiorcę, których udział w tym rynku przekracza 40%. 4. Informacja o rynkach wspólnych dla uczestników łączenia 4.1. Nazwy towarów takich samych lub ich substytutów, sprzedawanych zarówno przez przedsiębiorców biorących udział w łączeniu i innych przedsiębiorców należących do grup kapitałowych, w których oni uczestniczą, w roku dokonywania zgłoszenia zamiaru, jak i w okresie ostatnich 2 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia zamiaru. 4.2. Nazwy towarów, które przedsiębiorca lub inni przedsiębiorcy należący do grupy kapitałowej, o której mowa w pkt 2.8, sprzedał innemu przedsiębiorcy uczestniczącemu w łączeniu lub przedsiębiorcom należącym do tej samej grupy kapitałowej, lub od niego zakupił w okresie ostatnich 2 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia zamiaru. 4.3. Dla każdego z towarów, o których mowa w pkt 4.1 i 4.2, ilość i wartość (w złotych) sprzedaży przedsiębiorcy i grupy kapitałowej, do której on należy, w każdym z ostatnich 2 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia zamiaru: a) na rynek polski, b) na rynek europejski oraz inne rynki, z wyłączeniem rynku polskiego, c) na rzecz innych uczestników planowanego łączenia, wraz z omówieniem przewidywanych zmian, jakie w tym zakresie mogą dokonać się w następnych 2 latach kalendarzowych w wyniku łączenia. 4.4. Dla każdego z towarów (grup towarowych), o których mowa w pkt 4.1 i 4.2, jego przeznaczenie z punktu widzenia odbiorcy lub konsumenta, poziom cen, nazwy handlowe (marki), pod którymi jest sprzedawany, szczebel obrotu towarowego (hurt, detal, inne) oraz sposób dystrybucji. 4.5. Zasięg geograficzny faktycznie realizowanej sprzedaży każdego z towarów, o których mowa w pkt 4.1 i 4.2. Jeżeli obszary sprzedaży przedsiębiorców wskazanych w pkt 3.1 łączą się lub pokrywają, można przedstawić wspólny dla nich obszar geograficzny, na którym dokonywana jest sprzedaż; w takiej sytuacji należy przedstawić uzasadnienie przyjętego sposobu określenia obszaru, na którym dokonywana jest sprzedaż. 4.6. Szacunkowa wielkość (w procentach) udziału przedsiębiorcy zgłaszającego zamiar na rynkach (krajowym, lokalnym, macierzystym lub europejskim) oraz grupy kapitałowej, do której należy, w sprzedaży każdego z wymienionych towarów, o których mowa w pkt 4.1 i 4.2, w okresie ostatnich 2 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia zamiaru. 4.7. Nazwy (firmy) i adresy (siedziby) trzech największych konkurentów krajowych i zagranicznych, działających na każdym z rynków, o których mowa w pkt 4.6. 4.8. Dla każdego z towarów, o których mowa w pkt 4.1 i 4.2, nazwy (firmy) i adresy (siedziby): a) trzech krajowych i zagranicznych dostawców, zaopatrujących przedsiębiorcę w te towary, surowce i materiały, mających największy udział w wartości dostaw w ostatnim roku kalendarzowym, z podaniem ich procentowego udziału, b) trzech krajowych i zagranicznych odbiorców, mających największy udział w wartości sprzedaży towaru w ostatnim roku kalendarzowym, z podaniem ich procentowego udziału. 4.9. Bariery wejścia na wyróżnione w pkt 4.6 rynki, a w szczególności: a) koszt nabycia niezbędnych licencji, patentów, know-how i innych praw koniecznych do wejścia na dany rynek, b) możliwość dostępu do źródeł zaopatrzenia i sieci dystrybucji, w tym nazwy (firmy) i adresy (siedziby) przedsiębiorców będących potencjalnymi dostawcami i odbiorcami, c) koszt wejścia na rynek, w szczególności struktura kosztów, z wyszczególnieniem wielkości nakładów inwestycyjnych, kosztów promocji i reklamy, kosztów pozyskania zaopatrzenia i dystrybucji, opłat granicznych. 4.10. Bariery wyjścia z rynku. 5. Informacje dodatkowe 5.1. Opisać inne niż wyżej wymienione rodzaje powiązań gospodarczych występujących w okresie ostatnich dwóch lat między przedsiębiorcami (łącznie z przedsiębiorcami zależnymi i dominującymi) biorącymi udział w łączeniu (np. wspólne przedsięwzięcia, pożyczki itp.). 5.2. Przedstawić inne informacje istotne dla oceny zamierzonego łączenia. 5.3. Dołączyć uwierzytelnione przez adwokata, radcę prawnego lub notariusza kopie posiadanych opracowań: a) omawiających stan konkurencji, rynek, konkurentów, zmiany poziomu cen, importu, eksportu, bariery wejścia na rynek, bariery wyjścia z rynku, prognozy sprzedaży i rentowności dotyczące towarów, o których mowa w pkt 4.1 i 4.2, b) omawiających planowane w wyniku łączenia zmiany w działalności przedsiębiorcy, w jego strukturze, polityce produkcyjnej i handlowej, strategii finansowej, zatrudnieniu oraz innych dziedzinach, c) zawierających informacje i dane liczbowe za ostatnie 2 lata kalendarzowe poprzedzające rok zgłoszenia zamiaru, dotyczące przedsiębiorcy, odpowiadające zakresowi tematycznemu: - rachunku wyników lub rachunku zysków i strat sporządzonego w oparciu o obowiązujące przedsiębiorcę przepisy, - sprawozdania statystycznego P-01. 5.4. Dołączyć uwierzytelnione przez adwokata, radcę prawnego lub notariusza kopie dokumentów związanych z zamierzonym łączeniem, w tym: listów intencyjnych, uchwał władz przedsiębiorców, zawieranych umów, aktów notarialnych. 5.5. Imię i nazwisko, stanowisko służbowe, adres, numer telefonu i faksu oraz e-mail osoby upoważnionej do roboczych kontaktów z Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie zgłoszonego zamiaru łączenia. 6. Data sporządzenia informacji, pieczęć i podpis osoby reprezentującej organ zarządzający przedsiębiorcy dokonującego zgłoszenia lub jego pełnomocnika OBJAŚNIENIA 1. Ilekroć w wykazie jest mowa o: 1) sprzedaży - rozumie się przez to sprzedaż i skup towarów, odpowiednio do rodzaju prowadzonej przez łączących się przedsiębiorców działalności gospodarczej, 2) substytutach - rozumie się przez to towary zaspokajające takie same potrzeby odbiorców, dzięki podobnym właściwościom, cenom i przeznaczeniu, 3) udziałowcach - rozumie się przez to w szczególności odpowiednio: udziałowców w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, komplementariuszy w spółce komandytowej, akcjonariuszy w spółkach akcyjnych oraz członków w spółdzielniach osób prawnych, 4) walnym zgromadzeniu - rozumie się przez to zgromadzenie wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki akcyjnej, walne zgromadzenie w spółdzielni i inne organy odpowiednie dla formy prawnej przedsiębiorcy, 5) kapitale zakładowym - rozumie się przez to kapitał zakładowy w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, kapitał akcyjny w spółkach akcyjnych, fundusz udziałowy w spółdzielniach oraz kapitały lub fundusze założycielskie u innych przedsiębiorców, 6) grupie kapitałowej - rozumie się przez to grupę przedsiębiorców, powiązanych ze sobą relacjami zależności i dominacji o charakterze pośrednim lub bezpośrednim, 7) przedsiębiorcy dominującym - rozumie się przez to przedsiębiorcę dominującego, w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, tak bezpośrednio, jak i pośrednio, 8) przedsiębiorcy zależnym - rozumie się przez to przedsiębiorcę zależnego, tak bezpośrednio, jak i pośrednio. 2. Spółka, której akcje są nabywane lub obejmowane, składa kwestionariusz sporządzony zgodnie z niniejszym załącznikiem lub, jeżeli posiada prospekt emisyjny sporządzony w ciągu ostatnich 18 miesięcy, składa ten prospekt wraz z dodatkowymi informacjami, aktualizującymi informacje zawarte w prospekcie i uzupełniającymi je w stosunku do kwestionariusza. 3. Przedsiębiorcy, dokonujący kolejnego zgłoszenia zamiaru łączenia przed upływem 18 miesięcy od daty przekazania ostatniego zgłoszenia, przedstawiają informacje i dokumenty obrazujące zmiany w stosunku do stanu opisanego uprzednio. *) Przed udzieleniem odpowiedzi należy zapoznać się z objaśnieniami; wszystkie informacje i dokumenty należy przekazać kolejno według punktów wykazu albo uzasadnić nieudzielenie odpowiedzi, z zastrzeżeniem ust. 2 Objaśnień. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 grudnia 1999 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego. (Dz. U. Nr 99, poz. 1162) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1999 r. (poz. 1162) STATUT MINISTERSTWA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO § 1. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zwane dalej "ministerstwem", zapewnia obsługę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego właściwego, na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz. U. Nr 91, poz. 1031), do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. § 2. W skład ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Sekretariat Ministra, 3) Departament Książki i Czytelnictwa, 4) Departament Kultury Mniejszości Narodowych, 5) Departament Mecenatu, 6) Departament Ochrony Dziedzictwa Narodowego, 7) Departament Programowania i Nadzoru Edukacji Artystycznej, 8) Departament Środków Społecznego Przekazu, 9) Departament Twórczości Artystycznej, 10) Departament Upowszechniania Kultury, 11) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą, 12) Departament Prawny, 13) Departament Współpracy z Zagranicą i Integracji Europejskiej, 14) Biuro Dyrektora Generalnego, 15) Biuro Budżetu, 16) Biuro Spraw Obronnych, 17) Samodzielny Wydział do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych. § 3. Obsługę zadań Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zwanego dalej "ministrem", w zakresie działu kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, zapewniają w szczególności: 1) Departament Książki i Czytelnictwa, 2) Departament Kultury Mniejszości Narodowych, 3) Departament Mecenatu, 4) Departament Ochrony Dziedzictwa Narodowego, 5) Departament Programowania i Nadzoru Edukacji Artystycznej, 6) Departament Środków Społecznego Przekazu, 7) Departament Twórczości Artystycznej, 8) Departament Upowszechniania Kultury, 9) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą. § 4. Bezpośredni nadzór nad Gabinetem Politycznym Ministra sprawuje minister. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 3 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur. (Dz. U. Nr 99, poz. 1163) Na podstawie art. 17 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636 i Nr 75, poz. 853) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur (Dz. U. z 1998 r. Nr 166, poz. 1257 i z 1999 r. Nr 22, poz. 213) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w pkt 5 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) Prokuraturę Okręgową w Lublinie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w Białej Podlaskiej, Chełmie, Krasnymstawie, Kraśniku, Lubartowie, Lublin-Południe w Lublinie, Lublin-Północ w Lublinie, Lublinie, Opolu Lubelskim, Parczewie, Puławach, Radzyniu Podlaskim i Włodawie,"; 2) w § 5 w pkt 17: a) lit. f) otrzymuje brzmienie: "f) Prokuratura Rejonowa Lublin-Południe w Lublinie obejmująca dzielnice: Lubelska Spółdzielnia Mieszkaniowa, Czuby, Rury, Węglin, Konstantynów, Wrotków, Tatary, Abramowice, Dziesiąta, Bronowice, Kośminek, Majdanek, Majdan Tatarski, Zadębie, Hajdów, Felin, Głusk, Stary Gaj, Las Dąbrowa i Zalew Zemborzycki,", b) po lit. f) dodaje się lit. f1) w brzmieniu: "f1) Prokuratura Rejonowa Lublin-Północ w Lublinie obejmująca dzielnice: Śródmieście, Czechów, Stare Miasto, Kalinowszczyzna, Bazylianówka, Ponikwoda, Rudnik, Bursaki, Choiny, Sławin, Helenów i Sławinek,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 7 grudnia 1999 r. w sprawie określenia sądów rejonowych, w których utworzone zostają wydziały cywilno-karne w siedzibach tych sądów oraz zamiejscowe wydziały cywilno-karne do rozpoznawania niektórych kategorii spraw karnych skarbowych, karnych i cywilnych. (Dz. U. Nr 99, poz. 1164) Na podstawie art. 15 § 3 i art. 21 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064, Nr 162, poz. 1118 i 1125 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się w następujących sądach rejonowych wydziały cywilno-karne w siedzibach tych sądów oraz zamiejscowe wydziały cywilno-karne do rozpoznawania: a) spraw o wykroczenia skarbowe, b) spraw o przestępstwa skarbowe zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2, c) spraw o wykroczenia przekazane sądom z kolegiów ds. wykroczeń w trybie art. 508 § 1 i 3 kpk, spraw z oskarżenia prywatnego, z wyjątkiem spraw o przestępstwa określone w art. 212 kk, d) spraw cywilnych o roszczenia wynikające z umów, jeżeli wartość przedmiotu sporu nie przekracza 5 000 zł, i o roszczenia wynikające z rękojmi lub gwarancji jakości, jeżeli wartość przedmiotu umowy nie przekracza wymienionej kwoty, o zapłatę czynszu najmu lokali mieszkalnych i opłat obciążających najemcę oraz opłat z tytułu korzystania z lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej, o złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego, - oraz określa obszary właściwości tych wydziałów i ustala siedziby wydziałów zamiejscowych: 1. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku: 1) w Sądzie Rejonowym w Białymstoku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Bielsku Podlaskim - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział - dla miast: Bielsk Podlaski, Brańsk i Siematycze oraz gmin: Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja, Orla, Rudka, Siematycze i Wyszki, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Hajnówce dla miasta Hajnówka oraz gmin: Białowieża, Czeremcha, Czyże, Dubicze Cerkiewne, Hajnówka, Kleszczele, Narew i Narewka; 2. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej: 1) w Sądzie Rejonowym w Cieszynie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Wadowicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Żywcu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 3. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy: 1) w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Chojnicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Nakle nad Notecią - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 4. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Częstochowie: 1) w Sądzie Rejonowym w Częstochowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Myszkowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Oleśnie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 5. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Elblągu: 1) w Sądzie Rejonowym w Braniewie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Elblągu - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Elbląg oraz gmin: Elbląg, Gronowo Elbląskie, Markusy, Milejewo, Pasłęk, Rychliki i Tolkmicko, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Nowym Dworze Gdańskim dla miasta Krynica Morska oraz gmin: Nowy Dwór Gdański, Ostaszewo, Stegna i Sztutowo, 3) w Sądzie Rejonowym w Kwidzynie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Malborku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Malbork oraz gmin: Lichnowy, Malbork, Miłoradz, Nowy Staw i Stare Pole, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Sztumie dla gmin: Dzierzgoń, Mikołajki Pomorskie, Stary Dzierzgoń, Stary Targ i Sztum; 6. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku: 1) w Sądzie Rejonowym w Gdańsku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Gdańsk, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Pruszczu Gdańskim dla miasta Pruszcz Gdański oraz gmin: Cedry Wielkie, Kolbudy Górne, Pruszcz Gdański, Przywidz i Trąbki Wielkie, 2) w Sądzie Rejonowym w Gdyni - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Gdynia oraz gminy Kosakowo, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Rumii dla miast Reda i Rumia, 3) w Sądzie Rejonowym w Wejherowie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Wejherowo oraz gmin: Choczewo, Gniewino, Linia, Luzino, Łęczyce, Szemud i Wejherowo, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Pucku dla miast: Hel, Jastarnia, Puck i Władysławowo oraz gmin: Krokowa i Puck; 7. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim: 1) w Sądzie Rejonowym w Gorzowie Wielkopolskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Międzyrzeczu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Słubicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 8. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: 1) w Sądzie Rejonowym w Bolesławcu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Zgorzelcu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 9. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kaliszu: 1) w Sądzie Rejonowym w Jarocinie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Jaraczewo, Jarocin, Kotlin i Żerków, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Pleszewie dla gmin: Chocz, Czermin, Dobrzyca, Gizałki, Gołuchów i Pleszew, 2) w Sądzie Rejonowym w Kaliszu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Kępnie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Baranów, Bralin, Dziadowa Kłoda, Kępno, Łęka Opatowska, Perzów, Rychtal, Syców i Trzcinica, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Wieruszowie dla gmin: Bolesławiec, Czastary, Galewice, Łubnice, Sokolniki i Wieruszów, 4) w Sądzie Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 10. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach: 1) w Sądzie Rejonowym w Będzinie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Będzin i Wojkowice oraz gmin: Bobrowniki i Psary, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Czeladzi dla miasta Czeladź, 2) w Sądzie Rejonowym w Bytomiu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Dąbrowie Górniczej - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Chrzanowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 5) w Sądzie Rejonowym w Gliwicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 6) w Sądzie Rejonowym w Katowicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 7) w Sądzie Rejonowym w Mikołowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 8) w Sądzie Rejonowym w Mysłowicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 9) w Sądzie Rejonowym w Olkuszu - zamiejscowy wydział z siedzibą w Wolbromiu dla miasta Bukowno oraz gmin: Bolesław, Klucze, Olkusz, Pilica, Wolbrom i Żarnowiec, 10) w Sądzie Rejonowym w Raciborzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 11) w Sądzie Rejonowym w Rudzie Śląskiej - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 12) w Sądzie Rejonowym w Rybniku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Rybnik oraz gmin: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Żorach dla miasta Żory, 13) w Sądzie Rejonowym w Sosnowcu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 14) w Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Miasteczko Śląskie i Tarnowskie Góry oraz gmin: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Piekarach Śląskich dla miasta Piekary Śląskie, 15) w Sądzie Rejonowym w Tychach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 16) w Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 17) w Sądzie Rejonowym w Zabrzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 18) w Sądzie Rejonowym w Zawierciu - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Poręba i Zawiercie oraz gmin: Łazy i Ogrodzieniec, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Siewierzu - dla gmin: Mierzęcice i Siewierz; 11. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kielcach: 1) w Sądzie Rejonowym w Busku Zdroju - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Jędrzejowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Kielcach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Skarżysku-Kamiennej - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 5) w Sądzie Rejonowym w Starachowicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 12. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koninie: 1) w Sądzie Rejonowym w Kole - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Koninie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 13. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie: 1) w Sądzie Rejonowym w Białogardzie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Koszalinie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 14. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie: 1) w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Krowodrza oraz gmin: Jerzmanowice-Przeginia, Liszki, Wielka Wieś i Zielonki, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Krzeszowicach dla gmin: Alwernia, Czernichów, Krzeszowice i Zabierzów, 2) w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Nowa Huta oraz gminy Kocmyrzów-Luborzyca, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Proszowicach dla gmin: Igołomia-Wawrzeńczyce, Koniusza, Nowe Brzesko, Proszowice i Radziemice, 3) w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Podgórza w Krakowie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Podgórze oraz gmin: Biskupice, Mogilany, Skawina, Świątniki Górne i Wieliczka, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Niepołomicach dla gmin: Drwinia, Kłaj i Niepołomice, 4) w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 5) w Sądzie Rejonowym w Myślenicach - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Myślenice, Pcim, Siepraw, Sułkowice i Tokarnia, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Dobczycach dla gmin: Dobczyce, Gdów, Raciechowice i Wiśniowa; 15. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krośnie: 1) w Sądzie Rejonowym w Jaśle - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Krośnie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Lesku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Baligród, Cisna, Lesko i Solina, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Ustrzykach Dolnych dla gmin: Czarna, Lutowiska, Olszanica i Ustrzyki Dolne, 4) w Sądzie Rejonowym w Sanoku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 16. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Legnicy: 1) w Sądzie Rejonowym w Głogowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Legnicy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Lubinie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Złotoryi - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 17. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie: 1) w Sądzie Rejonowym w Białej Podlaskiej - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Chełmie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Lublinie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Lublin i Świdnik oraz gmin: Bychawa, Fajsławice, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Niemce, Piaski, Rybczewice, Strzyżewice, Trawniki, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Łęcznej - dla gmin: Ludwin, Łęczna, Mełgiew, Milejów, Puchaczów, Spiczyn i Wólka, 4) w Sądzie Rejonowym w Puławach - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Puławy oraz gmin: Baranów, Garbów, Janowiec, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Markuszów, Nałęczów, Puławy, Wąwolnica i Żyrzyn, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Rykach dla miasta Dęblin oraz gmin: Nowodwór, Ryki, Stężyca i Ułęż, 5) w Sądzie Rejonowym w Radzyniu Podlaskim - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Międzyrzec Podlaski i Radzyń Podlaski oraz gmin: Czemierniki, Drelów, Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Radzyń Podlaski, Ulan-Majorat i Wohyń, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Parczewie dla gmin: Dębowa Kłoda, Milanów, Parczew i Siemień; 18. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łomży: w Sądzie Rejonowym w Łomży - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 19. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi: 1) w Sądzie Rejonowym w Łodzi - cztery wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Łódź-Bałuty, b) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Łódź-Polesie, c) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Łódź-Śródmieście, d) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Łódź-Widzew oraz gmin: Andrespol, Brójce i Nowosolna, 2) w Sądzie Rejonowym w Pabianicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Zgierzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 20. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Nowym Sączu: 1) w Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Nowym Targu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 21. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Olsztynie: 1) w Sądzie Rejonowym w Bartoszycach - zamiejscowy wydział z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim dla miasta Lidzbark Warmiński oraz gmin: Kiwity i Lidzbark Warmiński, 2) w Sądzie Rejonowym w Biskupcu - zamiejscowy wydział z siedzibą w Mrągowie dla miasta Mrągowo oraz gmin: Mrągowo, Piecki i Sorkwity, 3) w Sądzie Rejonowym w Szczytnie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 22. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Opolu: 1) w Sądzie Rejonowym w Brzegu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Kędzierzynie-Koźlu - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Kędzierzyn-Koźle oraz gmin: Bierawa, Cisek, Pawłowiczki, Polska Cerekiew, Reńska Wieś i Zdzieszowice, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Głubczycach dla gmin: Baborów, Branice, Głubczyce i Kietrz, 3) w Sądzie Rejonowym w Kluczborku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Byczyna, Kluczbork, Lasowice Wielkie, Murów i Wołczyn, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Namysłowie dla gmin: Domaszowice, Namysłów, Pokój, Świerczów i Wilków, 4) w Sądzie Rejonowym w Strzelcach Opolskich - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 23. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Ostrołęce: 1) w Sądzie Rejonowym w Ostrołęce - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Przasnyszu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Wyszkowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 24. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim: 1) w Sądzie Rejonowym w Piotrkowie Trybunalskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Radomsku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Tomaszowie Mazowieckim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 25. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu: 1) w Sądzie Rejonowym w Gnieźnie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Grodzisku Wielkopolskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Pile - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Poznaniu - trzy wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Nowe Miasto i Wilda, dla miast: Luboń i Puszczykowo oraz gmin: Komorniki i Swarzędz, b) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Grunwald i Jeżyce oraz gmin: Dopiewo i Tarnowo Podgórne, c) wydział dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Stare Miasto oraz gmin: Murowana Goślina, Czerwonak i Suchy Las, 5) w Sądzie Rejonowym w Szamotułach - zamiejscowy wydział z siedzibą w Obornikach dla gminy Oborniki, 6) w Sądzie Rejonowym w Trzciance - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Krzyż Wielkopolski, Trzcianka i Wieleń, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Czarnkowie dla miasta Czarnków oraz gmin: Czarnków, Drawsko, Lubasz, Połajewo i Wronki; 26. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Przemyślu: 1) w Sądzie Rejonowym w Jarosławiu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Przemyślu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 27. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Radomiu: 1) w Sądzie Rejonowym w Grójcu - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Belsk Duży, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto nad Pilicą, Pniewy i Warka, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Białobrzegach dla gmin: Białobrzegi, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Stromiec i Wyśmierzyce, 2) w Sądzie Rejonowym w Kozienicach - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Głowaczów, Gniewoszów, Grabów nad Pilicą, Kozienice, Magnuszew i Sieciechów, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Pionkach dla miasta Pionki oraz gmin: Garbatka-Letnisko i Pionki, 3) w Sądzie Rejonowym w Lipsku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Przysusze - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Borkowice, Drzewica, Gielniów, Gowarczów, Klwów, Odrzywół, Potworów, Przysucha, Rusinów i Wieniawa, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Szydłowcu dla gmin: Chlewiska, Jastrząb, Mirów i Szydłowiec, 5) w Sądzie Rejonowym w Radomiu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 28. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie: 1) w Sądzie Rejonowym w Łańcucie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Mielcu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Rzeszowie - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Rzeszów, b) wydział dla gmin: Błażowa, Boguchwała, Chmielnik, Głogów Małopolski, Hyżne, Krasne, Lubenia, Świlcza, Trzebownisko i Tyczyn; 29. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Siedlcach: 1) w Sądzie Rejonowym w Garwolinie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Łukowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Mińsku Mazowieckim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Siedlcach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 30. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Sieradzu: 1) w Sądzie Rejonowym w Łasku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Buczek, Dobroń, Lutomiersk, Łask, Sędziejowice, Widawa i Wodzierady, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Poddębicach dla gmin: Dalików, Pęczniew, Poddębice, Wartkowice i Zadzim, 2) w Sądzie Rejonowym w Sieradzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 31. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Skierniewicach: 1) w Sądzie Rejonowym w Skierniewicach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Żyrardowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 32. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku: 1) w Sądzie Rejonowym w Bytowie - zamiejscowy wydział z siedzibą w Miastku dla gmin: Miastko i Trzebielino, 2) w Sądzie Rejonowym w Człuchowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Lęborku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Słupsku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 33. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Suwałkach: 1) w Sądzie Rejonowym w Ełku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Giżycku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Giżycko oraz gmin: Giżycko, Mikołajki, Miłki, Ryn i Wydminy, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Węgorzewie dla gmin: Banie Mazurskie, Budry, Kruklanki, Pozezdrze i Węgorzewo, 3) w Sądzie Rejonowym w Suwałkach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 34. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie: 1) w Sądzie Rejonowym w Goleniowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Gryficach - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Gryfinie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miasta Stargard Szczeciński oraz gmin: Chociwel, Dobrzany, Ińsko, Kobylanka, Marianowo, Stara Dąbrowa, Stargard Szczeciński i Suchań, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Pyrzycach - dla gmin: Bielice, Dolice, Kozielice, Lipiany, Przelewice, Pyrzyce i Warnice, 5) w Sądzie Rejonowym w Szczecinie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 6) w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 35. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Świdnicy: 1) w Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Kłodzku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Świdnicy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 36. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu: 1) w Sądzie Rejonowym w Sandomierzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Stalowej Woli - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Tarnobrzegu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 37. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnowie: 1) w Sądzie Rejonowym w Dębicy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Tarnowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 38. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu: 1) w Sądzie Rejonowym w Brodnicy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Grudziądzu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Toruniu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 39. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie: 1) w Sądzie Rejonowym w Ciechanowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Działdowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Grodzisku Mazowieckim - wydział - dla obszaru właściwego tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Legionowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 5) w Sądzie Rejonowym w Mławie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 6) w Sądzie Rejonowym w Nowym Dworze Mazowieckim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 7) w Sądzie Rejonowym w Otwocku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 8) w Sądzie Rejonowym w Płońsku - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 9) w Sądzie Rejonowym w Pruszkowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 40. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Włocławku: 1) w Sądzie Rejonowym w Lipnie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym we Włocławku - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla miast: Kowal i Włocławek oraz gmin: Baruchowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Fabianki, Kowal, Lubień Kujawski, Lubraniec i Włocławek, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Aleksandrowie Kujawskim dla miast: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek i Nieszawa oraz gmin: Aleksandrów Kujawski, Bądkowo, Koneck, Lubanie, Raciążek i Waganiec; 41. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu: 1) w Sądzie Rejonowym w Oleśnicy - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Oławie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Trzebnicy - dwa wydziały obejmujące obszar właściwości tego Sądu: a) wydział dla gmin: Oborniki Śląskie, Prusice, Trzebnica, Wisznia Mała, Zawonia i Żmigród, b) zamiejscowy wydział z siedzibą w Miliczu dla gmin: Cieszków, Krośnice i Milicz; 42. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zamościu: 1) w Sądzie Rejonowym w Biłgoraju - wydział- dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Hrubieszowie - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 3) w Sądzie Rejonowym w Tomaszowie Lubelskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Rejonowym w Zamościu - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu; 43. w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zielonej Górze: 1) w Sądzie Rejonowym w Krośnie Odrzańskim - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu, 2) w Sądzie Rejonowym w Świebodzinie - zamiejscowy wydział z siedzibą w Sulechowie dla gmin: Bojadła, Skąpe, Sulechów i Trzebiechów, 3) w Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze - wydział - dla obszaru właściwości tego Sądu. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania przez policjantów wyżywienia oraz norm tego wyżywienia. (Dz. U. Nr 99, poz. 1165) Na podstawie art. 72 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) "skoszarowanie" - przebywanie policjantów na terenie działania jednostki Policji, połączone z zakwaterowaniem lub zakazem opuszczania miejsca służby, trwające ponad 12 godzin - na podstawie decyzji kierownika tej jednostki, 2) "szkoły" - szkoły i ośrodki szkolenia Policji, 3) "okres zimowy" - okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca, 4) "dominująca norma wyżywienia" - norma wyżywienia, według której przygotowywana jest większość posiłków wydawanych w danej jednostce Policji. § 2. W przypadku gdy różnym grupom policjantów przysługują odmienne normy wyżywienia, a warunki techniczno-organizacyjne nie pozwalają na przyrządzenie posiłków według kilku norm oddzielnie, żywienie prowadzi się według jednej, dominującej normy wyżywienia. § 3. 1. W jednostkach Policji prowadzących żywienie we własnym zakresie policjanci nadzorujący gospodarkę żywnościową mają prawo do korzystania z bezpłatnych posiłków wydawanych w godzinach ich pracy w danej jednostce Policji - według dominującej normy wyżywienia. 2. Policjantami, o których mowa w ust. 1, są: kierownicy sekcji żywnościowych lub ich zastępcy, a jeśli nie ma etatu kierownika sekcji żywnościowej - policjanci wyznaczeni do kierowania gospodarką żywnościową, z tym że z żywienia może korzystać zawsze tylko jeden z tych policjantów. 3. Policjantom, którzy są lekarzami, pełniącym służbę w jednostkach prowadzących żywienie we własnym zakresie, w których nie wyznacza się dobowych dyżurów lekarskich, przysługuje wyżywienie w postaci jednego bezpłatnego posiłku dziennie - w dniach wykonywania regulaminowego obowiązku kontroli jakości posiłków. § 4. 1. Policjanci pododdziałów prewencji, pełniący całodobową służbę w charakterze dowódców wart i ich pomocników, są uprawnieni do bezpłatnego wyżywienia w naturze według norm przysługujących policjantom wchodzącym w skład warty. 2. Policjanci pełniący inne służby całodobowe, z wyjątkiem dyżurnych etatowych, są uprawnieni do bezpłatnego wyżywienia w naturze według dominującej normy wyżywienia. § 5. Policjanci zajmujący etatowe stanowiska szefów kompanii lub pełniący ich obowiązki, którzy w ramach obowiązków służbowych kontrolują zachowanie podwładnych w czasie posiłków, są uprawnieni do bezpłatnego obiadu takiego, jaki przysługuje tym podwładnym. § 6. 1. Ustala się następujące normy wyżywienia: 1) zasadnicze: a) szkolną, zwaną dalej "normą SZ", b) lotniczą, zwaną dalej "normą LOT", 2) dodatkowe: a) uzupełniającą, zwaną dalej "normą DU", b) napojów. 2. Ilość produktów żywnościowych podaną w podstawowych grupach tych produktów dla norm SZ, LOT i DU określa załącznik do rozporządzenia. 3. Wartości produktów żywnościowych wchodzących w skład poszczególnych norm wyżywienia stanowią podstawę do ustalenia wartości pieniężnych tych norm. § 7. 1. Norma SZ przysługuje bezpłatnie w naturze policjantom: 1) w dniach skoszarowania oraz w dniach składania egzaminów do szkół poza miejscem zamieszkania, 2) w służbie kandydackiej, 3) będącym słuchaczami szkół oraz uczestnikami kursów w jednostkach - w czasie pobytu w szkołach, jednostkach organizujących kursy oraz na praktykach - poza miejscem stałego zamieszkania, a w miejscu zamieszkania wtedy, gdy na czas szkolenia i praktyk są skoszarowani, 4) biorącym udział w akcjach granicznych organizowanych przez Straż Graniczną - w czasie pobytu w miejscu akcji, trwającego ponad 8 godzin, 5) biorącym udział w szkoleniach lub ćwiczeniach w systemie obronnym kraju, jeśli zajęcia trwają w sposób ciągły powyżej 8 godzin, 6) uczestniczącym w całodniowych szkoleniach i naradach organizowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub organy i jednostki organizacyjne jemu podległe lub przez niego nadzorowane, 7) biorącym udział w trwających ponad 8 godzin akcjach ochrony porządku publicznego poza miejscem stałego pełnienia służby, 8) biorącym udział w trwających ponad 8 godzin akcjach zapobiegania klęskom żywiołowym lub usuwania ich skutków oraz w działaniach porządkowych podczas akcji ratowniczych przy likwidacji skutków klęsk żywiołowych i katastrof, 9) skierowanym do służby na jednostkach pływających Straży Granicznej, 10) pododdziałów antyterrorystycznych - w czasie przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych, 11) biorącym udział w zawodach sportowych, spartakiadach oraz przebywającym na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami, 12) skierowanym do wykonywania czynności służbowych poza miejscem stałego pełnienia służby (w warunkach uzasadniających wypłatę diet), za zgodą tych policjantów - na wniosek kierownika jednostki, na której terenie wykonywane są te czynności. 2. Norma SZ, w formie uroczystego posiłku, przysługuje policjantom, którzy ukończyli szkoły lub kursy resortowe trwające co najmniej 4 miesiące, oraz zaproszonym na te uroczystości przedstawicielom szkoły lub będących policjantami organizatorów kursu. Policjanci korzystający z tej normy wyżywienia nie tracą uprawnień do norm wyżywienia przysługujących im z innego tytułu. § 8. 1. Norma LOT przysługuje bezpłatnie w naturze w dniach wykonywania czynności służbowych policjantom: 1) zaliczonym do personelu latającego, zajmującym etatowe stanowiska przewidziane dla tego personelu i wykonującym loty, 2) etatowo wykonującym czynności instruktorów spadochronowych zgodnie z programem szkolenia. 2. Policjanci, o których mowa w ust. 1, tracą uprawnienia do normy LOT w razie zawieszenia w lotach lub w pełnieniu funkcji instruktorskich. 3. Policjanci, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zawieszeni w lotach z przyczyn zdrowotnych, tracą uprawnienia do normy wyżywienia lotniczej LOT (za dni służby) po 6 miesiącach od dnia wydania przez właściwą komisję lekarską decyzji o zawieszeniu w lotach. Komendant Główny Policji, na wniosek komisji lekarskiej, może przedłużyć policjantom uprawnienia do normy LOT na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy. § 9. 1. 125% normy DU przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) policjantom pododdziałów antyterrorystycznych - w dniach służby, z wyjątkiem okresów, kiedy są żywieni według normy SZ powiększonej o 70% normy DU, 2) jako uzupełnienie normy SZ dla policjantów, o których mowa pkt 1 - w dniach wykonywania specjalistycznych zadań szkoleniowych lub bojowych w akwenach morskich. 2. Norma DU, w wymiarze określonym w ust. 1, nie przysługuje policjantom zajmującym w pododdziałach antyterrorystycznych stanowiska administracyjno-biurowe. § 10. Norma DU w wymiarze podstawowym (100%) przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) policjantom wchodzącym w skład personelu technicznego zatrudnionego przy bezpośredniej obsłudze samolotów i pracy przy sprzęcie lotniczym oraz wyznaczonym do bezpośredniej obsługi lotów i pełnienia dyżurów na lotnisku, 2) jako uzupełnienie normy SZ - policjantom uczestniczącym w zawodach sportowych i spartakiadach o mistrzostwo urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub organów i jednostek organizacyjnych jemu podległych lub przez niego nadzorowanych oraz przebywającym na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami. § 11. 70% normy DU przysługuje bezpłatnie w naturze jako uzupełnienie do normy SZ policjantom: 1) biorącym bezpośredni udział w działaniach porządkowych lub wchodzącym w skład sił wyznaczonych do tych działań i przebywającym na terenie objętym tymi działaniami - w okresie poważnego zagrożenia porządku publicznego lub bezpieczeństwa państwa, 2) pododdziałów antyterrorystycznych - w czasie skoszarowania, przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych. § 12. 1. 50% normy DU przysługuje bezpłatnie w naturze policjantom biorącym udział w akcjach ochrony porządku publicznego w miejscu stałego pełnienia służby, w warunkach szczególnych, powodujących konieczność pełnienia przez okres powyżej 10 godzin służby połączonej ze znacznym wysiłkiem. 2. Norma, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje policjantom, którzy korzystają w tym czasie z całodziennego bezpłatnego wyżywienia według normy SZ lub LOT albo 125% normy DU. § 13. 1. 45% normy DU przysługuje bezpłatnie w naturze, jako dodatek do normy SZ, policjantom: 1) słuchaczom ośrodka tresury psów służbowych Policji - w dniach zajęć terenowych wymagających zwiększonego wysiłku fizycznego związanego ze szkoleniem psów, 2) o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 6-8, 3) w służbie kandydackiej, biorącym udział w akcjach, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 7 i 8, 4) uczestniczącym w zawodach sportowych i spartakiadach o mistrzostwo komend wojewódzkich Policji, oddziałów Straży Granicznej oraz przebywającym na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych - przed tymi zawodami, 5) o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 12 - na wniosek kierownika jednostki Policji, na której terenie wykonywane są te czynności. 2. 45% normy DU, jako posiłek profilaktyczny, przysługuje bezpłatnie w naturze policjantom, pełniącym w okresie zimowym służbę na wolnym powietrzu przez co najmniej 4 godziny dziennie, z wyjątkiem policjantów korzystających w tym czasie z bezpłatnego wyżywienia w naturze lub normy DU w wyższym wymiarze. § 14. 35% normy DU przysługuje bezpłatnie w naturze, niezależnie od uprawnień do normy DU lub jej części z innego tytułu, policjantom w służbie kandydackiej w dniach świąt narodowych, państwowych i kościelnych ustawowo wolnych od pracy, uroczystego ślubowania, wręczania sztandaru, nadania imienia jednostce Policji, oficjalnego rozwiązania tej jednostki, w dniach 24 i 31 grudnia, w dniach dorocznych świąt jednostek Policji oraz w razie odejścia do rezerwy policjantów w służbie kandydackiej - w dniach pożegnania z jednostką. § 15. 1. Napoje, w niezbędnej ilości, przysługują policjantom wykonującym czynności służbowe: 1) w pomieszczeniach zamkniętych, w których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C, 2) na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia powyżej 25°C lub poniżej 10°C, 3) związane z dużym wysiłkiem fizycznym. 2. Kierownik jednostki Policji ustala rodzaje napojów oraz szczegółowe zasady ich wydawania. 3. Napoje wydaje się w warunkach, o których mowa w ust. 1, wyłącznie w naturze i tylko w dniach wykonywania czynności służbowych. § 16. 1. Policjanci, którym według przepisów rozporządzenia przysługuje bezpłatne wyżywienie jednocześnie z kilku różnych tytułów, otrzymują wyżywienie według jednej, najkorzystniejszej dla siebie zasadniczej normy wyżywienia, wraz z normami dodatkowymi przysługującymi do tej normy zasadniczej. 2. Policjantom pobierającym diety z tytułu podróży służbowej bezpłatne wyżywienie nie przysługuje. § 17. W zakresie dotyczącym policjantów traci moc zarządzenie nr 75/93 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie określenia norm wyżywienia oraz przypadków otrzymywania tego wyżywienia przez policjantów, funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, funkcjonariuszy Straży Granicznej i żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 70, z 1994 r. Nr 3, poz. 30 i Nr 5, poz. 54 oraz z 1996 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 10, poz. 68). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 listopada 1999 r. (poz. 1165) ILOŚĆ PRODUKTÓW ŻYWNOŚCIOWYCH, PODANA W PODSTAWOWYCH GRUPACH TYCH PRODUKTÓW, DLA NORM WYŻYWIENIA SZ, LOT I DU*) Lp.Nazwa grupy produktów żywnościowychNormy wyżywienia dzienne, w gramach na osobę SZLOTDU 1strączkowe2728- 2zbożowe7362- 3pieczywo670600100 4mięso i przetwory przeliczone na mięso29240085 5tłuszcze zwierzęce w przeliczeniu na smalec1919- 6tłuszcze roślinne w przeliczeniu na olej1010- 7mleko i przetwory przeliczone na mleko790975400 8masło i śmietana przeliczone na masło466420 9jaja25 g/0,5 szt.50 g/1 szt.25 g/0,5 szt. 10ryby i przetwory w przeliczeniu na tusze ryb morskich5890- 11ziemniaki700600- 12warzywa i owoce bogate w witaminę C132160100 13warzywa i owoce bogate w karoten160160100 14inne warzywa i owoce365560400 15cukry i słodycze przeliczone na cukier738420 *) Norma napojów wydawana jest zgodnie z odrębnymi przepisami. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania przez policjantów równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz wysokości tego równoważnika. (Dz. U. Nr 99, poz. 1166) Na podstawie art. 72 zdanie drugie ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Policjantom (również w służbie kandydackiej), którym rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczno-organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego w naturze na podstawie przepisów, o których mowa w § 4, wypłaca się równoważnik pieniężny w wysokości równej wartości pieniężnej przysługującej im normy wyżywienia. § 2. 1. Policjanci zaliczani do personelu latającego, przeniesieni służbowo na inne stanowiska wymagające kwalifikacji lotniczych, nie związane ze służbą w powietrzu (nie wykonujący lotów), otrzymują równoważnik pieniężny w wysokości odpowiedniej części (nie większej niż 100%) wartości pieniężnej normy wyżywienia lotniczej LOT w zależności od dotychczasowego okresu wykonywania lotów. 2. Równoważnik pieniężny normy, o której mowa w ust. 1, przysługuje za każdy rok wykonywania lotów, w zależności od rodzaju samolotów, na których są wykonywane, w wysokości: 1) 7% wartości pieniężnej normy, o której mowa w ust. 1 - na samolotach naddźwiękowych, 2) 5% wartości pieniężnej normy, o której mowa w ust. 1 - na samolotach dodźwiękowych, 3) 4% wartości pieniężnej normy, o której mowa w ust. 1 - na samolotach tłokowych i śmigłowcach. 3. Przy obliczaniu lat wykonywania lotów nie uwzględnia się okresu krótszego niż 6 miesięcy, a okres powyżej 6 miesięcy liczy się jako pełny rok. 4. Wysokość równoważnika ustala się według wartości pieniężnej normy, o której mowa w ust. 1, obowiązującej w dniu przeniesienia służbowego. 5. Nie otrzymują równoważnika pieniężnego normy wyżywienia lotniczej LOT policjanci, o których mowa w ust. 1, przeniesieni na inne stanowisko służbowe: 1) na własną prośbę, 2) w trybie dyscyplinarnym. § 3. 1. Słuchaczom szkół i ośrodków szkolenia na kursach stacjonarnych oraz policjantom w służbie kandydackiej, w warunkach kiedy nie można im zapewnić wyżywienia w naturze w jednostkach podległych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych albo zlecić tego wyżywienia w innych placówkach gastronomicznych, wypłaca się równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie powiększony o 100%. 2. Policjantom zaliczonym do personelu latającego, skierowanym do wykonywania zadań (lotów) poza miejsce stałej dyslokacji na czas powyżej 8 godzin, wypłaca się równoważnik pieniężny normy wyżywienia lotniczej LOT powiększony o 100%. § 4. Wysokości równoważników pieniężnych, przysługujących w zamian za wyżywienie, równe są aktualnym wartościom pieniężnym poszczególnych norm wyżywienia, określonych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania przez policjantów wyżywienia oraz norm tego wyżywienia (Dz. U. Nr 99, poz. 1165). § 5. W stosunku do policjantów traci moc zarządzenie nr 71 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 lipca 1991 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie przez policjantów, funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, funkcjonariuszy Straży Granicznej i żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz wysokości tego równoważnika (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 65, z 1992 r. Nr 1, poz. 15, z 1993 r. Nr 5, poz. 93, z 1994 r. Nr 1, poz. 4 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 70). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu przyznawania świadczeń i odszkodowań osobom nie będącym strażakami w razie wypadku lub poniesienia szkody w mieniu w związku z udzielaniem pomocy lub udziałem w ćwiczeniach organizowanych przez Państwową Straż Pożarną. (Dz. U. Nr 99, poz. 1167) Na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 45, poz. 436) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 listopada 1997 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu przyznawania świadczeń i odszkodowań osobom nie będącym strażakami w razie wypadku lub poniesienia szkody w mieniu w związku z udzielaniem pomocy lub udziałem w ćwiczeniach organizowanych przez Państwową Straż Pożarną (Dz. U. Nr 145, poz. 980) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w § 13 w ust. 1, w § 15 oraz w § 22 w ust. 1 i 6 w różnych przypadkach wyrazy "komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej", 2) § 24 otrzymuje brzmienie: "§ 24. Świadczenia i odszkodowania przewidziane w rozporządzeniu wypłaca się ze środków będących w dyspozycji komend powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej." § 2. Postępowania w sprawach świadczeń i odszkodowań przyznawanych osobom nie będącym strażakami w razie wypadku lub poniesienia szkody w mieniu w związku z udzielaniem pomocy lub udziałem w ćwiczeniach organizowanych przez Państwową Straż Pożarną, wszczęte i nie zakończone przed wejściem w życie rozporządzenia, prowadzi się zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatkowych warunków do udzielenia zezwolenia krajowym przedsiębiorcom na prowadzenie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych i okazjonalnych. (Dz. U. Nr 99, poz. 1168) Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 28 listopada 1997 r. w sprawie dodatkowych warunków do udzielenia zezwolenia krajowym przedsiębiorcom na prowadzenie regularnej międzynarodowej komunikacji autobusowej, przewozów wahadłowych i okazjonalnych (Dz. U. Nr 148, poz. 990) dotychczasową treść § 2 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy przedsiębiorców, którzy przejęli uprawnienia wynikające z koncesji na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 7 grudnia 1999 r. sygn. akt K. 6/99. (Dz. U. Nr 99, poz. 1169) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodnicząca, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Marian Zdyb - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 1999 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków: Konfederacji Związków Zawodowych Górnictwa w Polsce, Porozumienia Związków Zawodowych "Kadra", Komisji Krajowej Wolnego Związku Zawodowego "Sierpień 80", z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie: I. z wniosków Konfederacji Związków Zawodowych Górnictwa w Polsce i Porozumienia Związków Zawodowych "Kadra": niezgodności art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), w brzmieniu nadanym przez art. 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) z: art. 2, art. 7, art. 9, art. 32, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z Konwencjami Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 i nr 111, II. z wniosku Komisji Krajowej Wolnego Związku Zawodowego "Sierpień 80": niezgodności art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), w części dotyczącej warunków stanowiących podstawę realizacji postępowania oddłużeniowego w przedsiębiorstwach górniczych, a w związku z tym rozdziału 2 ustawy pt. "Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych" (art. 4-11) z: art. 2, art. 7, art. 9, art. 32, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, oraz niezgodności art. 37 w związku z art. 36 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) z: art. 7, art. 32 ust. 2 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: 1. Art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), w brzmieniu nadanym przez art. 52 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), jest zgodny z art. 2, art. 7 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 9, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 dotyczącą stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 126) i Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 111 dotyczącą dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218). 2. Art. 8 ust. 2 pkt 1, a także związane z nim pozostałe postanowienia rozdziału 2 zatytułowanego "Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych" (art. 4-11) ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. powołanej w pkt 1, są zgodne z art. 2, art. 7 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie są niezgodne z art. 9, art. 59 ust. 4, art. 87 i art. 88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także z Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 98 dotyczącą stosowania zasad prawa organizowania się i rokowań zbiorowych (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 126) i Konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 111 dotyczącą dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu (Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 218). 3. Art. 37 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 36 powołanej w pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. nie jest niezgodny z art. 7, art. 32 ust. 2 i art. 64 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Jadwiga Skórzewska-Łosiak Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Lech Garlicki Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 8 grudnia 1999 r. sygn. akt SK.19/99. (Dz. U. Nr 99, poz. 1170) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan - przewodniczący, Jerzy Ciemniewski, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Jerzy Stępień, Janusz Trzciński - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 1999 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Jerzego Ćwieka, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: pełnomocnika skarżącego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratora Generalnego oraz Rzecznika Praw Obywatelskich, w sprawie zgodności art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz. U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172 ze zm.), na podstawie którego Trybunał Stanu II instancji wyrokiem z dnia 21 października 1998 r. ostatecznie orzekł w sprawie Jerzego Ćwieka - z art. 2, 7, 30, 31 i 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie, w jakim dotyczy odpowiedzialności konstytucyjnej kierowników urzędów centralnych (pkt 5 wyżej powołanego przepisu ustawy o Trybunale Stanu), orzeka: Art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o Trybunale Stanu (Dz. U. z 1993 r. Nr 38, poz. 172, z 1996 r. Nr 73, poz. 350 i z 1999 r. Nr 35, poz. 321) w zakresie, w jakim z mocy art. 241 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zachowuje moc obowiązującą do odpowiedzialności konstytucyjnej kierowników urzędów centralnych, wobec których wszczęto postępowanie przed wejściem w życie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r., jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest niezgodny z art. 7, art. 30, art. 31 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Marek Safjan Jerzy Ciemniewski Lech Garlicki Wiesław Johann Andrzej Mączyński Jadwiga Skórzewska-Łosiak Janusz Trzciński Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Krzysztof Kolasiński Ferdynand Rymarz Jerzy Stępień Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie wydatków budżetu państwa, które w 1999 r. nie wygasają z upływem roku budżetowego. (Dz. U. Nr 100, poz. 1171) Na podstawie art. 102 ust. 3 i 4 oraz w związku z art. 103 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wykaz wydatków, które nie wygasają w 1999 r. z upływem roku budżetowego, 2) plan finansowy wydatków, o których mowa w pkt 1, 3) plan finansowy wydatków, których planowanym źródłem finansowania są przychody z kredytów zagranicznych, oraz wydatków przeznaczonych na współfinansowanie programów realizowanych z nie podlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, 4) ostateczny termin dokonania wydatków, które nie wygasają w 1999 r. z upływem roku budżetowego. § 2. 1. Ustala się w załączniku nr 1 do rozporządzenia: 1) wykaz planowanych wydatków budżetu państwa, które w 1999 r. nie wygasają z upływem roku budżetowego, 2) ostateczne terminy dokonania wydatków, o których mowa w pkt 1. 2. Ustala się plan finansowy wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Ustala się plan finansowy wydatków, których planowanym źródłem finansowania są przychody z kredytów zagranicznych, oraz wydatków przeznaczonych na współfinansowanie programów realizowanych z nie podlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Ostateczny termin dokonania wydatków, o których mowa w ust. 1, ustala się na dzień 20 grudnia 2000 r. § 4. Dysponenci części budżetowych przekazują ministrowi właściwemu do spraw budżetu, finansów publicznych i instytucji finansowych informacje o wykonaniu planów finansowych wymienionych w § 2 ust. 2 i § 3 ust. 1 w trybie i terminach określonych w odrębnych przepisach w sprawie sporządzania sprawozdawczości budżetowej, dla sprawozdań o wydatkach budżetowych. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1999 r. (poz. 171) Załącznik nr 1 Wykaz planowanych wydatków budżetu państwa, które w 1999 roku nie wygasają z upływem roku budżetowego Lp.CzęśćWyszczególnienieKwota w tys. złTermin realizacji 12345 1.02 Najwyższa Izba Kontroli 1.750 Remont pomieszczeń sutereny oraz ich adaptacja z przeznaczeniem na cele użytkowe1.55031.08.2000 Informatyzacja NIK20029.02.2000 2.03 Sąd Najwyższy 46.000 Zakończenie finansowania inwestycji centralnej "Budowa Kompleksu Urbanistycznego Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie"46.00031.05.2000 3.05 Kancelaria Prezesa Rady Ministrów 236 Likwidacja skutków powodzi23631.01.2000 4.09 Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej 700 Opracowanie jednolitej Klasyfikacji Zawodów i Specjalności20020.12.2000 Kontynuowanie kampanii edukacyjnej publicznej w zakresie reformy zabezpieczenia społecznego50020.12.2000 5.10 Kancelaria Sejmu 643 Klimatyzacja pokoi hotelowych23031.01.2000 Zintegrowany system obsługi administracyjnej41331.01.2000 6.13 Ministerstwo Gospodarki 2.632, Restrukturyzacja zatrudnienia w hutnictwie żelaza i stali1.00031.03.2000 Modernizacja instalacji wody zimnej i ciepłej oraz kanalizacji w budynkach Ministerstwa Gospodarki44031.08.2000 Modernizacja dźwigu towarowego w budynku Ministerstwa Gospodarki13030.06.2000 Wykonanie instalacji wentylacyjno-klimatyzacyjnej w budynku Ministerstwa Gospodarki27230.04.2000 Wydzielenie stref ppoż. i kontroli dostępu w budynku Ministerstwa Gospodarki przy pl. Trzech Krzyży79031.05.2000 7.17 Ministerstwo Skarbu Państwa 67.400, Koszty realizacji projektów prywatyzacyjnych rozpoczętych w roku 1999 oraz koszty gospodarowania mieniem Skarbu Państwa po upadłości i likwidacji przedsiębiorstw67.40030.06.2000 8.18 Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast 132 Opracowanie dokumentacji projektowej przebudowy kina "Iluzjon"13229.02.2000 9.19. Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej 51.444 Spłata zobowiązań Skarbu Państwa powstałych w jednostkach oświaty i wychowania do końca 1998 r.1.44431.03.2000 Dopłaty do odsetek od kredytów na cele rolne50.00020.01.2000 10.20 Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń 6.820 Zakup nieruchomości z przeznaczeniem na siedzibę Urzędu6.82030.11.2000 11.21 Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej 106.200 Realizacja Programu budowy autostrad106.20030.06.2000 12.27 Komitet Integracji Europejskiej 120 Adaptacja poddasza Urzędu na cele biurowe12030.06.2000 13.28 Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa 8.498 Rozbudowa Białowieskiego Parku Narodowego1.78031.07.2000 Usuwanie skutków powodzi - uporządkowanie i odtworzenie zniszczonych upraw i drzewostanów3.90020.12.2000 Dokumentacja geologiczno-inżynierska zbiornika wodnego Krempna na rzece Wisłoka2.70030.06.2000 Wykup nieruchomości wsi Pilce pod przyszłą budowę zbiornika wodnego Kamieniec Ząbkowicki na Nysie Kłodzkiej11830.11.2000 14.30 Ministerstwo Obrony Narodowej 224.375 Dostawa uzbrojenia i sprzętu147.81230.06.2000 Dostawa części zamiennych do uzbrojenia sprzętu12.86030.06.2000 Usługi remontowe, budowlane i inne7.40530.06.2000 Prace badawczo-rozwojowe i wdrożeniowe29.85830.06.2000 Realizacja programu "Sprzęt i środki artylerii naziemnej"26.44020.12.2000 15.31 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji 54.175 Budowa i rozbudowa systemów informatycznych27.63330.09.2000 Prace geodezyjno-kartograficzne8.16030.06.2000 Koszty przeniesień repatriantów oraz zasiłki na zagospodarowanie4.30031.03.2000 Budowa strażnic Straży Granicznej9.63620.12.2000 Osiedle mieszkaniowe Kabaty-Wschód (inwestycja wieloletnia)1.95031.03.2000 Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy (inwestycja wieloletnia)2.49631.01.2000 16.32 Ministerstwo Spraw Zagranicznych 6.133 Modernizacja sieci łączności MSZ3.00030.11.2000 Budowa Archiwum i pierwsze jego wyposażenie93330.04.2000 Wymiana wind90030.04.2000 Budowa łącznika i zakup stacji łączności MSZ i UZE1.30030.04.2000 17.34 Ministerstwo Kultury i Sztuki 7.085 Rozbudowa Muzeum Narodowego w Poznaniu2.50031.05.2000 Państwowe Muzeum Oświęcim Brzezinka - modernizacja i remont20531.07.2000 Państwowa Galeria Sztuki "Zachęta" - modernizacja i remont65031.05.2000 Centrum Sztuki Współczesnej - wykonanie posadzek w salach galerii skrzydła południowego Zamku Ujazdowskiego8031.03.2000 Filharmonia Narodowa - modernizacja wentylacji i klimatyzacji2.90030.09.2000 Dokończenie sali koncertowej w Zespole Szkół Artystycznych w Katowicach50031.03.2000 Modernizacja Szkoły Muzycznej im. Karola Szymanowskiego I i II stopnia w Płocku25031.03.2000 18.35 Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej 372.865 Sfinansowanie świadczeń zdrowotnych udzielanych na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego12.00030.04.2000 Usuwanie skutków powodzi5.76120.12.2000 Realizacja programów polityki zdrowotnej98.96730.11.2000 Realizacja wysokospecjalistycznych procedur medycznych98.00031.03.2000 Dotacja na inwestycje przeznaczone na utworzenie i uruchomienie kas chorych42.87730.06.2000 Sfinansowanie staży podyplomowych115.26020.12.2000 19.37 Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów 154 II etap realizacji rozdzielni niskiego napięcia15431.03.2000 20.43 Państwowa Inspekcja Pracy 700 Zakup sprzętu komputerowego70031.01.2000 21.45 Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki 131 Adaptacja pomieszczeń biurowych13131.03.2000 22.47 Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji 265 Podłączenie obu siedzib KRRiTV do Internetu łączem stałym wraz z zabezpieczeniem20031.03. 2000 Zakup sprzętu komputerowego6531.03. 2000 23.48 Komitet Badań Naukowych 8.322 Projekty badawcze programu rządowego SPR-38.32230.06. 2000 24.54 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej 500 Rozbudowa gmachu Urzędu50031.01. 2000 25.59 Główny Urząd Miar 430 Usuwanie skutków powodzi43020.12. 2000 26.64 Główny Inspektorat Kolejnictwa 70 Adaptacja pomieszczeń biurowych7030.06. 2000 27.85 Budżety WojewodówRazem203.109 z tego: 2885/02 Województwo dolnośląskie 48.680 Inwestycje wieloletnie, z tego:5.900 1) Szpital Wojewódzki w Jeleniej Górze4.00030.06.2000 2) Rozbudowa Szpitala w Głogowie (zaplecze łóżkowo-diagnostyczno-przychodniane)60030.06.2000 3) Szpital Zakaźny we Wrocławiu30030.06.2000 4) Szpital w Miliczu1.00030.06.2000 Inwestycje infrastrukturalne realizowane w ramach Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej"5.95030.06.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia9.12830.06.2000 Usuwanie skutków powodzi10.82120.12.2000 Spłata zobowiązań Skarbu Państwa powstałych w jednostkach oświaty i wychowania do końca 1998 r.16.62930.06.2000 "Program rekultywacji terenów zdegradowanych przez Wojska Federacji Rosyjskiej"25230.06.2000 29.85/04 Województwo kujawsko-pomorskie 2.991 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia2.99131.03.2000 30.85/06 Województwo lubelskie 11.520 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia3.51631.03.2000 Rozbudowa Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Janowie Lubelskim25031.03.2000 Dokończenie I etapu budowy Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Lublinie (inwestycja wieloletnia)6.46231.05.2000 Remont pomieszczeń Starostwa Powiatowego w Radzyniu Podlaskim, Rykach i Lubartowie60030.06.2000 Usuwanie skutków powodzi69220.12.2000 31.85/08 Województwo lubuskie 7.027 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia3.41230.06.2000 Dofinansowanie remontu i adaptacji pomieszczeń biurowych Starostwa Powiatowego w Żaganiu29531.03.2000 Usuwanie skutków powodzi3.32020.12.2000 32.85/10 Województwo łódzkie 7.434 Realizacja obiektu podstawowego Filharmonii Łódzkiej4.56031.03.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia2.87431.08.2000 33.85/12 Województwo małopolskie 25.793 Usuwanie skutków powodzi7.90420.12.2000 Realizacja Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego1.40230.06.2000 Rozbudowa Kliniki Kardiochirurgii w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II (inwestycja wieloletnia)7.00031.03.2000 Budowa Szpitala Jana Pawła II w Nowym Targu (inwestycja wieloletnia)90031.03.2000 Rozbudowa Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Zakopanem10031.03.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia7.80230.06.2000 Budowa Domu Pomocy Społecznej w Nowodworzu k. Tarnowa50029.02.2000 Modernizacja Liceum Ogólnokształcącego w Wadowicach8531.03.2000 Zakup podwozia wozu ratowniczo-gaśniczego dla Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Gorlicach10031.01.2000 34.85/14 Województwo mazowieckie 11.636 Budowa Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala Radom-Józefów (inwestycja wieloletnia)4.30029.02.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia2.64730.06.2000 Usuwanie skutków powodzi1.17920.12.2000 Budowa Domu Pomocy Społecznej w Płocku20020.01.2000 Prace geodezyjne i kartograficzne10330.06.2000 Budowa Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Pułtusku9030.06.2000 Wykup siedziby Starostwa Powiatu Warszawa Zachód oraz remonty siedzib starostw93730.09.2000 Modernizacja Szpitala Zespołu Opieki Zdrowotnej w Żyrardowie1.50020.12.2000 Remont budynków Domu Pomocy Społecznej w Izdebnie Kościelnym i Górze Kalwarii68030.09.2000 35.85/16 Województwo opolskie 3.337 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.93031.03.2000 Budowa siedziby Komendy Wojewódzkiej Policji w Prudniku19630.06.2000 Remont siedziby Starostwa w Nysie, Namysłowie i Prudniku96130.06.2000 Remont dachu budynku Domu Dziecka w Turawie25031.08.2000 36.85/18 Województwo podkarpackie 4.528 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.72831.07.2000 Wyposażenie w sprzęt specjalistyczny dla drogowego przejścia granicznego w Korczowej1.30031.03.2000 Budowa drogi zachodniej na przejściu granicznym w Barwinku70031.01.2000 Zakup budynku na siedzibę Starostwa w Strzyżowie80031.03.2000 37.85/20 Województwo podlaskie 2.675 Zakończenie adaptacji obiektu na siedzibę Państwowego Teatru Lalek w Łomży30030.04.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.67330.06.2000 Modernizacja i rozbudowa drogowego przejścia granicznego w Kuźnicy30229.02.2000 Zakończenie rozbudowy i modernizacji Domu Pomocy Społecznej w Łomży20031.03.2000 Remont kapitalny budynku Starostwa Powiatowego w Bielsku Podlaskim20031.05.2000 38.85/22 Województwo pomorskie 37.395 Inwestycje infrastrukturalne realizowane w systemie robót publicznych jako zadanie własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym6.68520.12.2000 Wspieranie lokalnych programów restrukturyzacyjnych10.44920.12.2000 Usuwanie skutków powodzi75020.12.2000 Spłata zobowiązań Skarbu Państwa powstałych w jednostkach oświaty i wychowania do końca 1998 r.6.26331.03.2000 Dofinansowanie remontów budynków Domu Pomocy Społecznej w Charzykowych i Starogardzie Gdańskim22320.12.2000 Remonty w siedzibach starostw powiatowych82020.12.2000 Szpital Wojewódzki w budowie w Słupsku (inwestycja wieloletnia)3.00030.06.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia9.20520.12.2000 39.85/24 Województwo śląskie 23.795 Budowa kanalizacji sanitarnej w Częstochowie18431.03.2000 Oczyszczalnia ścieków Radocha II w Sosnowcu (inwestycja wieloletnia)56031.01.2000 Spłata zobowiązań Skarbu Państwa powstałych w jednostkach oświaty i wychowania do końca 1998 r.10.50031.03.2000 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia4.77020.12.2000 Budowa Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Częstochowie (inwestycja wieloletnia)2.50031.03.2000 Budowa strażnicy w Ustroniu oraz w Świętochłowicach1.78031.03.2000 Dotacje na dofinansowanie inwestycji określonych w lokalnych programach restrukturyzacyjnych - powiat Wodzisław15031.03.2000 Zespół Szkół Specjalnych w Skoczowie40031.03.2000 Usuwanie skutków powodzi2.95120.12.2000 40.85/26 Województwo świętokrzyskie 1.665 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.66530.06.2000 41.85/28 Województwo warmińsko-mazurskie 2.450 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia1.45020.12.2000 Usuwanie skutków powodzi1.00020.12.2000 42.85/30 Województwo wielkopolskie 7.483 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia6.52530.06.2000 Roboty inwestycyjne w budynku Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Mielżynie15031.03.2000 Remonty budynków Domów Dziecka w powiecie gnieźnieńskim80831.03.2000 43.85/32 Województwo zachodniopomorskie 4.700 Dotacje dla organów założycielskich samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na dofinansowanie inwestycji oraz kosztów wdrażania reform w ochronie zdrowia3.45031.03.2000 Zakup i instalacja kontenerów odprawowych dla służb polskich i niemieckich na przejściu granicznym w Osinowie Dolnym30031.01.2000 Budowa zadaszenia nad strefą odpraw paszportowych i celnych na przejściu granicznym w Lubieszynie-Linken95029.02.2000 44.86/47 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi 30 Dokończenie adaptacji siedziby dla Samorządowego Kolegium Odwoławczego3030.04.2000 Załącznik nr 2 Plan finansowy wydatków budżetu państwa, które w 1999 roku nie wygasają z upływem roku budżetowego CzęśćDziałRozdziałTreśćPoz.Planz tego: Dotacje i subwencjeŚwiadczenia na rzecz osób fizycznychWydatki bieżące jednostek budżetowychWydatki majątkowe w tysiącach złotych 12345678910 02 NAJWYŻSZA IZBA KONTROLI11 750 1 550200 999911Urzędy naczelnych organów władzy i sądownictwa21 750 1 550200 03 SĄD NAJWYŻSZY146 000 46 000 999912Naczelne organy sądownictwa246 000 46 000 05 KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW1236236 898995Pozostała działalność2236236 09 MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ1700 700 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)2700 700 10 KANCELARIA SEJMU1643 643 999911Urzędy naczelnych organów władzy2643 643 13 MINISTERSTWO GOSPODARKI12 6321 000 1 632 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)21 632 1 632 969611Dotacje dla górnictwa i hutnictwa31 0001 000 17 MINISTERSTWO SKARBU PAŃSTWA167 400 67 400 979716Prywatyzacja267 400 67 400 18 URZĄD MIESZKALNICTWA I ROZWOJU MIAST1132 132 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)2132 132 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ151 44450 00039961444 798295Pozostała działalność21 444 39961444 949411Dopłaty do odsetek od kredytów rolnych350 00050 000 20 PAŃSTWOWY URZĄD NADZORU UBEZPIECZEŃ16 820 6 820 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)26 820 6 820 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ1106 200 106 200 505895Pozostała działalność2106 200 106 200 27 KOMITET INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ1120 120 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)2120 120 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA18 498 5 6802 818 454711Parki narodowe21 780 1 780 4578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej33 900 3 900 666822Okręgowe dyrekcje gospodarki wodnej42 700 2 700 6678Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej5118 118 30 MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ1224 375 20 265204 110 989814Wojska Lądowe2174 784 12 688162 096 9815Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej331 687 6 82424 863 9816Marynarka Wojenna48 823 2408 583 9817Pozostałe jednostki59 081 5138 568 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI154 175 3 8008 66041 715 313992Prace geodezyjne i kartograficzne (nieinwestycyjne)28 160 8 160 868695Pozostała działalność34 300 3 800500 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)427 633 27 633 939314Straż Graniczna59 636 9 636 9315Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSWiA61 950 1 950 9316Państwowa Straż Pożarna72 496 2 496 32 MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH16 133 6 133 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)24 833 4 833 9194Integracja z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego31 300 1 300 34 MINISTERSTWO KULTURY I SZTUKI17 085205 6 880 798022Szkoły artystyczne2750 750 838311Muzea32 705205 2 500 8314Biura wystaw artystycznych4650 650 8317Centra sztuki580 80 8421Filharmonie, orkiestry, chóry i operetki62 900 2 900 35 MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ1372 865 228 353144 512 818178Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej25 761 5 761 858522Programy polityki zdrowotnej państwa398 967 3 09395 874 8523Wysokospecjalistyczne procedury medyczne498 000 98 000 8524Składki na ubezpieczenia zdrowotne oraz świadczenia dla osób nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego554 877 12 00042 877 8595Pozostała działalność6115 260 115 260 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW1154 154 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)2154 154 43 PAŃSTWOWA INSPEKCJA PRACY1700 700 999911Urzędy naczelnych organów władzy i kontroli2700 700 45 URZĄD KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI1131131 888800Integracja z Unią Europejską2131131 47 KRAJOWA RADA RADIOFONII I TELEWIZJI1265 265 999911Urzędy naczelnych organów władzy i kontroli2265 265 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH18 322 8 322 777712Finansowanie projektów badawczych28 322 8 322 54 URZĄD PATENTOWY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ1500 500 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)2500 500 59 GŁÓWNY URZĄD MIAR1430 430 919180Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej2430 430 64 GŁÓWNY INSPEKTORAT KOLEJNICTWA170 70 919111Jednostki centralne (centrale ministerstw i urzędów centralnych)270 70 85 BUDŻETY WOJEWODÓW OGÓŁEM1203 10919 27155232 840150 446 z tego: 85/02 Województwo dolnośląskie148 6802 0801916 61029 971 313995Pozostała działalność25 5 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej333 4495Pozostała działalność4283 283 454995Pozostała działalność5225225 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej62 8071 540 1 267 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej7581 581 7262Oświetlenie ulic850 50 7395Pozostała działalność92 186 7091 477 797911Szkoły podstawowe10750 750 7912Gimnazja11700 700 7921Licea ogólnokształcące12500 500 7978Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej13351 351 8221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze14800 800 8295Pozostała działalność1515 523 1915 504 838313Ochrona zabytków16500 500 8378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej171392 137 858511Szpitale ogólne1814 438 14 438 8513Lecznictwo ambulatoryjne19590140 450 8578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej206 7339 6 724 868678Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej21161161 8695Pozostała działalność2285 85 888895Pozostała działalność2315 15 919146Urzędy gmin (miast)241 200 1 200 9178Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej2546 46 9195Pozostała działalność269 9 85/04 Województwo kujawsko-pomorskie12 991169 2 822 858511Szpitale ogólne2436169 267 8513Lecznictwo ambulatoryjne31 030 1 030 8514Lecznictwo psychiatryczne41 414 1 414 8515Ratownictwo medyczne5111 111 85/06 Województwo lubelskie111 520600 10 920 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej2692 692 858511Szpitale ogólne33 116 3 116 8515Ratownictwo medyczne4400 400 8531Inspekcja sanitarna5250 250 8595Pozostała działalność66 462 6 462 919143Starostwa powiatowe7600600 85/08 Województwo lubuskie17 027925 6 102 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej23 320 3 320 858511Szpitale ogólne33 412630 2 782 919143Starostwa powiatowe4295295 85/10 Województwo łódzkie17 434312 7 122 838421Filharmonie, orkiestry, chóry i kapele24 560 4 560 858511Szpitale ogólne32 414312 2 102 8513Lecznictwo ambulatoryjne460 60 8514Lecznictwo psychiatryczne5400 400 85/12 Województwo małopolskie125 7931 314 24 479 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej24 300 4 300 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej344 5614Drogi publiczne powiatowe4648 648 707395Pozostała działalność5754 754 797921Licea ogólnokształcące685 85 838378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej73 600 3 600 858511Szpitale ogólne814 0201 120 12 900 8513Lecznictwo ambulatoryjne9300 300 8514Lecznictwo psychiatryczne101 017 1 017 8515Ratownictwo medyczne1115 15 8531Inspekcja sanitarna12100 100 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze13150150 8595Pozostała działalność1420040 160 868611Domy pomocy społecznej15500 500 939318Komendy powiatowe Państwowej Straży Pożarnej16100 100 85/14 Województwo mazowieckie111 6362 308 9 328 313992Prace geodezyjne i kartograficzne (nieinwestycyjne)2103103 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej31 179 1 179 858511Szpitale ogólne46 850938 5 912 8513Lecznictwo ambulatoryjne5300 300 8514Lecznictwo psychiatryczne6580 580 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze7717150 567 868611Domy pomocy społecznej8880680 200 919143Starostwa powiatowe9937437 500 939318Komendy powiatowe Państwowej Straży Pożarnej1090 90 85/16 Województwo opolskie13 337811 2 526 798221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze2250250 858511Szpitale ogólne31 550 1 550 8514Lecznictwo psychiatryczne4380 380 919143Starostwa powiatowe5961561 400 939312Jednostki terenowe Policji6196 196 85/18 Województwo podkarpackie14 528325 4 203 858511Szpitale ogólne21 350250 1 100 8514Lecznictwo psychiatryczne337875 303 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych42 000 2 000 9143Starostwa powiatowe5800 800 85/20 Województwo podlaskie12 675690 1 985 838411Teatry, opery i operetki2300 300 858511Szpitale ogólne31 273490 783 8595Pozostała działalność4400 400 868611Domy pomocy społecznej5200 200 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych6302 302 9143Starostwa powiatowe7200200 85/22 Województwo pomorskie137 3954 089336 23027 043 404495Pozostała działalność22 747 2 747 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej3410200 210 505612Drogi publiczne wojewódzkie4127 127 5613Drogi publiczne gminne53 583 3 583 5614Drogi publiczne powiatowe6745 745 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej734082 258 7231Zieleń w miastach i gminach830 30 7395Pozostała działalność99 436 9 436 797921Licea ogólnokształcące10757 7750 7931Szkoły ogólnokształcące specjalne11164 8156 7941Internaty i stypendia dla uczniów12697 697 7961Zespoły ekonomiczno-administracyjne szkół1315 213 8011Szkoły zawodowe142 234 132 221 8041Szkoły zawodowe specjalne158 8 8062Dokształcanie i doskonalenie zawodowe nauczycieli1627 27 8071Jednostki pomocnicze szkolnictwa171 266 21 264 8221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze181 082 11 081 8231Placówki wychowania pozaszkolnego195 5 798242Domy wczasów dziecięcych208 8 858511Szpitale ogólne2111 4772 237 9 240 8513Lecznictwo ambulatoryjne22180 180 8514Lecznictwo psychiatryczne23548527 21 868611Domy pomocy społecznej24223223 878795Pozostała działalność25466 466 919143Starostwa powiatowe26820820 85/24 Województwo śląskie123 7951 18550010 00012 110 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej22 266 2 266 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej3685 685 5614Drogi publiczne powiatowe4150 150 707395Pozostała działalność5744 744 798221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze6400400 8295Pozostała działalność710 500 50010 000 858511Szpitale ogólne86 720785 5 935 858513Lecznictwo ambulatoryjne9550 550 939318Komendy powiatowe Państwowej Straży Pożarnej101 780 1 780 85/26 Województwo świętokrzyskie11 665160 1 505 858511Szpitale ogólne21 495160 1 335 8515Ratownictwo medyczne3170 170 85/28 Województwo warmińsko-mazurskie12 450140 2 310 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej21 000 1 000 858511Szpitale ogólne31 450140 1 310 85/30 Województwo wielkopolskie17 4832 448 5 035 798221Zakłady opiekuńczo-wychowawcze2808808 858511Szpitale ogólne36 1251 240 4 885 8533Zakłady opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze4400400 868611Domy pomocy społecznej5150 150 85/32 Województwo zachodniopomorskie14 7001 715 2 985 858511Szpitale ogólne22 7301 295 1 435 8513Lecznictwo ambulatoryjne3570270 300 8516Sanatoria4150150 919140Budowa i utrzymanie drogowych przejść granicznych51 250 1 250 86/47 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi130 30 919149Dokończenie adaptacji budynku przemysłowego na potrzeby Kolegium230 30 Załącznik nr 3 Plan finansowy wydatków, których planowanym źródłem finansowania są przychody z kredytów zagranicznych, oraz wydatków przeznaczonych na współfinansowanie programów realizowanych i nie z podlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych CzęśćDziałRozdziałTreśćPoz.Kwota w tys. złz tego: Dotacje i subwencjeŚwiadczenia na rzecz osób fizycznychWydatki bieżące jednostek budżetowychWydatki majątkowe w tysiącach złotych 12345678910 08 MINISTERSTWO FINANSÓW1226 20818 919100Integracja z Unią Europejską2226 20818 09 MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ1600 600 919100Integracja z Unią Europejską2600 600 13 MINISTERSTWO GOSPODARKI12 8292 274 47580 919100Integracja z Unią Europejską22 8292 274 47580 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ18 8224 074 9843 764 404000Integracja z Unią Europejską27 6083 844 3 764 919100Integracja z Unią Europejską31 214230 984 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ140 076 36 6813 395 505000Integracja z Unią Europejską25 629 2 2343 395 5078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej334 447 34 447 25 GENERALNY INSPEKTORAT CELNY17 460 6506 810 919100Integracja z Unią Europejską27 460 6506 810 27 KOMITET INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ11 9201 920 919100Integracja z Unią Europejską21 9201 920 28 MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA141 262 1 28339 979 454578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej23 000 3000 666678Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej336 972 36 972 919100Integracja z Unią Europejską41 290 1 2837 35 MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ14 216 4 216 818178Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej2472 472 858578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej33 744 3 744 51 GŁÓWNY URZĄD CEŁ1275 275 919100Integracja z Unią Europejską2275 275 85 BUDŻETY WOJEWODÓW OGÓŁEM166 76015 168 51 592 z tego: 85/02 Województwo dolnośląskie134 73115 168 19 563 404000Integracja z Unią Europejską232 32 4078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej31 454 1 454 505000Integracja z Unią Europejską449 49 5078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej58 2937 624 669 707078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej617 046530 16 516 797978Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej71 2591 259 838378Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej826936 233 858578Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej95 3945 394 878778Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej10935325 610 85/06 Województwo lubelskie12 275 2 275 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej22 275 2 275 85/12 Województwo małopolskie17 110 7 110 404000Integracja z Unią Europejską2967 967 4078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej34 973 4 973 505000Integracja z Unią Europejską4500 500 707000Integracja z Unią Europejską5670 670 85/14 Województwo mazowieckie11 021 1 021 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej21 021 1 021 85/16 Województwo opolskie1260 260 505078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej2260 260 85/18 Województwo podkarpackie12 900 2 900 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej22 900 2 900 85/20 Województwo podlaskie1416 416 404000Integracja z Unią Europejską2312 312 707000Integracja z Unią Europejską3104 104 85/24 Województwo śląskie118 047 18 047 404078Pomoc i usuwanie skutków powodzi ze środków rezerwy celowej21 979 1 979 505615Drogi publiczne w miastach na prawach powiatu316 068 16 068 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, regulaminu Rady Nadzorczej i zasad wynagradzania jej członków. (Dz. U. Nr 100, poz. 1172) Na podstawie art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie trybu zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, regulaminu Rady Nadzorczej i zasad wynagradzania jej członków (Dz. U. Nr 164, poz. 1167) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 3 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "W uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać skrócony do 7 dni."; 2) w § 10 w ust. 2 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "W uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać skrócony do 5 dni."; 3) § 12 otrzymuje brzmienie: "§ 12. 1. Członkom Rady, z wyjątkiem przewodniczącego Rady i jego zastępcy, w okresie pełnienia funkcji przysługuje miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1/3 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a przewodniczącym zespołów - 1/2 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. 2. Przewodniczącemu Rady w okresie pełnienia funkcji przysługuje miesięczne wynagrodzenie równe pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a jego zastępcy - wynagrodzenie równe trzykrotności tego wynagrodzenia. 3. Wynagrodzenie ustalone zgodnie z ust. 1 i 2 przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ogłoszenie przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej."; 4) § 13 otrzymuje brzmienie: "§ 13. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 12 ust. 1 i 2, należne za dany miesiąc, jest wypłacane nie później niż ostatniego dnia tego miesiąca." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 listopada 1999 r. w sprawie zakresu dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu lub emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu. (Dz. U. Nr 100, poz. 1173) Na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do sprawozdań finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu oraz do sprawozdań finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych ubiegającymi się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu, zwanych dalej "emitentami". § 2. 1. Dodatkowe informacje w sprawozdaniach finansowych emitentów podaje się, z zastrzeżeniem ust. 2, w zakresie i formie określonej odpowiednio przepisami: 1) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Dz. U. Nr 163, poz. 1160), 2) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania (Dz. U. Nr 163, poz. 1161), 3) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego (Dz. U. Nr 163, poz. 1162). 2. W informacji dodatkowej, o której mowa w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931), zwanej dalej "ustawą", obejmującej w sprawozdaniu finansowym emitenta: wstęp, noty objaśniające i dodatkowe noty objaśniające, podaje się również, nie objęte zakresem określonym w ust. 1, informacje: 1) określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości ubezpieczycieli (Dz. U. Nr 140, poz. 791 i z 1995 r. Nr 90, poz. 448) - w przypadku emitentów będących zakładami ubezpieczeń, 2) określone w załączniku regulującym zakres informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego domu maklerskiego, zamieszczonym w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 5 ustawy, 3) określone w § 37 ust. 2 oraz w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 września 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (Dz. U. Nr 77, poz. 868) - w przypadku emitentów będących funduszami inwestycyjnymi. § 3. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 5 kwietnia 1995 r. w sprawie zakresu dodatkowych informacji podawanych w sprawozdaniach finansowych innych niż banki jednostek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych lub ubiegających się o ich dopuszczenie do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 21, poz. 257). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzanych na dzień bilansowy przypadający po tym dniu. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 listopada 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznań i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. Nr 100, poz. 1174) Na podstawie art. 52 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 marca 1999 r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznań i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 28, poz. 260) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 po pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 11 i 12 w brzmieniu: "11) informacji o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku w 1999 r., stanowiący załącznik nr 11 do rozporządzenia; 12) informacji o odliczeniach wydatków mieszkaniowych poniesionych w 1999 r., stanowiący załącznik nr 12 do rozporządzenia."; 2) załączniki nr 6, 7, 9 i 10 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1-4 do niniejszego rozporządzenia; 3) dodaje się załączniki nr 11 i 12 do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załącznikach nr 5 i 6 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 listopada 1999 r. (poz. 1174) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. (Dz. U. Nr 100, poz. 1175) Na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 39) wprowadza się następujące zmiany: 1) w podstawie prawnej skreśla się wyrazy "art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686) oraz", 2) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, bez względu na formę opodatkowania, prowadzących działalność określoną w art. 10 ust. 1 pkt 3-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) - zwanych dalej "podatnikami", jeżeli środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zgodnie z § 11 zostały wprowadzone do ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. 2. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, wraz z objaśnieniami, stanowi załącznik do rozporządzenia.", 3) w § 2: a) w ust. 2 dwukropek zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "niezależnie od przewidywanego okresu używania:", b) w ust. 3 wyrazy "2 500 zł" zastępuje się wyrazami "3 500 zł", 4) w § 3 w ust. 2: a) dwukropek zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "niezależnie od przewidywanego okresu używania:", b) skreśla się pkt 1, 5) w § 4: a) w ust. 1 i 2 wyrazy "2 500 zł" zastępuje się wyrazami "3 500 zł", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nie rozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.", 6) w § 5: a) w ust. 1 wyrazy "ustaw wymienionych w § 1" zastępuje się wyrazami "ustawy wymienionej w § 1 ust. 1", b) w ust. 2 wyrazy "Głównego Urzędu Statystycznego" zastępuje się wyrazami "i w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie «statki» o symbolu 35.11 Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045)", c) w ust. 3 dwukrotnie użyte wyrazy "2 500 zł" zastępuje się wyrazami "3 500 zł", d) w ust. 4: - w pkt 2 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 3", - skreśla się pkt 3, - w pkt 4 skreśla się lit. c), - w pkt 7 zdanie po średniku otrzymuje brzmienie: "odpisy amortyzacyjne mogą być jednak dokonywane, jeżeli te środki i wartości zostały nabyte w drodze spadku lub darowizny," e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Podatnicy nie dokonują odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, które nie są używane wskutek zaprzestania działalności; w tym przypadku nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.", 7) w § 6: a) w ust. 1: - w pkt 1 wyrazy "nabycia w drodze kupna" zastępuje się wyrazami "odpłatnego nabycia", - pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólnika, w tym także gdy jako wkład wnoszone jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z tym że suma wartości wszystkich składników, stanowiących wkład pieniężny i niepieniężny, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów; w przypadku gdy wkład niepieniężny pochodzi z zagranicy, suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiących ten wkład, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów objętych za wkład niepieniężny ani od wartości rynkowej tych składników majątku z dnia objęcia udziałów.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4a, a sumą wartości rynkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego albo przyjętego do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia nabycia albo przyjęcia do korzystania, powiększoną o łączną wartość składników zwiększających aktywa nabywcy, a nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, z dnia ich nabycia albo przyjęcia do odpłatnego korzystania.", c) w ust. 3 wyrazy "ustaloną zgodnie z ust. 1" zastępuje się wyrazami "ustaloną zgodnie z ust. 1, 4a-7, 9-11 i 13-14", a wyrazy "1 000 zł" zastępuje się wyrazami "3 500 zł", d) w ust. 4a wyrazy "kwotę należną sprzedającemu, powiększoną o koszty związane z zakupem" zastępuje się wyrazami "kwotę należną zbywającemu, powiększoną o koszty związane z nabyciem", e) w ust. 6, 7 i 8 skreśla się wyrazy "podatku dochodowego od osób fizycznych", f) w ust. 9 po wyrazach "w obcych środkach trwałych" dodaje się wyrazy "oraz budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie", g) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu: "9a. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, a wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.", h) ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie: "13. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: 1) suma ich wartości rynkowej, w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2, 2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4a, a wartością składników mienia nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi zwiększającymi aktywa nabywcy, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy. 14. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.", i) w ust. 16 skreśla się wyrazy "art. 14 ust. 3 ustawy wymienionej w § 1 pkt 1 lub", a wyrazy "w § 1 pkt 2" zastępuje się wyrazami "w § 1 ust. 1", j) dodaje się ust. 17 w brzmieniu: "17. Jeżeli wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona niezgodnie z przepisami ust. 1-16, podatnik dokonuje korekty tej wartości początkowej. Korekta wartości początkowej powoduje obowiązek odpowiedniej zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz należnego podatku wraz z należnymi odsetkami za poszczególne okresy sprawozdawcze, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu oddania do używania lub ulepszenia środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej.", 8) w § 7: a) w ust. 1: - w pkt 1 na końcu zdania przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy "suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy wymienionej w § 1 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów," - w pkt 2 wyrazy "w § 9 ust. 1-3, 11, 13 i 14" zastępuje się wyrazami "w § 9 ust. 1-3e i 13", b) w ust. 2 po wyrazach "w wykazie stawek amortyzacyjnych" skreśla się przecinek i wyrazy "z możliwością ich podwyższenia przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 4,0", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru transportu morskiego dokonuje się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1, z tym że suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z ust. 1 pkt 1 i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego.", d) w ust. 6 skreśla się wyraz "tylko", a na końcu drugiego zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "lub przez dwanaście miesięcy w roku.", 9) w § 8 ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel, przejmując te środki i wartości, określa ich wartość początkową, zgodnie z § 6, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszoną o kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego, a w przypadku gdy korzystający nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ich wielkość oblicza się przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych.", 10) w § 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem ust. 4, 4a, 7-9 oraz § 8 ust. 1-3 i 5, dokonuje się stosując stawki amortyzacyjne określone w wykazie stawek amortyzacyjnych, z uwzględnieniem przepisów § 7 ust. 1.", b) w ust. 3: - w pkt 2 skreśla się wyrazy "(np. pod ziemią, w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, przy pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym)", - pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3e w brzmieniu: "3a. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany. 3b. Podwyższenia stawek dla środków trwałych, wymienionych w ust. 3 pkt 3, bądź rezygnacji z ich stosowania podatnicy mogą dokonać począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 3c. Podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych - nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. 3d. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych, przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 3, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, określoną w wykazie stawek amortyzacyjnych. 3e. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 3, zawarte są w objaśnieniach do wykazu stawek amortyzacyjnych.", d) ust. 6-9 otrzymują brzmienie: "6. Przepisów ust. 4 pkt 2 i ust. 5 pkt 2 nie stosuje się do samochodów osobowych ulepszonych, które po raz pierwszy wprowadza się do ewidencji. 7. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu. z wyjątkiem samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów w pierwszym podatkowym roku ich używania - przy zastosowaniu stawek podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych, podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 8, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 i 3-3e. 8. W przypadku używania przez podatnika środków trwałych, o których mowa w ust. 7, w zakładach tego podatnika położonych na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów - stawki podane w wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć stosując współczynnik nie wyższy niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 7. 9. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 8, podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.", e) skreśla się ust. 10-12, f) ust. 13 otrzymuje brzmienie: "13. Podatnicy, z zastrzeżeniem § 7 ust. 2 i § 8 ust. 1-3 i 5, dokonują dla poszczególnych środków trwałych, przed rozpoczęciem ich amortyzacji, wyboru jednej z metod amortyzacji, określonych w ust. 1 i 3-3e lub ust. 4 i 4a albo w ust. 7-9; wybraną metodę amortyzacji stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.", g) skreśla się ust. 14, 11) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania i wprowadzonych do ewidencji (wykazu) od dnia 1 stycznia 2000 r., z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przepisy § 1 pkt 7 lit. j) stosuje się odpowiednio do korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania lub ulepszenia przed dniem 1 stycznia 2000 r.; w tym przypadku dla określenia wartości początkowej tych środków i wartości stosuje się przepisy obowiązujące w miesiącu oddania ich do używania lub ich ulepszenia przy uwzględnieniu przyjętych w tej dacie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych. 3. Przepisy § 1 pkt 10 lit. a)-c) można stosować także do środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1999 r. (poz. 1175) WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH PozycjaSymbolNazwa środków trwałychStawka % grupa, podgrupa, rodzajdalsze szczeble podziału 12345 011 z wyjątkiem poz. 02 i 03 Budynki, w tym budynki hoteli miejskich i schronisk turystycznych i lokale niemieszkalne2,5 0216 Budynki mieszkalne (z wyjątkiem rodzaju 166, 168 i 169) i lokale mieszkalne1,5 03125, 169 Kioski, budki towarowe, domki kempingowe o konstrukcji trwałej wzniesione na fundamencie trwałym, kontenery mieszkalne i zaplecza technicznego10,0 198 042 z wyjątkiem poz. 05 Budowle4,5 05250, 251, 253, 254, 255, 256, 259, 28, 291, 293, 297, 01 Budowle inżynierskie wodne (z wyjątkiem rodzaju 250-5, 251-3 i 255-5), budowle sportowe, wieże przeciwpożarowe, budowle oznakowania nawigacyjnego, pochylnie i slipy stoczniowe, melioracje szczegółowe2,5 063 z wyjątkiem poz. 07 Kotły i maszyny energetyczne7,0 07323, 324, 325, 326, 343, 344, 349 Silniki spalinowe na paliwo lekkie, ciężkie, gazowe, silniki powietrzne, zespoły elektroenergetyczne polowe o napędzie spalinowym, reaktory jądrowe14,0 084 z wyjątkiem poz. 09-13 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania10,0 0940, 41 Obrabiarki do metali skrawające14,0 104310,4Filtry (prasy) błotniarki, cedzidła mechaniczne, piece do przerobu surowców (z wyjątkiem rodzaju 450-50), piece do przetwarzania paliw (z wyjątkiem rodzaju 451-0), piece do wypalania tunelowe, aparaty bębnowe, suszarki komorowe7,0 450 4512 454, 475 4770 do 4 6 do 8 1144, 46, 47 Maszyny i urządzenia do przetłaczania i sprężania cieczy i gazów, aparaty do wymiany ciepła (z wyjątkiem rodzaju 465 i 469-0), maszyny i aparaty do operacji i procesów materiałowych (z wyjątkiem rodzaju 474, 475, 477-0 do 4 i 6 do 8 i 479-0)14,0 1243401, 02Zamykarki do słoi i do puszek, wymienniki przeponowe rurowe pracujące jako chłodnice kwasu siarkowego20,0 465 13491 Zespoły komputerowe30,0 1444990Urządzenia dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i przepływomierze składowe do paliw płynnych, wymienniki płynów obiegowych przy produkcji sody, chłodnice odmulin i prób kotłowych rozkładni gazu, kolumny nitracyjne i denitracyjne, odbieralnice hydrauliczne rozkładni gazu, aparaty i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali sposobem chemicznym i elektrochemicznym oraz sposobem cieplnym, urządzenia do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów oraz do spawania i napawania plazmowego, przenośne wytwornice acetylenu wysokiego ciśnienia i przenośne maszyny do cięcia termicznego i metodami pokrewnymi, zgrzewarki oporowe i tarcicowe oraz przetwornice spawalnicze (spawarki wirujące), urządzenia do metalizacji natryskowej, urządzenia do natryskiwania tworzywami sztucznymi, komputery (z wyjątkiem ujętych w poz. 13), samodzielne urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami, roboty przemysłowe18,0 465 4690 474 4790 481, 482 4840, 1, 3, 6 49 1550 z wyjątkiem poz. 16-19 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu chemicznego14,0 165010, 1Aparaty szklane i porcelanowe oraz porcelanowe młyny kulowe25,0 17 Z rodzaju 506-3 odgazowywacze20,0 185051Piece prażalnicze fluidyzacyjne stosowane przy produkcji kwasu siarkowego18,0 195061, 2Aparaty do rektyfikacji powietrza, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu rafineryjnego: krystalizatory wannowo-soczewkowe, rurowo-skrobakowe i inne oraz komory potne7,0 5072, 3, 4 2051 z wyjątkiem poz. 21-25 Maszyny i urządzenia wiertnicze, górnicze, hutnicze, gazownicze, odlewnicze i torfiarskie oraz geodezyjno-kartograficzne18,0 21510 Maszyny i urządzenia wiertnicze20,0 22511 Maszyny górnicze, z wyłączeniem obudów zmechanizowanych25,0 23511 Obudowy zmechanizowane, aparaty i urządzenia do pomiarów magnetycznych, geoelektrycznych, sejsmicznych i radiometrycznych oraz do pomiarów i zabiegów geofizycznych20,0 51801 do 03 10 do 12 24512, 513 Maszyny i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych, maszyny i urządzenia do obróbki mechanicznej rud i węgla, maszyny i urządzenia aglomerowni, wielkopiecowe, nożyce hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy, walcowniczy, maszyny i urządzenia hutnicze stalowni, inne maszyny i urządzenia hutnicze10,0 5140, 1, 2, 3 do 6 9 25517 Maszyny i urządzenia torfiarskie14,0 2652 z wyjątkiem poz. 27 i 28 Maszyny do produkcji surowców mineralnych i wyrobów z nich14,0 275200 do 5Maszyny i urządzenia przemysłu kamieniarskiego, cementowego, autoklawy, maszyny do produkcji elementów z lastryka i kamienia sztucznego10,0 523 52531 52981, 82 28 Z rodzaju 524 piece do trampowania głowic "Hagera" oraz piece do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu25,0 2953 z wyjątkiem poz. 30 Maszyny do wyrobów z metali i tworzyw sztucznych14,0 30 Z rodzaju 535-0 aparaty specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów metali, z rodzaju 535-1 maszyny do produkcji węglanów i past emulsyjnych oraz z rodzaju 535-7 urządzenia do produkcji półprzewodników20,0 3154 z wyjątkiem poz. 32 Maszyny do obróbki i przerobu drewna, wyrobów z drewna oraz maszyny papiernicze i poligraficzne14,0 325480Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego7,0 3355 Maszyny włókiennicze i odzieżowe oraz do produkcji skóry i wyrobów ze skóry14,0 3456 z wyjątkiem poz. 35 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów rolnych10,0 355616Maszyny, urządzenia i aparaty do produkcji napoi, maszyny impregnacyjne, maszyny, urządzenia i aparaty przemysłu piekarniczego (z wyjątkiem rodzaju 568-40 do 48)14,0 568 3657 z wyjątkiem poz. 37 i 38 Maszyny, urządzenia i aparaty przemysłów spożywczych14,0 3757130, 31, 8Autoklawy do hydrolizy, neutralizatory stalowe, neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane25,0 38579000, 003, 01, 09Dystrybutory, młynki młotkowe, maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych20,0 3958 z wyjątkiem poz. 40-43 Maszyny do robót ziemnych, budowlanych i drogowych18,0 40580, 581 Maszyny do robót ziemnych i fundamentowych (z wyjątkiem wymienionych w poz. 41), maszyny do robót budowlanych (z wyjątkiem rodzaju 581-2 i 4 oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku), szczotki mechaniczne i osprzęt roboczy do utrzymania dróg20,0 5823 415812, 4Wibratory i wibromłoty oraz z rodzaju 581-3 zacieraczki do tynku25,0 42 Z rodzaju 582-1 pojemniki do bitumu stalowe powyżej 20 000 l pojemności oraz z rodzaju 582-2 odśnieżarki o mocy silników powyżej 120 KM10,0 435830, 1Koparki i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla, koparki w piaskowniach przemysłu węglowego7,0 4459 Maszyny rolnicze i gospodarki leśnej14,0 456 z wyjątkiem poz. 46-52 Urządzenia techniczne10,0 46600, 601 Zbiorniki naziemne z cegły betonowe i żelbetowe (z wyjątkiem z wykładziną chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego), urządzenia telefoniczne systemów nośnych na liniach wysokiego napięcia i urządzenia telefonii na przewodach zawieszonych pod przewodami wysokiego napięcia, wyciągi kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu szybów), towarowe kolejki linowe i dźwignice linowe, akumulatory hydrauliczne, wagi wozowe, wagonowe i inne wbudowane4,5 6237 6417 648 657 660 47629 Telefony komórkowe20,0 48669 Kasy fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem zaliczonych do poz. 13)20,0 49610 do 615 Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna, dźwigniki, wciągniki i wciągarki przejezdne oraz nieprzejezdne, kołowroty i wyciągi (z wyjątkiem rodzaju 641-63 oraz z rodzaju 641-7 wyciągi kopalniane łącznie z wyciągami przy głębieniu szybów, a także wyciągi kolei i kolejek linowych), projektory przenośne 16 mm i 35 mm, kontenery18,0 641 6621 681 50633, 634 Baterie akumulatorów elektrycznych stałych (stacyjnych) i przewoźnych, ekrany kinowe20,0 6625 516440Przenośniki zgrzebłowe ciężkie i lekkie w kopalniach węgla25,0 526440-4Przenośniki w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla, urządzenia do przeprowadzania badań technicznych20,0 664 5370, 71, 72, 73, 77 z wyjątkiem poz. 54-56 Tabor szynowy i tabor pływający7,0 54700-7067Drezyny i przyczepy do drezyn, lokomotywy akumulatorowe, wozy kopalniane, kontenerowce, wodoloty oraz łodzie różnego typu, tabor lotniczy14,0 710 do 71201 do 03 10 do 14 77013 7731010 780-781 55740, 741 Pojazdy mechaniczne, szybowce20,0 742, 744 782 56743, 745 Samochody specjalne, trolejbusy i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym, ciągniki, przyczepy i naczepy, tabor konny, pozostały tabor bezszynowy14,0 746, 747 748, 75, 76 57 Inne nie wymienione maszyny, urządzenia i środki transportowe18,0 588 z wyjątkiem poz. 59-62 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie20,0 598010Elektroniczna aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań laboratoryjnych, aparaty i sprzęt hydro- i mechanoterapii, wyposażenie cyrków25,0 8020 804 60803 Maszyny biurowe oraz dalekopisy do maszyn matematycznych14,0 61805 Wyposażenie teatrów, kin itp., instrumenty muzyczne10,0 62806 Kioski, budki, domki kempingowe10,0 63 Plantacje wikliny10,0 Objaśnienia: 1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 1 lit. a), uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. 2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 1 lit. b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. 3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. 4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI z dnia 6 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości stawek dotacji przedmiotowych dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania oraz rozliczania tych dotacji w 1999 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 1176) Na podstawie art. 72 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 marca 1999 r. w sprawie wysokości stawek dotacji przedmiotowych dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania oraz rozliczania tych dotacji w 1999 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 318) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 11 w ust. 3 wyrazy "odpowiednio, za pośrednictwem: Polskiego Związku Hodowców Koni, Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt lub Polskiego Związku Owczarskiego" zastępuje się wyrazami "w przypadku ogiera - na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a w przypadku buhaja lub kozła, odpowiednio, za pośrednictwem Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt lub Polskiego Związku Owczarskiego.", 2) w § 19: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) kosztów poniesionych na prace przygotowawczo-organizacyjne do Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych - w ramach kwoty 25 000 zł, 2) upowszechniania postępu biologicznego, w tym organizacji regionalnych wystaw zwierząt hodowlanych oraz innych zadań z zakresu postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej - w ramach kwoty 3 000 000 zł," b) w pkt 3 wyrazy "3 000 000 zł" zastępuje się wyrazami "3 975 000 zł", 3) w § 24: a) w pkt 1 wyrazy "właściwego okręgowego związku hodowców koni" zastępuje się wyrazami "właściwego związku hodowców koni prowadzącego księgi koni zarodowych", b) w pkt 2 w lit. a) wyrazy "Polskiego Związku Hodowców Koni, sporządzony na podstawie wniosków okręgowych związków hodowców koni" zastępuje się wyrazami "właściwego związku hodowców koni prowadzącego księgi koni zarodowych," c) w pkt 2 w lit. b) i w pkt 7 wyrazy "Polskiego Związku Hodowców Koni" zastępuje się wyrazami "właściwego związku hodowców koni prowadzącego księgi koni zarodowych," d) w pkt 4 po wyrazach "§ 15" skreśla się wyrazy "ust. 1", e) w pkt 4 w lit. a) wyrazy "pkt 1" zastępuje się wyrazami "ust. 1", f) w pkt 4 w lit. b) wyrazy "pkt 2" zastępuje się wyrazami "ust. 2", 4) w § 35 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Dotacja, o której mowa w ust. 1, może być udzielona do nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych sprzedanych także gminie, w przypadku gdy właściwy organ gminy przekaże nawozy bezpłatnie producentom rolnym i uzyska potwierdzenie odbioru tych nawozów, w ilościach nie przekraczających dawki czystego składnika CaO i MgO w przeliczeniu na 1 ha użytków rolnych i gruntów pod stawami, zalecanej dla przebadanego areału użytków rolnych i gruntów pod stawami w danym gospodarstwie, na podstawie aktualnych badań zakwaszenia gleb wykonanych przez okręgową stację chemiczno-rolniczą.", 5) w § 36 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zaświadczeniem wydanym przez organ gminy o wielkości faktycznie użytkowanych przez producenta rolnego użytków rolnych i gruntów pod stawami," 6) w załączniku nr 9 do rozporządzenia w lp. CI w pkt 5 na końcu zdania dodaje się wyrazy "w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja 1999 r." § 2. Dotacje należne od dnia 1 stycznia 1999 r. i nie rozliczone do dnia wejścia w życie rozporządzenia z powodu braku możliwości potwierdzenia sprzedaży nawozów, potwierdzoną przez gminę, kopią nakazu płatniczego podatku rolnego mogą zostać rozliczone na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w § 36 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wymienionego w § 1. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 21 października 1999 r. o zmianie ustawy o orderach i odznaczeniach. (Dz. U. Nr 101, poz. 1177) Art. 1. W ustawie z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 31a w brzmieniu: "Art. 31a. Wniosek o nadanie orderu lub odznaczenia powinien zawierać informację o karalności osoby, której dotyczy."; 2) w art. 33 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Odznakę Medalu Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie w imieniu Prezydenta mogą wręczać: marszałek województwa, starosta, wójt, burmistrz lub prezydent miasta."; 3) dodaje się art. 37a w brzmieniu: "Art. 37a. Przechowywanie zawartych we wnioskach o nadanie orderu, odznaczenia lub tytułu honorowego albo we wnioskach o pozbawienie orderu, odznaczenia lub tytułu honorowego danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883), nie wymaga zgody osoby, której te dane dotyczą." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej. (Dz. U. Nr 101, poz. 1178) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działalności gospodarczej. Art. 2. 1. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. 2. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz niemająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1. 3. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1. Art. 3. Przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów. Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) organ koncesyjny - organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie ustawy do udzielania, odmowy udzielania, zmiany i cofania koncesji, 2) organ zezwalający - organ administracji rządowej lub organ jednostki samorządu terytorialnego upoważniony na podstawie ustawy do wydawania, odmowy wydania i cofania zezwolenia, 3) osoba zagraniczna: a) osobę fizyczną mającą stałe miejsce zamieszkania za granicą, b) osobę prawną z siedzibą za granicą, c) niemającą osobowości prawnej spółkę osób wymienionych w lit. a) lub lit. b), z siedzibą za granicą, 4) przedsiębiorca zagraniczny - osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą, 5) rejestr przedsiębiorców - rejestr przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, utworzonym na podstawie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1015), 6) oddział - wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywaną przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności (zakładem głównym), 7) oznaczenie przedsiębiorcy - firmę lub nazwę przedsiębiorcy ze wskazaniem formy prawnej, a w przypadku osoby fizycznej - imię i nazwisko przedsiębiorcy oraz nazwę, pod którą wykonuje działalność gospodarczą. Art. 5. Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa. Art. 6. 1. Obywatele państw obcych, którzy otrzymali zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, korzystają w zakresie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z takich samych praw jak obywatele polscy. 2. Na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Polskę nie stanowią inaczej, osoby zagraniczne mogą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak przedsiębiorcy mający miejsce pobytu stałego lub siedzibę w Polsce. 3. W przypadku braku zasady wzajemności, osoby zagraniczne dla podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą tworzyć wyłącznie spółki komandytowe, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne, a także przystępować do takich spółek oraz obejmować bądź nabywać ich udziały i akcje. Rozdział 2 Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej Art. 7. 1. Przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy. 2. Organy rejestrowe, o których mowa w odrębnych przepisach, w terminie siedmiu dni od dnia wpisu do rejestru, przesyłają organom podatkowym i organom samorządu gminnego, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) przedsiębiorcy, wypis z rejestru dotyczący podjęcia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej. Art. 8. Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. Art. 9. Przedsiębiorca jest obowiązany spełniać określone przepisami prawa warunki wykonywania działalności gospodarczej, w szczególności dotyczące ochrony przed zagrożeniem życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, a także ochrony środowiska. Art. 10. Jeżeli przepisy szczególne nakładają obowiązek posiadania odpowiednich uprawnień zawodowych przy wykonywaniu określonego rodzaju działalności gospodarczej, przedsiębiorca jest obowiązany zapewnić, aby działalność gospodarcza była wykonywana bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem takich uprawnień zawodowych. Art. 11. 1. Zakład główny, oddział oraz inne stałe miejsce wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej powinny być oznaczone na zewnątrz. 2. Zewnętrzne oznaczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, 2) zwięzłe określenie przedmiotu wykonywanej działalności gospodarczej. Art. 12. 1. Jeżeli przedsiębiorca oferuje towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub wysyłkowej za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci informatycznych lub druków bezadresowych, jest obowiązany do podania w ofercie co najmniej następujących danych: 1) oznaczenia przedsiębiorcy, 2) numeru, pod którym przedsiębiorca wpisany jest do rejestru przedsiębiorców, wraz z oznaczeniem sądu rejestrowego, 3) siedziby i adresu przedsiębiorcy. 2. Przedsiębiorca jest obowiązany do zamieszczania na towarach lub na ich opakowaniach wprowadzanych do obrotu informacji w języku polskim zawierających: 1) oznaczenie przedsiębiorcy - producenta towaru i jego adres, 2) nazwę towaru, 3) inne oznaczenia i informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów. Art. 13. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany do: 1) dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego tego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3000 EURO albo równowartość 1000 EURO, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza równowartość 10000 EURO, przeliczanych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe, 2) zawiadomienia urzędu skarbowego, właściwego ze względu na podatek dochodowy, o posiadaniu rachunku bankowego związanego z wykonywaną działalnością gospodarczą, a w razie posiadania więcej niż jednego rachunku - do wskazania jednego z nich jako rachunku podstawowego i zawiadomienia o tym banku, w którym rachunek jest otwarty, oraz właściwego urzędu skarbowego; zawiadamiając urząd skarbowy, należy podać nazwę i adres banku oraz numer rachunku bankowego albo podstawowego rachunku bankowego, 3) zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz banku, w którym otwarty jest podstawowy rachunek bankowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą, o posiadaniu rachunków bankowych w innych bankach, informując o nazwach i adresach banków oraz o numerach rachunków bankowych, 4) zawiadomienia banków, w których otwarte są inne rachunki bankowe tego przedsiębiorcy, o nazwie i adresie banku, w którym otwarty jest rachunek podstawowy tego przedsiębiorcy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą. 2. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może realizować obowiązki określone w ust. 1 pkt 1 za pośrednictwem rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. W takim przypadku w zawiadomieniach, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, należy podać numer rachunku przedsiębiorcy oraz nazwę i adres spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej. 3. W razie zmiany stanu faktycznego w stosunku do zawiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, przedsiębiorca jest obowiązany do zgłoszenia tych zmian w terminie 14 dni od daty ich powstania. Rozdział 3 Koncesjonowanie działalności gospodarczej Art. 14. 1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, bezzbiornikowego magazynowania substancji oraz składowania odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, 2) wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, 3) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami i energią, 4) ochrony osób i mienia, 5) transportu lotniczego oraz wykonywania innych usług lotniczych, 6) budowy i eksploatacji autostrad płatnych, 7) zarządzania liniami kolejowymi oraz wykonywania przewozów kolejowych, 8) rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych. 2. Wprowadzenie innych koncesji w dziedzinach działalności gospodarczej mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny jest dopuszczalne tylko w przypadku, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna lub po uzyskaniu zezwolenia oraz wymaga zmiany niniejszej ustawy. 3. Zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu określają przepisy odrębnych ustaw. Art. 15. 1. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji należy do ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu. 2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana i cofnięcie koncesji lub ograniczenie jej zakresu w stosunku do wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat. 4. Minister właściwy ze względu na przedmiot działalności gospodarczej zwraca się o opinię do Ministra Obrony Narodowej w przypadku zamiaru udzielenia, zmiany lub cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności w zakresie określonym w art. 14 ust. 1 pkt 2. 5. Zasady koncesjonowania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 6, określają przepisy o autostradach płatnych. 6. Zasady koncesjonowania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 8, określają przepisy o radiofonii i telewizji. Art. 16. 1. Organ koncesyjny może określić w koncesji szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. 2. Organ koncesyjny jest obowiązany przekazać każdemu zainteresowanemu przedsiębiorcy szczegółową informację o szczególnych warunkach, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po wszczęciu postępowania w sprawie udzielenia koncesji. 3. W dziedzinach, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2, organ koncesyjny może uzależnić udzielenie koncesji od ubezpieczenia się przedsiębiorcy od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywania działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu. Art. 17. 1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, 2) numer w rejestrze przedsiębiorców, 3) określenie rodzaju i zakresu wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja, 4) informacje określone w przepisach odrębnych ustaw. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć dokumenty określone w przepisach odrębnych ustaw oraz w przepisach wydanych na podstawie ust. 3. 3. Minister właściwy ze względu na przedmiot działalności gospodarczej podlegającej koncesjonowaniu określi, w drodze rozporządzenia, dokumenty wymagane przy składaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1. 4. W przepisach wydanych na podstawie ust. 3 należy określić dokumenty wskazujące na możliwość spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych zapewniających prawidłowe wykonywanie działalności objętej koncesją oraz wskazujące na posiadanie możliwości jej finansowania. Art. 18. Przed podjęciem decyzji w sprawie wydania koncesji organ koncesyjny może: 1) wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do wykonywania określonej działalności gospodarczej, 2) dokonać kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie koncesji w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. Art. 19. 1. W przypadku gdy organ koncesyjny przewiduje udzielenie ograniczonej liczby koncesji, o możliwości uzyskania koncesji ogłasza w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym. 2. Ogłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) określenie przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej, na którą ma być wydana koncesja, 2) szczególne warunki wykonywania działalności gospodarczej, na którą ma być wydana koncesja, o ile organ koncesyjny przewiduje określenie w koncesji szczególnych warunków wykonywania działalności gospodarczej, 3) termin składania wniosków o udzielenie koncesji, 4) wymagane dokumenty i informacje dodatkowe. 3. Jeżeli wnioski o udzielenie koncesji złożyło kilku przedsiębiorców, organ koncesyjny prowadzi jedno postępowanie, w ramach którego przeprowadza rozprawę administracyjną. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, przedsiębiorca przekazujący informacje mające istotne znaczenie dla jego pozycji konkurencyjnej na rynku może zgłosić uzasadniony wniosek, aby informacjom tym była nadana klauzula poufności. 5. Informacjom nadaje się klauzulę poufności, pod warunkiem, że przedsiębiorca: 1) przekazując informacje uzasadni swoje żądanie, 2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania. 6. Informacje, którym nadano klauzulę poufności, nie mogą być udostępniane innym uczestnikom postępowania bez zgody przedsiębiorcy przekazującego informacje. Art. 20. 1. Organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udzielenie koncesji: 1) gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją określonych w ustawie lub szczególnych warunków podanych do wiadomości przedsiębiorcom w trybie art. 16 lub art. 19 ust. 1, 2) ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa Państwa, 3) ze względu na inny ważny interes publiczny, 4) jeżeli w wyniku przeprowadzonej rozprawy, o której mowa w art. 19 ust. 3, udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub przedsiębiorcom. 2. Organ koncesyjny może czasowo wstrzymać udzielanie koncesji, ze względu na przyczyny wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3, ogłaszając o tym w Monitorze Sądowym i Gospodarczym. Art. 21. 1. Organ koncesyjny jest uprawniony do kontroli działalności gospodarczej w zakresie: 1) zgodności wykonywanej działalności z udzieloną koncesją, 2) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 3 i art. 16 ust. 1, 3) obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli lub innego ważnego interesu publicznego. 2. Czynności kontrolne przeprowadza się na podstawie upoważnienia wydanego przez organ koncesyjny. 3. Osoby upoważnione przez organ koncesyjny do dokonywania kontroli są uprawnione w szczególności do: 1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza objęta koncesją, w dniach i w godzinach, w których jest wykonywana lub powinna być wykonywana ta działalność, 2) żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli. 4. Czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego, osoby zastępującej kontrolowanego lub przez niego zatrudnionej, a w razie nieobecności tych osób - w obecności przywołanego świadka. 5. Organ koncesyjny może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie. 6. Organ koncesyjny może upoważnić do dokonywania kontroli, o której mowa w ust. 1, inny organ administracji wyspecjalizowany w kontroli danego rodzaju działalności. Przepisy ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. Art. 22. 1. Organ koncesyjny cofa koncesję w przypadku, gdy: 1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją, 2) przedsiębiorca nie podjął działalności objętej koncesją mimo wezwania organu koncesyjnego lub zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. 2. Organ koncesyjny cofa koncesję lub zmienia jej zakres w przypadku, gdy przedsiębiorca: 1) w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją, 2) rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania koncesjonowanej działalności gospodarczej, określone przepisami prawa. 3. Organ koncesyjny może cofnąć koncesję lub zmienić jej zakres ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa lub innego ważnego interesu publicznego. Art. 23. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi koncesyjnemu wszelkie zmiany danych, o których mowa w art. 17 ust. 1 i 2, w terminie 14 dni od dnia ich powstania. Art. 24. 1. Przedsiębiorca, który zamierza podjąć działalność gospodarczą w dziedzinie podlegającej koncesjonowaniu, może ubiegać się o przyrzeczenie wydania koncesji, zwane dalej "promesą". W promesie można uzależnić udzielenie koncesji od spełnienia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją. 2. W postępowaniu o udzielenie promesy stosuje się przepisy dotyczące udzielenia koncesji. 3. W promesie ustala się okres jej ważności, z tym że nie może on być krótszy niż 6 miesięcy. 4. W okresie ważności promesy nie można odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej określonej w promesie, chyba że: 1) uległy zmianie dane zawarte we wniosku o udzielenie promesy albo 2) wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków podanych w promesie, 3) ujawniły się okoliczności, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1-3. Art. 25. Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję z przyczyn, o których mowa w art. 22 ust. 1 i 2, może wystąpić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji w takim samym zakresie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu. Art. 26. 1. Za udzielenie koncesji lub jej zmianę oraz za udzielenie promesy pobiera się opłatę skarbową, chyba że przepisy odrębnych ustaw stanowią inaczej. 2. Wysokość opłaty skarbowej za udzielenie lub zmianę koncesji oraz za udzielenie promesy określają przepisy o opłacie skarbowej. Rozdział 4 Zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej Art. 27. 1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach odrębnych ustaw. 2. Organy zezwalające oraz wszelkie warunki wykonywania działalności objętej zezwoleniami, a także tryb wydawania, odmowy wydania i cofania zezwoleń określają przepisy odrębnych ustaw, o ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej. Art. 28. 1. Organ zezwalający wydaje zezwolenie po stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki wykonywania działalności gospodarczej w dziedzinie objętej obowiązkiem uzyskania zezwolenia. 2. Przed podjęciem decyzji w sprawie wydania zezwolenia organ zezwalający: 1) wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia, w wyznaczonym terminie, brakującej dokumentacji poświadczającej, że spełnia on warunki określone przepisami prawa, wymagane do wykonywania określonej działalności gospodarczej, 2) może dokonać kontrolnego sprawdzenia faktów podanych we wniosku o udzielenie zezwolenia w celu stwierdzenia, czy przedsiębiorca spełnia warunki wykonywania działalności gospodarczej objętej zezwoleniem. 3. W przypadku gdy wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej wszystkim wnioskodawcom spełniającym warunki nie jest możliwe - zgodnie z obowiązującymi przepisami regulującymi wykonywanie danego rodzaju działalności gospodarczej - organ zezwalający przeprowadza rozprawę administracyjną. Przepisy art. 19 stosuje się odpowiednio. Art. 29. Wydawanie, odmowa wydania i cofnięcie zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej. Art. 30. Przedsiębiorca może ubiegać się o wydanie promesy zezwolenia. Przepisy art. 24 stosuje się odpowiednio. Art. 31. 1. Zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony. 2. Zezwolenie może być wydane na czas oznaczony: 1) na wniosek przedsiębiorcy, 2) jeżeli przepisy odrębne tak stanowią. 3. Zezwolenie wydaje się na czas oznaczony w przypadku, o którym mowa w art. 28 ust. 3. Art. 32. 1. Organ zezwalający cofa zezwolenie w przypadku, gdy: 1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej zezwoleniem, 2) przedsiębiorca przestał spełniać warunki określone przepisami prawa, wymagane do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, 3) przedsiębiorca nie usunął, w wyznaczonym przez organ wydający zezwolenie terminie, stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z przepisami prawa regulującymi działalność gospodarczą objętą zezwoleniem. 2. Organ zezwalający może cofnąć zezwolenie w przypadku, gdy: 1) przepisy odrębne tak stanowią, 2) przedsiębiorca nie podjął, mimo wezwania organu zezwalającego, lub zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej, na którą uzyskał zezwolenie, w przypadku, o którym mowa w art. 28 ust. 3. Art. 33. 1. Do wydawania zezwoleń na wykonywanie działalności gospodarczej objętej zezwoleniem stosuje się odpowiednio przepis art. 17 ust. 1. 2. Organ zezwalający jest uprawniony do kontroli działalności gospodarczej w zakresie przestrzegania warunków działalności gospodarczej objętej zezwoleniem. Przepisy art. 21 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio. 3. Przedsiębiorca jest obowiązany zgłaszać organowi zezwalającemu wszelkie zmiany danych określone w zezwoleniu. 4. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie z przyczyn, o których mowa w art. 32 ust. 1, może ponownie wystąpić z wnioskiem o wydanie zezwolenia w takim samym zakresie nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu zezwolenia. Art. 34. 1. Za wydanie zezwolenia oraz za wydanie promesy zezwolenia pobiera się opłatę skarbową, chyba że przepisy odrębnych ustaw stanowią inaczej. 2. Wysokość opłaty skarbowej za wydanie zezwolenia oraz za wydanie promesy zezwolenia określają przepisy o opłacie skarbowej. Rozdział 5 Oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych Art. 35. Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Polskę nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "oddziałami". Art. 36. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Art. 37. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego. Art. 38. Oddział może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców. Zasady wpisu do rejestru przedsiębiorców określają przepisy odrębnej ustawy. Art. 39. Niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o Krajowym Rejestrze Sądowym przedsiębiorca zagraniczny jest obowiązany: 1) podać imię i nazwisko oraz adres w Polsce osoby upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, 2) dołączyć poświadczony notarialnie wzór podpisu osoby upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, 3) dołączyć zaświadczenie, o którym mowa w art. 86. Art. 40. Oddział jest obowiązany: 1) używać nazwy przedsiębiorcy zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce", 2) prowadzić oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości, 3) zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie zmiany okoliczności, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia. Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności przedsiębiorcy zagranicznego, wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez oddział w przypadku, gdy: 1) oddział rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 40 pkt 3, 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył oddział, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej lub rozporządzania swoim majątkiem, 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu. 2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki zawiadamia przedsiębiorcę zagranicznego o obowiązku likwidacji oddziału w oznaczonym terminie. Art. 42. Do likwidacji oddziału stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu handlowego o likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Art. 43. Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "przedstawicielstwami". Art. 44. Zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego. Art. 45. 1. Utworzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do ewidencji przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, zwanej dalej "ewidencją", prowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki. 2. Wpisu do ewidencji dokonuje, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot wykonywanej działalności przedsiębiorcy zagranicznego, organ, o którym mowa w ust. 1, na podstawie złożonego wniosku i zgodnie z jego treścią. Art. 46. 1. Wniosek sporządzony w języku polskim, o którym mowa w art. 45 ust. 2, powinien zawierać: 1) nazwę, siedzibę i formę prawną przedsiębiorcy zagranicznego tworzącego przedstawicielstwo, 2) wysokość kapitału lub innych funduszy założycielskich przedsiębiorcy zagranicznego tworzącego przedstawicielstwo, 3) przedmiot działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego tworzącego przedstawicielstwo, 4) imię, nazwisko oraz adres w Polsce osoby upoważnionej w przedstawicielstwie do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego, 5) adres przedstawicielstwa w Polsce. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) akt założycielski (umowę, statut) przedsiębiorcy zagranicznego, 2) wypis z rejestru handlowego lub jego odpowiednika, 3) oświadczenie przedsiębiorcy zagranicznego o ustanowieniu przedstawicielstwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) oświadczenie przedsiębiorcy zagranicznego będącego spółką, jaka część kapitału zakładowego (akcyjnego) została wpłacona, jeżeli prawo miejsca siedziby spółki zezwala na częściowe wniesienie kapitału. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, sporządzone w języku obcym, należy przedstawić wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski. Art. 47. 1. O dokonaniu wpisu przedstawicielstwa do ewidencji wydaje się zaświadczenie. Zaświadczenie powinno zawierać dane, o których mowa w art. 46 ust. 1, oraz numer wpisu do ewidencji i datę wpisu. 2. Ewidencja jest jawna. Art. 48. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego ze względu na przedmiot prowadzonej działalności przedsiębiorcy zagranicznego, odmawia, w drodze decyzji, wpisu do ewidencji, jeżeli: 1) utworzenie przedstawicielstwa zagrażałoby bezpieczeństwu i obronności państwa lub ochronie tajemnicy państwowej albo innemu ważnemu interesowi publicznemu, 2) wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 2, dotyczy działalności wykraczającej poza zakres określony w art. 44 albo zawiera braki, które nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, a także gdy do wniosku nie zostały dołączone dokumenty wymienione w art. 46 ust. 2. 2. Odmowa wpisu z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie wymaga uzasadnienia faktycznego. Art. 49. Przedstawicielstwo jest obowiązane: 1) używać nazwy przedsiębiorcy zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "przedstawicielstwo w Polsce", 2) prowadzić oddzielną rachunkowość zgodnie z przepisami o rachunkowości, 3) zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych, o których mowa w art. 46 ust. 1 i ust. 2 pkt 4, oraz o rozpoczęciu likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego i jej ukończeniu, a także o utracie przez przedsiębiorcę zagranicznego prawa wykonywania działalności gospodarczej lub rozporządzania swoim majątkiem, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia tych zdarzeń; do zgłoszenia zmian stosuje się odpowiednio przepisy art. 46. Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym ze względu na przedmiot prowadzonej działalności przedsiębiorcy zagranicznego, wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności przez przedstawicielstwo w przypadku, gdy: 1) przedstawicielstwo rażąco narusza prawo polskie lub nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 49 pkt 3, 2) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył przedstawicielstwo, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej lub rozporządzania swoim majątkiem, 3) działalność przedsiębiorcy zagranicznego lub przedstawicielstwa zagraża bezpieczeństwu i obronności państwa, ochronie tajemnicy państwowej lub innemu ważnemu interesowi publicznemu. 2. Do likwidacji przedstawicielstwa stosuje się odpowiednio przepis art. 41 ust. 2. Art. 51. 1. O zakończeniu likwidacji osoba upoważniona do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w przedstawicielstwie jest obowiązana zawiadomić ministra właściwego do spraw gospodarki. 2. Po zakończeniu likwidacji przedstawicielstwa minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze decyzji, wykreśla przedstawicielstwo z ewidencji. Art. 52. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale w postępowaniu ewidencyjnym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 6 Mali i średni przedsiębiorcy Art. 53. Państwo stwarza, z poszanowaniem zasad równości i konkurencji, korzystne warunki dla funkcjonowania i rozwoju małych i średnich przedsiębiorców, w szczególności poprzez: 1) inicjowanie zmian stanu prawnego sprzyjających rozwojowi małych i średnich przedsiębiorców, w tym dotyczących dostępu do środków finansowych pochodzących z kredytów i pożyczek oraz poręczeń kredytowych, 2) wspieranie instytucji umożliwiających finansowanie działalności gospodarczej na dogodnych warunkach, 3) wyrównywanie warunków wykonywania działalności gospodarczej ze względu na obciążenia publicznoprawne, 4) ułatwianie dostępu do informacji, szkoleń oraz doradztwa, 5) wspieranie instytucji i organizacji lokalnych oraz regionalnych działających na rzecz małych i średnich przedsiębiorców, 6) promowanie współpracy małych i średnich przedsiębiorców z innymi przedsiębiorcami polskimi i zagranicznymi, ze szczególnym uwzględnieniem przedsiębiorczości lokalnej. Art. 54. 1. Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w poprzednim roku obrotowym: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz 2) osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 7 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 5 milionów EURO. 2. Nie uważa się jednak za małego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali posiadają: 1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji, 2) prawa do ponad 25% udziału w zysku, 3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy). Art. 55. 1. Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, nie będącego małym przedsiębiorcą, który w poprzednim roku obrotowym: 1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz 2) osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 40 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 27 milionów EURO. 2. Nie uważa się jednak za średniego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali i średni posiadają: 1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji, 2) prawa do ponad 25% udziału w zysku, 3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy). 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może podwyższyć kwoty, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 55 ust. 1 pkt 2. Art. 56. 1. Dla stwierdzenia, że przedsiębiorca spełnia przesłanki określone w art. 54 albo w art. 55, zainteresowany składa odpowiednie dokumenty. Jeżeli z przyczyn od siebie niezależnych przedsiębiorca nie może przedstawić dokumentów świadczących, że nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 54 ust. 2 albo w art. 55 ust. 2, oświadczenie na piśmie zastępuje te dokumenty. 2. W przypadku przedsiębiorcy działającego krócej niż rok, jego przewidywany roczny przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, a także przewidywane średnioroczne zatrudnienie oszacowuje się na podstawie danych za ostatni okres, udokumentowany przez przedsiębiorcę. Rozdział 7 Samorząd gospodarczy Art. 57. Samorząd gospodarczy reprezentuje środowiska przedsiębiorców i poprzez działania na rzecz przedsiębiorczości wspiera rozwój gospodarczy kraju. Art. 58. 1. Samorząd gospodarczy nie posiada uprawnień władczych w stosunku do przedsiębiorców w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. 2. Samorząd gospodarczy nie może podejmować działań ograniczających zakres wykonywanej przez przedsiębiorców działalności gospodarczej lub godzących w zasadę konkurencji. Art. 59. 1. Samorząd gospodarczy działa poprzez organizacje przedsiębiorców, zwane dalej "organizacjami samorządu gospodarczego". 2. Organizacja samorządu gospodarczego nie może odmówić członkostwa przedsiębiorcy, który spełnia warunki określone w statucie tej organizacji. Art. 60. Ustrój samorządu gospodarczego, zadania i sposób jego tworzenia oraz tryb powoływania władz organizacji samorządu gospodarczego określa odrębna ustawa. Rozdział 8 Zadania organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działalności gospodarczej Art. 61. Do zadań organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego należy wspieranie działalności gospodarczej, w szczególności poprzez: 1) promowanie przedsiębiorczości na terenie gminy, powiatu i województwa, 2) prowadzenie działalności informacyjnej i oświatowej, w tym organizowanie szkoleń w zakresie rozwoju przedsiębiorczości, 3) współdziałanie z samorządem gospodarczym, organizacjami pracodawców oraz innymi organizacjami przedsiębiorców. Art. 62. 1. Do szczegółowych zadań organów gminy należy: 1) wydawanie, odmowa wydania i cofanie zezwoleń i koncesji, o ile przepisy odrębnych ustaw tak stanowią, 2) kontrola przestrzegania przepisów prawa przez przedsiębiorców w zakresie, o którym mowa w art. 63, 3) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach. 2. Do szczegółowych zadań organów samorządu terytorialnego w powiecie i w województwie należy wydawanie, odmowa wydania i cofanie zezwoleń i koncesji, o ile przepisy odrębnych ustaw tak stanowią. 3. Zadania określone w ust. 2 są wykonywane jako zadania z zakresu administracji rządowej. Art. 63. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta są uprawnieni do sprawdzenia, czy przedsiębiorca spełnia obowiązki, o których mowa w art. 10-12. Przy wykonywaniu czynności sprawdzających przepisy art. 21 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. Art. 64. 1. W razie powzięcia wiadomości o wykonywaniu działalności gospodarczej niezgodnie z przepisami ustawy, a także w razie stwierdzenia zagrożenia życia, zdrowia ludzkiego i moralności publicznej, niebezpieczeństwa powstania szkód majątkowych w znacznych rozmiarach lub naruszenia środowiska w wyniku wykonywania tej działalności, wójt, burmistrz lub prezydent miasta niezwłocznie zawiadamia właściwe organy administracji rządowej lub właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego. 2. Zawiadomione organy niezwłocznie powiadamiają wójta, burmistrza lub prezydenta miasta o podjętych czynnościach. 3. W przypadku braku możliwości zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta może nakazać w drodze decyzji wstrzymanie wykonywania działalności gospodarczej na czas niezbędny, nie dłuższy niż 3 dni. 4. Decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Rozdział 9 Przepisy karne Art. 65. 1. Kto nie wypełnia obowiązków, o których mowa w art. 9-12, podlega karze grzywny. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynów określonych w ust. 1, działając za osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Art. 66. 1. Kto wbrew obowiązkowi określonemu w art. 13 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 z pominięciem rachunku realizuje należności lub zobowiązania, których wartość przekracza kwoty określone w tym przepisie, podlega karze grzywny. 2. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 13 ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2 nie dokonuje zawiadomień określonych w tych przepisach albo wbrew obowiązkowi określonemu w art. 13 ust. 3 nie dokonuje zgłoszenia, o którym mowa w tym przepisie, podlega karze grzywny do 3000 złotych. Art. 67. Orzekanie w sprawach określonych w art. 65 i art. 66 następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Rozdział 10 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 68. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 769 i 770) skreśla się art. 161, art. 170, art. 310 i art. 334. Art. 69. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 503, z 1945 r. Nr 40, poz. 224, z 1946 r. Nr 31, poz. 197 i Nr 60, poz. 329, z 1947 r. Nr 5, poz. 20, z 1961 r. Nr 58, poz. 319, z 1964 r. Nr 16, poz. 94 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) skreśla się art. LXVI. Art. 70. W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz. U. Nr 27, poz. 169, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 107, poz. 460 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Wyrób, rozlew, oczyszczanie, skażanie i odwadnianie spirytusu oraz wydzielanie spirytusu z innego wytworu, a także wyrób i rozlew wódek - wymaga zezwolenia udzielonego w trybie określonym w przepisach - Prawo działalności gospodarczej."; 2) w art. 3 w ust. 1 wyrazy "Kto bez wymaganej koncesji" zastępuje się wyrazami "Kto bez wymaganego zezwolenia". Art. 71. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942, z 1998 r. Nr 113, poz. 717 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) skreśla się art. 59. Art. 72. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 855 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 3 pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8) jednostkach organizacyjnych - rozumie się przez to przedsiębiorców w rozumieniu przepisów - Prawo działalności gospodarczej oraz jednostki organizacyjne nieprowadzące działalności gospodarczej, a także osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,". Art. 73. W ustawie z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 750) skreśla się art. 4 i w art. 27a w ust. 1 pkt 1. Art. 74. W ustawie z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 22, poz. 127, z 1989 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 89, poz. 517 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11 w ust. 2 skreśla się pkt 4; 2) skreśla się art. 51-54 i art. 56; 3) w art. 57 skreśla się wyrazy " , a Przewodniczący Komitetu - także wysokość opłat za udzielanie upoważnień, o których mowa w art. 51 ust. 2, art. 52 ust. 4 i art. 53 ust. 4"; 4) skreśla się rozdział 7. Art. 75. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 155, poz. 1015 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 11c otrzymuje brzmienie: "Art. 11c. Statut spółki akcyjnej i jego poniższe zmiany przed jej zarejestrowaniem oraz następujące zmiany statutu wymagają zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych: podwyższenie lub obniżenie kapitału akcyjnego, zmiany dotyczące przedmiotu przedsiębiorstwa, terytorialnego i rzeczowego zakresu działalności spółki, jej siedziby, uprzywilejowania akcji i uprawnień przyznanych akcjonariuszom osobiście oraz tworzenie w ciężar kosztów funduszy, rezerw i rezerw techniczno-ubezpieczeniowych."; 2) w art. 11d w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "odpowiednio 25%, 33%, 50%, 66%, 75%" zastępuje się wyrazami "odpowiednio 25%, 50%, 75%". Art. 76. W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. Nr 22, poz. 91 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) dodaje się art. 24a w brzmieniu: "Art. 24a. Notariusz nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów - Prawo działalności gospodarczej." Art. 77. W ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 35 po wyrazach "życiu lub zdrowiu ludzi" dodaje się przecinek i wyrazy "moralności publicznej". Art. 78. W ustawie z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 751) w art. 50 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy "bez wymaganej koncesji lub wbrew jej warunkom" zastępuje się wyrazami "bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom". Art. 79. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 22; 2) w art. 24: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a po wyrazach "aktywów kasy" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 2", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. W przypadku pożyczek i kredytów udzielanych na cele związane z działalnością gospodarczą łączna kwota takich pożyczek i kredytów udzielonych jednemu członkowi nie może przekraczać 15% zasadniczych funduszy własnych kasy."; 3) dodaje się art. 25a w brzmieniu: "Art. 25a. Łączna kwota pożyczek i kredytów udzielonych wszystkim członkom na cele związane z działalnością gospodarczą nie może przekraczać 150% zasadniczych funduszy własnych kasy."; 4) w art. 40 w pkt 3 wyrazy "z przepisami art. 21-25" zastępuje się wyrazami "z przepisami art. 21, art. 23-25a". Art. 80. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639, z 1997 r. Nr 106, poz. 680, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 160, poz. 1078, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 96, poz. 1106) skreśla się w art. 29 ust. 2 oraz art. 30. Art. 81. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 400) w art. 19 w ust. 1 skreśla się wyrazy "lub oddaje mienie do odpłatnego korzystania". Art. 82. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449, z 1998 r. Nr 137, poz. 886 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 83, poz. 931) użyte w art. 8 w ust. 2, w art. 20 w ust. 1 w pkt 6 i w art. 27 w ust. 3 w różnych liczbach i przypadkach wyrazy "podmiot gospodarczy" zastępuje się użytym w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazem "przedsiębiorca". Art. 83. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) w art. 3 pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie: "6) wytwarzających odpady - rozumie się przez to przedsiębiorców w rozumieniu przepisów - Prawo działalności gospodarczej, osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, a także jednostki organizacyjne nie prowadzące działalności gospodarczej, które prowadzą działalność powodującą powstawanie odpadów, 7) odbiorcach odpadów - rozumie się przez to przedsiębiorców w rozumieniu przepisów - Prawo działalności gospodarczej, osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, którym wytwarzający odpady zlecili wykonywanie obowiązków usuwania odpadów z miejsc ich powstawania, wykorzystywania lub ich unieszkodliwiania,". Art. 84. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) przekazywanie z urzędu organom samorządu terytorialnego, właściwym według siedziby przedsiębiorcy, danych z Rejestru o wpisaniu i wykreśleniu przedsiębiorcy oraz danych, o których mowa w art. 44 pkt 1-4, w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia tych danych do Rejestru."; 2) w art. 36 pkt 12 otrzymuje brzmienie: "12) oddziałów przedsiębiorców zagranicznych działających w Polsce."; 3) w art. 38 w pkt 1 dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) miejsce wykonywania działalności gospodarczej,". Art. 85. W ustawie z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu towarami z zagranicą, określonymi w przepisach, o których mowa w ust. 2, wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga uzyskania zezwolenia."; 2) art. 23 otrzymuje brzmienie: "Art. 23. 1. Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu usługami z zagranicą, określonymi w przepisach, o których mowa w ust. 2, wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz usług, którymi obrót z zagranicą wymaga uzyskania zezwolenia." Rozdział 11 Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe Art. 86. W postępowaniu w sprawach o wpis do rejestru przedsiębiorców osoba zagraniczna przedkłada sądowi rejestrowemu zaświadczenie właściwego polskiego przedstawicielstwa za granicą stwierdzające, że w myśl zasady wzajemności polscy przedsiębiorcy są dopuszczeni do działalności w państwie, na którego terytorium ma stałe miejsce zamieszkania lub siedzibę osoba zagraniczna, na takich samych zasadach, jak przedsiębiorcy mający miejsce pobytu stałego lub siedzibę w tym państwie. Zaświadczenie nie jest wymagane, jeżeli między Rzecząpospolitą Polską a tym państwem obowiązuje umowa zawierająca zasadę wzajemności. Art. 87. Świadczący pomoc prawną nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy. Działalność polegającą na świadczeniu pomocy prawnej określają przepisy ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853) oraz ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 75, poz. 853 i Nr 83, poz. 931). Art. 88. 1. Ilekroć w dotychczas obowiązujących przepisach używa się terminów "pozwolenie", "upoważnienie", "zgoda", "licencja", oznaczających formy reglamentacji działalności gospodarczej, należy przez to rozumieć "zezwolenie" w rozumieniu niniejszej ustawy. 2. Ilekroć używa się: 1) w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), 2) w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 83, poz. 931), 3) w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062), 4) w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) terminu "rachunek bankowy", w odniesieniu do przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 13 ust. 2 niniejszej ustawy, należy przez to rozumieć także rachunek tego przedsiębiorcy w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. 3. Przepisy art. 82 § 2 i 3, art. 182 § 1 pkt 1 i 3, art. 275 § 2 i art. 296 § 1 ustawy wymienionej w ust. 2 pkt 3 stosuje się odpowiednio do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. Art. 89. Przedstawicielstwa, utworzone na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1976 r. w sprawie warunków, trybu i organów właściwych do wydawania zagranicznym osobom prawnym i fizycznym uprawnień do tworzenia przedstawicielstw na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dla wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 11, poz. 63 i z 1984 r. Nr 26, poz. 133), działają na zasadach dotychczasowych do czasu wygaśnięcia udzielonych zezwoleń jako przedstawicielstwa określone w niniejszej ustawie. Art. 90. Do czasu wejścia w życie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) oddziały, o których mowa w art. 35, utworzone na podstawie niniejszej ustawy, podlegają wpisowi do rejestru handlowego w dziale C. Art. 91. 1. Podmioty zagraniczne działające na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz. U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148 i Nr 74, poz. 442, z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) mogą wnieść dotychczas prowadzone przedsiębiorstwo jako wkład do spółki utworzonej na podstawie art. 6 niniejszej ustawy. 2. Osoby obowiązane do dokonania zgłoszenia do rejestru przedsiębiorców składają oświadczenie, że wkład podmiotu zagranicznego do spółki w rozumieniu art. 6 niniejszej ustawy jest zgodny z przepisem ust. 1. 3. Spółki prowadzące działalność na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, uznaje się za spółki utworzone na podstawie art. 6 niniejszej ustawy, jeżeli złożą odpowiednie oświadczenie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 92. Spółki, do których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), stają się spółkami, o których mowa w art. 6 niniejszej ustawy. Art. 93. 1. Spółki, na których utworzenie zezwolenia zostały wydane na podstawie ustaw, o których mowa w art. 91 i art. 92, korzystają z przysługujących im na podstawie tych ustaw ulg i zwolnień, do czasu ich wyczerpania, w zakresie dochodów z przedmiotu działalności gospodarczej określonego w tym zezwoleniu. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do spółek, o których mowa w art. 92, jeżeli spółki te nie podjęły działalności gospodarczej i nie wystawiły pierwszej faktury do dnia 31 marca 1994 r. 3. W razie zgłoszenia likwidacji lub ogłoszenia upadłości spółek, o których mowa w art. 92, w okresie zwolnienia od podatku oraz w ciągu trzech lat od upływu okresu zwolnienia, spółki te są obowiązane do zapłaty tego podatku za okres objęty zwolnieniem. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wpisania do rejestru handlowego otwarcia likwidacji spółki lub z chwilą ogłoszenia jej upadłości. Art. 94. 1. Wnioski, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 29 marca 1996 r. o zmianie ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 45, poz. 199 i z 1997 r. Nr 9, poz. 44), rozstrzygane są na podstawie przepisów, o których mowa w art. 6 ust. 2 tej ustawy. 2. Jeżeli w okresie korzystania przez spółkę ze zwolnienia od podatku dochodowego udzielonego na podstawie art. 6 ustawy, o której mowa w ust. 1, oraz w ciągu dwóch lat od upływu okresu zwolnienia podatkowego następuje otwarcie likwidacji, ogłoszenie upadłości spółki lub obniżenie jej kapitału zakładowego (akcyjnego), spółka jest obowiązana do zapłaty tego podatku. 3. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 2, powstaje z chwilą otwarcia likwidacji spółki, ogłoszenia upadłości spółki lub obniżenia jej kapitału zakładowego (akcyjnego). Art. 95. Postępowania w sprawach, o których mowa w art. 93 i art. 94, wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i do tego dnia niezakończone, prowadzi się według przepisów dotychczasowych. Art. 96. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie: 1) przetwórstwa i obrotu metalami szlachetnymi i kamieniami szlachetnymi, 2) przetwórstwa i obrotu metalami nieżelaznymi, 3) obrotu dobrami kultury powstałymi przed dniem 9 maja 1945 r., 4) usług paszportowych, 5) dokonywania przenoszenia zapisu dźwięku lub dźwięku i obrazu na taśmy, płyty, kasety, wideokasety i wideopłyty, 6) produkcji, opracowywania, dystrybucji i rozpowszechniania filmów, 7) chowu, hodowli i połowu ryb w wodach śródlądowych, 8) prowadzenia targowisk, 9) transportu morskiego oraz zarządzania portami morskimi innymi niż porty o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, 10) usług turystycznych, z wyjątkiem organizowania imprez turystycznych i pośredniczenia na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, 11) sportu profesjonalnego, 12) poszukiwania i wydobywania surowców mineralnych znajdujących się w odpadach powstałych po robotach górniczych oraz po procesach wzbogacania kopalin, nie wymaga uzyskania koncesji lub zezwolenia. 2. Działalność gospodarcza niewymieniona w ust. 1 i w art. 14, a objęta przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy koncesjonowaniem, na podstawie: 1) ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu (Dz. U. Nr 27, poz. 169, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1991 r. Nr 107, poz. 460 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) w zakresie wyrobu, rozlewu, oczyszczania, skażania i odwadniania spirytusu oraz wydzielania spirytusu z innego wytworu, a także wyrobu i rozlewu wódek, 2) ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401 i Nr 41, poz. 412) w zakresie: a) wytwarzania wyrobów tytoniowych, b) usług detektywistycznych, c) produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych pojazdów, d) zarządzania lotniskami, 3) ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926, z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 47, poz. 461) w zakresie: a) usług kurierskich, a także pocztowych usług o charakterze powszechnym, polegających na przewozie i doręczaniu w obrocie krajowym i zagranicznym przesyłek listowych i listów wartościowych o masie powyżej 2000 g, oraz b) usług telekomunikacyjnych, 4) ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 778) w zakresie wytwarzania środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, prowadzenia aptek ogólnodostępnych, hurtowni farmaceutycznych, hurtowni środków farmaceutycznych i materiałów medycznych stosowanych wyłącznie u zwierząt, składów celnych i konsygnacyjnych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, 5) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 751) w zakresie konfekcjonowania i obrotu środkami ochrony roślin, 6) ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401) w zakresie: a) obrotu w kraju i z zagranicą zwierzyną żywą, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, b) obrotu w kraju i z zagranicą tuszami zwierzyny i ich częściami, z wyłączeniem sprzedaży dokonywanej przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich na terenie kraju, c) sprzedaży usług turystycznych obejmujących polowania w kraju dla cudzoziemców i polowania za granicą, 7) ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117 i Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) w zakresie prowadzenia agencji celnej, 8) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 124, poz. 783) w zakresie wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich, 9) ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 i z 1999 r. Nr 55, poz. 587) w zakresie obrotu z zagranicą towarami i usługami określonymi na podstawie odrębnych przepisów, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy staje się działalnością gospodarczą objętą wymogiem uzyskania zezwolenia. Dotychczasowe organy koncesyjne stają się organami zezwalającymi. 3. Koncesje i zezwolenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustaw odrębnych w dziedzinach, w których utrzymuje się udzielanie koncesji lub wydawanie zezwoleń, zachowują ważność lub stają się zezwoleniami w rozumieniu przepisów ust. 2 na czas, na który zostały wydane. 4. Koncesje wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) stają się licencjami przewozowymi i zachowują ważność na czas, na który zostały wydane. Art. 97. Ilekroć w ustawach i w zakresach działalności gospodarczej wymienionych w art. 96 ust. 2 mowa jest o koncesji, należy przez to rozumieć zezwolenie w rozumieniu niniejszej ustawy. Art. 98. 1. Jeżeli do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz udzielania koncesji, o których mowa w art. 14, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie koncesji, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania koncesji. 2. Jeżeli do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki wykonywania działalności gospodarczej oraz wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 96 ust. 2, oraz w ustawach odrębnych, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie zezwolenia, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania zezwolenia. 3. Jeżeli w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zostaną ustawowo określone zakres i warunki udzielania licencji przewozowej na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, o której mowa w art. 96 ust. 4, jak też nie zostaną wskazane informacje i dokumenty wymagane do złożenia wniosków o wydanie takich licencji, z mocy prawa wygasa obowiązek uzyskania licencji przewozowej. 4. W terminie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy utrzymuje się w mocy przepisy ustaw odrębnych, na podstawie których wydawane są zezwolenia, o których mowa w art. 96 ust. 2 oraz w ustawach odrębnych, o ile okres ten nie zostanie przedłużony w odrębnej ustawie. Art. 99. Tracą moc: 1) dekret z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach (Dz. U. Nr 41, poz. 312, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1998 r. Nr 121, poz. 770), 2) ustawa z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401 i Nr 41, poz. 412), 3) ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484), z wyjątkiem art. 42. Art. 100. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z wyjątkiem przepisów art. 4 pkt 3 i 4, rozdziału 5 i 6 oraz art. 89, art. 90 i art. 98 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, oraz art. 13 w zakresie dotyczącym możliwości realizacji określonych obowiązków za pośrednictwem rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, art. 79 oraz art. 88 ust. 2 i 3, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na rehabilitację leczniczą, finansowania bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych oraz udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne. (Dz. U. Nr 101, poz. 1179) Na podstawie art. 69 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802 i Nr 78, poz. 875) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb: 1) kierowania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej "Zakładem", osób zagrożonych całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy albo pobierających okresową rentę z tytułu niezdolności do pracy na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej, 2) finansowania przez Zakład bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych wymienionych w pkt 3, 3) udzielania przez Zakład zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne w ośrodkach rehabilitacyjnych innych niż ośrodki własne Zakładu. § 2. 1. Lekarz orzecznik Zakładu orzeka o potrzebie rehabilitacji leczniczej osoby, której lekarz prowadzący leczenie wystawił zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy oraz sporządził wniosek o rehabilitację leczniczą. 2. Wniosek o rehabilitację leczniczą osoba, o której mowa w ust. 1, składa w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu właściwej ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. 3. Lekarz orzecznik może zażądać od lekarza, który sporządził wniosek o rehabilitację leczniczą, udostępnienia dokumentacji medycznej osoby, której wniosek dotyczy, lub udzielenia wyjaśnień i informacji w sprawie. 4. O wyniku rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, właściwa jednostka organizacyjna Zakładu zawiadamia na piśmie osobę, której wniosek dotyczy. § 3. 1. Lekarz orzecznik Zakładu może orzec o potrzebie rehabilitacji leczniczej, wykonując kontrolę prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich. 2. Lekarz orzecznik Zakładu może również orzec o potrzebie rehabilitacji leczniczej, orzekając o przedłużeniu okresu pobierania zasiłku chorobowego, o okolicznościach uzasadniających przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego albo w sprawie niezdolności do pracy do celów rentowych. § 4. 1. Lekarz orzecznik Zakładu wydaje orzeczenie o potrzebie rehabilitacji leczniczej osoby, która jest zagrożona całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy albo pobiera rentę okresową oraz rokuje odzyskanie zdolności do pracy zarobkowej po przeprowadzeniu tej rehabilitacji. 2. Przy ocenie rokowania, o którym mowa w ust. 1, lekarz orzecznik Zakładu bierze pod uwagę w szczególności: 1) charakter i przebieg procesów chorobowych oraz ich wpływ na stan czynnościowy organizmu, 2) stopień przystosowania organizmu do ubytków anatomicznych, kalectwa, skutków choroby, 3) wiek, zawód, wykonywane czynności i warunki pracy. § 5. Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu o potrzebie rehabilitacji leczniczej stanowi podstawę do skierowania przez Zakład na rehabilitację leczniczą osoby, której orzeczenie dotyczy, zwanej dalej "osobą skierowaną". § 6. Rehabilitacja lecznicza w ramach prewencji rentowej jest prowadzona: 1) w ośrodkach rehabilitacyjnych stanowiących własność Zakładu, 2) w innych ośrodkach rehabilitacyjnych - na zasadach określonych w § 7 i 8. § 7. 1. Rehabilitacja lecznicza w ośrodku rehabilitacyjnym powinna trwać 24 dni. 2. Czas trwania rehabilitacji, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony lub skrócony przez ordynatora ośrodka rehabilitacyjnego, po uprzednim uzyskaniu zgody Zakładu, w przypadku: 1) pozytywnego rokowania powrotu do pracy zarobkowej osoby skierowanej w przedłużonym czasie trwania rehabilitacji, 2) wcześniejszego przywrócenia osobie skierowanej pełnej zdolności do pracy, 3) zaistnienia innych przyczyn, leżących po stronie osoby skierowanej. § 8. 1. Zakład ponosi całkowity koszt rehabilitacji leczniczej osoby skierowanej, łącznie z kosztami zakwaterowania, wyżywienia oraz przejazdu do i z ośrodka rehabilitacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zakład zwraca poniesione przez osobę skierowaną koszty przejazdu do i z ośrodka rehabilitacyjnego najtańszym środkiem komunikacji publicznej, z uwzględnieniem przysługującej tej osobie ulgi na przejazd danym środkiem transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje. § 9. Ośrodki rehabilitacyjne, świadczące na terenie kraju usługi w zakresie rehabilitacji leczniczej, w pożądanych przez Zakład profilach, mogą zgłaszać do Zakładu propozycje prowadzenia współpracy w zakresie rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej. § 10. Zakład udziela zamówienia na usługi rehabilitacyjne, na rzecz osób skierowanych, ośrodkom rehabilitacyjnym innym niż ośrodki własne Zakładu, wyłącznie po przeprowadzeniu konkursu ofert. § 11. 1. Jeżeli zamówienie na usługi rehabilitacyjne na rzecz osób skierowanych, będące przedmiotem konkursu ofert, może być wykonane przez jednego oferenta, Zakład kieruje zaproszenia do składania ofert do nie mniej niż trzech ośrodków rehabilitacyjnych, o których mowa w § 9, działających w danym profilu rehabilitacji, chyba że w danym profilu działa mniejsza liczba ośrodków. 2. Zaproszenie powinno zawierać: 1) nazwę i adres siedziby jednostki organizacyjnej Zakładu przeprowadzającej konkurs ofert, 2) szacunkową liczbę osób kierowanych przez Zakład w skali roku na rehabilitację leczniczą w danym profilu, 3) wskazanie okresu, na jaki zostanie zawarta umowa o prowadzenie usług rehabilitacyjnych, 4) wskazanie miejsca i terminu składania ofert, 5) wskazanie miejsca i terminu otwarcia ofert, 6) informację o możliwości zwrócenia się oferenta do Zakładu o wyjaśnienie treści postanowień zawartych w zaproszeniu i w materiałach oraz formularzach załączonych do zaproszenia; treść wyjaśnienia podlega przekazaniu wszystkim oferentom, 7) zastrzeżenie o obowiązku złożenia oferty na udostępnionym formularzu oferty, 8) zastrzeżenie o prawie do unieważnienia konkursu oraz do przesunięcia terminu składania ofert, 9) informację o możliwości składania protestów dotyczących rozstrzygnięcia konkursu. 3. Do zaproszenia należy dołączyć: 1) formularz oferty, 2) formularz umowy o prowadzenie usług rehabilitacyjnych, 3) materiały informujące o szczegółowych warunkach konkursu ofert, 4) materiały określające wymagania dla ośrodków rehabilitacyjnych w zakresie: a) lokalizacji ośrodka rehabilitacyjnego, b) bazy hotelowej oraz standardów wyżywienia, c) kadry lekarsko-pielęgniarskiej i specjalistycznej, d) programu rehabilitacji leczniczej, e) wyposażenia w aparaturę leczniczą i diagnostyczną. 4. W materiałach, o których mowa w ust. 3 pkt 3, należy wskazać, że za najkorzystniejszą uznaje się ofertę ośrodka, który najpełniej odpowiada wymaganiom dla ośrodków rehabilitacyjnych, określonym w ust. 3 pkt 4, oraz proponuje najniższą stawkę kosztu jednego dnia pobytu w ośrodku osoby skierowanej, zwaną dalej "ceną pobytu". § 12. 1. Jeżeli zamówienie na usługi rehabilitacyjne na rzecz osób skierowanych, będące przedmiotem konkursu ofert, nie może być wykonane przez jednego oferenta, Zakład kieruje zaproszenia do składania ofert do wszystkich ośrodków rehabilitacyjnych, o których mowa w § 9, działających w danym profilu rehabilitacji. 2. Do zaproszenia stosuje się odpowiednio postanowienia § 11 ust. 2 i 3. 3. W materiałach, o których mowa w § 11 ust. 3 pkt 3, Zakład powinien zamieścić w szczególności: 1) informację o możliwości składania ofert częściowych, 2) informacje o możliwości wyboru większej liczby ofert zapewniających realizację całości zamówienia, 3) opis wszelkich innych niż cena kryteriów, którymi będzie się kierował przy wyborze ofert, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów. § 13. 1. Oferta powinna być podpisana przez osobę upoważnioną do składania oświadczenia woli w imieniu oferenta. 2. Ofertę składa się w zamkniętej kopercie na udostępnionym formularzu w miejscu i czasie określonym w zaproszeniu. 3. Oferta powinna być rozpatrzona w ciągu 20 dni od terminu określonego do jej złożenia. § 14. 1. Konkurs ofert rozpoczyna się otwarciem ofert w miejscu i terminie wskazanych w zaproszeniu i trwa do czasu zawiadomienia o rozstrzygnięciu konkursu. 2. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa. 3. Zakład powołuje komisję konkursową w składzie co najmniej 3 członków i wyznacza spośród nich przewodniczącego. 4. Komisja konkursowa działa na posiedzeniach zamkniętych w pełnym składzie. 5. Komisja konkursowa rozwiązuje się z chwilą zawiadomienia oferentów o rozstrzygnięciu konkursu ofert. § 15. 1. Komisja konkursowa, przystępując do rozstrzygnięcia konkursu ofert, o którym mowa w § 11: 1) stwierdza prawidłowość zaproszenia do konkursu oraz liczbę otrzymanych ofert, 2) otwiera koperty z ofertami i ustala, które z ofert spełniają warunki określone w § 11 i 13, 3) odrzuca oferty nie odpowiadające warunkom określonym w § 11 i 13 lub zgłoszone po wyznaczonym terminie, 4) wybiera najkorzystniejszą ofertę albo nie przyjmuje żadnej z ofert. 2. Jeżeli do postępowania konkursowego została zgłoszona tylko jedna ważna oferta, komisja konkursowa może ją przyjąć, jeżeli okoliczności wskazują na to, że na ogłoszony ponownie na tych samych warunkach konkurs ofert nie wpłynie więcej ofert. § 16. Komisja konkursowa, przystępując do rozstrzygnięcia konkursu ofert, o którym mowa w § 12: 1) stwierdza prawidłowość zaproszenia do konkursu oraz liczbę otrzymanych ofert, 2) otwiera koperty z ofertami i ustala, które z ofert spełniają warunki określone w § 12 i 13, 3) odrzuca oferty nie odpowiadające warunkom, o których mowa w § 12 i 13, lub zgłoszone po wyznaczonym terminie, 4) może dokonać wyboru takiej liczby ofert, aby zamówienie zostało zrealizowane w całości, 5) może oddalić wszystkie oferty. § 17. Komisja konkursowa sporządza protokół z przebiegu konkursu ofert, który powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie miejsca i czasu rozpoczęcia i zakończenia konkursu, 2) imiona i nazwiska członków komisji konkursowej, 3) liczbę zgłoszonych ofert, 4) wskazanie ofert odpowiadających warunkom określonym w § 11 i 13 lub w § 12 i 13, 5) wskazanie ofert nie odpowiadających warunkom określonym w § 11 i 13 lub w § 12 i 13 albo zgłoszonych po terminie - wraz z uzasadnieniem, 6) wybranie najkorzystniejszej dla Zakładu oferty lub ofert albo stwierdzenie, że żadna z ofert nie została przyjęta - wraz z uzasadnieniem, 7) ewentualne odrębne stanowisko członka komisji konkursowej, 8) wzmiankę o odczytaniu protokołu, 9) podpisy członków komisji konkursowej. § 18. 1. Komisja konkursowa niezwłocznie zawiadamia na piśmie oferentów o zakończeniu konkursu i jego wyniku. 2. Oferent może złożyć do Zakładu umotywowany pisemny protest, dotyczący rozstrzygnięcia konkursu, w ciągu 7 dni od daty otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5. 3. Zakład rozpoznaje i rozstrzyga protest w ciągu 7 dni od daty jego złożenia. 4. O wniesieniu i rozstrzygnięciu protestu Zakład niezwłocznie informuje w formie pisemnej pozostałych oferentów. 5. Protest nie przysługuje w przypadku unieważnienia postępowania konkursowego. § 19. 1. Zakład unieważnia postępowanie konkursowe, gdy: 1) zostały oddalone wszystkie oferty, 2) wystąpiła istotna zmiana okoliczności, powodująca, że prowadzenie postępowania lub zawarcie umowy nie leży w interesie osób skierowanych, czego nie można było wcześniej przewidzieć. 2. O unieważnieniu postępowania konkursowego Zakład zawiadamia pisemnie oferentów biorących w nim udział, dołączając uzasadnienie. § 20. Zakład wyznacza niezwłocznie nowy konkurs ofert w przypadku: 1) uwzględnienia protestu oferenta, 2) unieważnienia postępowania konkursowego. § 21. 1. Zakład zawiera umowy o prowadzenie usług rehabilitacyjnych z ośrodkami rehabilitacyjnymi, które złożyły najkorzystniejsze oferty i zostały wybrane przez komisję konkursową. 2. Umowa o prowadzenie usług rehabilitacyjnych powinna być zawarta nie później niż w terminie 21 dni od dnia powiadomienia oferentów o wyniku konkursu, jednakże nie wcześniej niż po upływie terminu do składania protestów, a w przypadku złożenia protestu - nie wcześniej niż po jego rozstrzygnięciu. 3. Umowa o prowadzenie usług rehabilitacyjnych może być zawarta na okres nie dłuższy niż jeden rok. § 22. 1. Umowa o prowadzenie usług rehabilitacyjnych zawarta z ośrodkiem rehabilitacyjnym powinna zawierać w szczególności: 1) oznaczenie stron umowy, 2) określenie liczby miejsc w ośrodku do prowadzenia rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej, 3) określenie zakresu usług rehabilitacyjnych, świadczonych na rzecz osób skierowanych, 4) określenie czasu, na który została zawarta umowa, 5) określenie wysokości stawki ceny pobytu, 6) ustalenie zasad i terminów rozliczeń, 7) zobowiązanie ośrodka do zwrotu osobom skierowanym kosztów przejazdu do i z ośrodka, zgodnie z § 8 ust. 2, oraz ich rozliczania z Zakładem, 8) zobowiązanie ośrodka do przekazania Zakładowi w określonym terminie informacji o rehabilitacji leczniczej, w zakresie określonym umową, 9) przyjęcie przez ośrodek rehabilitacyjny obowiązku poddania się kontroli Zakładu. 2. Umowa o prowadzenie usług rehabilitacyjnych, zawarta z ośrodkiem rehabilitacyjnym, może zawierać postanowienia dotyczące zaliczek i terminów ich przekazywania przez Zakład oraz zasad i terminów ich rozliczania przez ośrodek. 3. W umowie o prowadzenie usług rehabilitacyjnych, zawartej z ośrodkiem rehabilitacyjnym, nie wolno, pod rygorem nieważności, dokonywać zmian wysokości stawki cen pobytu. 4. Do umów o prowadzenie usług rehabilitacyjnych z ośrodkami rehabilitacyjnymi w sprawach nie uregulowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. § 23. 1. Ze środków przeznaczonych na prewencję rentową Zakład może dofinansowywać rozwój bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych prowadzących, na mocy zawartych z Zakładem umów, rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej. 2. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie wniosku ośrodka rehabilitacyjnego, który powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres siedziby wnioskodawcy, 2) przewidywane koszty rozwoju bazy leczniczo-technicznej ośrodka, 3) wysokość własnych lub uzyskanych z innych źródeł środków finansowych przeznaczonych na realizację rozwoju bazy leczniczo-technicznej ośrodka, 4) uzasadnienie wniosku. 3. Przedmiot dofinansowania, wysokość przyznanych środków, warunki ich wykorzystania i rozliczenia określa umowa zawarta między Zakładem a ośrodkiem rehabilitacyjnym. 4. Ośrodek rehabilitacyjny nie może przeznaczyć środków, o których mowa w ust. 1, na inne cele niż określone w umowie. § 24. 1. Zakład jest uprawniony do kontroli wykonania zawartych z ośrodkami rehabilitacyjnymi umów w zakresie świadczonych usług rehabilitacyjnych lub sposobu wydatkowania przekazanych środków finansowych na dofinansowanie bazy leczniczo-technicznej. 2. Umowy, o których mowa w § 22 i w § 23 ust. 3, powinny zawierać postanowienia o przyjęciu przez ośrodki rehabilitacyjne obowiązku poddania się kontroli Zakładu wymienionej w ust. 1. § 25. Umowy o prowadzenie rehabilitacji leczniczej zawarte przez Zakład z ośrodkami rehabilitacyjnymi na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w § 26, zachowują ważność do czasu zawarcia nowych umów na podstawie niniejszego rozporządzenia. § 26. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 1996 r. w sprawie kierowania na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej oraz pokrywania kosztów tej rehabilitacji (Dz. U. Nr 145, poz. 674). § 27. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie organizacji i zakresu działania regionalnych zarządów gospodarki wodnej. (Dz. U. Nr 101, poz. 1180) Na podstawie art. 19 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się: 1) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Gdańsku, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze Wisły od km 684+000 do ujścia do morza, b) dorzecze rzek Przymorza na zachód od Wisły do rzeki Słupi włącznie, c) dorzecze rzek Przymorza na wschód od Wisły do rzeki Stradyk włącznie; 2) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Gliwicach, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze rzeki Wisły od źródeł do ujścia Przemszy (km 0+000), b) dorzecze rzeki Odry w granicach państwa do Kędzierzyna-Koźla (km 94+900), c) dorzecze rzeki Wag w granicach państwa; 3) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Krakowie, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze rzeki Wisły od ujścia Przemszy (km 0+000) do nowego ujścia Sanny (km 295+200), b) dorzecze rzeki Dniestr w granicach państwa, c) dorzecze rzeki Dunaj w granicach państwa; 4) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Poznaniu, z obszarem działania obejmującym dorzecze rzeki Warty od źródeł do ujścia do rzeki Odry; 5) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Szczecinie, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze rzeki Odry od ujścia rzeki Nysy Łużyckiej (km 542+400) do ujścia do morza z wyłączeniem dorzecza rzeki Warty, b) dorzecze rzek Przymorza Zachodniego do rzeki Wieprzy włącznie; 6) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Warszawie, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze rzeki Wisły od nowego ujścia rzeki Sanny (km 295+200) do miejscowości Korabniki (km 684+000) w granicach państwa, b) dorzecze rzeki Pregoły w granicach państwa, c) dorzecze rzeki Niemen w granicach państwa, d) dorzecze rzek Bezleda i Pasmar w granicach państwa; 7) Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą we Wrocławiu, z obszarem działania obejmującym: a) dorzecze rzeki Odry od Kędzierzyna-Koźla (km 94+900) do ujścia rzeki Nysy Łużyckiej (km 542+400) w granicach państwa, b) dorzecze rzeki Łaby w granicach państwa; zwane dalej "regionalnymi zarządami". 2. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez regionalne zarządy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Obszary działania regionalnych zarządów określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. 1. Regionalnym zarządem kieruje dyrektor regionalnego zarządu. 2. Regionalne zarządy są jednostkami organizacyjnymi utworzonymi dla realizacji następujących zadań z zakresu gospodarki wodnej: 1) bilansowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, 2) opracowania i aktualizowania projektów warunków korzystania z wód dorzecza, 3) udziału jako strony w postępowaniach i rozprawach wodnoprawnych oraz innych postępowaniach administracyjnych, związanych z gospodarką wodną i ochroną wód, wszczętych i toczących się na obszarze dorzecza przez organy administracji publicznej, 4) prowadzenia katastru wodnego dorzecza, ze szczególnym wykorzystaniem najnowszych technologii informatycznych, 5) bilansowania potrzeb rzeczowych i finansowych związanych z gospodarką wodną w dorzeczu, 6) inicjowania studiów i badań w zakresie zagospodarowania, ochrony i eksploatacji wód powierzchniowych i podziemnych, 7) opracowywania programów i planów gospodarowania zasobami wodnymi i ochrony wód w dorzeczu w aspekcie ilości i jakości oraz ochrony przed powodzią i suszą, 8) opiniowania rozwiązań projektowych, lokalizacji inwestycji mających istotny wpływ na gospodarkę wodną w dorzeczu oraz opiniowania wniosków lokalizacyjnych dla obiektów projektowanych w granicach koryta wielkiej wody i w obrębie maksymalnego piętrzenia zbiorników wodnych, 9) inicjowania i współdziałania we wdrażaniu zasad racjonalnej gospodarki wodnej i ochrony środowiska, 10) współpracy z właściwymi organami administracji publicznej w zakresie gospodarki wodnej i ochrony środowiska, a w szczególności: a) informowania o zauważonych zanieczyszczeniach wód powierzchniowych i o innych zagrożeniach naturalnego środowiska wodnego, b) uzgadniania wniosków o ustalenie obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi z organami administracji publicznej, c) informowania o sposobie eksploatacji i utrzymania koryt rzecznych, stosowanej zabudowie regulacyjnej oraz przeciwerozyjnej, d) współpracy w dziedzinie programowania i koordynacji przedsięwzięć gospodarki wodnej, 11) w odniesieniu do wód, o których mowa w § 1 ust. 2: a) programowania rozwoju zabudowy i utrzymania śródlądowych wód powierzchniowych, z uwzględnieniem wymogów środowiska naturalnego i ochrony przed powodzią i suszą, b) opracowywania projektów wieloletnich i rocznych planów inwestycyjnych oraz budżetowych dla potrzeb utrzymania i eksploatacji śródlądowych wód powierzchniowych, c) zapewnienia należytego stanu technicznego, obsługi i bezpieczeństwa budowli i urządzeń hydrotechnicznych, d) zapewnienia utrzymania w należytym stanie technicznym koryt rzek i potoków oraz istniejących budowli regulacyjnych, e) gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych, zgodnie z pozwoleniem wodnoprawnym i instrukcją eksploatacji, f) regulowania stanu wód i przepływów w rzekach i kanałach w ramach możliwości wynikających z posiadanych urządzeń hydrotechnicznych oraz warunków hydrologicznych, g) prowadzenia plantacji wiklinowych w celu zapewnienia naturalnego materiału dla części robót regulacyjnych prowadzonych przez regionalne zarządy lub inne podmioty gospodarcze, h) prowadzenia ewidencji budowli wodnych jako części katastru wodnego, i) oznakowania szlaków żeglownych i nadzór nad wypełnianiem obowiązku oznakowania przez administratorów mostów, linii energetycznych, kabli, rurociągów i innych obiektów krzyżujących się z drogami wodnymi, 12) udziału w akcji przeciwpowodziowej, w tym: a) współdziałania z Głównym Komitetem Przeciwpowodziowym i wojewódzkimi komitetami przeciwpowodziowymi oraz innymi jednostkami państwowymi powołanymi do zwalczania sytuacji kryzysowych, b) zapewnienia swobodnego spływu wód powodziowych i lodów, w ramach posiadanych możliwości technicznych, c) sterowania falą wezbrań powodziowych w ramach rezerw przeciwpowodziowych w zbiornikach retencyjnych i na polderach zalewowych własnych, a w ramach zadań koordynacyjnych - także na obiektach innych użytkowników, d) prowadzenia akcji lodołamania celem uniknięcia zagrożeń zatorami lodowymi i ułatwienia bezkolizyjnego spływu lodu i wód roztopowych, e) gromadzenia i przekazywania informacji ze zbiorników retencyjnych położonych w dorzeczu o odpływach i aktualnych rezerwach przeciwpowodziowych w czasie występowania wezbrań, 13) współdziałania z ośrodkami koordynacyjno-informacyjnymi osłony przeciwpowodziowej, opartego na zasadach regulowanych odrębnymi przepisami ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, 14) sprawowania funkcji inwestora w zakresie inwestycji wodnych resortu środowiska oraz funkcji inwestora zastępczego dla obiektów inwestycyjnych gospodarki wodnej i z nią związanych, realizowanych dla potrzeb innych inwestorów, 15) nadzoru i koordynacji działań w dziedzinie budowy, modernizacji i utrzymania śródlądowych dróg wodnych dla potrzeb żeglugi oraz obsługi tych dróg w zakresie przygotowania szlaku żeglownego do bezpiecznego uprawiania żeglugi; współpracy w tym zakresie z inspektoratami żeglugi śródlądowej, 16) współpracy z podmiotami gospodarczymi, prowadzącymi działalność żeglugową w zakresie wykorzystania, eksploatacji i rozwoju dróg wodnych, 17) współpracy z administratorami i podmiotami gospodarczymi prowadzącymi działalność w zakresie energetyki wodnej i melioracji podstawowych, ze szczególnym uwzględnieniem czynnej i biernej ochrony przeciwpowodziowej, 18) poboru opłat za żeglugę i śluzowanie, za materiały wydobywane z wód powierzchniowych, za dzierżawę terenów lub urządzeń przybrzeżnych oraz za korzystanie z obiektów hydrotechnicznych przez innych użytkowników wód, 19) eksploatacji elektrowni wodnych, zespolonych z obiektami hydrotechnicznymi piętrzącymi wodę, będących w administracji regionalnego zarządu, 20) administrowania gruntami i nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie regionalnego zarządu, 21) współpracy z Inspekcją Ochrony Środowiska, wojewódzkimi inspektoratami ochrony środowiska, Instytutem Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowym Instytutem Geologicznym, urzędami morskimi, placówkami naukowo-badawczymi i innymi jednostkami związanymi z ochroną środowiska w zakresie ochrony wód i ochrony zasobów przed degradacją i nadmierną eksploatacją oraz w zakresie wpływu przedsięwzięć hydrotechnicznych na środowisko przyrodnicze, 22) współpracy na wodach granicznych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i umowami międzynarodowymi, 23) administrowania i utrzymania rzecznych przejść granicznych oraz współpracy ze służbami granicznymi i celnymi, 24) współpracy z regionalnymi dyrekcjami lasów państwowych w zakresie zabudowy źródłowych odcinków rzek i potoków oraz w zakresie wycinki drzew w strefach przybrzeżnych, 25) współpracy z urzędami morskimi w zakresie spraw związanych z działalnością na wodach śródlądowych, morskich wodach wewnętrznych i w portach, 26) współpracy z jednostkami i organizacjami zagranicznymi w zakresie gospodarki wodnej i utrzymania dróg wodnych, 27) prowadzenia edukacji społeczeństwa w zakresie racjonalnej gospodarki wodnej i ochrony środowiska, 28) realizacji zadań z zakresu obronności, określonych w przepisach szczególnych. § 3. Regionalne zarządy są państwowymi jednostkami budżetowymi, których wydatki pokrywane są z budżetu państwa, w części dotyczącej działu administracji rządowej - gospodarka wodna. § 4. Szczegółową organizację regionalnego zarządu określa regulamin organizacyjny nadany przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej. § 5. Dyrektorowi regionalnego zarządu powierza się: 1) wydawanie pozwoleń wodnoprawnych na przesyły wody oraz na wykonywanie urządzeń zabezpieczających przed powodzią - z wyjątkiem gdy regionalny zarząd jest wnioskodawcą; w takim przypadku przedmiotowe pozwolenie wodnoprawne wydaje minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, 2) koordynację działań przeciwpowodziowych w dorzeczu. § 6. 1. Regionalne zarządy wstępują w prawa i obowiązki okręgowych dyrekcji gospodarki wodnej i dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej stosownie do obszarów działania, o których mowa w § 1 ust. 1. 2. W okresie trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej dokonują spisu z natury i przekazania majątku w związku ze zmianą obszaru działania regionalnych zarządów. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 1 lutego 1991 r. w sprawie utworzenia regionalnych zarządów gospodarki wodnej (Monitor Polski Nr 6, poz. 38). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Środowiska: A. Tokarczuk Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 listopada 1999 r. (poz. 1180) Załącznik nr 1 WYKAZ WÓD POWIERZCHNIOWYCH ADMINISTROWANYCH PRZEZ REGIONALNE ZARZĄDY I. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Gdańsku: 1) rzeka Wisła od miejscowości Korabniki (km 648+000) do ujścia do morza, 2) rzeka Drwęca od jeziora Drwęckiego do ujścia do rzeki Wisły, 3) system jezior warmińskich, obejmujących jeziora połączone rzekami i kanałami od jezior: Szeląg Wielki i Szeląg Mały wraz z tymi jeziorami do jeziora Drużno z odgałęzieniami do jezior: Bartążek, Jeziorak i Ewingi wraz z tymi jeziorami, 4) jezioro Drużno, 5) kanał Jagielloński, 6) rzeka Nogat, 7) rzeka Szkarpawa, 8) rzeka Martwa Wisła od miejscowości Przegalina do linii łączącej południowy kraniec przystani rybackiej w Gdańsku-Górkach Wschodnich do ujścia Kanału Wiślinka, 9) rzeka Motława wraz z jej dopływem od granicy morskich wód wewnętrznych do ujścia rzeki Raduni, 10) rzeka Radunia wraz z jeziorem Raduńskim Górnym i Dolnym, 11) rzeka Wda (Czarna Woda) od jeziora Wdzydze, wraz z tym jeziorem, do ujścia rzeki Wisły, 12) rzeka Słupia od ujścia rzeki Kamiennej do ujścia do morza, 13) rzeka Pasłęka od zbiornika Pierzchały do ujścia do Zalewu Wiślanego, 14) rzeka Święta (Tuga) od Nowego Dworu Gdańskiego (km 13+100) do ujścia do rzeki Szkarpawy, 15) rzeka Brda od źródeł wraz z jeziorami, przez które przepływa, i zbiornikiem Mylof do połączenia z Kanałem Bydgoskim. II. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Gliwicach: A. Zlewnia Wisły: 1) rzeka Mała Wisła od ujścia rzeki Przemszy do zbiornika Wisła Czarne wraz z tym zbiornikiem, z wyłączeniem zbiornika Goczałkowice, 2) potoki: Czarna Wisełka i Biała Wisełka - od ujścia do zbiornika Wisła Czarne do granicy lasów, 3) potoki: Gościejów, Malinka, Kopydło, Dobka, Brennica, Dziechcinka, Partecznik, Pinkasów, Jawornik, Gahura, Jaszowiec, Suchy, Poniwiec, Gościeradowiec, Gronie, Kamieniczek, Maciejiczka, Spod Orłowej - od ujścia do rzeki Małej Wisły do granicy lasów, 4) potoki: Młaka, Sadowy, Cienciaty, Fiedorówka - od ujścia do potoku Malinka do granicy lasów, 5) potok Łabajów od ujścia do potoku Kopydło do granicy lasów, 6) Potok Tokarski od ujścia do potoku Dobka do granicy lasów, 7) potoki: Bukowy, Nastroczny, Chroboczy, Hołcyna, Jatny, Leśnica - od ujścia do potoku Brennica do granicy lasów, 8) potoki: Bzowy, Spod Góry Orłowej, Wielki Suchy, Mały Suchy - od ujścia do potoku Leśnica do granicy lasów, 9) potoki: Śniegotny, Cerchla, Głębiec, Snowaniec, Spod Suchego Gronia, Żarnowiec, Barujec, Spod Górki, Bucze, Głębiczek - od ujścia do potoku Brennica do granicy lasów, 10) rzeka Biała od ujścia do rzeki Małej Wisełki do granicy lasów, 11) potoki: Olszówka i Straconka - od ujścia do rzeki Białej do granicy lasów, 12) Potok Goławiecki, 13) rzeka Przemsza od ujścia do rzeki Wisły w Oświęcimiu do mostu drogowego w Siewierzu wraz ze zbiornikiem Przeczyce i zbiornikami rezerwowymi w cofce tego zbiornika, 14) rzeka Pogoria od ujścia do rzeki Przemszy wraz ze zbiornikiem wodnym Pogoria III, 15) rzeka Brynica od ujścia do rzeki Przemszy do zbiornika Kozłowa Góra, 16) rzeka Biała Przemsza od ujścia do rzeki Przemszy do mostu kolejowego w Maczkach, 17) rzeka Szarlejka od ujścia do rzeki Brynicy do potoku Seget z wyłączeniem odcinka przykrytego pod miastem Piekary Śląskie, 18) rzeka Bobrek, 19) zbiornik Łąka na rzece Pszczynce, 20) Potok Zagórski (lewy dopływ Przemszy) od km 1+000 do km 3+300. B. Zlewnia Odry: 1) rzeka Odra od granicy państwa w miejscowości Chałupki do Kędzierzyna-Koźla (km 94+900), 2) rzeka Olza od ujścia do rzeki Odry do granicy lasów (w granicach państwa), 3) potoki: Puńcówka, Bobrówka, Piotrówka (w granicach państwa) oraz Szotkówka, 4) kanał Ulgi - Nowa Odra w Raciborzu, 5) rzeka Ruda od ujścia do rzeki Odry do potoku Kłokocinka wraz z Kanałem Ulgi Rudka w Kuźni Raciborskiej, z wyłączeniem zbiornika Rybnik i stawu Paruszowiec, 6) rzeka Nacyna od progu w km 1+210 powyżej przepompowni Rybnik do wylotu z KWK Rydułtowy w km 13+370, 7) rzeka Bierawka od ujścia do rzeki Odry do osi zapory zbiornika Dębieńsko w km 47+300, 8) potok Knurówka od ujścia do rzeki Bierawki do odcinka krytego w km 3+000, 9) rzeka Kłodnica od ujścia do rzeki Odry do źródeł w miejscowości Katowice wraz ze zbiornikiem Dzierżno Duże, 10) Potok Toszecki od ujścia do rzeki Kłodnicy do mostu drogowego w miejscowości Niewiesie wraz ze zbiornikiem Pławniowice, 11) rzeka Bytomka od ujścia do rzeki Kłodnicy do wylotu kolektora wód deszczowych przy ul. Wrocławskiej w Bytomiu, 12) potok Czarniawka od ujścia do rzeki Kłodnicy do zalewiska przy ul. Klary w Rudzie Śląskiej, 13) potoki: Bielszowicki i Ślepiotka od ujścia do rzeki Kłodnicy do źródeł, 14) Kanał Kłodnicki od ujścia do rzeki Odry do mostu kolejowego w Kędzierzynie-Koźlu, 15) rzeka Opawa w granicach państwa, 16) potok Opawica w granicach państwa, 17) Kanał Gliwicki od portu w Kędzierzynie-Koźlu do basenów portowych w Gliwicach wraz z Kanałem Kędzierzyńskim od ujścia do Kanału Gliwickiego do portu Zakładów Azotowych w Kędzierzynie-Koźlu, 18) zbiornik wodny Dzierżno Małe na rzece Dramie. C. Zlewnia Wagu - potok Czadeczka w granicach państwa. III. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Krakowie: A. Zlewnia Wisły: 1) rzeka Wisła od ujścia rzeki Przemszy (km 0+000) do nowego ujścia rzeki Sanny (km 295+200) wraz z Kanałem Łączany-Skawina, 2) rzeka Soła na całej długości wraz ze zbiornikami Tresna-Porąbka-Czaniec oraz dopływy powyżej zapory w Czańcu, 3) rzeka Skawa na całej długości oraz jej dopływy powyżej ujścia potoku Choczenka wraz z tym potokiem, 4) rzeka Raba na całej długości wraz ze zbiornikiem Dobczyce oraz jej dopływy powyżej ujścia potoku Trzemeśnia wraz z tym potokiem, 5) rzeka Dunajec na całej długości i jej dopływy powyżej zbiornika w Czchowie oraz rzeka Biała na całej długości i jej dopływy powyżej ujścia potoku Pławianka wraz z tym potokiem, 6) rzeka Nida od ujścia do rzeki Wisły do mostu drogowego w Pińczowie bez dopływów, 7) rzeka Wisłoka na całej długości i jej dopływy powyżej miejscowości Pilzno wraz ze zbiornikiem Klimkówka na rzece Ropie z wyjątkiem: a) potoków: Dulcza, Szczawa, Promnica, Grobla, Irwinka, b) dopływów rzeki Jasiołki: Chlebianka, Szebianka, Czarny, Warzycki, Bóbrka, c) dopływów rzeki Ropy: Miednik, Szumniak, Ropka, Zdynia, Łęg, Sękówka, Dominikowa, Moszczanka, Libuszanka, Konowski, Olszyna i Trzcinica, 8) rzeka San na całej długości i jej dopływy powyżej ujścia rzeki Wiar z wyjątkiem potoków: Dąbrówka, Zalasek, Ruszelczyce, Komonicki oraz rzeka Wiar na całej długości (w granicach państwa) i jej dopływy powyżej ujścia potoku Huwnickiego, 9) rzeka Tanew na całej długości bez dopływów, 10) rzeka Wisłok na całej długości wraz ze zbiornikiem Besko oraz jej dopływy powyżej ujścia rzeki Pielnica bez tej rzeki, 11) zbiornik Chańcza na rzece Czarnej Staszowskiej. B. Zlewnia rzeki Dniestr - rzeka Strwiąż i jej dopływy w granicach państwa. C. Zlewnia rzeki Dunaj - rzeka Czarna Orawa i jej dopływy w granicach państwa (od zbiornika Orawskiego do źródeł). IV. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Poznaniu: 1) rzeka Warta od potoku Boży Stok w km 770+400 do ujścia do Odry wraz ze zbiornikami Poraj i Jeziorsko i z kanałami ulgi Kucelinka w Częstochowie, Uniejowie, Koninie, Śremie, Poznaniu, Sierakowie, Międzychodzie, Skwierzynie i Gorzowie Wlkp., 2) rzeka Noteć od jeziora Gopło wraz z tym jeziorem i zbiornikiem jeziorowym Pakość na Noteci Zachodniej, Jeziorem Szydłowsko-Popielewskim na rzece Pannie, kanałem Folusz z jeziorami, kanałem Górnonoteckim i rzeką Starą Notecią na odcinku Leszczyce-Kołuda-Rynarzewo-Nakło do ujścia do rzeki Warty, 3) rzeka Gwda poniżej ujścia rzeki Czernicy do ujścia do rzeki Noteci wraz z rzeką Piławą od nasypu torowiska kolejowego zlokalizowanego 750 m powyżej wodowskazu Nadarzyce, 4) rzeka Drawa od wypływu z Jeziora Drawskiego do ujścia do Noteci wraz z jeziorami, przez które przepływa, 5) rzeka Prosna od miejscowości Utrata do ujścia do Warty, 6) Kanał Ślesiński z jeziorami leżącymi na trasie Kanału, 7) Kanał Bydgoski, 8) rzeka Brda od połączenia z Kanałem Bydgoskim do ujścia do Wisły. V. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Szczecinie: 1) Jezioro Dąbie wraz z bocznymi akwenami: Iński Nurt, Babina, Czapina, Święta, Orli Przesmyk i Duńczyca, łączącymi jezioro z morskimi wodami wewnętrznymi, 2) kanał Klucz-Ustowo (Skośnica), 3) kanał Marwice-Gartz, 4) rzeka Odra od ujścia rzeki Nysy Łużyckiej (km 542+400) do ujścia (rzeka Regalica) do jeziora Dąbie wraz z bocznymi kanałami: Klucz, Cegielinka i Odyńca, 5) rzeka Odra Zachodnia od jazu w miejscowości Widuchowa (704+100) do granicy wód morskich wraz z bocznym Kanałem Kurowskim, 6) rzeka Parnica do granicy z wewnętrznymi wodami morskimi wraz z bocznymi kanałami: Parnickim i Zielonym. VI. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą w Warszawie: 1) Rzeka Wisła od nowego ujścia rzeki Sanny (km 295+200) do miejscowości Korabniki (km 684+000) wraz ze zbiornikiem Włocławskim, 2) rzeka Kamienna wraz ze zbiornikiem Brody Iłżeckie, 3) rzeka Wieprz od Zwierzyńca (km 262+600) do ujścia do Wisły, 4) rzeka Pilica od miejscowości Koniecpol do ujścia do Wisły wraz ze zbiornikiem Sulejowskim, 5) rzeka Bug od granicy państwa w miejscowości Gołębie (km 587+200) do ujścia do Narwi, 6) Kanał Żerański, 7) rzeka Narew od ujścia rzeki Biebrzy do ujścia do Wisły wraz z Jeziorem Zegrzyńskim, 8) Kanał Augustowski od połączenia z rzeką Biebrzą do granicy państwa wraz z jeziorami: Sajno, Necko, Rospuda, Serwy oraz jeziora i rzeki leżące na trasie Kanału, 9) rzeka Netta, 10) rzeka Czarna Hańcza od miejscowości Sarnetki do Kanału Augustowskiego, 11) rzeka Pisa od jeziora Roś do ujścia do rzeki Narwi, 12) system jezior mazurskich obejmujący jeziora połączone z rzekami i kanałami od jeziora Roś, wraz z tym jeziorem, do miejscowości Węgorzewo - z odgałęzieniami do jezior: Nidzkie, Ryńskie, Dobskie, Przystań, Święcajty wraz z tymi jeziorami, 13) rzeka Sapina od jeziora Gołdopiwo, wraz z tym jeziorem, do jeziora Święcajty, 14) rzeka Krutynia oraz system połączonych z nią jezior od Jeziora Gielądzkiego, wraz z tym jeziorem, 15) Kanał Mazurski od jeziora Przystań do granicy państwa, 16) Kanał Śniardwy-Roś, 17) rzeka Świślina na całej długości, 18) rzeka Pokrzywianka na całej długości. VII. Wykaz wód powierzchniowych administrowanych przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej z siedzibą we Wrocławiu: 1) rzeka Odra od Kędzierzyna-Koźla (km 94+900) do ujścia rzeki Nysy Łużyckiej (km 542+400), 2) rzeka Mała Panew od miejscowości Zielona do ujścia do Odry ze zbiornikiem Turawa, 3) rzeka Nysa Kłodzka wraz ze zbiornikami Otmuchów i Nysa oraz następujące rzeki i potoki w jej zlewni: Goworówka km 0,0-6,2, Różana, Domaszkowski Potok km 0,0-5,8, Poręba, Ponik, Wilczka km 0,0-11,8 wraz z suchym zbiornikiem Międzygórze, Bogoryja, Bystrzyca Kłodzka km 0,0-9,5, Krzemieniec, Przerębla, Drwina, Nowa Bystrzyca, Pławna km 0,0-12,0, Jasnosz km 0,0-4,5, Waliszowska Woda, Łomnica, Duna Górna, Duna Dolna, Biała Lądecka km 0,0-42,0, Bielawka, Kobylica, Młynówka, Morawa km 0,0-9,7 wraz z suchym zbiornikiem Stronie Śląskie, Kleśnica km 0,0-5,0, Janówka, Przyrwa, Wądół, Pląsawa, Orliczka, Konradka, Skrzynczana, Bystrzyca Dusznicka km 0,0-29,8, Jastrzębik, Cięciwa, Czerwona Woda km 0,0-3,1, Kamienny Potok, Moszczenica, Laska, Rogoziniec, Cicha, Toczek, Wielisławka, Jaszkówka, Jodłownik, Ścinawka, Sokołowiec, Czarci Potok, Studzieniec, Mątwa, Włodzica, Sokółka, Szczerbnica, Jugowski Potok, Piekielnica, Woliborka, Skakawa, Szczyp, Posna, Cedroń, Dzik, Bożkowski Potok, Czerwionka km 0,0-10,5, Jaśnica, Wilcza km 0,0-3,7, Stępa, Małucha, Gruda, Mąkolnica, Budzówka km 0,0-27,5, Jadkowa km 0,0-20,7, Gliniec, Krzemiennik, Kłopotnica, Węża km 0,0-9,2, Trująca km 0,0-9,2, Młynówka-Grzmiąca, Lubnowski Potok, Raczyna (w obrębie kanału ulgi zbiornika Otmuchów), Świdna km 0,0-0,4, Biała Głuchołaska, 4) rzeka Bystrzyca wraz ze zbiornikiem Mietków oraz następujące rzeki i potoki w jej zlewni: Otłuczyna, Złota Woda, Rybna, Jedlina, Jaworzyna, Walimka, Piława, Strzegomka wraz ze zbiornikiem Dobromierz, Pełcznica (bez kanału krytego), 5) rzeka Kaczawa wraz z suchym zbiornikiem Kaczorów oraz następujące rzeki i potoki w jej zlewni: Mokrzyna, Kamiennik wraz z suchym zbiornikiem Świerzawa, Nysa Szalona wraz ze zbiornikiem Słup, Ochodnik, Rochowicka Woda wraz z suchym zbiornikiem Bolków, Sadówka, Nysa Mała, Świekotka, Rogozina, 6) rzeka Bóbr od granicy państwa do ujścia do Odry wraz ze zbiornikiem Bukówka oraz następujące rzeki i potoki w jej zlewni: Zadna, Opawa, Złotna km 0,0-8,2, Biały Strumień km 0,0-1,0, Srebrnik, Raba, Żywica, Zadrna wraz z suchymi zbiornikami Krzeszów I i Krzeszów II, Meta, Lesk, Czerwony Strumień, Sierniawa, Mienica, Orla, Janówka, Karpnicki Potok, Łomnica km 0,0-18,6 wraz z suchym zbiornikiem Mysłakowice, Bystrzyk km 0,0-1,7, Łomniczka km 0,0-6,3, Płomnica km 0,0-1,7, Skałka km 0,0-4,3, Miłkówka, Jedlica km 0,0-14,9, Piszczak km 0,0-0,5, Bystra km 0,0-0,5, Kalnica, Malina, Radomierka, Złotucha, Kamienna km 0,0-24,1, wraz z suchym zbiornikiem Sobieszów, Rychlik, Bieleń km 0,0-2,4, Kamieńczyk km 0,0-1,4, Szklarka km 0,0-0,4, Kamienna Mała km 0,0-1,5, Piastówka, Czerwień km 0,0-8,8, Podgórna km 0,0-3,0, Myja km 0,0-0,7, Kacza km 0,0-2,9, Czerwonak, Sośniak, Wrzosówka km 0,0-10,3 wraz z suchym zbiornikiem Cieplice, Sopot km 0,0-1,3, Brocz km 0,0-1,9, Rakownica, Pijawnik, Kamienica km 0,0-16,5 i jej dwa dopływy bez nazwy, Kwisa km 0,0-132,7, Płoka, Długi Potok wraz z suchym zbiornikiem Mirsk, Mrożynka km 0,0-6,6, Czarny Potok, Łużyca km 0,0-9,5, Oldza, Bruśnik, Miłoszowski Potok, Grabiszówka, 7) rzeka Nysa Łużycka od granicy Państwa do ujścia do Odry oraz następujące rzeki i potoki w jej zlewni: Miedzianka, Czerwienica, Ślad, Przepiórka, Ochota, Krzywa Struga, Szkło, Witka, Oleśna, Ziębówka, Źrenica, Mytwa, Czerwona Woda, Płonka, Włosienica, Kocia, 8) rzeki dorzecza Łaby: Izera, Mielnica, Jagnięcy Potok km 0,0-1,0, Wrześnica, Graniczna, Orlica, Czermnica, Trzemeszna, Wilga, Klikawa, Wyżnik, Dańczówka, 9) potoki graniczne: - zlewnia Nysy Łużyckiej: Jawornicki Potok, Boreczek, Lubata oraz dwa potoki bez nazwy, - zlewnia Łaby: Oleśnicki, Kościelski oraz czternaście potoków bez nazwy, - zlewnia Nysy Kłodzkiej: dwa potoki bez nazwy, - zlewnia Bobru: Czarnuszka. Załącznik nr 2 OBSZARY DZIAŁANIA REGIONALNYCH ZARZĄDÓW I. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gdańsku działa na obszarze dorzecza Wisły od km 684+000 do ujścia do morza oraz na obszarze dorzeczy rzek Przymorza i Zalewu Wiślanego, od Słupi (włącznie) na zachodzie do Stradyk (włącznie) na wschodzie, obejmujących: 1. w obszarze województwa kujawsko-pomorskiego: - miasta: Bydgoszcz, Grudziądz, Toruń, - miasto na prawach powiatu podzielone granicą działu wodnego, tj.: Włocławek - od granicy gminy Fabianki drogą do mostu na Wiśle; za mostem na Wiśle w prawo drogą w kierunku Torunia, po około 800 m w lewo, drogą w kierunku Wieniec-Osięciny do granicy administracyjnej miasta Włocławek (ok. 900 m), do przecięcia się granic gmin Włocławek miasto, Włocławek gmina i Brześć Kujawski; granica administracyjna Włocławek miasto i Włocławek gmina w kierunku północny zachód do granic gmin Włocławek miasto, Włocławek gmina i Brześć Kujawski gmina, 1.1. powiaty: brodnicki, chełmiński, golubsko-dobrzyński, grudziądzki, świecki, toruński, tucholski, wąbrzeski, 1.2. w obszarze powiatu aleksandrowskiego: - miasta: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek, Nieszawa, - gminy: Aleksandrów Kujawski, Koneck, Raciążek, Waganiec oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Bądkowo - od przecięcia granic gmin Lubanie i Bądkowo z drogą drugorzędną Rozinowo-Jaranowo II-Bądkowo-Ujma Duża; opisaną wyżej drogą do granicy gmin Bądkowo i Zakrzewo (Jaranowo II, Jaranowo I, Bądkowo, Słupy Małe do RZGW Warszawa), 1.3. w obszarze powiatu bydgoskiego: - gminy: Dąbrowa Chełmińska, Dobrcz, Koronowo, Osielsko, Solec Kujawski oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Sicienko - od przecięcia się granicy gminy Sicienko z drogą wiejską do Gliszcz-Kolonia tą samą drogą wiejską na wschód do przecięcia z drogą gminną Trzemiętowo-Samsieczno w miejscowości Gliszcz (Gliszcz w RZGW Gdańsk); dalej ww. drogą gminną na północny wschód do Trzemiętowa (Trzemiętowo w RZGW Poznań); drogą Trzemiętowo-Wojnowo na południowy-wschód do Wojnowa (Wojnowo w RZGW Gdańsk); dalej po zachodniej i południowej granicy Wojnowa do przecięcia z drogą gminną Wojnowo-Osowiec-Osowa Góra. Dalej ww. drogą gminną w kierunku Osowa Góra do miejscowości Osowiec (Osowa Góra i Osowiec w RZGW Gdańsk); dalej z miejscowości Osowiec drogą gminną na południe do miejscowości Kruszyniec (Kruszyniec w RZGW Poznań); dalej z miejscowości Kruszyniec drogą w kierunku Bydgoszczy do granicy administracyjnej miejscowości Pawłówek (Pawłówek w RZGW Gdańsk), następnie zachodnią granicą miejscowości Pawłówek, aż do granicy gmin Sicienko i Bydgoszcz, 1.4. w obszarze powiatu inowrocławskiego: - gminy: Gniewkowo, Rojewo oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Dąbrowa Biskupia - od przecięcia się drogi Inowrocław- Marcinkowo-Parchanie z granicą gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia. Granicą gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia do drogi Inowrocław-Przybysław-Dąbrowa Biskupia, ww. drogą do Przybysławia (Przebysław w RZGW Gdańsk); drogą wiejską od Przybysławia na wschód i jej przedłużeniem w kierunku wschodnim (250 m) do granicy gmin Dąbrowa Biskupia i Zakrzewo od miejsca zmiany kierunku na południowy, Inowrocław - od granicy gmin Inowrocław-Złotniki drogą lokalną Orłowo-Więcławice (Orłowo i Więcławice w RZGW Poznań) do toru kolejowego Więcławice-Latkowo, dalej drogą Latkowo-Inowrocław do granic miasta Inowrocław, wschodnią granicą administracyjną miasta (Inowrocław w RZGW Poznań) do drogi Inowrocław-Marcinkowo-Parchanie, dalej tą drogą, idąc od granic Inowrocławia, aż do granicy gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia, 1.5. w obszarze powiatu lipnowskiego: - miasto Lipno, - gminy: Bobrowniki, Chrostkowo, Kikół, Skępe oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Lipno - na zachód wzdłuż granicy gmin Lipno i Wielgie do przecięcia z drogą Wielgie-Suszewo-Kłokock; drogą do Kłokocka i dalej do Radomic (Radomice i Kłokock w RZGW Gdańsk); na południe drogą Radomice-Szpetal Górny do granicy gmin Lipno i Fabianki, 1.6. w obszarze powiatu nakielskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Mrocza - od granicy gmin Więcbork-Mrocza, wzdłuż granicy administracyjnej gminy Mrocza na wschód do przecięcia z drogą drugorzędną Mrocza-Wąwelno, dalej wzdłuż ww. drogi na południe do przecięcia z drogą wiejską do Gliszcz-Kolonia przez PGR Ostrowo do przecięcia z granicą gminy Sicienko, 1.7. w obszarze powiatu rypińskiego: - miasto Rypin, - gminy: Brzuze, Rogowo, Rypin, Wąpielsk, 1.8. w obszarze powiatu sępoleńskiego: - gminy: Kamień Krajeński, Sępólno Krajeńskie, Sośno, 1.9. w obszarze powiatu włocławskiego: - gmina Lubanie oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Fabianki - drogą od granicy gmin Lipno i Fabianki do granicy miasta Włocławek (Cyprianka i Fabianki w RZGW Warszawa); 2. obszar województwa pomorskiego, z wyłączeniem: 2.1. w obszarze powiatu bytowskiego: - gminy Trzebielino oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Kołczygłowy - od granicy gmin Dębnica Kaszubska i Kołczygłowy na południe drogą przez Darskowo (RZGW Szczecin), Jezierze (RZGW Gdańsk), Kołczygłowy (RZGW Gdańsk), Barnowiec (RZGW Gdańsk), Łubno (RZGW Szczecin) i Witanowo w kierunku Kramorzyn do granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie; na wschód wzdłuż granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie do przecięcia z drogą wiejską ze wsi Zagony do Trzebiatkowa, Miastko - drogą od przecięcia z granicą gmin Lipnica i Miastko na zachód przez Piaszczyno (RZGW Gdańsk) w stronę Miastka do wsi Zadry nad Jeziorem Dolskim; drogą leśną wzdłuż lewego brzegu Jeziora Dolskiego do przecięcia z drogą drugorzędną; na północ drogą drugorzędną do przecięcia z linią kolejki we wsi Lubkowo; wzdłuż linii kolejki na zachód do przecięcia z drogą leśną prowadzącą do osady Lubkowo nad jeziorem Kamień; drogą leśną przez osadę Lubkowo na południe wzdłuż zachodniego brzegu Jeziora Kamień do skrzyżowania z drogą Przęsin-Szydlice; na południowy zachód drogą do Przęsina; drogą leśną na południowy zachód przez PGR Chlebowo do drogi drugorzędnej; drogą drugorzędną na wschód do miejscowości Świeszyno i drogą na Bielsko Pomorskie do granicy gmin Miastko i Koczała, Tuchomie - od granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie na południe drogą wiejską ze wsi Zagony przez Leśniczówkę Masłowice przecinając drogę Tuchomie Kramarzyny do Trzebiatowa i dalej na południe drogą wiejską do granicy gmin Tuchomie i Lipnica, 2.2. w obszarze powiatu człuchowskiego: - miasta Człuchów, - gminy: Czarne i Debrzno oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Człuchów - od granicy gmin Czarne-Człuchów na północ wzdłuż granicy gminy Człuchów do przecięcia się jej z drogą lokalną Olszanowo-Krępsk, dalej ww. drogą lokalną na wschód do przecięcia się z dopływem jeziora Krępsko na zachód od Krępska, dalej od tego przecięcia po lewym brzegu tego dopływu do przecięcia z drogą wiejską Krępsk-Sieroczyn w jego górnym odcinku, dalej drogą wiejską i lokalną w kierunku na Człuchów do przecięcia się drogi lokalnej z granicą Człuchowa, dalej wzdłuż granicy administracyjnej zachodnio-północno-wschodniej Człuchowa do miejsca przecięcia z drogą drugorzędną Człuchów-Dębnica, dalej wzdłuż ww. drogi drugorzędnej na południe w kierunku miasta Mosiny, dalej drogą drugorzędną na południe w kierunku Nowego Gronowa do przecięcia się z granicą administracyjną gminy Debrzno, Rzeczenica - po wschodniej granicy gminy Rzeczenica do jej przecięcia z drogą lokalną Rzeczenica-Przechlewo (na południe), dalej na południe wzdłuż drogi Przechlewo-Rzeczenica do przecięcia się jej z granicą administracyjną miasta Rzeczenica, dalej wzdłuż zachodniej i południowej granicy Rzeczenicy do przecięcia na południu z drogą Rzeczenica-Gwieździn, drogą Rzeczenica-Gwieździn, Gwieździn-Grodzisko, Grodzisko-Olszanowo, do przecięcia się z granicą gminy Czarne, dalej wzdłuż granicy gminy Czarne na wschód do połączenia się z granicą gminy Człuchów, 2.3. w obszarze powiatu słupskiego: - gminy Kępice oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Kobylnica - na południowy wschód wzdłuż granicy gmin Słupsk i Kobylnica do styku z drogą Słupsk-Sławno (skrzyżowanie z drogą do Reblina). Od granicy gmin na południe drogą przez Reblino-Runowo Sławieńskie do Słonowic przez skrzyżowanie z drogą lokalną na wschód do stacji Słonowice i drogą wiejską do Kończewa (Kończewo i Reblino w RZGW Gdańsk; Runowo Sławieńskie i Słonowice w RZGW Szczecin); drogą z Kończewa na południe przez Kuleszewo (Kuleszewo w RZGW Gdańsk) do Barcina do przecięcia z granicą gmin Kępice i Kobylnica; na wschód wzdłuż granicy gmin Kobylnica i Kępice oraz Kobylnica i Trzebielino do granicy z gminą Dębnica Kaszubska, Słupsk - od granicy gmin Ustka i Słupsk drogą Charnowo-Gałęzinowo-Wielichowo-Bruskowo Wielkie-Słupsk do granicy Słupsk Miasto (Gałęzinowo i Wielichowo w RZGW Gdańsk; Bruskowo Wielkie i Kaczy Dołek w RZGW Szczecin), Ustka - od granicy miasta Ustka drogą lokalną do Wodnicy na południowy wschód do przecięcia z linią kolejową Ustka-Słupsk (Wodnica w RZGW Gdańsk); linią kolejową na południe do przecięcia z granicą gminy Ustka i gminy Słupsk; granicą gmin na zachód do przecięcia z drogą Charnowo-Gałęzinowo; 3. w obszarze województwa warmińsko-mazurskiego: 3.1. miasto na prawach powiatu Elbląg, 3.2. powiaty: braniewski, elbląski, iławski, nowomiejski, 3.3. w obszarze powiatu bartoszyckiego - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Górowo Iławeckie - granicą państwa od przejścia nr 2338 na południe drogą do Górowa Iławeckiego do skrzyżowania z drogą biegnącą na południowy zachód do Kamińska przez Pareżki; drogą drugorzędną od skrzyżowania jw. do miejscowości Kamińsk; na południowy wschód drogą drugorzędną Kamińsk-Górowo Iławeckie (Górowo Iławeckie w RZGW Warszawa); na południe drogą drugorzędną Górowo Iławeckie przez Dwórzno do Janikowa; na południe drogą wiejską Janikowo-Workiejmy (Janikowo i Workiejmy w RZWG Gdańsk) do przecięcia z granicą gminy Lidzbark Warmiński, 3.4. w obszarze powiatu działdowskiego: - gminę Rybno oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Działdowo - od granicy gmin Dąbrówno i Działdowo na zachód drogą na Gardyny Leszcz do granicy gmin Działdowo i Dąbrówno; na południe wzdłuż granicy gmin do przecięcia z linią kolejki wąskotorowej; na południe linią kolejki wąskotorowej do Uzdowa; z Uzdowa na południe linią kolejową do Turzy Wielkiej (Uzdowo i Turza Wielka w RZGW Gdańsk); drogą lokalną Turza Wielka-Skurple do granicy gmin Działdowo i Płośnica, Lidzbark - od granicy gmin Płośnica i Lidzbark na południowy zachód drogą wiejską przez Nowy Dwór (Nowy Dwór w RZGW Warszawa) do skrzyżowania z drogą Lidzbark-Zieluń; wzdłuż drogi Lidzbark-Zieluń do granicy gmin Lidzbark i Lubowidz, Płośnica - wzdłuż granicy gmin Działdowo i Płośnica do skrzyżowania z koleją Działdowo-Lidzbark, dalej wzdłuż granicy gmin na zachód ok. 2 km do ponownego skrzyżowania z koleją; wzdłuż kolei Działdowo-Lidzbark do skrzyżowania z drogą Płośnica-Mały Łęck-Wielki Łęck; wzdłuż drogi do miejscowości Wielki Łęck (Mały Łęck w RZGW Gdańsk; Wielki Łęck w RZGW Warszawa); droga wiejska od miejscowości Wielki Łęck w stronę Nowego Dworu do granicy gmin Płośnica i Lidzbark, 3.5. w obszarze powiatu lidzbarskiego: - gminę Orneta oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Lidzbark Warmiński - na południe od granicy gmin Górowo Iławeckie i Lidzbark Warmiński drogą wiejską Janikowo-Workiejmy- Ignalin; na zachód drogą drugorzędną Ignalin-Runowo (Ignalin w RZGW Warszawa; Runowo w RZGW Gdańsk). Na południe drogą Runowo-Łaniewo do styku z trasą kolejki wąskotorowej; na zachód wzdłuż trasy kolejki do granicy gmin Lidzbark Warmiński i Lubomino, Lubomino - drogą Lidzbark Warmiński i Lubomino od przecięcia z granicą gmin Lidzbark Warmiński i Lubomino do miejscowości Bieniewo (Bieniewo i Wolnica w RZGW Gdańsk); na południe drogą wiejską do wsi Zagony; na południe drogą drugorzędną przez Rogiedle i Wilczkowo do granicy gmin Lubomino i Świątki (Zagony, Rogiedle i Wilczkowo w RZGW Warszawa), 3.6. w obszarze powiatu olsztyńskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Gietrzwałd - drogą wiejską od granicy gmin Jonkowo i Gietrzwałd do drogi drugorzędnej Gietrzwałd-Olsztyn; drogą drugorzędną na wschód do granicy Olsztyna; wzdłuż granicy administracyjnej Olsztyna do granicy gminy Stawiguda, Jonkowo - od granicy gmin Świątki i Jonkowo drogą na południowy wschód przez wieś Łomy i miejscowość Jonkowo, następnie na południe do wsi Giedajty (Łomy, Jonkowo i Giedajty w RZWG Gdańsk); drogą wiejską na południowy wschód przez Kolonię Giedajty i Leśniczówkę Szeląg do granicy gmin Jonkowo i Gietrzwałd, Olsztynek - od granicy gmin Stawiguda i Olsztynek wzdłuż linii kolejowej na południowy zachód do granicy Olsztynka; wzdłuż granicy miasta wokół jeziora Jemiołowo do przecięcia z linią kolejki wąskotorowej; na południowy zachód wzdłuż linii kolejki wąskotorowej do granicy gmin Olsztynek i Grunwald, Stawiguda - od przecięcia granic gminy Stawiguda i Olsztyna z linią kolejową Olsztyn-Olsztynek w PGR Stary Dwór. Na południe wzdłuż linii kolejowej przez Stawigudę i Gryźliny do granicy gmin Stawiguda i Olsztynek, Świątki - od granicy gmin Świątki i Lubomino na południe drogą drugorzędną przez Świątki, Gołogórę w kierunku Łomów do granicy gmin Świątki i Jonkowo, 3.7. w obszarze powiatu ostródzkiego: - miasto Ostróda, - gminy: Dąbrówno, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg, Ostróda oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Grunwald - od granicy gmin Olsztynek i Grunwald wzdłuż linii kolejki wąskotorowej na zachód do miejscowości Gierzwałd; na południe drogą do Frygnowa w kierunku Samina do przecięcia z granicą gmin Grunwald i Dąbrówno (Gierzwałd i Frygnowo w RZGW Gdańsk). II. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gliwicach działa na obszarze dorzeczy Wisły od źródeł do ujścia rzek Przemszy (km 0+000) oraz Odry do Kędzierzyna-Koźla (km 94+900) i rzeki Wag w granicach Państwa, obejmujących: 1. w obszarze województwa małopolskiego: 1.1. w obszarze powiatu chrzanowskiego: - części miast: Chrzanów, Libiąż i Trzebinia, podzielonych granicą działu wodnego, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Chrzanów - od miejsca przecięcia się linii kolejowej z granicą gminy Libiąż-Chrzanów wzdłuż granicy gmin do drogi krajowej 933, a potem od skrzyżowania tej drogi z drogą krajową 781, następnie wzdłuż niej na wschód do skrzyżowania z drogą lokalną do Balina i wzdłuż niej do północnej granicy miasta Chrzanów; granicą tą na wschód do granicy z gminą Trzebinia, Libiąż - od miejsca przecięcia się granicy gmin Chełmek-Libiąż z linią kolejową i dalej wzdłuż linii kolejowej do granicy z gminą Chrzanów, Trzebinia - od miejsca przecięcia się północnej granicy miasta Chrzanów z granicą gminy Trzebinia i idąc granicą gmin Chrzanów-Trzebinia w kierunku północnym do przecięcia z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku miejscowości Krze na północny-wschód, do północnej granicy miasta Trzebinia i wzdłuż niej do drogi krajowej 782 i dalej wzdłuż tej drogi do granicy gminy Krzeszowice, 1.2. w obszarze powiatu olkuskiego: - gminy: Bolesław, Bukowno, Klucze, Olkusz, Sławków, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Trzyciąż - od miejsca przecięcia się granicy gmin Sułoszowa-Olkusz z granicą gminy Trzyciąż i idąc na północ po granicy gminy Trzyciąż do przecięcia z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku wschodnim na Jangrot do drogi krajowej 778, dalej od punktu odejścia na północny wschód drogi drugorzędnej i dalej tą drogą w kierunku miejscowości Porąbka do granicy gmin Wolbrom-Trzyciąż, Wolbrom - idąc granicą gmin Wolbrom-Trzyciąż oraz gmin Wolbrom-Gołcza do miejsca przecięcia się z drogą drugorzędną i dalej po tej drodze do miejscowości Budzyń, następnie od skrzyżowania z drogą drugorzędną w stronę północno-zachodnią na Porębę Górną do granicy miasta Wolbrom, następnie granicą miasta po stronie wschodniej do przecięcia z linią kolejową Wolbrom-Miechów (północny wschód) do granicy gmin Wolbrom-Charsznica, 1.3. w obszarze powiatu oświęcimskiego: - części miast: Brzeszcze, Chełmek, podzielonych granicą działu wodnego, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Brzeszcze - od miejsca przecięcia się granicy wsi Wilamowice z granicą gminy Brzeszcze i dalej idąc granicą gmin Brzeszcze i Wilamowice na zachód do przecięcia z drogą drugorzędną z Dankowic do Jawiszowic; dalej tą drogą na północ do skrzyżowania z drogą krajową 949 i tą drogą dalej na północ do skrzyżowania z drogą krajową 933 do jej przecięcia z granicą gmin Oświęcim i Brzeszcze, Chełmek - idąc od granicy gminy Chełmek-mostu kolejowego na Wiśle i dalej wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Gorzowa, dalej tą drogą do skrzyżowania z drogą w kierunku Chełmka, następnie tą drogą na północ do granicy miasta Chełmek, dalej tą granicą na wschód do granicy gminy Chełmek i tą granicą do linii kolejowej Chełmek-Libiąż, Oświęcim - od miejsca przecięcia granicy gmin Oświęcim-Brzeszcze z drogą krajową nr 933 i dalej idąc wzdłuż tej drogi do granicy gminy miejskiej Oświęcim i dalej po granicy gminy miejskiej Oświęcim, a następnie wzdłuż linii kolejowej Oświęcim-Chrzanów do granicy gminy - mostu kolejowego na Wiśle; 2. w obszarze województwa opolskiego: 2.1. w obszarze powiatu głubczyckiego: - gminy: Baborów, Branice, Kietrz, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Głubczyce - granica poprowadzona jest od granicy państwa (dł. geogr. 50'17'', szer. geogr. 17'63'') drogą wiejską do Gadzowic, a następnie w Gadzowicach drogą wiejską do drogi Gołuszowice-Osada Lwowska; drogą drugorzędną Gołuszowice-Osada Lwowska w kierunku Osady Lwowskiej do skrzyżowania z drogą drugorzędną Sławoszów-Głubczyce; od skrzyżowania drogą drugorzędną Sławoszów-Głubczyce do granic administracyjnych miejscowości Głubczyce; północnymi granicami administracyjnymi Głubczyc do drogi wiejskiej Głubczyce-Grudynia Wielka; drogą wiejską Głubczyce-Grudynia Wielka do drogi drugorzędnej do miejscowości Debrzyce; od drogi do Debrzyc drogą polną na południowy wschód do drogi drugorzędnej Grobniki-Uciszków; drogą drugorzędną Grobniki-Uciszków do granicy gminy Pawłowiczki, 2.2. w obszarze powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego: - gminy: Bierawa, Cisek, Polska Cerekiew, - część miasta podzielonego granicą działu wodnego, tj.: Kędzierzyn-Koźle - granica poprowadzona jest od granicy gminy Reńska Wieś drogą drugorzędną z Reńskiej Wsi (gmina Reńska Wieś) do mostów na rzece Odrze (km 95+200) w Kędzierzynie-Koźlu; wzdłuż lewego brzegu Odry na południe do km 94+900 biegu rzeki; następnie przez rzekę Odrę w km 94+900; potem wzdłuż prawego brzegu rzeki Odry do mostów na rzece Odrze (km 95+200); prawobrzeżnym wałem przeciwpowodziowym rzeki Odry do ujścia Kanału Gliwickiego; od ujścia Kanału Gliwickiego prawą stroną kanału do śluzy Kłodnica; od śluzy Kłodnica linią kolejową Raszowa-Kędzierzyn-Koźle do granicy gminy Leśnica, 2.3. w obszarze powiatu strzeleckiego: - gminę Ujazd; 3. obszar województwa śląskiego, z wyłączeniem: 3.1. powiatu częstochowskiego, 3.2. powiatu kłobuckiego, 3.3. powiatu lublinieckiego, 3.4. w obszarze powiatu bielskiego: - gmin: Buczkowice, Kozy, Porąbka, Szczyrk, - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Wilamowice - od miejsca przecięcia się granicy gminy Wilamowice z północno-zachodnią granicą miejscowości Pisarzowice i dalej idąc tą granicą do granicy wsi Wilamowice, następnie tą granicą od strony zachodniej do granicy z gminą Brzeszcze, 3.5. części miasta na prawach powiatu - Bielsko-Biała - podzielonego granicą działu wodnego, 3.6. w obszarze powiatu gliwickiego: - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Wielowieś - granica poprowadzona jest od styku granic gmin: Strzelce Opolskie, Toszek, Wielowieś drogą polną do skrzyżowania drogi Dąbrówka-Sarnów z drogą z miejscowości Świbie; od skrzyżowania drogi Dąbrówka-Sarnów z drogą z miejscowości Świbie drogą drugorzędną w kierunku Sarnowa do przecięcia się tej drogi z granicą gmin Wielowieś-Toszek; od przecięcia się drogi drugorzędnej w kierunku Sarnowa z granicą gmin Wielowieś i Toszek południową granicą gminy Wielowieś do przecięcia się z drogą lokalną Świbie-Sarnów; drogą lokalną Świbie-Sarnów w kierunku Świbia do przecięcia się z drogą polną w kierunku Wiśnicza; drogą polną do miejscowości Wiśnicze; z Wiśnicz drogą drugorzędną do Błażejowic; z Błażejowic drogą wiejską do drogi drugorzędnej Wielowieś-Sieroty; drogą drugorzędną Wielowieś-Sieroty do północnych obrzeży miejscowości Sieroty; z obrzeży Sierot drogą polną na południowy wschód do miejscowości Chwoszcz; z Chwoszczy drogą polną do granicy gminy Zbrosławice, 3.7. w obszarze powiatu tarnogórskiego: - miast: Kalety, Miasteczko Śląskie oraz - części miasta: Tarnowskie Góry - granica poprowadzona jest od granicy gminy miejskiej Tarnowskie Góry drogą wiejską na wschód do skrzyżowania z drogą lokalną Opatowice-Tarnowice Stare; drogą lokalną Opatowice-Tarnowice Stare do Tarnowic Starych; od Tarnowic Starych drogą polną, a następnie drogą lokalną do przecięcia się z drogą drugorzędną Bytom-Tarnowskie Góry biegnącą przez Suchą Górę; od drogi drugorzędnej Bytom-Tarnowskie Góry biegnącej przez Suchą Górę południowo-wschodnią granicą gminy Tarnowskie Góry do styku granic gmin: Tarnowskie Góry i Miasteczko Śląskie, - gmin: Krupski Młyn, Tworóg oraz - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Zbrosławice - granica poprowadzona jest od granicy gminy Zbrosławice drogą polną do miejscowości Kopienice; z Kopienic drogą lokalną do miejscowości Księży Las; z Księżego Lasu drogą drugorzędną do Wilkowic; z Wilkowic drogą drugorzędną do południowych obrzeży miejscowości Miedary; z południowych obrzeży Miedar drogą drugorzędną na wschód do granicy gminy miejskiej Tarnowskie Góry, 3.8. w obszarze powiatu zawierciańskiego: - gmin: Irządze, Kroczyce, Pilica, Szczekociny, Włodowice, Żarnowiec, - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Zawiercie - północno-wschodnią granicą gminy Zawiercie, aż do przecięcia się z drogą krajową 78 w kierunku Zawiercia, wzdłuż drogi krajowej 78 na południowy zachód do granicy z gminą Poręba i dalej tą granicą do granicy z gminą Myszków, - części miasta: Zawiercie - podzielonego granicą działu wodnego. III. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie działa na obszarze dorzeczy Wisły od ujścia rzek Przemszy km 0+000 do nowego ujścia rzeki Sanny km 295+200, Dniestru i Dunaju w granicach państwa, obejmujących: 1. w obszarze województwa lubelskiego: 1.1. w obszarze powiatu biłgorajskiego: - miasta: Biłgoraj, Frampol, Józefów, Tarnogród, - gminy: Aleksandrów, Biłgoraj, Biszcza, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny, Tarnogród oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Frampol - od miejsca przecięcia się drogi drugorzędnej biegnącej w kierunku wsi Teodorówka z granicą gminy Frampol i dalej od tego punktu drogą drugorzędną w kierunku wsi Smoryn do granicy z gminą Radecznica i wzdłuż tej granicy w kierunku południowo-zachodnim do granicy z gminą Biłgoraj, Goraj - od miejsca przecięcia się granicy gminy Chrzanów z gminą Goraj i idąc wzdłuż północnej granicy gminy Goraj w kierunku wschodnim do granicy zachodniej wsi Kondraty i dalej wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy z wsią Zastawie i dalej tą granicą w kierunku wschodnim, a następnie południowym do granicy z wsią Wólka Abramowska i dalej tą granicą w kierunku północno-wschodnim, a potem południowym do przecięcia się z drogą drugorzędną w kierunku wsi Teodorówka i dalej tą drogą do granicy z gminą Frampol, Tereszpol - od miejsca przecięcia się granicy gminy Tereszpol z drogą krajową 858 i dalej tą drogą idąc w kierunku wschodnim do przecięcia z granicą gminy i dalej na południowy-wschód granicą gmin Tereszpol-Zwierzyniec do granicy gminy Józefów, 1.2. w obszarze powiatu janowskiego: - miasto Janów Lubelski, - gminy: Dzwola, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Chrzanów - od miejsca przecięcia się północnej granicy wsi Godziszów z granicą gmin Godziszów-Chrzanów na wschodzie i wzdłuż granicy gmin Chrzanów-Godziszów w kierunku północnym do punktu przecięcia z drogą lokalną w kierunku na Otrocz i dalej tą drogą w kierunku wschodnim do granicy gminy i wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy z gminą Goraj, Godziszów - od miejsca przecięcia się granicy gmin Modliborzyce-Godziszów z północną granicą wsi Godziszów i dalej idąc w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy wsi Godziszów, a następnie do przecięcia z granicą gminy Godziszów na wschodzie, 1.3. w obszarze powiatu kraśnickiego: - część miasta Annopol podzielonego granicą działu wodnego, - gminy Gościeradów i Trzydnik Duży oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Annopol - od miejsca przecięcia się północnej granicy gminy Zawichost z rzeką Wisłą i dalej idąc w kierunku północnym wzdłuż granicy gmin Ożarów-Annopol do przecięcia się z drogą krajową 74 i dalej tą drogą w kierunku wschodnim na Annopol, aż do skrzyżowania z drogą krajową 854 i wzdłuż tej drogi na południowy wschód do przecięcia z południową granicą wsi Wymysłów i wzdłuż tej granicy w kierunku północno-wschodnim do przecięcia z granicą gminy Gościeradów, Szastarka - od miejsca przecięcia się granicy gmin Trzydnik Duży-Kraśnik z granicą gminy Szastarka i dalej idąc w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy gmin Szastarka-Kraśnik do przecięcia się z granicą wsi Szastarka i dalej idąc wzdłuż tej granicy w kierunku południowym (granica pokrywa się z drogą krajową nr 19), a potem w kierunku wschodnim, aż do przecięcia się z granicą wsi Blinów i wzdłuż południowej granicy tej wsi w kierunku wschodnim do przecięcia się z granicą gminy Batorz, następnie w kierunku południowym wzdłuż granic gmin Szastarka-Batorz do przecięcia się z granicą gminy Modliborzyce, 1.4. w obszarze powiatu tomaszowskiego: - gminę Susiec; 2. obszar województwa małopolskiego, z wyłączeniem: 2.1. w obszarze powiatu chrzanowskiego: - części miast: Chrzanów, Libiąż, Trzebinia, podzielonych granicą działu wodnego, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Chrzanów - od miejsca przecięcia się linii kolejowej z granicą gminy Libiąż-Chrzanów wzdłuż granicy gmin do drogi krajowej 933, a potem od skrzyżowania tej drogi z drogą krajową 781, następnie wzdłuż niej na wschód do skrzyżowania z drogą lokalną do Balina i wzdłuż niej do północnej granicy miasta Chrzanów; granicą tą na wschód do granicy z gminą Trzebinia, Libiąż - od miejsca przecięcia się granicy gmin Chełmek-Libiąż z linią kolejową i dalej wzdłuż linii kolejowej do granicy z gminą Chrzanów, Trzebinia - od miejsca przecięcia się północnej granicy miasta Chrzanów z granicą gminy Trzebinia i idąc granicą gmin Chrzanów-Trzebinia w kierunku północnym do przecięcia z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku miejscowości Krze na północny wschód, do północnej granicy miasta Trzebinia i wzdłuż niej do drogi krajowej 782 i dalej wzdłuż tej drogi do granicy gminy Krzeszowice, 2.2. w obszarze powiatu miechowskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Charsznica - od miejsca przecięcia linii kolejowej z granicą gmin Wolbrom-Charsznica, dalej tą linią w kierunku wschodnim w kierunku miejscowości Tunel do granicy z gminą Kozłów, Kozłów - od miejsca przecięcia linii kolejowej na granicy gmin Charsznica-Kozłów, dalej po tej granicy gmin w kierunku zachodnim do jej przecięcia drogą drugorzędną Uniejów-Kępie i dalej tą drogą w kierunku miejscowości Przysieka do jej styku z północno-zachodnią granicą gminy Kozłów i dalej tą granicą do granicy gmin Kozłów-Sędziszów, 2.3. w obszarze powiatu olkuskiego: - gmin: Bolesław, Bukowno, Klucze, Olkusz, Sławków oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Trzyciąż - od miejsca przecięcia się granicy gmin Sułoszowa-Olkusz z granicą gminy Trzyciąż i idąc na północ po granicy gminy Trzyciąż do przecięcia z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku wschodnim na Jangrot do drogi krajowej 778, dalej od punktu odejścia na północny wschód drogi drugorzędnej i dalej tą drogą w kierunku miejscowości Porąbka do granicy gmin Wolbrom-Trzyciąż, Wolbrom - idąc granicą gmin Wolbrom-Trzyciąż oraz gmin Wolbrom-Gołcza do miejsca przecięcia się z drogą drugorzędną i dalej po tej drodze do miejscowości Budzyń, następnie od skrzyżowania z drogą drugorzędną w stronę północno-zachodnią na Porębę Górną do granicy miasta Wolbrom, następnie granicą miasta po stronie wschodniej do przecięcia z linią kolejową Wolbrom-Miechów (północny wschód) do granicy gmin Wolbrom-Charsznica, 2.4. w obszarze powiatu oświęcimskiego: - części miast: Brzeszcze, Chełmek podzielonych granicą działu wodnego, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Brzeszcze - od miejsca przecięcia się granicy wsi Wilamowice z granicą gminy Brzeszcze i dalej idąc granicą gmin Brzeszcze i Wilamowice na zachód do przecięcia z drogą drugorzędną z Dankowic do Jawiszowic; dalej tą drogą na północ do skrzyżowania z drogą krajową 949 i tą drogą dalej na północ do skrzyżowania z drogą krajową 933 do jej przecięcia z granicą gmin Oświęcim i Brzeszcze, Chełmek - idąc od granicy gminy Chełmek-mostu kolejowego na Wiśle i dalej wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Gorzowa, dalej tą drogą do skrzyżowania z drogą w kierunku Chełmka, następnie tą drogą na północ do granicy miasta Chełmek, dalej tą granicą na wschód do granicy gminy Chełmek i tą granicą do linii kolejowej Chełmek-Libiąż, Oświęcim - od miejsca przecięcia granicy gmin Oświęcim-Brzeszcze z drogą krajową nr 933 i dalej idąc wzdłuż tej drogi do granicy gminy miejskiej Oświęcim i dalej po granicy gminy miejskiej Oświęcim, a następnie wzdłuż linii kolejowej Oświęcim-Chrzanów do granicy gminy - mostu kolejowego na Wiśle; 3. obszar województwa podkarpackiego, z wyłączeniem: 3.1. w obszarze powiatu lubaczowskiego: - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Horyniec - od miejsca przecięcia się granicy gminy Narol z granicą gminy Horyniec i dalej wzdłuż granicy gminy Narol-Horyniec w kierunku południowym do granicy wschodniej wsi Werchrata i dalej tą granicą w kierunku południowo-wschodnim do granicy państwa; 4. w obszarze województwa śląskiego: 4.1. część miasta Bielsko-Biała na prawach powiatu podzielonego granicą działu wodnego, 4.2. w obszarze powiatu bielskiego: - gminy: Buczkowice, Kozy, Porąbka, Szczyrk oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Wilamowice - od miejsca przecięcia się granicy gminy Wilamowice z północno-zachodnią granicą miejscowości Pisarzowice i dalej idąc tą granicą do granicy wsi Wilamowice, następnie tą granicą od strony zachodniej do granicy z gminą Brzeszcze, 4.3. powiat żywiecki; 5. obszar województwa świętokrzyskiego, z wyłączeniem: 5.1. w obszarze powiatu jędrzejowskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Małogoszcz - od miejsca przecięcia się granicy wsi Przygradów z granicą gminy Małogoszcz, dalej wzdłuż granicy w kierunku wschodnim do przecięcia z zachodnią granicą wsi Dąbrówka, Słupia - od początku wspólnej granicy gmin Słupia-Sędziszów idąc nią w kierunku północno-wschodnim do przecięcia z granicą zachodnią wsi Słupia i dalej tą granicą do wschodniej granicy wsi Wywła, i tą granicą do granicy gmin Słupia-Moskorzew, 5.2. w obszarze powiatu kieleckiego: - miasta Bodzentyn, - gminy Nowa Słupia oraz części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Bodzentyn - od miejsca przecięcia granicy gminy Bodzentyn z drogą lokalną na Kąty i dalej idąc tą drogą do wschodniej granicy wsi Kąty, a następnie wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy wsi Św. Katarzyna, a potem na południe tą granicą do drogi krajowej 752, tą drogą na południe do granicy gminy Bodzentyn i wzdłuż tej granicy do punktu przecięcia się z granicą gminy Nowa Słupia, Łopuszno - od miejsca przecięcia się granicy północnej wsi Skorków z granicą gminy Łopuszno i dalej po granicy gminy Łopuszno aż do przecięcia z drogą krajową 728 i dalej wzdłuż tej drogi na północ do przecięcia z granicą wsi Łopuszno, następnie tą granicą od strony wschodniej do jej przecięcia z drogą krajową 760, a następnie drogą drugorzędną w kierunku Olszówki do przecięcia z granicą wsi Olszówka i dalej po wschodniej granicy wsi Olszówka do przecięcia z granicą gminy Radoszyce i dalej wzdłuż granicy gmin Radoszyce-Łopuszno w kierunku wschodnim, aż do przecięcia z granicą gminy Mniów, Mniów - od miejsca przecięcia granic gmin Radoszyce-Mniów wzdłuż tej granicy w kierunku wschodnim do przecięcia z drogą drugorzędną w kierunku Grzymałkowa, tą drogą do skrzyżowania z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku Mniowa i tą drogą do przecięcia z granicą wsi Mniów, następnie jej granicą, aż do przecięcia z granicą gminy Miedziana Góra, Zagnańsk - od miejsca przecięcia wschodniej granicy gminy Miedziana Góra z południową granicą wsi Kołomań, wzdłuż tej granicy do drogi lokalnej na Kołomań, dalej wzdłuż tej drogi do północnej granicy wsi Kołomań i wzdłuż tej granicy w kierunku wschodnim do granicy wsi Kaniów, a później do granicy gminy Zagnańsk, dalej wzdłuż granicy gminy w kierunku południowo-wschodnim do punktu przecięcia tej granicy z granicą gminy Masłów, 5.3. w obszarze powiatu opatowskiego: - miasta Ożarów, - gminy Ożarów i Tarłów oraz części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Opatów - od miejsca przecięcia granicy gminy Opatów z drogą krajową nr 9 i dalej w kierunku południowo-wschodnim do granicy miasta Opatów, a następnie wzdłuż północnej granicy miasta Opatów w kierunku wschodnim do drogi krajowej 74, dalej tą drogą w kierunku wschodnim do granicy gmin Opatów-Wojciechowice, Sadowie - od miejsca przecięcia się granicy gminy Baćkowice z granicą wschodnią wsi Truskolasy i dalej wzdłuż wschodniej granicy wsi Truskolasy w kierunku północnym do punktu przecięcia się z drogą lokalną na Sadowie i wzdłuż tej drogi w kierunku wschodnim, a potem północnym do przecięcia z drogą krajową nr 9, dalej na południowy-wschód wzdłuż drogi krajowej nr 9 do granicy gminy Opatów, Wojciechowice - od miejsca przecięcia się drogi krajowej nr 74 z granicą gmin: Opatów-Wojciechowice i dalej wzdłuż tej drogi w kierunku wschodnim do skrzyżowania z drogą drugorzędną na Wilczyce i dalej tą drogą na południe do granicy wsi Sadłowice i dalej północną granicą wsi Sadłowice do przecięcia z granicą gminy Wilczyce, 5.4. w obszarze powiatu włoszczowskiego: - miasta Włoszczowa, - gminy Kluczewsko oraz części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Krasocin - od miejsca przecięcia się zachodniej granicy wsi Dąbrówka z granicą gminy Małogoszcz i idąc dalej po północno-zachodniej granicy wsi Dąbrówka do przecięcia się z granicą wsi Skorków i po tej granicy w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy Łopuszno, Moskorzew - od miejsca przecięcia się wschodniej granicy wsi Wywła (w gminie Słupia) z granicą gminy Moskorzew i idąc po tej granicy w kierunku zachodnim do granicy gmin Moskorzew-Szczekociny i dalej po tej granicy w kierunku północno-wschodnim do przecięcia z drogą lokalną na Tarnawę Górną i wzdłuż tej drogi do zachodniej granicy gminy Moskorzew i dalej wzdłuż tej granicy, aż do granicy gminy Radków, Secemin - od miejsca przecięcia się zachodniej granicy gminy Radków z granicą gmin Secemin i Szczekociny i idąc w kierunku zachodnim wzdłuż granicy gmin Secemin-Szczekociny do drogi krajowej 795 i wzdłuż tej drogi w kierunku wsi Psary, do przecięcia się z linią kolejową i dalej wzdłuż linii kolejowej w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy Włoszczowa, Włoszczowa - od miejsca przecięcia się linii kolejowej z granicą gminy Włoszczowa i dalej po tej granicy w kierunku wschodnim do wschodniej granicy wsi Kąty i dalej wzdłuż tej granicy do drogi lokalnej w kierunku Włoszczowej, dalej wzdłuż granicy zachodniej, a potem północnej wsi Konieczno, aż do drogi drugorzędnej w kierunku Modrzewie i dalej tą drogą do granicy z wsią Przygradów, i po jej zachodniej granicy idąc na północ do granicy z gminą Małogoszcz, 5.5. powiatów: koneckiego, ostrowieckiego, skarżyskiego i starachowickiego. IV. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu działa w obszarze dorzecza Warty od źródeł do ujścia rzeki Odry, obejmującym: 1. w obszarze województwa kujawsko-pomorskiego: 1.1. powiat mogileński, 1.2. powiat żniński, 1.3. w obszarze powiatu aleksandrowskiego: - gminę Zakrzewo, 1.4. w obszarze powiatu bydgoskiego: - gminy: Białe Błota, Nowa Wieś Wielka, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Sicienko - od przecięcia się granicy gminy Sicienko z drogą wiejską do Gliszcz-Kolonia tą samą drogą wiejską na wschód do przecięcia z drogą gminną Trzemiętowo-Samsieczno w miejscowości Gliszcz (Gliszcz w RZGW Gdańsk). Dalej ww. drogą gminną na północny wschód do Trzemiętowa (Trzemiętowo w RZGW Poznań). Drogą Trzemiętowo-Wojnowo na południowy wschód do Wojnowa (Wojnowo w RZGW Gdańsk). Dalej po zachodniej i południowej granicy Wojnowa do przecięcia z drogą gminną Wojnowo-Osowiec-Osowa Góra. Dalej ww. drogą gminną w kierunku Osowa Góra (południowy-wschód) do miejscowości Osowiec (Osowa Góra i Osowiec w RZGW Gdańsk); dalej z miejscowości Osowiec drogą gminną na południe do miejscowości Kruszyniec (Kruszyniec w RZGW Poznań); dalej z miejscowości Kruszyniec drogą w kierunku Bydgoszczy do granicy administracyjnej miejscowości Pawłówek (Pawłówek w RZGW Gdańsk), następnie zachodnią granicą miejscowości Pawłówek, aż do granicy gmin Sicienko i Bydgoszcz, 1.5. w obszarze powiatu inowrocławskiego: - gminy: Janikowo, Kruszwica, Pakość i Złotniki Kujawskie, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Dąbrowa Biskupia - od przecięcia się drogi Inowrocław-Marcinkowo-Parchanie z granicą gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia, granicą gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia do drogi Inowrocław-Przybysław-Dąbrowa Biskupia, ww. drogą do Przybysławia (Przybysław w RZGW Gdańsk), drogą wiejską od Przybysławia na wschód i jej przedłużeniem w kierunku wschodnim (250 m) do granicy gmin Dąbrowa Biskupia i Zakrzewo od miejsca zmiany kierunku na południowy, Inowrocław - od granicy gmin Inowrocław-Złotniki drogą lokalną Orłowo-Więcławice (Orłowo i Więcławce w RZGW Poznań) do toru kolejowego Więcławice-Latkowo, dalej drogą Latkowo-Inowrocław do granic miasta Inowrocław, wschodnią granicą administracyjną miasta (Inowrocław w RZGW Poznań) do drogi Inowrocław-Marcinkowo-Parchanie, dalej tą drogą idąc od granic Inowrocławia, aż do granicy gmin Inowrocław-Dąbrowa Biskupia, - miasto Inowrocław, 1.6. w obszarze powiatu nakielskiego: - gminy: Kcynia, Nakło n. Notecią, Sadki, Szubin, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Mrocza - od granicy gmin Więcbork-Mrocza, wzdłuż granicy administracyjnej gminy Mrocza na wschód do przecięcia z drogą drugorzędną Mrocza-Wąwelno, dalej wzdłuż ww. drogi na południe do przecięcia z drogą wiejską do Gliszcz-Kolonia przez PGR Ostrowo do przecięcia z granicą gminy Sicienko, 1.7. w obszarze powiatu radziejowskiego: - miasto Radziejów, - gminę Dobre, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Piotrków Kujawski - od przecięcia granicy gminy z drogą Niegibalice-Świesz, dalej drogą wiejską na południe do miejscowości Świesz, a następnie drogą drugorzędną nr 267 Piotrków Kujawski-Bytoń na zachód do przecięcia z granicą administracyjną miasta Piotrków Kujawski, dalej wzdłuż wschodniej granicy administracyjnej Piotrkowa Kujawskiego na południe do przecięcia z drogą lokalną na Szewce, dalej od ww. miejsca drogą lokalną na południe do Dębołęki Bankowej przez Szewce, dalej od Dębołęki Bankowej drogą polną na południe do przecięcia z granicą gminy Wierzbinek w miejscowości Walerianowo, Radziejów - od granicy gmin Dobra-Radziejów drogą wiejską w kierunku południowo-zachodnim do przecięcia się z granicą administracyjną miasta Radziejów, dalej od ww. miejsca wzdłuż wschodniej granicy administracyjnej miasta Radziejów w kierunku na południe do przecięcia z drogą drugorzędną Radziejów-Bytoń; dalej ww. drogą drugorzędną na południe do przecięcia z drogą wiejską w miejscowości Niegibalice i dalej tą drogą na południe do przecięcia z granicą administracyjną gminy Piotrków Kujawski, Topólka - od miejscowości Dębowiec na granicy gmin Wierzbinek-Topólka drogą polną na wschód do połączenia z drogą lokalną Koziejaty-Emilianowo, dalej ww. drogą lokalną na wschód przez Koziejaty do przecięcia z granicą administracyjną gminy Izbica Kujawska, 1.8. w obszarze powiatu sępoleńskiego: - gminę Więcbork, 1.9. w obszarze powiatu włocławskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Izbica Kujawska - od przecięcia drogi prowadzącej z Koziejat (gmina Topólka) z granicą gminy drogą wiejską i lokalną na wschód przez Zakręty do przecięcia z granicą administracyjną miasta Izbica Kujawska, dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy administracyjnej miasta Izbica Kujawska do przecięcia z drogą lokalną na Wólkę Komorowską, dalej od ww. miejsca drogą lokalną przez Wólkę Komorowską do przecięcia z granicą administracyjną gminy Babiak; 2. w obszarze województwa łódzkiego: 2.1. miasto na prawach powiatu Łódź, 2.2. powiat bełchatowski, 2.3. powiat łaski, 2.4. powiat pajęczański, 2.5. powiat poddębicki, 2.6. powiat sieradzki, 2.7. powiat wieluński, 2.8. powiat wieruszowski, 2.9. powiat zduńskowolski, 2.10. w obszarze powiatu kutnowskiego: - gminę Dąbrowice, 2.11. w obszarze powiatu łęczyckiego: - gminy: Grabów, Świnice Warckie, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Daszyna - północną granicą gminy Daszyna do osady Głogowa, dalej drogą lokalną przez Mazew-Siedlec do granicy gmin Daszyna-Łęczyca, Łęczyca - północną granicą gminy Łęczyca do linii kolejowej Kutno-Zgierz, dalej wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania linii kolejowej z drogą lokalną Łęczyca-Topola Katowa, z wyłączeniem Łęczycy, dalej tą drogą aż do granicy gmin Łęczyca-Parzęczew, 2.12. w obszarze powiatu łódzkiego wschodniego: - części gmin podzielonych granicą działu, tj.: Brójce - wschodnią granicą gminy do przecięcia z drogą lokalną Andrespol-Wola Rakowa, dalej południową granicą kompleksu leśnego do drogi Brójce-Odpadki Leśne, dalej tą drogą na południe do miejscowości Brójce, na zachód drogą Wiskitno-Rządowe do Woli Rakowej, drogą Wola Rakowa-Romanów do granicy z gminą Rzgów, dalej granicą administracyjną gmin do granicy z gminą Tuszyn, Tuszyn - północną granicą gminy na zachód do przecięcia z autostradą A1 wzdłuż jej zachodniej strony do miejscowości Głuchów, dalej w kierunku na południe przez Wodzinek, Mąkoszyn do granicy z gminą Grabica, 2.13. w obszarze powiatu pabianickiego: - miasta: Konstantynów Łódzki, Pabianice, - gminy: Dłutów, Dobroń, miejska Konstantynów Łódzki, Lutomiersk, Pabianice, 2.14. w obszarze powiatu piotrkowskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Grabica - wzdłuż autostrady A1 do Szydłowa, dalej drogą polną do przecięcia z granicą gmin Grabica-Wola Krzysztoporska, 2.15. w obszarze powiatu radomszczańskiego: - miasto Radomsko, - gminy: Dobryszyce, Gidle, Gomunice, Kamieńsk, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Radomsko, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Kobiele Wielkie - południowo-wschodnią granicą gminy Kodrąb do drogi Kodrąb-Kobiele Wielkie-Żytno, dalej tą drogą z wyłączeniem miejscowości Kobiele Wielkie (wzdłuż zachodniej granicy miejscowości) do granicy gmin Kobiele Wielkie-Żytno, dalej południową granicą gminy Kobiele Wielkie w kierunku zachodnim do granicy z gminą Gidle, 2.16. w obszarze powiatu zgierskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Aleksandrów Łódzki - od granicy gminy drogą lokalną z Krasnodębów Starych w kierunku Chrośna do granicy kompleksu leśnego (las sosnowy), dalej wzdłuż zachodniej granicy kompleksu leśnego do drogi nr 709 Poddębice-Aleksandrów Łódzki, wzdłuż drogi nr 709 do granicy miasta Aleksandrów Łódzki, dalej wzdłuż zachodnio-południowej i południowej granicy miasta Aleksandrów Łódzki do zachodniej granicy Łodzi i dalej do granicy z gminą Zgierz, Parzęczew - granicą gmin Parzęczew-Łęczyca i Parzęczew-Ozorków do drogi lokalnej Łęczyca-Parzęczew, dalej do Parzęczewa, wzdłuż drogi Piaskowice, Wytrzyszczki, w kierunku miejscowości Florianka na Rafałów, Mikołajew, Nową Jerozolimę do Marianpola, Nowomłyny do granicy gminy Parzęczew z gminą Aleksandrów Łódzki; 3. w obszarze województwa lubuskiego: 3.1. powiat międzyrzecki, 3.2. powiat strzelecko-drezdenecki, 3.3. w obszarze powiatu gorzowskiego: - miasto Gorzów, - część miasta podzielonego granicą działu wodnego, tj.: Kostrzyn - granicą miasta Kostrzyn do granicy z gminą Boleszkowice (z wyłączeniem rzeki Odry), dalej zachodnio-północno-wschodnią granicą miasta do granicy z gminą Witnica, - gminy: Bogdaniec, Deszczno, miejska Gorzów Wlkp., Kłodawa, Santok, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Witnica - wzdłuż granicy gminy do drogi wiejskiej Krześnica-Kamień Wielki do granicy miejscowości Kamień Wielki, zachodnie i południowe obrzeże miejscowości Kamień Wielki do skrzyżowania z drogą lokalną Kamień Wielki-Kamień Mały, drogą lokalną do skrzyżowania z drogą lokalną Kamień Wielki-Mościce i drogą wiejską Mościce-Bogusław, drogą wiejską Bogusław-Mościce do skrzyżowania z granicą gmin Witnica-Dębno Lubuskie, 3.4. w obszarze powiatu nowosolskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Sława - wschodnią granicą gminy Sława do skrzyżowania z drogą lokalną Łupice-Kaszczor w miejscowości Kolonia Kaliska, drogą lokalną na zachód z Kolonii Kaliskiej do miejscowości Ciosaniec, dalej na północ drogą lokalną Ciosaniec-Sławocin do miejscowości Sławocin na granicy gmin Sława-Wolsztyn, 3.5. w obszarze powiatu słubickiego: - gminy: Górzyca (z wyłączeniem rzeki Odry), Ośno Lubuskie, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Słubice - wschodnią granicą gminy do drogi głównej Rzepin-Frankfurt od granicy gmin Rzepin-Słubice do skrzyżowania z drogą główną nr 275 Cybinka-Słubice, drogą główną nr 275 Cybinka-Słubice od skrzyżowania z drogą główną Rzepin-Frankfurt do mostu granicznego Słubice-Frankfurt, z włączeniem Słubic, prawostronny wał przeciwpowodziowy rzeki Odry od mostu granicznego Słubice-Frankfurt do granicy miejscowości Kostrzyn, 3.6. w obszarze powiatu sulęcińskiego: - gminy: Krzeszyce, Lubniewice, Słońsk, Sulęcin, 3.7. w obszarze powiatu świebodzińskiego: - gminę Zbąszynek, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Lubrza - południowo-wschodnią granicą gminy Lubrza do przecięcia z torem kolejowym Świebodzin-Rzepin, dalej tym torem kolejowym do skrzyżowania z drogą Bucze-Zagórze, dalej drogą Bucze-Zagórze w kierunku południowym do granicy gminy Lubrza-Łagów, granicą gminy Lubrza-Łagów do styku granic gmin Lubrza, Łagów i Skąpe, Świebodzin - wschodnią granicą gminy w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą Brójce-Świebodzin, dalej tą drogą na zachód do Rzeczycy, drogą lokalną z Rzeczycy na zachód przez miejscowości Glińsko, Rusinów do granicy gminy Lubrza, 3.8. w obszarze powiatu zielonogórskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Babimost - od przecięcia drogi prowadzącej z Kargowej z granicą administracyjną gminy Babimost, dalej tą drogą do granicy Babimostu, wschodnią granicą Babimostu do skrzyżowania z drogą lokalną Babimost-Podmokłe Wielkie, dalej tą drogą do skrzyżowania z torem kolejowym Sulechów-Zbąszyń, torem kolejowym Sulechów-Zbąszyń do przecięcia z granicą gminy Zbąszynek w miejscowości Kręcko, Kargowa - wschodnią granicą gminy Kargowa do drogi krajowej Świętno-Kargowa, dalej tą drogą na północny-zachód przez Jaromiersko do granicy administracyjnej Kargowa, dalej południowo-zachodnią granicą administracyjną Kargowej do drogi lokalnej Kargowa-Babimost, dalej tą drogą na północ, do przecięcia z granicą gminy Babimost; 4. w obszarze województwa opolskiego: 4.1. w obszarze powiatu kluczborskiego - gminę Byczyna, 4.2. w obszarze powiatu oleskiego: - gminy: Gorzów Śląski, Praszka, Radłów, Rudniki, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Olesno - południową granicą gminy Olesno do skrzyżowania z drogą nr 901 Dobrodzień-Olesno, drogą nr 901 do Wachowic, na wschód drogą lokalną do Wysokiej, drogą lokalną do miejscowości Wygoda, leżącej na trasie Olesno-Sieraków, drogą krajową nr 43, na wschód do granicy kompleksu leśnego Sowczyce i dalej południowo-wschodnią granicą kompleksu leśnego do miejscowości Kamień, leżącej przy drodze Olesno-Borki Małe (nr 494), drogą 494 z Kamienia na zachód do granicy Olesna, dalej wschodnią granicą miasta Olesno do toru kolejowego Olesno-Gorzów Śląski, wschodnią granicą toru kolejowego do miejscowości Boroszów, dalej z Boroszowa drogą lokalną do granicy z gminą Gorzów Śląski; 5. w obszarze województwa pomorskiego: 5.1. w obszarze powiatu człuchowskiego: - miasto Człuchów, - gminy: Czarne, miejska Człuchów, Debrzno, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Człuchów - od granicy gmin Czarne-Człuchów na północ wzdłuż granicy gminy Człuchów do przecięcia się jej z drogą lokalną Olszanowo-Krępsk, dalej ww. drogą lokalną na wschód do przecięcia się z dopływem jeziora Krępsko na zachód od Krępska, dalej od tego przecięcia po lewym brzegu tego dopływu do przecięcia z drogą wiejską Krępsk-Sieroczyn w jego górnym odcinku, dalej drogą wiejską i lokalną w kierunku na Człuchów do przecięcia się drogi lokalnej z granicą administracyjną Człuchowa, dalej wzdłuż granic administracyjnych zachodnio-północno-wschodnich Człuchowa do miejsca przecięcia z drogą drugorzędną Człuchów-Dębnica, dalej wzdłuż ww. drogi drugorzędnej na południe w kierunku miasta Mosiny, dalej drogą drugorzędną na południe w kierunku Nowego Gronowa do przecięcia się z granicą administracyjną gminy Debrzno, Rzeczenica - po wschodniej granicy gminy Rzeczenica do jej przecięcia z drogą lokalną Rzeczenica-Przechlewo, dalej na południe wzdłuż drogi Przechlewo-Rzeczenica do przecięcia się jej z granicą administracyjną miasta Rzeczenica, dalej wzdłuż zachodniej i południowej granicy miejscowości Rzeczenica do przecięcia na południu z drogą Rzeczenica-Gwieździn, drogą Rzeczenica-Gwieździn, Gwieździn-Grodzisko, Grodzisko-Olszanowo, do przecięcia się z granicą gminy Czarne, dalej wzdłuż granicy gminy Czarne na wschód do połączenia się z granicą gminy Człuchów; 6. w obszarze województwa śląskiego: 6.1. miasto na prawach powiatu Częstochowa, 6.2. powiat kłobucki, 6.3. w obszarze powiatu częstochowskiego: - gminy: Blachownia, Dąbrowa Zielona, Janów, Kamienica Polska, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Poczesna, Przyrów, Rędziny, Starcza, 6.4. w obszarze powiatu lublinieckiego: - gminy: Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, 6.5. w obszarze powiatu myszkowskiego: - miasto Myszków, - gminy: Poraj, Żarki, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Myszków - drogą krajową 791 w kierunku północno-zachodnim do przecięcia się z drogą krajową 793 i dalej tą drogą w kierunku południowo-zachodnim do przecięcia się z drogą drugorzędną i dalej tą drogą w kierunku zachodnim do przecięcia się z granicą gminy Koziegłowy, Koziegłowy - od przecięcia drogi krajowej nr 793 z granicą gminy, drogą drugorzędną do Pińczyc, następnie tą drogą w kierunku północnym do Osieka i dalej w kierunku zachodnim do Mysłowa. Dalej drogą trzeciorzędną w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą krajową nr 1, dalej tą drogą w kierunku południowym do prawego brzegu Brynicy, następnie wzdłuż prawego brzegu Brynicy do przecięcia z granicą gminy Woźniki, Niegowa - wschodnią granicą gminy Niegowa do drogi Zbyczyce-Żarki nr 789, dalej w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą lokalną biegnącą przez miejscowości Zalesie, Ogrody, Mrówki i dalej w kierunku miejscowości Zdów, do granicy gmin Niegowa-Włodowice, południową granicą gminy Niegowa do granicy gminy Żarki, 6.6. w obszarze powiatu zawierciańskiego: - część miasta Zawiercie podzielonego granicą działu wodnego, tj.: Zawiercie - północno-wschodnią granicą gminy Zawiercie aż do przecięcia się z drogą krajową 78 w kierunku Zawiercia wzdłuż drogi krajowej 78 na południowy zachód do granicy z gminą Poręba i dalej tą granicą do granicy z gminą Myszków, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Włodowice - od przecięcia drogi nr 792 z granicą gminy tą drogą w kierunku południowo-wschodnim do granicy gminy Kroczyce, wschodnią granicą gminy Włodowice w kierunku na południe do granicy gmin Włodowice-Zawiercie; 7. obszar województwa wielkopolskiego, z wyłączeniem: 7.1. miasta na prawach powiatu Leszno, 7.2. powiatu rawickiego, 7.3. w obszarze powiatu gostyńskiego: - gmin: Krobia, Pępowo, Pogorzela i Poniec, 7.4. w obszarze powiatu kępińskiego: - gmin: Rychtal i Perzów, - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Bralin - wschodnią granicą gminy Bralin do granicy miasta Kępno, zachodnią granicą miasta Kępno do drogi krajowej Kępno-Syców, dalej tą drogą na zachód do granicy z gminą Kobyla Góra, wschodnią granicą gminy Kobyla Góra do granicy z gminą Ostrzeszów, 7.5. w obszarze powiatu krotoszyńskiego: - miasta Sulmierzyce, - gmin: Kobylin, Krotoszyn, Rozdrażew i Zduny, - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Koźmin Wielkopolski - północną granicą gminy Koźmin do drogi Dobrzyca-Koźmin, dalej drogą na zachód do granicy miejscowości Koźmin, północno-wschodnią granicą miasta do drogi Koźmin-Borek Wielkopolski i dalej drogą na zachód do granicy gminy Borek Wielkopolski, 7.6. w obszarze powiatu leszczyńskiego: - gmin: Rydzyna, Święciechowa i Wijewo, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Krzemieniewo - od przecięcia się granic gmin Gostyń-Krzemieniewo z drogą krajową Gostyń-Leszno, dalej północną granicą ww. drogi krajowej do granicy gminy Osieczna, Włoszakowice - południową granicą gminy do toru kolejowego, torem kolejowym do granic administracyjnych miejscowości Włoszakowice, południową granicą Włoszakowic do przecięcia z drogą lokalną Włoszakowice-Zbarzewo, dalej tą drogą przez Zbarzewo w kierunku Osowej Sieni do przecięcia z granicą gminy Wschowa, dalej północną granicą gminy Wschowa do granicy z gminą Sława, 7.7. w obszarze powiatu ostrowskiego (wielkopolskiego): - gmin: Odolanów, Przygodzice i Sośnie, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Ostrów Wielkopolski - południowo-zachodnią granicą gminy Sieroszewice do granicy z gminą Ostrów Wlkp., dalej zachodnią granicą gminy do drogi krajowej Parczew-Wysocko, dalej do miejscowości Wysocko Wielkie, dalej na zachód drogą krajową do granicy Ostrowa Wlkp., po południowo-zachodnią granicę miasta Ostrów Wlkp. do granicy z gminą Raszków, Raszków - południową granicą gminy Raszków do Świeligowa, drogą na północ przez Jaskółki, Przybysławice do granicy Raszkowa, zachodnią granicą miasta Raszków do drogi krajowej Raszków-Korytnica, dalej tą drogą na północ do granicy gminy Raszków, zachodnią granicą gminy Raszków do granicy z gminą Dobrzyca, 7.8. w obszarze powiatu ostrzeszowskiego: - gminy Kobyla Góra, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Mikstat - od granicy gminy Mikstat, drogą lokalną na zachód do Siedlikowa, dalej na północ przez Komorów, Mikstat, Kotłów drogą lokalną do granicy gminy Sieroszewice w miejscowości Kotłów-Pustkowie, Ostrzeszów - zachodnią granicą gminy Ostrzeszów do skrzyżowania z drogą lokalną Parzynów-Rogaszyce w miejscowości Sobolizna, dalej na wschód do skrzyżowania z drogą krajową nr 43 w Rogaszycach, z Rogaszyc drogą lokalną na północny wschód do skrzyżowania z torem kolejowym w miejscowości Królewskie, lewą stroną toru kolejowego z miejscowości Królewskie w kierunku Grabowa nad Prosną do granicy gminy Doruchów; 8. w obszarze województwa zachodniopomorskiego: 8.1. powiat wałecki, 8.2. w obszarze powiatu choszczeńskiego: - gminę Bierzwnik, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Drawno - wzdłuż granicy gmin Bierzwnik-Drawno do drogi drugorzędnej Brzeziny-Kołki do skrzyżowania z drogą drugorzędną Brzeziny-Recz Pomorski, z wyłączeniem miejscowości Brzeziny, drogą drugorzędną Brzeziny-Recz Pomorski od skrzyżowania z drogą Brzeziny-Kołki do skrzyżowania z torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski, torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski od skrzyżowania z drogą Brzeziny-Recz Pomorski w kierunku Kalisza Pomorskiego do skrzyżowania z drogą leśną po stronie wschodniej wzdłuż obwodu leśnego nr 151, drogą leśną po stronie wschodniej wzdłuż obwodu leśnego nr 151 od skrzyżowania z torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski do skrzyżowania z drogą główną nr 161 Drawno-Choszczno, jednocześnie granicą gminy Drawno-Recz, dalej zachodnią granicą gminy Drawno do granicy z gminą Kalisz Pomorski, 8.3. w obszarze powiatu drawskiego: - gminy: Czaplinek, Kalisz Pomorski, Ostrowice, Wierzchowo, Złocieniec, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Drawsko Pomorskie - wzdłuż granicy gminy od granicy gminy Kalisz Pomorski-Drawsko Pomorskie do przecięcia z drogą drugorzędną Jaworze-Oleszno, dalej tą drogą do skrzyżowania z drogą drugorzędną Konotop-Oleszno, dalej w kierunku miasta Oleszno do skrzyżowania z drogą wiejską Studnica-Jankowo, dalej w kierunku Jankowa tą drogą do granicy administracyjnej Drawska Pomorskiego, wzdłuż zachodnio-północnej granicy Drawska Pomorskiego aż do jej przecięcia z zachodnio-północną granicą miejscowości Gogółczyn, dalej tą granicą do przecięcia z drogą główną nr 173 Drawsko Pomorskie-Połczyn-Zdrój, dalej tą drogą do przecięcia z granicą gmin Ostrowice-Drawsko Pomorskie-Złocieniec, 8.4. w obszarze powiatu myśliborskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Barlinek - drogą drugorzędną od granicy gminy Nowogródek Pomorski-Barlinek do skrzyżowania z drogą główną nr 155 Gorzów Wielkopolski-Barlinek, drogą lokalną w kierunku miejscowości Krzynka od skrzyżowania drogi głównej nr 155 Gorzów Wielkopolski-Barlinek z drogą drugorzędną z Karska do skrzyżowania z drogą nr 156 Barlinek-Danków w Krzynce, drogą lokalną z Krzynki w kierunku Płonno-Niesporowice do granicy gmin Barlinek-Pełczyce, Nowogródek Pomorski - granicą gminy Nowogródek Pomorski drogą drugorzędną Marwice-Myślibórz do skrzyżowania z drogą drugorzędną Staw-Karsko w miejscowości Trzcinna, drogą drugorzędną z miejscowości Trzcinna w kierunku Karska do granicy gmin Nowogródek Pomorski-Barlinek, 8.5. w obszarze powiatu szczecineckiego: - gminy: Biały Bór, Borne Sulinowo, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Szczecinek - wzdłuż granicy gminy od przecięcia z granicą gminy Barwice-Szczecinek-Borne Sulinowo do przecięcia z drogą główną nr 172 Barwice-Szczecinek drogą główną nr 172 Barwice-Szczecinek od przecięcia z granicą gminy Szczecinek-Borne Sulinowo w kierunku Szczecinka do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku miejscowości Parsęcko, drogą drugorzędną w kierunku Radomyśla od skrzyżowania z drogą główną nr 172 Szczecinek-Barwice do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina w miejscowości Parsęcko, z wyłączeniem tej miejscowości, drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina od skrzyżowania w Parsęcku z drogą drugorzędną w kierunku miejscowości Radomyśl do skrzyżowania z drogą główną nr 11 Szczecinek-Koszalin łącznie z miejscowością Dalęcino, drogą główną nr 11 Szczecinek-Koszalin od skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina do przecięcia z granicą gminy Bobolice-Szczecinek, wzdłuż północnej granicy gminy do granicy z gminą Biały Bór. V. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie działa na obszarze dorzecza Odry od ujścia rzeki Nysy Łużyckiej km 542+400 do ujścia Odry wraz z Zalewem Szczecińskim, bez dorzecza Warty, oraz na obszarze Przymorza Zachodniego od zachodniej granicy państwa do zlewni rzeki Wieprzy włącznie, wraz z dorzeczem przymorza zawartym między zlewnią rzeki Wieprzy i zlewnią rzeki Słupi w granicach państwa, obejmującym: 1. w obszarze województwa lubuskiego: 1.1. w obszarze powiatu gorzowskiego: - część miasta Kostrzyn: Kostrzyn - brzeg rzeki Odry w granicy miasta Kostrzyn (z wyłączeniem rzeki Warty) od granicy administracyjnej miasta Kostrzyn i gminy Górzyca do granicy miasta Kostrzyn i gminy Boleszkowice, - gminę Lubiszyn, - część gminy Witnica podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Witnica - drogą wiejską Krześnica-Kamień Wielki od przecięcia z granicą gminy Witnica-Dębno Lubuskie do granicy miejscowości Kamień Wielki, zachodnimi i południowymi obrzeżami Kamienia Wielkiego do skrzyżowania z drogą lokalną Kamień Wielki-Kamień Mały, drogą lokalną Kamień Wielki-Kamień Mały do skrzyżowania z drogą lokalną Kamień Wielki-Mościce i drogą wiejską Mościce-Bogusław, drogą wiejską Bogusław-Mościce do skrzyżowania z granicą gmin Witnica-Dębno Lubuskie, 1.2. w obszarze powiatu krośnieńskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Bytnica - drogą leśną z miejscowości Siedlisko od przecięcia z granicą gminy Maszewo-Bytnica w kierunku Osady Kępiny do skrzyżowania z drogą leśną z Osady Pliszka do Osady Kępiny, drogą leśną z Osady Kępiny w kierunku Osady Pliszka do przecięcia z duktem leśnym między obwodami leśnymi 48 i 31, duktem leśnym wzdłuż obwodów leśnych nr 48, 31, 46, 29, 44, 27, 42 i 25 do przecięcia z granicą gmin Bytnica i Łagów, Maszewo - granica poprowadzona jest po koronie prawego wału przeciwpowodziowego do drogi polnej z miejscowości Rybaki; drogą wiejską do Rybak; południowym i wschodnim obrzeżem miejscowości Rybaki do przecięcia się z drogą polną z Rybak do miejscowości Granice; drogą wiejską z Rybak w kierunku drogi Maszewo-Granice, do skrzyżowania z tą drogą; drogą drugorzędną z miejscowości Granice w kierunku Maszewa do skrzyżowania z drogą wiejską przed miejscowością Granice w kierunku wschodnim; drogą wiejską na wschód do skrzyżowania z drogą Maszewo-Lubogoszcz; drogą wiejską do obrzeży miejscowości Lubogoszcz; zachodnim obrzeżem Lubogoszczy do drogi wiejskiej Lubogoszcz-Korczyców; drogą wiejską w kierunku miejscowości Korczyców do skrzyżowania z drogą Radomicko-Granice; drogą wiejską do skrzyżowania z drogą Radomicko-Gęstowice; drogą nr 275 Radomicko-Gęstowice do skrzyżowania z drogą drugorzędną Korczyców-Trzebiechów; drogą drugorzędną Korczyców-Trzebiechów, przez miejscowość Trzebiechów do Siedliska; drogą leśną od miejscowości Siedlisko w kierunku Osady Kępiny (gmina Bytnica) do skrzyżowania z drogą leśną z Osady Pliszka do Kępin (gmina Bytnica), 1.3. w obszarze powiatu słubickiego: - miasta: Cybinka, Rzepin, - gminę Rzepin - z wyłączeniem rzeki Odry do ujścia Nysy Łużyckiej, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Słubice - drogą główną Rzepin-Frankfurt od granicy gmin Rzepin-Słubice do skrzyżowania z drogą główną nr 275 Cybinka-Słubice, drogą główną nr 275 Cybinka-Słubice od skrzyżowania z drogą główną Rzepin-Frankfurt do mostu granicznego Słubice-Frankfurt - z wyłączeniem miasta Słubice, prawostronnym wałem przeciwpowodziowym rzeki Odry od mostu granicznego Słubice-Frankfurt do granicy administracyjnej miejscowości Kostrzyn, - Cybinka - granica prowadzona jest od ujścia Nysy Łużyckiej do Odry w km 542+400 po koronie wału przeciwpowodziowego, 1.4. w obszarze powiatu sulęcińskiego: - miasto Torzym, - gminę Torzym, 1.5. w obszarze powiatu świebodzińskiego: - miasto Łagów, - gminę Łagów; 2. w obszarze województwa pomorskiego: 2.1. w obszarze powiatu bytowskiego: - miasto Miastko, - gminę Trzebielino, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Kołczygłowy - od granicy gmin Dębnica Kaszubska i Kołczygłowy na południe drogą przez Darskowo (RZGW Szczecin), Jezierze (RZGW Gdańsk), Kołczygłowy (RZGW Gdańsk), Barnowiec (RZGW Gdańsk), Łubno (RZGW Szczecin) i Witanowo w kierunku Kramorzyn do granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie. Na wschód wzdłuż granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie do przecięcia z drogą wiejską ze wsi Zagony do Trzebiatkowa, Miastko - drogą od przecięcia z granicą gmin Lipnica i Miastko na zachód przez Piaszczyno (RZGW Gdańsk) w stronę Miastka do wsi Zadry nad Jeziorem Dolskim; drogą leśną wzdłuż lewego brzegu Jeziora Dolskiego do przecięcia z drogą drugorzędną; na północ drogą drugorzędną do przecięcia z linią kolejki we wsi Lubkowo; wzdłuż linii kolejki na zachód do przecięcia z drogą leśną prowadzącą do osady Lubkowo nad Jeziorem Kamień; drogą leśną przez osadę Lubkowo na południe wzdłuż zachodniego brzegu jeziora Kamień do skrzyżowania z drogą Przęsin-Szydlice na południowy zachód drogą do Przęsina. Drogą leśną na południowy zachód przez PGR Chlebowo do drogi drugorzędnej. Drogą drugorzędną na wschód do miejscowości Świeszyno i drogą na Bielsko Pomorskie do granicy gmin Miastko i Koczała, Tuchomie - od granicy gmin Kołczygłowy i Tuchomie na południe drogą wiejską ze wsi Zagony przez Leśniczówkę Masłowice przecinając drogę Tuchomie-Kramarzyny do Trzebiatkowa i dalej na południe drogą wiejską do granicy gmin Tuchomie i Lipnica, 2.2. w obszarze powiatu słupskiego: - miasto Kępice, - gminę Kępice, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Kobylnica - na południowy wschód wzdłuż granicy gmin Słupsk i Kobylnica do styku z drogą Słupsk-Sławno (skrzyżowanie z drogą do Reblina). Od granicy gmin na południe drogą przez Reblino-Runowo Sławieńskie do Słonowic przez skrzyżowanie z drogą lokalną na wschód do stacji Słonowice i drogą wiejską do Kończewa (Kończewo i Reblino w RZGW Gdańsk; Runowo Sławieńskie i Słonowice w RZGW Szczecin); drogą z Kończewa na południe przez Kuleszewo (Kuleszewo w RZGW Gdańsk) do Barcina do przecięcia z granicą gmin Kępice i Kobylnica; na wschód wzdłuż granicy gmin Kobylnica i Kępice oraz Kobylnica i Trzebielino do granicy z gminą Dębnica Kaszubska, Słupsk - od granicy gmin Ustka i Słupsk drogą Charnowo-Gałęzinowo-Wielichowo-Bruskowo Wielkie-Słupsk do granicy Słupsk Miasto (Gałęzinowo i Wielichowo w RZGW Gdańsk; Bruskowo Wielkie i Kaczy Dołek w RZGW Szczecin), Ustka - od granicy miasta Ustka drogą lokalną do Wodnicy na południowy wschód do przecięcia z linią kolejową Ustka-Słupsk (Wodnica w RZGW Gdańsk); linią kolejową na południe do przecięcia z granicą gminy Ustka i gminy Słupsk; granicą gmin na zachód do przecięcia z drogą Charnowo-Gałęzinowo; 3. w obszarze województwa zachodniopomorskiego: - miasta na prawach powiatu: Koszalin, Szczecin, Świnoujście, - powiaty: białogardzki, goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, kołobrzeski, koszaliński, policki, pyrzycki, sławieński, stargardzki, świdwiński, - miasta: Barlinek, Bobolice, Cedynia, Chociwel, Chojna, Darłowo, Dobra Nowogardzka, Dobrzany, Golczewo, Ińsko, Karlino, Lipiany, Łobez, Maszewo, Mieszkowice, Moryń, Nowe Warpno, Nowogard, Międzyzdroje, Płoty, Polanów, Połczyn-Zdrój, Resko, Sianów, Suchań, Trzcińsko-Zdrój, Trzebiatów, Węgorzyno, Wolin, 3.1. w obszarze powiatu choszczeńskiego: - miasta: Choszczno, Pełczyce, Recz, - gminy: Choszczno, Krzęcin, Pełczyce, Recz, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Drawno - drogą drugorzędną Brzeziny-Kołki od przecięcia z granicą gminy Choszczno-Drawno do skrzyżowania z drogą drugorzędną Brzeziny-Recz Pomorski, łącznie z miejscowością Brzeziny, drogą drugorzędną Brzeziny-Recz Pomorski od skrzyżowania z drogą Brzeziny-Kołki do skrzyżowania z torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski, torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski od skrzyżowania z drogą Brzeziny-Recz Pomorski w kierunku Kalisza Pomorskiego do skrzyżowania z drogą leśną po stronie wschodniej wzdłuż obwodu leśnego nr 151, drogą leśną po stronie wschodniej wzdłuż obwodu leśnego nr 151 od skrzyżowania z torem kolejowym Choszczno-Kalisz Pomorski do skrzyżowania z drogą główną nr 161 Drawno-Choszczno, jednocześnie granicą gminy Drawno-Recz Pomorski, dalej zachodnią granicą gminy Drawno do granicy z gminą Kalisz Pomorski, 3.2. w obszarze powiatu drawskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Drawsko Pomorskie - wzdłuż granicy gminy od granic gmin Kalisz Pomorski-Ińsko-Drawsko Pomorskie do przecięcia z drogą drugorzędną Jaworze-Oleszno, drogą drugorzędną Jaworze-Oleszno od przecięcia z granicą gmin Kalisz Pomorski-Drawsko Pomorskie do skrzyżowania z drogą drugorzędną Konotop-Oleszno, drogą drugorzędną Konotop-Oleszno od skrzyżowania z drogą Jaworze-Oleszno w kierunku Oleszna do skrzyżowania z drogą wiejską Studnica-Jankowo, drogą wiejską Studnica-Jankowo od skrzyżowania z drogą Konotop-Oleszno w kierunku Jankowa do granicy administracyjnej miasta Drawsko Pomorskie, wzdłuż zachodnio-północnej granicy administracyjnej miasta Drawsko Pomorskie, aż do jej przecięcia z zachodnio-północną granicą miejscowości Gogółczyn, zachodnio-północną granicą Gogółczyna od przecięcia z zachodnio-północną granicą miasta Drawsko Pomorskie do przecięcia z drogą główną nr 173 Drawsko Pomorskie-Połczyn-Zdrój, bez Gogółczyna, drogą główną nr 173 Drawsko Pomorskie-Połczyn-Zdrój od przecięcia z zachodnio-północną granicą Gogółczyna w kierunku Połczyna-Zdroju do przecięcia z granicą gmin Ostrowice-Drawsko Pomorskie-Złocieniec, łącznie z miejscowością Zarańsko, wzdłuż granicy gmin od granicy gminy Ostrowice-Drawsko Pomorskie-Złocieniec do granicy gminy Drawsko Pomorskie-Brzeźno-Ostrowice, 3.3. w obszarze powiatu myśliborskiego: - miasta: Barlinek, Dębno, Myślibórz, - gminy: Boleszkowice, Dębno, Myślibórz, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Barlinek - drogą drugorzędną od granicy gminy Nowogródek Pomorski-Barlinek do skrzyżowania z drogą główną nr 155 Gorzów Wielkopolski-Barlinek, drogą lokalną w kierunku miejscowości Krzynka od skrzyżowania drogi głównej nr 155 Gorzów Wielkopolski-Barlinek z drogą drugorzędną z Karska do skrzyżowania z drogą nr 156 Barlinek-Danków w miejscowości Krzynka - z miejscowością Krzynka włącznie, drogą lokalną z Krzynki w kierunku miejscowości Płonno-Niesporowice łącznie z Płonnem do granicy gminy Barlinek-Pełczyce, Nowogródek Pomorski - od granicy gminy Lubiszyn-Nowogródek Pomorski drogą drugorzędną Marwice-Myślibórz do skrzyżowania z drogą drugorzędną Staw-Karsko w miejscowości Trzcinna - łącznie z tą miejscowością, drogą drugorzędną z Trzcinnej w kierunku Karska z wyłączeniem miejscowości Golin, a włącznie z miejscowością Karsko do granicy gminy Nowogródek Pomorski-Barlinek, 3.4. w obszarze powiatu szczecineckiego: - miasto Barwice, - gminy: Barwice, Grzmiąca, - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Szczecinek - wzdłuż granicy gminy od przecięcia z granicą gminy Barwice-Szczecinek-Borne Sulinowo do przecięcia z drogą główną nr 172 Barwice-Szczecinek, drogą główną nr 172 Barwice-Szczecinek od przecięcia z granicą gminy Szczecinek-Borne Sulinowo w kierunku Szczecinka do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku miejscowości Parsęcko, drogą drugorzędną w kierunku Radomyśla od skrzyżowania z drogą główną nr 172 Szczecinek-Barwice do skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina w Parsęcku, włącznie z miejscowością Parsęcko, drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina od skrzyżowania w Parsęcku z drogą drugorzędną w kierunku Radomyśla do skrzyżowania z drogą główną nr 11 Szczecinek-Koszalin - z wyłączeniem miejscowości Dalęcino, drogą główną Szczecinek-Koszalin od skrzyżowania z drogą drugorzędną w kierunku Dalęcina do przecięcia z granicą gminy Bobolice-Szczecinek z wyłączeniem miejscowości Wierzchowo. VI. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Warszawie działa na obszarze dorzecza Wisły od ujścia Sanny km 295+200 do Korabnik km 684+000, Pregoły, Niemna, Bezledy i Pasmar leżących w granicach państwa, obejmujących: 1. w całości obszar województw: mazowieckiego i podlaskiego; 2. w obszarze województwa kujawsko-pomorskiego: - część miasta podzielonego granicą działu wodnego, tj.: Włocławek - od granicy gminy Fabianki drogą do mostu na Wiśle; za mostem na Wiśle w prawo, drogą w kierunku Torunia, po około 800 m w lewo, drogą w kierunku Wieniec-Osięciny do granicy administracyjnej miasta Włocławek (ok. 900 m), do przecięcia się granicy gmin Włocławek miasto, Włocławek gmina i Brześć Kujawski; granicą administracyjną Włocławek miasto i Włocławek gmina w kierunku północno-zachodnim do granic gmin Włocławek miasto i Włocławek gmina i Brześć Kujawski gmina, 2.1. w obszarze powiatu aleksandrowskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Bądkowo - od przecięcia granic gmin Lubanie i Bądkowo z drogą drugorzędną Rozinowo-Jaranowo II-Bądkowo-Ujma Duża; opisaną wyżej drogą do granicy gmin Bądkowo i Zakrzewo (Jaranowo II, Jaranowo I, Bądkowo, Słupy Małe do RZGW Warszawa), 2.2. w obszarze powiatu lipnowskiego: - gminy: Dobrzyń n. Wisłą, Tłuchowo i Wielgie oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Lipno - na zachód wzdłuż granicy gmin Lipno i Wielgie do przecięcia z drogą Wielgie-Suszewo-Kłokock; drogą do Kłokocka i dalej do Radomic (Radomice i Kłokock w RZGW Gdańsk) na południe drogą Radomice-Szpetal Górny do granicy gmin Lipno i Fabianki, 2.3. w obszarze powiatu radziejowskiego: - gminy: Bytoń i Osięciny oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Piotrków Kujawski - od przecięcia granicy gminy z drogą Niegibalice-Świesz, dalej drogą wiejską na południe do miejscowości Świesz, a następnie drogą drugorzędną nr 267 Piotrków Kujawski-Bytoń na zachód do przecięcia z granicą administracyjną miasta Piotrków Kujawski, dalej wzdłuż wschodniej granicy Piotrkowa Kujawskiego na południe do przecięcia z drogą lokalną na Szewce, dalej drogą lokalną na południe do Dębołęki Bankowej przez Szewce, dalej od Dębołęki Bankowej drogą polną na południe do przecięcia z granicą gminy Wierzbinek w miejscowości Walerianowo, Radziejów - od granicy gmin Dobra-Radziejów drogą wiejską w kierunku na południowy zachód do przecięcia się z granicą administracyjną miasta Radziejów, dalej od ww. miejsca wzdłuż wschodniej granicy miasta Radziejów w kierunku na południe do przecięcia z drogą drugorzędną Radziejów-Bytoń, dalej ww. drogą drugorzędną na południe do przecięcia z drogą wiejską w miejscowości Niegibalice i dalej tą drogą na południe do przecięcia z granicą administracyjną gminy Piotrków Kujawski, Topólka - od miejscowości Dębowiec na granicy gmin Wierzbinek-Topólka, drogą polną na wschód do połączenia z drogą lokalną Koziejaty-Emilianowo, dalej ww. drogą lokalną na wschód przez Koziejaty do przecięcia z granicą administracyjną gminy Izbica Kujawska, 2.4. w obszarze powiatu rypińskiego: - gminę Skrwilno, 2.5. w obszarze powiatu włocławskiego: - miasta: Kowal, Lubraniec, - gminy: Baruchowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Kowal, Lubień Kujawski, Lubraniec, Włocławek oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Fabianki - drogą od granicy gmin Lipno i Fabianki do granicy miasta Włocławek (Cyprianka i Fabianki w RZGW Warszawa), Izbica Kujawska - od przecięcia drogi prowadzącej z Koziejat (gmina Topólka) z granicą gminy drogą wiejską i lokalną na wschód przez Zakręty do przecięcia z granicą administracyjną miasta Izbica Kujawska, dalej wzdłuż północno-wschodniej granicy administracyjnej miasta Izbica Kujawska do przecięcia z drogą lokalną na Wólkę Komorowską, dalej od ww. miejsca drogą lokalną przez Wólkę Komorowską do przecięcia z granicą administracyjną gminy Babiak; 3. obszar województwa lubelskiego, z wyłączeniem: 3.1. w obszarze powiatu biłgorajskiego: - miast: Biłgoraj, Frampol, Józefów, Tarnogród, - gmin: Aleksandrów, Biłgoraj, Biszcza, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny i Tarnogród, oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Frampol - od miejsca przecięcia się drogi drugorzędnej biegnącej w kierunku wsi Teodorówka z granicą wsi Frampol i dalej od tego punktu drogą drugorzędną w kierunku wsi Smoryn do granicy z gminą Radecznica i wzdłuż tej granicy w kierunku południowo-zachodnim do granicy z gminą Biłgoraj, Goraj - od miejsca przecięcia się granicy gminy Chrzanów z gminą Goraj i idąc wzdłuż północnej granicy gminy Goraj w kierunku wschodnim do granicy zachodniej wsi Kondraty i dalej wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy z wsią Zastawie i dalej tą granicą w kierunku wschodnim, a następnie południowym do granicy z wsią Wólka Abramowska i dalej tą granicą w kierunku północno-wschodnim, a potem południowym do przecięcia się z drogą drugorzędną w kierunku wsi Teodorówka i dalej tą drogą do granicy z gminą Frampol, Tereszpol - od miejsca przecięcia się granicy gminy Tereszpol z drogą krajową 858 i dalej tą drogą idąc w kierunku wschodnim do przecięcia z granicą gminy i dalej na południowy-wschód granicą gmin Tereszpol-Zwierzyniec do granicy gminy Józefów, 3.2. w obszarze powiatu janowskiego: - miasta Janów Lubelski, - gmin: Dzwola, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Chrzanów - od miejsca przecięcia się północnej granicy wsi Godziszów z granicą gmin Godziszów-Chrzanów na wschodzie i wzdłuż granicy gmin Chrzanów-Godziszów w kierunku północnym do punktu przecięcia z drogą lokalną w kierunku na Otrocz i dalej tą drogą w kierunku wschodnim do granicy gminy i wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy z gminą Goraj, Godziszów - od miejsca przecięcia się granicy gmin Modliborzyce-Godziszów z północną granicą wsi Godziszów i dalej idąc w kierunku wschodnim wzdłuż północnej granicy wsi Godziszów, a następnie do przecięcia z granicą gminy Godziszów na wschodzie, 3.3. w obszarze powiatu kraśnickiego: - części miasta Annopol podzielonego granicą działu wodnego, - gmin: Gościeradów i Trzydnik Duży oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Annopol - od miejsca przecięcia się północnej granicy gminy Zawichost z rzeką Wisłą i dalej idąc w kierunku północnym wzdłuż granicy gmin Ożarów-Annopol do przecięcia się z drogą krajową 74 i dalej tą drogą w kierunku wschodnim na Annopol, aż do skrzyżowania z drogą krajową 854 i wzdłuż tej drogi na południowy-wschód do przecięcia z południową granicą wsi Wymysłów i wzdłuż tej granicy w kierunku północno-wschodnim do przecięcia z granicą gminy Gościeradów, Szastarka - od miejsca przecięcia się granicy gmin Trzydnik Duży-Kraśnik z granicą gminy Szastarka i dalej idąc w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy gmin Szastarka-Kraśnik do przecięcia się z granicą wsi Szastarka i dalej idąc wzdłuż tej granicy w kierunku południowym (granica pokrywa się z drogą krajową nr 19), a potem w kierunku wschodnim, aż do przecięcia się z granicą wsi Blinów i wzdłuż południowej granicy tej wsi w kierunku wschodnim, do przecięcia się z granicą gminy Batorz, następnie w kierunku południowym wzdłuż granicy gmin Szastarka-Batorz do przecięcia się z granicą gminy Modliborzyce, 3.4. w obszarze powiatu tomaszewskiego: - gminy Susiec; 4. w obszarze województwa łódzkiego: - miasta: Piotrków Trybunalski, Skierniewice, - powiaty: łowicki, opoczyński, rawski, skierniewicki i tomaszowski, 4.1. w obszarze powiatu kutnowskiego: - gminy: Bedlno, Krośniewice, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Nowe Ostrowy, Oporów, Strzelce i Żychlin, 4.2. w obszarze powiatu łęczyckiego: - miasto Łęczyca, - gminy: Góra Św. Małgorzaty, Piątek i Witonia oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Łęczyca - północną granicą gminy Łęczyca do linii kolejowej Kutno-Zgierz, dalej wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania linii kolejowej z drogą lokalną Łęczyca-Topola Katowa, dalej tą drogą, aż do granicy gmin Łęczyca-Parzęczew, Daszyna - północną granicą gminy Daszyna do osady Głogowa, dalej drogą lokalną przez Mazew-Siedlec do granicy gmin Daszyna-Łęczyca, 4.3. w obszarze powiatu łódzkiego wschodniego: - gminy: Andrespol, Brzeziny, Dmosin, Jeżów, Koluszki, Nowosolna i Rogów oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Brójce - wschodnią granicą gminy do przecięcia z drogą lokalną Andrespol-Wola Rakowa, dalej południową granicą kompleksu leśnego do drogi Brójce-Odpadki Leśne, dalej tą drogą na południe do miejscowości Brójce, na zachód drogą Wiskitno Rządowe do Woli Rakowej, drogą Wola Rakowa-Romanów do granicy z gminą Rzgów, dalej granicą gmin do granicy z gminą Tuszyn, Tuszyn - północną granicą gminy na zachód do przecięcia z drogą szybkiego ruchu nr 1 wzdłuż jej zachodniej strony do miejscowości Głuchów, dalej w kierunku na południe przez Wodzinek, Mąkoszyn do granicy z gminą Grabica, 4.4. w obszarze powiatu piotrkowskiego: - gminy: Aleksandrów, Czarnocin, Gorzkowice, Łęki Szlacheckie, Moszczenica, Ręczno, Rozprza, Sulejów, Wola Krzysztoporska i Wolbórz oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Grabica - wzdłuż autostrady A1 do Szydłowa, dalej drogą polną do przecięcia z granicą gmin Grabica-Wola Krzysztoporska, 4.5. w obszarze powiatu radomszczańskiego: - gminy: Masłowice, Przedbórz, Wielgomłyny i Żytno oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Kobiele Wielkie - południowo-wschodnią granicą gminy Kodrąb do drogi Kodrąb-Kobiele Wielkie-Żytno, dalej tą drogą (wzdłuż zachodniej granicy miejscowości Kobiele Wielkie leżącej w RZGW Warszawa) do granicy gmin Kobiele Wielkie-Żytno, dalej południową granicą gminy Kobiele Wielkie w kierunku zachodnim do granicy z gminą Gidle, 4.6. w obszarze powiatu zgierskiego: - miasta: Głowno, Ozorków, Stryków i Zgierz, - gminy: Głowno, Ozorków, Stryków i Zgierz oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Aleksandrów Łódzki - drogą lokalną z Krasnodębów Starych w kierunku Chrośna do granicy kompleksu leśnego (las sosnowy), dalej wzdłuż zachodniej granicy kompleksu leśnego do drogi nr 709 Poddębice-Aleksandrów Łódzki; wzdłuż drogi nr 709 do granicy miasta Aleksandrów Łódzki; dalej wzdłuż zachodnio-południowej i południowej granicy miasta Aleksandrów Łódzki do zachodniej granicy Łodzi i dalej do granicy z gminą Zgierz, Parzęczew - granicą gmin Parzęczew-Łęczyca i Parzęczew-Ozorków do drogi lokalnej Łęczyca-Parzęczew, dalej do Parzęczewa wzdłuż drogi Piaskowice, Wytrzyszczki, w kierunku miejscowości Florianki na Rafałów, Mikołajew, Nową Jerozolimę do Marianpola, Nowomłyny do granicy gminy Parzęczew z gminą Aleksandrów Łódzki; 5. w obszarze województwa małopolskiego: 5.1. w obszarze powiatu miechowskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Charsznica - od miejsca przecięcia linii kolejowej granicą gmin Wolbrom-Charsznica, dalej tą linią w kierunku wschodnim w kierunku miejscowości Tunel do granicy z gminą Kozłów, Kozłów - od miejsca przecięcia linii kolejowej na granicy gmin Charsznica-Kozłów, dalej po tej granicy gmin w kierunku zachodnim do jej przecięcia drogą drugorzędną Uniejów-Kępie i dalej tą drogą w kierunku miejscowości Przysieka do jej styku z północno-zachodnią granicą gminy Kozłów i dalej tą granicą do styku z granicą gminy Sędziszów; 6. w obszarze województwa podkarpackiego: 6.1. w obszarze powiatu lubaczowskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Horyniec - od miejsca przecięcia się granicy gminy Narol z granicą gminy Horyniec i dalej wzdłuż granicy gmin Narol, Horyniec w kierunku południowym do granicy wschodniej wsi Werchrata i dalej tą granicą w kierunku południowo-wschodnim do granicy państwa; 7. w obszarze województwa śląskiego: 7.1. w obszarze powiatu częstochowskiego: - miasto Koniecpol, - gminy: Lelów, Koniecpol, 7.2. w obszarze powiatu myszkowskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Niegowa - wschodnią granicą gminy Niegowa do drogi Zbyczyce-Żarki nr 789, dalej w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą lokalną biegnącą przez miejscowości Zalesie, Ogrody, Mrówki i dalej w kierunku miejscowości Zdów, do granicy gmin Niegowa-Włodowice południową granicą gminy Niegowa do granicy gminy Żarki, 7.3. w obszarze powiatu zawierciańskiego: - miasto Szczekociny, - gminy: Irządze, Kroczyce, Pilica, Szczekociny, Żarnowiec oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Włodowice - od przecięcia drogi nr 792 z granicą gminy tą drogą w kierunku południowo-wschodnim do granicy gminy Kroczyce, wschodnią granicą gminy Włodowice w kierunku na południe do granicy gmin Włodowice-Zawiercie; 8. w obszarze województwa świętokrzyskiego: 8.1. powiaty: konecki, ostrowiecki, skarżyski, starachowicki, 8.2. w obszarze powiatu jędrzejowskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Małogoszcz - od miejsca przecięcia się granicy wsi Przygradów z granicą gminy Małogoszcz, dalej wzdłuż granicy w kierunku wschodnim do przecięcia z zachodnią granicą wsi Dąbrówka, Słupia (Jędrzejowska) - od miejsca przecięcia się granic gmin Słupia-Sędziszów i starego województwa katowickiego, idąc w kierunku północno-wschodnim po granicy gmin Słupia-Sędziszów do przecięcia z granicą zachodnią wsi Słupia i dalej tą granicą do wschodniej granicy wsi Wywła i tą granicą do granicy gminy Słupia, ze starym województwem częstochowskim, 8.3. w obszarze powiatu kieleckiego: - miasto Bodzentyn, - gminę Nowa Słupia oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Bodzentyn - od miejsca przecięcia granicy gminy Bodzentyn z drogą lokalną na Kąty i dalej idąc tą drogą do wschodniej granicy wsi Kąty, a następnie wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do granicy wsi Św. Katarzyna, potem na południe tą granicą do drogi krajowej 752, tą drogą na południe do granicy gminy Bodzentyn i wzdłuż tej granicy do punktu przecięcia się z granicą gminy Nowa Słupia, Łopuszno - od miejsca przecięcia się granicy północnej wsi Skorków z granicą gminy Łopuszno i dalej po granicy gminy Łopuszno, aż do przecięcia z drogą krajową 728 i dalej wzdłuż tej drogi na północ do przecięcia z granicą wsi Łopuszno, następnie tą granicą od strony wschodniej do jej przecięcia z drogą krajową 760, a następnie drogą drugorzędną w kierunku Olszówki do przecięcia z granicą wsi Olszówka i dalej po wschodniej granicy wsi Olszówka do przecięcia z granicą gminy Radoszyce i dalej wzdłuż granicy gmin Radoszyce-Łopuszno w kierunku wschodnim, aż do przecięcia z granicą gminy Mniów, Mniów - od miejsca przecięcia granic gmin Radoszyce-Mniów wzdłuż tej granicy w kierunku wschodnim do przecięcia z drogą drugorzędną w kierunku Grzymałkowa, tą drogą do skrzyżowania z drogą drugorzędną biegnącą w kierunku Mniowa i tą drogą do przecięcia z granicą wsi Mniów, następnie jej granicą, aż do przecięcia z granicą gminy Miedziana Góra, Zagnańsk - od miejsca przecięcia wschodniej granicy gminy Miedziana Góra z południową granicą wsi Kołomań, wzdłuż tej granicy do drogi lokalnej na Kołomań, dalej wzdłuż tej drogi do północnej granicy wsi Kołomań i wzdłuż tej granicy w kierunku wschodnim do granicy wsi Kaniów, a później do granicy gminy Zagnańsk, dalej wzdłuż granicy gminy w kierunku południowo-wschodnim do punktu przecięcia tej granicy z granicą gminy Masłów, 8.4. w obszarze powiatu opatowskiego: - miasto Ożarów, - gminy: Ożarów, Tarłów oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Opatów - od miejsca przecięcia granicy gminy Opatów z drogą krajową nr 9 i dalej w kierunku południowo-wschodnim do granicy miasta Opatów, a następnie wzdłuż północnej granicy miasta Opatów, w kierunku wschodnim do drogi krajowej 74, dalej tą drogą w kierunku wschodnim do granicy gmin Opatów i Wojciechowice, Sadowie - od miejsca przecięcia się granicy gminy Baćkowice z granicą wschodnią wsi Truskolasy i dalej wzdłuż wschodniej granicy wsi Truskolasy, w kierunku północnym do punktu przecięcia się z drogą lokalną na Sadowie i wzdłuż tej drogi w kierunku wschodnim, a potem północnym do przecięcia z drogą krajową nr 9, dalej na południowy wschód wzdłuż drogi krajowej nr 9 do granicy gminy Opatów, Wojciechowice - od miejsca przecięcia się drogi krajowej nr 74 z granicą gmin Opatów-Wojciechowice i dalej wzdłuż tej drogi w kierunku wschodnim do skrzyżowania z drogą drugorzędną na Wilczyce i dalej tą drogą na południe do granicy wsi Sadłowice i dalej północną granicą wsi Sadłowice do przecięcia z granicą gminy Wilczyce, 8.5. w obszarze powiatu włoszczowskiego: - miasto Włoszczowa, - gminę Kluczewsko oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Krasocin - od miejsca przecięcia się zachodniej granicy wsi Dąbrówka z granicą gminy Małogoszcz i idąc dalej po północno-zachodniej granicy wsi Dąbrówka, do przecięcia się z granicą wsi Skorków i po tej granicy w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy Łopuszno, Moskorzew - od miejsca przecięcia się wschodniej granicy wsi Wywła (w gminie Słupia) z granicą gminy Moskorzew i idąc po tej granicy w kierunku zachodnim do granicy gmin Moskorzew-Szczekociny i dalej po tej granicy w kierunku północno-wschodnim do przecięcia z drogą lokalną na Tarnawę Górną i wzdłuż tej drogi do zachodniej granicy gminy Moskorzew i dalej wzdłuż tej granicy, aż do granicy gminy Radków, Secemin - od miejsca przecięcia się zachodniej granicy gminy Radków z granicą gmin Secemin i Szczekociny i idąc w kierunku zachodnim wzdłuż granicy gmin Secemin-Szczekociny do drogi krajowej 795 i wzdłuż tej drogi w kierunku wsi Psary, do przecięcia się z linią kolejową i dalej wzdłuż linii kolejowej w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy Włoszczowa, Włoszczowa - od miejsca przecięcia się linii kolejowej z granicą gminy Włoszczowa i dalej po tej granicy w kierunku wschodnim, do wschodniej granicy wsi Kąty i dalej wzdłuż tej granicy do drogi lokalnej w kierunku Włoszczowej, dalej wzdłuż granicy zachodniej, a potem północnej wsi Konieczno, aż do drogi drugorzędnej w kierunku Modrzewie i dalej tą drogą do granicy z wsią Przygradów i po jej zachodniej granicy idąc na północ do granicy z gminą Małogoszcz; 9. obszar województwa warmińsko-mazurskiego, z wyłączeniem: 9.1. powiatów: braniewskiego, elbląskiego, iławskiego, nowomiejskiego, 9.2. w obszarze powiatu bartoszyckiego: - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Górowo Iławeckie - granica państwa od przejścia nr 2338 na południe wzdłuż drogi do Górowa Iławeckiego, do skrzyżowania z drogą biegnącą na południowy zachód do Kamińska przez Pareżki; drogą drugorzędną od skrzyżowania jw. do miejscowości Kamińsk; na południowy wschód drogą drugorzędną Kamińsk-Górowo Iławeckie (Górowo Iławeckie w RZGW Warszawa); na południe drogą drugorzędną Górowo Iławeckie przez Dwórzno do Janikowa; na południe drogą wiejską Janikowo-Workiejmy (Janikowo i Workiejmy w RZGW Gdańsk) do przecięcia z granicą gminy Lidzbark Warmiński, 9.3. w obszarze powiatu działdowskiego: - gminy Rybno, - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Działdowo - od granicy gmin Dąbrówno i Działdowo na zachód drogą na Gardyny Leszcz do granicy gmin Działdowo i Dąbrówno; na południe wzdłuż granicy gmin do przecięcia z linią kolejki wąskotorowej; na południe linią kolejki wąskotorowej do Uzdowa; z Uzdowa na południe linią kolejową do Turzy Wielkiej (Uzdowo i Turza Wielka w RZGW Gdańsk); wzdłuż drogi lokalnej Turza Wielka-Skurple do granicy gmin Działdowo i Płośnica, Lidzbark - od granicy gmin Płośnica i Lidzbark na południowy zachód drogą wiejską przez Nowy Dwór (Nowy Dwór w RZGW Warszawa) do skrzyżowania z drogą Lidzbark-Zieluń; wzdłuż drogi Lidzbark-Zieluń do granicy gmin Lidzbark i Lubowidz, Płośnica - wzdłuż granicy gmin Działdowo i Płośnica do skrzyżowania z koleją Działdowo-Lidzbark, dalej wzdłuż granicy gmin na zachód ok. 2 km do ponownego skrzyżowania z koleją; wzdłuż kolei Działdowo-Lidzbark do skrzyżowania z drogą Płośnica-Mały Łęck-Wielki Łęck; wzdłuż drogi do miejscowości Wielki Łęck (Mały Łęck w RZGW Gdańsk, Wielki Łęck w RZGW Warszawa); drogą wiejską od miejscowości Wielki Łęck w stronę Nowego Dworu do granicy gmin Płośnica i Lidzbark, 9.4. w obszarze powiatu lidzbarskiego: - gminy Orneta oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Lidzbark Warmiński - na południe od granicy gmin Górowo Iławeckie i Lidzbark Warmiński drogą wiejską Janikowo-Wokiejmy- Ignalin; na zachód drogą drugorzędną Ignalin-Runowo (Ignalin w RZGW Warszawa; Runowo w RZGW Gdańsk); na południe drogą Runowo-Łaniewo do styku z trasą kolejki wąskotorowej; na zachód wzdłuż trasy kolejki do granicy gmin Lidzbark Warmiński i Lubomino, Lubomino - drogą Lidzbark Warmiński i Lubomino od przecięcia z granicą gmin Lidzbark Warmiński i Lubomino, do miejscowości Bieniewo (Bieniewo i Wolnica w RZGW Gdańsk); na południe drogą wiejską do wsi Zagony; na południe drogą drugorzędną przez Rogiedle i Wilczkowo do granicy gmin Lubomino i Świątki (Zagony, Rogiedle i Wilczkowo w RZGW Warszawa), 9.5. w obszarze powiatu olsztyńskiego: - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Gietrzwałd - drogą wiejską od granicy gmin Jonkowo i Gietrzwałd do drogi drugorzędnej Gietrzwałd-Olsztyn; drogą drugorzędną na wschód do granicy Olsztyna; wzdłuż granicy administracyjnej Olsztyna do granicy gminy Stawiguda, Jonkowo - od granicy Świątki i Jonkowo drogą na południowy wschód przez wieś Łomy i miejscowość Jonkowo, następnie na południe do wsi Giedajty (Łomy, Jonkowo i Giedajty w RZGW Gdańsk); drogą wiejską na południowy wschód przez Kolonię Giedajty i Leśniczówkę Szeląg do granicy gmin Jonkowo i Gietrzwałd, Olsztynek - od granicy gmin Stawiguda i Olsztynek wzdłuż linii kolejowej na południowy zachód do granicy Olsztynka; wzdłuż granicy miasta wokół jeziora Jemiołowo do przecięcia z linią kolejki wąskotorowej; na południowy zachód wzdłuż linii kolejki wąskotorowej do granicy gmin Olsztynek i Grunwald, Stawiguda - od przecięcia granic gminy Stawiguda i Olsztyn z linią kolejową Olsztyn-Olsztynek w PGR Stary Dwór; na południe wzdłuż linii kolejowej przez Stawigudę i Gryźliny do granicy gmin Stawiguda i Olsztynek, Świątki - od granicy gmin Świątki-Lubomino na południe drogą drugorzędną przez Świątki, Gołogórę w kierunku Łomów do granicy gminy Świątki i Jonkowo, 9.6. w obszarze powiatu ostródzkiego: - miasta Ostróda, - gmin: Dąbrówno, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg, Ostróda oraz - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Grunwald - od granicy gmin Olsztynek i Grunwald wzdłuż linii kolejki wąskotorowej na zachód do miejscowości Gierzwałd; na południe drogą do Frygnowa w kierunku Samina do przecięcia z granicą gmin Grunwald i Dąbrówno (Gierzwałd i Frygnowo w RZGW Gdańsk). VII. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej we Wrocławiu działa na obszarze dorzecza Odry od Kędzierzyna-Koźla km 94+900 do ujścia rzeki Nysy Łużyckiej w km 542+400 oraz dorzecza Łaby leżącego w granicach państwa, obejmującego: 1. w całości obszar województwa dolnośląskiego; 2. w obszarze województwa lubuskiego: 2.1. powiaty: żagański, żarski, - miasto na prawach powiatu: Zielona Góra, 2.2. w obszarze powiatu krośnieńskiego (odrzańskiego): - miasto Gubin, - gminy: Bobrowice, Dąbie, Gubin i Krosno Odrzańskie oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Bytnica - granica poprowadzona jest drogą leśną od Siedliska (gmina Maszewo) w kierunku Osady Kępiny do skrzyżowania z drogą leśną z Osady Pliszka do Kępin; drogą leśną z Osady Kępiny w kierunku Osady Pliszka do przecięcia z duktem leśnym między obwodami leśnymi 48 i 31; duktem leśnym wzdłuż obwodów leśnych nr 48, 31, 46, 29, 44, 27, 42 i 25 do przecięcia z granicą gmin Bytnica-Łagów, Maszewo - granica poprowadzona jest po koronie prawego wału przeciwpowodziowego do drogi polnej z miejscowości Rybaki; drogą wiejską do Rybak; południowym i wschodnim obrzeżem miejscowości Rybaki do przecięcia się z drogą polną z Rybak do miejscowości Granice; drogą wiejską z Rybak w kierunku drogi Maszewo-Granice, do skrzyżowania z tą drogą; drogą drugorzędną z miejscowości Granice w kierunku Maszewa do skrzyżowania z drogą wiejską przed miejscowością Granice w kierunku wschodnim; drogą wiejską na wschód do skrzyżowania z drogą Maszewo-Lubogoszcz; drogą wiejską do obrzeży miejscowości Lubogoszcz; zachodnim obrzeżem Lubogoszczy do drogi wiejskiej Lubogoszcz-Korczyców; drogą wiejską w kierunku miejscowości Korczyców do skrzyżowania z drogą Radomicko-Granice; drogą wiejską do skrzyżowania z drogą Radomicko-Gęstowice; drogą nr 275 Radomicko-Gęstowice do skrzyżowania z drogą drugorzędną Korczyców-Trzebiechów; drogą drugorzędną Korczyców-Trzebiechów, przez miejscowość Trzebiechów do Siedliska; drogą leśną od miejscowości Siedlisko w kierunku Osady Kępiny (gmina Bytnica) do skrzyżowania z drogą leśną z Osady Pliszka do Kępin (gmina Bytnica), 2.3. w obszarze powiatu nowosolskiego: - miasto Nowa Sól, - gminy: Bytom Odrzański, Kolsko, Kożuchów, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko, Szlichtyngowa, Wschowa oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Sława - granica poprowadzona jest wschodnią granicą gminy Sława do skrzyżowania z drogą lokalną Łupice-Kaszczor w miejscowości Kolonia Kaliska; drogą lokalną na zachód z Kolonii Kaliskiej do miejscowości Ciosaniec; dalej na północ drogą lokalną Ciosaniec-Sławocin do Sławocina na granicy gmin Sława-Wolsztyn, 2.4. w obszarze powiatu słubickiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Cybinka - granica poprowadzona jest od ujścia Nysy Łużyckiej do Odry w km 542+400 po koronie prawego wału przeciwpowodziowego, 2.5. w obszarze powiatu świebodzińskiego: - gminy: Skąpe i Szczaniec oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Lubrza - granica poprowadzona jest południowo-wschodnią granicą gminy Lubrza do przecięcia z linią kolejową Świebodzin-Rzepin; linią kolejową Świebodzin-Rzepin do skrzyżowania z drogą drugorzędną Bucze-Zagórze; dalej tą drogą Bucze-Zagórze w kierunku południowym do granicy gminy Lubrza-Łagów; granicą gminy Lubrza-Łagów do styku granic gmin Lubrza, Łagów i Skąpe, Świebodzin - granica poprowadzona jest wschodnią granicą gminy Świebodzin do skrzyżowania z drogą lokalną Brójce-Świebodzin; drogą lokalną Brójce-Świebodzin na zachód do Rzeczycy; drogą lokalną z Rzeczycy na zachód przez Glińsko, Rusinów do granicy gminy Lubrza, 2.6. w obszarze powiatu zielonogórskiego: - gminy: Bojadła, Czerwieńsk, Nowogród Bobrzański, Sulechów, Świdnica, Trzebiechów, Zabór, Zielona Góra oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Babimost - granica poprowadzona jest od granicy gminy Kargowa drogą lokalną do granic Babimostu; wschodnią granicą Babimostu do skrzyżowania z drogą lokalną Babimost-Podmokłe Wielkie; drogą lokalną do skrzyżowania z linią kolejową Sulechów-Zbąszyń; linią kolejową Sulechów-Zbąszyń do przecięcia z granicą gminy Zbąszynek w miejscowości Kręcko, Kargowa - granica poprowadzona jest wschodnią granicą gminy Kargowa do drogi krajowej Świętno-Kargowa; drogą krajową na północny zachód przez Jaromiersko do granic miejscowości Kargowa; południowo-zachodnią granicą Kargowej do drogi lokalnej Kargowa-Babimost; drogą lokalną na północ do przecięcia z granicą gminy Babimost; 3. obszar województwa opolskiego, z wyłączeniem: 3.1. w obszarze powiatu głubczyckiego: - gmin: Baborów, Branice, Kietrz oraz - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Głubczyce - granica poprowadzona jest od granicy państwa (dł. geogr. 50'17'', szer. geogr. 17'63'') drogą wiejską do miejscowości Gadzowice, a następnie w Gadzowicach drogą wiejską do drogi Gołuszowice-Osada Lwowska; drogą drugorzędną Gołuszowice-Osada Lwowska w kierunku Osady Lwowskiej do skrzyżowania z drogą drugorzędną Sławoszów-Głubczyce; od skrzyżowania drogą drugorzędną Sławoszów-Głubczyce do granic administracyjnych Głubczyc; północnymi granicami administracyjnymi Głubczyc do drogi wiejskiej Głubczyce-Grudynia Wielka; drogą wiejską Głubczyce-Grudynia Wielka do drogi drugorzędnej do miejscowości Debrzyce; od drogi do Debrzyc drogą polną na południowy wschód do drogi drugorzędnej Grobniki-Uciszków; drogą drugorzędną Grobniki-Uciszków do granicy gminy Pawłowiczki, 3.2. w obszarze powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego: - gmin: Bierawa, Cisek, Polska Cerekiew oraz - części miasta podzielonego granicą działu wodnego, tj.: Kędzierzyn-Koźle - granica poprowadzona jest od granicy gminy Reńska Wieś drogą drugorzędną z Reńskiej Wsi (gmina Reńska Wieś) do mostów na rzece Odrze (km 95+200) w Kędzierzynie-Koźlu; wzdłuż lewego brzegu Odry na południe do km 94+900 biegu rzeki; następnie przez rzekę Odrę w km 94+900; potem wzdłuż prawego brzegu rzeki Odry do mostów na rzece Odrze (km 95+200); prawobrzeżnym wałem przeciwpowodziowym rzeki Odry do ujścia Kanału Gliwickiego; od ujścia Kanału Gliwickiego prawą stroną kanału do śluzy Kłodnica; od śluzy Kłodnica linią kolejową Raszowa-Kędzierzyn-Koźle do granicy gminy Leśnica, 3.3. w obszarze powiatu kluczborskiego: - gminy Byczyna, 3.4. w obszarze powiatu oleskiego: - gmin: Gorzów Śląski, Praszka, Radłów, Rudniki oraz - części gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Olesno - granica poprowadzona jest południowo-zachodnią granicą gminy Olesno do skrzyżowania z drogą drugorzędną (901) Dobrodzień-Olesno; drogą drugorzędną (901) do Wachowic, na wschód drogą lokalną do miejscowości Wysoka, drogą lokalną do Wygody leżącej na drodze Olesno-Sieraków; drogą krajową (43) na wschód do granicy kompleksu leśnego Sowczyce i dalej południowo-wschodnią granicą kompleksu leśnego do miejscowości Kamień, leżącej przy drodze Olesno-Borki Małe (494); drogą drugorzędną (494) z Kamienia na zachód do granicy Olesna, dalej wschodnią granicą Olesna do linii Kolejowej Olesno-Gorzów Śląski, 3.5. w obszarze powiatu strzeleckiego: - gminy Ujazd; 4. w obszarze województwa wielkopolskiego: 4.1. powiat rawicki, - miasto na prawach powiatu Leszno, 4.2. w obszarze powiatu gostyńskiego: - gminy: Krobia, Pępowo, Pogorzela i Poniec, 4.3. w obszarze powiatu kępińskiego: - gminy: Perzów, Rychtal oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Bralin - granica poprowadzona jest wschodnią granicą gminy Bralin do granicy miejscowości Kępno; zachodnią granicą Kępna do drogi krajowej (8) Kępno-Syców, dalej tą drogą na zachód do granicy z gminą Kobyła Góra, wschodnią granicą gminy Kobyla Góra do granicy z gminą Ostrzeszów, 4.4. w obszarze powiatu krotoszyńskiego: - miasto Sulmierzyce, - gminy: Kobylin, Krotoszyn, Rozdrażew, Zduny oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Koźmin Wielkopolski - granica poprowadzona jest północną granicą gminy Koźmin do drogi drugorzędnej Dobrzyca-Koźmin, dalej drogą na zachód do granicy miejscowości Koźmin, północno-wschodnią granicą miasta do drogi drugorzędnej Koźmin-Borek Wielkopolski, dalej drogą na zachód do granicy gminy Borek Wielkopolski, 4.5. w obszarze powiatu leszczyńskiego: - gminy: Rydzyna, Święciechowa, Wijewo oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Krzemieniewo - granica poprowadzona jest od granicy z gminą Gostyń drogą drugorzędną Gostyń-Leszno do granicy gminy Osieczna, Włoszakowice - granica poprowadzona jest granicą gminy Włoszakowice do linii kolejowej w kierunku Włoszakowic, dalej linią kolejową do granic Włoszakowic; południową granicą Włoszakowic do przecięcia z drogą lokalną Włoszakowice-Zbarzewo; drogą lokalną Włoszakowice-Zbarzewo przez Zbarzewo w kierunku miejscowości Osowa Sień do przecięcia z granicą gminy Wschowa, dalej północną granicą gminy Wschowa do granicy z gminą Sława, 4.6. w obszarze powiatu ostrowskiego (wielkopolskiego): - gminy: Odolanów, Przygodzice, Sośnie oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Ostrów Wielkopolski - granica poprowadzona jest zachodnią granicą gminy do drogi krajowej Parczew-Wysocko, dalej do miejscowości Wysocko Wielkie, dalej na zachód drogą krajową do granicy Ostrowa Wielkopolskiego; południowo-zachodnią granicą Ostrowa Wielkopolskiego do granicy z gminą Raszków, Raszków - granica poprowadzona jest południową granicą gminy Raszków do Świeligowa, drogą drugorzędną na północ przez Jaskółki, Przybysławiec do granicy Raszkowa; zachodnią granicą Raszkowa do drogi krajowej Raszków-Korylnica, dalej tą drogą na północ do granicy gminy Raszków; zachodnią granicą gminy Raszków do granicy z gminą Dobrzyca, 4.7. w obszarze powiatu ostrzeszowskiego: - gminę Kobyla Góra oraz - części gmin podzielonych granicą działu wodnego, tj.: Mikstat - granica poprowadzona jest od granicy gminy Mikstat drogą lokalną na zachód do miejscowości Siedlików, dalej na północ przez Komorów, Mikstat, Kotłów drogą lokalną do granicy gminy Sieroszewice w miejscowości Kotłów-Pustkowie, Ostrzeszów - granica poprowadzona jest zachodnią granicą gminy Ostrzeszów do skrzyżowania z drogą lokalną Parzynów-Rogaszyce w miejscowości Sobolizna, dalej na wschód do skrzyżowania z drogą krajową (43) w miejscowości Rogaszyce; z Rogaszyc drogą lokalną na północny wschód do skrzyżowania z linią kolejową w miejscowości Królewskie; linią kolejową z miejscowości Królewskie w kierunku miejscowości Grabów nad Prosną do granicy gminy Doruchów; 5. w obszarze województwa śląskiego: 5.1. w obszarze powiatu gliwickiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Wielowieś - granica poprowadzona jest od styku granic gmin: Strzelce Opolskie, Toszek, Wielowieś drogą polną do skrzyżowania drogi Dąbrówka-Sarnów z drogą z miejscowości Świbie; od skrzyżowania drogi Dąbrówka-Sarnów z drogą z miejscowości Świbie drogą drugorzędną w kierunku Sarnowa do przecięcia się tej drogi z granicą gmin Wielowieś-Toszek; od przecięcia się drogi drugorzędnej w kierunku Sarnowa z granicą gmin Wielowieś i Toszek południową granicą gminy Wielowieś do przecięcia się z drogą lokalną Świbie-Sarnów; drogą lokalną Świbie-Sarnów w kierunku miejscowości Świbie do przecięcia się z drogą polną w kierunku miejscowości Wiśnicze; drogą polną do miejscowości Wiśnicze; z Wiśnicz drogą drugorzędną do Błażejowic; z Błażejowic drogą wiejską do drogi drugorzędnej Wielowieś-Sieroty; drogą drugorzędną Wielowieś-Sieroty do północnych obrzeży miejscowości Sieroty; z obrzeży Sierot drogą polną na południowy wschód do miejscowości Chwoszcz; z Chwoszczy drogą polną do granicy gminy Zbrosławice, 5.2. w obszarze powiatu lublinieckiego: - miasto Lubliniec, - gminy: Koszęcin, Pawonków i Woźniki, 5.3. w obszarze powiatu myszkowskiego: - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Koziegłowy - granica poprowadzona jest od granicy gminy Koziegłowy drogą polną do miejscowości Winowo; od Winowa na północ drogą lokalną do miejscowości Krusin; od Krusina drogą lokalną do granicy gmin Koziegłowy i Woźniki, 5.4. w obszarze powiatu tarnogórskiego: - miasta: Kalety, Miasteczko Śląskie oraz - część miasta Tarnowskie Góry - granica poprowadzona jest od granicy gminy miejskiej Tarnowskie Góry drogą wiejską na wschód do skrzyżowania z drogą lokalną Opatowice-Tarnowice Stare; drogą lokalną Opatowice-Tarnowice Stare do miejscowości Tarnowice Stare; od Tarnowic Starych drogą polną, a następnie drogą lokalną do przecięcia się z drogą drugorzędną Bytom-Tarnowskie Góry biegnącą przez miejscowość Sucha Góra; od drogi drugorzędnej Bytom-Tarnowskie Góry biegnącej przez Suchą Górę południowo-wschodnią granicą gminy Tarnowskie Góry do styku granic gmin Tarnowskie Góry i Miasteczko Śląskie, - gminy: Krupski Młyn, Tworóg oraz - część gminy podzielonej granicą działu wodnego, tj.: Zbrosławice - granica poprowadzona jest od granicy gminy Zbrosławice drogą polną do miejscowości Kopienice; z Kopienic drogą lokalną do miejscowości Księży Las; z Księżego Lasu drogą drugorzędną do Wilkowic; z Wilkowic drogą drugorzędną do południowych obrzeży miejscowości Miedary; z południowych obrzeży Miedar drogą drugorzędną na wschód do granicy gminy miejskiej Tarnowskie Góry. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1272) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych (Dz. U. Nr 163, poz. 1156) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. Bieżąca wysokość kapitału netto nie może wynosić mniej niż suma minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez dom maklerski na zasadach, o których mowa w § 9 i 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269)."; 2) w § 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. O każdorazowym niedotrzymaniu wymaganej minimalnej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, niedotrzymaniu wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy określonej w § 4a, przekroczeniu wskaźnika należności lub maksymalnego poziomu zaangażowania dom maklerski bezzwłocznie powiadamia Komisję Papierów Wartościowych i Giełd."; 3) w załączniku nr 1 w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) wartość instrumentów finansowych będących własnością domu maklerskiego, przemnożoną przez odpowiadające im wagi, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganego depozytu zabezpieczającego dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu oraz papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych zabezpieczeń pożyczek papierów wartościowych, ustanowionych zgodnie z § 22 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 4a niniejszego rozporządzenia,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia minimalnej wysokości środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej oraz rachunków papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 110, poz. 1273) Na podstawie art. 60 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej oraz rachunków papierów wartościowych (Dz. U. Nr 163, poz. 1157) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. Bieżąca wysokość kapitału netto nie może wynosić mniej niż suma minimalnej wysokości kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych, inwestowanych przez bank prowadzący działalność maklerską na zasadach, o których mowa w § 9 oraz § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269)."; 2) w § 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. O każdorazowym niedotrzymaniu wymaganej minimalnej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, niedotrzymaniu wymaganej relacji bieżącej wysokości kapitału netto do sumy określonej w § 4a, przekroczeniu wskaźnika należności lub maksymalnego poziomu zaangażowania bank prowadzący działalność maklerską bezzwłocznie powiadamia Komisję Papierów Wartościowych i Giełd."; 3) w załączniku nr 1 w § 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) wartość instrumentów finansowych będących własnością banku prowadzącego działalność maklerską, przemnożoną przez odpowiadające im wagi, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganego depozytu zabezpieczającego dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu oraz papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych zabezpieczeń pożyczek papierów wartościowych, ustanowionych zgodnie z § 22 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, o którym mowa w § 4a niniejszego rozporządzenia,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). (Dz. U. Nr 110, poz. 1274) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się Polską Scaloną Nomenklaturę Towarową Handlu Zagranicznego (PCN), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) (Dz. U. Nr 162, poz. 1137). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego (PCN), stanowiąca załącznik do rozporządzenia, jest oddzielnym załącznikiem do niniejszego numeru Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie określenia wysokości opłat przeznaczonych na dopłaty do eksportu cukru oraz zasad stosowania dopłat do cukru wyeksportowanego, w ramach kwoty B, w 2000 r. (Dz. U. Nr 110, poz. 1275) Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Opłaty przeznaczone na dopłaty do eksportu producentom cukru, w ramach kwoty B, wnoszone przez podmioty nabywające cukier od producentów cukru na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., wynoszą 3,0% wartości zakupionego cukru. § 2. Dopłata do eksportu 1 tony cukru stanowi iloraz łącznej kwoty zgromadzonych od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. środków, o których mowa w § 1, powiększonej o nie wykorzystane środki na dopłaty producentom cukru w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. i podzielonej przez ilość wyeksportowanego w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. cukru, w ramach kwoty B, z zastrzeżeniem § 3 i 6. § 3. Dopłata do eksportu 1 tony cukru dla określonego producenta cukru nie może być wyższa niż różnica między minimalną ceną zbytu cukru na rynku krajowym, obowiązującą w dniu zawarcia transakcji między eksporterem a importerem, a średnią ceną cukru białego na giełdzie londyńskiej w tygodniu poprzedzającym zawarcie transakcji. § 4. Dopłaty dotyczą eksportu cukru z buraka cukrowego. § 5. 1. Producenci cukru otrzymują zaliczkowe dopłaty w wysokości 160 zł do każdej wyeksportowanej tony cukru w okresie jednego miesiąca od dnia złożenia wniosku o dopłatę, zwanego dalej "wnioskiem", w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 2. Wniosek powinien zawierać następujące informacje: 1) nazwę i siedzibę producenta cukru, 2) nazwę i siedzibę eksportera cukru, jeżeli nie jest on producentem cukru, 3) nazwę i siedzibę importera cukru, 4) datę zawarcia umowy sprzedaży między eksporterem cukru a importerem cukru, 5) ilość wyeksportowanego cukru. 3. Do wniosku powinien zostać załączony Jednolity Dokument Administracyjny (SAD), ze wskazaniem producenta wyeksportowanego cukru. 4. Wniosek należy złożyć najpóźniej do dnia 31 stycznia 2001 r. 5. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dokona końcowego rozliczenia i przekazania dopłat do eksportu cukru do dnia 31 marca 2001 r. Dopłaty te będą realizowane przez Agencję do wysokości środków pochodzących z opłat, o których mowa w § 1, zgromadzonych na wydzielonym rachunku Agencji. § 6. Dopłaty do eksportu cukru nie przysługują w przypadku: 1) jego eksportu do krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o niestosowaniu dopłat do eksportu cukru, 2) złożenia wniosku po terminie określonym w § 5 ust. 4. § 7. W przypadku gdy po dokonaniu końcowego rozliczenia, o którym mowa w § 5 ust. 5, otrzymana zgodnie z § 5 ust. 1 zaliczkowa dopłata przewyższa należną producentowi cukru dopłatę, do jej zwrotu mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe. (Dz. U. Nr 110, poz. 1276) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (Dz. U. Nr 80, poz. 515 i Nr 160, poz. 1068), w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Ceny urzędowe ustala się na następujące środki spożycia i usługi, mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania lub ochrony zdrowia ludności: 1) leki gotowe, surowice i szczepionki produkcji krajowej, objęte wykazami Ministra Zdrowia (ceny zbytu i detaliczne), 2) świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej, z wyjątkiem świadczeń profilaktycznych domów zdrowia i stacji sanitarno-epidemiologicznych, wykonywanych na podstawie umowy zawartej z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie będącymi osobami prawnymi, 3) osobiste świadczenia osób fizycznych na rzecz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, np. oddawanie krwi." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 5 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz poszczególnych kategorii podatników. (Dz. U. Nr 110, poz. 1277) Na podstawie art. 17 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) zarządza się, co następuje: § 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz opodatkowania jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej, ustala się według określonej, w odpowiednim rejestrze lub statucie, siedziby osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej. § 2. 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się według miejsca: 1) zamieszkania osoby fizycznej w dniu 31 grudnia roku podatkowego, 2) pobytu osoby fizycznej w dniu 31 grudnia roku podatkowego, jeżeli osoba ta nie ma miejsca zamieszkania, a gdy pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym dniem - według miejsca pobytu w ostatnim jego dniu. 2. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca zamieszkania, jeżeli na ich wniosek podlegają oni łącznemu opodatkowaniu, właściwość miejscową ustala się według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, wskazanego we wspólnym rocznym zeznaniu podatkowym. 3. W przypadku spółki nie mającej osobowości prawnej, właściwym miejscowo organem podatkowym, w którym powinno być złożone zeznanie wraz z dołączonym sprawozdaniem finansowym, jest: 1) organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę spółki, jeżeli przynajmniej dla jednego wspólnika jest on właściwy z uwagi na jego miejsce zamieszkania lub siedzibę, 2) organ podatkowy właściwy dla jednego ze wspólników według ich uznania, jeżeli organ podatkowy, o którym mowa w pkt 1, nie jest właściwy dla żadnego ze wspólników z uwagi na ich miejsce zamieszkania lub siedzibę. § 3. 1. Właściwość miejscową urzędów skarbowych w sprawach podatku od spadków i darowizn ustala się: 1) w sprawach spadków - według miejsca położenia przedmiotów majątkowych nabytych w drodze spadku, a jeżeli przedmioty spadku są położone na obszarze działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych - według ostatniego miejsca zamieszkania (pobytu) spadkodawcy, 2) w sprawach prawa do wkładów oszczędnościowych wypłacanych na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek śmierci, jeżeli nabywca wkładów oszczędnościowych nie jest równocześnie spadkobiercą wkładcy - według ostatniego miejsca zamieszkania wkładcy, 3) w sprawach darowizn: a) jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości, b) jeżeli przedmiotem darowizny są inne rzeczy lub inne prawa majątkowe - według miejsca zamieszkania lub siedziby darczyńcy w dniu przyjęcia darowizny przez obdarowanego, a jeżeli darczyńca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w kraju - według miejsca zamieszkania obdarowanego, c) otrzymanych z zagranicy - według miejsca zamieszkania obdarowanego, 4) w sprawach zasiedzenia: a) jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość, prawo użytkowania wieczystego lub służebność gruntowa - według miejsca położenia nieruchomości, b) jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość, inne rzeczy lub prawo użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości, c) jeżeli przedmiotem zasiedzenia są rzeczy ruchome - według miejsca zamieszkania lub siedziby nabywcy. 2. Jeżeli nabycie w drodze spadku lub darowizny dotyczy w całości lub w części rzeczy położonych za granicą lub praw podlegających wykonaniu za granicą, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy według miejsca zamieszkania (pobytu) spadkobiercy lub obdarowanego w dniu nabycia spadku lub otrzymania darowizny. § 4. 1. Właściwość miejscową urzędów skarbowych w sprawach opłaty skarbowej ustala się: 1) w sprawach opłaty skarbowej od podań i załączników do podań, od czynności urzędowych, zaświadczeń lub zezwoleń - według siedziby organu, który przyjął podanie, dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie, 2) w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących przeniesienia własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej (prawa do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka) - według miejsca położenia nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 3, 3) w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących odpłatnego przeniesienia własności rzeczy lub praw innych niż wymienione w pkt 2: a) jeżeli jedna ze stron czynności cywilnoprawnej nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca zamieszkania lub siedziby drugiej strony czynności, a w przypadku gdy żadna ze stron nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca dokonania czynności, b) jeżeli pobór opłaty następuje przez płatnika - według siedziby płatnika, c) w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby nabywcy, 4) w sprawach opłaty skarbowej od pozostałych czynności cywilnoprawnych: a) jeżeli opłata jest pobierana przez płatnika - według siedziby płatnika, b) w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby jednej ze stron czynności cywilnoprawnej, 5) w sprawach opłaty skarbowej od dokumentów: a) jeżeli pobór opłaty skarbowej następuje przez płatnika - według siedziby płatnika, b) od weksla - według miejsca zamieszkania lub siedziby wystawcy weksla. 2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami opłata skarbowa od czynności cywilnoprawnych lub dokumentów jest uiszczana znakami opłaty skarbowej, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy ze względu na miejsce dokonania czynności prawnej lub złożenia dokumentu. 3. W sprawach opłaty skarbowej od umów zamiany, których przedmiotem jest wyłącznie przeniesienie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 1 pkt 2, urzędem skarbowym właściwym do ustalenia wartości nieruchomości lub prawa jest urząd skarbowy właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub rzeczy, której dotyczy to prawo, a w sprawach o ustalenie wysokości opłaty skarbowej - urząd skarbowy właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub rzeczy, której prawo dotyczy, o wyższej wartości rynkowej. 4. W sprawach opłaty skarbowej od czynności prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, płatnicy przekazują pobraną opłatę na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika. § 5. Właściwość miejscową przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w sprawach opłaty targowej ustala się według miejsca położenia targowiska. § 6. Właściwość miejscową przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w sprawach opłaty miejscowej ustala się według położenia miejscowości, w której jest pobierana opłata. § 7. Właściwość miejscową w sprawach opłaty administracyjnej pobieranej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej ustala się według siedziby przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, który dokonał czynności urzędowej. § 8. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta ustala się według siedziby albo miejsca zamieszkania płatnika lub inkasenta. § 9. Organy podatkowe właściwe w dniu wszczęcia postępowania podatkowego pozostają właściwe aż do jego zakończenia - w zakresie którego postępowanie to dotyczy - chociażby w toku postępowania zmieniły się podstawy właściwości. § 10. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w § 1-9, właściwym organem podatkowym jest odpowiednio Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście lub Burmistrz Gminy Warszawa-Centrum. § 11. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do podatników, o których mowa w przepisach § 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz w sprawach nadpłaty podatków pobieranych przez płatników (Dz. U. Nr 6, poz. 38). § 12. 1. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych (Dz. U. Nr 16, poz. 62, z 1994 r. Nr 18, poz. 63, z 1995 r. Nr 12, poz. 56, z 1996 r. Nr 2, poz. 11, Nr 145, poz. 673 i Nr 155, poz. 771, z 1997 r. Nr 146, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 38). 2. Organy podatkowe właściwe w myśl dotychczasowych przepisów w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia pozostają właściwe do czasu zakończenia postępowania w tych sprawach. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. (Dz. U. Nr 110, poz. 1278) Na podstawie art. 33d ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939, Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 108, poz. 1226) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (Dz. U. Nr 157, poz. 801 i z 1998 r. Nr 27, poz. 155) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 13 w brzmieniu: "13) Biuro Informatyki."; 2) w § 7 w pkt 3 przecinek zastępuje się kropką i skreśla się pkt 4. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. (Dz. U. Nr 111, poz. 1279) Art. 1. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 i Nr 41, poz. 412) w art. 67 w ust. 1 wyrazy "5 lat" zastępuje się wyrazami "7 lat". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1280) Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082, z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 486, Nr 90, poz. 1001 i Nr 95, poz. 1101) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2g w brzmieniu: "2a. Dla państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych będących jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi albo gospodarstwami pomocniczymi, instytucji kultury oraz jednostek organizacyjnych zajmujących się statutowo ochroną dóbr kultury uznanych za pomnik historii wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, wynosi 2%. 2b. Dla państwowych i niepaństwowych szkół wyższych, wyższych szkół zawodowych, publicznych i niepublicznych szkół, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek opiekuńczo-wychowawczych i resocjalizacyjnych wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, wynosi 0,5% w roku 2000, 1% w latach 2001-2004 i 2% w roku 2005 oraz w latach następnych. 2c. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w jednostkach, o których mowa w ust. 2b, oblicza się jako sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych i podwojonego wskaźnika wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się lub studiujących w ramach ogólnie obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania lub studiowania. 2d. Wskaźnik wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 2c - oznacza ich udział procentowy w liczbie ogółem odpowiednio: wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy, według stanu w roku ubiegłym. 2e. Z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolnione są publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne nie działające w celu osiągnięcia zysku, których wyłącznym przedmiotem prowadzonej działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza, edukacja osób niepełnosprawnych lub opieka nad osobami niepełnosprawnymi. 2f. Pracodawcy osiągający wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o których mowa w ust. 2, 2a i 2b, oraz jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 2e, składają Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych informacje miesięczne i roczne odpowiednio o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, o zatrudnieniu i kształceniu osób niepełnosprawnych lub o działalności na rzecz osób niepełnosprawnych według wzoru ustalonego, w drodze rozporządzenia, przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Informacja miesięczna składana jest w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy informacja, a informacja roczna - do 20 stycznia za rok poprzedni. 2g. Pracodawcy, o których mowa w ust. 2a i 2b, nie osiągający wskaźników zatrudnienia osób niepełnosprawnych wymienionych w ust. 2a i 2b, dokonują wpłat na zasadach określonych w art. 49."; 2) skreśla się art. 65. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 grudnia 1999 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1281) Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 45: a) w ust. 2 wyraz "uzyskują" zastępuje się wyrazem "otrzymują", b) ust. 3 i ust. 4 otrzymują brzmienie: "3. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżecie państwa dla poszczególnych województw, proporcjonalnie do kwot zapotrzebowania na dotację, wynikających z ich wniosków o przyznanie dotacji. 4. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał, z zastrzeżeniem ust. 4a. Wojewoda przedstawia Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji, stanowiący sumę dotacji wynikającą z wniosków gmin, w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał, z zastrzeżeniem ust. 4b.", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: "4a. Gmina pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą z wniosku o przyznanie dotacji, o którym mowa w ust. 4, na kwartał III i IV o kwotę nadpłaty dotacji wynikającą z rozliczenia dotacji, o którym mowa w ust. 7, odpowiednio za I i II kwartał. 4b. Wojewoda pomniejsza kwotę zapotrzebowania na dotację, wynikającą ze zbiorczego wniosku o przyznanie dotacji, o którym mowa w ust. 4, na kwartał III i IV o kwotę nadpłaty dotacji wynikającą ze zbiorczego rozliczenia dotacji, o którym mowa w ust. 8, odpowiednio za I i II kwartał.", d) w ust. 5 po wyrazach "przez wojewodę" dodaje się wyrazy "na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 4,"; 2) w art. 45a: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) 70% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników lokali mieszkalnych nie tworzących mieszkaniowego zasobu gminy - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale nie przekracza 25%," - w pkt 2 i 3 użyte dwukrotnie wyrazy "stanowiących własność gminy" zastępuje się wyrazami "tworzących mieszkaniowy zasób gminy", b) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wniosku o przyznanie dotacji - sumę kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z decyzji o ich przyznaniu wydanych przed datą złożenia wniosku i kwoty dodatków mieszkaniowych przewidywanej do wypłacenia w okresie objętym wnioskiem, a nie objętej wcześniej wydanymi decyzjami,"; 3) w art. 45b: a) w ust. 1 skreśla się wyraz "należnych", b) w ust. 2 w pkt 1-3 skreśla się wyraz "należne", c) w ust. 3 wyrazy "art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611)" zastępuje się wyrazami "art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), zwanej dalej «ustawą o dochodach jednostek samorządu terytorialnego»", d) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: "4. Przez podstawowe dochody podatkowe gminy za rok bazowy należy rozumieć dochody, o których mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, ustalone w sposób określony (dla celów obliczenia wskaźników G i P) w art. 21 ust. 4 tej ustawy, przeliczone na warunki całego roku odpowiednim dla roku bazowego wskaźnikiem relacji planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w I półroczu. 5. Przez rok bazowy rozumie się rok, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego."; 4) art. 45c otrzymuje brzmienie: "Art. 45c. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania dodatków mieszkaniowych i ich wypłat. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o przyznanie dotacji, o których mowa w art. 45 ust. 4, oraz wzory rozliczeń dotacji, o których mowa w art. 45 ust. 7 i 8. 3. Wzory wniosków o przyznanie dotacji i rozliczeń dotacji, o których mowa w ust. 2, powinny określać w szczególności: 1) dane niezbędne do obliczenia zapotrzebowania na dotację zgodnie z art. 45a lub art. 45b, 2) dane uzupełniające dotyczące liczby i kwoty dodatków mieszkaniowych w podziale na poszczególne formy własności zasobów mieszkaniowych."; 5) po art. 45c dodaje się art. 45d w brzmieniu: "Art. 45d. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłasza, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", dla poszczególnych kategorii gmin, średnie podstawowych dochodów podatkowych gmin za dany rok w przeliczeniu na 1 mieszkańca, o których mowa w art. 45b ust. 2." Art. 2. Obwieszczenie, o którym mowa w art. 45d ustawy zmienianej w art. 1, w sprawie średnich podstawowych dochodów podatkowych gmin za 1999 r. w przeliczeniu na 1 mieszkańca Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast ogłosi w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia zakazu wywozu gęsi żywych i jaj gęsich. (Dz. U. Nr 111, poz. 1282) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu gęsi żywych i jaj gęsich (Dz. U. Nr 29, poz. 270) w § 1 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2000 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska. (Dz. U. Nr 111, poz. 1283) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 91, poz. 1035) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się pkt 1-7; 2) w pkt 9 wyraz "Katowicach" zastępuje się wyrazem "Gliwicach". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 111, poz. 1284) Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady finansowania w 2000 r. zadań oświatowych jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", w tym zadań szkolnych i pozaszkolnych. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) zadaniach szkolnych - rozumie się przez to zadania związane z prowadzeniem szkół podstawowych, gimnazjów, szkół ponadpodstawowych, szkół specjalnych, centrów kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia praktycznego, zakładów kształcenia nauczycieli, ośrodków dokształcania zawodowego, ośrodków politechnicznych, a także jednostek obsługi ekonomiczno-administracyjnej szkół i placówek, 2) zadaniach pozaszkolnych - rozumie się przez to: a) zadania związane z prowadzeniem przedszkoli specjalnych (w tym oddziałów specjalnych w przedszkolach ogólnodostępnych), placówek doskonalenia nauczycieli, poradni psychologiczno-pedagogicznych i innych poradni specjalistycznych, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, placówek wychowania pozaszkolnego, bibliotek pedagogicznych, świetlic dla uczniów i wychowanków, kolonii, obozów, dziecińców wiejskich, domów wczasów dziecięcych, na które w 1999 r. były udzielane dotacje z budżetu państwa na podstawie art. 60 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), b) zadania związane z prowadzeniem burs i internatów, finansowane w 1999 r. z części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, c) zadania związane z prowadzeniem szkolnych schronisk młodzieżowych, które w 1999 r. finansowane były przez wojewodów ze środków ujętych w dziale 88 budżetu państwa "Turystyka i wypoczynek", 3) części oświatowej subwencji - rozumie się przez to część oświatową subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, określoną w ustawie budżetowej na 2000 r. § 2. Część oświatowa subwencji jest przeznaczona na realizację określonych w § 1 ust. 2 zadań szkolnych i pozaszkolnych, a w szczególności na: 1) finansowanie wydatków bieżących (w tym wynagrodzeń pracowników wraz z pochodnymi) szkół i placówek wymienionych w § 1 ust. 2 pkt 1 i 2, prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, 2) dotowanie, na podstawie odrębnych przepisów, szkół i placówek publicznych oraz niepublicznych prowadzonych przez osoby prawne inne niż jednostki samorządu terytorialnego oraz przez osoby fizyczne, 3) sfinansowanie podwyżek wynagrodzeń dla pracowników szkół i placówek nie będących nauczycielami, wraz z pochodnymi i odpisem na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 4) sfinansowanie 1% realnego wzrostu wynagrodzeń nauczycieli wraz z wdrożeniem zmian w wykazie stanowisk nauczycielskich, od dnia 1 stycznia 2000 r., 5) dofinansowanie racjonalizacji sieci szkolnej. § 3. Podział części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, pomniejszonej o rezerwę będącą w dyspozycji ministra właściwego do spraw finansów publicznych, następuje według algorytmu określonego w załączniku do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 16 grudnia 1999 r. (poz. 1284) ALGORYTM PODZIAŁU CZĘŚCI OŚWIATOWEJ SUBWENCJI OGÓLNEJ DLA JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO 1. Ustalona w ustawie budżetowej - pomniejszona o 1% rezerwę oraz o kwotę środków na wdrożenie od 1 stycznia 2000 r. nowego wykazu stanowisk nauczycielskich i sfinansowanie 1% realnego wzrostu wynagrodzeń nauczycieli - część oświatowa subwencji (SO) dzieli się na: kwotę bazową (SOA), kwotę uzupełniającą (SOB) i kwotę na pozaszkolne zadania oświatowe (SOC): SO=SOA+SOB+SOC gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: SO - część oświatowa subwencji dla jednostek samorządu terytorialnego, SOA - kwota bazowa części oświatowej subwencji według finansowego standardu A podziału części oświatowej subwencji, SOB - kwota uzupełniająca części oświatowej subwencji według wag P zwiększeń standardu A na realizację zadań szkolnych (tzw. uzupełniająca), SOC - kwota części oświatowej subwencji na realizację pozaszkolnych zadań oświatowych. 2. Dla każdej jednostki samorządu terytorialnego będącej organem prowadzącym lub dotującym szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadpodstawowe oraz placówki systemu oświaty ustala się liczbę uczniów przeliczeniowych ogółem Up, według wzoru: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: Up - przeliczeniowa liczba uczniów ogółem, Up,i - przeliczeniowa liczba uczniów w i-tej jednostce samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem indeksu i=1-2489 dla gmin, w tym miast na prawach powiatu, i=2490-2797 dla pozostałych powiatów, i=2798-2813 dla samorządów województw, Ur,i - rzeczywista liczba uczniów, w przypadku uczniów szkół publicznych dla dorosłych - 0,7 Ur, dla uczniów szkół niepublicznych dla dorosłych - 0,35 Ur, dla uczniów szkół niepublicznych dla dzieci i młodzieży - 0,6 Ur, ustalone według sprawozdań dla bazowego roku szkolnego, poprzedzającego rok budżetowy, Uu,i - uzupełniająca liczba uczniów w bazowym roku szkolnym poprzedzającym rok budżetowy w zakresie zadań szkolnych, obliczana według wzoru: Uu,i=P1*N1,i+P2*N2,i+...+P14*N14,i gdzie: - P1 do P14 oznaczają wagi, - N1 do N14 przypisane wagom liczebności uczniów w jednostce samorządu terytorialnego z indeksem i=1-2813, określone następująco: P1 = 0,33 dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadpodstawowych na terenach wiejskich - N1,i, P2 = 0,18 dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadpodstawowych w miastach do 5 000 mieszkańców - N2,i, P3 = 0,50 dla uczniów klas specjalnych w szkołach podstawowych i gimnazjach oraz dla uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych - N3,i, P4 = 0,25 dla uczniów niepełnosprawnych w klasach ogólnodostępnych w szkołach podstawowych i gimnazjach - N4,i, P5 = 3,00 dla uczniów niepełnosprawnych w klasach integracyjnych w szkołach podstawowych i gimnazjach - N5,i, P6 = 0,20 dla uczniów klas/szkół dla mniejszości narodowych - N6,i, P7 = 0,30 dodatek na dofinansowanie wydatków związanych z racjonalizacją sieci szkół. Dodatek jest umownie kalkulowany według liczby dowożonych uczniów w gminach na terenach wiejskich oraz dowożonych uczniów niepełnosprawnych, ustalanych na podstawie raportów gmin o liczebności dowożonych uczniów - N7,i, P8 = 0,15 dla uczniów zawodowych szkół ponadpodstawowych wraz z centrami kształcenia praktycznego i centrami kształcenia ustawicznego - N8,i, P9 = 2,40 dla uczniów szkół ogólnokształcących specjalnych - N9,i, P10 = 1,00 dla uczniów szkół zawodowych specjalnych - N10,i, P11 = 0,20 dla uczniów klas/szkół sportowych - N11,i, P12 = 1,00 dla uczniów szkół mistrzostwa sportowego - N12,i, P13 = 1,00 dla uczniów szkół medycznych oraz dla uczniów szkół żeglugi kształcących się w zawodach podstawowych dla żeglugi morskiej i śródlądowej - N13,i, P14 = 1,00 dla słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli - N14,i, Uz,i - przeliczeniowa liczba wychowanków/uprawnionych/korzystających w roku bazowym poprzedzającym rok budżetowy, w zakresie pozaszkolnych zadań oświatowych, obliczana według wzoru: Uz,i=P15*N15,i+P16*N16,i+...+P21*N21,i gdzie: - P15 do P21 oznaczają wagi, - N15 do N21 przypisane wagom liczebności uczniów w jednostce samorządu terytorialnego z indeksem i=1-2813, określone następująco: P15 = 4,500 dla wychowanków przedszkoli specjalnych (w tym oddziałów specjalnych w przedszkolach ogólnodostępnych) - N15,i, P16 = 1,770 dla wychowanków internatów i burs - N16,i, P17 = 0,221 dla wychowanków domów wczasów dziecięcych - N17,i, P18 = 7,370 dla wychowanków specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych - N18,i, P19 = 0,010 dla placówek wychowania pozaszkolnego i szkolnych schronisk młodzieżowych, według rzeczywistej liczby uczniów - N19,i - na terenie i-tego powiatu, P20 = 0,011 dla poradni psychologiczno-pedagogicznych i innych poradni specjalistycznych, według rzeczywistej liczby uczniów szkół oraz dzieci w wieku 0-6 lat - N20,i - na terenie i-tego powiatu, P21 = 0,008 dla placówek doskonalenia nauczycieli i bibliotek pedagogicznych według rzeczywistej liczby uczniów - N21,i - na terenie i-tego województwa. Liczebności N19,i oraz N20,i są równe 0 dla gmin nie będących miastami na prawach powiatu i dla samorządów województw, natomiast liczebność N21,i jest równa 0 dla gmin i powiatów. 3. Finansowy standard A podziału części oświatowej subwencji na ucznia określa się według wzoru: A=SO/Up Finansowy standard A stanowi kalkulacyjną kwotę jednostkową na ucznia, używaną dla ustalenia kwot SOA, SOB i SOC należnej jednostce samorządu terytorialnego części oświatowej subwencji SO. Finansowy standard A ustala się w oparciu o dane bazowego roku szkolnego. 4. Kwota bazowa SOA części oświatowej subwencji jest ustalana dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego prowadzących lub dotujących szkoły, według wzoru: gdzie Ur,i jest ustalane według zasad określonych w ust. 2. 5. Kwota uzupełniająca SOB części oświatowej subwencji jest ustalana dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego prowadzących lub dotujących szkoły, według wzoru: gdzie Uu,i jest ustalone według zasad określonych w ust. 2. 6. W roku 2000 kwota części oświatowej subwencji (SOA+SOB) na zadania szkolne dla danej jednostki samorządu terytorialnego przypadająca na ucznia nie może być niższa niż 100% analogicznej bazowej kwoty subwencji na ucznia w roku 1999 w analogicznym zakresie zadań, tj. bez grupy 2 subwencji (internaty, bursy), z uwzględnieniem w bazie roku 1999 dotacji na szkoły prowadzone w ramach centrów kształcenia ustawicznego (CKU) oraz dotacji na zakłady kształcenia nauczycieli. W przypadku miast na prawach powiatu bierze się pod uwagę średnie bazowe kwoty na ucznia w całym systemie szkolnym, wyrównując do 100% poziomu roku 1999. Środki na wyrównanie do 100% pochodzą z proporcjonalnego obniżenia finansowego standardu A podziału subwencji dla wszystkich jednostek samorządu terytorialnego. Wzrost kwoty subwencji na ucznia nie może być wyższy niż 120% w stosunku do bazowej kwoty roku 1999 w wyżej ustalonym zakresie. 7. Kwota SOC części oświatowej subwencji na pozaszkolne zadania oświatowe jest ustalana dla jednostki samorządu terytorialnego według przeliczeniowej liczby tych zadań Uz,i w relacji do wartości jednostkowej standardu A podziału subwencji, według wzoru: gdzie Uz,i jest ustalone według zasad określonych w ust. 2. Kwota SOCi części oświatowej subwencji nie może być niższa niż 95% i wyższa niż 115% bazowej kwoty środków subwencji i dotacji w roku 1999 na analogiczny zakres zadań oświatowych, tj.: - z uwzględnieniem internatów, burs, wojewódzkich ośrodków metodycznych, poradni psychologiczno-pedagogicznych i innych poradni specjalistycznych, placówek wychowania pozaszkolnego, bibliotek pedagogicznych, - z wyłączeniem zakładów kształcenia nauczycieli, w bazie roku 1999. 8. Całkowita kwota części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego wynosi: 9. Określone w ust. 2 liczebności uczniów rzeczywiste (Ur,i) oraz uzupełniające (Uu,i), a także określone liczebności (Uz,i) uprawnionych korzystających wychowanków podlegają weryfikacji do aktualnego stanu sprawozdań GUS na bieżący rok szkolny, następujący po bazowym roku szkolnym, ze skutkiem korekty kwoty części oświatowej subwencji (SO,i) w terminie najpóźniej 14 dni od opublikowania ustawy budżetowej. Naliczania kwot części oświatowej subwencji oraz ich korekty dokonuje się na podstawie sprawozdawczości GUS. 10. Środki z korekty, o której mowa w ust. 9, są rozliczane w 1% rezerwie części oświatowej subwencji. 11. Określone w ust. 8 kwoty części oświatowej subwencji (SOi) zostają zwiększone wskaźnikiem 1,025344 (o 2,5344%) o środki wymienione w ust. 1 na wdrożenie od 1 stycznia 2000 r. nowego wykazu stanowisk nauczycielskich oraz na 1% realny wzrost wynagrodzeń nauczycieli od 1 stycznia 2000 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1285) Na podstawie art. 42 § 3, art. 62 § 2, art. 64 § 4, art. 81 § 2, art. 97 § 5 oraz art. 166 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1999 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz. U. Nr 104, poz. 1193) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 223 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu gazu zakupionego przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. w Warszawie dla zasilania sieci ogólnokrajowych dokonuje Urząd Celny w Warszawie."; 2) w załączniku nr 6: a) w części II "SZCZEGÓLNE PRZYPADKI POSTĘPOWANIA" w pkt 5: - w opisie pola 2 skreśla się wyraz "dziewięcioznakowy", - w opisie pola 8 skreśla się wyraz "dziewięcioznakowy", b) w części III "WYPEŁNIANIE FORMULARZA SAD PRZY WYPROWADZANIU TOWARU POZA POLSKI OBSZAR CELNY I STOSOWANIU PROCEDURY TRANZYTU": - w opisie pola 2 "Nadawca/Eksporter" w zdaniu pierwszym skreśla się wyraz "9-znakowy", - w opisie pola 14 "Zgłaszający/Przedstawiciel" w zdaniu trzecim i czwartym skreśla się wyraz "9-znakowy", c) w części V "WYPEŁNIANIE FORMULARZA SAD PRZY WPROWADZANIU TOWARU NA POLSKI OBSZAR CELNY": - w opisie pola 2 "Nadawca/Eksporter" w zdaniu trzecim skreśla się wyraz "9-znakowy", - w opisie pola 8 "Odbiorca" w zdaniu pierwszym skreśla się wyraz "9-znakowy", - w opisie pola 14 "Zgłaszający/Przedstawiciel" w zdaniu trzecim i czwartym skreśla się wyraz "9-znakowy", - w opisie pola 44 "Dodatkowe informacje /załączone dokumenty/ świadectwa i pozwolenia" na końcu dodaje się zdania: "W prawej wykropkowanej części pola należy podać koszty prowizji i opakowań oraz koszty transportu i ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w kraju, wchodzące do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o ile elementy te nie zostały włączone do wartości celnej. Koszty te powinny zostać podane odrębnie dla każdej pozycji towarowej, w walucie faktury z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.", - w opisie pola 47 "Obliczanie opłat" pkt 2 "PODSTAWA OPŁATY" otrzymuje brzmienie: "2. PODSTAWA OPŁATY - należy podać wartość celną towarów, od której nalicza się cło i inne opłaty, oraz podstawę opodatkowania, od której nalicza się podatki, w pełnych złotych polskich (bez miejsc po przecinku). Zaokrąglenie do pełnych złotych następuje w ten sposób, że końcówki poniżej 50 groszy pomija się, a końcówki wynoszące 50 groszy i więcej podnosi się do pełnych złotych. Podpola tego nie należy wypełniać dla danego typu opłaty, jeżeli podstawą opłaty nie jest wartość towaru, lecz jego ilość lub ciężar, z wyjątkiem podstawy opłaty do naliczenia cła, którego sposób wypełnienia podano w pkt 2.1. Podpola tego również nie należy wypełniać w przypadku, gdy przedmiotem przywozu jest produkt kompensacyjny powstały w wyniku procesu uszlachetniania biernego i obliczenie kwoty długu celnego następuje na podstawie art. 157 Kodeksu celnego, z wyjątkiem podstawy opłaty do naliczenia podatków od tych towarów. 2.1. Podstawą naliczenia cła, w zależności od rodzaju stawki celnej, może być: a) wartość celna towarów określona na podstawie tytułu II działu III Kodeksu celnego "Wartość celna towarów", b) wartość celna określona w złotych na podstawie przepisów szczególnych, c) ilość towaru, d) masa netto towaru. Niezależnie od rodzaju stawki celnej w kolumnie "Podstawa opłaty", dla typu opłaty 111, należy wpisać wartość celną towaru. W wypadku towaru, który sam się przemieszcza, np. dźwig samojezdny, nie uwzględnia się w wartości celnej kosztów transportu. W wypadku wyprowadzania towaru niekrajowego ze składu celnego/woc/sw na pozostały polski obszar celny uwzględnia się tylko zagraniczne koszty transakcyjne, tzn. do granicy państwa lub portu polskiego. Nie należy wliczać kosztów magazynowania w składzie celnym/woc/sw, z zastrzeżeniem art. 30 § 1 pkt 4 Kodeksu celnego, tj. gdy koszty magazynowania stanowią przychód przypadający sprzedającemu towar ze składu celnego/woc/sw na pozostały polski obszar celny. 2.2. Podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli stawki akcyzy ustalane są kwotowo, podstawą opodatkowania jest ilość wyrobów akcyzowych. W wypadku objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych powstałych w wyniku procedury uszlachetniania biernego, podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest różnica pomiędzy wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczanych do obrotu, powiększona o należne cło. W wypadku objęcia towarów procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła oraz procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. W wypadku objęcia wyrobów akcyzowych, wymienionych w poz. 13-15, 17 i 19 załącznika nr 6 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100), procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, podstawą naliczenia podatku akcyzowego jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Cło antydumpingowe, ustanowione na podstawie decyzji Ministra Gospodarki, powiększa podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym. 2.3. Podstawą naliczenia podatku od towarów i usług (podatek VAT) jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem przywozu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą naliczenia podatku VAT jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych powstałych w wyniku procedury uszlachetniania biernego, podstawą naliczenia podatku VAT jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczanych do obrotu, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem dopuszczenia do obrotu są produkty kompensacyjne powstałe w wyniku procedury uszlachetniania biernego opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą naliczenia podatku VAT jest różnica między wartością towarów wywiezionych czasowo a wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W wypadku objęcia towarów procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, podstawą naliczenia podatku VAT dla tych towarów jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu. Jeżeli procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła lub procedurą przetwarzania pod kontrolą celną obejmowane są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą naliczenia podatku VAT dla tych towarów jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby towary te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy. W wypadku objęcia procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 13-15, 17 i 19 załącznika nr 6 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podstawą naliczenia podatku VAT jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby wyroby te były objęte procedurą dopuszczenia do obrotu, i podatek akcyzowy. Cło antydumpingowe, ustanowione na podstawie decyzji Ministra Gospodarki, powiększa podstawę opodatkowania podatkiem VAT. Podstawę opodatkowania podatkiem VAT powiększa się również o podatek akcyzowy od opakowań z tworzyw sztucznych, jeżeli towar jest przywożony w opakowaniu podlegającym temu podatkowi. 2.4. Podstawa opodatkowania, w przypadkach wymienionych w pkt 2.3, obejmuje, o ile elementy te nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia w kraju, określone w prawej wykropkowanej części pola 44. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania kredytu na warunkach preferencyjnych dla gminy górniczej na finansowanie inwestycji wspierających tworzenie nowych miejsc pracy. (Dz. U. Nr 111, poz. 1286) Na podstawie art. 39 ust. 7 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie udzielania kredytu na warunkach preferencyjnych dla gminy górniczej na finansowanie inwestycji wspierających tworzenie nowych miejsc pracy (Dz. U. Nr 59, poz. 627) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) inwestycji wspierającej tworzenie nowych miejsc pracy - rozumie się przez to każdą inwestycję tworzącą infrastrukturę techniczną gminy."; 2) w § 3: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) zapewni ona sfinansowanie ze środków własnych co najmniej 20% wartości kosztorysowej inwestycji wspierającej tworzenie nowych miejsc pracy," b) skreśla się pkt 2; 3) w § 4 w ust. 1 wyrazy "75%" zastępuje się wyrazami "80%"; 4) w § 5 wyrazy "70%" zastępuje się wyrazami "50%"; 5) w § 6 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) program aktywizacji gospodarczej gminy górniczej uwzględniający inwestycję określoną we wniosku,"; 6) w § 8: a) w ust. 4 wyrazy "są dopisywane do stanu zadłużenia na ostatni dzień każdego miesiąca." zastępuje się wyrazami "są finansowane ze środków budżetu państwa.", b) w ust. 5 wyrazy "zawiadamia o tym Ministra Gospodarki" zastępuje się wyrazami "występuje do ministra właściwego do spraw gospodarki z wnioskiem o ocenę stopnia realizacji inwestycji wraz z dokumentacją niezbędną dla dokonania tej oceny.", c) w ust. 6 wyraz "zawiadomienia" zastępuje się wyrazem "wniosku"; 7) w § 10 w pkt 1 dodaje się lit. d) w brzmieniu: "d) odsetek, o których mowa w § 8 ust. 4,"; 8) w § 13 w ust. 1 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) odsetki, o których mowa w § 8 ust. 4."; 9) użyte w § 1 w pkt 3, w § 4 w ust. 2, w § 8 w ust. 6 i 7, w § 10 w zdaniu wstępnym, w § 12 w ust. 1 i w § 13 w ust. 3 w różnych przypadkach wyrazy "Minister Gospodarki" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw gospodarki". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy emerytalnych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1287) Na podstawie art. 81 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75 i Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 53, poz. 559) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) skreśla się pkt 3, b) w pkt 24 przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy "ustalenia dokonuje się w dniu następnym według stanów i wartości aktywów netto i zobowiązań na dzień wyceny,"; 2) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Rachunkowość funduszu obejmuje elementy, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy o rachunkowości, oraz: 1) obliczanie wartości aktywów netto i aktywów netto na jednostkę rozrachunkową, 2) poddawanie rocznego sprawozdania finansowego funduszu badaniu przez biegłego rewidenta, 3) ogłaszanie rocznego sprawozdania finansowego."; 3) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Kopię dokumentacji dotyczącej rachunkowości funduszu, o której mowa w art. 10 ustawy o rachunkowości, fundusz przekazuje Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi i depozytariuszowi najpóźniej na 7 dni przed rozpoczęciem działalności lub przed dokonaniem zmian rozwiązań stosowanych w rachunkowości, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 2 ustawy o rachunkowości."; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Księgi rachunkowe funduszy obejmują elementy, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o rachunkowości, oraz: 1) rejestr członków funduszu, 2) zestawienia analityczne aktywów i zobowiązań, 3) zestawienia analityczne rozliczeń międzyokresowych."; 5) § 12 otrzymuje brzmienie: "§ 12. 1. Wpłaty dokonywane na rzecz członków otwartego funduszu lub na rachunek rezerwowy są ujmowane na dzień otrzymania. Środki otrzymane są przeliczane na jednostki rozrachunkowe w najbliższym dniu wyceny po otrzymaniu wpłaty na rachunek pieniężny według wartości jednostki rozrachunkowej na dzień wpłaty. 2. Wpłaty i inne wpływy wynikające z akcji złożonych na rachunkach ilościowych dokonywane na rzecz członków pracowniczego funduszu są ujmowane na odrębnym rachunku pieniężnym. Środki zgromadzone na tym rachunku są przeliczane na jednostki rozrachunkowe w najbliższym dniu wyceny po otrzymaniu wpłaty na rachunek pieniężny według wartości jednostki rozrachunkowej ustalonej na ten dzień wyceny. W przypadku gdy dzień wpłaty jest jednocześnie dniem wyceny, środki są przeliczane według wartości jednostki rozrachunkowej ustalonej na dzień dokonania wpłaty. 3. Ilość jednostek rozrachunkowych jest obliczana i podawana z dokładnością do czterech miejsc po przecinku, a ich wartość - z dokładnością do dwóch. Obydwie wielkości są zaokrąglane na zasadach ogólnych. 4. Do operacji na jednostkach rozrachunkowych należy stosować wielkości podane w sposób określony w ust. 3. 5. Środki wpłacone, których nie można przyporządkować konkretnym członkom funduszu, po wyjaśnieniu, którego członka funduszu dotyczą, są przeliczane na jednostki rozrachunkowe według wartości jednostki rozrachunkowej ustalonej na dzień, w którym zostały przyporządkowane. Jeżeli w ciągu 4 dni roboczych od dnia wpłaty środki nie zostaną przyporządkowane konkretnemu członkowi funduszu, są traktowane jako środki wpłacone za osoby nie będące członkami funduszu. 6. Środki wpłacone za osoby nie będące członkami funduszu są zwracane wpłacającemu w ciągu 5 dni roboczych od dnia wpłaty. 7. Zwiększenie kapitału funduszu lub kapitału rezerwowego ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień przeliczenia."; 6) § 13 otrzymuje brzmienie: "§ 13. 1. Zmniejszenie kapitału funduszu ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień przeliczenia jednostek rozrachunkowych na środki pieniężne. 2. Przeliczenie, o którym mowa w ust. 1, jest wykonywane nie wcześniej niż 3 dni przed wypłatą środków lub 5 dni przed terminem dokonania wypłaty transferowej."; 7) § 14 otrzymuje brzmienie: "§ 14. Operacje dotyczące transakcji objętych gwarancją rozliczenia ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich zawarcia. Operacje dotyczące transakcji nie objętych gwarancją rozliczenia ujmuje się w księgach na dzień rozliczenia."; 8) w § 15: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Środki wpłacane przez powszechne towarzystwo na rachunek rezerwowy są ujmowane bezpośrednio na rachunku bieżącym.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Wysokość należności z tytułu wpłat na rachunek rezerwowy oblicza się według algorytmu przedstawionego poniżej, stosując do wyliczeń wartości zaokrąglone zgodnie z § 12 ust. 3: Nrr(t)=1,5%×IJRczl(t)×WJR(t-1)-IJRrr(t)×WJR(t-1) gdzie: Nrr(t) - należności z tytułu wpłat na rachunek rezerwowy na dzień t, IJRczl(t) - ilość jednostek rozrachunkowych na rachunkach członków na dzień t, WJR(t-1) - wartość jednostki rozrachunkowej na dzień (t-1), IJRrr(t) - ilość jednostek rozrachunkowych na rachunku rezerwowym na dzień t."; 9) § 18 otrzymuje brzmienie: "§ 18. Zysk lub stratę ze zbycia składników portfela inwestycyjnego wylicza się, przypisując sprzedanym składnikom najwyższą wartość w cenie nabycia lub najwyższą wartość w cenie nabycia powiększoną o amortyzację w przypadku instrumentów wycenianych metodą amortyzacji liniowej."; 10) § 19 otrzymuje brzmienie: "§ 19. 1. Przysługujące akcjonariuszom, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia emitenta akcji, prawo poboru akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień, w którym akcje te po raz pierwszy były notowane bez prawa poboru. 2. Nie wykonane prawo poboru akcji umarza się według ceny równej zeru na dzień wyceny następującej po dniu, w którym upływa termin realizacji zapisów na akcje. 3. Należną dywidendę z akcji notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień, w którym akcje te po raz pierwszy były notowane bez dywidendy."; 11) § 20 otrzymuje brzmienie: "§ 20. Przysługujące akcjonariuszom, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia emitenta akcji, prawo poboru akcji nie notowanych na rynku regulowanym oraz prawo do otrzymania dywidendy od akcji nie notowanych na rynku regulowanym ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień następny po dniu ustalenia tych praw."; 12) po § 20 dodaje się § 20a i § 20b w brzmieniu: "§ 20a. 1. Aktywa i zobowiązania funduszu emerytalnego wycenia się, a wartość aktywów netto wylicza się na każdy dzień wyceny według stanów i wartości aktywów i zobowiązań na koniec tego dnia. 2. Wartość jednostki rozrachunkowej oblicza się na każdy dzień wyceny na podstawie wartości aktywów netto na ten dzień. § 20b. 1. Należne odsetki od lokat i rachunków nalicza się odpowiednio na każdy dzień kalendarzowy, począwszy od dnia następującego po dniu ujęcia lokaty lub salda w księgach rachunkowych. 2. Przychody i koszty za dni nie będące dniami wyceny ujmuje się na dzień następujący po dniach nie będących dniami wyceny. 3. Przychody z praw należnych funduszowi ujmuje się odpowiednio za każdy dzień kalendarzowy do czasu ich wygaśnięcia."; 13) w § 25 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy "i naliczane za każdy dzień kalendarzowy."; 14) § 28 otrzymuje brzmienie: "§ 28. Wynik finansowy roku obrotowego jest przeksięgowywany na kapitał funduszu i kapitał rezerwowy. Operacji tej dokonuje się na pierwszy dzień wyceny następnego roku obrotowego."; 15) skreśla się § 30; 16) w § 31 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "Wynik finansowy funduszu obejmuje:"; 17) w § 34 w ust. 2 w pkt 4 w lit. b) skreśla się przecinek oraz wyrazy "o której mowa w § 12 rozporządzenia Rady Ministrów"; 18) § 36 otrzymuje brzmienie: "§ 36. 1. Roczne sprawozdanie finansowe funduszu sporządza się w terminie 3 miesięcy od dnia bilansowego. 2. Uchwała walnego zgromadzenia akcjonariuszy towarzystwa w sprawie zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego funduszu powinna być podjęta w terminie 4 miesięcy od dnia bilansowego. 3. Przed podjęciem uchwały, o której mowa w ust. 2, roczne sprawozdanie finansowe funduszu podlega badaniu przez biegłego rewidenta. 4. Do rocznego sprawozdania finansowego funduszu dołącza się opinię oraz raport z badania sporządzony przez biegłego rewidenta."; 19) w § 37 w ust. 1 wyrazy "Sprawozdanie finansowe" zastępuje się wyrazami "Roczne sprawozdanie finansowe"; 20) załączniki nr 1 i 4 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1999 r. (poz. 1287) Załącznik nr 1 BILANS FUNDUSZU31.XII. ..... (stan na koniec roku poprzedniego)31.XII. ..... (stan na koniec roku bieżącego) I.Aktywa 1.Portfel inwestycyjny 2.Środki pieniężne: 2.1.na rachunkach bieżących 2.2.na rachunku przeliczeniowym 2.3.pozostałe środki 3.Należności: 3.1.z tytułu zbytych składników portfela inwestycyjnego 3.2.z tytułu dywidend 3.3.z tytułu odsetek 3.4.od towarzystwa 3.5.pozostałe 4.Rozliczenia międzyokresowe II.Zobowiązania: 1.z tytułu nabytych składników portfela inwestycyjnego 2.z tytułu pożyczek i kredytów 3.wobec członków 4.wobec towarzystwa 5.wobec depozytariusza 6.z tytułu nie przeliczonych jednostek na rachunku rezerwowym 7.pozostałe 8.Rozliczenia międzyokresowe III.Aktywa netto (I-II) IV.Kapitał funduszu V.Kapitał rezerwowy otwartego funduszu emerytalnego (wartość środków wpłaconych na rachunek rezerwowy) VI.Wynik finansowy VII.Kapitały razem (IV+V+VI) Załącznik nr 2 ZESTAWIENIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO WEDŁUG STANU NA DZIEŃ BILANSOWY Lp.Portfel inwestycyjnyWyszczególnienieLiczba papierów wartościowychOcena jakościowa (jeśli występuje)Wartość na dzień wycenyWartość w cenie nabyciaUdział w aktywach 2345678 1Portfel inwestycyjny razemSuma I.Papiery wartościowe dopuszczone do obrotu publicznegoSuma 1.Akcje spółek notowanych na rynkach giełdowych:Suma 1.1.podstawowymSuma Nazwa spółki 1.2.równoległymSuma Nazwa spółki 1.3.wolnymSuma Nazwa spółki 2.Akcje spółek notowanych na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa spółki 3.Akcje NFISuma Nazwa funduszu 4.Certyfikaty inwestycyjne:Suma 4.1.notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 4.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 5.Prawa do akcji:Suma 5.1.notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 5.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 6.Prawa do nowej emisji:Suma 6.1.notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 6.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 7.Prawa poboru:Suma 7.1.notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 7.2.notowane na rynku pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 7.3.przydzielone nie notowane na rynku giełdowymSuma Nazwa emitenta 7.4.przydzielone nie notowane na rynku giełdowym ani pozagiełdowymSuma Nazwa emitenta 8.Nie notowane akcje spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 9.Nie notowane prawa nowej emisji spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 10.Nie notowane prawa do akcji spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 11.Nie notowane prawa poboru akcji spółek publicznychSuma Nazwa emitenta 12.Obligacje notowane na regulowanym rynku giełdowym:Suma 12.1.skarboweSuma Seria/termin wykupu 12.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 12.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 12.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu 13.Obligacje notowane na regulowanym rynku pozagiełdowym:Suma 13.1.skarboweSuma Seria/termin wykupu 13.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 13.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 13.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu 14.Obligacje nie notowane:Suma 14.1.skarboweSuma Seria/termin wykupu 14.2.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 14.3.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 14.4.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu 15.Bony:Suma 15.1.skarboweSuma Termin wykupu 15.2.pieniężne NBPSuma Termin wykupu 16.Listy zastawne:Suma 16.1.hipoteczneSuma Emitent/seria/termin wykupu 16.2.publiczneSuma Emitent/seria/termin wykupu II.Papiery wartościowe nie dopuszczone do obrotu publicznegoSuma 1.Obligacje:Suma 1.1.komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 1.2.zabezpieczone całkowicie obligacje inne niż komunalneSuma Emitent/seria/termin wykupu 1.3.nie zabezpieczone obligacje innych podmiotówSuma Emitent/seria/termin wykupu 2.Listy zastawne:Suma 2.1.hipoteczneSuma Emitent/seria/termin wykupu 2.2.publiczneSuma Emitent/seria/termin wykupu 3.Jednostki uczestnictwa:Suma 3.1.zbywane przez fundusze inwestycyjne otwarteSuma Nazwa funduszu 3.2.zbywane przez specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarteSuma Nazwa funduszu III.Papiery wartościowe krajów OECDSuma 1.AkcjeSuma Nazwa emitenta 2.Dłużne papiery wartościowe:Suma 2.1.skarbowe i pieniężneSuma Emitent/seria/termin wykupu 2.2.spółek notowanych na podstawowych giełdach obcych rynków kapitałowychSuma Emitent/seria/termin wykupu 3.Tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowaniaSuma Emitent/seria/termin wykupu IV.Bankowe papiery wartościowe i depozytySuma bankEmitent/seria/termin wykupu V.Kredyty i pożyczkiSuma dłużnikNumer umowy VI.Prawa pochodneSuma rodzaj instrumentuSeria/emitent Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 28 grudnia 1999 r. w sprawie wysokości norm maksymalnych dopuszczalnych ubytków (niedoborów) niektórych wyrobów akcyzowych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1288) Na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub magazynowania i przewozu spirytusu i wyrobów spirytusowych oraz ich półproduktów w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Przez dopuszczalne ubytki spirytusu rozumie się naturalne straty, jakie mogą powstać, niezależnie od pory roku, w trakcie procesów produkcyjnych, magazynowania i przewozu spirytusu, wyrobów spirytusowych oraz ich półproduktów. 3. Przez ubytki spirytusu, o których mowa w rozporządzeniu, należy rozumieć straty alkoholu etylowego przeliczonego na spirytus, z tym że w przypadku spirytusu skażonego stratę ustala się, przyjmując jednostkę miary zastosowaną dla tego spirytusu. § 2. 1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, magazynowania i przewozu piwa w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 2. Przez ubytki piwa rozumie się straty, które powstają w produkcji piwa w czasie od wybicia brzeczki z kotła warzelnego aż do zakończenia wszystkich czynności produkcyjnych i napełnienia piwem gotowym naczyń transportowych lub opakowań jednostkowych (cystern, beczek, pojemników typu KEG, butelek, puszek lub innych opakowań, w których następuje sprzedaż), a także straty powstałe w trakcie pasteryzacji dokonywanej w opakowaniach jednostkowych. § 3. 1. Ustala się normy maksymalne dopuszczalnych ubytków (niedoborów) powstających w czasie produkcji, przerobu, magazynowania i przewozu wyrobów winiarskich w wysokości określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Przez ubytki powstające w czasie produkcji wyrobów winiarskich rozumie się straty powstałe w dwufazowym procesie produkcyjnym, na skutek parowania, ulatniania się i wytrącania się osadów oraz wykonywania niezbędnych czynności i operacji technologicznych. § 4. 1. Jeżeli ubytek (strata) wyrobów, o których mowa w § 1 ust. 1, § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1, wiąże się z kradzieżą lub wynika z zawinionego działania lub zaniechania podatnika, a ustalenie wielkości tego ubytku nie jest możliwe, ubytek ustala dyrektor właściwego urzędu kontroli skarbowej w drodze oszacowania. 2. Jeżeli ubytek powstał wskutek zdarzenia losowego lub innego zdarzenia niezależnego od podatnika, nie uważa się go za ubytek nadmierny, pod warunkiem że o fakcie powstania tego ubytku podatnik powiadomi w ciągu 2 dni właściwy urząd kontroli skarbowej i sporządzi protokół zniszczenia zawierający szczegółowe informacje dotyczące ilości zniszczonych wyrobów oraz przyczyn i okoliczności powstania straty. § 5. Do czasu ustalenia przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej nowych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych stosuje się normy określone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 lipca 1993 r. w sprawie wysokości norm dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia i przewozu spirytusu, wyrobów spirytusowych i ich półproduktów oraz piwa i wyrobów winiarskich (Dz. U. Nr 75, poz. 356), nie dłużej jednak niż do dnia 30 października 2000 r. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1999 r. (poz. 1288) Załącznik nr 1 NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, ZUŻYCIA LUB MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU SPIRYTUSU I WYROBÓW SPIRYTUSOWYCH ORAZ ICH PÓŁPRODUKTÓW I.1. Przy rektyfikowaniu spirytusu surowego oraz innych spirytusów nieoczyszczonych ubytki dopuszczalne spirytusu, określone procentowo od ilości spirytusu wprowadzonego do aparatu destylacyjnego, wynoszą: 1) dla aparatów o działaniu okresowym: a) przy wydajności do 7.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,75%, b) przy wydajności ponad 7.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,65%, 2) dla aparatów o działaniu ciągłym: a) przy wydajności do 10.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,63%, b) przy wydajności od 10.000 dm3 do 25.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,53%, c) przy wydajności powyżej 25.000 dm3 100% spirytusu rektyfikowanego na dobę 0,49%, 3) dla aparatów pracujących w procesie doświadczalnym normy ubytków, o których mowa w pkt 1 i 2, mogą być podwyższone przez dyrektora właściwego urzędu kontroli skarbowej, nie więcej jednak niż o 1,0 pkt. 2. Przy dodatkowym oczyszczaniu spirytusu rektyfikowanego wysokość ubytków, o których mowa w ust. 1, zmniejsza się o 0,25 pkt. 3. Wydajność dobową dla poszczególnych gatunków rektyfikatów ustala się w oparciu o średnią godzinową wydajność pomnożoną przez 24. 4. Przy odwadnianiu spirytusu ubytki dopuszczalne spirytusu wynoszą 0,75% ilości spirytusu wprowadzonego do aparatu destylacyjnego, z tym że w przypadku stosowania metody "sit molekularnych" dopuszczalne ubytki wynoszą 1,0% ilości spirytusu wprowadzonego do urządzeń odwadniających. 5. Do ubytków przy rektyfikacji i odwadnianiu spirytusu zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych i przy pobieraniu prób z klosza spirytusu związane z badaniem przebiegu tych procesów. II.1. Przy produkcji wyrobów spirytusowych ubytki dopuszczalne spirytusu, określone w przeliczeniu na spirytus 100%, zawarty w przekazanych do magazynu gotowych wyrobach, wynoszą: 1) dla wyrobów spirytusowych czystych i spirytusu butelkowanego 0,9%, 2) dla wódek gatunkowych zbożowych 1,0%, 3) dla wódek gatunkowych wytrawnych stołowych, z wyłączeniem zbożowych 1,65%, 4) dla wódek gatunkowych naturalnych i naturalnych mieszanych 1,8%, 5) dla wódek półwytrawnych 1,7%, 6) dla wódek półsłodkich 2,0%, 7) dla wódek słodkich, z wyłączeniem wódki "Krupnik", 2,5%, 8) dla wódki gatunkowej "Krupnik" 4,5%, 9) dla likierów 2,8%, 10) dla kremów mlecznych 3,0%, 11) dla kremów jajowych i jajowo-mlecznych 5,0%, 12) dla aperitifów i koktajli 2,5%, 13) dla napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 2,5%, 14) dla kremów śmietankowych do 18% mocy 5,0%, 15) dla gazowanych napojów alkoholowych niskoprocentowych do 18% mocy 4,5%. 2. Ubytki dopuszczalne spirytusu, o których mowa w ust. 1, obejmują straty powstałe w cyklu produkcyjnym niezależnie od ilości oddziałów produkcyjnych i ich lokalizacji, z wyłączeniem ubytków powstałych w czasie magazynowania (leżakowania) i wydawania półproduktów oraz maderyzacji spirytusów surowych. 3. Do ubytków spirytusu w cyklu produkcyjnym zalicza się również: 1) ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych związane z badaniem przebiegu procesu produkcji, 2) ubytki związane z likwidacją nienaprawialnych braków wyrobów spirytusowych. 4. W przypadku nie zakończonego cyklu produkcji wyrobów spirytusowych ustala się niżej wymieniony podział norm dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, przy czym dopuszczalne ubytki powstające w czasie sporządzania zestawu są ustalane od ilości spirytusu zawartego w przekazanym (sprzedanym) wyrobie, a dopuszczalne ubytki powstające w trakcie rozlewu - od ilości spirytusu zawartego w gotowych wyrobach przekazanych do magazynu. Lp.Wyroby spirytusoweSporządzenie zestawu w %Rozlanie zestawu w % 1234 1czyste i spirytus butelkowany0,50,4 2wódki gatunkowe zbożowe0,550,45 3wytrawne stołowe, z wyłączeniem zbożowych1,00,65 4naturalne i naturalne mieszane1,10,7 5półwytrawne1,00,7 6półsłodkie1,20,8 7słodkie, z wyłączeniem wódki "Krupnik"1,51,0 8wódka gatunkowa "Krupnik"3,51,0 9likiery1,81,0 10kremy mleczne1,51,5 11kremy jajowe i jajowo-mleczne2,52,5 12aperitify i koktajle1,51,0 13napoje do 18% mocy1,51,0 14kremy śmietankowe do 18% mocy2,52,5 15gazowane napoje do 18% mocy1,53,0 III.1. Przy maderyzacji spirytusu surowego ubytki dopuszczalne spirytusu ustala się na każdy dzień maderyzacji od objętości pobranego spirytusu 100% w wysokości: 1) w naczyniach metalowych 0,09%, 2) w naczyniach kamionkowych 0,075%. 2. Okres trwania maderyzacji przyjęty do obliczania ubytków wynosi dla spirytusu surowego nie więcej niż: 1) zbożowego 12 tygodni, 2) owocowego 16 tygodni. 3. Ubytki dopuszczalne spirytusu powstałe przy maderyzacji rozlicza się łącznie z ubytkami określonymi w części II w ust. 1. IV.1. Naturalne ubytki powstające w czasie magazynowania spirytusu, liczone w stosunku do objętości 100% spirytusu, nie mogą przekroczyć: 1) w czasie przechowywania - 0,0007% od sumy dziennych pozostałości spirytusu; podstawą obliczenia tej sumy są dzienne stany spirytusu wykazywane w ewidencji magazynowej, 2) przy przyjęciu spirytusu do magazynu: a) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem wagowym - 0,05% od ilości określonej w dokumencie sprawdzenia i przyjęcia, przeliczonej w oparciu o urzędowe tabele alkoholometryczne na jednostki objętościowe; nie dotyczy to przyjęcia przy zastosowaniu wagi zbiornikowej, b) jeżeli przyjęcia dokonano sposobem objętościowym - 0,10% ilości ustalonej w cysternie, w której dostarczono spirytus, c) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej - 0,025% od ilości przyjętej ustalonej w dziale przyjmującym spirytus, 3) przy wydawaniu spirytusu z magazynu: a) 0,09% od ilości wydanej, b) w przypadku przewodowego przemieszczenia spirytusu wewnątrz jednostki gospodarczej - 0,025% od ilości wydanej ustalonej w dziale odbierającym spirytus. 2. Rozliczenia ubytków w magazynie spirytusu dokonuje się, porównując rzeczywisty ubytek wszystkich magazynowanych spirytusów nieskażonych z sumą ubytków, wyliczoną na podstawie norm ustalonych w ust. 1. 3. Przy magazynowaniu spirytusów skażonych stosuje się normy ubytków w wysokości ustalonej w ust. 1, liczone w stosunku do wagi tego spirytusu, oddzielnie dla każdego spirytusu skażonego określonym skażalnikiem. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do gorzelni rolniczych, w których magazynowanie spirytusu odbywa się w systemie "magazynu zamkniętego". V.1. Przy magazynowaniu półproduktów zawierających spirytus (nalewów, soków owocowych konserwowanych spirytusem, spirytusów owocowych lub zestawów wódek gatunkowych) normy ubytków liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach wynoszą: 1) dla półproduktów o mocy do 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych - 0,005%, a w naczyniach metalowych lub innych - 0,0025%, 2) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności do 600 litrów - 0,0115%, a w naczyniach drewnianych i kamionkowych o pojemności ponad 600 litrów - 0,01%, 3) dla półproduktów o mocy powyżej 25% przechowywanych w naczyniach metalowych - 0,0018%. 2. Przy leżakowaniu spirytusów owocowych, winnych, zbożowych lub specjalnych, normy ubytków spirytusu liczone procentowo od sumy dziennych pozostałości wynoszą: 1) w naczyniach drewnianych o pojemności do 600 litrów 0,0115%, 2) w naczyniach o pojemności ponad 600 litrów: - drewnianych 0,01%, - metalowych 0,0018%, 3) przy leżakowaniu whisky 0,03%. 3. Podstawą obliczenia sumy dziennych pozostałości spirytusu zawartego w półproduktach, o których mowa w ust. 1 i 2, są ich dzienne stany wykazywane w ewidencji magazynowej. 4. Przy wydawaniu z naczyń produkcyjnych półproduktów, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się normy ubytków naturalnych, liczone w stosunku do wydanej ilości tych półproduktów w wysokości: 1) dla nalewów na owoce świeże 10%, 2) dla nalewów na owoce suszone 9%, 3) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy do 25% 4%, 4) dla soków owocowych konserwowanych spirytusem (morsów) o mocy od 25% do 70% 4,5%, 5) dla spirytusów owocowych i destylatów 3%. 5. W magazynach półproduktów wódek gatunkowych ogólny ubytek magazynowy spirytusu zawartego we wszelkiego rodzaju półproduktach porównuje się z sumą dopuszczalnych ubytków spirytusu zawartego w tych półproduktach. Wyniki obrachunków przeprowadzonych w magazynach półproduktów nie mogą być kompensowane wynikami obrachunków przeprowadzonych w magazynach spirytusu lub w działach produkcyjnych, z wyjątkiem wypadku magazynowania (przechowywania) półproduktów w pomieszczeniach działów produkcyjnych wódek. VI. Ubytki spirytusu powstałe przy oddzielaniu osadów z półproduktów (opróżnienie naczyń) oraz w wyniku obróbki nowych naczyń drewnianych (ługowanie), a także przy płukaniu naczyń transportowych, jeżeli zostały ustalone w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, uznaje się za dozwolone i rozlicza oddzielnie. VII. Przy magazynowaniu wyrobów spirytusowych w butelkach normy ubytków naturalnych spirytusu z powodu stłuczki liczone procentowo od objętości spirytusu 100% zawartego w wyrobach gotowych wydanych z magazynu ustala się w wysokości nie wyższej niż 0,07%. Rozliczenia ubytków spirytusu z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne. VIII. Ubytki spirytusu, których normy ustalono w częściach I, II, III, IV i V, rozlicza się narastająco za okresy roczne. IX.1. Przy przewozie spirytusu oraz wyrobów spirytusowych i ich półproduktów naturalny ubytek liczony w stosunku do wysłanej objętości spirytusu 100% nie może przekroczyć: 1) w cysternach samochodowych 0,10%, 2) w cysternach kolejowych 0,01% za każdy dzień przewozu, 3) w innych naczyniach transportowych 0,04% za każdy dzień przewozu, przy czym dzień wysłania i dzień przyjęcia przesyłki liczy się jako jeden dzień przewozu spirytusu. 2. W przypadku przelewu spirytusu do innych naczyń podczas jego transportu naturalny ubytek nie może przekroczyć 0,15% ilości przelanej, przy czym pierwszy i ostatni dzień przewozu spirytusu w tych samych naczyniach transportowych liczy się jako jeden dzień. 3. Normy dozwolonych ubytków ustalone w ust. 1 powiększa się o: 1) 0,09 pkt - gdy pomiar wysłanego spirytusu dokonany był w zbiorniku dostawcy, 2) 0,25 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w cysternie, 3) 0,35 pkt - gdy pomiar spirytusu dokonany był w zbiorniku odbiorcy, a spirytus dostarczono w innych niż cysterna naczyniach. 4. Jeżeli przy odbiorze przesyłki spirytusu, dokonywanym przy udziale pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, zostanie stwierdzone, że naczynia ze spirytusem nie zostały uszkodzone, a nałożone przy wysyłce spirytusu przez pracownika szczególnego nadzoru podatkowego urzędowe zabezpieczenia nie zostały naruszone, to ubytek spirytusu przekraczający normy ustalone w ust. 1, 2 i 3 nie uważa się za nadmierny. X. Normy dopuszczalnych ubytków spirytusu i wyrobów spirytusowych w czasie ich zużycia do wytwarzania towarów innych niż wyroby przemysłu spirytusowego oraz normy dopuszczalnych ubytków spirytusu występujących w czasie oczyszczania (regeneracji) spirytusów odpadowych ustalają dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej. Załącznik nr 2 NORMY MAKSYMALNE DOPUSZCZALNYCH UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU PIWA I.1. Normy dopuszczalne ubytków powstających w czasie produkcji piwa wynoszą: Piwo o zawartości ekstraktu w brzeczce podstawowej (% wag.)Dopuszczalne ubytki ogółem % brzeczki gorącej do 15,020 powyżej 15,022 2. Normy dopuszczalnych ubytków, o których mowa w ust. 1, dzieli się na poszczególne fazy produkcyjne, właściwe dla browaru: warzelnia, fermentacja i leżakownia lub tankofermentory oraz rozlew, odrębnie dla każdego rodzaju piwa, z określeniem wskaźników procentowych rozlewu piwa do różnych naczyń transportowych. 3. W przypadku schładzania brzeczki gorącej za pomocą tacy dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, nie więcej jednak niż o 3 pkt. 4. W przypadku pasteryzacji piwa w butelkach w browarze o rocznej produkcji do 20 tys. hl piwa dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1, jednak nie więcej niż o 3 pkt. 5. Jeżeli w trakcie obrachunku miesięcznego zostanie stwierdzone, iż faktyczne wskaźniki procentowe rozlewu do butelek i beczek (lub innych pojemników) różnią się od przyjętych przy ustaleniu norm dopuszczalnych ubytków ogółem więcej niż o 5 pkt, podatnik dokonuje, za okres objęty obrachunkiem, korekty miesięcznych obrotów w ewidencji piwa gotowego, uwzględniając normy ubytków ustalonych przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej przy rozlewie do różnych rodzajów naczyń. 6. W przypadku sprzedaży brzeczki gorącej lub piwa będącego w toku produkcji ustalenie normy dopuszczalnego ubytku następuje poprzez odniesienie ubytków (zaników) fazowych do odpowiednich etapów produkcji przebytych u sprzedającego. 7. Do ubytków powstających w czasie produkcji piwa zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą produkcji i oceną wyrobów gotowych. II.1. Dopuszczalne ubytki powstające przy magazynowaniu piwa w butelkach lub puszkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,02% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu strat magazynowych dokonuje się za okresy kwartalne. 2. Dopuszczalne ubytki powstające w czasie przewozu transportem samochodowym piwa w butelkach ustala się w wysokości nie większej niż 0,04% ilości piwa pobranego do przewozu ustalonej na podstawie spisu przewozowego. Ubytki te są rozliczane odrębnie dla każdej przesyłki piwa i przysługują tylko w przypadku, gdy cena piwa została ustalona loco magazyn odbiorcy, a przewóz odbywa się transportem własnym jednostki. III.1. Dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu piwa cysternami: Czynności powodujące powstanie ubytkuJednostka miaryUbytki w %Podstawa odniesienia 1) załadunekdm30,30ilość nadana 2) wyładunekdm30,30ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym 3) wyładunekdm30,50ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy 4) transportdm30,20ilość nadana 1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy, 2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki piwa nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym; ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością piwa określoną w dokumencie przewozu a ilością tego piwa określoną w dokumencie przyjęcia, 3) normy ubytków ustalone w tabeli stosuje się niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu. 2. W razie konieczności przelania piwa podczas przewozu dopuszczalny ubytek nie może przekroczyć 0,3% ilości przelanej. Załącznik nr 3 NORMY MAKSYMALNE UBYTKÓW (NIEDOBORÓW) POWSTAJĄCYCH W CZASIE PRODUKCJI, PRZEROBU, MAGAZYNOWANIA I PRZEWOZU WYROBÓW WINIARSKICH I. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji wyrobów winiarskich: 1. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków powstających w czasie produkcji wyrobów winiarskich wynoszą (w procentach): Faza produkcjiWina gronoweNapoje fermentowane miody pitnepozostałe napoje fermentowane trójniak, czwórniakdwójniakpółtorak I3,03,55,05,53,0 II4,04,05,55,53,5 2. I faza obejmuje cykl produkcyjny od sporządzenia nastawu do zakończenia procesu fermentacji i przekazania napoju na leżakownię. II faza obejmuje cykl produkcyjny od chwili przyjęcia napoju do leżakowni do zakończenia wszystkich czynności produkcyjnych i napełnienia opakowań jednostkowych. 3. Wysokość ubytków należy obliczać w procentach: 1) w I fazie od ilości nastawów obciągniętych i przekazanych do II fazy w okresie obrachunkowym bez względu na to, w jakim okresie nastawy zostały sporządzone, z tym że objętość wina w okresie fermentacji burzliwej może być maksymalnie o 3% większa od objętości ustalonej w nastawie, 2) w II fazie od ilości otrzymanego napoju po zakończeniu fermentacji głównej, przyjętego do leżakowni, oraz od zwiększających objętość dodatków, 3) w przypadku stosowania dodatkowych procesów lub operacji technologicznych wymienionych w części II - od ilości napoju wziętego do dalszego przerobu. 4. Każda z faz procesu produkcyjnego podlega odrębnemu rozliczeniu, przy czym nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednej fazie nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w drugiej fazie. Nie wykorzystane dozwolone ubytki lub stwierdzone nadwyżki w jednym rodzaju wina gronowego lub napoju fermentowanego nie mogą być wykorzystane na pokrycie nadmiernych ubytków w innym rodzaju. Dozwolone ubytki nie wykorzystane w roku obrachunkowym są przenoszone na następny rok w rzeczywistej wysokości, jednakże nie wyższej od wysokości dopuszczalnych ubytków obliczonych od równocześnie przenoszonych ilości napojów. 5. Przy produkcji win owocowych, napojów winopodobnych lub napojów niskoalkoholowych z moszczu świeżego (nie magazynowanego) dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć normy ubytków ustalone w ust. 1 w I fazie produkcji, nie więcej jednak niż o 0,8 pkt. 6. W przypadku stosowania uzupełniających procesów lub operacji technologicznych dopuszczalne ubytki ustalone w ust. 1 dla II fazy podwyższa się: 1) przy maderyzacji o 1 pkt, 2) przy gazowaniu o 2 pkt, od ilości wyrobów winiarskich wziętej do tych operacji. 7. Przy ponownym przerobie wyrobów winiarskich, zwróconych z handlu lub z magazynu wyrobów gotowych, ustala się maksymalne dopuszczalne ubytki w wysokości 2% ilości przyjętej do przerobu. 8. Przy sprzedaży (wysyłce) wyrobów winiarskich luzem na zasadzie pisemnych uzgodnień między zainteresowanymi podatnikami następuje podział ubytków II fazy w zależności od zaawansowania procesu technologicznego u sprzedawcy. 9. Przepis ust. 8 stosuje się również przy przerobie własnych wyrobów winiarskich. 10. Do ubytków powstających przy produkcji wyrobów winiarskich zalicza się również ubytki powstałe w laboratoriach zakładowych, związane z kontrolą przebiegu produkcji i oceną wyrobów gotowych. II. Normy maksymalnych dopuszczalnych ubytków przy przerobie wyrobów winiarskich pochodzących z zakupu. 1. Przy wykonaniu niżej wymienionych operacji technicznych i technologicznych dopuszcza się straty w wysokości: 1) przy mieszaniu przez przepompowanie 0,10%, 2) przy filtracji przez kartony filtracyjne lub ziemię okrzemową 0,32%, 3) przy wirowaniu 0,80%, 4) przy ususzce w naczyniach drewnianych (miesięczne) 0,12%, 5) przy rozlewie win do butelek: a) na zimno 0,50%, b) na gorąco 0,70%, 6) przy wychładzaniu 0,85%, 7) przy klarowaniu win: a) bentonitem 0,80%, b) odbarwianiu (węgiel aktywowany) 1,00% c) żelazocyjankiem potasu i innymi środkami 0,90%, 8) przy pasteryzacji 0,25%, 9) przy przerobie (kupażu, dosłodzeniu, wzmocnieniu itp.) 0,40%, 10) przy zdjęciu znad osadu 0,15%, 11) przy gazowaniu 2,00%. 2. Przy rozlewie wyrobów winiarskich gazowanych i musujących dyrektor urzędu kontroli skarbowej może podwyższyć ubytki ustalone w ust. 1 pkt 5, nie więcej jednak niż o 0,5 pkt. 3. Suma ubytków powstałych w wyniku wykonywania operacji technicznych i technologicznych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać odpowiednich norm ustalonych dla II fazy produkcji. Przepis części I ust. 5 stosuje się odpowiednio. III. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające podczas przewozu wyrobów winiarskich cysternami. Czynności powodujące powstanie ubytkuJednostka miaryUbytki w %Podstawa odniesienia 1) załadunekdm30,30ilość nadana 2) wyładunekdm30,30ilość ustalona w legalizowanym naczyniu transportowym 3) wyładunekdm30,50ilość przyjęta w zbiorniku odbiorcy 4) transportdm30,20ilość nadana 1) norma ubytku naturalnego z tytułu załadunku (poz. 1 tabeli) przysługuje nadawcy, jeżeli pomiar ilości nadanej został dokonany w naczyniu służącym do transportu, 2) normę ubytku naturalnego z tytułu wyładunku (poz. 3 tabeli) stosuje się wówczas, gdy podczas przyjęcia przesyłki napoju winnego nie można ustalić jego ilości w naczyniu transportowym. Ubytek dopuszczalny obliczony na podstawie tej normy należy porównać z różnicą między ilością napoju winnego określoną w dokumencie przewozu a ilością tego napoju określoną w dokumencie przyjęcia, 3) zasadę określoną w pkt 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wyładunku napojów winnych przewożonych transportem kolejowym, 4) normy ubytków ustalone w tabeli obowiązują niezależnie od pory roku, odległości i czasu przewozu. IV. Maksymalne dopuszczalne ubytki powstające w czasie magazynowania wyrobów winiarskich w butelkach (stłuczka magazynowa) ustala się w wysokości nie większej niż 0,03% ilości wydanej z magazynu. Rozliczenia ubytków z powodu stłuczki dokonuje się za okresy kwartalne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW I MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 28 grudnia 1999 r. w sprawie sposobu poboru przez notariuszy podatku od spadków i darowizn, prowadzenia rejestru podatku oraz trybu wykonywania przez notariuszy czynności związanych z poborem podatku. (Dz. U. Nr 111, poz. 1289) Na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób poboru przez notariuszy podatku od spadków i darowizn od sporządzonych przez nich aktów darowizny oraz od pism stwierdzających darowiznę, przedstawionych im w celu dokonania czynności notarialnej, 2) prowadzenie rejestru podatku, 3) tryb wykonywania przez notariuszy czynności związanych z poborem podatku. § 2. Podatek, o którym mowa w § 1, notariusze wpłacają na rachunek urzędu skarbowego, na którego obszarze działania ma siedzibę kancelaria notarialna, zwanego dalej "urzędem". § 3. 1. Notariusz określa w treści sporządzonych aktów bądź poświadczeń i na odpisach wydawanych stronom podstawę i sposób obliczenia podatku, wyszczególniając przedmiot darowizny, jej wartość, grupę podatkową wynikającą z osobistego stosunku łączącego obdarowanego z darczyńcą, kwotę podatku pobranego bądź podstawę prawną niepobrania podatku. 2. Jeżeli przedmiotem darowizny jest prawo majątkowe polegające na obowiązku świadczenia na rzecz nabywcy, a wartość tego świadczenia nie może być przy sporządzaniu aktu lub poświadczeniu dokumentu ustalona, notariusz nie oblicza i nie pobiera podatku, lecz jest obowiązany przesłać urzędowi odpis sporządzonego lub poświadczonego dokumentu w terminie dwóch tygodni od dnia dokonania czynności. § 4. 1. Notariusz sporządzający akt darowizny jest obowiązany: 1) pouczyć strony o skutkach przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym w razie zatajenia lub podania niezgodnie z rzeczywistością danych mogących mieć wpływ na ustalenie podatku i jego wysokość, 2) pouczyć strony o przysługującym urzędowi prawie podwyższenia wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych, jeżeli wartość podana przez strony nie odpowiada wartości rynkowej. 2. O pouczeniu stron oraz udzielonych wyjaśnieniach notariusz sporządza wzmiankę w akcie. § 5. 1. Notariusz może sporządzić akt lub dokonać czynności notarialnej bez pobrania podatku: 1) po przedstawieniu zaświadczenia stwierdzającego uiszczenie należnego podatku, 2) za uprzednią zgodą urzędu na sporządzenie aktu lub dokonanie czynności notarialnej bez obowiązku pobrania podatku; w tym wypadku notariusz jest obowiązany przesłać odpis aktu lub pisma w terminie dwutygodniowym urzędowi, który wydał zgodę. 2. Jeżeli urząd wyraził zgodę na pobranie tylko części należnego podatku przy sporządzaniu aktu lub dokonywaniu czynności notarialnej, notariusz uzależni sporządzenie aktu lub dokonanie czynności urzędowej od uiszczenia odpowiedniej części podatku. 3. Stwierdzenie o uiszczeniu podatku notariusz zamieszcza w treści aktu notarialnego, a w razie przedstawienia mu pisma w celu dokonania czynności notarialnej - w treści poświadczenia. Jeżeli notariusz nie pobiera podatku, obowiązany jest podać podstawę prawną zwolnienia od podatku bądź też powołać pismo urzędu wyrażającego zgodę na jego niepobranie. § 6. Notariusz jest obowiązany prowadzić rejestr podatku od spadków i darowizn na każdy rok. Rejestr powinien zawierać: liczbę porządkową, datę darowizny, imiona, nazwiska i adresy stron umowy, określenie przedmiotu darowizny i jego wartość, grupę podatkową, kwotę pobranego podatku lub podstawę prawną niepobrania podatku i uwagi. § 7. 1. Notariusz jest obowiązany: 1) podsumować w rejestrze kwoty pobranego podatku w okresach dokonywania wpłat, 2) wypełniać i przesyłać deklarację o wysokości pobranego podatku oraz o wysokości podatku przekazywanego na rachunek urzędu, 3) dokonywać wpłat pobranego podatku do dnia 20 każdego miesiąca, jeżeli chodzi o kwoty pobrane od dnia 1 do 15 tego miesiąca, oraz do 5 dnia następnego miesiąca, jeżeli chodzi o kwoty podatku pobrane od dnia 16 do końca miesiąca, 4) odnotować w rejestrze w rubryce "uwagi" kwotę wpłaconego podatku, datę wpłaty i okres, którego wpłata dotyczy, 5) przesyłać urzędowi odpis rejestru podatku od spadków i darowizn za każdy ubiegły miesiąc w terminie do dnia 7 następnego miesiąca. 2. Rejestry podatku od spadków i darowizn oraz dowody wpłaty należy przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku, w którym rejestr założono. § 8. 1. Rejestr podatku może być zastąpiony przez repertorium A przewidziane przepisami o prowadzeniu ksiąg notarialnych i przekazywaniu na przechowywanie dokumentów. 2. Przepisy rozporządzenia dotyczące rejestru podatku od spadków i darowizn stosuje się odpowiednio do repertorium zastępującego rejestr. § 9. Traci moc zarządzenie Ministrów Finansów i Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 1984 r. w sprawie poboru przez notariuszy podatku od spadków i darowizn (Monitor Polski Nr 6, poz. 49 i z 1994 r. Nr 65, poz. 584). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. (Dz. U. Nr 111, poz. 1290) Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz towarów wymienionych w załącznikach nr 1, 3, 5 i 6 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100) w układzie odpowiadającym Polskiej Scalonej Nomenklaturze Towarowej Handlu Zagranicznego, w brzmieniu ustalonym w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia. § 2. Zmiana Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego po dniu 31 grudnia 1999 r. nie powoduje zmian w wysokości opodatkowania podatkiem od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Miller Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1999 r. (poz. 1290) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW, KTÓRYCH PRZYWÓZ Z ZAGRANICY JEST ZWOLNIONY OD PODATKU PozycjaKod PCNWyszczególnienie 10101Konie żywe, osły, muły i osłomuły 20102Bydło żywe 30103Trzoda chlewna żywa 40104Owce i kozy żywe 50105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki 60106 00Pozostałe zwierzęta żywe 70201Mięso wołowe świeże lub chłodzone 80202Mięso wołowe mrożone 90203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone 100204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożone 110205 00Mięso końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone 120206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone 130207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji 0105, świeże, chłodzone lub mrożone 140208Pozostałe mięso i podroby jadalne, świeże, chłodzone lub mrożone 150209 00Tłuszcz wieprzowy bez chudego mięsa oraz tłuszcz drobiowy nie wytapiane lub inaczej wyekstrahowane, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 160210 19 51 0- - - - - - Bez kości 170210 19 81 0- - - - - - Bez kości 180210 90 71 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie i kacze, solone lub w solance 190210 90 79 0- - - - - Pozostałe 200210 90 80 0- - - - Pozostałe 210210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów 220301Ryby żywe 230302Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji 0304 240303Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji 0304 250304Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi: 260305 10 00 0- Mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi 27* 0305 20 00 0- Wątróbki, ikra i mlecze, suszone, wędzone, solone lub w solance1 28* 0305 30 11 0- - - Z dorsza z gatunku Gadus macrocephalus1 29* 0305 30 19 0- - - Pozostałe1 300305 30 30 0- - Z łososia z Pacyfiku ( Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), z łososia atlantyckiego (Salmo salar) i z łososia z Dunaju (Hucho hucho), solonego lub w solance 310305 30 50 0- - Z halibuta mniejszego lub grenlandzkiego (Reinhardtius hippoglossoides), solonego lub w solance 32* 0305 30 90 0- - Pozostałe1 330305 41 00 0- - Łosoś z Pacyfiku ( Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hucho) 340305 42 00 0- - Śledzie (Clupea harengus, clupea pallasii) 350305 49- - Pozostałe 36* 0305 51 90 0- - - Suszony, solony1 37ex* 0305 59- - Pozostałe1 - z wyłączeniem PCN 0305 59 11 0 380305 61 00 0- - Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii) 390305 62 00 0- - Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) 400305 63 00 0- - Sardele (Engraulis spp.) 410305 69- - Pozostałe 420306Skorupiaki w skorupach lub bez, żywe, świeże, chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; skorupiaki w skorupach, gotowane na parze lub w wodzie, nawet chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; mączki, grysiki i granulki ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi 430307Mięczaki w skorupach lub bez, żywe, świeże, chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; wodne bezkręgowce inne niż skorupiaki i mięczaki, żywe, świeże, chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; mączki, grysiki i granulki z wodnych bezkręgowców innych niż skorupiaki, nadające się do spożycia przez ludzi 440401Mleko i śmietana, nie zagęszczone ani nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego 450407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane 460408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego 470409 00 00 0Miód naturalny 480502Szczecina i sierść świń lub dzików; sierść borsuka i inna sierść do wyrobu szczotek i pędzli; odpadki takiej szczeciny lub sierści 490503 00 00 0Włosie końskie i odpadki z niego, nawet w postaci warstwy na nośniku lub bez nośnika 500504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone 510505Skóry i inne części ptaków z ich piórami lub puchem, pióra i części piór (nawet darte) oraz puch, nie bardziej obrobione niż oczyszczone, zdezynfekowane lub zakonserwowane; proszek i odpadki z piór lub części piór 520506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane, (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów 530507Kość słoniowa, skorupy żółwiowe, fiszbiny i frędzle, rogi, rogi jelenie, kopyta, paznokcie, szpony, pazury i dzioby, nie obrobione lub wstępnie przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu; proszek i odpadki tych produktów 540508 00 00 0Koral i podobne materiały, nie obrobione lub wstępnie przygotowane, lecz nie obrobione inaczej; skorupy mięczaków, skorupiaków lub szkarłupni i kości sepii, nie obrobione lub wstępnie przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu, proszek i ich odpadki 550509 00Gąbki naturalne pochodzenia zwierzęcego 560510 00 00 0Ambra szara, strój bobrowy, cybet i piżmo; kantarydyna, żółć nawet suszona; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane do przygotowania produktów farmaceutycznych, świeże, chłodzone, mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane 570511Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; martwe zwierzęta objęte działami 1 lub 3, nie nadające się do spożycia przez ludzi 580601Bulwy, korzenie bulwiaste, cebulki, łodygi podziemne i kłącza w stanie uśpienia roślin, wegetacji lub kwitnienia; rośliny cykorii i jej korzenie inne niż objęte pozycją 1212 590602Pozostałe rośliny żywe (łącznie z ich korzeniami), sadzonki i zrazy; grzybnia 600603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane 610604Liście, gałęzie i inne części roślin, bez kwiatów lub pączków kwiatowych oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane 620701Ziemniaki, świeże lub chłodzone 630702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone 640703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone 650704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone 660705Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub chłodzone 670706Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub chłodzone 680707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone 690708Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone 70ex 0709Inne warzywa świeże lub chłodzone - z wyłączeniem PCN 0709 52 00 0, 0709 60 91 0, 0709 60 95 0, 0709 60 99 0 i 0709 90 39 0 710711 20- Oliwki 72ex 0713Suszone warzywa strączkowe, łuskane, ze skórką lub bez albo dzielone - z wyłączeniem PCN 0713 20 00 0 Maranta, salep i podobne korzenie i bulwy o dużej zawartości skrobi: 730714 90 90 0- - Pozostałe Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane: 740802 21 00 0- - W łupinie 750802 22 00 0- - Bez łupiny 760802 31 00 0- - W łupinie 770802 32 00 0- - Bez łupiny Winogrona: 780806 10- Świeże 79ex 0807Melony (łącznie z arbuzami) i papaje, świeże - z wyłączeniem PCN 0807 20 00 0 800808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże 810809Morele, wiśnie, brzoskwinie (łącznie z nektarynami), śliwki i owoce tarniny, świeże 82ex 0810Pozostałe owoce, świeże - z wyłączeniem PCN 0810 50 00 0 Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub rodzaju Pimenta: 830904 11 10 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów 840904 20 35 0- - - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów Gałka muszkatołowa: 850908 10 10 0- - Nie rozgniatana ani nie mielona, do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów 86ex 0909Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu i kminku; jagody jałowca - z wyłączeniem PCN 0909 30 90 0, 0909 40 90 0 i 0909 50 90 0 870910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki 881001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin) 891002 00 00 0Żyto 901003 00Jęczmień 911004 00 00 0Owies 921005Kukurydza (ziarna) 931006 10- Ryż nie łuskany 941007 00Ziarno sorgo 951008Nasiona gryki, prosa i mozgi kanaryjskiej; pozostałe zboża 961201 00Ziarno soi, nawet łamane 971203 00 00 0Kopra 981204 00Ziarno lnu, nawet łamane 991205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane 1001206 00Ziarno słonecznika, nawet łamane 101ex 1207Inne ziarna i owoce oleiste, nawet łamane - z wyłączeniem PCN 1207 92 90 0 Mąka i grysiki z nasion lub owoców oleistych, inne niż z gorczycy: 1021208 10 00 0- Z soi 1031209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne 1041210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani nie w formie granulek 105ex 1211Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane - z wyłączeniem PCN 1211 90 95 0 Burak cukrowy i trzcina cukrowa, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, mielone lub nie; pestki i jądra owoców oraz inne produkty roślinne używane głównie do spożycia przez ludzi, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1061212 91- - Burak cukrowy 1071212 92 00 0- - Trzcina cukrowa 1081212 99- - Pozostałe 1091213 00 00 0Słoma i plewy zbóż, nie preparowane, nawet siekane, mielone, prasowane lub w formie granulek 1101214Brukiew, buraki pastewne, korzenie pastewne, siano, lucerna, koniczyna, esparceta, kapusta pastewna, łubin, wyka i podobne produkty pastewne, nawet granulowane 1111301Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy) Soki i ekstrakty roślinne: 1121302 19 91 0- - - - Lecznicze 1131302 19 99 0- - - - Pozostałe 114ex 1401Materiały roślinne używane głównie do wyplatania (na przykład bambus, trzcinopalmy, trzciny, sitowie, łoziny, rafia, słoma zbożowa czyszczona, bielona lub barwiona i łyko lipowe) - z wyłączeniem PCN 1401 90 00 0 1151402Materiały roślinne używane głównie do wyściełania i wypychania, (na przykład kapok, włosie roślinne, trawa morska), nawet jako warstwa z materiałem podkładowym lub bez 1161403Materiały roślinne używane głównie do produkcji szczotek i mioteł, (na przykład sorgo, piassawa, perz i korzeń ryżowy), również w kłębkach lub wiązkach 117ex 1404Produkty roślinne gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone - z wyłączeniem PCN 1404 20 00 0 Produkty roślinne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1181404 90 00 0- Pozostałe 1191501 00Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż tłuszcze z pozycji 0209 lub 1503 1201502 00Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji 1503 Stearyna smalcowa, olej smalcowy, oleostearyna, oleina i olej łojowy, nie emulgowane, nie zmieszane lub nie przygotowane inaczej: 1211503 00 11 0- - Do zastosowań przemysłowych 1221503 00 30 0- Olej łojowy do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: 1231504 10- Trany rybie i ich frakcje 1241504 20- Tłuszcze, oleje i ich frakcje, z ryb, inne niż trany 125* 1504 30 10 0- - Frakcje stałe2 1261504 30 90 0- - Pozostałe 1271506 00 00 0Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie 1281516 10- Tłuszcze i oleje zwierzęce i ich frakcje Wosk pszczeli i inne woski owadzie, nawet rafinowane lub barwione: 1291521 90 91 0- - - Surowe 1301521 90 99 0- - - Pozostałe Roślinne materiały, odpady, pozostałości i produkty uboczne, w postaci granulek lub nie, używane do karmienia zwierząt, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1312308 90 90 0- - Pozostałe Produkty używane do karmienia zwierząt: 1322309 90 10 0- - Roztwory z ryb lub ssaków morskich 1332401 10- Tytoń nie odżyłowany Albumina jaja: 1343502 11 90 0- - - Pozostała 1353502 19 90 0- - - Pozostała Rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie, (np. złącza, kolanka, kołnierze) z tworzyw sztucznych: 1363917 10 10 0- - Z utwardzonych białek 1374001 10 00 0- Naturalny lateks kauczukowy, nawet wstępnie wulkanizowany 1384001 30 00 0- Balata, gutaperka, guayule, chicle i podobne żywice naturalne 1394102Surowe skóry owcze lub jagnięce (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej zakonserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub z wełną oprócz wyłączonych zgodnie z uwagą 1 ( c ) do działu 41 Pozostałe surowe skóry i skórki (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej zakonserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub odwłosione, oprócz wyłączonych zgodnie z uwagami 1 ( b ) lub 1 ( c ) do działu 41: 1404103 90 00 0- Pozostałe 141ex 4301Surowe skóry futerkowe (włącznie z łbami, ogonami, łapami i innymi częściami lub kawałki nadające się do wykorzystania w kuśnierstwie) z wyjątkiem skór i skórek z pozycji 4101, 4102 lub 4103 - z wyłączeniem PCN 4301 90 00 0 142ex 4401Drewno opałowe w postaci polan, okrąglaków, gałęzi, wiązek, szczap lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórów i kawałków; trociny, odpady i ścinki drewniane, polana, nawet aglomerowane w brykiety lub w podobne formy - z wyłączeniem PCN 4401 30 10 0 1434403Drewno surowe okorowane lub nie, również zgrubnie obrobione 1444404Obręcze drewniane; pale rozszczepione; tyczki, żerdzie, paliki kołki o zaostrzonym końcu nieprzetarte wzdłużnie; drewno obrobione, ale nie toczone, wygięte lub w inny sposób obrobione, nadające się do wyrobu lasek, parasoli, rękojeści do narzędzi i podobnych; wióry itp. 1454501 10 00 0- Korek naturalny surowy 1465001 00 00 0Kokony jedwabników nadające się do motania 1475101 11 00- - Wełna strzyżona Cienka sierść zwierzęca, z wyjątkiem zgrzebnej lub czesanej: 1485102 10 10 0- - Królika angorskiego 1495102 10 50 0- - Wielbłąda, jaka, kóz angorskich, tybetańskich, kaszmirskich lub podobnych 1505301 10 00 0- Len surowy lub roszony 1515301 30 10 0- - Pakuły 1525302Konopie siewne (Cannabis sativa L.), surowe lub przerobione, ale nie przędzione; odpady i pakuły konopii siewnych (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 1535303Juta i inne łykowe włókna przędne (z wyłączeniem lnu, konopii i ramii), surowe lub przerobione, lecz nie przędzione; pakuły i odpady z nich (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 1545304Sizal i inne włókna przędne z rodzaju "Agave", surowe lub przerobione, ale nie przędzione; pakuły i odpady z nich (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 1555305Włókno kokosowe, manila (konopie manilskie lub "Musa textilis Nee"), ramia i roślinne włókna tekstylne gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, surowe lub przerobione, ale nie przędzione; pakuły, wyczeski i odpady tych włókien (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 156* 9603 10 00 0- Miotły i szczotki wykonane ze związanych razem gałęzi lub innych materiałów pochodzenia roślinnego, z uchwytami lub bez3 ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że dana pozycja dotyczy tylko towaru określonego nazwą w kolumnie Wyszczególnienie. Objaśnienia do podpozycji oznaczonych symbolem* umieszczonym w kolumnie Kod PCN. 1 Dotyczy tylko ryb solonych lub w solance. 2 Nie dotyczy tranu wielorybiego i oleju olbrotowego. 3 Dotyczy tylko mioteł. Załącznik nr 2 WYKAZ TOWARÓW, KTÓRYCH PRZYWÓZ Z ZAGRANICY JEST OBJĘTY STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 7% PozycjaKod PCNWyszczególnienie 1ex 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów - z wyłączeniem PCN 0210 19 51 0, 0210 19 81 0, 0210 90 71 0, 0210 90 79 0, 0210 90 80 0 i 0210 90 90 0 20402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego 30403Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao 40404Serwatka, nawet zagęszczona, lub zawierająca dodatek cukru albo innego środka słodzącego; produkty składające się ze składników naturalnego mleka zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone 50405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu 60406Sery i twarogi 70410 00 00 0Jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Inne warzywa, świeże lub chłodzone: 80709 52 00 0- - Trufle 90709 60 91 0- - - Z rodzaju Capsicum do produkcji pieprzu tureckiego lub barwników oleożywicznych Capsicum 100709 60 99 0- - - Pozostałe 110709 90 39 0- - - Pozostałe 120710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone 13ex 0711Warzywa zakonserwowane tymczasowo, (na przykład w gazowym dwutlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia - z wyłączeniem PCN 0711 20 10 0 i 0711 20 90 0 140712Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nie przetworzone 150713 20 00 0- Cieciorka (ciecierzyca) Maniok, maranta, salep, karczochy jerozolimskie, słodkie ziemniaki i podobne korzenie i bulwy o dużej zawartości skrobi i inuliny, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, w plastrach lub nie, w postaci grudek lub nie; rdzeń sagowca: 160714 10 10 0- - Granulki z mąki lub grysiku 170714 10 99 0- - - Pozostały 180714 20 90 0- - Pozostałe 190714 90 19 0- - - Pozostałe Orzechy kokosowe: 200801 11 00 0- - Wysuszone Banany łącznie z plantanami: 210803 00 90 0- Suszone Figi: 220804 20 90 0- - Suszone 230811Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego 240812Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo, (na przykład gazowym dwutlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia 250813Owoce suszone, inne niż z pozycji od 0801 do 0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem 260814 00 00 0Skórki owoców cytrusowych i melonów (łącznie z arbuzami), świeże, mrożone, suszone lub zakonserwowane tymczasowo w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących 27ex 1006Ryż - z wyłączeniem PCN 1006 10 10 0, 1006 10 21 0, 1006 10 23 0, 1006 10 25 0, 1006 10 27 0, 1006 10 92 0, 1006 10 94 0, 1006 10 96 0 i 1006 10 98 0 281101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna 291102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą 301103Kasze, grysiki i granulki zbożowe 31ex 1104Ziarna zbóż obrobione w inny sposób, (na przykład łuszczone, miażdżone, płatkowane, perełkowane, śrutowane lub krojone) z wyjątkiem ryżu objętego pozycją 1006; zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone - z wyłączeniem PCN 1104 21 99 0, 1104 22 98 0 i 1104 23 99 0 321105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane 331106Mąka, grysik i puder z suszonych roślin strączkowych objętych pozycją 0713, z sago, korzeni lub bulw objętych pozycją 0714 lub produktów objętych Działem 8 341108Skrobie; inulina 351109 00 00 0Gluten pszenny, suszony lub nie 36ex 1208Mąka i grysiki z nasion lub owoców oleistych, inne niż z gorczycy - z wyłączeniem PCN 1208 10 00 0 Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane: 371211 90 95 0- - Pozostałe 381212 30 00 0- Pestki i jądra pestek moreli, brzoskwiń i śliwek Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektyny; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 391302 11 00 0- - Opium 401302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany 411302 31 00 0- - Agar-agar 421302 32- - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z chleba świętojańskiego, nasion chleba świętojańskiego lub z nasion rośliny guar 431302 39 00 0- - Pozostałe 44ex 1505Tłuszcz z wełny oraz substancje tłuszczowe otrzymane z niego (łącznie z lanoliną) - z wyjątkiem PCN 1505 10 00 0 45ex 1507Olej sojowy i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem PCN 1507 90 10 0 46ex 1508Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem PCN 1508 10 10 0 i 1508 90 10 0 471509Oliwa i jej frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie 481510 00Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie, łącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją 1509 49ex 1511Olej palmowy i jego frakcje, rafinowany lub nie, ale nie modyfikowany chemicznie - z wyłączeniem PCN 1511 10 10 0 i 1511 90 91 0 50ex 1512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem PCN 1512 11 10 0, 1512 19 10 0, 1512 19 99 1, 1512 19 99 9, 1512 21 10 0 i 1512 29 10 0 51ex 1513Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych, olej babassu oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem 1513 11 10 0, 1513 19 30 0, 1513 21 11 0, 1513 21 19 0 i 1513 29 30 0 52ex 1514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem PCN 1514 10 10 0 i 1514 90 10 0 53ex 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie - z wyłączeniem PCN 1515 19 10 0, 1515 21 10 0, 1515 29 10 0, 1515 30 10 0, 1515 50 11 0, 1515 50 91 0, 1515 90 21 0, 1515 90 31 0, 1515 90 40 0 i 1515 90 60 0 54ex 1516Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone - z wyłączeniem PCN 1516 10 10 0 i 1516 10 90 0 551517Margaryna; jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji 1516 56ex 1518 00Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone - z wyłączeniem PCN 1518 00 31 0 i 1518 00 39 0 571520 00 00 0Gliceryna surowa, wody glicerynowe i ługi glicerynowe 58ex 1522 00Degras; pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych oraz wosków zwierzęcych lub roślinnych - z wyłączeniem PCN 1522 00 10 0 591601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty 60ex 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew - z wyłączeniem PCN 1602 32 11 0, 1602 32 19 0, 1602 32 30 0, 1602 32 90 0 i 1602 90 41 0 611603 00Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych 621604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej 631605Skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne, przetworzone lub konserwowane 64ex 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej - z wyłączeniem PCN 1701 91 00 0 651702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel 661703Melasy powstałe z ekstrakcji lub rafinacji cukru 671704 90 55 0- - - Pastylki od bólu gardła i od kaszlu 681802 00 00 0Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 691806 90 70 0- - Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów 701806 90 90 0- - Pozostałe 711901 10 00 0- Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej 721901 20 00 0- Mieszaniny i ciasta do wytworzenia wyrobów piekarniczych z pozycji 1905 73ex 1902Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, riavioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie - z wyłączeniem PCN 1902 30 10 0 i 1902 40 10 0 741903 00 00 0Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach 75ex 1904Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych, (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone - z wyłączeniem PCN 1904 20 91 0, 1904 20 95 0 i 1904 20 99 0 761905 10 00 0- Chleb chrupki 771905 90 10 0- - Mace 781905 90 20 0- - Opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty 791905 90 30 0- - - Chleb, bułki nie zawierające dodatku miodu, jajek, sera lub owoców, a zawierające w suchej masie nie więcej niż 5% cukru i nie więcej niż 5% tłuszczu 802001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego 812002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego 82ex 2003Grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego - z wyłączeniem PCN 2003 10 30 0 832004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006 842005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006 852006 00Warzywa, owoce, orzechy, skórki z owoców i inne części roślin, zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane) 862007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 872008 11 10 0- - - Masło orzechowe 882008 19- - Pozostałe, łącznie z mieszankami 89ex 2008 20- Ananasy - z wyłączeniem PCN 2008 20 11 0, 2008 20 19 0, 2008 20 31 0 i 2008 20 39 0 90ex 2008 30- Owoce cytrusowe - z wyłączeniem PCN 2008 30 11 0, 2008 30 19 0, 2008 30 31 0 i 2008 30 39 0 91ex 2008 40- Gruszki - z wyłączeniem PCN 2008 40 11 0, 2008 40 19 0, 2008 40 21 0, 2008 40 29 0, 2008 40 31 0 i 2008 40 39 0 92ex 2008 50- Morele - z wyłączeniem PCN 2008 50 11 0, 2008 50 19 0, 2008 50 31 0, 2008 50 39 0, 2008 50 51 0 i 2008 50 59 0 93ex 2008 60- Wiśnie i czereśnie - z wyłączeniem PCN 2008 60 11 0, 2008 60 19 0, 2008 60 31 0, i 2008 60 39 0 94ex 2008 70- Brzoskwinie - z wyłączeniem PCN 2008 70 11 0, 2008 70 19 0, 2008 70 31 0, 2008 70 39 0, 2008 70 51 0 i 2008 70 59 0 95ex 2008 80- Truskawki i poziomki - z wyłączeniem PCN 2008 80 11 0, 2008 80 19 0, 2008 80 31 0 i 2008 80 39 0 962008 91 00 0- - Rdzenie palmowe 97ex 2008 92- - Mieszanki - z wyłączeniem PCN 2008 92 12 0, 2008 92 14 0, 2008 92 16 0, 2008 92 18 0, 2008 92 32 0, 2008 92 34 0, 2008 92 36 0 i 2008 92 38 0 98ex 2008 99- - Pozostałe - z wyłączeniem PCN 2008 99 11 0, 2008 99 19 0, 2008 99 21 0, 2008 99 23 0, 2008 99 25 0, 2008 99 26 0, 2008 99 28 0, 2008 99 32 0, 2008 99 33 0, 2008 99 34 0, 2008 99 36 0, 2008 99 37 0, 2008 99 38 0 i 2008 99 40 0 992009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej 100ex 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda - z wyłączeniem PCN 2103 30 90 0 i 2103 90 30 0 1012104Zupy i buliony i przetwory z nich; złożone przetwory spożywcze homogenizowane 1022105 00Lody śmietankowe i inne lody jadalne, nawet zawierające kakao Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1032106 10- Koncentraty proteinowe i teksturowane substancje proteinowe 104ex 2106 90- Pozostałe - z wyłączeniem PCN 2106 90 20 0, 2106 90 92 0 i 2106 90 98 0 105* 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi1 106* 2106 90 98 0- - - Pozostałe1 Wody, w tym naturalne lub sztuczne wody mineralne i wody gazowane, nie zawierające dodatku cukru ani innej substancji słodzącej ani aromatyzującej; lód i śnieg: 107* 2201 90 00 0- Pozostałe2 1082301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki 1092302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości, wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady produkcji cukru, pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane, również w postaci granulek: 1102303 10- Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości 1112303 20- Wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady z produkcji cukru 112* 2303 30 00 0- Pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane3 1132304 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego 1142305 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych 1152306Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż z pozycji 2304 lub 2305 116ex 2308Roślinne materiały, odpady, pozostałości i produkty uboczne, w postaci granulek lub nie, używane do karmienia zwierząt, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone - z wyłączeniem PCN 2308 90 90 0 117ex 2309Produkty używane do karmienia zwierząt - z wyłączeniem PCN 2309 90 10 0 118* 2509 00 00 0Kreda4 1192510Naturalne fosforany wapniowe, naturalne fosforany glinowo-wapniowe i kreda fosforanowa 120* 2518 10 00 0- Dolomit niewypalony5 1212621 00 00 0Inny żużel i popiół, także popiół z wodorostów morskich (kelp) 1222703 00 00 0Torf (łącznie z odpadkami torfowymi), nawet scalony 1232804 40 00 0- Tlen 1242811 29 10 0- - - Trójtlenek siarki (bezwodnik siarkowy); trójtlenek arsenu 1252811 29 30 0- - - Tlenki azotu 1262814Amoniak, bezwodny lub w roztworze wodnym 1272818 30 00 0- Wodorotlenek glinowy Chlorki: 1282827 10 00 0- Chlorek amonowy 1292827 20 00 0- Chlorek wapniowy 1302827 31 00 0- - Magnezu 1312827 32 00 0- - Glinu 1322828 10 00 0- Techniczny podchloryn wapniowy i inne podchloryny wapniowe Siarczany: 1332833 11 00 0- - Siarczan dwusodowy 1342833 21 00 0- - Magnezu 1352833 25 00 0- - Miedzi 1362833 29 30 0- - - Kobaltu; tytanu 1372833 29 50 0- - - Żelaza 1382833 29 90 0- - - Pozostałe Azotan: 1392834 22 00 0- - Bizmutu Podfosforyny, fosforyny, fosforany i polifosforany: 1402835 25 10 0- - - Z zawartością fluoru w masie mniejszą niż 0,005% w suchym bezwodnym produkcie 1412835 25 90 0- - - Z zawartością fluoru w masie 0,005% lub więcej, ale mniej niż 0,2% w suchym bezwodnym produkcie 1422835 26 10 0- - - Z zawartością fluoru w masie mniejszą niż 0,005% w suchym bezwodnym produkcie 1432835 26 90 0- - - Z zawartością fluoru w masie 0,005% lub więcej w suchym bezwodnym produkcie 1442835 29 10 0- - - Trójamonowy 1452835 29 90 0- - - Pozostałe Węglany; nadtlenowęglany (nadwęglany); techniczny węglan amonowy zawierający karbaminian amonowy: 1462836 10 00 0- Techniczny węglan amonowy i inne węglany amonowe 1472836 30 00 0- Wodorowęglan sodu (bikarbonat) 1482836 50 00 0- Węglan wapniowy 1492836 91 00 0- - Węglany litu 1502836 99 18 0- - - - Pozostałe 1512837 20 00 0- Cyjanki złożone 1522838 00 00 0Pioruniany, cyjaniany i tiocyjaniany 1532841 61 00 0- - Nadmanganian potasu 1542843 21 00 0- - Azotan srebra 1552851 00 10 0- Woda destylowana i woda do pomiarów przewodności oraz woda o podobnej czystości Węglowodory acykliczne, nasycone: 1562901 10 90 0- - Do innych celów Chlorowcowane pochodne węglowodorów: 1572903 29 00 0- - Pozostałe 1582903 30 35 0- - - Dibromometan 1592903 30 36 0- - - Pozostałe 160ex 2903 49- - Pozostałe - z wyłączeniem PCN 2903 49 10 0 1612903 59- - Pozostałe 1622903 61 00 0- - Chlorobenzen, o-dichlorobenzen i p-dichlorobenzen 1632903 62 00 0- - Heksachlorobenzen i DDT (1,1,1,-trichloro-2-,2-bis/p.-chlorofenylo/etan) Sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne węglowodorów, także chlorowcowane: 1642904 90 40 0- - Trichloronitrometan (chloropikryna) 1652904 90 85 0- - Pozostałe Alkohole acykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 1662905 32 00 0- - Glikol propylenowy (propanodiol-1,2) 1672905 50 91 0- - - 2,2-Bis (bromometylo)propanodiol 1682905 50 99 0- - - Pozostałe Fenole; fenoloalkohole: 1692907 11 00 0- - Fenol (hydroksybenzen) i jego sole 1702907 12 00 0- - Krezole i ich sole 1712907 14 00 0- - Ksylenole i ich sole 1722907 15 10 0- - - 1-Naftol 1732907 15 90 0- - - Pozostałe 174* 2907 19 00 0- - Pozostałe6 Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne fenoli lub fenoloalkoholi: 175* 2908 10 10 0- Pochodne zawierające tylko podstawniki chlorowcowe oraz ich sole7 1762908 20 00 0- Pochodne zawierające tylko grupy sulfonowe, ich sole i estry 1772908 90 00 0- Pozostałe Etery acykliczne i aromatyczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 1782909 11 00 0- - Eter dietylowy (eter etylowy) 1792909 19 00 0- - Pozostałe 1802909 30 90 0- - Pozostałe 181ex 2912Aldehydy, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną; cykliczne polimery aldehydów; paraformaldehyd - z wyłączeniem PCN 2912 30 00 0, 2912 41 00 0, 2912 42 00 0, 2912 49 00 0, 2912 50 00 0 i 2912 60 00 0 Ketony i chinony, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 1822914 19- - Pozostałe 1832914 29 00 0- - Pozostałe 1842914 40 90 0- - Pozostałe 1852914 70 90 0- - Pozostałe Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, cykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 1862916 15 00 0- - Kwas oleinowy, linolowy i linolenowy, ich sole i estry 1872916 19 40 0- - - Kwas krotonowy 1882916 19 80 0- - - Pozostałe 1892916 31 00 0- - Kwas benzoesowy, jego sole i estry 1902916 39 00 0- - Pozostałe 1912917 11 00 0- - Kwas szczawiowy, jego sole i estry Kwasy karboksylowe z dodatkową tlenową grupą funkcyjną oraz ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 1922918 11 00 0- - Kwas mlekowy, jego sole i estry 1932918 15 00 0- - Sole i estry kwasu cytrynowego 1942918 16 00 0- - Kwas glukonowy, jego sole i estry 1952918 21 00 0- Kwas salicylowy i jego sole 1962918 22 00 0- - Kwas o-acetylosalicylowy, jego sole i estry 1972918 23- - Pozostałe estry kwasu salicylowego i ich sole 1982918 90- Pozostałe 1992919 00Estry fosforowe i ich sole, łącznie z laktofosforanami; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne 200ex 2920Estry pozostałych kwasów nieorganicznych (bez estrów chlorowcowodorów) i ich sole; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne - z wyłączeniem PCN 2920 90 10 0, 2920 90 20 0 i 2920 90 30 0 Związki z aminową grupą funkcyjną: 2012921 11 - - Metyloamina, di- lub trimetyloamina oraz ich sole 2022921 19 40 0- - - 1,1,3,3-Tetrametylobutyloamina 2032921 19 80 0- - - Pozostałe 2042921 29 00 0- - Pozostałe 2052921 30 91 0- - Cykloheksylenodiamina -1,3 (1,3-diaminocykloheksan) 2062921 30 99 0- - Pozostałe Związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną: 2072922 41 00 0- - Lizyna i jej estry; ich sole 2082922 42 00 0- - Kwas glutaminowy i jego sole 2092922 43 00 0- - Kwas antranilowy (kwas o-aminobenzoesowy) i jego sole 2102922 49- - Pozostałe 2112922 50 00 0- Aminoalkoholofenole, fenoloaminokwasy i inne związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną 2122923 20 00 0- Lecytyny i inne fosfoaminolipidy 2132924 10 00 0- Amidy acykliczne (łącznie z karbaminianami acyklicznymi) oraz ich pochodne; ich sole 2142924 29 10 0- - - Lidokaina (INN) 2152924 29 30 0- - - Paracetamol (INN) 2162925 20 00 0- Iminy i ich pochodne; ich sole 2172928 00Pochodne organiczne hydrazyny lub hydroksyloaminy 218ex 2930Organiczne związki siarki - z wyłączeniem PCN 2930 10 00 0, 2930 30 00 0, 2930 90 12 0, 2930 90 14 0 i 2930 90 16 0 Związki heterocykliczne tylko z hetero- atomem(-ami) tlenu: 2192932 19 00 0- - Pozostałe 2202932 21 00 0- - Kumaryna, metylokumaryny i etylokumaryny 221ex 2933Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem(-ami) azotu - z wyłączeniem PCN 2933 21 00 0, 2933 29 90 0, 2933 31 00 0, 2933 39 20 0, 2933 39 25 0, 2933 39 35 0, 2933 39 40 0, 2933 39 45 0, 2933 39 50 0, 2933 39 55 0, 2933 39 95 0, 2933 40 30 0, 2933 59 10 0, 2933 61 00 0, 2933 69 10 0, 2933 69 20 0, 2933 69 30 0, 2933 69 80 0, 2933 71 00 0 i 2933 79 00 0 Kwasy nukleinowe i ich sole; pozostałe związki heterocykliczne: 2222934 30- Związki zawierające fenotiazynowy układ pierścieniowy (nawet uwodorniony), nieskondensowany dalej 2232934 90 30 0- - Chloroprotyksen (INN); tenalidyna (INN) i jej winiany i maleiniany 2242934 90 40 0- - Furazolidon (INN) 225* 2934 90 96 0- - Pozostałe8 2262935 00Sulfonamidy 2272936Prowitaminy i witaminy, naturalne i syntetyczne (łącznie z naturalnymi koncentratami), ich pochodne używane głównie jako witaminy, oraz mieszaniny wymienionych, nawet w dowolnym rozpuszczalniku 2282937Hormony, naturalne lub syntetyczne; ich pochodne, używane głównie jako hormony; pozostałe steroidy używane głównie jako hormony 2292938Glikozydy, naturalne i syntetyczne oraz ich sole, etery, estry i inne pochodne 230ex 2939Alkaloidy roślinne, naturalne lub syntetyczne, ich sole, etery, estry i inne pochodne - z wyłączeniem PCN 2939 63 00 0 i 2939 69 00 0 2312941Antybiotyki 2323001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone 2333002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne 2343003Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji 3002, 3005 lub 3006) złożone z dwóch lub więcej składników, które zmieszano dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, ale nie przygotowane w odmierzonych dawkach lub w pojedynczych opakowaniach do sprzedaży detalicznej 2353004Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów zmieszanych lub nie zmieszanych, dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, przygotowane w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej 2363005Wata, gaza, bandaże i podobne artykuły, (np. opatrunki, przylepne plastry, kataplazmy) impregnowane lub pokryte substancjami farmaceutycznymi lub przygotowane w opakowaniach do sprzedaży detalicznej do celów medycznych, chirurgicznych, dentystycznych lub weterynaryjnych 2373006Produkty farmaceutyczne wymienione w uwadze 4 do niniejszego działu 2383101 00 00 0Nawozy zwierzęce lub roślinne, nawet zmieszane ze sobą, poddane obróbce chemicznej; nawozy produkowane przez mieszanie lub obróbkę chemiczną produktów zwierzęcych lub roślinnych 2393102Nawozy mineralne lub chemiczne, azotowe 2403103Nawozy fosforowe mineralne lub chemiczne 2413104Nawozy potasowe mineralne lub chemiczne 2423105Nawozy mineralne lub chemiczne zawierające dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; inne nawozy; produkty niniejszego działu w tabletkach lub podobnych postaciach, lub w opakowaniach o masie brutto nie przekraczającej 10 kg 243* 3213Farby do celów artystycznych, szkolnych i reklamowych, środki modyfikujące odcienie, farby do celów rozrywkowych i podobne, w tabletkach, tubkach, słoikach, butelkach, miseczkach albo podobnych postaciach lub opakowaniach9 Preparaty do upiększania: 244* 3304 99 00 0- - Pozostałe10 2453407 00 00 0Pasty modelarskie, nawet do zabawy dla dzieci; preparaty znane jako "wosk dentystyczny" lub jako "dentystyczny materiał formierski", przygotowany w opakowaniach do sprzedaży detalicznej, lub w postaci płytek, podków, lasek lub podobnych postaciach; inne preparaty do stosowania w dentystyce, produkowane na bazie gipsu (gipsu palonego lub siarczanu wapnia) 246ex 3501Kazeina, kazeiniany i inne pochodne kazeiny; kleje kazeinowe - z wyłączeniem PCN 3501 90 10 0 i 3501 90 90 0 Albumina: 2473502 11 10 0- - - Niezdatna lub uznana jako niezdatna do konsumpcji przez ludzi 2483502 19 10 0- - - Niezdatna lub uznana jako niezdatna do konsumpcji przez ludzi 2493502 90 20 0- - - Niezdatne lub uznane jako niezdatne do konsumpcji przez ludzi 2503503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne 2513504 00 00 0Peptony i ich pochodne; inne substancje białkowe oraz ich pochodne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; proszek skórzany, nawet chromowany 2523505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie 2533507Enzymy; preparaty enzymatyczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Film fotograficzny w rolkach, światłoczuły, nienaświetlony, z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; film w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony do promieni rentgenowskich: 2543702 10 00 1- - Film do zastosowania w defektoskopii przemysłowej o szerokości powyżej 1 m. 2553702 10 00 9- - Pozostałe Płyty fotograficzne i film, naświetlone i wywołane, inne niż filmy kinematograficzne: 256* 3705 90 00 0- Pozostałe11 2573808Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów, (np. taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy) 2583821 00 00 0Gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów 2593822 00 00 0Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją 3002 lub 3006 Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2603824 90 61 0- - - - Produkty pośrednie z produkcji antybiotyków otrzymane podczas fermentacji Streptomyces tenebrarius, suszone lub nie, do zastosowania w produkcji leków dla ludzi, z pozycji 3004 2613824 90 62 0- - - - Produkty pośrednie z produkcji soli monensin 2623824 90 64 0- - - - Pozostałe 263* 3824 90 95 0- - - - Pozostałe12 Polimery naturalne, (np. kwas alginowy) i zmodyfikowane polimery naturalne utwardzone, (np. utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: 2643913 90 80 0- - Pozostałe 265* 3924 10 00 0- Naczynia stołowe i kuchenne13 266* 3926 10 00 0- Artykuły biurowe lub szkolne14 267* 3926 20 00 0- Odzież i dodatki do odzieży15 Bieżnikowane lub używane opony pneumatyczne z kauczuku wulkanizowanego: 2684012 10 80 0- - - Pozostałe 2694012 20 90 0- - Pozostałe 2704014Artykuły higieniczne lub farmaceutyczne (łącznie z odciągaczami do mleka), z kauczuku wulkanizowanego, innego niż ebonit, z wyposażeniem lub bez z ebonitu Rękawice: 2714015 11 00 0- - Chirurgiczne 2724016 92 00 0- - Gumy do wycierania 2734101Surowe skóry i skórki bydlęce lub ze zwierząt jednokopytnych (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej konserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), nawet odwłosione, również dwojone Pozostałe surowe skóry i skórki (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej zakonserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub odwłosione, oprócz wyłączonych zgodnie z uwagami 1 (b) lub 1 (c) do niniejszego działu: 2744103 10- Kozie i koźlęce 2754110 00 00 0Skrawki i pozostałe odpady skóry wyprawionej lub skóry wtórnej, nie nadające się do produkcji artykułów skórzanych; pył, proszek i mąka ze skóry wyprawionej Teczki, aktówki, tornistry i podobne wyroby: 276* 4202 12 11 0- - - - Teczki, aktówki, tornistry i podobne pojemniki16 277* 4202 12 50 0- - - Z uformowanego tworzywa sztucznego16 278* 4202 12 91 0- - - - Teczki, aktówki, tornistry i podobne pojemniki16 279* 4202 19 90 0- - - Z pozostałych materiałów16 2804206Wyroby z wnętrzności, błon, pęcherzy albo ze ścięgien (nie dotyczy wyrobów z wnętrzności jedwabników) 281* 4401 30 10 0- - Trociny17 2824803 00 10 0- Wata celulozowa Wata celulozowa lub wstęgi z włókien celulozowych, używane w celach gospodarczych i sanitarnych, w zwojach o szerokości nie przekraczającej 36 cm lub cięte do tej postaci, pieluszki dla niemowląt, tampony, podpaski higieniczne, prześcieradła i podobne wyroby do użytku domowego, sanitarnego lub szpitalnego: 2834818 40- Podpaski higieniczne i tampony, pieluszki dla niemowląt i podobne wyroby sanitarne 2844818 90- Pozostałe Notesy, zeszyty, bloki listowe, terminarze, bruliony, okładki do akt, teczki, skoroszyty, z papieru lub tektury: 285* 4820 10 30 0- - Notesy i zeszyty, bloki listowe, terminarze14 286* 4820 20 00 0- Bruliony14 287* 4820 30 00 0- Okładki, (ale inne niż do książek), teczki, okładki do akt i skoroszyty14 288* 4820 90 00 0- Pozostałe14 2894901Drukowane książki, broszury, ulotki i podobne materiały drukowane, w pojedynczych arkuszach lub w innej formie 2904902Gazety, dzienniki i czasopisma, ilustrowane lub nie, zawierające materiały reklamowe 2914903 00 00 0Książki obrazkowe dla dzieci i książki do rysowania lub kolorowania 2924904 00 00 0Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione 2934905Mapy, mapy hydrograficzne, mapy morskie, wszelkich rodzajów, również atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane 294ex 5601Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z waty; włókna tekstylne o długości nie przekraczającej 5 mm (kosmyki), proszek oraz rozdrobnione resztki włókien - z wyłączeniem PCN 5601 30 00 0 295* 6101Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" i podobne artykuły dziane lub szydełkowane, z wyłączeniem artykułów z pozycji 610315 296* 6102Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" i podobne artykuły dziane lub szydełkowane, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją 610415 297* 6103Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, marynarki, blezery, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem stroju kąpielowego), dziane lub szydełkowane15 298* 6104Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, żakiety, blezery, suknie, spódnice, spódnico-spodnie, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem strojów kąpielowych), dziane lub szydełkowane15 299* 6105Koszule męskie lub chłopięce, dziane lub szydełkowane15 300* 6106Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, dziane lub szydełkowane15 301* 6107Męskie lub chłopięce kalesony, majtki, koszule nocne, pidżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, dziane lub szydełkowane15 302* 6108Damskie lub dziewczęce półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, pidżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane15 303* 6109Podkoszulki, trykoty wszelkiego rodzaju, dziane lub szydełkowane15 304* 6110Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane15 3056111Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, dziane lub szydełkowane 306* 6112Ubiory do turystyki pieszej, ubiory narciarskie i stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane15 307* 6113 00Odzież wykonana z dzianin, również szydełkowanych, z pozycji 5903, 5906 lub 590715 308* 6114Pozostała odzież dziana lub szydełkowana15 309ex * 6115Rajstopy, trykoty, pończochy, skarpety i inne trykotaże, łącznie z pończochami przeciwżylakowymi i obuwiem bez nakładanych podeszew, dziane lub szydełkowane15 - z wyłączeniem PCN 6115 20 11 0, 6115 20 19 0, 6115 20 90 0, 6115 93 10 0, 6115 93 91 0 310ex * 6116Rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane - z wyłączeniem PCN 6116 10 20 0 i 6116 10 80 0 Dziane lub szydełkowane części odzieży lub dodatków odzieżowych: 311* 6117 90 00 0- Części15 312* 6201Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów z pozycji 620315 313* 6202Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" i podobne artykuły, inne niż z pozycji 620415 314ex * 6203Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, marynarki, blezery, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem stroju kąpielowego)z wyłączeniem PCN 6203 22 10 0, 6203 23 10 0, 6203 29 11 0, 6203 32 10 0, 6203 33 10 0, 6203 39 11 0, 6203 42 11 0, 6203 42 51 0, 6203 43 11 0, 6203 43 31 0, 6203 49 11 0 i 6203 49 31 0 315ex * 6204Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, żakiety, blezery, suknie, spódnice, spódnico-spodnie, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem strojów kąpielowych)z wyłączeniem PCN 6204 22 10 0, 6204 23 10 0, 6204 29 11 0, 6204 32 10 0, 6204 33 10 0, 6204 39 11 0, 6204 62 11 0, 6204 62 51 0, 6204 63 11 0, 6204 63 31 0, 6204 69 11 0 i 6204 69 31 0 316* 6205Koszule męskie lub chłopięce 317* 6206Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe15 318* 6207Męskie lub chłopięce podkoszulki i podobne wyroby, kalesony, majtki, koszule nocne, pidżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby15 319* 6208Damskie lub dziewczęce podkoszulki i podobne wyroby, półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, pidżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby15 320* 6209Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt 15 321ex * 6211Ubiory treningowe z podszewką, ubiory narciarskie, stroje kąpielowe; pozostała odzież15 - z wyłączeniem PCN 6211 32 10 0 i 6211 33 10 0Biustonosze, pasy, gorsety, szelki, podwiązki i podobne artykuły oraz części tych artykułów, również dziane lub szydełkowane: 322* 6212 90 00 0- Pozostałe15 323* 6213Chusteczki do nosa15 324* 6214Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły15 325* 6216 00 00 0Rękawiczki, rękawice z jednym palcem i mitenki15 Części odzieży lub dodatków odzieżowych, z wyłączeniem objętych pozycją 6212: 326* 6217 90 00 0- Części15 327* 6401Obuwie nieprzemakalne z podeszwami zewnętrznymi i cholewkami z gumy lub tworzyw sztucznych, które nie są przymocowane do podeszwy, ani złączone z nią za pomocą szycia, nitowania, gwoździ, wkrętów, kołków lub podobnymi sposobami18 328ex * 6402Pozostałe obuwie z podeszwami zewnętrznymi i cholewkami z gumy lub tworzyw sztucznych18 - z wyłączeniem PCN 6402 99 93 0, 6402 99 96 0 i 6402 99 98 0 329ex * 6403Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry lub skóry wtórnej i cholewkach ze skóry18 - z wyłączeniem PCN 6403 51 15 0, 6403 51 19 0, 6403 51 95 0, 6403 51 99 0, 6403 59 35 0, 6403 59 39 0, 6403 59 95 0, 6403 59 99 0, 6403 91 13 0, 6403 91 16 0, 6403 91 18 0, 6403 91 93 0, 6403 91 96 0, 6403 91 98 0, 6403 99 33 0, 6403 99 36 0, 6403 99 38 0, 6403 99 93 0, 6403 99 96 0 i 6403 99 98 0 330* 6404Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry lub skóry wtórnej i cholewkach z materiałów włókienniczych18 331* 6405Pozostałe obuwie18 332ex * 6505Kapelusze i inne nakrycia głowy, dziane lub szydełkowane, lub wykonane z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku, (ale nie z pasków), nawet z podszyciem i przybraniem; siatki na włosy z jakiegokolwiek materiału, nawet z podszyciem i przybraniem19 - z wyłączeniem PCN 6505 10 00 0 333* 6602 00 00 0Laski, laski z siodełkiem, bicze, szpicruty i tym podobne20 3346701 00 00 0Skóry ptasie i inne części ptaków wraz z piórami lub puchem, pióra, części piór, puch i wyroby z puchu (poza wyrobami z pozycji 0505 oraz obrobionymi dutkami i stosinami) 3356815 20 00 0- Wyroby z torfu Wyroby ze szkła w rodzaju używanych do celów stołowych (z wyjątkiem szklanek i kieliszków) lub kuchennych, z wyjątkiem wykonanych z tworzywa szklano-ceramicznego: 336* 7013 39- - Pozostałe13 3377326 20 30 0- - - Małe skrzynki i wybiegi dla drobiu 3388201 10 00 0- Łopaty i szufle 3398201 20 00 0- Widły 3408201 30 00 0- Motyki, kilofy, grace i grabie 3418201 40 00 0- Siekiery, noże ogrodnicze i podobne narzędzia do cięcia 342* 8201 50 00 0- Sekatory i podobne jednoręczne nożyce ogrodnicze i narzędzia do pielęgnacji drzew (nawet nożyce do drobiu)21 3438201 60 00 0- Nożyce do żywopłotów, dwuręczne nożyce do pielęgnacji drzew i podobne nożyce dwuręczne 3448201 90 00 0- Pozostałe narzędzia ręczne w rodzaju używanych w rolnictwie, ogrodnictwie i leśnictwie Noże i ostrza tnące, do maszyn lub do urządzeń mechanicznych: 3458208 40 00 0- Do maszyn rolniczych, ogrodniczych lub stosowanych w leśnictwie 346* 8214 10 00 0- Noże do papieru, otwieracze do listów, temperówki do ołówków i ostrza do nich14 Suszarki: 3478419 31 00 0- - Do produktów rolniczych Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: 3488424 81- - Rolnicze lub ogrodnicze 349* 8424 90 90 0- - Pozostałe22 Pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku: 3508428 20 30 0- - - Specjalnie zaprojektowane do pracy w rolnictwie 3518428 90 71 0- - - - - Przeznaczone do sprzęgania z ciągnikami rolniczymi 3528428 90 79 0- - - - - Pozostałe 3538432Maszyny rolnicze, ogrodnicze lub leśne do przygotowywania lub uprawy gleby; walce do pielęgnacji trawników lub terenów sportowych 354ex 8433Maszyny żniwne i omłotowe, także prasy do belowania słomy i paszy; kosiarki do trawników i do pozyskiwania siana; urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania jaj, owoców lub innych produktów rolnych, z wyjątkiem urządzeń z pozycji 8437 - z wyłączeniem PCN 8433 11 10 0, 8433 11 51 0, 8433 11 59 0, 8433 11 90 0, 8433 19 10 0, 8433 19 51 0, 8433 19 59 0, 8433 19 70 0 i 8433 19 90 0 3558434Dojarki mechaniczne i urządzenia mleczarskie 356ex 8436Pozostałe urządzenia rolnicze, ogrodnicze, leśne, drobiarskie lub pszczelarskie, także kiełkowniki wyposażone w urządzenia mechaniczne lub cieplne; inkubatory i wylęgarnie drobiu - z wyłączeniem PCN 8436 91 00 0 Urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania nasion, ziarna lub suszonych warzyw strączkowych; urządzenia stosowane w przemyśle zbożowym lub do obróbki zbóż, lub suszonych warzyw strączkowych, inne niż urządzenia stosowane w gospodarstwie rolnym: 3578437 90 00 0- Części Narzędzia do pracy ręcznej, hydrauliczne lub z samodzielnym silnikiem nieelektrycznym: 358* 8467 81 00 0- - Piły łańcuchowe21 359* 8467 89 00 0- - Pozostałe21 360* 8469Maszyny do pisania inne niż drukarki objęte pozycją 8471, maszyny do redagowania tekstów23 Narzędzia elektromechaniczne, ręczne, z własnym silnikiem elektrycznym: 361* 8508 20- Piły21 362* 8508 80 90 0- - - - Pozostałe21 Ciągniki (inne niż z pozycji 8709): 363* 8701 10 00 0- Ciągniki jednoosiowe kierowane przez pieszego24 364* 8701 30 90 0- - Pozostałe24 365ex 8701 90- Pozostałe - z wyłączeniem PCN 8701 90 90 0 366* 8712 00Rowery dwukołowe i inne rowery (także trzykołowe wózki-rowery dostawcze), bezsilnikowe25 3678713Wózki inwalidzkie, z napędem silnikowym bądź mechanicznym innego rodzaju lub bez takiego napędu 3688715 00Wózki dziecięce i ich części Przyczepy i naczepy; inne pojazdy bez napędu mechanicznego: 3698716 20 00 0- Samozaładowcze lub samowyładowcze przyczepy lub naczepy do celów rolniczych 370* 8716 31 00 0- - Przyczepy-cysterny i naczepy-cysterny26 371* 8716 39 51 0- - - - - - Jednoosiowe26 372* 8716 39 59 0- - - - - - Pozostałe26 373* 8716 39 80 0- - - - Używane26 374* 8716 80 00 0- Pozostałe pojazdy27 3759001 30 00 0- Soczewki kontaktowe 376ex 9001 40- Soczewki okularowe szklane - z wyłączeniem PCN 9001 40 20 0 377ex 9001 50- Soczewki okularowe z innych materiałów - z wyłączeniem PCN 9001 50 20 0 Przyrządy kreślarskie: 378* 9017 20 19 0- - - Pozostałe14 Strzykawki, igły i inne narzędzia i przyrządy: 3799018 31 - - Strzykawki nawet z igłami 3809018 32 10 0- - - Metalowe igły do zastrzyków 3819018 39 00 0- - Pozostałe 3829018 90 10 0- - Przyrządy do pomiaru ciśnienia krwi 3839018 90 70 0- - Urządzenia do litotrypsji (ultradźwiękowe) 384* 9018 90 75 0- - Urządzenia do stymulacji nerwów28 385* 9018 90 85 0- - Pozostałe28 Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych: 3869019 10 90 0- - Pozostałe 387ex 9021Sprzęt i aparaty ortopedyczne, włącznie z kulami, pasami chirurgicznymi i przepuklinowymi; szyny, łubki i inny sprzęt do składania złamanych kości; protezy; aparaty słuchowe oraz inne aparaty zakładane, noszone lub wszczepiane, mające na celu skorygowanie wady lub kalectwa - z wyłączeniem PCN 9021 50 00 0 i 9021 90 10 0 Przyrządy, aparaty lub modele, przeznaczone wyłącznie do celów pokazowych, (np. do nauczania lub na wystawach), nie nadające się do innych celów: 3889023 00 10 0- W rodzaju stosowanych przy nauczaniu fizyki, chemii lub przedmiotów technicznych 389* 9023 00 80 0- Pozostałe29 3909201Fortepiany, pianina, w tym także pianole i pozostałe pianina automatyczne; klawesyny i pozostałe klawiszowe instrumenty strunowe 3919202Pozostałe strunowe instrumenty muzyczne, (np. gitary, skrzypce, harfy) 3929203 00Organy piszczałkowe klawiszowe; fisharmonie i podobne instrumenty klawiszowe z metalowym języczkiem drgającym 3939204Akordeony i inne podobne instrumenty; harmonijki ustne 3949205Inne dęte instrumenty muzyczne, (np. klarnety, trąbki, kobzy, dudy) 3959206 00 00 0Perkusyjne instrumenty muzyczne, (np. bębny, ksylofony, cymbały, kastaniety, marakasy) 3969207Instrumenty muzyczne, których dźwięk jest wytwarzany, lub też musi być wzmocniony, elektrycznie, (np. organy, gitary, akordeony) 3979208Pozytywki, szafy grające, katarynki, mechaniczne ptaki śpiewające, piły grające oraz inne instrumenty muzyczne nie objęte żadną z pozostałych pozycji niniejszego działu; instrumenty naśladujące odgłosy wszelkiego rodzaju (wabiki); gwizdki, rogi oraz inne dęte instrumenty sygnalizacyjne 3989209Części i akcesoria instrumentów muzycznych (np. mechanizmy pozytywek, karty, tarcze czy walce do mechanicznych instrumentów muzycznych); metronomy, widełki stroikowe i kamertony dęte wszystkich typów 3999501 00Zabawki na kółkach przeznaczone do jazdy dla dzieci, (np. rowerki trzykołowe oraz hulajnogi i samochodziki poruszane pedałami); wózki dla lalek 4009502Lalki przedstawiające wyłącznie ludzkie postacie 4019503Pozostałe zabawki; modele redukcyjne (zmniejszone w skali) i inne podobne modele służące do zabawy, nawet z napędem; łamigłówki wszelkich typów Artykuły i sprzęt do ogólnych ćwiczeń fizycznych, gimnastycznych, lekkoatletycznych i do uprawiania innych sportów lub gier na świeżym powietrzu, nie wymienione ani nie wyszczególnione w innych miejscach niniejszego działu: 402* 9506 11- - Narty30 403* 9506 12 00 0- - Wiązania do nart30 404* 9506 19 00 0- - Pozostałe30 4059506 62 90 0- - - Pozostałe 406* 9506 69 90 0- - - Pozostałe31 407* 9506 70 10 0- - Łyżwy32 408* 9506 91 00 0- - Artykuły i sprzęt do ogólnych ćwiczeń fizycznych, sprzęt gimnastyczny lub lekkoatletyczny31 409* 9508 00 00 0Karuzele, huśtawki, strzelnice i inne urządzenia rozrywkowe na wolnym powietrzu; cyrki wędrowne, menażerie oraz wędrowne teatry33 410* 9609 10- Ołówki i kredki, z pręcikami wewnątrz twardej osłony9 4119610 00 00 0Tabliczki, tablice do pisania, kreślenia lub rysowania, nawet oprawione Bez względu na kod PCNInne towary: 1. Artykuły mundurowe dla zuchów i harcerzy 2. Meble dla dzieci do 7 lat ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że dana pozycja dotyczy tylko towaru określonego nazwą w kolumnie Wyszczególnienie. Objaśnienia do podpozycji oznaczonych symbolem *umieszczonym w kolumnie Kod PCN 1 Nie dot. gumy do żucia i kremów w proszku. 2 Lód i śnieg. 3 Wywary paszowe. 4 Kreda pastewna. 5 Mączka dolomitowa. 6 Nie dot. p.-tert-Butylofenolu. 7 Nie dot. pochodnych bromowanych. 8 Nie dot. monotioli, nawet uwodornionych. 9 Wyroby dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (na opakowaniu musi znajdować się oznakowanie, że towar ten jest przeznaczony w szczególności dla dzieci). 10 Oliwa zwykła i witaminizowana, talk, zasypki i mleczka kosmetyczne, z oznaczeniem na opakowaniu, że produkt jest przeznaczony dla dzieci do lat trzech. 11 Filmy i przeźrocza zabawowe z tworzyw sztucznych. 12 Nawozy. 13 Butelki dla niemowląt. 14 Przybory szkolne, pomoce naukowe oraz specjalistyczny sprzęt szkolny i przedszkolny. 15 Odzież, ubiory, bielizna osobista, nakrycia głowy, wyroby pończosznicze z dzianin i tkanin lub innych materiałów dla dzieci w wieku do 11 lat, które jednoznacznie są oznakowane na metce przytwierdzonej do tych towarów (w przypadku wyrobów z dzianin są to towary przeznaczone dla dzieci o wzroście do 140 cm; w przypadku wyrobów z tkanin i pozostałych materiałów są to towary przeznaczone dla dzieci o wzroście do 146 cm). 16 Tornistry. 17 Brykiety z trocin. 18 Obuwie dziecięce o numeracji metrycznej do 23 cm. 19 Nakrycia głowy z dzianin dla dzieci do 11 lat. 20 Laski inwalidzkie. 21 Narzędzia ogrodnicze, sadownicze i gospodarcze. 22 Części do urządzeń z podpozycji 8424 81. 23 Urządzenia do zapisywania i odczytywania tekstów w alfabecie Braille'a. 24 Ciągniki rolnicze i dla leśnictwa. 25 Rowery i pojazdy dziecięce. 26 Przyczepy i naczepy do celów rolniczych. 27 Sanki dla dzieci. 28 Części aparatów do mierzenia ciśnienia tętniczego. 29 Dotyczy tylko modeli anatomii człowieka lub anatomii zwierząt. 30 Narty dziecięce o długości do 120 cm, wiązania i kijki do tych nart. 31 Sprzęt rehabilitacyjny. 32 Łyżwy popularne, dziecięce. 33 Urządzenia ogródków dziecięcych, z drewna. Załącznik nr 3 WYKAZ MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH, KTÓRYCH PRZYWÓZ Z ZAGRANICY JEST OBJĘTY STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 7% PozycjaKod PCNWyszczególnienie 12505Naturalne piaski wszystkich rodzajów, również barwione, inne niż piaski metalonośne z Działu 26 22517Otoczaki, żwir, kamień pokruszony lub rozłupany, w rodzaju zwykle używanych jako kruszywo do betonu, jako tłuczeń drogowy i do podsypki torów kolejowych lub inne kruszywo, krzemień i gruby żwir, nawet poddane obróbce cieplnej; makadam z żużla lub podobnych odpadów przemysłowych, nawet zawierający materiały podane w pierwszej części pozycji; makadam smołowany; granulki, odłamki i proszek kamieni z pozycji 2515 lub 2516, nawet poddane obróbce cieplnej 3ex 2520Gips; anhydryt; spoiwa gipsowe (zawierające gips palony lub siarczan wapniowy), również barwione, zawierające lub nie małe ilości przyspieszaczy lub opóźniaczy - z wyłączeniem PCN 2520 10 00 0 42521 00 00 0Topnik wapniowy; wapień i inny kamień wapienny stosowany do wyrobu wapna i cementu 52522Wapno palone, wapno gaszone i wapno hydrauliczne z wyjątkiem tlenku wapniowego i wodorotlenku wapniowego z pozycji 2825 62523Cement portlandzki, cement glinowy, cement żużlowy, cement anhydrytowy i podobne cementy hydrauliczne, nawet barwione lub w postaci klinkieru 72715 00 00 0Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym, (np. masy uszczelniające bitumiczne, cut-backs) 8ex 3214Kity szklarskie, kit ogrodniczy, kity żywiczne, masy uszczelniające i podobne mastyksy; wypełniacze malarskie, nieogniotrwałe preparaty powierzchniowe do fasad, ścian wewnętrznych, podłóg, sufitów itp. - z wyłączeniem PCN 3214 10 90 0 Gotowe kleje i inne gotowe spoiwa, gdzie indziej nie uwzględnione ani nie włączone: 93506 91 00 0- - Spoiwa na bazie kauczuku lub tworzyw sztucznych (łącznie ze sztucznymi żywicami) Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłów pokrewnych, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 103824 50 10 0- - Masy betonowe 113824 50 90 0- - Pozostałe 12ex 3917Rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie, (np. złącza, kolanka, kołnierze) z tworzyw sztucznych - z wyłączeniem PCN 3917 10 10 0, 3917 10 90 0, 3917 21 91 0, 3917 22 91 0, 3917 23 91 0, 3917 29 91 0, 3917 31 10 0, 3917 32 91 0, 3917 33 10 0, 3917 39 91 0 i 3917 40 10 0 133918Wykładziny podłogowe z tworzyw, nawet samoprzylepne, w rolkach lub w postaci płytek; wykładziny ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, jak zdefiniowano w uwadze 9 do tego działu Samoprzylepne płyty, arkusze, folie, taśmy, pasy i inne płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, nawet w rolkach: 143919 90 61 0- - - Z plastyfikowanego polichlorku winylu lub z polietylenu 153919 90 69 0- - - - Pozostałe Pozostałe płyty, arkusze, folie i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, nie wzmocnionych, nie laminowanych, nie na podłożu ani nie połączonych podobnie z innym materiałem: 163920 99 51 0- - - - Arkusze z polifluorku winylu 173920 99 55 0- - - - Dwuosiowo zorientowana folia z polialkoholu winylowego, zawierająca w masie 97% lub więcej polialkoholu winylowego, nie powlekana, o grubości nie przekraczającej 1 mm 183920 99 59 0- - - - Pozostałe Pozostałe płyty, arkusze, folie, pasy i taśmy z tworzyw sztucznych: 193921 11 00 0- - Z polimerów styrenu 203921 13 10 0- - - Miękkie, elastyczne 213921 13 90 0- - - Pozostałe 223921 90 60 0- - Z produktów polimeryzacji addycyjnej 233922Wanny, prysznice, umywalki, bidety, miski klozetowe, sedesy i pokrywy, spłuczki ustępowe i podobne artykuły sanitarne, z tworzyw sztucznych 243925Artykuły budowlane z tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914: 253926 90 50 0- - - Perforowane kubły i podobne artykuły do filtrowania wody przy wejściu do ścieków 263926 90 99 0- - - - Pozostałe Drewno piłowane wzdłużne, skrawane lub łuszczone, również strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę, o grubości powyżej 6 mm: 27* 4407 10 31 0- - - - Świerkowe z gatunku "Picea abies Karst." lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.)1 28* 4407 10 33 0- - - - Sosnowe z gatunku "Pinus sylvestris L"1 29* 4407 10 38 0- - - - Pozostałe1 30* 4407 24 30 0- - - - Strugane1 314407 25 30 0- - - - Strugane 324407 26 30 0- - - - Strugane 33* 4407 29 20 0- - - - - - Palisander z Rio, palisander z Para, palisander z Rose1 344407 29 31 0- - - - - - - Płyty, listwy i klepki do parkietów lub drewniane płyty podłogowe niełączone 35* 4407 29 39 0- - - - - - - Pozostałe1 36* 4407 29 83 0- - - - - Strugane1 374407 91 31 0- - - - - Płyty, listwy i klepki do parkietów lub drewniane płyty podłogowe, nie łączone 38* 4407 92 00 0- - Bukowe (Fagus spp.)1 39* 4407 99 30 0- - - - Strugane1 Drewno, kształtowane w sposób ciągły, wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, również szlifowane, strugane, łączone na wpust i pióro: 40* 4409 10 18 0- - Pozostałe1 414409 20 91 0- - - Płyty, klepki i listwy do parkietów i drewniane płyty podłogowe nie łączone 42* 4409 20 98 0- - - Pozostałe1 Sklejka, płyty fornirowane i podobne drewno warstwowe: 43* 4412 22 91 0- - - - Płyty stolarskie warstwowe i podłogowe2 44* 4412 29 20 0- - - Płyty stolarskie warstwowe i podłogowe2 45* 4412 92 91 0- - - - Płyty stolarskie, warstwowe i podłogowe2 46* 4412 99 20 0- - - Płyty stolarskie, warstwowe i podłogowe2 47ex 4418Drewniane wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, w tym komórkowe płyty drewniane, połączone płyty parkietowe, dachówki i gonty - z wyłączeniem PCN 4418 40 00 0 i 4418 50 00 0 Korek prasowany, nawet z dodatkiem spoiwa oraz wyroby z takiego korka: 48* 4504 10 91 0- - - Z substancją wiążącą3 49* 4504 10 99 0- - - Pozostałe3 50ex 4814Tapety papierowe i podobne okładziny ścienne; okienny papier przezroczysty - z wyłączeniem PCN 4814 90 90 0 Filc impregnowany, powlekany, pokryty lub laminowany, lub nie poddany tego rodzaju obróbce: 515602 21 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 525904Linoleum, także wycinane według kształtu; pokrycia podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, również wykrojone według kształtu 536806Wełna żużlowa, wełna skalna i podobne wełny mineralne; wermikulit porowaty, iły porowate, żużel spieniony i podobne porowate materiały mineralne; mieszaniny i wyroby materiałów mineralnych izolujących cieplnie, akustycznie lub pochłaniających dźwięki, inne niż z pozycji 6811 lub 6812 albo działem 69 546807Wyroby z asfaltu lub podobnego materiału, (np. bitumu naftowego lub paku węglowego) 556808 00 00 0Tafle, płyty, płytki, bloki i podobne wyroby z włókien roślinnych, słomy, wiórów, trocin, pyłu albo innych odpadów drewna, spojonych cementem, gipsem lub innym spoiwem mineralnym 566809Wyroby z gipsu lub z mieszanek na bazie gipsu 576810Wyroby z cementu, betonu lub ze sztucznego kamienia, nawet zbrojone Wyroby azbestowo-cementowe, celulozowo-cementowe itp.: 586811 10 00 0- Arkusze faliste 59* 6811 20 11 0- - Arkusze na dachy lub ściany, nie przekraczające wymiarów 40 x 60 cm4 60* 6811 20 80 0- - Pozostałe4 61* 6811 30 00 0- Rury, przewody i kształtki rurowe4 62* 6811 90 00 0- Pozostałe wyroby4 636904Ceramiczne cegły budowlane, pustaki stropowe, podporowe, wypełnieniowe itp. 646905Dachówki, nasady kominowe, wykładziny kominowe, ozdoby architektoniczne i inne ceramiczne wyroby budowlane 656906 00 00 0Ceramiczne rury, przewody, rynny i złącza rurowe 66ex 6907Nieszkliwione płyty chodnikowe, kafle lub płytki ścienne; nieszkliwione ceramiczne kostki mozaikowe itp., nawet na podłożu - z wyłączeniem PCN 6907 90 93 0 676908Szkliwione ceramiczne płyty chodnikowe, kafle lub płytki ścienne; szkliwione ceramiczne kostki mozaikowe itp., na podłożu lub nie 686910Ceramiczne zlewy, umywalki, podstawy umywalek, wanny, bidety, miski klozetowe, płuczki ustępowe, pisuary i podobne wyroby sanitarne 69ex 7003Szkło lane i walcowane, w arkuszach lub kształtkach, nawet z warstwą pochłaniającą odblaskową lub przeciwodblaskową, ale nie obrobione inaczej - z wyłączeniem PCN 7003 12 10 0 i 7003 19 10 0 70ex 7004Szkło ciągnione i dmuchane, w arkuszach, nawet z warstwą pochłaniającą, odblaskową lub przeciwodblaskową, ale nie obrobione inaczej - z wyłączeniem PCN 7004 20 10 0 i 7004 90 10 0 717005Szkło typu "float" i szkło o powierzchni szlifowanej lub polerowanej, w arkuszach, nawet z warstwą pochłaniającą, odblaskową lub przeciwodblaskową, ale nie obrobione inaczej Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nieobramowane lub nieoprawione w innych materiałach: 727006 00 90 0- Pozostałe Szkło bezpieczne, złożone ze szkła hartowanego (temperaturowanego) lub warstwowego: 737007 19- - Pozostałe 747007 29 00 0- - Pozostałe 757008 00Wielościenne elementy izolacyjne ze szkła 76ex 7016Kształtki chodnikowe, płyty, cegły, pustaki, cegły znormalizowane, dachówka i inne wyroby ze szkła prasowanego lub formowanego, nawet zbrojonego, w rodzaju używanych do celów budowlanych lub konstrukcyjnych; kostki szklane i inna drobnica szklana, nawet na podłożu, na mozaiki lub do podobnych celów dekoracyjnych; szyby oprawione w ołów itp.; szkło wielokomórkowe lub piankowe w blokach, taflach, płytach, formowane w kokilach lub podobnych postaciach - z wyłączeniem PCN 7016 90 10 0 Włókna szklane (łącznie z watą szklaną) oraz wyroby z nich, (np. przędza, tkaniny): 777019 32 00 0- - Cienkie arkusze (woale) 787019 39 00 0- - Pozostałe 797019 90- Pozostałe 807209Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na zimno, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane 81ex 7210Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub więcej, platerowane, powlekane lub pokrywane - z wyłączeniem PCN 7210 50 10 0, 7210 50 90 0, 7210 90 10 0, 7210 90 31 0, 7210 90 38 0 i 7210 90 90 0 827211Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane 83ex 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane - z wyłączeniem PCN 7212 50 10 0, 7212 60 11 0, 7212 60 19 0, 7212 60 91 0, 7212 60 93 0 i 7212 60 99 0 84ex 7213Sztaby i pręty, walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej - z wyłączeniem PCN 7213 91 20 0 Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej, nie obrobione więcej oprócz kucia, walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania na gorąco, lecz z włączeniem tych, które po walcowaniu zostały skręcone: 857214 20 00 0- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania lub skręcone po walcowaniu (ECSC) 867214 30 00 0- Pozostałe, ze stali automatowej (ECSC) 877214 99 10 0- - - - W rodzaju stosowanych do zbrojenia betonu (ECSC) 887214 99 39 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC) 897214 99 50 0- - - - Pozostałe (ECSC) 907214 99 69 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC) 917214 99 80 0- - - - Pozostałe (ECSC) 92ex 7215Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej - z wyłączeniem PCN 7215 90 10 0 Kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej: 937216 10 00 0- Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości poniżej 80 mm (ECSC) 947216 21 00 0- - Profile "L" (ECSC) 957216 22 00 0- - Profile "T" (ECSC) 967216 31 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC) 977216 31 19 0- - - - Pozostałe (ECSC) 987216 32 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC) 997216 32 19 0- - - - Pozostałe (ECSC) 1007216 33 10 0- - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 180 mm (ECSC) 1017216 40- Profile "L" lub "T", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej 1027216 50- Pozostałe kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie 1037216 61- - Otrzymane z wyrobów walcowanych płaskich 1047216 69 00 0- - Pozostałe 1057216 91- - Gięte na zimno lub kształtowane na zimno z wyrobów walcowanych płaskich 1067216 99 10 0- - - Walcowane na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC) 107* 7216 99 90 0- - - Pozostałe5 Drut ze stali niestopowej: 1087217 10- Nie pokrywany ani nie powlekany, polerowany lub nie 1097217 90- Pozostały 110Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej o szerokości 600 mm lub większej: 7219 31 00 0- - O grubości 4,75 mm lub więcej (ECSC) 1117219 32- - O grubości 3 mm lub więcej, lecz poniżej 4,75 mm 1127219 33- - O grubości powyżej 1 mm , lecz poniżej 3 mm 1137219 34- - O grubości 0,5 mm lub większej, lecz nie przekraczającej 1 mm 1147219 35- - O grubości poniżej 0,5 mm 1157219 90- Pozostałe 116ex 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm - z wyłączeniem PCN 7220 11 00 0, 7220 12 00 0, 7220 90 11 0 i 7220 90 31 0 1177221 00Sztaby i pręty ze stali nierdzewnej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach 118ex 7222Pozostałe sztaby i pręty ze stali nierdzewnej; kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej - z wyłączeniem PCN 7222 11 11 0, 7222 11 19 0, 7222 20 11 0, 7222 20 19 0, 7222 30 10 0, 7222 30 51 0, 7222 30 91 0, 7222 30 98 0 i 7222 40 30 0 1197223 00Drut ze stali nierdzewnej 120ex 7224Pozostała stal stopowa w postaci wlewków lub w innych pierwotnych formach; półwyroby z innej stali stopowej - z wyłączeniem PCN 7224 10 00 0, 7224 90 19 0, 7224 90 91 0 i 7224 90 99 0 Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości 600 mm lub większej: 1217225 19 90 0- - - Walcowane na zimno (ECSC) 1227225 20 90 0- - Pozostałe 1237225 50 00 0- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowane na zimno (ECSC) 1247225 99 10 0- - - Nie obrobione powierzchniowo włączając polerowane lub jedynie pocięte w kształty prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC) 1257225 99 90 0- - - Pozostałe Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości poniżej 600 mm: 1267226 20 20 0- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco; o szerokości nie przekraczającej 500 mm, walcowane na gorąco, nie obrobione więcej niż platerowanie; o szerokości powyżej 500 mm, nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno lub nie obrobione więcej niż powierzchniowo, włączając platerowanie (ECSC) 1277226 20 80 0- - Pozostałe 1287226 92 10 0- - - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC) 1297226 92 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm 1307227Sztaby i pręty z innej stali stopowej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach 131ex 7228Pozostałe sztaby i pręty z innej stali stopowej; kątowniki, kształtowniki i profile z innej stali stopowej; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych - z wyłączeniem PCN 7228 10 30 0, 7228 10 50 0, 7228 20 30 0, 7228 30 61 0, 7228 40 10 0, 7228 40 90 0, 7228 60 10 0 i 7228 70 31 0 1327229Drut z pozostałej stali stopowej 133ex 7304Rury, przewody rurowe i profile drążone, bez szwu, ze stali - z wyłączeniem PCN 7304 21 00 0, 7304 29 11 0, 7304 29 19 0, 7304 31 10 0, 7304 39 10 0, 7304 39 20 0, 7304 41 10 0, 7304 49 10 0, 7304 49 30 0, 7304 51 30 0, 7304 59 10 0, 7304 59 50 0 i 7304 90 10 0 1347305Pozostałe rury i przewody rurowe, (np. spawane, nitowane lub podobnie zamykane), o przekroju poprzecznym w kształcie koła, których zewnętrzna średnica przekracza 406,4 mm, z żeliwa lub stali 135ex 7306Pozostałe rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa i stali, (np. z otwartym szwem lub spawane, nitowane lub zamykane w podobny sposób) - z wyłączeniem PCN 7306 30 10 0, 7306 40 10 0, 7306 50 10 0 i 7306 60 10 0 Konstrukcje i części konstrukcji ze stali: 1367308 30 00 0- Drzwi, okna i ramy do nich oraz progi drzwiowe 1377308 90 51 0- - - - Panele złożone z dwóch ścian z profilowanego (żeberkowanego) arkusza z rdzeniem izolującym 1387308 90 59 0- - - - Pozostałe 1397308 90 99 0- - - Pozostałe 140ex * 7309 00Zbiorniki, cysterny, kadzie i podobne pojemniki na dowolny materiał (inny niż sprężony lub skroplony gaz), ze stali, o pojemności przekraczającej 300 l, nawet pokrywane lub izolowane cieplnie, lecz nie wyposażone w urządzenia mechaniczne lub termiczne6 - z wyłączeniem PCN 7309 00 10 0 i 7309 00 90 0 Piece, kuchnie, ruszty, kuchenki (łącznie z tymi, które wyposażone są w kotły centralnego ogrzewania), różne piecyki koksowe, palniki gazowe, podgrzewacze płytowe i podobne nieelektryczne urządzenia używane w gospodarstwie domowym oraz ich części, z żeliwa lub ze stali: 1417321 11- - Na gaz lub na gaz i inne paliwa 1427321 81- - Na gaz lub na gaz i inne paliwa 1437321 82- - Na paliwo ciekłe 1447321 83 00 0- - Na paliwo stałe Grzejniki i ich części: 1457322 11 00 0- - Żeliwne 1467322 19 00 0- - Pozostałe 147ex 7324Wyroby sanitarne i ich części, z żeliwa lub stali - z wyłączeniem PCN 7324 10 10 0 i 7324 90 10 0 Pozostałe odlewane artykuły z żeliwa lub stali: 1487325 10- Z żeliwa nieciągliwego 1497325 99 90 0- - - Pozostałe 1507326 90 30 0- - Drabiny i szczeble 1517326 90 60 0- - Wywietrzniki niemechaniczne, rynny, haki i podobne artykuły używane w przemyśle budowlanym 1527326 90 70 0- - Perforowane kubły i podobne artykuły z arkusza do filtrowania wody przy wejściu do ścieków Rury i przewody rurowe z miedzi: 1537411 10- Z miedzi rafinowanej 1547605Drut aluminiowy 1557606Blachy grube, cienkie oraz taśma, o grubości powyżej 0,2 mm, z aluminium 156ex 7610Konstrukcje z aluminium (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych, z pozycji 9406) i części takich konstrukcji, (np. mosty i części mostów, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich i progi drzwiowe, balustrady, filary i kolumny); płyty, pręty, kształtowniki, rury i podobne wyroby z aluminium, przygotowane do użycia w konstrukcjach - z wyłączeniem PCN 7610 90 10 0 1578301 10 00 0- Kłódki 1588301 40- Pozostałe zamki 1598301 50 00 0- Zamknięcia i okucia z zamknięciami, zawierające zamki 160* 8301 70 00 0- Klucze występujące oddzielnie7 Oprawy, okucia i podobne wyroby z metalu nieszlachetnego: 1618302 10 90 0- - Pozostałe 1628302 41 00 0- - Nadające się do budynków 1638403Kotły centralnego ogrzewania nie ujęte w pozycji 8402 1648404Instalacje pomocnicze przeznaczone do współpracy z kotłami ujętymi w pozycjach 8402 lub 8403, (np. podgrzewacze wody, podgrzewacze pary, zdmuchiwacze sadzy, podgrzewacze powietrza); skraplacze do siłowni na parę wodną lub inną Części do silników i siłowników: 1658412 90 30 0- - - Silników odrzutowych innych niż turboodrzutowe 1668412 90 50 0- - - Silników i siłowników hydraulicznych 1678412 90 90 0- - - Pozostałe Pompy i części pomp: 168* 8413 70 61 0- - - - - - - - Zblokowane z silnikiem8 169* 8413 91 90 0- - - Pozostałe8 1708416Palniki piecowe na paliwo ciekłe, na paliwo stałe pyłowe lub na gaz; mechaniczne podawacze węgla, także ich ruszty mechaniczne, mechaniczne urządzenia do usuwania popiołu oraz podobne urządzenia Urządzenia do podgrzewania wody, nieelektryczne: 171* 8419 11 00 0- - Urządzenia przepływowe do podgrzewania wody, gazowe9 172* 8419 19 00 0- - Pozostałe9 1738419 89 10 0- - - Chłodnie kominowe i podobne instalacje do chłodzenia bezpośredniego (bez ścianki oddzielającej) za pomocą wody przepływającej w obiegu zamkniętym Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: 1748421 21 90 0- - - Pozostałe 1758421 29 90 0- - - Pozostałe 1768421 39 30 0- - - - Urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania powietrza 1778421 39 51 0- - - - - Metodą mokrą 1788421 39 71 0- - - - - Metodą katalityczną 1798421 39 98 0- - - - - Pozostałe 1808421 99 00 0- - Pozostałe 181ex 8481Krany, kurki, zawory i podobna armatura do rur, płaszczy kotłów, zbiorników, kadzi itp., także zawory redukcyjne i zawory sterowane termostatycznie - z wyłączeniem PCN 8481 10 05 0, 8481 10 19 0, 8421 20 10 0, 8481 20 90 0, 8481 30 10 0, 8481 80 61 0, 8481 80 63 0, 8481 80 69 0,8481 80 71 0, 8481 80 73 0 i 8481 80 87 0 Podgrzewacze wody, urządzenia elektrotermiczne do użytku domowego: 1828516 10 11 0- - - Natychmiastowe ogrzewacze wody 1838516 10 19 0- - - Pozostałe 1848516 60 10 0- - Kuchenki (zawierające przynajmniej jedną płytę grzewczą i jeden piekarnik) 1858516 60 90 0- - Pozostałe 1868536 10- Bezpieczniki 1878536 61- - Oprawy lamp 188ex 8537Tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i inne układy wspornikowe, wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienione w Dziale 90, oraz aparatura sterowana numerycznie, inna niż aparatura połączeniowa objęta pozycją 8517 - z wyłączeniem PCN 8537 20 91 0 i 8537 20 99 0 Części stosowane wyłącznie lub zasadniczo w aparaturze z pozycji 8535, 8536 lub 8537: 1898538 10 00 0- Tablice, panele, konsole, pulpity, szafy oraz inne układy wsporcze dla wyrobów z pozycji 8537, nie wyposażone w przynależną do nich aparaturę 190* 8538 90- Pozostałe 10 Izolowane przewody elektryczne: 1918544 20 00 0- Kabel koncentryczny i inne współosiowe przewody elektryczne 1928544 51- - Zaopatrzone w końcówki 1938544 59- - Pozostałe 1948544 60- Pozostałe przewody elektryczne dla napięć powyżej 1000 V Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów z, wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami 9014, 9015 lub 9032: 1959026 80 91 0- - - Elektroniczne 1969026 80 99 0- - - Pozostałe 197ex 9028Liczniki ilości i zużycia gazu, cieczy lub energii elektrycznej, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich - z wyłączeniem PCN 9028 30 90 0, 9028 90 10 0 i 9028 90 90 0 Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli: 1989032 10 30 0- - - Elektroniczne 1999032 10 91 0- - - - Wyzwalane elektrycznie 2009032 10 99 0- - - - Pozostałe 2019032 20 90 0- - Pozostałe 2029032 89 90 0- - - Pozostałe 203* 9032 90 90 0- - Pozostałe 204ex 9406 00Budynki prefabrykowane - z wyłączeniem PCN 9406 00 31 0 ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że dana pozycja dotyczy tylko towaru określonego nazwą w kolumnie Wyszczególnienie Objaśnienia do podpozycji oznaczonych symbolem * umieszczonym w kolumnie Kod PCN 1 Dot. tylko materiałów podłogowych. 2 Dot. tylko płyt podłogowych. 3 Dot. tylko materiałów izolacyjnych z korka. 4 Nie dot. wyrobów azbestowo-cementowych. 5 Nie dot. wyrobów kutych. 6 Dot. tylko wymienników ciepła c.o. i c.w., zasobników ciepłej wody i zbiorników do oczyszczalni ścieków. 7 Nie dot. kluczyków do zamków samochodowych występujących oddzielnie. 8 Dot. tylko hydroforów. 9 Dot. tylko warników i bojlerów. 10 Dot. wyłącznie urządzeń i zestawów urządzeń do automatycznej regulacji dostaw ciepła oraz zdalnego sterowania pracą systemów ciepłowniczych, a także części do tych urządzeń. Załącznik nr 4 WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH PozycjaKod PCNWyszczególnienie Oleje i ich frakcje: 11507 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 21507 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 31508 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 41508 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 51511 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 61511 90 91 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 71512 11 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 81512 19 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 91512 21 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 101512 29 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 111513 11 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 121513 19 30 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 131513 21 11 0- - - - Olej z ziaren palmowych 141513 21 19 0- - - - Olej babassu 151513 29 30 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 161514 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 171514 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 181515 19 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 191515 21 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 201515 29 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 211515 30 10 0- - Do produkcji kwasu aminoundekanowego używanego do wytwarzania tekstylnych włókien syntetycznych lub tworzyw sztucznych 221515 50 11 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 231515 50 91 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 241515 90 21 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 251515 90 31 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 261515 90 40 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 271515 90 60 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi 281518 00 31 0- - Surowe 291518 00 39 0- - Pozostałe Owoce przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu: 30* 2008 20- Ananasy 31* 2008 30 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 322008 30 19 0- - - - Pozostałe 33* 2008 30 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 342008 30 39 0- - - - Pozostałe 35* 2008 40 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 362008 40 19 0- - - - - Pozostałe 37* 2008 40 21 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 382008 40 29 0- - - - - Pozostałe 39* 2008 40 31 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15% 40* 2008 40 39 0- - - - Pozostałe 41* 2008 50 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 422008 50 19 0- - - - - Pozostałe 43* 2008 50 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 442008 50 39 0- - - - - Pozostałe 45* 2008 50 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15% 46* 2008 50 59 0- - - - Pozostałe 47* 2008 60 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 482008 60 19 0- - - - Pozostałe 49* 2008 60 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 502008 60 39 0- - - - Pozostałe 51* 2008 70 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 522008 70 19 0- - - - - Pozostałe 53* 2008 70 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 542008 70 39 0- - - - - Pozostałe 55* 2008 70 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15% 56* 2008 70 59 0- - - - Pozostałe 57* 2008 80 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 582008 80 19 0- - - - Pozostałe 59* 2008 80 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 602008 80 39 0- - - - Pozostałe 61* 2008 92 12 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych) 62* 2008 92 14 0- - - - - - Pozostałe 63* 2008 92 16 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych) 64* 2008 92 18 0- - - - - - Pozostałe 65* 2008 92 32 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych) 66* 2008 92 34 0- - - - - - Pozostałe 67* 2008 92 36 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych) 68* 2008 92 38 0- - - - - - Pozostałe 69* 2008 99 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85% 702008 99 19 0- - - - - Pozostałe 71* 2008 99 21 0- - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13% 72* 2008 99 23 0- - - - - Pozostałe 73* 2008 99 25 0- - - - - - - Owoce męczennicy i guawy 74* 2008 99 26 0- - - - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce tamaryndy, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaja 75* 2008 99 28 0- - - - - - - Pozostałe 76* 2008 99 32 0- - - - - - - Owoce męczennicy i guawy 77* 2008 99 33 0- - - - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce tamaryndy, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaja 78* 2008 99 34 0- - - - - - - Pozostałe 79* 2008 99 36 0- - - - - - - Owoce tropikalne 80* 2008 99 37 0- - - - - - - Pozostałe 81* 2008 99 38 0- - - - - - - Owoce tropikalne 82* 2008 99 40 0- - - - - - - Pozostałe Sosy i przetwory z nich: 832103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 842106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów Pozostałe napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją 2009: 85* 2202 90 10 0- - Nie zawierające produktów objętych pozycjami 0401 do 0404 lub tłuszczu uzyskanego z produktów objętych pozycjami 0401 do 0404 862203 00Piwo otrzymywane ze słodu 872204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji 2009 882205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi 892206 00Pozostałe napoje fermentowane, (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej 902207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone 912208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe 922303 30 00 0- Pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane 932307 00Szlam i kamień winny 942402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu 952403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe 962501 00Sól (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodowy, nawet w roztworze wodnym lub zawierająca dodatek środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość; woda morska 972517 30 00 0- Makadam smołowany Oleje i inne produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych: 982707 99 99 0- - - - Pozostałe Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: 992710 00 11 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego 1002710 00 15 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 11 0 1012710 00 21 0- - - - Benzyna lakiernicza 1022710 00 25 0- - - - Pozostałe 1032710 00 26 0- - - - - Benzyna lotnicza 1042710 00 27 0- - - - - - - O liczbie oktanowej (RON) poniżej 95 1052710 00 29 0- - - - - - - O liczbie oktanowej (RON) 95 lub większej, ale nie mniejszej niż 98 1062710 00 32 0- - - - - - - O liczbie oktanowej (RON) 98 lub większej 1072710 00 34 0- - - - - - - O liczbie oktanowej (RON) poniżej 98 1082710 00 36 0- - - - - - - O liczbie oktanowej (RON) 98 lub większej 1092710 00 37 0- - - - Paliwo typu benzyny do silników odrzutowych 1102710 00 39 0- - - - Pozostałe oleje lekkie 1112710 00 41 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego 1122710 00 45 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 41 0 1132710 00 51 0- - - - Paliwo do silników odrzutowych 1142710 00 55 0- - - - Pozostała 1152710 00 59 0- - - Pozostałe 1162710 00 61 0- - - Do przeprowadzania procesu specyficznego 1172710 00 65 0- - - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 61 0 1182710 00 66- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 0,05% 1192710 00 67- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,2% 1202710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2% 1212710 00 71 0- - - Do przeprowadzania procesu specyficznego 1222710 00 72 0- - - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 71 1232710 00 74 0- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 1% 1242710 00 76 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 1%, ale nie przekraczającej 2% 1252710 00 77 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 2%, ale nie przekraczającej 2,8% 1262710 00 78 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 2,8% 1272710 00 81 0- - - Do przeprowadzania procesu specyficznego 1282710 00 83 0- - - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 81 129* 2710 00 87 0- - - - Oleje silnikowe, smarowe oleje sprężarkowe, smarowe oleje turbinowe3 1302710 00 88 0- - - - Płyny hydrauliczne 1312710 00 92 0- - - - Oleje przekładniowe i oleje reduktorowe 1322710 00 94 0- - - - Mieszanki do obróbki metali, oleje do smarowania form, oleje antykorozyjne 1332710 00 96 0- - - - Oleje izolacyjne 1342710 00 97 0- - - - Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje 135ex 2711Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe - z wyłączeniem PCN 2711 11 00 0, 2711 21 00 0 i 2711 29 00 0 136ex 2712Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione - z wyłączeniem PCN 2712 90 19 0 1372713Koks naftowy, bitumy naftowe oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych Bitum i asfalt, naturalne; asfalty i skały asfaltowe: 1382714 90 00 0- Pozostałe 1392715 00 00 0Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym, (np. masy uszczelniające bitumiczne, cut-backs) 1403302Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów 1413303 00Perfumy i wody toaletowe Preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry (z wyjątkiem leków). Łącznie z preparatami do opalania, do manicure i pedicure: 1423304 10 00 0- Preparaty do makijażu ust 1433304 20 00 0- Preparaty do malowania oczu 1443304 30 00 0- Preparaty do manicure i pedicure 145* 3304 91 00 0- - Pudry prasowane lub nie4 146* 3304 99 00 0- - Pozostałe5 1473307 10 00 0- Preparaty stosowane przed goleniem, do golenia i po goleniu 1483307 20 00 0- Dezodoranty osobiste i środki przeciwpotowe 1493307 90 00 0- Pozostałe Mydło; organiczne produkty powierzchniowo czynne używane jako mydło, w postaci prętów, kawałków lub w innych ukształtowanych formach, nawet zawierających mydło; papier, watolina, filc i włóknina, impregnowane, powlekane lub pokryte mydłem lub detergentem: 150* 3401 11 00 0- - Do stosowania toaletowego (nawet produkty lecznicze)6 1513403Preparaty smarowe (łącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami do wyjmowania z formy opartymi na smarach) oraz preparaty stosowane do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry, skór futerkowych i innych materiałów, wyłączając preparaty zawierające w masie, jako składnik zasadniczy 70% lub więcej olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych 152ex * 3506Gotowe kleje i inne gotowe spoiwa, gdzie indziej nie uwzględnione ani nie włączone; produkty przygotowane do użycia jako kleje lub spoiwa, przeznaczone do sprzedaży detalicznej, nie przekraczające masy netto 1 kg - z wyłączeniem PCN 3506 91 00 0 Stopy żelazowo-cerowe i inne stopy piroforyczne; artykuły z materiałów łatwo palnych wymienione w uwadze 2 do działu: 1533606 10 00 0- Paliwa płynne, lub upłynnione w pojemnikach, takich jak stosowane w zapalniczkach mechanicznych lub podobnych o pojemności nie przekraczającej 300 cm 154ex 4302Garbowane lub wykończone skóry futerkowe (łącznie z łbami, ogonami, łapami i innymi kawałkami lub ścinkami), nawet połączone (bez dodatków z innych materiałów) z wyłączeniem pozycji 4303 - z wyłączeniem PCN 4302 12 00 0, 4302 13 00 0, 4302 30 25 0 i 4302 30 31 0 Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i pozostałe wyroby futrzarskie: 1554303 10 10 0- - Z futerek białych szczeniąt foczych z gatunku "harp" (whitecoats) lub ze szczeniąt foczych gatunku "hooded" (blue-backs) 156* 4303 10 90 0- - Pozostałe8 157* 4303 90 00 0- Pozostałe8 Zamki z metalu nieszlachetnego w rodzaju używanych do drzwi budynków: 1588301 40 19 0- - - Pozostałe Maszyny i urządzenia mechaniczne przeznaczone do wykonywania funkcji specjalnych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej: 159* 8479 89 98 0- - - - Pozostałe9 160ex 8518 40- Elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych - z wyłączeniem PCN 8518 40 10 0 i 8518 40 30 0 161ex 8519Gramofony bez wzmacniacza, gramofony ze wzmacniaczem, odtwarzacze kasetowe oraz inny sprzęt do odtwarzania dźwięku nie zawierający urządzenia do rejestracji dźwięku - z wyłączeniem PCN 8519 10 00 0 162ex 8520Magnetofony i inne urządzenia do zapisu dźwięku, wyposażone lub nie, w urządzenia do odtwarzania dźwięku - z wyłączeniem PCN 8520 20 00 0 163ex 8521Urządzenia wideo do zapisu i odtwarzania obrazu i dźwięku, nawet wyposażone w urządzenie do odbioru sygnałów wizyjnych i dźwiękowych (tunery wideo) - z wyłączeniem PCN 8521 10 10 0 1648525 40- Kamery wideo ze stop klatką oraz pozostałe kamery wideo rejestrujące 1658527Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar 166ex 8528Urządzenia odbiorcze dla telewizji, nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu; monitory i projektory wideo - z wyłączeniem PCN 8528 30 05 0, 8528 30 20 0 i 8528 30 90 0 167ex 8529 10- Anteny i reflektory anten wszelkich typów, części nadające się do stosowania do nich - z wyłączeniem PCN 8529 10 10 0, 8529 10 15 0 i 8529 10 45 0 Elektryczne urządzenia do sygnalizacji dźwiękowej lub wzrokowej, nie z pozycji 8512 lub 8530: 168ex 8531 10- Urządzenia przeciwwłamaniowe, przeciwpożarowe oraz inne temu podobne - z wyłączeniem PCN 8531 10 10 0 169ex 8531 80- Pozostałe urządzenia - z wyłączeniem PCN 8531 80 10 0 170* 8531 90- Części 1718703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi 1728903Jachty i inne jednostki pływające wypoczynkowe lub sportowe; łodzie wioślarskie i kajaki 173* 8908 00 00 0Statki i inne konstrukcje pływające przeznaczone do złomowania 174* 9303Pozostała broń palna oraz podobny sprzęt działający na zasadzie odpalania ładunku prochowego, (np. strzelby i karabinki sportowe i myśliwskie, broń palna ładowana przez lufę, rakietnice oraz inny sprzęt przeznaczony do wystrzeliwania rakiet sygnalizacyjnych, pistolety i rewolwery do strzelania ślepymi nabojami, przyrządy do uboju zwierząt, wyrzutnie linki, np. ratunkowej) 175* 9304 00 00 0Pozostała broń, (np. pistolety i karabiny sprężynowe, pneumatyczne lub gazowe, pałki), oprócz wyrobów z pozycji 9307 Sprzęt do gier towarzyskich, stołowych, salonowych: 176* 9504 10 00 0- Gry telewizyjne z rodzaju używanych z odbiornikiem telewizyjnym 177* 9504 20 10 0- - Stoły bilardowe (nawet z nogami) 178* 9504 20 90 0- - Pozostałe 179* 9504 30 10 0- - Gry z ekranem 180* 9504 30 30 0- - - "Flipper" 181* 9504 30 50 0- - - Pozostałe 182* 9504 40 00 0- Karty do gry 183* 9504 90 10 0- - Zestawy elektrycznych samochodów wyścigowych, o charakterze gier ze współzawodnictwem 184* 9504 90 90 0- - Pozostałe 185* 9605 00 00 0Zestawy podróżne do higieny osobistej, szycia oraz czyszczenia ubrań lub obuwia Bez względu na kod PCNInne towary: 1. Pozostałe napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%. 2. Opakowania z tworzyw sztucznych, w tym również zastosowane do towarów w nich importowanych. 3. Gaz wykorzystywany do napędu pojazdów samochodowych oraz napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że dana pozycja dotyczy tylko towaru określonego nazwą w kolumnie Wyszczególnienie. Objaśnienia do podpozycji oznaczonych symbolem * umieszczonym w kolumnie Kod PCN 1 Dotyczy wyrobów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%. 2 Dotyczy piwa bezalkoholowego. 3 Dotyczy olejów silnikowych. 4 Nie dotyczy zasypek i pudrów dla dzieci. 5 Nie dotyczy środków kosmetycznych do pielęgnacji skóry (bez ziołowych), takich jak: kremy, mleczka, śmietanki, zmywacze, olejki i oliwy kosmetyczne, wazeliny kosmetyczne, płyny do pielęgnacji skóry i maseczki kosmetyczne. 6 Dotyczy tylko mydła do golenia. 7 Dotyczy tylko klejów do rzęs i peruk. 8 Dotyczy skór szlachetnych objętych tylko tym załącznikiem z pozycji 4302. 9 Dotyczy tylko maszyn losujących. 10 Nie dot. części do urządzeń z podpozycji 8531 20. 11 Dotyczy tylko statków z pozycji 8903. 12 Dotyczy broni myśliwskiej. 13 Dotyczy broni gazowej. 14 Dotyczy tylko rulet wraz ze stołami do gry, stołów do gry w karty, automatów hazardowych, maszyn i urządzeń losujących, elektronicznych maszyn i urządzeń do gry. 15 Nie dotyczy kart do gry dla dzieci. 16 Dotyczy zestawów zawierających środki upiększające lub wyroby perfumeryjne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie trybu składania zgłoszeń identyfikacyjnych oraz aktualizacyjnych przez podatników podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości. (Dz. U. Nr 111, poz. 1291) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 83, poz. 931) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb składania zgłoszeń identyfikacyjnych oraz zgłoszeń aktualizacyjnych przez podatników podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości, zwanych dalej "podatnikami". § 2. Obowiązek złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego na zasadach określonych w rozporządzeniu nie dotyczy podatników, którym urząd skarbowy nadał numer identyfikacji podatkowej (NIP), oraz podatników, którzy dokonali w urzędzie skarbowym zgłoszenia identyfikacyjnego w związku z wykonywaniem obowiązków podatnika podatku dochodowego, od towarów i usług lub akcyzowego, płatnika podatków, płatnika składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne. § 3. 1. Podatnicy zaopatrują się w formularze zgłoszeń identyfikacyjnych w urzędzie skarbowym lub organie podatkowym gminy (miasta) właściwym według miejsca zamieszkania lub siedziby podatnika. 2. Podatnicy składają wypełnione zgłoszenie identyfikacyjne w organie podatkowym gminy (miasta), właściwym dla podatku, z którego wynika obowiązek ewidencyjny, nie później niż w terminie: 1) złożenia pierwszej deklaracji na podatek, 2) dokonania pierwszej wpłaty podatku, 3) płatności pierwszej raty podatku, jeżeli wpłata następuje po terminie - po dniu 1 stycznia 2000 r. 3. Organ podatkowy gminy (miasta) sprawdza i potwierdza poprawność oraz kompletność wypełnionego zgłoszenia identyfikacyjnego, a następnie przekazuje je urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podatnika, w terminie 30 dni od dnia złożenia formularza zgłoszenia. 4. W przypadku gdy powodem dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego jest: 1) podatek rolny oraz leśny lub od nieruchomości - zgłoszenia należy dokonać jednokrotnie w organie podatkowym gminy (miasta) właściwym dla podatku rolnego, 2) podatek od nieruchomości i leśny - właściwy jest organ podatkowy gminy (miasta) dla podatku od nieruchomości, 3) jeden z podatków wymienionych w pkt 1, płacony w więcej niż jednym organie podatkowym gminy (miasta) - właściwy jest wybrany przez podatnika jeden z tych organów podatkowych. § 4. 1. Podatnicy obowiązani są do aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym wraz ze złożeniem pierwszej w roku podatkowym deklaracji na podatek lub w terminie dokonania pierwszej w roku podatkowym wpłaty podatku. 2. Podatnicy składają zgłoszenie aktualizacyjne w organie podatkowym gminy (miasta) właściwym dla płaconego przez podatnika podatku. Organ podatkowy gminy (miasta) sprawdza i potwierdza poprawność wypełnionego zgłoszenia aktualizacyjnego, a następnie, w terminie 30 dni od dnia złożenia przez podatnika, przekazuje je do urzędu skarbowego, o którym mowa w § 3 ust. 3. W przypadku gdy powodem dokonania aktualizacji jest więcej niż jeden podatek, przepis § 3 ust. 4 stosuje się odpowiednio. § 5. Do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego i aktualizacji danych stosuje się odpowiednio wzory formularzy określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 16, poz. 144). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 8 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w wywozie kształtowników i profili ze stali niestopowej. (Dz. U. Nr 111, poz. 1292) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 11 marca 1999 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu w wywozie kształtowników i profili ze stali niestopowej (Dz. U. Nr 29, poz. 275) w § 1 w ust. 1 wyrazy "1999 r." zastępuje się wyrazami "2000 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu na przywóz antracytu pochodzącego z Federacji Rosyjskiej, do produkcji elektrod węglowych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1293) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngent ilościowy na przywóz antracytu pochodzącego z Federacji Rosyjskiej, do produkcji elektrod węglowych, wymienionego w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, nastąpi według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru określonego brzmieniem ex-u w ramach kodu PCN 2701 11 10 0, na jaką może być udzielone pozwolenie, w wysokości 1 500 ton. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 grudnia 1999 r. (poz. 1293) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu (w tonach) 2701Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla: - Węgiel, również sproszkowany, lecz niescalony: 2701 11- - Antracyt: 2701 11 10 0- - - Posiadający limit substancji lotnych (w suchej bazie pozbawionej substancji mineralnych) nie przekraczający 10% (ECSC) ex 2701 11 10 0Antracyt kalcynowany elektrycznie w temperaturze 1800 °C, o maksymalnej zawartości siarki 0,3%, przeznaczony do produkcji elektrod węglowych20 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu na przywóz węgla pochodzącego z Federacji Rosyjskiej. (Dz. U. Nr 111, poz. 1294) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 oraz art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się kontyngent ilościowy na przywóz węgla pochodzącego z Federacji Rosyjskiej, wymienionego w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, nastąpi według kolejności złożenia kompletnych wniosków. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, dla pozycji 2701, w wysokości 2 500 ton. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 grudnia 1999 r. (poz. 1294) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu (w tonach) 2701Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla:276 000 - Węgiel, również sproszkowany, lecz niescalony: 2701 11- - Antracyt: 2701 11 10 0- - - Posiadający limit substancji lotnych (w suchej bazie pozbawionej substancji mineralnych) nie przekraczający 10% (ECSC) 2701 11 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 12- - Węgiel bitumiczny: 2701 12 10 0- - - Węgiel koksowy (ECSC) 2701 20 00 0- Brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla (ECSC) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wykazu towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga koncesji. (Dz. U. Nr 111, poz. 1295) Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426 i Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 401 i Nr 41, poz. 412) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga koncesji, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga koncesji (Dz. U. Nr 164, poz. 1181). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 grudnia 1999 r. (poz. 1295) WYKAZ TOWARÓW, KTÓRYMI OBRÓT Z ZAGRANICĄ WYMAGA KONCESJI Lp.WYSZCZEGÓLNIENIEKOD PCN w przywozie i wywozie I.Niektóre materiały wybuchowe: 1) Materiały wybuchowe i prochy o niższych parametrach(1)3601 00 00 0 - 3602 00 00 0 2) Lonty prochowe, lonty detonujące, spłonki nabojowe i detonujące, zapalniki, detonatory elektryczne(1)ex. 3603 00 II.Broń sportowa, myśliwska i obezwładniająca, amunicja do niej oraz części i akcesoriaex. Dział 93 ex. Dotyczy niektórych towarów z działów lub sekcji w przywozie III.Różne przetwory spożywcze: 1) Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej2103 90 30 0 2) Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów2106 90 20 0 IV.Napoje alkoholowe: 1) Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 20092204 10 11 9, 2204 10 19 9, 2204 21 10 9, 2204 21 99 0, 2204 29 10 9, 2204 29 99 0, 2204 30 10 9, 2204 30 96 9, 2204 30 98 9 2) Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi2205 10 90 9, 2205 90 90 9 3) Pozostałe napoje fermentowane (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej2206 00 10 9, 2206 00 31 9, 2206 00 39 9, 2206 00 51 9, 2206 00 59 9, 2206 00 81 9, 2206 00 89 9 4) Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe o dowolnej mocy, skażone2207 5) Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe2208, z wyjątkiem 2208 90 69 1 V.Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu2402 VI.Części do montażu przemysłowego ciągników rolniczych oraz używanych w leśnictwie, ciągników kołowych z pozycji 8701 z wyłączeniem 8701 20: 1) Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne)8408 20 31 1, 8408 20 35 1, 8408 20 37 1 2) Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 87058706 00 19 1 3) Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 87058707 90 90 1 4) Części i akcesoria do pojazdów samochodowych z pozycji od nr 8701 do 87058708 10 90 1, 8708 21 90 1, 8708 29 90 1, 8708 31 91 1, 8708 39 90 1, 8708 40 90 1, 8708 50 90 1, 8708 60 91 1, 8708 60 99 1, 8708 70 50 1, 8708 70 91 1, 8708 70 99 1, 8708 80 90 1, 8708 91 90 1, 8708 92 90 1, 8708 93 90 1, 8708 94 90 1, 8708 99 30 1, 8708 99 50 1, 8708 99 92 1, 8708 99 98 1 (1) Inne niż te określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazów towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą (Dz. U. Nr 142, poz. 915). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych towarów określonych w umowach międzynarodowych. (Dz. U. Nr 111, poz. 1296) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1, art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 2000 r. ustanawia się: 1) kontyngenty ilościowe w wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, dla towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku, 2) kontyngenty ilościowe w wywozie do Kanady, dla towarów wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. 1. Rozdysponowanie kontyngentów ilościowych, o których mowa w § 1 pkt 1, następuje według kolejności złożenia kompletnych wniosków. 2. Wywóz z polskiego obszaru celnego do Kanady towarów, o których mowa w § 1 pkt 2, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, nie wymaga uzyskania pozwolenia. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, w wysokości 120 000 szt. lub 300 000 m2, w zależności od rodzaju wyrobów tekstylnych i odzieżowych objętych kontyngentami, na jakie będzie udzielone pozwolenie na wywóz. § 4. Na osoby dokonujące wywozu z polskiego obszaru celnego towarów, o których mowa w § 1 pkt 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 grudnia 1999 r. (poz. 1296) Załącznik nr 1 WYKAZ WYROBÓW TEKSTYLNYCH I ODZIEŻOWYCH OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI ILOŚCIOWYMI W WYWOZIE DO STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI Kod PCNKategoriaNazwa wyrobuWielkość kontyngentu 6102 20 10 0, 6102 20 90 0, 6104 32 00 0, 6112 11 00 0, 335Okrycia damskie i dziewczęce bawełniane (płaszcze, kurtki)2 860 884 szt. 6202 12 10 0, 6202 12 90 0, 6202 92 00 0, 6204 32 10 0, 6204 32 90 0 6105 10 00 0, 6106 10 00 0, 6109 10 00 0, 6110 20 10 0338/339Koszule męskie i chłopięce, bluzki damskie i dziewczęce bawełniane (z dzianin), w tym podkoszulki30 809 592 szt. 5111 11 11 0, 5111 11 19 0, 5111 11 91 0, 5111 11 99 0, 5111 19 11 0, 5111 19 19 0, 5111 19 31 0, 5111 19 39 0, 5111 19 91 0, 5111 19 99 0, 5111 20 00 0, 5111 30 10 0, 5111 30 30 0, 5111 30 90 0, 5111 90 10 0, 5111 90 91 0, 5111 90 93 0, 5111 90 99 0, 5112 11 10 0, 5112 11 90 0, 5112 19 11 0, 5112 19 19 0, 5112 19 91 0, 5112 19 99 0, 5112 20 00 0, 5112 30 10 0, 5112 30 30 0, 5112 30 90 0, 5112 90 10 0, 5112 90 91 0, 5112 90 93 0, 5112 90 99 0410Tkaniny wełniane2 775 164 m2 6103 31 00 0, 6203 31 00 0433Marynarki męskie i chłopięce wełniane235 176 szt. 6101 10 10 0, 6101 10 90 0, 6201 11 00 0, 6201 91 00 0, 434Okrycia męskie i chłopięce wełniane (płaszcze)128 268 szt. 6211 31 00 0 6102 10 10 0, 6102 10 90 0, 6104 31 00 0, 6202 11 00 0, 435Okrycia damskie i dziewczęce wełniane (płaszcze, kurtki, żakiety)167 856 szt. 6202 91 00 0, 6204 31 00 0, 6211 41 00 0 6103 11 00 0, 6203 11 00 0443Ubrania męskie i chłopięce z wełny233 114 szt. 5516 11 00 0, 5516 12 00 0, 5516 13 00 0, 5516 14 00 0611Tkaniny przetworzone z włókien ciętych zawierające 85% lub więcej przetworzonych chemicznych włókien ciętych7 338 371 m2 6110 30 10 0, 6110 30 91 0, 6110 30 99 0645/646Swetry męskie i chłopięce oraz damskie i dziewczęce z włókien sztucznych4 511 412 szt. Załącznik nr 2 WYKAZ WYROBÓW TEKSTYLNYCH I ODZIEŻOWYCH OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI ILOŚCIOWYMI W WYWOZIE DO KANADY Kod PCNKategoriaNazwa wyrobuWielkość kontyngentu 6101 10 10 0, 6101 10 90 0, 6101 20 10 0, 6101 20 90 0, 6101 30 10 0, 6101 30 90 0, 6101 90 10 0, 6101 90 90 0, 6102 10 10 0, 6102 10 90 0, 6102 20 10 0, 6102 20 90 0, 6102 30 10 0, 6102 30 90 0, 6102 90 10 0, 6102 90 90 0, 6201 11 00 0, 6201 12 10 0, 6201 12 90 0, 6201 13 10 0, 6201 13 90 0, 6201 19 00 0, 6201 91 00 0, 6201 92 00 0, 6201 93 00 0, 6201 99 00 0, 6202 11 00 0, 6202 12 10 0, 6202 12 90 0, 6202 13 10 0, 6202 13 90 0, 6202 19 00 0, 6202 91 00 0, 6202 92 00 0, 6202 93 00 0, 6202 99 00 0, 6204 31 00 0, 6204 32 10 0, 6204 32 90 0, 6204 33 10 0, 6204 33 90 0, 6204 39 11 0, 6204 39 19 0, 6204 39 90 0, 6210 30 00 01.Płaszcze i kurtki, w tym ubrania robocze, szpitalne itp.568 180 szt. 6203 11 00 0, 6203 12 00 0, 6203 19 10 0, 6203 19 30 0, 6203 19 90 0, 6203 21 00 0, 6203 22 10 0, 6203 22 80 0, 6203 23 10 0, 6203 23 80 0, 6203 29 11 0, 6203 29 18 0, 6203 29 90 0, 6203 31 00 0, 6203 32 10 0, 6203 32 90 0, 6203 33 10 0, 6203 33 90 0, 6203 39 11 0, 6203 39 19 0, 6203 39 90 03a.Męskie i chłopięce ubrania, marynarki i kurtki sportowe116 059 szt. 6103 41 90 0, 6103 42 90 0, 6103 43 90 0, 6103 49 91 0, 6103 49 99 0, 6104 61 90 0, 6104 62 90 0, 6104 63 90 0, 6104 69 91 0, 6104 69 99 05.Szorty*1 324 263 szt. 6103 42 10 0, 6103 43 10 0, 6103 49 10 0, 6103 49 99 0, 6104 61 10 0, 6104 62 10 0, 6104 63 10 0, 6104 69 10 0, 6203 42 11 0, 6203 42 31 0, 6203 42 33 0, 6203 42 35 0, 6203 42 51 0, 6203 42 59 0, 6203 42 90 0, 6203 43 11 0, 6203 43 19 0, 6203 43 31 0, 6203 43 39 0, 6203 43 90 0, 6203 49 11 0, 6203 49 19 0, 6203 49 31 0, 6203 49 39 0, 6203 49 50 0, 6203 49 90 05a.Spodniemaksymalnie 1 047 012 szt. 6103 41 10 0, 6203 41 30 0, 6203 41 90 05b.Spodnie wełniane męskie i chłopięce261 752 szt. 6107 21 00 0, 6107 22 00 0, 6107 29 00 0, 6107 91 10 0, 6107 91 90 0, 6107 92 00 0, 6107 99 00 0, 6108 31 10 0, 6108 31 90 0, 6108 32 11 0, 6108 32 19 0, 6108 32 90 0, 6108 39 00 0, 6108 91 10 0, 6108 91 90 0, 6108 92 00 0, 6108 99 10 0, 6108 99 90 0, 6207 11 00 0, 6207 19 00 0, 6207 21 00 0, 6207 22 00 0, 6207 29 00 0, 6207 91 10 0, 6207 91 90 0, 6207 92 00 0, 6207 99 00 0, 6208 11 00 0, 6208 19 10 0, 6208 19 90 0, 6208 21 00 0, 6208 22 00 0, 6208 29 00 0, 6208 91 11 0, 6208 91 19 0, 6208 91 90 0, 6208 92 10 0, 6208 92 90 0, 6208 99 00 010.Bielizna osobista nocna, płaszcze kąpielowe, szlafroki, podomki itp.732 652 szt. 6110 10 10 0, 6110 10 31 0, 6110 10 35 0, 6110 10 38 0, 6110 10 91 0, 6110 10 95 0, 6110 10 98 0, 6110 20 10 0, 6110 20 91 0, 6110 20 99 0, 6110 30 10 0, 6110 30 91 0, 6110 30 99 0, 6110 90 10 0, 6110 90 90 011.Swetry, pulowery, kardigany dziane lub szydełkowane; w tym dodatki do nich w postaci szalików, rękawiczek itp.349 060 szt. 5111 11 11 0, 5111 11 19 0, 5111 11 91 0, 5111 11 99 0, 5111 19 11 0, 5111 19 19 0, 5111 19 31 0, 5111 19 39 0, 5111 19 91 0, 5111 19 99 0, 5111 20 00 0, 5111 30 10 0, 5111 30 30 0, 5111 30 90 0, 5111 90 10 0, 5111 90 91 0, 5111 90 93 0, 5111 90 99 0, 5112 11 10 0, 5112 11 90 0, 5112 19 11 0, 5112 19 19 0, 5112 19 91 0, 5112 19 99 0, 5112 20 00 0, 5112 30 10 0, 5112 30 30 0, 5112 30 90 0, 5112 90 10 0, 5112 90 91 0, 5112 90 93 0, 5112 90 99 031a.Tkaniny wełniane265 753 kg 5407 30 00 0, 5407 41 00 0, 5407 42 00 0, 5407 43 00 0, 5902 10 10 0, 5902 10 90 034.Tkaniny nylonowe193 610 kg 5902 20 10 0, 5902 20 90 035.Tkaniny poliestrowe169 633 kg 5802 11 00 0, 5802 19 00 0, 6302 60 00 042a.Ręczniki frotté1 357 060 kg * Kat. 5 obejmuje całkowitą ilość szortów i spodni, które w 2000 roku mogą być wyeksportowane z Polski do Kanady, tj. 1 324 263 szt. Jednak w ramach tej ilości można wyeksportować: 1. spodni bawełnianych maksimum 1 047 012 szt. 2. spodni wełnianych maksimum 261 752 szt. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu żelatyną. (Dz. U. Nr 111, poz. 1297) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu żelatyną (Dz. U. Nr 81, poz. 527 i Nr 164, poz. 1182) w § 1 wyrazy "31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2000 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 grudnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia, warunków, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania świadczeń z tytułu uprawnień osłonowych i aktywizujących, wysokości minimalnych świadczeń i zasiłków socjalnych oraz szczegółowych warunków powodujących cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej. (Dz. U. Nr 111, poz. 1298) Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia, warunków, zasad i trybu przyznawania, obliczania i wypłacania świadczeń z tytułu uprawnień osłonowych i aktywizujących, wysokości minimalnych świadczeń i zasiłków socjalnych oraz szczegółowych warunków powodujących cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej (Dz. U. Nr 52, poz. 538) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 6 skreśla się wyrazy "wraz z należnymi składkami" oraz "ust. 2"; 2) w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) przedsiębiorstwom górniczym na refundację: a) odprowadzanych przez pracodawcę, o którym mowa w art. 30 ustawy, składek na ubezpieczenia społeczne, finansowanych ze środków pracodawcy na zasadach określonych w odrębnych przepisach, oraz b) składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części przypadającej na zatrudnionych byłych pracowników przedsiębiorstw górniczych."; 3) w § 5 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Podstawę do ustalania wysokości świadczenia socjalnego stanowi wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w art. 22 ust. 1 i 2 ustawy, pomniejszone o kwotę odpowiadającą 18,71% tego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3."; 4) w § 6: a) w ust. 1 wyrazy "przedsiębiorstwa górniczego" zastępuje się wyrazami "przedsiębiorstw, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy", b) w ust. 4 w pkt 1 skreśla się wyraz "kopalni,"; 5) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dotacja na cele określone w § 1 pkt 6 jest przyznawana na wniosek: 1) przedsiębiorstw robót górniczych wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wykazu przedsiębiorstw górniczych oraz przedsiębiorstw robót górniczych (Dz. U. Nr 38, poz. 362), 2) przedsiębiorstwa górniczego wymienionego w poz. 33 załącznika nr 1 do rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1."; 6) po § 7 dodaje się § 7a w brzmieniu: "§ 7a. Przepis § 7 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstwa górniczego, w którym nie prowadzi się wydobycia węgla."; 7) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Nagrody, o których mowa w § 1 pkt 6, przysługują w wysokości miesięcznego świadczenia socjalnego."; 8) w § 16: a) skreśla się ust. 3, b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 30 ust. 2 ustawy, za IV kwartał 1998 r. przelicza się wskaźnikiem 123,0164.", c) skreśla się ust. 5; 9) w § 20 w ust. 2 na końcu zdania dodaje się wyrazy "oraz na miesiąc grudzień". § 2. Przepisy § 1 pkt 4 i 5 niniejszego rozporządzenia stosuje się do przedsiębiorstw robót górniczych oraz przedsiębiorstwa górniczego, o których mowa w § 1 pkt 5 niniejszego rozporządzenia, od dnia 14 stycznia 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 28 grudnia 1999 r. w sprawie określenia wzoru wniosku stosowanego w postępowaniu o wydanie pozwoleń na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, wykazu dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, warunków wydania i wykorzystania pozwolenia, sposobu i trybu ewidencjonowania wydanych pozwoleń w ramach kontyngentu taryfowego w roku 2000. (Dz. U. Nr 111, poz. 1299) Na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 1-3 i 5 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 55, poz. 587 i Nr 101, poz. 1178) w związku z art. 14 § 6a ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa wzór wniosku stosowany w postępowaniu o wydanie pozwoleń na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, wykaz dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, warunki wydania i wykorzystania pozwolenia, sposób i tryb ewidencjonowania wydanych pozwoleń w ramach kontyngentu taryfowego ustanowionego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 107, poz. 1224), zwanego dalej "kontyngentem samochodowym". 2. Pozwolenie na przywóz pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej w ramach kontyngentu samochodowego, zwane dalej "pozwoleniem", wydaje minister właściwy do spraw gospodarki na podstawie wniosków składanych przez przedsiębiorców będących osobami krajowymi, zwanych dalej "przedsiębiorcami". 3. Wzór wniosku o wydanie pozwolenia stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, odrębnie dla każdej marki pojazdu samochodowego, może występować przedsiębiorca będący wyłącznym przedstawicielem producenta lub producentów pojazdów danej marki, z którym producent zawarł umowę upoważniającą do przywozu w 2000 r. takich pojazdów na polski obszar celny w ramach kontyngentu samochodowego, o którym mowa w ust. 1. 5. Terminy składania wniosków oraz wydawania pozwoleń określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Do wniosku, o którym mowa w § 1 ust. 2, powinny być dołączone następujące dokumenty: 1) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) kopia zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacyjnego (REGON), 3) pisemne oświadczenie podmiotu zagranicznego o nadaniu wnioskodawcy wyłącznych uprawnień, upoważniających do przywozu pojazdów samochodowych danej marki na polski obszar celny w ramach kontyngentu samochodowego ustanowionego w 2000 r.; oświadczenie to powinno być potwierdzone wraz z tłumaczeniem na język polski przez właściwy dla siedziby podmiotu zagranicznego urząd konsularny Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego o niezaleganiu przez wnioskodawcę z realizacją zobowiązań podatkowych lub zaświadczenie, że zobowiązania rozłożone na raty lub o odroczonym terminie płatności są realizowane, 5) zaświadczenie właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę z opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne lub zaświadczenie, że zobowiązania rozłożone na raty lub o odroczonym terminie płatności są realizowane, 6) zaświadczenie Głównego Urzędu Ceł potwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami z tytułu długu celnego, lub zaświadczenie, że dług celny rozłożony na raty lub o odroczonym terminie płatności jest realizowany; przy wystąpieniu przedsiębiorcy o pierwsze pozwolenie przywozu dopuszcza się możliwość złożenia oświadczenia wnioskodawcy, że dokument ten zostanie dostarczony w ciągu 3 tygodni od dnia złożenia wniosku, 7) w przypadku wnioskowania o kolejne pozwolenie, wydawane nie później niż do dnia 30 września 2000 r. - kopia faktury producenta, kopia poprzednio wydanego pozwolenia z potwierdzonym przez organ celny jego wykorzystaniem, fotokopia zgłoszenia celnego potwierdzonego przez organ celny, 8) w przypadku wniosków dotyczących części kontyngentu samochodowego nie wykorzystanej przez importerów do dnia 30 września 2000 r. - dodatkowo kopia umowy sprzedaży zawartej z nabywcą pojazdu samochodowego. § 3. 1. Warunkiem wydania pierwszego pozwolenia jest: 1) złożenie prawidłowo wypełnionego wniosku wraz z dokumentami wymienionymi w § 2 pkt 1-6, 2) wniesienie opłaty określonej w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie określenia wysokości opłat za wydanie pozwolenia na przywóz towarów na polski obszar celny lub na wywóz towarów z polskiego obszaru celnego (Dz. U. Nr 162, poz. 1127). 2. Warunkiem wydania kolejnego pozwolenia jest: 1) wykorzystanie pozwolenia wydanego na podstawie wniosku poprzedniego, 2) złożenie prawidłowo wypełnionego wniosku wraz z dokumentami, o których mowa w § 2, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 3 i 8, 3) wniesienie opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Warunkiem uznania pozwolenia za wykorzystane jest potwierdzenie przez organ celny na pozwoleniu zgłoszenia w urzędzie celnym określonej partii towaru w ramach wydanego pozwolenia. § 4. 1. Pozwolenia wydane z terminem ważności do dnia 30 września 2000 r. powinny być wykorzystane do upływu terminu ich ważności. 2. Część kontyngentu samochodowego nie wykorzystana do dnia 30 września 2000 r. podlega rozdysponowaniu na podstawie złożonego wniosku o wydanie pozwolenia. Do wniosku należy dołączyć dokumenty wymienione w § 2, z wyjątkiem dokumentu, o którym mowa w pkt 3, a także informację, o której mowa w ust. 3. 3. Przedsiębiorcy są obowiązani złożyć w Ministerstwie Gospodarki w terminie do dnia 13 października 2000 r. informację z wykorzystania pozwoleń, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2, zawierającą kopie udzielonych pozwoleń potwierdzonych przez organ celny wraz z adnotacją o ich wykorzystaniu, fotokopię zgłoszenia celnego potwierdzoną przez organ celny, kopię faktury producenta w przypadku pozwoleń, o których mowa w § 3 ust. 2. 4. Wydanie pozwoleń w ramach części kontyngentu samochodowego, nie wykorzystanego do dnia 30 września 2000 r., następuje na rzecz przedsiębiorców, którzy w okresie przed dniem 30 września 2000 r. w pełni wykorzystali wydane im pozwolenie/pozwolenia w ramach kontyngentu samochodowego. 5. Pozwolenia wydane na nie wykorzystaną część kontyngentu, o której mowa w ust. 4, są ważne do dnia 31 grudnia 2000 r. § 5. 1. Ewidencja wydanych pozwoleń jest prowadzona w Ministerstwie Gospodarki. 2. Wzór arkusza ewidencji wydanych pozwoleń określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Minister Gospodarki: w z. B. Błaszczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 grudnia 1999 r. (poz. 1299) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 TERMINY SKŁADANIA WNIOSKÓW ORAZ WYDAWANIA POZWOLEŃ PRZYWOZU Ustala się następujące terminy składania wniosków oraz wydawania pozwoleń przywozu: 1. Dla pozwoleń wydawanych 10 stycznia 2000 r. - składanie wniosku do 5 stycznia 2000 r. 2. Dla pozwoleń wydawanych 10 lutego 2000 r. - składanie wniosku do 4 lutego 2000 r. 3. Dla pozwoleń wydawanych 10 marca 2000 r. - składanie wniosku do 6 marca 2000 r. 4. Dla pozwoleń wydawanych 10 kwietnia 2000 r. - składanie wniosku do 4 kwietnia 2000 r. 5. Dla pozwoleń wydawanych 10 maja 2000 r. - składanie wniosku do 4 maja 2000 r. 6. Dla pozwoleń wydawanych 9 czerwca 2000 r. - składanie wniosku do 5 czerwca 2000 r. 7. Dla pozwoleń wydawanych 10 lipca 2000 r. - składanie wniosku do 4 lipca 2000 r. 8. Dla pozwoleń wydawanych 10 sierpnia 2000 r. - składanie wniosku do 4 sierpnia 2000 r. 9. Dla pozwoleń wydawanych 20 października 2000 r. - składanie wniosku do 13 października 2000 r. Załącznik nr 3 Wzór EWIDENCJA WYDANYCH POZWOLEŃ Nr wnioskuData wpłynięcia wnioskuNazwa wnioskodawcyPrzedmiot wnioskuData wydania pozwoleniaNumer pozwoleniaOdbiorcaData odbioru lub wysyłki pozwolenia Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 164, poz. 1187) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "D o l i n a Ł a ń s k i e g o P o t o k u" obszar lasu o powierzchni 46,89 ha, położony w gminie Jasienica w województwie bielskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentów naturalnych zbiorowisk podgórskiego łęgu jesionowego i nadrzecznej olszyny górskiej. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Bielsko według stanu na dzień 1 stycznia 1998 r. jako oddziały lasu nr 64d, g, 65j, 69b, c, 70a, b, c, d, 74d, 75a. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową´, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 164, poz. 1188) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "H o ł d a" obszar lasu o powierzchni 71,24 ha, położony w gminie Konopnica w województwie sieradzkim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych dobrze zachowanych, naturalnych lasów niżowych, charakterystycznych dla nizin środkowopolskich. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Konopnica, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Szynkielów jako działki nr 575, 576, 577. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 2) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj. 3) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 4) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 5) zakłócania ciszy, 6) palenia ognisk, 7) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 10) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. (Dz. U. Nr 164, poz. 1189) Na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz. U. Nr 16, poz. 74) w § 1 w ust. 1 i 4 oraz w § 2 liczbę "500" zastępuje się liczbą "528". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa. (Dz. U. Nr 164, poz. 1190) Na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), zarządza się, co następuje: § 1. Płatnicy składek, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), zwane dalej "ustawą", wykazują w deklaracji rozliczeniowej kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, z podziałem na źródła finansowania tych składek. § 2. 1. Na podstawie przesłanych deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej "Zakładem", ustala zgodnie z ustawą kwoty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane odpowiednio przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwany dalej "Funduszem", oraz budżet państwa, stosując dokumentację, o której mowa w art. 16 ust. 14 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126). 2. Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane zgodnie z ustawą z budżetu państwa oraz z Funduszu przekazywane są na wskazany przez Zakład rachunek bankowy, nie później niż w ciągu 5 dni roboczych od dnia otrzymania dokumentacji, o której mowa w ust. 1. 3. W razie opóźnienia w przekazaniu dotacji, o której mowa w ust. 2, dotację powiększa się o kwotę odsetek za zwłokę, obliczonych na zasadach i w wysokości określonych w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 4. W razie gdy kwota składek, o której mowa w ust. 1, w wyniku korekty ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio zwiększa się lub zmniejsza kwotę dotacji należną w najbliższym terminie rozliczeniowym. § 3. 1. Do czasu pełnego wdrożenia kompleksowego systemu informatycznego Zakładu, nie później jednak niż do dnia 30 września 1999 r., rozliczenia, o których mowa w § 2, odbywają się w formie zaliczkowej. 2. W celu ustalenia miesięcznej kwoty zaliczki należy: 1) wyliczyć średnią miesięczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za osoby, o których mowa w art. 25 ustawy, w oparciu o kwotę składek należnych za III kwartał 1998 r., 2) przeliczyć podstawę wymiaru, o której mowa w pkt 1, mnożąc ją przez wskaźnik 123,0164%, 3) obliczyć kwotę zaliczki, stosując stopy procentowe składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych oraz przepisy art. 25 ustawy, dotyczące finansowania przez Fundusz i budżet państwa części wynagrodzeń osób niepełnosprawnych i części kosztów osobowych zakładu pracy, odpowiadających należnym składkom. 3. Zakład jest zobowiązany do ostatecznego rozliczenia zaliczek, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie 30 dni od zakończenia okresu zaliczkowego, o którym mowa w ust. 1, stosując dokumentację określoną rozporządzeniem wydanym na podstawie art. 16 ust. 14 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. P. Kołodziejczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego. (Dz. U. Nr 164, poz. 1191) Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: §1. W miastach nie będących siedzibą wojewody mogą być tworzone delegatury urzędu wojewódzkiego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577), w celu usprawnienia działania wojewódzkich organów zespolonej administracji rządowej, na obszarze całego województwa lub jego części, a w szczególności dla: 1) prowadzenia czynności wyjaśniających w postępowaniu administracyjnym i nadzorczym, pomiarowych lub ewidencyjnych, a także inspekcyjnych i kontrolnych określonych w ustawach oraz w innych okolicznościach wymagających złożenia wyjaśnienia lub oświadczenia, 2) wydawania dokumentów urzędowych, w tym podjętych decyzji administracyjnych i przygotowanych zaświadczeń oraz ich odpisów, a także dokonywania poświadczeń, 3) wykonywania czynności związanych z bieżącym zarządzaniem mieniem i reprezentowaniem Skarbu Państwa, 4) przyjmowania korespondencji urzędowej. § 2. 1. Delegatury, o których mowa w § 1, tworzy się jako: 1) ośrodek zamiejscowy urzędu wojewódzkiego, kierowany przez dyrektora wydziału albo zastępcę dyrektora wydziału lub innej równorzędnej komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego, składający się z wydziału, wydziałów lub innych równorzędnych komórek organizacyjnych urzędu wojewódzkiego - jeżeli w mieście będącym siedzibą wojewody nie przewiduje się tego wydziału, wydziałów lub innych równorzędnych komórek organizacyjnych, 2) placówkę zamiejscową urzędu wojewódzkiego, kierowaną przez kierownika lub zastępcę kierownika części wydziału lub części innej równorzędnej komórki organizacyjnej urzędu wojewódzkiego, składającą się z części wydziału, wydziałów lub części innych równorzędnych komórek organizacyjnych urzędu wojewódzkiego - jeżeli w mieście będącym siedzibą wojewody przewiduje się ten wydział, wydziały lub inne równorzędne komórki organizacyjne. 2. Laboratoria, ośrodki badawcze, ośrodki szkoleniowe i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, podległe lub podporządkowane wojewodzie, zlokalizowane poza miastem będącym siedzibą wojewody, nie wchodzą w skład delegatur, chyba że zapewniają obsługę komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Wojewoda określa terytorialny zasięg działania delegatury urzędu wojewódzkiego w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. § 3. 1. Dyrektor generalny urzędu wojewódzkiego określa zakres obowiązków i czynności osób, o których mowa w § 2 ust. 1, wynikających z kierowania delegaturą urzędu wojewódzkiego. 2. Obsługę administracyjno-techniczną delegatur urzędu wojewódzkiego zapewnia urząd wojewódzki. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. (Dz. U. Nr 164, poz. 1192) Na podstawie art. 18 ust. 10 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 667 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1192) STATUT GENERALNEJ DYREKCJI DRÓG PUBLICZNYCH § 1. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych, zwana dalej "GDDP" jest urzędem administracji rządowej obsługującym Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych, zwanego dalej "Generalnym Dyrektorem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem oraz wykonującym zadania zarządu dróg kolejowych. § 2. 1. Generalny Dyrektor kieruje GDDP przy pomocy zastępców Generalnego Dyrektora, dyrektora generalnego urzędu oraz dyrektorów oddziałów i komórek organizacyjnych wymienionych w § 3 ust. 1 i 2. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego urzędu, ustala Generalny Dyrektor. 3. Generalny Dyrektor może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, oraz innych pracowników GDDP do podejmowania decyzji w jego imieniu, w określonych przez niego sprawach. 4. Generalny Dyrektor może udzielać pełnomocnictwa osobom prawnym lub fizycznym do dokonywania określonych czynności cywilnoprawnych i faktycznych w zakresie jego właściwości. § 3. 1. W skład GDDP wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Biuro Zarządzania Drogami i Mostami, 2) Biuro Planowania i Nadzoru, 3) Biuro Realizacji Programów Inwestycyjnych, 4) Biuro Prawno-Organizacyjne, 5) Biuro Ekonomiki i Finansów, 6) Biuro Administracyjne, 7) Biuro Spraw Obronnych, 8) Biuro Studiów Sieci Drogowej, 9) Biuro Budowy Autostrady Wrocław-Gliwice. 2. W skład GDDP wchodzą ponadto Oddział Centralny w Warszawie dla województwa mazowieckiego i oddziały terenowe: 1) północno-zachodni z siedzibą w Szczecinie dla województwa zachodniopomorskiego, 2) północny z siedzibą w Gdańsku dla województw: pomorskiego i kujawsko-pomorskiego, 3) północno-wschodni z siedzibą w Białymstoku dla województw: podlaskiego i warmińsko-mazurskiego, 4) zachodni z siedzibą w Poznaniu dla województw: wielkopolskiego i łódzkiego, 5) wschodni z siedzibą w Lublinie dla województw: lubelskiego i podkarpackiego, 6) południowo-zachodni z siedzibą we Wrocławiu dla województw: dolnośląskiego i lubuskiego, 7) południowy z siedzibą w Katowicach dla województw: śląskiego i opolskiego, 8) południowo-wschodni z siedzibą w Krakowie dla województw: małopolskiego i świętokrzyskiego. 3. Na czele oddziału stoi dyrektor oddziału, który kieruje oddziałem przy pomocy zastępców dyrektora. § 4. Generalny Dyrektor może powoływać w razie potrzeby zespoły opiniodawcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel powołania, nazwę, skład osobowy oraz zakres zadań i tryb działania tych organów. § 5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych GDDP, o którym mowa w § 3 ust. 1, organizację oddziałów, o których mowa w § 3 ust. 2, zakres zadań komórek wchodzących w skład oddziałów określa regulamin nadany przez Generalnego Dyrektora. § 6. Spory kompetencyjne pomiędzy oddziałami oraz pomiędzy oddziałami a komórkami organizacyjnymi GDDP, o których mowa w § 3 ust. 1, rozstrzyga Generalny Dyrektor. § 7. 1. Przy GDDP działają jako wyodrębnione jednostki gospodarstwa pomocnicze. 2. Zwierzchni nadzór nad gospodarstwami pomocniczymi sprawują dyrektorzy oddziałów wymienionych w § 3 ust. 2. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy gospodarstw pomocniczych określają odrębne przepisy oraz regulamin organizacyjny nadany przez Generalnego Dyrektora. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie krajowej sieci szpitali oraz ich poziomów referencyjnych. (Dz. U. Nr 164, poz. 1193) Na podstawie art. 31c ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. Krajową sieć szpitali oraz ich poziomy referencyjne określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Pierwszy poziom referencyjny obejmuje szpitale udzielające świadczeń zdrowotnych w czterech podstawowych specjalnościach medycznych: chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, położnictwa i ginekologii, pediatrii, a także z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii. 2. Szpitale, o których mowa w ust. 1, mogą także udzielać świadczeń zdrowotnych osobom, których stan zdrowia wymaga świadczeń zdrowotnych w dłuższym okresie czasu niż 4 tygodnie, a w szczególności w zakresie świadczeń rehabilitacyjnych, opieki paliatywnej oraz psychiatrycznej. § 3. 1. Drugi poziom referencyjny obejmuje szpitale wojewódzkie, udzielające świadczeń zdrowotnych w czterech podstawowych specjalnościach: chorób wewnętrznych, chirurgii ogólnej, położnictwa i ginekologii, pediatrii, a także z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii oraz co najmniej w czterech z następujących specjalności: kardiologii, neurologii, dermatologii, patologii ciąży i noworodka, okulistyki, laryngologii, chirurgii urazowej, urologii, neurochirurgii, chirurgii dziecięcej i chirurgii onkologicznej. 2. Szpitale, o których mowa w ust. 1 mogą także udzielać świadczeń zdrowotnych osobom, których stan zdrowia nie wymaga udzielania całodobowych świadczeń zdrowotnych w zakresie ambulatoryjnych zabiegów operacyjnych, diagnostyki oraz opieki psychiatrycznej. § 4. 1. Trzeci poziom referencyjny obejmuje szpitale kliniczne państwowych uczelni medycznych lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych oraz jednostki badawczo-rozwojowe podległe Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Szpitale kliniczne, o których mowa w ust. 1, mogą udzielać świadczeń zdrowotnych w zakresie trzeciego poziomu referencyjnego na obszarze większym niż jedno województwo. 3. Jednostki badawczo-rozwojowe podległe Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej udzielają świadczeń zdrowotnych na terenie całego kraju. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1193) KRAJOWA SIEĆ SZPITALI I ICH POZIOMY REFERENCYJNE WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy Nr 1 59-700 Bolesławiec, ul. Jeleniogórska 4 REGON P-000310338 Szpital Rejonowy Nr 2 (Opieki Długoterminowej) 59-730 Nowogrodziec, ul. Cicha 4 REGON P-000310338 Szpital Miejski im. Dr Anki 58-200 Dzierżoniów, ul. Cicha 4 REGON P-000310344 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 58-260 Bielawa, ul. Wolności 114 REGON P-000311651 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 56-200 Góra, ul. Hirszfelda 8 REGON P-000302511 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 59-400 Jawor, ul. Szpitalna 3 REGON P-000310350 Szpital Miejski "Bukowiec" 58-530 Kowary, ul. Sanatoryjna 58 REGON P-000822707 Oddział Szpitalny Sanatorium Przeciwgruźliczego dla Dzieci (Szpital Opieki Długoterminowej) 58-540 Karpacz, ul. Myśliwska 13 REGON P-000295455 Szpital Ogólny (Opieki Długoterminowej) 58-530 Kowary, ul. Jeleniogórska 14 REGON P-000822707 Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy "Wysoka Łąka" (Szpital Opieki Długoterminowej) 58-530 Kowary, ul. Sanatoryjna 15 REGON P-000293640 Szpital Przeciwgruźliczy 58-575 Bolków, ul. Wysokogórska 19 REGON P-000293640 Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny MSWiA 58-560 Jelenia Góra, ul. Cieplicka 56-71 REGON P-230173142 Szpital Rejonowy 58-400 Kamienna Góra, ul. Bohaterów Getta 8 REGON P-000313495 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-400 Nowa Ruda, ul. Krańcowa 3 REGON P-000306791 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-500 Bystrzyca Kłodzka, ul. Okrzei 49 REGON P-000312604 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-340 Duszniki-Zdrój, ul. Sprzymierzonych 11 REGON P-000316269 Szpital Rejonowy Zespołu Opieki Zdrowotnej 59-225 Chojnów, ul. Szpitalna 20 REGON P-000841343 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-540 Lądek-Zdrój, ul. Kłodzka 33 REGON P-000312604 Szpital Zakaźny 59-220 Legnica, ul. Poselska 14 REGON P-390257389 Szpital Chirurgiczny 59-220 Legnica, ul. Senatorska 1 REGON -001102910 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 59-800 Lubań, ul. Zawidowska 4 REGON P-000304639 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. J. Jonstona 59-200 Lubin, ul. Bema 5 REGON P-000308732 Szpital Rejonowy 59-600 Lwówek Śląski, ul. Morcinka 49 REGON P-000310367 Szpital Rejonowy 59-860 Gryfów Śląski, ul. Rzeczna 25 REGON P-000310367 Szpital Rejonowy 56-300 Milicz, ul. Armii Krajowej 16 REGON P-000308749 Szpital Rejonowy im. J. Dietla 56-400 Oleśnica, ul. Armii Krajowej 1 REGON P-000304645 Szpital Rejonowy Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 56-500 Syców, ul. Oleśnicka 25 REGON P-000311668 Szpital Rejonowy 55-220 Oława, ul. K. Baczyńskiego1 REGON P-000306816 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-100 Strzelin, ul. Wrocławska 46 REGON P-000304651 Oddział Szpitalny (Szpital Opieki Długoterminowej) 57-120 Wiązów, ul. Kościelna 3 REGON P-930102025 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 55-300 Środa Śląska, ul. 1 Maja 29 REGON P-000304668 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 58-160 Świebodzice, ul. M. Skłodowskiej-Curie 3/7 REGON P-000312627 Szpital Miejski (Opieki Długoterminowej) 58-130 Żarów, ul. Wojska Polskiego 7 REGON P-000311674 Szpital Rejonowy 55-100 Trzebnica, ul. Wolności 30 REGON P-000308761 Szpital Rehabilitacyjny (Opieki Długoterminowej) 55-055 Żmigród, ul. Willowa 4 REGON P-930126280 Oddział Szpitalny Zespołu Opieki Zdrowotnej Będków REGON P-000308761 Szpital Rejonowy 56-100 Wołów, ul. Inwalidów Wojennych 26 REGON P-000314690 Szpital Miejski 56-120 Brzeg Dolny, Al. Jerozolimskie 3 REGON P-930127551 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Dla Szkół Wyższych 50-329 Wrocław, pl. Katedralny 8/9 REGON P-000291983 Szpital Rejonowy 57-220 Ziębice, ul. Kolejowa 29 REGON P-000316878 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 57-200 Ząbkowice Śląskie, ul. 1 Maja 9 REGON P-000316803 Szpital Rejonowy 59-900 Zgorzelec, ul. Lubańska 11/13 REGON P-000312633 Szpital Rejonowy 59-920 Bogatynia, ul. Szpitalna 16 REGON P-230038444 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. A. Wolańczyka 59-500 Złotoryja, ul. Hoża 11 REGON P-000308778 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 50-233 Wrocław, ul. Ołbińska 32 REGON P-930856126 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Specjalistyczny Leczenia Gruźlicy i Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 58-351 Sokołowsko REGON P-000296124 Szpital Rejonowy Zespołu Opieki Zdrowotnej 67-200 Głogów, ul. Kościuszki 15 REGON P-000308784 Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Nowotworów 58-585 Szklarska Poręba, ul. Sanatoryjna 1 REGON P-010650240 Szpital Wojewódzki 58-506 Jelenia Góra, ul. Ogińskiego 6 REGON P-230412753 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Narządu Ruchu 58-401 Kamienna Góra, ul. Korczaka 1 REGON P-000295975 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 57-300 Kłodzko, ul. Szpitalna 1 REGON P-000316418 Szpital Wojewódzki 59-220 Legnica, ul. Iwaszkiewcza 5 REGON P-001241987 Szpital Miejski 58-100 Świdnica, ul. Westerplatte 22 REGON P-000311674 Centrum Rehabilitacyjno-Ortopedyczne (Szpital Opieki Długoterminowej) 55-100 Trzebnica, ul. Stawowa 1 REGON P-000882543 Ośrodek Replantacji Kończyn, Mikrochirurgii, Chirurgii Ręki i Chirurgii Ogólnej (Szpital Opieki Długoterminowej) 55-100 Trzebnica, ul. Prusicka 19 REGON P-930220842 Wojewódzki Zespół Szpitalno- Sanatoryjny Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 55-035 Oborniki Śląskie, ul. Trzebnicka 5/7 REGON P-000295691 Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im. J. Grudzińskiego 58-300 Wałbrzych, ul. Moniuszki 110 REGON P-000832031 Wojewódzki Szpital Leczenia Zeza i Niedowidzenia im. M. Wilczka 55-050 Sobótka, ul. Żymierskiego 3 REGON P-001413477 Wojewódzki Szpital Zespolony 58-300 Wałbrzych, ul. S. Batorego 4 REGON P-000315519 Wojewódzki Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. E. Biernackiego 58-301 Wałbrzych, ul. Paderewskiego 10 REGON P-890074179 Szpital Wojewódzki im. Dr A. Sokołowskiego 58-309 Wałbrzych, ul. Dr A. Sokołowskiego 4 REGON P-890047446 Dolnośląskie Centrum Gruźlicy i Chorób Płuc im. K. Dłuskiego 53-439 Wrocław, ul. Grabiszyńska 105 REGON P-000294295 Wojewódzki Szpital Zespolony im. J. Babińskiego 50-043 Wrocław, pl. 1 Maja 8 REGON P-000292770 Szpital Specjalistyczny im. A. Falkiewicza 52-114 Wrocław, ul. Warszawska 2 REGON P-931082610 Dolnośląski Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka Centrum Medycyny Ratunkowej 50-420 Wrocław, ul. Traugutta 112/120 REGON P-006320384 Dolnośląskie Centrum Onkologii 53-413 Wrocław, pl. Hirszfelda 12 REGON P-000290096 Szpital Specjalistyczny im. prof. L. Rydygiera 50-249 Wrocław, ul. Rydygiera 22/28 REGON P-930105992 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Infekcyjnych im. J. Gromkowskiego 50-353 Wrocław, ul. Piwna 2 REGON P-000290469 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny 51-137 Wrocław, ul. Kamińskiego 73a REGON P-000977893 Szpital Specjalistyczny 50-425, ul. Krakowska 28 REGON P-000293858 Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Chorób Dziecięcych im. J. Korczaka 51-137 Wrocław, ul. Kasprowicza 64/66 REGON P-005927470 Specjalistyczny Szpital Rehabilitacyjny (Szpital Opieki Długoterminowej) 51-128 Wrocław, ul. Poświęcka 8 REGON P-000295030 Okręgowy Szpital Kolejowy 53-137 Wrocław, al. Wiśniowa 36A REGON 010686981 Szpital Chirurgii Plastycznej 57-320 Polanica-Zdrój, ul. Kościelna 1 REGON P-000293108 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Wrocław: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 50-369 Wrocław, ul. M. Skłodowskie-Curie 58 REGON P-000288998 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 50-326 Wrocław, ul. Poniatowskiego 2 REGON P-000289006 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 50-376 Wrocław, ul. Hoene-Wrońskiego 24/25 REGON P-000289012 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 5 50-417 Wrocław, ul. Traugutta 57/59 REGON P-0002890294 Wojskowy Szpital Kliniczny 50-981 Wrocław, ul. Weigla 5 REGON P-930090240 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 87-700 Aleksandrów Kujawski, ul. Słowackiego 18 REGON P-000308152 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 87-300 Brodnica, ul. Wiejska 9 REGON P-000302327 Szpital Miejski im. dr E. Warmińskiego 85-826 Bydgoszcz, ul. Szpitalna 19 REGON P-000596197 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 85-015 Bydgoszcz, ul. Markwarta 4-6 REGON P-090096748 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 86-200 Chełmno, pl. prof. Ludwika Rydygiera 1 REGON P-000310025 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 87-400 Golub-Dobrzyń, ul. Szosa Rypińska 23 REGON P-000304208 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej im. Macieja z Miechowa 86-320 Łasin, ul. Grudziądzka 2 REGON P-870250810 Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej 87-600 Lipno, ul. Nieszawska 6 REGON P-000304214 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. T. Chałubińskiego 86-320 Strzelno, ul. Powstańców Wlkp. 5 REGON P-000310031 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. J. Strusia (Opieki Długoterminowej) 88-300 Mogilno, ul. Kościuszki 5 REGON P-000310031 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 89-200 Szubin, ul. Ogrodowa 9 REGON P-091400467 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 89-100 Nakło n. Notecią, ul. Mickiewicza 7 REGON P-091526903 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 88-200 Radziejów, ul. Szpitalna 3 REGON P-910333036 Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej 87-500 Rypin, ul. 3 Maja 2 REGON P-000308181 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 89-410 Więcbork, ul. Mickiewicza 26 REGON P-000302333 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 87-140 Chełmża, ul. Szewska 23 REGON P-000642112 Szpital Miejski im. M. Kopernika 87-100 Toruń, ul. Batorego 17/19 REGON P-870252274 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 89-500 Tuchola, ul. Świecka 45 REGON P-000308212 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 87-200 Wąbrzeźno, ul. Wolności 27 REGON P-000310048 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 88-400 Żnin, ul. Szpitalna 30 REGON P-091402466 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 86-100 Świecie n. Wisłą, ul. I Armii Wojska Polskiego 126 REGON P-000308206 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy 85-326 Bydgoszcz, ul. Seminaryjna 1 REGON P-000596228 Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. J. Brudzińskiego 85-667 Bydgoszcz, ul. Chodkiewicza 44 REGON P-000898946 Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźny im. Tadeusza Browicza 84-094 Bydgoszcz, ul. Floriana 12 REGON P-000979188 Szpital Wojewódzki im. Jana Biziela 85-168 Bydgoszcz, ul. Ujejskiego 75 REGON P-001281679 Regionalne Centrum Onkologii Szpital 85-316 Bydgoszcz, ul. dr. I. Romanowskiej 2 REGON P-001255363 Szpital Specjalistyczny im. Dr Wł. Biegańskiego 86-300 Grudziądz, ul. Gen. Wł. Sikorskiego 32 REGON P-870298738 Rejonowy Szpital Dziecięcy 86-300 Grudziądz-Węgrowo, ul. prof. L. Rydygiera REGON P-870298738 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 88-100 Inowrocław, ul. Poznańska 97 REGON P-000314129 Wojewódzki Szpital Zespolony im. Ludwika Rydygiera 87-100 Toruń, ul. Św. Józefa 53/59 REGON P-00316068 Wojewódzki Szpital Zakaźny 87-100 Toruń, ul. Krasińskiego 4/4a REGON P-005739218 Wojewódzki Szpital Dziecięcy 87-100 Toruń, ul. Konstytucji 3 Maja 42 REGON P-005739260 Szpital Wojewódzki 87-100 Włocławek, ul. Wieniecka 43 REGON P-000315057 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Bydgoszcz: Państwowy Szpital Kliniczny 85-094 Bydgoszcz, ul. M. Skłodowskiej-Curie 9 REGON P-001126074 10 Wojskowy Szpital Kliniczny 85-681 Bydgoszcz, ul. Powstańców Warszawy REGON P-090538318 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 21-350 Międzyrzec Podlaski, ul. Staromiejska 20 REGON P-000584484 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 23-400 Biłgoraj, ul. Dr. Pojaska 5 REGON P-000310114 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 23-420 Tarnogród, ul. Rynek 8 REGON P-000310114 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 22-500 Hrubieszów, ul. J. Piłsudskiego 11 REGON P-000308376 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 23-300 Janów Lubelski, ul. Zamoyskiego 149 REGON P-000308382 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 22-300 Krasnystaw, ul. Głowackiego 3 REGON P-000304438 Szpital Rejonowy 23-200 Kraśnik, ul. Chopina 15 REGON P-000315092 Szpital Miejski 23-210 Kraśnik Fabryczny, al. Niepodległości 25 REGON P-000315092 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 24-200 Bełżyce, ul. Lubelska 90 REGON P-000308330 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 23-100 Bychawa, ul. Marszałka J. Piłsudskiego 30 REGON P-000308353 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 21-042 Jaszczów, gm. Milejów REGON P-001032232 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 21-400 Łuków, ul 700-lecia 3 REGON P-000306472 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 24-300 Opole Lubelskie, ul. Szpitalna 9 REGON P-000311527 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 21-200 Parczew, ul. Kościelna 124 REGON P-000306489 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 21-300 Radzyń Podlaski, ul. Wisznicka 111 REGON P-000308407 Szpital Ogólny 08-500 Ryki, ul. Żytnia 23 REGON P-0003024976 Szpital Wojskowy 08-530 Dęblin, ul. Spacerowa 2 REGON 430526456 Szpital Ogólny 21-040 Świdnik, al. Lotników Polskich 18 REGON P-000312484 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej 22-600 Tomaszów Lubelski, Aleje Grunwaldzkie1 REGON P-000304444 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 22-200 Włodawa, ul. Wyzwolenia 46 REGON P-000306495 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 22-460 Szczebrzeszyn, ul. Klukowskiego 3 REGON P-000304450 Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolony 22-400 Zamość, ul. Peowiaków 1 REGON P-000304450 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 20-331 Lublin, ul. Grenadierów 3 REGON P-430512431 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Zespolony 21-500 Biała Podlaska, ul. Terebelska 57/65 REGON P-000676708 Wojewódzki Szpital Zespolony 22-100 Chełm, ul. Szpitalna 53 REGON P-000310120 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 21-100 Lubartów, ul. Cicha 14 REGON P-430970760 Szpital Specjalistyczny Onkologiczny 20-090, ul. Dr K. Jaczewskiego 7 REGON P-000290736 Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki im. Jana Bożego 20-049 Lublin, ul. Biernackiego 9 REGON P-000296897 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego 20-718 Lublin, al. Kraśnicka 100 REGON P-430004315 Okręgowy Szpital Kolejowy 20-468 Lublin, ul. Kruczkowskiego 21 REGON 010624572 1 Szpital Wojskowy 20-904 Lublin, ul. Racławicka 23 REGON 430249293 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 24-100 Puławy, ul. Bema 4 REGON P-000314141 Szpital Wojewódzki im. Papieża Jana Pawła II 22-400 Zamość, ul. Legionów 10 REGON P-006050134 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Lublin: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 20-081 Lublin, ul. Staszica 16 REGON P-000288739 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 20-090 Lublin, ul. Dr K. Jaczewskiego 8 REGON P-000288751 Dziecięcy Szpital Kliniczny 20-093 Lublin, ul. Chodźki 2 REGON P-430040541 Szpital Instytutu Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki w Lublinie 20-950 Lublin, ul. Jaczewskiego 2 REGON P-000288521 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 66-470 Kostrzyn, ul. Narutowicza 6 REGON P-210373968 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 67-400 Wschowa, ul. Ks. Andrzeja Kostki 33 REGON P-000308790 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-620 Gubin, ul. Śląska 35 REGON P-000313526 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-600 Krosno Odrzańskie, ul. Piastów 3 REGON P-000314201 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 66-400 Skwierzyna, ul. Szpitalna 5 REGON P-210373201 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 66-300 Międzyrzecz, ul. Konstytucji 3 Maja 35 REGON P-210368418 Szpital Rejonowy Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 69-100 Słubice, ul. Nadodrzańska 6 REGON P-210365584 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-530 Drezdenko, ul. J. Piłsudskiego 8 REGON P-000310373 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-200 Sulęcin, ul. Witosa 4 REGON P-000300736 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-200 Świebodzin, ul. Młyńska 6 REGON P-000312685 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 66-100 Sulechów, ul. Zwycięstwa 1 REGON P-000310396 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 65-044 Zielona Góra, ul. Wazów 42 REGON P-930856126 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 68-300 Lubsko, ul. Poznańska 2 REGON P-000312656 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 68-200 Żary, ul. Pszenna 2 REGON P-000314715 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 68-100 Żagań, ul. Żelazna 1 REGON P-000308809 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 67-300 Szprotawa, ul. Henrykowska 1 REGON P-000312679 Szpitale II poziomu referencyjnego: Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki nr 2 66-400 Gorzów Wlkp., ul. Warszawska 48 REGON P-000658018 Wojewódzki Szpital Zespolony 66-400 Gorzów Wlkp., ul. Jana Dekerta 1 REGON P-001093707 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 67-100 Nowa Sól, ul. Chałubińskiego 7 REGON P-000311697 Lubuski Szpital Specjalistyczny Pulmonologiczno-Kardiologiczny (Szpital Opieki Długoterminowej) 66-230 Torzym, ul. Wojska Polskiego 52 REGON P-000290742 Szpital Lubuskiego Ośrodka Rehabilitacyjno-Ortopedycznego dla Dzieci i Młodzieży (Szpital Opieki Długoterminowej) 66-200 Świebodzin, ul. Zamkowa 1 REGON P-000290630 Szpital Wojewódzki 65-046 Zielona Góra, ul. Zyty 26 REGON P-000662557 105 Szpital Wojskowy 68-200 Żary, ul. Domańskiego 2 REGON 970327974 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 99-100 Łęczyca, ul. Zachodnia 6 REGON P-610320540 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 99-400 Łowicz, ul. Ułańska 28 REGON P-750079660 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 96-140 Brzeziny, ul. M. Skłodowskie-Curie 6 REGON P-000314158 Szpital dla Szkół Wyższych 90-214 Łódź, ul. Rewolucji 1905 r. 37/39 REGN P-000294071 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Jordana 91-480 Łódź-Bałuty, ul. Przyrodnicza 7/9 REGON P-000313319 Szpital im. Św. J. Bożego 93-357 Łódź-Górna, ul. Kosynierów Gdyńskich 61 REGON P-000316855 Szpital im. prof. L. Pasteura 90-302 Łódź-Śródmieście, ul. St. Wigury19 REGON P-000316401 Szpital Miejski im. Sonnenberga 92-003 Łódź-Widzew, ul. Pieniny 30 REGON P-470815838 Szpital Położniczo-Ginekologiczny im. prof. L. Rydygiera (Opieki Długoterminowej) 90-217 Łódź-Śródmieście, ul. Sterlinga 13 REGON P-000316401 Szpital Rejonowy 26-300 Opoczno, ul. Partyzantów 30 REGON P-000304272 Oddział Szpitalny (Opieki Długoterminowej) 42-115 Pajęczno, ul. 1 Maja 12 REGON P-000306526 Szpital Rejonowy 97-300 Piotrków Trybunalski, ul. Wojska Polskiego 77 REGON P-000315494 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 99-200 Poddębice, ul. Mickiewicza 16 REGON P-000308413 Szpital Rejonowy 97-500 Radomsko, ul. Kardynała Wyszyńskiego 14 REGON P-000313420 Szpital Samorządowego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 96-200 Rawa Mazowiecka, ul. Warszawska 14 REGON P-750081271 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 98-400 Wieruszów, ul. Warszawska 104 REGON P--000311562 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 98-220 Zduńska Wola, ul. Królewska 29 REGON P-000312515 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 95-015 Głowno, ul. Wojska Polskiego 32 REGON P-000575686 Oddział Szpitalny przy ZPB "Boruta" 91-100 Zgierz, ul. Andrzeja Struga 3 REGON P-000290937 Szpital Miejski im. Oleszy Opieki Długoterminowej 95-100 Zgierz, ul. Dubois 17 REGON P-000677636 Szpital Rejonowy 97-200 Tomaszów Mazowiecki, ul. Południowa 35 REGON P-000315117 Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej 98-300 Wieluń, ul. Szpitalna 16 REGON P-000310143 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 97-400 Bełchatów, ul. Czapliniecka 123 REGON P-000306503 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 99-300 Kutno, ul. Kościuszki 42 REGON P-000312490 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 98-100 Łask, ul. Warszawska 62 REGON P-000659408 Szpital Rejonowy Gruźlicy i Chorób Płuc 97-315 Tuszyn k. Łodzi, ul. Szpitalna 5 REGON P-000291196 Szpital im. Korczaka 90-329 Łódź, ul. J. Piłsudskiego 71 REGON P-000292379 Szpital Miejski im. prof. Jonschera 93-113 Łódź-Górna, ul. Milionowa 14 REGON P-000316855 Wojewódzki Szpital Zespolony im. M. Kopernika 93-513 Łódź, ul. Pabianicka 62 REGON P-000295403 Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. dr W. Biegańskiego 91-347 Łódź-Bałuty, ul. Kniaziewicza 1/5 REGON P-471219736 Szpital Ortopedyczno-Urazoy im. Radlińskiego 91-002 Łódź-Bałuty, ul. Drewnowska 75 REGON P-000313319 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. M. Madurowicza 94-029 Łódź-Polesie, ul. Wileńska 37 REGON P-000316393 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. M. Pirogowa 90-531 Łódź, ul. Wólczańska 195 REGON P-000316393 Szpital Specjalistyczny Gruźlicy i Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 91-520 Łódź, ul. Okólna 181 REGON P-000297081 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSAiA 91-425 Łódź, ul. Północna 42 REGON P-470805076 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Biernackiego 95-200 Pabianice, ul. Karolewska 68 REGON P-000315100 Szpital Dermatologiczny 95-200 Pabianice, ul. Szpitalna 2 REGON P-000297247 Szpital Regionalny 97-300 Piotrków Trybunalski, ul. Rakowska 15 REGON P-000636940 Wojewódzki Szpital Zespolony im. Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego 98-200 Sieradz, ul. Armii Krajowej 7 REGON P-001129641 Wojewódzki Szpital Zespolony 96-100 Skierniewice, ul. Sobieskiego 4 REGON P-000657119 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny 95-100 Zgierz, ul. Parzęczewska 35 REGON P-000677636 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Łódź: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 im. Barlickiego 90-153 Łódź, ul. Kopcińskiego 22 REGON P-000288774 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 92-216 Łódź, ul. Czechosłowacka 8/10 REGON P-001102760 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 im. Sterlinga 91-425 Łódź, ul. Sterlinga 1/3 REGON P-000288797 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 im. Konopnickiej 91-738 Łódź, ul. Sporna 36/50 REGON P-000288805 Szpital Dermatologiczny 94-017 Łódź, ul. Krzemieniecka 5 REGON P-000297247 Szpital Kliniczny WAM 90-545 Łódź, ul. Żeromskiego 113 REGON P-471208164 Centrum Zdrowia Matki Polki 93-338 Łódź, ul. Rzgowska 281/289 REGON P-471610127 Szpital Instytutu Medycyny Pracy im. prof. dr J. Nofera 91-348 Łódź, ul. Św. Teresy 8 REGON P-000288538 WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy im. M. Kopernika 32-700 Bochnia, ul. Krakowska 31 REGON P-000304349 Szpital Rejonowy im. prof. L. Rydygiera 32-800 Brzesko, ul. Kościuszki 68 REGON P-000304355 Szpital Miejski Zespołu Opieki Zdrowotnej 32-500 Chrzanów, ul. Szpitalna 51 REGON P-000310108 Oddział Zakaźny 32-540 Myślachowice-Trzebinia REGON P-000310108 Oddział Szpitalny Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej przy KWK "Siersza" 32-541 Trzebinia Siersza, ul. Grunwaldzka 69 REGON P-000296621 Szpital Rejonowy 46-300 Olesno, ul. Klonowa 1 REGON P-000306584 Szpital Rejonowy 33-200 Dąbrowa Tarnowska, ul. Szpitalna 1 REGON P-000304361 Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci "Solidarność" (Szpital Opieki Długoterminowej) 32-052 Radziszów REGON P-000296259 Odział Szpitalny Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej Górniczy Ośrodek Rehabilitacji Narządu Ruchu (Szpital Opieki Długoterminowej) 32-065 Krzeszowice, ul. Daszyńskiego 1 REGON P-000296621 Oddział Szpitalny Stacji Pogotowia Ratunkowego 31-530 Kraków, ul. Św. Łazarza 14 REGON P-000291760 Szpital Położniczo-Ginekologiczny im. Czerwiakowskiego 31-137 Kraków, ul. Siemiradzkiego 1 REGON P-351201123 Krakowski Szpital Reumatologii i Rehabilitacji (Opieki Długoterminowej) 20-119 Kraków, ul. Focha 33 REGON P-351197500 Klinika Geriatrii Collegium Medicum UJ 30-663 Kraków, ul. Wielicka 267 REGON P-351239953 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 30-053 Kraków, ul. Kronikarza Galla 25 REGON P-350995109 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 34-600 Limanowa, ul. J. Piłsudskiego 61 REGON P-000304378 Szpital Rejonowy 32-200 Miechów, ul. Szpitalna 3 REGON P-000304384 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 32-400 Myślenice, ul. Szpitalna 2 REGON P-000300570 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 33-380 Krynica, ul. Kraszewskiego 142 REGON P-000300587 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 34-700 Rabka, ul. Słoneczna 3 REGON P-000306443 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 34-400 Nowy Targ, ul. Szpitalna 12 REGON P-000308324 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 32-300 Olkusz, al. 1000-lecia 13 REGON P-000304390 Wojewódzki Szpital Chorób Płuc (Opieki Długoterminowej) 32-312 Jaroszowiec, ul. Kolejowa 1a Gmina Klucze REGON P-000294214 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 6 32-100 Proszowice, ul. Kopernika 13 REGON P-000300593 Szpital Rejonowy 34-200 Sucha Beskidzka, ul. Szpitalna 22 REGON P-000304415 Szpital Rejonowy 33-170 Tuchów, ul. Szpitalna 1 REGON P-000599451 Akademickie Centrum Rehabilitacji im. S. Jasińskiego (Opieki Długoterminowej) 34-500 Zakopane, ul. Ciągłówki 9 REGON P-000295449 Szpital Rejonowy 34-100 Wadowice, ul. Karmelicka 12 REGON P-000306466 Krakowskie Centrum Rehabilitacji 30-244 Kraków, ul. Modrzewiowa 22 REGON P-351194736 Szpital Rejonowy 32-600 Oświęcim, ul. Wysokie Brzegi 4 REGON P-000304409 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 34-500 Zakopane, ul. Kamieniec 10 REGON P-000311510 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Płuc (Opieki Długoterminowej) 34-500 Zakopane, ul. Gładkie 1 REGON P-000295171 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 38-300 Gorlice, ul. Węgierska 21 REGON P-000308614 Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II 31-202 Kraków, ul. Prądnicka 80 REGON P-000290073 Krakowski Szpital Okulistyczny 31-234 Kraków, ul. Dożynkowa 61 REGON P-000293433 Szpital Specjalistyczny im. Stefana Żeromskiego 30-969 Kraków, ul. Osiedle na Skarpie 66 REGON P-000630161 Krakowski Szpital Specjalistyczny im. dr L. Rydygiera 31-826 Kraków, ul. Os. Złota Jesień 1 REGON P-001270210 Szpital Specjalistyczny im. J. Dietla 31-121 Kraków, ul. Skarbowa 4 REGON P-350508836 Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im. Św. Ludwika 31-503 Kraków, ul. Strzelecka 2/4 REGON P-000298583 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. G. Narutowicza 31-202 Kraków, ul. Prądnicka 35/37 REGON P-000630149 Okręgowy Szpital Kolejowy 30-052 Kraków, ul. Juliusza Lea 44 REGON 010647998 Wojewódzki Szpital Zespolony 33-300 Nowy Sącz, ul. Młyńska 5 REGON P-000306437 Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy 34-220 Maków Podhalański REGON 010647490 Wojewódzki Szpital Zespolony 33-100 Tarnów, ul. Szpitalna 13 REGON P-000313408 Szpital Wojewódzki 33-100 Tarnów, ul. Lwowska 178a REGON P-850052740 Szpital Rehabilitacyjno-Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży (Opieki Długoterminowej) 34-500 Zakopane, ul. Balzera 15 REGON P-000296377 Szpitale III poziomu referencyjnego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego: Państwowy Szpital Kliniczny Collegium Medicum UJ 31-503 Kraków, ul. Strzelecka 3/5 REGON P-000288685 Polsko-Amerykański Instytut Pediatrii 30-663 Kraków, ul. Wielicka 265 REGON P-000288691 5 Wojskowy Szpital Kliniczny 30-901 Kraków, ul. Wrocławska 1/3 REGON 351506868 Centrum Onkologii Instytut im. M. Skłodowskiej-Curie Oddział w Krakowie 31-115 Kraków, ul. Garncarska 11 REGON W-000288372 Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc Zespół Pediatryczny im. Jana i Ireny Rudników 34-700 Rabka, ul. Polna 3b REGON P-000293999 WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 08-400 Garwolin, ul. Lubelska 50 REGON P-000304579 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 05-822 Milanówek Turczynek, ul. Brwinowska 4/6 REGON P-000311639 Szpital Rejonowy 05-600 Grójec, ul. Piotra Skargi 10 REGON P-670132667 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 26-420 Nowe Miasto n. Pilicą, ul. Tomaszowska 11 REGON P-000649769 Szpital Rejonowy 26-900 Kozienice, al. Wł. Sikorskiego 10 REGON P-670146450 Szpital Rejonowy 27-300 Lipsko, ul. Śniadeckiego 2 REGON P-000977924 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 08-200 Łosice, ul. Słoneczna 1 REGON P-000304585 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 06-200 Maków Mazowiecki, ul. Witosa 2 REGON P-000304591 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 05-300 Mińsk Mazowiecki, ul. Szpitalna 37 REGON P-000302468 Szpital Ogólny 06-500 Mława, ul. A. Dobrskiej 1 REGON P-000302474 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 05-100 Nowy Dwór Mazowiecki, ul. Miodowa 2 REGON P-000306733 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 07-300 Ostrów Mazowiecka, ul. Dubois 68a REGON P-000306756 Szpital Miejski 05-400 Otwock, ul. Batorego 44 REGON P-000312596 Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy Nr 3 (Opieki Długoterminowej) 05-400 Otwock, ul. Narutowicza 80 REGON P-000676714 Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny MSWiA 05-400 Otwock, ul. B. Prusa 1/3 REGON P-010158710 Wojskowy Szpital Gruźlicy i Chorób Płuc 05-400 Otwock, ul. Borowa 2 REGON 010616252 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 05-500 Piaseczno, ul. Mickiewicza 33/35 REGON P-000308695 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 09-402 Płock, ul. Kościuszki 28 REGON P-000313489 Szpital Ogólny 09-100 Płońsk, ul. Sienkiewicza 7 REGON P-000308703 Szpital Miejski im. gen. Leopolda Okulickiego 05-800 Pruszków, ul. Armii Krajowej 2/4 REGON P-000310290 Szpital Kolejowy im. dr med. Włodzimierza Roeflera 05-800 Pruszków, ul. Warsztatowa 1 REGON 010648673 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 06-300 Przasnysz, ul. Szpitalna 4 REGON P-000302480 Szpital Rejonowy 26-400 Przysucha, ul. Partyzantów 8 REGON P-000880886 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 06-100 Pułtusk, ul. 3 Maja 1 REGON P-000311645 Szpital Rejonowy Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 27-100 Iłża, ul. Dr Anki 5 REGON P-670902293 Szpital Rejonowy 26-940 Pionki, ul. 15 Stycznia 1 REGON P-670140015 Szpital Specjalistyczny Zespołu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 05-321 Rudka, gmina Mrozy REGON P-000290512 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 08-110 Siedlce, ul. Starowiejska 15 REGON P-000310309 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 09-200 Sierpc, ul. Słowackiego 32 REGON P-000306762 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 96-500 Sochaczew, ul. Batalionów Chłopskich 3/7 REGON P-000302505 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 08-300 Sokołów Podlaski, ul. Ks. J. Bosco 5 REGON P-000306779 Szpital Śródmiejski 00-382 Warszawa, ul. Solec 93 REGON P-000600639 Oddział Szpitalny Chorób Płuc i Gruźlicy Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej 02-093 Warszawa, ul. Pasteura 10 REGON P-000676714 Oddział Szpitalny Zespołu Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych 02-042 Warszawa, ul. Mochnackiego 10 REGON P-000291581 Szpital Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy 01-401 Warszawa, ul. Górczewska 89 REGON P-000060309 Oddział Szpitalny Stacji Pogotowia Ratunkowego 00-681 Warszawa, ul. Hoża 56 REGON P-000294674 Szpital Wolski Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej im. Dr Anny Gostyńskiej 00-211 Warszawa, ul. Kasprzaka 17 REGON P-011035381 Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. "Świętej Rodziny" 02-544 Warszawa, ul. Madalińskiego 25 REGON P-012045743 Szpital Położniczo-Ginekologiczny "Św. Zofii" Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 00-879 Warszawa, ul. Żelazna 90 REGON P-012103423 Szpital Ginekologiczno-Położniczy 00-189 Warszawa, ul. Inflancka 6 REGON P-013003050 Wojewódzki Szpital Dziecięcy 00-328 Warszawa, ul. Kopernika 43 REGON P-000297520 Obwód Lecznictwa Kolejowego Nr 2 w Warszawie Okręgowy Szpital Kolejowy w Warszawie 03-737 Warszawa, ul. Brzeska 12 REGON 010648443 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 07-100 Węgrów-Klimowizna REGON P-000304622 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 05-200 Wołomin, ul. Gdyńska 1/3 REGON P-000310315 Oddział Szpitalny Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 05-250 Radzymin, ul. Konstytucji 3 Maja 17 REGON P-010124527 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 07-200 Wyszków, ul. Komisji Edukacji Narodowej 1 REGON P-000308726 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 26-700 Zwoleń, ul. Wł. Jagiełły 12 REGON P-000301256 Szpital Rejonowy 09-300 Żuromin, ul. Szpitalna 56 REGON P-000301279 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Wojewódzki 06-400 Ciechanów, ul. Powstańców Wielkopolskich 4 REGON P-000311622 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 09-502 Gostynin-Kruk REGON P-000308689 Wojewódzki Szpital Zespolony im. Dr Józefa Psarskiego 07-409 Ostrołęka 4, ul. Sienkiewicza 64 REGON P-000304616 Szpital Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc Nr 1 (Opieki Długoterminowej) 05-400 Otwock, ul. Reymonta 83/91 REGON P-000676714 Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy Nr 2 (Opieki Długoterminowej) 05-400 Otwock, ul. Samorządowa 16/20 REGON P-000676714 Szpital Centrum Rehabilitacji (Szpital Opieki Długoterminowej) 05-511 Konstancin-Jeziorna, ul. Wierzejewskiego 12 REGON P-000298123 Wojewódzki Szpital Zespolony 09-400 Płock, ul. Medyczna 19 REGON P-000650070 Wojewódzki Szpital Zespolony 26-600 Radom, ul. Techtermana 1 REGON P-000315086 Szpital Radom-Józefów, 26-600 Radom-Józefów ul. Piastowska 4 REGON P-670564620 Szpital Wojewódzki w budowie 08-100 Siedlce, ul. Poniatowskiego 26 REGON P-001256670 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Dermatologicznego Opieki Zdrowotnej 01-199 Warszawa, ul. Leszno 15 REGON P-000297885 Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej im. Św. Anny Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 02-315 Warszawa, ul. Barska 16/20 REGON P-010553553 Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. Brudzińskiego w Dziekanowie Leśnym Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 05-092 Łomianki, ul. Konopnickiej 65 REGON P-000291210 Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. J. Bogdanowicza Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 03-924 Warszawa, ul. Niekłańska 4/24 REGON P-000297359 Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej Dziecięcej "Omega" 00-697 Warszawa, Aleje Jerozolimskie 57 REGON P-000297595 Wojewódzki Szpital Zakaźny Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 01-201 Warszawa, ul. Wolska 37 REGON P-000297945 Wojewódzki Szpital Zakaźny im. Dzieci Warszawy 00-825 Warszawa, ul. Sienna 60 REGON P-000298005 Wojewódzki Szpital Bródnowski Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 03-242 Warszawa, ul. Kondratowicza 8 REGON P-012298272 Szpital Praski 03-401 Warszawa, al. Solidarności 67 REGON P-012298823 Szpital Bielański 01-809 Warszawa, ul. Cegłowska 80 REGON P-012298697 Szpital Grochowski im. dr med. Rafała Masztaka 04-073 Warszawa, ul. Grenadierów 51/59 REGON P-002153989 Szpital Czerniakowski 00-739 Warszawa, ul. Stępińska 19/25 REGON P-011026815 Szpital Mokotowski "Sióstr Elżbietanek" 02-616 Warszawa, ul. Goszczyńskiego 1 REGON P-012554769 Centralny Szpital Kolejowy 04-749 Warszawa-Międzylesie, ul. Bursztynowa 2 REGON 010669853 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 96-300 Żyrardów, ul. Limanowskiego 30 REGON P-000310321 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Warszawa i CMKP: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 CMKP im. prof. dr Adama Grucy 05-400 Otwock, ul. Konarskiego 13 REGON P-000290156 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 "Dzieciątka Jezus" 02-005 Warszawa, ul. Lindleya 4 REGON P-000288930 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 im. Księżnej Anny Mazowieckiej 00-315 Warszawa, ul. Karowa 2 REGON P-001372229 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 im. prof. dr W. Szenajcha 01-184 Warszawa, ul. Działdowska 1 REGON P-000288952 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 im. prof. dr M. Michałowcza 00-576 Warszawa, ul. Marszałkowska 24 REGON P-000288969 Centralny Szpital Kliniczny AM 02-097 Warszawa, ul. Banacha 1a REGON P-000288975 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 CMKP im. prof. W. Orłowskiego 00-416 Warszawa, ul. Czerniakowska 231 REGON P-000290883 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 02-507 Warszawa, ul. Wołoska 137 REGON P-470805076 Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej 01-755 Warszawa, ul. Krasińskiego 54 REGON 010132188 Centralny Szpital Kliniczny WAM 00-909 Warszawa, ul. Szaserów 128 REGON 1130038734 Szpital Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego 04-628 Warszawa-Anin, ul. Alpejska 42 REGON P-000837583 Szpital Instytutu Reumatologii 02-637 Warszawa, ul. Spartańska 1 REGON P-000288567 Szpital Centrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie 02-781 Warszawa, ul. W.K. Roengena 5 REGON P-000288366 Szpital Instytutu Matki i Dziecka 01-211 Warszawa, ul. Kasprzaka 17a REGON P-000288395 Instytut "Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka" 04-736 Warszawa-Międzylesie, Al. Dzieci Polskich 20 REGON P-000557961 Szpital Instytutu Hematologii i Transfuzjologii 00-791 Warszawa, ul. Chocimska 5 REGON P-000288484 Szpital Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc 01-138 Warszawa, ul. Płocka 26 REGON P-000288490 Instytut Psychiatrii i Neurologii 02-957 Warszawa, Al. Sobieskiego 1/9 REGON W-000288509 Lecznica - Instytut Geriatrii 00-688 Warszawa, ul. E. Plater 18 REGON P-000289153 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 49-300 Brzeg, ul. Mosora 1 REGON P-000313437 Szpital Rejonowy 49-200 Grodków, ul. Szpitalna 13 REGON P-004535293 Szpital Rejonowy 48-100 Głubczyce, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 26 REGON P-000311579 Szpital Rejonowy Nr 1 47-220 Kędzierzyn-Koźle, ul. Roosvelta 4 REGON P-000314661 Szpital Rejonowy Nr 3 Opieki Długoterminowej 47-230 Kędzierzyn-Koźle-Sławęcicie, ul. Orkana 15 REGON P-000314661 Szpital Rejonowy 46-200 Kluczbork, ul. M. Skłodowskiej 23 REGON P-000312538 Szpital Rejonowy Opieki Długoterminowej 46-250 Wołczyn, ul. Kościuszki 1 REGON P-000312538 Szpital Rejonowy 47-300 Krapkowice, ul. Kozielska 1 REGON P-000312544 Szpital Rejonowy 46-100 Namysłów, ul. Oleśnicka 10 REGON P-000310195 Szpital Rejonowy 48-370 Paczków, ul. Staszica 3 REGON P-000313443 Szpital Rejonowy Nr 1 48-340 Głuchołazy, ul. M. Skłodowskiej-Curie 16 REGON P-000317665 Szpital Rejonowy Nr 2 48-340 Głuchołazy, ul. Lompy 2 REGON P-000317665 Szpital Rejonowy 49-100 Niemodlin, ul. Zamkowa 4 REGON P-0001254800 Szpital Rejonowy 46-040 Ozimek, ul. Częstochowska 35 REGON P-530563796 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 46-083 Siołkowice, ul. Piastowska 26 REGON P-001105304 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 46-060 Pruszków, ul. Zamkowa 2 REGON P-001105304 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 45-075 Opole, ul. Krakowska 44 REGON P-531163515 Szpital Samorządowego Zespołu Służby Zdrowia 48-200 Prudnik, ul. Piastowska 64 REGON P-530570170 Szpital Samorządowego Zespołu Służby Zdrowia 48-200 Prudnik, ul. Piastowska 8 REGON P-530570170 Szpital Samorządowego Zespołu Służby Zdrowia (Opieki Długoterminowej) 48-210 Biała, ul. Moniuszki 8 REGON P-530571749 Szpital Samorządowego Zespołu Służby Zdrowia (Opieki Długoterminowej) 48-250 Głogówek, ul. Konopnickiej 2 REGON P-530570170 Szpital Rejonowy 47-100 Strzelce Opolskie, ul. Opolska 22 REGON P-000311585 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 46-059 Zawadzkie, ul. Szpitalna 1 REGON P-000311585 Szpital II poziomu referencyjnego: Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny MSWiA 48-340 Głuchołazy, ul. Karłowicza 40 REGON P-531172135 Szpital Rejonowy Nr 2 47-200 Kędzierzyn-Koźle, ul. Judyma 4 REGON P-000314661 Samodzielny Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjny (Opieki Długoterminowej) 46-034 Pokój, ul. Namysłowska 22 REGON P-531048375 Opolskie Centrum Rehabilitacji 49-137 Korfantów, ul. Wyzwolenia 80 REGON P-000654530 Szpital Rejonowy 48-300 Nysa, ul. Bohaterów Warszawy 23 REGON P-000313443 Wojewódzki Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy 46-082 Kup, ul. Karola Miarki 6 REGON P-530938517 Szpital Specjalistyczny Ginekologiczno-Położniczy 45-066 Opole, ul. Reymonta 8 REGON P-000640136 Specjalistyczny Szpital Dziecięcy 45-041 Opole, pl. Kopernika 14 REGON P-000640136 Wojewódzki Szpital Zespolony 45-372 Opole, ul. Kośnego 53 REGON P-0005999853 Wojewódzkie Centrum Medyczne Szpital Nr 1 45-072 Opole, ul. Kośnego 53 REGON P-530512391 Wojewódzkie Centrum Medyczne Szpital Nr 2 45-418 Opole, al. Witosa 26 REGON P-530512391 Wojewódzkie Centrum Medyczne Wojewódzki Ośrodek Onkologiczny 45-060 Opole, ul. Katowicka 66a REGON P-530512391 WOJEWÓDZTWO PODKARPCKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 38-600 Lesko, ul. Kochanowskiego 2 REGON P-000304527 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 38-700 Ustrzyki Dolne, ul. 29 listopada 58 REGON P-000306696 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 36-200 Brzozów, ul. Ks. Józefa Bielawskiego 19 REGON P-000304473 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 37-500 Jarosław, ul. 3 Maja 82 REGON P-000304496 Szpital Rejonowy 36-100 Kolbuszowa, ul. Grunwaldzka 4 REGON P-000304504 Szpital Rejonowy 37-300 Leżajsk, ul. Leśna 23 REGON P-000306650 Szpital Rejonowy 37-600 Lubaczów, ul. Mickiewicza 168 REGON P-000306667 Szpital Rejonowy 37-100 Łańcut, ul. Paderewskiego 5 REGON P-000306673 Zakład Opiekuńczo-Leczniczy Handzlówka, gmina Łańcut REGON P-000306673 Szpital Rejonowy im. dr Edmunda Biernackiego 39-300 Mielec, ul. Żeromskiego 22 REGON P-000308637 Szpital Ogólny 37-400 Nisko, ul. Kościuszki 1 REGON P-000306680 Zakład Opiekuńczo-Leczniczy 37-700 Przemyśl, ul. Jasińskiego 15 REGON P-000292681 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 37-200 Przeworsk, ul. Szpitalna 16 REGON P-000304510 Oddział Szpitalny 39-120 Sędziszów Małopolski, ul. Wyspiańskiego 14 REGON P-000202439 Oddział Szpitalny Zespołu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 36-030 Błażowa Rzeszowska, ul. J. Piłsudskiego 8 REGON P-000655860 Państwowe Sanatorium Przeciwgruźlicze (Szpital Opieki Długoterminowej) w Górnie 36-141 Górno, gmina Sokołów Młp. REGON P-000291747 Zakład Opiekuńczo-Leczniczy 34-141 Górno, gmina Sokołów Młp. REGON P-000291747 Szpital Miejski Nr 1 35-241 Rzeszów, ul. Rycerska 4 REGON P-000314193 Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego Zakład Opieki Paliatywnej 35-026 Rzeszów, ul. Poniatowskiego 4 REGON P-690271233 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 35-111 Rzeszów, ul. Krakowska 16 REGON P-690028840 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 38-500 Sanok, ul. 800-lecia 26 REGON P-000308643 Specjalistyczny ZOZ Przemysłowy (Oddział Szpitalny) 37-450 Stalowa Wola, ul. Kwiatkowskiego 2 REGON P-000313472 Obwód Lecznictwa Kolejowego w Stalowej Woli-Rozwadowie Szpital w Stalowej Woli-Rozwadowie 87-464 Stalowa Wola-Rozwadów, ul. Dąbrowskiego 5 REGON 010624537 Szpital Rejonowy 38-100 Strzyżów, ul. 700-lecia Strzyżowa 1 REGON P-000302445 Szpital Miejski 39-460 Nowa Dęba, ul. M. Słodkowskiej-Curie 1 REGON P-000563298 Wojewódzki Szpital Zespolony 39-400 Tarnobrzeg, ul. Mickiewicza 25 REGON P-000312573 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 39-200 Dębica, ul. Krakowska 91 REGON P-000308608 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 38-200 Jasło, ul. Lwowska 24a REGON P-000310278 Szpital Wojewódzki 38-400 Krosno, ul. Korczyńska 57 REGON P-000308620 Wojewódzki Szpital Zespolony 37-700 Przemyśl, ul. Rogozińskiego 30 REGON P-000314684 114 Szpital Wojskowy 37-700 Przemyśl, ul. Słowackiego 85 REGON 650090592 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 1 35-057 Rzeszów, ul. Szopena 2 REGON P-000289791 Szpital Wojewódzki Nr 2 35-301 Rzeszów, ul. Lwowska 60 REGON P-005147200 Szpital Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc 35-241 Rzeszów, ul. Rycerska 2 REGON P-000289940 Szpital Miejski 34-450 Stalowa Wola, ul. Staszica 4a REGON P-000312567 WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 16-300 Augustów, ul. Szpitalna 12 REGON P-000300386 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 18-100 Łapy, ul. Korczaka 23 REGON P-000300469 Szpital Miejski (Opieki Długoterminowej) 15-003 Białystok, ul. Sienkiewicza 79 REGON P-000315040 Szpital Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc (Opieki Długoterminowej) 15-950 Białystok, ul. Warszawska 18 REGON P-000295573 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 15-950 Białystok, ul. Fabryczna 27 REGON P-050232214 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 17-100 Bielsk Podlaski, ul. Kleszczelowska 1 REGON P-000300400 Szpital Ogólny 19-200 Grajewo, ul. Konstytucji 3 Maja 34 REGON P-000300446 Szpital Rejonowy Opieki Długoterminowej 19-230 Szczuczyn, ul. Szpitalna 3 REGON P-000300446 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 17-200 Hajnówka, ul. 3 Maja 63 REGON P-050582500 Szpital Ogólny 18-500 Kolno, ul. Wojska Polskiego 69 REGON P-0003000452 Wojewódzki Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień 18-400 Łomża, ul. Rybaki 3 REGON P-450018916 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 19-100 Mońki, al. Niepodległości 9 REGON P-0003000481 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 16-500 Sejny, ul. Dr E. Rittlera 2 REGON P-790317340 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 17-300 Siemiatycze, ul. Szpitalna 8 REGON P-000300512 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 16-200 Dąbrowa Białostocka, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 15 REGON P-000300417 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 16-100 Sokółka, ul. Gen. Sikorskiego 40 REGON P-050653170 Szpital Ogólny 18-200 Wysokie Mazowieckie, ul. Szpitalna 5 REGON P-450192258 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 18-230 Ciechanowiec, ul. Ks. Janusza Kluka 4 REGON P-450192258 Szpital Ogólny 18-300 Zambrów, ul. Papieża Jana Pawła II 14 REGON P-000300541 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Zespolony 15-278 Białystok, ul. M. Skłodowskiej-Curie 26 REGON P-000290618 Regionalny Ośrodek Onkologiczny im. Marii Skłodowskiej-Curie 15-027 Białystok, ul. Ogrodowa 12 REGON P-000290713 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny 15-540 Białystok, ul. Żurawia 14 REGON P-000290877 Wojewódzki Szpital Zespolony 18-400 Łomża, ul. Skłodowskiej-Curie1 REGON P-000300475 Wojewódzki Samodzielny Publiczny Szpital 16-400 Suwałki, ul. Szpitalna 60 REGON P-001037784 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Białystok: Państwowy Szpital Kliniczny im. dr Jerzego Sztachelskiego 15-276 Białystok, ul. M. Skłodowskiej-Curie 24a REGON P-000288610 Dziecięcy Szpital Kliniczny im. dr Ludwika Zamenhofa 15-274 Białystok, ul. J. Waszyngtona 17 REGON P-001406394 Szpital Dermatologiczny Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej 15-959 Białystok, ul. Św. Rocha 3 REGON P-000295478 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 77-100 Bytów, ul. Lęborska 13 REGON P-770901468 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 77-200 Miastko, ul. Gen. J. Wybickiego 30 REGON P-770901445 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 89-600 Chojnice, pl. Niepodległości 7b REGON P-000308169 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 77-300 Człuchów, ul. Szczecińska 31 REGON P-770901474 Szpital Przemysłowego Zespołu Opieki Zdrowotnej 80-863 Gdańsk, ul. Jana z Kolna 22/26 REGON P-000309051 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych 80-219 Gdańsk, al. Zwycięstwa 30 REGON P-000297773 Okręgowy Szpital Kolejowy 80-101 Gdańsk, ul. Powstańców Warszawskich REGON 010625146 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 80-104 Gdańsk, ul. Kartuska 4-6 REGON P-190306013 Oddział Szpitalny Zakładu Rehabilitacji (Opieki Długoterminowej) 81-602 Gdyni-Witomino, ul. Chwarznieńska 136/138 REGON P-000298229 Szpital Ogólny 83-300 Kartuzy, ul. Ceynowy 7 REGON P-000304220 Szpital Ogólny 83-400 Kościerzyna, ul. Zgr. Ks. Zmartwychwstańców 1 REGON P-000314649 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 82-500 Kwidzyn, ul. Hallera 31 REGON P-000315465 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 84-300 Lębork, ul. Węgrzynowicza 13 REGON P-000311438 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 82-400 Sztum, ul. Reja 12 REGON P-000306354 Szpital Rejonowy 82-200 Malbork, al. Armii Krajowej 105/106 REGON P-000310060 Szpital Rejonowy 82-100 Nowy Dwór Gdański, ul. Dworcowa 21 REGON P-170394492 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Fr. Żaczka 84-100 Puck, ul. 1 Maja 13 REGON P-000308229 115 Szpital Wojskowy 84-151 Hel, ul. Boczna 10 REGON 190066394 Szpital Rejonowy 83-200 Starogard Gdański, ul. Ściegiennego 13 REGON P-000311444 Szpital Miejski 83-100 Tczew, ul. 30 Stycznia 57 REGON P-000300558 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Zespolony 80-803 Gdańsk, ul. Nowe Ogrody 1/6 REGON P-002843895 Wojewódzki Szpital Zakaźny 80-214 Gdańsk, ul. Smoluchowskiego 18 REGON P-000292920 Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha Adalberta 80-462 Gdańsk-Zaspa, ul. Jana Pawła II 50 REGON P-191066692 Szpital Specjalistyczny nad Matką i Dzieckiem 80-308 Gdańsk-Oliwa, ul. Polanki 119 REGON P-000294208 7 Szpital Marynarki Wojennej 80-305 Gdańsk-Oliwa, ul. Polanki 117 REGON 190594957 Szpital Miejski im. J. Brudzińskiego 81-348 Gdynia, ul. Wójta Radtkego1 REGON P-190141581 Szpital Morski im. PCK 81-519 Gdynia-Redłow ul. Powstania Styczniowego1 REGON P-190141612 Szpital Rehabilitacyjny (Szpital Opieki Długoterminowej) 83-332 Dzierżąźno, ul. Szpitalna 36 REGON P-000297460 Specjalistyczny Pneumologiczny Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej 82-551 Prabuty, ul. Kuracyjna 30 REGON P-000290498 Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolony 76-200 Słupsk, ul. Lotha 26 REGON P-770901511 Specjalistyczny Szpital Reumatologiczny (Szpital Opieki Długoterminowej) 81-759 Sopot, ul. Grunwaldzka 1/3 REGON P-000293090 Specjalistyczny Szpital Przeciwgruźliczy (Szpital Opieki Długoterminowej) 81-855 Sopot, ul. Niepodległości 618 REGON P-000296615 Szpital Ogólny 84-200 Wejherowo, ul. dr A. Jagalskiego 10 REGON P-000308241 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Gdańsk: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 80-811 Gdańsk, ul. Dębinki 7 REGON P-000288640 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 80-402 Gdańsk, ul. Kliniczna 1a REGON P-000975061 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 im. Najświętszej Maryi Panny 80-742 Gdańsk, ul. Kieturakisa 1 REGON P-000288662 Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej 81-519 Gdynia, ul. Powstania Styczniowego 9b REGON P-000288550 WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Miejski Nr 1 Zespołu Opieki Zdrowotnej 42-500 Będzin, ul. Małachowskiego 12 REGON P-000312449 Szpital dla Dzieci Nr 3 Zespołu Opieki Zdrowotnej 42-500 Będzin, ul. Sienkiewicza 17 REGON P-000312449 Szpital Kolejowy 43-365 Wilkowice, ul. Żywiecka 19 REGON 010657175 Wojewódzki Szpital Zespolony Nr 4 43-300 Bielsko-Biała, ul. E. Plater 17 REGON P-000316772 Szpital Obserwacyjno-Zakaźny 41-902 Bytom, al. Legionów 49 REGON P-270235840 Szpital Nr 2 43-400 Cieszyn, ul. Katowicka 13 REGON P-000313348 Centrum Diagnostyki Nieurazowych Chorób Narządów Ruchu 43-450 Ustroń, ul. Uzdrowiskowa 5 REGON P-070766012 Oddział Śląskiego Centrum Rehabilitacji im. Gen. J. Ziętka 43-450 Ustroń, ul. Zdrojowa 6 REGON P-000291701 Szpital Miejski im. dr J. Rostka 41-500 Chorzów, ul. Karola Miarki 40 REGON P-271503403 Szpital Miejski im. dr W. Styczyńskiego 41-506 Chorzów, ul. Szpitalna 25 REGON P-271503432 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. R. Weigla 42-290 Blachownia, ul. Sosnowa 1 REGON P-150252857 Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji Szpital Opieki Długoterminowej 42-718 Kochcice, ul. Zamek 1 REGON P-150251680 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. prof. L. Rydygiera 42-200 Częstochowa, ul. Mirowska 25 REGON P-000315471 Szpital Hutniczy 42-200 Częstochowa, ul. Rejtana 6 REGON P-000633432 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. dr Wł. Biegańskiego 42-200 Częstochowa, ul Mickiewicza 12 REGON P-001232764 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. dr T. Chałubińskiego 42-200 Częstochowa, ul. Bony1/3 REGON P-001232770 Szpital Dziecięcy 41-300 Dąbrowa Górnicza, ul. Krasińskiego 43 REGON P-000310077 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 44-120 Pyskowice, ul. Szpitalna 1 REGON P-000584099 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 44-200 Knurów, ul. Niepodległości 8 REGON P-271506324 Szpital Przeciwgruźliczy (Opieki Długoterminowej) 44-145 Pilchowice, ul. Dworcowa 20 REGON P-271506324 Szpital Obserwacyjno-Zakaźny 44-100 Gliwice, ul. Kozielska 8 REGON P-272413145 Szpital Miejski Nr 3 44-100 Gliwice, ul. Radiowa 2 REGON P-272413145 Szpital Miejski im. dr J. Korczaka nr 2 44-330 Jastrzębie-Zdrój, ul. I. Krasickiego 21 REGON P-027790824 Szpital Miejski 44-330 Jastrzębie-Zdrój, ul. Zdrojowa 5 REGON P-272790824 Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci (Opieki Długoterminowej) 44-330 Jastrzębie-Zdrój, ul. Kościuszki 14 REGON P-000297767 Oddział Terenowo-Rehabilitacyjny przy KWK "Zofiówka" 44-335 Jastrzębie-Zdrój, ul. Wodeckiego 23 REGON P-272799222 Szpital Miejski 32-510 Jaworzno, ul. Chełmońskiego 28 REGON P-270641184 Szpital Górniczy w Katowicach-Janowie 40-419 Katowice, ul. T. Ociepki 2 REGON P-000296383 Szpital im. Św. Elżbiety 40-008 Katowice, ul. Warszawska 52 REGON P-272951428 Szpital Górniczy Murcki 40-749 Katowice, ul. Sokołowskiego 2 REGON P-000296383 Szpital im. prof. L. Rydygiera 40-211 Katowice, ul. Markiefki 87 REGON P-000292385 Szpital im. J. Śniadeckiego 40-432 Katowice, ul. Szopienicka 10 REGON P-000292385 Szpital Miejski Nr 5 im. T. Chałubińskiego 40-340 Katowice, ul. Korczaka 27 REGON P-000292385 Szpital im. prof. S. Leszczyńskiego 40-074 Katowice, ul. Raciborska 26 REGON P-000292385 Szpital Miejski Nr 8 40-145 Katowice, ul. Józefowska 119 REGON P-000292385 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 42-100 Kłobuck, ul. Kardynała Wyszyńskiego 5 REGON P-000304243 Szpital Rejonowy im. Dr Anki 42-100 Krzepice, ul. Solna 1 REGON P-000304243 Szpital Ogólny 42-700 Lubliniec, ul. Sobieskiego REGON P-000310083 Szpital Miejski Nr 1 43-190 Mikołów, ul. Okrzei 27 REGON P-000313360 Szpital Miejski 43-190 Mikołów, ul. Waryńskiego 4 REGON P-000313360 Szpital Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 430-180 Orzesze, ul. Gliwicka 20 REGON P-000313360 Szpital Miejski Nr 1 41-400 Mysłowice, ul. Mikołowska 1 REGON P-000308258 Szpital Rejonowy Zespołu Opieki Zdrowotnej 42-300 Myszków, ul. Wolności 29 REGON P-000306377 Szpital Miejski 42-640 Piekary Śląskie, ul. Szpitalna 11 REGON P-000916727 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 43-200 Pszczyna, ul. Batorego 3 powiat pszczyński REGON P-000308264 Wojewódzki Ośrodek Reumatologiczno-Rehabilitacyjny (Opieki Długoterminowej) 43-230 Goczałkowice-Zdrój, ul. Uzdrowiskowa 54 REGON P-000291888 Szpital Miejski Nr 1 41-703 Ruda Śląska, ul. Główna 11 REGON P-272620571 Szpital Miejski Nr 3 Dziecięcy 41-700 Ruda Śląska 1, ul. Ballestremów 11 REGON P-272620571 Szpital Nr 2 44-200 Rybnik, ul. Powstańców 27 REGON P-272780323 Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rybniku Szpital dla Przewlekle Chorych w Jastrzębiu-Zdroju 44-200 Rybnik, ul. Parkowa 4A REGON 010656810 Szpital Miejski Nr 1 41-100 Siemianowice Śląskie, ul. Świerczewskiego 15 REGON P-000308270 Szpital Miejski Nr 2 im. dr K. Zaharskiego 41-200 Sosnowiec, ul. 3 Maja 33 REGON P-272810372 Szpital Miejski Nr 3 41-200 Sosnowiec, ul. Szpitalna 1 REGON P-272810372 Zespolony Szpital Dziecięcy Nr 4 Centrum Pediatrii 41-200 Sosnowiec, ul. G. Zapolskiej 3 REGON P-272810372 Szpital Kolejowy 41-201 Sosnowiec, ul. Odrodzenia 9 REGON 010657005 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 1 41-600 Świętochłowice, ul. Szpitalna 2 REGON P-000311450 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 2 41-600 Świętochłowice, ul. Chorzowska 13 REGON P-000311450 Szpital Miejski Nr 3 dla Dzieci 41-600 Świętochłowice, ul. Szkolna 24 REGON P-000311450 Szpital Miejski Nr 1 42-600 Tarnowskie Góry, ul. Opolska 21 REGON P-000308287 Szpital Miejski Nr 2 42-600 Tarnowskie Góry, ul. Bytomska 22 REGON P-000308287 Oddział Szpitalny Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej przy KWK "Ziemowit" 43-143 Tychy Lędziny, ul. Pokoju 17 REGON P-000296621 Śląski Szpital Reumatologiczny im. Gen. J. Ziętka (Szpital Opieki Długoterminowej) 43-450 Ustroń-Zawodzie, ul. Szpitalna 11 REGON P-000569036 Szpital Miejski Zespołu Opieki Zdrowotnej 43-100 Tychy, ul. Cicha 27 REGON P-000308293 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 1 44-300 Wodzisław Śląski, ul. 26 Marca 51 REGON P-000312455 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 2 44-300 Wodzisław Śląski, ul. Wałowa 28 REGON P-000312455 Oddział Szpitalny przy KWK "Marcel-1 Maja" 44-304 Wodzisław Śląski, ul. Armii Ludowej 2 REGON P-000312455 Oddział Szpitalny przy KWK "Marcel" 44-310 Wodzisław Radlin, ul. Orkana 7 REGON P-000867822 Oddział Szpitalny przy KWK "Anna" 44-370 Wodzisław Pszów, ul. Buczka 22 REGON P-000867822 Oddział Szpitalny przy KWK "Rydułtowy" 44-280 Wodzisław Rydułtowy, ul. Tetmajera 150 REGON P-000867822 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 44-280 Wodzisław Rydułtowy, ul. Plebiscytowa 69 REGON P-000867822 Wojewódzki Szpital Chorób Płuc im. dr Alojzego Pawelca (Szpital Opieki Długoterminowej) 44-300 Wodzisław Śląski, ul. Bracka 13 REGON P-000297690 Szpital Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej 41-902 Bytom, al. Legionów 10 REGON P-000296271 Szpital Miejski Nr 1 Samodzielnego Zakładu Opieki Zdrowotnej 41-800 Zabrze, ul. Wyciska 1 REGON P-272757347 Szpital Rejonowy 41-803 Zabrze, ul. Zamkowa 4 REGON P-000296727 Szpital Miejski Nr 1 Oddział Ginekologiczno-Położniczy 44-240 Żory, ul. Męczenników Oświęcimskich 46 REGON P-000916710 Szpital Miejski Zespołu Opieki Zdrowotnej Nr 2 44-240 Żory, Osiedle Ks. Władysława REGON P-000916710 Szpital Rejonowy 34-300 Żywiec, ul. Sienkiewicza 52 REGON P-000304421 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. dr Mariana Wiśniewskiego 41-250 Czeladź, ul. Szpitalna 40 REGON P-000306360 Specjalistyczny Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy 43-360 Bystra Śląska, ul. Fałata 2 REGON P-000640923 Wojewódzki Szpital Zespolony Nr 1 43-300 Bielsko-Biała, ul. Wyspiańskiego 21 REGON P-000316772 Wojewódzki Szpital Zespolony Nr 2 43-300 Bielsko-Biała, ul. Wyzwolenia 18 REGON P-000316772 Wojewódzki Szpital Zespolony Nr 3 43-300 Bielsko-Biała, ul. Sobieskiego 83 REGON P-000316772 Specjalistyczny Szpital Miejski "Stalownik" 43-300 Bielsko-Biała, ul. Stalowa 10 REGON P-000297454 Szpital Obserwacyjno-Zakaźny 44-237 Bełk, ul. Główna 51 REGON P-272780323 Szpital Obserwacyjno-Zakaźny 41-902 Bytom, Aleja Legionów 10 REGON P-270235840 Szpital Specjalistyczny Nr 1 41-902 Bytom, ul. Żeromskiego 7 REGON P-270235840 Szpital Specjalistyczny Nr 2 41-902 Bytom, ul. St. Batorego 15 REGON P-270235892 Szpital Śląski 43-400 Cieszyn, ul. Bielska 4 REGON P-000313348 Śląski Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjny im. Gen. J. Ziętka (Szpital Opieki Długoterminowej) 43-450 Ustroń, ul. Szpitalna 11 REGON P-000569036 Szpital im. dr L. Urbanowicza i dr A. Kośnego 41-500 Chorzów, ul. Zjednoczenia 10 REGON P-271503395 Szpital im. dr A. Mielęckiego 41-500 Chorzów, ul. Strzelców Bytomskich 11 REGON P-271503410 Szpital Dziecięcy im. dr E. Hankego 41-500 Chorzów, ul. Truchana 7 REGON P-271503449 Szpital Specjalistyczny Najświętszej Marii Panny 42-200 Częstochowa, ul. Bialska 104/118 REGON P-001281053 Wojewódzki Szpital Zespolony 42-200 Częstochow, ul. PCK 1 REGON P-000633449 Szpital Miejski 41-300 Dąbrowa Górnicza, ul. Szpitalna 13 REGON P-000310077 Miejski Zakład Lecznictwa Zamkniętego Nr 1 Szpital Miejski 44-100 Gliwice, ul. Kościuszki 29 REGON P-272413139 Szpital Okulistyczno-Laryngologiczny 44-100 Gliwice, ul. Sienkiewicza 11 REGON P-272413168 Szpital Położniczo-Ginekologiczny 44-100 Gliwice, ul. Kościuszki 1 REGON P-272413168 106 Szpital Wojskowy 44-100 Gliwice, ul. Zygmunta Starego 20 REGON 271765422 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 2 44-330 Jastrzębie-Zdrój, ul. Leśna 3 REGON P-272790824 Szpital Miejski 32-510 Jaworzno, ul. Chełmońskiego 28 REGON P-270641184 Szpital Miejski Nr 3 40-852 Katowice, ul. Pośpiecha 14 REGON P-000292385 Szpital im. prof. E. Michałowskiego 40-073 Katowice, ul. Strzelecka 9 REGON P-272812900 Górnośląskie Centrum Medyczne Specjalistyczny Szpital Wieloprofilowy 40-635 Katowice, ul. Ziołowa 45/47 REGON P-001262860 Górnośląskie Centrum Medyczne Górnośląski Ośrodek Kardiologii 40-635 Katowice-Ochojec, ul. Ziołowa 45/47 REGON P-001262860 Okręgowy Szpital Kolejowy 40-760 Katowice, ul. Panewnicka 65 REGON 010656780 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 40-052 Katowice, ul. Głowackiego 10 REGON P-271241038 Szpital Miejski Nr 2 41-100 Mysłowice, ul. Bytomska 39 REGON P-000308258 Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej im. dr Janusza Daaba 40-640 Piekary Śląskie, ul. Bytomska 62 REGON P-000868307 Szpital Miejski im. dr J. Rostka 47-400 Racibórz, ul. Gen. Bema 7 REGON P-000308502 Szpital Miejski Nr 2 41-703 Ruda Śląska, ul. W. Lipa 2 REGON P-272620571 Szpital Specjalistyczny Nr 1 44-200 Rybnik, ul. Rudzka 13 REGON P-272780323 Szpital Miejski Nr 2 41-100 Siemianowice Śląskie, ul. 1 Maja 9 REGON P-000308270 Szpital Miejski Nr 1 41-200 Sosnowiec, ul. Zegadłowicza 3 REGON P-272810372 Szpital Górniczego Zespołu Opieki Zdrowotnej 41-200 Sosnowiec, ul. Medyków 1 REGON P-000296495 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. dr B. Hagera 42-600 Tarnowskie Góry, ul. Pyskowicka REGON P-000308287 Górnośląskie Centrum Rehabilitacji "Repty" im. Gen. J. Ziętka (Szpital Opieki Długoterminowej) 42-604 Tarnowskie Górny 4, ul. Śniadeckich 1 REGON P-000291701 Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. prof. Józefa Gasińskiego 43-100 Tychy, ul. Edukacji Narodowej 102 REGON P-000803325 Szpital Specjalistyczny 41-800 Zabrze, ul. M. Skłodowskiej-Curie 10 REGON P-272735162 Szpital Miejski Zespołu Opieki Zdrowotnej 42-200 Zawiercie, ul. Miodowa 14 REGON P-000312461 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Katowice: Państwowy Szpital Kliniczny im. dr A. Mielęckiego 40-027 Katowice, ul. Francuska 20/24 REGON P-000289070 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 5 40-952 Katowice, ul. Ceglana 35 REGON P-001235767 Centralny Szpital Kliniczny Śląskiej Akademii Medycznej 40-752 Katowice Ligota, ul. Medyków 14 REGON P-000289087 Górnośląskie Centrum Medyczne Szpital Kliniczny nr 6 40-752 Katowice, ul. Medyków 16 REGON P-001415000 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 41-800 Zabrze, ul. 3 Maja 13/15 REGON P-271566088 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 41-800 Zabrze-Biskupice, ul. Koziołka 1 REGON P-000289064 Śląskie Centrum Chorób Serca 41-800 Zabrze, ul. Szpitalna 2 REGON P-001071806 Centrum Onkologii Instytut im. M. Skłodowskiej-Curie Oddział w Gliwicach 44-100 Gliwice, Wybrzeże Armii Krajowej 15 REGON P-000288389 Szpital Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego 41-200 Sosnowiec, ul. Kościelna 13 REGON P-000288544 WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 28-100 Busko-Zdrój, ul. Bohaterów Warszawy 67 REGON P-000311467 Szpital Rejonowy 28-300 Jędrzejów, ul. Małogoska 25 REGON P-000304266 Szpital Rejonowy 28-500 Kazimierza Wielka, ul. Kościuszki 13 REGON P-000302362 Szpital Rejonowy 28-100 Chmielnik, ul. Kielecka 1 REGON P-003680113 Szpital Miejski 25-316 Kielce, ul. Kościuszki 25 REGON P-003680120 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 25-024 Kielce, ul. Ogrodowa 11 REGON P-290391139 Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Osób Niepełnosprawnych (Szpital Opieki Długoterminowej) 26-221 Czarniecka Góra 43 REGON 0003689775 Szpital Rejonowy Zespołu Opieki Zdrowotnej 27-500 Opatów, ul. Szpitalna 4 REGON P-000306390 Szpital Rejonowy 28-400 Pińczów, ul. Klasztorna 34 REGON P-000304289 Szpital Rejonowy 26-100 Skarżysko-Kamienna, ul. Szpitalna 1 REGON P-000308318 Oddział Chorób Wewnętrznych 27-200 Starachowice, ul. Radomska 35 REGON P-290541797 Szpital Rejonowy 29-100 Włoszczowa, ul. Żeromskiego 28 REGON P-000304295 Szpital Rejonowy 27-200 Starachowice, ul. Radomska 70 REGON P-000313383 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Gruźlicy i Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 26-060 Czerwona Góra, gmina Chęciny REGON P-000296213 Wojewódzki Szpital Zespolony 25-736 Kielce, ul. Grunwaldzka 45 REGON P-000289785 Świętokrzyskie Centrum Onkologii w Kielcach (w budowie) 25-734 Kielce, ul. Artwińskiego 3 REGON 001263233 Świętokrzyskie Centrum Pediatrii w Kielcach (w budowie) 25-734 Kielce, ul. Artwińskiego 3a REGON 001263233 Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy w Kielcach 25-381 Kielce, ul. Langiewicza 2 REGON P-003689781 Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Położniczo-Ginekologiczny w Kielcach 25-371 Kielce, ul. Prosta 30 REGON P-290503911 Szpital Rejonowy 26-200 Końskie, ul. Gimnazjalna 41B REGON P-000308301 Szpital Miejski 27-400 Ostrowiec Świętokrzyski, ul. Szymanowskiego 11 REGON P-000311473 Szpital Rejonowy Zespołu Opieki Zdrowotnej 27-600 Sandomierz, ul. Schinzla 13 REGON P-000302385 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 28-200 Staszów, ul. 11 Listopada 78 REGON P-000302391 WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Rejonowy 11-200 Bartoszyce, ul. Wyszyńskiego 11 REGON P-000308436 Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny 11-220 Górowo Iławeckie, ul. Armii Czerwonej 24 REGON P-000294616 Szpital Rejonowy 14-500 Braniewo, ul. Moniuszki 13 REGON P-170382981 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 14-400 Pasłęk, ul. Kopernika 20 REGON P-170319920 Szpital Specjalistycznego Zespołu Opieki Zdrowotnej im. J. Gronkowskiego 82-300 Elbląg, ul. Żeromskiego 22 REGON P-000315442 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 19-300 Ełk, ul. Mickiewicza 19 REGON P-790317251 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 11-500 Giżyck, ul. Warszawska 41 REGON P-000308442 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 11-600 Węgorzewo, ul. 3 Maja 17 REGON P-790317802 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 14-200 Iława, ul. Gen. W. Andersa 3 REGON P-000300021 Szpital Rejonowy Opieki Długoterminowej 14-260 Lubawa, ul. Grunwaldzka 12 REGON P-000300021 Szpital Rejonowy 11-400 Kętrzyn, ul. M. Skłodowskiej-Curie 2 REGON P-000306549 Szpital Rejonowy (Opieki Długoterminowej) 11-400 Reszel, ul. Słowackiego 3 REGON P-001338468 Szpital Rejonowy 11-100 Lidzbark Warmiński, ul. Bartoszycka 3 REGON P-000308459 Szpital Rejonowy 11-700 Mrągowo, ul. Wolności 3 REGON P-000308465 Szpital Rejonowy 13-100 Nidzica, ul. Mickiewicza 23 REGON P-000306561 Szpital Rejonowy 11-300 Biskupiec, ul. Armii Krajowej 8 REGON P-000310166 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 13-300 Nowe Miasto Lubawskie, ul. Mickiewicza 10 REGON P-000308471 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 19-500 Gołdap, ul. Słoneczna 7/9 REGON P-790243995 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej im. dr Karola Marcinkowskiego 19-400 Olecko-Jaśki REGON P-790243742 Szpital Rejonowy 11-040 Dobre Miasto, ul. Grunwaldzka 10b REGON P-000569125 Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci w Ameryce 14-150 Olsztynek REGON P-000296236 Szpital Kolejowy 10-959 Olsztyn, al. Wojska Polskiego 30 REGON 010624939 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 10-228 Olsztyn, al. Wojska Polskiego 37 REGON P-510022366 Szpital Rejonowy 14-100 Ostróda, ul. Jagiełły 1A REGON P-000304467 Szpital Rejonowy 14-300 Morąg, ul. Dąbrowskiego 16 REGON P-000306555 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 12-200 Pisz, ul. Sienkiewicza 3 REGON P-790316961 Szpital Rejonowy 12-100 Szczytno, ul. M. Skłodowskiej-Curie 12 REGON P-000314170 Szpitale II poziomu referencyjnego: Szpital Ogólny 13-200 Działdowo, ul. Leśna 1 REGON P-000310172 Wojewódzki Szpital Zespolony 82-300 Elbląg, ul. Królewska 146 REGON P-001261837 110 Szpital Wojskowy 82-300 Elbląg, ul. Komeńskiego 35 REGON 170059145 108 Szpital Wojskowy 10-302 Ełk, ul. Kościuszki 2 REGON 790506673 Specjalistyczny Szpital Gruźlicy, Chorób Płuc i Onkologii 10-357 Olsztyn, ul. Jagiellońska 78 REGON P-000295739 Wojewódzki Szpital Zespolony 10-561 Olsztyn, ul. Żołnierska 18 REGON P-000293976 Samodzielny Publiczny Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy 10-561 Olsztyn, ul. Żołnierska 18 REGON P-000295580 Szpital Miejski 10-045 Olsztyn, ul. Niepodległości 44 REGON P-000315784 103 Szpital Wojskowy 10-900 Olsztyn, ul. Warszawska 30 REGON 511004175 WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-800 Chodzież, ul. Żeromskiego 29 REGON P-000308519 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-700 Czarnków, ul. Kościuszki 91 REGON P-000308525 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-980 Trzcianka, ul. Gen. Sikorskiego 9 REGON P-000308583 Szpital Miejski 62-200 Gniezno, ul. 3 Maja 37 REGON P-000315123 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 63-800 Gostyń, ul. Marcinkowskiego 8/9 REGON P-000310203 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-065 Grodzisk Wlkp., ul. Mossego 17 REGON P-000317760 Szpital Rejonowy Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 63-200 Jarocin, ul. Szpitalna 1 REGON P-000308531 Szpital Wojewódzkiego Specjalistycznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy (Opieki Długoterminowej) 62-860 Opatówek, Wolica 113 REGON P-000314750 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 63-600 Kępno, ul. Szpitalna 7 REGON P-000308548 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-600 Koło, ul. Poniatowskiego 25 REGON P-000308554 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-000 Kościan, ul. Szpitalna 7 REGON P-000312550 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 64-030 Śmigiel, ul. Kościuszki 37 REGON P-000312550 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 63-700 Krotoszyn, ul. Mickiewicza 21 REGON P-000310226 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (Opieki Długoterminowej) 63-700 Koźmin, ul. Stęszewskiego 2 i 9 REGON P-250023728 Szpital Przeciwreumatyczny dla Dzieci i Młodzieży (Opieki Długoterminowej) 64-113 Osieczna, ul. Zamkowa 2 REGON P-000292570 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-400 Międzychód, ul. Szpitalna 10 REGON P-000310249 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-410 Sieraków Wielkopolski, ul. Poznańska 40 REGON P-000310249 Szpital Rejonowy 64-300 Nowy Tomyśl, ul. Sienkiewicza 3 REGON P-000306590 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-600 Oborniki Wlkp., ul. Szpitalna 2 REGON P-000306609 Kolejowy Szpital Dziecięcy 63-400 Ostrów Wlkp., ul. 3 Maja 35 REGON 010625577 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 63-500 Ostrzeszów, Al. Wolności 4 REGON P-000310255 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 89-300 Wyrzysk, ul. 22 Stycznia 41 REGON P-000310054 Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej im. T. Drobnika 63-300 Pleszew, ul. Poznańska 125a REGON P-000310261 Szpital Pulmonologiczny "Staszycówka" Samodzielny Publiczny ZOZ (Opieki Długoterminowej) 62-050 Mosina REGON P-630880223 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej im. prof. F. Raszei 60-834 Poznań-Jeżyce, ul. Mickiewicza 2 REGON P-000313325 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 61-485 Poznań-Wilda, ul. 28 Czerwca 1956 r. nr 194 REGON P-000655215 Oddział Szpitalny Zespołu Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych 60-649 Poznań, ul. Piątkowska 94 REGON P-000295337 Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci (Opieki Długoterminowej) 60-480 Kiekrz, ul. Sanatoryjna 2 REGON P-000292238 Szpital Kolejowy 60-778 Poznań, ul. Orzeszkowej 6/16 REGON 010625749 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 63-900 Rawicz, ul. Gen. Grota Roweckiego 6 REGON P-000306615 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-400 Słupca, ul. Traugutta 7 REGON P-000306621 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-500 Szamotuły, ul. Sukiennicza 13 REGON P-000553822 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 63-000 Środa Wlkp., ul. Żwirki i Wigury 10 REGON P-000308560 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 63-100 Śrem, ul. Chełmońskiego 1 REGON P-000308577 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-700 Turek, ul. Poduchowne 1 REGON P-000300050 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-100 Wągrowiec, ul. Kościuszki 74 REGON P-000306638 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 64-200 Wolsztyn, ul. Wschowska 3 REGON P-000306644 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-300 Września, ul. Warszawska 20 REGON P-000308590 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 77-400 Złotów, ul. Szpitalna 26 REGON P-000300009 Szpitale II poziomu referencyjnego: Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy im. dr Władysława Biegańskiego 64-800 Chodzież, ul. Strzelecka 32 REGON 010625620 Wojewódzki Szpital Matki i Dziecka 62-800 Kalisz, ul. Toruńska 7 REGON P-000631491 Szpital Zespolony im. Ludwika Perzyny 62-800 Kalisz, ul. Poznańska 79 REGON P-001266757 Wojewódzki Szpital Zespolony 62-510 Konin, ul. Kard. Stefana Wyszyńskiego 1 REGON P-000311591 Wojewódzki Szpital Zespolony 64-100 Leszno, ul. Mickiewicza 3 REGON P-000310232 Szpital Rehabilitacyjno-Kardiologiczny (Opieki Długoterminowej) 64-600 Kwanówko k. Obornik REGON P-000295426 Szpital Zakładu Opieki Zdrowotnej 63-400 Ostrów Wlkp., ul. Limanowskiego 20 REGON P-000314187 Wojewódzki Szpital Zespolony 64-920 Piła, ul. Rydygiera 1 REGON P-001261820 Okręgowy Szpital Kolejowy 62-041 Puszczykowo, ul. Kraszewskiego 11 REGON 010625608 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 62-833 Poznań-Stare Miasto, ul. Szkolna 8/12 REGON P-000306331 Wojewódzki Szpital Ortopedyczny im. J. Wierzejewskiego 60-703 Poznań, ul. Gąsiorowskich 7 REGON P-000293605 Wojewódzki Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy 60-569 Poznań, ul. Szamarzewskiego 62 REGON P-000293137 Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem 61-825 Poznań, ul. Krysiewicza 7/8 REGON P-630863147 Wojewódzki Szpital Zespolony 60-479 Poznań, ul. Juraszów 7/19 REGON P-000292209 Szpital Wielkopolskiego Centrum Onkologii 61-866 Poznań, ul. Garbary 15 REGON P-000291204 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 60-631 Poznań, ul. Dojazd 34 REGON P-470905076 111 Szpital Wojskowy 60-780 Poznań, ul. Grunwaldzka 16/18 REGON 632128009 Poznański Ośrodek Reumatologiczny (Szpital Opieki Długoterminowej) 63-100 Śrem, ul. Mickiewicza 95 REGON P-630833353 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Poznań: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 im. Przemienienia Pańskiego 61-848 Poznań, ul. Długa 1/2 REGON P-000288828 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 im. H. Święcickiego 60-355 Poznań, ul. Przybyszewskiego 49 REGON P-000288834 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 3 60-535 Poznań, ul. Polna 33 REGON P-000288840 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 4 61-545 Poznań, ul. 28 Czerwca 1956 r. nr 135/147 REGON P-000288857 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 5 60-572 Poznań, ul. Szpitalna 27/33 REGON P-000288863 WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Szpitale I poziomu referencyjnego: Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 78-200 Białogard, ul. Szpitalna 9 REGON P-000304303 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 73-200 Choszczno, ul. Niedziałkowskiego 4a REGON P-210373543 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 78-500 Drawsko Pomorskie, ul. Chrobrego 4 REGON P-000304326 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 72-100 Goleniów, ul. Nowogardzka 2 REGON P-810978836 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 72-200 Nowogard, ul. Wojska Polskiego 7 REGON P-000308666 Szpital Rejonowy Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 73-310 Resko, ul. Szpitalna 8 REGON P-000306710 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 74-100 Gryfino, ul. Parkowa 5 REGON P-000308650 Samodzielny Publiczny Dziecięcy Ośrodek Rehabilitacji (Opieki Długoterminowej) 74-115 Nowe Czarnowo, gmina Gryfino REGON P-000290624 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej 72-400 Kamień Pomorski, ul. Szpitalna 10 REGON P-810999011 Szpital Specjalistycznego Zespołu Gruźlicy i Chorób Płuc (Opieki Długoterminowej) 75-252 Koszalin, ul. Niepodległości 44/48 REGON P-000290759 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 75-720 Koszalin, ul. Szpitalna 2 REGON P-330039021 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 74-320 Barlinek, ul. Szpitalna 10 REGON P-000304556 Szpital Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 74-400 Dębno Lubuskie, ul. Kościuszki 52 REGON W-210112067 Szpital Rejonowy 72-010 Police, ul. Siedlecka 2 REGON P-000861699 Szpital Rejonowy Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 74-200 Pyrzyce, ul. Jana Pawła II 2 REGON P-000308672 Szpital Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej 76-100 Sławno, ul. I Pułku Ułanów 9 REGON P-770901480 Odział Wewnętrzny Zespołu Opieki Zdrowotnej (Szpital Opieki Długoterminowej) 76-150 Darłowo, ul. M. Skłodowskiej-Curie 32 REGON P-330006286 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 78-400 Szczecinek, ul. Kościuszki 38 REGON P-000306414 Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Zarządu Służby Zdrowia MSWiA 70-382 Szczecin, ul. Jagiellońska 44 REGON P-810733454 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 78-320 Połczyn-Zdrój, ul. Gwardii Ludowej 5 REGON P-000304332 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 732-600 Świnoujście, ul. Jana z Kolna 3 REGON P-811019894 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 76-600 Wałcz, ul. Zdobywców Wału Pomorskiego 52 REGON P-000306420 Szpitale II poziomu referencyjnego: Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Leczenia Gruźlicy i Chorób Płuc Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Zakładu Gruźlicy i Chorób Płuc (Szpital Opieki Długoterminowej) 71-424 Szczecin, ul. Janosika 1/3 REGON P-000291090 Szpital Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej 72-300 Gryfice, ul. Niechorska 27 REGON P-000310284 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 78-100 Kołobrzeg, ul. Łopuskiego 8 REGON P-000311496 Szpital Wojewódzki im. Mikołaja Kopernika 75-581 Koszalin, ul. Chałubińskiego 7 REGON P-330006292 Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej 34-100 Stargard Szczeciński, ul. Wojska Polskiego 27 REGON P-000304562 Szpital Dziecięcy Specjalistycznego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżą 70-780 Szczecin-Zdroje, ul. Mączna 4a REGON P-000638837 Szpital Dziecięcy Specjalistycznego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżą 70-410 Szczecin, ul. Św. Wojciecha 7 REGON P-000638837 Regionalny Szpital Onkologiczny 71-730 Szczecin, ul. Strzałowska 22 REGON P-000817391 Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolony 71-455 Szczecin, ul. Arkońska 4 REGON P-000290274 Specjalistyczny Szpital im. prof. A. Sokołowskiego (Szpital Opieki Długoterminowej) 70-891 Szczecin-Zdunowo, ul. Sokołowskiego 11 REGON P-810978670 Okręgowy Szpital Kolejowy 71-586 Szczecin, al. Wyzwolenia 52 REGON 010656626 107 Szpital Wojskowy 76-160 Wałcz, ul. Kołobrzeska 4 REGON 570544566 109 Szpital Wojskowy 70-902 Szczecin, ul. Piotra Skargi 9/11 REGON 810200960 Szpitale III poziomu referencyjnego AM Szczecin: Państwowy Szpital Kliniczny Nr 1 71-344 Szczecin, ul. Unii Lubelskiej 1 REGON P-000288892 Państwowy Szpital Kliniczny Nr 2 70-111 Szczecin, al. Powstańców Wlkp. 72 REGON P-000288900 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad rachunku kosztów w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 164, poz. 1194) Na podstawie art. 62 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W publicznym zakładzie opieki zdrowotnej, zwanym dalej "zakładem", wyodrębnia się: 1) miejsca powstawania kosztów, tj. wyodrębnione w strukturze organizacyjnej zakładu komórki organizacyjne, kilka komórek organizacyjnych lub część komórki organizacyjnej, 2) wyodrębniony zakres działalności, zwane dalej "ośrodkami kosztów". 2. Ośrodki kosztów dzielą się na: 1) ośrodki kosztów związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zwane dalej "ośrodkiem kosztów działalności podstawowej", 2) ośrodki kosztów związanych z wykonywaniem działalności wspomagającej działalność podstawową, zwane dalej "ośrodkami kosztów działalności pomocniczej", 3) ośrodek kosztów związanych z zarządzaniem zakładem jako całością, zwany dalej "ośrodkiem kosztów zarządu". 3. Szczegółowy wykaz ośrodków kosztów, o których mowa w ust. 2, ustala kierownik zakładu, biorąc pod uwagę następujące nośniki kosztów: 1) w ośrodkach kosztów działalności podstawowej będących oddziałami szpitalnymi - osobodzień opieki oraz pacjent z przypisanymi na jego rzecz lekami i procedurami medycznymi, 2) w pozostałych ośrodkach kosztów działalności podstawowej - procedury medyczne, 3) w ośrodkach kosztów działalności pomocniczej - usługi świadczone przez te ośrodki. § 2. 1. Ewidencją kosztów w zakładzie obejmuje się wszystkie koszty ponoszone przez zakład, z uwzględnieniem rodzajów kosztów oraz środków kosztów w układzie podmiotowo-przedmiotowym. 2. Ewidencja kosztów według kryterium rodzajowego obejmuje: 1) zużycie materiałów, w tym zużycie: a) leków, b) żywności, c) sprzętu jednorazowego użytku, d) odczynników chemicznych i materiałów diagnostycznych, e) paliwa, 2) zużycie energii, w tym: a) energii elektrycznej, b) energii cieplnej, 3) usługi obce, w tym: a) remontowe, b) transportowe, c) medyczne obce, d) pozostałe usługi, 4) podatki i opłaty, 5) wynagrodzenia, w tym: a) wynagrodzenia ze stosunku pracy, b) wynagrodzenia z umów zleceń i o dzieło, 6) świadczenia na rzecz pracowników, w tym: a) składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, fundusz pracy, b) odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 7) amortyzację, 8) pozostałe koszty, w tym: a) podróże służbowe, b) ubezpieczenia OC i majątkowe. 3. Ewidencja kosztów według ośrodków kosztów w układzie podmiotowo-przedmiotowym prowadzona jest z podziałem na koszty, których jednoznaczne przypisanie nośnikom kosztów wyróżnionych w ośrodkach kosztów na podstawie dokumentów źródłowych zużycia jest istotne, opłacalne i możliwe, zwane dalej "kosztami bezpośrednimi", oraz koszty pośrednie. 4. Kosztami bezpośrednimi: 1) w ośrodkach kosztów działalności podstawowej są w szczególności: a) koszty materiałów, w szczególności leków i odczynników oraz sprzętu medycznego, b) wynagrodzenia wraz z narzutami, o których mowa w ust. 2 pkt 4-6, c) inne koszty bezpośrednie, 2) w ośrodkach kosztów działalności pomocniczej są w szczególności: a) koszty materiałów użytych bezpośrednio do wykonania usługi, b) wynagrodzenia wraz z narzutami na wynagrodzenia, c) inne koszty bezpośrednie. 5. Kosztami pośrednimi są: 1) koszty powstałe w ośrodku kosztów, nie zaliczane do kosztów bezpośrednich, 2) koszty ośrodków działalności pomocniczej rozliczone według odpowiednio dobranych kryteriów podziałowych, ustalonych przez kierownika zakładu, z uwzględnieniem przyjętych nośników kosztów. 6. Koszty pośrednie mogą być ujmowane ze szczegółowością odpowiadającą układowi rodzajowemu kosztów. § 3. Koszt wytworzenia osobodnia opieki w ośrodku kosztów działalności podstawowej będącym oddziałem szpitalnym wylicza się przez podzielenie sumy kosztów bezpośrednich i pośrednich ośrodka kosztów, z wyłączeniem kosztu leków i procedur medycznych przypisanych na rzecz pacjenta, przez liczbę osobodni opieki wykonanych w okresie rozliczeniowym. § 4. Jednostkowy koszt przypisanych na rzecz pacjenta leków jest to wartość leków powiększona o rozliczone koszty apteki lub innego ośrodka kosztów pełniącego funkcję apteki w zakładzie. § 5. 1. Dla każdego ośrodka kosztów działalności podstawowej, innego niż oddział szpitalny, kierownik zakładu sporządza wykaz procedur medycznych w nim wykonywanych. 2. Dla każdej z procedur umieszczonych w wykazie ośrodka kosztów kierownik zakładu lub osoba przez niego wyznaczona sporządza ilościowe zestawienie zasobów zużywanych podczas typowego jej wykonania z podziałem na zużyte materiały i czas pracy bezpośredniej personelu biorącego udział w wytworzeniu procedury, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. 3. W przypadku gdy dana procedura wykonywana jest na różne sposoby, dla każdego z nich sporządza się odrębny opis, o którym mowa w ust. 2. 4. Wartość zużytych bezpośrednio na wykonanie procedury medycznej zasobów ustala się w oparciu o przeciętnej ilościowe zużycie oraz bieżące ceny materiałów i stawki wynagrodzeń wraz z narzutami, co stanowi normatywne jednostkowe koszty bezpośrednie wykonania poszczególnych procedur, zwane dalej "liczbą jednostek kalkulacyjnych". 5. Dla wszystkich procedur wytwarzanych w ośrodku kosztów prowadzi się ewidencję ich wykonań. 6. Łączną liczbę jednostek kalkulacyjnych wytworzonych w okresie rozliczeniowym w ośrodku kosztów stanowi suma iloczynów liczb wykonanych procedur i liczb jednostek kalkulacyjnych poszczególnych procedur. 7. Koszt wytworzenia jednostki kalkulacyjnej dla ośrodka kosztów wylicza się przez podzielenie kosztów bezpośrednich i pośrednich poniesionych w okresie sprawozdawczym ośrodka przez liczbę jednostek kalkulacyjnych wytworzonych w tym okresie. 8. Jednostkowy koszt wytworzenia procedury medycznej stanowi iloczyn kosztu wytwarzania jednostki kalkulacyjnej przez liczbę jednostek kalkulacyjnych określoną dla tej procedury. § 6. Jednostkowy koszt własny sprzedaży nośnika kosztów dla ośrodków kosztów działalności podstawowej oblicza się przez dodanie do kosztu jego wytworzenia narzutu kosztów zarządu. § 7. Koszt własny sprzedaży świadczenia zdrowotnego lub innej usługi oblicza się jako sumę jednostkowych kosztów własnych sprzedaży wszystkich nośników kosztów zużytych podczas wykonania świadczenia lub usługi. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1194) ILOŚCIOWE ZESTAWIENIE ZASOBÓW ZUŻYWANYCH PODCZAS TYPOWEGO WYKONANIA PROCEDURY MEDYCZNEJ Tab. 1a Jednostka organizacyjna: Nr ośrodka powstawania kosztów: Nazwa (kod) procedury medycznej Tabela zużycia materiałów i sprzętu medycznego (koszty materiałowe) Liczba procedur wykonanych w okresie rozliczeniowym: Indeks materiałuMateriał (lek) Sprzęt zużywalnyTypWspółcz. (liczba procedur)Jedn. miaryIlość M zużyta na N procedurCena jednostki miaryWkład do kosztu jednostkowego IDTNMLCU = (L/N) x C Razem I - indeks materiału D - materiał (lek) sprzęt zużywalny T- typ (dokładne określenie materiału) N - współczynnik (ilość procedur) M - jednostka miary L - ilość jednostki miary (M) zużyta na ilość procedur (N) C- cena jednostki miary U - koszt jednostkowy Tab. 1b Nazwa (kod) procedury medycznej: Tabela nakładu czasu pracy osób wykonujących procedurę (koszty osobowe) Grupa pracowniczaWspółczynnik (ilość procedur)Jednostka czasuKoszt jednostki czasu MZużyta ilość M na N procedurWkład do kosztu jednostkowego DNMCTP = (T/N) x C Razem D - grupa pracownicza N - współczynnik (ilość procedur) M - jednostka czasu C - koszt jednostki czasu (M) T - zużyty czas (M) na ilość procedur (N) P - wkład do kosztu jednostkowego Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie recept lekarskich. (Dz. U. Nr 164, poz. 1195) Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) oraz art. 45 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. Recepta wystawiona przez lekarza powinna być napisana czytelnie pismem odręcznym lub maszynowym i zawierać: 1) imię i nazwisko, wiek oraz adres osoby, dla której recepta została wystawiona, 2) międzynarodową lub handlową nazwę leku, preparatu diagnostycznego, materiału medycznego, w tym: artykułu sanitarnego, paska diagnostycznego, sprzętu jednorazowego użytku, 3) postać, w jakiej lek ma być wydany, oraz dawkę, w przypadku gdy lek jest zarejestrowany w więcej niż jednej dawce, 4) ilość leku gotowego, a w przypadku leku recepturowego - nazwę i ilość surowców farmaceutycznych, które mają być użyte do sporządzania leku recepturowego, 5) sposób dawkowania, jeżeli przepisany lek zawiera w swoim składzie substancję bardzo silnie działającą, silnie działającą, środek odurzający lub substancję psychotropową; w przypadku gdy zaordynowano lek silnie działający, zamiast sposobu dawkowania można stosować adnotację "wiadomo", 6) datę wystawienia recepty, 7) podpis lekarza wystawiającego receptę, 8) odcisk pieczęci lekarza wystawiającego receptę, zawierającej: imię i nazwisko, posiadaną specjalność, jego adres i numer telefonu (jeżeli go posiada) oraz oznaczenie zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu wyrażone symbolem lub kodem paskowym; na recepcie wystawionej przez lekarza psychiatrę, lekarza zatrudnionego w poradni zdrowia psychicznego lub lekarza zatrudnionego w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności pieczęć lekarza wystawiającego receptę może nie zawierać adresu i numeru telefonu. § 2. 1. W przypadku wystawienia recepty uprawniającej do nabycia leku, artykułu sanitarnego, preparatu diagnostycznego lub sprzętu jednorazowego użytku, za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością lub bezpłatnie, lekarz wystawiający receptę obowiązany jest ponadto: 1) umieścić na awersie recepty: a) w prawym górnym rogu w miejscu oznaczonym kwadratem symbol Kasy Chorych, do której należy pacjent; wykaz symboli Kas Chorych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, b) w lewym górnym rogu odcisk pieczęci świadczeniodawcy zawierającej nazwę i adres zakładu opieki zdrowotnej lub gabinetu lekarskiego, numer telefonu oraz numer identyfikacyjny nadany przez Kasę, z którą zawarto umowę o udzielanie świadczeń zdrowotnych lub umowę upoważniającą do wystawiania recept na refundowane leki, preparaty diagnostyczne i materiały medyczne; dane te mogą być również wyrażone znakowo lub kodem paskowym. Na recepcie Mz/Pom-31 i Mz/Pom-34 zamiast odcisku pieczęci nazwa i adres zakładu opieki zdrowotnej lub gabinetu lekarskiego mogą być wykonane drukiem, 2) dokonać odpowiedniej adnotacji uzupełniającej: a) "10.34" - w rubryce "Nr usługi" na recepcie Mz/Pom-35, jeżeli zastępuje ona receptę Mz/Pom-34, b) "ZHK" - w odniesieniu do zasłużonych honorowych dawców krwi, c) "POO-MON" - w odniesieniu do osób posiadających uprawnienia określone w art. 158 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116), zwanej dalej "ustawą", d) "IW" - w odniesieniu do osób posiadających uprawnienia określone w art. 44 ust. 1 ustawy, e) "IWB" - w odniesieniu do osób posiadających uprawnienia określone w art. 44 ust. 1 ustawy. 2. Obok adnotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), d), e), lekarz umieszcza swój podpis i pieczątkę. § 3. 1. Lekarz może umieścić na recepcie zastrzeżenie nie pozwalające na wydanie leku o innej nazwie handlowej, a o tej samej nazwie międzynarodowej - przez dokonanie adnotacji "NZ" (Nie Zamieniać) umieszczonej przy nazwie leku. 2. Lekarz może również umieścić na recepcie polecenia pilnej realizacji - przez zamieszczenie adnotacji "Cito" lub innej równoznacznej. § 4. 1. Na jednej recepcie można zapisać jeden lek gotowy lub preparat diagnostyczny. Zaordynowaną ilość określa się przez podanie wielkości dawki oraz liczby określającej ilość jednostek dawkowania (np. tabletek, kapsułek itp.) niezbędnej dla kuracji, wyrażonej cyfrą arabską. Na tej samej recepcie można zapisać również środek farmaceutyczny będący rozpuszczalnikiem niezbędnym do zastosowania zapisanego leku. 2. Ilość surowca farmaceutycznego przeznaczonego do sporządzania leku recepturowego należy podawać wagowo, w systemie metrycznym lub jednostkach międzynarodowych, z tym jednak że ilość surowca farmaceutycznego: 1) płynnego - można podawać w kroplach, 2) będącego środkiem obojętnym, przeznaczonym do nadania odpowiedniej postaci leku - można oznaczać wyrazami "ilość odpowiednia" bądź "quantum satis" (q.s.), 3) przy wystawianiu recepty na lek recepturowy liczbę kropli, czopków, gałek, proszków itp. określa się cyframi rzymskimi lub arabskimi. § 5. Na recepcie dotyczącej leku zawierającego w swoim składzie środek odurzający, substancję psychotropową, substancję bardzo silnie działającą lub silnie działającą, jeżeli przepisana dawka jednorazowa lub dzienna przekracza odpowiednio dawkę maksymalną jednorazową lub dzienną, lekarz jest obowiązany obok przepisanej dawki postawić wykrzyknik, zapisać ją słownie oraz umieścić swój podpis. § 6. 1. Leki objęte wykazami leków podstawowych i leków uzupełniających, leki recepturowe oraz leki i materiały medyczne wydawane za pełną odpłatnością lekarz przepisuje na recepcie Mz/Pom-31, której wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Środki odurzające i psychotropowe oraz inne środki farmaceutyczne oznakowane "Rp.w." w urzędowym wykazie środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu w kraju lekarz przepisuje na recepcie Mz/Pom-33, której wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Leki, artykuły sanitarne, preparaty diagnostyczne i sprzęt jednorazowego użytku, objęte wykazami określonymi na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy, lekarz przepisuje na recepcie Mz/Pom-34, której wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 4. Leki podstawowe i leki uzupełniające, objęte wykazami leków podstawowych i uzupełniających, leki recepturowe oraz leki, preparaty diagnostyczne i sprzęt jednorazowego użytku, objęte wykazami określonymi na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy, a także leki i materiały medyczne wydawane za pełną odpłatnością - lekarz przepisuje na recepcie Mz/Pom-35, której wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. 5. Recepta uprawniająca do nabycia leku lub materiału medycznego za pełną odpłatnością powinna zawierać wszystkie elementy recepty Mz/Pom-31, zgodnie z jej wzorem. § 7. 1. Receptę Mz/Pom-31 i Mz/Pom-34 wystawia się w jednym egzemplarzu. 2. Receptę Mz/Pom-33 wystawia się z kopią, która pozostaje w bloczku receptowym. 3. Receptę Mz/Pom-35 wystawia się w trzech egzemplarzach, z których oryginał i pierwszą kopię pozostawia się w książeczce usług medycznych, a drugą kopię dołącza się do dokumentacji medycznej pacjenta prowadzonej według odrębnych przepisów. § 8. 1. Na jednej recepcie uprawniającej do nabycia leku, preparatu diagnostycznego lub artykułu sanitarnego za opłatą ryczałtową, za częściową odpłatnością, bezpłatnie lub za pełną odpłatnością lekarz, w przypadku uzasadnionej potrzeby dłuższego stosowania, może przepisać: 1) ilość leku lub preparatu diagnostycznego niezbędną na dwumiesięczną kurację lub stosowanie, pod warunkiem podania na recepcie sposobu dawkowania, 2) ilość artykułu sanitarnego niezbędną na dwutygodniowe potrzeby. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, lekarz nie może jednorazowo wystawić więcej niż jednej recepty na dany lek. 3. Na jednej recepcie można przepisać jeden lek recepturowy w ilości określonej w odrębnych przepisach. W uzasadnionych przypadkach na jednej recepcie można przepisać podwójną ilość leku recepturowego, pod warunkiem że zostanie zachowana jego trwałość w okresie stosowania. 4. Na jednej recepcie można przepisać strzykawki do insuliny wraz z igłami w ilości do 30 sztuk oraz paski diagnostyczne w ilości do 50 sztuk. § 9. Druki recept wydaje odpłatnie lekarzowi posiadającemu prawo wykonywania zawodu lekarza lub upoważnionej przez świadczeniodawcę osobie Kasa Chorych lub jednostka organizacyjna wskazana przez kasę. § 10. Druki recept powinny być przechowywane w warunkach zapewniających należytą ochronę przez zniszczeniem, utratą lub kradzieżą. § 11. 1. Druki recept według wzoru Mz/Pom-33 są drukami ścisłego zarachowania. 2. Lekarz może otrzymać jednorazowo za pokwitowaniem w książce kontroli druków ścisłego zarachowania po dwa bloczki recept według wzoru Mz/Pom-33; następne bloczki wydaje się po uprzednim zwrocie bloczka zawierającego kopie recept. 3. W razie zniszczenia, utraty lub kradzieży bloczka recept lub recepty, będących drukami ścisłego zarachowania, lekarz i świadczeniodawca, o których mowa w § 9, obowiązani są niezwłocznie powiadomić o tym fakcie i o jego okolicznościach Kasę Chorych. § 12. 1. Osoba przyjmująca receptę do realizacji odnotowuje na recepcie informację o sposobie odpłatności oraz dokonuje jej otaksowania. 2. W przypadku braku na recepcie symbolu Kasy Chorych lub adnotacji, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b), d), e), osoba przyjmująca receptę do realizacji może, po przedłożeniu stosownego dokumentu, uzupełnić brakujące dane; uzupełnienie tych danych potwierdza swoim podpisem i pieczątką osobistą. § 13. W razie zaistnienia uzasadnienia podejrzenia sfałszowania recepty, osoba przyjmująca receptę do realizacji odmawia jej realizacji - zatrzymuje receptę i przekazuje ją Kasie Chorych oznaczonej na recepcie. § 14. 1. W przypadku gdy ilość leku podstawowego wydawana na receptę jest większa od ilości tego leku, za którą wnosi się opłatę ryczałtową, osoba przyjmująca receptę do realizacji pobiera odpowiednią wielokrotność opłaty ryczałtowej, a za pozostałą ilość leku: 1) opłatę równą cenie leku, jeżeli cena za tę ilość jest niższa od opłaty ryczałtowej, 2) opłatę ryczałtową, jeżeli cena za tę ilość leku jest wyższa od opłaty ryczałtowej. 2. W przypadku gdy lekarz nie określił na recepcie ilości leku zgodnie z § 4, osoba realizujące receptę jest zobowiązana wydać lek w ilości określonej w obowiązujących wykazach leków refundowanych, a jeżeli lek nie znajduje się w wykazach leków refundowanych - najmniejsze zarejestrowane opakowanie ogłoszone w obowiązującym urzędowym wykazie środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu w kraju. 3. W przypadku gdy lekarz nie określił na recepcie dawki leku lub środka antykoncepcyjnego, a lek lub środek antykoncepcyjny jest zarejestrowany w więcej niż jednej dawce, osoba realizująca receptę wydaje lek lub środek antykoncepcyjny w najmniejszej zarejestrowanej dawce ogłoszonej w wykazie, o którym mowa w ust. 2. § 15. 1. Termin realizacji recepty, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie może przekroczyć 21 dni od daty wystawienia. 2. Termin realizacji recepty na antybiotyki oraz wystawionej przez lekarza pomocy doraźnej (pogotowia ratunkowego) nie może przekroczyć 7 dni od daty wystawienia. 3. Termin realizacji recepty na środki farmaceutyczne lub materiały medyczne sprowadzone z zagranicy dla użytkowników indywidualnych nie może przekroczyć 60 dni od daty wystawienia. § 16. 1. Recepty należy przechowywać w sposób uporządkowany, pogrupowane według dnia realizacji, rodzaju recept, symbolu Kasy Chorych, opatrzone kolejnym numerem, przechowywane oddzielnie dla każdego okresu rozliczeniowego. 2. Recepty i dokumenty odnoszące się do nabywania i sprzedaży leków, preparatów diagnostycznych i materiałów medycznych apteka przechowuje przez okres 5 lat. § 17. 1. W toku kontroli wystawiania recept dokonuje się ustaleń dotyczących sposobu wystawiania recept stosownie do przepisów rozporządzenia oraz wpisywania do dokumentacji medycznej pacjenta adnotacji o zaordynowanych lekach. 2. W toku kontroli realizacji recept dokonuje się ustaleń dotyczących sposobu realizacji recept stosownie do przepisów rozporządzenia, przestrzegania ustalonych na podstawie odrębnych przepisów limitów cen oraz prawidłowości sporządzania zbiorczych zestawień recept podlegających refundacji. § 18. 1. Osoba przeprowadzająca kontrolę sporządza protokół. Protokół podpisuje osoba przeprowadzająca kontrolę oraz podmiot kontrolowany. 2. Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem, podmiot kontrolowany zgłosi umotywowane zastrzeżenie co do konkretnych faktów zawartych w protokole, osoba przeprowadzająca kontrolę jest obowiązana dodatkowo zbadać te fakty i uzupełnić protokół. 3. O odmowie podpisania protokołu, o przyczynie tej odmowy oraz o złożeniu wyjaśnienia dokonuje się wzmianki w protokole. 4. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje podmiot kontrolowany, a drugi przekazuje się do organu, który wydał upoważnienie do przeprowadzenia kontroli. § 19. Jeżeli w wyniku kontroli stwierdzono nieprawidłowości w wystawianiu lub realizacji recept, organ, który wydał upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, wydaje zalecenie pokontrolne zobowiązujące podmiot kontrolowany do złożenia w terminie 14 dni informacji o podjętych działaniach. § 20. 1. Recepty Mz/Pom-31, Mz/Pom-33, Mz/Pom-34 i Mz/Pom-35 wystawione w grudniu 1998 r., a nie zrealizowane do dnia wejścia w życie rozporządzenia, podlegają realizacji do dnia 20 stycznia 1999 r. Apteka (punkt apteczny) realizująca receptę powinna uzupełnić ją o symbol Kasy Chorych, zgodnie z oświadczeniem pacjenta. 2. Do dnia 31 stycznia 1999 r. dane, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), dotyczące numeru identyfikacyjnego nadanego przez Kasę, z którą zawarto umowę o udzielanie świadczeń zdrowotnych lub umowę upoważniającą do wystawiania recept na leki refundowane, preparaty diagnostyczne i materiały medyczne, mogą być odręcznie wpisane przez lekarza wystawiającego receptę. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1195) Załącznik nr 1 WYKAZ SYMBOLI KAS CHORYCH Lp.Nazwa Kasy ChorychSymbol 1Dolnośląska Regionalna Kasa Chorych we Wrocławiu01R 2Kujawsko-Pomorska Regionalna Kasa Chorych w Bydgoszczy02R 3Lubelska Regionalna Kasa Chorych w Lublinie03R 4Lubuska Regionalna Kasa Chorych w Zielonej Górze04R 5Łódzka Regionalna Kasa Chorych w Łodzi05R 6Małopolska Regionalna Kasa Chorych w Krakowie06R 7Mazowiecka Regionalna Kasa Chorych w Warszawie07R 8Opolska Regionalna Kasa Chorych w Opolu08R 9Podkarpacka Regionalna Kasa Chorych w Rzeszowie09R 10Podlaska Regionalna Kasa Chorych w Białymstoku10R 11Pomorska Regionalna Kasa Chorych w Gdańsku11R 12Śląska Regionalna Kasa Chorych w Katowicach12R 13Świętokrzyska Regionalna Kasa Chorych w Kielcach13R 14Warmińsko-Mazurska Regionalna Kasa Chorych w Olsztynie14R 15Wielkopolska Regionalna Kasa Chorych w Poznaniu15R 16 Zachodniopomorska Regionalna Kasa Chorych w Szczecinie16R 17Kasa Chorych dla Służb Mundurowych w Warszawie17B Załącznik nr 2 WZÓR RECEPTY Mz/Pom - 31 Ilustracja Opis: Blankiet koloru białego o wymiarach 10,5 x15 cm. Załącznik nr 3 WZÓR RECEPTY Mz/Pom - 33 Ilustracja Opis: Blankiet koloru różowego o wymiarach 10,5 x15 cm. Załącznik nr 4 WZÓR RECEPTY Mz/Pom - 34 Ilustracja Opis: Blankiet koloru białego o wymiarach 10,5 x15 cm, z niebieskim paskiem pionowym w oznaczonym miejscu. Załącznik nr 5 WZÓR RECEPTY Mz/Pom - 35 Awers Ilustracja Ilustracja Opis: Blankiet koloru żółtego stanowiący część wymiennej książeczki usług medycznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, zakresu i sposobu udzielania oraz cofania ochrony i pomocy świadkom koronnym i innym osobom. (Dz. U. Nr 165, poz. 1196) Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Osobami chronionymi w rozumieniu rozporządzenia są: 1) świadek koronny i osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną lub pomocą, 2) podejrzany, który spełnił warunki przewidziane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. Nr 114, poz. 738 i Nr 160, poz. 1083), zwanej dalej "ustawą", oraz osoby dla niego najbliższe, jeżeli na podstawie postanowienia prokuratora zostali objęci ochroną lub pomocą. § 2. 1. Wniosek o zastosowanie ochrony lub pomocy, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, powinien zostać złożony na piśmie lub ustnie do protokołu. 2. Wniosek powinien wskazywać okoliczności uprawdopodobniające zagrożenie życia lub zdrowia osoby, która ma być chroniona. § 3. 1. Warunkiem zastosowania ochrony lub pomocy jest uzgodnienie pomiędzy prokuratorem a Komendantem Głównym Policji form i zakresu ich udzielania. 2. W celu dokonania uzgodnień, o których mowa w ust. 1, prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie zwraca się do Komendanta Głównego Policji za pośrednictwem prokuratora apelacyjnego o niezwłoczne: 1) przedstawienie propozycji zasad i zaleceń, niezbędnych do wykonywania ochrony lub pomocy, 2) wskazanie zakresu obowiązków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy. 3. W sprawach podlegających orzecznictwu sądów wojskowych prokurator zwraca się do Komendanta Głównego Policji o przedstawienie propozycji zasad i zaleceń oraz wskazanie zakresu obowiązków, o których mowa w ust. 2, za pośrednictwem Naczelnego Prokuratora Wojskowego. 4. Propozycje zasad i zaleceń Komendant Główny Policji uzgadnia z osobą, która ma być objęta ochroną. 5. Komendant Główny Policji przedstawia prokuratorowi propozycje zasad i zaleceń, o których mowa w ust. 2 pkt 1, wraz z informacją, w jakim zakresie zostały one uzgodnione z osobą, która ma być objęta ochroną, oraz wskazuje zakres obowiązków, o których mowa w ust. 2 pkt 2. § 4. 1. Ochrona osobista może być udzielona w wypadkach zagrożenia życia lub zdrowia osoby chronionej, wymagających natychmiastowego przeciwdziałania. 2. Ochrona osobista polega na: 1) stałej lub okresowej obecności policjanta lub policjantów w pobliżu osoby chronionej, 2) stałej lub okresowej obserwacji osoby chronionej i otoczenia, w którym przebywa, 3) wskazywaniu osobie chronionej miejsca pobytu oraz czasu i sposobu przemieszczania się, 4) określaniu zakresu, warunków i sposobu kontaktowania się osoby chronionej z innymi osobami. § 5. 1. Pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu może być udzielona, zwłaszcza jeżeli zachodzi konieczność długotrwałej ochrony lub ochrona osobista nie jest wystarczającym środkiem przeciwdziałania zagrożeniu życia lub zdrowia osoby chronionej. 2. Pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu polega na podejmowaniu przedsięwzięć o charakterze organizacyjnym lub finansowym, umożliwiających osobie chronionej pobyt w miejscu innym niż dotychczasowe, a w szczególności na: 1) zapewnieniu tymczasowego lokalu mieszkalnego, 2) pomocy w wynajęciu lub zakupie mieszkania, 3) pomocy w przeprowadzce lub zagospodarowaniu, 4) pomocy w umieszczeniu dzieci w szkole, przedszkolu lub żłobku, 5) podejmowaniu czynności niezbędnych do: a) ochrony mieszkania i mienia pozostawionych w poprzednim miejscu pobytu, b) roztoczenia opieki nad pozostawioną osobą niedołężną lub chorą, którą osoba chroniona się opiekowała, c) załatwienia innych ważnych spraw życiowych związanych ze zmianą miejsca pobytu. § 6. Pomoc w zakresie zmiany miejsca zatrudnienia może być udzielona: 1) w wypadku zagrożenia życia lub zdrowia osoby chronionej związanego z dotychczasowym miejscem zatrudnienia, 2) w razie konieczności zapewnienia źródła utrzymania osobie chronionej, która zmieniła miejsce pobytu. § 7. 1. Pomoc w zakresie zmiany miejsca zatrudnienia polega na: 1) uzyskiwaniu informacji o możliwościach zatrudnienia osoby chronionej, 2) zwracaniu się do pracodawców o zatrudnienie osoby chronionej lub do urzędów pracy o pośrednictwo w jej zatrudnieniu, 3) pomocy w uzyskaniu nowych kwalifikacji przez osobę chronioną. 2. Przy udzielaniu pomocy, o której mowa w ust. 1, Komendant Główny Policji uwzględnia w miarę możliwości kwalifikacje zawodowe i inne warunki osobiste osoby chronionej. § 8. 1. Osobie chronionej można wydać dokumenty umożliwiające używanie innych niż własne danych osobowych w przypadku szczególnego zagrożenia jej życia lub zdrowia: 1) jeżeli inne formy ochrony lub pomocy nie są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa osoby chronionej, 2) gdy ochrona lub pomoc będą miały charakter długotrwały. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, osobie chronionej można wydać także dokumenty umożliwiające używanie innych niż własne danych osobowych, uprawniające do przekroczenia granicy państwowej, jeżeli: 1) ze względu na rodzaj zagrożenia opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę chronioną jest niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony, 2) wyjazd osoby chronionej za granicę jest uzasadniony jej ważnymi sprawami osobistymi i nie powoduje wzrostu zagrożenia dla życia lub zdrowia, i nie narusza interesu wymiaru sprawiedliwości, 3) względy bezpieczeństwa wymagają posługiwania się takimi dokumentami w kraju. § 9. 1. Przed wydaniem dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych, osoba chroniona jest obowiązana przekazać policjantowi upoważnionemu przez Komendanta Głównego Policji dotychczas posiadane dokumenty pozwalające na określenie tożsamości tej osoby. 2. Komendant Główny Policji zapewnia wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych oraz przyjmuje do depozytu dokumenty dotychczas posiadane przez osobę chronioną, pozwalające na określenie tożsamości tej osoby. § 10. 1. Wydanie dokumentów, o których mowa w § 8, następuje po przeprowadzeniu czynności niezbędnych do wprowadzenia nowych danych osobowych do innych dokumentów urzędowych, w zakresie koniecznym do skutecznej ochrony. 2. Osoba chroniona nie ponosi kosztów wymiany dokumentów do celów ochrony. § 11. 1. Ochrona lub pomoc w zakresie zmiany miejsca pobytu lub wydania dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych obejmuje również ochronę osobistą osoby chronionej w razie konieczności osobistego udziału tej osoby w czynności postępowania prowadzonego na podstawie ustawy. 2. Zapewnienie ochrony osobistej, o której mowa w ust. 1, polega na zapewnieniu osobie chronionej bezpieczeństwa w drodze do miejsca czynności, w czasie czynności i w drodze powrotnej. § 12. 1. W przypadku udzielenia pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu lub wydania dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych, policjanci upoważnieni przez Komendanta Głównego Policji zapewniają osobie chronionej doręczanie przesyłek kierowanych pod jej dotychczasowy adres. 2. Przesyłki, o których mowa w ust. 1, mogą być odbierane przez policjanta posiadającego upoważnienie osoby chronionej lub Komendanta Głównego Policji: 1) w miejscu dotychczasowego pobytu osoby chronionej, 2) bezpośrednio z urzędu pocztowego, właściwego ze względu na dotychczasowe miejsce pobytu osoby chronionej, 3) pod adresem wskazanym urzędowi pocztowemu przez osobę chronioną lub Komendanta Głównego Policji. 3. W razie potrzeby policjant odbierający przesyłkę okazuje upoważnienie, o którym mowa w ust. 2. 4. Przesyłki odebrane przez policjanta przekazuje się osobie chronionej za pokwitowaniem. 5. Jeżeli osoba chroniona odmawia pokwitowania odbioru przesyłki, policjant sprawujący ochronę czyni o tym wzmiankę na dokumencie pokwitowania odbioru. § 13. W przypadku udzielenia pomocy w zakresie zmiany miejsca pobytu lub wydania dokumentów umożliwiających używania innych niż własne danych osobowych, wysyłanie przesyłek przez osobę chronioną następuje, w razie potrzeby, za pośrednictwem policjanta upoważnionego przez Komendanta Głównego Policji. § 14. 1. Pomoc finansowa może być przyznana osobie chronionej, która nie posiada wystarczających środków utrzymania i nie może podjąć pracy z powodu: 1) zagrożenia jej życia lub zdrowia związanego z podjęciem pracy, 2) braku możliwości zatrudnienia, 3) innych przesłanek uniemożliwiających zatrudnienie. 2. Wysokość pomocy finansowej powinna zapewnić pokrycie kosztów utrzymania. 3. Pomoc finansowa przyznana osobie chronionej jest realizowana w gotówce za pokwitowaniem. § 15. 1. Ochrony lub pomocy udziela się, z zastrzeżeniem ust. 2, na czas oznaczony, wskazany w postanowieniu prokuratora. 2. Wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych może nastąpić na czas nie oznaczony. § 16. Jeżeli zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby chronionej nie ustało, prokurator na wniosek tej osoby lub z urzędu, za jej zgodą, może wydać postanowienie o udzieleniu ochrony lub pomocy na dalszy czas oznaczony. § 17. Wykonując postanowienie prokuratora o zastosowaniu ochrony lub pomocy, Komendant Główny Policji: 1) informuje prokuratora o zmianie okoliczności wpływających na stopień lub rodzaj zagrożenia życia lub zdrowia osoby chronionej, 2) w razie potrzeby występuje do prokuratora o zmianę zakresu lub sposobu ochrony, lub pomoc, 3) sprawuje kontrolę: a) przestrzegania przez osobę chronioną zasad i zaleceń w zakresie udzielonej ochrony, b) wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy, 4) współdziała z innymi organami oraz instytucjami państwowymi i samorządowymi w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobie chronionej. § 18. 1. Cofnięcie ochrony lub pomocy może nastąpić: 1) jeżeli ustało zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby chronionej, 2) jeżeli osoba chroniona wniosła o cofnięcie ochrony lub pomocy, 3) w przypadkach, o których mowa w art. 16 ust. 2 i art. 21 ust. 1 i 2 ustawy, 4) jeżeli osoba chroniona rażąco narusza warunki udzielania ochrony lub pomocy, a zwłaszcza: a) nie przestrzega porządku prawnego, b) zataja istotne informacje mające znaczenie dla ochrony, c) nie stosuje się do niezbędnych dla ochrony poleceń policjantów sprawujących ochronę, d) korzysta z ochrony lub pomocy niezgodnie z jej przeznaczeniem. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 może być cofnięty do czasu wydania postanowienia prokuratora. § 19. Postanowienie o cofnięciu może obejmować wszystkie lub niektóre spośród zastosowanych form ochrony lub pomocy. § 20. 1. W razie cofnięcia ochrony i pomocy polegającej na wydaniu dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych, osoba, której wydano dokumenty, jest obowiązana zwrócić je w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się postanowienia prokuratury. 2. Jeżeli wydanie dokumentów umożliwiających używanie innych niż własne danych osobowych nastąpiło na czas oznaczony, osoba, której wydano dokumenty, jest obowiązana zwrócić je w terminie 7 dni od dnia ustania tej formy ochrony i pomocy. 3. Po spełnieniu warunku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, wydaje się z depozytu dokumenty przekazane Policji zgodnie z § 9 ust. 1. § 21. Wnioski, protokoły, postanowienia, a także inne dokumenty i materiały, dotyczące okoliczności ochrony lub pomocy, wyłącza się z akt sprawy. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, wypłaconych zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz kolejności zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze. (Dz. U. Nr 165, poz. 1197) Na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) kolejność zaliczania wpłat składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz innych należności, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej "Zakładem", jeżeli płatnik składek opłaca je i przekazuje niezgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), zwanej dalej "ustawą", 2) szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach rozliczania składek i wypłaconych zasiłków oraz świadczeń rehabilitacyjnych z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, zwanych dalej "zasiłkami", zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz kolejność zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze, z uwzględnieniem pierwszeństwa zaspokojenia należności funduszu emerytalnego. § 2. Przypadki dokonania przez płatnika składek wpłat składek na fundusz ubezpieczeń społecznych oraz innych należności niezgodnie z przepisami ustawy określa ustawa. W szczególności dotyczy to następujących przypadków: 1) dokonania wpłaty z danego tytułu w wysokości niższej niż wynikająca z rozliczenia dokonanego we właściwej części deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, 2) naruszenia obowiązku dokonywania odrębnych wpłat w podziale określonym ustawą, w tym w razie dokonania jednym dokumentem płatniczym wpłaty nie oznaczonej co do okresu. § 3. 1. Płatnik składek rozlicza w deklaracji rozliczeniowej następujące składki: 1) na ubezpieczenia społeczne: a) emerytalne, b) rentowe, c) chorobowe, d) wypadkowe, 2) na ubezpieczenie zdrowotne, 3) na Fundusz Pracy, 4) na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 2. W odrębnej deklaracji rozliczeniowej płatnik składek rozlicza wpłaty należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 3. Jeżeli płatnik składek, w myśl odrębnych przepisów, jest zobowiązany wypłacać zasiłki, zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze, to rozlicza je w deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1. 4. Rozliczenie składek, o których mowa w ust. 1, i rozliczenie zasiłków, o których mowa w ust. 3, wypłaconych w danym miesiącu kalendarzowym, dokonywane jest w jednej deklaracji rozliczeniowej, z zastrzeżeniem § 29 ust. 5. 5. Do deklaracji rozliczeniowej płatnik składek załącza imienne raporty miesięczne dotyczące każdego ubezpieczonego. 6. Kopie złożonych deklaracji rozliczeniowych i imiennych raportów miesięcznych oraz deklaracji rozliczeniowych korygujących i imiennych raportów miesięcznych korygujących płatnik składek przechowuje przez okres 5 lat od dnia ich przesłania do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu. 7. Dla każdego ubezpieczonego, dla którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik składek w imiennym raporcie miesięcznym lub imiennym raporcie miesięcznym korygującym sporządzonym za tego ubezpieczonego oraz w deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1, i deklaracji rozliczeniowej korygującej uwzględnia należne składki na ubezpieczenia społeczne od wszystkich dokonanych lub postawionych do dyspozycji ubezpieczonego od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, którego deklaracja dotyczy, wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy. 8. Płatnik składek będący równocześnie ubezpieczonym, dla którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi kwota zadeklarowana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, nalicza składki na ubezpieczenia społeczne za dany miesiąc od kwoty zadeklarowanej w deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem najniższej podstawy wymiaru składek określonej przepisami ustawy oraz ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy. 9. Płatnik składek składa imienny raport miesięczny także za osoby, którym udzielił urlopu bezpłatnego, oraz osoby przebywające na urlopach wychowawczych i pobierające zasiłki macierzyńskie, w zakresie wykazywanych danych dotyczących okresu przerwy w opłacaniu składek oraz wypłaconych przez płatnika składek świadczeń, o których mowa w ust. 3. 10. Deklarację rozliczeniową i deklaracje rozliczeniowe korygujące oraz imienne raporty miesięczne i imienne raporty miesięczne korygujące składa się na formularzach według wzorów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 4 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgłoszeń płatnika, deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących oraz innych dokumentów (Dz. U. Nr 149, poz. 982). 11. Płatnik opłaca składki, o których mowa w § 3 ust. 1, lub wpłaty, o których mowa w § 3 ust. 2, przy użyciu dokumentów płatniczych określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzoru bankowego dokumentu płatniczego składek, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 149, poz. 981). § 4. 1. Płatnik składek oznacza: 1) deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne, 2) deklaracje rozliczeniowe korygujące i imienne raporty miesięczne korygujące, 3) dokumenty płatnicze odpowiednimi numerami według zasad określonych przez Zakład. 2. Zakład dokonuje rozliczenia dokonanej przez płatnika składek wpłaty na koncie płatnika i zaewidencjonowania danych na koncie ubezpieczonego za dany miesiąc kalendarzowy na podstawie deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych lub deklaracji rozliczeniowej korygującej i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgodnie z oznaczeniem dokonanym przez płatnika składek na dokumencie płatniczym, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. 3. W razie jednoczesnego lub powtórnego wpływu za dany miesiąc kalendarzowy dokumentów, o których mowa w ust. 1, oznaczonych tym samym numerem, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające, w celu uzyskania oświadczenia płatnika składek, które z tych dokumentów mają stanowić podstawę do dokonania rozliczenia za dany miesiąc kalendarzowy. Do zakończenia postępowania wyjaśniającego dokumenty nie stanowią podstawy do dokonania rozliczenia na koncie płatnika składek i zaewidencjonowania danych na kontach ubezpieczonych, lecz są księgowane na kontach "sumy do wyjaśnienia". 4. Jeżeli z oznaczenia dokonanego przez płatnika składek na dokumencie wpłaty wynika, że płatnik, zgodnie z art. 47 ust. 11 ustawy, jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy i do 25 dnia następnego miesiąca brak jest wpływu deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych za poprzedni miesiąc kalendarzowy, dokonaną przez płatnika składek wpłatę Zakład rozlicza na podstawie ostatniej przekazanej deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych. 5. Jeżeli z oznaczenia dokonanego przez płatnika składek na dokumencie wpłaty wynika, że płatnik nie jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy i do 25 dnia następnego miesiąca brak jest wpływu deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych za poprzedni miesiąc kalendarzowy, dokonaną przez płatnika składek wpłatę Zakład rozlicza na podstawie ostatniej przekazanej deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych, bez uwzględnienia kwot uznań, o których mowa w § 5 ust. 10. 6. W razie wpływu na rachunek bankowy Zakładu wpłaty, z której oznaczenia wynika, że powinny wpłynąć również deklaracja rozliczeniowa korygująca i imienne raporty miesięczne korygujące, lecz mimo upływu 14 dni roboczych od dnia wpływu wpłaty dokumenty te nie wpłynęły, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w ust. 12. 7. Wymiaru składek z urzędu, o którym mowa w art. 48 ust. 1 ustawy, za poprzedni miesiąc dokonuje się po 25 dniu danego miesiąca kalendarzowego. 8. Dokonanie wymiaru składek z urzędu, o którym mowa w ust. 7, nie stanowi podstawy do przekazania składek do otwartych funduszy emerytalnych i Kas Chorych. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, płatnik składek zobowiązany jest do zapłaty na wskazane rachunki bankowe Zakładu kwoty odpowiadającej kwocie odsetek za zwłokę, jakie byłyby należne od kwoty należnych składek na otwarte fundusze emerytalne i na Kasy Chorych, do dnia przesłania deklaracji rozliczeniowej i imiennych raportów miesięcznych za dany miesiąc, w dniu przesłania tych dokumentów. 10. W przypadku gdy na podstawie złożonych przez płatnika składek dokumentów, o których mowa w ust. 1, Zakład dokonał przekazania składek do otwartych funduszy emerytalnych lub do Kas Chorych, złożenie dokumentów korygujących za dany miesiąc kalendarzowy, z których wynika, że za niektórych ubezpieczonych składka ta nie została przekazana lub została przekazana w zaniżonej wysokości, Zakład informuje płatnika składek o konieczności dopłaty należnej kwoty składek, wraz z odsetkami za zwłokę. Płatnik ma obowiązek naliczyć je od następnego dnia po upływie terminu zapłaty składek za dany miesiąc kalendarzowy, o którym mowa w ustawie, do dnia dokonywania dopłaty składek włącznie. Dopłaty składek oraz zapłaty odsetek za zwłokę płatnik dokonuje z własnych środków finansowych. 11. Nienależnie opłacone składki przekazane przez Zakład do otwartych funduszy emerytalnych nie podlegają zwrotowi, także w przypadku gdy w stosunku do danej osoby ustały ubezpieczenia emerytalne i rentowe. 12. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w dokumentach, o których mowa w ust. 1, w tym ich błędnego oznaczenia przez płatnika składek, Zakład przeprowadza postępowanie wyjaśniające mające na celu wyeliminowanie tych nieprawidłowości. 13. Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w ust. 12, kończy odpowiednio uzyskanie oświadczenia płatnika składek na piśmie w sprawie stwierdzonych błędów, dokonanie przez Zakład ustaleń w drodze kontroli lub przesłanie przez płatnika składek prawidłowo sporządzonych dokumentów, które były przedmiotem postępowania. 14. Zakład nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie opóźnienia w przekazaniu składek do otwartych funduszy emerytalnych, Kas Chorych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, które nastąpiły w wyniku konieczności przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 12, oraz za opóźnienia niezależne od Zakładu i płatnika składek. 15. Nie przekazuje się należności z tytułu składek do otwartych funduszy emerytalnych i Kas Chorych do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 12. 16. W przypadku gdy płatnik przesłał deklarację rozliczeniową i imienne raporty miesięczne w terminie określonym przepisami ustawy, a brak możliwości dokonania rozliczenia był spowodowany nieprzekazaniem przez Pocztę Polską dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w terminie określonym rozporządzeniem Ministra Łączności z dnia 15 marca 1996 r. w sprawie warunków korzystania z usług pocztowych o charakterze powszechnym (Dz. U. Nr 40, poz. 173), Poczta Polska ponosi odpowiedzialność wynikającą z odrębnych przepisów. § 5. 1. Płatnik składek dokonuje rozliczenia składek, o których mowa w § 3 ust. 1, zasiłków, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych w terminach określonych w ustawie. 2. Płatnik składek dokonuje rozliczenia wpłat, o których mowa w § 3 ust. 2, w terminach określonych w ustawie. 3. Deklaracje rozliczeniowe, o których mowa w § 3 ust. 1, i imienne raporty miesięczne, o których mowa w § 3 ust. 5, oraz deklaracje rozliczeniowe korygujące i imienne raporty miesięczne korygujące płatnik składek przesyła w postaci dokumentu pisemnego według ustalonego wzoru lub dokumentu w postaci elektronicznej w uzgodnionej z Zakładem formie. Zakres informacyjny dokumentu w postaci elektronicznej musi odpowiadać właściwemu wzorowi dokumentu w postaci pisemnej. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do deklaracji rozliczeniowych i wpłat należności na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 5. Dane dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne i na ubezpieczenie zdrowotne, zasiłki oraz zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze, podane w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, muszą być zgodne z danymi wynikającymi z imiennych raportów miesięcznych za dany miesiąc kalendarzowy. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do składanych za dany miesiąc kalendarzowy deklaracji rozliczeniowych korygujących oraz załączonych do nich imiennych raportów miesięcznych korygujących. 7. W razie niezgodności danych, o których mowa w ust. 5 i 6, dokumenty nie stanowią podstawy do dokonania rozliczenia na koncie płatnika składek i zaewidencjonowania danych na kontach ubezpieczonych. W takim przypadku przeprowadzane jest postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w § 4 ust. 12. 8. Kwoty należnych składek na poszczególne rodzaje ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenie zdrowotne, wykazywane w deklaracji rozliczeniowej, ustala się sumując kwoty należnych składek na odpowiednie rodzaje ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenie zdrowotne za poszczególnych ubezpieczonych, wynikające z imiennych raportów miesięcznych, o których mowa w § 3 ust. 5. 9. Należne kwoty składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne, wykazywane w imiennych raportach miesięcznych, podlegają zaokrągleniu do pełnych groszy w górę, jeżeli końcówka jest równa lub wyższa od 0,50 grosza, lub w dół, jeżeli jest niższa od 0,50 grosza. 10. Płatnik dokonuje wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne, z zastrzeżeniem ust. 14, w wysokości stanowiącej różnicę między: 1) kwotą należnych składek za dany miesiąc kalendarzowy, wykazanych w deklaracji rozliczeniowej, i 2) kwotą wypłaconych ubezpieczonym zasiłków, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i ustawy, zwanej dalej "kwotą uznań". 11. Płatnik dokonuje wpłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości różnicy między kwotą należnych składek za dany miesiąc kalendarzowy wykazanych w deklaracji rozliczeniowej i przysługującego płatnikowi składek wynagrodzenia, o którym mowa w art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929), zwanej dalej "ustawą o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym". 12. Płatnik dokonuje łącznej wpłaty składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w wysokości wynikającej z deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, o której mowa w § 3 ust. 1. 13. Płatnik składek dokonuje wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w wysokości wynikającej z deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, o której mowa w § 3 ust. 2. 14. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami część składek na poszczególne ubezpieczenia społeczne podlega finansowaniu z budżetu państwa, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub Funduszu Kościelnego i jest przekazywana przez te podmioty bezpośrednio do Zakładu, w deklaracji rozliczeniowej płatnik składek wykazuje odpowiednio kwoty składek finansowanych z tych źródeł. Jako łączną kwotę składek do zapłaty na ubezpieczenia społeczne płatnik wykazuje sumę części składek finansowanych ze środków własnych oraz ze środków ubezpieczonego. 15. Wpłat, o których mowa w ust. 10-13, płatnik dokonuje w terminie i trybie określonym w ustawie, odrębnymi dokumentami płatniczymi na podane rachunki bankowe. § 6. 1. Oznaczone wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, dokonane przez płatnika składek w obowiązującym terminie i wysokości wynikającej z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej, zalicza się na pokrycie należności zgodnie z jego dyspozycją. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 3. Jeżeli płatnik składek dokona w obowiązującym terminie wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne lub na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, nie oznaczonej co do okresu, to wpłatę tę zalicza się w pierwszej kolejności na pokrycie należności z danego tytułu, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności, z zachowaniem w ramach wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne pierwszeństwa zaspokojenia należności funduszu emerytalnego i otwartych funduszy emerytalnych. § 7. 1. Jeżeli wpłata składek na ubezpieczenia społeczne nie pokrywa w pełni należności z tego tytułu rozliczonej w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, to w pierwszej kolejności zalicza się ją na pokrycie należnych składek na fundusz emerytalny i należnych składek na otwarte fundusze emerytalne, do wysokości należnych składek na te fundusze. 2. Jeżeli wpłata, o której mowa w ust. 1, nie pokrywa w pełni należnych składek na fundusz emerytalny i na otwarte fundusze emerytalne, to zalicza się ją na częściowe pokrycie każdego z tych funduszy proporcjonalnie do należnych kwot. 3. Pozostała po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 2, kwota wpłaty podlega podziałowi i zaliczeniu na pokrycie składek należnych na fundusz rentowy, fundusz chorobowy i fundusz wypadkowy, proporcjonalnie do kwot należnych składek na te fundusze, wynikających z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy. § 8. 1. Jeżeli w wyniku podziału wpłaty, o którym mowa w § 7, nie zostały pokryte w pełni należności otwartych funduszy emerytalnych, to kwota wpłaty zaliczona na pokrycie należnych składek na otwarte fundusze emerytalne, w odniesieniu do ubezpieczonych, podlega podziałowi proporcjonalnie do należnej za dany miesiąc kalendarzowy kwoty składek na otwarty fundusz emerytalny za danego ubezpieczonego, do łącznej kwoty należnych za dany miesiąc kalendarzowy składek na otwarte fundusze emerytalne. 2. Kwoty zaliczone zgodnie z § 7 na fundusz emerytalny, fundusz rentowy, fundusz chorobowy i fundusz wypadkowy podlegają w odniesieniu do każdego ubezpieczonego podziałowi, proporcjonalnie do kwoty należnych składek na dany fundusz za danego ubezpieczonego do łącznej kwoty należnych składek na dany fundusz, wynikającej z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy. 3. Jeżeli wpłata na ubezpieczenie zdrowotne jest niższa od wpłaty rozliczonej w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, to w odniesieniu do każdego ubezpieczonego podlega ona podziałowi proporcjonalnie do należnej kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne za danego ubezpieczonego do łącznej kwoty należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne, rozliczonych w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy. § 9. 1. Jeżeli wpłata składek na ubezpieczenia społeczne jest wyższa niż kwota należna, wynikająca z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, to nadwyżkę pozostałą po pokryciu należnych składek na ubezpieczenia społeczne za dany miesiąc kalendarzowy zalicza się proporcjonalnie na pokrycie zaległych należności funduszu emerytalnego i należności otwartych funduszy emerytalnych, począwszy od zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności. 2. Z pozostałej po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1, kwoty pokrywa się należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności. 3. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 2, pozostanie jeszcze kwota nie rozliczona, to podlega ona proporcjonalnemu zaliczeniu na należności funduszu rentowego, funduszu chorobowego, funduszu wypadkowego oraz należności Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 5. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wyższych niż należne wpłat należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 10. Jeżeli wpłata składek na ubezpieczenie zdrowotne jest wyższa niż kwota należnych składek z tego tytułu, wynikająca z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, to powstałą nadpłatę zalicza się na pokrycie następnych należnych składek na ubezpieczenie zdrowotne. § 11. 1. Jeżeli wpłata składek na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest wyższa niż kwota należnych składek z tego tytułu, wynikająca z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, to pozostałą kwotą pokrywa się należności funduszu emerytalnego i należności otwartych funduszy emerytalnych, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności, proporcjonalnie do kwot należnych składek na te fundusze za dany miesiąc kalendarzowy. 2. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1, pozostanie jeszcze kwota nie rozliczona, to zalicza się ją na pokrycie należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności. 3. Jeżeli po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 2, pozostanie jeszcze kwota nie rozliczona, to podlega ona zaliczeniu na należności funduszu rentowego, funduszu chorobowego, funduszu wypadkowego oraz należności Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, począwszy od należności o najwcześniejszym terminie płatności, proporcjonalnie do kwot należnych składek na te fundusze wynikających z rozliczenia dokonanego w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 12. 1. W razie braku zaległych oraz bieżących zobowiązań, nadpłata pozostała po rozliczeniu, o którym mowa w § 9 i 11, podlega zwrotowi, chyba że płatnik złoży wniosek o zaliczenie jej w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, składek na Fundusz Pracy lub składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 13. 1. Przy zaliczaniu wpłat na poszczególne fundusze lub pomiędzy ubezpieczonych, o którym mowa w § 7, 8 i 9, ustalone do zaliczenia kwoty podlegają zaokrągleniu do pełnego grosza w dół, poprzez pominięcie końcówek poniżej grosza. 2. Ustalone do zaliczenia pomiędzy poszczególne fundusze lub ubezpieczonych kwoty porządkuje się według najwyższych pominiętych końcówek poniżej grosza ustalając ich sumę. 3. W razie pozostania różnicy pomiędzy kwotą wpłaty, która podlega podziałowi na kwoty podlegające zaliczeniu na poszczególne fundusze lub pomiędzy ubezpieczonych, a sumą tych zaliczanych kwot, zaokrąglonych według zasad, o których mowa w ust. 1, zaliczane kwoty są ponownie zaokrąglane do pełnego grosza, ale w górę, poczynając od kwot o najwyższych pominiętych końcówkach poniżej gorsza, do wyczerpania ustalonej kwoty różnicy. § 14. 1. Wpłata dokonana przez poborcę skarbowego lub komornika sądowego w ramach prowadzonego przymusowego dochodzenia należności podlega rozliczeniu na pokrycie należności objętych danym tytułem wykonawczym. 2. Dokonaną na pokrycie danego tytułu wykonawczego wpłatę rozlicza się na pokrycie należnych składek i przysługujących od nich odsetek za zwłokę za okres objęty danym tytułem, z zastrzeżeniem ust. 5. 3. Z wpłaty na pokrycie tytułu wykonawczego dotyczącego należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w pierwszej kolejności pokrywa się należne funduszowi emerytalnemu i otwartym funduszom emerytalnym składki i odsetki za zwłokę, proporcjonalnie do należności tych funduszy objętych danym tytułem wykonawczym. 4. Pozostałą po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 3, wpłatę rozlicza się proporcjonalnie na pokrycie należnych składek i odsetek za zwłokę na fundusz rentowy, fundusz chorobowy i fundusz wypadkowy, proporcjonalnie do należności poszczególnych funduszy objętych danym tytułem wykonawczym. 5. Wpłatę dokonaną na pokrycie tytułu wykonawczego obejmującego wymierzoną dodatkową opłatę rozlicza się na pokrycie tej opłaty, z tym że w ramach wpłaty na pokrycie tytułu wykonawczego dotyczącego dodatkowej opłaty wymierzonej od nie opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, w pierwszej kolejności pokrywa się opłatę należną na fundusz emerytalny, proporcjonalnie do kwoty objętej danym tytułem wykonawczym. Kolejność zaliczania wpłaty na poszczególne fundusze, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio. 6. Wpłata na pokrycie tytułu wykonawczego obejmującego należności Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych podlega rozliczeniu na pokrycie składek i należnych od nich odsetek za zwłokę na każdy fundusz, proporcjonalnie do należności każdego z tych funduszy do kwoty należności objętej danym tytułem wykonawczym. 7. Jeżeli dokonana wpłata dotyczy tytułu wykonawczego obejmującego wymierzoną od nie opłaconych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych opłatę dodatkową, to wpłata ta podlega proporcjonalnie rozliczeniu na pokrycie opłaty dodatkowej przysługującej na poszczególne fundusze do kwoty objętej danym tytułem wykonawczym. 8. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozliczania wpłat na pokrycie należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych objętych tytułem wykonawczym. § 15. 1. Wpłata dokonana w ramach prowadzonej przez Zakład egzekucji na podstawie uprawnienia określonego odrębnymi przepisami podlega rozliczeniu na pokrycie należności objętych danym zajęciem praw majątkowych, zwanego dalej "zajęciem". 2. Z wpłaty, o której mowa w ust. 1, pokrywa się w pierwszej kolejności koszty egzekucyjne: 1) koszty upomnienia, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami istniał obowiązek jego wystawienia, 2) opłatę manipulacyjną, 3) opłatę za czynności egzekucyjne. 3. Dokonaną w ramach danego zajęcia wpłatę, po zaspokojeniu należności, o których mowa w ust. 1, rozlicza się na pokrycie należnych składek i przysługujących od nich odsetek za zwłokę, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Dokonaną wpłatę w ramach zajęcia obejmującego wymierzoną opłatę dodatkową po zaspokojeniu należności, o których mowa w ust. 1, rozlicza się na pokrycie tej opłaty, z tym że w ramach wpłaty na pokrycie zajęcia dotyczącego dodatkowej opłaty wymierzonej od nie opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne w pierwszej kolejności pokrywa się opłatę należną funduszowi emerytalnemu, proporcjonalnie do kwoty objętej danym zajęciem. Kolejność zaliczania wpłaty na poszczególne fundusze, o której mowa w ust. 6, stosuje się odpowiednio. 5. Wpłatę na pokrycie zajęcia dotyczącego należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, po pokryciu należności, o których mowa w ust. 2, rozlicza się proporcjonalnie na należne składki i przysługujące od nich odsetki za zwłokę, objęte danym zajęciem, z tym że w pierwszej kolejności pokrywa się składki i odsetki za zwłokę należne funduszowi emerytalnemu i otwartym funduszom emerytalnym proporcjonalnie do należności na te fundusze objętych danym zajęciem. 6. Pozostałą po rozliczeniu, o którym mowa w ust. 5, kwotę rozlicza się na pokrycie należnych składek i odsetek za zwłokę na fundusz rentowy, fundusz chorobowy i fundusz wypadkowy, proporcjonalnie do należności poszczególnych funduszy objętych danym zajęciem. 7. Wpłatę dotyczącą zajęcia obejmującego należności Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, po pokryciu należności, o których mowa w ust. 2, rozlicza się na pokrycie składek i należnych od nich odsetek za zwłokę na każdy fundusz, proporcjonalnie do należności każdego z tych funduszy do kwoty należności objętej danym zajęciem. 8. Jeżeli dokonana wpłata dotyczy zajęcia obejmującego wymierzoną od nie opłaconych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych opłatę dodatkową, to wpłata ta, po pokryciu należności, o których mowa w ust. 2, podlega proporcjonalnie rozliczeniu na pokrycie opłaty dodatkowej przysługującej na poszczególne fundusze do kwoty objętej danym zajęciem. 9. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozliczania wpłat na pokrycie należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych objętych zajęciem. § 16. W przypadku ściągnięcia w drodze egzekucji należności z tytułu składek wymierzonych z urzędu, rozliczenia wpłaty dokonuje się uwzględniając proporcje należności wynikające z deklaracji rozliczeniowej, na której podstawie dokonano wymiaru składek z urzędu, z uwzględnieniem § 14 i 15. § 17. 1. Przepisy § 1-13 stosuje się odpowiednio do wpłat dokonywanych przez syndyka na pokrycie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy, należnych za okres po ogłoszeniu upadłości. 2. Do należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, należnych za okres od ogłoszenia upadłości, ma zastosowanie art. 33 i 204 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 177, poz. 756). 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do rozliczania wpłat na pokrycie należności Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 18. 1. W razie udzielenia płatnikowi składek układu ratalnego lub odroczenia terminu płatności należności z tytułu składek, płatnik dokonuje odrębnych wpłat na pokrycie należności, w podziale na: 1) ubezpieczenia społeczne, 2) ubezpieczenie zdrowotne, 3) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1, rozlicza się na pokrycie kwoty składek i przysługujących od nich odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a następnie na pokrycie wymierzonej opłaty dodatkowej oraz przysługujących Zakładowi kosztów egzekucyjnych. 3. Wpłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozlicza się na pokrycie należności funduszu emerytalnego i otwartych funduszy emerytalnych, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności, proporcjonalnie do należności tych funduszy do łącznej kwoty należności objętych danym układem ratalnym. Pozostała kwota podlega podziałowi i zaliczeniu na należności funduszu rentowego, funduszu chorobowego i funduszu wypadkowego, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności proporcjonalnie do kwot należności z tytułu składek na te fundusze objętych danym układem ratalnym do łącznej kwoty należności objętej danym układem ratalnym. Przepisy § 8 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 4. Wpłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozlicza się na pokrycie należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności. Przepis § 8 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. Wpłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozlicza się na pokrycie należności z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności, proporcjonalnie do należności tych funduszy do łącznej kwoty należności objętych danym układem ratalnym. 6. Wpłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 4, rozlicza się na pokrycie należności z tytułu wpłat należnych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, poczynając od należności o najwcześniejszym terminie płatności. § 19. 1. Ilekroć płatnik składek dokonuje rozliczenia w ciężar składek na ubezpieczenia społeczne kwot uznań, to kwota tych uznań, wynikająca z rozliczenia w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy, podlega zaliczeniu odpowiednio na pokrycie składek należnych na fundusz emerytalny, otwarte fundusze emerytalne, fundusz rentowy, fundusz chorobowy i fundusz wypadkowy, z zachowaniem kolejności zaspokajania określonej w § 7 i 8, do wysokości należnej kwoty składek. 2. W razie braku zaległych lub bieżących zobowiązań, nadwyżka powstała z tytułu uznań, o których mowa w ust. 1, przewyższających kwotę należnych składek na ubezpieczenia społeczne, podlega zwrotowi w ciągu 30 dni od dnia wpływu deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy do jednostki organizacyjnej Zakładu, chyba że płatnik złoży wniosek o zaliczenie tej nadwyżki na poczet przyszłych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. § 20. Kwota wynagrodzeń, o których mowa w § 5 ust. 11, podlega zaliczeniu na pokrycie składek na ubezpieczenie zdrowotne, rozliczonych w deklaracji rozliczeniowej za dany miesiąc kalendarzowy. § 21. 1. Wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz na ubezpieczenie zdrowotne, dokonane przez płatnika składek po terminie określonym w ustawie, powinny obejmować również odsetki za zwłokę obliczone w wysokości i według zasad określonych przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą - Ordynacja podatkowa". 2. W przypadku gdy wpłata, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia odsetek za zwłokę, mimo jej dokonania po terminie określonym w ustawie, Zakład rozlicza dokonaną wpłatę proporcjonalnie na pokrycie kwoty zaległych składek oraz kwoty odsetek za zwłokę, w stosunku, w jakim w dniu wpłaty pozostaje kwota zaległości z tytułu składek do kwoty odsetek za zwłokę. 3. Przepis ust. 1 i 2 ma odpowiednie zastosowanie do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 22. Rozliczenie wypłaconych zasiłków płatnych z budżetu państwa następuje z otrzymanych przez Zakład środków budżetowych. § 23. 1. Zakład sporządza, na podstawie deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, dokumentację zbiorczą kwot składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, należnych za osoby niepełnosprawne, podlegających finansowaniu przez budżet państwa. 2. Rozliczenie kwot składek, o których mowa w ust. 1, następuje z otrzymanych przez Zakład środków budżetowych. § 24. 1. Zakład sporządza, na podstawie deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, dokumentację zbiorczą kwot należnych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za duchownych, podlegających finansowaniu przez Fundusz Kościelny. 2. Fundusz Kościelny dokonuje wpłaty składek na wskazany rachunek Zakładu w wysokości wynikającej z dokumentacji, o której mowa w ust. 1, nie później niż w ciągu 5 dni roboczych od daty otrzymania tej dokumentacji. 3. W razie opóźnienia w przekazaniu składek, o których mowa w ust. 2, Fundusz Kościelny jest zobowiązany powiększyć dokonywaną wpłatę o kwotę należnych odsetek za zwłokę, obliczonych w wysokości i na zasadach określonych przepisami ustawy - Ordynacja podatkowa. § 25. 1. Powiatowe urzędy pracy składają odrębne deklaracje rozliczeniowe za: 1) osoby pobierające zasiłek dla bezrobotnych oraz absolwentów pobierających stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które zostali skierowani przez powiatowy urząd pracy, 2) innych ubezpieczonych niż wymienieni w pkt 1, do których rozliczania są zobowiązane powiatowe urzędy pracy. 2. Zakład przekazuje Funduszowi Pracy należności z tytułu składek, odsetek za zwłokę, opłat prolongacyjnych oraz opłat dodatkowych, w wysokości różnicy pomiędzy wpływami należności z tego tytułu a kwotą składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, należnymi za osoby pobierające zasiłek dla bezrobotnych oraz absolwentów pobierających stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które zostali skierowani przez powiatowy urząd pracy, z uwzględnieniem kwot uznań z tytułu wypłaconych tym osobom świadczeń podlegających rozliczeniu w ciężar składek na ubezpieczenia społeczne. 3. W przypadku gdy wpływy należności z tytułu składek na Fundusz Pracy nie pokrywają należnych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe, za osoby pobierające zasiłek dla bezrobotnych oraz absolwentów pobierających stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które zostali skierowani przez powiatowy urząd pracy, dysponent Funduszu Pracy jest zobowiązany do przekazania Zakładowi środków na pokrycie tego niedoboru w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania dokumentacji sporządzonej przez Zakład. § 26. 1. Zakład rozlicza w odrębnych deklaracjach rozliczeniowych składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy za: 1) osoby przebywające na urlopach wychowawczych i osoby pobierające zasiłek macierzyński, 2) innych ubezpieczonych niż wymienieni w pkt 1, do których rozliczania jest zobowiązany Zakład. 2. Zakład sporządza na podstawie deklaracji rozliczeniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, dokumentację zbiorczą kwot składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podlegających finansowaniu przez budżet państwa. 3. Rozliczanie kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o których mowa w ust. 2, następuje z otrzymanych przez Zakład środków budżetowych. § 27. Przysługujące Zakładowi należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek lub wpłat na: 1) otwarte fundusze emerytalne, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy, 2) Fundusz Pracy, o którym mowa w art. 56 ust. 2a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887), 3) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 i z 1995 r. Nr 87, poz. 435 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), 4) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 76 ust. 1 pkt 3 ustawy, podmioty, na rzecz których Zakład dokonuje poboru tych składek lub wpłat, przekazują na wskazany rachunek bankowy Zakładu, najpóźniej w ciągu 5 dni roboczych od dnia otrzymania należności z tytułu tych składek lub wpłat. § 28. 1. Wpłaty z tytułu należnego Zakładowi zwrotu kosztów działalności w zakresie weryfikacji błędów związanych z przekazywaniem składek do otwartych funduszy emerytalnych, o których mowa w art. 76 ust. 3 ustawy, są dokonywane przez podmioty odpowiedzialne za prawidłowość przekazywanych informacji, na wskazany rachunek bankowy Zakładu, najpóźniej w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania z Zakładu zawiadomienia o stwierdzonych błędach. 2. Nie przekazane w terminie należności z tytułu zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 29. 1. Płatnik składek rozlicza i opłaca na wskazany rachunek bankowy terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu składki za okres do 31 grudnia 1998 r., oznaczając składaną deklarację rozliczeniową oraz dokonywaną wpłatę numerem konta płatnika składek (NKP), nadanym według zasad obowiązujących przed 1 stycznia 1999 r., w wysokości i na zasadach określonych w przepisach obowiązujących do 31 grudnia 1998 r. 2. W deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportach miesięcznych za styczeń 1999 r. płatnik składek w odniesieniu do ubezpieczonych, dla których podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód, uwzględnia wypłaty stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub postawione do dyspozycji ubezpieczonego po 1 stycznia 1999 r., nie rozliczone w deklaracji rozliczeniowej za grudzień 1998 r. zgodnie z ust. 1. 3. Płatnik składek rozlicza i opłaca składki w trybie określonym w ust. 1, od wszelkich wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, należnych za okres do 31 grudnia 1998 r. 4. Przepis ust. 3 stosuje się do wynagrodzeń należnych za styczeń 1999 r., wypłaconych w grudniu 1998 r., jeżeli nie zostały podwyższone w drodze przeliczenia, o którym mowa w art. 110 ustawy. 5. Uprawniony w myśl odrębnych przepisów płatnik składek rozlicza wypłacone po 31 grudnia 1998 r. zasiłki, zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze oraz zasiłki pogrzebowe, należne za okres do 31 grudnia 1998 r., według zasad obowiązujących do 31 grudnia 1998 r. Zasady określone w ust. 1 stosuje się odpowiednio. 6. Składki na ubezpieczenie zdrowotne nalicza się od świadczeń emerytalnych i rentowych należnych za okres od 1 stycznia 1999 r. § 30. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem § 3 ust. 2, § 5 ust. 2, 4 i 13, § 6 ust. 2, § 9 ust. 4 i 5, § 12 ust. 2, § 14 ust. 8, § 15 ust. 9, § 17 ust. 3, § 18 ust. 1 pkt 4 i ust. 6, § 21 ust. 3, § 27 pkt 4, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre maszyny i urządzenia inwestycyjne dla przemysłu motoryzacyjnego. (Dz. U. Nr 165, poz. 1198) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. 2. Kontyngenty taryfowe, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie do towarów stanowiących wyposażenie zakładów: 1) produkujących (montujących), dokonujących montażu przemysłowego nowych pojazdów samochodowych i innych mechanicznych objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8703, 8704 i 8705 Taryfy celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036), zwanej dalej "Taryfą celną", 2) produkujących części samochodowe, nabywane przez zakłady produkujące (montujące), dokonujące montażu przemysłowego nowych pojazdów samochodowych objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8703, 8704 i 8705 Taryfy celnej. 3. Przez użyte w ust. 2 określenie "montaż przemysłowy" rozumie się montaż w skali rocznej: 1) nie mniej niż 1 000 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycjami PCN 8703 i 8704 (o ładowności do 5 000 kg) Taryfy celnej, 2) nie mniej niż 200 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8704 (o ładowności większej niż 5 000 kg) oraz pojazdów objętych pozycją PCN 8705 Taryfy celnej. § 2. W razie wykorzystania towarów, o których mowa w § 1, w celach innych niż określone w § 1 ust. 2 i 3, cło jest wymierzane i pobierane na zasadach określonych w Taryfie celnej. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej. § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1198) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość celna w ECU 8207Narzędzia wymienne do narzędzi ręcznych nawet napędzanych mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania otworów i wałków, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), nawet ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu oraz narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych: - Narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych: 8207 19- - Pozostałe, łącznie z częściami: 8207 19 90 0- - - Pozostałe7 704 8207 30- Narzędzia do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania lub wykrawania: 8207 30 10 0- - Do metalu25 755 790 8424Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: 8424 20 00 0- Pistolety natryskowe i podobne urządzenia10 658 300 8424 30- Maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: - - Pozostałe maszyny: 8424 30 10 0- - - Na sprężone powietrze1 497 000 - Pozostałe urządzenia: 8424 89- - Pozostałe: 8424 89 95 0- - - Pozostałe79 650 8460Obrabiarki do usuwania zadziorów i stępiania ostrych krawędzi, do ostrzenia, szlifowania, gładzenia, docierania, polerowania lub innej obróbki wykańczającej powierzchnie metali lub cermetali za pomocą toczaków (okrągłych tarcz z piaskowca do ostrzenia narzędzi), narzędzi i materiałów ściernych lub polerujących, inne niż obrabiarki do nacinania, szlifowania lub obróbki wykańczającej uzębień kół zębatych z pozycji numer 8461: - Szlifierki do płaszczyzn, z możliwością ustawiania położenia wzdłuż którejkolwiek z osi z dokładnością do 0,01 mm lub wyższą: 8460 19 00 0- - Pozostałe3 301 200 - Pozostałe szlifierki, z możliwością ustawiania położenia wzdłuż którejkolwiek z osi z dokładnością do 0,01 mm lub wyższą: 8460 21- - Sterowane numerycznie: 8460 21 90 0- - - Pozostałe6 638 400 8460 29- - Pozostałe: 8460 29 90 0- - - Pozostałe1 178 100 8460 40- Osełkownice lub docierarki: 8460 40 10 0- - Sterowane numerycznie567 520 8461Obrabiarki do strugania wzdłużnego, strugania poprzecznego, dłutowania, przeciągania, do nacinania, szlifowania lub obróbki wykańczającej uzębień, do piłowania, obcinania lub przecinania oraz pozostałe obrabiarki działające przez skrawanie metalu, cermetali, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej: 8461 40- Obrabiarki do nacinania, szlifowania lub obróbki wykańczającej uzębień: - - Obrabiarki do nacinania uzębień (także metodami ściernymi): - - - Do nacinania uzębień kół zębatych walcowych: 8461 40 19 0- - - - Pozostałe476 300 8461 90 00 0- Pozostałe297 600 8462Obrabiarki (także prasy) do obróbki metalu metodą kucia, młotkowania lub kucia matrycowego; obrabiarki (także prasy) do obróbki metalu metodą gięcia, składania, prostowania, rozpłaszczania, ścinania, przebijania, dziurkowania lub nacinania; prasy do obróbki metali lub węglików metali nie wymienione powyżej: - Giętarki, krawędziarki, prostownice lub prostownice do blach (także prasy): 8462 29- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 8462 29 91 0- - - - - Hydrauliczne1 846 000 8462 29 98 0- - - - - Pozostałe5 185 823 8462 49- - Pozostałe: 8462 49 90 0- - - Pozostałe280 000 - Pozostałe: 8462 91- - Prasy hydrauliczne: - - - Pozostałe: 8462 91 50 0- - - - Sterowane numerycznie1 533 600 - - - Pozostałe: 8462 91 90 0- - - - Pozostałe5 140 620 8477Maszyny do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych lub do produkcji wyrobów z tych materiałów, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym dziale: 8477 10- Wtryskarki: 8477 10 90 0- - Pozostałe7 932 920 8477 59- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8477 59 80 0- - - - Pozostałe500 000 8479Maszyny i urządzenia mechaniczne przeznaczone do wykonywania funkcji specjalnych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym dziale: 8479 50 00 0- Roboty przemysłowe, nigdzie nie wymienione ani nie włączone5 146 704 - Pozostałe maszyny i urządzenia mechaniczne: 8479 89- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8479 89 98 0- - - - Pozostałe20 631 101 8515Maszyny i urządzenia do lutowania miękkiego, twardego oraz spawania, także do cięcia metodą elektryczną (łącznie z ogrzewanym elektrycznie gazem), metodą laserową, lub za pomocą wiązki światła, lub fotonów, metodą ultradźwiękową, za pomocą wiązki elektronów, impulsów magnetycznych lub łuku plazmowego; elektryczne maszyny i aparaty do natryskiwania na gorąco metali lub cermetali: - Urządzenia i maszyny do oporowego zgrzewania metali: 8515 21 00 0- - Całkowicie lub częściowo automatyczne26 026 886 8515 29- - Pozostałe: 8515 29 10 0- - - Do zgrzewania doczołowego154 083 - Maszyny i urządzenia do spawania metali łukiem elektrycznym (w tym łukiem plazmowym): 8515 31 00 0- - Całkowicie lub częściowo automatyczne5 703 507 9024Maszyny oraz aparaty do przeprowadzania badań twardości, wytrzymałości, ściśliwości, elastyczności i tym podobnych mechanicznych własności materiałów (np. metali, drewna, materiałów włókienniczych, papieru lub tworzyw sztucznych): 9024 10- Maszyny i aparaty do badania metali: - - Pozostałe: 9024 10 91 0- - - Uniwersalne lub do prób na rozciąganie1 018 837 9024 10 93 0- - - Do badania twardości218 000 9031Przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nie wyszczególnione i nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu; projektory profilowe: 9031 10 00 0- Urządzenie do wyrównoważania części mechanicznych2 731 970 9031 20 00 0- Stanowiska badawcze10 192 452 - Pozostałe przyrządy i aparaty optyczne: 9031 49 00 0- - Pozostałe72 000 9031 80- Pozostałe przyrządy, aparaty i urządzenia: - - Pozostałe: - - - Elektroniczne: - - - - Do pomiaru lub kontroli wielkości geometrycznych: 9031 80 34 0- - - - - Pozostałe180 000 9031 80 39 0- - - - Pozostałe6 008 972 - - - Pozostałe: 9031 80 91 0- - - - Do pomiaru lub kontroli wielkości geometrycznych:8 260 004 9031 80 99 0- - - - Pozostałe42 525 9032Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli: 9032 10- Termostaty,: - - Pozostałe: 9032 10 30 0- - - Elektroniczne:30 816 - - - Pozostałe: 9032 10 99 0- - - - Pozostałe30 816 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu motoryzacyjnego. (Dz. U. Nr 165, poz. 1199) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026, Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. 1. Kontyngent taryfowy, o którym mowa w § 1, stosuje się wyłącznie do towarów przeznaczonych do produkcji, montażu przemysłowego nowych pojazdów samochodowych objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8703, 8704 i 8705 Taryfy celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036), zwanej dalej "Taryfą celną". 2. Przez użyte w ust. 1 określenie "montaż przemysłowy" rozumie się montaż w skali rocznej: 1) nie mniej niż 1 000 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycjami PCN 8703 i 8704 (o ładowności do 5000 kg) Taryfy celnej, 2) nie mniej niż 200 pojazdów - w przypadku pojazdów objętych pozycjami PCN 8701 20, 8702, 8704 (o ładowności większej niż 5000 kg) oraz pojazdów objętych pozycją PCN 8705 Taryfy celnej. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 i 2 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej. § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1199) WYKAZ TOWARÓW, NA PRZYWÓZ KTÓRYCH USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość celna w ECU 3926Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914: 3926 30 00 0- Wyposażenie mebli, nadwozi itp.40 325 085 3926 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3926 90 99 0- - - - Pozostałe54 894 681 4009Przewody, rury i węże, z kauczuku wulkanizowanego innego niż ebonit, z lub bez wyposażenia (np. złącza, kolanka, kołnierze): 4009 10 00 0- Nie wzmocnione ani inaczej nie połączone z innym materiałem, bez wyposażenia4 007 856 4009 20 00 0- Wzmocnione lub inaczej połączone tylko z metalem, bez wyposażenia425 975 4009 30 00 0- Wzmocnione lub inaczej połączone tylko z materiałami włókienniczymi, bez wyposażenia5 449 241 4009 40 00 0- Wzmocnione lub inaczej połączone z innymi materiałami, bez wyposażenia2 171 881 4009 50- Z wyposażeniem: - - Pozostałe: 4009 50 30 0- - - Nie wzmocnione ani nie połączone z innym materiałem1 693 4009 50 50 0- - - Wzmocnione lub inaczej połączone tylko z metalem817 726 4009 50 90 0- - - Wzmocnione lub inaczej połączone tylko z innymi materiałami2 018 736 4010Taśmy przenośnikowe lub pasy napędowe oraz materiały na nie z kauczuku wulkanizowanego: - Pasy napędowe oraz materiały na nie: 4010 21 00 0- - Pasy napędowe bez końca, o przekroju poprzecznym trapezoidalnym (pasy V), żłobione lub nie, o obwodzie powyżej 60 cm ale nie przekraczającym 180 cm893 096 4016Pozostałe artykuły z kauczuku wulkanizowanego: - Pozostałe: 4016 93- - Uszczelki, podkładki i inne uszczelnienia: 4016 93 90 0- - - Pozostałe13 711 579 4016 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Do pojazdów mechanicznych objętych pozycjami od 8701 do 8705: 4016 99 52 0- - - - - - Części z gumy połączonej z metalem2 781 559 4016 99 58 0- - - - - - Pozostałe3 113 939 - - - - - Pozostałe: 4016 99 88 0- - - - - - Pozostałe244 697 7007Szkło bezpieczne, złożone ze szkła hartowanego (temperowanego) lub warstwowego: - Hartowane (temperowane) szkło bezpieczne: 7007 11- - O wymiarach i kształtach odpowiednich dla pojazdów, samolotów, statków kosmicznych lub morskich: 7007 11 10 0- - - O wymiarach i kształtach odpowiednich dla pojazdów silnikowych8 656 131 - Warstwowe szkło bezpieczne: 7007 21- - O wymiarach i kształtach odpowiednich dla pojazdów, samolotów, statków kosmicznych lub morskich: - - - Pozostałe: 7007 21 91 0- - - - O wymiarach i kształtach odpowiednich dla pojazdów silnikowych10 677 764 7206Stal niestopowa w postaci wlewków lub w innych formach pierwotnych (z wyłączeniem żelaza z pozycji nr 7203): 7206 90 00 0- Pozostałe (ECSC)24 219 7207Półwyroby ze stali niestopowej: - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla: 7207 19- - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta: 7207 19 19 0- - - - Kute62 952 7210Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub więcej, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7210 30- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: 7210 30 90 0- - Pozostałe2 438 100 - W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: 7210 49- - Pozostałe: 7210 49 90 0- - - Pozostałe14 118 300 - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7210 61- - Pokrywane lub powlekane stopami aluminiowo-cynkowymi: 7210 61 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)40 500 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7212 20- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: - - O szerokości powyżej 500 mm: 7212 20 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)202 500 7212 20 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm1 112 940 7212 30- W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 30 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)607 500 7212 30 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm2 835 000 7212 50- W inny sposób powlekane lub pokrywane: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: - - - Pozostałe: - - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 50 51 0- - - - - Pozostałe (ECSC)81 000 7212 60- Platerowane: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 60 93 0- - - - Pozostałe3 645 000 7225Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości 600 mm lub większej: - Pozostałe: 7225 92- - W inny sposób pokrywane lub powlekane cynkiem: 7225 92 10 0- - - Nie obrobione powierzchniowo, włączając platerowanie, lub pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)2 025 000 7226Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości poniżej 600 mm: - Pozostałe: 7226 92- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno: 7226 92 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm81 000 7320Sprężyny i pióra do resorów, ze stali: 7320 20- Sprężyny śrubowe: - - Pozostałe: 7320 20 81 0- - - Sprężyny zwojowe ściskane3 430 962 7320 90- Pozostałe: 7320 90 90 0- - Pozostałe1 219 464 7326Pozostałe artykuły ze stali: 7326 90- Pozostałe: - - Pozostałe artykuły ze stali: 7326 90 97 0- - - Pozostałe84 095 337 8301Kłódki i zamki (na klucze, szyfrowe lub elektryczne), z metalu nieszlachetnego; zamknięcia i okucia z zamknięciami, zawierające zamki, z metalu nieszlachetnego; klucze do wszelkich wyrobów wymienionych powyżej, z metalu nieszlachetnego: 8301 20 00 0- Zamki w rodzaju używanych do pojazdów mechanicznych13 472 512 8301 60 00 0- Części1 039 334 8302Oprawy, okucia i podobne wyroby z metalu nieszlachetnego nadające się do mebli, drzwi, schodów, okien, żaluzji, nadwozi pojazdów, wyrobów rymarskich, waliz, kufrów, kasetek itp.; wieszaki, podpórki i podobne uchwyty z metalu nieszlachetnego; kółka samonastawne z zamocowaniem z metalu nieszlachetnego; automatyczne urządzenia do zamykania drzwi z metalu nieszlachetnego: 8302 10- Zawiasy: 8302 10 90 0- - Pozostałe1 507 310 8302 30 00 0- Pozostałe oprawy, okucia i podobne wyroby nadające się do pojazdów mechanicznych4 587 199 8309Korki, pokrywki i wieczka (także korki z główką, zakrętki i korki ułatwiające nalewanie), kapsle do butelek, korki gwintowane, pokrywki na korki, plomby i inne akcesoria do opakowań, z metali nieszlachetnych: 8309 90- Pozostałe: 8309 90 90 0- - Pozostałe246 561 8409Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników z pozycji nr 8407 lub 8408: - Pozostałe: 8409 91 00 0- - Nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do tłokowych silników spalinowych z zapłonem iskrowym20 357 961 8409 99 00 0- - Pozostałe2 500 669 8512Elektryczny sprzęt oświetleniowy i sygnalizacyjny (oprócz wyrobów z pozycji nr 8539), elektryczne wycieraczki szyb, urządzenia zapobiegające zamarzaniu i potnieniu szyb, w rodzaju używanych do rowerów i pojazdów mechanicznych: 8512 20 00 0- Inny sprzęt oświetleniowy lub sygnalizacji wzrokowej14 898 353 8512 30 00 0- Sprzęt sygnalizacji dźwiękowej543 361 8512 40 00 0- Wycieraczki szyb, urządzenia zapobiegające oszronieniu lub potnieniu szyb4 373 385 8512 90 00 0- Części4 357 882 8542Elektroniczne układy scalone i mikromoduły: 8542 50 00 0- Mikromoduły elektroniczne46 745 381 9026Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami nr 9014, 9015, 9028 lub 9032: 9026 10- Do pomiaru lub kontroli przepływu lub poziomu cieczy: - - Pozostałe: - - - Elektroniczne: 9026 10 59 0- - - - Pozostałe6 910 605 - - - Pozostałe: 9026 10 99 0- - - - Pozostałe1 215 000 9026 20- Do pomiaru lub kontroli ciśnienia: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Manometry z rurką spiralną Bourdona lub manometry z metalową przeponą: 9026 20 90 0- - - - Pozostałe4 142 961 9026 80- Pozostałe przyrządy lub aparaty: - - Pozostałe 9026 80 99 0- - - Pozostałe3 726 000 9032Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli: 9032 10- Termostaty: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 9032 10 99 0- - - - Pozostałe37 260 - Pozostałe przyrządy i aparaty: 9032 89- - Pozostałe: 9032 89 90 0- - - Pozostałe5 286 962 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów. (Dz. U. Nr 165, poz. 1200) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. zawiesza się pobieranie ceł określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036) w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, do wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Stawki celne zawieszone stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towaru, zgodnie z wymogami i kryteriami określonymi odrębnie. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1200) WYKAZ TOWARÓW, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH ZAWIESZA SIĘ POBIERANIE CEŁ DO DNIA 31 GRUDNIA 1999 R. Kod PCNWyszczególnienieZawieszenie stawek celnych: autonomicznej, konwencyjnej i preferencyjnej DEVZawieszenie obniżonych stawek celnych: UEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaBułgariaLitwaŁotwaEstoniaIzraelWyspy Owcze 0602Pozostałe rośliny żywe (łącznie z ich korzeniami), sadzonki i zrazy; grzybnia: 0602 20- Drzewa, krzewy i krzaki gatunków rodzących jadalne owoce lub orzechy, szczepione lub nie: 0602 20 90 0- - Pozostałe ex 0602 20 90 0Ukorzenione sadzonki drzew owocowych i podkładek wegetatywnych101010 10101010 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 10 00 0- Pszenica durum31,53 3333 1301Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy): 1301 90- Pozostałe: 1301 90 90- - Pozostałe: 1301 90 90 1- - - Z drzew iglastych000 000 1507Olej sojowy i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1507 10- Olej surowy, odgumowany lub nie: 1507 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi000 000 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej lniany i jego frakcje: 1515 11 00 0- - Olej surowy000 000 2304 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego3 3 333 2606 00 00 0Rudy glinu i koncentraty0 2710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje lekkie: - - Do innych celów: - - - Benzyny specjalne: 2710 00 21 0- - - - Benzyna lakiernicza0000000000000 2712Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione: 2712 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Surowe: 2712 90 39 0- - - - Do innych celów ex 2712 90 39 0Gacz parafinowy o maksymalnej zawartości oleju 15%, temperaturze topnienia od 49°C do 54°C oraz ciężarze właściwym mierzonym w temperaturze 120°C od 0,8 g/cm3 do 0,86 g/cm30 2713Koks naftowy, bitumy naftowe oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych: - Koks naftowy: 2713 11 00 0- - Nie wyprażony0 2803 00Węgiel (sadze oraz inne postacie węgla gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone): 2803 00 10 0- Sadze metanowe0 2804Wodór, gazy szlachetne i inne niemetale: - Krzem: 2804 61 00 0- - Zawierający w masie nie mniej niż 99,99% krzemu0 2804 69 00 0- - Pozostały0 2804 70 00 0- Fosfor ex 2804 70 00 0Fosfor żółty0 2818Elektrokorund (korund sztuczny), nawet nie zdefiniowany chemicznie; tlenek glinowy; wodorotlenek glinowy: 2818 20 00 0- Tlenek glinowy inny niż elektrokorund0 2826Fluorki; fluorokrzemiany, fluorogliniany i inne złożone sole fluorowe: - Fluorki: 2826 12 00 0- - Glinu0 2833Siarczany; ałuny; nadtlenosiarczany (nadsiarczany): - Pozostałe siarczany: 2833 27 00 0- - Baru ex 2833 27 00 0Blanc fix0 2836Węglany; nadtlenowęglany (nadwęglany); techniczny węglan amonowy zawierający karbaminian amonowy: 2836 40 00 0- Węglany potasowe0 2840Borany, nadborany: - Czteroboran sodowy (boraks oczyszczony): 2840 19- - Pozostały: 2840 19 10 0- - - Czteroboran sodu pięciowodny0 2903Chlorowcowane pochodne węglowodorów: - Nasycone chlorowane pochodne węglowodorów acyklicznych: 2903 15 00 0- - 1,2-dichloroetan (dichlorek etylenu)0 - Nienasycone chlorowane pochodne węglowodorów acyklicznych: 2903 21 00 0- - Chlorek winylu (chloroetylen)0 2915Nasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Estry kwasu octowego: 2915 32 00 0- - Octan winylu0 2916Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, cykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2916 12- - Estry kwasu akrylowego: 2916 12 10 0- - - Akrylan metylowy0 2916 12 90 0- - - Pozostałe ex 2916 12 90 0Akrylan butylu0 2917Kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Aromatyczne kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy oraz ich pochodne: 2917 35 00 0- - Bezwodnik ftalowy0 2927 00 00 0Diazo-, azo- lub azoksy- związki ex 2927 00 00 02,2 Azo-bis; 2,4 dwumetylowaleronitryl0 3201Ekstrakty garbników pochodzenia roślinnego; garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne: 3201 10 00 0- Ekstrakt quebracho3 3201 20 00 0- Ekstrakt z akacji3 3206Pozostałe środki barwiące; preparaty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, inne niż z pozycji nr 3203, 3204 lub 3205; produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory, nawet określone chemicznie: - Pozostałe środki barwiące oraz inne preparaty: 3206 42 00 0- - Litopon i inne pigmenty oraz preparaty na bazie siarczku cynkowego ex 3206 42 00 0Litopon0 3206 50 00 0- Produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory3 3207Gotowe pigmenty, środki matujące i farby, szkliste emalie i glazury, pobiałki (masy lejne), ciekłe materiały do wytwarzania połysku i podobne preparaty używane w przemyśle ceramicznym, emalierskim i szklarskim; fryta szklana i inne szkło w postaci proszku, granulek lub płatków: 3207 40- Fryta szklana i inne szkło w postaci proszku, granulek lub płatków: 3207 40 10 0- - Szkło z rodzaju znanego jako szkło "emaliowe"0 3404Woski sztuczne i preparowane: 3404 90- Pozostałe: 3404 90 90 0- - Pozostałe ex 3404 90 90 0Chloroparafina0 3801Sztuczny grafit; grafit kaloidalny lub półkoloidalny; preparaty na bazie grafitu lub innego węgla w postaci past, bloków, płyt lub innych półproduktów: 3801 30 00 0- Pasty węglowe do elektrod oraz pasty podobne na wykładziny piecowe0 3815Inicjatory reakcji, przyspieszacze reakcji oraz preparaty katalityczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3815 90- Pozostałe: 3815 90 90 0- - Pozostałe ex 3815 90 90 0Nadtlenodwuwęglan dwuetyloheksylowy w rozpuszczalnikach alifatycznych0 3902Polimery propylenu lub innych alkenów w formach podstawowych: 3902 10 00 0- Polipropylen ex 3902 10 00 0Polipropylen przewidziany do kontaktu z miedzią i do spieniania0 3905Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowych: 3905 30 00 0- Polialkohol winylowy, także zawierający niezhydrolizowane grupy octanowe0 3912Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: - Etery celulozy: 3912 39- - Pozostałe: 3912 39 80 0- - - Pozostałe ex 3912 39 80 0Hydroksypropylometyloceluloza0 3916Włókna pojedyncze, których jakikolwiek wymiar przekroju poprzecznego przekracza 1 mm, pręty, pałeczki i kształtowniki profilowane, obrobione powierzchniowo, ale nie obrobione inaczej, z tworzywa sztucznego: 3916 90- Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3916 90 90 0- - Pozostałe ex 3916 90 90 0Profile z kompozytu poliestrowo-szklanego0 3926Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914: 3926 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3926 90 91 0- - - - Wyprodukowane z arkusza ex 3926 90 91 0Opaski kurczliwe0 4002Kauczuk syntetyczny i faktysa pochodząca z olejów, w formach podstawowych lub w płytach, arkuszach lub taśmach; mieszaniny jakiegokolwiek produktu z pozycji nr 4001 z jakimkolwiek produktem z tej pozycji, w formach podstawowych lub w płytach, arkuszach lub taśmach: - Kauczuk izobutenowo-izoprenowy (IIR); halo-izobutenowo-izoprenowy (CIIR lub BIIR): 4002 31 00 0- - Kauczuk izoprenowo-izobutenowy (butylowy) (IIR)0 4002 39 00 0- - Pozostałe0 - Kauczuk chloroprenowy (chlorobutadienowy) (CR): 4002 49 00 0- - Pozostały ex 4002 49 00 0Kauczuk chloroprenowy0 - Kauczuk butadienowo-akrylonitrylowy (NBR): 4002 60 00 0- Kauczuk izoprenowy (IR)0 4002 70 00 0- Kauczuk etylenowo-propylenowy (EPDM) niesprzężony0 - Pozostałe: 4002 99- - Pozostałe: 4002 99 90 0- - - Pozostałe0 4101Surowe skóry i skórki bydlęce lub ze zwierząt jednokopytnych (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej konserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), nawet odwłosione, również dwojone: 4101 40 00 0- Skóry i skórki końskie lub innych zwierząt jednokopytnych0 0 0 4102Surowe skóry owcze lub jagnięce (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej konserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub z wełną oprócz wyłączonych zgodnie z uwagą 1(c) do niniejszego działu: 4102 10- Z wełną: 4102 10 10 0- - Jagnięce0 0 0 4102 10 90 0- - Pozostałe0 0 0 - Bez wełny: 4102 21 00 0- - Piklowane0 0 0 4102 29 00 0- - Pozostałe0 0 0 4103Pozostałe surowe skóry i skórki (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej konserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub odwłosione, oprócz wyłączonych zgodnie z uwagami 1(b) lub 1(c) do niniejszego działu: 4103 10- Kozie i koźlęce: 4103 10 10 0- - Świeże, solone lub suszone0 0 0 4103 10 90 0- - Pozostałe0 0 0 4103 20 00 0- Z gadów0 0 0 4103 90 00 0- Pozostałe0 0 0 4104Skóry bydlęce lub zwierząt jednokopytnych wyprawione, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109: 4104 10- Całe skóry bydlęce wyprawione o powierzchni jednej sztuki nie przekraczającej 2,6 m2 (28 stóp kwadratowych): 4104 10 10 0- - Z cieląt wschodnioindyjskich całe, nawet z łbem i łapami, każde o masie netto nie przekraczającej 4,5 kg, nie preparowane inaczej niż tylko garbowane garbnikami roślinnymi, nawet poddane pewnym obróbkom, ale niewątpliwie nie nadające się do bezpośredniego użycia w produkcji artykułów ze skóry3 4104 10 30 0- - Pozostałe skóry wyprawione, ale nie preparowane inaczej niż tylko garbowane chromowo w stanie mokrym (wet blue)3 - - Pozostałe: 4104 10 91 0- - - Nie preparowane inaczej niż tylko garbowane3 - Pozostałe wyprawione skóry bydlęce i zwierząt jednokopytnych, garbowane lub dogarbowane, ale nie preparowane inaczej, nawet dwojone: 4104 21 00 0- - Skóry bydlęce wyprawione, wstępnie garbowane garbnikami roślinnymi3 4104 22- - Skóry bydlęce wyprawione, wstępnie garbowane w inny sposób: 4104 22 10 0- - - Nie preparowane inaczej niż tylko garbowane chromowo, w stanie mokrym (wet blue)3 4105Wyprawione skóry owcze i jagnięce, bez wełny, inne niż objęte pozycjami nr 4108 lub 4109: - Garbowane lub dogarbowane, nie preparowane inaczej, nawet dwojone: 4105 11- - Wstępnie garbowane garbnikami roślinnymi: 4105 11 10 0- - - Z owiec indyjskich włosowych, nawet poddane pewnym obróbkom, jednakże nie nadające się do bezpośredniego użycia do produkcji artykułów ze skóry3 - - - Pozostałe: 4105 11 91 0- - - - Nie dwojone3 4105 11 99 0- - - - Dwojone3 4105 12- - Wstępnie garbowane w inny sposób: 4105 12 10 0- - - Nie dwojone3 4105 12 90 0- - - Dwojone3 4105 19- - Pozostałe: 4105 19 10 0- - - Nie dwojone3 4105 19 90 0- - - Dwojone3 4106Wyprawione skóry kozie i koźlęce, bez włosa, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109: - Garbowane lub dogarbowane, lecz nie preparowane inaczej, nawet dwojone: 4106 11- - Wstępnie garbowane garbnikami roślinnymi: 4106 11 10 0- - - Z indyjskich kóz i koźląt, nawet poddane pewnym obróbkom, jednakże nie nadające się do bezpośredniego użycia do produkcji artykułów ze skóry3 4106 11 90 0- - - Pozostałe3 4106 12 00 0- - Wstępnie garbowane w inny sposób3 4106 19 00 0- - Pozostałe3 4107Skóry wyprawione z pozostałych zwierząt, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109: 4107 10- Świńskie: 4107 10 10 0- - Garbowane, ale nie preparowane inaczej3 4107 90- Z pozostałych zwierząt: 4107 90 10 0- - Garbowane, ale nie preparowane inaczej3 4403Drewno surowe okorowane lub nie, również zgrubnie obrobione: 4403 10 00 0- Malowane, bejcowane, nasycone kreozotem lub innymi środkami konserwującymi:0 4403 20- Pozostałe iglaste: 4403 20 10 0- - Świerkowe z gatunku "Picea abies Karst." lub srebrnej jodły (Abies alba Mill.)0 4403 20 30 0- - Sosnowe z gatunku "Pinus sylvestris L."0 4403 20 90 0- - Pozostałe0 - Pozostałe, z drewna drzew tropikalnych wymienionych w uwadze 1 do podpozycji niniejszego działu: 4403 41 00 0- - Ciemnoczerwone meranti i meranti bakau0 4403 49- - Pozostałe: 4403 49 10 0- - - Sapelli, akacja afrykańska i iroko0 4403 49 20 0- - - Okoume0 4403 49 30 0- - - Obeche0 4403 49 40 0- - - Sipo0 4403 49 50 0- - - Limba0 4403 49 60 0- - - Tiama, mansonia, ilomba, dibetou i azobe0 4403 49 70 0- - - Virola, mahoń (Swietenia spp.), imbuia, balsa, palisander z Rio, palisander z Para, palisander z Rose0 4403 49 90 0- - - Pozostałe0 - Pozostałe: 4403 91 00 0- - Dębowe (Quercus spp.)0 4403 92 00 0- - Bukowe (Fagus spp.)0 4403 99- - Pozostałe: 4403 99 10 0- - - Topolowe0 4403 99 30 0- - - Z eukaliptusa0 4403 99 50 0- - - Z brzozy0 4403 99 98 0- - - Pozostałe0 4701 00Mechaniczny ścier drzewny: 4701 00 10 0- Termomechaniczny ścier drzewny0 4701 00 90 0- Pozostałe0 4702 00 00 0Masa celulozowa drzewna do przeróbki chemicznej0 4703Masa celulozowa drzewna sodowa lub siarczanowa, z wyjątkiem masy celulozowej drzewnej do przeróbki chemicznej: - Nie bielona: 4703 11 00 0- - Z drewna drzew iglastych0 4703 19 00 0- - Z drewna drzew liściastych0 - Półbielona lub bielona: 4703 21 00 0- - Z drewna drzew iglastych0 4703 29 00 0- - Z drewna drzew liściastych0 4704Masa celulozowa drzewna siarczynowa, z wyjątkiem masy celulozowej drzewnej do przeróbki chemicznej: - Nie bielona: 4704 11 00 0- - Z drewna drzew iglastych0 4704 19 00 0- - Z drewna drzew liściastych0 - Półbielona lub bielona: 4704 21 00 0- - Z drewna drzew iglastych0 4704 29 00 0- - Z drewna drzew liściastych0 4706Masy z włókien otrzymanych z odzyskanego papieru lub tektury (makulatura i odpady) lub z innego włóknistego materiału celulozowego: 4706 10 00 0- Masa z lintersu bawełnianego0 4706 20 00 0- Masy z włókien otrzymanych z odzyskanego papieru lub tektury (makulatura i odpady) lub z innego włóknistego materiału celulozowego0 - Pozostałe: 4706 91 00 0- - Mechaniczna0 4706 92 00 0- - Chemiczna0 4706 93 00 0- - Częściowo przetworzona chemicznie0 4707Papier lub tektura z odzysku (makulatura i odpady): 4707 10 00 0- Z nie bielonego papieru pakowego i tektury lub falistego papieru i tektury0 4707 20 00 0- Z pozostałego papieru i tektury wykonanej z bielonej chemicznie masy celulozowej, niebarwionej w masie0 4707 30- Z papieru i tektury wykonanej głównie z masy chemicznej drzewnej (np. gazety, czasopisma i podobne materiały drukarskie): 4707 30 10 0- - Stare i nie sprzedane gazety i czasopisma, książki telefoniczne, broszury i reklamy0 4707 30 90 0- - Pozostałe0 4707 90- Pozostałe, łącznie z niesortowanymi odpadami: 4707 90 10 0- - Niesortowane0 4707 90 90 0- - Sortowane0 5101Wełna, z wyjątkiem zgrzeblonej lub czesanej: - Wełna potna, łącznie z wełną praną z drugiej strzyży: 5101 11 00- - Wełna strzyżona: 5101 11 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej0 000 5101 19 00- - Pozostała: 5101 19 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej0 000 - Wełna odtłuszczona, nie karbonizowana: 5101 21 00- - Wełna strzyżona: 5101 21 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej0 000 5101 29 00- - Pozostała: 5101 29 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej0 000 5101 30 00- Karbonizowana: 5101 30 00 1- - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej0 000 5301Len surowy lub obrabiany, ale nie przędziony; pakuły lniane i odpady lnu (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną): - Len międlony, trzepany, czesany lub przerobiony w inny sposób, lecz nie przędziony: 5301 21 00 0- - Międlony lub trzepany00000000000 0 5301 30- Pakuły i odpady lnu: 5301 30 10 0- - Pakuły00000000000 0 5310Tkaniny z juty lub innych łykowatych włókien przędnych z pozycji nr 5303: 5310- Nie bielone: 5310 10 90 0- - O szerokości powyżej 150 cm3 1,5 5402Przędza z włókna ciągłego syntetycznego (inna niż nici do szycia), nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej, łącznie z syntetycznym włóknem pojedynczym o masie liniowej nie przekraczającej 67 decyteksów: 5402 10- Przędza o dużej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów: 5402 10 10 0- - Z poliamidów aromatycznych0 - Przędza teksturowana: 5402 33 00 0- - Z poliestrów3 - Pozostała przędza, pojedyncza, nieskręcana lub o skręcie nie przekraczającym 50 obrotów na metr: 5402 42 00 0- - Z poliestrów, częściowo orientowana3 5402 49- - Pozostała: 5402 49 10 0- - - Elastomerowa0 5501Kabel z włókna syntetycznego: 5501 20 00 0- Z poliestrów0 5501 30 00 0- Akrylowy lub modakrylowy0 5503Syntetyczne włókna cięte, nie zgrzeblone, nie czesane, ani nie przerobione w inny sposób do przędzenia: 5503 90- Pozostałe: 5503 90 90 0- - Pozostałe ex 5503 90 90 0Włókna cięte z polialkoholu winylu0 5601Wata z materiałów włókienniczych i artykuły z waty; włókna tekstylne o długości nie przekraczającej 5 mm (kosmyki), proszek oraz rozdrobnione resztki włókien: 5601 30 00 0- Kosmyki włókiennicze i proszek oraz rozdrobnione resztki włókien0 5903Materiały włókiennicze płaskie impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane tworzywem sztucznym, z wyłączeniem tkanin z pozycji nr 5902: 5903 90- Pozostałe: 5903 90 10 0- - Impregnowane0 5911Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do niniejszego działu: - Materiały włókiennicze płaskie i filc, bez końca lub zaopatrzone w urządzenia spinające, stosowane w maszynach papierniczych lub podobnych (np. do pulpy lub masy azbestowo-cementowej): 5911 31- - O gramaturze poniżej 650 g/m2: - - - Z jedwabiu lub włókien chemicznych: 5911 31 11 0- - - - Tkaniny, filcowane lub nie, z włókien syntetycznych, stosowane w maszynach papierniczych ex 5911 31 11 0Sita, filce i suszniki w postaci tkanin0 0 5911 31 19 0- - - - Pozostałe ex 5911 31 19 0Filce i suszniki stosowane w maszynach papierniczych (inne niż z tkaniny filcowanej)0 0 5911 31 90 0- - - Z innych materiałów włókienniczych ex 5911 31 90 0Sita i suszniki stosowane w maszynach papierniczych0 0 5911 32- - O gramaturze 650 g/m2 lub większej: 5911 32 10 0- - - Z jedwabiu lub włókien chemicznych ex 5911 32 10 0Sita, filce i suszniki stosowane w maszynach papierniczych0 0 5911 32 90 0- - - Z innych materiałów włókienniczych ex 5911 32 90 0Filce, sita i suszniki stosowane w maszynach papierniczych0 0 6812Włókna azbestowe obrobione; mieszaniny na bazie azbestu lub azbestu i węglanu magnezowego; wyroby z takich mieszanin lub z azbestu (np. nici, tkaniny, odzież, nakrycia głowy, obuwie, uszczelki), wzmocnione lub nie, inne niż towary z pozycji nr 6811 lub 6813: 6812 40 00 0- Tkaniny lub dzianiny ex 6812 40 00 0Sita, filce i suszniki stosowane w maszynach papierniczych0 6812 90- Pozostałe: 6812 90 90 0- - Pozostałe ex 6812 90 90 0Sita, filce i suszniki stosowane w maszynach papierniczych0 7011Szklane osłony (łącznie z bańkami i rurkami), otwarte, oraz ich części szklane, bez wyposażenia, do lamp elektrycznych, lamp elektronopromieniowych i podobnych: 7011 20 00 0- Do lamp elektronopromieniowych3 7202Żelazostopy: - Żelazomangan: 7202 19 00 0- - Pozostały ex 7202 19 00 0Żelazomangan "affine"000 000 0 - Żelazochrom: 7202 49- - Pozostały: 7202 49 10 0- - - Zawierający w masie 0,05% węgla lub mniej0 00 7202 49 50 0- - - Zawierający w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,5% węgla0 00 7202 49 90 0- - - Zawierający w masie powyżej 0,5%, ale nie przekraczającej 4% węgla0 00 7202 70 00 0- Żelazomolibden0 7202 80 00 0- Żelazowolfram i żelazokrzemowolfram0 - Pozostały: 7202 92 00 0- - Żelazowanad0 7202 93 00 0- - Żelazoniob0 7204Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali: 7204 10 00 0- Odpady i złom żeliwny (ECSC)0 - Odpady i złom ze stali stopowej: 7204 21- - Ze stali nierdzewnej: 7204 21 10 0- - - Zawierającej 8% lub więcej niklu w masie (ECSC)0 7204 21 90 0- - - Pozostałe (ECSC)0 7204 29 00 0- - Pozostałe0 7204 30 00 0- Odpady i złom z ocynowanego żeliwa lub stali (ECSC)0 - Pozostałe odpady i złom: 7204 41- - Wióry z toczenia, wiórkowania, dłutowania, frezowania, piłowania, pilnikowania, okrawania i tłoczenia, w wiązkach lub nie: 7204 41 10 0- - - Wióry z toczenia, wiórkowania, dłutowania, frezowania, piłowania i pilnikowania (ECSC)0 - - - Ażury z okrawania i tłoczenia: 7204 41 91 0- - - - W wiązkach (ECSC)0 7204 41 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)0 7204 49- - Pozostałe: 7204 49 10 0- - - W kawałkach (rozdrobnione) (ECSC)0 - - - Pozostałe: 7204 49 30 0- - - - W wiązkach (ECSC)0 - - - - Pozostałe: 7204 49 91 0- - - - - Nie sortowane (ECSC)0 7204 49 99 0- - - - - Pozostałe (ECSC)0 7204 50- Wlewki do przetopienia: 7204 50 10 0- - Ze stali stopowej (ECSC)0 7204 50 90 0- - Pozostałe (ECSC)0 7217Drut ze stali niestopowej: 7217 30- Pokrywany lub powlekany innymi metalami: 7217 30 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla0000000000000 7312Skrętki, liny, kable, taśmy plecione, zawiesia itp., ze stali, nie izolowane elektrycznie: 7312 10- Skrętki, liny i kable: - - Pozostałe: - - - Pozostałe, z maksymalnym wymiarem przekroju poprzecznego: - - - - Nie przekraczającym 3 mm: 7312 10 51 0- - - - - Powlekane lub pokrywane stopami cynku z miedzią (mosiądzem) ex 7312 10 51 0Skrętki0 0 7314Tkanina (łącznie z taśmami bez końca), kraty, siatka i ogrodzenia, z drutu stalowego; siatka metalowa rozciągana ze stali: - Wyroby tkane: 7314 12 00 0- - Taśmy bez końca do urządzeń mechanicznych ze stali nierdzewnej ex 7314 12 00 0Sita stosowane w maszynach papierniczych0 0 7314 13 00 0- - Pozostałe taśmy bez końca do urządzeń mechanicznych ex 7314 13 00 0Sita stosowane w maszynach papierniczych0 0 - Inne kraty, siatki i ogrodzenia: 7314 49 00 0- - Pozostałe ex 7314 49 00 0Sita stosowane w maszynach papierniczych0 0 7403Miedź rafinowana i stopy miedzi, nie obrobione: - Miedź rafinowana: 7403 11 00 0- - Katody i części katod0 7404 00Odpady miedzi i złom: 7404 00 10 0- Miedzi rafinowanej0 - Stopów miedzi: 7404 00 91 0- - Stopów miedzi o podstawie cynkowej (mosiądz)0 7404 00 99 0- - Pozostałe0 7414Tkanina (nawet taśma bez końca), kraty i siatka z drutu miedzianego; siatka metalowa rozciągana, z miedzi: 7414 20 00 0- Tkanina ex 7414 20 00 0Sita stosowane w maszynach papierniczych0 7414 90 00 0- Pozostałe ex 7414 90 00 0Sita stosowane w maszynach papierniczych0 7502Nikiel nie obrobiony: 7502 10 00 0- Nikiel niestopowy0 7601Aluminium nie obrobione: 7601 10 00 0- Aluminium niestopowe0 7601 20- Stopy aluminium: 7601 20 10 0- - Pierwotne0 - - Wtórne: 7601 20 99 0- - - Pozostałe0 7602 00Odpady aluminium i złom: - Odpady: 7602 00 11 0- - Wióry, skrawki, ścinki, opiłki po różnych rodzajach obróbki mechanicznej, cięciu i piłowaniu; odpady blachy i folii barwionej, powlekanej lub spajanej, o grubości (bez jakiegokolwiek podłoża) nie przekraczającej 0,2 mm0 7602 00 19 0- - Pozostałe (także braki produkcyjne)0 7602 00 90 0- Złom0 7605Drut aluminiowy: - Z aluminium niestopowego: 7605 11 00 0- - O przekroju poprzecznym, którego maksymalny wymiar przekracza 7 mm8 8001Cyna nie obrobiona: 8001 10 00 0- Cyna niestopowa0 8101Wolfram i wyroby z wolframu, nawet odpady i złom: - Pozostałe: 8101 93 00 0- - Drut ex 8101 93 00 0Drut wolframowy z domieszkami K, Si i Al, półfabrykatowy, o zawartości wolframu minimum 99,9% i średnicy od 0,3 mm do 2,4 mm, przeznaczony na skrętki do żarówek0 8104Magnez i wyroby z magnezu, nawet odpady i złom: - Magnez nie obrobiony: 8104 11 00 0- - Zawierający w masie co najmniej 99,8% magnezu0 8104 19 00 0- - Pozostały0 8108Tytan i wyroby z tytanu, nawet odpady i złom: 8108 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 8108 90 90 0- - - Pozostałe:0 8111 00Mangan i wyroby z manganu, nawet odpady i złom: - Mangan nie obrobiony; odpady i złom; proszki: 8111 00 11 0- - Mangan nie obrobiony; proszki0 8111 00 90 0- Pozostałe0 8112Beryl, chrom, german, wanad, gal, hafn, ind, niob, ren i tal oraz wyroby z tych metali, nawet odpady i złom: 8112 20- Chrom: 8112 20 90 0- - Pozostałe0 8207Narzędzia wymienne do narzędzi ręcznych nawet napędzanych mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania otworów i wałków, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), nawet ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu oraz narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych: 8207 20- Ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu: 8207 20 10 0- - Z częścią roboczą z diamentu lub diamentu polikrystalicznego0 8407Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy: 8407 90- Pozostałe silniki: 8407 90 10 0- - O pojemności cylindra nie przekraczającej 250 cm3 ex 8407 90 10 0Silniki do napędu kosiarek ręcznych o objętości skokowej od 130 do 250 cm30 8421Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: - Wirówki, także suszarki wirówkowe: 8421 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8421 19 99 0- - - - Pozostałe ex 8421 19 99 0Wirówki do rozprowadzania emulsji fotograficznych na podłożach wyświetlaczy ciekłokrystalicznych2 8431Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do urządzeń z pozycji od nr 8425 do nr 8430: - Do urządzeń z pozycji nr 8428: 8431 39- - Pozostałe: 8431 39 90 0- - - Pozostałe ex 8431 39 90 0Części do maszyn z podpozycji 8428 39 93 02 8439Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania bądź obróbki wykańczającej papieru lub tektury: 8439 10 00 0- Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego0 8439 20 00 0- Urządzenia do wytwarzania papieru lub tektury0 8439 30 00 0- Urządzenia do obróbki wykańczającej papieru lub tektury0 - Części: 8439 91- - Urządzeń do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego: 8439 91 10 0- - - Z żeliwa lub stali0 8439 91 90 0- - - Pozostałe0 8439 99- - Pozostałe: 8439 99 10 0- - - Z żeliwa lub stali0 8439 99 90 0- - - Pozostałe0 8440Maszyny introligatorskie, także maszyny do zszywania książek: 8440 10- Maszyny: 8440 10 10 0- - Złamywarki0 8440 10 20 0- - Maszyny zbierające0 8440 10 30 0- - Maszyny do zszywania nićmi, drutem lub klamrami0 8440 10 40 0- - Maszyny do oprawiania książek metodą bezszwową0 8440 10 90 0- - Pozostałe0 8441Pozostałe urządzenia do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, także krajarki i krajalnice wszelkich typów: 8441 10- Krajarki: 8441 10 10 0- - Kombinowane maszyny do nawijania i cięcia wzdłużnego0 8441 10 20 0- - Pozostałe krajarki wzdłużno-poprzeczne0 8441 10 30 0- - Krajarki gilotynowe0 8441 10 40 0- - Przycinarki trójnożowe0 8441 10 80 0- - Pozostałe0 8441 20 00 0- Maszyny do produkcji worków, torebek lub kopert0 8441 30 00 0- Maszyny do produkcji pudeł, pudełek, tub, bębnów lub podobnych pojemników tekturowych, metodami innymi niż formowanie0 8441 40 00 0- Maszyny do formowania przedmiotów z masy papierniczej, papieru lub tektury0 8441 80 00 0- Pozostałe urządzenia0 8441 90- Części: 8441 90 10 0- - Krajarek0 8441 90 90 0- - Pozostałe0 8442Maszyny, urządzenia i wyposażenie (inne niż urządzenia i obrabiarki z pozycji nr 8456 do 8465) do odlewania lub składania czcionek, do przygotowywania lub wykonywania klisz, płyt, cylindrów drukowych lub innych elementów drukarskich; czcionki, klisze, płyty, cylindry drukowe i inne elementy drukarskie; klisze, płyty, cylindry i kamienie litograficzne przygotowane do celów drukarskich (np. strugane, ziarnowane lub polerowane): 8442 10 00 0- Maszyny do fotoskładu0 8442 20- Maszyny, urządzenia i wyposażenie do dokonywania składu innymi metodami, z użyciem lub bez użycia urządzeń do odlewania: 8442 20 90 0- - Pozostałe0 8442 30 00 0- Pozostałe maszyny, urządzenia i wyposażenie0 8442 40 00 0- Części do powyższych maszyn, urządzeń i wyposażenia0 8442 50- Czcionki, klisze, płyty, cylindry drukowe i inne elementy drukarskie; klisze, płyty, cylindry i kamienie litograficzne przygotowane do celów drukarskich (np. strugane, ziarnowane lub polerowane): - - Z obrazem druku (gotowe do drukowania): 8442 50 21 0- - - Do druku wypukłego0 8442 50 23 0- - - Do druku płaskiego0 8442 50 29 0- - - Pozostałe0 8443Maszyny drukarskie, włączając maszyny drukarskie atramentowe, inne niż objęte pozycją nr 8471; maszyny do prac pomocniczych przy drukowaniu: - Maszyny drukarskie offsetowe: 8443 11 00 0- - Z podawaniem papieru z roli0 8443 19- - Pozostałe: - - - Z podawaniem papieru w arkuszach: 8443 19 10 0- - - - Używane0 - - - - Nowe, do arkuszy o formacie: 8443 19 31 0- - - - - Nie przekraczającym 52 × 74 cm0 8443 19 35 0- - - - - Powyżej 52 × 74 cm lecz nie przekraczającym 74 × 107 cm0 8443 19 39 0- - - - - Powyżej 74 × 107 cm0 8443 19 90 0- - - Pozostałe0 8443 30 00 0- Maszyny do druku fleksograficznego0 8443 40 00 0- Maszyny do druku wklęsłego0 8443 60 00 0- Maszyny do prac pomocniczych przy drukowaniu0 8471Maszyny do automatycznego przetwarzania danych (komputery) i urządzenia do tych maszyn (komputery); czytniki magnetyczne lub optyczne, maszyny do zapisywania zakodowanych danych na nośnikach danych oraz maszyny do przetwarzania takich danych, nie ujęte gdzie indziej: 8471 10- Maszyny analogowe lub hybrydowe do automatycznego przetwarzania danych: 8471 10 90 0- - Pozostałe5 - Pozostałe cyfrowe maszyny do automatycznego przetwarzania danych: 8471 49- - Pozostałe, przedstawione w formie systemów: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 8471 49 99 0- - - - - Pozostałe5 8471 50- Procesory cyfrowe inne niż objęte pozycjami 8471 41 i 8471 49 zawierające lub nie, w tej samej obudowie jedno lub dwa urządzenia następującego typu: urządzenia pamięci, urządzenia wejściowe, urządzenia wyjściowe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8471 50 99 0- - - - Pozostałe0 8471 60- Urządzenia wejściowe lub wyjściowe, nawet zawierające w tej samej obudowie urządzenia pamięci: - - Pozostałe: 8471 60 40 0- - - Drukarki0 8471 60 50 0- - - Klawiatury0 8471 60 90 0- - - Pozostałe0 8471 70- Urządzenia pamięci: - - Pozostałe: 8471 70 40 0- - - Urządzenia pamięci centralnej0 - - - Pozostałe: - - - - Urządzenia pamięci dyskowej: 8471 70 51 0- - - - - Optyczne, także magnetooptyczne0 - - - - - Pozostałe: 8471 70 53 0- - - - - - Napędy dysków twardych0 8471 70 59 0- - - - - - Pozostałe0 8471 70 60 0- - - - Urządzenia pamięci magnetycznej taśmowej0 8471 70 90 0- - - - Pozostałe0 8471 90 00 0- Pozostałe ex 8471 90 00 0Skanery do kodów kreskowych0 8472Pozostałe maszyny biurowe (np. hektografy lub powielacze białkowe, maszyny adresujące, automaty wydające banknoty, maszyny do sortowania, liczenia lub pakowania monet, urządzenia do temperowania ołówków, dziurkacze lub zszywacze): 8472 90- Pozostałe: 8472 90 80 0- - Pozostałe ex 8472 90 80 0Automatyczne maszyny do liczenia banknotów3 8473Części i akcesoria (z wyłączeniem pokrowców, futerałów itp.) nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do maszyn z pozycji nr 8469 do 8472: 8473 30- Części i akcesoria do maszyn z pozycji nr 8471: 8473 30 10 0- - Zespoły elektroniczne0 8473 30 90 0- - Pozostałe0 8481Krany, kurki, zawory i podobna armatura do rur, płaszczy kotłów, zbiorników, kadzi itp., także zawory redukcyjne i zawory sterowane termostatycznie: 8481 30- Zawory zwrotne: 8481 30 10 0- - Do opon i dętek0 8504Transformatory elektryczne, przekształtniki (np. prostowniki) oraz wzbudniki: 8504 10- Stateczniki lamp wyładowczych w tym lamp wyładowczych rurowych: - - Pozostałe: 8504 10 91 0- - Cewki indukcyjne oraz dławiki (tłumiki), połączone z kondensatorem lub nie5 - Pozostałe transformatory: 8504 31- - O mocy wyjściowej nie przekraczającej 1 kVA: - - - Pozostałe: - - - - Transformatory pomiarowe: 8504 31 31 0- - - - - Do pomiaru napięcia5 8504 31 39 0- - - - - Pozostałe5 8504 31 90 0- - - - Pozostałe5 8504 90- Części: - - Transformatorów i wzbudników: - - - Pozostałe: 8504 90 18 0- - - - Pozostałe0 - - Przekształtników: 8504 90 99 0- - - Pozostałe0 8517Elektryczny sprzęt do telefonii i telegrafii przewodowej, włączając przewodowe aparaty telefoniczne ze słuchawką bezprzewodową oraz sprzęt telekomunikacyjny dla systemów przewodowych na prąd nośny lub dla systemów przewodowych cyfrowych; videofony: 8517 50- Inna aparatura dla systemów przewodowych na prąd nośny lub dla systemów przewodowych cyfrowych: 8517 50 10 0- - Dla systemów przewodowych na prąd nośny0 8517 50 90 0- - Pozostała ex 8517 50 90 0Karty sieciowe (cyfrowe) do transmisji komputerowych0 8522Części i akcesoria odpowiednie do użycia wyłącznie lub głównie w urządzeniach objętych pozycjami nr 8519 do 8521: 8522 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Podzespoły elektroniczne: 8522 90 59- - - - - Pozostałe: 8522 90 59 1- - - - - - Zespoły do montażu takie, jak mechanizmy kompletne magnetowidów, odtwarzaczy wideo, magnetofonów, odtwarzaczy CD, gramofonów nawet montowane w korpusie wyrobu obwody drukowane (płytki) kompletne wraz z zamontowanymi elementami i podzespołami mechanicznymi i elektronicznymi, pod warunkiem, że nie są połączone między sobą i pakowane są oddzielnie (SKD) ex 8522 90 59 1Mechanizmy kompletne do gramofonów, magnetofonów, magnetowidów, odtwarzaczy wideo, odtwarzaczy CD i CDI - bez zamontowanych układów elektronicznych0 8522 90 93 0- - - - Zespoły pojedynczych kieszeni magnetofonowych o całkowitej grubości nie przekraczającej 53 mm, w rodzaju używanych w produkcji urządzeń do zapisu i odtwarzania dźwięku0 8524Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów z działu 37: - Dyski do systemów odczytu laserowego: 8524 31 00 0- - Do odtwarzania zjawisk fizycznych innych, niż dźwięk lub obraz0 8524 40- Taśmy magnetyczne do odtwarzania zjawisk fizycznych innych, niż dźwięk lub obraz: 8524 40 10 0- - Z zapisem danych lub instrukcji, z rodzaju takich, jakie stosuje się w maszynach do automatycznego przetwarzania danych0 8524 91- - Do odtwarzania zjawisk fizycznych innych, niż dźwięk i obraz: 8524 91 10 0- - - Z zapisem danych lub instrukcji, z rodzaju takich, jakie stosuje się w maszynach do automatycznego przetwarzania danych0 8528Urządzenia odbiorcze dla telewizji, nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu; monitory i projektory wideo: - Urządzenia odbiorcze dla telewizji, nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku i obrazu: 8528 12- - Kolorowe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Bez ekranu: - - - - - - Tunery wideo: 8528 12 90 0- - - - - - - Podzespoły elektroniczne do wbudowania w maszynach do automatycznego przetwarzania danych5 2,5 8528 30- Projektory wideo: 8528 30 05 0- - Działające za pomocą płaskich wyświetlaczy (np. urządzenia ciekłokrystaliczne), umożliwiające wyświetlanie informacji cyfrowych wygenerowanych przez maszyny do automatycznego przetwarzania danych5 2,5 - - Pozostałe: 8528 30 20 0- - - Kolorowe5 2,5 8528 30 90 0- - - Czarno-białe lub inne monochromatyczne5 2,5 8529Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury z pozycji nr 8525 do 8528: 8529 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Obudowy: 8529 90 59 0- - - - - Z innych materiałów ex 8529 90 59 0Obudowy do aparatury nadawczej innej niż radiowa i telewizyjna, zawierające aparaturę odbiorczą, cyfrowych kamer wideo ze stop klatką i odbiorników przenośnych dla systemów przywoławczych3 - - - - Pozostałe: 8529 90 88- - - - - Pozostałe: 8529 90 88 9- - - - - - Pozostałe ex 8529 90 88 9Mechanizmy kompletne do radiomagnetofonów, odtwarzaczy kasetowych, radioodtwarzaczy, radioodtwarzaczy z CD bez zamontowanych układów elektronicznych0 8532Kondensatory elektryczne, stałe, nastawne lub strojeniowe: 8532 10 00 0- Kondensatory stałe przeznaczone do zastosowań w obwodach prądu 50/60 Hz dla mocy biernej nie mniejszej niż 0,5 kvar (kondensatory mocy)5 - Pozostałe kondensatory stałe: 8532 21 00 0- - Tantalowe5 ex 8532 21 00 0Kondensatory stałe tantalowe do montażu powierzchniowego0 8532 22 00 0- - Elektrolityczne aluminiowe5 ex 8532 22 00 0Kondensatory elektrolityczne aluminiowe do montażu powierzchniowego0 8532 23 00 0- - Ceramiczne, jednowarstwowe5 ex 8532 23 00 0Kondensatory ceramiczne, jednowarstwowe do montażu powierzchniowego0 8532 24 00 0- - Ceramiczne, wielowarstwowe (monolityczne):5 ex 8532 24 00 0Kondensatory ceramiczne, wielowarstwowe do montażu powierzchniowego0 8532 29 00 0- - Pozostałe5 8532 30 00 0- Kondensatory nastawne lub strojeniowe5 ex 8532 30 00 0Kondensatory nastawne - trymery do montażu powierzchniowego0 8532 90 00 0- Części0 8533Rezystory (w tym reostaty i potencjometry), nie będące rezystorami grzejnymi: 8533 10 00 0- Rezystory stałe węglowe, masowe lub warstwowe5 ex 8533 10 00 0Rezystory stałe węglowe, masowe lub warstwowe do montażu powierzchniowego0 - Pozostałe rezystory stałe: 8533 21 00 0- - Dla mocy nie przekraczającej 20 W5 8533 29 00 0- - Pozostałe5 ex 8533 29 00 0Rezystory do montażu powierzchniowego0 - Rezystory drutowe zmienne, w tym reostaty i potencjometry: 8533 31 00 0- - Dla mocy nie przekraczającej 20 W5 ex 8533 31 00 0Potencjometry do montażu powierzchniowego0 8533 39 00 0- - Pozostałe5 8533 40- Pozostałe rezystory nastawne, w tym rezystory regulowane (reostaty i potencjometry): 8533 40 10 0- - Dla mocy nie przekraczającej 20 W5 8533 40 90 0- - Pozostałe5 8533 90 00 0- Części0 8535Urządzenia elektryczne dla przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów (np. wyłączniki, przełączniki, bezpieczniki, odgromniki, ograniczniki napięcia, ochronniki przepięciowe, wtyki, skrzynki przyłączowe) do napięć powyżej 1000 V: 8535 10 00 0- Bezpieczniki5 - Wyłączniki automatyczne: 8535 21 00 0- - Do napięć poniżej 72,5 kV5 8535 29 00 0- - Pozostałe5 8535 30- Odłączniki i przełączniki: 8535 30 10 0- - Do napięć poniżej 72,5 kV5 8535 30 90 0- - Pozostałe5 8535 40 00 0- Odgromniki, ograniczniki napięcia, ochronniki przepięciowe5 8535 90 00 0- Pozostałe5 8536Urządzenia elektryczne dla przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych, lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów (np. wyłączniki, przełączniki, bezpieczniki, odgromniki, ograniczniki napięcia, ochronniki przepięciowe, wtyki, gniazda wtykowe, oprawki lampowe, skrzynki przyłączowe) do napięć nie przekraczających 1000 V: 8536 10- Bezpieczniki: 8536 10 10 0- - Dla prądów nie większych niż 10 A5 8536 10 50 0- - Dla prądów większych niż 10 A, ale nie większych niż 63 A5 8536 10 90 0- - Dla prądów powyżej 63 A5 8536 20- Wyłączniki automatyczne: 8536 20 10 0- - Dla prądów nie większych niż 63 A5 8536 20 90 0- - Dla prądów powyżej 63 A5 8536 30- Inne urządzenia zabezpieczające obwody elektryczne: 8536 30 10 0- - Dla prądów nie większych niż 16 A5 8536 30 30 0- - Dla prądów powyżej 16 A, ale nie większych niż 125 A5 8536 30 90 0- - Dla prądów powyżej 125 A5 - Przekaźniki: 8536 41- - Do napięć nie przekraczających 60 V: 8536 41 10 0- - - Dla prądów nie przekraczających 2 A5 8536 41 90 0- - - Dla prądów powyżej 2 A5 8536 49 00 0- - Pozostałe5 8536 50- Pozostałe przełączniki: 8536 50 03 0- - Elektroniczne przełączniki AC składające się z optycznie sprzężonych obwodów wejścia-wyjścia (izolowane przełączniki tyrystorowe AC)0 8536 50 05 0- - Przełączniki elektroniczne, włączając zabezpieczone temperaturowo przełączniki elektroniczne, składające się z tranzystora i logicznej płytki półprzewodnikowej (technologia chip-on-chip)0 8536 50 07 0- - Elektromechaniczne łączniki migowe do prądu nie przekraczającego 11 A5 - - Pozostałe: - - - Do napięć nie przekraczających 60 V: 8536 50 11 0- - - - Przyciskowe5 8536 50 15 0- - - - Z pokrętłem5 8536 50 19 0- - - - Pozostałe5 8536 50 80 0- - - Pozostałe5 - Oprawy lamp, wtyki i gniazda wtykowe: 8536 61- - Oprawy lamp: 8536 61 10 0- - - Oprawy lamp z gwintem Edisona5 8536 61 90 0- - - Pozostałe5 8536 90- Pozostałe urządzenia: 8536 90 20 0- - Wafer probery0 8537Tablice, panele, konsole, pulpity, szafy i inne układy wspornikowe, wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami nr 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienione w Dziale 90, oraz aparatura sterowana numerycznie, inna niż aparatura połączeniowa objęta pozycją nr 8517: 8537 10- Do napięć nie większych niż 1000 V: - - Pozostałe: 8537 10 91 0- - - Urządzenia sterujące z programowalną pamięcią ex 8537 10 91 0Moduły regulatora - wzmacniacza sygnału skanerów do dozoru płomienia zapewniające wyróżnienie płomienia, z wyjściami dwustanu i analogowym0 8537 20- Na napięcia przekraczające 1000 V: 8537 20 91 0- - Na napięcie powyżej 1000 V, ale nie przekraczające 72,5 kV ex 8537 20 91 0Skrzynka sterownicza zapalarki wysokoenergetycznej0 8540Lampy elektronowe z gorącą katodą (termokatodą), z katodą zimną lub fotokatodą (np. lampy próżniowe, gazowane czyli wypełnione parami lub gazem, lampy prostownicze z parami rtęci, lampy oscyloskopowe, kineskopy, lampy analizujące do kamer telewizyjnych): - Kineskopy do odbiorników telewizyjnych, łącznie z kineskopami do monitorów: 8540 11- - Barwne: - - - O stosunku szerokości do wysokości ekranu mniejszym niż 1,5, o przekątnej ekranu: 8540 11 19 0- - - - Większej niż 72 cm0 8540 11 70 0- - - Pozostałe0 - Części: 8540 91 00 0- - Lamp elektronopromieniowych0 8541Diody, tranzystory i inne podobne urządzenia półprzewodnikowe; światłoczułe urządzenia półprzewodnikowe, w tym fotoogniwa, także zmontowane w moduły lub tworzące panele; diody świecące (elektroluminescencyjne); kryształy piezoelektryczne w oprawkach: 8541 10 00 0- Diody, oprócz fotodiod i diod elektroluminescencyjnych ex 8541 10 00 0Płytki materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pocięte na chipy0 ex 8541 10 00 0Diody, oprócz fotodiod i diod elektroluminescencyjnych do montażu powierzchniowego0 - Tranzystory, z wyjątkiem fototranzystorów: 8541 21 00 0- - O mocy dopuszczalnej poniżej 1 W ex 8541 21 00 0Płytki materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pocięte na chipy0 ex 8541 21 00 0Tranzystory, z wyjątkiem fototranzystorów, do montażu powierzchniowego0 8541 29 00 0- - Pozostałe:0 8541 30 00 0- Tyrystory, diaki i triaki, oprócz światłoczułych ex 8541 30 00 0Płytki materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pocięte na chipy0 8541 40- Światłoczułe elementy półprzewodnikowe, w tym fotoogniwa, także zmontowane w moduły lub tworzące panele; diody świecące (elektroluminescencyjne): 8541 40 10 0- - Diody świecące, łącznie z diodami laserowymi0 8541 40 90 0- - Pozostałe0 8541 50 00 0- Pozostałe elementy półprzewodnikowe:0 8541 60 00 0- Oprawione kryształy piezoelektryczne ex 8541 60 00 0Oprawione kryształy piezoelektryczne do montażu powierzchniowego0 8542Elektroniczne układy scalone i mikromoduły: - Układy scalone cyfrowe monolityczne: 8542 12 00 0- - Karty zawierające elektroniczne układy scalone (karty "inteligentne")0 8542 30- Pozostałe układy scalone monolityczne: - - Pozostałe: 8542 30 30 0- - - Wzmacniacze0 8542 30 50 0- - - Stabilizatory napięcia i prądu0 8542 30 60 0- - - Układy sterujące0 8701Ciągniki (inne niż z pozycji nr 8709): 8701 10- Ciągniki jednoosiowe kierowane przez pieszego: 8701 10 10 0- - O mocy nie większej niż 4 kW5 8701 10 90 0- - O mocy powyżej 4 kW5 8701 30- Ciągniki gąsienicowe: 8701 30 90 0- - Pozostałe ex 8701 30 90 0Gąsienicowe ciągniki rolnicze0 8701 90- Pozostałe: - - Ciągniki rolnicze (oprócz ciągników kierowanych przez pieszego) i używane w leśnictwie, kołowe: - - - Nowe, o mocy silnika: 8701 90 11 0- - - - Nie przekraczającej 18 kW0 0 8701 90 20 0- - - - Powyżej 18 kW, ale nie większej niż 37 kW0 0 8701 90 31 0- - - - Powyżej 59 kW, ale nie większej niż 75 kW ex 8701 90 31 0Ciągniki skider o mocy 60-75 kW używane w leśnictwie (ciągniki leśne, przegubowe, kołowe)3 1,4 ex 8701 90 31 0Ciągniki przystosowane do zamontowania i współpracy ze specjalistycznymi kolejkami linowymi służącymi do transportu drewna3 1,4 8701 90 35 0- - - - Powyżej 75 kW, ale nie większej niż 90 kW ex 8701 90 35 0Ciągniki przystosowane do zamontowania i współpracy ze specjalistycznymi kolejkami linowymi służącymi do transportu drewna3 1,4 ex 8701 90 35 0Ciągniki skider o mocy 76-90 kW używane w leśnictwie (ciągniki leśne, przegubowe, kołowe)3 1,4 ex 8701 90 35 0Ciągniki forwarder o mocy 76-90 kW używane w leśnictwie (ciągniki leśne, kołowe, przegubowe z żurawiem hydraulicznym)3 1,4 8701 90 39- - - - Powyżej 90 kW: 8701 90 39 9- - - - - Powyżej 120 kW3 1,4 9002Soczewki, pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne, z dowolnego materiału, oprawione, stanowiące część lub wyposażenie przyrządów lub aparatury, ale inne od elementów tego rodzaju ze szkła nie obrobionego optycznie: 9002 20 00 0- Filtry ex 9002 20 00 0Ekrany monitorowe szklane lub z tworzywa sztucznego pokryte warstwą polaryzacyjną0 9006Aparaty fotograficzne (oprócz filmowych); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp wyładowczych według pozycji nr 8539: 9006 10- Aparaty fotograficzne stosowane do sporządzania klisz lub cylindrów drukarskich: 9006 10 10 0- - Aparaty wytwarzające wzór, w rodzaju używanych do wyrobu masek lub siatek z podłoży pokrytych substancją fotolitograficzną0 9009Fotokopiarki optyczne, kopiarki stykowe lub termokopiarki: - Pozostałe fotokopiarki: 9009 21 00 0- - Z układem optycznym ex 9009 21 00 0Fotokopiarki kolorowe z cyfrową obróbką obrazu działające w oparciu o laser0 9009 22- - Stykowe: 9009 22 90 0- - - Pozostałe ex 9009 22 90 0Kopioramy do celów drukarskich - urządzenia do kopiowania stykowego filmów i płyt offsetowych0 9013Wyroby ciekłokrystaliczne nie uwzględnione w innych pozycjach; lasery, oprócz diod laserowych; inne przyrządy i urządzenia optyczne nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu: 9013 80- Pozostałe przyrządy, urządzenia i aparaty: - - Urządzenia na ciekłych kryształach: 9013 80 20 0- - - Urządzenia ciekłokrystaliczne do wyświetlania na zasadzie macierzy aktywnych ex 9013 80 20 0Wyświetlacze ciekłokrystaliczne kolorowe i monochromatyczne przeznaczone do komputerów osobistych0 9013 80 30 0- - - Pozostałe ex 9013 80 30 0Wyświetlacze ciekłokrystaliczne kolorowe i monochromatyczne przeznaczone do komputerów osobistych0 ex 9013 80 30 0Panele projekcyjne ciekłokrystaliczne nakładane na rzutniki pisma sterowane za pomocą maszyn cyfrowych0 9017Przyrządy kreślarskie lub obliczeniowe (np. urządzenia kreślące, pantografy, kątomierze, zestawy kreślarskie, suwaki logarytmiczne, tarcze rachunkowe); ręczne przyrządy do pomiaru długości (np. pręty i taśmy miernicze, mikrometry, suwaki) nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu: 9017 10- Stoły i przyrządy kreślarskie, automatyczne lub nie: 9017 10 10 0- - Plotery0 9017 20- Pozostałe przyrządy kreślarskie, traserskie lub do obliczeń rachunkowych: 9017 20 05 0- - Plotery0 9026Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami nr 9014, 9015, 9028 lub 9032: 9026 10- Do pomiaru lub kontroli przepływu lub poziomu cieczy: - - Pozostałe: - - - Elektroniczne: 9026 10 51 0- - - - Przepływomierze ex 9026 10 51 0Przepływomierze elektroniczne do pomiaru lub kontroli przepływu cieczy dla maszyn i aparatów do produkcji półprzewodników3 9026 10 59 0- - - - Pozostałe ex 9026 10 59 0Przepływomierze elektroniczne do pomiaru lub kontroli przepływu cieczy dla maszyn i aparatów do produkcji półprzewodników3 9026 20- Do pomiaru lub kontroli ciśnienia: - - Pozostałe: 9026 20 30 0- - - Elektroniczne ex 9026 20 30 0Elektroniczne instrumenty i aparaty do pomiaru i kontroli ciśnienia dla maszyn i aparatów do produkcji półprzewodników3 9026 80- Pozostałe przyrządy lub aparaty: - - Pozostałe: 9026 80 91 0- - - Elektroniczne ex 9026 80 91 0Pozostałe instrumenty i aparaty elektroniczne do pomiaru i kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych zmiennych dla maszyn i aparatów do produkcji półprzewodników3 9030Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją nr 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących: 9030 90- Części i akcesoria: - - Pozostałe: 9030 90 20 0- - - Urządzeń z podpozycji 9030 82 000 9030 90 80 0- - - Pozostałe ex 9030 90 80 0Części i akcesoria do pozostałych przyrządów i aparatów przeznaczonych specjalnie dla telekomunikacji (np. mierników przesłuchu, mierników wzmocnienia, mierników współczynnika zniekształceń, mierników poziomu szumów)0 9032Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli: - Pozostałe przyrządy i aparaty: 9032 89- - Pozostałe: 9032 89 90 0- - - Pozostałe ex 9032 89 90 0Skanery do nadzoru płomienia gazowego, olejowego, węglowego i innych działających w zakresie nadfioletu i podczerwieni, zdolne do wyróżnienia płomienia0 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 165, poz. 1201) Na podstawie art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 157, poz. 793 i z 1997 r. Nr 130, poz. 853) w § 1 liczbę "1,66" zastępuje się liczbą "1,69". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zniesienia urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa. (Dz. U. Nr 165, poz. 1202) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Znosi się, z dniem 31 grudnia 1998 r., urząd Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa (Dz. U. Nr 146, poz. 985). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 165, poz. 1203) Na podstawie art. 147 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 147, poz. 965) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 2) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1203) Załącznik nr 1 WYKAZ INSTYTUCJI I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB PODPORZĄDKOWANYCH ALBO NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRÓW I CENTRALNE ORGANY ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ, PRZEKAZYWANYCH OKREŚLONYM JEDNOSTKOM SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Odra-Film" Wrocław, ul. Bogusławskiego 14 2. Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju 3. Zarząd Drogowy we Wrocławiu II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Bolesławcu powiat bolesławiecki 2. Zarząd drogowy w Dzierżoniowie powiat dzierżoniowski 3. Zarząd drogowy w Górze powiat górowski 4. Zarząd drogowy w Głogowie powiat głogowski 5. Zarząd drogowy w Jaworze powiat jaworski 6. Zarząd drogowy w Kamiennej Górze powiat kamiennogórski 7. Zarząd drogowy w Kłodzku powiat kłodzki 8. Zarząd drogowy w Legnicy powiat legnicki 9. Zarząd drogowy w Lubaniu powiat lubański 10. Zarząd drogowy w Lubinie powiat lubiński 11. Zarząd drogowy w Lwówku Śląskim powiat lwówecki 12. Zarząd drogowy w Miliczu powiat milicki 13. Zarząd drogowy w Oleśnicy powiat oleśnicki 14. Zarząd drogowy w Oławie powiat oławski 15. Zarząd drogowy w Polkowicach powiat polkowicki 16. Zarząd drogowy w Strzelinie powiat strzeliński 17. Zarząd drogowy w Środzie Śląskiej powiat średzki 18. Zarząd drogowy w Świdnicy powiat świdnicki 19. Zarząd drogowy w Trzebnicy powiat trzebnicki 20. Zarząd drogowy w Wałbrzychu powiat wałbrzyski 21. Zarząd drogowy w Wołowie powiat wołowski 22. Zarząd drogowy we Wrocławiu powiat wrocławski 23. Zarząd drogowy w Ząbkowicach Śląskich powiat ząbkowicki 24. Zarząd drogowy w Złotoryi powiat złotoryjski WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Bydgoszczy II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Aleksandrowie Kujawskim powiat aleksandrowski 2. Zarząd drogowy w Bydgoszczy powiat bydgoski 3. Zarząd drogowy w Brodnicy powiat brodnicki 4. Zarząd drogowy w Chełmnie powiat chełmiński 5. Zarząd drogowy w Golubiu Dobrzyniu powiat golubsko-dobrzyński 6. Zarząd drogowy w Grudziądzu powiat grudziądzki 7. Zarząd drogowy w Inowrocławiu powiat inowrocławski 8. Zarząd drogowy w Lipnie powiat lipnowski 9. Zarząd drogowy w Mogilnie powiat mogileński 10. Zarząd drogowy w Nakle n. Notecią powiat nakielski 11. Zarząd drogowy w Radziejowie powiat radziejowski 12. Zarząd drogowy w Rypinie powiat rypiński 13. Zarząd drogowy w Sępólnie Krajeńskim powiat sępoleński 14. Zarząd drogowy w Świeciu powiat świecki 15. Zarząd drogowy w Toruniu powiat toruński 16. Zarząd drogowy w Tucholi powiat tucholski 17. Zarząd drogowy w Wąbrzeźnie powiat wąbrzeski 18. Zarząd drogowy we Włocławku powiat włocławski 19. Zarząd drogowy w Żninie powiat żniński WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Lublinie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Białej Podlaskiej powiat bialski 2. Zarząd drogowy w Biłgoraju powiat biłgorajski 3. Zarząd drogowy w Chełmie powiat chełmski 4. Zarząd drogowy w Hrubieszowie powiat hrubieszowski 5. Zarząd drogowy w Janowie Lubelskim powiat janowski 6. Zarząd drogowy w Kraśniku powiat kraśnicki 7. Zarząd drogowy w Lubartowie powiat lubartowski 8. Zarząd drogowy w Lublinie powiat lubelski 9. Zarząd drogowy w Łęcznej powiat łęczyński 10. Zarząd drogowy w Łukowie powiat łukowski 11. Zarząd drogowy w Opolu Lubelskim powiat opolski 12. Zarząd drogowy w Parczewie powiat parczewski 13. Zarząd drogowy w Puławach powiat puławski 14. Zarząd drogowy w Radzyniu Podlaskim powiat radzyński 15. Zarząd drogowy w Rykach powiat rycki 16. Zarząd drogowy w Świdniku powiat świdnicki 17. Zarząd drogowy w Tomaszowie Lubelskim powiat tomaszowski 18. Zarząd drogowy we Włodawie powiat włodawski 19. Zarząd drogowy w Zamościu powiat zamojski WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Zielonej Górze II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Gorzowie Wielkopolskim powiat gorzowski 2. Zarząd drogowy w Krośnie Odrzańskim powiat krośnieński 3. Zarząd drogowy w Międzyrzeczu powiat międzyrzecki 4. Zarząd drogowy w Nowej Soli powiat nowosolski 5. Zarząd drogowy w Słubicach powiat słubicki 6. Zarząd drogowy w Strzelcach Krajeńskich powiat strzelecko-drezdencki 7. Zarząd drogowy w Sulęcinie powiat sulęciński 8. Zarząd drogowy w Świebodzinie powiat świebodziński 9. Zarząd drogowy w Zielonej Górze powiat zielonogórski 10. Zarząd drogowy w Żaganiu powiat żagański 11. Zarząd drogowy w Żarach powiat żarski WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Helios-Film" Łódź, ul. Żeromskiego 74/76 2. Zarząd drogowy w Łodzi II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Bełchatowie powiat bełchatowski 2. Zarząd drogowy w Kutnie powiat kutnowski 3. Zarząd drogowy w Łasku powiat łaski 4. Zarząd drogowy w Łęczycy powiat łęczycki 5. Zarząd drogowy w Łowiczu powiat łowicki 6. Zarząd drogowy w Łodzi Wschód powiat łódzki wschodni 7. Zarząd drogowy w Opocznie powiat opoczyński 8. Zarząd drogowy w Pabianicach powiat pabianicki 9. Zarząd drogowy w Pajęcznie powiat pajęczański 10. Zarząd drogowy w Piotrkowie Trybunalskim powiat piotrkowski 11. Zarząd drogowy w Poddębicach powiat poddębicki 12. Zarząd drogowy w Rawie Mazowieckiej powiat rawski 13. Zarząd drogowy w Sieradzu powiat sieradzki 14. Zarząd drogowy w Skierniewicach powiat skierniewicki 15. Zarząd drogowy w Tomaszowie Mazowieckim powiat tomaszowski 16. Zarząd drogowy w Wieluniu powiat wieluński 17. Zarząd drogowy w Wieruszowie powiat wieruszowski 18. Zarząd drogowy w Zgierzu powiat zgierski WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Apollo-Film" Kraków, ul. Pychowicka 7 2. Zarząd drogowy w Krakowie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Bochni powiat bocheński 2. Zarząd drogowy w Brzesku powiat brzeski 3. Zarząd drogowy w Dąbrowie Tarnowskiej powiat dąbrowski 4. Zarząd drogowy w Gorlicach powiat gorlicki 5. Zarząd drogowy w Krakowie powiat krakowski 6. Zarząd drogowy w Limanowej powiat limanowski 7. Zarząd drogowy w Miechowie powiat miechowski 8. Zarząd drogowy w Nowym Sączu powiat nowosądecki 9. Zarząd drogowy w Nowym Targu powiat nowotarski 10. Zarząd drogowy w Olkuszu powiat olkuski 11. Zarząd drogowy w Oświęcimiu powiat oświęcimski 12. Zarząd drogowy w Suchej Beskidzkiej powiat suski 13. Zarząd drogowy w Tarnowie powiat tarnowski 14. Zarząd drogowy w Wadowicach powiat wadowicki 15. Zarząd drogowy w Zakopanem powiat tatrzański WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Max-Film" Warszawa, ul. Jagiellońska 26 2. Zarząd drogowy w Warszawie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Białobrzegach powiat białobrzeski 2. Zarząd drogowy w Ciechanowie powiat ciechanowski 3. Zarząd drogowy w Garwolinie powiat garwoliński 4. Zarząd drogowy w Gostyninie powiat gostyniński 5. Zarząd drogowy w Grójcu powiat grójecki 6. Zarząd drogowy w Kozienicach powiat kozienicki 7. Zarząd drogowy w Lipsku powiat lipski 8. Zarząd drogowy w Łosicach powiat łosicki 9. Zarząd drogowy w Makowie Mazowieckim powiat makowski 10. Zarząd drogowy w Mińsku Mazowieckim powiat miński 11. Zarząd drogowy w Mławie powiat mławski 12. Zarząd drogowy w Ostrołęce powiat ostrołęcki 13. Zarząd drogowy w Ostrowi Mazowieckiej powiat ostrowski 14. Zarząd drogowy w Przysusze powiat przysuski 15. Zarząd drogowy w Piasecznie powiat piaseczyński 16. Zarząd drogowy w Płocku powiat płocki 17. Zarząd drogowy w Płońsku powiat płoński 18. Zarząd drogowy w Przasnyszu powiat przasnyski 19. Zarząd drogowy w Pułtusku powiat pułtuski 20. Zarząd drogowy w Radomiu powiat radomski 21. Zarząd drogowy w Siedlcach powiat siedlecki 22. Zarząd drogowy w Sierpcu powiat sierpecki 23. Zarząd drogowy w Sochaczewie powiat sochaczewski 24. Zarząd drogowy w Sokołowie Podlaskim powiat sokołowski 25. Zarząd drogowy w Warszawie Zachód powiat warszawski zachodni 26. Zarząd drogowy w Węgrowie powiat węgrowski 27. Zarząd drogowy w Wołominie powiat wołomiński 28. Zarząd drogowy w Wyszkowie powiat wyszkowski 29. Zarząd drogowy w Zwoleniu powiat zwoleński 30. Zarząd drogowy w Żurominie powiat żuromiński 31. Zarząd drogowy w Żyrardowie powiat żyrardowski WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Opolu II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Brzegu powiat brzeski 2. Zarząd drogowy w Oleśnie powiat oleski 3. Zarząd drogowy w Głubczycach powiat głubczycki 4. Zarząd drogowy w Kędzierzynie-Koźlu powiat kędzierzyńsko-kozielski 5. Zarząd drogowy w Kluczborku powiat kluczborski 6. Zarząd drogowy w Krapkowicach powiat krapkowicki 7. Zarząd drogowy w Namysłowie powiat namysłowski 8. Zarząd drogowy w Nysie powiat nyski 9. Zarząd drogowy w Opolu powiat opolski 10. Zarząd drogowy w Prudniku powiat prudnicki 11. Zarząd drogowy w Strzelcach Opolskich powiat strzelecki WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Rzeszowie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Brzozowie powiat brzozowski 2. Zarząd drogowy w Dębicy powiat dębicki 3. Zarząd drogowy w Jarosławiu powiat jarosławski 4. Zarząd drogowy w Jaśle powiat jasielski 5. Zarząd drogowy w Kolbuszowej powiat kolbuszowski 6. Zarząd drogowy w Krośnie powiat krośnieński 7. Zarząd drogowy w Leżajsku powiat leżajski 8. Zarząd drogowy w Lubaczowie powiat lubaczowski 9. Zarząd drogowy w Łańcucie powiat łańcucki 10. Zarząd drogowy w Mielcu powiat mielecki 11. Zarząd drogowy w Nisku powiat niżański 12. Zarząd drogowy w Przemyślu powiat przemyski 13. Zarząd drogowy w Przeworsku powiat przeworski 14. Zarząd drogowy w Ropczycach powiat ropczycko-sędziszowski 15. Zarząd drogowy w Rzeszowie powiat rzeszowski 16. Zarząd drogowy w Sanoku powiat sanocki 17. Zarząd drogowy w Stalowej Woli powiat stalowowolski 18. Zarząd drogowy w Strzyżowie powiat strzyżowski 19. Zarząd drogowy w Tarnobrzegu powiat tarnobrzeski 20. Zarząd drogowy w Ustrzykach Dolnych powiat bieszczadzki WOJEWÓDZTWO PODLASKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Białymstoku II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Augustowie powiat augustowski 2. Zarząd drogowy w Białymstoku powiat białostocki 3. Zarząd drogowy w Bielsku Podlaskim powiat podlaski 4. Zarząd drogowy w Grajewie powiat grajewski 5. Zarząd drogowy w Hajnówce powiat hajnowski 6. Zarząd drogowy w Kolnie powiat kolneński 7. Zarząd drogowy w Łomży powiat łomżyński 8. Zarząd drogowy w Mońkach powiat moniecki 9. Zarząd drogowy w Sejnach powiat sejneński 10. Zarząd drogowy w Siemiatyczach powiat siemiatycki 11. Zarząd drogowy w Sokółce powiat sokólski 12. Zarząd drogowy w Suwałkach powiat suwalski 13. Zarząd drogowy w Wysokiem Mazowieckiem powiat wysokomazowiecki 14. Zarząd drogowy w Zambrowie powiat zambrowski WOJEWÓDZTWO POMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Neptun-Film" Gdańsk, ul. Piwna 22 2. Zarząd drogowy w Gdańsku II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Bytowie powiat bytowski 2. Zarząd drogowy w Człuchowie powiat człuchowski 3. Zarząd drogowy w Chojnicach powiat chojnicki 4. Zarząd drogowy w Kartuzach powiat kartuski 5. Zarząd drogowy w Kościerzynie powiat kościerski 6. Zarząd drogowy w Kwidzynie powiat kwidzyński 7. Zarząd drogowy w Lęborku powiat lęborski 8. Zarząd drogowy w Malborku powiat malborski 9. Zarząd drogowy w Nowym Dworze Gdańskim powiat nowodworski 10. Zarząd drogowy w Pucku powiat pucki 11. Zarząd drogowy w Starogardzie Gdańskim powiat starogardzki 12. Zarząd drogowy w Słupsku powiat słupski 13. Zarząd drogowy w Tczewie powiat tczewski 14. Zarząd drogowy w Wejherowie powiat wejherowski 15. Zarząd drogowy w Gdańsku miasto na prawach powiatu Gdańsk WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Silesia-Film" Katowice, ul. Górnicza 5 2. Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu 3. Zarząd drogowy w Katowicach II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Bielsku-Bialej powiat bielski 2. Zarząd drogowy w Częstochowie powiat częstochowski 3. Zarząd drogowy w Cieszynie powiat cieszyński 4. Zarząd drogowy w Gliwicach powiat gliwicki 5. Zarząd drogowy w Kłobucku powiat kłobucki 6. Zarząd drogowy w Myszkowie powiat myszkowski 7. Zarząd drogowy w Pszczynie powiat pszczyński 8. Zarząd drogowy w Raciborzu powiat raciborski 9. Zarząd drogowy w Rybniku powiat rybnicki 10. Zarząd drogowy w Tarnowskich Górach powiat tarnogórski 11. Zarząd drogowy w Tychach powiat tyski 12. Zarząd drogowy w Wodzisławiu Śląskim powiat wodzisławski 13. Zarząd drogowy w Zawierciu powiat zawierciański 14. Zarząd drogowy w Żywcu powiat żywiecki WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Kielcach II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Busku-Zdroju powiat buski 2. Zarząd drogowy w Jędrzejowie powiat jędrzejowski 3. Zarząd drogowy w Kielcach powiat kielecki 4. Zarząd drogowy w Kazimierzy Wielkiej powiat kazimierski 5. Zarząd drogowy w Końskich powiat konecki 6. Zarząd drogowy w Opatowie powiat opatowski 7. Zarząd drogowy w Staszowie powiat staszowski 8. Zarząd drogowy w Sandomierzu powiat sandomierski 9. Zarząd drogowy we Włoszczowie powiat włoszczowski WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Olsztynie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Braniewie powiat braniewski 2. Zarząd drogowy w Bartoszycach powiat bartoszycki 3. Zarząd drogowy w Działdowie powiat działdowski 4. Zarząd drogowy w Ełku powiat ełcki 5. Zarząd drogowy w Elblągu powiat elbląski 6. Zarząd drogowy w Giżycku powiat giżycki 7. Zarząd drogowy w Iławie powiat iławski 8. Zarząd drogowy w Kętrzynie powiat kętrzyński 9. Zarząd drogowy w Lidzbarku Warmińskim powiat lidzbarski 10. Zarząd drogowy w Mrągowie powiat mrągowski 11. Zarząd drogowy w Nowym Mieście Lubawskim powiat nowomiejski 12. Zarząd drogowy w Nidzicy powiat nidzicki 13. Zarząd drogowy w Olecku powiat olecko-gołdapski 14. Zarząd drogowy w Olsztynie powiat olsztyński 15. Zarząd drogowy w Ostródzie powiat ostródzki 16. Zarząd drogowy w Piszu powiat piski 17. Zarząd drogowy w Szczytnie powiat szczycieński WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Państwowa Instytucja Filmowa "Film-Art." Poznań, ul. Bułgarska 19 2. Zarząd drogowy w Poznaniu II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Czarnkowie powiat czarnkowsko-trzcianecki 2. Zarząd drogowy w Chodzieży powiat chodzieski 3. Zarząd drogowy w Gnieźnie powiat gnieźnieński 4. Zarząd drogowy w Gostyniu powiat gostyński 5. Zarząd drogowy w Grodzisku Wielkopolskim powiat grodziski 6. Zarząd drogowy w Jarocinie powiat jarociński 7. Zarząd drogowy w Kaliszu powiat kaliski 8. Zarząd drogowy w Kępnie powiat kępiński 9. Zarząd drogowy w Kole powiat kolski 10. Zarząd drogowy w Koninie powiat koniński 11. Zarząd drogowy w Kościanie powiat kościański 12. Zarząd drogowy w Krotoszynie powiat krotoszyński 13. Zarząd drogowy w Lesznie powiat leszczyński 14. Zarząd drogowy w Międzychodzie powiat międzychodzki 15. Zarząd drogowy w Nowym Tomyślu powiat nowotomyski 16. Zarząd drogowy w Obornikach Wielkopolskich powiat obornicki 17. Zarząd drogowy w Ostrowie Wielkopolskim powiat ostrowski 18. Zarząd drogowy w Ostrzeszowie powiat ostrzeszowski 19. Zarząd drogowy w Pile powiat pilski 20. Zarząd drogowy w Pleszewie powiat pleszewski 21. Zarząd drogowy w Poznaniu powiat poznański 22. Zarząd drogowy w Rawiczu powiat rawicki 23. Zarząd drogowy w Słupcy powiat słupecki 24. Zarząd drogowy w Szamotułach powiat szamotulski 25. Zarząd drogowy w Śremie powiat śremski 26. Zarząd drogowy w Środzie Wielkopolskiej powiat średzki 28. Zarząd drogowy w Turku powiat turecki 29. Zarząd drogowy w Wągrowcu powiat wągrowiecki 30. Zarząd drogowy we Wrześni powiat wrzesiński 31. Zarząd drogowy w Wolsztynie powiat wolsztyński 32. Zarząd drogowy w Złotowie powiat złotowski WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zarząd drogowy w Szczecinie z siedzibą w Koszalinie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: 1. Zarząd drogowy w Białogardzie powiat białogardzki 2. Zarząd drogowy w Choszcznie powiat choszczeński 3. Zarząd drogowy w Drawsku Pomorskim powiat drawski 4. Zarząd drogowy w Goleniowie powiat goleniowski 5. Zarząd drogowy w Gryficach powiat gryficki 6. Zarząd drogowy w Gryfinie powiat gryfiński 7. Zarząd drogowy w Kołobrzegu powiat kołobrzeski 8. Zarząd drogowy w Koszalinie powiat koszaliński 9. Zarząd drogowy w Kamieniu Pomorskim powiat kamieński 10. Zarząd drogowy w Myśliborzu powiat myśliborski 11. Zarząd drogowy w Policach powiat policki 12. Zarząd drogowy w Pyrzycach powiat pyrzycki 13. Zarząd drogowy w Stargardzie Szczecińskim powiat stargardzki 14. Zarząd drogowy w Sławnie powiat sławieński 15. Zarząd drogowy w Świdwinie powiat świdwiński 16. Zarząd drogowy w Szczecinku powiat szczecinecki 17. Zarząd drogowy w Wałczu powiat wałecki Załącznik nr 2 WYKAZ INSTYTUCJI I JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH LUB PODPORZĄDKOWANYCH WOJEWODOM I INNYM TERENOWYM ORGANOM ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ ALBO PRZEZ NICH NADZOROWANYCH, PRZEKAZYWANYCH OKREŚLONYM JEDNOSTKOM SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO CZĘŚĆ I WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Jeleniogórska Dyrekcja Inicjatyw Gospodarczych w Jeleniej Górze Jelenia Góra, ul. Kochanowskiego 10 2. Wojewódzka Pracownia Urbanistyczna we Wrocławiu Wrocław, pl. Powstańców Warszawy 1 3. Wojewódzka Pracownia Urbanistyczna w Legnicy Legnica, ul. Rynek 34 4. Regionalne Biuro Urbanistyczne w Wałbrzychu Wałbrzych, ul. Ratuszowa 5 5. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich we Wrocławiu Wrocław, ul. Kraińskiego 16 6. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Legnicy Legnica, ul. Ściegiennego 1 7. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Wałbrzychu Wałbrzych, ul. Wrocławska 169 8. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Jeleniej Górze II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT BOLESŁAWIECKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Bolesławiec, ul. Zgorzelecka 26/28 POWIAT KAMIENNOGÓRSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Kamienna Góra, pl. Kościelny 4 POWIAT LUBAŃSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Lubań, ul. Kombatantów 2 POWIAT KŁODZKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Bystrzyca Kłodzka, ul. Okrzei 32 POWIAT MILICKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Miasta i Gminy Milicz, pl. ks. Waresiaka 3a POWIAT OŁAWSKI 1. Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Oława, ul. 3 Maja 18e POWIAT STRZELIŃSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Strzelin, ul. Kamienna 1a POWIAT ŚWIDNICKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Świdnica, ul. Muzealna 4 POWIAT TRZEBNICKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Oborniki Śląskie, ul. Parkowa 6 POWIAT WROCŁAWSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Miasta i Gminy Sobótka, ul. Św. Jakuba 3 POWIAT ZĄBKOWICKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Ząbkowice Śląskie, ul. Waryńskiego 18 POWIAT ZGORZELECKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Zgorzelec, ul. Daszyńskiego 75 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - JELENIA GÓRA 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Jelenia Góra, ul. Piłsudskiego 12 2. Scentralizowana Obsługa Schronisk Młodzieżowych Jelenia Góra, ul. Piłsudskiego 12 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LEGNICA 1. Zespół Obsługi Finansowej Placówek Oświatowych Legnica, ul. Szkolna 7 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - WAŁBRZYCH 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Wałbrzych, ul. Limanowskiego 9 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - WROCŁAW 1. Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Wrocław, ul. Januszowicka 15a 2. Wojewódzki Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Wrocław, ul. Januszowicka 15a 3. Dyrekcja Inwestycji Miejskich we Wrocławiu Wrocław, ul. Kotlarska 41 4. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Inwalidów Wrocław, ul. Wejherowska 28 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzki Zakład Usług Wodnych dla Potrzeb Rolnictwa we Włocławku Włocławek, ul. Mielęcińska 13 2. Zakład Sprzętu Ortopedycznego i Rehabilitacyjnego Bydgoszcz, ul. Konarskiego 1-3 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT WŁOCŁAWSKI 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg i Mostów we Włocławku Włocławek, ul. Komunalna 3 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - BYDGOSZCZ 1. Zarząd Powiatowy Dróg w Bydgoszczy MIASTO NA PRAWACH POWIATU - TORUŃ 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Toruniu Toruń, ul. Piekary 37/39 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - WŁOCŁAWEK 1. Międzyszkolny Zespół Obsługi Socjalnej Szkół Włocławek, ul. Nowomiejska 15 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzki Zakład Usług Wodnych w Białej Podlaskiej z siedzibą w Parczewie Parczew, ul. Lubartowska 4A 2. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Chełmie Chełm, pl. Niepodległości 1 3. Biuro Studiów Przestrzennych i Polityki Regionalnej Biała Podlaska, ul. Brzeska 41 4. Rejon Dróg Wojewódzkich w Białej Podlaskiej 5. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Lublin, ul. Bursaki 17 6. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Lublinie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT BIALSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Białej Podlaskiej 2. Zespół Uzgadniania Dokumentacji Projektowej Międzyrzec Podlaski, ul. Kardynała Wyszyńskiego 7 POWIAT CHEŁMSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Chełmie POWIAT KRAŚNICKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Kraśniku POWIAT KRASNOSTAWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Krasnymstawie POWIAT LUBARTOWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Lubartowie POWIAT LUBELSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Lublinie POWIAT OPOLSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Opolu Lubelskim POWIAT PARCZEWSKI 1. Zespół Uzgadniania Dokumentacji Projektowej Parczew, ul. Kolejowa 2 2. Zarząd Dróg Powiatowych w Parczewie POWIAT PUŁAWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Puławach POWIAT RADZYŃSKI 1. Zespół Uzgadniania Dokumentacji Projektowej Radzyń Podlaski, ul. Międzyrzecka 2 2. Zarząd Dróg Powiatowych w Radzyniu Podlaskim POWIAT RYCKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Rykach POWIAT WŁODAWSKI 1. Zespół Obsługi Placówek Oświatowych we Włodawie Włodawa, ul. Partyzantów 17 2. Zarząd Dróg Powiatowych we Włodawie POWIAT ZAMOJSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Zamościu MIASTO NA PRAWACH POWIATU - CHEŁM 1. Zarząd Dróg Miejskich w Chełmie 2. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Chełmie Chełm, ul. Lubelska 20 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LUBLIN 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Lublinie Lublin, ul. Krakowskie Przedmieście 76 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ZAMOŚĆ 1. Zarząd Dróg Grodzkich w Zamościu WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Gorzowie Wielkopolskim Gorzów Wielkopolski, ul. Zielona 16 2. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Zielonej Górze Zielona Góra, ul. Dr. Pieniężnego 24 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Regionalna Pracownia Urbanistyczna w Łodzi Łódź, ul. Więckowskiego 20 2. Wojewódzki Zespół Realizacji Inwestycji w Skierniewicach Skierniewice, ul. Sobieskiego 16 3. Wojewódzkie Biuro Urbanistyczne w Skierniewicach Skierniewice, ul. Łowicka 1/3 4. Wojewódzki Zarząd Dróg w Łodzi Łódź, ul. Zawiszy Czarnego 8/10 5. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Łodzi 6. Dyrekcja Inwestycji w Kutnie Kutno, ul. Wojska Polskiego 10a II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT KUTNOWSKI 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 6 w Żychlinie Żychlin, ul. Narutowicza 84a 2. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 7 w Kutnie Kutno, ul. Oporowska 7 POWIAT ŁASKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Szkół i Placówek Oświatowo-Wychowawczych w Łasku Łask, ul. Batorego 31 POWIAT ŁĘCZYCKI 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 4 w Łęczycy Łęczyca, ul. Ozorkowskie Przedmieście 2 2. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 8 w Piątku Piątek, ul. Kutnowska 19 POWIAT RADOMSZCZAŃSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Placówek Oświatowych Radomsko, ul. Piastowska 21 POWIAT SIERADZKI 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Sieradzu Sieradz, ul. Jana Pawła II 3 2. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Szkół w Warcie Warta, ul. 3 Maja 29 POWIAT TOMASZOWSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Placówek Oświatowo-Wychowawczych Tomaszów Mazowiecki, ul. Św. Antoniego 18 POWIAT WIELUŃSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Szkół w Wieluniu Wieluń, ul. 18 Stycznia 15 POWIAT ZDUŃSKOWOLSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Szkół w Zduńskiej Woli Zduńska Wola, ul. Srebrna 2a MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ŁÓDŹ 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Łodzi Łódź, ul. Traugutta 18 2. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Łódź, ul. Kopernika 36 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjnej Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych Piotrków Trybunalski, ul. Dąbrowskiego 13 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SIERADZ 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Sieradzu MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SKIERNIEWICE 1. Zakład Administracyjno-Obsługowy w Skierniewicach Skierniewice, ul. Senatorska 12 WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. Kilińskiego 70 2. Zakłady Sanitarne, Kraków, ul. Śniadeckich 12 3. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Krakowie 4. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Kraków, ul. Senatorska 2 5. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Krakowie 6. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Krakowie 7. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Krakowie 8. Biuro Inżynierii Ruchu, Kraków, ul. Basztowa 22 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatowi: POWIAT MYŚLENICKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Myślenicach POWIAT OŚWIĘCIMSKI 1. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Oświęcim, ul. Bema 4 POWIAT PROSZOWICKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Proszowicach POWIAT SUSKI 1. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Sucha Beskidzka, ul. Kościelna 5b POWIAT TARNOWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Tarnowie POWIAT TATRZAŃSKI 1. Zespół Scentralizowanej Obsługi Finansowo-Księgowej w Zakopanem Zakopane, ul. Gimnazjalna 14 POWIAT WADOWICKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek Andrychów, ul. F. Pachla 16 2. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Wadowice, ul. Mickiewicza 19 POWIAT WIELICKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Wieliczce MIASTO NA PRAWACH POWIATU - NOWY SĄCZ 1. Zespół Scentralizowanej Obsługi Finansowo-Księgowej w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. Długosza 61 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KRAKÓW 1. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Głuchych Kraków, ul. Św. Stanisława 10 2. Zarząd Dróg Powiatowych w Krakowie WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Ostrołęce Ostrołęka, ul. Piłsudskiego 38 2. Wojewódzki Zarząd Dróg w Siedlcach Siedlce, ul. Daszyńskiego 10 3. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Płocku Płock, ul. Słowackiego 4 4. Biuro Opieki nad Grobami Obcokrajowców "BONGO" Warszawa, ul. Gen. Andersa 16 5. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Warszawa, ul. Chrobrego 29 6. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Warszawie II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT GOSTYNIŃSKI 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 1 w Gostyninie Gostynin, ul. Polna 39 POWIAT GRODZISKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Grodzisku Mazowieckim POWIAT LEGIONOWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Legionowie POWIAT ŁOSICKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Łosicach POWIAT NOWODWORSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Nowym Dworze Mazowieckim POWIAT OTWOCKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół w Otwocku Otwock, ul. Karczewska 37 2. Zarząd Dróg Powiatowych w Otwocku POWIAT PIASECZYŃSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Piasecznie POWIAT PŁOCKI 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 9 w Gąbinie Gąbin, ul. Staszica 1 POWIAT PRUSZKOWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Pruszkowie POWIAT SIERPECKI 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 3 w Sierpcu Sierpc, ul. Armii Krajowej 10 POWIAT WARSZAWSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Warszawa, ul. Paryska 25 2. Zespół Obsługi Finansowej Szkół Warszawa, ul. Felińskiego 15 POWIAT WOŁOMIŃSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Wołominie POWIAT ŻUROMIŃSKI 1. Zespół Obsługi Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Placówek w Żurominie Żuromin, ul. Wyzwolenia 61 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PŁOCK 1. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 2 w Płocku Płock, ul. Kilińskiego 4 2. Zespół Jednostek Budżetowych Nr 5 w Płocku Płock, ul. Łukasiewicza 11 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SIEDLCE 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Siedlcach Siedlce, ul. Piłsudskiego 38 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego w Opolu Opole, ul. Oleska 127 WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Krośnie Krosno, ul. Kościuszki 49 2. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Przemyślu Przemyśl, ul. Wodna 2 3. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Tarnobrzegu Tarnobrzeg, ul. Dąbrówki 11 4. Ośrodek Badań, Dokumentacji Zabytkowych Założeń Ogrodowych Arboretum Wyszatyce, Bolestraszyn 130 5. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Rzeszów, ul. Lubelska 4 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT JAROSŁAWSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Jarosławiu POWIAT KROŚNIEŃSKI 1. Zarząd Dróg Powiatowych w Krośnie POWIAT RZESZOWSKI 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Rzeszowie Rzeszów, ul. Hoffmanowej 21 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KROSNO 1. Zarząd Dróg Miejskich w Krośnie MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PRZEMYŚL 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Przemyślu Przemyśl, ul. Władycze 3 2. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Inwalidów Przemyśl, ul. Kapitulna 4 3. Zarząd Dróg Miejskich w Przemyślu WOJEWÓDZTWO PODLASKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Białymstoku Białystok, ul. Grochowa 2a 2. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego "SERWMED" Białystok, ul. Pogody 22 3. Zarząd Dróg Wojewódzkich w Białymstoku II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT ŁOMŻYŃSKI 1. Zarząd Dróg Powiatu Łomżyńskiego MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ŁOMŻA 1. Zarząd Dróg Miasta Łomży MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SUWAŁKI 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Suwałkach Suwałki, ul. Sejneńska 51 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Rejonowy Zarząd Inwestycji w Słupsku Słupsk, ul. Banacha 12 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT STAROGARDZKI 1. Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Starogard Gdański, ul. Gdańska 6 POWIAT TCZEWSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Tczew, ul. Kopernika 1 POWIAT WEJHEROWSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Rumia, ul. Starowiejska 4 2. Miejski Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Wejherowo, ul. Zamkowa 14 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GDAŃSK 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Placówek Specjalnych Gdańsk, ul. Wałowa 21 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SŁUPSK 1. Wojewódzki Ośrodek Informacji Turystycznej w Słupsku Słupsk, ul. Wojska Polskiego 12 WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska w Katowicach Śląsk, ul. Św. Huberta 35 2. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Bielsku-Białej Bielsko-Biała, ul. Grażyńskiego 10 3. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Bytom, ul. Smolenia 20 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT CIESZYŃSKI 1. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Cieszyn, ul. Kochanowskiego 7 POWIAT TARNOGÓRSKI 1. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Inwalidów Tarnowskie Góry, ul. J. Śniadeckiego 1 POWIAT ŻYWIECKI 1. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Żywiec, ul. Słowackiego 2 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - BIELSKO-BIAŁA 1. Rejonowy Zespół Ekonomiczny Bielsko-Biała, ul. Piastowska 44 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - CHORZÓW 1. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Inwalidów Wzroku Chorzów, ul. Hajducka 22 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GLIWICE 1. Rejonowy Zespół Obsługi Ekonomiczno-Finansowej Szkół w Gliwicach Gliwice, ul. Barlickiego 59 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KATOWICE 1. Zakład Badawczo-Doświadczalny Gospodarki Komunalnej w Katowicach Katowice, ul. Markiewki 24 2. Rejonowy Zespół Obsługi Ekonomiczno-Finansowej Szkół Katowice Katowice, ul. Gliwicka 181 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - TYCHY 1. Rejonowy Zespół Obsługi Ekonomiczno-Finansowej Szkół Tychy Tychy, ul. Budowlanych 59 WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Kielcach Kielce, ul. Piotrkowska 12 2. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Kielce, ul. Św. Leonarda 10 WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Elblągu Elbląg, ul. Skrzydlata 1 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: MIASTO NA PRAWACH POWIATU - OLSZTYN 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół w Olsztynie Olsztyn, ul. Głowackiego 17 WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Wojewódzkie Biuro Urbanistyki i Architektury w Pile Piła, al. Niepodległości 3 2. Wojewódzka Dyrekcja Inwestycji w Koninie Konin, ul. Sosnowa 10 3. Wojewódzka Dyrekcja Dróg i Mostów w Koninie Konin, ul. Przemysłowa 120 II. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane powiatom: POWIAT GNIEŹNIEŃSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół w Gnieźnie Gniezno, ul. Chrobrego 41 POWIAT KALISKI 1. Wojewódzka Dyrekcja Dróg Miejskich w Kaliszu Kalisz, ul. Kolegialna 1 POWIAT SZAMOTULSKI 1. Terenowy Zespół Usług Projektowych Szamotuły, ul. Chrobrego 8a POWIAT WĄGROWIECKI 1. Wojewódzka Stacja Kontroli i Obsługi Pojazdów Samochodowych Wągrowiec, ul. Kościuszki 55 POWIAT WRZESIŃSKI 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół we Wrześni Września, ul. 3 Maja 8 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - POZNAŃ 1. Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół Poznań Poznań, ul. Gdańska 1 2. Zakład Rehabilitacji Zawodowej Inwalidów Poznań, ul. Szamarzewskiego 78/82 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LESZNO 1. Zespół Obsługi Szkół i Placówek w Lesznie Leszno, ul. Mickiewicza 5 WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE I. Instytucje i jednostki organizacyjne przekazywane województwu samorządowemu: 1. Zakłady Techniki Medycznej Koszalin, ul. Słowińska 15 2. Biuro Dokumentacji Zabytków Szczecin, ul. Kunierska 14a 3. Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego Szczecin, ul. Szafera 10 CZĘŚĆ II WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE POWIAT DZIERŻONIOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Niemczy Niemcza, ul. Świerczewskiego 11 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Bielawie Bielawa, ul. Żeromskiego 2 POWIAT GŁOGOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Głogowie Głogów, ul. Neptuna 22/24 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Głogowie Głogów, ul. Norwida 3 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Głogowie Głogów, ul. Andromedy 23 POWIAT GÓROWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób niepełnosprawnych fizycznie we Wronińcu Wroniniec POWIAT JAWORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Bolkowie Bolków, ul. Kamiennogórska 3 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Mierczycach Wądroże Wielkie, Mierczyce 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Jaworze Jawor, pl. Seniora 3 POWIAT JELENIOGÓRSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kowarach Kowary, ul. Waryńskiego 36 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Sosnówce Górnej 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Janowicach Wielkich Janowice Wielkie, ul. Chłopska 1 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Miłkowie Miłków, ul. Wiejska 165 POWIAT KAMIENNOGÓRSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kamiennej Górze Kamienna Góra, ul. Armii Ludowej 5 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Szarocinie Leszczyniec Szarocin POWIAT KŁODZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Podzamku Kłodzko Podzamek 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Szczytnej Szczytna, ul. Zamkowa 8 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Bystrzycy Bystrzyca Kłodzka, ul. Górna 23 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Nowej Rudzie Nowa Ruda, ul. Parkowa 20 POWIAT LEGNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Legnickim Polu Legnickie Pole, ul. Benedyktów 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brenniku Ruja "Prząśnik" Brennik POWIAT LWÓWECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Mirsku Mirsk, ul. Zielona 12 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Przecznicy Rębiszów Przecznica 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Nielestnie Wleń Nielestno 17 POWIAT MILICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Miliczu Milicz, ul. Kombatantów 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krośnicach Krośnice, ul. Kwiatowa 9 POWIAT OLEŚNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ostrowinie Poniatowice Ostrowina 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Jemielnie Wabienice Jemielna POWIAT OŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Oławie Oława, ul. Lwowska 3/5 POWIAT ŚWIDNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Jaskulinie Dobromierz Jaskulin 13 POWIAT TRZEBNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Obornikach Śląskich Oborniki Śląskie, ul. Wyszyńskiego 33 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Rościsławicach Oborniki Śląskie Rościsławice POWIAT WROCŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej w Sulistrowiczkach Sulistrowiczki, ul. Świdnicka 18 POWIAT ZĄBKOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bardzie Śląskim, Bardo, Opolnica 59 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Brzeźnicy Brzeźnica 78 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ząbkowicach Śląskich Ząbkowice Śląskie, ul. Szpitalna 3 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ziębicach Ziębice, ul. Kościelna 10 POWIAT ZGORZELECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zgorzelcu Zgorzelec, ul. Przechodnia 8 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Zgorzelcu Zgorzelec, ul. Pułaskiego 11/13 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Opolnie-Zdroju Opolno-Zdrój, ul. Parkowa 2 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - JELENIA GÓRA 1. Specjalistyczny Ośrodek Pracy Socjalnej w Jeleniej Górze Jelenia Góra, ul. Leśna 5 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LEGNICA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Legnicy Legnica, ul. Kubusia Puchatka 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Legnicy Legnica, ul. Wojska Polskiego 20 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - WROCŁAW 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych we Wrocławiu Wrocław, ul. Karmelkowa 25/27 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych we Wrocławiu Wrocław, ul. Świątnicka 25/27 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych we Wrocławiu Wrocław, ul. Kaletnicza 8 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych we Wrocławiu Wrocław, ul. Rędzińska 66/68 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych we Wrocławiu Wrocław, ul. Mączna 3 WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE POWIAT ALEKSANDROWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zakrzewie POWIAT BRODNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brodnicy Brodnica, ul. Wiejska 1 POWIAT BYDGOSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bożenkowie Osielsko Bożenkowo 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gądeczu Dobrcz Gądecz 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Koronowie Koronowo, ul. Paderewskiego 35 POWIAT CHEŁMIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Mgoszczu Lisewo Mgoszcz POWIAT GOLUBSKO-DOBRZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Golubiu-Dobrzyniu Golub-Dobrzyń, ul. PTTK 6 POWIAT INOWROCŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Inowrocławiu Inowrocław, ul. Wierzbińskiego 49 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kawęczynie Gniewkowo Kawęczyn 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kołudzie Małej Janikowo Kołuda Mała 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ludziskach Janikowo Ludzisko 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ostrowie Chełmce Ostrowo 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Parchaniach 7. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Tarnówku Chełmce Tarnówko 8. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Warzynie Gniewkowo Warzyn POWIAT LIPNOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Nowej Wsi Wielgie Nowa Wieś POWIAT MOGILEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Siemionkach Jeziora Wielkie Siemionki POWIAT RADZIEJOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Piotrkowie Kujawskim Piotrków Kujawski, ul. Poznańska 106 POWIAT RYPIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Ugoszczy Brzuze POWIAT SĘPOLEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kamieniu Krajeńskim Kamień Krajeński, ul. Podgórna 2 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Suchorączku Więcbork Suchorączek POWIAT ŚWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Gołuszycach Pruszcz Pomorski Gołuszyce POWIAT TORUŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Browinie Chełmża Browina 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Pigży Łubianka Pigża 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Osieku Obrowo Osiek n. Wisłą 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Wielkiej Nieszawce Cieplice Wielka Nieszawka 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Dobrzejewicach Dobrzejewice Obrowo POWIAT TUCHOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wysokiej Raciąż Wysoka POWIAT WĄBRZESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Wąbrzeźnie Wąbrzeźno, ul. Pod Młynik 4A 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Książkach Książki, ul. Północna 36 POWIAT WŁOCŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Wilkowiczkach Czerniewice Wilkowiczki 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kowalu Kowal, ul. Kopernika 19 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Rzeżewie Kłóbka Rzeżewo 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Kurowie Baruchowo Kurowo POWIAT ŻNIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Barcinie Barcin, ul. Polan 30 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Podobowicach 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Tonowie Janowiec Wielkopolski Tonowo MIASTO NA PRAWACH POWIATU - BYDGOSZCZ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Gałczyńskiego 2 2. Dom Pomocy Społecznej dla samotnych kobiet w ciąży oraz samotnych matek z małoletnimi dziećmi w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Dunikowskiego 2 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Łomżyńska 54 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Bydgoszczy Bydgoszcz, ul. Mińska 15a MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GRUDZIĄDZ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Grudziądzu Grudziądz, ul. Parkowa 12 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Grudziądzu Grudziądz, ul. Nadgórna 30/32 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Grudziądzu Grudziądz, ul. Dywizjonu 303 nr 4 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - TORUŃ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Toruniu Toruń, Szosa Chełmińska 220 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - WŁOCŁAWEK 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych we Włocławku Włocławek, ul. Nowomiejska 19 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych we Włocławku Włocławek, ul. Dobrzyńska 102 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE POWIAT BIALSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kozuli Biała Podlaska Kozula 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kostomłotach Dobratycze Kostomłoty 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Konstantynowie Konstantynów, ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego 6 POWIAT BIŁGORAJSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Teodorówce Biłgoraj Teodorówka POWIAT CHEŁMSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kaniem 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Chojnie Nowym 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i umysłowo upośledzonych w Nowinach Nowiny 31 POWIAT JANOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Janowie Lubelskim Janów Lubelski, ul. Wiejska 12 POWIAT KRASNOSTAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Bończy 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krasnymstawie Krasnystaw, ul. Kwiatowa 2 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Surhowie POWIAT KRAŚNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kraśniku Kraśnik, ul. Oboźna 36 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Popkowicach 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gościeradowie Gościeradów Folwark 20 POWIAT LUBARTOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kocku Kock, ul. Kościuszki 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Lubartowie Lubartów, ul. Lubelska 119 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Samoklęskach Samoklęski 1 POWIAT LUBELSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Matczynie Bełżyce Matczyn POWIAT ŁUKOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Łukowie Łuków, ul. Broniewskiego 20/26 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ryżkach Łuków Ryżki POWIAT PARCZEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kalince Przewłoka POWIAT RYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Rososzy Ryki 1 POWIAT ŚWIDNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Świdniku Świdnik, ul. Piasecka 152 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krzesimowie Mełgiew 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Wygnanowicach Stryjno POWIAT TOMASZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tyszowicach Tyszowice, ul. Wielka 101 POWIAT WŁODAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Różance POWIAT ZAMOJSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Krasnobrodzie Krasnobród, ul. Sanatoryjna 30 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Majdanie Wielkim Krasnobród Majdan Wielki 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Klemensowie Michałów Klemensów 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Ruskich Piaskach MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LUBLIN 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Lublinie Lublin, ul. Głowackiego 26 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Lublinie Lublin, ul. Kosmonautów 78 WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE POWIAT GORZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kamieniu Wielkim Witnica 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Kostrzynie Kostrzyn n. Odrą, ul. Narutowicza 4a POWIAT KROŚNIEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Brzeźnicy Dąbie Lubuskie POWIAT MIĘDZYRZECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Międzyrzeczu Międzyrzecz, ul. Tadeusza Podbielskiego 2 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Skwierzynie Skwierzyna, ul. Przemysłowa 42 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rokitnie Rokitno nr 58, gm. Przytoczna 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rokitnie Rokitno nr 38, gm. Przytoczna 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych oraz dla samotnych kobiet w ciąży lub samotnych matek z małoletnimi dziećmi w Jasieńcu Trzciel 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Szarczu Szarcz Pszczew POWIAT NOWOSOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i osób przewlekle somatycznie chorych w Kożuchowie Kożuchów, ul. Szprotawska 19 POWIAT STRZELECKO-DREZDENECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Dobiegniewie Dobiegniew, ul. Gdańska 17 POWIAT SULĘCIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Tursku Tursk Sulęcin POWIAT ŚWIEBODZIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Jordanowie, Świebodzin 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Glińsku Świebodzin 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Toporowie Toporów, ul. Świerczewskiego 17 POWIAT ZIELONOGÓRSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Trzebiechowie Trzebiechów, ul. Sulechowska 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Bełczu Bojadła POWIAT ŻARSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Żarach Żary, ul. Piastowska 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Lubsku Lubsko, ul. Zamkowa 27 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Miłowicach Olbrachtów MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GORZÓW WIELKOPOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób niepełnosprawnych fizycznie i kombatantów w Gorzowie Wielkopolskim Gorzów Wielkopolski, ul. Podmiejska-Boczna 10 2. Dom Pomocy Społecznej "Dom w Połowie Drogi" dla osób z chorobą alkoholową Gorzów Wielkopolski, ul. Walczaka 27 3. Dom Pomocy Społecznej - Ośrodek Interwencji Kryzysowej dla bezdomnych kobiet, samotnych kobiet w ciąży i samotnych matek z małoletnimi dziećmi oraz kobiet doświadczających przemocy w rodzinie Gorzów Wielkopolski, ul. Okrzei 39 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Gorzowie Wielkopolskim Gorzów Wielkopolski, ul. Walczaka 42 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ZIELONA GÓRA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Zielonej Górze Zielona Góra, ul. Słowackiego 29 2. Dom Pomocy Społecznej dla kombatantów w Zielonej Górze Zielona Góra, ul. Lubuska 11 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE POWIAT BEŁCHATOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Zabłotach Zelów Zabłoty 19 POWIAT KUTNOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych we Franciszkowie Łanięta Franciszków 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kutnie Kutno, ul. Krzywoustego 11 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kutnie Kutno, ul. Oporowska 27 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Pniewie Plecka Dąbrowa Pniewo 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Wojszycach Bedlno Wojszyce 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Woli Chruścińskiej Łanięta Wola Chruścińska POWIAT ŁĘCZYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Karsznicach Góra św. Małgorzaty Karsznice 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łęczycy Łęczyca, ul. Kilińskiego 2 POWIAT ŁOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Borówku Bielawy Borówek POWIAT ŁÓDZKI WSCHODNI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brzezinach Brzeziny, ul. Moniuszki 24 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Dąbrowie Jeżów Dąbrowa 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Lisowicach Koluszki Lisowice 4. Dom Pomocy Społecznej dla psychicznie chorych w Wiśniowej Górze Wiśniowa Góra, ul. Tuszyńska 56 POWIAT OPOCZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Białaczowie Białaczów, ul. Piotrkowska 21 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Drzewicy Drzewica, ul. Stawowa 16 POWIAT PABIANICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i osób starych w Pabianicach Pabianice, ul. Wiejska 59/61 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Konstantynowie Konstantynów, ul. Bechcice 3 POWIAT PIOTRKOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Łochyńsku Rozprza Łochyńsko POWIAT PODDĘBICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Gostkowie Wartkowice Gostków POWIAT RADOMSZCZAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Radzichowicach 2. Dom Pomocy Społecznej w Radomsku Radomsko, ul. Krasickiego 138 POWIAT SIERADZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Sieradzu Sieradz, ul. Armii Krajowej 34 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Biskupicach Charłupia Mała Biskupice 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Witowie Burzenin Witów 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rożdżałach Rossoszyca Rożdżały POWIAT TOMASZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tomaszowie Mazowieckim Tomaszów Mazowiecki, ul. Polna 56 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tomaszowie Mazowieckim Tomaszów Mazowiecki, ul. Jana Pawła II 37 POWIAT WIELUŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Skrzynnie Ostrówek Skrzynno POWIAT WIERUSZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla psychicznie chorych w Chróścinie Wsi Bolesławiec 2. Dom Pomocy Społecznej dla psychicznie chorych w Chróścinie Zamku Bolesławiec Chróścin Zamek POWIAT ZDUŃSKOWOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zduńskiej Woli Zduńska Wola, ul. Łaska 42 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i osób przewlekle somatycznie chorych w Przetówku Szadek Przetówek POWIAT ZGIERSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zgierzu Zgierz, ul. Chełmska 16/18 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ozorkowie Ozorków, ul. Mickiewicza 1 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rąbieniu Aleksandrów Rąbień AB 59 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Głownie Głowno, ul. Krasicka 51 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ŁÓDŹ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łodzi Łódź, ul. Przyrodnicza 24 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łodzi Łódź, ul. Dojazdowa 5/7 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łodzi Łódź, ul. Rojna 15 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łodzi Łódź, ul. Krzemieniecka 7/9 5. Centrum Rehabilitacyjno-Opiekuńcze dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Przybyszewskiego 255/267 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Strzelców Kaniowskich 32 7. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Ciołkowskiego 2 8. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Kurasia Ognia 10 9. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Narutowicza 114 10. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Paradna 36 11. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Kosynierów Gdyńskich 20 12. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Łodzi Łódź, ul. Podgórna 6/10 13. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Łodzi Łódź, ul. Spadkowa 4/6 14. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Łodzi Łódź, ul. Sierakowskiego 65 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Piotrkowie Trybunalskim Piotrków Trybunalski, ul. Żwirki 5/7 WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE POWIAT BOCHEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Bochni Bochnia, ul. Karolina 14 POWIAT CHRZANOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Płazie Płaza, ul. Wiosny Ludów 4 POWIAT GORLICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Gorlicach Gorlice, ul. Sienkiewicza 30 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Gorlicach Gorlice, ul. Michalusa 14 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Klimkówce Łosice Klimkówka POWIAT KRAKOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Batowicach Kraków Batowice 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Karniowicach Bolechowice Karniowice 10 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Więckowicach Bolechowice Więckowice 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Owczarach Przybysławice Owczary 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Czernej Krzeszowice Czerna 110 POWIAT LIMANOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Limanowej Limanowa, ul. Witosa 24/26 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Mszanie Dolnej Mszana Dolna, ul. Rakoczego 9 POWIAT MIECHOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Miechowie Miechów, ul. Warszawska 49 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Mianocicach Mianocice, gmina Książ Wielki POWIAT MYŚLENICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych "Kombatant" w Trzemeśni 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Harbutowicach Harbutowice Sułkowice 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Pcimiu POWIAT NOWOSĄDECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Muszynie Muszyna, ul. Zielona 20 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Zbyszycach Gródek Zbyszyce POWIAT NOWOTARSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zaskalu Szaflary POWIAT OLKUSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Olkuszu Olkusz, ul. Kantego 4 POWIAT OŚWIĘCIMSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bobrku Bobrek, ul. Ks. Ogińskiej 2 POWIAT PROSZOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Łyszkowicach Koniusza Łyszkowice POWIAT SUSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Makowie Podhalańskim Maków Podhalański, ul. Żeromskiego 17 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łętowni Łętownia 353 POWIAT TARNOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Stróżach Zakliczyn Stróże 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wietrzychowicach Wietrzychowice 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Karwodrzy Tuchów Karwodrza 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Rzuchowej 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Sieradzy Sieradza Żabno POWIAT TATRZAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Zakopanem Zakopane, ul. Żeromskiego 12 POWIAT WADOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Wadowicach Wadowice, ul. Parkowa 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Izdebniku 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Wadowicach Wadowice, ul. Pułaskiego 5 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KRAKÓW 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Krakowie Kraków, ul. Kluzeka 6 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Krakowie Kraków, ul. Praska 25 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Krakowie Kraków, Osiedle Sportowe 9 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Radziwiłłowska 8 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Helclów 2 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Zielna 41 7. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Łanowa 39 8. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Krakowska 55 9. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krakowie Kraków, ul. Łanowa 41 10. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krakowie Kraków, Osiedle Szkolne 28 11. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krakowie Kraków, Osiedle Hutnicze 5 12. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krakowie Kraków, ul. Łanowa 41b 13. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krakowie Kraków, ul. Łanowa 43a 14. Dom Pomocy Społecznej dla samotnej matki w Krakowie Kraków, ul. Łanowa 43b 15. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krakowie Kraków, ul. Babińskiego 25 16. Wojewódzki Ośrodek Interwencji Kryzysowej w Krakowie Kraków, ul. Radziwiłłowska 8b MIASTO NA PRAWACH POWIATU - NOWY SĄCZ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. E. Plater 20 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. P. Skargi 10 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. Nawojowska 155 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Nowym Sączu Nowy Sącz, ul. Nawojowska 159 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - TARNÓW 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tarnowie Tarnów, ul. Szpitalna 53 WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE POWIAT BIAŁOBRZESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Niedabylu Stromiec Niedabyl POWIAT CIECHANOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ciechanowie Ciechanów, ul. Krucza 32 2. Dom Pomocy Społecznej dla kombatantów w Ciechanowie Ciechanów, ul. Batalionów Chłopskich 12 3. Ośrodek Wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi w Ciechanowie Ciechanów, ul. Świętochowskiego 8 POWIAT GOSTYNIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Czarnowie Pacyna Czarnów POWIAT GRODZISKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Izdebnie Kościelnym POWIAT GRÓJECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tomczycach Michałowice k. Grójca Tomczyce 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Nowym Mieście Nowe Miasto, ul. Ogrodowa 18 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Lesznowoli Grójec Lesznowola POWIAT KOZIENICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kozienicach Kozienice, ul. Lubelska 50 POWIAT LIPSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Lipsku Lipsko, ul. 1 Maja 79 POWIAT MAKOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla samotnych kobiet w Makowie Mazowieckim Maków Mazowiecki, ul. Mazowiecka 2 POWIAT MIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Mieni Cegłów Mienia 2. Dom Pomocy Społecznej św. Józefa dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Mieni Cegłów Mienia 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kątach Siennica Kąty POWIAT MŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej Krajowy Ośrodek Mieszkalno-Rehabilitacyjny dla osób chorych na SM w Dąbku Stupsk POWIAT OTWOCKI 1. Dom Pomocy Społecznej "Wrzos" dla osób starych w Świdrze Świder, ul. Zagłoby 8/10 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Anielinie Anielin, ul. Andriollego 1 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Otwocku Otwock, ul. Konopnickiej 15/17 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Śródborowie Otwock, ul. Ziemowita 7 POWIAT PIASECZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Górze Kalwarii Góra Kalwaria, ul. Szpitalna 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Konstancinie-Jeziornie Konstancin-Jeziorna, ul. Potulickich 1 POWIAT PŁOCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Brwilnie Płock 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Goślicach Ciachcin Goślice 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Koszelewie Gąbin Koszelew 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Miszewie Murowanym Miszewo Murowane 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Zakrzewie Podgórze Zakrzewo POWIAT PRZASNYSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Przasnyszu Przasnysz, ul. Ruda 1 POWIAT PUŁTUSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ołdakach Ołdaki Gzy 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Obrytem POWIAT RADOMSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Jedlance Jedlińsk Jedlanka 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Krzyżanowicach Krzyżanowice 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych we Wsoli Jedlińsk Wsola 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Wierzbicy Osiedle Wierzbica 37, Wierzbica POWIAT SOCHACZEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Sochaczewie Sochaczew, ul. Gawłowska 148 POWIAT SOKOŁOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Wirowie Skrzeszew Wirów POWIAT SZYDŁOWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych "Dom Kombatanta" w Łaziskach Orońsko Łaziska POWIAT WARSZAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej im. Matysiaków dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Arabska 3 2. Dom Pomocy Społecznej "Syrena" dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Syreny 26 3. Dom Pomocy Społecznej "Chemik" dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Korotyńskiego 10 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Bohaterów 46/48 5. Dom Pomocy Społecznej Zasłużonego Pracownika Budownictwa dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Elekcyjna 6 6. Dom Pomocy Społecznej Pracownika Oświaty dla osób starych w Warszawie Warszawa, ul. Parkowa 7a 7. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Wójtowska 13 8. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Nowoursynowska 216 9. Dom Pomocy Społecznej "Kombatant" dla osób przewlekle somatycznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Sternicza 125 10. Dom Pomocy Społecznej "Kombatant" dla osób przewlekle somatycznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Dickensa 25 11. Dom Pomocy Społecznej im. Św. Brata Alberta dla osób przewlekle somatycznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Kawęczyńska 4b 12. Dom Pomocy Społecznej "Leśny" dla osób przewlekle psychicznie chorych w Warszawie Warszawa, ul. Tułowicka 3 13. Dom Pomocy Społecznej "Przedwiośnie" dla osób umysłowo upośledzonych w Warszawie Warszawa, ul. Przedwiośnie 1 14. Centrum Usług Opiekuńczo-Socjalnych "Ośrodek Nowolipie" w Warszawie Warszawa, ul. Nowolipie 25b POWIAT WARSZAWSKI ZACHODNI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Sadowej Sadowa, ul. Jagodowa 2 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bramkach Błonie Bramki POWIAT WOŁOMIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Zielonce Zielonka, ul. Poniatowskiego 29 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Radzyminie Radzymin, ul. Konstytucji 3 Maja 7 POWIAT WYSZKOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brańszczyku Brańszczyk, ul. I AWP 65 POWIAT ZWOLEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Grudku Policzna Grudek POWIAT ŻUROMIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bądzynie Lubowidz POWIAT ŻYRARDOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Żyrardowie Żyrardów, ul. Gen. Sosabowskiego 23 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Żyrardowie Żyrardów, ul. Limanowskiego 32b 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Hamernii Radziejowice Hamernia MIASTO NA PRAWACH POWIATU - OSTROŁĘKA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ostrołęce Ostrołęka, ul. Rolna 27 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PŁOCK 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Płocku Płock, ul. Krótka 6A MIASTO NA PRAWACH POWIATU - RADOM 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Weterana Walki i Pracy w Radomiu Radom, ul. Wyścigowa 16 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych "Nad Potokiem" w Radomiu Radom, ul. Struga 88 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Radomiu Radom, pl. Stare Miasto 2 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE POWIAT BRZESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Grodkowie Grodków, ul. Mickiewicza 15 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Jędrzejowie Jędrzejów POWIAT GŁUBCZYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Dzbańcach Włodzienin Dzbańce 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Klisinie Szonów Klisino 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bliszczycach Branice 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Głubczycach Głubczyce, ul. Dworcowa 10 POWIAT KĘDZIERZYŃSKO-KOZIELSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kędzierzynie-Koźlu Kędzierzyn-Koźle, ul. Dąbrowszczaków 1 POWIAT KLUCZBORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kluczborku Kluczbork, ul. Wołczyńska 33 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gierałcicach Wołczyn Gierałcice, ul. Opolska 28 POWIAT KRAPKOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Krapkowicach Krapkowice, ul. Ogrodowa 5 POWIAT NAMYSŁOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Namysłowie Namysłów, ul. Bohaterów Warszawy 27 POWIAT NYSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Korfantowie Korfantów, ul. 3 Maja 2 POWIAT OLESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Radawiu Radawie, ul. Żwirowa 1 POWIAT OPOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Prószkowie Prószków, ul. Zamkowa 8 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Opolu Opole, ul. Chmielowicka 6 3. Wojewódzki Ośrodek Poradnictwa Socjalnego w Opolu Opole, ul. Dambonia 17 POWIAT PRUDNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Prudniku Prudnik, ul. Młynarska 11 2. Ośrodek Rehabilitacji i Opieki Psychiatrycznej w Racławicach Racławice, ul. Zwycięstwa 34 POWIAT STRZELECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Szymiszowie Szymiszów, ul. Strzelecka 2 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Strzelcach Opolskich Strzelce Opolskie, ul. Strażacka 8 WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE POWIAT BIESZCZADZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Moczarach Ustrzyki Dolne Moczary POWIAT BRZOZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brzozowie Brzozów, ul. Witosa 7 POWIAT DĘBICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Dębicy Dębica-Wolica, ul. Leśna 183 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Parkoszu POWIAT JAROSŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Jarosławiu Jarosław, pl. Mickiewicza 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Moszczanach Laszki Moszczany 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wysokiem Laszki Wysock 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Pełkinie Wygarkach Jarosław Pełkinie Wygarki POWIAT JASIELSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Foluszu Cieklin Folusz POWIAT LEŻAJSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Brzozie Królewskiej Brzoza Królewska 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Piskorowicach Piskorowice Mołynie POWIAT LUBACZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rudzie Różaneckiej Narol POWIAT ŁAŃCUCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łańcucie Łańcut, ul. Piłsudskiego 72 POWIAT MIELECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Mielcu Mielec, ul. Kardynała Wyszyńskiego POWIAT PRZEMYSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Huwnikach Rybotycze Huwniki POWIAT ROPCZYCKO-SĘDZISZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Lubzinie Lubzina, gm. Ropczyce 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Rudzie Ruda k. Kamionki POWIAT RZESZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Górnie Górno POWIAT STALOWOWOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i przewlekle somatycznie chorych w Stalowej Woli Stalowa Wola, ul. Popiełuszki 29 POWIAT STRZYŻOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Babicy 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gliniku Dolnym Glinik Dolny k. Frysztaka POWIAT TARNOBRZESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Nowej Dębie Nowa Dęba, ul. Jana Pawła II 7 2. Krajowy Ośrodek Socjalno-Szkoleniowy dla Kobiet w Gorzycach Gorzyce, ul. 11 Listopada 12 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KROSNO 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Krośnie Krosno, ul. Żwirki i Wigury 4a MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PRZEMYŚL 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Przemyślu Przemyśl, ul. Basztowa 17 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Przemyślu Przemyśl, ul. Wysockiego 99 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - RZESZÓW 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Rzeszowie Rzeszów, ul. Sucharskiego 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych "Kombatant" w Rzeszowie Rzeszów, ul. Powstańców 4 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rzeszowie Rzeszów, ul. Powstańców Styczniowych 37 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Rzeszowie Rzeszów, ul. Załęska 7a MIASTO NA PRAWACH POWIATU - TARNOBRZEG 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tarnobrzegu Tarnobrzeg, ul. Kurasia 7 WOJEWÓDZTWO PODLASKIE POWIAT BIAŁOSTOCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Choroszczy Choroszcz, ul. Al. Niepodległości 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Czerewkach Dorożki Czerewki 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Jałówce Jałówka, ul. Leśna 11 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Łaźniach Sokołda Łaźnie 14 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Uhowie Uhowo, ul. Surażska 67 POWIAT BIELSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Brańsku POWIAT GRAJEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Grajewie Grajewo, ul. Nowickiego 1 POWIAT HAJNOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Białowieży Białowieża, ul. Centura 2 POWIAT MONIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Mońkach Mońki, ul. PCK 15 POWIAT SIEMIATYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Siemiatyczach Siemiatycze, ul. 3 Maja 2 POWIAT WYSOKOMAZOWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kozarzach Ciechanowiec Kozarze 63 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - BIAŁYSTOK 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Białymstoku Białystok, ul. Baranowicka 203 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ŁOMŻA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Łomży Łomża, ul. Polowa 39 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SUWAŁKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Suwałkach Suwałki, ul. Pułaskiego 66 WOJEWÓDZTWO POMORSKIE POWIAT CHOJNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych, Charzykowy POWIAT CZŁUCHOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Czarnem Czarne, ul. Zamkowa 19 POWIAT GDAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Zaskoczynie Mierzeszyn Zaskoczyn POWIAT KARTUSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kobysewie Przodkowo Kobysewo POWIAT KOŚCIERSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Cisewie Karsin Cisew POWIAT KWIDZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kwidzynie Kwidzyn, ul. Malborska 18 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ryjewie Ryjewo, ul. Donimirskich 11 POWIAT LĘBORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Lęborku Lębork, ul. Stryjewskiego 23 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Lęborku Lębork, ul. Wojska Polskiego 43 POWIAT MALBORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Malborku Malbork, ul. Słowackiego 45 POWIAT NOWODWORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Stegnie Stegna, ul. Morska 11 POWIAT PUCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Pucku Puck, ul. Majkowskiego 3 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych Żarnowiec Lubkowo POWIAT SŁUPSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Machowinie Ustka Machowino 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Machowinku Objazda Machowinko POWIAT STAROGARDZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Starogardzie Gdańskim Starogard Gdański, ul. Hallera 27 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Starogardzie Gdańskim Starogard Gdański, Al. Wojska Polskiego 12 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Starogardzie Gdańskim Starogard Gdański, ul. Pawia 4 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rokocinie Starogard Gdański Rokocin 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Szpęgawsku Starogard Gdański Szpęgawsk POWIAT TCZEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Gniewie Gniew, ul. Gdańska 23 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Pelpinie Pelpin, ul. Szpitalna 2 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Stanisławiu Lubiszewo Stanisławie 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Damaszce Godziszewo Damaszka 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rudnie Rudno, ul. Lipowa 1 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Wyrębach Wielkich POWIAT WEJHEROWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wejherowie Wejherowo, ul. Przebendowskiego 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Strzebielinku Gniewkowo Strzebielinek 3. Dom Pomocy Społecznej w Bożympolu Wielkim Łęczyce MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GDAŃSK 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Gdańsku Gdańsk, ul. Polanki 121 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gdańsku Gdańsk, ul. Starogardzka 20 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SŁUPSK 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Słupsku Słupsk, ul. Leśna 8 WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE POWIAT BĘDZIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Będzinie Będzin, ul. Mickiewicza 2 2. Środowiskowy Dom Samopomocy dla osób przewlekle psychicznie chorych w Czeladzi Czeladź, ul. Sikorskiego 5 POWIAT BIELSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wilkowicach Wilkowice, ul. Kościelna 5 2. Dom Pomocy Społecznej dla samotnych kobiet w ciąży oraz samotnych matek z małoletnimi dziećmi w Bielsku-Białej Bielsko-Biała, ul. Potok 6 3. Centrum dla osób z upośledzeniem umysłowym w Bielsku-Białej Bielsko-Biała, ul. Sobieskiego 158 POWIAT CIESZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Cieszynie Cieszyn, ul. Korfantego 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Skoczowie Skoczów, ul. Sportowa 13 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Pogórzu 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Drogomyślu Drogomyśl, ul. Modrzewiowa 1 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ustroniu Ustroń, ul. Bażantów 68 6. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kończycach Kończyce, ul. Staropolska 14 POWIAT CZĘSTOCHOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Blachowni Blachownia, ul. Sienkiewicza 6 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Turowie Olsztyn Turów 57 3. Wojewódzkie Centrum Terapeutyczno-Opiekuńcze w Częstochowie Częstochowa, ul. Tkacka 3/5 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi w Lelowie Lelów, ul. Szczekocińska 19 POWIAT GLIWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kuźni Kuźnia Nieborowska, ul. Knurowska 13 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Sośnicowicach Sośnicowice, ul. Kozielska 1 POWIAT LUBLINIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Lublińcu Lubliniec, ul. Kochcicka 14 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych "Dom Kombatanta" w Lublińcu 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych "Zameczek" w Lublińcu POWIAT MIKOŁOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Orzeszu Orzesze, ul. Traugutta 45 POWIAT RACIBORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Raciborzu Racibórz, ul. Grzonki 1 POWIAT RYBNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Lyskach Lyski, ul. Rybnicka 7 POWIAT TARNOGÓRSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tarnowskich Górach Tarnowskie Góry, ul. Włoska 24 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Miedarach Miedary, ul. Zamkowa 7 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Łubiu Górnym Łubie Górne, ul. Pyskowicka 34 POWIAT WODZISŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Gorzycach Gorzyce, ul. Bogumińska 9 POWIAT ZAWIERCIAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Zawierciu Zawiercie, ul. Rzemieślnicza 9 POWIAT ŻYWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Żywcu Żywiec, ul. Sienkiewicza 52a MIASTO NA PRAWACH POWIATU - BYTOM 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bytomiu Bytom, ul. Frenzla 204 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Bytomiu Bytom, ul. Stolarzowicka 33 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - CHORZÓW 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Chorzowie Chorzów, ul. Michałkowicka 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Chorzowie Chorzów, ul. Wandy 64 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - CZĘSTOCHOWA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Częstochowie Częstochowa, ul. Kontkiewicza MIASTO NA PRAWACH POWIATU - DĄBROWA GÓRNICZA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Dąbrowie Górniczej Dąbrowa Górnicza, ul. Norwida 1 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - GLIWICE 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Gliwicach Gliwice, ul. Pszczyńska 100 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Gliwicach Gliwice, ul. Derkacza 10 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - JAWORZNO 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Jaworznie Jaworzno, ul. Obrońców Poczty Gdańskiej 65 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KATOWICE 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Katowicach Katowice, ul. Traktorzystów 42 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - MYSŁOWICE 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Mysłowicach Mysłowice, ul. Reja 54 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - PIEKARY ŚLĄSKIE 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Piekarach Śląskich Piekary Śląskie, ul. Trautmana 4 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - RUDA ŚLĄSKA 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Rudzie Śląskiej Ruda Śląska, ul. Puszkina 7 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SOSNOWIEC 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Sosnowcu Sosnowiec, ul. Andersa 81b WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE POWIAT BUSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Zborów, gmina Solec-Zdrój 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Gnojno POWIAT JĘDRZEJOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Mnichów k. Jędrzejowa POWIAT KAZIMIERSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób upośledzonych umysłowo w Bejscach POWIAT KIELECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych gmina Chmielnik 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Zgórsko, gmina Sitkówka-Nowiny POWIAT KONECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Końskie, ul. Warszawska 25 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Ruda Pilczycka, gmina Słupia Konecka POWIAT OPATOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Zochcinie Opatów Zochcin 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Czachowie Ożarów Czachów 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Sobowie Ożarów Sobów 6 POWIAT OSTROWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ostrowcu Świętokrzyskim Ostrowiec Świętokrzyski, ul. Grabowiecka 7 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Ostrowiec Świętokrzyski, Osiedle Słoneczne 49 POWIAT PIŃCZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Pińczów, ul. Wesoła 5 POWIAT SANDOMIERSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Sandomierzu Sandomierz, ul. Czyżewskiego 1 POWIAT SKARŻYSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Skarżysku-Kamiennej Skarżysko-Kamienna, ul. Sporna 6 POWIAT STARACHOWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Starachowicach Starachowice, ul. Bema 26 POWIAT WŁOSZCZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Włoszczowa, ul. Koniecpolska 20 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KIELCE 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kielcach Kielce, ul. Tarnowska 10 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kielcach Kielce, ul. Jagiellońska 76 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kielcach Kielce, ul. Sobieskiego 30 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Kielcach Kielce, ul. Żeromskiego 4/6 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Kielcach Kielce, ul. Bobrowa 15 WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE POWIAT BARTOSZYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i osób starych w Bartoszycach Bartoszyce, ul. Monte Cassino 4 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Bisztynku Bisztynek, ul. 9 Maja 7 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Szczurkowie Wojdukajmy Szczurkowo POWIAT BRANIEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Braniewie Braniewo, ul. Królewiecka 35 POWIAT DZIAŁDOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Uzdowie Uzdowo POWIAT ELBLĄSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Rangórach Tolkmicko 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Tolkmicku Tolkmicko, ul. Szpitalna 2 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych ze schorzeniami poalkoholowymi Władysławowo POWIAT EŁCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Nowej Wsi Ełckiej Nowa Wieś Ełcka, ul. Lipowa 1a POWIAT GIŻYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Giżycku Giżycko, ul. Warszawska 31 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Węgorzewie Węgorzewo, ul. 11 Listopada 12 POWIAT IŁAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Suszu Susz, ul. Iławska 42 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Lubawie Lubawa, ul. Grunwaldzka 11 POWIAT KĘTRZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kętrzynie Kętrzyn, ul. Wileńska 16 POWIAT MRĄGOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i samotnych kobiet w ciąży oraz samotnych matek z małoletnimi dziećmi w Mrągowie Mrągowo, ul. Młodkowskiego 19 POWIAT NOWOMIEJSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Grodzicznie Grodziczno POWIAT OLECKO-GOŁDAPSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Kowalach Oleckich Kowale Oleckie, ul. Witosa 8 POWIAT OLSZTYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Barczewie Barczewo, ul. Kraszewskiego 17 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Grazymach Biesal Grazymy 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Jezioranach Jeziorany, ul. Kajki 49 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i osób starych w Jonkowie 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Olsztynku Olsztynek, ul. Park 5 POWIAT OSTRÓDZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Szyldaku Szyldak POWIAT SZCZYCIEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Szczytnie Szczytno, ul. Wielbarska 2 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - ELBLĄG 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Elblągu Elbląg, ul. Toruńska 17 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - OLSZTYN 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i kombatantów w Olsztynie Olsztyn, ul. Fałata 23 2. Wojewódzki Ośrodek Poradnictwa Socjalnego w Olsztynie Olsztyn, ul. Kopernika 45 WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE POWIAT CHODZIESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i inwalidów w Chodzieży Chodzież, ul. Ujska 47 POWIAT CZARNKOWSKO-TRZCIANECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Trzciance Trzcianka, ul. 27 Stycznia 41 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Gębicach 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób ze schorzeniami układu nerwowego w Wieleniu Wieleń, ul. Świerczewskiego 9 POWIAT GNIEŹNIEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Gnieźnie Gniezno, ul. Wrzesińska 21 POWIAT GOSTYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Borku Wielkopolskim Zimnowoda Borek Wielkopolski 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Krobi Rogowo Krobia 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Chwałkowie Chwałkowo Krobia 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Chumiętkach Chumiętki Krobia POWIAT JAROCIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Zakrzewie Witaszyce Zakrzew POWIAT KĘPIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Rzetni Kochłowy Rzetnia POWIAT KOLSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kole Koło, ul. Poniatowskiego 21 POWIAT KONIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Ślesinie Ślesin, ul. Kościelna 46 2. Ośrodek Specjalistycznego Poradnictwa Socjalnego w Koninie Konin, ul. Noskowskiego 1b POWIAT KOŚCIAŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Lubiniu Mościszki Lubiń 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Jarogniewicach Jarogniewice, ul. Poznańska 25 POWIAT KROTOSZYŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Baszkowie POWIAT MIĘDZYCHODZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Piłce Międzychód 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Łężeczkach POWIAT OBORNICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Rogoźnie Rogoźno, ul. Poznańska 89 POWIAT OSTROWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Ostrowie Wielkopolskim Ostrów Wielkopolski, ul. Partyzancka 8 2. Dom Pomocy Społecznej dla psychicznie chorych w Psarach Sieroszewice Psary POWIAT OSTRZESZOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kobylej Górze Kobyla Góra 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Kobylej Górze Kochłowy 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Marszałkach Bukownica Marszałki POWIAT PILSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Pile Piła, ul. 11 Listopada 40 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Chlebnie Łobżenica Chlebno 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Falmierowie 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Dębnie Łobżenica Dębno 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Rzadkowie Kaczory Rzadkowo POWIAT PLESZEWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla psychicznie chorych w Fabianowie Sośnica Fabianów 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Pleszewie Pleszew, pl. Wolności 5 POWIAT RAWICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych w Pakosławiu Osiek Pakosław 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Pakówce Pakówka Bojanowo POWIAT SŁUPECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Skubarczewie Orchowo Skubarczewo 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Strzałkowie Strzałkowo, ul. Pułaskiego 1 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Zagórowie Zagórów, ul. Lidmanowskiego 4 POWIAT SZAMOTULSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Nowej Soli Wronki Nowa Wieś, ul. Szamotulska 9 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych we Wronkach Wronki Pożarowo 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Chojnie Wronki Chojno POWIAT ŚREMSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Śremie Śrem, ul. Farna 16 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Psarskiem Psarskie, ul. Owocowa 8 POWIAT TURECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych i psychicznie chorych w Skęczniewie POWIAT WĄGROWIECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Srebrnej Górze Wapno Srebrna Góra POWIAT WRZESIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych we Wrześni Września, ul. Szkolna 25 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KALISZ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Kaliszu Kalisz, ul. Winiarska 26 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - KONIN 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Koninie Konin, ul. Południowa 1 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - LESZNO 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Lesznie Leszno, ul. Korczaka 1 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - POZNAŃ 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Poznaniu Poznań, ul. Konarskiego 11/13 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Poznaniu Poznań, ul. Ugory 20 3. Dom Pomocy Społecznej dla niepełnosprawnych fizycznie okresowego pobytu w Poznaniu Poznań, ul. Dolne Chyby 10 WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE POWIAT BIAŁOGARDZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Białogardzie Białogard, ul. Janusza Sidły 1 POWIAT CHOSZCZEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych w Brzezinach Drawno POWIAT DRAWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Darskowo POWIAT GOLENIOWSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Nowogardzie Nowogard, ul. Piłsudskiego 9 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i psychicznie chorych w Nowogardzie Nowogard, ul. Smużyny 2 POWIAT GRYFICKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Gryficach Gryfice, ul. Kościuszki 35 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i psychicznie chorych w Jarominie, Trzebiatów 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i przewlekle psychicznie chorych w Resku Resko, ul. Wojska Polskiego 8 POWIAT GRYFIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Dębcach Gryfino Dębce 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i psychicznie chorych Nowe Czarnowo, Gryfino 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych i psychicznie chorych w Moryniu Moryń, ul. Rynkowa 27 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Trzcińsku-Zdroju Trzcińsko-Zdrój, al. Róż 1 POWIAT KAMIEŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Śniatowie Śniatowo, Kamień Pomorski POWIAT KOŁOBRZESKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Gościnie Gościno, ul. Karlińska 1 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych we Włościborzu Włościbórz Dygowo POWIAT KOSZALIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Cetuń Polanów 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych w Mielnie Mielno, ul. Spokojna 1 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych (dzieci) Nowe Bielice Biesiekierz 4. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych Parsowo Biesiekierz 5. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych Żydowo Polanów POWIAT MYŚLIBORSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Myśliborzu Myślibórz, ul. Celna 23 POWIAT PYRZYCKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Pyrzycach Pyrzyce, ul. Niepodległości 4/5 POWIAT STARGARDZKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Dolicach Dolice, ul. Wiśniowa 12 POWIAT SZCZECINECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych w Bornem Sulinowie Borne Sulinowo POWIAT ŚWIDWIŃSKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych Krzecko Sławoborze 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób umysłowo upośledzonych Modrzewiec, Rąbino POWIAT WAŁECKI 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Wałczu Wałcz, ul. Orla 35 MIASTO NA PRAWACH POWIATU - SZCZECIN 1. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych "Dom Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej" w Szczecinie Szczecin, ul. Romera 21/29 2. Dom Pomocy Społecznej dla osób starych i osób przewlekle somatycznie chorych "Dom Kombatanta" im. gen. M. Boruty-Spiechowicza w Szczecinie Szczecin, ul. Krucza 17 3. Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle somatycznie chorych w Szczecinie Szczecin, ul. Broniewskiego 4/6. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. (Dz. U. Nr 166, poz. 1204) Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył (Dz. U. Nr 145, poz. 941), załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1204) WYKAZ SAMODZIELNYCH PUBLICZNYCH ZAKŁADÓW OPIEKI ZDROWOTNEJ ORAZ JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO WŁAŚCIWYCH DO PRZEJĘCIA UPRAWNIEŃ ORGANU, KTÓRY JE UTWORZYŁ I. WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Szpital Rejonowyul. Pocztowa 16 59-920 BogatyniaPowiat zgorzelecki 2Dolnośląski Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka - Centrum Medycyny Ratunkowejul. Traugutta 116 50-420 WrocławSamorząd województwa 3Szpital Rehabilitacyjnyul. Willowa 4 55-055 ŻmigródPowiat trzebnicki 4Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Krakowska 28 50-425 WrocławSamorząd województwa 5Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej DOLMEDul. Legnicka 40 53-674 WrocławSamorząd województwa 6Zespół Opieki Zdrowotnejul. Lubańska 11-12 59-900 ZgorzelecPowiat zgorzelecki 7Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 15 58-530 KowaryPowiat jeleniogórski 8Wojewódzki Zespół Szpitalno-Sanatoryjny Chorób Płucul. Trzebnicka 5/7 55-035 Oborniki ŚląskieSamorząd województwa 9Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 11 56-120 Brzeg DolnyPowiat wołowski 10Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płuc w Jeleniej Górze z siedzibą w Kowarachul. Sanatoryjna 27 58-530 KowarySamorząd województwa 11Centrum Pneumonologii Dziecięcejul. Myśliwska 13 58-540 KarpaczSamorząd województwa 12Jeleniogórski Ośrodek Medycyny Pracyul. Groszowa 1 58-500 Jelenia GóraSamorząd województwa 13Wojewódzki Szpital w Legnicyul. Iwaszkiewicza 5 59-220 LegnicaSamorząd województwa 14Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. Dworcowa 7 59-220 LegnicaSamorząd województwa 15Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Senatorska 1 59-220 LegnicaSamorząd województwa 16Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Lubinieul. Księcia Ludwika I 5 59-300 LubinSamorząd województwa 17Szpital Zakaźnyul. Poselska 14 59-220 LegnicaSamorząd województwa 18Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Szpitalna 8 59-500 ZłotoryjaSamorząd województwa 19Szpital Chirurgicznyul. Senatorska 1 59-220 LegnicaSamorząd województwa 20Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Infekcyjnych im. J. Gromkowskiegoul. Koszarowa 5 51-149 WrocławSamorząd województwa 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Jelczu-Laskowicachul. Bożka 13 55-220 Jelcz-LaskowiceGmina Jelcz-Laskowice 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolności 117 58-226 BielawaPowiat dzierżoniowski 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Międzyleśna 3 57-500 Bystrzyca KłodzkaPowiat kłodzki 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dusznikach-Zdrojuul. Sprzymierzonych 21 57-340 Duszniki-ZdrójPowiat kłodzki 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cicha 1 58-200 DzierżoniówPowiat dzierżoniowski 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 1 57-300 KłodzkoPowiat kłodzki 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 2 57-400 Nowa RudaPowiat kłodzki 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Westerplatte 22 58-100 ŚwidnicaPowiat świdnicki 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 3 58-160 ŚwiebodzicePowiat świdnicki 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Ząbkowicach Śląskichul. A. Krajowej 46 57-200 Ząbkowice ŚląskiePowiat ząbkowicki 31Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kolejowa 29 57-200 ZiębicePowiat ząbkowicki 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital Zespolony w Wałbrzychuul. Batorego 4 58-300 WałbrzychSamorząd województwa 33Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Wojewódzki im. Dr A. Sokołowskiego w Wałbrzychuul. Dr Sokołowskiego 4 58-309 WałbrzychSamorząd województwa 34Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital Ginekologiczno-Położniczyul. Paderewskiego 10 58-301 WałbrzychSamorząd województwa 35Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Wałbrzychuul. Moniuszki 110 58-300 WałbrzychSamorząd województwa 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Morawka 1 57-550 Stronie ŚląskieSamorząd województwa 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Chorób Płucul. Słoneczna 1 58-351 SokołowskoSamorząd województwa 38Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Chrobrego 39 58-300 WałbrzychSamorząd województwa 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Leczenia Odwykowego w Czarnym Borzeul. Parkowa 8 58-379 Czarny BórSamorząd województwa 40Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Sanatorium Chorób Płuc i Gruźlicy w Rościszowieul. Piękna 11 58-252 RościszówSamorząd województwa 41Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Państwowy Zespół Prewentoriów w Bielawieul. Korczaka 3 58-260 BielawaSamorząd województwa 42Samodzielny Publiczny Zespół Rehabilitacyjno-Sanatoryjny dla Dzieci "Czermna Bukowina" w Kudowie-Zdrojuul. Kościuszki 116 57-350 Kudowa-ZdrójSamorząd województwa 43Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci "Poranek" w Zagórzu Śląskimul. Główna 13 58-321 JugowiceSamorząd województwa 44Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Złotym Stokuul. Spacerowa 5 57-250 Złoty StokPowiat kłodzki 45Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Leczniczo-Opiekuńczy w Kamieńcu Ząbkowickimul. Szpitalna 1 57-230 Kamieniec ZąbkowickiPowiat ząbkowicki 46Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Bardzie Śląskimul. Główna 36 57-256 Bardo ŚląskiePowiat ząbkowicki 47Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Górzeul. Hirszfelda 8 56-200 GóraPowiat górowski 48Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy we Wrocławiuul. Oławska 14 50-123 WrocławSamorząd województwa 49Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Wałbrzychuul. Dr Sokołowskiego 4 58-309 WałbrzychSamorząd województwa 50Zespół Opieki Zdrowotnejul. Zawidowska 4 59-800 Lubań Śl.Powiat lubański 51Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Narządu Ruchuul. Korczaka 1 58-401 Kamienna GóraSamorząd województwa 52Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Rolnicza 25 59-921 SieniawkaSamorząd województwa 53Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Tysiąclecia 30 59-700 BolesławiecSamorząd województwa 54Szpital Wojewódzkiul. Ogińskiego 6 58-506 Jelenia GóraSamorząd województwa 55Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Wojska Polskiego 21 58-500 Jelenia GóraSamorząd województwa 56Zespół Opieki Zdrowotnejul. Jeleniogórska 4 59-700 BolesławiecPowiat bolesławiecki 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bohaterów Getta 8 58-400 Kamienna GóraPowiat kamiennogórski 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 15 58-530 KowaryPowiat jeleniogórski 59Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zawidowska 4 59-800 LubańPowiat lubański 60Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Morcinka 7 59-600 Lwówek Śl.Powiat lwówecki 61Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Wyczółkowskiego 15 59-920 BogatyniaGmina Bogatynia 62Gminna Służba Zdrowiaul. Ogrodowa 8 59-610 WleńGmina Wleń 63Zespół Opieki Zdrowotnej w Lubinieul. Łokietka 3 59-300 LubinGmina Lubin 64Zespół Opieki Zdrowotnej w Głogowieul. T. Kościuszki 15 67-300 GłogówPowiat głogowski 65Zespół Opieki Zdrowotnej Trzebnicaul. Kościuszki 10 55-100 TrzebnicaPowiat trzebnicki 66Szpital Rejonowy Wołówul. Inwalidów Wojennych 26 56-100 WołówPowiat wołowski 67Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego - Krzelów56-150 KrzelówGmina Wińsko 68Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Chorób Dziecięcych im. J. Korczaka - Wrocławul. Kasprowicza 64/66 51-137 WrocławSamorząd województwa 69Szpital Rehabilitacyjny - Żmigródul. Willowa 4 55-055 ŻmigródSamorząd województwa 70Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego Wrocławul. Traugutta 112 55-100 WrocławSamorząd województwa 71Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych - Lubiążul. Mickiewicza 1 56-110 LubiążSamorząd województwa 72Ośrodek Zdrowia Prusiceul. Żmigrodzka 32 55-110 PrusiceGmina Prusice 73Gminny Ośrodek Zdrowia Mietkówul. Kolejowa 27 55-081 MietkówGmina Mietków 74Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Środzie Śląskiejul. Kolejowa 29 55-300 Środa ŚląskaPowiat średzki 75Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Miliczuul. Trzebnicka 2 56-300 MiliczGmina Milicz 76Zakład Opieki Zdrowotnej w Świętej Katarzynie55-010 Święta KatarzynaGmina Święta Katarzyna 77Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Długa 58-410 MarciszówGmina Marciszów 78Zakłady Techniki Medycznej Służby Zdrowia - Wrocławul. Powstańców Śląskich 124 53-314 WrocławSamorząd województwa 79Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Oleśnicyul. Kilińskiego 2 56-400 OleśnicaGmina Oleśnica 80Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Bierutowieul. Moniuszki 13 56-420 BierutówGmina Bierutów 81Ośrodek Zdrowia w Borowej66-412 Borowa 71Gmina Długołęka 82Ośrodek Zdrowia w Kiełczowie56-405 Kiełczów ul. Wilczycka 14Gmina Długołęka 83Ośrodek Zdrowia w Brzeziej Łące56-405 Brzezia Łąka 11Gmina Długołęka 84Ośrodek Zdrowia w Długołęceul. Wrocławska 24 56-411 DługołękaGmina Długołęka 85Gminny Ośrodek Zdrowia w Cieszkowieul. Sikorskiego 53 56-320 CieszkówGmina Cieszków 86Gminny Ośrodek Zdrowia w Jordanowie Śląskimul. Pocztowa 4 55-065 Jordanów ŚląskiGmina Jordanów Śląski 87Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Kątach Wrocławskichul. Staszica 9 55-080 Kąty WrocławskieGmina Kąty Wrocławskie 88Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Kobierzycachul. Witosa 11 55-040 KobierzyceGmina Kobierzyce 89Zakład Usług Medycznych w Kostomłotachul. Szpitalna 13 55-311 KostomłotyGmina Kostomłoty 90Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Krośnicachul. Parkowa 37 56-320 KrośniceGmina Krośnice 91Ośrodek Zdrowia Łagiewnikiul. Słowiańska 10 55-061 ŁagiewnikiGmina Łagiewniki 92Ośrodek Zdrowia Siedlec55-108 SiedlecGmina Długołęka 93Ośrodek Zdrowia Skokowaul. Prusicka 4 55-130 SkokowaGmina Prusice 94Gminny Ośrodek Zdrowia Malczyce55-320 MalczyceGmina Malczyce 95Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej - Miliczul. Ks. Waresiaka 7 56-300 MiliczPowiat milicki 96Szpital im. Józefa Dietla - Oleśnicaul. Kilińskiego 2 56-400 OleśnicaPowiat oleśnicki 97Zespół Opieki Zdrowotnej - Oławaul. Baczyńskiego 1 55-200 OławaPowiat oławski 98Szpital im. Wojciecha Oczki - Strzelinul. Wrocławska 46 57-100 StrzelinPowiat strzeliński 99Przychodnia Rejonowo-Specjalistyczna - Wołówul. Piłsudskiego 54 56-100 WołówPowiat wołowski 100Wiejski Ośrodek Zdrowia - Lubiążul. Willmana 23 51-110 LubiążGmina Wołów 101Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dobroszycachul. Wojska Polskiego 22 56-410 DobroszyceGmina Dobroszyce 102Specjalistyczny Zakład Profilaktyczno-Leczniczy Provita - Wrocławul. Bierutowska 59 51-317 WrocławMiasto na prawach powiatu - Wrocław 103Dolnośląskie Centrum Gruźlicy i Chorób Płuc - Wrocławul. Grabiszyńska 105 53-439 WrocławSamorząd województwa 104Wojewódzki Szpital im. Babińskiego - Wrocławplac 1 Maja 8 50-043 WrocławSamorząd województwa 105Dolnośląskie Centrum Onkologii - Wrocławpl. Hirszfelda 12 53-413 WrocławSamorząd województwa 106Centrum Rehabilitacyjno-Ortopedyczne Wojewódzki Szpital Specjalistyczny dla Dzieci i Młodzieży - Trzebnicaul. Leśna 1 55-100 TrzebnicaSamorząd województwa 107Szpital Specjalistyczny im. A. Falkiewicza - Wrocławul. Warszawska 2 52-114 WrocławSamorząd województwa 108Szpital Specjalistyczny im. L. Rydygiera - Wrocławul. L. Rydygiera 22/26 50-248 WrocławSamorząd województwa 109Ośrodek Replantacji Kończyn, Mikrochirurgii, Chirurgii Ręki i Chirurgii Ogólnej - Trzebnicaul. Prusicka 19 55-100 TrzebnicaPowiat trzebnicki 110Zespół Opieki Zdrowotnej w Jaworzeul. Piłsudskiego 10 59-400 JaworPowiat jaworski 111Zespół Opieki Zdrowotnejul. Hoża 11 59-500 ZłotoryjaPowiat złotoryjski 112Zespół Opieki Zdrowotnej w Chojnowieul. Szpitalna 20 59-520 ChojnówPowiat legnicki 113Wojewódzki Szpital Neuropsychiatrii - Krośniceul. Kwiatowa 4 56-320 KrośniceSamorząd województwa 114Specjalistyczny Zespół Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej - Wrocławul. Korzeniowskiego 18 50-226 WrocławSamorząd województwa 115Specjalistyczny Rehabilitacyjno-Ortopedyczny Zespół Opieki Zdrowotnej - Wrocławul. Poświęcka 8 51-128 WrocławSamorząd województwa 116Zakład Sprzętu Ortopedycznegoul. Poświęcka 9 51-128 WrocławSamorząd województwa 117Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 11 57-120 WiązówGmina Wiązów 118Wojewódzki Zespół Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej - Wrocławul. Dobrzyńska 21/23 50-403 WrocławSamorząd województwa 119Gminny Ośrodek Zdrowia w Ujeźdźcu Wielkim55-112 Ujeździec WielkiGmina Trzebnica 120Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Żmigrodzieul. Lipowa 4 55-055 ŻmigródGmina Żmigród 121Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Twardogórzeul. Waryńskiego 4 56-416 TwardogóraGmina Twardogóra 122Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Zawoniul. Spacerowa 6 55-106 ZawoniaGmina Zawonia 123Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Sobótceul. Strzelców 2 55-050 SobótkaGmina Sobótka 124Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w Żórawinieul. Urzędnicza 11 55-020 ŻórawinaGmina Żórawina 125Publiczny Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnego w Strzelinieul. Mickiewicza 20 57-100 StrzelinGmina Strzelin 126Ośrodek Zdrowia Wisznia Małaul. Wrocławska 2 55-114 Wisznia MałaGmina Wisznia Mała 127Gminny Ośrodek Zdrowia Prusy57-100 PrusyGmina Kondratowice 128Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Łozinieul. Milicka 15 56-407 ŁozinaGmina Długołęka 129Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Ambulatoryjnego w Borowieul. Wrocławska 12 57-160 BorówGmina Borów 130Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Kamieńskiego 73a 51-124 WrocławSamorząd województwa 131Oddział Dzienny Neuropsychiatrii Dziecięcej - Wrocławul. Białowieska 74a 54-235 WrocławMiasto na prawach powiatu - Wrocław 132Przychodnia Rejonowaul. B. Chrobrego 79 58-579 WojcieszówGmina Wojcieszów 133Przychodnia Rejonowaul. Złotoryjska 18 58-536 ŚwierzawaGmina Świerzawa 134Przychodnia Rejonowaul. Jedności Narodowej 11 58-580 Szklarska PorębaGmina Szklarska Poręba 135Przychodnia Rejonowaul. Żymierskiego 58 58-573 PiechowiceGmina Piechowice 136Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 19 58-420 LubawkaGmina Lubawka 137Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wysokogórska 3 58-575 BolkówGmina Bolków 138Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Jeleniogórska 18 58-533 MysłakowiceGmina Mysłakowice 139Gminny Ośrodek ZdrowiaKliczków 38 59-727 OsiecznicaGmina Osiecznica 140Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Wojska Polskiego 3 58-520 Janowice WielkieGmina Janowice Wielkie 141Gminny Ośrodek Zdrowiapl. Wolności 17 58-536 LubomierzGmina Lubomierz 142Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Długa 15 58-521 Jeżów SudeckiGmina Jeżów Sudecki 143Gminny Ośrodek Zdrowia58-512 Stara KamienicaGmina Stara Kamienica 144Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Wolności 21 59-830 OlszynaGmina Olszyna 145Gminny Ośrodek Zdrowia58-816 Platerówka 51Gmina Platerówka 146Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Sikorskiego 40 59-940 WęgliniecGmina Węgliniec 147Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Lubańska 42a 59-730 NowogrodziecGmina Nowogrodziec 148Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Cicha 4 59-730 NowogrodziecPowiat bolesławiecki 149Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Zachodnia 10 59-310 PolkowiceGmina Polkowice 150Przychodnia Rejonowaul. Ratuszowa 11 59-320 ChocianówGmina Chocianów 151Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Miękiniul. Kościuszki 31 55-025 MiękiniaGmina Miękinia 152Ośrodek Zdrowia w Tyńcu Legnickim55-041 Tyniec Legnicki 39Gmina Tyniec Legnicki 153Obwód Lecznictwa Kolejowego we Wrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Joannitów 10/12 50-552 WrocławSamorząd województwa 154Obwód Lecznictwa Kolejowego w Jeleniej Górze - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bogusławskiego 28 58-500 Jelenia GóraSamorząd województwa 155Obwód Lecznictwa Kolejowego w Legnicy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Libana 8 59-200 LegnicaSamorząd województwa 156Obwód Lecznictwa Kolejowego w Wałbrzychu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Armii Krajowej 23 57-302 Wałbrzych MiastoSamorząd województwa 157Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Dusznikach-Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chopina 10 57-340 Duszniki-ZdrójSamorząd województwa 158Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Szczawnie-Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ofiar Katynia 3/5 58-310 Szczawno-ZdrójSamorząd województwa 159Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Nowotworów w Szklarskiej Porębie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sanatoryjna 1 58-585 Szklarska PorębaSamorząd województwa 160Kolejowe Prewentorium w Janowicach Wielkich - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej58-520 Janowice WielkieSamorząd województwa 161Okręgowy Szpital Kolejowy we Wrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wiśniowa 36a 53-137 WrocławSamorząd województwa 162Szpital Chirurgii Plastycznejul. Kościelna 1 57-320 Polanica-ZdrójSamorząd województwa II. WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznegoul. Sułkowskiego 58a 85-634 BydgoszczSamorząd województwa 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ogrodowa 3 89-200 SzubinPowiat nakielski 3Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 30 88-400 ŻninPowiat żniński 4Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Karłowicza 26 85-092 BydgoszczSamorząd województwa 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 3 88-200 RadziejówPowiat radziejowski 6Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychul. Okrzei 74 87-800 WłocławekPowiat włocławski 7Szpital Wojewódzkiul. Wieniecka 43 87-800 WłocławekSamorząd województwa 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nieszawska 6 87-600 LipnoPowiat lipnowski 9Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 18 87-700 Aleksandrów KujawskiPowiat aleksandrowski 10Zakład Leczniczo-Opiekuńczy87-721 RaciążekPowiat aleksandrowski 11Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Wyszyńskiego 21 87-800 WłocławekSamorząd województwa 12Wojewódzki Szpital Dziecięcyul. Konstytucji 3 Maja 42 87-100 ToruńSamorząd województwa 13Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Chełmińska 26 87-100 ToruńSamorząd województwa 14Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Konstytucji 3 Maja 42 87-100 ToruńSamorząd województwa 15Wojewódzkie Samodzielne Centrum Stomatologiiul. Przedzamcze 10 87-100 ToruńSamorząd województwa 16Zespół Opieki Zdrowotnejul. Dr Koppa 1a 87-400 Golub-DobrzyńPowiat golubsko-dobrzyński 17Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 55 86-010 KoronowoGmina Koronowo 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 126 86-100 Świecie n/WisłąPowiat świecki 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 26 89-410 WięcborkPowiat sępoleński 20Wojewódzki Szpital Obserwacyjno-Zakaźnyul. Św. Floriana 12 85-030 BydgoszczSamorząd województwa 21Wojewódzki Szpital Gruźlicy i Chorób Płucul. Gimnazjalna 11 85-950 BydgoszczSamorząd województwa 22Wojewódzki Szpital Dziecięcy w Bydgoszczy z Wojewódzką Przychodnią Matki i Dzieckaul. Chodkiewicza 44 85-667 BydgoszczSamorząd województwa 23Wojewódzki Szpital im. dr J. Bizielaul. Ujejskiego 75 85-168 BydgoszczSamorząd województwa 24Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Sądowa 18 86-100 Świecie n/WisłąSamorząd województwa 25Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Markwarta 8 85-015 BydgoszczSamorząd województwa 26Wojewódzka Przychodnia Dermatologicznaul. Kurpińskiego 8 85-096 BydgoszczSamorząd województwa 27Wojewódzka Przychodnia Reumatologiczno-Rehabilitacyjnaul. Gdańska 46 85-005 BydgoszczSamorząd województwa 28Wojewódzka Przychodnia Sportowo-Lekarskaul. Rejtana 1 85-032 BydgoszczSamorząd województwa 29Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. G. Zapolskiej 18 85-149 BydgoszczSamorząd województwa 30Bydgoskie Centrum Diabetologii i Endokrynologiiul. Baczyńskiego 17 85-822 BydgoszczSamorząd województwa 31Regionalne Centrum Onkologii - Szpital im. prof. Franciszka Łukaszczykaul. Romanowskiej 2 85-791 BydgoszczSamorząd województwa 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Staropoznańska 291 88-100 InowrocławGmina Inowrocław 33Miejsko-Gminna Przychodnia Zdrowiaul. Powstańców 7a 86-050 Solec KujawskiGmina Solec Kujawski 34Gminna Przychodniaul. Barycka 38 86-005 Białe BłotaGmina Białe Błota 35Gminna Przychodniaul. Cejnowy 18 86-122 BukowiecGmina Bukowiec 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 6 89-511 CekcynGmina Cekcyn 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bydgoska 38 86-070 Dąbrowa ChełmińskaGmina Dąbrowa Chełmińska 38Gminna PrzychodniaDobrcz z siedzibą w Kotomierzu 86-020Gmina Dobrcz 39Gminna Przychodniaul. Dworcowa 20 86-140 DrzycimGmina Drzycim 40Gminna Przychodniaul. Wyzwolenia 9 86-141 LnianoGmina Lniano 41Gminna Przychodniaul. Komierowskiego 39 86-170 Nowe n/WisłąGmina Nowe n/Wisłą 42Gminna Przychodniaul. Bydgoska 14 86-060 Nowa Wieś WielkaGmina Nowa Wieś Wielka 43Gminna Przychodniaul. Dworcowa 7 86-150 OsieGmina Osie 44Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wiejska 9 87-300 BrodnicaPowiat brodnicki 45Zespół Opieki Zdrowotnejul. Rydygiera 1 86-200 ChełmnoPowiat chełmiński 46Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powst. Wielkopolskich 2 89-410 WięcborkGmina Więcbork 47Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leśna 7 89-412 SośnoGmina Sośno 48Samodzielna Publiczna Miejsko-Gminna Przychodniaul. Sępoleńska 11 89-430 Kamień KrajeńskiGmina Kamień Krajeński 49Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 4 89-400 Sępólno KrajeńskieGmina Sępólno Krajeńskie 50Miejsko-Gminna Przychodniaul. 10 Lutego 9 86-100 Świecie n/WisłąGmina Świecie n/Wisłą 51Gminna PrzychodniaDragacz z siedzibą w Dolnej Grupie 86-133Gmina Dragacz 52Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bydgoska 12 89-520 GostycynGmina Gostycyn 53Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Łanowa 1 89-506 KęsowoGmina Kęsowo 54Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejLubiewo z siedzibą w Bysławiu 89-526Gmina Lubiewo 55Gminna Przychodnia86-031 OsielskoGmina Osielsko 56Gminna Przychodniaul. Zamknięta 7 86-120 PruszczGmina Pruszcz 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej86-014 SicienkoGmina Sicienko 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 7 89-530 ŚliwiceGmina Śliwice 59Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 18 Lutego 2 86-160 WarlubieGmina Warlubie 60Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Macieja z Miechowaul. Grudziądzka 2 86-320 ŁasinGmina Łasin 61Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Lunewill 15 87-800 WłocławekSamorząd województwa 62Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Gnieźnieńska 4 88-430 Janowiec WielkopolskiGmina Janowiec Wielkopolski 63Miejsko-Gminny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Świecka 45 89-500 TucholaGmina Tuchola 64Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Półwiejska 1 88-410 GąsawaGmina Gąsawa 65Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej89-243 ŻarczynGmina Kcynia 66Szpital Powiatowyul. Szpitalna 30 88-400 ŻninPowiat żniński 67Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Szpital w Tucholiul. Nowodworskiego 14/18 89-500 TucholaPowiat tucholski 68Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Świecka 45 89-500 TucholaPowiat tucholski 69Wojewódzki Zakład Protetyki Stomatologicznejul. G. Zapolskiej 18 85-149 BydgoszczSamorząd województwa 70Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 20 87-500 RypinPowiat rypiński 71Gminny Ośrodek ZdrowiaKłótno 87-821 BaruchowoGmina Baruchowo 72Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 6 87-850 ChoceńGmina Choceń 73Gminny Ośrodek Zdrowia87-811 FabiankiGmina Fabianki 74Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Władysława Łokietka 1 87-880 Brześć KujawskiGmina Brześć Kujawski 75Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej87-222 KsiążkiGmina Książki 76Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Parkowa 6 86-260 UnisławGmina Unisław 77Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Tysiąclecia 21 87-220 Radzyń ChełmińskiGmina Radzyń Chełmiński 78Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-214 PłużnicaGmina Płużnica 79Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-162 LubiczGmina Lubicz 80Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-162 GrębocinGmina Grębocin 81Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-122 ZłotoriaGmina Lubicz 82Gminny Ośrodek Zdrowia87-335 ŚwiedziebniaGmina Świedziebnia 83Gminny Ośrodek Zdrowia86-327 GrutaGmina Gruta 84Gminny Ośrodek Zdrowia86-212 StolnoGmina Stolno 85Gminny Ośrodek Zdrowia87-134 Zławieś WielkaGmina Zławieś Wielka 86Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej86-341 Świecie n/OsąGmina Świecie n/Osą 87Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Toruńska 5 86-230 LisewoGmina Lisewo 88Zakład Opieki Zdrowotnej86-302 Grudziądz 4 MokreGmina Grudziądz 89Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej87-123 Obrowo DobrzejewiceGmina Obrowo 90Państwowe Prewentorium im. Kazimierza Dłuskiego87-140 Głuchowo ChełmżaSamorząd województwa 91Gminny Ośrodek Zdrowia87-165 Cierpice Wielka NieszawkaGmina Wielka Nieszawka 92Gminny Ośrodek Zdrowia86-318 RogóźnoGmina Rogóźno 93Gminny Ośrodek Zdrowia86-253 Kijewo KrólewskieGmina Kijewo Królewskie 94Publiczny Ośrodek Zdrowia87-141 Zelgno DźwierznoGmina Chełmża 95Gminna Przychodniaul. Czerska 4 86-131 JeżewoGmina Jeżewo 96Miejsko-Gminny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 1 88-100 InowrocławGmina Inowrocław 97Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej88-133 Dąbrowa BiskupiaGmina Dąbrowa Biskupia 98Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 9 88-140 GniewkowoGmina Gniewkowo 99Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Klonowa 9 88-160 JanikowoGmina Janikowo 100Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rybacka 20 88-150 KruszwicaGmina Kruszwica 101Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Św. Jana 28 88-170 PakośćGmina Pakość 102Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej88-111 RojewoGmina Rojewo 103Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 28 88-180 Złotniki KujawskieGmina Złotniki Kujawskie 104Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 97 88-100 InowrocławPowiat inowrocławski 105Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 48 88-400 ŻninGmina Żnin 106Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 8 88-420 RogowoGmina Rogowo 107Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 10 88-300 MogilnoPowiat mogileński 108Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szewska 23 87-140 ChełmżaPowiat toruński 109Szpital im. Dr W. Biegańskiegoul. Gen. Sikorskiego 32 86-300 GrudziądzPowiat grudziądzki 110Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Św. Józefa 53/59 87-100 ToruńSamorząd województwa 111Wojewódzki Ośrodek Lecznictwa Psychiatrycznegoul. M. C. Skłodowskiej 27 87-100 ToruńSamorząd województwa 112Wojewódzki Szpital Zakaźnyul. Krasińskiego 4/4a 87-100 ToruńSamorząd województwa 113Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wolności 27 87-200 WąbrzeźnoPowiat wąbrzeski 114Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe im. dr Józefa Krzymińskiego w Inowrocławiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Przy Stawku 12 88-100 InowrocławSamorząd województwa 115Obwód Lecznictwa Kolejowego w Bydgoszczy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 63 85-009 BydgoszczSamorząd województwa 115Obwód Lecznictwa Kolejowego w Toruniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 18 Stycznia 4 87-100 ToruńSamorząd województwa III. WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 700-lecia 3 21-400 ŁukówPowiat łukowski 2Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Terebelska 57/65 21-500 Biała PodlaskaSamorząd województwa 3Zespół Opieki Zdrowotnejul. Staromiejska 20 21-350 Międzyrzec PodlaskiPowiat bialski 4Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wisznicka 111 21-300 Radzyń PodlaskiPowiat radzyński 5Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 124 21-200 ParczewPowiat parczewski 6Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych21-305 SuchowolaSamorząd województwa 7Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnegoul. Warszawska 20 21-500 Biała PodlaskaSamorząd województwa 8Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Okopowa 3 21-500 Biała PodlaskaSamorząd województwa 9Wojewódzki Zespół Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Okopowa 3 21-500 Biała PodlaskaMiasto na prawach powiatu - Biała Podlaska 10Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejal. Grunwaldzkie 1 22-600 Tomaszów LubelskiPowiat tomaszowski 11Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Peowiaków 1 22-400 ZamośćMiasto na prawach powiatu - Zamość 12Samodzielny Publiczny Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Zagłoby 8 22-400 ZamośćSamorząd województwa 13Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki im. J. Bożegoul. Biernackiego 9 20-049 LublinSamorząd województwa 14Wojewódzka Przychodnia Zaopatrzenia Ortopedycznego i Środków Pomocniczych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chodźki 4 20-093 LublinSamorząd województwa 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Leśmiana 4 21-040 ŚwidnikPowiat świdnicki 16Samodzielny Publiczny Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Psychicznie i Nerwowo Chorych24-121 CelejówSamorząd województwa 17Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Jaczewskiego 7 20-090 LublinSamorząd województwa 18Wojewódzki Ośrodek Medycyny Sportowej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zygmuntowska 4a 20-101 LublinSamorząd województwa 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chopina 13 20-530 DęblinGmina Dęblin 20Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cicha 14 23-200 KraśnikPowiat kraśnicki 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wróblewskiego 4 24-100 PuławyPowiat puławski 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cicha 14 21-200 LubartówPowiat lubartowski 23Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Ceramiczna 1 22-100 ChełmSamorząd województwa 24Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sobieskiego 4 22-300 KrasnystawPowiat krasnostawski 25Zespół Opieki Zdrowotnejal. Wyzwolenia 46 22-200 WłodawaPowiat włodawski 26Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Pojaska 5 23-400 BiłgorajPowiat biłgorajski 27Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 11 22-500 HrubieszówPowiat hrubieszowski 28Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Klasztorna 2 22-462 RadecznicaSamorząd województwa 29Sanatorium Rehabilitacyjne dla Dzieci im. J. Korczakaul. Sanatoryjna 2 22-440 KrasnobródPowiat zamojski 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc22-200 AdampolSamorząd województwa 31Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Kardynała S. Wyszyńskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Kraśnicka 100 20-718 LublinSamorząd województwa 32Szpital Neuropsychiatryczny im. prof. Mieczysława Kaczyńskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Abramowicka 2 20-442 LublinSamorząd województwa 33Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 16 20-124 LublinSamorząd województwa 34Wojewódzka Przychodnia Skórno-Wenerologiczna - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 5a 20-078 LublinSamorząd województwa 35Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nałęczowska 27 20-704 LublinSamorząd województwa 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lubelska 90 24-200 BełżycePowiat lubelski 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 30 23-100 BychawaPowiat lubelski 38Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Górnicza 3 21-010 ŁęcznaPowiat łęczyński 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Przemysłowa 2 24-300 Opole LubelskiePowiat opolski 40Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żytnia 16 08-500 RykiPowiat rycki 41Samodzielne Publiczne Sanatorium Gruźlicy i Chorób Płuc24-320 PoniatowaSamorząd województwa 42Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Zamoyskiego 149 23-300 Janów LubelskiPowiat janowski 43Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Nowy Świat 3 22-100 ChełmPowiat chełmski 44Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Klukowskiego 1 22-460 SzczebrzeszynPowiat zamojski 45Szpital Wojewódzki im. Papieża Jana Pawła IIul. Legionów 10 22-400 ZamośćSamorząd województwa 46Wojewódzka Przychodnia Matki i Dziecka Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sądowa 3 20-027 LublinSamorząd województwa 47Wojewódzka Przychodnia Stomatologiczna - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lubartowska 58 20-094 LublinSamorząd województwa 48Samodzielny Publiczny Akademicki Zakład Opieki Zdrowotnejul. Langiewicza 6a 20-032 LublinSamorząd województwa 49Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej22-352 FajsławicePowiat krasnostawski 50Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Józefowieul. Kościuszki 54 23-460 JózefówGmina Józefów 51Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstania Styczniowego 8 24-103 ŻyrzynGmina Żyrzyn 52Samodzielny Publiczny Miejski Zakład Opieki Zdrowotnejul. Jaśminowa 4 21-017 ŁęcznaGmina Łęczna 53Okręgowy Szpital Kolejowy w Lublinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kruczkowskiego 21 20-468 LublinSamorząd województwa 54Obwód Lecznictwa Kolejowego w Lublinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 51 24-410 LublinSamorząd województwa 55Kolejowy Szpital Uzdrowiskowy w Nałęczowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Górskiego 6 24-140 NałęczówSamorząd województwa IV. WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki Nr 2ul. Warszawska 48 66-400 Gorzów WielkopolskiSamorząd województwa 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Narutowicza 6 66-470 KostrzynPowiat gorzowski 3Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej66-300 Międzyrzecz ul. 30 Stycznia 67Powiat międzyrzecki 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 5 66-440 SkwierzynaPowiat międzyrzecki 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nadodrzańska 6 69-100 SłubicePowiat słubicki 6Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Niepodległości 16 65-048 Zielona GóraMiasto na prawach powiatu - Zielona Góra 7Lubuski Szpital Specjalistyczny Pulmonologiczno-Kardiologiczny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 52 66-230 TorzymSamorząd województwa 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. A. Kostki 33 67-400 WschowaPowiat nowosolski 9Samodzielny Publiczny Szpital Zespolonyul. J. Dekerta 1 66-400 Gorzów WielkopolskiSamorząd województwa 10Samodzielny Publiczny Psychiatryczno-Wielospecjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Walczaka 4 66-400 Gorzów WielkopolskiSamorząd województwa 11Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 8 DrezdenkoPowiat strzelecko-drezdenecki 12Samodzielny Publiczny Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Poznańska 109 66-300 MiędzyrzeczSamorząd województwa 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Henrykowska 62 67-300 SzprotawaPowiat żagański 14Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pszenna 2 68-200 ŻaryPowiat żarski 14Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Centrum Leczenia Dzieci i MłodzieżyZabór 66-003Samorząd województwa 15Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chrobrego 2 65-043 Zielona GóraSamorząd województwa 16Ośrodek dla Osób Uzależnionych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Nowym Dworku66-203 JordanowoSamorząd województwa 17Sanatorium Rehabilitacyjne dla dzieci - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Wojnowie66-120 KargowaPowiat zielonogórski 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 2 68-300 LubskoPowiat żarski 19Wojewódzki Szpital Specjalistyczny dla Nerwowo i Psychicznie Chorych - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej66-212 CibiórzSamorząd województwa 20Lubuski Ośrodek Rehabilitacyjno-Ortopedyczny dla Dzieci i Młodzieży - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Browarniany 3 66-200 ŚwiebodzinSamorząd województwa 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. W. Witosa 7 69-200 SulęcinPowiat sulęciński 22Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śląska 35 66-620 GubinPowiat krośnieński 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piastów 3 66-600 Krosno OdrzańskiePowiat krośnieński 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chałubińskiego 1 67-100 Nowa SólPowiat nowosolski 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Niepodległości 15 66-100 SulechówPowiat zielonogórski 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Młyńska 6 66-200 ŚwiebodzinPowiat świebodziński 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żelazna 1 68-100 ŻagańPowiat żagański 28Szpital Wojewódzki - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zyty 26 65-046 Zielona GóraSamorząd województwa 29Obwód Lecznictwa Kolejowego w Zielonej Górze - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 4a 65-024 Zielona GóraSamorząd województwa 30Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gorzowie Wielkopolskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 13 66-400 Gorzów WielkopolskiSamorząd województwa V. WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Medycyny Pracyul. Kilińskiego 8/12 95-200 PabianiceSamorząd województwa 2Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Sienkiewicza 137/141 90-203 ŁódźSamorząd województwa 3Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Aleksandrowska 159 91-229 ŁódźSamorząd województwa 4Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płucul. Okólna 181 91-520 ŁódźSamorząd województwa 5Zakład Profilaktyczno-Rehabilitacyjny dla Dzieci z Przewlekłymi Chorobami Górnych Dróg Oddechowych i Wadami Wymowyul. Sczanieckiej 2/12 95-039 SokolnikiSamorząd województwa 6Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Parzęczewska 35 95-100 ZgierzSamorząd województwa 7Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. M. Pirogowaul. Wólczańska 195 90-531 ŁódźSamorząd województwa 8Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. M. Madurowiczaul. Wileńska 37 94-029 ŁódźSamorząd województwa 9Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Aleksandrowska 61/63 91-224 ŁódźSamorząd województwa 10Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej Matki i Dzieckaul. Piłsudskiego 71 90-329 ŁódźSamorząd województwa 11Specjalistyczny Dermatologiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Pogonowskiego 44 90-618 ŁódźSamorząd województwa 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. Ułańska 28 99-400 ŁowiczPowiat łowicki 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warszawska 14 96-200 Rawa MazowieckaPowiat rawski 14Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Sieradzka 3 98-290 WartaSamorząd województwa 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 16 98-300 WieluńPowiat wieluński 16Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warszawska 62 98-100 ŁaskPowiat łaski 17Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Mickiewicza 6 98-200 SieradzSamorząd województwa 18Szpital Rejonowy im. Jana Pawła IIul. Czapnieckiej 128 97-400 BełchatówSamorząd województwa 19Szpital Rejonowyul. Roosevelta 3 97-300 Piotrków TrybunalskiPowiat piotrkowski 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Zachodnia 2 99-100 ŁęczycaPowiat łęczycki 21Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiegoul. Armii Krajowej 6 98-200 SieradzSamorząd województwa 22Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. Wł. Biegańskiegoul. Kniaziewicza 1/5 91-347 ŁódźSamorząd województwa 23Wojewódzki Szpital Zespolony im. M. Kopernikaul. Pabianicka 62 93-513 ŁódźSamorząd województwa 24Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. Z. Radlińskiegoul. Drewnowska 75 91-002 ŁódźSamorząd województwa 25Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnejul. A. Struga 3 95-100 ZgierzPowiat zgierski 26Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Rybickiego 1 96-100 SkierniewiceSamorząd województwa 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. Skłodowskiej 6 96-140 BrzezinyPowiat łódzki wschodni 28Samodzielny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Królewska 29 98-220 Zduńska WolaPowiat zduńskowolski 29Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 16 99-200 PoddębicePowiat poddębicki 30Szpital Rejonowyul. Partyzantów 30 26-300 OpocznoPowiat opoczyński 31Szpital Rejonowyul. Wyszyńskiego 14 97-500 RadomskoPowiat radomszczański 32Szpital Rejonowyul. Jana Pawła II 35 97-200 Tomaszów MazowieckiPowiat tomaszowski 33Szpital Regionalnyul. Rakowska 15 97-300 Piotrków TrybunalskiSamorząd województwa 34Samodzielny Publiczny Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dzieci w Rafałówce98-203 RossoszycaSamorząd województwa 35Obwód Lecznictwa Kolejowego w Łodzi - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejDworzec PKP 90-116 Łódź FabrycznaSamorząd województwa 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rynek 1/17 98-400 WieruszówPowiat wieruszowski 37Specjalistyczny Szpital Gruźlicy, Chorób Płuc i Rehabilitacjiul. Szpitalna 5 97-315 TuszynSamorząd województwa 38Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 42 99-300 KutnoPowiat kutnowski 39Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 33/35 95-015 GłownoPowiat zgierski 40Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Południowa 1 95-945 ParzęczewGmina Parzęczew 41Zakład Opieki Zdrowotnejul. Karolewska 68 95-200 PabianicePowiat pabianicki 42Miejski Zespół Przychodni Rejonowychul. Fijałkowskiego 2 95-100 ZgierzPowiat zgierski 43Gminny Zespół Wiejskich Ośrodków Zdrowiaul. Łęczycka 4 95-100 ZgierzGmina Zgierz 44Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Wigury 1 95-035 OzorkówGmina Ozorków 45Zespół Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 12 42-115 PajęcznoPowiat pajęczański VI. WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Zespół Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych im. St. Horoungaul. Armii Krajowej 5 30-150 KrakówSamorząd województwa 2Centrum Medycyny Profilaktycznejul. Komorowskiego 12 30-106 KrakówSamorząd województwa 3Krakowski Szpital Reumatologii i Rehabilitacjiul. Focha 33 30-119 KrakówSamorząd województwa 4Szpital Położniczo-Ginekologiczny im. R. Czerwiakowskiegoul. Siemiradzkiego 1 31-137 KrakówSamorząd województwa 5Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci "Solidarność"32-052 RadziszówSamorząd województwa 6Akademickie Centrum Rehabilitacji im. S. Jasińskiegoul. Ciągłówki 9 34-500 ZakopaneSamorząd województwa 7Krakowskie Centrum Rehabilitacjiul. Modrzewiowa 22 31-224 KrakówSamorząd województwa 8Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Wielicka 267 30-663 KrakówMiasto na prawach powiatu - Kraków 9Wojewódzka Przychodnia Stomatologicznaul. Batorego 3 31-135 KrakówSamorząd województwa 10Zespół Opieki Zdrowotnej - Zakład Samodzielny w Limanowejul. Piłsudskiego 61 34-600 LimanowaPowiat limanowski 11Zespół Opieki Zdrowotnej w Zakopanemul. Kamieniec 10 34-500 ZakopanePowiat tatrzański 12Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Chorób Płucul. Gładkie 1 34-500 ZakopanePowiat tatrzański 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Miasta Tarnowaul. Boya Żeleńskiego 4a 33-100 TarnówMiasto na prawach powiatu - Tarnów 14Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 1 33-200 Dąbrowa TarnowskaPowiat dąbrowski 15Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczyul. Ogrodowa 1 32-615 GrojecPowiat oświęcimski 16Wojewódzki Szpital Psychiatrycznyul. Dąbrowskiego 19 34-120 AndrychówSamorząd województwa 17Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wysokie Brzegi 4 32-600 OświęcimPowiat oświęcimski 18Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Karmelicka 5 34-100 WadowicePowiat wadowicki 19Górnośląski Ośrodek Rehabilitacji dla Dzieciul. Dietla 5 34-410 RabkaSamorząd województwa śląskiego 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 3 32-200 MiechówPowiat miechowski 21Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej32-241 KozłówGmina Kozłów 22Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Batorego 3 31-135 KrakówMiasto na prawach powiatu - Kraków 23Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 22 34-200 Sucha BeskidzkaPowiat suski 24Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Sokoła 19 32-500 ChrzanówPowiat chrzanowski 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Myślenicachul. Szpitalna 2 32-400 MyślenicePowiat myślenicki 26Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Proszowicachul. Kopernika 13 32-100 ProszowicePowiat proszowicki 27Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy "Nowa Huta"ul. Ujastek 3 30-969 KrakówSamorząd województwa 28Szpital Specjalistyczny im. J. Dietlaul. Skarbowa 4 31-121 KrakówSamorząd województwa 29Szpital Specjalistyczny im. S. Żeromskiego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Na Skarpie 66 30-969 KrakówMiasto na prawach powiatu - Kraków 30Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. G. Narutowiczaul. Prądnicka 35 31-202 KrakówMiasto na prawach powiatu - Kraków 31Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła IIul. Prądnicka 80 31-202 KrakówSamorząd województwa 32Wojewódzki Szpital Okulistycznyul. Dożynkowa 61 31-234 KrakówSamorząd województwa 33Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy im. Św. Ludwikaul. Strzelecka 2/4 31-503 KrakówSamorząd województwa 34Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. L. RydygieraOs. Złota Jesień 1 31-826 KrakówSamorząd województwa 35Krakowski Szpital Neuropsychiatryczny im. dr J. Babińskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. J. Babińskiego 29 30-393 KrakówSamorząd województwa 36Krakowskie Pogotowie Ratunkoweul. Łazarza 14 31-530 KrakówSamorząd województwa 37Zakład Opieki Zdrowotnej w Trzebiniul. Harcerska 32-540 TrzebiniaGmina Trzebinia 38Wojewódzki Szpital Chorób Płucul. Kolejowa 2a 32-312 Jaroszowiec-KluczeSamorząd województwa 39Zespół Opieki Zdrowotnejul. 1000-lecia 13 32-300 OlkuszPowiat olkuski 40Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kraszewskiego 68 33-380 KrynicaPowiat nowosądecki 41Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Flisaków 1 33-300 Nowy SączPowiat nowosądecki 42Zakład Opieki Zdrowotnejul. PCK 3 42-533 SławkówPowiat olkuski 43Gminny Ośrodek Zdrowia34-440 CzorsztynPowiat nowotarski 44Wiejski Ośrodek Zdrowia34-785 NaprawaPowiat suski 45Wiejski Ośrodek Zdrowia34-786 OsielecPowiat suski 46Wiejski Ośrodek Zdrowia34-785 ToporzyskoPowiat suski 47Wiejski Ośrodek Zdrowia34-788 ŁętowniaPowiat suski 48Wiejski Ośrodek Zdrowia34-789 Bystra PodhalańskaPowiat suski 49Wiejski Ośrodek Zdrowia34-787 SidzinaPowiat suski 50Miejska Przychodnia Rejonowa34-785 JordanówPowiat suski 51Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Kościelisku34-511 KościeliskoPowiat tatrzański 52Gminny Ośrodek Zdrowia34-721 Raba WyżnaPowiat nowotarski 53Wiejski Ośrodek Zdrowia34-723 SieniawaPowiat nowotarski 54Wiejski Ośrodek Zdrowia34-713 SkawaPowiat nowotarski 55Wiejski Ośrodek Zdrowia34-745 SpytkowicePowiat nowotarski 56Miejski Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. 9 Maja 2 32-590 LibiążGmina Libiąż 57Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 6 32-620 BrzeszczeGmina Brzeszcze 58Zakład Opieki Zdrowotnej34-120 AndrychówPowiat wadowicki 59Miejska Przychodnia Zdrowia34-200 Sucha BeskidzkaPowiat suski 60Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w KłajuKłaj 820 32-015 KłajGmina Kłaj 61Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w GołczyGołcza 80a 32-075 GołczaGmina Gołcza 62Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w MichałowicachMichałowice II 13a 32-091 MichałowiceGmina Michałowice 63Zespół Lecznictwa Otwartego w Skawinieul. Ks. J. Popiełuszki 2a 32-050 SkawinaGmina Skawina 64Gminny Zakład Opieki ZdrowotnejWieprz 222 34-122 WieprzGmina Wieprz 65Przychodnia ZdrowiaStryszawa 27a 34-205 StryszawaGmina Stryszawa 66Przychodnia Zdrowia34-232 Lachowice-Hucisko 195Gmina Stryszawa 67Gminny Ośrodek Zdrowia34-106 Mucharz 226Gmina Mucharz 68Ośrodek Zdrowia34-211 Budzów 460Gmina Budzów 69Ośrodek Zdrowia34-212 Bieńkówka 410Gmina Budzów 70Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia Zdrowia34-210 Zembrzyce 541Gmina Zembrzyce 71Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia ZdrowiaŚleszowice 162 34-210 ZembrzyceGmina Zembrzyce 72Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Kościuszki 1 34-220 Maków PodhalańskiGmina Maków Podhalański 73Wiejski Ośrodek Zdrowia34-231 Juszczyn 542Gmina Maków Podhalański 74Ośrodek Zdrowia34-221 Skawica 448Gmina Zawoja 75Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 1 34-116 SpytkowiceGmina Spytkowice 76Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Jana Pawła II 7 34-120 Kalwaria ZebrzydowskaGmina Kalwaria Zebrzydowska 77Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dziewinie32-008 Dziewin 48aGmina Drwinia 78Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Młyńska 5 33-300 Nowy SączSamorząd województwa 79Zespół Opieki Zdrowotnej w Gorlicachul. Węgierska 21 38-300 GorlicePowiat gorlicki 80Zespół Opieki Zdrowotnej w Nowym Targuul. Szpitalna 12 34-400 Nowy TargPowiat nowotarski 81Zespół Opieki Zdrowotnej w Rabceul. Słoneczna 3 34-700 RabkaPowiat nowotarski 82Szpital Wojewódzki im. Św. Łukaszaul. Lwowska 178a 33-100 TarnówSamorząd województwa 83Wojewódzki Szpital Zespolony im. E. Szczeklikaul. Szpitalna 13 33-100 TarnówMiasto na prawach powiatu - Tarnów 84Zespół Opieki Zdrowotnej w Bochniul. Krakowska 31 32-700 BochniaPowiat bocheński 85Zespół Opieki Zdrowotnej w Brzeskuul. Kościuszki 68 32-800 BrzeskoPowiat brzeski 86Zespół Opieki Zdrowotnej w Tuchowieul. Szpitalna 1 33-170 TuchówPowiat tarnowski 87Gminny Zakład Lecznictwa AmbulatoryjnegoBabice 389 32-551 BabiceGmina Babice 88Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej34-442 Łapsze NiżnePowiat nowotarski 89Wiejski Ośrodek Zdrowia34-483 Lipnica WielkaPowiat nowotarski 90Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Uściu Gorlickim38-315 Uście GorlickiePowiat gorlicki 91Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Bukowinie Tatrzańskiej34-530 Bukowina TatrzańskaPowiat tatrzański 92Gminny Ośrodek Zdrowia34-424 SzaflaryPowiat nowotarski 93Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. M. B. Fatimskiej 2 33-100 TarnówPowiat tarnowski 94Szpital Rejonowyul. Szpitalna 51 32-500 ChrzanówPowiat chrzanowski 95Samodzielny Publiczny Zespół Lecznictwa Otwartego w Wieliczceul. Szponara 20 32-020 WieliczkaGmina Wieliczka 96Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia w RadziemicachRadziemice 76 32-107 RadziemiceGmina Radziemice 97Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gminy Niepołomiceul. Korczaka 1 32-005 NiepołomiceGmina Niepołomice 98Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Przychodnia Rejonowa w Świątnikach Górnychul. Krakowska 2 32-040 Świątniki GórneGmina Świątniki Górne 99Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Mogilanach33-031 Mogilany 342Gmina Mogilany 100Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Zakliczynieul. Tarnowska 2 32-840 ZakliczynGmina Zakliczyn 101Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bochniul. Karola Wielkiego 26 32-700 BochniaGmina Bochnia 102Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Oleśnieul. Leśna 10 32-210 OlesnoGmina Olesno 103Mościckie Centrum Medyczne w Tarnowie Mościcachul. Kwiatkowskiego 15 33-100 Tarnów MościceMiasto na prawach powiatu - Tarnów 104Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w TrzcianieTrzciana 302 32-733 TrzcianaGmina Trzciana 105Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Rzezawieul. Wiśniowa 30 32-765 RzezawaGmina Rzezawa 106Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej34-146 Stryszów 557Gmina Stryszów 107Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w LipinkachLipinki 44 38-256 LipinkiGmina Lipinki 108Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Bieczu - Gminna Przychodnia Rejonowa w Bieczuul. Tysiąclecia 3 38-350 BieczGmina Biecz 109Obwód Lecznictwa Kolejowego w Nowym Sączu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Batorego 77 33-300 Nowy SączSamorząd województwa 110Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tarnowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejpl. Dworcowy 4 33-100 TarnówSamorząd województwa 111Okręgowy Szpital Kolejowy w Krakowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Juliusza Lea 44 30-052 KrakówSamorząd województwa 112Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy w Makowie Podhalańskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej34-220 Maków PodhalańskiSamorząd województwa 113Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe im. Aleksandry Piłsudskiej w Rabce - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 18 33-700 RabkaSamorząd województwa 114Obwód Lecznictwa Kolejowego w Krakowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Olszańska 5 31-154 KrakówSamorząd województwa 115Kolejowe Sanatorium Uzdrowiskowe w Krynicy - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Doktora Ebersa 2 33-380 KrynicaSamorząd województwa 116Prewentorium Kolejowe im. dr med. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Nowym Targu-Kowańcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Oleksówki 42 34-401 Nowy Targ-KowaniecSamorząd województwa 117Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Chełmkuul. Staicha 1 32-580 ChełmekGmina Chełmek 118Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w Nowym Sączuul. Flisaków 1 33-300 Nowy SączMiasto na prawach powiatu - Nowy Sącz 119Ośrodek Rehabilitacyjny Narządów Ruchu w Krzeszowicachul. Daszyńskiego 1 32-065 KrzeszowiceSamorząd województwa VII. WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Szpital Wojewódzkiul. Powstańców Wielkopolskich 06-400 CiechanówSamorząd województwa 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dobrskiej 1 06-500 MławaPowiat mławski 3Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 7 09-100 PłońskPowiat płoński 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 56 09-300 ŻurominPowiat żuromiński 5Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Medyczna 19 09-400 PłockSamorząd województwa 6Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Kolegialna 19 09-402 PłockSamorząd województwa 7Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnegoul. Gwardii Ludowej 5 09-400 PłockSamorząd województwa 8Zespół Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 32 09-200 SierpcPowiat sierpecki 9Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 37 05-330 Mińsk MazowieckiPowiat miński 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kilińskiego 29 08-110 SiedlceMiasto na prawach powiatu - Siedlce 11Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. Bosco 5 08-300 Sokołów PodlaskiPowiat sokołowski 12Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 15 07-100 WęgrówPowiat węgrowski 13Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Staszica 18 08-400 GarwolinPowiat garwoliński 14Samodzielny Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc05-321 RudkaSamorząd województwa 15Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. P. Skargi 10 05-600 GrójecPowiat grójecki 16Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sikorskiego 10 26-900 KozienicePowiat kozienicki 17Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śniadeckiego 10 27-300 LipskoPowiat lipski 18Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Legionistów 38 26-940 PionkiPowiat radomski 19Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wschodnia 23 26-500 SzydłowiecPowiat szydłowiecki 20Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Szpital Rejonowyul. Dr Anki 4 27-100 IłżaPowiat radomski 21Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Tochtermana 1 26-600 RadomMiasto na prawach powiatu - Radom 22Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Bodzentyńska 18 27-100 IłżaPowiat radomski 23Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Tomaszewska 11 26-420 Nowe MiastoPowiat grójecki 24Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Partyzantów 8 26-400 PrzysuchaPowiat przysuski 25Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Pokoju 5 26-700 ZwoleńPowiat zwoleński 26Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Jacka Jerza 5 26-600 RadomSamorząd województwa 27Wojewódzki Zespół Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Krychnowicachul. Krychnowicka 1 26-600 RadomSamorząd województwa 28Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Tochtermana 1 26-600 RadomMiasto na prawach powiatu - Radom 29Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Aleksandrowicza 5 26-600 RadomSamorząd województwa 30Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Mokotówul. Zamiany 13 02-786 WarszawaPowiat warszawski 31Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Praga Północul. Jagiellońska 34 03-719 WarszawaPowiat warszawski 32Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Praga Południeul. Krypska 39 04-082 WarszawaPowiat warszawski 33Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Bródnoul. Tykocińska 32/34 03-545 WarszawaPowiat warszawski 34Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Dermatologicznej Opieki Zdrowotnejul. Leszno 15 01-192 WarszawaSamorząd województwa 35Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. prof. Mazurkiewicza - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Partyzantów 2/4 05-802 PruszkówSamorząd województwa 36Wojewódzki Zespół Specjalistyczny Rehabilitacji Niepełnosprawnych i Zaopatrzenia Ortopedycznego - Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Schillera 10 02-248 WarszawaSamorząd województwa 37Szpital Wolski im. Dr Anny Gostyńskiej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kasprzaka 17 00-211 WarszawaPowiat warszawski 38Wojewódzki Szpital Bródnowski - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kondratowicza 8 03-242 WarszawaSamorząd województwa 39Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej im. Św. Anny - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Barska 16/20 02-315 WarszawaSamorząd województwa 40Szpital Położniczo-Ginekologiczny Św. Zofii - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żelazna 90 00-879 WarszawaPowiat warszawski 41Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. Bogdanowiczaul. Niekłańska 4/24 00-924 WarszawaSamorząd województwa 42Wojewódzki Szpital Dziecięcy im. prof. dr med. Józefa Polikarpa Brudzińskiego w Dziekanowie Leśnym - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej05-092 ŁomiankiSamorząd województwa 43Wojewódzki Szpital Zakaźny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolska 37 01-201 WarszawaSamorząd województwa 44Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Poznańska 22 00-685 WarszawaSamorząd województwa 45Wojewódzka Przychodnia dla Nauczycieli - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Śliska 5 00-127 WarszawaSamorząd województwa 46Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wolaul. Ciołka 11 01-445 WarszawaPowiat warszawski 47Gminny Ośrodek Zdrowia18-324 SzulborzeGmina Szulborze Wielkie 48Szpital Specjalistyczny im. dr Józefa Psarskiegoul. Artyleryjska 120 07-400 OstrołękaSamorząd województwa 49Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Duboisa 68 07-300 Ostrów MazowieckaPowiat ostrowski 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 4 06-300 PrzasnyszPowiat przasnyski 51Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Witosa 2 06-200 Maków MazowieckiPowiat makowski 52Samodzielny Specjalistyczny Szpital Wojewódzkiul. Poniatowskiego 26 08-110 SiedlceSamorząd województwa 53Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Żoliborzul. Szajnochy 8 01-637 WarszawaPowiat warszawski 54Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa-Ochotaul. Szczęśliwicka 36 02-353 WarszawaPowiat warszawski 55Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Miodowa 2 05-100 Nowy Dwór MazowieckiPowiat nowodworski 56Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Andrzeja 26 05-800 PruszkówPowiat pruszkowski 57Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Gdyńska 1/3 05-200 WołominPowiat wołomiński 58Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Daleka 11a 05-825 Grodzisk MazowieckiPowiat grodziski 59Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższychul. Mochnackiego 10 02-042 WarszawaSamorząd województwa 60Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnejul. Nowowiejska 27 00-665 WarszawaSamorząd województwa 61Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Onkologicznej Opieki Zdrowotnejul. Andersa 37 00-159 WarszawaSamorząd województwa 62Centrum Rehabilitacji im. prof. Mariana Weissa Zespół Samodzielny Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wierzejewskiego 12 05-511 KonstancinSamorząd województwa 63Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwockuul. Narutowicza 80 05-400 OtwockSamorząd województwa 64Wojewódzkie Centrum Stomatologii - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nowy Zjazd 1 00-301 WarszawaSamorząd województwa 65Samodzielny Wojewódzki Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i DzieckiemAl. Wojska Polskiego 25 01-515 WarszawaSamorząd województwa 66Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych "Drewnica" Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rychlińskiego 1 05-210 ZąbkiSamorząd województwa 67Ośrodek Medycyny Pracy i Lecznictwa - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Górczewska 89 00-401 WarszawaSamorząd województwa 68Szpital Grochowski im. dr med. Rafała Masztaka Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Grenadierów 51/59 04-073 WarszawaPowiat warszawski 69Szpital Czerniakowski Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Stępińska 19/25 00-739 WarszawaPowiat warszawski 70Szpital Sióstr Elżbietanek Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Goszczyńskiego 1 02-616 WarszawaPowiat warszawski 71Szpital Bielański Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Cegłowska 80 01-808 WarszawaPowiat warszawski 72Szpital Praski Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Solidarności 67 03-400 WarszawaPowiat warszawski 73Szpital Ginekologiczno-Położniczy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Inflancka 6 00-189 WarszawaPowiat warszawski 74Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. Świętej Rodziny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Madalińskiego 25 02-544 WarszawaPowiat warszawski 75Wojewódzki Szpital Dziecięcy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kopernika 43 00-328 WarszawaPowiat warszawski 76Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowej Dziecięcej Samodzielny Publiczny Zakład Opieki ZdrowotnejAl. Jerozolimskie 57 00-697 WarszawaSamorząd województwa 77Ośrodek Terapii Uzależnień Alkoholowych Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Łokietka 11 03-713 WarszawaGmina Warszawa-Targówek 78Zakład Opiekuńczo-Leczniczy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Olchy 8 04-837 Warszawa-RadośćPowiat warszawski 79Zakład Opiekuńczo-Leczniczy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mehoffera 72/74 01-131 WarszawaPowiat warszawski 80Zakład Opiekuńczo-Leczniczy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szubińska 1 01-958 WarszawaPowiat warszawski 81Samodzielny Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartegoul. Podleśna 4 05-126 NieporętGmina Nieporęt 82Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Warszawska 28 05-480 KarczewGmina Karczew 83Wojewódzki Szpital Zakaźny im. Dzieci Warszawy Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sienna 60 00-825 WarszawaSamorząd województwa 84Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Parkowa 21 05-110 JabłonnaGmina Jabłonna 85Samodzielny Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 23 05-120 LegionowoPowiat legionowski 86Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej09-152 NaruszewoGmina Naruszewo 87Zespół Opieki Zdrowotnejul. Narutowicza 6 08-200 ŁosicePowiat łosicki 88Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej Warszawa-Śródmieścieul. Mokotowska 55 00-542 WarszawaGmina Warszawa-Centrum 89Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej "Przychodnie Radomskie"ul. Graniczna 24 26-600 RadomMiasto na prawach powiatu - Radom 90Miejski Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Armii Krajowej 05-070 SulejówekMiasto Sulejówek 91Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartego Józefówul. Skłodowskiej-Curie 5/7 05-420 JózefówMiasto Józefów 92Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartegoul. 1-go Praskiego Pułku 21 05-075 WesołaMiasto Wesoła 93Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Konstytucji 3 Maja 19 05-250 RadzyminGmina Radzymin 94Gminny Zespół Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartegoul. Gminnej Rady Narodowej 60 05-506 LesznowolaGmina Lesznowola 95Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Św. Kazimierza 53 05-430 CelestynówGmina Celestynów 96Publiczny Zakład Lecznictwa Otwartego Warszawa-Wawerul. Strusia 4/8 04-564 WarszawaGmina Warszawa-Wawer 97Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Nadarzyńska 13 05-500 PiasecznoPowiat piaseczyński 98Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Batorego 44 05-400 OtwockPowiat otwocki 99Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Daszyńskiego 2 06-100 PułtuskPowiat pułtuski 100Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej09-164 DzierżąźniaGmina Dzierżąźnia 101Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Targowa 6 06-450 GlinojeckGmina Glinojeck 102Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żeromskiego 2 09-317 LutocinGmina Lutocin 103Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-640 SkaryszewGmina Skaryszew 104Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej05-660 WarkaGmina Warka 105Gminny Ośrodek Zdrowia05-650 ChynówGmina Chynów 106Gminny Ośrodek Zdrowia26-630 Jedlnia LetniskoGmina Jedlnia Letnisko 107Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-660 JedlińskGmina Jedlińsk 108Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-811 WyśmierzyceGmina Wyśmierzyce 109Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Falęcicach26-803 PromnaGmina Promna 110Gminny Ośrodek Zdrowia26-634 GózdGmina Gózd 111Zakład Opieki ZdrowotnejZałazy 24 26-704 PrzyłękGmina Przyłęk 112Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Spacerowa 10 26-800 BiałobrzegiGmina Białobrzegi 113Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 75 26-680 WierzbicaGmina Wierzbica 114Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-425 OdrzywółGmina Odrzywół 115Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-807 RadzanówGmina Radzanów 116Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-631 JastrzębiaGmina Jastrzębia 117Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej26-804 StromiecGmina Stromiec 118Gminny Ośrodek Zdrowia26-414 PotworówGmina Potworów 119Gminny Ośrodek Zdrowia26-806 Stara BłotnicaGmina Stara Błotnica 120Gminny Ośrodek Zdrowia26-434 GielniówGmina Gielniów 121Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Spacerowa 10 26-800 BiałobrzegiPowiat białobrzeski 122Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Neuropsychiatrycznej Opieki Zdrowotnej dla Dzieci i Młodzieży w Zagórzu k/Warszawy05-462 WiązownaSamorząd województwa 123Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Komisji Edukacji Narodowej 1 07-200 WyszkówPowiat wyszkowski 124Ośrodek Profilaktyczno-Terapeutyczny "Petra" Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wiejska 19 00-480 WarszawaGmina Warszawa-Centrum 125Obwód Lecznictwa Kolejowego nr 1 w Warszawie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Nowogrodzka 62a 02-002 WarszawaSamorząd województwa 126Obwód Lecznictwa Kolejowego nr 2 w Warszawie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Brzeska 12 03-737 WarszawaSamorząd województwa 127Centralny Szpital Kolejowy w Warszawie-Międzylesiu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bursztynowa 2 04-749 WarszawaSamorząd województwa 128Szpital Kolejowy w Pruszkowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Warsztatowa 1 05-800 PruszkówSamorząd województwa 129Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Gostyninie-Zalesiu09-500 Gostynin-ZalesieSamorząd województwa 130Zespół Opieki Zdrowotnej w Gostyninie-Kruku09-500 Gostynin-KrukPowiat gostyniński 131Samodzielny Zespół Opieki Zdrowotnej "Przychodnia Mazowiecka"ul. Mazowiecka 6/8 00-052 WarszawaSamorząd województwa VIII. WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Opolskie Centrum Rehabilitacjiul. Wyzwolenia 80 49-137 KorfantówSamorząd województwa 2Centrum Terapii Nerwic Moszna - Zamek47-340 ZielinaSamorząd województwa 3Samodzielny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiemul. Ozimska 20 45-057 OpoleSamorząd województwa 4Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Neuropsychiatrycznyul. Wodociągowa 4 45-255 OpoleSamorząd województwa 5Samodzielny Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorychul. Szpitalna 18 48-140 BraniceSamorząd województwa 6Samodzielny Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Namysłowska 22 46-034 PokójSamorząd województwa 7Ośrodek Lecznictwa Odwykowego w Woskowicach Małych46-142 Bukowa ŚląskaSamorząd województwa 8Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Opolu z siedzibą w Kędzierzynie-Koźluul. Reja 2a 47-223 Kędzierzyn-KoźleSamorząd województwa 9Wojewódzkie Centrum Medyczne w OpoluAl. Witosa 26 45-496 OpoleSamorząd województwa 10Wojewódzki Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy w Kupul. Karola Miarki 6 46-082 KupSamorząd województwa 11Zespół Opieki Zdrowotnej w Brzeguul. Mossora 1 49-300 BrzegPowiat brzeski 12Zespół Opieki Zdrowotnej w Głubczycachul. Sobieskiego 5 49-100 GłubczycePowiat głubczycki 13Zespół Opieki Zdrowotnej w Głuchołazachul. M. Skłodowskiej-Curie 16 48-340 GłuchołazyPowiat nyski 14Zespół Opieki Zdrowotnej w Grodkowieul. Szpitalna 1 49-200 GrodkówPowiat brzeski 15Zespół Opieki Zdrowotnej w Kędzierzynie-Koźluul. Planetorza 2 47-200 Kędzierzyn-KoźlePowiat kędzierzyńsko-kozielski 16Zespół Opieki Zdrowotnej w Kluczborkuul. Świerczewskiego 1 46-200 KluczborkPowiat kluczborski 17Zespół Opieki Zdrowotnej w Krapkowicachul. Szkolna 7 47-300 KrapkowicePowiat krapkowicki 18Zespół Opieki Zdrowotnej w Namysłowieul. Oleśnicka 10 46-100 NamysłówPowiat namysłowski 19Zespół Opieki Zdrowotnej w Niemodlinieul. Wojska Polskiego 3 49-100 NiemodlinPowiat opolski 20Zespół Opieki Zdrowotnej w Nysieul. Bohaterów Warszawy 23 48-300 NysaPowiat nyski 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Ozimkuul. Słowackiego 1a 46-040 OzimekPowiat opolski 22Zespół Opieki Zdrowotnej w Prudnikuul. Piastowska 64 48-200 PrudnikPowiat prudnicki 23Zespół Opieki Zdrowotnej w Strzelcach Opolskichul. Opolska 22 47-100 Strzelce OpolskiePowiat strzelecki 24Zespół Opieki Zdrowotnej w Oleśnieul. Klonowa 1 46-300 OlesnoPowiat oleski 25Szpital Wojewódzki w Opoluul. Kośnego 53 45-060 OpoleSamorząd województwa 26Zespół Samorządowej Służby Zdrowia w Białejul. Moniuszki 8 48-210 BiałaPowiat prudnicki 27Rejonowa Przychodnia Zdrowia w Baborowieul. Kościuszki 3 48-120 BaborówGmina Baborów 28Samodzielny Samorządowy Ośrodek Zdrowia w Branicachul. Słowackiego 3 48-140 BraniceGmina Branice 29Gminny Zespół Lecznictwa Otwartego w Kietrzuul. Kościelna 1 48-130 KietrzGmina Kietrz 30Samorządowa Służba Zdrowia Miasta i Gminy Otmuchówul. Krakowska 17 47-385 OtmuchówGmina Otmuchów 31Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia w Opoluul. Głogowska 25 45-315 OpoleSamorząd województwa 32Wojewódzki Ośrodek Onkologii w Opoluul. Katowicka 64 45-372 OpoleSamorząd województwa 33Obwód Lecznictwa Kolejowego w Opolu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstańców Śląskich 25 45-086 OpoleSamorząd województwa 34Kolejowe Sanatorium Chorób Płuc i Gruźlicy w Głuchołazach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 9 48-340 GłuchołazySamorząd województwa IX. WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Zespół Opieki Zdrowotnej w Strzyżowieul. Dąbrowskiego 10 38-100 StrzyżówPowiat strzyżowski 2Zespół Opieki Zdrowotnej w Ropczycachul. Wyszyńskiego 54 39-100 RopczycePowiat ropczycko-sędziszowski 3Zespół Opieki Zdrowotnej Nr 2 w Rzeszowieul. Batorego 5 35-005 RzeszówPowiat rzeszowski 4Szpital Wojewódzki Nr 2 w Rzeszowieul. Lwowska 60 35-301 RzeszówSamorząd województwa 5Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płucul. Rycerska 2 35-241 RzeszówSamorząd województwa 6Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Rzeszowieul. Szopena 2 35-026 RzeszówSamorząd województwa 7Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 1 37-400 NiskoPowiat niżański 8Państwowe Sanatorium Przeciwgruźlicze36-140 GórnaPowiat rzeszowski 9Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Skłodowskiej 1 39-460 Nowa DębaPowiat tarnobrzeski 10Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnieniaul. Zakładowa 50 39-405 TarnobrzegSamorząd województwa 11Przychodnia Zapobiegawczo-Lecznicza przy Hucie Stalowa Wola S.A. - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Energetyków 13 37-450 Stalowa WolaPowiat stalowowolski 12Przychodnia Zapobiegawczo-Lecznicza przy Przedsiębiorstwie PKSul. Ofiar Katynia 37-450 Stalowa WolaPowiat stalowowolski 13Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Hetmańska 120 35-045 RzeszówSamorząd województwa 14Wojewódzki Szpital Podkarpacki im. J. Pawła IIul. Korczyńska 57 38-400 KrosnoSamorząd województwa 15Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Staszica 4 37-450 Stalowa WolaPowiat stalowowolski 16Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Mickiewicza 40 39-400 TarnobrzegSamorząd województwa 17Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kwiatkowskiego 2 37-450 Stalowa WolaGmina Stalowa Wola 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Krakowska 91 39-200 DębicaPowiat dębicki 19Zespół Opieki Zdrowotnej w Mielcuul. Żeromskiego 17 39-300 MielecPowiat mielecki 20Zespół Opieki Zdrowotnej w Kolbuszowejul. Grunwaldzka 4 36-100 KolbuszowaPowiat kolbuszowski 21Zespół Opieki Zdrowotnej w Leżajskuul. Leśna 22 37-300 LeżajskPowiat leżajski 22Zespół Opieki Zdrowotnej w Łańcucieul. Paderewskiego 5 37-100 ŁańcutPowiat łańcucki 23Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Poniatowskiego 4 35-026 RzeszówSamorząd województwa 24Zespół Przychodni i Poradniul. Lewakowskiego 27b 38-400 KrosnoPowiat krośnieński 25Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rynek 33a 38-420 KorczynaGmina Korczyna 26Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-422 Krościenko WyżneGmina Krościenko Wyżne 27Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-741 WojaszówkaGmina Wojaszówka 28Miejska Przychodnia Zdrowiaul. Kisielewskiego 1 38-400 KrosnoMiasto na prawach powiatu - Krosno 29Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Chorkówce38-462 Kobylany 313Gmina Kobylany 30Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki ZdrowotnejTrakt Węgierski 16 38-450 DuklaGmina Dukla 31Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Traugutta 3 38-460 JedliczeGmina Jedlicze 32Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dulielska 2 38-430 Miejsce PiastoweGmina Miejsce Piastowe 33Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zdrojowa 41 38-521 RymanówGmina Rymanów 34Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Stomatologicznejul. Korczyńska 57 38-400 KrosnoPowiat krośnieński 35Wojewódzki Szpital Zespolony w Przemyśluul. Rogozińskiego 30 57-700 PrzemyślSamorząd województwa 36Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Monte Cassino 37-700 PrzemyślSamorząd województwa 37Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych37-710 ŻurawicaSamorząd województwa 38Specjalistyczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Jarosławiuul. Kościuszki 18 37-500 JarosławSamorząd województwa 39Zespół Opieki Zdrowotnej w Przemyśluul. Słowackiego 68b 37-700 PrzemyślPowiat przemyski 40Zespół Opieki Zdrowotnej w Jarosławiuul. 3-go Maja 70 37-500 JarosławPowiat jarosławski 41Zespół Opieki Zdrowotnej w Lubaczowieul. Mickiewicza 168 37-600 LubaczówPowiat lubaczowski 42Zespół Opieki Zdrowotnej w Przeworskuul. Szpitalna 16 37-200 PrzeworskPowiat przeworski 43Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Ks. J. Bielawskiego 16 36-200 BrzozówPowiat brzozowski 44Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Lwowska 24a 38-200 JasłoPowiat jasielski 45Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kochanowskiego 2 38-600 LeskoPowiat bieszczadzki 46Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. 800-lecia 25 38-500 SanokPowiat sanocki 47Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. 29-go Listopada 53 38-700 Ustrzyki DolnePowiat bieszczadzki 48Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Przemyśluul. Jasińskiego 15Powiat przemyski 49Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnieńul. Siemińskiego Lucjana 17 35-203 RzeszówSamorząd województwa 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-230 Domaradz 327Gmina Domaradz 51Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-710 CzarnaGmina Czarna 52Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej38-232 Krempna 32Gmina Krempna 53Samodzielny Publiczny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej36-213 HaczówGmina Haczów 54Samodzielne Publiczne Pogotowie Ratunkoweul. Grodzka 45 38-400 KrosnoPowiat krośnieński 55Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Ks. Bielawskiego 10 36-200 BrzozówGmina Brzozów 56Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Dydni36-204 Krzemienna 83Gmina Dydnia 57Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-220 Jasiennica Rosielna 312Gmina Jasienica Rosielna 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej36-245 Nozdrzec 242Gmina Nozdrzec 59Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 4 38-200 JasłoGmina Jasło 60Zakład Rehabilitacji LeczniczejAleje Niepodległości 2 39-400 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 61Ośrodek Medycyny SportowejAleje Niepodległości 2 39-400 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 62Poradnia Zaopatrzenia Ortopedycznegoul. 11 Listopada 8 39-405 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 63Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zakładowa 50 39-400 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 64Ośrodek Medycyny Pracy i Lecznictwaul. Targowa 4 39-400 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 65Miejski Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnejul. Mickiewicza 4 39-400 TarnobrzegMiasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg 66Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-212 Brzyska 349Gmina Brzyska 67Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-220 Dębowiec 81Gmina Dębowiec 68Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-223 Osiek JasielskiGmina Osiek Jasielski 69Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-242 Skołyszyn 232Gmina Skołyszyn 70Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej38-204 Tarnowiec 256Gmina Tarnowiec 71Samodzielny Publiczny Zespół Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Gminie Sanokul. Kościuszki 23 38-500 SanokGmina Sanok 72Gminna Przychodnia Lekarska w Iwoniczu-Zdrojuul. Ks. Raba 4 38-440 Iwonicz-ZdrójGmina Iwonicz-Zdrój 73Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Krakowska 11 38-230 Nowy ŻmigródGmina Nowy Żmigród 74Obwód Lecznictwa Kolejowego w Przemyślu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sportowa 6 37-700 PrzemyślSamorząd województwa 75Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rzeszowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 2 35-201 RzeszówSamorząd województwa 76Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rozwadowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dąbrowskiego 5 37-464 Stalowa WolaPowiat stalowowolski X. WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzki Szpital Zespolony15-278 Białystok ul. M. Skłodowskiej-Curie 26Samorząd województwa 2Wojewódzki Szpital Specjalistyczny15-540 Białystok ul. Żurawia 14Samorząd województwa 3Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy15-950 Białystok ul. Elewatorska 6Samorząd województwa 4Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc15-063 Białystok ul. Warszawska 18Samorząd województwa 5Specjalistyczny Dermatologiczny Zespół Opieki Zdrowotnej15-879 Białystok ul. Św. Rocha 3Samorząd województwa 6Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Paliatywnej16-400 Suwałki ul. Reja 69bSamorząd województwa 7Szpital Wojewódzki18-400 Łomża Al. Piłsudskiego 11Samorząd województwa 8Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej18-400 Łomża ul. Szosa Zambrowska 1/27Powiat łomżyński 9Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej18-400 Łomża ul. Szosa Zambrowska 1/19Samorząd województwa 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Wojewódzki Zakład Patomorfologii18-400 Łomża ul. Piłsudskiego 11Samorząd województwa 11Wojewódzki Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień w Łomży18-400 Łomża ul. Rybaki 3Samorząd województwa 12Szpital Ogólny19-203 Grajewo ul. Konstytucji 3 Maja 34Powiat grajewski 13Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej19-200 Grajewo ul. Kolejowa 8Powiat grajewski 14Szpital Ogólny18-500 Kolno ul. Wojska Polskiego 69Powiat kolneński 15Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej18-500 Kolno ul. St. Milewskiego 36Powiat kolneński 16Szpital Ogólny18-300 Zambrów ul. Papieża Jana Pawła II 14Powiat zambrowski 17Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej18-300 Zambrów ul. Papieża Jana Pawła II 14Powiat zambrowski 18Szpital Ogólny18-200 Wysokie Mazowieckie ul. Szpitalna 5Powiat wysokomazowiecki 19Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej18-200 Wysokie Mazowieckie ul. Szpitalna 5Powiat wysokomazowiecki 20Terenowy Zespół Opieki Zdrowotnej15-028 Białystok ul. Słonimska 15/1Powiat białostocki 21Zespół Opieki Zdrowotnej18-100 Łapy ul. Korczaka 23Powiat białostocki 22Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej17-100 Bielsk Podlaski ul. Kleszczelowska 1Powiat bielski 23Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej - Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego15-874 Białystok ul. Poleska 89Samorząd województwa 24Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnej16-070 Choroszcz pl. Z. Brodowicza 1Samorząd województwa 25Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej - Prewentorium PrzeciwgruźliczeBaciki 17-303 SiemiatyczeSamorząd województwa 26Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej17-200 Hajnówka ul. Lipowa 190Powiat hajnowski 27Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej16-200 Dąbrowa Białostocka ul. M. Skłodowskiej-Curie 15Powiat sokólski 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej16-300 Augustów ul. Szpitalna 12Powiat augustowski 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej16-500 Sejny ul. Rittlera 2Powiat sejneński 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej16-400 Suwałki ul. Kościuszki 101Miasto na prawach powiatu - Suwałki 31Samodzielny Publiczny Szpital Wojewódzki16-400 Suwałki ul. Szpitalna 60Samorząd województwa 32Ośrodek Rehabilitacji16-400 Suwałki ul. Waryńskiego 22Samorząd województwa 33Samodzielny Publiczny Szpital Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej16-400 Suwałki ul. Szpitalna 62Samorząd województwa 34Białostocki Ośrodek Onkologiczny im. M. Skłodowskiej-Curie15-062 Białystok ul. Ogrodowa 12Samorząd województwa 35Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej19-100 Mońki Al. Niepodległości 9Powiat moniecki 36Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej16-100 Sokółka ul. Sikorskiego 40Powiat sokólski 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej17-300 Siemiatycze ul. Leg. Piłsudskiego 3Powiat siemiatycki 38Obwód Lecznictwa Kolejowego w Białymstoku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wyszyńskiego 1 15-888 BiałystokSamorząd województwa XI. WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzkie Centrum Leczenia Uzależnień83-250 Zapowiednik k/SkarszewaSamorząd województwa 2Ośrodek Terapii Uzależnień84-221 Smażyno k/WejherowaSamorząd województwa 3Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnej80-864 Gdańsk ul. Jana z Kolna 22/26Samorząd województwa 4Szpital Rejonowy83-200 Starogard Gdański ul. Ściegiennego 13Powiat starogardzki 5Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej77-100 Bytów ul. Lęborska 13Powiat bytowski 6Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej77-300 Człuchów ul. Szczecińska 31Powiat człuchowski 7Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej84-300 Lębork ul. Zwycięstwa 13Powiat lęborski 8Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej77-200 Miastko ul. Wybickiego 30Powiat bytowski 9Specjalistyczny Psychiatryczny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej76-200 Słupsk ul. G. Morcinka 20Samorząd województwa 10Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-100 Nowy Dwór Gdański ul. Dworcowa 21Samorząd województwa 11Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Lotha 26 76-200 SłupskSamorząd województwa 12Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej84-312 CewiceGmina Cewice 13Zespół Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych80-219 Gdańsk-Wrzeszcz Al. Zwycięstwa 30Samorząd województwa 14Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem80-308 Gdańsk-Oliwa ul. Polanki 119Samorząd województwa 15Wojewódzki Szpital Zakaźny80-214 Gdańsk-Wrzeszcz ul. Smoluchowskiego 18Samorząd województwa 16Wojewódzki Zespół Gruźlicy i Chorób Płuc80-254 Gdańsk-Wrzeszcz ul. Partyzantów 21Samorząd województwa 17Gdańskie Centrum Rehabilitacji83-332 Dzierżążno ul. Szpitalna 36Samorząd województwa 18Wojewódzki Zespół Reumatologiczny im. Dr Jadwigi Titz-Kosko81-759 Sopot ul. Grunwaldzka 1/3Samorząd województwa 19Zakład Rehabilitacji81-602 Gdynia Witomino ul. Chwarznieńska 136/138Gmina Gdynia 20Specjalistyczny Psychiatryczno-Neurologiczny Zespół Opieki Zdrowotnej80-282 Gdańsk-Wrzeszcz ul. Srebrniki 1Samorząd województwa 21Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. Św. Krzyża83-200 Stargard Gdański ul. Skarszewska 7Samorząd województwa 22Szpital Specjalistyczny Św. Wojciecha Adalberta80-467 Gdańsk Zaspa Al. Jana Pawła II 50Samorząd województwa 23Szpital Morski im. PCK81-519 Gdynia ul. Powstania Styczniowego 1Samorząd województwa 24Dom im. Korczaka Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dzieci80-370 Gdańsk-Oliwa ul. Abrahama 56Samorząd województwa 25Szpital Miejski im. Józefa Brudzińskiego21-348 Gdynia ul. Wójta Radtkego 1Samorząd województwa 26Zespół Opieki Zdrowotnej83-300 Kartuzy ul. Ceynowa 7Powiat kartuski 27Zespół Opieki Zdrowotnej84-100 Puck ul. I Armii Wojska Polskiego 16Powiat pucki 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej89-600 Chojnice al. Niepodległości 7Powiat chojnicki 29Gminna Przychodnia89-632 Brusy ul. Dworcowa 24Gmina Brusy 30Zakład Opieki Zdrowotnej83-100 Tczew ul. 30 Stycznia 58Powiat tczewski 31Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-300 Malbork ul. Słowackiego 71/73Powiat malborski 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-500 Kwidzyń ul. Piłsudskiego 25Powiat kwidzyński 33Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-400 Sztum ul. Reja 12Powiat malborski 34Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-551 Prabuty ul. Kuracyjna 1Samorząd województwa 35Zespół Opieki Zdrowotnej83-400 Kościerzyna ul. Traugutta 1Powiat kościerski 36Zespół Opieki Zdrowotnej84-200 Wejherowo ul. Pomorska 9Powiat wejherowski 37Samodzielna Publiczna Przychodnia Miejska89-600 Chojnice ul. Kościerska 9Gmina Chojnice 38Samodzielna Publiczna Przychodnia Wiejska Gminy Chojnice89-600 Chojnice ul. Kościerska 9Gmina Chojnice 39Samodzielny Ośrodek Zdrowia83-420 Lubieszyn gm. LiniewoGmina Liniewo 40Gminny Ośrodek Zdrowia83-034 Trąbki Wielkie ul. Pasteura 4Gmina Trąbki Wielkie 41Gminny Ośrodek Zdrowia84-217 ŁęczyceGmina Łęczyce 42Gminny Ośrodek Zdrowia84-251 GniewinoGmina Gniewino 43Gminny Ośrodek Zdrowia83-340 Sierakowice ul. Lęborska 34Gmina Sierakowice 44Gminny Ośrodek Zdrowia83-050 Kolbudy plac Kaszubski 7Gmina Kolbudy 45Gminny Ośrodek Zdrowia83-320 SulęczynoGmina Sulęczyno 46Gminny Ośrodek Zdrowia83-322 Stężyca ul. Abrahama 4Gmina Stężyca 47Gminny Ośrodek Zdrowia83-314 SomoninoGmina Somonino 48Przychodnia Rejonowa83-200 Starogard Gdański ul. Hallera 21Gmina Starogard Gdański 49Przychodnia Rejonowa83-220 Skórcz ul. Główna 28Gmina Skórcz 50Gminny Ośrodek Zdrowia83-410 Skarszewy ul. Dworcowa 11Gmina Skarszewy 51Zakład Opieki Zdrowotnej83-330 Żukowo ul. Pożarna 4Gmina Żukowo 52Gminny Ośrodek Zdrowia83-212 BobowoGmina Bobowo 53Przychodnia Rejonowo-Specjalistyczna83-262 Czarna Woda ul. Okrężna 10Gmina Czarna Woda 54Gminny Ośrodek Zdrowia83-260 KaliskaGmina Kaliska 55Gminny Ośrodek Zdrowia83-240 LubichowoGmina Lubichowo 56Gminny Ośrodek Zdrowia83-210 ZblewoGmina Zblewo 57Gminny Ośrodek Zdrowia83-230 Kopytkowo gm. Smętowo GraniczneGmina Smętowo Graniczne 58Wojewódzki Szpital Zespolony80-853 Gdańsk ul. Wały Jagiellońskie 36Samorząd województwa 59Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego80-219 Gdańsk-Wrzeszcz Al. Zwycięstwa 49Samorząd województwa 60Szpital Specjalistyczny83-400 Kościerzyna ul. Piechowskiego 36Samorząd województwa 61Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej82-520 GardejaGmina Gardeja 62Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej82-440 Dzierzgoń pl. Wolności 1Gmina Dzierzgoń 63Gminny Ośrodek Zdrowia82-220 Stare Pole ul. Marynarki Wojennej 12Gmina Stare Pole 64Szpital Rejonowy im. F. Ceynowy83-200 Wejherowo ul. Jagalskiego 10Samorząd województwa 65Miejska Stacja Pogotowia Ratunkowego81-387 Gdynia ul. Żwirki i Wigury 14Powiat gdyński 66Zespół Opieki Zdrowotnej83-000 Pruszcz Gdański ul. Wojska Polskiego 9Powiat gdański 67Miejska Stacja Pogotowia Ratunkowego81-756 Sopot ul. Chrobrego 6/8Gmina Sopot 68Wiejski Ośrodek Zdrowia83-200 Rywałd gm. Starogard GdańskiGmina Starogard Gdański 69Gminny Ośrodek Zdrowia83-221 OsiekGmina Osiek 70Gminny Ośrodek Zdrowia83-242 OsiecznaGmina Osieczna 71Wiejski Ośrodek Zdrowia83-206 Semlin gm. ZblewoGmina Zblewo 72Gminny Ośrodek Zdrowia81-198 KosakowoGmina Kosakowo 73Gminny Ośrodek Zdrowia84-217 SzemudGmina Szemud 74Gminny Ośrodek Zdrowia84-233 LiniaGmina Linia 75Okręgowy Szpital Kolejowy w Gdańsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Powstańców Warszawskich 1/2 80-101 GdańskSamorząd województwa 76Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gdańsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Podwale Grodzkie 2 80-895 GdańskSamorząd województwa 77Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tczewie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 15 44-335 TczewSamorząd województwa 78Obwód Lecznictwa Kolejowego w Słupsku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wileńska 30 76-200 SłupskPowiat słupski XII. WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Przychodnia Rejonowa - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mireckiego 29a 42-200 CzęstochowaMiasto na prawach powiatu - Częstochowa 2Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sosnowa 12 42-290 BlachowniaPowiat częstochowski 3Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacjiul. Zamek 1 42-718 KochciceSamorząd województwa 4Bielskie Pogotowie Ratunkoweul. E. Plater 14 43-300 Bielsko-BiałaPowiat bielski 5Specjalistyczny Psychiatryczny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Mostowa 1 43-300 Bielsko-BiałaPowiat bielski 6Beskidzki Zespół Leczniczo-Rehabilitacyjnyul. Wapienicka 463 43-384 JaworzeSamorząd województwa 7Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Międzybrodziu Żywieckim34-315 Międzybrodzie ŻywieckieSamorząd województwa 8Państwowy Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Rajczyul. Ujsolska 35 34-370 RajczaPowiat żywiecki 9Wojewódzki Ośrodek Chorób Płuc Dzieci i Młodzieży w IstebnejIstebna 500 43-460 WisłaSamorząd województwa 10Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Bielska 4 43-400 CieszynPowiat cieszyński 11Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Sienkiewicza 52 34-300 ŻywiecPowiat żywiecki 12Szpital Wojewódzkiul. Armii Krajowej 141 43-300 Bielsko-BiałaSamorząd województwa 13Przemysłowy Zespół Opieki Zdrowotnej przy Fiat Auto Poland S.A.ul. Grażyńskiego 141 43-300 Bielsko-BiałaPowiat bielski 14Szpital Ogólny w Bielsku-Białejul. Widok 5 43-300 Bielsko-BiałaMiasto na prawach powiatu - Bielsko-Biała 15Szpital Onkologiczny w Bielsku-Białejul. Widok 5 43-300 Bielsko-BiałaPowiat bielski 16Szpital Pediatrycznyul. Widok 5 43-300 Bielsko-BiałaPowiat bielski 17Szpital Nr 1ul. Główna 11 41-703 Ruda ŚląskaMiasto na prawach powiatu - Ruda Śląska 18Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 3ul. Energetyków 46 44-200 RybnikSamorząd województwa 19Wojewódzkie Zakłady Ortopedyczneul. Stefana Batorego 17 41-900 BytomSamorząd województwa 20Górnośląski Szpital Onkologicznyul. Wybrzeże Armii Krajowej 16a 44-101 GliwiceSamorząd województwa 21Samodzielny Zespół Lecznictwa Ambulatoryjnegoal. Piłsudskiego 92 41-308 Dąbrowa GórniczaMiasto na prawach powiatu - Dąbrowa Górnicza 22Wojewódzki Ośrodek Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Uzdrowiskowa 54 43-230 Goczałkowice-ZdrójSamorząd województwa 23Szpital Psychiatrycznyul. Gliwicka 5 44-180 ToszekSamorząd województwa 24Centrum Diagnostyki Nieurazowych Chorób Narządów Ruchuul. Uzdrowiskowa 5 43-450 UstrońSamorząd województwa 25Zespół Opieki Zdrowotnejul. 26 Marca 51 44-300 Wodzisław ŚląskiPowiat wodzisławski 26Szpital Specjalistycznyul. M. Skłodowskiej-Curie 10 41-800 ZabrzeSamorząd województwa 27Szpital Miejski nr 1 Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wyciska 1 42-800 ZabrzeMiasto na prawach powiatu - Zabrze 28Szpital Rejonowyul. Zamkowa 4 41-803 ZabrzeMiasto na prawach powiatu - Zabrze 29Rejonowe Pogotowie Ratunkoweul. Czarna 3 41-200 SosnowiecSamorząd województwa 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Zakład Diagnostyki ObrazowejPl. Medyków 2 40-200 SosnowiecSamorząd województwa 31"Repty" Górnośląskie Centrum Rehabilitacji im. gen. J. Ziętkaul. Śniadeckiego 1 42-600 Tarnowskie GórySamorząd województwa 32Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kochanowskiego 11 43-320 Czechowice-DziedzicePowiat bielski 33Szpital Nr 1 w Gliwicachul. Kościuszki 29 44-100 GliwicePowiat gliwicki 34Szpital im. Ludwika Rydygieraul. Markiefki 87 40-213 KatowiceMiasto na prawach powiatu - Katowice 35Szpital - Centrum Psychiatriiul. Korczaka 27 40-338 KatowiceSamorząd województwa 36Szpital im. J. Śniadeckiegoul. Szopienicka 10 40-432 KatowiceMiasto na prawach powiatu - Katowice 37Szpital im. Leszczyńskiegoul. Raciborska 26 40-074 KatowiceSamorząd województwa 38Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy im. Św. Józefa w Pilchowicachul. Dworcowa 31 44-145 PilchowiceSamorząd województwa 39Zakład Opieki Zdrowotnej w Miedźnejul. Pszczyńska 2 43-225 WolaGmina Miedźna 40Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Damrota 6 44-145 PilchowiceGmina Pilchowice 41Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Gliwicka 28 44-153 SośnicowiceGmina Sośnicowice 42Zakład Pulmonologiiul. Lipowa 3 42-600 Tarnowskie GórySamorząd województwa 43Ośrodek Diabetologiczny dla Dzieci i Młodzieżyul. Zwycięstwa 31 44-100 GliwiceSamorząd województwa 44Ośrodek Rehabilitacyjno-Leczniczyul. Katowicka 22 43-190 MikołówPowiat mikołowski 45Ośrodek Rehabilitacyjno-Wychowawczyul. Mikołowska 43-180 Orzesze-ZawiśćSamorząd województwa 46Śląski Szpital Reumatologiczno-Rehabilitacyjnyul. Szpitalna 11 43-450 UstrońSamorząd województwa 47Szpital Chorób Płucul. Gliwicka 20 43-180 OrzeszeSamorząd województwa 48Szpital Miejski nr 1ul. Zegadłowicza 3 41-200 SosnowiecMiasto na prawach powiatu - Sosnowiec 49Szpital Miejski nr 2 im. Dr K. Zahorskiegoul. 3 Maja 33 41-200 SosnowiecSamorząd województwa 50Szpital Miejski nr 3ul. Szpitalna 1 41-200 SosnowiecMiasto na prawach powiatu - Sosnowiec 51Wojewódzki Szpital Specjalistycznyul. Bielska 104/118 42-200 CzęstochowaSamorząd województwa 52Wojewódzki Szpital Zespolonyul. PCK 1 42-200 CzęstochowaSamorząd województwa 53Zespół Opieki Zdrowotnej nr 1ul. Mirowska 15 42-200 CzęstochowaMiasto na prawach powiatu - Częstochowa 54Zespół Opieki Zdrowotnejul. Staszica 12 42-100 KłobuckPowiat kłobucki 55Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sobieskiego 9 42-700 LubliniecPowiat lubliniecki 56Zespół Opieki Zdrowotnejul. Wolności 29 42-300 MyszkówPowiat myszkowski 57Wojewódzki Szpital Neuropsychiatrycznyul. Grunwaldzka 48 42-700 LubliniecSamorząd województwa 58Ośrodek Terapii Uzależnień od Alkoholuul. Częstochowska 1 42-164 ParzymiechySamorząd województwa 59Zespół Opieki Zdrowotnejul. Potockiego 2 42-500 BędzinPowiat będziński 60Szpital Specjalistyczny nr 1ul. Żeromskiego 7 41-902 BytomSamorząd województwa 61Szpital Specjalistyczny nr 2ul. Batorego 15 41-902 BytomSamorząd województwa 62Zespół Szpitali Nr 2ul. Radiowa 2 44-100 GliwicePowiat gliwicki 63Zespół Szpitali Nr 3ul. Ziemowita 1 44-100 GliwicePowiat gliwicki 64Wojewódzki Ośrodek Lecznictwa Odwykowego i Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w Gorzycachul. Zamkowa 8 44-350 GorzyceSamorząd województwa 65Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 2ul. Leśna 5 44-330 Jastrzębie-ZdrójSamorząd województwa 66Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychul. Powstańców 41a 40-038 KatowiceSamorząd województwa 67Wojewódzkie Pogotowie Ratunkoweul. Powstańców 52/54 40-024 KatowiceSamorząd województwa 68Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Warszawska 42 40-956 KatowiceSamorząd województwa 69Zespół Opieki Zdrowotnej Knurówul. Niepodległości 8 44-220 KnurówPowiat gliwicki 70Zespół Opieki Zdrowotnejul. Korfantego 6 43-200 PszczynaPowiat pszczyński 71Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Wyszyńskiego 24a 44-120 PyskowicePowiat gliwicki 72Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Bema 4 47-400 RacibórzPowiat raciborski 73Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 3ul. Energetyków 46 44-200 RybnikSamorząd województwa 74Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Bytomska 6 42-600 Tarnowskie GóryPowiat tarnogórski 75Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 1 im. prof. Józefa Gasińskiegoul. Edukacji 102 43-100 TychySamorząd województwa 76Rejonowe Pogotowie Ratunkoweul. Dr Mendego 2 44-300 Wodzisław ŚląskiSamorząd województwa 77Zespół Opieki Zdrowotnejul. Męczenników Oświęcimskich 46 44-240 ŻoryPowiat żorski 78Szpital nr 2ul. Lipa 2 41-703 Ruda ŚląskaMiasto na prawach powiatu - Ruda Śląska 79Zakład Opieki Zdrowotnejul. Chemików 39 43-150 BieruńGmina Bieruń 80Szpital Specjalistyczny w Chorzowieul. Zjednoczenia 10 41-500 ChorzówSamorząd województwa 81Rejonowe Pogotowie Ratunkoweul. Czarna 3 41-200 SosnowiecSamorząd województwa 82Szpital Rejonowyul. Szpitalna 1 44-120 PyskowicePowiat gliwicki 83Ośrodek Terapii, Uzależnienia i Współuzależnienia od Alkoholuul. Korczaka 2 40-338 KatowiceSamorząd województwa 84Szpital Rejonowyul. Gamowska 3 47-400 RacibórzPowiat raciborski 85Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Klasztorna 9b 47-420 Kuźnia RaciborskaGmina Kuźnia Raciborska 86Wielospecjalistyczny Szpital Rejonowy im. B. Hageraul. Pyskowicka 47/51 42-600 Tarnowskie GóryPowiat tarnogórski 87Centrum Pediatriiul. Wawel 3 40-200 SosnowiecSamorząd województwa 88Zakład Medycyny Pracy i Lecznictwaul. Niepodległości 32 42-200 CzęstochowaSamorząd województwa 89Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Jana 41 43-220 BojszowyGmina Bojszowy 90Zakład Opieki Zdrowotnej w Imielinieul. Kordeckiego 8 41-407 ImielinGmina Imielin 91Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Klasztorna 1 44-235 OrnontowiceGmina Ornontowice 92Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Zjednoczenia 67 43-250 PawłowiceGmina Pawłowice 93Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowejul. Bytomska 62 41-200 PszczynaSamorząd województwa 94Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Centralna 12 43-210 KobiórGmina Kobiór 95Gminny Ośrodek Zdrowiaul. Krasickiego 2 42-693 Krupski MłynGmina Krupski Młyn 96Miejski Zespół Opieki Zdrowotnej Lędzinyul. Lędzińska 47 43-143 LędzinyMiasto Lędziny 97Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczyul. Karoliny 15 40-061 KatowiceMiasto na prawach powiatu - Katowice 98Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wyzwolenia 18 43-365 WilkowiceGmina Wilkowice 99Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej34-313 Porąbka 704Gmina Porąbka 100Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szkolna 1 43-340 KozyGmina Kozy 101Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Lecznicza 272 43-384 JaworzeGmina Jaworze 102Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej43-385 JasienicaGmina Jasienica 103Miejski Zakład Lecznictwa Zamkniętego nr 2ul. Radiowa 2 44-100 GliwicePowiat gliwicki 104Miejski Zakład Lecznictwa Zamkniętego nr 3ul. Ziemowita 1 44-100 GliwicePowiat gliwicki 105Wojewódzki Ośrodek Opiekuńczo-Leczniczy i Lecznictwa Odwykowegoul. Zamkowa 8 44-350 GorzyceSamorząd województwa 106Centrum Leczenia Oparzeń Siemianowice Śląskieul. Hibnera 55 41-100 Siemianowice ŚląskieSamorząd województwa 107Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybnikuul. Gliwicka 33 44-201 RybnikSamorząd województwa 108Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny dla Dzieci Kamieniec-Zbrosławiceul. Polna 20 44-120 Kamieniec-ZbrosławiceSamorząd województwa 109Gminny Ośrodek Zdrowia Chełm Śląskiul. Kolberga 2 41-403 Chełm ŚląskiGmina Chełm Śląski 110Wojewódzki Szpital Rehabilitacji dla Dzieciul. Kościuszki 14 44-330 Jastrzębie-ZdrójSamorząd województwa 111Wojewódzki Zespół Ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieżyul. Powstańców 31 40-038 KatowiceSamorząd województwa 112Zespół Opieki Zdrowotnejul. Okrzei 27 43-190 MikołówPowiat mikołowski 113Zespół Opieki Zdrowotnejul. Okrzei 27 43-190 MikołówPowiat mikołowski 114Wojewódzki Szpital Chirurgii Urazowejul. Bytomska 62 41-940 Piekary ŚląskieSamorząd województwa 115Wojewódzki Szpital Chorób Płucul. Bracka 13 43-300 Wodzisław ŚląskiSamorząd województwa 116Zakład Lecznictwa Ambulatoryjnegoul. Piłsudskiego 80 42-400 ZawierciePowiat zawierciański 117Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sobieskiego 12 43-417 Zebrzydowice-KaczyceGmina Zebrzydowice 118Wojewódzka Specjalistyczna Przychodnia Stomatologicznaul. Dworcowa 17 40-012 KatowiceSamorząd województwa 119Gminny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościelna 79 44-266 ŚwierklanyGmina Świerklany 120Zespolony Szpital Miejskiul. Opolska 2 42-600 Tarnowskie GóryPowiat tarnogórski 121Szpital Rejonowyul. Miodowa 14 42-400 ZawierciePowiat zawierciański 122Szpital Chorób Płucul. Zbigniewa Oleśnickiego 21 42-470 SiewierzSamorząd województwa 123Gminna Służba Zdrowia w BobrownikachRogoźnik 42-583 BobrownikiGmina Bobrowniki 124Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 4 w BytomiuAl. Legionów 10 40-902 BytomSamorząd województwa 125Zakład Opieki Zdrowotnej Wojkowiceul. PCK 1 42-580 WojkowiceGmina Wojkowice 126Centrum Zdrowia Psychicznego i Leczenia Uzależnieńul. Dębowa 5 44-100 GliwicePowiat gliwicki 127Szpital Rejonowy Murcki - Janów w Katowicachul. Sokołowskiego 2 40-749 KatowiceMiasto na prawach powiatu - Katowice 128Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 5 im. Św. Barbary w Sosnowcupl. Medyków 1 40-203 SosnowiecSamorząd województwa 129Przychodnia Rejonowaul. Zdrowia 1 43-370 SzczyrkMiasto Szczyrk 130Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej32-630 WilamowiceGmina Wilamowice 131Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 40 41-250 CzeladźPowiat będziński 132Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bytomska 64 42-640 Piekary ŚląskieMiasto na prawach powiatu - Piekary Śląskie 133Zespół Opieki Zdrowotnejul. Plebiscytowa 69 44-280 RydułtowyPowiat wodzisławski 134Obwód Lecznictwa Kolejowego w Katowicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 3 40-012 KatowiceSamorząd województwa 135Obwód Lecznictwa Kolejowego w Bielsku-Białej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Traugutta 12 43-302 Bielsko-BiałaSamorząd województwa 136Obwód Lecznictwa Kolejowego w Częstochowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wolności 46 42-200 CzęstochowaSamorząd województwa 137Obwód Lecznictwa Kolejowego w Gliwicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Opolska 18 44-100 GliwicePowiat gliwicki 138Obwód Lecznictwa Kolejowego w Rybniku - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 4a 44-200 RybnikSamorząd województwa 139Obwód Lecznictwa Kolejowego w Sosnowcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 9 41-200 SosnowiecSamorząd województwa 140Obwód Lecznictwa Kolejowego w Tarnowskich Górach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Piłsudskiego 18 42-600 Tarnowskie GórySamorząd województwa 141Okręgowy Szpital Kolejowy w Katowicach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Panewnicka 65 40-760 KatowiceSamorząd województwa 142Szpital Kolejowy w Wilkowicach-Bystrej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Żywiecka 19 43-365 WilkowiceSamorząd województwa 143Szpital Kolejowy w Sosnowcu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Odrodzenia 9 41-200 SosnowiecSamorząd województwa 144Szpital Kolejowy w Jastrzębiu-Zdroju - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 1 Maja 34 44-335 Jastrzębie-ZdrójSamorząd województwa 145Zakład Opieki Zdrowotnej ul. Parkowa 4 44-230 Czerwionka-LeszczynyPowiat rybnicki 146Specjalistyczny Zespół Chorób Płuc i Gruźlicyul. Fałata 2 43-360 BystraSamorząd województwa 147Przychodnia Rejonowa - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Księżycowa 5 42-202 CzęstochowaMiasto na prawach powiatu - Częstochowa XIII. WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy nr 125-950 Kielce ul. Olszewskiego 2Miasto na prawach powiatu - Kielce 2Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy27-400 Ostrowiec Świętokrzyski ul. Świętokrzyska 22Powiat Ostrowiec Świętokrzyski 3Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy26-110 Skarżysko-Kamienna ul. Ekonomii 4Powiat skarżyski 4Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy nr 225-734 Kielce ul. Jagiellońska 74Powiat kielecki 5Międzyzakładowy Ośrodek Medycyny Pracy26-220 Stąporków ul. Piłsudskiego 101Powiat konecki 7Zespół Opieki Zdrowotnej28-400 Pińczów ul. Armii Krajowej 22Powiat pińczowski 8Zakład Opieki Zdrowotnej27-200 Starachowice ul. Radomska 35Powiat starachowicki 9Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej27-220 Mirzec 14Gmina Mirzec 10Wojewódzki Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc25-734 Kielce ul. Jagiellońska 72Samorząd województwa 11Wojewódzki Szpital Zespolony25-736 Kielce ul. Grunwaldzka 45Samorząd województwa 12Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Opieki Neuropsychiatrycznej25-736 Kielce ul. Grunwaldzka 47Samorząd województwa 13Świętokrzyskie Centrum Onkologii25-734 Kielce ul. Artwińskiego 3Samorząd województwa 14Świętokrzyskie Centrum Pediatrii25-734 Kielce ul. Artwińskiego 3Samorząd województwa 15Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy25-381 Kielce ul. Langiewicza 2Samorząd województwa 16Wojewódzki Specjalistyczny Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych26-026 Morawica ul. Spacerowa 5Samorząd województwa 17Wojewódzki Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Osób Niepełnosprawnych26-221 Czarniecka Góra 43Samorząd województwa 18Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego25-311 Kielce ul. Leonarda 10Samorząd województwa 19Zespół Opieki Zdrowotnej28-100 Busko-Zdrój ul. Bohaterów Warszawy 67Powiat buski 20Zespół Opieki Zdrowotnej28-110 Chmielnik ul. Kielecka 1Powiat kielecki 21Zespół Opieki Zdrowotnej28-300 Jędrzejów ul. Małogoska 25Powiat jędrzejowski 22Zespół Opieki Zdrowotnej28-500 Kazimierza Wielka ul. Kościuszki 13Powiat kazimierski 23Zespół Opieki Zdrowotnej29-100 Włoszczowa ul. Żeromskiego 28Powiat włoszczowski 24Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej28-200 Staszów ul. 11 Listopada 78Powiat staszowski 25Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej27-500 Opatów ul. Słowackiego 13Powiat opatowski 26Specjalistyczny Szpital Położniczo-Ginekologiczny i Noworodków25-371 Kielce ul. Prosta 30Powiat kielecki 27Zespół Opieki Zdrowotnej26-600 Końskie ul. Gimnazjalna 41bPowiat konecki 28Zespół Opieki Zdrowotnej27-400 Ostrowiec Świętokrzyski ul. Szymanowskiego 11Powiat ostrowiecki 29Zespół Opieki Zdrowotnej27-200 Starachowice ul. Radomska 70Powiat starachowicki 30Obwód Lecznictwa Kolejowego w Skarżysku-Kamiennej - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Sokola 44 26-110 Skarżysko-KamiennaSamorząd województwa 31Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Olszewskiego 2 25-663 KielceSamorząd województwa XIV. WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Nazwa Zakładu Opieki ZdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej14-400 Pasłęk ul. Kopernika 8Powiat elbląski 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej14-500 Braniewo ul. Moniuszki 13Powiat braniewski 3Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnej14-530 Frombork ul. Sanatoryjna 1Samorząd województwa 4Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy82-300 Elbląg ul. Tysiąclecia 5Samorząd województwa 5Samodzielny Publiczny Szpital Psychiatryczny11-600 Węgorzewo ul. Gen. J. Bema 24Samorząd województwa 6Samodzielny Publiczny Ośrodek Profilaktyki i Terapii Uzależnień11-500 Giżycko ul. Warszawska 41aSamorząd województwa 7Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Uzależnionych "DOREN"11-603 Węgielsztyn RóżewiecSamorząd województwa 8Zespół Opieki Zdrowotnej11-200 Bartoszyce ul. Wyszyńskiego 11Powiat bartoszycki 9Zespół Opieki Zdrowotnej13-300 Biskupiec ul. Armii Krajowej 8Powiat olsztyński 10Zespół Opieki Zdrowotnej11-130 Dobre Miasto ul. Grunwaldzka 10bPowiat olsztyński 11Zespół Opieki Zdrowotnej14-200 Iława ul. Gen. Andersa 8Powiat iławski 12Zespół Opieki Zdrowotnej11-400 Kętrzyn ul. M. Skłodowskiej-Curie 2Powiat kętrzyński 13Zespół Opieki Zdrowotnej11-100 Lidzbark Warmiński ul. Bartoszycka 3Powiat lidzbarski 14Zespół Opieki Zdrowotnej14-300 Morąg ul. Dąbrowskiego 16Powiat ostródzki 15Zespół Opieki Zdrowotnej11-700 Mrągowo ul. Wolności 12Powiat mrągowski 16Zespół Opieki Zdrowotnej13-100 Nidzica ul. Mickiewicza 23Powiat nidzicki 17Zespół Opieki Zdrowotnej11-440 Reszel ul. Słowackiego 23Powiat kętrzyński 18Zespół Opieki Zdrowotnej14-100 Ostróda ul. Kościuszki 2Powiat ostródzki 19Wojewódzki Szpital Zespolony10-561 Olsztyn ul. Żołnierska 18Samorząd województwa 20Wojewódzki Specjalistyczny Szpital Dziecięcy10-561 Olsztyn ul. Żołnierska 18Samorząd województwa 21Wojewódzki Zespół Lecznictwa Psychiatrycznego10-288 Olsztyn Al. Wojska Polskiego 35Samorząd województwa 22Samodzielny Publiczny Zespół Pulmonologii i Onkologii10-357 Olsztyn ul. Jagiellońska 78Samorząd województwa 23Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci w Ameryce14-150 OlsztynekSamorząd województwa 24Wojewódzki Szpital Rehabilitacyjny w Górowie Iławeckim11-220 Górowo Iławeckie ul. Armii Czerwonej 24Samorząd województwa 25Samodzielny Publiczny Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy11-440 Reszel ul. Słowackiego 23Samorząd województwa 26Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej19-300 Ełk ul. Toruńska 6aPowiat ełcki 27Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej11-500 Giżycko ul. Warszawska 41Powiat giżycki 28Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej19-500 Gołdap ul. Słoneczna 7Powiat olecko-gołdapski 29Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej19-400 Olecko ul. Gołdapska 1Powiat olecko-gołdapski 30Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej12-200 Pisz ul. Sienkiewicza 2Powiat piski 31Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej11-600 Węgorzewo ul. 3 Maja 17Powiat giżycki 32Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej13-200 Działdowo ul. Leśna 1Powiat działdowski 33Zespół Opieki Zdrowotnej12-100 Szczytno ul. M. Skłodowskiej-Curie 3Powiat szczycieński 34Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej12-230 Biała Piska ul. Konopnickiej 4Gmina Biała Piska 35Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia19-520 Banie Mazurskie ul. Kościuszki 1Gmina Banie Mazurskie 36Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia19-420 Kowale Oleckie ul. Witosa 1Gmina Kowale Oleckie 37Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej11-730 Mikołajki ul. Szkolna 2Gmina Mikołajki 38Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowia12-525 Orzysz ul. Cierniaka 12Gmina Orzysz 39Samodzielny Publiczny Miejsko-Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej12-220 Ruciane-Nida al. Wczasów 4Gmina Ruciane-Nida 40Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-510 Wydminy ul. 40-lecia PRL 6Gmina Wydminy 41Wojewódzki Szpital Zespolony82-300 Elbląg ul. Królewiecka 146Samorząd województwa 42Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej82-300 Elbląg ul. Żeromskiego 22Miasto na prawach powiatu - Elbląg 43Przychodnia Rejonowa14-530 Frombork ul. Młynarska 4Gmina Frombork 44Przychodnia Rejonowa11-015 Olsztynek ul. Chopina 11Gmina Olsztynek 45Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej10-602 Olsztyn ul. Pstrowskiego 31Samorząd województwa 46Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego10-045 Olsztyn ul. Niepodległości 16Samorząd województwa 47Miejska Przychodnia Zdrowia10-010 Burczewo ul. Lipowa 2Gmina Barczewo 48Gminny Ośrodek Zdrowia11-430 Korsze ul. Reymonta 2Gmina Korsze 49Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-606 BudryGmina Budry 50Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej11-612 Kruklanki ul. Dworcowa 10Gmina Kruklanki 51Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia19-404 Wieliczki ul. Osiedle 1Gmina Wieliczki 52Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-513 MiłkiGmina Miłki 53Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej13-324 GrodzicznoGmina Grodziczno 54Zespół Opieki Zdrowotnej13-300 Nowe Miasto Lubawskie ul. Mickiewicza 10Powiat nowomiejski 55Gminny Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej13-306 Kurzętnik ul. Dworcowa 8Gmina Kurzętnik 56Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej12-140 Świętajno ul. Grunwaldzka 13Gmina Świętajno 57Samodzielny Publiczny Gminny Ośrodek Zdrowia11-610 Pozezdrze ul. 1 Maja 1cGmina Pozezdrze 58Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej11-520 Ryn ul. Konrada Wallenroda 10Gmina Ryn 59Wojewódzka Przychodnia Skórno-Wenerologiczna10-503 Olsztyn ul. Kościuszki 37Samorząd województwa 60Wojewódzka Specjalistyczna Przychodnia Stomatologiczna10-561 Olsztyn ul. Żołnierska 18Samorząd województwa 61Obwód Lecznictwa Kolejowego w Olsztynie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 72 10-552 OlsztynSamorząd województwa 62Szpital Kolejowy w Olsztynie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wojska Polskiego 30 10-949 OlsztynMiasto na prawach powiatu - Olsztyn 63Miejska Przychodnia Zdrowia11-320 Jeziorany ul. Kajki 20Gmina Jeziorany XV. WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Nazwa Zakładu Opieki ZdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Wojewódzki Szpital Zespolony im. Ludwika Perzyny62-800 Kalisz ul. Poznańska 79Samorząd województwa 2Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Pleszewie63-300 Pleszew ul. Poznańska 125Powiat pleszewski 3Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej63-600 Kępno ul. Szpitalna 7Powiat kępiński 4Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej63-700 Krotoszyn ul. Bolewskiego 8Powiat krotoszyński 5Samodzielny Publiczny Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej dla Dzieci i Młodzieży64-113 Osieczna ul. Zamkowa 2Samorząd województwa 6Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy64-100 Leszno ul. Magazynowa 5Samorząd województwa 7Wojewódzki Szpital Zespolony62-510 Konin ul. Wyszyńskiego 1Samorząd województwa 8Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej62-700 Turek ul. Poduchowne 1Powiat turecki 9Zespół Opieki Zdrowotnej64-700 Czarnków ul. Kościuszki 91Powiat czarnkowsko-trzcianecki 10Zespół Opieki Zdrowotnej64-800 Chodzież ul. Żeromskiego 29Powiat chodzieski 11Zespół Opieki Zdrowotnej98-300 Wyrzysk pl. Wojska Polskiego 19Powiat pilski 12Zespół Opieki Zdrowotnej77-400 Złotów ul. SzpitalnaPowiat złotowski 13Zespół Opieki Zdrowotnej64-920 Piła ul. Wojska Polskiego 43Powiat pilski 14Wielkopolskie Centrum Medycyny Pracy60-852 Poznań ul. Poznańska 55aSamorząd województwa 15Szpital Rehabilitacyjno-Kardiologiczny64-600 Kowanówko k/Obornik Wlkp.Samorząd województwa 16Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dorosłych61-044 Poznań ul. Mogileńska 42Miasto na prawach powiatu - Poznań 17Zakład Opiekuńczo-Leczniczy dla Dorosłych i Dzieci62-200 Gniezno ul. E. Orzeszkowej 27Powiat gnieźnieński 18Zakład Pielęgnacyjno-Opiekuńczy63-100 Śrem ul. Promenady 7Samorząd województwa 19Poznański Ośrodek Reumatologiczny63-100 Śrem ul. Mickiewicza 95Samorząd województwa 20Zakład Leczenia Uzależnień64-412 Chrzypsko Wielkie Charcice 12Samorząd województwa 21Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem61-825 Poznań ul. Krysiewicza 7/8Samorząd województwa 22Szpital Pneumologiczny "Staszycówka"62-050 Mosina LudwikowoSamorząd województwa 23Szpital Rehabilitacyjny dla Dzieci60-480 Kiekrz ul. Sanatoryjna 2Samorząd województwa 24Zakład Opiekuńczo-Leczniczy61-858 Poznań ul. Grobla 26Samorząd województwa 25Zespół Opieki Zdrowotnej62-600 Koło ul. Poniatowskiego 25Powiat kolski 26Szpital Specjalistycznyul. Rydygiera 1 64-920 PiłaPowiat pilski 27Zespół Opieki Zdrowotnejul. Sikorskiego 22 64-980 TrzciankaPowiat czarnkowsko-trzcianecki 28Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 74 62-100 WągrowiecPowiat wągrowiecki 29Wojewódzki Szpital Matki i Dziecka w Kaliszu62-800 Kalisz ul. Toruńska 7Samorząd województwa 30Wojewódzki Specjalistyczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy62-860 Opatówek Wolica k/KaliszaSamorząd województwa 31Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ostrowie Wielkopolskim63-400 Ostrów Wlkp. ul. Limanowskiego 20/22Powiat ostrowski 32Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ostrzeszowie63-500 Ostrzeszów al. Wolności 4Powiat ostrzeszowski 33Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Jarocinie63-200 Jarocin ul. Hallera 9Powiat jarociński 34Wojewódzki Szpital Zespolony w Lesznie64-100 Leszno ul. Kiepury 45Samorząd województwa 35Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Gostyniu63-800 Gostyń ul. Karola Marcinkowskiego 8/9Powiat gostyński 36Zespół Opieki Zdrowotnej w Kościanie64-400 Kościan ul. Szpitalna 7Powiat kościański 37Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Rawiczu63-900 Rawicz ul. gen. Grota Roweckiego 6Powiat rawicki 38Wojewódzki Szpital Neuropsychiatryczny im. Oskara Bielawskiego w Kościanie64-000 Kościan ul. Kościuszki 10Samorząd województwa 39Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Koninieul. Wyszyńskiego 1 62-510 KoninSamorząd województwa 40Zespół Opieki Zdrowotnej w Słupcy62-400 Słupca ul. Traugutta 7Powiat słupecki 41Samodzielna Przychodnia Rejonowa w Szlichtyngowejul. Dworcowa 6 67-407 SzlichtyngowaGmina Szlichtyngowa 42Zakład Opieki Zdrowotnej62-200 Gniezno ul. Św. Jana 9Powiat gnieźnieński 43Zespół Opieki Zdrowotnej62-065 Grodzisk Wlkp. ul. Mossego 17Powiat grodziski 44Zespół Opieki Zdrowotnej64-300 Nowy Tomyśl ul. Poznańska 30Powiat nowotomyski 45Zespół Opieki Zdrowotnej64-600 Oborniki ul. Szpitalna 2Powiat obornicki 46Zespół Opieki Zdrowotnej64-500 Szamotuły ul. Sienkiewicza 13Powiat szamotulski 47Zespół Opieki Zdrowotnej63-100 Śrem ul. Chełmońskiego 1Powiat śremski 48Zespół Opieki Zdrowotnej63-000 Środa Wlkp. ul. Czerwonego Krzyża 2Powiat średzki 49Zespół Opieki Zdrowotnej62-300 Września ul. Słowackiego 2Powiat wrzesiński 50Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych62-200 Gniezno ul. Poznańska 15Samorząd województwa 51Wielkopolskie Centrum Chorób Płuc i Gruźlicy60-569 Poznań ul. Szamarzewskiego 62Samorząd województwa 52Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego60-756 Poznań ul. Chełmońskiego 20Samorząd województwa 53Wielkopolskie Centrum Ortopedii i Chirurgii Urazowej60-703 Poznań ul. Gąsiorowskich 7Samorząd województwa 54Wojewódzki Szpital Zespolony60-479 Poznań ul. Juraszów 7/19Samorząd województwa 55Wielkopolskie Centrum Onkologii61-866 Poznań ul. Garbary 15Samorząd województwa 56Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego w Kaliszuul. Nowy Świat 35 62-800 KaliszPowiat kaliski 57Wojewódzki Zakład Opieki Psychiatrycznej w SokołówceSokołówka 62-840 KoźminekSamorząd województwa 58Zespół Przychodni Specjalistycznychul. Słowackiego 8/10 60-821 PoznańPowiat poznański 59Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Koźminie63-720 Koźmin Wlkp. ul. Borecka 19Powiat krotoszyński 60Miejsko-Gminny Ośrodek Zdrowia63-510 Miksat ul. Mickiewicza 1Powiat ostrzeszowski 61Gminny Ośrodek Zdrowia63-233 Jaraczewo ul. Jarocińska 7Gmina Jaraczewo 62Gminny Ośrodek Zdrowia62-831 KorzeniewGmina Mycielin 63Gminny Ośrodek Zdrowia63-435 SośnieGmina Sośnie 64Gminny Ośrodek Zdrowia62-834 CekówGmina Ceków 65Gminny Ośrodek Zdrowia63-308 Gizałki ul. Kaliska 12Gmina Gizałki 66Gminny Ośrodek Zdrowia63-322 Gołuchów ul. Mickiewicza 1Gmina Gołuchów 67Koniński Ośrodek Medycyny Pracy62-520 Konin ul. Przemysłowa 160Samorząd województwa 68Przychodnia Rejonowa62-610 Sompolno ul. Spokojna 2Powiat koniński 69Poznański Ośrodek Zdrowia PsychicznegoOs. Kosmonautów 110 61-642 PoznańSamorząd województwa 70Ośrodek Epidemiologii i Profilaktyki Nowotworowejul. Kazimierza Wielkiego 24/26 61-863 PoznańSamorząd województwa 71Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Krotoszynieul. Bolewskiego 8 63-700 KrotoszynPowiat krotoszyński 72Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Pileal. Wojska Polskiego 49B 64-920 PiłaSamorząd województwa 73Żłobek Miejski w Kościanie Oddział Rehabilitacyjny dla Dzieciul. Bączkowskiego 11a 64-000 KościanGmina Kościan 74Szpital Kolejowy w Poznaniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Orzeszkowej 6/16 60-778 PoznańSamorząd województwa 75Okręgowy Szpital Kolejowy w Puszczykowie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kraszewskiego 1 62-041 PuszczykowoPowiat poznański 76Kolejowy Szpital Dziecięcy w Ostrowie Wielkopolskim Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 35 63-400 Ostrów Wlkp.Powiat ostrowski 77Obwód Lecznictwa Kolejowego w Poznaniu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Taczaka 8 61-818 PoznańSamorząd województwa 78Obwód Lecznictwa Kolejowego w Lesznie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Dworcowa 1 64-100 LesznoSamorząd województwa 79Obwód Lecznictwa Kolejowego w Ostrowie Wielkopolskim - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wrocławska 81 63-400 Ostrów Wlkp.Samorząd województwa 80Kolejowy Szpital Chorób Płuc i Gruźlicy im. Dr Władysława Biegańskiego w Chodzieży - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Strzelecka 32 64-800 ChodzieżSamorząd województwa 81Kolejowe Sanatorium dla Dzieci w Miłowodach - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej64-600 Miłowody k/ObornikSamorząd województwa XVI. WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Nazwa zakładu opieki zdrowotnejAdresJednostka samorządu terytorialnego właściwa do przejęcia uprawnień organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej 1234 1Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Pułku Ułanów 9 76-100 SławnoSamorząd województwa 2Państwowe Sanatorium Przeciwgruźliczeul. Staszica 4 78-640 TucznoSamorząd województwa 3Zespół Opieki Zdrowotnejul. 12 Lutego 9 78-600 WałczPowiat wałecki 4Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Niedziałkowskiego 4 73-200 ChoszcznoPowiat choszczeński 5Szpital Wojewódzkiul. Chałubińskiego 7 75-581 KoszalinSamorząd województwa 6Specjalistyczny Zespół Gruźlicy i Chorób Płucul. Niepodległości 44/48 75-252 KoszalinSamorząd województwa 7Stacja Pogotowia Ratunkowegoul. Kościuszki 5 75-404 KoszalinPowiat koszaliński 8Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznychal. Monte Cassino 9 75-414 KoszalinSamorząd województwa 9Ośrodek Leczenia Uzależnień Alkoholowych78-217 StanominoSamorząd województwa 10Zespół Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 9 78-200 BiałogardPowiat białogardzki 11Zespół Opieki Zdrowotnejul. M. Skłodowskiej-Curie 32 76-150 DarłowoPowiat sławieński 12Zespół Opieki Zdrowotnejul. Chrobrego 4 78-500 Drawsko PomorskiePowiat drawski 13Zespół Opieki Zdrowotnejul. Łopuskiego 8 78-100 KołobrzegSamorząd województwa 14Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 1ul. Bociania 4 78-100 KołobrzegGmina Kołobrzeg 15Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 2ul. Łopuskiego 8 78-100 KołobrzegGmina Kołobrzeg 16Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnej nr 3ul. Waryńskiego 8 78-100 KołobrzegGmina Kołobrzeg 17Zespół Opieki Zdrowotnejul. Bobolicka 4 76-130 PolanówGmina Polanów 18Zespół Opieki Zdrowotnejul. Gwardii Ludowej 5 78-320 Połczyn-ZdrójPowiat świdwiński 19Zespół Opieki Zdrowotnejul. Słowackiego 1 76-004 SianówGmina Sianów 20Zespół Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 38 78-400 SzczecinekPowiat szczecinecki 21Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Wolności 14 78-540 Kalisz PomorskiGmina Kalisz Pomorski 22Samodzielny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Bobolicka 1 78-220 TychowoGmina Tychowo 23Samodzielny Zakład Opieki ZdrowotnejPlac 600-lecia 1 78-520 ZłocieniecGmina Złocieniec 24Zespół Ośrodków Zdrowia Gminy Grzmiącaul. Kolejowa 11 78-450 GrzmiącaGmina Grzmiąca 25Przychodnia Rejonowaul. Zwycięstwa 8/10 78-430 BoboliceGmina Bobolice 26Zespół Ośrodków Zdrowia Gminy Szczecinekul. Pilska 3 78-400 SzczecinekGmina Szczecinek 27Samodzielny Publiczny Wojewódzki Szpital Zespolonyul. Arkońska 4 71-455 SzczecinSamorząd województwa 28Specjalistyczny Szpital im. prof. A. Sokołowskiegoul. Sokołowskiego 11 70-880 SzczecinSamorząd województwa 29Samodzielny Publiczny Psychiatryczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Mączna 4 70-780 SzczecinSamorząd województwa 30Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowegoal. Wojska Polskiego 92/94 70-481 SzczecinSamorząd województwa 31Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyul. Bolesława Śmiałego 33 70-347 SzczecinSamorząd województwa 32Portowy Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Energetyków 2 70-656 SzczecinSamorząd województwa 33Samodzielny Publiczny Zakład Stoczniowy Opieki Zdrowotnejul. Dubois 27 71-610 SzczecinSamorząd województwa 34Samodzielny Publiczny Ośrodek Rehabilitacji Dzieci i Młodzieżyul. M. Skłodowskiej-Curie 14 71-332 SzczecinSamorząd województwa 35Samodzielny Publiczny Dziecięcy Ośrodek Rehabilitacji74-105 Nowe CzarnowoSamorząd województwa 36Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Nowogardzka 2 72-100 GoleniówPowiat goleniowski 37Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 10 72-400 Kamień PomorskiPowiat kamieński 38Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Konopnickiej 2 72-600 ŚwinoujścieMiasto na prawach powiatu - Świnoujście 39Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Jana Pawła II 2 74-200 PyrzycePowiat pyrzycki 40Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Siedlecka 2a 72-010 PolicePowiat policki 41Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Parkowa 7 74-100 GryfinoPowiat gryfiński 42Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 27 73-110 Stargard SzczecińskiPowiat stargardzki 43Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej72-300 GryficeSamorząd województwa 44Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Szpitalna 10 74-320 BarlinekPowiat myśliborski 45Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Kościuszki 17 74-400 Dębno LubuskiePowiat myśliborski 46Samodzielny Specjalistyczny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką, Dzieckiem i Młodzieżąul. Św. Wojciecha 70-410 SzczecinSamorząd województwa 47Samodzielny Publiczny Wojewódzki Zakład Gruźlicy i Chorób Płucul. Janosika 1/3 71-424 SzczecinSamorząd województwa 48Regionalny Szpital Onkologicznyul. Strzałkowska 22 71-730 SzczecinSamorząd województwa 49Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Wojska Polskiego 7 72-200 NowogardPowiat goleniowski 50Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnejul. Sikorskiego 6 73-300 ŁobezPowiat stargardzki 51Specjalistyczna Przychodnia Stomatologicznaul. Legnicka 10 75-733 KoszalinMiasto na prawach powiatu - Koszalin 52Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracyal. Zwycięstwa 136 75-613 KoszalinSamorząd województwa 53Przychodnia Rejonowaul. Kościuszkowców 10 78-600 WałczPowiat wałecki 54Zakład Opieki Zdrowotnej Przychodnia Rejonowaul. Kościuszki 3 78-460 BarwiceGmina Barwice 55Gminna Przychodnia Zdrowiaul. Nadrzeczna 2 78-425 Biały BórGmina Biały Bór 56Gminny Zespół Opieki Zdrowotnejul. Orła Białego 5 78-449 Borne SulinowoGmina Borne Sulinowo 57Gminny Zespół Opieki Zdrowotnej76-011 WyszewoGmina Manowo 58Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej76-142 MalechowoGmina Malechowo 59Okręgowy Szpital Kolejowy w Szczecinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejal. Wyzwolenia 52 71-586 SzczecinMiasto na prawach powiatu - Szczecin 60Obwód Lecznictwa Kolejowego w Szczecinie - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. 3 Maja 25/27 70-215 SzczecinSamorząd województwa 61Kolejowy Szpital Uzdrowiskowy "Kolejarz" w Kołobrzegu - Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnejul. Rafińskiego 3 73-100 KołobrzegSamorząd województwa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie określenia dokumentów i informacji wymaganych od przedsiębiorcy ubiegającego się o wydanie koncesji organizatora turystyki i pośrednika turystycznego. (Dz. U. Nr 166, poz. 1205) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przedsiębiorca ubiegający się o koncesję organizatora turystyki i pośrednika turystycznego powinien przedstawić organowi koncesyjnemu wniosek o wydanie koncesji, spełniający warunki określone w ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r, Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026). 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) odpis z rejestru sądowego, w odniesieniu do osób prawnych, spółek jawnych i komandytowych, 2) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, w odniesieniu do osób i jednostek organizacyjnych nie wymienionych w pkt 1, jeżeli prowadzą już działalność gospodarczą, 3) kopię zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, wydanego przez właściwy urząd statystyczny, 4) w odniesieniu do osób wskazanych do kierowania działalnością w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośrednictwa turystycznego oraz osób wskazanych do kierowania w tym zakresie samodzielnymi oddziałami, filiami i ekspozyturami: a) odpis umowy o pracę lub inny dokument upoważniający do kierowania działalnością, b) zaświadczenie o niekaralności za przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu i dokumentom, c) dokumenty potwierdzające posiadanie wykształcenia i praktyki, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714), 5) dokument potwierdzający prawo do korzystania z lokalu wskazanego jako miejsce wykonywania działalności. § 2. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 1 ust. 1, należy ponadto dołączyć: 1) umowę gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo 2) umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na rzecz klientów. 2. Minimalną wysokość sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz minimalną wysokość sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej określają odrębne przepisy. 3. Wnioskodawca przedstawiający umowę gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, który prowadził już działalność w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośrednictwa turystycznego na rzecz klientów, powinien przedstawić także dokument potwierdzający wysokość przychodu z tych tytułów w roku obrotowym poprzedzającym rok wystąpienia o koncesję. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu tworzenia Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków. (Dz. U. Nr 166, poz. 1206) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe Biuro Ochrony Zabytków - jednostka organizacyjna Państwowej Służby Ochrony Zabytków (Generalnego Konserwatora Zabytków) - staje się Urzędem Generalnego Konserwatora Zabytków, działającym poza strukturą organizacyjną Ministerstwa Kultury i Sztuki. § 2. Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków, przy którego pomocy Generalny Konserwator Zabytków kieruje Służbą Ochrony Zabytków, jest jednostką budżetową. § 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków staje się następcą prawnym Biura Ochrony Zabytków, w tym w szczególności: 1) pracownicy dotychczasowego Biura Ochrony Zabytków stają się pracownikami Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków, 2) nieruchomość stanowiąca dotychczas siedzibę Biura Ochrony Zabytków przechodzi w trwały zarząd Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) składniki mienia oraz zobowiązania i wierzytelności dotychczasowego Biura Ochrony Zabytków stają się składnikami mienia oraz zobowiązaniami i wierzytelnościami Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków. § 4. Minister Kultury i Sztuki zapewni w dziale administracja publiczna i dziale kultura środki finansowe na działalność Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków oraz realizację zadań w zakresie ochrony dóbr kultury. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków. (Dz. U. Nr 166, poz. 1207) Na podstawie art. 7a ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1998 r. (poz. 1207) STATUT URZĘDU GENERALNEGO KONSERWATORA ZABYTKÓW § 1. Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków, zwany dalej "Urzędem", jest urzędem centralnym administracji rządowej, obsługującym Generalnego Konserwatora Zabytków i działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem, przy pomocy którego Generalny Konserwator Zabytków kieruje Służbą Ochrony Zabytków. § 2. 1. Generalny Konserwator Zabytków kieruje Urzędem przy pomocy: 1) zastępcy Generalnego Konserwatora Zabytków, 2) dyrektora generalnego, 3) dyrektorów komórek organizacyjnych określonych w § 4. 2. Generalny Konserwator Zabytków ustala zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego. 3. Generalny Konserwator Zabytków może, w formie pisemnej, upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Urzędu, do prowadzenia spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń. § 3. Generalny Konserwator Zabytków może powoływać komisje, rady i zespoły, jako organy opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel ich powołania, zakres zadań i tryb działania. § 4. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Departament Ochrony Nieruchomych Dóbr Kultury, 2) Departament Ochrony Ruchomych Dóbr Kultury, 3) Departament Ochrony Archeologicznych Dóbr Kultury, 4) Departament Prawno-Organizacyjny, 5) Biuro Budżetu i Finansów. § 5. W zależności od potrzeb, w departamentach mogą być tworzone wydziały oraz powoływane doraźne zespoły do wykonywania określonych zadań. § 6. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb działania Urzędu określi regulamin organizacyjny, nadany przez Generalnego Konserwatora Zabytków na wniosek dyrektora generalnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów. (Dz. U. Nr 166, poz. 1208) Na podstawie art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 5 lutego 1997 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Dz. U. Nr 12, poz. 66) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 1 wyrazy "określa Prezes na podstawie odrębnych przepisów" zastępuje się wyrazami "określają odrębne przepisy", 2) dodaje się § 7 w brzmieniu: "§ 7. 1. Przy Urzędzie działa jako jednostka wyodrębniona Gospodarstwo Pomocnicze. 2. Nadzór zwierzchni nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie określenia obowiązków sprawozdawczych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa. (Dz. U. Nr 166, poz. 1209) Na podstawie art. 60 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską, bank prowadzący rachunki papierów wartościowych oraz Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazują do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd informacje dotyczące obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa, w zakresie, w jakim prowadzą rachunek albo ewidencję dla tych papierów, nabytych na rachunek własny lub na rzecz innych podmiotów. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazywane są w formie sprawozdań miesięcznych, których wzory określają załączniki nr 1-3 do rozporządzenia. § 2. Informacje zawarte w sprawozdaniu mają charakter zbiorczy. Sprawozdanie powinno być doręczone do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, nie później niż do 14 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który je sporządzono. § 3. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, nie później niż do 28 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który sporządzono sprawozdania, o których mowa w § 2, przekazuje Ministrowi Finansów zbiorcze sprawozdanie w formie pisemnej i elektronicznej. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1998 r. (poz. 1209) Załącznik nr 1 Skarbowe papiery wartościowe na rachunkach papierów wartościowych - stan obrotu rozliczonego na koniec miesiąca ...................... Rodzaj papieru wartościowego według kodu ISINLiczba w sztukach skarbowych papierów wartościowych: ogółempodmioty krajowe:podmioty zagraniczne*: ogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczneogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczne ogółemubezpieczeniowefundusze emerytalnefundusze inwestycyjne i powierniczedomy maklerskie 1. Kod KDPW: PL00001xxxxx ... ... ... ... ... ... 2. Bony skarbowe *) w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449) Załącznik nr 2 Skarbowe papiery wartościowe nabyte i rozliczone na rynku wtórnym w miesiącu ...................... Rodzaj papieru wartościowego według kodu ISINLiczba w sztukach skarbowych papierów wartościowych nabytych: ogółemprzez podmioty krajowe:przez podmioty zagraniczne*: ogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczneogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczne ogółemubezpieczeniowefundusze emerytalnefundusze inwestycyjne i powierniczedomy maklerskie 1. Kod KDPW: PL00001xxxxx ... ... ... ... ... ... 2. Bony skarbowe *) w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449) Załącznik nr 3 Skarbowe papiery wartościowe zbyte i rozliczone na rynku wtórnym w miesiącu ...................... Rodzaj papieru wartościowego według kodu ISINLiczba w sztukach skarbowych papierów wartościowych zbytych*): ogółemprzez podmioty krajowe:przez podmioty zagraniczne**: ogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczneogółembankiinne niż banki instytucje finansoweosoby fizyczne ogółemubezpieczeniowefundusze inwestycyjne i powierniczedomy maklerskie 1. Kod KDPW: PL00001xxxxx ... ... ... ... ... ... 2. Bony skarbowe *) tj. takich, w stosunku do których zawarta została umowa zobowiązująca do ich zbycia, o której mowa w art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) **) w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie treści zawiadomienia dotyczącego emisji papierów wartościowych, opiewających wyłącznie na wierzytelności pieniężne, jeżeli termin realizacji praw z tych papierów jest krótszy niż rok. (Dz. U. Nr 166, poz. 1210) Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa treść zawiadomienia dotyczącego emisji papierów wartościowych opiewających wyłącznie na wierzytelności pieniężne, jeżeli termin realizacji praw z tych papierów jest krótszy niż rok, dokonywanej na warunkach określonych w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715). § 2. 1. Zawiadomienie, o którym mowa w § 1, powinno być przekazane w formie pisemnej, w terminie 7 dni przed rozpoczęciem emisji. 2. Zawiadomienie powinno zawierać następujące informacje: 1) nazwę (firmę), skrót nazwy (firmy), siedzibę oraz adres, numer telefonu lub faxu, główną stronę internetową i adres poczty elektronicznej emitenta, 2) rodzaj, liczbę oraz wartość nominalną i cenę emisyjną papierów wartościowych, 3) rodzaj i termin realizacji praw z papierów wartościowych, 4) ewentualne ograniczenia przenoszenia praw z papierów wartościowych, 5) cel emisji, 6) udzielone emitentowi gwarancje lub zabezpieczenia ustanowione w związku z emisją, 7) sposób oferowania papierów wartościowych oraz wskazanie podmiotów biorących udział w oferowaniu tych papierów, 8) zasady dokonywania obrotu wtórnego papierami wartościowymi oraz wskazanie podmiotów pośredniczących w tym obrocie, 9) datę rozpoczęcia subskrypcji. 3. Zawiadomienie powinno także zawierać zobowiązanie do pisemnego poinformowania Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, w terminie 7 dni po zakończeniu emisji, o dojściu emisji do skutku, z podaniem liczby i łącznej wartości nominalnej objętych papierów wartościowych oraz liczby ich nabywców, oraz podpis osoby lub osób upoważnionych do składania i podpisywania oświadczeń w imieniu emitenta. § 3. Jeżeli wymóg przedstawienia danych informacji nie ma zastosowania, w treści zawiadomienia powinno to być wyraźnie wskazane. § 4. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 kwietnia 1994 r. w sprawie określenia przypadków, w których proponowanie nabycia papierów wartościowych nie stanowi publicznego obrotu, oraz warunków, jakie w takich przypadkach muszą być spełnione (Dz. U. Nr 53, poz. 217 i Nr 139, poz. 748). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie wzorów wniosków o wpis na listę maklerów papierów wartościowych i na listę doradców inwestycyjnych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1211) Na podstawie art. 23 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wzory wniosków składanych do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd o wpis na listę maklerów papierów wartościowych lub na listę doradców inwestycyjnych. § 2. Wzór wniosku o wpis na listę maklerów papierów wartościowych stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Wzór wniosku o wpis na listę doradców inwestycyjnych stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. Wzór wniosku o wpis na listę doradców inwestycyjnych składanego przez osobę, o której mowa w art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1998 r. (poz. 1211) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu obliczania wpłat zakładów ubezpieczeń na pokrycie kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura, terminów uiszczenia tych wpłat i wysokości odsetek za ich nieuiszczenie w terminie. (Dz. U. Nr 166, poz. 1212) Na podstawie art. 84 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) zarządza się, co następuje: § 1. Zakłady ubezpieczeń ponoszą koszty nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz koszty działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura proporcjonalnie do ich udziału w składce brutto przypisanej w danym roku kalendarzowym wszystkich zakładów ubezpieczeń działających na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015). § 2. Do dnia 31 sierpnia każdego roku ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów w formie obwieszczenia wysokość: 1) składki przypisanej brutto wszystkich zakładów ubezpieczeń, 2) kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską, 3) kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura - w ubiegłym roku kalendarzowym. § 3. Wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura oblicza się mnożąc procentowy udział danego zakładu ubezpieczeń w składce brutto przypisanej w ubiegłym roku kalendarzowym wszystkich zakładów ubezpieczeń przez wysokość tych kosztów w ubiegłym roku kalendarzowym, a następnie od otrzymanej kwoty odejmuje się sumę zaliczek, o których mowa w § 6, uiszczonych w ubiegłym roku kalendarzowym. § 4. 1. W przypadku gdy po stronie zakładu ubezpieczeń powstanie nadpłata, jest ona zaliczana na poczet zaliczek za rok następny. 2. Na pisemny wniosek zakładu ubezpieczeń nadpłata podlega zwrotowi w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. § 5. Zakłady ubezpieczeń dokonują wpłat na pokrycie kosztów, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3, oddzielnie na rachunek bieżący - subkonto dochodów - Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń oraz na rachunek Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura, w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia wysokości składki przypisanej brutto wszystkich zakładów ubezpieczeń, wysokości kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura w ubiegłym roku kalendarzowym. § 6. 1. Zakłady ubezpieczeń wpłacają co miesiąc na rachunki, o których mowa w § 5, zaliczkę na poczet kosztów: 1) nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską - w wysokości 0,15% sumy składek brutto przypisanych w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który jest uiszczana zaliczka, 2) działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura - w wysokości 0,045‰ sumy składek brutto przypisanych w miesiącu poprzedzającym miesiąc, za który jest uiszczana zaliczka. 2. Zaliczkę za każdy miesiąc wpłaca się najpóźniej do końca tego miesiąca. § 7. W przypadku niedotrzymania terminów płatności, o których mowa w § 4 ust. 2, § 5 i § 6 ust. 2, pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek ustawowych. § 8. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 marca 1996 r. w sprawie sposobu obliczania wpłat zakładów ubezpieczeń na pokrycie kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura, terminów uiszczania wpłat i wysokości odsetek za ich nieuiszczenie w terminie oraz podziału tych wpłat na organ nadzoru, Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biuro (Monitor Polski Nr 21, poz. 243). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Miller Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra. (Dz. U. Nr 166, poz. 1213) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się urzędową cenę detaliczną spirytusu rektyfikowanego luksusowego produkcji krajowej w butelce o pojemności 1,0 l - w wysokości 87,00 zł. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra (Dz. U. Nr 82, poz. 531). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. (Dz. U. Nr 166, poz. 1214) Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1995 r. w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie (Dz. U. Nr 154, poz. 798, z 1996 r. Nr 156, poz. 787 oraz z 1998 r. Nr 34, poz. 191 i Nr 125, poz. 826) wprowadza się następujące zmiany: 1. W załączniku nr 1: 1) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 1504 30 skreśla się wyrazy "- - Frakcje stałe:" oraz pozycję określoną kodem PCN 1504 30 19 0 i dodaje się pozycję określoną kodem PCN 1504 30 10 0 w brzmieniu: Lp.PozycjaKod PCNWyszczególnienie *1504 30 10 0- - Frakcje stałe3 2) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 4403 10, 4403 10 10 0 i 4403 10 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 4403 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 4403 10 00 0 w brzmieniu: Lp.PozycjaKod PCNWyszczególnienie 4403 10 00 0- Malowane, bejcowane, nasycone kreozotem lub innymi środkami konserwującymi 3) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 4403 99 20 0, 4) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 4403 99 99 0 i po pozycji określonej kodem 4403 99 50 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 4403 99 98 0 w brzmieniu: Lp.PozycjaKod PCNWyszczególnienie 4403 99 98 0- - - Pozostałe 5) w zamieszczonych pod tabelą objaśnieniach do podpozycji oznaczonych symbolem * w kolumnie Pozycja po objaśnieniu nr 2 dodaje się objaśnienie nr 3 w brzmieniu: "3 nie dotyczy tranu wielorybiego i oleju olbrotowego". 2. W załączniku nr 2: 1) pozycja towarowa określona kodem PCN 2005 20 20 0 otrzymuje brzmienie: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 2005 20 20 0- - - Cienkie plasterki, smażone lub pieczone, także solone lub z przyprawami, w hermetycznych opakowaniach, nadające się do bezpośredniego spożycia 2) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 2903 30 37 0 i po pozycji określonej kodem PCN 2903 30 35 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 2903 30 36 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 2903 30 36 0- - - Pozostałe 3) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 2908 10, 2908 10 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 2908 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 2908 10 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *2908 10 00 0- Pochodne zawierające tylko podstawniki chlorowcowe oraz ich sole33 4) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 2934 90 97 0 i po pozycji określonej kodem PCN 2934 90 40 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 2934 90 96 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *2934 90 96 0- - Pozostałe32 5) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 3705 90, 3705 90 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 3705 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 3705 90 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *3705 90 00 0- Pozostałe5 6) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 6108 11, 6108 11 10 0, 6108 11 90 0, 6108 19, 6108 19 10 0 i 6108 19 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 6108 i po wyrazach "- Półhalki i halki:" dodaje się pozycje określone kodami PCN 6108 11 00 0 i 6108 19 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *6108 11 00 0- - Z włókien chemicznych8 *6108 19 00 0- - Z innych materiałów włókienniczych8 7) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 6115 19, 6115 19 10 0 i 6115 19 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 6115 12 00 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 6115 19 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *6115 19 00 0- - Z innych materiałów włókienniczych8 8) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 6208 92, 6208 92 10 0 i 6208 92 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 6208 91 90 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 6208 92 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *6208 92 00 0- - Z włókien chemicznych8 9) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 8424 81 10 0 i po wyrazach "- - - Pozostałe:" skreśla się wyrazy "- - - - Urządzenia przenośne:" oraz pozycje określone kodami PCN 8424 81 31 0 i 8424 81 39 0 i dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8424 81 30 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8424 81 30 0- - - - Urządzenia przenośne 10) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 8432 90, 8432 90 10 0, wyrazy "- - Pozostałe:" oraz pozycje określone kodami PCN 8432 90 91 0 i 8432 90 99 0 i po pozycji określonej kodem PCN 8432 80 00 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8432 90 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8432 90 00 0- Części 11) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 8433 60, 8433 60 10 0 i 8433 60 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 8433 59 80 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8433 60 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8433 60 00 0- Urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania jaj, owoców lub innych produktów rolnych 12) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 8436 10, 8436 10 10 0 i 8436 10 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 8436 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8436 10 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8436 10 00 0- Urządzenia do przygotowywania karmy i paszy dla zwierząt 13) skreśla się pozycje towarowe określone kodami PCN 8701 90 15 0 i 8701 90 21 0 i po pozycji określonej kodem PCN 8701 90 11 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8701 90 20 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8701 90 20 0- - - - Powyżej 18 kW, ale nie większej niż 37 kW 14) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 9506 11 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 9506 11 10 0 dodaje się pozycje określone kodami PCN 9506 11 20 0 i 9506 11 80 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie *9506 11 20 0- - - Narty zjazdowe14 *9506 11 80 0- - - Pozostałe typy nart14 15) w zamieszczonych pod tabelą objaśnieniach do podpozycji oznaczonych symbolem * w kolumnie Pozycja po objaśnieniu nr 32 dodaje się objaśnienie nr 33 w brzmieniu: "33 nie dotyczy pochodnych bromowanych". 3. W załączniku nr 3: 1) skreśla się pozycje określone kodami PCN 2715 00, 2715 00 10 0 i 2715 00 90 0 i po pozycji określonej kodem PCN 2523 90 90 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 2715 00 00 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 27152715 00 00 0Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym (np. masy uszczelniające bitumiczne, cut-backs), 2) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 3917 29 i po wyrazach "- - - Bez szwu i o długości przekraczającej maksymalny wymiar przekroju poprzecznego, nawet obrobione powierzchniowo, ale nie obrobione inaczej:" skreśla się wyrazy "- - - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie:" oraz pozycje określone kodami PCN 3917 29 11 0 i 3917 29 13 0 i dodaje się pozycję określoną kodem PCN 3917 29 12 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 3917 29 12 0- - - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie 3) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 3917 32 i po wyrazach "- - - Bez szwu i o długości przekraczającej maksymalny wymiar przekroju poprzecznego, nawet obrobione powierzchniowo, ale nie obrobione inaczej:" skreśla się wyrazy "- - - - Produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie:" oraz pozycje określone kodami PCN 3917 32 11 0 i 3917 32 19 0 i dodaje się pozycję określoną kodem PCN 3917 32 10 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 3917 32 10 0- - - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie 4) po pozycji towarowej określonej kodem PCN 3917 39 i po wyrazach "- - - Bez szwu i o długości przekraczającej maksymalny wymiar przekroju poprzecznego, nawet obrobione powierzchniowo, ale nie obrobione inaczej:" skreśla się wyrazy "- - - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie:" oraz pozycje określone kodami PCN 3917 39 11 0 i 3917 39 13 0 i dodaje się pozycję określoną kodem PCN 3917 39 12 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 3917 39 12 0- - - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie 5) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 7019 31 00 0, 6) pozycję towarową określoną kodem PCN 8301 70 00 0 oznacza się symbolem * z objaśnieniem nr 10, 7) w zamieszczonych pod tabelą objaśnieniach do podpozycji oznaczonych symbolem * w kolumnie Pozycja po objaśnieniu nr 9 dodaje się objaśnienie nr 10 w brzmieniu: "10 nie dotyczy kluczyków do zamków samochodowych występujących oddzielnie". 4. W załączniku nr 4: 1) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 2710 00 85 0, 2) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 2710 00 98 0 i po pozycji określonej kodem PCN 2710 00 96 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 2710 00 97 0 w brzmieniu: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 2710 00 97 0- - - - Pozostałe oleje smarowe oraz pozostałe oleje 3) pozycja towarowa określona kodem PCN 4302 30 51 0 otrzymuje brzmienie: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 4302 30 51 0- - - - Z białych szczeniąt foczych gatunku "harp" (whitecoats) lub ze szczeniąt foczych gatunku "hooded" (bluebacks) 4) pozycja towarowa określona kodem PCN 4303 10 10 0 otrzymuje brzmienie: PozycjaKod PCNWyszczególnienie 4303 10 10 0- - Z futerek białych szczeniąt foczych z gatunku "harp" (whitecoats) lub ze szczeniąt foczych gatunku "hooded" (bluebacks) § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Miller Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zasad sporządzania kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych przedstawianych organowi nadzoru przez zakłady ubezpieczeń, formy tych sprawozdań oraz sposobu potwierdzania przez zarząd zgodności tych sprawozdań ze stanem faktycznym. (Dz. U. Nr 166, poz. 1215) Na podstawie art. 46a ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zakład ubezpieczeń prowadzący działalność w zakresie działu I (ubezpieczenia na życie) zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015), zwanej dalej "ustawą", sporządza: 1) roczne sprawozdanie finansowe, w formie określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) kwartalne sprawozdanie finansowe, w formie określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 2. Zakład ubezpieczeń prowadzący działalność w zakresie działu II (pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe), zgodnie z załącznikiem do ustawy, sporządza: 1) roczne sprawozdanie finansowe, w formie określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 2) kwartalne sprawozdanie finansowe, w formie określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 2. Sprawozdanie finansowe, z zastrzeżeniem § 1, przedstawiane jest w formie pisemnej i na nośnikach danych: magnetycznym, optycznym bądź za pośrednictwem poczty elektronicznej. § 3. Kwoty wykazywane w sprawozdaniu finansowym i załącznikach podaje się w walucie polskiej z dokładnością do jednego grosza, wielkości procentowe zaś - z dokładnością do setnej części procentu. § 4. 1. Kwartalne sprawozdanie finansowe zakładu ubezpieczeń przedstawia się organowi nadzoru nie później niż w terminie 40 dni od ostatniego dnia kwartału, na który zostało sporządzone. 2. Roczne sprawozdanie finansowe zakładu ubezpieczeń przedstawia się organowi nadzoru nie później niż w terminie 60 dni od dnia zakończenia roku obrotowego. § 5. 1. Zgodność sprawozdań finansowych ze stanem faktycznym potwierdzają własnoręcznym podpisem osoba odpowiedzialna za prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownik jednostki. 2. W przypadku zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność w zakresie działu I (ubezpieczenia na życie) sprawozdanie podpisuje również aktuariusz. 3. Do sprawozdania finansowego zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność w zakresie działu II (pozostałe ubezpieczenia osobowe i ubezpieczenia majątkowe) należy dołączyć opinię aktuariusza. 4. Odmowa złożenia podpisu przez którąkolwiek z osób wymienionych w ust. 1 oraz przez aktuariusza wymaga pisemnego uzasadnienia, które dołącza się do sprawozdania finansowego. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. i ma zastosowanie po raz pierwszy do: 1) składanych w formie pisemnej sprawozdań finansowych za kwartał rozpoczynający się dnia 1 lipca 1999 r., 2) składanych na nośnikach danych: magnetycznym, optycznym bądź za pośrednictwem poczty elektronicznej sprawozdań finansowych za kwartał rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Miller (Załączniki nr 1-4 do rozporządzenia stanowią oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych odpadów i złomu metali nieżelaznych w 1999 r. (Dz. U. Nr 166, poz. 1216) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty ilościowe na wywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Kontyngenty ilościowe, o których mowa w § 1, nie dotyczą towarów krajowych wywożonych czasowo na podstawie art. 151 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów ilościowych, o których mowa w § 1, następuje proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą. § 4. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, w wysokości 500 ton. § 5. Na osoby dokonujące wywozu z polskiego obszaru celnego towarów, o których mowa w § 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń. § 6. Kontyngent rozdysponowany, a nie wykorzystany w pierwszym półroczu, powiększa pulę drugiego półrocza o salda rozliczeń potwierdzone przez urzędy celne. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 1998 r. (poz. 1216) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH WYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE PozycjaKod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu (w tonach) I półroczeII półrocze 12345 74047404 00Odpady miedzi i złom: 7404 00 10 0- Miedzi rafinowanej600600 - Stopów miedzi: 7404 00 91 0- - Stopów miedzi o podstawie cynkowej (mosiądz)590590 7404 00 99 0- - Pozostałe ex.7404 00 99 0Odpady stopów miedzi o podstawie cynowej (brąz)320320 ex.7404 00 99 0Granulaty polimetaliczne na osnowie miedzi o zawartości miedzi w masie powyżej 50%, otrzymane z przerobu złomów elektronicznych i elektrotechnicznych kabli zawierających miedź i stopy miedzi z innymi pierwiastkami21302130 75037503 00Odpady niklu i złom: 7503 00 10 0- Niklu niestopowego33 7503 00 90 0- Stopów niklu33 76027602 00Odpady aluminium i złom: - Odpady: 7602 00 11 0- - Wióry, skrawki, ścinki, opiłki po różnych rodzajach obróbki mechanicznej, cięciu i piłowaniu; odpady blachy i folii barwionej, powlekanej lub spajanej, o grubości (bez jakiegokolwiek podłoża) nie przekraczającej 0,2 mm29002900 7602 00 19 0- - Pozostałe (także braki produkcyjne)200200 7602 00 90 0- Złom500500 ex.7602 00 90 0Zużyte puszki aluminiowe290290 ex.7602 00 90 0Granulaty polimetaliczne na osnowie aluminium o zawartości aluminium w masie powyżej 50%, otrzymane z przerobu złomów elektronicznych i elektrotechnicznych kabli zawierających aluminium i stopy aluminium z innymi pierwiastkami15001500 78027802 00 00 0Odpady ołowiu i złom450450 79027902 00 00 0Odpady cynku i złom510510 80028002 00 00 0Odpady cyny i złom44 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych towarów określonych w umowach międzynarodowych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1217) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1, art. 9 ust. 2 i art. 10 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. - o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się: 1) kontyngenty ilościowe w wywozie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, dla towarów wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku, 2) kontyngenty ilościowe w wywozie do Kanady, dla towarów wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. 1. Rozdysponowanie kontyngentów ilościowych, o których mowa w § 1 pkt 1, następuje według kolejności złożenia kompletnych wniosków. 2. Wywóz z polskiego obszaru celnego do Kanady towarów, o których mowa w § 1 pkt 2, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia nie wymaga uzyskania pozwolenia. § 3. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, w wysokości 120.000 szt. lub 300.000 m2, w zależności od rodzaju wyrobów tekstylnych i odzieżowych objętych kontyngentami, na jakie będzie udzielone pozwolenie na wywóz. § 4. Na osoby dokonujące wywozu z polskiego obszaru celnego towarów, o których mowa w § 1 pkt 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 1217) Załącznik nr 1 WYKAZ WYROBÓW TEKSTYLNYCH I ODZIEŻOWYCH OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI ILOŚCIOWYMI W WYWOZIE DO STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI Kod PCNKategoriaNazwa wyrobuWielkość kontyngentu 6102 20 10 0, 6102 20 90 0, 6104 32 00 0, 6112 11 00 0, 620 2 10 10 0, 6202 12 90 0, 6202 92 00 0, 6204 32 10 0, 6204 32 90 0335Okrycia damskie i dziewczęce bawełniane (płaszcze, kurtki)2.612.088 szt. 6105 10 00 0, 6106 10 00 0, 6109 10 00 0, 6110 20 10 0338/339Koszule męskie i chłopięce, bluzki damskie i dziewczęce bawełniane (z dzianin) w tym podkoszulki28.130.196 szt. 6110 30 10 0, 6110 30 91 0, 6110 30 99 0645/646Swetry męskie i chłopięce oraz damskie i dziewczęce z włókien sztucznych4.119.072 szt. 5516 11 00 0, 5516 12 00 0, 5516 13 00 0, 5516 14 00 0611Tkaniny przetworzone z włókien ciętych zawierające 85% lub więcej przetworzonych chemicznych włókien ciętych6.700.179 m2 5111 11 11 0, 5111 11 19 0, 5111 11 91 0, 5111 11 99 0, 5111 19 11 0, 5111 19 19 0, 5111 19 31 0, 5111 19 39 0, 5111 19 91 0, 5111 19 99 0, 5111 20 00 0, 5111 30 10 0, 5111 30 30 0, 5111 30 90 0, 5111 90 10 0, 5111 90 91 0, 5111 90 93 0, 5111 90 99 0, 5112 11 10 0, 5112 11 90 0, 5112 19 11 0, 5112 19 19 0, 5112 19 91 0, 5112 19 99 0, 5112 20 00 0, 5112 30 10 0, 5112 30 30 0, 5112 30 90 0, 5112 90 10 0, 5112 90 91 0, 5112 90 93 0, 5112 90 99 0410Tkaniny wełniane2.731.797 m2 6103 31 00 0, 6203 31 00 0433Marynarki męskie i chłopięce wełniane231.504 szt. 6101 10 10 0, 6101 10 90 0, 6201 11 00 0, 6201 91 00 0, 6211 31 00 0434Okrycia męskie i chłopięce wełniane (płaszcze)126.264 szt. 6102 10 10 0, 6102 10 90 0, 6104 31 00 0, 6202 11 00 0, 6202 91 00 0, 6204 31 00 0, 6211 41 00 0435Okrycia damskie i dziewczęce wełniane (płaszcze, kurtki, żakiety)165.228 szt. 6103 11 00 0, 6203 11 00 0443Ubrania męskie i chłopięce z wełny229.471 szt. Załącznik nr 2 WYKAZ WYROBÓW TEKSTYLNYCH I ODZIEŻOWYCH OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI ILOŚCIOWYMI W WYWOZIE DO KANADY Kod PCNKategoriaNazwa wyrobuWielkość kontyngentu 6101 10 10 0, 6101 10 90 0, 6101 20 10 0, 6101 20 90 0, 6101 30 10 0, 6101 30 90 0, 6101 90 10 0, 6101 90 90 0, 6102 10 10 0, 6102 10 90 0, 6102 20 10 0, 6102 20 90 0, 6102 30 10 0, 6102 30 90 0, 6102 90 10 0, 6102 90 90 0, 6201 11 00 0, 6201 12 10 0, 6201 12 90 0, 6201 13 10 0, 6201 13 90 0, 6201 19 00 0, 6201 91 00 0, 6201 92 00 0, 6201 93 00 0, 6201 99 00 0, 6202 11 00 0, 6202 12 10 0, 6202 12 90 0, 6202 13 10 0, 6202 13 90 0, 6202 19 00 0, 6202 91 00 0, 6202 92 00 0, 6202 93 00 0, 6202 99 00 0, 6204 31 00 0, 6204 32 10 0, 6204 32 90 0, 6204 33 10 0, 6204 33 90 0, 6204 39 11 0, 6204 39 19 0, 6204 39 90 0, 6210 30 00 01.Płaszcze i kurtki, w tym ubrania robocze, szpitalne itp.568.180 szt. 6203 11 00 0, 6203 12 00 0, 6203 19 10 0, 6203 19 30 0, 6203 19 90 0, 6203 21 00 0, 6203 22 10 0, 6203 22 80 0, 6203 23 10 0, 6203 23 80 0, 6203 29 11 0, 6203 29 18 0, 6203 29 90 0, 6203 31 00 0, 6203 32 10 0, 6203 32 90 0, 6203 33 10 0, 6203 33 90 0, 6203 39 11 0, 6203 39 19 0, 6203 39 90 03a.Męskie i chłopięce ubrania, marynarki i kurtki sportowe116.059 szt. 6103 41 90 0, 6103 42 90 0, 6103 43 90 0, 6103 49 91 0, 6103 49 99 0, 6104 61 90 0, 6104 62 90 0, 6104 63 90 0, 6104 69 91 0, 6104 69 99 05.Szorty*1.324.263 szt. 6103 42 10 0, 6103 43 10 0, 6103 49 10 0, 6103 49 99 0, 6104 61 10 0, 6104 62 10 0, 6104 63 10 0, 6104 69 10 0, 6203 42 11 0, 6203 42 31 0, 6203 42 33 0, 6203 42 35 0, 6203 42 51 0, 6203 42 59 0, 6203 42 90 0, 6203 43 11 0, 6203 43 19 0, 6203 43 31 0, 6203 43 39 0, 6203 43 90 0, 6203 49 11 0, 6203 49 19 0, 6203 49 31 0, 6203 49 39 0, 6203 49 50 0, 6203 49 90 05a.Spodniemaksymalnie 1.047.012 szt. 6103 41 10 0, 6203 41 30 0, 6203 41 90 05b.Spodnie wełniane męskie i chłopięce261.752 szt. 6107 21 00 0, 6107 22 00 0, 6107 29 00 0, 6107 91 10 0, 6107 91 90 0, 6107 92 00 0, 6107 99 00 0, 6108 31 10 0, 6108 31 90 0, 6108 32 11 0, 6108 32 19 0, 6108 32 90 0, 6108 39 00 0, 6108 91 10 0, 6108 91 90 0, 6108 92 00 0, 6108 99 10 0, 6108 99 90 0, 6207 11 00 0, 6207 19 00 0, 6207 21 00 0, 6207 22 00 0, 6207 29 00 0, 6207 91 10 0, 6207 91 90 0, 6207 92 00 0, 6207 99 00 0, 6208 11 00 0, 6208 19 10 0, 6208 19 90 0, 6208 21 00 0, 6208 22 00 0, 6208 29 00 0, 6208 91 11 0, 6208 91 19 0, 6208 91 90 0, 6208 92 10 0, 6208 92 90 0, 6208 99 00 010.Bielizna osobista nocna, płaszcze kąpielowe, szlafroki, podomki itp.732.652 szt. 6110 10 10 0, 6110 10 31 0, 6110 10 35 0, 6110 10 38 0, 6110 10 91 0, 6110 10 95 0, 6110 10 98 0, 6110 20 10 0, 6110 20 91 0, 6110 20 99 0, 6110 30 10 0, 6110 30 91 0, 6110 30 99 0, 6110 90 10 0, 6110 90 90 011.Swetry, pulowery, kardigany dziane lub szydełkowane; w tym dodatki do nich w postaci szalików, rękawiczek itp.349.060 szt. 5111 11 11 0, 5111 11 19 0, 5111 11 91 0, 5111 11 99 0, 5111 19 11 0, 5111 19 19 0, 5111 19 31 0, 5111 19 39 0, 5111 19 91 0, 5111 19 99 0, 5111 20 00 0, 5111 30 10 0, 5111 30 30 0, 5111 30 90 0, 5111 90 10 0, 5111 90 91 0, 5111 90 93 0, 5111 90 99 0, 5112 11 10 0, 5112 11 90 0, 5112 19 11 0, 5112 19 19 0, 5112 19 91 0, 5112 19 99 0, 5112 20 00 0, 5112 30 10 0, 5112 30 30 0, 5112 30 90 0, 5112 90 10 0, 5112 90 91 0, 5112 90 93 0, 5112 90 99 031a.Tkaniny wełniane265.753 kg 5407 30 00 0, 5407 41 00 0, 5407 42 00 0, 5407 43 00 0, 5902 10 10 0, 5902 10 90 034.Tkaniny nylonowe193.610 kg 5902 20 10 0, 5902 20 90 035.Tkaniny poliestrowe169.633 kg 5802 11 00 0, 5802 19 00 0, 6302 60 00 042a.Ręczniki frote1.357.060 kg * kat. 5 obejmuje całkowitą ilość szortów i spodni, które w 1999 r. mogą być wyeksportowane z Polski do Kanady tj. 1.324.263 szt. Jednak w ramach tej ilości można wyeksportować: 1. spodni bawełnianych maksimum 1.047.012 szt. 2. spodni wełnianych maksimum 261.752 szt. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia listy samorządowych instytucji kultury, w których powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii ministra właściwego do spraw kultury. (Dz. U. Nr 166, poz. 1218) Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się listę samorządowych instytucji kultury, w których powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii ministra właściwego do spraw kultury, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 10 grudnia 1996 r. w sprawie ustalenia listy komunalnych instytucji kultury, w których powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii Ministra Kultury i Sztuki (Monitor Polski z 1997 r. Nr 3, poz. 15). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 grudnia 1998 r. (poz. 1218) LISTA SAMORZĄDOWYCH INSTYTUCJI KULTURY, W KTÓRYCH POWOŁANIE I ODWOŁANIE DYREKTORA WYMAGA OPINII MINISTRA WŁAŚCIWEGO DO SPRAW KULTURY I. Galerie 1. Galeria "Arsenał" w Białymstoku 2. Galeria Bielska BWA w Bielsku-Białej 3. Biuro Wystaw Artystycznych w Bydgoszczy 4. Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie 5. Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu 6. Biuro Wystaw Artystycznych w Gorzowie Wielkopolskim 7. Biuro Wystaw Artystycznych w Kaliszu 8. Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach 9. Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach 10. Galeria Sztuki Współczesnej "Bunkier Sztuki" (dawne BWA) w Krakowie 11. Biuro Wystaw Artystycznych w Lublinie 12. Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi 13. Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu 14. Państwowa Galeria Sztuki w Płocku 15. Galeria Miejska "Arsenał" w Poznaniu 16. Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie 17. Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie 18. Galeria Miejska Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie 19. Wałbrzyska Galeria Sztuki - Zamek Książ w Wałbrzychu 20. Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej we Włocławku 21. Biuro Wystaw Artystycznych we Wrocławiu 22. Biuro Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze 23. Ośrodek Pracy Twórczej - Galeria Podlaska w Białej Podlaskiej 24. Biuro Wystaw Artystycznych "Galeria C" w Ciechanowie 25. Biuro Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze 26. Biuro Wystaw Artystycznych w Krośnie 27. Państwowa Galeria Sztuki w Legnicy 28. Biuro Wystaw Artystycznych w Lesznie 29. Biuro Wystaw Artystycznych w Nowym Sączu 30. Biuro Wystaw Artystycznych w Olsztynie 31. Biuro Wystaw Artystycznych i Usług Plastycznych w Pile 32. Biuro Wystaw Artystycznych "Galeria Sztuki" w Piotrkowie Trybunalskim 33. Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu 34. Biuro Wystaw Artystycznych w Sieradzu 35. Biuro Wystaw Artystycznych w Sandomierzu 36. Biuro Wystaw Artystycznych w Skierniewicach 37. Biuro Wystaw Artystycznych w Słupsku 38. Państwowa Galeria Sztuki w Toruniu 39. Stołeczne Biuro Wystaw Artystycznych w Warszawie 40. Biuro Wystaw Artystycznych w Zamościu II. Muzea 1. Muzeum Okręgowe w Białej Podlaskiej 2. Muzeum im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie 3. Muzeum Państwowe w Białymstoku 4. Muzeum Wojska w Białymstoku 5. Muzeum Okręgowe w Bielsku-Białej 6. Muzeum w Cieszynie 7. Muzeum Okręgowe im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy 8. Muzeum im. J. Kasprowicza w Inowrocławiu 9. Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach 10. Muzeum Okręgowe w Chełmie 11. Muzeum Regionalne w Krasnymstawie 12. Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego we Włodawie 13. Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie 14. Muzeum Romantyzmu w Opinogórze 15. Muzeum Częstochowskie w Częstochowie 16. Muzeum w Elblągu 17. Muzeum im. Mikołaja Kopernika we Fromborku 18. Muzeum Narodowe w Gdańsku 19. Muzeum Archeologiczne w Gdańsku 20. Muzeum Historii Miasta Gdańska 21. Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie 22. Muzeum - Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich 23. Muzeum w Gorzowie Wielkopolskim 24. Muzeum w Międzyrzeczu 25. Muzeum Okręgowe w Jeleniej Górze 26. Muzeum Przyrodnicze w Jeleniej Górze 27. Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej 28. Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku 29. Muzeum - Zespół Pałacowo-Parkowy w Dobrzycy 30. Muzeum Śląskie w Katowicach 31. Muzeum Zagłębia w Będzinie 32. Muzeum Górnośląskie w Bytomiu 33. Muzeum w Chorzowie 34. Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie 35. Muzeum w Gliwicach 36. Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu 37. Państwowe Muzeum Zamkowe w Pszczynie 38. Muzeum Regionalne w Szydłowie 39. Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie 40. Państwowe Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie 41. Muzeum Narodowe w Kielcach 42. Muzeum Wsi Kieleckiej w Kielcach 43. Muzeum Historyczno-Archeologiczne w Ostrowcu Świętokrzyskim 44. Muzeum Okręgowe w Koninie 45. Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu 46. Muzeum Okręgowe w Koszalinie 47. Muzeum - Zamek Książąt Pomorskich w Darłowie 48. Muzeum Etnograficzne im. S. Udzieli w Krakowie 49. Muzeum Historii Fotografii w Krakowie 50. Muzeum Archeologiczne w Krakowie 51. Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie 52. Muzeum Okręgowe w Krośnie 53. Muzeum Historyczne w Sanoku 54. Muzeum Historyczne - Pałac w Dukli 55. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku 56. Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu 57. Muzeum Miedzi w Legnicy 58. Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie 59. Muzeum Okręgowe w Lesznie 60. Muzeum Zamoyskich w Kozłówce 61. Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym 62. Muzeum Lubelskie w Lublinie 63. Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie 64. Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży 65. Muzeum Rolnictwa im. Księdza Kluka w Ciechanowcu 66. Muzeum Przyrody w Drozdowie 67. Muzeum Włókiennictwa w Łodzi 68. Muzeum Historii Miasta Łodzi 69. Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne w Łodzi 70. Muzeum Sztuki w Łodzi 71. Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu 72. Muzeum Tatrzańskie im. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem 73. Muzeum im. Władysława Orkana w Rabce 74. Muzeum - Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej 75. Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie 76. Muzeum Budownictwa Ludowego, Park Etnograficzny w Olsztynie 77. Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu 78. Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu 79. Muzeum w Nysie 80. Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu 81. Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu 82. Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce 83. Muzeum Stanisława Staszica w Pile 84. Muzeum Okręgowe w Piotrkowie Trybunalskim 85. Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim 86. Muzeum Regionalne w Radomsku 87. Muzeum Mazowieckie w Płocku 88. Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu 89. Muzeum w Oporowie 90. Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego w Krośniewicach 91. Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy w Lednogórze 92. Muzeum Martyrologii w Żabikowie 93. Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie 94. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie 95. Muzeum Archeologiczne, Pałac Górków w Poznaniu 96. Muzeum - Zamek Górków w Szamotułach 97. Muzeum - Zamek Opalińskich w Sierakowie 98. Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu 99. Muzeum w Jarosławiu 100. Muzeum w Lubaczowie 101. Muzeum w Przeworsku 102. Muzeum Okręgowe im. J. Malczewskiego w Radomiu 103. Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu 104. Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu 105. Muzeum im. Kazimierza Pułaskiego w Warce 106. Muzeum - Zamek w Łańcucie 107. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie 108. Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej 109. Muzeum Okręgowe w Siedlcach 110. Muzeum - Zbrojownia na Zamku w Liwie 111. Muzeum Regionalne w Łukowie 112. Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej 113. Muzeum Okręgowe w Sieradzu 114. Muzeum w Łowiczu 115. Muzeum Okręgowe w Żyrardowie 116. Muzeum Zachodnio-Kaszubskie w Bytowie 117. Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku 118. Muzeum Okręgowe w Suwałkach 119. Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie 120. Muzeum Narodowe w Szczecinie 121. Muzeum Okręgowe w Sandomierzu 122. Muzeum Okręgowe w Tarnowie 123. Muzeum Etnograficzne w Toruniu 124. Muzeum Okręgowe w Toruniu 125. Muzeum Regionalne w Brodnicy 126. Muzeum w Grudziądzu 127. Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju 128. Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie 129. Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie 130. Muzeum Karykatury w Warszawie 131. Muzeum Historyczne Miasta st. Warszawy 132. Muzeum im. A. i J. Iwaszkiewiczów w Stawisku 133. Muzeum Niepodległości w Warszawie 134. Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie 135. Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie 136. Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie 137. Muzeum Kolejnictwa w Warszawie 138. Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie 139. Państwowe Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy 140. Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku 141. Muzeum Ziemi Wieluńskiej w Wieluniu 142. Muzeum Narodowe we Wrocławiu 143. Muzeum Architektury we Wrocławiu 144. Muzeum Archeologiczne we Wrocławiu 145. Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu 146. Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu 147. Muzeum Regionalne w Środzie Śląskiej 148. Muzeum Okręgowe w Zamościu 149. Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze 150. Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Świdnicy 151. Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z siedzibą w Ochli III. Filharmonie. Orkiestry symfoniczne i kameralne 1. Państwowa Filharmonia w Białymstoku 2. Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy 3. Państwowa Filharmonia w Częstochowie 4. Państwowa Filharmonia Bałtycka w Gdańsku 5. Państwowa Filharmonia im. Ludomira Różyckiego w Jeleniej Górze 6. Filharmonia Kaliska 7. Państwowa Filharmonia Śląska w Katowicach 8. Państwowa Filharmonia im. Oskara Kolberga w Kielcach 9. Państwowa Filharmonia im. Stanisława Moniuszki w Koszalinie 10. Państwowa Filharmonia im. Karola Szymanowskiego w Krakowie 11. Państwowa Filharmonia im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie 12. Łomżyńska Orkiestra Kameralna 13. Państwowa Filharmonia im. Artura Rubinsteina w Łodzi 14. Państwowa Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie 15. Państwowa Filharmonia im. Józefa Elsnera w Opolu 16. Płocka Orkiestra Kameralna 17. Państwowa Filharmonia w Poznaniu 18. Państwowa Filharmonia im. Artura Malawskiego w Rzeszowie 19. Państwowa Orkiestra Kameralna i Teatr Impresaryjny w Słupsku 20. Państwowa Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie 21. Toruńska Orkiestra Kameralna 22. Filharmonia Sudecka w Wałbrzychu 23. Państwowa Filharmonia im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu 24. Filharmonia Zabrzańska 25. Polska Orkiestra Włościańska im. Karola Namysłowskiego w Zamościu 26. Państwowa Filharmonia im. Tadeusza Bairda w Zielonej Górze IV. Teatry operowe i tańca 1. OPERA NOVA Państwowa Opera w Bydgoszczy 2. Państwowa Opera Śląska w Bytomiu 3. Państwowa Opera Bałtycka w Gdańsku 4. Opera i Operetka w Krakowie 5. Teatr Wielki w Łodzi 6. Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu 7. Polski Teatr Tańca w Poznaniu 8. Opera i Operetka w Szczecinie 9. Warszawska Opera Kameralna 10. Państwowa Opera we Wrocławiu V. Teatry muzyczne i operetkowe 1. Teatr Muzyczny w Gdyni im. Danuty Baduszkowej 2. Teatr Muzyczny w Gliwicach 3. Teatr Muzyczny w Lublinie 4. Teatr Muzyczny w Łodzi 5. Teatr Muzyczny w Poznaniu 6. Teatr Muzyczny "ROMA" w Warszawie 7. Teatr Muzyczny - Operetka Wrocławska VI. Teatry dramatyczne 1. Państwowy Teatr im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku 2. Teatr Polski w Bielsku-Białej 3. Teatr Polski w Bydgoszczy 4. Teatr Rozrywki w Chorzowie 5. Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie 6. Teatr Wybrzeże w Gdańsku 7. Teatr Miejski w Gdyni 8. Teatr Dramatyczny w Elblągu 9. Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim 10. Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie 11. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze 12. Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu 13. Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach 14. Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach 15. Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie 16. Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie 17. Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie 18. Teatr Ewy Demarczyk w Krakowie 19. Krakowski Teatr-Scena STU 20. Teatr Ludowy w Nowej Hucie 21. Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora - CRICOTEKA 22. Centrum Kultury - Teatr Dramatyczny w Legnicy 23. Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie 24. Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice (Lublin) 25. Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi 26. Teatr Nowy w Łodzi 27. Teatr Powszechny w Łodzi 28. Teatr Studyjny im. Juliana Tuwima w Łodzi 29. Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie 30. Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu 31. Teatr im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku 32. Teatr Nowy w Poznaniu 33. Teatr Polski w Poznaniu 34. Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu 35. Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu 36. Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie 37. Górnośląsko-Pomorski Teatr Ekspresji w Sopocie 38. Teatr Zagłębia w Sosnowcu 39. Orkiestra Kameralna i Teatr Impresyjny w Słupsku 40. Teatr Polski w Szczecinie 41. Teatr Współczesny w Szczecinie 42. Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie 43. Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu 44. Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu 45. Teatr Impresyjny we Włocławku 46. Teatr Polski we Wrocławiu 47. Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu 48. Wrocławski Teatr Pantomimy 49. Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem 50. Teatr Nowy im. Gustawa Morcinka w Zabrzu 51. Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze 52. Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy 53. Teatr Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego 54. Teatr Nowy w Warszawie 55. Teatr Ochoty w Warszawie 56. Północne Centrum Sztuki d. Teatr Komedia w Warszawie 57. Teatr Rampa w Warszawie 58. Scena Prezentacje w Warszawie 59. Teatr Syrena w Warszawie 60. Teatr Rozmaitości w Warszawie 61. Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie 62. Teatr Kwadrat w Warszawie 63. Teatr Polski w Warszawie 64. Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie 65. Centrum Sztuki Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie 66. Teatr Współczesny w Warszawie 67. Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej w Warszawie VII. Teatry lalkowe 1. Białostocki Teatr Lalek w Białymstoku 2. Teatr Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie 3. Teatr Lalek Banialuka w Bielsku-Białej 4. Teatr Lalki i Aktora MINIATURA w Gdańsku-Wrzeszczu 5. Jeleniogórski Teatr ANIMACJI w Jeleniej Górze 6. Teatr Lalki i Aktora ATENEUM w Katowicach 7. Teatr Lalki i Maski GROTESKA w Krakowie 8. Państwowy Teatr Lalki i Aktora KUBUŚ w Kielcach 9. Teatr Lalki i Aktora im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie 10. Teatr Lalek w Łomży 11. Teatr Lalek ARLEKIN w Łodzi 12. Teatr Lalek PINOKIO w Łodzi 13. Olsztyński Teatr Lalek w Olsztynie 14. Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki w Opolu 15. Teatr Animacji w Poznaniu 16. Teatr Lalek RABCIO w Rabce 17. Teatr Lalki i Aktora KACPEREK w Rzeszowie 18. Teatr Lalki TĘCZA w Słupsku 19. Teatr Lalek PLECIUGA w Szczecinie 20. Teatr Lalki i Aktora BAJ POMORSKI w Toruniu 21. Wrocławski Teatr Lalek we Wrocławiu 22. Teatr Lalek w Wałbrzychu 23. Scena Lalkowa przy Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze 24. Teatr Lalki i Aktora BAJ w Warszawie 25. Teatr Lalek GULIWER w Warszawie 26. Teatr LALKA w Warszawie VIII. Biblioteki 1. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Białej Podlaskiej 2. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Ł. Górnickiego w Białymstoku 3. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Bielsku-Białej 4. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy 5. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Chełmie 6. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Ciechanowie 7. Książnica Cieszyńska, Cieszyn 8. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dr W. Biegańskiego w Częstochowie 9. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Cypriana Norwida w Elblągu 10. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Josepha Conrada Korzeniowskiego w Gdańsku 11. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Gorzowie Wlkp. 12. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Jeleniej Górze 13. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. A. Asnyka w Kaliszu 14. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Katowicach 15. Biblioteka Śląska, Katowice 16. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Kielcach 17. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Koninie 18. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. J. Lelewela w Koszalinie 19. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie 20. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krośnie 21. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Legnicy 22. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. S. Grochowiaka w Lesznie 23. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie 24. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Łomży 25. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi 26. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Józefa Szujskiego w Nowym Sączu 27. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Olsztynie 28. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu 29. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Wiktora Gomulickiego w Ostrołęce 30. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. P. Szumana w Pile 31. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Adama Próchnika w Piotrkowie Trybunalskim 32. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Władysława Broniewskiego w Płocku 33. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Poznaniu 34. Biblioteka Raczyńskich, Poznań 35. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego w Przemyślu 36. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Radomiu im. J. A. i A. S. Załuskich 37. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Rzeszowie 38. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Siedlcach 39. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Władysława Broniewskiego w Sieradzu 40. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Władysława Reymonta w Skierniewicach 41. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Dąbrowskiej w Słupsku 42. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. M. Konopnickiej w Suwałkach 43. Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie 44. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Tarnobrzegu 45. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. J. Słowackiego w Tarnowie 46. Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Książnica Miejska im. M. Kopernika w Toruniu 47. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Wałbrzychu 48. Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy 49. Wojewódzka Biblioteka Publiczna we Włocławku 50. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu 51. Biblioteka Publiczna im. St. Żeromskiego, Zakopane 52. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Zamościu 53. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna w Zielonej Górze IX. Ośrodki kultury 1. Regionalny Ośrodek Kultury w Białej Podlaskiej 2. Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku 3. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bielsku-Białej 4. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy 5. Wojewódzki Dom Kultury w Chełmie 6. Wojewódzki Dom Kultury w Ciechanowie 7. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Częstochowie 8. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Elblągu 9. Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku 10. Wojewódzki Dom Kultury w Gorzowie Wielkopolskim 11. Regionalne Centrum Kultury w Jeleniej Górze 12. Centrum Kultury i Sztuki w Kaliszu 13. Górnośląskie Centrum Kultury w Katowicach 14. Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach 15. Wojewódzki Ośrodek Kultury i Wystaw Artystycznych w Koninie 16. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Krakowie 17. Wojewódzki Dom Kultury w Krośnie 18. Centrum Sztuki - Teatr Dramatyczny w Legnicy 19. Wojewódzki Dom Kultury w Lesznie 20. Wojewódzki Dom Kultury w Lublinie 21. Regionalny Ośrodek Kultury w Łomży 22. Łódzki Dom Kultury w Łodzi 23. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Nowym Sączu 24. Regionalny Ośrodek Kultury w Olsztynie 25. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Ostrołęce 26. Wojewódzki Dom Kultury w Piotrkowie Trybunalskim 27. Wojewódzki Dom Kultury w Płocku 28. Centrum Kultury w Przemyślu 29. Wojewódzki Ośrodek Kultury i Sztuki "Resursa" w Radomiu 30. Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie 31. Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach 32. Regionalny Ośrodek Kultury w Sieradzu 33. Wojewódzki Dom Kultury w Skierniewicach 34. Regionalny Ośrodek Kultury i Sztuki w Suwałkach 35. Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie 36. Wojewódzki Dom Kultury w Tarnobrzegu 37. Centrum Paderewskiego Tarnów - Kąśna Dolna 38. Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Toruniu 39. Wojewódzki Ośrodek Kultury w Wałbrzychu z siedzibą w Dzierżoniowie 40. Warszawski Ośrodek Kultury w Warszawie 41. Wojewódzki Dom Kultury we Włocławku 42. Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu 43. Wojewódzki Dom Kultury w Zamościu 44. Regionalne Centrum Animacji Kultury w Zielonej Górze X. Inne instytucje 1. Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku 2. Ogólnopolski Ośrodek Sztuki dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu 3. Ośrodek "Pogranicze - sztuki, kultur, narodów" w Sejnach 4. Państwowa Galeria Sztuki i Ośrodek Edukacji Plastycznej w Toruniu 5. Krajowe Biuro Koncertowe w Warszawie 6. Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Śląsk" 7. Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Mazowsze" 8. Zarząd Odbudowy Zamku w Wiśniczu Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1219) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jeziorsko" obszar wód i nieużytków o powierzchni 2.350,6 ha, położony w mieście i gminie Warta oraz w gminie Pęczniew w województwie sieradzkim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych ostoi ptaków wodno-błotnych, w tym licznie występujących gatunków ptaków rzadkich i chronionych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1. Obszary o powierzchni 1300,98 ha położone w granicach administracyjnych gminy Warta: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Glinno Kolonia 2 jako działki nr od 1 do 6, 7/7, 7/2, od 8 do 29, od 32 do 40, 42, 43/1, 44/1, 45/1, od 47 do 52, 53/1, 53/2, 53/3, 54, 55, 56, 57/1, od 59 do 66, 67/1, 67/2, 70, 71/1, 72/1, 73/1, 74/1, 75/1, 76/1, 77/1, 78/1, 79/1, 80/1, 81/1, 82/1, 83/1, 84/1, 85/1, 86/1, 94, 95, 96/1, 96/2, 97, 98, 99, 100/1, 100/2, 100/3, 101/1, 101/2, 102, 103, 104, 105, 106/1, 106/2, 107/2, 107/3, 107/4, 108/3, 108/4, 109/3, 109/4, 110/2, 110/3, 110/4, 111/1, 112/1, 114/1, 115/1, 116/1, 117/1, 118/1, 119/1, 120/1, 145/1, 145/3, 147/1, 148, 149, 151/1, 162/1, 163, 164, 165/1, 168/5, 168/6, 168/7, 169/3, 169/4, 172/1, 172/2, 173/3, 173/5, 177/3, 177/4, 178/1, 178/2, 179/1, 185/1, 185/2, 186/1, 186/2 - o powierzchni 95,81 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Glinno jako działki nr 1, 1A, od 2 do 10, 11/1, 11/2, od 12 do 33, 34/1, 34/2, 35/1, 35/2, 36/1, 36/2, od 37 do 43, 44/1, 44/2, od 45 do 73, 75, 76, 77, 78/1, 78/2, 79, 80, 81/1, 81/2, od 82 do 91, 92/1, 92/2, od 93 do 114, 115/1, 115/2, 116,117, 118, 119/1, 119/2 od 120 do 143, od 145 do 150, 151/1, 151/2, 152, 153, 154/1, 154/2, 155/1, 155/2, 156/1, 156/2, 157, 158, 159, 160, 161/1, 161/2, od 162 do 199, 201, od 203 do 211, od 213 do 221, od 224 do 233, 234/1, 234/2, od 235 do 267, 268/1, 268/2, 269, 270, 271, 272/1, 272/2, od 273 do 294, 296, 297, 301/1, 302/1, 303/1, 304/1, 305/1, 306/1, 307/1, 308/1, 309/1, 310/1, 311/3, 311/5, 312/5, 312/6, 313/1, 314/, 315/1, od 316 do 322, 323/3, 323/4, 323/6, 323/7, 324/1, 324/2, 325/1, 325/2, 326/1, 326/2, 327/1, 328/1, 329/1, 330/1, 331/1, 332/1, 334/1, 335/1, 336/1, 337/1, 338/1, 339/1, 340/1, 341/1, 342/1, 343/3, 343/5, 344/1, 345/1, 346/1, 347/3, 347/5, 348/1, 349/1, 350/1, 351, 352/1, 353/1, 354/1, 355/1, 356/1, 357/1, 358/1, 359/1, 360/1, 361/1, 362/1, 363/1, 364/1, 365/1, 366/1, 367/1, 368/1, 369/1, 371/1, 372/1, 373/1, 374/3, 374/4, 375/1, 376/1, 377/3, 377/5, 382/1, 383/1, 384/1, 385/1, 386, 387, 389/1, 419/1, 420/1, 421/1, 421/5, 422/1, 422/2, 423/1, 424/1, 602 - o powierzchni 249,12 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Jeziorsko jako działki nr od 3 do 8, 12, od 13 do 15, 16, od 17 do 25, 27, 28, 29, 30/1, 30/2, od 31 do 33, od 35 do 40, od 42 do 48, od 51 do 93, 95, 96, od 102 do 104, 105/1, 105/2, od 106 do 108, 109/1, 109/2, od 110 do 112, 113/1, 113/2, od 114 do 116, 117/1, 117/2, 118, od 120 do 134, od 136 do 148, od 150 do 159, od 163 do 167, 174/1, 177/1, 180/1, 184/1, 188/1, 192/1, 196/1, 204/1, 208/1, 209, 212/1, 216/1, 220/1, 224/1, 228/1, 235/1, 238/1, 241/1, 244/1, 248/1, 250/1, 254/1, 257/1, 259/1, 262/1, 265/1, 268/1, 356/1, 426/3, 427/1, 512/1, 556/1, 588/3, 588/4, 589/5, 589/6, 590/1, 590/2, 591/3, 591/4, 592, 593, 605/1, od 606 do 609, 610/3, 614, 616, 617, 620, 622, od 628 do 637, 638/1, 639, 640, 641/1, 641/2, od 642 do 644, 645/1, 645/2, od 646 do 650, od 652 do 657, od 658 do 663, 681/1, 682/1, 683/1, 684/1, 684/6, 685/1, 686/1, 687/1, 688/1, 689/1, 690/1, 691/1, 692/1, 693/1, 694/2, 695/1, 695/2, 696/1, 696/2, od 697 do 699, od 700/1 do 708/1, od 709 do 711, 714/1, 715/1, 716/1, 717, 718/1, 719/1, 720/1, 720/2, 721/1, 721/2, 722/1, 722/2, 723/1, 723/2, 725, 725/1, 725/2, 726/1, 726/2, 728, 729, 730/1, 730/2, od 731 do 736, od 737 do 760, 762, 763/1, 763/2, od 764 do 771, 772/2, 772/3, 773, od 775 do 777, 778/1, 778/2, od 779 do 786, 787/2, 787/3, od 788 do 804, od 807 do 814, 815/1, 815/2, 816, 817/1, 817/2, 819, 820, 822, 823, 826/1, 826/2, 827, 828 - o powierzchni 182,40 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Mikołajewice jako działki nr 110, 254, 383 - o powierzchni 200,36 ha, e) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Proboszczowice jako działki nr 162/1, 163/4, 163/5, 166/1, 167/1, 167/4, 168/1, 168/4, 169/1, 170/1, 170/4, 171/1, 171/4, 172/1, 172/4, 173/1, 173/4, 174/1, 174/4, 175/1, 175/4, 176/1, 176/4, 177/1, 177/4, 178/1, 178/4, 181/1, 181/4, 181/6, 182/1, 182/4, 182/6, 183/1, 183/4, 183/6, 184/1, 184/4, 184/6, 185/1, 185/4, 185/6, 186/1, 186/4, 186/6, 186/7, 187/1, 187/4, 187/6, 189/1, 189/3, 193/1, 195/1, 197/1, 198, 199/1, 200, 201/1, 202, 203/1, 204/1, 205/1, 206/1, 207/1, 208/1, 209/1, 210/1, 211/1, 212/1, 213/1, 214/1, 215/1, 216/1, 217/1, 218/1, 219/1, 220, 221, 222/1, od 223 do 227, 229/1, 230, 230/2, 231/1, 232/1, 233/1, 234/1, 235/1, 235/3, 236/1, 237/1, 238/1, 239/1, 240/1, 241/1, od 243 do 249, 251/1, 252/1, 253/1, 254/1, 255/5, 256/1, 257/1, 258/1, 260/1, 261/4, 262/1, 307/1, 307/2, 308, od 310 do 324, od 326 do 328, 329/1, 330/1, od 332 do 336, od 338 do 341, od 343 do 345, 346/1, 347/1, 348/1, 349/1, 350/1, 351/1, 352/1, 353/1, 354/1, 355/1, 356/1, 356/2, 357/1, 358/1, 359/1, 360/1, 361/1, 362/1, 363/1, 364/1, 365/1, 366/2, od 369 do 372, od 375 do 398, od 401 do 410, od 415 do 424, 426, 427/1, 427/2, 428, 429, 430/1, 430/2, 431/1, 432/1, 433/1, 434/1, 435, 436/1 - o powierzchni 46,90 ha, f) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Tądów Dolny jako działki nr 9/2, 103/1, 103/2, 104, 105, 106/1, 106/2, 107, 108, 109/1, 110, 111/1, 111/2, 112, 113/1, 113/2, 114, 115, 116/1, 116/2, 117/1, 117/2, 119/1, 119/2, 120/1, 120/2, 121/1, 121/2, 122/1, 122/2, 123/1, 123/2, od 124 do 168, 169/1, 169/2, od 170 do 214, od 216 do 221, 222/1, 222/2, 224, 225/1, 226/1, 227, 228/1, 228/2, 230/1, 232/1, od 233 do 235, od 237 do 284, 316/1, od 316/3 do 316/26, 318, od 322 do 325, 327, 345 - o powierzchni 122,83 ha, g) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Tądów Górny jako działki nr 24, 50, 51/1, 51/2, 56/1, 57, 58/1, 58/2, 60/1, 62/1, 63/3, 64/4, 64/8, 64/9, 67/1, 70/1, 71/1, 73/1, 74, 81/1, 86, od 89 do 117, od 121 do 127, od 129 do 176, 211/1, 214/1, 216/1, 219/3, 219/5, 221/1, 223/1, 225/1, 228/1, 230/1, 232/1, 234/1, 235/1, 236, od 239 do 241, 242/1, 243/1, 244/2, od 245 do 247, od 249 do 253, 255, 256, 257/1, od 258 do 260, 262, 263, 264/1, 266/1, od 269 do 293, od 295 do 306, 308, 309, od 311 do 319, 322, od 324 do 333, od 335 do 352, od 354 do 394, 395/1, 396, od 398 do 405 - o powierzchni 95,52 ha, h) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Tomisławice jako działki nr 66/1, 66/2, 66/3, 67/4, 67/6, 67/8, 116, 117/3, 117/4, 117/6, 119/1, 120/1, 122/1, 125/1, 126/1, 127, 128/1, 129/1, 130/1, 131/1, 132/1, 133/1, 134/1, 135/1, 136/1, 137/1, 138/1, 139/1, 140, 142/1, 142/2, 143/1, 144/1, 145/1, 146/1, 147/1, 147/2, 148/2, 148/3, 148/4, 148/5, 149/1, od 150 do 160, 161/1, 162, 163/1, od 164 do 167, 168/1, od 169 do 190, 191/1, 191/2, 192, od 194 do 196, 197/1, 198, 199, 200/1, od 201 do 212, 213/1, od 214 do 217, 218/1, od 219 do 240, 241/1, 241/2, 242, od 244 do 249, 250/1, od 251 do 254, 255/1, od 256 do 261, 263/1, od 264 do 289, 290/1, 290/2, 291/1, 291/2, od 292 do 312, 313/1, 313/2, 314/1, 314/2, od 315 do 328, 329/1, od 330 do 357, 375 - o powierzchni 146,71 ha, i) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Zakrzew jako działki nr 25, 30, 32, 36, 171/1, 173, 174/1, 174/2, 174/3, 194/3, 195/3, od 196 do 199, od 211 do 224, od 226 do 237, 238/1, 239/1, 240/1, 243/1, 244/1, 245/1, 246/1, 247/1, 248/1, 249/1, 250/1, 251/1, 252/1, 253/1, 254/1, 255/1, 256/1, 258, 259/2, od 261 do 282, od 284 do 287, 288/1, 288/2, 288/3, 288/4, od 289 do 292, od 300 do 306, 307/2, od 309 do 325, 328, 329, od 331 do 336, 337/1, 337/2, 338/1, 338/2, od 339 do 342, od 346 do 358, od 362 do 380, 381/2, od 385 do 425, 427/1, 427/2, od 428 do 435, 436/1, 436/2, 436/3, od 437 do 440, od 441/1 do 441/18, 441/20, 441/21, od 441/23 do 441/29, 441/31, 441/32, 446, 495, 500, 501/3 - o powierzchni 161,33 ha. 2. Obszar o powierzchni 58,96 ha położony w granicach administracyjnych miasta Warta, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu 14 jako działki nr 1, 4/1, 4/2, 4/3, 6/1, 6/2, 6/3, 8, 12, 13, 17/1, 17/2, 18. 3. Obszary o powierzchni 990,67 ha położone w granicach administracyjnych gminy Pęczniew: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Brodnia jako działki nr od 1 do 98, 99/1, 99/2, od 100 do 108, 109/1, 109/2, od 110 do 114, od 116 do 131, od 140 do 154, od 156 do 179, 180/1, 180/2, 181/1, 181/2, od 182 do 185, od 187 do 189, 190/1, 190/3, 191, 192, 193/1, 193/4, 193/6, 193/8, 194/1, 194/3, 195/1, 196/1, 196/2, 197/1, 197/3, 198/1, 198/2, 198/4, 261/1, 261/2, 400, 429, 434/1, 435, 436/1, 437/1, 437/3, 438/1, 438/3, 439/1, 440/4, 440/5, 442, od 444 do 451, od 452/1 do 455/1, 457, od 458/1 do 479/1, 480/4, 481/1, 481/3, 482/1, 482/3, 483/1, 483/4, 484/1, 485/1, 485/3, 486/1, 486/3, 487/1, 487/3, 488/3, 488/5, 488/7, 488/9, 489/1, 489/6, 490/1, 490/4, 491/1, 491/3, 492/1, 492/3, 493/1, 494/1, 495/1, 495/3, 496/1, 496/3, 497/3, 517, 518, 520, 521, od 523 do 539, 541, 548, 548/3 - o powierzchni 536,79 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Kolonia Brodnia jako działki nr 1/5, 1/6, 1/13, 1/15, 1/17, 1/19, 2, 3/4, 3/6, 3/8, 3/10, 4/1, 4/3, 5/1, 5/3, 6/1, 10/1, 10/3, 15/1, 22/1, 23/1, 26/1, 26/5, od 27/1 do 29/1, 30/1, 30/6, 31/1, 31/5, 34/1, 34/3, 35/1, 35/3, 36/1, 36/3, 38/1, 38/3, 38/4, od 39 do 53, od 55 do 84, 86/1, 86/2, 87 - o powierzchni 75,90 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Brzeg jako działki nr 1, 2, 4/3, 4/5, 4/9, 5, 7, 9/1, 62/1, 470, 471/3, od 473/1 do 492/1, od 494/1 do 496/1, od 497 do 517, od 519 do 521, od 523 do 533, od 535 do 576, od 578 do 608, od 610 do 639, od 642 do 644, 645/1, 645/2, od 646 do 649, 650/1, 650/2, od 651/1 do 651/3, od 652 do 660, 661/1, 661/2, od 662 do 682, 683/1, 683/2, od 684 do 706, 707/1, 707/2, od 708 do 715, 716/1, 716/2, od 717 do 723, 724/1, 724/2, od 725 do 733, 734/1, 734/2, od 735 do 739, 740/1, 740/2, od 741 do 748, 749/1, 749/2, 750/1, 750/2, od 751 do 753, 754/1, 754/2, 755/1, 755/2, od 756 do 762, 763/1, 763/2, 764/1, 764/2, 765/1, 765/2, od 766 do 777, 778/1,778/2, od 779 do 784, 785/1, 786/1, 786/2, 787, 788, 788/1, 789, 790, 791/1, 791/2, od 792 do 794, 795/1, 795/2, od 796 do 807, 808/1, 808/2, od 809 do 823, 825 - o powierzchni 277,01 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Zagórki jako działki nr 1, od 3 do 27, od 29 do 45, 46/1, 46/2, od 47 do 88, 89/1, od 90 do 98, 99/1, od 100 do 103, 104/1, 104/3, od 105 do 112, 113/1, 113/3, 114/1, 114/3, 115/1, 115/3, od 116 do 119, 120/1, 120/3, 121/1, 121/5, 122/1, 122/3, 123/1, 123/3, 124/1, 126/1, 128/1, 130/1, 131/1, 187/2, 192/2, 341 - o powierzchni 100,97 ha. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, 2) polowania, rybołówstwa, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 3) wędkowania poza terenami wyznaczonymi przez wojewodę, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce zadrzewieniowej, 9) zmiany stosunków wodnych poza terenami wyznaczonymi przez wojewodę, 10) używania motolotni i lotni, 11) wstępu na teren rezerwatu przyrody, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb ochrony przyrody oraz użytkowników, w których zarządzie pozostaje obszar rezerwatu przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb ochrony przyrody oraz użytkowników, w których zarządzie pozostaje obszar rezerwatu przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1220) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Korzeń" obszar lasu o powierzchni 34,93 ha, położony w gminie Zapolice w województwie sieradzkim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych torfowiska o charakterze przejściowym oraz dobrze zachowanych fitocenoz olsu torfowcowego i porzeczkowego, jak również zabezpieczenia pól genetycznych regionalnych form i ekotypów. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Zapolice, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Rembieszów jako działka nr 287. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 2) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 3) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 4) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 5) zakłócania ciszy, 6) palenia ognisk, 7) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 10) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1221) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Kwaśna Buczyna" obszar lasu o powierzchni 14,19 ha, położony w gminie Łyszkowice w województwie skierniewickim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasu mieszanego bukowo-dębowego o cechach naturalnych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Rogów, według stanu na dzień 1 stycznia 1997 r., jako oddziały lasu nr 24c, 40b. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1222) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Leśne Źródła" obszar lasów o powierzchni 22,48 ha, położony w gminie Tuczno w województwie pilskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych licznych źródeł w obrębie naturalnego ekosystemu leśnego. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Tuczno, według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r., jako oddziały lasu nr 215 od a do g, 216 a, b, c, 217 a, b. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał, minerałów i torfu, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1223) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Lisia Góra" obszar lasu o powierzchni 8,11 ha, położony w mieście Rzeszów w województwie rzeszowskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych starodrzewu dębowego z licznymi sędziwymi o okazałych rozmiarach dębami szypułkowatymi. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu komunalnego miasta Rzeszów, według stanu na dzień 1 stycznia 1984 r., jako oddział lasu nr 1 od A do H. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) palenia ognisk, 7) zmiany stosunków wodnych, 8) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 9) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 10) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) właściciela nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania przez niego prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, 2) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1224) Na podstawie art. 23 ust. 3 w związku z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Łachy Brzeskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły o łącznej powierzchni 476,31 ha, położone w gminach Góra Kalwaria i Karczew w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 226,71 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Góra Kalwaria: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Wólka Dworska jako działka nr 235 - o powierzchni 59,59 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Podłęcze Brzeskie jako działka nr 292/3 - o powierzchni 167,12 ha, 2) obszary o powierzchni 249,60 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Karczew: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Glinki jako działka nr 1000 - o powierzchni 119,16 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Władysławów jako działka nr 1 - o powierzchni 37,97 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Kępa Nadbrzeska jako działka nr 185/1 - o powierzchni 92,47 ha. § 2. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Wyspy Świderskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 572,28 ha, położone w gminie Konstancin-Jeziorna oraz w miastach Karczew, Otwock i Józefów w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 291,57 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Konstancin-Jeziorna: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Gassy jako działka nr 1 - o powierzchni 123,50 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Łęg jako działka nr 437 - o powierzchni 73,02 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Ciszyca jako działka nr 289/1 - o powierzchni 95,05 ha, 2) obszary o powierzchni 67,67 ha, położone w granicach administracyjnych miasta Karczew: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 01 jako działki nr od 1 do 4 - o powierzchni 38,27 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 06 jako działki nr 75, 76 - o powierzchni 16,95 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 16 jako działki nr 54, od 105 do 107 - o powierzchni 12,45 ha, 3) obszar o powierzchni 32,81 ha, położony w granicach administracyjnych miasta Otwock, oznaczony w ewidencji gruntów miasta Otwock, obrębu 132 jako działka nr 1, 4) obszary o powierzchni 180,23 ha, położone w granicach administracyjnych miasta Józefów: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 54 jako działki nr od 1 do 3 - o powierzchni 40,29 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 58 jako działki nr 1, 2 - o powierzchni 26,14 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 65 jako działki nr od 1 do 4 - o powierzchni 40,08 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 70 jako działki nr 1, 3 - o powierzchni 20,38 ha, e) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 72 jako działki nr od 1 do 4, 12 - o powierzchni 21,46 ha, f) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 74 jako działki nr od 1 do 3 - o powierzchni 31,88 ha. § 3. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Wyspy Zawadowskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 530,28 ha, położone w gminie Konstancin-Jeziorna, w gminie Warszawa-Wilanów, w mieście Józefów i w gminie Warszawa-Wawer w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 205,69 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Konstancin-Jeziorna: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Obórki jako działka nr 43 - o powierzchni 57,24 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Kępa Oborska jako działka nr 129 - o powierzchni 83,49 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Kępa Okrzewska jako działka nr 1 - o powierzchni 64,96 ha, 2) obszary o powierzchni 116,25 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Warszawa-Wilanów, oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 1-06-65 jako działki nr 42/1, 43, 3) obszary o powierzchni 139,87 ha, położone w granicach administracyjnych miasta Józefów: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 1 jako działka nr 1 - o powierzchni 15,39 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 6 jako działki nr od 1 do 5 - o powierzchni 30,49 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 8 jako działki nr od 1 do 7 - o powierzchni 39,46 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 13 jako działki nr od 1 do 6 - o powierzchni 4,79 ha, e) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 51 jako działka nr 1 - o powierzchni 49,74 ha, 4) obszary o powierzchni 68,47 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Warszawa-Wawer, oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 1-14-36 jako działki nr 1, 2, 4, 5, 7, 38. § 4. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Ławice Kiełpińskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 803,00 ha, położone w gminach Łomianki, Warszawa-Białołęka i Jabłonna w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 327,07 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Łomianki: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Łomianki jako działka nr 793/1 - o powierzchni 46,97 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Łomianki Dolne jako działka nr 331/1 - o powierzchni 55,95 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Kępa Kiełpińska jako działka nr 2 - o powierzchni 75,81 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Dziekanów Polski jako działka nr 12 - o powierzchni 83,65 ha, e) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Dziekanów Nowy jako działka nr 255 - o powierzchni 64,69 ha, 2) obszary o powierzchni 88,26 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Warszawa-Białołęka: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 4-01-24 jako działka nr 118 - o powierzchni 39,25 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 4-01-27 jako działka nr 109 - o powierzchni 49,01 ha, 3) obszary o powierzchni 387,67 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Jabłonna: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Jabłonna jako działka nr 1907/1 - o powierzchni 72,64 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Jabłonna - PAN jako działka nr 1 - o powierzchni 186,12 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Rajszew jako działka nr 124/4 - o powierzchni 128,91 ha. § 5. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Kępy Kazuńskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 544,28 ha, położone w gminach Czosnów, Jabłonna i w mieście Nowy Dwór Mazowiecki w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 315,61 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Czosnów: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Cząstków Polski jako działka nr 58 - o powierzchni 39,51 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Cząstków Mazowiecki jako działka nr 397 - o powierzchni 62,03 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Czosnów jako działka nr 441 - o powierzchni 50,15 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Dębina jako działka nr 574/1 - o powierzchni 25,42 ha, e) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Kazuń Nowy jako działka nr 15/1 - o powierzchni 138,50 ha, 2) obszary o powierzchni 116,93 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Jabłonna: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Suchocin jako działka nr 256 - o powierzchni 47,01 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Boża Wola jako działka nr 155/5 - o powierzchni 27,91 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Wólka Górska jako działka nr 357/1 - o powierzchni 42,01 ha, 3) obszary, o powierzchni 111,74 ha, położone w granicach administracyjnych miasta Nowy Dwór Mazowiecki: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 13-01 jako działka nr 10 - o powierzchni 22,82 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 13-02 jako działka nr 19/1 - o powierzchni 29,57 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 13-03 jako działki nr 26/1, 26/2 - o powierzchni 25,57 ha, d) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu nr 13-04 jako działki nr 28/1, 28/2 - o powierzchni 33,78 ha. § 6. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Zakole Zakroczymskie" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 528,42 ha, położone w gminach Czosnów, Leoncin i w mieście Zakroczym w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszar, o powierzchni 34,80 ha, położony w granicach administracyjnych gminy Czosnów, oznaczony w ewidencji gruntów wsi Sady jako działka nr 1/1, 2) obszar, o powierzchni 58,94 ha, położony w granicach administracyjnych gminy Leoncin, oznaczony w ewidencji gruntów wsi Grochale Stare jako działka nr 135, 3) obszar, o powierzchni 434,68 ha, położony w granicach administracyjnych miasta Zakroczym, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu 02-16 jako działka nr 10. § 7. 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Wikliny Wiślane" wyspy, piaszczyste łachy oraz wody płynące rzeki Wisły - o łącznej powierzchni 340,48 ha, położone w gminach Leoncin i Zakroczym w województwie warszawskim. 2. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary, o powierzchni 287,05 ha, położone w granicach administracyjnych gminy Leoncin: a) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Grochale Nowe jako działka nr 364 - o powierzchni 182,01 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Głusk jako działka nr 1 - o powierzchni 43,22 ha, c) oznaczone w ewidencji gruntów wsi Mała Wieś Nowa jako działka nr 235/2 - o powierzchni 61,82 ha, 2) obszar, o powierzchni 53,43 ha, położony w granicach administracyjnych gminy Zakroczym, oznaczony w ewidencji gruntów wsi Wólka Smoszewska jako działka nr 111. § 8. Celem ochrony w rezerwatach przyrody, o których mowa w § 1-7, jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych ostoi łęgowych rzadkich i ginących gatunków ptaków występujących na obszarze rzeki Wisły. § 9. 1. Na obszarze rezerwatów przyrody, o których mowa w § 1-7, zabrania się: 1) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, z wyjątkiem wędkowania oraz prowadzenia gospodarki rybackiej zgodnej z planem ochrony, 2) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 3) zmiany stosunków wodnych, 4) palenia ognisk, 5) zakłócania ciszy, 6) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód, gleby oraz powietrza, 7) wstępu na tereny rezerwatów przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej (w tym akcji przeciwpowodziowej i przeciwpożarowej), 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) utrzymywania koryta rzeki, międzywala oraz konserwacji wałów i remontów urządzeń wodnych, 5) wycinania wikliny w terminach uzgodnionych z wojewodą, 6) regulacji wód, a w szczególności regulacji głównego koryta rzeki, po uzgodnieniu sposobu wykonania robót z wojewodą, 7) uprawiania żeglugi i spławu, 8) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzielaną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 10. Bezpośredni nadzór nad rezerwatami przyrody, o których mowa w § 1-7, sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1225) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Ławski Las I" obszar lasu o powierzchni 108,93 ha, położony w gminie Wąsosz w województwie łomżyńskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie fragmentów olsu i łęgu jesionowo-olszowego. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Rajgród, według stanu na dzień 1 stycznia 1990 r., jako oddziały lasu nr 302, 303, 304, 305. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1226) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Ławski Las II" obszar lasu o powierzchni 74,11 ha, położony w gminie Wąsosz w województwie łomżyńskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie fragmentów olsu i łęgu jesionowo-olszowego. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Rajgród, według stanu na dzień 1 stycznia 1990 r., jako oddziały lasu nr 310, 311, 314a, 315a, b, 316a, 317a. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1227) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Muńcoł" obszar lasu o powierzchni 45,20 ha, położony w gminie Ujsoły w województwie bielskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych licznego stanowiska śnieżyczki przebiśnieg, występującego w żyznej buczynie karpackiej. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Ujsoły według stanu na dzień 1 stycznia 1996 r., jako oddziały lasu nr 254a, 255 od a do c. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1228) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Nietoperek II" obszar lasu i nieużytków oraz części podziemi międzyrzeckiego rejonu umocnień o powierzchni 48,27 ha, położony w gminie Międzyrzecz w województwie gorzowskim i gminie Lubrza w województwie zielonogórskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych miejsca zimowania i rozrodu największej w Europie wielogatunkowej kolonii nietoperzy. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzą: 1) obszary o powierzchni 44,03 ha położone w granicach administracyjnych gminy Międzyrzecz w województwie gorzowskim: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Kałwa jako działki nr 360, 362, 367, 369, 373, 376, 377, 378 - o powierzchni 20,19 ha, b) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Kąszyca jako działki nr 39/1, 39/2, 41/3, 41/4, 58/1, 59/1, 59/2 - o powierzchni 23,84 ha, c) oznaczone w ewidencji wojskowej jako obiekty podziemne o nr 723, 727, 728, 730, 732, 733, 736, 739, 741, 745, A-64, E-765, 2) obszary o powierzchni 4,24 ha położone w granicach administracyjnych gminy Lubrza w województwie zielonogórskim: a) oznaczone w ewidencji gruntów obrębu Staropole jako działki nr 238, 239, 243, b) oznaczone w ewidencji wojskowej jako obiekty podziemne o nr od 712 do 715, 766, A-1, A-2, A-3. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał, minerałów i torfu, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej i zadrzewieniowej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) właścicieli nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania przez nich prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, 2) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1229) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Pięć Kopców" obszar lasu i zbiorowisk nieleśnych o powierzchni 88,74 ha, położony w gminie Jeleśnia w województwie bielskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych obszaru górnoreglowego boru świerkowego, zarośli kosodrzewiny, licznych płatów zbiorowisk murawowo-krzewinkowych z rzadkimi i chronionymi gatunkami fauny i flory. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Jeleśnia, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Korbielów jako działki nr 6807/5 (część, której zachodnią granicę stanowi stały wyciąg narciarski nr 7, naniesiony na mapie zasadniczej nr sekcji 182.1421.41, założonej w 1996 r. przez Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Bielsku-Białej, a północna granica przebiega wzdłuż czerwonego szlaku turystycznego wykonanego na podstawie zarządzenia Zarządu Głównego PTTK nr 15/66 z 1996 r.), 6813/18. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, nadzorujących gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb ochrony przyrody oraz służb nadzorujących gospodarkę leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) właścicieli nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania przez nich prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, 2) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1230) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Piskory" obszar wód i lasu o powierzchni 203,02 ha, położony w gminie Żyrzyn w województwie lubelskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zespołu ekosystemów wodnych, bagiennych i leśnych o dużej różnorodności biologicznej. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Puławy, według stanu na dzień 1 stycznia 1998 r., jako oddziały lasu nr 54 od b do i, 55a, c, d, 56b, c, d, 57g, h, i, 58d, f, g, 66c, d, h, k, n, o, 67a, b, 76a, b, c, o łącznej powierzchni 203,02 ha. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) polowania, wędkowania, rybołówstwa, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 2) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, 3) zmiany stosunków wodnych, 4) zakopywania, wylewania, wysypywania odpadów i innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał, minerałów i torfu, 6) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej i zadrzewieniowej, 7) używania łodzi motorowych, 8) pływania i żeglowania, 9) palenia ognisk, 10) zakłócania ciszy, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony, 5) odstrzałów redukcyjnych zwierzyny płowej i czarnej. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1231) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Ponty Dęby" obszar lasu o powierzchni 50,40 ha, położony w gminie Pionki w województwie radomskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnych różnowiekowych drzewostanów mieszanych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Kozienice, obrębu Pionki, według stanu na dzień 1 stycznia 1991 r., jako oddziały lasu nr 57f, 58e, 75 od a do g, 76 od a do c. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1232) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Santockie Zakole" obszar lasu i nieużytków o powierzchni 340,91 ha, położony w gminie Deszczno w województwie gorzowskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych pozostałości lasów łęgowych w postaci kęp starych drzewostanów, dla zachowania ich unikatowych zasobów genowych, oraz ochrona miejsc lęgowych ptaków wodno-błotnych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Deszczno, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Borek jako działki nr 248/2, 248/3, 248/4, 248/5, 248/6, 248/7, 248/8, 248/9. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, wędkowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1233) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Świetlista Dąbrowa" obszar lasu o powierzchni 79,86 ha, położony w gminie Obrzycko w województwie poznańskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych zanikającego w zachodniej części Niżu Polskiego lasu typu świetlistej dąbrowy. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Oborniki, według stanu na dzień 1 stycznia 1991 r., jako oddziały lasu nr 1067a, b, c, 1068a, b, f, 1077c, 1078c, d, g, 1042i, f. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności poprzez pozyskiwanie ściółki, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzielaną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 166, poz. 1234) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Uroczysko Jary" obszar lasów, łąk i wód o powierzchni 86,00 ha, położony w gminie Złotów w województwie pilskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych rzadkich roślin leśnych, zaroślowych i torfowiskowych, położonych w rynnach polodowcowych i na dnie jarów. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Złotów, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Górzna jako działki 16, 603, 658, 659, 660 oraz obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Lipka, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r., jako oddziały lasu nr 265c, d, j, k, 266c, d, 267a, b, c, 268 od a do h, 269 od a do f, h, 270a, 271 od a do d. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał, minerałów i torfu, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) właścicieli nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania przez nich prawa własności zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, 2) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizowania szkoleń bezrobotnych, tworzenia zaplecza metodycznego dla potrzeb informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego oraz organizowania i finansowania klubów pracy. (Dz. U. Nr 166, poz. 1235) Na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 16 czerwca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizowania szkoleń bezrobotnych, tworzenia zaplecza metodycznego dla potrzeb informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego oraz organizowania i finansowania klubów pracy (Dz. U. Nr 73, poz. 364) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, nie może zawierać wymagań dyskryminujących kandydatów ze względu na płeć, wiek, narodowość, wyznanie i inne okoliczności.", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Powiatowy urząd pracy prowadzi rejestr pracodawców z obszaru swojego działania, obejmujący w szczególności tych, którzy zgłosili wolne miejsca zatrudnienia lub miejsca przygotowania zawodowego."; 2) w § 5 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) pracodawców,"; 3) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. 1. Centrum Metodyczne Informacji i Poradnictwa Zawodowego Krajowego Urzędu Pracy stanowi zaplecze metodyczne dla urzędów pracy. 2. Do zadań Centrum, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności: 1) gromadzenie, opracowywanie i doskonalenie informacji zawodowych, 2) gromadzenie, opracowywanie, doskonalenie i adaptacja metod i technik poradnictwa zawodowego, 3) upowszechnianie informacji zawodowych, metod i technik poradnictwa zawodowego, 4) opracowywanie programów i materiałów szkoleniowych oraz prowadzenie szkoleń dla doradców zawodowych i innych pracowników urzędów pracy w zakresie informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego."; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. 1. Powiatowy urząd pracy współdziała przy organizowaniu szkoleń bezrobotnych i innych uprawnionych osób z pracodawcami, instytucjami szkoleniowymi i innymi partnerami społecznymi. 2. Powiatowy urząd pracy podejmuje następujące działania w zakresie organizowania szkoleń bezrobotnych i innych uprawnionych osób: 1) prognozuje zapotrzebowanie na kadry na powiatowym rynku pracy w celu dostosowania kierunków szkoleń do potrzeb pracodawców, 2) określa potrzeby szkoleniowe bezrobotnych i innych uprawnionych osób, 3) ustala kryteria rekrutacji bezrobotnych i innych uprawnionych osób na szkolenia, 4) dokonuje wyboru ofert szkoleniowych i organizatorów szkoleń, uwzględniając w szczególności: a) zgodność treści nauczania z wymaganiami rynku pracy, b) kwalifikacje kadry dydaktycznej, c) metody i techniki nauczania oraz udział szkolenia praktycznego, d) konstrukcję programów szkoleń, e) warunki lokalowe i wyposażenie techniczno-dydaktyczne, f) sposób nadzorowania przebiegu szkoleń, g) przewidywaną efektywność szkoleń, h) koszty szkolenia, 5) udostępnia bezrobotnym i innym uprawnionym osobom informacje o możliwościach i warunkach szkoleń, 6) dokonuje doboru kandydatów na szkolenia. 3. Powiatowy urząd pracy kontroluje przebieg szkoleń i prowadzi systematyczne badania efektywności szkoleń bezrobotnych i innych uprawnionych osób."; 5) użyte w § 1, w § 2 w ust. 1, 3 i 4, w § 3 w ust. 1-3, w § 4 w ust. 1, w § 5 w ust. 1 w pkt 2 i w ust. 2, w § 6 w ust. 1 i w ust. 3, w § 9, w § 10 w ust. 4-6, w § 11 oraz w § 12 w ust. 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy"; 6) użyte w załączniku nr 2 do rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy. (Dz. U. Nr 166, poz. 1236) Na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy (Dz. U. Nr 25, poz. 131) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w § 1, w § 2, w § 3 w ust. 1, 3-5 i 7, w § 4, w § 5 w ust. 3, w § 8 oraz w § 9 rozporządzenia, w różnych przypadkach, wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy"; 2) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w pkt 12 "Oświadczenie bezrobotnego*, osoby uprawnionej do: zasiłku*, świadczenia przedemerytalnego*", skreśla się wyrazy "lub dokonał w niższej wysokości"; 3) użyte w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia, w różnych przypadkach, wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy"; 4) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1236) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania świadczeń określonych w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. (Dz. U. Nr 166, poz. 1237) Na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 lutego 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania świadczeń określonych w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. Nr 25, poz. 132) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Prawo do dodatku szkoleniowego lub stypendium za okres szkolenia lub stażu u pracodawcy przysługuje od dnia rozpoczęcia szkolenia lub stażu, a ustaje z dniem jego zakończenia lub zaprzestania uczestnictwa bezrobotnego w szkoleniu lub stażu. Dodatek szkoleniowy lub stypendium nie przysługuje za dni nie usprawiedliwionej nieobecności na szkoleniu lub stażu."; 2) skreśla się § 4; 3) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Bezrobotnemu uprawnionemu do zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium za okres odbywania szkolenia lub stażu u pracodawcy w przypadku niezdolności do pracy, powiatowy urząd pracy wypłaca zasiłek lub stypendium, po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, przewidzianego w odrębnych przepisach."; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Zasiłki porodowe, rodzinne, pielęgnacyjne oraz pogrzebowe powiatowe urzędy pracy wypłacają uprawnionym osobom na zasadach określonych w odrębnych przepisach."; 5) skreśla się § 10; 6) użyte w § 1, w § 2 w ust. 1-3, w § 5, w § 6 w ust. 1 i 2, w § 7 ust. 2 i w § 9 w ust. 1 i 3-5 rozporządzenia oraz w załącznikach nr 1-3 w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania. (Dz. U. Nr 166, poz. 1238) Na podstawie art. 31 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania (Dz. U. Nr 45, poz. 202 i z 1998 r. Nr 120, poz. 778), wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w § 1 w zdaniu wstępnym i w pkt 2, w § 2 w zdaniu wstępnym i w pkt 2, w § 3 w ust. 1-3 oraz w § 4 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy", 2) użyte w § 1 w pkt 1, w § 2 w pkt 1 oraz w § 4a rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejony administracyjne (gminy)" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiaty (gminy)", 3) użyte w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji i trybu działania rad zatrudnienia oraz zasad uczestnictwa w posiedzeniach rad zatrudnienia innych organów oraz przedstawicieli nauki, organizacji i instytucji nie reprezentowanych w radach zatrudnienia. (Dz. U. Nr 166, poz. 1239) Na podstawie art. 10 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 marca 1995 r. w sprawie organizacji i trybu działania rad zatrudnienia oraz zasad uczestnictwa w posiedzeniach rad zatrudnienia innych organów oraz przedstawicieli nauki, organizacji i instytucji nie reprezentowanych w radach zatrudnienia (Dz. U. Nr 38, poz. 188) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Wojewódzkie i powiatowe rady zatrudnienia wybierają spośród swoich członków wiceprzewodniczącego na okres jednego roku."; 2) w § 3 w ust. 1 wyrazy "rejonowej rady zatrudnienia" zastępuje się wyrazami "powiatowej rady zatrudnienia". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad refundacji kosztów wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy, wypłaconego członkowi rady zatrudnienia, oraz kosztów jego przejazdów w celu wzięcia udziału w posiedzeniu tej rady. (Dz. U. Nr 166, poz. 1240) Na podstawie art. 10 ust. 10 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad refundacji kosztów wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy, wypłaconego członkowi rady zatrudnienia, oraz kosztów jego przejazdów w celu wzięcia udziału w posiedzeniu tej rady (Dz. U. Nr 38, poz. 190) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy "rejonowej rady zatrudnienia" zastępuje się wyrazami "powiatowej rady zatrudnienia", 2) w § 3 wyrazy "rejonowe urzędy pracy" zastępuje się wyrazami "powiatowe urzędy pracy", 3) w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia wyraz "Rejonowy" zastępuje się wyrazem "Powiatowy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie trybu dokonywania wpłat na Fundusz Pracy przez obywateli polskich zatrudnionych za granicą u pracodawców zagranicznych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1241) Na podstawie art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Obywatel polski zatrudniony za granicą na podstawie umowy, zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki kierującej z pracodawcą zagranicznym, składkę na Fundusz Pracy wpłaca na konto wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce począwszy od miesiąca przez niego wskazanego, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zawiadomił ten urząd o przystąpieniu do płatności składki na Fundusz Pracy. 2. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki urząd pracy przekazuje zainteresowanemu informację o sposobie opłacania składki, w tym numer rachunku bankowego, na który składki powinny być opłacane. 3. Składkę, o której mowa w ust. 1, opłaca się bez uprzedniego wezwania do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zaznaczeniem na przekazie "wpłata z tytułu zatrudnienia za granicą za okres ...". § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie trybu dokonywania wpłat na Fundusz Pracy, opłacania składek na ubezpieczenie społeczne oraz szczegółowych zasad nabywania uprawnień i trybu wypłat zasiłków z ubezpieczenia społecznego obywatelom polskim zatrudnionym za granicą u pracodawców zagranicznych (Dz. U. Nr 38, poz. 192). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz przyznawania zaliczek i finansowania rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1242) Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz przyznawania zaliczek i finansowania rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych (Dz. U. Nr 38, poz. 189 i z 1997 r. Nr 25, poz. 134) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w § 1 w ust. 1, w § 3 w ust. 1 i 4, w § 4, w § 5, § 7 w ust. 1 w zdaniu wstępnym i w pkt 3 i 5, w ust. 2 i 3 oraz w § 8 w ust. 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy", 2) użyte w § 3 w ust. 4 i w § 4 w ust. 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowa rada zatrudnienia" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowa rada zatrudnienia", 3) w § 1 w ust. 2 po wyrazie "gminy" stawia się przecinek i dodaje się wyraz "powiatu". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad udzielania pożyczek z Funduszu Pracy, wysokości stopy procentowej oraz warunków spłaty. (Dz. U. Nr 166, poz. 1243) Na podstawie art. 18 ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania pożyczek z Funduszu Pracy, wysokości stopy procentowej oraz warunków spłaty (Dz. U. Nr 35, poz. 174 i z 1997 r. Nr 25, poz. 133) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w § 1, w § 2 w ust. 1 i 2, w § 4 w ust. 5, w § 5 w ust. 1 i 5, w § 6a w ust. 1 oraz w § 7 w ust. 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy"; 2) użyte w § 4 w ust. 3 i 5 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowa rada zatrudnienia" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowa rada zatrudnienia"; 3) w § 3 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 4) użyte w § 5 w ust. 2 w pkt 1 i 2 wyrazy "rejonach administracyjnych (gminach)" zastępuje się wyrazami "powiatach (gminach)". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków odbywania u pracodawcy stażu przez bezrobotnego absolwenta. (Dz. U. Nr 166, poz. 1244) Na podstawie art. 37b ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie szczegółowych warunków odbywania u pracodawcy stażu przez bezrobotnego absolwenta (Dz. U. Nr 45, poz. 203) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) powiadomić powiatowy urząd pracy o nierealizowaniu przez pracodawcę warunków odbywania stażu."; 2) użyte w § 1, w § 2 w ust. 2, w § 5, w § 6 w ust. 2-4, w § 7 oraz w § 8 w ust. 1 rozporządzenia w różnych przypadkach wyrazy "rejonowy urząd pracy" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "powiatowy urząd pracy"; 3) użyte w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia wyrazy "rejonowego urzędu pracy" zastępuje się wyrazami "powiatowego urzędu pracy". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi. (Dz. U. Nr 166, poz. 1245) Na podstawie art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi (Dz. U. Nr 41, poz. 215, z 1997 r. Nr 25, poz. 135 i Nr 134, poz. 890 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 210) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "rejonowych urzędów pracy" zastępuje się wyrazami "powiatowych urzędów pracy"; 2) w § 2 wyrazy "z 1995 r. Nr 1, poz. 1)" zastępuje się wyrazami "z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126)". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej. (Dz. U. Nr 166, poz. 1246) Na podstawie art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. Dotację celową z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej, zwaną dalej "dotacją", ustala się w wysokości odpowiadającej iloczynowi liczby mieszkańców tych domów i średniego miesięcznego kosztu utrzymania osoby w domu, pomniejszonemu o wpływy z odpłatności za pobyt ponoszonej przez mieszkańców tych domów. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ponadgminnych domach pomocy społecznej, zwanych dalej "domami" - rozumie się przez to domy finansowane i dofinansowywane do dnia 31 grudnia 1998 r. przez wojewodów oraz domy przekazane gminom o statusie miasta, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 1993 r. w sprawie określenia zadań i kompetencji z zakresu rządowej administracji ogólnej i specjalnej, które mogą być przekazane niektórym gminom o statusie miasta, wraz z mieniem służącym do ich wykonywania, a także zasad i trybu przekazania (Dz. U. Nr 65, poz. 309, Nr 81, poz. 348, Nr 92, poz. 426, Nr 101, poz. 463, Nr 103, poz. 471 i Nr 115, poz. 510) oraz ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), 2) średnim miesięcznym koszcie utrzymania osoby w domu, zwanym dalej "kosztem utrzymania" - rozumie się przez to planowane koszty na działalność domu, bez wydatków inwestycyjnych, w latach 1999 i 2000 podzielone przez liczbę mieszkańców tego domu i przez 12, 3) liczbie dotowanych mieszkańców powiatu - rozumie się przez to 20 mieszkańców domów na 10 000 ludności powiatu, 4) średniej miesięcznej wojewódzkiej kwocie dotacji - rozumie się przez to ustaloną w budżecie wojewody kwotę dotacji przeznaczoną na działalność domów, bez wydatków inwestycyjnych, podzieloną przez liczbę mieszkańców domów i przez 12; średnia ta stanowi podstawę podziału dotacji w 1999 r., 5) średniej miesięcznej krajowej kwocie dotacji na mieszkańca domu - rozumie się przez to ustaloną w budżecie państwa kwotę dotacji przeznaczoną na działalność domów, podzieloną przez liczbę mieszkańców domów w kraju i przez 12; średnia ta stanowi podstawę podziału dotacji na województwa i powiaty w 2000 r., 6) mieszkańcu powiatu - rozumie się przez to osobę przebywającą przed dniem 1 stycznia 1991 r. w domu mającym siedzibę na terenie powiatu, oraz osobę przyjętą do tego domu, będącą przed przyjęciem mieszkańcem tego powiatu, a także mieszkańca powiatu, który przebywa po dniu 1 stycznia 1991 r. w domu mającym siedzibę na terenie innych powiatów; mieszkańców domów pochodzących z powiatów położonych w innym województwie uznaje się za mieszkańców powiatu właściwego ze względu na siedzibę domu. § 3. 1. Dotację dla powiatu w 1999 r. ustala się w kwocie odpowiadającej iloczynowi mieszkańców powiatu i kosztu utrzymania osoby w domu, pomniejszonego o wpływy z odpłatności za pobyt w domu, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, nie więcej jednak niż średnia miesięczna wojewódzka kwota dotacji. 2. Dotację dla powiatu w 2000 r. ustala się w kwocie odpowiadającej iloczynowi mieszkańców powiatu i kosztu utrzymania osoby w domu, pomniejszonego o wpływy z odpłatności za pobyt w domu, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, nie więcej niż średnia miesięczna krajowa kwota dotacji na mieszkańca domu. 3. Powiaty, których mieszkańcy przebywają w domach mających siedzibę na terenie innych powiatów, otrzymaną na swoich mieszkańców dotację przekazują do powiatu, gdzie dana osoba przebywa. § 4. 1. W przypadku gdy liczba mieszkańców powiatu w stosunku do liczby ludności powiatu jest wyższa od liczby dotowanych mieszkańców, dotacja dla powiatu ulega zmniejszeniu o wielkość dotacji kierowanej na opuszczającego dom mieszkańca (powrót do środowiska, zgon). 2. Powiat informuje właściwego wojewodę o liczbie mieszkańców powiatu, według stanu na koniec każdego miesiąca, do dnia 10 następnego miesiąca. 3. Powiat rozlicza się z przyznanej kwoty dotacji nie rzadziej niż raz na kwartał. 4. Zwolnioną kwotę dotacji, o której mowa w ust. 1, wojewoda kieruje do powiatu, w którym liczba mieszkańców jest niższa od liczby dotowanych mieszkańców powiatu. Pierwszeństwo w otrzymaniu zwolnionej kwoty dotacji mają powiaty o najmniejszej liczbie mieszkańców powiatu i najdłuższej liście osób oczekujących na miejsce w domu. 5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w wypadku, gdy w powiecie oczekują na miejsce w domu osoby skierowane na podstawie decyzji wojewody wydanej przed dniem 1 stycznia 1999 r. 6. Wojewoda zwolnioną kwotę dotacji, o której mowa w ust. 1, może przeznaczyć również na niezbędne prace remontowe i inwestycje w domach. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji i obszaru działania wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy do organizacji administracji publicznej. (Dz. U. Nr 166, poz. 1247) Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe wojewódzkie urzędy pracy, mające siedziby w miastach będących siedzibami zarządu województwa, przekształcają się w wojewódzkie urzędy pracy obejmujące zasięgiem swego działania obszar nowego województwa. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się następujące filie: 1) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie obejmującego obszarem swego działania województwo mazowieckie: a) w Ciechanowie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: ciechanowski, mławski, płoński, pułtuski i żuromiński, b) w Ostrołęce - obejmującą obszarem swego działania powiaty: makowski, ostrołęcki (łącznie z miastem na prawach powiatu), ostrowski, przasnyski i wyszkowski, c) w Płocku - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gostyniński, płocki (łącznie z miastem na prawach powiatu), sierpecki i sochaczewski, d) w Radomiu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski (łącznie z miastem na prawach powiatu), szydłowiecki i zwoleński, e) w Siedlcach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: garwoliński, łosicki, miński, siedlecki (łącznie z miastem na prawach powiatu), sokołowski i węgrowski, 2) Wojewódzkiego Urzędu Pracy we Wrocławiu obejmującego obszarem swego działania województwo dolnośląskie: a) w Jeleniej Górze - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bolesławiecki, jeleniogórski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kamiennogórski, lubański, lwówecki i zgorzelecki, b) w Legnicy - obejmującą obszarem swego działania powiaty: legnicki (łącznie z miastem na prawach powiatu), lubiński, głogowski, jaworski, polkowicki i złotoryjski, c) w Wałbrzychu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski (łącznie z miastem na prawach powiatu) i ząbkowicki, 3) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Toruniu obejmującego obszarem swego działania województwo kujawsko-pomorskie: a) w Bydgoszczy - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bydgoski (łącznie z miastem na prawach powiatu), inowrocławski, mogileński, nakielski, sępoleński, świecki, tucholski i żniński, b) we Włocławku - obejmującą obszarem swego działania powiaty: aleksandrowski, lipnowski, radziejowski, rypiński i włocławski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 4) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Lublinie obejmującego obszarem swego działania województwo lubelskie: a) w Białej Podlaskiej - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bialski (łącznie z miastem na prawach powiatu), łukowski, parczewski i radzyński, b) w Chełmie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: chełmski (łącznie z miastem na prawach powiatu), krasnostawski i włodawski, c) w Zamościu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: biłgorajski, hrubieszowski, tomaszowski i zamojski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 5) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Zielonej Górze obejmującego obszarem swego działania województwo lubuskie: a) w Gorzowie Wielkopolskim - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gorzowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), międzyrzecki, słubicki, sulęciński i strzelecko-drezdenecki, 6) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Łodzi, obejmującego obszarem swego działania województwo łódzkie: a) w Piotrkowie Trybunalskim - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), pajęczański, radomszczański i tomaszowski, b) w Sieradzu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: łaski, poddębicki, sieradzki, wieluński, wieruszowski i zduńskowolski, c) w Skierniewicach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: łęczycki, łowicki, kutnowski, rawski i skierniewicki (łącznie z miastem na prawach powiatu), 7) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Krakowie obejmującego obszarem swego działania województwo małopolskie: a) w Nowym Sączu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gorlicki, limanowski, nowosądecki (łącznie z miastem na prawach powiatu), nowotarski i tatrzański, b) w Tarnowie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bocheński, brzeski, dąbrowski i tarnowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 8) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Rzeszowie obejmującego obszarem swego działania województwo podkarpackie: a) w Krośnie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bieszczadzki, brzozowski, jasielski, krośnieński (łącznie z miastem na prawach powiatu) i sanocki, b) w Przemyślu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: jarosławski, lubaczowski, przemyski (łącznie z miastem na prawach powiatu) i przeworski, c) w Tarnobrzegu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: niżański, mielecki, stalowowolski i tarnobrzeski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 9) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Białymstoku obejmującego obszarem swego działania województwo podlaskie: a) w Łomży - obejmującą obszarem swego działania powiaty: grajewski, kolneński, łomżyński (łącznie z miastem na prawach powiatu), wysokomazowiecki i zambrowski, b) w Suwałkach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: augustowski, sejneński i suwalski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 10) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Gdańsku obejmującego obszarem swego działania województwo pomorskie: a) w Słupsku - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bytowski, chojnicki, człuchowski, lęborski i słupski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 11) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Katowicach obejmującego obszarem swego działania województwo śląskie: a) w Bielsku Białej - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bielski (łącznie z miastem na prawach powiatu), cieszyński, pszczyński i żywiecki, b) w Częstochowie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: częstochowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kłobucki, lubliniecki, myszkowski i zawierciański, 12) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Olsztynie, obejmującego obszarem swego działania województwo warmińsko-mazurskie: a) w Elblągu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: braniewski, elbląski (łącznie z miastem na prawach powiatu) i lidzbarski, 13) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu obejmującego obszarem swego działania województwo wielkopolskie: a) w Kaliszu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: jarociński, kaliski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kępiński, krotoszyński, ostrowski, ostrzeszowski i pleszewski, b) w Koninie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: kolski, koniński (łącznie z miastem na prawach powiatu), słupecki i turecki, c) w Lesznie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gostyński, leszczyński (łącznie z miastem na prawach powiatu), kościański, rawicki i wolsztyński, d) w Pile - obejmującą obszarem swego działania powiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, pilski, wągrowiecki i złotowski, 14) Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Szczecinie, obejmującego zakresem swego działania województwo zachodniopomorskie: a) w Koszalinie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: białogardzki, kołobrzeski, koszaliński (łącznie z miastem na prawach powiatu), sławieński, szczecinecki i świdwiński. 3. Powiaty nie wymienione w ust. 2 objęte są obszarem działania właściwych wojewódzkich urzędów pracy. 4. Organizację i zadania filii, o których mowa w ust. 2, określa regulamin organizacyjny wojewódzkiego urzędu pracy, zatwierdzony przez Prezesa Krajowego Urzędu Pracy. § 2. 1. Dotychczasowe rejonowe urzędy pracy lub ich filie, mające w dniu 31 grudnia 1998 r. swą siedzibę w miastach będących siedzibą zarządu powiatu, przekształcają się w powiatowe urzędy pracy i obejmują zasięgiem swego działania obszar powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2-6. 2. W miastach będących siedzibą zarządu powiatu i zarządu miasta na prawach powiatu tworzy się jeden powiatowy urząd pracy, obejmujący swym zasięgiem obszar powiatu. 3. Jeżeli w mieście będącym siedzibą zarządu powiatu w dniu 31 grudnia 1998 r. nie istniał rejonowy urząd pracy lub filia rejonowego urzędu pracy, dyrektor właściwego wojewódzkiego urzędu pracy, po zasięgnięciu opinii zarządu powiatu: a) wyznacza powiatowy urząd pracy, który obejmie zakresem swego działania obszar tego powiatu lub b) tworzy w mieście będącym siedzibą zarządu powiatu powiatowy urząd pracy. 4. W Warszawie i Łodzi dotychczasowe rejonowe urzędy pracy przekształcają się w powiatowe urzędy pracy, których obszar działania określa dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy po zasięgnięciu opinii odpowiedniego zarządu powiatu. 5. Rejonowe urzędy pracy mające w dniu 31 grudnia 1998 r. swoją siedzibę w miastach, które nie są siedzibą zarządu powiatu, przekształcają się w filie właściwego powiatowego urzędu pracy. 6. Organizację, zadania oraz obszar działania filii powiatowych urzędów pracy określa dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wysokości składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz zawieszenia obowiązku jej opłacania. (Dz. U. Nr 166, poz. 1248) Na podstawie art. 18 ust. 2 w związku z art. 18a ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. wynosi 0,08% wynagrodzeń stanowiących podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne po ubruttowieniu polegającym na przeliczeniu przychodu zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 2. Zawiesza się obowiązek opłacania składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na okres od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. P. Kołodziejczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji regionalnych i wojewódzkich komend ochotniczych hufców pracy do organizacji administracji publicznej. (Dz. U. Nr 166, poz. 1249) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe regionalne i wojewódzkie komendy ochotniczych hufców pracy przekształcają się w wojewódzkie komendy ochotniczych hufców pracy, obejmujące zasięgiem swego działania obszary nowych województw: 1) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą we Wrocławiu, obejmującą obszarem swego działania województwo dolnośląskie, z filią w: a) Jeleniej Górze - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bolesławiecki, jeleniogórski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kamiennogórski, lubański, lwówecki i zgorzelecki, b) Legnicy - obejmującą obszarem swego działania powiaty: głogowski, jaworski, legnicki (łącznie z miastem na prawach powiatu), lubiński, polkowicki i złotoryjski, c) Wałbrzychu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski (łącznie z miastem na prawach powiatu) i ząbkowicki, 2) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Toruniu, obejmującą obszarem swego działania województwo kujawsko-pomorskie, z filią w: a) Bydgoszczy - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bydgoski (łącznie z miastem na prawach powiatu), inowrocławski, nakielski, mogileński, sępoleński, świecki, tucholski i żniński, b) Włocławku - obejmującą obszarem swego działania powiaty: aleksandrowski, lipnowski, radziejowski i włocławski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 3) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Lublinie, obejmującą obszarem swego działania województwo lubelskie, z filią w: a) Białej Podlaskiej - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bialski (łącznie z miastem na prawach powiatu), łukowski, parczewski i radzyński, b) Chełmie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: chełmski (łącznie z miastem na prawach powiatu), krasnostawski i włodawski, c) Zamościu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: biłgorajski, hrubieszowski, janowski, tomaszowski i zamojski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 4) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Zielonej Górze, obejmującą obszarem swego działania województwo lubuskie, z filią w Gorzowie Wielkopolskim - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gorzowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), międzyrzecki, słubicki, strzelecko-drezdenecki i sulęciński, 5) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Łodzi, obejmującą obszarem swego działania województwo łódzkie, z filią w: a) Piotrkowie Trybunalskim - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bełchatowski, opoczyński, pajęczański, piotrkowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), radomszczański i tomaszowski, b) Sieradzu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: łaski, sieradzki (łącznie z miastem na prawach powiatu), wieruszowski, wieluński i zduńskowolski, c) Skierniewicach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: łowicki, rawski i skierniewicki (łącznie z miastem na prawach powiatu), 6) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Krakowie, obejmującą obszarem swego działania województwo małopolskie, z filią w: a) Nowym Sączu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gorlicki, limanowski, nowosądecki (łącznie z miastem na prawach powiatu), nowotarski i tatrzański, b) Tarnowie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bocheński, brzeski, dąbrowski i tarnowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 7) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Warszawie, obejmującą obszarem swego działania województwo mazowieckie, z filią w: a) Ciechanowie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: ciechanowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), mławski, płoński, pułtuski i żuromiński, b) Ostrołęce - obejmującą obszarem swego działania powiaty: makowski, ostrołęcki (łącznie z miastem na prawach powiatu), ostrowski, przasnyski i wyszkowski, c) Płocku - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gostyniński, płocki (łącznie z miastem na prawach powiatu) i sierpecki, d) Radomiu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski (łącznie z miastem na prawach powiatu), szydłowiecki i zwoleński, e) Siedlcach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: garwoliński, łosicki, miński, siedlecki (łącznie z miastem na prawach powiatu), sokołowski i węgrowski, 8) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Opolu, obejmującą obszarem swego działania województwo opolskie, 9) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Rzeszowie, obejmującą obszarem swego działania województwo podkarpackie, z filią w: a) Krośnie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: bieszczadzki, brzozowski, jasielski, krośnieński (łącznie z miastem na prawach powiatu) i sanocki, b) Przemyślu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: jarosławski, lubaczowski, przemyski (łącznie z miastem na prawach powiatu) i przeworski, c) Tarnobrzegu - obejmującą obszarem swego działania powiaty: niżański, stalowowolski i tarnobrzeski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 10) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Białymstoku, obejmującą obszarem swego działania województwo podlaskie, z filią w: a) Łomży - obejmującą obszarem swego działania powiaty: grajewski, kolneński, łomżyński (łącznie z miastem na prawach powiatu), wysokomazowiecki i zambrowski, b) Suwałkach - obejmującą obszarem swego działania powiaty: augustowski, sejneński i suwalski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 11) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Gdańsku, obejmującą obszarem swego działania województwo pomorskie, z filią w Słupsku, obejmującą obszarem swego działania powiaty: bytowski, człuchowski, lęborski i słupski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 12) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Katowicach, obejmującą obszarem swego działania województwo śląskie, z filią w: a) Bielsku Białej, obejmującą obszarem swego działania powiaty: bielski (łącznie z miastem na prawach powiatu), cieszyński i żywiecki, b) Częstochowie, obejmującą obszarem swego działania powiaty: częstochowski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kłobucki, lubliniecki, myszkowski i zawierciański, 13) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Kielcach, obejmującą obszarem swego działania województwo świętokrzyskie, 14) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Olsztynie, obejmującą obszarem swego działania województwo warmińsko-mazurskie, z filią w Elblągu, obejmującą obszarem swego działania powiaty: braniewski i elbląski (łącznie z miastem na prawach powiatu), 15) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Poznaniu, obejmującą obszarem swego działania województwo wielkopolskie, z filią w: a) Koninie, obejmującą obszarem swego działania powiaty: kolski, koniński (łącznie z miastem na prawach powiatu), słupecki i turecki, b) Kaliszu, obejmującą obszarem swego działania powiaty: jarociński, kaliski (łącznie z miastem na prawach powiatu), kępiński, krotoszyński, ostrzeszowski, ostrowski i pleszewski, c) Lesznie - obejmującą obszarem swego działania powiaty: gostyński, kościański, leszczyński (łącznie z miastem na prawach powiatu) i rawicki, d) Pile - obejmującą obszarem swego działania powiaty: chodzielski, czarnkowsko-trzcianecki, pilski (łącznie z miastem na prawach powiatu), wągrowiecki i złotowski, 16) Wojewódzką Komendę Ochotniczych Hufców Pracy z siedzibą w Szczecinie, obejmującą obszarem swego działania województwo zachodniopomorskie, z filią w Koszalinie, obejmującą obszarem swego działania powiaty: białogardzki, drawski, kołobrzeski, koszaliński (łącznie z miastem na prawach powiatu), sławieński, świdwiński i szczecinecki. § 2. 1. W skład wojewódzkich komend ochotniczych hufców pracy oraz ich filii wchodzą jednostki organizacyjne ochotniczych hufców pracy, mające swą siedzibę na obszarze ich działania, które w dniu 31 grudnia 1998 r. wchodziły w skład dotychczasowych regionalnych i wojewódzkich komend ochotniczych hufców pracy. 2. Organizację i zadania filii określa regulamin organizacyjny komendy wojewódzkiej ochotniczych hufców pracy, zatwierdzony przez Komendanta Głównego Ochotniczych Hufców Pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Ochrony Roślin. (Dz. U. Nr 166, poz. 1250) Na podstawie art. 42 ust. 5 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Ochrony Roślin nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1250) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU OCHRONY ROŚLIN § 1. Główny Inspektorat Ochrony Roślin, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Ochrony Roślin, zwanego dalej "Głównym Inspektorem". § 2. 1. Głównym Inspektoratem kieruje Główny Inspektor przy pomocy dwóch zastępców, dyrektora generalnego i kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Główny Inspektor może upoważnić swoich zastępców i innych pracowników Głównego Inspektoratu do podejmowania decyzji w jego imieniu, w określonych przez niego sprawach. § 3. Główny Inspektor może powoływać komisje lub zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze, określając ich nazwę, skład osobowy, zakres zadań i tryb pracy. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą: 1) Wydział Ochrony Upraw, 2) Wydział Nadzoru Fitosanitarnego, 3) Wydział Organizacyjno-Prawny, 4) Wydział Administracyjno-Budżetowy, 5) Centralne Laboratorium. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych Głównego Inspektoratu określa Główny Inspektor w regulaminie organizacyjnym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 stycznia 1998 r. o ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską. (Dz. U. Nr 12, poz. 42) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, sporządzonego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze ciągników, maszyn, narzędzi i urządzeń technicznych stosowanych w rolnictwie. (Dz. U. Nr 12, poz. 51) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa warunki bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze ciągników, maszyn oraz narzędzi stosowanych w pracach rolniczych i melioracyjnych, a także urządzeń technicznych stosowanych do mechanizacji produkcji zwierzęcej - zwanych dalej "sprzętem rolniczym". § 2. 1. Przy obsłudze sprzętu rolniczego należy przestrzegać zasad określonych przez producentów w instrukcjach obsługi. 2. Sprzęt rolniczy pochodzący z importu powinien być wyposażony w instrukcję obsługi w języku polskim. § 3. Obsługa samojezdnych lub stacjonarnych maszyn rolniczych i melioracyjnych powinna być wykonywana przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i stosowne przeszkolenie wymagane przy obsłudze takich maszyn. § 4. Sprzęt rolniczy powinien być wyposażony w: 1) osłony zespołów i części ruchomych mogących stwarzać zagrożenie dla osób obsługujących ten sprzęt, 2) narzędzia niezbędne do bezpiecznej jego obsługi. § 5. 1. Kontrola stanu technicznego, regulowanie i wykonywanie doraźnych napraw i prac konserwacyjnych oraz czyszczenie części lub zespołów roboczych sprzętu rolniczego dopuszczalne są po uprzednim unieruchomieniu silnika i wyłączeniu wszystkich napędzanych zespołów tego sprzętu. 2. Dopuszczalne jest regulowanie napędzanych hydraulicznie zespołów roboczych podczas ich pracy, jeżeli instrukcja obsługi to przewiduje. 3. Podczas każdej przerwy w pracy sprzętu rolniczego napęd powinien być wyłączony. § 6. Niedopuszczalne jest: 1) demontowanie podpory zapobiegającej przechylaniu się do przodu lub do tyłu sprzętu jednoosiowego, jeżeli nie jest to konieczne dla realizacji funkcji użytkowych maszyny, lub podpieranie sprzętu rolniczego na prowizorycznych podstawkach, 2) wykonywanie napraw pod uniesionymi i nie zabezpieczonymi przed samoczynnym opadnięciem maszynami rolniczymi lub ich zespołami, 3) pozostawianie sprzętu rolniczego na stokach lub innych pochyłościach terenu bez zabezpieczenia go przed samoczynnym stoczeniem się. § 7. Osoby obsługujące maszyny przyczepiane, zawieszane lub półzawieszane do ciągnika powinny zajmować miejsce na pomostach technologicznych. § 8. W czasie pracy sprzętu rolniczego niedopuszczalne jest odchylanie, zdejmowanie i zakładanie osłon lub innych zabezpieczeń. § 9. Płaskie pasy napędowe stosowane do napędu stacjonarnych maszyn i urządzeń technicznych powinny być, na całej swej długości, zabezpieczone od strony obsługi barierką o wysokości 1,1 m od podłoża, oddaloną od pasa co najmniej o 0,2 m. § 10. Maszyny i narzędzia do prac rolniczych i melioracyjnych powinny być przechowywane w miejscach zadaszonych oraz w sposób zapobiegający okaleczeniu ludzi bądź zwierząt. Rozdział 2 Samojezdny sprzęt rolniczy i melioracyjny § 11. W kabinie operatora sprzętu samojezdnego może przebywać tylko osoba obsługująca ten sprzęt. § 12. Przed uruchomieniem samojezdnego sprzętu rolniczego należy sprawdzić stan techniczny: 1) układu hamulcowego, 2) instalacji rozruchowej i oświetleniowej, 3) układu kierowniczego, 4) zespołu jezdnego, 5) układu zawieszenia narzędzi i zaczepu transportowego. § 13. 1. Koparki mechaniczne powinny być wyposażone w kabinę z zainstalowaną instalacją grzewczą i oświetleniową, usytuowaną na zewnątrz kabiny, umożliwiającą wykonywanie prac w porze nocnej. 2. Koparki pływające powinny być dodatkowo wyposażone w łódź, koła i kamizelki ratunkowe oraz w liny, kotwicę i mechaniczną wyciągarkę. § 14. 1. Niedopuszczalne jest używanie: 1) kołowych ciągników rolniczych o masie całkowitej wynoszącej powyżej 800 kg, nie wyposażonych w kabiny lub ramy ochronne, z napędem wyłącznie na tylną oś na terenie o pochyleniu przekraczającym 11 stopni lub 12 stopni z napędem na obie osie, 2) ciągników gąsienicowych nie wyposażonych w kabiny lub ramy ochronne na terenie o pochyleniu przekraczającym 14 stopni. 2. Dopuszczalne pochylenie terenu, na którym mogą być używane ciągniki wymienione w ust. 1, zagregowane z maszyną rolniczą, określa producent. § 15. W czasie eksploatacji samojezdnego sprzętu rolniczego i melioracyjnego niedopuszczalne jest: 1) zaczepianie lin, łańcuchów lub haków holowniczych do miejsc konstrukcyjnie nie przewidzianych do tego celu, 2) wskakiwanie na sprzęt lub zeskakiwanie z niego w czasie jego ruchu, 3) sprawdzanie poziomu cieczy chłodzącej w układzie chłodzenia lub otwierania korka wlewu oleju przy rozgrzanym silniku, 4) rozłączanie napędu lub zatrzymanie pracy silnika podczas jazdy ze stoków, 5) pozostawianie uruchomionego sprzętu bez dozoru, 6) uruchamianie sprzętu w pomieszczeniach zamkniętych, nie wyposażonych w system odprowadzania spalin na zewnątrz, 7) używanie sprzętu w pomieszczeniach, w których zachodzi niebezpieczeństwo wybuchu pyłu, par etyliny lub palnego gazu. § 16. 1. Przed rozpoczęciem prac melioracyjnych osoba nadzorująca pracę w terenie obowiązana jest do zapoznania pracowników z kategorią gruntu i poziomem wód gruntowych oraz z miejscem składowania darniny, humusu, a także miejscem odprowadzania wody. 2. Prowadzenie prac melioracyjnych w wodzie o głębokości co najmniej 0,6 m powinno być wykonywane przy użyciu sprzętu mechanicznego. § 17. Niedopuszczalne jest: 1) zasypywanie ciągów drenarskich w przypadku przebywania ludzi w wykopie w odległości mniejszej niż 15 m od pracującej koparki, 2) przenoszenie czerpaka nad kabiną kierowcy w czasie ładowania ziemi na środki transportowe. § 18. Przy pracach na gruntach podmokłych i grząskich koparka powinna być umieszczona na podkładach wykonanych z krawędziaków lub z bali w postaci płyt okutych kątownikiem. Rozdział 3 Maszyny i narzędzia rolnicze stosowane do produkcji roślinnej § 19. 1. Niedopuszczalne jest agregowanie maszyn i narzędzi rolniczych stosowanych do produkcji roślinnej z ciągnikami rolniczymi innymi niż przewiduje to producent tych maszyn. 2. Podczas pracy maszyn do uprawy gleby, siewu i pielęgnacji upraw polowych niedopuszczalne jest: 1) przebywanie osób w strefie działania zespołu roboczego maszyn aktywnych, 2) przebywanie osób na pomostach technologicznych siewnika i sadzarek do ziemniaków, z wyjątkiem sadzarek przeznaczonych do sadzenia podkiełkowanych ziemniaków, 3) przebywanie osób na sadzarkach do rozsady podczas wykonywania nawrotów i w czasie transportu, 4) rozgarnianie ręką ziarna i nasion w skrzyni nasiennej siewnika. § 20. 1. Przy obsłudze agregatu do upraw przedsiewnych należy: 1) dokonać zawieszenia agregatu na ciągniku według zaleceń producenta, 2) w czasie przerw w pracy agregat opuścić na podłoże i wyłączyć napęd. 2. Niedopuszczalne jest: 1) cofanie i wykonywanie nawrotów agregatem w położeniu roboczym, 2) podnoszenie lub opuszczanie agregatu, jeżeli w strefie jego działania przebywają osoby postronne. § 21. Czyszczenie redlic z chwastów lub innych zanieczyszczeń w czasie pracy siewnika należy dokonywać przy użyciu odpowiednich narzędzi. § 22. 1. W czasie pracy rozsiewacza nawozów, zawieszanego na ciągniku i wyposażonego w mieszadło, jego skrzynia powinna być zabezpieczona pokrowcem. 2. W czasie pracy rozsiewaczy przyczepianych i zawieszanych na ciągniku niedopuszczalne jest: 1) przegarnianie nawozu w skrzyni, 2) wykonywanie zabiegów rozsiewania, jeżeli osoby postronne znajdują się w odległości mniejszej niż: a) 5 m od rozsiewaczy zawieszanych przy rozsiewie nawozów pylistych i 6 m przy rozsiewie nawozów granulowanych, b) 6 m od rozsiewaczy przyczepianych przy rozsiewie nawozów pylistych i 12 m przy rozsiewie nawozów granulowanych. § 23. Niedopuszczalne jest dokonywanie mechanicznego załadunku nawozów przy użyciu ładowacza uniwersalnego, jeżeli w strefie jego działania znajdują się osoby postronne. § 24. 1. Rozrzutnik obornika powinien być wyposażony w siatkę umieszczoną na przedniej burcie skrzyni ładunkowej, zabezpieczającą operatora ciągnika przed ewentualnym uderzeniem twardym materiałem w czasie pracy rozrzutnika. 2. W czasie pracy rozrzutnika obornika niedopuszczalne jest: 1) czyszczenie wnętrza skrzyni roztrząsacza w czasie ruchu przenośnika podłogowego, 2) uruchamianie adaptera rozrzutu, jeżeli w strefie jego działania przebywają osoby postronne. § 25. W czasie pracy przyczepy lub naczepy asenizacyjnej niedopuszczalne jest uruchamianie aparatu rozlewu w odległości mniejszej niż 20 m od przebywających na tym terenie osób. § 26. 1. Deszczownię szpulową nie wymagającą demontażu bębna należy transportować na przyczepach niskopodwoziowych. W razie konieczności demontażu bębna dopuszcza się transportowanie deszczowni na przyczepach ogólnego zastosowania. 2. Deszczownia z rozwiniętym wężem i zraszaczami przesuwającymi się w kierunku wzniesienia terenu, podczas nawadniania powinna być zabezpieczona przed przewróceniem. 3. Niedopuszczalne jest: 1) uruchamianie zraszacza, jeżeli w strefie jego działania przebywają osoby postronne, 2) używanie deszczowni obrotowych w odległości mniejszej niż 50 m od linii energetycznych. § 27. 1. Przyrząd tnący maszyn do zbioru zielonek, zbóż i innych roślin, w okresach przerw w pracach polowych oraz podczas transportu, powinien być osłonięty. 2. Listwę nożową po wyjęciu z przyrządu tnącego należy zabezpieczyć osłoną. § 28. 1. Niedopuszczalne jest używanie kosiarek rotacyjnych: 1) w odległości mniejszej niż 50 m od osób postronnych, 2) na terenie kamienistym lub takim, na którym występują przeszkody trwałe. 2. W razie konieczności użycia kosiarek rotacyjnych do koszenia traw w miejscach, w których mogą znajdować się osoby postronne, teren pracy kosiarki powinien być zabezpieczony przed przypadkowym zbliżeniem się tych osób. 3. Wykaszania traw porastających rowy, pobocza dróg, skarpy i groble melioracyjne należy dokonywać przy użyciu kosiarek konstrukcyjnie dostosowanych do tych prac. § 29. Niedopuszczalne jest: 1) uruchamianie kombajnów do zbioru zbóż, zielonek i innych roślin, jeżeli w strefie ich działania znajdują się osoby postronne, 2) dokonywanie omłotów w pomieszczeniach gospodarczych przy użyciu kombajnów do zbioru zbóż, 3) używanie kombajnów do zbioru zielonek, zbóż i innych roślin na terenie o pochyleniu powyżej 10 stopni, jeżeli nie zostały uprzednio przystosowane do pracy na takim terenie. § 30. Płótna przenośników wiązałki ciągnikowej należy zakładać na wałki od strony przeciwnej do usytuowania przyrządu tnącego, nawet wówczas, gdy wiązałka nie jest połączona z ciągnikiem. § 31. 1. Zakładanie sznurka do aparatów wiążących prasy zbierającej i snopowiązałki dopuszczalne jest po wyłączeniu napędu i unieruchomieniu silnika ciągnikowego. 2. Dopuszcza się regulowanie wielkości prasowanego snopa podczas pracy prasy stacjonarnej współpracującej z młocarnią. § 32. Niedopuszczalne jest używanie ścinacza zielonek, jeżeli osoby postronne znajdują się w odległości mniejszej niż 25 m od pracującej maszyny. § 33. 1. Wejście pracownika do silosu typu wieżowego lub głębinowego powinno być poprzedzone przewietrzeniem jego wnętrza i kontrolą czystości powietrza. 2. Osoba przebywająca w silosie głębinowym powinna być: 1) wyposażona w indywidualny sprzęt chroniący przed upadkiem z wysokości i umożliwiający, w razie potrzeby, wyciągnięcie jej z silosa, 2) asekurowana przez inną osobę (osoby). § 34. 1. Urządzenia sterujące pracą wentylatorów stosowanych w procesie dosuszania zielonek powinny być umieszczone w odległości co najmniej 10 m od miejsca zainstalowania wentylatorów i zabezpieczone przed dostępem osób postronnych. 2. Niedopuszczalne jest uruchamianie wentylatorów nie wyposażonych w siatki ochronne. § 35. W czasie pracy kopaczki gwiazdowej osoby zbierające ziemniaki powinny zachować odległość co najmniej 5 m od pracującej maszyny. § 36. Niedopuszczalne jest używanie rozdrabniacza łęcin, jeżeli osoby postronne przebywają w odległości mniejszej niż 50 m od pracującego rozdrabniacza. § 37. W czasie pracy kombajnu do zbioru ziemniaków niedopuszczalna jest obsługa stołu selekcyjnego przez osoby nie przeszkolone do tej pracy. § 38. 1. Ustawianie młocarni i bukowników do koniczyny w położenie robocze powinno odbywać się przy użyciu odpowiedniego przyrządu do ich podnoszenia. 2. W czasie pracy młocarni lub bukownika do koniczyny niedopuszczalne jest: 1) ustawianie drabiny od strony głównego pasa napędowego, 2) wkładanie do bębna omłotowego wilgotnych lub nie rozłożonych snopów zboża lub wiązek koniczyny. § 39. Pomieszczenia, w których odbywa się czyszczenie, dosuszanie lub sortowanie ziarna zbóż i nasion roślin, powinny być wyposażone w urządzenia wentylacyjne. Rozdział 4 Maszyny i urządzenia techniczne stosowane do mechanizacji produkcji zwierzęcej § 40. 1. Uruchamianie maszyn i urządzeń technicznych stosowanych do mechanizacji produkcji zwierzęcej powinno być poprzedzone kontrolą zabezpieczeń elementów ruchomych i stanu technicznego zespołów roboczych. 2. Maszyny i urządzenia techniczne, o których mowa w ust. 1, napełniane ręcznie materiałem przetwarzanym, powinny być tak usytuowane, aby wysokość górnej krawędzi napełnianego pojemnika nie przekraczała 1,25 m od podłoża, a wysokość wysypu materiału przetworzonego, jeżeli wysyp nie następuje bezpośrednio do worków, wynosiła nie więcej niż 0,7 m od podłoża. § 41. Koryto sieczkarni powinno być umieszczone na wysokości od 0,7 m do 0,8 m od podłoża, przy wysokości jego obrzeża wynoszącej od 0,1 m do 0,2 m. § 42. 1. Przy podawaniu masy pod walce zgniatająco-zasilające sieczkarni z wydmuchem sieczki niedopuszczalne jest popychanie tej masy ręką lub podręcznymi przedmiotami. 2. Mechanizm do posuwu podawanej masy zainstalowanej w korycie sieczkarni powinien umożliwiać natychmiastowe włączenie posuwu wstecznego. § 43. W czasie pracy maszyn i urządzeń technicznych do przygotowania pasz niedopuszczalne jest: 1) zdejmowanie lub zakładanie pasów i łańcuchów napędowych, 2) regulowanie długości taśm przenośników, pasów lub łańcuchów. § 44. Przenośnik stały do usuwania obornika z nie osłoniętymi, ruchomymi częściami roboczymi, zainstalowany w pomieszczeniach inwentarskich, powinien być oznakowany tablicami ostrzegawczymi. § 45. Przy obsłudze silosu paszowego należy: 1) przed jego załadunkiem sprawdzić stan przewodu odpowietrzającego, 2) wyposażyć w środki ochrony indywidualnej osoby konserwujące jego wnętrze, 3) zlecać wykonanie czynności, o których mowa w pkt 2, co najmniej dwóm osobom. § 46. Do pneumatycznego transportu ziarna, paszy i innych materiałów sypkich należy stosować przewody rurowe wykonane z materiału odpornego na elektryzowanie, nie powodującego wyładowań elektrostatycznych. § 47. 1. Odcinki rurociągu mlecznego przebiegające nad ciągami komunikacyjnymi lub przejściami dla pieszych powinny być zainstalowane na wysokości co najmniej 2,5 m od podłoża. 2. Elementy dojarek mechanicznych, wymagające stałej kontroli ich pracy i bieżącej obsługi technicznej, a w szczególności: regulatory ciśnienia, zawory odwadniające, przechwytywacz, osadnik i filtry mleka, powinny być zainstalowane w miejscu łatwo dostępnym dla obsługującego. § 48. Zgarnianie pasz na przenośnik do ich transportu powinno odbywać się po uzyskaniu przez transporter pełnej prędkości roboczej. § 49. 1. Ładowarki i przenośniki do pionowego przenoszenia ładunków powinny być wyposażone w hamulce bezpieczeństwa do unieruchamiania podnoszonego ładunku. 2. Niedopuszczalne jest przebywanie pod wysięgnikiem ładowarki lub w zasięgu jej działania. § 50. 1. Otwieranie pokrywy parnika kolumny parnikowej w czasie jej pracy powinno być poprzedzone zamknięciem dopływu pary wodnej. 2. Niedopuszczalne jest: 1) wykonywanie napraw kotła kolumny parnikowej znajdującego się pod ciśnieniem, 2) używanie kolumny parnikowej z nieszczelnymi zaworami i z niesprawnymi manometrami ciśnienia pary oraz bez wymaganego poziomu wody w kotle, 3) pozostawianie pracującej kolumny parnikowej bez nadzoru. § 51. 1. W czasie pracy rozdrabniacza bijakowego niedopuszczalne jest otwieranie pokrywy komory bijakowej. 2. W czasie pracy siekacza mechanicznego dopuszczalne jest dociskanie roślin okopowych drewnianą łopatką. Rozdział 5 Maszyny i urządzenia techniczne do przemieszczania i transportu płodów rolnych § 52. W czasie pracy stertnika do słomy niedopuszczalne jest: 1) przechodzenie pod jego korytem, 2) podnoszenie i opuszczanie koryta z uszkodzoną lub zużytą linką wydźwigu, 3) pozostawianie stertnika bez nadzoru. § 53. 1. Przyczepy rolnicze wyposażone w hamulce typu bezwładnościowego mogą być agregowane z ciągnikiem, pod warunkiem że łączna masa przyczepy z transportowanym ładunkiem nie przekroczy 5000 kg. 2. Niedopuszczalne jest łączenie środków transportowych, o których mowa w ust. 1, w podwójne zestawy. § 54. 1. Skrzynie ładunkowe przyczep wywrotek powinny być zabezpieczone sworzniami ze wszystkich stron. 2. W razie holowania dwóch przyczep układy hamulcowe całego zestawu powinny być połączone. 3. Niedopuszczalne jest: 1) przechylanie skrzyń ładunkowych przyczep wywrotek na jednym sworzniu lub przy całkowitym kącie wychylenia większym niż 50 stopni, 2) dokonywanie wywrotu ładunku w kierunku pochylenia terenu, 3) nierównomierne rozmieszczanie ładunku lub przekraczanie ich ładowności. § 55. Niedopuszczalne jest uruchamianie dźwigu lub żurawia samochodowego, jeżeli osoby postronne znajdują się w odległości mniejszej niż 10 m od pracującej maszyny. § 56. Do przewozu zwierząt należy stosować przyczepy przeznaczone do tego celu, a w razie używania przyczep ogólnego przeznaczenia należy je przystosować do rodzaju transportowanych zwierząt. § 57. 1. Dopuszczalna jest praca ładowacza uniwersalnego na terenie o pochyleniu do 3 stopni, jeżeli instrukcja obsługi nie przewiduje inaczej. 2. Przed rozpoczęciem pracy sprzęgu, o którym mowa w ust. 1, pojemnik przeciwwagi należy obciążyć zgodnie z zaleceniami producenta. Rozdział 6 Stacjonarne silniki spalinowe oraz sprzęt rolniczy wyposażony w silniki elektryczne § 58. 1. Przy obsłudze maszyn i urządzeń technicznych wyposażonych w silniki elektryczne, znajdujących się w pomieszczeniach wilgotnych, należy używać hermetycznych przewodów, wtyczek i gniazd umożliwiających stosowanie zerowania bądź uziemienia. 2. W przypadku dłuższych przerw w eksploatacji silników, o których mowa w ust. 1, przed ponownym ich uruchomieniem należy sprawdzić prawidłowość połączeń przewodu zerującego w gniazdach wtykowych i wtyczkach. § 59. Silniki elektryczne, włączniki i wyłączniki, gniazda bezpiecznikowe, punkty świetlne, tablice rozdzielcze i inne połączenia elektryczne powinny być zabezpieczone przed pyłem, wilgocią, olejami napędowymi, gazami i innymi czynnikami mogącymi powodować porażenie prądem. § 60. Przy uruchamianiu stacjonarnego silnika spalinowego należy przestrzegać zasad właściwego ułożenia kciuka na korbie rozruchowej. § 61. 1. Podczas obsługi pilarki tarczowej należy: 1) materiały do cięcia lub już pocięte układać w sposób nie stwarzający zagrożenia wypadkowego, 2) używać właściwych do rodzaju ciętego drewna pił tarczowych, 3) odpadki, wióry i trociny usuwać po zatrzymaniu pracy pilarki. 2. Niedopuszczalne jest: 1) używanie pilarki tarczowej ze zużytą lub uszkodzoną piłą tarczową, 2) hamowanie biegu piły tarczowej przy użyciu przedmiotów lub ręką. Rozdział 7 Przepisy higienicznosanitarne § 62. 1. Osoby zatrudnione przy obsłudze sprzętu rolniczego powinny mieć dostęp do apteczki pierwszej pomocy. 2. Opiekę nad apteczką i udzielanie pierwszej pomocy należy powierzyć pracownikowi przeszkolonemu w tym zakresie. § 63. Osoby obsługujące sprzęt rolniczy powinny posiadać odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, stosowne do występujących zagrożeń. Rozdział 8 Przepisy końcowe § 64. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa z dnia 5 lipca 1979 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy eksploatacji ciągników i maszyn rolniczych (Dz. U. Nr 16, poz. 104). § 65. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów oraz wzorów dyplomów wydawanych przez uczelnie zawodowe. (Dz. U. Nr 13, poz. 59) Na podstawie art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór dyplomu ukończenia studiów wyższych, który otrzymują absolwenci wyższych szkół zawodowych. Wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Na wniosek absolwenta uczelnia może wydać dodatkowy odpis dyplomu w tłumaczeniu na jeden z następujących języków obcych: angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, rosyjski. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 stycznia 1998 r. (poz. 59) (okładka, format A-6, oprawa skórzana w kolorze brązowym) Ilustracja (odpis dyplomu bez oprawy, w dole okładki umieścić wyraz "odpis") (strona 2, lewa wewnętrzna) (format A-6, wykonanie na papierze białym) Ilustracja (strona 3, prawa wewnętrzna) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA dotycząca odprawy czasowej, sporządzona w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 14, poz. 61) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 26 czerwca 1990 r. została sporządzona w Stambule Konwencja dotycząca odprawy czasowej, wraz z następującymi dokumentami: 1) załącznikiem A dotyczącym dokumentów odprawy czasowej (karnety ATA i karnety CPD), 2) załącznikiem B1 dotyczącym towarów przeznaczonych do wystawienia lub wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, w następującym brzmieniu: Przekład: KONWENCJA dotycząca odprawy czasowej PREAMBUŁA Umawiające się Strony niniejszej konwencji, sporządzonej pod auspicjami Rady Współpracy Celnej, zauważając, że obecna sytuacja związana z faktem istnienia wielu międzynarodowych konwencji celnych dotyczących odprawy czasowej oraz ich rozproszenia jest niezadowalająca, uważając, że w przyszłości sytuacja ta może się jeszcze pogorszyć w razie konieczności unormowania nowych kategorii odprawy czasowej w skali międzynarodowej, biorąc pod uwagę życzenia wyrażone przez przedstawicieli handlu i innych zainteresowanych stron, aby dokonywanie formalności dotyczących odprawy czasowej zostało uproszczone, uważając, że uproszczenie i harmonizacja procedur celnych, a w szczególności przyjęcie jednego dokumentu międzynarodowego łączącego wszystkie istniejące konwencje dotyczące odprawy czasowej, może ułatwić dostęp do międzynarodowych postanowień regulujących odprawę czasową i skutecznie przyczynić się do rozwoju handlu międzynarodowego i innych form wymiany międzynarodowej, przekonane, że międzynarodowy dokument proponujący jednolite postanowienia dotyczące odprawy czasowej może przynieść zasadnicze korzyści w sferze wymiany międzynarodowej i zapewnić wysoki stopień uproszczenia i harmonizacji procedur celnych, co stanowi jeden z podstawowych celów Rady Współpracy Celnej, zdecydowane wprowadzić ułatwienia w odprawie czasowej poprzez uproszczenie i harmonizację procedur w dążeniu do osiągnięcia celów natury gospodarczej, humanitarnej, kulturalnej, socjalnej lub turystycznej, uważając, że przyjęcie znormalizowanych wzorów dokumentów odprawy czasowej, jako międzynarodowych dokumentów celnych posiadających międzynarodową gwarancję, przyczyni się do ułatwienia procedury odprawy czasowej w przypadkach, gdy wymagany jest dokument celny i gwarancja, uzgodniły, co następuje: Rozdział I Postanowienia ogólne Definicje Artykuł 1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie: (a) "odprawa czasowa" oznacza procedurę celną, w ramach której określone towary (włącznie ze środkami transportu) mogą być przywiezione na obszar celny z warunkowym zwolnieniem od należności przywozowych i podatków oraz bez zastosowania wobec nich zakazów lub ograniczeń przywozowych o charakterze gospodarczym; towary takie (włącznie ze środkami transportu) muszą być przywiezione w określonym celu i muszą być przeznaczone do powrotnego wywozu w określonym czasie bez poddawania ich jakimkolwiek zmianom, z wyjątkiem zwykłych ubytków spowodowanych ich użytkowaniem; (b) "należności przywozowe i podatki" oznacza cła i wszelkie inne płatności, podatki, opłaty lub inne należności, pobierane od przywozu towarów lub w związku z przywozem towarów z zagranicy (włącznie ze środkami transportu), z wyjątkiem opłat i należności, których wysokość jest ograniczona do przybliżonych kosztów świadczonych usług; (c) "zabezpieczenie" oznacza środki, które zapewniają wypełnienie zobowiązań wobec organów celnych i są przez te organy uznane. Zabezpieczenie określane jest jako "generalne", gdy gwarantuje wypełnienie zobowiązań wynikających z szeregu operacji; (d) "dokumenty odprawy czasowej" oznacza międzynarodowy dokument celny uznany za zgłoszenie celne, pozwalający na identyfikację towarów (włącznie ze środkami transportu) i zawierający ważną w skali międzynarodowej gwarancję pokrycia należności przywozowych i podatków; (e) "unia celna i gospodarcza" oznacza unię utworzoną przez i składającą się z Członków, o których mowa w artykule 24 ustęp 1 niniejszej konwencji, mającą prawo do przyjmowania własnego ustawodawstwa, które jest wiążące dla jej Członków w odniesieniu do zagadnień regulowanych niniejszą konwencją, oraz mającą prawo do podejmowania decyzji, zgodnie ze swoją wewnętrzną procedurą, odnośnie do podpisywania, ratyfikacji i przystępowania do niniejszej konwencji; (f) "osoba" oznacza zarówno osobę fizyczną, jak i prawną, chyba że z kontekstu wynika inaczej; (g) "Rada" oznacza organizację powołaną przez Konwencję o utworzeniu Rady Współpracy Celnej, sporządzoną w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r.; (h) "ratyfikacja" oznacza ratyfikację, przyjęcie lub zatwierdzenie. Rozdział II Zakres stosowania konwencji Artykuł 2. 1. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się do udzielania, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, odprawy czasowej towarom (włącznie ze środkami transportu) wymienionym w załącznikach do niniejszej konwencji. 2. Nie naruszając postanowień załącznika E, odprawa czasowa udzielana jest z całkowitym warunkowym zwolnieniem od należności przywozowych i podatków oraz bez stosowania zakazów lub ograniczeń przywozowych mających charakter gospodarczy. Struktura załączników Artykuł 3 Każdy z załączników do niniejszej konwencji składa się zasadniczo z: (a) definicji podstawowych określeń celnych używanych w załączniku; (b) specjalnych postanowień mających zastosowanie do towarów (włącznie ze środkami transportu), które są przedmiotem załącznika. Rozdział III Postanowienia szczegółowe Dokument i zabezpieczenie Artykuł 4 1. Każda Umawiająca się Strona ma prawo uzależnić odprawę czasową towarów (włącznie ze środkami transportu) od przedstawienia dokumentu celnego i dostarczenia zabezpieczenia, chyba że załącznik stanowi inaczej. 2. W przypadku gdy (zgodnie z ustępem 1) wymagane jest zabezpieczenie, osobom korzystającym regularnie z procedury odprawy czasowej może zostać udzielone pozwolenie na złożenie zabezpieczenia generalnego. 3. Wysokość zabezpieczenia nie będzie przekraczała sumy należności przywozowych i podatków, od których towary (włącznie ze środkami transportu) są zwolnione warunkowo, chyba że załącznik stanowi inaczej. 4. W przypadku towarów (włącznie ze środkami transportu), które podlegają zakazom lub ograniczeniom przywozowym zgodnie z ustawodawstwem krajowym, może być wymagane złożenie dodatkowego zabezpieczenia, zgodnie z warunkami ustanowionymi przez to ustawodawstwo. Dokumenty odprawy czasowej Artykuł 5 Nie naruszając czynności odprawy czasowej, o których mowa w załączniku E, każda Umawiająca się Strona uznaje w miejsce swych krajowych dokumentów celnych oraz jako właściwe zabezpieczenie sum, o których mowa w artykule 8 załącznika A, dokumenty odprawy czasowej ważne na jej terytorium oraz wydane i stosowane zgodnie z warunkami ustanowionymi w tym załączniku dla towarów (włącznie ze środkami transportu) przywożonych czasowo zgodnie z pozostałymi załącznikami do niniejszej konwencji, które przyjęła. Identyfikacja Artykuł 6 Każda Umawiająca się Strona może dokonać czasowej odprawy towarów (włącznie ze środkami transportu), pod warunkiem że będzie możliwa ich identyfikacja przy zakończeniu odprawy czasowej. Termin powrotnego wywozu Artykuł 7 1. Towary (włącznie ze środkami transportu), którym udzielono odprawy czasowej, będą powrotnie wywiezione w ustalonym terminie, uznanym za wystarczający dla osiągnięcia celu odprawy czasowej. Termin taki jest ustanowiony oddzielnie w każdym załączniku. 2. Władze celne mogą udzielić terminu dłuższego niż określony w każdym z załączników bądź też przedłużyć termin pierwotny. 3. Jeżeli towary (włącznie ze środkami transportu), którym udzielono odprawy czasowej, nie mogą być powrotnie wywiezione na skutek zajęcia innego niż zajęcie na wniosek osób prywatnych, wymóg powrotnego wywozu zostaje zawieszony na czas trwania zajęcia. Przekazanie uprawnień do korzystania z odprawy czasowej Artykuł 8 Każda Umawiająca się Strona może, na wniosek, zezwolić na przekazanie uprawnień do skorzystania z procedury odprawy czasowej każdej innej osobie, pod warunkiem że osoba ta: (a) spełnia warunki ustanowione w niniejszej konwencji i (b) przejmuje zobowiązania osoby pierwotnie korzystającej z procedury odprawy czasowej. Zakończenie odprawy czasowej Artykuł 9 Odprawa czasowa jest zwykle zakończona powrotnym wywozem towarów (włącznie ze środkami transportu), którym udzielono odprawy czasowej. Artykuł 10 Towary (włącznie ze środkami transportu) odprawione czasowo mogą zostać powrotnie wywiezione w jednej lub większej ilości przesyłek. Artykuł 11 Towary (włącznie ze środkami transportu) odprawione czasowo mogą zostać powrotnie wywiezione przez inny urząd celny niż ten, przez który dokonano ich przywozu. Inne możliwości zakończenia odprawy czasowej Artykuł 12 Odprawa czasowa może zostać zakończona za zgodą właściwych organów przez umieszczenie towarów (łącznie ze środkami transportu) w wolnym porcie lub wolnym obszarze celnym, w składzie celnym lub pod procedurą tranzytu celnego, w celu późniejszego wywozu lub zadysponowania nimi w inny dozwolony sposób. Artykuł 13 W przypadku gdy uzasadnione to jest okolicznościami i pozwala na to ustawodawstwo krajowe, odprawa czasowa może zostać zakończona odprawą ostateczną w przywozie, z zastrzeżeniem spełnienia warunków i dokonania formalności stosowanych w takich przypadkach. Artykuł 14 1. Odprawa czasowa może zostać zakończona, gdy towary (włącznie ze środkami transportu) zostały poważnie uszkodzone na skutek wypadku lub działania siły wyższej i w zależności od decyzji władz celnych: (a) podlegają należnościom przywozowym i podatkom należnym w momencie przedstawienia ich organom celnym w stanie uszkodzonym w celu zakończenia odprawy czasowej; (b) są pozostawione, jako towary wolne od wszelkich kosztów, właściwym władzom działającym na obszarze odprawy czasowej; w takim przypadku osoba korzystająca z odprawy czasowej będzie zwolniona od obowiązku uiszczenia należności przywozowych i podatków; lub (c) są zniszczone pod urzędowym nadzorem na koszt zainteresowanych stron, przy czym odzyskane części lub materiały, jeśli są odprawione ostatecznie w przywozie, podlegają należnościom przywozowym i podatkom należnym według stanu i na warunkach obowiązujących w chwili ich zgłoszenia organom celnym po wypadku lub działaniu siły wyższej. 2. Odprawa czasowa może również zostać zakończona, jeśli na wniosek zainteresowanej osoby towary (włącznie ze środkami transportu) otrzymają jedno z przeznaczeń, o których mowa w punktach (b) lub (c) ustępu 1, w zależności od decyzji władz celnych. 3. Odprawa czasowa może również zostać zakończona na wniosek zainteresowanej osoby, jeśli udowodni ona władzom celnym, że towary (włącznie ze środkami transportu) uległy zniszczeniu lub zostały w całości stracone na skutek wypadku lub działania siły wyższej. W takim przypadku osoba korzystająca z odprawy czasowej będzie zwolniona z obowiązku uiszczenia należności przywozowych i podatków. Rozdział IV Postanowienia różne Ograniczenie formalności Artykuł 15 Każda Umawiająca się Strona ograniczy do minimum formalności celne wymagane w związku z ułatwieniami przewidzianymi w niniejszej konwencji. Wszelkie przepisy dotyczące takich formalności zostaną opublikowane w jak najkrótszym terminie. Uprzednie pozwolenie Artykuł 16 1. Jeżeli odprawa czasowa wymaga uprzedniego pozwolenia, zostanie ono udzielone przez właściwy urząd celny w możliwie najkrótszym terminie. 2. Jeżeli, w wyjątkowych sytuacjach, wymagane jest pozwolenie inne niż wydawane przez organy celne, zostanie ono udzielone w możliwie najkrótszym terminie. Ułatwienie minimalne Artykuł 17 Postanowienia niniejszej konwencji określają minimum ułatwień, jakie mają być przyznane, i nie stoją na przeszkodzie stosowaniu większych ułatwień, jakie Umawiające się Strony udzielają lub mogą udzielić w przyszłości przez jednostronne postanowienia bądź na mocy umów dwustronnych lub wielostronnych. Unie celne lub gospodarcze Artykuł 18 1. Dla celów niniejszej konwencji terytoria Umawiających się Stron, które tworzą unię celną lub gospodarczą, mogą być uważane za jedno terytorium. 2. Żadne z postanowień niniejszej konwencji nie wyklucza prawa Umawiających się Stron, które tworzą unię celną lub gospodarczą, do wprowadzania specjalnych postanowień stosowanych przy czynnościach odprawy czasowej na terytorium takiej unii, pod warunkiem że postanowienia te nie ograniczą ułatwień zapewnionych przez niniejszą konwencję. Zakazy i ograniczenia Artykuł 19 Postanowienia niniejszej konwencji nie wykluczają stosowania zakazów i ograniczeń nakładanych zgodnie z prawem i przepisami krajowymi, których podstawą są względy nieekonomiczne, takie jak przestrzeganie zasad moralności publicznej lub porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, higieny lub zdrowia publicznego albo przepisów weterynaryjnych lub fitosanitarnych, czy też względy dotyczące ochrony gatunków dzikiej flory i fauny zagrożonych wyginięciem, lub ochrony praw autorskich i własności przemysłowej. Wykroczenia Artykuł 20 1. Sprawca każdego naruszenia postanowień niniejszej konwencji podlega karom przewidzianym przez ustawodawstwo Umawiającej się Strony, na której terytorium popełnione zostało wykroczenie. 2. Gdy nie można określić, na jakim terytorium nastąpiło nadużycie, uważa się, że zostało ono popełnione na terytorium Umawiającej się Strony, na którym je ujawniono. Wymiana informacji Artykuł 21 Umawiające się Strony będą przekazywały sobie wzajemnie, na wniosek i w stopniu dopuszczonym przez ich ustawodawstwo krajowe, niezbędne informacje do wykonywania postanowień niniejszej konwencji. Rozdział V Postanowienia końcowe Komitet Administracyjny Artykuł 22 1. Ustanawia się Komitet Administracyjny rozpatrujący wprowadzenie w życie niniejszej konwencji, środki mające na celu zapewnienie jednolitej interpretacji i jednolitego stosowania konwencji oraz wszelkie zaproponowane do niej poprawki. Komitet będzie podejmował decyzje dotyczące włączenia nowych załączników do niniejszej konwencji. 2. Członkami Komitetu Administracyjnego będą Umawiające się Strony. Komitet może podjąć decyzję pozwalającą właściwym administracjom każdego Członka, państwa lub obszaru celnego, o których mowa w artykule 24 niniejszej konwencji i które nie są Umawiającymi się Stronami, lub przedstawicielom organizacji międzynarodowych uczestniczyć w sesjach Komitetu w charakterze obserwatorów przy omawianiu spraw, które ich interesują. 3. Rada zapewni Komitetowi obsługę Sekretariatu. 4. Na każdej ze swoich sesji Komitet dokona wyboru przewodniczącego i wiceprzewodniczącego. 5. Właściwe administracje Umawiających się Stron przekażą Radzie propozycje poprawek do niniejszej konwencji, wraz z uzasadnieniem, jak również wszelkie wnioski o włączenie punktów do porządku dziennego sesji Komitetu. Rada przekaże je do wiadomości właściwym władzom Umawiających się Stron oraz Członków, państw lub obszarów celnych, o których mowa w artykule 24 niniejszej konwencji i które nie są Umawiającymi się Stronami. 6. Rada zwołuje Komitet w terminie przez niego wyznaczonym, jak również na wniosek właściwych administracji przynajmniej dwóch Umawiających się Stron. Rozsyła właściwym administracjom Umawiających się Stron oraz Członków, państw lub obszarów celnych, o których mowa w artykule 24 niniejszej konwencji i które nie są Umawiającymi się Stronami, projekt porządku dziennego przynajmniej sześć tygodni przed sesją Komitetu. 7. Zgodnie z decyzją Komitetu powziętą na mocy postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu, Rada zaprasza właściwe administracje Członków, państw lub obszarów celnych, o których mowa w artykule 24 niniejszej konwencji i które nie są Umawiającymi się Stronami, oraz zainteresowane organizacje międzynarodowe do wzięcia udziału w sesjach Komitetu w charakterze obserwatorów. 8. Propozycje poddawane są głosowaniu. Każda Umawiająca się Strona reprezentowana na posiedzeniu dysponuje jednym głosem. Propozycje inne niż te, które dotyczą poprawek do niniejszej konwencji, przyjmowane są przez Komitet większością głosów oddanych przez obecnych i głosujących Członków. Propozycje poprawek do niniejszej konwencji przyjmowane są większością dwóch trzecich głosów oddanych przez obecnych i głosujących Członków. 9. W przypadku stosowania artykułu 24 ustęp 7 niniejszej konwencji unie celne lub gospodarcze, będące Stronami konwencji, dysponują w przypadku głosowania jedynie liczbą głosów równą sumie głosów przyznanych ich Członkom, którzy są Umawiającymi się Stronami niniejszej konwencji. 10. Przed zamknięciem sesji Komitet przyjmuje sprawozdanie. 11. W razie braku odpowiednich postanowień w niniejszym artykule stosuje się Przepisy proceduralne Rady, chyba że Komitet zadecyduje inaczej. Rozstrzyganie sporów Artykuł 23 1. Wszelkie spory między dwiema lub większą liczbą Umawiających się Stron dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji będą rozstrzygane, w miarę możliwości, w drodze bezpośrednich negocjacji między tymi Stronami. 2. Każdy spór nie rozstrzygnięty w drodze negocjacji będzie przedkładany przez Umawiające się Strony pozostające w sporze Komitetowi Administracyjnemu, który rozpatrzy go i wyda zalecenia w celu rozstrzygnięcia. 3. Umawiające się Strony pozostające w sporze mogą z góry wyrazić zgodę na przyjęcie zaleceń Komitetu Administracyjnego jako wiążących. Podpisanie, ratyfikacja i przystąpienie Artykuł 24 1. Każdy Członek Rady i każdy Członek Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jej wyspecjalizowanych organizacji może stać się Umawiającą się Stroną niniejszej konwencji przez: (a) podpisanie bez zastrzeżeń ratyfikacji; (b) złożenie dokumentu ratyfikacyjnego po uprzednim podpisaniu konwencji z zastrzeżeniem ratyfikacji; lub (c) przystąpienie do konwencji. 2. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisania dla Członków, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, na sesji Rady, podczas której będzie ona przyjęta, lub też w terminie późniejszym w siedzibie Rady w Brukseli do dnia 30 czerwca 1991 r. Po tej dacie będzie ona otwarta do przystąpienia dla takich Członków. 3. Nie będąc Członkiem organizacji, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, każde państwo lub rząd każdego odrębnego obszaru celnego zaproponowanego przez Umawiającą się Stronę oficjalnie odpowiedzialną za jego stosunki dyplomatyczne, ale autonomicznego w prowadzeniu swoich stosunków handlowych, do którego zaproszenie takiej treści zostało skierowane przez depozytariusza na wniosek Komitetu Administracyjnego, może stać się Umawiającą się Stroną niniejszej konwencji przystępując do niej po jej wejściu w życie. 4. Każdy Członek, państwo lub obszar celny wymieniony w ustępach 1 lub 3 niniejszego artykułu, w chwili podpisania bez zastrzeżenia ratyfikacji, w chwili ratyfikacji niniejszej konwencji lub przystąpienia do niej określa załączniki, które przyjmuje, z tym że przyjęcie załącznika A i przynajmniej jednego z pozostałych załączników jest nieodzowne. Może on w terminie późniejszym notyfikować depozytariuszowi przyjęcie jednego lub większej ilości pozostałych załączników. 5. Umawiające się Strony, przyjmując każdy nowy załącznik, który Komitet Administracyjny zdecyduje włączyć do niniejszej konwencji, notyfikują ten fakt depozytariuszowi zgodnie z postanowieniami ustępu 4 niniejszego artykułu. 6. Umawiające się Strony notyfikują depozytariuszowi warunki stosowania lub informacje wymagane na mocy artykułu 8 i artykułu 24 ustęp 7 niniejszej konwencji, artykułu 2 ustęp 2 i 3 załącznika A oraz artykułu 4 załącznika E. Notyfikują one również wszelkie zmiany w stosowaniu tych postanowień. 7. Zgodnie z postanowieniami ustępów 1, 2 i 4 niniejszego artykułu każda unia celna lub gospodarcza może zostać Umawiającą się Stroną niniejszej konwencji. Taka unia celna lub gospodarcza informuje depozytariusza o swoich kompetencjach odnośnie do spraw regulowanych przez niniejszą konwencję. W odniesieniu do spraw będących w zakresie jej kompetencji unia celna lub gospodarcza będąca Umawiającą się Stroną niniejszej konwencji realizuje w swoim własnym imieniu prawa i wypełnia zobowiązania, jakie niniejsza konwencja nakłada na jej Członków będących Umawiającymi się Stronami. W takim przypadku Członkowie ci nie są upoważnieni do indywidualnego korzystania z tych praw, włącznie z prawem do głosowania. Depozytariusz Artykuł 25 1. Niniejsza konwencja, wszystkie podpisy z zastrzeżeniem lub bez zastrzeżenia ratyfikacji oraz wszystkie dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia składane są Sekretarzowi Generalnemu Rady. 2. Depozytariusz: (a) otrzymuje i przechowuje oryginalne teksty niniejszej konwencji; (b) sporządza uwierzytelnione kopie oryginalnych tekstów niniejszej konwencji i przekazuje je Członkom oraz uniom celnym lub gospodarczym, o których mowa w artykule 24 ustęp 1 i 7 niniejszej konwencji; (c) przyjmuje każdy podpis z zastrzeżeniem lub bez zastrzeżenia ratyfikacji, ratyfikację lub przystąpienie do niniejszej konwencji oraz przyjmuje i przechowuje wszystkie dokumenty, notyfikacje i komunikaty dotyczące niniejszej konwencji; (d) sprawdza, czy podpis lub każdy dokument, notyfikacja lub komunikat, dotyczące niniejszej konwencji, sporządzone są w należytej i właściwej formie oraz, jeśli zaistnieje taka potrzeba, zwraca na to uwagę danej Umawiającej się Stronie; (e) powiadamia drogą notyfikacji Umawiające się Strony niniejszej konwencji, innych sygnatariuszy, Członków Rady nie będących Umawiającymi się Stronami niniejszej konwencji oraz Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o: - podpisach, ratyfikacjach, przystąpieniach i przyjęciu załączników, stosowanie do artykułu 24 niniejszej konwencji; - nowych załącznikach, które Komitet Administracyjny postanawia włączyć do konwencji; - dacie wejścia w życie niniejszej konwencji oraz każdego z jej załączników, zgodnie z artykułem 26 niniejszej konwencji; - otrzymanych notyfikacjach, zgodnie z artykułami 24, 29, 30 i 32 niniejszej konwencji; - wypowiedzeniach, zgodnie z artykułem 31 niniejszej konwencji; - wszelkich poprawkach uznanych za przyjęte zgodnie z artykułem 32 niniejszej konwencji oraz o dacie wejścia ich w życie. 3. W razie zaistnienia rozbieżności między Umawiającą się Stroną a depozytariuszem co do wykonywania jego funkcji, depozytariusz lub Umawiająca się Strona zwraca na ten fakt uwagę pozostałych Umawiających się Stron i sygnatariuszy lub, o ile zaistnieje taka potrzeba, Rady. Wejście w życie Artykuł 26 1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od czasu, gdy pięciu Członków albo unii celnych lub gospodarczych, o których mowa w artykule 24 ustępy 1 i 7 niniejszej konwencji, podpisało ją bez zastrzeżenia ratyfikacji lub złożyło dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia. 2. Dla każdej Umawiającej się Strony podpisującej bez zastrzeżenia ratyfikacji, ratyfikującej lub przystępującej do niniejszej konwencji po tym, gdy pięciu Członków albo unii celnych lub gospodarczych podpisało konwencję bez zastrzeżenia ratyfikacji lub złożyło dokumenty ratyfikacyjne bądź przystąpienia, niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od czasu, gdy wymieniona Umawiająca się Strona podpisała ją bez zastrzeżenia ratyfikacji lub złożyła dokument ratyfikacyjny lub przystąpienia. 3. Każdy załącznik do niniejszej konwencji wejdzie w życie po trzech miesiącach od czasu, gdy pięciu Członków albo unii celnych lub gospodarczych przyjęło ten załącznik. 4. Dla każdej Umawiającej się Strony, która przyjmuje załącznik po tym, gdy pięciu Członków albo unii celnych lub gospodarczych przyjęło go, załącznik ten wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od czasu, gdy wymieniona Umawiająca się Strona notyfikowała jego przyjęcie. Jednakże żaden załącznik nie wejdzie w życie dla Umawiającej się Strony przed wejściem w życie niniejszej konwencji dla tej Umawiającej się Strony. Postanowienie uchylające Artykuł 27 Wraz z wejściem w życie załącznika do niniejszej konwencji, zawierającego postanowienia uchylające, załącznik ten uchyla i zastępuje konwencje lub postanowienia konwencji będących przedmiotem postanowień uchylających w stosunkach między Umawiającymi się Stronami, które przyjęły ten załącznik i są Umawiającymi się Stronami takich konwencji. Konwencja i załączniki Artykuł 28 1. W rozumieniu niniejszej konwencji wszystkie załączniki, którymi Umawiająca się Strona jest związana, uważane są za będące integralną częścią niniejszej konwencji, a w stosunku do tej Umawiającej się Strony, każde powołanie się na niniejszą konwencję jest uważane za obejmujące powołanie się na takie załączniki. 2. Dla celów głosowania w Komitecie Administracyjnym każdy załącznik traktowany jest jako odrębna konwencja. Zastrzeżenia Artykuł 29 1. Uważa się, że każda Umawiająca się Strona, która przyjęła załącznik, przyjęła wszystkie postanowienia w nim zawarte, chyba że w chwili przyjmowania załącznika lub w okresie późniejszym notyfikuje ona depozytariuszowi postanowienia, wobec których zgłasza zastrzeżenia, jeśli taka możliwość przewidziana jest w załączniku, którego to dotyczy, komunikując różnice istniejące między postanowieniami swojego ustawodawstwa krajowego a postanowieniami, o które chodzi. 2. Każda Umawiająca się Strona przynajmniej raz na pięć lat dokonuje przeglądu postanowień, co do których zgłosiła zastrzeżenia, porównuje je z postanowieniami swojego ustawodawstwa krajowego i notyfikuje depozytariuszowi rezultaty tego przeglądu. 3. Każda Umawiająca się Strona, która zgłosiła zastrzeżenia, może je w każdej chwili wycofać w całości lub częściowo drogą notyfikacji skierowanej do depozytariusza, podając przy tym datę, z którą takie wycofanie zaczyna obowiązywać. Rozszerzenie terytorialne Artykuł 30 1. Każda Umawiająca się Strona w czasie gdy podpisuje konwencję bez zastrzeżenia ratyfikacji, składa dokument ratyfikacyjny lub przystąpienia bądź też w terminie późniejszym - może oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do depozytariusza, że niniejsza konwencja obejmuje wszystkie lub niektóre z terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest odpowiedzialna. Taka notyfikacja zacznie obowiązywać po upływie trzech miesięcy od daty jej otrzymania przez depozytariusza. Jednakże niniejsza konwencja nie będzie miała zastosowania do wymienionych w notyfikacji terytoriów przed jej wejściem w życie w stosunku do Umawiającej się Strony, której to dotyczy. 2. Każda Umawiająca się Strona, która dokonała notyfikacji zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu, rozszerzając niniejszą konwencję na niektóre z terytoriów, za którego stosunki międzynarodowe jest odpowiedzialna, może notyfikować depozytariuszowi, zgodnie z procedurą zawartą w artykule 31 niniejszej konwencji, że na terytorium, o którym mowa, konwencja przestaje obowiązywać. Wypowiedzenie Artykuł 31 1. Niniejsza konwencja jest zawarta na czas nie określony, ale każda Umawiająca się Strona może ją wypowiedzieć w każdej chwili po dacie jej wejścia w życie, zgodnie z artykułem 26 niniejszej konwencji. 2. Wypowiedzenie będzie notyfikowane w formie pisemnego dokumentu złożonego depozytariuszowi. 3. Wypowiedzenie zacznie obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od otrzymania dokumentu wypowiedzenia przez depozytariusza. 4. Postanowienia ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również w odniesieniu do załączników do niniejszej konwencji, co daje prawo każdej Umawiającej się Stronie do wycofania przyjęcia przez nią jednego lub większej liczby załączników w każdej chwili po dacie wejścia ich w życie, zgodnie z artykułem 26 niniejszej konwencji. Uważa się, że każda Umawiająca się Strona, która wycofuje przyjęcie przez nią wszystkich załączników, wypowiedziała niniejszą konwencję. Ponadto uważa się, że każda Umawiająca się Strona, która wycofuje przyjęcie załącznika A, wypowiedziała konwencję, nawet wtedy, gdy przyjmuje w dalszym ciągu inne załączniki. Procedura wprowadzania poprawek Artykuł 32 1. Komitet Administracyjny, zbierający się zgodnie z artykułem 22 niniejszej konwencji, może zalecić wprowadzenie poprawek do niniejszej konwencji i jej załączników. 2. Tekst każdej poprawki tak zaleconej depozytariusz podaje do wiadomości wszystkim Umawiającym się Stronom niniejszej konwencji, innym sygnatariuszom i tym Członkom Rady, którzy nie są Umawiającymi się Stronami niniejszej konwencji. 3. Każda zalecona poprawka, która została podana do wiadomości zgodnie z postanowieniami poprzedniego ustępu, wejdzie w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie sześciu miesięcy od zakończenia okresu dwunastu miesięcy od daty podania do wiadomości zaleconej poprawki, jeśli żaden sprzeciw do zaleconej poprawki nie został notyfikowany depozytariuszowi w tym okresie przez Umawiającą się Stronę. 4. Jeżeli sprzeciw do zaleconej poprawki został notyfikowany depozytariuszowi przez Umawiającą się Stronę przed upływem okresu dwunastu miesięcy, o którym mowa w ustępie 3 niniejszego artykułu, taka poprawka jest uznana za nie przyjętą i nie ma żadnej mocy obowiązującej. 5. Przy zgłaszaniu sprzeciwu każdy załącznik traktowany jest jak odrębna konwencja. Przyjęcie poprawek Artykuł 33 1. Uważa się, że każda Umawiająca się Strona, która ratyfikuje niniejszą konwencję lub do niej przystępuje, przyjmuje tym samym wszelkie poprawki do niej, które mają moc obowiązującą w dniu złożenia jej dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia. 2. Uważa się, że każda Umawiająca się Strona, która przyjmuje załącznik, przyjmuje tym samym poprawki do tego załącznika mające moc obowiązującą w dniu, w którym notyfikuje depozytariuszowi przyjęcie, chyba że zgłosi ona zastrzeżenie zgodnie z postanowieniami artykułu 29 niniejszej konwencji. Rejestracja i teksty autentyczne Artykuł 34 Zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych niniejsza konwencja zostanie zarejestrowana w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych na wniosek depozytariusza. Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Stambule dnia dwudziestego szóstego czerwca tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego roku w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne. Depozytariusz zobowiązany jest do sporządzenia i rozprowadzenia uwiarygodnionych tłumaczeń niniejszej konwencji w językach arabskim, chińskim, hiszpańskim i rosyjskim. CONVENTION on temporary admission PREAMBLE The Contracting Parties to this Convention, established under the auspices of the Customs Co-operation Council, NOTING that the present situation regarding the proliferation and dispersed nature of international Customs Conventions on temporary admission is unsatisfactory, CONSIDERING that the situation could worsen in the future when new categories of temporary admission need to be regulated internationally, HAVING REGARD to the wishes of trade representatives and other interested parties, to the effect that the accomplishment of temporary admission formalities be facilitated, CONSIDERING that the simplification and harmonization of Customs procedures and, in particular, the adoption of a single international instrument combining all existing Conventions on temporary admission can facilitate access to international provisions governing temporary admission and effectively contribute to the development of international trade and of other international exchanges, CONVINCED that an international instrument proposing uniform provisions in respect of temporary admission can bring substantial benefits for international exchanges and ensure a high degree of simplification and harmonization of Customs procedures, which is one of the essential aims of the Customs Co-operation Council, RESOLVED to facilitate temporary admission by simplifying and harmonizing procedures, in pursuit of economic, humanitarian, cultural, social or touring objectives, CONSIDERING that the adoption of standardized model temporary admission papers as international Customs documents with international security contributes to facilitating the temporary admission procedure where a Customs document and security are required, HAVE AGREED as follows: Chapter I General provisions Definitions Article 1 For the purposes of this Convention, the term: (a) "temporary admission" means the Customs procedure under which certain goods (including means of transport) can be brought into a Customs territory conditionally relieved from payment of import duties and taxes and without application of import prohibitions or restrictions of economic character; such goods (including means of transport) must be imported for a specific purpose and must be intended for re-exportation within a specified period and without having undergone any change except normal depreciation due to the use made of them; (b) "import duties and taxes" means Customs duties and all other duties, taxes, fees or other charges which are collected on or in connection with the importation of goods (including means of transport), but not including fees and charges which are limited in amount to the approximate cost of services rendered; (c) "security" means that within ensures to the satisfaction of the Customs that an obligation to the Customs will be fulfilled. Security is described as "general" when it ensures that the obligations arising from several operations will be fulfilled; (d) "temporary admission papers" means the international Customs document accepted as a Customs declaration which makes it possible to identify goods (including means of transport) and which incorporates an internationally valid guarantee to cover import duties and taxes; (e) "Customs of Economic Union" means a Union constituted by, and composed of Members, as referred to in Article 24, paragraph 1, of this Convention, which has competence to adopt its own legislation that is binding on its Members, in respect of matters governed by this Convention, and has competence to decide, in accordance with its internal procedures, to sign, ratify or accede to this Convention; (f) "person" means both natural and legal persons, unless the context otherwise requires; (g) "the Council" means the Organization set up by the Convention establishing a Customs Co-operation Council, Brussels, 15 December 1950; (h) "ratification" means ratification, acceptance or approval. Chapter II Scope of the Convention Article 2 1. Each Contracting Party undertakes to grant temporary admission, in accordance with the provisions of this Convention, to the goods (including means of transport) specified in the Annexes to this Convention. 2. Without prejudice to the provisions of Annex E, temporary admission shall be granted with total conditional relief from import duties and taxes and without application of import restrictions or prohibitions of economic character. Structure of the Annexes Article 3 Each Annex to this Convention consists, in principle, of: (a) definitions of the main Customs terms used in the Annex; (b) special provisions applicable to the goods (including means of transport) which form the subject of the Annex. Chapter III Special provisions Document and security Article 4 1. Unless otherwise provided for in an Annex, each Contracting Party shall have the right to make the temporary admission of goods (including means of transport) subject to the production of a Customs document and provision of security. 2. Where (under paragraph 1 above) security is required, persons who regularly use the temporary admission procedure may be authorized to provide general security. 3. Unless otherwise provided for in an Annex, the amount of security shall not exceed the amount of the import duties and taxes from which the goods (including means of transport) are conditionally relieved. 4. For goods (including means of transport) subject to import prohibitions or restrictions under national legislation, an additional security may be required under the provisions laid down in national legislation. Temporary admission papers Article 5 Without prejudice to temporary admission operations under the provisions of Annex E, each Contracting Party shall accept, in lieu of its national Customs documents and as due security for the sums referred to in Article 8 of Annex A, temporary admission papers valid for its territory and issued and used in accordance with the conditions laid down in that Annex for goods (including means of transport) temporarily imported under the other Annexes to this Convention which it has accepted. Identification Article 6 Each Contracting Party may make the temporary admission of goods (including means of transport) subject to the condition that they be indentifiable when temporary admission is terminated. Period for re-exportation Article 7 1. Goods (including means of transport) granted temporary admission shall be re-exported within a given period considered sufficient to achieve the object of temporary admission. Such a period is laid down separately in each Annex. 2. The Customs authorities may either grant a longer period than that provided for in each Annex, or extend the initial period. 3. When the goods (including means of transport) granted temporary admission cannot be re-exported as a result of a seizure other than a seizure made at the suit of private persons, the requirement of re-exportation shall be suspended for the duration of the seizure. Transfer of temporary admission Article 8 Each Contracting Party may, on request, authorize the transfer of the benefit of the temporary admission procedure to any other person, provided that such other person: (a) satisfies the conditions laid down in this Convention; and (b) accepts the obligations of the first beneficiary of the temporary admission procedure. Termination of temporary admission Article 9 Temporary admission is normally terminated by re-exportation of the goods (including means of transport) granted temporary admission. Article 10 Temporarily admitted goods (including means of transport) may be re-exported in one or more consignments. Article 11 Temporarily admitted goods (including means of transport) may be re-exported through a Customs office other than that through which they were imported. Other possible cases of termination Article 12 Temporary admission may be terminated which the agreement of the competent authorities, by placing the goods (including means of transport) in a free port or free zone, in a Customs warehouse or under a Customs transit procedure with a view to their subsequent exportation or other authorized disposal. Article 13 Temporary admission may be terminated by clearance for home use, when circumstances justify and national legislation so permits, subject to compliance with the conditions and formalities applicable in such case. Article 14 1. Temporary admission may be terminated where goods (including means of transport) have been seriously damaged by accident or force majeure and are, as the Customs authorities may decide: (a) subjected to the import duties and taxes to which they are liable at the time when they are presented to the Customs in their damaged condition for the purpose of terminating temporary admission; (b) abandoned, free of all expense, to the competent authorities of the territory of temporary admission, in which case the person benefiting from temporary admission shall be free of payment of import duties and taxes; or (c) destroyed, under official supervision, at the expense of the parties concerned any parts or materials salvaged being subjected, if cleared for home use, to the import duties and taxes to which they are liable at the time when, and in the condition in which they are presented to the Customs after accident or force majeure. 2. Temporary admission may also be terminated where, at the request of the person concerned, the goods (including means of transport) are disposed of in one of the ways provided for in paragraph 1 (b) or (c) above, as the Customs authorities may decide. 3. Temporary admission may also be terminated at the request of the person concerned where that person satisfied the Customs authorities of the destruction or total loss of the goods (including means of transport) by accident or force majeure. In that case, the person benefiting from temporary admission shall be free of payment of import duties and taxes. Chapter IV Miscellaneous provisions Reduction of formalities Article 15 Each Contracting Party shall reduce to a minimum the Customs formalities required in connection with the facilities provided for in this Convention. All regulations concerning such formalities shall be promptly published. Prior authorization Article 16 1. When temporary admission is subject to prior authorization, this shall be granted by the competent Customs office as soon as possible. 2. When, in exceptional cases, non-Customs authorization is required, this shall be granted as soon as possible. Minimum facilities Article 17 The provisions of this Convention set out the minimum facilities to be accorded. They do not prevent the application of greater facilities which Contracting Parties grant or may grant in future by unilateral provisions or by virtue of bilateral or multilateral agreements. Customs or Economic Unions Article 18 1. For the purpose of this Convention, the territories of Contracting Parties which form a Customs of Economic Union may be taken to be a single territory. 2. Nothing in this Convention shall prevent Contracting Parties which form a Customs or Economic Union from enacting special provisions applicable to temporary admission operations in the territory of that Union, provided those provisions do not reduce the facilities provided for by this Convention. Prohibitions and restrictions Article 19 The provisions of this Convention shall not preclude the application of prohibitions or restrictions imposed under national laws and regulations on the basis of non-economic considerations such as considerations of public morality or order, public security and public hygiene or health, veterinary or phytosanitary considerations, considerations relating to the protection of endangered species of wild fauna and flora, or considerations relating to the protection of copyright and industrial property. Offences Article 20 1. Any breach of the provisions of this Convention shall render the offender liable in the territory of the Contracting Party where the offence was committed to the penalties prescribed by the legislation of that Contracting Party. 2. When it is not possible to establish in which territory an irregularity occurred, it shall be deemed to have been committed in the territory of the Contracting Party where it is detected. Exchange of information Article 21 The Contracting Parties shall communicate to one another, on request and to the extend allowed by national legislation, information necessary for implementing the provisions of this Convention. Chapter V Final provisions Administrative Committee Article 22 1. There shall be established an Administrative Committee to consider the implementation of this Convention, any measures to secure uniformity in the interpretation and application thereof, and any amendments proposed thereto. The Administrative Committee shall decide upon the incorporation of new Annexes to this Convention. 2. The Contracting Parties shall be members of the Administrative Committee. The Committee may decide that the competent administration of any Member, State or Customs territory referred to in Article 24 of this Convention which are not Contracting Parties, or representatives of international organizations may, for questions which interest them, attend the sessions of the Committee as observers. 3. The Council shall provide the Committee with Secretariat services. 4. The Committee shall, on the occasion of every session, elect a Chairman and a Vice-Chairman. 5. The competent administrations of the Contracting Parties shall communicate to the Council proposals for amendments to this Convention and the reasons therefore, together with any requests for the inclusion of items on the Agenda of the sessions of the Committee. The Council shall bring them to the attention of the competent administrations of the Contracting Parties and of the Members, States or Customs territories referred to in Article 24 of this Convention which are not Contracting Parties. 6. The Council shall convene the Committee at a time fixed by the Committee and also at the request of the competent administrations of at least two Contracting Parties. It shall circulate the draft Agenda to the competent administrations of the Contracting Parties and of the Members, States or Customs territories referred to in Article 24 of this Convention which are not Contracting Parties, at least six weeks before the Committee meets. 7. On the decision of the Committee, taken by virtue of the provisions of paragraph 2 of this Article, the Council shall invite the competent administrations of the Members, States or Customs territories referred to in Article 24 of this Convention which are not Contracting Parties and the international organizations concerned to be represented by observers at the sessions of the Committee. 8. Proposals shall be put to the vote. Each Contracting Party represented at the meeting shall have one vote. Proposals other than proposals for amendments to this Convention shall be adopted by the Committee by a majority of Members present and voting. Proposals for amendments to this Convention shall be adopted by a two-thirds majority of Members present and voting. 9. Where Article 24, paragraph 7 of this Convention applies, the Customs or Economic Unions Parties to this Convention shall have, in case of voting, only a number of votes equal to the total votes allotted to their Members which are Contracting Parties to this Convention. 10. Before the closure of its session, the Committee shall adopt a report. 11. In the absence of relevant provisions in this Article, the Rules of Procedure of the Council shall be applicable unless the Committee decides otherwise. Settlement of disputes Article 23 1. Any dispute between two or more Contracting Parties concerning the interpretation or application of this Convention shall so far as possible be settled by negotiation between them. 2. Any dispute which is not settled by negotiation shall be referred by the Contracting Parties in dispute to the Administrative Committee which shall thereupon consider the dispute and make recommendations for its settlement. 3. The Contracting Parties in dispute may agree in advance to accept the recommendations of the Administrative Committee as binding. Signature, ratification and accession Article 24 1. Any Member of the Council and any Member of the United Nations or its specialized agencies may become a Contracting Party to this Convention: (a) by signing it without reservation of ratification; (b) by depositing an instrument of ratification after signing it subject to ratification; or (c) by acceding to it. 2. This Convention shall be open for signature by the Members referred to in paragraph 1 of this Article, either at the Council Sessions at which it is adopted, or, thereafter at the Headquarters of the Council in Brussels until 30 June 1991. After that date, it shall be open for accession by such Members. 3. Any State, or Government of any separate Customs territory which is proposed by a Contracting Party having responsibility for the formal conduct of its diplomatic relations but which is autonomous in the conduct of its commercial relations, not being a Member of the Organizations referred to in paragraph 1 of this Article, to which an invitation to that effect has been addressed by the depositary at the request of the Administrative Committee, may become a Contracting Party to this Convention by acceding thereto after its entry into force. 4. Any Member, State or Customs territory referred to in paragraph 1 or 3 of this Article shall at the time of signing without reservation of ratification, ratifying or acceding to this Convention specify the Annexes it accepts, it being necessary to accept Annex A and at least one other Annex. It may subsequently notify the depositary that it accepts one or more further Annexes. 5. Contracting Parties accepting any new Annex which the Administrative Committee decides to incorporate in this Convention shall notify the depositary in accordance with paragraph 4 of this Article. 6. Contracting Parties shall communicate to the depositary the conditions of application of or the information required under Article 8 and Article 24, paragraph 7 of this Convention; Annex A, Article 2, paragraphs 2 and 3; Annex E, Article 4. They shall also communicate any changes in the application of those provisions. 7. Any Customs or Economic Union may become, in accordance with paragraphs 1, 2 and 4 of this Article, a Contracting Party to this Convention. Such Customs or Economic Union shall inform the depositary of its competence with respect to the matters governed by this Convention. The Customs or Economic Union which is a Contracting Party to this Convention shall, for the matters within its competence, exercise in its own name the rights, and fulfill the responsibilities, which this Convention confers on its Members which are Contracting Parties to this Convention. In such case, these Members shall not be entitled to individually exercise these rights, including the right to vote. Depositary Article 25 1. This Convention, all signatures with or without reservation of ratification and all instrument of ratification or accession shall be deposited with the Secretary General of the Council. 2. The depositary shall: (a) receive and keep custody of the original texts of this Convention; (b) prepare certified copies of the original texts of this Convention and transmit them to the Members and the Customs or Economic Unions referred to in Article 24, paragraphs 1 and 7, of this Convention; (c) receive any signature with or without reservation of ratification, ratification or accession to this Convention and receive and keep custody of any instruments, notifications and communications relating to it; (d) examine whether the signature or any instrument, notification or communication relating to this Convention is in due and proper form and, if need be, bring the matter to the attention of the Contracting Party in question; (e) notify the Contracting Parties to this Convention, the other signatories, those Members of the Council that are not Contracting Parties to this Convention, and the Secretary General of the United Nations of: - signatures, ratifications, accessions and acceptances of Annexes under Article 24 of this Convention; - new Annexes which the Administrative Committee decides to incorporate in this Convention; - the date of entry into force of this Convention and of each of the Annexes in accordance with Article 26 of this Convention; - notifications received in accordance with Articles 24, 29, 30 and 32 of this Convention; - denunciations under Article 31 of this Convention; - any amendment deemed to have been accepted in accordance with Article 32 of this Convention and the date of its entry into force. 3. In the event of any difference appearing between a Contracting Party and the depositary as to the performance of the latter's functions, the depositary or that Contracting Party shall bring the question to the attention of the other Contracting Parties and the signatories or, where appropriate, to the Council. Entry into force Article 26 1. This Convention shall enter into force there months after five of the Members or Customs or Economic Unions referred to in Article 24, paragraphs 1 and 7, of this Convention have signed this Convention without reservation of ratification or have deposited their instruments of ratification or accession. 2. For any Contracting Party signing without reservation of ratification, ratifying or acceding to this Convention after five Members or Customs or Economic Unions have signed it without reservation of ratification or have deposited their instruments of ratification or accession, this Convention shall enter into force three months after the said Contracting Party has signed without reservation of ratification or deposited its instrument of ratification or accession. 3. Any Annex to this Convention shall enter into force three months after five Members or Customs or Economic Unions have accepted that Annex. 4. For any Contracting Party which accepts an Annex after five Members or Customs or Economic Unions have accepted it, that Annex shall enter into force three months after the said Contracting Party has notified its acceptance. No Annex shall, however, enter into force for a Contracting Party before this Convention has entered into force for that Contracting Party. Rescinding provision Article 27 Upon the entry into force of an Annex to this Convention containing a rescinding provision, that Annex shall terminate and replace the Conventions or the provisions of the Conventions which are the subject the rescinding provision, in relations between the Contracting Parties which have accepted that Annex and are Contracting Parties to such Conventions. Convention and Annexes Article 28 1. For the purposes of this Convention, any Annexes to which a Contracting Party is bound shall be construed to be an integral part of this Convention, and in relation to that Contracting Party any reference to this Convention shall be deemed to include a reference to such Annexes. 2. For the purposes of voting in the Administrative Committee, each Annex shall be taken to be a separate Convention. Reservations Article 29 1. Any Contracting Party which accepts an Annex shall be deemed to accept all the provisions therein, unless at the time of accepting the Annex or any time thereafter it notifies the depositary of the provisions in respect of which it enters reservations, insofar as this possibility is provided for in the Annex concerned, stating the differences existing between the provisions of its national legislation and the provisions concerned. 2. Each Contracting Party shall at least once every five years review the provisions in respect of which it has entered reservations, compare them with the provisions of its national legislation and notify the depositary of the results of that review. 3. Any Contracting Party which has entered reservations may withdraw them, in whole or in part, at any time, by notification to the depositary specifying the date on which such withdrawal takes effect. Territorial extension Article 30 1. Any Contracting Party may, at the time of signing this Convention without reservation of ratification or of depositing its instrument of ratification or accession, or at any time thereafter, declare by notification given to the depositary that this Convention shall extend to all or any of the territories for whose international relations it is responsible. Such notification shall take effect there months after the date of the receipt thereof by the depositary. However, this Convention shall not apply to the territories named in the notification before this Convention has entered into force for the Contracting Party concerned. 2. Any Contracting Party which has made a notification under paragraph 1 of this Article extending this Convention to any territory for whose international relations it is responsible may notify the depositary, under the procedure of Article 31 of this Convention, that the territory in question will no longer apply this Convention. Denunciation Article 31 1. The Convention is of unlimited duration but any Contracting Party may denounce it at any time after the date of its entry into force under Article 26 of this Convention. 2. The denunciation shall be notified by an instrument in writing, deposited with the depositary. 3. The denunciation shall take effect six months after the receipt of the instrument of denunciation by the depositary. 4. The provisions of paragraphs 2 and 3 of this Article shall also apply in respect of the Annexes to this Convention, any Contracting Party being entitled, at any time after the date of their entry into force under Article 26 of this Convention, to withdraw its acceptance of one or more Annexes. Any Contracting Party which withdraws its acceptance of all the Annexes shall be deemed to have denounced this Convention. Furthermore, a Contracting Party which withdraws its acceptance of Annex A, even though it continues to accept other Annexes, shall be deemed to have denounced this Convention. Amendment procedure Article 32 1. The Administrative Committee, meeting in accordance with Article 22 of this Convention, may recommend amendments to this Convention and its Annexes. 2. The text of any amendment so recommended shall be communicated by the depositary to all Contracting Parties to this Convention, to the other signatories and to those Members of the Council that are not Contracting Parties to this Convention. 3. Any recommended amendment communicated in accordance with the preceding paragraph shall enter into force in respect of all Contracting Parties six months after the expiry of a period of twelve months following the date of communication of the recommended amendment if no objection to the recommended amendment has been notified during that period to the depositary by a Contracting Party. 4. If an objection to the recommended amendment has been notified to the depositary by a Contracting Party before the expiry of the period of twelve months specified in paragraph 3 of this Article, the amendment shall be deemed not to have been accepted and shall have no effect whatsoever. 5. For the purposes of notifying an objection, each Annex shall be taken to be a separate Convention. Acceptance of amendments Article 33 1. Any Contracting Party which ratifies this Convention or accedes thereto shall be deemed to have accepted any amendments thereto which have entered into force at the date of deposit of its instrument of ratification or accession. 2. Any Contracting Party which accepts an Annex shall be deemed, unless it enters reservations under Article 29 of this Convention, to have accepted any amendments to that Annex which have entered into force at the date on which it notifies its acceptance to the depositary. Registration and authentic texts Article 34 In accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations, this Convention shall be registered with the Secretariat of the United Nations, at the request of the depositary. In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention. Done at Istanbul this twenty-six day of June nineteen hundred and ninety, in a single original, in the English and French languages, both texts being equally authentic. The depositary is requested to prepare and circulate authoritative translations of this Convention in the Arabic, Chinese, Russian and Spanish languages. ZAŁĄCZNIK A ZAŁĄCZNIK DOTYCZĄCY DOKUMENTÓW ODPRAWY CZASOWEJ (KARNETY ATA I KARNETY CPD) Rozdział I Definicje Artykuł 1 W rozumieniu niniejszego załącznika określenie: (a) "dokumenty odprawy czasowej" oznacza międzynarodowy dokument celny uznany jako zgłoszenie celne, który pozwala zidentyfikować towary (włącznie ze środkami transportu) i zawiera gwarancję ważną w skali międzynarodowej, w celu pokrycia należności przywozowych i podatków; (b) "karnet ATA" oznacza dokumenty odprawy czasowej stosowane przy odprawie czasowej towarów, z wyłączeniem środków transportu; (c) "karnet CPD" oznacza dokumenty odprawy czasowej stosowane przy odprawie czasowej środków transportu; (d) "system gwarancji" oznacza system gwarancji, zarządzany przez międzynarodową organizację, do którego przyłączone są zrzeszenia gwarantujące; (e) "międzynarodowa organizacja" oznacza organizację, do której przyłączone są krajowe zrzeszenia upoważnione do gwarantowania i wydawania dokumentów odprawy czasowej; (f) "zrzeszenie gwarantujące" oznacza zrzeszenie zatwierdzone przez władze celne Umawiającej się Strony do gwarantowania kwot, o których mowa w artykule 8 niniejszego załącznika, na terytorium tej Umawiającej się Strony i przyłączone do systemu gwarancji; (g) "zrzeszenie wydające" oznacza zrzeszenie uznane przez władze celne do wydawania dokumentów odprawy czasowej i bezpośrednio lub pośrednio przyłączone do systemu gwarancji; (h) "odpowiednie zrzeszenie wydające" oznacza zrzeszenie wydające założone na terytorium innej Umawiającej się Strony i przyłączone do tego samego systemu gwarancji; (i) "tranzyt celny" oznacza procedurę celną, zgodnie z którą towary są przewożone pod kontrolą celną z jednego do drugiego urzędu celnego. Rozdział II Zakres stosowania Artykuł 2 1. Zgodnie z artykułem 5 niniejszej konwencji każda Umawiająca się Strona uznaje, w miejsce swoich krajowych dokumentów celnych oraz jako stosowne zabezpieczenie kwot, o których mowa w artykule 8 niniejszego załącznika, dokumenty odprawy czasowej ważne na jej terytorium oraz wydane i stosowane zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym załączniku dla towarów (włącznie ze środkami transportu) przywożonych czasowo zgodnie z innymi załącznikami do niniejszej konwencji, które zostały przez nią przyjęte. 2. Każda Umawiająca się Strona może również uznać dokumenty odprawy czasowej, wydane i stosowane w takich samych warunkach dla operacji odprawy czasowej zgodnie z jej prawem i przepisami krajowymi. 3. Każda Umawiająca się Strona może uznać dokumenty odprawy czasowej, wydane i stosowane w takich samych warunkach dla tranzytu celnego. 4. Towary (włącznie ze środkami transportu) przeznaczone do poddania ich obróbce lub dokonania naprawy nie będą przywożone na podstawie dokumentów odprawy czasowej. Artykuł 3 1. Dokumenty odprawy czasowej są zgodne z wzorami przedstawionymi w dodatkach do niniejszego załącznika: w dodatku I dla karnetów ATA i dodatku II dla karnetu CPD. 2. Dodatki do niniejszego załącznika stanowią integralną część załącznika. Rozdział III Gwarancja i wydawanie dokumentów odprawy czasowej Artykuł 4 1. Każda Umawiająca się Strona może upoważnić zrzeszenia gwarantujące do działania w charakterze gwarantów i do wydawania dokumentów odprawy czasowej, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem odpowiednich zrzeszeń wydających, z zastrzeżeniem takich warunków i gwarancji, jakie ona określi. 2. Zrzeszenie gwarantujące nie będzie uznane przez jakąkolwiek Umawiającą się Stronę, jeśli jego gwarancja nie pokrywa zobowiązań przyjętych wobec tej Umawiającej się Strony w związku z operacjami na podstawie dokumentów odprawy czasowej, wydanych przez odpowiednie zrzeszenie wydające. Artykuł 5 1. Zrzeszenia wydające nie będą wystawiały dokumentów odprawy czasowej, których okres ważności będzie przekraczał jeden rok licząc od daty wydania. 2. Wszelkie informacje umieszczone przez zrzeszenia wydające na dokumentach odprawy czasowej mogą być zmienione tylko za zgodą zrzeszenia wydającego lub gwarantującego. Żadne zmiany nie mogą być wprowadzone na tych dokumentach po ich uznaniu przez władze celne obszaru odprawy czasowej, chyba że władze te zgodzą się na to. 3. Po wydaniu karnetu ATA żadna dodatkowa pozycja nie będzie dodana do listy towarów wymienionych na odwrocie okładki karnetu ani na żadnych załączonych do niej kartkach dodatkowych (Lista ogólna). Artykuł 6 Na dokumentach odprawy czasowej występują następujące dane: - nazwa zrzeszenia wydającego; - nazwa międzynarodowego systemu gwarancji; - kraje lub obszary celne, na których dokumenty odprawy czasowej są ważne; oraz - nazwy zrzeszeń gwarantujących wymienionych krajów lub obszarów celnych. Artykuł 7 Termin wyznaczony dla powrotnego wywozu towarów (łącznie ze środkami transportu) przywożonych na podstawie dokumentów odprawy czasowej nie będzie w żadnym przypadku przekraczał terminu ważności tych dokumentów. Rozdział IV Gwarancja Artykuł 8 1. Każde zrzeszenie gwarantujące zobowiązuje się do zapłaty władzom celnym Umawiającej się Strony, na której terytorium jest ustanowione, kwoty należności przywozowych i podatków oraz wszelkich innych kwot, z wyjątkiem tych, o których mowa w artykule 4 ustęp 4 niniejszej konwencji, należnych w przypadku nieprzestrzegania warunków odprawy czasowej lub tranzytu celnego odnośnie do towarów (włącznie ze środkami transportu) wprowadzonych na to terytorium na podstawie dokumentów odprawy czasowej wydanych przez odpowiednie zrzeszenie wydające. Jest ono zobowiązane, łącznie i solidarnie z osobami, od których wymienione powyżej kwoty są należne, do zapłaty takich kwot. 2. Karnet ATA Zobowiązanie zrzeszenia gwarantującego nie przekroczy kwoty należności przywozowych i podatków o więcej niż dziesięć procent. Karnet CPD Nie wymaga się od zrzeszenia gwarantującego zapłaty kwoty większej niż całkowita kwota należności przywozowych i podatków, łącznie z odsetkami, jeżeli mają zastosowanie. 3. Po dokonaniu przez władze celne obszaru odprawy czasowej zwolnienia dokumentów odprawy czasowej odnośnie do określonych towarów (łącznie ze środkami transportu) bez zastrzeżeń, władze te nie mogą już żądać od zrzeszenia gwarantującego zapłaty kwot, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, odnośnie do tych towarów (włącznie ze środkami transportu). Roszczenie może jednak jeszcze być wysunięte w stosunku do zrzeszenia gwarantującego, jeżeli zostanie następnie ustalone, że zwolnienie dokumentów zostało dokonane w sposób nieprawidłowy lub w wyniku oszustwa bądź też zostały naruszone warunki odprawy czasowej lub tranzytu celnego. 4. Karnet ATA Władze celne nie będą w żadnym przypadku wymagały od zrzeszenia gwarantującego zapłaty kwot, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, jeżeli roszczenie nie zostało wysunięte w stosunku do zrzeszenia gwarantującego w ciągu roku od daty wygaśnięcia ważności karnetu ATA. Karnet CPD Władze celne nie będą w żadnym przypadku wymagały od zrzeszenia gwarantującego zapłaty kwot, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, jeżeli notyfikacja o niezwolnieniu karnetu CPD nie została złożona zrzeszeniu gwarantującemu w ciągu roku od daty wygaśnięcia ważności karnetu. Ponadto władze celne dostarczą zrzeszeniu gwarantującemu szczegółów odnośnie do naliczenia należności przywozowych i należnych podatków w ciągu jednego roku od notyfikacji o niezwolnieniu. Odpowiedzialność zrzeszenia gwarantującego za te kwoty wygasa, jeżeli takie informacje nie są dostarczone w ciągu jednego roku. Rozdział V Uregulowanie zobowiązań z dokumentów odprawy czasowej Artykuł 9 1. Karnet ATA (a) Zrzeszenie gwarantujące ma sześć miesięcy czasu, licząc od daty, w której władze celne zgłoszą roszczenie zapłaty kwot, o których mowa w artykule 8 ustęp 1 niniejszego załącznika, na dostarczenie dowodu powrotnego wywozu, zgodnie z warunkami przewidzianymi w niniejszym załączniku, lub na każde inne należyte zwolnienie karnetu ATA. (b) Jeżeli dowód taki nie zostanie dostarczony w dopuszczalnym czasie, zrzeszenie gwarantujące złoży natychmiast te kwoty do depozytu lub zapłaci je tymczasowo. Depozyt ten lub zapłata zostaną uznane za ostateczne po upływie trzech miesięcy od daty złożenia depozytu lub dokonania zapłaty. W czasie tego ostatniego okresu zrzeszenie gwarantujące może jeszcze dostarczyć dowód, o którym mowa w punkcie (a) niniejszego ustępu, w celu odzyskania zdeponowanych lub zapłaconych kwot. (c) W przypadku Umawiających się Stron, których prawo i przepisy nie przewidują depozytu lub tymczasowej zapłaty należności przywozowych i podatków, płatności dokonane zgodnie z postanowieniami punktu (b) niniejszego ustępu uważa się za ostateczne, ale zapłacone kwoty będą zwrócone, jeżeli dowód, o którym mowa w punkcie (a) niniejszego ustępu, zostanie dostarczony w ciągu trzech miesięcy od daty dokonania zapłaty. 2. Karnet CPD (a) Zrzeszenie gwarantujące ma jeden rok czasu, licząc od daty zawiadomienia o niezwolnieniu karnetów CPD, na dostarczenie dowodu powrotnego wywozu, zgodnie z warunkami przewidzianymi w niniejszym załączniku, lub na każde inne należyte zwolnienie karnetu CPD. Jednakże okres ten może rozpocząć się tylko z dniem wygaśnięcia ważności karnetu CPD. Jeżeli władze celne zakwestionują ważność dostarczonego dowodu, to muszą one poinformować o tym zrzeszenie gwarantujące w okresie nie przekraczającym jednego roku. (b) Jeżeli taki dowód nie zostanie dostarczony w dopuszczalnym czasie, zrzeszenie gwarantujące złoży do depozytu lub zapłaci tymczasowo, w ciągu maksymalnego terminu trzech miesięcy, należności przywozowe i należne podatki. Depozyt ten lub zapłata zostaną uznane za ostateczne po upływie jednego roku od daty złożenia depozytu lub dokonania zapłaty. W czasie tego ostatniego okresu zrzeszenie gwarantujące może jeszcze dostarczyć dowód, o którym mowa w punkcie (a) niniejszego ustępu, w celu odzyskania zdeponowanych lub zapłaconych kwot. (c) W przypadku Umawiających się Stron, których prawo i przepisy nie przewidują depozytu lub tymczasowej zapłaty należności przywozowych i podatków, płatności dokonane zgodnie z postanowieniami punktu (b) niniejszego ustępu uważa się za ostateczne, ale zapłacone kwoty będą zwrócone, jeżeli dowód, o którym mowa w punkcie (a) niniejszego ustępu, zostanie dostarczony w ciągu roku od daty dokonania zapłaty. Artykuł 10 1. Dowodem powrotnego wywozu towarów (włącznie ze środkami transportu) przywiezionych na podstawie dokumentów odprawy czasowej jest dostarczenie odcinka powrotnego wywozu wypełnionego i podstemplowanego przez władze celne obszaru odprawy czasowej. 2. Jeżeli powrotny wywóz nie został poświadczony zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, władze celne obszaru odprawy czasowej mogą uznać za dowód powrotnego wywozu nawet po wygaśnięciu okresu ważności dokumentów: (a) szczegółowe dane o przywozie lub powrotnym przywozie, zamieszczone w dokumentach odprawy czasowej przez władze celne innej Umawiającej się Strony, lub zaświadczenie wydane przez te władze w oparciu o szczegółowe dane zamieszczone na odcinku wydartym z dokumentów dotyczących przywozu lub powrotnego przywozu na ich obszar, zakładając, że szczegółowe dane dotyczą przywozu lub powrotnego przywozu, co może być udowodnione, że miało to miejsce po powrotnym wywozie, który to fakt ma być ustalony; (b) każdy inny dowód poparty dokumentem, stwierdzający, że towary (włącznie ze środkami transportu) znajdują się poza tym obszarem. 3. W każdym przypadku, w którym władze celne Umawiającej się Strony odstępują od wymogu powrotnego wywozu określonych towarów (włącznie ze środkami transportu) dopuszczonych na ich obszar na podstawie dokumentów odprawy czasowej, zrzeszenie gwarantujące będzie zwolnione ze swoich zobowiązań tylko wtedy, gdy władze te poświadczą na dokumentach, że stan dotyczący tych towarów (włącznie ze środkami transportu) został uregulowany. Artykuł 11 W przypadkach, o których mowa w artykule 10 ustęp 2 niniejszego załącznika, władze celne mają prawo do pobierania opłaty związanej z uregulowaniem zobowiązań z dokumentów odprawy czasowej. Rozdział VI Postanowienia różne Artykuł 12 Poświadczenia dokonywane przez organy celne na dokumentach odprawy czasowej, stosowanych zgodnie z warunkami przewidzianymi w niniejszym załączniku, nie podlegają opłatom za obsługę celną dokonywaną w urzędach celnych podczas normalnych godzin urzędowania. Artykuł 13 W przypadku zniszczenia, zgubienia lub kradzieży dokumentów odprawy czasowej, podczas gdy towary (włącznie ze środkami transportu) objęte nimi znajdują się na terytorium jednej z Umawiających się Stron, władze celne tej Umawiającej się Strony uznają, na wniosek zrzeszenia wydającego i z zastrzeżeniem takich warunków, jakie mogą być przez te władze nałożone, dokumenty zastępcze, których ważność wygasa w tym samym terminie, co ważność zastąpionych dokumentów. Artykuł 14 1. Jeżeli przewiduje się, że operacja odprawy czasowej przekroczy okres ważności dokumentów odprawy czasowej z powodu niemożliwości powrotnego wywiezienia towarów (włącznie ze środkami transportu) przez posiadacza w ciągu tego okresu, zrzeszenie, które wydało dokumenty, może wydać dokumenty zastępcze. Takie dokumenty będą przedłożone władzom celnym zainteresowanych Umawiających się Stron do kontroli. Przy uznawaniu dokumentów zastępczych zainteresowane władze celne zwalniają zastąpione dokumenty. 2. Ważność karnetów CPD może zostać przedłużona tylko raz na okres nie dłuższy niż jeden rok. Po upływie tego okresu musi zostać wydany i uznany przez władze celne nowy karnet zastępujący poprzedni. Artykuł 15 W przypadku gdy ma zastosowanie artykuł 7 ustęp 3 niniejszej konwencji, władze celne zawiadomią, w miarę możliwości, zrzeszenie gwarantujące o dokonaniu przez nie lub w ich imieniu zajęcia towarów (włącznie ze środkami transportu) dopuszczonych na podstawie dokumentów odprawy czasowej i gwarantowanych przez to zrzeszenie oraz poinformują o środkach, jakie zamierzają podjąć. Artykuł 16 W przypadku oszustwa, wykroczenia lub nadużycia Umawiające się Strony mogą, niezależnie od postanowień niniejszego załącznika, wszcząć postępowanie przeciwko osobom posługującym się dokumentami odprawy czasowej w celu ściągnięcia należności przywozowych i podatków oraz innych kwot należnych, jak również w celu nałożenia na te osoby wszelkich kar przewidzianych za takie czyny. W takich przypadkach zrzeszenia udzielą pomocy władzom celnym. Artykuł 17 Dokumenty odprawy czasowej lub części tych dokumentów, wydane lub przeznaczone do wydania na obszarze, do którego są przywożone, które są przesyłane do zrzeszenia wydającego przez zrzeszenie gwarantujące, międzynarodową organizację lub przez władze celne Umawiającej się Strony, korzystają ze zwolnienia od należności przywozowych i podatków oraz nie podlegają żadnym zakazom ani ograniczeniom. Analogiczne ułatwienia stosowane są przy wywozie. Artykuł 18 1. Każda Umawiająca się Strona ma prawo wnieść zastrzeżenie, zgodnie z artykułem 29 niniejszej konwencji, odnośnie do uznawania karnetów ATA dla obrotu pocztowego. 2. Żadne inne zastrzeżenie do niniejszego załącznika nie jest dozwolone. Artykuł 19 1. Z chwilą wejścia w życie niniejszy załącznik, zgodnie z artykułem 27 niniejszej konwencji, uchyla i zastępuje Konwencję celną w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów, sporządzoną w Brukseli dnia 6 grudnia 1961 r. (Konwencję ATA), w stosunkach między Umawiającymi się Stronami, które przyjęły niniejszy załącznik i są Umawiającymi się Stronami tej konwencji. 2. Niezależnie od postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, karnety ATA, które zostały wydane zgodnie z warunkami Konwencji ATA przed wejściem w życie niniejszego załącznika, będą uznawane do zakończenia operacji, dla których zostały wydane. ANNEX A ANNEX CONCERNING TEMPORARY ADMISSION PAPERS (ATA CARNETS AND CPD CARNETS) Chapter I Definitions Article 1 For the purposes of this Annex, the term: (a) "temporary admission papers" means the international Customs document accepted as a Customs declaration which makes it possible to identify goods (including means of transport) and which incorporates and internationally valid guarantee to cover import duties and taxes; (b) "ATA carnet" means the temporary admission papers used for the temporary admission of goods, excluding means of transport; (c) "CPD carnet" means the temporary admission papers used for the temporary admission of means of transport; (d) "guaranteeing chain" means a guaranteeing scheme administered by an international organization to which guaranteeing associations are affiliated; (e) "international organization" means an organization to which national associations authorized to guarantee and issue temporary admission papers are affiliated; (f) "guaranteeing association" means an association approved by the Customs authorities of a Contracting Party to guarantee the sums referred to in Article 8 of this Annex, in the territory of that Contracting Party, and affiliated to a guaranteeing chain; (g) "issuing association" means an association approved by the Customs authorities to issue temporary admission papers and affiliated directly or indirectly to a guaranteeing chain; (h) "corresponding issuing association" means an issuing association established in another Contracting Party and affiliated to the same guaranteeing chain; (i) "Customs transit" means the Customs procedure under which goods are transported under Customs control from one Customs office to another. Chapter II Scope Article 2 1. In accordance with Article 5 of this Convention, each Contracting Party shall accept in lieu of its national Customs documents, and as due security for the sums referred to in Article 8 of this Annex, temporary admission papers valid for its territory and issued and used in accordance with the conditions laid down in this Annex for goods (including means of transport), temporarily imported under the other Annexes to this Convention which it has accepted. 2. Each Contracting Party may also accept temporary admission papers, issued and used under the same conditions, for temporary admission operations under its national laws and regulations. 3. Each Contracting Party may accept temporary admission papers, issued and used under the same conditions, for Customs transit. 4. Goods (including means of transport), intended to be processed or repaired shall not be imported under cover of temporary admission papers. Article 3 1. Temporary admission papers shall correspond to the models set out in the Appendices to this Annex; Appendix I for ATA carnets, Appendix II for CPD carnets. 2. The Appendices to this Annex shall be construed to be an integral part of the Annex. Chapter III Guarantee and issue temporary admission papers Article 4 1. Subject to such conditions and guarantees as it shall determine, each Contracting Party may authorize guaranteeing associations to act as guarantors and to issue temporary admission papers, either directly or through issuing associations. 2. A guaranteeing association shall not be approved by any Contracting Party unless its guarantee covers the liabilities incurred in that Contracting Party in connection with operations under cover of temporary admission papers issued by corresponding issuing associations. Article 5 1. Issuing associations shall not issue temporary admission papers with a period of validity exceeding one year from the date of issue. 2. Any particulars inserted on temporary admission papers by the issuing associations may be altered only with the approval of the issuing or guaranteeing association. No alteration to those papers may be made after they have been accepted by the Customs authorities of the territory of temporary admission, except with the consent of those authorities. 3. Once an ATA carnet has been issued, no extra item shall be added to the list of goods enumerated on the reverse of the front cover of the carnet, or on any continuation sheets appended thereto (General list). Article 6 The following particulars shall appear on the temporary admission papers: - the name of the issuing association; - the name of the international guaranteeing chain; - the countries or Customs territories in which the temporary admission papers are valid; and - the names of the guaranteeing associations of the countries or Customs territories in question. Article 7 The period fixed for the re-exportation of goods (including means of transport) imported under cover of temporary admission papers shall not in any case exceed the period of validity of those papers. Chapter IV Guarantee Article 8 1. Each guaranteeing association shall undertake to pay to the Customs authorities of the Contracting Party in the territory of which it is established the amount of the import duties and taxes and any other sums, excluding those referred to in Article 4, paragraph 4, of this Convention, payable in the event of non-compliance with the conditions of temporary admission, or of Customs transit, in respect of goods (including means of transport) introduced into that territory under cover of temporary admission papers issued by a corresponding issuing association. It shall be liable jointly and severally with the persons from whom the sums mentioned above are due, for payment of such sums. 2. ATA carnet The liability of the guaranteeing association shall not exceed the amount of the import duties and taxes by more than ten percent. CPD carnet The guaranteeing association shall not be required to pay a sum greater than the total amount of the import duties and taxes, together with interest if applicable. 3. When the Customs authorities of the territory of temporary admission have unconditionally discharged temporary admission papers in respect of certain goods (including means of transport), they can no longer claim from the guaranteeing association payment of the sums referred to in paragraph 1 of this Article in respect of these goods (including means of transport). A claim may nevertheless still be made against the guaranteeing association if it is subsequently discovered that the discharge of the papers was obtained improperly or fraudulently or that there had been a breach of the conditions of temporary admission or of Customs transit. 4. ATA carnet Customs authorities shall not in any circumstances require from the guaranteeing association payment of the sums referred to in paragraph 1 of this Article if a claim has not been made against the guaranteeing association within a year of the date of expiry of the validity of the ATA carnet. CPD carnet Customs authorities shall not in any circumstances require from the guaranteeing association payment of the sums referred to in paragraph 1 of this Article if notification of the non-discharge of the CPD carnet has not been given to the guaranteeing association within a year of the date of expiry of the validity of the carnet. Furthermore, the Customs authorities shall provide the guaranteeing association with detairs of the calculation of import duties and taxes due within one year from the notification of the non-discharge. The guaranteeing association's liability for these sums shall case if such information is not furnished within this one year period. Chapter V Regularization of temporary admission papers Article 9 1. ATA carnet (a) The guaranteeing association shall have a period of six months from the date of the claim made by the Customs authorities for the sums referred to in Article 8, paragraph 1 of this Annex in which to furnish proof of re-exportation under the conditions laid down in this Annex or of any other proper discharge of the ATA carnet. (b) If such proof is not furnished within the time allowed the guaranteeing association shall forthwith deposit, or pay provisionally, such sums. This deposit or payment shall become final after a period of three months from the date of the deposit or payment. During the latter period, the guaranteeing association may still furnish the proof referred to in subparagraph (a) of this paragraph with a view to recovery of the sums deposited or paid. (c) For Contracting Parties whose laws and regulations do not provide for the deposit or provisional payment of import duties and taxes, payments made in conformity with the provisions of subparagraph (b) of this paragraph shall be regarded as final, but the sums paid shall be refunded if the proof referred to in subparagraph (a) of this paragraph is furnished within three months of the date of the payment. 2. CPD carnet (a) The guaranteeing association shall have a period of one year from the date of notification of the non-discharge of CPD carnets in which to furnish proof of re-exportation under the conditions laid down in this Annex or of any other proper discharge of the CPD carnet. Nevertheless, this period can come into force only as of the date of expiry of the CPD carnet. If the Customs authorities contest the validity of the proof provided they must so inform the guaranteeing association within a period not exceeding one year. (b) If such proof is not furnished within the time allowed the guaranteeing association shall deposit, or pay provisionally, within a maximum period of three months the import duties and taxes payable. This deposit or payment shall become final after a period of one year from the date of the deposit or payment. During the latter period, the guaranteeing association may still furnish the proof referred to in subparagraph (a) of this paragraph with a view to recovery of the sums deposited or paid. (c) For Contracting Parties whose laws and regulations do not provide for the deposit or provisional payment of import duties and taxes, payments made in conformity with the provisions of subparagraph (b) of this paragraph shall be regarded as final, but the sums paid shall be refunded if the proof referred to in subparagraph (a) of this paragraph is furnished within a year of the date of the payment. Article 10 1. Evidence of re-exportation of goods (including means of transport) imported under cover of temporary admission papers shall be provided by the re-exportation counterfoil completed and stamped by the Customs authorities of the territory of temporary admission. 2. If the re-exportation has not been certified in accordance with paragraph 1 of this Article, the Customs authorities of the territory of temporary admission may, even if the period of validity of the papers has already expired, accept as evidence of re-exportation: (a) the particulars entered by the Customs authorities of another Contracting Party in the temporary admission papers on importation or reimportation or a certificate issued by those authorities based on the particulars entered on a voucher which has been detached from the papers on importation or on reimportation into their territory, provided that the particulars relate to an importation or reimportation which can be proved to have taken place after the re-exportation which it is intended to establish; (b) any other documentary proof that the goods (including means of transport) are outside that territory. 3. In any case in which the Customs authorities of a Contracting Party waive the requirement of re-exportation of certain goods (including means of transport) admitted into their territory under cover of temporary admission papers, the guaranteeing association shall be discharged from its obligations only when those authorities have certified in the papers that the position regarding those goods (including means of transport) has been regularized. Article 11 In the cases referred to in Article 10, paragraph 2 of this Annex, the Customs authorities shall have the right to charge a regularization fee. Chapter VI Miscellaneous provisions Article 12 Customs endorsements on temporary admission papers used under the conditions laid down in this Annex shall not be subject to the payment of charges for Customs attendance at Customs offices during the normal hours of business. Article 13 In the case of the destruction, loss or theft of temporary admission papers while the goods (including means of transport) to which they refer are in the territory of one of the Contracting Parties, the Customs authorities of that Contracting Party shall, at the request of the issuing association and subject to such conditions as those authorities may prescribe, accept replacement papers, the validity of which expires on the same date as that of the papers which they replace. Article 14 1. Where it is expected that the temporary admission operation will exceed the period of validity of the temporary admission papers because of the inability of the holder to re-export the goods (including means of transport) within that period, the association which issued the papers may issue replacement papers. Such papers shall be submitted to the Customs authorities of the Contracting Parties concerned for control. When accepting the replacement papers, the Customs authorities concerned shall discharge the papers replaced. 2. The validity of CPD carnets can only be extended once for not more than one year. After this period, a new carnet must be issued in replacement of the former carnet and accepted by the Customs authorities. Article 15 Where Article 7, paragraph 3, of this Convention applies, the Customs authorities shall, as far as possible, notify the guaranteeing association of seizures made by them or on their behalf of goods (including means of transport) admitted under cover of temporary admission papers guaranteed by that association and shall advise it of the measures they intend to take. Article 16 In the event of fraud, contravention or abuse, the Contracting Parties shall, notwithstanding the provisions of this Annex, be free to take proceedings against persons using temporary admission papers, for the recovery of the import duties and taxes and other sums payable and also for the imposition of any penalties to which such persons have rendered themselves liable. In such cases the associations shall lend their assistance to the Customs authorities. Article 17 Temporary admission papers or parts thereof which have been issued or are intended to be issued in the territory into which they are imported and which are sent to an issuing association by a guaranteeing association by an international organization or by the Customs authorities of a Contracting Party, shall be admitted free of import duties and taxes and free of any import prohibitions or restrictions. Corresponding facilities shall be granted at exportation. Article 18 1. Each Contracting Party shall have the right to enter a reservation, in accordance with Article 29 of this Convention, in respect of the acceptance of ATA carnets for postal traffic. 2. No other reservation to this Annex shall be permitted. Article 19 1. Upon its entry into force this Annex shall, in accordance with Article 27 of this Convention, terminate and replace the Customs Convention on the ATA carnet for the temporary admission of goods, Brussels 6 December 1961, (ATA Convention) in relations between the Contracting Parties which have accepted this Annex and are Contracting Parties to that Convention. 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, ATA carnets which have been issued under the terms of the ATA Convention prior to the entry into force of this Annex, shall be accepted until completion of the operations for which they were issued. Appendix I to Annex A DODATEK I DO ZAŁĄCZNIKA A MODEL OF ATA CARNET WZÓR KARNETU ATA The ATA carnet shall be printed in English or French and may also be printed in a second language. The size of the ATA carnet shall be 396 x 210 mm and that of the vouchers 297 x 210 mm. Karnet ATA jest drukowany w języku angielskim lub francuskim i - w razie potrzeby - w innym języku. Wymiary karnetu ATA są 396 x 210 mm, a wymiary odcinków 297 x 210 mm. Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja NOTES ON THE USE OF THE ATA CARNET 1. All goods covered by the Carnet shall be entered in columns 1 to 6 of the General List. If the space provided for the General List on the reverse of the front covers is insufficient, continuation sheets conforming to the official model shall be used. 2. In order to close the General List, the totals of columns 3 and 5 shall be entered at the end of the list in figures and in writing. If the General List consists of several pages, the number of continuation sheets shall be stated in figures and in writing at the foot of the list on the reverse of the front cover. The lists on the vouchers shall be treated in the same way. 3. Each item shall be given an item number which shall be entered in column 1. Goods comprising several separate parts (including spare parts and accessories) may be given a single item number. If so, the nature, the value and, if necessary, the weight of each separate part shall be entered in column 2 and only the total weight and value should appear in columns 4 and 5. 4. When making out the lists on the vouchers, the same item numbers shall be used as on the General List. 5. To facilitate Customs control, it is recommended that the goods (including separate parts thereof) be clearly marked with the corresponding item number. 6. Items answering to the same description may be grouped provided that each item so grouped is given a separate item number. If the items grouped are not of the same value, or weight, their respective values, and, if necessary, weights shall be specified in column 2. 7. If the goods are for exhibition, the importer is advised in his own interest to enter in C, of the importation voucher the name and address of the exhibition and of its organiser. 8. The Carnet shall be completed legibly and indelibly. 9. All goods covered by the Carnet should be examined and registered in the country/Customs territory of departure and for this purpose should be presented, together with the Carnet, to the Customs authorities there, except in cases where the Customs regulations of that country/Customs territory do not provide for such examination. 10. If the Carnet has been completed in a language other than that of the country/Customs territory of importation, the Customs authorities may require a translation. 11. Expired Carnets and Carneds which holder does not intend to use again shall be returned by him to the issuing association. 12. Arabic numerals shall be used throughout. 13. In accordance with ISO Standard 8601, dates must be entered in the following order: year/month/day. 14. When blue Customs transit sheets are used, the holder is required to present the Carnet to the Customs office placing the goods in Customs transit and subsequently, within the time limit prescribed for Customs transit, to the specified Customs "office of destination". Customs must stamp and sign the Customs transit vouchers and counterfoils appropriately at each stage. INTERNATIONAL CHAMBER OF COMMERCE INTERNATIONAL BUREAU OF CHAMBERS OF COMMERCE Ilustracja OBJAŚNIENIA DOTYCZĄCE POSŁUGIWANIA SIĘ KARNETEM ATA 1. Wszelkie towary objęte karnetem wpisuje się do kolumn od 1 do 6 listy ogólnej. Jeżeli przestrzeń przewidziana dla listy ogólnej na odwrocie pierwszej strony okładki jest niewystarczająca, stosuje się arkusze dodatkowe zgodnie z wzorem urzędowym. 2. W celu zamknięcia listy ogólnej sumy kolumn 3 i 5 wpisuje się u dołu listy cyframi i słownie. Jeżeli lista ogólna składa się z kilku stron, liczbę użytych arkuszy dodatkowych stwierdza się cyframi i słownie u dołu listy na odwrocie pierwszej strony okładki. W odniesieniu do list na odcinkach postępuje się w ten sam sposób. 3. Każdej pozycji nadaje się odrębny numer, który umieszcza się w kolumnie 1. Towary obejmujące kilka części odrębnych (włącznie z częściami zamiennymi i akcesoriami) mogą otrzymać jeden numer. W takim przypadku rodzaj, wartość i - w razie potrzeby - wagę każdej pojedynczej części zamieszcza się w kolumnie 2, a tylko całkowity ciężar i wartość powinny figurować w kolumnach 4 i 5. 4. Przy sporządzaniu list na odcinkach stosuje się te same numery co na liście ogólnej. 5. Dla ułatwienia kontroli celnej zaleca się, by towary (wliczając w to odrębne części) były wyraźnie oznakowane odpowiednimi numerami. 6. Towary tej samej kategorii można grupować pod warunkiem, że każda pozycja w ten sposób zgrupowana otrzyma odrębny numer. Jeżeli towary zgrupowane nie są jednakowej wartości lub wagi, ich odnośne wartości i - w razie potrzeby - wagę podaje się w kolumnie 2. 7. Jeżeli towary są przeznaczone na wystawę, zaleca się importerowi, w jego własnym interesie, by wpisał pod pozycją C konkretnego odcinka przywozu nazwę i adres wystawcy oraz organizatora wystawy. 8. Karnet wypełnia się czytelnie i w sposób trwały. 9. Wszelkie towary objęte karnetem powinny być sprawdzone i zarejestrowane w kraju/obszarze celnym wywozu oraz okazane - wraz z karnetem - władzom celnym, z wyjątkiem przypadków, gdy przepisy danego kraju/obszaru celnego nie przewidują takiego sprawdzenia. 10. Jeżeli karnet został wypełniony w języku innym niż język kraju/obszaru celnego przywozu, władze celne mogą żądać dokonania przekładu. 11. Karnety, których ważność wygasła, jak również karnety, których posiadacz nie zamierza użyć ponownie, zwracane są przez niego zrzeszeniu wydającemu. 12. Wszędzie używa się cyfr arabskich. 13. Zgodnie z zaleceniami ISO Standard 8601, daty muszą być wpisywane w następującym porządku: rok/miesiąc/dzień. 14. W przypadku użycia niebieskich kart tranzytowych wymagane jest, aby posiadacz przedłożył karnet w urzędzie celnym dokonującym odprawy w tranzycie, a następnie, w czasie określonym dla tranzytu, w urzędzie wyznaczonym jako "urząd celny przeznaczenia". Urzędy celne zobowiązane są ostemplować i podpisać odcinki oraz grzbiety odcinków tranzytowych na każdym przejściu granicznym. MIĘDZYNARODOWA IZBA HANDLOWA MIĘDZYNARODOWE BIURO IZB HANDLOWYCH Ilustracja Appendice II a l` Annexe A Appendix II to Annex A MODELE DE CARNET CPD MODEL OF CPD CARNET Toutes les mentions imprimées du carnet CPD sont rédigées en français et en anglais. Les dimensions du carnet CPD sont de 21 x 29,7 cm. L`association émettrice doitfaire figurer son nom sur chacun des volets et faire suivre ce nom des initiales de la chaîne de garantie a laquelle elle est affiliée. The CPD carnet is printed in English and French. The size of the CPD carnet shall be 21 x 29,7 cm. The issuing association shall insert its name on each voucher and shall include the initials of the international guaranteeing chain to which it belongs. Dodatek II do załącznika A Wzór karnetu CPD Karnet CPD jest drukowany w języku angielskim i francuskim Wymiary karnetu CPD są 21 x 29,7 cm Zrzeszenie wydające umieszcza swoją nazwę na każdym odcinku i dołącza inicjały międzynarodowego systemu gwarancji, do którego należy Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja This carnet may be used in the following countries/Customs territories under the guaranties of the following associations: Ce carnet peu etre utilisé dans les pays/territoires douaniers suivants, sous la guarantie des associations suivantes: (LIST OF COUNTRIES/CUSTOMS TERRITORIES AND APPROVED ASSOCIATIONS) (LISTE DES PAYS/TERRITOIRES DOUANIERS ET ASSOCIATIONS AGRÉÉES) Niniejszy karnet może być stosowany w następujących krajach/obszarach celnych pod gwarancją następujących zrzeszeń: LISTA KRAJÓW/OBSZARÓW CELNYCH I UZNANYCH ZRZESZEŃ ZAŁĄCZNIK B.1. ZAŁĄCZNIK DOTYCZĄCY TOWARÓW PRZEZNACZONYCH DO WYSTAWIANIA ALBO WYKORZYSTANIA NA WYSTAWACH, TARGACH, KONGRESACH LUB PODOBNYCH IMPREZACH Rozdział I Definicja Artykuł 1 W rozumieniu niniejszego załącznika określenia "impreza" oznacza: 1. wystawę, targi lub podobny pokaz, czy też ekspozycję z dziedziny handlu, przemysłu, rolnictwa lub rzemiosła; 2. wystawę lub zgromadzenie organizowane głównie z celu charytatywnym; 3. wystawę lub zgromadzenie organizowane głównie w celu popierania każdej gałęzi nauki, sztuki, rzemiosła, sportu albo działalności naukowej, oświatowej lub kulturalnej, popierania wiedzy religijnej lub kultowej, popierania turystyki, czy też popierania przyjaźni między narodami; 4. zgromadzenie przedstawicieli każdej organizacji międzynarodowej lub międzynarodowego ugrupowania organizacji; lub 5. reprezentacyjne zgromadzenie o charakterze oficjalnym lub dla uczczenia pamięci, z wyjątkiem wystaw organizowanych dla celów prywatnych w magazynach lub pomieszczeniach firm z zamiarem sprzedaży towarów zagranicznych. Rozdział II Zakres stosowania Artykuł 2 1. Następującym towarom udziela się odprawy czasowej zgodnie z artykułem 2 niniejszej konwencji: (a) towarom przeznaczonym do wystawiania lub zademonstrowania na imprezie, łącznie z materiałami, o których mowa w załącznikach do Umowy dotyczącej przywozu przedmiotów o charakterze wychowawczym, naukowym lub kulturalnym, UNESCO, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 22 listopada 1950 r., oraz do protokołu do tej umowy, sporządzonego w Nairobi dnia 26 listopada 1976 r.; (b) towarom przeznaczonym do wykorzystania w związku z wystawieniem produktów zagranicznych na imprezie, łącznie z: (i) towarami potrzebnymi do celów zademonstrowania zagranicznego urządzenia lub aparatury, która ma być wystawiona, (ii) materiałami do budowy i dekoracji tymczasowych stoisk wystawców zagranicznych, łącznie z wyposażeniem elektrycznym, (iii) materiałami reklamowymi i pokazowymi, które są wyraźnie materiałami reklamowymi dla wystawionych towarów zagranicznych, na przykład: nagrania dźwięku i obrazu, filmy i przezrocza, jak również aparatura do wykorzystania wraz z nimi; (c) wyposażeniu, łącznie z wyposażeniem do tłumaczenia, aparaturze nagrywającej dźwięk i obraz, filmom o charakterze wychowawczym, naukowym lub kulturalnym, przeznaczonym do wykorzystania na międzynarodowych zgromadzeniach, konferencjach lub kongresach. 2. Aby ułatwienia, o których mowa w niniejszym załączniku miały zastosowanie: (a) liczba lub ilość każdego towaru musi być uzasadniona, mając na względzie cel przywozu; (b) władze celne obszaru odprawy czasowej muszą być przekonane, że warunki niniejszej konwencji zostaną wypełnione. Rozdział III Postanowienia różne Artykuł 3 Z wyjątkiem gdy ustawodawstwo krajowe obszaru odprawy czasowej na to pozwala, towary, którym przyznano odprawę czasową, podczas gdy obejmują je ułatwienia przyznane zgodnie z niniejszą konwencją, nie będą: (a) wypożyczane albo wykorzystywane w żaden sposób w celu wynajęcia lub uzyskania wynagrodzenia; lub (b) zabrane z miejsca imprezy. Artykuł 4 1. Okres dla powrotnego wywozu towarów przywiezionych do wystawienia albo wykorzystania na wystawach, targach, zgromadzeniach lub podobnych imprezach wynosi przynajmniej sześć miesięcy od daty odprawy czasowej. 2. Niezależnie od postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, władze celne zezwolą takim towarom, które mają być wystawione lub wykorzystane na następnej imprezie, na pozostanie na obszarze odprawy czasowej, z zastrzeżeniem zastosowania się do takich warunków, jakie mogą być wymagane przez prawo i przepisy tego obszaru, oraz na powrotny wywóz towarów w ciągu jednego roku od daty odprawy czasowej. Artykuł 5 1. Stosownie do warunków artykułu 13 niniejszej konwencji odprawa ostateczna w przywozie będzie przyznana ze zwolnieniem od należności przywozowych i podatków oraz bez stosowania zakazów lub ograniczeń następującym towarom: (a) małym próbkom, charakterystycznym dla towarów wystawionych na imprezie, łącznie z podobnymi próbkami żywności i napojów przywiezionymi w postaci takich próbek lub wytworzonymi z materiałów masowych przywiezionych na imprezę, pod warunkiem: (i) że są one dostarczone z zagranicy bezpłatnie i są wykorzystane do bezpłatnego rozdania zwiedzającej publiczności na imprezie, do indywidualnego wykorzystania lub spożycia przez osoby, którym zostały one rozdane, (ii) że są one możliwe do zidentyfikowania jako próbki reklamowe i mają małą wartość jednostkową, (iii) że nie nadają się do celów handlowych i są, w stosownych przypadkach, pakowane w znacznie mniejszych ilościach niż najmniejsze opakowanie do sprzedaży detalicznej, (iv) że próbki żywności i napojów, które nie są rozdawane w opakowaniach, jak przewidziano w podpunkcie (iii) powyżej, są spożyte na imprezie oraz (v) że ogólna wartość i ilość próbek jest w opinii władz celnych obszaru odprawy czasowej uzasadniona, mając na uwadze charakter imprezy, liczbę osób zwiedzających oraz rozmiar udziału wystawcy w imprezie; (b) towarom przywiezionym wyłącznie w celu zademonstrowania albo zademonstrowania działania zagranicznej maszyny lub aparatury wystawionej na imprezie, zużytym czy też zniszczonym w trakcie takiej demonstracji, pod warunkiem że ogólna wartość i ilość takich towarów jest w opinii władz celnych obszaru odprawy czasowej uzasadniona, mając na uwadze charakter imprezy, liczbę osób zwiedzających oraz rozmiar udziału wystawcy w imprezie; (c) wyrobom o małej wartości, wykorzystanym do budowy, wyposażenia lub dekoracji tymczasowych stoisk zagranicznych wystawców biorących udział w imprezie, takim jak farba, lakier i tapeta; (d) drukom, katalogom, ogłoszeniom handlowym, cennikom, afiszom reklamowym, kalendarzom ilustrowanym lub nie ilustrowanym, fotografiom nie oprawionym, które są wyraźnie materiałami reklamowanymi dla wystawionych na imprezie towarów zagranicznych, pod warunkiem: (i) że są one dostarczone z zagranicy bezpłatnie i są wykorzystane wyłącznie do bezpłatnego rozdania zwiedzającej publiczności na imprezie oraz (ii) że ogólna wartość i ilość takich towarów jest w opinii władz celnych obszaru odprawy czasowej uzasadniona, mając na uwadze charakter imprezy, liczbę osób zwiedzających oraz rozmiar udziału wystawcy w imprezie: (e) kartotekom, aktom, formularzom i innym dokumentom, które są przywiezione do wykorzystania jako takie na albo w związku z międzynarodowymi zgromadzeniami, konferencjami lub kongresami. 2. Postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu nie stosuje się do napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych oraz paliw. Artykuł 6 1. Rewizja celna oraz odprawa w przywozie i powrotnym wywozie towarów, które mają być lub zostały wystawione lub wykorzystane na imprezie, będzie przeprowadzana, gdy jest to możliwe i stosowne, w miejscu tej imprezy. 2. Każda Umawiająca się Strona, gdy uzna to za stosowane ze względu na znaczenie i rozmiary imprezy, postara się ustanowić na rozsądny okres urząd celny, usytuowany w pomieszczeniach imprezy odbywającej się na jej terytorium. Artykuł 7 Wyroby uzyskane podczas imprezy ubocznie z towarów przywiezionych czasowo, będące wynikiem zademonstrowania wystawianego urządzenia lub aparatury, podlegają postanowieniom niniejszej konwencji. Artykuł 8 Każda Umawiająca się Strona ma prawo wnieść zastrzeżenie, zgodnie z artykułem 29 niniejszej konwencji, odnośnie do postanowień artykułu 5 ustęp 1 punkt (a) niniejszego załącznika. Artykuł 9 Z chwilą wejścia w życie niniejszy załącznik, zgodnie z artykułem 27 niniejszej konwencji, uchyla i zastępuje Konwencję celną dotyczącą ułatwień przy przywozie towarów przeznaczonych do wystawiania albo wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, sporządzoną w Brukseli dnia 8 czerwca 1961 r., w stosunkach między Umawiającymi się Stronami, które przyjęły niniejszy załącznik i są Umawiającymi się Stronami tej konwencji. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją i załącznikami, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - zostały one uznane za słuszne w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych, - Rzeczpospolita Polska zdecydowała się przystąpić do wyżej wspomnianej konwencji i załączników, - postanowienia konwencji i załączników będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 27 lipca 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski ANNEX B.1. ANNEX CONCERNING GOODS FOR DISPLAY OR USE AT EXHIBITIONS, FAIRS, MEETINGS OR SIMILAR EVENTS Chapter I Definition Article 1 For the purposes of the Annex, the term "event" means: 1. a trade, industrial, agricultural or crafts exhibition, fair, or similar show or display; 2. an exhibition or meeting which is primarily organized for a charitable purpose; 3. an exhibition or meeting which is primarily organized to promote any branch of learning, art. craft, sport or scientific, educational or cultural activity, to promote religious knowledge or worship, to promote tourism or to promote friendship between peoples; 4. a meeting of representatives of any international organization or international group of organizations; or 5. a representative meeting of an official or commemorative character; except exhibitions organized for private purposes in shops or business premises with a view to the sale of foreign goods. Chapter II Scope Article 2 1. The following goods shall be granted temporary admission in accordance with Article 2 of this Convention: (a) goods intended for display or demonstration at an event, including the materials referred to in the Annexes to the Agreement on the importation of educational, scientific and cultural materials, UNESCO, New York, 22 November 1950, and to the Protocol thereto, Nairobi, 26 November 1976; (b) goods intended for use in connection with the display of foreign products at an event, including: (i) goods necessary for the purpose of demonstrating foreign machinery or apparatus to be displayed, (ii) construction and decoration material, including electrical fittings, for the temporary stands of foreign exhibitors, (iii) advertising and demonstration material which is demonstrably publicity material for the foreign goods displayed, for example, sound and image recordings, films and lantern slides, as well as apparatus for use therewith; (c) equipment including interpretation equipment, sound and image recordings apparatus and films of an educational, scientific or cultural character intended for use at international meetings, conferences or congresses. 2. For the facilities referred to in this Annex to apply: (a) the number or quantity of each article must be reasonable having regard to the purpose of importation; (b) the Customs authorities of the territory of temporary admission must be satisfied that the conditions of this Convention shall be fulfilled. Chapter III Miscellaneous provisions Article 3 Unless the national legislation of the territory of temporary admission so permits, goods granted temporary admission shall not, whilst they are the subject of the facilities granted under this Convention: (a) be loaned, or used in any way for hire or reward; or (b) be removed from the place of the event. Article 4 1. The period for the re-exportation of goods imported for display or use at exhibitions, fairs, meetings or similar events shall be at least six months from the date of temporary admission. 2. Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article the Customs authorities shall allow such goods which are to be displayed or use at a subsequent event to remain within the territory of temporary admission, subject to compliance with such conditions as may be required by the laws and regulations of that territory and provided that the goods are re-exported within one year of the date of temporary admission. Article 5 1. Under the terms of Article 13 of this Convention, clearance for home use shall be granted free of import duties and taxes and without application of import prohibitions or restrictions in respect of the following goods: (a) small samples which are representative of foreign goods displayed at an event, including such samples of foods and beverages, either imported in the form of such samples or produced from imported bulk materials at that event, provided that: (i) they are supplied free of charge from abroad and are used solely for distribution free of charge to the visiting public at the event, for individual use or consumption by the persons to whom they are distributed, (ii) they are identifiable as advertising samples and are individually of little value, (iii) they are unsuitable for commercial purposes and are, where appropriate, packed in quantities appreciably smaller than the smallest retail package, (iv) samples of foods and beverages which are not distributed in packs as provided for in (iii) above are consumed at the event, and (v) the aggregate value and quantity of the samples are, in the opinion of the Customs authorities of the territory of temporary admission, reasonable having regard to the nature of the event, the number of visitors to it and the extent of the exhibitor's participation therein; (b) goods imported solely for demonstration or for the purpose of demonstrating the operation of a foreign machine or apparatus displayed at an event and consumed or destroyed in the course of such demonstration, provided that the aggregate value and quantity of such goods are, in the opinion of the Customs authorities of the territory of temporary admission, reasonable having regard to the nature of the event, the number of visitors to it and the extent of the exhibitor's participation therein; (c) products of low value used up in constructing, furnishing, or decorating the temporary stands of foreign exhibitors at an event, such as paint, varnish and wallpaper; (d) printed matter, catalogues, trade notices, price lists, advertising posters, calendars, whether or not illustrated, and unframed photographs, which are demonstrably publicity material for the foreign goods displayed at an event, provided that: (i) they are supplied free of charge from abroad and are used solely for distribution free of charge to the visiting public at the event, and (ii) the aggregate value and quantity of such goods are, in the opinion of the Customs authorities of the territory of temporary admission, reasonable having regard to the nature of the event, the number of visitors to it and the extent of the exhibitor's participation therein; (e) files, records, forms and other documents which are imported for use as such at or in connection with, international meetings, conferences or congresses. 2. The provisions of paragraph 1 of this Article shall not be applicable to alcoholic beverages, tobacco goods and fuels. Article 6 1. Customs examination and clearance on the importation and re-exportation of goods which are to be, or have been, displayed or used at an event shall, whenever possible and appropriate, be effected at that event. 2. Each Contracting Party shall endeavour, wherever it deems it appropriate in view of the importance and size of the event, to establish a Customs office for a reasonable period on the premises of an event held within its territory. Article 7 Products obtained incidentally during the event from temporarily imported goods, as a result of the demonstration of displayed machinery or apparatus, shall be subject to the provisions of this Convention. Article 8 Each Contracting Party shall have the right to enter a reservation, in accordance with Article 29 of this Convention, in respect of the provisions of Article 5, paragraph 1 (a) of this Annex. Article 9 Upon its entry into force, this Annex shall, in accordance with Article 27 of this Convention, terminate and replace the Customs Convention concerning facilities for the importation of goods for display or use at exhibitions, fairs, meetings or similar events, Brussels, 8 June 1961, in relations between the Contracting Parties which have accepted this Annex and are Contracting Parties to that Convention. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 29 września 1997 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 14, poz. 62) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 25 Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r., został złożony Sekretarzowi Generalnemu Rady Współpracy Celnej, jako depozytariuszowi ww. konwencji, dnia 12 września 1995 r. dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji, wraz z załącznikiem A, dotyczącym dokumentów odprawy czasowej (karnety ATA i karnety CPD), i załącznikiem B.1, dotyczącym towarów przeznaczonych do wystawiania lub wykorzystania na wystawach, targach, kongresach lub podobnych imprezach, do tej konwencji. Zgodnie z artykułem 26 ustęp 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 12 grudnia 1995 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 26 ustęp 1 konwencja weszła w życie dnia 27 listopada 1993 r. 2. Następujące państwa stały się jej stronami, składając dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia oraz przyjmując podane niżej załączniki w następujących datach: AUSTRALIA dnia 9 stycznia 1992 r. załącznik A załącznik B.1 AUSTRIA dnia 29 września 1994 r. załącznik A załącznik B.1 CHINY dnia 27 sierpnia 1993 r. załącznik A z zastrzeżeniem, że karnety ATA nie będą uznawane dla obrotu pocztowego. ESTONIA dnia 17 stycznia 1996 r. załącznik A z zastrzeżeniem, że karnet ATA może być wykorzystany dla następujących procedur celnych: - tymczasowy wywóz z obowiązkiem ponownego przywozu w tym samym stanie; - tymczasowy przywóz z obowiązkiem ponownego wywozu w tym samym stanie; - tranzyt celny załącznik B.1 HONGKONG dnia 15 lutego 1995 r. załącznik A z zastrzeżeniem, że karnety ATA nie będą uznawane dla obrotu pocztowego załącznik B.1 JORDANIA dnia 24 czerwca 1992 r. załącznik A załącznik B.1 MAURITIUS dnia 7 czerwca 1995 r. załącznik A załącznik B.1 NIGERIA dnia 10 czerwca 1993 r. załącznik A załącznik B.1 ROSJA dnia 18 kwietnia 1996 r. załącznik A załącznik B.1 SZWAJCARIA dnia 11 maja 1995 r. załącznik A załącznik B.1 ZIMBABWE dnia 17 listopada 1992 r. załącznik A, 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym złożą dokumenty ratyfikacyjne lub przystąpienia do wyżej wymienionej konwencji, można uzyskać w Departamentcie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. R. Mroziewicz. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia odznaki honorowej "Za zasługi dla turystyki", ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz sposobu noszenia. (Dz. U. Nr 20, poz. 90) Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się odznakę honorową "Za zasługi dla turystyki", zwaną dalej "odznaką". § 2. Odznaka jest szczególnym wyróżnieniem i może być nadawana obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej, cudzoziemcom, a także organizacjom, stowarzyszeniom, instytucjom w kraju i za granicą - w uznaniu ich zasług w dziedzinie rozwoju turystyki i gospodarki turystycznej. § 3. 1. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki nadaje odznakę z własnej inicjatywy albo na wniosek: 1) ministra albo kierownika urzędu centralnego, 2) wojewody, 3) organu samorządu terytorialnego, 4) kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego i urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej za granicą, 5) organu statutowego organizacji społecznej lub stowarzyszenia działającego w sferze turystyki, 6) organu statutowego turystycznego samorządu gospodarczego, 7) podmiotu prowadzącego statutową działalność turystyczną. 2. Wniosek o nadanie odznaki powinien zawierać dane personalne osoby fizycznej lub nazwę i siedzibę osoby prawnej przedstawionej do wyróżnienia oraz informacje o osiągnięciach uzasadniających nadanie odznaki. 3. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Wniosek o nadanie odznaki powinien być przedstawiony Prezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki przynajmniej na dwa miesiące przed przewidywanym przez wnioskodawcę terminem jej wręczenia. § 4. 1. Odznaką jest okrągły medal o średnicy 30 mm, wykonany z metalu w kolorze srebrnym. W środku medalu, na zielono emaliowanym tle jest umieszczony stylizowany rysunek głowy orła oraz zarys gór. Wzdłuż prawej krawędzi medalu jest umieszczony napis "ZA ZASŁUGI DLA TURYSTYKI". Medal jest przymocowany do zawieszki o wymiarach 30 mm x 9 mm. Zawieszka ma kształt wstążki pokrytej w połowie białą, w połowie czerwoną emalią. Na środku wstążki, na czerwono emaliowanej tarczy, jest umieszczony srebrzony orzeł, według wzoru określonego w ustawie z dnia 9 lutego 1990 r. o zmianie przepisów o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 10, poz. 60). Na odwrotnej stronie zawieszki jest umocowane zapięcie. 2. Wzór odznaki stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. 1. Odznakę wraz z legitymacją stwierdzającą jej nadanie wręcza Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki lub osoba przez niego upoważniona. 2. Wzór legitymacji stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Odznakę nosi się na prawej stronie piersi. § 6. 1. Ewidencję osób wyróżnionych odznaką prowadzi Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. W razie zgubienia lub zniszczenia odznaki bądź dokumentu stwierdzającego jej nadanie, wydaje się wtórny egzemplarz za zwrotem kosztów. § 7. Koszty odznaki oraz wydatki związane z jej nadawaniem będą pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. § 8. Osoby, którym nadano odznakę "Zasłużony Działacz Turystyki" na podstawie uchwały nr 158 Rady Ministrów z dnia 31 lipca 1971 r. w sprawie nadania odznaki "Zasłużony Działacz Turystyki" (Monitor Polski Nr 42, poz. 269 oraz z 1985 r. Nr 15, poz. 116 i 117), zachowują prawo do jej noszenia. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1998 r. (poz. 90) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU O NADANIE ODZNAKI HONOROWEJ "ZA ZASŁUGI DLA TURYSTYKI" (Strona pierwsza) Ilustracja (Strona druga) Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR ODZNAKI "ZA ZASŁUGI DLA TURYSTYKI" Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR LEGITYMACJI STWIERDZAJĄCEJ NADANIE ODZNAKI "ZA ZASŁUGI DLA TURYSTYKI" Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 119) Art. 1. Ustawa określa zasady użycia poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej związków taktycznych, oddziałów i pododdziałów wydzielonych z Sił Zbrojnych, zwanych dalej "jednostkami wojskowymi". Art. 2. Jednostki wojskowe mogą być użyte poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w celu utrzymania międzynarodowego pokoju, przeciwdziałania zagrożeniu bezpieczeństwa, aktom terroryzmu oraz w celu niesienia pomocy humanitarnej. Art. 3. O użyciu jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wydaje postanowienie na wniosek Rady Ministrów. Postanowienie Prezydenta wymaga kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów. Art. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) szczegółowe zasady finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i pokrywania kosztów ubezpieczeń, świadczeń odszkodowawczych oraz świadczeń rentowych dla żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach, 2) szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikające z obowiązujących ustaw. Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się także do żołnierzy Sił Zbrojnych pełniących służbę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w dniu wejścia w życie ustawy. Art. 6. Przepisy ustawy nie dotyczą użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. (Dz. U. Nr 26, poz. 147) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 21 lipca 1997 r. w Warszawie została sporządzona Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael. Powyższa umowa będzie tymczasowo stosowana od dnia 1 marca 1998 r. Tekst umowy stanowi załącznik do niniejszego oświadczenia. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek ZAŁĄCZNIK UMOWA Umowa o Wolnym Handlu między Rzecząpospolitą Polską a PAŃSTWEM IZRAEL, sporządzona w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. PREAMBUŁA Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Państwa Izrael (dalej "Strony"), Potwierdzając swoje przywiązanie do zasad gospodarki rynkowej, stanowiących bazę ich stosunków gospodarczych, a w szczególności do poszanowania praw i zobowiązań wynikających z porozumień Światowej Organizacji Handlu/Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu 1994 (dalej "WTO/GATT 1994"); Biorąc pod uwagę swoje wspólne dążenie do aktywnego uczestnictwa w procesie międzynarodowej integracji gospodarczej; Zdecydowane w tym celu znosić stopniowo przeszkody w ich całym wzajemnym handlu, zgodnie z zasadami GATT 1994; Przekonane, że Umowa stworzy nowy klimat dla ich stosunków gospodarczych, a w szczególności dla rozwoju handlu i inwestycji, a także współpracy gospodarczej i technologicznej; Biorąc pod uwagę Umowy o Stowarzyszeniu podpisane przez każdą ze Stron ze Wspólnotami Europejskimi; uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Cele 1. Strony będą stopniowo tworzyły strefę wolnego handlu, obejmującą w zasadzie całą ich dwustronną wymianę handlową w okresie przejściowym kończącym się 1 stycznia 2001 roku, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy oraz stosownie do postanowień WTO/GATT 1994, ze szczególnym uwzględnieniem Artykułu XXIV GATT 1994. 2. Celami niniejszej Umowy są: a) popieranie, poprzez rozszerzanie wymiany handlowej, harmonijnego rozwoju stosunków gospodarczych pomiędzy Stronami i sprzyjanie w ten sposób ich gospodarczej aktywności i rozwojowi, a także wzrostowi wydajności ich gospodarek; b) zapewnienie uczciwych warunków konkurencji w handlu między Stronami; c) przyczynienie się, poprzez znoszenie barier w handlu, do harmonijnego rozwoju i rozszerzenia handlu światowego; d) wspieranie współpracy w obszarach wzajemnego zainteresowania Stron. Rozdział I - Produkty przemysłowe Artykuł 2 Zakres Postanowienia niniejszego Rozdziału będzie stosować się do produktów przemysłowych pochodzących ze Stron; dla potrzeb niniejszej Umowy pojęcie "produkty przemysłowe" oznacza produkty wymienione w Działach 25 do 97 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, z wyjątkiem produktów wymienionych w Załączniku I (dalej "Załącznik I"). Artykuł 3 Cła importowe 1. Żadne nowe cła importowe nie będą wprowadzane w handlu pomiędzy Stronami ani już stosowane w imporcie nie będą podwyższane w handlu pomiędzy Stronami. 2. Cła importowe i opłaty o skutkach podobnych do cen importowych będą znoszone zgodnie z postanowieniami Protokołu 1 niniejszej Umowy (dalej "Protokół 1"). Artykuł 4 Stawki podstawowe 1. Dla każdego produktu podstawową stawką, w odniesieniu do której stosowane będą kolejne obniżki ustalone w niniejszej Umowie, będzie stawka wynikająca z Klauzuli Największego Uprzywilejowania, mająca zastosowanie w każdej ze Stron w dniu 1 stycznia 1997. 2. Jeśli po wejściu w życie niniejszej Umowy będzie stosowana jakakolwiek obniżka stawek celnych na zasadzie erga omnes, a szczególnie obniżka wynikająca z porozumienia taryfowego zawartego w ramach Światowej Organizacji Handlu, takie obniżone stawki zastąpią stawki podstawowe, o których mowa w ustępie 1, z dniem ich wprowadzenia. 3. Obniżone stawki obliczone zgodnie z Protokołem 1 będą stosowane w zaokrągleniu do jednej dziesiątej albo w przypadku stawek specyficznych w zaokrągleniu do jednej setnej. 4. Strony będą się wzajemnie powiadamiać o swoich odnośnych stawkach celnych, zgodnie z postanowieniami ustępu 2. Artykuł 5 Opłaty o skutkach podobnych do ceł 1. Żadne nowe opłaty o skutkach podobnych do cła importowego nie będą wprowadzane w handlu między Stronami. 2. Z dniem wejścia Umowy w życie wszelkie opłaty o skutkach podobnych do ceł importowych zostaną zniesione. Artykuł 6 Cła o charakterze fiskalnym 1. Postanowienia Artykułu 3 będą odnosić się także do ceł o charakterze fiskalnym. 2. Strony mogą zastąpić cło o charakterze fiskalnym albo fiskalny element stawki celnej przez podatek wewnętrzny zgodnie z postanowieniami Artykułu 15. Artykuł 7 Cła eksportowe i opłaty o podobnych skutkach Żadne cła eksportowe lub inne opłaty o podobnych skutkach nie będą stosowane w handlu pomiędzy Stronami. Artykuł 8 Ograniczenia ilościowe importu i inne środki o podobnych skutkach Żadne ograniczenia ilościowe importu ani też inne środki o podobnych skutkach nie będą stosowane w handlu między Stronami, z wyjątkiem stosowanych przez Stronę wobec importu produktów pochodzących z drugiej Strony, a wymienionych w Załączniku II do niniejszej Umowy (dalej "Załącznik II"). Artykuł 9 Ograniczenia ilościowe eksportu i inne środki o podobnych skutkach Żadne ograniczenia ilościowe eksportu ani też inne środki o podobnych skutkach nie będą stosowane w handlu między Stronami, z wyjątkiem ograniczeń, które mogą być stosowane przez Stronę wobec eksportu do drugiej Strony, a wymienionych w Załączniku III do niniejszej Umowy (dalej "Załączniki III"). Rozdział II - Produkty rolne Artykuł 10 Zakres 1. Postanowienia niniejszego Rozdziału odnosić się będą do produktów rolnych pochodzących ze Stron niniejszej Umowy. 2. Dla potrzeb niniejszej Umowy pojęcie "produkty rolne" oznacza produkty wymienione w Działach 1 do 24 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów oraz wszystkie produkty wymienione w Załączniku I. Artykuł 11 Wzajemne udzielanie koncesji 1. Strony udzielają sobie wzajemnie koncesji, wyszczególnionych w Załącznikach do Protokołu 2 do tej Umowy (zwanego dalej "Protokołem 2"), zgodnie z postanowieniami niniejszego Rozdziału i tego Protokołu. 2. Strony będą okresowo analizować na forum Wspólnego Komitetu (wymienionego w Artykule 33), możliwości wzajemnego udzielania sobie dalszych koncesji w handlu produktami rolnymi. 3. Handel produktami rolnymi nie wymienionymi w Protokole 2 będzie się odbywał zgodnie z postanowieniami WTO/GATT 1994 oraz stosownie do odpowiednich zobowiązań, podjętych przez każdą ze Stron w ramach Porozumienia WTO w sprawie rolnictwa. Artykuł 12 Specyficzne środki ochronne Niezależnie od innych postanowień niniejszej Umowy, a szczególnie Artykułu 26, jeśli ze względu na szczególną wrażliwość produktów rolnych import produktów pochodzących z jednej Strony, będących przedmiotem koncesji zagwarantowanych niniejszą Umową, spowoduje poważne zakłócenia na rynku drugiej Strony, zainteresowana Strona rozpocznie niezwłocznie konsultacje dla znalezienia właściwego i uzgodnionego rozwiązania. Do czasu znalezienia takiego rozwiązania zainteresowana Strona może zastosować odpowiednie środki, niezwłocznie informując o nich drugą Stronę. Artykuł 13 Środki sanitarne i fitosanitarne Strony będą stosowały swoje środki sanitarne i fitosanitarne zgodnie z postanowieniami Porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych. Strony nie będą stosowały swoich przepisów w dziedzinie weterynarii, zdrowia roślin i kwestiach zdrowotnych w sposób arbitralny, nieuzasadniony lub dyskryminujący, a także stanowiący ukryte ograniczenie w handlu pomiędzy nimi. Rozdział III - Przepisy ogólne Artykuł 14 Reguły pochodzenia oraz współpraca administracji celnych 1. Protokół 3 do niniejszej Umowy ustala reguły pochodzenia oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej. 2. Strony podejmą odpowiednie środki, włącznie z regularnymi przeglądami przez Wspólny Komitet oraz uzgodnieniami odnośnie do współpracy administracyjnej, w celu zapewnienia skutecznego i harmonijnego stosowania postanowień Protokołu 3 i stosownych artykułów niniejszej Umowy oraz zmniejszenia, tak dalece jak będzie to możliwe, wymagań formalnych stosowanych w handlu, a także dla znalezienia wzajemnie korzystnych rozwiązań wszelkich trudności wynikających ze stosowania tych postanowień. Artykuł 15 Opodatkowanie wewnętrzne 1. Strony powstrzymają się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, powodujących bezpośrednio lub pośrednio dyskryminację w stosunku do produktów pochodzących ze Stron. 2. Produkty eksportowane na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu podatków wewnętrznych w wysokości przekraczającej podatki pośrednie na nie nakładane. Artykuł 16 Ogólne wyjątki Zgodnie z Artykułem XX GATT 1994 niniejsza Umowa nie wyklucza stosowania zakazów bądź ograniczeń w imporcie, eksporcie lub wobec towarów w tranzycie, w przypadkach uzasadnionych względami moralności publicznej, polityki społecznej lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, łącznie ze środkami koniecznymi do ochrony środowiska naturalnego, ochrony dóbr kultury, ochrony własności intelektualnej bądź przepisów dotyczących złota lub srebra lub zachowania nie odnawiających się zasobów naturalnych, jeśli takie środki będą wprowadzone w powiązaniu z restrykcjami wobec rodzimej produkcji lub spożycia. Takie zakazy lub ograniczenia nie będą jednak stanowiły narzędzia arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń handlu między Stronami. Artykuł 17 Wyjątki dotyczące bezpieczeństwa Zgodnie z Artykułem XXI GATT 1994 żadne z postanowień niniejszej Umowy nie będzie stanowić przeszkody dla Strony w podejmowaniu jakichkolwiek odpowiednich środków, które uzna za konieczne: 1. w celu zapobiegania ujawnieniu informacji naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa; 2. dla ochrony własnych podstawowych interesów bezpieczeństwa bądź też dla wykonania zobowiązań międzynarodowych oraz realizacji własnej polityki wewnętrznej. Artykuł 18 Monopole państwowe 1. Strony umożliwią stopniowe dostosowanie wszelkich monopoli państwowych o charakterze handlowym w celu zapewnienia, że po wejściu w życie niniejszej Umowy zniesiona będzie wszelka dyskryminacja między osobami fizycznymi i prawnymi Stron dotycząca warunków, zgodnie z którymi towary są nabywane i sprzedawane. Wspólny Komitet będzie informowany o środkach podejmowanych dla osiągnięcia niniejszego celu. 2. Postanowienia niniejszego Artykułu będą odnosić się do wszelkich podmiotów, przez które kompetentne władze Stron, na mocy prawa lub w praktyce, bezpośrednio lub pośrednio nadzorują bądź określają zasady lub też wpływają znacząco na import lub eksport między Stronami. Postanowienia te będą stosowane odpowiednio wobec monopoli przyznanych przez Państwo innym podmiotom. Artykuł 19 Płatności 1. Płatności w walutach wymienialnych dotyczące transakcji handlowych między Stronami w ramach niniejszej Umowy oraz transfery tych płatności na terytorium Strony, na którym ma swoją siedzibę wierzyciel, będą wolne od jakichkolwiek ograniczeń. 2. Strony powstrzymają się od wszelkich ograniczeń dewizowych lub administracyjnych w zakresie udzielania, spłaty lub zaciągania kredytów krótko- i średnioterminowych przy transakcjach handlowych, podejmowanych w ramach niniejszej Umowy, w których uczestniczy osoba prawna lub fizyczna mająca swoją siedzibę na terytorium Strony. 3. Niezależnie od postanowień ustępu 2, wszelkie środki dotyczące bieżących płatności związanych z przepływem towarów będą stosowane zgodnie z warunkami ustalonymi w Artykule VIII Artykułów Umowy Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Artykuł 20 Reguły konkurencji dotyczące przedsiębiorstw 1. Następujące postępowanie jest niezgodne z właściwym funkcjonowaniem Umowy, o ile może mieć negatywny wpływ na handel między Stronami: i) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje zrzeszeń przedsiębiorstw oraz uzgodnione praktyki między przedsiębiorstwami, których celem lub skutkiem działania jest zapobieganie, ograniczanie lub zniekształcanie konkurencji; ii) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw dominującej pozycji na terytorium Stron jako całości lub na ich znacznej części. 2. Postanowienia ustępu 1 odnoszą się do działalności wszystkich przedsiębiorstw włącznie z przedsiębiorstwami publicznymi i przedsiębiorstwami, którym Strony przyznały specjalne lub wyłączne uprawnienia. Przedsiębiorstwa, którym powierzono wykonywanie usług mających znaczenie ogólnogospodarcze bądź mających charakter monopoli dochodowych będą podlegały postanowieniom ustępu 1, w takim zakresie, w jakim stosowanie tych przepisów nie będzie utrudniało w myśl prawa lub w praktyce, wykonywania zadań publicznych na nie nałożonych. 3. Odnośnie do produktów omówionych w Rozdziale II przepisy wyszczególnione w ustępie I(i) nie będą dotyczyły tych umów, decyzji i praktyk, które stanowią integralną część organizacji rynku wewnętrznego. 4. Jeśli Strona uzna, że konkretne postępowanie jest niezgodne z niniejszym Artykułem i jeśli dane postępowanie powoduje lub zagraża spowodowaniem poważnego uszczerbku dla interesów tej Strony lub też strat materialnych w jej przemyśle krajowym, może ona podjąć odpowiednie środki zgodnie z warunkami i procedurą ustanowioną w Artykule 30. 5. Uwzględniając swoje ustawy, przepisy i rację stanu, każda Strona zapewni uczciwe i sprawiedliwe traktowanie jednostkom, przedsiębiorstwom, agencjom rządowym i innym jednostkom drugiej Strony zaangażowanym w realizację działań w ramach niniejszej Umowy. Artykuł 21 Pomoc państwa 1. Wszelka pomoc udzielana w jakiejkolwiek formie przez Państwo będące Stroną niniejszej Umowy lub dzięki środkom państwowym, zniekształcająca lub grożąca zniekształceniem konkurencji poprzez faworyzowanie niektórych przedsiębiorstw lub produkcji niektórych towarów, o ile może mieć negatywny wpływ na handel między Stronami, uznana zostanie za niezgodną z właściwą realizacją niniejszej Umowy. 2. Przepisy ustępu 1 nie dotyczą produktów wyszczególnionych w Rozdziale II. 3. Strony zapewnią przejrzystość informacji w zakresie pomocy państwa zgodnie z postanowieniami Porozumienia WTO/GATT 1994 w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz każda ze Stron dostarczy, na prośbę drugiej Strony, informacji dotyczących programów pomocy oraz poszczególnych indywidualnych przypadków pomocy państwa. 4. Jeżeli Strona uzna, że konkretne postępowanie: - jest niezgodne z warunkami ustępu 1 lub - jeżeli dane postępowanie powoduje szkodę lub zagraża spowodowaniem poważnego uszczerbku dla interesów tej Strony lub spowodowaniem strat materialnych w jej przemyśle krajowym albo rolnictwie, może ona zastosować odpowiednie środki zgodnie z warunkami i postanowieniami zawartymi w Artykule 30. Takie odpowiednie środki mogą być zastosowane jedynie w zgodzie z procedurami i warunkami ustalonymi w ramach Porozumienia WTO/GATT 1994 w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Artykuł 22 Zamówienia publiczne 1. Strony uważają liberalizację każdego ze swoich rynków zamówień publicznych za cel niniejszej Umowy. 2. Strony stopniowo dostosują swoje przepisy dotyczące zamówień publicznych tak, aby najpóźniej do 31 grudnia 2000 roku zapewnić dostawcom z drugiej Strony dostęp do procedur przetargowych na rynku każdej z nich zgodnie z postanowieniami Porozumienia w sprawie Zamówień Publicznych, zawartego w ramach WTO, i ze zobowiązaniami Stron w nim podjętymi. 3. Wspólny Komitet będzie analizował działania związane z realizacją celów niniejszego Artykułu oraz będzie mógł wydawać praktyczne zalecenia odnośnie do implementacji postanowień ustępu 2 dla zapewnienia swobodnego dostępu, przejrzystości i wzajemnego otwarcia ich rynków zamówień publicznych. 4. W trakcie analizy, o której mowa w ustępie 3, Wspólny Komitet może rozważyć, zwłaszcza w świetle rozwoju tej dziedziny w stosunkach międzynarodowych, możliwość rozszerzenia zakresu otwarcia rynku, o którym mowa w ustępie 2. 5. Strony będą dążyły do przystąpienia do stosownych Porozumień wynegocjowanych pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu. Artykuł 23 Przepisy Techniczne 1. Prawa i obowiązki Stron wiążące się ze standardami lub przepisami technicznymi oraz związanymi z nimi środkami będą wynikać z Porozumienia WTO o Barierach Technicznych w Handlu. 2. Każda Strona, na wniosek drugiej Strony, dostarczy informacji na temat poszczególnych, odrębnych środków, wiążących się ze standardami. 3. Strony będą miały na celu ograniczenie barier technicznych w handlu. W tym celu Strony podejmą odpowiednie negocjacje w sprawie zawarcia umów dotyczących wzajemnego uzgodnienia ich stosowania w zgodzie z zaleceniami Porozumienia WTO o Barierach Technicznych w Handlu. Artykuł 24 Dumping Jeżeli Strona stwierdzi, że w handlu odbywającym się na podstawie niniejszej Umowy ma miejsce dumping w rozumieniu Artykułu VI GATT 1994, może ona podjąć odpowiednie kroki przeciwko takim praktykom, zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie stosowania Artykułu VI GATT 1994. Artykuł 25 Ochrona własności intelektualnej 1. Strony udzielą sobie i zapewnią odpowiednią, efektywną i niedyskryminacyjną ochronę praw własności intelektualnej, łącznie ze środkami dla zapewnienia i wspierania tych praw. Strony potwierdzają wolę poszanowania konwencji dotyczących ochrony własności intelektualnej, wymienionych w Załączniku IV do niniejszej Umowy (dalej "Załącznik IV") i przystąpienia do nich przed końcem okresu przejściowego, wymienionego w ustępie 1 Artykułu 1 niniejszej Umowy. 2. Dla celów niniejszej Umowy pojęcie "własność intelektualna" dotyczy, w szczególności, prawa autorskiego i praw pokrewnych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych, wzorów przemysłowych, patentów, topografii układów scalonych, nie ujawnionych informacji "know-how", jak również ochrony nowych gatunków roślin. 3. Strony będą współpracować w sprawach ochrony własności intelektualnej. Na wniosek którejkolwiek ze Stron przeprowadzać będą konsultacje ekspertów w tych sprawach, w szczególności odnośnie do działań dotyczących istniejących bądź przyszłych konwencji międzynarodowych na temat harmonizacji, zarządzania i stosowania praw własności intelektualnej oraz związanych z działalnością w ramach organizacji międzynarodowych, takich jak Światowa Organizacja Handlu, Światowa Organizacja Własności Intelektualnej, jak również dotyczących stosunków Stron z innymi krajami w odniesieniu do zagadnień własności intelektualnej. Artykuł 26 Ogólne zabezpieczenia 1. Jeżeli jakikolwiek produkt jest importowany w tak zwiększonej ilości i na takich warunkach, że powoduje to lub grozi spowodowaniem: a) poważnej szkody krajowym producentom podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych produktów na terytorium Strony importującej; lub b) poważnych zakłóceń w jakimkolwiek sektorze gospodarki lub trudności mogących wywołać poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej regionu, zainteresowana Strona może podjąć stosowne środki zgodne z warunkami i w zgodzie z procedurą przewidzianą w Artykule 30 niniejszej Umowy. 2. Jeżeli w opinii Strony importującej import produktu z drugiej Strony nie powoduje u niej istotnych szkód i zakłóceń, produkt drugiej Strony będzie wyłączony ze stosowania środków ochronnych, które mogą być nałożone na ten produkt w imporcie z innych krajów. Artykuł 27 Dostosowanie strukturalne 1. Środki wyjątkowe o ograniczonym czasie obowiązywania niezgodne z postanowieniami Artykułu 3 mogą być zastosowane przez którąkolwiek ze Stron w postaci podwyższonych stawek celnych. 2. Środki te mogą dotyczyć jedynie nowo powstających przemysłów, niektórych sektorów podlegających restrukturyzacji lub napotykających na poważne trudności, a szczególnie gdy trudności te stwarzają poważne problemy społeczne. 3. Cła importowe stosowane przez daną Stronę wobec produktów pochodzących z drugiej Strony, wprowadzane jako takie środki, nie mogą przekraczać 25% ad valorem i powinny utrzymać element preferencji w stawkach celnych dla produktów pochodzących ze Stron. Ogólna wartość importu produktów objętych działaniem tych środków nie może przekraczać 15% ogółu importu produktów przemysłowych z drugiej Strony określonych w Rozdziale I za ostatni rok, dla którego dostępne są dane statystyczne. 4. Środki te będą stosowane przez okres nie przekraczający pięciu lat. Ich stosowanie powinno zakończyć się nie później niż z zakończeniem okresu przejściowego. 5. Środki te nie mogą być zastosowane w odniesieniu do danego produktu, jeżeli upłynęły ponad trzy lata od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych, opłat lub innych środków o podobnych skutkach dotyczących tego produktu. 6. Zainteresowana Strona będzie informować drugą Stronę o wszelkich wyjątkowych środkach, jakie zamierza zastosować na mocy niniejszego Artykułu, a na wniosek drugiej Strony, przed ich wprowadzeniem odbędą się konsultacje we Wspólnym Komitecie na temat tych środków oraz sektorów, których one dotyczą. Podejmując takie środki zainteresowana Strona przedstawi Wspólnemu Komitetowi program znoszenia ceł wprowadzonych na mocy niniejszego Artykułu. Harmonogram taki powinien zakładać stopniową eliminację tych ceł w równych ratach rocznych, rozpoczynającą się nie później niż po dwóch latach od ich wprowadzenia. Wspólny Komitet może zadecydować o innym harmonogramie. Artykuł 28 Reeksport i poważne braki W przypadku gdy stosowanie postanowień Artykułów 7 i 9 prowadzi do: i) reeksportu do państwa trzeciego, wobec którego eksportująca Strona utrzymuje na dany produkt ograniczenia ilościowe w eksporcie, cła eksportowe lub środki czy opłaty o podobnych skutkach; lub ii) poważnego braku lub zagrożenia nim produktu istotnego dla eksportującej Strony; i gdy powyższe sytuacje powodują lub mogą spowodować poważne trudności dla eksportującej Strony, Strona ta może zastosować odpowiednie środki zgodnie z procedurą przewidzianą w Artykule 30. Środki te będą stosowane w sposób niedyskryminacyjny i będą zniesione, gdy ustaną przyczyny uzasadniające ich stosowanie. Artykuł 29 Wypełnianie zobowiązań 1. Strony podejmą wszelkie niezbędne środki ogólne lub szczegółowe w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Strony zapewnią realizację celów Umowy. 2. Jeśli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie wywiązała się ze swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy, to zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki na warunkach i zgodnie z procedurą przewidzianą w Artykule 30. Artykuł 30 Procedura stosowania środków ochronnych 1. Przed rozpoczęciem procedury stosowania środków ochronnych, wymienionych w następnych ustępach niniejszego Artykułu, Strony będą starały się rozwiązywać wszelkie rozbieżności między nimi w drodze bezpośrednich konsultacji. 2. Jeżeli Strona poddaje import towarów, powodujących powstanie sytuacji, o której mowa w Artykule 26, procedurze administracyjnej, której celem jest szybkie dostarczenie informacji na temat strumieni handlu, powinna ona powiadomić o tym drugą Stronę. 3. Bez naruszania postanowień ustępu 7 niniejszego Artykułu, Strona rozważająca możliwość zastosowania środków ochronnych niezwłocznie zawiadomi o tym drugą Stronę, przekazując wszelkie odnośne informacje. Strony niezwłocznie przeprowadzą konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu w celu znalezienia akceptowanego przez nie rozwiązania. 4. a) W odniesieniu do Artykułów 26 i 28 Wspólny Komitet zbada przypadek lub sytuację i może podjąć decyzję zmierzającą do zakończenia trudności, o których został powiadomiony przez zainteresowaną Stronę. W przypadku braku takiej decyzji w ciągu czterdziestu pięciu dni od powiadomienia Wspólnego Komitetu lub w przypadku kiedy nie można znaleźć wspólnego rozwiązania w ciągu czterdziestu pięciu dni od powiadomienia drugiej Strony, zainteresowana Strona może podjąć środki konieczne dla zaradzenia powstałej sytuacji. b) W odniesieniu do Artykułu 29 zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki po zakończeniu konsultacji lub po upływie trzech miesięcy od daty pierwszego powiadomienia drugiej Strony. c) W odniesieniu do Artykułów 20 i 21 zainteresowana Strona udzieli Wspólnemu Komitetowi wszelkiej wymaganej pomocy dla zbadania sprawy i, jeżeli to możliwe, zlikwidowania kwestionowanych praktyk. Jeśli Stronie, której to dotyczy, nie uda się położyć kresu kwestionowanym praktykom w terminie ustalonym przez Wspólny Komitet lub jeśli Wspólnemu Komitetowi nie uda się osiągnąć porozumienia w ciągu czterdziestu pięciu dni od przedłożenia sprawy, zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki dla zaradzenia trudnościom wynikającym z tych praktyk. 5. O podjętych środkach ochronnych powinna być niezwłocznie powiadomiona druga Strona. Środki te powinny być ograniczone w wymiarze i długości ich trwania do tego, co jest rzeczywiście niezbędne dla poprawy sytuacji, która spowodowała ich zastosowanie, oraz nie powinny przewyższać szkody spowodowanej daną praktyką bądź utrudnieniem. Pierwszeństwo powinny uzyskać środki, które najmniej zakłócą realizację niniejszej Umowy. Środki podjęte przez jedną Stronę przeciwko działaniu bądź zaniechaniu drugiej Strony powinny dotyczyć jedynie handlu z tą Stroną. 6. Zastosowane środki ochronne będą przedmiotem okresowych konsultacji w ramach Wspólnego Komitetu w celu jak najszybszego ich złagodzenia lub zniesienia, gdy warunki nie uzasadniają dalszego ich stosowania. 7. Gdy wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania uniemożliwiają wcześniejsze zbadanie sprawy, zainteresowana Strona może w sytuacjach przewidzianych w Artykułach 20, 21, 26 i 28 niezwłocznie zastosować środki ściśle niezbędne dla zaradzenia sytuacji. O podjętych środkach należy powiadomić niezwłocznie, zaś konsultacje między zainteresowanymi Stronami odbędą się w ramach Wspólnego Komitetu tak szybko, jak będzie to możliwe. Artykuł 31 Trudności w bilansie płatniczym 1. Strony będą dążyć do unikania wprowadzania środków ograniczających, w tym środków dotyczących importu ze względu na bilans płatniczy. 2. Jeżeli jedna ze Stron znajdzie się w poważnych trudnościach płatniczych lub będzie nimi bezpośrednio zagrożona, może zgodnie z warunkami ustalonymi w WTO/GATT 1994 zastosować środki ograniczające, w tym środki dotyczące importu, które będą ograniczone w czasie oraz nie będą wykraczać poza to, co jest konieczne dla poprawy sytuacji w bilansie płatniczym. Środki te będą stopniowo znoszone w miarę poprawy sytuacji w bilansie płatniczym i całkowicie zniesione, gdy ustaną warunki uzasadniające ich zastosowanie. Zainteresowana Strona poinformuje niezwłocznie drugą Stronę o ich wprowadzeniu oraz, jeśli to możliwe, o harmonogramie ich znoszenia. 3. W okresie stosowania tych środków, zainteresowana Strona zapewni produktom importowanym z drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne niż produktom importowanych z jakiegokolwiek innego kraju wraz z zachowaniem korzyści, jakie druga Strona otrzymała w wyniku niniejszej Umowy. Artykuł 32 Klauzula ewolucyjna 1. Kiedy jedna ze Stron uzna, że w interesie gospodarek Stron korzystny byłby rozwój i pogłębienie stosunków regulowanych niniejszą Umową poprzez rozszerzenie ich na nowe obszary nią dotąd nie objęte, wówczas przedłoży ona swój umotywowany wniosek drugiej Stronie. Wspólny Komitet zbada taki wniosek i jeżeli jest stosowny, może wydać zalecenia, w szczególności odnośnie do podjęcia negocjacji. 2. Porozumienia wynikające z procedury omawianej w ustępie I będą ratyfikowane bądź zatwierdzane przez Strony zgodnie z ich wewnętrznym prawodawstwem i procedurami. Rozdział IV - Postanowienia instytucjonalne i końcowe Artykuł 33 Wspólny Komitet 1. Strony wyrażają zgodę na powołanie Wspólnego Komitetu składającego się z przedstawicieli Stron. 2. Wspólny Komitet będzie nadzorował i zarządzał właściwą realizacją postanowień niniejszej Umowy. Wspólny Komitet będzie badał większość problemów, powstałych w wyniku funkcjonowania Umowy oraz inne problemy handlowe lub gospodarcze, będące przedmiotem zainteresowania obydwu Stron. Wspólny Komitet będzie dokonywał przeglądu możliwości dalszego usuwania przeszkód w handlu między Stronami. 3. W celu właściwej realizacji postanowień niniejszej Umowy, Strony będą dokonywać wymiany informacji i na wniosek którejkolwiek ze Stron będą przeprowadzać konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu. 4. Wspólny Komitet może podejmować decyzje w przypadkach przewidzianych w niniejszej Umowie. Decyzje te będą realizowane przez Strony zgodnie z ich wewnętrznym prawodawstwem. Wspólny Komitet może także wydawać zalecenia w jakichkolwiek sprawach handlowych i gospodarczych, dotyczących wzajemnego interesu Stron. Artykuł 34 Procedury Wspólnego Komitetu 1. W celu właściwej realizacji postanowień niniejszej Umowy, Wspólny Komitet będzie zbierał się, gdy będzie to konieczne, jednak nie rzadziej niż raz w roku. Każda Strona może zażądać odbycia takiego spotkania. 2. Wspólny Komitet będzie działał na zasadzie jednomyślności. 3. Jeżeli przedstawiciel Strony we Wspólnym Komitecie zaakceptował decyzję z zastrzeżeniem spełnienia wewnętrznych wymogów prawnych, decyzja ta wejdzie w życie w dniu otrzymania pisemnego powiadomienia o spełnieniu tych wymogów, o ile żadna późniejsza data nie została w niej ustalona. 4. Dla realizacji celów niniejszej Umowy Wspólny Komitet przyjmie swoje zasady proceduralne, które będą, inter alia, zawierały postanowienia dotyczące zwoływania spotkań, jak również pełnienia funkcji Przewodniczącego i jego kadencji. 5. Wspólny Komitet może zadecydować o utworzeniu takich podkomitetów i grup roboczych, jakie uzna za konieczne w celu wspomagania go w wykonywaniu obowiązków. Artykuł 35 Rozwiązywanie sporów 1. Każda Strona może odwołać się do Wspólnego Komitetu w sprawie jakiegokolwiek sporu, związanego ze stosowaniem lub interpretacją niniejszej Umowy. 2. Wspólny Komitet może rozwiązać spór na mocy decyzji. 3. Każda Strona jest zobowiązana do podjęcia środków związanych z wykonaniem decyzji, o której mowa w ustępie 2. 4. Jeśli spór skierowany do Wspólnego Komitetu nie został rozwiązany zgodnie z ustępem 2 tego Artykułu, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; wówczas druga Strona musi wyznaczyć w ciągu dwóch miesięcy drugiego arbitra. 5. Wspólny Komitet wybiera wówczas w ciągu sześćdziesięciu dni, spośród ekspertów zaproponowanych przez dwóch arbitrów, trzeciego arbitra, który nie będzie narodowości żadnej ze Stron i który będzie przewodniczącym. 6. Arbitrzy podejmują decyzję większością głosów w ciągu dziewięćdziesięciu dni lub w ciągu okresu dłuższego uzgodnionego przez Wspólny Komitet. 7. Każda Strona musi podjąć kroki wymagane do realizacji decyzji arbitrów. Artykuł 36 Stosunki handlowe uregulowane niniejszą Umową oraz innymi Porozumieniami Niniejsza Umowa nie wyklucza utrzymania bądź tworzenia unii celnych, stref wolnego handlu oraz porozumień odnośnie handlu przygranicznego w zgodzie z postanowieniami Artykułu XXIV GATT 1994 oraz Uzgodnieniem o Interpretacji Artykułu XXIV GATT 1994. Artykuł 37 Załączniki i Protokoły Załączniki i Protokoły do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część. Artykuł 38 Zasięg terytorialny Niniejsza Umowa będzie miała zastosowanie na terytoriach celnych Stron. Artykuł 39 Zmiany Zmiany do niniejszej Umowy, łącznie z Załącznikami i Protokołami, wejdą w życie w dniu otrzymania ostatniej noty dyplomatycznej, potwierdzającej, że wewnętrzne procedury prawne każdej ze Stron związane z wejściem w życie tych zmian zostały zakończone. Artykuł 40 Wejście w życie Niniejsza Umowa jest przedmiotem ratyfikacji przez Strony i wejdzie w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu wymiany notyfikacji o ratyfikacji. Artykuł 41 Moc obowiązująca i wypowiedzenie 1. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. 2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze pisemnej notyfikacji drugiej Stronie. W takim przypadku niniejsza Umowa przestanie obowiązywać pierwszego dnia siódmego miesiąca następującego po dniu otrzymania notyfikacji przez drugą Stronę. W DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy, będąc do tego odpowiednio upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę. Sporządzono w Warszawie dnia 21.07.1997 roku, który odpowiada 16 Temuz 5757, w dwóch egzemplarzach w języku polskim, hebrajskim oraz angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności rozstrzygający będzie tekst w języku angielskim. Protokół uzgodnień 1. W celu przyśpieszenia trójstronnego handlu między Polską, Izraelem i Unią Europejską, zapewnienia efektywnej realizacji umów preferencyjnych, zagwarantowania właściwego funkcjonowania Układu Europejskiego Polska - UE oraz Umowy Stowarzyszeniowej Izrael - UE i w celu przyczynienia się do współpracy regionalnej w Europie, Polska i Izrael podejmą wszelkie starania, aby UE zmodyfikowała postanowienia swoich umów preferencyjnych w celu dopuszczenia kumulacji według reguł pochodzenia. Z chwilą wprowadzenia przez UE modyfikacji w jej Umowie o wolnym handlu z Izraelem odpowiednie postanowienia Umowy o wolnym handlu między Polską a Izraelem, dotyczące reguł pochodzenia, będą stopniowo przystosowywane w celu zmiany kumulacji bilateralnej na trójstronną. 2. Odnośnie do ustępu 2 Artykułu 4 Strony uzgadniają, iż kiedy obniżka stawek celnych zostanie przeprowadzona poprzez zawieszenie tych stawek na określony czas, to tak obniżone stawki zastąpią stawki podstawowe jedynie na czas zawieszenia; a również, że w każdym przypadku, gdy jest dokonywane częściowe zawieszenie stawek, margines preferencji między Stronami zostanie zachowany. 3. Odnośnie do Artykułów 8 i 9 Umowy Strony potwierdzają, że poza wyjątkami wymienionymi w Załączniku II i Załączniku III, zastosują środki wynikające z ich zobowiązań międzynarodowych zgodnie z Artykułami 16 i 17 Umowy. 4. Odnośnie do Artykułu 14 Strony uzgadniają, że ich odpowiednie władze celne będą negocjować szczegółowe porozumienie o współpracy celnej i pomocy wzajemnej w sprawach celnych, w myśl zaleceń Światowej Organizacji Handlu. 6. Odnośnie do Artykułu 30 Strony uzgodniły, że przed wszczęciem procedur zmierzających do stosowania środków ochronnych ustalonych w tym Artykule Strony będą dążyły do rozwiązania wszelkich trudności na drodze bezpośrednich konsultacji między nimi. ZAŁĄCZNIK I (wymieniony w Artykułach 2 i 10) Wyroby objęte Działami 25-97 Zharmonizowanego Systemu Kodowania i Oznaczania Towarów (HS), o których mowa w Artykułach 2 i 10 Umowy. 2905.43 mannit 2905.44 sorbit 3301 olejki eteryczne 3501 do 3505 substancje białkowe, skrobie modyfikowane, kleje 3809.10 środki wykańczalnicze 3824.60 sorbit inny niż w/w 4101 do 4103 skóry i skórki surowe 4301 surowe skóry futerkowe 5001 do 5003 jedwab surowy i odpady 5101 do 5103 wełna i sierść zwierzęca 5201 do 5203 bawełna surowa, odpady bawełniane, bawełna zgrzebna lub czesana 5301 len surowy 5302 konopie surowe ZAŁĄCZNIK II (wymieniony w Artykule 8) ZAKAZY I OGRANICZENIA IMPORTU 1. Ograniczenia ilościowe importu i inne środki o podobnych skutkach, stosowane przez Polskę. Skrócony opisOpis produktu Kod PCN* 2711Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe.2711 12 11 0, 2711 12 19 0, 2711 12 91 0, 2711 12 93 0, 2711 12 94 0, 2711 12 97 0, 2711 13 10 0, 2711 13 30 0, 2711 13 91 0, 2711 13 97 0, 2711 14 00 0, 2711 19 00 0, 2711 29 00 0 8407* Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym i tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy.8407 33 10 0, 8407 33 90 1, 8407 34 10 0, 8407 34 91 1, 8407 90 10 0, 8407 90 50 0, 8407 90 80 1, 8407 90 90 1 8408* Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne)8408 20 10 0, 8408 20 31 1, 8408 20 35 1, 8408 20 37 1, 8408 20 51 1, 8408 20 55 1, 8408 20 57 1, 8408 20 99 1 8706* Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. 8706 00 11 1, 8706 00 19 1, 8706 00 91 1, 8706 00 99 1 8707* Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. 8707 10 10 0, 8707 90 10 0, 8707 90 90 1 8707* Części i akcesoria do pojazdów samochodowych z pozycji od nr 8701 do 8705 8707 10 10 0, 8708 10 90 1, 8708 21 10 0, 8708 21 90 1, 8708 29 10 0, 8708 29 90 1, 8708 31 10 0, 8708 31 91 1, 8708 31 99 1, 8708 39 10 1, 8708 39 90 1, 8708 40 10 0, 8708 40 90 1, 8708 50 10 0, 8708 50 90 1, 8708 60 10 0, 8708 60 91 1, 8708 70 10 0, 8708 70 50 1, 8708 70 91 1, 8708 70 99 1, 8708 80 10 0, 8708 80 90 1, 8708 91 10 0, 8708 91 90 1, 8708 92 10 0, 8708 92 90 1, 8708 93 10 0, 8708 93 90 1, 8708 94 10 0, 8708 94 90 1, 8708 99 10 0, 8708 99 30 1, 8708 99 50 1, 8708 99 92 1, 8708 99 98 1 * dotyczy tylko części importowanych dla celów montażu przemysłowego 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. ex. 8703 21 90 9, ex. 8703 22 90 9, ex. 8703 23 90 9, ex. 8703 24 90 9, ex. 8703 31 90 9, ex. 8703 32 90 9, ex. 8703 33 90 9 8706Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 91 6 8707Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8707 10 90 0 (ex. - 10-letnie i starsze) 8701Ciągniki (inne niż z pozycji nr 8709). ex. 8701 20 90 0 8702Pojazdy samochodowe do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcą. ex. 8702 10 19 0, ex. 8702 10 99 0, ex. 8702 90 19 0, ex. 8702 90 39 0, ex. 8702 90 90 0 8704Pojazdy samochodowe do transportu towarowego. ex. 8704 10 11 0, ex. 8704 10 19 0, ex. 8704 10 90 0, ex. 8704 21 10 0, ex. 8704 21 39 0, ex. 8704 21 99 2, ex. 8704 21 99 9, ex. 8704 22 10 0, ex. 8704 22 99 0, ex. 8704 23 10 0, ex. 8704 23 99 0, ex. 8704 31 10 0, ex. 8704 31 39 0, ex. 8704 31 99 2, ex. 8704 31 99 9, ex. 8704 32 10 0, ex. 8704 32 99 0, ex. 8704 90 00 0 8705Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne). ex. 8705 10 00 1, ex. 8705 40 00 0, ex. 8705 90 10 0, ex. 8705 90 90 0 8706Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex 8706 00 11 6, ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 99 6 8707Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8707 90 90 9 (ex. - 3-letnie i starsze) 8407Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy. ex. 8407 33 10 0, ex. 8407 33 90 1, ex. 8407 33 90 9, ex. 8407 34 10 0, ex. 8407 34 30 0 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. ex. 8703 21 10 0, ex. 8703 21 90 1, ex. 8703 21 90 9, ex. 8703 22 11 0, ex. 8703 22 19 0, ex. 8703 22 90 1, ex. 8703 22 90 9, ex. 8703 23 11 0, ex. 8703 23 19 0, ex. 8703 23 90 1, ex. 8703 23 90 9, ex. 8703 24 10 0, ex. 8703 24 90 1, ex. 8703 24 90 9 8706Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8706 00 11 1, ex. 8706 00 11 5, ex. 8706 00 11 6, ex. 8706 00 19 1, ex. 8706 00 19 5, ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 91 1, ex. 8706 00 91 5, ex. 8706 00 91 6, ex. 8706 00 99 1, ex. 8706 00 99 5, ex. 8706 00 99 6 (ex - samochody z silnikami dwusuwowymi) 8705Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne). ex. 8705 30 00 0 (ex - 15-letnie i starsze) * - Pierwsze sześć cyfr Polskiej Nomenklatury Scalonej (PCN) odpowiada HS '96. 2. Ograniczenia ilościowe importu i inne środki o podobnych skutkach, stosowane przez Izrael. ex 8702 Autobusy ZAŁĄCZNIK III (Wymieniony w Artykule 9) ZAKAZY I OGRANICZENIA EKSPORTU Ograniczenia ilościowe eksportu i inne środki o podobnych skutkach, stosowane przez Polskę. Skrócony opis Opis produktu Kod PCN* 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla. 2701 11 10 0, 2701 11 90 0, 2701 12 10 0, 2701 12 90 0, 2701 19 00 0 2709 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe. 2709 00 10 0, 2709 00 90 0 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze. 2710 00 11 0, 2710 00 15 0, 2710 00 21 0, 2710 00 25 0, 2710 00 26 0, 2710 00 27 0, 2710 00 29 0, 2710 00 32 0, 2710 00 34 0, 2710 00 36 0, 2710 00 39 0, 2710 00 41 0, 2710 00 45 0, 2710 00 51 0, 2710 00 55 0, 2710 00 59 0, 2710 00 61 0, 2710 00 65 0, 2710 00 66 1, 2710 00 66 9, 2710 00 67 1, 2710 00 67 9, 2710 00 68 1, 2710 00 68 9 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe. 2711 11 00 0, 2711 12 11 0, 2711 12 19 0, 2711 12 91 0, 2711 12 93 0, 2711 12 94 0, 2711 12 97 0, 2711 13 10 0, 2711 13 30 0, 2711 13 91 0, 2711 13 97 0, 2711 14 00 0, 2711 19 00 0, 2711 21 00 0, 2711 29 00 0 4104 Skóry bydlęce lub zwierząt jednokopytnych wyprawione, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109. 4104 10 30 0, 4104 10 91 0, 4104 10 95 0, 4104 10 99 0, 4104 21 00 0, 4104 22 10 0, 4104 22 90 0, 4104 29 00 0 (3.120 ton - kontyngent na rok 1997) 4107 Skóry wyprawione z pozostałych zwierząt, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109. 4107 10 10 0 (4.200 ton - kontyngent na rok 1997) 7204 Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali. 7204 10 00 0, 7204 21 10 0, 7204 21 90 0, 7204 29 00 0, 7204 30 00 0, 7204 41 10 0, 7204 41 91 0, 7204 41 99 0, 7204 49 10 0, 7204 49 30 0, 7204 49 91 0, 7204 49 99 0 (500.000 ton - kontyngent na rok 1997) 7404 Odpady miedzi i złom. 7404 00 10 0, 7404 00 91 0, 7404 00 99 0 7503 Odpady niklu i złom. 7503 00 10 0, 7503 00 90 0 7602 Odpady aluminium i złom. 7602 00 11 0, 7602 00 19 0, 7602 00 90 0 7802 Odpady ołowiu i złom. 7802 00 00 0 7902 Odpady cynku i złom. 7902 00 00 0 8002 Odpady cyny i złom. 8002 00 00 0 (10.000 ton - kontyngent na rok 1997) * - Pierwsze sześć cyfr Polskiej Nomenklatury Scalonej (PCN) odpowiada HS '96. ZAŁĄCZNIK IV (odnoszący się do ustępu 1 Artykułu 25) DOTYCZĄCY WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ Umowy wielostronne wymienione w ustępie 1 Artykułu 25 są następujące: - Konwencja Paryska o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r. (Akt Sztokholmski z 1967 r., poprawiona w 1979 r.); - Konwencja Berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych z dnia 9 września 1886 r. (Akt Paryski z 1971 r.); - Międzynarodowa konwencja o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych z dnia 26 października 1961 r. (Konwencja Rzymska); - Porozumienie o Handlowych Aspektach Własności Intelektualnej z dnia 15 kwietnia 1994; - Traktat Budapeszteński o międzynarodowym uznawaniu depozytu drobnoustrojów dla celów postępowania patentowego (z 1977 r., poprawiony w 1980 r.); - Układ o współpracy patentowej (Waszyngton 1970 r., poprawiony w 1979 r. i zmodyfikowany w 1984 r.); - Porozumienie Nicejskie dotyczące międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 r. i poprawione w 1979 r.); - Międzynarodowa konwencja o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski 1991 r.). PROTOKÓŁ 1 (Wymieniony w Artykule 3) ZNOSZENIE CEŁ IMPORTOWYCH NA TOWARY PRZEMYSŁOWE 1. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku A do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 33% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - pozostałe cła zostaną zniesione 2. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku B do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 75% stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 roku - do 50% stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione 3. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku C1 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do czterech siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 roku - do trzech siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 roku - do dwóch siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 2001 roku - do jednej siódmej stawki podstawowej - 1 stycznia 2002 roku - pozostałe cła będą zniesione. 4. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku C2 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do pięciu siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 roku - do czterech siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 roku - do trzech siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 2001 roku - do dwóch siódmych stawki podstawowej - 1 stycznia 2002 roku - pozostałe cła będą zniesione. 5. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku D1 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: B - 1 stycznia 1998 roku - do 12% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - do 9% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 6. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku D2 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 20% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - do 17% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 7. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Państwa Izrael, wymienione w Załączniku E do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - 9% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - 6% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - 3% ad valorem, - 1 stycznia 2001 roku - pozostałe cła zostaną zniesione. 8. Z dniem wejścia niniejszej Umowy w życie na towary pochodzące z Państwa Izrael, nie wymienione w Załącznikach A, B, C1, C2, D1, D2 oraz E, będą stosowane zerowe stawki celne w imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej. 9. Cła importowe stosowane w Państwie Izrael na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku F do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 33% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - pozostałe cła będą zniesione. 10. Cła importowe stosowane w Państwie Izrael na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku G do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 66% stawki celnej z 1 stycznia 1997 roku, - 1 stycznia 1999 roku - do 33% stawki celnej z 1 stycznia 1997 roku, - 1 lipca 1999 roku - pozostałe cła będą zniesione. 11. Cła importowe stosowane w Państwie Izrael na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku H do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: C - 1 stycznia 1998 roku - do 75% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - do 50% stawki podstawowej, - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 12. Cła importowe stosowane w Państwie Izrael na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku I do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 75% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - do 50% stawki podstawowej, - 1 stycznia 2000 roku - do 25% stawki podstawowej, - 1 stycznia 2001 roku - pozostałe cła będą zniesione. 13. Z dniem wejścia niniejszej Umowy w życie na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, nie wymienione w Załącznikach F, G, H oraz I, będą stosowane zerowe stawki celne w imporcie do Państwa Izrael. 14. Do celów obliczania redukcji stawek celnych dla produktów wymienionych w Załącznikach F, H oraz I, podstawowe stawki celne będą stawkami KNU w dniu zastosowania obniżki lub stawki KNU zgodnej z harmonogramem programu liberalizacji, opublikowanym w Rozporządzeniu o Taryfie Celnej ze stycznia 1997 roku, w zależności od tego, która jest niższa. 15. Każda Strona zapewnia, że harmonogramy liberalizacji ustanowione w niniejszym Protokole nie będą podlegać żadnym negatywnym zmianom wynikającym z ich klasyfikacji taryf importowych, włączając tworzenie nowych pozycji taryfowych. Załączniki A-I do Protokołu 1 (pominięte) PROTOKÓŁ 2 (wymieniony w ustępie 1 Artykułu 11) WYMIANA KONCESJI ROLNYCH MIĘDZY PAŃSTWEM IZRAEL A RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ 1. Produkty pochodzące z Państwa Izrael wymienione w Tabeli A do niniejszego Protokołu (dalej "Tabela A") będą importowane do Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z warunkami ustalonymi w tej Tabeli. 2. Produkty pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej wymienione w Tabeli B do niniejszego Protokołu (dalej "Tabela B") będą importowane do Państwa Izrael zgodnie z warunkami ustalonymi w tej Tabeli. 3. Produktom wymienionym w Tabelach A i B do niniejszego Protokołu podlegającym licencjom importowym licencje te wydawane będą bez opóźnienia, zgodnie z wewnętrznymi regulacjami i procedurami każdej Strony do ilości tam wyszczególnionych. TABELA A DO PROTOKOŁU 2*) IMPORT Z IZRAELA DO POLSKI Polska Taryfa CelnaKrótki Opis Produktów Koncesje Uwagi Cło Kontyngent % Ton 0302 6994 Okoń morski 0% 200 t 0302 6961 Leszcz morski 0601 10 Cebulki, bulwy, korzenie bulwiaste, łodygi podziemne i kłącza red. 50% bez ogr. 0602 10 Nieukorzenione cebulki i zrazy red. 50% bez ogr. 0602 90 Pozostałe rośliny żywe, grzybnia red. 50% bez ogr. ex 0603 Kwiaty cięte i pąki kwiatowe, świeże: red. 50% 500 t 0603 1015 Orchidee 0603 1021 Gladiole 0603 1029 Pozostałe 0603 1055 Orchidee 0603 1061 Gladiole 0603 1069 Pozostałe 0603 90 Pozostałe (kwiaty suszone) 0% 50 t 0604 Liście, gałęzie i inne części roślin bez kwiatów lub pączków kwiatowych oraz trawy, mchy i porosty 0% 250 t 0701 9051 Ziemniaki: 1.01-15.05 red. 50% 500 t ex 0702 Pomidory świeże lub chłodzone: red. 50% 1.000 t 0702 0015 1.01-31.03 0702 0045 1.11-20.12 0702 0005 21.12-31.12 ex 0703 10 19 Szczypiorek red. 50% 300 t ex 0704 9090 Kapusta pekińska 0% 500 t 0709 6010 Słodka papryka red. 50% 200 t ex 0709 9090 Świeże zioła: 1.10-31.5 red. 50% 400 t 0710 4000 Kukurydza słodka mrożona 0% 500 t 2004 9010 Kukurydza słodka mrożona 0804 1000 Daktyle, świeże lub suszone 0% 500 t 0804 4000 Avokado 0% bez ogr. ex 0804 5000 Mango 0% bez ogr. 0805 1000 Świeże pomarańcze 5% 20.000 t 0805 2000 Mandarynki i pod. hyb. cytr. 10% 10.000 t 0805 3000 Cytryny i limy 0% 6.000 t 0805 4000 Grejpfruty 5% bez ogr. 0805 9000 Pozostałe cytrusy 10% bez ogr. 0806 1000 Świeże winogrona stołowe red. 50% bez ogr. ex 0807 1900 Melony 5% 4.000 t ex 0810 9085 Śliwy daktylowe (persimmon) 0% bez ogr. ex 0811 9085 Daktyle mrożone 0% 500 t 1704 Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą) nie zawierające kakao: red. 50% 1.000 t 1704 10 Guma do żucia również pokryta cukrem ex 1704 90 Pozostałe, z wyjątkiem chałwy ex 1806 Czekolada i inne przetwory spoż. zawierające kakao 1806 20 Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie › 2 kg 1806 31 - Nadziewane 1806 32 - Bez nadzienia ex 1806 90 - Pozostałe, z wyjątkiem chałwy ex 1704 90 Chałwa red. ad valorem 75% + 50% red. DCC ex 1806 90 Chałwa zawierająca kakao 1901 10 Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej 0% 200 t 1901 90991 Pozostałe mieszanki mleczne przeznaczone do produkcji odżywek dla niemowląt 2002 1010 Pomidory całe lub w kawałkach bez skórek red. 50% bez ogr. 2005 8000 Słodka kukurydza - zakonserwowana 0% 300 t 2008 11 Orzeszki ziemne red. 50% 100 t ex 2009 Soki owocowe i soki warzywne: 0% 8.000 t 2009 11 Sok pomarańczowy, mrożony 2009 19 Pozostałe - sok pomarańczowy 2009 20 - Sok grejpfrutowy 2009 30 - Sok z dowolnego, pojedynczego owocu cytrusowego 2009 9041 do 98 Pozostałe mieszanki soków 2009 60 Sok z winogron 0% 200 t 2101 Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty 0% 250 t 2106 10 Koncentraty proteinowe i teksturowane substancje proteinowe red. 50% bez ogr. ex 2106 90 Pozostałe mrożone teksturowane produkty proteinowe red. 50% 100 t ex 2204 Wino ze świeżych winogron, max. 22% alkoholu red. 50% 20.000 hl ex 2205 Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi, max. 22% alkoholu 2905 43 Mannit 0% bez ogr. 2905 44 D-sorbit (sorbitol) 0% bez ogr. 3301 Olejki eteryczne 0% bez ogr. 3809 10 Środki wykańczalnicze na bazie sub skrobiowych 0% bez ogr. 3824 60 Sorbit inny niż z podpozycji 2905 44 0% bez ogr. 4101 do 4103 Surowe skóry 0% bez ogr. 4301 Surowe skóry futerkowe 0% bez ogr. 5001 do 5003 Jedwab surowy i odpady jedwabiu 0% bez ogr. 5101 do 5103 bez 5101 1100 1; 5101 1900 1; 5101 2100 1; 5101 2900 1; 5101 3001 1; Wełna i sierść zwierzęca 0% bez ogr. 5201 do 5203 Surowa bawełna, odpady bawełniane, bawełna zgrzeblona lub czesana 0% bez ogr. 5301 Len surowy 0% bez ogr. 5302 Konopie siewne, surowe lub przerobione 0% bez ogr. *) Kody pozycji taryfowych - kolumna I - bazują na zapisach klasyfikacyjnych wg HS-96. Ich nowelizacja, uwzględniająca dopasowanie do aktualnej taryfy celnej, nastąpi w oddzielnej publikacji. TABELA B DO PROTOKOŁU 2 IMPORT Z POLSKI DO IZRAELA Izraelska Pozycja Taryfowa Krótki Opis ProduktówKoncesje Uwagi Cło Kontyngent % Tony ex 0102 90 10 Cielęta, waga  250 Kg 0% 2.500 sztuk 0303 2220 Łosoś w tym wątróbki oraz ikra, mrożone redukcja 50% 200 t ex 0303 3920 Flądra, mrożona 0% 1.000 t ex 0303 5020 Śledź Bałtycki, mrożony 0303 6020 Dorsz, mrożony ex 0303 7120 Szprot Bałtycki, mrożony 0303 7820 Morszczuk, mrożony ex 0303 7929 Pozostałe ex 0303 7929 Pozostałe, mrożone ex 0304 2020 Łosoś, filet mrożony redukcja 50% 200 t 0402 1020 Mleko w proszku o zaw. tł. 1.5% dla potrzeb przem. 0% 200 t 0409 Miód naturalny 0% 10 t 0604 Rośliny ozdobne niekwiatowe 0% 250 t ex 0701 9010 Ziemniaki do prod. krochmalu 0% 500 t ex 0701 9020 Ziemniaki do prod. krochmalu 0703 10 Cebula i szalotka 0% 50 t 0703 20 Czosnek redukcja 25% bez ogr. 0710 21 Groszek mrożony 14% 80 t 0710 22 Fasolka mrożona 0711 40 Ogórki i korniszony 12% bez ogr. 0712 20 Cebula suszona 0% 50 t 0712 30 Grzyby i trufle suszone 0% 5 t ex 0712 90 Pozostałe warzywa suszone (z wyj. czosnku) 12% bez ogr. 0811 20 Owoce jagodowe (maliny, jeżyny i inne) 0% 1.000 t Ilość referencyjna 0811 2010 - w opakowaniach  10 Kg 0811 2090 - w opakowaniach 10 Kg 0909 30 Nasiona kminku redukcja 70% bez ogr. 1104 1210 Pozostałe płatki owsa 10% bez ogr. 1104 1220 Miażdżone ziarna owsa 4% bez ogr. 1104 22 Przetworzone ziarna owsa 4% bez ogr. 1104 29 Przetworzone ziarna żyta 4% bez ogr. 1105 20 Płatki ziemniaczane 10% bez ogr. 1108 13 Skrobia ziemniaczana 6% bez ogr. 1514 10 Olej surowy gorczycowy i rzepakowy 13% 1.000 t 1704 1010 Guma do żucia zawierająca 10% w masie redukcja 50% 1704 1090 Pozostała guma do żucia 0.11 NS/kg 1704 9031 Słodzone migdały lub orzechy 0% 1704 9032 Biała czekolada 0% 1704 9039 Pozostałe wyroby cukiernicze 0.11 NS/kg 1806 20 Czekolada w blokach powyżej 2 Kg 0% 1806 31 Czekolada nadziewana 0% 1806 32 Czekolada bez nadzienia 0% 1806 9020 Czekolada, pozostałe 0% 1806 9090 Wyroby czekoladowe zawierające kakao 0% 1905 2000 Piernik 4.5% + cło spec. bez ogr. 1905 3000 Słodkie herbatniki 1905 90 Pozostałe 2003 10 Grzyby przetworzone lub zakonserwowane inaczej 8% bez ogr. 2005 2010 Produkty ziemniaczane w postaci mąki, grysiku lub płatków 5% bez ogr. ex 2007 90 Dżemy śliwkowe, truskawkowe, malinowe, wiśniowe 10% bez ogr. 2008 60 Wiśnie (w tym zawierające więcej niż 2% alkoholu) 10% bez ogr. 2008 80 Truskawki (w tym zawierające więcej niż 2% alkoholu) 10% 100 t 2008 9911 Śliwki gotowane lub nie, mrożone 10% bez ogr. 2008 9912 Śliwki w alkoholu nie przekraczającym 2% 10% bez ogr. 2008 9919 Śliwki konserwowe, pozostałe 10% 100 t 2009 7011 Sok jabłkowy w opakowaniach 100 Kg 15% 500 t Ilość referencyjna 2009 7012 Sok jabłkowy w opakowaniach 100 Kg 2009 7091 Sok jabłkowy w opakowaniach 100 Kg ex 2009 8000 Soki z wiśni, buraków ćwikłowych i owoców jagodowych 10% bez ogr. 2103 30 Musztarda redukcja 50% bez ogr. 2203 0020 Piwo (ze słodu) redukcja 50% bez ogr. 2203 0090 Piwo (ze słodu) ex 2207 1010 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% lub więcej, z wyjątkiem alkoholu z winogron i pszenicy 0% 1.400 hl 2208 60 Wódka 0% 500 hl 50% redukcji na 500 hl powyżej 0% stawki celnej 2309 1000 Produkty używane do karmienia zwierząt redukcja 50% 6.000 t 2905 43 Mannit 0% bez ogr. 2905 44 Sorbit 0% bez ogr. 3301 Olejki eteryczne 0% bez ogr. 3809 10 Środki wykańczalnicze na bazie substancji skrobiowych 0% bez ogr. 3824 60 Sorbit inny niż z podpozycji 2905.44 0% bez ogr. 4101 do 4103 Surowe skóry 0% bez ogr. 4301 Surowe skóry futerkowe 0% bez ogr. 5001 do 5003 Jedwab surowy i odpady jedwabiu 0% bez ogr. 5101 do 5103 bez 5101 1100 1; 5101 1900 1; 5101 2100 1; 5101 2900 1; 5101 3000 1; Wełna i sierść zwierzęca 0% bez ogr. 5201 do 5203 Surowa bawełna, odpady bawełniane, bawełna zgrzeblona lub czesana 0% bez ogr. 5301 Len surowy 0% bez ogr. 5302 Konopie siewne, surowe lub przerobione 0% bez ogr. PROTOKÓŁ 3 DOTYCZĄCY DEFINICJI POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" I METOD WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ SPIS TREŚCI CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE - Artykuł 1 Definicje CZĘŚĆ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" - Artykuł 2 Kryteria pochodzenia - Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia - Artykuł 4 Produkty całkowicie uzyskane - Artykuł 5 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu - Artykuł 6 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie - Artykuł 7 Jednostka kwalifikacyjna - Artykuł 8 Akcesoria, części zamienne i narzędzia - Artykuł 9 Komplety - Artykuł 10 Elementy neutralne CZĘŚĆ III WYMOGI TERYTORIALNE - Artykuł 11 Zasada terytorialności - Artykuł 12 Transport bezpośredni - Artykuł 13 Wystawy CZĘŚĆ IV DOWÓD POCHODZENIA - Artykuł 14 Wymogi ogólne - Artykuł 15 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 - Artykuł 16 Świadectwo EUR.1 wystawione retrospektywnie - Artykuł 17 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 - Artykuł 18 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio - Artykuł 19 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze - Artykuł 20 Upoważniony eksporter - Artykuł 21 Termin ważności dowodu pochodzenia - Artykuł 22 Przedkładanie dowodów pochodzenia - Artykuł 23 Importowanie partiami - Artykuł 24 Zwolnienia od formalnych dowodów pochodzenia - Artykuł 25 Dokumenty uzupełniające - Artykuł 26 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających - Artykuł 27 Niezgodności i pomyłki formalne - Artykuł 28 Kwoty wyrażone w ECU CZĘŚĆ V POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ - Artykuł 29 Wzajemna pomoc - Artykuł 30 Weryfikacja dowodów pochodzenia - Artykuł 31 Rozstrzyganie sporów - Artykuł 32 Kary - Artykuł 33 Strefy wolnocłowe CZĘŚĆ VI POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Artykuł 34 Zmiany do Protokołu - Artykuł 35 Podkomitet do spraw celnych - Artykuł 36 Załączniki - Artykuł 37 Stosowanie Protokołu - Artykuł 38 Towary w tranzycie lub składowane Część I Postanowienia ogólne Artykuł 1 Definicje Dla celów niniejszego Protokołu: (a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i operacjami szczególnymi; (b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część, itp. użyte do wytworzenia produktu; (c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania; (d) "towary" oznaczają zarówno materiały jak i produkty; (e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej); (f) "cena ex-works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi w Izraelu lub w Polsce, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie eksportu produktu; (g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w czasie importu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały w Izraelu lub w Polsce; (h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów jak zdefiniowano w podpunkcie (g) stosowanym mutatis mutandis; (i) "wartość dodana" otrzymywana jest po odjęciu od ceny ex-works wartości celnej każdego z użytych produktów, który nie pochodzi z kraju, w którym te produkty zostały uzyskane; (j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w tym Protokole "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS"; (k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji; (l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysyłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy, albo objęte jednym dokumentem transportowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy, albo, w przypadku braku takich dokumentów, jedną fakturą; (m) "Terytoria" obejmują wody terytorialne. Część II Definicja pojęcia "produkty pochodzące" Artykuł 2 Kryteria pochodzenia 1. Dla celów realizacji tej Umowy następujące produkty będą uważane za pochodzące z Izraela: (a) produkty całkowicie uzyskane w Izraelu w rozumieniu artykułu 4 niniejszego Protokołu; (b) produkty uzyskane w Izraelu zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Izraelu w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu; 2. Dla celów realizacji tej Umowy następujące produkty będą uważane za pochodzące z Polski: (a) produkty całkowicie uzyskane w Polsce w rozumieniu artykułu 4 niniejszego Protokołu: (b) produkty uzyskane w Polsce zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Polsce w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu. Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia 1. Materiały pochodzące z Izraela będą uważane za materiały pochodzące z Polski, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6(1) niniejszego Protokołu. 2. Materiały pochodzące z Polski będą uważane za materiały pochodzące z Izraela, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 6(1) niniejszego Protokołu. Artykuł 4 Produkty całkowicie uzyskane 1. Następujące produkty będą uważane za całkowicie uzyskane w Izraelu lub w Polsce: (a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z dna morskiego; (b) produkty roślinne tam zebrane; (c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane; (d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych; (e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam przeprowadzone; (f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Izraela lub Polski przez ich statki; (g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w podpunkcie (f); (h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady; (i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej; (j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do użytkowania tych terenów; (k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w podpunktach od (a) do (j). 2. Określenie "ich statki" i "ich statki-przetwórnie" w punktach 1(f) i (g) odnosi się tylko do statków i statków-przetwórni: (a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane w państwach Strony; (b) które pływają pod banderą państwa Strony; (c) które w części wynoszącej przynajmniej 50% są własnością obywateli Izraela lub Polski, lub spółki z głównym zarządem mieszczącym się w jednym z tych krajów, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych organów są obywatele Izraela lub Polski i w których, ponadto, w przypadku spółek lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych Państw lub do ich organizacji publicznych bądź do ich obywateli; (d) w których kapitan i oficerowie są obywatelami Izraela lub Polski; (e) w których przynajmniej 75% załogi jest obywatelami Izraela lub Polski. Artykuł 5 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu 1. Dla celów artykułu 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy zostaną spełnione warunki określone w załączniku II do niniejszego Protokołu. Warunki, o których mowa wyżej, określają, dla wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbkę lub przetworzenie, które musi być dokonane na materiałach niepochodzących użytych w procesie produkcji i odnoszą się tylko do tych materiałów. I odpowiednio, jeśli produkt, który uzyskał status pochodzącego poprzez spełnienie reguł określonych w załączniku II, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, których użyto w procesie jego produkcji. 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem, że: (a) ich łączna wartość nie przekracza 10% ceny ex-works produktu; (b) żaden z udziałów procentowych określony w Załączniku II jako wartość maksymalna materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu postanowień tego punktu. Postanowienia niniejszego punktu nie odnoszą się do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu. 3. Punkty 1 i 2 stosuje się, z wyjątkiem jak przewidziano w artykule 6. Artykuł 6 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie 1. Nie naruszając postanowień punktu 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy spełnione zostały wymagania określone w artykule 5: (a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i magazynowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, dwutlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje); (b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów), myciu, malowaniu, rozcinaniu; (c) (i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek; (ii) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, umocowanie na kartach lub planszach itp.; oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem; (d) umieszczanie znaków, etykiet i innych podobnych wyróżniających oznakowań na towarach lub na ich opakowaniach; (e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym Protokole, umożliwiających uznanie ich za pochodzące z Izraela lub z Polski; (f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego wyrobu; (g) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w podpunktach od (a) do (f); (h) ubój zwierząt. 2. Wszystkie operacje przeprowadzane w Izraelu lub w Polsce na danym produkcie powinny być traktowane łącznie dla celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka dokonana na produkcie mają być traktowane jako niewystarczające w rozumieniu punktu 1. Artykuł 7 Jednostka kwalifikacyjna 1. Jednostką kwalifikacyjną dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu. Odpowiednio, jak następuje: (a) jeśli produkt złożony z grupy lub zestawu wyrobów klasyfikowany jest w oparciu o Zharmonizowany System w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną; (b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu. 2. Jeśli przy zastosowaniu reguły ogólnej 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem dla celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie dla celów określania pochodzenia. Artykuł 8 Akcesoria, części zamienne i narzędzia Akcesoria, części zamienne i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich ocenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za tworzące całość z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, o których mowa. Artykuł 9 Komplety Komplety, jak zdefiniowano w regule ogólnej 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy kompletu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli komplet składa się z wyrobów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość wyrobów niepochodzących nie przekracza 15% ceny ex-works kompletu. Artykuł 10 Elementy neutralne Dla określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego produkcji: (a) energia elektryczna i paliwo, (b) fabryka i wyposażenie, (c) maszyny i narzędzia, (d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu. Część III Wymogi terytorialne Artykuł 11 Zasada terytorialności 1. Warunki określone w części II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane w Izraelu lub w Polsce. 2. Jeśli produkty pochodzące, wyeksportowane z Izraela lub Polski do innego kraju, są przywożone ponownie, muszą być uważane za niepochodzące, chyba że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione i; (b) nie została na nich dokonana żadna operacja wykraczająca poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w kraju eksportu bądź podczas transportu. Artykuł 12 Transport bezpośredni 1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi tego Protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Izraelem i Polską. Jednakże towary tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, mogą być również przeładowywane lub czasowo składowane na tych terytoriach, pod warunkiem że pozostają pod dozorem władz celnych w państwie tranzytu lub składowania i że nie zostały one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie. Produkty pochodzące mogą być transportowane za pomocą rurociągów przez terytorium inne niż Izraela lub Polski. 2. Dla potwierdzenia spełnienia warunków określonych w punkcie 1 należy przedłożyć władzom celnym w kraju importu: (a) jednolity dokument transportowy obejmujący przejazd z kraju eksportującego przez kraj tranzytu lub (b) świadectwo wystawione przez władze celne kraju tranzytu: (i) podające dokładny opis towarów; (ii) wskazujące datę wyładunku i ponownego załadunku towarów oraz, jeśli ma zastosowanie, nazwy użytych statków; i (iii) potwierdzające warunki, na jakich towary pozostawały w państwie tranzytu, lub (c) w przypadku braku tych dokumentów, jakiekolwiek dokumenty poświadczające. Artykuł 13 Wystawy 1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawy w kraju trzecim i sprzedane po wystawie w celu importu do Izraela lub do Polski, mogą korzystać przy imporcie z postanowień Umowy, pod warunkiem że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) eksporter wysłał te produkty z Izraela lub Polski do kraju, w którym miała miejsce wystawa, i zostały one tam wystawione; (b) produkty te zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera, osobie w Izraelu lub w Polsce; (c) produkty te zostały wyekspediowane w czasie wystawy lub natychmiast po niej w stanie, w którym zostały wysłane na wystawę, i (d) produkty te, od momentu wysyłki na wystawę, nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie. 2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z postanowieniami Części IV i przedłożony władzom celnym kraju importu w normalnym trybie. Należy w nim wskazać nazwę i adres wystawy. W razie konieczności, może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich towary były wystawiane. 3. Punkt 1 stosuje się do jakichkolwiek handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych targów, wystaw lub innych pokazów publicznych, które nie są organizowane dla celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym. Część IV Dowód pochodzenia Artykuł 14 Wymogi ogólne 1. Produkty pochodzące z Izraela korzystają w imporcie do Polski, a produkty pochodzące z Polski korzystają w imporcie do Izraela z postanowień Umowy pod warunkiem przedłożenia: (a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór jest zamieszczony w załączniku III; lub (b) w przypadkach określonych w artykule 19(1), deklaracji, której tekst jest zamieszczony w załączniku IV, złożonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, który opisuje produkty, o których mowa, w sposób wystarczający do ich identyfikacji (zwanej dalej "deklaracją na fakturze"). 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego Protokołu będą w przypadkach określonych w artykule 24, korzystały z postanowień Umowy bez konieczności przedkładania żadnego z dokumentów, o których mowa wyżej. Artykuł 15 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez władze celne kraju eksportera na pisemny wniosek eksportera lub upoważnionego przez niego przedstawiciela. 2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia jednocześnie świadectwo przewozowe EUR.1 i wniosek, który wzory zostały zamieszczone w załączniku III. Formularze te powinny być sporządzone w jednym z języków Stron Umowy lub w języku angielskim, zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa eksportu. Jeśli sporządzane są odręcznie powinny zostać wypełnione atramentem, drukowanymi literami. Opis produktów musi znajdować się w polu przeznaczonym do tego celu, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. Tam gdzie pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, a puste miejsce należy przekreślić. 3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 zobowiązany jest do przedłożenia, na każde żądanie władz celnych kraju eksportu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR.1 odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów jak również wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 4. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione zostanie przez władze celne Izraela lub Polski jeżeli produkty będą mogły być uważane za pochodzące z Izraela lub Polski i spełnią inne wymogi tego Protokołu. 5. Władze celne wystawiające świadectwo podejmą wszelkie kroki niezbędne do weryfikacji prawidłowości statusu pochodzenia i wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. W tym celu, mają prawo do wezwania do przedstawienia dowodów oraz przeprowadzania kontroli ksiąg rachunkowych eksportera bądź każdej innej właściwej kontroli. Władze celne wystawiające świadectwo powinny również zapewnić prawidłowe wypełnienie formularzy omówionych w punkcie 2. W szczególności sprawdzają one, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. 6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 musi być podana w części świadectwa zarezerwowanej dla władz celnych. 7. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez władze celne i powinno ono być dostępne dla eksportera, gdy tylko rzeczywisty eksport został dokonany lub zagwarantowany. Artykuł 16 Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie 1. Niezależnie od postanowień artykułu 15(7), w wyjątkowych okolicznościach świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione także po wyeksportowaniu produktów, do których się odnosi, jeżeli: (a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania eksportu z powodu błędów, nieumyślnych pominięć lub specjalnych okoliczności; lub (b) władze celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione ale nie zostało przyjęte przy imporcie z przyczyn technicznych. 2. Dla celów realizacji postanowień punktu 1 eksporter musi w zgłoszeniu podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1 i uzasadnić przyczyny swojego wystąpienia z wnioskiem. 3. Władze celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną tylko po sprawdzeniu, że informacje podane w zgłoszeniu eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach źródłowych. 4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jednym z następujących wyrażeń: "WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE", "ISSUED RETROSPECTIVELY", 5. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 4, umieszcza się w rubryce "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1. Artykuł 17 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 1. W przypadku kradzieży, zgubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do władz celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty eksportowe znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów: "DUPLIKAT", "DUPLICATE", 3. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 2 umieszcza się w rubryce "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1. 4. Duplikat, który musi mieć datę wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje również od tej daty. Artykuł 18 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio Jeżeli produkty pochodzące pozostają pod kontrolą urzędu celnego Izraela lub Polski, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia przez jeden lub kilka świadectw przewozowych EUR.1 dla celów przekazania wszystkich bądź części tych produktów w inne miejsce na terenie Izraela lub Polski. Zastępcze świadectwo(a) przewozowe EUR.1 wystawiają urzędy celne, pod których kontrolą znajdowały się te produkty. Artykuł 19 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze 1. Deklaracja na fakturze, o której mowa w artykule 14(1)(b), może zostać sporządzona: (a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 20 lub (b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednego lub wielu opakowań zawierających produkty pochodzące, których łączna wartość nie przekracza 6.000 ECU. 2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli produkty, których dotyczy, można uznać za pochodzące z Izraela lub Polski i spełniają inne warunki niniejszego Protokołu. 3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze zobowiązany jest do przedłożenia, na żądanie władz celnych kraju eksportu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również wypełnienie innych wymogów tego Protokołu. 4. Deklaracja na fakturze może być złożona przez eksportera w formie pisma maszynowego, stempla bądź nadruku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony został w załączniku IV, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa eksportu. Jeżeli deklaracja jest napisana ręcznie, to powinna być napisana atramentem i drukowanymi literami. 5. Deklaracje na fakturze powinny posiadać oryginalny, własnoręczny podpis eksportera. Jednakże upoważniony eksporter, w rozumieniu artykułu 20, nie jest zobowiązany do podpisywania takich dokumentów, pod warunkiem że dostarczy on władzom celnym kraju eksportu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje wszelką odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go, tak jakby była podpisana przez niego własnoręcznie. 6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, kiedy produkty, do których się odnosi, są eksportowane, lub wyjątkowo po wyeksportowaniu. Jeżeli deklaracja na fakturze sporządzona po wyeksportowaniu zostanie przedłożona władzom celnym Strony importującej po fakcie zadeklarowania wyżej wymienionym władzom towarów, do których się odnosi, importer zobowiązany jest wskazać wszystkie niezbędne odniesienia do dokumentów importowych. Artykuł 20 Upoważniony eksporter 1. Władze celne państwa eksportującego mogą upoważnić każdego eksportera, który dokonuje częstych odpraw produktów na warunkach niniejszej Umowy do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości produktów, których dotyczą. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie zobowiązany jest do przedłożenia władzom celnym dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również do wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 2. Władze celne mogą uzależniać przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia warunków, jakie uznają za właściwe. 3. Upoważniony eksporter otrzymuje od władz celnych numer upoważnienia celnego, który powinien się znajdować w deklaracji na fakturze. 4. Używanie upoważnienia przez eksportera podlega kontroli władz celnych. 5. Upoważnienie może być wycofane przez władze celne w każdym terminie. Wycofanie upoważnienia następuje, kiedy upoważniony eksporter nie daje gwarancji określonej w punkcie 1, nie spełnia już warunków określonych w punkcie 2 lub w inny sposób czyni upoważnienie niesłusznym. Artykuł 21 Termin ważności dowodu pochodzenia 1. Dowód pochodzenia ważny jest przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju eksportu i musi zostać przedłożony w tym czasie władzom celnym kraju importu. 2. Dowody pochodzenia, które są przedkładane władzom celnym kraju importu po końcowej dacie przedłożenia określonej w punkcie 1, mogą być zaakceptowane w celu preferencyjnego traktowania wtedy, gdy nieprzedłożenie tych dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami. 3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia władze celne kraju importu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed wspomnianą datą końcową. Artykuł 22 Przedkładanie dowodów pochodzenia Dowody pochodzenia przedkładane są władzom celnym kraju importu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wspomniane władze mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia, mogą również wymagać, aby do deklaracji importowej dołączone zostało oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane dla realizacji postanowień niniejszej Umowy. Artykuł 23 Importowanie partiami Gdy na żądanie importera i na warunkach określonych przez władze celne kraju importu wyroby w stanie rozmontowanym lub nie zmontowanym w rozumieniu reguły ogólnej 2(a) Zharmonizowanego Systemu objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu są importowane partiami, pojedynczy dowód pochodzenia dla tych produktów powinien być przedłożony władzom celnym przy imporcie pierwszej partii. Artykuł 24 Zwolnienia od formalnych dowodów pochodzenia 1. Produkty przesyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu podróżnego są dopuszczane jako produkty pochodzące bez żądania przedłożenia formalnego dowodu pochodzenia, pod warunkiem że produkty te nie są importowane w celach handlowych i zostały zadeklarowane jako spełniające warunki niniejszego Protokołu, i jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku produktów wysyłanych pocztą taka deklaracja może zostać sporządzona na deklaracji celnej C2/CP3 lub na kartce papieru załączonej do tego dokumentu. 2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy jedynie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeżeli rodzaj produktów i ich ilość nie świadczą o handlowym przeznaczeniu. 3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 ECU w przypadku małych paczek lub 1.200 ECU w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnego. Artykuł 25 Dokumenty uzupełniające Dokumentami, o których mowa w artykułach 15(3) i 19(3), świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 bądź deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące z Izraela lub Polski i spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu, mogą być między innymi: (a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania towarów, o których mowa, zawarty na przykład w rachunkach lub w dokumentach księgowych; (b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone w Izraelu lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (c) dokumenty potwierdzające przerób lub obróbkę materiałów w Izraelu lub w Polsce, wystawione lub sporządzone w Izraelu lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone w Izraelu lub w Polsce, zgodnie z niniejszym Protokołem. Artykuł 26 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających 1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty, o których mowa w artykule 15(3), co najmniej przez trzy lata. 2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji co najmniej przez trzy lata łącznie z dokumentami, o których mowa w artykule 19(3). 3. Władze celne kraju eksportu wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 przechowują co najmniej przez trzy lata wniosek, o którym mowa w artykule 15(2). 4. Władze celne kraju importu przechowują co najmniej przez trzy lata przedłożone im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze. Artykuł 27 Niezgodności i pomyłki formalne 1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia i oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym celem dopełnienia formalności wymaganych przy imporcie produktów nie czyni ipso facto (tym samym) dowodu pochodzenia nieważnym, jeżeli zostało w pełni dowiedzione, że odpowiada on przedłożonym produktom. 2. Oczywiste pomyłki formalne, takie jak błędy literowe w dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia tego dokumentu, jeżeli błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w dokumencie. Artykuł 28 Kwoty wyrażone w ECU 1. Kwoty w walucie narodowej kraju eksportu równoważne kwotom wyrażonym w ECU ustala kraj eksportu i przekazuje krajowi importu. 2. Jeśli te kwoty przewyższają odpowiednie kwoty ustalone w kraju importu, kraj importu akceptuje je pod warunkiem, że towary są fakturowane w walucie kraju eksportu. Jeżeli produkty są fakturowane w walucie innego kraju, kraj importu uznaje kwotę notyfikowaną przez ten inny kraj. 3. Kwota stosowana w dowolnej walucie narodowej powinna być równoważna w tej narodowej walucie kwocie wyrażonej w ECU jak w pierwszym dniu roboczym października 1996 r. 4. Kwota wyrażona w ECU i jej ekwiwalenty w walutach narodowych Izraela i Polski podlegają przeglądom Wspólnego Komitetu na prośbę Izraela lub Polski. Wspólny Komitet, przeprowadzając przegląd, zapewnia, że nie nastąpi obniżenie kwot wyrażonych w żadnej z walut narodowych, ponadto może rozważyć potrzebę zachowania wielkości odnośnych limitów w realnych okresach. W tym celu Komitet może podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w ECU. Część V Postanowienia o współpracy administracyjnej Artykuł 29 Wzajemna pomoc 1. Władze celne Izraela i Polski udostępnią sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych dla wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i adresy władz celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze. 2. W celu zapewnienia właściwej realizacji niniejszego Protokołu Izrael i Polska udzielą sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem właściwych władz celnych, w zakresie weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 30 Weryfikacja dowodów pochodzenia 1. Dodatkowe weryfikacje świadectw przewozowych EUR.1 i deklaracji na fakturach są przeprowadzane wyrywkowo lub wtedy, gdy władze celne kraju importu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. 2. W celu realizacji postanowień punktu 1 władze celne kraju importu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli była przedłożona, deklarację na fakturze lub fotokopie tych dokumentów władzom celnym kraju eksportu, podając w razie potrzeby przyczyny wnioskowania o weryfikację. Każdy dokument i każda informacja zawierające sugestię, że informacje podane w świadectwie przewozowym EUR.1 lub deklaracji na fakturze są nieprawidłowe, dostarczone zostaną wraz z wnioskiem o weryfikację. 3. Weryfikacji dokonują władze celne kraju eksportu. W tym celu mają prawo zażądać każdego dowodu, przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera oraz każdą inną kontrolę, którą uznają za właściwą. 4. Jeżeli władze celne kraju importu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie w odniesieniu do sprawdzanych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zaproponują one zwolnienie produktów importerowi, z uwzględnieniem wszelkich środków zapobiegawczych uznanych za konieczne. 5. Władze celne występujące z wnioskiem o weryfikację będą informowane o wynikach weryfikacji najszybciej jak to możliwe. Wyniki te muszą być takie, żeby umożliwiły wyraźne ustalenie, czy dokumenty są autentyczne i czy sprawdzane produkty można uznać za pochodzące z Izraela lub Polski i czy spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu. 6. Jeżeli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy o dokonanie sprawdzenia albo jeżeli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, to władze wnioskujące o weryfikację odmawiają, jeśli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności, wszelkich preferencji. Artykuł 31 Rozstrzyganie sporów W przypadku zaistnienia sporów w odniesieniu do procedur weryfikacyjnych, o których mowa w artykule 30, które nie mogą zostać rozstrzygnięte pomiędzy władzami celnymi wnioskującymi o weryfikację i władzami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie tej weryfikacji lub kiedy powstają wątpliwości interpretacyjne w odniesieniu do Protokołu, powinny być one przekazane do Wspólnego Komitetu. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem i władzami celnymi Strony importującej odbywa się w oparciu o ustawodawstwo tego kraju. Artykuł 32 Kary Kary są nakładane na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów. Artykuł 33 Strefy wolnocłowe 1. Izrael i Polska podejmą wszystkie niezbędne kroki dla przeciwdziałania, aby produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub deklaracją na fakturze, korzystające w czasie transportu ze strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie były poddawane innym operacjom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu. 2. W drodze wyjątku od postanowień zawartych w punkcie 1, gdy produkty pochodzące z Izraela lub Polski importowane są do strefy wolnocłowej w oparciu o świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklarację na fakturze i ulegają obróbce lub przetworzeniu, to odpowiednie władze celne muszą wystawić na żądanie eksportera nowe świadectwo EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, jest zgodna z postanowieniami niniejszego Protokołu. Część VI Postanowienia końcowe Artykuł 34 Zmiany do Protokołu Wspólny Komitet może decydować o zmianie postanowień niniejszego Protokołu. Artykuł 35 Podkomitet do spraw celnych 1. Tworzy się Podkomitet do spraw celnych zajmujący się współpracą administracyjną, mającą na celu prawidłowe i jednolite stosowanie niniejszego Protokołu i realizowanie wszelkich innych zadań w sprawach celnych, jakie mogą być mu powierzone. 2. Podkomitet składa się z ekspertów obu stron odpowiedzialnych za sprawy celne. Artykuł 36 Załączniki Załączniki do niniejszego Protokołu stanowią jego integralną część. Artykuł 37 Stosowanie Protokołu Każda ze Stron podejmie działania niezbędne dla stosowania niniejszego Protokołu. Artykuł 38 Towary w tranzycie lub składowane Postanowienia Umowy mogą być stosowane do towarów, które spełniają postanowienia niniejszego Protokołu i które w dniu wejścia w życie Umowy są albo w tranzycie lub na terenie Strony jako składowane w składach celnych lub w strefach wolnocłowych, pod warunkiem przedłożenia władzom celnym Strony importującej, w ciągu czterech miesięcy od tej daty, świadectwa EUR.1 wystawionego retrospektywnie przez właściwe władze Strony eksportującej wraz z dokumentami wykazującymi, że towary zostały przetransportowane bezpośrednio. ZAŁĄCZNIK I Uwagi wprowadzające do wykazu zawartego w Załączniku II Uwaga 1: Wykaz ustala dla wszystkich produktów warunki, które muszą być spełnione, aby produkt mógł być uważany za poddany wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu. Uwaga 2: 2.1 Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany, w Systemie Zharmonizowanym, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach jest podana reguła w kolumnach 3 lub 4. Jeżeli w niektórych przypadkach zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez "ex", oznacza to, że reguła w kolumnach 3 lub 4 odnosi się tylko do części pozycji lub działu, jakie opisano w kolumnie 2. 2.2 Gdy w kolumnie 1 zebrano kilka pozycji taryfowych lub gdy podano w niej numer działu, a opis produktów w kolumnie 2 sformułowano ogólnie, to odpowiednia reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się do wszystkich produktów, które w Zharmonizowanym Systemie są sklasyfikowane w pozycjach tego działu lub w jakiejkolwiek z pozycji taryfowych zgrupowanych w kolumnie 1. 2.3 Jeśli różne reguły w wykazie odnoszą się do różnych produktów z pozycji taryfowej, to każdy akapit zawiera opis tej części pozycji taryfowej pokrywającej się z odpowiednią regułą w kolumnie 3 lub 4. 2.4 Jeżeli dla zapisu w pierwszych dwóch kolumnach reguła określona jest w obydwu kolumnach 3 i 4, eksporter może alternatywnie zastosować regułę ustanowioną w kolumnie 3 lub w kolumnie 4. Jeśli kolumna 4 nie zawiera reguły, stosuje się regułę ustaloną w kolumnie 3. Uwaga 3: 3.1 Postanowienia artykułu 5 niniejszego Protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce w Izraelu lub w Polsce. Na przykład: Silnik z pozycji nr 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą być włączone, nie może przekraczać 40% ceny ex works, jest wykonany z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji nr ex 7224. Jeżeli ta odkuwka została wykonana w Państwie Stronie tej Umowy z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji nr ex 7224 w wykazie. Może ona potem być liczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce czy w innej fabryce w tym samym państwie lub innym Państwie Stronie tej Umowy. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących. 3.2 Reguła znajdująca się w wykazie określa minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; przeciwnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie daje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiał niepochodzący może być używany na pewnym etapie wytwarzania, to używanie takiego materiału we wcześniejszym etapie wytwarzania jest dozwolone, a używanie takiego materiału na późniejszym etapie nie jest dozwolone. 3.3 Niezależnie od uwagi 3.2, gdy reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały z jakiejkolwiek pozycji", to materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być również użyte, jednak z uwzględnieniem specyficznych ograniczeń, jakie mogą być również zawarte w regule. Jednak pojęcie "wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji numer..." oznacza, że mogą być użyte tylko materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji taryfowej, co produkt o innym opisie niż opis produktu podany w kolumnie 2 wykazu. 3.4 Gdy reguła podana w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być używany jeden lub więcej materiałów. Nie jest konieczne, żeby wszystkie były użyte. Na przykład: Reguła dla tkanin z pozycji HS od 5208 do 5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne, a wśród innych materiałów mogą być również używane materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba muszą być używane; użyć można pierwszego lub obu. 3.5 Gdy reguła z wykazu określa, że produkt musi być wytwarzany z konkretnego materiału, to warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, nie spełniających z powodu ich właściwości wymagań tej reguły. (Patrz również uwaga 6.2 odnosząca się do tekstyliów). Na przykład: Reguła dla przetworów spożywczych z pozycji nr 1904, która wyraźnie wyklucza używanie zbóż lub ich pochodnych, nie zabrania używania soli mineralnych, chemikaliów i innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż. Powyższe nie ma zastosowania do produktów, które chociaż nie mogą być wytworzone z konkretnych materiałów wymienionych w wykazie, mogą być wytworzone z materiałów tej samej natury na wcześniejszym stopniu przetworzenia. Na przykład: W przypadku wyrobu z ex Działu 62 wykonanego z materiałów nie tkanych, jeżeli dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy dla tej klasy wyrobów, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego włókniny, nawet jeżeli włókniny z natury swojej nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy byłby na ogół na etapie przed przędzą, to jest na etapie włókna. 3.6 Jeżeli w regule wymienionej w wykazie są podane dwa lub więcej udziały procentowe dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być zastosowane, to te udziały procentowe nie mogą być sumowane. Maksymalna wartość wszystkich niepochodzących materiałów nie może nigdy przekroczyć największego podanego udziału procentowego. Poza tym, poszczególne udziały procentowe nie mogą być przekraczane w odniesieniu do zastosowanych materiałów. Uwaga 4: 4.1 Określenie "włókna naturalne" jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne i jest ograniczona do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, i jeżeli nie wyszczególniono inaczej; określenie "włókna naturalne" obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, ale nie przędzone. 4.2 Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji nr 0503, jedwab z pozycji o numerach 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji o numerach od 5101 do 5105, włókna bawełniane z pozycji o numerach od 5201 do 5203 i inne roślinne włókna z pozycji o numerach od 5301 do 5305. 4.3 Określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały papiernicze" są stosowane w wykazie do opisywania materiałów nie sklasyfikowanych w działach od 50 do 63, które mogą być używane do wytwarzania włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz. 4.4 Określenie "cięte włókna chemiczne" jest używane w wykazie w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych kabli, włókien ciętych lub odpadów z pozycji o numerach od 5501 do 5507. Uwaga 5: 5.1 W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do jakichkolwiek podstawowych materiałów włókienniczych użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10% lub mniej łącznej masy wszystkich zastosowanych materiałów włókienniczych. (Patrz również uwagi 5.3 i 5.4). 5.2 Jednak taka tolerancja może być stosowana tylko do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych, niezależnie od ich udziału w produkcie. Następujące materiały są podstawowymi materiałami włókienniczymi: - jedwab, - wełna, - gruba sierść zwierzęca, - cienka sierść zwierzęca, - włosie końskie, - bawełna, - materiały papiernicze i papier, - len, - konopie, - juta i inne tekstylne włókna łykowe, - sizal i inne włókna tekstylne z rodzaju agawy, - włókna kokosowe, z konopi manilskich, z rami i inne roślinne włókna tekstylne, - syntetyczne włókna ciągłe, - sztuczne włókna ciągłe, - syntetyczne włókna cięte z polipropylenu, - syntetyczne włókna cięte z poliestru, - syntetyczne włókna cięte z poliamidu, - syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu, - syntetyczne włókna cięte z poliimidu, - syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu, syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego, - syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu, - pozostałe syntetyczne włókna cięte, - sztuczne włókna cięte z wiskozy, - pozostałe sztuczne włókna cięte, - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie, - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru skręconego lub nie, - produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego, - pozostałe produkty z pozycji 5605. Na przykład: Przędza z pozycji nr 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji nr 5203 i z syntetycznych włókien ciętych z pozycji nr 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego też niepochodzące włókna cięte syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), mogą być używane do 10% masy przędzy. Na przykład: Wełniana tkanina z pozycji nr 5112 wykonana z przędzy wełnianej z pozycji nr 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien ciętych z pozycji nr 5509 jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z włókien naturalnych, nie gręplowanych lub nie czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia), lub kombinacja tych dwóch może być użyta pod warunkiem, że ich całkowita masa nie przekracza 10% masy tkaniny. Na przykład: Tkanina włókiennicza pluszowa z pozycji nr 5802 wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji nr 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji nr 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy sklasyfikowanych w dwóch oddzielnych pozycjach lub jeżeli użyte przędze bawełniane są same mieszaninami. Na przykład: Jeżeli tkanina włókiennicza pluszowa, o której mowa, została wykonana z bawełnianej przędzy z pozycji nr 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji nr 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym. Na przykład: Dywan pętelkowy wykonany zarówno z przędzy sztucznej, jak i z przędzy bawełnianej i z jutowym podłożem jest produktem mieszanym, ponieważ są użyte trzy podstawowe materiały włókiennicze. A więc wszystkie niepochodzące materiały, które są dodawane w późniejszym etapie produkcji niż przewiduje to reguła, mogą być użyte, pod warunkiem że ich łączna masa nie przekroczy 10% masy materiałów włókienniczych wchodzących w skład dywanu. A więc zarówno podkład jutowy jak i/lub sztuczne przędze mogą być importowane na tym etapie przetworzenia, pod warunkiem że spełnione są warunki dotyczące masy. 5.3 W przypadku tkanin zawierających "przędzę sporządzoną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru skręcanego lub nie" tolerancja ta wynosi 20% w odniesieniu do tej przędzy. 5.4 W przypadku tkanin zawierających pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego, tolerancja ta wynosi 30% w odniesieniu do tego pasma. Uwaga 6: 6.1 W przypadku produktów włókienniczych oznaczonych w wykazie odnośnikiem do niniejszej uwagi i materiałów włókienniczych, z wyjątkiem podszewek i międzypodszewek, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej wykonywania omawianych produktów, mogą one być użyte pod warunkiem, że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8% ceny ex works produktu. 6.2 Niezależnie od uwagi 6.3 materiały, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63 mogą być swobodnie użyte, niezależnie od tego, czy zawierają tekstylia. Na przykład: Jeżeli norma podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63. Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków, chociaż suwaki zwykle zawierają element włókienniczy. 6.3 Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63, musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących. Uwaga 7: 7.1 Dla celów pozycji ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;1 (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (i) izomeryzacja. 7.2 Dla celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania; 1 (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (ij) izomeryzacja; (k) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji ex 2710, odsiarczanie wodorem dające redukcję przynajmniej 85% zawartości siarki w obrabianych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T); (l) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji ex 2710, odparafinowywanie innym procesem niż filtrowanie; (m) tylko względem olejów ciężkich z pozycji ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250oC przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących z pozycji ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności nie będzie jednak uważane za operację specyficzną; (n) tylko względem olejów napędowych z pozycji ex 2710, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30% objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300oC metodą ASTM D 86; (o) tylko względem olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje napędowe z pozycji ex 2710, obróbka przy pomocy elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości. 7.3 Dla celów pozycji nr ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste operacje, takie jak oczyszczanie, przelewanie, odsalanie, odwadnianie, filtrowanie, barwienie, znakowanie, otrzymywanie zawartości siarki jako rezultat mieszania produktów o różnej zawartości siarki lub jakakolwiek kombinacja tych czy podobnych operacji nie nadaje pochodzenia. ZAŁĄCZNIK II WYKAZ ZAWIERAJĄCY PROCESY OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE MUSZĄ BYĆ DOKONANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY WYTWORZONE PRODUKTY UZYSKAŁY STATUS POCHODZENIA. Produkty wymienione w wykazie mogą nie wszystkie być objęte Umową i dlatego konieczne jest odniesienie do innych części Umowy. Kod HS Wyszczególnienie Procesy obróbki lub przetwarzania dokonane na materiałach niepochodzących nadające im status pochodzenia (1) (2) (3) (4) Dział 01 Zwierzęta żywe Wszystkie zwierzęta żywe z Działu 1 muszą być całkowicie uzyskane Dział 02 Mięso i podroby jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 1 i 2 muszą być całkowicie uzyskane Dział 03 Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 04 Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane 0403 Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietany, zagęszczone lub nie lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) z pozycji 2009 muszą być pochodzące; - wartość użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 05 Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 5 muszą być całkowicie uzyskane ex 0502 Szczecina i sierść świń, dzików lub borsuków Czyszczenie, dezynfekcja, sortowanie i prostowanie szczeciny i sierści Dział 06 Żywe drzewa i inne rośliny; bulwy, korzenie i podobne; cięte kwiaty i ozdobne liście Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 6 muszą być całkowicie uzyskane; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 07 Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 7 muszą być całkowicie uzyskane; Dział 08 Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte owoce i orzechy muszą być całkowicie uzyskane - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 09 Kawa, herbata, herbata paragwajska i przyprawy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 9 muszą być całkowicie uzyskane 0901 Kawa, nawet palona lub bezkofeinowa; łupinki i łuski kawy; substytuty kawy zawierające kawę naturalną w każdej proporcji Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji 0902 Herbata, nawet aromatyzowana Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 0910 Mieszaniny przypraw Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Dział 10 Zboża Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 10 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 11 Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny; z wyjątkiem: Wytwarzania, w którym wszystkie użyte zboża, jadalne warzywa, korzenie i bulwy z pozycji 0714 lub owoce muszą być całkowicie uzyskane ex 1106 Mąka, grysik i puder z suszonych warzyw strączkowych z pozycji 0713 Suszenie i mielenie warzyw strączkowych z pozycji 0708 Dział 12 Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe i lecznicze; słoma i pasza Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 12 muszą być całkowicie uzyskane 1301 Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy) Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z pozycji 1301 nie przekracza 50% ceny ex works produktu 1302 Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektyny; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Śluzy i zagęszczacze modyfikowane pochodzące z produktów roślinnych Wytwarzanie z niemodyfikowanych śluzów i zagęszczaczy - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 14 Materiały roślinne do wyplatania; produkty pochodzenia roślinnego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 14 muszą być całkowicie uzyskane ex 15 Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne; woski pochodzenia zwierzęcego i roślinnego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 1501 Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż z pozycji 0209 lub 1503: - Tłuszcz z kości lub odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0203, 0206, lub 0207 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie z mięsa i jadalnych podrobów z pozycji 0203 lub 0206 lub z mięsa i jadalnych podrobów drobiowych z pozycji 0207 1502 Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji 1503 - Tłuszcze z kości i odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0201, 0202, 0204 lub 0206 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1504 Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1504 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 1506 Rafinowana lanolina Wytwarzanie z surowego tłuszczu wełnianego z pozycji 1505 1506 Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1507 do 1515 Oleje roślinne i ich frakcje: - Olej sojowy, olej z orzeszków ziemnych, olej kokosowy, olej z ziaren palmowych, olej babassu, olej tungowy, oleje oiticia, woski mirtowy i japoński, frakcje oleju jojoby i olejów do zastosowań technicznych i przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt - Frakcje stałe, z wyjątkiem z oleju jojoba Wytwarzanie z materiałów innych niż z pozycji 1507 do 1515 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane 1516 Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 1517 Margaryna, jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji 1516 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 Dział 16 Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie ze zwierząt z Działu 1. Wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 17 Cukry i wyroby cukiernicze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 1701 Cukier trzcinowy lub buraczany, i chemicznie czysta sacharoza w postaci stałej, zawierająca dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1702 Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Chemicznie czysta maltoza i fruktoza Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1702 - Pozostałe cukry w stanie stałym, aromatyzowane lub zabarwione Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być pochodzące ex 1703 Melasy powstałe z ekstrakcji lub rafinacji cukru, zawierające dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1704 Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą) nie zawierające kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 18 Kakao i przetwory z kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1901 Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobii lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: - Ekstrakt słodowy Wytwarzanie ze zbóż z Działu 10 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny works produktu 1902 Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: - Zawierające w masie 20% lub mniej mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane - Zawierające w masie powyżej 20% mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane 1903 Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobii, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem skrobii ziemniaczanej z pozycji 1108 1904 Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie odgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 1806; - w którym wszystkie użyte zboża i mąka (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1905 Chleb, pieczywo cukiernicze, ciastka, suchary i inne wyroby piekarnicze, zawierające kakao lub nie; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem tych z Działu 11 ex Dział 20 Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub innych części roślin, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte owoce, orzechy i warzywa muszą być całkowicie uzyskane ex 2001 Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5% lub więcej skrobii, przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt ex 2004 i ex 2005 Ziemniaki w postaci mąki, grysiku lub płatków przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 2006 Warzywa, owoce, orzechy, skórki owoców i inne części roślin zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2007 Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 2008 - Orzechy, nie zawierające dodatku cukru lub alkoholu Wytwarzanie, w którym wartość użytych pochodzących orzechów i ziaren oleistych z pozycji 0801, 0802 i od 1202 do 1207 przekracza 60% ceny ex works produktu - Masło orzechowe, mieszanki przygotowane na bazie zbóż; rdzeni palm; kukurydzy Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Pozostałe, z wyjątkiem owoców i orzechów przygotowanych inaczej niż parowanie, gotowanie w wodzie, nie zawierające dodatku cukru, mrożone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2009 Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 21 Różne przetwory spożywcze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 2101 Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej, cykoria palona i inne palone namiastki kawy Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - cała użyta cykoria musi być całkowicie uzyskana 2103 Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: - Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże możliwe jest użycie mąki i grysiku z gorczycy lub gotowej musztardy - Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 2104 Zupy i buliony i przetwory z nich Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem przetworzonych i zakonserwowanych warzyw z pozycji od 2002 do 2005 2106 Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 22 Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wszystkie winogrona lub inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane 2202 Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i inne napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzyw objętych pozycją 2009 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu; - wszystkie użyte soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) muszą być pochodzące 2208 Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208, - w którym wszystkie użyte winogrona i inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane lub jeśli wszystkie inne użyte materiały są pochodzące, dopuszcza się użycie araku do 5% objętości ex Dział 23 Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa pasza dla zwierząt; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2301 Mączka z wieloryba, mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 2303 Pozostałości z produkcji skrobii z kukurydzy (z wyjątkiem stężonych płynów z rozmiękczania) o zawartości protein w przeliczeniu na suchy produkt powyżej 40% w masie Wytwarzanie, w którym cała użyta kukurydza musi być całkowicie uzyskana ex 2306 Makuchy i inne pozostałości stałe z ekstrakcji oleju oliwkowego zawierające w masie powyżej 3% oliwy z oliwek Wytwarzanie, w którym wszystkie oliwki muszą być całkowicie uzyskane 2309 Preparaty używane do karmienia zwierząt Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe, cukier lub melasa, moszcz lub mleko są pochodzące; - wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 24 Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 24 muszą być całkowicie uzyskane 2402 Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex 2403 Tytoń do palenia Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex Dział 25 Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2504 Naturalny krystaliczny grafit, zawierający wzbogacony węgiel, oczyszczony i zmielony Zwiększanie zawartości węgla, oczyszczanie i mielenie surowego grafitu krystalicznego ex 2515 Marmur, także wstępnie obrobiony lub pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie marmuru przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2516 Granit, porfir, bazalt, piaskowiec oraz inne kamienie pomnikowe lub budowlane, także wstępnie obrobione lub tylko pocięte przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie kamienia przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2518 Dolomit wypalany Wypalanie dolomitu nie wypalonego ex 2519 Naturalny węglan magnezowy (magnezyt), w hermetycznie zamkniętych kontenerach, tlenek magnezowy również czysty, inny niż magnezja stapiana lub całkowicie wypalona (spiekana) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, może być użyty naturalny węglan magnezowy (magnezyt) ex 2520 Specjalnie przygotowane tynki dla celów dentystycznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2524 Naturalne włókna azbestowe Wytwarzanie z koncentratu azbestu ex 2525 Proszek miki Mielenie miki lub odpadów miki ex 2530 Pigmenty mineralne, kalcynowane lub sproszkowane Kalcynowanie lub mielenie pigmentów mineralnych Dział 26 Rudy metali, żużel i popiół Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 27 Paliwa mineralne, oleje mineralne, i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2707 Oleje, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, będące olejami podobnymi do olejów mineralnych uzyskiwanych z destylacji wysokotemperaturowejsmoły węglowej, z której ponad 65% objętościowo destyluje do 250oC (łącznie z mieszaninami benzyny lakowej i benzolu), stosowane jako paliwo zasilające lub ogrzewające Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje1 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2709 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Destrukcyjna destylacja materiałów bitumicznych 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające nie mniej niż 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, w których te oleje stanowią składniki zasadnicze Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje2 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje3 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2712 Wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk torfowy, wosk montanowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innychprocesów, również barwione Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje4 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2713 Koks naftowy, bitumy naftowe oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z materiałów bitumicznych Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje5 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2714 Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje6 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2715 Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje7 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 28 Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich oraz pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2805 "Mischmetall" Wytwarzanie poprzez przetwarzanie elektrolityczne lub termiczne, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2811 Trójtlenek siarki Wytwarzanie z dwutlenku siarki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2833 Siarczany glinu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2840 Nadboran sodowy Wytwarzanie z dwusodowego czteroboranu pięciowodzianu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 29 Chemikalia organiczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2901 Węglowodory acykliczne do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje8 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2902 Cykloalkany i cykloalkeny (inne niż azuleny), benzen, toluen, ksylen do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje9 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2905 Alkoholany metali z alkoholi objętych tą pozycją i etanolu lub gliceryny Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji w tym z innych materiałów z pozycji 2905. Jednakże alkoholany metali z tej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2915 Nasycone alifatyczne kwasy jednokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2915 i 2916 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2932 - Etery wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2909 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Acetale cykliczne i półacetale wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2933 Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) azotu Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932 i 2933 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2934 Kwasy nukleinowe i ich sole; inne związki heterocykliczne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932, 2933 i 2934 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 30 Produkty farmaceutyczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3002 Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi i zmodyfikowane immunologiczne produkty nawet uzyskane za pomocą procesów biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: - Produkty złożone z dwóch lub więcej składników zmieszanych ze sobą dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych lub niezmieszane produkty dla tych celów zapakowane w odmierzonych dawkach lub w postaciach i opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Krew ludzka Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Frakcje krwi inne niż antysurowice, hemoglobina i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002.Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3003 i 3004 Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji 3002, 3005 lub 3006): - Otrzymane z amikacyny z pozycji 2941 Wytwarzanie, z którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunki, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 31 Nawozy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3105 Mineralne lub chemiczne nawozy zawierające dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu inne nawozy; produkty niniejszego Działu w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto nie przekraczającej 10 kg, z wyjątkiem: - azotanu sodowego - cyjanamidu wapnia - siarczanu potasowego - siarczanu magnezowo- potasowego innej niż produkt. Jednakże materiały sklasyfikowanew tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 32 Ekstrakty garbników i środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i inne substancje barwiące; farby i lakiery; kity i inne masy uszczelniające; atramenty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3201 Garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne Wytwarzanie z ekstraktów garbników pochodzenia roślinnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3205 Laki barwnikowe; preparaty oparte na lakach barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do tego Działu10 Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem pozycji 3203, 3204 i 3205 pod warunkiem, że wartość materiałów sklasyfikowanych w pozycji 3205 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 33 Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne, kosmetyczne i toaletowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3301 Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tymz materiałów z innej "grupy"11 z tej samej pozycji. Jednakże materiały z tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 34 Mydło, organiczne produkty powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia i szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, "woski dentystyczne" oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3403 Preparaty smarowe zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymane z materiałów bitumicznych, pod warunkiem, że stanowią mniej niż 70% masy Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje12 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3404 Woski sztuczne i preparowane: - Na bazie parafiny, wosków, wosków uzyskiwanych z materiałów bitumicznych, gaczu parafinowego oraz parafiny w łuskach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem: - Uwodornionych olejów mających cechy wosków z pozycji 1516 - Kwasów tłuszczowych nieokreślonych chemicznie lub przemysłowych alkoholi tłuszczowych mających cechy wosków z pozycji 3823 - Materiałów z pozycji 3404 Jednakże, te materiały mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 35 Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3505 Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: - Skrobie estryfikowane lub eteryfikowane Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3505 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji 1108 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3507 Preparaty enzymatyczne gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 36 Materiały wybuchowe; produkty pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwopalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 37 Materiały fotograficzne i kinematograficzne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3701 Film i płyty fotograficzne płaskie, światłoczułe, nienaświetlone, wykonane z innych materiałów niż papier, karton lub tkanina; film płaski do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony również w kasetach: - Film do natychmiastowych odbitek do fotografii kolorowej, w kasetach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702. Jednakże, materiałyz pozycji 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702. Jednakże, materiały które są sklasyfikowane w pozycjach 3701 i 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3702 Film fotograficzny w rolkach, światłoczuły, nienaświetlony z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; film w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3704 Płyty fotograficzne, film, papier, karton i tkaniny, naświetlone, lecz nie wywołane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje od 3701 do 3704 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 38 Produkty chemiczne różne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3801 - Grafit koloidalny w zawiesinie olejowej i grafit półkoloidalny; pasty węglowe do elektrod Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Grafit w postaci pasty będący mieszaniną grafitu w ponad 30% masy z olejami mineralnymi Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3403 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3803 Oczyszczony olej talowy Oczyszczanie surowego oleju talowego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3805 Terpentyna siarczanowa oczyszczona Oczyszczanie przez destylację lub rafinację surowej terpentyny siarczanowej Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3806 Żywice estrowe Wytwarzanie z kwasów żywicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3807 Smoła drzewna (pak smołowy drzewny) Destylacja paku drzewnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3808 Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (na przykład taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3809 Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3810 Preparaty do wytrawiania powierzchni metali; topniki i inne preparaty pomocnicze do lutowania, lutowania twardego lub spawania; proszki i pasty złożone z metalu i innych materiałów przeznaczone do lutowania, lutowania twardego lub spawania; preparaty stosowane jako rdzenie lub otuliny elektrod lub prętów spawalniczych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz inne preparaty dodawane do olejów mineralnych (łącznie z benzyną) lub do innych cieczy stosowanych do tych samych celów co oleje mineralne: - Przygotowane dodatki do olejów smarowych, zawierające oleje z ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3811 nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3812 Gotowe przyśpieszacze wulkanizacji; złożone plastyfikatory do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; środki przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do gumy i tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3813 Preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; granaty gaśnicze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3814 Organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3818 Pierwiastki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice, w postaci krążków, płytek i form podobnych; związki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3819 Hydrauliczne płyny hamulcowe i inne gotowe płyny hamulcowe nie zawierające lub zawierające w masie mniej niż 70% olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3820 Środki zapobiegające zamarzaniu i płyny przeciwoblodzeniowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3822 Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją 3002 lub 3006 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3823 Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe - Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Przemysłowe alkohole tłuszczowe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 3823 3824 Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Następujące z tej pozycji: Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni na bazie naturalnych produktów żywicznych Kwasy naftenowe, ich sole nierozpuszczalne oraz ich estry Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Sorbit inny niż z pozycji 2905 Sulfoniany z ropy naftowej, z wyłączeniem sulfonianów metali alkalicznych, amonowych i etanolominowych; tiofenowane kwasy sulfonowe z olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych oraz ich sole Wymieniacze jonowe Pochłaniacze gazów do lamp próżniowych Alkaliczny tlenek żelaza do oczyszczania gazów Woda amoniakalna i odpadkowy tlenek produkowany w czasie oczyszczania gazu węglowego Kwasy sulfonaftenowe, ich sole nierozpuszczalne w wodzie oraz ich estry Oleje fuzlowe i olej Dippela Mieszaniny soli mających różne aniony Pasty kopiarskie na bazie żelatyny, nawet na podłożu papierowym lub tekstylnym - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3901 do 3915 Tworzywa sztuczne w formach podstawowych, odpady, ścinki i braki ztworzyw sztucznych; z wyłączeniem pozycji ex 3907 i 3912, dla których reguły podane są poniżej: - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość z użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu13 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu14 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3907 - Kopolimery z poliwęglanów i kopolimerów akrylonotrylowo- butadienowo- styrenowych (ABS) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Poliester Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu i/lub wytwarzanie z poliwęglanu z tetrabromo-(bizenolu A) 3912 Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów klasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt, nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3916 do 3921 Półwyroby i artykuły z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem tych z pozycji ex 3916, ex 3917, ex 3920 i ex 3921 dla których reguły podane są poniżej: - Wyroby płaskie, przetworzone więcej niż obróbka powierzchniowa lub przycięcie do kształtów innych niż prostokątne (w tym kwadratowe), inne wyroby przetworzone więcej niż tylko obróbka powierzchniowa Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich z użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 50% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich z użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu15 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu16 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3916 i ex 3917 Kształtowniki i rury kształtowe Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3920 - Arkusze i błony jonomerowe Wytwarzanie z termoplastycznej soli cząstkowej, która jest kopolimerem etylenu i kwasu metakrylowego częściowo zobojętnionego jonami metalu, głównie cynku i sodu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Arkusze z celulozy regenerowanej, poliamidów lub polietylenu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 3921 Folie z tworzyw sztucznych, metalizowane Wytwarzanie z folii poliestrowych o wysokiej przeźroczystości o grubości poniżej 23 mikronów17 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 3922 do 3926 Wyroby z tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 40 Kauczuk i wyroby z kauczuku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4001 Laminowane płyty z krepy na podeszwy do butów Laminowanie arkuszy kauczuku naturalnego 4005 Kauczuk mieszany, nie wulkanizowany w podstawowych formach lub w płytach, arkuszach lub pasach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów, z wyjątkiem kauczuku naturalnego, nie przekracza 50% ceny ex works produktu 4012 Bieżnikowane lub używane opony pneumatyczne z kauczuku; opony pełne lub poduszkowe, wymienne bieżniki opon i klapy opon z kauczuku: - Bieżnikowane pneumatyczne, lub poduszkowe opony z kauczuku Bieżnikowanie używanych opon - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiempozycji 4011 lub 4012 ex 4017 Wyroby z kauczuku utwardzonego Wytwarzanie z kauczuku utwardzonego ex Dział 41 Skóry i skórki surowe (z wyjątkiem skór futerkowych) oraz skóry wyprawione; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4102 Surowe skóry owcze lub jagnięce bez wełny Usuwanie wełny ze skór owczych lub jagnięcych z wełną 4104 do 4107 Skóry bez włosia i wełny, inne niż skóry objęte pozycją 4108 lub 4109 Dogarbowanie wstępnie garbowanych skór lub Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4109 Skóra lakierowana i skóra lakierowana laminowana; skóra metalizowana Wytwarzanie ze skóry objętej pozycjami 4104 do 4107 pod warunkiem, że jej wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 42 Wyroby ze skóry; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne; torby ręczne i podobne pojemniki; artykuły z wnętrzności zwierzęcych (innych niż jedwabnika) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 43 Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4302 Garbowane lub wykończone skóry futerkowe, połączone: - Płaty, krzyże i podobne kształty Wybielanie lub barwienie, w połączeniu z przycinaniem i łączeniem nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych - Pozostałe Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych 4303 Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i inne wyroby futrzarskie Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych objętych pozycją 4302 ex Dział 44 Drewno i wyroby z drewna; węgiel drzewny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4403 Drewno zgrubnie obrobione, cięte (kantówka) Wytwarzanie z drewna nie obrobionego, również okorowanego lub zaledwie zgrubnie obrobionego ex 4407 Drewno piłowane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości powyżej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4408 Arkusze forniru i arkusze do produkcji sklejki, o grubości nie przekraczającej 6 mm, skrawane i inne drewno przecinane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości nie przekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Skrawanie, struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4409 Drewno kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, profilowane, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, szlifowane lub łączone na zakładkę: - Szlifowane lub łączone na zakładkę Szlifowanie lub łączenie na zakładkę - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4410 do ex 4413 Kształtki i profile, łącznie z listwami przypodłogowymi oraz inne deski profilowane Kształtowanie lub profilowanie ex 4415 Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania drewniane Wytwarzanie z desek nie przyciętych do wymiaru ex 4416 Beczki, baryłki, kadzie, cebry i inne wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna Wytwarzanie z rozszczepionych klepek beczki, przyciętych na dwie główne powierzchnie i dalej nie obrobionych ex 4418 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, drewniane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże komórkowe płyty drewniane, gonty i połączone płyty parkietowe mogą być użyte - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4421 Szyny chirurgiczne; drewniane wieszaki lub prawidła do obuwia Wytwarzanie z drewna z dowolnej pozycji z wyjątkiem drewna kształtowanego w sposób ciągły objętego pozycją 4409 ex Dział 45 Korek i wyroby z korka Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4503 Wyroby z korka naturalnego Wytwarzanie z korka objętego pozycją 4501 Dział 46 Wyroby ze słomy, z esparto i innych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 47 Ścier drzewny lub z innego włóknistego materiału celulozowego; odpady papieru lub tektury Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 48 Papier i tektura; wyroby z masy papierniczej, papieru lub tektury; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4811 Papier, tektura, wyłącznie liniowane lub kratkowane Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4816 Kalka maszynowa, papier samokopiujący i inne papiery do kopiowania lub papiery przedrukowe (z wyjątkiem objętych pozycją 4809), matryce powielaczowe i płyty offsetowe wykonane z papieru, nawet w pudełkach Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4817 Koperty, karty listowe, karty pocztowe i karty korespondencyjne, z papieru lub kartonu; komplety w pudełkach, w portfelach i okładkach z papieru lub kartonu, zawierające zestaw materiałów piśmiennych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4818 Papier toaletowy Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex 4819 Kartony, pudła, pudełka, torby i inne pojemniki opakowaniowe z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4820 Bloki listowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4823 Inne papiery, tektury, wata celulozowa i wstęgi włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex Dział 49 Książki, gazety, obrazki i inne wyroby przemysłu poligraficznego; manuskrypty, maszynopisy i plany Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4909 Karty pocztowe drukowane lub ilustrowane; drukowane karty z osobistymi pozdrowieniami, wiadomościami lub ogłoszeniami, ilustrowane lub nie, nawet z kopertami lub ozdobami Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 4910 Kalendarze drukowane różnych rodzajów, również bloki kalendarzowe: - Kalendarze w rodzaju "wiecznych" lub z wymiennymi blokami umieszczone na podstawach innych niż papierowe lub tekturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 ex Dział 50 Jedwab; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 5003 Odpady jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzeblone lub czesane Gręplowanie lub czesanie odpadów jedwabiu 5004 do ex 5006 Przędza jedwabna i przędza z odpadów jedwabiu Wytwarzanie z:18 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5007 Tkaniny jedwabne z jedwabiu lub odpadów jedwabiu: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej19 - Pozostałe Wytwarzanie z:20 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 51 Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5106 do 5110 Przędza z wełny, z cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub z włosia końskiego Wytwarzanie z:21 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5111 do 5113 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej22 - Pozostałe Wytwarzanie z:23 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 52 Bawełna; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5204 do 5207 Nici i przędza bawełniana Wytwarzanie z:24 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5208 do 5212 Tkaniny bawełniane: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej25 - Pozostałe Wytwarzanie z:26 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 53 Inne roślinne materiały włókiennicze; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5306 do 5308 Przędza z innych roślinnych materiałów włókienniczych; przędza papierowa Wytwarzanie z:27 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5309 do 5311 Tkaniny z innych roślinnych materiałów włókienniczych; tkaniny z przędzy papierowej: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej28 - Pozostałe Wytwarzanie z: - przędzy włókna kokosowego - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden innych sposób nie przygotowanych do przędzenia - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru, drukowanie papieru, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowa- nie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5401 do 5406 Przędza i nici z włókna ciągłego syntetycznego Wytwarzanie z: - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5407 i 5408 Tkaniny z przędzy z włókna chemicznego ciągłego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej29 - Pozostałe Wytwarzanie z:30 - przędzy z włókna kokosowego - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblowanych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5501 do 5507 Syntetyczne włókna cięte Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5508 do 551 Przędza i nici z włókien syntetycznych Wytwarzanie z:31 - jedwabiu surowego, odpadów jedwabiu, gręplowanych lub czesanych lub w inny sposób przetworzonych w celu przędzenia, - innych włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub - materiałów papierniczych 5512 do 5516 Tkaniny z włókna syntetycznego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej32 - Pozostałe Wytwarzanie z:33 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanierobienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 56 Wata, filc i włókniny; przędze specjalne: szpagat, powrozy, linki i liny oraz wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie z:34 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5602 Filc, impregnowany, powlekany, pokryty lub laminowany, lub nie poddany tego rodzaju obróbce: - Filc igłowany Wytwarzanie z:35 - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej. Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z:36 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych wykonanych z kazeiny, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, 5604 Nić gumowa lub sznurek pokryty materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały z pozycji 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym: - Nić gumowa lub sznurek, pokryty materiałem włókienniczym Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka nie pokrytego materiałem włókienniczym - Pozostałe Wytwarzanie:37 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5605 Przędza metalizowana, żyłkowana lub nie, stanowiąca przędzę włókienniczą, lub taśma, lub podobny materiał z pozycji 5404 lub 5405, połączony z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryty metalem Wytwarzanie z:38 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5606 Przędza żyłkowana i taśma lub podobny materiał pozycji 5404 lub 5405, żyłkowany(z wyłączeniem materiałów z pozycji 5605 i żyłkowanej przędzy z włosia końskiego); przędza szenilowa (łącznie z kosmykową przędzą szenilową); przędza krajkowa supełkowa Wytwarzanie z:39 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych Dział 57 Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe: - Z filcu igłowanego Wytwarzanie z:40 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Z innego filcu Wytwarzanie z:41 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:42 - przędzy kokosowej, - przędzy z włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych - włókien naturalnych, lub - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia ex Dział 58 Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty, z wyjątkiem: - Łączone z nicią gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej43 - Pozostałe Wytwarzanie z:44 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie irobienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5805 Tkaniny obiciowe, ręcznie tkane typu gobelinów, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny obiciowe haftowane na kanwie (np. "petit point" lub krzyżykowo), nawet konfekcjonowane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5810 Hafty w sztukach, taśmach lub motywach Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 5901 Tkaniny powlekane gumą lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp; techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane dla celów malarskich; płótno klejone i podobne tkaniny usztywniane do formowania stożków kapeluszy Wytwarzanie z przędzy 5902 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestrów lub jedwabiu wiskozowego Wytwarzanie z przędzy - W których materiały tekstylne stanowią nie więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5903 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane tworzywem sztucznym, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902 Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5904 Linoleum, także wycinane według kształtu; wykładziny podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, również wykrojone według kształtu Wytwarzanie z przędzy45 5905 Włókiennicze wykładziny ścienne: - Impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z:46 - przędzy koksowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5906 Tkaniny gumowane, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902: - Dziane lub szydełkowane Wytwarzanie z:47 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Inne niż tkaniny z przędzy z syntetycznego włókna ciągłego, w których materiały tekstylne stanowią więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z materiałów chemicznych - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy 5907 Tkaniny impregnowane lub powlekane i pokrywane w inny sposób, płótna malowane jako dekoracje teatralne, tła atelier i podobne Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5908 Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobów, nawet impregnowane: - Koszulki żarowe, impregnowane Wytwarzanie z dzianin cylindrycznych - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5909 do 5910 Artykuły tekstylne do celów technicznych: - Tarcze i pierścienie do polerowania inne niż wykonane z filcu objętego pozycją 5911 Wytwarzanie z przędzy, odpadów tkanin lub szmat objętych pozycją 6310 - Tkaniny z włókien syntetycznych, stosowane w maszynach papierniczych nawet filcowane, impregnowane lub nie, powlekane lub nie, cylindryczne lub ciągłe z pojedynczą i/lub wielowątkową osnową lub tkaniny tkane na płasko z wieloma wątkami i/lub osnowami z pozycji 5911 Wytwarzanie z:48 - przędzy koksowej, - następujących materiałów: - przędzy z politetraflu- oroetylenu49 - przędzy, wielowątkowej, z poliamidu, powlekanej, impregnowanej lub pokrywanej żywicą fenolową, - przędzy z tkanin syntetycznych z poliamidów aromatycznych otrzymanych przez polikondensację m-fenylenediaminy i kwasu izoftalowego, - pojedynczego włókna ciągłego politetrafluoroetylenu - przędzy z tkanin syntetycznych z polifenylenu tereftalamidu, - przędzy z włókna szklanego, pokrywana żywicą fenolową i wzbogacana przędzą akrylową, - kopoliestrowych pojedynczych włókien ciągłych z poliestru, żywicy z kwasu tereftalowego; 1,4 cykloheksanedynktanolu i kwasu izoftalowego, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:50 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 60 Dzianiny i wyroby szydełkowane Wytwarzanie z:51 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 61 Odzież i dodatki odzieżowe dziane lub szydełkowane: 1 2 3 4 - Otrzymywane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub więcej części tkanin dzianych lub szydełkowanych, które zostały albo wykrojone według kształtu albo otrzymane wcześniej w gotowym kształcie Wytwarzanie z przędzy52 53 - Pozostałe Wytwarzanie z:54 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej ex Dział 62 Odzież i dodatki odzieżowe, bez dzianych i szydełkowanych; z wyjątkiem: Wytwarzanie z przędzy55 56 ex 6202 ex 6204 Damska, dziewczęca i dziecięca odzież idodatki odzieżowe, haftowane Wytwarzanie z przędzy57 58 lub ex 6206 ex 6209 i ex 6211 Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu59 60 ex 6210 i ex 6216 Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru Wytwarzanie z przędzy61 lub Wytwarzanie z tkaniny nie pokrytej folią pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie pokrytej folią nie przekracza 40% ceny ex works produktu62 6213 i 6214 Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej63 64 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu65 - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej66 67 lub Obróbka, po której następuje drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytych nie zadrukowanych towarów z pozycji 6213 i 6214 nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 6217 Inne konfekcjonowane dodatki odzieżowe; części odzieży lub dodatków odzieżowych, z wyłączeniem objętych pozycją 6212: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Haftowane Wytwarzanie z przędzy68 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu69 - Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z poliestru aluminiowego Wytwarzanie z przędzy pojedynczej lub Wytwarzanie z tkaniny nie powlekanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie powlekanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu70 - Wycięte wkładki do kołnierzy i mankietów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy71 ex Dział 63 Inne konfekcjonowane artykuły włókiennicze; zestawy, odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6301 do 6304 Koce, pledy, bielizna pościelowa itd.; zasłony itd.: inne artykuły wyposażenia wnętrz: - Z filcu, z włóknin Wytwarzanie z:72 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe: - - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej73 74 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej (innej niż dziana lub szydełkowana) pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej75 76 6305 Worki i torby stosowane do pakowania towarów Wytwarzanie z:77 - włókien naturalnych - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 6306 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy, zasłony przeciwsłoneczne, namioty, żagle do łodzi, desek windsurfingowych i pojazdów lądowych, wyposażenie kempingowe: - Z włóknin Wytwarzanie z:78 79 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej80 81 ex 6307 Inne artykuły konfekcjonowane, łącznie z wykrojami odzieży Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 6308 Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek, lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej Każdy element zestawu, musi spełnić wymagania reguły, którym by podlegał, gdyby nie był włączony do zestawu. Jakkolwiek artykuły niepochodzące mogą zostać włączone pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 15% ceny ex works zestawu. ex Dział 64 Obuwie, getry i wyroby podobne; z wyjątkiem: Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem cholewek przymocowanych do podeszw wewnętrznych lub do innych części podeszw objętych pozycją 6406 6406 Części obuwia (łącznie z cholewkami nawet przymocowanymi do podeszw innych niż zewnętrzne); wyjmowane wkładki, podkładki pod pięty i tym podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 65 Nakrycia głowy i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6503 Kapelusze i inne nakrycia głowy z filcu, wykonane z korpusów, stożków lub płatów do kapeluszy objętych pozycją 6501, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien82 6505 Kapelusze i inne nakrycia głowy, dziane lub szydełkowane, lub wykonane z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku (ale nie z pasków), także z podszyciem i przybraniem; siatki na włosy z jakiegokolwiek materiału, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien83 ex Dział 66 Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, laski z siodełkiem, bicze, szpicruty i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6601 Parasole i parasole przeciwsłoneczne (włączając parasole -laski, parasole ogrodowe i podobne) Wytwarzanie, w którym wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 67 Preparowane pióra i puch oraz wyroby z piór lub puchu; sztuczne kwiaty; wyroby z włosów ludzkich Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 68 Wyroby z kamieni, gipsu, cementu, azbestu, miki i podobnych materiałów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 6803 Wyroby z łupków lub z łupków scalonych Wytwarzanie z obrobionych łupków ex 6812 Wyroby z azbestu; wyroby z mieszanin na bazie azbestu lub z mieszanin na bazie azbestu i węglanu magnezowego Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 6814 Wyroby z miki, łącznie z miką scaloną lub regenerowaną, na podłożu z papieru, tektury lub innych materiałów Wytwarzanie z obrobionej miki (łącznie z miką scaloną lub regenerowaną) Dział 69 Produkty ceramiczne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 70 Szkło i wyroby ze szkła; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7003, ex 7004 i ex 7005 Szkło z warstwą przeciwodblaskową Wytwarzanie z materiałów z pozycji 7001 7006 Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7007 Szkło bezpieczne, złożone ze szkła hartowanego (temperowanego) lub warstwowego Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7008 Wielościenne elementy izolacyjne ze szkła Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7009 Lustra, w ramach lub nie, łącznie z lusterkami wstecznymi Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7010 Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i inne pojemniki ze szkła, w rodzaju używanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i inne zamknięcia szklane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7013 Wyroby ze szkła w rodzaju używanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (z wyjątkiem objętych pozycją 7010 lub 7018) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu lub Ręczne dekorowanie (z wyjątkiem drukowania sitodrukiem) wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 7019 Wyroby (inne niż przędza) z włókien szklanych Wytwarzanie z: - niebarwionych taśm przędzy, niedoprzędów przędzy lub nici ciętych, lub - włókna szklanego ex Dział 71 Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i wyroby z nich; sztuczna biżuteria; monety, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7101 Perły naturalne lub hodowlane, sortowane i tymczasowo nawleczone dla ułatwienia transportu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 7102, ex 7103 i ex 7104 Kamienie szlachetne i półszlachetne, obrobione (naturalne, syntetyczne lub odtworzone) Wytwarzanie z nie obrobionych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych 7106, 7108 i 7101 Metale szlachetne: - Nie obrobione Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycjach 7106, 7108 lub 7110 lub Elektrolityczne, termiczne lub chemiczne separacje metali szlachetnych objętych pozycją 7106, 7108 lub 7110 lub Wytwarzanie stopu metali szlachetnych objętych pozycjami 7106, 7108 lub 7110 wyłącznie z tych metali lub z metalem nieszlachetnym - W stanie półproduktu lub proszku Wytwarzanie z nie obrobionych metali szlachetnych ex 7107, ex 7109 i ex 7111 Metale platerowane metalami szlachetnymi, w stanie półproduktu Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi, nie obrobionymi 7116 Wyroby z pereł naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7117 Sztuczna biżuteria Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane wpozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z elementów z metali nieszlachetnych, nie platerowanych i nie pokrytych metalami szlachetnymi, pod warunkiem, że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 72 Żelazo, żeliwo i stal; z wyjątkiem: Wytwarzania, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7207 Półwyroby ze stali niestopowej Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205 7208 do 7216 Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7206 7217 Drut ze stali niestopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7207 ex 7218, 7219 do 7222 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7218 7223 Drut ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7218 ex 7224, 7225 do 7228 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, w nieregularnych kręgach, z innej stali stopowej; sztaby i pręty ze stali stopowej i niestopowej, kształtowniki i profile z innej stali stopowej nadające się do celów wiertniczych Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycjami 7206, 7218 lub 7224 7229 Drut z innej stali stopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7224 ex Dział 73 Wyroby z żeliwa i stali; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7301 Ścianka szczelna ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7302 Kolejowy lub tramwajowy torowy materiał konstrukcyjny ze stali: szyny, szyny ochronne, szyny zębate, iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkłady pod szyny, uchwyty szynowe, płyty podkładkowe, wiązadła i inne materiały przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7304, 7305 i 7306 Rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206, 7207, 7218, lub 7224 ex 7307 Rury i łączniki rur ze stali nierdzewnej (ISO nr X5CrNiMo 1712), składające się z kilku części Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, stępianie ostrych krawędzi i piaskowanie półwyrobów kutych, których wartość nie przekracza 35% ceny ex works produktu 7308 Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 94.06) i części konstrukcji (np. mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich i progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny) ze stali; płyty, pręty kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do użycia w konstrukcjach, z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek, kątowniki, kształtowniki i profile spawane objęte pozycją 7301 nie mogą być użyte ex 7315 Łańcuchy przeciwpoślizgowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 7315 nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 74 Miedź i wyroby z miedzi; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7401 Kamienie miedziowe; miedź cementacyjna (miedź wytrącona) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7402 Miedź nierafinowana, anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7403 Miedź rafinowana i stopy miedzi, nie obrobione: - Miedź rafinowana Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Stopy miedzi i miedź rafinowana zawierająca inne składniki Wytwarzanie z miedzi rafinowanej, nie obrobionej lub złomu i odpadów miedzi 7404 Złom i odpady miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7405 Stopy przejściowe miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 75 Nikiel i wyroby z niklu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7501 do 7503 Kamienie niklowe, spieki tlenku niklu oraz inne produkty pośrednie hutnictwa niklu, nikiel nie obrobiony, złom i odpady niklu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 76 Aluminium i wyroby z aluminium; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7601 Aluminium nie obrobione Wytwarzanie na drodze obróbki cieplnej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium 7602 Złom i odpady aluminium Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7616 Wyroby z aluminium inne niż siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) z drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, jakkolwiek siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium mogą być użyte, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 77 Zarezerwowany na ewentualność przyszłego wykorzystania w HS ex Dział 78 Ołów i wyroby z ołowiu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7801 Ołów nie obrobiony: - Ołów rafinowany Wytwarzanie ze stopu ołowiu typu "bulion" lub ołowiu surowego - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7802 nie mogą być użyte 7802 Złom i odpady ołowiu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 79 Cynk i wyroby z cynku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7901 Cynk nie obrobiony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7902 nie mogą być użyte 7902 Złom i odpady cynku Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 80 Cyna i wyroby z cyny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8001 Cyna nie obrobiona Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 8002 nie mogą być użyte 8002 i 8007 Złom i odpady cyny; inne artykuły z cyny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 81 Inne metale nieszlachetne; cermetale; wyroby z tych materiałów: - Inne metale nieszlache- tne, obrobione; wyroby z tych metali Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 82 Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i inne sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 8206 Narzędzia złożone z dwóch lub więcej wyrobów ujętych w pozycjach 8202 do 8205, tworzące komplety do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż 8002 do 8005. Jakkolwiek narzędzia z pozycji 8202 do 8205 mogą być włączone do kompletu pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 15% ceny ex works produktu 8207 Przybory wymienne do narzędzi ręcznych napędzanych siłą mięśni lub mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania otworów i wałków, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), także ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu oraz narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8208 Noże i ostrza tnące, do maszyn lub do urządzeń mechanicznych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8211 Noże z ostrzami tnącymi ząbkowanymi lub nie (także noże ogrodnicze), inne niż noże objęte pozycją 8208 Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże ostrza i rękojeści noży z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8214 Pozostałe artykuły nożownicze (np. maszynki do strzyżenia włosów, topory rzeźnicze lub kuchenne, tasaki, noże do maszynek do mięsa, noże do papieru); zestawy i akcesoria do manicure lub pedicure (także pilniki do paznokci) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8215 Łyżki, widelce, chochle, cedzidła, łopatki do podawania tortów, noże do ryb, noże do masła, szczypce do cukru i podobne artykuły kuchenne lub stołowe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte ex Dział 83 Wyroby różne z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 8302 Inne oprawy, okucia i podobne wyroby nadające się do budynków i automatycznych urządzeń do zamykania drzwi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt. Jakkolwiek inne materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 8306 Statuetki i inne ozdoby z metali nieszlachetnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże inne materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 84 Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8401 Części reaktorów jądrowych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt84 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8402 Kotły wytwarzające parę wodną lub inne pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogących również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotły wodne wysokotemperaturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8403 i ex 8404 Kotły centralnego ogrzewania nie ujęte w pozycji 8402 i instalacje pomocnicze do współpracy z kotłami Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż 8403 lub 8404. Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8406 Turbiny na parę wodną i turbiny na inne rodzaje pary Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8407 Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8408 Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8409 Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników ujętych w pozycjach 8407 lub 8408 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8411 Silniki turboodrzutowe, turbośmigłowe oraz inne turbiny gazowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8412 Pozostałe silniki i siłowniki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8413 Obrotowe pompy wyporowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8414 Przemysłowe wentylatory, dmuchawy i podobne Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8415 Klimatyzatory, zawierające wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, także klimatyzatory nie posiadające możliwości oddzielnej regulacji wilgotności Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8418 Chłodziarki, zamrażarki i inne urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne pompy cieplne, inne niż klimatyzatory ujęte w pozycji 8415 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8419 Maszyny dla przemysłu drzewnego, papierniczego i wytwarzającego tekturę Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu: Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8420 Kalandry lub inne maszyny do walcowania, nie przeznaczone do obróbki metali lub szkła, oraz walce do tych urządzeń Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8423 Urządzenia do ważenia (z wyjątkiem wag o czułości 5 cg lub czulszych), także maszyny do liczenia lub kontroli przez ważenie; wszelkiego rodzaju odważniki do wag Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8425 do 8428 Urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8429 Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, zgarniarki niwelujące, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki i walce drogowe, samobieżne: - Walce drogowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu 8430 Pozostałe maszyny do pomieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; urządzenia do wbijania lub wyciągania pali; pługi odśnieżające lemieszowe wirnikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8431 Części do walców drogowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8439 Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania bądź obróbki wykańczającej papieru lub tektury Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8441 Pozostałe urządzenia do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, także krajarki i krajalnice wszelkich typów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8444 do 8447 Maszyny objęte tymi pozycjami dla przemysłu włókienniczego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8448 Urządzenia pomocnicze do maszyn ujętych w pozycjach 8444 i 8445 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8452 Maszyny do szycia z wyłączeniem maszyn do zszywania książek ujętych w pozycji 8440; meble, podstawy i obudowy specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia; igły do maszyn do szycia: - Maszyny do szycia (tylko stebnówki) z głowicami o masie nie większej niż 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich materiałów niepochodzą- cych użytych do montażu głowicy (bez silnika) nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących; - mechanizmy do naciągania nici, obrąbienia i zygzakowania są pochodzące - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8456 do 8466 Obrabiarki i maszyny oraz ich części i akcesoria objęte pozycjami 8456 do 8466 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8469 do 8472 Maszyny biurowe (np. maszyny do pisania, maszyny liczące, maszyny do automatycznego przetwarzania danych, powielacze, zszywacze) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8480 Skrzynki formierskie dla odlewni metali; płyty podmodelowe; modele odlewnicze; formy do metali (inne niż wlewnice), węglików metali, szkła, materiałów mineralnych, gum lub tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8482 Łożyska toczne Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8484 Uszczelki i podobne przekładki z cienkiej blachy łączonej z innym materiałem lub utworzone z dwóch lub więcej warstw metalu; zestawy lub komplety uszczelek i podobnych przekładek, różniących się między sobą, umieszczone w torebkach, kopertach lub podobnych opakowaniach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8485 Części maszyn i urządzeń nie zawierające złączy elektrycznych, izolatorów uzwojeń, styków lub innych części elektrycznych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym Dziale Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 85 Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku telewizyjnego oraz części i akcesoria do tych wyrobów; z wyjątkiem: Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8501 Silniki elektryczne i prądnice (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych) Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8503 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8502 Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8501 lub 8503, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8504 Urządzenia zasilające do maszyn do automatycznego przetwarzania danych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8518 Mikrofony i ich stojaki; głośniki, w obudowach lub bez; elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych; elektryczna aparatura wzmacniające sygnały dźwiękowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8519 Gramofony bez wzmacniacza, gramofony ze wzmacniaczem, odtwarzacze kasetowe oraz inny sprzęt do odtwarzania dźwięku nie zawierający urządzenia do rejestracji dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8520 Magnetofony i inne urządzenia do zapisu dźwięku, wyposażone lub nie, w urządzenia do odtwarzania dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8521 Magnetowidy i inne urządzenia do zapisu lub odtwarzania, nawet wyposażone w tuner wideo Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących oraz 8522 Części i akcesoria do sprzętu objętego pozycjami 8519 do 8521 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytychmateriałów nie przekracza40% ceny ex worksproduktu; 8523 Nie zapisane nośniki do zapisu dźwięku lub innych sygnałów, inne niż wyszczególnione w Dziale 37 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytychmateriałów nie przekracza40% ceny ex worksproduktu; 8524 Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów wyszczególnionych w Dziale 37: - Matryce i negatywy płyt gramofonowych stosowane w fonografii Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8523 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8525 Urządzenia nadawcze do radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierające lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8526 Urządzenia radarowe, radionawigacyjne oraz do zdalnego sterowania drogą radiową Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8527 Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8528 Odbiorniki telewizyjne (w tym monitory i projektory do współpracy z magnetowidami), połączone lub nie, w tej samej obudowie, z odbiornikami radiowymi lub aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8529 Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury objętej pozycjami 8525 do 8528: - Nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury magnetowidowej do zapisu lub odtwarzania obrazu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8535 i 8536 Urządzenia elektryczne do przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% oceny ex works produktu 8537 Tablice, panele(w tym panele do sterowania cyfrowego), konsole, pulpity, szafy i inne układy wsporcze wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienioną w Dziale 90, różniącą się od aparatury łączeniowej wymienionej w pozycji 8517 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8541 Diody, tranzystory i inne podobne urządzenia półprzewodnikowe z wyjątkiem płytek materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pociętych na "chipy" Wytwarzanie: - w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8542 Elektroniczne układy scalone i mikromoduły Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8541 lub 8542, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8544 Izolowane(także emaliowane lub anodyzowane) druty, kable (także kable koncentryczne) oraz inne izolowane przewody elektryczne, z łączówkami lub bez; przewody z włókien optycznych, złożone z indywidualnie osłoniętych włókien, także połączone z przewodnikami prądu elektrycznego lub zaopatrzone w końcówki (złączki) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8545 Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne wyroby z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, do zastosowań elektrotechnicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8546 Izolatory elektryczne z dowolnego materiału Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8547 Elementy izolacyjne dla maszyn, urządzeń i sprzętu elektrotechnicznego, wykonane całkowicie z materiału izolacyjnego lub zawierające jedynie proste części metalowe (np. gniazda z gwintem wewnętrznym) wprowadzone podczas formowania wyłącznie dla celów montażowych, a różniące się od izolatorów według pozycji 8546; rurki kablowe oraz osprzęt do rurkowania, z metali pospolitych pokrytych materiałem izolacyjnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8548 Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne, elektryczne części maszyn lub urządzeń nie wymienione lub wyszczególnione w innych pozycjach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 86 Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych i tramwajowych wraz z ich częściami; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów - mechaniczne (także elektromechaniczne); z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8608 Osprzęt torów kolejowych i tramwajowych; mechaniczne (oraz elektromechaniczne) urządzenia sygnalizacyjne, bezpieczeństwa i sterowania ruchem szynowym, drogowym, na wodach śródlądowych, miejscach postojowych, w portach lub na lotniskach; ich części Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 87 Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8709 Pojazdy mechaniczne z własnym napędem dla transportu wewnątrzzakładowego, nie wyposażone w urządzenia podnośnikowe, przeznaczone do użytku w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach i lotniskach do przewozu towarów na niewielkie odległości; ciągniki przeznaczone do użytku na peronach kolejowych; części do powyższych pojazdów Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8710 Czołgi oraz inne opancerzone samobieżne pojazdy bojowe z uzbrojeniem lub bez, oraz części tych pojazdów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8711 Motocykle (także motorowery) oraz rowery wyposażone w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózki boczne: - Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o pojemności skokowej: - - Nie przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 20% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących - - Przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8712 Rowery bez łożysk kulkowych Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycji 8714 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8715 Wózki dziecięce i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8716 Przyczepy i naczepy; inne pojazdy bez napędu mechanicznego; ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 88 Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8804 Spadochrony Wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją włącznie z materiałami z pozycji 8804 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8805 Maszyny i urządzenia startowe dla statków powietrznych; maszyny i urządzenia umożliwiające lądowanie na lotniskowcu oraz podobne maszyny i urządzenia; naziemne szkoleniowe symulatory lotu (trenażery); części do powyższych maszyn i urządzeń Wytwarzane, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 89 Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek kadłuby objęte pozycją 8906 nie mogą być użyte Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 90 Przyrządy, narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne i chirurgiczne; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9001 Włókna optyczne oraz wiązki włókien optycznych; kable światłowodowe inne niż podane w pozycji nr 85.44; arkusze i płyty substancji polaryzujących; soczewki (w tym także soczewki kontaktowe), pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne z dowolnych materiałów, nie oprawione, inne od elementów tego rodzaju ze szkła nie obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9002 Soczewki, pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne, z dowolnego materiału, oprawione, stanowiące część lub wyposażenie przyrządów lub aparatury, ale nie zrobione ze szkła obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9004 Okulary, gogle itp., okulary korekcyjne, ochronne lub do innych celów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9005 Lornetki, lunety, inne teleskopy optyczne i ich stojaki i mocowania, z wyjątkiem teleskopów refrakcyjnych i ich stojaki i mocowania Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9006 Aparaty fotograficzne (oprócz filmowych); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp wyładowczych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9007 Kamery i projektory filmowe, zawierające urządzenia do zapisu i odtwarzania dźwięku lub bez takich urządzeń Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9011 Mikroskopy optyczne, w tym także mikroskopy przeznaczone do mikrofotografii, mikrokinematografii lub mikroprojekcji Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9014 Pozostałe przyrządy i pomoce nawigacyjne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9015 Przyrządy i aparaty geodezyjne, topograficzne miernicze, niwelacyjne, fotogrametryczne, hydrograficzne, oceanograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne, geofizyczne, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9016 Wagi o czułości 5 cg lub lepszej, z odważnikami lub bez Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9017 Przyrządy kreślarskie lub obliczeniowe (np. urządzenia kreślące, pantorafy, kątomierze, zestawy kreślarskie, suwaki logarytmiczne, tarcze rachunkowe); ręczne przyrządy do pomiaru długości (np. pręty i taśmy miernicze, mikrometry, suwaki), nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9018 Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntograficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Fotele dentystyczne wyposażone w sprzęt stomatologiczny lub w spluwaczki dentystyczne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, łącznie z materiałami z pozycji 9018 Wytwarzanie , w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9019 Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych; aparatura i sprzęt do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania lub inne respiratory lecznicze Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9020 Pozostałe respiratory oraz maski gazowe z wyjątkiem masek ochronnych bez części mechanicznych lub wymiennych filtrów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9024 Maszyny oraz aparaty do przeprowadzania badań twardości, wytrzymałości, ściśliwości, elastyczności i tym podobnych mechanicznych własności materiałów (np. metali, drewna, materiałów włókienniczych, papieru lub tworzyw sztucznych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9025 Hydrometry oraz podobne przyrządy pływające; termometry, pirometry, barometry, higrometry, psychrometry, zapisujące lub nie, oraz dowolna kombinacja tych przyrządów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9026 Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami 9014, 9015, 9028 lub 9032 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9027 Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refrakto-metry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9028 Liczniki ilości i zużycia gazu, cieczy lub energii elektrycznej, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich: - Części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9029 Obrotomierze, liczniki produkcji, taksometry, drogomierze, krokomierze itp.; szybkościomierze i tachometry, nie objęte pozycjami 9014 lub 9015; stroboskopy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9030 Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9031 Przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nie wyszczególnione i nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu; projektory profilowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9032 Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9033 Części i akcesoria (nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu) do maszyn, urządzeń, przyrządów lub aparatury objętej Działem 90 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 91 Zegary i zegarki oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9105 Pozostałe zegary Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9109 Mechanizmy zegarowe kompletne i zmontowane Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9110 Kompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, nie zmontowane lub częściowo zmontowane (zestawy); niekompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, zmontowane; wstępnie zmontowane mechanizmy zegarkowe lub zegarowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - w ramach powyższych ograniczeń, materiały sklasyfikowane w pozycji 9114 są użyte tylko do wartości 10% ceny ex works produktu 9111 Koperty zegarków i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9112 Obudowy zegarów oraz obudowy podobnego typu dla innych wyrobów objętych mniejszym Działem, oraz ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9113 Paski i bransoletki do zegarków oraz ich części: - Z metali nieszlachetnych, platerowanych lub nie, oraz pokrytych lub nie metalem szlachetnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 92 Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do tych wyrobów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Dział 93 Broń i amunicja; ich części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 94 Meble, pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i tym podobne materiały wypychane; lampy i oprawy oświetleniowe, nie wymienione ani nie wyłączone gdzie indziej; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp.; budynki prefabrykowane; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9401 i ex 9403 Meble metalowe, łączone z tkaniną bawełnianą o gramaturze 300g/m2 lub mniejszej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z tkaniny bawełnianej w formie gotowej do użycia z pozycji 9401 lub 9403 pod warunkiem: - jej wartość nie przekroczy 25% ceny ex works produktu; - wszystkie inne użyte materiały są już pochodzące i sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 9401 lub 9403 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9405 Lampy i oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe, oraz ich części, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne, itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe, oraz ich części gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9406 Budynki prefabrykowane Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 95 Zabawki, gry i artykuły sportowe; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 9503 Pozostałe zabawki; modele redukcyjne (zmniejszone w skali) i inne podobne modele służące do zabawy, także z napędem; łamigłówki wszelkich typów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9506 Kije golfowe i ich części Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt. Jednakże, wstępnie ukształtowane klocki do wyrobu główek kijów golfowych mogą być również użyte ex Dział 96 Różne wyroby przemysłowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 9601 i ex 9602 Materiały rzeźbiarskie pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego Wytwarzanie z "obrobionych" materiałów rzeźbiarskich z tej samej pozycji ex 9603 Miotły i szczotki (z wyjątkiem mioteł i szczotek wykonanych z kuniego lub wiewiórczego włosia), ręcznie sterowane mechaniczne zamiatarki do podłóg, bezsilnikowe, pędzle i wałki do malowania, ściągaczki i zbieraczki do wody Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9605 Zestawy podróżne do higieny osobistej, szycia lub czyszczenia ubrań lub obuwia Każdy artykuł w zestawie musi spełniać regułę, która by go dotyczyła, gdyby nie był w zestawie. Jednakże, artykuły niepochodzące mogą być włączone, pod warunkiem, że ich całkowita wartość nie przekroczy 15% ceny ex works zestawu 9606 Guziki, zatrzaski, zatrzaski guzikowe, formy do guzików i inne części tych artykułów; guziki nie obrobione Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9612 Taśmy do maszyn do pisania i inne podobne taśmy, nasycone tuszem lub sporządzone w inny sposób celem pozostawiania odbić, również na szpulkach lub w kasetach; poduszki do tuszu, także nasycone tuszem, w pudełkach lub bez Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9613 Zapalniczki piezoelektryczne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 9613 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9614 Fajki do tytoniu i cybuchy Wytwarzanie z wstępnie ukształtowanych klocków Dział 97 Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ______________ 1 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 2 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 3 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 4 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 5 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 6 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1. i 7.3 7 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 8 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1. i 7.3 9 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 10 Uwaga 3 do Działu 32 mówi, że są to produkty w rodzaju używanych do barwienia dowolnych materiałów lub stosowanych jako elementy składowe w produkcji preparatów barwiących 11 Za "grupę" uważa się jakąkolwiek część pozycji oddzieloną od reszty za pomocą średnika 12 Operacje specyficzne patrz uwagi 7.1 i 7.3 13 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 14 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 15 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 16 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 17 Za folie wysokoprzeźroczyste uważa się folie, których przyćmienie optyczne mierzone zgodnie z normą ASTM-D 1003-16 Gardnera Hazemetera (tzw. czynnik Hazemetera) jest mniejsze niż 2% 18 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 19 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 20 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 21 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 22 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 23 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 24 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 25 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 26 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 27 Specjalne wymogi dla produktów z materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 28 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 29 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 30 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 31 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 32 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 33 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 34 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 35 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 36 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 37 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 38 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 39 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 40 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 41 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 42 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 43 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 44 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 45 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 46 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 47 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 48 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 49 Użycie tego materiału zastrzeżone jest do wytwarzania z tkanin z rodzaju używanych w przemyśle papierniczym 50 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 51 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 52 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 53 Patrz uwaga 6 54 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 55 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 56 Patrz uwaga 6 57 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 58 Patrz uwaga 6 59 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 60 Patrz uwaga 6 61 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 62 Patrz uwaga 6 63 Patrz uwaga 6 64 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 65 Patrz uwaga 6 66 Patrz uwaga 6 67 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 68 Patrz uwaga 6 69 Patrz uwaga 6 70 Patrz uwaga 6 71 Patrz uwaga 6 72 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 73 Patrz uwaga 6 74 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 75 Patrz uwaga 6 76 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 77 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 78 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 79 Patrz uwaga 6 80 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 81 Patrz uwaga 6 82 Patrz uwaga 6 83 Patrz uwaga 6 84 Reguła ta będzie stosowana do 31 grudnia 1998 r. ZAŁĄCZNIK III Świadectwo przewozowe EUR.1 i wniosek o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 Instrukcje drukarskie 1. Każde świadectwo ma wymiary 210x297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Papier używany na świadectwo musi być biały, formatu nadającego się do pisania, nie może zawierać ścieru drzewnego i musi ważyć nie mniej niż 25g/m2. Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący to, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne. 2. Właściwe władze Izraela lub Polski mogą zastrzec sobie prawo do drukowania świadectw we własnym zakresie lub mogą korzystać ze świadectw drukowanych przez upoważnione drukarnie. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać informację o takim upoważnieniu. Każde świadectwo musi mieć nazwę i adres drukarni lub znak, za pomocą którego drukarnia może być zidentyfikowana. Musi ona mieć także numer seryjny, drukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowane. ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE (pominięte) UWAGI 1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań lub wyrazów wpisanych nad innymi wyrazami. Wszystkie zmiany muszą być dokonane przez skreślenie nieprawidłowych informacji i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez władze celne kraju lub obszaru wystawiającego świadectwo. 2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde nie wykorzystane miejsce musi być zakreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia. 3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową i podaniem wystarczającej ilości szczegółów, żeby umożliwić ich zidentyfikowanie. WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO (pominięty) DEKLARACJA EKSPORTERA 1. Ja niżej podpisany eksporter towarów wymienionych na odwrocie OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa; WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, które umożliwiły, że towary spełniają powyższe warunki ........................................... ........................................... ........................................... ........................................... ZAŁĄCZAM następujące potwierdzające dokumenty (1): ............................................ ............................................ ............................................ ............................................ ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie odnośnych władz, każdego dokumentu potwierdzającego, jakiego te władze zażądają dla wystawienia załączonego świadectwa, i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę moich rachunków i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez wymienione władze: PROSZĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary. ........................ (Miejsce i data) ....................... (Podpis) _________ (1) Na przykład: dokumenty importowe, świadectwa przewozowe, faktury, deklaracje producenta itp. dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów reeksportowanych w tym samym stanie. ZAŁĄCZNIK IV Deklaracja na fakturze Deklaracja na fakturze, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Jednak przypisy nie muszą być zamieszczone. Wersja angielska I, the undersigned, exporter of the goods covered by this document (customs authorisation No...1) declares that, except where otherwise clearly indicated, the goods meet the conditions to obtain originating status in preferential trade with ................ and that the country of origin of the goods is ....................... ................................ (2) (Place and date) ................................ (3) (the signature must be followed by the name of the signatory in clear script Wersja polska Ja, niżej podpisany eksporter produktów objętych niniejszym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr .... 1), oświadczam, że z wyjątkiem przypadków, gdzie wyraźnie wskazano inaczej, towary spełniają warunki umożliwiające uzyskanie statusu pochodzenia w preferencyjnym handlu z ......................, i krajem pochodzenia towarów jest .......................... . ................................... (2) (miejsce i data) ................................... (3) (Podpis) (oprócz podpisu należy podać czytelnie imię i nazwisko eksportera) __________________ 1 Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona została przez upoważnionego eksportera w rozumieniu Artykułu 20 niniejszego Protokołu, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia eksportera. Jeśli deklaracja na fakturze nie została sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrażenie w nawiasie powinno zostać opuszczone lub miejsce na numer powinno zostać puste. 2 Można pominąć jeśli informacje te są zawarte w samym dokumencie. 3 Patrz artykuł 19(5) Protokołu. W przypadku kiedy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z podpisu eksportera oznacza również zwolnienie z podpisu osoby podpisującej deklarację. Israeli version (pominięta) MINISTERSTWO GOSPODARKI Warszawa, 21 lipca 1997 r. PODSEKRETARZ STANU Janusz Kaczurba Pan Zohar Peri Zastępca Dyrektora Generalnego Dyrektor Wydziału Handlu Zagranicznego Ministerstwo Przemysłu i Handlu Jerozolima Ekscelencjo, Mam zaszczyt poinformować Pana, że w rozumieniu Rzeczypospolitej Polskiej Artykuł 26 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael nie narusza praw obydwu Stron ustanowionych w Porozumieniu WTO w sprawie rolnictwa. Proszę o potwierdzenie, Ekscelencjo, Pańskiej akceptacji dla takiego samego rozumienia tego Artykułu przez stronę izraelską. Proszę przyjąć, Ekscelencjo, wyrazy mojego najwyższego szacunku. J. Kaczurba MINISTERSTWO PRZEMYSŁU I HANDLU Warszawa, 21 lipca 1997 r. WYDZIAŁ HANDLU ZAGRANICZNEGO Pan Janusz Kaczurba Podsekretarz Stanu Ministerstwo Gospodarki Warszawa Ekscelencjo, Niniejszym potwierdzam otrzymanie Pańskiego listu z dnia 21 lipca 1997 r. następującej treści: "Mam zaszczyt poinformować Pana, że w rozumieniu Rzeczypospolitej Polskiej Artykuł 26 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael nie narusza praw obydwu Stron ustanowionych w Porozumieniu WTO w sprawie rolnictwa. Proszę o potwierdzenie, Ekscelencjo, Pańskiej akceptacji dla takiego samego rozumienia tego Artykułu przez stronę izraelską". Niniejszym potwierdzam, że rozumienie Artykułu 26 Umowy jest takie samo jak strony polskiej. Proszę przyjąć, Ekscelencjo, wyrazy mojego najwyższego szacunku. Zohar Peri Zastępca Dyrektora Generalnego Dyrektor Wydziału Handlu Zagranicznego MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ DPT III-211-6-97 Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przesyła wyrazy szacunku Ambasadzie Państwa Izrael i nawiązując do Artykułu 40 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r., ma zaszczyt przekazać stronie izraelskiej propozycję przyjęcia uzupełniającego postanowienia powyższej Umowy stwierdzającego, że obie Strony wyrażają zgodę na tymczasowe jej stosowanie od dnia 1 marca 1998 r. W przypadku akceptacji przez Stronę izraelską powyższej propozycji nota niniejsza wraz z akceptującą notą Ambasady Państwa Izrael stanowić będą integralną część Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej korzysta z okazji, aby ponowić Ambasadzie Państwa Izrael wyrazy wysokiego poważania. Warszawa, dnia 27 lutego 1998 r. H. Ognik Wicedyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego Ambasada Państwa Izrael w Warszawie AMBASADA IZRAELA WARSZAWA NO 14/98 Ambasada Izraela w Warszawie przesyła Ministerstwu Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej wyrazy szacunku i ma zaszczyt poinformować, że akceptuje propozycje zawarte w nocie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej nr DPT III-211-6-97 z dnia 27 lutego 1998 r. następującej treści: "Nawiązując do Artykułu 40 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r., ma zaszczyt przekazać stronie izraelskiej propozycję przyjęcia uzupełniającego postanowienia powyższej Umowy stwierdzającego, że obie Strony wyrażają zgodę na tymczasowe jej stosowanie od dnia 1 marca 1998 r. W przypadku akceptacji przez Stronę izraelską powyższej propozycji nota niniejsza wraz z akceptującą notą Ambasady Państwa Izrael stanowić będą integralną część Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r." Ambasada Izraela w Warszawie korzysta z okazji, aby ponowić Ministerstwu Spraw Zagranicznych wyrazy wysokiego poważania. Warszawa, dnia 27 lutego 1998 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Warszawie E. Ulmer RADCA HANDLOWY Ambasady Izraela 1 Patrz Dodatkowa Nota Wyjaśniająca 4 (b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie ustanowienia odznaki honorowej "Zasłużony dla Energetyki", ustalenia jej wzoru oraz zasad i trybu nadawania i noszenia. (Dz. U. Nr 29, poz. 157) Na podstawie art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się odznakę honorową "Zasłużony dla Energetyki", zwaną dalej "odznaką". § 2. Odznaka jest zaszczytnym honorowym wyróżnieniem i może być nadawana pracownikom energetyki, członkom organizacji zawodowych i społecznych, cudzoziemcom oraz innym osobom fizycznym za szczególne osiągnięcia w zakresie nowych rozwiązań technicznych, prac badawczych, we wdrażaniu najnowszych osiągnięć techniki światowej, w zakresie realizacji budów i produkcji urządzeń energetycznych. § 3. 1. Minister Gospodarki nadaje odznakę z własnej inicjatywy albo na wniosek: 1) ministra lub kierownika urzędu centralnego, 2) kierowników jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Gospodarki, 3) terenowego organu administracji rządowej bądź organu samorządu terytorialnego, 4) organów statutowych krajowych organizacji zawodowych i społecznych działających na rzecz energetyki. 2. Odznakę nadaje się jednokrotnie. § 4. 1. Wniosek o nadanie odznaki powinien zawierać dane personalne osoby przedstawionej do wyróżnienia oraz informację o osiągnięciach uzasadniających nadanie odznaki. 2. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Wniosek o nadanie odznaki powinien być przedstawiony Ministrowi Gospodarki przynajmniej na dwa miesiące przed planowanym terminem jej wręczenia. § 5. 1. Odznaka, wykonana z metalu w kolorze złotym, ma kształt okrągłego medalu o średnicy 30 mm w formie stylizowanej turbiny. W środku medalu w biało emaliowanym kole jest umieszczona ciemnoniebieska, stylizowana litera "E", otoczona napisem "ZASŁUŻONY DLA ENERGETYKI". Medal jest przymocowany do prostokątnej zawieszki o długości 30 mm i szerokości 10 mm, przedstawiającej godło Rzeczypospolitej Polskiej na biało-czerwonej wstędze. Na odwrotnej stronie zawieszki jest umocowane zapięcie. 2. Wzór odznaki stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. Odznakę wręcza Minister Gospodarki lub osoba przez niego upoważniona wraz z legitymacją stwierdzającą jej nadanie. 2. Wzór legitymacji stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Odznakę nosi się na prawej stronie piersi. § 7. Koszty odznaki oraz wydatki związane z jej nadawaniem będą pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Gospodarki. § 8. Ewidencję osób wyróżnionych odznaką prowadzi Ministerstwo Gospodarki. § 9. Osoby, którym nadano odznakę "Zasłużony dla Energetyki" na podstawie przepisów obowiązujących przed wejściem w życie rozporządzenia, zachowują prawo do jej noszenia. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. (poz. 157) Załącznik nr 1 WNIOSEK O NADANIE ODZNAKI HONOROWEJ "ZASŁUŻONY DLA ENERGETYKI" Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR ODZNAKI HONOROWEJ "ZASŁUŻONY DLA ENERGETYKI" Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ AKT WYCOFANIA przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych. (Dz. U. z 1998 r. Nr 33, poz. 177) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: Ratyfikując umowy międzynarodowe wymienione w załączniku do niniejszego aktu lub przystępując do nich Polska złożyła zastrzeżenia dotyczące wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu w sporach między stronami tych umów dotyczących interpretacji lub ich stosowania. Po ponownym rozważeniu wskazanych wyżej zastrzeżeń, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że zastrzeżenia te, złożone do umów międzynarodowych wymienionych w załączniku do tego aktu, są niniejszym wycofane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 30 kwietnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Załącznik do aktu wycofania przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych (poz. 177) I. Umowy międzynarodowe, do których Polska złożyła zastrzeżenia wyłączające obowiązkową jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości: 1) Konwencja o przywilejach i immunitetach organizacji wyspecjalizowanych, przyjęta dnia 21 listopada 1947 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (zastrzeżenia dotyczą § 24 i 32); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 25 i 26, 2) Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjęta dnia 9 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (zastrzeżenie dotyczy art. IX); Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10, 3) Konwencja o prawach politycznych kobiet, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 31 marca 1953 r. (zastrzeżenie dotyczy art. IX); Dz. U. z 1955 r. Nr 16, poz. 86 i 87, 4) Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), sporządzona w Genewie dnia 19 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 47); Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 i 239, 5) Porozumienie o przywilejach i immunitetach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, przyjęte przez Radę Zarządzających Agencji dnia 1 lipca 1959 r. (zastrzeżenie dotyczy § 26 i 34); Dz. U. z 1970 r. Nr 28, poz. 222 i 223, 6) Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących odpowiedzialności wynikającej ze zderzenia statków żeglugi śródlądowej, sporządzona w Genewie dnia 15 marca 1960 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 14); Dz. U. z 1972 r. Nr 25, poz. 183 i 184, 7) Konwencja w sprawie przestępstw i niektórych innych czynów popełnionych na pokładzie statków powietrznych, sporządzona w Tokio dnia 14 września 1963 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 24 ust. 1); Dz. U. z 1971 r. Nr 15, poz. 147 i 148, 8) Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 7 marca 1966 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 22); Dz. U. z 1969 r. Nr 25, poz. 187 i 188, 9) Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących konosamentów podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r., sporządzony w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 8); Dz. U. z 1980 r. Nr 14, poz. 48 i 49, 10) Konwencja o ruchu drogowym, sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 52); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 40 i 41, 11) Konwencja o znakach i sygnałach drogowych, sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 44); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 42 i 43, 12) Konwencja o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi, sporządzona w Hadze dnia 16 grudnia 1970 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 12 ust. 1); Dz. U. z 1972 r. Nr 25, poz. 181 i 182, 13) Konwencja o substancjach psychotropowych, sporządzona w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 31 ust. 2); Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 180 i 181, 14) Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, sporządzona w Montrealu dnia 23 września 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 14 ust. 1); Dz. U. z 1976 r. Nr 8, poz. 37 i 38, 15) Konwencja o zapobieganiu przestępstwom i karaniu sprawców przestępstw przeciwko osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej, w tym i przeciwko dyplomatom, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 14 grudnia 1973 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13 ust. 1); Dz. U. z 1983 r. Nr 37, poz. 168 i 169, 16) Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 18 grudnia 1979 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 29 ust. 1); Dz. U. z 1982 r. Nr 10, poz. 71 i 72, 17) Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z dnia 25 sierpnia 1924 r., zmienioną Protokółem z dnia 23 lutego 1968 r., sporządzony w Brukseli dnia 21 grudnia 1979 r. (zastrzeżenie dotyczy art. III); Dz. U. z 1985 r. Nr 9, poz. 26 i 27, 18) Konwencja o ochronie fizycznej materiałów jądrowych, otwarta do podpisu w Wiedniu i w Nowym Jorku dnia 3 marca 1980 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 17 ust. 2); Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 93 i 94, 19) Konwencja o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej, sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 11 ust. 2); Dz. U. z 1988 r. Nr 31, poz. 216 i 217, 20) Konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego, sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13 ust. 2); Dz. U. z 1988 r. Nr 31, poz. 218 i 219. II. Umowy międzynarodowe, do których Polska złożyła zastrzeżenia wyłączające obowiązkowy arbitraż: 1) Konwencja dotycząca ułatwień celnych dla turystyki, sporządzona w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 21); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217, 2) Protokół dodatkowy do Konwencji dotyczącej ułatwień celnych dla turystyki, odnoszących się do przywozu dokumentów i materiałów propagandy turystycznej, sporządzony w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 15); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217, 3) Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu prywatnych pojazdów drogowych, sporządzona w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 40); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217, 4) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych służących do prywatnego użytku w ruchu międzynarodowym, sporządzona w Genewie dnia 18 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 10 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 31 i 32, 5) Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu handlowych pojazdów drogowych, wraz z Protokołem, sporządzona w Genewie dnia 18 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 38); Dz. U. z 1959 r. Nr 60, poz. 357 i 358, 6) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych wykonujących międzynarodowy przewóz towarów, sporządzona w Genewie dnia 14 grudnia 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 29 i 30, 7) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych wykonujących międzynarodowy przewóz podróżnych, sporządzona w Genewie dnia 14 grudnia 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 27 i 28, 8) Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych, sporządzone w Genewie dnia 20 marca 1958 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 10); Dz. U. z 1979 r. Nr 16, poz. 98 i 99, 9) Konwencja europejska dotycząca postępowania celnego dla palet w przewozach międzynarodowych, sporządzona w Genewie dnia 9 grudnia 1960 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 11 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 280 i 281, 10) Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzona w Genewie dnia 1 września 1970 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 15 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1984 r. Nr 49, poz. 254, 11) Porozumienie europejskie uzupełniające Konwencję o ruchu drogowym sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzone w Genewie dnia 1 maja 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 44 i 45, 12) Porozumienie europejskie uzupełniające Konwencję o znakach i sygnałach drogowych sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzone w Genewie dnia 1 maja 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 46 i 47, 13) Protokół dodatkowy w sprawie oznaczeń drogi do Porozumienia europejskiego uzupełniającego Konwencję o znakach i sygnałach drogowych sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzony w Genewie dnia 1 marca 1973 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 48 i 49, 14) Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR), sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 57 ust. 2-6); Dz. U. z 1984 r. Nr 17, poz. 76 i 77, 15) Umowa europejska o głównych drogach ruchu międzynarodowego (AGR), sporządzona w Genewie dnia 15 listopada 1975 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13); Dz. U. z 1985 r. Nr 10, poz. 35 i 36, 16) Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzona w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 12 § 1 i 2); Dz. U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158 i 159. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 23 stycznia 1998 r. w sprawie wycofania przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych. (Dz. U. Nr 33, poz. 178) Podaje się niniejszym do wiadomości, że aktem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 1997 r. zostały wycofane przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżenia dotyczące wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu w sporach między stronami niżej wymienionych umów międzynarodowych w zakresie ich interpretacji lub stosowania, które Polska złożyła ratyfikując je lub przystępując do nich: I. Umowy międzynarodowe, do których Polska złożyła zastrzeżenia wyłączające obowiązkową jurysdykcję Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości: 1) Konwencja o przywilejach i immunitetach organizacji wyspecjalizowanych, przyjęta dnia 21 listopada 1947 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (zastrzeżenia dotyczą § 24 i 32); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 25 i 26; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 2) Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjęta dnia 9 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych (zastrzeżenie dotyczy art. IX); Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 3) Konwencja o prawach politycznych kobiet, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 31 marca 1953 r. (zastrzeżenie dotyczy art. IX); Dz. U. z 1955 r. Nr 16, poz. 86 i 87; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 4) Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), sporządzona w Genewie dnia 19 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 47); Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 i 239; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 5) Porozumienie o przywilejach i immunitetach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, przyjęte przez Radę Zarządzających Agencji dnia 1 lipca 1959 r. (zastrzeżenie dotyczy § 26 i 34); Dz. U. z 1970 r. Nr 28, poz. 222 i 223; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 6) Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących odpowiedzialności wynikającej ze zderzenia statków żeglugi śródlądowej, sporządzona w Genewie dnia 15 marca 1960 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 14); Dz. U. z 1972 r. Nr 25, poz. 183 i 184; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 7) Konwencja w sprawie przestępstw i niektórych innych czynów popełnionych na pokładzie statków powietrznych, sporządzona w Tokio dnia 14 września 1963 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 24 ust. 1); Dz. U. z 1971 r. Nr 15, poz. 147 i 148; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 8) Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 7 marca 1966 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 22); Dz. U. z 1969 r. Nr 25, poz. 187 i 188; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 9) Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących konosamentów podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r., sporządzony w Brukseli dnia 23 lutego 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 8); Dz. U. z 1980 r. Nr 14, poz. 48 i 49; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 10) Konwencja o ruchu drogowym, sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 52); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 40 i 41; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 11) Konwencja o znakach i sygnałach drogowych, sporządzona w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 44); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 42 i 43; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 12) Konwencja o zwalczaniu bezprawnego zawładnięcia statkami powietrznymi, sporządzona w Hadze dnia 16 grudnia 1970 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 12 ust. 1); Dz. U. z 1972 r. Nr 25, poz. 181 i 182; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 13) Konwencja o substancjach psychotropowych, sporządzona w Wiedniu dnia 21 lutego 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 31 ust. 2); Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 180 i 181; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 14) Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów skierowanych przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilnego, sporządzona w Montrealu dnia 23 września 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 14 ust. 1); Dz. U. z 1976 r. Nr 8, poz. 37 i 38; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 15) Konwencja o zapobieganiu przestępstwom i karaniu sprawców przestępstw przeciwko osobom korzystającym z ochrony międzynarodowej, w tym i przeciwko dyplomatom, otwarta do podpisu w Nowym Jorku dnia 14 grudnia 1973 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13 ust. 1); Dz. U. z 1983 r. Nr 37, poz. 168 i 169; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 16) Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 18 grudnia 1979 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 29 ust. 1); Dz. U. z 1982 r. Nr 10, poz. 71 i 72; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 17) Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z dnia 25 sierpnia 1924 r., zmienioną Protokółem z dnia 23 lutego 1968 r., sporządzony w Brukseli dnia 21 grudnia 1979 r., (zastrzeżenie dotyczy art. III); Dz. U. z 1985 r. Nr 9, poz. 26 i 27; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 18) Konwencja o ochronie fizycznej materiałów jądrowych, otwarta do podpisu w Wiedniu i w Nowym Jorku dnia 3 marca 1980 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 17 ust. 2); Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 93 i 94; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 19) Konwencja o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej, sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 11 ust. 2); Dz. U. z 1988 r. Nr 31, poz. 216 i 217; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. 20) Konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego, sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13 ust. 2); Dz. U. z 1988 r. Nr 31, poz. 218 i 219; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. II. Umowy międzynarodowe, do których Polska złożyła zastrzeżenia wyłączające obowiązkowy arbitraż: 1) Konwencja dotycząca ułatwień celnych dla turystyki, sporządzona w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 21); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 2) Protokół dodatkowy do Konwencji dotyczącej ułatwień celnych dla turystyki, odnoszących się do przywozu dokumentów i materiałów propagandy turystycznej, sporządzony w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 15); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 3) Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu prywatnych pojazdów drogowych, sporządzona w Nowym Jorku dnia 4 czerwca 1954 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 40); Dz. U. z 1961 r. Nr 42, poz. 216 i 217; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 4) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych służących do prywatnego użytku w ruchu międzynarodowym, sporządzona w Genewie dnia 18 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 10 ust. 2 i 3): Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 31 i 32; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 5) Konwencja celna w sprawie czasowego przywozu handlowych pojazdów drogowych, wraz z Protokołem, sporządzona w Genewie dnia 18 maja 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 38); Dz. U. z 1959 r. Nr 60, poz. 357 i 358; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 6) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych wykonujących międzynarodowy przewóz towarów, sporządzona w Genewie dnia 14 grudnia 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 29 i 30; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 7) Konwencja o opodatkowaniu pojazdów drogowych wykonujących międzynarodowy przewóz podróżnych, sporządzona w Genewie dnia 14 grudnia 1956 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1970 r. Nr 4, poz. 27 i 28; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 8) Porozumienie dotyczące przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych, sporządzone w Genewie dnia 20 marca 1958 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 10); Dz. U. z 1979 r. Nr 16, poz. 98 i 99; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 9) Konwencja europejska dotycząca postępowania celnego dla palet w przewozach międzynarodowych, sporządzona w Genewie dnia 9 grudnia 1960 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 11 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 280 i 281; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 10) Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), sporządzona w Genewie dnia 1 września 1970 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 15 ust. 2 i 3); Dz. U. z 1984 r. Nr 49, poz. 254; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 11) Porozumienie europejskie uzupełniające Konwencję o ruchu drogowym sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzone w Genewie dnia 1 maja 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 44 i 45; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 12) Porozumienie europejskie uzupełniające Konwencję o znakach i sygnałach drogowych sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzone w Genewie dnia 1 maja 1971 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 46 i 47; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 13) Protokół dodatkowy w sprawie oznaczeń drogi do Porozumienia europejskiego uzupełniającego Konwencję o znakach i sygnałach drogowych sporządzoną w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., sporządzony w Genewie dnia 1 marca 1973 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 9); Dz. U. z 1988 r. Nr 5, poz. 48 i 49; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 14) Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (Konwencja TIR), sporządzona w Genewie dnia 14 listopada 1975 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 57 ust. 2-6); Dz. U. z 1984 r. Nr 17, poz. 76 i 77; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 15) Umowa europejska o głównych drogach ruchu międzynarodowego (AGR), sporządzona w Genewie dnia 15 listopada 1975 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 13); Dz. U. z 1985 r. Nr 10, poz. 35 i 36; data przyjęcia notyfikacji: 16 października 1997 r. 16) Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzona w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (zastrzeżenie dotyczy art. 12 § 1 i 2); Dz. U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158 i 159; data przyjęcia notyfikacji: 18 czerwca 1997 r. Wycofanie wspomnianych zastrzeżeń nastąpiło z dniem przyjęcia przez depozytariusza notyfikacji o tym wycofaniu. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ AKT WYCOFANIA przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżenia złożonego do artykułu 28 ustęp 1 Aktu sztokholmskiego zmieniającego Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zmienioną w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r., sporządzonego w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 33, poz. 179) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 14 lipca 1967 r. w Sztokholmie został sporządzony Akt sztokholmski Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej, sporządzonej w Paryżu dnia 20 marca 1883 r. Powyższy Akt sztokholmski został ratyfikowany przez Polskę 5 grudnia 1974 r. z zastrzeżeniami, że Polska "nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 28 ustęp 1 tego Aktu" (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51). W nawiązaniu do powyższego Aktu sztokholmskiego oświadczam, że Rzeczpospolita Polska postanawia wycofać zastrzeżenie złożone do art. 28 ust. 1 Aktu sztokholmskiego Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej. Na dowód czego został wydany akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 9 czerwca 1994 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: A. Olechowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 23 stycznia 1998 r. w sprawie wycofania przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżenia złożonego do artykułu 28 ustęp 1 Aktu sztokholmskiego zmieniającego Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zmienioną w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r., sporządzonego w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 180) Podaje się niniejszym do wiadomości, że Aktem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 czerwca 1994 r. zostało wycofane złożone przez Polskę przy ratyfikacji Aktu sztokholmskiego zmieniającego Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zmienioną w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r., sporządzonego w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r., zastrzeżenie stwierdzające, że "Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną postanowieniami artykułu 28 ustęp 1 tego Aktu" (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51 i 52). Notyfikacja o powyższym wycofaniu została przyjęta przez Dyrektora Generalnego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej dnia 21 lipca 1994 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzona w Warszawie dnia 7 października 1996 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 34, poz. 186) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 7 października 1996 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji w następującym brzmieniu: UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji Preambuła Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Indii, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", dążąc do stworzenia korzystnych warunków sprzyjających większemu inwestowaniu przez inwestorów jednego Państwa na terytorium drugiego Państwa, uznając, że popieranie i wzajemna ochrona takich inwestycji w oparciu o umowę międzynarodową będzie prowadzić do ożywienia indywidualnej przedsiębiorczości gospodarczej i będzie przyczyniać się do wzrostu dobrobytu w obu Państwach, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy: 1) określenie "inwestycja" oznacza każdy rodzaj mienia zainwestowanego lub nabytego, zgodnie z ustawodawstwem krajowym Umawiającej się Strony, na której terytorium inwestycja została dokonana, i obejmuje w szczególności, lecz nie wyłącznie: a) własność ruchomości i nieruchomości, jak również inne prawa rzeczowe, takie jak hipoteka, zastaw i kupieckie prawo zatrzymania, b) akcje i udziały, obligacje spółki i każdy inny rodzaj udziału w spółce, c) prawa własności intelektualnej, goodwill, tajemnicę technologii produkcji i konow-how, nabyte zgodnie z ustawodawstwem danej Umawiającej się Strony, d) koncesje gospodarcze nadane na mocy prawa lub umowy, w tym koncesje na poszukiwanie, wydobycie ropy naftowej i innych minerałów; 2) określenie "inwestor" oznacza w odniesieniu do każdej Umawiającej się Strony: a) osoby posiadające obywatelstwo Umawiającej się Strony zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem danej Umawiającej się Strony, b) osoby prawne, w tym spółki, korporacje, firmy i stowarzyszenia gospodarcze, powołane, utworzone lub zorganizowane na mocy obowiązującego ustawodawstwa danej Umawiającej się Strony; 3) określenie "przychody" oznacza kwoty pieniężne uzyskane z inwestycji, takie jak zyski, odsetki, zyski ze sprzedaży majątku, dywidendy, należności licencyjne i honoraria; 4) wszelka zmiana formy inwestycji, dopuszczonej zgodnie z ustawodawstwem i przepisami Umawiającej się Strony, na której terytorium inwestycja została dokonana, nie zmienia jej charakteru jako inwestycji; 5) określenie "terytorium" oznacza: a) w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej: terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również obszary morskie, w tym dno morskie i podglebie przyległe do obszaru poza morzem terytorialnym, nad którymi Rzeczpospolita Polska sprawuje, zgodnie z prawem międzynarodowym, suwerenne prawa w zakresie badania i wykorzystywania zasobów naturalnych takich obszarów, b) w odniesieniu do Republiki Indii: terytorium Republiki Indii, w tym wody terytorialne i przestrzeń powietrzną nad nimi i inne strefy morskie, w tym wyłączną strefę ekonomiczną i szelf kontynentalny, nad którymi Republika Indii sprawuje suwerenność, suwerenne prawa lub wyłączną jurysdykcję zgodnie z jej obowiązującym ustawodawstwem, Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r. i prawem międzynarodowym. Artykuł 2 Zakres stosowania umowy Niniejsza umowa ma zastosowanie do inwestycji inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, zaakceptowanych zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami, dokonanych przed wejściem lub po wejściu w życie niniejszej umowy. Artykuł 3 Popieranie i ochrona inwestycji 1. Każda Umawiająca się Strona będzie popierać i stwarzać korzystne warunki inwestorom drugiej Umawiającej się Strony do dokonywania na swoim terytorium inwestycji i będzie dopuszczać takie inwestycje zgodnie z jej ustawodawstwem i polityką w tym zakresie. 2. Inwestycje i przychody inwestorów każdej Umawiającej się Strony będą miały zawsze przyznane uczciwe i równe traktowanie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Artykuł 4 Traktowanie narodowe i klauzula najwyższego uprzywilejowania 1. Każda Umawiająca się Strona przyzna inwestycjom dokonanym przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony traktowanie nie mniej korzystne niż przyznane przez nią inwestycjom dokonanym przez jej własnych inwestorów lub inwestycjom dokonanym przez inwestorów jakiegokolwiek państwa trzeciego. 2. Ponadto każda Umawiająca się Strona przyzna inwestorom drugiej Umawiającej się Strony, w tym w zakresie transferu przychodów z ich inwestycji, traktowanie, które będzie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane inwestorom jakiegokolwiek państwa trzeciego. 3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie będą rozumiane jako zobowiązujące jedną Umawiającą się Stronę do rozszerzenia na inwestorów drugiej Umawiającej się Strony korzyści z tytułu traktowania, preferencji lub przywilejów wynikających z: a) jakiejkolwiek istniejącej lub przyszłej unii celnej lub podobnej międzynarodowej umowy, której ta Umawiająca się Strona jest lub może być stroną, albo b) jakiejkolwiek umowy związanej całkowicie lub częściowo ze sprawami podatkowymi. Artykuł 5 Wywłaszczenie 1. Inwestycje inwestorów Umawiającej się Strony nie mogą być znacjonalizowane, wywłaszczone lub poddane działaniom wywołującym skutki równoważne działaniom nacjonalizacyjnym lub wywłaszczeniowym (zwanym dalej "wywłaszczeniem") na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, z wyjątkiem działań podjętych w interesie publicznym, zgodnie z prawem, w sposób niedyskryminacyjny i za stosownym i sprawiedliwym odszkodowaniem. Takie odszkodowanie będzie odpowiadać rzeczywistej wartości wywłaszczonej inwestycji według stanu przed wywłaszczeniem lub zanim decyzja o wywłaszczeniu stała się publicznie wiadoma, zależnie od tego, co nastąpiło wcześniej, i będzie obejmować odsetki według uczciwej i sprawiedliwej stawki do dnia spłaty, będzie wypłacone bez zbędnej zwłoki i będzie podlegać rzeczywistemu wykonaniu i swobodnemu transferowi. 2. Inwestor ma prawo zgodnie z ustawodawstwem Umawiającej się Strony, która dokonała wywłaszczenia, do niezwłocznego rozpatrzenia jego sprawy i do oszacowania jego inwestycji przez organ sądowy lub inny niezależny organ tej Strony zgodnie z zasadami ustalonymi w tym ustępie. Umawiająca się Strona, która dokonała wywłaszczenia, podejmie wszelkie starania, aby rozpatrzenie sprawy zostało dokonane szybko. 3. Jeżeli Umawiająca się Strona wywłaszczy mienie spółki utworzonej lub zorganizowanej zgodnie z obowiązującym prawem na jej terytorium i w której inwestorzy drugiej Umawiającej się Strony mają udziały, to zapewni ona, aby zostały zastosowane w koniecznym zakresie postanowienia ustępu 1 w celu zapewnienia uczciwego i sprawiedliwego odszkodowania inwestorom drugiej Umawiającej się Strony, którzy są właścicielami udziałów w tym mieniu. Artykuł 6 Odszkodowanie za straty Inwestorzy jednej z Umawiających się Stron, których inwestycje poniosą straty na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z powodu wojny lub innego konfliktu zbrojnego, stanu wyjątkowego, buntu, powstania lub zamieszek na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, będą mieli przyznane przez tę drugą Stronę, w zakresie przywrócenia, odszkodowania, zadośćuczynienia lub innego uregulowania, traktowanie nie mniej korzystnie niż ta druga Umawiająca się Strona przyznaje własnym inwestorom lub inwestorom jakiegokolwiek państwa trzeciego. Należne z tego tytułu płatności będą podlegały, bez zbędnej zwłoki, swobodnemu transferowi. Artykuł 7 Transfer inwestycji i przychodów 1. Każda Umawiająca się Strona zezwoli na transfer, bez zbędnej zwłoki i w sposób niedyskryminacyjny, kwot związanych z inwestycją dokonaną na jej terytorium przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony. Takie kwoty mogą obejmować w szczególności, lecz nie wyłącznie: a) kapitał i kwoty dodatkowe zainwestowane dla utrzymania i rozszerzenia inwestycji, b) zyski netto, w tym dywidendy i odsetki proporcjonalnie do udziałów, c) spłatę pożyczek związanych z inwestycją, w tym odsetek, d) należności licencyjne i opłaty za usługi związane z inwestycją, e) kwoty ze sprzedaży udziałów, f) kwoty uzyskane przez inwestorów w przypadku sprzedaży lub częściowej sprzedaży albo likwidacji inwestycji, g) zarobki obywateli Umawiającej się Strony zatrudnionych w związku z inwestycją dokonaną na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. 2. Żadne postanowienie ustępu 1 tego artykułu nie narusza prawa do transferu z tytułu odszkodowań określonych w artykułach 5 i 6 niniejszej umowy. 3. Jeżeli Strony nie uzgodnią inaczej, transfer będzie dozwolony w walucie pierwotnej, w jakiej inwestycja została dokonana, lub w każdej innej walucie wymienialnej. Taki transfer będzie dokonany według kursu przeważającego w dniu dokonania transferu. Artykuł 8 Subrogacja Jeżeli Umawiająca się Strona lub wyznaczona przez nią agencja wystawiła gwarancje wypłacenia odszkodowania z tytułu ryzyka niehandlowego związanego z inwestycją dokonaną przez jej inwestora na terytorium drugiej Umawiającej się Strony i dokonała na rzecz takiego inwestora wypłaty z tytułu jego roszczenia na mocy niniejszej umowy, to druga Umawiająca się Strona wyrazi zgodę, aby pierwsza Umawiająca się Strona lub jej agencja była uprawomocniona w wyniku subrogacji do korzystania z praw i dochodzenia roszczeń takiego inwestora. Przejęte prawa lub roszczenia nie mogą przekraczać pierwotnych praw lub roszczeń takiego inwestora. Artykuł 9 Rozstrzyganie sporów między inwestorem a Umawiającą się Stroną 1. Wszelki spór między inwestorem jednej Umawiającej się Strony i drugą Umawiającą się Stroną, związany z inwestycją dokonaną w ramach niniejszej umowy, będzie, w miarę możliwości, rozstrzygany polubownie w drodze negocjacji między stronami sporu. 2. Jeżeli taki spór nie zostanie rozstrzygnięty polubownie w ciągu sześciu miesięcy, to spór taki, jeżeli obie Strony wyrażą na to zgodę, będzie przedłożony: a) do rozstrzygnięcia właściwemu sądowi lub organowi administracyjnemu Umawiającej się Strony, która dopuściła inwestycje, i zgodnie z jej ustawodawstwem, lub b) do postępowania koncyliacyjnego zgodnie z Regulaminem koncyliacyjnym Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL). 3. Jeżeli Strony nie osiągną porozumienia co do sposobu rozstrzygnięcia sporu w ramach postanowień ustępu 2 lub jeżeli spór przekazany do postępowania koncyliacyjnego nie zakończy się podpisaniem umowy o jego rozstrzygnięciu, to spór może być przedłożony do postępowania arbitrażowego. Postępowanie arbitrażowe będzie następujące: a) jeżeli Umawiająca się Strona inwestora i druga Umawiająca się Strona są stronami Konwencji o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami drugich państw, otwartej do podpisu w Waszyngtonie dnia 18 marca 1965 r., to taki spór będzie przedłożony, jeżeli inwestor wyrazi zgodę, Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych, lub b) jeżeli obie strony sporu wyrażą na to zgodę, spór będzie rozstrzygnięty w ramach Dodatkowych ułatwień w zakresie postępowania koncyliacyjnego, arbitrażowego i ustalania faktów, albo c) przez trybunał arbitrażowy ad hoc, utworzony na wniosek jednej ze stron sporu, zgodnie z Regulaminem arbitrażowym Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Międzynarodowego Prawa handlowego z 1976 r., z zastrzeżeniem następujących zmian: 1) w ramach artykułu 7 Regulaminu organem mianującym będzie Przewodniczący, Wiceprzewodniczący lub najstarszy rangą sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, nie będący obywatelem jednej z Umawiających się Stron; trzeci arbiter nie może być obywatelem jednej z Umawiających się Stron; 2) strony mianują własnych arbitrów w ciągu dwóch miesięcy; 3) wyrok arbitrażowy będzie wydany zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy; 4) na prośbę jednej ze stron trybunał arbitrażowy określi podstawę wyroku i jego uzasadnienie. Artykuł 10 Rozstrzyganie sporów między Umawiającymi się Stronami 1. Spory między Umawiającymi się Stronami dotyczące interpretacji i stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane, w miarę możliwości, w drodze rokowań dyplomatycznych. 2. Jeżeli spór między Umawiającymi się Stronami nie może być rozstrzygnięty w ciągu sześciu miesięcy od daty jego powstania, to taki spór będzie, na wniosek jednej z Umawiających się Stron, przedłożony trybunałowi arbitrażowemu. 3. Trybunał arbitrażowy będzie utworzony doraźnie dla każdej indywidualnej sprawy w sposób następujący: w ciągu dwóch miesięcy po otrzymaniu wniosku o wszczęcie postępowania arbitrażowego każda Umawiająca się Strona mianuje po jednym arbitrze, a ci dwaj arbitrzy wybiorą trzeciego arbitra, obywatela państwa trzeciego, który po uprzedniej zgodzie Umawiających się Stron będzie mianowany przewodniczącym trybunału arbitrażowego; przewodniczący będzie mianowany w ciągu dwóch miesięcy od daty mianowania dwóch innych arbitrów. 4. Jeżeli wymagane nominacje nie zostaną dokonane w terminach określonych w ustępie 3 tego artykułu, to każda z Umawiających się Stron może, przy braku innych uzgodnień, poprosić Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości o dokonanie koniecznych nominacji; jeżeli Przewodniczący jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub z innych względów nie może spełnić wymienionej funkcji, to Wiceprzewodniczący będzie poproszony o dokonanie wymaganych nominacji; jeżeli Wiceprzewodniczący jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub jeżeli również on nie może spełnić wymienionej funkcji, to wymaganych nominacji dokona najstarszy rangą sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, który nie będzie obywatelem jednej z Umawiających się Stron. 5. Trybunał arbitrażowy podejmuje decyzje większością głosów. Takie decyzje są wiążące dla obu Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty własnego arbitra i koszty własnego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego i inne koszty Umawiające się Strony ponoszą w równych częściach; trybunał może jednak postanowić, że jedna z Umawiających się Stron poniesie większe koszty i taka decyzja będzie wiążąca dla obu Umawiających się Stron; trybunał ustali własny tryb postępowania. Artykuł 11 Wjazd i pobyt personelu Umawiająca się Strona, z uwzględnieniem własnego ustawodawstwa w odniesieniu do wjazdu i pobytu obcych obywateli, zezwoli osobom fizycznym drugiej Umawiającej się Strony i personelowi zatrudnionemu przez spółki drugiej Umawiającej się Strony na wjazd i pobyt na jej terytorium w celu zatrudnienia związanego z dokonaną inwestycją. Artykuł 12 Właściwe prawo 1. Z wyjątkiem innych uregulowań niniejszej umowy, wszelkie inwestycje podlegają prawu obowiązującemu na terytorium Umawiającej się Strony, na którym takie inwestycje zostały dokonane. 2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu żadne z postanowień nie zabrania Umawiającej się Stronie podjęcia działań dla ochrony podstawowych interesów w zakresie jej bezpieczeństwa lub w sytuacji nadzwyczajnej, zgodnie z jej ustawodawstwem, podejmowanych w rozsądnych granicach i w sposób niedyskryminacyjny. Artykuł 13 Stosowanie korzystniejszych norm Jeżeli ustawodawstwo jednej z Umawiających się Stron lub zobowiązania wynikające z prawa międzynarodowego, istniejące obecnie lub które powstaną w przyszłości między Umawiającymi się Stronami, będą zawierały w uzupełnieniu do niniejszej umowy normy ogólne lub szczegółowe uprawniające inwestycje dokonane przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony do traktowania bardziej korzystnego niż przewidziane w niniejszej umowie, to takie normy będą miały pierwszeństwo w takiej mierze, w jakiej będą bardziej korzystne. Artykuł 14 Wejście w życie Niniejsza umowa podlega ratyfikacji i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Artykuł 15 Czas obowiązywania i wypowiedzenie 1. Niniejsza umowa pozostanie w mocy przez okres dziesięciu lat i po tym okresie będzie automatycznie przedłużona, jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie powiadomi pisemnie drugiej Umawiającej się Strony o wypowiedzeniu umowy. Umowa przestanie obowiązywać po upływie jednego roku po otrzymaniu pisemnego zawiadomienia. 2. Bez względu na wypowiedzenie niniejszej umowy, zgodnie z postanowieniami ustępu 1 tego artykułu, umowa pozostanie w mocy w odniesieniu do inwestycji dokonanych lub nabytych przed jej wypowiedzeniem przez okres dalszych piętnastu lat. Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni przez ich Rządy, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Warszawie dnia 7 października 1996 r. w dwóch oryginałach, każdy w językach polskim, hindi i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst angielski będzie rozstrzygający. W imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Rządu Republiki Indii S. Bommai Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 18 listopada 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 7 października 1996 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 34, poz. 187) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 14 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 7 października 1996 r., nastąpiła w Warszawie dnia 31 grudnia 1997 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa wchodzi w życie dnia 31 grudnia 1997 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONSTYTUCJA I KONWENCJA Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzone w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 196) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 22 grudnia 1992 r. została sporządzona w Genewie Konstytucja i Konwencja Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego. Po zaznajomieniu się z powyższymi dokumentami Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oświadczam, że: - zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych, - są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone, - będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 10 maja 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski (Teksty Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego zawiera oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 197) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 52 ustęp 1 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonej w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r., został złożony Sekretarzowi Generalnemu Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego dnia 17 października 1995 r. dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego. Zgodnie z artykułem 52 ustęp 3 Konstytucji wymienione Konstytucja i Konwencja weszły w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 17 października 1995 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z artykułem 52 ustęp 3 Konstytucji ww. Konstytucja i Konwencja weszły w życie dnia 1 lipca 1994 r. 2. Następujące państwa złożyły swoje dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) w podanych niżej datach: Algieria 13 sierpnia 1996 r. Andora 24 stycznia 1994 r. Armenia 29 września 1995 r. Australia 29 września 1994 r. Bahrajn 12 lipca 1996 r. Bangladesz 28 lipca 1994 r. Belize 9 listopada 1993 r. Benin 24 kwietnia 1997 r. Bhutan 16 kwietnia 1996 r. Białoruś 15 czerwca 1994 r. Boliwia 3 stycznia 1994 r. Bośnia i Hercegowina 2 września 1994 r. Brunei Darussalam 20 listopada 1996 r. Bułgaria 9 września 1994 r. Burkina Faso 21 października 1994 r. Chińska Republika Ludowa 15 lipca 1997 r. Chorwacja 3 czerwca 1994 r. Cypr 1 listopada 1995 r. Czechy 29 sierpnia 1994 r. Dania 18 czerwca 1993 r. Dominika 28 października 1996 r. Dżibuti 10 marca 1997 r. Egipt 15 maja 1996 r. Ekwador 1 sierpnia 1994 r. Erytrea 31 stycznia 1994 r. Estonia 23 stycznia 1996 r. Etiopia 13 października 1994 r. Federacja Rosyjska 1 sierpnia 1995 r. Filipiny 23 maja 1996 r. Finlandia 30 maja 1996 r. Francja 18 maja 1994 r. Gruzja 20 czerwca 1994 r. Gujana 19 września 1994 r. Gwinea 5 sierpnia 1994 r. Haiti 22 maja 1995 r. Hiszpania 15 kwietnia 1996 r. Indie 3 listopada 1995 r. Indonezja 16 kwietnia 1996 r. Iran 11 lipca 1996 r. Irlandia 16 października 1996 r. Izrael 25 sierpnia 1994 r. Japonia 18 stycznia 1995 r. Jordania 16 października 1995 r. Jugosławia 11 października 1995 r. b. Jugosłowiańska Republika Macedonii 11 lipca 1994 r. Kamerun 18 kwietnia 1995 r. Kanada 21 czerwca 1993 r. Kazachstan 5 września 1994 r. Kenia 25 sierpnia 1994 r. Kolumbia 2 kwietnia 1997 r. Kongo 9 sierpnia 1994 r. Koreańska Republika Ludowo­Demokratyczna 9 sierpnia 1994 r. Kuba 25 listopada 1996 r. Kuwejt 6 czerwca 1997 r. Kirgistan 29 czerwca 1994 r. Laos 24 stycznia 1994 r. Liechtenstein 2 stycznia 1995 r. Luksemburg 5 lutego 1997 r. Madagaskar 3 czerwca 1996 r. Malediwy 22 sierpnia 1994 r. Malezja 11 kwietnia 1994 r. Mali 25 kwietnia 1995 r. Malta 30 sierpnia 1995 r. Maroko 9 maja 1996 r. Mauritius 6 grudnia 1993 r. Meksyk 27 września 1993 r. Mikronezja 7 sierpnia 1995 r. Mołdowa 18 lutego 1997 r. Monako 5 sierpnia 1997 r. Mongolia 4 czerwca 1997 r. Mozambik 19 maja 1997 r. Namibia 4 sierpnia 1994 r. Niderlandy 13 czerwca 1996 r. z zastosowaniem Konstytucji i Konwencji do Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich i Aruby Niemcy 8 października 1996 r. Norwegia 15 lipca 1994 r. Nowa Zelandia 6 grudnia 1994 r. Oman 18 maja 1994 r. Papua-Nowa Gwinea 10 maja 1996 r. Paragwaj 26 września 1994 r. Peru 30 września 1994 r. Portugalia 30 listopada 1995 r. Republika Korei 5 sierpnia 1994 r. Republika Południowej Afryki 30 czerwca 1994 r. Republika Środkowoafrykańska 11 maja 1995 r. Republika Wysp Świętego Tomasza i Książęcej 15 lipca 1996 r. Rumunia 29 listopada 1993 r. Samoa 29 sierpnia 1994 r. San Marino 31 sierpnia 1994 r. Senegal 18 listopada 1994 r. Singapur 2 maja 1996 r. Słowacja 1 lipca 1994 r. Słowenia 12 grudnia 1994 r. Sri Lanka 26 lipca 1996 r. St. Vincent i Grenadyny 20 września 1994 r. Sudan 17 lutego 1997 r. Syria 14 grudnia 1993 r. Szwajcaria 15 września 1994 r. Szwecja 15 września 1994 r. Tadżykistan 19 lipca 1994 r. Tajlandia 3 kwietnia 1996 r. Togo 19 września 1994 r. Tonga 9 września 1994 r. Trynidad i Tobago 20 września 1994 r. Turkmenistan 27 kwietnia 1994 r. Tuvalu 15 sierpnia 1996 r. Uganda 27 lipca 1994 r. Ukraina 4 sierpnia 1994 r. Uzbekistan 22 września 1994 r. Watykan 3 maja 1996 r. Wenezuela 17 września 1996 r. Wietnam 19 czerwca 1996 r. Włochy 3 maja 1996 r. Wybrzeże Kości Słoniowej 22 marca 1996 r. Wyspy Bahama 4 sierpnia 1994 r. Wyspy Marshalla 22 lutego 1996 r. Zimbabwe 5 grudnia 1994 r. Zjednoczone Emiraty Arabskie 2 sierpnia 1995 r. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 27 czerwca 1994 r. 3. Następujące państwa przy ratyfikacji, przyjęciu i zatwierdzeniu Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego lub przy przystępowaniu do nich złożyły podane poniżej zastrzeżenia i oświadczenia lub potwierdziły swoje zastrzeżenia i oświadczenia złożone przy podpisywaniu Aktów końcowych Dodatkowej Konferencji Pełnomocników (Genewa, 1992) zawierających wyżej wymienione Konstytucję i Konwencję: Algieria Algieria nie uważa się za związaną artykułem 56 ustęp 2 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego lub artykułem 41 Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. Algieria oświadcza, że aby spór mógł być przedłożony do arbitrażu, we wszystkich sprawach konieczna jest zgoda wszystkich zainteresowanych stron. Australia Delegacja Australii zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich środków, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków nie działał w sposób zgodny z wymogami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) lub załączników dołączonych do nich albo gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez inne państwa zagrażały jego interesom. Chińska Republika Ludowa Delegacja Chińskiej Republiki Ludowej oświadcza w imieniu swego Rządu, że potwierdza ponownie oświadczenia złożone na Konferencji Pełnomocników w Nairobi (1982) i Konferencji Pełnomocników w Nicei (1989) Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego. Finlandia Przystępując do Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego Rząd Finlandii podtrzymuje następujące zastrzeżenia złożone w jego imieniu podczas podpisywania Regulaminów administracyjnych lub ich rewizji: - Genewa 1979 (WARC-79), zastrzeżenie nr 75, - Genewa 1985 (ORB-85), zastrzeżenie nr 44, - Genewa 1987 (HFBC-87), zastrzeżenie nr 49, - Genewa 1988 (ORB-88), zastrzeżenie nr 74, - Malaga-Torremolinos 1992 (WARC-92), zastrzeżenie nr 49. Hiszpania Delegacja Hiszpanii oświadcza w imieniu swego Rządu, że jakiekolwiek użycie wyrazu kraj w Konstytucji i Konwencji (Genewa, 1992) jako podmiotu praw i obowiązków będzie rozumiane wyłącznie jako oznaczające państwo suwerenne. Ponadto oświadcza, że nie przyjmuje jakichkolwiek zastrzeżeń zgłoszonych przez inne Rządy, które powodowałyby zwiększenie zobowiązań finansowych Hiszpanii wobec Związku. Hiszpania oświadcza, że będzie korzystać z prawa przysługującego jej na mocy artykułu 34 Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego tylko w zakresie zgodnym z jej konstytucją. Indie 1. Delegacja Republiki Indii nie przyjmuje jakichkolwiek konsekwencji finansowych dla swego Rządu, wynikających z zastrzeżeń, jaki mogłyby być złożone przez któregokolwiek z Członków w sprawach związanych z finansami Związku. 2. Ponadto zastrzega ona dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań, jakie uzna za konieczne dla zabezpieczenia i ochrony swych interesów, w przypadku gdyby którykolwiek z Członków nie działał w sposób zgodny z jednym lub więcej postanowień Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) lub Regulaminów administracyjnych. Indonezja Delegacja Republiki Indonezji: 1) zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań i środków zapobiegawczych, jakie uzna za konieczne dla zabezpieczenia swych narodowych interesów, gdyby jakiekolwiek postanowienia Konstytucji, Konwencji i Rezolucji, jak również jakakolwiek decyzja Dodatkowej Konferencji Pełnomocników Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) bezpośrednio lub pośrednio naruszały suwerenność Indonezji lub były sprzeczne z konstytucją, ustawodawstwem i przepisami prawnymi Republiki Indonezji, jak również z obowiązującymi prawami nabytymi przez Republikę Indonezji jako stronę innych umów i konwencji oraz wynikającymi dla niej z jakichkolwiek norm prawa międzynarodowego; 2) zastrzega dla swego Rządu również prawo do podjęcia takich działań i środków zapobiegawczych, jakie uzna za konieczne dla zabezpieczenia swych narodowych interesów, gdyby którykolwiek z Członków nie działał w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) lub gdyby skutki zastrzeżeń zgłoszonych przez któregokolwiek Członka powodowały zakłócenie funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Indonezji lub prowadziły do zwiększenia jej udziału w wydatkach Związku. Irlandia Delegacja Irlandii zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów w przypadku, gdyby niektórzy Członkowie nie pokrywali swoich udziałów w wydatkach Związku lub nie działali w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) i uzupełniającymi je Regulaminami administracyjnymi lub gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez inne kraje powodowały zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Irlandii lub prowadziły albo mogły prowadzić do zwiększenia jej udziału w pokrywaniu wydatków Związku. Kolumbia Rząd Kolumbii nie będzie stosował artykułu 34 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, ponieważ zakres uprawnień przyznanych władzy publicznej zgodnie z tym artykułem, jak również poważne ograniczenia, jakie nakłada on na wolności, stwarza dla Kolumbii całkowitą niemożność jego przyjęcia w myśl Narodowej Konstytucji, która jest przeniknięta duchem demokracji, jak proklamuje jej preambuła. Tak dalece, jak dotyczy to władz kolumbijskich w zakresie pozasądowym, mają one zakaz korzystania z uprawnień wyszczególnionych w wyżej wymienionym artykułu 34 bo gdyby miały korzystać z tych uprawnień, stanowiłoby to działanie naruszające artykuł 15 Narodowej Konstytucji, który stwierdza, że "korespondencja i inne formy prywatnego komunikowania się są nienaruszalne" oraz że "mogą one być przyjęte tylko w wykonaniu wyroku sądowego w takich przypadkach i zgodnie z taką procedurą, jaka może być ustalona przez prawo". Rząd Kolumbii nie będzie stosował postanowień zawartych w artykule 36 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, ponieważ Narodowa Konstytucja Kolumbii w artykule 90 przewiduje odpowiedzialność państwa za szkody o charakterze prawnym, jakie można mu zarzucić, spowodowane przez działania lub zaniechania władz publicznych. Ponadto zgodnie z artykułem 75 Narodowej Konstytucji państwu podlega zarządzanie i nadzorowanie widma elektromagnetycznego, użytkowanego dla telekomunikacji, od której odpowiedzialności nie może uchylić się w myśl jakiejkolwiek umowy. Zgodnie z tym wymieniony artykuł nie może mieć jakiegokolwiek zastosowania, ponieważ użytkownicy, którzy ponieśli szkody, pozostaliby bez ochrony. Malta Delegacja Malty zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań, jakie może zastosować dla zabezpieczenia interesów Malty, gdyby którykolwiek z Członków uchylał się od pokrywania wydatków Związku lub gdyby którykolwiek Członek nie działał w sposób zgodny z wymogami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992), ich załączników lub dołączonych do nich protokołów albo gdyby zastrzeżenia innych krajów prowadziły do zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Malty. Meksyk Rząd Meksyku: - zastrzega sobie prawo do podjęcia takich działań, jakie uzna za konieczne, gdyby zastosowanie postanowień Konstytucji i Konwencji miało niekorzystny wpływ na środki niezbędne w celu skorzystania z zasobów orbity satelitów geostacjonarnych i widma częstotliwości radiowych, które wykorzystuje lub będzie zmuszony wykorzystać dla swoich służb telekomunikacyjnych, lub gdyby odpowiednie procedury zgłaszania, koordynacji lub rejestracji zostały spowolnione lub opóźnione, - zastrzega sobie prawo do nieakceptowania żadnych konsekwencji finansowych wynikających ze zmian funkcjonalnych i strukturalnych przyjętych przez Konferencję, - zastrzega sobie prawo do zastosowania wszelkich środków, jakie uzna za konieczne, gdyby którykolwiek z innych Członków nie działał w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji, Konwencji, Regulaminami administracyjnymi oraz protokołami i załącznikami do nich, począwszy od daty ich wejścia w życie. Namibia Republika Namibii zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków nie działał w sposób zgodny z wymogami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992), z załącznikami lub protokołami dołączonymi do nich, albo gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez inne kraje prowadziły do zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Namibii lub do zwiększenia jej udziału w pokrywaniu wydatków Związku. Peru Rząd Peru zastrzega sobie prawo do: 1) podjęcia takich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków Związku nie działał w sposób zgodny z wymogami Konstytucji, Konwencji lub Regulaminów albo gdyby zastrzeżenia innych krajów prowadziły do zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Peru lub były dla nich szkodliwe; 2) przyjęcia lub nieprzyjęcia konsekwencji zastrzeżeń innych Państw członkowskich, które powodowałyby zwiększenie udziału Peru w pokrywaniu wydatków Związku. Portugalia Delegacja Portugalii oświadcza w imieniu swego Rządu, że nie zaakceptuje żadnych konsekwencji zastrzeżeń zgłoszonych przez inne Rządy, które powodowałyby zwiększenie udziału Portugalii w pokrywaniu wydatków Związku. Oświadcza ona również, że zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia wszelkich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby niektórzy Członkowie uchylali się od udziału w wydatkach Związku lub w jakikolwiek inny sposób nie działali w sposób zgodny w postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992), załączników lub protokołów dołączonych do nich lub gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez inne kraje prowadziły do zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Portugalii. Sudan Delegacja Sudanu zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia wszelkich działań, jakie uzna za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków nie działał w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) lub gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez innych Członków prowadziły do zakłócenia dobrego funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Republiki Sudanu lub do podwyższenia jej udziału w pokrywaniu wydatków Związku. Szwajcaria i Liechtenstein Delegacje Konfederacji Szwajcarskiej i Księstwa Liechtenstein zastrzegają dla swych Rządów prawo do podjęcia niezbędnych działań dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby jakiekolwiek zgłoszone zastrzeżenia lub inne przyjęte środki prowadziły do zakłócenia funkcjonowania ich służb telekomunikacyjnych lub do zwiększenia ich udziałów w pokrywaniu wydatków Związku. W sprawie artykułów 4 i 54 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) delegacje wyżej wymienionych krajów oświadczają oficjalnie, że podtrzymują zastrzeżenia złożone w imieniu ich Administracji podczas podpisywania Regulaminów wymienionych w powyższych artykułach. Watykan Watykan zastrzega sobie prawo do podjęcia wszelkich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków nie pokrywał wydatków Związku lub nie działał w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992), załączników albo protokołów dołączonych do nich lub gdyby zastrzeżenia innych krajów mogły spowodować zwiększenie jego udziału w pokrywaniu wydatków Związku lub mogły prowadzić do zakłócenia dobrego funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Watykanu. Wenezuela Delegacja Republiki Wenezueli zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia wszelkich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z innych Członków, obecnych i przyszłych, nie działał w sposób zgodny z wymogami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) lub z załącznikami lub protokołami dołączonymi do nich albo gdyby zastrzeżenia innych Członków prowadziły do zakłócenia skutecznego funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Wenezueli. Ponadto zgłasza zastrzeżenia do wszystkich artykułów Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) dotyczących arbitrażu jako środka rozstrzygania sporów, zgodnie z polityką międzynarodową Rządu Wenezueli w tym zakresie. Włochy Delegacja Włoch zastrzega dla swego Rządu prawo do podjęcia takich działań, jakie może uznać za konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby niektórzy Członkowie nie uczestniczyli w wydatkach Związku lub nie działali w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) albo załączników lub protokołów fakultatywnych dołączonych do nich, lub gdyby zastrzeżenia zgłoszone przez inne kraje mogły spowodować zwiększenie udziału Włoch w pokrywaniu wydatków Związku, albo wreszcie gdyby zastrzeżenia innych krajów prowadziły do zakłócenia prawidłowego funkcjonowania służb telekomunikacyjnych Włoch. Delegacja Włoch niniejszym formalnie oświadcza w związku z artykułem 54 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992), że podtrzymuje swoje zastrzeżenia zgłoszone przez jej Rząd podczas podpisania Regulaminów administracyjnych, o których mowa w artykule 4. 4. Przy podpisaniu Aktów końcowych Dodatkowej Konferencji Pełnomocników (Genewa, 1992) zostało złożone w imieniu Australii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Holandii, Irlandii, Japonii, Kanady, Liechtensteinu, Luksemburga, Malty, Monako, Norwegii, Nowej Zelandii, Portugalii, Republiki Federalnej Niemiec, Rumunii, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Włoch, wspólne oświadczenie o następującej treści: Delegacje wyżej wymienionych krajów, nawiązując do złożonych oświadczeń, uważają, że w zakresie, w jakim oświadczenia te dotyczą Deklaracji z Bogoty, podpisanej dnia 3 grudnia 1976 r. przez kraje równikowe, i żądań tych krajów do sprawowania suwerennych praw nad częścią orbity satelitów geostacjonarnych, jak również do wszelkich podobnych oświadczeń - te żądania nie mogą być uznane przez obecną Konferencję. Ponadto wyżej wymienione delegacje pragną potwierdzić lub ponowić oświadczenia złożone w tym zakresie w imieniu niektórych z Administracji, wymienionych powyżej, podczas podpisywania Aktów końcowych Światowej Administracyjnej Konferencji Radiokomunikacyjnej (Genewa, 1979) i Światowej Administracyjnej Konferencji Radiokomunikacyjnej dotyczącej wykorzystania orbity satelitów geostacjonarnych i planowania służb kosmicznych użytkujących tę orbitę (pierwsza i druga sesja, Genewa 1985 i 1988) Konferencji Pełnomocników Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Nicea, 1989) i Protokołu końcowego Międzynarodowej Konferencji Telekomunikacyjnej (Nairobi, 1982), tak jakby te oświadczenia zostały tutaj przytoczone in extenso. Wyżej wymienione delegacje pragną również stwierdzić, że wymienienie w artykule 44 Konstytucji "sytuacji geograficznej niektórych krajów" nie oznacza uznania żądania do jakichkolwiek praw preferencyjnych na orbicie satelitów geostacjonarnych. Powyższe wspólne oświadczenie zostało potwierdzone przez Australię, Irlandię, Kanadę, Norwegię, Portugalię i Szwecję. Ponadto zostało złożone w imieniu Republiki Białorusi, Federacji Rosyjskiej i Ukrainy wspólne oświadczenie następującej treści: Delegacje wyżej wymienionych krajów zastrzegają dla swoich Rządów prawo do złożenia jakiegokolwiek oświadczenia lub zastrzeżenia podczas ratyfikowania Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Genewa, 1992) i prawo do podjęcia jakichkolwiek działań, które mogą uznać na konieczne dla zabezpieczenia swoich interesów, gdyby którykolwiek z Członków Związku nie działał w sposób zgodny z postanowieniami Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego lub gdyby zastrzeżenia złożone przez inne kraje prowadziły do zakłócenia funkcjonowania służb telekomunikacyjnych wyżej wymienionych krajów lub do zwiększenia ich rocznych udziałów w pokrywaniu wydatków Związku. Powyższe wspólne oświadczenie zostało potwierdzone przez Białoruś. 5. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym złożą dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do wyżej wymienionej Konstytucji i Konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno­Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 35, poz. 198) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 28 czerwca 1996 r. została sporządzona w Lublanie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku Rzeczpospolita Polska i Republika Słowenii, pragnąc zawrzeć konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Zakres podmiotowy Niniejsza konwencja dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Artykuł 2 Podatki, których dotyczy konwencja 1. Niniejsza konwencja dotyczy podatków od dochodu i od majątku, bez względu na sposób ich poboru, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego jednostek administracyjnych lub władz lokalnych. 2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, i podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwo, jak również podatki od przyrostu majątku. 3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy konwencja, należą w szczególności: a) w Polsce: 1) podatek dochodowy od osób fizycznych; 2) podatek dochodowy od osób prawnych; (zwane dalej "podatkami polskimi"); b) w Słowenii: 1) podatek od zysków osób prawnych; 2) podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym: - podatek od płac i wynagrodzeń, - podatek od dochodu z działalności rolniczej, - podatek od dochodu z działalności handlowej, - podatek od sprzedaży majątku i - podatek od dochodu z tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, 3) podatek od własności, (zwane dalej "podatkami słoweńskimi"). 4. Niniejsza konwencja będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej konwencji będą wprowadzone obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach dokonanych w ich ustawodawstwach podatkowych. Artykuł 3 Ogólne definicje 1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej: a) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, zależnie od kontekstu niniejszej konwencji, Rzeczpospolitą Polską bądź Republikę Słowenii, a użyte w sensie geograficznym oznaczają terytorium Polski lub Słowenii obejmujące każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi, w tym dno morskie i jego podglebie, na którym oba Państwa mogą sprawować suwerenne prawa i jurysdykcję do tych obszarów i ich zasobów naturalnych; b) określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób; c) określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną; d) określenia "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie; e) określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki przewóz statkiem, statkiem powietrznym (lub pojazdem transportu drogowego) eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego faktyczny zarząd znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski, powietrzny lub pojazd transportu drogowego jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie; f) określenie "właściwa władza" oznacza: 1) w Polsce - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela, 2) w Słowenii - Ministerstwo Finansów Republiki Słowenii lub upoważnionego przez nie przedstawiciela; g) określenie "obywatel" oznacza: i) każdą osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa oraz ii) każdą osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie, których status prawny wynika z obowiązującego w Umawiającym się Państwie ustawodawstwa. 2. Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja. Artykuł 4 Miejsce zamieszkania lub siedziba 1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko w tym Państwie lub majątku położonego tylko w tym Państwie. 2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się w sposób następujący: a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa; c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem; d) jeżeli jest ona obywatelem obydwu Państw lub jeżeli nie posiada obywatelstwa żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. 3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Artykuł 5 Zakład 1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. 2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat oraz f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. 3. Plac budowy, prace budowlane, montażowe lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają dłużej niż 12 miesięcy. 4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje: a) użytkowania urządzeń, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa; b) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania; c) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo; d) stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa każdej innej działalności mającej charakter przygotowawczy lub pomocniczy; f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter. 5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo to stale wykonuje, przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień niniejszego ustępu. 6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. 7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki. Artykuł 6 Dochód z nieruchomości 1. Dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których stosuje się przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynków, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do zmiennych i stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych. Statki, barki, statki powietrzne oraz pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego. 3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. 4. Postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu. Artykuł 7 Zyski przedsiębiorstw 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. 2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. 3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. 4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, aby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule. 5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa. 6. W rozumieniu poprzednich ustępów ustalenie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej. 7. Jeżeli w zyskach mieszczą się różne dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej konwencji, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu. Artykuł 8 Transport międzynarodowy 1. Zyski pochodzące z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich, statków powietrznych i pojazdów transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa żeglugowego znajduje się na pokładzie statku, to uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku, a jeżeli statek nie ma portu macierzystego - w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. 3. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu stosuje się również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym. Artykuł 9 Przedsiębiorstwa powiązane 1. Jeżeli: a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, albo b) te same osoby mają bezpośredni lub pośredni udział w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i jeżeli w jednym i w drugim przypadku, między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych, zostaną umówione lub narzucone warunki, różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być włączone do zysków tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane. 2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski tak połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Państwa, gdyby warunki ustalone między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami niezależnymi, wówczas to drugie Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku nałożonego w tym Państwie od tych zysków, jeżeli to drugie Państwo uzna taką korektę za uzasadnioną. Przy dokonywaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględnione inne postanowienia niniejszej konwencji, a właściwe władze Umawiających się Państw będą porozumiewać się, jeżeli będzie to konieczne. Artykuł 10 Dywidendy 1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć: a) 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli właścicielem dywidend jest spółka (w przypadku Polski z wyłączeniem spółki osobowej), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent, b) 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. 3. Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji. 4. Postanowień ustępów 1 i 2 tego artykułu nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie. Artykuł 11 Odsetki 1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i które są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. 3. Niezależnie od postanowień ustępu 2 tego artykułu, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz Rządu drugiego Umawiającego się Państwa, w tym jego władz lokalnych i Banku Centralnego, podlegają zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie. 4. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie są uważane za odsetki w rozumieniu tego artykułu. 5. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą przez zakład tam położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest rzeczywiście związana z zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 7. Jeżeli między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota odsetek, mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona między płatnikiem a właścicielem odsetek bez takich powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji. Artykuł 12 Należności licencyjne 1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Należności licencyjne, do których odnosi się ustęp 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem należności, to ustalony w ten sposób podatek nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych. 3. Określenie "należności licencyjne", użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i taśmami dla radia i telewizji, oraz patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. 4. Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście związane są z działalnością zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 6. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota należności licencyjnych mających związek z użytkowaniem, prawem do użytkowania lub informacją, za które jest płacona, przekracza kwotę, którą płatnik i odbiorca należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej drugiej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji. Artykuł 13 Zyski ze sprzedaży majątku 1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z tytułu przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 3. Zyski, osiągnięte z przeniesienia tytułu własności statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów transportu drogowego eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej albo majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych lub pojazdów drogowych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 4. Zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Artykuł 14 Wolne zawody 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu albo innej działalności o samodzielnym charakterze podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę w celu wykonywania jej działalności. Jeżeli osoba ta posiada taką stałą placówkę, dochód może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym się Państwie, lecz tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. 2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych. Artykuł 15 Praca najemna 1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to wypłacane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie. 3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenia, uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku lub statku powietrznego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Artykuł 16 Wynagrodzenia dyrektorów Wynagrodzenia i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Artykuł 17 Artyści i sportowcy 1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. 3. Jednakże bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, dochód osiągany z osobiście wykonywanej działalności przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, w charakterze artysty lub sportowca, będzie opodatkowany tylko w tym pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli ta działalność będzie wykonywana w drugim Umawiającym się Państwie w ramach wymiany kulturalnej lub sportowej aprobowanej przez obydwa Umawiające się Państwa. Artykuł 18 Emerytury Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Artykuł 19 Funkcje publiczne 1. a) Wynagrodzenie, inne niż emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. b) Jednakże wynagrodzenie takie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi te są świadczone w tym Państwie, a osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w tym Państwie: i) jest obywatelem tego Państwa lub ii) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług. 2. a) Jakakolwiek emerytura, wypłacana z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. b) Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna posiada w nim miejsce zamieszkania i jest obywatelem tego Państwa. 3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń i emerytur mających związek ze świadczeniem usług w związku z działalnością gospodarczą Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej. Artykuł 20 Profesorowie i pracownicy naukowi 1. Jeżeli osoba fizyczna przebywająca w Umawiającym się Państwie przez okres dwóch lat w celu nauczania, prowadzenia wykładów lub prac badawczych w uniwersytecie, szkole wyższej lub innej uznanej placówce oświatowej albo badawczej danego Umawiającego się Państwa, a która bezpośrednio przed przybyciem w tym celu miała miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, jest zwolniona w pierwszym Umawiającym się Państwie od opodatkowania w zakresie uposażenia otrzymywanego za takie nauczanie, prowadzenie wykładów lub udział w pracach badawczych. Artykuł 21 Studenci 1. Płatności otrzymywane na utrzymanie, studia i kształcenie przez studenta, praktykanta lub ucznia, który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a który przebywa w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu nauki lub odbywania praktyki, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, jeżeli płatności te pochodzą ze źródeł położonych poza tym Państwem. 2. W odniesieniu do zasiłków, stypendiów i wynagrodzeń za pracę, do których nie ma zastosowania ustęp 1 tego artykułu, student, praktykant lub uczeń jest uprawniony w okresie takiej nauki lub praktyki do takich samych wyłączeń, ulg lub potrąceń podatkowych, do których są uprawnione osoby mające miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym on przebywa. Artykuł 22 Inne dochody 1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. 2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba uzyskująca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą przez zakład tam położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną i gdy prawa lub dobra, z tytułu których wypłacany jest dochód, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. Artykuł 23 Opodatkowanie majątku 1. Majątek nieruchomy, określony w artykule 6, który jest własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, a który jest położony w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Majątek ruchomy, stanowiący część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 3. Majątek, który stanowią statki morskie, statki powietrzne i pojazdy transportu drogowego, eksploatowane w komunikacji międzynarodowej, jak również majątek ruchomy służący do eksploatacji takich statków morskich, statków powietrznych i pojazdów transportu drogowego, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 4. Wszelkie inne części majątku osoby, mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie. Artykuł 24 Unikanie podwójnego opodatkowania Podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: 1. W Polsce: a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Słowenii, to Polska, z zastrzeżeniem postanowień litery b), zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania. Polska przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę, jaka byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie był wyłączony spod opodatkowania. b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 może być opodatkowany w Słowenii, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Słowenii. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego w Słowenii. 2. W Słowenii: a) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Słowenii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Polsce, to Słowenia zezwoli na odliczenie: i) od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu od dochodu w Polsce; ii) od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu od majątku w Polsce. Takie odliczenie jednak nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada części dochodu lub majątku, jaka może być opodatkowana w Polsce. 3. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej konwencji dochód lub majątek osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to Państwo to może, mimo to, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód i majątek. Artykuł 25 Równe traktowanie 1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa. Niniejsze postanowienie stosuje się również, bez względu na postanowienia artykułu 1, do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. 2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek dla celów podatkowych z uwagi na stan cywilny lub rodzinny, które przyznaje ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium. 3. Z wyjątkiem przypadku stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6 niniejszej konwencji, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie. Podobnie zobowiązania pieniężne przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym wymienionym Państwie. 4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których majątek w całości lub w części jest własnością jednej lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo jest przez te osoby kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa. 5. Postanowienia tego artykułu, bez względu na postanowienia artykułu 2 niniejszej konwencji, stosuje się do każdego rodzaju podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę. Artykuł 26 Procedura wzajemnego porozumiewania się 1. Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej konwencji, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 25 ustęp 1 - właściwej władzy Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej konwencji. 2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby uniknąć opodatkowania niezgodnego z niniejszą konwencją. Wszelkie porozumienie będzie zrealizowane bez względu na terminy zawite, przewidziane w ustawodawstwie Umawiających się Państw. 3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej konwencji. Mogą one również konsultować się wzajemnie w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej konwencji. 4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach, o których mowa w poprzednich ustępach. Jeżeli w celu osiągnięcia porozumienia zaistnieje potrzeba bezpośredniej wymiany opinii, może to nastąpić w ramach komisji złożonej z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw. Artykuł 27 Wymiana informacji 1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, konieczne do stosowania postanowień niniejszej konwencji, a także informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw, dotyczącym podatków wymienionych w niniejszej konwencji, w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, jakie ono przewiduje, nie jest sprzeczne z konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane przy zastosowaniu ustawodawstwa wewnętrznego tego Państwa i będą udzielane tylko osobom i władzom (w tym sądowym albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ściąganiem podatków, których dotyczy konwencja, lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Wyżej wymienione osoby lub władze będą wykorzystywać informacje tylko w tych celach. Mogą one udostępnić te informacje w postępowaniu sądowym lub do wydawania orzeczeń. 2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały właściwe władze Umawiających się Państw do: a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa; b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa; c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstw, lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public). Artykuł 28 Członkowie misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych. Artykuł 29 Wejście w życie 1. Umawiające się Państwa wymienią między sobą noty o spełnieniu wymogów konstytucyjnych dla wejścia w życie niniejszej konwencji. 2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie 90 dni od otrzymania noty późniejszej, o której mowa w ustępie 1 tego artykułu, i jej postanowienia będą miały zastosowanie: a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym konwencja wejdzie w życie; b) w odniesieniu do innych podatków od dochodu i majątku - do podatków naliczanych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym roku, w którym konwencja wejdzie w życie. 3. Postanowienia konwencji między SFR Jugosławii a Polską Rzecząpospolitą Ludową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 10 stycznia 1985 r., przestaną obowiązywać, w stosunku do jakiegokolwiek podatku polskiego i słoweńskiego w odniesieniu do dochodu, do którego obecna konwencja będzie miała zastosowanie z uwzględnieniem postanowień ustępu 2. Artykuł 30 Wypowiedzenie Niniejsza konwencja pozostanie w mocy do czasu jej wypowiedzenia przez Umawiające się Państwo. Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notę o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego rozpoczynającego się po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej konwencji. W takim wypadku konwencja przestanie obowiązywać w odniesieniu do podatków za każdy rok podatkowy rozpoczynający się po 31 grudnia w roku kalendarzowym, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu. Na dowód czego przedstawiciele dwóch Umawiających się Państw, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. w dwóch egzemplarzach w języku angielskim. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej: Dariusz Rosati W imieniu Republiki Słowenii: Zoran Thaler Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 11 września 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati CONVENTION between the Republic of Poland and the Republic of Slovenia for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income and on capital The Republic of Poland and the Republic of Slovenia, desiring to conclude a Convention for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income and on capital, Have agreed as follows: Article 1 Personal scope This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the Contracting States. Article 2 Taxes covered (1) This Convention shall apply to taxes on income and on capital imposed on behalf of a Contracting State or of its political subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied. (2) There shall be regarded as taxes on income and on capital all taxes imposed on total income, on total capital, or on elements of income or of capital, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation. (3) The existing taxes to which the Convention shall apply are in particular: a) in Poland: 1. personal income tax, and 2. corporate income tax; (hereinafter referred to as "Polish tax"); b) in Slovenia: 1. the tax on profits of legal persons, 2. the tax on income of individuals, including wages and salaries, income from agricultural activities, income from business, capital gains and income from immovable and movable property; 3. the tax on property; (hereinafter referred to as "Slovenian tax"). (4) This Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes which are imposed after the date of signature of the Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of the Contracting States shall notify each other of significant changes which have been made in their respective taxation laws. Article 3 General definitions (1) For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires: a) the terms "Contracting State" and "the other Contracting State" refer to the Republic of Poland and the Republic of Slovenia, depending on the context in this Convention; and, when used in a geographical sense, to the territory of Poland or Slovenia, and any area beyond their territorial waters, including the sea-bed and subsoil within which both States may exercise their sovereign right and jurisdiction over such areas and their natural resources; b) the term "person" includes an individual, a company and any other body of persons; c) the term "company" means any body corporate or any entity which is treated as a body corporate for tax purposes; d) the terms "enterprise of a Contracting State" and "enterprise of the other Contracting State" mean respectively an enterprise carried on by a resident of a Contracting State and an enterprise carried on by a resident of the other Contracting State; e) the term "international traffic" means any transport by a ship, aircraft or road transport vehicles operated by an enterprise which has its place of effective management in a Contracting State, except when the ship, aircraft or road transport vehicle operated solely between places in the other Contracting State; f) the term "competent authority" means: (i) in Poland: the Minister of Finance or his authorized representative; (II) in Slovenia: the Ministry of Finance of the Republic of Slovenia or its authorised representative; g) the term "national" means: (i) any individuals possessing the nationality of a Contracting State; (ii) any legal person, partnership or association deriving its status as such from the law in force in a Contracting State. (2) As regards the application of the Convention by a Contracting State any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under the law of that State concerning the taxes to which the Convention applies. Article 4 Resident (1) For the purposes of this Convention, the term "resident of a Contracting State" means any person who, under the laws of that State, is liable to tax therein by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature. But this term does not include any person who is liable to tax in that State in respect only of income from sources in that State or capital situated therein. (2) Where by reason of the provisions of paragraph 1 an individual is a resident of both Contracting States, then his status shall be determined as follows: a) he shall be deemed to be a resident of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident of the State with which his personal and economic relations are closer (center of vital interests); b) if the State in which he has his center of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident of the State in which he has an habitual abode; c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident of the State of which he is a national; d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the Contracting States shall settle the question by mutual agreement. (3) Where by reason of the provisions of paragraph 1 a person other than an individual is a resident of both Contracting States, then it shall be deemed to be a resident of the State in which its place of effective management is situated. Article 5 Permanent establishment (1) For the purposes of this Convention, the term "permanent establishment" means a fixed place of business trough which the business of an enterprise is wholly or partly carried on. (2) The term "permanent establishment" includes especially: a) a place of management; b) a branch; c) an office; d) a factory; e) a workshop, and f) a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources. (3) A building site or construction or installation project constitutes a permanent establishment only if lasts more than twelve months. (4) Notwithstanding the preceding provisions of this article the term "permanent establishment" shall be deemed not to include: a) the use of facilities solely for the purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise; b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage, display or delivery; c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise; d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information, for the enterprise; e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of carrying on, for the enterprise, any other activity of a preparatory or auxiliary character; f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in sub-paragraphs (a) to (e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character. (5) Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, where a person - other than an agent of an independent status to whom paragraph 6 applies - is acting on behalf of an enterprise and has, and habitually exercises, in a Contracting State an authority to conclude contracts in the name of the enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in that State in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise, unless the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 which, if exercised through a fixed place of business, would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph. (6) An enterprise shall not be deemed to have a permanent establishment in a Contracting State merely because it carries on business in that State through a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, provided that such persons are acting in the ordinary course of their business. (7) The fact that a company which is a resident of a Contracting State controls or is controlled by a company which is a resident of the other Contracting State or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other. Article 6 Income from immovable property (1) Income derived by a resident of a Contracting State from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other Contracting State may be taxed in that other State. (2) The term "immovable property" shall have the meaning which it has under the law of the Contracting State in which the property in question is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources; ships, boats, aircraft and road transport vehicles shall not be regarded as immovable property. (3) The provisions of paragraph 1 shall apply to income derived from the direct use, letting, or use in any other form of immovable property. (4) The provisions of paragraphs 1 and 3 shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal services. Article 7 Business profits (1) The profits of an enterprise of a Contracting State shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment. (2) Subject to the provisions of paragraph 3, where an enterprise of a Contracting State carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, there shall in each Contracting State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment. (3) In determining the profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the permanent establishment, including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere. (4) Insofar as it has been customary in a Contracting State to determine the profits to be attributed to a permanent establishment on the basis of an apportionment of the total profits of the enterprise to its various parts, nothing in paragraph 2 shall preclude that Contracting State from determining the profits to be taxed by such an apportionment as may be customary; the method of apportionment adopted shall, however, be such that the result shall be in accordance with the principles contained in this article. (5) No profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise. (6) For the purposes of the preceding paragraphs, the profits to be attributed to the permanent establishment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary. (7) Where profits include items of income which are dealt which separately in other articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this articles. Article 8 International transport (1) Profits from the operation of ships, aircraft or road transport vehicles in international traffic shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. (2) If the place of effective management of a shipping enterprise is aboard a ship, then it shall be deemed to be situated in the Contracting State in which the home harbour of the ship is situated, or, if there is no such home harbour, in the Contracting State of which the operator of the ship is a resident. (3) The provisions of paragraphs 1 shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency. Article 9 Associated enterprises (1) Where a) an enterprise of a Contracting State participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other Contracting State, or b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control a capital of an enterprise of a Contracting State and an enterprise of the other Contracting State, and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly. (2) Where a Contracting State includes in the profits of an enterprise of that State - and taxes accordingly - profits on which an enterprise of the other Contracting State has been charged to tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would have been made between independent enterprises, then that other State shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of this Convention and the competent authorities of the Contracting State shall if necessary consult each other. Article 10 Dividends (1) Dividends paid by a company which is a resident of a Contracting State to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State. (2) However, such dividends may also be taxed in the Contracting State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the dividends the tax so charged shall not exceed: a) 5 per cent of the gross amount of the dividends if the beneficial owner is a company - in the case of Poland - other than a partnership, which holds directly at least 25 per cent of the capital of the company paying the dividends; b) 15 per cent of the gross amount of the dividends in all other cases. This paragraph shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid. (3) The term "dividends" as used in this article means income from shares, "jouissance" shares or "jouissance" rights, mining shores, founders' shares or other rights, not being debt-claims, participating in profits, as well as income from other corporate rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State of which the company making the distribution is a resident. (4) The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of article 7 or article 14, as the case may be, shall apply. (5) Where a company which is a resident of a Contracting State derives profits or income from the other Contracting State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment or a fixed base situated in that other State, nor subject the company's undistributed profits to a tax on the company's undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State. Article 11 Interest (1) Interest arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State. (2) However, such interest may also be taxed in the Contracting State in which it arises, and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the interest the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of the interest. (3) Notwithstanding the provisions of paragraph 2 interest arising in a Contracting State and derived by the Government of the other Contracting State including local authorities thereof and the Central bank shall be exempt from tax in the first-mentioned State. (4) The term "interest" as used in this article means income from debt claims of every kind, whether or not secured by mortgage and whether or not carrying a right to participate in the debtor's profits, and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Penalty charges for late payment shall not be regarded as interest for the purpose of this article. (5) The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the interest, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the interest arises, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the debt claim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of article 7 or article 14, as the case may be, shall apply. (6) Interest shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the indebtedness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establishment or fixed base, then such interest shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated. (7) Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debt claim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention. Article 12 Royalties (1) Royalties arising in a Contracting State and paid to a resident of the other Contracting State may be taxed in that other State. (2) The royalties referred to in paragraph 1 of this article may also be taxed in the Contracting State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the royalties, the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of such royalties. (3) The term "royalties" as used in this article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work including cinematograph films, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, or for information concerning industrial, commercial or scientific experience. (4) The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State in which the royalties arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of article 7 or article 14, as the case may be, shall apply. (5) Royalties shall be deemed to arise in a Contracting State when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether he is a resident of a Contracting State or not, has in a Contracting State a permanent establishment or a fixed base in connection with which the liability to pay the royalties was incurred, and such royalties are borne by such permanent establishment or fixed base, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated. (6) Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or information for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each Contracting State, due regard being had to the other provisions of this Convention. Article 13 Capital gains (1) Gains derived by a resident of a Contracting State from the alienation of immovable property referred to in article 6 and situated in the other Contracting State may be taxed in that other State. (2) Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State or of movable property pertaining to a fixed base available to a resident of a Contracting State in the other Contracting State for the purpose of performing independent personal services including such gains from the alienation of such a permanent establishment (alone or with the whole enterprise) or of such fixed base, may be taxed in that other State. (3) Gains from the alienation of ships, aircraft or road transport vehicles operated in international traffic, or movable property pertaining to the operation of such ships, aircraft or road transport vehicles shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. (4) Gains from the alienation of any property other than that referred to in the paragraphs 1, 2 and 3, shall be taxable only in the Contracting State of which the alienator is a resident. Article 14 Independent personal services (1) Income derived by a resident of a Contracting State in respect of professional services or other activities of an independent character shall be taxable only in that State unless he has a fixed base regularly available to him in the other Contracting State for the purpose of performing his activities. If he has such a fixed base, the income may be taxed in the other State but only so much of it as is attributable to that fixed base. (2) The term "professional services" includes especially independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants. Article 15 Dependent personal services (1) Subject to the provisions of articles 16, 18, 19 and 20, salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other Contracting State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be taxed in that other State. (2) Notwithstanding the provisions of paragraph 1, remuneration derived by a resident of a Contracting State in respect of an employment exercised in the other Contracting State shall be taxable only in the first-mentioned State if: a) the recipient is present in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in the calendar year concerned, and b) the remuneration is paid by, or on behalf of, an employer who is not a resident of the other State, and c) the remuneration is not borne by a permanent establishment or a fixed base which the employer has in the other State. (3) Notwithstanding the preceding provisions of this article remuneration derived in respect of an employment exercised aboard a ship or aircraft operated in international traffic may be taxed in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. Article 16 Directors' fees Directors' fees and other similar payments derived by a resident of a Contracting State in his capacity as a member of the board of directors of a company which is a resident of the other Contracting State may be taxed in that other Contracting State. Article 17 Artistes and sportsmen (1) Notwithstanding the provisions of articles 14 and 15, income derived by a resident of a Contracting State as an entertainer, such as a theater, motion picture, radio or telewision artiste, or a musician, or as a sportsman, from his personal activities as such exercised in the other Contracting State, may be taxed in that other State. (2) Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or a sportsman in his capacity as such accrues not to the entertainer or sportsman himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of articles 7, 14 and 15, be taxed in the Contracting State in which the activities of the entertainer or sportsman are exercised. (3) Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 of this article, however, income derived from personal activities by a resident of a Contracting State in his capacity of a performer or sportsman shall be taxable only in the first-mentioned Contracting State if the activities have been performed in the other Contracting State within the scope of cultural or sports exchange program approved by both Contracting States. Article 18 Pensions Subject to the provisions of paragraph 2 of article 19, pensions and other similar remuneration paid to a resident of a Contracting State in consideration of past employment shall be taxable only in that State. Article 19 Government service (1) a) Remuneration, other than pension, paid by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State. b) However, such remuneration shall be taxable only in the other Contracting State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who: (i) is a national of that State; or (ii) did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services. (2) a) Any pensions paid by, or out of funds created by, a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority shall be taxable only in that State. b) However, such pension shall be taxable only in the other Contracting State if the individual is a resident of, and a national of, that State. (3) The provisions of articles 15, 16 and 18 shall apply to remuneration and pensions in respect of services rendered in connection with a business carried on by a Contracting State or a political subdivision or a local authority thereof. Article 20 Professors and researchers Within a period of two years from first coming into a Contracting State and becoming its resident for the purpose of teaching, lecturing or performing research work at a university, college or other school, or at any other recognized educational or research institution of the said Contracting State, of a natural person then, or immediately prior to that time being a resident of the other Contracting State, the remuneration of such a person with respect to such teaching, lecturing or research work shall not be subject to taxation in the first mentioned State. Article 21 Students (1) Payments which a student or business apprentice or a trainee who is or was immediately before visiting a Contracting State a resident of the other Contracting State and who is present in the first-mentioned State solely for the purpose of his education or training receives for the purpose of his maintenance, education or training shall not be taxed in that State, provided that such payments arise from sources outside that State. (2) In respect of grants, scholarships and remuneration from employment not covered by paragraph 1 of this article, a student, business apprentice or a trainee shall be entitled during such education or training to the same exemptions, reliefs or reductions in respects of taxes as are available to the residents of the Contracting State he is visiting. Article 22 Other income (1) Items of income of a resident of a Contracting State, wherever arising, not dealt with in the foregoing articles of this Convention shall be taxable only in that State. (2) The provisions of paragraph 1 shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of article 6, if the recipient of such income, being a resident of a Contracting State, carries on business in the other Contracting State through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of article 7 or article 14, as the case may be, shall apply. Article 23 Taxation of capital (1) Capital represented by immovable property referred to in article 6, owned by a resident of a Contracting State and situated in the other Contracting State, may by taxed in that other State. (2) Capital represented by movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State or by movable property pertaining to a fixed base available to a resident of a Contracting State in the other Contracting State for the purpose of performing independent personal services may be taxed in that other State. (3) Capital represented by ships, aircraft and road transport vehicles operated in international traffic and by movable property pertaining to the operation of such ships, aircraft and road transport vehicles shall be taxable only in the Contracting State in which the place of effective management of the enterprise is situated. (4) All other elements of capital of a resident of a Contracting State shall be taxable only in that State. Article 24 Methods for elimination of double taxation Double taxation shall be eliminated as follows: (1) In Poland: a) Where a resident of Poland derives income or owns capital which, in accordance with the provisions of this Convention may be taxed in Slovenia, Poland shall, subject to the provisions of subparagraph b), exempt such income or capital from tax. Poland may in calculating the amount of tax on the remaining income or capital of such resident apply the rate of tax which would have been applicable if the exempted income had not been so exempted. b) Where a resident of Poland derives items of income which in accordance with the provisions of Article 10, 11 and 12, may be taxed in Slovenia, Poland shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the income tax paid in Slovenia. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is attributable to such items of income derived from Slovenia. (2) In Slovenia: a) Where a resident of Slovenia derives income or owns capital which, in accordance with the provisions of this Convention, may be taxed in Poland, Slovenia shall allow: i) as a deduction from the tax on the income of that resident, an amount equal to the income tax paid in Poland; ii) as a deduction from the tax on the capital of that resident, an amount equal to the capital tax paid in Poland. Such deduction shall in no case exceed that portion of the income tax or capital tax which has been computed before making the deduction which is attributable to the income or the capital, as the case may be, which may be taxed in Poland. (3) Where in accordance with any provision of the Convention income derived or capital owned by a resident of a Contracting State is exempt form tax in that State, such State may nevertheless, in calculating the amount of tax on the remaining income or capital of such resident, take into account the exempted income or capital. Article 25 Non-discrimination (1) Nationals of a Contracting State shall not be subjected in the other Contracting State to any taxation or any requirement connected therewith, which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances, in particular with respect to residence, are or may be subjected. This provision shall, notwithstanding the provisions of article 1, also apply to persons who are not residents of one or both of the Contracting States. (2) The taxation on a permanent establishment which an enterprise of a Contracting State has in the other Contracting State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities. This provision shall not be construed as obliging a Contracting State to grant to residents of the other Contracting State any personal allowances, reliefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents. (3) Except where the provisions of paragraphs 1 of article 9, paragraph 7 of article 11, or paragraph 6 of article 12, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State. Similarly, any debts of an enterprise of a Contracting State to a resident of the other Contracting State shall, for the purpose of determining the taxable capital of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been contracted to a resident of the first-mentioned State. (4) Enterprises of a Contracting State, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other Contracting State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of the first-mentioned State are or may be subjected. (5) The provisions of this article shall, notwithstanding the provisions of article 2, apply to taxes of every kind and description. Article 26 Mutual agreement procedure (1) Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the Contracting State of which he is a resident or, if his case comes under paragraph 1 of article 25, to that of the Contracting State of which he is a national. The case must be presented within there years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Convention. (2) The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Convention. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting States. (3) The competent authorities of the Contracting State shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Convention. (4) The competent authorities of the Contracting States may communicate with each other directly for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs. When it seems advisable in order to reach agreement to have an oral exchange of opinions, such exchange may take place through a Commission consisting of representatives of the competent authorities of the Contracting States. Article 27 Exchange of information (1) The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is necessary for carrying out the provisions of this Convention or of the domestic laws of the Contracting States concerning taxes covered by the Convention insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Convention. The exchange of information is not restricted by article 1. Any information received by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) involved in the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, or the determination of appeals in relation to, the taxes covered by the Convention. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions. (2) In no case shall the provisions of paragraph 1 be construed so as to impose on a Contracting State the obligation: a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of other Contracting State; b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State; c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public). Article 28 Diplomatic agents and consular officers Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of diplomatic agents or consular officers under the general rules of international law or under the provisions of special agreements. Article 29 Entry into force (1) The Contracting States shall notify to each other that the constitutional requirements for entry into force of this Convention have been complied with. (2) This Convention shall enter into force ninety days after the date of the latter of the notifications referred to in paragraph 1 and its provisions shall apply: a) in respect of tax withheld at source to amounts of income derived on or after 1st January in the calendar year next following the year in which the Convention enters into force; b) in respect of other taxes on income and taxes on capital to such taxes chargeable for any taxable year beginning on or after 1st January in the calendar year next following the year in which the Convention enters into force. (3) The provisions of the Convention between the Republic of Poland and the S.F.R. of Yugoslavia for the avoidance of double taxation on income and on capital signed in Warsaw, on January 10, 1985, shall cease to be effective with to any Polish and Slovenian tax relating to income for which the present Convention has effect with respect that tax in accordance with the provisions of paragraphs 2. Article 30 Termination This Convention shall remain in force until terminated by a Contracting State. Either Contracting State may terminate the Convention, through diplomatic channels, by giving written notice of termination on or before the thirtieth day of June in a calendar year after the fifth year from the date of entry into force of the Convention. In such event, the Convention shall cease to have effect in respect of the taxes for any fiscal year beginning after December 31 in the calendar year in which the notice of termination has been given. IN WITNESS WHEREOF the Plenipotentiaries of the two Contracting States, duly authorized thereto, have signed this Convention. Done in duplicate at Ljubljana this 28 day of June, 1996, in the English language. For the Republic of the Poland: Dariusz Rosati For the Republic of Slovenia: Zoran Thaler Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie wejścia w życie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. (Dz. U. Nr 35, poz. 199) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 29 ustęp 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Konwencja wchodzi w życie dnia 10 marca 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 stycznia 1998 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Głównego Urzędu Miar. (Dz. U. Nr 37, poz. 202) Art. 1. W ustawie z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz. U. Nr 55, poz. 247) w art. 3 w ust. 3 wyraz "Wiceprezesa" zastępuje się wyrazem "Wiceprezesów". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzonej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 241) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 28 kwietnia 1997 r. w Warszawie została sporządzona Umowa o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską. Powyższa umowa będzie tymczasowo stosowana od dnia 1 kwietnia 1998 r. Tekst umowy stanowi załącznik do niniejszego rozporządzenia. Minister Spraw Zagranicznych: w z. J. Stańczyk (Tekst umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską stanowi załącznik do niniejszego numeru) ZAŁĄCZNIK UMOWA O WOLNYM HANDLU MIĘDZY RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ A REPUBLIKĄ ŁOTEWSKĄ PREAMBUŁA Rzeczpospolita Polska i Republika Łotewska (zwane dalej Stronami), Biorąc pod uwagę Deklarację Premierów krajów sygnatariuszy Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu, przyjętej w Brnie 11 września 1995 roku, Potwierdzając zamiar aktywnego uczestniczenia w procesie integracji gospodarczej w Europie i wyrażając gotowość do współdziałania w poszukiwaniu dróg i środków dla wzmocnienia tego procesu, Potwierdzając swoje głębokie oddanie zasadom gospodarki rynkowej, stanowiącej podstawę ich stosunków, Powołując się na trwałe zobowiązania wynikające z Aktu Końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, Karty Paryskiej, a w szczególności zasad zawartych w końcowym dokumencie Bońskiej Konferencji KBWE o Współpracy Gospodarczej w Europie, Powołując się na umowę między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską o wzajemnym handlu i współpracy gospodarczej, podpisaną 27 września 1992 roku, Zdecydowane w tym celu znosić stopniowo przeszkody w ich całym wzajemnym handlu, zgodnie z zasadami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, Głęboko przekonane, że niniejsza Umowa będzie sprzyjać intensyfikacji wzajemnie korzystnych stosunków handlowych między nimi oraz wnosić istotny wkład do procesu integracji europejskiej, Zdecydowały, co następuje: Artykuł 1 Cele 1. Strony Umowy będą stopniowo tworzyły strefę wolnego handlu stosownie do postanowień niniejszej Umowy oraz zgodnie z Układem ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu 1994, a zwłaszcza Artykułem XXIV GATT, a także Porozumieniem ustanawiającym Światową Organizacje Handlu, w okresie przejściowym kończącym się najpóźniej 1 stycznia 2001 roku. 2. Celem niniejszej Umowy jest: 1. popieranie, poprzez rozszerzanie wymiany handlowej, harmonijnego rozwoju stosunków gospodarczych między Stronami i sprzyjanie w ten sposób rozwojowi gospodarczemu, poprawie warunków życia i pracy, jak również wzrostowi wydajności i stabilizacji finansowej. 2. zapewnienie uczciwych warunków konkurencji w handlu między Stronami niniejszej Umowy. 3. przyczynienie się, poprzez znoszenie barier w handlu, do harmonijnego rozwoju i rozszerzenia handlu światowego. Rozdział I Produkty przemysłowe Artykuł 2 Zakres Postanowienia niniejszego Rozdziału będą stosowane do produktów przemysłowych pochodzących ze Stron niniejszej Umowy. Dla potrzeb niniejszej Umowy "produkty przemysłowe" oznaczają produkty wymienione w Działach 25 do 97 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, z wyjątkiem produktów wymienionych w Załączniku 1. Artykuł 3 Stawki podstawowe 1. Dla każdego produktu podstawową stawką, w odniesieniu do której stosowane będą kolejne obniżki, ustalone w niniejszej Umowie, będzie stawka wynikająca z Klauzuli Największego Uprzywilejowania, mająca zastosowanie w dniu 1 stycznia 1997 roku. 2. Jeżeli po wejściu w życie niniejszej Umowy będzie stosowana jakakolwiek obniżka stawek celnych na zasadzie erga omnes, a szczególnie obniżka wynikająca z porozumienia taryfowego zawartego w wyniku wielostronnych rokowań handlowych w ramach Rundy Urugwajskiej, takie obniżone stawki zastąpią stawki podstawowe, o których mowa w punkcie 1, z dniem ich wprowadzenia. 3. Obniżone stawki, obliczone zgodnie z punktem 2 będą stosowne w zaokrągleniu do jednej dziesiątej. 4. Strony będą się wzajemnie informować o swoich stawkach celnych. Artykuł 4 Cła importowe 1. Z dniem wejścia w życie Umowy w handlu między Stronami żadne nowe cła importowe nie będą wprowadzane, ani już stosowane nie będą podwyższane. 2. Cła importowe na produkty pochodzące ze Stron niniejszej Umowy będą znoszone zgodnie z postanowieniami Protokołu 1. Artykuł 5 Opłaty o skutkach podobnych do ceł importowych 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nowe opłaty o skutkach podobnych do ceł importowych nie będą wprowadzane w handlu między Stronami. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy wszelkie opłaty o skutkach podobnych do ceł importowych zostaną zniesione. Artykuł 6 Cła o charakterze fiskalnym Postanowienia Artykułu 4 będą odnosić się także do ceł o charakterze fiskalnym. Artykuł 7 Cła eksportowe i opłaty o podobnych skutkach Z dniem wejścia w życie Umowy żadne cła eksportowe lub inne opłaty o podobnych skutkach nie będą stosowane w handlu między Stronami, z wyjątkiem określonych w Załączniku II. Artykuł 8 Ograniczenia ilościowe importu i inne środki o podobnych skutkach 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nowe ograniczenia ilościowe importu ani też inne środki o podobnych skutkach nie będą wprowadzane w handlu między Stronami. 2. Wszelkie ograniczenia ilościowe i inne środki o podobnych skutkach dla importu produktów pochodzących ze Stron Umowy zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, z wyjątkiem określonych w Załączniku III. Artykuł 9 Ograniczenia ilościowe eksportu i inne środki o podobnych skutkach 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy żadne nowe ograniczenia ilościowe eksportu ani też inne środki o podobnych skutkach nie będą wprowadzane w handlu między Stronami. 2. Wszelkie ograniczenia ilościowe i inne środki o podobnych skutkach dla eksportu produktów pochodzących ze Stron Umowy zostaną zniesione z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy, z wyjątkiem określonych w Załączniku IV. Artykuł 10 Procedura informacyjna dotycząca projektów przepisów technicznych 1. Strony będą powiadamiać się wzajemnie na możliwie najwcześniejszym etapie oraz w zgodzie z postanowieniami zawartymi w Załączniku V, o projektach przepisów technicznych i zmianach ich dotyczących, które zamierzają opublikować. 2. Wspólny Komitet podejmie decyzję o dacie wejścia w życie postanowień zawartych w punkcie 1. Rozdział II Produkty rolne Artykuł 11 Zakres 1. Postanowienia niniejszego Rozdziału odnosić się będą do produktów rolnych pochodzących ze Stron niniejszej Umowy. 2. Dla potrzeb niniejszej Umowy "produkty rolne" oznaczają produkty zawarte w Działach 1 do 24 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów oraz produkty wymienione w Załączniku I. Artykuł 12 Wzajemne udzielanie koncesji 1. Strony niniejszej Umowy udzielają sobie wzajemnie koncesji, wyszczególnionych w Protokole 2, zgodnie z postanowieniami niniejszego Rozdziału i tego Protokołu. 2. Biorąc pod uwagę: - rolę rolnictwa w swoich gospodarkach, - rozwój handlu produktami rolnymi pomiędzy Stronami, - szczególną wrażliwość produktów rolnych, - zasady polityk rolnych Stron niniejszej Umowy, - wyniki wielostronnych rokowań handlowych w ramach Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu oraz Światowej Organizacji Handlu, Strony zbadają możliwości wzajemnego udzielania sobie dalszych koncesji. Artykuł 13 Koncesje i polityki rolne 1. Nie naruszając koncesji udzielanych zgodnie z Artykułem 12, postanowienia niniejszego Rozdziału nie będą ograniczały w żaden sposób stosowania przez Strony ich polityk rolnych oraz podejmowanych w ramach tych polityk jakichkolwiek środków, włącznie z zastosowaniem wyników porozumień Rundy Urugwajskiej. 2. Strony będą powiadamiać Wspólny Komitet o zmianach wprowadzonych przez nie politykach rolnych bądź zastosowanych środkach, które mogłyby wpłynąć na warunki handlu produktami rolnymi między Stronami przewidziane w niniejszej Umowie. Na żądanie jednej ze Stron niniejszej Umowy niezwłocznie odbędą się konsultacje w celu zbadania sytuacji. Artykuł 14 Specyficzne środki ochronne Niezależnie od innych postanowień niniejszej Umowy, a w szczególności Artykułu 27, oraz przy uwzględnieniu szczególnej wrażliwości produktów rolnych, jeżeli import produktów pochodzących z jednej Strony, będących przedmiotem koncesji udzielonych na podstawie niniejszej Umowy, spowoduje poważne zakłócenia na rynku drugiej Strony, zainteresowana Strona podejmie niezwłocznie konsultacje w celu znalezienia odpowiedniego rozwiązania. Do czasu znalezienia takiego rozwiązania zainteresowana Strona może zastosować środki, które uzna za niezbędne. Artykuł 15 Środki ochrony sanitarnej i fitosanitarnej 1. Strony dostosują wzajemnie środki dotyczące kontroli weterynaryjnej i fitosanitarnej na bazie ustawodawstwa Unii Europejskiej. 2. Strony zobowiązują się nie wprowadzać dyskryminacyjnych lub innych nietypowych środków, które mogłyby ograniczać przepływ informacji, zwierząt, roślin lub wyrobów. 3. Strony będą stosować postanowienia Porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych. Rozdział III Przepisy ogólne Artykuł 16 Reguły pochodzenia oraz współpraca administracji celnych 1. Protokół 3 ustala reguły pochodzenia oraz związane z nimi metody współpracy administracyjnej. 2. Strony niniejszej Umowy podejmą odpowiednie środki, łącznie z regularnymi przeglądami przez Wspólny Komitet oraz uzgodnieniami odnośnie do współpracy administracyjnej, w celu zapewnienia skutecznego i harmonijnego stosowania postanowień Protokołu 3 i Artykułów od 3 do 9, 12, 17, 27, 28 i 29 niniejszej Umowy, oraz zmniejszenia, tak dalece jak będzie to możliwe, wymagań formalnych stosowanych w handlu, jak również dla znalezienia wzajemnie korzystnych rozwiązań wszelkich trudności wynikających ze stosowania tych postanowień. Artykuł 17 Opodatkowanie wewnętrzne 1. Strony niniejszej Umowy powstrzymają się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, powodujących bezpośrednio lub pośrednio dyskryminację w stosunku do produktów pochodzących ze Stron. 2. Eksporterzy nie mogą korzystać ze zwrotu podatków wewnętrznych w wysokości przekraczającej podatki bezpośrednie lub pośrednie nakładane na produkty eksportowane na terytorium jednej ze Stron. Artykuł 18 Ogólne wyjątki Niniejsza Umowa nie wyklucza stosowania zakazów bądź ograniczeń w imporcie, eksporcie lub wobec towarów w tranzycie, w przypadkach uzasadnionych względami moralności publicznej, polityki społecznej lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin i środowiska naturalnego, ochrony dóbr kultury, ochrony własności intelektualnej bądź przepisów dotyczących złota i srebra oraz zachowania nieodnawialnych zasobów naturalnych, jeśli takie środki będą wprowadzone w powiązaniu z ograniczeniami wobec rodzimej produkcji i spożycia. Takie zakazy lub ograniczenia nie będą jednak stanowiły narzędzia arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami niniejszej Umowy. Artykuł 19 Wyjątki dotyczące bezpieczeństwa Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie będzie stanowiło przeszkody dla Strony w podejmowaniu jakichkolwiek środków, które uzna ona za konieczne: 1. w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa; 2. dla ochrony własnych podstawowych interesów bezpieczeństwa bądź też dla wykonania zobowiązań międzynarodowych oraz realizacji własnej polityki wewnętrznej, a dotyczących: (i) handlu bronią, amunicją i sprzętem wojskowym, pod warunkiem że takie środki nie pogorszą warunków konkurencji w odniesieniu do towarów nie przeznaczonych specjalnie dla celów wojskowych, oraz handlu innymi towarami, materiałami i usługami, dokonywanego bezpośrednio lub pośrednio w celu zaopatrzenia wojska; lub (ii) nierozprzestrzeniania broni biologicznej i chemicznej, broni nuklearnej oraz innych nuklearnych urządzeń wybuchowych; lub (iii) podjętych w czasie trwania wojny lub innych poważnych napięć międzynarodowych. Artykuł 20 Monopole państwowe 1. Strony umożliwią stopniowe dostosowanie wszelkich monopoli państwowych o charakterze handlowym w celu zapewnienia, że do 1 lipca 1999 roku zniesiona zostanie wszelka dyskryminacja między osobami fizycznymi i prawnymi Stron dotycząca warunków, zgodnie z którymi towary są nabywane i sprzedawane. Wspólny Komitet będzie informowany o środkach podejmowanych dla realizacji niniejszego celu. 2. Postanowienia niniejszego Artykułu będą odnosić się do wszelkich podmiotów, przez które kompetentne władze Stron, na mocy prawa lub w praktyce, bezpośrednio lub pośrednio nadzorują bądź określają zasady lub też znacząco wpływają na import lub eksport między Stronami. Postanowienia te będą stosowane odpowiednio wobec monopoli przyznanych przez Państwo innym podmiotom. Artykuł 21 Płatności 1. Płatności w walutach wymienialnych dotyczące wymiany towarowej między Stronami oraz transfery tych płatności na terytorium Strony niniejszej Umowy, na którym ma swoją siedzibę wierzyciel, będą wolne od jakichkolwiek ograniczeń. 2. Strony powstrzymają się od wszelkich ograniczeń dewizowych i administracyjnych w zakresie udzielania, spłaty i zaciągania kredytów krótko- i średnioterminowych przy transakcjach handlowych, w których uczestniczy osoba prawna lub fizyczna mająca swoją siedzibę na terytorium Strony. 3. Niezależnie od postanowień punktu 2, Strony zastrzegają sobie prawo stosowania ograniczeń dewizowych dotyczących udzielania lub zaciągania kredytów krótko- i średnioterminowych w zakresie, w jakim są one dozwolone zgodnie ze statusem danej Strony w MFW, pod warunkiem że takie ograniczenia będą stosowane w sposób niedyskryminacyjny w odniesieniu do pochodzenia towarów i nie będą dotyczyć wyłącznie określonych towarów lub rodzajów towarów. Ograniczenia powinny mieć ograniczony okres trwania i powinny zostać zniesione, kiedy okoliczności nie będą dłużej uzasadniać ich utrzymywania. Strony będą niezwłocznie powiadamiać Wspólny Komitet o wprowadzeniu takich środków oraz o jakichkolwiek ich zmianach. Artykuł 22 Reguły konkurencji dotyczące przedsiębiorstw 1. Następujące postępowanie jest niezgodne z właściwym funkcjonowaniem Umowy, o ile może mieć negatywny wpływ na handel między Stronami: (a) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje zrzeszeń przedsiębiorstw oraz uzgodnione praktyki między przedsiębiorstwami, których celem lub skutkiem działania jest zapobieganie, ograniczanie lub zniekształcanie konkurencji; (b) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw dominującej pozycji na terytorium Stron jako całości lub na ich znacznej części. 2. Postanowienia punktu 1 odnoszą się do działalności wszystkich przedsiębiorstw łącznie z przedsiębiorstwami publicznymi i przedsiębiorstwami, którym Strony przyznały specjalne lub wyłączne uprawnienia. Przedsiębiorstwa, którym powierzono wykonywanie usług mających znaczenie ogólnogospodarcze bądź mających charakter monopoli dochodowych, będą podlegały postanowieniom punktu 1 w takim zakresie, w jakim stosowanie tych przepisów nie będzie utrudniało, w myśl prawa lub w praktyce, wykonywania zadań publicznych na nie nałożonych. 3. W odniesieniu do produktów, o których mowa w Rozdziale II, przepisy wyszczególnione w punkcie 1(a) nie będą dotyczyły tych umów, decyzji i praktyk, które stanowią integralną część organizacji rynku wewnętrznego. 4. Jeśli Strona niniejszej Umowy uzna, że konkretne postępowanie jest niezgodne z punktami 1, 2 i 3 niniejszego Artykułu, lub jeśli dane postępowanie powoduje lub zagraża spowodowaniem poważnego uszczerbku dla interesów tej Strony lub też strat materialnych w jej przemyśle krajowym, to może ona podjąć odpowiednie środki zgodne z warunkami i procedurą określonymi w Artykule 31. Artykuł 23 Pomoc państwa 1. Wszelka pomoc udzielana w jakiejkolwiek formie przez Państwo będące Stroną niniejszej Umowy lub dzięki środkom państwowym, zniekształcająca lub grożąca zniekształceniem konkurencji poprzez faworyzowanie niektórych przedsiębiorstw lub produkcji niektórych towarów, o ile może mieć negatywny wpływ na handel między Stronami, uznana zostanie za niezgodną z właściwą realizacją niniejszej Umowy. 2. Przepisy punktu 1 nie dotyczą produktów wyszczególnionych w Rozdziale II. 3. W ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Wspólny Komitet określi kryteria, na podstawie których praktyki niezgodne z punktem 1 będą oceniane, a także ustanowi reguły ich stosowania. 4. Strony zapewnią przejrzystość informacji w zakresie pomocy państwa, między innymi poprzez coroczne informowanie Wspólnego Komitetu o ogólnej sumie i podziale udzielonej pomocy oraz przedstawiając drugiej Stronie - na jej prośbę - informacje dotyczące programów pomocy oraz poszczególnych indywidualnych przypadków pomocy państwa. 5. Jeżeli Strona uzna, że konkretne postępowanie: - jest niezgodne z warunkami punktu 1 oraz z regułami określonymi w punkcie 3, lub - w przypadku braku reguł, o których mowa w punkcie 3, powoduje szkodę lub zagraża spowodowaniem poważnego uszczerbku dla interesów tej Strony lub spowodowaniem strat materialnych w jej przemyśle krajowym, może ona zastosować odpowiednie środki zgodnie z warunkami i przepisami zawartymi w Artykule 31. Takie odpowiednie środki mogą być zastosowane jedynie zgodnie z procedurami i warunkami ustalonymi w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumieniem ustanawiającym Światową Organizację Handlu (Porozumienie w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych), jak również wszelkimi innymi odpowiednimi instrumentami uzgodnionymi pod ich auspicjami, mającymi zastosowanie między Stronami Umowy. Artykuł 24 Zamówienia rządowe 1. Strony uważają liberalizację swoich rynków zamówień rządowych za jeden z celów niniejszej Umowy. 2. Strony stopniowo dostosują swoje przepisy, warunki i praktyki dotyczące zamówień rządowych tak, aby najpóźniej do 1 stycznia 2001 roku zapewnić dostawcom z drugiej Strony dostęp do procedur przetargowych na rynku każdej z nich zgodnie z Porozumieniem o Zamówieniach Rządowych zawartym w Załączniku IV do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu. 3. Wspólny Komitet będzie analizował działania związane z realizacją celów niniejszego Artykułu oraz będzie mógł wydawać praktyczne zalecenia odnośnie do implementacji przepisów punktu 2 niniejszego Artykułu dla zapewnienia swobodnego dostępu, przejrzystości oraz pełnego zrównoważenia praw i obowiązków. 4. W trakcie analizy, o której mowa w punkcie 3 niniejszego Artykułu, Wspólny Komitet może rozważyć, zwłaszcza w świetle międzynarodowych przepisów w tej dziedzinie, możliwość rozszerzenia zakresu i/lub stopnia otwarcia rynku, o którym mowa w punkcie 2. 5. Strony będą dążyły do przystąpienia do stosownych Porozumień wynegocjowanych pod auspicjami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu. Artykuł 25 Ochrona własności intelektualnej 1. Każda Strona uzna prawa autorskie oraz prawa pokrewne obywateli i instytucji drugiej Strony, jak również ich prawnych następców, do utworów, niezależnie od miejsca ich pierwszego opublikowania. Każda Strona zapewni ochronę tych praw na takich samych warunkach, jak warunki stworzone wewnętrznym ustawodawstwem w odniesieniu do jej własnych obywateli oraz instytucji. Ponadto Strony zobowiązują się do wzajemnego przestrzegania praw autorskich i praw pokrewnych ich obywateli i instytucji zgodnie ze standardami obowiązującymi w Unii Europejskiej. W szczególności Strony zobowiązują się do wzajemnego przestrzegania standardów ochrony określonych w Konwencji Berneńskiej oraz Konwencji Rzymskiej. 2. Strony udzielą sobie i zapewnią na zasadach niedyskryminacyjnych ochronę praw własności przemysłowej, łącznie ze środkami dla zapewnienia i realizacji tych praw. Strony potwierdzają swoją wolę przestrzegania zobowiązań i wymogów wynikających z Porozumienia WTO w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS), jak również innych umów podpisanych przez obydwie Strony, a w szczególności Konwencji Paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt Sztokholmski, 1967). 3. Dla celów niniejszej Umowy pojęcie "ochrona własności przemysłowej" dotyczy w szczególności ochrony wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych, topografii układów scalonych, jak również ochrony nie ujawnionych informacji (know-how). 4. Strony niniejszej Umowy mogą zawrzeć dalsze porozumienia wykraczające poza wymogi wynikające z niniejszej Umowy. 5. Ochrona topografii układów scalonych zapewniona przez którąkolwiek ze Stron będzie udzielana na poziomie nie niższym, aniżeli określony w Porozumieniu TRIPS. 6. Strony będą współpracować w sprawach ochrony własności przemysłowej. Na wniosek jednej ze Stron będą one przeprowadzać konsultacje ekspertów w tych sprawach, w szczególności odnośnie do działań dotyczących istniejących bądź przyszłych konwencji międzynarodowych na temat harmonizacji, zarządzania i stosowania praw własności przemysłowej oraz działań w ramach organizacji międzynarodowych, takich jak Światowa Organizacja Własności Intelektualnej, Światowa Organizacja Handlu, jak również w zakresie stosunków Stron z krajami trzecimi w odniesieniu do zagadnień własności przemysłowej. Artykuł 26 Dumping Jeżeli Strona niniejszej Umowy stwierdzi, że w handlu odbywającym się na podstawie niniejszej Umowy ma miejsce dumping w rozumieniu Artykułu VI GATT 1994, może ona podjąć odpowiednie kroki przeciwko takim praktykom, zgodnie z Artykułem VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumieniem WTO w sprawie stosowania Artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994, na warunkach i w zgodzie z procedurą przewidzianą w Artykule 31. Artykuł 27 Ogólne zabezpieczenia Jeżeli jakikolwiek produkt jest importowany w tak zwiększonej ilości i na takich warunkach, że powoduje to lub grozi spowodowaniem: a) poważnej szkody krajowym producentom podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych produktów na terytorium Strony importera, lub b) poważnych zakłóceń w jakimkolwiek odnośnym sektorze gospodarki lub trudności mogących wywołać poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej określonego regionu, zainteresowana Strona może podjąć stosowne środki zgodne z warunkami i procedurami przewidzianymi w Artykule 31 niniejszej Umowy oraz w Artykule XIX Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 i Porozumieniu WTO w sprawie środków ochronnych. Artykuł 28 Dostosowanie strukturalne 1. Środki wyjątkowe o ograniczonym czasie obowiązywania, wyłączające postanowienia Artykułu 4, mogą być zastosowane przez którąkolwiek ze Stron w postaci podwyższonych stawek celnych. 2. Środki te mogą dotyczyć jedynie nowo powstających przemysłów, niektórych sektorów podlegających restrukturyzacji lub napotykających na poważne trudności, a szczególnie gdy trudności takie stwarzają poważne problemy społeczne. 3. Cła importowe stosowane przez daną Stronę wobec produktów pochodzących z drugiej Strony, wprowadzane jako takie środki wyjątkowe, nie mogą przekraczać 25% ad valorem i powinny zawierać element preferencji dla produktów pochodzących z drugiej Strony. Ogólna wartość importu produktów objętych działaniem tych środków nie może przekraczać 15% ogółu importu produktów przemysłowych określonych w Rozdziale I, z drugiej Strony, za ostani rok dla którego dostępne są dane statystyczne. 4. Środki te będą stosowane przez okres nie przekraczający czterech lat, chyba że Wspólny Komitet wyrazi zgodę na dłuższy okres. Ich stosowanie powinno zakończyć się nie później niż z zakończeniem okresu przejściowego. 5. Środki wyjątkowe o ograniczonym czasie obowiązywania nie mogą być stosowane w odniesieniu do danego produktu, jeżeli upłynęły ponad trzy lata od momentu wejścia w życie niniejszej Umowy lub też od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych, opłat lub innych środków o podobnych skutkach dotyczących danego produktu. 6. Zainteresowana Strona będzie informować Wspólny Komitet o wszelkich wyjątkowych środkach, jakie zamierza zastosować, a na wniosek drugiej Strony, przed ich wprowadzeniem, przeprowadzi w ramach Wspólnego Komitetu konsultacje na temat tych środków oraz sektorów, których one dotyczą. Podejmując takie środki zainteresowana Strona przedstawi Wspólnemu Komitetowi harmonogram znoszenia ceł wprowadzonych na mocy niniejszego Artykułu. Harmonogram taki powinien zakładać stopniową eliminację tych ceł w równych ratach rocznych, rozpoczynającą się nie później niż po dwóch latach od ich wprowadzenia. Wspólny komitet może zdecydować o innym harmonogramie. Artykuł 29 Reeksport i poważne braki W przypadku gdy stosowanie postanowień Artykułu 7 i Artykułu 9 prowadzi do: a) reeksportu do państwa trzeciego, wobec którego eksportująca Strona utrzymuje na dany produkt ograniczenia ilościowe w eksporcie, cła eksportowe lub środki i opłaty o podobnych skutkach; lub b) poważnego braku lub zagrożenia nim produktu istotnego dla eksportującej Strony; i gdy powyższe sytuacje powodują lub mogą spowodować poważne trudności dla Strony eksportującej, Strona ta może zastosować odpowiednie środki zgodnie z procedurą i warunkami przewidzianymi w Artykule 31. Artykuł 30 Wypełnianie zobowiązań 1. Strony podejmą wszelkie niezbędne środki ogólne lub szczegółowe w celu wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Strony zapewnią realizację celów Umowy. 2. Jeśli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie wywiązuje się z zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy, to zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki zgodnie z procedurą przewidzianą w Artykule 31. 3. Żadne postanowienia niniejszej Umowy nie mogą być interpretowane jako zwolnienie Stron z ich zobowiązań wynikających z innych umów międzynarodowych, a zwłaszcza Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu. Artykuł 31 Procedura stosowania środków ochronnych 1. Przed rozpoczęciem procedury stosowania środków ochronnych wymienionych w następnych punktach niniejszego Artykułu Strony będą starały się rozwiązywać wszelkie rozbieżności między nimi w drodze bezpośrednich konsultacji. 2. Jeżeli Strona poddaje import towarów, powodujących powstanie sytuacji, o której mowa w Artykule 27, procedurze administracyjnej, której celem jest szybkie dostarczenie informacji na temat strumieni handlu, powinna ona powiadomić o tym drugą Stronę. 3. Bez naruszenia postanowień punktu 7 niniejszego Artykułu, Strona rozważająca możliwość zastosowania środków ochronnych niezwłocznie zawiadomi o tym drugą Stronę przekazując wszelkie odnośne informacje. Strony niezwłocznie przeprowadzą konsultacje w celu znalezienia rozwiązania. 4. a) W odniesieniu do Artykułu 26, 27 i 29, w przypadku kiedy nie można znaleźć wspólnego rozwiązania lub kiedy Strony nie mogą lub nie spotkały się w ciągu 30 dni w celu przeprowadzenia konsultacji, zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki dla zaradzenia powstałej sytuacji i notyfikować je drugiej Stronie. b) W odniesieniu do Artykułu 30, zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki po zakończeniu konsultacji lub po upływie trzech miesięcy od daty pierwszego powiadomienia. c) W odniesieniu do Artykułów 22 i 23, zainteresowana Strona może żądać od drugiej strony eliminacji zakwestionowanej praktyki. Jeśli Stronie, której to dotyczy, nie uda się położyć kresu kwestionowanej praktyce lub jeżeli nie uda się osiągnąć porozumienia w ciągu trzydziestu dni roboczych, zainteresowana Strona może podjąć odpowiednie środki dla zaradzenia trudnościom wynikającym z takich praktyk. 5. O podjętych środkach ochronnych powinna być niezwłocznie powiadomiona druga Strona. Środki te powinny być ograniczone pod względem zakresu i długości ich trwania do tego, co jest rzeczywiście niezbędne dla poprawy sytuacji, która spowodowała ich zastosowanie, i nie powinny one przewyższać szkody spowodowanej daną praktyką bądź utrudnieniem. Pierwszeństwo powinny uzyskać środki, które w najmniejszym stopniu zakłócają realizację niniejszej Umowy. Środki podjęte przez jedną Stronę przeciwko działaniu bądź zaniechaniu drugiej Strony mogą dotyczyć jedynie handlu z tą Stroną. 6. Zastosowane środki ochronne będą przedmiotem okresowych konsultacji w celu jak najszybszego ich złagodzenia lub zniesienia, gdy warunki nie będą uzasadniać dalszego ich stosowania. 7. Gdy wyjątkowe okoliczności wymagające natychmiastowego działania uniemożliwiają wcześniejsze zbadanie sprawy, zainteresowana Strona może w sytuacjach przewidzianych w Artykułach 26, 27 i 29 niezwłocznie zastosować środki tymczasowe ściśle niezbędne dla zaradzenia sytuacji. O podjętych środkach należy niezwłocznie powiadomić drugą Stronę, zaś konsultacje między Stronami odbędą się tak szybko, jak będzie to możliwe. 8. Zastosowane środki będą zgodne z zasadami Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 oraz Porozumienia ustanawiającego Światową Organizacje Handlu. Artykuł 32 Trudności w bilansie płatniczym 1. Strony będą dążyć do unikania wprowadzania środków ograniczających, w tym środków dotyczących importu ze względu na bilans płatniczy. 2. Jeżeli jedna ze Stron znajdzie się w poważnych trudnościach płatniczych lub będzie nimi bezpośrednio zagrożona, może zgodnie z warunkami ustalonymi w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu 1994, zastosować środki ograniczające, w tym środki dotyczące importu, które będą ograniczone w czasie oraz nie będą wykraczać poza to, co jest konieczne dla poprawy sytuacji w bilansie płatniczym. Środki te będą stopniowo łagodzone w miarę poprawy sytuacji w bilansie płatniczym i zniesione całkowicie, gdy ustaną warunki uzasadniające ich zastosowanie. Strona powinna poinformować niezwłocznie drugą Stronę o ich wprowadzeniu oraz, jeśli to możliwe, o harmonogramie ich znoszenia. Artykuł 33 Klauzula ewolucyjna 1. Kiedy jedna ze Stron uzna, że w interesie gospodarek Stron korzystny byłby rozwój i pogłębienie stosunków regulowanych niniejszą Umową poprzez rozszerzenie ich na nowe obszary nią dotąd nie objęte, wówczas przedłoży ona swój umotywowany wniosek drugiej Stronie. Strony mogą zwrócić się do Wspólnego Komitetu o zbadanie takiego wniosku, a w uzasadnionych przypadkach, o wydanie zaleceń, w szczególności odnośnie do podjęcia negocjacji. 2. Porozumienia wynikające z procedury, o której mowa w punkcie 1, będą ratyfikowane bądź zatwierdzane przez Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami prawnymi. Artykuł 34 Wspólny Komitet 1. Strony wyrażają zgodę na powołanie Wspólnego Komitetu złożonego z przedstawicieli Stron. 2. Wspólny Komitet będzie nadzorował i zarządzał realizacją postanowień niniejszej Umowy. 3. W celu właściwej realizacji postanowień niniejszej Umowy Strony będą dokonywać wymiany informacji i na wniosek którejkolwiek ze Stron będą przeprowadzać konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu. Komitet będzie dokonywał przeglądu możliwości dalszego usuwania przeszkód w handlu między Stronami. 4. Wspólny Komitet może podejmować decyzje w przypadkach przewidzianych w niniejszej Umowie. W innych sprawach Komitet może wydawać zalecenia. Artykuł 35 Procedury Wspólnego Komitetu 1. W celu właściwej realizacji postanowień niniejszej Umowy Wspólny Komitet będzie zbierał się, gdy będzie to konieczne, jednak nie rzadziej niż raz w roku. Każda Strona może zażądać odbycia takiego spotkania. 2. Wspólny Komitet będzie działał na zasadzie jednomyślności. 3. Jeżeli przedstawiciel Strony niniejszej Umowy we Wspólnym Komitecie zaakceptował decyzję z zastrzeżeniem spełnienia wewnętrznych wymogów prawnych, decyzja ta wejdzie w życie w dniu, w którym powiadomiono o wycofaniu zastrzeżenia, o ile żadna późniejsza data nie została w niej ustalona. 4. Dla realizacji celów niniejszej Umowy Wspólny Komitet przyjmie swoje zasady proceduralne, które będą między innymi zawierały postanowienia dotyczące zwoływania spotkań, jak również wyboru Przewodniczącego i jego kadencji. 5. Wspólny Komitet może zadecydować o utworzeniu takich podkomisji i grup roboczych, jakie uzna z konieczne w celu wspomagania go w wykonywaniu obowiązków. Artykuł 36 Usługi i inwestycje 1. Strony niniejszej Umowy doceniają rosnące znaczenie pewnych dziedzin, takich jak usługi i inwestycje. W swoich wysiłkach zmierzających do stopniowego rozwoju i pogłębienia współpracy, szczególnie w kontekście europejskiej integracji, będą one ze sobą współpracowały w celu osiągnięcia stopniowej liberalizacji i wzajemnego otwarcia swoich rynków dla inwestycji i handlu usługami, biorąc pod uwagę stosowne postanowienia Układu ogólnego w sprawie handlu usługami. 2. Strony Umowy przedyskutują w ramach Wspólnego Komitetu możliwość rozszerzenia swoich stosunków handlowych o bezpośrednie inwestycje zagraniczne i handel usługami. Artykuł 37 Unie celne, strefy wolnego handlu i handel przygraniczny Niniejsza Umowa nie wyklucza utrzymywania bądź tworzenia unii celnych, stref wolnego handlu oraz porozumień odnośnie do handlu przygranicznego w takim zakresie, w jakim nie wywierają one negatywnego wpływu na reżim handlowy między Stronami, a w szczególności na postanowienia dotyczące reguł pochodzenia zawarte w niniejszej Umowie. Artykuł 38 Załączniki, Protokoły i zmiany 1. Załączniki od I do V oraz Protokoły od 1 do 3 do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część. Wspólny Komitet może podjąć decyzję o zmianach treści Załączników oraz Protokołów zgodnie z postanowieniami punktu 3 Artykułu 35. 2. Zmiany niniejszej Umowy, inne niż te, co do których podjęto decyzje zgodnie z punktem 4 Artykułu 34, i które zatwierdza Wspólny Komitet, będą przedkładane drugiej Stronie do akceptacji i wejdą w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie, że ich wewnętrzne procedury prawne związane z wejściem w życie tych zmian zostały zakończone, chyba że Strony w drodze wymiany not uzgodnią inną datę. Artykuł 39 Wejście w życie Niniejsza Umowa wejdzie w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie, że ich wewnętrzne procedury prawne związane z wejściem w życie niniejszej Umowy zostały zakończone, chyba że Strony w drodze wymiany not uzgodnią inną datę. Artykuł 40 Moc obowiązująca i wypowiedzenie Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nie określony. Każda Strona może ją wypowiedzieć w drodze pisemnej notyfikacji drugiej Stronie. W takim przypadku niniejsza Umowa przestanie obowiązywać pierwszego dnia siódmego miesiąca następującego po dniu otrzymania notyfikacji przez druga Stronę. W DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy, będąc do tego odpowiednio upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę. SPORZĄDZONO w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 roku w dwóch egzemplarzach w języku polskim, łotewskim oraz angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności rozstrzygający będzie tekst w języku angielskim. Protokół uzgodnień 1. Strony deklarują gotowość zbadania na forum Wspólnego Komitetu możliwości udzielania sobie wzajemnie jakichkolwiek koncesji, których udzielają one lub będą udzielać krajom trzecim, z którymi zawarły umowę o wolnym handlu lub inną podobną umowę, której dotyczy Artykuł XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994. 2. Odnośnie do punktu 2 Artykułu 3, Strony uzgadniają, iż kiedy obniżka stawek celnych zostanie przeprowadzona poprzez zawieszenie tych stawek na określony czas, to tak obniżone stawki zastąpią stawki podstawowe jedynie na czas zawieszenia; a również, że w każdym przypadku, gdy jest dokonywane częściowe zawieszenie stawek, margines preferencji między Stronami zostanie zachowany. Margines preferencji będzie liczony w sposób relatywny. 3. Strony stwierdzają, że postanowienia Artykułu 9 nie mają zastosowania, gdy środki przewidziane tym Artykułem mogłyby być nieodzowne dla wypełnienia zobowiązań międzynarodowych. 4. Opracowując kryteria i zasady zawarte w punkcie 3 Artykułu 23, Strony: - będą starały się zapewnić ich największą możliwą zgodność z odnośnymi kryteriami i zasadami zawartymi w Umowach ustanawiających stowarzyszenie między każdą ze Stron niniejszej Umowy a Wspólnotami Europejskimi; - określają warunki i/lub sytuacje, w których mogą być stosowane czasowe odstępstwa od postanowień punktu 1; - dokonają przeglądu warunków, na jakich mogłyby być podejmowane działania przeciw praktykom w zakresie pomocy państwowej. 5. Odnośnie do punktu 4 Artykułu 23 Wspólnoty Komitet w ciągu roku od dnia wejścia w życie niniejszej Umowy zatwierdzi niezbędne zasady stosowania środków zapewniających przejrzystość informacji. 6. Kompetentne organy Stron rozważą możliwość zawarcia umowy w sprawie wzajemnego uznawania akredytacji laboratoriów testujących i kalibracyjnych oraz organów zajmujących się certyfikacją, jak również certyfikatów dotyczących wyrobów i systemów jakości w zakresie wzajemnego uznawania sprzętu pomiarowego, wydawanych przez Strony, a także procedur dotyczących uznawania wyników pomiarów, kalibracji oraz zgodności z wymogami. 7. Strony uzgodniły, że w przyszłości zawarte zostanie odrębne porozumienie w sprawie współpracy administracji celnych. 8. Kumulacja diagonalna, o której mowa w Artykule 4 Protokołu 3, może mieć zastosowanie jedynie w przypadku, gdy kraje wymienione w tym Artykule zawarły między sobą umowę o wolnym handlu lub też umowę ustanawiającą unię celną, zawierającą identyczne reguły pochodzenia. W odniesieniu do każdego kraju, o którym mowa w Artykule 4 Protokołu 3, nie spełniającego powyższego warunku w dniu wejścia w życie Protokołu 3, Artykuł 4 będzie mieć zastosowanie z dniem wejścia w życie umowy o wolnym handlu lub umowy ustanawiającej unię celną między tym państwem a ostatnim z krajów stosujących już kumulację diagonalną, zawierającej identyczne reguły pochodzenia. Każde powołanie na Artykuł 4 Protokołu 3 będzie mieć miejsce w rozumieniu niniejszego Protokołu Uzgodnień. ZAŁĄCZNIKI ZAŁĄCZNIK Nr 1 (Wymieniony w Artykułach 2 i 11) Wyroby objęte Działami 25-97 Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (HS), o których mowa w Artykułach 2 i 11 Umowy. ex 3502 Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11 - - Suszona: 3502 11 90 0 - - - Pozostała 3502 19 - - Pozostała: 3502 19 90 0 - - - Pozostała ex 3502 20 - Albumina mleka, włącznie z koncentratami złożonymi z dwóch lub więcej białek z serwatki: - - Pozostała: 3502 20 91 0 - - - Suszona (np. w arkuszach, łuskach, płatkach, w proszku) 3502 20 99 0 - - - Pozostała 4501 Korek naturalny surowy: odpady korka; korek granulowany lub mielony 5201 00 Bawełna, z wyjątkiem zgrzebnej lub czesanej 5301 Len surowy lub obrabiany, ale nie przędziony: pakuły lniane i odpady lnu (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) 5302 Konopie siewne (Cannabis sativa), surowe lub przerobione, ale nie przędzione: odpady i pakuły konopi siewnych (łącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną) ZAŁĄCZNIK II (Wymieniony w Artykule 7) CŁA EKSPORTOWE I OPŁATY O PODOBNYCH SKUTKACH Najpóźniej 1 stycznia 1999 roku Republika Łotewska zniesie cła na eksport niżej wymienionych produktów: Pozycja HS Wyszczególnienie Stawka celna 2520.00000 Gips; anhydryt; spoiwa gipsowe (zawierające gips palony lub siarczan wapniowy), również barwione, zawierające lub nie małe ilości przyspieszaczy lub opóźniaczy 5% 2521.00000 Topnik wapniowy; wapień i inny kamień wapienny stosowany do wyrobu wapna i cementu 5% 4403.20001 O długości ponad 2 m i średnicy 14-24 cm 6 Ls/m3 4403.20002 O długości przekraczającej 2 m i średnicy ponad 26 cm 6 Ls/m3 4403.91001 Dębowe, o długości przekraczającej 1 m i średnicy od 14 cm 50 Ls/m3 4403.92001 Bukowe, o długości przekraczającej 1 m i średnicy od 14 cm 60 Ls/m3 4403.99901 O długości ponad 1,6 m i średnicy 16-24 cm (sklejka, drewno na zapałki oraz cięte pnie jakości A) 16 Ls/m3 4403.99902 O długości ponad 1,6 m i średnicy od 26 cm (sklejka, drewno na zapałki oraz cięte pnie jakości A) 20 Ls/m3 4403.99903 O długości ponad 1,6 m i średnicy 16-24 cm (z wyjątkiem sklejki, drewna na zapałki oraz ciętych pni jakości A) 2 Ls/m3 4403.99904 O długości ponad 1,6 m i średnicy od 26 cm (z wyjątkiem sklejki, drewna na zapałki oraz ciętych pni jakości A) 2 Ls/m3 4403.99909 Jesion, wiąz, klon i inne o długości powyżej 1 m i średnicy od 14 cm 50 Ls/m3 7204.00000 Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali 100% 7404.00000 Odpady miedzi i złom 20% 7503.00000 Odpady niklu i złom 20% 7602.00000 Odpady aluminium i złom 20% ZAŁĄCZNIK III (Wymieniony w Artykule 8) OGRANICZENIA ILOŚCIOWE IMPORTU I ZAKAZY Ograniczenia ilościowe importu i inne środki o podobnych skutkach stosowane przez Polskę. Skrócony opis Opis produktu Kod PCN* 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe. 2711 12 11 0, 2711 12 19 0, 2711 12 91 0, 2711 12 93 0, 2711 12 94 0, 2711 12 97 0, 2711 13 10 0, 2711 13 30 0, 2711 13 91 0, 2711 13 97 0, 2711 14 00 0, 2711 19 00 0, 2711 29 00 0 8407 Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy. 8407 33 10 0, 8407 33 90 1, 8407 34 10 0, 8407 34 91 1, 8407 90 10 0, 8407 90 50 0, 8407 90 80 1, 8407 90 90 1 8408 Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne). 8408 20 10 0, 8408 20 31 1, 8408 20 35 1, 8408 20 37 1, 8408 20 51 1, 8408 20 55 1, 8408 20 57 1, 8408 20 99 1 8706 Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. 8706 00 11 1, 8706 00 19 1, 8706 00 91 1, 8706 00 99 1 8707 Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. 8707 10 10 0, 8707 90 10 0, 8707 90 90 1 8708 Części i akcesoria do pojazdów samochodowych z pozycji od nr 8701 do 8705. 8708 10 10 0, 8708 10 90 1, 8708 21 10 0, 8708 21 90 1, 8708 29 10 0, 8708 29 90 1, 8708 31 10 0, 8708 31 91 1, 8708 31 99 1, 8708 39 10 1, 8708 39 90 1, 8708 40 10 0, 8708 40 90 1, 8708 50 10 0, 8708 50 90 1, 8708 60 10 0, 8708 60 91 1, 8708 70 10 0, 8708 70 50 1, 8708 70 91 1, 8708 70 99 1, 8708 80 10 0, 8708 80 90 1, 8708 91 10 0, 8708 91 90 1, 8708 92 10 0, 8708 92 90 1, 8708 93 10 0, 8708 93 90 1, 8708 94 10 0, 8708 94 90 1, 8708 99 10 0, 8708 99 30 1, 8708 99 50 1, 8708 99 92 1, 8708 99 98 1 8703 Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. ex. 8703 21 90 9, ex. 8703 22 90 9, ex. 8703 23 90 9, ex. 8703 24 90 9,ex 8703 31 90 9, ex. 8703 32 90 9, ex. 8703 33 90 9 8706 Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 91 6 8707 Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8707 10 90 0 (ex. - 10 - letnie i starsze) 8701 Ciągniki (inne niż z pozycji nr 8709). ex. 8701 20 90 0 8702 Pojazdy samochodowe do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcą. ex. 8702 10 19 0, ex. 8702 10 99 0, ex. 8702 90 19 0, ex. 8702 90 39 0, ex. 8702 90 90 0 8704 Pojazdy samochodowe do transportu towarowego ex. 8704 10 11 0, ex. 8704 10 19 0, ex. 8704 10 90 0, ex. 8704 21 10 0, ex. 8704 21 39 0, ex. 8704 21 99 2, ex. 8704 21 99 9, ex. 8704 22 10 0, ex. 8704 22 99 0, ex. 8704 23 10 0, ex. 8704 23 99 0, ex. 8704 31 10 0, ex. 8704 31 39 0, ex. 8704 31 99 2, ex. 8704 31 99 9, ex. 8704 32 10 0, ex. 8704 32 99 0, ex. 8704 90 00 0 8705 Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne). ex. 8705 10 00 1, ex. 8705 40 00 0, ex. 8705 90 10 0, ex. 8705 90 90 0 8706 Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8706 00 11 6, ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 99 6 8707 Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8707 90 90 9 (ex - 3 - letnie i starsze) 8407 Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy. ex. 8407 33 10 0, ex. 8407 33 90 1, ex. 8407 33 90 9, ex. 8407 34 10 0, ex. 8407 34 30 0 8703 Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi. ex. 8703 21 10 0, ex. 8703 21 90 1, ex. 8703 21 90 9, ex. 8703 22 11 0, ex. 8703 22 19 0, ex 8703 22 90 1, ex. 8703 22 90 9, ex. 8703 23 11 0, ex. 8703 23 19 0, ex. 8703 23 90 1, ex. 8703 23 90 9, ex. 8703 24 10 0, ex. 8703 24 90 1, ex. 8703 24 90 9 8706 Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705. ex. 8706 00 11 1, ex. 8706 00 11 5, ex. 8706 00 11 6, ex. 8706 00 19 1, ex. 8706 00 19 5, ex. 8706 00 19 6, ex. 8706 00 91 1, ex. 8706 00 91 5, ex. 8706 00 91 6, ex. 8706 00 99 1, ex. 8706 00 99 5, ex. 8706 00 99 6 (ex - samochody z silnikami dwusuwowymi) 8705 Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne). ex. 8705 30 00 0 (ex - 15 - letnie i starsze) * - Pierwsze 6 cyfr Polskiej Nomenklatury Scalonej (PCN) odpowiada HS '96. ZAŁĄCZNIK IV (Wymieniony w Artykule 9) OGRANICZENIA ILOŚCIOWE EKSPORTU I ZAKAZY Ograniczenia ilościowe eksportu i inne środki o podobnych skutkach stosowane przez Polskę. Skrócony opis Opis produktu Kod PCN* 0105 Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki 0105 19 20 0, 0105 99 20 0 0407 Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane. ex. 0407 00 11 0 (ex. - tylko gęsi) 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla. 2701 11 10 0, 2701 11 90 0, 2701 12 10 0, 2701 12 90 0, 2701 19 00 0 2709 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe. 2709 00 10 0, 2709 00 90 0 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze. 2710 00 11 0, 2710 00 15 0, 2710 00 21 0, 2710 00 25 0, 2710 00 26 0, 2710 00 27 0, 2710 00 29 0, 2710 00 32 0, 2710 00 34 0, 2710 00 36 0, 2710 00 39 0, 2710 00 41 0, 2710 00 45 0, 2710 00 51 0, 2710 00 55 0, 2710 00 59 0, 2710 00 61 0, 2710 00 65 0, 2710 00 66 1, 2710 00 66 9, 2710 00 67 1, 2710 00 67 9, 2710 00 68 1, 2710 00 68 9 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe. 2711 11 00 0, 2711 12 11 0, 2711 12 19 0, 2711 12 91 0, 2711 12 93 0, 2711 12 94 0, 2711 12 97 0, 2711 13 10 0, 2711 13 30 0, 2711 13 91 0, 2711 13 97 0, 2711 14 00 0, 2711 19 00 0, 2711 21 00 0, 2711 29 00 0 4101 Surowe skóry bydlęce lub ze zwierząt jednokopytnych (świeżelub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej konserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), nawet odwłosione, również dwojone. 4101 10 10 0, 4101 10 90 0 (2160 ton - kontyngent na rok 1997) 4101 21 00 0, 4101 22 00 0, 4101 29 00 0, 4101 30 10 0, 4101 30 90 0 (960 ton - kontyngent na rok 1997) 4101 40 00 0 (960 ton - kontyngent na rok 1997) 4102 Surowe skóry owcze lub jagnięce (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej zakonserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub inaczej przetwarzane), również dwojone lub z wełną oprócz wyłączonych zgodnie z uwagą 1 (c) do niniejszego działu. 4102 10 10 0, 4102 10 90 0, 4102 21 00 0, 4102 29 00 0 4103 Pozostałe surowe skóry i skórki (świeże lub solone, suszone, wapnowane, piklowane lub inaczej zakonserwowane, ale nie garbowane, pergaminowane lub bardziej przetwarzane), również dwojone lub odwłosione, oprócz wyłączonych zgodnie z uwagami 1 (b) lub 1 (c) do niniejszego działu. 4103 10 10 0, 4103 10 90 0, 4103 20 00 0, 4103 90 00 0 (600 ton - kontyngent na rok 1997) 4104 Skóry bydlęce lub zwierząt jednokopytnych wyprawione, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109. 4104 10 30 0, 4104 10 91 0, 4104 10 95 0, 4104 10 99 0, 4104 21 00 0, 4104 22 10 0, 4104 22 90 0, 4104 29 00 0 (3.120 ton - kontyngent na rok 1997) 4107 Skóry wyprawione z pozostałych zwierząt, bez włosia, inne niż skóry z pozycji nr 4108 lub 4109 4107 10 10 0 (4.200 ton - kontyngent na rok 1997) 7204 Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali. 7204 10 00 0, 7204 21 10 0, 7204 21 90 0, 7204 29 00 0, 7204 30 00 0, 7204 41 10 0, 7204 41 91 0, 7204 41 99 0, 7204 49 10 0, 7204 49 30 0, 7204 49 91 0, 7204 49 99 0 (500.000 ton - kontyngent na rok 1997) 7404 Odpady miedzi i złom. 7404 00 10 0, 7404 00 91 0, 7404 00 99 0 7503 Odpady niklu i złom. 7503 00 10 0, 7503 00 90 0 7602 Odpady aluminium i złom. 7602 00 11 0, 7602 00 19 0, 7602 00 90 0 7802 Odpady ołowiu i złom. 7802 00 00 0 7902 Odpady cynku i złom. 7902 00 00 0 8002 Odpady cyny i złom. 8002 00 00 0 (10.000 ton - kontyngent na rok 1997) * - Pierwsze 6 cyfr Polskiej Nomenklatury Scalonej (PCN) odpowiada HS '97. ZAŁĄCZNIK V (Wymieniony w Artykule 10 Umowy) Procedura notyfikacji projektów przepisów technicznych Artykuł 1 Dla celów niniejszego Załącznika: (a) "specyfikacja techniczna" - oznacza specyfikację zawartą w dokumencie, który określa wymaganą charakterystykę towaru, taką jak poziom jakości, cechy eksploatacyjne, bezpieczeństwo, wymiary, łącznie z wymaganiami dotyczącymi terminologii, symboli, rodzaju i metod badania, opakowania, znakowania lub etykietowania; (b) "przepisy techniczne" - oznaczają specyfikacje techniczne, łącznie z odnośnymi przepisami administracyjnymi, przestrzeganie których jest przymusowe de iure lub de facto, w przypadku sprzedaży lub użycia na obszarze Strony niniejszej Umowy lub na większej jego części, z wyjątkiem ustalonych przez władze lokalne; (c) "projekt przepisu technicznego" - oznacza treść technicznej specyfikacji zawierającą przepisy administracyjne, sformułowane w celu ustanowienia lub ostatecznie ustanowione jako przepis techniczny, treść będącą w stadium przygotowawczym, w którym mogą być dokonane jeszcze zasadnicze zmiany; (d) "towary" - oznaczają wszystkie towary objęte niniejszą Umową. Artykuł 2 1. Notyfikacja będzie: (a) zawierać pełną treść projektu przepisów technicznych zarówno w oryginale, jak i w pełnym tłumaczeniu w języku angielskim; (b) wykazywać, czy projekt przepisu technicznego jest identyczny, czy też różny od przepisu technicznego przedmiotowej sprawy, wypracowanej przez instytucje międzynarodowe lub regionalne; jeśli występują różnice od takich specyfikacji, to ich przyczyny będą podane; (c) zawierać nazwę i adres władz państwowych właściwych do udzielania dodatkowych informacji dotyczących przepisu; (d) zawierać przewidywaną datę wejścia w życie. 2. Jeżeli projekt przepisu technicznego jedynie transponuje pełny tekst norm międzynarodowych lub europejskich, to informacja dotycząca odnośnych norm będzie wystarczająca. Artykuł 3 Każda Strona niniejszej Umowy może zwrócić się o dodatkowe informacje dotyczące projektu przepisu technicznego zgłoszonego zgodnie z niniejszą procedurą. Artykuł 4 1. Strony niniejszej Umowy mogą wnosić uwagi do zgłoszonego projektu przepisów technicznych. 2. Strony niniejszej Umowy będą wymieniać informacje w swoich punktach informacyjnych. Artykuł 5 Termin składania uwag dotyczących notyfikacji wynosi trzy miesiące od daty otrzymania przez Stronę niniejszej Umowy tekstu projektu przepisu. W tym czasie projekt przepisu technicznego nie może być przyjęty. Artykuł 6 Dodatkowa notyfikacja będzie wskazywać, w jakim stopniu możliwe było uwzględnienie uwag otrzymanych od Strony niniejszej Umowy, zmiany dokonane w treści w stosunku do zgłoszonego projektu, jak również datę wejścia w życie przepisu. Artykuł 7 Trzymiesięczny okres karencji wymieniony w Artykule 5 niniejszego Załącznika z pilnych powodów, dotyczących ochrony zdrowia lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia zwierząt lub roślin, nie będzie jednak stosowany. W takich przypadkach właściwe władze są zobowiązane do przygotowania przepisów technicznych w bardzo krótkim czasie w celu natychmiastowego ich ustanowienia lub wprowadzenia bez jakichkolwiek konsultacji. Powody uzasadniające pilność podjętych środków powinny zostać podane. Artykuł 8 W ramach niniejszej Umowy Strony będą prowadzić regularne konsultacje w celu zapewnienia należytego funkcjonowania przedstawionej powyżej procedury. PROTOKÓŁ 1 (Wymieniony w Artykule 4) ZNOSZENIE CEŁ IMPORTOWYCH NA TOWARY PRZEMYSŁOWE 1. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku A do niniejszego Protokołu, będą stopniowe obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do 50% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku pozostałe cła będą zniesione. 2. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku B1 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do pięciu siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 1998 roku - do czterech siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - do trzech siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 2000 roku - do dwóch siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 2001 roku - do jednej siódmej stawki podstawowej, - 1 stycznia 202 roku - pozostałe cła będą zniesione. 3. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku B2 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do sześciu siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 1998 roku - do pięciu siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - do czterech siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 2000 roku - do trzech siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 2001 roku - do dwóch siódmych stawki podstawowej, - 1 stycznia 2002 roku - pozostałe cła będą zniesione. 4. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku C1 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1998 roku - do 12% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - do 9% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 5. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku C2 do niniejszego Protokołu, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do 25% ad valorem, - 1 stycznia 1998 roku - do 21% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - do 17% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 6. Cła importowe stosowane w Rzeczypospolitej Polskiej na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, wymienione w Załączniku D do niniejszego Protokołu, będą następujące: - z dniem wejścia Umowy w życie - 9% ad valorem, - 1 stycznia 1998 roku - 9% ad valorem, - 1 stycznia 1999 roku - 6% ad valorem, - 1 stycznia 2000 roku - 3% ad valorem. 7. Cła importowe stosowane w Republice Łotewskiej na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku E, będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do 50% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - pozostałe cła będą zniesione. 8. Cła importowe stosowane w Republice Łotewskiej na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, wymienione w Załączniku F będą stopniowo obniżane według następującego harmonogramu: - z dniem wejścia Umowy w życie - do 60% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1998 roku - do 45% stawki podstawowej, - 1 stycznia 1999 roku - do 30% stawki podstawowej, - 1 stycznia 2000 roku - do 15% stawki podstawowej, - 1 stycznia 2001 roku - pozostałe cła będą zniesione. 9. Z dniem wejścia niniejszej Umowy w życie na towary pochodzące z Republiki Łotewskiej, nie wymienione w Załącznikach A, B1, B2, C1, C2 oraz D, będą stosowane zerowe stawki celne w imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej. 10. Z dniem wejścia niniejszej Umowy w życie na towary pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej, nie wymienione w Załącznikach E oraz F, będą stosowane zerowe stawki celne w imporcie do Republiki Łotewskiej. Załączniki do Protokołu 1 (pominięte) Protokół 2 (Wymieniony w Artykule 12) WYMIANA KONCESJI ROLNYCH MIĘDZY RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ A REPUBLIKĄ ŁOTEWSKĄ Artykuł 1 Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy: 1. 1 Cła stosowane przez którąkolwiek ze Stron w odniesieniu do importu towarów, wymienionych w Załączniku A do niniejszego Protokołu, oraz pochodzących z drugiej Strony, zostaną zniesione. 2. Cła stosowane przez którąkolwiek ze Stron w odniesieniu do importu towarów, wymienionych w Załączniku B do niniejszego Protokołu, oraz pochodzących z drugiej Strony, zostaną obniżone do poziomu określonego w tym Załączniku. 3. Cła stosowane w Polsce w odniesieniu do importu towarów, wymienionych w Załączniku C do niniejszego Protokołu, oraz pochodzących z Łotwy, zostaną obniżone do poziomu określonego w tym Załączniku. 4. Cła stosowane na Łotwie w odniesieniu do importu towarów, wymienionych w Załączniku D do niniejszego Protokołu, oraz pochodzących z Polski, zostaną obniżone do poziomu określonego w tym Załączniku. 5. Stawki celne, o których mowa w pkt 1 do 4 powyżej, obejmują cła ad valorem oraz cła specyficzne. W przypadku Polski nie pobierane będzie dodatkowe cło od zawartości cukru (DCC) w odniesieniu do towarów pochodzących z Łotwy oraz wymienionych w Załącznikach A, B i C. 6. Strony przeprowadzą w ramach Wspólnego Komitetu konsultacje w celu rozważenia możliwości zniesienia, z chwilą gdy pozwolą na to warunki, DCC w odniesieniu do towarów pochodzących z Łotwy oraz nie wymienionych w Załącznikach A, B i C. Artykuł 2 Towary nie wymienione w Załącznikach A do D będą w przypadku importu z jednej Strony do drugiej podlegać stawkom celnym wynikającym z Klauzuli Najwyższego Uprzywilejowania. Artykuł 3 Załącznik E określa zasady i warunki handlu rybami oraz produktami morza między Stronami. ZAŁĄCZNIK A do Protokołu 2 010111 010120 010210 010310 01041010 010420 010600 020450 0208 0501 0502 0503 0504 0505 0506 0507 0508 0509 0510 0511 06031015 06031055 06031061 070110 070910 070920 070930 070940 070952 070960 070970 070990 071110 071120 071130 071220 07129011 07129019 0714 0801 0802 0803 0804 0805 080610 080620 0807 08081010 08081061 08081063 08081069 08081071 08081073 08081079 080910 080930 08101005 08101080 081020 081040 081050 081090 0811 0812 0813 0814 0901 0902 0903 0904 0905 0906 0907 0908 090910 090920 090930 090940 090950 091010 091020 091030 091050 091091 091099 100510 100590 1006 1007 100810 100820 100830 110220 110230 110313 110314 11041950 11041991 110423 110620 110630 110812 1109 1201 1202 1203 1204 1205 1206 120710 120720 120730 120740 120750 120760 120792 120799 1208 120911 120919 120921 120930 120991 120999 1210 1211 121210 121220 121230 121291 121292 121299 1213 1214 1301 1302 1401 1402 1403 1404 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 151219 151221 151229 1513 151410 151490 1515 1516 1518 1520 1521 1522 1702 18011802 1803 1804 1805 190110 190240 1903 200320 200570 20060010 20060035 20060091 200710 200791 200811 200819 200820 200830 200911 200919 200920 200930 200940 2101 210230 210310 21039010 21039030 210420 2106 220110 2301 230210 230220 230230 2304 2305 2306 2307 2308 ZAŁĄCZNIK B do Protokołu 2 01029020% 020125% 020225% 020730% 020915% 021015% 040414% 040630% 0603101125% 0603101325% 0603102125% 0603102525% 0603102915% 0603105110% 0603105310% 0603106510% 060310695% 06039010% 0701901025% 0701905920% 0701909025% 0702001515% 0702002015% 0702002515% 0702003015% 0702003525% 0702004015% 0702004515% 0702005015% 07041020% 07042020% 07049025% 070510% 07069010% 0707001010% 0707001515% 0707002024% 0707002524% 0707003010% 0707003510% 0707004010% 07070090 10% 0708 10% 070951 10% 07129005 10% 07129030 10% 07129050 10% 07129090 10% 08081051 10% 08081053 10% 08081059 10% 08081092 15% 08081094 15% 08081098 15% 08101010 15% 110811 5% 110814 5% 110819 5% 110820 5% 151211 10% 1517 15% 1601 30% 1602 30% 1703 5% 180631 30% 180632 30% 180690 30% 190120 10% 190190 10% 190211 15% 190219 15% 190220 15% 190230 15% 1904 5% 190510 30% 190520 30% 190530 30% 190540 30% 190590 25% 2001 15% 2002 15% 200310 10% 200410 15% 200490 10% 200510 15% 200520 15% 200540 15% 200551 15% 200559 15% 200560 5% 200580 5% 200590 15% 20060031 15% 20060038 10% 20060099 10% 200799 10% 200840 4% 200850 5% 200860 5% 200870 5% 200891 5% 200892 5% 200899 4% 200950 5% 200960 4% 200970 12% 200980 10% 200990 10% 210210 10% 210220 10% 210320 15% 210330 10% 21039090 15% 210410 4% 2105 15% 220190 10% 2202 10% 2203 25% 2209 10% 2303 10% 230910 10% ZAŁĄCZNIK C do Protokołu 2 0407 25% 07019051 20% 110520 25% 120922 10% 120923 10% 120924 10% 120925 10% 120926 10% 120929 10% 230240 10% 230250 10% 23099020% ZAŁĄCZNIK D do Protokołu 2 0407 30% 07019051 25% 110520 30% 120922 30% ex 120922101 0 ex 120922801 0 120923 30% ex 120923151 0 120924 30% ex 120924001 0 120925 30% ex 120925101 0 ex 120925901 0 120926 30% ex 120926001 0 120929 30% ex 120929101 0 ex 120929500 0 ex 120929801 0 230240 30% 230250 30% 230990 30% ZAŁĄCZNIK E do Protokołu 2 1. Postanowienia niniejszej Umowy stosują się do ryb i produktów rybnych, określonych poniżej, chyba że niniejszy Załącznik stanowi inaczej. 2. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy Łotwa i Polska zniosą wszystkie cła importowe i opłaty o podobnym skutku na niżej wymienione towary pochodzące z Łotwy i Polski, chyba że niniejszy Załącznik stanowi inaczej. Pozycja HS Wyszczególnienie Dział 3 Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne 1603 Ekstrakty i soki z mięsa ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych 1604 Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej 1605 Skorupiaki, mięczaki inne bezkręgowce wodne, przetworzone lub konserwowane 3. Polska może utrzymać cła importowe na niżej wymienione towary pochodzące z Łotwy: 0302 - Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 030240101 - Śledź bałtycki od 1 marca do 15 czerwca 030240109 - Pozostałe 030240981 - Śledź bałtycki od 16 czerwca do 30 września 030240989 - Pozostałe 030250100 - Dorsz z gatunku Gadus morhua 030261911 - Szprot bałtycki od 15 lutego do 30 kwietnia 030261919 - Pozostałe 030261981 - Szprot bałtycki od 1 listopada do 14 lutego 030261989 - Pozostałe 0303 - Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 030350101 - Śledź bałtycki od 1 marca do 15 czerwca 030350109 - Pozostałe 030350981 - Śledź bałtycki od 16 czerwca do 30 września 030350989 - Pozostałe 030360110 - Dorsz z gatunku Gadus morhua 030371911 - Szprot bałtycki od 15 lutego do 30 kwietnia 030371919 - Pozostałe 030371981 - Szprot bałtycki od 1 listopada do 31 grudnia 030371989 - Pozostałe 0304 - Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone: 030410940 - Płaty śledziowe od 1 stycznia do 14 lutego 030410950 - Płaty śledziowe od 15 lutego do 15 czerwca 030410960 - Płaty śledziowe od 16 czerwca do 31 grudnia 030420290 - Filety mrożone - dorsz z gatunku Gadus morhua 030420750 - Filety mrożone ze śledzi 030490200 - Pozostałe filety ze śledzi od 1 stycznia do 14 lutego 030490210 - Pozostałe filety ze śledzi od 15 lutego do 15 czerwca 030490270 - Pozostałe filety ze śledzi od 16 czerwca do 31 grudnia 030490380 - Pozostałe filety z dorsza z gatunku Gadus morhua 0305 - Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone, niezależnie od tego, czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi: 030530190 - Filety rybne, suszone, solone lub w solance, ale nie wędzone, z dorsza z gatunku Gadus morhua 030542000 - Filety rybne, suszone, solone lub w solance, ale nie wędzone, ze śledzi 030551 - Dorsz (Gadus morhua) 030559300 - Śledzie 030561000 - Śledzie 030562000 - Dorsz (Gadus morhua) 1604 - Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej: 160412 - Śledzie 160413900 - Szprot bałtycki 160419920 - Dorsz (Gadus morhua) Cła na wyżej wymienione towary będą znoszone według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1999 roku - redukcja cła o 30% - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 4. Łotwa może utrzymać cła importowe na niżej wymienione towary pochodzące z Polski: 0301 - Ryby żywe: 03019200 - Węgorze (Angilla spp) 03019300 - Karp 03019911 - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou oraz Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i Łosoś z Dunaju (Hucho hycho) 0303 - Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 03021200 - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou i Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hycho) 030250 - Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu 03026600 - Węgorze (Anguilla spp) 03026911 - Karp 0303 - Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 030321 - Pstrąg 0304 - Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone: 03041011 - Z pstrągów z gatunku Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguaboritaun, Oncorhynchus gilae 03042011 - Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguaboritaun, Oncorhynchus gilae 03042021 - Z dorsza z gatunku Gadus macrocephalus 030420290 - Pozostałe 030490350 - Z dorsza z gatunku Gadus marcrocephalus 030490380 - Z dorsza z gatunku Gadus morhua 030490390 - Pozostałe 0305 - Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone, niezależnie od tego, czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi: 030530300 - Z łososia z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou i Oncorhynchus rhodurus), z łososia atlantyckiego (Salmo salar) i z łososia z Dunaju (Hucho hycho) solonego lub w solance 030549300 - Makrela (Scombrus scombrus) wędzona, łącznie z filetami 1604 - Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej: 160413110 - Sardynki w oliwie z oliwek 160413190 - Pozostałe sardynki Pozostałe przetwory lub konserwy z ryb: 160420900 - Z pozostałych ryb Cła na wyżej wymienione towary będą znoszone według następującego harmonogramu: - 1 stycznia 1999 roku - redukcja cła o 30% - 1 stycznia 2000 roku - pozostałe cła będą zniesione. 5. Do końca okresu przejściowego Łotwa może utrzymać cła na niżej wymienione produkty: Szproty (Sprattus sprattus) 030261900 Od 1 stycznia do 14 lutego 030261910 - Od 15 lutego do 15 czerwca 030261980 - Od 16 czerwca do 31 grudnia 030269991 - Śledź bałtycki (Clupea harengus membras) 030310000 - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou oraz Oncorhynchus rhodurus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu 030322 - Łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hycho) 03032900 - Pozostałe 030360 - Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu Szproty (Sprattus sprattus) 030371900 Od 1 stycznia do 14 lutego 030371910 - Od 15 lutego do 15 czerwca 030371980 - Od 16 czerwca do 31 grudnia 030376000 - Węgorze (Anguilla spp.) 030379961 - Śledź bałtycki (Clupea harengus membras) 030410130 - Z łososi z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncoryhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou oraz Oncorhynchus rhodurus), z łososi atlantyckich (Salmo salar) i z łososi z Dunaju (Hucho hycho) 030410310 - Z dorsza (Gadus morchua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) i z ryb z gatunku Boreogadus saida 030420130 - Z łososi z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou oraz Oncorhynchus rhodurus), z łososi atlantyckich (Salmo Salar) i z łososi z Dunaju (Hucho hycho) 030541000 - Ryby wędzone łącznie z filetami: Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynuchs gorbuscha, Onchorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou oraz Onchorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hycho) 030549500 - Węgorze (Anguilla spp.) Ryby, całe lub w kawałkach, ale nie mielone: 160411000 - Łosoś 160412 - Śledzie 160413900 - Pozostałe Pozostałe przetwory lub konserwy z ryb: 160420100 - Z łososia 160420500 - Z sardynek 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej Umowy Strony przeprowadzą konsultacje w celu rozważenia możliwości uzgodnienia harmonogramu redukcji ceł na wyżej wymienione towary. Tym niemniej Strony zgadzają się co do zasady, że cła na wyżej wymienione towary zostaną całkowicie zniesione najpóźniej wraz z końcem okresu przejściowego, jeżeli żadna ze Stron w trakcie konsultacji nie przedstawi informacji o destabilizacji, w rozumieniu Artykułu 27 niniejszej Umowy, warunków lub cen na którykolwiek z takich produktów na rynku lokalnym, spowodowanej zwiększonym importem na terytorium jednej ze Stron wyżej wymienionych towarów pochodzących z drugiej Strony Umowy. 6. Polska może utrzymać cła na niżej wymienione towary zgodnie z następującym harmonogramem: Pozycja HS Wejście Umowy w życie1 rok po wejściu Umowy w życie2 rok po wejściu Umowy w życie 0301935%5%0% 7. Jest zrozumiałe, że z wejściem niniejszej Umowy w życie Strona niniejszej Umowy przyzna rybom i innym produktom morza wyładowywanym przez statki drugiej Strony traktowanie nie mniej korzystne, aniżeli przyznane w odniesieniu do podobnych produktów wyładowywanych przez swoje statki w zakresie wszystkich regulacji i wymogów dotyczących ich sprzedaży i dystrybucji, oraz że Strona niniejszej Umowy może odmówić wyładunku ryb z zasobów rybnych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, które nie są objęte uzgodnieniami dotyczącymi kwot połowowych lub też odpowiednimi przepisami wewnętrznymi. Strona niniejszej Umowy może również odmówić wyładunku ryb lub produktów morza, jeżeli wyładunek taki spowoduje destabilizację cen na te produkty. Protokół 3 dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej SPIS TREŚCI CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE - Artykuł 1 Definicje CZĘŚĆ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" - Artykuł 2 Kryteria pochodzenia - Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia - Artykuł 4 Kumulacja wielostronna pochodzenia - Artykuł 5 Produkty całkowicie uzyskane - Artykuł 6 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu - Artykuł 7 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie - Artykuł 8 Jednostka kwalifikacyjna - Artykuł 9 Akcesoria, części zamienne i narzędzia - Artykuł 10 Komplety - Artykuł 11 Elementy neutralne CZĘŚĆ III WYMOGI TERYTORIALNE - Artykuł 12 Zasada terytorialności - Artykuł 13 Transport bezpośredni - Artykuł 14 Wystawy CZĘŚĆ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE - Artykuł 15 Zakaz zwrotu lub zwolnienia z cła CZĘŚĆ V DOWÓD POCHODZENIA - Artykuł 16 Wymogi ogólne - Artykuł 17 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR. 1 - Artykuł 18 Świadectwo EUR. 1 wystawione retrospektywnie - Artykuł 19 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR. 1 - Artykuł 20 Wystawianie świadectw przewozowych EUR. 1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio - Artykuł 21 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze - Artykuł 22 Upoważniony eksporter - Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia - Artykuł 24 Przedkładanie dowodów pochodzenia - Artykuł 25 Importowanie partiami - Artykuł 26 Zwolnienia od formalnych dowodów pochodzenia - Artykuł 27 Dokumenty uzupełniające - Artykuł 28 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających - Artykuł 29 Niezgodności i pomyłki formalne - Artykuł 30 Kwoty wyrażone w ECU CZĘŚĆ VI POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ - Artykuł 31 Wzajemna pomoc - Artykuł 32 Weryfikacja dowodów pochodzenia - Artykuł 33 Rozstrzyganie sporów - Artykuł 34 Kary - Artykuł 35 Strefy wolnocłowe CZĘŚĆ VII POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Artykuł 36 Zmiany do Protokołu - Artykuł 37 Podkomitet do spraw celnych - Artykuł 38 Załączniki - Artykuł 39 Stosowanie protokołu - Artykuł 40 Towary w tranzycie lub składowane CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Definicje Dla celów niniejszego Protokołu: (a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i operacjami szczególnymi; (b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część, itp. użyte do wytworzenia produktu; (c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania; (d) "towary" oznaczają zarówno materiały jak i produkty; (e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej); (f) "cena ex works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi na Łotwie lub w Polsce, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem, że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie eksportu produktu; (g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w czasie importu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na Łotwie lub w Polsce; (h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów jak zdefiniowano w podpunkcie (g) stosowanym mutatis mutandis; (i) "wartość dodana" otrzymana jest po odjęciu od ceny ex works wartości celnej każdego z użytych produktów, który nie pochodzi z kraju w którym te produkty zostały uzyskane; (j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w tym Protokole Zharmonizowanym Systemem lub HS; (k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji; (l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysyłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednym dokumentem transportowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takich dokumentów, jedną fakturą; (m) "Terytoria" obejmują wody terytorialne. CZĘŚĆ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" Artykuł 2 Wymogi ogólne 1. Dla celów realizacji tej Umowy następujące produkty będą uważane za pochodzące z Łotwy: (a) produkty całkowicie uzyskane na Łotwie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu; (b) produkty uzyskane na Łotwie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na Łotwie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu; 2. Dla celów realizacji tej Umowy następujące produkty będą uważane za pochodzące z Polski: (a) produkty całkowicie uzyskane w Polsce w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu; (b) produkty uzyskane w Polsce zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Polsce w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu. Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia 1. Materiały pochodzące z Łotwy będą uważane za materiały pochodzące z Polski, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7(1) niniejszego Protokołu. 2. Materiały pochodzące z Polski będą uważane za materiały pochodzące z Łotwy, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wkraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7(1) niniejszego Protokołu. Artykuł 4 Kumulacja wielostronna pochodzenia 1. Z uwzględnieniem postanowień pkt 2 i 3 materiały pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Litwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii lub Szwajcarii w rozumieniu umów pomiędzy Łotwą i Polską i tymi krajami będą uważane za pochodzące z Łotwy lub Polski, jeśli zostaną włączone do produktu tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. Produkty, które uzyskały status pochodzących na mocy punktu 1, mogą być uważane za, pochodzące z Łotwy lub Polski tylko wtedy, kiedy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeśli tak nie jest produkty te powinny być uważane za pochodzące z kraju wymienionego w punkcie 1, który ma największy udział użytych materiałów pochodzących. Przy określaniu pochodzenia nie bierze się pod uwagę materiałów pochodzących z innych krajów wymienionych w punkcie 1, które poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na Łotwie lub w Polsce. 3. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko wtedy, kiedy użyte materiały uzyskały status produktów pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole. Łotwa i Polska udostępnią sobie wzajemnie umowy i określone w nich reguły pochodzenia zawarte z innymi krajami wymienionymi w punkcie 1. Artykuł 5 Produkty całkowicie uzyskane 1. Następujące produkty będą uważane za całkowicie uzyskane na Łotwie lub w Polsce: (a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z dna morskiego; (b) produkty roślinne tam zebrane; (c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane; (d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych; (e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam przeprowadzone; (f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Łotwy lub Polski przez ich statki; (g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w podpunkcie (f); (h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady; (i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej; (j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że mają wyłączne prawa do użytkowania tych terenów; (k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w podpunktach od (a) do (j). 2. Określenie "ich statki" i "ich statki-przetwórnie" w punktach 1 (f) i (g) odnosi się tylko do statków i statków-przetwórni: (a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane na Łotwie lub w Polsce; (b) które pływają pod banderą Łotwy lub Polski; (c) które w części wynoszącej przynajmniej 50% są własnością obywateli Łotwy lub Polski, lub spółki z głównym zarządem mieszczącym się w jednym z tych krajów, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych organów są obywatele Łotwy lub Polski i w których, ponadto, w przypadku spółek lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych Państw lub do ich organizacji publicznych bądź do ich obywateli; (d) w których kapitan i oficerowie są obywatelami Łotwy lub Polski; (e) w których przynajmniej 75% załogi jest obywatelami łotwy lub Polski. Artykuł 6 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu 1. Dla celów artykułu 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy zostaną spełnione warunki określone w załączniku II do niniejszego Protokołu. Warunki, o których mowa wyżej, określają, dla wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbkę lub przetworzenie, które musi być dokonane na materiałach niepochodzących użytych w procesie produkcji i odnoszą się tylko do tych materiałów. I odpowiednio, jeśli produkt, który uzyskał status pochodzącego poprzez spełnienie reguł określonych w załączniku II, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, których użyto w procesie jego produkcji. 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem, że: (a) ich łączna wartość nie przekracza 10% ceny ex-works produktu; (b) żaden z udziałów procentowych określony w Załączniku II jako wartość maksymalna materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu postanowień tego punktu. Postanowienia niniejszego punktu nie odnoszą się do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu. 3. Punkty 1 i 2 stosuje się z wyjątkiem jak przewidziano w artykule 7. Artykuł 7 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie 1. Nie naruszając postanowień pkt 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy spełnione zostały wymagania określone w artykule 6: (a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i magazynowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, dwutlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje); (b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów), myciu, malowaniu, rozcinaniu; (c) (i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek; (ii) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, umocowanie na kartach lub planszach itp.; oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem; (d) umieszczanie znaków, etykiet i innych podobnych wyróżniających oznakowań na towarach lub na ich opakowaniach; (e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym Protokole, umożliwiających uznanie ich za pochodzące z Łotwy lub z Polski; (f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego wyrobu; (g) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w podpunktach od (a) do (f); (h) ubój zwierząt. 2. Wszystkie operacje przeprowadzane na Łotwie lub w Polsce na danym produkcie powinny być traktowane łącznie dla celów określenia, czy obróbka lub przetworzenie dokonana na produkcie mają być traktowane jako niewystarczające w rozumieniu punktu 1. Artykuł 8 Jednostka kwalifikacyjna 1. Jednostką kwalifikacyjną dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu. Odpowiednio, jak następuje: (a) jeśli produkt złożony z grupy lub zestawu wyrobów klasyfikowany jest w oparciu o Zharmonizowany System w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną; (b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu. 2. Jeżeli przy zastosowaniu reguły ogólnej 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem, dla celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie dla celów określania pochodzenia. Artykuł 9 Akcesoria, części zamienne i narzędzia Akcesoria, części zamienne i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, będą uważane za tworzące całość z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, o których mowa. Artykuł 10 Komplety Komplety, jak zdefiniowano w regule ogólnej 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy kompletu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli komplet składa się z wyrobów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość wyrobów niepochodzących nie przekracza 15% ceny ex works kompletu. Artykuł 11 Elementy neutralne Dla określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego produkcji: a) energia elektryczna i paliwo; b) fabryka i wyposażenie; c) maszyny i narzędzia; d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu. CZĘŚĆ III WYMOGI TERYTORIALNE Artykuł 12 Zasada terytorialności 1. Warunki określone w części II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane na Łotwie lub w Polsce, z wyjątkiem jak przewiduje artykuł 4. 2. Jeśli produkty pochodzące, wyeksportowane z Łotwy czy Polski do innego kraju, są przywożone ponownie, z wyjątkiem jak przewiduje artykuł 4, muszą być uważane za niepochodzące, chyba że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; (b) nie została na nich dokonana żadna operacja wykraczająca poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w kraju eksportu bądź podczas transportu. Artykuł 13 Transport bezpośredni 1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi tego Protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Łotwą i Polską lub przez terytoria innych krajów wymienionych w artykule 4. Jednakże towary tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, mogą być również przeładowywane lub czasowo składowane na tych terytoriach, pod warunkiem że pozostają pod dozorem władz celnych w państwie tranzytu lub składowania i że nie zostały one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie. Produkty pochodzące mogą być transportowane za pomocą rurociągów przez terytorium inne niż Łotwy czy Polski. 2. Dla potwierdzenia spełnienia warunków określonych w punkcie 1 należy przedłożyć władzom celnym w kraju importu: (a) jednolity dokument transportowy obejmujący przejazd z kraju eksportującego przez kraj tranzytu, lub (b) świadectwo wystawione przez władze celne kraju tranzytu: (i) podające dokładny opis towarów; (ii) wskazujące datę wyładunku i ponownego załadunku towarów oraz, jeśli ma zastosowanie, nazwy użytych statków lub innych środków transportu; i (iii) potwierdzające warunki, na jakich towary pozostawały w państwie tranzytu; lub (c) w przypadku braku tych dokumentów, jakiekolwiek dokumenty poświadczające. Artykuł 14 Wystawy 1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawy w kraju innym niż wymienione w artykule 4 i sprzedane po wystawie w celu importu na Łotwę lub do Polski mogą korzystać przy imporcie z postanowień Umowy, pod warunkiem że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) eksporter wysłał te produkty z Łotwy lub Polski do kraju, w którym miała miejsce wystawa i zostały one tam wystawione; (b) produkty te zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera, osobie na Łotwie lub w Polsce; (c) produkty te zostały wyekspediowane w czasie wystawy lub natychmiast po niej w stanie, w którym zostały wysyłane na wystawę; i (d) produkty te, od momentu wysyłki na wystawę, nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie. 2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony zgodnie z postanowieniami Części V i przedłożony władzom celnym kraju importu w normalnym trybie. Należy w nim wskazać nazwę i adres wystawy. W razie konieczności może być wymagana dodatkowa dokumentacja potwierdzająca warunki, na jakich towary były wystawiane. 3. Punkt 1 stosuje się do jakichkolwiek handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych, wystaw, targów lub innych pokazów publicznych, które nie są organizowane dla celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym CZĘŚĆ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE Artykuł 15 Zakaz zwrotu lub zwolnienia z cła 1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących z Łotwy, Polski lub z któregoś z innych krajów wymienionych w artykule 4, w rozumieniu niniejszego Protokołu, dla których dowód pochodzenia jest wystawiony zgodnie z postanowieniami Części V, nie będą na Łotwie lub w Polsce przedmiotem zwrotu bądź zwolnień z żądnego rodzaju ceł. 2. Zakaz, o którym mowa w punkcie 1, stosuje się do każdego rodzaju ustaleń o refundacjach, ulgach czy zwolnieniach z płatności, częściowych lub całkowitych, ceł lub opłat o podobnych skutkach, stosowanych na Łotwie lub w Polsce w odniesieniu do materiałów używanych do produkcji, dla których taka refundacja, ulga czy zwolnienie z płatności są stosowane w sposób bezpośredni lub pośredni, kiedy produkty otrzymane z wymienionych materiałów są eksportowane, a nie kiedy pozostają na użytek krajowy. 3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia, na każde żądanie władz celnych, wszystkich stosownych dokumentów zaświadczających, że nie miał miejsca zwrot cła w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych w procesie wytwarzania tych produktów i że wszystkie cła lub opłaty o podobnych skutkach mające zastosowanie dla tych materiałów zostały uiszczone. 4. Przepisy zawarte w punktach od 1 do 3 stosuje się również w odniesieniu do opakowań w rozumieniu artykułu 8(2), akcesoriów, części zamiennych i narzędzi w rozumieniu artykułu 9 i produktów w kompletach w rozumieniu artykułu 10, jeśli są one niepochodzące. 5. Przepisy zawarte w punktach od 1 do 4 stosuje się tylko w odniesieniu do materiałów, do których ma zastosowanie Umowa. Co więcej, nie wykluczają one stosowania systemu refundacji eksportowych dla produktów rolnych. CZĘŚĆ V DOWÓD POCHODZENIA Artykuł 16 Wymogi ogólne 1. Produkty pochodzące z Łotwy korzystają w imporcie do Polski, a produkty pochodzące z Polski korzystają w imporcie na Łotwę z postanowień tej Umowy, pod warunkiem przedłożenia: (a) świadectwa przewozowego EUR. 1, którego wzór jest zamieszczony w załączniku III; lub (b) w przypadkach określonych w artykule 21(1) deklaracji, której tekst jest zamieszczony w załączniku IV, złożonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, który opisuje produkty, o których mowa, w sposób wystarczający do ich identyfikacji (zwanej dalej "deklaracją na fakturze"). 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego Protokołu będą, w przypadkach określonych w artykule 26, korzystały z postanowień Umowy bez konieczności przedkładania żadnego z dokumentów, o których mowa wyżej. Artykuł 17 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR. 1 1. Świadectwo przewozowe EUR. 1 jest wystawiane przez władze celne kraju eksportera na pisemny wniosek eksportera lub na odpowiedzialność eksportera przez upoważnionego przez niego przedstawiciela. 2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia jednocześnie świadectwo przewozowe EUR. 1 i wniosek, których wzory zostały zamieszczone w załączniku III. Formularze te powinny być wypełnione w jednym z języków Stron Umowy lub w języku angielskim, zgodnie z przepisami prawa krajowego eksportera. Jeśli sporządzane są odręcznie, powinny zostać wypełnione atramentem, drukowanymi literami. Opis produktów musi znajdować się w polu przeznaczonym do tego celu, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. Tam gdzie pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, a puste miejsce należy przekreślić. 3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 zobowiązany jest do przedłożenia, na każde żądanie władz celnych kraju eksportu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR.1, odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 4. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione zostanie przez władze celne Łotwy lub Polski, jeżeli produkty będą mogły być uważane za pochodzące z Łotwy lub Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełnią inne wymogi tego Protokołu. 5. Władze celne wystawiające świadectwo podejmą wszelkie kroki niezbędne do weryfikacji prawidłowości statusu pochodzenia i wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. W tym celu mają prawo do wezwania do przedstawienia dowodów oraz przeprowadzania kontroli ksiąg rachunkowych eksportera bądź każdej innej właściwej kontroli. Władze celne wystawiające świadectwo powinny również zapewnić prawidłowe wypełnienie formularzy omówionych w punkcie 2. W szczególności sprawdzają one, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. 6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 musi być podana w polu 11 świadectwa. 7. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez władze celne i powinno ono być dostępne dla eksportera, gdy tylko rzeczywisty eksport został dokonany lub zagwarantowany. Artykuł 18 Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie 1. Niezależnie od postanowień artykułu 17(7), w wyjątkowych okolicznościach świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione także po wyeksportowaniu produktów, do których się odnosi, jeżeli: (a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania eksportu z powodu błędów, nieumyślnych pominięć lub specjalnych okoliczności; lub (b) władze celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy imporcie z przyczyn technicznych. 2. Dla celów realizacji postanowień punktu 1 eksporter musi we wniosku podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1, i uzasadnić przyczyny swojego wystąpienia z wnioskiem. 3. Władze celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną tylko po sprawdzeniu, że informacje podane w zgłoszeniu eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach źródłowych. 4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jednym z następujących wyrażeń: "WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE", "ISSUED RETROSPECTIVELY", "IZDOTS PÉC PREČU EKSPORTA". 5. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 4, umieszcza się w rubryce "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1. Artykuł 19 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 1. W przypadku kradzieży, zgubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do władz celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty eksportowe znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów: "DUPLIKAT", "DUPLICATE", "DUBLIKÄTS". 3. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 2, umieszcza się w rubryce "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1. 4. Duplikat, który musi mieć datę wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje również od tej daty. Artykuł 20 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio Jeżeli produkty pochodzące pozostają pod kontrolą urzędów celnych Łotwy lub Polski, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia przez jeden lub kilka świadectw przewozowych EUR.1 dla celów przekazania wszystkich bądź części tych produktów w inne miejsce na terenie Łotwy lub Polski. Zastępcze świadectwo(a) przewozowe EUR.1 wystawiają urzędy celne, pod których kontrolą znajdowały się te produkty. Artykuł 21 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze 1. Deklaracja na fakturze, o której mowa w artykule 16(1)(b), może zostać sporządzona: (a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22 lub (b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednego lub wielu opakowań zawierających produkty pochodzące, których łączna wartość nie przekracza 6.000 ECU. 2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, jeżeli produkty, których dotyczy, można uznać za pochodzące z Łotwy, Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełniają inne warunki niniejszego Protokołu. 3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze zobowiązany jest do przedłożenia, na żądanie władz celnych kraju eksportu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również wypełnienie innych wymogów tego Protokołu. 4. Deklaracja na fakturze może być złożona przez eksportera w formie pisma maszynowego, stempla bądź nadruku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony został w załączniku IV, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa eksportu. Jeżeli deklaracja jest napisana ręcznie, to powinna być napisana atramentem i drukowanymi literami. 5. Deklaracja na fakturze powinna posiadać oryginalny, własnoręczny podpis eksportera. Jednakże upoważniony eksporter w rozumieniu artykułu 22 nie jest zobowiązany do podpisywania takich dokumentów, pod warunkiem że dostarczy on władzom celnym kraju eksportu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje wszelką odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go, tak jakby była podpisana przez niego własnoręcznie. 6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, kiedy produkty, do których się odnosi, są eksportowane lub po wyeksportowaniu, pod warunkiem że zostanie przedłożona w kraju importera nie później niż dwa lata po dokonaniu importu produktów, do których się odnosi. Artykuł 22 Upoważniony eksporter 1. Władze celne państwa eksportującego mogą upoważnić każdego eksportera, który dokonuje częstych odpraw produktów na warunkach niniejszej Umowy, do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości produktów, których dotyczą. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie zobowiązany jest do przedłożenia władzom celnym dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również do wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 2. Władze celne mogą uzależniać przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia warunków, jakie uznają za właściwe. 3. Upoważniony eksporter otrzymuje od władz celnych numer upoważnienia celnego, który powinien się znajdować w deklaracji na fakturze. 4. Używanie upoważnienia przez upoważnionego eksportera podlega kontroli władz celnych. 5. Upoważnienie może być wycofane przez władze celne w każdym terminie. Wycofanie upoważnienia następuje, kiedy upoważniony eksporter nie daje gwarancji określonej w punkcie 1, nie spełnia już warunków określonych w punkcie 2 lub w inny sposób czyni niewłaściwy użytek z upoważnienia. Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia 1. Dowód pochodzenia ważny jest przez 4 miesiące od daty wystawienia przez władze celne w kraju eksportu i musi zostać przedłożony w tym czasie władzom celnym kraju importu. 2. Dowody pochodzenia, które są przedkładane władzom celnym kraju importu po końcowej dacie przedłożenia określonej w punkcie 1, mogą być zaakceptowane w celu preferencyjnego traktowania wtedy, gdy nieprzedłożenie tych dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami. 3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia władze celne kraju importu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed wspomnianą datą końcową. Artykuł 24 Przedkładanie dowodów pochodzenia Dowody pochodzenia przedkładane są władzom celnym kraju importu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wspomniane władze mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia, mogą również wymagać, aby do deklaracji importowej dołączone zostało oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane dla realizacji postanowień niniejszej Umowy. Artykuł 25 Importowanie partiami Gdy na żądanie importera i na warunkach określonych przez władze celne kraju importu wyroby w stanie rozmontowanym lub nie zmontowanym w rozumieniu reguły ogólnej 2(a) Zharmonizowanego Systemu objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 738 i 9406 Zharmonizowanego Systemu są importowane partiami, pojedynczy dowód pochodzenia dla tych produktów powinien być przedłożony władzom celnym przy imporcie pierwszej partii. Artykuł 26 Zwolnienia od formalnego dowodu pochodzenia 1. Produkty przesyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu podróżnego są dopuszczane jako produkty pochodzące bez żądania przedłożenia formalnego dowodu pochodzenia, pod warunkiem że produkty te nie są importowane w celach handlowych i zostały zadeklarowane jako spełniające warunki niniejszego Protokołu, i jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku produktów wysyłanych pocztą taka deklaracja może zostać sporządzona na deklaracji celnej C2/CP3 lub na kartce papieru załączonej do tego dokumentu. 2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy jedynie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeżeli rodzaj produktów i ich ilość nie świadczą o handlowym przeznaczeniu. 3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 ECU w przypadku małych paczek lub 1.200 ECU w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnego. Artykuł 27 Dokumenty uzupełniające Dokumentami, o których mowa w artykułach 17(3) i 21(3), świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 bądź deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące z Łotwy, Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu, mogą być między innymi: (a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania towarów, o których mowa, zawarty na przykład w rachunkach lub w dokumentach księgowych; (b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na Łotwie lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (c) dokumenty potwierdzające przerób lub obróbkę materiałów na Łotwie lub w Polsce, wystawione lub sporządzone na Łotwie lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na Łotwie, w Polsce lub w którymkolwiek innym kraju wymienionym w artykule 4, zgodnie z niniejszym Protokołem. Artykuł 28 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających 1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty, o których mowa w artykule 17(3), co najmniej przez trzy lata. 2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji co najmniej przez trzy lata łącznie z dokumentami, o których mowa w artykule 21(3). 3. Władze celne kraju eksportu wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 przechowują co najmniej przez trzy lata wniosek, o którym mowa w artykule 17(2). 4. Władze celne kraju importu przechowują co najmniej przez trzy lata przedłożone im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze. Artykuł 29 Niezgodności i pomyłki formalne 1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia i oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym celem dopełnienia formalności wymaganych przy imporcie produktów, nie czyni ipso facto (tym samym) dowodu pochodzenia nieważnym, jeżeli zostało w pełni dowiedzione, że odpowiada on przedłożonym produktom. 2. Oczywiste formalne pomyłki, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia tego dokumentu pod warunkiem, że błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w dokumencie. Artykuł 30 Kwoty wyrażone w ECU 1. Kwoty w walucie narodowej kraju eksportu równoważne kwotom wyrażonym w ECU ustala kraj eksportu i przekazuje krajowi importu. 2. Jeśli te kwoty przewyższają odpowiednie kwoty ustalone w kraju importu, kraj importu akceptuje je pod warunkiem, że towary są fakturowane w walucie kraju eksportu. Jeżeli produkty są fakturowane w walucie innego kraju, o którym mowa w artykule 4, kraj importujący uznaje kwotę notyfikowaną przez ten inny kraj. 3. Kwota stosowana w dowolnej walucie narodowej powinna być równoważna w tej narodowej walucie kwocie wyrażonej w ECU jak w pierwszym dniu roboczym października 1996 r. 4. Kwota wyrażona w ECU i jej ekwiwalenty w walutach narodowych Łotwy i Polski podlegają przeglądom Wspólnego Komitetu na prośbę Łotwy lub Polski. Wspólny Komitet, przeprowadzając przegląd, zapewnia, że nie nastąpi obniżenie kwot wyrażonych w żadnej z walut narodowych, ponadto może rozważyć potrzebę zachowania wielkości odnośnych limitów w realnych okresach. W tym celu Komitet może podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w ECU. Część VI Postanowienia o współpracy administracyjnej Artykuł 31 Wzajemna pomoc 1. Władze celne Łotwy i Polski udostępnią sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych dla wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i adresy władz celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze. 2. W celu zapewnienia właściwej realizacji niniejszego Protokołu Łotwa i Polska udzielą sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem kompetentnych władz celnych, w zakresie weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 32 Weryfikacja dowodów pochodzenia 1. Dodatkowe weryfikacje dowodu pochodzenia są przeprowadzane wyrywkowo lub wtedy, gdy władze celne kraju importu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. 2. W celu realizacji postanowień punktu 1 władze celne kraju importu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli była przedłożona, deklarację na fakturze lub fotokopie tych dokumentów, władzom celnym kraju eksportu, podając w razie potrzeby przyczyny wnioskowania o weryfikację. Każdy dokument i każda informacja zawierające sugestię, że informacje podane w świadectwie przewozowym EUR.1 lub deklaracji na fakturze są nieprawidłowe, dostarczone zostaną wraz z wnioskiem o weryfikację. 3. Weryfikacji dokonują władze celne kraju eksportu. W tym celu mają prawo zażądać każdego dowodu, przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera oraz każdą inną kontrolę, którą uznają za właściwą. 4. Jeżeli władze celne kraju importu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie w odniesieniu do sprawdzanych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zaproponują one zwolnienie produktów importerowi, z uwzględnieniem wszelkich środków zapobiegawczych uznanych za konieczne. 5. Władze celne występujące z wnioskiem o weryfikację będą informowane o wynikach weryfikacji najszybciej jak to możliwe. Wyniki te muszą być takie, żeby umożliwiły wyraźne ustalenie, czy dokumenty są autentyczne i czy sprawdzane produkty można uznać za pochodzące z Łotwy, Polski lub innego kraju wymienionego w artykule 4 i czy spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu. 6. Jeżeli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o dokonanie sprawdzenia albo jeżeli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, to władze wnioskujące o weryfikację odmawiają, jeśli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności, wszelkich preferencji. Artykuł 33 Rozstrzyganie sporów W przypadku zaistnienia sporów w odniesieniu do procedur weryfikacyjnych, o których mowa w artykule 32, które nie mogą zostać rozstrzygnięte pomiędzy władzami celnymi wnioskującymi o weryfikację i władzami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie tej weryfikacji lub kiedy powstają wątpliwości interpretacyjne w odniesieniu do Protokołu, powinny być one przekazane do Wspólnego Komitetu. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem i władzami celnymi kraju importu odbywa się w oparciu o ustawodawstwo tego kraju. Artykuł 34 Kary Kary są nakładane na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje, w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów. Artykuł 35 Strefy wolnocłowe 1. Łotwa i Polska podejmą wszystkie niezbędne kroki dla zapewnienia, aby produkty objęte dowodem pochodzenia, korzystające w czasie transportu ze strefy wolnocłowej, znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie były poddawane innym operacjom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu. 2. W drodze wyjątku od postanowień zawartych w punkcie 1, gdy produkty pochodzące z Łotwy lub Polski importowane są do strefy wolnocłowej w oparciu o świadectwo przewozowe EUR.1 lub deklarację na fakturze i ulegają obróbce lub przetworzeniu, to odpowiednie władze muszą wystawić, na żądanie eksportera, nowe świadectwo EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, jest zgodna z postanowieniami niniejszego Protokołu. Część VII Postanowienia końcowe Artykuł 36 Zmiany do Protokołu Wspólny Komitet może decydować o zmianie postanowień niniejszego Protokołu. Artykuł 37 Podkomitet do spraw celnych 1. Tworzy się Podkomitet do spraw celnych zajmujący się współpracą administracyjną, mającą na celu prawidłowe i jednolite stosowanie niniejszego Protokołu i realizowanie wszelkich innych zadań w sprawach celnych, jakie mogą być mu powierzone. 2. Podkomitet składa się z ekspertów obu stron odpowiedzialnych za sprawy celne. Artykuł 38 Załączniki Załączniki do niniejszego Protokołu stanowią jego integralną część. Artykuł 39 Stosowanie Protokołu Każda ze Stron podejmie działania niezbędne dla stosowania niniejszego Protokołu. Artykuł 40 Towary w tranzycie lub składowane Postanowienia Umowy mogą być stosowane do towarów, które spełniają postanowienia niniejszego Protokołu i które w dniu wejścia w życie Umowy są albo w tranzycie lub na terenie Strony jako składowane w składach celnych lub w strefach wolnocłowych, pod warunkiem przedłożenia władzom celnym kraju importu, w ciągu czterech miesięcy od tej daty, świadectwa EUR.1 wystawionego retrospektywnie przez właściwe władze kraju eksportu wraz z dokumentami wykazującymi, że towary zostały przetransportowane bezpośrednio. ZAŁĄCZNIK I Uwagi wprowadzające do wykazu zawartego w Załączniku II Uwaga 1: Wykaz ustala dla wszystkich produktów warunki, które muszą być spełnione, aby produkt mógł być uważany za poddany obróbce lub wystarczająco przetworzony w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu. Uwaga 2: 2.1 Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany w Systemie Zharmonizowanym, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach jest podana reguła w kolumnie 3 lub 4. Jeżeli w niektórych przypadkach zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez "ex", oznacza to, że reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się tylko do części pozycji lub działu, jakie opisano w kolumnie 2. 2.2 Gdy w kolumnie 1 zebrano kilka pozycji taryfowych lub gdy podano w niej numer działu, a opis produktów w kolumnie 2 sformułowano ogólnie, to odpowiednia reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się do wszystkich produktów, które w Zharmonizowanym Systemie są sklasyfikowane w pozycjach tego działu lub w jakiejkolwiek z pozycji taryfowych zgrupowanych w kolumnie 1. 2.3 Jeśli różne reguły w wykazie odnoszą się do różnych produktów z pozycji taryfowej, to każdy akapit zawiera opis tej części pozycji taryfowej pokrywającej się z odpowiednią regułą w kolumnie 3 lub 4. 2.4 Jeżeli dla zapisu w pierwszych dwóch kolumnach reguła określona jest w obydwu kolumnach 3 i 4, eksporter może alternatywnie zastosować regułę ustanowioną w kolumnie 3 lub w kolumnie 4. Jeśli kolumna 4 nie zawiera reguły, stosuje się regułę ustaloną w kolumnie 3. Uwaga 3: 3.1 Postanowienia artykułu 6 niniejszego Protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce na Łotwie lub w Polsce. Na przykład: Silnik z pozycji nr 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą być włączone, nie może przekraczać 40% ceny ex works, jest wykonany z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji nr ex 7224. Jeżeli ta odkuwka została wykonana w Polsce lub na Łotwie z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji nr ex 7224 w wykazie. Może ona potem być liczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce czy w innej fabryce w Polsce lub na Łotwie. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących. 3.2 Reguła znajdująca się w wykazie określa minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; przeciwnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie daje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiał niepochodzący może być używany na pewnym etapie wytwarzania, to używanie takiego materiału we wcześniejszym etapie wytwarzania jest dozwolone, a używanie takiego materiału na późniejszym etapie nie jest dozwolone. 3.3 Niezależnie od Uwagi 3.2, gdy reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały z jakiejkolwiek pozycji", to materiały objęte tą samą pozycją "co produkt" mogą być również użyte, jednak z uwzględnieniem specyficznych ograniczeń, jakie mogą być również zawarte w regule. Jednak pojęcie "wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji numer..." oznacza, że mogą być użyte tylko materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji taryfowej co produkt o innym opisie niż opis produktu podany w kolumnie 2 wykazu. 3.4 Gdy reguła podana w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być używany jeden lub więcej materiałów. Nie jest konieczne, żeby wszystkie były użyte. Na przykład: Reguła dla tkanin z pozycji HS od 5208 do 5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne, a wśród innych materiałów mogą być również używane materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba muszą być używane; użyć można pierwszego lub obu. 3.5 Gdy reguła z wykazu określa, że produkt musi być wytwarzany z konkretnego materiału, to warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, nie spełniających z powodu ich właściwości wymagań tej reguły. (Patrz również uwaga 6.2 odnosząca się do tekstyliów). Na przykład: Reguła dla przetworów spożywczych z pozycji nr 1904, która wyraźnie wyklucza używanie zbóż i ich pochodnych, nie zabrania używania soli mineralnych, chemikaliów i innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż. Powyższe nie ma zastosowania do produktów, które chociaż nie mogą być wytworzone z konkretnego materiału wymienionego w wykazie, mogą być wytworzone z materiałów tej samej natury na wcześniejszym etapie przetworzenia. Na przykład: W przypadku wyrobu odzieżowego z ex Działu 62 wykonanego z materiałów nie tkanych, jeżeli dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy dla tej klasy wyrobów, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego włókniny, nawet jeżeli włókniny z natury swojej nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy byłby na ogół na etapie przed przędzą, to jest na etapie włókna. 3.6 Jeżeli w regule wymienionej w wykazie są podane dwa udziały procentowe dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być zastosowane, to te udziały procentowe nie mogą być sumowane. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich niepochodzących materiałów nie może nigdy przekroczyć największego podanego udziału procentowego. Poza tym poszczególne udziały procentowe nie mogą być przekraczane w odniesieniu do zastosowanych materiałów. Uwaga 4: 4.1 Określenie "włókna naturalne" jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne i jest ograniczona do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, i jeżeli nie wyszczególniono inaczej; określenie "włókna naturalne" obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, ale nie przędzone. 4.2 Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji nr 0503, jedwab z pozycji o numerach 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji o numerach od 5101 do 5105, włókna bawełniane z pozycji o numerach od 5201 do 5203 i inne roślinne włókna z pozycji o numerach od 5301 do 5305. 4.3 Określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały papiernicze" są stosowane w wykazie do opisywania materiałów nie sklasyfikowanych w działach od 50 do 63, które mogą być używane do wytwarzania włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz. 4.4 Określenie "cięte włókna chemiczne" jest używane w wykazie w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych kabli, włókien ciętych lub odpadów z pozycji o numerach od 5501 do 5507. Uwaga 5: 5.1 W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do jakichkolwiek podstawowych materiałów włókienniczych, użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10% lub mniej łącznej masy wszystkich zastosowanych materiałów włókienniczych. (Patrz również uwagi 5.3 i 5.4 poniżej). 5.2 Jednak tolerancja, wymieniona w uwadze 5.1, może być stosowana tylko do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych, niezależnie od wielkości ich udziału w produkcie. Następujące materiały są podstawowymi materiałami włókienniczymi: - jedwab, - wełna, - gruba sierść zwierzęca, - cienka sierść zwierzęca, - włosie końskie, - bawełna, - materiały papiernicze i papier, - len, - konopie, - juta i inne tekstylne włókna łykowe, - sizal i inne włókna tekstylne z rodzaju agawy, - włókna kokosowe, z konopi manilskich, z rami i inne roślinne włókna tekstylne, - syntetyczne włókna ciągłe, - sztuczne włókna ciągłe, - syntetyczne włókna cięte z polipropylenu, - syntetyczne włókna cięte z poliestru, - syntetyczne włókna cięte z poliamidu, - syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu, - syntetyczne włókna cięte z poliimidu, - syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu, - syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego, - syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu, - pozostałe syntetyczne włókna cięte, - sztuczne włókna cięte z wiskozy, - pozostałe sztuczne włókna cięte, - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie, - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliesteru skręconego lub nie, - produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) zawierających pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego, - pozostałe produkty z pozycji 5605. Na przykład: Przędza z pozycji nr 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji nr 5203 i z syntetycznych włókien ciętych z pozycji nr 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego też niepochodzące włókna cięte syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), mogą być używane do 10% masy przędzy. Na przykład: Wełniana tkanina z pozycji nr 5112 wykonana z przędzy wełnianej z pozycji nr 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien ciętych z pozycji nr 5509 jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z włókien naturalnych, nie gręplowanych lub nie czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia), lub kombinacja tych dwóch może być użyta do 10% masy tkaniny. Na przykład: Tkanina włókiennicza pluszowa z pozycji nr 5802 wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji nr 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji nr 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy sklasyfikowanych w dwóch oddzielnych pozycjach lub jeżeli użyte przędze bawełniane są same mieszaninami. Na przykład: Jeżeli tkanina włókiennicza pluszowa, o której mowa, została wykonana z bawełnianej przędzy z pozycji nr 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji nr 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym. Na przykład: Dywan pętelkowy wykonany zarówno z przędzy sztucznej, jak i z przędzy bawełnianej i z jutowym podłożem jest produktem mieszanym, ponieważ są użyte trzy podstawowe materiały włókiennicze. A więc wszystkie niepochodzące materiały, które są dodawane w późniejszym etapie produkcji niż przewiduje to reguła, mogą być użyte, pod warunkiem że ich łączna masa nie przekroczy 10% masy materiałów włókienniczych wchodzących w skład dywanu. A więc zarówno podkład jutowy jak i/lub sztuczne przędze mogą być importowane na tym etapie przetworzenia, pod warunkiem że spełnione są warunki dotyczące masy. 5.3 W przypadku tkanin zawierających "przędzę sporządzoną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru skręcanego lub nie" tolerancja ta wynosi 20% w odniesieniu do tej przędzy. 5.4 W przypadku tkanin zawierających pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego, tolerancja ta wynosi 30% w odniesieniu do tego pasma. Uwaga 6: 6.1 Produkty włókiennicze oznaczone w wykazie odnośnikiem do niniejszej uwagi i materiały włókiennicze, z wyjątkiem podszewek i międzypodszewek, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dla produktu gotowego, mogą być użyte pod warunkiem, że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8% ceny ex works produktu. 6.2 Niezależnie od uwagi 6.3 materiały, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania produktów włókienniczych, niezależnie od tego, czy zawierają tekstylia. Na przykład: Jeżeli norma podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są sklasyfikowane w Działach 50 do 63. Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków, chociaż suwaki zwykle zawierają element włókienniczy. 6.3 Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63, musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących. Uwaga 7: 7.1 Dla celów pozycji ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;1 (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (i) izomeryzacja. 7.2 Dla celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;1 (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (ij) izomeryzacja; (k) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji ex 2710, odsiarczanie wodorem dające redukcję przynajmniej 85% zawartości siarki w obrabianych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T); (l) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji 2710, odparafinowywanie innym procesem niż filtrowanie; (m) tylko względem olejów ciężkich z pozycji ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250oC przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących z pozycji ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności nie będzie jednak uważane za operację specyficzną; (n) tylko względem olejów napędowych z pozycji ex 2710, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30% objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300oC metodą ASTM D 86; (o) tylko względem olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje napędowe z pozycji ex 2710, obróbka przy pomocy elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości. 7.3 Dla celów pozycji ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste operacje, takie jak oczyszczanie, przelewanie, odsalanie, odwadnianie, filtrowanie, barwienie, znakowanie, otrzymywanie zawartości siarki jako rezultat mieszania produktów o różnej zawartości siarki lub jakakolwiek kombinacja tych czy podobnych operacji nie nadaje pochodzenia. ___________ 1 Patrz Dodatkowa Nota Wyjaśniająca 4 (b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej. ZAŁĄCZNIK II WYKAZ ZAWIERAJĄCY PROCESY OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE MUSZĄ BYĆ DOKONANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY WYTWORZONE PRODUKTY UZYSKAŁY STATUS POCHODZENIA. Produkty wymienione w wykazie mogą nie wszystkie być objęte Umową i dlatego konieczne jest odniesienie do innych części Umowy. Kod HS Wyszczególnienie Procesy obróbki lub przetwarzania dokonane na materiałach niepochodzących nadające im status pochodzenia (1) (2) (3) (4) Dział 01 Zwierzęta żywe Wszystkie zwierzęta żywe z Działu 1 muszą być całkowicie uzyskane Dział 02 Mięso i podroby jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 1 i 2 muszą być całkowicie uzyskane Dział 03 Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 04 Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane 0403 Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietany, zagęszczone lub nie lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) z pozycji 2009 muszą być pochodzące; - wartość użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 05 Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 5 muszą być całkowicie uzyskane ex 0502 Szczecina i sierść świń, dzików lub borsuków Czyszczenie, dezynfekcja, sortowanie i prostowanie szczeciny i sierści Dział 06 Żywe drzewa i inne rośliny; bulwy, korzenie i podobne; cięte kwiaty i ozdobne liście Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 6 muszą być całkowicie uzyskane; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 07 Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 7 muszą być całkowicie uzyskane; Dział 08 Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte owoce i orzechy muszą być całkowicie uzyskane - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 09 Kawa, herbata, herbata paragwajska i przyprawy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 9 muszą być całkowicie uzyskane 0901 Kawa, nawet palona lub bezkofeinowa; łupinki i łuski kawy; substytuty kawy zawierające kawę naturalną w każdej proporcji Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji 0902 Herbata, nawet aromatyzowana Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 0910 Mieszaniny przypraw Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Dział 10 Zboża Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 10 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 11 Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte zboża, jadalne warzywa, korzenie i bulwy z pozycji 0714 lub owoce muszą być całkowicie uzyskane ex 1106 Mąka, grysik i puder z suszonych warzyw strączkowych z pozycji 0713 Suszenie i mielenie warzyw strączkowych z pozycji 0708 Dział 12 Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe i lecznicze; słoma i pasza Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 12 muszą być całkowicie uzyskane 1301 Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy) Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z pozycji 1301 nie przekracza 50% ceny ex works produktu 1302 Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektyny; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Śluzy i zagęszczacze modyfikowane pochodzące z produktów roślinnych Wytwarzanie z niemodyfikowanych śluzów i zagęszczaczy - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 14 Materiały roślinne do wyplatania; produkty pochodzenia roślinnego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 14 muszą być całkowicie uzyskane Dział ex 15 Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne; woski pochodzenia zwierzęcego i roślinnego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 1501 Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż z pozycji 0209 lub 1503: - Tłuszcz z kości lub odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0203, 0206, lub 0207 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie z mięsa i jadalnych podrobów z pozycji 0203 lub 0206 lub z mięsa i jadalnych podrobów drobiowych z pozycji 0207 1502 Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji 1503 - Tłuszcze z kości i odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0201, 0202, 0204 lub 0206 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1504 Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1504 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 1505 Rafinowana lanolina Wytwarzanie z surowego tłuszczu wełnianego z pozycji 1505 1506 Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1507 do 1515 Oleje roślinne i ich frakcje: - Olej sojowy, olej z orzeszków ziemnych, olej kokosowy, olej z ziaren palmowych, olej babassu, olej tungowy, oleje oiticia, woski mirtowy i japoński, frakcje oleju jojoby i olejów do zastosowań technicznych i przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt - Frakcje stałe, z wyjątkiem z oleju jojoba Wytwarzanie z materiałów innych niż z pozycji 1507 do 1515 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane 1516 Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 1517 Margaryna, jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji 1516 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 Dział 16 Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie ze zwierząt z Działu 1. Wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 17 Cukry i wyroby cukiernicze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 1701 Cukier trzcinowy lub buraczany, i chemicznie czysta sacharoza w postaci stałej, zawierająca dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1702 Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Chemicznie czysta maltoza i fruktoza Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1702 - Pozostałe cukry w stanie stałym, aromatyzowane lub zabarwione Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być pochodzące ex 1703 Melasy powstałe z ekstrakcji lub rafinacji cukru, zawierające dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1704 Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą) nie zawierające kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 18 Kakao i przetwory z kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1901 Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobii lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: - Ekstrakt słodowy Wytwarzanie ze zbóż z Działu 10 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny works produktu 1902 Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: - Zawierające w masie 20% lub mniej mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane - Zawierające w masie powyżej 20% mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane 1903 Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobii, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem skrobii ziemniaczanej z pozycji 1108 1904 Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie odgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 1806; - w którym wszystkie użyte zboża i mąka (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1905 Chleb, pieczywo cukiernicze, ciastka, suchary i inne wyroby piekarnicze, zawierające kakao lub nie; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem tych z Działu 11 ex Dział 20 Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub innych części roślin, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte owoce, orzechy i warzywa muszą być całkowicie uzyskane ex 2001 Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5% lub więcej skrobii, przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt ex 2004 i ex 2005 Ziemniaki w postaci mąki, grysiku lub płatków przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 2006 Warzywa, owoce, orzechy, skórki owoców i inne części roślin zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2007 Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 2008 - Orzechy, nie zawierające dodatku cukru lub alkoholu Wytwarzanie, w którym wartość użytych pochodzących orzechów i ziaren oleistych z pozycji 0801, 0802 i od 1202 do 1207 przekracza 60% ceny ex works produktu - Masło orzechowe, mieszanki przygotowane na bazie zbóż; rdzeni palm; kukurydzy Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Pozostałe, z wyjątkiem owoców i orzechów przygotowanych inaczej niż parowanie, gotowanie w wodzie, nie zawierające dodatku cukru, mrożone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2009 Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 21 Różne przetwory spożywcze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 2101 Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej, cykoria palona i inne palone namiastki kawy Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - cała użyta cykoria musi być całkowicie uzyskana 2103 Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: - Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże możliwe jest użycie mąki i grysiku z gorczycy lub gotowej musztardy - Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 2104 Zupy i buliony i przetwory z nich Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem przetworzonych i zakonserwowanych warzyw z pozycji od 2002 do 2005 2106 Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 22 Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wszystkie winogrona lub inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane 2202 Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i inne napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzyw objętych pozycją 2009 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu; - wszystkie użyte soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) muszą być pochodzące 2208 Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208, - w którym wszystkie użyte winogrona i inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane lub jeśli wszystkie inne użyte materiały są pochodzące, dopuszcza się użycie araku do 5% objętości ex Dział 23 Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa pasza dla zwierząt; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2301 Mączka z wieloryba, mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 2303 Pozostałości z produkcji skrobii z kukurydzy (z wyjątkiem stężonych płynów z rozmiękczania) o zawartości protein w przeliczeniu na suchy produkt powyżej 40% w masie Wytwarzanie, w którym cała użyta kukurydza musi być całkowicie uzyskana ex 2306 Makuchy i inne pozostałości stałe z ekstrakcji oleju oliwkowego zawierające w masie powyżej 3% oliwy z oliwek Wytwarzanie, w którym wszystkie oliwki muszą być całkowicie uzyskane 2309 Preparaty używane do karmienia zwierząt Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe, cukier lub melasa, moszcz lub mleko są pochodzące; - wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 24 Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 24 muszą być całkowicie uzyskane 2402 Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex 2403 Tytoń do palenia Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex Dział 25 Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2504 Naturalny krystaliczny grafit, zawierający wzbogacony węgiel, oczyszczony i zmielony Zwiększanie zawartości węgla, oczyszczanie i mielenie surowego grafitu krystalicznego ex 2515 Marmur, także wstępnie obrobiony lub pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie marmuru przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2516 Granit, porfir, bazalt, piaskowiec oraz inne kamienie pomnikowe lub budowlane, także wstępnie obrobione lub tylko pocięte przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie kamienia przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2518 Dolomit wypalany Wypalanie dolomitu nie wypalonego ex 2519 Naturalny węglan magnezowy (magnezyt), w hermetycznie zamkniętych kontenerach, tlenek magnezowy również czysty, inny niż magnezja stapiana lub całkowicie wypalona (spiekana) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, może być użyty naturalny węglan magnezowy (magnezyt) ex 2520 Specjalnie przygotowane tynki dla celów dentystycznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2524 Naturalne włókna azbestowe Wytwarzanie z koncentratu azbestu ex 2525 Proszek miki Mielenie miki lub odpadów miki ex 2530 Pigmenty mineralne, kalcynowane lub sproszkowane Kalcynowanie lub mielenie pigmentów mineralnych Dział 26 Rudy metali, żużel i popiół Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 27 Paliwa mineralne, oleje mineralne, i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2707 Oleje, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, będące olejami podobnymi do olejów mineralnych uzyskiwanych z destylacji wysokotemperaturowejsmoły węglowej, z której ponad 65% objętościowo destyluje do 250oC (łącznie z mieszaninami benzyny lakowej i benzolu), stosowane jako paliwo zasilające lub ogrzewające Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje1 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2709 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Destrukcyjna destylacja materiałów bitumicznych 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające nie mniej niż 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, w których te oleje stanowią składniki zasadnicze Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje2 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje3 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2712 Wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk torfowy, wosk montanowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innychprocesów, również barwione Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje4 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2713 Koks naftowy, bitumy naftowe oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z materiałów bitumicznych Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje5 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2714 Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje6 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2715 Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje7 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 28 Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich oraz pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2805 "Mischmetall" Wytwarzanie poprzez przetwarzanie elektrolityczne lub termiczne, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2811 Trójtlenek siarki Wytwarzanie z dwutlenku siarki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2833 Siarczany glinu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2840 Nadboran sodowy Wytwarzanie z dwusodowego czteroboranu pięciowodzianu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 29 Chemikalia organiczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2901 Węglowodory acykliczne do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje8 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2902 Cykloalkany i cykloalkeny (inne niż azuleny), benzen, toluen, ksylen do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje9 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2905 Alkoholany metali z alkoholi objętych tą pozycją i etanolu lub gliceryny Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji w tym z innych materiałów z pozycji 2905. Jednakże alkoholany metali z tej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2915 Nasycone alifatyczne kwasy jednokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2915 i 2916 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2932 - Etery wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2909 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Acetale cykliczne i półacetale wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2933 Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) azotu Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932 i 2933 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2934 Kwasy nukleinowe i ich sole; inne związki heterocykliczne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932, 2933 i 2934 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 30 Produkty farmaceutyczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3002 Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi i zmodyfikowane immunologiczne produkty nawet uzyskane za pomocą procesów biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: - Produkty złożone z dwóch lub więcej składników zmieszanych ze sobą dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych lub niezmieszane produkty dla tych celów zapakowane w odmierzonych dawkach lub w postaciach i opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Krew ludzka Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Frakcje krwi inne niż antysurowice, hemoglobina i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002.Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3003 i 3004 Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji 3002, 3005 lub 3006): - Otrzymane z amikacyny z pozycji 2941 Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 31 Nawozy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3105 Mineralne lub chemiczne nawozy zawierające dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu inne nawozy; produkty niniejszego Działu w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto nie przekraczającej 10 kg, z wyjątkiem: - azotanu sodowego - cyjanamidu wapnia - siarczanu potasowego - siarczanu magnezowo- potasowego innej niż produkt. Jednakże materiały sklasyfikowanew tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 32 Ekstrakty garbników i środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i inne substancje barwiące; farby i lakiery; kity i inne masy uszczelniające; atramenty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3201 Garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne Wytwarzanie z ekstraktów garbników pochodzenia roślinnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3205 Laki barwnikowe; preparaty oparte na lakach barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do tego Działu10 Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem pozycji 3203, 3204 i 3205 pod warunkiem, że wartość materiałów sklasyfikowanych w pozycji 3205 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 33 Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne, kosmetyczne i toaletowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3301 Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tymz materiałów z innej "grupy"11 z tej samej pozycji. Jednakże materiały z tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 34 Mydło, organiczne produkty powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia i szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, "woski dentystyczne" oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3403 Preparaty smarowe zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymane z materiałów bitumicznych, pod warunkiem, że stanowią mniej niż 70% masy Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje12 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3404 Woski sztuczne i preparowane: - Na bazie parafiny, wosków, wosków uzyskiwanych z minerałów bitumicznych, gaczu parafinowego oraz parafiny w łuskach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem: - Uwodornionych olejów mających cechy wosków z pozycji 1516 - Kwasów tłuszczowych nieokreślonych chemicznie lub przemysłowych alkoholi tłuszczowych mających cechy wosków z pozycji 3823 - Materiałów z pozycji 3404 Jednakże, te materiały mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 35 Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3505 Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: - Skrobie estryfikowane lub eteryfikowane Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3505 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji 1108 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3507 Preparaty enzymatyczne gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 36 Materiały wybuchowe; produkty pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwopalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 37 Materiały fotograficzne i kinematograficzne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3701 Film i płyty fotograficzne płaskie, światłoczułe, nienaświetlone, wykonane z innych materiałów niż papier, karton lub tkanina; film płaski do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony również w kasetach: - Film do natychmiastowych odbitek do fotografii kolorowej, w kasetach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje 3701 lub 3702. Jednakże, materiałyz pozycji 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje 3701 lub 3702. Jednakże, materiały które są sklasyfikowane w pozycjach 3701 i 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3702 Film fotograficzny w rolkach, światłoczuły, nienaświetlony z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; film w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje 3701 lub 3702 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3704 Płyty fotograficzne, film, papier, karton i tkaniny, naświetlone, lecz nie wywołane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje od 3701 do 3704 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 38 Produkty chemiczne różne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3801 - Grafit koloidalny w zawiesinie olejowej i grafit półkoloidalny; pasty węglowe do elektrod Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Grafit w postaci pasty będący mieszaniną grafitu w ponad 30% masy z olejami mineralnymi Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3403 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3803 Oczyszczony olej talowy Oczyszczanie surowego oleju talowego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3805 Terpentyna siarczanowa oczyszczona Oczyszczanie przez destylację lub rafinację surowej terpentyny siarczanowej Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3806 Żywice estrowe Wytwarzanie z kwasów żywicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3807 Smoła drzewna (pak smołowy drzewny) Destylacja paku drzewnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3808 Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (na przykład taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3809 Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3810 Preparaty do wytrawiania powierzchni metali; topniki i inne preparaty pomocnicze do lutowania, lutowania twardego lub spawania; proszki i pasty złożone z metalu i innych materiałów przeznaczone do lutowania, lutowania twardego lub spawania; preparaty stosowane jako rdzenie lub otuliny elektrod lub prętów spawalniczych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz inne preparaty dodawane do olejów mineralnych (łącznie z benzyną) lub do innych cieczy stosowanych do tych samych celów co oleje mineralne: - Przygotowane dodatki do olejów smarowych, zawierające oleje z ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3811 nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3812 Gotowe przyśpieszacze wulkanizacji; złożone plastyfikatory do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; środki przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do gumy i tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3813 Preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; granaty gaśnicze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3814 Organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3818 Pierwiastki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice, w postaci krążków, płytek i form podobnych; związki chemicznie domieszkowane do stosowania w elektronice Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3819 Hydrauliczne płyny hamulcowe i inne gotowe płyny hamulcowe nie zawierające lub zawierające w masie mniej niż 70% olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3820 Środki zapobiegające zamarzaniu i płyny przeciwoblodzeniowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3822 Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją 3002 lub 3006 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3823 Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe - Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Przemysłowe alkohole tłuszczowe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 3823 3824 Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Następujące z tej pozycji: Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni na bazie naturalnych produktów żywicznych Kwasy naftenowe, ich sole nierozpuszczalne oraz ich estry Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Sorbit inny niż z pozycji 2905 Sulfoniany z ropy naftowej, z wyłączeniem sulfonianów metali alkalicznych, amonowych i etanolominowych; tiofenowane kwasy sulfonowe z olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych oraz ich sole Wymieniacze jonowe Pochłaniacze gazów do lamp próżniowych Alkaliczny tlenek żelaza do oczyszczania gazów Woda amoniakalna i odpadkowy tlenek produkowany w czasie oczyszczania gazu węglowego Kwasy sulfonaftenowe, ich sole nierozpuszczalne w wodzie oraz ich estry Oleje fuzlowe i olej Dippela Mieszaniny soli mających różne aniony Pasty kopiarskie na bazie żelatyny, nawet na podłożu papierowym lub tekstylnym - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3901 do 3915 Tworzywa sztuczne w formach podstawowych, odpady, ścinki i braki ztworzyw sztucznych; z wyłączeniem pozycji ex 3907 i 3912, dla których reguły podane są poniżej: - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość z użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu13 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu14 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3907 - Kopolimery z poliwęglanów i kopolimerów akrylonotrylowo- butadienowo- styrenowych (ABS) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Poliester Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu i/lub wytwarzanie z poliwęglanu z tetrabromo-(bizenolu A) 3912 Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów klasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt, nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3916 do 3921 Półwyroby i artykuły z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem tych z pozycji ex 3916, ex 3917, ex 3920 i ex 3921 dla których reguły podane są poniżej: - Wyroby płaskie, przetworzone więcej niż obróbka powierzchniowa lub przycięcie do kształtów innych niż prostokątne (w tym kwadratowe), inne wyroby przetworzone więcej niż tylko obróbka powierzchniowa Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 50% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu15 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu16 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3916 i ex 3917 Kształtowniki i rury kształtowe Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3920 - Arkusze i błony jonomerowe Wytwarzanie z termoplastycznej soli cząstkowej, która jest kopolimerem etylenu i kwasu metakrylowego częściowo zobojętnionego jonami metalu, głównie cynku i sodu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Arkusze z celulozy regenerowanej, poliamidów lub polietylenu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 3921 Folie z tworzyw sztucznych, metalizowane Wytwarzanie z folii poliestrowych o wysokiej przeźroczystości o grubości poniżej 23 mikronów17 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 3922 do 3926 Wyroby z tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 40 Kauczuk i wyroby z kauczuku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4001 Laminowane płyty z krepy na podeszwy do butów Laminowanie arkuszy kauczuku naturalnego 4005 Kauczuk mieszany, nie wulkanizowany w podstawowych formach lub w płytach, arkuszach lub pasach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów, z wyjątkiem kauczuku naturalnego, nie przekracza 50% ceny ex works produktu 4012 Bieżnikowane lub używane opony pneumatyczne z kauczuku; opony pełne lub poduszkowe, wymienne bieżniki opon i klapy opon z kauczuku: - Bieżnikowane pneumatyczne, pełne lub poduszkowe opony z kauczuku Bieżnikowanie używanych opon - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiempozycji 4011 lub 4012 ex 4017 Wyroby z kauczuku utwardzonego Wytwarzanie z kauczuku utwardzonego ex Dział 41 Skóry i skórki surowe (z wyjątkiem skór futerkowych) oraz skóry wyprawione; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4102 Surowe skóry owcze lub jagnięce bez wełny Usuwanie wełny ze skór owczych lub jagnięcych z wełną 4104 do 4107 Skóry bez włosia i wełny, inne niż skóry objęte pozycją 4108 lub 4109 Dogarbowanie wstępnie garbowanych skór lub Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4109 Skóra lakierowana i skóra lakierowana laminowana; skóra metalizowana Wytwarzanie ze skóry objętej pozycjami 4104 do 4107 pod warunkiem, że jej wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 42 Wyroby ze skóry; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne; torby ręczne i podobne pojemniki; artykuły z wnętrzności zwierzęcych (innych niż jedwabnika) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 43 Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4302 Garbowane lub wykończone skóry futerkowe, połączone: - Płaty, krzyże i podobne kształty Wybielanie lub barwienie, w połączeniu z przycinaniem i łączeniem nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych - Pozostałe Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych 4303 Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i inne wyroby futrzarskie Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych objętych pozycją 4302 ex Dział 44 Drewno i wyroby z drewna; węgiel drzewny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4403 Drewno zgrubnie obrobione, cięte (kantówka) Wytwarzanie z drewna nie obrobionego, również okorowanego lub zaledwie zgrubnie obrobionego ex 4407 Drewno piłowane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości powyżej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4408 Arkusze forniru i arkusze do produkcji sklejki, o grubości nie przekraczającej 6 mm, skrawane i inne drewno przecinane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości nie przekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Skrawanie, struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4409 Drewno kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, profilowane, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, szlifowane lub łączone na zakładkę: - Szlifowane lub łączone na zakładkę Szlifowanie lub łączenie na zakładkę - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4410 do ex 4413 Kształtki i profile, łącznie z listwami przypodłogowymi oraz inne deski profilowane Kształtowanie lub profilowanie ex 4415 Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania drewniane Wytwarzanie z desek nie przyciętych do wymiaru ex 4416 Beczki, baryłki, kadzie, cebry i inne wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna Wytwarzanie z rozszczepionych klepek beczki, przyciętych na dwie główne powierzchnie i dalej nie obrobionych ex 4418 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, drewniane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże komórkowe płyty drewniane, gonty i połączone płyty parkietowe mogą być użyte - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4421 Szyny chirurgiczne; drewniane wieszaki lub prawidła do obuwia Wytwarzanie z drewna z dowolnej pozycji z wyjątkiem drewna kształtowanego w sposób ciągły objętego pozycją 4409 ex Dział 45 Korek i wyroby z korka Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4503 Wyroby z korka naturalnego Wytwarzanie z korka objętego pozycją 4501 Dział 46 Wyroby ze słomy, z esparto i innych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 47 Ścier drzewny lub z innego włóknistego materiału celulozowego; odpady papieru lub tektury Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiałysą sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 48 Papier i tektura; wyroby z masy papierniczej, papieru lub tektury; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4811 Papier, tektura, wyłącznie liniowane lub kratkowane Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4816 Kalka maszynowa, papier samokopiujący i inne papiery do kopiowania lub papiery przedrukowe (z wyjątkiem objętych pozycją 4809), matryce powielaczowe i płyty offsetowe wykonane z papieru, nawet w pudełkach Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4817 Koperty, karty listowe, karty pocztowe i karty korespondencyjne, z papieru lub kartonu; komplety w pudełkach, w portfelach i okładkach z papieru lub kartonu, zawierające zestaw materiałów piśmiennych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4818 Papier toaletowy Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex 4819 Kartony, pudła, pudełka, torby i inne pojemniki opakowaniowe z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4820 Bloki listowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4823 Inne papiery, tektury, wata celulozowa i wstęgi włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex Dział 49 Książki, gazety, obrazki i inne wyroby przemysłu poligraficznego; manuskrypty, maszynopisy i plany Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4909 Karty pocztowe drukowane lub ilustrowane; drukowane karty z osobistymi pozdrowieniami, wiadomościami lub ogłoszeniami, ilustrowane lub nie, nawet z kopertami lub ozdobami Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 4910 Kalendarze drukowane różnych rodzajów, również bloki kalendarzowe: - Kalendarze w rodzaju "wiecznych" lub z wymiennymi blokami umieszczone na podstawach innych niż papierowe lub tekturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 ex Dział 50 Jedwab; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 5003 Odpady jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzeblone lub czesane Gręplowanie lub czesanie odpadów jedwabiu 5004 do ex 5006 Przędza jedwabna i przędza z odpadów jedwabiu Wytwarzanie z:18 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5007 Tkaniny jedwabne z jedwabiu lub odpadów jedwabiu: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej19 - Pozostałe Wytwarzanie z:20 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 51 Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5106 do 5110 Przędza z wełny, z cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub z włosia końskiego Wytwarzanie z:21 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5111 do 5113 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej22 - Pozostałe Wytwarzanie z:23 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 52 Bawełna; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5204 do 5207 Nici i przędza bawełniana Wytwarzanie z:24 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5208 do 5212 Tkaniny bawełniane: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej25 - Pozostałe Wytwarzanie z:26 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 53 Inne roślinne materiały włókiennicze; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5306 do 5308 Przędza z innych roślinnych materiałów włókienniczych; przędza papierowa Wytwarzanie z:27 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5309 do 5311 Tkaniny z innych roślinnych materiałów włókienniczych; tkaniny z przędzy papierowej: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej28 - Pozostałe Wytwarzanie z: - przędzy z włókna kokosowego, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru, drukowanie papieru, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowa- nie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5401 do 5406 Przędza i nici z włókna ciągłego syntetycznego Wytwarzanie z: - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5407 i 5408 Tkaniny z przędzy z włókna chemicznego ciągłego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej29 - Pozostałe Wytwarzanie z:30 - przędzy z włókna kokosowego - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5501 do 5507 Syntetyczne włókna cięte Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5508 do 5511 Przędza i nici z włókien syntetycznych Wytwarzanie z:31 - jedwabiu surowego, odpadów jedwabiu, gręplowanych lub czesanych lub w inny sposób przetworzonych w celu przędzenia, - innych włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub - materiałów papierniczych 5512 do 5516 Tkaniny z włókna syntetycznego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej32 - Pozostałe Wytwarzanie z:33 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 56 Wata, filc i włókniny; przędze specjalne: szpagat, powrozy, linki i liny oraz wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie z:34 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5602 Filc, impregnowany, powlekany, pokryty lub laminowany, lub nie poddany tego rodzaju obróbce: - Filc igłowany Wytwarzanie z:35 - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej. Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z:36 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych wykonanych z kazeiny, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, 5604 Nić gumowa lub sznurek pokryty materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały z pozycji 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym: - Nić gumowa lub sznurek, pokryty materiałem włókienniczym Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka nie pokrytego materiałem włókienniczym - Pozostałe Wytwarzanie:37 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5605 Przędza metalizowana, żyłkowana lub nie, stanowiąca przędzę włókienniczą, lub taśma, lub podobny materiał z pozycji 5404 lub 5405, połączony z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryty metalem Wytwarzanie z:38 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5606 Przędza żyłkowana i taśma lub podobny materiał z pozycji 5404 lub 5405, żyłkowany(z wyłączeniem materiałów z pozycji 5605 i żyłkowanej przędzy z włosia końskiego); przędza szenilowa (łącznie z kosmykową przędzą szenilową); przędza krajkowa supełkowa Wytwarzanie z:39 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych Dział 57 Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe: - Z filcu igłowanego Wytwarzanie z:40 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Z innego filcu Wytwarzanie z:41 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:42 - przędzy kokosowej, - przędzy z włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych - włókien naturalnych, lub - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia ex Dział 58 Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty, z wyjątkiem: - Łączone z nicią gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej43 - Pozostałe Wytwarzanie z:44 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie irobienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5805 Tkaniny obiciowe, ręcznie tkane typu gobelinów, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny obiciowe haftowane na kanwie (np. "petit point" lub krzyżykowo), nawet konfekcjonowane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5810 Hafty w sztukach, taśmach lub motywach Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 5901 Tkaniny powlekane gumą lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp.; techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane dla celów malarskich; płótno klejone i podobne tkaniny usztywniane do formowania stożków kapeluszy Wytwarzanie z przędzy 5902 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestrów lub jedwabiu wiskozowego Wytwarzanie z przędzy - W których materiały tekstylne stanowią nie więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5903 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane tworzywem sztucznym, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902 Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5904 Linoleum, także wycinane według kształtu; wykładziny podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, również wykrojone według kształtu Wytwarzanie z przędzy45 5905 Włókiennicze wykładziny ścienne: - Impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z:46 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5906 Tkaniny gumowane, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902: - Dziane lub szydełkowane Wytwarzanie z:47 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Inne niż tkaniny z przędzy z syntetycznego włókna ciągłego, w których materiały tekstylne stanowią więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z materiałów chemicznych - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy 5907 Tkaniny impregnowane lub powlekane i pokrywane w inny sposób, płótna malowane jako dekoracje teatralne, tła atelier i podobne Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdy wartość użytej nie zadrukowanej tkaniny nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5908 Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobu, nawet impregnowane: - Koszulki żarowe, impregnowane Wytwarzanie z dzianin cylindrycznych - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5909 do 5911 Artykuły tekstylne do celów technicznych: - Tarcze i pierścienie do polerowania inne niż wykonane z filcu objęte pozycją 5911 Wytwarzanie z przędzy, odpadów tkanin lub szmat objętych pozycją 6310 - Tkaniny z włókien syntetycznych, stosowane w maszynach papierniczych nawet filcowane, impregnowane lub nie, powlekane lub nie, cylindryczne lub ciągłe z pojedynczą i/lub wielowątkową osnową lub tkaniny tkane na płasko z wieloma wątkami i/lub osnowami z pozycji 5911 Wytwarzanie z:48 - przędzy kokosowej, - następujących materiałów: - przędzy z politetraflu- oroetylenu49, - przędzy, wielowątkowej, z poliamidu, powlekanej, impregnowanej lub pokrywanej żywicą fenolową, - przędzy z tkanin syntetycznych z poliamidów aromatycznych otrzymanych przez polikondensację m-fenylenediaminy i kwasu izoftalowego, - pojedynczego włókna ciągłego politetrafluoroetylenu, - przędzy z tkanin syntetycznych z polifenylenu tereftalamidu, - przędzy z włókna szklanego, pokrywana żywicą fenolową i wzbogacana przędzą akrylową, - kopoliestrowych pojedynczych włókien ciągłych z poliestru, żywicy z kwasu tereftalowego; 1,4 cykloheksanedynktanolu i kwasu izoftalowego, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:50 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 60 Dzianiny i wyroby szydełkowane Wytwarzanie z:51 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 61 Odzież i dodatki odzieżowe dziane lub szydełkowane: 1 2 3 4 - Otrzymywane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub więcej części tkanin dzianych lub szydełkowanych, które zostały albo wykrojone według kształtu albo otrzymane wcześniej w gotowym kształcie Wytwarzanie z przędzy52 53 - Pozostałe Wytwarzanie z:54 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej ex Dział 62 Odzież i dodatki odzieżowe, bez dzianych i szydełkowanych; z wyjątkiem: Wytwarzanie z przędzy55 56 ex 6202 ex 6204 Damska, dziewczęca i dziecięca odzież idodatki odzieżowe, haftowane Wytwarzanie z przędzy57 58 lub ex 6206 ex 6209 i ex 6211 Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu59 60 ex 6210 i ex 6216 Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru Wytwarzanie z przędzy61 lub Wytwarzanie z tkaniny nie pokrytej folią pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie pokrytej folią nie przekracza 40% ceny ex works produktu62 6213 i 6214 Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej63 64 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu65 - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej66 67 lub Obróbka, po której następuje drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytych nie zadrukowanych towarów z pozycji 6213 i 6214 nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 6217 Inne konfekcjonowane dodatki odzieżowe; części odzieży lub dodatków odzieżowych, z wyłączeniem objętych pozycją 6212: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Haftowane Wytwarzanie z przędzy68 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu69 - Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z poliestru aluminiowego Wytwarzanie z przędzy pojedynczej lub Wytwarzanie z tkaniny nie powlekanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie powlekanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu70 - Wycięte wkładki do kołnierzy i mankietów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy71 ex Dział 63 Inne konfekcjonowane artykuły włókiennicze; zestawy; odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6301 do 6304 Koce, pledy, bielizna pościelowa itd.; zasłony itd.: inne artykuły wyposażenia wnętrz: - Z filcu, z włóknin Wytwarzanie z:72 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe: - - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej73 74 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej (innej niż dziana lub szydełkowana) pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej75 76 6305 Worki i torby stosowane do pakowania towarów Wytwarzanie z:77 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 6306 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy, zasłony przeciwsłoneczne, namioty, żagle do łodzi, desek windsurfingowych i pojazdów lądowych, wyposażenie kempingowe: - Z włóknin Wytwarzanie z:78 79 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej80 81 ex 6307 Inne artykuły konfekcjonowane, łącznie z wykrojami odzieży Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 6308 Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek, lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej Każdy element zestawu musi spełniać wymagania reguły, którym by podlegał, gdyby nie był włączony do zestawu. Jakkolwiek artykuły niepochodzące mogą zostać włączone pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 15% ceny ex works zestawu. ex Dział 64 Obuwie, getry i wyroby podobne; z wyjątkiem: Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem cholewek przymocowanych do podeszw wewnętrznych lub do innych części podeszw objętych pozycją 6406 6406 Części obuwia (łącznie z cholewkami nawet przymocowanymi do podeszw innych niż zewnętrzne); wyjmowane wkładki, podkładki pod pięty i tym podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 65 Nakrycia głowy i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6503 Kapelusze i inne nakrycia głowy z filcu, wykonane z korpusów, stożków lub płatów do kapeluszy objętych pozycją 6501, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien82 6505 Kapelusze i inne nakrycia głowy, dziane lub szydełkowane, lub wykonane z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku (ale nie z pasków), także z podszyciem i przybraniem; siatki na włosy z jakiegokolwiek materiału, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien83 ex Dział 66 Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, laski z siodełkiem, bicze, szpicruty i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6601 Parasole i parasole przeciwsłoneczne (włączając parasole -laski, parasole ogrodowe i podobne) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 67 Preparowane pióra i puch oraz wyroby z piór lub puchu; sztuczne kwiaty; wyroby z włosów ludzkich Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 68 Wyroby z kamieni, gipsu, cementu, azbestu, miki i podobnych materiałów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 6803 Wyroby z łupków lub z łupków scalonych Wytwarzanie z obrobionych łupków ex 6812 Wyroby z azbestu; wyroby z mieszanin na bazie azbestu lub z mieszanin na bazie azbestu i węglanu magnezowego Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 6814 Wyroby z miki, łącznie z miką scaloną lub regenerowaną, na podłożu z papieru, tektury lub innych materiałów Wytwarzanie z obrobionej miki (łącznie z miką scaloną lub regenerowaną) Dział 69 Produkty ceramiczne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 70 Szkło i wyroby ze szkła; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7003, ex 7004 i ex 7005 Szkło z warstwą przeciwodblaskową Wytwarzanie z materiałów z pozycji 7001 7006 Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7007 Szkło bezpieczne, złożone ze szkła hartowanego (temperowanego) lub warstwowego Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7008 Wielościenne elementy izolacyjne ze szkła Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7009 Lustra, w ramach lub nie, łącznie z lusterkami wstecznymi Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7010 Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i inne pojemniki ze szkła, w rodzaju używanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i inne zamknięcia szklane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7013 Wyroby ze szkła w rodzaju używanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (z wyjątkiem objętych pozycją 7010 lub 7018) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu lub Ręczne dekorowanie (z wyjątkiem drukowania sitodrukiem) wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 7019 Wyroby (inne niż przędza) z włókien szklanych Wytwarzanie z: - niebarwionych taśm przędzy, niedoprzędów, przędzy lub nici ciętych, lub - włókna szklanego ex Dział 71 Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i wyroby z nich; sztuczna biżuteria; monety, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7101 Perły naturalne lub hodowlane, sortowane i tymczasowo nawleczone dla ułatwienia transportu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 7102, ex 7103 i ex 7104 Kamienie szlachetne i półszlachetne, obrobione (naturalne, syntetyczne lub odtworzone) Wytwarzanie z nie obrobionych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych 7106, 7108 i 7110 Metale szlachetne: - Nie obrobione Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycjach 7106, 7108 lub 7110 lub Elektrolityczna, termiczna lub chemiczna separacja metali szlachetnych objętych pozycją 7106, 7108 lub 7110 lub Wytwarzanie stopu metali szlachetnych objętych pozycjami 7106, 7108 lub 7110 wyłącznie z tych metali lub z metalem nieszlachetnym - W stanie półproduktu lub proszku Wytwarzanie z nie obrobionych metali szlachetnych ex 7107, ex 7109 i ex 7111 Metale platerowane metalami szlachetnymi, w stanie półproduktu Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi, nie obrobionymi 7116 Wyroby z pereł naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7117 Sztuczna biżuteria Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane wpozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z elementów z metali nieszlachetnych, nie platerowanych i nie pokrytych metalami szlachetnymi pod warunkiem, że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 72 Żelazo, żeliwo i stal; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7207 Półwyroby ze stali niestopowej Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205 7208 do 7216 Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7206 7217 Drut ze stali niestopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7207 ex 7218, 7219 do 7222 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7218 7223 Drut ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7218 ex 7224, 7225 do 7228 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, w nieregularnych kręgach, z innej stali stopowej; sztaby i pręty ze stali stopowej i niestopowej, kształtowniki i profile z innej stali stopowej nadające się do celów wiertniczych Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycjami 7206, 7218 lub 7224 7229 Drut z innej stali stopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7224 ex Dział 73 Wyroby z żeliwa i stali; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7301 Ścianka szczelna ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7302 Kolejowy lub tramwajowy torowy materiał konstrukcyjny ze stali: szyny, szyny ochronne, szyny zębate, iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkłady pod szyny, uchwyty szynowe, płyty podkładkowe, wiązadła i inne materiały przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7304, 7305 i 7306 Rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206, 7207, 7218, lub 7224 ex 7307 Rury i łączniki rur ze stali nierdzewnej (ISO nr X5CrNiMo 1712), składające się z kilku części Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, stępianie ostrych krawędzi i piaskowanie półwyrobów kutych, których wartość nie przekracza 35% ceny ex works produktu 7308 Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 94.06) i części konstrukcji (np. mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich i progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny) ze stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do użycia w konstrukcjach, z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek, kątowniki, kształtowniki i profile spawane objęte pozycją 7301 nie mogą być użyte ex 7315 Łańcuchy przeciwpoślizgowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 7315 nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 74 Miedź i wyroby z miedzi; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7401 Kamienie miedziowe; miedź cementacyjna (miedź wytrącona) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7402 Miedź nierafinowana, anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7403 Miedź rafinowana i stopy miedzi, nie obrobione: - Miedź rafinowana Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Stopy miedzi i miedź rafinowana zawierająca inne składniki Wytwarzanie z miedzi rafinowanej, nie obrobionej lub złomu i odpadów miedzi 7404 Złom i odpady miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7405 Stopy przejściowe miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 75 Nikiel i wyroby z niklu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7501 do 7503 Kamienie niklowe, spieki tlenku niklu oraz inne produkty pośrednie hutnictwa niklu, nikiel nie obrobiony, złom i odpady niklu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 76 Aluminium i wyroby z aluminium; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7601 Aluminium nie obrobione Wytwarzanie na drodze obróbki cieplnej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium 7602 Złom i odpady aluminium Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7616 Wyroby z aluminium inne niż siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) z drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt,jakkolwiek siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium mogą być użyte, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 77 Zarezerwowany na ewentualność przyszłego wykorzystania w HS ex Dział 78 Ołów i wyroby z ołowiu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7801 Ołów nie obrobiony: - Ołów rafinowany Wytwarzanie ze stopu ołowiu typu "bulion" lub ołowiu surowego - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7802 nie mogą być użyte 7802 Złom i odpady ołowiu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 79 Cynk i wyroby z cynku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7901 Cynk nie obrobiony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7902 nie mogą być użyte 7902 Złom i odpady cynku Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 80 Cyna i wyroby z cyny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8001 Cyna nie obrobiona Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 8002 nie mogą być użyte 8002 i 8007 Złom i odpady cyny; inne artykuły z cyny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 81 Inne metale nieszlachetne; cermetale; wyroby z tych materiałów: - Inne metale nieszlache- tne, obrobione; wyroby z tych metali Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 82 Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i inne sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 8206 Narzędzia złożone z dwóch lub więcej wyrobów ujętych w pozycjach 8202 do 8205, tworzące komplety do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż 8202 do 8205. Jakkolwiek narzędzia z pozycji 8202 do 8205 mogą być włączone do kompletu pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 15% ceny ex works produktu 8207 Przybory wymienne do narzędzi ręcznych napędzanych siłą mięśni lub mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania otworów i wałków, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), także ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu oraz narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8208 Noże i ostrza tnące, do maszyn lub do urządzeń mechanicznych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8211 Noże z ostrzami tnącymi ząbkowanymi lub nie (także noże ogrodnicze), inne niż noże objęte pozycją 8208 Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże ostrza i rękojeści noży z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8214 Pozostałe artykuły nożownicze (np. maszynki do strzyżenia włosów, topory rzeźnicze lub kuchenne, tasaki, noże do maszynek do mięsa, noże do papieru); zestawy i akcesoria do manicure lub pedicure (także pilniki do paznokci) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8215 Łyżki, widelce, chochle, cedzidła, łopatki do podawania tortów, noże do ryb, noże do masła, szczypce do cukru i podobne artykuły kuchenne lub stołowe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte ex Dział 83 Wyroby różne z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 8302 Inne oprawy, okucia i podobne wyroby nadające się do budynków i automatycznych urządzeń do zamykania drzwi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt. Jakkolwiek inne materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 8306 Statuetki i inne ozdoby z metali nieszlachetnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 84 Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8401 Części reaktorów jądrowych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt84 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8402 Kotły wytwarzające parę wodną lub inne pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogących również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotły wodne wysokotemperaturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8403 i ex 8404 Kotły centralnego ogrzewania nie ujęte w pozycji 8402 i instalacje pomocnicze do współpracy z kotłami Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż 8403 lub 8404. Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8406 Turbiny na parę wodną i turbiny na inne rodzaje pary Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8407 Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8408 Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8409 Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników ujętych w pozycjach 8407 lub 8408 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8411 Silniki turboodrzutowe, turbośmigłowe oraz inne turbiny gazowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8412 Pozostałe silniki i siłowniki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8413 Obrotowe pompy wyporowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8414 Przemysłowe wentylatory, dmuchawy i podobne Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8415 Klimatyzatory, zawierające wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, także klimatyzatory nie posiadające możliwości oddzielnej regulacji wilgotności Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8418 Chłodziarki, zamrażarki i inne urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne pompy cieplne, inne niż klimatyzatory ujęte w pozycji 8415 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8419 Maszyny dla przemysłu drzewnego, papierniczego i wytwarzającego tekturę Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8420 Kalandry lub inne maszyny do walcowania, nie przeznaczone do obróbki metali lub szkła, oraz walce do tych urządzeń Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8423 Urządzenia do ważenia (z wyjątkiem wag o czułości 5 cg lub czulszych), także maszyny do liczenia lub kontroli przez ważenie; wszelkiego rodzaju odważniki do wag Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8425 do 8428 Urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8429 Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, zgarniarki niwelujące, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki i walce drogowe, samobieżne: - Walce drogowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu 8430 Pozostałe maszyny do przemieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; urządzenia do wbijania lub wyciągania pali; pługi odśnieżające lemieszowe i wirnikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8431 Części do walców drogowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8439 Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania bądź obróbki wykańczającej papieru lub tektury Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8441 Pozostałe urządzenia do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, także krajarki i krajalnice wszelkich typów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8444 do 8447 Maszyny objęte tymi pozycjami dla przemysłu włókienniczego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8448 Urządzenia pomocnicze do maszyn ujętych w pozycjach 8444 i 8445 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8452 Maszyny do szycia z wyłączeniem maszyn do zszywania książek ujętych w pozycji 8440; meble, podstawy i obudowy specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia; igły do maszyn do szycia: - Maszyny do szycia (tylko stebnówki) z głowicami o masie nie większej niż 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich materiałów niepochodzą- cych użytych do montażu głowicy (bez silnika) nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących; - mechanizmy do naciągania nici, obrębiania i zygzakowania są pochodzące - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8456 do 8466 Obrabiarki i maszyny oraz ich części i akcesoria objęte pozycjami 8456 do 8466 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8469 do 8472 Maszyny biurowe (np. maszyny do pisania, maszyny liczące, maszyny do automatycznego przetwarzania danych, powielacze, zszywacze) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8480 Skrzynki formierskie dla odlewni metali; płyty podmodelowe; modele odlewnicze; formy do metali (inne niż wlewnice), węglików metali, szkła, materiałów mineralnych, gum lub tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8482 Łożyska toczne Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8484 Uszczelki i podobne przekładki z cienkiej blachy łączonej z innym materiałem lub utworzone z dwóch lub więcej warstw metalu; zestawy lub komplety uszczelek i podobnych przekładek, różniących się między sobą, umieszczone w torebkach, kopertach lub podobnych opakowaniach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8485 Części maszyn i urządzeń nie zawierające złączy elektrycznych, izolatorów uzwojeń, styków lub innych części elektrycznych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym Dziale Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 85 Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku telewizyjnego oraz części i akcesoria do tych wyrobów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8501 Silniki elektryczne i prądnice (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych) Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8503 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8502 Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8501 lub 8503, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8504 Urządzenia zasilające do maszyn do automatycznego przetwarzania danych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8518 Mikrofony i ich stojaki; głośniki, w obudowach lub bez; elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych; elektryczna aparatura wzmacniająca sygnały dźwiękowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8519 Gramofony bez wzmacniacza, gramofony ze wzmacniaczem, odtwarzacze kasetowe oraz inny sprzęt do odtwarzania dźwięku nie zawierający urządzenia do rejestracji dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8520 Magnetofony i inne urządzenia do zapisu dźwięku, wyposażone lub nie, w urządzenia do odtwarzania dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8521 Magnetowidy i inne urządzenia do zapisu lub odtwarzania, nawet wyposażone w tuner wideo Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących oraz 8522 Części i akcesoria do sprzętu objętego pozycjami 8519 do 8521 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytychmateriałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8523 Nie zapisane nośniki do zapisu dźwięku lub innych sygnałów, inne niż wyszczególnione w Dziale 37 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8524 Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów wyszczególnionych w Dziale 37: - Matryce i negatywy płyt gramofonowych stosowane w fonografii Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8523 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8525 Urządzenia nadawcze do radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierające lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8526 Urządzenia radarowe, radionawigacyjne oraz do zdalnego sterowania drogą radiową Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8527 Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8528 Odbiorniki telewizyjne (w tym monitory i projektory do współpracy z magnetowidami), połączone lub nie, w tej samej obudowie, z odbiornikami radiowymi lub aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8529 Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury objętej pozycjami 8525 do 8528: - Nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury magnetowidowej do zapisu lub odtwarzania obrazu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8535 i 8536 Urządzenia elektryczne do przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu 8537 Tablice, panele(w tym panele do sterowania cyfrowego), konsole, pulpity, szafy i inne układy wsporcze wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienioną w Dziale 90, różniącą się od aparatury łączeniowej wymienionej w pozycji 8517 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8541 Diody, tranzystory i inne podobne urządzenia półprzewodnikowe z wyjątkiem płytek materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pociętych na "chipy" Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8542 Elektroniczne układy scalone i mikromoduły Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8541 lub 8542, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8544 Izolowane(także emaliowane lub anodyzowane) druty, kable (także kable koncentryczne) oraz inne izolowane przewody elektryczne, z łączówkami lub bez; przewody z włókien optycznych, złożone z indywidualnie osłoniętych włókien, także połączone z przewodnikami prądu elektrycznego lub zaopatrzone w końcówki (złączki) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8545 Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne wyroby z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, do zastosowań elektrotechnicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8546 Izolatory elektryczne z dowolnego materiału Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8547 Elementy izolacyjne dla maszyn, urządzeń i sprzętu elektrotechnicznego, wykonane całkowicie z materiału izolacyjnego lub zawierające jedynie proste części metalowe (np. gniazda z gwintem wewnętrznym) wprowadzone podczas formowania wyłącznie dla celów montażowych, a różniące się od izolatorów według pozycji 8546; rurki kablowe oraz osprzęt do rurkowania, z metali pospolitych pokrytych materiałem izolacyjnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8548 Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne, elektryczne części maszyn lub urządzeń nie wymienione lub wyszczególnione w innych pozycjach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 86 Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych i tramwajowych wraz z ich częściami; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów - mechaniczne (także elektromechaniczne); z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8608 Osprzęt torów kolejowych i tramwajowych; mechaniczne (oraz elektromechaniczne) urządzenia sygnalizacyjne, bezpieczeństwa i sterowania ruchem szynowym, drogowym, na wodach śródlądowych, miejscach postojowych, w portach lub na lotniskach; ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 87 Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8709 Pojazdy mechaniczne z własnym napędem dla transportu wewnątrzzakładowego, nie wyposażone w urządzenia podnośnikowe, przeznaczone do użytku w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach i lotniskach do przewozu towarów na niewielkie odległości; ciągniki przeznaczone do użytku na peronach kolejowych; części do powyższych pojazdów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8710 Czołgi oraz inne opancerzone samobieżne pojazdy bojowe z uzbrojeniem lub bez, oraz części tych pojazdów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8711 Motocykle (także motorowery) oraz rowery wyposażone w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózki boczne: - Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o pojemności skokowej: - - Nie przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 20% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących - - Przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8712 Rowery bez łożysk kulkowych Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycji 8714 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8715 Wózki dziecięce i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8716 Przyczepy i naczepy; inne pojazdy bez napędu mechanicznego; ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 88 Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8804 Spadochrony Wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją włącznie z materiałami z pozycji 8804 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8805 Maszyny i urządzenia startowe dla statków powietrznych; maszyny i urządzenia umożliwiające lądowanie na lotniskowcu oraz podobne maszyny i urządzenia; naziemne szkoleniowe symulatory lotu (trenażery); części do powyższych maszyn i urządzeń Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 89 Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek kadłuby objęte pozycją 8906 nie mogą być użyte Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 90 Przyrządy, narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne i chirurgiczne; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9001 Włókna optyczne oraz wiązki włókien optycznych; kable światłowodowe inne niż podane w pozycji nr 85.44; arkusze i płyty substancji polaryzujących; soczewki (w tym także soczewki kontaktowe), pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne z dowolnych materiałów, nie oprawione, inne od elementów tego rodzaju ze szkła nie obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9002 Soczewki, pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne, z dowolnego materiału, oprawione, stanowiące część lub wyposażenie przyrządów lub aparatury, ale nie zrobione ze szkła obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9004 Okulary, gogle itp., okulary korekcyjne, ochronne lub do innych celów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9005 Lornetki, lunety, inne teleskopy optyczne i ich stojaki i mocowania, z wyjątkiem teleskopów refrakcyjnych i ich stojaki i mocowania Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9006 Aparaty fotograficzne (oprócz filmowych); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp wyładowczych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9007 Kamery i projektory filmowe, zawierające urządzenia do zapisu i odtwarzania dźwięku lub bez takich urządzeń Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9011 Mikroskopy optyczne, w tym także mikroskopy przeznaczone do mikrofotografii, mikrokinematografii lub mikroprojekcji Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9014 Pozostałe przyrządy i pomoce nawigacyjne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9015 Przyrządy i aparaty geodezyjne, topograficzne miernicze, niwelacyjne, fotogrametryczne, hydrograficzne, oceanograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne, geofizyczne, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9016 Wagi o czułości 5 cg lub lepszej, z odważnikami lub bez Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9017 Przyrządy kreślarskie lub obliczeniowe (np. urządzenia kreślące, pantografy, kątomierze, zestawy kreślarskie, suwaki logarytmiczne, tarcze rachunkowe); ręczne przyrządy do pomiaru długości (np. pręty i taśmy miernicze, mikrometry, suwaki), nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9018 Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntograficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Fotele dentystyczne wyposażone w sprzęt stomatologiczny lub w spluwaczki dentystyczne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, łącznie z materiałami z pozycji 9018 Wytwarzanie , w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9019 Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych; aparatura i sprzęt do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania lub inne respiratory lecznicze Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9020 Pozostałe respiratory oraz maski gazowe z wyjątkiem masek ochronnych bez części mechanicznych lub wymiennych filtrów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9024 Maszyny oraz aparaty do przeprowadzania badań twardości, wytrzymałości, ściśliwości, elastyczności i tym podobnych mechanicznych własności materiałów (np. metali, drewna, materiałów włókienniczych, papieru lub tworzyw sztucznych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9025 Hydrometry oraz podobne przyrządy pływające; termometry, pirometry, barometry, higrometry, psychrometry, zapisujące lub nie, oraz dowolna kombinacja tych przyrządów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9026 Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami 9014, 9015, 9028 lub 9032 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9027 Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refrakto-metry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9028 Liczniki ilości i zużycia gazu, cieczy lub energii elektrycznej, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich: - Części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9029 Obrotomierze, liczniki produkcji, taksometry, drogomierze, krokomierze itp.; szybkościomierze i tachometry, nie objęte pozycjami 9014 lub 9015; stroboskopy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9030 Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9031 Przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nie wyszczególnione i nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu; projektory profilowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9032 Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9033 Części i akcesoria (nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu) do maszyn, urządzeń, przyrządów lub aparatury objętej Działem 90 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 91 Zegary i zegarki oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9105 Pozostałe zegary Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9109 Mechanizmy zegarowe kompletne i zmontowane Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9110 Kompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, nie zmontowane lub częściowo zmontowane (zestawy); niekompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, zmontowane; wstępnie zmontowane mechanizmy zegarkowe lub zegarowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - w ramach powyższych ograniczeń, materiały sklasyfikowane w pozycji 9114 są użyte tylko do wartości 10% ceny ex works produktu 9111 Koperty zegarków i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9112 Obudowy zegarów oraz obudowy podobnego typu dla innych wyrobów objętych mniejszym Działem, oraz ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9113 Paski i bransoletki do zegarków oraz ich części: - Z metali nieszlachetnych, platerowanych lub nie, oraz pokrytych lub nie metalem szlachetnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 92 Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do tych wyrobów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Dział 93 Broń i amunicja; ich części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 94 Meble, pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i tym podobne materiały wypychane; lampy i oprawy oświetleniowe, nie wymienione ani nie wyłączone gdzie indziej; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp.; budynki prefabrykowane; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9401 i ex 9403 Meble metalowe, łączone z tkaniną bawełnianą o gramaturze 300g/m2 lub mniejszej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z tkaniny bawełnianej w formie gotowej do użycia z pozycji 9401 lub 9403 pod warunkiem: - jej wartość nie przekroczy 25% ceny ex works produktu; - wszystkie inne użyte materiały są już pochodzące i sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 9401 lub 9403 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9405 Lampy i oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe, oraz ich części, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne, itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe, oraz ich części gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9406 Budynki prefabrykowane Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 95 Zabawki, gry i artykuły sportowe; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 9503 Pozostałe zabawki; modele redukcyjne (zmniejszone w skali) i inne podobne modele służące do zabawy, także z napędem; łamigłówki wszelkich typów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9506 Kije golfowe i ich części Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt. Jednakże, wstępnie ukształtowane klocki do wyrobu główek kijów golfowych mogą być również użyte ex Dział 96 Różne wyroby przemysłowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 9601 i ex 9602 Materiały rzeźbiarskie pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego Wytwarzanie z "obrobionych" materiałów rzeźbiarskich z tej samej pozycji ex 9603 Miotły i szczotki (z wyjątkiem mioteł i szczotek wykonanych z kuniego lub wiewiórczego włosia), ręcznie sterowane mechaniczne zamiatarki do podłóg, bezsilnikowe, pędzle i wałki do malowania, ściągaczki i zbieraczki do wody Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9605 Zestawy podróżne do higieny osobistej, szycia lub czyszczenia ubrań lub obuwia Każdy artykuł w zestawie musi spełniać regułę, która by go dotyczyła, gdyby nie był w zestawie. Jednakże, artykuły niepochodzące mogą być włączone, pod warunkiem, że ich całkowita wartość nie przekroczy 15% ceny ex works zestawu 9606 Guziki, zatrzaski, zatrzaski guzikowe, formy do guzików i inne części tych artykułów; guziki nie obrobione Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9612 Taśmy do maszyn do pisania i inne podobne taśmy, nasycone tuszem lub sporządzone w inny sposób celem pozostawiania odbić, również na szpulkach lub w kasetach; poduszki do tuszu, także nasycone tuszem, w pudełkach lub bez Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9613 Zapalniczki piezoelektryczne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 9613 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9614 Fajki do tytoniu i cybuchy Wytwarzanie z wstępnie ukształtowanych klocków Dział 97 Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ______________ 1 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 2 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 3 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 4 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 5 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 6 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1. i 7.3 7 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 8 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1. i 7.3 9 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 10 Uwaga 3 do Działu 32 mówi, że są to produkty w rodzaju używanych do barwienia dowolnych materiałów lub stosowanych jako elementy składowe w produkcji preparatów barwiących 11 Za "grupę" uważa się jakąkolwiek część pozycji oddzieloną od reszty za pomocą średnika 12 Operacje specyficzne patrz uwagi 7.1 i 7.3 13 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911, z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 14 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911, z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 15 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony jak i w pozycjach od 3907 do 3911, z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 16 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911, z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 17 Za folie wysokoprzeźroczyste uważa się folie, których przyćmienie optyczne mierzone zgodnie z normą ASTM-D 1003-16 Gardnera Hazemetera (tzw. czynnik Hazemetera) jest mniejsze niż 2% 18 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 19 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 20 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 21 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 22 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 23 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 24 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 25 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 26 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 27 Specjalne wymogi dla produktów z materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 28 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 29 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 30 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 31 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 32 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 33 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 34 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 35 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 36 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 37 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 38 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 39 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 40 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 41 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 42 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 43 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 44 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 45 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 46 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 47 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 48 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 49 Użycie tego materiału zastrzeżone jest do wytwarzania z tkanin z rodzaju używanych w przemyśle papierniczym 50 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 51 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 52 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 53 Patrz uwaga 6 54 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 55 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 56 Patrz uwaga 6 57 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 58 Patrz uwaga 6 59 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 60 Patrz uwaga 6 61 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 62 Patrz uwaga 6 63 Patrz uwaga 6 64 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 65 Patrz uwaga 6 66 Patrz uwaga 6 67 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 68 Patrz uwaga 6 69 Patrz uwaga 6 70 Patrz uwaga 6 71 Patrz uwaga 6 72 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 73 Patrz uwaga 6 74 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 75 Patrz uwaga 6 76 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 77 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 78 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 79 Patrz uwaga 6 80 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych, patrz uwaga 5 81 Patrz uwaga 6 82 Patrz uwaga 6 83 Patrz uwaga 6 84 Reguła ta będzie stosowana do 31 grudnia 1998 r. ZAŁĄCZNIK III Świadectwo przewozowe EUR. 1 i wniosek o wystawienie świadectwa przewozowego EUR. 1 Instrukcje drukarskie 1. Każde świadectwo ma wymiary 210x297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Papier używany na świadectwo musi być biały, formatu nadającego się do pisania, nie może zawierać ścieru drzewnego i musi ważyć nie mniej niż 25g/m2. Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący to, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne. 2. Właściwe władze Łotwy i Polski mogą zastrzec sobie prawo do drukowania świadectw we własnym zakresie lub mogą korzystać ze świadectw drukowanych przez upoważnione drukarnie. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać informację o takim upoważnieniu. Każde świadectwo musi mieć nazwę i adres drukarni lub znak, za pomocą którego drukarnia może być zidentyfikowana. Musi ona mieć także numer seryjny, drukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowane. ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE (pominięte) UWAGI 1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań lub wyrazów wpisanych nad innymi wyrazami. Wszystkie zmiany muszą być dokonane przez skreślenie nieprawidłowych informacji i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez władze celne kraju lub obszaru wystawiającego świadectwo. 2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde nie wykorzystane miejsce musi być zakreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia. 3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową i podaniem wystarczającej ilości szczegółów, żeby umożliwić ich zidentyfikowanie. WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO (pominięty) DEKLARACJA EKSPORTERA 1. Ja niżej podpisany eksporter towarów wymienionych na odwrocie OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa; WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, które umożliwiły, że towary spełniają powyższe warunki ........................................... ........................................... ........................................... ........................................... ZAŁĄCZAM następujące potwierdzające dokumenty (*): ............................................ ............................................ ............................................ ............................................ ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie odnośnych władz, każdego dokumentu potwierdzającego, jakiego te władze zażądają dla wystawienia załączonego świadectwa i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę moich rachunków i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez wymienione władze: PROSZĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary. ........................ (Miejsce i data) ....................... (Podpis) _________ (*) Na przykład: dokumenty importowe, świadectwa przewozowe, faktury, deklaracje producenta itp., dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów reeksportowanych w tym samym stanie. ZAŁĄCZNIK IV Deklaracja na fakturze Deklaracja na fakturze, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Jednak przypisy nie muszą być zamieszczone. Wersja angielska The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No...(1)) declares that, except where otherwise clearly indicated, the these products are of ..... (2) preferential origin. Wersja polska Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr .... (1)), deklaruje, że z wyjątkiem gdzie wyraźnie wskazano inaczej, produkty te mają ..... (2) preferencyjne pochodzenie. Wersja łotewska Eksportetas, produktem, kuri ietverti šaja dokumenta, (muita pilnvara Nr .... 1)), deklare, ka, iznemot tur, kur ir citadi skaidri noteiks, šiem produktiem ir priekšrocibu izeelsme no ..... (2). .................................................................................................. (3) (Miejsce i data) .................................................................................................. (4) (Podpis eksportera, dodatkowo czytelny podpis osoby podpisującej deklarację) __________________ (1) Jeśli deklaracja na fakturze została sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu Artykułu 22 niniejszej Umowy, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia eksportera. Jeśli deklaracja na fakturze nie została sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrażenie w nawiasie powinno zostać opuszczone lub miejsce na numer powinno zostać puste. (2) Wstawić pochodzenie produktów. (3) Można pominąć, jeżeli informacje te zawarte są w samym dokumencie. (4) Patrz artykuł 21(5) Umowy. W przypadku kiedy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z podpisu eksportera oznacza również zwolnienie z podpisu osoby podpisującej deklarację. DPT-III-211-6-97 Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przesyła wyrazy szacunku Ambasadzie Republiki Łotewskiej i nawiązując do artykułu 39 Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, podpisanej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r., ma zaszczyt, w imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, przekazać Stronie łotewskiej propozycję tymczasowego stosowania wspomnianej umowy od dnia 1 kwietnia 1998 r. W przypadku akceptacji przez Stronę łotewską powyższej propozycji nota niniejsza wraz z odpowiedzią na nią stanowić będą porozumienie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Łotewskiej o tymczasowym stosowaniu Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, podpisanej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej korzysta z okazji, aby ponowić Ambasadzie Republiki Łotewskiej wyrazy wysokiego poważania. Warszawa, dnia 31 marca 1998 r. Ambasada Republiki Łotewskiej WARSZAWA MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH REPUBLIKA ŁOTEWSKA Nr 41/311-2605 Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej przesyła wyrazy szacunku Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej i ma zaszczyt nawiązać do noty Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej nr DPT-III-211-6-97 z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzonej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej ma zaszczyt poinformować, że strona łotewska akceptuje propozycję tymczasowego stosowania wspomnianej wyżej umowy od dnia 1 kwietna 1998 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej korzysta z okazji, aby ponowić Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej wyrazy najwyższego poważania. Ryga, dnia 31 marca 1998 r. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej RYGA Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA KONSULARNA z dnia 15 listopada 1994 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa, sporządzona w Warszawie dnia 15 listopada 1994 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 43, poz. 255) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 15 listopada 1994 r. została sporządzona w Warszawie Konwencja konsularna między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa w następującym brzmieniu: KONWENCJA KONSULARNA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa Rzeczpospolita Polska i Republika Mołdowa, wyrażając wolę umocnienia przyjaźni i pogłębienia wzajemnie korzystnej współpracy, kierując się pragnieniem uregulowania i rozwijania stosunków konsularnych między obydwoma Państwami oraz jak najdalej idących ułatwień w ochronie praw i interesów ich obywateli, postanowiły zawrzeć Konwencję konsularną i uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje 1. Stosowane w niniejszej konwencji wyrażenia mają niżej określone znaczenie: a) "urząd konsularny" oznacza każdy konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat lub agencję konsularną; b) "okręg konsularny" oznacza obszar wyznaczony urzędowi konsularnemu do wykonywania funkcji konsularnych; c) "kierownik urzędu konsularnego" oznacza osobę powołaną do działania w tym charakterze; d) "urzędnik konsularny" oznacza każdą osobę, włącznie z kierownikiem urzędu konsularnego, powołaną w tym charakterze do wykonywania funkcji konsularnych; e) "pracownik konsularny" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie administracyjnej lub technicznej urzędu konsularnego; f) "członek personelu służby" oznacza każdą osobę zatrudnioną w służbie domowej urzędu konsularnego; g) "członkowie urzędu konsularnego" oznacza urzędników konsularnych, pracowników konsularnych oraz członków personelu służby; h) "członek personelu prywatnego" oznacza osobę zatrudnioną wyłącznie w służbie prywatnej członka urzędu konsularnego; i) "członek rodziny" oznacza małżonkę albo małżonka członka urzędu konsularnego, ich dzieci i rodziców, pod warunkiem, że wspólnie z nim zamieszkują; j) "pomieszczenia konsularne" oznacza budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego, czyją są własnością, używane wyłącznie dla celów urzędu konsularnego, włącznie z rezydencją kierownika urzędu konsularnego; k) "archiwa konsularne" oznacza wszystkie pisma, dokumenty, korespondencję, książki, filmy, techniczne zasoby gromadzenia i wykorzystania informacji, rejestry urzędu konsularnego oraz szyfry i kody, kartoteki, jak również przedmioty wyposażenia służące do ich zabezpieczenia i przechowywania; l) "statek" oznacza każdą cywilną jednostkę pływającą, uprawnioną do podnoszenia bandery Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie; m) "statek powietrzny" oznacza każdą cywilną jednostkę latającą uprawnioną do używania oznaki przynależności Państwa wysyłającego i zarejestrowaną w tym Państwie. 2. Postanowienia niniejszej konwencji dotyczące obywateli Państwa wysyłającego mają odpowiednie zastosowanie również do osób prawnych i innych podmiotów nie posiadających osobowości prawnej, które ustanowione są zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa wysyłającego i mają siedzibę w tym Państwie. Rozdział I USTANAWIANIE URZĘDU KONSULARNEGO ORAZ MIANOWANIE CZŁONKÓW URZĘDU KONSULARNEGO Artykuł 2 Ustanowienie urzędu konsularnego 1. Urząd konsularny może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa. 2. Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa i okręg konsularny są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie Państwa przyjmującego. 3. Późniejsze zmiany siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego mogą być dokonywane przez Państwo wysyłające jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. Artykuł 3 Mianowanie i dopuszczenie kierownika urzędu konsularnego 1. Kierownik urzędu konsularnego jest mianowany przez Państwo wysyłające, a dopuszczany do wykonywania swych funkcji przez Państwo przyjmujące. 2. Kierownik urzędu konsularnego będzie dopuszczony do wykonywania swych funkcji po przedłożeniu listów komisyjnych i po udzieleniu exequatur przez Państwo przyjmujące. 3. Państwo wysyłające przekazuje listy komisyjne za pośrednictwem swojego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub inną stosowną drogą ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego. Listy komisyjne zawierają imiona, nazwisko i stopień kierownika urzędu konsularnego, obywatelstwo, okręg konsularny, w którym ma on wykonywać swoje funkcje, oraz siedzibę urzędu konsularnego. 4. Po złożeniu listów komisyjnych Państwo przyjmujące udzieli exequatur w możliwie najkrótszym czasie. 5. Do czasu udzielenia exequatur, Państwo przyjmujące może wydać kierownikowi urzędu konsularnego zgodę na tymczasowe wykonywanie jego funkcji. 6. Z chwilą dopuszczenia do wykonywania funkcji, nawet tymczasowo, organy Państwa przyjmującego podejmą niezbędne środki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje. Artykuł 4 Notyfikowanie Państwu przyjmującemu przyjazdów i wyjazdów Ministerstwo spraw zagranicznych Państwa przyjmującego będzie pisemnie powiadamiane: a) o przybyciu do urzędu członka urzędu konsularnego po mianowaniu, jego ostatecznym wyjeździe lub o zakończeniu wykonywania obowiązków oraz o wszystkich innych zmianach mających wpływ na jego status, które mogą powstać w czasie zatrudnienia w urzędzie konsularnym; b) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe osoby należącej do rodziny członka urzędu konsularnego oraz, jeżeli to ma miejsce, o fakcie, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny; c) o przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka personelu prywatnego oraz zakończeniu jego służby; d) o zatrudnieniu i zwolnieniu osoby zamieszkałej na stałe w Państwie przyjmującym, jako członka urzędu konsularnego lub członka personelu prywatnego. Artykuł 5 Dokumenty tożsamości 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego wydają bezpłatnie każdemu urzędnikowi konsularnemu odpowiedni dokument stwierdzający jego tożsamość i stanowisko. 2. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się także do pracowników konsularnych, członków personelu służby oraz członków personelu prywatnego, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie posiadają w tym Państwie stałego miejsca pobytu. 3. Postanowienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 6 Obywatelstwo urzędnika konsularnego Urzędnikiem konsularnym może być jedynie obywatel Państwa wysyłającego nie mający w Państwie przyjmującym stałego miejsca pobytu i nie wykonujący w tym Państwie, poza swoimi funkcjami urzędowymi, żadnej innej działalności o charakterze zarobkowym. Artykuł 7 Osoby uznane za persona non grata lub osoby niepożądane Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadniania swojej decyzji, powiadomić w drodze dyplomatycznej lub inną stosowną drogą Państwo wysyłające o tym, że exequatur udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że urzędnik konsularny został uznany za persona non grata lub że jakikolwiek inny członek urzędu konsularnego jest osobą niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające powinno odwołać taką osobę, jeżeli przystąpiła już do wykonywania funkcji. Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie tego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać taką osobę za członka urzędu konsularnego. Artykuł 8 Wykonywanie funkcji konsularnych w państwie trzecim Po notyfikacji państwom zainteresowanym i w braku wyraźnego sprzeciwu któregokolwiek z nich Państwo wysyłające może powierzyć urzędowi konsularnemu ustanowionemu w jednym państwie wykonywanie funkcji konsularnych w innym państwie. Artykuł 9 Wykonywanie funkcji konsularnych na rzecz państwa trzeciego Po odpowiedniej notyfikacji Państwu przyjmującemu i w braku jego sprzeciwu urząd konsularny Państwa wysyłającego może wykonywać w Państwie przyjmującym funkcje konsularne na rzecz państwa trzeciego. Artykuł 10 Honorowi urzędnicy konsularni Każda z obu Umawiających się Stron może - w ramach stosunków dwustronnych - mianować i przyjmować honorowych urzędników konsularnych, stosując wobec nich postanowienia rozdziału III Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych oraz, jeśli to możliwe, postanowienia niniejszej konwencji. Honorowi urzędnicy konsularni mogą być obywatelami Państwa wysyłającego, Państwa przyjmującego lub państwa trzeciego. Rozdział II UŁATWIENIA, PRZYWILEJE I IMMUNITETY Artykuł 11 Ułatwienia w wykonywaniu funkcji urzędu konsularnego 1. Państwo przyjmujące udzieli urzędowi konsularnemu wszelkich ułatwień w wykonywaniu jego funkcji i zastosuje odpowiednie środki, aby członkowie urzędu konsularnego mogli wykonywać swą działalność urzędową oraz korzystać z praw, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej konwencji. Państwo przyjmujące podejmie odpowiednie kroki w celu zapewnienia bezpieczeństwa urzędu konsularnego. 2. Państwo przyjmujące będzie traktowało urzędników konsularnych i członków ich rodzin z należnym szacunkiem i zastosuje wszelkie odpowiednie środki dla zapobieżenia jakiemukolwiek zamachowi na ich osoby, wolność lub godność. Artykuł 12 Tymczasowe wykonywanie funkcji kierownika urzędu konsularnego 1. Jeżeli kierownik urzędu konsularnego nie ma możności wykonywania swych funkcji lub jeżeli stanowisko kierownika urzędu konsularnego jest nie obsadzone, jako kierownik urzędu konsularnego może czasowo działać tymczasowy kierownik. 2. Imiona i nazwisko tymczasowego kierownika są notyfikowane bądź przez przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa wysyłającego, bądź - gdy Państwo to nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego w Państwie przyjmującym - przez kierownika urzędu konsularnego, bądź - w razie gdy ten nie może tego uczynić - przez jakąkolwiek właściwą władzę Państwa wysyłającego ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego lub władzy wyznaczonej przez to ministerstwo. Notyfikacja ta powinna być w zasadzie dokonana uprzednio. Państwo przyjmujące może uzależnić od swej zgody dopuszczenie jako tymczasowego kierownika osoby, która nie jest przedstawicielem dyplomatycznym ani urzędnikiem konsularnym Państwa wysyłającego w Państwie przyjmującym. 3. Właściwe organy Państwa przyjmującego powinny udzielać tymczasowemu kierownikowi pomocy i ochrony. W czasie gdy kieruje on urzędem, postanowienia niniejszej konwencji mają do niego zastosowanie na tych samych zasadach jak do kierownika danego urzędu konsularnego. Państwo przyjmujące nie jest jednak obowiązane do przyznawania tymczasowemu kierownikowi ułatwień, przywilejów i immunitetów, z których korzystanie przez kierownika urzędu konsularnego uzależnione jest od warunków, których nie spełnia tymczasowy kierownik. 4. Gdy w okolicznościach przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu tymczasowym kierownikiem jest mianowany przez Państwo wysyłające członek personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub przedstawiciel ministerstwa spraw zagranicznych Państwa wysyłającego, korzysta on z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, jeżeli Państwo przyjmujące temu się nie sprzeciwia. Artykuł 13 Pomieszczenia konsularne i mieszkania członków urzędu konsularnego 1. Państwo wysyłające ma prawo, zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego: a) nabywać na własność, posiadać lub wynajmować budynki lub części budynków i tereny przyległe do nich, z przeznaczeniem na siedzibę urzędu konsularnego, na rezydencję kierownika urzędu konsularnego lub na mieszkania innych członków urzędu konsularnego; b) budować lub przystosowywać dla tych samych celów budynki na nabytych terenach; c) przenosić prawa własności budynków lub części budynków w ten sposób nabytych lub zbudowanych i terenów do nich przyległych. 2. Państwo przyjmujące powinno w razie potrzeby pomóc urzędowi konsularnemu w uzyskaniu odpowiednich mieszkań dla jego członków. 3. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu nie zwalniają Państwa wysyłającego od obowiązku stosowania się do przepisów i ograniczeń w zakresie budownictwa, urbanistyki i ochrony zabytków, mających zastosowanie na obszarze, na którym znajdują się lub będą się znajdować wymienione tereny, budynki lub ich części. Artykuł 14 Używanie godła i flagi państwowej 1. Godło Państwa wysyłającego wraz z odpowiednim napisem w języku Państwa wysyłającego i w języku Państwa przyjmującego, oznaczającym urząd konsularny, może być umieszczone na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika tego urzędu. 2. Flaga Państwa wysyłającego może być wywieszona na budynku, w którym mieści się urząd konsularny, i na rezydencji kierownika urzędu konsularnego. 3. Kierownik urzędu konsularnego może również umieszczać na swoich środkach transportu flagę Państwa wysyłającego w czasie, gdy są używane dla celów służbowych. Artykuł 15 Nietykalność pomieszczeń konsularnych i mieszkań członków urzędu konsularnego 1. Pomieszczenia konsularne są nietykalne. Organy Państwa przyjmującego nie mogą do nich wkraczać bez zgody kierownika urzędu konsularnego, kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego albo osoby wyznaczonej przez jednego z nich. 2. Pomieszczenia konsularne, ich urządzenia, mienie urzędu konsularnego i jego środki transportu nie podlegają żadnej formie rekwizycji dla celów obrony narodowej, użyteczności publicznej lub w innych celach. 3. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się również do pomieszczeń mieszkalnych urzędników konsularnych i pracowników konsularnych. Artykuł 16 Zwolnienie pomieszczeń konsularnych od podatków i opłat 1. Pomieszczenia urzędu konsularnego, rezydencja kierownika urzędu konsularnego, a także mieszkania członków urzędu konsularnego, których właścicielem lub najemcą jest Państwo wysyłające lub jakakolwiek osoba działająca w jego imieniu, są zwolnione od wszelkich opłat i podatków państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem opłat należnych za świadczenie określonych usług. 2. Zwolnień przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu nie stosuje się do opłat i podatków ciążących na podstawie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego na osobie, która zawarła umowę z Państwem wysyłającym lub z osobą działającą w jego imieniu. 3. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się również do środków transportu będących własnością Państwa wysyłającego i przeznaczonych dla celów urzędu konsularnego. Artykuł 17 Nietykalność archiwów konsularnych Archiwa konsularne są nietykalne w każdym czasie i niezależnie od tego, gdzie się znajdują. Artykuł 18 Swoboda porozumiewania się 1. Państwo przyjmujące dopuszcza i ochrania swobodę porozumiewania się urzędu konsularnego dla wszelkich celów urzędowych. Przy porozumiewaniu się z rządem, przedstawicielstwami dyplomatycznymi oraz innymi urzędami konsularnymi Państwa wysyłającego, bez względu na to, gdzie się znajdują, urząd konsularny może używać wszelkich odpowiednich środków łączności, włącznie z kurierami dyplomatycznymi lub konsularnymi, pocztą dyplomatyczną lub konsularną, jak również korespondencją sporządzoną kodem lub szyfrem. Urząd konsularny może zainstalować i używać radiowych urządzeń nadawczo-odbiorczych jedynie za zgodą Państwa przyjmującego. 2. Korespondencja urzędowa urzędu konsularnego jest nietykalna. Wyrażenie "korespondencja urzędowa" oznacza wszelką korespondencję dotyczącą urzędu konsularnego i jego funkcji. 3. Poczta konsularna powinna posiadać widoczne zewnętrzne oznaczenia jej charakteru i może zawierać jedynie korespondencję urzędową, jak również dokumenty i przedmioty przeznaczone wyłącznie dla celów urzędowych. 4. Poczta konsularna nie podlega otwarciu ani zatrzymaniu. Jeżeli jednak właściwe organy Państwa przyjmującego mają poważne podstawy, aby przypuszczać, że poczta zawiera inne przedmioty niż korespondencja, dokumenty i przedmioty określone w ust. 3 niniejszego artykułu, mogą prosić, aby poczta ta została otwarta w ich obecności przez upoważnionego przedstawiciela Państwa wysyłającego. Jeżeli organy Państwa wysyłającego odmówią zastosowania się do tej prośby, poczta zostanie zwrócona do miejsca, skąd pochodzi. 5. Kurier konsularny powinien być zaopatrzony w urzędowy dokument stwierdzający jego status i określający liczbę paczek, stanowiących pocztę konsularną. Kurierem konsularnym może być tylko obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym. Przy wykonywaniu swoich funkcji kurier konsularny znajduje się pod ochroną Państwa przyjmującego i korzysta z nietykalności osobistej oraz nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 6. Poczta konsularna może być powierzona kapitanowi statku lub dowódcy statku powietrznego. Kapitan lub dowódca będzie zaopatrzony w urzędowy dokument określający liczbę paczek stanowiących pocztę konsularną, jednakże nie będzie on uważany za kuriera konsularnego. Urzędnik konsularny może swobodnie odebrać pocztę konsularną bezpośrednio od kapitana statku albo dowódcy statku powietrznego i przekazać taką pocztę w ten sam sposób. Artykuł 19 Immunitet jurysdykcyjny 1. Urzędnik konsularny korzysta z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego. Korzysta on z nietykalności osobistej i nie podlega zatrzymaniu, aresztowaniu ani ograniczeniu wolności osobistej w jakiejkolwiek innej formie. 2. Pracownik konsularny oraz członek personelu służby korzystają z immunitetu od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej Państwa przyjmującego w odniesieniu do czynności wykonywanych w zakresie ich obowiązków urzędowych. 3. Postanowień ust. 1 i 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do spraw cywilnych: a) wynikłych z zawarcia przez członka urzędu konsularnego umowy, w której nie występował on wyraźnie lub w sposób dorozumiany jako przedstawiciel Państwa wysyłającego; b) wytoczonych na skutek szkody powstałej w wyniku wypadku spowodowanego przez członka urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym jakimkolwiek środkiem transportu; c) dotyczących spadków, w których członek urzędu konsularnego występuje jako spadkobierca, zapisobierca, wykonawca testamentu, zarządca lub kurator spadku w charakterze osoby prywatnej. 4. Postanowienia ust. 1-3 niniejszego artykułu mają zastosowanie odpowiednio do członków rodzin. Artykuł 20 Zrzeczenie się przywilejów i immunitetów 1. Państwo wysyłające może zrzec się przywilejów i immunitetów określonych w ust. 1 i 2 artykułu 19 niniejszej konwencji. To zrzeczenie się będzie zawsze wyraźne i notyfikowane Państwu przyjmującemu. 2. Wszczęcie przez członka urzędu konsularnego postępowania w przypadku, w którym mógłby korzystać z immunitetu jurysdykcyjnego, pozbawia go prawa powoływania się na immunitet w stosunku do jakiegokolwiek powództwa wzajemnego, bezpośrednio związanego z powództwem głównym. 3. Zrzeczenie się immunitetu jurysdykcyjnego w odniesieniu do postępowania cywilnego lub administracyjnego nie jest uważane za pociągające za sobą zrzeczenie się immunitetu od środków wykonania orzeczenia. W stosunku do takich środków niezbędne jest odrębne zrzeczenie się. Artykuł 21 Obowiązek składania zeznań w charakterze świadka 1. Członek urzędu konsularnego może być wezwany do składania zeznań w charakterze świadka przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia stawienia się lub złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani sankcji. Pracownik konsularny i członek personelu służby nie mogą odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 3 niniejszego artykułu. 2. Organ Państwa przyjmującego, wzywający członka urzędu konsularnego do złożenia zeznań, nie powinien utrudniać wykonywania jego obowiązków służbowych. Może odebrać takie zeznanie od członka urzędu konsularnego w urzędzie konsularnym, rezydencji lub w jego mieszkaniu. 3. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do składania zeznań co do spraw związanych z wykonywaniem swych obowiązków urzędowych ani do przedkładania urzędowej korespondencji lub innych dokumentów z archiwów konsularnych. Postanowienie to ma również zastosowanie do członków rodziny członka urzędu konsularnego oraz do członków personelu prywatnego w odniesieniu do faktów, które są związane z działalnością urzędu konsularnego. 4. Członek urzędu konsularnego nie jest zobowiązany do udzielania opinii jako rzeczoznawca prawa Państwa wysyłającego. Artykuł 22 Zwolnienie od świadczeń osobistych i rzeczowych Członek urzędu konsularnego, jak również członkowie jego rodziny są zwolnieni w Państwie przyjmującym od wszelkich świadczeń osobistych i od wszelkiej służby publicznej jakiegokolwiek charakteru, od służby wojskowej oraz od obowiązków wojskowych, takich jak rekwizycje, kontrybucje i zakwaterowanie. Artykuł 23 Zwolnienie od obowiązku rejestracji oraz zezwoleń na pobyt Członek urzędu konsularnego, a także członkowie jego rodziny są zwolnieni od wszelkich obowiązków przewidzianych przez ustawy i inne przepisy Państwa przyjmującego odnośnie do rejestracji, zezwolenia na pobyt, zezwolenia na zatrudnienie i innych formalności dotyczących cudzoziemców. Artykuł 24 Zwolnienie od opłat i podatków 1. Członek urzędu konsularnego, jak również członkowie jego rodziny są zwolnieni od wszelkich opłat oraz podatków osobistych i rzeczowych - państwowych, regionalnych i komunalnych, z wyjątkiem: a) podatków pośrednich tego rodzaju, które zazwyczaj są wliczane w cenę towarów lub usług; b) opłat i podatków od prywatnego mienia nieruchomego położonego na terytorium Państwa przyjmującego, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 16 niniejszej konwencji; c) podatków od spadku i podatków od przeniesienia prawa własności pobieranych przez Państwo przyjmujące; d) opłat i podatków od prywatnych dochodów, łącznie z dochodami od kapitału, mających swe źródło w Państwie przyjmującym, oraz podatków od kapitału zainwestowanego w przedsiębiorstwach handlowych lub finansowych w Państwie przyjmującym; e) opłat rejestracyjnych, sądowych, hipotecznych i stemplowych, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 16 niniejszej konwencji. 2. Członek urzędu konsularnego zatrudniający osoby, których wynagrodzenia lub uposażenia nie są zwalniane od podatków od dochodów w Państwie przyjmującym, powinien wypełniać obowiązki nakładane na pracodawców przez ustawy i inne przepisy tego Państwa w zakresie pobierania podatków od dochodów. Artykuł 25 Zwolnienie od opłat celnych i kontroli celnej 1. Państwo przyjmujące zgodnie z obowiązującymi ustawami i innymi przepisami zezwala na wwóz i wywóz, zwalnia opłat celnych, i innych związanych z tym opłat, z wyjątkiem opłat od załadunku, przewozu, przechowywania i wyładunku lub innych usług: a) przedmioty przeznaczone do oficjalnego użytku urzędu konsularnego; b) przedmioty, łącznie ze środkami transportu, przeznaczone do osobistego użytku członków urzędu konsularnego lub członków ich rodzin, zaliczając do nich przedmioty przeznaczone do ich urządzenia się. 2. Bagaż osobisty urzędnika konsularnego i członków jego rodziny jest zwolniony od przeprowadzania kontroli, jeśli nie ma poważnych powodów do przypuszczeń, że zawiera przedmioty inne niż te, na których wwóz zezwala się stosownie do punktu b) ustępu 1 niniejszego artykułu, albo przedmioty których wwóz i wywóz jest zabroniony stosownie do ustawodawstwa lub przepisów o kwarantannie Państwa przyjmującego. Takiej kontroli można dokonać wyłącznie w obecności urzędnika konsularnego lub jego pełnomocnego przedstawiciela. Artykuł 26 Swoboda poruszania się Z zastrzeżeniem swych ustaw i innych przepisów dotyczących stref, do których wstęp ze względu na bezpieczeństwo państwa jest zabroniony lub ograniczony, Państwo przyjmujące zapewnia wszystkim członkom urzędu konsularnego jak również członkom ich rodzin swobodę poruszania się na swym terytorium. Jednocześnie Państwo przyjmujące w każdym przypadku zapewni urzędnikowi konsularnemu wykonywanie jego funkcji. Artykuł 27 Wyłączenie przywilejów i immunitetów 1. Przywileje i immunitety przewidziane w niniejszej konwencji, z wyjątkiem postanowień ustępu 3 i 4 artykułu 21, nie przysługują pracownikom konsularnym oraz członkom personelu służby, jeżeli są oni obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwie. 2. Członkowie rodziny członka urzędu konsularnego, który jest obywatelem Państwa przyjmującego lub ma stałe miejsce pobytu w tym Państwie, oraz członkowie rodziny członka urzędu konsularnego, którzy są obywatelami Państwa przyjmującego lub mają stałe miejsce pobytu w tym Państwa albo wykonują w Państwie przyjmującym działalność o charakterze zarobkowym, nie korzystają, z wyjątkiem postanowień ustępu 3 artykułu 21 z żadnych przywilejów i immunitetów. 3. Z wyjątkiem postanowień ustępu 3 artykułu 21, przywileje i immunitety określone w niniejszej konwencji nie będą przyznawane członkom personelu prywatnego. 4. Państwo przyjmujące będzie wykonywało swą jurysdykcję w stosunku do osób wyszczególnionych w ustępach 1-3 niniejszego artykułu w taki sposób, aby niepotrzebnie nie utrudniać wykonywania funkcji przez urząd konsularny. Artykuł 28 Przestrzeganie ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego Wszystkie osoby, którym stosownie do niniejszej konwencji przysługują przywileje i immunitety, zobowiązane są, bez uszczerbku dla tych przywilejów i immunitetów, do poszanowania ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego, łącznie z tymi, które regulują zasady ruchu środków transportu oraz ich ubezpieczenia. Rozdział III FUNKCJE KONSULARNE Artykuł 29 Wykonywanie funkcji konsularnych 1. Urzędnik konsularny ma prawo, w granicach okręgu konsularnego, wykonywać funkcje wymienione w niniejszym rozdziale konwencji. Urzędnik konsularny może oprócz tego wykonywać inne oficjalne funkcje konsularne, jeśli nie są one sprzeczne prawem Państwa przyjmującego lub którym Państwo to się nie sprzeciwia. 2. Urzędnik konsularny może w związku z wykonywaniem swoich funkcji zwracać się na piśmie lub ustnie do właściwych organów w swoim okręgu konsularnym, a także do władz centralnych Państwa przyjmującego. 3. Urzędnik konsularny ma prawo do pobierania opłat konsularnych zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego. Kwoty pobierane z tytułu tych opłat są wolne od wszelkich podatków i opłat Państwa przyjmującego. Artykuł 30 Ogólne funkcje konsularne Urzędnik konsularny ma prawo bronić interesów Państwa wysyłającego i jego obywateli. Do zadań urzędnika konsularnego należy popieranie rozwoju stosunków handlowych, gospodarczych, naukowych i kulturalnych między Państwem wysyłającym i Państwem przyjmującym oraz przyczynianie się do rozwoju przyjaznych stosunków między nimi. Artykuł 31 Funkcje dotyczące obywatelstwa i stanu cywilnego 1. Urzędnik konsularny ma prawo: a) prowadzić rejestr obywateli Państwa wysyłającego; b) przyjmować zawiadomienia i dokumenty dotyczące urodzeń lub zgonów obywateli Państwa wysyłającego; c) przyjmować, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, pod warunkiem że obie strony posiadają obywatelstwo tego Państwa. 2. Urzędnik konsularny będzie powiadamiał właściwe organy Państwa przyjmującego o dokonaniu czynności wymienionych w punktach b), c) ustępu 1 niniejszego artykułu, jeśli jest to wymagane przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego. 3. Postanowienia punktów b), c) ustępu 1 niniejszego artykułu nie zwalniają zainteresowanych osób od obowiązku przestrzegania formalności wymaganych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego. Artykuł 32 Wydawanie paszportów i wiz Urzędnik konsularny ma prawo: a) wydawać, wznawiać ważność i unieważniać paszporty obywateli zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego; b) wystawiać dokumenty uprawniające do wjazdu do Państwa wysyłającego i wprowadzać w tych dokumentach konieczne zmiany; c) wystawiać wizy. Artykuł 33 Funkcje notarialne i legalizacja Urzędnik konsularny ma prawo: a) przyjmować, sporządzać i poświadczać oświadczenia obywateli Państwa wysyłającego, w tym oświadczenia w sprawach rodzinnych oraz w sprawach obywatelstwa, zgodnie z ustawodawstwem Państwa wysyłającego; b) sporządzać, rejestrować, poświadczać i przechowywać testamenty obywateli Państwa wysyłającego; c) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy, zawierane między obywatelami Państwa wysyłającego, i poświadczać jednostronne oświadczenia woli, jeśli te umowy i oświadczenia nie są sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny nie może jednak sporządzać, rejestrować i poświadczać takich umów lub oświadczeń, które ustanawiają, przenoszą lub likwidują prawa rzeczowe do nieruchomości znajdujących się w Państwie przyjmującym; d) sporządzać, rejestrować i poświadczać umowy między obywatelami Państwa wysyłającego, z jednej strony, a obywatelami Państwa przyjmującego lub obywatelami państwa trzeciego, z drugiej strony, jeżeli umowy te mają być wykonane lub mają wywrzeć skutek prawny wyłącznie w Państwie wysyłającym i pod warunkiem, że nie są one sprzeczne z prawem Państwa przyjmującego; e) legalizować dokumenty wydawane przez organy Państwa wysyłającego lub Państwa przyjmującego, a także poświadczać kopie i odpisy tych dokumentów; f) tłumaczyć dokumenty i poświadczać zgodność tłumaczeń; g) poświadczać podpisy obywateli Państwa wysyłającego; h) przyjmować do depozytu dokumenty, pieniądze lub wszelkie przedmioty od obywateli Państwa wysyłającego bądź na ich rzecz, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Depozyt taki może być wywieziony z Państwa przyjmującego jedynie z zachowaniem ustaw i innych przepisów tego Państwa. Artykuł 34 Moc prawna dokumentów sporządzonych przez urzędnika konsularnego Sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez urzędnika konsularnego dokumenty, stosownie do postanowień artykułu 33 niniejszej konwencji, będą uznawane w Państwie przyjmującym za dokumenty wywierające taki sam skutek prawny i posiadające taką samą moc, jak dokumenty sporządzone, poświadczone lub przetłumaczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego. Artykuł 35 Doręczanie dokumentów i dokonywanie przesłuchań Urzędnik konsularny ma prawo, na wniosek właściwych organów Państwa przyjmującego, do doręczania pism sądowych i pozasądowych oraz dokonywania przesłuchań, jeżeli jest to zgodne z umowami międzynarodowymi obowiązującymi między Umawiającymi się Stronami, a w braku takich umów - w sposób zgodny z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Uprawnienie to może być wykonywane tylko wobec obywateli Państwa wysyłającego i bez stosowania środków przymusu. Artykuł 36 Ustanowienie opieki i kurateli 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urzędnika konsularnego o potrzebie ustanowienia opieki lub kurateli nad niepełnoletnim lub mającym ograniczoną zdolność do czynności prawnych obywatelem Państwa wysyłającego bądź o potrzebie ochrony dóbr znajdujących się w Państwie przyjmującym, którymi - niezależnie od przyczyny - obywatel Państwa wysyłającego nie jest w stanie zarządzać. 2. W porozumieniu z właściwymi organami Państwa przyjmującego urzędnik konsularny może powiadomić obywateli Państwa wysyłającego o sprawach wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, a zwłaszcza może proponować osoby, które mogłyby występować w charakterze opiekuna lub kuratora. Artykuł 37 Powiadamianie o zgonach 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i przekażą mu bezpłatnie odpis aktu zgonu. 2. Jeżeli urzędnik konsularny pierwszy dowie się o zgonie w Państwie przyjmującym obywatela Państwa wysyłającego, informuje o tym właściwe organy Państwa przyjmującego. Artykuł 38 Czynności w sprawach spadkowych 1. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie urzędnika konsularnego o otwarciu w tym Państwa spadku po obywatelu Państwa wysyłającego, jak również o otwarciu spadku, niezależnie od obywatelstwa osoby zmarłej, jeżeli obywatel Państwa wysyłającego powołany jest do spadku jako spadkobierca, zapisobierca lub też ma roszczenie do spadku z innego tytułu. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą odpowiednie środki przewidziane w ustawach i innych przepisach tego Państwa dla zabezpieczenia spadku oraz przekazania urzędnikowi konsularnemu odpisu testamentu, jeżeli został on sporządzony, oraz wszelkich posiadanych informacji dotyczących spadku, miejsca pobytu osób uprawnionych do spadku, wartości i składników masy spadkowej, łącznie z kwotami pochodzącymi z tytułu ubezpieczeń społecznych, zarobków i polis ubezpieczeniowych. Powiadomią także o terminie rozpoczęcia postępowania spadkowego lub stadium, w jakim ono się znajduje. 3. Urzędnik konsularny jest uprawniony, bez potrzeby przedstawienia pełnomocnictwa, do reprezentowania bezpośrednio lub za pośrednictwem swego przedstawiciela, przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego obywatela Państwa wysyłającego, uprawnionego do spadku lub mającego roszczenia do spadku w Państwie przyjmującym, jeżeli jest on nieobecny lub nie ustanowił swojego pełnomocnika. 4. Urzędnik konsularny ma prawo domagać się: a) zabezpieczenia spadku, nałożenia i zdjęcia pieczęci, podjęcia środków zabezpieczenia spadku, w tym wyznaczenia kuratora spadku, jak również uczestnictwa w tych czynnościach; b) sprzedaży mienia wchodzącego w skład spadku, jak również powiadomienia o dacie ustalonej dla tej sprzedaży, aby mógł być obecny. 5. Z chwilą zakończenia postępowania spadkowego lub innych czynności urzędowych właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią o tym bezzwłocznie urzędnika konsularnego i po uregulowaniu długów, opłat i podatków w ciągu trzech miesięcy przekażą mu spadek lub udziały spadkowe osób, które reprezentuje. 6. Urzędnik konsularny ma prawo otrzymania, w celu przekazania osobom uprawnionym, udziałów spadkowych i zapisów przypadających obywatelom Państwa wysyłającego, nie mającym stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, oraz otrzymania kwot, które przypadają uprawnionym z tytułu odszkodowań, rent, zaległych zarobków i polis ubezpieczeniowych. 7. Przekazanie mienia i należności do Państwa wysyłającego stosownie do postanowień ust. 5 i 6 niniejszego artykułu może być dokonane jedynie zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 39 Przekazanie mienia pozostałego po zmarłym 1. W przypadku gdy obywatel Państwa wysyłającego, nie posiadający stałego miejsca pobytu w Państwie przyjmującym, zmarł w czasie pobytu w tym państwie, mienie pozostałe po nim zostanie zabezpieczone przez właściwe organy Państwa przyjmującego, a następnie przekazane, bez specjalnego postępowania, urzędnikowi konsularnemu Państwa wysyłającego. Urzędnik konsularny spłaci długi zaciągnięte przez osobę zmarłą w czasie jej przebywania w Państwie przyjmującym do wysokości wartości przekazanego mienia. 2. Do mienia określonego w ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 38 ust. 7 niniejszej konwencji. Artykuł 40 Zastępowanie obywateli przed organami Państwa przyjmującego Jeżeli obywatel Państwa wysyłającego, na skutek nieobecności lub innych ważnych przyczyn, nie może w odpowiednim czasie bronić swych praw i interesów, urzędnik konsularny ma prawo reprezentować go przed władzami Państwa przyjmującego, dopóki osoba ta nie wyznaczy swego pełnomocnika lub nie przystąpi osobiście do obrony swoich praw i interesów. Artykuł 41 Zawiadomienie o aresztowaniu i zatrzymaniu 1. Urzędnik konsularny ma prawo komunikować się i spotykać z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu porad i wszelkiej pomocy, a w przypadkach koniecznych - podejmować kroki w celu udzielenia mu pomocy prawnej. Państwo przyjmujące nie może w jakikolwiek sposób ograniczać kontaktu obywatela Państwa wysyłającego z urzędnikiem konsularnym, a także ograniczać mu dostępu do urzędu konsularnego. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią urząd konsularny bezzwłocznie, to jest nie później niż w ciągu trzech dni, o aresztowaniu, zatrzymaniu lub pozbawieniu wolności w jakiejkolwiek innej formie obywatela Państwa wysyłającego, licząc od momentu, w którym zastosowano te środki. 3. Urzędnik konsularny ma prawo niezwłocznie, to jest przed upływem czterech dni, odwiedzić i nawiązać kontakt z obywatelem Państwa wysyłającego, przebywającym w areszcie, zatrzymanym, odbywającym karę więzienia lub pozbawionym wolności w innej formie. Uprawnienia wymienione w niniejszym ustępie realizuje się zgodnie z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego, pod warunkiem jednak, że wspomniane ustawy i inne przepisy nie mogą przeczyć tym uprawnieniom. 4. Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią bezzwłocznie urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego o poważnych wydarzeniach losowych i innych nieszczęśliwych wypadkach, których ofiarami stali się obywatele Państwa wysyłającego. Artykuł 42 Ogólne funkcje dotyczące żeglugi 1. Urzędnik konsularny ma prawo udzielać wszelkiej pomocy statkowi Państwa wysyłającego oraz jego załodze i pasażerom podczas pobytu w portach, na wodach terytorialnych lub wewnętrznych Państwa przyjmującego. 2. Urzędnik konsularny może wchodzić na pokład statku Państwa wysyłającego niezwłocznie po dokonaniu odprawy przy jego wejściu, a kapitan statku, inni członkowie załogi i pasażerowie mogą nawiązać z nim kontakt. 3. Urzędnik konsularny może korzystać z prawa nadzoru i inspekcji w stosunku do statku Państwa wysyłającego i jego załogi. W tym celu może on również odwiedzać statek, przyjmować wizyty kapitana i innych członków załogi. 4. Urzędnik konsularny może zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego we wszelkich sprawach dotyczących wykonywania czynności w stosunku do statku Państwa wysyłającego, kapitana, innych członków załogi i pasażerów statku. Artykuł 43 Uprawnienia urzędnika konsularnego w stosunku do statku Państwa wysyłającego Urzędnik konsularny ma prawo w stosunku do statku Państwa wysyłającego: a) bez uszczerbku dla uprawnień organów Państwa przyjmującego wyjaśniać wszelkie zdarzenia, które miały miejsce na statku podczas rejsu i w czasie postojów, przesłuchiwać kapitana i innych członków załogi statku, kontrolować dokumenty statku, przyjmować oświadczenia dotyczące statku, ładunku i podróży, a także ułatwiać wejście i wyjście oraz przebywanie statku w porcie; b) rozstrzygać wszelkie spory między kapitanem i innymi członkami załogi statku, łącznie ze sporami o płace i umowy o pracę; c) podejmować stosowne kroki w sprawach leczenia i repatriacji kapitana lub innego członka załogi statku; d) udzielać kapitanowi lub innym członkom załogi opieki prawnej w ich stosunkach z sądami i innymi organami Państwa przyjmującego i w tym celu zapewniać im opiekę prawną i pomoc tłumacza; e) sporządzać, przyjmować, rejestrować lub poświadczać deklaracje lub inne dokumenty dotyczące statku, przewidziane ustawodawstwem Państwa wysyłającego; f) dokonywać wszelkich innych czynności przewidzianych przez ustawodawstwo Państwa wysyłającego w sprawach żeglugi, pod warunkiem że nie są one sprzeczne z ustawami i innymi przepisami Państwa przyjmującego. Artykuł 44 Sprawowanie jurysdykcji na statku Państwa wysyłającego 1. Sądy i inne właściwe organy Państwa przyjmującego nie mogą wykonywać swojej jurysdykcji co do przestępstw popełnionych na pokładzie statku Państwa wysyłającego, z wyjątkiem przestępstwa: a) popełnionego przez obywatela lub przeciwko obywatelowi Państwa przyjmującego albo przez jakąkolwiek inną osobę lub przeciwko takiej osobie, jeżeli ta osoba nie jest członkiem załogi statku; b) naruszającego porządek publiczny, bezpieczeństwo portu lub wód terytorialnych bądź wewnętrznych Państwa przyjmującego; c) naruszającego ustawy lub inne przepisy Państwa przyjmującego, dotyczące zdrowia publicznego, bezpieczeństwa życia na morzu, imigracji, przepisów celnych, zanieczyszczeń morza lub nielegalnego przewozu narkotyków; d) zagrożonego według ustawodawstwa Państwa przyjmującego karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy niż pięć lat lub karą surowszą. 2. W innych przypadkach wyżej wymienione organy mogą działać jedynie na prośbę lub za zgodą urzędnika konsularnego. Artykuł 45 Czynności organów Państwa przyjmującego na statku Państwa wysyłającego 1. W przypadku gdy sądy lub inne właściwe organy Państwa przyjmującego zamierzają podjąć środki przymusu, zająć mienie lub prowadzić jakiegokolwiek śledztwo na pokładzie statku Państwa wysyłającego, to właściwe organy Państwa przyjmującego powinny powiadomić o tym urzędnika konsularnego. Takie zawiadomienie powinno nastąpić przed podjęciem takich czynności, tak aby umożliwiać urzędnikowi konsularnemu lub jego przedstawicielowi obecność w trakcie przeprowadzania tych czynności. Jeśli uprzednie zawiadomienie urzędnika konsularnego jest niemożliwe, właściwe organy Państwa przyjmującego uczynią to możliwie jak najszybciej, nie później jednak niż w chwili, gdy wspomniane czynności mają zostać rozpoczęte. Właściwe organy Państwa przyjmującego ułatwią urzędnikowi konsularnemu widzenie się z osobą zatrzymaną lub aresztowaną i porozumiewanie się z nią, a także podejmowanie odpowiednich kroków w celu ochrony interesów takiej osoby. 2. Postanowienia ust. 1 niniejszego artykułu stosuje się także w przypadku, gdy kapitan lub inni członkowie załogi statku mają być poddani przesłuchaniu na lądzie przez organy Państwa przyjmującego. 3. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się jednak w przypadku zwykłej kontroli granicznej, celnej i sanitarnej, a także wszelkiej czynności wykonywanej na prośbę lub za zgodą kapitana statku. Artykuł 46 Pomoc w poszukiwaniu członków załogi statku W przypadku gdy członek załogi nie będący obywatelem Państwa przyjmującego opuścił w tym Państwie bez zgody kapitana statek Państwa wysyłającego, właściwe organy Państwa przyjmującego, na prośbę urzędnika konsularnego, udzielą pomocy w poszukiwaniu tej osoby. Artykuł 47 Udzielanie pomocy w przypadku uszkodzenia statku Państwa wysyłającego 1. Jeżeli statek Państwa wysyłającego uległ rozbiciu, uszkodzeniu, osiadł na mieliźnie, został wyrzucony na brzeg lub doznał innej awarii w Państwie przyjmującym albo gdy jakikolwiek przedmiot wchodzący w skład ładunku przewożonego na statku na skutek jego awarii został znaleziony na brzegu lub blisko brzegu Państwa przyjmującego albo dostarczony do portu tego Państwa, to właściwe organy Państwa przyjmującego jak najszybciej zawiadomią o tym urzędnika konsularnego. 2. W przypadkach wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu właściwe organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zorganizowania ratowania i ochrony statku, pasażerów, załogi, wyposażenia statku, ładunku, zapasów i innych przedmiotów znajdujących się na statku, a także w celu zapobieżenia naruszeniu własności. Dotyczy to także przedmiotów stanowiących część statku lub jego ładunku, które znalazły się poza statkiem. O wszelkich podjętych środkach właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią jak najszybciej urzędnika konsularnego. 3. Urzędnik konsularny może udzielać wszelkiej pomocy takiemu statkowi, jego pasażerom i członkom załogi. W tym celu może zabiegać o pomoc u właściwych organów Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny może zwracać się o wszczęcie czynności wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu, a także zabiegać o podjęcie lub kontynuowanie remontu statku, lub może zwrócić się do właściwych organów Państwa przyjmującego z prośbą o podjęcie takich środków. 4. Jeśli statek Państwa wysyłającego, który doznał awarii, lub jakikolwiek przedmiot należący do tego statku zostaną znalezione na brzegu lub w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego bądź zostaną dostarczone do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim statkiem lub przedmiotem, to urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Postanowienia tego ustępu stosuje się także w odniesieniu do jakiegokolwiek przedmiotu wchodzącego w skład ładunku statku. 5. Jeśli jakikolwiek przedmiot wchodzący w skład ładunku statku Państwa trzeciego, który doznał awarii, będący własnością obywatela Państwa wysyłającego, został znaleziony na brzegu, w pobliżu brzegu Państwa przyjmującego lub został dostarczony do portu tego Państwa i ani kapitan statku, ani właściciel przedmiotu, ani jego agent, ani ubezpieczyciel nie mogli podjąć środków w celu zabezpieczenia lub zarządzania takim przedmiotem, to urzędnik konsularny jest upoważniony w imieniu właściciela do podjęcia takich środków, jakie mógłby podjąć w takich celach sam właściciel. Artykuł 48 Czynności w przypadku zgonu członka załogi statku 1. Jeżeli kapitan lub inny członek załogi statku Państwa wysyłającego zmarł lub zaginął w Państwie przyjmującym na statku lub na lądzie, kapitan lub jego zastępca oraz urzędnik konsularny Państwa wysyłającego są wyłącznie kompetentni do sporządzenia spisu inwentarza przedmiotów, walorów i innego mienia, pozostawionych przez zmarłego lub zaginionego, i do dokonania innych czynności koniecznych dla zabezpieczenia mienia i jego przekazania w celu likwidacji spadku. 2. W razie śmierci albo zaginięcia kapitana statku lub innego członka załogi, będącego obywatelem Państwa przyjmującego, kapitan lub jego zastępca przesyła kopię spisu inwentarza wymienionego w ust. 1 niniejszego artykułu organom Państwa przyjmującego, które właściwe są do dokonania wszelkich czynności koniecznych dla zabezpieczenia mienia i w razie potrzeby do likwidacji spadku. Organy te poinformują o swych czynnościach urząd konsularny Państwa wysyłającego. Artykuł 49 Statki powietrzne Państwa wysyłającego Postanowienia artykułów 42-48 niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio również do statków powietrznych, pod warunkiem że zastosowanie to nie będzie sprzeczne z postanowieniami innych dwustronnych umów obowiązujących między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym lub wielostronnych umów lotniczych, których stronami są obydwa Państwa. Artykuł 50 Wykonywanie funkcji konsularnych przez przedstawicielstwo dyplomatyczne 1. Postanowienia niniejszej konwencji stosuje się odpowiednio w razie wykonywania funkcji konsularnych przez przedstawicielstwo dyplomatyczne. 2. Nazwiska członków przedstawicielstwa dyplomatycznego, przydzielonych do wydziału konsularnego lub w inny sposób powołanych do wykonywania funkcji konsularnych przedstawicielstwa, są notyfikowane ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego lub władzy wyznaczonej przez to ministerstwo. 3. Przy wykonywaniu funkcji konsularnych przedstawicielstwo dyplomatyczne może zwracać się do: a) władz miejscowych okręgu konsularnego; b) władz centralnych Państwa przyjmującego, jeżeli jest to dopuszczalne na podstawie ustaw i innych przepisów oraz zwyczajów Państwa przyjmującego lub odpowiednich umów międzynarodowych. 4. Przywileje i immunitety członków przedstawicielstwa dyplomatycznego, wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu, podlegają nadal normom prawa międzynarodowego dotyczącym stosunków dyplomatycznych. Rozdział IV POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 51 Ratyfikacja, wejście w życie i wygaśnięcie konwencji 1. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. 2. Niniejsza konwencja zawarta jest na czas nie określony. Może ona być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim wypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia. Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszą konwencję i opatrzyli ją pieczęciami. Sporządzono w Warszawie, dnia 15 listopada 1994 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i mołdawskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej R. Mroziewicz W imieniu Republiki Mołdowa M. Popov Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 2 kwietnia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa, sporządzonej w Warszawie dnia 15 listopada 1994 r. (Dz. U. Nr 43, poz. 256) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 51 ustęp 1 Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa, sporządzonej w Warszawie dnia 15 listopada 1994 r., nastąpiła w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej konwencji. Konwencja weszła w życie dnia 10 stycznia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA sporządzona w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD) (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 288) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: Dnia 20 maja 1987 r. w Interlaken sporządzona została Konwencja o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD). Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższej konwencji, - konwencja jest przyjęta i potwierdzona oraz będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 20 maja 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati (Tekst konwencji stanowi załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA sporządzona w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (Dz. U. z 1998 r. Nr 46, poz. 290) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: Dnia 20 maja 1987 r. w Interlaken sporządzona została Konwencja o wspólnej procedurze tranzytowej. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższej konwencji, - konwencja jest przyjęta i potwierdzona oraz będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 20 maja 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati (Tekst konwencji stanowi załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzona w Warszawie dnia 15 maja 1996 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 48, poz. 300) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 15 maja 1996 r. została sporządzona w Warszawie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych Rzeczpospolita Polska i Republika Czeska, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, pragnąc rozwijać współpracę w dziedzinie cła i uznając znaczenie wzajemnej pomocy organów celnych, mając na uwadze rozwój ruchu osobowego i towarowego między Umawiającymi się Stronami, uznając, że naruszenie przepisów celnych jest szkodliwe dla interesów ekonomicznych, skarbowych, społecznych i handlowych Umawiających się Stron, biorąc pod uwagę znaczenie zapewnienia prawidłowego wymierzania i poboru ceł, podatków i innych opłat od przywożonych i wywożonych towarów, jak również właściwego stosowania postanowień dotyczących zakazów, ograniczeń i kontroli, przekonane, że przeciwdziałanie naruszeniom przepisów celnych może być bardziej skuteczne dzięki współpracy ich administracji celnych, mając na uwadze zalecenie Rady Współpracy Celnej z dnia 5 grudnia 1953 r. dotyczące wzajemnej pomocy administracyjnej, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy: 1. "Przepisy celne" oznaczają przepisy prawne, które mają zastosowanie w przywozie, wywozie i przewozie towarów objętych cłami, podatkami oraz innymi opłatami lub będących przedmiotem zakazów, ograniczeń oraz innych uregulowań dotyczących przemieszczania towarów przez granicę. 2. "Naruszenie przepisów celnych" oznacza zarówno dokonanie, jak i usiłowanie naruszenia przepisów celnych. 3. "Organy celne" oznaczają w Rzeczypospolitej Polskiej: Prezesa Głównego Urzędu Ceł, a w Republice Czeskiej: Ministerstwo Finansów - Dyrekcję Generalną Ceł. 4. "Organ celny występujący z wnioskiem" oznacza organ celny występujący z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych. 5. "Organ celny proszony o pomoc" oznacza organ celny, do którego zwrócono się z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych. 6. "Należności celne" oznaczają wszelkie cła, podatki i inne opłaty wymierzane i pobierane zgodnie z przepisami celnymi. 7. "Osoba" oznacza zarówno osobę fizyczną, jak i osobę prawną, a w Rzeczypospolitej Polskiej - również jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, dokonujące obrotu towarowego z zagranicą na własny rachunek i we własnym imieniu. 8. "Środki odurzające i substancje psychotropowe" oznaczają środki i substancje wymienione w Konwencji Narodów Zjednoczonych o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, sporządzonej w Wiedniu dnia 20 grudnia 1988 r. Artykuł 2 Zakres stosowania umowy 1. Organy celne udzielać sobie będą wzajemnej pomocy, zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, w ramach swoich uprawnień i możliwości oraz zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym w celu: a) zapewniania właściwego przestrzegania przepisów celnych, b) prowadzenia dochodzeń, zapobiegania i zwalczania wszelkich działań sprzecznych z przepisami celnymi, c) właściwego wymiaru i poboru ceł, podatków i innych opłat, d) wymiany informacji i dokumentów związanych ze stosowaniem przepisów celnych, e) szkolenia i doskonalenia umiejętności zawodowych funkcjonariuszy celnych oraz zapoznawania ich ze środkami technicznymi wykorzystywanymi w pracy służb celnych. Przekazywanie informacji Artykuł 3 1. Organy celne będą, na wniosek, przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje mogące pomóc w zapewnieniu prawidłowego: a) poboru ceł, podatków i innych opłat, a w szczególności informacje potrzebne do określania wartości celnej i klasyfikacji taryfowej, b) stosowania zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych, c) stosowania reguł pochodzenia towarów. 2. Jeżeli organ celny proszony o pomoc nie posiada danych informacji, podejmie działania w celu ich uzyskania, zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym. Artykuł 4 Organy celne będą, na wniosek, przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje potwierdzające, że: a) towary przywiezione na terytorium jednej Umawiającej się Strony zostały wywiezione z terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z jej ustawodawstwem wewnętrznym, b) towary wywiezione z terytorium jednej Umawiającej się Strony zostały przywiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z jej ustawodawstwem wewnętrznym, c) towary, wobec których zastosowano preferencje celne przy wywozie z terytorium jednej Umawiającej się Strony, zostały przywiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z jej ustawodawstwem wewnętrznym. Oznacza to, że przekazywane informacje będą dotyczyły także wszelkich środków kontrolnych, jakim podlegały towary. Artykuł 5 Organy celne, na wniosek, udzielają sobie wzajemnie wszelkich informacji o stwierdzonych - dokonanych lub planowanych - działaniach naruszających lub mogących naruszyć przepisy celne, a w szczególności o: a) osobach, o których wiadomo lub które podejrzewa się, że naruszyły lub usiłują naruszyć przepisy celne drugiej Umawiającej się Strony, b) nowych środkach i metodach wykorzystywanych do naruszania przepisów celnych, c) towarach, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszania przepisów celnych, d) środkach transportu, o których wiadomo, że są lub mogą być wykorzystywane do naruszania przepisów celnych. Artykuł 6 1. Organy celne będą przekazywać sobie wzajemnie - z własnej inicjatywy lub na wniosek - poświadczone kopie dokumentów, zawierających informacje o ujawnionych lub planowanych transakcjach, które naruszają lub co do których istnieje podejrzenie, że mogą naruszyć przepisy celne drugiej Umawiającej się Strony. 2. O przekazanie oryginałów dokumentów można występować tylko w przypadkach, gdy poświadczone kopie nie będą wystarczające. Przekazane oryginały dokumentów zostaną zwrócone w jak najkrótszym czasie, chyba że organ celny proszony o pomoc zrezygnuje z ich zwrotu. 3. Dokumenty, o których mowa w niniejszej umowie, mogą być zastąpione danymi sporządzonymi z zastosowaniem techniki elektronicznego przetwarzania danych. Wszelkie istotne informacje dotyczące interpretacji lub wykorzystania tych dokumentów powinny być przekazane jednocześnie. Artykuł 7 Nadzór nad osobami, towarami i środkami transportu Organy celne, w ramach swoich uprawnień i możliwości oraz zgodnie ze swoim ustawodawstwem wewnętrznym, będą, na wniosek, wykonywać nadzór nad: a) osobami, co do których istnieją dowody, że naruszyły lub naruszają przepisy celne, b) towarem, którego przywóz, wywóz lub przewóz może spowodować naruszenie przepisów celnych, c) środkami transportu i kontenerami, co do których istnieje podejrzenie, że były, są lub mogą zostać wykorzystane z naruszeniem przepisów celnych. Artykuł 8 Czynności wyjaśniające 1. Organ celny proszony o pomoc przeprowadza czynności wyjaśniające w sprawach o naruszenie przepisów celnych. Wyniki czynności wyjaśniających przekazuje organowi celnemu występującemu z wnioskiem. 2. Czynności wyjaśniające, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, zostaną przeprowadzone zgodnie z ustawodawstwem tej Umawiającej się Strony, której organ celny jest proszony o pomoc. 3. Organ celny proszony o pomoc może zezwolić funkcjonariuszom organu celnego występującego z wnioskiem na uczestniczenie w czynnościach wyjaśniających. Artykuł 9 Eksperci i świadkowie Organy celne, na wniosek, mogą upoważnić funkcjonariuszy celnych do występowania w charakterze ekspertów lub świadków w postępowaniu administracyjnym lub sądowym, w ramach udzielonego przez organy celne pełnomocnictwa, w sprawach objętych niniejszą umową. Wniosek taki musi szczegółowo wskazywać, w jakiej sprawie, w jakim zakresie lub w jakim charakterze upoważniony funkcjonariusz celny będzie występować. Artykuł 10 Wykorzystanie informacji i dokumentów 1. Informacje i dokumenty, otrzymane w ramach niniejszej umowy, nie będą wykorzystywane w innych celach niż te, które są określone w umowie, bez pisemnej zgody organów celnych, które je dostarczyły. Postanowienie to nie ma zastosowania do informacji i dokumentów dotyczących naruszania przepisów celnych, odnoszących się do środków odurzających i substancji psychotropowych. 2. Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, w ramach niniejszej umowy, będzie posiadała poufny charakter. Informacja taka będzie objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron. 3. Organy celne mogą - zgodnie z celami i zakresem niniejszej umowy - wykorzystać informacje i dokumenty, otrzymane zgodnie z niniejszą umową, jako dowody w postępowaniu administracyjnym i sądowym. Dowody mogą być wykorzystane tylko zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym Umawiających się Stron. Artykuł 11 Powiadamianie / Doręczanie Organ celny proszony o pomoc, na wniosek, zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym i w ramach niniejszej umowy, powiadomi osoby lub doręczy osobom, o których mowa w ustępie 7 artykułu 1 niniejszej umowy, dokumenty i decyzje przekazane przez organ celny występujący z wnioskiem. Artykuł 12 Forma i treść wniosków o pomoc 1. Wnioski, zgodnie z niniejszą umową, przekazywane będą w formie pisemnej. Do wniosków załączane będą dokumenty niezbędne do ich realizacji. Pilne wnioski mogą być przekazane ustnie, pod warunkiem niezwłocznego potwierdzenia w formie pisemnej. 2. Wnioski, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, zawierać będą następujące dane: a) organ celny występujący z wnioskiem, b) charakter postępowania, c) przedmiot i przyczynę wniosku, d) krótki opis rozpatrywanej sprawy oraz kwestie prawne z nią związane, e) możliwie dokładne i wyczerpujące wskazówki dotyczące osób, których dotyczy postępowanie, f) streszczenie istotnych faktów, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 11. 3. Wnioski przedkładane będą w języku urzędowym organu celnego występującego z wnioskiem lub w innym języku możliwym do przyjęcia przez organ celny proszony o pomoc. 4. W przypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w ustępie 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia. Artykuł 13 Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy 1. W przypadkach gdy organ celny proszony o pomoc uzna, że pomoc, o którą wystąpiono, naruszyłaby suwerenność, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne istotne interesy jego Państwa, może odmówić udzielenia pomocy, udzielić jej częściowo lub pod pewnymi warunkami. 2. Jeżeli wniosek o pomoc nie może zostać spełniony, organ celny występujący z wnioskiem będzie o tym niezwłocznie powiadomiony oraz poinformowany o przyczynach odmowy udzielenia pomocy. 3. W przypadkach gdy organ celny prosi o pomoc, której sam nie mógłby udzielić, gdyby zwrócił się o nią organ celny drugiej Umawiającej się Strony, powinien w swoim wniosku zwrócić uwagę na tę okoliczność. Spełnienie takiej prośby będzie zależało od uznania organu celnego proszonego o pomoc. Artykuł 14 Koszty Organy celne zrzekną się wszelkich roszczeń o zwrot kosztów poniesionych przy wykonywaniu niniejszej umowy, z wyjątkiem wydatków poniesionych na ekspertów, tłumaczy i świadków innych niż urzędnicy państwowi. Artykuł 15 Udzielanie pomocy Pomoc przewidziana niniejszą umową będzie realizowana bezpośrednio między organami celnymi. Organy te mogą dokonać szczegółowych ustaleń co do jej stosowania. Artykuł 16 Wejście w życie i wypowiedzenie 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Pradze. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie 30 dnia od dnia, w którym Umawiające się Strony dokonały wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. 3. Niniejsza umowa zawarta jest na czas nie określony. Może być w każdym czasie wypowiedziana w drodze dyplomatycznej. Umowa traci moc po upływie 6 miesięcy od dnia otrzymania wypowiedzenia. 4. Z dniem wejścia w życie niniejszej umowy w stosunkach między Umawiającymi się Stronami traci moc Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Czechosłowackiej o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisana w Warszawie dnia 25 listopada 1958 r. Sporządzono w Warszawie dnia 15 maja 1996 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i czeskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc obowiązującą. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej M. Nogaj W imieniu Republiki Czeskiej M. Kárnik Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 17 października 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: wz. R. Mroziewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 2 lutego 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzonej w Warszawie dnia 15 maja 1996 r. (Dz. U. Nr 48, poz. 301) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 16 ustęp 1 i 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzonej w Warszawie dnia 15 maja 1996 r., nastąpiła w Pradze dnia 20 października 1997 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa weszła w życie dnia 20 listopada 1997 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzona w Kairze dnia 1 lipca 1995 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 48, poz. 302) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 1 lipca 1995 r. została sporządzona w Kairze Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji Rzeczpospolita Polska i Arabska Republika Egiptu, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami", dążąc do rozszerzenia współpracy gospodarczej z wzajemną korzyścią obu Państw, mając na celu stworzenie i utrzymanie korzystnych warunków do inwestowania przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, uznając potrzebę popierania i ochrony inwestycji zagranicznych w celu przyczyniania się do rozkwitu gospodarczego obydwu Umawiających się Stron, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy: 1. Pojęcie "inwestor" oznacza w odniesieniu do każdej z Umawiających się Stron: a) osoby fizyczne posiadające obywatelstwo danej Umawiającej się Strony, b) osoby prawne, w tym spółki, korporacje, stowarzyszenia handlowe i inne organizacje utworzone lub zorganizowane należycie w inny sposób zgodnie z prawem Umawiającej się Strony, na której terytorium mają swoją siedzibę i prowadzą rzeczywistą działalność gospodarczą, c) osoby prawne utworzone zgodnie z prawem któregokolwiek państwa i znajdujące się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą obywateli tej Umawiającej się Strony lub osób prawnych mających swoją siedzibę i prowadzących rzeczywistą działalność gospodarczą na terytorium tej Umawiającej się Strony; rozumie się, iż kontrola wymaga istotnego udziału we własności. 2. Pojęcie "inwestycja" oznacza wszelkie mienie zainwestowane przez inwestora jednej Umawiającej się Strony zgodnie z ustawodawstwem i przepisami drugiej Umawiającej się Strony i obejmuje w szczególności, lecz nie wyłącznie: a) majątek ruchomy i nieruchomy, jak również wszelkie inne prawa rzeczowe, takie jak służebność, hipoteka, kupieckie prawo zatrzymania lub zastaw, b) akcje, udziały lub wszelkie inne rodzaje udziału w spółce, c) wierzytelności pieniężne lub prawa do innych świadczeń mających wartość ekonomiczną, d) prawa autorskie, prawa własności przemysłowej (takie jak: patenty, wzory użytkowe, projekty i wzory przemysłowe, znaki handlowe lub usługowe, nazwy handlowe, oznaczenia pochodzenia), konow-how i goodwill, e) prawa do prowadzenia działalności gospodarczej przyznane zgodnie z prawem przez władze publiczne, w tym koncesje, na przykład na poszukiwanie, wydobywanie lub eksploatację zasobów naturalnych. 3. Zmiana formy inwestycji dopuszczonej zgodnie z ustawodawstwem i przepisami Umawiającej się Strony, na której terytorium inwestycja została dokonana, nie zmienia jej charakteru jako inwestycji. 4. Jeżeli inwestycja została dokonana przez inwestora za pośrednictwem podmiotu nie objętego definicją zawartą w ustępie 1 pod literą c) niniejszego artykułu, w którym posiada on udział kapitałowy, to taki inwestor będzie korzystał z dobrodziejstw niniejszej umowy w granicach takiego pośredniego udziału kapitałowego, pod warunkiem jednak, że te korzyści nie będą mu przysługiwały, jeżeli powoła się on na mechanizm regulowania sporów na podstawie innej umowy o ochronie inwestycji zawartej przez Umawiającą się Stronę, na której terytorium została dokonana inwestycja. 5. Określenie "przychody" oznacza kwoty uzyskane z inwestycji, a w szczególności, choć nie wyłącznie, obejmuje zyski, odsetki, zyski kapitałowe, dywidendy, należności licencyjne, honoraria lub inny bieżący dochód. 6. Określenie "terytorium" oznacza odpowiednio terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium Arabskiej Republiki Egiptu, jak również te obszary morskie, w tym dno morskie i podglebie przyległe do obszaru poza morzem terytorialnym któregokolwiek z powyższych terytoriów, nad którymi odnośne Państwo sprawuje zgodnie z prawem międzynarodowym suwerenne prawa w zakresie badania i wykorzystania zasobów naturalnych takich obszarów. Artykuł 2 Popieranie i dopuszczanie inwestycji 1. Każda z Umawiających się Stron będzie popierać na swoim terytorium inwestycje inwestorów drugiej Umawiającej się Strony i dopuszczać takie inwestycje zgodnie ze swoim ustawodawstwem i innymi przepisami. 2. Jeżeli Umawiająca się Strona dopuściła inwestycję na swoje terytorium, wówczas ta Strona udzieli, zgodnie z jej ustawodawstwem i innymi przepisami, niezbędnych zezwoleń związanych z taką inwestycją oraz z realizacją umów licencyjnych i porozumień o pomocy technicznej, handlowej i administracyjnej. Każda z Umawiających się Stron będzie w razie potrzeby dokładać wszelkich starań w celu wydania niezbędnych zezwoleń związanych z tą inwestycją na działalność doradców i innych wykwalifikowanych osób posiadających obce obywatelstwo. Artykuł 3 Ochrona i traktowanie inwestycji 1. Każda z Umawiających się Stron będzie ochraniać na swoim terytorium inwestycje dokonane zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony i nie będzie naruszać w sposób nieuzasadniony lub dyskryminacyjny prawa inwestora drugiej Umawiającej się Strony do zarządzania, utrzymywania, użytkowania, osiągania korzyści, rozszerzania działalności, sprzedaży i w razie potrzeby likwidacji takich inwestycji. 2. Każda z Umawiających się Stron zapewni na swoim terytorium sprawiedliwe i równe traktowanie inwestycji inwestorów drugiej Umawiającej się Strony. Traktowanie to będzie nie mniej korzystne niż przyznane przez każdą Umawiającą się Stronę inwestycjom dokonanym na jej terytorium przez jej własnych inwestorów lub takie, jakie zostanie przyznane przez każdą z Umawiających się Stron inwestycjom dokonanym na jej terytorium przez inwestorów najbardziej uprzywilejowanego państwa, jeśli to drugie traktowanie będzie bardziej korzystne. Traktowanie powyższe będzie przysługiwało wspólnym przedsięwzięciom. 3. Klauzula najwyższego uprzywilejowania nie będzie miała zastosowania do przywilejów, jakie którakolwiek z Umawiających się Stron przyzna inwestorom państwa trzeciego ze względu na jej członkostwo lub przynależność do strefy wolnego handlu, unii celnej, wspólnego rynku lub organizacji wzajemnej pomocy gospodarczej lub jakiejkolwiek istniejącej lub przyszłej konwencji w sprawie podwójnego opodatkowania lub innych spraw podatkowych. Artykuł 4 Wywłaszczenie i odszkodowanie 1. Żadna z Umawiających się Stron nie podejmie bezpośrednio lub pośrednio działań wywłaszczeniowych, nacjonalizacyjnych lub innych działań o takim samym charakterze lub równoznacznym skutku w stosunku do inwestycji należących do inwestorów drugiej Umawiającej się Strony, chyba że działania te zostaną podjęte w interesie publicznym i nie będą miały charakteru dyskryminacyjnego i będą podjęte zgodnie z właściwą procedurą prawną i za skutecznym i właściwym odszkodowaniem. Odszkodowanie takie będzie odpowiadać wartości rynkowej wywłaszczonej inwestycji ustalonej według stanu przed wywłaszczeniem lub zanim decyzja o wywłaszczeniu stała się publicznie wiadoma, będzie obejmować odsetki od daty wywłaszczenia i będzie podlegało wolnemu transferowi. Kwota odszkodowania ustalona zostanie w walucie wymienialnej i będzie wypłacona bez zbędnej zwłoki osobie uprawnionej bez względu na jej miejsce pobytu czy zamieszkania. Transfer "bez zbędnej zwłoki" oznacza, że będzie dokonany w okresie wymaganym normalnie dla wypełnienia formalności związanych z transferem. Okres ten rozpoczyna się w dniu, w którym został złożony wniosek, i nie może przekroczyć 3 miesięcy. 2. Inwestorzy, o których mowa w artykule 1 ustęp 1 litera c), nie mogą wysuwać roszczeń na podstawie ustępu 1 tego artykułu i artykułu 5 niniejszej umowy, jeżeli odszkodowanie zostało im wypłacone zgodnie z podobnym postanowieniem innej umowy o ochronie inwestycji, zawartej przez Umawiającą się Stronę, na której terytorium inwestycja została dokonana. Artykuł 5 Odszkodowanie za straty Inwestorzy jednej Umawiającej się Strony, których inwestycje poniosą straty na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z powodu wojny lub jakiegokolwiek innego konfliktu zbrojnego, stanu wyjątkowego, rewolty, powstania lub zamieszek, będą traktowani przez tę drugą Umawiającą się Stronę w zakresie przywrócenia, odszkodowania, kompensacji lub innego wynagrodzenia nie mniej korzystnie niż właśni inwestorzy lub inwestorzy jakiegokolwiek państwa trzeciego. Należne z tego tytułu płatności będą w miarę możliwości podlegały transferowi bez zwłoki. Artykuł 6 Transfer 1. Każda z Umawiających się Stron, na której terytorium dokonane zostały inwestycje przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony, zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami, przyzna tym inwestorom swobodny transfer płatności związanych z tymi inwestycjami, a w szczególności: a) kapitału i dodatkowych kwot niezbędnych do utrzymania i rozszerzenia inwestycji, b) przychodów określonych w artykule 1 ustęp 5 niniejszej umowy, c) kwot na spłatę pożyczek prawidłowo zaciągniętych, udokumentowanych i związanych bezpośrednio z konkretną inwestycją, d) wpływów z całkowitej lub częściowej likwidacji lub sprzedaży inwestycji, e) kwot pochodzących z tytułu odszkodowań przewidzianych w artykułach 4 i 5 niniejszej umowy, f) zarobków obywateli jednej Umawiającej się Strony, którzy uzyskali zezwolenie na pracę w związku z inwestycją dokonaną na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. 2. Transfery będą dokonywane bez zbędnej zwłoki w walucie wymienialnej według normalnie stosowanego kursu w dniu transferu i zgodnie z procedurą stosowaną w Umawiającej się Stronie, na której terytorium inwestycja została dokonana, a która nie będzie prowadzić do odmowy, zawieszenia lub zmiany istoty takiego transferu. 3. Umawiające się Strony zobowiązują się przyznać transferom, o których mowa w ustępach 1 i 2 tego artykułu, traktowanie nie mniej korzystne niż przyznane transferom pochodzącym z inwestycji dokonanych przez inwestorów któregokolwiek państwa trzeciego. Artykuł 7 Subrogacja 1. Jeżeli Umawiająca się Strona lub jakakolwiek jej agencja dokona płatności któremukolwiek z jej inwestorów w ramach gwarancji lub ubezpieczenia przeciwko ryzyku niehandlowemu, zawartego w związku z inwestycją, druga Umawiająca się Strona uzna ważność przejęcia przez pierwszą Umawiającą się Stronę lub jej agencję wszelkich praw lub roszczeń przysługujących inwestorowi. Umawiająca się Strona lub jakakolwiek jej agencja, która przejęła prawa inwestora, jest uprawniona do takich samych praw, jakie posiada inwestor, i do dochodzenia takich praw w tym samym zakresie, z zastrzeżeniem zobowiązań inwestora związanych z ubezpieczoną w ten sposób inwestycją. 2. W przypadku subrogacji określonej w ustępie 1 niniejszego artykułu inwestor nie będzie wysuwał roszczeń, jeżeli nie będzie do tego upoważniony przez Umawiającą się Stronę lub jakąkolwiek jej agencję. Artykuł 8 Spory między Umawiającą się Stroną a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony 1. Spory między jedną z Umawiających się Stron a inwestorem - obywatelem drugiej Umawiającej się Strony będą wnoszone przez inwestora wobec Strony przyjmującej inwestycję w drodze pisemnej, z podaniem szczegółowych informacji. Strony sporów będą w miarę możliwości starały się rozstrzygać takie spory w drodze polubownej. 2. Jeżeli takie spory nie mogą być rozstrzygnięte w ten sposób w ciągu sześciu miesięcy od daty pisemnej notyfikacji, o której mowa w ustępie 1, spór będzie przedłożony, zależnie od wyboru przez strony sporu: - trybunałowi arbitrażowemu zgodnie z Regulaminem procedury Instytutu Arbitrażowego Izby Handlowej w Sztokholmie; - trybunałowi arbitrażowemu Międzynarodowej Izby Handlowej w Paryżu; - trybunałowi arbitrażowemu ad hoc utworzonemu zgodnie z Regulaminem procedury Komisji Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego; - Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (ICSID) utworzonemu na mocy Konwencji w sprawie rozstrzygania sporów inwestycyjnych między Państwami a obywatelami drugich państw, jeżeli obie Umawiające się Strony będą sygnatariuszami tej konwencji. 3. Orzeczenia arbitrażowe będą ostateczne i wiążące dla stron sporu. Każda Umawiająca się Strona zobowiązuje się wykonać orzeczenie zgodnie z jej prawem wewnętrznym. Artykuł 9 Rozstrzyganie sporów między Umawiającymi się Stronami 1. Każdy spór między Umawiającymi się Stronami dotyczący interpretacji i stosowania niniejszej umowy będzie rozstrzygany w miarę możliwości w drodze dyplomatycznej. 2. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty w ten sposób w ciągu dwunastu miesięcy od rozpoczęcia negocjacji, spór będzie przedłożony na żądanie którejkolwiek Umawiającej się Strony trybunałowi arbitrażowemu złożonemu z trzech arbitrów. Każda Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra, a ci dwaj arbitrzy wybiorą na przewodniczącego obywatela państwa trzeciego, które utrzymuje stosunki dyplomatyczne z obiema Umawiającymi się Stronami. 3. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron nie mianuje jej arbitra i nie przystanie na zaproszenie drugiej Umawiającej się Strony do dokonania w oznaczonym terminie takiego wyboru w ciągu trzech miesięcy, to arbiter będzie mianowany na wniosek danej Umawiającej się Strony przez Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 4. Jeżeli obaj arbitrzy nie mogą osiągnąć porozumienia odnośnie do wyboru przewodniczącego w ciągu trzech miesięcy po ich mianowaniu, to przewodniczący będzie mianowany na wniosek jednej z Umawiających się Stron przez Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. 5. Jeżeli w przypadkach przewidzianych w ustępach 3 i 4 tego artykułu Przewodniczący Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości nie może spełnić wymienionej funkcji lub jeżeli jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron, to nominacji dokona Wiceprzewodniczący, a jeżeli Wiceprzewodniczący nie może spełnić tej funkcji lub jeżeli jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron, to nominacji dokona najstarszy rangą sędzia Trybunału, który nie jest obywatelem żadnej z Umawiających się Stron. 6. Jeżeli Strony nie ustalą inaczej, trybunał ustali tryb własnego postępowania. Trybunał podejmie decyzje większością głosów. 7. Orzeczenia trybunału są ostateczne i wiążące dla każdej Umawiającej się Strony. 8. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty mianowanego przez nią arbitra oraz koszty swojego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego, jak również inne koszty Umawiające się Strony pokrywają w równych częściach. Artykuł 10 Stosowanie korzystniejszych norm Jeżeli prawo wewnętrzne Umawiającej się Strony lub istniejące albo przyszłe zobowiązania powstałe między Umawiającymi się Stronami zgodnie z prawem międzynarodowym zawierają dodatkowe regulacje, które ogólnie lub szczegółowo przewidują w odniesieniu do inwestycji dokonanych przez inwestorów drugiej Umawiającej się Strony traktowanie bardziej korzystne od przewidzianego w niniejszej umowie, to takie regulacje w zakresie, w jakim są korzystniejsze, będą miały pierwszeństwo przed niniejszą umową. Artykuł 11 Konsultacje i wymiana informacji Na wniosek jednej Umawiającej się Strony druga Umawiająca się Strona zgodzi się niezwłocznie na konsultacje w sprawie interpretacji lub stosowania niniejszej umowy. Na wniosek którejkolwiek Umawiającej się Strony dokonywać się będzie wymiany informacji o wpływie, jaki mogą mieć ustawodawstwo, przepisy, decyzje, praktyki i procedura administracyjna lub polityka drugiej Umawiającej się Strony na inwestycje objęte niniejszą umową. Artykuł 12 Zakres stosowania Niniejsza umowa ma zastosowanie do inwestycji dokonanych przez inwestorów każdej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony po jej wejściu w życie. Artykuł 13 Wejście w życie Niniejsza umowa wejdzie w życie w dniu noty późniejszej, którą jedna Umawiająca się Strona poinformuje drugą Umawiającą się Stronę, że jej wewnętrzne wymogi prawne dla wejścia w życie niniejszej umowy zostały spełnione. Artykuł 14 Czas obowiązywania i wypowiedzenie 1. Niniejsza umowa pozostanie w mocy przez dziesięć (10) lat i będzie pozostawać w mocy przez dalszy taki sam okres lub okresy, chyba że którakolwiek z Umawiających się Stron powiadomi drugą Umawiającą się Stronę na rok przed wygaśnięciem pierwotnego lub każdego następnego okresu o zamiarze wypowiedzenia umowy. Notyfikacja o wypowiedzeniu niniejszej umowy uprawomocnia się po roku od otrzymania jej przez drugą Umawiającą się Stronę. 2. W odniesieniu do inwestycji dokonanych przed datą wejścia w życie wypowiedzenia niniejszej umowy, postanowienia niniejszej umowy pozostaną w mocy przez następny okres dziesięciu lat od daty wygaśnięcia niniejszej umowy. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Kairze dnia 1 lipca 1995 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, arabskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający będzie tekst angielski. Za Rzeczpospolitą Polską W. Bartoszewski Za Arabską Republikę Egiptu Y. Bouttros Ghali Po zapoznaniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 29 stycznia 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Kairze dnia 1 lipca 1995 r. (Dz. U. Nr 48, poz. 303) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 13 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Kairze dnia 1 lipca 1995 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 17 stycznia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: wz. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 48, poz. 304) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 9 maja 1995 r. w Lizbonie została sporządzona Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w następującym brzmieniu: KONWENCJA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Portugalskiej, pragnąc zawrzeć Konwencję w celu unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od podatków od dochodu, uzgodniły, co następuje: Rozdział I Zakres konwencji Artykuł 1 Zakres podmiotowy Niniejsza konwencja dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Artykuł 2 Podatki, których dotyczy konwencja 1. Niniejsza konwencja dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu i od majątku, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego jednostek terytorialnych lub administracyjnych albo władz lokalnych. 2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu albo od części dochodu, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku. 3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy konwencja, należą w szczególności: a) w Rzeczypospolitej Polskiej: (I) podatek dochodowy od osób fizycznych; i (II) podatek dochodowy od osób prawnych; (zwane dalej "podatkami polskimi"); b) w Republice Portugalskiej: (I) podatek dochodowy od osób fizycznych (Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Singulares-IRS); (II) podatek dochodowy od osób prawnych (Imposto sobre o Rendimento das Pessoas colectivas-IRC); (III) podatek lokalny od osób prawnych (Derrama); (zwane dalej "podatkami portugalskimi"). 4. Niniejsza konwencja będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej konwencji będą wprowadzane obok istniejących podatków lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych. Rozdział II Definicje Artykuł 3 Ogólne definicje 1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z jej kontekstu nie wynika inaczej: a) określenie "Polska" użyte w sensie geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym każdy obszar poza jej wodami terytorialnymi, na którym na mocy ustawodawstwa Polski i zgodnie z prawem międzynarodowym Polska może sprawować suwerenne prawa do dna morskiego, jego podglebia i ich zasobów naturalnych; b) określenie "Portugalia" oznacza terytorium Republiki Portugalskiej położone na kontynencie europejskim, archipelagi Azorów i Madery, przyległe do nich morze terytorialne i każdą inną strefę, w której zgodnie z ustawodawstwem Portugalii i prawem międzynarodowym Republika Portugalska posiada jurysdykcję lub suwerenne prawa w zakresie badania i wykorzystywania zasobów naturalnych dna morskiego, jego podglebia i wód przyległych; c) określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, zależnie od kontekstu, Polskę lub Portugalię; d) określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób; e) określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę gospodarczą, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną; f) określenia "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie; g) określenie "transport międzynarodowy" oznacza wszelki przewóz statkiem morskim lub powietrznym albo pojazdem transportu drogowego eksploatowanym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku, gdy statki morskie, powietrzne lub środki transportu drogowego są eksploatowane wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie; h) określenie "właściwa władza" oznacza: (I) w Polsce - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela, (II) w Portugalii - Ministra Finansów - Dyrektora Generalnego Podatków (Director General das Contribuicoese Impostos) lub ich upoważnionych przedstawicieli; i) określenie "obywatel" oznacza: (I) wszelką osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa, (II) wszelką osobę prawną, spółkę osobową lub stowarzyszenie, której status prawny wynika z obowiązującego w Umawiającym się Państwie ustawodawstwa. 2. Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się przeważająco według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przed znaczeniem nadawanym przez inne ustawy tego Państwa. Artykuł 4 Miejsce zamieszkania lub siedziba 1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo i każdą jego jednostkę terytorialną lub administracyjną lub władzę lokalną. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie. 2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 tego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad: a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych); b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa; c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem; d) jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia. 3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona siedzibę w Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Artykuł 5 Zakład 1. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. 2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) zakład fabryczny, e) warsztat oraz f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania kopalnych zasobów naturalnych. 3. Plac budowy, prace budowlane, montażowe lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy. 4. Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, uważa się, iż zakład nie obejmuje: a) użytkowania urządzeń, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; b) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania; c) utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo; d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności mającej charakter przygotowawczy lub pomocniczy; f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter. 5. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo stale realizuje, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że działalność wykonywana przez tę osobę ogranicza się do działalności wymienionej w ustępie 4 i jest takim rodzajem działalności, która jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki i nie powoduje uznania tej placówki za zakład w rozumieniu postanowień tego ustępu. 6. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w jednym z Umawiających się Państw tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. 7. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki. Rozdział III Opodatkowanie dochodu Artykuł 6 Dochody z nieruchomości 1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i powietrzne oraz pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego. 3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również z każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. 4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego używanego w celu wykonywania wolnych zawodów. 5. Postanowienia poprzednich ustępów stosuje się również do dochodu z majątku ruchomego lub dochodu osiąganego z usług związanych z użytkowaniem lub prawem użytkowania nieruchomości, który na mocy prawa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym dany majątek jest położony, jest zrównany z dochodem osiąganym z majątku nieruchomego. Artykuł 7 Zyski przedsiębiorstw 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi lub prowadziło działalność gospodarczą w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane takiemu zakładowi. 2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. 3. Przy ustalaniu zysków zakładu zezwala się na odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. 4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule. 5. Jeżeli w zyskach mieszczą się różne dochody lub dochody od przyrostu majątku, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej konwencji, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu. 6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej. Artykuł 8 Transport międzynarodowy 1. Zyski osiągane z eksploatacji w transporcie międzynarodowym statków morskich lub powietrznych albo pojazdów transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu. 2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa morskiego znajduje się na pokładzie statku, to uważa się, że jest ono położone w Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku, lub jeżeli nie ma portu macierzystego, to w Umawiającym się Państwie, w którym armator statku ma siedzibę. 3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się także do zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym. Artykuł 9 Przedsiębiorstwa powiązane 1. Jeżeli: a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa ma udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio mają udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale których z powodu tych warunków nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane. 2. Jeżeli Umawiające się Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo zostało opodatkowane w tym drugim Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego Państwa, gdyby warunki uzgodnione między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami niezależnymi - wtedy to drugie Państwo powinno dokonać odpowiedniego zmniejszenia kwoty podatku pobieranego od tego dochodu, jeżeli to Państwo uważa taką korektę za uzasadnioną. Przy ustalaniu takiej poprawki powinny być wzięte pod uwagę inne postanowienia niniejszej konwencji, a właściwe władze Umawiających się Państw będą w razie potrzeby przeprowadzać między sobą konsultacje. Artykuł 10 Dywidendy 1. Dywidendy, wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, pobierany podatek nie może przekroczyć 15 procent kwoty dywidend brutto. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia ustalą sposób stosowania tego ograniczenia. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane. 3. Bez względu na postanowienia ustępu 2, jeżeli właścicielem dywidend jest spółka, która przez nieprzerwany okres dwóch lat przed uzyskaniem dywidend posiada co najmniej 25 procent udziału w kapitale akcyjnym spółki wypłacającej dywidendy, podatek wymierzony w odniesieniu do dywidend wypłacanych po 31 grudnia 1996 r. nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto. 4. Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji "gratisowych" lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji. Postanowienia tego artykułu mają również zastosowanie do zysków wypłaconych przez inne osoby na mocy umowy udziału w zyskach zgodnie z prawem każdej Umawiającej się Strony (w przypadku Portugalii - associacao em partcipacao). 5. Postanowień ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli osoba uprawniona do dywidendy, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 (zyski przedsiębiorstw) lub artykułu 14 (wolne zawody). 6. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z którego tytułu dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów powstałych w tym drugim Państwie. Artykuł 11 Odsetki 1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia. 3. Bez względu na postanowienia ustępu 2, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie są zwolnione od podatku w tym Państwie, jeżeli: a) dłużnikiem tych odsetek jest rząd tego Państwa, jego jednostka terytorialna, administracyjna lub władza lokalna; lub b) odsetki są płacone rządowi drugiego Umawiającego się Państwa, jednostce terytorialnej lub administracyjnej albo władzy lokalnej lub też instytucji (w tym instytucji finansowej) w związku z jakimkolwiek finansowaniem przyznanym przez nie na mocy umowy między rządami Umawiających się Państw; lub c) w związku z pożyczką albo kredytem udzielonym przez Banki Centralne Umawiających się Państw i inną instytucję finansową kontrolowaną przez Państwo dla finansowana transakcji zewnętrznych uzgodnionych między władzami Umawiających się Państw. 4. Użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie są uważane w rozumieniu niniejszego artykułu za odsetki. 5. Postanowień ustępu 1, 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o położoną w nim stałą placówkę i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 (zyski przedsiębiorstw) lub artykułu 14 (wolne zawody). 6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka. 7. Jeżeli między dłużnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego kwota odsetek, mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z tytułu którego są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji. Artykuł 12 Należności licencyjne 1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Jednakże należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem należności, to podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych. Właściwe władze Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia. 3. Określenie "należności licencyjne", użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z programami komputerowymi, filmami dla kin, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie albo prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego albo za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej. 4. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli odbiorca należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność zarobkową przez zakład w nim położony bądź wolny zawód przy pomocy położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z których tytułu wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. 5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają te należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Państwie, w którym położony jest ten zakład lub stała placówka. 6. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego zapłacone należności licencyjne mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekraczają kwotę, którą płatnik i właściciel należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej konwencji. Artykuł 13 Zyski ze sprzedaży majątku 1. Dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Dochody z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. 3. Dochody z przeniesienia tytułu własności statków morskich lub powietrznych i środków transportu drogowego, eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub powietrznych albo środków transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. 4. Dochody z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Artykuł 14 Wolne zawody 1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że dla potrzeb wykonywania działalności posiada ona placówkę w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli posiada ona taką placówkę, dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, lecz tylko w takim zakresie, jaki można przypisać tej placówce. 2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych. Artykuł 15 Praca najemna 1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mające miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. 2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli: a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu, zaczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym; i b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, oraz c) wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie. 3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub powietrznego albo przez osobę obsługującą pojazd transportu drogowego, eksploatowany w transporcie międzynarodowym, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa. Artykuł 16 Wynagrodzenia dyrektorów Wynagrodzenia i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w zarządzie spółki lub w innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Artykuł 17 Artyści i sportowcy 1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. 2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana. 3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dochód, o którym mowa w tym artykule, będzie zwolniony od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność artysty lub sportowca jest wykonywana, jeżeli ta działalność jest finansowana w istotnym stopniu z funduszów publicznych tego Państwa albo Państwa drugiego lub jeżeli działalność ta jest wykonywana na podstawie zawartej między Umawiającymi się Państwami umowy o współpracy kulturalnej. Artykuł 18 Emerytury i renty Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Artykuł 19 Funkcje publiczne 1. a) Wynagrodzenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną, administracyjną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie; b) Jednakże wynagrodzenia takie, płace i inne podobne świadczenia mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli funkcje te są wykonywane w tym Państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w tym Państwie oraz osoba ta: (I) jest obywatelem tego Państwa lub (II) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług. 2. a) Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną, administracyjną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie. b) Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca posiada w nim miejsce zamieszkania i jest jego obywatelem. 3. Postanowienia artykułów 15, 16, 17 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent i emerytur mających związek z funkcjami wykonywanymi w związku z działalnością gospodarczą Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej, administracyjnej lub władzy lokalnej. Artykuł 20 Profesorowie i pracownicy naukowi 1. Wynagrodzenie otrzymywane za nauczanie lub prowadzenie prac badawczych przez osobę fizyczną, która bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miała stałe miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a która przebywa w pierwszym Państwie przez okres nie przekraczający dwóch lat w celu prowadzenia prac badawczych lub nauczania w uniwersytecie, szkole wyższej, instytucie badawczym lub innym podobnym zakładzie, będzie zwolnione od opodatkowania w pierwszym Państwie, pod warunkiem że wszystkie wymienione jednostki nie mają celów zarobkowych, a dochód nie jest opodatkowany w drugim Państwie. 2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu z tytułu prac badawczych, jeżeli takie prace są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub osób. Artykuł 21 Studenci Należności otrzymywane na utrzymanie się, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta lub praktykanta, który przebywa w pierwszym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się, odbywania praktyki lub szkolenia, a który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Państwa. Artykuł 22 Inne dochody 1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. 2. Postanowienia ustępu 1 tego artykułu nie mają zastosowania do dochodów nie będących dochodami z majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2, jeżeli osoba uzyskująca takie dochody, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność zarobkową przez zakład w nim położony lub wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę w nim położoną i gdy prawa lub dobra, z tytułu których wypłacany jest dochód, są rzeczywiście związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. Rozdział IV Unikanie podwójnego opodatkowania Artykuł 23 Metody unikania podwójnego opodatkowania Podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: a) W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce: (I) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Portugalii, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień pkt (II), taki dochód lub majątek od opodatkowania. Polska przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania; (II) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 może być opodatkowany w Portugalii, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Portugalii. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany w Portugalii; (III) jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem konwencji dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to Polska może, mimo to, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, wziąć pod uwagę taki dochód zwolniony od podatku. b) W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Portugalii: (I) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Portugalii osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami tej konwencji może być opodatkowany w Polsce, to Portugalia zezwoli na odliczenie od podatku takiej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Polsce. Takie odliczenie nie może jednak przekroczyć tej kwoty podatku dochodowego, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany w Polsce; i (II) jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem konwencji dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Portugalii jest zwolniony od podatku w tym Państwie, to Portugalia może, mimo to, przy obliczeniu kwoty podatku od pozostałego dochodu takiej osoby, wziąć pod uwagę taki dochód zwolniony od opodatkowania. Rozdział V Postanowienia szczególne Artykuł 24 Równe traktowanie 1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Państwa są lub mogą być poddani, szczególnie w odniesieniu do miejsca zamieszkania lub siedziby. Niniejsze postanowienie stosuje się również - bez względu na postanowienia artykułu 1 - w stosunku do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach. 2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek dla celów podatkowych, z uwagi na stan cywilny i rodzinny, których udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium. 3. Z wyjątkiem przypadku stosowania postanowień artykułu 9 ustęp 1, artykułu 11 ustęp 7 lub artykułu 12 ustęp 6, odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Państwie. 4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał należy w całości lub częściowo lub jest kontrolowany bezpośrednio lub pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa. 5. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie, bez względu na postanowienia artykułu 2, do wszystkich podatków, bez względu na ich rodzaj i nazwę. Artykuł 25 Procedura wzajemnego porozumiewania się 1. Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej konwencji, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1 - właściwej władzy tego Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej konwencji. 2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą konwencją. Jakiekolwiek osiągnięte porozumienie będzie stosowane niezależnie od terminów przewidzianych w prawie wewnętrznym Umawiającego się Państwa. 3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu konwencji. Mogą one również konsultować się wzajemnie, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach, które nie są uregulowane w niniejszej konwencji. 4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio, w tym w ramach komisji mieszanej złożonej z ich przedstawicieli, w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami poprzednich ustępów. Jeżeli w celu osiągnięcia porozumienia zajdzie potrzeba bezpośredniej wymiany opinii, może to nastąpić przez komisję złożoną z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw. Artykuł 26 Wymiana informacji 1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, konieczne do stosowania postanowień niniejszej konwencji, a także informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw, dotyczące podatków wymienionych w niniejszej konwencji, w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, jakie ono przewiduje, nie jest sprzeczne z konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułu 1. Wszelka informacja uzyskana przez Umawiające się Państwo będzie stanowiła tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane przy zastosowaniu ustawodawstwa wewnętrznego tego Państwa i będzie udzielana tylko osobom i władzom (w tym sądowym albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ściąganiem podatków, których dotyczy konwencja, lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Wyżej wymienione osoby lub władze będą wykorzystywać informacje tylko dla tych celów. Mogą one udostępniać te informacje w postępowaniu sądowym lub do wydawania orzeczeń. 2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały właściwe władze Umawiających się Państw do: a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa; b) udzielania informacji, której uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa; c) udzielania informacji, która ujawniłaby tajemnicę urzędową lub gospodarczą, przemysłową, handlową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstw, lub informacji, których udzielanie byłoby sprzeczne z praktyką państwa (porządkiem publicznym). Artykuł 27 Przedstawiciele dyplomatyczni i urzędnicy konsularni Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych norm prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych. Rozdział VI Postanowienia końcowe Artykuł 28 Wejście w życie 1. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji i wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie, w możliwie bliskim terminie. 2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i jej postanowienia będą miały zastosowanie: a) w odniesieniu do podatków uzyskiwanych u źródła - do kwot uzyskanych lub należnych od dnia 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym niniejsza konwencja weszła w życie; i b) w odniesieniu do innych podatków - do dochodów uzyskanych w jakimkolwiek roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym niniejsza konwencja weszła w życie. Artykuł 29 Wypowiedzenie Niniejsza konwencja pozostaje w mocy do czasu wypowiedzenia jej przez jedno z Umawiających się Państw. Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć konwencję, przekazując w drodze dyplomatycznej notyfikację o wypowiedzeniu co najmniej sześć miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego po upływie pięciu lat od daty jej wejścia w życie. W takim wypadku konwencja przestaje obowiązywać: a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła - do kwot uzyskanych lub należnych od dnia 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po dniu, w którym wygaśnie okres wymieniony w nocie o wypowiedzeniu; b) w odniesieniu do innych podatków powstałych w roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu - w roku następującym po dniu, w którym wygaśnie okres wymieniony w nocie o wypowiedzeniu. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, portugalskim i angielskim, przy czym wszystkie trzy teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności przy interpretacji rozstrzygający będzie tekst angielski. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej /podpis nieczytelny/ W imieniu Republiki Portugalskiej /podpis nieczytelny/ Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 17 sierpnia 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 6 lutego 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. Nr 48, poz. 305) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 28 ustęp 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r., nastąpiła w Warszawie dnia 4 lutego 1998 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej konwencji. Konwencja weszła w życie dnia 4 lutego 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: wz. A. Ananicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONKORDAT między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisany w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 318) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 28 lipca 1993 r. został podpisany w Warszawie Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską w następującym brzmieniu: KONKORDAT Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską Stolica Apostolska i Rzeczpospolita Polska - dążąc do trwałego i harmonijnego uregulowania wzajemnych stosunków; - biorąc pod uwagę fakt, że religia katolicka jest wyznawana przez większość społeczeństwa polskiego; - podkreślając posłannictwo Kościoła Katolickiego, rolę odegraną przez Kościół w tysiącletnich dziejach Państwa Polskiego oraz znaczenie pontyfikatu Jego Świątobliwości Papieża Jana Pawła II dla współczesnych dziejów Polski; - zważywszy przełomowe znaczenie odzyskania niepodległości i suwerenności przez Państwo Polskie oraz w trosce o jego pomyślny rozwój; - stwierdzając doniosły wkład Kościoła w rozwój osoby ludzkiej i umacnianie moralności; - kierując się wymienionymi wartościami oraz powszechnymi zasadami prawa międzynarodowego, łącznie z normami dotyczącymi poszanowania praw człowieka i podstawowych swobód oraz wyeliminowania wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji z powodów religijnych; - uznając, że fundamentem rozwoju wolnego i demokratycznego społeczeństwa jest poszanowanie godności osoby ludzkiej i jej praw; - uwzględniając nową strukturę administracyjną Kościoła w Polsce, ustanowioną Bullą papieską "Totus Tuus Poloniae populus"; postanowiły zawrzeć niniejszy Konkordat, przy czym Rzeczpospolita Polska uwzględniła swe zasady konstytucyjne i ustawy, a Stolica Apostolska - dokumenty Soboru Watykańskiego II dotyczące wolności religijnej i stosunków pomiędzy Kościołem a wspólnotą polityczną oraz przepisy prawa kanonicznego. W tym celu Stolica Apostolska, reprezentowana przez Jego Ekscelencję Księdza Józefa Kowalczyka, Arcybiskupa Tytularnego Heraklei, Nuncjusza Apostolskiego w Warszawie, i Rzeczpospolita Polska, reprezentowana przez Jego Ekscelencję Pana Krzysztofa Skubiszewskiego, Ministra Spraw Zagranicznych, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół Katolicki są - każde w swej dziedzinie - niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego. Artykuł 2 W celu utrzymania i umacniania więzi pomiędzy Układającymi się Stronami oraz w celu wypełniania powierzonej każdemu z nich misji Nuncjusz Apostolski rezyduje, jak dotychczas, w stolicy Polski, a polski Ambasador nadzwyczajny i pełnomocny - przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie. Artykuł 3 Rzeczpospolita Polska zapewnia Kościołowi Katolickiemu oraz jego osobom prawnym i fizycznym swobodę utrzymywania stosunków i komunikowania się ze Stolicą Apostolską, z Konferencjami Episkopatów, z Kościołami partykularnymi, a także między sobą i z innymi wspólnotami, instytucjami, organizacjami i osobami w kraju i za granicą. Artykuł 4 1. Rzeczpospolita Polska uznaje osobowość prawną Kościoła Katolickiego. 2. Rzeczpospolita Polska uznaje również osobowość prawną wszystkich instytucji kościelnych terytorialnych i personalnych, które uzyskały taką osobowość na podstawie przepisów prawa kanonicznego. Władza kościelna dokonuje stosownego powiadomienia kompetentnych organów państwowych. 3. Inne instytucje kościelne mogą na wniosek władzy kościelnej uzyskać osobowość prawną na podstawie prawa polskiego. Artykuł 5 Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi Katolickiemu, bez względu na obrządek, swobodne i publiczne pełnienie jego misji, łącznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego. Artykuł 6 1. Tworzenie właściwych Kościołowi struktur należy do kompetencji władzy kościelnej; dotyczy to w szczególności erygowania, zmieniania i znoszenia prowincji kościelnych, archidiecezji, diecezji, ordynariatu polowego, administratur apostolskich, prałatur personalnych i terytorialnych, opactw terytorialnych, parafii, instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego oraz innych kościelnych osób prawnych. 2. Żadna część terytorium polskiego nie będzie włączona do diecezji lub prowincji kościelnej mającej swą stolicę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Żadna diecezja mająca swą stolicę w Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie się rozciągała poza granice Państwa Polskiego. 4. Biskup należący do Konferencji Episkopatu Polski nie będzie należał do krajowej Konferencji Episkopatu w innym państwie. 5. Biskup nie będący obywatelem polskim nie będzie należał do Konferencji Episkopatu Polski. Biskup taki nie będzie sprawował jurysdykcji w Rzeczypospolitej Polskiej, wyjąwszy legata lub innego wysłannika papieskiego. Artykuł 7 1. Urzędy kościelne obsadza kompetentna władza kościelna zgodnie z przepisami prawa kanonicznego. 2. Mianowanie i odwoływanie biskupów należy wyłącznie do Stolicy Apostolskiej. 3. Stolica Apostolska będzie mianować biskupami w Polsce duchownych, którzy są obywatelami polskimi. 4. W odpowiednim czasie poprzedzającym ogłoszenie nominacji biskupa diecezjalnego Stolica Apostolska poda jego nazwisko do poufnej wiadomości Rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Dołożone zostaną starania, aby to powiadomienie nastąpiło możliwie wcześnie. Artykuł 8 1. Rzeczpospolita Polska zapewnia Kościołowi Katolickiemu wolność sprawowania kultu zgodnie z artykułem 5. 2. Organizowanie kultu publicznego należy do władzy kościelnej zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i z zachowaniem odpowiednich przepisów prawa polskiego. 3. Miejscom przeznaczonym przez właściwą władzę kościelną do sprawowania kultu i grzebania zmarłych Państwo gwarantuje w tym celu nienaruszalność. Z ważnych powodów i za zgodą kompetentnej władzy kościelnej można przeznaczyć te miejsca na inny użytek. Niniejszy przepis nie ogranicza stosowania prawa polskiego w przypadkach wywłaszczenia z zachowaniem standardów prawa międzynarodowego. 4. Sprawowanie kultu publicznego w miejscach innych niż określone w ustępie 3 nie wymaga zezwolenia władz państwowych, chyba że odpowiednie przepisy prawa polskiego stanowią inaczej, w szczególności ze względu na bezpieczeństwo i porządek publiczny. 5. Władza publiczna może podjąć niezbędne działania w miejscach określonych w ustępie 3 także bez uprzedniego powiadamiania władzy kościelnej, jeśli jest to konieczne dla ochrony życia, zdrowia lub mienia. Artykuł 9 1. Wolne od pracy są niedziele i następujące dni świąteczne: 1) 1 stycznia - uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi (dzień Nowego Roku), 2) drugi dzień Wielkanocy, 3) dzień Bożego Ciała, 4) 15 sierpnia - uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 5) 1 listopada - dzień Wszystkich Świętych, 6) 25 grudnia - pierwszy dzień Bożego Narodzenia, 7) 26 grudnia - drugi dzień Bożego Narodzenia. 2. Rozszerzenie powyższego wykazu może nastąpić po porozumieniu Układających się Stron. Artykuł 10 1. Od chwili zawarcia małżeństwo kanoniczne wywiera takie skutki, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa zgodnie z prawem polskim, jeżeli: (1) między nupturientami nie istnieją przeszkody wynikające z prawa polskiego, (2) złożą oni przy zawieraniu małżeństwa zgodne oświadczenie woli dotyczące wywarcia takich skutków i (3) zawarcie małżeństwa zostało wpisane w aktach stanu cywilnego na wniosek przekazany urzędowi stanu cywilnego w terminie pięciu dni od zawarcia małżeństwa; termin ten ulega przedłużeniu, jeżeli nie został dotrzymany z powodu siły wyższej, do czasu ustania tej przyczyny. 2. Przygotowanie do zawarcia małżeństwa kanonicznego obejmuje pouczenie nupturientów o nierozerwalności małżeństwa kanonicznego oraz o przepisach prawa polskiego dotyczących skutków małżeństwa. 3. Orzekanie o ważności małżeństwa kanonicznego, a także w innych sprawach małżeńskich przewidzianych w prawie kanonicznym, należy do wyłącznej kompetencji władzy kościelnej. 4. Orzekanie w sprawach małżeńskich w zakresie skutków określonych w prawie polskim należy do wyłącznej kompetencji sądów państwowych. 5. Kwestia powiadamiania o orzeczeniach wskazanych w ustępach 3 i 4 może być przedmiotem postępowania określonego w artykule 27. 6. Celem wprowadzenia w życie niniejszego artykułu dokonane zostaną konieczne zmiany w prawie polskim. Artykuł 11 Układające się Strony deklarują wolę współdziałania na rzecz obrony i poszanowania instytucji małżeństwa i rodziny będących fundamentem społeczeństwa. Podkreślają one wartość rodziny, przy czym Stolica Apostolska, ze swej strony, potwierdza naukę katolicką o godności i nierozerwalności małżeństwa. Artykuł 12 1. Uznając prawo rodziców do religijnego wychowania dzieci oraz zasadę tolerancji, Państwo gwarantuje, że szkoły publiczne podstawowe i ponadpodstawowe oraz przedszkola, prowadzone przez organy administracji państwowej i samorządowej, organizują zgodnie z wolą zainteresowanych naukę religii w ramach planu zajęć szkolnych i przedszkolnych. 2. Program nauczania religii katolickiej oraz podręczniki opracowuje władza kościelna i podaje je do wiadomości kompetentnej władzy państwowej. 3. Nauczyciele religii muszą posiadać upoważnienie (missio canonica) od biskupa diecezjalnego. Cofnięcie tego upoważnienia oznacza utratę prawa do nauczania religii. Kryteria wykształcenia pedagogicznego oraz forma i tryb uzupełniania tego wykształcenia będą przedmiotem uzgodnień kompetentnych władz państwowych z Konferencją Episkopatu Polski. 4. W sprawach treści nauczania i wychowania religijnego nauczyciele religii podlegają przepisom i zarządzeniom kościelnym, a w innych sprawach przepisom państwowym. 5. Kościół Katolicki korzysta ze swobody prowadzenia katechezy dla dorosłych, łącznie z duszpasterstwem akademickim. Artykuł 13 Dzieciom i młodzieży katolickiej, przebywającym na koloniach i obozach oraz korzystającym z innych form zbiorowego wypoczynku, zapewnia się możliwość wykonywania praktyk religijnych, a w szczególności uczestniczenia we Mszy św. w niedziele i święta. Artykuł 14 1. Kościół Katolicki ma prawo zakładać i prowadzić placówki oświatowe i wychowawcze, w tym przedszkola oraz szkoły wszystkich rodzajów, zgodnie z przepisami prawa kanonicznego i na zasadach określonych przez odpowiednie ustawy. 2. W realizowaniu minimum programowego przedmiotów obowiązkowych i w wystawianiu druków urzędowych szkoły te podlegają prawu polskiemu. W realizowaniu programu nauczania pozostałych przedmiotów szkoły te stosują się do przepisów kościelnych. O publicznym charakterze tych szkół i placówek decyduje prawo polskie. 3. Nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy oraz uczniowie i wychowankowie szkół i placówek wymienionych w ustępie 1 - jeśli są one szkołami lub placówkami publicznymi albo mają uprawnienia szkół lub placówek publicznych - mają prawa i obowiązki takie same jak analogiczne osoby w szkołach i placówkach publicznych. 4. Szkoły i placówki wymienione w ustępie 1 będą dotowane przez Państwo lub organy samorządu terytorialnego w przypadkach i na zasadach określonych przez odpowiednie ustawy. Artykuł 15 1. Rzeczpospolita Polska gwarantuje Kościołowi Katolickiemu prawo do swobodnego zakładania i prowadzenia szkół wyższych, w tym uniwersytetów, odrębnych wydziałów i wyższych seminariów duchownych oraz instytutów naukowo-badawczych. 2. Status prawny szkół wyższych, o których mowa w ustępie 1, a także tryb i zakres uznawania przez państwo kościelnych stopni i tytułów oraz status prawny wydziałów teologii katolickiej na uniwersytetach państwowych regulują umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Konferencją Episkopatu Polski upoważnioną przez Stolicę Apostolską. 3. Papieska Akademia Teologiczna w Krakowie i Katolicki Uniwersytet Lubelski są dotowane przez Państwo. Państwo rozważy udzielanie pomocy finansowej odrębnym wydziałom wymienionym w ustępie 1. Artykuł 16 1. Opiekę duszpasterską nad żołnierzami wyznania katolickiego w czynnej służbie wojskowej, w tym również zawodowej, sprawuje w ramach ordynariatu polowego Biskup Polowy zgodnie z prawem kanonicznym i statutem zatwierdzonym przez Stolicę Apostolską w porozumieniu z kompetentnymi władzami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Żołnierzom, o których mowa w ustępie 1, zapewnia się możliwość swobodnego uczestniczenia we Mszy św. w niedziele i święta, jeśli nie koliduje to z ważnymi obowiązkami służbowymi. 3. Kapłani i diakoni oraz członkowie instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego po złożeniu profesji wieczystej zostają przeniesieni do rezerwy. Alumnom wyższych seminariów duchownych, osobom po złożeniu ślubów czasowych oraz nowicjuszom odracza się służbę wojskową ze względu na odbywanie nauki. 4. Kapłani przeniesieni do rezerwy mogą być powołani do odbywania ćwiczeń wojskowych tylko w celu przeszkolenia do pełnienia funkcji kapelana wojskowego na wniosek właściwego przełożonego kościelnego. 5. W czasie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny władza kościelna skieruje dodatkowych kapłanów do pełnienia funkcji kapelanów wojskowych, a diakonów, alumnów wyższych seminariów duchownych oraz członków instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego - do służby sanitarnej lub służby w obronie cywilnej. Artykuł 17 1. Rzeczpospolita Polska zapewnia warunki do wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych osobom przebywającym w zakładach penitencjarnych, wychowawczych, resocjalizacyjnych oraz opieki zdrowotnej i społecznej, a także w innych zakładach i placówkach tego rodzaju. 2. Osobom, o których mowa w ustępie 1, zapewnia się w szczególności możliwość uczestniczenia we Mszy św. w niedziele i święta oraz w katechizacji i rekolekcjach, a także korzystania z indywidualnych posług religijnych w zgodzie z celami pobytu tych osób w zakładach wskazanych w ustępie 1. 3. Dla realizacji uprawnień osób, o których mowa w ustępie 1, biskup diecezjalny skieruje kapelanów, z którymi odpowiednia instytucja zawrze stosowną umowę. Artykuł 18 Stosownie do potrzeby zapewnienia opieki duszpasterskiej nad członkami mniejszości narodowych biskupi diecezjalni decydują o organizowaniu posługi duszpasterskiej i katechizacji w języku właściwej mniejszości. Artykuł 19 Rzeczpospolita Polska uznaje prawo wiernych do zrzeszania się zgodnie z prawem kanonicznym i w celach określonych w tym prawie. Jeżeli te zrzeszenia poprzez swą działalność wkraczają w sferę uregulowaną w prawie polskim, podlegają także temu prawu. Artykuł 20 1. Kościół Katolicki ma prawo swobodnego drukowania, wydawania i rozpowszechniania wszelkich publikacji związanych z jego posłannictwem. 2. Kościół Katolicki ma prawo do posiadania i używania własnych środków społecznego przekazu, a także do emitowania programów w publicznej radiofonii i telewizji, na zasadach określonych w prawie polskim. Artykuł 21 1. Odpowiednie instytucje kościelne mają prawo prowadzenia, każda zgodnie ze swą naturą, działalności o charakterze misyjnym, charytatywnym i opiekuńczym. W tym celu mogą one tworzyć struktury organizacyjne i urządzać publiczne zbiórki. 2. Przepisy prawa polskiego o zbiórkach publicznych nie mają zastosowania do zbierania ofiar na cele religijne, kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą, naukową, oświatową i wychowawczą oraz utrzymanie duchownych i członków zakonów, jeżeli odbywają się w obrębie terenów kościelnych, kaplic oraz w miejscach i okolicznościach zwyczajowo przyjętych w danej okolicy i w sposób tradycyjnie ustalony. Artykuł 22 1. Działalność służąca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo-wychowawczym, podejmowana przez kościelne osoby prawne, jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym celom i prowadzoną przez instytucje państwowe. 2. Przyjmując za punkt wyjścia w sprawach finansowych instytucji i dóbr kościelnych oraz duchowieństwa obowiązujące ustawodawstwo polskie i przepisy kościelne Układające się Strony stworzą specjalną komisję, która zajmie się koniecznymi zmianami. Nowa regulacja uwzględni potrzeby Kościoła biorąc pod uwagę jego misję oraz dotychczasową praktykę życia kościelnego w Polsce. 3. Władzom państwowym wskazana zostanie instytucja kościelna lub instytucje kościelne kompetentne w sprawach wymienionych w ustępie 2. 4. Rzeczpospolita Polska w miarę możliwości udziela wsparcia materialnego w celu konserwacji i remontowania zabytkowych obiektów sakralnych i budynków towarzyszących, a także dzieł sztuki stanowiących dziedzictwo kultury. Artykuł 23 Kościelne osoby prawne mogą zgodnie z przepisami prawa polskiego nabywać, posiadać, użytkować i zbywać mienie nieruchome i ruchome oraz nabywać i zbywać prawa majątkowe. Artykuł 24 Kościół ma prawo do budowy, rozbudowy i konserwacji obiektów sakralnych i kościelnych oraz cmentarzy - zgodnie z prawem polskim. O potrzebie budowy świątyni i o założeniu cmentarza decyduje biskup diecezjalny lub inny właściwy ordynariusz. Budowę obiektów sakralnych i kościelnych oraz założenie cmentarza inicjują właściwe władze kościelne po uzgodnieniu miejsca z kompetentnymi władzami i po uzyskaniu wymaganych decyzji administracyjnych. Artykuł 25 1. W każdej diecezji komisja powołana przez biskupa diecezjalnego będzie współpracować z właściwymi władzami państwowymi w celu ochrony znajdujących się w obiektach sakralnych i kościelnych dóbr kultury o ogólnonarodowym znaczeniu oraz dokumentów archiwalnych o wartości historycznej i artystycznej. 2. Kompetentne władze państwowe i Konferencja Episkopatu Polski opracują zasady udostępniania dóbr kultury będących własnością lub pozostających we władaniu Kościoła. Artykuł 26 Kościelne osoby prawne mogą zakładać fundacje. Do fundacji tych stosuje się prawo polskie. Artykuł 27 Sprawy wymagające nowych lub dodatkowych rozwiązań będą regulowane na drodze nowych umów między Układającymi się Stronami albo uzgodnień między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Konferencją Episkopatu Polski upoważnioną do tego przez Stolicę Apostolską. Artykuł 28 Układające się Strony będą usuwać na drodze dyplomatycznej zachodzące między nimi różnice dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszego Konkordatu. Artykuł 29 Konkordat niniejszy podlega ratyfikacji. Wejdzie on w życie po upływie jednego miesiąca od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Konkordat niniejszy sporządzono w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i włoskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne. Na dowód czego Pełnomocnicy Układających się Stron podpisali niniejszy Konkordat i opatrzyli go pieczęciami. Krzysztof Skubiszewski + Józef Kowalczyk Po zaznajomieniu się z powyższym Konkordatem, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, - będzie niezmiennie zachowywany. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 23 lutego 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek CONCORDATO fra la Santa Sede e la Repubblica di Polonia La Santa Sede e la Repubblica di Polonia - nell'intento di regolare in maniera stabile ed armonica le mutue relazioni; - tenendo conto che la religione cattolica è professata dalla maggioranza dei cittadini della Nazione Polacca; - rilevando la missione della Chiesa Cattolica, il ruolo che la Chiesa ha svolto nella storia millenaria dello Stato Polacco, nonchè il significato del pontificato di Sua Santità Giovani Paolo II per la storia contemporanea della Polonia; - considerando l´importanza decisiva della riconquista dell´indipendeza e della sovranità per lo Stato Polacco, e avendo sollecitudine del suo sviluppo; - costatando il contributo rilevante della Chiesa allo sviluppo della persona umana e al consolidamento della moralità; - guidati dai suddetti valori e dai principi comuni del diritto internazionale, nonchè dai principi riguardanti il rispetto dei diritti dell´uomo e delle libertà fondamentali, e l´eliminazione di tutte le forme ïintolleranza e di discriminazione per motivo di religione; - ritenendo che lo sviluppo di una società libera e democratica è fondata cul rispetto della dignità della persona umana e dei suoi diritti; - prendendo atto della nuova struttura organizzativa della Chiesa in Polonia, sancita con la Bolla Pontificia "Totus Tuus Poloniae populus"; avendo la Repubblica di Polonia preso in considerazione i suoi principi costituzionali e leggi, e la Santa Sede i documenti del Concilio Vaticano II riguardanti la libertà religiosa ed i rapporti tra la Chiesa e la comunità politica, nonchè le norme del diritto canonico, hanno deciso di stipulare il presente Concordato. A tal fine, la Santa Sede, rappresentata da Sua Eccellenza Monsignor Józef Kowalczyk, Arcivescovo titolare di Eraclea e Nunzio Apostolico a Varsavia, e la Repubblica di Polonia, rappresentata da Sua Eccellenza il Signor Krzysztof Skubiszewski, Ministro degli Esteri, hanno stabilito di comune intesa, quanto segue: Articolo 1 La Repubblica di Polonia e la Santa Sede riaffermano che lo Stato e la Chiesa Cattolica sono, ciascuno nel proprio ordine, indipendenti e autonomi, e si impegnano al pieno rispetto di tale principio nei loro rapporti reciproci e alla collaborazione per la promozione dell´uomo e del bene comune. Articolo 2 Al fine di mantenere e rafforzare i rapporti tra le Parti Contraenti e per compiere la missione loro affidata, un Nunzio Apostolico risiederà come finora nella capitale della Polonia, e un Ambasciatore straordinario e plenipotenziario della Polonia presso la Santa Sede risiederà a Roma. Articolo 3 La Repubblica di Polonia garantisce alla Chiesa Cattolica, e alle sue persone giuridiche e fisiche la libertà di contatti e di comunicazione con la Santa Sede, con le Conferenze Episcopali, con le Chiese particolari, nonchè tra di esse e con altre comunità, istituzioni, organizzazioni e persone, sia nel Paese sia all´estero. Articolo 4 1. La Repubblica di Polonia riconosce la personalità giuridica della Chiesa Cattolica. 2. La Repubblica di Polonia riconosce anche la personalità giuridica di tutte le istituzioni ecclesiastiche, territoriali e personali, che hanno tale personalità in conformità alle norme del diritto canonico. L´autorità ecclesiastica ne fa debita notifica ai competenti organi dello Stato. 3. Su richiesta dell´autorità ecclesiastica, altri enti ecclesiastici possono ottenere la personalità giuridica in base alla legge polacca. Articolo 5 Nel rispetto del diritto alla libertà religiosa, lo Stato garantisce alla Chiesa Cattolica, senza distinzione di riti, il libero e publico esercizio della sua missione, insieme con l´esercizio della giurisdizione, gestione e amministrazione dei propri affari, in conformità al diritto canonico. Articolo 6 1. Spetta al´autorità ecclesiastica competente creare le strutture proprie della Chiesa; ciò riguarda in particolare, erigere, mutare e sopprimere province ecclesiastiche, arcidiocesi, diocesi, l´ordinariato militare, amministrazioni apostoliche, prelature personali e territoriali, abbazie territoriali, parrocchie, istituti di vita consacrata e società di vita apostolica, nonchè altre persone giuridiche ecclesiastiche. 2. Nessuna parte del territorio polacco sarà inserita in diocesi o provincia ecclesiastica con sede fuori delle frontiere della Repubblica di Polonia. 3. Nessuna diocesi che ha la sede nella Repubblica di Polonia sarà estesa fuori delle frontiere dello Stato Polacco. 4. Un Vescovo che appartiene alla Conferenza Episcopale Polacca non apparterrà alla Conferenza Episcopale nazionale di un altro Stato. 5. Un Vescovo che non è cittadino polacco non appaterrà alla Conferenza Episcopale Polacca. Né eserciterà giurisdizione nella Repubblica di Polonia, fatta eccezione per i Legati o altri Inviati del Papa. Articolo 7 1. Gli uffici ecclesiastici vengono provvisti dalla competente autorità della Chiesa, in conformità alle norme del diritto canonico. 2. La nomina e la rimozione dei Vescovi competono esclusivamente alla Santa Sede. 3. In Polonia, la Santa Sede sceglierà i Vescovi fra gli ecclesiastici che siano cittadini polacchi. 4. Prima della pubblicazione della nomina di un Vescovo diocesano, la Santa Sede farà conoscere il suo nome in tempo opportuno al Governo della Repubblica di Polonia, in via riservata. Si farà di tutto affinchè tale comunicazione venga fatta con sollecitudine, nei limiti del possibile. Articolo 8 1. La Repubblica di Polonia garantisce alla Chiesa Cattolica la libertà di esercitare il culto, in conformità all´articolo 5. 2. L´organizzazione del culto pubblico compete all´autorità ecclesiastica, secondo le norme del diritto canonico e nel rispetto delle ralative norme del diritto polacco. 3. Lo Stato garantisce l´inviolabilità dei luoghi destinati dall´autorità ecclesiastica competence all´esercizio del culto e alla sepoltura dei defunti, e solo per questo scopo. Per motivi importanti, e d´accordo con la competente autorità ecclesiastica, si può destinare tali luoghi ad altri usi. Tale disposizione non costituisce un limite per l´applicazione della legge polacca per casi di esproprio in conformità con le norme del diritto internazionale. 4. L´esercizio del culto pubblico in luoghi diversi da quelli menzionati al comma 3, non richiede l´autorizzazione delle autorità civili, a meno che le rispettive norme del diritto polacco non dispongano diversamente, specie per motivi di sicurezza e di ordine pubblico. 5. L´autorità civile può prendere provvedimenti necessari nei luoghi menzionati al comma 3, anche senza previo avviso dell´autorità ecclesiastica, se ciò fosse indispensabile per la difesa della vita, della salute e dei beni. Articolo 9 1. Le domeniche e i seguenti giorni festivi sono liberi dal lavoro: 1) 1° gennaio - Solennità di Maria Santissima Madre di Dio (Capodanno), 2) Lunedi di Pasqua, 3) Solennità del Santissimo Corpo e Sangue di Cristo, 4) 15 agosto - Solennità dell´Assunzione della B. V. Maria, 5) 1° novembre - Solennità di Tutti i Santi, 6) 25 dicembre - Solennità del Natale del Signore, 7) 26 dicembre - Secondo Giorno dell´Ottava di Natale. 2. L´estensione del suddetto elenco può avvenire in seguito ad accordo tra le Parti Contraenti. Articolo 10 1. Dal momento della celebrazione, il matrimonio canonico comporta gli effetti del matrimonio contratto secondo la legge polacca, se: (1) fra gli sposi non esistono impedimenti previsti dalla legislazione polacca, (2) in occasione della celebrazione del matrimonio esi fanno una concorde manifestazione della volontà di produrre tali effetti e (3) la celebrazione del matrimonio è stata trascritta nei registri civili su notifica trasmessa all´Ufficio dello Stato Civile entro cinque giorni dalla celebrazione del matrimonio; questo termine verrà prolungato, qualora non fosse stato osservato a causa di forza maggiore, fino al momento della cessazione di essa. 2. La preparazione alla celebrazione del matrimonio canonico comprende l´istruzione dei futuri sposi sull´indissolubilità del matrimonio canonico e sulle norme del diritto polacco concernenti gli effetti del matrimonio. 3. È di esclusiva competenza dell´autorità ecclesiastica sentenziare circa la validità del matrimonio canonico, nonchè circa le altre cause matrimoniali previste dal diritto canonico. 4. Sentenziare circa cause matrimoniali nell´ambito degli effetti definiti dalla legislazione polacca, è di esclusiva competenza dei tribunali statali. 5. La questione della notifica delle sentenze di cui ai commi 3 e 4, potrà essere oggetto di procedimento secondo l´articolo 27. 6. Allo scopo di tradurre nella pratica il presente articolo, verranno fatti i necessari cambiamenti nella legislazione polacca. Articolo 11 Le Parti Contraenti dichiarano la volontà di collaborare per difendere e rispettare l´istituzione del matrimonio e della famiglia, fondamento della società. Esse rilevano il valore della famiglia, e la Santa Sede, per parte sua, riafferma la dottrina cattolica sulla dignità e l´indissolubilità del matrimonio. Articolo 12 1. Riconoscendo il diritto dei genitori all´educazione religiosa dei figli e il principio della tolleranza, lo Stato garantisce che le scuole pubbliche elementari e medie, nonchè i centri prescolastici, gestiti dagli organismi dell´amministrazione civile o autogestiti, organizzino, in conformità alla volontà degli interessati, l´insegnamento della religione nel quadro del relativo programma di scuola o prescolastico. 2. Il programma di insegnamento della religione cattolica e i libri di testo vengono redatti a cura dell´autorità ecclesiastica, che li fa conoscere all´autorità civile competente. 3. Gli insegnanti di religione devono avere l´autorizzazione (missio canonica) del Vescovo diocesano. La revoca di tale autorizzazione comporta la perdita del diritto all´insegnamento della religione. I criteri della preparazione pedagogica, nonchè la forma e il modo di completare questa preparazione, saranno oggetto di intese tra le competenti autorità civili e la Conferenza Episcopale Polacca. 4. Per quanto concerne il contenuto dell´insegnamento e dell´educazione religiosi, gli insegnanti di religione devono osservare le leggi e le disposizioni ecclesiastiche; per il resto devono osservare le norme civili. 5. La Chiesa Cattolica ha la libertà di organizzare la catechesi per gli adulti, compresa la pastorale accademica. Articolo 13 Ai bambini ed ai giovani cattolici che prendono parte alle colonie, ai campi della gioventù o ad altre forme di villeggiatura collettiva, viene garantito l´esercizio delle pratiche religiose e, in particolare, la partecipazione alla santa Messa nelle domeniche e nei giorni festivi. Articolo 14 1. La Chiesa Cattolica ha il diritto di istituire e gestire centri di istruzione e di educazione, tra cui scuole materne e scuole di ogni ordine, in conformità alle norme del diritto canonico e secondo i principi stabiliti dalle rispettive leggi civili. 2. Nell´attuare un programma minimo di materie obbligatorie e nel rilasciare documenti ufficiali, tali scuole si regolano secondo le norme della legislazione polacca. Nell´attuare invece un programma di insegnamento di altre materie, queste scuole osservano le norme ecclesiastiche. Il diritto polacco decide circa il carattere pubblico di tali scuole e centri. 3. Gli insegnanti, gli educatori e gli altri impiegati, cosi come gli alunni e gli allievi delle scuole e dei centri di cui al comma 1 - se queste scuole o centri sono pubblici o parificati con le scuole o i centri pubblici - godono degli stessi diritti e degli stessi doveri spettanti alle analoghe persone delle scuole e dei centri pubblici. 4. Le scuole ed i centri di cui al comma 1 saranno sovvenzionati dallo Stato o dagli organi delle autonomie territoriali, secondo le situazioni e i criteri stabiliti dalle rispettive leggi civili. Articolo 15 1. La Repubblica di Polonia garantisce alla Chiesa Cattolica il diritto di istituire e gestire liberamente scuole superiori, tra cui università, facoltà autonome e seminari maggiori ecclesiastici, nonchè istituti scientifici di ricerca. 2. Lo statuto giuridico delle scuole superiori, di cui al comma 1, così come le modalità ed i termini del riconoscimento da parte dello Stato dei gradi e dei titoli accademici ecclesiastici, nonchè lo statuto giuridico delle facoltà di teologia cattolica nelle università statali, sono regolati da intese tra il Governo della Repubblica di Polonia e la Conferenza Episcopale Polacca, previamente autorizzata dalla Santa Sede. 3. La Pontificia Accademia Teologica di Cracovia e l´Università Cattolica di Lublino sono sovvenzionate dallo Stato. Lo Stato prenderà in considerazione la questione del sussidio finanziaro per la facoltà autonome di cui al comma 1. Articolo 16 1. La cura pastorale dei militari di religione cattolica che prestano servizio militare effettivo, tra cui quelli di carriera, viene svolta dal Vescovo Castrense nell´ambito dell´ordinariato militare, in conformità al diritto canonico ed allo statuto approvato dalla Santa Sede d´accordo con le competenti autorità della Repubblica di Polonia. 2. Ai militari di cui al comma 1 viene garantita la possibilità della libera partecipazione alla santa Messa nelle domeniche e nelle feste, se questo non è in contrasto con importanti doveri d´ufficio. 3. I sacerdoti e i diaconi, nonchè i membri degli istituti di vita consacrata e delle società di vita apostolica dopo la professione perpetua, vengono destinati alla riserva. Per gli alunni dei seminari, per i professi con voti temporanei e per i novizi viene rimandato il servizio militare affinchè possano portare a compimento i loro studi. 4. I sacerdoti destinati alla riserva possono essere chiamati ad esercitazioni militari, solo a scopo di addestramento, per svolgere la funzione di cappellano militare su richiesta del competente superiore ecclesiastico. 5. In caso di mobilitazione generale o di guerra, l´autorità ecclesiastica assegnerà un numero supplementare di sacerdoti per il servizio di cappellani militari: nonchè di diaconi, di alunni di seminari maggiori ecclesiastici e di membri di istituti di vita consacrata e di società di vita apostolica, per il servizio sanitario o per il servizio della difesa civile. Articolo 17 1. Alle persone che soggiornano negli istituti penitenziari, rieducativi e di reinserimento sociale, nonchè nelle case di cura e di assistenza sociale, cosí come in altri istituti e centri di questo genere, la Repubblica di Polonia garantisce le condizioni per l´esercizio delle pratiche religiose e per il beneficio dell´assistenza religiosa. 2. Alle persone di cui al comma 1 vengono assiscurati in particolare la possibilità di partecipare alla santa Messa domenicale e festiva, alla catechesi ed ai ritiri spirituali, nonchè il beneficio dell´assistenza religiosa individuale, tenendo presenti tuttavia gli scopi del soggiorno di tali persone nei centri indicati al comma 1. 3. Al fine di rendere operativi i diritti delle persone di cui al comma 1, il Vescovo diocesano designerà i cappellani, con i quali la rispettiva istituzione civile stipulerà un apposito contratto. Articolo 18 In relazione alla necessità di garantire la cura pastorale delle minoranze etniche, spetta ai Vescovi diocesani decidere circa l´organizzazione del servizio pastorale e della catechesi nella lingua propria di tali minoranze. Articolo 19 La Repubblica di Polonia riconosce il diritto dei fedeli di riunirsi, in conformità al diritto canonico e agli scopi da esso definiti. Se tali associazioni attraverso la loro attività ricadono nell´ambito regolato dalla legislazione polacca, esse si regolano anche secondo tale legislazione. Articolo 20 1. La Chiesa Cattolica ha il diritto di stampare, pubblicare e divulgare liberamente qualsiasi pubblicazione attinente alla sua missione. 2. La Chiesa Cattolica ha il diritto di possedere e di fare uso di mezzi propri di comunicazione sociale, e anche di trasmettere programmi dalla radio e dalla televizione pubbliche, secondo le norme stabilite dalla legislazione polacca. Articolo 21 1. Apposite istituzioni ecclesiastiche hanno il diritto di esercitare, ciascuna secondo la propria natura, attività di carattere missionario, caritativo ed assistenziale. Allo scopo possono darsi strutture organizzative ed effettuare collette pubbliche. 2. Le norme della legislazione polacca sulle collette pubbliche non si applicano alle raccolte di offerte per scopi religiosi, per attività ecclesiastiche, caritativo-assistenziali, scientifiche, istruttive ed educative, nonchè a quelle per il mantenimento del clero e dei religiosi, se si effettuano nell´ambito territoriale ecclesiastico, nelle cappelle e nei luoghi e nelle circostanze definite dalla consuetudine in una data regione e secondo le modalità tradizionalmente stabilite. Articolo 22 1. L´attività intrapresa dalle persone giuridiche ecclesiastiche per scopi umanitari, caritativo-assistenziali, scientifici ed istruttivo-educativi sotto l´aspetto giuridico è pari all´attività svolta per scopi analoghi dalle istituzioni civili. 2. Nelle questioni finanziarie delle istituzioni e dei beni ecclesiastici nonchè del clero, avendo come punto di partenza la legislazione polacca e le norme ecclesiastiche vigenti, le Parti Contraenti istituiranno una speciale commissione, che si occuperà dei necessari cambiamenti in materia. La nuova normativa prenderà in considerazione i bisogni della Chiesa, tenendo presenti la sua missione e l´attuale prassi della vita ecclesiastica in Polonia. 3. Alle autorità civili verranno indicate l´istituzione ecclesiastica o le istituzioni ecclesiastiche competenti per le questioni menzionate al comma 2. 4. La Repubblica di Polonia, per quanto è possibile, dà appoggio materiale per la conservazione e i lavori di restauro dei complessi sacri di valore monumentale e degli edifici a iacenti, nonchè delle opere d´arte che sono patrimonio culturale. Articolo 23 Le persone giuridiche ecclesiastiche possono acquistare, possedere, usufruire ed elienare beni immobili e mobili, cosí come acquisire ed alienare diritti patrimoniali, secondo le norme della legislazione polacca. Articolo 24 La Chiesa ha il diritto di costruire, ampliare e conservare edifici sacri ed ecclesiastici, nonchè cimiteri - in conformità con la legislazione polacca. Della necessità di edificare una chiesa o di erigere un cimitero, decide il Vescovo diocesano o l´Ordinario competente. Le autorità ecclesiatiche competenti procedono alla costruzione degli edifici sacri ed ecclesiastici e all´erezione di un cimitero, dopo averne concordato l´ubicazione con le autorità competenti e dopo aver ottenuto i necessari permessi amministrativi. Articolo 25 1. In ciascuna diocesi, un'apposita commissione istituita dal Vescovo diocesano collaborerà con le autorità civili competenti, allo scopo di proteggere i beni culturali di valore nazionale, nonchè i documenti di archivio o di valore storico-artistico, conservati negli edifici sacri ed ecclesiastici. 2. Le autorità civili competenti e la Conferenza Episcopale Polacca daranno norme per rendere accessibili i beni culturali che sono di proprietà o sono gestiti dalla Chiesa. Articolo 26 Le persone giuridiche ecclesiastiche possono istituire fondazioni. Queste fondazioni si regolano secondo legislazione polacca. Articolo 27 I problemi che richiedono soluzioni nuove o supplementari saranno regolati mediante nuovi accordi tra le Parti Contraenti, o intese tra il Governo della Repubblica di Polonia e la Conferenza Episcopale Polacca, previamente autorizzata dalla Santa Sede. Articolo 28 Le Parti Contraenti cercheranno di risolvere per vie diplomatiche eventuali divergenze tra di loro circa l´interpretazione o l´applicazione delle disposizioni del presente Concordato. Articolo 29 Il presente Concordato sarà sottoposto a ratifica. Esso entrerà in vigore dopo un mese dal giorno dello scambio dei documenti di ratifica. Il presente Concordate è stato steso a Varsavia il 28 Lugio 1993, in doppio originale, ciascuno in lingua polacca e italiana; ambedue i testi sono ugualmente autentici. In fede di che, i Plenipotenziari delle Parti Contraenti hanno sottoscritto il presente Concordato e hanno apposto i propri sigilli. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 3 kwietnia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. Nr 51, poz. 319) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 29 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r., nastąpiła w Watykanie dnia 25 marca 1998 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższego Konkordatu. Konkordat wejdzie w życie dnia 25 kwietnia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, podpisanej w Zagrzebiu dnia 14 września 1995 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 347) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 24 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, podpisanej w Zagrzebiu dnia 14 września 1995 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 20 listopada 1997 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI, MINISTRA OBRONY NARODOWEJ ORAZ MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu wydzielonych pomieszczeń przeznaczonych dla osób zatrzymanych, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani, oraz warunków, którym muszą one odpowiadać. (Dz. U. Nr 67, poz. 441) Na podstawie art. 2155 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: § 1. Pomieszczenie przeznaczone dla osób zatrzymanych, w którym mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani lub skazani, zwane dalej "pomieszczeniem", powinno być zlokalizowane w kondygnacji parterowej budynku. § 2. 1. W skład pomieszczenia wchodzi: 1) izba dyżurna, 2) cele mieszkalne dla tymczasowo aresztowanych lub skazanych, 3) pokój lekarski, 4) pokój, w którym podgrzewa się i porcjuje posiłki, 5) zmywalnia naczyń i sprzętu, 6) magazyn do przechowywania pościeli czystej, 7) magazyn do przechowywania pościeli brudnej, 8) magazyn do przechowywania rzeczy osób tymczasowo aresztowanych lub skazanych, z wyodrębnionym miejscem przeznaczonym do przechowywania rzeczy osób chorych zakaźnie, 9) umywalnia, 10) ustęp, 11) pokój widzeń. 2. Przy pomieszczeniu wyznacza się plac spacerowy. § 3. Jeżeli ze względów technicznych nie jest możliwe wydzielenie w pomieszczeniach pokojów lub magazynów, wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 3-7, dopuszcza się ich lokalizację poza tymi pomieszczeniami, lecz w tym samym budynku jednostki organizacyjnej Policji, Straży Granicznej oraz budynku przeznaczonym na wojskowy areszt garnizonowy. § 4. Tynki w pomieszczeniu powinny być wykonane z zaprawy cementowo-wapiennej, malowane farbą klejową lub emulsyjną, a od podłogi do wysokości 1,5 m malowane farbą olejną. § 5. Wszystkie wyjścia i wejścia pomieszczenia powinny posiadać kratę stalową i drzwi o solidnej konstrukcji z atestowanymi zamkami. § 6. 1. Plac spacerowy o powierzchni co najmniej 50 m2 powinien być zabezpieczony ogrodzeniem o wysokości nie mniejszej niż 3,5 m, które uniemożliwi tymczasowo aresztowanym i skazanym ucieczkę lub kontaktowanie się z osobami postronnymi. 2. Plac spacerowy powinien być przykryty od góry siatką stalową albo jego ogrodzenie powinno być wyposażone w nachylone do wewnątrz odkosy z rozciągniętym na nich drutem kolczastym. § 7. Cele mieszkalne powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) powierzchnia celi przypadająca na jedną osobę skazaną lub tymczasowo aresztowaną - nie mniejsza niż 3 m2, a w przypadku kobiet - nie mniejsza niż 4 m2, 2) podłoga zmywalna, trwała, 3) okna uchylne w grubości ściany muru o powierzchni w stosunku do powierzchni podłogi nie mniejszej niż 1 : 8, z zainstalowaną na zewnątrz kratą z prętów lub płaskowników, a od wewnątrz siatką stalową, 4) temperatura w celi odpowiednia do pory roku według norm określonych dla pomieszczeń mieszkalnych, 5) ściany wewnętrzne i zewnętrzne wykonane z cegły pełnej na zaprawie cementowej, o grubości co najmniej 1,5 cegły, lub z innych materiałów o nie mniejszej wytrzymałości, 6) oświetlenie odpowiednie do czytania i pisania; punkty świetlne zabezpieczone siatką stalową lub nietłukącym się szkłem, 7) przyciski do wzywania obsługi pomieszczeń pod bezpiecznym napięciem elektrycznym, 8) wentylacja grawitacyjna lub mechaniczna zapewniająca półtorakrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, z otworem wentylacyjnym zabezpieczonym siatką stalową, 9) drzwi o solidnej konstrukcji otwierane na zewnątrz z wizjerem stożkowym na wysokości 1,5 m, zabezpieczonym od strony celi szkłem hartowanym i z drugiej strony ruchomą zasłoną, z dwiema zasuwami i atestowanym zamkiem oraz łańcuchem zabezpieczającym, 10) łóżka pojedyncze, szafki na rzeczy osobiste oraz stoły i taborety drewniane bez ostrych krawędzi, przymocowane do podłogi lub ściany, 11) ustęp przenośny lub stały umieszczony w miejscu zapewniającym intymność oraz pojemnik na śmieci. § 8. Pokoje administracyjno-gospodarcze, korytarze, pomieszczenia i ustępy powinny odpowiadać następującym warunkom: 1) punkty świetlne umieszczone na suficie oraz gniazda wtykowe zainstalowane w niezbędnych miejscach, 2) izba dyżurna z otwieraną drewnianą barierą wyposażoną w instalację telefoniczną, mającą połączenie wyłącznie z dyżurnym właściwej jednostki Policji, Straży Granicznej lub wojskowej - w zależności od usytuowania pomieszczenia, 3) pokój lekarski wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody, biurko, krzesło, wieszak, kozetkę lekarską oraz szafkę na leki i podstawowy sprzęt medyczny do badania i udzielania pierwszej pomocy lekarskiej, 4) pomieszczenie, w którym podgrzewa się posiłki, wyposażone w odpowiednie urządzenie grzewcze, zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz w stół, szafki kuchenne, lodówkę i sprzęt stołowo-kuchenny, 5) zmywalnia naczyń i sprzętu wyposażona w zlewozmywak dwukomorowy z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz w zawór ze złączką do węża, 6) umywalnia wyposażona w umywalki z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz natrysk, wydzielony podobnie jak kabina ustępowa, 7) ustęp wyposażony w umywalkę z dopływem ciepłej i zimnej wody oraz miski ustępowe spłukiwane za pomocą automatu ukrytego w ścianie, 8) miski ustępowe umieszczone w kabinach oddzielonych przegrodami o wysokości 1 m, trwale przytwierdzonymi do podłogi i ściany, z drzwiami o górnej krawędzi 1 m i dolnej 30 cm nad podłogą, 9) drzwi do ustępu i umywalni z natryskiem wyposażone w matową szybę z nietłukącego się szkła lub w zwykłą szybę zabezpieczoną obustronnie siatką stalową, 10) woda ciepła do umywalni i natrysku doprowadzana przez mieszacz zlokalizowany w miejscu niedostępnym dla tymczasowo aresztowanych i skazanych, 11) na ścianach korytarzy, obok drzwi, zamocowane półki drewniane służące do stawiania naczyń z posiłkami. § 9. Pokój widzeń powinien być wyposażony w taborety i stół oraz spełniać warunki określone w § 7 pkt 2-9. § 10. Stosowanie zamiennych materiałów i innych rozwiązań technicznych niż określone w § 4-8 jest dopuszczalne po uzyskaniu zgody terenowego organu specjalistycznego nadzoru budowlanego właściwego w dziedzinie bezpieczeństwa państwa. § 11. Pomieszczenia wyposaża się w instalację alarmową (dźwiękowo-świetlną) na wypadek nagłej konieczności zawiadomienia dyżurnego właściwej jednostki Policji, Straży Granicznej lub wojskowej o zaistniałym zagrożeniu bezpieczeństwa przebywających tam osób: 1) dzwonki alarmowe i punkty świetlne w pokoju dyżurnego jednostki lub innym miejscu, z którego sygnał alarmowy niezwłocznie zostanie odebrany, 2) przyciski dzwonków umieszczone: a) w izbie dyżurnej, b) na ścianach korytarza, przy drzwiach każdej celi mieszkalnej, c) w pokoju lekarskim, d) w ustępie i umywalni, e) w pokoju do przygotowywania posiłków, f) w pokoju widzeń. § 12. Wykaz wydzielonych pomieszczeń przeznaczonych dla osób zatrzymanych, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Obrony Narodowej oraz Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 maja 1998 r. (poz. 441) WYKAZ WYDZIELONYCH POMIESZCZEŃ PRZEZNACZONYCH DLA OSÓB ZATRZYMANYCH, W KTÓRYCH MOGĄ BYĆ ODRĘBNIE UMIESZCZENI TYMCZASOWO ARESZTOWANI I SKAZANI, USYTUOWANYCH W JEDNOSTKACH POLICJI, STRAŻY GRANICZNEJ ORAZ W ARESZTACH GARNIZONOWYCH Lp.WojewództwoNazwa jednostki i miejscowośćUwagi 1234 1białostockieKomisariat Policji w Dąbrowie Białostockiej Komisariat Policji w Mońkach Komisariat Policji w Siemiatyczach Komenda Rejonowa Policji w Bielsku Podlaskim Komenda Rejonowa Policji w Hajnówcetylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Sokółce 2bielskieKomenda Rejonowa Policji w Bielsku-Białejtylko dla kobiet Beskidzki Oddział Straży Granicznej Cieszyntylko dla kobiet 3chełmskieKomenda Rejonowa Policji w Chełmietylko dla kobiet 4ciechanowskieKomenda Rejonowa Policji w Mławie 5częstochowskieKomenda Rejonowa Policji w Częstochowietylko dla kobiet 6elbląskieKomenda Rejonowa Policji w Elblągutylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Kwidzyniez wyjątkiem skazanych, którzy mogą przebywać z Zakładzie Karnym w Kwidzynie Komenda Rejonowa Policji w Malborkutylko dla kobiet 7gdańskieAreszt Garnizonowy Gdynia 8gorzowskieKomenda Rejonowa Policji w Gorzowie Wielkopolskimz wyjątkiem skazanych, którzy mogą przebywać w Zakładzie Karnym w Gorzowie Wlkp. Lubuski Oddział Straży Granicznej Słubice 9jeleniogórskieKomenda Rejonowa Policji w Bolesławcu Komenda Rejonowa Policji w Jeleniej Górzetylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Kamiennej Górze Komenda Rejonowa Policji w Zgorzelcu Łużycki Oddział Straży Granicznej Lubańtylko dla kobiet Łużycki Oddział Straży Granicznej Zgorzelec 10kaliskieKomenda Rejonowa Policji w Kaliszutylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Ostrowie Wielkopolskimtylko dla kobiet Komenda Wojewódzka Policji w Kaliszutylko dla kobiet 11katowickieKomenda Rejonowa Policji w Dąbrowie Górniczej Komenda Rejonowa Policji w Rybniku Komenda Rejonowa Policji w Zabrzutylko dla kobiet 12kieleckieKomenda Rejonowa Policji w Jędrzejowie Komenda Rejonowa Policji w Starachowicach 13konińskieKomenda Wojewódzka Policji w Koninie 14koszalińskieKomenda Rejonowa Policji w Białogardzie Komenda Rejonowa Policji w Kołobrzegu 15leszczyńskieKomenda Rejonowa Policji w Gostyniu Komenda Rejonowa Policji w Kościanie Komenda Rejonowa Policji w Lesznietylko dla mężczyzn Komenda Rejonowa Policji w Rawiczutylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji we Wschowie 16łomżyńskieKomenda Wojewódzka Policji w Łomży 17nowosądeckieKomenda Rejonowa Policji w Limanowej 18olsztyńskieKomenda Rejonowa Policji w Kętrzynie Komenda Rejonowa Policji w Olsztynietylko dla kobiet Warmińsko-Mazurski Oddział Straży Granicznej Kętrzyn Areszt Garnizonowy Olsztyntylko dla kobiet 19ostrołęckieKomenda Rejonowa Policji w Ostrołęcetylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Ostrowi Mazowieckiej 20pilskieKomenda Rejonowa Policji w Chodzieży Komenda Rejonowa Policji w Pile Komenda Wojewódzka Policji w Pile 21piotrkowskieKomenda Rejonowa Policji w Piotrkowie Trybunalskimtylko dla kobiet 22płockieKomenda Rejonowa Policji w Kutnie Komenda Rejonowa Policji w Płockutylko dla kobiet 23poznańskieAreszt Garnizonowy Poznańtylko dla kobiet 24przemyskieKomenda Rejonowa Policji w Przemyślutylko dla kobiet 25radomskieKomenda Rejonowa Policji w Radomiutylko dla kobiet 26rzeszowskieKomenda Rejonowa Policji w Rzeszowietylko dla kobiet, z wyjątkiem kobiet skazanych, które mogą przebywać w Zakładzie Karnym w Rzeszowie-Załężu 27siedleckieKomenda Rejonowa Policji w Siedlcachtylko dla kobiet 28skierniewickieKomenda Rejonowa Policji w Żyrardowie 29słupskieKomenda Rejonowa Policji w Słupskutylko dla kobiet 30suwalskieKomenda Rejonowa Policji w Augustowie Komenda Rejonowa Policji w Ełku Komenda Rejonowa Policji w Piszu Komenda Rejonowa Policji w Suwałkachtylko dla kobiet 31szczecińskieKomenda Rejonowa Policji w Łobzie Komenda Rejonowa Policji w Policach Komenda Rejonowa Policji w Pyrzycach Komenda Wojewódzka Policji w Szczecinietylko dla kobiet Pomorski Oddział Straży Granicznej Szczecintylko dla kobiet Areszt Garnizonowy Szczecintylko dla kobiet 32tarnobrzeskieKomenda Rejonowa Policji w Tarnobrzegu 33tarnowskieKomenda Rejonowa Policji w Brzesku Komenda Rejonowa Policji w Tarnowietylko dla kobiet 34toruńskieIV Komisariat Policji w Toruniutylko dla kobiet 35wałbrzyskieKomenda Rejonowa Policji w Ząbkowicach Śląskich Komenda Wojewódzka Policji w Wałbrzychutylko dla kobiet 36warszawskieKomenda Rejonowa Policji w Grodzisku Mazowieckimz wyjątkiem skazanych, którzy mogą przebywać w Oddziale Zewnętrznym w Grodzisku Mazowieckim Aresztu Śledczego Warszawa-Służewiec Komenda Rejonowa Policji w Legionowie Komenda Rejonowa Policji w Wołominie 37włocławskieKomenda Rejonowa Policji we Włocławkutylko dla kobiet 38wrocławskieKomenda Rejonowa Policji w Miliczu Komenda Rejonowa Policji w Oleśnicyz wyjątkiem skazanych, którzy mogą przebywać z Zakładzie Karnym w Oleśnicy Komenda Rejonowa Policji w Strzelinietylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Środzie Śląskiej Komenda Rejonowa Policji w Trzebnicy 39zamojskieKomenda Rejonowa Policji w Zamościutylko dla kobiet 40zielonogórskieKomisariat Policji w Gubinie Komenda Rejonowa Policji w Krośnie Odrzańskim Komenda Rejonowa Policji w Wolsztynie Komenda Rejonowa Policji w Zielonej Górzetylko dla kobiet Komenda Rejonowa Policji w Żaganiu Komenda Rejonowa Policji w Żarach Lubuski Oddział Straży Granicznej Krosno Odrzańskie, Areszt Garnizonowy Krosno Odrzańskie, Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 maja 1998 r. o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 74, poz. 472) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi jej integralną część, sporządzone w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 76, poz. 490) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 14 grudnia 1960 r. sporządzona została w Paryżu Konwencja o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi jej integralną część. W dniu 27 września 1996 r. uchwalona została ustawa o ratyfikacji Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji. Konwencja ta ma następujące brzmienie: Przekład: KONWENCJA o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju Rządy Republiki Austrii, Królestwa Belgii, Kanady, Królestwa Danii, Republiki Francuskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Grecji, Republiki Islandii, Irlandii, Republiki Włoskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Królestwa Holandii, Królestwa Norwegii, Republiki Portugalskiej, Hiszpanii, Królestwa Szwecji, Konfederacji Szwajcarskiej, Republiki Tureckiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej; biorąc pod uwagę, że siła gospodarcza i dobra koniunktura mają zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia celów Narodów Zjednoczonych zachowania swobód jednostki i zwiększenia powszechnego dobrobytu; wierząc, że mogą najskuteczniej poprzeć te cele poprzez wzmocnienie tradycji współpracy, jaka rozwinęła się pomiędzy nimi; uznając, że ożywienie gospodarcze i postęp w Europie, do którego w dużym stopniu przyczynił się ich udział w Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej, otworzyły nowe perspektywy wzmocnienia tej tradycji i wykorzystania jej do nowych zadań i szerszych celów; przekonane, że szersza współpraca w sposób żywotny przyczyni się do pokojowych i harmonijnych stosunków pomiędzy narodami świata; uznając rosnącą współzależność swych gospodarek; zdecydowane skuteczniej wykorzystać, poprzez konsultacje i współpracę, swoje zdolności i potencjał dla osiągnięcia możliwie wysokiego, trwałego wzrostu swoich gospodarek oraz podniesienia ekonomicznego i społecznego dobrobytu swoich narodów; wierząc, że państwa bardziej zaawansowane gospodarczo powinny współpracować przy pomaganiu w miarę swoich możliwości krajom w procesie rozwoju gospodarczego; uznając, że dalsza ekspansja handlu światowego jest jednym z najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi gospodarczemu krajów i poprawie międzynarodowych stosunków gospodarczych, oraz zdecydowane zmierzać do tych celów w sposób zgodny z ich zobowiązaniami wobec innych organizacji i instytucji międzynarodowych, w których uczestniczą, i z umowami, których są stronami; uzgodniły niniejszym następujący tryb przekształcania Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej w Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju: Artykuł 1 Celami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (zwanej dalej "Organizacją") jest popieranie polityki ukierunkowanej na: a) osiąganie jak najwyższego, trwałego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia oraz rosnącego poziomu życia w Państwach Członkowskich, przy utrzymaniu stabilizacji finansowej, a przez to przyczynianie się do rozwoju gospodarki światowej; b) przyczynianie się do opartej na zdrowych zasadach ekspansji gospodarczej w Państwach Członkowskich, jak również nieczłonkowskich, w procesie rozwoju gospodarczego oraz c) przyczynianie się do ekspansji handlu światowego na bazie wielostronnej i niedyskryminacyjnej, zgodnie z zobowiązaniami międzynarodowymi. Artykuł 2 Dążąc do osiągnięcia tych celów Państwa Członkowskie zgadzają się, że wspólnie i indywidualnie będą: a) popierać efektywne wykorzystanie swoich zasobów gospodarczych; b) w dziedzinie nauki i techniki popierać rozwój swoich zasobów, wspierać badania i szkolenie zawodowe; c) prowadzić politykę nastawioną na osiąganie wzrostu gospodarczego oraz wewnętrznej i zewnętrznej stabilności finansowej, a także na unikanie sytuacji, które mogą zagrażać ich gospodarkom lub gospodarkom innych krajów; d) podejmować wysiłki dla ograniczenia lub znoszenia przeszkód w wymianie dóbr i usług oraz płatnościach bieżących, a także utrzymywać i rozszerzać liberalizację przepływów kapitałowych, oraz e) przyczyniać się do rozwoju gospodarczego zarówno Państw Członkowskich, jak i nieczłonkowskich w procesie rozwoju gospodarczego poprzez stosowanie odpowiednich środków, a zwłaszcza poprzez przepływ kapitału do tych krajów, mając na względzie znaczenie dla ich gospodarek pomocy technicznej i poszerzania rynków eksportowych dla ich towarów. Artykuł 3 Mając na względzie osiąganie celów przedstawionych w artykule 1 oraz wypełnianie zobowiązań zawartych w artykule 2, Państwa Członkowskie postanawiają, że będą: a) informować się nawzajem i dostarczać Organizacji informacji niezbędnych do osiągnięcia wytyczonych celów; b) odbywać ze sobą regularne konsultacje, prowadzić badania i uczestniczyć w uzgodnionych przedsięwzięciach oraz c) ściśle współpracować, a tam, gdzie występuje taka potrzeba, podejmować skoordynowane działania. Artykuł 4 Członkami Organizacji są Układające się Strony niniejszej konwencji. Artykuł 5 Dla osiągania swoich celów Organizacja może: a) podejmować decyzje, które będą wiążące wobec wszystkich Członków, jeśli nie zostanie postanowione inaczej; b) przedkładać zalecenia Członkom oraz c) zawierać umowy z Członkami, krajami nieczłonkowskimi i organizacjami międzynarodowymi. Artykuł 6 1. Jeżeli w szczególnych przypadkach Organizacja nie uzgodni jednomyślnie inaczej, decyzje będą podejmowane i zalecenia przyjmowane po wzajemnym uzgodnieniu przez wszystkich Członków. 2. Każdy Członek będzie dysponował jednym głosem. Jeśli Członek wstrzyma się od głosu nad decyzją lub zaleceniem, to takie wstrzymanie się nie będzie unieważniać tej decyzji lub zalecenia, które stosować się będzie do pozostałych Członków, a nie będzie dotyczyć Członka, który wstrzymał się od głosu. 3. Żadna decyzja nie będzie wiążąca dla Członka, jeśli nie będzie zgodna z wymaganiami jego własnej procedury konstytucyjnej. Pozostali Członkowie mogą uzgodnić, że taka decyzja będzie stosować się do nich tymczasowo. Artykuł 7 Rada złożona z przedstawicieli wszystkich Członków jest organem tworzącym wszystkie akty Organizacji. Rada może zbierać się na sesjach na szczeblu ministrów lub stałych przedstawicieli. Artykuł 8 Rada może desygnować każdego roku przewodniczącego, który będzie prowadził obrady sesji na szczeblu ministerialnym, oraz dwóch wiceprzewodniczących. Przewodniczący może zostać desygnowany do pełnienia swojej funkcji przez jedną kolejną kadencję. Artykuł 9 Rada może ustanowić Komitet Wykonawczy lub inne dodatkowe organy, jakie mogą być potrzebne do realizacji celów Organizacji. Artykuł 10 1. Sekretarz Generalny odpowiedzialny przed Radą jest wyznaczany przez Radę na okres pięciu lat. Pomocą będzie mu służyć jeden lub więcej zastępców Sekretarza Generalnego lub pomocniczych sekretarzy generalnych wyznaczonych przez Radę na wniosek Sekretarza Generalnego. 2. Sekretarz Generalny pełni rolę przewodniczącego posiedzeń Rady na szczeblu stałych przedstawicieli. Powinien on udzielać Radzie wszelkiej stosownej pomocy oraz przedkładać propozycje Radzie i wszystkim innym organom Organizacji. Artykuł 11 1. Sekretarz Generalny powołuje personel potrzebny Organizacji do realizacji planów jej działania zatwierdzonych przez Radę. Przepisy dotyczące personelu będą przedłożone Radzie do zatwierdzenia. 2. Mając na względzie międzynarodowy charakter Organizacji, Sekretarz Generalny, jego zastępcy i sekretarze pomocniczy oraz personel nie będą ani zabiegać o instrukcje, ani ich otrzymywać od Państw Członkowskich ani od żadnego rządu lub władzy spoza Organizacji. Artykuł 12 Na warunkach określonych przez Radę Organizacja może: a) zwracać się do krajów nieczłonkowskich i innych organizacji; b) ustanawiać i utrzymywać stosunki z krajami nieczłonkowskimi i innymi organizacjami oraz c) zapraszać rządy nieczłonkowskie i inne organizacje do udziału w pracach Organizacji. Artykuł 13 Sposób, w jaki w Organizacji reprezentowane będą Wspólnoty Europejskie, ustanowione mocą Traktatu Paryskiego z dnia 18 kwietnia 1951 r. oraz Traktatu Rzymskiego z dnia 25 marca 1957 r., jest określony w Protokole dodatkowym nr 1 do niniejszej konwencji. Artykuł 14 1. Niniejsza konwencja będzie ratyfikowana lub przyjęta przez sygnatariuszy zgodnie z ich wymaganiami konstytucyjnymi. 2. Dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przyjęcia zostaną złożone Rządowi Republiki Francuskiej, który zostaje niniejszym wyznaczony jako Rząd-depozytariusz. 3. Niniejsza konwencja wejdzie w życie: a) przed dniem 30 września 1961 r. po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przyjęcia przez wszystkich sygnatariuszy albo b) w dniu 30 września 1961 r., jeśli do tej daty piętnastu lub więcej sygnatariuszy złoży takie dokumenty, i będzie obowiązywać wobec tych sygnatariuszy, a w odniesieniu do pozostałych - po złożeniu przez nich dokumentów ratyfikacyjnych lub potwierdzających przyjęcie; c) po dniu 30 września 1961 r., ale nie później niż dwa lata od podpisania konwencji, po złożeniu takich dokumentów przez piętnastu sygnatariuszy, i będzie obowiązywać wobec tych sygnatariuszy, a w odniesieniu do pozostałych - po złożeniu przez nich dokumentów ratyfikacyjnych lub potwierdzających przyjęcie. 4. Sygnatariusze, którzy nie złożyli swoich dokumentów ratyfikacyjnych lub przyjęcia przed wejściem konwencji w życie, mogą brać udział w działalności Organizacji na warunkach, jakie będą określone w umowie między Organizacją a takimi sygnatariuszami. Artykuł 15 Przekształcenie Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej dokona się w momencie wejścia w życie niniejszej konwencji, a jej cele, organy, uprawnienia i nazwa będą odtąd takie, jak przewidziano w niniejszej konwencji. Osobowość prawna, jaką posiadała Organizacja Europejskiej Współpracy Gospodarczej, przejdzie na Organizację, jednakże decyzje, zalecenia i rezolucje Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej będą wymagać zatwierdzenia przez Radę dla nabrania mocy po wejściu w życie niniejszej konwencji. Artykuł 16 Rada może zdecydować o zaproszeniu dowolnego Rządu gotowego do przyjęcia na siebie obowiązków wynikających z członkostwa do przystąpienia do konwencji. Decyzja taka powinna być jednomyślna, jednak w każdym konkretnym przypadku Rada może jednomyślnie zdecydować o możliwości wstrzymania się od głosu; w takim przypadku, niezależnie od postanowień artykułu 6, decyzja będzie miała zastosowanie do wszystkich Członków. Przystąpienie nabierze mocy po złożeniu dokumentu przystąpienia Rządowi-depozytariuszowi. Artykuł 17 Każda z Umawiających się Stron może zakończyć stosowanie przez siebie niniejszej konwencji, składając o tym notyfikację Rządowi-depozytariuszowi z dwunastomiesięcznym wyprzedzeniem. Artykuł 18 Siedzibą Organizacji jest Paryż, chyba że Rada postanowi inaczej. Artykuł 19 Zdolność prawna Organizacji oraz przywileje, zwolnienia i immunitety Organizacji, jej funkcjonariuszy i akredytowanych przy niej przedstawicieli Członków są określone w Protokole dodatkowym nr 2 do niniejszej konwencji. Artykuł 20 1. Corocznie, zgodnie z przepisami finansowymi przyjętymi przez Radę, Sekretarz Generalny przedstawi Radzie do zatwierdzenia roczny budżet, rachunki oraz budżety dodatkowe wnioskowane przez Radę. 2. Ogólne wydatki Organizacji, zatwierdzone przez Radę, będą rozdzielone według tabeli, jaka zostanie przyjęta przez Radę. Inne wydatki będą finansowane na bazie ustalonej przez Radę. Artykuł 21 Po otrzymaniu dokumentów ratyfikacyjnych, dokumentów przyjęcia lub przystąpienia bądź notyfikacji o wystąpieniu z Organizacji Rząd-depozytariusz powiadomi o tym wszystkie Umawiające się Strony oraz Sekretarza Generalnego Organizacji. Na dowód czego, niżej podpisani, należycie uprawomocnieni pełnomocnicy złożyli swe podpisy pod niniejszą konwencją. Sporządzono w Paryżu dnia czternastego grudnia tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego roku w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony Rządowi-depozytariuszowi, który następnie przekaże poświadczone kopie wszystkim sygnatariuszom. Protokół dodatkowy nr 1 do Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju Sygnatariusze Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju uzgodnili, co następuje: 1. Sposób reprezentowania Wspólnot Europejskich, ustanowionych mocą Traktatu Paryskiego z dnia 18 kwietnia 1951 r. i Traktatu Rzymskiego z dnia 25 marca 1957 r., w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju będzie uregulowany zgodnie z postanowieniami tych traktatów. 2. Komisje Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, jak również Wysoka Władza Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali będą uczestniczyć w pracach tej Organizacji. Na dowód czego, niżej podpisani, należycie uprawomocnieni Pełnomocnicy, złożyli swe podpisy pod niniejszym protokołem. Sporządzono w Paryżu dnia czternastego grudnia tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego roku w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony Rządowi Republiki Francuskiej, który następnie przekaże poświadczone kopie wszystkim sygnatariuszom. Protokół dodatkowy nr 2 do Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju Sygnatariusze Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (dalej zwanej "Organizacją"), uzgodnili, co następuje: Organizacja będzie miała zdolność prawną; Organizacja, jej funkcjonariusze oraz akredytowani przy niej przedstawiciele Członków będą uprawnieni do następujących przywilejów, zwolnień i immunitetów: a) na terytorium Układających się Stron Konwencji o europejskiej współpracy gospodarczej z dnia 16 kwietnia 1948 r. - do posiadania zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów przewidzianych w Protokole dodatkowym nr 1 do tej konwencji; b) w Kanadzie - do posiadania zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów przewidzianych w umowach i uzgodnieniach w sprawie zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów, zawartych między Rządem Kanady a Organizacją; c) w Stanach Zjednoczonych - do posiadania zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów przewidzianych w zarządzeniu [Executive Order] nr 10133 z dnia 27 czerwca 1950 r., zgodnie z przepisami Ustawy o immunitetach organizacji międzynarodowych [International Organizations Immunities Act]; d) w innych krajach - do zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów przewidzianych w umowach lub uzgodnieniach w sprawie zdolności prawnej, przywilejów, zwolnień i immunitetów, zawartych między Rządem danego kraju a Organizacją. Na dowód czego niżej podpisani, należycie uprawomocnieni pełnomocnicy złożyli swe podpisy pod niniejszym Protokołem. Sporządzono w Paryżu dnia czternastego grudnia tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego roku w języku angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony Rządowi Republiki Francuskiej, który następnie przekaże poświadczone kopie wszystkim sygnatariuszom. Po zapoznaniu się z powyższą konwencją wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień niej zawartych, - postanowienia jej są przyjęte, ratyfikowane, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane oraz że - Rzeczpospolita Polska niniejszym przystępuje do wspomnianej konwencji wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do niej, zgodnie z artykułem 16 tej konwencji. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 19 listopada 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: w z. E. Wyzner CONVENTION on the Organisation for Economic Co-operation and Development The Governments of the Republic of Austria, the Kingdom of Belgium, Canada, the Kingdom of Denmark, the French Republic, the Federal Republic of Germany, the Kingdom of Greece, the Republic of Iceland, Ireland, the Italian Republic, the Grand Duchy of Luxembourg, the Kingdom of the Netherlands, the Kingdom of Norway, the Portuguese Republic, Spain, the Kingdom of Sweden, the Swiss Confederation, the Turkish Republic, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, and the United States of America; Considering that economic strength and prosperity are essential for the attainment of the purposes of the United Nations, the preservation of individual liberty and the increase of general wellbeing; Believing that they can further these aims most effectively by strengthening the tradition of co-operation which has evolved among them; Recognising that the economic recovery and progress of Europe to which their participation in the Organisation for European Economic Co-operation has made a major contribution, have opened new perspectives for strengthening that tradition and applying it to new tasks and broader objectives; Convinced that broader co-operation will make a vital contribution to peaceful and harmonious relations among the peoples of the world; Recognising the increasing interdependence of their economies; Determined by consultation and co-operation to use more effectively their capacities and potentialities so as to promote the highest sustainable growth of their economies and improve the economic and social well-being of their peoples; Believing that the economically more advanced nations should co-operate in assisting to the best of their ability the countries in process of economic development; Recognising that the further expansion of world trade is one of the most important factors favouring the economic development of countries and the improvement of international economic relations; and Determined to pursue these purposes in a manner consistent with their obligations in other international organisations or institutions in which they participate or under agreements to which they are a party; Have therefore agreed on the following provisions for the reconstitution of the Organisation for European Economic Co-operation as the Organisation for Economic Co-operation and Development: Article 1 The aims of the Organisation for Economic Co-operation and Development (hereinafter called the "Organisation") shall be to promote policies designed: (a) to achieve the highest sustainable economic growth and employment and a rising standard of living in Member countries, while maintaining financial stability, and thus to contribute to the development of the world economy; (b) to contribute to sound economic expansion in Member as well as non-member countries in the process of economic development; and (c) to contribute to the expansion of world trade on a multilateral, non-discriminatory basis in accordance with international obligations. Article 2 In the pursuit of these aims, the Members agree that they will, both individually and jointly: (a) promote the efficient use of their economic resources; (b) in the scientific and technological field, promote the development of their resources, encourage research and promote vocational training; (c) pursue policies designed to achieve economic growth and internal and external financial stability and to avoid developments which might endanger their economies or those of other countries; (d) pursue their efforts to reduce or abolish obstacles to the exchange of goods and services and current payments and maintain and extend the liberalisation of capital movements; and (e) contribute to the economic development of both Member and non-member countries in the process of economic development by appropriate means and, in particular, by the flow of capital to those countries, having regard to the importance to their economies of receiving technical assistance and of securing expanding export markets. Article 3 With a view to achieving the aims set out in Article 1 and to fulfilling the undertakings contained in Article 2, the Members agree that they will: (a) keep each other informed and furnish the Organisation with the information necessary for the accomplishment of its tasks; (b) consult together on a continuing basis, carry out studies and participate in agreed projects; and (c) co-operate closely and where appropriate take co-ordinated action. Article 4 The Contracting Parties to this Convention shall be Members of the Organisation. Article 5 In order to achieve its aims, the Organisation may: (a) take decisions which, except as otherwise provided, shall be binding on all the Members; (b) make recommendations to Members; and (c) enter into agreements with Members, non-member States and international organisations. Article 6 1. Unless the Organisation otherwise agrees unanimously for special cases, decisions shall be taken and recommendations shall be made by mutual agreement of all the Members. 2. Each Member shall have one vote. If a Member abstains from voting on a decision or recommendation, such abstention shall not invalidate the decision or recommendation, which shall be applicable to the other Members but not to the abstaining Member. 3. No decision shall be binding on any Member until it has complied with the requirements of its own constitutional procedures. The other Members may agree that such a decision shall apply provisionally to them. Article 7 A Council composed of all the Members shall be the body from which all acts of the Organisation derive. The Council may meet in sessions of Ministers or of Permanent Representatives. Article 8 The Council shall designate each year a Chairman, who shall preside at its ministerial sessions, and two Vice-Chairmen. The Chairman may be designated to serve one additional consecutive term. Article 9 The Council may establish an Executive Committee and such subsidiary bodies as may be required for the achievement of the aims of the Organisation. Article 10 1. A Secretary-General responsible to the Council shall be appointed by the Council for a term of five years. He shall be assisted by one or more Deputy Secretaries-General or Assistant Secretaries-General appointed by the Council on the recommendation of the Secretary General. 2. The Secretary General shall serve as Chairman of the Council meeting at sessions of Permanent Representatives. He shall assist the Council in all appropriate ways and may submit proposals to the Council or to any other body of the Organisation. Article 11 1. The Secretary General shall appoint such staff as the Organisation may require in accordance with plans of organisation approved by the Council. Staff regulations shall be subject to approval by the Council. 2. Having regard to the international character of the Organisation, the Secretary General, the Deputy or Assistant Secretaries-General and the staff shall neither seek nor receive instructions from any of the Members or from any Government or authority external to the Organisation. Article 12 Upon such terms and conditions as the Council may determine, the Organisation may: (a) address communications to non-member States or organisations; (b) establish and maintain relations with non-member States or organisations; and (c) invite non-member Governments or organisations to participate in activities of the Organisation. Article 13 Representation in the Organisation of the European Communities established by the Treaties of Paris and Rome of 18th April, 1951, and 25th March, 1957, shall be as defined in Supplementary Protocol No. 1 to this Convention. Article 14 1. This Convention shall be ratified or accepted by the Signatories in accordance with their respective constitutional requirements. 2. Instruments of ratification or acceptance shall be deposited with the Government of the French Republic, hereby designated as depositary Government. 3. This Convention shall come into force: (a) before 30th September, 1961, upon the deposit of instruments of ratification or acceptance by all the Signatories; or (b) on 30th September, 1961, if by that date fifteen Signatories or more have deposited such instruments as regards those Signatories; and thereafter as regards any other Signatory upon the deposit of its instrument of ratification or acceptance; (c) after 30th September, 1961, but not later than two years from the signature of this Convention, upon the deposit of such instruments by fifteen Signatories, as regards those Signatories; and thereafter as regards any other Signatory upon the deposit of its instrument of ratification or acceptance. 4. Any Signatory which has not deposited its instrument of ratification or acceptance when the Convention comes into force may take part in the activities of the Organisation upon conditions to be determined by agreement between the Organisation and such Signatory. Article 15 When this Convention comes into force the reconstitution of the Organisation for European Economic Co-operation shall take effect, and its aims, organs, powers and name shall thereupon be as provided herein. The legal personality possessed by the Organisation for European Economic Co-operation shall continue in the Organisation, but decisions, recommendations and resolutions of the Organisation for European Economic Co-operation shall require approval of the Council to be effective after the coming into force of this Convention. Article 16 The Council may decide to invite any Government prepared to assume the obligations of membership to accede to this Convention. Such decisions shall be unanimous, provided that for any particular case the Council may unanimously decide to permit abstention, in which case, notwithstanding the provisions of Article 6, the decision shall be applicable to all the Members. Accession shall take effect upon the deposit of an instrument of accession with the depositary Government. Article 17 Any Contracting Party may terminate the application of this Convention to itself by giving twelve months' notice to that effect to the depositary Government. Article 18 The Headquarters of the Organisation shall be in Paris, unless the Council agrees otherwise. Article 19 The legal capacity of the Organisation and the privileges, exemptions, and immunities of the Organisation, its officials and representatives to it of the Members shall be as provided in Supplementary Protocol No. 2 to this Convention. Article 20 1. Each year, in accordance with Financial Regulations adopted by the Council, the Secretary General shall present to the Council for approval an annual budget, accounts, and such subsidiary budges as the Council shall request. 2. General expenses of the Organisation, as agreed by the Council, shall be apportioned in accordance with a scale to be decided upon by the Council. Other expenditure shall be financed on such basis as the Council may decide. Article 21 Upon the receipt of any instrument of ratification, acceptance or accession, or of any notice of termination, the depositary Government shall give notice thereof to all the Contracting Parties and to the Secretary General of the Organisation. In witness whereof, the undersigned Plenipotentiaries, duly empowered, have appended their signatures to this Convention. Done in Paris, this fourteenth day of December, Nineteen Hundred and Sixty, in the English and French languages, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited with the depositary Government, by whom certified copies will be communicated to all the Signatories. Supplementary Protocol No. 1 to the Convention on the Organisation for Economic Co-operation and Development The Signatories of the Convention on the Organisation for Economic Co-operation and Development; Have agreed as follows: 1. Representation in the Organisation for Economic Co-operation and Development of the European Communities established by the Treaties of Paris and Rome of 18th April, 1951, and 25th March, 1957, shall be determined in accordance with the institutional provisions of those Treaties. 2. The Commissions of the European Economic Community and of the European Atomic Energy Community as well as the High Authority of the European Coal and Steel Community shall take part in the work of that Organisation. In witness whereof, the undersigned Plenipotentiaries, duly empowered, have appended their signatures to this Protocol Done in Paris, this fourteenth day of December, Nineteen Hundred and Sixty, in the English and French languages, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited with the Government of the French Republic, by whom certified copies will be communicated to all the Signatories. Supplementary Protocol No. 2 to the Convention on the Organisation for Economic Co-operation and Development The Signatories of the Convention on the Organisation for Economic Co-operation and Development (hereinafter called the "Organisation"); Have agreed as follows: The Organisation shall have legal capacity and the Organisation, its official, and representatives to it of the Members shall be entitled to privileges, exemptions, and immunities as follows: (a) in the territory of the Contracting Parties to the Convention for European Economic Co-operation of 16th April, 1948, the legal capacity, privileges, exemptions, and immunities provided for in Supplementary Protocol No. 1 to that Convention; (b) in Canada, the legal capacity, privileges, exemptions, and immunities provided for in any agreement or arrangement on legal capacity, privileges, exemptions, and immunities entered into between the Government of Canada and the Organisation; (c) in the United States, the legal capacity, privileges, exemptions, and immunities under the International Organisations Immunities Act provided for in Executive Order No. 10133 of 27th June, 1950; and (d) elsewhere, the legal capacity, privileges, exemptions, and immunities provided for in any agreement or arrangement on legal capacity, privileges, exemptions, and immunities entered into between the Government concerned and the Organisation. In witness whereof, the undersigned Plenipotentiaries, duly empowered, have appended their signatures to this Protocol. Done in Paris, this fourteenth day of December, Nineteen Hundred and Sixty, in the English and French languages, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited with the Government of the French Republic, by whom certified copies will be communicated to all the Signatories. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 18 maja 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz Protokołów dodatkowych nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiących jej integralną część, sporządzonych w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 491) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z postanowieniem art. 16 Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r., został złożony dnia 22 listopada 1996 r. Rządowi Republiki Francuskiej, jako depozytariuszowi powyższej konwencji oraz stanowiących jej integralną część Protokołów dodatkowych nr 1 i 2, dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do tej konwencji oraz Protokołów dodatkowych nr 1 i 2. Zgodnie z postanowieniem art. 16 wskazanej wyżej konwencji weszła ona w życie wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 w stosunku do Polski dnia 22 listopada 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z art. 14 ust. 3 lit. b) powyższej konwencji weszła ona w życie dnia 30 września 1961 r., a jej stronami z tą datą stały się następujące państwa: Austria Belgia Dania Francja Grecja Hiszpania Irlandia Islandia Kanada Norwegia Portugalia Republika Federalna Niemiec Stany Zjednoczone Ameryki Szwajcaria Szwecja Turcja Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Na wniosek Wielkiej Brytanii postanowienia konwencji odnoszą się również do wyspy Man, Gibraltaru, Bermudów, Jersey oraz Guernsey. 2. Zgodnie z art. 14 ust. 3 lit. b) powyższej konwencji weszła ona w życie w stosunku do następujących państw w dniach zarejestrowania przez depozytariusza złożonych przez nie dokumentów ratyfikacyjnych, co dokonane zostało w niżej podanych datach: Luksemburg dnia 7 grudnia 1961 r. Niderlandy dnia 13 listopada 1961 r. Włochy dnia 29 marca 1962 r. 3. Zgodnie z art. 16 wskazanej wyżej konwencji weszła ona w życie w stosunku do następujących państw w dniach zarejestrowania przez depozytariusza złożonych przez nie dokumentów przystąpienia do tej konwencji, co dokonane zostało w niżej podanych datach: Australia dnia 7 czerwca 1971 r. Czechy dnia 21 grudnia 1995 r. Finlandia dnia 28 stycznia 1969 r. Japonia dnia 28 kwietnia 1964 r. Republika Korei dnia 12 grudnia 1996 r. Meksyk dnia 18 maja 1994 r. Nowa Zelandia dnia 29 maja 1973 r. Węgry dnia 7 maja 1996 r. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) Na podstawie art. 228 § 3 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń chemicznych i pyłowych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, określone w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Ustala się wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń fizycznych czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, określone w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Dawki graniczne promieniowania jonizującego i wskaźniki pochodne określające zagrożenie promieniowaniem jonizującym określają odrębne przepisy. § 2. Wartości, o których mowa w § 1 ust. 1, określają najwyższe dopuszczalne stężenia czynników szkodliwych dla zdrowia, ustalone jako: 1) najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) - średnie ważone, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i 42-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu pracy przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń, 2) najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) - wartość średnia, która nie powinna spowodować ujemnych zmian w stanie zdrowia pracownika oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń, jeżeli utrzymuje się w środowisku pracy nie dłużej niż 30 minut w czasie zmiany roboczej, 3) najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP), które ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia pracownika nie może być w środowisku pracy przekroczone w żadnym momencie. § 3. Wartości, o których mowa w § 1 ust. 2, określają najwyższe dopuszczalne natężenia fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia - ustalone jako wartość średnia - której oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i 42-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, przez okres jego aktywności zawodowej, nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1989 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. z 1995 r. Nr 69, poz. 351). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (poz. 513) Załącznik nr 1 WYKAZ WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ CZYNNIKÓW SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA W ŚRODOWISKU PRACY A. Substancje chemiczne Lp.Nazwa i numer CAS1 substancji chemicznej (w nawiasach podano poprzednio stosowaną nazwę substancji)Najwyższe dopuszczalne stężenia w mg/m3 w zależności od czasu narażenia w ciągu zmiany roboczej NDSNDSChNDSP 12345 1Acetaldehyd (octowy aldehyd) [75-07-0]540- 2Acetanilid - pyły [103-84-4]6-- 3Aceton [67-64-1]6001800- 4Acetonitryl [75-05-8]70140- 5Akrylaldehyd (akroleina) [107-02-,8]0,20,5- 6Akrylamid [79-06-1]0,1-- 7Akrylan butylu [141-32-2]2070- 8Akrylan 2-etyloheksylu [103-11-7]35100- 9Akrylan etylu [140-88-5]2080- 10Akrylan metylu [96-33-3]2070- 11Akrylonitryl [107-13-1]210- 12Aldryna2 rel-(1R,4S,4aS,5S,8R,8aR)-1,2,3,4,10,10-heksachloro-1,4,4a,5,8,8a-heksahydro-1,4:5,8-dimetanonaftalen (aldrin) [309-00-2]0,010,08- 132-Aminoetanol (etanoloamina) [141-43-5]310- 144-Aminofenol (p-aminofenol) - pyły [123-30-8]5-- 15N,N'-bis(2-aminoetylo)etylenodiamina (trójetylenoczteroamina) [112-24-3]13- 16Amoniak [7664-41-7]2027- 17Anilina [62-53-3]520- 18Antymon i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Sb [7440-36-0]0,51,5- 19Arsan (arsenowodór) [7784-42-1]0,20,6- 20Arsen i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na As [7440-38-2]0,01-- 21Asfalt naftowy - dymy [8052-42-4]510- 22Azotan(V) propylu (n-propylu azotan) [627-13-4]30100- 23Bar i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Ba [7440-39-3]0,51,5- 24Benzaldehyd (benzoesowy aldehyd) [100-52-7]1040- 25Benzen [71-43-2]1040- 26Benzo[a]piren [50-32-8]0,002-- 27p-Benzochinon [106-51-4]0,10,4- 28Benzydyna [92-87-5]00- 29Benzyna: a) ekstrakcyjna3 [8032-32-4]5001500- b) do lakierów [8030-30-6]300900- 30Beryl i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Be [7440-41-7]0,0010,003- 31Bezwodnik ftalowy - pary i aerozole [85-44-9]12- 32Bezwodnik maleinowy [108-31-6]0,51- 33Bezwodnik octowy [108-24-7]10-20 34Bicyklo[4.4.0.]dekan (dekalina, dekahydronaftalen) [91-17-8]100300- 35Bifenyl (dwufenyl) [92-52-4]12- 36Brom [7726-95-6]0,72- 37Bromfenwinfos - fosforan(V) 2-bromo-1-(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu [33399-00-7]0,01-- 38Bromochlorometan [74-97-5]10001300- 392-Bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroetan (halotan) [151-67-7]40100- 40Bromoetan (etylu bromek) [74-96-4]50400- 41Bromoform [75-25-2]5-- 42Bromometan (metylu bromek) [74-83-9]540- 43Bromowodór [10035-10-6]721- 44Buta-1,3-dien (butadien) [106-99-0]1040- 45Butan (n-butan) [106-97-8]19003000- 46Butan-2-ol (sec-butylowy alkohol) [78-92-2]300450- 47Butan-1-ol (n-butylowy alkohol) [71-36-3]50150- 48Butan-2-on (metyloetyloketon) [78-93-3]200850- 49Butano-1-tiol (n-butylowy merkaptan) [109-79-5]12- 50(E)-But-2-enal (krotonowy aldehyd) [4170-30-3]612- 512-Butoksyetanol (butoksyetylowy alkohol) [111-76-2]100360- 524-tert-Butylotoluen (p-tert-butylotoluen) [98-51-1]30-- 53Chlor [7782-50-5]1,59- 54Chlorek amonu (amonowy chlorek) - pary i dymy [12125-02-9]1020- 55Chlorfenwinfos - fosforan(V) 2-chloro-1-(2,4-dichlorofenylo)winylu-dietylu [470-90-6]0,010,1- 562-Chloroanilina (o-chloroanilina) [95-51-2]310- 573-Chloroanilina (m-chloroanilina) [108-42-9]310- 584-Chloroanilina (p-chloroanilina) [106-47-8]310- 59Chlorobenzen [108-90-7]50150- 602-Chlorobuta-1,3-dien (chloropren, 2-chloro-1,3-butadien) [126-99-8]216- 61Chlorodinitrobenzen (dwunitrochlorobenzen) - mieszanina izomerów [25567-67-3]13- 621-Chloro-2,3-epoksypropan (epichlorohydryna) [106-89-8]18- 63Chloroetan (etylu chlorek) [75-00-3]2001600- 642-Chloroetanol (chloroetylowy alkohol, chlorohydryna etylenowa) [107-07-3]13- 65Chloroeten (winylu chlorek) [75-01-4]530- 664-Chlorofenol (p-chlorofenol) [106-48-9]13- 67Chloro(fenylo)metan (benzylu chlorek) [100-44-7]3-5 68Chloroform [67-66-3]50225- 69Chlorometan (metylu chlorek) [74-87-3]20160- 70Chloronitrobenzen (nitrochlorobenzen) - mieszanina izomerów [25167-93-5]13- 711-Chloro-1-nitropropan (chloronitropropan) [600-25-9]50-- 72Chloropiryfos - tiofosforan(V) O,O-dietylu-O-3,5,6-trichloro-2-pirydylu [2921-88-2]0,20,6- 734-Chlorostyren (p-chlorostyren) [2039-85-2]50400- 742-Chlorotoluen (o-chlorotoluen) [95-49-8]100250- 75Chlorowodór [7647-01-0]5-7 76Chrom metaliczny i związki chromu (III) [7440-47-3] [-]0,5-- 77Chromiany (VI) i dichromiany VI) (chromiany) [-]0,10,3- 78Cyjanamid [420-04-2]24- 79Cyjanowodór i cyjanki - w przeliczeniu na HCN [74-90-8]0,3-10 80Cykloheksan [110-82-7]3001000- 81Cykloheksanol [108-93-0]2060- 82Cykloheksanon [108-94-1]20160- 83Cykloheksen [110-83-8]300900- 84Cykloheksyloamina [108-91-8]4080- 85Cyklopenta-1,3-dien (cyklopentadien-1,3) [542-92-7]200-- 86Cyna i jej związki nieorganiczne, z wyjątkiem stannanu (cyny wodorku) - w przeliczeniu na Sn - dymy i pyły [7440-31-5]2-- 87Cyrkon i jego związki - w przeliczeniu na Zr [7440-67-7]510- 882,4-D - kwas (2,4-dichlorofenoksy)octowy [94-75-7]720- 89DDT - 1,1,1-trichloro-2,2-bis(4-chlorofenylo)etan [50-29-3]0,10,8- 90Dekasiarczek tetrafosforu (fosforu pięciosiarczek) [1314-80-3]13- 91Dekatlenek tetrafosforu (fosforu pięciotlenek) [1314-56-3]13- 92Demeton-S metylowy - tiofosforan(V) S-(2-etylosulfanylo)etylu-O,O-dimetylu (metylodemeton) [8022-00-2]0,10,8- 93Diazotan(V) glikolu etylenowego (nitroglikol) [628-96-6]0,30,4- 94Dibenzo[a,h]antracen (dwubenzo[a,h]antracen) [53-70-3]0,004-- 951,2-Dibromoetan (1,2-dwubromoetan) [106-93-4]0,5-- 96Dichlorek cynku (chlorek cynku) [7646-85-7]12- 97Dichlorek disiarki (siarki chlorek) [10025-67-9]515- 98Dichlorfos - fosforan(V) 2,2-dichlorowinylu-dimetylu (DDVP) [62-73-7]13 991,2-Dichlorobenzen4 (dwuchlorobenzen - izomer orto) [95-50-1]20-300 1001,4-Dichlorobenzen5 (dwuchlorobenzen - izomer para) [106-46-7]20-- 101Dichlorodifluorometan (Freon 12, dwuchlorodwufluorometan) [75-71-8]40006200- 102Dichloroetan6 (dwuchloroetan) - mieszanina izomerów [1300-21-6]50606- 103Dichloroeten7 (dwuchloroetylen) - mieszanina izomerów [25323-30-2]50807- 104Dichlorofluorometan (Freon 21, dwuchlorofluorometan) [75-43-4]40200- 105Dichlorometan (dwuchlorometan) [75-09-2]2050- 1061,1-Dichloro-1-nitroetan (dwuchloronitroetan) [594-72-9]3060- 1071,2-Dichloropropan (dwuchloropropan) [78-87-5]50400- 1081,2-Dichloro-1,1,2,2-tetrafluoroetan (Freon 114, dwuchloroczterofluoroetan) [76-14-2]50008750- 109(1,2-Dichlorowinylo)benzen (dwuchlorostyren) [6607-45-0]50150- 110Dieldryna8 - rel-(1R,4S,4aS,5R,6,R,7S,8S,8aR),-12,3,4,10,10-heksachloro-1,4,4a,5,6,7,8,8a-oktahydro-6,7-epoksy-1,4:5,8-dimetanonaftalen (dieldrin) [60-57-1]0,010,08- 111Dietyloamina (dwuetyloamina) [109-89-7]3075- 1122-(Dietyloamino)etanol (2-dwuetyloaminoetylowy alkohol) [100-37-8]50-- 113Dietylobenzen (dwuetylobenzen) - mieszanina izomerów [25340-17-4]100400- 114Diizocyjanian heksano-1,6-diylu (sześciometylenodwuizocyjanian) [822-06-0]0,050,15- 115Diizocyjanian tolueno-2,4-diylu9 (toluilenodwuizocyjanian) [584-84-9]0,0350,070- 116Diizocyjanian tolueno-2,6-diylu10 [91-08-7]0,0350,070- 117Dimetoksymetan (metylal, dwumetoksymetan) [109-87-5]10003500- 118N,N-Dimetyloacetamid (N,N-dwumetyloacetamid) [127-19-5]35-- 119Dimetyloamina [124-40-3]918- 120Dimetyloanilina (ksylidyna) - ,mieszanina izomerów: 23-; 2,4-; 2,5-; 2,6-; 3,4-,; 35-; [1300-73-8]10-- 121N,N-Dimetyloanilina (dwumetyloanilina, N-dwumetyloanilina) [121-69-7]540- 122Dimetyloformamid (dwumetyloformamid) [68-12-2]1060- 1232,6-Dimetyloheptan-4-on (dwuizobutylowy keton) [108-83-8]150300- 124Dinitrobenzen (dwunitrobenzen) - mieszanina izomerów [25154-54-5]13- 125Dinitrofenol (dwunitrofenol) - mieszanina izomerów [25550-58-7]0,050,15- 126Dinitrotoluen (dwunitrotoluen) - mieszanina izomerów [25321-14-6]15- 127Dioksan (dwutlenek dwuetylenu) [123-91-1]1080- 1281,3-Dioksolan [646-06-0]1050- 129Disiarczek węgla (węgla dwusiarczek) [75-15-0]1830- 130Ditlenek chloru (chloru dwutlenek) [10049-04-4]0,30,9- 131Ditlenek siarki (siarki dwutlenek) [7446-09-5]25- 132Ditlenek węgla (węgla dwutlenek)11 [124-38-9]900027000- 133Endryna - rel-(1R,4S,4aS,5S,6S,7R,8R,8aR)-1,2,3,4,10,10-heksachloro-1,4,4a,5,6,7,8,8a-oktahydro-6,7-epoksy-1,4:5,8-dimetanonaftalen (endrin) [72-20-8]0,010,08- 134Epoksyetan (etylenu tlenek) [75-21-8]13- 1351,2-Epoksy-3-fenoksypropan (fenyloglicydowy eter) [122-60-1]0,63- 136Etanol (etylowy alkohol) [64-17-5]10003000- 137Etanotiol (etylowy merkaptan) [75-08-1]12- 138Eter bis(2-chloroetylowy) (dwuchlorodwuetylowy eter) [111-44-4]1060- 139Eter dietylowy (dwuetylowy eter) [60-29-7]3001500- 140Eter difenylowy (dwufenylowy eter) [101-84-8]714- 141Eter diizopropylowy (izopropylowy eter) [108-20-3]10001300- 1422-Etoksyetanol (etoksyetylowy alkohol) [110-80-5]2080- 143Etylenodiamina (etylenodwuamina) [107-15-3]26- 144Etyloamina [75-04-7]515- 145Etylobenzen [100-41-4]100350- 146Etylotoluen - mieszanina izomerów [25550-14-5]100-- 147Fenitrotion - tiofosforan(V) O-3-metylo-4-nitofenylu-O,O-dimetylu [122-14-5]0,020,1- 148Fenol [108-95-2]1020- 149Fention - tiofosforan(V) O-3-metylo-4-(metylosulfanylo)fenylu-O,O-dimetylu [55-38-9]0,2-- 1501,4-Fenylenodiamina (p-fenylenodwuamina) [106-50-3]0,10,3- 151Fenylohydrazyna [100-63-0]20-- 152Fenylo(2-naftylo)amina (N-fenylo-2-naftyloamina) [135-88-6]0,02-- 153Fluor [7782-41-4]0,050,4- 154Fluorki - jako HF [16984-48-8]13- 155Fluorowodór [7664-39-3]0,54- 156Formaldehyd [50-00-0]0,51- 157Fosfan (fosforowodór) [7803-51-2]0,10,8- 158Fosforan(V) tris(2-tolilu) (trójkrezylu fosforan) [78-30-8]0,10,3- 159Fosgen [75-44-5]0,51,5- 160Ftalan dibutylu (dwubutylu ftalan) [84-74-2]510- 161Ftalan dietylu (dwuetylu ftalan) [84-66-2]515- 162Ftalan dimetylu (dwumetylu ftalan) [131-11-3]510- 163Ftalan bis(2-etyloheksylu) (dwu-2-etyloheksylu ftalan) [117-81-7]15- 1642-Furaldehyd (furfurol) [98-01-1]1040- 165Glikol etylenowy [107-21-1]1550- 166Glutaraldehyd (glutarowy aldehyd) [111-30-8]0,40,6- 167Hafn i jego związki - w przeliczeniu na Hf [7440-58-6]0,5-- 168Heksachlorobenzen (sześciochlorobenzen) [118-74-1]0,5-- 1691,2,3,4,5,6-Heksachlorocykloheksan12 (sześciochlorocykloheksan) [608-73-1]0,050,4- 170Heksachloroetan (sześciochloroetan) [67-72-1]1030- 171Heksan (n-heksan) [110-54-3]100400- 172Izomery acykliczne nasycone heksanu z wyjątkiem heksanu [73513-42-5]4003200- 173Heksano-6-laktam (kaprolaktam, cykloheksanoizooksym) [105-60-2]10-- 174Heksan-2-on (metylo-n-butyloketon) [591-78-6]1050- 175Heptan (n-heptan) [142-82-5]12002000- 17610-Hydrat heptaoksotetraboranu sodu (sodowy czteroboran dziesięciowodny - boraks) - pyły [1303-96-4]052- 177Hydrazyna [302-01-2]0,050,1- 178Hydrochinon (p-dwuhydroksybenzen) [123-31-9]24- 179Itr i jego związki - w przeliczeniu na Y [7440-65-5]1-- 180Izobutyroaldehyd (aldehyd izomasłowy) [78-84-2]100-- 181Izopren [78-79-5]100300- 182Izopropyloamina [75-31-0]1224- 1832-Izopropylo-4,6-dinitrofenol (dwunitroizopropylofenol, DNPP) [118-95-6]0,050,15- 184Jod [7553-56-2]1-- 185Jodometan (metylu jodek) [74-88-4]1030- 186Kadm i jego związki - w przeliczeniu na Cd: a) dymy0,020,05- b) pyły0,040,2- [7440-43-9] 187Kamfora syntetyczna - bornan-2-on [76-22-2]1218- 188Karbaryl - metylokarbamian 1-naftylu [63-25-22]18- 189Karbofuran - metylokarbamian 2,2-dimetylo-2,3-dihydrobenzo[b]furan-7-ylu [1563-66-2]0,1-- 190Keten (etenon) [463-51-4]0,51,5- 191Kobalt metaliczny - dymy i pyły [7440-48-4]0,050,2- 192Krezol - mieszanina izomerów [1319-77-3]515- 193Ksylen - mieszanina izomerów [1330-20-7]100350- 194Kumen (izopropylobenzen) [98-82-8]100350- 195Kwas akrylowy [79-10-7]2050- 196Kwas azotowy(V) (azotowy kwas) [7697-37-2]510- 197Kwas chlorooctowy [79-11-8]24- 198Kwas chlorowy(VII) (nadchlorowy kwas) [7601-90-3]13- 199Kwas fosforowy(V) (fosforowy kwas) [7664-38-2]13- 200Kwas mrówkowy [64-18-6]515- 201Kwas octowy [64-19-7]535- 202Kwas pikrynowy [88-89-1]0,10,3- 203Kwas siarkowy(VI) (siarkowy kwas) [7664-93-9]13- 204Kwas sulfonylooctowy (kwas tioglikolowy) [68-11-1]48- 205Kwas szczawiowy [144-62-7]12- 206Malation - ditiofosforan(V) S-1,2-bis(etoksykarbonylo)etylu-O,O-dimetylu [121-75-5]110- 207Mangan i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Mn [7439-96-5]0,3-513 208MCPA - kwas (4-chloro-2-metylofenoksy)octowy [94-74-6]15- 209Metakrylan metylu [80-62-6]50400- 210Metanol (metylowy alkohol) [67-56-1]100300- 211Metanotiol (metylowy merkaptan) [74-93-1]12- 2122-Metoksyanilina (o-anizydyna, o-metoksyanilina) [90-04-0]0,51- 2134-Metoksyanilina (p-anizydyna, p-metoksyanilina) [104-94-9]0,51- 214Metoksychlor - 1,11-trichloro-2,2-bis(4-metoksyfenylo)etan [72-43-5]1545- 2152-Metoksyetanol (metoksyetylowy alkohol) [109-86-4]1560- 2164,4'-Metylenobis (fenyloizocyjanian) /metyleno-bis-fenyloizocyjanian/ [101-68-8]0,05-0,2 217Metyloamina [74-89-5]515- 218N-Metyloanilina [100-61-8]2-- 219Metylocykloheksan [108-87-2]5002000- 220Metylocykloheksanol - mieszanina izomerów [25639-42-3]50350- 2212-Metylocykloheksanon [583-60-8]50340- 2222-Metylo-4,6-dinitrofenol (dwunitro-o-krezol, DNOC) [534-52-1]0,050,4- 223Metylohydrazyna [60-34-4]0,020,1- 224N-Metylomorfolina [109-02-4]1530- 2254-Metylopentan-2-ol (izobutylometylokarbinol) [108-11-2]100160- 2264-Metylopentan-2-on (metyloizobutyloketon, hekson) [108-10-1]200300- 2274-Metylopent-3-en-2-on (mezytylu tlenek) [141-79-7]20100- 2282-Metylopropan-1-ol (izobutylowy alkohol) [78-83-1]100200- 2292-Metylopropan-2-ol (tert-butylowy alkohol) [75-65-0]300450- 230Miedź i jej związki - w przeliczeniu na Cu: a) dymy tlenków i sole rozpuszczalne0,10,3- b) pyły tlenków i sole nierozpuszczalne12- [7440-50-8] 231Molibden i jego związki - w przeliczeniu na Mo [7439-98-7]410- 232Morfolina (czterowodoro-1,4-oksazyna) [110-91-8]70100- 233Mrówczan etylu [109-94-4]100450- 234Nadtlenek dibenzoilowy (benzoilu nadtlenek) [94-36-0]510- 235Nadtlenek wodoru [7722-84-1]1,54- 236Nafta [8008-20-6]100300- 237Naftalen [91-20-3]2075- 238Naftalenu pochodne chlorowane [-]0,51,5- 2391-Naftyloamina (α-naftyloamina) [134-32-7]00- 2402-Naftyloamina (β-naftyloamina) [91-59-8]00- 241Nikiel i jego związki, z wyjątkiem tetrakarbonylku niklu (niklu karbonylku) - w przeliczeniu na Ni [7440-02-0]0,25-- 242Nikotyna [54-11-5]0,51,5- 2432-Nitroanilina (o-nitroanilina) [88-74-4]310- 2443-Nitroanilina (m-nitroanilina) [99-09-2]310- 2454-Nitroanilina (p-nitroanilina) [100-01-6]310- 246Nitrobenzen [98-95-3]310- 247Nitroetan [79-24-3]30240- 248Nitrometan [75-52-5]30240- 249Nitropropan - mieszanina izomerów [25322-01-4]3070- 2503-Nitrotoluen14 [99-08-1]39- 2514-Nitrotoluen15 [99-99-0]39- 252Octan 2-butoksyetylu [112-07-2]100-- 253Octan butylu (n-butylu octan) [123-86-4]200950- 254Octan sec-butylu [105-46-4]900900- 255Octan tert-butylu [540-88-5]900900- 256Octan 2-etoksyetylu (etoksyetylu octan) [111-15-9]100-- 257Octan etylu [141-78-6]200600- 258Octan 2-metoksyetylu (metoksyetylu octan) [110-49-6]25100- 259Octan metylu [79-20-9]100750- 260Octan pentylu (octan n-amylu) [628-63-7]250500- 261Octan propylu [109-60-4]2001000- 262Octan winylu [108-05-4]1030- 2632,2'-Oksydietanol (glikol dwuetylenowy) - aerozol [111-46-6]10-- 264Oktan (n-oktan) [111-65-9]10001800- 265Oleje mineralne - (faza ciekła aerozolu [8012-95-1])510- 266Ołów i jego związki nieorganiczne - w przeliczeniu na Pb [7439-92-1]0,05-- 267Ortokrzemian tetraetylu (etylu krzemian) [78-10-4]80250- 268Ozon [10028-15-6]0,10,6- 269Paration metylowy - tiofosforan (V) 0,0-dimetylu-0-4-nitrofenylu (metyloparation) [298-00-0]0,10,6- 270Pentachlorek fosforu (fosforu pięciochlorek) [10026-13-8]0,30,9- 271Pentachlorofenol (pięciochlorofenol) [87-86-5]0,51,5- 272Pentan (n-pentan) [109-66-0]18002300- 273Pentan-1-ol16 (alkohol amylowy) [71-41-0]100450- 274Pentan-2-on (metylopropyloketon, pentanon) [107-87-9]100800- 275Pentatlenek wanadu (wanadu pięciotlenek): a) dymy0,050,1- b) pyły0,050,5- [1314-62-1] 2762-Pirydyloamina (2-aminopirydyna) [504-29-0]2-- 277Pirydyna [110-86-1]530- 278Platyna metaliczna [7440-06-4]1-- 279Polichlorowane bifenyle (dwufenylu pochodne chlorowane) [53469-21-9] [11097-69-1]1-- 280Propan-1-ol (propylowy alkohol) [71-23-8]200600- 281Propan-2-ol (izopropylowy alkohol) [67-63-0]9001200- 282Propano-3-lakton (ß-propiolakton) [57-57-8]1-- 283Prop-2-en-1-ol (allilowy alkohol) [107-18-6]210- 284Propoksur - (metylokarbamian 2-izopropoksyfenylu) [114-26-1]0,52- 285Propyn (metyloacetylen) [74-99-7]15002000- 286Rezorcynol (rezorcyna) [108-46-3]4590- 287Rtęć i jej związki - w przeliczeniu na Hg: a) organiczne0,010,03- b) nieorganiczne0,050,15- c) pary rtęci0,0250,2- [7439-97-6] 288Selen i jego związki - w przeliczeniu na Se [7782-49-2]0,10,3- 289Siarczan (VI) dimetylu (dwumetylowy siarczan) [77-78-1]0,51- 290Siarkowodór [7783-06-4]1020- 291Srebro - dymy i pyły [7440-22-4]0,05-- 292Srebra związki nierozpuszczalne - w przeliczeniu na Ag [7440-22-4]0,05-- 293Srebra związki rozpuszczalne - w przeliczeniu na Ag [7440-22-4]0,01-- 294Stiban (antymonowodór) [7803-52-3]0,21,5- 295Strychnina [57-24-9]0,15-- 296Styren [100-42-5]50200- 297Tal i jego związki - w przeliczeniu na Tl [7440-28-0]0,10,3- 298Tantal [7440-25-7]5-- 299Tellur i jego związki - w przeliczeniu na Te [13494-80-9]0,010,03- 300Terpentyna [8006-64-2]300840- 3011,3,5,7-Tetraazaadamantan (sześciometylenoczteroamina) [100-97-0]4-- 302Tetrachlorek węgla (węgla czterochlorek) [56-23-5]20100- 3031,1,2,2-Tetrachloroetan (1,1,2,2-czterochloroetan) [79-34-5]535- 304Tetrachloroetan (czterochloroetylen, perchloroetylen) [127-18-4]60480- 305Tetraetyloplumban (ołowiu czteroetylek) [78-00-2]0,050,1- 306Tetrafosfor (fosfor żółty) [7723-14-0]0,030,24- 307Tetrahydrofuran (czterowodorofuran) [109-99-9]600,750- 3081,2,3,4-Tetrahydronaftalen (tetralina, czterohydronaftalen) [119-64-2]100300- 309Tetranitrometan (czteronitrometan) [509-14-8]0,04-- 310Tiuram - disulfid tetrametylotiuramu [137-26-8]0,52- 311Tlenek cynku - w przeliczeniu na Zn - dymy [1314-13-2]510- 312Tlenek magnezu: a) dymy5-- b) pyły10-- [1309-48-4] 313Tlenek wapnia - pyły [1305-78-8]26- 314Tlenek węgla [630-08-0]30180- 315Tlenki azotu [10102-43-9, 10102-44-0, 63907-41-5]510- 316Tlenki żelaza - w przeliczeniu na Fe - dymy [1309-37-1]510- 3172-Toliloamina (o-toluidyna) [95-53-4]39- 318Toluen [108-88-3]100350- 319Tolueno-2,4-diamina (toluenodwuamina) [95-80-7]0,040,1- 3201,3,5-Triazinano-2,4,6-tri,on 13,5-,triazyno-24,6-triol (cyjanurowy kwas) - pyły [108-80-5]10-- 321Triazotan (V) glicerolu (nitrogliceryna) [55-63-0]0,51- 322Trichlorek fosforu (fosforu trójchlorek) [7719-12-2]3-- 323Trichlorfon - 2,2,2-trichloro-1-hydroksyetylofosfonian dimetylu [52-68-6]0,52- 3241,2,4-Trichlorobenzen (trójchlorobenzen) [120-82-1]10-40 3251,1,1-Trichloroetan (1,1,1-trójchloroetan) [71-55-6]3001400- 3261,1,2-Trichloroetan (1,1,2-trójchloroetan) [79-00-5]45100- 327Trichloroeten (trójchloroetylen) [79-01-6]50400- 328Trichlorofluorometan (Freon 11, fluorotrójchlorometan) [75-69-4]500-5600 329Trichloronaftalen (trójchloronaftalen) - mieszanina izomerów [1321-65-9]5-- 330Trichloronitrometan (chloropikryna) [76-06-2]0,51,5- 3312,4,6-Trichloro-1,3,5-triazyna (cyjanurowy chlorek) - pary i aerozole [108-77-0]0,050,1- 332Trimetylobenzen (trójmetylobenzen) - mieszanina izomerów [25551-13-7]100170- 3332,5,5-Trimetylocykloheks-2-en-1-on (izoforon) [78-59-1]5-25 3342,4,6-Trinitrotoluen (trójnitrotoluen, TNT) [118-96-7]13- 3351,3,5-Trinitro-1,3,5-triazinan (heksogen, cyklotrójmetylenotrójnitroamina) [121-82-4]13- 3361,3,5-Trioksan [110-88-3]1575- 337Tritlenek diboru (borowy tlenek): - pyły [1303-86-2]10-- 338Tritlenek glinu (glinu tlenek) [1344-28-1]216- 339Tritlenek siarki (siarki trójtlenek) [7446-11-9]13- 340Tytan i jego związki - w przeliczeniu na Ti [13463-67-7]1030- 341Uran i jego związki - w przeliczeniu na U: a) związki nierozpuszczalne0,0750,6- b) związki rozpuszczalne0,0150,12- [7440-61-1] 342Węglan wapnia - pyły17 [1317-65-3]10-- 3434-Winylocykloheksen [100-40-3]10-- 344Winylotoluen - mieszanina izomerów [25013-15-4]100300- 345Wodorek litu [7580-67-8]0,025-- 346Wodorotlenek potasu [1310-58-3]0,51- 347Wodorotlenek sodu [1310-73-2]0,51- 348Wodorotlenek wapnia [1305-62-0]2-- 349Wolfram - dymy i pyły [7440-33-7]5-- 350Wolframu związki nierozpuszczalne - w przeliczeniu na W [7440-33-7]5-- 351Wolframu związki rozpuszczalne - w przeliczeniu na W [7440-33-7]1-- 352Żelazowanad - pyły [12604-58-9]13- 1 CAS (Chemical Abstracts Service Registry Number) jest oznaczeniem numerycznym substancji pozwalającym jednoznacznie zidentyfikować substancję chemiczną. 2 Czysta substancja ma nazwę zwyczajową HHDN, a produkt zawierający 85% HHDN nosi nazwę aldryna. 3 Obowiązuje równoległe oznaczanie stężeń benzenu w powietrzu. 4 NDS dotyczy również mieszaniny izomerów: 1,2- i 1,4-dichlorobenzenu. 5 Patrz przypis 4. 6 NDSCh dotyczy 1,2-dichloroetanu. 7 NDSCh dotyczy 1,1-dichloroetenu. 8 Czysta substancja ma nazwę zwyczajową HEOD, a produkt zawierający 85% HEOD nosi nazwę dieldryna. 9 NDS dotyczy również mieszaniny izomerów diizocyjanianów tolueno-2,4-diylu i tolueno-2,6-diylu [26471-62-5]. 10 Patrz przypis 9. 11 NDS i NDSCh nie dotyczy środowiska pracy w podziemnych wyrobiskach zakładów górniczych. 12 Możliwych jest 5 stereoizomerów: α, β, γ, σ, ε. Pestycyd będący ich mieszaniną wg PN nazywa się zwyczajowo HCH, izomery - gamma-HCH, a produkt zawierający minimum 99% gamma-HCH nosi nazwę zwyczajową lindan. 13 NDSP dotyczy pyłów manganu. 14 NDS dotyczy również mieszaniny izomerów: 3 i 4-nitrotoluenu. 15 Patrz przypis 14. 16 NDS dotyczy również 3-metylobutan-1-olu (alkoholu izoamylowego) [123-51-3] oraz pozostałych izomerycznych alkoholi. 17 Pył całkowity zawierający wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2%. UWAGI Jeżeli NDS dotyczy mieszaniny izomerów, to w przypadku występowania w środowisku pracy jednego z nich, należy stosować tę samą wartość NDS (podany numer CAS dotyczy mieszaniny). Definicje pyłów i aerozoli są określone w Polskich Normach. B. Pyły Lp.Nazwa czynnika szkodliwego dla zdrowiaNajwyższe dopuszczalne stężenie mg/m3włókien w cm3 1234 1Pyły zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę powyżej 50%: a) pył całkowity2,0- b) pył respirabilny0,3- 2Pyły zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę od 2% do 50%: a) pył całkowity4,0- b) pył respirabilny1,0- 3Pyły zawierające azbest: a) pyły zawierające azbest i inne materiały włókniste, z wyjątkiem krokidolitu i antygorytu włóknistego: - pył całkowity1,0- - włókna respirabilne1-0,5 b) pyły zawierające krokidolit: - pył całkowity0,5- - włókna respirabilne1-0,2 c) pyły zawierające antygoryt włóknisty: - pył całkowity0,5- - włókna respirabilne1-0,2 4Pyły grafitu: a) pyły grafitu naturalnego: - pył całkowity4,0- - pył respirabilny1,0- b) pyły grafitu syntetycznego: - pył całkowity6,0- 5Inne nietrujące pyły przemysłowe - w tym zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę poniżej 2% - pył całkowity10,0- 6Pyły organiczne pochodzenia zwierzęcego i roślinnego z wyjątkiem pyłów drewna: a) zawierające 10% lub więcej wolnej krzemionki: - pył całkowity2,0- - pył respirabilny1,0- b) zawierające poniżej 10% wolnej krzemionki: - pył całkowity4,0- - pył respirabilny2,0- 7Pyły talku i talku zawierającego włókna mineralne (w tym azbest): a) talk nie zawierający włókien mineralnych (w tym azbestu): - pył całkowity4,0- - pył respirabilny1,0- b) talk zawierający włókna mineralne (w tym azbest): ^ - pył całkowity1,0- - włókna respirabilne1-0,5 8Pyły sztucznych włókien mineralnych: - pył całkowity4,0- - włókna respirabilne1-2,0 9Pyły cementów portlandzkiego i hutniczego: - pył całkowity6,0- - pył respirabilny2,0- 10Pyły apatytów i fosforytów zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2%: - pył całkowity6,0- - pył respirabilny2,0- Pyły apatytów i fosforytów zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 2%: - pył całkowity4,0- - pył respirabilny1,0- 11Pyły sadzy technicznej2 - pył całkowity4,0- 12Pyły węgla kamiennego i brunatnego: a) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 50% - pył całkowity1,0- - pył respirabilny0,3- b) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę powyżej 10% do 50% - pył całkowity2,0- - pył respirabilny1,0- c) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę od 2% do 10% - pył całkowity4,0- - pył respirabilny2,0- d) zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% - pył całkowity10,0- 13Pyły drewna: a) pyły drewna, z wyjątkiem pyłów drewna twardego - buka i dębu - pył całkowity4,0- b) pyły drewna twardego - buka i dębu - pył całkowity2,0- c) pyły drewna mieszane zawierające pył drewna twardego - buka i dębu - pył całkowity2,0- 14Pyły krzemionek bezpostaciowych i syntetycznych: a) ziemia okrzemkowa (diatomit) niekalcynowana - pył całkowity10,0- - pył respirabilny2,0- b) ziemia okrzemkowa (diatomit) kalcynowana3 - pył całkowity2,0- - pył respirabilny1,0- c) krzemionka bezpostaciowa syntetyczna (strącona i żel) - pył całkowity10,0- - pył respirabilny2,0- d) krzemionka stopiona (szkło kwarcowe) - pył całkowity2,0- - pył respirabilny1,0- 15Pyły włókien ceramicznych: a) pyły ogniotrwałych włókien ceramicznych - pył całkowity2,0- - włókna respirabilne1-1,0 b) pyły ogniotrwałych włókien ceramicznych w mieszaninie z innymi sztucznymi włóknami mineralnymi (MMMF) - pył całkowity2,0- - włókna respirabilne1-1,0 c) pyły ogniotrwałych włókien ceramicznych w mieszaninie z azbestem - pył całkowity1,0- - włókna respirabilne1-0,5 16Pyły węglika krzemu niewłóknistego o zawartości wolnej krystalicznej krzemionki poniżej 2% - pył całkowity10,0- 17Pyły gipsu zawierające wolną krystaliczną krzemionkę poniżej 2% i nie zawierające azbestu - pył całkowity10,0- 1 Włókna respirabilne - włókna o długości powyżej 5 µm o maksymalnej średnicy poniżej 3 µm i o stosunku długości do średnicy powyżej 3 do 1. 2 Dotyczy sadzy technicznej nie zawierającej więcej benzo(a)pirenu niż 35 mg w 1 kg sadzy. 3 Poddana obróbce termicznej powyżej 800°C. Uwaga: Definicja pyłów jest określona w Polskiej Normie. Załącznik nr 2 WYKAZ WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH NATĘŻEŃ CZYNNIKÓW SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA W ŚRODOWISKU PRACY A. Hałas, hałas infradźwiękowy i hałas ultradźwiękowy 1. Hałas 1.1. Hałas w środowisku pracy jest charakteryzowany przez: - poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy i odpowiadającą mu ekspozycję dzienną lub poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy i odpowiadającą mu ekspozycję tygodniową (wyjątkowo w przypadku hałasu oddziałującego na organizm człowieka w sposób nierównomierny w poszczególnych dniach w tygodniu), - maksymalny poziom dźwięku A, - szczytowy poziom dźwięku C. 1.2. Dopuszczalne ze względu na ochronę słuchu wartości hałasu obowiązują jednocześnie i nie powinny przekraczać wartości podanych w pkt 1.3 lub 1.4, 1.5 i 1.6. 1.3. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy nie powinien przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja dzienna nie powinna przekraczać wartości 3,64 . 103 Pa2 . s. 1.4. Poziom ekspozycji na hałas odniesiony do tygodnia pracy nie powinien przekraczać wartości 85 dB, a odpowiadająca mu ekspozycja tygodniowa nie powinna przekraczać wartości 18,2 . 103 Pa2 . s. 1.5. Maksymalny poziom dźwięku A nie powinien przekraczać wartości 115 dB. 1.6. Szczytowy poziom dźwięku C nie powinien przekraczać wartości 135 dB. 1.7. W przypadku gdy ze względów technicznych nie ma możliwości zmniejszenia hałasu poniżej wartości określonych w pkt 1.3 do 1.6, pracownicy są obowiązani stosować ochronniki słuchu dobrane do wielkości charakteryzujących hałas. Strefy pracy wymagające stosowania ochronników słuchu powinny być oznakowane i odgrodzone, a dostęp do nich powinien być ograniczony. 1.8. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych. 2. Hałas infradźwiękowy 2.1. Hałas infradźwiękowy na stanowiskach pracy jest charakteryzowany przez poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach oktawowych o częstotliwościach środkowych: 8, 16 i 31,5 Hz. 2.2. Poziom ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy, odniesiony do 8-godzinnej ekspozycji na hałas infradźwiękowy w ciągu doby, nie może przekraczać wartości podanych w tabeli 1. Tabela 1 Częstotliwość środkowa pasm oktawowych HzDopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB 8; 16110 31,5105 2.3. Maksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego nie może przekraczać wartości podanych w tabeli 2. Tabela 2 Częstotliwość środkowa pasm oktawowych HzMaksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB 8; 16137 31,5132 2.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych. 3. Hałas ultradźwiękowy 3.1. Hałas ultradźwiękowy na stanowiskach pracy jest charakteryzowany przez poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach środkowych: 10; 12,5; 16; 20; 25; 31,5; 40; 50; 63; 80 i 100 kHz. 3.2. Poziom ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy, odniesiony do 8-godzinnej ekspozycji na hałas ultradźwiękowy w ciągu doby, nie może przekraczać wartości podanych w tabeli 3. Tabela 3 Częstotliwość środkowa pasm tercjowych kHzDopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB 10,080 12,580 16,080 20,090 25,0105 31,5; 40; 50; 63; 80; 100110 3.3. Maksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego nie może przekraczać wartości podanych w tabeli 4. Tabela 4 Częstotliwość środkowa pasm tercjowych kHzMaksymalny dopuszczalny poziom ciśnienia akustycznego dB 10,0100 12,5100 16,0100 20,0110 25,0125 31,5; 40; 50; 63; 80; 100130 3.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych. B. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne i drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka 1. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne 1.1. Drgania oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne są charakteryzowane przez: - zakres częstotliwości, - wartość współczynnika szczytu, - wartości skuteczne przyśpieszenia drgań, ważone w dziedzinie częstotliwości (wartości ważone przyśpieszenia drgań), - czas oddziaływania drgań na organizm człowieka. 1.2. Wartości ważone przyśpieszenia drgań oddziałujących na organizm człowieka przez kończyny górne nie powinny przekraczać wartości podanych w tabeli 1 dla drgań o różnej wartości współczynnika szczytu k, przy ciągłym 8-godzinnym oddziaływaniu drgań na organizm człowieka w ciągu doby. Tabela 1 Składowe drgańDopuszczalne wartości ważone przyśpieszenia drgań m/s2 k ≤ 22 < k ≤ 3k > 3 X, Y, Z (x, y, z)0,81,82,8 1.3. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych. 2. Drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka 2.1. Drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka są charakteryzowane przez: - zakres częstotliwości, - wartość współczynnika szczytu, - wartości skuteczne przyśpieszenia drgań w pasmach częstotliwości o szerokości 1/3 oktawy lub wartości skuteczne przyśpieszenia drgań ważone w dziedzinie częstotliwości (wartości ważone przyśpieszenia drgań), - czas oddziaływania drgań na organizm człowieka. 2.2. Wartości skuteczne przyśpieszenia drgań o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka, mierzone w pasmach częstotliwości o szerokości 1/3 oktawy, nie powinny na wszystkich stanowiskach pracy przekraczać wartości podanych w tabeli 2 przy ciągłym 8-godzinnym oddziaływaniu na organizm człowieka w ciągu doby. Tabela 2 Częstotliwość środkowa pasma 1/3-oktawowego HzDopuszczalna wartość skuteczna przyśpieszenia drgań m/s2 składowa pionowa Z (z)składowa pozioma X (x), Y (y) 1,00,630,224 1,250,560,224 1,60,500,224 2,00,450,224 2,50,400,280 3,160,3550,355 4,00,3150,450 5,00,3150,560 6,30,3150,710 8,00,3150,900 10,00,401,12 12,50,501,40 16,00,631,80 20,00,802,24 25,01,002,80 31,51,253,55 40,01,604,50 50,02,005,60 63,02,507,10 80,03,159,00 2.3. Wartości ważone przyśpieszenia drgań o ogólnym oddziaływaniu na organizm człowieka nie powinny na wszystkich stanowiskach pracy przekraczać wartości podanych w tabeli 3 przy ciągłym 8-godzinnym oddziaływaniu drgań na organizm człowieka w ciągu doby. Kryteria powyższe są słuszne dla drgań, dla których wartość współczynnika szczytu nie przekracza 6. Tabela 3 Składowe drgańDopuszczalna wartość ważona przyśpieszenia drgań, m/s2 k ≤ 22 < k ≤ 33 < k ≤ 6 Poziome X (x)0,3150,450,9 Y (y) Pionowe Z (z)0,40,631,25 2.4. Podane wyżej wartości normatywne obowiązują, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych. C. Mikroklimat 1. Mikroklimat gorący 1.1. Mikroklimat gorący na stanowiskach pracy charakteryzowany jest przez wskaźnik obciążenia termicznego WBGT w °C. 1.2. Dopuszczalne wartości wskaźnika obciążenia termicznego WBGT, umożliwiające realizację podstawowych funkcji przez pracownika na danym stanowisku pracy, nie powinny przekraczać wartość podanych w tabeli 1. Tabela 1 Poziom ciężkości pracyPoziom metabolizmu (M)*) w stosunku do powierzchni skóry W/m2Dopuszczalne wartości WBGT w °C osoba zaaklimatyzowana w środowisku gorącymosoba nie zaaklimatyzowana w środowisku gorącym SpoczynekM ≤ 653332 Praca lekka65 < M ≤ 1303029 Praca umiarkowana130 < M ≤ 2002826 Praca ciężka200 < M ≤ 260nieodczuwalny ruch powietrza 25odczuwalny ruch powietrza 26nieodczuwalny ruch powietrza 22odczuwalny ruch powietrza 23 Praca bardzo ciężkaM > 26023251820 *) Poziom metabolizmu organizmu pracownika w czasie wykonywania czynności roboczych wzrasta wraz z ciężkością pracy. 1.3. W przypadku stanowisk pracy chronionej podane wyżej wartości normatywne należy obniżyć zgodnie z zaleceniami lekarza lub innymi przepisami szczegółowymi. 2. Mikroklimat zimny 2.1. Miejscowe działanie zimnego środowiska termicznego należy oceniać za pomocą wskaźnika siły chłodzącej powietrza WCI. 2.2. Dozwolony czas ekspozycji umożliwiający realizację podstawowych funkcji przez pracownika na danym stanowisku pracy należy przyjąć zgodnie z wartościami podanymi w tabeli 2. Tabela 2 Ilustracja D. Promieniowanie optyczne 1. Promieniowanie podczerwone (nielaserowe) 1.1. Narażenie pracowników na promieniowanie podczerwone charakteryzowane jest przez wartości średnie i najwyższe chwilowe natężenia napromienienia oczu i skóry, odniesione do temperatury 20°C. Średnie natężenie napromienienia jest to iloraz napromienienia oczu lub skóry w czasie ekspozycji i czasu trwania tej ekspozycji gdzie: Eśr - średnie natężenie napromienienia w W/m2, N - napromienienie w J/m2, t - czas trwania ekspozycji w s. Najwyższe chwilowe natężenie napromienienia jest to największa chwilowa wartość natężenia napromienienia występująca podczas ekspozycji, trwająca nie dłużej niż 60 s. 1.2. Najwyższe dopuszczalne średnie natężenie napromienienia wynosi: w odniesieniu do oka - 150 W/m2 w odniesieniu do skóry - 700 W/m2. 1.3. Najwyższe dopuszczalne chwilowe natężenie napromienienia oka i skóry wyznacza się za pomocą wzoru: gdzie: E - najwyższe chwilowe natężenie napromienienia w W/m2, t - czas ekspozycji w sekundach, przy czym T ≤ 60 s, a - stała, wynosząca: dla oka 1200 W . s1/2 . m-2 dla skóry 5600 W . s1/2 . m-2. 2. Promieniowanie nadfioletowe (nielaserowe) 2.1. Narażenie pracowników na promieniowanie nadfioletowe charakteryzowane jest przez wartości skuteczne napromienienia erytemalnego (wywołującego rumień skóry) i koniunktywalnego (wywołującego zapalenie spojówki lub rogówki oka). 2.2. Najwyższa dopuszczalna wartość skuteczna napromienienia koniunktywalnego w ciągu 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy wynosi 30 J/m2 w przypadku narażenia nie powtarzającego się w następnym dniu, a 18 J/m2 w przypadku ekspozycji powtarzających się w kolejnych dniach. 2.3. Najwyższa dopuszczalna wartość skuteczna napromienienia erytemalnego dla 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy wynosi 30 J/m2, bez względu na powtarzalność ekspozycji. 3. Promieniowanie laserowe 3.1. Oddziaływanie promieniowania laserowego na organizm człowieka jest zależne przede wszystkim od długości fali promieniowania, czasu i rodzaju ekspozycji, rodzaju eksponowanej tkanki, wielkości napromienienia i luminacji energetycznej zintegrowanej. 3.2. Maksymalne dopuszczalne ekspozycje (MDE) oka na promieniowanie laserowe źródeł punktowych określa tabela 1, a maksymalne dopuszczalne ekspozycje oka na promieniowanie laserowe źródeł rozciągłych określa tabela 2. 3.3. Maksymalne dopuszczalne ekspozycje skóry na promieniowanie laserowe określa tabela 3. 3.4. W przypadku źródeł laserowych emitujących promieniowanie impulsowe powtarzalne lub promieniowanie zmodulowane maksymalną dopuszczalną ekspozycję oka i skóry określają następujące warunki: a) ekspozycja na dowolny pojedyńczy impuls w ciągu impulsów nie powinna przekraczać wartości dozwolonych dla pojedynczego impulsu, podanych w tabelach 1, 2 i 3, b) średnia ekspozycja dla ciągu impulsów o czasie trwania T nie powinna przekraczać wartości dozwolonych dla ekspozycji o czasie trwania T, podanych w tabelach 1, 2 i 3, c) dla promieniowania laserowego o długości fali zawartej w przedziale 400-1400 nm powinien być spełniony dodatkowo następujący warunek: maksymalna dozwolona ekspozycja na dowolny pojedyńczy impuls z ciągu impulsów (MDEimp) nie powinna przekraczać wartości MDE miarodajnej dla pojedyńczego impulsu podanej w tabelach 1, 2 i 3, pomnożonej przez liczbę impulsów (N) działających na oczy lub skórę, podniesioną do potęgi minus 1/4: MDEimp=MDE.(N)-1/4 Tabela 1 MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE EKSPOZYCJE (MDE) OKA NA PROMIENIOWANIE LASEROWE ŹRÓDEŁ PUNKTOWYCH (patrzenie w wiązkę) Ilustracja Tabela 2 MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE EKSPOZYCJE (MDE) OKA NA PROMIENIOWANIE LASEROWE ŹRÓDEŁ ROZCIĄGŁYCH Ilustracja Tabela 3 MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE EKSPOZYCJE (MDE) SKÓRY NA PROMIENIOWANIE LASEROWE Ilustracja Współczynniki korekcyjne C1 do C4 oraz T1 i T2 stosowane w tabelach 1-3 ParametrZakres widmowy C1 = 5,6 .103 . t0,25302,5 do 400 nm, T1 = 100,8(λ-295) . 10-15 s302,5 do 315 nm C2 = 100,2(λ-295)302,5 do 315 nm T2 = 10 . 100,02(λ-550) s550 do 700 nm C3 = 100,015(λ-550)550 do 700 nm C4 = 10(λ-700)/500700 do 1050 nm Wartości kąta granicznego αmin ParametrCzas ekspozycji (t) αmin = 0,008 rad< 10-9 s αmin = 0,00025 . t-00,17 rad10-9 do 1,8 . 10-5 s αmin = 0,015 . t0,21 rad1,8 . 10-5 s do 10 s αmin = 0,024 rad> 10 s Uwagi: Dla 1050 nm ≤ λ ≤ 1400 nm i dla t < 5 . 10-5 s, αmin należy zwiększyć 1,4 razy. E. Pola magnetyczne stałe i o częstotliwości 50 Hz 1. W otoczeniu źródeł pól magnetycznych stałych i o częstotliwości przemysłowej 50 Hz wyróżnia się 3 strefy oddziaływania pola zdefiniowane w Polskiej Normie: - strefę niebezpieczną, w której przebywanie pracowników jest zabronione, - strefę zagrożenia, w której dopuszczalny czas przebywania pracowników zależy od natężenia działającego pola, - strefę bezpieczną, w której przebywanie pracowników jest dozwolone bez ograniczeń czasowych. 2. Za strefę niebezpieczną uważa się obszar, w którym natężenie pola magnetycznego stałego przekracza 80 kA/m (co odpowiada indukcji magnetycznej ok. 100 mT), a pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz - 4 kA/m (ok. 5 mT). 3. W przypadku gdy narażenie dotyczy wyłącznie kończyn (od stóp do kolan i od dłoni do łokci), granice strefy niebezpiecznej, podane w ust. 2, podwyższa się 5-krotnie. 4. Za strefę narażenia uważa się obszar, w którym natężenie pola H (indukcja B) zawiera się w granicach: 8 kA/m (ok. 10 mT) ≤ H (B) ≤ 80 kA/m (ok. 100 mT) - dla pola magnetycznego stałego, 0,4 kA/m (ok. 0,5 mT) ≤ H (B) ≤ 4 kA/m (ok. 5 mT) - dla pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz. Dopuszczalne narażenie na wpływ pół magnetycznych w tej strefie określane jest wartością wyrażenia: D=H2t(b) w którym: H - natężenie pola magnetycznego działające na pracownika w czasie t, przy czym t(b) ≤ 8 h. Dla pól strefy zagrożenia wartość wyrażenia nie może przekraczać: 512 (kA/m)2 h - dla pól magnetycznych stałych 1,28 (kA/m)2 h - dla pól magnetycznych o częstotliwości przemysłowej 50 Hz. 5. W przypadku gdy narażenie w strefie zagrożenia dotyczy wyłącznie kończyn (od stóp do kolan i od dłoni do łokci) odpowiednie wartości wyrażenia, o których mowa w ust. 4, podwyższa się 25-krotnie. 6. Za strefę bezpieczną uważa się obszar, w którym natężenie pola magnetycznego stałego jest mniejsze od 8 kA/m (ok. 10 mT), a pola magnetycznego o częstotliwości przemysłowej 50 Hz - mniejsze od 0,4 kA/m (ok. 0,5 mT). 7. W otoczeniu źródeł pól magnetycznych należy wyznaczyć i oznakować zasięgi strefy niebezpiecznej i zagrożenia w odniesieniu do ekspozycji całego ciała. F. Pola elektromagnetyczne w zakresie częstotliwości 1-100 kHz 1. Najwyższe dopuszczalne natężenie dotyczy pól o przebiegach okresowych, powtarzalnych z częstotliwością zawartą w przedziale 1-100 kHz, ogranicza dobowe narażenie pracowników na działanie równoważnych natężeń pól elektrycznych i magnetycznych dla przypadków występowania na stanowiskach pracy pól elektromagnetycznych wielkiej, średniej i małej impedancji. 2. W przypadku pól elektromagnetycznych wielkiej impedancji natężenie pola elektrycznego na stanowisku pracy nie powinno przekraczać Ed = 1000 V/m. W polach o mniejszych natężeniach doza całkowita (DrE) pola elektrycznego działającego na pracownika nie powinna przekraczać dozy dopuszczalnej DdE = 80000 (V/m)2h, według której w ciągu ośmiu godzin pracownik może przebywać w polu elektrycznym o natężeniu do 100 V/m. 3. W przypadku pól elektromagnetycznych małej impedancji natężenie pola magnetycznego na stanowisku pracy nie powinno przekraczać Hd = 100 A/m. W polach o mniejszych natężeniach doza całkowita (DrH) nie powinna przekraczać dozy dopuszczalnej DdH = 800 (A/m)2h, według której w ciągu ośmiu godzin pracownik może przebywać w polu magnetycznym o natężeniu do 10 A/m. 4. W przypadku pól elektromagnetycznych średniej impedancji natężenia pól elektrycznych (E) i magnetycznych (H) na stanowisku pracy nie powinny przekraczać wartości, przy których: W polach o mniejszych natężeniach wskaźnik ekspozycji (kEH) nie powinien przekraczać jedności. Powinna być spełniona zależność 5. W otoczeniu źródeł pól powinny być wyznaczone i oznakowane zasięgi strefy niebezpiecznej (E > 1000 V/m, H > 100 A/m) i strefy zagrożenia (E ≥100 V/m i H ≥10 A/m). Definicje strefy niebezpiecznej i strefy zagrożenia określone są w Polskiej Normie. 6. Użyte powyżej określenia: równoważne natężenia pola, pole elektromagnetyczne wielkiej, średniej i małej impedancji, doza dopuszczalna i całkowita pola elektrycznego (magnetycznego), wskaźnik ekspozycji w polu elektromagnetycznym zdefiniowane zostały w Polskiej Normie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie. (Dz. U. Nr 91, poz. 577) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Administrację publiczną w województwie wykonują: 1) organy administracji rządowej: a) wojewoda sprawujący władzę administracji ogólnej, b) organy administracji niezespolonej, 2) organy samorządu województwa. Art. 2. Administrację rządową na obszarze województwa wykonują: 1) wojewoda, 2) działający pod zwierzchnictwem wojewody kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach, w imieniu: a) wojewody, z ustawowego upoważnienia, b) własnym, jeżeli ustawy tak stanowią, 3) organy administracji niezespolonej, 4) organy samorządu terytorialnego, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej wynika z ustawy lub z zawartego porozumienia, 5) działający pod zwierzchnictwem starosty kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach, 6) organy innych samorządów, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej następuje na podstawie ustawy lub porozumienia. Art. 3. Organy administracji rządowej w województwie działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Art. 4. Zespolenie służb, inspekcji i straży w administracji rządowej w województwie następuje pod zwierzchnictwem wojewody i, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w jednym urzędzie. Art. 5. 1. Ustanowienie organów administracji niezespolonej może następować wyłącznie w drodze ustawy, jeżeli jest to uzasadnione ogólnopaństwowym charakterem wykonywanych zadań lub terytorialnym zasięgiem działania przekraczającym obszar jednego województwa. Wykaz organów administracji niezespolonej określa załącznik do ustawy. 2. Ustanowienie terenowych delegatur właściwych ministrów może następować wyłącznie w drodze ustawy określającej ich zadania i zasięg terytorialny. Art. 6. Indywidualne akty administracyjne wydawane są w pierwszej instancji przez organy sprawujące administrację rządową na najniższym, możliwym do prawidłowego wykonania określonego zadania, poziomie zasadniczego podziału terytorialnego państwa. Art. 7. Wojewoda jest: 1) przedstawicielem Rady Ministrów w województwie, 2) zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej, 3) organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego, 4) organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym, 5) reprezentantem Skarbu Państwa, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach. Art. 8. Odrębna ustawa określa: 1) zasadniczy podział terytorialny państwa, 2) nazwy województw i nazwę urzędu wojewody oraz jego siedzibę, 3) zasady i tryb ustalania granic województw oraz dokonywania ich zmian, 4) zasady ustalania, nie pokrywających się z zasadniczym podziałem terytorialnym państwa, podziałów terytorialnych w celu wykonywania administracji niezespolonej. Art. 9. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) właściwym ministrze, ze wskazaniem działu, którym kieruje - należy przez to rozumieć ministra członka Rady Ministrów, a bez wskazania określonego działu - ministra członka Rady Ministrów lub centralny organ administracji rządowej, 2) centralnym organie administracji rządowej - należy przez to rozumieć kierownika będącego organem lub kierującego urzędem administracji rządowej, który jest powoływany przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów i na podstawie ustaw szczególnych podlega Radzie Ministrów, Prezesowi Rady Ministrów lub właściwemu ministrowi, lub nad którego działalnością nadzór sprawuje Prezes Rady Ministrów albo właściwy minister, 3) organach administracji niezespolonej - należy przez to rozumieć terenowe organy administracji rządowej podporządkowane właściwemu ministrowi oraz kierowników państwowych osób prawnych i kierowników innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu administracji rządowej na obszarze województwa, 4) poleceniu wojewody - należy przez to rozumieć wezwanie do wykonania określonej czynności, z tym że skierowane do organów i pracowników, których jest on zwierzchnikiem, jest poleceniem służbowym, a skierowane do innych organów i jednostek wykonujących administrację rządową w województwie - środkiem nadzoru, 5) delegaturze - należy przez to rozumieć aparat pomocniczy właściwego ministra lub wojewody zorganizowany poza jego siedzibą. Rozdział 2 Wojewoda Art. 10. Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Art. 11. 1. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością wojewody i dokonuje okresowej oceny jego pracy. 2. Nadzór nad działalnością wojewody sprawowany jest pod względem zgodności jego działania z prawem oraz polityką rządu, a także pod względem rzetelności i gospodarności. 3. Prezes Rady Ministrów kieruje działalnością wojewody, wydając w tym zakresie zarządzenia i polecenia, także z inicjatywy właściwych ministrów, oraz sprawuje kontrolę nad ich wykonaniem. 4. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe zasady składania przez wojewodę sprawozdania z wykonywanej działalności. Art. 12. Spory między wojewodami oraz między wojewodą a właściwym ministrem rozstrzyga Prezes Rady Ministrów . Art. 13. Prezes Rady Ministrów może upoważnić ministra właściwego do spraw administracji publicznej do wykonywania, w jego imieniu, przysługujących mu uprawnień, z wyjątkiem powoływania i odwoływania wojewody oraz rozstrzygania sporów między wojewodą a właściwym ministrem. Art. 14. Właściwy minister wykonuje swoje uprawnienia wobec wojewody w zakresie i na zasadach określonych w ustawach. Art. 15. Wojewoda jako przedstawiciel Rady Ministrów odpowiada za wykonywanie polityki rządu na obszarze województwa, a w szczególności: 1) kontroluje wykonywanie przez organy zespolonej administracji rządowej zadań wynikających z ustaw i innych aktów prawnych wydanych na podstawie upoważnień w nich zawartych, ustaleń Rady Ministrów oraz zarządzeń i poleceń Prezesa Rady Ministrów, 2) kontroluje wykonywanie przez organy samorządu terytorialnego i inne samorządy zadań z zakresu administracji rządowej, realizowanych przez nie na podstawie ustawy lub porozumienia z organami administracji rządowej, 3) dostosowuje do miejscowych warunków szczegółowe cele polityki rządu, zwłaszcza w zakresie prowadzonej na obszarze województwa polityki regionalnej państwa oraz - w zakresie i na zasadach przewidzianych w ustawach - koordynuje i kontroluje wykonanie wynikających stąd zadań, 4) zapewnia współdziałanie wszystkich jednostek organizacyjnych administracji rządowej i samorządowej działających na obszarze województwa i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania zagrożeniu życia, zdrowia lub mienia oraz zagrożeniom środowiska, bezpieczeństwa państwa i utrzymania porządku publicznego, ochrony praw obywatelskich, a także zapobiegania klęskom żywiołowymi i innym nadzwyczajnym zagrożeniom oraz zwalczania i usuwania ich skutków na zasadach określonych w ustawach, 5) reprezentuje Radę Ministrów na uroczystościach państwowych i w trakcie oficjalnych wizyt składanych w województwie przez przedstawicieli państw obcych, 6) wykonuje i koordynuje zadania w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa, wynikające z odrębnych ustaw, 7) współdziała z właściwymi organami innych państw oraz międzynarodowych organizacji rządowych i pozarządowych na zasadach określonych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, 8) przedstawia Radzie Ministrów, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej, projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących województwa, 9) wykonuje inne zadania przewidziane w ustawach oraz ustalone przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów. Art. 16. 1. Wojewoda może wydawać, w zakresie wykonywania funkcji przedstawiciela Rady Ministrów, polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej, a w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 15 pkt 4, obowiązujące również organy samorządu terytorialnego. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra. 2. Polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej. 3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom administracji niezespolonej i wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu. Art. 17. 1. Powoływanie i odwoływanie organów administracji niezespolonej następuje na wniosek właściwego miejscowo wojewody albo po uzyskaniu uprzednio jego zgody, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. W przypadku nieuwzględnienia wniosku wojewody lub nieuzyskania jego zgody minister właściwy do spraw administracji publicznej może wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu. Art. 18. Organy administracji niezespolonej działające na obszarze województwa są obowiązane do: 1) uzgadniania z wojewodą projektów aktów prawa miejscowego stanowionych przez te organy na podstawie odrębnych ustaw, 2) zapewnienia zgodności swoich działań z poleceniami wojewody, o których mowa w art. 16 ust. 1, 3) składania wojewodzie rocznych informacji, a na żądanie wojewody - także bieżących wyjaśnień o swej działalności na obszarze województwa. Art. 19. W sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 15 pkt 4, wojewodzie przysługuje, niezależnie od uprawnień wynikających z odrębnych przepisów, uprawnienie do żądania wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec każdego pracownika rządowej administracji niezespolonej i pracownika samorządowego, który dopuścił się naruszenia prawa. Art. 20. 1. Wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 2, może w szczególnie uzasadnionych przypadkach wstrzymać, na czas określony, czynności każdego organu prowadzącego egzekucję administracyjną. Przepisu art. 32 nie stosuje się. 2. Wstrzymanie przez wojewodę egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze pieniężnym może być dokonane w odniesieniu do tej samej należności tylko jednorazowo, na okres nie dłuższy niż 30 dni. 3. O wstrzymaniu egzekucji administracyjnej, o której mowa w ust. 2, wojewoda niezwłocznie zawiadamia ministra właściwego do spraw finansów publicznych, z podaniem przyczyny jej wstrzymania. Art. 21. 1. Z uwzględnieniem przepisów o tajemnicy państwowej i innych rodzajów tajemnicy określonych ustawami, wojewoda ma prawo wglądu w tok każdej sprawy prowadzonej na obszarze województwa przez organy administracji rządowej, a także przez organy samorządu terytorialnego w zakresie zadań przejętych na podstawie porozumienia lub zleconych. 2. Kierownicy państwowych osób prawnych, państwowych jednostek organizacyjnych, agencji i funduszy działających na obszarze województwa udzielają wojewodzie, na jego żądanie, informacji oraz wyjaśnień dotyczących działalności tych osób i jednostek. Art. 22. W stosunku do fundacji korzystającej ze środków publicznych i prowadzącej działalność na obszarze całego kraju, w zakresie działalności prowadzonej na obszarze właściwości miejscowej wojewody, wojewoda wykonuje uprawnienia wynikające z przepisów o fundacjach w odniesieniu do fundacji działającej na obszarze jednego województwa. Art. 23. 1. Wojewoda jako zwierzchnik zespolonej administracji rządowej: 1) kieruje nią i koordynuje jej działalność, 2) zapewnia warunki do skutecznego jej działania, 3) ponosi odpowiedzialność za rezultaty jej działania. 2. Szczegółowe zadania i kompetencje wynikające z funkcji zwierzchnika zespolonej administracji rządowej określają odrębne ustawy. 3. Organem zespolonej administracji rządowej w województwie jest wojewoda, a w przypadkach określonych w ustawach, w szczególności w zakresie wydawania indywidualnych aktów administracyjnych - kierownik zespolonej służby, inspekcji lub straży wojewódzkiej. Art. 24. Do kompetencji wojewody należą wszystkie sprawy z zakresu administracji rządowej w województwie, nie zastrzeżone na rzecz innych organów tej administracji. Art. 25. Wojewoda sprawuje nadzór nad organami gminy, powiatu i samorządem województwa, na zasadach określonych w ustawach. Art. 26. Na zasadach określonych w ustawach wojewoda: 1) reprezentuje Skarb Państwa w odniesieniu do mienia powierzonego mu w celu wykonywania jego zadań, 2) wykonuje inne uprawnienia wynikające z reprezentowania Skarbu Państwa, 3) wykonuje uprawnienia i obowiązki organu założycielskiego wobec przedsiębiorstw państwowych do czasu przekazania tej funkcji ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa lub do czasu wygaśnięcia tych uprawnień i obowiązków z innych tytułów. Rozdział 3 Wojewódzka administracja zespolona Art. 27. Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy I i II wicewojewody oraz kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego oraz dyrektorów wydziałów. Art. 28. 1. Wicewojewodów powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. 2. Wojewoda określa zakres kompetencji i zadań wykonywanych przez wicewojewodów. 3. Jeżeli wojewoda nie pełni obowiązków służbowych, zakres zastępstwa I wicewojewody rozciąga się na wszystkie kompetencje wojewody. Art. 29. 1. Organizację zespolonej administracji rządowej w województwie określa statut urzędu wojewódzkiego nadany przez wojewodę. 2. Statut urzędu wojewódzkiego i jego zmiany, z zastrzeżeniem ust. 5, podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Rady Ministrów i jest ogłaszany w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Statut urzędu wojewódzkiego określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę urzędu, 2) nazwy stanowisk dyrektorów wydziałów, 3) nazwy wydziałów oraz innych komórek organizacyjnych urzędu, 4) zakresy działania wydziałów i innych komórek organizacyjnych urzędu oraz, jeżeli ustawy tak stanowią, zakres kompetencji przypisanych określonym w ustawach stanowiskom lub funkcjom urzędowym, 5) nazwy stanowisk kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 6) nazwy komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 7) zakresy działania komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 6, 8) nazwy, siedziby i zakresy działania delegatur, o których mowa w art. 36, 9) skład kolegium wojewody i tryb jego pracy, 10) inne sprawy istotne dla organizacji i funkcjonowania urzędu. 4. Do statutu urzędu wojewódzkiego dołącza się wykaz jednostek organizacyjnych podporządkowanych wojewodzie oraz przedsiębiorstw państwowych, dla których wojewoda pełni funkcję organu założycielskiego. 5. Zmiana statutu urzędu wojewódzkiego, polegająca na uzupełnieniu zakresów działania jednostek i komórek organizacyjnych urzędu o nowe zadania nałożone przez ustawy na wojewodę lub kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, oraz aktualizacja wykazu jednostek podporządkowanych wojewodzie lub przez ten organ nadzorowanych nie wymagają zatwierdzenia przez Prezesa Rady Ministrów. Art. 30. 1. Szczegółową organizację oraz tryb pracy urzędu wojewódzkiego określa regulamin ustalony przez wojewodę w drodze zarządzania, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Częścią regulaminu urzędu wojewódzkiego są regulaminy komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, będących aparatem pomocniczym kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, ustalone przez kierowników tych jednostek i zatwierdzone przez wojewodę, chyba że ustawy stanowią inaczej. 3. W przypadku niezatwierdzenia regulaminów, o których mowa w ust. 2, kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich mogą wystąpić do właściwego ministra o wszczęcie przez niego sporu z wojewodą. 4. Regulamin urzędu wojewódzkiego udostępnia się do powszechnego wglądu. Art. 31. 1. Kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich powołuje i odwołuje wojewoda, z wyjątkiem komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, którzy są powoływani za zgodą wojewody. 2. Odwołanie komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej wymaga zasięgnięcia opinii wojewody. 3. Zasady powoływania i odwoływania oraz szczególne warunki lub tryb zatrudniania i zwalniania kierowników służb, inspekcji i straży wojewódzkich, a także powierzania im funkcji i stanowisk określają odrębne przepisy. Art. 32. 1. Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego, nie zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych. 2. W przypadkach wskazanych w ustawach upoważnień, o których mowa w ust. 1, udziela się osobom zajmującym określone stanowiska lub posiadającym szczególne kwalifikacje. Art. 33. 1. Wojewoda może powierzyć prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości organom samorządu terytorialnego z obszaru województwa. 2. Powierzenie następuje na podstawie porozumienia wojewody z zarządem gminy, powiatu lub województwa. Porozumienie, wraz ze stanowiącymi jego integralną część załącznikami, podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się zasady sprawowania przez wojewodę nadzoru nad prawidłowym wykonywaniem powierzonych zadań, z zastrzeżeniem art. 34. Art. 34. 1. W zakresie spraw powierzonych, o których mowa w art. 33 ust. 1, wojewoda może wstrzymać wykonanie uchwały organu gminy, powiatu lub samorządu województwa i przekazać ją do ponownego rozpatrzenia, wskazując zaistniałe uchybienia oraz termin jej ponownego uchwalenia. 2. Jeżeli uchwała organu gminy, powiatu lub samorządu województwa podjęta w wyniku ponownego rozpatrzenia nie uwzględnia wskazań, o których mowa w ust. 1, wojewoda może uchylić uchwałę i wydać w to miejsce zarządzenie, informując o tym właściwego ministra. 3. Zarządzenie, o którym mowa w ust. 2, wchodzi w życie po upływie 30 dni od daty jego wydania, chyba że w tym czasie właściwy minister wyda inne rozstrzygnięcie. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje się przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej. Art. 35. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami wojewoda może ustanowić, na czas oznaczony, swojego pełnomocnika do prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie. Art. 36. 1. W celu usprawnienia działania wojewódzkich organów zespolonej administracji rządowej wojewoda może tworzyć delegatury urzędu wojewódzkiego. 2. Wojewoda może tworzyć także delegatury jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 29 ust. 3 pkt 6. Art. 37. 1. Przy wojewodzie działa kolegium doradcze. 2. W skład kolegium wchodzą: 1) wicewojewodowie, 2) dyrektor generalny urzędu wojewódzkiego, 3) komendant wojewódzki Policji, 4) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, 5) inne osoby wymienione w statucie urzędu wojewódzkiego. 3. Do udziału w pracach i posiedzeniach kolegium wojewoda może zaprosić inne osoby, w szczególności kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich oraz dyrektorów wydziałów. 4. Wojewoda może tworzyć inne zespoły doradcze. Art. 38. Minister właściwy do spraw administracji publicznej ustali, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla zespolonej administracji rządowej, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych przez organy administracji zespolonej w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony ich przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Akty prawa miejscowego Art. 39. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie wojewoda oraz organy administracji niezespolonej stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części. Art. 40. 1. W zakresie nie uregulowanym w ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. 2. Rozporządzenia porządkowe mogą przewidywać, za naruszenie ich przepisów, kary grzywny wymierzane na zasadach i trybie określonych w prawie o wykroczeniach. 3. Rozporządzenie porządkowe wojewoda przekazuje niezwłocznie Prezesowi Rady Ministrów, marszałkowi województwa, starostom, prezydentom miast, burmistrzom i wójtom, na których terenie rozporządzenie ma być stosowane. Art. 41. 1. Prezes Rady Ministrów uchyla, w trybie nadzoru, akty prawa miejscowego, w tym rozporządzenia porządkowe, ustanowione przez wojewodę lub organy administracji niezespolonej, jeżeli są one niezgodne z ustawami lub aktami wydanymi w celu ich wykonania, a także może je uchylać z powodu niezgodności z polityką rządu lub naruszenia zasad rzetelności i gospodarności. 2. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, tryb kontroli aktów prawa miejscowego ustanowionych przez wojewodę i organy administracji niezespolonej. Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego są ogłaszane w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Dzień wydania dziennika jest dniem ogłoszenia aktu. 2. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, chyba że ustawa lub sam przepis prawa miejscowego przewiduje termin późniejszy. 3. Rozporządzenie porządkowe wojewody wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia. Ogłoszenie następuje natychmiast w środkach masowego przekazu oraz w drodze obwieszczeń lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym obszarze. 4. W przypadkach gdy z istoty regulacji zawartej w akcie prawa miejscowego, wydanym przez wojewodę na podstawie upoważnienia udzielonego w ustawie, wynika, że zwłoka w wejściu w życie przepisów w nim zawartych mogłaby spowodować nieodwracalne szkody lub poważne zagrożenie życia, zdrowia lub mienia, wojewoda może zarządzić ogłoszenie i wejście w życie takiego aktu na zasadach i w trybie określonych w ust. 3. 5. Akty prawa miejscowego, o których mowa w ust. 3 i 4, podlegają także ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Art. 43. 1. Wojewoda wydaje wojewódzki dziennik urzędowy. 2. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się: 1) akty prawa miejscowego stanowionego przez sejmik województwa, wojewodę i organy administracji niezespolonej, 2) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 3) akty prawa miejskiego stanowionego przez organ powiatu i gminy, 4) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez organ administracji rządowej, organ samorządu województwa, organ powiatu i gminy, 5) inne akty prawne, w tym informacje i obwieszczenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego. 4. Wojewoda prowadzi zbiór wydawanych przez siebie wojewódzkich dzienników urzędowych, udostępnia go jednostkom samorządu terytorialnego na obszarze województwa i umożliwia powszechny wgląd do tego zbioru. Art. 44. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu, który wydał przepis, lub organu upoważnionego do uchylenia przepisu w trybie nadzoru, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. 2. Nie stwierdza się nieważności aktu prawa miejscowego po upływie jednego roku od dnia jego wydania. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. Art. 45. 1. Przepis art. 44 stosuje się odpowiednio, gdy wojewoda lub organy administracji niezespolonej nie wykonują czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne naruszają prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego. Rozdział 5 Przepis końcowy Art. 46. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (poz. 577) ORGANY ADMINISTRACJI NIEZESPOLONEJ 1) Dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień 2) Dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, inspektorzy kontroli skarbowej 3) Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych 4) Dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy obwodowych urzędów miar 5) Dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzędów probierczych 6) Dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych 7) Dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej 8) Dyrektorzy urzędów celnych 9) Dyrektorzy urzędów morskich 10) Dyrektorzy urzędów statystycznych 11) Główny Inspektor i inspektorzy dozoru technicznego żeglugi morskiej 12) Kierownicy inspektoratów żeglugi śródlądowej 13) Komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci strażnic oraz komendanci granicznych placówek kontrolnych i dywizjonów Straży Granicznej 14) Prezes Agencji Rynku Rolnego 15) Regionalni inspektorzy celni. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ STATUT Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, sporządzony w Madrycie dnia 13 września 1983 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 92, poz. 582) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 13 września 1983 r. w Madrycie został sporządzony Statut Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii w następującym brzmieniu: Przekład STATUT Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii PREAMBUŁA Państwa, strony niniejszego statutu, uznając potrzebę rozwoju i wykorzystania w celach pokojowych inżynierii genetycznej i biotechnologii dla dobra ludzkości, podkreślając, że potencjał inżynierii genetycznej i biotechnologii powinien być wykorzystany do rozwiązywania pilnych problemów rozwojowych, szczególnie w krajach rozwijających się, świadome istnienia potrzeby współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie, szczególnie w zakresie prac badawczo-rozwojowych i szkoleń, akcentując pilną potrzebę wzmocnienia potencjału naukowo-technicznego w krajach rozwijających się, uznając znaczenie roli, jaką Międzynarodowe Centrum mogłoby odgrywać w zastosowaniu inżynierii genetycznej i biotechnologii w rozwoju, mając na uwadze zalecenie możliwie jak najszybszego powołania Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, przyjęte na spotkaniu wysokiego szczebla w Belgradzie (Jugosławia) w dniach 13-17 grudnia 1982 r., uznając wagę inicjatywy, podjętej przez Sekretariat UNIDO, promowania i podjęcia przygotowań do powołania takiego Centrum, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Powołanie i siedziba Centrum 1. Powołuje się niniejszym Międzynarodowe Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii (zwane dalej "Centrum") jako międzynarodową organizację obejmującą centrum oraz sieć afiliowanych ośrodków krajowych, subregionalnych i regionalnych. 2. Siedzibą Centrum będzie ...*) Artykuł 2 Cele Celami Centrum są: (a) wspieranie międzynarodowej współpracy dla rozwoju i pokojowego wykorzystania inżynierii genetycznej i biotechnologii, szczególnie w krajach rozwijających się; (b) udzielanie pomocy krajom rozwijającym się w umacnianiu ich potencjału naukowego i technologicznego w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii; (c) stymulowanie i wspomaganie działalności w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii na szczeblach regionalnych i krajowych; (d) rozwijanie i promowanie wykorzystania inżynierii genetycznej i biotechnologii w rozwiązywaniu problemów rozwojowych, szczególnie w krajach rozwijających się; (e) tworzenie forum wymiany informacji, doświadczeń i know-how pomiędzy naukowcami i technologami Państw Członkowskich; (f) wykorzystywanie potencjału naukowego i technologicznego krajów rozwijających się i rozwiniętych w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii; (g) koordynowanie działań afiliowanych sieci (krajowych, subregionalnych i regionalnych) ośrodków badawczo-rozwojowych. Artykuł 3 Funkcje Dla realizacji swych celów Centrum podejmuje konieczne i stosowne działania, a w szczególności: (a) prowadzenie prac badawczo-rozwojowych, łącznie z działalnością w zakładach doświadczalnych, w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii; (b) szkolenie w Centrum oraz organizowanie szkolenia poza Centrum dla pracowników naukowych i technicznych, szczególnie z krajów rozwijających się; (c) prowadzenie, na życzenie Członków, usług konsultingowych mających na celu rozwój ich krajowego potencjału technologicznego; (d) promowanie kontaktów między środowiskami naukowców i technologów Państw Członkowskich poprzez tworzenie programów umożliwiających im wizyty w Centrum oraz stowarzyszanie się, a także inną działalność; (e) organizowanie spotkań ekspertów w celu wzmocnienia działalności Centrum; (f) popieranie tworzenia sieci instytucji krajowych i międzynarodowych jako właściwego sposobu ułatwiania takiej działalności, jak wspólne programy badawcze, szkolenia, analiza i wspólne wykorzystanie wyników badań, działalność zakładów doświadczalnych, a także wymiana informacji i materiałów; (g) inicjowanie organizacji i wspieranie sieci ośrodków badawczych o wysokim standardzie, mających pełnić funkcję ośrodków afiliowanych; promowanie, w celu utworzenia z nich afiliowanych sieci, istniejących krajowych, subregionalnych, regionalnych i międzynarodowych sieci laboratoriów, łącznie z tymi, które związane są z organizacjami wymienionymi w art. 15, działającymi lub związanymi z inżynierią genetyczną i biotechnologią, a także promowanie tworzenia nowych ośrodków badawczych o wysokim standardzie; (h) prowadzenie, dla dobra krajów rozwijających się, programu bioinformatycznego, wspomagającego w szczególności prace badawczo-rozwojowe oraz aplikacyjne; (i) zbieranie i rozpowszechnianie informacji w dziedzinach działalności istotnych dla Centrum oraz ośrodków afiliowanych; (j) utrzymywanie ścisłych kontaktów z przemysłem. Artykuł 4 Członkostwo 1. Członkami Centrum będą wszystkie państwa, które przystąpią do niniejszego statutu zgodnie z art. 20. 2. Członkami założycielami Centrum są Członkowie, którzy podpisali statut przed jego wejściem w życie zgodnie z art. 21. Artykuł 5 Organy 1. Organami Centrum są: (a) Rada Gubernatorów, (b) Komisja Doradców Naukowych, (c) Sekretariat. 2. Rada Gubernatorów może zgodnie z art. 6 powoływać inne organy pomocnicze. Artykuł 6 Rada Gubernatorów 1. Rada Gubernatorów składa się z reprezentantów Krajów Członkowskich, po jednym z każdego kraju, oraz wchodzącego do niego ex officio, bez prawa głosu, dyrektora wykonawczego UNIDO (Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Rozwoju Przemysłowego) lub jego przedstawiciela. Członkowie powinni zwracać szczególną uwagę na predyspozycje kierownicze i pozycję naukową powoływanych przez siebie przedstawicieli. 2. Poza innymi funkcjami wyszczególnionymi w niniejszym statucie Rada: (a) określa główne kierunki i zasady działalności Centrum; (b) przyjmuje do Centrum nowych Członków; (c) zatwierdza program działania i budżet po uwzględnieniu zaleceń Komisji Doradców Naukowych, przyjmuje regulacje finansowe Centrum oraz decyduje o pozostałych sprawach finansowych, szczególnie o gromadzeniu środków finansowych dla skutecznego prowadzenia Centrum; (d) przyznaje, traktując jako sprawę najwyższej wagi, rozpatrując każdy przypadek indywidualnie, status ośrodka afiliowanego (krajowego, subregionalnego, międzynarodowego) ośrodkom badawczym Państw Członkowskich, spełniającym przyjęte kryteria odpowiednio wysokiego poziomu naukowego, oraz status afiliowanej sieci laboratorium krajowym, regionalnym i międzynarodowym; (e) ustanawia, zgodnie z art. 14, zasady regulujące prawa patentowe, licencyjne, autorskie i inne dotyczące własności intelektualnej, łącznie ze sprawami przekazywania wyników prac badawczych prowadzonych w Centrum; (f) podejmuje, na podstawie zaleceń Komisji, odpowiednie działania umożliwiające poszerzenie zakresu realizowanych prac i spełnianych przez Centrum funkcji. 3. Stałe posiedzenia Rady odbywają się raz do roku, chyba że Rada zdecyduje inaczej. Stałe posiedzenia odbywają się w siedzibie Centrum, chyba że Rada zdecyduje inaczej. 4. Rada przyjmuje swój własny tryb postępowania. 5. Kworum Rady stanowi zwyczajna większość jej członków. 6. Każdy z członków Rady dysponuje jednym głosem. Postanowienia powinny być w miarę możliwości podejmowane jednomyślnie. Jeśli nie ma zgodności - to większością głosów członków obecnych i głosujących. Wyjątek stanowią decyzje dotyczące mianowania dyrektora oraz zatwierdzania programu działania i budżetu, które podejmowane są większością dwóch trzecich obecnych i głosujących członków. 7. Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych, wyspecjalizowanych agencji i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej oraz organizacji międzyrządowych i pozarządowych mogą na zaproszenie Rady uczestniczyć jako obserwatorzy w jej posiedzeniach. Rada przygotuje w tym celu listę organizacji mających z Centrum kontakty i zainteresowanych jego pracami. 8. Dla zapewnienia efektywnego działania Rady może ona powoływać inne pomocnicze organy o charakterze stałym lub doraźnym, zobowiązane do składania Radzie sprawozdań. Artykuł 7 Komisja Doradców Naukowych 1. W skład Komisji wchodzi maksymalnie dziesięciu naukowców i technologów reprezentujących wiodące dziedziny prac Centrum, w tym jeden naukowiec z państwa-gospodarza. Członkowie Komisji wybierani są przez Radę zgodnie z parytetem geograficznym. Dyrektor sprawuję funkcję sekretarza Komisji. 2. Z wyjątkiem pierwszych wyborów członkowie Komisji wybierani są na okres trzech lat, z prawem wyboru na następną trzyletnią kadencję, z zastrzeżeniem, że nie więcej niż jedna trzecia składu wybierana jest jednocześnie. 3. Komisja wybiera przewodniczącego spośród swych członków. 4. Poza innymi funkcjami wyszczególnionymi w niniejszym statucie lub wyznaczonymi jej przez Radę, Komisja: (a) analizuje projekt programu działania oraz budżetu Centrum dając zalecenia dla Rady; (b) dokonuje oceny wykonania zatwierdzonego programu i przygotowuje sprawozdanie dla Rady; (c) przygotowuje średnio- i długoterminowe plany pracy Centrum, uwzględniające zarówno dotychczasowe, jak i nowe obszary badawcze, wraz z zaleceniami dla Rady; (d) udziela pomocy dyrektorowi we wszystkich istotnych sprawach naukowych i technicznych dotyczących działalności Centrum, włączając współpracę z afiliowanymi ośrodkami i sieciami; (e) zatwierdza przepisy bezpieczeństwa prac badawczych Centrum; (f) doradza dyrektorowi w sprawach nominacji wyższego personelu (od dyrektorów jednostek wzwyż). 5. Komisja może doraźnie powoływać grupy naukowców z Państw Członkowskich w celu przygotowania określonych sprawozdań naukowych ułatwiających Komisji sprawowanie funkcji doradczo-rekomendacyjnych w stosunku do Rady. 6. (a) Stałe posiedzenia Komisji odbywają się raz do roku, jeżeli Komisja nie zdecyduje inaczej. (b) Posiedzenia odbywają się w siedzibie Centrum, jeżeli Komisja nie zdecyduje inaczej. 7. Kierownicy ośrodków afiliowanych oraz po jednym przedstawicielu każdej afiliowanej sieci mogą uczestniczyć jako obserwatorzy w posiedzeniach Komisji. 8. Wyższy personel naukowy może, w razie potrzeby, uczestniczyć w posiedzeniach Komisji. Artykuł 8 Sekretariat 1. Sekretariat składa się z dyrektora oraz personelu. 2. Dyrektor powoływany jest, spośród kandydatów z Krajów Członkowskich, na pięcioletnią kadencję przez Radę po konsultacjach z Komisją. Może być powołany na dalsze pięć lat bez prawa wyboru na następną kadencję. Dyrektor powinien być osobą o najwyższych kwalifikacjach i autorytecie w dziedzinach nauki i techniki, którymi zajmuje się Centrum. Kandydat powinien dysponować także odpowiednim doświadczeniem w kierowaniu ośrodkiem naukowym i interdyscyplinarnym zespołem badawczym. 3. W skład personelu wchodzą: zastępca dyrektora, kierownicy wydziałów oraz pozostały personel techniczny, administracyjny i urzędniczy, łącznie z pracownikami fizycznymi, w razie potrzeby. 4. Dyrektor jest najwyższym urzędnikiem naukowo-administracyjnym oraz prawnym przedstawicielem Centrum. W takim charakterze uczestniczy we wszystkich spotkaniach Rady i organów pomocniczych. Dyrektor, podporządkowany zaleceniom Rady lub Komisji i przez nie kontrolowany, ponosi całkowitą odpowiedzialność i posiada niezbędną władzę do kierowania pracami Centrum. Wykonuje również inne funkcje powierzane mu przez Radę lub Komisję. Dyrektor odpowiedzialny jest za dobór, organizację i pracę personelu. Dyrektor wypracowuje metody konsultacji ze starszymi pracownikami naukowymi Centrum w sprawach oceny wyników naukowych i bieżącego planowania pracy naukowej. 5. Wykonując swoje obowiązki dyrektor i jego personel będą niezależni od jakiegokolwiek rządu lub władz nie związanych z Centrum. Nie będą również podejmować żadnych działań, które mogłyby rzutować na ich pozycję jako urzędników międzynarodowych, odpowiedzialnych wyłącznie przed Centrum. Każdy kraj członkowski zobowiązuje się respektować międzynarodowy charakter obowiązków dyrektora i personelu oraz nie wpływać na sposób wykonywania tych obowiązków. 6. Personel powoływany jest przez dyrektora zgodnie z przepisami zatwierdzonymi przez Radę. Warunki zatrudnienia personelu powinny odpowiadać w miarę możliwości standardom obowiązującym w systemie organizacyjnym Narodów Zjednoczonych. Szczególna uwaga przy zatrudnianiu personelu naukowego i technicznego oraz określaniu warunków pracy zostanie poświęcona zapewnieniu najwyższego poziomu sprawności, kompetencji i umiejętności współdziałania. Artykuł 9 Afiliowane ośrodki i sieci 1. Zgodnie z postanowieniami artykułu 1 ust. 1, artykułu 2 lit. (g) oraz artykułu 3 lit. (g), w celu realizacji swych zadań Centrum rozwija i popiera system afiliowanych ośrodków i afiliowanych sieci. 2. Opierając się na zaleceniach Komisji, Rada określa kryteria przyznawania instytucjom badawczym statusu ośrodka afiliowanego i ustala zasady formalnych związków tych ośrodków z organami Centrum. 3. Opierając się na zaleceniach Komisji, Rada określa kryteria przyznawania statusu afiliowanych sieci takim krajowym, regionalnym i międzynarodowym grupom laboratoriów z Państw Członkowskich, które dysponują określonym potencjałem naukowym mogącym wzmocnić działalność Centrum. 4. Centrum, po uzyskaniu aprobaty Rady, zawiera porozumienia określające związki z afiliowanymi ośrodkami i sieciami. Porozumienia te mogą dotyczyć między innymi spraw naukowych i finansowych. 5. Centrum może wspierać finansowo afiliowane ośrodki i sieci zgodnie z zasadami zatwierdzonymi przez Rad w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi. Artykuł 10 Sprawy finansowe 1. Zasadniczymi źródłami finansowania Centrum są: (a) kapitał początkowy niezbędny do uruchomienia Centrum; (b) roczne wkłady Członków, wnoszonej raczej w walucie wymienialnej; (c) dobrowolne wkłady na cele ogólne i specjalne, pochodzące z darowizn, kwest, subwencji i środków powierzonych przez Członków oraz państwa nie zrzeszone, Organizację Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agendy, Międzynarodową Agencję Energii Atomowej, Program Rozwoju Narodów Zjednoczonych, organizacje międzyrządowe i pozarządowe, fundacje, instytucje i osoby prywatne, pod warunkiem zaakceptowania przez Radę; (d) inne źródła dochodów zaakceptowane przez Radę. 2. Kraje uznane za najsłabiej rozwinięte, według odpowiednich analiz Organizacji Narodów Zjednoczonych, mogą stać się Członkami Centrum na bardziej korzystnych warunkach ustalonych przez Radę. 3. Państwo, pełniące rolę gospodarza, wnosi do Centrum kapitał początkowy w postaci niezbędnej infrastruktury (ziemia, budynki, meble, wyposażenie itp.), jak również środki przeznaczone na prowadzenie Centrum w okresie pierwszych lat działalności. 4. Dyrektor przygotowuje i przedkłada Radzie za pośrednictwem Komisji projekt programu działania na następny okres obrachunkowy wraz z planowanymi kosztami. 5. Okresem obrachunkowym Centrum jest rok kalendarzowy. Artykuł 11 Ustalenie składek i kontrola finansowa 1. W okresie pierwszych pięciu lat na budżet Centrum będą się składać kwoty corocznie deklarowane przez każdego z Członków. Po upływie tego okresu Rada rozważy możliwość określania wysokości rocznych składek na rok następny na zasadach zaproponowanych przez Komisję Przygotowawczą, uwzględniających wysokość składek wnoszonych przez każdego z Członków do budżetu Organizacji Narodów Zjednoczonych, obliczonych w oparciu o najbardziej aktualne opracowania. 2. Państwa, które uzyskają członkostwo Centrum po 31 grudnia, mogą wnieść specjalny wkład finansowy na wydatki podstawowe oraz bieżące koszty operacyjne za rok, w którym stały się Członkami. 3. Wkłady wniesione zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu są podstawą do zmniejszenia wysokości składek innych Członków, jeżeli Rada nie podejmie innej decyzji większością głosów wszystkich Członków. 4. Rada powołuje rewidentów do kontroli finansowej Centrum. Rewidenci przedkładają Radzie za pośrednictwem Komisji roczne sprawozdanie finansowe. 5. Dyrektor udziela rewidentom niezbędnych informacji oraz pomocy przy wykonaniu obowiązków. 6. Państwa, które muszą uzyskać aprobatę niniejszego statutu ze strony odpowiednich organów legislacyjnych, aby móc przystąpić do Centrum, a które podpisały statut ad referendum, nie są zobowiązane do wnoszenia specjalnego wkładu wymienionego w ust. 2 niniejszego artykułu w związku z nabraniem mocy ich członkostwa. Artykuł 12 Porozumienie w sprawie siedziby Centrum zawiera z rządem państwa pełniącego rolę gospodarza porozumienie w sprawie siedziby. Postanowienia tego porozumienia wymagają zatwierdzenia przez Radę. Artykuł 13 Status prawny, przywileje i immunitety 1. Centrum ma osobowość prawną. Jest w pełni władne spełniać swe funkcje i realizować cele, łącznie z: (a) zawieraniem porozumień z państwami i organizacjami międzynarodowymi; (b) zawieraniem kontraktów; (c) nabywaniem i zbywaniem majątku ruchomego i trwałego; (d) wszczynaniem postępowania w drodze prawnej. 2. Centrum, jego majątek i udziały znajdujące się w dowolnym miejscu nie podlegają egzekucji prawnej, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy taki immunitet zostanie uchylony. Uchylenie immunitetu dopuszcza możliwość stosowania wszelkich środków egzekucji. 3. Wszelkie budynki, pomieszczenia i teren należące do Centrum są nietykalne. Własność i aktywa Centrum znajdujące się w dowolnym miejscu nie podlegają przeszukaniu, rekwizycji, konfiskacie, wywłaszczeniu i innym formom ingerencji ani przez organy wykonawcze, administracyjne i sądowe, ani też w drodze innego postępowania prawnego. 4. Centrum, jego majątek, aktywa, dochody i transakcje są wolne od wszelkich podatków, w tym od opłat celnych, zakazów oraz restrykcji importowo-eksportowych na artykuły przeznaczone do oficjalnego użytku Centrum. Centrum jest również wolne od wszelkich zobowiązań odnoszących się do płacenia, potrącania lub pobierania jakichkolwiek podatków czy opłat celnych. 5. Przedstawiciele Członków korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych artykułem IV Konwencji o przywilejach i immunitetach Organizacji Narodów Zjednoczonych. 6. Pracownicy Centrum korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych artykułem V Konwencji o przywilejach i immunitetach Organizacji Narodów Zjednoczonych. 7. Eksperci Centrum korzystają z takich samych przywilejów i immunitetów, jakie są przewidziane dla pracowników Centrum w ust. 6 tego artykułu. 8. Wszystkie osoby, odbywające szkolenie lub biorące udział w programie wymiany w siedzibie Centrum lub gdziekolwiek na obszarze Państw Członkowskich, realizując zadania przewidziane w tym statucie, mają prawo przebywania i swobodnego poruszania się zgodnie z potrzebami szkolenia lub wymiany personelu. Osobom tym ułatwia się sprawne odbywanie podróży, a tam, gdzie istnieje obowiązek wizowy, wizy przyznawane są bezzwłocznie i bezpłatnie. 9. Centrum współpracuje przez cały czas z odpowiednimi władzami kraju pełniącego rolę gospodarza i pozostałych Członków w celu ułatwienia przestrzegania miejscowego prawa i zwyczajów, a także zapobiegania naruszaniu praw w świetle posiadanych przywilejów, immunitetów i ułatwień wymienionych w niniejszym artykule. Artykuł 14 Publikacje i prawa własności intelektualnej 1. Centrum publikuje wszystkie wyniki swych badań, jeżeli nie narusza to generalnej polityki dotyczącej spraw własności intelektualnej, zatwierdzonej przez Radę. 2. Wszelkie prawa, w tym prawa do tytułów, prawa autorskie oraz prawa patentowe, związane z wykonywaniem w Centrum lub udoskonaleniem istniejących opracowań, pozostają w dyspozycji Centrum. 3. Centrum prowadzi politykę umożliwiającą uzyskiwanie patentów lub udziałów w patentach w oparciu o wyniki realizowanych w Centrum projektów z zakresu inżynierii genetycznej i biotechnologii. 4. Zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi konwencjami, dostęp do praw własności intelektualnej, dotyczących wyników prac badawczych Centrum, posiadają Członkowie i kraje rozwijające się nie będące Członkami Centrum. Formułując zasady regulujące dostęp do własności intelektualnej, Rada nie może ustanawiać kryteriów dyskryminujących jakiegokolwiek Członka lub grupę Członków. 5. Centrum wykorzystuje swe prawa patentowe i inne oraz środki finansowe, jak również inne korzyści związane z nimi dla rozwoju produkcji i szerokiego zastosowania biotechnologii w celach pokojowych, ze szczególnym uwzględnieniem interesów krajów rozwijających się. Artykuł 15 Stosunki z innymi organizacjami W trakcie działania i realizowania swych zadań Centrum, za aprobatą Rady, może dążyć do nawiązania odpowiedniej współpracy z państwami nie będącymi stronami niniejszego statutu, z Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej organami pomocniczymi, z wyspecjalizowanymi agendami ONZ, z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej, z organizacjami rządowymi i pozarządowymi, z narodowymi instytutami i towarzystwami naukowymi. Artykuł 16 Poprawki 1. Każdy Członek może proponować wniesienie poprawek do statutu. Z treścią proponowanych poprawek dyrektor powinien niezwłocznie zapoznać wszystkich pozostałych Członków, a Rada nie może ich rozpatrywać przed upływem 90 dni od daty ich rozesłania. 2. Poprawki zatwierdzane są większością dwóch trzecich głosów wszystkich Członków i obowiązują tych Członków, którzy złożyli dokumenty ratyfikacyjne. Artykuł 17 Wystąpienie Każdy Członek może, po pięciu latach przynależności, wystąpić z Centrum w dowolnym terminie, pod warunkiem złożenia depozytariuszowi pisemnego rocznego wypowiedzenia. Artykuł 18 Likwidacja W przypadku zakończenia działalności Centrum państwo, w którym usytuowane są siedziby Centrum, jest odpowiedzialne za jego likwidację, jeżeli Członkowie nie podejmą innej decyzji w momencie kończenia działalności. W przypadku gdy Członkowie nie zdecydują inaczej, wszelkie nadwyżki zostaną rozdzielone w momencie zakończenia działalności między Państwa Członkowskie proporcjonalnie do poniesionych wkładów finansowych, licząc od momentu nabycia przez nie członkostwa. W przypadku deficytu pokryty on zostanie przez aktualnych Członków proporcjonalnie do ich wkładów. Artykuł 19 Rozstrzyganie sporów Każdy spór między co najmniej dwoma Członkami w sprawie interpretacji i stosowania niniejszego statutu, który nie został rozstrzygnięty w drodze negocjacji zainteresowanych stron lub wskutek starań Rady, zostanie przedłożony na prośbę zaangażowanych stron do postępowania ugodowego, przewidzianego Kartą Narodów Zjednoczonych, w ciągu trzech miesięcy od daty stwierdzenia przez Radę, że sporu nie da się rozstrzygnąć dzięki staraniom Rady. Artykuł 20 Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie i przystąpienie 1. Statut zostaje udostępniony do podpisania każdemu Państwu podczas spotkania pełnomocników w Madrycie w dniach 12 i 13 września 1983 r. oraz potem w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, aż do wejścia w życie statutu zgodnie z artykułem 21. 2. Statut podlega ratyfikacji lub przyjęciu przez Państwa-Sygnatariuszy. Odpowiednie dokumenty będą składane u depozytariusza. 3. Po wejściu w życie statutu zgodnie z artykułem 21 państwa, które nie podpisały statutu, mogą przystąpić do niego po założeniu depozytariuszowi dokumentów przystąpienia i po zatwierdzeniu przez Radę ich wniosku o członkostwo. 4. Państwa, które muszą uzyskać aprobatę statutu ze strony swych organów legislacyjnych, mogą podpisać statut ad referendum do czasu uzyskania tej aprobaty. Artykuł 21 Wejście w życie 1. Statut wchodzi w życie po złożeniu, przynajmniej przez 24 państwa, łącznie z państwem pełniącym rolę gospodarza, dokumentów ratyfikacyjnych lub przyjęcia i po upewnieniu się, że zapewnione zostały odpowiednie środki finansowe, oraz po powiadomieniu depozytariusza o wejściu statutu w życie. 2. Dla każdego Państwa przystępującego do statutu wchodzi on w życie trzydziestego dnia po złożeniu depozytariuszowi dokumentów przystąpienia. 3. Postanowienia niniejszego statutu stosuje się tymczasowo, w granicach dopuszczalnych prawem danego kraju, na podstawie aktu podpisania, do czasu wejścia statutu w życie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Artykuł 22 Depozytariusz Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych występuje jako depozytariusz niniejszego statutu i wysyła do dyrektora oraz Członków wystawione przez siebie notyfikacje. Artykuł 23 Teksty autentyczne Statut sporządzony jest w językach: arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim. Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie upoważnieni przez swe Rządy, złożyli swoje podpisy pod niniejszym tekstem statutu. Sporządzono w Madrycie dnia 13 września 1983 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu. PROTOKÓŁ ponownego zebrania pełnomocników w sprawie utworzenia Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, które odbyło się w Wiedniu w dniach 3 i 4 kwietnia 1984 r. Siedzibą Centrum w myśl art. 1 ust. 2 Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii jest Triest - Włochy i New Delhi - Indie. Niniejszy protokół będzie wyłożony do podpisu w Wiedniu w dniach 4-12 kwietnia 1984 r. i następnie w siedzibie Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku do momentu wejścia w życie statutu zgodnie z jego artykułem 21. Na dowód czego niżej wymienieni pełnomocnicy podpisali protokół w imieniu swych Rządów. Sporządzono w Wiedniu w dniu 4 kwietnia 1984 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu. Po zaznajomieniu się z powyższym statutem, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, - będzie niezmiennie zachowywany. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 10 czerwca 1996 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati *) Siedziba wymieniona w akapicie 2 protokołu. STATUTES of the International Centre for Genetic Engineering and Biotechnology PREAMBLE The States, parties to the present Statutes, Recognizing the need for developing and applying peaceful uses of genetic engineering and biotechnology for the benefit of mankind, Urging that the potential of genetic engineering and biotechnology should be utilized to contribute to solving the pressing problems of development, particularly in the developing countries, Being aware of the need for international co-operation in this field, particularly in research, development and training, Emphasizing the urgency of strengthening the scientific and technological capabilities of developing countries in this field, Recognizing the important role that an International Centre would play in the application of genetic engineering and biotechnology for development, Bearing in mind that the High-Level Meeting held on 13-17 December 1982 in Belgrade, Yugoslavia, recommended that an International Centre for Genetic Engineering and Biotechnology of high excellence be established soonest possible, and Recognizing the initiative taken by the Secretariat of UNIDO for the promotion and the preparation of the establishment of such a Centre, Have agreed as follows: Article 1 Establishment and Seat of the Centre 1. An International Centre for Genetic Engineering and Biotechnology (hereinafter referred to as "the Centre") is hereby established as an international organization comprising a centre and a network of affiliated national, sub-regional and regional centres. 2. The Centre shall have its seat at ... Article 2 Objectives The objectives of the Centre shall be: (a) To promote international co-operation in developing and applying peacefull uses of genetic engineering and biotechnology, in particular for developing countries; (b) To assist developing countries in strengthening their scientific and technological capabilities in the field of genetic engineering and biotechnology; (c) To stimulate and assist activities at regional and national levels in the field of genetic engineering and biotechnology; (d) To develop and promote application of genetic engineering and biotechnology for solving problems of development, particularly in developing countries; (e) To serve as a forum of exchange of information, experience and know-how among scientists and technologists of Member States; (f) To utilize the scientific and technological capabilities of developing and developed countries in the field of genetic engineering and biotechnology; and (g) To act as a focal point of a network of affiliated (national, sub-regional and regional) research and development centres. Article 3 Functions Towards the fulfilment of its objectives, the Centre shall generally take necessary and appropriate action, and in particular shall: (a) Carry out research and development including pilot-plant activities in the field of genetic engineering and biotechnology; (b) Train at the Centre and arrange the training elsewhere of scientific and technological personnel, particularly from developing countries; (c) Provide, upon request, advisory services to Members to develop their national technological capacity; (d) Promote interaction between the scientific and technological communities of the Member States through programmes to enable visits of scientists and technologists to the Centre, and through programmes of associateship and other activities; (e) Convene expert meetings to strengthen the activities of the Centre; (f) Promote networks of national and international institutions as appropriate to facilitate activities such as joint research programmes, training, testing and sharing of results, pilot-plant activities, information and material exchange; (g) Identify and promote without delay the initial network of highly qualified research centres to serve as Affiliated Centres, promote existing national, sub-regional, regional and international networks of laboratories, including those associated with the organizations mentioned in Article 15, active in or related to the field of genetic engineering and biotechnology to serve as Affiliated Networks, as well as promote the establishment of new highly qualified research centres; (h) Carry out a programme of bio-informatics to support in particular research and development and application for the benefit of developing countries; (i) Collect and disseminate information on fields of activities of concern to the Centre and the Affiliated Centres; (j) Maintain close contacts with industry. Article 4 Membership 1. Members of the Centre shall be all States that have become parties to these Statutes in accordance with Article 20 thereof. 2. Founding Members of the Centre shall be all Members that have signed these Statutes before their entry into force in accordance with Article 21 thereof. Article 5 Organs 1. The organs of the Centre shall be: (a) The Board of Governors, (b) The Council of Scientific Advisers, (c) The Secretariat. 2. Other subsidiary organs may be established by the Board of Governors in accordance with Article 6. Article 6 Board of Governors 1. The Board of Governors shall consist of a representative of each Member of the Centre, and serving in an ex officio capacity without the right to vote, the Executive Head of UNIDO or his representative. In nominating their representatives, Members shall pay due regard to their administrative capability and scientific background. 2. In addition to exercising other functions specified in these Statutes, the Board shall: (a) Determine the general policies and principles governing the activities of the Centre; (b) Admit the new Members to the Centre; (c) Approve the work programme and the budget after having taken into account the recommendations of the Council of Scientific Advisers, adopt the financial regulations of the Centre and decide on any other financial matter, particularly the mobilization of resources for the effective operation of the Centre; (d) Grant, as a matter of the highest priority, on a case-by-case basis the status of an Affiliated Centre (national, sub-regional, regional and international) to research centres of Member States that fulfil accepted criteria of scientific excellence, and of an Affiliated Network to national, regional and international laboratories; (e) Establish, in accordance with Article 14, rules which regulate patents, licensing, copyrights and other rights to intellectual property, including the transfer of results emanating from the research work of the Centre; (f) Upon recommendation of the Council, take any other appropriate action to enable the Centre to further its objectives and carry out its functions. 3. The Board shall hold a regular session once a year, unless it decides otherwise. Regular sessions shall be held at the seat of the Centre unless otherwise determined by the Board. 4. The Board shall adopt its own rules of procedure. 5. A majority of the Members of the Board shall constitute a quorum. 6. Each Member of the Board shall have one vote. Decisions shall be made preferably by consensus, otherwise by a majority of the Members present and voting, except that decisions on the appointment of the Director, programmes of work and the budget shall be made by a two-thirds majority of the Members present and voting. 7. Representatives of the United Nations, the specialized agencies and the International Atomic Energy Agency, as well as of intergovernmental organizations and non-governmental organizations may, upon invitation of the Board, participate as observers in its deliberations. For this purpose, the Board shall establish a list of organizations that have relationship with and have expressed interest in the work of the Centre. 8. The Board may establish subsidiary organs on a permanent or ad hoc basis, as may be necessary for the effective discharge of its functions, and shall receive reports from such organs. Article 7 Council of Scientific Advisers 1. The Council shall consist of up to ten scientists and technologists in the substantive fields of the Centre. A scientist from the host State shall be a member of the Council. The members of the Council shall be elected by the Board. Due regard shall be paid to the importance of electing the members on a balanced geographical basis. The Director shall serve as Secretary of the Council. 2. Except for the initial election, the members of the Council shall hold office for a period of three years and be eligible for reappointment for another period of three years. The terms of the members shall be such that not more than one-third be elected at on time. 3. The Council shall elect a chairman from among its members. 4. In addition to exercising other functions specified in these Statutes or delegated to it by the Board, the Council shall: (a) Examine the draft work programme and the budget of the Centre and make recommendations to the Board; (b) Review the implementation of the approved work programme and make an appropriate report to the Board; (c) Elaborate on the medium and long-term prospectives of the Centre's programmes and planning including specialized and new fields of research and make recommendations to the Board; (d) Assist the Director on all substantive, scientific and technical matters concerning the activities of the Centre, including the co-operation with Affiliated Centres and Networks; (e) Approve safety regulations for the research work of the Centre; (f) Advise the Director on the appointment of senior staff (Heads of Departments and above). 5. The Council may constitute ad hoc panels of scientists from Member State for the preparation of specialized scientific reports to facilitate its task of advising and recommending suitable measures to the Board. 6. (a) he Council shall hold a regular session once a year, unless it decides otherwise; (b) Sessions shall be held at the seat of the Centre, unless otherwise determined by the Council. 7. The Heads of Affiliated Centres and one representative for each Affiliated Network may participate in an observer capacity in the deliberations of the Council. 8. Senior scientific staff may attend the sessions of the Council, if so requested. Article 8 Secretariat 1. The Secretariat shall comprise the Director and the staff. 2. The Director shall be appointed from among candidates of Member States by the Board after consultation with the Council and shall hold office for a period of five years. The Director may be reappointed for a further period of five years after which he shall not be eligible for reappointment. The Director should be a person of the highest possible standing and respect in the scientific and technological field of the Centre. Due regard shall also be given to the experience of the candidate in the management of a scientific centre and a multidisciplinary team of scientists. 3. The staff shall comprise a Deputy Director, Heads of Departments and other professional, technical, administrative and clerical personnel including manual workers as the Centre may require. 4. The Director shall be the chief scientific/administrative officer and the legal representative of the Centre. He shall act in that capacity at all meetings of the Board and its subsidiary organs. Subject to directives and control of the Board or the Council, the Director shall have the overall responsibility and authority to direct the work of the Centre. He shall perform such other functions as are entrusted to the Director by these organs. The Director shall be responsible for the appointment, organization and functioning of the staff. The Director shall establish a consultation mechanism with senior scientists of the Centre concerning the evaluation of scientific results and current planning of scientific work. 5. In the performance of their duties the Director and the staff shall not seek or receive instructions from any government or from any authority external to the Centre. They shall refrain from any action that might reflect on their position as international officials responsible only to the Centre. Each Member undertakes to respect the exclusively international character of the responsibilities of the Director and the staff and not to seek to influence them in the discharge of their responsibilities. 6. The staff shall be appointed by the Director under regulations approved by the Board. The Conditions of service of staff shall conform as far as possible to those of the United Nations common system. The paramount consideration in the employment of the scientific and technical staff and in determining the conditions of service shall be the necessity of securing the highest standards of efficiency, competence and integrity. Article 9 Affiliated Centres and Networks 1. In pursuance of paragraph 1 of Article 1, sub-paragraph (g) of Article 2 and sub-paragraph (g) of Article 3, the Centre shall develop and promote a system of Affiliated Centres and Affiliated Networks to fulfil the objectives of the Centre. 2. Based on the recommendation of the Council, the Board shall establish the criteria for granting the status of an Affiliated Centre to research centres and decide upon the extent of formal relationship of Affiliated Centres to the organs of the Centre. 3. Based on the recommendation of the Council, the Board shall establish criteria for granting the status of Affiliated Networks to such national, regional and international groups of laboratories of Member States which have special potential for strengthening the activities of the Centre. 4. Upon approval of the Board the Centre shall conclude agreements for establishing relationship with the Affiliated Centres and Networks. These agreements may include, but not be limited to, scientific and financial aspects. 5. The Centre may contribute to the financing of Affiliated Centres and Networks according to a formula approved by the Board in agreement with interested Member States. Article 10 Financial Matters 1. The financing of the Centre in general consist of: (a) Initial contributions for launching the Centre; (b) Annual contributions by the Members preferably in convertible currency; (c) General and special voluntary contributions, including gifts, bequests, subventions and funds in trust from Members, non-member states, the United Nations, its specialized agencies, the International Atomic Energy Agency, the United Nations Development Programme, intergovernmental and non-governmental organizations, foundations, institutions and private persons subject to the approval of the Board; (d) Any other sources, subject to the approval of the Board. 2. For financial considerations, least developed countries, as defined by the appropriate resolutions of the United Nations may become Members of the Centre on the basis of more favourable criteria to be established by the Board. 3. The Host State shall make an initial contribution by making available to the Centre the necessary infrastructure (land, buildings, furniture, equipment, etc.) as well as through a contribution to the operating costs of the Centre in the initial years of its operation. 4. The Director shall prepare and submit to the Board through the Council a draft programme of work for the following fiscal period together with the corresponding financial estimates. 5. The fiscal period of the Centre shall be the calendar year. Article 11 Assessment and Auditing 1. During the first five years the regular budget of the Centre shall be based on the amounts pledged annually by each Member for those five years. After the first five-year period consideration may be given to the possibility of the Board assessing annual contributions each year for the following year on the basis of a formula recommended by the Preparatory Committee which shall take into account the contribution of each Member to the regular budget of the United Nations, based on its most recent scale of assessment. 2. States which become Members of the Centre after 31 December may consider the possibility of a special contribution towards capital expenditure and current operational costs for the year in which they become Members. 3. Contributions made in accordance with the provisions of paragraph 2 of this Article shall be applied in reducing the contributions of other Members unless otherwise decided by the Board by the majority of all Members. 4. The Board shall appoint auditors to examine the account of the Centre. The auditors shall submit a report on the annual accounts to the Board through the Council. 5. The Director shall furnish the auditors with such information and assistance as they may require to carry out their duties. 6. States which have to seek approval of these Statutes by their legislative authorities for participating in the Centre and have therefore signed the Statutes ad referendum shall not be obliged to pay a special contribution as foreseen in paragraph 2 of this Article in order to effect their participation. Article 12 Headquarters Agreement The Centre shall conclude a headquarters agreement with the Host Government. The provisions of such agreement shall be subject to the approval of the Board. Article 13 Legal Status, Privileges and Immunities 1. The Centre shall have juridical personality. It shall be fully empowered to discharge its functions and achieve its objectives, including the following: (a) To conclude agreements which States or international organizations; (b) To award contracts; (c) To acquire and dispose of movable and immovable property; (d) To initiate legal proceedings. 2. The Centre, its property and assets wherever located shall enjoy immunity from every form of legal process except in so far in any particular case it has expressly waived its immunity. It is, however, understood that no waiver of immunity shall extend to any measure of execution. 3. All premises of the Centre shall be inviolable. The property and assets of the Centre wherever located shall be immune from search, requisition, confiscation, expropriation and any other form of interference, whether by executive, administrative, judicial or legislative actions. 4. The Centre, its property, assets, income and transactions shall be exempt from all taxation including customs duties, prohibitions and restrictions on imports and exports in respect of articles imported or exported by the Centre for its official use. The Centre shall also be exempt from any obligation relating to the payment, withholding or collection of any tax or duty. 5. Representatives of the Members shall enjoy such privileges and immunities as are provided for by Article IV of the Convention on Privileges and Immunities of the United Nations. 6. Officials of the Centre shall enjoy such privileges and immunities as are provided for by Article V of the Convention on Privileges and Immunities of the United Nations. 7. Experts of the Centre shall enjoy the same privileges and immunities as are provided for officials of the Centre in paragraph 6 hereinbefore. 8. All persons undergoing training or taking part in a scheme for the exchange of personnel at the headquarters of the Centre or organized elsewhere within the territory of the Members in pursuance of the provisions of these Statutes shall have the right of entry into sojourn, or exit as is necessary for the purpose of their training or the exchange of personnel. They shall be granted facilities for speedy travel and visas where required shall also be granted promptly and free of charge. 9. The Centre shall co-operate at all times with the appropriate authorities of the Host State and other Members to facilitate the proper administration of justice, secure the observance of national laws and prevent the occurrence of any abuse in connection with privileges, immunities and facilities mentioned in this Article. Article 14 Publications and Rights to Intellectual Property 1. The Centre shall publish all results of its research activities provided such publication does not contravene its general policy regarding rights to intellectual property approved by the Board. 2. All rights, including title, copyright and patent rights, relating to any work produced or developed by the Centre shall be vested in the Centre. 3. It shall be the policy of the Centre to obtain patents or interests in patents on results of genetic engineering and biotechnology developed through projects of the Centre. 4. Access to intellectual property rights concerning the results emanating from the research work of the Centre shall be granted to Members and to developing countries that are not Members of the Centre in accordance with applicable international conventions. In formulating rules regulating access to intellectual property the Board shall not establish criteria prejudicial to any Member or group of Members. 5. The Centre shall use its patent and other rights, and any financial or other benefits associated herewith, to promote, for peaceful purposes, the development, production and wide application of biotechnology, predominantly in the interest of developing countries. Article 15 Relations with other Organizations In undertaking activities and in pursuance of its objectives, the Centre may with the approval of the Board seek as appropriate co-operation with other States not parties to these Statutes, the United Nations and its subsidiary organs, the specialized agencies of the United Nations and the International Atomic Energy Agency, governmental and non-governmental organizations, national scientific institutes and societies. Article 16 Amendments 1. Any Member may propose amendments to the Statutes. Texts of proposed amendments shall be promptly communicated by the Director to all Members and shall not be considered by the Board until ninety days after the dispatch of such communication. 2. Amendments shall be approved by a two-thirds majority of all Members and shall enter into force for those Members who have deposited instruments of ratification. Article 17 Withdrawal Any Member may withdrew at any time after five years of membership upon giving one year's written notice to the Depositary. Article 18 Liquidation In case of termination of the Centre the State in which the Centre's headquarters are located, shall be responsible for the liquidation, unless otherwise agreed upon by the Members at the time of termination. Except as otherwise decided by the Members, any surplus shall be distributed among those States which are Members of the Centre at the time of the termination in proportion to all payments made by them from the date of their becoming Members of the Centre. In the event of a deficit, this shall be met by the existing Members in the same proportions as their contributions. Article 19 Settlement of Disputes Any dispute involving two or more Members concerning the interpretation or application of these Statutes, which is not settled through negotiations between the parties concerned or, if needed, through the good offices of the Board, shall be submitted, at the request of the disputing parties to any of the means to a peaceful solution provided in the Charter of the United Nations within three months from the date on which the Board states that the dispute cannot be settled through the good offices of the Board. Article 20 Signature, Ratification, Acceptance and Accession 1. These Statutes shall be open for signature by all States at the Meeting of Plenipotentiaries held in Madrid on 12-13 September 1983, and thereafter at United Nations Headquarters in New York until the date of their entry into force in accordance with Article 21. 2. These Statutes shall be subject to ratification or acceptance by signatory States. The appropriate instruments shall be deposited with the Depositary. 3. After the entry into force of these Statutes in accordance with Article 21, States that have not signed the Statutes may accede to them by depositing instruments of accession with the Depositary after their request for membership has been approved by the Board. 4. States which have to seek approval of these Statutes by their legislative authorities may sign on an ad referendum basis until appropriate approval has been obtained. Article 21 Entry into Force 1. These Statutes shall enter into force when at least 24 States, including the Host State of the Centre, have deposited instruments of ratification or acceptance and, after having ascertained among themselves that sufficient financial resources are ensured, notify the Depositary that these Statutes shall enter into force. 2. For each State acceding to these Statutes, these Statutes shall enter into force on the 30th day after deposit by such State of its instrument of accession. 3. Until the entering into force of the Statutes in accordance with paragraph 1 hereinbefore, they shall be applied provisionally upon signature within the limits allowed by national legislation. Article 22 Depositary The Secretary-General of the United Nations shall be the Depositary of these Statutes and shall send the notifications he issues in that capacity to the Director as well as to the Members. Article 23 Authentic Texts These Statutes shall be authentic in Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish. In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries being duly authorized by their respective Governments thereto, have signed the present Statutes: Done at Madrid this thirteenth day of September one thousand nine hundred and eighty three, in a single original. PROTOCOL of the Reconvened Plenipotentiary Meeting on the Establishment of the International Centre for Genetic Engineering and Biotechnology held at Vienna on 3 to 4 April 1984. The Seat of the Centre in the meaning of paragraph 2 of Article 1 of the Statutes of the International Centre for Genetic Engineering and Biotechnology shall be at Trieste, Italy, and New Delhi, India. This Protocol shall be open for signature in Vienna from 4 to 12 April 1984 and thereafter at United Nations Headquarters in New York until the date of entry into force of the Statutes in accordance with Article 21 thereof. In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries have signed the present Protocol on behalf of their respective Governments. Done at Vienna this fourth day of April one thousand nine hundred and eighty-four, in a single original. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, sporządzonego w Madrycie dnia 13 września 1983 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 583) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z postanowieniem art. 22 Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, sporządzonego w Madrycie dnia 13 września 1983 r., został złożony dnia 9 września 1996 r. Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych jako depozytariuszowi powyższego statutu dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do tego statutu. Zgodnie z postanowieniem art. 21 ust. 2 wskazanego wyżej statutu wszedł on w życie w stosunku do Polski dnia 9 października 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z art. 21 ust. 1 powyższego statutu wszedł on w życie dnia 3 lutego 1994 r., a następujące państwa stały się jego stronami, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia bądź przystąpienia w niżej podanych datach: Afganistan dnia 6 lipca 1988 r. Algieria dnia 11 września 1987 r. Argentyna dnia 8 maja 1990 r. Bangladesz dnia 18 lipca 1996 r. Bhutan dnia 7 maja 1985 r. Brazylia dnia 9 marca 1990 r. Bułgaria dnia 23 czerwca 1986 r. Chile dnia 27 kwietnia 1994 r. Chiny dnia 13 kwietnia 1992 r. Chorwacja dnia 26 sierpnia 1993 r. Egipt dnia 13 stycznia 1987 r. Ekwador dnia 26 października 1994 r. Federacja Rosyjska dnia 30 listopada 1992 r. Indie dnia 9 lipca 1985 r. Irak dnia 19 lutego 1985 r. Jugosławia dnia 18 marca 1987 r. Kolumbia dnia 3 marca 1997 r. Kostaryka dnia 11 października 1996 r. Kuba dnia 30 stycznia 1986 r. Kuwejt dnia 21 października 1986 r. była Jugosłowiańska Republika Macedonii dnia 27 kwietnia 1994 r. Maroko dnia 28 czerwca 1990 r. Mauritius dnia 5 stycznia 1989 r. Meksyk dnia 21 stycznia 1988 r. Nigeria dnia 13 marca 1991 r. Pakistan dnia 5 kwietnia 1994 r. Panama dnia 12 sierpnia 1986 r. Peru dnia 6 stycznia 1995 r. Rumunia dnia 5 grudnia 1995 r. Senegal dnia 4 maja 1985 r. Słowacja dnia 13 stycznia 1998 r. Słowenia dnia 28 grudnia 1994 r. Sri Lanka dnia 1 października 1993 r. Sudan dnia 21 października 1991 r. Tunezja dnia 20 września 1990 r. Turcja dnia 10 stycznia 1989 r. Urugwaj dnia 5 grudnia 1995 r. Wenezuela dnia 15 października 1985 r. Węgry dnia 13 stycznia 1987 r. Wietnam dnia 15 kwietnia 1993 r. Włochy dnia 20 września 1990 r. 2. Podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych wymienione niżej państwa złożyły następujące zastrzeżenia i oświadczenia: CHILE Zastrzeżenia: (a) Rząd Chile składa niniejszym zastrzeżenie do postanowienia art. 13 ust. 3 Statutu, ponieważ według chilijskiej Konstytucji oraz prawa wewnętrznego własność oraz aktywa należące do Centrum mogą zostać wywłaszczone na mocy prawa powszechnego lub przepisów szczególnych zezwalających na takie wywłaszczenie, z powołaniem się na zasady dobra publicznego bądź interesu narodowego zgodnie z ustawowym określeniem. (b) Rząd Chile składa niniejszym zastrzeżenie do postanowień art. 13 ust. 5, 6 i 7 Statutu ze wskazaniem, że przywileje oraz immunitety będą przyznawane przedstawicielom oraz pracownikom i ekspertom Centrum zgodnie z przepisami powyższych ustępów, z wyjątkiem przypadków, gdy takie osoby posiadają obywatelstwo chilijskie. KOLUMBIA Oświadczenia: 1. Działalność zakładów pilotażowych na terytorium kolumbijskim Odnośnie do zakresu stosowania art. 3(a) Statutu, który dotyczy działalności zakładów pilotażowych w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii - kiedy zakłady takie zostaną utworzone na terytorium kolumbijskim - ich działalność nie może naruszać obowiązujących w Kolumbii przepisów dotyczących zarządzania zasobami genetycznymi, bezpieczeństwa biologicznego, ochrony życia, zdrowia, produkcji żywności oraz integralności kulturowej społeczności rdzennej, czarnej i chłopskiej. 2. Zadania Rady Zarządzającej Odnośnie do zakresu stosowania art. 6 ust. 2(a), który stanowi, że Rada Zarządzająca określa ogólne kierunki działania i zasady działalności Centrum, należy rozumieć, że stosowanie tego przepisu w Kolumbii nie będzie naruszać przepisów prawa krajowego, ponadnarodowego i międzynarodowego, dotyczących bezpieczeństwa biologicznego, zarządzania zasobami genetycznymi i ochrony zróżnicowania biologicznego, etnicznego i kulturowego, a także ochrony życia, zdrowia i produkcji żywności. 3. Uprawnienia Rady Doradców Naukowych Ponadto Rząd Republiki Kolumbii składa następujące oświadczenie odnośnie do zadań Rady Doradców Naukowych określonych w art. 7 ust. 4(e) Statutu, nadającym jej uprawnienia do zatwierdzania przepisów bezpieczeństwa dla Centrum, czyli, innymi słowy, przepisów bezpieczeństwa obowiązujących w trakcie prac badawczych zatwierdzonych przez Radę Doradców Naukowych. Stosowanie powyższych przepisów w Kolumbii nie może się odbywać z naruszeniem obowiązujących w Kolumbii przepisów dotyczących zarządzania zasobami genetycznymi, bezpieczeństwa biologicznego i ochrony zróżnicowania biologicznego, etnicznego i kulturowego, a także ochrony życia, zdrowia i produkcji żywności. 4. Prawa do własności intelektualnej i patenty Odnośnie do art. 6 ust. 2(e), który stanowi, że jednym z zadań Rady Zarządzającej jest "Ustanawiać (...) zasady regulujące prawa patentowe, licencyjne, autorskie i inne dotyczące własności intelektualnej, łącznie ze sprawami przekazywania wyników prac badawczych prowadzonych w Centrum", Rząd Republiki Kolumbii stwierdza, że powyższe uprawnienia Rady Zarządzającej muszą być wykonywane z uwzględnieniem i poszanowaniem obowiązujących przepisów krajowych, ponadnarodowych i międzynarodowych, dotyczących własności przemysłowej i intelektualnej, a w szczególności praw mniejszości narodowych i kulturowych do produktów uzyskanych dzięki ich wiedzy. Powyższe oświadczenie rozciąga się także na art. 14 ust. 2 Statutu, który stanowi, że Centrum jest właścicielem praw autorskich i patentowych związanych z wszelkimi pracami wykonanymi lub ulepszeniami uzyskanymi przez Centrum; innymi słowy, z praw tych należy korzystać z uwzględnieniem i poszanowaniem obowiązujących przepisów krajowych, ponadnarodowych i międzynarodowych dotyczących własności przemysłowej i intelektualnej, a w szczególności praw mniejszości narodowych i kulturowych do produktów uzyskanych dzięki ich wiedzy. Na skutek powyższych deklaracji Rząd Republiki Kolumbii oświadcza, że art. 14 ust. 3, dotyczący stosowanej przez Centrum zasady uzyskiwania patentów lub udziałów w patentach na wyniki z zakresu inżynierii genetycznej i biotechnologii, uzyskane dzięki programom realizowanym przez Centrum, będą miały zastosowanie w Kolumbii pod warunkiem przestrzegania obowiązujących zasad wynikających z krajowych, ponadnarodowych i międzynarodowych przepisów dotyczących własności przemysłowej i intelektualnej; Rząd Republiki Kolumbii oświadcza w szczególności, że zakres stosowania ustępów art. 14 niniejszego dokumentu uznaje się za ograniczony następującymi warunkami: "Centrum nie może nabyć jakichkolwiek praw do prac wykonanych ani ulepszeń uzyskanych na podstawie kolumbijskiego materiału biologicznego ani genetycznego, jeżeli takie ulepszenie lub produkt należy do wymienionych w art. 6 i 7 Decyzji nr 344 z 1993 r. Komisji Porozumienia z Cartageny lub, ogólnie biorąc, jest sprzeczne z zasadami określonymi w Decyzjach nr 344 i 345 Porozumienia z Cartageny z 1993 r." oraz "Centrum nie może opatentować ani korzystać z żadnych praw co do wynalazków dokonanych dzięki tradycyjnej wiedzy, zastosowaniu lub wykorzystaniu zasobów biologicznych lub genetycznych, uzyskanych przez kolumbijskie społeczności ludności czarnej, rdzennej lub chłopskiej, wyjąwszy przypadki, w których społeczności narodowe, za powszechną zgodą i po uiszczeniu opłat wymaganych zgodnie z obowiązującymi przepisami, zrzekną się odnośnych praw". Ponadto Rząd Republiki Kolumbii pragnie wskazać, odnośnie do art. 14 ust. 4, dotyczącego dostępu Członków Centrum, a także krajów rozwijających się nie będących Członkami Centrum, do praw do własności intelektualnej w zakresie wyników prac badawczych Centrum, że wykładnia tego przepisu musi uwzględniać zasady słuszności i wzajemności regulujące stosunki międzynarodowe Kolumbii. Republika Kolumbii uznaje w szczególności, że w przypadku gdy prawa takie stanowią wynik badań przeprowadzonych w oparciu o kolumbijski materiał biologiczny lub genetyczny, Kolumbii powinien przysługiwać dostęp do nich na szczególnie korzystnych zasadach. 5. Stan prawny, przywileje i immunitety Odnośnie do art. 13 ust. 2 Statutu, który stanowi, że w stosunku do majątku Centrum przysługuje immunitet od wszelkiego rodzaju postępowania prawnego, wyjąwszy przypadki, w których wyraźnie uchyli ono swój immunitet i to jedynie w takim zakresie, w jakim to uczyni, Rząd Republiki Kolumbii uznaje ten przepis pod warunkiem, że w przypadku sporu prawnego pomiędzy osobą zamieszkałą na jej terytorium a Centrum, w którym to drugie występuje jako osoba prywatna lub na zasadach określonych w prawie krajowym lub ponadnarodowym, istnieje możliwość odwołania się do mechanizmów sądowych ustanowionych na mocy krajowego i międzynarodowego porządku prawnego, tak aby konflikt taki mógł zostać rozstrzygnięty zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium kolumbijskim. Odnośnie do postanowień ust. 3 ww. artykułu, który dotyczy nienaruszalności pomieszczeń Centrum i stanowi, że niezależnie od ich lokalizacji przysługuje w stosunku do nich immunitet od rewizji, rekwizycji, konfiskaty, wywłaszczenia i wszelkich innych form ingerencji, wynikających z czynności czy to organów wykonawczych, czy też administracyjnych, sądowych lub ustawodawczych, Republika Kolumbii pragnie wskazać, że postanowienie to nie stanowi dla władz kolumbijskich przeszkody w ustanowieniu skutecznych mechanizmów kontroli i nadzoru, które umożliwią Państwu wypełnianie ciążącego na nim obowiązku kontroli przestrzegania krajowych, ponadnarodowych i międzynarodowych przepisów dotyczących bezpieczeństwa biologicznego i ochrony zasobów naturalnych, zróżnicowania kulturowego, życia, zdrowia i produkcji żywności na terytorium kolumbijskim, od którego Państwo nie może się uchylać. KUBA Zastrzeżenie: Rząd Republiki Kuby przedkłada zdecydowane zastrzeżenie do postanowień art. 14 ust. 2, 3 i 4 Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, ponieważ uważa, że przepisy powyższych ustępów kolidują z przepisami art. 4 Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., której Kuba jest stroną, a ustawodawstwo kubańskie zabezpiecza przestrzeganie postanowień tej konwencji. MEKSYK Zgodnie z art. 19 Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej z 1967 r. Meksykańskie Stany Zjednoczone oświadczają, że będą stosować generalną zasadę prawa autorskiego ustanowioną przez organ zarządzający Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii w takim zakresie, w jakim odpowiadać to będzie zasadom ustalonym w powyższej Konwencji paryskiej. WŁOCHY Oświadczenie: Podczas wykonywania Protokołu o siedzibie Centrum postanowienia art. 13 ust. 2 i 9 Statutu będą stosowane w granicach odpowiednich norm włoskiego systemu prawnego. 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższego statutu, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, sporządzona w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 92, poz. 584) Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec, w duchu przyjaznych stosunków między obu Państwami, na podstawie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy kulturalnej z dnia 14 lipca 1997 r., zgodnie z artykułem 25 ustęp 2 Traktatu z dnia 17 czerwca 1991 r. zawartego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, pragnąc rozwijać współpracę między Umawiającymi się Stronami na polu nauki i edukacji oraz w celu ułatwienia studentom obu Państw kontynuacji studiów w kraju partnera, ze świadomością tego, co dla obu Państw w szkolnictwie wyższym wspólne, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 (1) "Szkołą wyższą" w rozumieniu niniejszej umowy jest każda instytucja w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Federalnej Niemiec, której w myśl przepisów prawnych danego Państwa przyznano status szkoły wyższej. Szkoły wyższe, do których się niniejsza umowa odnosi, są wyliczone w obydwu wykazach załączonych do niniejszej umowy jako załącznik nr 1 i załącznik nr 3. Działająca na podstawie artykułu 7 Stała Komisja Ekspertów może te wykazy zmieniać za obopólną zgodą. (2) Niniejsza umowa dotyczy kontynuacji studiów, studiów uzupełniających i podyplomowych, przewodów doktorskich oraz używania tytułów i stopni naukowych. Nie dotyczy ona studiów o regulaminowym czasie trwania poniżej trzech lat. (3) Niniejsza umowa znajduje zastosowanie także wtedy, gdy w Rzeczypospolitej Polskiej postępowanie, związane z przewodem doktorskim, ma miejsce w naukowych instytutach badawczych uprawnionych do nadawania stopnia doktora bądź doktora habilitowanego. Instytuty te są wymienione w wykazie stanowiącym załącznik nr 2. Ustęp 1 zdanie 3 stosuje się odpowiednio. Artykuł 2 (1) W celach zgodnych z postanowieniem artykułu 1 ustęp 2 zalicza się bądź uznaje wzajemnie, na wniosek, odpowiednie okresy studiów, wyniki i egzaminy, stosownie do postanowień ustępów 2 do 7. Uznanie może się wiązać z warunkami, jeśli zamierzone studia tego wymagają. (2) Zaliczenie bądź uznanie okresu studiów, wyników i egzaminów może nastąpić po dostarczeniu przez studentów zaświadczeń o uzyskanych wynikach, przypisanych dla tego okresu studiów. (3) Okres studiów, wyniki i egzaminy, zaliczone lub zdane w niemieckich szkołach wyższych, określonych w artykule 1 ustęp 1, w toku studiów, których ukończenie umożliwia bezpośrednio dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego, uznane będą, na wniosek, na odpowiednich studiach w polskich szkołach wyższych, określonych w artykule 1 ustęp 1, w toku studiów, których ukończenie umożliwia bezpośrednio dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego. Dodatkowe wymagania w zakresie kwalifikacji z danego kierunku studiów będą odpowiednio uwzględnione, stosownie do uregulowań dotyczących danej szkoły wyższej. (4) Okres studiów, wyniki i egzaminy, zaliczone lub zdane w polskich szkołach wyższych określonych w artykule 1 ustęp 1, na studiach magisterskich albo innych równoważnych, których ukończenie umożliwia bezpośrednio dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego, uznane będą, na wniosek, na odpowiednich studiach w niemieckich szkołach wyższych określonych w artykule 1 ustęp 1, w toku studiów, których ukończenie umożliwia bezpośrednio dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego. Dodatkowe wymagania w zakresie kwalifikacji z danego kierunku studiów będą odpowiednio uwzględnione, stosownie do uregulowań dotyczących danej szkoły wyższej. (5) Wyniki studiów i egzaminów, które zostały uzyskane w niemieckich wyższych szkołach zawodowych lub odpowiednim toku studiów w uniwersytetach niemieckich/zbiorczych szkołach wyższych, będą, na wniosek, zaliczone lub uznane w polskich szkołach wyższych, w toku studiów, o których mowa w ustępie 4 zdanie 1, odpowiednio do obowiązujących w Republice Federalnej Niemiec zasad ich uznawania. (6) Wyniki studiów i egzaminów, które zostały uzyskane w polskich szkołach wyższych, określonych w artykule 1 ustęp 1, w toku studiów zawodowych lub pierwszego stopnia, będą zaliczone w niemieckich szkołach wyższych, w toku studiów określonych w ustępie 3 zdanie 1, odpowiednio do obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej zasad ich uznawania. Dodatkowe wymagania w zakresie kwalifikacji z danego kierunku studiów będą odpowiednio uwzględnione, stosownie do uregulowań dotyczących danej szkoły wyższej. (7) Przy dopuszczaniu do egzaminów państwowych ze strony Republiki Federalnej Niemiec obowiązują przewidziane niniejszą umową zaliczenia bądź uznanie, stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawnych. Artykuł 3 (1) Aby umożliwić podjęcie studiów uzupełniających i podyplomowych, jak i zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu odnośnie do dopuszczenia do przewodu doktorskiego w uniwersytetach i innych równouprawnionych szkołach wyższych drugiego państwa oraz pozostałych naukowych instytutach badawczych, odpowiednio do artykułu 1 ustęp 3, dokumenty ukończenia studiów wyższych będą, na wniosek, uznane przez kompetentne instytucje, jeżeli i o ile ich posiadacz uprawniony jest do podjęcia studiów uzupełniających i podyplomowych lub otwarcia przewodu doktorskiego w instytucji Państwa, na którego terytorium ukończył studia. (2) Tytuł lub stopień naukowy uzyskany w niemieckiej szkole wyższej, określonej w artykule 1 ustęp 1, lub świadectwo złożenia egzaminu państwowego, umożliwiające dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego w niemieckiej szkole wyższej, określonej w artykule 1 ustęp 1, uznane będą za podstawę do otwarcia przewodu doktorskiego prowadzącego do uzyskania polskiego stopnia doktora. (3) Dyplom magisterski lub dyplom równoważny, uzyskany w polskiej szkole wyższej, określonej w artykule 1 ustęp 1, uznany będzie za podstawę do otwarcia przewodu doktorskiego w odpowiedniej dziedzinie w niemieckiej szkole wyższej, określonej w artykule 1 ustęp 1. (4) Dodatkowe wymogi w zakresie kwalifikacji w określonej dziedzinie nauki lub sztuki uwzględnione będą odpowiednio do przepisów danej szkoły wyższej. Poza tym znajduje zastosowanie odpowiednio artykuł 2 ustęp 1 zdanie 2. (5) Stopień doktorski może być podstawą dopuszczenia do przewodu habilitacyjnego w drugim państwie. Decyzje podejmuje właściwa jednostka organizacyjna szkoły wyższej bądź instytut badawczy określony w artykule 1 ustęp 3. Artykuł 4 Niniejsze postanowienia ogólne nie wykluczają porozumień między uniwersytetami i innymi szkołami wyższymi obu Państw, jak również naukowymi instytutami badawczymi, określonymi w artykule 1 ustęp 3, mogących oddziaływać korzystnie na mobilność studentów i pracowników nauki, jeżeli dopuszczają to właściwe krajowe przepisy prawne. Artykuł 5 (1) Tytułami i stopniami naukowymi w rozumieniu umowy są: - każdy tytuł, którego nazwa zawiera człon "dyplomowany", tytuł magistra, licencjata oraz stopień doktora i doktora habilitowanego, przyznany przez niemiecką szkołę wyższą określoną w artykule 1 ustęp 1; - każdy tytuł zawodowy licencjata, inżyniera, magistra, magistra inżyniera, magistra sztuki i magistra edukacji, uzyskany w wyniku ukończenia studiów w polskiej szkole wyższej, określonej w artykule 1 ustęp 1, oraz każdy stopień naukowy doktora lub doktora habilitowanego, uzyskany w polskiej szkole wyższej lub w naukowym instytucie badawczym, określonych w artykule 1 ustęp 3. (2) Posiadacz tytułu lub stopnia naukowego, wymienionego w ustępie 1, ma prawo używania go w Republice Federalnej Niemiec. Wyjątki możliwe są wtedy, gdy tytuł związany z ukończeniem studiów przyznawany jest tylko przez szkoły wyższe jednego państwa, podczas gdy szkoły wyższe drugiego państwa po ukończeniu odpowiednich studiów tytułów nie przyznają. Używanie wymaga zgody właściwego urzędu. (3) Należy używać tytułów i stopni naukowych zawsze w brzmieniu oryginalnym, z podaniem nazwy jednostki przyznającej; możliwie dosłowne tłumaczenie tytułów i stopni naukowych dołącza się ewentualnie w nawiasie. (4) Skróty stosuje się w formie ustalonej bądź w formie przyjętej w Państwie przyznania tytułu lub stopnia naukowego, z podaniem nazwy jednostki przyznającej. (5) Jeśli tytuł lub stopień oryginalny, jego forma skrócona lub tłumaczenie może prowadzić do mylenia go z tytułem lub stopniem naukowym bądź zastrzeżoną nazwą zawodu, przyznawanym lub przyznawaną przez drugą Stronę po spełnieniu zdecydowanie różnych warunków, to można otrzymać zgodę na używanie tytułu lub stopnia naukowego w formie różnej od oryginału, ale zgodnej z jego treścią. (6) Bez zmian pozostają istniejące możliwości zmiany lub nostryfikacji tytułów i stopni naukowych zgodnie z odpowiednimi przepisami prawnymi, jeśli zachodzi ich rzeczywista ekwiwalencja. (7) W Rzeczypospolitej Polskiej uprawnienie do używania tytułów i stopni naukowych, wymienionych w ustępie 1, zachodzi po przeprowadzonej nostryfikacji dokonanej zgodnie z obowiązującymi przepisami. Uregulowania niniejszej umowy zostaną uwzględnione przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zwolnienia z postępowania nostryfikacyjnego bądź z części postępowania nostryfikacyjnego. (8) Prawo do używania tytułów i stopni naukowych w Państwie strony drugiej nie obejmuje prawa do wykonywania zawodu (effectus civilis). Artykuł 6 Jeżeli zgodnie z artykułami 3 i 5 dokonane zostanie uznanie bądź zaliczenie ukończenia studiów polskich bądź niemieckich, przyjmuje się za podstawę następujący schemat: Rzeczpospolita PolskaRepublika Federalna Niemiec 1. magister (lub równoważny dyplom), magister inżynier, magister sztuki, magister edukacjidyplom uniwersytecki z podaniem kierunku (np. Diplomingenieur), Magister Artium, pierwszy egzamin państwowy 2. doktorstopień doktora z podaniem kierunku (np. Dr. rer. nat.) 3. doktor habilitowanyDr. habil. Artykuł 7 (1) W celu omawiania problemów, które wynikną w następstwie stosowania niniejszej umowy, ustanawia się Stałą Komisję Ekspertów, która będzie składać się najwyżej z sześciu członków mianowanych przez każdą z Umawiających się Stron. Komisja Ekspertów ma za zadanie obserwować rozwój systemów szkolnictwa wyższego i dbać o właściwe rzeczowe stosowanie niniejszej umowy i jej dalszy rozwój. Umawiające się Strony przekażą sobie wykaz członków Komisji drogą dyplomatyczną. (2) Spotkania Stałej Komisji Ekspertów odbywać się będą na życzenie jednej ze stron. Miejsce obrad będzie każdorazowo uzgadniane. Artykuł 8 (1) Umowa niniejsza wejdzie w życie, gdy obie Umawiające się Strony poinformują się, poprzez wymianę not, że spełnione zostały niezbędne wewnątrzpaństwowe warunki dla wejścia w życie niniejszej umowy. Za dzień wejścia w życie uznaje się dzień doręczenia ostatniej noty. (2) Umowa niniejsza obowiązuje na okres pięciu lat. Okres ten przedłuża się automatycznie o kolejne dwa lata, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie umowy na piśmie w terminie sześciu miesięcy. Sporządzono w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: S. Pastuszko Z upoważnienia Rządu Republiki Federalnej Niemiec: J. Bauch PROTOKÓŁ NR 1 Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec w związku z podpisaniem Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym przyjęły następujące uzgodnienie, które stanowi integralną część umowy: Strony umowy uzgadniają, że zawarte w artykule 6 zestawienie dyplomów ukończenia studiów powinno w odpowiednim czasie zostać uzupełnione w sposób następujący: - Rzeczpospolita Polska: inżynier, licencjat, - Republika Federalna Niemiec: dyplom, stopień wyższej szkoły zawodowej (bądź porównywalny stopień uniwersytetu lub wyższej szkoły zbiorczej), z podaniem kierunku studiów (np. Diplomingenieur FH - inżynier dyplomowany wyższej szkoły zawodowej). Rząd Rzeczypospolitej Polskiej przypisuje duże znaczenie do rozwoju studiów, które zakończone będą uzyskaniem dyplomu inżyniera bądź licencjata; studia te trwają w Polsce od trzech do czterech lat. Aktualnie trwa proces ich ostatecznego kształtowania się, zarówno z uwagi na czas ich trwania, jak również ich treści programowe. Rząd Republiki Federalnej Niemiec potwierdza gotowość, by w odpowiednim czasie, na życzenie strony polskiej, podjąć dyskusję w Komisji Ekspertów odnośnie do uzupełnienia artykułu 6 umowy, stosując artykuł 7 umowy. Komisja Ekspertów może w odpowiednim czasie zaproponować uzgodnione za obopólną zgodą uzupełnienia w drodze wymiany not między Umawiającymi się Stronami. Sporządzono w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: S. Pastuszko Z upoważnienia Rządu Republiki Federalnej Niemiec: J. Bauch PROTOKÓŁ NR 2 Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec w związku z podpisaniem Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym przyjęły następujące uzgodnienie, które stanowi integralną część umowy: Umawiające się Strony akceptują wymienione poniżej rozbieżności między tekstami polskim i niemieckim umowy, wynikające z odmienności terminologii z zakresu szkolnictwa wyższego, używanej w Rzeczypospolitej Polskiej i Republice Federalnej Niemiec: Artykuł 1 ustęp 2 tekst polski: dotyczy kontynuacji studiów, studiów uzupełniających i podyplomowych, przewodów doktorskich tekst niemiecki: gilt für die Fortsetzung eines Studiums, für ein weiteres Studium, für die Vorbereitung auf die Promotion Artykuł 1 ustęp 2 oraz artykuł 5 ustęp 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8 tekst polski: tytuły i stopnie naukowe tekst niemiecki: Grade Artykuł 2 ustęp 3 i 4, artykuł 3 ustęp 1, 2 tekst polski: dopuszczenie do otwarcia przewodu doktorskiego tekst niemiecki: Zulassung zum Promotionsverfahren Artykuł 2 ustęp 3, 4 i 6 (ostatnie zdanie) tekst polski: wymagania w zakresie kwalifikacji z danego kierunku studiów tekst niemiecki: fachwissenschaftliche Qualifikationsanforderungen Artykuł 2 ustęp 5 i 6 tekst polski: zasad ich uznawania tekst niemiecki: Anerkennungsregelungen Artykuł 2 ustęp 5 tekst polski: w toku studiów, o których mowa w ustępie 4 zdanie 1 tekst niemiecki: für den universitären Studiengang Artykuł 2 ustęp 6 tekst polski: w toku studiów zawodowych lub pierwszego stopnia tekst niemiecki: in einen "Studium der ersten Stufe" Artykuł 3 ustęp 1 tekst polski: studiów uzupełniających i podyplomowych tekst niemiecki: weiteres Studium Artykuł 3 ustęp 1 tekst polski: do podjęcia studiów uzupełniających i podyplomowych lub otwarcia przewodu doktorskiego tekst niemiecki: zur Aufnahme eines Ergänzumgsstudiums und eines weiterführenden Studiums oder zur Zulassung zum Promotionsverfahren Artykuł 3 ustęp 2 i 3 tekst polski: podstawa do otwarcia przewodu doktorskiego tekst niemiecki: Voraussetzung für die Zulassung zum Promotionsverfahren Artykuł 3 ustęp 4 tekst polski: wymogi w zakresie kwalifikacji w określonej dziedzinie nauki lub sztuki tekst niemiecki: fachwissenschaftliche Qualifikationsanforderungen Artykuł 3 ustęp 5 tekst polski: właściwa jednostka organizacyjna szkoły wyższej tekst niemiecki: die zuständige Fakultät Artykuł 5 ustęp 1 tekst polski: każdy tytuł, którego nazwa zawiera człon "dyplomowany", tytuł magistra, licencjata oraz stopień doktora tekst niemiecki: jeder Diplom-, Magister-, Lizentiaten- und Doktorgrad Artykuł 5 ustęp 1 tekst polski: tytuł zawodowy licencjata, inżyniera, magistra inżyniera, magistra sztuki i magistra edukacji tekst niemiecki: Lizentiaten-, Ingenieur- und Magistergrad, die Grade des Magisteringenieurs, des Magisters der Kunst und des Magisters der Edukation Artykuł 5 ustęp 3 i 4 tekst polski: jednostki przyznające tekst niemiecki: der verleihenden Institution Artykuł 5 ustęp 4 tekst polski: w państwie przyznania tytułu lub stopnia naukowego tekst niemiecki: im Herkunftsland Ponadto Umawiające się Strony uzgodniły, że Stała Komisja Ekspertów, powołana zgodnie z postanowieniami artykułu 7 umowy, dokona podczas pierwszego posiedzenia aktualizacji załączników nr 1 i 2 do umowy. Sporządzono w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc. Z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: S. Pastuszko Z upoważnienia Rządu Republiki Federalnej Niemiec: J. Bauch Załącznik nr 1 WYKAZ PAŃSTWOWYCH ORAZ UZNANYCH PRZEZ PAŃSTWO SZKÓŁ WYŻSZYCH W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 1. Uniwersytety BiałystokUniwersytet w Białymstoku GdańskUniwersytet Gdański KatowiceUniwersytet Śląski KrakówUniwersytet Jagielloński LublinKatolicki Uniwersytet Lubelski Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej ŁódźUniwersytet Łódzki OpoleUniwersytet Opolski PoznańUniwersytet im. Adama Mickiewicza SzczecinUniwersytet Szczeciński ToruńUniwersytet Mikołaja Kopernika WarszawaUniwersytet Warszawski WrocławUniwersytet Wrocławski 2. Wyższe szkoły pedagogiczne BydgoszczWyższa Szkoła Pedagogiczna CzęstochowaWyższa Szkoła Pedagogiczna KielceWyższa Szkoła Pedagogiczna im. Jana Kochanowskiego KrakówWyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej OlsztynWyższa Szkoła Pedagogiczna RzeszówWyższa Szkoła Pedagogiczna SłupskWyższa Szkoła Pedagogiczna WarszawaWyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej Zielona GóraWyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego 3. Akademie ekonomiczne KatowiceAkademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego KrakówAkademia Ekonomiczna PoznańAkademia Ekonomiczna WarszawaSzkoła Główna Handlowa WrocławAkademia Ekonomiczna im. Oskara Langego 4. Politechniki i wyższe szkoły inżynierskie BiałystokPolitechnika Białostocka CzęstochowaPolitechnika Częstochowska GdańskPolitechnika Gdańska GliwicePolitechnika Śląska KielcePolitechnika Świętokrzyska KoszalinPolitechnika Koszalińska KrakówAkademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki ŁódźPolitechnika Łódzka LublinPolitechnika Lubelska OpolePolitechnika Opolska PoznańPolitechnika Poznańska RadomPolitechnika Radomska im. Kazimierza Pułaskiego RzeszówPolitechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza SzczecinPolitechnika Szczecińska WarszawaPolitechnika Warszawska WrocławPolitechnika Wrocławska Zielona GóraPolitechnika Zielonogórska 5. Akademie rolnicze BydgoszczAkademia Techniczno-Rolnicza im. J. J. Śniadeckich KrakówAkademia Rolnicza im. Hugona Kołłątaja LublinAkademia Rolnicza OlsztynAkademia Techniczno-Rolnicza im. Michała Oczapowskiego PoznańAkademia Rolnicza im. Augusta Cieszkowskiego SiedlceWyższa Szkoła Rolniczo-Pedagogiczna SzczecinAkademia Rolnicza WarszawaSzkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego WrocławAkademia Rolnicza 6. Akademie teologiczne WarszawaAkademia Teologii Katolickiej Chrześcijańska Akademia Teologiczna 7. Wyższe szkoły medyczne BiałystokAkademia Medyczna BydgoszczAkademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera GdańskAkademia Medyczna KatowiceŚląska Akademia Medyczna LublinAkademia Medyczna ŁódźAkademia Medyczna PoznańAkademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego SzczecinPomorska Akademia Medyczna WarszawaAkademia Medyczna WrocławAkademia Medyczna im. Piastów Śląskich 8. Wyższe szkoły muzyczne BydgoszczAkademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego GdańskAkademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki KatowiceAkademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego KrakówAkademia Muzyczna ŁódźAkademia Muzyczna PoznańAkademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego WarszawaAkademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina WrocławAkademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego 9. Wyższe szkoły sztuk plastycznych GdańskAkademia Sztuk Pięknych KrakówAkademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki ŁódźAkademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego PoznańAkademia Sztuk Pięknych WarszawaAkademia Sztuk Pięknych WrocławAkademia Sztuk Pięknych 10. Wyższe szkoły teatralne i filmowe KrakówPaństwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego ŁódźPaństwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera WarszawaAkademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza 11. Wyższe szkoły morskie GdyniaWyższa Szkoła Morska SzczecinWyższa Szkoła Morska 12. Akademie wychowania fizycznego Gdańsk-OliwaAkademia Wychowania Fizycznego im. Jędrzeja Śniadeckiego KatowiceAkademia Wychowania Fizycznego KrakówAkademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha PoznańAkademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego WarszawaAkademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego WrocławAkademia Wychowania Fizycznego 13. Wyższe szkoły papieskie PoznańPapieski Wydział Teologiczny KrakówPapieska Akademia Teologiczna KrakówWydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego WarszawaPapieski Wydział Teologiczny WrocławPapieski Wydział Teologiczny Załącznik nr 2 WYKAZ INSTYTUTÓW BADAWCZYCH W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ POSIADAJĄCYCH UPRAWNIENIA DO NADAWANIA STOPNI NAUKOWYCH 1. Placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk Dziekanów LeśnyInstytut Ekologii GdańskInstytut Budownictwa Wodnego InstytutMaszyn Przepływowych GliwiceInstytut Informatyki Teoretycznej i Stosowanej Instytut Inżynierii Chemicznej JabłonnaInstytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt JastrzębiecInstytut Genetyki i Hodowli Zwierząt KrakówInstytut Botaniki im. Władysława Szafera Instytut Farmakologii Instytut Języka Polskiego Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni Instytut Mechaniki Górotworu Instytut Metalurgii i Inżynierii Materiałowej im. Aleksandra Krupkowskiego Instytut Ochrony Pracy Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt LublinInstytut Agrofizyki ŁódźCentrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych OlsztynInstytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PoznańInstytut Chemii Bioorganicznej Instytut Genetyki Roślin Instytut Fizyki Molekularnej KórnikInstytut Dendrologii SopotInstytut Oceanologii WarszawaCentrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika Instytut Archeologii i Etnologii Instytut Badań Literackich Instytut Badań Systemowych Instytut Biochemii i Biofizyki Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Instytut Chemii Fizycznej Instytut Chemii Organicznej Instytut Filozofii i Socjologii Instytut Fizyki Instytut Geofizyki Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Instytut Historii Nauki Instytut Matematyczny Instytut Nauk Ekonomicznych Instytut Nauk Geologicznych Instytut Nauk Prawnych Instytut Paleobiologii im. Romana Kozłowskiego Instytut Parazytologii im. Witolda Stefańskiego Instytut Podstaw Informatyki Instytut Podstawowych Problemów Techniki Instytut Psychologii Instytut Rozwoju Wsi i Rolnictwa Instytut Slawistyki Instytut Sztuki Instytut - Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej Muzeum i Instytut Zoologii Instytut Studiów Politycznych WrocławInstytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszvelda Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im. Włodzimierza Trzebiatowskiego Zabrze Instytut Podstaw Inżynierii Środowiska 2. Resortowe instytuty naukowo-badawcze FalentyInstytut Melioracji i Użytków Zielonych GdyniaInstytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej Morski Instytut Rybacki GliwiceInstytut Metalurgii Żelaza im. Stanisława Staszica KatowiceGłówny Instytut Górnictwa KrakówInstytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Instytut Odlewnictwa Instytut Zootechniki LublinInstytut Medycyny Wsi im. Witolda Chodźki ŁódźInstytut Medycyny Pracy im. Jerzego Nofera OlsztynInstytut Rybactwa Śródlądowego Otwock-ŚwierkInstytut Energii Atomowej Instytut Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana PoznańInstytut Ochrony Roślin Instytut Technologii Drewna Instytut Zachodni im. Zygmunta Wojciechowskiego PuławyInstytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa Państwowy Instytut Weterynaryjny RadzikówInstytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin SkierniewiceInstytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa Instytut Warzywnictwa SosnowiecInstytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego WarszawaCentrum Onkologii - Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie Instytut Badawczy Leśnictwa Instytut Badań Edukacyjnych Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa Instytut Chemii i Techniki Jądrowej Instytut Chemii Przemysłowej im. Ignacego Mościckiego Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Instytut Elektrotechniki Instytut Energetyki Instytut Geodezji i Kartografii Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc Instytut Hematologii i Transfuzjologii Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego Centralny Instytut Ochrony Pracy Instytut Leków Instytut Łączności Instytut Matki i Dziecka Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego Instytut Mechaniki Precyzyjnej Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej Instytut Organizacji i Zarządzania w Przemyśle "ORGMASZ" Instytut Psychiatrii i Neurologii Instytut Reumatologiczny Instytut Rozwoju i Studiów Strategicznych Instytut Techniki Budowlanej Instytut Technologii Elektronowej Instytut Technologii Materiałów Elektronicznych Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Zakład Higieny Instytut Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka Instytut Organizacji Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego "ORGBUD" 3. Samodzielne placówki typu naukowo-dydaktycznego WarszawaCentrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego Centrum Naukowo-Techniczne Kolejnictwa Załącznik nr 3 WYKAZ PAŃSTWOWYCH ORAZ UZNANYCH PRZEZ PAŃSTWO SZKÓŁ WYŻSZYCH W REPUBLICE FEDERALNEJ NIEMIEC I. Państwowe oraz uznane przez państwo szkoły wyższe z prawem nadawania stopnia doktora I.1. Uniwersytety i równoważne szkoły wyższe 1) AachenRheinisch-Westfälische Technische Hochschule Aachen AugsburgUniversität Augsburg BambergOtto-Friedrich-Universität Bamberg BayreuthUniversität Bayreuth BenediktbeuernPhilosophisch-Theologische Hochschule der Salesianer Don Boscos Benediktbeuern - Theologische Fakultät BerlinE.A.P. Europäische Wirtschaftshochschule Berlin e.V. BerlinFreie Universität Berlin BerlinHumboltd-Universität zu Berlin BerlinTechnische Universität Berlin BielefeldKirchliche Hochschule Bethel BielefeldUniversität Bielefeld BochumRuhr-Universität Bochum BonnRheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn BraunschweigTechnische Universität Carolo-Wilhelmina zu Braunschweig BremenUniversität Bremen ChemnitzTechnische Universität Chemnitz-Zwickau Clausthal-ZellerfeldTechnische Universität Clausthal CottbusBrandenburgische Technische Universität Cottbus DarmstadtTechnische Universität Darmstadt DortmundUniversität Dortmund DresdenTechnische Universität Dresden DuisburgGerhard-Mercator-Universität - Gesamthochschule Duisburg DüsseldorfHeinrich-Heine-Universität Düsseldorf EichstättKatholische Universität Eischstätt ErfurtPädagogische Hochschule Erfurt ErfurtPhilosophisch-Theologisches Studium Erfurt - Staatlich anerkannte Wissenschaftliche Hochschule ErfurtUniversität Erfurt ErlagenFriedrich-Alexander-Universität Erlagen-Nürnberg EssenUniversität - Gesamothochschule Essen FlensburgBildungswissenschaftliche Hochschule Flensburg - Universität Frankfurt a.d. OderEuropa-Universität Viadrina Frankfurt (Oder) Frankfurt am MainPhilosophisch-Theologische Hochschule Sankt Georgen Frankfurt am Main Frankfurt am MainJohann Wolfgang Goethe - Universität Frankfurt am Main FreibergTechnische Universität - Bergakademie Freiberg FreiburgPädagogische Hochschule Freiburg Freiburg/BreisgauAlbert-Ludwigs-Universität Freiburg im Breisgau FuldaTheologische Fakultät Fulda GießenJustus-Liebig-Universität Gießen GöttingenGeorg-August-Universität Göttingen GreifswaldErnst-Moritz-Arndt-Universität Greifswald HagenFern Universität - Gesamthochschule Hagen Halle/S.Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg HamburgHochschule für Wirtschaft und Politik Hamburg HamburgUniversität Hamburg HamburgTechnische Universität Hamburg-Harburg HannoverMedizinische Hochschule Hannover HannoverTierärztliche Hochschule Hannover HannoverUniversität Hannover HeidelbergHochschule für Jüdische Studien Heidelberg HeidelbergPädagogische Hochschule Heidelberg HeidelbergRuprecht-Karls-Universität Heidelberg HildesheimUniversität Hildesheim IlmenauTechnische Universität Ilmenau JenaFriedrich-Schiller-Universität Jena KaiserslauternUniversität Kaiserslautern KarlsruhePädagogische Hochschule Karlsruhe KarlsruheUniversität Fridericiana zu Karlsruhe (Technische Hochschule) KasselUniversität Gesamthochschule Kassel KielChristian-Alberchts-Universität zu Kiel MainzUniversität Koblenz-Landau KölnDeutsche Sporthochschule Köln KölnUniversität zu Köln KonstanzUniversität Konstanz LeipzigHandelshochschule Leipzig LeipzigUniversität Leipzig LübeckMedizinische Universität zu Lübeck LudwigsburgPädagogische Hochschule Ludwigsburg LüneburgUniversität Lüneburg MagdeburgOtto-von-Guericke-Universität Magdeburg MainzJohannes Gutenberg-Universität Mainz MannheimUniversität Mannheim MarburgPhilipps-Universität Marburg MünchenHochschule für Philosophie MünchenTechnische Universität München MünchenLudwig-Maximilians-Universität München MünsterPhilosophisch-Theologische Hochschule der Franziskaner und Kapuziner MünsterWestfälische Wilhelms-Universität Münster NeuendettelsauAugustana-Hochschule Neuendettelsau OberurselLutherische Theologische Hochschule Oberursel Oestrich-WinkelEuropean Business School Oestrich-Winkel OldenburgCarl von Ossietzky Universität Oldenburg OsnabrückUniversität Osnabrück PaderbornTheologische Fakultät Paderborn PaderbornUniversität-Gesamthochschule - Paderborn PassauUniversität Passau PotsdamUniversität Potsdam RegensburgUniversität Regensburg RostockUniversität Rostock SaarbrückenUniversität des Saarlandes Sankt AugustinPhilosophisch-Theologische Hochschule SVD Sankt Augustin SchwäbischGmünd Pädagogische Hochschule Schwäbisch Gmünd Siegen Universität-Gesamthochschule - Siegen SpeyerHochschule für Verwaltungswissenschaften Speyer StuttgartUniversität Hohenheim StuttgartUniversität Stuttgart TrierTheologische Fakultät Trier TrierUniversität Trier TübingenEberhard-Karls-Universität Tübingen UlmUniversität Ulm VallendarTheologische Hochschule Vallendar der Pallottiner VallendarWissenschaftliche Hochschule für Unternehmensführung (WHU) Otto-Beisheim-Hochschule VechtaHochschule Vechta WeimarBauhaus-Universität Weimar WeingartenPädagogische Hochschule Weingarten WittenPrivate Universität Witten/Herdecke GmbH WuppertalKrichliche Hochschule Wuppertal WuppertalBergische Universität - Gesamthochschule Wuppertal WürzburgBayerische Julius-Maximilians Universität Würzburg ZittauInternationales Hochschulinstitut Zittau (IHI) I.2. Wyższe szkoły plastyczne i muzyczne BerlinHochschule der Künste Berlin BraunschweigHochschule für Bildende Künste Braunschweig DetmoldHochschule für Musik Detmold DüsseldorfRobert-Schumann-Hochschule Düsseldorf EssenFolkwang-Hochschule Essen Frankfurt am MainHochschule für Musik und Darstellende Kunst Frankfurt am Main HamburgHochschule für Musik und Theater Hamburg HamburgHochschule für Bildende Künste Hamburg HannoverHochschule für Musik und Theater Hannover KölnHochschule für Musik Köln WeimarHochschule für Musik "Franz Liszt" Weimar II. Państwowe oraz uznane przez państwo szkoły wyższe bez prawa nadawania stopnia doktora II.1. Wyższe szkoły zawodowe AachenFachhochschule Aachen AalenFachhochschule Aalen - Hochschule für Technik AmbergFachhochschule Amberg-Weiden - Hochschule für Technik und Wirtschaft AnsbachFachhochschule Ansbach AugsburgFachhochschule Augsburg BerlinTechnische Fachhochschule Berlin BerlinKatholische Fachhochschule Berlin (KFB) - staatlich anerkannte Fachhochschule für Sozialwesen BerlinFachhochschule für Wirtschaft Berlin BerlinFachhochschule für Verwaltung und Rechtspflege Berlin BerlinFachhochschule für Technik und Wirtschaft Berlin BerlinAlice-Salomon-Fachhochschule für Sozialarbeit und Sozialpädagogik Berlin BerlinEvangelische Fachhochschule Berlin - Fachhochschule für Sozialarbeit und Sozialpädagogik BiberachFachhochschule Biberach - Hochschule für Bauwesen und Wirtschaft BielefeldFachhochschule Bielefeld BingenFachhochschule Bingen BochumEvangelische Fachhochschule Rheinland-Westfalen-Lippe BochumTechnische Fachhochschule Georg Agricola für Rohstoff, Energie und Umwelt zu Bochum - Staatlich anerkannte Fachhochschule der DMT BochumFachhochschule Bochum BonnFachhochschule für das öffentliche Bibliothekswesen Bonn BrandenburgFachhochschule Brandenburg BremenHochschule Bremen BremerhavenHochschule Bremerhaven CoburgFachhochschule Coburg DarmstadtFachhochschule Darmstadt DarmstadtEvangelische Fachhochschule Darmstadt DeggendorfFachhochschule Deggendorf DieburgDeutsche Telekom - Fachhochschule Dieburg DortmundInternational School of Management ISM Dortmund DortmundFachhochschule Dortmund DresdenHochschule für Technik und Wirtschaft Dresden (FH) DresdenEvangelische Fachhochschule für Sozialarbeit Dresden DüsseldorfFachhochschule Düsseldorf EberswaldeFachhochschule Eberswalde EmdenFachhochschule Ostfriesland ErfurtFachhochschule Erfurt EssenFachhochschule für Oekonomie und Management (FOM) - Staatlich anerkannte Fachhochschule für Berufstätige EsslingenFachhochschule Esslingen - Hochschule für Technik EsslingenFachhochschule Esslingen - Hochschule für Sozialwesen FlensburgFachhochschule Flensburg Frankfurt am MainHochschule für Bankwirtschaft (HfB) - Private Fachhochschule der Bankakademie Frankfurt am MainFachhochschule Frankfurt am Main FreiburgKatholische Fachhochschule Freiburg - staatlich anerkannt - Hochschule für Sozialwesen, Religionspädagogik und Pflege FreiburgHochschule für Soziale Arbeit, Diakonie und Religionspädagogik - Evangelische Fachhochschule Freiburg FreisingFachhochschule Weihenstephan FuldaFachhochschule Fulda FurtwangenFachhochschule Furtwangen - Hochschule für Technik GelsenkirchenFachhochschule Gelsenkirchen GießenFachhochschule Gießen-Friedberg GöttingenPrivate Fachhochschule Göttingen HamburgFachhochschule Hamburg HamburgEvangelische Fachhochschule für Sozialpädagogik der "Diakonenanstalt des Rauhen Hauses" Hamburg HannoverFachhochschule für die Wirtschaft - staatlich anerkannt HannoverFachhochschule Hannover HannoverEvangelische Fachhochschule Hannover HeideFachhochschule Westküste - Hochschule für Wirtschaft und Technik HeidelbergFachhochschule Heidelberg - Staatlich anerkannte Fachhochschule der SRM-Gruppe HeilbronnFachhochschule Heilbronn - Hochschule für Technik und Wirtschaft HildesheimFachhochschule Hildesheim-Holzminden HofFachhochschule Hof IdsteinPrivate Fachhochschule Fresenius IngolstadtFachhochschule Ingolstadt IserlohnMärkische Fachhochschule Iserlohn Isny/AllgäuFachhochschule Isny - "Naturwissenschaftlich-Technische Akademie Prof. Dr. Grübler" JenaFachhochschule Jena KaiserslauternFachhochschule Kaiserslautern KarlsruheFachhochschule Karlsruhe - Hochschule für Technik KemptenFachhochschule Kempten - Neu-Ulm-Hochschule für Technik und Wirtschaft KielMuthesius-Hochschule - Fachhochschule für Kunst und Gestaltung KielFachhochschule Kiel KoblenzFachhochschule Koblenz KölnKatholische Fachhochschule Nordrhein-Westfalen KölnRheinische Fachhochschule Köln KölnFachhochschule Köln KonstanzFachhochschule Konstanz - Hochschule für Technik, Wirtschaft und Gestaltung KöthenFachhochschule Anhalt KrefeldFachhochschule Niederrhein LahrSüddeutsche Hochschule für Berufstätige - Staatlich anerkannte Fachhochschule der AKAD LandshutFachhochschule Landshut - Hochschule für Wirtschaft - Sozialwesen - Technik LeipzigHochschule für Technik, Wirtschaft und Kultur Leipzig (FH) LeipzigOstdeutsche Hochschule für Berufstätige Leipzig LeipzigDeutsche Telekom Fachhochschule Leipzig LemgoFachhochschule Lippe LübeckFachhochschule Lübeck LudwigsburgEvangelische Fachhochschule für Diakonie der Karlshöhe Ludwigsburg - Staatlich anerkannte Fachhochschule für Sozialwesen und Religionspädagogik LudwigshafenFachhochschule Ludwigshafen - Hochschule für Wirtschaft LudwigshafenEvangelische Fachhochschule für Sozialwesen Ludwigshafen LüneburgFachhochschule Nordostniedersachsen MagdeburgFachhochschule Magdeburg MainzKatholische Fachhochschule Mainz MainzFachhochschule Mainz MannheimFachhochschule für Technik Mannheim MannheimStädtische Fachhochschule für Gestaltung Mannheim MannheimFachhochschule Mannheim - Hochschule für Technik und Gestaltung MannheimFachhochschule Mannheim - Hochschule für Sozialwesen MerseburgFachhochschule Merseburg MittweidaHochschule für Technik und Wirtschaft Mittweida (FH) MoritzburgEvangelische Fachhochschule für Religionspädagogik und Gemeindediakonie Moritzburg MünchenKatolische Stiftungsfachhochschule München MünchenFachhochschule München MünsterFachhochschule Münster NeubrandenburgFachhochschule Neubrandenburg NürnbergGeorg-Simon-Ohm-Fachhochschule Nürnberg NürnbergEvangelische Fachhochschule Nürnberg NürtingenStaatlich anerkannte Fachhochschule für Kunsttherapie NürtingenFachhochschule Nürtingen - Hochschule für Wirtschaft, Landwirtschaft und Landespflege OffenburgFachhochschule Offenburg - Hochschule für Technik und Wirtschaft OldenburgFachhochschule Oldenburg OsnabrückFachhochschule Osnabrück OttersbergFreie Kunst-Studienstätte Ottersberg PaderbornFachhochschule der Wirtschaft PforzheimFachhochschule Pforzheim - Hochschule für Gestaltung, Technik und Wirtschaft PinnelbergNordakademie Pinneberg - Staatlich anerkannte private Fachhochschule mit dualen Studiengängen PotsdamFachhochschule Potsdam RegensburgFachhochschule Regensburg RendsburgHochschule für Berufstätige Rendsburg - Staatlich anerkannte Fachhochschule der AKAD ReutlingenFachhochschule Reutlingen - Hochschule für Technik und Wirtschaft ReutlingenEvangelische Fachhochschule für Sozialwesen Reutlingen RiedlingenKolping-Fachhochschule Riedlingen RosenheimFachhochschule Rosenheim Rottenburg am NeckarFachhochschule Rottenburg - Hochschule für Forstwirtschaft SaarbrückenKatholische Fachhochschule für Soziale Arbeit Saarbrücken SaarbrückenHochschule für Technik und Wirtschaft des Saarlandes SaarbrückenFachhochschule für Bergbau Saarbrücken Sankt AugustinFachhochschule Rhein-Sieg SchmalkaldenFachhochschule Schmalkalden SchwäbischGmünd Fachhochschule Schwäbisch Gmünd - Hochschule für Gestaltung SenftenbergFachhochschule Lausitz SigmaringenFachhochschule Albstadt-Sigmaringen - Hochschule für Technik und Wirtschaft StendalFachhochschule Altmark StralsundFachhochschule Stralsund StuttgartMerz Akademie - Hochschule für Gestaltung Stuttgart - Staatlich anerkannte Fachhochschule StuttgartFachhochschule Stuttgart - Hochschule für Technik StuttgartFachhochschule Stuttgart - Hochschule für Druck StuttgartFachhochschule Stuttgart - Hochschule für Bibliotheksund Informationswesen (HBI) TrierFachhochschule Trier UlmFachhochschule Ulm - Hochschule für Technik VechtaKatholische Fachhochschule Norddeutschland WedelFachhochschule Wedel WeingartenFachhochschule Ravensburg-Weingarten WernigerodeFachhochschule Harz WiesbadenFachhochschule Wiesbaden WildauTechnische Fachhochschule Wildau WilhelmshavenFachhochschule Wilhelmshaven WismarHochschule Wismar - Fachhochschule für Technik, Wirtschaft und Gestaltung WolfenbüttelFachhochschule Braunschweig-Wolfenbüttel WormsFachhochschule Worms WürzburgFachhochschule Würzburg - Schweinfurt - Aschaffenburg ZittauHochschule für Technik, Wirtschaft und Sozialwesen Zittau/Görlitz (FN) ZwickauWestsächsische Hochschule Zwickau II.2. Wyższe szkoły plastyczne i muzyczne BerlinKunsthochschule Berlin-Weißensee - Hochschule für Gestaltung BerlinHochschule für Schauspielkunst "Ernst Busch" BerlinHochschule für Musik "Hanns Eisler" Berlin BremenHochschule für Künste DresdenHochschule für Musik "Carl Maria von Weber" Dresden DresdenHochschule für Kirchenmusik der Evangelisch-Lutherischen Landeskirche Sachsens DresdenHochschule für Bildende Künste Dresden DüsseldorfKunkstakademie Düsseldorf EsslingenHochschule für Kirchenmusik der Evangelischen Landeskirche in Württemberg Frankfurt am MainStaatliche Hochschule für Bildende Künste (Städelschule) Frankfurt am Main FreiburgStaatliche Hochschule für Musik Freiburg im Breisgau HalleBurg Giebichenstein - Hochschule für Kunst und Design Halle HalleEvangelische Hochschule für Kirchenmusik HeidelbergHochschule für Kirchenmusik der Evangelischen Landeskirche in Baden HerfordHochschule für Kirchenmusik der Evangelischen Kirche von Westfalen KarlsruheStaatliche Hochschule für Musik Karlsruhe KarlsruheStaatliche Hochschule für Gestaltung Karlsruhe KarlsruheStaatliche Akademie der Bildenden Künste Karlsruhe KölnKunsthochschule für Medien Köln LeipzigHochschule für Musik und Theater "Felix Mendelssohn Bartholdy" Leipzig LeipzigHochschule für Grafik und Buchkunst Leipzig LübeckMusikhochschule Lübeck MannheimStaatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Heidelberg-Mannheim MünhenHochschule für Musik in Münhen MünhenAkademie der Bildenden Künste Münhen MünsterKunstakademie Münster - Hochschule für Bildende Künste NürnbergAkademie der Bildenden Künste Nürnberg OffenbachHochschule für Gestaltung Offenbach RostockHochschule für Musik und Theater SaarbrückenHochschule des Saarlandes für Musik und Theater SaarbrückenHochschule der Bildenden Künste Saar StuttgartStaatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Stuttgart StuttgartStaatliche Akademie der Bildenden Künste Stuttgart TrossingenStaatliche Hochschule für Musik Trossingen WürzburgHochschule für Musik Würzburg II.3. Inne szkoły wyższe MünchenHochschule für Fernsehen und Film PotsdamHochschule für Film und Fernsehen "Konrad Wolf" Potsdam-Babelsberg. ______________________ 1) Politechniki (wyższe szkoły inżynierskie), Gesamthochschulen (zbiorcze szkoły wyższe) itd. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, sporządzonej w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 585) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 8 ustęp 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, sporządzonej w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje i w związku z powyższym umowa weszła w życie dnia 14 stycznia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa. (Dz. U. Nr 96, poz. 603) Art. 1. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wprowadza się zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa. 2. Jednostkami zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa są: gminy, powiaty i województwa. Art. 2. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się województwa: 1) dolnośląskie, 2) kujawsko-pomorskie, 3) lubelskie, 4) lubuskie, 5) łódzkie, 6) małopolskie, 7) mazowieckie, 8) opolskie, 9) podkarpackie, 10) podlaskie, 11) pomorskie, 12) śląskie, 13) świętokrzyskie, 14) warmińsko-mazurskie, 15) wielkopolskie, 16) zachodniopomorskie. 2. Wykaz gmin, wchodzących w dniu 1 stycznia 1999 r. w skład województw, określa załącznik do ustawy. Art. 3. Siedzibą wojewody i sejmiku województwa są: 1) w województwie dolnośląskim - wojewody i sejmiku województwa - Wrocław, 2) w województwie kujawsko-pomorskim - wojewody - Bydgoszcz, sejmiku województwa - Toruń, 3) w województwie lubelskim - wojewody i sejmiku województwa - Lublin, 4) w województwie lubuskim - wojewody - Gorzów Wielkopolski, sejmiku województwa - Zielona Góra, 5) w województwie łódzkim - wojewody i sejmiku województwa - Łódź, 6) w województwie małopolskim - wojewody i sejmiku województwa - Kraków, 7) w województwie mazowieckim - wojewody i sejmiku województwa - Warszawa, 8) w województwie opolskim - wojewody i sejmiku województwa - Opole, 9) w województwie podkarpackim - wojewody i sejmiku województwa - Rzeszów, 10) w województwie podlaskim - wojewody i sejmiku województwa - Białystok, 11) w województwie pomorskim - wojewody i sejmiku województwa - Gdańsk, 12) w województwie śląskim - wojewody i sejmiku województwa - Katowice, 13) w województwie świętokrzyskim - wojewody i sejmiku województwa - Kielce, 14) w województwie warmińsko-mazurskim - wojewody i sejmiku województwa - Olsztyn, 15) w województwie wielkopolskim - wojewody i sejmiku województwa - Poznań, 16) w województwie zachodniopomorskim - wojewody i sejmiku województwa - Szczecin. Art. 4. Nazwą urzędu wojewody jest: 1) w województwie dolnośląskim - "Wojewoda Dolnośląski", 2) w województwie kujawsko-pomorskim - "Wojewoda Kujawsko-Pomorski", 3) w województwie lubelskim - "Wojewoda Lubelski", 4) w województwie lubuskim - "Wojewoda Lubuski", 5) w województwie łódzkim - "Wojewoda Łódzki", 6) w województwie małopolskim - "Wojewoda Małopolski", 7) w województwie mazowieckim - "Wojewoda Mazowiecki", 8) w województwie opolskim - "Wojewoda Opolski", 9) w województwie podkarpackim - "Wojewody Podkarpacki", 10) w województwie podlaskim - "Wojewoda Podlaski", 11) w województwie pomorskim - "Wojewoda Pomorski", 12) w województwie śląskim - "Wojewoda Śląski", 13) w województwie świętokrzyskim - "Wojewoda Świętokrzyski", 14) w województwie warmińsko-mazurskim - "Wojewoda Warmińsko-Mazurski", 15) w województwie wielkopolskim - "Wojewoda Wielkopolski", 16) w województwie zachodniopomorskim - "Wojewoda Zachodniopomorski". Art. 5. Zmiana granic województw, w tym związana z tworzeniem, łączeniem, dzieleniem lub znoszeniem powiatów, następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii organów jednostek samorządu terytorialnego, których zmiana dotyczy. Art. 6. Pierwsze wybory do organów stanowiących województw i powiatów, o których mowa w ustawie, przeprowadza się przed datą określoną w art. 1 ust. 1. Art. 7. 1. Zobowiązuje się Sejm, Senat i Radę Ministrów do dokonania, nie później niż do dnia 31 grudnia 2000 r., oceny nowego zasadniczego podziału terytorialnego państwa. 2. Na podstawie wyników oceny, o której mowa w ust. 1, może być dokonana korekta zasadniczego podziału terytorialnego państwa wprowadzonego ustawą. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. (poz. 603) WYKAZ GMIN WCHODZĄCYCH W SKŁAD WOJEWÓDZTW 1. WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE 1. BARDO 2. BIELAWA m. 3. BIERUTÓW 4. BOGATYNIA 5. BOGUSZÓW-GORCE m. 6. BOLESŁAWIEC 7. BOLESŁAWIEC m. 8. BOLKÓW 9. BORÓW 10. BRZEG DOLNY 11. BYSTRZYCA KŁODZKA 12. CHOCIANÓW 13. CHOJNÓW 14. CHOJNÓW m. 15. CIEPŁOWODY 16. CIESZKÓW 17. CZARNY BÓR 18. CZERNICA 19. DŁUGOŁĘKA 20. DOBROMIERZ 21. DOBROSZYCE 22. DOMANIÓW 23. DUSZNIKI-ZDRÓJ m. 24. DZIADOWA KŁODA 25. DZIERŻONIÓW 26. DZIERŻONIÓW m. 27. GAWORZYCE 28. GŁOGÓW 29. GŁOGÓW m. 30. GŁUSZYCA 31. GÓRA 32. GRĘBOCICE 33. GROMADKA 34. GRYFÓW ŚLĄSKI 35. JANOWICE WIELKIE 36. JAWOR m. 37. JAWORZYNA ŚLĄSKA 38. JEDLINA-ZDRÓJ m. 39. JELCZ-LASKOWICE 40. JELENIA GÓRA m. 41. JEMIELNO 42. JERZMANOWA 43. JEŻÓW SUDECKI 44. JORDANÓW ŚLĄSKI 45. KAMIENIEC ZĄBKOWICKI 46. KAMIENNA GÓRA 47. KAMIENNA GÓRA m. 48. KARPACZ m. 49. KĄTY WROCŁAWSKIE 50. KŁODZKO 51. KŁODZKO m. 52. KOBIERZYCE 53. KONDRATOWICE 54. KOSTOMŁOTY 55. KOTLA 56. KOWARY m. 57. KROŚNICE 58. KROTOSZYCE 59. KUDOWA-ZDRÓJ m. 60. KUNICE 61. LĄDEK-ZDRÓJ 62. LEGNICA m. 63. LEGNICKIE POLE 64. LEŚNA 65. LEWIN KŁODZKI 66. LUBAŃ 67. LUBAŃ m. 68. LUBAWKA 69. LUBIN 70. LUBIN m. 71. LUBOMIERZ 72. LWÓWEK ŚLĄSKI 73. ŁAGIEWNIKI 74. MALCZYCE 75. MARCINOWICE 76. MARCISZÓW 77. MĘCINKA 78. MIEROSZÓW 79. MIETKÓW 80. MIĘDZYBÓRZ 81. MIĘDZYLESIE 82. MIĘKINIA 83. MILICZ 84. MIŁKOWICE 85. MIRSK 86. MŚCIWOJÓW 87. MYSŁAKOWICE 88. NIECHLÓW 89. NIEMCZA 90. NOWA RUDA 91. NOWA RUDA m. 92. NOWOGRODZIEC 93. OBORNIKI ŚL. 94. OLEŚNICA 95. OLEŚNICA m. 96. OLSZYNA 97. OŁAWA 98. OŁAWA m. 99. OSIECZNICA 100. PASZOWICE 101. PĘCŁAW 102. PIECHOWICE m. 103. PIELGRZYMKA 104. PIEŃSK 105. PIESZYCE m. 106. PIŁAWA GÓRNA m. 107. PLATERÓWKA 108. PODGÓRZYN 109. POLANICA-ZDRÓJ m. 110. POLKOWICE 111. PROCHOWICE 112. PRUSICE 113. PRZEMKÓW 114. PRZEWORNO 115. RADKÓW 116. RADWANICE 117. RUDNA 118. RUJA 119. SIEKIERCZYN 120. SOBÓTKA 121. STARA KAMIENICA 122. STARE BOGACZOWICE 123. STOSZOWICE 124. STRONIE ŚLĄSKIE 125. STRZEGOM 126. STRZELIN 127. SULIKÓW 128. SYCÓW 129. SZCZAWNO-ZDRÓJ m. 130. SZCZYTNA 131. SZKLARSKA PORĘBA m. 132. ŚCINAWA 133. ŚRODA ŚLĄSKA 134. ŚWIDNICA 135. ŚWIDNICA m. 136. ŚWIEBODZICE m. 137. ŚWIERADÓW-ZDRÓJ m. 138. ŚWIERZAWA 139. ŚWIĘTA KATARZYNA 140. TRZEBNICA 141. TWARDOGÓRA 142. UDANIN 143. WALIM 144. WAŁBRZYCH m. 145. WARTA BOLESŁAWIECKA 146. WĄDROŻE WIELKIE 147. WĄSOSZ 148. WĘGLINIEC 149. WIĄZÓW 150. WIŃSKO 151. WISZNIA MAŁA 152. WLEŃ 153. WOJCIESZÓW m. 154. WOŁÓW 155. WROCŁAW m. 156. ZAGRODNO 157. ZAWIDÓW m. 158. ZAWONIA 159. ZĄBKOWICE ŚLĄSKIE 160. ZGORZELEC 161. ZGORZELEC m. 162. ZIĘBICE 163. ZŁOTORYJA 164. ZŁOTORYJA m. 165. ZŁOTY STOK 166. ŻARÓW 167. ŻMIGRÓD 168. ŻÓRAWINA 169. ŻUKOWICE 2. WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE 1. ALEKSANDRÓW KUJAWSKI 2. ALEKSANDRÓW KUJAWSKI m. 3. BARCIN 4. BARUCHOWO 5. BĄDKOWO 6. BIAŁE BŁOTA 7. BOBROWNIKI 8. BOBROWO 9. BONIEWO 10. BRZEŚĆ KUJAWSKI 11. BRODNICA 12. BRODNICA m. 13. BRZOZIE 14. BRZUZE 15. BUKOWIEC 16. BYDGOSZCZ m. 17. BYTOŃ 18. CEKCYN 19. CHEŁMNO 20. CHEŁMNO m. 21. CHEŁMŻA 22. CHEŁMŻA m. 23. CIECHOCIN 24. CHOCEŃ 25. CHODECZ 26. CHROSTKOWO 27. CIECHOCINEK m. 28. CZERNIKOWO 29. DĄBROWA 30. DĄBROWA BISKUPIA 31. DĄBROWA CHEŁMIŃSKA 32. DĘBOWA ŁĄKA 33. DOBRCZ 34. DOBRE 35. DOBRZYŃ NAD WISŁĄ 36. DRAGACZ 37. DRZYCIM 38. FABIANKI 39. GĄSAWA 40. GNIEWKOWO 41. GOLUB-DOBRZYŃ 42. GOLUB-DOBRZYŃ m. 43. GOSTYCYN 44. GÓRZNO 45. GRĄŻAWY 46. GRUDZIĄDZ 47. GRUDZIĄDZ m. 48. GRUTA 49. INOWROCŁAW 50. INOWROCŁAW m. 51. IZBICA KUJAWSKA 52. JABŁONOWO POMORSKIE 53. JANIKOWO 54. JANOWIEC WIELKOPOLSKI 55. JEZIORA WIELKIE 56. JEŻEWO 57. KAMIEŃ KRAJEŃSKI 58. KCYNIA 59. KĘSOWO 60. KIJEWO KRÓLEWSKIE 61. KIKÓŁ 62. KONECK 63. KORONOWO 64. KOWAL 65. KOWAL m. 66. KOWALEWO POMORSKIE 67. KRUSZWICA 68. KSIĄŻKI 69. LIPNO 70. LIPNO m. 71. LISEWO 72. LNIANO 73. LUBANIE 74. LUBICZ 75. LUBIEŃ KUJAWSKI 76. LUBIEWO 77. LUBRANIEC 78. ŁABISZYN 79. ŁASIN 80. ŁUBIANKA 81. ŁYSOMICE 82. MOGILNO 83. MROCZA 84. NAKŁO N. NOTECIĄ 85. NIESZAWA m. 86. NOWA WIEŚ WIELKA 87. NOWE 88. OBROWO 89. OSIE 90. OSIEK 91. OSIELSKO 92. OSIĘCINY 93. PAKOŚĆ 94. PAPOWO BISKUPIE 95. PIOTRKÓW KUJAWSKI 96. PŁUŻNICA 97. PRUSZCZ 98. RACIĄŻEK 99. RADOMIN 100. RADZIEJÓW 101. RADZIEJÓW m. 102. RADZYŃ CHEŁMIŃSKI 103. ROGOWO 104. ROGOWO 105. ROGÓŹNO 106. ROJEWO 107. RYPIN 108. RYPIN m. 109. SADKI 110. SĘPÓLNO KRAJEŃSKIE 111. SICIENKO 112. SKĘPE 113. SKRWILNO 114. SOLEC KUJAWSKI 115. SOŚNO 116. STOLNO 117. STRZELNO 118. SZUBIN 119. ŚLIWICE 120. ŚWIECIE 121. ŚWIECIE NAD OSĄ 122. ŚWIEDZIEBNIA 123. ŚWIEKATOWO 124. TŁUCHOWO 125. TOPÓLKA 126. TORUŃ m. 127. TUCHOLA 128. UNISŁAW 129. WAGANIEC 130. WARLUBIE 131. WĄBRZEŹNO 132. WĄBRZEŹNO m. 133. WĄPIELSK 134. WIELGIE 135. WIELKA NIESZAWKA 136. WIĘCBORK 137. WŁOCŁAWEK 138. WŁOCŁAWEK m. 139. ZAKRZEWO 140. ZBICZNO 141. ZBÓJNO 142. ZŁAWIEŚ WIELKA 143. ZŁOTNIKI KUJAWSKIE 144. ŻNIN 3. WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE 1. ABRAMÓW 2. ADAMÓW 3. ADAMÓW 4. ALEKSANDRÓW 5. ANNOPOL 6. BARANÓW 7. BATORZ 8. BEŁŻEC 9. BEŁŻYCE 10. BIAŁA PODLASKA 11. BIAŁA PODLASKA m. 12. BIAŁOPOLE 13. BIŁGORAJ 14. BIŁGORAJ m. 15. BISZCZA 16. BORKI 17. BORZECHÓW 18. BYCHAWA 19. CHEŁM 20. CHEŁM m. 21. CHODEL 22. CHRZANÓW 23. CYCÓW 24. CZEMIERNIKI 25. DĘBLIN m. 26. DĘBOWA KŁODA 27. DOŁHOBYCZÓW 28. DOROHUSK 29. DRELÓW 30. DUBIENKA 31. DZIERZKOWICE 32. DZWOLA 33. FAJSŁAWICE 34. FIRLEJ 35. FRAMPOL 36. GARBÓW 37. GŁUSK 38. GODZISZÓW 39. GORAJ 40. GORZKÓW 41. GOŚCIERADÓW 42. GRABOWIEC 43. HANNA 44. HAŃSK 45. HORODŁO 46. HRUBIESZÓW 47. HRUBIESZÓW m. 48. IZBICA 49. JABŁONNA 50. JABŁOŃ 51. JANOWIEC 52. JANÓW LUBELSKI 53. JANÓW PODLASKI 54. JARCZÓW 55. JASTKÓW 56. JEZIORZANY 57. JÓZEFÓW 58. JÓZEFÓW 59. KAMIEŃ 60. KAMIONKA 61. KARCZMISKA 62. KAZIMIERZ DOLNY 63. KĄKOLEWNICA WSCHODNIA 64. KŁOCZEW 65. KOCK 66. KODEŃ 67. KOMARÓW-OSADA 68. KOMARÓWKA PODLASKA 69. KONOPNICA 70. KONSTANTYNÓW 71. KOŃSKOWOLA 72. KRASNOBRÓD 73. KRASNYSTAW 74. KRASNYSTAW m. 75. KRAŚNICZYN 76. KRAŚNIK 77. KRAŚNIK m. 78. KRYNICE 79. KRZCZONÓW 80. KRZYWDA 81. KSIĘŻPOL 82. KURÓW 83. LEŚNA PODLASKA 84. LEŚNIOWICE 85. LUBARTÓW 86. LUBARTÓW m. 87. LUBLIN m. 88. LUBYCZA KRÓLEWSKA 89. LUDWIN 90. ŁABUNIE 91. ŁASZCZÓW 92. ŁAZISKA 93. ŁĘCZNA 94. ŁOMAZY 95. ŁOPIENNIK GÓRNY 96. ŁUKOWA 97. ŁUKÓW 98. ŁUKÓW m. 99. MARKUSZÓW 100. MEŁGIEW 101. MIĄCZYN 102. MICHÓW 103. MIĘDZYRZEC PODLASKI 104. MIĘDZYRZEC PODLASKI m. 105. MILANÓW 106. MILEJÓW 107. MIRCZE 108. MODLIBORZYCE 109. NAŁĘCZÓW 110. NIEDRZWICA DUŻA 111. NIEDŹWIADA 112. NIELISZ 113. NIEMCE 114. NOWODWÓR 115. OBSZA 116. OPOLE LUBELSKIE 117. OSTRÓW LUBELSKI 118. OSTRÓWEK 119. PARCZEW 120. PIASKI 121. PISZCZAC 122. PODEDWÓRZE 123. PONIATOWA 124. POTOK GÓRNY 125. POTOK WIELKI 126. PUCHACZÓW 127. PUŁAWY 128. PUŁAWY m. 129. RACHANIE 130. RADECZNICA 131. RADZYŃ PODLASKI 132. RADZYŃ PODLASKI m. 133. REJOWIEC 134. REJOWIEC FABRYCZNY 135. REJOWIEC FABRYCZNY m. 136. ROKITNO 137. ROSSOSZ 138. RUDA-HUTA 139. RUDNIK 140. RYBCZEWICE 141. RYKI 142. SAWIN 143. SERNIKI 144. SEROKOMLA 145. SIEDLISZCZE 146. SIEMIEŃ 147. SIENNICA RÓŻANA 148. SITNO 149. SKIERBIESZÓW 150. SŁAWATYCZE 151. SOSNOWICA 152. SOSNÓWKA 153. SPICZYN 154. STANIN 155. STARY BRUS 156. STARY ZAMOŚĆ 157. STĘŻYCA 158. STOCZEK ŁUKOWSKI 159. STOCZEK ŁUKOWSKI m. 160. STRZYŻEWICE 161. SUŁÓW 162. SUSIEC 163. SZASTARKA 164. SZCZEBRZESZYN 165. ŚWIDNIK m. 166. TARNAWATKA 167. TARNOGRÓD 168. TELATYN 169. TERESPOL 170. TERESPOL m. 171. TERESZPOL 172. TOMASZÓW LUBELSKI 173. TOMASZÓW LUBELSKI m. 174. TRAWNIKI 175. TRZEBIESZÓW 176. TRZESZCZANY 177. TRZYDNIK DUŻY 178. TUCZNA 179. TUROBIN 180. TYSZOWCE 181. UCHANIE 182. ULAN-MAJORAT 183. ULHÓWEK 184. UŁĘŻ 185. URSZULIN 186. URZĘDÓW 187. UŚCIMÓW 188. WĄWOLNICA 189. WERBKOWICE 190. WIERZBICA 191. WILKOŁAZ 192. WILKÓW 193. WISZNICE 194. WŁODAWA 195. WŁODAWA m. 196. WOHYŃ 197. WOJCIECHÓW 198. WOJCIESZKÓW 199. WOJSŁAWICE 200. WOLA MYSŁOWSKA 201. WOLA UHRUSKA 202. WÓLKA 203. WYRYKI 204. WYSOKIE 205. ZAKRZEW 206. ZAKRZÓWEK 207. ZALESIE 208. ZAMOŚĆ 209. ZAMOŚĆ m. 210. ZWIERZYNIEC 211. ŻMUDŹ 212. ŻÓŁKIEWKA 213. ŻYRZYN 4. WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE 1. BABIMOST 2. BLEDZEW 3. BOBROWICE 4. BOGDANIEC 5. BOJADŁA 6. BRODY 7. BRZEŹNICA 8. BYTNICA 9. BYTOM ODRZAŃSKI 10. CYBINKA 11. CZERWIEŃSK 12. DĄBIE 13. DESZCZNO 14. DOBIEGNIEW 15. DREZDENKO 16. GORZÓW WIELKOPOLSKI m. 17. GOZDNICA m. 18. GÓRZYCA 19. GUBIN 20. GUBIN m. 21. IŁOWA 22. JASIEŃ 23. KARGOWA 24. KŁODAWA 25. KOLSKO 26. KOSTRZYN m. 27. KOŻUCHÓW 28. KROSNO ODRZAŃSKIE 29. KRZESZYCE 30. LIPINKI ŁUŻYCKIE 31. LUBISZYN 32. LUBNIEWICE 33. LUBRZA 34. LUBSKO 35. ŁAGÓW 36. ŁĘKNICA m. 37. MAŁOMICE 38. MASZEWO 39. MIĘDZYRZECZ 40. NIEGOSŁAWICE 41. NOWA SÓL 42. NOWA SÓL m. 43. NOWE MIASTECZKO 44. NOWOGRÓD BOBRZAŃSKI 45. OŚNO LUBUSKIE 46. OTYŃ 47. PRZEWÓZ 48. PRZYTOCZNA 49. PSZCZEW 50. RZEPIN 51. SANTOK 52. SIEDLISKO 53. SKĄPE 54. SKWIERZYNA 55. SŁAWA 56. SŁOŃSK 57. SŁUBICE 58. STARE KUROWO 59. STRZELCE KRAJEŃSKIE 60. SULECHÓW 61. SULĘCIN 62. SZCZANIEC 63. SZLICHTYNGOWA 64. SZPROTAWA 65. ŚWIDNICA 66. ŚWIEBODZIN 67. TORZYM 68. TRZCIEL 69. TRZEBIECHÓW 70. TRZEBIEL 71. TUPLICE 72. WITNICA 73. WSCHOWA 74. WYMIARKI 75. ZABÓR 76. ZBĄSZYNEK 77. ZIELONA GÓRA 78. ZIELONA GÓRA m. 79. ZWIERZYN 80. ŻAGAŃ 81. ŻAGAŃ m. 82. ŻARY 83. ŻARY m. 5. WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE 1. ALEKSANDRÓW 2. ALEKSANDRÓW ŁÓDZKI 3. ANDRESPOL 4. BEDLNO 5. BEŁCHATÓW 6. BEŁCHATÓW m. 7. BĘDKÓW 8. BIAŁA 9. BIAŁA RAWSKA 10. BIAŁACZÓW 11. BIELAWY 12. BŁASZKI 13. BOLESŁAWIEC 14. BOLIMÓW 15. BRĄSZEWICE 16. BRÓJCE 17. BRZEZINY 18. BRZEZINY m. 19. BRZEŹNO 20. BUCZEK 21. BUDZISZEWICE 22. BURZENIN 23. CHĄŚNO 24. CIELĄDZ 25. CZARNOCIN 26. CZARNOŻYŁY 27. CZASTARY 28. CZERNIEWICE 29. DALIKÓW 30. DASZYNA 31. DĄBROWICE 32. DŁUTÓW 33. DMOSIN 34. DOBROŃ 35. DOBRYSZYCE 36. DOMANIEWICE 37. DRUŻBICE 38. DRZEWICA 39. DZIAŁOSZYN 40. GALEWICE 41. GIDLE 42. GŁOWNO 43. GŁOWNO m. 44. GŁUCHÓW 45. GODZIANÓW 46. GOMUNICE 47. GORZKOWICE 48. GOSZCZANÓW 49. GÓRA ŚW. MAŁGORZATY 50. GRABICA 51. GRABÓW 52. INOWŁÓDZ 53. JEŻÓW 54. KAMIEŃSK 55. KIEŁCZYGŁÓW 56. KIERNOZIA 57. KLESZCZÓW 58. KLONOWA 59. KLUKI 60. KOBIELE WIELKIE 61. KOCIERZEW POŁUDNIOWY 62. KODRĄB 63. KOLUSZKI 64. KONOPNICA 65. KONSTANTYNÓW ŁÓDZKI m. 66. KOWIESY 67. KROŚNIEWICE 68. KRZYŻANÓW 69. KSAWERÓW 70. KUTNO 71. KUTNO m. 72. LGOTA WIELKA 73. LIPCE REYMONTOWSKIE 74. LUBOCHNIA 75. LUTOMIERSK 76. LUTUTÓW 77. ŁADZICE 78. ŁANIĘTA 79. ŁASK 80. ŁĘCZYCA 81. ŁĘCZYCA m. 82. ŁĘKI SZLACHECKIE 83. ŁOWICZ 84. ŁOWICZ m. 85. ŁÓDŹ m. 86. ŁUBNICE 87. ŁYSZKOWICE 88. MAKÓW 89. MASŁOWICE 90. MNISZKÓW 91. MOKRSKO 92. MOSZCZENICA 93. NIEBORÓW 94. NOWA BRZEŹNICA 95. NOWE OSTROWY 96. NOWOSOLNA 97. NOWY KAWĘCZYN 98. OPOCZNO 99. OPORÓW 100. OSJAKÓW 101. OSTRÓWEK 102. OZORKÓW 103. OZORKÓW m. 104. PABIANICE 105. PABIANICE m. 106. PAJĘCZNO 107. PARADYŻ 108. PARZĘCZEW 109. PĄTNÓW 110. PĘCZNIEW 111. PIĄTEK 112. PIOTRKÓW TRYBUNALSKI m. 113. PODDĘBICE 114. POŚWIĘTNE 115. PRZEDBÓRZ 116. RADOMSKO 117. RADOMSKO m. 118. RAWA MAZOWIECKA 119. RAWA MAZOWIECKA m. 120. REGNÓW 121. RĘCZNO 122. ROGÓW 123. ROKICINY 124. ROZPRZA 125. RUSIEC 126. RZĄŚNIA 127. RZECZYCA 128. RZGÓW 129. SADKOWICE 130. SĘDZIEJOWICE 131. SIEMKOWICE 132. SIERADZ 133. SIERADZ m. 134. SKIERNIEWICE 135. SKIERNIEWICE m. 136. SKOMLIN 137. SŁAWNO 138. SŁUPIA 139. SOKOLNIKI 140. STRYKÓW 141. STRZELCE 142. STRZELCE WIELKIE 143. SULEJÓW 144. SULMIERZYCE 145. SZADEK 146. SZCZERCÓW 147. ŚWINICE WARCKIE 148. TOMASZÓW MAZOWIECKI 149. TOMASZÓW MAZOWIECKI m. 150. TUSZYN 151. UJAZD 152. UNIEJÓW 153. WARTA 154. WARTKOWICE 155. WIDAWA 156. WIELGOMŁYNY 157. WIELUŃ 158. WIERUSZÓW 159. WIERZCHLAS 160. WITONIA 161. WODZIERADY 162. WOLA KRZYSZTOPORSKA 163. WOLBÓRZ 164. WRÓBLEW 165. ZADZIM 166. ZAPOLICE 167. ZDUNY 168. ZDUŃSKA WOLA 169. ZDUŃSKA WOLA m. 170. ZELÓW 171. ZGIERZ 172. ZGIERZ m. 173. ZŁOCZEW 174. ŻARNÓW 175. ŻELECHLINEK 176. ŻYCHLIN 177. ŻYTNO 6. WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE 1. ALWERNIA 2. ANDRYCHÓW 3. BABICE 4. BIAŁY DUNAJEC 5. BIECZ 6. BISKUPICE 7. BOBOWA 8. BOCHNIA 9. BOCHNIA m. 10. BOLESŁAW 11. BOLESŁAW 12. BORZĘCIN 13. BRZESKO 14. BRZESZCZE 15. BRZEŹNICA 16. BUDZÓW 17. BUKOWINA TATRZAŃSKA 18. BUKOWNO m. 19. BYSTRA-SIDZINA 20. CHARSZNICA 21. CHEŁMEK 22. CHEŁMIEC 23. CHRZANÓW 24. CIĘŻKOWICE 25. CZARNY DUNAJEC 26. CZCHÓW 27. CZERNICHÓW 28. CZORSZTYN 29. DĄBROWA TARNOWSKA 30. DĘBNO 31. DOBCZYCE 32. DOBRA 33. DRWINIA 34. GDÓW 35. GNOJNIK 36. GOŁCZA 37. GORLICE 38. GORLICE m. 39. GRĘBOSZÓW 40. GROMNIK 41. GRÓDEK NAD DUNAJCEM 42. GRYBÓW 43. GRYBÓW m. 44. IGOŁOMIA-WAWRZEŃCZYCE 45. IWANOWICE 46. IWKOWA 47. JABŁONKA 48. JERZMANOWICE-PRZEGINIA 49. JODŁOWNIK 50. JORDANÓW 51. JORDANÓW m. 52. KALWARIA ZEBRZYDOWSKA 53. KAMIENICA 54. KAMIONKA WIELKA 55. KĘTY 56. KLUCZE 57. KŁAJ 58. KOCMYRZÓW-LUBORZYCA 59. KONIUSZA 60. KORZENNA 61. KOSZYCE 62. KOŚCIELISKO 63. KOZŁÓW 64. KRAKÓW m. 65. KROŚCIENKO NAD DUNAJCEM 66. KRYNICA 67. KRZESZOWICE 68. KSIĄŻ WIELKI 69. LANCKORONA 70. LASKOWA 71. LIBIĄŻ 72. LIMANOWA 73. LIMANOWA m. 74. LIPINKI 75. LIPNICA MUROWANA 76. LIPNICA WIELKA 77. LISIA GÓRA 78. LISZKI 79. LUBIEŃ 80. ŁABOWA 81. ŁAPANÓW 82. ŁAPSZE NIŻNE 83. ŁĄCKO 84. ŁOSOSINA DOLNA 85. ŁUKOWICA 86. ŁUŻNA 87. MAKÓW PODHALAŃSKI 88. MĘDRZECHÓW 89. MICHAŁOWICE 90. MIECHÓW 91. MOGILANY 92. MOSZCZENICA 93. MSZANA DOLNA 94. MSZANA DOLNA m. 95. MUCHARZ 96. MUSZYNA 97. MYŚLENICE 98. NAWOJOWA 99. NIEDŹWIEDŹ 100. NIEPOŁOMICE 101. NOWE BRZESKO 102. NOWY SĄCZ m. 103. NOWY TARG 104. NOWY TARG m. 105. NOWY WIŚNICZ 106. OCHOTNICA DOLNA 107. OLESNO 108. OLKUSZ 109. OSIEK 110. OŚWIĘCIM 111. OŚWIĘCIM m. 112. PAŁECZNICA 113. PCIM 114. PIWNICZNA 115. PLEŚNA 116. PODEGRODZIE 117. POLANKA WIELKA 118. PORONIN 119. PROSZOWICE 120. PRZECISZÓW 121. RABA WYŻNA 122. RABKA 123. RACIECHOWICE 124. RACŁAWICE 125. RADGOSZCZ 126. RADŁÓW 127. RADZIEMICE 128. ROPA 129. RYGLICE 130. RYTRO 131. RZEPIENNIK STRZYŻEWSKI 132. RZEZAWA 133. SĘKOWA 134. SIEPRAW 135. SKAŁA 136. SKAWINA 137. SKRZYSZÓW 138. SŁABOSZÓW 139. SŁAWKÓW m. 140. SŁOMNIKI 141. SPYTKOWICE 142. SPYTKOWICE 143. STARY SĄCZ 144. STOPNICE 145. STRYSZAWA 146. STRYSZÓW 147. SUCHA BESKIDZKA m. 148. SUŁKOWICE 149. SUŁOSZOWA 150. SZAFLARY 151. SZCZAWNICA m. 152. SZCZUCIN 153. SZCZUROWA 154. ŚWIĄTNIKI GÓRNE 155. TARNÓW 156. TARNÓW m. 157. TOKARNIA 158. TOMICE 159. TRZCIANA 160. TRZEBINIA 161. TRZYCIĄŻ 162. TUCHÓW 163. TYMBARK 164. UŚCIE GORLICKIE 165. WADOWICE 166. WIELICZKA 167. WIELKA WIEŚ 168. WIEPRZ 169. WIERZCHOSŁAWICE 170. WIETRZYCHOWICE 171. WIŚNIOWA 172. WOJNICZ 173. WOLBROM 174. ZABIERZÓW 175. ZAKLICZYN 176. ZAKOPANE m. 177. ZATOR 178. ZAWOJA 179. ZEMBRZYCE 180. ZIELONKI 181. ŻABNO 182. ŻEGOCINA 7. WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE 1. ANDRZEJEWO 2. BABOSZEWO 3. BARANOWO 4. BARANÓW 5. BELSK DUŻY 6. BIAŁOBRZEGI 7. BIELANY 8. BIELSK 9. BIEŻUŃ 10. BŁĘDÓW 11. BŁONIE 12. BODZANÓW 13. BOGUTY-PIANKI 14. BORKOWICE 15. BOROWIE 16. BRAŃSZCZYK 17. BROCHÓW 18. BROK 19. BRUDZEŃ DUŻY 20. BRWINÓW 21. BULKOWO 22. CEGŁÓW 23. CELESTYNÓW 24. CERANÓW 25. CHLEWISKA 26. CHORZELE 27. CHOTCZA 28. CHYNÓW 29. CIECHANÓW 30. CIECHANÓW m. 31. CIEPIELÓW 32. CZARNIA 33. CZERNICE BOROWE 34. CZERWIN 35. CZERWIŃSK N. WISŁĄ 36. CZERWONKA 37. CZOSNÓW 38. DĄBRÓWKA 39. DĘBE WIELKIE 40. DŁUGOSIODŁO 41. DOBRE 42. DOMANICE 43. DROBIN 44. DZIERZĄŻNIA 45. DZIERZGOWO 46. GARBATKA-LETNISKO 47. GARWOLIN 48. GARWOLIN m. 49. GĄBIN 50. GIELNIÓW 51. GLINOJECK 52. GŁOWACZÓW 53. GNIEWOSZÓW 54. GOŁYMIN-OŚRODEK 55. GOSTYNIN 56. GOSTYNIN m. 57. GOSZCZYN 58. GOWOROWO 59. GOZDOWO 60. GÓRA KALWARIA 61. GÓRZNO 62. GÓZD 63. GRABÓW NAD PILICĄ 64. GRĘBKÓW 65. GRODZISK MAZOWIECKI 66. GRÓJEC 67. GRUDUSK 68. GZY 69. HALINÓW 70. HUSZLEW 71. IŁÓW 72. IŁŻA 73. IZABELIN 74. JABŁONNA 75. JABŁONNA LACKA 76. JADÓW 77. JAKTORÓW 78. JAKUBÓW 79. JASIENIEC 80. JASTRZĄB 81. JASTRZĘBIA 82. JEDLIŃSK 83. JEDLNIA-LETNISKO 84. JEDNOROŻEC 85. JONIEC 86. JÓZEFÓW m. 87. KADZIDŁO 88. KAŁUSZYN 89. KAMPINOS 90. KARCZEW 91. KARNIEWO 92. KAZANÓW 93. KLEMBÓW 94. KLWÓW 95. KOBYŁKA m. 96. KOŁBIEL 97. KONSTANCIN-JEZIORNA 98. KORCZEW 99. KORYTNICA 100. KOSÓW LACKI 101. KOTUŃ 102. KOWALA 103. KOZIENICE 104. KRASNE 105. KRASNOSIELC 106. KRZYNOWŁOGA MAŁA 107. KUCZBORK-OSADA 108. LATOWICZ 109. LEGIONOWO m. 110. LELIS 111. LEONCIN 112. LESZNO 113. LESZNOWOLA 114. LIPOWIEC KOŚCIELNY 115. LIPSKO 116. LIW 117. LUBOWIDZ 118. LUTOCIN 119. ŁASKARZEW 120. ŁASKARZEW m. 121. ŁĄCK 122. ŁOCHÓW 123. ŁOMIANKI 124. ŁOSICE 125. ŁYSE 126. MACIEJOWICE 127. MAGNUSZEW 128. MAKÓW MAZ. m. 129. MAŁA WIEŚ 130. MAŁKINIA GÓRNA 131. MARKI m. 132. MIASTKÓW KOŚCIELNY 133. MICHAŁOWICE 134. MIEDZNA 135. MILANÓWEK m. 136. MIŃSK MAZOWIECKI 137. MIŃSK MAZOWIECKI m. 138. MIRÓW 139. MŁAWA 140. MŁODZIESZYN 141. MŁYNARZE 142. MOCHOWO 143. MOGIELNICA 144. MOKOBODY 145. MORDY 146. MROZY 147. MSZCZONÓW 148. MYSZYNIEC 149. NADARZYN 150. NARUSZEWO 151. NASIELSK 152. NIEPORĘT 153. NOWA SUCHA 154. NOWE MIASTO 155. NOWE MIASTO NAD PILICĄ 156. NOWY DUNINÓW 157. NOWY DWÓR MAZ. m. 158. NUR 159. OBRYTE 160. ODRZYWÓŁ 161. OJRZEŃ 162. OLSZANKA 163. OLSZEWO-BORKI 164. OPINOGÓRA GÓRNA 165. OROŃSKO 166. OSIECK 167. OSTROŁĘKA m. 168. OSTRÓW MAZOWIECKA 169. OSTRÓW MAZOWIECKA m. 170. OTWOCK m. 171. OŻARÓW MAZOWIECKI 172. PACYNA 173. PAPROTNIA 174. PARYSÓW 175. PIASECZNO 176. PIASTÓW m. 177. PILAWA 178. PIONKI 179. PIONKI m. 180. PLATERÓW 181. PŁOCK m. 182. PŁONIAWY-BRAMURA 183. PŁOŃSK 184. PŁOŃSK m. 185. PNIEWY 186. PODKOWA LEŚNA m. 187. POKRZYWNICA 188. POLICZNA 189. POMIECHÓWEK 190. POŚWIĘTNE 191. POTWORÓW 192. PRAŻMÓW 193. PROMNA 194. PRUSZKÓW m. 195. PRZASNYSZ 196. PRZASNYSZ m. 197. PRZESMYKI 198. PRZYŁĘK 199. PRZYSUCHA 200. PRZYTYK 201. PUŁTUSK 202. PUSZCZA MARIAŃSKA 203. RACIĄŻ 204. RACIĄŻ m. 205. RADOM m. 206. RADZANOWO 207. RADZANÓW 208. RADZANÓW 209. RADZIEJOWICE 210. RADZYMIN 211. RASZYN 212. REGIMIN 213. REPKI 214. ROŚCISZEWO 215. RÓŻAN 216. RUSINÓW 217. RYBNO 218. RZĄŚNIK 219. RZECZNIÓW 220. RZEKUŃ 221. RZEWNIE 222. SABNIE 223. SADOWNE 224. SANNIKI 225. SARNAKI 226. SEROCK 227. SIECIECHÓW 228. SIEDLCE 229. SIEDLCE m. 230. SIEMIĄTKOWO KOZIEBRODZKIE 231. SIENNICA 232. SIENNO 233. SIERPC 234. SIERPC m. 235. SKARYSZEW 236. SKÓRZEC 237. SŁUBICE 238. SŁUPNO 239. SOBIENIE-JEZIORY 240. SOBOLEW 241. SOCHACZEW 242. SOCHACZEW m. 243. SOCHOCIN 244. SOKOŁÓW PODLASKI 245. SOKOŁÓW PODLASKI m. 246. SOLEC NAD WISŁĄ 247. SOMIANKA 248. SOŃSK 249. STANISŁAWÓW 250. STARA BIAŁA 251. STARA BŁOTNICA 252. STARA KORNICA 253. STARE BABICE 254. STAROŹREBY 255. STARY LUBOTYŃ 256. STERDYŃ 257. STOCZEK 258. STRACHÓWKA 259. STROMIEC 260. STRZEGOWO 261. STUPSK 262. SUCHOŻEBRY 263. SULEJÓWEK m. 264. SYPNIEWO 265. SZCZAWIN KOŚCIELNY 266. SZCZUTOWO 267. SZELKÓW 268. SZREŃSK 269. SZULBORZE WIELKIE 270. SZYDŁOWIEC 271. SZYDŁOWO 272. ŚWIERCZE 273. TARCZYN 274. TCZÓW 275. TERESIN 276. TŁUSZCZ 277. TROJANÓW 278. TROSZYN 279. WARKA 280. Warszawa-BEMOWO 281. Warszawa-BIAŁOŁĘKA 282. Warszawa-BIELANY 283. Warszawa-CENTRUM 284. Warszawa-REMBERTÓW 285. Warszawa-TARGÓWEK 286. Warszawa-URSUS 287. Warszawa-URSYNÓW 288. Warszawa-WAWER 289. Warszawa-WILANÓW 290. Warszawa-WŁOCHY 291. WĄSEWO 292. WESOŁA m. 293. WĘGRÓW m. 294. WIĄZOWNA 295. WIECZFNIA KOŚCIELNA 296. WIELISZEW 297. WIENIAWA 298. WIERZBICA 299. WIERZBNO 300. WILGA 301. WINNICA 302. WISKITKI 303. WIŚNIEW 304. WIŚNIEWO 305. WODYNIE 306. WOLANÓW 307. WOŁOMIN 308. WYSZKÓW 309. WYSZOGRÓD 310. WYŚMIERZYCE 311. ZABRODZIE 312. ZAKROCZYM 313. ZAKRZEW 314. ZAŁUSKI 315. ZARĘBY KOŚCIELNE 316. ZATORY 317. ZAWIDZ 318. ZĄBKI m. 319. ZBUCZYN PODUCHOWNY 320. ZIELONKA m. 321. ZWOLEŃ 322. ŻABIA WOLA 323. ŻELECHÓW 324. ŻUROMIN 325. ŻYRARDÓW m. 8. WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE 1. BABORÓW 2. BIAŁA 3. BIERAWA 4. BRANICE 5. BRZEG 6. BRZEG m. 7. BYCZYNA 8. CHRZĄSTOWICE 9. CISEK 10. DĄBROWA 11. DOBRODZIEŃ 12. DOBRZEŃ WIELKI 13. DOMASZOWICE 14. GŁOGÓWEK 15. GŁUBCZYCE 16. GŁUCHOŁAZY 17. GOGOLIN 18. GORZÓW ŚLĄSKI 19. GRODKÓW 20. IZBICKO 21. JEMIELNICA 22. KAMIENNIK 23. KĘDZIERZYN-KOŹLE m. 24. KIETRZ 25. KLUCZBORK 26. KOLONOWSKIE 27. KOMPRACHCICE 28. KORFANTÓW 29. KRAPKOWICE 30. LASOWICE WIELKIE 31. LEŚNICA 32. LEWIN BRZESKI 33. LUBRZA 34. LUBSZA 35. ŁAMBINOWICE 36. ŁUBNIANY 37. MURÓW 38. NAMYSŁÓW 39. NIEMODLIN 40. NYSA 41. OLESNO 42. OLSZANKA 43. OPOLE m. 44. OTMUCHÓW 45. OZIMEK 46. PACZKÓW 47. PAKOSŁAWICE 48. PAWŁOWICZKI 49. POKÓJ 50. POLSKA CERKIEW 51. POPIELÓW 52. PRASZKA 53. PRÓSZKÓW 54. PRUDNIK 55. RADŁÓW 56, REŃSKA WIEŚ 57. RUDNIKI 58. SKOROSZYCE 59. STRZELCE OPOLSKIE 60. STRZELECZKI 61. ŚWIERCZÓW 62. TARNÓW OPOLSKI 63. TUŁOWICE 64. TURAWA 65. UJAZD 66. WALCE 67. WILKÓW 68. WOŁCZYN 69. ZAWADZKIE 70. ZDZIESZOWICE 71. ZĘBOWICE 9. WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE 1. ADAMÓWKA 2. BALIGRÓD 3. BARANÓW SANDOMIERSKI 4. BESKO 5. BIAŁOBRZEGI 6. BIRCZA 7. BŁAŻOWA 8. BOGUCHWAŁA 9. BOJANÓW 10. BOROWA 11. BRZOSTEK 12. BRZOZÓW 13, BRZYSKA 14. BUKOWSKO 15. CHŁOPICE 16. CHMIELNIK 17. CHORKÓWKA 18. CIESZANÓW 19. CISNA 20. CMOLAS 21. CZARNA 22. CZARNA 23. CZARNA 24. CZERMIN 25. CZUDEC 26. DĘBICA 27. DĘBICA m. 28. DĘBOWIEC 29. DOMARADZ 30. DUBIECKO 31. DUKLA 32. DYDNIA 33. DYNÓW 34. DYNÓW m. 35. FREDROPOL 36. FRYSZTAK 37. GAĆ 38. GAWŁUSZOWICE 39. GŁOGÓW MAŁOPOLSKI 40. GORZYCE 41. GRĘBÓW 42. GRODZISKO DOLNE 43. HACZÓW 44. HARASIUKI 45. HORYNIEC 46. HYŻNE 47. IWIERZYCE 48. IWONICZ-ZDRÓJ 49. JAROCIN 50. JAROSŁAW 51. JAROSŁAW m. 52. JASIENICA ROSIELNA 53. JASŁO 54. JASŁO m. 55. JAWORNIK POLSKI 56. JEDLICZE 57. JEŻOWE 58. JODŁOWA 59. KAMIEŃ 60. KAŃCZUGA 61. KOLBUSZOWA 62. KOŁACZYCE 63. KOMAŃCZA 64. KORCZYNA 65. KRASICZYN 66. KRASNE 67. KREMPNA 68. KROSNO m. 69. KROŚCIENKO WYŻNE 70. KRZESZÓW 71. KRZYWCZA 72. KURYŁÓWKA 73. LASZKI 74. LESKO 75. LEŻAJSK 76. LEŻAJSK m. 77. LUBACZÓW 78. LUBACZÓW m. 79. LUBENIA 80. LUTOWISKA 81. ŁAŃCUT 82. ŁAŃCUT m. 83. MAJDAN KRÓLEWSKI 84. MARKOWA 85. MEDYKA 86. MIEJSCE PIASTOWE 87. MIELEC 88. MIELEC m. 89. NAROL 90. NIEBYLEC 91. NISKO 92. NIWISKA 93. NOWA DĘBA 94. NOWA SARZYNA 95. NOWY ŻMIGRÓD 96. NOZDRZEC 97. OLESZYCE 98. OLSZANICA 99. ORŁY 100. OSIEK JASIELSKI 101. OSTRÓW 102. PADEW NARODOWA 103. PAWŁOSIÓW 104. PILZNO 105. PRUCHNIK 106. PRZECŁAW 107. PRZEMYŚL 108. PRZEMYŚL m. 109. PRZEWORSK 110. PRZEWORSK m. 111. PYSZNICA 112. RADOMYŚL 113. RADOMYŚL WIELKI 114. RADYMNO 115. RADYMNO m. 116. RAKSZAWA 117. RANIŻÓW 118. ROKIETNICA 119. ROPCZYCE 120. ROŹWIENICA 121. RUDNIK N. SANEM 122. RYMANÓW 123. RZESZÓW m. 124. SANOK 125. SANOK m. 126. SĘDZISZÓW MŁP. 127. SIENIAWA 128. SKOŁYSZYN 129. SOKOŁÓW MAŁOPOLSKI 130. SOLINA 131. STALOWA WOLA m. 132. STARY DZIKOWIEC 133. STARY DZIKÓW 134. STRZYŻÓW 135. STUBNO 136. SZERZYNY 137. ŚWILCZA 138. TARNOBRZEG m. 139. TARNOWIEC 140. TRYŃCZA 141. TRZEBOWNISKO 142. TUSZÓW NARODOWY 143. TYCZYN 144. TYRAWA WOŁOSKA 145. ULANÓW 146. USTRZYKI DOLNE 147. WADOWICE GÓRNE 148. WIĄZOWNICA 149. WIELKIE OCZY 150. WIELOPOLE SKRZYŃSKIE 151. WIŚNIOWA 152. WOJASZÓWKA 153. ZAGÓRZ 154. ZAKLIKÓW 155. ZALESZANY 156. ZARSZYN 157. ZARZECZE 158. ŻOŁYNIA 159. ŻURAWICA 160. ŻYRAKÓW 10. WOJEWÓDZTWO PODLASKIE 1. AUGUSTÓW 2. AUGUSTÓW m. 3. BAKAŁARZEWO 4. BARGŁÓW KOŚCIELNY 5. BIAŁOWIEŻA 6. BIAŁYSTOK m. 7. BIELSK PODLASKI 8. BIELSK PODLASKI m. 9. BOĆKI 10. BRAŃSK 11. BRAŃSK m. 12. CHOROSZCZ 13. CIECHANOWIEC 14. CZARNA BIAŁOSTOCKA 15. CZEREMCHA 16. CZYŻE 17. CZYŻEW-OSADA 18. DĄBROWA BIAŁOSTOCKA 19. DOBRZYNIEWO KOŚCIELNE 20. DROHICZYN 21. DUBICZE CERKIEWNE 22. DZIADKOWICE 23. FILIPÓW 24. GIBY 25. GONIĄDZ 26. GRABOWO 27. GRAJEWO 28. GRAJEWO m. 29. GRODZISK 30. GRÓDEK 31. HAJNÓWKA 32. HAJNÓWKA m. 33. JANÓW 34. JASIONÓWKA 35. JAŚWIŁY 36. JEDWABNE 37. JELENIEWO 38. JUCHNOWIEC KOŚCIELNY 39. KLESZCZELE 40. KLUKOWO 41. KNYSZYN 42. KOBYLIN-BORZYMY 43. KOLNO 44. KOLNO m. 45. KOŁAKI KOŚCIELNE 46. KORYCIN 47. KRASNOPOL 48. KRYNKI 49. KRYPNO 50. KULESZE KOŚCIELNE 51. KUŹNICA 52. LIPSK 53. ŁAPY 54. ŁOMŻA 55. ŁOMŻA m. 56. MAŁY PŁOCK 57. MIASTKOWO 58. MICHAŁOWO 59. MIELNIK 60. MILEJCZYCE 61. MOŃKI 62. NAREW 63. NAREWKA 64. NOWE PIEKUTY 65. NOWINKA 66. NOWOGRÓD 67. NOWY DWÓR 68. NURZEC-STACJA 69. ORLA 70. PERLEJEWO 71. PIĄTNICA 72. PŁASKA 73. POŚWIĘTNE 74. PRZEROŚL 75. PRZYTUŁY 76. PUŃSK 77. RACZKI 78. RADZIŁÓW 79. RAJGRÓD 80. RUDKA 81. RUTKA-TARTAK 82. RUTKI 83. SEJNY 84. SEJNY m. 85. SIDRA 86. SIEMIATYCZE 87. SIEMIATYCZE m. 88. SOKOŁY 89. SOKÓŁKA 90. STAWISKI 91. SUCHOWOLA 92. SUPRAŚL 93. SURAŻ 94. SUWAŁKI 95. SUWAŁKI m. 96. SZCZUCZYN 97. SZEPIETOWO 98. SZTABIN 99. SZUDZIAŁOWO 100. SZUMOWO 101. SZYPLISZKI 102. ŚNIADOWO 103. TRZCIANNE 104. TUROŚL 105. TUROŚŃ KOŚCIELNA 106. TYKOCIN 107. WASILKÓW 108. WĄSOSZ 109. WIZNA 110. WIŻAJNY 111. WYSOKIE MAZOWIECKIE 112. WYSOKIE MAZOWIECKIE m. 113. WYSZKI 114. ZABŁUDÓW 115. ZAMBRÓW 116. ZAMBRÓW m. 117. ZAWADY 118. ZBÓJNA 11. WOJEWÓDZTWO POMORSKIE 1. BOBOWO 2. BORZYTUCHOM 3. BRUSY 4. BYTÓW 5. CEDRY WIELKIE 6. CEWICE 7. CHMIELNO 8. CHOCZEWO 9. CHOJNICE 10. CHOJNICE m. 11. CZARNA DĄBRÓWKA 12. CZARNA WODA m. 13. CZARNE 14. CZERSK 15. CZŁUCHÓW 16. CZŁUCHÓW m. 17. DAMNICA 18. DEBRZNO 19. DĘBNICA KASZUBSKA 20. DZIEMIANY 21. DZIERZGOŃ 22. GARDEJA 23. GDAŃSK m. 24. GDYNIA m. 25. GŁÓWCZYCE 26. GNIEW 27. GNIEWINO 28. HEL m. 29. JASTARNIA m. 30. KALISKA 31. KARSIN 32. KARTUZY 33. KĘPICE 34. KOBYLNICA 35. KOCZAŁA 36. KOLBUDY GÓRNE 37. KOŁCZYGŁOWY 38. KONARZYNY 39. KOSAKOWO 40. KOŚCIERZYNA 41. KOŚCIERZYNA m. 42. KROKOWA 43. KRYNICA MORSKA 44. KWIDZYN 45. KWIDZYN m. 46. LĘBORK m. 47. LICHNOWY 48. LINIA 49. LINIEWO 50. LIPNICA 51. LIPUSZ 52. LUBICHOWO 53. LUZINO 54. ŁEBA m. 55. ŁĘCZYCE 56. MALBORK 57. MALBORK m. 58. MIASTKO 59. MIKOŁAJKI POMORSKIE 60. MIŁORADZ 61. MORZESZCZYN 62. NOWA KARCZMA 63. NOWA WIEŚ LĘBORSKA 64. NOWY DWÓR GDAŃSKI 65. NOWY STAW 66. OSIECZNA 67. OSIEK 68. OSTASZEWO 69. PARCHOWO 70. PELPLIN 71. POTĘGOWO 72. PRABUTY 73. PRUSZCZ GDAŃSKI 74. PRUSZCZ GDAŃSKI m. 75. PRZECHLEWO 76. PRZODKOWO 77. PRZYWIDZ 78. PSZCZÓŁKI 79. PUCK 80. PUCK m. 81. REDA m. 82. RUMIA m. 83. RYJEWO 84. RZECZENICA 85. SADLINKI 86. SIERAKOWICE 87. SKARSZEWY 88. SKÓRCZ 89. SKÓRCZ m. 90. SŁUPSK 91. SŁUPSK m. 92. SMĘTOWO GRANICZNE 93. SMOŁDZINO 94. SOMONINO 95. SOPOT m. 96. STARA KISZEWA 97. STARE POLE 98. STAROGARD GDAŃSKI 99. STAROGARD GDAŃSKI m. 100. STARY DZIERZGOŃ 101. STARY TARG 102. STEGNA 103. STĘŻYCA 104. STUDZIENICE 105. SUBKOWY 106. SUCHY DĄB 107. SULĘCZYNO 108. SZEMUD 109. SZTUM 110. SZTUTOWO 111. TCZEW 112. TCZEW m. 113. TRĄBKI WIELKIE 114. TRZEBIELINO 115. TUCHOMIE 116. USTKA 117. USTKA m. 118. WEJHEROWO 119. WEJHEROWO m. 120. WICKO 121. WŁADYSŁAWOWO m. 122. ZBLEWO 123. ŻUKOWO 12. WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE 1. BESTWINA 2. BĘDZIN m. 3. BIELSKO-BIAŁA m. 4. BIERUŃ m. 5. BLACHOWNIA 6. BOBROWNIKI 7. BOJSZOWY 8. BORONÓW 9. BRENNA 10. BUCZKOWICE 11. BYTOM m. 12. CHEŁM ŚLĄSKI 13. CHORZÓW m. 14. CHYBIE 15. CIASNA 16. CIESZYN m. 17. CZECHOWICE-DZIEDZICE 18. CZELADŹ m. 19. CZERNICHÓW 20. CZERWIONKA-LESZCZYNY 21. CZĘSTOCHOWA m. 22. DĄBROWA GÓRNICZA m. 23. DĄBROWA ZIELONA 24. DĘBOWIEC 25. GASZOWICE 26. GIERAŁTOWICE 27. GILOWICE 28. GLIWICE m. 29. GOCZAŁKOWICE-ZDRÓJ 30. GODÓW 31. GOLESZÓW 32. GORZYCE 33. HAŻLACH 34. HERBY 35. IMIELIN m. 36. IRZĄDZE 37. ISTEBNA 38. JANÓW 39. JASIENICA 40. JASTRZĘBIE-ZDRÓJ m. 41. JAWORZE 42. JAWORZNO m. 43. JEJKOWICE 44. JELEŚNIA 45. KALETY m. 46. KAMIENICA POLSKA 47. KATOWICE m. 48. KŁOBUCK 49. KŁOMNICE 50. KNURÓW m. 51. KOBIÓR 52. KOCHANOWICE 53. KONIECPOL 54. KONOPISKA 55. KORNOWAC 56. KOSZARAWA 57. KOSZĘCIN 58. KOZIEGŁOWY 59. KOZY 60. KROCZYCE 61. KRUPSKI MŁYN 62. KRUSZYNA 63. KRZANOWICE 64. KRZEPICE 65. KRZYŻANOWICE 66. KUŹNIA RACIBORSKA 67. LELÓW 68. LĘDZINY m. 69. LIPIE 70. LIPOWA 71. LUBLINIEC m. 72. LUBOMIA 73. LYSKI 74. ŁAZISKA GÓRNE m. 75. ŁAZY 76. ŁĘKAWICA 77. ŁODYGOWICE 78. MARKLOWICE 79. MIASTECZKO ŚLĄSKIE m. 80. MIEDŹNA 81. MIEDŹNO 82. MIERZĘCICE 83. MIKOŁÓW m. 84. MILÓWKA 85. MSTÓW 86. MSZANA 87. MYKANÓW 88. MYSŁOWICE m. 89. MYSZKÓW m. 90. NĘDZA 91. NIEGOWA 92. OGRODZIENIEC 93. OLSZTYN 94. OPATÓW 95. ORNONTOWICE 96. ORZESZE m. 97. OŻAROWICE 98. PANKI 99. PAWŁOWICE 100. PAWONKÓW 101. PIEKARY ŚLĄSKIE m. 102. PIETROWICE WIELKIE 103. PILCHOWICE 104. PILICA 105. POCZESNA 106. POPÓW 107. PORAJ 108. PORĄBKA 109. PORĘBA m. 110. PRZYRÓW 111. PRZYSTAJŃ 112. PSARY 113. PSZCZYNA 114. PSZÓW m. 115. PYSKOWICE m. 116. RACIBÓRZ m. 117. RADLIN m. 118. RADZIECHOWY-WIEPRZ 119. RADZIONKÓW m. 120. RAJCZA 121. RĘDZINY 122. RUDA ŚLĄSKA m. 123. RUDNIK 124. RUDZINIEC 125. RYBNIK m. 126. RYDUŁTOWY m. 127. SIEMIANOWICE ŚLĄSKIE m. 128. SIEWIERZ 129. SKOCZÓW 130. SOSNOWIEC m. 131. SOŚNICOWICE 132. STARCZA 133. STRUMIEŃ 134. SUSZEC 135. SZCZEKOCINY 136. SZCZYRK m. 137. ŚLEMIEŃ 138. ŚWIERKLANIEC 139. ŚWIERKLANY 140. ŚWIĘTOCHŁOWICE m. 141. ŚWINNA 142. TARNOWSKIE GÓRY m. 143. TOSZEK 144. TWORÓG 145. TYCHY m. 146. UJSOŁY 147. USTROŃ m. 148. WĘGIERSKA GÓRKA 149. WIELOWIEŚ 150. WILAMOWICE 151. WILKOWICE 152. WISŁA m. 153. WŁODOWICE 154. WODZISŁAW ŚLĄSKI m. 155. WOJKOWICE m. 156. WOŹNIKI 157. WRĘCZYCA WIELKA 158. WYRY 159. ZABRZE m. 160. ZAWIERCIE m. 161. ZBROSŁAWICE 162. ZEBRZYDOWICE 163. ŻARKI 164. ŻARNOWIEC 165. ŻORY m. 166. ŻYWIEC m. 13. WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE 1. BAĆKOWICE 2. BAŁTÓW 3. BEJSCE 4. BIELINY 5. BLIŻYN 6. BODZECHÓW 7. BODZENTYN 8. BOGORIA 9. BRODY 10. BUSKO-ZDRÓJ 11. CHĘCINY 12. CHMIELNIK 13. CZARNOCIN 14. ĆMIELÓW 15. DALESZYCE 16. DWIKOZY 17. DZIAŁOSZYCE 18. FAŁKÓW 19. GNOJNO 20. GOWARCZÓW 21. GÓRNO 22. IMIELNO 23. IWANISKA 24. JĘDRZEJÓW 25. KAZIMIERZA WIELKA 26. KIELCE m. 27. KIJE 28. KLIMONTÓW 29. KLUCZEWSKO 30. KOŃSKIE 31. KOPRZYWNICA 32. KRASOCIN 33. KUNÓW 34. LIPNIK 35. ŁAGÓW 36. ŁĄCZNA 37. ŁONIÓW 38. ŁOPUSZNO 39. ŁUBNICE 40. MAŁOGOSZCZ 41. MASŁÓW 42. MICHAŁÓW 43. MIEDZIANA GÓRA 44. MIRZEC 45. MNIÓW 46. MORAWICA 47. MOSKORZEW 48. NAGŁOWICE 49. NOWA SŁUPIA 50. NOWY KORCZYN 51. OBRAZÓW 52. OKSA 53. OLEŚNICA 54. OPATOWIEC 55. OPATÓW 56. OSIEK 57. OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI m. 58. OŻARÓW 59. PACANÓW 60. PAWŁÓW 61. PIEKOSZÓW 62. PIERZCHNICA 63. PIŃCZÓW 64. POŁANIEC 65. RADKÓW 66. RADOSZYCE 67. RAKÓW 68. RUDA MALENIECKA 69. RYTWIANY 70. SADOWIE 71. SAMBORZEC 72. SANDOMIERZ m. 73. SECEMIN 74. SĘDZISZÓW 75. SITKÓWKA-NOWINY 76. SKALBMIERZ 77. SKARŻYSKO-KAMIENNA m. 78. SKARŻYSKO KOŚCIELNE 79. SŁUPIA 80. SŁUPIA (KONECKA) 81. SMYKÓW 82. SOBKÓW 83. SOLEC-ZDRÓJ 84. STARACHOWICE m. 85. STASZÓW 86. STĄPORKÓW 87. STOPNICA 88. STRAWCZYN 89. SUCHEDNIÓW 90. SZYDŁÓW 91. TARŁÓW 92. TUCZĘPY 93. WAŚNIÓW 94. WĄCHOCK 95. WILCZYCE 96. WIŚLICA 97. WŁOSZCZOWA 98. WODZISŁAW 99. WOJCIECHOWICE 100. ZAGNAŃSK 101. ZAWICHOST 102. ZŁOTA 14. WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE 1. BANIE MAZURSKIE 2. BARCIANY 3. BARCZEWO 4. BARTOSZYCE 5. BARTOSZYCE m. 6. BIAŁA PISKA 7. BISKUPIEC 8. BISKUPIEC 9. BISZTYNEK 10. BRANIEWO 11. BRANIEWO m. 12. BUDRY 13. DĄBRÓWNO 14. DOBRE MIASTO 15. DUBENINKI 16. DYWITY 17. DZIAŁDOWO 18. DZIAŁDOWO m. 19. DŹWIERZUTY 20. ELBLĄG 21. ELBLĄG m. 22. EŁK 23. EŁK m. 24. FROMBORK 25. GIETRZWAŁD 26. GIŻYCKO 27. GIŻYCKO m. 28. GODKOWO 29. GOŁDAP 30. GÓROWO IŁAWECKIE 31. GÓROWO IŁAWECKIE m. 32. GRODZICZNO 33. GRONOWO ELBLĄSKIE 34. GRUNWALD 35. IŁAWA 36. IŁAWA m. 37. IŁOWO-OSADA 38. JANOWIEC KOŚCIELNY 39. JANOWO 40. JEDWABNO 41. JEZIORANY 42. JONKOWO 43. KALINOWO 44. KĘTRZYN 45. KĘTRZYN m. 46. KISIELICE 47. KIWITY 48. KOLNO 49. KORSZE 50. KOWALE OLECKIE 51. KOZŁOWO 52. KRUKLANKI 53. KURZĘTNIK 54. LELKOWO 55. LIDZBARK 56. LIDZBARK WARMIŃSKI 57. LIDZBARK WARMIŃSKI m. 58. LUBAWA 59. LUBAWA m. 60. LUBOMINO 61. ŁUKTA 62. MAŁDYTY 63. MARKUSY 64. MIKOŁAJKI 65. MILEJEWO 66. MIŁAKOWO 67. MIŁKI 68. MIŁOMŁYN 69. MŁYNARY 70. MORĄG 71. MRĄGOWO 72. MRĄGOWO m. 73. NIDZICA 74. NOWE MIASTO LUBAWSKIE 75. NOWE MIASTO LUBAWSKIE m. 76. OLECKO 77. OLSZTYN m. 78. OLSZTYNEK 79. ORNETA 80. ORZYSZ 81. OSTRÓDA 82. OSTRÓDA m. 83. PASŁĘK 84. PASYM 85. PIECKI 86. PIENIĘŻNO 87. PISZ 88. PŁOSKINIA 89. PŁOŚNICA 90. POZEZDRZE 91. PROSTKI 92. PURDA 93. RESZEL 94. ROZOGI 95. RUCIANE-NIDA 96. RYBNO 97. RYCHLIKI 98. RYN 99. SĘPOPOL 100. SORKWITY 101. SROKOWO 102. STARE JUCHY 103. STAWIGUDA 104. SUSZ 105. SZCZYTNO 106. SZCZYTNO m. 107. ŚWIĄTKI 108. ŚWIĘTAJNO 109. ŚWIĘTAJNO 110. TOLKMICKO 111. WĘGORZEWO 112. WIELBARK 113. WIELICZKI 114. WILCZĘTA 115. WYDMINY 116. ZALEWO 15. WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE 1. BABIAK 2. BARANÓW 3. BIAŁOŚLIWIE 4. BLIZANÓW 5. BOJANOWO 6. BOREK WIELKOPOLSKI 7. BRALIN 8. BRODNICA 9. BRUDZEW 10. BRZEZINY 11. BUDZYŃ 12. BUK 13. CEKÓW-KOLONIA 14. CHOCZ 15. CHODÓW 16. CHODZIEŻ 17. CHODZIEŻ m. 18. CHRZYPSKO WIELKIE 19. CZAJKÓW 20. CZARNKÓW 21. CZARNKÓW m. 22. CZEMPIŃ 23. CZERMIN 24. CZERNIEJEWO 25. CZERWONAK 26. DAMASŁAWEK 27. DĄBIE 28. DOBRA 29. DOBRZYCA 30. DOLSK 31. DOMINOWO 32. DOPIEWO 33. DORUCHÓW 34. DRAWSKO 35. DUSZNIKI 36. GIZAŁKI 37. GNIEZNO 38. GNIEZNO m. 39. GODZIESZE WIELKIE 40. GOLINA 41. GOŁAŃCZ 42. GOŁUCHÓW 43. GOSTYŃ 44. GRABÓW NAD PROSNĄ 45. GRANOWO 46. GRODZIEC 47. GRODZISK WIELKOPOLSKI 48. GRZEGORZEW 49. JARACZEWO 50. JAROCIN 51. JASTROWIE 52. JUTROSIN 53. KACZORY 54. KALISZ m. 55. KAMIENIEC 56. KAWĘCZYN 57. KAZIMIERZ BISKUPI 58. KAŹMIERZ 59. KĘPNO 60. KISZKOWO 61. KLECZEW 62. KLESZCZEWO 63. KŁECKO 64. KŁODAWA 65. KOBYLA GÓRA 66. KOBYLIN 67. KOŁACZKOWO 68. KOŁO 69. KOŁO m. 70. KOMORNIKI 71. KONIN m. 72. KOSTRZYN 73. KOŚCIAN 74. KOŚCIAN m. 75. KOŚCIELEC 76. KOTLIN 77. KOŹMIN WIELKOPOLSKI 78. KOŹMINEK 79. KÓRNIK 80. KRAJENKA 81. KRAMSK 82. KRASZEWICE 83. KROBIA 84. KROTOSZYN 85. KRZEMIENIEWO 86. KRZYKOSY 87. KRZYMÓW 88. KRZYWIŃ 89. KRZYŻ WIELKOPOLSKI 90. KSIĄŻ WIELKOPOLSKI 91. KUŚLIN 92. KWILCZ 93. LĄDEK 94. LESZNO m. 95. LIPKA 96. LIPNO 97. LISKÓW 98. LUBASZ 99. LUBOŃ m. 100. LWÓWEK 101. ŁĘKA OPATOWSKA 102. ŁOBŻENICA 103. ŁUBOWO 104. MALANÓW 105. MARGONIN 106. MIASTECZKO KRAJEŃSKIE 107. MIEDZICHOWO 108. MIEJSKA GÓRKA 109. MIELESZYN 110. MIEŚCISKO 111. MIĘDZYCHÓD 112. MIKSTAT 113. MIŁOSŁAW 114. MOSINA 115. MUROWANA GOŚLINA 116. MYCIELIN 117. NEKLA 118. NIECHANOWO 119. NOWE MIASTO NAD WARTĄ 120. NOWE SKALMIERZYCE 121. NOWY TOMYŚL 122. OBORNIKI 123. OBRZYCKO 124. OBRZYCKO m. 125. ODOLANÓW 126. OKONEK 127. OLSZÓWKA 128. OPALENICA 129. OPATÓWEK 130. ORCHOWO 131. OSIECZNA 132. OSIEK MAŁY 133. OSTRORÓG 134. OSTROWITE 135. OSTRÓW WIELKOPOLSKI 136. OSTRÓW WIELKOPOLSKI m. 137. OSTRZESZÓW 138. PAKOSŁAW 139. PERZÓW 140. PĘPOWO 141. PIASKI 142. PIŁA m. 143. PLESZEW 144. PNIEWY 145. POBIEDZISKA 146. POGORZELA 147. POŁAJEWO 148. PONIEC 149. POWIDZ 150. POZNAŃ m. 151. PRZEDECZ 152. PRZEMĘT 153. PRZYGODZICE 154. PRZYKONA 155. PUSZCZYKOWO m. 156. PYZDRY 157. RAKONIEWICE 158. RASZKÓW 159. RAWICZ 160. ROGOŹNO 161. ROKIETNICA 162. ROZDRAŻEW 163. RYCHTAL 164. RYCHWAŁ 165. RYCZYWÓŁ 166. RYDZYNA 167. RZGÓW 168. SIEDLEC 169. SIERAKÓW 170. SIEROSZEWICE 171. SKOKI 172. SKULSK 173. SŁUPCA 174. SŁUPCA m. 175. SOMPOLNO 176. SOŚNIE 177. STARE MIASTO 178. STAWISZYN 179. STĘSZEW 180. STRZAŁKOWO 181. SUCHY LAS 182. SULMIERZYCE m. 183. SWARZĘDZ 184. SZAMOCIN 185. SZAMOTUŁY 186. SZCZYTNIKI 187. SZYDŁOWO 188. ŚLESIN 189. ŚMIGIEL 190. ŚREM 191. ŚRODA WIELKOPOLSKA 192. ŚWIĘCIECHOWA 193. TARNOWO PODGÓRNE 194. TARNÓWKA 195. TRZCIANKA 196. TRZCINICA 197. TRZEMESZNO 198. TULISZKÓW 199. TUREK 200. TUREK m. 201. UJŚCIE 202. WAPNO 203. WĄGROWIEC 204. WĄGROWIEC m. 205. WIELEŃ 206. WIELICHOWO 207. WIERZBINEK 208. WIJEWO 209. WILCZYN 210. WITKOWO 211. WŁADYSŁAWÓW 212. WŁOSZAKOWICE 213. WOLSZTYN 214. WRONKI 215. WRZEŚNIA 216. WYRZYSK 217. WYSOKA 218. ZAGÓRÓW 219. ZAKRZEWO 220. ZANIEMYŚL 221. ZBĄSZYŃ 222. ZDUNY 223. ZŁOTÓW 224. ZŁOTÓW m. 225. ŻELAZKÓW 226. ŻERKÓW 16. WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE 1. BANIE 2. BARLINEK 3. BARWICE 4. BĘDZINO 5. BIAŁOGARD 6. BIAŁOGARD m. 7. BIAŁY BÓR 8. BIELICE 9. BIERZWNIK 10. BIESIEKIERZ 11. BOBOLICE 12. BOLESZKOWICE 13. BORNE SULINOWO 14. BROJCE 15. BRZEŹNO 16. CEDYNIA 17. CHOCIWEL 18. CHOJNA 19. CHOSZCZNO 20. CZAPLINEK 21. CZŁOPA 22. DARŁOWO 23. DARŁOWO m. 24. DĘBNO 25. DOBRA 26. DOBRA (SZCZECIŃSKA) 27. DOBRZANY 28. DOLICE 29. DRAWNO 30. DRAWSKO POMORSKIE 31. DYGOWO 32. DZIWNÓW 33. GOLCZEWO 34. GOLENIÓW 35. GOŚCINO 36. GRYFICE 37. GRYFINO 38. GRZMIĄCA 39. IŃSKO 40. KALISZ POMORSKI 41. KAMIEŃ POMORSKI 42. KARLINO 43. KARNICE 44. KOBYLANKA 45. KOŁBASKOWO 46. KOŁOBRZEG 47. KOŁOBRZEG m. 48. KOSZALIN m. 49. KOZIELICE 50. KRZĘCIN 51. LIPIANY 52. ŁOBEZ 53. MALECHOWO 54. MANOWO 55. MARIANOWO 56. MASZEWO 57. MIELNO 58. MIESZKOWICE 59. MIĘDZYZDROJE 60. MIROSŁAWIEC 61. MORYŃ 62. MYŚLIBÓRZ 63. NOWE WARPNO 64. NOWOGARD 65. NOWOGRÓDEK POMORSKI 66. OSINA 67. OSTROWICE 68. PEŁCZYCE 69. PŁOTY 70. POLANÓW 71. POLICE 72. POŁCZYN-ZDRÓJ 73. POSTOMINO 74. PRZELEWICE 75. PRZYBIERNÓW 76. PYRZYCE 77. RADOWO MAŁE 78. RĄBINO 79. RECZ 80. RESKO 81. REWAL 82. RYMAŃ 83. SIANÓW 84. SIEMYŚL 85. SŁAWNO 86. SŁAWNO m. 87. SŁAWOBORZE 88. STARA DĄBROWA 89. STARE CZARNOWO 90. STARGARD SZCZECIŃSKI 91. STARGARD SZCZECIŃSKI m. 92. STEPNICA 93. SUCHAŃ 94. SZCZECIN m. 95. SZCZECINEK 96. SZCZECINEK m. 97. ŚWIDWIN 98. ŚWIDWIN m. 99. ŚWIERZNO 100. ŚWIESZYNO 101. ŚWINOUJŚCIE m. 102. TRZCIŃSKO-ZDRÓJ 103. TRZEBIATÓW 104. TUCZNO 105. TYCHOWO 106. USTRONIE MORSKIE 107. WAŁCZ 108. WAŁCZ m. 109. WARNICE 110. WĘGORZYNO 111. WIDUCHOWA 112. WIERZCHOWO 113. WOLIN 114. ZŁOCIENIEC. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotycząca statusu ich sił zbrojnych, oraz jej Protokół dodatkowy, sporządzone w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 97, poz. 605) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 19 czerwca 1995 r. sporządzone zostały w Brukseli Umowa między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotycząca statusu ich sił zbrojnych, oraz jej Protokół dodatkowy, w następującym brzmieniu: Przekład UMOWA między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla pokoju, dotycząca statusu ich sił zbrojnych Państwa­Strony Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r., oraz państwa, które zaproszenie do udziału w Partnerstwie dla Pokoju, wystosowane i podpisane przez głowy Państw i szefów Rządów Państw Członkowskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Brukseli w dniu 10 stycznia 1994 r., i które podpisują się pod Dokumentem ramowym Partnerstwa dla Pokoju, stanowiąc wspólnie państwa uczestniczące w Partnerstwie dla Pokoju; zważywszy, że siły zbrojne jednego z Państw­Stron niniejszej umowy mogą zostać wysłane i przyjęte, w drodze porozumień, na terytorium innego Państwa­Strony; mając na względzie, że decyzje o wysłaniu oraz przyjęciu sił zbrojnych będą w dalszym ciągu przedmiotem odrębnych porozumień między zainteresowanymi Państwami­Stronami; pragnąc jednakże określić status sił zbrojnych podczas ich pobytu na terytorium innego Państwa­Strony; nawiązując do Umowy między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. , uzgodniły, co następuje: Artykuł I Z wyjątkiem przypadków określonych w niniejszej umowie oraz we wszelkich protokołach dodatkowych wiążących ich strony, wszystkie Państwa­Strony niniejszej umowy będą stosować postanowienia Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r., zwanej dalej NATO SOFA, tak jakby wszystkie Państwa­Strony niniejszej umowy były stronami NATO SOFA. Artykuł II (1) Oprócz obszaru, do którego stosuje się NATO SOFA, niniejsza umowa ma zastosowanie do terytorium wszystkich Państw­Stron niniejszej umowy nie będących stronami NATO SOFA. (2) Dla celów niniejszej umowy przyjmuje się, że odniesienia do obszaru Traktatu Północnoatlantyckiego w Umowie NATO SOFA dotyczą również terytoriów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, a odniesienia do Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczą również Partnerstwa dla Pokoju. Artykuł III Dla celów realizacji niniejszej umowy w kwestiach dotyczących Stron nie będących stronami NATO SOFA postanowienia NATO SOFA, które dotyczą przedstawiania wniosków lub kwestii spornych Radzie Północnoatlantyckiej, Przewodniczącemu Rady Północnoatlantyckiej lub jakiemukolwiek innemu arbitrowi, będą rozumiane jako wymagające od zainteresowanych stron prowadzenia negocjacji miedzy sobą bez odwoływania się do jurysdykcji organów zewnętrznych. Artykuł IV Niniejsza umowa może być uzupełniania lub modyfikowana w inny sposób zgodnie z prawem międzynarodowym. Artykuł V (1) Niniejsza umowa jest otwarta do podpisu dla każdego państwa, które jest stroną NATO SOFA albo przyjmie zaproszenie do Partnerstwa dla Pokoju i podpisze Dokument ramowy Partnerstwa dla Pokoju. (2) Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, przyjęciu bądź zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia zostaną złożone Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który każdorazowo powiadomi wszystkie Państwa­Sygnatariuszy o złożeniu takiego dokumentu. (3) Po upływie trzydziestu dni od złożenia dokumentów ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia przez trzy Państwa­Sygnatariuszy, z których co najmniej jedno jest stroną NATO SOFA, a jedno - państwem, które przyjęło zaproszenie do Partnerstwa dla Pokoju i podpisało Dokument ramowy Partnerstwa dla Pokoju, umowa niniejsza wejdzie w życie w odniesieniu do tych Państw. Umowa wejdzie w życie w odniesieniu do każdego innego Państwa­Sygnatariusza po upływie trzydziestu dni od złożenia dokumentu jego ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia. Artykuł VI Niniejsza umowa może zostać wypowiedziana przez każdą ze stron w drodze pisemnej notyfikacji o wypowiedzeniu, przekazanej Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który powiadomi wszystkie Państwa­Sygnatariuszy o otrzymaniu takiej notyfikacji. Wypowiedzenie wejdzie w życie po upływie roku od otrzymania notyfikacji przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki. Po upływie tego okresu niniejsza umowa wygaśnie w odniesieniu do strony wypowiadającej, co nie wpływa na uregulowanie zaległych roszczeń powstałych przed datą wejścia w życie wypowiedzenia, ale pozostanie ona w mocy w odniesieniu do pozostałych stron. Na dowód czego niżej podpisani, należycie upełnomocnieni przez swoje rządy, podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże uwierzytelnione kopie niniejszej umowy wszystkim Państwom­Sygnatariuszom. Protokół dodatkowy do Umowy między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla pokoju, dotycząca statusu ich sił zbrojnych Państwa­Strony niniejszego Protokołu dodatkowego do Umowy między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, zwanej dalej Umową. zważywszy, ze ustawodawstwo niektórych Państw-Stron Umowy nie przewiduje kary śmierci, uzgodniły, co następuje: Artykuł I W zakresie objętym swoją jurysdykcją w myśl postanowień niniejszej Umowy żadne z Państw­Stron niniejszego Protokołu dodatkowego nie wykona wyroku śmierci na żadnym z członków sił zbrojnych bądź ich personelu cywilnego ani też na żadnym z członków ich rodzin pochodzących z któregoś z pozostałych Państw­Stron niniejszego protokołu. Artykuł II (1) Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu dla każdego Państwa­Sygnatariusza Umowy. (2) Niniejszy protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu bądź zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia zostaną złożone Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który każdorazowo powiadomi wszystkie Państwa­Sygnatariuszy o złożeniu takiego dokumentu. (3) Niniejszy protokół wejdzie w życie po upływie 30 dni od złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia przez trzy Państwa­Sygnatariuszy, z których przynajmniej jedno jest stroną NATO SOFA, a jedno - państwem, które przyjęło zaproszenie do uczestnictwa w Partnerstwie dla Pokoju i podpisało Dokument ramowy Partnerstwa dla Pokoju. (4) Niniejszy protokół wejdzie w życie w stosunku do każdego innego Państwa­Sygnatariusza w dniu złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia bądź zatwierdzenia Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki. Sporządzono w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekażę uwierzytelnione kopie niniejszego protokołu wszystkim Państwom­Sygnatariuszom. Po zapoznaniu się z powyższą umową oraz jej Protokołem dodatkowym, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych, - są przyjęte, ratyfikowane, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 18 lutego 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati AGREEMENT among the States Parties to the North Atlantic Treaty and the other States participating in the Partnership for Peace regarding the status of their forces The States Parties to the North Atlantic Treaty done in Washington on 4 April 1949 and the States which accept the invitation to Partnership for Peace issued and signed by the heads of State and Government of the member States of the North Atlantic Treaty Organisation in Brussels on 10 January 1994 and which subscribe to the Partnership for Peace Framework Document; Constituting together the States participating in the Partnership for Peace; Considering that the forces of one State Party to the present Agreement may be sent and received, by arrangement, into the territory of another State Party; Bearing in mind that the decisions to send and to receive forces will continue to be the subject of separate arrangements between the States Parties concerned; Desiring, however, to define the status of such forces while in the territory of another State Party; Recalling the Agreement between the States Parties to the North Atlantic Treaty regarding the status of their forces, done at London on 19 June 1951; Have agreed as follows: Article I Except as otherwise provided for in the present Agreement and any additional protocol in respect to its own parties, all States Parties to the present Agreement shall apply the provisions of the Agreement between Parties to the North Atlantic Treaty regarding the status of their forces, done at London on 19 June 1951, hereinafter referred to as the NATO SOFA, as if all States Parties to the present Agreement were parties to the NATO SOFA. Article II (1) In addition to the area to which the NATO SOFA applies the present Agreement shall apply to the territory of all States Parties to the present Agreement which are not parties to the NATO SOFA. (2) For the purposes of the present Agreement, references in the NATO SOFA to the North Atlantic Treaty area shall be deemed also to include the territories referred to in paragraph 1 of the present article, and references to the North Atlantic Treaty shall be deemed to include the Partnership for Peace. Article III For purposes of implementing the present Agreement with respect to matters involving Parties that are not parties to the NATO SOFA, provisions of the NATO SOFA that provide for requests to be submitted, or differences to be referred to the North Atlantic Council, the chairman of the North Atlantic Council deputies or an arbitrator shall be construed to require the parties concerned to negotiate between or among themselves without recourse to any outside jurisdiction. Article IV The present Agreement may be supplemented or otherwise modified in accordance with international law. Article V (1) The present Agreement shall be open for signature by any State that is either a contracting party to the NATO SOFA, or that accepts the invitation to the Partnership for Peace and subscribes to the Partnership for Peace Framework Document. (2) The present Agreement shall be subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Government of the United States of America, which shall notify all signatory States of each such deposit. (3) Thirty days after three signatory States, at least one of which is a party to the NATO SOFA and one of which has accepted the invitation to the partnership for peace and subscribed to the Partnership for Peace Framework Document, have deposited their instruments of ratification, acceptance or approval, the present Agreement shall enter into force in respect of those States. It shall enter into force in respect of each other signatory State thirty days after the date of deposit of its instrument. Article VI The present Agreement may be denounced by any party to this Agreement by giving written notification of denunciation to the Government of the United States of America, which will notify all signatory States of each such notification. The denunciation shall take effect one year after receipt of the notification shall take effect one year after receipt of the notification by the Government of the United States of America. After the expiration of this period of one year, the present Agreement shall cease to be in force as regards the party that denounces it, except for the settlement of outstanding claims that arose before the day on which the denunciation takes effect, but shall continue to be in force for the remaining parties. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised by their respective Governments, have signed this Agreement. Done in Brussels, this nineteenth day of June 1995 in the English and French languages, both texts being equally authoritative, in a single original which shall be deposited in the archives of the Government of the United States of America. The Government of the United States of America shall transmit certified copies thereof to all the signatory States. Additional Protocol to the Agreement among the States Parties to the North Atlantic Treaty and the other States participating in the Partnership for Peace regarding the status of their forces The States Parties to the present Additional Protocol to the Agreement among the States Parties to the North Atlantic Treaty and the other States participation in the Partnership for Peace regarding the status of their forces, hereinafter referred to as the Agreement; Considering that the death penalty is not provided for under the domestic legislation of some Parties to the Agreement; Have agreed as follows: Article I Insofar as it has jurisdiction according to the provisions of the Agreement, each State Party to the present Additional Protocol shall not carry out a death sentence with regard to any member of a force and its civilian component, and their dependents from any other State Party to the present Additional Protocol. Article II (1) The present Protocol shall be open for signature by any signatory of the Agreement. (2) The present Protocol shall by subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Government of the United States of America, which shall notify all signatory States of each such deposit. (3) The present protocol shall enter into force 30 days after the date of deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval by three signatory States, at least one of which is a party to the NATO SOFA and one of which is a state having accepted the invitation to join the Partnership for Peace Framework Document. (4) The present Protocol shall come into force in respect of each other signatory State on the date of the deposit of its instrument of ratification, acceptance or approval with the Government of the United States of America. Done in Brussels, this nineteenth day of June 1995, in the English and French languages, both texts being equally authoritative, in a single original which shall be deposited in the archives of the Government of the United States of America. The Government of the United States of America shall transmit certified copies thereof to all signatory States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 maja 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Umowy między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, oraz Protokołu dodatkowego do tej umowy, sporządzonych w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 606) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem V ustęp 2 Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, oraz zgodnie z artykułem II ustęp 2 Protokołu dodatkowego do tej umowy został złożony dnia 4 kwietnia 1997 r. Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionych powyżej umowy i Protokołu dodatkowego. Zgodnie z artykułem V ustępem 3 umowy i artykułem II ustępem 4 Protokołu dodatkowego weszły one w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 5 maja 1997 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. W myśl artykułu V ustęp 3 umowy weszła ona w życie dnia 13 stycznia 1996 r., zaś w myśl artykułu II ustęp 3 Protokołu dodatkowego wszedł on w życie dnia 1 czerwca 1996 r. 2. Następujące państwa stały się stronami wymienionych powyżej umowy i Protokołu dodatkowego w podanych niżej datach: w odniesieniu do umowy: Albania dnia 8 czerwca 1996 r. Belgia dnia 9 listopada 1997 r. Bułgaria dnia 28 czerwca 1996 r. Estonia dnia 6 września 1996 r. Finlandia dnia 1 sierpnia 1997 r. Gruzja dnia 18 czerwca 1997 r. Hiszpania dnia 6 marca 1998 r. Kanada dnia 1 czerwca 1996 r. Kazachstan dnia 6 grudnia 1997 r. Litwa dnia 14 września 1996 r. Łotwa dnia 19 maja 1996 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dnia 19 lipca 1996 r. Mołdowa dnia 31 października 1997 r. Niderlandy dnia 26 lipca 1997 r. Norwegia dnia 3 listopada 1996 r. Republika Czeska dnia 26 kwietnia 1996 r. Rumunia dnia 5 lipca 1996 r. Słowacja dnia 13 stycznia 1996 r. Słowenia dnia 17 lutego 1996 r. Szwecja dnia 13 grudnia 1996 r. Stany Zjednoczone Ameryki dnia 13 stycznia 1996 r. Uzbekistan dnia 1 marca 1997 r. Węgry dnia 13 stycznia 1996 r. w odniesieniu do Protokołu dodatkowego: Albania dnia 8 czerwca 1996 r. Belgia dnia 9 listopada 1997 r. Bułgaria dnia 28 czerwca 1996 r. Estonia dnia 6 września 1996 r. Finlandia dnia 1 sierpnia 1997 r. Gruzja dnia 18 czerwca 1997 r. Hiszpania dnia 6 marca 1998 r. Kanada dnia 1 czerwca 1996 r. Kazachstan dnia 6 grudnia 1997 r. Litwa dnia 14 września 1996 r. Łotwa dnia 1 czerwca 1996 r. Była Jugosłowiańska Republika Macedonii dnia 19 lipca 1996 r. Mołdowa dnia 31 października 1997 r. Niderlandy dnia 26 lipca 1997 r. Norwegia dnia 3 listopada 1996 r. Republika Czeska dnia 1 czerwca 1996 r. Rumunia dnia 5 lipca 1996 r. Słowacja dnia 18 września 1996 r. Słowenia dnia 1 czerwca 1996 r. Szwecja dnia 13 grudnia 1996 r. Uzbekistan dnia 1 marca 1997 r. Węgry dnia1 czerwca 1996 r. 3. Równocześnie podaje się do wiadomości, że podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostały złożone przez następujące państwa podatne niżej oświadczenia i zastrzeżenia: w odniesieniu do umowy: FINLANDIA Oświadczenie: Wyrażenie przez Finlandię zgody na jurysdykcję organów wojskowych Państwa wysyłającego zgodnie z artykułem VII Umowy między stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych nie ma zastosowania do wykonywania jurysdykcji przez sądy Państwa wysyłającego na terytorium Finlandii. NIDERLANDY Zastrzeżenie: Królestwo Niderlandów związane jest Umową między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla pokoju, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, jedynie względem tych spośród innych państw uczestniczących w Partnerstwie dla Pokoju, które poza ratyfikacją, przyjęciem lub zatwierdzeniem umowy ratyfikują, przyjmą lub zatwierdzą także Protokół dodatkowy do umowy. NORWEGIA Zastrzeżenie: Rząd Norwegii związany jest Umową między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, jedynie względem tych spośród innych państw uczestniczących w Partnerstwie dla Pokoju, które poza ratyfikacją umowy ratyfikują także Protokół dodatkowy do Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych. SZWECJA Zastrzeżenie: Rząd Szwecji nie uważa się za związany artykułem I Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, w takim zakresie, w jakim artykuł ten odwołuje się do postanowień artykułu VII Umowy między stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, które daje Państwom wysyłającym prawo do wykonywania jurysdykcji na terytorium Państwa przyjmującego, w przypadku gdy Państwem przyjmującym jest Szwecja. Zastrzeżenie niniejsze nie obejmuje odpowiednich środków podejmowanych przez organy wojskowe Państw wysyłających, których natychmiastowe zastosowanie jest konieczne dla utrzymania porządku i bezpieczeństwa w obrębie sił zbrojnych. w odniesieniu do Protokołu dodatkowego: NIDERLANDY Zastrzeżenie: Królestwo Niderlandów związane jest Umową między Państwami­Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla pokoju, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, jedynie względem tych spośród innych państw uczestniczących w Partnerstwie dla Pokoju, które poza ratyfikacją, przyjęciem lub zatwierdzeniem umowy ratyfikują, przyjmą lub zatwierdzą także Protokół dodatkowy do umowy. NORWEGIA Zastrzeżenie: Rząd Norwegii związany jest Umową między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych, jedynie względem tych spośród innych państw uczestniczących w Partnerstwie dla Pokoju, które poza ratyfikacją umowy ratyfikują także Protokół dodatkowy do Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych. 4. W związku z postanowieniem artykułu I wymienionej powyżej umowy w załączniku podaje się do wiadomości tekst Umowy między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. 5. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionych powyżej umowy i Protokołu dodatkowego, można uzyskać, w Departamencie Prawno­Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. J. Stańczyk Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 28 maja 1998 r. (poz. 606) Przekład UMOWA między Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotycząca statusu ich sił zbrojnych Strony Traktatu Północnoatlantyckiego, podpisanego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r. zważywszy, że siły zbrojne jednej ze Stron mogą być na podstawie porozumienia wysłane na terytorium innej Strony, mając na uwadze, że decyzja o ich wysłaniu oraz warunki, na których zostaną wysłane, w zakresie, w jakim nie są one określone w niniejszej umowie, pozostaną nadal przedmiotem odrębnych uregulowań między zainteresowanymi Stronami, pragnąc jednakże określić status takich sił zbrojnych na terytorium innej Strony, uzgodniły, co następuje: Artykuł I 1. W niniejszej umowie wyrażenie: (a) "siły zbrojne" oznacza personel należący do lądowych, morskich lub powietrznych sił zbrojnych jednej z Umawiających się Stron, przybywający na terytorium innej Umawiającej się Strony, na obszarze działania Traktatu Północnoatlantyckiego w związku z wypełnianiem obowiązków służbowych, chyba że obie Umawiające się Strony uzgodnią, że pewne osoby, oddziały lub formacje nie będą uważane za tworzące lub wchodzące w skład sil zbrojnych w rozumieniu niniejszej umowy; (b) "personel cywilny" oznacza pracowników cywilnych towarzyszących siłom zbrojnym Umawiającej się Strony, zatrudnionych w siłach zbrojnych tej Umawiającej się Strony i nie będących bezpaństwowcami ani też obywatelami jakiegokolwiek Państwa, które nie jest stroną Traktatu Północnoatlantyckiego, ani też obywatelami bądź osobami zamieszkałymi na stałe w Państwie, w którym przebywają siły zbrojne; (c) "członek rodziny" oznacza współmałżonka członka sił zbrojnych lub personelu cywilnego albo jego dziecko będące na jego utrzymaniu; (d) "państwo wysyłające" oznacza Umawiającą się Stronę, do której należą siły zbrojne; (e) "państwo przyjmujące" oznacza Umawiającą się Stronę, na której terytorium przebywają siły zbrojne lub ich personel cywilny, niezależnie od tego, czy tam stacjonują, czy też przejeżdżają przez nie tranzytem; (f) "organy wojskowe Państwa wysyłającego" oznacza te organy Państwa wysyłającego, które są upoważnione z mocy prawa do stosowania prawa wojskowego tego państwa w odniesieniu do członków jego sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego; (g) "Rada Północnoatlantycka" oznacza Radę ustanowioną na mocy art. 9 Traktatu Północnoatlantyckiego lub też jej organy pomocnicze upoważnione do działania w jej imieniu. 2. Niniejsza umowa ma zastosowanie do organów jednostek administracyjnych Umawiających się Stron w granicach ich terytoriów, do których stosuje się niniejszą umowę w zakresie określonym w art. XX, tak jak stosuje się ją do organów centralnych tej Umawiającej się Strony, jednakże pod warunkiem, że mienie znajdujące się w posiadaniu jednostek administracyjnych nie będzie uważane za mienie Umawiającej się Strony w rozumieniu art. VIII. Artykuł II Siły zbrojne i ich członkowie oraz personel cywilny, a także członkowie ich rodzin mają obowiązek przestrzegać prawa Państwa przyjmującego i powstrzymać się od jakiejkolwiek działalności niezgodnej z duchem niniejszej umowy oraz w szczególności od jakiejkolwiek działalności politycznej w Państwie przyjmującym. Państwo wysyłające ma obowiązek podjąć niezbędne środki w tym celu. Artykuł III 1. Na warunkach określonych w ust. 2 niniejszego artykułu i zgodnie z wymogami ustanowionymi przez Państwo przyjmujące odnośnie do wjazdu i wyjazdu sił zbrojnych lub ich członków, członkowie sił zbrojnych nie podlegają przepisom paszportowym i wizowym ani też kontroli organów imigracyjnych przy wjeździe i wyjeździe z terytorium Państwa przyjmującego. Ponadto nie podlegają oni przepisom Państwa przyjmującego, dotyczącym rejestracji i kontroli cudzoziemców, jednakże nie oznacza to, że uzyskują oni jakiekolwiek prawo do stałego pobytu lub zamieszkania na terytorium Państwa przyjmującego. 2. W odniesieniu do członków sił zbrojnych będą jedynie wymagane następujące dokumenty, które należy okazywać na żądanie. (a) dowód tożsamości wystawiony przez Państwo wysyłające, zawierający imię i nazwisko, datę urodzenia, stopień i numer (jeśli taki posiadają), rodzaj służby i fotografię; (b) indywidualny lub zbiorowy rozkaz wyjazdu w języku Państwa wysyłającego oraz w językach angielskim i francuskim, wystawiony przez odpowiedni organ Państwa wysyłającego lub Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, potwierdzający status osoby lub grupy osób jako członka lub członków sił zbrojnych, jak również zawierający polecenie wyjazdu. Państwo przyjmujące może zażądać, aby rozkaz wyjazdu był kontrasygnowany przez jego właściwego przedstawiciela. 3. Członkowie personelu cywilnego i członkowie ich rodzin powinni posiadać odpowiednie wpisy w swoich paszportach, potwierdzające ich status członka personelu cywilnego lub członka jego rodziny. 4. Jeżeli członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego opuści miejsce służby pełnionej na rzecz Państwa wysyłającego i nie zostanie odesłany do kraju, organy Państwa wysyłającego poinformują o tym niezwłocznie organy Państwa przyjmującego, podając wszelkie niezbędne szczegóły. Organy Państwa wysyłającego poinformują także organy Państwa przyjmującego o każdym członku ich sił zbrojnych lub personelu cywilnego, który jest nieobecny przez okres dłuższy niż 21 dni. 5. Jeżeli Państwo przyjmujące zwróci się o usuniecie ze swojego terytorium członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego albo wyda nakaz wydalenia byłego członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, bądź członka rodziny aktualnego lub byłego członka sił zbrojnych, to organy Państwa wysyłającego będą zobowiązane do przyjęcia takiej osoby na swoje terytorium lub do odwołania takiej osoby z terytorium Państwa przyjmującego. Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie do osób, które nie są obywatelami Państwa przyjmującego i wjechały na terytorium Państwa przyjmującego w charakterze członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego albo w celu zostania ich członkiem, oraz w odniesieniu do członków rodzin wyżej wymienionych osób. Artykuł IV Państwo przyjmujące albo (a) uzna, bez przeprowadzania dodatkowego egzaminu z kierowania pojazdem i pobierania opłaty, pozwolenie na kierowanie pojazdem lub prawo jazdy albo wojskowe pozwolenie na kierowanie pojazdem wystawione członkowi sił zbrojnych lub jego personelu cywilnego przez Państwo wysyłające lub jednostkę administracyjną tego Państwa; albo (b) wystawi swoje własne pozwolenie na kierowanie pojazdem lub prawo jazdy każdemu członkowi sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, który posiada pozwolenie na kierowanie pojazdem lub prawo jazdy albo wojskowe pozwolenie na kierowanie pojazdem wystawione przez Państwo wysyłające lub jego jednostkę administracyjną, przy czym egzamin z kierowania pojazdem nie będzie w tym celu wymagany. Artykuł V 1. Członkowie sił zbrojnych powinni zazwyczaj nosić mundury. Jeżeli organy Państwa wysyłającego i przyjmującego nie uzgodnią inaczej, używanie odzieży cywilnej będzie dopuszczone na takich samych warunkach, jakie obowiązują członków sił zbrojnych Państwa przyjmującego. Podczas przekraczania granicy regularne oddziały lub formacje sił zbrojnych powinny być umundurowane. 2. Pojazdy służbowe sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego obok numerów rejestracyjnych powinny posiadać widoczny znak swojego Państwa. Artykuł VI Członkowie sił zbrojnych mogą posiadać i nosić broń, pod warunkiem że są do tego upoważnieni na mocy wydanych im rozkazów. Organy Państw wysyłającego rozpatrzą przychylnie stosowne wnioski Państwa przyjmującego w tej sprawie. Artykuł VII 1. Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego artykułu: (a) organy wojskowe Państwa wysyłającego mają prawo sprawowania w granicach Państwa przyjmującego pełnej jurysdykcji karnej i dyscyplinarnej, przyznanej im przez prawo Państwa wysyłającego w stosunku do wszystkich osób podlegających prawu wojskowemu tego Państwa; (b) organy Państwa przyjmującego sprawują jurysdykcję nad członkami sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego oraz członkami ich rodzin w odniesieniu do przestępstw popełnionych na terytorium Państwa przyjmującego i karalnych zgodnie z jego prawem. 2. (a) Organy wojskowe Państwa wysyłającego mają prawo sprawowania wyłącznej jurysdykcji w stosunku do osób podlegających prawu wojskowemu tego Państwa w odniesieniu do przestępstw karalnych zgodnie z prawem Państwa wysyłającego, a niekaralnych zgodnie z prawem Państwa przyjmującego, w tym przestępstw przeciwko bezpieczeństwu Państwa wysyłającego. (b) Organy Państwa przyjmującego mają prawo sprawowania wyłącznej jurysdykcji w stosunku do członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego oraz członków ich rodzin w odniesieniu do przestępstw karalnych zgodnie z jego prawem, a niekaralnych zgodnie z prawem Państwa wysyłającego, w tym przestępstw przeciwko bezpieczeństwu Państwa przyjmującego. (c) W rozumieniu niniejszego ustępu oraz ustępu 3 niniejszego artykułu pojęcie przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu Państwa obejmuje: (i) zdradę Państwa (ii) sabotaż, szpiegostwo lub naruszenie jakichkolwiek przepisów dotyczących tajemnicy państwowej tego Państwa lub tajemnicy związanej z obronnością tego Państwa. 3. W sytuacjach, gdy prawo sprawowania jurysdykcji jest zbieżne, stosuje się następujące zasady: (a) organy wojskowe Państwa wysyłającego mają pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji w stosunku do członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego w odniesieniu do: (i) przestępstw skierowanych wyłącznie przeciwko mieniu lub bezpieczeństwu tego Państwa lub przestępstw wyłącznie przeciwko osobie lub mieniu innego członka sił zbrojnych tego Państwa lub ich personelu cywilnego albo członka jego rodziny; (ii) przestępstw wynikających z podjęcia lub zaniechania jakichkolwiek czynności podczas wykonywania obowiązków służbowych, (b) w przypadku wszelkich innych przestępstw pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji będą mieć organy Państwa przyjmującego, (c) jeżeli Państwo posiadające pierwszeństwo w sprawowaniu jurysdykcji decyduje się zaniechać jej sprawowania, powinno ono zawiadomić o tym organy drugiego Państwa w możliwie jak najkrótszym czasie. Organy Państwa mającego pierwszeństwo rozpatrzą życzliwie wniosek organów drugiego Państwa o zrzeczenie się prawa pierwszeństwa w przypadku, gdy takie zrzeczenie się ma dla drugiej Strony szczególne znaczenie. 4. Powyższe postanowienia niniejszego artykułu nie oznaczają, iż organy wojskowe Państwa wysyłającego mają jakiekolwiek prawo do sprawowania jurysdykcji w stosunku do osób, które są obywatelami Państwa przyjmującego lub zamieszkują w nim na stałe, chyba że są one członkami sił zbrojnych Państwa wysyłającego. 5. (a) Organy Państwa przyjmującego i wysyłającego będą udzielać sobie wzajemnie pomocy przy aresztowaniu członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego albo członków ich rodzin na terytorium Państwa przyjmującego i przy przekazywaniu takich osób organom, które sprawują w stosunku do nich jurysdykcję na mocy powyższych postanowień. (b) Organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie organy wojskowe Państwa wysyłającego o aresztowaniu jakiegokolwiek członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego albo członka jego rodziny. (c) Jeżeli oskarżony członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, nad którym Państwo przyjmujące ma sprawować jurysdykcję, znajduje się w rękach Państwa wysyłającego, to nadzór nad nim zostanie pozostawiony Państwu wysyłającemu do czasu, kiedy zostanie on postawiony w stan oskarżenia przez Państwo przyjmujące. 6. (a) Organy Państwa przyjmującego i wysyłającego będą udzielać sobie wzajemnie pomocy przy prowadzeniu wszelkich niezbędnych dochodzeń dotyczących przestępstw, w tym w zbieraniu lub przedstawianiu dowodów, łącznie z zajmowaniem i , w odnośnych przypadkach, przekazywaniem przedmiotów związanych z przestępstwem. Przekazywanie takich przedmiotów może jednak odbywać się za zastrzeżeniem ich zwrotu w terminie określonym przez organy, które je dostarczyły. (b) Organy Umawiających się Stron będą informować się wzajemnie o postępowaniu we wszelkich sprawach, w których zachodzi zbieżność prawa do sprawowania jurysdykcji. 7. (a) Kara śmierci nie będzie wykonywana w Państwie przyjmującym przez organy Państwa wysyłającego, jeżeli przepisy Państwa przyjmującego nie przewidują kary śmierci w podobnej sprawie. (b) Organy Państwa przyjmującego rozpatrzą ze zrozumieniem wnioski organów Państwa wysyłającego, dotyczące pomocy w wykonywaniu na terytorium Państwa przyjmującego kary pozbawienia wolności orzeczonej przez organy Państwa wysyłającego zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu. 8. W przypadku gdy oskarżony został osądzony zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu przez organy jednej z Umawiających się Stron i został uniewinniony albo też skazany i odbywa lub odbył zasądzoną karę bądź też został ułaskawiony, nie może być sądzony ponownie za to samo przestępstwo na terytorium tego samego Państwa przez organy innej Umawiającej się Strony. Jednakże żadne z postanowień niniejszego ustępu nie stanowi przeszkody dla organów wojskowych Państwa wysyłającego, aby osądzić członka ich sił zbrojnych za jakiekolwiek naruszenie zasad dyscypliny, wynikające z działania lub zaniechania, będącego przestępstwem, za które był on sądzony przez organy innej Umawiającej się Strony. 9. Jeżeli członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego albo członek jego rodziny jest ścigany zgodnie z jurysdykcją Państwa przyjmującego, osoba taka będzie uprawniona: (a) do niezwłocznego i szybkiego procesu; (b) do zapoznania się przed procesem z zarzutem lub zarzutami wnoszonymi przeciwko niemu; (c) do konfrontacji ze świadkami świadczącymi na jego niekorzyść; (d) do korzystania z obowiązkowego stawiennictwa osób świadczących na jego korzyść, jeżeli znajdują się one w granicach jurysdykcji Państwa przyjmującego; (e) do posiadania obrońcy z własnego wyboru albo do posiadania bezpłatnie lub częściowo odpłatnie obrońcy na warunkach aktualnie stosowanych w Państwie przyjmującym; (f) do korzystania, jeżeli uzna za konieczne, z usług kompetentnego tłumacza oraz (g) do komunikowania się z przedstawicielem rządu Państwa wysyłającego i, jeżeli zasady postępowania sądowego na to pozwalają, do obecności takiego przedstawiciela podczas procesu. 10. (a) Regularne oddziały wojskowe lub formacje sił zbrojnych będą miały prawo nadzorowania wszelkich obozów, obiektów lub innych nieruchomości, które zajmują na mocy porozumienia z Państwem przyjmującym. Żandarmeria wojskowa sił zbrojnych może podejmować wszelkie niezbędne środki dla zapewnienia porządku i bezpieczeństwa na ich terenie. (b) Poza wymienionym wyżej terenem wspomniana żandarmeria wojskowa może działać włącznie zgodnie z ustaleniami podjętymi z organami Państwa przyjmującego, w porozumieniu z tymi organami i tylko w takim zakresie, w jakim działania te są niezbędne dla zapewnienia dyscypliny i porządku wśród członków sił zbrojnych. 11. Każda z Umawiających się Stron może wprowadzić takie przepisy, jakie uważa za niezbędne dla zapewnienia należytego bezpieczeństwa i ochrony na swoim terytorium w odniesieniu do instalacji, sprzętu, mienia, archiwów i oficjalnych informacji innych Umawiających się Stron oraz karania osób naruszających przepisy w tym celu ustanowione. Artykuł VIII 1. Każda z Umawiających się Stron zrzeka się wszelkich roszczeń wobec innej Umawiającej się Strony z tytułu szkód wyrządzonych w jakimkolwiek mieniu do niej należącym i używanym przez jej lądowe, morskie lub powietrzne siły zbrojne, jeżeli taka szkoda: (i) została spowodowana przez członka lub osobę zatrudnioną w siłach zbrojnych drugiej Umawiającej się Strony podczas wykonywania przez nią obowiązków związanych z działalnością wykonywaną w ramach Traktatu Północnoatlantyckiego; (ii) jest skutkiem użycia pojazdu, statku lub statku powietrznego należącego do innej Umawiającej się Strony i używanego przez jej siły zbrojne, pod warunkiem że taki pojazd, statek lub statek powietrzny spowodował szkodę w związku z działalnością w ramach Traktatu Północnoatlantyckiego albo że szkoda taka została spowodowana w mieniu w tym celu używanym. Roszczenia jednej Umawiającej się Strony przeciwko innej Umawiającej się Stronie z tytułu ratownictwa morskiego mogą zostać zawieszone pod warunkiem, że uratowany statek lub ładunek należał do Umawiającej się Strony i był używany przez jej siły zbrojne w związku z działalnością w ramach Traktatu Północnoatlantyckiego. 2. (a) W przypadku szkody spowodowanej lub wynikłej zgodnie z ust. 1 w odniesieniu do innego mienia należącego do Umawiającej się Strony i znajdującego się na jej terytorium, odpowiedzialność jakiejkolwiek innej Umawiającej się Strony zostanie określona i rozmiar szkody zostanie oszacowany przez arbitra wybranego zgodnie z lit. (b) niniejszego ustępu, jeżeli zainteresowane Umawiające się Strony nie postanowią inaczej. Arbiter będzie także rozstrzygał wszelkie roszczenia wzajemne wynikające z tego samego zdarzenia. (b) Arbiter, o którym mowa w lit. (a) niniejszego ustępu, zostanie wybrany na mocy porozumienia między zainteresowanymi Umawiającymi się Stronami spośród obywateli Państwa przyjmującego, którzy zajmowali lub zajmują wysokie stanowisko w organach wymiaru sprawiedliwości. Jeżeli zainteresowane Umawiające się Strony w terminie dwóch miesięcy nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra, każda z nich może zwrócić się do Przewodniczącego Rady Północnoatlantyckiej o dokonanie wyboru osoby posiadającej wyżej wymienione kwalifikacje. (c) Każde orzeczenie arbitra będzie miało charakter wiążący i ostateczny w odniesieniu do Umawiających się Stron. (d) Rozmiar odszkodowania przyznanego przez arbitra zostanie podzielony zgodnie z postanowieniami ust. 5 lit. (e) (i), (ii) oraz (iii) niniejszego artykułu. (e) Wynagrodzenie arbitra zostanie określone w drodze porozumienia pomiędzy zainteresowanymi Umawiającymi się Stronami i będzie, łącznie z niezbędnymi wydatkami poniesionymi podczas wypełniania jego obowiązków, pokrywane w równych częściach przez Umawiające się Strony. (f) Niezależnie od powyższego każda z Umawiających się Stron zrzeka się roszczeń w każdej sprawie, w której rozmiary szkody są mniejsze od: - Belgia - 70 000 BEF - Kanada - 1 460 CAD - Dania - 9 670 DKK - Francja - 490 000 FRF - Islandia - 22 800 ISK - Włochy - 850 000 ITL - Luksemburg - 70 000 LUF - Holandia - 5 320 NLG - Norwegia - 10 000 NOK - Portugalia - 40 250 PTE - Wielka Brytania - 500 GBP - Stany Zjednoczone - 1 400 USD. Każda inna Umawiająca się Strona, w której mieniu została wyrządzona szkoda na skutek tego samego zdarzenia, również zrzeka się swoich roszczeń do wyżej określonej sumy. W przypadku istotnych wahań kursów wymiany pomiędzy tymi walutami Umawiające się Strony zgodzą się na odpowiednie uaktualnienie tych sum. 3. W rozumieniu ust. 1 i 2 niniejszego artykułu wyrażenie "należące do Umawiającej się Strony", użyte w odniesieniu do okrętów, dotyczy również okrętów wyczarterowanych przez Umawiającą się Stronę albo zarekwirowanych na warunkach czarteru samego okrętu lub zajętych w charakterze pryzy (z wyjątkiem sytuacji, w których ryzyko utraty lub odpowiedzialności ponosi osoba inna niż Umawiająca się Strona). 4. Każda z Umawiających się Stron zrzeka się wszelkich roszczeń przeciwko innej Umawiającej się Stronie z tytułu zranienia lub śmierci poniesionej przez jakiegokolwiek członka swoich sił zbrojnych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. 5. Roszczenia (inne niż roszczenia umowne i te, do których mają zastosowanie ust. 6 lub 7 niniejszego artykułu), wynikające z działania lub zaniechania członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego podczas wykonywania obowiązków służbowych albo wynikające z jakiegokolwiek innego działania, zaniechania lub zdarzenia, za które siły zbrojne lub ich personel cywilny ponoszą odpowiedzialność, i powodującego szkodę na terytorium Państwa przyjmującego w odniesieniu do stron trzecich innych niż Umawiające się Strony, powinny być załatwiane przez Państwo przyjmujące zgodnie z następującymi zasadami: (a) roszczenia będą wnoszone, rozpatrywane i zaspokajane lub zasądzane zgodnie z przepisami prawa Państwa przyjmującego, dotyczącymi roszczeń wynikających z działalności jego własnych sił zbrojnych, (b) Państwo przyjmujące może zaspokoić każde takie roszczenie, a zapłata sumy uzgodnionej lub określonej na mocy orzeczenia o zasądzeniu zostanie dokonana przez Państwo przyjmujące w jego walucie, (c) zapłata taka, dokonana na mocy ugody lub osądzenia sprawy przez kompetentny sąd Państwa przyjmującego, albo ostateczna odmowa przyznania takiej płatności orzeczona przez taki sąd będzie obowiązująca i ostateczna w stosunku do Umawiających się Stron, (d) każde roszczenie uregulowane przez Państwo przyjmujące będzie notyfikowane zainteresowanemu Państwu wysyłającemu łącznie z wszelkimi szczegółami oraz proponowanym podziałem kosztów zgodnie z lit. (e) (i), (ii) i (iii). W braku odpowiedzi w terminie dwóch miesięcy proponowany podział kosztów będzie uważany za przyjęty. (e) Koszty wynikłe podczas zaspokajania roszczeń zgodnie z postanowieniami poprzednich liter oraz ust. 2 niniejszego artykułu zostaną rozdzielone pomiędzy Umawiające się Strony w następujący sposób: (i) w sytuacji gdy odpowiedzialność ponosi wyłącznie Państwo wysyłające, przyznana lub zasądzona suma zostanie podzielona w stosunku 25 procent płatnych przez Państwo przyjmujące i 75 procent płatnych przez Państwo wysyłające, (ii) gdy z tytułu wyrządzenia szkody jest odpowiedzialne więcej niż jedno Państwo, przyznana lub zasądzona suma zostanie podzielona w równych częściach pomiędzy nimi; jednakże gdy Państwo przyjmujące nie jest jednym z państw ponoszących odpowiedzialność za szkodę, jego udział będzie wynosić połowę udziału każdego z Państw wysyłających, (iii) w sytuacji gdy szkoda została spowodowana przez siły zbrojne Umawiających się Stron i niej jest możliwe obciążenie odpowiedzialnością sił zbrojnych jednej lub kilku stron, przyznana lub zasądzona suma zostanie podzielona w równych częściach między wspomnianymi Umawiającymi się Stronami; jeżeli jednak Państwo przyjmujące nie jest jednym z Państw, których siły zbrojne spowodowały szkodę, jego udział będzie wynosić połowę udziału każdego z Państw wysyłających, (iv) co pół roku oświadczenie o sumach wypłaconych w ciągu minionego półrocza przez Państwo przyjmujące w każdej sprawie, co do której proponowany podział procentowy został przyjęty, wysłane będzie zainteresowanym Państwom wysyłającym wraz z wnioskiem o refundację. Refundacja ta będzie dokonywana w możliwie najkrótszym czasie w walucie Państwa przyjmującego. (f) W przypadkach, gdy stosowanie postanowień liter (b) i (e) niniejszego ustępu mogłoby spowodować poważne trudności dla Umawiającej się Strony, może ona wnieść do Rady Północnoatlantyckiej o rozstrzygnięcie sprawy w inny sposób. (g) Członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego nie będzie podlegał jakiemukolwiek postępowaniu mającemu na celu wykonanie jakiegokolwiek orzeczenia wydanego na jego niekorzyść w Państwie przyjmującym w sprawach wynikających z wykonywania przez niego obowiązków służbowych. (h) Poza okresem, w jakim literę (e) niniejszego ustępu stosuje się do roszczeń, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, postanowienia niniejszego ustępu nie będą mieć zastosowania do jakichkolwiek roszczeń wynikających lub związanych z nawigacją lub eksploatacją statku albo załadunkiem, przewozem i wyładunkiem towarów, innych niż roszczenia z tytułu śmierci lub obrażeń ciała, do których ust. 4 niniejszego artykułu nie ma zastosowania. 6. Roszczenia przeciwko członkom sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego wynikające z niedozwolonych działań lub zaniechań w Państwie przyjmującym, nie związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych, będą rozpatrywane w następujący sposób: (a) organy Państwa przyjmującego rzetelnie i sprawiedliwie rozpatrzą roszczenie i przyznają odszkodowanie występującemu z roszczeniem, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności sprawy, łącznie z postępowaniem osoby poszkodowanej, oraz przygotują raport w tej sprawie, (b) raport zostanie przedłożony organom Państwa wysyłającego, które zadecydują wówczas niezwłocznie, czy są gotowe zaspokoić roszczenie "ex gratia", a jeśli tak, to w jakim wymiarze, (c) jeżeli złożona oferta zapłaty "ex gratia" zostanie przyjęta przez występującego z roszczeniem w charakterze pełnego zaspokojenia jego roszczenia, organy Państwa wysyłającego same dokonają wypłaty, informując organy Państwa przyjmującego o odnośnej decyzji oraz o wypłaconej sumie, (d) żadne z postanowień niniejszego ustępu nie narusza jurysdykcji sądów Państwa przyjmującego w zakresie podejmowania działań przeciwko członkowi sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, aż do czasu pełnego zaspokojenia roszczenia w drodze zapłaty. 7. Roszczenia wynikające z niedozwolonego użycia jakiegokolwiek pojazdu sił zbrojnych Państwa wysyłającego będą rozpatrywane zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu, z wyjątkiem sytuacji, gdy odpowiedzialność prawną ponoszą siły zbrojne lub ich personel cywilny. 8. W przypadku powstania sporu odnośnie do tego, czy niedozwolone działanie lub zaniechanie ze strony członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego miało miejsce podczas wykonywania obowiązków służbowych albo też czy użycie jakiegoś pojazdu sił zbrojnych Państwa wysyłającego było niedozwolone, kwestia ta zostanie przekazana arbitrowi powołanemu zgodnie z ust. 2 lit. (b) niniejszego artykułu, którego decyzja w tym względzie będzie ostateczna i wiążąca. 9. Państwo wysyłające nie będzie domagać się wyłączenia spod jurysdykcji sądów Państwa przyjmującego członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, w odniesieniu do jurysdykcji cywilnej sądów Państwa przyjmującego, z wyjątkiem sytuacji określonej w ust. 5 lit. (g) niniejszego artykułu. 10. Organy Państwa wysyłającego i przyjmującego będą współpracować w celu dostarczenia dowodów niezbędnych dla rzetelnego przeprowadzenia rozprawy i zaspokojenia roszczenia, którym Umawiające się Strony są zainteresowane. Artykuł IX 1. Członkowie sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego oraz członkowie ich rodzin mogą nabywać na miejscu towary na użytek własny, jak również niezbędne usługi na tych samych zasadach, co obywatele Państwa przyjmującego. 2. Towary miejscowe, niezbędne dla utrzymania sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, będą z zasady nabywane przez te same organy, które dokonują zakupów takich towarów na potrzeby sił zbrojnych Państwa przyjmującego. W celu uniknięcia niekorzystnego wpływu takich zakupów na gospodarkę Państwa przyjmującego odnośnie organy tego Państwa wskażą, jeśli zajdzie taka konieczność, artykuły, których zakup ma być ograniczony lub zakazany. 3. Z uwzględnieniem aktualnie obowiązujących porozumień lub porozumień, które mogą zostać zawarte w przyszłości między upoważnionymi przedstawicielami Państwa wysyłającego i przyjmującego, organy Państwa przyjmującego biorą na siebie wyłączną odpowiedzialność za podjęcie odpowiednich działań mających na celu udostępnienie siłom zbrojnym lub ich personelowi cywilnemu niezbędnych budynków i gruntów, jak również urządzeń i usług z tym związanych. Takie porozumienia i działania powinny być, jeśli jest to możliwe, zgodnie z przepisami dotyczącymi zakwaterowania i obciążania kosztami analogicznego personelu Państwa przyjmującego. Jeżeli szczegółowa umowa nie stanowi inaczej, przepisy Państwa przyjmującego określą prawa i obowiązki wynikające z zajmowania lub korzystania z takich budynków, gruntów, urządzeń lub usług. 4. Zapotrzebowanie sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego na miejscową cywilną siłę roboczą zaspokajane będzie w ten sam sposób, co analogiczne potrzeby Państwa przyjmującego i przy pomocy organów Państwa przyjmującego poprzez wymianę pracowniczą. Warunki zatrudnienia i pracy, w szczególności pensje, dodatkowe płatności i warunki ochrony pracowników, określają przepisy Państwa przyjmującego. Pracownicy cywilni zatrudnieni przez siły zbroje lub ich personel cywilny nie będą uważani dla jakichkolwiek celów za członków tych sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego. 5. W sytuacji gdy siły zbrojne lub ich personel cywilny stacjonują w miejscu pozbawionym odpowiedniego zaplecza medycznego lub stomatologicznego, ich członkowie warz z rodzinami mogą korzystać z pomocy medycznej i stomatologicznej, łącznie z hospitalizacją, na tych samych warunkach, co analogiczny personel Państwa przyjmującego. 6. Państwo przyjmujące rozpatrzy przychylnie wnioski o przyznanie członkom sił zbrojnych lub personelu cywilnego ułatwień w podróżowaniu oraz zniżek przy opłatach za przejazd. Takie ułatwienia i zniżki zostaną określone na mocy szczegółowych uzgodnień podjętych przez rządy zainteresowanych Państw. 7. Z uwzględnieniem wszelkich ogólnych i szczegółowych postanowień finansowych uzgodnionych przez Umawiające się Strony, organy sił zbrojnych dokonają niezwłocznie zapłaty w walucie miejscowej za towary, zakwaterowanie i usługi nabyte zgodnie z ust. 2, 3, 4 oraz, jeśli to konieczne, z ust. 5 i 6 niniejszego artykułu. 8. Ani siły zbrojne ani ich personel cywilny, ani też ich członkowie czy też członkowie ich rodzin nie będą na mocy niniejszego artykułu korzystać z jakichkolwiek zwolnień od podatków i opłat za zakup towarów i usług, należnych zgodnie z przepisami podatkowymi Państwa przyjmującego. Artykuł X 1. Jeżeli jakakolwiek forma opodatkowania w Państwie przyjmującym zależy od pobytu lub zamieszkania, okres, podczas którego członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego przebywa na terytorium tego Państwa wyłącznie z powodu przynależności do takich sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, nie będzie uważany za okres pobytu wpływający na zmianę miejsca pobytu lub zamieszkania dla celów takiego opodatkowania. Członkowie sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego będą zwolnieni od opodatkowania w Państwie przyjmującym w odniesieniu do wynagrodzenia i dodatków wypłacanych im z tego tytułu przez Państwo wysyłające lub w stosunku do mienia ruchomego, które znajduje się na terytorium Państwa przyjmującego wyłącznie w związku z ich czasowym pobytem w tym Państwie. 2. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie uprawnia do zwolnienia z opodatkowania członka sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego w odniesieniu do jakiejkolwiek działalności zarobkowej poza wykonywaną w charakterze członka tych sił, jaką mogą podejmować w Państwie przyjmującym, jak również, z wyłączeniem ich pensji, dodatków i mienia ruchomego określonego w ust. 1, żadne z postanowień niniejszego artykułu nie uprawnia do zwolnienia ich z opodatkowania, któremu członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego podlegają zgodnie z prawem tego Państwa, nawet gdy uważani są za osoby przebywające lub zamieszkałe poza terytorium Państwa przyjmującego. 3. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie wpływa na definicję "cło" określoną w ust. 12 artykułu XI. 4. Dla celów niniejszego artykułu wyrażenia "członek sił zbrojnych" nie odnosi się do jakiejkolwiek osoby, która jest obywatelem Państwa przyjmującego. Artykuł XI 1. Jeżeli niniejsza umowa nie stanowi wyraźnie inaczej, członkowie sił zbrojnych i ich personelu cywilnego, jak również członkowie ich rodzin podlegają przepisom prawnym stosowanym przez organy celne Państwa przyjmującego. W szczególności organy celne Państwa przyjmującego będą miały prawo, na ogólnych warunkach określonych przez ustawodawstwo Państwa przyjmującego, do przeszukania członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego oraz członków ich rodzin, ich bagażu i pojazdów, jak również do zajęcia przedmiotów zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami. 2. (a) Wwóz na czas określony oraz ponowny wywóz pojazdów służbowych sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, znajdujących się w ich dyspozycji, będzie zwolniony z opłat po przedstawieniu formularza w formie wskazanej w załączniku do niniejszej umowy. (b) Wwóz na czas określony takich pojazdów nie znajdujących się w dyspozycji sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego będzie podlegał postanowieniom ust. 4 niniejszego artykułu, a ponowny wywóz - postanowieniom ust. 8. (c) Pojazdy służbowe sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego będą zwolnione z wszelkich podatków związanych z korzystaniem z dróg. 3. Oficjalne dokumenty opatrzone urzędową pieczęcią nie będą podlegać kontroli celnej. Kurierzy przewożący takie dokumenty, niezależnie od ich statusu, powinni posiadać indywidualny rozkaz wyjazdu wystawiony zgodnie z art. III ust. 2 lit. (b). Taki rozkaz wyjazdu powinien wskazywać ilość przewożonych przesyłek i stwierdzać, że zawierają one tylko dokumenty urzędowe. 4. Siły zbrojne mogą wwozić bez opłat celnych wyposażenie na użytek sił zbrojnych oraz uzasadnione ilości żywności, zaopatrzenia i innych towarów do wyłącznego użytku sił zbrojnych i, w przypadku gdy jest to dozwolone przez Państwo przyjmujące, również ich personelu cywilnego i członków rodzin. Wwóz na zasadach bezcłowych będzie wymagał przedłożenia organom celnym w odpowiednim przejściu granicznym, obok uzgodnionych dokumentów celnych, zaświadczenia w formie uzgodnionej pomiędzy Państwem przyjmującym i wysyłającym, podpisanego przez osobe do tego upoważnioną przez Państwo wysyłające. Pełnomocnictwo osoby upoważnionej do podpisania wyżej wymienionego zaświadczenia oraz wzory podpisów i pieczęci, które będą uzywane w tym celu, zostaną przesłane organom celnym Państwa przyjmującego. 5. Członek sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, wjeżdżając po raz pierwszy do Państwa przyjmującego w celu podjęcia służby albo przy pierwszym przyjeździe członka jego rodziny w celu spotkania z nim, może wwieźć bezcłowo swoje rzeczy osobiste i meble, z których będzie korzystać przez okres swojej służby. 6. Członkowie sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego mogą wwozić bezcłowo, na czas określony, swoje prywatne pojazdy mechaniczne na użytek własny i członków swoich rodzin. Niniejszy artykuł nie oznacza obowiązku zwolnienia pojazdów prywatnych z podatków z tytułu korzystania z dróg. 7. Wwóz mienia przez organy sił zbrojnych w innym celu niż do wyłącznego użytku sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego oraz wwóz na innych zasadach niż przewidziane w ust. 5 i 6 niniejszego artykułu, dokonany przez członków sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, nie zwalniają, na mocy niniejszego artykułu, a jakichkolwiek opłat lub innych warunków. 8. Towary wwiezione bezcłowo zgodnie z ust. 2 lit. (b), ust. 4, 5 lub 6 niniejszego artykułu: (a) mogą być dowolnie wywiezione pod warunkiem, że w przypadku dóbr wwiezionych zgodnie z ust. 4 zaświadczenie wystawione zgodnie z powołanym ustępem zostanie przedstawione urzędowi celnemu. Urząd celny może jednak sprawdzić, czy podlegające wywozowi towary odpowiadają wpisanym w zaświadczeniu oraz czy rzeczywiście zostały wwiezione na warunkach określonych w ust. 2 lit. (b), ust. 4, 5 lub 6, w zależności od sytuacji; (b) nie powinny być zbywane w Państwie przyjmującym w drodze sprzedaży lub darowizn. Jednakże w szczególnych przypadkach takie zbywanie może zostać dokonane na warunkach określonych przez organy Państwa przyjmującego (np. po opłaceniu cła i podatku oraz po spełnieniu wymogów odnośnie do kontroli handlu i kontroli dewizowej). 9. Towary zakupione w Państwie przyjmującym mogą być z niego wywiezione tylko zgodnie z obowiązującymi przepisami tego Państwa. 10. Organy celne mogą zastosować szczególny tryb przekraczania granicy w odniesieniu do regularnych oddziałów lub formacji, pod warunkiem że organy te zostaną odpowiednio wcześniej powiadomione o takim zamiarze. 11. W odniesieniu do paliw, olejów i smarów, używanych w służbowych pojazdach, statkach powietrznych i okrętach sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, Państwo przyjmujące podejmie szczególne działania mające na celu zwolnienie ich z wszelkich ceł i podatków. 12. W ustępach od 1 do 10 niniejszego artykułu: "cło" oznacza opłaty celne oraz wszelkie inne opłaty i podatki płatne przy wwozie lub wywozie w zależności od sytuacji, poza opłatami i podatkami, które nie są niczym innym jak opłatami za korzystanie z usług; "wwóz" obejmuje również wycofanie towarów ze składów celnych lub spod stałego nadzoru celnego, pod warunkiem że nie zostały one wyhodowane, wyprodukowane lub wytworzone w Państwie przyjmującym. 13. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do wyżej wymienionych towarów nie tylko wtedy, gdy są one wwożone do Państwa przyjmującego lub wywożone z niego, lecz także wówczas, gdy są one przewożone przez terytorium Umawiającej się Strony, i w takim przypadku pojęcie "Państwo przyjmujące", użyte w niniejszym artykule, będzie także obejmować każdą Umawiającą się Stronę, przez której terytorium towary są przewożone. Artykuł XII 1. Organy celne i skarbowe Państwa przyjmującego, jako warunek przyznania jakichkolwiek zwolnień celnych lub podatkowych przewidzianych w niniejszej umowie, mogą żądać przestrzegania warunków, jakie uznają za konieczne w celu przeciwdziałania nadużyciom. 2. Wyżej wspomniane organy mogą odmówić udzielenia jakiegokolwiek zwolnienia przewidzianego w niniejszej umowie w odniesieniu do wwozu do Państwa przyjmującego artykułów wyhodowanych, wyprodukowanych lub wytworzonych w tym Państwie, które zostały wywiezione bez uiszczenia albo bez zwrotu podatków lub ceł, które są wymagane przy takim wywozie. Towary pobierane ze składów celnych będą traktowane jako przedmioty wwiezione, jeżeli uważało się je za towary wywiezione z powodu ich zdeponowania w składzie. Artykuł XIII 1. W celu zapobieżenia przestępstwom celnym i skarbowym organy Państwa przyjmującego i Państwa wysyłającego będą udzielać sobie wzajemnie pomocy przy prowadzeniu odpowiednich dochodzeń oraz zbieraniu dowodów. 2. Organy sił zbrojnych będą udzielać sobie wszelkiej pomocy, w granicach swoich kompetencji, w celu dostarczenia organom celnym lub skarbowym Państwa przyjmującego wszelkich artykułów podlegających zajęciu. 3. Organy sił zbrojnych będą udzielać sobie wszelkiej możliwej pomocy w celu wyegzekwowania opłat celnych, podatków i kar od członków sił zbrojnych lub personelu cywilnego, lub członków ich rodzin. 4. Pojazdy służbowe i przedmioty należące do sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego, lecz nie do członka takich sił lub personelu cywilnego, skonfiskowane przez organy Państwa przyjmującego w związku z naruszeniem przepisów celnych lub skarbowych, zostaną przekazane odpowiednim organom sił zbrojnych Państwa wysyłającego. Artykuł XIV 1. Siły zbrojne, personel cywilny, ich członkowie, jak również członkowie ich rodzin podlegają normom Państwa wysyłającego w odniesieniu do wymiany dewiz, a także normom obowiązującym w Państwie przyjmującym. 2. Właściwe organy Państwa przyjmującego i Państwa wysyłającego mogą wydać szczególne przepisy obowiązujące siły zbrojne lub personel cywilny, ich członków oraz członków ich rodzin w odniesieniu do wymiany dewiz. Artykuł XV 1. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 tego artykułu niniejsza umowa pozostaje w mocy w przypadku działań zbrojnych, do których ma zastosowanie Traktat Północnoatlantycki, jednakże postanowienia umowy dotyczące zaspokajania roszczeń, określone w ust. 2 i 5 artykułu VIII, nie będą mieć zastosowania do szkód wojennych oraz postanowienia umowy wynikające w szczególności z art. III i VII zostaną niezwłocznie zmienione przez zainteresowane Umawiające się Strony, które mogą uzgodnić wprowadzenie zmian dotyczących stosowania umowy między nimi, jakie uznają za konieczne. 2. W przypadku wyżej wymienionych działań zbrojnych każda z Umawiających się Stron ma prawo, pod warunkiem zawiadomienia o tym pozostałych Umawiających się Stron, z sześćdziesięciodniowym wyprzedzeniem, zawiesić stosowanie jakiegokolwiek z postanowień niniejszej umowy w odniesieniu do tej Strony. W przypadku skorzystania z tego prawa Umawiające się Strony niezwłocznie przystąpią do konsultacji w celu uzgodnienia odpowiednich postanowień, które zastąpią zawieszone postanowienia. Artykuł XVI Wszelkie spory między Umawiającym się Stronami odnoszące się do interpretacji i stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane w drodze negocjacji między nimi bez odwoływania się do jakiejkolwiek zewnętrznej jurysdykcji. Jeżeli postanowienia niniejszej umowy wyraźnie nie stanowią inaczej, spory, które nie mogą być rozstrzygnięte w drodze bezpośrednich negocjacji, powinny być przedstawione Radzie Północnoatlantyckiej. Artykuł XVII Każda z Umawiających się Stron może w każdym czasie wnieść z zmianę jakiegokolwiek artykułu niniejszej umowy. Wnioski takie będą kierowane do Rady Północnoatlantyckiej. Artykuł XVIII 1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacji zostaną złożone w jak najkrótszym czasie Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który poinformuje każde z Państw-Syganatariuszy o dacie ich złożenia. 2. Niniejsza umowa wejdzie w życie trzydzieści dni po złożeniu dokumentów ratyfikacji przez cztery Państwa-Sygnatariuszy Umowy i będzie obowiązywać w stosunkach między jej Państwami-Sygnatariuszami. W stosunku do innych Państw-Sygnatariuszy wejdzie ona w życie trzydzieści dni po złożeniu przez nich dokumentów ratyfikacji. 3. Po wejściu w życie niniejsza umowa, po zatwierdzeniu przez Radę Północnoatlantycką i na warunkach, które określi Rada, będzie otwarta do przystąpienia dla każdego państwa, które przystąpi do Traktatu Północnoatlantyckiego. Przystąpienie następuje przez złożenie dokumentu przystąpienia Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który poinformuje każde Państwo-Sygnatariusza i państwo przystępujące o dacie złożenia takiego dokumentu. W odniesieniu do każdego państwa, w imieniu którego został złożony dokument przystąpienia, niniejsza umowa wejdzie w życie trzydzieści dni po złożeniu wyżej wymienionego dokumentu. Artykuł XIX 1. Niniejsza umowa może być wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron po upływie czterech lat od daty jej wejścia w życie. 2. Wypowiedzenie umowy przez Umawiającą się Stronę będzie dokonywane w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej przez tę Umawiającą się Stronę do Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki, który notyfikuje wszystkim pozostałym Stronom fakt złożenia takiej notyfikacji oraz informuje o dacie jej złożenia. 3. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie roku od dnia otrzymania wyżej wymienionej notyfikacji przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki. Po upływie tego okresu umowa straci moc w odniesieniu do Umawiającej się Strony, która ją wypowiedziała, lecz pozostanie w mocy w stosunku do pozostałych Umawiających się Stron. Artykuł XX 1. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3 niniejszego artykułu umowa będzie mieć zastosowanie jedynie wobec terytorium metropolii Umawiającej się Strony. 2. Niezależnie od powyższego, każde państwo może, w chwili złożenia dokumentu ratyfikacji lub przystąpienia albo w dowolnym czasie, notyfikować Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, że umowa niniejsza będzie stosowana (z zastrzeżeniem zawarcia specjalnego porozumienia między tym państwem a każdym z zainteresowanych Państw wysyłających, jeśli uzna takie porozumienie za niezbędne) wobec wszystkich lub któregokolwiek z terytoriów, z których politykę zagraniczną Państwo to ponosi odpowiedzialność w ramach obszaru działania Traktatu Północnoatlantyckiego. Wtedy to niniejsza umowa zacznie obowiązywać wobec takiego terytorium lub takich terytoriów po upływie trzydziestu dni od otrzymania przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki takiej notyfikacji lub po upływie trzydziestu dni od zawarcia specjalnych porozumień, jeśli są one konieczne, albo od dnia jej wejścia w życie na mocy art. XVIII, w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy. 3. Państwo, które złożyło deklarację zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu w sprawie rozciągnięcia mocy niniejszej umowy na terytorium, za którego politykę zagraniczną jest ono odpowiedzialne, może wypowiedzieć umowę oddzielnie w odniesieniu do tego terytorium, zgodnie z postanowieniami art. XIX. Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy podpisali niniejszą umowę. Sporządzono w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki. Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki przekaże wszystkim sygnatariuszom i państwom przystępującym uwierzytelnione kopie niniejszej umowy. AGREEMENT between the Parties to the North Atlantic Treaty regarding the status of their forces The Parties to the North Atlantic Treaty signed in Washing-ton on 4th April, 1949, Considering that the forces of one Party may be sent, by arrangement, to serve in the territory of another Party; Bearing in mind that the decision to send them and the conditions under which they will be sent, in so far as such conditions are not laid down by the present Agreement, will continue to be the subject of separate arrangements between the Parties concerned; Desiring, however, to define the status of such forces while in the territory of another Party; Have agreed as follows: Article I 1. In this Agreement the expression - (a) "force" means the personnel belonging to the land, sea or air armed services of one Contracting Party when in the territory of another Contracting Party in the North Atlantic Treaty area in connection with their official duties, provided that the two Contracting Parties concerned may agree that certain individuals, units or formations shall not be regarded as constituting or included in a "force" for the purposes of the present Agreement; (b) "civilian component" means the civilian personnel accompanying a force of a Contracting Party who are in the employ of an armed service of that Contracting Party, and who are not stateless persons, nor nationals of any State which is not a Party to the North Atlantic Treaty, nor nationals of, nor ordinarily resident in, the State in which the force is located; (c) "dependent" means the spouse of a member of a force or of a civilian component, or a child of such member depending on him or her for support; (d) "sending State" means the Contracting Party to which the force belongs; (e) "receiving State" means the Contracting Party in the territory of which the force or civilian component is located, whether it be stationed there or passing in transit; (f) "military authorities of the sending State" means those authorities of a sending State who are empowered by its law to enforce the military law of that State with respect to members of its forces or civilian components; (g) "North Atlantic Council" means the Council established by Article 9 of the North Atlantic Treaty or any of its subsidiary bodies authorised to act on its behalf. 2. This Agreement shall apply to the authorities of political sub-divisions of the Contracting Parties, within their territories to which the Agreement applies or extends in accordance with Article XX, as it applies to the central authorities of those Contracting Parties, provided, however, that property owned by political sub-divisions shall not be considered to be property owned by a Contracting Party within the meaning of Article VIII. Article II It is the duty of a force and its civilian component and the members thereof as well as their dependents to respect the law of the receiving State, and to abstain from any activity consistent with the spirit of the present Agreement, and, in particular, from any political activity in the receiving State. It is also the duty of the sending State to take necessary measures to that end. Article III 1. On the conditions specified in paragraph 2 of this Article and subject to compliance with the formalities established by the receiving State relating to entry and departure of a force or the members thereof, such members shall be exempt from passport and visa regulations and immigration inspection on entering or leaving the territory of a receiving State. They shall also be exempt from the regulations of the receiving State on the registration and control of aliens, but shall not be considered as acquiring any right to permanent residence or domicile in the territories of the receiving State. 2. The following documents only will be required in respect of members of a force. They must be presented on demand: (a) personal identity card issued by the sending State showing names, date of birth, rank and number (if any), service, and photograph; (b) individual or collective movement order, in the language of the sending State and in the English and French languages, issued by an appropriate agency of the sending State or of the North Atlantic Treaty Organisation and certifying to the status of the individual or group as a member or members of a force and to the movement ordered. The receiving State may require a movement order to be countersigned by its appropriate representative. 3. Members of a civilian component and dependents shall be so described in their passports. 4. If a member of a force or of a civilian component leaves the employ of the sending State and is not repatriated, the authorities of the sending State shall immediately inform the authorities of the receiving State, giving such particulars as may be required. The authorities of the sending State shall similarly inform the authorities of the receiving State of any member who has absented himself for more than twenty-one days. 5. If the receiving State has requested the removal from its territory of a member of a force or civilian component or has made an expulsion order against an ex-member of a force or of a civilian component or against a dependent of a member or ex -member, the authorities of the sending State shall be responsible for receiving the person concerned within their own territory or otherwise disposing of him outside the receiving State. This paragraph shall apply only to persons who are not nationals of the receiving State and have entered the receiving State as members of a force or civilian component or for the purpose of becoming such members, and to the dependents of such persons. Article IV The receiving State shall either (a) accept as valid, without a driving test or fee, the driving permit or licence or military driving permit issued by the sending State or a sub-division thereof to a member of a force or of a civilian component; or (b) issue its own driving permit or licence to any member of a force or civilian component who holds a driving permit or licence or military driving permit issued by the sending State or a sub-division thereof, provided that no driving test shall be required. Article V 1. Members of a force shall normally wear uniform. Subject to any arrangement to the contrary between the authorities of the sending and receiving States, the wearing of civilian dress shall be on the same conditions as for members of the forces of the receiving State. Regularly constituted units or formations of a force shall be in uniform when crossing a frontier. 2. Service vehicles of a force or civilian component shall carry, in addition to their registration number, a distinctive nationality mark. Article VI Members of a force may possess and carry arms, on condition that they are authorised to do so by their orders. The authorities of the sending State shall give sympathetic consideration to requests from the receiving State concerning this matter. Article VII 1. Subject to the provisions of this Article: (a) the military authorities of the sending State shall have the right to exercise within the receiving State all criminal and disciplinary jurisdiction conferred on them by the law of the sending State over all persons subject to the military law of that State; (b) the authorities of the receiving State shall have jurisdiction over the members of a force or civilian component and their dependents with respect to offences committed within the territory of the receiving State and punishable by the law of that State. 2 (a) The military authorities of the sending State shall have the right to exercise exclusive jurisdiction over persons subject to the military law of that State with respect to offences, including offences relating to its security, punishable by the law of the sending State, but not by the law of the receiving State. (b) The authorities of the receiving State shall have the right to exercise exclusive jurisdiction over members of a force or civilian component and their dependents with respect to offences, including offences relating to the security of that State, punishable by its law but not by the law of the sending State. (c) For the purposes of this paragraph and of paragraph 3 of this Article a security offence against a State shall include: (i) treason against the State; (ii) sabotage, espionage or violation of any law relating to official secrets of that State, or secrets relating to the national defence of that State. 3. In cases where the right to exercise jurisdiction is concurrent the following rules shall apply: (a) The military authorities of the sending State shall have the primary right to exercise jurisdiction over a member of a force or of a civilian component in relation to (i) offences solely against the property or security of that State, or offences solely against the person or property of another member of the force or civilian component of that State or of a dependent; (ii) offences arising out of any act or omission done in the performance of official duty. (b) In the case of any other offence the authorities of the receiving State shall have the primary right to exercise jurisdiction. (c) If the State having the primary right decides not to exercise jurisdiction, it shall notify the authorities of the other State as soon as practicable. The authorities of the State having the primary right shall give sympathetic consideration to a request from the authorities of the other State for a waiver of its right in cases where that other State considers such waiver to be of particular importance. 4. The foregoing provisions of this Article shall not imply any right for the military authorities of the sending State to exercise jurisdiction over persons who are nationals of or ordinarily resident in the receiving State, unless they are members of the force of the sending State. 5. (a) The authorities of the receiving and sending States shall assist each other in the arrest of members of a force or civilian component or their dependents in the territory of the receiving State and in handing them over to the authority which is to exercise jurisdiction in accordance with the above provisions. (b) The authorities of the receiving State shall notify promptly the military authorities of the sending State of the arrest of any member of a force or civilian component or a dependent. (c) The custody of an accused member of a force or civilian component over whom the receiving State is to exercise jurisdiction shall, if he is in the hands of the sending State, remain with that State until he is charged by the receiving State. 6. (a) The authorities of the receiving and sending States shall assist each other in the carrying out of all necessary investigations into offences, and in the collection and production of evidence, including the seizure and, in proper cases, the handing over of objects connected with an offence. The handing over of such objects may, however, be made subject to their return within the time specified by the authority delivering them. (b) The authorities of the Contracting Parties shall notify one another of the disposition of all cases in which there are concurrent rights to exercise jurisdiction. 7. (a) A death sentence shall not be carried out in the receiving State by the authorities of the sending State if the legislation of the receiving State does not provide for such punishment in a similar case. (b) The authorities of the receiving State shall give sympathetic consideration to a request from the authorities of the sending State for assistance in carrying out a sentence of imprisonment pronounced by the authorities of the sending State under the provision of this Article within the territory of the receiving State. 8. Where an accused has been tried in accordance with the provisions of this Article by the authorities of one Contracting Party and has been acquitted, or has been convicted and is serving, or has served, his sentence or has been pardoned, he may not be tried again for the same offence within the same territory by the authorities of another Contracting Party. However, nothing in this paragraph shall prevent the military authorities of the sending State from trying a member of its force for any violation of rules of discipline arising from an actor omission which constituted an offence for which he was tried by the authorities of another Contracting Party. 9. Whenever a member of a force or civilian component or a dependent is prosecuted under the jurisdiction of a receiving State he shall be entitled: (a) to a prompt and speedy trial; (b) to be informed, in advance of trial, of the specific charge or charges made against him; (c) to be confronted with the witnesses against him; (d) to have compulsory process for obtaining witnesses in his favour, if they are within the jurisdiction of the receiving State; (e) to have legal representation of his own choice for his defence or to have free or assisted legal representation under the conditions prevailing for the time being in the receiving State; (f) if he considers it necessary, to have the services of a competent interpreter; and (g) to communicate with a representative of the Government of the sending State and, when the rules of the court permit, to have such a representative present at his trial. 10. (a) Regularly constituted military units or formations of a force shall have the right to police any camps, establishments or other premises which they occupy as the result of an agreement with the receiving State. The military police of the force may take all appropriate measures to ensure the maintenance of order and security on such premises. (b) Outside these premises, such military police shall be employed only subject to arrangements with the authorities of the receiving State and in liaison with those authorities, and in so far as such employment is necessary to maintain discipline and order among the members of the force. 11. Each Contracting Party shall seek such legislation as it deems necessary to ensure the adequate security and protection within its territory of installations, equipment, property, records and official information of other Contracting Parties, and the punishment of persons who may contravene laws enacted for that purpose. Article VIII 1. Each Contracting Party waives all its claims against any other Contracting Party for damage to any property owned by it and used by its land, sea or air armed services, if such damage: (i) was caused by a member or an employee of the armed services of the other Contracting Party in the execution of his duties in con nexion with the operation of the North Atlantic Treaty; or (ii) arose from the use of any vehicle, vessel or aircraft owned by the other Contracting Party and used by its armed services, provided either that the vehicle, vessel or aircraft causing the damage was being used in con nexion with the operation of the North Atlantic Treaty, or that the damage was caused to property being so used. Claims for maritime salvage by one Contracting Party against any other Contracting Party shall be waived, provided that the vessel or cargo salved was owned by a Contracting Party and being used by its armed services in con nexion with the operation of the North Atlantic Treaty. 2. (a) In the case of damage caused or arising as stated in paragraph i to other property owned by a Contracting Party and located in its territory, the issue of the liability of any other Contracting Party shall be determined and the amount of damage shall be assessed, unless the Contracting Parties concerned agree otherwise, by a sole arbitrator selected in accordance with sub-paragraph (b) of this paragraph. The arbitrator shall also decide any counter-claims arising out of the same incident. (b) The arbitrator referred to in sub-paragraph (a) above shall be selected by agreement between the Contracting Parties concerned from amongst the nationals of the receiving State who hold or have held high judicial office. If the Contracting Parties concerned are unable, within two months, to agree upon the arbitrator, either may request the Chairman of the North Atlantic Council Deputies to select a person with the aforesaid qualifications. (c) Any decision taken by the arbitrator shall be binding and conclusive upon the Contracting Parties. (d) The amount of any compensation awarded by the arbitrator shall be distributed in accordance with the provisions of paragraph 5 (e) (i), (ii) and (iii) of this Article. (e) The compensation of the arbitrator shall be fixed by agreement between the Contracting Parties concerned and shall, together with the necessary expenses incidental to the performance of his duties, be defrayed in equal proportions by them. (f) Nevertheless, each Contracting Party waives its claim in any such case where the damage is less than: Belgium: B.fr. 70,000 Canada: $ 1,460 Denmark: Kr. 9,670 France: F.fr . 490,000 Iceland: Kr. 22,800 Italy: Li. 850,000 Luxembourg: L.fr. 70,000 Netherlands:Fl. 5,320 Norway: Kr. 10,000 Portugal: Es. 40,250 United Kingdom: ₤ 500 United States: $ 1,400 Any other Contracting Party whose property has been damaged in the same incident shall also waive its claim up to the above amount. In the case of considerable variation in the rates of exchange between these currencies the Contracting Parties shall agree on the appropriate adjustments of these amounts. 3. For the purposes of paragraphs 1 and 2 of this Article the expression "owned by a Contracting Party" in the case of a vessel includes a vessel on bare boat charter to that Contracting Party or requisitioned by it on bare boat terms or seized by it in prize (except to the extent that the risk of loss or liability is borne by some person other than such Contracting Party). 4. Each Contracting Party waives all its claims against any other Contracting Party for injury or death suffered by any member of its armed services while such member was engaged in the performance of his official duties. 5. Claims (other than contractual claims and those to which paragraphs 6 or 7 of this Article applyl arising out of acts or omissions of members of a force or civilian component done in the performance of official duty, or out of any other act, omission or occurrence for which a force or civilian component is legaily responsible, and causing damage in the territory of the receiving State to third parties, other than any of the Contracting Parties, shall be dealt with by the receiving State in accordance with the following provisions: (a) Claims shall be filed, considered and settled or adjudicated in accordance with the laws and regulations of the receiving State with respect to claims arising from the activities of its own armed forces. (b) The receiving State may settle any such claims, and payment of the amount agreed upon or determined by adjudication shall be made by the receiving State in its currency. (c) Such payment, whether made pursuant to a settlement or to adjudication of the case by a competent tribunal of the receiving State, or the final adjudication by such a tribunal denying payment, shall be binding and conclusive upon the Contracting Parties. (d) Every claim paid by the receiving State shall be communicated to the sending States concerned together with full particulars and a proposed distribution in conformity with sub-paragraphs (e) (i), (ii) and (iii) below. In default of a reply within two months, the proposed distribution shall be regarded as accepted. (e) The cost incurred in satisfying claims pursuant to the preceding subparagraphs and paragraph 2 of this Article shall be distributed between the Contracting Parties, as follows: (i) Where one sending State alone is responsible, the amount awarded or adjudged shall be distributed in the proportion of 25 per cent. chargeable to the receiving State and 75 per cent. chargeable to the sending State. (ii) Where more than one State is responsible for the damage, the amount awarded or adjudged shall be distributed equally among them: however, if the receiving State is not one of the States responsible, its contribution shall be half that of each of the sending States. (iii) Where the damage was caused by the armed services of the Contracting Parties and it is not possible to attribute it specifically to one or more of those armed services, the amount awarded or adjudged shall be distributed equally among the Contracting Parties concerned: however, if the receiving State is not one of the States by whose armed services the damage was caused, its contribution shall be half that of each of the sending States concerned. (iv) Every half-year, a statement of the sums paid by the receiving State in the course of the half--yearly period in respect of every case regarding which the proposed distribution on a percentage basis has been accepted, shall be sent to the sending States concerned, together with a request for reimbursement. Such reimbursement shall be made within the shortest possible time, in the currency of the receiving State. (f) In cases where the application of the provisions of sub-paragraphs (b) and (e) of this paragraph would cause a Contracting Party serious hardship, it may request the North Atlantic Council to arrange a settlement of a different nature. (g) A member of a force or civilian component shall not be subject to any proceedings for the enforcement of any judgment given against him in the receiving State in a matter arising from the performance of his official duties. (h) Except in so far as sub-paragraph (e) of this paragraph applies to claims covered by paragraph 2 of this Article, the provisions of this paragraph shall not apply to any claim arising out of or in connexion with the navigation or operation of a ship or the loading, carriage, or discharge of a cargo, other than claims for death or personal injury to which paragraph 4 of this Article does not apply. 6. Claims against members of a force or civilian component arising out of tortious acts or omissions in the receiving State not done in the performance of official duty shall be dealt with in the following manner: (a) The authorities of the receiving State shall consider the claim and assess compensation to the claimant in a fair and just manner, taking into account all the circumstances of the case, including the conduct of the injured person, and shall prepare a report on the matter. (b) The report shall be delivered to the authorities of the sending State, who shall then decide without delay whether they will offer an ex gratia payment, and if so, of what amount. (c) If an offer of ex gratia payment is made, and accepted by the claimant in full satisfaction of his claim, the authorities of the sending State shall make the payment themselves and inform the authorities of the receiving State of their decision and of the sum paid. (d) Nothing in this paragraph shall affect the jurisdiction of the courts of the receiving State to entertain an action against a member of a force or of a civilian component unless and until there has been payment in full satisfaction of the cla im. 7. Claims arising out of the unauthorised use of any vehicle of the armed services of a sending State shall be dealt with in accordance with paragraph 6 of this Article, except in so far as the force or civilian component is legally responsible. 8. If a dispute arises as to whether a tortious act or omission of a member of a force or civilian component was done in the performance of official duty or as to whether the use of any vehicle of the armed services of a sending State was unauthorised, the question shall be submitted to an arbitrator appointed in accordance with paragraph 2 (b) of this Article, whose decision on this point shall be final and conclusive. 9. The sending State shall not claim immunity from the jurisdiction of the courts of the receiving State for members of a force or civilian component in respect of the civil jurisdiction of the courts of the receiving State except to the extent provided in paragraph 5 (g) of this Article. 10. The authorities of the sending State and of the receiving State shall co-operate in the procurement of evidence for a fair hearing and disposal of claims in regard to which the Contracting Parties are concerned. Article IX 1. Members of a force or of a civilian component and their dependents may purchase locally goods necessary for their own consumption, and such services as they need, under the same conditions as the nationals of the receiving State. 2. Goods which are required from local sources for the subsistence of a force or civilian component shall normally be purchased through the authorities which purchase such goods for the armed services of the receiving State. In order to avoid such purchases having any adverse effect on the economy of the receiving State, the component authorities of that State shall indicate, when necessary, any articles the purchase of which should be restricted or forbidden. 3. Subject to agreements already in force or which may hereafter be made between the authorised representatives of the sending and receiving States, the authorities of the receiving State shall assume sole responsibility for making suitable arrangements to make available to a force or a civilian component the buildings and grounds which it requires, as well as facilities and services connected therewith. These agreements and arrangements shall be, as far as possible, in accordance with the regulations governing the accommodation and billeting of similar personnel of the receiving State. Inthe absence of a specificcontract to the contrary, the laws of the receiving State shall determine the rights and obligations arising out of the occupation or use of the buildings, grounds, facilities or services. 4. Local civilian labour requirements of a force or civilian component shall be satisfied in the same way as the comparable requirements of the receiving State and with the assistance of the authorities of the receiving State through the employment exchanges. The conditions of employment and work, in particular wages, supplementary payments and conditions for the protection of workers, shall be those laid down by the legislation of the receiving State. Such civilian workers employed by a force or civilian component shall not be regarded for any purpose as being members of that force or civilian component. 5. When a force or a civilian component has at the place where it is stationed inadequate medical or dental facilities, its members and their dependents may receive medical and dental care, including hospitalisation, under the same conditions as comparable personnel of the receiving State. 6. The receiving State shall give the most favourable consideration to requests for the grant to members of a force or of a civilian component of travelling facilities and concession with regard to fares. These facilities and concessions will be the subject of special arrangements to be made between the Governments concerned. 7. Subject to any general or particular financial arrangements between the Contracting Parties, payment in local currency for goods, accomodation and services furnished under paragraphs 2, 3,4 and, if necessary, 5 and 6, of this Article shall be made promptly by the authorities of the force. 8. Neither a force, nor a civilian component, nor the members thereof, nor their dependents, shall by reason of this Article enjoy any exemption from taxes or duties relating to purchases and services chargeable under the fiscal regulations of the receiving State. Article X 1. Where the legal incidence of any form of taxation in the receiving State depends upon residence or domicile, periods during which a member of a force or civilian component is in the territory of that State by reason solely of his being a member of such force or civilian component shall not be considered as periods of residence therein, or as creating a change of residence or domicile, for the purposes of such taxation. Members of a force or civilian component shall be exempt from taxation in the receiving State on the salary and emoluments paid to them as such members by the sending State or on any tangible movable property the presence of which in the receiving State is due solely to their temporary presence there. 2. Nothing in this Article shall prevent taxation of a member of a force or civilian component with respect to any profitable enterprise, other than his employment as such member, in which he may engage in the receiving State, and, except as regards his salary and emoluments and the tangible movable property referred to in paragraph 1, nothing in this Article shall prevent taxation to which, even if regarded as having his residence or domicile outside the territory of the receiving State, such a member is liable under the law of that State. 3. Nothing in this Article shall apply to "duty" as defined in paragraph 12 of Article Xl. 4. For the purposes of this Article the term "member of a force" shall not include any person who is a national of the receiving State. Article Xl 1. Save as provided expressly to the contrary in this Agreement, members of a force and of a civilian component as well as their dependents shall be subject to the laws and regulations administered by the customs authorities of the receiving State. In particular the customs authorities of the receiving State shall have the right, under the general conditions laid down by the laws and regulations of the receiving State, to search members of a force or civilian component and their dependents and to examine their luggage and vehicles, and to seize articles pursuant to such laws and regulations. 2. (a) The temporary importation and the re-exportation of service vehicles of a force or civilian component under their own power shall be authorised free of duty on presentation of a triptyque in the form shown in the Appendix to this Agreement. (b) The temporary importation of such vehicles not under their own power shall be governed by paragraph 4 of this Article and the re-exportation thereof by paragraph 8. (c) Service vehicles of a force or civilian component shall be exempt from any tax payable in respect of the use of vehicles on the roads. 3. Official documents under official seal shall not be subject to customs inspection. Couriers, whatever their status, carrying these documents must be in possession of an individual movement order, issued in accordance with paragraph 2 (b) of Article III. This movement order shall show the number of despatches carried and certify that they contain only official documents. 4. A force may import free of duty the equipment for the force and reasonable quantities of provisions, supplies and other goods for the exclusive use of the force and, in cases where such use is permitted by the receiving State, its civilian component and dependents. This duty-free importation shall be subject to the deposit, at the customs office for the place of entry, together with such customs documents as shall be agreed, of a certificate in a form agreed between the receiving State and the sending State signed by a person authorised by the sending State for that purpose. The designation of the person authorised to sign the certificates as well as specimens of the signatures and stamps to be used, shall be sent to the customs administration of the receiving State. 5. A member of a force or civilian component may, at the time of his first arrival to take up service in the receiving State or at the time of the first arrival of any dependent to join him, import his personal effects and furniture free of duty for the term of such service. 6. Members of a force or civilian component may import temporarily free of duty their private motor vehicles for the personal use of themselves and their dependents. There is no obligation under this Article to grant exemption from taxes payable in respect of the use of roads by private vehicles. 7. Imports made by the authorities of a force other than for the exclusive use of that force and its civilian component, and imports, otherthan those dealt with in paragraphs 5 and 6 of this Article, effected by members of a force or civilian component are not, by reason of this Article, entitled to any exemption from duty or other conditions. 8. Goods which have been imported duty-free under paragraphs 2 (b), 4, 5 or 6 above: (a) may be re-exported freely, provided that, in the case of goods imported under paragraph 4, a certificate, issued in accordance with that paragraph, is presented to the customs office: the customs authorities, however, may verify that goods re--exported are as described in the certificate, if any, and have in fact been imported under the conditions of paragraphs 2 (b), 4, 5 or 6 as the case may be; (b) shall not normally be disposed of in the receiving State by way of either sale or gift: however, in particular cases such disposal may be authorised on conditions imposed by the authorities concerned of the receiving State (for instance, on payment of duty and tax and compliance with the requirements of the controls of trade and exchange. 9. Goods purchased in the receiving State shall be exported therefrom only in accordance with the regulations in force in the receiving State. 10. Special arrangements for crossing frontiers shall be granted by the customs authorities to regularly constituted units or formations, provided that the customs authorities coicerned have been duly notified in advance. 11. Special arrangements shall be made by the receiving State so that fuel, oil and lubricants for use in service vehicles, aircraft and vessels of a force or civilian component, may be delivered free of all duties and taxes. 12. In paragraphs 1-10 of this Article: "duty" means customs duties and all other duties and taxes payable on importation or exportation, as the case may be, except dues and taxes which are no more than charges for services rendered; "importation" includes withdrawal from customs warehouses or continuous customs custody, provided taht the goods concerned have not been grown, produced or manufactured in the receiving State. 13. The provisions of this Article shall apply to the goods concerned not only when they are imported into or exported from the receiving State, but also when they are in transit through the territory of a Contracting Party, and for this purpose the expression "receiving State" in this Article shall be regarded as including any Contracting Party through whose territory the goods are passing in transit. Article XII 1. The customs or fiscal authorities of the receiving State may, as a condition of the grant of any customs or fiscal exemption or concession provided for in this Agreement, require such conditions to be observed as they may deem necessary to prevent abuse. 2. These authorities may refuse any exemption provided for by this Agreement in respect of the importation into the receiving State of articles grown, produced or manufactured in that State which have been exported therefrom without payment of, or upon repayment of, taxes or duties which would have been chargeable but for such exportation. Goods removed from a customs warehouse shall be deemed to be imported if they were regarded as having been exported by reason of being deposited in the warehouse. Article XIII 1. In order to prevent offences against customs arid fiscal laws and regulations, the authorities of the receiving and of the sending States shall assist each other in the conduct of enquiries and the collection of evidence. 2. The authorities of a force shall render all assistance within their power to ensure that articles liable to seizure by, or on behalf of, the customs or fiscal authorities of the receiving State are handed to those authorities. 3. The authorities of a force shall render all assistance within their power to ensure the payment of duties, taxes and penalties payable by members of the force or civilian component or their dependents. 4. Service vehicles and articles belonging to a force or to its civilian component, and not to a member of such force or civilian component, seized by the authorities of the receiving State in connexion with an offence against its customs or fiscal laws or regulations shall be handed over to the appropriate authorities of the force concerned. Article XIV 1. A force, a civilian component and the members thereof, as well as their dependents, shall remain subject to the foreign exchange regulations of the sending State and shall also be subject to the regulations of the receiving State. 2. The foreign exchange authorities of the sending and the receiving States may issue special regulations applicable to a force or civilian component or the members thereof as well as to their dependents. Article XV 1. Subject to paragraph 2 of this Article, this Agreement shall remain in force in the event of hostilities to which the North Atlantic Treaty applies, except that the provisions for settling claims in paragraphs 2 and 5 of Article VIII shall not apply to war damage, and that the provisions of the Agreement, and, in particular of Articles III and VII, shall immediately be reviewed by the Contracting Parties concerned, who may agree to such modifications as they may consider desirable regarding the application of the Agreement between them. 2. In the event of such hostilities, each of the Contracting Parties shall have the right, by giving 60 days' notice to the other Contracting Parties, to suspend the application of any of the provisions of this Agreement so far as it is concerned. If this right is exercised, the Contracting Parties shall immediately consult with a view to agreeing on suitable provisions to replace the provisions suspended. Article XVI All differences between the Contracting Parties relating to the interpretation or application of this Agreement shall be settIed by negotiation between them without recourse to any outside jurisdiction. Except where express provision is made to the contrary in this Agreement, differences which cannot he settled by direct negotiation shall be referred to the North Atlantic Council. Article XVII Any Contracting Party may at any time request the revision of any Article of this Agreement. The request shall be addressed to the North Atlantic Council. Article XVIII 1. The present Agreement shall be ratified and the instruments of ratification shall be deposited as soon as possible with the Government of the United States of America, which shall notify each signatory State of the date of deposit thereof. 2. Thirty days after four signatory States have deposited their instruments of ratification the present Agreement shall come into force between them. It shall come into force for each other signatory State thirty days after the deposit of its instrument of ratification. 3. After it has come into force, the present Agreement shall, subject to the approval of the North Atlantic Council and to such conditions as it may decide, be open to accession on behalf of any State which accedes to the North Atlantic Treaty. Accession shall be effected by the deposit of an instrument of accession with the Government of the United States of America, which shall notify each signatory and acceding State of the date of deposit thereof. In respect of any State on behalf of which an instrument of accession is deposited, the present Agreement shall come into force thirty days after the date of the deposit of such instrument. Article XIX 1. The present Agreement may be denounced by any Contracting Party after the expiration of a period of four years from the date on which the Agreement comes into force. 2. The denunciation of the Agreement by any Contracting Party shall be effected by a written notification addressed by that Contracting Party to the Government of the Unites States of America which shall notify all the other Contracting Parties of each such notification and the date of receipt thereof. 3. The denunciation shall take effect one year after the recePt of the notification by the Government of the United States of America. After the expiration of this period of one year, the Agreement shall cease to be in force as regards the Contracting Party which denounces it, but shall continue in force for the remaining Contracting Parties. Article XX 1. Subject to provisions of paragraphs 2 and 3 of this Article, the present Agreement shall apply only to the metropolitan territory of a Contracting Party. 2. Any State may, however, at the time of the deposit of its instrument of ratification or accession or at any time thereafter, declare by notification given to the Government of the United States of America that the present Agreement shall extend (subject, if the State making the declaration considers it to be necessary, to the conclusion of a special agreement between that State and each of the sending States concerned), to all or any of the territories for whose international relations it is responsible in the North Atlantic Treaty area. The present Agreement shall then extend to the territory or territories named therein thirty days after the receipt by the Government of the United States of America of the notification, or thirty days after the conclusion of the special agreements if required, or when it has come into force under Article XVIII, whichever is the later. 3. A State which has made a declaration under paragraph 2 of this Article extending the present Agreement to any territory for whose international relations it is responsible may denounce the Agreement separately in respect of that territory in accordance with the provisions of Article XIX. In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries have signed the present Agreement. Done in London this nineteenth day of June, 1951, in the English and French languages, both texts being equally authoritative, in a single original which shall be deposited in the archives of the Government of the United States of America. The Government of the United States of America shall transmit certified copies thereof to all the signatory and acceding States. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 czerwca 1998 r. o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych. (Dz. U. Nr 98, poz. 608) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o wspólnej granicy państwowej, stosunkach prawnych na niej obowiązujących oraz o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych, podpisanej w Wilnie dnia 5 marca 1996 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dnia od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 2 lipca 1998 r. o ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r., wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 609) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r., wraz z Porozumieniem w sprawie implementacji części XI Konwencji, sporządzonym w Nowym Jorku dnia 29 lipca 1994 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 lipca 1998 r. o ratyfikacji Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przed Zanieczyszczeniem. (Dz. U. Nr 99, poz. 629) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Umowy w sprawie Międzynarodowej Komisji Ochrony Odry przez Zanieczyszczeniem, podpisanej we Wrocławiu dnia 11 kwietnia 1996 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 lipca 1998 r. o ratyfikacji Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego rezolucją nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu. (Dz. U. Nr 99, poz. 630) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Statutu Funduszu Rozwoju Społecznego Rady Europy, przyjętego rezolucją nr 247 (1993) Organu Zarządzającego Funduszu. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 15 lipca 1998 r. w sprawie prowizorycznego stosowania sporządzonego w Wilnie dnia 8 maja 1998 r. Protokołu dodatkowego nr 1 do Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską, sporządzonej w Warszawie dnia 27 czerwca 1996 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 657) Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 8 maja 1998 r. w Wilnie został sporządzony Protokół dodatkowy nr 1 do Umowy o wolnym handlu miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską, sporządzonej w Warszawie dnia 27 czerwca 1996 r. Tekst Protokołu zawiera załącznik do niniejszego oświadczenia. Zgodnie z art. 4 powyższego Protokołu dodatkowego jest on stosowany prowizorycznie od dnia 1 lipca 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz ZAŁĄCZNIK PROTOKÓŁ DODATKOWY Nr 1 DO UMOWY O WOLNYM HANDLU MIĘDZY RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ A REPUBLIKĄ LITEWSKĄ Rzeczpospolita Polska i Republika Litewska (dalej zwane Stronami), mając na uwadze decyzję, podjętą na pierwszej sesji Wspólnego Komitetu, utworzonego zgodnie z Umową o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską sporządzoną w Warszawie dnia 27 czerwca 1996 r. (zwaną dalej Umową o wolnym handlu), która odbyła się w Wilnie w dniach 7 i 8 maja 1998 r., wyrażając przekonanie, że liberalizacja przewidziana w Umowie o wolnym handlu zostanie przyspieszona, działając zgodnie z postanowieniami Artykułów 34, 35 i 38 Umowy o wolnym handlu. Postanowiły, co następuje: Artykuł 1 Protokół 1 do Umowy o wolnym handlu oraz załączniki do niego zastępuje się nowym Protokołem 1 oraz załącznikami do niego, które są załączone do niniejszego Protokołu dodatkowego nr 1 (zwanego dalej Protokołem). Artykuł 2 Protokół 3 do Umowy o wolnym handlu oraz załączniki do niego zastępuje się nowym Protokołem 3 oraz załącznikami do niego, które są załączone do niniejszego Protokołu. Artykuł 3 Niniejszy Protokół stanowi integralną część Umowy o wolnym handlu. Artykuł 4 Niniejszy Protokół dodatkowy nr 1 wejdzie w życie 15 dni po ostatniej notyfikacji Strony, że jej wewnętrzne procedury prawne związane z wejściem w życie niniejszego Protokołu zostały dopełnione. Strony będą stosować prowizorycznie niniejszy Protokół dodatkowy nr 1 od 1 lipca 1998 r. W DOWÓD CZEGO, niżej podpisani pełnomocnicy, będąc do tego właściwie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół. SPORZĄDZONO w Wilnie dnia 8 maja 1998 r. w dwóch egzemplarzach każdy w językach polskim, litewskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności rozstrzygający będzie tekst w języku angielskim. PROTOKÓŁ 1 (odnoszący się do ustępu 2 Artykułu 4 Umowy) STAWKI CELNE NA IMPORT TOWARÓW PRZEMYSŁOWYCH Z RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ I REPUBLIKI LITEWSKIEJ. 1. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów przemysłowych pochodzących z Republiki Litewskiej. 1.1. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów pochodzących z Republiki Litewskiej wymienionych w Załączniku A do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 lipca 1998 r. = do 3/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 r. = do 2/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 r. = pozostałe cła będą zniesione 1.2. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów pochodzących z Republiki Litewskiej wymienionych w Załączniku B do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 stycznia 1998 r. = do 4/7 stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 r. = do 3/7 stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 r. = do 2/7 stawki podstawowej - 1 stycznia 2001 r. = do 1/7 stawki podstawowej - 1 stycznia 2002 r. = pozostałe cła będą zniesione 1.3. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów pochodzących z Republiki Litewskiej wymienionych w Załączniku C do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 stycznia 1998 r. = do 10% ad valorem - 1 stycznia 1999 r. = do 5% ad valorem - 1 stycznia 2000 r. = do 3% ad valorem - 1 stycznia 2001 r. = pozostałe cła będą zniesione 1.4. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów pochodzących z Republiki Litewskiej wymienionych w Załączniku C1 do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 stycznia 1998 r = do 15% ad valorem - 1 stycznia 1999 r. = do 11 % ad valorem - 1 stycznia 2000 r. = do 4% ad valorem - 1 stycznia 2001 r. = pozostałe cła będą zniesione 1.5. Cła stosowane przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej towarów pochodzących z Republiki Litewskiej wymienionych w Załączniku D do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 stycznia 1998 r. = do 9% ad valorem - 1 stycznia 1999 r. = do 6% ad valorem - 1 stycznia 2000 r. = do 3% ad valorem - 1 stycznia 2001 r. = pozostałe cła będą zniesione 2. Cła stosowane przy imporcie do Republiki Litewskiej towarów przemysłowych pochodzących z Rzeczypospolitej Polskiej. 2.1. Cła stosowane przy imporcie do Republiki Litewskiej towarów przemysłowych pochodzących z Rzeczypospolitej Polskiej wymienionych w Załączniku E do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 lipca 1998 r. = do 3/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 r. = do 2/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 r. = pozostałe cła będą zniesione 2.2. Cła stosowane przy imporcie do Republiki Litewskiej towarów pochodzących z Rzeczypospolitej Polskiej wymienionych w Załączniku F do niniejszego Protokołu będą zniesione 1 stycznia 2001 r. 2.3. Cła stosowane przy imporcie do Republiki Litewskiej towarów pochodzących z Rzeczypospolitej Polskiej wymienionych w Załączniku G do niniejszego Protokołu będą stopniowo obniżane zgodnie z następującym harmonogramem: - 1 lipca 1998 r. = do 3/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 1999 r. = do 2/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 2000 r. = do 1/5 stawki podstawowej - 1 stycznia 2001 r. = pozostałe cła będą zniesione 3. Na pozostałe towary przemysłowe w znaczeniu Artykułu 2 do Umowy o Wolnym Handlu, inne niż wymienione w Załącznikach A, B, C, C1, D, E, F i G do niniejszego Protokołu i pochodzące z Rzeczypospolitej Polskiej lub Republiki Litewskiej będą stosowane zerowe stawki celne przy imporcie do Rzeczypospolitej Polskiej lub do Republiki Litewskiej. ZAŁĄCZNIK A DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK B DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK C DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK C1 DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK D Do Protokołu 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK E DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK F DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] ZAŁĄCZNIK G DO PROTOKOŁU 1 [GRAFIKA POMINIĘTA] PROTOKÓŁ 3 DOTYCZĄCY DEFINICJI POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" I METOD WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ SPIS TREŚCI CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Definicje CZĘŚĆ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" Artykuł 2 Wymogi ogólne Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia Artykuł 4 Kumulacja wielostronna pochodzenia Artykuł 5 Produkty całkowicie uzyskane Artykuł 6 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu Artykuł 7 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie Artykuł 8 Jednostka kwalifikacyjna Artykuł 9 Akcesoria, części zamienne i narzędzia Artykuł 10 Komplety Artykuł 11 Elementy neutralne CZĘŚĆ III WYMOGI TERYTORIALNE Artykuł 12 Zasada terytorialności Artykuł 13 Transport bezpośredni Artykuł 14 Wystawy CZĘŚĆ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE Artykuł 15 Zakaz zwrotu lub zwolnienia z cła CZĘŚĆ V DOWÓD POCHODZENIA Artykuł 16 Wymogi ogólne Artykuł 17 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 Artykuł 18 Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie Artykuł 19 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 Artykuł 20 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio Artykuł 21 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze Artykuł 22 Upoważniony eksporter Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia Artykuł 24 Przedkładanie dowodów pochodzenia Artykuł 25 Importowanie partiami Artykuł 26 Zwolnienia od dowodu pochodzenia Artykuł 27 Dokumenty uzupełniające Artykuł 28 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających Artykuł 29 Niezgodności i pomyłki formalne Artykuł 30 Kwoty wyrażone w ECU CZĘŚĆ VI POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ Artykuł 31 Wzajemna pomoc Artykuł 32 Weryfikacja dowodów pochodzenia Artykuł 33 Rozstrzyganie sporów Artykuł 34 Kary Artykuł 35 Strefy wolnocłowe CZĘŚĆ VII POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 36 Zmiany do Protokołu Artykuł 37 Załączniki Artykuł 38 Stosowanie Protokołu Artykuł 39 Towary w tranzycie lub składowane CZĘŚĆ I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Definicje Dla celów niniejszego Protokołu: (a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia łącznie z montażem i operacjami szczególnymi; (b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu; (c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania; (d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty; (e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej); (f) "cena ex works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi na Litwie lub w Polsce, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem, że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie eksportu produktu; (g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w czasie importu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na Litwie lub w Polsce; (h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów jak zdefiniowano w podpunkcie (g) stosowanym mutatis mutandis; (i) "wartość dodana" otrzymywana jest po odjęciu od ceny ex works wartości celnej każdego z użytych produktów, który nie pochodzi z kraju, w którym te produkty zostały uzyskane; (j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w tym Protokole Zharmonizowanym Systemem lub HS; (k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału do poszczególnej pozycji; (l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysyłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy albo objęte jednym dokumentem transportowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy albo, w przypadku braku takich dokumentów, jedną fakturą; (m) "terytoria" obejmują wody terytorialne. CZĘŚĆ II DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE" Artykuł 2 Wymogi ogólne 1. Dla celów realizacji tej Umowy, następujące produkty będą uważane za pochodzące z Litwy: (a) produkty całkowicie uzyskane na Litwie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu; (b) produkty uzyskane na Litwie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem, że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na Litwie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu. 2. Dla celów realizacji tej Umowy, następujące produkty będą uważane za pochodzące z Polski: (a) produkty całkowicie uzyskane w Polsce w rozumieniu artykułu 5 niniejszego Protokołu; (b) produkty uzyskane w Polsce zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem, że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Polsce w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu. Artykuł 3 Kumulacja dwustronna pochodzenia 1. Materiały pochodzące z Litwy będą uważane za materiały pochodzące z Polski jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7(1) niniejszego Protokołu. 2. Materiały pochodzące z Polski będą uważane za materiały pochodzące z Litwy, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem jednak, że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności określonych w artykule 7(1) niniejszego Protokołu. Artykuł 4 Kumulacja wielostronna pochodzenia 1. Z uwzględnieniem postanowień pkt 2 i 3 materiały pochodzące z UE, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii lub Szwajcarii w rozumieniu umów pomiędzy Polską i Litwą i tymi krajami będą uważane za pochodzące z Polski lub Litwy jeśli zostaną włączone do produktu tam uzyskanego. Nie będzie konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu. 2. Produkty, które uzyskały status pochodzących na mocy punktu 1 mogą być uważane za pochodzące z Litwy lub Polski tylko wtedy kiedy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeśli tak nie jest, produkty te powinny być uważane za pochodzące z kraju wymienionego w punkcie 1, który ma największy udział użytych materiałów pochodzących. Przy określaniu pochodzenia nie bierze się pod uwagę materiałów pochodzących z innych krajów wymienionych w punkcie 1, które poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu na Litwie lub w Polsce. 3. Kumulacja, o której mowa w tym artykule może być stosowana tylko wtedy, kiedy użyte materiały uzyskały status produktów pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole. Litwa i Polska udostępnią sobie wzajemnie umowy i określone w nich reguły pochodzenia podpisane z innymi krajami wymienionymi w punkcie 1. Artykuł 5 Produkty całkowicie uzyskane 1. Następujące produkty będą uważane za całkowicie uzyskane na Litwie lub w Polsce: (a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z dna morskiego; (b) produkty roślinne tam zebrane; (c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane; (d) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych; (e) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo tam przeprowadzone; (f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Litwy lub Polski przez ich statki; (g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w podpunkcie (f); (h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady; (i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej; (j) produkty wydobyte z ziemi dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi pod warunkiem, że mają wyłączne prawa do użytkowania tych terenów; (k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w podpunktach od (a) do (j). 2. Określenie "ich statki" i "ich statki-przetwórnie" w punktach 1 (f) i (g) odnosi się tylko do statków i statków-przetwórni: (a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane na Litwie lub w Polsce; (b) które pływają pod banderą Litwy lub Polski; (c) które w części wynoszącej przynajmniej 50 procent są własnością obywateli Litwy lub Polski, lub spółki z głównym zarządem mieszczącym się w jednym z tych krajów, której dyrektorem lub dyrektorami, przewodniczącym zarządu lub rady nadzorczej i większością członków tych zarządów są obywatele Litwy lub Polski i w których, ponadto, w przypadku spółek lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych Państw lub do ich organizacji publicznych bądź do ich obywateli; (d) w których kapitan i oficerowie są obywatelami Litwy lub Polski; (e) w których przynajmniej 75 procent załogi jest obywatelami Litwy lub Polski. Artykuł 6 Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu 1. Dla celów artykułu 2, produkty, które nie są całkowicie uzyskane są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu wtedy, gdy zostaną spełnione warunki określone w załączniku II do niniejszego Protokołu. Warunki, o których mowa wyżej określają, dla wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbkę lub przetworzenie, które musi być dokonane na materiałach niepochodzących użytych w procesie produkcji i odnoszą się tylko do tych materiałów. I odpowiednio, jeśli produkt, który uzyskał status pochodzącego poprzez spełnienie reguł określonych w załączniku II, jest użyty do wytworzenia innego produktu, warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, których użyto w procesie jego produkcji. 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w załączniku II, nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem, że: (a) ich łączna wartość nie przekracza 10 procent ceny ex-works produktu; (b) żaden z udziałów procentowych określony w Załączniku II jako wartość maksymalna materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu postanowień tego punktu. Postanowienia niniejszego punktu nie odnoszą się do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu. 3. Punkty 1 i 2 stosuje się z wyjątkiem jak przewidziano w artykule 7. Artykuł 7 Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie 1. Nie naruszając postanowień pkt 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy spełnione zostały wymagania określone w artykule 6: (a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i magazynowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, dwutlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje); (b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów), myciu, malowaniu, rozcinaniu; (c) (i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie przesyłek; (ii) zwykłe umieszczanie w butelkach, kolbach, workach, skrzynkach, pudełkach, umocowanie na kartach lub planszach itp.; oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem; (d) umieszczanie znaków, etykiet i innych podobnych wyróżniających oznakowań na towarach lub na ich opakowaniach; (e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym Protokole, umożliwiających uznanie ich za pochodzące z Polski lub z Litwy; (f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego wyrobu; (g) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w podpunktach od (a) do (f); (h) ubój zwierząt. 2. Wszystkie operacje przeprowadzane na Litwie lub w Polsce na danym produkcie powinny być traktowane łącznie dla celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka dokonana na produkcie mają być traktowane jako niewystarczające w rozumieniu punktu 1. Artykuł 8 Jednostka kwalifikacyjna 1. Jednostką kwalifikacyjną dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu. Odpowiednio, jak następuje: (a) jeśli produkt złożony z grupy lub zestawu wyrobów klasyfikowany jest w oparciu o Zharmonizowany System w jednej pozycji, to całość stanowi jednostkę kwalifikacyjną; (b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie dla celów realizacji postanowień niniejszego Protokołu. 2. Jeśli, przy zastosowaniu Reguły Ogólnej 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem, dla celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie dla celów określania pochodzenia. Artykuł 9 Akcesoria, części zamienne i narzędzia Akcesoria, części zamienne i narzędzia wysyłane z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, będą uważane za tworzące całość z częścią wyposażenia, maszyną, aparatem lub pojazdem, o których mowa. Artykuł 10 Komplety Komplety, jak zdefiniowano w Regule Ogólnej 3 Zharmonizowanego Systemu, są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy kompletu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli komplet składa się z wyrobów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem, że wartość wyrobów niepochodzących nie przekracza 15 procent ceny ex works kompletu. Artykuł 11 Elementy neutralne Dla określenia czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego produkcji: a) energia elektryczna i paliwo, b) fabryka i wyposażenie, c) maszyny i narzędzia, d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu. CZĘŚĆ III WYMOGI TERYTORIALNE Artykuł 12 Zasada terytorialności 1. Warunki określone w części II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane na Litwie lub w Polsce, z wyjątkiem jak przewiduje artykuł 4. 2. Jeśli produkty pochodzące, wyeksportowane z Litwy czy Polski do innego kraju, są przywożone ponownie z wyjątkiem jak przewiduje artykuł 4, muszą być uważane za niepochodzące, chyba, że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; (b) nie została na nich dokonana żadna operacja wykraczająca poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w kraju eksportu bądź podczas transportu. Artykuł 13 Transport bezpośredni 1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów, spełniających wymogi tego Protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Litwą i Polską lub przez terytoria innych krajów wymienionych w artykule 4. Jednakże towary tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, mogą być również przeładowywane lub czasowo składowane na tych terytoriach pod warunkiem, że pozostają pod dozorem władz celnych w państwie tranzytu lub składowania i że nie zostały one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie. Produkty pochodzące mogą być transportowane za pomocą rurociągów przez terytorium inne niż Litwy, czy Polski. 2. Dla potwierdzenia spełnienia warunków określonych w punkcie 1 należy przedłożyć władzom celnym w kraju importu: (a) jednolity dokument transportowy obejmujący przejazd z kraju eksportującego przez kraj tranzytu; lub (b) świadectwo wystawione przez władze celne kraju tranzytu: (i) podające dokładny opis towarów; (ii) wskazujące datę wyładunku i ponownego załadunku towarów oraz, jeśli ma zastosowanie, nazwy użytych statków lub innych środków transportu; i (iii) potwierdzające warunki, na jakich towary pozostawały w państwie tranzytu; lub (c) w przypadku braku tych dokumentów, jakiekolwiek dokumenty poświadczające. Artykuł 14 Wystawy 1. Produkty pochodzące, wysyłane na wystawy w kraju innym niż wymienione w artykule 4 i sprzedane po wystawie w celu importu do Polski lub na Litwę mogą korzystać przy imporcie z postanowień Umowy, pod warunkiem, że administracji celnej dostarczone zostaną wystarczające dowody na to, że: (a) eksporter wysłał te produkty z Litwy lub Polski do kraju, w którym miała miejsce wystawa i zostały one tam wystawione; (b) produkty te zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera, osobie na Litwie lub w Polsce; (c) produkty te zostały wyekspediowane w czasie wystawy lub natychmiast po niej w stanie, w którym zostały wysłane na wystawę; i (d) produkty te, od momentu wysyłki na wystawę, nie były używane do celów innych niż prezentacja na wystawie. 2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony zgodnie z postanowieniami Części V i przedłożony władzom celnym kraju importu w normalnym trybie. Należy w nim wskazać nazwę i adres wystawy. W razie konieczności może być wymagana dodatkowa dokumentacja, potwierdzająca warunki na jakich towary były wystawiane. 3. Punkt 1 stosuje się do jakichkolwiek handlowych, przemysłowych, rolnych, czy rzemieślniczych, targów, wystaw lub innych pokazów publicznych, które nie są organizowane dla celów prywatnych w sklepach, czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym. CZĘŚĆ IV ZWROT LUB ZWOLNIENIE Artykuł 15 Zakaz zwrotu lub zwolnienia z cła 1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących z Litwy, z Polski lub z któregoś z innych krajów wymienionych w artykule 4, w rozumieniu niniejszego Protokołu, dla których dowód pochodzenia jest wystawiony zgodnie z postanowieniami Części V, nie będą na Litwie lub w Polsce przedmiotem zwrotu bądź zwolnień z żadnego rodzaju ceł. 2. Zakaz, o którym mowa w punkcie 1, stosuje się do każdego rodzaju ustaleń o refundacjach, ulgach, czy zwolnieniach z płatności, częściowych lub całkowitych, ceł lub opłat o podobnych skutkach, stosowanych na Litwie lub w Polsce w odniesieniu do materiałów używanych do produkcji, dla których taka refundacja, ulga czy zwolnienie z płatności są stosowane w sposób bezpośredni lub pośredni, kiedy produkty otrzymane z wymienionych materiałów są eksportowane, a nie kiedy pozostają na użytek krajowy. 3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie władz celnych, wszystkich stosownych dokumentów zaświadczających, że nie miał miejsca zwrot cła w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych w procesie wytwarzania tych produktów i że wszystkie cła lub opłaty o podobnych skutkach mające zastosowanie dla tych materiałów zostały uiszczone. 4. Przepisy zawarte w punktach od 1 do 3 stosuje się również w odniesieniu do opakowań w rozumieniu artykułu 8(2), akcesoriów, części zamiennych i narzędzi w rozumieniu artykułu 9 i produktów w kompletach w rozumieniu artykułu 10, jeśli są one niepochodzące. 5. Przepisy zawarte w punktach od 1 do 4 stosuje się tylko w odniesieniu do materiałów, do których ma zastosowanie Umowa. Co więcej, nie wykluczają one stosowania systemu refundacji eksportowych dla produktów rolnych podlegających eksportowi, zgodnie z postanowieniami Protokołu. 6. Niezależnie od postanowień punktu 1, Polska i Litwa może stosować ustalenia o zwrocie bądź zwolnieniach z cła lub obciążeń o podobnych skutkach, w odniesieniu do materiałów użytych do wytworzenia produktów pochodzących, z następującym zastrzeżeniem: (a) w odniesieniu do produktów klasyfikowanych w działach od 25 do 49 i od 64 do 97 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się cło do wysokości 5 procent lub poziomu stosowanego w Polsce i Litwie, jeśli jest niższy; (b) w odniesieniu do produktów klasyfikowanych w działach od 50 do 63 Zharmonizowanego Systemu utrzymuje się cło do wysokości 10 procent lub poziomu stosowanego w Polsce i Litwie, jeśli jest niższy. Postanowienia tego punktu stosuje się do 31 grudnia 1998, mogą one być zmienione za obopólnym porozumieniem. CZĘŚĆ V DOWÓD POCHODZENIA Artykuł 16 Wymogi ogólne 1. Produkty pochodzące z Litwy korzystają w imporcie do Polski, a produkty pochodzące z Polski korzystają w imporcie na Litwę z postanowień tej Umowy pod warunkiem przedłożenia: (a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór jest zamieszczony w załączniku III; lub (b) w przypadkach określonych w artykule 21(1), deklaracji, której tekst jest zamieszczony w załączniku IV, złożonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, który opisuje produkty, o których mowa, w sposób wystarczający do ich identyfikacji (zwanej dalej "deklaracją na fakturze"). 2. Niezależnie od postanowień punktu 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego Protokołu będą, w przypadkach określonych w artykule 26, korzystały z postanowień Umowy bez konieczności przedkładania żadnego z dokumentów, o których mowa wyżej. Artykuł 17 Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 1. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez władze celne kraju eksportera na pisemny wniosek eksportera lub na odpowiedzialność eksportera przez upoważnionego przez niego przedstawiciela. 2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia jednocześnie świadectwo przewozowe EUR.1 i wniosek, których wzory zostały zamieszczone w załączniku III. Formularze te powinny być sporządzone w jednym z języków Stron Umowy, zgodnie z przepisami prawa krajowego eksportera. Jeśli sporządzane są odręcznie, powinny zostać wypełnione atramentem, drukowanymi literami. Opis produktów musi znajdować się w polu przeznaczonym do tego celu, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. Tam gdzie pole nie jest całkowicie wypełnione, należy narysować pod ostatnim wierszem opisu poziomą linię, a puste miejsce należy przekreślić. 3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 zobowiązany jest do przedłożenia, na każde żądanie władz celnych kraju eksportu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR.1, odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również wypełnienie innych wymogów tego Protokołu. 4. Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione zostanie przez władze celne Litwy lub Polski lub, jeżeli produkty będą mogły być uważane za pochodzące z Litwy lub Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełnią inne wymogi tego Protokołu. 5. Władze celne wystawiające świadectwo podejmą wszelkie kroki niezbędne do weryfikacji prawidłowości statusu pochodzenia i wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. W tym celu, mają prawo do wezwania do przedstawienia dowodów oraz przeprowadzania kontroli ksiąg rachunkowych eksportera bądź każdej innej właściwej kontroli. Władze celne wystawiające świadectwo powinny również zapewnić prawidłowe wypełnienie formularzy omówionych w punkcie 2. W szczególności sprawdzają one, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość wprowadzenia fałszywych informacji. 6. Data wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 musi być podana w polu 11 tego świadectwa. 7. Świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez władze celne i powinno ono być dostępne dla eksportera, gdy tylko rzeczywisty eksport został dokonany lub zagwarantowany. Artykuł 18 Świadectwo przewozowe EUR.1 wystawione retrospektywnie 1. Niezależnie od postanowień artykułu 17(7), w wyjątkowych okolicznościach świadectwo przewozowe EUR.1 może być wystawione także po wyeksportowaniu produktów, do których się odnosi, jeżeli: (a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania eksportu z powodu błędów, nieumyślnych pominięć lub specjalnych okoliczności; lub (b) władze celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR.1 zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy imporcie z przyczyn technicznych. 2. Dla celów realizacji postanowień punktu 1 eksporter musi we wniosku podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1 i uzasadnić przyczyny swojego wystąpienia z wnioskiem. 3. Władze celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną tylko po sprawdzeniu, że informacje podane w zgłoszeniu eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach źródłowych. 4. Świadectwa przewozowe EUR.1 wystawione z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jednym z następujących wyrażeń: "ISSUED RETROSPECTIVELY", "IŠDUOTAS PO EKSPORTAVIMO", "WYSTAWIONE RETROSPEKTYWNIE". 5. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 4, umieszcza się w rubryce "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR.1. Artykuł 19 Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 1. W przypadku kradzieży, zgubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 eksporter może wystąpić do władz celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty eksportowe znajdujące się w ich posiadaniu. 2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów: "DUPLICATE", "DUBLIKATAS", "DUPLIKAT". 3. Potwierdzenie, o którym mowa w punkcie 2, umieszcza się w rubryce "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1. 4. Duplikat, który musi mieć datę wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1, obowiązuje również od tej daty. Artykuł 20 Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio Jeżeli produkty pochodzące pozostają pod kontrolą władz celnych Litwy lub Polski, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia przez jeden lub kilka świadectw przewozowych EUR.1 dla celów przekazania wszystkich bądź części tych produktów w inne miejsce na terenie Polski lub Litwy. Zastępcze świadectwo(a) przewozowe EUR.1 wystawiają urzędy celne, pod których kontrolą znajdowały się te produkty. Artykuł 21 Warunki sporządzania deklaracji na fakturze 1. Deklaracja na fakturze, o której mowa w artykule 16(1)(b), może zostać sporządzona: (a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22, lub (b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednego lub wielu opakowań zawierających produkty pochodzące, których łączna wartość nie przekracza 6.000 ECU. 2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona jeżeli produkty, których dotyczy, można uznać za pochodzące z Litwy, Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełniają inne warunki niniejszego Protokołu. 3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze zobowiązany jest do przedłożenia, na żądanie władz celnych kraju eksportu, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów jak również wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 4. Deklaracja na fakturze może być złożona przez eksportera w formie pisma maszynowego, stempla bądź nadruku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony został w załączniku IV, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego państwa eksportu. Jeżeli deklaracja jest napisana ręcznie, to powinna być napisana atramentem i drukowanymi literami. 5. Deklaracja na fakturze powinna posiadać oryginalny, własnoręczny podpis eksportera. Jednakże, upoważniony eksporter w rozumieniu artykułu 22, nie jest zobowiązany do podpisywania takich dokumentów, pod warunkiem że dostarczy on władzom celnym kraju eksportu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje wszelką odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go, tak jakby była podpisana przez niego własnoręcznie. 6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, kiedy produkty, do których się odnosi są eksportowane lub po ich wyeksportowaniu, pod warunkiem, że zostanie przedłożona w kraju importera nie później niż dwa lata po dokonaniu importu produktów, do których się odnosi. Artykuł 22 Upoważniony eksporter 1. Władze celne państwa eksportującego mogą upoważnić każdego eksportera, który dokonuje częstych odpraw produktów na warunkach niniejszej Umowy, do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości produktów, których dotyczą. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie zobowiązany jest do przedłożenia władzom celnym dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również do wypełnienia innych wymogów tego Protokołu. 2. Władze celne mogą uzależniać przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia warunków jakie uznają za właściwe. 3. Upoważniony eksporter otrzymuje od władz celnych numer upoważnienia celnego, który powinien się znajdować w deklaracji na fakturze. 4. Używanie upoważnienia przez eksportera podlega kontroli władz celnych. 5. Upoważnienie może być wycofane przez władze celne w każdym terminie. Wycofanie upoważnienia następuje, kiedy upoważniony eksporter nie daje gwarancji określonej w punkcie 1, nie spełnia już warunków określonych w punkcie 2 lub w inny sposób czyni upoważnienie niesłusznym. Artykuł 23 Termin ważności dowodu pochodzenia 1. Dowód pochodzenia ważny jest przez cztery miesiące od daty wystawienia przez władze celne w kraju eksportu i musi zostać przedłożony w tym czasie władzom celnym kraju importu. 2. Dowody pochodzenia, które są przedkładane władzom celnym kraju importu po końcowej dacie przedłożenia określonej w punkcie 1, mogą być zaakceptowane w celu preferencyjnego traktowania wtedy, gdy nieprzedłożenie tych dokumentów przed ustaloną datą końcową jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami. 3. W innych przypadkach opóźnionego przedłożenia władze celne kraju importu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed wspomnianą datą końcową. Artykuł 24 Przedkładanie dowodów pochodzenia Dowody pochodzenia przedkładane są władzom celnym kraju importu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wspomniane władze mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia, mogą również wymagać, aby do deklaracji importowej dołączone zostało oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane dla realizacji postanowień niniejszej Umowy. Artykuł 25 Importowanie partiami Gdy na żądanie importera i na warunkach określonych przez władze celne kraju importu, wyroby w stanie rozmontowanym lub nie zmontowanym w rozumieniu Reguły Ogólnej 2(a) Zharmonizowanego Systemu objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu są importowane partiami, pojedynczy dowód pochodzenia dla tych produktów powinien być przedłożony władzom celnym przy imporcie pierwszej partii. Artykuł 26 Zwolnienia od dowodu pochodzenia 1. Produkty przesyłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub będące częścią bagażu podróżnego są dopuszczane jako produkty pochodzące bez żądania przedłożenia formalnego dowodu pochodzenia, pod warunkiem że produkty te nie są importowane w celach handlowych i zostały zadeklarowane jako spełniające warunki niniejszego Protokołu, i jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku produktów wysyłanych pocztą taka deklaracja może zostać sporządzona na deklaracji celnej CN 23 lub na kartce papieru załączonej do tego dokumentu. 2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy jedynie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeżeli rodzaj produktów i ich ilość nie świadczą o handlowym przeznaczeniu. 3. Łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 ECU w przypadku małych paczek lub 1.200 ECU w przypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnego. Artykuł 27 Dokumenty uzupełniające Dokumentami, o których mowa w artykułach 17(3) i 21(3) świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 bądź deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące z Litwy, Polski lub któregokolwiek innego kraju wymienionego w artykule 4 i spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu, mogą być między innymi: (a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania towarów, o których mowa, zawarty na przykład w rachunkach lub w dokumentach księgowych; (b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na Litwie lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (c) dokumenty potwierdzające przerób lub obróbkę materiałów na Litwie lub w Polsce, wystawione lub sporządzone na Litwie lub w Polsce, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym; (d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone na Litwie, w Polsce lub w którymkolwiek innym kraju wymienionym w artykule 4, zgodnie z regułami pochodzenia identycznymi do reguł określonych niniejszym Protokołem. Artykuł 28 Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających 1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 przechowuje dokumenty, o których mowa w artykule 17(3), co najmniej przez trzy lata. 2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji co najmniej przez trzy lata łącznie z dokumentami, o których mowa w artykule 21(3). 3. Władze celne kraju eksportu wystawiające świadectwa przewozowe EUR.1 przechowują co najmniej przez trzy lata wniosek, o którym mowa w artykule 17(2). 4. Władze celne kraju importu przechowują co najmniej przez trzy lata przedłożone im świadectwa przewozowe EUR.1 i deklaracje na fakturze. Artykuł 29 Niezgodności i pomyłki formalne 1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia i oświadczeniami podanymi w dokumentach, przedłożonych w urzędzie celnym celem dopełnienia formalności wymaganych przy imporcie produktów, nie czyni ipso facto (tym samym) dowodu pochodzenia nieważnym, jeżeli zostało w pełni dowiedzione, że odpowiada on przedłożonym produktom. 2. Oczywiste formalne pomyłki, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powodują odrzucenia tego dokumentu pod warunkiem, że błędy te nie wzbudzają wątpliwości co do prawidłowości oświadczeń złożonych w dokumencie. Artykuł 30 Kwoty wyrażone w ECU 1. Kwoty w walucie narodowej kraju eksportu równoważne kwotom wyrażonym w ECU ustala kraj eksportu i przekazuje krajowi importu. 2. Jeśli te kwoty przewyższają odpowiednie kwoty ustalone w kraju importu, kraj importu akceptuje je pod warunkiem, że towary są fakturowane w walucie kraju eksportu. Jeżeli produkty są fakturowane w walucie innego kraju, o którym mowa w artykule 4, kraj importujący uznaje kwotę notyfikowaną przez ten inny kraj. 3. Kwoty stosowane w dowolnej walucie narodowej powinna być równoważna w tej narodowej walucie kwocie wyrażonej w ECU jak w pierwszym dniu roboczym października 1996 r. 4. Kwota wyrażona w ECU i jej ekwiwalenty w walutach narodowych Polski i Litwy podlegają przeglądom Wspólnego Komitetu na prośbę Polski lub Litwy. Wspólny Komitet, przeprowadzając przegląd zapewnia, że nie nastąpi obniżenie kwot wyrażonych w żadnej z walut narodowych, ponadto może rozważyć potrzebę zachowania wielkości odnośnych limitów w realnych okresach. W tym celu Komitet może podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w ECU. CZĘŚĆ VI POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ Artykuł 31 Wzajemna pomoc 1. Władze celne Polski i Litwy udostępnią sobie wzajemnie wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych dla wystawiania świadectw przewozowych EUR.1 i adresy władz celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw i deklaracji na fakturze. 2. W celu zapewnienia właściwej realizacji niniejszego Protokołu Polska i Litwa udzielą sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem kompetentnych władz celnych, w zakresie weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 lub deklaracji na fakturze oraz poprawności informacji podanych w tych dokumentach. Artykuł 32 Weryfikacja dowodów pochodzenia 1. Dodatkowa weryfikacja dowodu pochodzenia jest przeprowadzana wyrywkowo lub wtedy, gdy władze celne kraju importu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia sprawdzanych produktów lub wypełnienia innych wymogów niniejszego Protokołu. 2. W celu realizacji postanowień punktu 1 władze celne kraju importu zwracają świadectwo przewozowe EUR.1 i fakturę, jeśli była przedłożona, deklarację na fakturze lub fotokopie tych dokumentów władzom celnym kraju eksportu, podając w razie potrzeby przyczyny wnioskowania o weryfikację. Każdy dokument i każda informacja zawierające sugestię, że informacje podane w dowodach pochodzenia są nieprawidłowe, dostarczone zostaną wraz z wnioskiem o weryfikację. 3. Weryfikacji dokonują władze celne kraju eksportu. W tym celu mają prawo zażądać każdego dowodu, przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera oraz każdą inną kontrolę, którą uznają za właściwą. 4. Jeżeli władze celne kraju importu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie w odniesieniu do sprawdzanych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zaproponują one zwolnienie produktów importerowi, z uwzględnieniem wszelkich środków zapobiegawczych uznanych za konieczne. 5. Władze celne występujące z wnioskiem o weryfikację będą informowane o wynikach weryfikacji najszybciej jak to możliwe. Wyniki te muszą być takie, żeby umożliwiły wyraźne ustalenie, czy dokumenty są autentyczne i czy sprawdzane produkty można uznać za pochodzące z Litwy, Polski lub innego kraju wymienionego w artykule 4 i czy spełniają inne wymogi niniejszego Protokołu. 6. Jeżeli, w przypadkach uzasadnionej wątpliwości, brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od dnia złożenia wniosku o dokonanie sprawdzenia, albo jeżeli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, to władze wnioskujące o weryfikację odmawiają, jeśli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności, wszelkich preferencji. Artykuł 33 Rozstrzyganie sporów W przypadku zaistnienia sporów w odniesieniu do procedur weryfikacyjnych, o których mowa w artykule 32, które nie mogą zostać rozstrzygnięte pomiędzy władzami celnymi wnioskującymi o weryfikację i władzami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie tej weryfikacji lub kiedy powstają wątpliwości interpretacyjne w odniesieniu do Protokołu, powinny być one przekazane do Wspólnego Komitetu. We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem i władzami celnymi kraju importu odbywa się w oparciu o ustawodawstwo tego kraju. Artykuł 34 Kary Kary są nakładane na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje, w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów. Artykuł 35 Strefy wolnocłowe 1. Litwa i Polska podejmą wszystkie niezbędne kroki dla przeciwdziałania, aby produkty objęte dowodami pochodzenia, korzystające w czasie transportu ze strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie były poddawane innym operacjom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu. 2. W drodze wyjątku od postanowień zawartych w punkcie 1, gdy produkty pochodzące z Litwy lub Polski importowane są do strefy wolnocłowej w oparciu o dowody pochodzenia i ulegają obróbce lub przetworzeniu, to odpowiednie władze celne muszą wystawić na żądanie eksportera, nowe świadectwo EUR.1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, jakiemu zostały poddane, jest zgodna z postanowieniami niniejszego Protokołu. CZĘŚĆ VII POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 36 Zmiany do Protokołu O zmianach do Protokołu będzie decydował Wspólny Komitet. Artykuł 37 Załączniki do niniejszego Protokołu stanowią jego integralną część. Artykuł 38 Stosowanie Protokołu Każda ze stron podejmie działania niezbędne dla stosowania niniejszego Protokołu. Artykuł 39 Towary w tranzycie lub składowane Postanowienia Umowy mogą być stosowane do towarów, które spełniają postanowienia niniejszego Protokołu i które w dniu wejścia w życie Umowy są albo w tranzycie lub na terenie Strony jako składowane w składach celnych lub w strefach wolnocłowych, pod warunkiem przedłożenia władzom celnym kraju importu, w ciągu czterech miesięcy od tej daty, świadectwa EUR.1 wystawionego retrospektywnie przez właściwe władze celne kraju eksportu wraz z dokumentami wskazującymi, że towary zostały przetransportowane bezpośrednio. ZAŁĄCZNIK I Uwagi wprowadzające do wykazu zawartego w Załączniku II Uwaga 1: Wykaz ustala dla wszystkich produktów warunki, które muszą być spełnione, aby produkt mógł być uważany za poddany wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego Protokołu. Uwaga 2: 2.1 Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany, w Systemie Zharmonizowanym, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach jest podana reguła w kolumnie 3 lub 4. Jeżeli w niektórych przypadkach zapis w pierwszej kolumnie jest poprzedzony przez "ex", oznacza to, że reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się tylko do części pozycji lub działu, jakie opisano w kolumnie 2. 2.2 Gdy w kolumnie 1 zebrano kilka pozycji taryfowych lub gdy podano w niej numer działu, a opis produktów w kolumnie 2 sformułowano ogólnie, to odpowiednia reguła w kolumnie 3 lub 4 odnosi się do wszystkich produktów, które w Zharmonizowanym Systemie są sklasyfikowane w pozycjach tego działu lub w jakiejkolwiek z pozycji taryfowych zgrupowanych w kolumnie 1. 2.3 Jeśli różne reguły w wykazie odnoszą się do różnych produktów z pozycji taryfowej, to każdy akapit zawiera opis tej części pozycji taryfowej pokrywającej się z odpowiednią regułą w kolumnie 3 lub 4. 2.4 Jeżeli dla zapisu w pierwszych dwóch kolumnach reguła określona jest w obydwu kolumnach, 3 i 4, eksporter może alternatywnie zastosować regułę ustanowioną w kolumnie 3 lub w kolumnie 4. Jeśli kolumna 4 nie zawiera reguły, stosuje się regułę ustaloną w kolumnie 3. Uwaga 3: 3.1 Postanowienia artykułu 6 niniejszego Protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce w Litwie lub w Polsce. Na przykład: Silnik z pozycji nr 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą być włączone, nie może przekraczać 40 procent ceny ex works, jest wykonany z " innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji nr ex 7224. Jeżeli ta odkuwka została wykonana na Litwie, z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycji nr ex 7224 w wykazie. Może ona potem być liczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce lub w innej fabryce na Litwie lub w Polsce. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości użytych materiałów niepochodzących. 3.2 Reguła znajdująca się w wykazie określa minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; przeciwnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie daje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiał niepochodzący może być używany na pewnym etapie wytwarzania to używanie takiego materiału we wcześniejszym etapie wytwarzania jest dozwolone, a używanie takiego materiału na późniejszym etapie nie jest dozwolone. 3.3 Niezależnie od uwagi 3.2, gdy reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały z jakiejkolwiek pozycji" to materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być również użyte, jednak z uwzględnieniem specyficznych ograniczeń, jakie mogą być również zawarte w regule. Jednak pojęcie "wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją, włącznie z innymi materiałami z pozycji numer..." oznacza, że mogą być użyte tylko materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji taryfowej, co produkt o innym opisie niż opis produktu podany w kolumnie 2 wykazu. 3.4 Gdy reguła podana w wykazie określa, że produkt może być wytwarzany z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być używany jeden lub więcej materiałów. Nie jest konieczne, żeby wszystkie były użyte. Na przykład: Reguła dla tkanin z pozycji HS od 5208 do 5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne, a wśród innych materiałów mogą być również używane materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba muszą być używane; użyć można pierwszego lub obu. 3.5 Gdy reguła z wykazu określa, że produkt musi być wytwarzany z konkretnego materiału, to warunek ten oczywiście nie wyklucza stosowania innych materiałów, nie spełniających z powodu ich właściwości wymagań tej reguły. (Patrz również uwaga 6.2 odnosząca się do tekstyliów). Na przykład: Reguła dla przetworów spożywczych z pozycji nr 1904, która wyraźnie wyklucza używanie zbóż lub ich pochodnych, nie zabrania używania soli mineralnych, chemikaliów i innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż. Powyższe nie ma zastosowania do produktów, które chociaż nie mogą być wytworzone z konkretnych materiałów wymienionych w wykazie, mogą być wytworzone z materiałów tej samej natury na wcześniejszym stopniu przetworzenia. Na przykład: W przypadku wyrobu z ex Działu 62 wykonanego z materiałów nie tkanych, jeżeli dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy dla tej klasy wyrobów, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego włókniny, nawet jeżeli włókniny z natury swojej nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy byłby na ogół na etapie przed przędzą, to jest na etapie włókna. 3.6 Jeżeli w regule wymienionej w wykazie są podane dwa lub więcej udziały procentowe dla maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być zastosowane, to te udziały procentowe nie mogą być sumowane. Maksymalna wartość wszystkich niepochodzących materiałów nie może nigdy przekroczyć największego podanego udziału procentowego. Poza tym, poszczególne udziały procentowe nie mogą być przekraczane w odniesieniu do zastosowanych materiałów. Uwaga 4: 4.1 Określenie "włókna naturalne" jest używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne i jest ograniczone do etapów poprzedzających przędzenie, włącznie z odpadami, i jeżeli nie wyszczególniono inaczej; określenie "włókna naturalne" obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, ale nie przędzone. 4.2 Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie z pozycji nr 0503, jedwab z pozycji o numerach 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji o numerach od 5101 do 5105, włókna bawełniane z pozycji o numerach od 5201 do 5203 i inne roślinne włókna z pozycji o numerach od 5301 do 5305. 4.3 Określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały papiernicze" są stosowane w wykazie do opisywania materiałów niesklasyfikowanych w działach od 50 do 63, które mogą być używane do wytwarzania włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz. 4.4 Określenie "cięte włókna chemiczne" jest używane w wykazie w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych kabli, włókien ciętych lub odpadów z pozycji o numerach od 5501 do 5507. Uwaga 5: 5.1 W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do jakichkolwiek podstawowych materiałów włókienniczych, użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10 procent lub mniej łącznej masy wszystkich zastosowanych materiałów włókienniczych. (Patrz również uwagi 5.3 i 5.4). 5.2 Jednak tolerancja, o której mowa w uwadze 5.1, może być stosowana tylko do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych. Następujące materiały są podstawowymi materiałami włókienniczymi: - jedwab; - wełna; - gruba sierść zwierzęca; - cienka sierść zwierzęca; - włosie końskie; - bawełna; - materiały papiernicze i papier; - len; - konopie; - juta i inne tekstylne włókna łykowe; - sizal i inne włókna tekstylne z rodzaju agawy; - włókna kokosowe; z konopi manilskich; z ramii i inne roślinne włókna tekstylne; - syntetyczne włókna ciągłe; - sztuczne włókna ciągłe; - syntetyczne włókna cięte z polipropylenu; - syntetyczne włókna cięte z poliestru; - syntetyczne włókna cięte z poliamidu; - syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu; - syntetyczne włókna cięte z poliimidu; - syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu; - syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego; - syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu; - pozostałe syntetyczne włókna cięte; - sztuczne włókna cięte z wiskozy; - pozostałe sztuczne włókna cięte; - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie; - przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru skręconego lub nie; - produkty z pozycji 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie; o szerokości nie przekraczającej 5 mm; umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego; - pozostałe produkty z pozycji 5605. Na przykład: Przędza z pozycji nr 5205 wykonana z włókien bawełnianych z pozycji nr 5203 i z syntetycznych włókien ciętych z pozycji nr 5506 jest przędzą mieszaną. Dlatego też niepochodzące włókna cięte syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), mogą być używane do 10 procent masy przędzy. Na przykład: Wełniana tkanina z pozycji nr 5112 wykonana z przędzy wełnianej z pozycji nr 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien ciętych z pozycji nr 5509 jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie odpowiada regułom pochodzenia (czego wymaga wytwarzanie z włókien naturalnych, nie gręplowanych lub nie czesanych lub inaczej przygotowanych do przędzenia) lub kombinacja tych dwóch może być użyta pod warunkiem, że ich całkowita masa nie przekracza 10 procent masy tkaniny. Na przykład: Tkanina włókiennicza pluszowa z pozycji nr 5802 wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji nr 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji nr 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy sklasyfikowanych w dwóch oddzielnych pozycjach lub jeżeli użyte przędze bawełniane są same mieszaninami. Na przykład: Jeżeli tkanina włókiennicza pluszowa, o której mowa, została wykonana z bawełnianej przędzy z pozycji nr 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji nr 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym. Na przykład: Dywan pętelkowy wykonany zarówno z przędzy sztucznej, jak i z przędzy bawełnianej i z jutowym podłożem jest produktem mieszanym, ponieważ są użyte trzy podstawowe materiały włókiennicze. A więc, wszystkie niepochodzące materiały, które są dodawane w późniejszym etapie produkcji niż przewiduje to reguła, mogą być użyte, pod warunkiem, że ich łączna masa nie przekroczy 10 procent masy materiałów włókienniczych wchodzących w skład dywanu. A więc, zarówno podkład jutowy jak i/lub sztuczne przędze mogą być importowane na tym etapie przetworzenia, pod warunkiem, że spełnione są warunki dotyczące masy. 5.3 W przypadku tkanin zawierających "przędzę sporządzoną z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru skręcanego lub nie" tolerancja ta wynosi 20 procent w odniesieniu do tej przędzy. 5.4 W przypadku tkanin zawierających pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nie przekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego, tolerancja ta wynosi 30 procent w odniesieniu do tego pasma. Uwaga 6: 6.1 W przypadku produktów włókienniczych oznaczonych w wykazie odnośnikiem do niniejszej uwagi i materiałów włókienniczych, z wyjątkiem podszewek i międzypodszewek, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej wykonywania omawianych produktów, mogą one być użyte pod warunkiem, że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8 procent ceny ex works produktu. 6.2 Niezależnie od uwagi 6.3 materiały, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63 mogą być swobodnie użyte, niezależnie od tego, czy zawierają tekstylia. Na przykład: Jeżeli norma podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ nie są klasyfikowane w Działach 50 do 63 . Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków chociaż suwaki zwykle zawierają element włókienniczy. 6.3 Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w Działach od 50 do 63 musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących. Uwaga 7: 7.1 Dla celów pozycji ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;(1) (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników, (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (i) izomeryzacja. 7.2 Dla celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "operacje specyficzne" są następujące: (a) destylacja w próżni; (b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;(1) (c) krakowanie; (d) reformowanie; (e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników; (f) proces zawierający wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem; (g) polimeryzacja; (h) alkilowanie; (ij) izomeryzacja; (k) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji ex 2710, odsiarczanie wodorem dające redukcję przynajmniej 85 procent zawartości siarki w obrabianych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T); (l) tylko względem produktów klasyfikowanych w pozycji 2710, odparafinowywanie innym procesem niż filtrowanie; (m) tylko względem olejów ciężkich z pozycji ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250°C przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących z pozycji ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności nie będzie jednak uważane za operację specyficzną; (n) tylko względem olejów napędowych z pozycji ex 2710, destylacja atmosferyczna, pod warunkiem, że mniej niż 30 procent objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami, przy 300°C metodą ASTM D 86; (o) tylko względem olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje napędowe z pozycji ex 2710, obróbka przy pomocy elektrycznych wyładowań snopiastych wysokiej częstotliwości. 7.3. Dla celów pozycji ex 2707, od 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste operacje takie, jak oczyszczanie, przelewanie, odsalanie, odwadnianie, filtrowanie, barwienie, znakowanie, otrzymywanie zawartości siarki jako rezultat mieszania produktów o różnej zawartości siarki lub jakakolwiek kombinacja tych, czy podobnych operacji nie nadaje pochodzenia. _____________________________ 1 Patrz Dodatkowa Nota Wyjaśniająca 4 (b) do rozdziału 27 Nomenklatury Scalonej ZAŁĄCZNIK II WYKAZ ZAWIERAJĄCY PROCESY OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE MUSZĄ BYĆ DOKONANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY WYTWORZONE PRODUKTY UZYSKAŁY STATUS POCHODZENIA Produkty wymienione na liście mogą nie być objęte Umową i dlatego konieczna jest konsultacja z drugą Stroną Umowy. Kod HS Wyszczególnienie Procesy obróbki lub przetwarzania dokonane na materiałach niepochodzących nadające im status pochodzenia (1) (2) (3) (4) Dział 01 Zwierzęta żywe Wszystkie zwierzęta żywe z Działu 1 muszą być całkowicie uzyskane Dział 02 Mięso i podroby jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 1 i 2 muszą być całkowicie uzyskane Dział 03 Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 04 Produkty mleczarskie; jaja ptasie; miód naturalny; jadalne produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane 0403 Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietany, zagęszczone lub nie lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) z pozycji 2009 muszą być pochodzące; - wartość użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 05 Produkty pochodzenia zwierzęcego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 5 muszą być całkowicie uzyskane ex 0502 Szczecina i sierść świń, dzików lub borsuków Czyszczenie, dezynfekcja, sortowanie i prostowanie szczeciny i sierści Dział 06 Żywe drzewa i inne rośliny; bulwy, korzenie i podobne; cięte kwiaty i ozdobne liście Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 6 muszą być całkowicie uzyskane; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 07 Warzywa oraz niektóre korzenie i bulwy jadalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 7 muszą być całkowicie uzyskane; Dział 08 Owoce i orzechy jadalne; skórki owoców cytrusowych lub melonów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte owoce i orzechy muszą być całkowicie uzyskane - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 09 Kawa, herbata, herbata paragwajska i przyprawy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 9 muszą być całkowicie uzyskane 0901 Kawa, nawet palona lub bezkofeinowa; łupinki i łuski kawy; substytuty kawy zawierające kawę naturalną w każdej proporcji Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji 0902 Herbata, nawet aromatyzowana Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 0910 Mieszaniny przypraw Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Dział 10 Zboża Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 10 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 11 Produkty przemysłu młynarskiego; słód; skrobie; inulina; gluten pszenny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte zboża, jadalne warzywa, korzenie i bulwy z pozycji 0714 lub owoce muszą być całkowicie uzyskane ex 1106 Mąka, grysik i puder z suszonych warzyw strączkowych z pozycji 0713 Suszenie i mielenie warzyw strączkowych z pozycji 0708 Dział 12 Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe i lecznicze; słoma i pasza Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 12 muszą być całkowicie uzyskane 1301 Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy) Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z pozycji 1301 nie przekracza 50% ceny ex works produktu 1302 Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektyny; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Śluzy i zagęszczacze modyfikowane pochodzące z produktów roślinnych Wytwarzanie z niemodyfikowanych śluzów i zagęszczaczy - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 14 Materiały roślinne do wyplatania; produkty pochodzenia roślinnego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 14 muszą być całkowicie uzyskane ex 15 Tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu; gotowe tłuszcze jadalne; woski pochodzenia zwierzęcego i roślinnego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 1501 Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż z pozycji 0209 lub 1503: - Tłuszcz z kości lub odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0203, 0206, lub 0207 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie z mięsa i jadalnych podrobów z pozycji 0203 lub 0206 lub z mięsa i jadalnych podrobów drobiowych z pozycji 0207 1502 Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji 1503 - Tłuszcze z kości i odpadów Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji oprócz 0201, 0202, 0204 lub 0206 lub kości z pozycji 0506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1504 Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1504 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 1505 Rafinowana lanolina Wytwarzanie z surowego tłuszczu wełnianego z pozycji 1505 1506 Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Frakcje stałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1506 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane 1507 do 1515 Oleje roślinne i ich frakcje: - Olej sojowy, olej z orzeszków ziemnych, olej kokosowy, olej z ziaren palmowych, olej babassu, olej tungowy, oleje oiticia, woski mirtowy i japoński, frakcje oleju jojoby i olejów do zastosowań technicznych i przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt - Frakcje stałe, z wyjątkiem z oleju jojoba Wytwarzanie z materiałów innych niż z pozycji 1507 do 1515 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane 1516 Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działu 2 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 1517 Margaryna, jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji 1516 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 4 muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały pochodzenia roślinnego muszą być całkowicie uzyskane. Jednakże mogą być użyte materiały z pozycji 1507, 1508, 1511 i 1513 Dział 16 Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie ze zwierząt z Działu 1. Wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 17 Cukry i wyroby cukiernicze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są klasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 1701 Cukier trzcinowy lub buraczany, i chemicznie czysta sacharoza w postaci stałej, zawierająca dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1702 Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Chemicznie czysta maltoza i fruktoza Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 1702 - Pozostałe cukry w stanie stałym, aromatyzowane lub zabarwione Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały muszą być pochodzące ex 1703 Melasy powstałe z ekstrakcji lub rafinacji cukru, zawierające dodatki aromatyzujące lub barwiące Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1704 Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą) nie zawierające kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 18 Kakao i przetwory z kakao Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1901 Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobii lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: - Ekstrakt słodowy Wytwarzanie ze zbóż z Działu 10 - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1902 Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie: - Zawierające w masie 20% lub mniej mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane - Zawierające w masie powyżej 20% mięsa, podrobów, ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane 1903 Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobii, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem skrobii ziemniaczanej z pozycji 1108 1904 Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie odgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 1806; - w którym wszystkie użyte zboża i mąka (z wyjątkiem pszenicy twardej) muszą być całkowicie uzyskane; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1905 Chleb, pieczywo cukiernicze, ciastka, suchary i inne wyroby piekarnicze, zawierające kakao lub nie; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem tych z Działu 11 ex Dział 20 Przetwory z warzyw, owoców, orzechów lub innych części roślin; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte owoce, orzechy i warzywa muszą być całkowicie uzyskane ex 2001 Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5% lub więcej skrobii, przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt ex 2004 i ex 2005 Ziemniaki w postaci mąki, grysiku lub płatków przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt 2006 Warzywa, owoce, orzechy, skórki owoców i inne części roślin zakonserwowane cukrem (odsączone, lukrowane lub kandyzowane) Wytwarzanie, w którym wartość użytych wszystkich materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2007 Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 2008 - Orzechy, nie zawierające dodatku cukru lub alkoholu Wytwarzanie, w którym wartość użytych pochodzących orzechów i ziaren oleistych z pozycji 0801, 0802 i od 1202 do 1207 przekracza 60% ceny ex works produktu - Masło orzechowe, mieszanki przygotowane na bazie zbóż; rdzeni palm; kukurydzy Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Pozostałe, z wyjątkiem owoców i orzechów przygotowanych inaczej niż parowanie, gotowanie w wodzie, nie zawierające dodatku cukru, mrożone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 2009 Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 21 Różne przetwory spożywcze; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 2101 Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej, cykoria palona i inne palone namiastki kawy Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - cała użyta cykoria musi być całkowicie uzyskana 2103 Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: - Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże możliwe jest użycie mąki i grysiku z gorczycy lub gotowej musztardy - Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 2104 Zupy i buliony i przetwory z nich Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem przetworzonych i zakonserwowanych warzyw z pozycji od 2002 do 2005 2106 Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 22 Napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały klasyfikowane są w pozycji innej niż produkt; - wszystkie winogrona lub inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane 2202 Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i inne napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzyw objętych pozycją 2009 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 17 nie przekracza 30% ceny ex works produktu; - wszystkie soki (z wyjątkiem soków ananasowych, cytrynowych i grejpfrutowych) pochodzące 2208 Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe Wytwarzanie: - z materiałów nie klasyfikowanych w pozycji 2207 lub 2208, - w którym wszystkie użyte winogrona i inne materiały pochodzące z winogron muszą być całkowicie uzyskane lub jeśli wszystkie inne użyte materiały są pochodzące, dopuszcza się użycie araku do 5% objętości ex Dział 23 Pozostałości i odpady przemysłu spożywczego; gotowa pasza dla zwierząt; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2301 Mączka z wieloryba, mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z Działów 2 i 3 muszą być całkowicie uzyskane ex 2303 Pozostałości z produkcji skrobii z kukurydzy (z wyjątkiem stężonych płynów z rozmiękczania) o zawartości protein w przeliczeniu na suchy produkt powyżej 40% w masie Wytwarzanie, w którym cała użyta kukurydza musi być całkowicie uzyskana ex 2306 Makuchy i inne pozostałości stałe z ekstrakcji oleju oliwkowego zawierające w masie powyżej 3% oliwy z oliwek Wytwarzanie, w którym wszystkie oliwki muszą być całkowicie uzyskane 2309 Preparaty używane do karmienia zwierząt Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte rośliny zbożowe, cukier lub melasa, moszcz lub mleko są pochodzące; - wszystkie użyte materiały z Działu 3 muszą być całkowicie uzyskane ex Dział 24 Tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie materiały z Działu 24 muszą być całkowicie uzyskane 2402 Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex 2403 Tytoń do palenia Wytwarzanie, w którym 70% masy nieprzetworzonego tytoniu lub odpadów tytoniowych z pozycji 2401 jest pochodząca ex Dział 25 Sól; siarka; ziemie i kamienie; materiały gipsowe, wapno i cement; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2504 Naturalny krystaliczny grafit, zawierający wzbogacony węgiel, oczyszczony i zmielony Zwiększanie zawartości węgla, oczyszczanie i mielenie surowego grafitu krystalicznego ex 2515 Marmur, także wstępnie obrobiony lub pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie marmuru przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2516 Granit, porfir, bazalt, piaskowiec oraz inne kamienie pomnikowe lub budowlane, także wstępnie obrobione lub tylko pocięte przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (także kwadratowym), o grubości nie przekraczającej 25 cm Cięcie kamienia przez piłowanie lub inaczej (nawet wcześniej przepiłowanego) o grubości powyżej 25 cm ex 2518 Dolomit wypalany Wypalanie dolomitu nie wypalonego ex 2519 Naturalny węglan magnezowy (magnezyt), w hermetycznie zamkniętych kontenerach, tlenek magnezowy również czysty, inny niż magnezja stapiana lub całkowicie wypalona (spiekana) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, może być użyty naturalny węglan magnezowy (magnezyt) ex 2520 Specjalnie przygotowane tynki dla celów dentystycznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2524 Naturalne włókna azbestowe Wytwarzanie z koncentratu azbestu ex 2525 Proszek miki Mielenie miki lub odpadów miki ex 2530 Pigmenty mineralne, kalcynowane lub sproszkowane Kalcynowanie lub mielenie pigmentów mineralnych Dział 26 Rudy metali, żużel i popiół Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 27 Paliwa mineralne, oleje mineralne, i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 2707 Oleje, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, będące olejami podobnymi do olejów mineralnych uzyskiwanych z destylacji wysokotemperaturowejsmoły węglowej, z której ponad 65% objętościowo destyluje do 250oC (łącznie z mieszaninami benzyny lakowej i benzolu), stosowane jako paliwo zasilające lub ogrzewające Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje1 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2709 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Destrukcyjna destylacja materiałów bitumicznych 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające nie mniej niż 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, w których te oleje stanowią składniki zasadnicze Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje2 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2711 Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje3 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2712 Wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk torfowy, wosk montanowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innychprocesów, również barwione Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje4 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2713 Koks naftowy, bitumy naftowe oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z materiałów bitumicznych Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje5 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2714 Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje6 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 2715 Mieszanki bitumiczne oparte na naturalnym asfalcie, naturalnym bitumie, na bitumie naftowym, na smole mineralnej lub na mineralnym paku smołowym Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje7 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 28 Chemikalia nieorganiczne; organiczne lub nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich oraz pierwiastków promieniotwórczych lub izotopów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2805 "Mischmetall" Wytwarzanie poprzez przetwarzanie elektrolityczne lub termiczne, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2811 Trójtlenek siarki Wytwarzanie z dwutlenku siarki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2833 Siarczany glinu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2840 Nadboran sodowy Wytwarzanie z dwusodowego czteroboranu pięciowodzianu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 29 Chemikalia organiczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2901 Węglowodory acykliczne do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje8 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2902 Cykloalkany i cykloalkeny (inne niż azuleny), benzen, toluen, ksylen do stosowania jako paliwo napędowe lub do ogrzewania Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje9 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 2905 Alkoholany metali z alkoholi objętych tą pozycją i z etanolu lub gliceryny Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji w tym z innych materiałów z pozycji 2905. Jednakże alkoholany metali z tej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2915 Nasycone alifatyczne kwasy jednokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2915 i 2916 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 2932 - Etery wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2909 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Acetale cykliczne i półacetale wewnętrzne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane i nitrozowane pochodne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2933 Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) azotu Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932 i 2933 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 2934 Kwasy nukleinowe i ich sole; inne związki heterocykliczne Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji. Jednakże wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 2932, 2933 i 2934 nie może przekraczać 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 30 Produkty farmaceutyczne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3002 Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi i zmodyfikowane immunologiczne produkty nawet uzyskane za pomocą procesów biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: - Produkty złożone z dwóch lub więcej składników zmieszanych ze sobą dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych lub niezmieszane produkty dla tych celów zapakowane w odmierzonych dawkach lub w postaciach i opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Krew ludzka Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Frakcje krwi inne niż antysurowice, hemoglobina i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3002. Materiały tam określone mogą być również użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu 3003 i 3004 Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji 3002, 3005 lub 3006): - Otrzymane z amikacyny z pozycji 2941 Wytwarzanie, z którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 3003 lub 3004 mogą być użyte pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 31 Nawozy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3105 Mineralne lub chemiczne nawozy zawierające dwa lub trzy z pierwiastków nawozowych: azot, fosfor i potas; inne nawozy; produkty niniejszego Działu w tabletkach lub podobnych postaciach lub w opakowaniach o masie brutto nie przekraczającej 10 kg, z wyjątkiem: - azotanu sodowego - cyjanamidu wapnia - siarczanu potasowego - siarczanu magnezowo- potasowego Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 32 Ekstrakty garbników i środków barwiących; garbniki i ich pochodne; barwniki, pigmenty i inne substancje barwiące; farby i lakiery; kity i inne masy uszczelniające; atramenty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3201 Garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne Wytwarzanie z ekstraktów garbników pochodzenia roślinnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3205 Laki barwnikowe; preparaty oparte na lakach barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do tego Działu10 Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem pozycji 3203, 3204 i 3205 pod warunkiem, że wartość materiałów sklasyfikowanych w pozycji 3205 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 33 Olejki eteryczne i rezinoidy; preparaty perfumeryjne, kosmetyczne i toaletowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3301 Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznych Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tymz materiałów z innej "grupy"11 z tej samej pozycji. Jednakże materiały z tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 34 Mydło, organiczne produkty powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia i szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie, "woski dentystyczne" oraz preparaty dentystyczne produkowane na bazie gipsu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3403 Preparaty smarowe zawierające oleje ropy naftowej lub oleje otrzymane z materiałów bitumicznych, pod warunkiem, że stanowią mniej niż 70% masy Rafinacja i/lub inne bardziej specyficzne operacje12 lub Inne operacje, w których wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3404 Woski sztuczne i preparowane: - Na bazie parafiny, wosków, wosków uzyskiwanych z materiałów bitumicznych, gaczu parafinowego oraz parafiny w łuskach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem: - Uwodornionych olejów mających cechy wosków z pozycji 1516 - Kwasów tłuszczowych nieokreślonych chemicznie lub przemysłowych alkoholi tłuszczowych mających cechy wosków z pozycji 3823 - Materiałów z pozycji 3404 Jednakże, te materiały mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 35 Substancje białkowe; skrobie modyfikowane; kleje; enzymy; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3505 Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: - Skrobie estryfikowane lub eteryfikowane Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, w tym z innych materiałów z pozycji 3505 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem tych z pozycji 1108 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3507 Preparaty enzymatyczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 36 Materiały wybuchowe; produkty pirotechniczne; zapałki; stopy piroforyczne; niektóre materiały łatwopalne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 37 Materiały fotograficzne i kinematograficzne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3701 Film i płyty fotograficzne płaskie, światłoczułe, nienaświetlone, wykonane z innych materiałów niż papier, karton lub tkanina; film płaski do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony również w kasetach: - Film do natychmiastowych odbitek do fotografii kolorowej, w kasetach Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702. Jednakże, materiałyz pozycji 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702. Jednakże materiały, które są sklasyfikowane w pozycjach 3701 i 3702 mogą być użyte pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3702 Film fotograficzny w rolkach, światłoczuły, nienaświetlony z dowolnego materiału innego niż papier, karton i tkanina; film w rolkach do natychmiastowych odbitek, światłoczuły, nienaświetlony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 3701 lub 3702. Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3704 Płyty fotograficzne, film, papier, karton i tkaniny, naświetlone, lecz nie wywołane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycje od 3701 do 3704 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 38 Produkty chemiczne różne; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3801 - Grafit koloidalny w zawiesinie olejowej i grafit półkoloidalny; pasty węglowe do elektrod Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Grafit w postaci pasty będący mieszaniną grafitu w ponad 30% masy z olejami mineralnymi Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3403 nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3803 Oczyszczony olej talowy Oczyszczanie surowego oleju talowego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3805 Terpentyna siarczanowa oczyszczona Oczyszczanie przez destylację lub rafinację surowej terpentyny siarczanowej Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3806 Żywice estrowe Wytwarzanie z kwasów żywicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 3807 Smoła drzewna (pak smołowy drzewny) Destylacja paku drzewnego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 3808 Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (na przykład taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3809 Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3810 Preparaty do wytrawiania powierzchni metali; topniki i inne preparaty pomocnicze do lutowania, lutowania twardego lub spawania; proszki i pasty złożone z metalu i innych materiałów przeznaczone do lutowania, lutowania twardego lub spawania; preparaty stosowane jako rdzenie lub otuliny elektrod lub prętów spawalniczych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz inne preparaty dodawane do olejów mineralnych (łącznie z benzyną) lub do innych cieczy stosowanych do tych samych celów co oleje mineralne: - Przygotowane dodatki do olejów smarowych, zawierające oleje z ropy naftowej lub oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 3811 nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3812 Gotowe przyśpieszacze wulkanizacji; złożone plastyfikatory do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; środki przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do gumy i tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3813 Preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; granaty gaśnicze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3814 Organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3818 Pierwiastki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice, w postaci krążków, płytek i form podobnych; związki chemiczne domieszkowane do stosowania w elektronice Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3819 Hydrauliczne płyny hamulcowe i inne gotowe płyny hamulcowe nie zawierające lub zawierające w masie mniej niż 70% olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3820 Środki zapobiegające zamarzaniu i płyny przeciwoblodzeniowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3822 Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją 3002 lub 3006 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3823 Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe - Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Przemysłowe alkohole tłuszczowe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji łącznie z innymi materiałami z pozycji 3823 3824 Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Następujące z tej pozycji: Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni na bazie naturalnych produktów żywicznych Kwasy naftenowe, ich sole nierozpuszczalne oraz ich estry Sorbit inny niż z pozycji 2905 Sulfoniany z ropy naftowej, z wyłączeniem sulfonianów metali alkalicznych, amonowych i etanolominowych; tiofenowane kwasy sulfonowe z olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych oraz ich sole Wymieniacze jonowe Pochłaniacze gazów do lamp próżniowych Alkaliczny tlenek żelaza do oczyszczania gazów Woda amoniakalna i odpadkowy tlenek produkowany w czasie oczyszczania gazu węglowego Kwasy sulfonaftenowe, ich sole nierozpuszczalne w wodzie oraz ich estry Oleje fuzlowe i olej Dippela Mieszaniny soli mających różne aniony Pasty kopiarskie na bazie żelatyny, nawet na podłożu papierowym lub tekstylnym Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 3901 do 3915 Tworzywa sztuczne w formach podstawowych, odpady, ścinki i braki ztworzyw sztucznych; z wyłączeniem pozycji ex 3907 i 3912, dla których reguły podane są poniżej: - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu13 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu14 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3907 - Kopolimery z poliwęglanów i kopolimerów akrylonotrylowo- butadienowo- styrenowych (ABS) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji mogą być użyte, pod warunkiem że ich wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Poliester Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu i/lub wytwarzanie z poliwęglanu z tetrabromo-(bizenolu A) 3912 Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów klasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt, nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 3916 do 3921 Półwyroby i artykuły z tworzyw sztucznych, z wyjątkiem tych z pozycji ex 3916, ex 3917, ex 3920 i ex 3921, dla których reguły podane są poniżej: - Wyroby płaskie, przetworzone więcej niż obróbka powierzchniowa lub przycięcie do kształtów innych niż prostokątne (w tym kwadratowe), inne wyroby przetworzone więcej niż tylko obróbka powierzchniowa Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich z użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 50% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe: - - Produkty homopolimeryzacji addycyjnej, w której pojedynczy monomer stanowi powyżej 99% masy całego polimeru Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu15 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość użytych materiałów z Działu 39 nie przekracza 20% ceny ex works produktu16 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3916 i ex 3917 Kształtowniki i rury kształtowe Wytwarzanie, w którym: - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu, oraz - wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 3920 - Arkusze i błony jonomerowe Wytwarzanie z termoplastycznej soli cząstkowej, która jest kopolimerem kwasu etylenowo-metakrylowego częściowo zobojętnionego jonami metalu, głównie cynku i sodu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Arkusze z celulozy regenerowanej, poliamidów lub polietylenu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 20% ceny ex works produktu ex 3921 Folie z tworzyw sztucznych, metalizowane Wytwarzanie z folii poliestrowych o wysokiej przeźroczystości o grubości poniżej 23 mikronów17 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 3922 do 3926 Wyroby z tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 40 Kauczuk i wyroby z kauczuku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4001 Laminowane płyty z krepy na podeszwy do butów Laminowanie arkuszy kauczuku naturalnego 4005 Kauczuk mieszany, nie wulkanizowany w podstawowych formach lub w płytach, arkuszach lub pasach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów, z wyjątkiem kauczuku naturalnego, nie przekracza 50% ceny ex works produktu 4012 Bieżnikowane lub używane opony pneumatyczne z kauczuku; opony pełne lub poduszkowe, wymienne bieżniki opon i klapy opon z kauczuku: - Bieżnikowane pneumatyczne, pełne lub poduszkowe opony z kauczuku Bieżnikowanie używanych opon - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiempozycji 4011 lub 4012 ex 4017 Wyroby z kauczuku utwardzonego Wytwarzanie z kauczuku utwardzonego ex Dział 41 Skóry i skórki surowe (z wyjątkiem skór futerkowych) oraz skóry wyprawione; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4102 Surowe skóry owcze lub jagnięce bez wełny Usuwanie wełny ze skór owczych lub jagnięcych z wełną 4104 do 4107 Skóry bez włosia i wełny, inne niż skóry objęte pozycją 4108 lub 4109 Dogarbowanie wstępnie garbowanych skór lub Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4109 Skóra lakierowana i skóra lakierowana laminowana; skóra metalizowana Wytwarzanie ze skóry objętej pozycjami 4104 do 4107 pod warunkiem, że jej wartość nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 42 Wyroby ze skóry; wyroby siodlarskie i rymarskie; artykuły podróżne; torby ręczne i podobne pojemniki; artykuły z wnętrzności zwierzęcych (innych niż jedwabnika) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 43 Skóry futerkowe i futra sztuczne; wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4302 Garbowane lub wykończone skóry futerkowe, połączone: - Płaty, krzyże i podobne kształty Wybielanie lub barwienie, w połączeniu z przycinaniem i łączeniem nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych - Pozostałe Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych 4303 Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i inne wyroby futrzarskie Wytwarzanie z nie łączonych, garbowanych lub wykończonych skór futerkowych objętych pozycją 4302 ex Dział 44 Drewno i wyroby z drewna; węgiel drzewny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4403 Drewno zgrubnie obrobione, cięte (kantówka) Wytwarzanie z drewna nie obrobionego, również okorowanego lub zaledwie zgrubnie obrobionego ex 4407 Drewno piłowane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości powyżej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4408 Arkusze forniru i arkusze do produkcji sklejki, o grubości nie przekraczającej 6 mm, skrawane i inne drewno przecinane wzdłużnie, skrawane lub łuszczone, o grubości nie przekraczającej 6 mm, strugane, szlifowane lub łączone na zakładkę Skrawanie, struganie, szlifowanie lub łączenie na zakładkę ex 4409 Drewno kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, profilowane, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi lub powierzchni, szlifowane lub łączone na zakładkę: - Szlifowane lub łączone na zakładkę Szlifowanie lub łączenie na zakładkę - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4410 do ex 4413 Kształtki i profile, łącznie z listwami przypodłogowymi oraz inne deski profilowane Kształtowanie lub profilowanie ex 4415 Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania drewniane Wytwarzanie z desek nie przyciętych do wymiaru ex 4416 Beczki, baryłki, kadzie, cebry i inne wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna Wytwarzanie z rozszczepionych klepek beczki, przyciętych na dwie główne powierzchnie i dalej nie obrobionych ex 4418 Wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa, drewniane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże komórkowe płyty drewniane, gonty i połączone płyty parkietowe mogą być użyte - Kształtki i profile Kształtowanie lub profilowanie ex 4421 Szyny chirurgiczne; drewniane wieszaki lub prawidła do obuwia Wytwarzanie z drewna z dowolnej pozycji z wyjątkiem drewna kształtowanego w sposób ciągły objętego pozycją 4409 ex Dział 45 Korek i wyroby z korka Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4503 Wyroby z korka naturalnego Wytwarzanie z korka objętego pozycją 4501 Dział 46 Wyroby ze słomy, z esparto i innych materiałów do wyplatania; wyroby koszykarskie oraz wyroby z wikliny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 47 Ścier drzewny lub z innego włóknistego materiału celulozowego; odpady papieru lub tektury Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiałysą sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 48 Papier i tektura; wyroby z masy papierniczej, papieru lub tektury; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 4811 Papier, tektura, wyłącznie liniowane lub kratkowane Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4816 Kalka maszynowa, papier samokopiujący i inne papiery do kopiowania lub papiery przedrukowe (z wyjątkiem objętych pozycją 4809), matryce powielaczowe i płyty offsetowe wykonane z papieru, nawet w pudełkach Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 4817 Koperty, karty listowe, karty pocztowe i karty korespondencyjne, z papieru lub kartonu; komplety w pudełkach, w portfelach i okładkach z papieru lub kartonu, zawierające zestaw materiałów piśmiennych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4818 Papier toaletowy Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex 4819 Kartony, pudła, pudełka, torby i inne pojemniki opakowaniowe z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4820 Bloki listowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 4823 Inne papiery, tektury, wata celulozowa i wstęgi włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu Wytwarzanie z materiałów papierniczych z Działu 47 ex Dział 49 Książki, gazety, obrazki i inne wyroby przemysłu poligraficznego; manuskrypty, maszynopisy i plany Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 4909 Karty pocztowe drukowane lub ilustrowane; drukowane karty z osobistymi pozdrowieniami, wiadomościami lub ogłoszeniami, ilustrowane lub nie, nawet z kopertami lub ozdobami Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 4910 Kalendarze drukowane różnych rodzajów, również bloki kalendarzowe: - Kalendarze w rodzaju "wiecznych" lub z wymiennymi blokami umieszczone na podstawach innych niż papierowe lub tekturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych z pozycji 4909 lub 4911 ex Dział 50 Jedwab; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 5003 Odpady jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, odpadami przędzy lub szarpanką rozwłóknioną), zgrzeblone lub czesane Gręplowanie lub czesanie odpadów jedwabiu 5004 do ex 5006 Przędza jedwabna i przędza z odpadów jedwabiu Wytwarzanie z:18 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5007 Tkaniny jedwabne z jedwabiu lub odpadów jedwabiu: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej19 - Pozostałe Wytwarzanie z:20 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 51 Wełna, cienka lub gruba sierść zwierzęca; przędza i tkanina z włosia końskiego; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5106 do 5110 Przędza z wełny, z cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub z włosia końskiego Wytwarzanie z:21 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5111 do 5113 Tkaniny ze zgrzeblonej wełny, cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej lub włosia końskiego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej22 - Pozostałe Wytwarzanie z:23 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 52 Bawełna; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5204 do 5207 Nici i przędza bawełniana Wytwarzanie z:24 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5208 do 5212 Tkaniny bawełniane: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej25 - Pozostałe Wytwarzanie z:26 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru, lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 53 Inne roślinne materiały włókiennicze; przędza papierowa i tkaniny z przędzy papierowej; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5306 do 5308 Przędza z innych roślinnych materiałów włókienniczych; przędza papierowa Wytwarzanie z:27 - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5309 do 5311 Tkaniny z innych roślinnych materiałów włókienniczych; tkaniny z przędzy papierowej: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej28 - Pozostałe Wytwarzanie z29: - przędzy z włókna kokosowego - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden innych sposób nie przygotowanych do przędzenia - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru lub drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowa- nie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5401 do 5406 Przędza i nici z włókna ciągłego syntetycznego Wytwarzanie z30: - jedwabiu surowego lub odpadów jedwabiu zgrzeblonego lub czesanego przygotowanego do przędzenia, - innych włókien naturalnych nie zgrzeblonych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub papieru 5407 i 5408 Tkaniny z przędzy z włókna chemicznego ciągłego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej31 - Pozostałe Wytwarzanie z:32 - przędzy z włókna kokosowego - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie zgrzeblowanych ani nie czesanych ani w żaden inny sposób nie przygotowanych do przędzenia, - materiałów chemicznych lub masy tekstylnej, lub - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5501 do 5507 Syntetyczne włókna cięte Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5508 do 5511 Przędza i nici z włókien syntetycznych Wytwarzanie z:33 - jedwabiu surowego, odpadów jedwabiu, gręplowanych lub czesanych lub w inny sposób przetworzonych w celu przędzenia, - innych włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, lub - materiałów papierniczych 5512 do 5516 Tkaniny z włókna syntetycznego: - Zawierające nić gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej34 - Pozostałe Wytwarzanie z:35 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - papieru lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie irobienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu ex Dział 56 Wata, filc i włókniny; przędze specjalne: szpagat, powrozy, linki i liny oraz wyroby z nich; z wyjątkiem: Wytwarzanie z:36 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5602 Filc, impregnowany, powlekany, pokryty lub laminowany, lub nie poddany tego rodzaju obróbce: - Filc igłowany Wytwarzanie z:37 - włókien naturalnych, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z:38 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych wykonanych z kazeiny, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5604 Nić gumowa lub sznurek pokryty materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały z pozycji 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym: - Nić gumowa lub sznurek, pokryty materiałem włókienniczym Wytwarzanie z nici gumowej lub sznurka nie pokrytego materiałem włókienniczym - Pozostałe Wytwarzanie z:39 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5605 Przędza metalizowana, żyłkowana lub nie, stanowiąca przędzę włókienniczą, lub taśma, lub podobny materiał z pozycji 5404 lub 5405, połączony z metalem w postaci nici, taśmy lub proszku, lub pokryty metalem Wytwarzanie z:40 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych 5606 Przędza żyłkowana i taśma lub podobny materiał z pozycji 5404 lub 5405, żyłkowany (z wyłączeniem materiałów z pozycji 5605 i żyłkowanej przędzy z włosia końskiego); przędza szenilowa (łącznie z kosmykową przędzą szenilową); przędza krajkowa supełkowa Wytwarzanie z:41 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej, albo - materiałów papierniczych Dział 57 Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe: - Z filcu igłowanego Wytwarzanie z:42 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Jakkolwiek: - włókno ciągłe polipropylenowe objęte pozycją 5402, - włókna polipropylenowe objęte pozycjami 5503 lub 5506, lub - kable z włókna ciągłego polipropylenowego objęte pozycją 5501, których masa jednostkowa pojedynczej przędzy ciągłej i przędzy we wszystkich przypadkach jest niższa niż 9 decyteksów mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Z innego filcu Wytwarzanie z:43 - włókien naturalnych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:44 - przędzy kokosowej, - przędzy z włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych - włókien naturalnych, lub - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia ex Dział 58 Tkaniny specjalne; tkaniny pluszowe; koronki; tkaniny obiciowe; pasmanteria; hafty, z wyjątkiem: - Łączone z nicią gumową Wytwarzanie z przędzy pojedynczej45 - Pozostałe Wytwarzanie z:46 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie irobienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5805 Tkaniny obiciowe, ręcznie tkane typu gobelinów, Flanders, Aubusson, Beauvais i podobne oraz tkaniny obiciowe haftowane na kanwie (np. "petit point" lub krzyżykowo), nawet konfekcjonowane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5810 Hafty w sztukach, taśmach lub motywach Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 5901 Tkaniny powlekane gumą lub substancją skrobiową, używane do opraw książek itp.; techniczna kalka płócienna; płótna zagruntowane dla celów malarskich; płótno klejone i podobne tkaniny usztywniane do formowania stożków kapeluszy Wytwarzanie z przędzy 5902 Tkaniny kordowe z przędzy o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie, z nylonu lub innych poliamidów, poliestrów lub jedwabiu wiskozowego - W których materiały tekstylne stanowią nie więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 5903 Tkaniny impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane tworzywem sztucznym, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902 Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5904 Linoleum, także wycinane według kształtu; wykładziny podłogowe składające się z powłoki lub pokrycia nałożonego na podkładzie włókienniczym, również wykrojone według kształtu Wytwarzanie z przędzy47 5905 Włókiennicze wykładziny ścienne: - Impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane gumą, tworzywami sztucznymi lub innymi materiałami Wytwarzanie z przędzy - Pozostałe Wytwarzanie z:48 - przędzy koksowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5906 Tkaniny gumowane, z wyłączeniem tkanin objętych pozycją 5902: - Dziane lub szydełkowane Wytwarzanie z:49 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Inne niż tkaniny z przędzy z syntetycznego włókna ciągłego, w których materiały tekstylne stanowią więcej niż 90% łącznej wagi produktu Wytwarzanie z materiałów chemicznych - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy 5907 Tkaniny impregnowane lub powlekane i pokrywane w inny sposób, płótna malowane jako dekoracje teatralne, tła atelier i podobne Wytwarzanie z przędzy lub Drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytego nie zadrukowanego włókna nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 5908 Knoty tkane, plecione lub dziane z materiałów włókienniczych, do lamp, kuchenek, zapalniczek, świec i wyrobów podobnych; koszulki żarowe oraz dzianiny cylindryczne do ich wyrobów, nawet impregnowane: - Koszulki żarowe, impregnowane Wytwarzanie z dzianin cylindrycznych - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 5909 do 5911 Artykuły tekstylne do celów technicznych: - Tarcze i pierścienie do polerowania inne niż wykonane z filcu objęte pozycją 5911 Wytwarzanie z przędzy, odpadów tkanin lub szmat objętych pozycją 6310 - Tkaniny z włókien syntetycznych, stosowane w maszynach papierniczych, nawet filcowane, impregnowane lub nie, powlekane lub nie, cylindryczne lub ciągłe z pojedynczą i/lub wielowątkową osnową lub tkaniny tkane na płasko z wieloma wątkami i/lub osnowami z pozycji 5911 Wytwarzanie z:50 - przędzy koksowej, - następujących materiałów: - przędzy z politetraflu- oroetylenu51 - przędzy, wielowątkowej, z poliamidu, powlekanej, impregnowanej lub pokrywanej żywicą fenolową, - przędzy z tkanin syntetycznych z poliamidów aromatycznych otrzymanych przez polikondensację m-fenylenediaminy i kwasu izoftalowego, - pojedynczego włókna ciągłego politetrafluoroetylenu,52 - przędzy z tkanin syntetycznych z polifenylenu tereftalamidu, - przędzy z włókna szklanego, pokrywana żywicą fenolową i wzbogacana przędzą akrylową,53 - kopoliestrowych pojedynczych włókien ciągłych z poliestru, żywicy z kwasu tereftalowego; 1,4 cykloheksanedynktanolu i kwasu izoftalowego, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych, nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z:54 - przędzy kokosowej, - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 60 Dzianiny i wyroby szydełkowane Wytwarzanie z:55 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej Dział 61 Odzież i dodatki odzieżowe dziane lub szydełkowane: - Otrzymywane przez zszycie lub połączenie w inny sposób dwóch lub więcej części tkanin dzianych lub szydełkowanych, które zostały albo wykrojone według kształtu albo otrzymane wcześniej w gotowym kształcie Wytwarzanie z przędzy56 57 - Pozostałe Wytwarzanie z:58 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej ex Dział 62 Odzież i dodatki odzieżowe, bez dzianych i szydełkowanych; z wyjątkiem: Wytwarzanie z przędzy59 60 ex 6202 ex 6204 ex 6206 ex 6209 i ex 6211 Damska, dziewczęca i dziecięca odzież idodatki odzieżowe, haftowane Wytwarzanie z przędzy61 62 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu63 64 ex 6210 i ex 6216 Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z aluminiowanego poliestru Wytwarzanie z przędzy65 lub Wytwarzanie z tkaniny nie pokrytej folią pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie pokrytej folią nie przekracza 40% ceny ex works produktu66 6213 i 6214 Chusteczki do nosa, szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne artykuły: - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej67 68 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu69 - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej70 71 lub Obróbka, po której następuje drukowanie, któremu towarzyszą co najmniej dwie operacje przygotowawcze lub wykończeniowe (takie jak: czyszczenie, bielenie, merceryzacja, stabilizacja termiczna, drapanie, kalendrowanie, obróbka w celu uzyskania niekurczliwości, utrwalanie, dekatyzowanie, impregnowanie, reperowanie i robienie węzełków), gdzie wartość użytych nie zadrukowanych towarów z pozycji 6213 i 6214 nie przekracza 47,5% ceny ex works produktu 6217 Inne konfekcjonowane dodatki odzieżowe; części odzieży lub dodatków odzieżowych, z wyłączeniem objętych pozycją 6212: - Haftowane Wytwarzanie z przędzy72 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu73 - Sprzęt ogniotrwały z tkanin pokrytych folią z poliestru aluminiowego Wytwarzanie z przędzy pojedynczej74 lub Wytwarzanie z tkaniny nie powlekanej pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie powlekanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu75 - Wycięte wkładki do kołnierzy i mankietów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie z przędzy76 ex Dział 63 Inne konfekcjonowane artykuły włókiennicze; zestawy, odzież używana i używane artykuły włókiennicze; szmaty; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6301 do 6304 Koce, pledy, bielizna pościelowa itd.; zasłony itd.; inne artykuły wyposażenia wnętrz: - Z filcu, z włóknin Wytwarzanie z:77 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe: - - Haftowane Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej78 79 lub Wytwarzanie z tkaniny nie haftowanej (innej niż dziana lub szydełkowana) pod warunkiem, że wartość użytej tkaniny nie haftowanej nie przekracza 40% ceny ex works produktu - - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej80 81 6305 Worki i torby stosowane do pakowania towarów Wytwarzanie z:82 - włókien naturalnych, - syntetycznych włókien ciętych nie gręplowanych, nie czesanych ani nie przetworzonych w inny sposób w celu przędzenia, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej 6306 Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy, zasłony przeciwsłoneczne, namioty, żagle do łodzi, desek windsurfingowych i pojazdów lądowych, wyposażenie kempingowe: - Z włóknin Wytwarzanie z:83, 84 - włókien naturalnych, lub - materiałów chemicznych lub pulpy włókienniczej - Pozostałe Wytwarzanie z nie bielonej przędzy pojedynczej85 86 ex 6307 Inne artykuły konfekcjonowane, łącznie z wykrojami odzieży Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 6308 Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek, lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej Każdy element zestawu musi spełnić wymagania reguły, którym by podlegał, gdyby nie był włączony do zestawu. Jakkolwiek artykuły niepochodzące mogą zostać włączone pod warunkiem, że ich łączna wartość nie przekracza 15% ceny ex works zestawu. ex Dział 64 Obuwie, getry i wyroby podobne; z wyjątkiem: Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji z wyjątkiem cholewek przymocowanych do podeszw wewnętrznych lub do innych części podeszw objętych pozycją 6406 6406 Części obuwia (łącznie z cholewkami nawet przymocowanymi do podeszw innych niż zewnętrzne); wyjmowane wkładki, podkładki pod pięty i tym podobne artykuły; getry, sztylpy i podobne artykuły oraz ich części Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 65 Nakrycia głowy i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6503 Kapelusze i inne nakrycia głowy z filcu, wykonane z korpusów, stożków lub płatów do kapeluszy objętych pozycją 6501, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien87 6505 Kapelusze i inne nakrycia głowy, dziane lub szydełkowane, lub wykonane z koronki, filcu lub innych materiałów włókienniczych, w kawałku (ale nie z pasków), także z podszyciem i przybraniem; siatki na włosy z jakiegokolwiek materiału, również z podszyciem i przybraniem Wytwarzanie z przędzy lub włókien88 ex Dział 66 Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, laski z siodełkiem, bicze, szpicruty i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 6601 Parasole i parasole przeciwsłoneczne (włączając parasole -laski, parasole ogrodowe i podobne) Wytwarzanie, w którym wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 67 Preparowane pióra i puch oraz wyroby z piór lub puchu; sztuczne kwiaty; wyroby z włosów ludzkich Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 68 Wyroby z kamieni, gipsu, cementu, azbestu, miki i podobnych materiałów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 6803 Wyroby z łupków lub z łupków scalonych Wytwarzanie z obrobionych łupków ex 6812 Wyroby z azbestu; wyroby z mieszanin na bazie azbestu lub z mieszanin na bazie azbestu i węglanu magnezowego Wytwarzanie z materiałów z jakiejkolwiek pozycji ex 6814 Wyroby z miki, łącznie z miką scaloną lub regenerowaną, na podłożu z papieru, tektury lub innych materiałów Wytwarzanie z obrobionej miki (łącznie z miką scaloną lub regenerowaną) Dział 69 Produkty ceramiczne Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 70 Szkło i wyroby ze szkła; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7003, ex 7004 i ex 7005 Szkło z warstwą przeciwodblaskową Wytwarzanie z materiałów z pozycji 7001 7006 Szkło z pozycji 7003, 7004 lub 7005, gięte, o obrobionych krawędziach, grawerowane, wiercone, emaliowane lub inaczej obrobione, ale nie obramowane lub nie oprawione w innych materiałach Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7007 Szkło bezpieczne, złożone ze szkła hartowanego (temperowanego) lub warstwowego Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7008 Wielościenne elementy izolacyjne ze szkła Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7009 Lustra, w ramach lub nie, łącznie z lusterkami wstecznymi Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7001 7010 Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i inne pojemniki ze szkła, w rodzaju używanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i inne zamknięcia szklane Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7013 Wyroby ze szkła w rodzaju używanych do celów stołowych, kuchennych, toaletowych, biurowych, dekoracji wnętrz lub podobnych celów (z wyjątkiem objętych pozycją 7010 lub 7018) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Cięcie wyrobów ze szkła, pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nie ciętych nie przekracza 50% ceny ex works produktu lub Ręczne dekorowanie (z wyjątkiem drukowania sitodrukiem) wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie pod warunkiem, że wartość wyrobów ze szkła nabieranego ręcznie nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 7019 Wyroby (inne niż przędza) z włókien szklanych Wytwarzanie z: - niebarwionych taśm przędzy, niedoprzędów, przędzy lub nici ciętych, lub - włókna szklanego ex Dział 71 Perły naturalne lub hodowlane, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i wyroby z nich; sztuczna biżuteria; monety, z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7101 Perły naturalne lub hodowlane, sortowane i tymczasowo nawleczone dla ułatwienia transportu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7102, ex 7103 i ex 7104 Kamienie szlachetne i półszlachetne, obrobione (naturalne, syntetyczne lub odtworzone) Wytwarzanie z nie obrobionych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych 7106, 7108 i 7110 Metale szlachetne: - Nie obrobione Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycjach 7106, 7108 lub 7110 Lub Elektrolityczna, termiczna lub chemiczna separacja metali szlachetnych objętych pozycją 7106, 7108 lub 7110 lub Wytwarzanie stopu metali szlachetnych objętych pozycjami 7106, 7108 lub 7110 wyłącznie z tych metali lub z metalem nieszlachetnym - W stanie półproduktu lub proszku Wytwarzanie z nie obrobionych metali szlachetnych ex 7107, ex 7109 i ex 7111 Metale platerowane metalami szlachetnymi, w stanie półproduktu Wytwarzanie z metali platerowanych metalami szlachetnymi, nie obrobionymi 7116 Wyroby z pereł naturalnych lub hodowlanych, kamieni szlachetnych lub półszlachetnych (naturalnych, syntetycznych lub odtworzonych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7117 Sztuczna biżuteria Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane wpozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z elementów z metali nieszlachetnych, nie platerowanych i nie pokrytych metalami szlachetnymi pod warunkiem, że wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 72 Żelazo, żeliwo i stal; z wyjątkiem: Wytwarzania, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7207 Półwyroby ze stali niestopowej Wytwarzanie z materiałów objętych pozycjami 7201, 7202, 7203, 7204 lub 7205 7208 do 7216 Wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7206 7217 Drut ze stali niestopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7207 ex 7218, 7219 do 7222 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycją 7218 7223 Drut ze stali nierdzewnej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7218 ex 7224, 7225 do 7228 Półwyroby, wyroby walcowane płaskie, sztaby i pręty, w nieregularnych kręgach, z innej stali stopowej; sztaby i pręty ze stali stopowej i niestopowej, kształtowniki i profile z innej stali stopowej nadające się do celów wiertniczych Wytwarzanie z bloków lub innych pierwotnych form objętych pozycjami 7206, 7218 lub 7224 7229 Drut z innej stali stopowej Wytwarzanie z półwyrobów objętych pozycją 7224 ex Dział 73 Wyroby z żeliwa i stali; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7301 Ścianka szczelna ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7302 Kolejowy lub tramwajowy torowy materiał konstrukcyjny ze stali: szyny, szyny ochronne, szyny zębate, iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkłady pod szyny, uchwyty szynowe, płyty podkładkowe, wiązadła i inne materiały przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206 7304, 7305 i 7306 Rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie z materiałów objętych pozycją 7206, 7207, 7218 lub 7224 ex 7307 Rury i łączniki rur ze stali nierdzewnej (ISO nr X5CrNiMo 1712), składające się z kilku części Toczenie, wiercenie, rozwiercanie, gwintowanie, stępianie ostrych krawędzi i piaskowanie półwyrobów kutych, których wartość nie przekracza 35% ceny ex works produktu 7308 Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 94.06) i części konstrukcji (np. mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich i progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny) ze stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do użycia w konstrukcjach, z żeliwa lub ze stali Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek, kątowniki, kształtowniki i profile spawane objęte pozycją 7301 nie mogą być użyte ex 7315 Łańcuchy przeciwpoślizgowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 7315 nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 74 Miedź i wyroby z miedzi; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7401 Kamienie miedziowe; miedź cementacyjna (miedź wytrącona) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7402 Miedź nierafinowana, anody miedziane do rafinacji elektrolitycznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7403 Miedź rafinowana i stopy miedzi, nie obrobione: - Miedź rafinowana Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt - Stopy miedzi i miedź rafinowana zawierająca inne składniki Wytwarzanie z miedzi rafinowanej, nie obrobionej lub złomu i odpadów miedzi 7404 Złom i odpady miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 7405 Stopy przejściowe miedzi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 75 Nikiel i wyroby z niklu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7501 do 7503 Kamienie niklowe, spieki tlenku niklu oraz inne produkty pośrednie hutnictwa niklu, nikiel nie obrobiony, złom i odpady niklu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 76 Aluminium i wyroby z aluminium; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7601 Aluminium nie obrobione Wytwarzanie na drodze obróbki cieplnej lub elektrolitycznej z aluminium niestopowego lub odpadów i złomu aluminium 7602 Złom i odpady aluminium Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 7616 Wyroby z aluminium inne niż siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) z drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt,jakkolwiek siatka, tkanina, ruszty, tkaniny sieciowe, ogrodzenia, tkaniny wzmacniające i podobne materiały (w tym taśmy zamknięte) drutu aluminiowego, i siatka metalowa rozciągana z aluminium mogą być użyte, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 77 Zarezerwowany na ewentualność przyszłego wykorzystania w HS ex Dział 78 Ołów i wyroby z ołowiu; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7801 Ołów nie obrobiony: - Ołów rafinowany Wytwarzanie ze stopu ołowiu typu "bulion" lub ołowiu surowego - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7802 nie mogą być użyte 7802 Złom i odpady ołowiu Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 79 Cynk i wyroby z cynku; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 7901 Cynk nie obrobiony Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 7902 nie mogą być użyte 7902 Złom i odpady cynku Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 80 Cyna i wyroby z cyny; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8001 Cyna nie obrobiona Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek odpady i złom objęte pozycją 8002 nie mogą być użyte 8002 i 8007 Złom i odpady cyny; inne artykuły z cyny Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt Dział 81 Inne metale nieszlachetne; cermetale; wyroby z tych materiałów: - Inne metale nieszlachetne, obrobione; wyroby z tych metali Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt nie przekracza 50% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex Dział 82 Narzędzia, przybory, noże, łyżki, widelce i inne sztućce z metali nieszlachetnych; ich części z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 8206 Narzędzia złożone z dwóch lub więcej wyrobów ujętych w pozycjach 8202 do 8205, tworzące komplety do sprzedaży detalicznej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż 8202 do 8205. Jakkolwiek narzędzia z pozycji 8202 do 8205 mogą być włączone do kompletu pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 15% ceny ex works produktu 8207 Przybory wymienne do narzędzi ręcznych napędzanych siłą mięśni lub mechanicznie lub do obrabiarek (np. do prasowania, tłoczenia, kucia na prasach, przebijania, wykrawania, gwintowania otworów i wałków, wiercenia, wytaczania, przeciągania, frezowania, toczenia lub wkręcania wkrętów), także ciągadła, ciągowniki bądź matryce do wyciskania metalu oraz narzędzia do wiercenia w kamieniu lub do wierceń ziemnych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8208 Noże i ostrza tnące, do maszyn lub do urządzeń mechanicznych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8211 Noże z ostrzami tnącymi ząbkowanymi lub nie (także noże ogrodnicze), inne niż noże objęte pozycją 8208 Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże ostrza i rękojeści noży z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8214 Pozostałe artykuły nożownicze (np. maszynki do strzyżenia włosów, topory rzeźnicze lub kuchenne, tasaki, noże do maszynek do mięsa, noże do papieru); zestawy i akcesoria do manicure lub pedicure (także pilniki do paznokci) Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte 8215 Łyżki, widelce, chochle, cedzidła, łopatki do podawania tortów, noże do ryb, noże do masła, szczypce do cukru i podobne artykuły kuchenne lub stołowe Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże rękojeści z metalu nieszlachetnego mogą być użyte ex Dział 83 Wyroby różne z metali nieszlachetnych; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 8302 Inne oprawy, okucia i podobne wyroby nadające się do budynków i automatycznych urządzeń do zamykania drzwi Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt. Jakkolwiek inne materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8306 Statuetki i inne ozdoby z metali nieszlachetnych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jednakże materiały z pozycji 8306 mogą być użyte pod warunkiem, że ich wartość nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 84 Reaktory jądrowe, kotły, maszyny i urządzenia mechaniczne; oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8401 Części reaktorów jądrowych Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt89 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8402 Kotły wytwarzające parę wodną lub inne pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogących również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotły wodne wysokotemperaturowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8403 i ex 8404 Kotły centralnego ogrzewania nie ujęte w pozycji 8402 i instalacje pomocnicze do współpracy z kotłami Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż 8403 lub 8404. Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8406 Turbiny na parę wodną i turbiny na inne rodzaje pary Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8407 Silniki spalinowe z zapłonem iskrowym z tłokami wykonującymi ruch posuwisto-zwrotny lub obrotowy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8408 Silniki spalinowe tłokowe z zapłonem samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8409 Części nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do silników ujętych w pozycjach 8407 lub 8408 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8411 Silniki turboodrzutowe, turbośmigłowe oraz inne turbiny gazowe Wytwarzanie w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8412 Pozostałe silniki i siłowniki Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8413 Obrotowe pompy wyporowe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8414 Przemysłowe wentylatory, dmuchawy i podobne Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8415 Klimatyzatory, zawierające wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, także klimatyzatory nie posiadające możliwości oddzielnej regulacji wilgotności Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8418 Chłodziarki, zamrażarki i inne urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne pompy cieplne, inne niż klimatyzatory ujęte w pozycji 8415 Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu ex 8419 Maszyny dla przemysłu drzewnego, papierniczego i wytwarzającego tekturę Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8420 Kalandry lub inne maszyny do walcowania, nie przeznaczone do obróbki metali lub szkła, oraz walce do tych urządzeń Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8423 Urządzenia do ważenia (z wyjątkiem wag o czułości 5 cg lub czulszych), także maszyny do liczenia lub kontroli przez ważenie; wszelkiego rodzaju odważniki do wag Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8425 do 8428 Urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadunku lub rozładunku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8429 Spycharki czołowe, spycharki skośne, równiarki, zgarniarki niwelujące, zgarniarki, koparki, czerparki, ładowarki, podbijarki i walce drogowe, samobieżne: - Walce drogowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu 8430 Pozostałe maszyny do pomieszczania, równania, niwelowania, zgarniania, kopania, ubijania, zagęszczania, wybierania lub wiercenia ziemi, minerałów lub rud; urządzenia do wbijania lub wyciągania pali; pługi odśnieżające lemieszowe i wirnikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8431 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8431 Części do walców drogowych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8439 Urządzenia do wytwarzania masy włóknistego materiału celulozowego lub do wytwarzania bądź obróbki wykańczającej papieru lub tektury Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu 8441 Pozostałe urządzenia do wytwarzania masy papierniczej, papieru lub tektury, także krajarki i krajalnice wszelkich typów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w tej samej pozycji co produkt są użyte tylko do wartości stanowiącej 25% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8444 do 8447 Maszyny objęte tymi pozycjami dla przemysłu włókienniczego Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8448 Urządzenia pomocnicze do maszyn ujętych w pozycjach 8444 i 8445 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8452 Maszyny do szycia z wyłączeniem maszyn do zszywania książek ujętych w pozycji 8440; meble, podstawy i obudowy specjalnie zaprojektowane do maszyn do szycia; igły do maszyn do szycia: - Maszyny do szycia (tylko stebnówki) z głowicami o masie nie większej niż 16 kg bez silnika lub 17 kg z silnikiem Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich materiałów niepochodzących użytych do montażu głowicy (bez silnika) nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących; - mechanizmy do naciągania nici, obrębiania i zygzakowania są pochodzące - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8456 do 8466 Obrabiarki i maszyny oraz ich części i akcesoria objęte pozycjami 8456 do 8466 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8469 do 8472 Maszyny biurowe (np. maszyny do pisania, maszyny liczące, maszyny do automatycznego przetwarzania danych, powielacze, zszywacze) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8480 Skrzynki formierskie dla odlewni metali; płyty podmodelowe; modele odlewnicze; formy do metali (inne niż wlewnice), węglików metali, szkła, materiałów mineralnych, gum lub tworzyw sztucznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 8482 Łożyska toczne Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8484 Uszczelki i podobne przekładki z cienkiej blachy łączonej z innym materiałem lub utworzone z dwóch lub więcej warstw metalu; zestawy lub komplety uszczelek i podobnych przekładek, różniących się między sobą, umieszczone w torebkach, kopertach lub podobnych opakowaniach Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8485 Części maszyn i urządzeń nie zawierające złączy elektrycznych, izolatorów uzwojeń, styków lub innych części elektrycznych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym Dziale Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 85 Maszyny i urządzenia elektryczne oraz ich części; rejestratory i odtwarzacze dźwięku, rejestratory i odtwarzacze obrazu i dźwięku telewizyjnego oraz części i akcesoria do tych wyrobów; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8501 Silniki elektryczne i prądnice (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych) Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8503 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8502 Zespoły prądotwórcze oraz przetwornice jednotwornikowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8501 lub 8503, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8504 Urządzenia zasilające do maszyn do automatycznego przetwarzania danych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8518 Mikrofony i ich stojaki; głośniki, w obudowach lub bez; elektryczne wzmacniacze częstotliwości akustycznych; elektryczna aparatura wzmacniająca sygnały dźwiękowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8519 Gramofony bez wzmacniacza, gramofony ze wzmacniaczem, odtwarzacze kasetowe oraz inny sprzęt do odtwarzania dźwięku nie zawierający urządzenia do rejestracji dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8520 Magnetofony i inne urządzenia do zapisu dźwięku, wyposażone lub nie, w urządzenia do odtwarzania dźwięku Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8521 Magnetowidy i inne urządzenia do zapisu lub odtwarzania, nawet wyposażone w tuner wideo Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących oraz 8522 Części i akcesoria do sprzętu objętego pozycjami 8519 do 8521 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8523 Nie zapisane nośniki do zapisu dźwięku lub innych sygnałów, inne niż wyszczególnione w Dziale 37 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8524 Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów wyszczególnionych w Dziale 37: - Matryce i negatywy płyt gramofonowych stosowane w fonografii Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytychmateriałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8523 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8525 Urządzenia nadawcze do radiotelefonii, radiotelegrafii, radiofonii lub telewizji, zawierające lub nie aparaturę odbiorczą lub zapisującą bądź odtwarzającą dźwięk; kamery telewizyjne Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8526 Urządzenia radarowe, radionawigacyjne oraz do zdalnego sterowania drogą radiową Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8527 Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, radiotelegrafii lub radiofonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8528 Odbiorniki telewizyjne (w tym monitory i projektory do współpracy z magnetowidami), połączone lub nie, w tej samej obudowie, z odbiornikami radiowymi lub aparaturą do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8529 Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury objętej pozycjami 8525 do 8528: - Nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury magnetowidowej do zapisu lub odtwarzania obrazu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8535 i 8536 Urządzenia elektryczne do przełączania i zabezpieczania obwodów elektrycznych lub służące do wykonywania połączeń elektrycznych w obwodach elektrycznych lub do tych obwodów Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu 8537 Tablice, panele(w tym panele do sterowania cyfrowego), konsole, pulpity, szafy i inne układy wsporcze wyposażone co najmniej w dwa urządzenia objęte pozycjami 8535 lub 8536, służące do elektrycznego sterowania lub rozdziału energii elektrycznej, łącznie z układami zawierającymi przyrządy lub aparaturę wymienioną w Dziale 90, różniącą się od aparatury łączeniowej wymienionej w pozycji 8517 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8538 są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8541 Diody, tranzystory i inne podobne urządzenia półprzewodnikowe z wyjątkiem płytek materiału półprzewodnikowego jeszcze nie pociętych na "chipy" Wytwarzanie: - w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8542 Elektroniczne układy scalone i mikromoduły Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, w ramach powyższego ograniczenia, materiały sklasyfikowane w pozycji 8541 lub 8542, łącznie wzięte, są użyte tylko do wartości stanowiącej 10% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 8544 Izolowane(także emaliowane lub anodyzowane) druty, kable (także kable koncentryczne) oraz inne izolowane przewody elektryczne, z łączówkami lub bez; przewody z włókien optycznych, złożone z indywidualnie osłoniętych włókien, także połączone z przewodnikami prądu elektrycznego lub zaopatrzone w końcówki (złączki) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8545 Elektrody węglowe, szczotki węglowe, węgle do lamp, węgiel do baterii oraz inne wyroby z grafitu lub innego rodzaju węgla, z metalem lub bez, do zastosowań elektrotechnicznych Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8546 Izolatory elektryczne z dowolnego materiału Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8547 Elementy izolacyjne dla maszyn, urządzeń i sprzętu elektrotechnicznego, wykonane całkowicie z materiału izolacyjnego lub zawierające jedynie proste części metalowe (np. gniazda z gwintem wewnętrznym) wprowadzone podczas formowania wyłącznie dla celów montażowych, a różniące się od izolatorów według pozycji 8546; rurki kablowe oraz osprzęt do rurkowania, z metali pospolitych pokrytych materiałem izolacyjnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8548 Odpady i braki ogniw galwanicznych, baterii galwanicznych i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne, elektryczne części maszyn lub urządzeń nie wymienione lub wyszczególnione w innych pozycjach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 86 Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części; osprzęt i elementy torów kolejowych i tramwajowych wraz z ich częściami; komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów - mechaniczne (także elektromechaniczne); z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8608 Osprzęt torów kolejowych i tramwajowych; mechaniczne (oraz elektromechaniczne) urządzenia sygnalizacyjne, bezpieczeństwa i sterowania ruchem szynowym, drogowym, na wodach śródlądowych, miejscach postojowych, w portach lub na lotniskach; ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 87 Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8709 Pojazdy mechaniczne z własnym napędem dla transportu wewnątrzzakładowego, nie wyposażone w urządzenia podnośnikowe, przeznaczone do użytku w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach i lotniskach do przewozu towarów na niewielkie odległości; ciągniki przeznaczone do użytku na peronach kolejowych; części do powyższych pojazdów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8710 Czołgi oraz inne opancerzone samobieżne pojazdy bojowe z uzbrojeniem lub bez, oraz części tych pojazdów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8711 Motocykle (także motorowery) oraz rowery wyposażone w pomocnicze silniki, z wózkiem bocznym lub bez; wózki boczne: - Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o pojemności skokowej: - - Nie przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 20% ceny ex works produktu - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących - - Przekraczającej 50 cm3 Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - gdzie, wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 8712 Rowery bez łożysk kulkowych Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w pozycji 8714 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8715 Wózki dziecięce i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 8716 Przyczepy i naczepy; inne pojazdy bez napędu mechanicznego; ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex Dział 88 Statki powietrzne, statki kosmiczne i ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 8804 Spadochrony Wytwarzanie z materiałów objętych jakąkolwiek pozycją włącznie z materiałami z pozycji 8804 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 8805 Maszyny i urządzenia startowe dla statków powietrznych; maszyny i urządzenia umożliwiające lądowanie na lotniskowcu oraz podobne maszyny i urządzenia; naziemne szkoleniowe symulatory lotu (trenażery); części do powyższych maszyn i urządzeń Wytwarzane, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu Dział 89 Statki, łodzie oraz konstrukcje pływające Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt. Jakkolwiek kadłuby objęte pozycją 8906 nie mogą być użyte Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 90 Przyrządy, narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne i chirurgiczne; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9001 Włókna optyczne oraz wiązki włókien optycznych; kable światłowodowe inne niż podane w pozycji nr 85.44; arkusze i płyty substancji polaryzujących; soczewki (w tym także soczewki kontaktowe), pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne z dowolnych materiałów, nie oprawione, inne od elementów tego rodzaju ze szkła nie obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9002 Soczewki, pryzmaty, zwierciadła i inne elementy optyczne, z dowolnego materiału, oprawione, stanowiące część lub wyposażenie przyrządów lub aparatury, ale nie zrobione ze szkła obrobionego optycznie Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9004 Okulary, gogle itp., okulary korekcyjne, ochronne lub do innych celów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9005 Lornetki, lunety, inne teleskopy optyczne i ich stojaki i mocowania, z wyjątkiem teleskopów refrakcyjnych i ich stojaki i mocowania Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9006 Aparaty fotograficzne (oprócz filmowych); lampy błyskowe (flesze) oraz żarówki błyskowe, oprócz lamp wyładowczych Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9007 Kamery i projektory filmowe, zawierające urządzenia do zapisu i odtwarzania dźwięku lub bez takich urządzeń Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9011 Mikroskopy optyczne, w tym także mikroskopy przeznaczone do mikrofotografii, mikrokinematografii lub mikroprojekcji Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9014 Pozostałe przyrządy i pomoce nawigacyjne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9015 Przyrządy i aparaty geodezyjne, topograficzne, miernicze, niwelacyjne, fotogrametryczne, hydrograficzne, oceanograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne, geofizyczne, z wyłączeniem kompasów i busoli; dalmierze Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9016 Wagi o czułości 5 cg lub lepszej, z odważnikami lub bez Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9017 Przyrządy kreślarskie lub obliczeniowe (np. urządzenia kreślące, pantorafy, kątomierze, zestawy kreślarskie, suwaki logarytmiczne, tarcze rachunkowe); ręczne przyrządy do pomiaru długości (np. pręty i taśmy miernicze, mikrometry, suwaki), nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9018 Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntograficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Fotele dentystyczne wyposażone w sprzęt stomatologiczny lub w spluwaczki dentystyczne Wytwarzanie z materiałów z innej pozycji, łącznie z materiałami z pozycji 9018 Wytwarzanie , w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9019 Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych; aparatura i sprzęt do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania lub inne respiratory lecznicze Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9020 Pozostałe respiratory oraz maski gazowe z wyjątkiem masek ochronnych bez części mechanicznych lub wymiennych filtrów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 25% ceny ex works produktu 9024 Maszyny oraz aparaty do przeprowadzania badań twardości, wytrzymałości, ściśliwości, elastyczności i tym podobnych mechanicznych własności materiałów (np. metali, drewna, materiałów włókienniczych, papieru lub tworzyw sztucznych) Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9025 Hydrometry oraz podobne przyrządy pływające; termometry, pirometry, barometry, higrometry, psychrometry, zapisujące lub nie, oraz dowolna kombinacja tych przyrządów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9026 Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami 9014, 9015, 9028 lub 9032 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9027 Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.; przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9028 Liczniki ilości i zużycia gazu, cieczy lub energii elektrycznej, włącznie z licznikami wzorcowymi do nich: - Części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu, oraz - w którym wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9029 Obrotomierze, liczniki produkcji, taksometry, drogomierze, krokomierze itp.; szybkościomierze i tachometry, nie objęte pozycjami 9014 lub 9015; stroboskopy Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9030 Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9031 Przyrządy, aparaty i urządzenia kontrolno-pomiarowe, nie wyszczególnione i nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu; projektory profilowe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9032 Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9033 Części i akcesoria (nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego Działu) do maszyn, urządzeń, przyrządów lub aparatury objętej Działem 90 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex Dział 91 Zegary i zegarki oraz ich części; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9105 Pozostałe zegary Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9109 Mechanizmy zegarowe kompletne i zmontowane Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; - wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących nie przekracza wartości użytych materiałów pochodzących Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9110 Kompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, nie zmontowane lub częściowo zmontowane (zestawy); niekompletne mechanizmy zegarkowe lub zegarowe, zmontowane; wstępnie zmontowane mechanizmy zegarkowe lub zegarowe Wytwarzanie: - w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu; Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu - w ramach powyższych ograniczeń, materiały sklasyfikowane w pozycji 9114 są użyte tylko do wartości 10% ceny ex works produktu 9111 Koperty zegarków i ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9112 Obudowy zegarów oraz obudowy podobnego typu dla innych wyrobów objętych niniejszym Działem, oraz ich części Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu 9113 Paski i bransoletki do zegarków oraz ich części: - Z metali nieszlachetnych, platerowanych lub nie, oraz pokrytych lub nie metalem szlachetnym Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu - Pozostałe Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu Dział 92 Instrumenty muzyczne; części i akcesoria do tych wyrobów Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu Dział 93 Broń i amunicja; ich części i akcesoria Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 94 Meble, pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i tym podobne materiały wypychane; lampy i oprawy oświetleniowe, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp.; budynki prefabrykowane; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycjach innych niż produkt Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu ex 9401 i ex 9403 Meble metalowe, łączone z tkaniną bawełnianą o gramaturze 300 g/m2 lub mniejszej Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt lub Wytwarzanie z tkaniny bawełnianej w formie gotowej do użycia z pozycji 9401 lub 9403 pod warunkiem: - jej wartość nie przekroczy 25% ceny ex works produktu; - wszystkie inne użyte materiały są już pochodzące i sklasyfikowane w pozycji innej niż pozycja 9401 lub 9403 Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 40% ceny ex works produktu 9405 Lampy i oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe, oraz ich części, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne, itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe, oraz ich części gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9406 Budynki prefabrykowane Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex Dział 95 Zabawki, gry i artykuły sportowe; ich części i akcesoria; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 9503 Pozostałe zabawki; modele redukcyjne (zmniejszone w skali) i inne podobne modele służące do zabawy, także z napędem; łamigłówki wszelkich typów Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9506 Kije golfowe i ich części Wytwarzanie z materiałów nie sklasyfikowanych w tej samej pozycji co produkt. Jednakże, wstępnie ukształtowane klocki do wyrobu główek kijów golfowych mogą być również użyte ex Dział 96 Różne wyroby przemysłowe; z wyjątkiem: Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt ex 9601 i ex 9602 Materiały rzeźbiarskie pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego Wytwarzanie z "obrobionych" materiałów rzeźbiarskich z tej samej pozycji ex 9603 Miotły i szczotki (z wyjątkiem mioteł i szczotek wykonanych z kuniego lub wiewiórczego włosia), ręcznie sterowane mechaniczne zamiatarki do podłóg, bezsilnikowe, pędzle i wałki do malowania, ściągaczki i zbieraczki do wody Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9605 Zestawy podróżne do higieny osobistej, szycia lub czyszczenia ubrań lub obuwia Każdy artykuł w zestawie musi spełniać regułę, która by go dotyczyła, gdyby nie był w zestawie. Jednakże, artykuły niepochodzące mogą być włączone, pod warunkiem, że ich całkowita wartość nie przekroczy 15% ceny ex works zestawu 9606 Guziki, zatrzaski, zatrzaski guzikowe, formy do guzików i inne części tych artykułów; guziki nie obrobione Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu 9612 Taśmy do maszyn do pisania i inne podobne taśmy, nasycone tuszem lub sporządzone w inny sposób celem pozostawiania odbić, również na szpulkach lub w kasetach; poduszki do tuszu, także nasycone tuszem, w pudełkach lub bez Wytwarzanie, w którym: - wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt; - wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 50% ceny ex works produktu ex 9613 Zapalniczki piezoelektryczne Wytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 9613 nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9614 Fajki do tytoniu i cybuchy Wytwarzanie z wstępnie ukształtowanych klocków Dział 97 Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały są sklasyfikowane w pozycji innej niż produkt 1 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 2 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 3 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 4 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.2 5 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 6 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 7 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 8 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 9 Operacje specyficzne patrz uwaga 7.1 i 7.3 10 Uwaga 3 do Działu 32 mówi, że są to produkty w rodzaju używanych do barwienia dowolnych materiałów lub stosowanych jako elementy składowe w produkcji preparatów barwiących 11 Za "grupę" uważa się jakąkolwiek część pozycji oddzieloną od reszty za pomocą średnika 12 Operacje specyficzne patrz uwagi 7.1 i 7.3 13 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 14 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 15 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 16 W przypadku produktów złożonych z materiałów klasyfikowanych zarówno w pozycjach od 3901 do 3906, z jednej strony, jak i w pozycjach od 3907 do 3911 z drugiej strony, ograniczenie to odnosi się tylko do tej grupy materiałów, która dominuje masą w produkcie 17 Za folie wysokoprzezroczyste uważa się folie, których przyćmienie optyczne mierzone zgodnie z normą ASTM-D 1003-16 Gardnera Hazemetera (tzw. Czynnik Hazemetera) jest mniejszy niż 2% 18 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 19 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 20 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 21 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 22 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 23 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 24 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 25 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 26 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 27 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 28 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 29 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 30 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 31 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 32 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 33 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 34 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 35 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 36 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 37 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 38 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 39 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 40 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 41 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 42 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 43 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 44 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 45 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 46 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 47 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 48 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 49 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 50 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 51 Użycie tego materiału zastrzeżone jest do wytwarzania z tkanin z rodzaju używanych w przemyśle papierniczym 52 Użycie tego materiału zastrzeżone jest do wytwarzania z tkanin z rodzaju używanych w przemyśle papierniczym 53 Użycie tego materiału zastrzeżone jest do wytwarzania z tkanin z rodzaju używanych w przemyśle papierniczym 54 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 55 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 56 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 57 Patrz uwaga 6 58 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 59 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 60 Patrz uwaga 6 61 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 62 Patrz uwaga 6 63 Patrz uwaga 6 64 Patrz uwaga 6 65 Patrz uwaga 6 66 Patrz uwaga 6 67 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 68 Patrz uwaga 6 69 Patrz uwaga 6 70 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 71 Patrz uwaga 6 72 Patrz uwaga 6 73 Patrz uwaga 6 74 Patrz uwaga 6 75 Patrz uwaga 6 76 Patrz uwaga 6 77 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 78 Patrz uwaga 6 79 Dla artykułów dzianych i szydełkowanych, nieelastycznych ani nie gumowanych, otrzymywanych przez zszycie lub połączenie kawałków materiałów dzianych lub szydełkowanych (wyciętych lub dzianych bezpośrednio do kształtu), patrz uwaga 6 80 Patrz uwaga 6 81 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 82 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 83 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 84 Patrz uwaga 6 85 Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5 86 Patrz uwaga 6 87 Patrz uwaga 6 88 Patrz uwaga 6 89 Reguła ta będzie stosowana do 31 grudnia 1998 r. ZAŁĄCZNIK III Świadectwo przewozowe EUR.1 i wniosek o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 Instrukcje drukarskie 1. Każde świadectwo ma wymiary 210x297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Papier używany na świadectwo musi być biały, formatu nadającego się do pisania, nie może zawierać ścieru drzewnego i musi ważyć nie mniej niż 25g/m2. Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący to, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne. 2. Właściwe władze Litwy lub Polski mogą zastrzec sobie prawo do drukowania świadectw we własnym zakresie lub mogą korzystać ze świadectw drukowanych przez upoważnione drukarnie. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać informację o takim upoważnieniu. Każde świadectwo musi mieć nazwę i adres drukarni lub znak, za pomocą którego drukarnia może być zidentyfikowana. Musi ona mieć także numer seryjny, drukowany lub nie, za pomocą którego może być zidentyfikowane. ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE [GRAFIKA POMINIĘTA] UWAGI 1. Świadectwa nie mogą zawierać wymazań lub wyrazów wpisanych nad innymi wyrazami. Wszystkie zmiany muszą być dokonane przez skreślenie nieprawidłowych informacji i dodanie wszelkich koniecznych poprawek. Każda taka zmiana musi być parafowana przez osobę, która wypełnia świadectwo, i potwierdzona przez władze celne kraju lub obszaru wystawiającego świadectwo. 2. Między pozycjami wpisanymi do świadectwa nie może być odstępów i każda pozycja musi być poprzedzona numerem. Bezpośrednio pod ostatnią pozycją musi być narysowana linia pozioma. Każde nie wykorzystane miejsce musi być zakreślone w taki sposób, aby uniemożliwić późniejsze uzupełnienia. 3. Towary muszą być opisane zgodnie z praktyką handlową i podaniem wystarczającej ilości szczegółów, żeby umożliwić ich zidentyfikowanie. WNIOSEK O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO [GRAFIKA POMINIĘTA] DEKLARACJA EKSPORTERA 1. Ja niżej podpisany eksporter towarów wymienionych na odwrocie OŚWIADCZAM, że towary spełniają warunki wymagane do wystawienia załączonego świadectwa; WYSZCZEGÓLNIAM poniżej okoliczności, które umożliwiły, że towary spełniają powyższe warunki ........................................... ........................................... ........................................... ........................................... ZAŁĄCZAM następujące potwierdzające dokumenty (1): ............................................ ............................................ ............................................ ............................................ ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ do przedłożenia, na żądanie odnośnych władz, każdego dokumentu potwierdzającego, jakiego te władze zażądają dla wystawienia załączonego świadectwa, i zobowiązuję się, jeśli to będzie konieczne, do wyrażenia zgody na każdą kontrolę moich rachunków i na każde sprawdzenie procesów wytwarzania wyżej wymienionych towarów, przeprowadzone przez wymienione władze: PROSZĘ o wystawienie załączonego świadectwa na te towary. ........................ (Miejsce i data) ....................... (Podpis) _________ (1) Na przykład: dokumenty importowe, świadectwa przewozowe, faktury, deklaracje producenta itp. dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów reeksportowanych w tym samym stanie. ZAŁĄCZNIK IV Deklaracja na fakturze Deklaracja na fakturze, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Jednak przypisy nie muszą być zamieszczone. Wersja angielska The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No...(1)) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of...(2) preferential origin. Wersja litewska Šiame dokumente išvardintu prekiµ eksportuotojas (muitinés liudijimo Nr....(1)) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra....(2) preferencinés kilmés prekés. Wersja polska Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr....(1)) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają....(2) preferencyjne pochodzenie. ...................................(3) ....................(3) (Miejsce i data) ....................................................(4) (Podpis eksportera, dodatkowo czytelnie imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację) ___________________________________ (1) Jeśli deklaracja na fakturze sporządzona została przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22 niniejszego Protokołu, należy w tym miejscu umieścić numer upoważnienia eksportera. Jeśli deklaracja na fakturze nie została sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrażenie w nawiasie powinno zostać opuszczone lub miejsce na numer powinno zostać puste. (2) Wskazać pochodzenie towarów. (3) Można pominąć jeśli informacje te są zawarte w samym dokumencie. (4) Patrz artykuł 21 (5) Protokołu. W przypadku kiedy podpis eksportera nie jest wymagany, zwolnienie z podpisu eksportera oznacza również zwolnienie z podpisu osoby. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym. (Dz. U. Nr 105, poz. 658) Na podstawie art. 204 § 1 i 3 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 grudnia 1990 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym (Dz. U. Nr 85, poz. 500 i z 1992 r. Nr 1, poz. 1) wprowadza się następujące zmiany: 1) w dziale X ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Czynniki i procesy technologiczne o działaniu rakotwórczym i o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym. Wzbronione jest zatrudnianie młodocianych przy pracach w narażeniu na działanie czynników i procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym i o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, określonych w odrębnych przepisach.", 2) w dziale XI w pkt 1 po wyrazie "gastronomicznych;" dodaje się wyrazy "prace związane z produkcją, sprzedażą i reklamą wyrobów tytoniowych; prace związane z". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 108, poz. 683) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 83, poz. 373, z 1992 r. Nr 18, poz. 74 i Nr 80, poz. 406 oraz z 1994 r. Nr 90, poz. 419) w art. 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kwoty udziałów przeniesione z funduszu zasobowego nie mogą być wypłacone przed upływem 5 lat od dnia podjęcia uchwały, o której mowa w art. 1 ust. 2. Zasady i terminy wypłat uprawnionym członkom oraz byłym członkom określa statut spółdzielni. Ustalone w nim terminy stosuje się bez względu na datę ustania członkostwa." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 2 października 1998 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. (Dz. U. Nr 128, poz. 849) Na podstawie art. 237 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, który stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Formularze protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, sporządzone według dotychczasowego wzoru, mogą być stosowane do czasu wyczerpania ich zapasów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 października 1998 r. (poz. 849) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TRAKTAT o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką sporządzony w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 129, poz. 852) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 12 czerwca 1996 r. został sporządzony w Atenach Traktat o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką w następującym brzmieniu: Traktat o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką Rzeczpospolita Polska i Republika Grecka, zwane dalej Stronami: - pragnąc podkreślić przyjaźń i szacunek, które tradycyjnie łączą oba kraje i narody, oraz umocnić dwustronne więzi w dziedzinie polityki, gospodarki, kultury i nauki, - w nawiązaniu do istniejących od dawna stosunków przyjaźni między nimi, czego świadectwem jest poprzednio zawarty Traktat przyjaźni między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką z dnia 4 stycznia 1932 r., - potwierdzając, że poszanowanie demokracji, praworządności i sprawiedliwości oraz ochrona praw człowieka, jak również podstawowych wolności, stanowią zasadniczy czynnik pokoju i bezpieczeństwa, - zdecydowane umacniać pokój, bezpieczeństwo i współpracę w Europie, - świadome znaczącej roli, jaką odgrywają w Europie na polu bezpieczeństwa Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego i Unia Zachodnioeuropejska, - świadome znaczenia członkostwa Republiki Greckiej w Unii Europejskiej i faktu stowarzyszenia Rzeczypospolitej Polskiej z Unią Europejską, - szanując normy prawa międzynarodowego, a w szczególności zobowiązania wynikające z Karty Narodów Zjednoczonych, - potwierdzając swoje pełne poszanowanie dla zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, a także potwierdzając ponownie zobowiązania podjęte w ramach Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, a zwłaszcza w Akcie końcowym z Helsinek, Paryskiej Karcie Nowej Europy, dokumencie helsińskim "Wyzwania czasu przemian" oraz innych dokumentach KBWE, i zdecydowane rozwijać wzajemne stosunki w duchu współpracy i wzajemnego poszanowania na podstawie wyżej wymienionych zobowiązań, postanowiły zawrzeć niniejszy traktat i uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 1. Strony wyrażają wolę umacniania i pogłębiania wzajemnej przyjaźni i współpracy, poszerzając przez to istniejące między nimi zaufanie i zrozumienie. 2. Zgodnie z zobowiązaniami wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych, Strony powstrzymają się w swoich wzajemnych stosunkach od groźby użycia siły przeciw integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej drugiej Strony, a także od postępowania w jakikolwiek inny sposób niezgodny z zasadami Aktu końcowego z Helsinek, a w szczególności z zasadą nienaruszalności granic, pokojowego rozstrzygania sporów, nieingerencji w sprawy wewnętrzne i poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności. Artykuł 2 1. Strony dążyć będą do umacniania stabilizacji, bezpieczeństwa i współpracy międzynarodowej, zwłaszcza w Europie; będą przyczyniać się do skutecznego działania powiązanych ze sobą instytucji europejskich i transatlantyckich oraz mechanizmów bezpieczeństwa i budowy zaufania. Strony będą także współdziałać na rzecz wypracowania dalszych środków współpracy na płaszczyźnie dwustronnej i regionalnej. 2. Strony będą współdziałać, na ile to możliwe, w celu osiągnięcia jak najniższego poziomu sił zbrojnych i uzbrojenia w Europie w celu eliminacji potencjału dla agresji zbrojnej, przy zachowaniu prawomocnych wymogów obronnych i bezpieczeństwa państw zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych. 3. Strony będą działać na rzecz umacniania międzynarodowych mechanizmów, które mają na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu oraz wyeliminowanie wszelkich broni masowej zagłady, a także na rzecz propagowania powszechnego przestrzegania i pełnego zastosowania tych mechanizmów. Artykuł 3 Republika Grecka udziela Rzeczypospolitej Polskiej poparcia w jej staraniach o zbliżenie z zachodnioeuropejskimi i transatlantyckimi strukturami bezpieczeństwa. Artykuł 4 Strony zintensyfikują swoją współpracę w ramach organizacji i struktur międzynarodowych i będą udzielać sobie nawzajem pomocy w celu ułatwienia współpracy z tymi organizacjami i strukturami międzynarodowymi, do których należy tylko jedna ze Stron, w przypadku gdy druga Strona wyrazi takie życzenie. Artykuł 5 1. W przypadku gdyby jedna ze Stron uznała, że pewna sytuacja międzynarodowa może stanowić zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa bądź jej własnych interesów, może zwrócić się do drugiej Strony o konsultacje w celu zmniejszenia panującego napięcia lub ułatwienia rozwiązania zaistniałej sytuacji. 2. Jeśli Strony zdecydują się na podjęcie działań tego rodzaju, to zastosują przede wszystkim rozwiązania i procedury ustanowione w ramach KBWE dla wczesnego ostrzegania, zapobiegania konfliktom, postępowania w sytuacjach kryzysowych i pokojowego rozwiązywania sporów. Będą także współdziałać w tym celu w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Artykuł 6 1. Podpisanie Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z drugiej strony - stworzyło warunki polityczne i gospodarcze dla integracji Rzeczypospolitej Polskiej z Unią Europejską. Republika Grecka będzie wspierać Rzeczpospolitą Polską w jej staraniach o członkostwo w Unii Europejskiej. 2. Republika Grecka będzie, na ile to możliwe, wspierać Rzeczpospolitą Polską w przystosowaniu jej ustawodawstwa do ustawodawstwa Unii Europejskiej. Artykuł 7 1. Strony będą przeprowadzać regularne konsultacje na tematy interesujące obie Strony w celu umocnienia kontaktów dwustronnych i koordynacji poglądów na sprawy międzynarodowe. 2. W przypadkach gdy zostanie to uznane za niezbędne, mogą być ustalane polityczne spotkania na szczycie. 3. Parlamentarzyści obu Stron utrzymywać będą regularne kontakty w celu wspierania stosunków dwustronnych i współpracy międzynarodowej obu Parlamentów. Artykuł 8 Strony rozszerzą wymianę w dziedzinie wojskowości, w tym kontakty i okresowe konsultacje między organami wojskowymi. Ustalenia te zostaną określone w osobnych porozumieniach. Artykuł 9 1. Strony będą przywiązywać pierwszorzędną wagę do rozszerzania i umacniania współpracy w dziedzinie gospodarki, finansów, przemysłu, nauki i techniki. 2. Strony będą w szczególności wspierać rozwój kontaktów między firmami polskimi i greckimi w dziedzinie inwestycji, w tym inwestycji kapitałowych, w przemyśle i rolnictwie. Strony będą przywiązywać szczególną wagę do współpracy między małymi i średnimi przedsiębiorstwami. 3. Strony będą wspierać zakładanie wspólnych przedsiębiorstw. Każda ze Stron dopilnuje, aby na jej terytorium stworzono warunki niezbędne dla nieskrępowanej działalności inwestycyjnej. 4. Strony będą udzielać sobie nawzajem wsparcia w międzynarodowych organizacjach finansowych. Republika Grecka wspierać będzie tworzenie dla Rzeczypospolitej Polskiej możliwości korzystania ze środków Europejskiego Banku Inwestycyjnego i funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Artykuł 10 1. Strony będą współpracować oraz wspierać połączone działania w celu rozwiązywania problemów technicznych w dziedzinie energetyki, transportu i łączności. Strony będą wspierać współpracę między organizacjami i firmami z obu krajów w wyżej wymienionych dziedzinach. 2. Republika Grecka będzie wspierać, w ramach struktur Unii Europejskiej, starania Rzeczypospolitej Polskiej o poprawę istniejącej infrastruktury, w tym sieci drogowej. Artykuł 11 1. Strony będą popierać wymianę informacji naukowo-technicznej, a także ułatwiać sobie nawzajem dostęp do archiwów, bibliotek i tym podobnych instytucji, w zakresie określonym przez ustawodawstwo obu krajów. 2. Strony będą popierać kontakty między szkołami wyższego i niższego szczebla oraz innymi instytucjami oświatowymi. 3. Strony rozważą powołanie w jak najkrótszym czasie Polsko-Greckiej Komisji do Spraw Współpracy Naukowo-Technicznej, której głównym celem byłoby ułatwianie i wspieranie wspólnych programów i przedsięwzięć naukowo-technicznych. 4. Strony będą wspierać współpracę między instytucjami wyspecjalizowanymi w dziedzinach wymienionych w ustępach 1 i 2 oraz inicjowanie wspólnych programów naukowych, skoordynowanych z odpowiednimi programami Unii Europejskiej. Artykuł 12 1. Nawiązując do wielowiekowego procesu wzbogacania kultury europejskiej przez dorobek kulturalny obu narodów i przywiązując wagę do zachowania i ochrony swego dziedzictwa kulturalnego, Strony dołożą wszelkich starań w celu rozwijania współpracy kulturalnej. 2. Strony będą sprzyjać kształtowaniu europejskiej przestrzeni kulturalnej w taki sposób, aby była ona otwarta dla wszystkich krajów naszego kontynentu, wspierając kontakty między ich instytucjami i obywatelami na polu kultury i informacji. 3. Strony położą szczególny nacisk na popularyzowanie w swoich krajach dziedzictwa narodowego drugiej Strony w dziedzinie kultury i sztuki. 4. Strony będą wspierać bezpośrednią współpracę między środowiskami naukowymi, kulturalnymi i artystycznymi obu krajów oraz między organizacjami działającymi na tym polu. 5. Strony będą udzielać sobie wzajemnej pomocy w zakresie ochrony i waloryzacji zasobów kulturalnych i artystycznych oraz wspierać współpracę między instytucjami zajmującymi się ochroną i konserwacją zabytków, muzeami oraz innymi wyspecjalizowanymi instytucjami tego rodzaju. 6. Strony uzgadniają, że dzieła sztuki przemycone lub wwiezione nielegalnie na terytorium jednej ze Stron z terytorium drugiej Strony zostaną zwrócone drugiej Stronie. 7. Strony, kierując się pragnieniem propagowania wiedzy z dziedziny kultury, rozważą powołanie instytutów kultury odpowiednio w Polsce i w Grecji. Artykuł 13 1. Każda ze Stron zapewni obywatelom drugiej Strony, przebywającym i zatrudnionym legalnie na jej terytorium, ochronę prawa do opieki socjalnej zgodnie ze swoim systemem prawnym oraz porozumieniami międzynarodowymi w tej dziedzinie. 2. Strony będą wspierać stowarzyszenia kulturalne i oświatowe zakładane przez obywateli, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu. Artykuł 14 1. Przywiązując wielką wagę do ochrony środowiska naturalnego w Europie i aby zapewnić dobrobyt swoim narodom, Strony podejmą wszelkie niezbędne starania na rzecz zachowania dziedzictwa naturalnego dla dobra przyszłych pokoleń. 2. W oparciu o swoje pozytywne doświadczenia Strony rozwiną współpracę w zakresie przewidywania klęsk żywiołowych i zapobiegania im oraz ograniczania ich skutków. Artykuł 15 Strony będą wspierać wszechstronną współpracę w dziedzinie ochrony zdrowia i zapobiegania chorobom. Artykuł 16 1. Strony będą popierać bezpośrednie kontakty między wspólnotami religijnymi, stowarzyszeniami, organizacjami gospodarczymi i związkami zawodowymi. 2. Strony będą popierać współpracę między regionalnymi organami swojej administracji publicznej i zachęcać do tworzenia związków miast bliźniaczych. 3. Strony podejmą działania w celu stworzenia warunków dla swobodnego przemieszczania się ich obywateli, a także będą przyczyniać się do rozwoju ruchu turystycznego między oboma krajami. Artykuł 17 1. Strony będą współdziałać w zwalczaniu międzynarodowego terroryzmu, zorganizowanej przestępczości, przemytu broni, narkotyków oraz przedmiotów stanowiących część dziedzictwa narodowego, zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym każdej ze Stron. 2. W tym celu Strony będą sprzyjać rozwojowi kontaktów między organami sądownictwa, policją, strażą graniczną i służbami celnymi obu krajów. Nawiążą również współpracę w ramach odpowiednich organizacji międzynarodowych i zapewnią wymianę informacji. Artykuł 18 Postanowienia niniejszego traktatu nie naruszają zobowiązań międzynarodowych obu państw i nie są skierowane przeciwko innym państwom. Artykuł 19 Wszelkie spory między Stronami, dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszego traktatu, które nie zostaną rozstrzygnięte w drodze negocjacji lub drogą dyplomatyczną, będą rozstrzygane zgodnie z Konwencją o koncyliacji i arbitrażu w ramach Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, podpisaną w Sztokholmie dnia 15 grudnia 1992 r., po jej wejściu w życie dla obu państw. Artykuł 20 1. Niniejszy traktat wejdzie w życie po wymianie dokumentów notyfikujących zakończenie odpowiedniego postępowania, wymaganego, zgodnie z krajowym ustawodawstwem, do jego wejścia w życie w każdym z państw. 2. Niniejszy traktat zawarty jest na okres dziesięciu lat. Ulega on automatycznemu przedłużaniu na dalsze pięcioletnie okresy, jeśli żadna ze Stron nie wypowie go w drodze notyfikacji skierowanej na piśmie do drugiej Strony co najmniej na rok przed upływem danego okresu jego obowiązywania. Sporządzono w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, greckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc prawną; w razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej D. Rosati W imieniu Republiki Greckiej Th. Pangalos Po zaznajomieniu się z powyższym traktatem w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że: - został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, - będzie niezmiennie zachowywany. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 12 marca 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 6 września 1998 r. w sprawie wejścia w życie Traktatu o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką, sporządzonego w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r. (Dz. U. Nr 129, poz. 853) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 20 ustęp 1 Traktatu o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką, sporządzonego w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Traktat wszedł w życie dnia 3 lipca 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ZAŁĄCZNIKI A-2, A-3, E-2, F-1 i F-3 do MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, (Dz. U. z 1998 r. Nr 138, poz. 888) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: Dnia 18 maja 1973 r. została sporządzona w Kyoto Międzynarodowa konwencja dotycząca uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego. Następujące załączniki do powyższej konwencji wymagają przystąpienia: 1) A-2 dotyczący czasowego przechowywania towarów, 2) A-3 dotyczący formalności celnych stosowanych wobec handlowych środków transportu, 3) E-2 dotyczący przeładunku, 4) F-1 dotyczący wolnych obszarów celnych, 5) F-3 dotyczący ułatwień celnych dla podróżnych. Po zaznajomieniu się z powyższymi załącznikami, w imieniu Rzeczypospolitej polskiej oświadczam, że - załączniki powyższe zostały uznane za słuszne, - Rzeczpospolita Polska zdecydowała się przystąpić do powyższych załączników, - Rzeczpospolita Polska zgłasza zastrzeżenia do załączników A-2, F-1 i F-3, których treść zawarta jest w załączeniu, - postanowienia załączników będą niezmiennie zachowywane. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej polskiej. Dano w Warszawie dnia 27 lipca 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej polskiej: L. Wałęsa L.S. Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski Załącznik Treść zastrzeżeń do załączników do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. Załącznik A-2 "Zalecenie praktyczne 10 Polskie władze celne mogą wymagać od osoby przechowującej towary złożenia zabezpieczenia w celu zapewnienia płatności należności celnych i podatkowych. Zalecenia praktyczne 13 Towary złożone w magazynie celnym będą podlegać tylko takim operacjom, które zapewnią ich zachowanie w nie zmienionym stanie, bez modyfikacji ich wyglądu lub właściwości technicznych." Załącznik F-1 "Norma 10 Podstawę odmowy dopuszczenia towarów przywożonych z zagranicy do wolnego obszaru celnego mogą również stanowić ograniczenia i zakazy związane z przestrzeganiem przepisów o ochronie środowiska." Załącznik F-3 Zalecenie praktyczne 18 "Nie stosuje się opłat ryczałtowych w odniesieniu do podatku." Norma 21 "Polskie przepisy przewidują zwolnienia celne i podatkowe dla podróżnego przywożącego rzeczy zwyczajowo traktowane jako upominki, których łączna wartość nie przekracza 100 USD." Zalecenie praktyczne 31 "W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że obowiązek powrotnego wywozu środka przewozowego nie zostanie dopełniony, organ celny może uzależnić udzielenie pozwolenia na czasowy przywóz tego środka od przedstawienia dokumentów wymaganych porozumieniami międzynarodowymi lub dokonania zgłoszenia celnego. Władze celne mogą w takich przypadkach wymagać zgłoszenia zabezpieczenia." Norma 44 i zalecenia praktyczne 45 "Zabezpieczenia złożone przez cudzoziemca w gotówce, w walucie innej niż krajowa, zwraca się w urzędzie celnym, który je pobrał." (Teksty załączników A-2, A-3, E-2, F-1 i F-3 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego stanowią oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do załączników A-2, A-3, E-2, F-1 i F-3 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 889) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z art. 11 ust. 5 Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 12, poz. 38), dnia 12 września 1995 r. został złożony Sekretarzowi Generalnemu Światowej Organizacji Celnej dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do następujących załączników do powyższej konwencji: 1) A-2 dotyczącego czasowego przechowywania towarów, 2) A-3 dotyczącego formalności celnych stosowanych wobec handlowych środków transportu, 3) E-2 dotyczącego przeładunku, 4) F-1 dotyczącego wolnych obszarów celnych oraz 5) F-3 dotyczącego ułatwień celnych dla podróżnych wraz z zastrzeżeniami do załączników A-2, F-1 i F-3. Zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 4 powyższej konwencji, wskazane wyżej załączniki weszły w życie w stosunku do Polski dnia 12 grudnia 1995 r. Informacje o państwach będących stronami powyższych załączników można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz w Głównym Urzędzie Ceł. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 26 października 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie mleka i jego pochodnych. (Dz. U. Nr 138, poz. 897) Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Przepisy rozporządzenia dotyczą bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych w punktach odbioru mleka oraz w zakładach przetwórstwa mleka i jego pochodnych. § 2. 1. Pracownicy zatrudnieni w procesie technologicznym przetwórstwa mleka i jego pochodnych powinni używać odzieży roboczej, w szczególności nakrycia głowy szczelnie okrywającego włosy. 2. Pracownicy z uszkodzonym naskórkiem rąk nie powinni być dopuszczeni do pracy wymagającej bezpośredniej styczności z przetwarzanymi surowcami i produktami. § 3. Niedopuszczalne jest pozostawianie: 1) na stanowiskach pracy - ostrych narzędzi ręcznych w czasie przerw w pracy lub po jej zakończeniu, 2) w pomieszczeniach produkcyjnych - sprzętu i urządzeń technicznych nie związanych z procesem technologicznym. § 4. 1. Drzwi prowadzące na zewnątrz z pomieszczeń produkcyjnych i magazynowych powinny być wyposażone w urządzenia samozamykające. 2. Rolety i żaluzje powinny otwierać się z obu stron i być wyposażone w przeciążeniowy mechanizm bezpieczeństwa. § 5. 1. Posadzki w pomieszczeniach produkcyjnych, magazynowych i laboratoryjnych oraz na rampach wyładowczych powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie substancji żrących, łatwo zmywalne i ograniczające poślizg, ze spadkiem w kierunku kratek ściekowych. 2. Kratki ściekowe, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane z materiału odpornego na korozję i wytrzymałe na obciążenia spowodowane przez środki transportu. § 6. Powierzchnia ścian w pomieszczeniach produkcyjnych, magazynowych i laboratoryjnych powinna być łatwa do utrzymania w czystości i odporna na działanie kwasu mlekowego oraz środków dezynfekcyjnych. § 7. 1. Na ścianach i futrynach drzwi do pomieszczeń produkcyjnych oraz magazynowych, w których używane są wózki ręczne lub wózki z napędem elektrycznym, powinny być zainstalowane urządzenia odbojowe. 2. Wózki z napędem elektrycznym wykorzystywane do transportu wewnętrznego powinny poruszać się według zakładowych zasad ruchu ustalonych dla tych pojazdów. § 8. Okna, których konstrukcja umożliwia ich otwieranie, powinny być zabezpieczone siatką uniemożliwiającą przedostawanie się owadów. § 9. 1. Pomieszczenia produkcyjne powinny być wyposażone w urządzenia do mieszania wody zimnej i gorącej. 2. Zawory wodne w umywalniach znajdujących się w pomieszczeniach produkcyjnych powinny być uruchamiane bez użycia rąk. § 10. W umywalniach powinny znajdować się środki do mycia i dezynfekcji rąk oraz urządzenia do ich suszenia. § 11. 1. Przemieszczanie preparatów chemicznych stosowanych do mycia i dezynfekcji pomieszczeń i urządzeń technicznych powinno odbywać się z zachowaniem szczególnej ostrożności. 2. Roztwory z preparatów chemicznych do mycia i dezynfekcji pomieszczeń i urządzeń technicznych powinny przygotowywać osoby upoważnione do tego przez pracodawcę. § 12. 1. W pomieszczeniu laboratoryjnym jedno z wyjść powinno prowadzić bezpośrednio na zewnątrz budynku lub na korytarz ewakuacyjny. 2. Pomieszczenie laboratoryjne powinno być wyposażone w: 1) oznakowane naczynia z pokrywami, odporne na działanie substancji i preparatów chemicznych, 2) wentylację ogólną zapewniającą co najmniej 6-krotną wymianę powietrza na godzinę i w razie potrzeby wentylację miejscową (digestorium), 3) instalację kanalizacyjną połączoną ze zbiornikiem wstępnej neutralizacji ścieków, uniemożliwiającą przedostawanie się zanieczyszczeń chemicznych bezpośrednio do oczyszczalni ścieków lub gruntu, 4) środki neutralizujące oparzenia, 5) automatyczne urządzenia do odmierzania preparatów chemicznych. 3. Preparaty toksyczne stosowane do badań laboratoryjnych powinny być zabezpieczone przed dostępem osób nie upoważnionych. § 13. 1. W pomieszczeniach produkcyjnych, magazynowych i laboratoryjnych, w których może nastąpić stłuczenie szkła, powinny znajdować się pojemniki na stłuczkę szklaną oraz sprzęt do jej bezpiecznego usuwania. 2. Na terenie punktów odbioru mleka oraz zakładów przetwórstwa mleka i jego pochodnych należy wydzielić i oznakować miejsca przeznaczone do gromadzenia stłuczki szklanej. § 14. Jeżeli transporter rolkowy lub inne urządzenia techniczne stosowane do transportu wewnętrznego są usytuowane na przejściu dla pracowników, w miejscu tym należy ustawić pomost o szerokości co najmniej 0,75 m z poręczami ochronnymi. § 15. Pomieszczenia, w których magazynowane są kwasy, ługi i ich roztwory oraz inne preparaty chemiczne, powinny być oznakowane. W pomieszczeniach tych należy zainstalować wentylację mechaniczną zapewniająca co najmniej 10-krotną wymianę powietrza w ciągu godziny. § 16. 1. Urządzenia kontrolno-pomiarowe, rejestrujące i sterujące procesami technologicznymi, powinny być zlokalizowane w miejscu łatwo dostępnym. 2. Natężenie oświetlenia pulpitów sterowniczych urządzeń, o których mowa w ust. 1, powinno wynosić co najmniej 300 lx. § 17. 1. Rurociągi wychodzące na zewnątrz budynku powinny być umieszczone w kanałach lub na estakadach, a prowadzone nad stanowiskami pracy - usytuowane na wysokości co najmniej 2,5 m od podłoża. 2. Rurociągi przewodzące gorące czynniki produkcyjne oraz zbiorniki i urządzenia techniczne wydzielające ciepło powinny być zabezpieczone termicznymi osłonami do wysokości co najmniej 2,5 m. Rozdział 2 Przepisy szczegółowe § 18. Pobieranie próbek mleka z cystern samochodowych powinno odbywać się z pomostu stałego lub ruchomego o szerokości co najmniej 0,75 m z poręczami ochronnymi. § 19. 1. Napełnianie tłuszczomierzy i mieszanie ich zawartości z preparatami chemicznymi powinno odbywać się w przeznaczonym do tego celu statywie wyposażonym w osłonę. 2. Niedopuszczalne jest: 1) uruchamianie wirownicy z napędem elektrycznym do badania zawartości tłuszczu w mleku bez założonej przykrywy, 2) ręczne hamowanie talerza wirownicy, 3) odczytywanie bez ekranu ochronnego zawartości tłuszczu w mleku. § 20. 1. Do obsługi zbiorników należy używać metalowych drabinek przymocowanych do ich zewnętrznych ścian w sposób trwały lub podestów z poręczami ochronnymi, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Drabinki nie przymocowane w sposób trwały powinny być zaopatrzone w stopki przeciwpoślizgowe. § 21. Urządzenie do wyrobu masła metodą okresową powinno być wyposażone w pałąk ochronny zblokowany z urządzeniem wyłączającym napęd oraz w hamulec bezpieczeństwa. § 22. 1. Urządzenie do automatycznego napełniania i zamykania opakowań szklanych powinno mieć dwa wyłączniki bezpieczeństwa, umieszczone po przeciwnych jego końcach, i zainstalowaną osłonę z przezroczystego tworzywa, chroniącą pracowników przed odpryskami szkła. 2. Stanowiska do przeglądania opakowań szklanych powinny być wyposażone w krzesła obrotowe z regulowaną wysokością siedziska i oparcia lędźwiowego, a czas pracy jednego pracownika na tym stanowisku nie powinien przekraczać 2 godzin w ciągu jednej zmiany roboczej. 3. Oświetlenie stanowiska, o którym mowa w ust. 2, nie powinno powodować zjawiska olśnienia wzroku pracownika. § 23. 1. Stacjonarne i wózkowe prasy do twarogu, serów lub kazeiny powinny być wyposażone w system oburęcznego sterowania ich pracą. 2. Urządzenia techniczne przeznaczone do prasowania wyrobów powinny być wyposażone w zabezpieczenia uniemożliwiające ich przypadkowe uruchomienie. 3. Urządzenia techniczne z ruchomymi lub wirującymi zespołami powinny być wyposażone w wyłączniki bezpieczeństwa umieszczone w zasięgu rąk pracowników je obsługujących i w blokadę pracy tych urządzeń. § 24. Płytowy wymiennik ciepła o temperaturze pary wodnej lub wody powyżej 100°C powinien być wyposażony w osłony boczne. § 25. 1. Komory wędzarnicze serów powinny być szczelne w stopniu uniemożliwiającym przedostawanie się dymu do innych pomieszczeń. 2. Niedopuszczalne jest otwieranie komór wędzarniczych bez uprzedniego ich przewietrzenia. § 26. 1. Urządzenie do parafinowania serów powinno być wyposażone w automatyczny termostat wyłączający podgrzewacz parafiny po osiągnięciu przez nią temperatury 150°C. 2. Stanowiska, przy których następuje parafinowanie serów, powinny być wyposażone w wyciągi oparów. § 27. 1. Urządzenie do topienia serów powinno być wyposażone w zabezpieczenie uniemożliwiające jego uruchomienie przy otwartych komorach roboczych. 2. Urządzenie do topienia serów z bezpośrednim wtryskiem pary wodnej do komory roboczej powinno być wyposażone w system uniemożliwiający: 1) wtrysk pary wodnej przy otwartej pokrywie, 2) otwarcie pokrywy w przypadku istnienia nadciśnienia w komorze roboczej. § 28. 1. Kocioł do topienia serów napełniony masą serową może być opuszczany po uprzednim zamknięciu dopływu pary wodnej i unieruchomieniu mieszadła. 2. Przemieszczanie kotła, o którym mowa w ust. 1, powinno odbywać się w sposób zmechanizowany. 3. Urządzenie do automatycznego formowania i pakowania serów topionych powinno być wyposażone w wyłącznik napędu zlokalizowany w zasięgu ręki pracownika. § 29. 1. Na poziomie górnego pomostu wyparek powinny być zamontowane na stałe rurociągi doprowadzające wodę do ich mycia. 2. Roztwory do mycia urządzeń wyparnych powinny posiadać stężenie nie przekraczające 2% i temperaturę do 60°C, a ścieki po umyciu powinny być odprowadzane bezpośrednio do instalacji kanalizacyjnej. § 30. 1. Wchodzenie do wnętrza wieży rozpryskowej może nastąpić po jej uprzednim ochłodzeniu do temperatury poniżej 30°C. 2. Przed wejściem osoby upoważnionej do wieży rozpryskowej należy wyłączyć zasilanie wszystkich urządzeń wewnętrznych oraz umieścić tabliczkę ostrzegawczą z napisem o treści: "Uwaga - człowiek w wieży rozpryskowej!". Tabliczkę tę należy również umieścić na stanowisku sterowania pracą wieży rozpryskowej. § 31. Tunelowe urządzenia do mycia konwi z mechanizmem do ich odwracania i ustawiania na przenośniku powinny być wyposażone w automatyczny wyłącznik przenośnika. § 32. W czasie pracy mieszadeł, krajaczy lub innych urządzeń technicznych znajdujących się w wannach i tankach serowarskich niedopuszczalne jest: 1) wkładanie rąk do ich wnętrza, 2) pobieranie próbek do analizy. § 33. Mycie talerzy wirówki odtłuszczającej powinno odbywać się w sposób zmechanizowany. § 34. Obracanie głowicy homogenizatora twarogu za pomocą specjalnych uchwytów może odbywać się po uprzednim jego unieruchomieniu. § 35. 1. W czasie pracy urządzenia do suszenia kazeiny, wyposażonego w mechaniczny przegarniacz, niedopuszczalne jest przebywanie osób w odległości mniejszej niż 1,0 m od tego urządzenia. 2. Usuwanie zalegającego na sitach ziarna kazeiny powinno odbywać się po uprzednim unieruchomieniu zgarniaczy. § 36. W czasie pracy urządzeń do porcjowania i pakowania niedopuszczalne jest: 1) zbliżanie rąk do dozownika, podajnika lub szczęk zgrzewających, 2) przekraczanie dopuszczalnego ciśnienia sprężonego powietrza, 3) blokowanie wyłączników krańcowych, 4) wyłączanie czujników blokujących napęd, 5) odchylanie lub zdejmowanie osłon z urządzeń. § 37. 1. Wybieranie masy lodziarskiej z pojemnika urządzenia chłodniczego w stanie częściowego zamrożenia może nastąpić po uprzednim jego unieruchomieniu. 2. W czasie pracy urządzenia do formowania i pakowania lodów niedopuszczalne jest dotykanie rękoma ruchomych zespołów napełniających foremki. 3. Wyłącznik urządzenia, o którym mowa w ust. 2, powinien znajdować się w zasięgu ręki obsługującego pracownika. Rozdział 3 Przepis końcowy § 38. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 5 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach karnych. (Dz. U. Nr 139, poz. 904) Na podstawie art. 106 § 4 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje: § 1. 1. Skazani uczestniczą w nabożeństwach i spotkaniach, także indywidualnych, o charakterze religijnym, które odbywają się w kaplicy lub innym odpowiednio przygotowanym do tego celu pomieszczeniu albo miejscu na terenie zakładu karnego, zwanego dalej "zakładem", zgodnie z ustalonym porządkiem wewnętrznym zakładu. Porządek wewnętrzny w zakresie wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych dyrektor zakładu ustala w porozumieniu z duchownymi kościołów lub innych związków wyznaniowych, wykonującymi posługi religijne w zakładzie, zwanymi dalej "kapelanami". 2. Dyrektor zakładu, mając na uwadze względy porządku i bezpieczeństwa zakładu oraz wielkość pomieszczeń i miejsc, o których mowa w ust. 1, ustala w porozumieniu z kapelanami zasady i kolejność korzystania z tych pomieszczeń i miejsc przez poszczególne grupy skazanych. 3. Praktyki i posługi religijne o charakterze indywidualnym mogą odbywać się również w celach mieszkalnych, szpitalnych i izb chorych, jeżeli nie zakłócają obowiązujących w zakładzie zasad porządku i bezpieczeństwa oraz jeżeli zapewnione są warunki prywatności wykonywania tych praktyk i posług. § 2. 1. Skazani odbywający karę na zakładzie typu zamkniętego są doprowadzani do pomieszczeń i miejsc, o których mowa w § 1 ust. 1, przez funkcjonariusza Służby Więziennej. 2. Skazani odbywający karę w zakładzie typu półotwartego lub otwartego do pomieszczeń i miejsc, o których mowa w § 1 ust. 1, udają się bez dozoru funkcjonariusza Służby Więziennej w kolejności ustalonej zgodnie z przepisem § 1 ust. 2. 3. Skazany zakwalifikowany na podstawie regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności jako niebezpieczny uczestniczy w nabożeństwach i spotkaniach o charakterze religijnym na zasadach określonych w tym regulaminie. § 3. 1. W celu zapewnienia skazanym wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych dyrektor zakładu zawiera umowę z kapelanem o wykonywanie posług religijnych. 2. Podstawę zawarcia umowy o pełnienie funkcji kapelana stanowi skierowanie władzy zwierzchniej lub uprawnionego przedstawiciela kościoła albo innego związku wyznaniowego, wyznaczające go do wykonywania posług religijnych w danym zakładzie. 3. W umowie określa się w szczególności zakres czynności kapelana, zasady jego zastępstwa przez innego duchownego, zakres i zasady korzystania przez kapelana przy wykonywaniu posług religijnych z pomocy innych osób, zasady współdziałania z dyrektorem zakładu oraz przypadki, w których umowa podlega rozwiązaniu. 4. W razie nagłej potrzeby posługi religijnej i niemożności jej udzielenia przez kapelana lub zastępującego go duchownego, dyrektor zakładu zwraca się o jej udzielenie do innego duchownego tego samego kościoła lub związku wyznaniowego. § 4. 1. Kapelan i osoby, o których mowa w § 3 ust. 3, mają obowiązek zapoznania się, w zakresie określonym przez dyrektora zakładu, z przepisami dotyczącymi w szczególności: 1) wykonywania kary pozbawienia wolności, 2) obowiązujących w zakładzie zasad porządku i bezpieczeństwa, 3) zasad poruszania się po terenie zakładu, 4) tajemnicy państwowej i służbowej. 2. W wypadku rażącego naruszenia przepisów, o których mowa w ust. 1, przez kapelana lub zastępującego go duchownego, dyrektor zakładu zwraca się w tej sprawie do władzy zwierzchniej kapelana, a w razie ich naruszenia przez inne osoby, o których mowa w § 3 ust. 3, dyrektor zakładu może cofnąć tym osobom uprawnienie do wstępu na teren zakładu. § 5. Dyrektor zakładu podejmuje niezbędne czynności w celu zapewnienia odpowiednich warunków do wykonywania praktyk i posług religijnych oraz korzystania z tych posług, a także zasięga opinii kapelana w sprawie organizacji posług religijnych. § 6. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do zasad wykonywania praktyk i posług religijnych oraz korzystania z tych posług w aresztach śledczych, chyba że organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, ograniczy lub określi sposób korzystania przez tymczasowo aresztowanego z prawa do kontaktowania się z kapelanem wykonującym posługi religijne lub innymi osobami, o których mowa w § 3 ust. 3. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 1981 r. w sprawie wykonywania praktyk i posług religijnych w zakładach karnych, aresztach śledczych i ośrodkach przystosowania społecznego (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 5, poz. 27). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ KONWENCJA sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, (Dz. U. z 1998 r. Nr 141, poz. 913) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 25 stycznia 1988 r. została sporządzona w Strasburgu Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych w następującym brzmieniu: Przekład KONWENCJA o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych PREAMBUŁA Państwa członkowskie Rady Europy i Państwa członkowskie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, sygnatariusze niniejszej konwencji, uważając, że rozwój międzynarodowego przepływu osób, kapitałów, dóbr i usług, aczkolwiek korzystny sam w sobie, zwiększył możliwości unikania i uchylania się od podatków, a tym samym wymaga zwiększonej współpracy między organami podatkowymi; witając z zadowoleniem poczynione w ostatnich latach różne dwustronne lub wielostronne wysiłki w kierunku zwalczania unikania i uchylania się od podatków w skali międzynarodowej; uważając, że skoordynowany wysiłek podejmowany między Państwami jest konieczny w celu zacieśnienia wszelkich form pomocy administracyjnej w zakresie każdego rodzaju podatków, przy jednoczesnym zabezpieczeniu właściwej ochrony praw podatników; uznając, że międzynarodowa współpraca może odegrać ważną rolę w ułatwianiu właściwego ustalenia zobowiązań podatkowych, przy jednoczesnym zapewnieniu pomocy podatnikowi w zabezpieczeniu jego praw; uważając, że podstawowe zasady uprawniające każdą osobę do posiadania praw i obowiązków zgodnie z właściwą procedurą prawną powinny być uznane za mające zastosowanie do spraw podatkowych we wszystkich Państwach i że Państwa powinny troszczyć się o słuszne interesy podatników, w tym o właściwą ochronę przed dyskryminacją i podwójnym opodatkowaniem; w przekonaniu, że Państwa powinny podejmować działania lub dostarczać informacji wyłącznie zgodnie z ich ustawodawstwem i praktyką, mając na uwadze konieczność ochrony poufności informacji i uwzględniając międzynarodowe akty w zakresie ochrony praw osobistych i przepływu informacji personalnych; pragnąc zawrzeć konwencję o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, uzgodniły, co następuje: Rozdział I ZAKRES STOSOWANIA KONWENCJI Artykuł 1 Zakres przedmiotowy i podmiotowy konwencji 1. Strony, z uwzględnieniem postanowień rozdziału IV, zapewnią sobie wzajemną pomoc administracyjną w sprawach podatkowych. Taka pomoc może, w razie potrzeby, oznaczać podjęcie działań przez organy orzekające. 2. Pomoc administracyjna obejmuje: a) wymianę informacji, w tym jednoczesną kontrolę podatkową i udział w jednoczesnej kontroli podatkowej za granicą; b) pomoc w egzekucji, w tym działania zabezpieczające; i c) dostarczanie dokumentów. 3. Strona zapewni pomoc administracyjną bez względu na to, czy dana osoba jest obywatelem danej Strony lub drugiego Państwa, lub czy ma miejsce zamieszkania albo siedzibę w danym lub w innym Państwie. Artykuł 2 Podatki, których dotyczy konwencja 1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie: a) do następujących podatków: i) podatków od dochodu lub zysków, ii) podatków od zysków z przeniesienia tytułu własności mienia, nałożonych oddzielnie, niezależnie od podatku od dochodu lub zysków, iii) podatków od dochodu netto nałożonych w imieniu Strony; i b) do następujących podatków: i) podatków od dochodu, zysków, zysków z przeniesienia tytułu własności mienia albo od dochodu netto, nałożonych w imieniu jednostek terytorialnych lub władz lokalnych Strony, ii) obowiązkowych świadczeń socjalnych płatnych na rzecz systemu rządowego lub na rzecz instytucji ubezpieczeń socjalnych utworzonych na mocy prawa publicznego, i iii) podatków w innych dziedzinach, z wyłączeniem ceł, nałożonych w imieniu Strony, a mianowicie: A) podatków od spadków i darowizn, B) podatków od nieruchomości, C) podatków powszechnych od konsumpcji, takich jak podatki od wartości dodanej lub podatki od sprzedaży, D) podatków specjalnych od dóbr lub usług, takich jak podatki akcyzowe, E) podatków od użytkowania lub własności pojazdów motorowych, F) podatków od użytkowania lub własności mienia ruchomego innego niż pojazdy motorowe, G) wszelkich innych podatków; iv) podatków należących do kategorii, o których mowa w ppkt iii), nałożonych w imieniu jednostek terytorialnych lub władz lokalnych danej Strony. 2. Obowiązujące obecnie podatki, do których ma zastosowanie konwencja, są wymienione w załączniku A w zakresie rodzajów wymienionych w ustępie 1. 3. Strony notyfikują Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy lub Sekretarzowi Generalnemu OECD (zwanym dalej "Depozytariuszami") każdą zmianę, jaka będzie dokonana w załączniku A w wyniku modyfikacji listy, o której mowa w ustępie 2. Taka zmiana wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania przez Depozytariusza takiej notyfikacji. 4. Konwencja, po jej przyjęciu, będzie miała zastosowanie również do wszystkich podatków takiego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które po wejściu w życie konwencji będą wprowadzone w Umawiającym się Państwie w odniesieniu do tej Strony dodatkowo lub w miejsce istniejących podatków wymienionych w załączniku A, i w takim przypadku dana Strona notyfikuje jednemu z Depozytariuszy wprowadzenie danego podatku. Rozdział II OGÓLNE DEFINICJE Artykuł 3 Definicje 1. W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej: a) określenie "Państwo wnioskujące" i "Państwo proszone" oznaczają odpowiednio każdą Stronę ubiegającą się o pomoc administracyjną w sprawach podatkowych i Stronę, która została poproszona o udzielenie takiej pomocy; b) określenie "podatek" oznacza każdy podatek lub składki na ubezpieczenia socjalne, do których ma zastosowanie konwencja, zgodnie z postanowieniami artykułu 2; c) określenie "roszczenie podatkowe" oznacza wszelką należną, a nie zapłaconą, kwotę podatku, jak również odsetki, opłaty administracyjne i koszty związane z egzekucją; d) określenie "właściwy organ" oznacza osoby lub władze wymienione w załączniku B; e) określenie "osoby" w odniesieniu do danej Strony oznacza: i) osoby fizyczne posiadające obywatelstwo danej Strony i ii) wszelkie osoby prawne, spółki osobowe, stowarzyszenia i inne jednostki utworzone na mocy ustawodawstwa obowiązującego w danej Stronie. W odniesieniu do każdej Strony, która złoży w tym celu oświadczenie, użyte wyżej określenia będą rozumiane zgodnie z definicją zawartą w załączniku C. 2. Przy stosowaniu konwencji przez Stronę, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danej Strony w zakresie podatków, do których ma zastosowanie konwencja. 3. Strony notyfikują jednemu z Depozytariuszy każdą zmianę wprowadzoną w załącznikach B i C. Taka zmiana wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Depozytariusza. Rozdział III FORMY POMOCY TYTUŁ I Wymiana informacji Artykuł 4 Postanowienia ogólne 1. Strony będą wymieniać między sobą informacje, szczególnie te, które zgodnie z postanowieniami zawartymi w tym tytule mają związek z: a) wymiarem i poborem podatków, ściąganiem i egzekucją roszczeń podatkowych, i b) postępowaniem karnym przed organem administracyjnym lub wszczęciem postępowania karnego przed organem orzekającym. Informacje, które nie mają związku z powyższymi celami nie mogą być wymieniane na mocy niniejszej konwencji. 2. Strona może wykorzystywać informacje uzyskane na mocy niniejszej konwencji jako materiał dowodowy przed sądem karnym tylko po uprzednim zezwoleniu przez Stronę, która informacji dostarczyła. Jednakże Strony mogą wzajemnie uzgodnić odstąpienie od warunku uprzedniego zezwolenia. 3. Każda Strona może w drodze oświadczenia przekazanego jednemu z Depozytariuszy poinformować, że, zgodnie z jej ustawodawstwem, jej organy mogą poinformować osobę mającą na jej obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę albo jej obywatela przed przekazaniem informacji o niej, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 i 7. Artykuł 5 Wymiana informacji na żądanie 1. Na żądanie Państwa wnioskującego, Państwo proszone przekaże Państwu wnioskującemu wszelkie informacje, o których mowa w artykule 4, dotyczące konkretnych osób lub transakcji. 2. Jeżeli informacje dostępne w aktach podatkowych Państwa proszonego nie są wystarczające dla spełnienia prośby o udzielenie informacji, wówczas to Państwo podejmie wszelkie właściwe kroki w celu dostarczenia Państwu wnioskującemu żądanych informacji. Artykuł 6 Automatyczna wymiana informacji W odniesieniu do określonych przypadków i zgodnie z procedurą uzgodnioną w drodze wzajemnego porozumienia dwie lub więcej Stron będą dokonywać automatycznej wymiany informacji, o której mowa w artykule 4. Artykuł 7 Spontaniczna wymiana informacji 1. Strona będzie, bez uprzedniego wniosku, przesyłać drugiej Stronie posiadane przez nią informacje w następujących okolicznościach: a) pierwsza Strona ma podstawy do przypuszczeń, że w drugiej Stronie może mieć miejsce utrata podatków; b) osoba podlegająca podatkom uzyskuje zniżkę lub zwolnienie od podatku w pierwszej Stronie, co może spowodować podwyższenie jej podatku lub powstanie dla niej obowiązku podatkowego w drugiej Stronie; c) transakcje handlowe między osobą podlegającą podatkom w jednej Stronie a osobą podlegającą opodatkowaniu w drugiej Stronie prowadzone są poprzez jeden lub więcej krajów w taki sposób, że na obszarze jednej lub drugiej albo obu Stron może powstać uszczuplenie podatków; d) Strona ma podstawy do przypuszczeń, że zaniżenie podatków może powstać w wyniku fikcyjnego transferu zysków w ramach grup przedsiębiorstw; e) informacje przekazane pierwszej Stronie przez Stronę drugą umożliwią pierwszej Stronie zgromadzenie informacji, które mogą mieć znaczenie dla ustalenia zobowiązań podatkowych w Stronie drugiej. 2. Każda Strona będzie podejmowała takie działania i zastosuje takie procedury, jakie będą konieczne do zapewnienia, aby dostępne jej informacje, o których mowa w ustępie 1, były możliwe do przekazania Stronie drugiej. Artykuł 8 Jednoczesne kontrole podatkowe 1. Na żądanie jednej ze Stron obie lub więcej Stron będą konsultowały się między sobą w celu ustalenia przypadków i procedur w zakresie jednoczesnej kontroli podatkowej. Każda zainteresowana Strona podejmie decyzję, czy pragnie uczestniczyć w danej jednoczesnej kontroli podatkowej. 2. W rozumieniu niniejszej konwencji jednoczesna kontrola podatkowa oznacza porozumienie między dwiema lub więcej Stronami w sprawie jednoczesnej kontroli na własnym terytorium w sprawach podatkowych, dotyczącej konkretnej osoby lub konkretnych osób, co do których posiadają wspólny interes w wymianie odnośnych informacji uzyskanych tą drogą. Artykuł 9 Kontrola podatkowa za granicą 1. Na żądanie właściwego organu państwa wnioskującego właściwa władza Państwa proszonego może zezwolić przedstawicielom właściwej władzy Państwa wnioskującego na udział w odpowiedniej części kontroli podatkowej w Państwie proszonym. 2. Jeżeli prośba zostanie przyjęta, właściwy organ Państwa proszonego poinformuje jak najszybciej właściwy organ Państwa wnioskującego o czasie i miejscu kontroli, organie lub osobie wyznaczonej do przeprowadzenia kontroli i o warunkach wymaganych przez Państwo proszone dla przeprowadzenia kontroli. Wszelkie decyzje w zakresie prowadzenia kontroli podatkowej są podejmowane przez Państwo proszone. 3. Strona może poinformować jednego z Depozytariuszy o jej intencji przyjęcia lub nieprzyjęcia takiej prośby, o której mowa w ustępie 1. Takie oświadczenie może być złożone lub wycofane w każdym czasie. Artykuł 10 Informacje sprzeczne Jeżeli jedna Strona otrzyma od Strony drugiej informacje o sprawach podatkowych osoby, które okażą się sprzeczne z posiadanymi przez nią informacjami, to poinformuje ona o tym Stronę, która informacji dostarczyła. TYTUŁ II Pomoc w egzekucji Artykuł 11 Egzekucja roszczeń podatkowych 1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 14 i 15, niezbędne działania w celu egzekucji roszczeń podatkowych pierwszego wspomnianego Państwa w taki sposób, jakby były one jego własnymi roszczeniami podatkowymi. 2. Postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko do roszczeń podatkowych, co do których egzekucji istnieje podstawa w Państwie wnioskującym i które, jeżeli nie uzgodniono inaczej między zainteresowanymi Stronami, nie są kwestionowane. Jeżeli jednak roszczenie wysuwane jest przeciwko osobie, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Państwie wnioskującym, postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie tylko wtedy, przy braku innego uzgodnienia między Stronami, gdy takie roszczenie nie może być kwestionowane. 3. Obowiązek udzielenia pomocy przy egzekucji roszczeń podatkowych w odniesieniu do osób zmarłych lub masy spadkowej jest ograniczony do wartości mienia spadkowego lub mienia nabytego przez spadkobierców i stosownie do tego, czy roszczenie ma być zaspokojone z masy spadkowej czy przez spadkobierców. Artykuł 12 Środki zabezpieczające Na wniosek Państwa wnioskującego Państwo proszone podejmie w celu egzekucji kwoty podatku środki zabezpieczające, nawet gdy roszczenie jest kwestionowane lub gdy nie ma jeszcze podstawy do egzekucji. Artykuł 13 Dokumenty towarzyszące wnioskowi 1. Do wniosku o pomoc administracyjną na podstawie postanowień zawartych w niniejszym tytule należy dołączyć: a) oświadczenie, że roszczenie podatkowe dotyczy podatku, do którego ma zastosowanie konwencja, a w przypadku egzekucji - oświadczenie, że roszczenie podatkowe nie jest lub nie może być kwestionowane, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 11 ustęp 2; b) urzędową kopię dokumentu prawnego, zezwalającego na egzekucję roszczenia w Państwie wnioskującym, i c) każdy inny dokument wymagany dla egzekucji lub dla podjęcia środków zabezpieczających. 2. Dokument zezwalający na egzekucję w Państwie wnioskującym powinien, w razie potrzeby, zgodnie z przepisami obowiązującymi w Państwie proszonym, być zaakceptowany, uznany, uzupełniony lub zastąpiony, możliwie jak najszybciej po dniu otrzymania wniosku o pomoc, przez dokument umożliwiający egzekucję w tym drugim Państwie. Artykuł 14 Terminy zawite 1. Sprawy dotyczące terminu, po którym roszczenie podatkowe nie może być egzekwowane, są regulowane przez prawo Państwa wnioskującego. Wniosek o udzielenie pomocy powinien zawierać dane dotyczące takiego terminu. 2. Czynności egzekucyjne dokonane przez Państwo proszone w następstwie wniosku o udzielenie pomocy, które zgodnie z prawem tego Państwa mogłyby spowodować zawieszenie lub przerwanie terminu, o którym mowa w ustępie 1, będą miały również taki sam skutek na mocy prawa Państwa wnioskującego. Państwo proszone poinformuje Państwo wnioskujące o takich czynnościach. 3. W każdym razie Państwo proszone nie jest zobowiązane do zastosowania się do prośby o udzielenie pomocy, przedłożonej po upływie 15 lat od daty pierwotnego dokumentu zezwalającego na egzekucję. Artykuł 15 Pierwszeństwo roszczeń Egzekucja roszczeń podatkowych, dla których została udzielona pomoc, nie będzie miała w Państwie proszonym pierwszeństwa przed priorytetem specjalnie przyznanym roszczeniom podatkowym tego państwa, nawet gdy zastosowana procedura egzekucyjna jest taka, jaka jest stosowana dla jego własnych roszczeń. Artykuł 16 Odroczenie płatności Państwo proszone może zezwolić na przesunięcie płatności lub na rozłożenie płatności w ratach, jeżeli jego ustawodawstwo lub praktyka administracyjna na to zezwalają w podobnych okolicznościach, lecz uprzednio poinformuje ono o tym Państwo wnioskujące. TYTUŁ III Dostarczanie dokumentów Artykuł 17 Dostarczanie dokumentów 1. Na prośbę Państwa wnioskującego Państwo proszone dostarczy adresatowi dokumenty, w tym dokumenty związane z decyzjami sądowymi wywodzącymi się z Państwa wnioskującego, które dotyczą podatków objętych konwencją. 2. Państwo proszone dostarcza dokumenty: a) w sposób określony przez jego prawo wewnętrzne w zakresie dostarczania dokumentów o zasadniczo podobnym charakterze; b) w możliwie dopuszczalnym zakresie, w sposób żądany przez Państwo wnioskujące lub w sposób możliwie zbliżony do dopuszczanego przez jego własne prawo. 3. Strona może dostarczyć dokumenty w drodze bezpośredniej przesyłki pocztowej pod adresem osoby na terytorium drugiej Strony. 4. Żadne postanowienie konwencji nie będzie rozumiane jako powodujące nieważność dostarczenia dokumentów przez Stronę, dokonanego zgodnie z jej ustawodawstwem. 5. Jeżeli jakiś dokument jest dostarczony zgodnie z tym artykułem, to nie wymaga się dołączenia tłumaczenia. Jednakże gdy stwierdzi się, że adresat nie jest w stanie zrozumieć języka, w którym dokument został sporządzony, Państwo proszone zadba o jego przetłumaczenie lub sporządzenie streszczenia w jego języku lub w jednym z jego oficjalnych języków. Z drugiej strony to Państwo może poprosić Państwo wnioskujące, aby dokument był przetłumaczony lub aby było dołączone do niego streszczenie w jednym z oficjalnych języków Państwa proszonego, będącego członkiem Rady Europy bądź OECD. Rozdział IV POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSZELKICH FORM POMOCY Artykuł 18 Informacje przedkładane przez Państwo wnioskujące 1. Wniosek o udzielenie pomocy wskazuje, stosownie do potrzeby, następujące dane: a) władzę lub agencję, która zainicjowała wniosek dokonany przez właściwy organ; b) nazwisko, adres i inne szczegóły pomocne w identyfikacji osoby, w odniesieniu do której wniosek został złożony; c) w przypadku wniosku o dostarczenie informacji - formę, w jakiej Państwo wnioskujące pragnie uzyskać informacje na swoje potrzeby; d) w przypadku wniosku o udzielenie pomocy w celu egzekucji lub zastosowania środków zabezpieczających - istotę roszczenia podatkowego, składniki roszczenia podatkowego i mienie, z którego roszczenie podatkowe może być zaspokojone; e) w przypadku żądania dostarczenia dokumentów - istotę i przedmiot dokumentu, który ma być dostarczony; f) stwierdzenie, czy wniosek jest zgodny z prawem i praktyką administracyjną Państwa wnioskującego i czy wniosek jest uzasadniony w świetle wymagań artykułu 19. 2. W miarę uzyskiwania innych informacji związanych z wnioskiem o udzielenie pomocy Państwo wnioskujące będzie je przekazywać Państwu proszonemu. Artykuł 19 Możliwości oddalenia wniosku Państwo proszone nie jest zobowiązane do uwzględnienia wniosku, jeżeli Państwo wnioskujące nie wykorzystało wszystkich środków dostępnych na jego terytorium, z wyjątkiem przypadku, gdy odwołanie się do takich środków spowodowałoby niewspółmierne do przypadku trudności. Artykuł 20 Odpowiedź na wniosek o udzielenie pomocy 1. Jeżeli żądanie udzielenia pomocy jest przyjęte, Państwo proszone notyfikuje możliwe jak najszybciej Państwu wnioskującemu podjęte działanie i wynik udzielonej pomocy. 2. Jeżeli żądanie zostanie oddalone, Państwo proszone notyfikuje możliwie jak najszybciej Państwu wnioskującemu taką decyzję i jej przyczyny. 3. Jeżeli w związku z wnioskiem o udzielenie informacji Państwo wnioskujące określiło formę, w jakiej pragnie uzyskać informacje, a Państwo proszone jest w stanie to uczynić, Państwo to dostarczy informacji w żądanej formie. Artykuł 21 Ochrona osób i granice obowiązku udzielania pomocy 1. Żadne postanowienie niniejszej konwencji nie narusza praw i ochrony zapewnionej osobom przez prawo i praktykę administracyjną Państwa proszonego. 2. Z wyjątkiem przypadku określonego w artykule 14, postanowienia niniejszej konwencji nie mogą być rozumiane jako nakładające na Państwo proszone obowiązek: a) podjęcia działań sprzecznych z jego własnym ustawodawstwem lub praktyką administracyjną albo ustawodawstwem lub praktyką administracyjną Państwa wnioskującego; b) podjęcia działań, które uzna ono za sprzeczne z porządkiem publicznym lub z jego istotnymi interesami; c) dostarczenia informacji, których nie można uzyskać na mocy jego własnego ustawodawstwa lub jego praktyki administracyjnej albo na mocy ustawodawstwa Państwa wnioskującego lub jego praktyki administracyjnej; d) udzielenia informacji, które ujawniłyby tajemnicę gospodarczą, przemysłową, handlową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa, lub informacji, których ujawnienie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub jego zasadniczymi interesami; e) udzielenia pomocy administracyjnej, jeżeli uzna ono, że opodatkowanie w Państwie wnioskującym jest sprzeczne z powszechnie przyjętymi zasadami lub postanowieniami konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub każdej innej konwencji, jaką Państwo proszone zawarło z Państwem wnioskującym; f) udzielenia pomocy, jeżeli stosowanie niniejszej konwencji mogłoby doprowadzić do dyskryminacji między obywatelem Państwa proszonego i obywatelami Państwa wnioskującego, którzy znajdą się w takich samych okolicznościach. Artykuł 22 Tajność informacji 1. Każda informacja, uzyskana przez Stronę na podstawie niniejszej konwencji, będzie traktowana jako tajna w taki sam sposób, jak informacja uzyskana na mocy prawa krajowego tej Strony lub na zasadach tajności stosowanych w Państwie udzielającym informacji, jeżeli te ostatnie warunki są bardziej restryktywne. 2. Taka informacja będzie w każdym razie ujawniona tylko osobom lub organom (w tym sądom, organom administracyjnym lub kontrolnym) zajmującym się ustaleniem, poborem lub egzekucją, ściąganiem lub załatwianiem odwołań w odniesieniu do podatków tej Strony. Jedynie osoby lub wyżej wymienione organy mogą wykorzystywać informacje i wyłącznie dla takich celów. Bez względu na postanowienia ustępu 1, mogą one ujawnić je w postępowaniu sądowym lub w decyzjach orzekających w sprawach takich podatków, po uprzednim zezwoleniu właściwej władzy Strony, która dostarczyła informacje. Jednakże dwie Strony lub więcej mogą wzajemnie uzgodnić uchylenie warunku uzyskania uprzedniego zezwolenia. 3. Jeżeli Strona wniosła zastrzeżenie zgodnie z postanowieniem artykułu 30 ust. 1 pkt a), każda inna Strona, uzyskując informację od tej Strony, nie może wykorzystać jej na potrzeby podatku należącego do kategorii będącej przedmiotem zastrzeżenia. Podobnie Strona wnosząca takie zastrzeżenia nie może wykorzystać informacji uzyskanej na podstawie niniejszej konwencji na potrzeby podatku należącego do kategorii objętej zastrzeżeniem. 4. Bez względu na postanowienia ustępów 1, 2 i 3, informacja uzyskana przez Stronę może być wykorzystana do innych celów w przypadku, gdy taka informacja może być wykorzystana do takich celów na podstawie ustawodawstwa Strony udzielającej informacji, a właściwy organ tej Strony zezwoli na takie wykorzystanie. Informacja dostarczona przez jedną Stronę drugiej Stronie może być przekazana przez tę ostatnią Stronie trzeciej, po uprzednim zezwoleniu właściwej władzy pierwszej Strony. Artykuł 23 Postępowanie 1. Postępowanie w sprawie działań podejmowanych przez Państwo proszone na mocy niniejszej konwencji może być wszczęte tylko przed właściwym organem tego Państwa. 2. Postępowanie w sprawach podejmowanych na mocy niniejszej konwencji przez Państwo wnioskujące, a szczególnie takie, które w zakresie egzekucji dotyczy istnienia lub kwoty roszczenia podatkowego, lub dokumentu prawnego zezwalającego na jego egzekucję, może być wszczęte tylko przed właściwym organem tego Państwa. Jeżeli takie postępowanie jest wszczęte, Państwo wnioskujące notyfikuje Państwu proszonemu, które zawiesi postępowanie do czasu podjęcia decyzji przez właściwy organ. Jednakże Państwo proszone może na prośbę Państwa wnioskującego podjąć działania zabezpieczające w celu zapewnienia egzekucji. Państwo proszone może być poinformowane o takim postępowaniu również przez każdą zainteresowaną osobę. Po otrzymaniu takiej informacji Państwo proszone, w razie potrzeby, przekonsultuje sprawę z Państwem wnioskującym. 3. Po podjęciu decyzji w wyniku takiego postępowania Państwo proszone lub Państwo wnioskujące, w zależności od przypadku, notyfikuje drugiemu Państwu taką decyzję i jej skutki dla wniosku o udzielenie pomocy. Rozdział V POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE Artykuł 24 Wprowadzenie w życie konwencji 1. Strony będą informowały się wzajemnie o wprowadzeniu w życie konwencji przez ich właściwe organy. Właściwe organy mogą w tym celu komunikować się bezpośrednio i mogą upoważnić podległe sobie organy do działania w ich imieniu. Właściwe organy dwu lub więcej Stron mogą uzgodnić między sobą sposób stosowania między nimi konwencji. 2. Jeżeli Państwo proszone uważa, że stosowanie Konwencji w konkretnym przypadku mogłoby mieć poważne, niepożądane skutki, właściwe organy Państwa proszonego i Państwa wnioskującego przeprowadzą między sobą konsultacje i będą dążyć do rozwiązania sytuacji w drodze wzajemnego porozumienia. 3. Organ koordynacyjny złożony z przedstawicieli właściwych władz obu Stron będzie śledził realizację i rozwój niniejszej konwencji pod auspicjami OECD. W tym celu organ koordynacyjny będzie zalecał podejmowanie wszelkich działań dla wspierania celów konwencji. W szczególności będzie on działał w charakterze forum dla studiowania nowych metod i procedur właściwych do zwiększenia międzynarodowej współpracy w sprawach podatkowych i w razie potrzeby będzie zalecał zmiany lub poprawki do konwencji. Państwa, które podpisały, lecz jeszcze nie ratyfikowały, nie przyjęły lub nie zatwierdziły konwencji, są uprawnione do posiadania własnej reprezentacji na zebraniach organu koordynacyjnego w charakterze obserwatorów. 4. Strona może poprosić organ koordynacyjny o przedłożenie opinii w sprawie interpretacji postanowień konwencji. 5. Jeżeli powstaną trudności lub wątpliwości między dwiema lub więcej Stronami odnośnie do realizacji lub interpretacji konwencji, właściwe władze tych Stron będą dążyły do rozstrzygnięcia sytuacji w drodze wzajemnego porozumienia. Porozumienie będzie przekazane organowi koordynacyjnemu. 6. Sekretarz Generalny OECD poinformuje Strony oraz Państwa Sygnatariuszy, które konwencji jeszcze nie ratyfikowały, nie przyjęły lub nie zatwierdziły, o opiniach dostarczonych przez organ koordynacyjny, zgodnie z postanowieniami ustępu 4, i o wzajemnych porozumieniach osiągniętych zgodnie z ustępem 5 tego artykułu. Artykuł 25 Języki Wnioski o udzielenie pomocy i udzielane odpowiedzi będą sporządzane w jednym z oficjalnych języków OECD i Rady Europy lub w każdym innym języku uzgodnionym dwustronnie między zainteresowanymi Umawiającymi się Państwami. Artykuł 26 Koszty Jeżeli zainteresowane Strony nie uzgodnią inaczej: a) koszty zwykłe związane z udzieleniem pomocy ponosi Państwo proszone; b) koszty nadzwyczajne związane z udzieleniem pomocy ponosi Państwo wnioskujące. Rozdział VI POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 27 Inne międzynarodowe umowy lub uregulowania 1. Możliwości pomocy przewidziane na podstawie niniejszej konwencji nie ograniczają ani nie będą ograniczone przez istniejące lub przyszłe międzynarodowe umowy lub inne uregulowania między zainteresowanymi Stronami lub przez inne dokumenty prawne dotyczące współpracy w sprawach podatkowych. 2. Bez względu na normy niniejszej konwencji Strony będące członkami Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej będą stosowały w ich wzajemnych stosunkach wspólne normy obowiązujące w tej Wspólnocie. Artykuł 28 Podpisanie i wejście w życie konwencji 1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu przez Państwa członkowskie Rady Europy i Państwa członkowskie OECD. Podlega ona ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia będą złożone u jednego z Depozytariuszy. 2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym pięć Państw wyrazi zgodę na związanie się konwencją zgodnie z postanowieniami ustępu 1. 3. W odniesieniu do każdego Państwa członkowskiego Rady Europy lub OECD, które później wyrazi zgodę na związanie się konwencją po jej wejściu w życie, konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Artykuł 29 Terytorialny zakres stosowania konwencji 1. Każde Państwo może, w momencie podpisania lub złożenia dokumentu dotyczącego ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, określić terytorium lub terytoria, do których niniejsza konwencja będzie miała zastosowanie. 2. Każde Państwo może w późniejszym czasie, na mocy deklaracji przesłanej jednemu z Depozytariuszy, rozszerzyć stosowanie niniejszej konwencji na każde inne terytorium wymienione w deklaracji. W odniesieniu do takiego terytorium konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej deklaracji przez Depozytariusza. 3. Każda deklaracja złożona na mocy postanowień jednego z poprzednich ustępów może być, w odniesieniu do każdego wymienionego w niej terytorium, wycofana w drodze notyfikacji przesłanej jednemu z Depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji przez Depozytariusza. Artykuł 30 Zastrzeżenia 1. Każde Państwo może, w momencie podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo w każdym późniejszym okresie, oświadczyć, iż zastrzega sobie prawo: a) nieudzielania w żadnej formie pomocy w zakresie podatków innych Stron w żadnej z kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1 pkt b), pod warunkiem że nie włączyło ono żadnych podatków należących do tej kategorii do podatków własnych wymienionych w załączniku A do niniejszej konwencji; b) nieudzielania pomocy w egzekucji jakiegokolwiek roszczenia podatkowego lub egzekucji kary administracyjnej w zakresie wszelkich podatków lub tylko podatków należących do jednej lub kilku kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1; c) nieudzielania pomocy w odniesieniu do żadnego roszczenia podatkowego istniejącego w dniu wejścia w życie konwencji w stosunku do tego państwa lub jeżeli zostało złożone uprzednio na mocy postanowień pkt a) lub b) - w dniu wycofania takiego zastrzeżenia w odniesieniu do podatków wymienionych w danej kategorii; d) nieudzielania pomocy w dostarczeniu dokumentów w zakresie wszystkich podatków lub tylko w odniesieniu do podatków należących do jednej lub kilku kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1; e) niezezwolenia na dostarczenie dokumentów drogą pocztową, przewidziane w artykule 17 ustęp 3. 2. Nie można składać innych zastrzeżeń. 3. Po wejściu w życie konwencji w odniesieniu do danej Strony, Strona ta może złożyć jedno lub więcej zastrzeżeń wymienionych w ustępie 1, których nie złożyła w trakcie ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia. Takie zastrzeżenia wejdą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania takiego zastrzeżenia przez jednego z Depozytariuszy. 4. Każda Strona, która złożyła zastrzeżenia na mocy ustępów 1 i 3, może je wycofać w całości lub w części w drodze notyfikacji przekazanej jednemu z Depozytariuszy. Wycofanie wejdzie w życie w dniu otrzymania takiej notyfikacji przez danego Depozytariusza. 5. Strona, która złożyła zastrzeżenie w odniesieniu do jakiegokolwiek postanowienia niniejszej konwencji, nie może żądać stosowania takiego postanowienia przez jakąkolwiek inną Stronę. Jeżeli jednak jej zastrzeżenie jest częściowe, może żądać stosowania danego postanowienia w zakresie, w jakim ona sama je przyjęła. Artykuł 31 Wypowiedzenie 1. Każda Strona może w każdym czasie wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze notyfikacji przekazanej jednemu z Depozytariuszy. 2. Wypowiedzenie takie wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza. 3. Każda Strona, która wypowie konwencję, pozostanie związana postanowieniami artykułu 22 tak długo, jak długo znajdują się w jej posiadaniu dokumenty lub informacje uzyskane na podstawie konwencji. Artykuł 32 Depozytariusze i ich funkcje 1. Depozytariusz, u którego został złożony odpowiedni akt, notyfikacja lub zawiadomienie, notyfikuje państwom członkowskim Rady Europy i państwom członkowskim OECD o: a) każdym podpisaniu; b) złożeniu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; c) dacie wejścia w życie niniejszej konwencji zgodnie z postanowieniami artykułów 28 i 29; d) każdym oświadczeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustęp 3 lub artykułu 9 ustęp 3 i o wycofaniu każdego takiego oświadczenia; e) każdym zastrzeżeniu złożonym zgodnie z postanowieniami artykułu 30 i wycofaniu każdego zastrzeżenia dokonanego zgodnie z postanowieniami artykułu 30 ustęp 4; f) każdej notyfikacji otrzymanej na podstawie postanowień artykułu 2 ustęp 3 lub 4, artykułu 3 ustęp 3, artykułu 29 lub artykułu 31 ustęp 1; g) każdym innym akcie, notyfikacji lub zawiadomieniu dotyczącym konwencji. 2. Depozytariusz, który otrzyma zawiadomienie lub dokona notyfikacji zgodnie z postanowieniami ustępu 1, poinformuje niezwłocznie o tym drugiego Depozytariusza. Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję. Sporządzono w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w dwóch egzemplarzach, z których jeden będzie zdeponowany w archiwum Rady Europy, a drugi w archiwum OECD. Sekretarze Generalni Rady Europy i OECD przekażą uwierzytelnione kopie każdemu Państwu członkowskiemu Rady Europy i każdemu Państwu członkowskiemu OECD. Załączniki *) Załącznik A Podatki, do których ma zastosowanie konwencja (artykuł 2 ustęp 2 konwencji) Załącznik B Właściwe organy (artykuł 3 ustęp 1 pkt d) konwencji) Załącznik C Definicja słowa "obywatel" w rozumieniu konwencji (artykuł 3 ustęp 1 pkt e) konwencji) Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - konwencja została uznana za słuszną; - konwencja jest przyjęta, ratyfikowana oraz potwierdzona z zastrzeżeniami złożonymi na podstawie artykułu 30 ust. 1 pkt a), b) i d) powyższej konwencji i będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 19 maja 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati CONVENTION on mutual administrative assistance in tax matters PREAMBLE The member States of the Council of Europe and the Member countries of the Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD), signatories of this Convention, Considering that the development of international movement of persons, capital, goods and services - although highly beneficial in itself - has increased the possibilities of tax avoidance and evasion and therefore requires increasing co-operation among tax authorities; Welcoming the various efforts made in recent years to combat tax avoidance and tax evasion on an international level, whether bilaterally or multilaterally; Considering that a co-ordinated effort between States is necessary in order to foster all forms of administrative assistance in matters concerning taxes of any kind whilst at the same time ensuring adequate protection of the rights of taxpayers; Recognising that international co-operation can play an important part in facilitating the proper determination of tax liabilities and in helping the taxpayers to secure his righs; Considering that fundamental principles entitling every person to have his rights and obligations determined in accordance with a proper legal procedure should be recognised as applying to tax matters in all States and that Stares should endeavour to protect the legitimate interests of taxpayers, including appropriate protection against discrimination and double taxation; Convinced therefore that States should not carry out measures or supply information except in conformity with their domestic law and practice, having, regard to the necessity of protecting the confidentiality of information, and taking account of international instruments for the protection of privacy and flows of personal data; Desiring to conclude a convention on mutual administrative assistance in tax matters; Have agreed as follows: CHAPTER I SCOPE OF THE CONVENTION Article 1 Object of the Convention and persons covered 1. The Parties shall, subject to the provisions of Chapter IV, provide administrative assistance to each other in tax matters. Such assistance may involve, where appropriate, measures taken by judicial bodies. 2. Such administrative assistance shall comprise: a. exchange of information, including simultaneous tax examinations and participation in tax examinations aboard; b. assistance in recovery, including measures of conservancy; and c. service of documents. 3. A Party shall provide administrative assistance whether the person affected is a resident or national of a Party or of any other State. Article 2 Taxes covered 1. This Convention shall apply: a. to the following taxes: i. taxes on income or profits. ii. taxes on capital gains which are imposed separately from the tax on income or profits, iii. taxes on net wealth, imposed on behalf of a Party; and b. to the following taxes: i. taxes on income, profits, capital gains or net wealth which are imposed on behalf of political subdivisions or local authorities of a Party, ii. compulsory social security contributions payable to general government or to social security institutions established under public law, and iii. taxes in other categories, except customs duties, imposed on behalf of a Party, namely: A. estate, inheritance or gift taxes, B. taxes on immovable property, C. general consumption taxes, such as value-added or sales taxes, D. specific taxes on goods and services such as excise taxes, E. taxes on the use or ownership of motor vehicles, F. taxes on the use or ownership of movable property other than motor vehicles, G. any other taxes; iv. taxes in categories referred to in sub-paragraph (iii) above which are imposed on behalf of political sub-divisions or local authorities of a Party. 2. The existing taxes to which the Convention shall apply are listed in Annex A in the categories referred to in paragraph 1. 3. The Parties shall notify the Secretary General of the Council of Europe or the Secretary General of OECD (hereinafter referred to as the "Depositaries") of any change to be made to Annex A as a result of a modification of the list mentioned in paragraph 2. Such change shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary. 4. The Convention shall also apply, as from their adoption, to any identical or substantially similar taxes which are imposed in a Contracting State after the entry into force of the Convention in respect of that Party in addition to or in place of the existing taxes listed in Annex A and, in that event, the Party concerned shall notify one of the Depositaries of the adoption of the tax in question. CHAPTER II GENERAL DEFINITIONS Article 3 Definitions 1. For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires: a. the terms "applicant State" and "requested State" mean respectively any Party applying for administrative assistance in tax matters and any Party requested to provide such assistance; b. the term "tax" means any tax or social security contribution to which the Convention applies pursuant to Article 2; c. the term "tax claim" means any amount of tax, as well as interest thereof, related administrative fines and costs incidental to recovery, which are owned and not yet paid; d. the term "component authority" means the persons and authorities listed in Annex B; e. the term "nationals", in relation to a Party, means: i. all individuals possessing the nationality of that Party, and ii. all legal persons, partnerships, associations and other entities deriving their status as such from the laws in force in that Party. For each Party that has made a declaration for that purpose, the terms used above will be understood as defined in Annex C. 2. As regards the application of the Convention by a Party, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under the law of that Party concerning the taxes covered by the Convention. 3. The Parties shall notify one of the Depositaries of any change to be made to Annexes B and C. Such change shall take effect on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary in question. CHAPTER III FORMS OF ASSISTANCE Section I Exchange of information Article 4 General provision 1. The Parties shall exchange any information, in particular as provided in this Section, that is foreseeably relevant to: a. the assessment and collection of tax, and the recovery and enforcement of tax claims, and b. the prosecution before an administrative authority or the initiation of prosecution before a judicial body. Information which is unlikely to be relevant to these purposes shall not be exchanged under this Convention. 2. A Party may use information obtained under this Convention as evidence before a criminal court only if prior authorisation has been given by the Party which has supplied the information. However, any two or more Parties may mutually agree to waive the condition of prior authorisation. 3. Any Party may, by a declaration addressed to one of the Depositaries, indicate that, according to its internal legislation, its authorities may inform its resident or national before transmitting information concerning him, in conformity with Articles 5 and 7. Article 5 Exchange of information on request 1. At the request of the applicant State, the requested State shall provide the applicant State with any information referred to in Article 4 which concerns particular persons or transactions. 2. If the information available in the tax files of the requested State is not sufficient to enable it to comply with the request for information, that State shall take all relevant measures to provide the applicant State with the information requested. Article 6 Automatic exchange of information With respect to categories of cases and in accordance with procedures which they shall determine by mutual agreement, two or more Parties shall automatically exchange the information referred to in Article 4. Article 7 Spontaneous exchange of information 1. A Party shall, without prior request, forward to another Party information of which it has knowledge in the following circumstances: a. the first-mentioned Party has grounds for supposing that there may be a loss of tax in the other Party; b. a persons liable to tax obtains a reduction in or an exemption from tax in the first-mentioned Party which would give rise to an increase in tax or to liability to tax in the other Party; c. business dealings between a person liable to tax in a Party and a person liable to tax in another Party are conducted through one or more countries in such a way that a saving in tax may result in one or the other Party or in both; d. a Party has grounds for supposing that a saving of tax may result from artificial transfer of profits within groups of enterprises; e. information forwarded to the first-mentioned Party by the other Party has enabled information to be obtained which may be relevant in assessing liability to tax in the latter Party. 2. Each Party shall take such measures and implement such procedures as are necessary to ensure that information described in paragraph 1 will be made available for transmission to another Party. Article 8 Simultaneous tax examinations 1. At the request of one of them, two or more Parties shall consult together for the purposes of determining cases and procedures for simultaneous tax examinations. Each Party involved shall decide whether or not it wishes to participate in a particular simultaneous tax examination. 2. For the purposes of this Convention, a simultaneous tax examination means an arrangement between two or more Parties to examine simultaneously, each in its own territory, the tax affairs of a person or persons in which they have a common or related interest, with a view to exchanging any relevant information which they so obtain. Article 9 Tax examinations abroad 1. At the request of the competent authority of the applicant State, the competent authority of the requested State may allow representatives of the competent authority of the applicant State to be present at the appropriate part of a tax examination in the requested State. 2. If the request is acceded to, the competent authority of the requested State hall, as soon as possible, notify competent authority of the applicant State about the time and place of the examination, the authority or official designated to carry out the examination and the procedures and conditions required by the requested State for the conduct of the examination. All decisions with respect to the conduct of the tax examination shall be made by the requested State. 3. A Party may inform one of the Depositaries of its intention not to accept, as a general rule, such requests as are referred to in paragraph 1. Such a declaration may be made or withdrawn at any time. Article 10 Conflicting information If a Party receives from another Party information about a person's tax affairs which appears to it to conflict with information in its possession, it shall so advise the Party which has provided the information. Section II Assistance in recovery Article 11 Recovery of tax claims 1. At the request of the applicant State, the requested State shall, subject to the provisions of Articles 14 and 15, take the necessary steps to recover tax claims of the first-mentioned State as if they were its own tax claim. 2. The provision of paragraph 1 shall apply only to tax claims which form the subject of an instrument permitting their enforcement in the applicant State and, unless otherwise agreed between the Parties concerned, which are not contested. However, where the claim is against a person who is not a resident of the applicant State, paragraph 1 shall only apply, unless otherwise agreed between the Parties concerned, where the claim may no longer be contested. 3. The obligation to provide assistance in the recovery of tax claims concerning a deceased person or his estate, is limited to the value of the estate or of the property acquired by each beneficiary of the estate, according to whether the claim is to be recovered from the estate or from the beneficiaries thereof. Article 12 Measures of conservancy At the request of the applicant State the requested State shall, with a view to the recovery of an amount of tax, take measures of conservancy even if the claim is contested or is not yet the subject of an instrument permitting enforcement. Article 13 Documents accompanying the request 1. The request for administrative assistance under this Section shall be accompanied by: a. a declaration that the tax claim concerns a tax covered by the Convention and, in the case of recovery that, subject to paragraph 2 of Article 11, the tax claim is not or may not be contested; b. an official copy of the instrument permitting enforcement in the applicant State, and c. any other document required for recovery or measures of conservancy. 2. The instrument permitting enforcement in the applicant State shall, where appropriate and in accordance with the provisions in force in the requested State, be accepted, recognised, supplemented or replaced as soon as possible after the date of the receipt of the request for assistance, by an instrument permitting enforcement in the latter State. Article 14 Time limits 1. Questions concerning any period beyond which a tax claim cannot be enforced shall be governed by the law of the applicant State. The request for assistance shall give particulars concerning that period. 2. Acts of recovery carried out by the requested State in pursuance of a request for assistance, which, according to the laws of that State, would have the effect of suspending or interrupting the period mentioned in paragraph 1, shall also have this effect under the laws of the applicant State. The requested State shall inform the applicant State about such acts. 3. In any case, the requested State is not obliged to comply with a request for assistance which is submitted after a period of 15 years from the date of the original instrument permitting enforcement. Article 15 Priority The tax claim in the recovery of which assistance is provided shall not have in the requested State any priority specially accorded to the tax claims of that State even if the recovery procedure used is the one applicable to its own tax claims. Article 16 Deferral of payment The requested State may allow deferral of payment or payment by instalments if its laws or administrative practice permit it to do so in similar circumstances, but shall first inform the applicant State. Section III Service of documents Article 17 Service of documents 1. At the request of the applicant State, the requested State will serve upon the addressee documents, including those relating to judicial decisions, which emanate from the applicant State and which relate to a tax covered by this Convention. 2. The requested State shall effect service of documents: a. by a method prescribed by its domestic laws for the service of documents of a substantially similar nature; b. to the extent possible, by a particular method requested by the applicant State or the closest to such method available under its own laws. 3. A Party may effect service of documents directly through the post on a person within the territory of another Party. 4. Nothing of the Convention shall be construed as invalidating any service of documents by a Party in accordance with its laws. 5. When a document is served in accordance with this Article, it need not be accompanied by a translation. However, where it is satisfied that the addressee cannot understand the language of the document, the requested State shall arrange to have it translated into or a summary drafted in its or one of its official languages. Alternatively, it may ask the applicant State to have the document either translated into or accompanied by a summary in one of the official languages of the requested State, the Council of Europe or the OECD. CHAPTER IV PROVISIONS RELATING TO ALL FORMS OF ASSISTANCE Article 18 Information to be provided by the applicant State 1. A request for assistance shall indicate where appropriate: a. the authority or agency which initiated the request made by the competent authority; b. the name, address and any other particulars assisting in the identification of the person in respect of whom the request is made; c. in the case of a request for information, the form in which the applicant State wishes the information to be supplied in order to meet its needs; d. in the case of a request for assistance in recovery or measures of conservancy, the nature of the tax claim, the components of the tax claim and the assets from which the tax claim may be recovered; e. in the case of a request for service of documents. the nature and the subject of the document to be served; f. whether it is in conformity with the law and administrative practice of the applicant State and whether it is justified in the light of the requirements of Article 19. 2. As soon as any other information relevant to the request for assistance comes to its knowledge, the applicant State shall forward it to the requested State. Article 19 Possibility of declining a request The requested State shall not be obliged to accede to a request if the applicant State has not pursued all means available in its own territory, except where recourse to such means would give rise to disproportionate difficulty. Article 20 Response to the request for assistance 1. If the request for assistance is complied with, the requested State shall inform the applicant State of the action taken and of the result of the assistance as soon as possible. 2. If the request is declined, the requested State shall inform the applicant State of that decision and the reason for it as soon as possible. 3. If, with respect to a request for information, the applicant State has specified the form in which it wishes the information to be supplied and the requested State is in a position to do so, the requested State shall supply it in the form requested. Article 21 Protection of persons and limits to the obligation to provide assistance 1. Nothing in this Convention shall affect the rights and safeguards secured to persons by the laws or administrative practice of the requested State. 2. Except in the case of Article 14, the provisions of this Convention shall not be construed so as to impose of the requested State the obligation: a. to carry out measures at variance with its own laws or administrative practice or the laws or administrative practice of the applicant State; b. to carry out measures which it considers contrary to public policy (ordre public) or to its essential interests; c. to supply information which is not obtainable under its own laws or its administrative practice or under the laws of the applicant State or its administrative practice; d. to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret, or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public) or to its essential interests; e. to provide administrative assistance if and insofar as it considers the taxation in the applicant State to be contrary to generally accepted taxation principles or to the provisions of a convention for the avoidance of double taxation, or of any other convention which the requested State has concluded with the applicant State; f. to provide assistance if the application of this Convention would lead to discrimination between a national of the requested State and nationals of the applicant State in the same circumstances. Article 22 Secrecy 1. Any information obtained by a Party under this Convention shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that Party, or under the conditions of secrecy applying in the supplying Party if such conditions are more restrictive. 2. Such information shall in any case be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative or supervisory bodies) involved in the assessment, collection or recovery of, the enforcement or prosecution in respect of, or the determination of appeals in relation to, taxes of that Party. Only the persons or authorities mentioned above may use the information and then only for such purposes. They may, notwithstanding the provisions of paragraph 1, disclose it in public court proceedings or in judicial decisions relating to such taxes, subject to prior authorisation by the competent authority of the supplying Party. However, any two or more Parties may mutually agree to waive the condition of prior authorisation. 3. If a Party has made a reservation provided for in sub-paragraph a. of paragraph 1 of Article 30, any other Party obtaining information from that Party shall not use it for the purpose of a tax a category subject to the reservation. Similarly, the Party making such a reservation shall not use information obtained under this Convention for the purpose of a tax in a category subject to the reservation. 4. Notwithstanding the provisions of paragraphs 1, 2 and 3, information received by a Party may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of the supplying Party and the competent authority of that Party authorises such use. Information provided by a Party to another Party may be transmitted by the latter to a third Party, subject to prior authorisation by the competent authority of the first-mentioned Party. Article 23 Proceedings 1. Proceedings relating to measures taken under this Convention by the requested State shall be brought only before the appropriate body of that State. 2. Proceedings relating to measures taken under this Convention by the applicant State, in particular those which, in the field of recovery, concern the existence or the amount of the tax claim or the instrument permitting its enforcement, shall be brought only before the appropriate body of that State. If such proceedings are brought, the applicant State shall inform the requested State which shall suspend the procedure pending the decision of the body in question. However, the requested State shall, if asked by the applicant State, take measures of conservancy to safeguard recovery. The requested State can also be informed of such proceedings by any interested person. Upon receipt of such information the requested State shall consult on the matter, if necessary, with the applicant State. 3. As soon as a final decision in the proceedings has been given, the requested State or the applicant State, as the case may be, shall notify the other State of the decision and the implications which it has for the request for assistance. CHAPTER V SPECIAL PROVISIONS Article 24 Implementation of the Convention 1. The Parties shall communicate with each other for the implementation of this Convention through their respective competent authorities. The competent authorities may communicate directly for this purpose and may authorise subordinate authorities to act on their behalf. The competent authorities of two or more Parties may mutually agree on the mode of application of the Convention among themselves. 2. Where the requested State considers that the application of this Convention in a particular case would have serious and undesirable consequences, the competent authorities of the requested and of the applicant State shall consult each other and endeavour to resolve the situation by mutual agreement. 3. A co-ordinating body composed of representatives of the competent authorities of the Parties shall monitor the implementation and development of this Convention, under the aegis of the OECD. To that end, the co-ordinating body shall recommend any action likely to further the general aims of the Convention. In particular it shall act as a forum for the study of new methods and procedures to increase international co-operation in tax matters and, where appropriate, it may recommend revisions or amendments to the Convention. States which have signed but not yet ratified, accepted or approved the Convention are entitled to be represented at the meetings of the co-ordinating body as observers. 4. A Party may ask the co-ordinating body to furnish opinions on the interpretation of the provisions of the Convention. 5. Where difficulties or doubts arise between two or more Parties regarding the implementation or interpretation of the Convention, the competent authorities of those Parties shall endeavour to resolve the matter by mutual agreement. The agreement shall be communicated to the co-ordinating body. 6. The Secretary General of OECD shall inform the Parties and the Signatory States which have not yet ratified, accepted or approved the Convention, of opinions furnished by the co-ordinating body according to the provisions of paragraph 4 above and of mutual agreements reached under paragraph 5 above. Article 25 Language Requests for assistance and answers thereto shall be drawn up in one of the official languages of the OECD and of the Council of Europe or in any other language agreed bilaterally between the Contracting States concerned. Article 26 Costs Unless otherwise agreed bilaterally by the Parties concerned: a. ordinary costs incurred in providing assistance shall be borne by the requested State; b. extraordinary costs incurred in providing assistance shall be borne by the applicant State. CHAPTER VI FINAL PROVISIONS Article 27 Other international agreements or arrangements 1. The possibilities of assistance provided by this Convention do not limit, nor are they limited by, those contained in existing or future international agreements or other arrangements between the Parties concerned or other instruments which relate to co-operation in tax matters. 2. Notwithstanding the rules of the present Convention, those Parties which are members of the European Economic Community shall apply in their mutual relations the common rules in forte in that Community. Article 28 Signature and entry into force of the Convention 1. This Convention shall be open for signature by the members States of the Council of Europe and the Member countries of OECD. It is subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with one of the Depositaries. 2. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date on which five States have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of paragraph 1. 3. In respect of any member State of the Council of Europe or any Member country of OECD which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of the deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval. Article 29 Territorial application of the Convention 1. Each State may, at the time of signature, or when depositing its instrument of ratification, acceptance or approval, specify the territory or territories to which this Convention shall apply. 2. Any State may, at any later date, by a declaration addressed to one of the Depositaries, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such declaration by the Depositary. 3. Any declaration made under either of the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to one of the Depositaries. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Depositary. Article 30 Reservations 1. Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance or approval or at any later date, declare that it reserves the right: a. not to provide any form of assistance in relation to the taxes of other Parties in any of the categories listed in sub-paragraph (b) of paragraph 1 of Article 2, provided that it has not included any domestic tax in that category under Annex A of the Convention; b. not to provide assistance in the recovery of any tax claim, or in the recovery of an administrative fine, for all taxes or only for taxes in one or more of the categories listed in paragraph 1 of Article 2; c. not to provide assistance in respect of any tax claim, which is in existence at the date of entry into force of the Convention in respect of that State or, where a reservation has previously been made under sub-paragraph (a) or (b) above, at the date of withdrawal of such a reservation in relation to taxes in the category in question; d. not to provide assistance in the service of documents for all taxes or only for taxes in one or more of the categories listed in paragraph 1 of Article 2; e. not to permit the service of documents through the post as provided for in paragraph 3 of Article 17. 2. No other reservation may be made. 3. After the entry into force of the Convention in respect of a Party, that Party may make one or more of the reservations listed in paragraph 1 which it did not make at the time of ratification, acceptance or approval. Such reservations shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the reservation by one of the Depositaries. 4. Any Party which has made a reservation under paragraphs 1 and 3 may wholly or partly withdraw it by means of a notification addressed to one of the Depositaries. The withdrawal shall take effect on the date of receipt of such notification by the Depositary in question. 5. A Party which has made a reservation in respect of a provision of this Convention may not require the application of that provision by any other Party; it may, however, if its reservation is partial, require the application of that provision insofar as it has itself accepted it. Article 31 Denunciation 1. Any Party may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to one of the Depositaries. 2. Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Depositary. 3. Any Party which denounces the Convention shall remain bound by the provisions of Article 22 for as long as it retains in its possession any documents or information obtained under the Convention. Article 32 Depositaries and their functions 1. The Depositary with whom an act, notification or communication has been accomplished, shall notify the member States of the Council of Europe and the Member countries of OECD of: a. any signature; b. the deposit of any instrument of ratification, acceptance or approval; c. any date of entry into force of this Convention in accordance with the provisions of Articles 28 and 29; d. any declaration made in pursuance of the provisions of paragraph 3 of Article 4 or paragraph 3 of Article 9 and the withdrawal of any such declaration; e. any reservation made in pursuance of the provisions of Article 30 and the withdrawal of any reservation effected in pursuance of the provisions of paragraph 4 of Article 30; f. any notification received in pursuance of the provisions of paragraph 3 or 4 of Article 2, paragraph 3 of Article 3, Article 29 or paragraph 1 of Article 31; g. any other act, notification or communication relating to this Convention. 2. The Depositary receiving a communication or making a notification in pursuance of the provisions of paragraph 1 shall inform immediately the other Depositary thereof. In witness whereof the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention. Done at Strasbourg, the 25th day of January 1988, in English and French, both texts being equally authentic, in two copies of which one shall be deposited in the archives of the Council of Europe and the other in the archives of OECD. The Secretaries General of the Council of Europe and of OECD shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe and Member country of OECD. Annex A Taxes to which the Convention would apply (Paragraph 2 of Article 2 of the Convention) Annex B Competent authorities (Paragraph 1 (d) of Article 3 of the Convention) Annex C Definition of the world "national" for the purpose of the Convention (Paragraph 1 (e) of Article 3 of the Convention) *) Oświadczenia i zastrzeżenia państw obejmujące treść załączników A, B i C zawiera poniższe oświadczenie rządowe - przyp. Red. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 4 sierpnia 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. (Dz. U. Nr 141, poz. 914) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 28 ustęp 1 Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych został złożony dnia 25 czerwca 1997 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako Depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionej powyżej konwencji. A. W momencie złożenia dokumentu ratyfikacji dokonano, zgodnie z odpowiednimi artykułami powyższej konwencji, zgłoszenia zastrzeżeń i oświadczeń w następującym brzmieniu: Zastrzeżenia: 1. Na podstawie artykułu 30 ustęp 1 pkt a) konwencji Rzeczpospolita Polska nie udzieli w żadnej formie pomocy w zakresie podatków innych Stron, objętych jedną z kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1 pkt b) ppkt i) lub iv) (podatków nałożonych przez lub w imieniu jednostek terytorialnych lub władz lokalnych). 2. Na podstawie artykułu 30 ustęp 1 pkt b) konwencji Rzeczpospolita Polska nie udzieli pomocy w egzekucji żadnego roszczenia podatkowego lub egzekucji kary administracyjnej w zakresie wszelkich podatków. 3. Na podstawie artykułu 30 ustęp 1 pkt d) konwencji Rzeczpospolita Polska nie udzieli pomocy w dostarczaniu dokumentów w zakresie wszelkich podatków. Oświadczenia: 1. Zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 konwencji właściwy organ Rzeczypospolitej Polskiej może poinformować zainteresowane osoby, przed przekazaniem o nich informacji drugiej Stronie, zgodnie z postanowieniami artykułów 5 lub 7 konwencji. 2. Zgodnie z artykułem 2 ustęp 2 konwencji w załączniku A powinien być zamieszczony następujący tekst: "W odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej konwencja ma zastosowanie do podatków wymienionych w artykule 2 ustęp 1 pkt a) ppkt i)-ii) oraz pkt b) ppkt ii)-iii)". 3. Zgodnie z artykułem 3 ustęp 1 pkt d) konwencji w załączniku B należy zamieścić następujący tekst: "W odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej określenie «właściwy organ» oznacza Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela". Zgodnie z artykułem 28 ustęp 3 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 października 1997 r. B. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. W myśl artykułu 28 ustęp 2 konwencji weszła ona w życie dnia 1 kwietnia 1995 r. 2. Następujące państwa stały się stronami konwencji w podanych niżej datach: Dania dnia 1 kwietnia 1995 r. Finlandia dnia 1 kwietnia 1995 r. Islandia dnia 1 listopada 1996 r. Niderlandy dnia 1 lutego 1997 r. Norwegia dnia 1 kwietnia 1995 r. Stany Zjednoczone dnia 1 kwietnia 1995 r. Szwecja dnia 1 kwietnia 1995 r. 3. Równocześnie podaje się do wiadomości, że podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostały złożone przez następujące państwa podane niżej oświadczenia i zastrzeżenia: DANIA Oświadczenia zawarte w dokumencie przyjęcia, złożonym dnia 16 lipca 1992 r. (oryginał w języku angielskim) W odniesieniu do Danii konwencja będzie obowiązywać na terytorium Królestwa Danii, w tym na obszarze morza terytorialnego Danii, jak również na innych obszarach morskich, które zgodnie z prawem międzynarodowym zostały lub mogą być określone - zgodnie z prawem Danii - jako obszary, na których Dania może sprawować suwerenne prawa w zakresie prowadzenia poszukiwań i eksploatacji zasobów naturalnych z dna morskiego lub jego podglebia i wód nad szelfem kontynentalnym oraz w zakresie innej działalności związanej z badaniem i eksploatacją obszaru na potrzeby gospodarcze. W rozumieniu niniejszej konwencji określenie to obejmuje również autonomiczny region w ramach Królestwa Danii - Grenlandię. Konwencja nie ma zastosowania do Wysp Owczych. Załącznik A Dania (z wyjątkiem Grenlandii) Artykuł 2 ustęp 1a): i) -Podatek dochodowy odprowadzany do budżetu państwa, - Specjalny podatek dochodowy, - Podatek od dywidend, - Podatek od odsetek, - Podatek od opłat licencyjnych, - Podatek nakładany na mocy ustawy o podatku od węglowodorów, ii) - iii) Podatek majątkowy odprowadzany do budżetu państwa, Artykuł 2 ustęp 1b): i) - Komunalny podatek dochodowy, - Podatek dochodowy odprowadzany do gmin na obszarze hrabstwa, - Podatek kościelny, ii) - iii) A Podatek od spadków i darowizn, iii) B - iii) C Podatek od wartości dodanej, iii) D Podatki i opłaty akcyzowe pobierane na podstawie ustaw o: - podatku akcyzowym od wyrobów spirytusowych, - podatku akcyzowym od win i win owocowych, - podatku akcyzowym od piwa, - podatku akcyzowym od wody mineralnej itp., - podatku akcyzowym od wyrobów czekoladowych i słodyczy, - podatku akcyzowym od lodów, - podatku akcyzowym od wyrobów tytoniowych, - podatku akcyzowym od benzyny, - podatku akcyzowym od energii elektrycznej, - podatku akcyzowym od niektórych produktów naftowych, - podatku akcyzowym od gazu, - podatku akcyzowym od węgla kamiennego, brunatnego, koksu itp., - podatku akcyzowym od niektórych opakowań detalicznych, - podatku akcyzowym od niektórych podróży lotniczych, - niektórych podatkach konsumpcyjnych, - środkach mających na celu ograniczenie konsumpcji, iii) E Podatki pobierane na podstawie ustaw o: - podatku od wagi pojazdów motorowych, - podatku od rejestracji pojazdów motorowych, - podatku od ubezpieczenia pojazdów motorowych od odpowiedzialności wobec osób trzecich, iii) F Podatki pobierane na podstawie ustawy o podatku od ubezpieczenia statków wycieczkowych, iii) G Podatki i opłaty akcyzowe pobierane na podstawie ustaw o: - podatku od kasyn, - podatku od zakładów totalizatora, - podatku od zakładów ligi piłkarskiej i lotto, - opłacie od przeniesienia udziałów, - opłacie od kosztów robocizny, iv) - Komunalny podatek gruntowy, - Opłata od pomieszczeń handlowych, - Podatek gruntowy odprowadzany do gmin na obszarze hrabstwa. Grenlandia Artykuł 2 ustęp 1 a) i): - Podatek odprowadzany do rządu lokalnego, - Specjalny podatek odprowadzany do rządu lokalnego, - Podatek od dywidend, Artykuł 2 ustęp 1 b) i): - Podatek komunalny, - Wyrównawczy podatek komunalny, Artykuł 2 ustęp 1 b) ii): Składki płacone przez pracodawców na cele szkolenia zawodowego. Artykuł 2 ustęp 1 b) iii) A: Podatek od spadków i darowizn, Artykuł 2 ustęp 1 b) iii) D: - Podatek od maszyn służących do gier hazardowych, - Opłata od krajowych pasażerskich przelotów na Grenlandii, - Opłata od krewetek, Artykuł 2 ustęp 1 b) iii) E: Podatek od pojazdów motorowych, Artykuł 2 ustęp 1 b) iii) G: - Podatek od loterii, - Opłaty stemplowe, Załącznik B DANIA (z wyjątkiem Grenlandii) Minister do Spraw Podatków lub jego upoważniony przedstawiciel Grenlandia Rząd lokalny lub jego upoważniony przedstawiciel. FINLANDIA Oświadczenia zawarte w dokumencie przyjęcia, złożonym dnia 15 grudnia 1994 r. (oryginał w językach angielskim i francuskim) Załącznik A - Podatki, do których stosuje się konwencję Artykuł 2 ustęp 1 a): i) - Państwowy podatek dochodowy, - Podatek dochodowy od osób prawnych, - Podatek pobierany u źródła od dochodów osób nie posiadających miejsca zamieszkania w Finlandii, - Podatek pobierany u źródła od odsetek, ii) - iii) Państwowy podatek od majątku, Artykuł 2 ustęp 1 b): i) - Podatek komunalny, - Podatek kościelny, - Podatek leśny ii) - Składka na krajowe ubezpieczenie emerytalne, - Składka na ubezpieczenie zdrowotne, - Składka na ubezpieczenie socjalne płacona przez pracodawcę, iii) A Podatek od spadków i darowizn, iii) B - iii) C Podatek od wartości dodanej, iii) D: - Podatek akcyzowy od wyrobów tytoniowych, - Podatek akcyzowy od słodyczy i napojów, - Podatek akcyzowy od paliw płynnych, - Podatek akcyzowy od niektórych źródeł energii, - Podatek akcyzowy od alkoholi i napojów alkoholowych, - Podatek od niektórych składek ubezpieczeniowych, - Podatek od odpadów ropy naftowej, - Podatek od pojazdów samochodowych, iii) E Podatek od niektórych pojazdów motorowych, iii) F - iii) G: - Opłata stemplowa, - Opłata za szkody spowodowane przez ropę naftową, iv) Podatek komunalny od mienia nieruchomego. Załącznik B - Właściwe organy Artykuł 3 ustęp 1 d): Ministerstwo Finansów, jego upoważniony przedstawiciel lub organ wyznaczony przez Ministerstwo Finansów jako właściwy organ. ISLANDIA Oświadczenie zawarte w piśmie Stałego Przedstawiciela Islandii z dnia 22 lipca 1996 r., wręczone Sekretarzowi Generalnemu w czasie złożenia dokumentu ratyfikacji dnia 22 lipca 1996 r. (oryginał w języku angielskim) Rząd Islandii oświadcza, że zgodnie z artykułem 29 ustęp 1 konwencji będzie ona obowiązywała na całym terytorium Republiki Islandii, w tym na obszarze przyległym do morza terytorialnego Islandii, na którym Islandia, zgodnie z jej prawem i prawem międzynarodowym, posiada suwerenne prawa do prowadzenia poszukiwań i eksploatacji zasobów naturalnych z dna morskiego oraz jego podglebia. NIDERLANDY Zastrzeżenia i oświadczenia zawarte w dokumencie przyjęcia, złożonym dnia 15 października 1996 r. (oryginał w języku angielskim) Zgodnie z postanowieniami artykułu 29 ustęp 1 konwencji Królestwo Niderlandów przyjmuje wspomnianą konwencję dla obszaru Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich i Aruby z następującymi zastrzeżeniami: Królestwo Niderlandów oświadcza, że zgodnie z artykułem 30 ustęp 1 a) b) c) i d) konwencji zastrzega sobie prawo do: - nieudzielania pomocy w sprawach podatków innych Stron wymienionych w artykule 2 ustęp 1 b) i) iii) B C D E F i G oraz iv), - nieudzielania pomocy w sprawach jakichkolwiek roszczeń podatkowych istniejących w dniu wejścia w życie konwencji dla Królestwa Niderlandów (dla Niderlandów), - nieudzielania pomocy w zakresie dostarczania dokumentów w odniesieniu do wszystkich podatków. Królestwo Niderlandów (dla Antyli Niderlandzkich i Aruby) oświadcza, że zgodnie z artykułem 30 ustęp 1 a) b) c) d) i e) konwencji zastrzega sobie prawo do: - nieudzielania pomocy w sprawach podatków innych Stron wymienionych w artykule 2 ustęp 1 b), - nieudzielania pomocy przy egzekucji jakichkolwiek roszczeń podatkowych lub kar administracyjnych w odniesieniu do wszystkich podatków, - nieudzielania pomocy w sprawach jakichkolwiek roszczeń podatkowych istniejących w dniu wejścia w życie konwencji dla Królestwa Niderlandów (dla Antyli Niderlandzkich i Aruby), - nieudzielania pomocy w zakresie dostarczania dokumentów w odniesieniu do wszystkich podatków, - niezezwalania na przesłanie dokumentów drogą pocztową zgodnie z postanowieniami artykułu 17 ustęp 3. Oświadczenie zawarte w nocie wręczonej przez Stałego Przedstawiciela Niderlandów w czasie złożenia dokumentu przyjęcia dnia 15 października 1996 r. (oryginał w języku angielskim) Królestwo Niderlandów (dla Niderlandów) oświadcza, że: - na podstawie artykułu 4 ustęp 3 jego organy mogą poinformować osobę mającą na jego obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę bądź jego obywatela przed przekazaniem o nich informacji, o których mowa w artykułach 5 i 7, - na podstawie artykułu 9 ustęp 3 przyjmuje jako generalną zasadę, iż nie będzie przyjmować wniosków, o których mowa w artykule 9 ustęp 1 konwencji, w zakresie składek z tytułu ubezpieczeń socjalnych. Królestwo Niderlandów (dla Antyli Niderlandzkich i Aruby) oświadcza, że: - na podstawie artykułu 4 ustęp 3 jego organy mogą poinformować osobę mającą na jego obszarze miejsce zamieszkania lub siedzibę bądź jego obywatela przed przekazaniem o nich informacji, o których mowa w artykułach 5 i 7, - na podstawie artykułu 9 ustęp 3 przyjmuje jako generalną zasadę, iż nie będzie przyjmować wniosków, o których mowa w artykule 9 ustęp 1 konwencji, *Królestwo Niderlandów stosować będzie konwencję w stosunku do Antyli Niderlandzkich i Aruby tylko w stosunku do tych stron konwencji, z którymi Królestwo Niderlandów zawarło umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczące Antyli Niderlandzkich i/lub Aruby, i które zawierają postanowienia o wymianie informacji. Załącznik A Podatki, do których ma zastosowanie konwencja dla Niderlandów: Artykuł 2 ustęp 1 a): - Podatek dochodowy, - Podatek od wynagrodzeń, - Podatek od osób prawnych, - Podatek od dywidend, - Podatek od luksusu, Artykuł 2 ustęp 1 b): Składki na ubezpieczenie socjalne, Artykuł 2 ustęp 1 c): Podatek od spadków, przeniesienia własności i darowizn. Podatki, do których stosuje się konwencję dla Antyli Niderlandzkich: Artykuł 2 ustęp 1 a): - Podatek dochodowy, - Podatek od wynagrodzeń, - Podatek od osób prawnych. Podatki, do których stosuje się konwencję dla Aruby: Artykuł 2 ustęp 1 a): - Podatek dochodowy, - Podatek od wynagrodzeń, - Podatek od osób prawnych. Załącznik B Właściwe organy dla Niderlandów: - Dla celów podatkowych: Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel, - Dla celów ubezpieczeń socjalnych: Sekretarz Stanu ds. Socjalnych i Zatrudnienia lub jego upoważniony przedstawiciel. Właściwe organy dla Antyli Niderlandzkich: - Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel. Właściwe organy dla Aruby: - Minister Finansów lub jego upoważniony przedstawiciel. Załącznik C Definicja określenia "obywatel" na potrzeby konwencji: Określenie "obywatel" oznacza w przypadku Niderlandów: 1) wszystkie osoby fizyczne posiadające obywatelstwo niderlandzkie, 2) wszystkie osoby prawne, spółki i stowarzyszenia utworzone zgodnie z prawem obowiązującym w Niderlandach. Określenie "obywatel" oznacza w przypadku Antyli Niderlandzkich: 1) wszystkie osoby fizyczne posiadające obywatelstwo niderlandzkie, 2) wszystkie osoby prawne, spółki i stowarzyszenia utworzone zgodnie z prawem obowiązującym na Antylach Niderlandzkich. Określenie "obywatel" oznacza w przypadku Aruby: 1) wszystkie osoby fizyczne posiadające obywatelstwo niderlandzkie oraz prawnie ważne zezwolenie na miejsce zamieszkania na Arubie, 2) wszystkie osoby prawne, spółki i stowarzyszenia utworzone zgodnie z prawem obowiązującym na Arubie. NORWEGIA Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacji, złożonym dnia 13 czerwca 1989 r. (oryginał w języku angielskim) W odniesieniu do Norwegii, Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych ma zastosowanie na terytorium Królestwa Norwegii, w tym na każdym obszarze poza wodami terytorialnymi Królestwa Norwegii, na którym Królestwo Norwegii może, zgodnie z ustawodawstwem Norwegii i prawem międzynarodowym, sprawować jego prawa w odniesieniu do dna morskiego, podglebia i ich zasobów naturalnych. Konwencja nie ma zastosowania do Svalbard, Jan Mayen ani norweskich obszarów zależnych. Załącznik A Artykuł 2 ustęp 1 a): 1. - Krajowy podatek od dochodu, - Krajowy podatek od wynagrodzeń artystów zagranicznych, 2. Krajowy podatek od zysków ze sprzedaży akcji, 3. Krajowy podatek od majątku. Artykuł 2 ustęp 1 b): 1. - Podatek komunalny od dochodu na obszarze hrabstwa, - Komunalny podatek od dochodu, - Komunalny podatek od majątku, - Krajowe składki na rzecz podatkowego funduszu wyrównawczego. 2. Danina na rzecz krajowego systemu ubezpieczeń socjalnych. 3. A. Podatek od spadków i niektórych darowizn, B. - C. - Podatek od wartości dodanej, - Podatek od inwestycji, D. Podatki i opłaty akcyzowe od: - napojów alkoholowych, - importowanych ekstraktów alkoholowych, - piwa, - wyrobów tytoniowych, - benzyny, - olejów mineralnych, - smarów, - silników okrętowych, - energii elektrycznej, - czekolady i słodyczy, - cukru, - napojów bezalkoholowych, - lotniczych podróży czarterowych, - artykułów kosmetycznych, - urządzeń do nagrywania i odtwarzania dźwięków i obrazów, - nagranych i nie nagranych taśm audiowizualnych, - urządzeń radiowo-telewizyjnych, - butelek bezzwrotnych, - baterii szkodliwych dla środowiska. E. - Doroczny podatek od pojazdów motorowych, - Podatek od pojazdów motorowych, - Podatek od użytkowania pojazdów dieslowskich, w zależności od przebytych kilometrów, - Podatek od powtórnej rejestracji, - Podatek od montażu pojazdów motorowych, F. - Podatek od rejestracji przyczep samochodowych, - Doroczny podatek od przyczep samochodowych, G. - Podatek od dokumentów uprawniających do przeniesienia tytułu własności nieruchomości, - Podatek od przeniesienia własności lub prawa do użytkowania nieruchomości za granicą. 4. Komunalny podatek od nieruchomości. Załącznik B Minister Finansów i Ceł lub jego upoważniony przedstawiciel. STANY ZJEDNOCZONE Zastrzeżenia zawarte w dokumencie ratyfikacji, złożonym dnia 13 lutego 1991 r. (oryginał w języku angielskim) 1. Stany Zjednoczone nie udzielą w żadnej formie pomocy w zakresie podatków innych Stron, wymienionych w artykule 2 ustęp 1 b) i) lub b) iv) konwencji (podatków nałożonych przez posiadłości, jednostki administracyjne lub władze lokalne - jak przewiduje artykuł 30 ustęp 1 a) konwencji; 2. Stany Zjednoczone nie udzielą pomocy przewidzianej w artykułach 11-16 konwencji w egzekucji żadnego roszczenia podatkowego, egzekucji kary administracyjnej lub egzekucji jakichkolwiek innych podatków, jak zezwala na to artykuł 30 ustęp 1 b) konwencji; i 3. Stany Zjednoczone nie udzielą pomocy w dostarczaniu dokumentów dotyczących jakichkolwiek podatków, zgodnie z postanowieniami artykułu 17 konwencji. Zastrzeżenie to nie dotyczy pocztowego przesłania dokumentów w zakresie postanowień artykułu 17 ustęp 3 konwencji. Oświadczenia zawarte w nocie werbalnej z dnia 3 grudnia 1991 r. zarejestrowanej u Sekretarza Generalnego OECD dnia 5 grudnia 1991 r. (oryginał w języku angielskim) 1. Zgodnie z artykułem 29 ustęp 1 niniejsza konwencja ma zastosowanie do Stanów Zjednoczonych Ameryki, w tym Puerto Rico, Wysp Dziewiczych USA, Amerykańskiego Samoa, Guam, Wspólnoty Wysp Północnych Marianów i do każdego innego terytorium lub posiadłości. 2. Zgodnie z artykułem 4 ustęp 3 konwencji, Stany Zjednoczone mogą poinformować zainteresowane osoby przed wysłaniem innej Stronie informacji, o których mowa w artykułach 5 i 7 konwencji. Załącznik A (Artykuł 2 ustęp 2 konwencji) W odniesieniu do Stanów Zjednoczonych, niniejsza Konwencja ma zastosowanie do podatków nakładanych na mocy postanowień zawartych w tytule 26 Kodeksu podatków Stanów Zjednoczonych (the Internal Revenue Code of 1986) z poprawkami, które odpowiadają podatkom należącym do kategorii wymienionych w artykule 2 ustęp 1 a) i 1 b) ii) i iii) konwencji. Załącznik B (Artykuł 3 ustęp 1 d) konwencji) W odniesieniu do Stanów Zjednoczonych, określenie "właściwe organy" oznacza Sekretarza Skarbu lub upoważnioną przez niego osobę. SZWECJA Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacji, złożonym dnia 4 lipca 1990 r. (oryginał w języku angielskim) Załącznik A - Podatki, do których ma zastosowanie konwencja: (Artykuł 2 ustęp 2 konwencji) Artykuł 2 ustęp 1 a): i) - Państwowy podatek dochodowy, - Podatek marynarski, - Podatek od kuponów obligacyjnych, - Podatek od przedsiębiorstw rozrywkowych, - Podatek od nie podzielonych zysków spółek, - Podatek od podziału kapitału w związku z obniżeniem kapitału akcyjnego lub likwidacją spółki, i ii) Podatek od podziału zysku, iii) Podatek państwowy od majątku, Artykuł 2 ustęp 1 b): i) Komunalny podatek dochodowy, ii) Daniny zgodnie z: - ustawą (1981:691) o wpłatach na rzecz systemu ubezpieczeń socjalnych, - ustawą (1982:423) o wpłatach na rzecz powszechnego funduszu płac, - ustawą (1984:668) o pobieraniu składek od pracodawców na rzecz systemu ubezpieczeń socjalnych, - ustawą (1984:484) o opłatach na prace w zakresie ochrony środowiska. iii) A. Podatek od spadków i darowizn, B. Podatek państwowy od nieruchomości, C. Podatki zgodne z ustawą (1968:430) o podatku od wartości dodanej, D. Podatki zgodne z ustawą (1978:144) o podatku od niektórych podróży i podatek od obrotu niektórymi papierami wartościowymi - zgodnie z ustawą (1983:1053), E. Daniny i podatki pobierane zgodnie z: - ustawą (1973:601) o podatku od transportu drogowego, - ustawą (1976:338) o podatku drogowym od pojazdów nie zarejestrowanych w Szwecji, - ustawą (1976:339) o podatku od pojazdów przeznaczonych do sprzedaży, - ustawą (1988:327) o podatku drogowym, - ustawą (1988:328) o podatku drogowym od pojazdów zagranicznych. G. Opłaty, zgodnie z ustawą (1972:435) o opłatach od nadbagażu. Załącznik B - Właściwe organy (Artykuł 3 ustęp 1 d) konwencji) Minister Finansów lub Krajowy Urząd Podatkowy. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionej powyżej konwencji, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: w z. A. Ananicz * Oświadczenie zawarte w nocie werbalnej Stałego Przedstawiciela Niderlandów z dnia 2 grudnia 1996 r., zarejestrowanej w Sekretariacie Generalnym dnia 5 grudnia 1996 r. (oryginał w języku angielskim). Artykuł 30 ustęp 2 konwencji zabrania składania zastrzeżeń innych niż dozwolone w artykule 30 ustęp 1. Oznacza to, że wszelkie zastrzeżenie prowadzące do dalszego ograniczenia stosowania postanowień konwencji są zabronione. Oświadczenie złożone w odniesieniu do Antyli Niderlandzkich i Aruby ma jednak odrębny charakter, ponieważ dotyczy ono terytorialnego stosowania i zdaniem Rządu Niderlandów nie stanowi zastrzeżenia zabronionego na podstawie artykułu 30 konwencji. Antyle Niderlandzkie i Aruba będą przestrzegać konwencji w odniesieniu do tych Stron konwencji, z którymi zawarto umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 4 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o zawodzie felczera. (Dz. U. Nr 143, poz. 916) Art. 1. W ustawie z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336 i z 1954 r. Nr 57, poz. 284) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Czynności określone w ust. 1 pkt 1 i 4 felczer wykonuje: 1) w publicznych zakładach opieki zdrowotnej pod kierunkiem lekarza, 2) w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej samodzielnie, 3) w utworzonych punktach felczerskich samodzielnie."; 2) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Starszy felczer czynności określone w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4 wykonuje samodzielnie w zakładach opieki zdrowotnej."; 3) skreśla się art. 8; 4) art. 9 otrzymuje brzmienie: "Art. 9. 1. Kto nie będąc uprawnionym udziela zawodowo świadczeń, o których mowa w art. 2 i 3, podlega karze grzywny. 2. W przypadku określonym w ust. 1 orzekanie następuje w trybie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia."; 5) skreśla się art. 11; 6) skreśla się art. 13. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ PROTOKÓŁ NR 11 sporządzony w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r. do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczący przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, (Dz. U. z 1998 r. Nr 147, poz. 962) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 11 maja 1994 r. został sporządzony w Strasburgu Protokół nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczący przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, w następującym brzmieniu: Przekład PROTOKÓŁ NR 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczący przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję Państwa-Członkowie Rady Europy, sygnatariusze niniejszego Protokołu do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (zwanej dalej "Konwencją"), uznając pilną potrzebę przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję w celu zachowania i polepszenia skuteczności jej ochrony praw człowieka i podstawowych wolności, głównie z powodu wzrostu liczby skarg oraz rosnącej liczby członków Rady Europy, uznając dlatego za pożądaną zmianę niektórych postanowień Konwencji w celu zastąpienia w szczególności istniejącej Europejskiej Komisji i Trybunału Praw Człowieka przez nowy Trybunał o stałym charakterze, mając na uwadze Rezolucję nr 1 uchwaloną na Europejskiej Konferencji Ministerialnej Praw Człowieka, która odbyła się w Wiedniu 19 i 20 marca 1985 r., mając na uwadze Zalecenie 1194 (1992) uchwalone przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy dnia 6 października 1992 r., mając na uwadze decyzję w sprawie reformy mechanizmu kontrolnego Konwencji, podjętą przez Szefów Państw i Rządów Państw-Członków Rady Europy w Deklaracji Wiedeńskiej z 9 października 1993 r., uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Obecny tekst rozdziałów II do IV Konwencji (artykuły 19-56) oraz Protokołu nr 2 o nadaniu Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka kompetencji do wydawania opinii doradczych zastępuje się przez następujący rozdział II Konwencji (artykuły 19-51): "ROZDZIAŁ II EUROPEJSKI TRYBUNAŁ PRAW CZŁOWIEKA Artykuł 19 Utworzenie Trybunału W celu zapewnienia przestrzegania zobowiązań wynikających dla Wysokich Układających się Stron z Konwencji i jej protokołów tworzy się Europejski Trybunał Praw Człowieka, zwany dalej "Trybunałem". Działa on w sposób stały. Artykuł 20 Liczba sędziów Trybunał składa się z sędziów, których liczba równa jest liczbie Wysokich Układających się Stron. Artykuł 21 Wymogi sprawowania urzędu 1. Sędziowie powinni być ludźmi o najwyższym poziomie moralnym i muszą albo posiadać kwalifikacje do sprawowania wysokiego urzędu sędziowskiego, albo być prawnikami o uznanej kompetencji. 2. Sędziowie zasiadają w Trybunale we własnym imieniu. 3. W okresie sprawowania urzędu sędziowie nie mogą brać udziału w żadnej działalności, która nie daje się pogodzić z niezawisłością, bezstronnością oraz z wymaganiami piastowania urzędu w pełnym wymiarze czasu; wszelkie kwestie wynikające ze stosowania niniejszego ustępu rozstrzyga sam Trybunał. Artykuł 22 Wybór sędziów 1. Sędziów wybiera Zgromadzenie Parlamentarne w odniesieniu do każdej Wysokiej Układającej się Strony, większością głosów, z listy trzech kandydatów przedstawionych przez Wysoką Układającą się Stronę. 2. Taką samą procedurę stosuje się w celu uzupełnienia składu Trybunału w przypadku przystąpienia nowych Wysokich Układających się Stron oraz przy obsadzaniu wakujących miejsc. Artykuł 23 Kadencja 1. Sędziowie są wybierani na okres sześciu lat. Mogą oni być wybierani ponownie. Jednak kadencja połowy sędziów wybranych w pierwszych wyborach upływa po trzech latach. 2. Sędziowie, których kadencja ma upłynąć z końcem początkowego okresu trzech lat, są wyznaczeni w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy bezpośrednio po ich wyborze. 3. Aby zapewnić, jeśli to możliwe, odnowienie kadencji połowy składu sędziowskiego co trzy lata, Zgromadzenie Parlamentarne może przed rozpoczęciem procedury każdych kolejnych wyborów postanowić, że kadencja lub kadencje jednego lub większej liczby sędziów, którzy mają zostać wybrani, będzie inna niż sześcioletnia, jednak nie dłuższa niż dziewięć lat i nie krótsza niż trzy lata. 4. W przypadkach gdy chodzi o więcej niż jeden mandat i gdy Zgromadzenie Parlamentarne zastosuje poprzedni ustęp, przydział mandatów zostanie dokonany w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy bezpośrednio po zakończeniu wyborów. 5. Sędzia wybrany na miejsce sędziego, którego kadencja jeszcze nie upłynęła, sprawuje swój urząd przez okres pozostający do zakończenia kadencji swego poprzednika. 6. Kadencja sędziów upływa z chwilą osiągnięcia przez nich wieku 70 lat. 7. Sędziowie sprawują swój urząd do czasu ich zastąpienia. Zajmują się oni jednak nadal sprawami, które zaczęli rozpoznawać. Artykuł 24 Odwoływanie Żaden sędzia nie może być odwołany ze swojego urzędu, chyba że pozostali sędziowie postanowią większością dwóch trzecich głosów, że przestał on spełniać stawiane wymogi. Artykuł 25 Kancelaria i sekretarze prawni Trybunał posiada Kancelarię, której funkcje i organizację określa regulamin Trybunału. Trybunał korzysta z pomocy sekretarzy prawnych. Artykuł 26 Zgromadzenie plenarne Trybunału Zgromadzenie plenarne Trybunału: a) wybiera swojego Przewodniczącego i jednego lub dwóch wiceprzewodniczących na okres trzech lat; mogą oni być wybrani ponownie; b) tworzy Izby ustanowione na czas wyznaczony; c) wybiera Przewodniczących Izb Trybunału; mogą oni być wybrani ponownie; d) uchwala regulamin Trybunału i e) wybiera Szefa Kancelarii i jednego lub więcej zastępców Szefa Kancelarii. Artykuł 27 Komitety, Izby i Wielka Izba 1. W celu rozpatrzenia wniesionych spraw Trybunał zasiada w składzie komitetów trzech sędziów, Izb siedmiu sędziów i Wielkiej Izby siedemnastu sędziów. Komitety tworzone są przez Izby Trybunału na czas wyznaczony. 2. W składzie Izby i Wielkiej Izby zasiada z urzędu sędzia wybrany z ramienia zainteresowanego Państwa-Strony lub, w braku takiego sędziego albo gdy nie jest on w stanie zasiadać, inna osoba wybrana przez zainteresowane Państwo do pełnienia funkcji sędziego. 3. W składzie Wielkiej Izby zasiada także Przewodniczący Trybunału, wiceprzewodniczący, Przewodniczący Izb oraz inni sędziowie wybrani zgodnie z regulaminem Trybunału. W przypadku przekazania sprawy do Wielkiej Izby w trybie art. 43, żaden sędzia ze składu Izby, która wydała wyrok, nie zasiada w składzie Wielkiej Izby, z wyjątkiem Przewodniczącego Izby i sędziego, który zasiadał z ramienia zainteresowanego Państwa-Strony. Artykuł 28 Uznanie niedopuszczalności przez komitety Komitet może, na zasadzie jednomyślności, uznać za niedopuszczalną lub skreślić z listy spraw skargę indywidualną wniesioną na podstawie art. 34, jeśli taka decyzja może zostać podjęta bez dalszego rozpatrywania. Decyzja taka jest ostateczna. Artykuł 29 Decyzje Izb w sprawie dopuszczalności i przedmiotu 1. Jeżeli żadna decyzja nie została podjęta na podstawie art. 28, decyzję w sprawie dopuszczalności i przedmiotu skargi indywidualnej wniesionej w trybie art. 34 podejmuje Izba. 2. W sprawie dopuszczalności i przedmiotu skarg międzypaństwowych wniesionych w trybie art. 33 decyduje Izba. 3. Decyzję w sprawie dopuszczalności podejmuje się odrębnie, chyba że Trybunał, w wyjątkowych przypadkach, postanowi inaczej. Artykuł 30 Zrzeczenie się właściwości na rzecz Wielkiej Izby Jeśli w sprawie toczącej się przed Izbą pojawia się poważne zagadnienie dotyczące interpretacji Konwencji lub jej protokołów lub jeśli rozstrzygnięcie takiego zagadnienia może doprowadzić do sprzeczności z wyrokiem wydanym wcześniej przez Trybunał, Izba może, w każdym czasie przed wydaniem swego wyroku, zrzec się swojej właściwości na rzecz Wielkiej Izby, chyba że sprzeciwia się temu jedna ze stron. Artykuł 31 Kompetencje Wielkiej Izby Wielka Izba: a) rozstrzyga skargi wniesione albo w trybie artykułu 33 lub 34, jeśli Izba zrzekła się właściwości na podstawie artykułu 30, albo - jeśli sprawa została jej przekazana - w trybie artykułu 43, oraz b) rozpatruje wnioski o wydanie opinii doradczych, przedłożone w trybie artykułu 47. Artykuł 32 Właściwość Trybunału 1. Trybunał jest właściwy do rozpoznania wszystkich spraw dotyczących interpretacji i stosowania Konwencji i jej protokołów, które zostaną mu przedłożone na podstawie artykułów 33, 34 i 47. 2. Spór dotyczący właściwości Trybunału rozstrzyga sam Trybunał. Artykuł 33 Sprawy międzypaństwowe Każda z Wysokich Układających się Stron może wnieść skargę do Trybunału, jeśli uważa, że inna Wysoka Układająca się Strona naruszyła postanowienia Konwencji lub jej protokołów. Artykuł 34 Skargi indywidualne Trybunał może przyjmować skargi każdej osoby, organizacji pozarządowej lub grupy jednostek, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z Wysokich Układających się Stron praw zawartych w Konwencji lub jej protokołach. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się nie przeszkadzać w żaden sposób skutecznemu wykonywaniu tego prawa. Artykuł 35 Wymogi dopuszczalności 1. Trybunał może rozpatrywać sprawę dopiero po wyczerpaniu wszystkich środków odwoławczych, przewidzianych prawem wewnętrznym, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, i jeśli sprawa została wniesiona w ciągu sześciu miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji. 2. Trybunał nie rozpatruje żadnej skargi wniesionej w trybie artykułu 34, która: a) jest anonimowa lub b) jest co do istoty identyczna ze sprawą już rozpatrzoną przez Trybunał lub ze sprawą, która została poddana innej międzynarodowej procedurze dochodzenia lub rozstrzygnięcia, i jeśli skarga nie zawiera nowych, istotnych informacji. 3. Trybunał uznaje za niedopuszczalną każdą skargę indywidualną wniesioną w trybie artykułu 34, jeśli uważa, że skarga nie daje się pogodzić z postanowieniami Konwencji lub jej protokołów, jest w sposób oczywisty nieuzasadniona lub stanowi nadużycie prawa do skargi. 4. Trybunał odrzuca każdą skargę, którą uzna za niedopuszczalną w myśl niniejszego artykułu. Trybunał może tak zdecydować w każdej fazie postępowania. Artykuł 36 Interwencja strony trzeciej 1. We wszystkich sprawach rozpatrywanych przez Izbę lub Wielką Izbę Wysoka Układająca się Strona, której obywatelem jest skarżący, ma prawo do przedkładania pisemnych uwag i do uczestnictwa w rozprawach. 2. Przewodniczący Trybunału może, w interesie wymiaru sprawiedliwości, zaprosić każdą Wysoką Układającą się Stronę, która nie jest stroną w postępowaniu, lub każdą zainteresowaną osobę, inną niż osoba skarżąca, do przedkładania pisemnych uwag i do uczestnictwa w rozprawach. Artykuł 37 Skreślenie skargi z listy 1. Trybunał może w każdej fazie postępowania zdecydować o skreśleniu skargi z listy spraw, jeżeli okoliczności prowadzą do wniosku, że: a) skarżący nie podtrzymuje swej skargi lub b) spór został już rozstrzygnięty, lub c) z jakiejkolwiek innej przyczyny ustalonej przez Trybunał nie jest uzasadnione dalsze rozpatrywanie skargi. Jednakże Trybunał kontynuuje rozpatrywanie skargi, jeśli wymaga tego poszanowanie praw człowieka w rozumieniu Konwencji i jej protokołów. 2. Trybunał może podjąć decyzję o ponownym wpisaniu skargi na listę spraw, jeśli uzna, że okoliczności uzasadniają takie postępowanie. Artykuł 38 Rozpatrywanie skarg i procedura polubownego załatwiania 1. Jeśli Trybunał uzna skargę za dopuszczalną: a) kontynuuje on rozpatrywanie sprawy z udziałem przedstawicieli stron i, jeśli zachodzi potrzeba, podejmuje dochodzenie, a zainteresowane państwa udzielą dla jego skutecznego przeprowadzenia wszelkich niezbędnych ułatwień; b) pozostaje on do dyspozycji zainteresowanych stron celem polubownego załatwienia sprawy na zasadach poszanowania praw człowieka w rozumieniu Konwencji i jej protokołów. 2. Postępowanie prowadzone w trybie ustępu 1 lit. b) jest poufne. Artykuł 39 Osiągnięcie polubownego załatwienia Jeśli zdołano doprowadzić do polubownego załatwienia sprawy, Trybunał skreśla skargę z listy spraw w formie decyzji, która ogranicza się do krótkiego przedstawienia faktów i przyjętego rozwiązania. Artykuł 40 Publiczne rozprawy i dostęp do dokumentów 1. Rozprawy są publiczne, chyba że Trybunał zdecyduje inaczej ze względu na wyjątkowe okoliczności. 2. Dokumenty złożone u Szefa Kancelarii są publicznie dostępne, chyba że Przewodniczący Trybunału zdecyduje inaczej. Artykuł 41 Słuszne zadośćuczynienie Jeśli Trybunał stwierdzi, że nastąpiło naruszenie Konwencji lub jej protokołów, oraz jeśli prawo wewnętrzne zainteresowanej Wysokiej Układającej się Strony pozwala tylko na częściowe usunięcie konsekwencji tego naruszenia, Trybunał orzeka, gdy zachodzi potrzeba, słuszne zadośćuczynienie pokrzywdzonej stronie. Artykuł 42 Wyroki Izb Wyroki Izb stają się ostateczne zgodnie z postanowieniami artykułu 44 ustęp 2. Artykuł 43 Przekazanie do Wielkiej Izby 1. W okresie trzech miesięcy od daty wydania wyroku przez Izbę każda ze stron postępowania może, w wyjątkowych przypadkach, wnioskować o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby. 2. Zespół pięciu sędziów Wielkiej Izby przyjmie wniosek, jeśli sprawa ujawnia poważne zagadnienie dotyczące interpretacji lub stosowania Konwencji i jej protokołów lub poważną kwestię o znaczeniu ogólnym. 3. Jeśli zespół przyjął wniosek, sprawę rozstrzyga Wielka Izba w drodze wyroku. Artykuł 44 Ostateczne wyroki 1. Wyrok Wielkiej Izby jest ostateczny. 2. Wyrok Izby staje się ostateczny: a) jeśli strony oświadczają, że nie będą wnioskować przekazania sprawy do Wielkiej Izby, lub b) trzy miesiące od daty wydania wyroku, jeśli nie złożono wniosku o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby, lub c) jeśli zespół Wielkiej Izby odrzuci wniosek o przekazanie w trybie artykułu 43. 3. Ostateczny wyrok podlega opublikowaniu. Artykuł 45 Uzasadnienie wyroków i decyzji 1. Wyroki, jak również decyzje uznające skargi za dopuszczalne lub niedopuszczalne, zawierają uzasadnienie. 2. Jeżeli wyrok w całości lub w części nie wyraża jednomyślnej opinii sędziów, każdy sędzia jest uprawniony do załączenia opinii odrębnej. Artykuł 46 Moc obowiązująca oraz wykonanie wyroków 1. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się do przestrzegania ostatecznego wyroku Trybunału we wszystkich sprawach, w których są stronami. 2. Ostateczny wyrok Trybunału przekazuje się Komitetowi Ministrów, który czuwa nad jego wykonaniem. Artykuł 47 Opinie doradcze 1. Trybunał może, na wniosek Komitetu Ministrów, wydawać opinie doradcze w kwestiach prawnych dotyczących wykładni Konwencji i jej protokołów. 2. Powyższe opinie nie mogą dotyczyć treści i zakresu praw i wolności określonych w rozdziale I Konwencji i w jej protokołach ani jakichkolwiek innych zagadnień, które Trybunał lub Komitet Ministrów mogłyby rozpatrywać w wyniku postępowania podjętego na podstawie postanowień Konwencji. 3. Decyzje Komitetu Ministrów w sprawie wniosku o opinię doradczą Trybunału podejmowane są większością głosów przedstawicieli uprawnionych do zasiadania w Komitecie. Artykuł 48 Kompetencja doradcza Trybunału Trybunał rozstrzyga, czy wniosek o wydanie opinii doradczej przedłożony przez Komitet Ministrów mieści się w jego kompetencji określonej w artykule 47. Artykuł 49 Uzasadnienie opinii doradczych 1. Opinia doradcza Trybunału zawiera uzasadnienie. 2. Jeżeli opinia doradcza w całości lub w części nie wyraża jednomyślnej opinii sędziów, każdy sędzia jest uprawniony do załączenia opinii odrębnej. 3. Opinię doradczą przekazuje się Komitetowi Ministrów. Artykuł 50 Koszty działalności Trybunału Koszty działalności Trybunału ponosi Rada Europy. Artykuł 51 Przywileje i immunitety sędziów Sędziowie są uprawnieni w czasie pełnienia swoich funkcji do korzystania z przywilejów i immunitetów przewidzianych w artykule 40 Statutu Rady Europy i w porozumieniach zawartych na jego podstawie." Artykuł 2 1. Rozdział V Konwencji staje się rozdziałem III Konwencji; artykuł 57 Konwencji staje się artykułem 52 Konwencji; uchyla się artykuły 58 i 59 Konwencji, a artykuły 60-66 Konwencji stają się odpowiednio artykułami 53-59 Konwencji. 2. Rozdział I Konwencji nosi tytuł "Prawa i wolności", a nowy rozdział III nosi tytuł "Postanowienia różne". Artykułom 1-18 oraz nowym artykułom 52-59 Konwencji nadaje się tytuły wyliczone w załączniku do niniejszego protokołu. 3. W nowym artykule 56 w ustępie 1 po wyrazie "będzie" dodaje się wyrazy, "z zastrzeżeniem ustępu 4 niniejszego artykułu,"; w ustępie 4 wyrazy "Komisji" i "z artykułem 25 niniejszej konwencji" zastępuje się odpowiednio wyrazami "Trybunału" oraz "z artykułem 34 Konwencji". W nowym artykule 58 w ustępie 4 wyrazy "z artykułem 63" zastępuje się wyrazami "z artykułem 56". 4. Protokół (nr 1) do Konwencji podlega następującym zmianom: a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w załączniku do niniejszego protokołu oraz b) w artykule 4 w zdaniu ostatnim wyrazy "z artykułem 63" zastępuje się wyrazami "z artykułem 56". 5. Protokół nr 4 podlega następującym zmianom: a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w załączniku do niniejszego protokołu; b) w artykule 5 w ustępie 3 wyrazy "z artykułem 63" zastępuje się wyrazami "z artykułem 56"; dodaje się nowy ustęp 5, który otrzymuje brzmienie: "Każde państwo, które złożyło deklarację na podstawie ustępu 1 lub 2 niniejszego artykułu, może w każdym późniejszym czasie uznać w odniesieniu do jednego lub wielu terytoriów wymienionych w tej deklaracji kompetencję Trybunału do przyjmowania skarg od jednostek, organizacji pozarządowych lub grup jednostek, zgodnie z artykułem 34 Konwencji, w stosunku do wszystkich lub niektórych artykułów 1-4 niniejszego protokołu."; oraz c) uchyla się ustęp 2 artykułu 6. 6. Protokół nr 6 1) podlega następującym zmianom: a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w załączniku do niniejszego protokołu; b) w artykule 4 wyrazy "artykułu 64" zastępuje się wyrazami "artykułu 57". 7. Protokół nr 71) podlega następującym zmianom: a) artykułom nadaje się tytuły wyliczone w załączniku do niniejszego protokołu; b) w artykule 6 w ustępie 4 wyrazy "artykułu 63" zastępuje się wyrazami "artykułu 56"; dodaje się nowy ustęp 6, który otrzymuje brzmienie: "Każde państwo, które złożyło deklarację na podstawie ustępu 1 lub 2 niniejszego artykułu, może w każdym późniejszym czasie uznać w odniesieniu do jednego lub wielu terytoriów wymienionych w tej deklaracji kompetencję Trybunału do przyjmowania skarg od jednostek, organizacji pozarządowych lub grup jednostek, zgodnie z artykułem 34 Konwencji, w stosunku do wszystkich lub niektórych artykułów 1-5 niniejszego protokołu."; oraz c) uchyla się artykuł 7 ustęp 2. 8. Protokół nr 9 traci moc. Artykuł 3 1. Niniejszy protokół jest otwarty do podpisu dla Państw-Członków Rady Europy, sygnatariuszy Konwencji, które mogą przyjąć wynikające z niego zobowiązania przez: a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia lub b) podpisane z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym taka ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie następuje. 2. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy. Artykuł 4 Niniejszy protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie roku od dnia, w którym wszystkie strony Konwencji wyrażą zgodę na związanie się protokołem zgodnie z postanowieniami artykułu 3. Wybór nowych sędziów może nastąpić i wszystkie dalsze niezbędne kroki mogą być podjęte dla utworzenia nowego Trybunału, zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu, począwszy od dnia, w którym wszystkie strony Konwencji wyraziły zgodę na związanie się niniejszym protokołem. Artykuł 5 1. Bez uszczerbku dla poniższych postanowień ustępu 3 i 4 kadencja sędziów, członków Komisji, Szefa Kancelarii i zastępcy Szefa Kancelarii upływa w dniu wejścia w życie niniejszego protokołu. 2. Skargi wniesione do Komisji, których nie uznano za dopuszczalne do dnia wejścia w życie niniejszego protokołu, rozpatruje Trybunał zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. 3. Skargi, które uznano za dopuszczalne do dnia wejścia w życie niniejszego protokołu, rozpatrują w dalszym ciągu członkowie Komisji w okresie roku od tej daty. Wszystkie skargi, których rozpatrzenie nie zostało zakończone w podanym wyżej okresie, przekazuje się do Trybunału, który rozpatruje je jako skargi dopuszczalne zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. 4. W stosunku do skarg, w sprawie których Komisja przyjęła, po wejściu w życie niniejszego protokołu, sprawozdanie zgodnie z poprzednim artykułem 31 Konwencji, sprawozdanie przekazuje się stronom, które nie mają prawa jego publikacji. Zgodnie z postanowieniami mającymi zastosowanie przed wejściem w życie niniejszego protokołu sprawa może być przekazana do Trybunału. Zespół Wielkiej Izby zdecyduje, czy jedna z Izb lub Wielka Izba rozpatrzy sprawę. Jeśli sprawę rozpatrzy Izba, decyzja Izby jest ostateczna. Sprawy nie przekazane do Trybunału rozpatruje Komitet Ministrów działający na podstawie postanowień poprzedniego artykułu 32 Konwencji. 5. Sprawy wniesione do Trybunału, które nie zostały rozpatrzone do dnia wejścia w życie niniejszego protokołu, przekazuje się do Wielkiej Izby Trybunału, która rozpatruje je zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. 6. Sprawy wniesione do Komitetu Ministrów, które nie zostały rozpatrzone zgodnie z poprzednim artykułem 32 Konwencji do dnia wejścia w życie niniejszego protokołu, rozpatruje w dalszym ciągu Komitet Ministrów, działając na podstawie tego artykułu. Artykuł 6 Jeśli Wysoka Układająca się Strona złożyła deklarację uznającą kompetencję Komisji lub właściwość Trybunału w trybie artykułów 25 i 46 Konwencji w stosunku do spraw wynikających lub opartych na faktach następujących po złożeniu takiej deklaracji, takie ograniczenie pozostaje w mocy w odniesieniu do właściwości Trybunału na podstawie niniejszego protokołu. Artykuł 7 Sekretarz Generalny Rady Europy notyfikuje Państwom-Członkom Rady Europy: a) każde podpisanie; b) złożenie każdego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; c) datę wejścia w życie niniejszego protokołu lub któregokolwiek z jego postanowień zgodnie z artykułem 4 oraz d) każdy inny akt, notyfikację lub zawiadomienie dotyczące niniejszego protokołu. Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy protokół. Sporządzono w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r. w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne; oryginał zostanie złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Rady Europy przekaże uwierzytelnione odpisy każdemu z Państw-Członków Rady Europy. Po zapoznaniu się z powyższym protokołem w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych, - jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, - będzie niezmiennie zachowywany. Na dowód czego wydany został akt niniejszy opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati Załącznik TYTUŁY ARTYKUŁÓW PODLEGAJĄCE WŁĄCZENIU DO TEKSTU KONWENCJI O OCHRONIE PRAW CZŁOWIEKA I PODSTAWOWYCH WOLNOŚCI ORAZ JEJ PROTOKOŁÓW 2) Artykuł 1 - Obowiązek przestrzegania praw człowieka Artykuł 2 - Prawo do życia Artykuł 3 - Zakaz tortur Artykuł 4 - Zakaz niewolnictwa i pracy przymusowej Artykuł 5 - Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego Artykuł 6 - Prawo do rzetelnego procesu sądowego Artykuł 7 - Zakaz karania bez podstawy prawnej Artykuł 8 - Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego Artykuł 9 - Wolność myśli, sumienia i wyznania Artykuł 10 - Wolność wyrażania opinii Artykuł 11 - Wolność zgromadzania się i stowarzyszania się Artykuł 12 - Prawo do zawarcia małżeństwa Artykuł 13 - Prawo do skutecznego środka odwoławczego Artykuł 14 - Zakaz dyskryminacji Artykuł 15 - Uchylanie stosowania zobowiązań w stanie niebezpieczeństwa publicznego Artykuł 16 - Ograniczenia działalności politycznej cudzoziemców Artykuł 17 - Zakaz nadużycia praw Artykuł 18 - Granice stosowania ograniczeń praw [...] Artykuł 52 - Zasięganie informacji przez Sekretarza Generalnego Artykuł 53 - Ochrona uznanych praw człowieka Artykuł 54 - Kompetencje Komitetu Ministrów Artykuł 55 - Wyłączenie innych środków rozstrzygania sporów Artykuł 56 - Terytorialny zakres stosowania Artykuł 57 - Zastrzeżenia Artykuł 58 - Wypowiedzenie Artykuł 59 - Podpisanie i ratyfikacja Protokół (nr 1) Artykuł 1 - Ochrona własności Artykuł 2 - Prawo do nauki Artykuł 3 - Prawo do wolnych wyborów Artykuł 4 - Terytorialny zakres stosowania Artykuł 5 - Stosunek do Konwencji Artykuł 6 - Podpisanie i ratyfikacja Protokół nr 4 Artykuł 1 - Zakaz pozbawiania wolności za długi Artykuł 2 - Prawo do swobodnego poruszania się Artykuł 3 - Zakaz wydalania obywateli Artykuł 4 - Zakaz zbiorowego wydalania cudzoziemców Artykuł 5 - Terytorialny zakres stosowania Artykuł 6 - Stosunek do Konwencji Artykuł 7 - Podpisanie i ratyfikacja Protokół nr 6 Artykuł 1 - Zniesienie kary śmierci Artykuł 2 - Kara śmierci w czasie wojny Artykuł 3 - Zakaz uchylania stosowania zobowiązań Artykuł 4 - Zakaz składania zastrzeżeń Artykuł 5 - Terytorialny zakres stosowania Artykuł 6 - Stosunek do Konwencji Artykuł 7 - Podpisanie i ratyfikacja Artykuł 8 - Wejście w życie Artykuł 9 - Funkcje depozytariusza Protokół nr 7 Artykuł 1 - Gwarancje proceduralne dotyczące wydalania cudzoziemców Artykuł 2 - Prawo do odwołania w sprawach karnych Artykuł 3 - Odszkodowanie za niesłuszne skazanie Artykuł 4 - Zakaz ponownego sądzenia lub karania Artykuł 5 - Równość małżonków Artykuł 6 -Terytorialny zakres stosowania Artykuł 7 - Stosunek do Konwencji Artykuł 8 - Podpisanie i ratyfikacja Artykuł 9 - Wejście w życie Artykuł 10 - Funkcje depozytariusza. PROTOCOL No. 11 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, restructuring the control machinery established thereby The member States of the Council of Europe, signatories to this Protocol to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, signed at Rome on 4 November 1950 (hereinafter referred to as "the Convention"), Considering the urgent need to restructure the control machinery established by the Convention in order to maintain and improve the efficiency of its protection of human rights and fundamental freedoms, mainly in view of the increase in the number of applications and the growing membership of the Council of Europe; Considering that it is therefore desirable to amend certain provisions of the Convention with a view, in particular, to replacing the existing European Commission and Court of Human Rights with a new permanent Court; Having regard to Resolution No. 1 adopted at the European Ministerial Conference on Human Rights, held in Vienna on 19 and 20 March 1985; Having regard to Recommendation 1194 (1992), adopted by the Parliamentary Assembly of the Council of Europe on 6 October 1992; Having regard to the decision taken on reform of the Convention control machinery by the Heads of State and Government of the Council of Europe member States in the Vienna Declaration on 9 October 1993, Have agreed as follows: Article 1 The existing text of Sections II to IV of the Convention (Articles 19 to 56) and Protocol No. 2 conferring upon the European Court of Human Rights competence to give advisory opinions shall be replaced by the following Section II of the Convention (Articles 19 to 51): "SECTION II EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS Article 19 Establishment of the Court To ensure the observance of the engagements undertaken by the High Contracting Parties in the Convention and the protocols thereto, there shall be set up a European Court of Human Rights, hereinafter referred to as "the Court". It shall function on a permanent basis. Article 20 Number of judges The Court shall consist of a number of judges equal to that of the High Contracting Parties. Article 21 Criteria for office 1. The judges shall be of high moral character and must either possess the qualifications required for appointment to high judicial office or be jurisconsults of recognised competence. 2. The judges shall sit on the Court in their individual capacity. 3. During their term of office the judges shall not engage in any activity which is incompatible with their independence, impartiality or with the demands of a full-time office; all questions arising from the application of this paragraph shall be decided by the Court. Article 22 Election of judges 1. The judges shall be elected by the Parliamentary Assembly with respect to each High Contracting Party by a majority of votes cast from a list of three candidates nominated by the High Contracting Party. 2. The same procedure shall be followed to complete the Court in the event of the accession of new High Contracting Parties and in filling casual vacancies. Article 23 Terms of office 1. The judges shall be elected for a period of six years. They may be re-elected. However, the terms of office of one-half of the judges elected at the first election shall expire at the end of three years. 2. The judges whose terms of office are to expire at the end of the initial period of three years shall be chosen by lot by the Secretary General of the Council of Europe immediately after their election. 3. In order to ensure that, as far as possible, the terms of office of one-half of the judges are renewed every three years, the Parliamentary Assembly may decide, before proceeding to any subsequent election, that the term or terms of office of one or more judges to be elected shall be for a period other than six years but not more than nine and not less than three years. 4. In cases where more than one term of office is involved and where the Parliamentary Assembly applies the proceeding paragraph, the allocation of the terms of office shall be effected by a drawing of lots by the Secretary General of the Council of Europe immediately after the election. 5. A judge elected to replace a judge whose term of office has not expired shall hold office for the remainder of his predecessor's term. 6. The terms of office of judges shall expire when they reach the age of 70. 7. The judges shall hold office until replaced. They shall, however, continue to deal with such cases as they already have under consideration. Article 24 Dismissal No judge may be dismissed from his office unless the other judges decide by a majority of two-thirds that he has ceased to fulfil the required conditions. Article 25 Registry and legal secretaries The Court shall have a registry, the functions and organisation of which shall be laid down in the rules of the Court. The Court shall be assisted by legal secretaries. Article 26 Plenary Court The plenary Court shall a. elect its President and one or two Vice-Presidents for a period of three years; they may be re-elected; b. set up Chambers, constituted for a fixed period of time; c. elect the Presidents of the Chambers of the Court; they may be re-elected; d. adopt the rules of the Court; and e. elect the Registrar and one or more Deputy Registrars. Article 27 Committees, Chambers and Grand Chamber 1. To consider cases brought before it, the Court shall sit in committees of three judges, in Chambers of seven judges and in a Grand Chamber of seventeen judges. The Court's Chambers shall set up committees for a fixed period of time. 2. There shall sit as an ex officio member of the Chamber and the Grand Chamber the judge elected in respect of the State Party concerned or, if there is none or if he is unable to sit, a person of its choice who shall sit in the capacity of judge. 3. The Grand Chamber shall also include the President of the Court, the Vice-Presidents, the Presidents of the Chambers and other judges chosen in accordance with the rules of the Court. When a case is referred to the Grand Chamber under Article 43, no judge from the Chamber which rendered the judgment shall sit in the Grand Chamber, with the exception of the President of the Chamber and the judge who sat in respect of the State Party concerned. Article 28 Declarations of inadmissibility by committees A committee may, by a unanimous vote, declare inadmissible or strike out of its list of cases an individual application submitted under Article 34 where such a decision can be taken without further examination. The decision shall be final. Article 29 Decisions by Chambers on admissibility and merits 1. If no decision is taken under Article 28, a Chamber shall decide on the admissibility and merits of individual applications submitted under Article 34. 2. A Chamber shall decide on the admissibility and merits of inter-State applications submitted under Article 33. 3. The decision on admissibility shall be taken separately unless the Court, in exceptional cases, decides otherwise. Article 30 Relinquishment of jurisdiction to the Grand Chamber Where a case pending before a Chamber raises a serious question affecting the interpretation of the Convention or the protocols thereto, or where the resolution of a question before the Chamber might have a result inconsistent with a judgment previously delivery by the Court, the Chamber may, at any time before it has rendered its judgment, relinquish jurisdiction in favour of the Grand Chamber, unless one of the parties to the case objects. Article 31 Powers of the Grand Chamber The Grand Chamber shall a. determine applications submitted either under Article 33 or Article 34 when a Chamber has relinquished jurisdiction under Article 30 or when the case has been referred to it under Article 43; and b. consider requests for advisory opinions submitted under Article 47. Article 32 Jurisdiction of the Court 1. The jurisdiction of the Court shall extend to all matters concerning the interpretation and application of the Convention and the protocols thereto which are referred to it as provided in Articles 33, 34 and 47. 2. In the event of dispute as to whether the Court has jurisdiction, the Court shall decide. Article 33 Inter-State cases Any High Contracting Party may refer to the Court any alleged breach of the provisions of the Convention and the protocols thereto by another High Contracting Party. Article 34 Individual applications The Court may receive applications from any person, non-governmental organisation or group of individuals claiming to be the victim of a violation by one of the High Contracting Parties of the rights set forth in the Convention or the protocols thereto. The High Contracting Parties undertake not to hinder in any way the effective exercise of this right. Article 35 Admissibility criteria 1. The Court may only deal with the matter after all domestic remedies have been exhausted, according to the generally recognised rules of international law, and within a period of six months from the date on which the final decision was taken. 2. The Court shall not deal with any individual application submitted under Article 34 that a. is anonymous; or b. is substantially the same as a matter that has already been examined by the Court or has already been submitted to another procedure of international investigation or settlement and contains no relevant new information. 3. The Court shall declare inadmissible any individual application submitted under Article 34 which it considers incompatible with the provisions of the Convention or the protocols thereto, manifestly ill-founded, or an abuse of the right of application. 4. The Court shall reject any application which it considers inadmissible under this Article. It may do so at any stage of the proceedings. Article 36 Third-party intervention 1. In all cases before a Chamber or the Grand Chamber, a High Contracting Party one of whose nationals is an applicant shall have the right to submit written comments and to take part in hearings. 2. The President of the Court may, in the interest of the proper administration of justice, invite any High Contracting Party which is not a party to the proceedings or any person concerned who is not the applicant to submit written comments or take part in hearings. Article 37 Striking out applications 1. The Court may at any stage of the proceedings decide to strike an application out of its list of cases where the circumstances lead to the conclusion that a. the applicant does not intend to pursue his application; or b. the matter has been resolved; or c. for any other reason established by the Court, it is no longer justified to continue the examination of the application. However, the Court shall continue the examination of the application if respect for human rights as defined in the Convention and the protocols thereto so requires. 2. The Court may decide to restore an application to its list of cases if it considers that the circumstances justify such a course. Article 38 Examination of the case and friendly settlement proceedings 1. If the Court declares the application admissible, it shall a. pursue the examination of the case, together with the representatives of the parties, and if need be, undertake an investigation, for the effective conduct of which the States concerned shall furnish all necessary facilities; b. place itself at the disposal of the parties concerned with a view to securing a friendly settlement of the matter on the basis of respect for human rights as defined in the Convention and the protocols thereto. 2. Proceedings conducted under paragraph 1.b shall be confidential. Article 39 Finding of a friendly settlement If a friendly settlement is effected, the Court shall strike the case out of its list by means of a decision which shall be confined to a brief statement of the facts and of the solution reached. Article 40 Public hearings and access to documents 1. Hearings shall be public unless the Court in exceptional circumstances decides otherwise. 2. Documents deposited with the Registrar shall be accessible to the public unless the President of the Court decides otherwise. Article 41 Just satisfaction If the Court finds that there has been a violation of the Convention or the protocols thereto, and if the internal law of the High Contracting Party concerned allows only partial reparation to be made, the Court shall, if necessary, afford just satisfaction to the injured party. Article 42 Judgments of Chambers Judgments of Chambers shall become final in accordance with the provisions of Article 44, paragraph 2. Article 43 Referral to the Grand Chamber 1. Within a period of three months from the date of the judgment of the Chamber, any party to the case may, in exceptional cases, request that the case be referred to the Grand Chamber. 2. A panel of five judges of the Grand Chamber shall accept the request if the case raises a serious question affecting the interpretation or application of the Convention or the protocols thereto, or a serious issue of general importance. 3. If the panel accepts the request, the Grand Chamber shall decide the case by means of a judgment. Article 44 Final judgments 1. The judgment of the Grand Chamber shall be final. 2. The judgment of a Chamber shall become final a. when the parties declare that they will not request that the case be referred to the Grand Chamber; or b. three months after the date of the judgment, if reference of the case to the Grand Chamber has not been requested; or c. when the panel of the Grand Chamber rejects the request to refer under Article 43. 3. The final judgment shall be published. Article 45 Reasons for judgments and decisions 1. Reasons shall be given for judgments as well as for decisions declaring applications admissible or inadmissible. 2. If a judgment does not represent, in whole or in part, the unanimous option of the judges, any judge shall be entitled to deliver a separate opinion. Article 46 Binding force and execution of judgments 1. The High Contracting Parties undertake to abide by the final judgment of the Court in any case to which they are parties. 2. The final judgment of the Court shall be transmitted to the Committee of Ministers, which shall supervise its execution. Article 47 Advisory opinions 1. The Court may, at the request of the Committee of Ministers, give advisory opinions on legal questions concerning the interpretation of the Convention and the protocols thereto. 2. Such opinions shall not deal with any question relating to the content or scope of the rights or freedoms defined in Section I of the Convention and the protocols thereto, or with any other question which the Court or the Committee of Ministers might have to consider in consequence of any such proceedings as could be instituted in accordance with the Convention. 3. Decisions of the Committee of Ministers to request an advisory opinion of the Court shall require a majority vote of the representatives entitled to sit on the Committee. Article 48 Advisory jurisdiction of the Court The Court shall decide whether a request for an advisory opinion submitted by the Committee of Ministers is within its competence as defined in Article 47. Article 49 Reasons for advisory opinions 1. Reasons shall be given for advisory opinions of the Court. 2. If the advisory opinion does not represent, in whole or in part, the unanimous opinion of the judges, any judge shall be entitled to deliver a separate opinion. 3. Advisory opinions of the Court shall be communicated to the Committee of Ministers. Article 50 Expenditure on the Court The expenditure on the Court shall be borne by the Council of Europe. Article 51 Privileges and immunities of judges The judges shall be entitled, during the exercise of their functions, to the privileges and immunities provided for in Article 40 of the Statute of the Council of Europe and in the agreements made thereunder." Article 2 1. Section V of the Convention shall become Section III of the Convention; Article 57 of the Convention shall become Article 52 of the Convention; Articles 58 and 59 of the Convention shall be deleted, and Articles 60 to 66 of the Convention shall become Articles 53 to 59 of the Convention respectively. 2. Section I of the Convention shall be entitled "Rights and freedoms" and new Section III of the Convention shall be entitled "Miscellaneous provisions". Articles 1 to 18 and new Articles 52 to 59 of the Convention shall be provided with headings, as listed in the appendix to this Protocol. 3. In new Article 56, in paragraph 1, the words ", subject to paragraph 4 of this Article," shall be inserted after the word "shall"; in paragraph 4, the words "Commission to receive petitions" and "in accordance with Article 25 of the present Convention" shall be replaced by the words "Court to receive applications" and "as provided in Article 34 of the Convention" respectively. In new Article 58, paragraph 4, the words "Article 63" shall be replaced by the words "Article 56". 4. The Protocol to the Convention shall be amended as follows: a. the Articles shall be provided with the headings listed in the appendix to the present Protocol; and b. in Article 4, last sentence, the words "of Article 63" shall be replaced by the words "of Article 56". 5. Protocol No. 4 shall be amended as follows: a. the Articles shall be provided with the headings listed in the appendix to the present Protocol; b. in Article 5, paragraph 3, the words "of Article 63" shall be replaced by the words "of Article 56"; a new paragraph 5 shall be added, which shall read "Any State which has made a declaration in accordance with paragraph 1 or 2 of this Article may at any time thereafter declare on behalf of one or more of the territories to which the declaration relates that it accepts the competence of the Court to receive applications from individuals, nongovernmental organisations or groups of individuals as provided in Article 34 of the Convention in respect of all or any of Articles 1 to 4 of this Protocol."; and c. paragraph 2 of Article 6 shall be deleted. 6. Protocol No. 6 shall be amended as follows: a. the Articles shall be provided with the headings listed in the appendix to the present Protocol; and b. in Article 4 the words "under Article 64" shall be replaced by the words "under Article 57". 7. Protocol No. 7 shall be amended as follows: a. the Articles shall be provided with the headings listed in the appendix to the present Protocol; b. in Article 6, paragraph 4, the words "of Article 63" shall be replaced by the words "of Article 56"; a new paragraph 6 shall be added, which shall read "Any State which has made a declaration in accordance with paragraph 1 or 2 of this Article may at any time thereafter declare on behalf of one or more of the territories to which the declaration relates that it accepts the competence of the Court to receive applications from individuals, nongovernmental organisations or groups of individuals as provided in Article 34 of the Convention in respect of Articles 1 to 5 of this Protocol."; and c. paragraph 2 of Article 7 shall be deleted. 8. Protocol No. 9 shall be repealed. Article 3 1. This Protocol shall be open for signature by member States of the Council of Europe signatories to the Convention, which may express their consent to be bound by a. signature without reservation as to ratification, acceptance or approval; or b. signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval. 2. The instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe. Article 4 This Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of one year after the date on which all Parties to the Convention have expressed their consent to be bound by the Protocol in accordance with the provisions of Article 3. The election of new judges may take place, and any further necessary steps may be taken to establish the new Court, in accordance with the provisions of this Protocol from the date on which all Parties to the Convention have expressed their consent to be bound by the Protocol. Article 5 1. Without prejudice to the provisions in paragraphs 3 and 4 below, the terms of office of the judges, members of the Commission, Registrar and Deputy Registrar shall expire at the date of entry into force of this Protocol. 2. Applications pending before the Commission which have not been declared admissible at the date of the entry into force of this Protocol shall be examined by the Court in accordance with the provisions of this Protocol. 3. Applications which have been declared admissible at the date of entry into force of this Protocol shall continue to be dealt with by members of the Commission within a period of one year thereafter. Any applications the examination of which has not been completed within the aforesaid period shall be transmitted to the Court which shall examine them as admissible cases in accordance with the provisions of this Protocol. 4. With respect to applications in which the Commission, after the entry into force of this Protocol, has adopted a report in accordance with former Article 31 of the Convention, the report shall be transmitted to the parties, who shall not be at liberty to publish it. In accordance with the provisions applicable prior to the entry into force of this Protocol, a case may be referred to the Court. The panel of the Grand Chamber shall determine whether one of the Chambers or the Grand Chamber shall decide the case. If the case is decided by a Chamber, the decision of the Chamber shall be final. Cases not referred to the Court shall be dealt with by the Committee of Ministers acting in accordance with the provisions of former Article 32 of the Convention. 5. Cases pending before the Court which have not been decided at the date of entry into force of this Protocol shall be transmitted to the Grand Chamber of the Court, which shall examine them in accordance with the provisions of this Protocol. 6. Cases pending before the Committee of Ministers which have not been decided under former Article 32 of the Convention at the date of entry into force of this Protocol shall be completed by the Committee of Ministers acting in accordance with that Article. Article 6 Where a High Contracting Party had made a declaration recognising the competence of the Commission or the jurisdiction of the Court under former Article 25 or 46 of the Convention with respect to matters arising after or based on facts occurring subsequent to any such declaration, this limitation shall remain valid for the jurisdiction of the Court under this Protocol. Article 7 The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of a. any signature; b. the deposit of any instrument of ratification, acceptance or approval; c. the date of entry into force of this Protocol or of any of its provisions in accordance with Article 4; and d. any other act, notification or communication relating to this Protocol. In witness whereof, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Protocol. Done at Strasbourg, this 11th day of May 1994, in English and French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe. Appendix HEADINGS OF ARTICLES TO BE INSERTED INTO THE TEXT OF THE CONVENTION FOR THE PROTECTION OF HUMAN RIGHTS AND FUNDAMENTAL FREEDOMS AND ITS PROTOCOLS 2) Article 1 - Obligation to respect human rights Article 2 - Right to life Article 3 - Prohibition of torture Article 4 - Prohibition of slavery and forced labour Article 5 - Right to liberty and security Article 6 - Right to a fair trial Article 7 - No punishment without law Article 8 - Right to respect for private and family life Article 9 - Freedom of thought, conscience and religion Article 10 - Freedom of expression Article 11 - Freedom of assembly and association Article 12 - Right to marry Article 13 - Right to an effective remedy Article 14 - Prohibition of discrimination Article 15 - Derogation in time of emergency Article 16 - Restrictions on political activity of aliens Article 17 - Prohibition of abuse of rights Article 18 - Limitation on use of restrictions on rights [...] Article 52 - Enquiries by the Secretary General Article 53 - Safequard for existing human rights Article 54 - Powers of the Committee of Ministers Article 55 - Exclusion of other means of dispute settlement Article 56 - Territorial application Article 57 - Reservations Article 58 - Denunciation Article 59 - Signature and ratification Protocol Article 1 - Protection of property Article 2 - Right to education Article 3 - Right to free elections Article 4 - Territorial application Article 5 - Relationship to the Convention Article 6 - Signature and ratification Protocol No. 4 Article 1 - Prohibition of imprisonment for debt Article 2 - Freedom of movement Article 3 - Prohibition of expulsion of nationals Article 4 - Prohibition of collective expulsion of aliens Article 5 - Territorial application Article 6 - Relationship to the Convention Article 7 - Signature and ratification Protocol No. 6 Article 1 - Abolition of the death penalty Article 2 - Death penalty in time of war Article 3 - Prohibition of derogations Article 4 - Prohibition of reservations Article 5 - Territorial application Article 6 - Relationship to the Convention Article 7 - Signature and ratification Article 8 - Entry into force Article 9 - Depositary functions Protocol No. 7 Article 1 - Procedural safeguards relating to expulsion of aliens Article 2 - Right of appeal in criminal matters Article 3 - Compensation for wrongful conviction Article 4 - Right not to be tried or punished twice Article 5 - Equality between spouses Article 6 - Territorial application Article 7 - Relationship to the Convention Article 8 - Signature and ratification Article 9 - Entry into force Article 10 - Depositary functions. 1) Teksty tych protokołów zostaną ogłoszone z chwilą ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej. 2) Tytuły do nowych artykułów 19-51 Konwencji zostały już dodane przez niniejszy protokół. 2) Headings have already been added to new Articles 19 to 51 of the Convention by the present Protocol. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 28 października 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Protokołu nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, sporządzonego w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r. (Dz. U. Nr 147, poz. 963) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 3 ustęp 2 Protokołu nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, został złożony dnia 20 maja 1997 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi, dokument ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską wymienionego powyżej protokołu. Zgodnie z artykułem 4 protokołu wchodzi on w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 listopada 1998 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. W myśl artykułu 4 protokołu wchodzi on w życie dnia 1 listopada 1998 r. 2. Następujące Państwa staną się Stronami wymienionego wyżej protokołu w dacie jego wejścia w życie: Albania Andora Austria Belgia Bułgaria Chorwacja Cypr Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Irlandia Islandia Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Była Jugosłowiańska Republika Macedonii Malta Mołdowa Niderlandy Niemcy Norwegia Portugalia Republika Czeska Rumunia Rosja San Marino Słowacja Słowenia Szwajcaria Szwecja Turcja Ukraina Węgry Włochy Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. 3. Równocześnie podaje się do wiadomości, że podczas składania dokumentów ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostały złożone przez następujące państwa podane niżej oświadczenia: HISZPANIA Oświadczenie zawarte w piśmie Stałego Przedstawiciela Hiszpanii z dnia 6 lutego 1996 r., zarejestrowanym w Sekretariacie Generalnym dnia 8 lutego 1996 r. (Oryginał w języku francuskim) W dniu 7 grudnia 1995 r. Rada Ministrów Królestwa Hiszpanii zatwierdziła podpisanie ad referendum z zastrzeżeniem ratyfikacji Protokołu nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności przez Sekretarza Stanu Pana Carlosa Westendorp y Cabera. NIDERLANDY Oświadczenie zawarte w dokumencie przyjęcia, złożonym dnia 27 stycznia 1997 r. (Oryginał w języku angielskim) Królestwo Niderlandów przyjmuje niniejszy Protokół jako obowiązujący dla Królestwa w Europie, Antyli Niderlandzkich i Aruby. ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO Oświadczenie zawarte w dokumencie ratyfikacji, złożonym dnia 9 grudnia 1994 r. (Oryginał w języku angielskim) Protokół został ratyfikowany w imieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Bailiwick of Jersey, Bailiwick of Guernsey i Wyspy Man. 4. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami wymienionego powyżej protokołu, można uzyskać w Departamencie Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. (Dz. U. Nr 148, poz. 973) Na podstawie art. 23715 § 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii dla stanowisk pracy wyposażonych w monitory ekranowe, 2) wymagania dotyczące organizacji pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) monitorze ekranowym - należy przez to rozumieć urządzenie do wyświetlania informacji w trybie alfanumerycznym lub graficznym, niezależnie od metody uzyskiwania obrazu, 2) stanowisku pracy - należy przez to rozumieć przestrzeń pracy, wraz z wyposażeniem w środki i przedmioty pracy, obejmującym: a) wyposażenie podstawowe, w tym monitor ekranowy, klawiaturę lub inne urządzenia wejściowe, jednostkę centralną lub stację dyskietek, b) wyposażenie dodatkowe, w tym drukarkę, skaner, mysz, trackball, c) wyposażenie pomocnicze, w tym stół, krzesło, uchwyt na dokument, podnóżek, 3) systemie komputerowym - należy przez to rozumieć urządzenia wchodzące w skład wyposażenia podstawowego i dodatkowego stanowiska pracy wraz z oprogramowaniem, 4) pracowniku - należy przez to rozumieć każdą osobę zatrudnioną przez pracodawcę, w tym praktykanta i stażystę, użytkującą w czasie pracy monitor ekranowy co najmniej przez połowę dobowego wymiaru czasu pracy. § 3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do: 1) kabin kierowców oraz kabin sterowniczych maszyn i pojazdów, 2) systemów komputerowych na pokładach środków transportu, 3) systemów komputerowych przeznaczonych głównie do użytku publicznego, 4) systemów przenośnych nie przeznaczonych do użytkowania na danym stanowisku pracy, 5) kalkulatorów, kas rejestrujących i innych urządzeń z małymi ekranami do prezentacji danych lub wyników pomiarów, 6) maszyn do pisania z wyświetlaczem ekranowym. § 4. Pracodawca jest obowiązany organizować stanowiska pracy z monitorami ekranowymi w taki sposób, aby spełniały one minimalne wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 5. 1. Pracodawca jest obowiązany do przeprowadzania na stanowiskach pracy, wyposażonych w monitory ekranowe, oceny warunków pracy w aspekcie: 1) organizacji stanowisk pracy, w tym rozmieszczenia elementów wyposażenia, w sposób zapewniający spełnienie wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) stanu elementów wyposażenia stanowisk pracy, zapewniającego bezpieczeństwo pracy, w tym ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym, 3) obciążenia narządu wzroku oraz układu mięśniowo-szkieletowego pracowników, 4) obciążenia pracowników czynnikami fizycznymi, w tym szczególnie nieodpowiednim oświetleniem, 5) obciążenia psychicznego pracowników, wynikającego ze sposobu organizacji pracy. 2. Ocena, o której mowa w ust. 1, powinna być przeprowadzana w szczególności dla nowo tworzonych stanowisk oraz po każdej zmianie organizacji i wyposażenia stanowisk pracy. Na podstawie oceny pracodawca jest obowiązany podejmować działania mające na celu usunięcie stwierdzonych zagrożeń i uciążliwości. § 6. Pracodawca jest obowiązany: 1) informować pracowników o wszystkich aspektach ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy na stanowiskach pracy, w tym o wynikach przeprowadzonej oceny, o której mowa w § 5, oraz wszelkich środkach bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, 2) przeszkolić pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 7. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom: 1) łączenie przemienne pracy związanej z obsługą monitora ekranowego z innymi rodzajami prac nie obciążającymi narządu wzroku i wykonywanymi w innych pozycjach ciała - przy nieprzekraczaniu godziny nieprzerwanej pracy przy obsłudze monitora ekranowego lub 2) co najmniej 5-minutową przerwę, wliczaną do czasu pracy, po każdej godzinie pracy przy obsłudze monitora ekranowego. § 8. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym na stanowiskach z monitorami ekranowymi profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom okulary korygujące wzrok, zgodnie z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której w ust. 1, wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego. § 9. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Istniejące w dniu wejścia w życie rozporządzenia stanowiska pracy wyposażone w monitory ekranowe powinny być dostosowane do wymagań określonych w rozporządzeniu nie później niż wciągu 2 lat od dnia jego wejścia w życie, z wyjątkiem pkt 5.1 lit. f) i g) załącznika do rozporządzenia, które dotyczą nowo tworzonych stanowisk pracy. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r. (poz. 973) MINIMALNE WYMAGANIA BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY PRACY ORAZ ERGONOMII, JAKIE POWINNY SPEŁNIAĆ STANOWISKA PRACY WYPOSAŻONE W MONITORY EKRANOWE 1. Wyposażenie stanowiska pracy oraz sposób rozmieszczenia elementów tego wyposażenia nie może powodować podczas pracy nadmiernego obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego i (lub) wzroku oraz być źródłem zagrożeń dla pracownika. 2.1. Monitor ekranowy powinien spełniać następujące wymagania: a) znaki na ekranie powinny być wyraźne i czytelne, b) obraz na ekranie powinien być stabilny, bez tętnienia lub innych form niestabilności, c) jaskrawość i kontrast znaku na ekranie powinny być łatwe do regulowania w zależności od warunków oświetlenia stanowiska pracy, d) regulacje ustawienia monitora powinny umożliwiać pochylenie ekranu co najmniej 20° do tyłu i 5° do przodu oraz obrót wokół własnej osi co najmniej o 120° - po 60° w obu kierunkach, e) ekran monitora powinien być pokryty warstwą antyodbiciową lub wyposażony w odpowiedni filtr. 2.2. W razie potrzeby wynikającej z indywidualnych cech antropometrycznych pracownika, powinna być użyta oddzielna podstawa monitora lub regulowany stół. 2.3. Ustawienie ekranu monitora względem źródeł światła powinno ograniczać olśnienie i odbicia światła. 3.1. Klawiatura powinna stanowić osobny element wyposażenia podstawowego stanowiska pracy. 3.2. Konstrukcja klawiatury powinna umożliwiać użytkownikowi przyjęcie pozycji, która nie powodowałaby zmęczenia mięśni kończyn górnych podczas pracy. Klawiatura powinna posiadać w szczególności: a) możliwość regulacji kąta nachylenia w zakresie 0÷15°, b) odpowiednią wysokość - przy spełnieniu warunków, aby wysokość środkowego rzędu klawiszy alfanumerycznych z literami A, S..., licząc od płaszczyzny stołu, nie przekraczała 30 mm dla przynajmniej jednej pozycji pochylenia klawiatury. 3.3. Powierzchnia klawiatury powinna być matowa, a znaki na klawiaturze powinny być kontrastowe i czytelne. 4.1. Konstrukcja stołu powinna umożliwiać dogodne ustawienie elementów wyposażenia stanowiska pracy, w tym zróżnicowaną wysokość ustawienia monitora ekranowego i klawiatury. 4.2. Szerokość i głębokość stołu powinna zapewniać: a) wystarczającą powierzchnię do łatwego posługiwania się elementami wyposażenia stanowiska i wykonywania czynności związanych z rodzajem pracy, b) ustawienie klawiatury z zachowaniem odległości nie mniejszej niż 100 mm między klawiaturą a przednią krawędzią stołu, c) ustawienie elementów wyposażenia w odpowiedniej odległości od pracownika, to jest w zasięgu jego kończyn górnych, bez konieczności przyjmowania wymuszonych pozycji. 4.3. Wysokość stołu oraz siedziska krzesła powinna być taka, aby zapewniała: a) naturalne położenie kończyn górnych przy obsłudze klawiatury, z zachowaniem co najmniej kąta prostego między ramieniem i przedramieniem, b) odpowiedni kąt obserwacji ekranu monitora w zakresie 20°÷50° w dół (licząc od linii poziomej na wysokości oczu pracownika do linii poprowadzonej od jego oczu do środka ekranu), przy czym górna krawędź ekranu monitora nie powinna znajdować się powyżej oczu pracownika, c) odpowiednią przestrzeń do umieszczenia nóg pod blatem stołu. 4.4. Powierzchnia blatu stołu powinna być matowa, najlepiej barwy jasnej. 5.1. Krzesło stanowiące wyposażenie stanowiska pracy powinno posiadać: a) dostateczną stabilność, przez wyposażenie go w podstawę co najmniej pięciopodporową z kółkami jezdnymi, b) wymiary oparcia i siedziska, zapewniające wygodną pozycję ciała i swobodę ruchów, c) regulację wysokości siedziska w zakresie 400÷500 mm, licząc od podłogi, d) regulację wysokości oparcia oraz regulację pochylenia oparcia w zakresie: 5° do przodu i 30° do tyłu, e) wyprofilowanie płyty siedziska i oparcia odpowiednie do naturalnego wygięcia kręgosłupa i odcinka udowego kończyn dolnych, f) możliwość obrotu wokół osi pionowej o 360°, g) podłokietniki. 5.2. Mechanizmy regulacji wysokości siedziska i pochylenia oparcia powinny być łatwo dostępne i proste w obsłudze oraz tak usytuowane, aby regulację można było wykonywać w pozycji siedzącej. 6.1. Jeśli przy pracy istnieje konieczność korzystania z dokumentów, stanowisko pracy należy wyposażyć w uchwyt na dokument, posiadający regulację ustawienia wysokości, pochylenia oraz odległości od pracownika. 6.2. Uchwyt na dokument powinien znajdować się przed pracownikiem - między ekranem monitora i klawiaturą - lub w innym miejscu - w pozycji minimalizującej uciążliwe ruchy głowy i oczu. 7.1. Na życzenie pracownika, a także gdy wysokość krzesła uniemożliwia pracownikowi płaskie, spoczynkowe ustawienie stóp na podłodze, stanowisko pracy należy wyposażyć w podnóżek. 7.2. Podnóżek powinien mieć kąt pochylenia w zakresie 0°÷15°, a jego wysokość powinna być dostosowana do potrzeb wynikających z cech antropometrycznych pracownika. 7.3. Powierzchnia podnóżka nie powinna być śliska, a sam podnóżek nie powinien przesuwać się po podłodze podczas używania. 8.1. Stanowisko pracy powinno być tak zaprojektowane, aby pracownik miał zapewnioną dostateczną przestrzeń pracy, pozwalającą na umieszczenie wszystkich elementów obsługiwanych ręcznie w zasięgu kończyn górnych. 8.2. Stanowisko pracy wyposażone w monitor ekranowy powinno być tak usytuowane w pomieszczeniu, aby zapewniało pracownikowi swobodny dostęp do tego stanowiska. Odległości między sąsiednimi monitorami powinny wynosić co najmniej 0,6 m, a między pracownikiem i tyłem sąsiedniego monitora - co najmniej 0,8 m. 8.3. Odległość oczu pracownika od ekranu monitora powinna wynosić 400-750 mm. 9.1. Oświetlenie powinno zapewniać komfort pracy wzrokowej, a szczególnie: a) poziom natężenia oświetlenia powinien spełniać wymagania określone w Polskich Normach, b) należy ograniczyć olśnienie bezpośrednie od opraw, okien, przezroczystych lub półprzezroczystych ścian albo jasnych płaszczyzn pomieszczenia oraz olśnienie odbiciowe od ekranu monitora, w szczególności przez stosowanie odpowiednich opraw oświetleniowych, instalowanie żaluzji lub zasłon w oknach. 9.2. Dopuszcza się stosowanie opraw oświetlenia miejscowego, pod warunkiem że będą to oprawy nie powodujące olśnienia. 10. Przy projektowaniu, doborze i modernizacji oprogramowania, a także przy planowaniu wykonywania zadań z użyciem ekranu monitora pracodawca powinien uwzględniać w szczególności następujące wymagania: a) oprogramowanie powinno odpowiadać zadaniu przewidzianemu do wykonania, b) oprogramowanie powinno być łatwe w użyciu oraz dostosowane do poziomu wiedzy i (lub) doświadczenia pracownika, c) systemy komputerowe muszą zapewniać przekazywanie pracownikom informacji zwrotnej o ich działaniu, d) systemy komputerowe muszą gwarantować wyświetlanie informacji w formie i tempie odpowiednich dla pracownika, f) bez wiedzy pracownika nie można dokonywać kontroli jakościowej i ilościowej jego pracy, f) przy tworzeniu oprogramowania i przetwarzaniu danych powinny być stosowane zasady ergonomii. 11.1. Wilgotność względna powietrza w pomieszczeniach przeznaczonych do pracy z monitorami ekranowymi nie powinna być mniejsza niż 40%. 11.2. Wymagania dotyczące najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, w tym dotyczące poziomu hałasu oraz promieniowania, określają odrębne przepisy i Polskie Normy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przechowywania protokołów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. (Dz. U. Nr 148, poz. 975) Na podstawie art. 181 § 2 Kodeksu postępowania karnego zarządza się, co następuje: § 1. Z zeznań świadków oraz ustnych opinii biegłych obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, sporządza się odrębny protokół, który wyłącza się z akt sprawy. § 2. Protokół, w którym zawarte są wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, uważa się za dokument tajny, który podlega rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w dzienniku korespondencji dokumentów tajnych lub tajnych specjalnego znaczenia. § 3. Protokół, w którym zawarte są wiadomości stanowiące tajemnicę służbową albo związaną z wykonywaniem zawodu lub funkcji, uważa się za dokument poufny, który podlega rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i w dzienniku korespondencji dokumentów poufnych. § 4. O sporządzeniu odrębnego protokołu czyni się wzmiankę w odpowiednim miejscu protokołu załączonego do akt lub w odpowiednim miejscu akt, wskazując numer, pod którym zarejestrowano dokument tajny lub poufny we właściwym dzienniku korespondencji. § 5. 1. Prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury, może zakwalifikować odpowiednio jako tajne lub poufne całe akta lub poszczególne ich tomy, jeżeli w znacznej części obejmują one okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. 2. Akta lub poszczególne ich tomy, o których mowa w ust. 1, podlegają rejestracji w dzienniku ewidencji wykonanych dokumentów i we właściwym dzienniku korespondencji. § 6. Prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury, określa stopień tajności dokumentów tajnych lub poufnych oraz akt tajnych lub poufnych, zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej, sporządzając opatrzoną datą i podpisaną przez siebie adnotację obok uwidocznionej na nich sygnatury akt. § 7. 1. Dokumenty tajne i akta tajne przechowuje się w kancelarii tajnej sądu lub prokuratury. 2. W sądzie lub prokuraturze, w których nie utworzono kancelarii tajnej, dokumenty tajne i akta tajne przechowuje się w specjalnie w tym celu przygotowanym pomieszczeniu wyznaczonym przez prezesa sądu lub kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury. § 8. 1. Pomieszczenie, w którym znajduje się kancelaria tajna lub służące do przechowywania dokumentów tajnych i akt tajnych, powinno być usytuowane w części budynku, w której ruch interesantów jest ograniczony, w miarę możliwości na piętrze, z wyłączeniem poddasza. 2. Pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno posiadać: 1) trwałe wewnętrzne ściany, dzielące je od innych pomieszczeń, 2) drzwi wejściowe obite blachą, wzmocnione ryglami przeciwwłamaniowymi i zaopatrzone w nie mniej niż dwa zamki o skomplikowanym mechanizmie otwierania, 3) odpowiednie zabezpieczenie okien przed dostępem z zewnątrz i obserwacją, 4) w razie uzasadnionej potrzeby - inne zabezpieczenia zapewniające ochronę tajemnicy państwowej. § 9. Dokumenty tajne i akta tajne przechowuje się w szafach metalowych, posiadających zamknięcie uniemożliwiające dostęp osób nie upoważnionych. § 10. Pomieszczenia i szafy, w których przechowuje się dokumenty tajne i akta tajne, należy po zakończeniu pracy zamknąć i opieczętować. § 11. Dokumenty poufne i akta poufne przechowuje się w pomieszczeniach posiadających zabezpieczenia zapewniające ochronę tajemnicy służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. § 12. Dokumenty poufne i akta poufne mogą być przechowywane również w szafach drewnianych, jeżeli posiadają one zamknięcie uniemożliwiające dostęp osób nie upoważnionych. § 13. Pomieszczenia i szafy, w których przechowuje się dokumenty poufne i akta poufne, należy po zakończeniu pracy zamknąć, a szafy również opieczętować. § 14. W uzasadnionych przypadkach prezes sądu, a w postępowaniu przygotowawczym kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury, może zarządzić przechowywanie dokumentów poufnych i akt poufnych na zasadach ustalonych dla dokumentów tajnych oraz akt tajnych. § 15. 1. Przesłanie przez prezesa sądu lub kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury dokumentów tajnych oraz akt tajnych sądowi lub prokuratorowi w związku z żądaniem akt sprawy następuje bezpośrednio do rąk prezesa sądu lub kierownika właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury. 2. W wyjątkowych przypadkach prezes sądu lub kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury może przesłać dokumenty tajne oraz akta tajne komendantowi jednostki organizacyjnej Policji, komendantowi jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, szefowi jednostki organizacyjnej Urzędu Ochrony Państwa, komendantowi jednostki organizacyjnej Straży Granicznej lub innemu organowi uprawnionemu zgodnie z przepisami o ochronie tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji, na ich wniosek o nadesłanie akt sprawy, zawierający uzasadnienie potrzeby zapoznania się z nimi. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. W uzasadnionych przypadkach prezes sądu lub kierownik właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury może zarządzić przesłanie dokumentów poufnych i akt poufnych na zasadach ustalonych dla dokumentów tajnych oraz akt tajnych. § 16. Szczegółowy sposób postępowania z dokumentami tajnymi, aktami tajnymi oraz poufnymi regulują odrębne przepisy. § 17. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 października 1970 r. w sprawie przechowywania protokołów zeznań i innych dokumentów oraz przedmiotów stanowiących tajemnicę państwową, służbową lub zawodową (Dz. U. Nr 27, poz. 217). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 30 września 1998 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego. (Dz. U. Nr 156, poz. 1017) Art. 1. W ustawie z dnia 3 lipca 1981 r. o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego (Dz. U. Nr 18, poz. 85) dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. Warszawski Krzyż Powstańczy może być nadany m.st. Warszawie." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie terytorialnego zakresu działania izb morskich. (Dz. U. Nr 159, poz. 1055) Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 oraz z 1989 r. Nr 33, poz. 175 i Nr 35, poz. 192) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Izba Morska w Gdańsku obejmuje swoim zakresem działania sprawy z obszaru województw pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. 2. Izba Morska w Szczecinie obejmuje swoim zakresem działania sprawy z obszaru województwa zachodniopomorskiego. § 2. W sprawach wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 26 września 1975 r. w sprawie terytorialnego zakresu działania izb morskich (Dz. U. Nr 32, poz. 178). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONWENCJA 61--sporządzona w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca odprawy czasowej, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 62--z dnia 29 września 1997 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji dotyczącej odprawy czasowej, sporządzonej w Stambule dnia 26 czerwca 1990 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONWENCJA 913--sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 914--z dnia 4 sierpnia 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konwencji o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych, sporządzonej w Strasburgu dnia 25 stycznia 1988 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: UMOWA 300--sporządzona w Warszawie dnia 15 maja 1996 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 301--z dnia 2 lutego 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską o wzajemnej pomocy w sprawach celnych, sporządzonej w Warszawie dnia 15 maja 1996 r. UMOWA 302--między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzona w Kairze dnia 1 lipca 1995 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 303--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Arabską Republiką Egiptu w sprawie wzajemnego popierania i ochrony inwestycji, sporządzonej w Kairze dnia 1 lipca 1995 r. KONWENCJA 304--sporządzona w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 305--z dnia 6 lutego 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: STATUT 582--sporządzony w Madrycie dnia 13 września 1983 r. Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 583--z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, sporządzonego w Madrycie dnia 13 września 1983 r. UMOWA 584--sporządzona w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 585--z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o uznaniu ekwiwalencji w szkolnictwie wyższym, sporządzonej w Warszawie dnia 23 lipca 1997 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 603--z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu postępowania oraz wzorów dokumentów w sprawach cudzoziemców. (Dz. U. z 1998 r. Nr 1, poz. 1) Na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 1. 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach: 1) wiz, zaproszeń i pobytu bezwizowego, 2) zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony oraz na osiedlenie się, 3) dokumentów podróży i tymczasowych dokumentów podróży, 4) statusu uchodźcy, 5) azylu, 6) wydalania cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) prowadzenia wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, 8) prowadzenia ewidencji zaproszeń, 9) prowadzenia rejestrów: a) złożonych wniosków wizowych i wydanych w tych sprawach decyzji, b) decyzji o wydaleniu oraz osób wydalonych z Rzeczypospolitej Polskiej, c) złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanych w tych sprawach decyzji, d) złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanych w tych sprawach decyzji, e) złożonych wniosków o nadanie statusu uchodźcy i wydanych w tych sprawach decyzji, f) złożonych wniosków o udzielenie azylu i wydanych w tych sprawach decyzji. 2. Rozporządzenie określa również wzory: 1) wiz, zaproszenia, karty stałego pobytu i karty czasowego pobytu, dokumentu podróży, tymczasowego dokumentu podróży, tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca oraz wniosków o ich wydanie, 2) wykazu, ewidencji zaproszeń i rejestrów, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9. § 2. 1. Wnioski o wszczęcie postępowania przewidziane w rozporządzeniu wypełnia się w języku polskim, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy lub o udzielenie azylu może być wypełniony w języku polskim lub w języku zrozumiałym dla cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy lub o udzielenie azylu. 3. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego oraz komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej może zezwolić cudzoziemcom na wypełnianie wniosku o wydanie wizy, innej niż wiza repatriacyjna, w języku obcym. 4. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, dołączone do wniosków załączniki i dokumenty wystawione przez obce władze lub instytucje powinny być przetłumaczone na język polski przez uprawnionego tłumacza albo upoważnionego pracownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego. § 3. Organy uprawnione do wydawania decyzji w sprawach określonych w rozporządzeniu mogą prowadzić wzajemne konsultacje oraz zwracać się do innych organów o informacje niezbędne do podjęcia decyzji, w szczególności co do występowania okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739), zwanej dalej "ustawą". Rozdział 2 Postępowanie w sprawach wiz, zaproszeń i pobytu bezwizowego § 4. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy pobytowej, pobytowej z prawem do pracy i tranzytowej przez kierownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego albo przez komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej składa wypełniony wniosek - kwestionariusz wizowy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego odnotowuje przyjęcie wniosku, o którym mowa w ust. 1, w dokumencie paszportowym, dokumencie podróży, tymczasowym dokumencie podróży lub w dokumencie podróży przewidzianym w Konwencji genewskiej, poprzez odciśnięcie pieczęci urzędowej oraz datownika. 3. W uzasadnionym wypadku komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, w razie ubiegania się przez cudzoziemca o wydanie wizy w przejściu granicznym, może zwolnić go od obowiązku dołączenia do wniosku fotografii. 4. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie wizy przez wojewodę składa wypełniony wniosek, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 5. Cudzoziemiec, wobec którego wszczęto postępowanie o nadanie statusu uchodźcy, jest zwolniony z obowiązku składania wniosku o wydanie wizy pobytowej. § 5. 1. Wiza zawiera: 1) dane osobowe cudzoziemca, 2) oznaczenie rodzaju wizy i celu pobytu, 3) okres ważności wizy, 4) oznaczenie ilości wjazdów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 5) określony w dniach czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) numer dokumentu, w którym jest zamieszczona, 7) oznaczenie miejsca wydania i organu wydającego, 8) datę wydania, 9) miejsce na adnotacje urzędowe. 2. Wiza może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1. 3. Wzór wiz: pobytowej, tranzytowej i repatriacyjnej określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 4. Wzór wizy pobytowej z prawem do pracy określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 6. 1. Wiza uprawnia do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiadacza dokumentu, w którym jest zamieszczona, a także osoby wpisane do tego dokumentu, jeżeli organ wydający wizę dokonał w niej stosownej adnotacji. 2. Rodzaje wiz, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, organ wydający oznacza następująco: 1) "S" - wiza pobytowa, 2) "R" - wiza repatriacyjna, 3) "T" - wiza tranzytowa, 4) "W" - wiza pobytowa z prawem do pracy. § 7. Wizę pobytową organ wydający oznacza następującymi symbolami w zależności od charakteru podróży, celu wjazdu i pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej: 1) "01" - wjazd i pobyt personelu środków międzynarodowego transportu drogowego, 2) "02" - wjazd i pobyt turystyczny, 3) "03" - wjazd i pobyt w celach służbowych przedstawicieli organów państwowych oraz organizacji międzynarodowych, 4) "04" - wjazd i pobyt w celu odwiedzin, 5) "05" - wjazd i pobyt w sprawach handlowych i gospodarczych, 6) "06" - wjazd i pobyt związany z uzyskanym zezwoleniem na zamieszkanie na czas oznaczony, 7) "07" - wjazd i pobyt związany z odbywaniem studiów, nauki, praktyki zawodowej, udziałem w konferencjach naukowych, 8) "08" - wjazd i pobyt związany z działalnością kulturalną, 9) "09" - wjazd i pobyt związany z działalnością prasową, radiową, telewizyjną, filmową i wydawniczą, 10) "10" - wjazd i pobyt związany ze sportem (imprezami sportowymi), 11) "11" - wjazd i pobyt w celu leczenia się, 12) "12" - wjazd i pobyt związany z uzyskanym zezwoleniem na osiedlenie się, 13) "13" - wjazd i pobyt członków rodzin i osób towarzyszących cudzoziemcom przybywającym do Rzeczypospolitej Polskiej w celach określonych w pkt 3, 5-11 oraz pkt 14 i 15, 14) "14" - wjazd i pobyt związany z polowaniami, 15) "15" - wjazd i pobyt związany z niesieniem pomocy charytatywnej, 16) "16" - wjazd i pobyt związany z okolicznościami, o których mowa w art. 14 ustawy, 17) "17" - wjazd i pobyt cudzoziemca, w którego sprawie wszczęto postępowanie w sprawie o nadanie statusu uchodźcy bądź o udzielenie azylu, 18) "18" - wjazd i pobyt związany z innymi okolicznościami nie wymienionymi w pkt 1-17. § 8. W treści wizy nie dokonuje się poprawek. § 9. 1. Wizę zamieszcza się, poprzez wklejenie wypełnionej przez organ wydający, odpowiednio zabezpieczonej nalepki samoprzylepnej na wolnej, przeznaczonej na ten cel stronie w dokumencie paszportowym, dokumencie podróży, tymczasowym dokumencie podróży, tymczasowym zaświadczeniu tożsamości cudzoziemca lub dokumencie podróży przewidzianym w Konwencji genewskiej. 2. W szczególnie uzasadnionym wypadku komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej albo kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego może zamieścić wizę na blankiecie, którego wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. Opuszczając terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, cudzoziemiec zwraca blankiet z wizą komendantowi granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. § 10. 1. Decyzję określającą czas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w zależności od ilości posiadanych środków, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej odnotowuje w dokumencie paszportowym, dokumencie podróży, tymczasowym dokumencie podróży lub w dokumencie podróży przewidzianym w Konwencji genewskiej poprzez odciśnięcie pieczęci, której wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia, albo poprzez umieszczenie adnotacji zawierającej rodzaj i numer decyzji, podstawę prawną, podpis upoważnionego funkcjonariusza Straży Granicznej i odciśnięcie pieczęci urzędowej. 2. Decyzje w sprawach odmowy wydania wizy, odmowy wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, unieważnienia wizy wojewoda lub komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej odnotowuje w dokumencie paszportowym, dokumencie podróży, tymczasowym dokumencie podróży lub dokumencie podróży przewidzianym w Konwencji genewskiej poprzez odciśnięcie pieczęci, których wzory określają załączniki nr 7 i 8 do rozporządzenia, albo poprzez umieszczenie adnotacji zawierającej rodzaj i numer decyzji, podstawę prawną, podpis upoważnionego pracownika lub funkcjonariusza Straży Granicznej i odciśnięcie pieczęci urzędowej. § 11. Wizę pobytową z prawem do pracy można wydać po przedłożeniu: 1) zezwolenia na zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776), zwanej dalej "ustawą o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu", lub 2) dokumentu, z którego wynika, że zezwolenie lub zgoda dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej nie jest wymagane. § 12. 1. Osoba zapraszająca składa wojewodzie zaproszenie wypełnione w języku polskim, w trzech egzemplarzach. Wzór zaproszenia określa załącznik nr 9 do rozporządzenia. 2. Wojewoda może zażądać od osoby zapraszającej przedstawienia dokumentów potwierdzających możliwość wywiązania się z zobowiązania do pokrycia kosztów związanych z pobytem cudzoziemca, w szczególności dokumentów potwierdzających posiadanie źródeł dochodów lub własnych środków materialnych i ich wysokość. 3. Warunki materialne i mieszkaniowe osoby zapraszającej muszą być adekwatne do określonego w zaproszeniu okresu pobytu osoby zapraszanej. 4. Zaproszenie wpisane do ewidencji zaproszeń zwalnia cudzoziemca z obowiązku posiadania środków, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, na okres pobytu wskazany w zaproszeniu. 5. Wojewoda stwierdza nieważność wpisu do ewidencji zaproszeń, jeżeli wyjdą na jaw nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody uzasadniające odmowę wpisu do ewidencji zaproszeń, nie znane organowi w dniu dokonywania wpisu. 6. Stwierdzenie nieważności wpisu do ewidencji zaproszeń powoduje utratę ważności zaproszenia. § 13. Jeżeli z umowy lub porozumienia międzynarodowego o ruchu bezwizowym nie wynika inny termin, cudzoziemiec powinien opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminu określonego w art. 8 ust. 2, z uwzględnieniem art. 8 ust. 3 i 4 ustawy. Rozdział 3 Postępowanie w sprawie o wydanie wizy repatriacyjnej § 14. 1. Osoba ubiegająca się o wizę repatriacyjną obowiązana jest złożyć właściwemu kierownikowi polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego: 1) 2 egzemplarze wypełnionego wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej, 2) 2 fotografie, 3) dokumenty potwierdzające polską narodowość lub polskie pochodzenie, 4) dokument o niekaralności, 5) inne dokumenty potwierdzające fakty podane we wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej oraz przedstawić ważny dokument paszportowy. 2. Wzór wniosku o wydanie wizy repatriacyjnej określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. § 15. 1. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na podstawie posiadanych informacji, faktów ustalonych w trakcie rozmowy z osobą ubiegającą się o wydanie wizy repatriacyjnej oraz analizy przedstawionych przez tę osobę dokumentów i innych dowodów bada, czy złożone oświadczenie o posiadaniu polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia jest zgodne z prawdą. 2. Dla potwierdzenia polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia osoby ubiegającej się o wydanie wizy repatriacyjnej mogą być składane w szczególności następujące dokumenty dotyczące tej osoby lub jej wstępnych: 1) polskie dokumenty tożsamości, 2) odpisy aktów stanu cywilnego, dokumenty rodowe, metryki chrztu itp., poświadczające związek z polskością, 3) potwierdzające odbycie służby wojskowej w wojsku polskim, 4) potwierdzające posiadanie w przeszłości obywatelstwa polskiego, 5) potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o polskiej narodowości osoby deportowanej lub uwięzionej, 6) poświadczające zrehabilitowanie osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej polskiej narodowości, 7) dokumenty tożsamości państwa miejsca zamieszkania zawierające wpis informujący o polskiej narodowości, 8) inne zawierające wpis informujący o polskiej narodowości. 3. W wyjątkowych wypadkach, w których zainteresowany wskaże na istnienie dokumentów wymienionych w ust. 2, których z przyczyn niezależnych od niego nie jest w stanie uzyskać, kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego może podjąć działania w celu uzyskania tych dokumentów od władz lub instytucji państwa urzędowania. § 16. W postępowaniu w sprawie wydawania wizy repatriacyjnej uwzględnia się przepisy art. 12 ust. 3-5 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 49, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739). § 17. 1. Wniosek o wydanie wizy repatriacyjnej, wraz ze stanowiskiem co do jego zasadności, kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego przekazuje do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, w celu uzyskania zgody, o której mowa w art. 79 ust. 3 ustawy. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przed wydaniem zgody, o której mowa w ust. 1, zwraca się do właściwych organów z wnioskiem o wydanie opinii, czy nie zachodzą przesłanki z art. 13 ustawy. 3. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może zwrócić się do wojewody lub gminy właściwych ze względu na miejsce zamierzonego zamieszkania o zajęcie stanowiska co do możliwości zapewnienia mieszkania i utrzymania osobie ubiegającej się o wydanie wizy repatriacyjnej. 4. Po potwierdzeniu polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia wnioskodawcy i uzyskaniu zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego wydaje wizę repatriacyjną. 5. Nie wydaje się wizy repatriacyjnej osobie, która utraciła obywatelstwo polskie nabyte przez repatriację. § 18. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego informuje o wydaniu wizy repatriacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz właściwego wojewodę. Rozdział 4 Postępowanie w sprawach zezwoleń na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwoleń na osiedlenie się oraz wydania karty czasowego pobytu i karty stałego pobytu § 19. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony obowiązany jest złożyć: 1) 2 egzemplarze wypełnionego wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanie karty czasowego pobytu, zawierającego wskazanie okoliczności uzasadniających jego zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, 2) 2 kolorowe fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, 3) dokumenty potwierdzające posiadanie źródeł dochodów lub własnych środków materialnych i ich wysokość, 4) znaki opłaty skarbowej lub dowód uiszczenia opłaty konsularnej, oraz przedstawić ważny dokument paszportowy albo tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca. 2. W wypadku składania wniosku u właściwego wojewody cudzoziemiec obowiązany jest złożyć zaświadczenie potwierdzające wykonanie obowiązku meldunkowego. 3. Organ przyjmujący wniosek lub prowadzący postępowanie może zażądać od cudzoziemca ubiegającego się o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony złożenia: 1) odpisu aktu urodzenia, 2) odpisu aktu małżeństwa, 3) zaświadczenia o braku zobowiązań podatkowych wobec kraju pochodzenia, 4) zaświadczenia o niekaralności wydanego przez właściwy organ kraju pochodzenia. 4. W wypadku określonym w art. 17 pkt 1 ustawy, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, cudzoziemiec obowiązany jest złożyć: 1) zezwolenie na zatrudnienie lub powierzenie innej pracy zarobkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu lub 2) dokument, z którego wynika, że zezwolenie lub zgoda dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej nie jest wymagane. 5. W wypadku określonym w art. 17 pkt 2 ustawy, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, cudzoziemiec obowiązany jest złożyć dokumenty potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej, jej przedmiot i rozmiary oraz wywiązywanie się z zobowiązań wobec Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności: 1) aktualny wypis z rejestru handlowego, 2) akt notarialny, na podstawie którego ustanowiona została spółka, 3) zaświadczenie z właściwego urzędu skarbowego o wywiązywaniu się z zobowiązań podatkowych wobec Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zezwolenie dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej, jeżeli jest zatrudniony lub wykonuje inną pracę zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. 6. W wypadku określonym w art. 17 pkt 3 ustawy, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, cudzoziemiec obowiązany jest złożyć zaświadczenie potwierdzające podjęcie lub kontynuowanie nauki w szkole lub szkole wyższej oraz określające przewidywany regulaminem czas jej trwania. 7. W wypadku określonym w art. 17 pkt 4 ustawy, oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 1, cudzoziemiec obowiązany jest złożyć odpis aktu małżeństwa. 8. Wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanie karty czasowego pobytu określa załącznik nr 11 do rozporządzenia. § 20. W opinii, o której mowa w art. 82 ust. 4 ustawy, komendant wojewódzki Policji wskazuje w szczególności, czy nie zachodzą przesłanki określone w art. 13 ust. 1 ustawy. § 21. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się obowiązany jest złożyć do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji za pośrednictwem właściwego wojewody: 1) 2 egzemplarze wypełnionego wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanie karty stałego pobytu, 2) 2 kolorowe fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, 3) zaświadczenie potwierdzające wykonanie obowiązku meldunkowego, 4) dokumenty uzasadniające jego wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności: a) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, a w sytuacji, o której mowa w art. 110 ust. 4 ustawy - dokumenty potwierdzające nieprzerwany, trzyletni pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) odpisy aktów stanu cywilnego, c) tytuł prawny do zajmowania wskazanego lokalu mieszkalnego, 5) dokumenty potwierdzające posiadanie źródeł dochodów lub własnych środków materialnych zapewniających mieszkanie i utrzymanie, 6) dokumenty potwierdzające posiadane wykształcenie lub kwalifikacje, 7) znaki opłaty skarbowej oraz przedstawić ważny dokument paszportowy lub dokument podróży. 2. Organ przyjmujący wniosek lub prowadzący postępowanie może zażądać od cudzoziemca ubiegającego się o zezwolenie na osiedlenie się złożenia: 1) zaświadczenia o niekaralności wydanego przez właściwy organ kraju pochodzenia, 2) zaświadczenia o braku zobowiązań podatkowych wobec kraju pochodzenia lub osób w nim zamieszkałych, 3) w wypadku prowadzenia działalności gospodarczej - dokumentów określonych w § 19 ust. 5. 3. Wzór wniosku o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanie karty stałego pobytu określa załącznik nr 12 do rozporządzenia. § 22. 1. Wojewoda przed wydaniem decyzji o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony może wezwać cudzoziemca do osobistego stawiennictwa w celu wyjaśnienia istotnych okoliczności, niezbędnych do podjęcia decyzji. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przed wydaniem decyzji o udzieleniu zezwolenia na osiedlenie się może wezwać cudzoziemca do osobistego stawiennictwa w celu wyjaśnienia istotnych okoliczności, niezbędnych do podjęcia decyzji. § 23. 1. W dniu, w którym decyzja o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony albo decyzja o udzieleniu zezwolenia na osiedlenie stała się ostateczna, wydaje się kartę czasowego pobytu albo kartę stałego pobytu, zwane dalej "kartą". 2. Kartę wydaje się po okazaniu dowodu uiszczenia stosownej opłaty, jeśli cudzoziemiec nie został z niej zwolniony. § 24. 1. Do karty czasowego pobytu wpisuje się: 1) nazwisko i imię (imiona) oraz imiona rodziców, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) obywatelstwo, 4) miejsce zamieszkania - adres miejsca zameldowania na pobyt czasowy trwający powyżej 2 miesięcy, 5) płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu, 6) nazwę organu wydającego, 7) imiona i nazwiska, rok urodzenia i płeć małoletnich dzieci przebywających pod opieką cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej, 8) datę wydania i termin ważności karty czasowego pobytu, 9) serię i numer karty czasowego pobytu, 10) numer w rejestrze, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 9 lit. c). 2. Karta czasowego pobytu jest ważna przez okres, na jaki udzielono zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, który nie może być krótszy niż rok. 3. Karta czasowego pobytu może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1. 4. Wzór karty czasowego pobytu określa załącznik nr 13 do rozporządzenia. § 25. 1. Do karty stałego pobytu wpisuje się: 1) nazwisko i imię (imiona) oraz imiona rodziców, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) obywatelstwo, 4) miejsce zamieszkania - adres miejsca zameldowania na pobyt stały, a razie jego braku - na pobyt czasowy trwający powyżej 2 miesięcy, 5) płeć, wzrost w centymetrach i kolor oczu, 6) nazwę organu wydającego, 7) imiona i nazwiska, rok urodzenia i płeć małoletnich dzieci przebywających pod opieką cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej, 8) datę wydania i termin ważności karty stałego pobytu, 9) serię i numer karty stałego pobytu, 10) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności. 2. Karta stałego pobytu może zawierać zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1. 3. Wzór karty stałego pobytu określa załącznik nr 14 do rozporządzenia. § 26. W wypadku gdy cudzoziemiec nie jest w stanie dopełnić, z przyczyn od niego niezależnych, obowiązku meldunkowego na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający powyżej 2 miesięcy, w karcie wpisuje się nazwę miejscowości, w której przebywa w chwili wydania karty. § 27. 1. Z wnioskiem o wydanie nowej karty cudzoziemiec występuje do właściwego wojewody w razie: 1) zmiany nazwiska, imienia lub innych danych, które wpisuje się do karty, 2) zmiany wyglądu utrudniającego ustalenie jego tożsamości, 3) uszkodzenia dotychczas posiadanej karty w stopniu utrudniającym posługiwanie się nią, 4) upływu terminu ważności dotychczas posiadanej karty stałego pobytu, 5) utraty dotychczas posiadanej karty. 2. W wypadkach określonych w ust. 1 pkt 1-4 cudzoziemiec powinien dołączyć do wniosku dotychczasową kartę oraz dokument paszportowy albo dokument podróży lub dokument podróży przewidziany w Konwencji genewskiej oraz decyzję o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się. 3. W wypadku określonym w ust. 1 pkt 5 cudzoziemiec powinien dołączyć do wniosku zaświadczenie o zgłoszeniu Policji utraty karty. § 28. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami można wydać kartę małoletniemu cudzoziemcowi, jeżeli posiada dokument paszportowy lub dokument podróży. § 29. 1. Karta podlega zwrotowi organowi, który ją wydał, w terminie 7 dni od zaistnienia wypadków określonych w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy. 2. Karta stałego pobytu może być zwrócona Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji za pośrednictwem wojewody. § 30. 1. Wniosek o wydanie karty stałego pobytu, w związku z koniecznością jej wymiany wynikającą z art. 110 ust. 2 ustawy, może być złożony do dnia 26 czerwca 1998 r. do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce stałego pobytu. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dotychczas posiadaną kartę stałego pobytu, 2 fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, oraz przedkłada dokument paszportowy, dokument podróży lub dokument tożsamości cudzoziemca. 3. Kartę stałego pobytu wydaje się po okazaniu przez cudzoziemca dowodu uiszczenia opłaty. 4. W razie wydania karty stałego pobytu zwraca się cudzoziemcowi dotychczas posiadaną kartę pozbawioną cech użyteczności. 5. Jeżeli cudzoziemiec nie wystąpi z wnioskiem w terminie określonym w ust. 1, jego dotychczasowa karta stałego pobytu podlega unieważnieniu. § 31. Wzór wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty czasowego pobytu lub karty stałego pobytu określa załącznik nr 15 do rozporządzenia. Rozdział 5 Postępowanie w sprawach dokumentów podróży i tymczasowych dokumentów podróży § 32. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie dokumentu podróży jest obowiązany złożyć: 1) wypełniony wniosek o wydanie dokumentu podróży, 2) odpis aktu urodzenia osoby małoletniej do lat 13, jeżeli dokument podróży ma obejmować tę osobę, 3) 2 kolorowe fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, 4) kartę stałego pobytu. 2. Dokument podróży wydaje się po okazaniu dowodu uiszczenia stosownej opłaty, jeśli cudzoziemiec nie został z niej zwolniony. 3. Wzór wniosku o wydanie dokumentu podróży określa załącznik nr 16 do rozporządzenia. § 33. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie tymczasowego dokumentu podróży jest obowiązany złożyć: 1) wypełniony wniosek o wydanie tymczasowego dokumentu podróży, 2) 2 fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, 3) odpis aktu urodzenia osoby małoletniej do lat 13, jeżeli dokument ma obejmować tę osobę, 4) oświadczenie o okolicznościach, dniu i miejscu utraty lub zniszczenia dokumentu paszportowego - w wypadku jego utraty lub zniszczenia, 5) kartę w wypadku jej posiadania. 2. Tymczasowy dokument podróży może być wydany małoletniemu, który nie ukończył 13 roku życia, wyłącznie w wypadku, gdy posiadał on dokument paszportowy lub kartę albo był wpisany do dokumentu paszportowego lub karty przedstawiciela ustawowego. 3. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego odmawia wydania tymczasowego dokumentu podróży, jeżeli naruszałoby to umowy lub porozumienia międzynarodowe. 4. Tymczasowy dokument podróży wydaje się po okazaniu dowodu uiszczenia stosownej opłaty, jeśli cudzoziemiec nie został z niej zwolniony. 5. Wzór wniosku o wydanie tymczasowego dokumentu podróży określa załącznik nr 17 do rozporządzenia. § 34. Tymczasowy dokument podróży może być wydany z urzędu cudzoziemcowi, w szczególności podlegającemu wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie posiada on ważnego dokumentu paszportowego. § 35. 1. Wzór dokumentu podróży określa załącznik nr 18 do rozporządzenia. 2. Wzór tymczasowego dokumentu podróży określa załącznik nr 19 do rozporządzenia. § 36. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o wydanie dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej jest obowiązany złożyć: 1) wypełniony wniosek o wydanie dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej, 2) odpis aktu urodzenia osoby małoletnie,j poniżej 13 roku życia, jeżeli dokument ma obejmować tę osobę, 3) 2 kolorowe fotografie o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm. 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może zwolnić cudzoziemca z obowiązku złożenia dokumentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Dokument podróży przewidziany w Konwencji genewskiej wydaje się po okazaniu dowodu uiszczenia stosownej opłaty, jeśli cudzoziemiec nie został z niej zwolniony. 4. Wzór wniosku o wydanie dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej określa załącznik nr 20 do rozporządzenia. 5. Wzór dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej określa załącznik do Konwencji, z tym że dokument podróży wydawany cudzoziemcowi, któremu nadano status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, zawiera ponadto na pierwszej stronie okładki napis "Rzeczpospolita Polska" oraz wizerunek godła państwowego. § 37. Małoletniemu cudzoziemcowi, jeżeli ukończył 13 lat, wydaje się dokument podróży lub dokument podróży przewidziany w Konwencji genewskiej na wniosek przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego. Dokument doręcza się przedstawicielowi ustawowemu. Rozdział 6 Postępowanie w sprawie o nadanie statusu uchodźcy § 38. 1. Wniosek o nadanie statusu uchodźcy złożony przez cudzoziemca oraz postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej przekazuje niezwłocznie Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 1, powinien zgłosić się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o wszczęciu postępowania, w celu złożenia niezbędnych wyjaśnień. § 39. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może zażądać złożenia do akt sprawy dokumentu paszportowego cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy, jeżeli istnieją wątpliwości co do jego autentyczności lub zamieszczonych w nim wiz, odcisków pieczęci i adnotacji urzędowych albo jeżeli cudzoziemiec został przekazany do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów lub porozumień międzynarodowych. § 40. 1. W wypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 34 ust. 3, art. 35 ust. 2 i 3, art. 36 ust. 2 i 3 lub art. 38 ust. 3 ustawy, komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej niezwłocznie przekazuje Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji wniosek o nadanie statusu uchodźcy, wraz ze swoim stanowiskiem, w celu wydania decyzji o odmowie wszczęcia postępowania lub pozostawienia wniosku bez rozpoznania. 2. Decyzja o odmowie wszczęcia postępowania lub o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania może być przekazana za pomocą urządzenia do przekazywania informacji pisemnych na odległość komendantowi granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, który doręcza ją cudzoziemcowi. § 41. Wzór wniosku o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej określa załącznik nr 21 do rozporządzenia. § 42. 1. Na czas dokonania czynności, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy, cudzoziemiec może być umieszczony: 1) w pomieszczeniu znajdującym się w obiektach należących do Straży Granicznej wskazanym przez uprawnionego do przyjmowania wniosków o nadanie statusu uchodźcy komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, 2) w ośrodku dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy: a) kobieta o widocznej ciąży, b) małoletni powyżej 13 roku życia, jeżeli nie sprawuje nad nim pieczy przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny, c) małoletni poniżej 13 roku życia wraz z przedstawicielami ustawowymi lub opiekunami faktycznymi sprawującymi nad nim pieczę, 3) w placówce opiekuńczo-wychowawczej - małoletni poniżej 13 roku życia, przybywający do Rzeczypospolitej Polskiej bez przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego. 2. W wypadku umieszczenia cudzoziemca w miejscu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obowiązek zapewnienia wyżywienia, warunków do utrzymania higieny oraz niezbędnej opieki medycznej spoczywa na uprawnionym do przyjmowania wniosków o nadanie statusu uchodźcy komendancie granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, a w miejscu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, obowiązek ten spoczywa na kierowniku ośrodka dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy lub placówki opiekuńczo-wychowawczej. § 43. 1. W wypadku złożenia wniosku o nadanie statusu uchodźcy przez małoletniego, nad którym nie sprawuje pieczy przedstawiciel ustawowy, organ uprawniony do przyjęcia wniosku zobowiązany jest wystąpić do sądu o ustanowienie kuratora do reprezentowania małoletniego w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy i o umieszczenie małoletniego w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy. 2. Do czasu wydania rozstrzygnięcia przez sąd, małoletni, który nie ukończył 13 roku życia, umieszczany jest w placówce opiekuńczo-wychowawczej, małoletni zaś, który ukończył 13 rok życia - w ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy. § 44. Cudzoziemiec ubiegający się o nadanie statusu uchodźcy powinien poinformować organ prowadzący postępowanie o nadanie statusu uchodźcy o zamiarze wyjazdu za granicę Rzeczypospolitej Polskiej na 7 dni przed terminem planowanego wyjazdu. § 45. Jeżeli małżonek lub małoletnie dzieci cudzoziemca, który uzyskał status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, przebywają poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, właściwe polskie organy, na wniosek cudzoziemca, powinny w miarę możliwości udzielić im pomocy w uzyskaniu prawa wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu połączenia rodziny, chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 13 ust. 1 ustawy. § 46. 1. Jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy, cudzoziemcowi, na czas trwania postępowania o nadanie statusu uchodźcy, wydaje się tymczasowe zaświadczenie tożsamości. 2. Tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca jest ważne przez 3 miesiące, z możliwością przedłużenia okresu ważności na czas niezbędny do wydania ostatecznej decyzji w sprawie o nadanie statusu uchodźcy. § 47. Do tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca wpisuje się: 1) nazwę organu wydającego, 2) datę i miejsce wydania, 3) dane osobowe: a) imię i nazwisko, b) datę i miejsce urodzenia, c) imiona rodziców, d) obywatelstwo, e) imiona i nazwiska towarzyszących dzieci lub innych osób znajdujących się pod opieką, daty urodzenia osób towarzyszących, 4) termin ważności, 5) podstawę wydania, 6) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe wydającego. 2. Wzór tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca określa załącznik nr 22 do rozporządzenia. § 48. Cudzoziemiec obowiązany jest zwrócić tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w ciągu 7 dni od dnia doręczenia ostatecznej decyzji w sprawie o nadanie statusu uchodźcy. § 49. 1. W wypadku utraty tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, cudzoziemiec jest obowiązany zawiadomić o tym w terminie 3 dni Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Cudzoziemiec, który odzyskał tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca po zgłoszeniu jego utraty, jest obowiązany zawiadomić o tym niezwłocznie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, a w razie wydania nowego zaświadczenia - zwrócić zaświadczenie odnalezione. Rozdział 7 Postępowanie w sprawie o udzielenie azylu § 50. 1. Cudzoziemiec ubiegający się o azyl w Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany złożyć pisemny wniosek o udzielenie azylu. 2. Wniosek o udzielenie azylu powinien zawierać: 1) dane osobowe: a) imię i nazwisko, b) datę i miejsce urodzenia, c) imiona rodziców, d) obywatelstwo, e) dotychczasowe miejsce zamieszkania, f) wykształcenie, g) zawód, 2) informacje o posiadanym dokumencie stwierdzającym tożsamość, 3) szczegółowe uzasadnienie wskazujące na przyczyny poszukiwania ochrony i wyjaśniające okoliczności oraz powody opuszczenia kraju pochodzenia. 3. Wniosek składa się: 1) za granicą - do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, za pośrednictwem kierownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, 2) w kraju - bezpośrednio do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub za pośrednictwem komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej uprawnionego do przyjmowania wniosków o nadanie statusu uchodźcy. 4. Kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego i komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej obowiązani są niezwłocznie przekazać wniosek Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji w celu wydania decyzji. Rozdział 8 Postępowanie w sprawie wydalania cudzoziemców z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej § 51. Wniosek o wydalenie cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej upoważniony organ składa do wojewody właściwego ze względu na miejsce przebywania cudzoziemca w czasie zaistnienia lub ujawnienia zdarzenia będącego podstawą wystąpienia z takim wnioskiem, albo ze względu na ostatnie miejsce jego pobytu stałego lub czasowego. § 52. 1. Wniosek o wydalenie cudzoziemca powinien zawierać: 1) dane osobowe, w tym: a) imię i nazwisko, b) datę i miejsce urodzenia, c) imiona rodziców, d) obywatelstwo, e) dotychczasowe miejsce zamieszkania 2) dane małoletnich dzieci pozostających pod opieką cudzoziemca - w zakresie, o którym mowa w pkt 1, 3) informację o posiadanym przez cudzoziemca dokumencie stwierdzającym tożsamość, a w razie jego braku - dowody potwierdzające tożsamość, 4) wskazanie podstawy prawnej uprawniającej do podjęcia decyzji o wydaleniu, 5) uzasadnienie. 2. W wypadku zaistnienia konieczności odstawienia cudzoziemca do granicy, wniosek o wydalenie powinien ponadto zawierać: 1) przewidywany termin i sposób wydalenia, 2) przewidywane koszty wydalenia, jeżeli są możliwe do ustalenia w dniu złożenia wniosku. 3. Jeżeli nie można ustalić danych wymienionych w ust. 1 pkt 1, wniosek powinien wskazywać przyczyny niemożności ich ustalenia oraz dane uprawdopodobnione. § 53. Przed wydaniem decyzji o wydaleniu wojewoda obowiązany jest sprawdzić, czy cudzoziemcowi nie nadano statusu uchodźcy lub nie ubiega się on o nadanie mu statusu uchodźcy albo czy nie udzielono mu azylu lub zezwolenia na osiedlenie się. § 54. O zamiarze wydania decyzji o wydaleniu z urzędu, wojewoda informuje właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. § 55. 1. W wypadku gdy cudzoziemiec podlegający wydaleniu nie posiada ważnego dokumentu paszportowego, właściwy komendant wojewódzki Policji, komendant oddziału Straży Granicznej lub wojewoda, który wydał decyzję o wydaleniu z urzędu, występuje do właściwego obcego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego o wydanie dokumentu paszportowego. 2. Jeżeli w Rzeczypospolitej Polskiej nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego państwa pochodzenia cudzoziemca, o wydanie dokumentu paszportowego występuje się za pośrednictwem Komendanta Głównego Straży Granicznej. 3. W wypadku gdy uzyskanie dokumentu paszportowego nie jest możliwe, cudzoziemcowi można wydać tymczasowy dokument podróży. § 56. Wojewoda rozstrzyga o kosztach związanych z wydaleniem cudzoziemca w decyzji o wydaleniu lub w odrębnej decyzji. § 57. 1. Wojewoda odnotowuje wydanie decyzji o wydaleniu cudzoziemca w dokumencie paszportowym, dokumencie podróży lub tymczasowym dokumencie podróży cudzoziemca poprzez odciśnięcie pieczęci, której wzór określa załącznik nr 23 do rozporządzenia. 2. O wydanej decyzji o wydaleniu wojewoda informuje niezwłocznie Komendanta Głównego Straży Granicznej i właściwego komendanta wojewódzkiego Policji. 3. Wojewoda, który wydał decyzję o wydaleniu lub decyzję w sprawie kosztów związanych z wydaleniem, przekazuje niezwłocznie tytuł wykonawczy właściwemu urzędowi skarbowemu w celu ściągnięcia kosztów związanych z wydaleniem, zgodnie z art. 62 ust. 4 ustawy. § 58. Małoletniego, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, można wydalić wyłącznie pod pieczą przedstawiciela ustawowego, chyba że wydalenie prowadzone jest w taki sposób, że małoletni przekazany zostanie przedstawicielowi ustawowemu albo przedstawicielowi właściwych władz państwa, do którego następuje wydalenie. § 59. 1. Wniosek o umieszczenie cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia powinien zawierać: 1) dane osobowe cudzoziemca: a) imię i nazwisko, b) datę i miejsce urodzenia, c) imiona rodziców, d) obywatelstwo, e) dotychczasowe miejsce zamieszkania, 2) informację o posiadanym przez cudzoziemca dokumencie stwierdzającym tożsamość, a w razie jego braku - dowody potwierdzające tożsamość, 3) wskazanie podstawy prawnej uprawniającej do podjęcia decyzji o wydaleniu, 4) wskazanie ośrodka albo aresztu, w którym cudzoziemiec powinien być umieszczony, 5) uzasadnienie wniosku. 2. Jeżeli nie można ustalić danych wymienionych w ust. 1 pkt 1, w szczególności jeżeli cudzoziemiec nielegalnie przekroczył granicę i nie posiada dokumentu paszportowego, wniosek powinien wskazywać przyczyny niemożności ich ustalenia oraz dane uprawdopodobnione. § 60. Po wydaniu przez sąd postanowienia o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia funkcjonariusze jednostki organizacyjnej Policji lub Straży Granicznej wskazanej przez sąd doprowadzają cudzoziemca do strzeżonego ośrodka albo aresztu w celu wydalenia. § 61. Cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia zwalnia się w razie: 1) uchylenia przez sąd postanowienia o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia, 2) przystąpienia do odstawienia cudzoziemca do granicy Rzeczypospolitej Polskiej, 3) uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) nadania cudzoziemcowi statusu uchodźcy lub udzielenia azylu, 5) niewykonania decyzji o wydaleniu cudzoziemca w terminie 90 dni od dnia jego zatrzymania, - o czym niezwłocznie informuje się sąd, który wydał postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia. § 62. Komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej, właściwy dla przejścia granicznego, przez które cudzoziemiec opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, informuje o tym fakcie wojewodę, który wydał decyzję o wydaleniu. Rozdział 9 Tryb i zasady prowadzenia wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany § 63. 1. Wykaz, o którym mowa w art. 64 ustawy, prowadzi się w systemie informatycznym. 2. Dane zamieszczone w wykazie są udostępniane uprawnionym organom w formie elektronicznej lub w formie wydruku komputerowego. 3. Wzór wykazu określa załącznik nr 24 do rozporządzenia. § 64. Wykaz zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) imiona rodziców i nazwisko rodowe matki, 4) datę i miejsce urodzenia, 5) płeć, 6) obywatelstwo, 7) określenie dokumentu, w którym odnotowano wydanie decyzji o wydaleniu, 8) miejsce zamieszkania, 9) podstawę prawną wpisu, 10) podstawę faktyczną wpisu, 11) określenie organu wnioskującego o dokonanie wpisu, 12) datę wpisu, 13) termin obowiązywania wpisu, 14) numer akt osobowych, 15) inne dane mające związek z wpisem do wykazu. § 65. 1. Organ wnioskujący o dokonanie wpisu do wykazu określa termin obowiązywania wpisu, nie dłuższy niż 5 lat. 2. Organ, o którym mowa w ust. 1, w wypadku zmiany lub ustania przyczyn uzasadniających wpis do wykazu występuje do Komendanta Głównego Straży Granicznej o skrócenie terminu obowiązywania wpisu lub o jego wykreślenie z wykazu. 3. Organ, o którym mowa w ust. 1, w wypadku uzasadniającym konieczność utrzymania wpisu występuje w terminie 14 dni przed upływem terminu obowiązywania wpisu do Komendanta Głównego Straży Granicznej z wnioskiem o przedłużenie terminu wpisu na czas nie dłuższy niż 5 lat. 4. Komendant Główny Straży Granicznej wykreśla dane cudzoziemca z wykazu, jeżeli upłynął termin obowiązywania wpisu, a organ wnioskujący nie wystąpił z wnioskiem o jego przedłużenie. § 66. 1. Do czynności w zakresie dokonywania wpisów i skreśleń z wykazu, podejmowanych przez Komendanta Głównego Straży Granicznej z urzędu, stosuje się odpowiednio § 65. 2. W wypadku dokonania wpisu z urzędu na podstawie zawiadomienia dokonanego przez sąd w trybie określonym w art. 90 ust. 3 pkt 1 ustawy, termin obowiązywania wpisu nie może być krótszy od terminu zatarcia skazania. § 67. Dane umieszczone w wykazie udostępnia się organom prowadzącym postępowanie o wydanie wizy lub o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, na ich żądanie, w związku z toczącym się postępowaniem. Rozdział 10 Tryb i zasady prowadzenia rejestrów i ewidencji § 68. Rejestry i ewidencja mogą być prowadzone w systemie informatycznym. § 69. 1. Rejestr złożonych wniosków wizowych i wydanych w tych sprawach decyzji prowadzi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, kierownik polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, wojewoda i komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) narodowość, 5) datę złożenia wniosku, 6) rodzaj wnioskowanej wizy, 7) rodzaj i datę wydanej decyzji, 8) liczbę osób objętych decyzją, 9) informację o uiszczeniu opłaty skarbowej lub konsularnej albo o odstąpieniu od jej pobrania wraz ze wskazaniem podstawy prawnej i faktycznej, 10) sygnaturę akt, 11) inne dane mające związek z wpisem do rejestru. 3. W wypadku osób ubiegających się o wydanie wizy repatriacyjnej do rejestru wpisuje się również numer i datę zgody na repatriację, wydanej przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, oraz dane osobowe, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, dotyczące członków najbliższej rodziny cudzoziemca (małżonka, dzieci) nie będących polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia, którzy uzyskali zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony. 4. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 25 do rozporządzenia. § 70. 1. Rejestr decyzji o wydaleniu oraz osób wydalonych z Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi wojewoda. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) określenie dokumentu, w którym odnotowano wydanie decyzji o wydaleniu, 5) określenie organu wnioskującego, 6) rodzaj i datę wydanej decyzji, 7) liczbę osób objętych decyzją, 8) datę wykonania wydalenia, 9) sygnaturę akt, 10) inne dane mające związek z wpisem do rejestru. 3. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 26 do rozporządzenia. § 71. 1. Rejestr złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanych w tych sprawach decyzji prowadzi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz wojewoda. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) narodowość, 5) datę złożenia wniosku, 6) rodzaj i datę wydanej decyzji, 7) liczbę osób objętych decyzją, 8) informację o uiszczeniu opłaty za wydanie karty czasowego pobytu lub zwolnieniu od jej pobrania, 9) sygnaturę akt, 10) dane dotyczące wydania karty czasowego pobytu, 11) informację o utracie lub wymianie karty czasowego pobytu. 3. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 27 do rozporządzenia. § 72. 1. Rejestr złożonych wniosków o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się i wydanych w tych sprawach decyzji prowadzi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) narodowość, 5) datę złożenia wniosku, 6) rodzaj i datę wydanej decyzji, 7) liczbę osób objętych decyzją, 8) informację o uiszczeniu opłaty za wydanie karty stałego pobytu lub zwolnieniu od jej pobrania, 9) sygnaturę akt, 10) dane dotyczące wydania karty stałego pobytu, 11) informację o utracie lub wymianie karty stałego pobytu. 3. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 28 do rozporządzenia. § 73. 1. Rejestr złożonych wniosków o nadanie statusu uchodźcy i wydanych w tych sprawach decyzji i postanowień prowadzi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz uprawniony do przyjmowania wniosków o nadanie statusu uchodźcy komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) narodowość, 5) datę złożenia wniosku, 6) datę wydania postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy, 7) rodzaj i datę wydanej decyzji, 8) liczbę osób objętych decyzją, 9) sygnaturę akt, 10) informację o wydaniu tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, jego zwrocie lub utracie, 11) informację o wydaniu dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej, 12) informację o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i o wydanej karcie czasowego pobytu. 3. Rejestr prowadzony przez komendanta granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej nie obejmuje danych zawartych w ust. 2 pkt 6, 7, 11 i 12, natomiast zawiera rodzaj i datę wydanych postanowień i decyzji, o których mowa w art. 36 ust. 3 ustawy. 4. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 2, określa załącznik nr 29 do rozporządzenia. 5. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 3, określa załącznik nr 30 do rozporządzenia. § 74. 1. Rejestr złożonych wniosków o udzielenie azylu i wydanych w tych sprawach decyzji prowadzi Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko, 3) obywatelstwo, 4) narodowość, 5) datę złożenia wniosku, 6) rodzaj i datę wydanej decyzji, 7) liczbę osób objętych decyzją, 8) informację o uiszczeniu opłaty za wydanie karty stałego pobytu lub zwolnieniu od jej pobrania, 9) sygnaturę akt, 10) dane dotyczące wydania zezwolenia na osiedlenie się, 11) dane dotyczące karty stałego pobytu. 3. Wzór rejestru, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 31 do rozporządzenia. § 75. 1. Ewidencję zaproszeń prowadzi wojewoda. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera: 1) liczbę porządkową, 2) imię i nazwisko osoby zapraszanej, 3) obywatelstwo osoby zapraszanej, 4) imię i nazwisko osoby zapraszającej lub nazwę instytucji zapraszającej, 5) obywatelstwo osoby zapraszającej, 6) adres osoby zapraszającej lub adres instytucji zapraszającej, 7) termin ważności zaproszenia, 8) liczbę dni, na które dokonano zaproszenia, 9) datę wpisu do ewidencji, 10) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby dokonującej wpisu, 11) numer formularza zaproszenia, 12) inne dane mające związek z wpisem do ewidencji. 3. Wzór ewidencji, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 32 do rozporządzenia. § 76. 1. Dane dotyczące narodowości, o których mowa w § 69 ust. 2 pkt 4, § 71 ust. 2 pkt 4 i § 72 ust. 2 pkt 4, zamieszcza się w rejestrach, za zgodą zainteresowanego cudzoziemca. 2. Dane te mogą być gromadzone i przetwarzane wyłącznie jako dane statystyczne i nie mogą być udostępniane łącznie z danymi osobowymi cudzoziemców. § 77. Organy prowadzące wykaz, rejestry i ewidencję mogą udostępniać sobie wzajemnie lub organom je nadzorującym dane w nich zawarte, w związku z prowadzonymi postępowaniami określonymi w ustawie. Rozdział 11 Przepisy przejściowe i końcowe § 78. 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. zaproszenia mogą być sporządzane w formie oświadczenia z notarialnie poświadczonym podpisem osoby zapraszającej. 2. Zaproszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać dane określone w art. 15 ust. 2 ustawy, w szczególności: 1) imię i nazwisko osoby zapraszającej lub nazwę instytucji zapraszającej i osób działających z jej upoważnienia, 2) adres osoby zapraszającej, 3) serię i numer dokumentu tożsamości osoby zapraszającej lub osób działających z upoważnienia instytucji, 4) imię i nazwisko osoby zapraszanej, 5) obywatelstwo osoby zapraszanej, 6) datę i miejsce urodzenia osoby zapraszanej, 7) adres osoby zapraszanej. 3. Zaproszenie, o którym mowa w ust. 1, osoba zapraszająca składa w 3 egzemplarzach u właściwego wojewody. Zaproszenie podlega wpisowi do ewidencji zaproszeń. § 79. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 września 1963 r. w sprawie obowiązków osób trzecich oraz instytucji odpowiedzialnych za dopełnienie przez cudzoziemca obowiązku rejestracji (Dz. U. Nr 43, poz. 241), 2) rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Spraw Zagranicznych z dnia 1 października 1963 r. o szczegółowych zasadach i trybie postępowania w sprawach cudzoziemców oraz o wzorach dokumentów dla cudzoziemców (Dz. U. Nr 43, poz. 242, z 1965 r. Nr 21, poz. 134, z 1966 r. Nr 44, poz. 266, z 1972 r. Nr 9, poz. 55 i z 1996 r. Nr 8, poz. 49), 3) zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 września 1963 r. w sprawie rejestracji cudzoziemców za pośrednictwem osób trzecich lub instytucji (Monitor Polski Nr 74, poz. 369), 4) zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 października 1971 r. w sprawie zwolnienia niektórych cudzoziemców od obowiązku rejestracji (Monitor Polski Nr 52, poz. 341). § 80. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 1997 r. (poz. 1) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU - KWESTIONARIUSZA WIZOWEGO Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR WNIOSKU O UDZIELENIE WIZY strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) W zależności od rodzaju sprawy, organ rozpatrujący wniosek może żądać od wnioskodawcy złożenia dodatkowych wyjaśnień i dołączenia uzupełniających dokumentów. 3) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 4) Punkty A, B, C, D i E wypełnia wnioskodawca, punkty B i C wypełnia się alternatywnie, punkt F wypełnia organ rozpatrujący wniosek. 5) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 6) Rubryka "narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. 7) W rubryce "Stan cywilny" używać sformułowań: panna, kawaler, mężatka, żonaty, rozwiedziona, rozwiedziony, wdowa, wdowiec. 8) W punkcie E. 1. w polu dotyczącym "krotności" wizy należy wpisać w zależności od planowanej liczby przekroczeń granicy odpowiednio: 1 - dla jednokrotnej, 2 - dla dwukrotnej, 3 - dla trzykrotnej, 4 - dla czterokrotnej, w - dla wielokrotnej. 9) Do podania należy dołączyć: dokument paszportowy, potwierdzenie zameldowania na terytorium RP, znaki opłaty skarbowej, fotografię (typu paszportowego). 10) W przypadku gdy wniosek ma obejmować osoby małoletnie i inne - wpisane do dokumentu paszportowego wnioskodawcy - należy wypełnić punkty A, B, C, D wniosku dla każdej z tych osób, podając stopień pokrewieństwa, załączyć fotografię (typu paszportowego) i znaki opłaty skarbowej. Załącznik nr 3 WZÓR WIZ: POBYTOWEJ (TRANZYTOWEJ, REPATRIACYJNEJ) Ilustracja Wzór wiz posiada serię A lub B Załącznik nr 4 WZÓR WIZY POBYTOWEJ Z PRAWEM DO PRACY Ilustracja Wzór wizy posiada serię C lub D Załącznik nr 5 WZÓR BLANKIETU WIZY Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 WZÓR PIECZĘCI POŚWIADCZAJĄCEJ CZAS POBYTU NA TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Podane niżej wzory stampil powinny mieścić się w prostokącie o szerokości 60 mm i wysokości 50 mm. SKALA 1:1 Ilustracja Załącznik nr 7 WZÓR PIECZĘCI POŚWIADCZAJĄCEJ ODMOWĘ WYDANIA WIZY (ODMOWĘ WJAZDU NA TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ) Podane niżej wzory stampil powinny mieścić się w prostokącie o szerokości 60 mm i wysokości 50 mm. SKALA 1:1 Ilustracja Załącznik nr 8 WZÓR PIECZĘCI POŚWIADCZAJĄCEJ UNIEWAŻNIENIE WIZY Podany niżej wzór stampil powinien mieścić się w prostokącie o szerokości 60 mm i wysokości 50 mm. SKALA 1:1 Ilustracja * niepotrzebne skreślić. Załącznik nr 9 WZÓR ZAPROSZENIA strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 10 WZÓR WNIOSKU O WYDANIE WIZY REPATRIACYJNEJ strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja strona 5 Ilustracja strona 6 Ilustracja strona 7 Ilustracja strona 8 Ilustracja strona 9 Ilustracja strona 10 Ilustracja strona 11 Ilustracja strona 12 Ilustracja strona 13 Ilustracja strona 14 Ilustracja strona 15 Ilustracja strona 16 Ilustracja strona 17 Ilustracja strona 18 Ilustracja strona 19 Ilustracja strona 20 Ilustracja strona 21 Ilustracja strona 22 Ilustracja strona 23 Ilustracja strona 24 Ilustracja POUCZENIE (dla wypełniającego wniosek) 1. Wniosek wypełniają cudzoziemcy narodowości lub pochodzenia polskiego, którzy chcą przesiedlić się na stałe do Rzeczypospolitej Polskiej jako repatrianci. 2. Każdy członek rodziny wnioskodawcy narodowości lub pochodzenia innego niż polskie (np. małżonek, pełnoletnie dziecko, rodzic, rodzeństwo), który pragnie przesiedlić się wraz z wnioskodawcą do Rzeczypospolitej Polskiej, wypełnia odrębny Wniosek o udzielenie zezwolenia na czas oznaczony i wydanie karty czasowego pobytu. 3. Wniosek należy złożyć osobiście w polskim urzędzie konsularnym. 4. Wnioskodawca wypełnia osobny wniosek w zastępstwie każdej osoby niepełnoletniej (dziecka) pozostającej pod jego władzą rodzicielską lub opieką, która ma przesiedlić się wraz z nim do Polski. We wniosku dziecka w Części I nie wypełnia się pkt I, Ł, N, O.1, U oraz Y a w Części II nie wypełnia się pkt A-L oraz O. Należy natomiast w Części I wypełnić punkt B.9 (podając stopień pokrewieństwa), pkt H [określając dokument paszportowy rodzica (opiekuna) do którego dziecko jest wpisane - o ile nie posiada ono własnego dokumentu], pkt K (wymieniając na czyim utrzymaniu jest dziecko) i pkt S (wpisując wszystkie osoby towarzyszące dziecku w repatriacji). Dziecko (dzieci), które ukończyło(ły) 16 lat dołącza(ją) do wypełnionego wniosku oświadczenie, iż zgadza(ją) się (nie zgadza(ją) się) nabyć obywatelstwo polskie. Należy również załączyć 2 fotografie dziecka (typu paszportowego). 5. Ze względu na indywidualny charakter sprawy organ administracji państwowej obowiązany jest w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Wnioskodawca musi zatem liczyć się z koniecznością złożenia wyjaśnień i przedłożenia innych dokumentów niż wskazane we wniosku, istotnych dla ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy. 6. Jeżeli odpowiedź na pytanie wymaga udokumentowania, należy dołączyć oryginał lub uwierzytelniony odpis wymaganego dokumentu. Dokumenty wystawione w językach innych niż polski, powinny zostać przetłumaczone przez uprawnionego tłumacza lub pracownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego albo urzędu konsularnego. 7. Część opisową wniosku należy wypełnić czytelnym pismem odręcznym a dane w rubrykach drukowanymi literami. Wniosek wypełniony w sposób niezgodny z pouczeniem, nieczytelnie, niedokładnie, nie podpisany - nie będzie przyjęty do rozpatrzenia. 8. W części II wnioskodawca podaje wymagane informacje dotyczące członków rodziny niezależnie od faktu, czy osoby te żyją czy też nie. 9. Do wypełnionego wniosku należy dołączyć 2 fotografie (typu paszportowego). 10. Wnioskodawca wypełnia tylko Część I i II wniosku; Część III wypełnia organ przyjmujący wniosek a Część IV organ udzielający zgody na wydanie wizy. * w rubrykach tak oznaczonych niepotrzebne skreślić. strona 25 Ilustracja strona 26 Ilustracja strona 27 Ilustracja strona 28 Ilustracja Załącznik nr 11 WZÓR WNIOSKU O UDZIELENIE ZEZWOLENIA NA ZAMIESZKANIE NA CZAS OZNACZONY I WYDANIE KARTY CZASOWEGO POBYTU strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja strona 5 Ilustracja strona 6 Ilustracja strona 7 Ilustracja strona 8 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A, B, C, D i E wypełnia wnioskodawca, punkty B i C wypełnia się alternatywnie, punkt F wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 5) Rubryka "narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. 6) W rubryce "Stan cywilny" używać sformułowań: panna, kawaler, mężatka, żonaty, rozwiedziona, rozwiedziony, wdowa, wdowiec. 7) Ze względu na indywidualny charakter sprawy organ administracji państwowej obowiązany jest w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy, zatem strona musi liczyć się z koniecznością przedłożenia innych niż wskazane we wniosku dokumentów istotnych dla jej ostatecznego rozstrzygnięcia (podstawa prawna: ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 z późniejszymi zmianami). 8) Do podania należy dołączyć: znaki opłaty skarbowej lub dowód uiszczenia opłaty konsularnej, 2 fotografie (typu paszportowego). 9) W przypadku gdy wniosek ma obejmować osoby niepełnoletnie (dzieci) i inne - wpisane do dokumentu, którym legitymuje się wnioskodawca - należy wypełnić punkty A, B, C, D wniosku dla każdej z tych osób, podając stopień pokrewieństwa, załączyć fotografię (typu paszportowego) i znaki opłaty skarbowej. Załącznik nr 12 WZÓR WNIOSKU O UDZIELENIE ZEZWOLENIA NA OSIEDLENIE SIĘ I WYDANIE KARTY STAŁEGO POBYTU strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja strona 5 Ilustracja strona 6 Ilustracja strona 7 Ilustracja strona 8 Ilustracja strona 9 Ilustracja strona 10 Ilustracja strona 11 Ilustracja strona 12 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A, B, C, D i E wypełnia wnioskodawca, punkty B i C wypełnia się alternatywnie, punkt F wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 5) Rubryka "narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. 6) W rubryce "Stan cywilny" używać sformułowań: panna, kawaler, mężatka, żonaty, rozwiedziona, rozwiedziony, wdowa, wdowiec. 7) Ze względu na indywidualny charakter sprawy organ administracji państwowej obowiązany jest w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy, zatem strona musi liczyć się z koniecznością przedłożenia innych niż wskazane we wniosku dokumentów istotnych dla jej ostatecznego rozstrzygnięcia (podstawa prawna: ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 z późniejszymi zmianami). 8) Do podania należy dołączyć: znaki opłaty skarbowej lub opłaty konsularnej, 2 fotografie (typu paszportowego). 9) W przypadku gdy wniosek ma obejmować osoby niepełnoletnie (dzieci) i inne - wpisane do dokumentu, którym legitymuje się wnioskodawca - należy wypełnić punkty A, B, C, D wniosku dla każdej z tych osób, podając stopień pokrewieństwa, załączyć fotografię (typu paszportowego) i znaki opłaty skarbowej. Załącznik nr 13 WZÓR KARTY CZASOWEGO POBYTU Ilustracja Ilustracja Kartę czasowego pobytu stanowi wypełniony, odpowiednio zabezpieczony papier zadrukowany tłem giloszowym koloru zieleni oliwkowej, pośrodku przechodzący w zieleń. Papier jest zafoliowany. Karta czasowego pobytu ma wymiary 105 mm x 74 mm. Załącznik nr 14 WZÓR KARTY STAŁEGO POBYTU Ilustracja Ilustracja Kartę stałego pobytu stanowi wypełniony, odpowiednio zabezpieczony papier zadrukowany tłem giloszowym koloru ciemnej zieleni oliwkowej, pośrodku przechodzący w róż. Papier jest zafoliowany. Karta stałego pobytu ma wymiary 105 mm x 74 mm. Załącznik nr 15 WZÓR WNIOSKU O WYMIANĘ LUB WYDANIE NOWEJ KARTY STAŁEGO POBYTU LUB CZASOWEGO POBYTU strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A, B, C, D i E wypełnia wnioskodawca, punkt F wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "Płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 5) Rubryka "Narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. 6) W rubryce "Stan cywilny" używać sformułowań: panna, kawaler, mężatka, żonaty, rozwiedziona, rozwiedziony, wdowa, wdowiec. 7) Ze względu na indywidualny charakter sprawy organ administracji państwowej obowiązany jest w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy, zatem strona musi liczyć się z koniecznością przedłożenia innych niż wskazane we wniosku dokumentów istotnych dla jej ostatecznego rozstrzygnięcia (podstawa prawna: ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego - Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 z późniejszymi zmianami). 8) Do podania należy dołączyć: znaki opłaty skarbowej, 2 fotografie (typu paszportowego), dokument poświadczający dopełnienie obowiązku meldunkowego - ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174 z późniejszymi zmianami). 9) W przypadku wydania nowej karty w wypadku utraty dotychczas posiadanej należy dołączyć oświadczenie o okolicznościach utraty karty oraz zaświadczenie z Policji o zgłoszeniu utraty. 10) Wniosek służy wyłącznie do podania informacji i danych zamieszczonych przed rubrykami (dotyczy zarówno wnioskodawcy jak i organu przyjmującego wniosek). 11) W przypadku gdy wniosek ma obejmować osoby niepełnoletnie (dzieci) i inne - wpisane do dokumentu, którym legitymuje się wnioskodawca - należy wypełnić punkty A, B, C, D wniosku dla każdej z tych osób, podając stopień pokrewieństwa, załączyć fotografię (typu paszportowego), znaki opłaty skarbowej i przesłać razem (spięte) z Wnioskiem rodzica (opiekuna). Załącznik nr 16 WZÓR WNIOSKU O WYDANIE DOKUMENTU PODRÓŻY strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielania niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A, B i C wypełnia wnioskodawca, punkt D wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 5) Rubryka "narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. Załącznik nr 17 WZÓR WNIOSKU O WYDANIE TYMCZASOWEGO DOKUMENTU PODRÓŻY strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpatrzenia. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A, B i C wypełnia wnioskodawca, punkt D wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. 5) Rubryka "narodowość" - w zależności od uznania wnioskodawcy - może pozostać nie wypełniona. Załącznik nr 18 WZÓR DOKUMENTU PODRÓŻY Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 19 WZÓR TYMCZASOWEGO DOKUMENTU PODRÓŻY Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 20 WZÓR WNIOSKU O WYDANIE DOKUMENTU PODRÓŻY PRZEWIDZIANEGO W KONWENCJI GENEWSKIEJ DOTYCZĄCEJ STATUSU UCHODŹCÓW, SPORZĄDZONEJ W GENEWIE DNIA 28 LIPCA 1951 R. strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Pouczenie 1) Należy udzielić odpowiedzi na każde pytanie. W przypadku nieudzielenia niezbędnych odpowiedzi wniosek może być pozostawiony bez rozpoznania. 2) Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie, drukowanymi literami. 3) Punkty A i B wypełnia wnioskodawca, punkt C wypełnia organ przyjmujący wniosek. 4) W rubryce "płeć" wpisać M - dla mężczyzny, K - dla kobiety. Załącznik nr 21 WZÓR WNIOSKU O NADANIE STATUSU UCHODŹCY W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja strona 4 Ilustracja Organ przyjmujący wniosek zobowiązany jest do: 1) wręczenia cudzoziemcowi postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy; 2) przyjęcia formularza wniosku i równoczesnego wystąpienia do właściwego miejscowo Sądu Rejonowego - Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z wnioskiem o wyznaczenie opiekuna prawnego dla osoby niezdolnej do czynności prawnej (art. 4 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego) w przypadku deklarowania przez małoletniego powyżej 13 roku życia pozostającego bez przedstawiciela ustawowego lub opiekuna, zamiaru złożenia wniosku o nadanie statusu uchodźcy, 3) niezwłocznego przesłania faksem wypełnionego wniosku o nadanie statusu uchodźcy do Departamentu do Spraw Migracji i Uchodźstwa MSWiA w Warszawie, a w przypadkach zaistnienia przesłanek skutkujących możliwością podjęcia przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzji o odmowie wszczęcia postępowania o nadanie statusu uchodźcy lub decyzji o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, akta i materiały na numer 646-36-99 lub 346-09. Oryginały wniosków wraz z aktami spraw należy przesłać pocztą, 4) w przypadku cudzoziemców składających wnioski i osadzonych w aresztach w celu wydalenia, w ośrodku strzeżonym, w aresztach śledczych lub zakładach karnych itp. obowiązkowe stawiennictwo w Departamencie do Spraw Migracji i Uchodźstwa MSWiA przypada w ciągu 7 dni od dnia zwolnienia, 5) umieszczenia w adnotacjach urzędowych informacji w szczególności: o wydaniu decyzji o odmowie wszczęcia postępowania lub decyzji o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, a także o wystąpieniu do właściwego miejscowo Sądu Rejonowego - Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby niezdolnej do czynności prawnej, oraz o okolicznościach towarzyszących złożeniu wniosku. Uwagi dotyczące prawidłowego wypełnienia wniosku: 1) małoletnich towarzyszących składającym wniosek wpisuje się do wniosku matki lub ojca ew. jednego z opiekunów, 2) punkcie 4 i 14b jako oznaczenie płci wpisać symbol "K" - kobieta lub symbol "M" - mężczyzna, 3) odpowiedzi zaznaczone symbolem "X", a umieszczone w odpowiednich kratkach traktowane będą jako zgodne z oświadczeniami wnioskodawcy, 4) w przypadku braku dokumentu paszportowego lub jakiegokolwiek innego dokumentu tożsamości należy wpisać słowo "brak", 5) punkt 18 oraz nadanie numeru systemowego osoby i numeru systemowego wniosku dotyczy wniosków przyjmowanych od cudzoziemców bezpośrednio przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (DMiU), 6) wniosek powinien być wypełniony czytelnie, drukowanymi literami w języku polskim i języku obcym zrozumiałym dla cudzoziemca. Załącznik nr 22 WZÓR TYMCZASOWEGO ZAŚWIADCZENIA TOŻSAMOŚCI CUDZOZIEMCA Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 23 WZÓR PIECZĘCI POŚWIADCZAJĄCEJ WYDANIE DECYZJI O WYDALENIU Podany niżej wzór stampil powinien mieścić się w prostokącie o szerokości 60 mm i wysokości 50 mm. SKALA 1:1 Ilustracja Załącznik nr 24 Wykaz cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany Ilustracja Załącznik nr 25 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 26 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 27 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 28 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 29 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 30 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 31 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja Załącznik nr 32 strona 1 Ilustracja strona 2 Ilustracja strona 3 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat pobieranych w kraju od cudzoziemców za wydanie dokumentów. (Dz. U. z 1998 r. Nr 1, poz. 2) Na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje wysokości opłat pobieranych w kraju za wydanie karty stałego i czasowego pobytu, dokumentu podróży, tymczasowego dokumentu podróży, dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej oraz tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, tryb ich uiszczania, warunki i zakres stosowania ulg oraz zwolnień od opłat, warunki podwyższania opłat w razie zawinionej utraty albo zniszczenia dokumentu, a także dokumenty wymagane do uzyskania ulg i zwolnień. § 2. Za wydanie karty stałego pobytu pobiera się opłatę w wysokości 600 zł. § 3. Za wydanie karty czasowego pobytu pobiera się opłatę w wysokości 400 zł. § 4. Za wydanie dokumentu podróży pobiera się opłatę w wysokości 500 zł. § 5. 1. Za wydanie po raz pierwszy dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej nie pobiera się opłaty. 2. Za wydanie po raz kolejny dokumentu, o którym mowa w ust. 1, pobiera się opłatę w wysokości 20 zł. § 6. Za wydanie tymczasowego dokumentu podróży uprawniającego cudzoziemca do jednokrotnego przekroczenia granicy pobiera się opłatę w wysokości 50 zł. § 7. 1. Ulgowe opłaty za wydanie karty stałego pobytu, karty czasowego pobytu, dokumentu podróży, dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji genewskiej lub tymczasowego dokumentu podróży w wysokości 50% stawki określonej w § 2-4, § 5 ust. 2 i § 6 pobiera się od: 1) cudzoziemców, którzy wystąpili o wymianę dokumentu w okresie jego ważności ze względu na: a) zmianę nazwiska, imienia lub innych danych, które podlegają wpisowi do dokumentu, b) zmianę wyglądu cudzoziemca posiadającego dokument, która może utrudnić ustalenie jego tożsamości, c) brak w dotychczas posiadanym dokumencie miejsca na zamieszczenie nowych danych, które podlegają wpisowi do tego dokumentu, lub wymaganych stampil albo pieczęci, 2) cudzoziemców, którzy znajdują się w trudnej sytuacji materialnej, a względy społeczne przemawiają za zastosowaniem wobec nich opłaty ulgowej, 3) cudzoziemców, którzy pobierają naukę w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Ulgowa opłata za wydanie karty stałego pobytu, w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739), wynosi 5% stawki określonej w § 2. § 8. 1. Nie pobiera się opłaty za wydanie dokumentów określonych w § 1: 1) od małoletnich cudzoziemców, którzy w dniu złożenia wniosku o wydanie dokumentu nie mieli ukończonych 16 lat, 2) od cudzoziemców, którzy złożyli wniosek o wymianę dokumentu z powodu jego wady technicznej. 2. Nie pobiera się opłaty za wydanie pierwszej karty czasowego pobytu od cudzoziemca, który otrzymał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy. 3. Nie pobiera się opłaty za wydanie tymczasowego dokumentu podróży w wypadku wydalania z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemca nie posiadającego dokumentu paszportowego. 4. Nie pobiera się opłaty za wydanie tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca. § 9. 1. Za wydanie nowych dokumentów określonych w § 1 przed upływem terminu ważności dotychczas posiadanych dokumentów pobiera się opłatę w wysokości dwukrotnie wyższej od opłat określonych w § 2-4, § 5 ust. 2 i § 6, nie mniejszej jednak niż 50 zł, jeżeli dokument został utracony lub zniszczony w sposób zawiniony przez jego posiadacza. 2. W wypadku kolejnej utraty dokumentów wymienionych w § 1 rozporządzenia, w okresie ich ważności - z przyczyn, o których mowa w ust. 1 - za wydanie nowego dokumentu pobiera się każdorazowo opłatę trzykrotnie wyższą od opłat określonych w § 2-4, § 5 ust. 2 i § 6, nie mniejszą jednak niż 250 zł. § 10. 1. Opłaty pobiera organ upoważniony do wydania dokumentu, o którym mowa w § 1. 2. Opłaty uiszcza się w kasie właściwego organu, który jest upoważniony do wydania dokumentu, lub na rachunek bankowy tego organu, ponosząc związane z tym koszty. 3. Dokumentami poświadczającymi uprawnienie do ulgi lub zwolnienia od opłaty mogą być w szczególności: 1) zaświadczenie właściwego organu do spraw pomocy społecznej o korzystaniu ze stałych form tej pomocy, 2) zaświadczenie ze szkoły lub uczelni, w której cudzoziemiec pobiera naukę, 3) odpis aktu urodzenia małoletniego cudzoziemca. § 11. 1. Decyzje o podwyższeniu opłat, o których mowa w § 9, wydaje organ właściwy do wydania dokumentu. 2. Decyzje o zastosowaniu ulg i zwolnień, o których mowa w § 7 i 8, wydaje organ właściwy do wydania dokumentu, na udokumentowany wniosek cudzoziemca. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 2, poz. 3) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) zarządza się, co następuje: § 1. Stawki podatku akcyzowego wymienione w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104), zwanej dalej "ustawą", obniża się do wysokości określonej w: 1) załączniku nr 1 - dla wyrobów akcyzowych produkowanych w kraju, z wyłączeniem wyrobów wymienionych w poz. 13 i 19 załącznika nr 6 do ustawy, 2) załączniku nr 2 - dla wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz niektórych innych napojów alkoholowych produkowanych w kraju, 3) załączniku nr 3 - dla wyrobów akcyzowych importowanych. § 2. Stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia mają zastosowanie również do sprzedaży paliw silnikowych wytwarzanych w kraju w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych. § 3. W przypadku sprzedaży tytoniu przeznaczonego do sporządzania papierosów przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej producent tego tytoniu stosuje stawkę podatku akcyzowego w wysokości 70% wartości sprzedaży, pomniejszonej o podatek od towarów i usług. § 4. 1. Stawki podatku akcyzowego dla spirytusu, niższe od stawki najwyższej, i zwolnienia od podatku akcyzowego, wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia, mogą być stosowane przy sprzedaży nabywcom objętym, zgodnie z odrębnymi przepisami, szczególnym nadzorem podatkowym. 2. Stawki i zwolnienia, o których mowa w ust. 1, stosuje się przy sprzedaży spirytusu nabywcom, którzy przedstawili zamówienie potwierdzone przez właściwy urząd kontroli skarbowej; urząd kontroli skarbowej dokonuje potwierdzenia zamówienia po przedstawieniu zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego, że nabywca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy: 1) sprzedaży spirytusu skażonego środkiem skażającym, na podstawie odrębnych przepisów: a) w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 10 l, b) odwodnionego, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15%, 2) denaturatu, 3) spirytusu posiarczynowego. 4. Zaświadczenie urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, ważne jest do najbliższego terminu zapłaty podatku akcyzowego, określonego w § 20 ust. 5. § 5. 1. Podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów wpłaca się w przypadku wystąpienia tych ubytków i niedoborów w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu i wyrobów spirytusowych (SWW: 244), wyrobów winiarskich (SWW: 247) oraz piwa (SWW: 2483). 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku stwierdzenia nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów: 1) przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, 2) w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu nabytego po cenie zawierającej podatek akcyzowy w wysokości niższej od najwyższej stawki określonej dla spirytusu w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego, ustaloną dla wyrobu akcyzowego wytworzonego przez producenta, u którego powstały te ubytki lub niedobory. 4. Podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków spirytusu pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabytego spirytusu. 5. Podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków wyrobów winiarskich pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytworzenia wyrobów winiarskich i podatek akcyzowy zapłacony od importu tych wyrobów. § 6. W przypadku gdy producent: 1) oddaje wyrób akcyzowy w odpłatne użytkowanie - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje nie później niż w dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany, 2) zużywa spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów lub zużywa nabyty spirytus na inny cel, niż określono w zamówieniu - obowiązek podatkowy powstaje nie później niż w dniu przekazania tego spirytusu do produkcji; przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) opakowań z tworzyw sztucznych zużywa je do pakowania (rozlewania) wyrobów gotowych - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy. § 7. Przy sprzedaży paliw do silników przesyłanych do odbiorcy rurociągiem za datę opuszczenia terenu zakładu, w którym zostały wyprodukowane, przyjmuje się datę odbioru paliw, potwierdzoną pisemnym protokołem komisyjnego przyjęcia paliwa przez odbiorcę. § 8. Zwalnia się od podatku akcyzowego: 1) sprzedaż etylin wytwarzanych przez etylizację benzyn bazowych zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy, 2) opakowania z tworzyw sztucznych dla środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), 3) opakowania z tworzyw sztucznych, produkowane przez zakłady pracy chronionej, 4) import powracających z zagranicy zwolnionych od cła opakowań z tworzyw sztucznych, dokonywany przez podatnika, który zastosował te opakowania do towarów wywiezionych za granicę, 5) odzież futrzaną i inne wyroby futrzarskie wytworzone z wyprawionych skór zwierząt szlachetnych, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od których podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 6) rozlew importowanych wódek gatunkowych, od których podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym, 7) sprzedaż spirytusu i wyrobów spirytusowych wytworzonych ze spirytusu i wyrobów spirytusowych pochodzących z konfiskat dokonywanych przez uprawnione organy, w części stanowiącej równowartość kwoty 300 zł od 1 hl 100% spirytusu zawartego w zużytych wyrobach spirytusowych i spirytusie, 8) próby wyrobów spirytusowych i spirytusu, pobierane przez organy kontroli, oraz spirytus przekazywany przez jednostki gospodarcze do prób i analiz w zakresie potrzeb kontroli produkcji, z tym że zwolnienie obejmuje nie więcej niż 2 l jednorazowej próby, 9) rozlew denaturatu oraz spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy, 10) spirytus skażony u nabywcy, jeżeli środek skażający został dodany do spirytusu nabytego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 11) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego szpitalom, pod warunkiem że będzie stosowany wyłącznie: a) przy czynnościach leczniczych i do zabiegów dezynfekcyjnych powierzchni i przedmiotów mających bezpośredni kontakt z pacjentem, b) do wytwarzania leków recepturowych w aptekach szpitalnych, 12) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego technicznego (SWW: 2442-4), spirytusu skażonego (SWW: 2444-2), z wyjątkiem spirytusu wymienionego w poz. 7 pkt 1-4 załącznika nr 2 do rozporządzenia, a także spirytusu porektyfikacyjnego (SWW: 2449-3) jednostkom podległym, podporządkowanym lub nadzorowanym przez Ministra Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkom wojskowym podległym Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz jednostkom organizacyjnym Urzędu Ochrony Państwa, 13) rozlew piwa zakupionego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 14) wyroby akcyzowe sprzedawane do wolnych obszarów celnych umiejscowionych na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, z przeznaczeniem do odprzedaży podróżnym. § 9. 1. W przypadku sprzedaż paliw silnikowych wytwarzanych z komponentów uzyskiwanych z przerobu ropy naftowej oraz organicznych związków tlenowych, a także wytwarzanych w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych, należny podatek akcyzowy obniża się o podatek akcyzowy zapłacony przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych paliw. 2. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży soli (SWW: 1212) obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do jej wytwarzania surowców lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych surowców. 3. W przypadku sprzedaż wyrobów wymienionych w poz. 9 załącznika nr 1 do rozporządzenia podatek akcyzowy należny od tych wyrobów obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytwarzania materiałów zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, -5, -9 lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych materiałów. 4. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży wódek gatunkowych obniża się o podatek akcyzowy zapłacony od importu napojów alkoholowych otrzymanych przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron oraz złożonych preparatów i koncentratów alkoholowych, zakupionych z przeznaczeniem do produkcji tych wódek. 5. W przypadku odprzedaży spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu, o którym mowa w § 4 ust. 2, należny podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabycia spirytusu. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio w przypadku zużycia spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu. 7. Podatnicy sprzedający denaturat mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek zawarty w cenach zakupu zużytego do produkcji spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80 lub o podatek akcyzowy zapłacony od importu tego spirytusu. 8. Podatnicy, którzy przed sprzedażą wyrobów winiarskich: 1) dokonują ich rozlewu, 2) poddają je leżakowaniu, kupażowaniu, tzn. mieszaniu w celu osiągnięcia właściwych efektów barwy, smaku i aromatu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową, nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianiu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, tzn. przyspieszeniu procesu dojrzewania przez zastosowanie oddziaływania termicznego, mogą obniżyć podatek akcyzowy należny od sprzedaży tych wyrobów o podatek akcyzowy od wyrobów winiarskich zużytych do ich wytworzenia, zawarty w cenach zakupy lub zapłacony od ich importu. § 10. 1. Podatnicy importujący wyroby akcyzowe, wymienione w poz. 1 załącznika nr 6 do ustawy, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu w procesie pirolizy, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu tych wyrobów. 2. Podatnicy sprzedający oleje napędowe do silników szybkoobrotowych wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji w produkcie gotowym wynosi minimum 10%, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach zakupu lub o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu wyrobów służących do produkcji tych olejów. 3. W przypadku gdy podatnik dokonuje sprzedaży oleju napędowego do silników szybkoobrotowych armatorom rybołówstwa morskiego, według zasad określonych odrębnie przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, podatnik ten może zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę 744,00 zł/t. 4. Podatnicy nabywający paliwo lotnicze mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach zakupu lub o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu paliw zużytych do napędu silników stosowanych w środkach transportu lotniczego. § 11. Podatnicy nabywający wyroby wymienione w poz. 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach tych wyrobów. § 12. 1. Zwalnia się od podatku akcyzowego opakowania z tworzyw sztucznych, wytwarzane w całości z następujących surowców: 1) polietylenu (PE) i polipropylenu (PP) - w części odpowiadającej 90%, 2) poliwęglanu (PC), polistyrenu (PS), politereftalanu etylenu (PET) - w części odpowiadającej 80% kwoty podatku obliczonego według stawek określonych w załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia. 2. Zwolnienia od podatku akcyzowego dla opakowań z tworzyw sztucznych importowanych stosuje się w przypadku, gdy importer przedstawi w urzędzie celnym dokument stwierdzający, że opakowania te zostały wytworzone z surowców wymienionych w ust. 1. § 13. Podatnicy, którzy w roku kalendarzowym poprzedzającym rok podatkowy sprzedali: 1) do 20 000 hl piwa - mogą obniżyć akcyzę należną od sprzedaży pierwszych 20 000 hl piwa w roku podatkowym o 11,00 zł/hl, 2) powyżej 20 000 hl do 200 000 hl piwa - mogą obniżyć akcyzę należną od sprzedaży pierwszych 200 000 hl piwa w roku podatkowym o 6,00 zł/hl. § 14. W przypadku: 1) zlecenia wykonania wyrobu akcyzowego, podatnikiem podatku akcyzowego jest zleceniobiorca; jeżeli stawka podatku akcyzowego została wyrażona w formie procentowej, zleceniobiorca oblicza podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek od towarów i usług, 2) importu towarów w opakowaniach z tworzyw sztucznych, wymienionych w poz. 35 załącznika nr 3 do rozporządzenia, podatek akcyzowy od tych opakowań jest płacony według zasad i w terminach określonych w art. 11, 11a i 12 ustawy. § 15. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne: 1) wytwarzające paliwa silnikowe w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych, 2) dokonujące uszlachetniania soli (SWW: 1212) w procesach dosuszania, oczyszczania, jodowania i wzbogacania, 3) wykonujące czynności polegające na powiększaniu wartości użytkowej wyrobów zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, -5, -9, 4) dokonujące rozlewu wyrobów winiarskich, a także podmioty, które poddają te wyroby leżakowaniu, kupażowaniu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową i nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, 5) posiadające importowane wyroby akcyzowe, od których nie pobrano podatku akcyzowego, 6) dokonujące sprzedaży wyrobów akcyzowych podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, od których: a) nie zapłacono podatku akcyzowego, b) zapłacono podatek akcyzowy niższy od podatku obowiązującego dla sprzedawanego wyrobu akcyzowego, 7) odprzedające nabyty spirytus na inny cel niż określono w zamówieniu, 8) zużywające nabyty spirytus na inny cel niż określono w zamówieniu, 9) zużywające spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 5, powstaje z chwilą nabycia wyrobów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. 3. W przypadku gdy stawka podatku została wyrażona w formie procentowej, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 5, obliczają podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu nabycia wyrobu. 4. Przepisów ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i 3 nie stosuje się do osób fizycznych nabywających wyroby akcyzowe na własne cele konsumpcyjne. 5. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 6 lit. b), mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu, a także zapłacony od importu tych towarów. § 16. W przypadku sprzedaży gazu płynnego służącego do napędu pojazdów samochodowych oraz napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg, podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne dokonujące: 1) tankowania gazem płynnym pojazdów samochodowych, przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem, 2) napełniania gazem płynnym butli turystycznych o masie do 5 kg. § 17. 1. W przypadku gdy eksportowany wyrób akcyzowy został nabyty po cenach zawierających podatek akcyzowy, kwota tego podatku zwiększa u eksportera podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy; dotyczy to również podatku akcyzowego zawartego w cenach surowców i materiałów zużytych do wytworzenia wyeksportowanych towarów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu wyrobu akcyzowego, od którego podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami skarbowymi akcyzy. § 18. 1. W przypadku gdy wyrób akcyzowy jest sprzedawany podróżnym na pasażerskich statkach pełnomorskich, promach pasażersko-samochodowych i w samolotach obsługujących linie międzynarodowe, kwota podatku akcyzowego zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych, podawanych pasażerom statków pełnomorskich, promów pasażersko-samochodowych i samolotów obsługujących linie międzynarodowe. § 19. 1. Podatnicy płacą podatek akcyzowy za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 20 i 21. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatku akcyzowego płaconego w urzędzie celnym. § 20. 1. Podatnicy wytwarzający wyroby akcyzowe określone w poz. 1, 13, 15 i 17 załącznika nr 6 do ustawy uiszczają podatek akcyzowy: 1) wstępnie - za okresy dzienne, 2) za okresy miesięczne. 2. Wpłaty dzienne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są dokonywane przy zastosowaniu procentowej stawki obliczonej według następującego wzoru (z dokładnością do 0,01%): gdzie: PA - oznacza kwotę należnego podatku akcyzowego z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy, obliczoną według obowiązujących stawek podatku akcyzowego, Ws - oznacza wartość sprzedaży wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, nie zawierającą podatku od towarów i usług, z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy. 3. Podatek za okresy dzienne stanowi iloczyn wartości sprzedaży w danym dniu wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, oraz stawki procentowej wynikającej z wzoru określonego w ust. 2. 4. Wpłaty kwot określonych zgodnie z ust. 3 powinny być dokonywane nie później niż do 25 dnia, licząc od dnia następującego po dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany. 5. Podatek akcyzowy jest rozliczany ostatecznie za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym podatku, z uwzględnieniem wstępnych wpłat dziennych. § 21. 1. Podatnicy podejmujący działalność w zakresie wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 20 ust. 1, rozliczają podatek akcyzowy, w okresie dwóch miesięcy kalendarzowych od dokonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu wyłącznie za okresy miesięczne; obowiązek dokonywania wstępnych wpłat dziennych powstaje w pierwszym dniu trzeciego miesiąca kalendarzowego od dokonania po raz pierwszy czynności podlegającej opodatkowaniu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wznowienia wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 20 ust. 1, po przerwie trwającej dłużej niż trzy miesiące. § 22. Wpłaty dzienne, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, zmniejszane są o kwotę zaliczki na podatek akcyzowy, wpłaconej na nabycie banderol podatkowych stosowanych na podstawie odrębnych przepisów; jeżeli kwota zaliczki została zwrócona podatnikowi przez urząd skarbowy, kwota ta zwiększa podatek akcyzowy należny za miesiąc, w którym dokonano zwrotu. § 23. 1. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży wyrobów winiarskich obniża się o kwotę zaliczki na podatek akcyzowy, wpłaconej na nabycie banderol, o których mowa w § 22, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy różnica między kwotą należnego podatku akcyzowego od sprzedaży wyrobów winiarskich a kwotą zaliczek na nabycie banderol stanowi liczbę ujemną, kwota ta zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy nabyciu banderol legalizacyjnych przez podatników, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 4. 4. Przepisy § 22 stosuje się odpowiednio. § 24. Na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego jest obowiązany określić w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości sprzedaży towarów wykazanych w tej fakturze. § 25. W przypadkach określonych w § 9-11, § 15 ust. 5 oraz § 17 i 18 podatnik może obniżyć należny podatek akcyzowy lub zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, pod warunkiem że posiada dowód zapłaty kwot podatku akcyzowego, wynikających z faktur i faktur korygujących, a w przypadku dokumentów celnych - kwot podatku akcyzowego, wynikających z tych dokumentów. § 26. 1. W okresie do 31 grudnia 1999 r. zwalnia się od podatku akcyzowego sprzedaż: 1) paliw silnikowych oraz olejów smarowych i specjalnych wytwarzanych przez rafinerie ropy naftowej, do których ropa naftowa dostarczana jest transportem kolejowym lub samochodowym, w części odpowiadającej kwocie 65 zł od każdej tony zakupionej do przerobu ropy naftowej dostarczonej tym transportem, 2) etylin 98, etylin 94E i innych etylin 94 z zawartością od 4,5% do 5% alkoholu etylowego, w części odpowiadającej kwocie 170,00 zł od każdej tony tych paliw, 3) paliwa lotniczego oraz paliwa do silników turbospalinowych, dokonywaną przez producenta tych paliw na zamówienie: a) Ministra Obrony Narodowej i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, b) Agencji Rezerw Materiałowych na uzupełnienie rezerw państwowych, c) jednostek organizacyjnych Aeroklubu Polskiego, d) jednostek organizacyjnych lotnictwa sanitarnego, 4) spirytusu, z wyłączeniem spirytusu butelkowanego (SWW: 2443-15), na zamówienie Agencji Rynku Rolnego. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, ma zastosowanie w przypadku, gdy do zamówienia zostanie załączone oświadczenie stwierdzające, że zakupione paliwa zostaną zużyte do napędu silników stosowanych na statkach powietrznych. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się również w przypadku importu paliwa lotniczego i paliwa do silników turbospalinowych importowanego bezpośrednio przez wymienione podmioty lub na ich pisemne zamówienie; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 27. W okresie do 30 czerwca 1998 r. producenci napojów alkoholowych niskoprocentowych (SWW: 2443-52) mogą obniżyć podatek akcyzowy należny od sprzedaży tych wyrobów o kwotę odpowiadającą podatkowi akcyzowemu zawartemu w cenach spirytusu nabytego przed dniem 1 lutego 1998 r., wynikającą z faktur lub faktur korygujących dokumentujących zakup tego spirytusu. § 28. Tracą moc: 1) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lutego 1997 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 13, poz. 71 i Nr 51, poz. 327), 2) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 5 lutego 1997 r. w sprawie stawek podatku akcyzowego dla wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego, niektórych innych napojów alkoholowych, paliw do silników, wyrobów tytoniowych oraz zwolnień od tego podatku (Monitor Polski Nr 7, poz. 57 i Nr 32, poz. 310), 3) zarządzenie Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 1997 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku akcyzowego od paliw lotniczych (Monitor Polski Nr 21, poz. 206 i Nr 46, poz. 450). § 29. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1998 r., z wyjątkiem: 1) § 8 pkt 4 i § 26 - które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia i mają zastosowanie do czynności wykonywanych od dnia 1 stycznia 1998 r., 2) poz. 1 i 18 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz poz. 13, 16 i 17 załącznika nr 3 do rozporządzenia - które wchodzą w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia rozporządzenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. (poz. 3) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH WYROBÓW AKCYZOWYCH PRODUKOWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 10241-1, 0242-2Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1153,00 zł/t w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1129,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1040,00 zł/t c) paliwo lotnicze1125,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych664,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie604,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie644,00 zł/t 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych624,00 zł/t 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w produkcie gotowym wynosi minimum 10%1)wolne od podatku 5) pozostałewolne od podatku 20243Oleje smarowe i specjalne: 1) oleje silnikowe, z wyjątkiem olejów DS-M do silników okrętowych (SWW: 0243-135), olejów DS-H do silników okrętowych (SWW: 0243-136), olejów SC22 do silników okrętowych (SWW: 0243-137), olejów do silników z zapłonem samoczynnym (wysokoprężnych) pozostałych (SWW: 0243-139), olejów do silników lotniczych (SWW: 0243-14), olejów silnikowych pozostałych (SWW: 0243-19) oraz olejów do silników okrętowych określonych przez Polską Normę PN-75C-96089/01-04 jako Marinol typu CA, CB, CC, CD.15 2) pozostałe, w tym także oleje silnikowe wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w których udział komponentów z regeneracji w produkcie gotowym stanowi minimum 10%2)wolne od podatku 30675-931, -991Broń palna myśliwska, pistolety obronne na naboje gazowe20 40844-9Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej osobno nie wymienione: 1) rulety wraz ze stołami do rulety15 2) stoły do gry w karty15 3) automaty hazardowe15 4) maszyny i urządzenia losujące15 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry15 51021, 1022Samochody osobowe: 1) których cena jest wyższa od równowartości 7500 ECU3)10 2) pozostałewolne od podatku 61055-1Jachty pełnomorskie: 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 ECU3)20 2) pozostałewolne od podatku 71153Sprzęt elektroniczny powszechnego użytku: 1) odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego, których cena jest wyższa od równowartości 750 ECU3)10 2) magnetowidy i odtwarzacze, których cena jest wyższa od równowartości 350 ECU3)10 3) kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 600 ECU3)10 4) zestawy sprzętu elektronicznego składające się z: a) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, których cena jest wyższa od równowartości 1100 ECU3)10 b) odbiornika telewizyjnego i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1350 ECU3)10 c) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1700 ECU3)10 5) pozostaływolny od podatku 81212Sól: 1) sól warzona zwykła (SWW: 1212-111, -121)15 2) sól warzona jodowana (SWW: 1212-112, -122)7 3) sól kamienna i sól kamienna z mikroelementami (SWW: 1212-211)15 4) sól kamienna jodowana (SWW: 1212-212)7 5) pozostaławolna od podatku 91324-4, -5, -9Środki upiększające i wyroby perfumeryjne oraz wyroby kosmetyczne i perfumeryjne (bez ziołowych) pozostałe20 101364-1, -2Opakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-11)0,50 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-12)5,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-13)6,00 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-14)0,75 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-16)0,40 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-17)0,75 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-21): a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,03 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,05 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-22)1,00 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-23)1,00 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-24)0,01 zł/szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-25)0,02 zł/szt. 12) pozostałewolne od podatku 111829-13Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci25 122215-2Skóry futrzane zwierząt szlachetnych wyprawione: 1) norek, lisów, piżmaków, kun, tchórzy, tchórzofretek i fretek20 2) pozostałewolne od podatku 132233, 2234, 2239Odzież futrzana i inne wyroby futrzarskie: 1) ze skór wymienionych w poz. 12 pkt 115 2) pozostaławolna od podatku 14247Wyroby winiarskie: 1) wina owocowe i owocowo-ziołowe (SWW: 2471)81 zł/hl z czego: napoje alkoholowe typu win i napoje winopochodne-niskoprocentowe na bazie alkoholu winnego (SWW: 2471-6)103 zł/hl 2) wina gronowe i gronowo-ziołowe (SWW: 2472)100 zł/hl 3) miody pitne (SWW: 2473)60 zł/hl 4) osady winiarskie (SWW: 2474-2, -3)wolne od podatku 5) pozostałe200 zł/hl 152483-1, -2, -3Piwo od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej4,95 zł 162483-8Piwo bezalkoholowe5 172519-7Guma do żucia20 182552Wyroby tytoniowe: 2552-1, -2, -81) papierosy, w tym: a) papierosy marek zagranicznych produkowane w Polsce76,50 zł/1000 szt. b) papierosy z filtrem o długości powyżej 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)65,50 zł/1000 szt. c) papierosy z filtrem o długości do 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)51,50 zł/1000 szt. d) papierosy bez filtra, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)50,00 zł/1000 szt. 2552-32) cygara i cygaretki krajowe50 2552-4, -73) pozostałe wyroby tytoniowe60 194) nie wymienione w pkt 1-3wolne od podatku niezależnie od symbolu SWWŁodzie żaglowe, łodzie z silnikiem i łodzie z dostosowaniem do silników (drewniane, z tworzyw sztucznych i innych materiałów), z wyłączeniem łodzi rybackich, roboczych i ratowniczych: 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 ECU3)15 2) pozostałewolne od podatku 20niezależnie od symbolu SWWGaz płynny służący do tankowania pojazdów samochodowych przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem oraz do napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg90 zł/1000 l 21Wyroby nie wymienione w poz. 1-20wolne od podatku Objaśnienia: 1) Dotyczy producentów wytwarzających paliwa silnikowe z ropy naftowej, posiadających zorganizowany w kraju system zbiórki olejów przepracowanych oraz będących właścicielami specjalistycznych instalacji i stosujących specjalistyczne technologie do oczyszczania, destylacji i rerafinacji olejów przepracowanych do olejów bazowych. 2) Dotyczy producentów będących właścicielami specjalistycznych instalacji i stosujących specjalistyczne technologie do rerafinacji olejów przepracowanych do olejów bazowych. 3) Za cenę wyrobu, o której mowa w poz. 5, 6, 7 i 19 tabeli, uważa się cenę nie zawierającą podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Podstawą ustalenia równowartości tej ceny w ECU jest kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia sprzedaży wyrobu. Załącznik nr 2 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO I DROŻDŻOWEGO ORAZ NIEKTÓRYCH NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH PRODUKOWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa towaru (grupy towarów)Stawka podatku akcyzowego w zł za 1 hl 100% spirytusu lub w % obrotu lub w zł za 1 hl 1234 12441Spirytus surowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5,0% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) spirytus owocowy (SWW: 2441-3) przeznaczony do produkcji wódek gatunkowychwolny od podatku 5) spirytus surowy posiarczynowywolny od podatku 6) pozostały5174,00 22442-1, -2, -3Spirytus rektyfikowany zwykły, wyborowy i luksusowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do wytwarzania napojów alkoholowych typu win niskoprocentowych i napojów winopochodnych na bazie alkoholu winnego do 18% mocy (SWW: 2471-6) oraz do wytwarzania napojów alkoholowych o mocy powyżej 1,5%, nie zaliczanych do wyrobów spirytusowych, piwa i wyrobów winiarskich2700,00 2) do produkcji aromatów i esencji spożywczych415,00 3) do wytwarzania win i miodów pitnych oraz produktów zielarskich nie zaliczanych do leków124,00 4) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony34,00 5) do skażenia u nabywcy30,00 6) do produkcji leków oraz do wytwarzania wyrobów spirytusowych (SWW: 2443)wolny od podatku 2442-47) pozostały5174,00 3Spirytus rektyfikowany techniczny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony45,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 3) do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) pozostały5174,00 42442-9Spirytus - alkohol etylowy 96% czysty i czysty do analizy (od 1 hl 100% spirytusu)5174,00 52443Wyroby spirytusowe czyste i gatunkowe własnej produkcji, w tym również napoje alkoholowe niskoprocentowe do 18% mocy SWW: 2443-52 (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 62444-1Spirytus odwodniony (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi55,00 2) dla farmacji (F i FS)wolny od podatku 3) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 4) przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 5) pozostały5174,00 72444-2Spirytus skażony1): 1) denaturat butelkowany35% 2) denaturat luzem40% 3) sprzedawany w opakowaniach zawierających 10 l lub mniej35% 4) ogólnym środkiem skażającym AT 80: a) w opakowaniach 10 l lub mniej35% b) luzem40% 5) przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 6) sprzedawany podmiotom innym niż określone w § 4 niniejszego rozporządzenia (od 1 hl 100% spirytusu)5174,00 87) pozostały (od 1 hl 100% spirytusu)30,00 2449-3Spirytus porektyfikacyjny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymiwolny od podatku 2) pozostały5174,00 92449-4Oleje fuzlowe i frakcje propanolowo-izobutanolowe5% 102449-5Półprodukty do wódek gatunkowych (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach): 1) do wytwarzania wyrobów spirytusowychwolny od podatku 2) pozostałe5174,00 112449-9Spirytus bezpirydynowy o niskiej zawartości ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, nie zawierający pirydyny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji octuwolny od podatku 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) pozostały5174,00 12bez względu na symbolNapoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, nie zaliczone do wyrobów spirytusowych, piwa oraz wyrobów winiarskich200,00 zł/hl 13244Wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego nie wymienione w poz. 1-12 tabeliwolne od podatku 1) skażony środkami wymienionymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie warunków skażania spirytusu oraz ustalania ubytków naturalnych w produkcji i magazynowaniu spirytusu (Dz. U. Nr 121, poz. 542 i z 1994 r. Nr 78, poz. 361). Załącznik nr 3 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH IMPORTOWANYCH TOWARÓW Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania*) 1234 11704 10Guma do żucia, również pokryta cukrem25 ex 2106 90 92 0 ex 2106 90 98 0 2ex 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin zawierające dodatek alkoholu o rzeczywistej mocy alkoholu przewyższającej w masie 1,5% (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 3ex 2202 90Piwo bezalkoholowe5,2 42203 00Piwo otrzymywane ze słodu (od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej)4,95 zł 52103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 62204Wino ze świeżych winogron, łącznie z winami wzmocnionymi, moszcz winogronowy inny niż z pozycji 2009100 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 72205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi100 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 8ex 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (np. jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej81 zł/hl w tym: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł b) miody pitne60 zł/hl 92106 90 20 0Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 102207Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe alkohole skażone o dowolnej mocy (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł 112208Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5174,00 zł z czego: 2208 201) napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron5174,00 zł 2208 302) whisky5174,00 zł 2208 403) rumy5174,00 zł 2208 504) giny i gin Geneva5174,00 zł 2208 605) Vodka5174,00 zł 122208 90 69 1Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami na bazie alkoholuwolne od podatku 132402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy z tytoniu lub namiastek tytoniu100 w tym: papierosy76,50 zł/1000 szt. 142403 10 10 0Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g150 152501 00 91 0Sól odpowiednia do spożycia przez ludzi17,7 w tym: sól jodowana z mikroelementami7,5 16ex 2710 00Paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1153,00 zł/t w tym: a) etylina 941129,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1040,00 zł/t c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1125,00 zł/t 17ex 2710 00Oleje napędowe do silników, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych 664,00 zł/t w tym: 1) oleje napędowe o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie604,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie644,00 zł/t 2) paliwa do silników odrzutowych624,00 zł/t 18ex 2710 00 87 0Oleje silnikowe17,7 193303 00Perfumy i wody toaletowe25 20ex 3304Preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry (z wyjątkiem leków), łącznie z preparatami do opalania, do manicure i pedicure, z wyłączeniem towarów o symbolu 3304 99 00 025 21ex 3506Kleje do rzęs i peruk25 22ex 4302Garbowane lub wykończone skóry futerkowe (łącznie z łbami, ogonami, łapami i innymi kawałkami lub ścinkami), nawet połączone (bez dodatku z innych materiałów), z wyjątkiem króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii25 23ex 4303Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i pozostałe wyroby futrzarskie - z wyjątkiem wytworzonych ze skór króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii17,7 248525 40Kamery video, ze stop-klatką oraz pozostałe kamery video rejestrujące, których wartość celna jest wyższa od równowartości 600 ECU11,1 25ex 8521 10 30 0 ex 8521 10 80 0Magnetowidy i odtwarzacze, których wartość celna jest wyższa od równowartości 350 ECU11,1 26ex 8528Odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego (barwne), których wartość celna jest wyższa od równowartości 750 ECU11,1 27ex 8528Zestawy sprzętu elektronicznego: 1) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1100 ECU11,1 2) odbiornika telewizyjnego i kamery video, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1350 ECU11,1 3) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery video, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1700 ECU11,1 28ex 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, których wartość celna jest wyższa od równowartości 7500 ECU, z wyłączeniem sanitarek15 29ex 8903Jachty i inne jednostki pływające wypoczynkowe lub sportowe, których wartość celna jest wyższa od równowartości 2400 ECU25 30ex 9303Broń myśliwska25 31ex 9304 00 00 0Broń gazowa25 32ex 9504 40 00 0Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci33,3 33ex 9504Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej: 1) rulety wraz ze stołami do rulety17,7 2) automaty hazardowe17,7 3) stoły do gry w karty17,7 4) maszyny i urządzenia losujące17,7 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry17,7 34niezależnie od kodu PCNKasety zawierające preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry, wymienione w poz. 19 i 2025 35niezależnie od kodu PCNOpakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych0,50 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych5,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych6,00 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych0,75 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych0,40 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych0,75 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych: a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,03 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,05 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych1,00 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych1,00 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych0,01 zł/szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych0,02 zł/szt. 12) pozostałewolne od podatku 36Pozostałe towary nie wymienione w poz. 1-35wolne od podatku Objaśnienia: ex - zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że stawka podatku akcyzowego jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3. *) - określonej w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat za informacje, odpisy i zaświadczenia wydawane przez Centralną Informację o Zastawach Rejestrowych. (Dz. U. z 1998 r. Nr 2, poz. 4) Na podstawie art. 43 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. Nr 149, poz. 703 i z 1997 r. Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. Za informacje, odpisy i zaświadczenia wydawane z rejestru zastawów przez Centralną Informację o Zastawach Rejestrowych, utworzoną na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. Nr 149, poz. 703 i z 1997 r. Nr 121, poz. 769), pobiera się następujące opłaty: 1) za odpis lub informację wydawaną na wniosek o wydanie odpisu z rejestru zastawów - 15 zł, 2) za zaświadczenie wydawane na wniosek o wydanie zaświadczenia - 20 zł, 3) za informację wydawaną na wniosek o podanie numeru pozycji rejestru zastawów - 10 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych. (Dz. U. z 1998 r. Nr 2, poz. 5) Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 lutego 1991 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych (Dz. U. Nr 23, poz. 95 i Nr 69, poz. 301, z 1992 r. Nr 25, poz. 110 i Nr 64, poz. 327, z 1993 r. Nr 16, poz. 76, z 1994 r. Nr 55, poz. 231 i Nr 140, poz. 796, z 1995 r. Nr 92, poz. 462, Nr 102, poz. 505 i Nr 147, poz. 717, z 1996 r. Nr 154, poz. 751 oraz z 1997 r. Nr 67, poz. 434) w § 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w województwie warszawskim: a) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) Prokuraturę Rejonową Warszawa-Praga Północ dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Praga Północ, miasta Ząbki oraz gmin: Warszawa-Białołęka i Warszawa-Targówek," b) po pkt 8 dodaje się nowy pkt 9 w brzmieniu: "9) Prokuraturę Rejonową w Legionowie dla miasta Legionowo oraz gmin: Jabłonna, Nieporęt, Serock i Wieliszew," c) dotychczasowe pkt 9-13 oznacza się odpowiednio jako pkt 10-14, d) pkt 10 otrzymuje brzmienie: "10) Prokuraturę Rejonową w Nowym Dworze Mazowieckim dla miasta Nowy Dwór Mazowiecki oraz gmin: Brochów, Czosnów, Leoncin, Pomiechówek i Zakroczym,"; 2) w ust. 3 w województwie białostockim pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Prokuraturę Rejonową w Białymstoku dla miasta Białystok oraz gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Jasionówka, Jaświły, Juchnowiec Kościelny, Knyszyn, Krypno, Łapy, Michałowo, Mońki, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłudów,"; 3) w ust. 7 w województwie ciechanowskim pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) Prokuraturę Rejonową w Mławie dla miasta Mława oraz gmin: Bieżuń, Dzierzgowo, Kuczbork-Osada, Lipowiec Kościelny, Lubowidz, Lutocin, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wieczfnia Kościelna, Wiśniewo i Żuromin,"; 4) w ust. 11 w województwie gorzowskim: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Prokuraturę Rejonową w Gorzowie Wielkopolskim dla miasta Gorzów Wielkopolski oraz gmin: Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Lubiszyn, Santok i Witnica," b) po pkt 5 dodaje się nowy pkt 6 w brzmieniu: "6) Prokuraturę Rejonową w Strzelcach Krajeńskich dla gmin: Drezdenko, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie i Zwierzyn," c) dotychczasowy pkt 6 oznacza się jako pkt 7; 5) w ust. 13 w województwie kaliskim pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) Prokuraturę Rejonową w Krotoszynie dla miasta Sulmierzyce oraz gmin: Koźmin Wielkopolski, Krotoszyn, Rozdrażew i Zduny," 6) w ust. 14 w województwie katowickim: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Prokuraturę Rejonową w Bytomiu dla miast: Bytom i Radzionków," b) pkt 17 otrzymuje brzmienie: "17) Prokuraturę Rejonową w Tarnowskich Górach dla miast: Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie i Tarnowskie Góry oraz gmin: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice," c) pkt 19 otrzymuje brzmienie: "19) Prokuraturę Rejonową w Wodzisławiu Śląskim dla miast: Pszów, Radlin, Rydułtowy i Wodzisław Śląski oraz gmin: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice i Mszana,"; 7) w ust. 24 w województwie łódzkim pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) Prokuraturę Rejonową w Pabianicach dla miast: Konstantynów Łódzki i Pabianice oraz gmin: Ksawerów, Pabianice i Rzgów,"; 8) w ust. 25 w województwie nowosądeckim: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Prokuraturę Rejonową w Limanowej dla miast: Limanowa i Mszana Dolna oraz gmin: Dobra, Jodłownik, Kamienica, Laskowa, Limanowa, Łukowica, Mszana Dolna, Niedźwiedź, Słopnice i Tymbark," b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) Prokuraturę Rejonową w Nowym Targu dla miast: Jordanów, Nowy Targ i Szczawnica oraz gmin: Bystra-Sidzina, Czarny Dunajec, Czorsztyn, Jabłonka, Jordanów, Krościenko nad Dunajcem, Lipnica Wielka, Lubień, Łapsze Niżne, Nowy Targ, Ochotnica Dolna, Raba Wyżna, Rabka i Spytkowice,"; 9) w ust. 28 w województwie ostrołęckim: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Prokuraturę Rejonową w Ostrołęce dla miasta Ostrołęka oraz gmin: Baranowo, Czarnia, Goworowo, Kadzidło, Lelis, Łyse, Młynarze, Myszyniec, Olszewo-Borki, Rozogi, Różan, Rzekuń, Sypniewo i Troszyn," b) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) Prokuraturę Rejonową w Przasnyszu dla miast: Maków Mazowiecki i Przasnysz oraz gmin: Chorzele, Czerwonka, Jednorożec, Krasnosielc, Krzynowłoga Mała, Płoniawy-Bramura, Przasnysz, Rzewnie i Szelków,"; 10) w ust. 35 w województwie rzeszowskim pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) Prokuraturę Rejonową w Rzeszowie dla gmin: Błażowa, Boguchwała, Chmielnik, Głogów Małopolski, Hyżne, Krasne, Lubenia, Świlcza, Trzebownisko i Tyczyn oraz osiedli Baranówka i Nowe Miasto z terenu miasta Rzeszów,"; 11) w ust. 36 w województwie siedleckim pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Prokuraturę Rejonową w Łukowie dla miast: Łuków i Stoczek Łukowski oraz gmin: Adamów, Krzywda, Łuków, Serokomla, Stanin, Stoczek Łukowski, Trzebieszów, Wojcieszków i Wola Mysłowska," 12) w ust. 40 w województwie suwalskim: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Prokuraturę Rejonową w Augustowie dla miasta Augustów oraz gmin: Augustów, Bargłów Kościelny, Lipsk, Nowinka, Płaska i Sztabin," b) po pkt 5 dodaje się nowy pkt 6 w brzmieniu: "6) Prokuraturę Rejonową w Sejnach dla miasta Sejny oraz gmin: Giby, Krasnopol, Puńsk i Sejny," c) dotychczasowy pkt 6 otrzymuje oznaczenie pkt 7 i brzmienie: "7) Prokuraturę Rejonową w Suwałkach dla miasta Suwałki oraz gmin: Bakałarzewo, Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki i Wiżajny,"; 13) w ust. 42 w województwie tarnobrzeskim pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Prokuraturę Rejonową w Nisku dla gmin: Bojanów, Harasiuki, Jarocin, Jeżowe, Krzeszów, Nisko, Rudnik nad Sanem i Ulanów,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 1 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. (Dz. U. z 1998 r. Nr 3, poz. 6) Na podstawie art. 78 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885) w związku z art. 7 pkt 1 i art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 kwietnia 1995 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych (Dz. U. Nr 67, poz. 342) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 13 dodaje się § 13a w brzmieniu: "§ 13a. 1. Dopuszczenie do pracy w ruchu zakładu górniczego nowo zatrudnionych osób kierownictwa i dozoru ruchu, których zakres czynności obejmuje sprawy: 1) techniki strzałowej, 2) przewietrzania i zwalczania zagrożeń: pyłowego, pożarowego, metanowego, wyrzutami gazów i skał, 3) zagrożenia tąpaniami, 4) transportu w wyrobiskach podziemnych, 5) podsadzania wyrobisk górniczych, 6) ruchu wyciągów szybowych może nastąpić tylko po ukończeniu specjalistycznego przeszkolenia (kursu). 2. Odbycie specjalistycznego przeszkolenia (kursu) wymagane jest również od nowo zatrudnionych pracowników przed dopuszczeniem ich do pracy w ruchu zakładu górniczego na następujących stanowiskach: 1) górnika, 2) górnika rabunkarza, 3) cieśli szybowego, 4) elektromontera. 3. Kursy, o których mowa w ust. 1 i 2, prowadzą przedsiębiorcy lub na ich zlecenie jednostki organizacyjne wskazane przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 4. Programy szkoleń specjalistycznych (kursów) zatwierdza właściwy organ państwowego nadzoru górniczego."; 2) po § 15 dodaje się § 15a w brzmieniu: "§ 15a. 1. Szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach górniczych prowadzą przedsiębiorcy lub na ich zlecenie jednostki organizacyjne wskazane przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 2. Szkolenia, o których mowa w ust. 1, dla przedsiębiorców, osób kierownictwa ruchu zakładów górniczych, pracowników służby bezpieczeństwa i higieny pracy, wykładowców tematyki bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzą jednostki organizacyjne wskazane przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 3. Szczegółowe programy szkoleń dla poszczególnych grup stanowisk w zakładach górniczych zatwierdza właściwy organ państwowego nadzoru górniczego."; 3) w § 41 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dla: 1) wyrobisk przed rozpoczęciem ich drążenia i eksploatacji, 2) zbrojenia i likwidacji tych wyrobisk, 3) robót wiertniczych powinny być opracowane projekty techniczne wraz z technologią wykonywania robót, zatwierdzone przez kierownika ruchu zakładu górniczego, który podejmuje także decyzję o potrzebie opracowania projektu technicznego albo technologii wykonywania robót dla przebudów wyrobisk i innych robót górniczych."; 4) w § 49 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Instalacja elektryczna dla napędu urządzeń wiertniczych oraz oświetlenia wyrobiska przy wierceniu otworów badawczych, metanowych, długich strzałowych oraz otworów dla rozpoznawania warunków wodnych z wyrobisk powinna być budowy przeciwwybuchowej. 4. Przepisy ust. 3 nie dotyczą otworów strzałowych wierconych przy użyciu wiertnic samojezdnych w obrębie eksploatowanego pola w zakładach górniczych niemetanowych, eksploatujących kopaliny niepalne."; 5) skreśla się § 67; 6) w § 137 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Odstąpienie od warunków, o których mowa w ust. 2 i 3, może nastąpić za zgodą właściwego organu państwowego nadzoru górniczego."; 7) § 153 otrzymuje brzmienie: "§ 153. 1. Ładunki wielokolumnowe materiału wybuchowego w długich otworach strzałowych należy inicjować podwójną linią lontu detonującego albo pojedynczą linią lontu detonującego o masie rdzenia co najmniej 20 gramów pentrytu w jednym metrze lontu. 2. W zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny można inicjować, pojedynczą linią lontu detonującego, jednokolumnowe ładunki materiału wybuchowego w długich otworach strzałowych o średnicy do 45 mm. 3. W zakładach górniczych wydobywających rudy można inicjować ładunki materiału wybuchowego ciągłe i rozczłonkowane w długich otworach strzałowych pojedynczą linią lontu detonującego o masie rdzenia co najmniej 20 gramów pentrytu w jednym metrze lontu."; 8) w § 165 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Pomiary zawartości metanu powinny być wykonywane przez strzałowych, metaniarzy i osoby dozoru ruchu, zgodnie z przepisami § 317-320."; 9) § 197 otrzymuje brzmienie: "§ 197. 1. Jeżeli przepisy rozporządzenia nie stanowią inaczej: 1) rodzaje obudowy w poszczególnych wyrobiskach oraz sposoby jej wykonywania ustala kierownik działu robót górniczych, 2) rodzaje obudowy oraz zasady jej wykonywania powinny być określone w projekcie technicznym, o którym mowa w § 41, 3) doboru obudowy wyrobisk korytarzowych w zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny należy dokonywać w oparciu o zasady określone przez rzeczoznawcę wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 2. Osoby dozoru ruchu obowiązane są zapoznać załogę z ustalonym rodzajem obudowy dla danego wyrobiska i sposobem jej wykonywania. 3. Rzeczoznawcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w dalszych przepisach rozporządzenia, jest placówka naukowo-badawcza lub inna jednostka wykonująca specjalistyczne badania w określonych dziedzinach albo osoba fizyczna posiadająca wiadomości specjalistyczne w określonych dziedzinach."; 10) w § 218: a) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) w szybach i szybikach zjazdowych - 12 m/s, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 3a", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. W szczególnych przypadkach uzasadnionych warunkami bezpieczeństwa właściwy organ państwowego nadzoru górniczego może zezwolić na odstępstwo od zasady określonej w ust. 3 pkt 3."; 11) w § 223 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W zakładach górniczych, w których nie występuje zagrożenie metanowe, wydobywających kopaliny niepalne można stosować wentylatory podziemne głównego przewietrzania za zgodą właściwego organu państwowego nadzoru górniczego."; 12) w § 229 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) podciśnienia statycznego powietrza w kanale wentylacyjnym przed zasuwą (klapą) i za zasuwą (klapą),"; 13) w § 242: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Składy materiałów wybuchowych, komory pomp głównego odwadniania, a w zakładach górniczych wydobywających kopaliny palne także komory kruszarni, należy przewietrzać niezależnymi prądami powietrza.", b) skreśla się ust. 5; 14) w § 243 w ust. 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) średni upad w wyrobisku (bocznicy) nie przekracza 5°, 2) średni upad w wyrobisku (bocznicy) wynosi od 5° do 10°, a prędkość przepływu powietrza jest większa niż 0,5 m/s,"; 15) w § 245 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Każda tama przy moście wentylacyjnym powinna posiadać dwoje drzwi otwieranych w przeciwne strony albo zabezpieczonych przed samoczynnym otwarciem."; 16) w § 246 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Drzwi w tamach wentylacyjnych powinny zamykać się samoczynnie albo mechanicznie."; 17) w § 249 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Drzwi w tamach wentylacyjnych zabudowanych na drogach przewozu lokomotywowego lub głównego transportu pojazdami oponowymi powinny być otwierane i zamykane mechanicznie lub automatycznie."; 18) w § 254 w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) w polach drugiej, trzeciej i czwartej kategorii zagrożenia metanowego: a) 6 m - przy nachyleniu do 10° (we wzniosie i upadzie), b) 4 m - przy nachyleniu powyżej 10° (we wzniosie i upadzie)."; 19) w § 255 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) w polach niemetanowych i pierwszej kategorii zagrożenia metanowego: a) 10 m - przy nachyleniu do 10° (we wzniosie i upadzie), b) 6 m - przy nachyleniu powyżej 10° (we wzniosie i upadzie), 2) 2 m - w polach metanowych drugiej, trzeciej lub czwartej kategorii zagrożenia metanowego."; 20) w § 256: a) w ust. 2 w pkt 1 i 2 wyraz "pokładach" zastępuje się wyrazem "polach", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. W wyrobiskach drążonych kombajnami: 1) przy wentylacji ssącej - odległość lutniociągu ssącego od czoła przodka nie powinna być większa niż 3 m, 2) przy wentylacji tłoczącej - odległość lutniociągu tłoczącego od czoła przodka nie powinna być większa niż: a) 10 m - w polach niemetanowych, b) 8 m - w polach metanowych, 3) przy wentylacji kombinowanej odległość lutniociągu ssącego od czoła przodka nie powinna być większa niż 6 m, a odległość lutniociągu tłoczącego - większa niż 12 m."; 21) w § 270 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli temperatura powietrza mierzona termometrem suchym w miejscu pracy jest większa od 28°C, a nie przekracza 33°C lub intensywność chłodzenia jest mniejsza od 11 katastopni wilgotnych, należy zastosować odpowiednie środki techniczne dla obniżenia temperatury powietrza lub ograniczyć czas pracy do 6 godzin - liczony łącznie ze zjazdem i wyjazdem - dla pracowników przebywających całą zmianę roboczą w miejscu pracy, gdzie parametry klimatyczne są przekroczone."; 22) w § 291 skreśla się: a) oznaczenie ust. 1, b) ust. 2; 23) w § 298: a) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem, b) po pkt 3 dodaje się pkt 4-6 w brzmieniu: "4) przy prowadzeniu eksploatacji złóż (pokładów) zaliczonych do trzeciego stopnia zagrożenia tąpaniami i równocześnie do czwartej kategorii zagrożenia metanowego - stosować systemy zabezpieczeń metanometrycznych, umożliwiających ciągły pomiar zawartości metanu i wyłączenie urządzeń elektrycznych w czasie nie dłuższym niż 15 sekund, 5) przy prowadzeniu eksploatacji złóż (pokładów) zaliczonych do trzeciego stopnia zagrożenia tąpaniami i równocześnie do trzeciej kategorii zagrożenia metanowego - stosować systemy zabezpieczeń metanometrycznych, umożliwiających ciągły pomiar zawartości metanu i wyłączenie urządzeń elektrycznych w czasie nie dłuższym niż 15 sekund, 6) przy prowadzeniu eksploatacji złóż (pokładów) zaliczonych do drugiej, trzeciej lub czwartej kategorii zagrożenia metanowego dla nowo budowanych central - stosować systemy zabezpieczeń metanometrycznych, umożliwiających ciągły pomiar zawartości metanu i wyłączenie urządzeń elektrycznych w czasie nie dłuższym niż 15 sekund."; 24) w § 314 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) należy wykonywać pomiary metanu na zasadach ustalonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 25) w § 315 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoby kierownictwa i dozoru ruchu, metaniarze, strzałowi, kombajniści, konserwatorzy metanometrii automatycznej, wyznaczeni do wykonania pomiarów pracownicy oddziału odmetanowania, wiertacze oraz przodowi, o których mowa w § 316 ust. 1, przebywający w polach metanowych, powinni być wyposażeni w metanomierze przenośne oraz obowiązani są do wykonywania w tych polach pomiarów zawartości metanu."; 26) w § 349: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "w pokładach", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W wyrobisku korytarzowym, we wszystkich kierunkach od miejsc zabudowy rozdzielni, stacji transformatorowych i prostowników, należy utrzymywać strefy zabezpieczające na długości co najmniej 25 m, a od miejsc połączeń kabli lub przewodów elektrycznych, wykonanych za pomocą muf skorupowych w sieciach o napięciu powyżej 220 V prądu przemiennego - na długości co najmniej 5 m po obu stronach tych połączeń."; 27) w § 351 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Częstotliwość kontroli zawartości części niepalnych oraz wody wolnej w pyle węglowym, o których mowa w ust. 1-4, w strefie zabezpieczającej, dokonywanych przez służby dla zwalczania zagrożenia wybuchem pyłu węglowego, ustala kierownik ruchu zakładu górniczego w zależności od intensywności osiadania pyłu węglowego. Kontrola ta powinna być przeprowadzana nie rzadziej niż co 30 dni."; 28) w § 353: a) dotychczasową treść oznacza się jako "ust. 1", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Służby dla zwalczania zagrożenia wybuchem pyłu węglowego powinny kontrolować stan zapór przeciwwybuchowych nie rzadziej niż co 30 dni."; 29) w § 375 skreśla się: a) w ust. 1 pkt 1, b) ust. 3; 30) w § 379 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W razie wybierania części pokładu (parcel) o nieregularnych kształtach, zezwolenia na odstępstwo od wymagań, o których mowa w ust. 1, udzielić może właściwy organ państwowego nadzoru górniczego."; 31) w § 384 ust. 1, 3 i 4 otrzymują brzmienie: "1. W pokładach węgla zagrożonych tąpaniami drugiego i trzeciego stopnia zabrania się wykonywania wyrobisk korytarzowych w polu wybiegu ściany." "3. W złożu rud miedzi lub jego części, zaliczonych do drugiego lub trzeciego stopnia zagrożenia tąpaniami, zabrania się równoczesnego wykonywania przed frontem wybierkowym wyrobisk usytuowanych równolegle do prowadzonego frontu. 4. Zezwolenia na odstępstwo od wymagań, o których mowa w ust. 1 i 3, może udzielić właściwy organ państwowego nadzoru górniczego."; 32) w § 405: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się cyfrę "3", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Maszyny i inne urządzenia z układami hydraulicznymi o pojemności oleju palnego lub emulsji palnej większej niż 250 dm3 powinny być wyposażone w samoczynnie uruchamiane lub sterowane urządzenia gaśnicze."; 33) w § 410 w ust. 1 w pkt 1 wyraz "pokładów" zastępuje się wyrazem "pól"; 34) § 444 otrzymuje brzmienie: "§ 444. W razie stwierdzenia w wyniku pomiarów, o których mowa w § 440, intensywności desorpcji metanu niższej od 1,2 kPa (120 mm H2O) i zwięzłości węgla wyższej od 0,3 (§ 441), do czasu zaliczenia pokładu lub jego części do kategorii zagrożonych wyrzutami gazów i skał należy prowadzić badania wskaźników zagrożenia wyrzutami metanu i skał, jak w pokładach zagrożonych wyrzutami metanu i skał."; 35) § 455 otrzymuje brzmienie: "§ 455. W polach zagrożonych wyrzutami metanu i skał urządzenia metanometrii automatycznej powinny wyłączać urządzenia elektryczne w czasie nie dłuższym niż 15 sekund po przekroczeniu dopuszczalnej zawartości metanu w powietrzu."; 36) § 480 otrzymuje brzmienie: "§ 480. W złożu zaliczonym do drugiej lub trzeciej kategorii zagrożenia wyrzutami gazów i skał wiercenie otworów wielkośrednicowych powinno być prowadzone w oparciu o dokumentację techniczną, zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 37) w § 484 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Remonty maszyn i innych urządzeń powinny być wykonywane zgodnie z dokumentacją remontową i zapewnić stan maszyn i innych urządzeń zgodny z dokumentacją techniczną, o której mowa w ust. 1."; 38) w § 498: a) w ust. 1: z1) w pkt 3 przecinek zastępuje się kropką, z2) skreśla się pkt 4, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jednostka naukowo-badawcza wskazana przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego określa wymagania wytrzymałościowe i konstrukcyjne, jakim powinny odpowiadać obudowy zmechanizowane."; 39) w § 516 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) arkusz opisowy (charakterystykę techniczną) lin oraz zestawienie obciążeń lin wyciągowych nośnych, wyrównawczych i prowadniczych," b) w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem, c) po pkt 15 dodaje się pkt 16 w brzmieniu: "16) szczegółowy sposób przewietrzania rząpia."; 40) w § 575: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jazda ludzi szybami, w tym także jazda doraźna, powinna być prowadzona zgodnie z regulaminem ustalonym przez kierownika ruchu zakładu górniczego. Regulamin ten należy podać załodze do wiadomości.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Dla doraźnej jazdy ludzi szybami w regulaminie należy dodatkowo podać warunki techniczne i organizacyjne."; 41) w § 577 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: "5. Jeżeli jazda ludzi nie odbywa się bezpośrednio po ciągnieniu urobku lub przewozie materiałów, to należy uprzednio przeprowadzić jazdę próbną do góry i w dół, z prędkością i obciążeniem, odpowiadającymi parametrom stosowanym przy jeździe ludzi. 6. Jazdy próbne powinny być przeprowadzone po każdym wzajemnym przestawieniu bębnów albo bobin."; 42) w § 578 po ust. 11 dodaje się ust. 12 w brzmieniu: "12. Przepisy ust. 2-4 i 10 nie mają zastosowania, jeśli prowadzona jest doraźna jazda ludzi."; 43) w § 600 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) przewożenia ludzi w kuble posiadającym możliwe do otwarcia dno i punkt zawieszenia poniżej środka ciężkości,"; 44) w § 618 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Skracanie lub wydłużanie, w układzie transportu, ciągów transportowych może być dokonywane na odrębnych zasadach ustalonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 45) § 628 otrzymuje brzmienie: "§ 628. 1. Przejechanie środków transportowych poza krańce stacji nadawczo-odbiorczych górnych i dolnych oraz rejonu urządzenia napędowego, określone w dokumentacji układu transportowego, powinno spowodować wyłączenie napędu tego układu transportowego. 2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do dolnych stacji nadawczo-odbiorczych przy transporcie kołowym liną otwartą, jeżeli granice tych stacji wyznaczone są zaporami torowymi."; 46) w § 636 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podczas przewozu ludzi w wyrobisku transportowym nie wolno prowadzić innego transportu, z wyjątkiem transportu urobku przenośnikami."; 47) w § 643 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania w razie transportu liną bez końca."; 48) § 644 otrzymuje brzmienie: "§ 644. W razie transportu materiałów i urządzeń w wyrobiskach o zmiennych kierunkach nachylenia: 1) po spągu, 2) po torach w rozcinkach ścianowych i w chodnikach dla zbrojenia i likwidacji ścian dopuszcza się transport dwoma pracującymi równocześnie kołowrotami, których liny doczepiane są do środka transportowego, na warunkach transportu określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 49) w § 645: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Podczas ruchu środków transportowych po torach o nachyleniu ponad 4° powinny być stosowane zabezpieczenia uniemożliwiające rozłączenie się tych środków.", b) w ust. 3 wyraz "zamkniętą" zastępuje się wyrazem "bez końca"; 50) w § 648 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Przepis ust. 1 nie dotyczy przemieszczanych stacji rozładunku i załadunku materiałów i urządzeń dla wyrobisk będących w drążeniu, zbrojeniu lub likwidacji oraz wyrobisk przyścianowych ścian będących w eksploatacji."; 51) § 649 otrzymuje brzmienie: "§ 649. Przenośniki taśmowe powinny być wyposażone w sprawnie działające urządzenia kontroli ruchu i samoczynnie uruchamiane urządzenia gaśnicze."; 52) § 651 otrzymuje brzmienie: "§ 651. Transport długich i ciężkich przedmiotów do ściany i ze ściany przenośnikami zgrzebłowymi w ścianie i przenośnikami pozaścianowymi może być prowadzony wyłącznie na warunkach ustalonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 53) § 659 otrzymuje brzmienie: "§ 659. 1. Zabrania się przewozu ludzi na urobku. 2. Dopuszcza się jazdę pojedynczych osób na zasadach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego."; 54) w § 717 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W wyrobiskach oraz w obiektach mechanicznej przeróbki węgla zagrożonych wybuchem pyłu węglowego, w których nie występuje zagrożenie metanowe, powinny być stosowane urządzenia elektryczne o stopniu ochrony co najmniej IP 54."; 55) § 728 otrzymuje brzmienie: "§ 728. 1. W zakładach górniczych w sieciach o napięciu powyżej 1 kV należy stosować zabezpieczenia ziemnozwarciowe lub upływowe powodujące wyłączenie sieci, w której nastąpiło obniżenie rezystancji izolacji doziemnej, z wyjątkiem przypadku określonego w ust. 2. 2. Zamiast rygoru wyłączenia sieci dopuszcza się stosowanie sygnalizacji uszkodzenia sieci do miejsc, gdzie przebywa stała obsługa, jeżeli ze względów bezpieczeństwa wyłączenie napięcia nie jest wskazane."; 56) w § 729: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W sieciach o napięciu do 1 kV powinny być zainstalowane centralne zabezpieczenia upływowe, powodujące wyłączenie sieci, w której nastąpiło obniżenie rezystancji izolacji doziemnej, z wyjątkiem przypadku określonego w ust. 1a.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Zamiast rygoru wyłączenia sieci dopuszcza się stosowanie sygnalizacji uszkodzenia sieci do miejsc, gdzie przebywa stała obsługa, jeżeli ze względów bezpieczeństwa wyłączenie napięcia nie jest wskazane."; 57) w § 730 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W nowo instalowanych sieciach elektrycznych lub poddawanych kapitalnym remontom, eksploatowanych w polach metanowych, w wyrobiskach (pomieszczeniach) zaliczonych do stopnia "b" i "c" niebezpieczeństwa wybuchu, z wyjątkiem sieci sygnalizacji szybowej, powinny być stosowane kable i przewody ekranowane."; 58) § 733 otrzymuje brzmienie: "§ 733. Nowo instalowane lub poddawane kapitalnym remontom stacje transformatorowe powinny być wyposażone w wyłączniki z blokadą załączenia po zadziałaniu zabezpieczeń zwarciowych."; 59) w § 742 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Wyłącznik wentylatora lutniowego oraz główny wyłącznik sieci zasilającej maszyny i urządzenia elektryczne w ślepym wyrobisku należy lokalizować w opływowym prądzie świeżego powietrza w odległości co najmniej 10 m przed wejściem do ślepego wyrobiska w kierunku przeciwnym do kierunku tego prądu powietrza. Wyłączniki powinny być oznaczone w sposób wyróżniający je od pozostałych urządzeń. 2. W polach metanowych wyłączenie spod napięcia maszyn i innych urządzeń elektrycznych zainstalowanych w wyrobisku z wentylacją odrębną, w razie zadziałania zabezpieczeń metanometrycznych, nie może spowodować przerwy w ruchu wentylatora lutniowego."; 60) § 764 otrzymuje brzmienie: "§ 764. Na każdym poziomie, w którym stosowana jest kolej podziemna, powinna być zainstalowana lokalna łączność zapewniająca bezpośrednie połączenie między dysponentem ruchu a posterunkami ruchu wskazanymi przez kierownika ruchu zakładu górniczego oraz: 1) dyspozytorem zakładu, 2) zajezdnią, ładownią akumulatorów i warsztatem naprawy lokomotyw."; 61) w § 765 w ust. 1 wyraz "dyspozytorskiej" zastępuje się wyrazami " , o której mowa w § 764,"; 62) § 795 otrzymuje brzmienie: "§ 795. Na wszystkich stanowiskach pracy należy zaopatrywać pracowników w odpowiednią odzież i sprzęt ochrony osobistej, których pracownicy obowiązani są używać."; 63) w § 802 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. W miejscach, w których nie stwierdzono przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń pyłu, pomiary należy wykonywać nie rzadziej niż raz w roku, a w razie jakichkolwiek zmian w warunkach wykonywania pracy wpływających na wielkość zapylenia - każdorazowo po stwierdzeniu tych zmian. 2. W miejscach, w których stwierdzono przekroczenie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń zapylenia ponad wartość: 1) pierwszego stopnia zagrożenia - pomiary powinny być przeprowadzone nie rzadziej niż co 6 miesięcy, 2) drugiego stopnia zagrożenia - pomiary powinny być przeprowadzone nie rzadziej niż co 3 miesiące, 3) trzeciego stopnia zagrożenia - pomiary powinny być przeprowadzone nie rzadziej niż co miesiąc."; 64) w § 806 pkt 1-4 otrzymują brzmienie: "1) 60 mg/m3 pyłu całkowitego, przy zawartości SiO2 poniżej 2%, 2) 16 mg/m3 pyłu respirabilnego, przy zawartości SiO2 od 2% do 10%. 3) 6 mg/m3 pyłu respirabilnego, przy zawartości SiO2 od 10% do 50%, 4) 3 mg/m3 pyłu respirabilnego, przy zawartości SiO2 powyżej 50%"; 65) w załączniku nr 1 "Rodzaje, zakres i wzory dokumentacji prowadzenia ruchu": a) pkt 8.1 otrzymuje brzmienie: "8. 1. Książka zagrożeń wodnych - wzór nr 22", b) pkt 8.2 otrzymuje brzmienie: "8. 2. Książka kontroli tam wodnych - wzór nr 23", c) pkt 8.3 otrzymuje brzmienie: "8. 3. Książka kontroli sygnalizacji alarmowej oraz stanu dróg ucieczkowych przy prowadzeniu robót górniczych w warunkach zagrożenia wodnego - wzór nr 24.", d) w pkt 9.1 wyrazy "wysokiego napięcia" zastępuje się wyrazami "średniego napięcia", e) w pkt 9.3.1 wyrazy "rewizji i badań" zastępuje się wyrazem "kontroli", f) w pkt 9.3.2 wyraz "oględzin" zastępuje się wyrazem "przeglądów", g) w pkt 9.3 skreśla się ppkt 3, h) wzór nr 17 - "Księga okresowych rewizji i badań wyciągu szybowego" zastępuje się nowym wzorem nr 17 - "Księga okresowych kontroli wyciągów szybowych", określonym w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, i) we wzorze nr 18 - "Księga codziennych oględzin wyciągu szybowego": z1) tytuł "Księga codziennych oględzin wyciągu szybowego" otrzymuje brzmienie: "Księga codziennych przeglądów wyciągu szybowego", z2) tytuł "Instrukcja prowadzenia księgi codziennych oględzin wyciągu szybowego" otrzymuje brzmienie: "Instrukcja prowadzenia księgi codziennych przeglądów wyciągu szybowego", j) dodaje się wzory nr 22, 23 i 24, o których mowa pod lit. a), b) i c), w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 66) załącznik nr 3 - "Zasady projektowania, wykonywania oraz kontroli obudowy kotwowej w zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 67) w załączniku nr 4 - "Zasady projektowania, wykonywania oraz kontroli obudowy kotwowej w zakładach górniczych wydobywających rudy metali nieżelaznych": a) w pkt 1 - Nazwy i określenia - "Nośność kotwi" otrzymuje brzmienie: "Nośność kotwi - siła, przy której dla kotwi zamocowanej w górotworze następuje: - zerwanie żerdzi kotwowej, - wysunięcie z otworu (prawidłowo zamocowanej żerdzi) powyżej 10 mm, - zniszczenie nakrętki lub części nagwintowanej żerdzi.", b) w pkt 2 - Warunki stosowania obudowy kotwowej - na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: "Stosowanie obudowy kotwowej w przypadkach, do których nie mają zastosowania przepisy niniejszego załącznika, takich jak głębienie szybów, wykonywanie podszybi i wlotów do szybów oraz komór przyszybowych itp., może się odbywać według zasad opracowanych przez rzeczoznawcę wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.", w pkt 3 - Wymogi stosowania obudowy kotwowej - lit. d) otrzymuje brzmienie: "d) realizowana jest kontrola jej zabudowy," d) w pkt 11.3: z1) w tytule wyrazy "Odpowiedzialność służby do spraw obudowy" zastępuje się wyrazami "Odpowiedzialność osób wykonujących i kontrolujących prawidłowość kotwienia", z2) lit. f) otrzymuje brzmienie: "f) przeprowadzenie kontroli stateczności wyrobisk."; 68) w załączniku nr 5 - "Szczegółowe sposoby przewietrzania wyrobisk za pomocą lutniociągów": a) w pkt 3.3 w ppkt 1 wyraz "zasuwę" zastępuje się wyrazem "klapę", b) w pkt 5 skreśla się wyraz "prostolinijnie" oraz ppkt 1; 69) w załączniku nr 7 - "Zasady doboru środków zabezpieczających przed zapłonem metanu przy urabianiu zwięzłych skał kombajnami oraz przed tworzeniem się nagromadzeń metanu w rejonie skrzyżowań ścian z chodnikami przyścianowymi": a) w pkt 3 wyraz "przejściowymi" zastępuje się wyrazem "przyścianowymi", b) pkt 3.1 otrzymuje brzmienie: "3.1. W razie prowadzenia ścian w pokładach zaliczonych do drugiej, trzeciej lub czwartej kategorii zagrożenia metanowego lub ścian obejmujących zasięgiem wpływów eksploatacji pokłady zaliczone do tych kategorii zagrożenia metanowego, w celu ograniczenia wypływów metanu do ścian i rejonów skrzyżowań z chodnikami przyścianowymi oraz tworzenia się w tych miejscach nagromadzeń metanu, należy stosować zasady przewietrzania ścian opracowane przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.", c) pkt 3.3 otrzymuje brzmienie: "3.3. Pomocnicze urządzenia wentylacyjne dla uintensywnienia przewietrzania i przeciwdziałania tworzeniu się nagromadzeń metanu w rejonach skrzyżowania ścian z chodnikami przyścianowymi należy dobierać według zasad ustalonych przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.", d) w pkt 3.4 wyrazy "przedstawione na rysunkach (pkt 3.3)" zastępuje się wyrazami "określone w pkt 3.3", e) po pkt 3.4 skreśla się śródtytuł "Zasady doboru urządzeń", f) pkt 3.5 otrzymuje brzmienie: "3.5. Kierownik działu wentylacji ustala szczegółowy sposób zwalczania zagrożenia metanowego, dostosowany do występującego zagrożenia.", g) pkt 3.6 otrzymuje brzmienie: "3.6. Dobór urządzeń wentylacyjnych dla zwalczania zagrożenia metanowego odbywa się według zasad określonych przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.", h) skreśla się punkty 3.7-3.17, i) skreśla się rys. 1-20; 70) w załączniku nr 10 - "Prowadzenie robót górniczych w warunkach zagrożenia tąpaniami": a) pkt 1.9 otrzymuje brzmienie: "1.9. Pokład lub jego część można uznać za odprężone, jeśli wybrano pokład odprężający z zawałem stropu w odległości nie większej niż 50 m pod pokładem odprężanym lub 20 m nad tym pokładem lub jeżeli wybrano pokład odprężający z podsadzką hydrauliczną w odległości nie większej niż 30 m pod pokładem odprężanym lub 15 m nad tym pokładem. Odprężenie pokładu zagrożonego tąpaniami może być skuteczne do 3 lat od wybrania pokładu odprężającego z zawałem stropu lub przez 2 lata od wybrania pokładu odprężającego z podsadzką hydrauliczną i powinno być potwierdzone pomiarami geofizycznymi. Podane wyżej okresy mogą być odpowiednio wydłużone, jeżeli pomiary geofizyczne potwierdzą skuteczność odprężenia.", b) pkt 1.10 otrzymuje brzmienie: "1.10. W razie gdy nie zostały zachowane, podane w pkt 1.9, parametry odległościowe pomiędzy pokładami odprężającym i odprężanym, skuteczność odprężenia powinna zostać określona pomiarami geofizycznymi i weryfikowana z częstotliwością ustaloną przez kopalniany zespół do spraw tąpań.", c) w pkt 1.15.1 ppkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) stosowania sposobów zabezpieczenia obudowy chodnikowej przed niszczącymi skutkami tąpnięć według zasad opracowanych przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego," d) w pkt 1.17.1 ppkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) do uskoku, którego zrzut jest większy od grubości pokładu lub eksploatowanej warstwy," e) po pkt 1.41 dodaje się pkt 1.42 w brzmieniu: "1.42. Wystąpienie w obszarze górniczym wstrząsu o energii E≥105 J powinno być przedmiotem analizy przeprowadzonej niezwłocznie przez kopalniany zespół do spraw tąpań w aspekcie możliwości bezpiecznego prowadzenia dalszych robót górniczych.", f) w pkt 2.5 ppkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) utrzymywanie kąta rozwartego między linią rozcinki a linią zrobów sąsiednich pól z zachowaniem wyprzedzenia rozcinką na odcinku frontu przy zrobach co najmniej o jeden pas zrobów w stosunku do pozostałych części frontu," g) skreśla się pkt 2.6, h) pkt 2.13 otrzymuje brzmienie: "2.13. Strefy szczególnego zagrożenia tąpaniami powinny obejmować: 1) części frontów w sąsiedztwie zrobów, filary i caliznę złoża (nieupodatnioną) na odległość nie mniejszą niż 50 m od linii zrobów przyległego pola, obejmujące równocześnie caliznę przed linią przodków na odległość do 50 m od linii własnej rozcinki, 2) wyrobisko lub wiązkę wyrobisk, do których zbliżył się front eksploatacyjny, 3) caliznę złoża w sąsiedztwie dużych zaburzeń tektonicznych, do których zbliżył się front eksploatacyjny lub wzdłuż których przemieszcza się eksploatacja, 4) wyrobiska w sąsiedztwie naroży na frontach w przypadku ich zbyt bliskiego prowadzenia obok siebie i wszelkich naroży na froncie, wynikających z dużej ustępliwości poszczególnych odcinków frontów, 5) obszar pomiędzy zrobami a zbliżającym się do nich frontem, 6) części frontów eksploatacyjnych w bezpośrednim sąsiedztwie pól osadnikowych (na odległość do 50 m), 7) caliznę filara oporowego i pola zamykającego przed linią rozcinki oraz wyrobiska na froncie w części upodatnionej w odległości do 150 m od linii rozcinki.", i) po pkt 2.13 dodaje się pkt 2.13.1 w brzmieniu: "2.13.1. Strefami szczególnego zagrożenia tąpaniami mogą być: 1) części złoża rozcięte wyrobiskami chodnikowymi i znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie oddziaływania sąsiednich frontów eksploatacyjnych, 2) nieupodatnione części złoża w bezpośrednim sąsiedztwie pól eksploatacyjnych prowadzonych w caliźnie, w których w czasie wybierania wystąpiły tąpnięcia lub wstrząsy o energii E>106 J, do czasu zakończenia robót górniczych w tych polach, 3) calizna złoża w sąsiedztwie zrobów, w których pozostawiono resztki złoża lub części filarów zdolne do koncentracji naprężeń, 4) obszary pomiędzy zbliżającymi się do siebie frontami, w przypadku wzajemnego nakładania się wpływów ciśnień eksploatacyjnych.", j) skreśla się pkt 2.14, k) pkt 2.15 otrzymuje brzmienie: "2.15. Przy zbliżaniu się frontem eksploatacji do zrobów dalsze wybieranie złoża należy prowadzić frontem zamykającym i przesuwającym się w kierunku calizny. Organ państwowego nadzoru górniczego może zezwolić na odstępstwo od tego przepisu, w razie gdy długość frontu jest większa od wyznaczonej strefy szczególnego zagrożenia tąpaniami na wybiegu frontu.", l) po pkt 2.23 dodaje się pkt 2.24 i 2.25 w brzmieniu: "2.24. W razie wystąpienia stanu podwyższonego zagrożenia tąpaniami kopalniany zespół do spraw tąpań bezzwłocznie przeprowadzi analizę przyczyn wystąpienia takiego stanu oraz wskaże, jakie działania profilaktyczne mają zostać wprowadzone bezzwłocznie. 2.25. Przy wystąpieniu stanu niebezpiecznego zagrożenia tąpaniami kierownik ruchu zakładu górniczego spowoduje zatrzymanie robót górniczych w zagrożonym rejonie, a następnie w oparciu o ustalenia kopalnianego zespołu do spraw tąpań dokona analizy przyczyn wystąpienia takiego stanu oraz podejmie odpowiednie działania w zakresie ponownego uruchomienia robót."; 71) w załączniku nr 11 - "Rozmieszczenie urządzeń i sprzętu przeciwpożarowego w wyrobiskach, pomieszczeniach i obiektach zakładu górniczego, budowa przeciwpożarowych rurociągów i zbiorników wodnych, ich utrzymanie i kontrola": a) w tablicy nr 1 lp. 18 otrzymuje brzmienie: 1234 18Hydrauliczne napędy o pojemności oleju palnego lub emulsji palnej: Przy każdym napędzie - do 50 dcm3 włącznie1 gaśnica proszkowa 12 kg - powyżej 50 dcm32 gaśnice pianowe 1 gaśnica proszkowa 12 kg b) w pkt 2.4 ppkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) doprowadzone do wszystkich podszybi i nadszybi szybów, podszybi i nadszybi szybików oraz do wszystkich czynnych przodków, a w kopalniach eksploatujących kopaliny niepalne do grupy przodków, oraz miejsc niebezpiecznych pod względem pożarowym, ustalonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego," c) pkt 2.34 otrzymuje brzmienie: "2.34. Zbiornik wodny dołowy pojemnościowy lub system zbiorników powinien mieć pojemność użyteczną, zapewniającą ilość wody dla celów pożarowych i technologicznych na okres co najmniej dwugodzinnego zużycia wody, lecz nie mniejszą niż 200 m3.", d) pod tablicą nr 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "W zakładach górniczych eksploatujących kopalinę niepalną rozmieszczenie zaworów i szafek hydrantowych w zakresie dotyczącym lp. 3, 5, 6, 7, 8, 9 określi kierownik ruchu zakładu górniczego."; 72) w załączniku nr 14 - "Zasady wykonywania pomiarów, ewidencji wyników i oceny stanu zagrożenia radiacyjnego naturalnymi substancjami promieniotwórczymi": a) oznaczenie "X'" we wszystkich miejscach występowania zastępuje się oznaczeniem "D'", b) w pkt 2.1 dodaje się ppkt 6 w brzmieniu: "6) Pomiary chwilowe, w których powietrze pobierane jest do urządzenia pomiarowego w czasie krótszym niż 4 godziny, wykonuje się co najmniej 3 razy na jednym stanowisku pomiarowym. Z pomiarów tych do arkusza pomiarowego wpisuje się wartość średnią (medianę).", c) w pkt 2.2 w ppkt 1 pod lit. c) skreśla się wyrazy "ze stałą obsługą", d) w pkt 2.2 w ppkt 2 wyrazy "pomiar stężenia energii potencjalnej alfa" zastępuje się wyrazami "pomiary pozostałych wskaźników zagrożenia", e) w tabeli: z1) w kolumnie - Wielkość mierzona - wyraz "ekspozycyjnej" zastępuje się wyrazem "pochłoniętej", z2) w kolumnie - Zakres mierzonych wartości - skreśla się oznaczenie "CRao≤60 kBq/kg", a oznaczenie "60 kBq/kg700 MPa i wydłużeniu względnym A5>21%. Kotwowa obudowa zaporowa - obudowa mocowana do górotworu specjalnymi kotwiami łącznie ze specjalną opinką, mająca na celu zabezpieczenie wyrobiska przed skutkami tąpnięcia. Górotwór naruszony - zespół skał położony w bezpośrednim zasięgu robót górniczych lub zaburzeń tektonicznych. Współczynnik rozmakalności skał - miara zmiany odporności mechanicznej skał wskutek działania wody. 2. Warunki stosowania obudowy kotwowej Obudowa kotwowa może być stosowana, gdy równocześnie spełnione są następujące warunki: - skały stropowe mają średnio ważoną (w stosunku do warstw litologicznych) wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie (Rc), badaną dla pakietu skał o grubości 3 m, wynoszącą nie mniej niż 15 MPa - dla warstw o budowie płytowej (mierzona szczelinowatość skał stropowych - RQD wynoszące co najmniej 20%) lub badaną dla pakietu skał o grubości 3 m, nie mniej niż 10 MPa - dla warstw o budowie masywnej (RQD co najmniej 40%), - górotwór jest suchy lub nie rozmakający, tzn. współczynnik rozmakalności (r) wynosi co najmniej 0,8, - wymiary wyrobisk są zgodne z § 196 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia. Wymienione warunki dotyczą wyłącznie samodzielnej obudowy kotwowej. Nie dotyczą zaś kotwienia technologicznego (np. przykotwiania łuków obudowy stalowej chodników, wzmacniania skał stropowych w ścianach i chodnikach, mocowania kolejek podwieszanych, napędów itp.). Stosowanie obudowy kotwowej w przypadkach, do których nie mają zastosowania przepisy niniejszego załącznika, takich jak głębienie szybów, wykonywanie podszybi i wlotów do szybów oraz komór przyszybowych itp., może się odbywać według zasad opracowanych przez rzeczoznawcę wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 3. Wymagania dotyczące stosowania samodzielnej obudowy kotwowej Stosowanie obudowy kotwowej uwarunkowane jest zapewnieniem takich podstawowych wymagań jak: 1) aktualne badania geomechanicznych własności skał w otoczeniu wyrobiska, 2) projekt kotwienia uwzględniający własności skał oraz stan naprężeń, 3) dopuszczone materiały i urządzenia, 4) prawidłowe wykonawstwo, 5) kontrola obudowy kotwowej, 6) pomiary i badania (tzw. monitoring) górotworu i obudowy. Ponadto w warunkach zagrożenia tąpaniami obudowę kotwową może wykonywać wyłącznie zespół wyspecjalizowany w tych pracach. 4. Badania geomechanicznych własności skał 4.1. Rodzaj niezbędnych badań i oznaczenia: 1) dla oceny możliwości stosowania obudowy kotwowej: - wytrzymałość skał przy jednoosiowym ściskaniu (Rc), - współczynnik rozmakalności (r), 2) dla projektu uproszczonego, dodatkowo: - podzielność skał (Ko), - wytrzymałość na ściskanie skał tworzących ociosy (Rco), 3) dla projektu rozwiniętego zakres i sposób badań ustala rzeczoznawca (jednostka naukowo-badawcza) wskazany przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 4.2. Zagęszczenie miejsc badania Za miejsce badania uważa się odcinek w wyrobisku górniczym, w którym wykonuje się badania wynikające z celu i sposobu projektowania kotwienia. Liczba i odstęp miejsc badania powinny być stosowane do przestrzennego zasięgu kotwienia i lokalnej zmienności górotwóru. Stopień rozpoznania powinien uwzględniać następujące zasady: 1) dla pojedynczego wyrobiska chodnikowego w węglu (np. chodnik przyścianowy, rozcinka rozruchowa lub likwidacyjna ściany) przed wykonaniem projektu należy dokonać badań w odległości nie większej niż 100 m od projektowanego miejsca rozpoczęcia wyrobiska; wyniki badań powinny być zweryfikowane po uzyskaniu postępu wyrobiska umożliwiającego sprawdzenie założeń w odległości nie większej niż 150 m od miejsca poprzedniego badania; rozmieszczenie kolejnych miejsc badań ustala projektant; 2) dla wyrobisk korytarzowych przecinających warstwy należy przestrzegać zasad, o których mowa powyżej, przy czym badania należy przeprowadzać w odstępach nie większych niż 50 m, w zależności od warunków lokalnych. Dopuszcza się przyjęcie przez analogię parametrów geomechanicznych do odległości 500 m, pod warunkiem, że po wydrążeniu nie więcej niż 50 m wyrobiska projekt zostanie zweryfikowany na podstawie lokalnych badań górotworu. 4.3. Zasięg rozpoznania własności skał Zasięg rozpoznania własności skał powyżej stropu wyrobiska projektowanego do kotwienia powinien wynosić co najmniej: 1) dla wyrobisk chodnikowych, w tym rozcinek rozruchowych ścian, przekopów - równy szerokości wyrobiska, nie mniej jednak niż 5 m, 2) dla rozcinek likwidacyjnych ścian, wyrobisk komorowych oraz chodników utrzymywanych za frontem ścian - 8 m. Decyzję o możliwości stosowania obudowy kotwowej podejmuje się na podstawie przeprowadzonych badań geomechanicznych (rozdz. 4) oraz warunków stosowania obudowy (rozdz. 2), a także założeń technicznych (szerokość i wysokość, przekrój wyrobiska, jego usytuowanie w stosunku do warstw stropu i spągu itp.). Poza badaniami własności geomechanicznych skał, do zakresu badań poprzedzających kotwienie mogą wchodzić: 1) badania możliwości kotwienia górotworu na odcinkach próbnych, w warunkach zbliżonych do projektowanych, 2) badania przydatności kotwi do warunków projektowanych, 3) badania modelowe. Badania te wykonywane są w zakresie ustalonym przez projektanta obudowy. 5. Wymagania dotyczące materiałów i elementów stosowanych do kotwienia 5.1. Kotwie wklejane, spoiwowe i klinowe 5.1.1. Kotwie stalowe wklejane Kotwie stalowe stosowane jako elementy obudowy wyrobisk górniczych w zakładach górniczych wydobywających węgiel kamienny powinny spełniać następujące wymagania: 1) długość i średnicę minimalną żerdzi kotwowej stosowanej w samodzielnej obudowie kotwowej należy przyjmować według projektu, 2) żerdź kotwowa powinna być wykonana z prętów stalowych, żebrowanych o wytrzymałości na rozciąganie nie mniejszej niż 500 MPa oraz wydłużeniu względnym (A5) nie mniejszym niż 18%, z wyjątkiem kotwi specjalnych (wstrząsoodpornych wzmocnionych i zaporowych); żerdź powinna przenieść siłę rozciągającą nie mniejszą niż 120 kN, 3) podkładki zasadnicze wraz z nakrętką powinny przenieść siłę niszczącą nie mniejszą niż 80 kN w przypadku stosowania kotwi o zamocowaniu ciągłym; w razie stosowania kotwi o zamocowaniu odcinkowym wielkość ta powinna wynosić nie mniej niż 120 kN, 4) konstrukcja kotwi powinna umożliwić dokładne wymieszanie składników zawartych w ładunku klejowym na całej długości wklejania, 5) na całej długości żerdzi nie powinno być pęknięć, wżerów i wgniotów; część wklejana kotwi nie powinna być zanieczyszczona olejami, smarem lub błotem, część gwintowaną żerdzi należy zabezpieczyć przed uszkodzeniem, 6) dla zapewnienia osiowego obciążenia żerdzi w kotwiach odchylonych od prostopadłości należy stosować podkładki profilowane, sferyczne i współpracujące z nimi nakrętki. 5.1.2. Kotwie urabialne (z tworzyw sztucznych lub drewniane) Kotwie urabialne stosowane jako elementy obudowy wyrobisk górniczych powinny spełniać następujące wymagania: 1) żerdź kotwowa powinna być wykonana z tworzywa sztucznego o wytrzymałości na rozciąganie nie mniejszej niż 400 MPa oraz wytrzymałości na zginanie nie mniejszej od 250 MPa; żerdź powinna przenieść siłę rozciągającą nie mniejszą niż 120 kN, 2) podkładki i zaciski z tworzyw sztucznych powinny być wytrzymałe na działanie siły niszczącej nie mniejszej niż 30 kN, 3) konstrukcja kotwi z tworzyw sztucznych powinna uniemożliwić wyciekanie spoiwa na zewnątrz otworu oraz zapewnić dokładne wymieszanie składników zawartych w ładunku klejowym, 4) żerdź kotwi drewnianej powinna być wykonana z drewna o wytrzymałości na rozciąganie wzdłuż włókien nie mniejszej niż 90 MPa; żerdź powinna przenieść siłę rozciągającą nie mniejszą niż 20 kN, 5) podkładki kotwi drewnianych powinny przenieść siłę niszczącą nie mniejszą niż 10 kN. 5.2. Kotwie specjalne Kotew specjalna (stosowna w kotwowych obudowach zaporowych) powinna spełniać wymogi kotwi wstrząsoodpornej wzmocnionej, a ponadto wykonać pracę hamowania nie mniejszą niż 25 kJ. Kotwie specjalne mogą być prętowe, linowe, poślizgowe i inne. Kotew powinna zapewnić, przy obciążeniu dynamicznym, wydłużenie nie mniejsze niż 100 mm. 5.3. Kotwie niekonwencjonalne Podawane przez producenta i potwierdzone atestem własności wytrzymałościowe kotwi niekonwencjonalnych powinny spełniać wymagania bezpieczeństwa, stawiane kotwiom wklejanym. Do kotwi niekonwencjonalnych można zaliczyć kotwie rozprężne, linowe oraz kotwie typu Split Set, Swellex, Truss i inne. 5.4. Spoiwa płynne i ładunki klejowe Spoiwa i ładunki klejowe służące do osadzania kotwi powinny spełniać następujące wymagania: 1) ładunki klejowe stosowane do zamocowania żerdzi w otworze kotwowym powinny zapewnić nośność kotwi nie mniejszą niż 120 kN, po upływie czasu nie dłuższym niż 20 minut, 2) wytrzymałość na ściskanie spoiwa żywicznego mocującego kotwie powinna wynosić, po upływie 2 godzin od wymieszania składników, nie mniej niż 10 MPa, 3) przydatność ładunku klejowego (przy przechowywaniu w temperaturze 20-30 stopni C) powinna wynosić co najmniej 3 miesiące, 4) wytrzymałość na ściskanie zapraw cementowych oraz innych spoiw mineralnych powinna wynosić: a) po upływie 5 godzin - co najmniej 5 MPa, b) po upływie 3 dni - co najmniej 10 MPa, c) po upływie 28 dni - co najmniej 25 MPa, 5) ładunki cementowe, na bazie cementu portlandzkiego lub cementu glinowego, stosowane do mocowania żerdzi w otworze powinny osiągnąć wymaganą nośność po upływie czasu nie dłuższym niż 24 godziny. Wytrzymałość na ściskanie mieszaniny cementowej ładunku powinna wynosić po upływie 24 godzin od wymieszania - minimum 8 MPa. 5.5. Opinka (okładziny, siatki, torkret) Opinka ma na celu zabezpieczenie przed wypadaniem brył skalnych z przestrzeni między kotwiami. Jako opinkę można stosować siatkę, okładziny z blachy profilowanej lub powłoki natryskowe. Siatka stosowana do zabezpieczenia stropowej części wyrobiska powinna mieć bok oczka nie większy niż 0,1 m. Materiał okładzin sztywnych (z blachy profilowanej) stosowanych do zabezpieczenia wyrobiska powinien mieć wytrzymałość na rozciąganie nie mniejszą niż 200 MPa. Szerokość okładziny nie powinna być mniejsza niż 25 cm, zaś grubość blachy nie mniejsza niż 2 mm dla stropu i 1 mm dla ociosów. Powłoka z betonu natryskowego powinna być wykonana z betonu o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niż 10 MPa. 5.5.1. Opinka specjalna Opinka specjalna powinna wchłonąć energię tąpnięcia górotworu otaczającego wyrobisko na powierzchni pomiędzy sąsiednimi kotwiami specjalnymi - jako element kotwowej obudowy zaporowej. Może ona obejmować wariantowo: siatki specjalne, liny stalowe napięte oraz okładziny blaszane specjalne. Siatka specjalna powinna być wykonana z drutu stalowego o średnicy nie mniejszej niż 3,5 mm lub z innego równorzędnego materiału, posiadać oczka o boku nie większym niż 8 cm i powinna być wykonana w pasmach szerokości nie mniejszej niż 2 m i odcinkach nie krótszych niż 10 m. Liny stalowe stosowane w opince specjalnej powinny mieć wytrzymałość na działanie siły rozciągającej nie mniejszą niż 200 kN. Okładziny blaszane specjalne długości nie mniejszej niż 3,5 m i szerokości co najmniej 0,25 m powinny być wykonane z blachy stalowej grubości nie mniejszej niż 3 mm. 5.6. Elementy obudowy kotwowej Elementy obudowy kotwowej, tj. żerdzie, podkładki, nakrętki, okładziny i ładunki klejowe, powinny posiadać dopuszczenie do stosowania na podstawie odrębnych przepisów. Elementy powyższe powinny być oznakowane cechą dopuszczenia. Każda partia elementów obudowy kotwowej powinna być dostarczona wraz z zaświadczeniem kontroli technicznej. 5.7. Ładunki klejowe Przy stosowaniu ładunków klejowych należy każdorazowo sprawdzić datę produkcji i gwarantowany okres użytkowania. Służba magazynowa powinna prowadzić bieżącą ewidencję przychodu i rozchodu elementów obudowy, umożliwiającą identyfikację producenta. 6. Projektowanie obudowy kotwowej W każdym przypadku wykonywania wyrobiska w samodzielnej obudowie kotwowej należy uzyskać zezwolenie właściwego organu państwowego nadzoru górniczego, udzielone w formie zatwierdzenia planu ruchu lub dodatku do planu ruchu zakładu górniczego. Integralną część wniosku o uzyskanie zezwolenia, o którym mowa powyżej, stanowi projekt obudowy kotwowej opracowany zgodnie z niniejszym załącznikiem. 6.1. Metoda uproszczona 6.1.1. Zakres stosowania Metodę uproszczoną można stosować dla rozcinek rozruchowych ścian i wyrobisk użytkowanych wyłącznie w warunkach obustronnego otoczenia calizną, położonych na głębokości nie większej niż 700 m, w warunkach braku zagrożenia tąpaniami, poza strefami wpływu krawędzi, zrobów i uskoków, przy nachyleniu warstw nie przekraczającym 20 stopni i szerokości wyrobiska nie większej niż: - 4 m - jeżeli średnia zbadana wytrzymałość skał stropowych na ściskanie Rc do wysokości 3 m ponad stropem projektowania wyrobiska wynosi co najmniej 20 MPa, - 4,5 m - jeżeli wytrzymałość Rc, jak wyżej wynosi co najmniej 25 MPa, - 5,0 m - jeżeli wytrzymałość Rc, jak wyżej wynosi co najmniej 30 MPa. 6.1.2. Metoda projektowania 6.1.2.1. Wyrobiska korytarzowe a) Kotwie stropowe W metodzie uproszczonej wyznacza się najpierw pionowy zasięg (Z) odspojonych skał stropowych obciążających obudowę: gdzie: Z - pionowy zasięg spękań, m, Rc - średnia wytrzymałość na ściskanie skał stropowych do wysokości 3 m nad stropem wyrobiska, MPa, Ko - bezwymiarowy współczynnik zmniejszający średnią wytrzymałość skał stropowych, Sw - maksymalna obliczeniowa szerokość wyrobiska, m. Przy czym: Sw=S+ So gdzie: S - szerokość wyrobiska, m, So - zasięg spękań efektywnych w ociosie, m, gdzie: W - wysokość wyrobiska, m, H - głębokość zalegania wyrobiska, m, Rco - wytrzymałość na ściskanie skał tworzących ociosy, MPa. Wartości Ko uzależnione od podzielności skał stropowych należy przyjmować z tablicy 1. Tablica 1 Podzielność skał stropowychGrubość warstw [m]Ko, masywnapowyżej 2,00,9 blokowapowyżej 0,5 do 2,00,8 płytowapowyżej 0,1 do 0,50,7 Gdy obliczone wartości zasięgu odspojonych skał stropowych Z przekroczą 2 m, należy stosować rozwiniętą metodę projektowania. Na podstawie wielkości Z określa się długość kotwi stropowych Ls (m) według wzoru: Ls=Z+0,3 Długość kotwi stropowych Ls należy przyjmować w każdym przypadku co najmniej 1,6 m. Minimalną ilość kotwi na 1 m2 powierzchni stropu należy obliczyć z wzoru: gdzie: dk - średnica minimalna żerdzi kotwowej, mm, Rm - wytrzymałość materiału żerdzi kotwowej na rozciąganie, MPa. Odstęp rzędów kotwi (m) obliczamy z wzoru: Jeżeli nominalna liczba kotwi na 1 m2 powierzchni stropu wynosi 1 lub mniej, należy przyjmować odstęp rzędów kotwi wynoszący 1 m. Liczbę kotwi w rzędzie oblicza się z wzoru: Ik =Sw x i x Ok Wzajemny odstęp kotwi w rzędzie (m) oblicza się z wzoru: Odstęp kotwi skrajnych od ociosu (m) oblicza się z wzoru: Kąt nachylenia kotwi skrajnych od pionu (k) wyznacza się, wyliczając jego sinus z wzoru: Kąt odchylenia kotwi skrajnych od pionu powinien mieścić się w przedziale od 10 do 35 stopni. Kotwie zaleca się stosować łącznie z opinką, jak w rozdz. 5.5. b) Kotwie ociosowe Potrzeba zastosowania kotwi ociosowych istnieje, w przypadku gdy wysokość wyrobiska przekracza 2,0 m lub: gdzie: H - głębokość zalegania wyrobiska, m. Długość roboczej części kotwi ociosowych przyjmuje się co najmniej 1,2 m, a odstępy między kotwiami wzdłuż wyrobiska zaleca się przyjmować jako krotność odstępów kotwi stropowych. Powyższe dotyczy wyrobisk o wysokości nie przekraczającej 2,5 m. Dla wyrobisk wyższych przy kotwieniu ociosu należy stosować co najmniej dwa rzędy kotwi. Do kotwienia ociosów węglowych mogą być stosowane kotwie urabialne oraz okładziny stalowe lub drewniane. 6.1.2.2. Przykotwianie elementów obudowy podporowej. Do podtrzymania kotwiami odrzwi obudowy skrzyżowania ściany z chodnikiem przyścianowym oraz skrzyżowań chodnik - chodnik można stosować kotwie stalowe wklejane o nośności nie mniejszej niż 120 kN. Kotwie powinny być zabudowane w strefie nie spękanej, a w razie występowania strefy spękań - na głębokości nie mniejszej niż 0,3 powyżej tej strefy. Każdy wybudowany łuk ociosowy lub stojak w odrzwiach należy zastąpić co najmniej jedną kotwią podtrzymującą stropnicę. Przykotwianie stropnicy powinno odbywać się przed ścianą w odległości nie mniejszej niż 60 m od czoła ściany. Odcinek chodnika z jednostronnie wybudowanymi łukami ociosowymi nie powinien być dłuższy niż 5 m. W przypadku gdy zachodzi konieczność wydłużenia tego odcinka, należy ustalić sposób dodatkowego wzmocnienia obudowy. 6.2. Rozwinięte metody projektowania obudowy kotwowej. 6.2.1. Zakres stosowania We wszystkich przypadkach, gdy spełnione są warunki stosowania obudowy kotwowej (rozdz. 2), nie objętych zakresem metody uproszczonej (rozdz. 6.1.) lub w przypadku obudowy kotwowo-podporowej, stosuje się rozwinięte metody projektowania, opracowane przez rzeczoznawców (instytucje naukowo-badawcze) wskazanych przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Rozwinięte projekty obudowy kotwowej powinny być wykonane w jednym z następujących wariantów: 1) obudowa zwykła (OZ) - przy braku zagrożenia tąpaniami, 2) obudowa wstrząsoodporna (OW) i obudowa wstrząsoodporna wzmocniona (OWW) - przy występowaniu zagrożenia tąpaniami, 3) kotwowa obudowa zaporowa (KOZ) - w szczególnych przypadkach. 6.2.2. Obowiązki rzeczoznawcy Do obowiązków rzeczoznawcy należy: 1) kierowanie badaniami górotworu w zakresie niezbędnym do opracowania projektu obudowy kotwowej i nadzór nad nimi, 2) wykonywanie projektu obudowy kotwowej, 3) opracowanie i wdrożenie programu niezbędnych badań celem bieżącej i długofalowej oceny zachowania się górotworu w obrębie kotwionego wyrobiska, 4) weryfikacja projektu kotwienia, 5) sprawowanie nadzoru autorskiego, 6) współpraca i wymiana doświadczeń z inżynierami do spraw kotwienia w okresie drążenia i utrzymywania wyrobisk w obudowie kotwowej. 6.2.3. Wymagania ogólne Rozwinięte metody projektowania obudowy kotwowej powinny spełniać łącznie następujące wymagania: 1) uwzględniać pionową niejednorodność wytrzymałościową oraz określoną "in situ" - naturalną spękalność skał stropowych, 2) uwzględniać wpływ krawędzi eksploatacyjnych, filarów, zrobów i pobliskich wyrobisk - na dodatkową koncentrację naprężeń w górotworze, 3) uwzględniać zasięg spękań węgla w ociosach przy ocenie rzeczywistej rozpiętości odsłoniętego stropu i odchylenia skrajnych kotwi od pionu, 4) uwzględniać wpływ czasu niezbędnego utrzymania wyrobiska oraz wpływ wilgotności na wytrzymałość skał stropowych, 5) wyznaczać maksymalny zasięg odspojenia niejednorodnych skał stropowych w pionowym przekroju stropu jako podstawę dla doboru niezbędnej długości kotwi stropowych. W przypadku projektowania obudowy kotwowo-podporowej projekt powinien zawierać analizę obciążeń samego układu kotwi oraz obciążeń obudowy podporowej. 6.2.4. Dodatkowe wymagania w warunkach zagrożenia tąpaniami. W warunkach występowania zagrożenia tąpaniami rozwinięte projekty obudowy kotwowej powinny uwzględniać: 1) dla obudów wstrząsoodpornych i wstrząsoodpornych wzmocnionych - naprężenia dynamiczne związane z założonym poziomem spodziewanych wstrząsów, 2) dla kotwowych obudów zaporowych - dynamiczne własności pozniszczeniowe węgla, kinetyczną energię mas węglowych i niezbędną podatność systemu zaporowego. 7. Wykonywanie obudowy kotwowej 7.1. Niskie (płytkie) kotwienie stropu Przez pojęcie niskiego (płytkiego) kotwienia stropu rozumie się kotwienie na głębokość nie większą niż 3 m. Decyzję co do dopuszczalnego odsłonięcia stropu podejmuje każdorazowo kierownik działu robót górniczych. Przodek wyrobiska wykonanego w samodzielnej obudowie kotwowej powinien być drążony jednorazowo, tzn. równocześnie całą szerokością, obudowa zaś powinna być wykonywana bezpośrednio za postępem przodka na całą szerokość wyrobiska, bez zwłoki czasowej w stosunku do wykonanego zabioru. W szczególnych przypadkach w celu prowadzenia badań dopuszcza się możliwość dwuetapowego drążenia wyrobiska (poszerzanie wyrobiska). 7.1.1. Wiercenie otworów Otwory kotwowe należy wiercić zgodnie ze schematem kotwienia. Długość otworów powinna być równa długości kotwi pomniejszonej o część żerdzi przewidzianą do pozostawienia na zewnątrz otworu. Średnica otworu kotwowego musi być większa co najmniej o 4 mm, lecz nie więcej niż 12 mm od średnicy zewnętrznej kotwi (żerdzi). Po odwierceniu otworu na całą długość należy go dokładnie wyczyścić ze zwiercin przez płukanie lub przedmuchanie. Wiercenie otworów należy wykonywać ze stanowiska operatora znajdującego się pod zabezpieczonym stropem. 7.1.2. Osadzanie kotwi wklejanych odcinkowo Po odwierceniu otworu kotwowego należy wprowadzić do jego końca ładunki klejowe, zabezpieczając je przed wypadnięciem. Po przesunięciu ładunku klejowego do dna otworu żerdź kotwową wprowadza się do otworu, nadając jej ruch posuwisto-obrotowy celem wymieszania składników kleju. Uszczelka zakładana na żerdź zapobiega wypływaniu substancji klejowej z ustalonej przestrzeni wklejania, której długość powinna być nie mniejsza niż 0,60 m. Po związaniu żywicy (w czasie zgodnym z fabryczną metryką kleju), kotwi należy nadać naciąg wstępny o wartości nie mniejszej niż 30 kN. Naciąg wstępny nadaje się kotwiarką lub kluczem dynamometrycznym, dokręcając zasadniczą nakrętkę kotwi momentem nie mniejszym niż 250 Nm. Naciąg wstępny należy nadawać przez podkładkę zasadniczą, możliwie dokładnie przylegającą do powierzchni calizny, oraz nakrętkę zasadniczą (lub zamocowanie zacisku). Naciąg kotwi należy skontrolować po upływie jednej zmiany roboczej. 7.1.3. Osadzanie kotwi wklejanych na całej długości Po odwierceniu otworu kotwowego należy wprowadzić do niego ładunki klejowe, zapewniające minimum 90% wypełnienia długości otworu po wprowadzeniu żerdzi. Następnie wprowadza się żerdź kotwową do otworu, wprowadzając ją w ruch posuwisto-obrotowy celem wymieszania składników kleju. W zależności od fabrycznej charakterystyki kleju czas mieszania wynosi od kilku do kilkunastu sekund. Zbyt długie mieszanie niszczy powstające wiązania żywicy i osłabia jej końcową wytrzymałość. Po związaniu substancji klejowej należy dokręcić nakrętkę zasadniczą. 7.1.4. Osadzanie kotwi wklejanych na całej długości z naciągiem wstępnym Po odwierceniu otworu kotwowego należy wprowadzić do niego ładunek klejowy szybkowiążący do dna, a następnie ładunki klejowe normalnowiążące zapewniające minimum 90% wypełnienia długości otworu po wprowadzeniu żerdzi. Następnie wprowadza się żerdź kotwową do otworu, nadając jej ruch posuwisto-obrotowy celem wymieszania składników kleju. Po związaniu substancji klejowej ładunku szybkowiążącego, tj. po upływie około 30 sek., należy nadać naciąg wstępny o wartości nie mniejszej niż 30 kN. 7.2. Wysokie (głębokie) kotwienie stropu Przez pojęcie wysokiego (głębokiego) kotwienia stropu rozumie się kotwienie na głębokość większą od 3 m z wykorzystaniem kotwi linowych, prętowych - ciągłych lub składanych i innych. Na wykonanie głębokiej obudowy kotwowej składają się takie czynności, jak: wiercenie otworów, osadzanie kotwi w tych otworach oraz montaż elementów dodatkowych (podkładki, nakrętki lub zaciski, opinka itp.). 7.2.1. Wiercenie głębokich otworów Do wiercenia głębokich otworów można stosować zarówno wiertnice, jak i kotwiarki z użyciem żerdzi składanych i przepłuczki wodnej. Średnica wykonywanych otworów zależna jest od średnicy montowanego elementu i rodzaju zastosowanego spoiwa. 7.2.2. Osadzanie kotwi linowych i składanych Osadzać kotwie w otworach można za pomocą spoiw bądź ładunków według indywidualnej technologii. 8. Organizacja nadzoru i szkolenie 8.1. Ustalenia wstępne W zakładzie górniczym stosującym kotwienie jako samodzielną obudowę wyrobisk spośród osób dozoru wyższego górniczego musi być wyznaczony po odpowiednim przeszkoleniu inżynier do spraw kotwienia górotworu. Inżynier do spraw kotwienia górotworu jest odpowiedzialny za: 1) przygotowanie danych wymaganych do opracowania projektu kotwienia, zgodnie ze wskazaniami projektanta obudowy, oraz dopilnowanie prawidłowego przebiegu wymaganej procedury formalnoprawnej dla wdrażania kotwienia, 2) przygotowanie załogi i dozoru ruchu w zakresie wykonawstwa i ruchowej kontroli obudowy kotwowej, 3) stosowanie elementów obudowy kotwowej posiadających wymagane dopuszczenia i cechy, 4) prowadzenie kontroli wykonywania obudowy kotwowej oraz kontroli zachowania się górotworu w obrębie kotwionego wyrobiska, 5) współpracę z projektantem obudowy kotwowej w zakresie wzajemnego przekazywania informacji o wynikach kontroli obudowy kotwowej i podjętych działaniach doraźnych. Szczegółowy zakres obowiązków inżyniera ds. kotwienia górotworu ustala kierownik ruchu zakładu górniczego. 8.2. Szkolenie Szkolenie pracowników i dozoru, zatrudnionych bezpośrednio przy kotwieniu, powinno być przeprowadzone w cyklu obejmującym: 1) szkolenie teoretyczne, 2) szkolenie obserwacyjne w przodku drążonym z zastosowaniem samodzielnej obudowy kotwowej (w zakładzie górniczym własnym lub obcym), 3) szkolenie praktyczne w przodku drążonym w obudowie kotwowej pod nadzorem inżyniera ds. kotwienia górotworu, który ustala niezbędny okres szkolenia. Program szkolenia w zakresie stosowania obudowy kotwowej powinien być zatwierdzony przez kierownika ruchu zakładu górniczego. 9. Kontrola obudowy kotwowej Kontrola obudowy kotwowej obejmuje: 1) kontrolę elementów obudowy, 2) kontrolę sprzętu do kotwienia, 3) kontrolę prawidłowości zabudowy kotwi, 4) kontrolę stateczności wyrobisk. 9.1. Kontrola prawidłowości zabudowy kotwi Kontrola prawidłowości zabudowy kotwi polega na sprawdzeniu: 1) prawidłowości wklejenia, 2) przylegania podkładek, 3) nośności kotwi. 9.2. Kontrola stateczności wyrobisk Stateczność wyrobiska w obudowie kotwowej powinna być kontrolowana na bieżąco przez dozór górniczy oraz okresowo i w wybranych miejscach przez osoby wyznaczone przez kierownika ruchu zakładu górniczego do nadzorowania realizacji projektu. W przypadku zastosowania rozwiniętej metody projektowania, kontrole okresowe, oprócz bieżącej kontroli przeprowadzonej przez dozór górniczy, powinny być dokonywane przez rzeczoznawcę (jednostkę naukowo-badawczą) wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 9.2.1. Zasady instalowania wskaźników rozwarstwień. Wskaźnikami rozwarstwień są rozwarstwieniomierze jedno- lub wielopoziomowe. 9.2.1.1. Rozwarstwieniomierze jednopoziomowe Do bieżącej kontroli wizualnej służą rozwarstwieniomierze jednopoziomowe niskiego i wysokiego rozwarstwienia: 1) wskaźniki niskiego rozwarstwienia mocuje się na głębokości większej o 0,3 m od zasięgu skotwionych skał. Ich rozmieszczenie w przekroju poprzecznym wyrobiska ustala projektant (zwykle w pobliżu osi wyrobiska), zaś ich wzajemne odstępy wzdłuż wyrobiska powinny być nie większe niż 50 m. Stan zagrożenia sygnalizowany na wskaźniku kolorem czerwonym oznacza przekroczenie rozwarstwienia wynoszącego 2% grubości pakietu skotwionych skał, dla wyrobiska o kształcie prostokątnym lub zbliżonym i 4% dla wyrobiska o kształcie łukowym (rys. 1, 2), 2) wskaźniki wysokiego rozwarstwienia mocuje się na głębokości większej o 0,3 m od podwójnej grubości pakietu skotwionych skał, lecz nie mniejszej niż 4,5 m. Ich rozmieszczenie w przekroju wyrobiska ustala projektant (zwykle w pobliżu osi wyrobiska), zaś ich wzajemne odstępy wzdłuż wyrobiska powinny być nie większe niż 100 m. Stan zagrożenia sygnalizowany na wskaźniku kolorem czerwonym oznacza przekroczenie rozwarstwienia wynoszącego 1,5% szerokości wyrobiska (rys. 1, 2). 9.2.1.2. Rozwarstwieniomierze wielopoziomowe Rozwarstwieniomierze wielopoziomowe służą do pomiaru wielkości i pozycji rozwarstwień w otworze. Powinny być instalowane według ustaleń projektanta. 9.2.2. Bieżąca kontrola wizualna Bieżąca kontrola wizualna stateczności wyrobiska drążonego lub wykonanego w obudowie kotwowej oparta jest na obserwacjach wskaźników rozwarstwienia z oznaczonymi progami bezpieczeństwa i zagrożenia. Stan zagrożenia występuje, gdy na wskaźniku widoczny jest tylko kolor czerwony. Dopuszczalne wartości rozwarstwień dotyczą wyrobisk chodnikowych, z wyjątkiem znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie zrobów. W takim przypadku dopuszczalne wartości rozwarstwień należy określić indywidualnie dla każdego wyrobiska. Obowiązek określenia tych rozwarstwień spoczywa na rzeczoznawcy - jednostce naukowo-badawczej - wskazanym przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 9.2.3. Kontrola okresowa Kontrola okresowa obejmuje badania nośności kotwi w ilości co najmniej 0,5-1% (według uznania projektanta) ogólnej liczby zainstalowanych kotwi stropowych w wyrobisku oraz badania na stanowiskach pomiarowych. Rozmieszczenie stanowisk pomiarowych i ich wyposażenie oraz częstotliwość pomiarów powinny być częścią projektu obudowy kotwowej. W wyrobisku o długości przekraczającej 100 m i żywotności dłuższej od 3 miesięcy powinno być wyznaczone co najmniej jedno stanowisko pomiarowe. Na stanowisku tym dokonuje się pomiarów: - rozwarstwień stropu (rozwarstwieniomierz wielopoziomowy), - obciążeń kotwi (w zależności od potrzeb), - konwergencji (w zależności od potrzeb). Usytuowanie elementów pomiarowych w przekroju wyrobiska powinno uwzględnić aktualne i przyszłe wyposażenie wyrobiska dla zapewnienia stałego dostępu do nich. 9.3. Częstotliwość przeprowadzania kontroli okresowych 9.3.1. W trakcie wykonywania wyrobiska. Częstotliwość przeprowadzania kontroli wykonywania obudowy kotwowej i stateczności wyrobiska ustala kierownik ruchu zakładu górniczego w oparciu o dokumentację projektową. 9.3.2. Po zakończeniu drążenia wyrobiska W zależności od warunków górniczo-geologicznych oraz od przewidywanego okresu utrzymania wyrobiska obowiązuje przeprowadzanie kontroli w zakresie i terminach określonych przez kierownika ruchu zakładu górniczego. Kontrole badania rozwarstwień przeprowadza inżynier ds. kotwienia oraz osoby dozoru wyższego, wyznaczone przez kierownika działu robót górniczych. Badania osiadania stropu wyrobiska wykonywane są przez służbę mierniczo-geologiczną. 9.4. Zakres obowiązków osób odpowiedzialnych za wykonywanie i kontrolę obudowy kotwowej. Przodowy: 1) kontrola wizualna rozwarstwieniomierzy i obudowy w trakcie dojścia do przodka, 2) przestrzeganie ustalonej technologii wykonawstwa obudowy kotwowej. Dozór górniczy niższy, średni i wyższy: 1) kontrola wizualna rozwarstwieniomierzy i obudowy wyrobiska w trakcie dojścia do przodka, 2) sprawdzenie wymiarów poprzecznych wyrobiska w przodku oraz w punktach charakterystycznych (poszerzenia, przewyższenia), 3) sprawdzenie wykonania obudowy kotwowej zgodnie ze schematem ujętym w dokumentacji drążenia wyrobiska, 4) sprawdzenie kotwi i ładunków klejowych (kompletność, rodzaj, średnica, długość, cechy dopuszczenia, termin przydatności) oraz sposobu ich składowania w rejonie przodka, 5) kontrola sprzętu wiertniczego, 6) kontrola prawidłowości wykonywania obudowy kotwowej (długość, średnica, kąt nachylenia oraz rozmieszczenie otworów, zakładanie ładunków klejowych, zakładanie kotwi, montaż podkładek, nakrętek, okładzin oraz opinki stropu i ociosów), 7) kontrola naciągu wstępnego kotwi oraz dokręcenia nakrętek dla kotwi o zamocowaniu odcinkowym, 8) kontrola zakładania wskaźników rozwarstwienia, 9) kontrola montażu, cechowania i opisu innych elementów pomiarowych, wymaganych projektem kotwienia. Inżynier do spraw kotwienia górotworu: 1) kontrola jak dla osób dozoru wyższego, 2) pomiary rozwarstwień skał i nośności kotwi, 3) analiza i interpretacja wyników badań i pomiarów. Służba mierniczo-geologiczna: 1) przygotowanie i opracowanie danych geologiczno-górniczych niezbędnych do opracowania dokumentacji projektowej, 2) bieżące kartowanie geologiczne wyrobisk oraz analiza warunków geologiczno-górniczych, 3) wykonywanie pomiarów osiadania stropu wyrobiska według ustaleń projektu. Osoby kierownictwa ruchu: 1) zapewnienie wykonywania kontroli, o których mowa wyżej, 2) sprawdzanie zgodności wykonania obudowy kotwowej z projektem i dokumentacją drążenia wyrobiska. 9.5. Dokumentowanie wyników kontroli Wyniki kontroli muszą być dokumentowane: 1) w oddziałowych książkach raportowych w zakresie bieżących kontroli wizualnych dokonywanych przez osoby dozoru oddziałowego, 2) w oddziałowych książkach raportowych, w zakresie kontroli dokonywanych przez osoby dozoru wyższego i kierownictwa ruchu - w kartach poleceń, 3) w kartach pomiarowych według wzoru tablicy nr 2 w zakresie kontroli okresowych w punktach pomiarowych - prowadzonych przez inżyniera do spraw kotwienia górotworu i osoby wyznaczone przez kierownika działu robót górniczych. Karty pomiarowe powinny być przechowywane w dziale robót górniczych właściwego rejonu do czasu likwidacji wyrobiska. 9.6. Zasady postępowania w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości lub pogorszenia się warunków górniczo-geologicznych. 9.6.1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w wykonaniu obudowy kotwowej lub niezgodności warunków stosowania tej obudowy z dokumentacją techniczną drążenia, przodowy lub każda osoba dozoru bądź kierownictwa zobowiązana jest zatrzymać dalsze drążenie wyrobiska. 9.6.2. W zależności od stwierdzonych nieprawidłowości w wyrobisku można wykonywać tylko prace związane z doprowadzeniem obudowy do stanu prawidłowego, a w przypadku zagrożenia należy wycofać załogę, zabezpieczyć dojścia do zagrożonego rejonu i powiadomić o podjętych działaniach osoby dozoru ruchu lub kierownictwa. 9.6.3. W razie stwierdzenia zmian warunków górniczo-geologicznych w stopniu odbiegającym od przyjętych ustaleń projektowanych, należy zatrzymać dalsze drążenie wyrobiska i powiadomić projektanta obudowy. Do czasu zajęcia przez niego stanowiska, decyzję odnośnie do dalszego prowadzenia wyrobiska podejmuje kierownik ruchu zakładu górniczego. 9.6.4. Wyrobisko korytarzowe w obustronnym otoczeniu calizną należy wzmocnić obudową dodatkową, w razie gdy: 1) rozwarstwienie niskie warstw stropowych przekracza 2% grubości skotwionego pakietu skał dla wyrobiska o kształcie prostokątnym lub 4% dla wyrobiska o kształcie łukowym, 2) rozwarstwienie wysokie warstw stropowych przekracza 1,5% w stosunku do szerokości wyrobiska, 3) badanie nośności pojedynczej kotwi wykaże wynik negatywny, a następnie obowiązkowo przeprowadzone badania wszystkich sąsiednich kotwi w zasięgu do 2 m potwierdzą ten wynik na co najmniej 50% zbadanych kotwi. 9.6.5. Wyrobiska korytarzowe w bezpośrednim otoczeniu zrobów należy wzmocnić obudową jak w rozdziale 9.6.4 w przypadku, gdy rozwarstwienie niskie lub wysokie przekroczy dopuszczalne wartości określone indywidualnie dla danego wyrobiska przez rzeczoznawcę - jednostkę naukowo-badawczą - wskazanego przez Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. 9.6.6. Wyrobiska ścianowe z podsadzką hydrauliczną, w których zastosowano obudowę kotwową, należy wzmocnić obudową podporową, w razie stwierdzenia co najmniej jednej z wymienionych poniżej okoliczności: 1) więcej niż 10% badanych kotwi wykazuje nośność mniejszą od założonej w projekcie, 2) rozwarstwienie skotwionego pakietu skał przekracza 2% jego grubości. Tablica 2 Ilustracja Rys. 1. Ilustracja Rys. 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Rys. 1. Ilustracja Załącznik nr 4 Tabela kontroli wyciągów szybowych kubłowych w szybach głębionych i zbrojonych. Rewizje (R) i badania (B) Tabela 10 Częstotliwość kontroliCR/12R/8R/4R/2R2L3L Przeprowadzający kontrolęDEMDEMWDEM WDEMKDEM KDEM KDEM KDEM DEM WDEMWDEM RZRZ RZ 1. Liny nośneR-R-BmB3-- 2. Liny prowadnicze i prowadniczo-nośneR-R-RB3[Bm]-B3 3. Zawieszenia naczyń wyciągowychR-R--B2-- 4. Zawieszenia lin prowadniczychR-R----- 5. Naczynia wyciągoweR-R--BB- 6. Sanie prowadnicze i podchwytyR-R----- 7. Koła linoweR-RR---B 8. Wieże wyciągowe i głowice szybów ślepychR--R-B-- 9. Maszyny wyciągoweR-R-BB-B3 10. Urządzenia sygnalizacji szybowejRR---B-- 11. Przedział drabinowyR-RR---- 12. Pomosty stałe: wysypowe, robocze, ochronne, wysiadkowe, stała rama napinająca itp.R-RR---- 13. Zbrojenie szybówR--R-B-- 14. Liny nośne urządzeń pomocniczych: kołowrotów, pomostów wiszących, odeskowań stalowych itp.R-RR---- 15. Wyciągarki i kołowroty urządzeń pomocniczych: pomostów wiszących, odeskowań stalowych itp.R-R----- 16. Pomosty wisząceR-RR---- [Bm] - dodatkowe badania magnetyczne lin, których współczynnik bezpieczeństwa jest mniejszy od 7 (pkt 2.1.6.3.) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 22 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm i norm branżowych z dziedziny łączności. (Dz. U. z 1998 r. Nr 3, poz. 7) Na podstawie art. 19 ust. 2 oraz w związku z art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 16 marca 1994 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm i norm branżowych z dziedziny łączności (Dz. U. Nr 40, poz. 151 i z 1996 r. Nr 126, poz. 592) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1, 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 22 grudnia 1997 r. (poz. 7) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA Klasa 059. Opakowania szklane, tkane, z tworzyw sztucznych i materiały pomocnicze Grupa katalogowa - 0595. Worki tkane i tkaniny do pakowania 1. PN-P-84537:1987 (PN-87/P-84537) Worki do przewozu międzynarodowych przesyłek pocztowych. Ogólne wymagania techniczne. Klasa 060. Przepisy i normy ogólne Grupa katalogowa - 0602. Normy obliczania i projektowania 2. PN-IEC 1000-4-3:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Metody badań i pomiarów - Badanie odporności na pole elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej. 3. PN-EN 50081-1:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące emisyjności - Środowisko mieszkalne, handlowe i lekko uprzemysłowione. 4. PN-EN 50081-2:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące emisyjności - Środowisko przemysłowe 5. PN-EN 50082-1:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Wymagania ogólne dotyczące odporności na zakłócenia - Środowisko mieszkalne, handlowe i lekko uprzemysłowione. 6. PN-EN 55011:1997 Dopuszczalne poziomy i metody pomiarów zaburzeń radioelektrycznych wytwarzanych przez przemysłowe, medyczne i naukowe (PMN) urządzenia wielkiej częstotliwości. 7. PN-EN 55014:1996 Dopuszczalne poziomy i metody pomiaru zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez elektryczne przyrządy powszechnego użytku lub urządzenia o podobnym przeznaczeniu zawierające silniki elektryczne i elementy grzejne oraz przez narzędzia i podobne urządzenia elektryczne. 8. PN-EN 55015:1996 Dopuszczalne poziomy i metody pomiarów zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez elektryczne urządzenia oświetleniowe i urządzenia podobne. 9. PN-EN 55020:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Odporność elektromagnetyczna odbiorników i urządzeń dodatkowych. 10. PN-EN 55022:1996 Kompatybilność elektromagnetyczna - Dopuszczalne poziomy i metody pomiaru zakłóceń radioelektrycznych wytwarzanych przez urządzenia informatyczne (C1SPR22:1993). 11. PN-EN 61000-3-2:1997 Kompatybilność elektromagnetyczna - Dopuszczalne poziomy - Dopuszczalne poziomy emisji harmonicznych prądu (fazowy prąd zasilający odbiornika < lub = 16A) 12. PN-E-05108:1973 (PN-73/E-05108) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Trakcja elektryczna i spalinowo-elektryczna - Dopuszczalne poziomy zakłóceń - Ogólne wymagania i badania. 13. PN-E-05118:1997 (PN-77/E-05118) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Elektroenergetyczne linie i stacje wysokiego napięcia - Dopuszczalny poziom zakłóceń - Ogólne wymagania i badania terenowe. 14. PN-E-06208-01:1984 (PN-84/E-06208/01) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Urządzenia wielkiej częstotliwości do celów przemysłowych, medycznych, naukowych i pokrewnych - Ogólne wymagania i badania. 15. PN-E-08003:1975 (PN-75/E-08003) Urządzenia elektryczne - Ochrona przeciwporażeniowa przy stosowaniu filtrów przeciwzakłóceniowych - Ogólne wymagania i badania. 16. PN-E-05030-00:1990 (PN-90/E-05030/00) - Ochrona przed korozją - Elektrochemiczna ochrona katodowa - Wymagania i badania. 17. PN-E-05030-05:1986 (PN-86/E-05030/05) Ochrona przed korozją - Ochrona katodowa - Anody galwaniczne - Wymagania i badania. 18. PN-E-05030-10:1990 (PN-90/E-05030/10) Ochrona przed korozją - Elektrochemiczna ochrona katodowa i anodowa - Nazwy i określenia. Klasa 139. Przyrządy i urządzenia pomiarowe elektroniczne Grupa katalogowa - 1395. Przyrządy do pomiaru natężenia pola zakłóceń i tłumienia 19. PN-T-06450:1993 (PN-93/T-06450) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Urządzenia i metody pomiarów zakłóceń radioelektrycznych. Klasa 167. Środki mechanizacji i automatyzacji prac administracyjno-technicznych Grupa katalogowa - 1670. Terminologia, klasyfikacja i normy ogólne 20. PN-P-71000:1986 (PN-86/P-71000) Łączność pocztowa - Terminy i określenia. Grupa katalogowa - 1678. Wyposażenie i sprzęt pocztowy 21. PN-P-55313:1990 (PN-90/P-55313) Koperty i kartki pocztowe - Podział i rezerwacja powierzchni adresowej. 22. PN-P-71001:1988 (PN-88/P-71001) Piktogramy pocztowe i napisy informacyjne. 23. PN-P-71005:1992 (PN-92/P-71005) Sprzęt pocztowy - Maszyny do obwiązywania małych paczek - Wymagania ogólne. 24. PN-P-71006:1992 (PN-92/P-71006) Sprzęt pocztowy - Półautomatyczna paczkowa maszyna rozdzielcza - Wymagania ogólne. 25. PN-P-71007:1997 Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa nadawcza typu miejskiego półautomatyczna. 26. PN-P-71008:1997 Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa nadawcza typu miejskiego stojąca. 27. PN-P-71009:1997 Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa typu wiejskiego. 28. PN-P-71010:1997 Sprzęt pocztowy - Skrzynka pocztowa nadawcza - Oznaczenia i napisy. Klasa 193. Urządzenia radiowe i telewizyjne Grupa katalogowa - 1930. Terminologia, klasyfikacja i normy ogólne 29. PN-T-02033:1997 (PN-94/T-02032) Sygnał telewizyjny standardu DK systemu PAL - Wymagania elektryczne. Grupa katalogowa - 1933. Urządzenia studyjne radiowe i telewizyjne 30. PN-T-06800:1996 Sygnały: wizyjny i foniczny. Grupa katalogowa - 1934. Zespoły do odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych 31. PN-T-84712-1:1996 Anteny telewizyjne III, IV i V zakresu częstotliwości oraz anteny radiofoniczne UKF/FM dla sieci stacji nadawczych dużej i małej mocy - Postanowienia ogólne. 32. PN-T-84712-2:1996 Anteny telewizyjne III, IV i V zakresu częstotliwości oraz anteny radiofoniczne UKF/FM dla sieci stacji nadawczych dużej i małej mocy - Wymagania elektryczne. 33. PN-T-84712-3:1996 Anteny telewizyjne III, IV i V zakresu częstotliwości oraz anteny radiofoniczne UKF/FM dla sieci stacji nadawczych dużej i małej mocy - Metody badań parametrów elektrycznych. Klasa 195. Urządzenia telekomunikacyjne Grupa katalogowa - 1934. Terminologia, klasyfikacja i normy ogólne 34. PN-T-05008:1972 (PN-72/T-05008) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Urządzenia łączności przewodowej - Dopuszczalne poziomy zakłóceń - Ogólne wymagania i badania. 35. PN-T-05208:1993 (PN-93/T-05208) Przemysłowe zakłócenia radioelektryczne - Odbiorniki radiofoniczne i telewizyjne - Dopuszczalne poziomy zakłóceń - Ogólne wymagania i badania. 36. PN-T-05110:1996 Urządzenia telekomunikacyjne - Podział w zależności od warunków środowiskowych i program badań środowiskowych. 37. PN-T-83101:1996 Urządzenia zasilające w telekomunikacji - Określenia, wymagania i badania. 38. PN-T-83102:1996 Urządzenia zasilające w telekomunikacji - Siłownie telekomunikacyjne prądu stałego - Wymagania i badania. 39. PN-T-83103:1996 Urządzenia zasilające w telekomunikacji - Zespoły prostownikowe - Wymagania i badania. 40. PN-T-83104:1996 Urządzenia zasilające w telekomunikacji - Przetwornice półprzewodnikowe - Wymagania i badania. Grupa katalogowa - 1953. Podzespoły i zespoły urządzeń radiolokacyjnych i radionawigacyjnych 41. PN-T-84700-01:1988 (PN-88/T-84700/01) Anteny dla radiokomunikacji ruchomej lądowej w zakresie fal metrowych i decymetrowych - Postanowienia ogólne. Grupa katalogowa - 1954. Urządzenia łączności telefonicznej 42. PN-T-83000:1992 (PN-92/T-83000) Aparaty telefoniczne elektroniczne ogólnego przeznaczenia dla analogowych łączy abonenckich - Wymagania i badania. 43. PN-T-05112:1996 Systemy sygnalizacji komutacyjnej międzycentralowej w telefonicznej sieci krajowej użytku publicznego. Grupa katalogowa - 1956. Podzespoły i zespoły do urządzeń telekomunikacyjnych 44. PN-T-05052-00:1986 (PN-86/T-05052/00) Urządzenia teledacyjne - Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Wymagania ogólne. 45. PN-T-93020:1996 Ochronnik telefoniczny abonencki - Ogólne wymagania i badania. Klasa 196. Elektroniczne maszyny cyfrowe Grupa katalogowa - 1965. Urządzenia pomocnicze do elektronicznych maszyn liczących 46. PN-T-05051-00:1976 (PN-76/T-05051/00) Urządzenia transmisji danych - Styk S1 - Wspólne wymagania i badania. 47. PN-T-05051-01:1983 (PN-83/T-05051/01) Urządzenia transmisji danych - Styk S1 - Styk z łączami telegraficznymi - Podstawowe wymagania i badania. 48. PN-T-05051-02:1981 (PN-81/T-05051/02) Urządzenia transmisji danych - Styk S1 - Styk z łączami symetrycznymi biernymi - Wymagania podstawowe i badania. 49. PN-T-05051-03:1976 (PN-76/T-05051/03) Urządzenia transmisji danych - Styk S1 - Styk z kanałami lub łączami telefonicznymi - Podstawowe wymagania i badania. 50. PN-T-05052-01:1975 (PN-75/T-05052/01) Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Parametry elektryczne obwodów stykowych niesymetrycznych. 51. PN-T-05052-02:1984 (PN-84/T-05052/02) Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Parametry elektryczne obwodów stykowych symetrycznych - Wymagania i badania. 52. PN-T-05052-03:1985 (PN-85/T-05052/03) Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Parametry elektryczne obwodów stykowych niesymetrycznych niskonapięciowych. 53. PN-T-05052-11:1975 (PN-75/T-05052/11) Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Złącze do obwodów stykowych niesymetrycznych. 54. PN-T-05052-12:1984 (PN-84/T-05052/12) Urządzenia transmisji danych - Styk S2 - Złącze do obwodów stykowych symetrycznych i niesymetrycznych niskonapięciowych - Wymagania. 55. PN-T-05054-00:1977 (PN-77/T-05054/00) Urządzenia transmisji danych - Styk S4 - Wymagania ogólne. 56. PN-T-05054-01:1976 (PN-76/T-05054/01) Urządzenia transmisji danych - Styk S4 - Parametry elektryczne obwodów stykowych niesymetrycznych - Wspólne wymagania i badania. 57. PN-T-05054-11:1976 (PN-76/T-05054/11) Urządzenia transmisji danych - Styk S4 - Złącze do obwodów stykowych niesymetrycznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. (Dz. U. z 1998 r. Nr 3, poz. 8) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273, z 1993 r. Nr 41, poz. 190, z 1994 r. Nr 21, poz. 75, Nr 69, poz. 303 i Nr 125, poz. 614, z 1995 r. Nr 8, poz. 42, Nr 84, poz. 424 i Nr 122, poz. 594, z 1996 r. Nr 80, poz. 377 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 127 i Nr 34, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W zakładzie prowadzonym w formie państwowej jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego zasady podziału środków na wynagradzania są ustalane i zmieniane w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową na warunkach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283, Nr 75, poz. 355 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 589 i Nr 121, poz. 769).", 2) skreśla się § 14. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 1 pkt 2, który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 9) Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego, zwaną dalej "klasyfikacją", stanowiącą załącznik do rozporządzenia. 2. Klasyfikacja określa zawody i typy szkół, w których może odbywać się kształcenie, oraz ministrów właściwych dla zawodów, na których wniosek zawody zostały wprowadzone do klasyfikacji. § 2. 1. Podstawy programowe ustalone dla zawodów określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego stanowiącej załącznik do rozporządzenia, o którym mowa w § 3, stają się podstawami programowymi dla odpowiednich zawodów określonych w klasyfikacji. 2. Do czasu opracowania dla zawodów określonych w klasyfikacji programów nauczania, uwzględniających podstawy programowe kształcenia w poszczególnych zawodach, kształcenie powinno być prowadzone w zawodach i specjalnościach określonych dotychczasowymi przepisami do zakończenia cyklu kształcenia, według dopuszczonych do użytku szkolnego dokumentacji programowych. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 lutego 1993 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego (Dz. U. Nr 19, poz. 84). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 1997 r. (poz. 9) KLASYFIKACJA ZAWODÓW SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO W klasyfikacji przyjęto podział na grupy zawodów wielkie, duże i średnie, zgodny z podziałem zastosowanym w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 kwietnia 1995 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 48, poz. 253), zwanej dalej "klasyfikacją zawodów i specjalności gospodarki narodowej". W klasyfikacji ujęto zawody w obszarach grup wielkich od 3 do 8. Symbol cyfrowy zawodu przyjęty w klasyfikacji jest zgodny z symbolem cyfrowym zawodu przyjętym w klasyfikacji zawodów i specjalności gospodarki narodowej w zakresie pierwszych trzech cyfr. Pierwsza cyfra wskazuje, że zawód został sklasyfikowany w grupie wielkiej. Druga cyfra w połączeniu z pierwszą oznacza, że zawód występuje w grupie dużej. Trzecia cyfra w połączeniu z dwiema pierwszymi wskazuje, że zawód został sklasyfikowany w grupie średniej. Czwarta i piąta cyfra, stanowiąca drugi człon symbolu cyfrowego zawodu, nie jest zgodna z symbolem cyfrowym odpowiedniego zawodu, przyjętym w klasyfikacji zawodów i specjalności gospodarki narodowej. Wynika ona z alfabetycznej kolejności zawodów i oznacza miejsce zawodu w grupie średniej. Objaśnienia symboli MEN - Minister Edukacji Narodowej MF - Minister Finansów MG - Minister Gospodarki MKiS - Minister Kultury i Sztuki MŁ - Minister Łączności MOŚZNiL - Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa MPiPS - Minister Pracy i Polityki Socjalnej MRiGŻ - Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej MSWiA - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji MTiGM - Minister Transportu i Gospodarki Morskiej MZiOS - Minister Zdrowia i Opieki Społecznej KBN - Komitet Badań Naukowych UKFiT - Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki NDAP - Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych (b.o.) - bezpośrednio odpowiedzialny L - liceum (specjalistyczne, w szczególności: ekonomiczne, handlowe, medyczne, muzyczne, plastyczne) LO - liceum ogólnokształcące LT - liceum techniczne LZ - liceum zawodowe Spod - szkoła podstawowa Spol - szkoła policealna Spom - szkoła pomaturalna SZ - szkoła zasadnicza T - technikum X - oznaczenie typu szkoły, w którym może odbywać się kształcenie Struktura klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego Symbol cyfrowy i nazwa grupy wielkiejSymbole cyfrowe i nazwy grup wyodrębnionych w ramach grupy wielkiejLiczba zawodów ujętych w grupie średniej grupy dużegrupy średnie 1234 3. Technicy i inny średni personel31. Średni personel techniczny311. Technicy42 312. Techniczny personel obsługi komputerów1 313. Operatorzy sprzętu optycznego i elektronicznego4 314. Pracownicy żeglugi i lotnictwa2 315. Inspektorzy bezpieczeństwa pracy i jakości wyrobów1 32. Średni personel rolnictwa i ochrony zdrowia321. Technicy rolnicy, leśnicy i pokrewni6 322. Średni personel ochrony zdrowia (z wyjątkiem pielęgniarek)15 323. Pielęgniarki i położne2 34. Pracownicy pozostałych specjalności341. Pracownicy do spraw finansowych i handlowych6 342. Agenci biur pomagających w prowadzeniu działalności gospodarczej i pośrednicy handlowi1 343. Średni personel biurowy1 346. Pracownicy socjalni1 347. Pracownicy działalności artystycznej, rozrywki i sportu8 4. Pracownicy biurowi41. Pracownicy obsługi biurowej411. Sekretarki i operatorzy maszyn biurowych1 414. Pracownicy bibliotek, archiwów, poczty i pokrewni4 5. Pracownicy usług osobistych i sprzedawcy51. Pracownicy usług osobistych i ochrony512. Pracownicy usług domowych i gastronomicznych4 513. Pracownicy opieki osobistej i pokrewni1 52. Modelki, sprzedawcy i demonstratorzy522. Sprzedawcy i demonstratorzy2 6. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy61. Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy zorientowani na rynek611. Rolnicy produkcji roślinnej i ogrodnicy1 613. Rolnicy upraw polowych i produkcji zwierzęcej1 614. Robotnicy leśni2 615. Rybacy1 7. Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy71. Górnicy i robotnicy budowlani711. Górnicy i robotnicy obróbki kamienia3 712. Robotnicy budowlani robót stanu surowego i pokrewni7 713. Robotnicy budowlani robót wykończeniowych6 714. Malarze, pracownicy czyszczący konstrukcje budowlane i pokrewni1 72. Robotnicy obróbki metali i mechanicy maszyn i urządzeń721. Formierze odlewniczy, spawacze, blacharze, monterzy konstrukcji metalowych i pokrewni2 722. Kowale, ślusarze i pokrewni3 723. Mechanicy maszyn i urządzeń5 724. Elektromonterzy sprzętu elektrycznego i elektronicznego4 73. Robotnicy zawodów precyzyjnych, ceramicy, wytwórcy wyrobów galanteryjnych, robotnicy poligraficzni i pokrewni731. Robotnicy produkcji wyrobów precyzyjnych z metalu i materiałów pokrewnych2 734. Robotnicy poligraficzni i pokrewni2 74. Pozostali robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy742. Robotnicy obróbki drewna, stolarze meblowi i pokrewni1 743. Robotnicy produkcji wyrobów włókienniczych, odzieży i pokrewni3 744. Robotnicy obróbki skóry2 8. Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń81. Operatorzy maszyn i urządzeń wydobywczych i przetwórczych812. Operatorzy maszyn i urządzeń hutniczych i pokrewni3 813. Operatorzy urządzeń do produkcji wyrobów szklanych i pokrewni2 815. Operatorzy urządzeń w przetwórstwie chemicznym i pokrewni1 82. Operatorzy i monterzy maszyn826. Operatorzy maszyn do produkcji wyrobów włókienniczych, futrzarskich i skórzanych1 827. Operatorzy maszyn do przetwórstwa żywności i produktów pokrewnych1 83. Kierowcy i operatorzy pojazdów i maszyn samojezdnych834. Marynarze i pokrewni1 Razem157 Symbol cyfrowyGrupa zawodów Nazwa zawoduMinister właściwy dla zawoduTypy szkółUwag i Szkoły średnie zawodoweSZ T i LSpol i SpomLZ dla absolwentów SpodSZLO lub LTSpodSpod 123456789 3Technicy i inny średni personel 31Średni personel techniczny 311Technicy 311[01]Korektor i stroiciel instrumentów muzycznych*MKiS--X--*podbudowa 6 klas szkoły muzycznej 311[02]Technik analitykMGX-X-- 311[03]Technik architektMSWiA--X-- 311[04]Technik budownictwaMSWiAXXX-- 311[05]Technik budownictwa okrętowegoMGXXX-- 311[06]Technik dróg i mostówMTiGMXXX-- 311[07]Technik elektronikMGXXX-- 311[08]Technik elektrykMGXXX-- 311[09]Technik garbarzMGX-X-- 311[10]Technik geodetaMSWiAX-X-- 311[11]Technik geofizykMOŚZNiL--X-- 311[12]Technik geologMOŚZNiLX-X-- 311[13]Technik górnictwa odkrywkowegoMGXX--- 311[14]Technik górnictwa otworowegoMGXX--- 311[15]Technik górnictwa podziemnegoMGXX--- 311[16]Technik hutnikMGXX--- 311[17]Technik hydrologMOŚZNiLX-X-- 311[18]Technik instrumentów muzycznychMKiSXXX-- 311[19]Technik inżynierii środowiska i melioracjiMRiGŻX-X-- 311[20]Technik mechanikMGXXX-- 311[21]Technik mechanik okrętowyMTiGMXX--- 311[22]Technik mechanizacji rolnictwaMRiGŻXXX-- 311[23]Technik meteorologMOŚZNiLX-X-- 311[24]Technik ochrony środowiskaMOŚZNiLX. -X-- 311[25]Technik obuwnikMGXXX-- 311[26]Technik odlewnikMGXX--- 311[27]Technik papiernictwaMGX-X-- 311[28]Technik poligrafMKiSXXX-- 311[29]Technik pożarnictwaMSWiA--X-- 311[30]Technik technologii ceramicznejMGXXX-- 311[31]Technik technologii chemicznejMGXXX-- 311[32]Technik technologii drewnaMGXXX-- 311[33]Technik technologii szkłaMGXXX-- 311[34]Technik technologii odzieżyMGXXX-- 311[35]Technik technologii wyrobów skórzanychMGXXX-- 311[36]Technik technologii żywnościMRiGŻXXX-- 311[37]Technik telekomunikacjiMŁXXX-- 311[38]Technik transportuMTiGMXXX-- 311[39]Technik urządzeń sanitarnychMSWiAXXX-- 311[40]Technik wiertnikMOŚZNiLX-X-- 311[41]Technik włókiennikMGXXX-- 311[42]Technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnychMGXXX-- 312Techniczny personel obsługi komputerów 312[01]Technik informatykKBN--X-- 313Operatorzy sprzętu optycznego i elektronicznego 313[01]FototechnikMGX-X-- 313[02]Technik elektroniki medycznejMZiOS--X-- 313[03]Technik elektroradiologMZiOS--X-- 313[04]Technik urządzeń audiowizualnychMKiS-XX-- 314Pracownicy żeglugi i lotnictwa 314[01]Technik nawigatorMTiGMX-X-- 314[02]Technik żeglugi śródlądowejMTiGMXXX-- 315Inspektorzy bezpieczeństwa pracy i jakości wyrobów 315[01]Technik bezpieczeństwa i higieny pracyMPiPS--X--dopuszcza się kształcenie absolwentów technikum wyłącznie w systemie dla dorosłych 32Średni personel rolnictwa i ochrony zdrowia 321Technicy rolnicy, leśnicy i pokrewni 321[01]Technik hodowca koniMRiGŻX-X-- 321[02]Technik leśnikMOŚZNiLXXX-- 321[03]Technik ogrodnikMRiGŻXXX-- 321[04]Technik pszczelarzMRiGŻX-X-- 321[05]Technik rolnikMRiGŻXXX-- 321[06]Technik rybactwa śródlądowegoMRiGŻXXX-- 322Średni personel ochrony zdrowia (z wyjątkiem pielęgniarek) 322[01]Asystentka stomatologicznaMZiOS--X-- 322[02]DietetykMZiOS--X-- 322[03]Higienistka stomatologicznaMZiOS--X-- 322[04]Instruktor higienyMZiOS--X-- 322[05]OrtoptystkaMZiOS--X-- 322[06]Ratownik medycznyMZiOS--X-- 322[07]Technik analityki medycznejMZiOS--X-- 322[08]Technik biomechanikMZiOS--X-- 322[09]Technik dentystycznyMZiOS--X-- 322[10]Technik farmaceutycznyMZiOS--X-- 322[11]Technik fizjoterapiiMZiOS--X-- 322[12]Technik masażysta*MZiOS--X--*dla niewidomych 322[13]Technik ortopedaMZiOSX---- 322[14]Technik weterynariiMRiGŻX-X-- 322[15]Terapeuta zajęciowyMZiOS--X-- 323Pielęgniarki i położne 323[01]PielęgniarkaMZiOS--X-- 323[02]PołożnaMZiOS--X-- 34Pracownicy pozostałych specjalności 341Pracownicy do spraw finansowych i handlowych 341[01]Technik agrobiznesuMRiGŻX-X-- 341[02]Technik ekonomistaMFX-X-- 341[03]Technik handlowiecMGXXX-- 341[04]Technik hotelarstwaUKFiTX-X-- 341[05]Technik obsługi turystycznejUKFiT--X-- 341[06]Technik rachunkowościMF--X-- 342Agenci biur pomagających w prowadzeniu działalności gospodarczej i pośrednicy handlowi 342[01]Technik organizacji reklamyMG--X-- 343Średni personel biurowy 343[01]Technik administracjiMSWiA--X-- 346Pracownicy socjalni 346[01]Pracownik socjalnyMPiPS--X-- 347Pracownicy działalności artystycznej, rozrywki i sportu 347[01]Aktor cyrkowyMKiS--X-- 347[02]Aktor scen muzycznychMKiS--X-- 347[03]Animator kulturyMKiS--X-- 347[04]Muzyk instrumentalista*MKiSX----*wymagane odpowiednie przygotowanie muzyczne 347[05]Muzyk-nauczyciel rytmiki*MKiSX-X--*podbudowa 6 klas szkoły muzycznej 347[06]Muzyk wokalistaMKiSX-X-- 347[07]PlastykMKiSX-X-- 347[08]TancerzMKiSX-X-- 4Pracownicy biurowi 41Pracownicy obsługi biurowej 411Sekretarki i operatorzy maszyn biurowych 411[01]Technik prac biurowychMSWiA--X-- 414Pracownicy bibliotek, archiwów, poczty i pokrewni 414[01]BibliotekarzMKiS--X-- 414[02]Technik archiwistaMEN (b.o. NDAP)--X-- 414[03]Technik informacji naukowejKBN--X-- 414[04]Technik usług pocztowych i telekomunikacyjnychMŁX-X-- 5Pracownicy usług osobistych i sprzedawcy 51Pracownicy usług osobistych i ochrony 512Pracownicy usług domowych i gastronomicznych 512[01]KelnerUKFiT--XX- 512[02]KucharzUKFiT---X- 512[03]Technik organizacji usług gastronomicznychUKFiTX-X-- 512[04]Technik żywienia i gospodarstwa domowegoMRiGŻX-X-- 513Pracownicy opieki osobistej i pokrewni 513[01]Opiekunka dziecięcaMZiOS--X-- 52Modelki, sprzedawcy i demonstratorzy 522Sprzedawcy i demonstratorzy 522[01]SprzedawcaMG--XXX 522[02]Technik księgarstwaMKiS--X-- 6Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy 61Rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy zorientowani na rynek 611Rolnicy produkcji roślinnej i ogrodnicy 611[01]OgrodnikMRiGŻ--XXX 613Rolnicy upraw polowych i produkcji zwierzęcej 613[01]RolnikMRiGŻ--XXX 614Robotnicy leśni 614[01]LeśnikMOŚZNiL---XX 614[02]Operator maszyn i urządzeń leśnychMOŚZNiL---XX 615Rybacy 615[01]Rybak śródlądowyMRiGŻ--XXX 7Robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy 71Górnicy i robotnicy budowlani 711Górnicy i robotnicy obróbki kamienia 711[01]Górnik eksploatacji otworowejMG---XX 711[02]Górnik eksploatacji podziemnejMG---XX 711[03]Górnik odkrywkowej eksploatacji złóżMG---XX 712Robotnicy budowlani robót stanu surowego i pokrewni 712[01]Betoniarz-zbrojarzMSWiA---XX 712[02]CieślaMSWiA---XX 712[03]Monter budownictwa wodnegoMOŚZNiL---XX 712[04]Monter konstrukcji budowlanychMSWiA--XXX 712[05]Monter nawierzchni drogowych i kolejowychMTiGM---XX 712[06]MurarzMSWiA---XX 712[07]Renowator zabytków architekturyMKiS--XX- 713Robotnicy budowlani robót wykończeniowych 713[01]DekarzMSWiA----X 713[02]Monter instalacji i urządzeń sanitarnychMSWiA--XXX 713[03]Monter sieci komunalnychMSWiA---XX 713[04]Monter systemów rurociągowychMG---XX 713[05]PosadzkarzMSWiA----X 713[06]Technolog robót wykończeniowych w budownictwieMSWiA---X- 714Malarze, pracownicy czyszczący konstrukcje budowlane i pokrewni 714[01]Malarz-tapeciarzMSWiA----X 72Robotnicy obróbki metali i mechanicy maszyn i urządzeń 721Formierze odlewniczy, spawacze, blacharze, monterzy konstrukcji metalowych i pokrewni 721[01]BlacharzMG---XX 721[02]Monter kadłubów okrętowychMG---XX 722Kowale, ślusarze i pokrewni 722[01]Modelarz odlewniczyMG----X 722[02]Operator obrabiarek skrawającychMG---XX 722[03]ŚlusarzMG--XXX 723Mechanicy maszyn i urządzeń 723[01]Mechanik lotniczyMG--XXX 723[02]Mechanik-monter maszyn i urządzeńMG--XXX 723[03]Mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczychMRiGŻ---XX 723[04]Mechanik pojazdów samochodowychMG--XXX 723[05]Monter-instalator urządzeń technicznych w budownictwie wiejskimMRiGŻ--XXX 724Elektromonterzy sprzętu elektrycznego i elektronicznego 724[01]ElektrykMG--XXX 724[02]Elektromechanik pojazdów samochodowychMG--XXX 724[03]Monter-elektronikMG--XXX 724[04]Monter sieci i urządzeń telekomunikacyjnychMŁ---XX 73Robotnicy zawodów precyzyjnych, ceramicy, wytwórcy wyrobów galanteryjnych, robotnicy poligraficzni i pokrewni 731Robotnicy produkcji wyrobów precyzyjnych z metalu i materiałów pokrewnych 731[01]Mechanik automatyki przemysłowej i urządzeń precyzyjnychMG---XX 731[02]Monter instrumentów muzycznychMKiS--XXX 734Robotnicy poligraficzni i pokrewni 734[01]DrukarzMKiS--XXX 734[02]IntroligatorMKiS--XXX 74Pozostali robotnicy przemysłowi i rzemieślnicy 742Robotnicy obróbki drewna, stolarze meblowi i pokrewni 742[01]StolarzMG---XX 743Robotnicy produkcji wyrobów włókienniczych, odzieży i pokrewni 743[01]KrawiecMG--XXX 743[02]KuśnierzMG---XX 743[03]TapicerMG---XX 744Robotnicy obróbki skóry 744[01]KaletnikMG----X 744[02]ObuwnikMG--XXX 8Operatorzy i monterzy maszyn i urządzeń 81Operatorzy maszyn i urządzeń wydobywczych i przetwórczych 812Operatorzy maszyn i urządzeń hutniczych i pokrewni 812[01]Operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznejMG---XX 812[02]Operator maszyn i urządzeń metalurgicznychMG---XX 812[03]Operator maszyn i urządzeń odlewniczychMG---XX 813Operatorzy urządzeń do produkcji wyrobów szklanych i pokrewni 813[01]Operator urządzeń przemysłu ceramicznegoMG---XX 813[02]Operator urządzeń przemysłu szklarskiegoMG---XX 815Operatorzy urządzeń w przetwórstwie chemicznym i pokrewni 815[01]Operator urządzeń przemysłu chemicznegoMG---XX 82Operatorzy i monterzy maszyn 826Operatorzy maszyn do produkcji wyrobów włókienniczych, futrzarskich i skórzanych 826[01]Operator maszyn w przemyśle włókienniczymMG---XX 827Operatorzy maszyn do przetwórstwa żywności i produktów pokrewnych 827[01]Operator maszyn i urządzeń przemysłu spożywczegoMRiGŻ--XXX 83Kierowcy i operatorzy pojazdów i maszyn samojezdnych 834Marynarze i pokrewni 834[01]Marynarz-rybakMTiGM---XX Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie sposobu zabezpieczenia, odtwarzania i wykorzystania przez Inspekcję Celną dowodów utrwalonych za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 10) Na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dowody uzyskane w wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, zwane dalej "dowodami", przemieszcza się i przechowuje w sposób zapobiegający: 1) utracie, uszkodzeniu lub zniszczeniu w wyniku oddziaływania środków chemicznych, czynników mechanicznych, temperatury, światła lub pola magnetycznego albo wskutek dostępu osób nieuprawnionych, 2) zapoznaniu się z treścią dowodów przez osoby nieuprawnione. 2. W celu przemieszczania i przechowywania dowodów, zgodnie z wymogami określonymi w ust. 1, stosuje się odpowiednie metody opakowania oraz zabezpieczenia techniczne. § 2. 1. Dowody utrwalone na nośnikach obrazu lub dźwięku albo na magnetycznych nośnikach informacji, zwanych dalej "nośnikami", należy po ich uzyskaniu opakować, a następnie na opakowaniu zaznaczyć: 1) numer postępowania kontrolnego, 2) informację o rodzaju, dacie i miejscu czynności kontrolnej, w wyniku której uzyskano dowody, 3) informację o dopuszczalnych warunkach i sposobie odtwarzania dowodu. 2. Opakowanie oznacza, w sposób określony w ust. 1, potwierdzając to czytelnym podpisem i datą, funkcjonariusz Inspekcji Celnej przeprowadzający czynności kontrolne, w wyniku których uzyskano dowody. 3. Opakowanie powinno posiadać zabezpieczenie o konstrukcji pozwalającej na stwierdzenie jego naruszenia, w przypadku otwarcia przez osobę nieuprawnioną. 4. Jeżeli opakowanie nośnika nie jest możliwe ze względu na jego właściwość, wymagane oznaczenia zamieszcza się na karcie informacyjnej przytwierdzonej do tego nośnika, w sposób nie powodujący jego uszkodzenia lub zniszczenia. 5. Jeżeli opakowanie nośnika nie jest możliwe w trakcie lub po zakończeniu czynności kontrolnych, w protokołach z tych czynności zamieszcza się adnotację o sposobie oznaczenia i przechowywania nośnika. 6. W wypadku określonym w ust. 5 opakowanie i zabezpieczenie nośników w sposób wskazany w ust. 2-4 powinno nastąpić niezwłocznie po dostarczeniu do siedziby organu Inspekcji Celnej. § 3. 1. Dowody utrwalone na nośnikach wymagające specjalistycznej obróbki, niezbędnej do ich odtwarzania lub kopiowania, przekazuje się w tym celu do odpowiedniego laboratorium, załączając dane o rodzaju i typie aparatury użytej do zapisu na nośniku oraz technice i warunkach, w jakich zapisu dokonano. 2. Jeżeli nie zachodzi potrzeba specjalistycznej obróbki, o której mowa w ust. 1, dowody utrwalone na nośnikach przechowuje się w siedzibie organu Inspekcji Celnej, z zastrzeżeniem pozostawienia ich do wyłącznej dyspozycji kierownika komórki organizacyjnej prowadzącej czynności kontrolne. 3. Laboratorium wykonujące specjalistyczną obróbkę sporządza dokumentację zawierającą dane umożliwiające identyfikację materiału poddanego obróbce oraz informację o rodzaju i zakresie tej obróbki. 4. Przepisy § 2 ust. 1-4 stosuje się odpowiednio w zakresie opakowania i oznaczania nośników po ich specjalistycznej obróbce laboratoryjnej. Wymagane oznaczenia zamieszcza na opakowaniu pracownik laboratorium dokonujący specjalistycznej obróbki. § 4. 1. Odtwarzanie lub inne wykorzystanie dowodu utrwalonego na nośniku może nastąpić wyłącznie w obecności funkcjonariusza Inspekcji Celnej, prowadzącego czynności kontrolne dotyczące tego dowodu, albo osoby pisemnie upoważnionej przez kierownika komórki organizacyjnej Inspekcji Celnej, będącego przełożonym funkcjonariusza. 2. Warunki odtwarzania lub innego wykorzystania dowodu utrwalonego na nośnikach określają osoby, o których mowa w ust. 1. 3. Niezwłocznie po zakończeniu odtwarzania lub innego wykorzystania dowodów utrwalonych na nośnikach należy je opakować i oznaczyć w sposób określony w § 2 ust. 1-4. Czynności te wykonują osoby, o których mowa w ust. 1. 4. W aktach czynności kontrolnych należy zamieścić adnotację o dokonanym odtworzeniu lub innym wykorzystaniu dowodów utrwalonych na nośniku, z podaniem celu, daty i miejsca tych czynności, oraz o ewentualnym uszkodzeniu nośnika, jeśli do tego doszło. 5. Przepisy ust. 1-4 nie dotyczą sytuacji, w której dowód utrwalony na nośniku przekazano sądowi lub prokuratorowi do odtwarzania lub innego wykorzystania. § 5. Przy odtwarzaniu obrazu, dźwięku albo zapisu na magnetycznym nośniku mogą być użyte urządzenia do korygowania parametrów zapisu obrazu lub dźwięku albo programy komputerowe do odpowiedniej konwersji zapisu informatycznego, z zastrzeżeniem, że użycie tych urządzeń nie spowoduje trwałej zmiany cech zapisu wizualnego, fonicznego lub informatycznego. W protokole z czynności odtwarzania lub innego wykorzystania dowodu utrwalonego na nośnikach zamieszcza się adnotację o użyciu urządzeń korygujących. § 6. 1. W razie potrzeby można wykonać kopię nośnika z zapisem obrazu lub dźwięku albo magnetycznego nośnika informacji. Pisemne zezwolenie na wykonanie kopii wydaje kierownik komórki organizacyjnej Inspekcji Celnej prowadzącej czynności kontrolne obejmujące dany dowód. 2. W wypadku wykonania kopii nośnika z utrwalonym dowodem, w aktach czynności kontrolnych zamieszcza się adnotację o dacie kopiowania, ilości oraz przeznaczeniu wykonanych kopii oraz rodzaju i typie urządzeń użytych do kopiowania. § 7. 1. Każdy przypadek odtwarzania lub innego wykorzystania dowodu powinien być odnotowany na włączonej do akt czynności kontrolnych karcie ewidencji dowodu, której wzór określa załącznik do rozporządzenia. 2. Przy czynnościach związanych z zabezpieczaniem, odtwarzaniem lub innym wykorzystaniem dowodu stosuje się przepisy o ochronie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową i służbową, skarbową lub tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli utrwalony w formie dowodu obraz, dźwięk lub zapis informatyczny zawierają takie wiadomości. 3. Po upływie ustalonych w odrębnych przepisach terminów przechowywania akt czynności kontrolnych można usunąć zapisy z nośników, a w przypadku nieprzydatności tych nośników do powtórnego wykorzystania - dokonać ich protokolarnego zniszczenia. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Kubik Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1997 r. (poz. 10) WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ DOWODU Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie utworzenia sądów wojskowych oraz określenia ich siedzib i obszarów właściwości. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 11) Na podstawie art. 3 § 3 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się następujące wojskowe sądy okręgowe i określa ich siedziby oraz obszary właściwości: 1) Wojskowy Sąd Okręgowy w Poznaniu - dla województw objętych właściwością wojskowych sądów garnizonowych w Bydgoszczy, Gdyni, Poznaniu, Szczecinie i Wrocławiu, 2) Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie - dla województw objętych właściwością wojskowych sądów garnizonowych w Krakowie, Lublinie, Olsztynie i Warszawie. 2. Tworzy się następujące wojskowe sądy garnizonowe i określa ich siedziby oraz obszary właściwości: 1) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Bydgoszczy - dla województw: bydgoskiego, konińskiego, pilskiego, płockiego, toruńskiego i włocławskiego, 2) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Gdyni - dla województw: gdańskiego i słupskiego, 3) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Krakowie - dla województw: bielskiego, częstochowskiego, katowickiego, kieleckiego, krakowskiego, nowosądeckiego i tarnowskiego, 4) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Lublinie - dla województw: chełmskiego, krośnieńskiego, lubelskiego, przemyskiego, rzeszowskiego, tarnobrzeskiego i zamojskiego, 5) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Olsztynie - dla województw: ciechanowskiego, elbląskiego, łomżyńskiego, olsztyńskiego, ostrołęckiego i suwalskiego, 6) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Poznaniu - dla województw: gorzowskiego, leszczyńskiego, poznańskiego i zielonogórskiego, 7) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Szczecinie - dla województw: koszalińskiego i szczecińskiego, 8) Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie - dla województw: bialskopodlaskiego, białostockiego, łódzkiego, piotrkowskiego, radomskiego, siedleckiego, skierniewickiego i warszawskiego, 9) Wojskowy Sąd Garnizonowy we Wrocławiu - dla województw: jeleniogórskiego, kaliskiego, legnickiego, opolskiego, sieradzkiego, wałbrzyskiego i wrocławskiego. § 2. Tworzy się Wydział Zamiejscowy w Zielonej Górze Wojskowego Sądu Garnizonowego w Poznaniu dla rozpoznawania spraw z województwa zielonogórskiego. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 lutego 1996 r. w sprawie utworzenia i zniesienia sądów wojskowych oraz określenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz. U. Nr 23, poz. 106). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i warunków współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 12) Na podstawie art. 23a ust. 10 pkt 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. Państwowa Straż Rybacka współdziała z Policją w sprawach zapobiegania i zwalczania nielegalnego połowu ryb, raków i minogów w powierzchniowych wodach śródlądowych oraz zwalczania obrotu nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami. § 2. Współdziałanie, o którym mowa w § 1, polega na: 1) podejmowaniu wspólnych działań, w tym organizowaniu wspólnych akcji i patroli, mających na celu zwalczanie nielegalnego połowu ryb, raków i minogów w obwodach rybackich, obrębach ochronnych i hodowlanych, 2) udzielaniu pomocy Policji w akcjach przez nią prowadzonych na obszarach obwodów rybackich, obrębów ochronnych i hodowlanych, 3) podejmowaniu wspólnych działań mających na celu zwalczanie obrotu nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami, 4) wymianie informacji, zwłaszcza co do miejsca, czasu i rodzaju prowadzonych działań oraz ich wyników, 5) udziale strażników Państwowej Straży Rybackiej i policjantów we wspólnie organizowanych szkoleniach. § 3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej i komendant wojewódzki (stołeczny) Policji: 1) uzgadniają ramowy plan współdziałania w zakresie realizacji zadań wymienionych w § 1 i 2, ustalając szczegółowe kierunki, priorytety i sposoby ich wykonania, a także pokrywania kosztów z tym związanych, 2) dokonują, co najmniej raz w roku, analizy i oceny współdziałania w zakresie realizacji zadań wymienionych w § 1 i 2. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 13) Na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe zasady przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych, o których mowa w art. 76 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680), zwanej dalej "ustawą", normy zaludnienia tych lokali oraz szczegółowe zasady przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej "strażakami". § 2. Strażakowi mianowanemu na stałe przydziela się lokal mieszkalny w miejscowości, w której pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej w rozumieniu art. 74 ust. 3 ustawy, z zastrzeżeniem art. 81 ustawy. § 3. 1. Norma zaludnienia przysługująca strażakowi wynosi od 7 do 10 m2 powierzchni mieszkalnej. 2. Powierzchnią mieszkalną w rozumieniu rozporządzenia jest powierzchnia pokoi. 3. Przy przydzielaniu strażakom lokali mieszkalnych uwzględnia się następujące normy zaludnienia: 1) dla strażaków posiadających rodziny - po jednej normie zaludnienia dla strażaka i każdego członka jego rodziny wymienionego w art. 75 ustawy, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) dla strażaków powołanych na stanowiska służbowe zaszeregowane w grupach od 00 do 02 oraz komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej - trzy normy zaludnienia, 3) dla strażaków mianowanych na stanowiska zaszeregowane w grupie 03 do 10 - dwie normy zaludnienia. 4. Bezdzietnemu małżeństwu przysługuje dodatkowo jedna norma zaludnienia należna ich przyszłemu dziecku. 5. W razie zbiegu uprawnień strażaka i członków jego rodziny do norm zaludnienia z różnych tytułów, uwzględnia się normy zaludnienia tylko z jednego tytułu. § 4. 1. Strażakowi przydziela się lokal mieszkalny o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej liczbie przysługujących norm zaludnienia, z zastrzeżeniem ust. 2-5. 2. Strażakom samotnym: 1) wymienionym w § 3 ust. 3 pkt 2 - przysługuje lokal o powierzchni mieszkalnej od 21 do 30 m2, 2) pozostałym bez względu na grupę zaszeregowania - przysługuje lokal o powierzchni mieszkalnej od 14 do 20 m2. 3. Strażakowi może być przydzielony lokal o powierzchni mieszkalnej mniejszej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia, jeżeli wyrazi na to pisemną zgodę lub wystąpi z takim wnioskiem. Przydział takiego lokalu nie pozbawia strażaka prawa do uzyskania lokalu o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej przysługującym normom zaludnienia. 4. Organy wymienione w § 18 pkt 2-6, w ramach swojej właściwości, mogą przydzielić strażakowi w szczególnie uzasadnionym przypadku i za zgodą organu wyższego stopnia, lokal o powierzchni mieszkalnej większej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może przydzielić osobom wymienionym w § 18 pkt 1 lit. a) i b) lokal mieszkalny o powierzchni większej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia. § 5. Przydzielony lokal mieszkalny powinien znajdować się w należytym stanie technicznym i sanitarnym. § 6. Lokal mieszkalny przydziela się strażakowi na jego wniosek. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 7. 1. Kolejność przydziału lokali mieszkalnych strażakom ustala się z zastrzeżeniem ust. 2, biorąc pod uwagę łącznie następujące kryteria: 1) brak mieszkania albo konieczność poprawy dotychczasowych warunków mieszkaniowych z uwzględnieniem czasu oczekiwania na przydział lokalu mieszkalnego, 2) kwalifikacje zawodowe, przydatność do służby i okres służby w jednostkach organizacyjnych podległych i podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Przydział lokalu mieszkalnego może nastąpić z pominięciem ustalonej kolejności, jeżeli strażak zajmuje: 1) tymczasową kwaterę w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub znajdującym się na terenie obiektu zamkniętego, 2) lokal mieszkalny w budynku stanowiącym, własność osoby fizycznej. § 8. 1. Decyzję o opróżnieniu lokalu mieszkalnego, o którym mowa w § 1, wydaje się w razie: 1) podnajmowania tego lokalu mieszkalnego w całości lub w części, 2) zajmowania przez strażaka zwolnionego ze służby lub pozostałych po strażaku członków rodziny tego lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku przeznaczonym na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego, 3) gdy strażak nie zwolnił lokalu mieszkalnego zajmowanego poprzednio, 4) wykorzystywania tego lokalu mieszkalnego niezgodnie z jego przeznaczeniem, 5) gdy strażak lub członkowie jego rodziny w sposób rażący lub uporczywy wykraczają przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, 6) uzyskania przez strażaka lub jego małżonka w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej innego lokalu mieszkalnego (domu) o powierzchni mieszkalnej odpowiadającej co najmniej przysługującym strażakowi i członkom jego rodziny normom zaludnienia, 7) jeżeli ten lokal mieszkalny nie jest zamieszkiwany przez strażaka przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że zachodzą okoliczności uzasadniające czasowy pobyt strażaka poza miejscem stałego zamieszkiwania, 8) nieuiszczania czynszu i opłat za świadczenia związane z eksploatacją tego lokalu mieszkalnego przez sześć pełnych okresów płatności, 9) zajmowania tego lokalu mieszkalnego bez tytułu prawnego, 10) zrzeczenia się uprawnień do zajmowania tego lokalu mieszkalnego, 11) zamiany tego lokalu mieszkalnego. 2. Decyzja o opróżnieniu lokalu mieszkalnego dotyczy wszystkich osób zamieszkałych w tym lokalu. § 9. 1. W przypadkach określonych w § 8 ust. 1 pkt 2 przydziela się lokal mieszkalny w dotychczasowym miejscu zamieszkania lub w miejscowości pobliskiej, o powierzchni odpowiadającej przysługującym normom zaludnienia, oraz zapewnia przewiezienie przedmiotów urządzenia domowego. 2. W przypadkach określonych w § 8 ust. 1 pkt 4, 5 i 7 może być przydzielony lokal mieszkalny o obniżonym wyposażeniu technicznym i o powierzchni mieszkalnej mniejszej od przysługującej zgodnie z normami zaludnienia, jednak nie mniejszej niż 5 m2 na osobę. § 10. 1. Strażacy i członkowie ich rodzin wymienieni w art. 75 ustawy mogą dokonywać zamiany lokali mieszkalnych po uzyskaniu zgody właściwych organów, o których mowa w § 18. Odmowa wyrażenia zgody następuje w drodze decyzji administracyjnej. 2. Nie podlegają zamianie lokale mieszkalne w budynkach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji, jeżeli w wyniku zamiany taki lokal mieszkalny zasiedlałaby osoba nie posiadająca uprawnień do jego zajmowania. § 11. Strażak może złożyć wniosek do właściwego organu wymienionego w § 18 o umożliwienie mu nabycia przydzielonego lokalu mieszkalnego. Odmowa uwzględnienia wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej. § 12. 1. Były małżonek strażaka rozwiedzionego zachowuje prawo do zamieszkiwania w przydzielonym lokalu mieszkalnym do czasu uzyskania (nabycia) przez niego innego lokalu mieszkalnego (domu). 2. Każdy z rozwiedzionych małżonków może złożyć wniosek do właściwego organu, o którym mowa w § 18, o zrzeczenie się dyspozycji przez ten organ zajmowanym przez nich lokalem mieszkalnym w celu umożliwienia rozkwaterowania we własnym zakresie. Odmowa uwzględnienia wniosku następuje w drodze decyzji administracyjnej. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do lokali mieszkalnych pozostających w zarządzie jednostek organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach rozwiedzionemu strażakowi przydziela się inny lokal mieszkalny niż dotychczas zajmowany, o powierzchni odpowiadającej przysługującym mu normom zaludnienia. § 13. 1. Na tymczasowe kwatery dla strażaków przeznacza się lokale mieszkalne, pokoje gościnne, pokoje w hotelu lub w bursie albo pomieszczenia mieszkalne usytuowane w budynkach przeznaczonych na cele służbowe lub na terenie obiektu zamkniętego, o należytym stanie technicznym i sanitarnym. 2. Tymczasową kwaterę przydziela się strażakowi na jego wniosek. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 14. Przydział tymczasowej kwatery w budynku jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej przeznaczonym na cele służbowe lub znajdującym się na terenie obiektu zamkniętego może nastąpić tylko na okres pełnienia służby przez strażaka w tej jednostce. § 15. 1. Strażakowi w służbie przygotowawczej można przydzielić tymczasową kwaterę, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie mają tytułu prawnego do zajmowania lokalu mieszkalnego (domu) w miejscowości, w której strażak pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej. 2. Strażakowi przeniesionemu do pełnienia służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby nie zwolnił zajmowanego lokalu mieszkalnego (domu), można przydzielić tymczasową kwaterę, jeżeli występują okoliczności, o których mowa w ust. 1. 3. Strażakowi, o którym mowa w ust. 2, można przydzielić również tymczasową kwaterę na okres oczekiwania na przydział lokalu mieszkalnego w nowym miejscu pełnienia służby. § 16. Strażacy, o których mowa w § 15, ponoszą pełne koszty związane z zakwaterowaniem w tymczasowej kwaterze. § 17. Decyzje o opróżnieniu tymczasowej kwatery wydaje się w razie: 1) zwolnienia strażaka ze służby w okresie służby przygotowawczej, 2) upływu okresu, o którym mowa w § 14, 3) wystąpienia okoliczności, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, 4-8 i 10. § 18. Decyzje w sprawach przydziału i opróżniania lokali mieszkalnych i tymczasowych kwater wydają będący dysponentami lokali: 1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji - w stosunku do: a) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, b) zastępców Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, 2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej - w stosunku do: a) strażaków pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, b) komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, c) komendantów szkół i ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej, d) dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej, e) strażaków wyznaczonych do wykonywania określonych zadań poza jednostką organizacyjną Państwowej Straży Pożarnej, 3) komendanci wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej - w stosunku do: a) komendantów rejonowych Państwowej Straży Pożarnej, b) strażaków pełniących służbę w komendzie wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej, 4) komendanci szkół i ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej - w stosunku do podległych im strażaków, 5) komendanci rejonowi Państwowej Straży Pożarnej - w stosunku do strażaków pełniących służbę w podległych im jednostkach organizacyjnych, 6) dyrektor Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej - w stosunku do podległych mu strażaków. § 19. 1. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia i nie zakończonych ostatecznymi decyzjami stosuje się przepisy tego rozporządzenia. 2. Pozostają w mocy decyzje wydane na podstawie przepisów dotychczasowych. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 grudnia 1997 r. (poz. 13) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU O PRZYDZIAŁ LOKALU MIESZKALNEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR WNIOSKU O PRZYDZIAŁ TYMCZASOWEJ KWATERY Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów. (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 14) Na podstawie art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943), 2) przełożonym właściwym w sprawach osobowych - rozumie się przez to Komendanta Głównego Policji, komendantów wojewódzkich (Stołecznego) i rejonowych Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji oraz komendantów szkół Policji, 3) wyższym przełożonym - rozumie się przez to Komendanta Głównego Policji w stosunku do: komendantów wojewódzkich (Stołecznego) Policji, Komendanta Wyższej Szkoły Policji, komendantów szkół Policji oraz komendantów wojewódzkich (Stołecznego) Policji w stosunku do komendantów rejonowych Policji, 4) bezpośrednim przełożonym - rozumie się przez to policjanta zajmującego stanowisko kierownicze bezpośrednio wyższe, poczynając od stanowiska kierownika sekcji (równorzędnego) lub dowódcy plutonu, 5) przełożonym właściwym w sprawach dyscyplinarnych - rozumie się przez to przełożonego właściwego w sprawach osobowych, z zastrzeżeniem § 7. Rozdział 2 Udzielanie wyróżnień § 2. 1. Do udzielania policjantom wyróżnień w przypadkach określonych w art. 87 ustawy uprawnieni są przełożeni właściwi w sprawach osobowych, z zastrzeżeniem przepisu ust. 2. 2. Do mianowania w drodze wyróżnienia na wyższy stopień policyjny uprawnieni są: 1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, na wniosek Komendanta Głównego Policji, z wyjątkami przypadków określonych w art. 48 ust. 4 ustawy - na stopnie oficerskie, 2) Komendant Główny Policji - na stopnie w korpusie aspirantów, 3) komendant wojewódzki Policji - na stopień starszego posterunkowego i na stopnie w korpusie podoficerów. 3. Policjantowi można udzielić w drodze wyróżnienia krótkoterminowego urlopu w wymiarze do 7 dni. § 3. 1. Wyróżnień udziela się policjantom w sposób uroczysty. 2. Wyróżnienia wymienione w art. 87 pkt 2-8 ustawy podlegają ogłoszeniu w rozkazie. W rozkazie podaje się stopień, nazwisko i imię wyróżnionego, rodzaj wyróżnienia oraz krótki opis czynu lub osiągnięcia, za które wyróżnienie jest przyznawane. 3. Rozkaz o wyróżnieniu można podać do wiadomości policjantom oraz włącza się do akt osobowych wyróżnionego. 4. Udzielenie pochwały wpisuje się do akt osobowych policjanta. § 4. 1. Nie można udzielić wyróżnień policjantom ukaranym karą dyscyplinarną przed jej zatarciem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również wobec policjantów: 1) skazanych wyrokiem sądu - w czasie warunkowego zawieszenia wykonania kary, 2) w stosunku do których postępowanie karne zostało warunkowo umorzone - w okresie próby określonej w orzeczeniu o warunkowym umorzeniu, 3) skazanych wyrokiem sądu lub ukaranych przez inny uprawniony organ karą grzywny - przez okres 1 roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Rozdział 3 Właściwość przełożonych w sprawach dyscyplinarnych § 5. Władzę dyscyplinarną wobec wszystkich policjantów posiada Komendant Główny Policji. § 6. 1. Policjant, któremu powierzono pełnienie obowiązków służbowych na danym stanowisku, posiada władzę dyscyplinarną przysługującą policjantowi mianowanemu na to stanowisko. 2. Policjant, który w zastępstwie pełni obowiązki na danym stanowisku służbowym, posiada władzę dyscyplinarną przysługującą osobie zastępowanej. § 7. 1. Przełożonym właściwym w sprawach dyscyplinarnych wobec policjantów oddelegowanych do czasowego pełnienia służby lub którym powierzono pełnienie obowiązków służbowych albo których skierowano na przeszkolenie lub naukę jest właściwy przełożony w miejscu pełnienia służby lub nauki, z wyłączeniem możliwości orzekania kar określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5-7, 9 i 10 oraz ust. 2 ustawy, które wymierza przełożony właściwy w sprawach osobowych. 2. Policjant pozostający bez przydziału służbowego podlega władzy dyscyplinarnej przełożonego, w którego dyspozycji pozostaje. 3. Policjant pozostający na urlopie bezpłatnym albo oddelegowany do pełnienia zadań służbowych poza Policją podlega władzy dyscyplinarnej przełożonego właściwego w sprawach osobowych. 4. W przypadku wątpliwości w ustaleniu właściwości przełożonego w sprawach dyscyplinarnych rozstrzyga wyższy przełożony w drodze postanowienia. § 8. Przełożeni właściwi w sprawach osobowych policjantów zajmujących stanowiska kierownicze posiadają władzę dyscyplinarną również w odniesieniu do ich zastępców. Rozdział 4 Postępowanie dyscyplinarne § 9. 1. Postępowanie dyscyplinarne ma na celu: 1) ustalenie, czy zachodzą okoliczności uzasadniające odpowiedzialność dyscyplinarną policjanta, 2) wszechstronne wyjaśnienie okoliczności i przyczyn popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, którą stanowić może czyn policjanta popełniony w czasie służby lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, polegający na zawinionym niewykonaniu obowiązków wynikających z ustawy, przepisów wykonawczych lub rozkazów i poleceń wydawanych przez uprawnionych przełożonych na podstawie tych przepisów; wyjątkowo może również być to czyn popełniony przez policjanta poza czasem służby lub nie związany z wykonywaniem zadań albo czynności służbowych, jeżeli przepisy szczególne przewidują odpowiedzialność dyscyplinarną, 3) orzeczenie kary współmiernej do zaistniałego przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej. 2. Postępowanie dyscyplinarne jest postępowaniem dwuinstancyjnym. § 10. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez policjanta: 1) czynu o znamionach przestępstwa lub wykroczenia, 2) czynu, za który w myśl odrębnych przepisów właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych lub stosowania grzywny w celu przymuszenia, 3) czynu będącego naruszeniem dyscypliny służbowej, a także w przypadku określonym w art. 59 ust. 2 ustawy. 2. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych: 1) z własnej inicjatywy, 2) na wniosek bezpośredniego przełożonego policjanta, 3) na polecenie wyższego przełożonego, 4) na wniosek sądu honorowego, sądu lub prokuratora albo organu uprawnionego do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego lub organu uprawnionego do nakładania kar porządkowych, bądź organu uprawnionego do stosowania grzywny w celu przymuszenia. 3. Jeżeli wiadomość o przewinieniu lub naruszeniu dyscypliny służbowej budzi wątpliwości co do popełnienia tego czynu lub jego kwalifikacji prawnej albo co do osoby sprawcy, przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego podejmuje się czynności wyjaśniające. Nie dotyczy to sytuacji, o której mowa w art. 59 ust. 2 ustawy. 4. Czynności, o których mowa w ust. 3, należy ukończyć w terminie 30 dni od daty ich podjęcia. 5. Postępowanie dyscyplinarne zostaje wszczęte z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania i przedstawieniu policjantowi zarzutów. Postanowienie powinno zawierać, oprócz wymagań określonych w § 11, opis zarzucanego czynu wraz z jego kwalifikacją prawną oraz wyznaczać policjanta do jego prowadzenia. 6. Postanowienie, o którym mowa w ust. 5, niezwłocznie doręcza się policjantowi. § 11. W toku postępowania dyscyplinarnego wydaje się postanowienia, które niezwłocznie doręcza się obwinionemu. Postanowienie powinno zawierać: 1) oznaczenie wydającego postanowienie, z podaniem imienia, nazwiska, stopnia i stanowiska, 2) datę jego wydania, 3) oznaczenie obwinionego, z podaniem imienia, nazwiska, stopnia i stanowiska, 4) powołanie podstawy prawnej, 5) rozstrzygnięcie, 6) uzasadnienie, 7) pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie, 8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego wydającego postanowienie. § 12. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się: 1) jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, 2) po upływie terminów określonych w art. 135 i 137 ustawy, 3) w razie śmierci policjanta, 4) jeżeli w tej samej sprawie zapadło prawomocne orzeczenie lub toczy się postępowanie dyscyplinarne. 2. Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać w przypadku: 1) złożenia przez policjanta pisemnego zgłoszenia niezwłocznego wystąpienia ze służby, 2) gdy w wyniku czynności wyjaśniających ustalono, że czyn policjanta ma charakter mniejszej wagi, albo gdy przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych uzna za wystarczające przeprowadzenie rozmowy dyscyplinującej; przypadek mniejszej wagi może mieć miejsce w szczególności, gdy policjant nie przewidywał możliwości naruszenia dyscypliny służbowej, choć mógł i powinien to przewidzieć. 3. Przepisów ust. 2 nie stosuje się w sytuacji, o której mowa w art. 59 ust. 2 ustawy. § 13. 1. Postępowanie dyscyplinarne prowadzi policjant wyznaczony przez przełożonego w postanowieniu o wszczęciu postępowania, zwany dalej "prowadzącym postępowanie". 2. Do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego wyznacza się policjanta w stopniu co najmniej młodszego aspiranta, jednak nie niższym od stopnia posiadanego przez obwinionego, albo zajmującego co najmniej równorzędne z nim stanowisko służbowe, mającego przygotowanie do prowadzenia postępowania. 3. Prowadzącego postępowanie wyłącza się od udziału w tym postępowaniu, jeżeli: 1) sprawa dotyczy go bezpośrednio, 2) jest małżonkiem obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej, 3) jest krewnym lub powinowatym obwinionego w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego, dotyczących wyłączenia organów prowadzących postępowanie karne, 4) był świadkiem zdarzenia, 5) pomiędzy nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności prowadzącego postępowanie. 4. Prowadzącego postępowanie można wyłączyć od udziału w tym postępowaniu z innych uzasadnionych przyczyn. 5. Prowadzący postępowanie bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym. 6. O zaistnieniu okoliczności wymienionych w ust. 3 i 4 prowadzący postępowanie powiadamia przełożonego, który go wyznaczył. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do wykonywania czynności wyjaśniających. 8. Obwiniony ma prawo złożyć do przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych wniosek o wyłączenie prowadzącego postępowanie z przyczyn, o których mowa w ust. 3 i 4. 9. O wyłączeniu prowadzącego postępowanie i wyznaczeniu innego policjanta w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, rozstrzyga przełożony, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, w drodze postanowienia. Do czasu wydania postanowienia prowadzący postępowanie podejmuje czynności nie cierpiące zwłoki. § 14. Przełożony, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, podlega wyłączeniu z przyczyn określonych w § 13 ust. 3 i 4. O wyłączeniu i przejęciu postępowania dyscyplinarnego rozstrzyga wyższy przełożony w drodze postanowienia. § 15. 1. Prowadzący postępowanie przesłuchuje w charakterze obwinionego policjanta, któremu doręczono postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. 2. Prowadzący postępowanie zbiera materiał dowodowy i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje świadków, przyjmuje wyjaśnienia od obwinionego oraz zleca przeprowadzenie odpowiednich badań. Z czynności tych sporządza protokoły. Wyniki badań przedstawiane są w formie pisemnej. 3. Prowadzący postępowanie wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do kompetencji przełożonego właściwego w sprawach dyscyplinarnych. 4. W razie konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie, przełożony, który je wszczął, może zwrócić się o ich przeprowadzenie do kierownika jednostki organizacyjnej Policji właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana. 5. Materiały przekazane przez sąd, prokuratora, organ uprawniony do stosowania grzywny w drodze mandatu karnego lub grzywny w celu przymuszenia lub nałożenia kary porządkowej albo przez sąd honorowy włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego. § 16. Przełożony, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, wydaje postanowienie o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów, jeżeli zebrany w toku materiał dowodowy to uzasadnia. § 17. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do: 1) zgłaszania wniosków dowodowych, 2) wnoszenia zażaleń na wydane w toku postępowania postanowienia - w terminie 3 dni od dnia doręczenia, jeśli przepisy rozporządzenia przewidują prawo wniesienia zażalenia, 3) ustanowienia obrońcy; obrońcą może być wskazany przez obwinionego policjant, który uprawniony jest do reprezentowania obwinionego w granicach udzielonego na piśmie pełnomocnictwa; wyznaczony obrońca może podejmować czynności tylko na korzyść obwinionego, 4) odmowy składania wyjaśnień. § 18. 1. Wnioski dowodowe obwiniony zgłasza na piśmie prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne, który rozstrzyga o uwzględnieniu wniosku. 2. Prowadzący postępowanie dyscyplinarne może odmówić, w drodze postanowienia, uwzględnienia wniosku, jeżeli: 1) okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy, 2) dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da się przeprowadzić, 3) przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem. § 19. 1. Postępowanie dowodowe powinno być zakończone w ciągu 1 miesiąca od daty wszczęcia. 2. Przełożony właściwy do rozpoznania sprawy w drugiej instancji wydaje postanowienia o przedłużeniu postępowania dowodowego do 2 miesięcy. 3. Komendant Główny Policji w szczególnie uzasadnionych okolicznościach może przedłużyć termin prowadzenia postępowania dowodowego na czas oznaczony powyżej 2 miesięcy. § 20. 1. Jeżeli wiadomość o przewinieniu lub naruszeniu dyscypliny służbowej wskazuje, że czyn zawiera znamiona przestępstwa ściganego z urzędu albo taki charakter czynu ustalono w toku postępowania dyscyplinarnego, przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych zawiadamia o tym bezzwłocznie prokuratora. 2. W sprawach prowadzonych przeciwko policjantowi podejrzanemu o popełnienie przestępstwa postępowanie dyscyplinarne prowadzi się niezależnie od postępowania przygotowawczego. W sprawach tych należy wyznaczyć policjanta do współdziałania z prokuratorem. W postępowaniu dyscyplinarnym można, za zgodą prokuratora, wykorzystywać dowody zebrane w postępowaniu przygotowawczym. § 21. 1. Przełożony, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, zawiesza je do czasu zakończenia postępowania karnego, jeżeli czyn zarzucany policjantowi jest przedmiotem tego postępowania i nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy popełnienie przez policjanta czynu o znamionach przestępstwa jest oczywiste i uniemożliwia pozostawienie go w służbie. 3. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania. 4. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania służy zażalenie do wyższego przełożonego. 5. Zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów określonych w rozporządzeniu. 6. Po ustaniu przyczyn zawieszenia przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania. § 22. 1. Jeżeli prowadzący postępowanie dyscyplinarne uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy dotyczące obwinionego, jest obowiązany zapoznać go z aktami postępowania i pouczyć o prawie zgłoszenia wniosku o ich uzupełnienie w terminie 3 dni. Przepisy § 17 pkt 1 i 4 oraz § 18 stosuje się odpowiednio. 2. Wniosek o uzupełnienie postępowania rozpatruje prowadzący postępowanie. 3. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia postępowania obwinionemu służy prawo złożenia zażalenia do przełożonego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne. 4. Obwiniony, po zapoznaniu się z aktami postępowania, podpisuje protokół sporządzony z tej czynności. 5. Odmowa obwinionego zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. 6. W przypadku korzystania w postępowaniu dyscyplinarnym z materiałów prowadzonego równocześnie postępowania przygotowawczego, zapoznanie obwinionego z tymi materiałami następuje po uzyskaniu zgody prokuratora nadzorującego lub prowadzącego postępowanie przygotowawcze. Obwinionego należy zapoznać z odmowną decyzją prokuratora. 7. Po zebraniu materiału dowodowego i zapoznaniu z nimi obwinionego prowadzący postępowanie wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania dowodowego oraz sporządza sprawozdanie, które powinno zawierać: 1) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe policjanta, który prowadził postępowanie, 2) stanowisko służbowe przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, 3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego, 4) określenie czynu zarzucanego obwinionemu, 5) opis ustalonego stanu faktycznego na podstawie zebranych dowodów, 6) wnioski dotyczące wymiaru kary, umorzenia postępowania dyscyplinarnego lub skierowania sprawy do właściwego sądu honorowego, z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących lub obciążających. 8. W przypadku wniosku o wymierzenie kary wydalenia ze służby przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych, przed wydaniem orzeczenia o ukaraniu, wzywa obwinionego do raportu w celu zapoznania go w wnioskami prowadzącego postępowanie dyscyplinarne i wysłuchania obwinionego. W raporcie uczestniczy prowadzący postępowanie. O terminie raportu należy powiadomić organizację związkową, której przedstawiciel może uczestniczyć w raporcie. Obwinionemu doręcza się sprawozdanie w terminie umożliwiającym zapoznanie się z nim przed raportem. 9. Przepisu ust. 8 nie stosuje się w przypadku: 1) tymczasowego aresztowania obwinionego, 2) odmowy obwinionego stawienia się do raportu, 3) nieusprawiedliwionej nieobecności obwinionego w wyznaczonym terminie, 4) przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie się do raportu w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia o zamknięciu postępowania dowodowego. § 23. 1. Postanowienie o umorzeniu postępowania wydaje się, jeżeli: 1) nastąpiło przedawnienie wszczęcia postępowania lub wymierzenia kary dyscyplinarnej, 2) zaistniały inne okoliczności wyłączające postępowanie dyscyplinarne, wymienione w § 12 ust. 1. 2. Postępowanie dyscyplinarne można umorzyć w razie długotrwałej choroby obwinionego lub złożenia przez niego pisemnego zgłoszenia niezwłocznego wystąpienia ze służby, jeżeli postępowanie dotyczy czynu, za który policjant ponosi wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną. 3. Postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego wydaje przełożony, który wszczął to postępowanie. 4. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 3, służy zażalenie do wyższego przełożonego. § 24. 1. Na podstawie całokształtu okoliczności oraz zebranego w sprawie materiału dowodowego, przy uwzględnieniu zasad oceny czynu wynikających z § 27, przełożony, który wszczął postępowanie, orzeka: 1) o uniewinnieniu, jeżeli przeprowadzone postępowanie nie potwierdziło zarzutów stawianych obwinionemu lub przeprowadzone postępowanie karne zostało zakończone orzeczeniem o uniewinnieniu, a czyn nie stanowił naruszenia dyscypliny służbowej, 2) o uznaniu policjanta winnym popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej i wymierzeniu kary dyscyplinarnej, 3) o uznaniu policjanta winnym popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, odstąpieniu od wymierzenia kary i przekazaniu sprawy sądowi honorowemu, 4) o uznaniu policjanta winnym popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej i odstąpieniu od wymierzenia kary. 2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje przełożony, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, z zastrzeżeniem art. 54 ustawy, nie później niż w ciągu 7 dni od daty zamknięcia postępowania dowodowego. 3. Orzeczenie o ukaraniu wraz ze sprawozdaniem doręcza się niezwłocznie ukaranemu. § 25. Jeżeli przełożony wymieniony w § 8 lub przełożony właściwy w sprawach dyscyplinarnych uzna, że należy wymierzyć karę, do której wymierzenia nie jest uprawniony, akta postępowania przesyła właściwemu przełożonemu, z zastrzeżeniem art. 54 ust. 2 i 3 ustawy, z wnioskiem o wydanie orzeczenia o wymierzeniu określonej kary. § 26. 1. Orzeczenie powinno zawierać: 1) oznaczenie przełożonego, który wydaje orzeczenie, z podaniem jego stopnia, imienia, nazwiska oraz stanowiska służbowego, 2) datę wydania, 3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego, 4) opis czynu zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną, 5) rozstrzygnięcie w sprawie, 6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia, 7) pouczenie o prawie wniesienia odwołania, 8) podpis przełożonego i pieczęć jednostki. 2. Rozstrzygnięcie w sprawie powinno zawierać: 1) stwierdzenie winy i rodzaj wymierzonej kary dyscyplinarnej albo 2) stwierdzenie winy, odstąpienie od wymierzenia kary i przekazanie sprawy sądowi honorowemu, albo 3) stwierdzenie winy i odstąpienie od wymierzenia kary, albo 4) uniewinnienie obwinionego. 3. Uzasadnienie faktyczne orzeczenia powinno zawierać w szczególności: wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej. W uzasadnieniu prawnym w szczególności należy wyjaśnić podstawy prawne orzeczenia z przytoczeniem przepisów prawa. W uzasadnieniu należy ponadto przytoczyć okoliczności, które przełożony miał na względzie przy wymiarze kary. Rozdział 5 Zasady wymierzania kar § 27. 1. Wymierzona kara dyscyplinarna określona w art. 134 ustawy powinna być współmierna do popełnionego czynu i stopnia zawinienia przez obwinionego. 2. Przy wymierzaniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się charakter przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, ich skutki, pobudki działania, okoliczności popełnienia czynu, stopień nasilenia złej woli, następstwa ujemne dla służby, dotychczasowe wyniki w służbie oraz zachowanie się obwinionego poza służbą. Należy brać pod uwagę inne istotne w sprawie okoliczności, zarówno łagodzące, jak i obciążające. 3. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności: 1) popełnienie przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej przez policjanta będącego w stanie po użyciu alkoholu lub innego podobnie działającego środka, 2) popełnienie przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej przez policjanta w czasie prowadzonego przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego lub w czasie wykonywania uprzednio wymierzonej kary dyscyplinarnej, jak również w okresie próby określonej w orzeczeniu o warunkowym zawieszeniu wykonania kary lub warunkowym umorzeniu postępowania karnego, 3) poważne skutki popełnienia przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej z niskich pobudek, 4) popełnienie przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej wobec podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę. § 28. 1. Rodzaje kar dyscyplinarnych określa art. 134 ust. 1-3 ustawy, z tym że karę zakazu opuszczania miejsca zakwaterowania można wymierzyć policjantowi w służbie kandydackiej w wymiarze do 21 dni. 2. Karę dyscyplinarną zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów wymierza się samoistnie, a w uzasadnionych przypadkach można ją łączyć z karą wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub z karą wydalenia ze służby. § 29. 1. Kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby nie stosuje się w razie skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. 2. Karę wydalenia ze służby policjantowi pełniącemu funkcję z wyboru w organach związku zawodowego w czasie trwania mandatu oraz w okresie roku po jego wygaśnięciu można wymierzyć tylko za zgodą Komendanta Głównego Policji po zasięgnięciu opinii związku, w którym pełni lub pełnił funkcję, oraz jego organizacji macierzystej. Rozdział 6 Postępowanie odwoławcze § 30. 1. Od orzeczenia dyscyplinarnego obwiniony ma prawo wnieść odwołanie do wyższego przełożonego nad przełożonym, który wydał orzeczenie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia. Odwołanie składa się za pośrednictwem przełożonego, który wydał orzeczenie. 2. Przełożony, który wydał zaskarżone orzeczenie, odmawia w drodze postanowienia przyjęcia odwołania wniesionego po upływie terminu. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje zażalenie. 4. Orzeczenie, od którego nie wniesiono w terminie odwołania, staje się po upływie tego terminu prawomocne i podlega wykonaniu. 5. Od orzeczeń wydanych przez Komendanta Głównego Policji odwołanie nie przysługuje. Obwiniony w terminie, o którym mowa w ust. 1, może zwrócić się do Komendanta Głównego Policji z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. § 31. 1. Przełożony, który wydał orzeczenie dyscyplinarne, przesyła odwołanie w terminie 7 dni wyższemu przełożonemu, załączając akta osobowe i akta postępowania dyscyplinarnego. 2. Jeżeli przełożony, który wydał orzeczenie dyscyplinarne, uzna, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nowe orzeczenie, którym uchyli lub zmieni zaskarżone orzeczenie. 3. Od nowego orzeczenia policjantowi służy odwołanie. § 32. 1. W postępowaniu odwoławczym rozpoznanie sprawy następuje na podstawie stanu faktycznego ustalonego w postępowaniu zakończonym orzeczeniem dyscyplinarnym. 2. W przypadku konieczności przeprowadzenia postępowania uzupełniającego przełożony rozpatrujący odwołanie może zlecić wykonanie określonych czynności przełożonemu, który wydał zaskarżone orzeczenie. Przepis § 22 ust. 6 stosuje się odpowiednio. 3. Z materiałami uzyskanymi w postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, zapoznaje się ukaranego, który w terminie 3 dni ma prawo zgłoszenia uwag. 4. Przełożony uprawniony do rozpatrywania odwołania może zaskarżone orzeczenie: 1) utrzymać w mocy albo 2) uchylić w całości lub w części i w tym zakresie uniewinnić obwinionego albo wymierzyć inną karę, albo 3) uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, albo 4) uchylić i przekazać sprawę do sądu honorowego, albo 5) umorzyć postępowanie odwoławcze. 5. W postępowaniu odwoławczym nie można wymierzyć kary surowszej niż orzeczona w zaskarżonym orzeczeniu dyscyplinarnym, chyba że wymierzona kara rażąco narusza prawo lub interes służby. 6. Orzeczenie przełożonego rozpatrującego odwołanie powinno być wydane w ciągu 14 dni od daty otrzymania odwołania. Orzeczenie takie jest ostateczne. 7. Przepis § 23 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 33. Zakończenie postępowania dyscyplinarnego następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia: o ukaraniu policjanta, o uznaniu winnym i odstąpieniu od wymierzenia kary, o uniewinnieniu albo z dniem uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego lub o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego i o przekazaniu sprawy do sądu honorowego. Rozdział 7 Wykonywanie kar dyscyplinarnych § 34. Po uprawomocnieniu się orzeczenia dyscyplinarnego przełożony właściwy w sprawach osobowych wykonuje orzeczoną karę, a w orzeczeniu o wymierzeniu kary aresztu określa termin wykonania tej kary. § 35. 1. Przełożony, o którym mowa w § 34, może podać orzeczenie dyscyplinarne do wiadomości wszystkim policjantom podległej jednostki lub komórki organizacyjnej, jeżeli uzna to za wskazane ze względów wychowawczych. 2. Ze względu na tajemnicę służbową lub autorytet ukaranego przełożony może podać orzeczenie o ukaraniu wyłącznie do wiadomości policjantom zajmującym stanowiska równorzędne lub wyższe od stanowiska zajmowanego przez ukaranego policjanta. 3. Orzeczenie podlega włączeniu do akt osobowych ukaranego policjanta. § 36. 1. Wykonanie kar dyscyplinarnych polega na: 1) wytknięciu niewłaściwego postępowania - w przypadku kar upomnienia, nagany, surowej nagany oraz nagany z ostrzeżeniem, 2) wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu go, że jeżeli ponownie naruszy dyscyplinę służbową, może być wyznaczony na niższe stanowisko służbowe w trybie dyscyplinarnym lub ukarany surowszą karą dyscyplinarną - w przypadku kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku służbowym, 3) mianowaniu na niższe stanowisko służbowe - w przypadku kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w uzasadnieniu orzeczenia, 4) wydaniu decyzji w trybie art. 54 ust. 1 ustawy lub wystąpieniu z wnioskiem do właściwego organu w myśl art. 54 ust. 2 i 3 ustawy - w przypadku kary obniżenia stopnia, 5) wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu go, że za ponowne popełnienie przewinienia lub naruszenie dyscypliny służbowej może być wydalony ze służby - w przypadku kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby, 6) zwolnieniu policjanta ze służby - w przypadku kary wydalenia ze służby, 7) zatrzymaniu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów na okres ustalony w orzeczeniu o ukaraniu - w przypadku orzeczenia kary zakazu prowadzenia tych pojazdów, 8) zabronieniu ukaranemu opuszczania miejsca zakwaterowania w czasie wolnym od zajęć przez czas trwania kary oraz obowiązku meldowania się, nie częściej niż trzykrotnie w ciągu dnia, na wezwanie dyżurnego lub innego wyznaczonego policjanta - w przypadku kary zakazu opuszczania miejsca zakwaterowania, 9) osadzeniu ukaranego w celi aresztu na liczbę dni określoną w orzeczeniu o ukaraniu - w przypadku kary aresztu. 2. Przełożony, który wymierzył karę wymienioną w ust. 1 pkt 7: 1) zawiadamia organ właściwy do wydawania dokumentów uprawniających do prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów o zatrzymaniu wskazanemu policjantowi prawa jazdy na okres ustalony w orzeczeniu o ukaraniu, 2) przekazuje zatrzymane prawo jazdy organowi, o którym mowa w pkt 1, z podaniem przyczyn i okoliczności zatrzymania prawa jazdy - w przypadku zwolnienia policjanta ze służby albo w przypadku orzeczenia tej kary na okres dłuższy niż 12 miesięcy. Rozdział 8 Zatarcie kar dyscyplinarnych § 37. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej polega na uznaniu kary za niebyłą, usunięciu z akt osobowych policjanta orzeczenia o ukaraniu oraz uczynieniu nieczytelnym zapisu o karalności. 2. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie: 1) 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary upomnienia lub zakazu opuszczania miejsca zakwaterowania, 2) 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany lub kary aresztu, 3) 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary surowej nagany, 4) 9 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany z ostrzeżeniem, 5) 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, 6) 18 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko lub obniżenia stopnia, orzeczonej w stosunku do policjantów w korpusach: szeregowych, podoficerów lub aspirantów, 7) 24 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko lub obniżenia stopnia, orzeczonej w stosunku do oficerów, 8) 30 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby, 9) terminu, na jaki została wymierzona kara zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i innych pojazdów. 3. W przypadku nienagannej służby stwierdzonej w opinii służbowej przez bezpośredniego przełożonego kary dyscyplinarne, z wyjątkiem kar wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2, 3 i 9, mogą być zatarte przed upływem terminów określonych w ust. 2, jednak nie wcześniej niż przed upływem: 1) 3 miesięcy od dnia orzeczenia kary nagany z ostrzeżeniem, 2) 6 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku, 3) 9 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub obniżenia stopnia, orzeczonej w stosunku do policjantów w korpusach: szeregowych, podoficerów lub aspirantów, 4) 12 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko lub obniżenia stopnia, orzeczonej w stosunku do oficerów, 5) 18 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby. 4. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz za poważne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych można skrócić terminy zatarcia kary określone w ust. 2 i 3, z wyjątkiem terminu określonego w ust. 2 pkt 9. 5. Decyzję o zatarciu kary w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podejmuje przełożony, który karę wymierzył, lub wyższy przełożony. Decyzję tę ogłasza się w rozkazie o zatarciu kary. § 38. 1. Jeżeli policjant zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia nie odbytej kary biegnie na nowo od dnia orzeczenia nowej kary. 2. W przypadku określonym w ust. 1 i w art. 134 ust. 4 ustawy zatarcie kar następuje z upływem terminu przewidzianego dla kary surowszej. Rozdział 9 Wznowienie postępowania dyscyplinarnego § 39. 1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym wznawia się, jeżeli: 1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe, 2) ujawnione zostały istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku postępowania dyscyplinarnego, 3) orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia, 4) orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione. 2. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść ukaranego nie może nastąpić po ustaniu karalności czynu. 3. Nie wznawia się postępowania dyscyplinarnego po upływie 5 lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia. § 40. 1. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego następuje z urzędu lub na wniosek ukaranego albo - w przypadku jego śmierci - na wniosek członka rodziny uprawnionego do renty rodzinnej. 2. Przełożonym właściwym do wznowienia postępowania dyscyplinarnego jest ten, który wydał orzeczenie kończące to postępowanie. 3. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego wymienionego w ust. 2, o wznowieniu rozstrzyga wyższy przełożony. 4. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego lub odmowa wznowienia następuje w drodze postanowienia. 5. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 4, służy zażalenie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia doręczenia. Na postanowienie wydane przez Komendanta Głównego Policji zażalenie nie przysługuje. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy policjant może złożyć do Komendanta Głównego Policji w terminie 7 dni od dnia doręczenia. § 41. 1. Postanowienie, o którym mowa w § 40 ust. 4, stanowi podstawę do przeprowadzenia przez przełożonego określonego w § 40 ust. 2 i 3 postępowania co do przyczyn wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy. 2. Po przeprowadzeniu postępowania przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje orzeczenie, w którym: 1) uchyla dotychczasowe orzeczenie i wydaje nowe orzeczenie o uniewinnieniu ukaranego lub o umorzeniu postępowania, 2) zmienia dotychczasowe orzeczenie i w tym zakresie wymierza inną karę, 3) odmawia uchylenia dotychczasowego orzeczenia. 3. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary nie może nastąpić po ustaniu karalności przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej. 4. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możliwe tylko wtedy, gdy wznowienie następuje z urzędu i orzeczona kara jest rażąco niewspółmierna do popełnionego czynu. 5. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę łagodniejszą, ulegają uchyleniu skutki kary wymierzonej poprzednio, a w razie wymierzenia kary surowszej - jej skutki liczą się od dnia wymierzenia tej kary, z zastrzeżeniem art. 42 ustawy. 6. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na poczet okresu zatarcia nowej kary zalicza się okres zatarcia, który biegł od uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu pierwszej kary. Rozdział 10 Nadzór nad orzecznictwem dyscyplinarnym § 42. 1. Komendant Główny Policji sprawuje nadzór i kontrolę nad prawidłowym prowadzeniem postępowań dyscyplinarnych, orzekaniem kar i stosowaniem wyróżnień. 2. Komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji sprawuje nadzór nad postępowaniami dyscyplinarnymi prowadzonymi w podległych mu jednostkach w zakresie prawidłowości prowadzenia postępowań, orzekania kar i stosowania wyróżnień. 3. W ramach nadzoru przełożony określony w ust. 1 i 2 może: 1) wszcząć lub przejąć do własnego prowadzenia postępowanie dyscyplinarne przed wydaniem orzeczenia w pierwszej instancji, jeżeli w ocenie nadzorującego jest to konieczne z uwagi na charakter sprawy, 2) uchylić prawomocne orzeczenie dyscyplinarne i: a) przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przełożonemu, który wydał to orzeczenie, b) wydać orzeczenie o uniewinnieniu ukaranego albo c) umorzyć postępowanie, 3) stwierdzić w drodze postanowienia, że prawomocne orzeczenie dyscyplinarne zostało wydane z naruszeniem prawa i odstąpić od jego uchylenia z uwagi na nieodwracalne skutki, jakie ono wywołało, 4) zmienić prawomocne orzeczenie dyscyplinarne, 5) uchylić postanowienie o umorzeniu lub zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego, 6) dokonać zatarcia kary przed upływem terminów określonych w § 37 ust. 2. § 43. 1. Zmiana lub uchylenie prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego następuje w przypadkach: 1) gdy zostało wydane bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, 2) gdy zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości, 3) gdy zostało wydane w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej innym orzeczeniem ostatecznym, 4) gdy zostało wydane w wyniku przestępstwa, 5) gdy orzeczenie było niewykonalne w dniu jego wydania i niewykonalność ma charakter trwały, 6) gdy narusza ważny interes społeczny. 2. Zmiana lub uchylenie prawomocnego orzeczenia w trybie nadzoru może nastąpić wobec policjanta: 1) na niekorzyść - do czasu przedawnienia karalności przewinienia lub naruszenia dyscypliny służbowej, 2) na korzyść - w terminie 10 lat od uprawomocnienia się orzeczenia. 3. Uchylenie prawomocnego orzeczenia wydanego z rażącym naruszeniem prawa i w wyniku przestępstwa może nastąpić w każdym czasie. 4. Przepisy § 41 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 5. Zmiana lub uchylenie orzeczenia lub postanowienia następują odpowiednio w formie orzeczenia lub postanowienia, z zachowaniem wymogów określonych w § 9 ust. 2 i § 26. 6. Na postanowienie i orzeczenie wydane w trybie określonym ust. 1-5 służy policjantowi zażalenie lub odwołanie do wyższego przełożonego w terminie 7 dni od dnia doręczenia. 7. Na postanowienie i orzeczenie wydane przez Komendanta Głównego Policji zażalenie lub odwołanie nie przysługuje. Policjant może w terminie 7 dni złożyć wniosek do Komendanta Głównego Policji o ponowne rozpatrzenie sprawy. § 44. 1. Uchylenie orzeczeń dyscyplinarnych w stosunku do osób zwolnionych ze służby w Policji, wobec których w czasie trwania stosunku służbowego orzeczono karę wydalenia ze służby, wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub obniżenia stopnia, następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Do osób, o których mowa w ust. 1, przepisy rozporządzenia dotyczące uprawnień obwinionego i właściwości przełożonego w sprawach dyscyplinarnych stosuje się odpowiednio. § 45. W zakresie nie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 12 Przepisy przejściowe i końcowe § 46. Rozporządzenie stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem jego wejścia w życie. § 47. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 czerwca 1991 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów (Dz. U. Nr 48, poz. 212). § 48. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie tworzenia, gospodarowania, dysponowania i finansowania rezerw państwowych, kontroli i tworzenia systemu informacyjnego o rezerwach gospodarczych. (Dz. U. Nr 5, poz. 15) Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), 2) Agencjach - rozumie się przez to: a) Agencję Rezerw Materiałowych, b) Agencję Rezerw Artykułów Sanitarnych, c) Agencję Rynku Rolnego, 3) organach uprawnionych do tworzenia rezerw mobilizacyjnych - rozumie się przez to ministrów, kierowników urzędów centralnych, prezesów Agencji i wojewodów, działających, każdy w zakresie swoich uprawnień statutowych, w zakresie rzeczowym i ilościowym niezbędnym do realizacji zadań związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa, 4) organach uprawnionych do tworzenia rezerw gospodarczych - rozumie się przez to: a) Ministra Gospodarki - w zakresie rezerw surowców, materiałów i paliw, b) Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej - w zakresie rezerw leków i materiałów medycznych oraz artykułów sanitarnych, c) Prezesa Agencji Rynku Rolnego - w zakresie rezerw produktów rolnych oraz produktów i półproduktów żywnościowych, 5) stanach zastrzeżonych w rezerwach gospodarczych - rozumie się przez to część rezerw gospodarczych, utworzonych i utrzymywanych do celów mobilizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Urzędu Ochrony Państwa. § 2. 1. Organy uprawnione do tworzenia rezerw państwowych opracowują projekty rocznych planów rzeczowych i finansowych tworzenia rezerw oraz gospodarowania nimi i przedstawiają je Ministrowi Gospodarki, w terminach wynikających z opracowywania projektu budżetu państwa. 2. W projektach planów, o których mowa w ust. 1, ustala się w części: 1) rzeczowej - listę towarową, grupy asortymentowe, wielkość i zmiany ilościowe poszczególnych rodzajów rezerw, 2) finansowej - wysokość i źródła środków finansowych niezbędnych do pokrycia kosztów tworzenia i gospodarowania rezerwami oraz wydatki, o których mowa w art. 7 ustawy, w układzie rodzajowym, związane z gospodarowaniem rezerwami. 3. Roczne plany, dotyczące wielkości rezerw mobilizacyjnych oraz stanów zastrzeżonych w rezerwach gospodarczych, ustalają organy uprawnione do tworzenia tych rezerw odpowiednio w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefem Urzędu Ochrony Państwa. § 3. 1. Roczne limity wydatków na tworzenie rezerw państwowych i gospodarowanie nimi ustala się na podstawie zbiorczych projektów planów rzeczowych i finansowych, opracowanych przez Ministra Gospodarki, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy. 2. Środki budżetowe na tworzenie rezerw państwowych i gospodarowanie nimi, w wysokości według ustalonych limitów, dysponenci części budżetowych ujmują odpowiednio w swoich projektach budżetu. § 4. 1. Zadania rzeczowe dotyczące rezerw państwowych, nakładane na przedsiębiorców w zakresie gospodarowania nimi, ustalają organy tworzące te rezerwy. 2. W przypadku rezerw mobilizacyjnych oraz stanów zastrzeżonych w rezerwach gospodarczych, zadania wymienione w ust. 1 ustala się w porozumieniu, odpowiednio, z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefem Urzędu Ochrony Państwa. § 5. 1. W przypadku zagrożenia realizacji szczególnie ważnych przedsięwzięć gospodarczych lub zadań na rzecz Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa - rezerwy mobilizacyjne mogą być zwalniane: 1) na czas określony, z obowiązkiem ich zwrotu, 2) bez obowiązku zwrotu. 2. Zwolnienie z obowiązkiem zwrotu (zwolnienie zwrotne rezerw), o którym mowa w ust. 1 pkt 1, następuje na podstawie umowy pożyczki, gdy dotyczy to surowców, materiałów i wyrobów, bądź w formie umowy dzierżawy lub umowy najmu, gdy dotyczy to maszyn i urządzeń lub innego sprzętu trwałego użytku. 3. Przedsiębiorca, na rzecz którego dokonano zwolnienia zwrotnego rezerw mobilizacyjnych, ponosi koszty związane z tym zwolnieniem. 4. Zwolnienie rezerw, o których mowa w ust. 1, bez obowiązku ich zwrotu następuje na podstawie umowy sprzedaży, po pozytywnym zaopiniowaniu odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 5. Zwolnienie bez obowiązku zwrotu, wynikające z restrukturyzacji rezerw, jest ujmowane w planach, o których mowa w § 2. § 6. 1. Decyzje o zwolnieniu zwrotnym rezerw mobilizacyjnych do wysokości 30% stanu rezerw będących przedmiotem zwolnienia - na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, a w przypadku sprzętu trwałego użytku - na okres nie dłuższy niż 9 miesięcy, wydaje organ uprawniony do tworzenia określonych rezerw w uzgodnieniu odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefem Urzędu Ochrony Państwa. 2. W przypadku powstania szczególnie ważnych okoliczności, uzasadniających przesunięcie ustalonego terminu zwrotu zwolnionych rezerw mobilizacyjnych, decyzję, na wniosek przedsiębiorcy, wydaje organ wymieniony w ust. 1, powiadamiając o powyższym Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Przedłużenie terminu zwrotu nie może być dłuższe niż na okres 3 miesięcy. 3. W razie konieczności udzielenia zwolnienia zwrotnego rezerw mobilizacyjnych na okres wykraczający poza uprawnienia organu, o którym mowa w ust. 1, lub w ilości większej niż 30% stanu rezerw będących przedmiotem zwolnienia, decyzję wydaje, na wniosek zainteresowanej strony, Prezes Rady Ministrów w uzgodnieniu odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefem Urzędu Ochrony Państwa. 4. W razie konieczności dokonania nie planowanego zwolnienia bezzwrotnego rezerw mobilizacyjnych, decyzję podejmuje organ je tworzący w uzgodnieniu odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefem Urzędu Ochrony Państwa. 5. W przypadku zaistnienia zagrożenia życia ludzkiego oraz drastycznego pogorszenia się warunków bytowych ludności lub możliwości wystąpienia znacznych szkód i strat materialnych, wynikających z nieprzewidzianych zdarzeń i okoliczności oraz klęsk żywiołowych, zwolnienie rezerw mobilizacyjnych, z pominięciem procedury uzgodnień odpowiednio z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefem Urzędu Ochrony Państwa, następuje na polecenie Prezesa Rady Ministrów. § 7. 1. W przypadku braku możliwości sprzedaży zbędnych składników majątku Skarbu Państwa stanowiących rezerwy mobilizacyjne organy uprawnione do tworzenia tych rezerw, w porozumieniu z Ministrem Finansów, mogą wyrażać zgodę na nieodpłatne przekazywanie ich państwowym jednostkom organizacyjnym lub gminom na podstawie umów cywilnoprawnych. 2. Składniki majątku Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusze jednostek, którym zostały przekazane. § 8. 1. W razie wystąpienia zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki narodowej, wynikających z nieprzewidzianych zdarzeń i okoliczności oraz klęsk żywiołowych, rezerwy gospodarcze mogą być zwalniane przedsiębiorcom lub innym jednostkom w drodze zawarcia stosownych umów. 2. Decyzje o zwolnieniu rezerw gospodarczych podejmują organy uprawnione do tworzenia tych rezerw, powiadamiając, w ciągu 14 dni od podjęcia decyzji, Ministra Gospodarki. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy decyzji wydanych na wniosek Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych. 4. Decyzję o zwolnieniu rezerw gospodarczych, stanowiących stany zastrzeżone, podejmuje Prezes Rady Ministrów na wniosek organu tworzącego te rezerwy zaopiniowany odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 5. Decyzja, o której mowa w ust. 4, określa termin i sposób odtworzenia rezerw oraz przeznaczenie środków finansowych uzyskanych w wyniku zwolnienia. 6. Przy sprzedaży rezerw, o których mowa w ust. 1, mogą być pobierane dodatkowe opłaty z tytułu kosztów zakupu, magazynowania i sprzedaży rezerw, stanowiące przychody Agencji. § 9. 1. Organy uprawnione do tworzenia rezerw gospodarczych mogą wykorzystywać rezerwy gospodarcze, nie będące stanami zastrzeżonymi, do transakcji koniunkturalnych. 2. Minister Gospodarki oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może upoważnić prezesa podległej mu Agencji do podejmowania decyzji o zwolnieniu rezerw gospodarczych, nie będących stanami zastrzeżonymi, lub wykorzystaniu ich w transakcjach koniunkturalnych. 3. Upoważnienia, o których mowa w ust. 2, są wydawane na czas określony, w formie decyzji odpowiedniego ministra upoważnionego do tworzenia rezerw gospodarczych. § 10. 1. Do kontroli rezerw państwowych uprawnieni są: 1) Minister Gospodarki - w Agencjach, 2) organy tworzące rezerwy, każdy w zakresie swojego działania. 2. Kontroli podlegają: 1) właściwe wykorzystanie środków budżetowych przeznaczonych na tworzenie i gospodarowanie rezerwami, 2) zasady gospodarowania i dysponowania rezerwami, 3) rozmieszczenie rezerw gospodarczych zastrzeżonych do celów mobilizacyjnych zgodnie z wnioskiem Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, 4) przestrzeganie przepisów o tajemnicy państwowej. 3. Czynności kontrolnych dokonuje się na podstawie upoważnienia do kontroli wystawionego przez organy wymienione w ust. 1. 4. Upoważnienie do kontroli zawiera: 1) skład osobowy zespołu dokonującego czynności kontrolnych, 2) nazwę kontrolowanego przedsiębiorcy, 3) czas trwania kontroli, 4) zakres kontroli - zagadnienia podlegające kontroli. 5. Po dokonaniu kontroli sporządza się protokół pokontrolny z dokonanych czynności wraz z wnioskami, zaleceniami i pouczeniem o sposobie odwołania się od jego treści. 6. O kontrolach, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do rezerw mobilizacyjnych i stanów zastrzeżonych (art. 3 ustawy), właściwe organy uprawnione do tworzenia tych rezerw informują odpowiednio Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa, którzy mogą kierować swych przedstawicieli do komisji kontrolnych. § 11. 1. Minister Gospodarki utworzy system informacyjny o rezerwach państwowych gospodarczych. 2. Tworzenie systemu polega na zbieraniu, gromadzeniu i przetwarzaniu informacji dotyczących stanów i zmian ilościowych rezerw państwowych gospodarczych, w ujęciu podmiotowym, przedmiotowym, finansowym i terytorialnym. 3. Na potrzeby tworzenia systemu informacyjnego organy uprawnione do tworzenia rezerw gospodarczych przesyłają Ministrowi Gospodarki, w terminie do dnia 15 sierpnia za pierwsze półrocze oraz do dnia 15 marca za rok ubiegły, w szczególności dane o: 1) przedsiębiorcach przechowujących rezerwy, 2) stanach ilościowych i wartościowych rezerw na początku okresu sprawozdawczego, 3) ilości i wartości rezerw zakupionych, 4) ilości i wartości rezerw zdjętych z ewidencji, 5) przeszacowaniach wartości rezerw dokonanych w ciągu okresu sprawozdawczego, 6) stanach ilościowych i wartościowych rezerw na koniec okresu sprawozdawczego, 7) kosztach utrzymania rezerw, 8) rozmieszczeniu rezerw na terytorium państwa. § 12. 1. Minister Gospodarki składa Prezesowi Rady Ministrów roczną informację dotyczącą ruchu i stanów rezerw państwowych oraz ich rozmieszczenia w terminie do dnia 31 marca roku następnego. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, mają charakter tajny i są przekazywane - w zakresie ich dotyczącym - Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz prezesom Agencji. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej. (Dz. U. Nr 5, poz. 16) Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Komitecie Integracji Europejskiej (Dz. U. Nr 106, poz. 494) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 października 1996 r. w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej (Dz. U. Nr 116, poz. 555 oraz z 1997 r. Nr 81, poz. 516 i Nr 130, poz. 861) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Urzędem Komitetu kieruje Przewodniczący Komitetu przy pomocy Sekretarza Komitetu, sekretarza stanu, podsekretarzy stanu, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 9 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 5, poz. 17) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej (Dz. U. Nr 105, poz. 485 i z 1997 r. Nr 41, poz. 259) w załączniku nr 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) tabela I "Dla nierobotniczych stanowisk pracy" otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 2) w uwadze zamieszczonej po tabeli II "Dla robotniczych stanowisk pracy" skreśla się wyrazy "kierownik budowy, inspektor nadzoru inwestycyjnego". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 9 stycznia 1998 r. (poz. 17) I. Dla nierobotniczych stanowisk pracy Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor:XXI-XXII9-10wyższe8 - wojskowych zakładów remontowo-budowlanych - wojskowych zakładów lotniczych - wojskowego domu (zespołu) wypoczynkowego1) 2Zastępca dyrektora wojskowej jednostki organizacyjnej wymienionej pod lp. 1XIX-XX7-8wyższe6 Główny księgowy wojskowej jednostki organizacyjnej wymienionej pod lp. 1 3Zastępca głównego księgowego wojskowej jednostki organizacyjnej wymienionej pod lp. 1XVII-XVIII5-6wyższe5 4Dyrektor jednostki budżetowej2)XXI-XXII9-10wyższe8 5Główny księgowy jednostki budżetowej2)XVII-XIX7-8wyższe5 6Zastępca głównego księgowego jednostki budżetowej2)XVI-XVII5-6wyższe4 XIII-XVI4-5średnie8 7Naczelny kapelan (ordynariusz)XXI-XXII9-10według odrębnych przepisów Ksiądz kapelanXII-XV- 8Kierownik drukarni Sztabu Generalnego Wojska PolskiegoXVII-XIX7- 8wyższe8 9Zastępca kierownika drukarni Sztabu Generalnego Wojska PolskiegoXVI-XVIII6-7wyższe6 10Kierownik zakładu budżetowegoXV-XIX7-8wyższe6 11Zastępca kierownika zakładu budżetowegoXIV-XVI5-6wyższe5 Główny księgowy zakładu budżetowego2) 12Zastępca głównego księgowego zakładu budżetowego2)XII-XIV3-4wyższe4 13Kierownik gospodarstwa pomocniczegoXIII-XVII4-7wyższe5 średnie8 14Zastępca kierownika gospodarstwa pomocniczegoXIII-XV4-5wyższe4 średnie7 15Główny księgowy gospodarstwa pomocniczego2)XIII-XV4-5wyższe4 16Zastępca głównego księgowego gospodarstwa pomocniczego2)XII-XIV3-4wyższe4 X-XIII2-3średnie8 17Kierownik innej jednostki organizacyjnej niż wymieniona pod lp. 8, 10 i 13XIV- XVII5-7wyższe5 18Zastępca kierownika wymienionego pod lp. 17XIII-XVI4-5wyższe4 Szef służby finansowej oddziału gospodarczego średnie7 19Główny specjalistaXIV-XVII4-63)wyższe6 20Radca prawnyXIV-XVII4-6według odrębnych przepisów 21Konsultant dowódcy jednostki wojskowej do spraw psychoprofilaktykiXIV-XVII-wyższe4)5 X-XIII-wyższe4)- 22Trener - klasa mistrzowskaXVI-XIX-wyższeWedług odrębnych przepisów 23Trener - klasa IXV-XVIII-wyższe 24Trener - klasa IIXIV-XVII-wyższe 25Instruktor sportu - klasa IXIII-XVI-średnie 26Instruktor sportuXII-XIII-średnie 27Kapitan statku żeglugi śródlądowejXIII-XVI4-6według odrębnych przepisów 28Kierownik zespołu budówXVI-XVIII4-7 29Kierownik budowyXV-XVII4-6 Kierownik grupy robót Kierownik zespołu inspektorów nadzoru inwestorskiego 30Kierownik samodzielnej komórki organizacyjnejXI-XV3-5wyższe4 średnie6 31Zastępca kierownika samodzielnej komórki organizacyjnejXI-XIV2-4wyższe3 średnie5 32Kierownik niesamodzielnej komórki organizacyjnejX-XIII1-3wyższe3 średnie5 33Kierownik zmianyXII-XV3-5wyższe4 średnie6 34Starszy mistrzXII-XIV3-4wyższe3 średnie5 35MistrzX-XIII1-3wyższe2 średnie4 36Komendant warty cywilnejVIII-XI2-3średnie6 37Zastępca komendanta warty cywilnejVII-X1-2średnie5 38Starszy specjalistaXII-XV-wyższe5 39SpecjalistaXI-XIV-wyższe4 Lektor języków obcych 40Starszy dziennikarzXIV-XV-wyższe5 41DziennikarzXII-XIII-wyższe3 42Młodszy dziennikarzIX-XI-wyższe1 43Aplikant dziennikarskiVI-VIII-wyższe- 44Starszy inspektor:XIV-XVII-według odrębnych przepisów - nadzoru inwestorskiego - technicznego utrzymania nieruchomości 45Inspektor:XIII-XVI-według odrębnych przepisów - nadzoru inwestorskiego - technicznego utrzymania nieruchomości 46Samodzielny: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymX-XIII-wyższe3 średnie5 47Starszy: technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymIX-XII-wyższe2 średnie4 48Technolog, legalizator, chemik i inni w zawodzie technicznymVIII-XI-średnie2 49Samodzielny kontroler jakości produkcji w przedstawicielstwie wojskowymXI-XIV-wyższe4 średnie6 50Starszy kontroler jakości produkcji w przedstawicielstwie wojskowymX-XIII-wyższe3 średnie5 51Kontroler jakości produkcji w przedstawicielstwie wojskowymVIII-XI-wyższe2 średnie4 52Samodzielny księgowyX-XIII-wyższe3 Samodzielny inspektor5) średnie5 53Starszy księgowyIX-XII-wyższe2 Starszy inspektor5) średnie4 54KsięgowyVIII-XI-wyższe1 Inspektor5) średnie3 55Starszy redaktorXI-XIII-wyższe3 średnie5 56RedaktorX-XII-wyższe2 Tłumacz średnie4 57Samodzielny:IX-XII-wyższe2 średnie4 - instruktor - kasjer - referent 58Starszy:VIII-XI-wyższe1 średnie3 - instruktor - kasjer - laborant - magazynier - referent 59InstruktorVI-X-wyższe- średnie1 Kasjer Laborant Magazynier Redaktor techniczny Referent i inne stanowiska pracy z wykształceniem średnim 60Pracownik w okresie przyuczeniaIV-VIII-średnie- 1) Stanowisko to może być utworzone tylko w wojskowym domu (zespole) wypoczynkowym prowadzonym w formie zakładu budżetowego samodzielnie bilansującego. 2) Stanowiska te mogą być utworzone w wojskowych jednostkach organizacyjnych samodzielnie bilansujących. 3) Dodatek funkcyjny przysługuje głównemu specjaliście kierującemu zespołem pracowników składającym się co najmniej z trzech pracowników (łącznie z osobą kierującą). 4) Mgr psychologii. 5) Stanowiska te mogą być utworzone w komórkach organizacyjnych, w których przewidziane są czynności inspekcyjno-kontrolne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. z 1998 r. Nr 6, poz. 18) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej" z siedzibą w Dzięgielowie, erygowanej przez Radę Synodalną Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat pobieranych za przyjęcie protestu morskiego. (Dz. U. z 1998 r. Nr 6, poz. 19) Na podstawie art. 96 § 6 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1986 r. Nr 22, poz. 112, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 16, poz. 73 i z 1996 r. Nr 6, poz. 39) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 września 1996 r. w sprawie opłat pobieranych za przyjęcie protestu morskiego (Dz. U. Nr 109, poz. 525) w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się wyrazy "i polskie urzędy konsularne", 2) dotychczasową treść § 1 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Za przyjęcie protestu morskiego polskie urzędy konsularne pobierają opłatę w wysokości określonej w Taryfie opłat konsularnych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 13 stycznia 1995 r. w sprawie pobierania opłat konsularnych oraz ich wysokości (Dz. U. Nr 17, poz. 83 i z 1997 r. Nr 157, poz. 1038)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie trybu wydawania zezwoleń na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna oraz na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji. (Dz. U. Nr 6, poz. 20) Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb wydawania zezwoleń na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna oraz na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji. § 2. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna, dokonywane zgodnie z postanowieniami załącznika V Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 22 marca 1974 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 18, poz. 64 i 65), zwanej dalej "Konwencją helsińską", składany jest przez armatora statku ładowanego na terytorium Polski lub o polskiej przynależności - dyrektorowi urzędu morskiego. 2. Właściwym w sprawie wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest dyrektor urzędu morskiego, na którego obszarze działania znajduje się: 1) miejsce pobrania urobku z pogłębiania dna, 2) port macierzysty statku o polskiej przynależności, załadowywanego poza terytorium Polski. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane wymienione w przepisie 3 załącznika V Konwencji helsińskiej, a ponadto: 1) ocenę wpływu usuwania do morza urobku z pogłębiania dna na środowisko morskie wraz ze wskazaniem praktycznych działań mających na celu zmniejszenie ewentualnego niekorzystnego wpływu - wykonaną przez rzeczoznawcę z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 2) opinię właściwego terytorialnie wojewody - w przypadku usuwania urobku z pogłębiania dna do morskich wód wewnętrznych. 4. Przed wydaniem zezwolenia na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna poza obszarem morza terytorialnego dyrektor urzędu morskiego przeprowadza konsultację z Komisją Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego. § 3. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji: 1) specjalnego - na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji wymienionych w załączniku II lub w przypadkach określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzonej w Moskwie, Waszyngtonie, Londynie i Meksyku dnia 29 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 11, poz. 46 i 47), zwanej dalej "Konwencją o zatapianiu", lub 2) ogólnego - na zatapianie w morzu odpadów lub substancji innych niż wymienione w załącznikach I i II do Konwencji o zatapianiu (oświadczenie rządowe z dnia 26 marca 1997 r. w sprawie wejścia w życie poprawek do załączników I, II i III do Konwencji o zatapianiu - Dz. U. Nr 47, poz. 300 i Nr 76, poz. 481) jest składany przez armatora statku ładowanego na terytorium Polski lub o polskiej przynależności dyrektorowi urzędu morskiego. 2. Właściwym w sprawie wydania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, jest dyrektor urzędu morskiego, na którego obszarze działania znajduje się: 1) port załadunku statku, 2) port macierzysty statku o polskiej przynależności załadowywanego poza terytorium Polski. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane wymienione w rozdziałach A, B i C załącznika III do Konwencji o zatapianiu. § 4. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w § 2 ust. 1, składa się nie później niż na miesiąc przed przewidywaną datą rozpoczęcia usuwania do morza urobku z pogłębiania dna. 2. Wnioski o wydanie zezwoleń, o których mowa w § 3 ust. 1, składa się nie później niż na dwa miesiące przed przewidywaną datą rozpoczęcia zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zatapianiu, do których będą miały zastosowanie zasady określone w tym artykule. § 5. 1. Dyrektor urzędu morskiego powiadamia niezwłocznie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o wszczęciu postępowania w sprawie wydania zezwoleń na: 1) zatapianie w morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym odpadów i innych substancji lub urobku z pogłębiania dna, ładowanych poza terytorium Polski, 2) zatapianie poza obszarem morza terytorialnego odpadów i innych substancji lub urobku z pogłębiania dna, ładowanych na terytorium Polski. 2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności określenie: 1) wnioskodawcy, 2) miejsca planowanego usuwania lub zatapiania, 3) rodzaju, ilości oraz pochodzenia (wytwórcy) odpadów, innych substancji lub urobku. § 6. Dyrektor urzędu morskiego może uzależnić wydanie zezwoleń, o których mowa w § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1, od przedłożenia przez wnioskodawcę zezwoleń wymaganych na podstawie odrębnych przepisów lub innych dodatkowych dokumentów bądź wyników ekspertyz. § 7. Zezwolenia, o których mowa w § 2 ust. 1 i § 3 ust. 1, powinny określać w szczególności: 1) rodzaj zezwolenia, 2) numer zezwolenia według kolejności jego wydania w danym roku, 3) okres ważności zezwolenia, 4) rodzaj usuwanej do morza lub zatapianej w nim substancji oraz jej ilość, 5) współrzędne geograficzne miejsca usunięcia do morza urobku bądź zatopienia w nim odpadów lub innych substancji, 6) rodzaj wymaganego opakowania zatapianych w morzu odpadów lub innych substancji, 7) sposób zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji, 8) sposób powiadamiania o zamierzonych terminach usunięcia do morza urobku z pogłębiania dna oraz zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji oraz o fakcie zakończenia tych operacji. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób w krajowej międzymiastowej komunikacji autobusowej. (Dz. U. Nr 6, poz. 21) Na podstawie art. 18 ust. 2a ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się ceny urzędowe za przewozy osób w krajowej międzymiastowej komunikacji autobusowej zwykłej na odległość do 150 km, określone w załącznikach nr 1-5 do rozporządzenia, wykonywane przez przewoźników, o których mowa w ust. 2, na podstawie: 1) biletów jednorazowych normalnych, 2) biletów jednorazowych ulgowych, 3) biletów miesięcznych imiennych ogólnodostępnych normalnych, 4) biletów miesięcznych imiennych ogólnodostępnych ulgowych, 5) biletów miesięcznych szkolnych. 2. Ceny urzędowe, o których mowa w ust. 1, obowiązani są stosować przewoźnicy wykonujący zbiorowy przewóz osób w regularnej komunikacji publicznej, zgodnie z rozkładem jazdy zatwierdzonym przez właściwego koordynatora obszarowego, otrzymujący dotacje przedmiotowe do pasażerskich przewozów autobusowych w trybie określonym w odrębnych przepisach. 3. Szczegółowe warunki stosowania cen urzędowych, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 2. Traci moc zarządzenie nr 10 Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 lipca 1997 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób w krajowej międzymiastowej komunikacji autobusowej (Dz. Urz. MTiGM Nr 3, poz. 3). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1998 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 8 stycznia 1998 r. (poz. 21) Załącznik nr 1 Tabela cen urzędowych za przewozy na podstawie biletów jednorazowych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 51,101,030,07 6 - 101,301,210,09 11 - 152,101,960,14 16 - 202,202,060,14 21 - 253,002,800,20 26 - 303,303,080,22 31 - 353,803,550,25 36 - 404,103,830,27 41 - 504,404,110,29 51 - 605,204,860,34 61 - 705,905,510,39 71 - 806,606,170,43 81 - 907,507,010,49 91 - 1008,207,660,54 101 - 1108,908,320,58 111 - 1209,608,970,63 121 - 13010,409,720,68 131 - 14011,1010,370,73 141 - 15011,8011,030,77 Załącznik nr 2 Tabela cen urzędowych za przewozy na podstawie biletów jednorazowych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 50,550,510,04 6 - 100,650,610,04 11 - 151,050,980,07 16 - 201,101,030,07 21 - 251,501,400,10 26 - 301,651,540,11 31 - 351,901,780,12 36 - 402,051,920,13 41 - 502,202,060,14 51 - 602,602,430,17 61 - 702,952,760,19 71 - 803,303,080,22 81 - 903,753,500,25 91 - 1004,103,830,27 101 - 1104,454,160,29 111 - 1204,804,490,31 121 - 1305,204,860,34 131 - 1405,555,190,36 141 - 1505,905,510,39 Załącznik nr 3 Tabela cen urzędowych za przewozy na podstawie biletów miesięcznych imiennych ogólnodostępnych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 539,0036,452,55 6 - 1042,0039,252,75 11 - 1568,0063,554,45 16 - 2072,0067,294,71 21 - 25100,0093,466,54 26 - 30104,0097,206,80 31 - 35127,00118,698,31 36 - 40132,00123,368,64 Załącznik nr 4 Tabela cen urzędowych za przewozy na podstawie biletów miesięcznych imiennych ogólnodostępnych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 519,5018,221,28 6 - 1021,0019,631,37 11 - 1534,0031,782,22 16 - 2036,0033,642,36 21 - 2550,0046,733,27 26 - 3052,0048,603,40 31 - 3563,5059,354,15 36 - 4066,0061,684,32 Załącznik nr 5 Tabela cen urzędowych za przewozy na podstawie biletów miesięcznych szkolnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 519,5018,221,28 6 - 1021,0019,631,37 11 - 1534,0031,782,22 16 - 2036,0033,642,36 21 - 2550,0046,733,27 26 - 3052,0048,603,40 31 - 3563,5059,354,15 36 - 4066,0061,684,32 Załącznik nr 6 SZCZEGÓŁOWE WARUNKI STOSOWANIA CEN URZĘDOWYCH Opłata za przewóz osób 1. Opłatę za przewóz osób ustala się za rzeczywistą odległość przewozu, z właściwej strefy kilometrowej, po uwzględnieniu ewentualnych uprawnień podróżnych do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, określonych w odrębnych przepisach. 2. Za zajęcie w autobusie miejsca numerowanego, oznaczonego w bilecie na przejazd lub miejscówce, nie pobiera się opłat. Odległość przewozu 1. Rzeczywista odległość przewozu jest to odległość pomiędzy punktami zatrzymywania się autobusu, na których mogą wsiadać i wysiadać pasażerowie (przystankami). 2. Odległość rzeczywistą podaje się w cennikach biletowych i rozkładach jazdy oddzielnie dla każdej linii autobusowej. 3. Do ustalenia rzeczywistej odległości przewozu dla pasażerów wysiadających na przystankach tylko dla wysiadających, przyjmuje się odległość do najbliższego przystanku dla wsiadających i wysiadających. 4. Do ustalenia ceny biletu za przewóz do lub z przystanku na terenie miasta (miejscowości) z więcej niż jednym przystankiem, przyjmuje się rzeczywistą odległość przewozu między tymi przystankami, zaokrągloną do pełnych kilometrów, ale nie krótszą niż 1 kilometr (wielkość poniżej 500 m opuszcza się, a wielkość 500 m i więcej zaokrągla się wzwyż). 5. Do odległości przewozu między przystankami nie jest wliczany dodatkowy przejazd autobusu, jeżeli po opuszczeniu trasy głównej ponownie wjedzie on na trasę główną na tym samym przystanku. Ustalanie ceny biletu miesięcznego 1. Przy przejazdach na odległość dłuższą niż 40 km cenę biletu miesięcznego ustala się jako 33-krotność ceny biletu jednorazowego, odpowiednio normalnego lub ulgowego dla właściwej strefy kilometrowej, po zaokrągleniu do 1 złotego (końcówkę poniżej 0,50 zł opuszcza się, a 0,50 zł i więcej zaokrągla się wzwyż). 2. W razie korzystania przez podróżnego przy przejazdach "tam" lub "z powrotem" z innego środka komunikacji, bilet miesięczny wydawany jest z ważnością na przejazd w jedną stronę. Za bilet taki pobiera się połowę ceny. 3. Jeżeli przejazdy w kierunku "tam" odbywają się inną trasą niż przejazdy w kierunku "z powrotem", do ustalenia ceny biletu miesięcznego przyjmuje się połowę sumy odległości przejazdu w obu kierunkach. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób koleją. (Dz. U. Nr 6, poz. 22) Na podstawie art. 18 ust. 2a ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) zarządza się, co następuje: § 1. Za następujące przewozy osób pociągami osobowymi ustala się ceny urzędowe określone w załącznikach nr 1-8 do rozporządzenia: 1) w klasie 2 - na podstawie biletów jednorazowych normalnych, 2) w klasie 2 - na podstawie biletów jednorazowych ulgowych, 3) w klasie 1 - na podstawie biletów jednorazowych normalnych, 4) w klasie 1 - na podstawie biletów jednorazowych ulgowych, 5) w klasie 2 - na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych normalnych, 6) w klasie 2 - na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych ulgowych, 7) w klasie 1 - na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych normalnych, 8) w klasie 1 - na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych ulgowych. § 2. Traci moc zarządzenie nr 43 Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za przewóz osób koleją (Dz. Urz. MTiGM Nr 6, poz. 9). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1998 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 8 stycznia 1998 r. (poz. 22) Załącznik nr 1 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 2 pociągów osobowych na podstawie biletów jednorazowych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATNetto bez VAT Do 51,201,120,08 6-101,401,310,09 11-152,001,870,13 16-202,202,060,14 21-303,202,990,21 31-404,003,740,26 41-504,804,490,31 51-605,705,330,37 61-706,506,070,43 71-807,306,820,48 81-908,107,570,53 91-1008,808,220,58 101-1209,709,070,63 121-14010,509,810,69 141-16011,3010,560,74 161-18012,1011,310,79 181-20012,9012,060,84 201-22013,6012,710,89 221-24014,2013,270,93 241-26014,9013,930,97 261-28015,3014,301,00 281-32016,0014,951,05 321-36016,8015,701,10 361-40017,3016,171,13 401-44017,9016,731,17 441-48018,6017,381,22 481-52019,3018,041,26 521-56020,1018,791,31 561-60020,8019,441,36 601-64021,5020,091,41 641-68022,1020,651,45 681-72022,7021,211,49 721-76023,4021,871,53 761-82024,1022,521,58 821-88025,0023,361,64 881-94025,7024,021,68 941-100026,3024,581,72 Załącznik nr 2 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 2 pociągów osobowych na podstawie biletów jednorazowych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 50,600,560,04 6-100,700,650,05 11-151,000,930,07 16-201,101,030,07 21-301,601,500,10 31-402,001,870,13 41-502,402,240,16 51-602,852,660,19 61-703,253,040,21 71-803,653,410,24 81-904,053,790,26 91-1004,404,110,29 101-1204,854,530,32 121-1405,254,910,34 141-1605,655,280,37 161-1806,055,650,40 181-2006,456,030,42 201-2206,806,360,44 221-2407,106,640,46 241-2607,456,960,49 261-2807,657,150,50 281-3208,007,480,52 321-3608,407,850,55 361-4008,658,080,57 401-4408,958,360,59 441-4809,308,690,61 481-5209,659,020,63 521-56010,059,390,66 561-60010,409,720,68 601-64010,7510,050,70 641-68011,0510,330,72 681-72011,3510,610,74 721-76011,7010,930,77 761-82012,0511,260,79 821-88012,5011,680,82 881-94012,8512,010,84 941-100013,1512,290,86 Załącznik nr 3 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 1 pociągów osobowych na podstawie biletów jednorazowych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT Brutto z VATnetto bez VAT do 51,801,680,12 6-102,101,960,14 11-153,002,800,20 16-203,303,080,22 21-304,804,490,31 31-406,005,610,39 41-507,206,730,47 51-608,557,990,56 61-709,759,110,64 71-8010,9510,230,72 81-9012,1511,360,79 91-10013,2012,340,86 101-12014,5513,600,95 121-14015,7514,721,03 141-16016,9515,841,11 161-18018,1516,961,19 181-20019,3518,081,27 201-22020,4019,071,33 221-24021,3019,911,39 241-26022,3520,891,46 261-28022,9521,451,50 281-32024,0022,431,57 321-36025,2023,551,65 361-40025,9524,251,70 401-44026,8525,091,76 441-48027,9026,071,83 481-52028,9527,061,89 521-56030,1528,181,97 561-60031,2029,162,04 601-64032,2530,142,11 641-68033,1530,982,17 681-72034,0531,822,23 721-76035,1032,802,30 761-82036,1533,792,36 821-88037,5035,052,45 881-94038,5536,032,52 941-100039,4536,872,58 Załącznik nr 4 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 1 pociągów osobowych na podstawie biletów jednorazowych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 50,900,840,06 6-101,050,980,07 11-151,501,400,10 16-201,651,540,11 21-302,402,240,16 31-403,002,800,20 41-503,603,360,24 51-604,284,000,28 61-704,884,560,32 71-805,485,120,36 81-906,085,680,40 91-1006,606,170,43 101-1207,286,800,48 121-1407,887,360,52 141-1608,487,920,56 161-1809,088,480,59 181-2009,689,040,64 201-22010,209,530,67 221-24010,659,950,70 241-26011,1810,440,74 261-28011,4810,720,76 281-32012,0011,210,79 321-36012,6011,780,82 361-40012,9812,130,85 401-44013,4312,550,87 441-48013,9513,040,91 481-52014,4813,530,95 521-56015,0814,090,99 561-60015,6014,581,02 601-64016,1315,071,06 641-68016,5815,491,09 681-72017,0315,911,12 721-76017,5516,401,15 761-82018,0816,891,19 821-88018,7517,521,23 881-94019,2818,011,27 941-100019,7318,431,30 Załącznik nr 5 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 2 pociągów osobowych na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 529,0027,101,90 6-1032,0029,912,09 11-1544,0041,122,88 16-2049,0045,793,21 21-3069,0064,494,51 31-4088,0082,245,76 41-50107,00100,007,00 51-60119,00111,217,79 61-70131,00122,438,57 71-80139,00129,919,09 81-90154,00143,9310,07 91-100168,00157,0110,99 Załącznik nr 6 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 2 pociągów osobowych na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 514,5013,550,95 6-1016,0014,951,05 11-1522,0020,561,44 16-2024,5022,901,60 21-3034,5032,242,26 31-4044,0041,122,88 41-5053,5050,003,50 51-6059,5055,613,89 61-7065,5061,214,29 71-8069,5064,954,55 81-9077,0071,965,04 91-10084,0078,505,50 Załącznik nr 7 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 1 pociągów osobowych na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych normalnych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT brutto z VATnetto bez VAT do 543,5040,652,85 6-1048,0044,863,14 11-1566,0061,684,32 16-2073,5068,694,81 21-30103,5096,736,77 31-40132,00123,368,64 41-50160,50150,0010,50 51-60178,50166,8211,68 61-70196,50183,6412,86 71-80208,50194,8613,64 81-90231,00215,8915,11 91-100252,00235,5116,49 Załącznik nr 8 Tabela cen urzędowych za przewozy w klasie 1 pociągów osobowych na podstawie biletów odcinkowych miesięcznych imiennych ulgowych Za odległość kmCena biletu w złotychVAT Brutto z VATnetto bez VAT do 521,7520,331,42 6-1024,0022,431,57 11-1533,0030,842,16 16-2036,7534,352,40 21-3051,7548,363,39 31-4066,0061,684,32 41-5080,2575,005,25 51-6089,2583,415,84 61-7098,2591,826,43 71-80104,2597,436,82 81-90115,50107,947,56 91-100126,00117,768,24 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 17 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. (Dz. U. z 1998 r. Nr 6, poz. 23) Na podstawie art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 27 czerwca 1996 r. w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 82, poz. 383 oraz z 1997 r. Nr 17, poz. 95 i Nr 108, poz. 701) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 w pkt 7 lit. a1) wyrazy "art. 201 ust. 3" zastępuje się wyrazami "art. 201 ust. 1", 2) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Przepisy § 4 i 5 dotyczące: 1) inwalidów I grupy - stosuje się odpowiednio do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym i osób całkowicie niezdolnych do pracy oraz niezdolnych do samodzielnej egzystencji, 2) inwalidów II grupy - stosuje się odpowiednio do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i osób całkowicie niezdolnych do pracy, 3) inwalidów - stosuje się odpowiednio do osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności i osób niezdolnych do pracy, 4) komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia - stosuje się odpowiednio do wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, Krajowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności i lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - o których mowa w ustawie z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. Nr 100, poz. 461), 5) orzeczeń komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia - stosuje się do orzeczeń tych komisji wydanych przed dniem 1 września 1997 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: B. Sulik Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt P. 2/97. z dnia 5 stycznia 1998 r. (Dz. U. Nr 6, poz. 24) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska, Błażej Wierzbowski - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 1998 r. na rozprawie pytania prawnego składu orzekającego Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi, czy przepis § 44 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 133, poz. 688 i z 1995 r. Nr 41, poz. 212) jest zgodny z przepisami art. 50 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zmianami), a także art. 56 ust. 2 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426 ze zmianami), orzeka: Przepis § 44 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 133, poz. 688 i z 1995 r. Nr 41, poz. 212), w części stanowiącej: "pod warunkiem, że podatnik: a) przekaże nabyty przez osobę zagraniczną towar do podmiotu, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia, b) posiada dowód, iż należność za towar została zapłacona w dewizach i przekazana na rachunek bankowy podatnika w polskim banku", w zakresie, w jakim może być stosowany do sytuacji z okresu poprzedzającego wejście w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 154, poz. 797 ze zmianami), jest niezgodny z art. 92 ust. 1 w związku z art. 149 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) i art. 50 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780 i Nr 137, poz. 926) przez to, że wykracza poza granice upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia. Lech Garlicki Teresa Dębowska-Romanowska Błażej Wierzbowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 7 listopada 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25) 1. Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 124, poz. 585) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 45, poz. 199) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 11 października 1991 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 103, poz. 448), 2) ustawą z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450), 3) ustawą z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464), 4) ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 85), 5) ustawą z dnia 20 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 58, poz. 280), - ujętych w obwieszczeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 marca 1993 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 71, poz. 342), 6) ustawą z dnia 29 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3), 7) ustawą z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), 8) ustawą z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 124, poz. 585 i Nr 155, poz. 771), 9) ustawą z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) rozdziału 8 (obejmującego art. 92-99) oraz art. 110-116 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24 i Nr 45, poz. 199), które stanowią: "Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 92. W Kodeksie postępowania cywilnego w art. 476 w § 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "a także Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego". Art. 93. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192 oraz z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 60, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506) po art. 13 dodaje się art. 131 w brzmieniu: «Art. 131. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty do okresów zatrudnienia, równorzędnych i zaliczalnych dolicza się przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia.» Art. 94. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. Nr 52, poz. 268, z 1986 r. Nr 46, poz. 225, z 1988 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 7, poz. 45, Nr 10, poz. 53, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach «1ha» dodaje się wyrazy «lub o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy», 2) w art. 3 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: «7. Jeżeli grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego lub grunty, na których jest prowadzony dział specjalny produkcji rolnej, zostały wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, obowiązek podatkowy ciąży na dzierżawcy.» Art. 95. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 22, poz. 98, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i Nr 73, poz. 436 oraz z 1990 r. Nr 3, poz. 16, Nr 6, poz. 95 i Nr 34, poz. 198) w art. 20 w ust. 1 skreśla się wyrazy «a także», a po wyrazach «innych organizacji zawodowych» dodaje się przecinek i wyrazy «a także Rada Ubezpieczenia Społecznego Rolników.» Art. 96. W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu: «Art. 6a. Do ubezpieczenia społecznego rolników stosuje się przepisy niniejszej ustawy, jeżeli ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników nie stanowi inaczej.» Art. 97. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o utworzeniu urzędu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 73, poz. 434) w art. 3 w ust. 1 dodaje się pkt 11 w brzmieniu: «11) ubezpieczenia społecznego rolników.» Art. 98. W ustawie z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz. U. Nr 75, poz. 446 oraz z 1990 r. Nr 9, poz. 57 i Nr 56, poz. 323) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 8 lit. b) otrzymuje brzmienie: «b) nie podlega z mocy samego prawa ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników,» 2) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu: «Rozdział 3a Świadczenia przysługujące rolnikom zwalnianym z pracy Art. 20a. Osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, które zostały zwolnione z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy i nie są uprawnione do świadczeń dla bezrobotnych na podstawie ustawy, przysługują świadczenia na warunkach i w zakresie określonym w niniejszym rozdziale. Art. 20b. Świadczenia określone w art. 20c przysługują osobie, o której mowa w art. 20a, jeżeli: 1) w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zgłoszenia wniosku o przyznanie świadczenia pozostawała w stosunku pracy co najmniej 180 dni i stosunek ten został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy, 2) podatek z gospodarstwa rolnego lub działu specjalnego nie przekracza kwoty podatku rolnego z 5 ha przeliczeniowych albo w przeliczeniu na jednego członka gospodarstwa domowego nie mającego stałych pozarolniczych źródeł dochodu nie przekracza kwoty podatku rolnego z 1 ha przeliczeniowego. Art. 20c. Świadczenia obejmują: 1) pokrycie składek na ubezpieczenie społeczne rolników za osobę, z którą rozwiązano stosunek pracy, w okresie pierwszych czterech kwartałów po tym rozwiązaniu, z wyłączeniem okresu pobierania zasiłku szkoleniowego, 2) przyuczenie do zawodu lub przekwalifikowanie w celu podjęcia zatrudnienia lub działalności gospodarczej poza gospodarstwem rolnym, 3) zasiłek szkoleniowy w związku z tym przyuczeniem lub przekwalifikowaniem, w wysokości określonej w art. 18 pkt 1, 4) świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, powstałych w związku z odbywaniem tego przyuczenia lub przekwalifikowania, 5) jednorazową pożyczkę, o której mowa w art. 13, na podjęcie pozarolniczej działalności gospodarczej, nie wyłączając działalności wytwórczej lub usługowej związanej z rolnictwem. Art. 20d. Pokrycie składek, przewidziane w art. 20c pkt 1, polega na przekazaniu z Funduszu Pracy na odpowiednie fundusze ubezpieczenia społecznego rolników, na podstawie decyzji kierownika właściwego rejonowego biura pracy wydanej na wniosek rolnika zobowiązanego do zapłacenia składki, kwot należności z tytułu poszczególnych rat kwartalnych. Świadczenie to przysługuje począwszy od najbliższej raty kwartalnej, której wymagalność przypada po dniu rozwiązania stosunku pracy.» Art. 99. W ustawie z dnia 24 lutego 1990 r. o niektórych warunkach funkcjonowania ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin w 1990 r. (Dz. U. Nr 14, poz. 90) art. 10 skreśla się." "Art. 110. 1. Do czasu powołania Prezesa Kasy w trybie określonym w art. 59 ust. 1 Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej powierza wskazanym osobom pełnienie obowiązków Prezesa Kasy i jego zastępców. 2. Do czasu nadania Kasie statutu Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określa tymczasowe zasady organizacji Kasy. Art. 111. Pierwsza kadencja Rady Rolników rozpoczyna się dnia 1 maja 1991 r. Art. 112. 1. Znosi się Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników. Środki pieniężne Funduszu przekazuje się, w sposób określony przez Ministrów: Finansów, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Pracy i Polityki Socjalnej, na fundusze tworzone na podstawie ustawy; przekazane środki są dochodami tych funduszy. 2. Do czasu określenia szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej, w myśl art. 83, świadczenia z ubezpieczenia wypłaca się z Funduszu Ubezpieczenia Społecznego Rolników. Art. 113. Zakład przekazuje Kasie środki rzeczowe w zakresie niezbędnym do realizacji zadań, z uwzględnieniem potrzeb obu instytucji. Szczegółowe zasady i tryb przekazywania określają Ministrowie Pracy i Polityki Socjalnej oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Art. 114. Właściwe terenowe organy rządowej administracji ogólnej i organy samorządu terytorialnego są obowiązane udzielić, w miarę swoich możliwości, niezbędnej pomocy w tworzeniu oddziałów regionalnych i placówek terenowych Kasy. Art. 115. Do czasu utworzenia oddziału regionalnego Kasy właściwy miejscowo oddział Zakładu, z upoważnienia Prezesa Kasy, przyznaje, wypłaca i rozlicza świadczenia pieniężne z ubezpieczenia. Przepis art. 62 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 116. 1. Na obszarze nie objętym działaniem odpowiedniej placówki terenowej Kasy, do czasu utworzenia takiej placówki, właściwy miejscowo wójt, z upoważnienia Prezesa Kasy: 1) wydaje decyzje w sprawach określonych w art. 36 ust. 1 pkt 1 i 2, 2) dokonuje czynności przewidzianych dla Kasy, wynikających z art. 37 ust. 1, art. 41, 42 i 45, 3) przyjmuje wnioski o przyznanie świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia oraz stwierdza okoliczności mające wpływ na ustalenie prawa do tych świadczeń i ich wysokość, 4) rozpatruje wnioski o przyznanie świadczeń rodzinnych i w sprawach nie budzących wątpliwości wypłaca te świadczenia, rozliczając je z pobranymi składkami. 2. Zadania określone w ust. 1 są zadaniami zleconymi. Prezes Kasy zapewnia odpowiednie środki finansowe na ich wykonywanie; rozliczenie z tego tytułu następuje łącznie z rozliczeniem pobranych składek.", 2) art. 3 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 103, poz. 448), który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4, pkt 8 lit. a) i pkt 14, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.", 3) art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450), który stanowi: "1. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że przepisy art. 22, 24, 34 i 40 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1992 r., z uwzględnieniem ust. 2 i 3.", 4) art. 67 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464), który stanowi: "Art. 67. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r., z tym że art. 64 wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.", 5) art. 14 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 85), który stanowi: "2) art. 7 pkt 1 i 2 wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1992 r.", 6) art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 58, poz. 280), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 5 lit. b), który wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.", 7) art. 21 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3), który stanowi: "Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.", 8) art. 61 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), który stanowi: "Art. 61. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1995 r., z tym że przepisy art. 13 ust. 3-8 wchodzą w życie z dniem 1 marca 1996 r.", 9) art. 2-4 i 6 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 124, poz. 585 i Nr 155, poz. 771), które stanowią: "Art. 2. Rolnik lub domownik, który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej nie będąc pracownikiem i nie pozostając w stosunku służbowym, a spełnia inne warunki podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy w pełnym zakresie, może złożyć Zakładowi lub Kasie oświadczenie, że chce podlegać temu ubezpieczeniu z wyłączeniem innego ubezpieczenia społecznego; art. 39a ust. 3 i 4 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. Art. 3. W sprawach wymienionych w art. 46 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1: 1) orzeczenie wydaje się w trybie dotychczasowym, jeżeli w tym trybie nastąpiło skierowanie przez Kasę na badanie, 2) w okresie roku od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Kasa może kierować na badania w trybie dotychczasowym, jeżeli jest to uzasadnione względami organizacyjnymi. Art. 4. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1996 r. Nr 100, poz. 461) w art. 2 w ust. 2 wyrazy «indywidualnych i członków ich rodzin podlegają ubezpieczeniu określonemu ustawą» zastępuje się wyrazami «podlegają ubezpieczeniu określonemu w ustawie z zastrzeżeniem przypadków określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.»" "Art. 6. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia kwartału rozpoczynającego się po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.", 10) art. 172 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153), który stanowi: "Art. 172. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 167 i 168, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia." 3. Podany w załączniku do obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z prowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 listopada 1997 r. (poz. 25) USTAWA z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ubezpieczenie społeczne rolników, zwane dalej "ubezpieczeniem", obejmuje mających obywatelstwo polskie rolników i pracujących z nimi domowników, na zasadach określonych w ustawie. 2. W ubezpieczeniu wyodrębnia się: 1) ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie, 2) ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Art. 2. 1. Ubezpieczenie realizuje Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zwana dalej "Kasą". 2. Prezes Kasy jest centralnym organem administracji państwowej, podległym Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. Interesy ogółu ubezpieczonych i świadczeniobiorców, dotyczące ubezpieczenia i działalności Kasy, reprezentuje Rada Ubezpieczenia Społecznego Rolników, zwana dalej "Radą Rolników". 4. W realizacji ubezpieczenia uczestniczą także, w zakresie określonym w ustawie i w odrębnych przepisach, organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "Zakładem", oraz inne podmioty. Art. 3. 1. Ubezpieczeniu podlega się z mocy ustawy albo na wniosek. 2. Jeżeli ustawa przewiduje objęcie ubezpieczeniem na wniosek, z wnioskiem o objęcie ubezpieczeniem może wystąpić zainteresowana osoba lub rolnik, na którego rachunek ta osoba pracuje. 3. Osoba podlegająca ubezpieczeniu na wniosek może w każdym czasie odstąpić od ubezpieczenia, składając oświadczenie w tej sprawie. 4. 1) Równoznaczne z odstąpieniem od ubezpieczenia na wniosek jest nieopłacenie w terminie składki, chyba że rolnik obowiązany do jej opłacenia, przed upływem terminu płatności, wystąpił o jego odroczenie albo nieopłacenie składki w terminie było skutkiem siły wyższej. Art. 3a. 2) 1. Ubezpieczenie ustaje z końcem kwartału, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie ubezpieczeniu, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Ubezpieczenie na wniosek ustaje także: 1) z końcem kwartału wskazanego w oświadczeniu ubezpieczonego, a jeżeli w oświadczeniu tym nie ma takiego wskazania - z końcem kwartału, w którym oświadczenie to zostało złożone Kasie, albo 2) z końcem kwartału poprzedzającego kwartał, w którym nastąpiło odstąpienie od ubezpieczenia w myśl art. 3 ust. 4. 3. Jeżeli wraz z ustaniem okoliczności uzasadniających podleganie ubezpieczeniu z mocy ustawy następują okoliczności uzasadniające objęcie ubezpieczeniem na wniosek, ubezpieczenie istniejące z mocy ustawy ustaje z końcem kwartału, w którym ubezpieczonemu doręczono decyzję stwierdzającą ustanie ubezpieczenia z mocy ustawy. 4. 2a) Jeżeli złożony został wniosek o rentę lub emeryturę, obowiązek ubezpieczenia ustaje z końcem kwartału, w którym wydana została decyzja o przyznaniu świadczenia, jednak nie wcześniej niż z końcem kwartału, w którym ubezpieczony nabył to prawo. Art. 4. 1. Składki na ubezpieczenie za każdego ubezpieczonego opłaca rolnik. Jeżeli działalność rolnicza jest prowadzona na rachunek kilku osób, obowiązek opłacenia składki ciąży na nich solidarnie. 2. Obowiązek opłacenia składki powstaje z pierwszym dniem kwartału, w którym powstało ubezpieczenie, a ustaje z ostatnim dniem kwartału, w którym ustało ubezpieczenie. Art. 5. Przepisy ustawy dotyczące ubezpieczenia rolnika i świadczeń przysługujących rolnikowi stosuje się także do małżonka rolnika, chyba że ten małżonek nie pracuje w gospodarstwie rolnika ani w gospodarstwie domowym bezpośrednio związanym z tym gospodarstwem rolnym. Art. 5a. 3) Rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, nieprzerwanie co najmniej 1 rok, podejmuje pozarolniczą działalność gospodarczą nie będąc pracownikiem i nie pozostając w stosunku służbowym, podlega nadal temu ubezpieczeniu. Rolnik lub domownik może podlegać innemu ubezpieczeniu społecznemu wówczas, gdy złoży Zakładowi lub Kasie oświadczenie, że chce podlegać innemu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełnia w tym zakresie warunki określone w odrębnych przepisach. Art. 6. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) rolniku - rozumie się osobę fizyczną prowadzącą na własny rachunek działalność rolniczą jako posiadacz (samoistny albo zależny) gospodarstwa rolnego położonego w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, 2) domowniku - rozumie się osobę bliską rolnikowi, która: a) ukończyła 16 lat, b) pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie, c) stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy, 3) działalności rolniczej - rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym produkcji ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej, rybnej i leśnej, 4) gospodarstwie rolnym - rozumie się każde gospodarstwo służące prowadzeniu działalności rolniczej, 5) dziale specjalnym - rozumie się dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu przepisów podatkowych, 6) przepisach emerytalnych - rozumie się przepisy regulujące emerytury i renty przysługujące pracownikom i członkom ich rodzin, 7) emeryturze podstawowej - rozumie się kwotę miesięcznej najniższej emerytury, określoną w przepisach emerytalnych, 8) wskaźniku wymiaru - rozumie się ustaloną dla określonego świadczenia lub określonej części świadczenia liczbę, wyrażającą stały stosunek tego świadczenia (tej części świadczenia) do emerytury podstawowej, z zaokrągleniem do drugiego miejsca po przecinku; wskaźnik wymiaru służy do obliczania wysokości świadczenia lub jego części w myśl art. 48, 9) rencie - rozumie się rentę inwalidzką albo rentę rodzinną, 10) emeryturze lub rencie z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin - rozumie się odpowiednie świadczenie, przyznane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie ustaw powołanych w art. 99 i 122 albo innych przepisów regulujących świadczenia emerytalno-rentowe dla rolników, 11) ubezpieczeniu emerytalno-rentowym - rozumie się ubezpieczenie emerytalno-rentowe określone w ustawie, 11a) 4) stwierdzeniu niezdolności do samodzielnej egzystencji - rozumie się przez to zaliczenie do pierwszej grupy inwalidów, 12) innym ubezpieczeniu społecznym - rozumie się ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, określone w odrębnych przepisach, 13) osobie podlegającej innemu ubezpieczeniu społecznemu - rozumie się osobę będącą pracownikiem zatrudnionym w wymiarze czasu nie niższym niż połowa wymiaru obowiązującego w danym zawodzie albo objętą innymi przepisami o ubezpieczeniu społecznym lub o zaopatrzeniu emerytalnym, 14) 5) okresach podlegania określonemu ubezpieczeniu społecznemu - rozumie się tylko takie okresy, za które opłacono przewidziane w odpowiednich przepisach składki na to ubezpieczenie, chyba że w myśl tych przepisów nie istniał obowiązek opłacania składek, 15) wójcie - rozumie się także burmistrza lub prezydenta miasta, 16) 6) ubezpieczeniu zdrowotnym - rozumie się ubezpieczenie określone w odrębnych przepisach. Rozdział 2 Zakres podmiotowy ubezpieczenia, składki na ubezpieczenie i świadczenia pieniężne z ubezpieczenia A. Ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie Art. 7. 1. Ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu podlega z mocy ustawy: 1) rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny, 2) domownik rolnika, o którym mowa w pkt 1 - jeżeli ten rolnik lub domownik nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu i nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty. 2. Ubezpieczeniem wypadkowym, chorobowym i macierzyńskim na wniosek obejmuje się innego rolnika lub domownika, jeżeli działalność rolnicza stanowi stałe źródło jego utrzymania. 3. 7) Emeryt lub rencista może podlegać ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu na wniosek tylko w zakresie określonym w art. 8 ust. 3. Art. 8. 1. Za każdego ubezpieczonego opłaca się składkę w równej wysokości, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Wysokość składki za jednego ubezpieczonego ustala się w planie funduszu składkowego stosownie do zasad określonych w art. 77. 3. Na wniosek ubezpieczonego, który jednocześnie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub ma ustalone prawo do emerytury albo renty, pobiera się za niego jedną trzecią składki, o której mowa w ust. 2. W takim przypadku ubezpieczonemu przysługuje tylko jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, przewidziane w art. 9 pkt 1. 4. 8) Prezes Kasy ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" ustaloną przez Radę Rolników wysokość składki na jeden kwartał lub kilka kolejnych kwartałów co najmniej 14 dni przed pierwszym dniem danego kwartału. Wysokość ta może być ustalona kwotowo - i korygowana w przypadku zmiany wysokości emerytury podstawowej - albo za pomocą określonego procentu emerytury podstawowej. 5. Na wniosek Rady Rolników Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może ustanawiać ulgi w wysokości składki, określając szczegółowe zasady i tryb ich przyznawania. Art. 9. Świadczeniami z ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego są: 1) jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo śmierci wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, zwane dalej "jednorazowym odszkodowaniem", 2) zasiłek chorobowy, 3) zasiłek z tytułu urodzenia lub przyjęcia na wychowanie dziecka, 4) zasiłek macierzyński. Art. 10. 1. Jednorazowe odszkodowanie przysługuje: 1) ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, 2) 9) osobie najbliższej ubezpieczonemu rolnikowi, nie podlegającej ubezpieczeniu, jeżeli doznała ona takiego uszczerbku wskutek wypadku przy pracy rolniczej, któremu uległa pomagając ubezpieczonemu rolnikowi, nie będąc jego pracownikiem, w pracach związanych z prowadzeniem działalności rolniczej; za osoby, najbliższe rolnikowi uważa się jego małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, zstępnych rodzeństwa, powinowatych w tej samej linii lub stopniu oraz wychowanków, 3) członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, 4) członkom rodziny osoby określonej w pkt 2, która zmarła wskutek wypadku przy pracy rolniczej. 2. Jednorazowe odszkodowanie nie przysługuje osobie, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, jeżeli: 1) poszkodowany spowodował wypadek umyślnie albo wskutek rażącego niedbalstwa lub 2) poszkodowany, będąc w stanie nietrzeźwości, sam w znacznym stopniu przyczynił się do wypadku. Art. 11. 1. Za wypadek przy pracy rolniczej uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło: 1) na terenie gospodarstwa rolnego, które ubezpieczony prowadzi lub w którym stale pracuje, albo na terenie gospodarstwa domowego bezpośrednio związanego z tym gospodarstwem rolnym lub 2) w drodze ubezpieczonego z mieszkania do gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, albo w drodze powrotnej, lub 3) podczas wykonywania poza terenem gospodarstwa rolnego, o którym mowa w pkt 1, zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności rolniczej albo w związku z wykonywaniem tych czynności, lub 4) w drodze do miejsca wykonywania czynności, o których mowa w pkt 3, albo w drodze powrotnej. 2. Na wniosek Rady Rolników Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może określić, jakie czynności nie wymienione w ust. 1 pkt 3 traktuje się, w zakresie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia z tytułu wypadku przy pracy rolniczej, na równi z czynnościami związanymi z prowadzeniem działalności rolniczej. Art. 12. Za rolniczą chorobę zawodową uważa się chorobę, która powstała w związku z pracą w gospodarstwie rolnym, jeżeli choroba ta jest objęta wykazem chorób zawodowych określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. Art. 13. 1. Jednorazowe odszkodowanie przyznaje się: 1) osobie, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 lub 2 - na zasadach przewidzianych dla pracownika, 2) osobom, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub 4 - na zasadach przewidzianych dla członków rodziny pracownika - w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 2. Jednorazowe odszkodowanie ustala się w wysokości proporcjonalnej do określonego procentowo stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z tym, że najniższa kwota odszkodowania nie może wynosić mniej niż za pięcioprocentowy uszczerbek na zdrowiu. W przypadku śmierci poszkodowanego odszkodowanie przysługuje w wysokości odpowiadającej stuprocentowemu uszczerbkowi na zdrowiu. 3. Na wniosek Rady Rolników Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może określić szczegółowe zasady ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania. 4. Jeżeli nie określono wysokości jednorazowego odszkodowania w trybie przewidzianym w ust. 3, wynosi ono 66% emerytury podstawowej za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, z uwzględnieniem zwiększeń przewidzianych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Art. 14. 1. Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek choroby jest niezdolny do pracy nieprzerwanie co najmniej przez 30 dni. 2. Zasiłek chorobowy przysługuje za okres niezdolności do pracy, jednak nie dłużej niż przez 180 dni. 2a. 10) Zasiłek chorobowy nie przysługuje w okresie przebywania ubezpieczonego na koszt Kasy w zakładzie opieki zdrowotnej w celu rehabilitacji. 3. Na wniosek Rady Rolników Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może określić: 1) przypadki, w których zasiłek chorobowy przysługuje przy niezdolności do pracy trwającej nieprzerwanie krócej niż 30 dni, 2) szczegółowe zasady ustalania wysokości zasiłku chorobowego. 4. Jeżeli nie określono wysokości zasiłku chorobowego w trybie przewidzianym w ust. 3, wynosi on jedną trzydziestą emerytury podstawowej za każdy dzień niezdolności do pracy. Art. 15. 1. Z tytułu urodzenia dziecka, a także z tytułu przyjęcia dziecka w wieku do jednego roku na wychowanie, jeżeli w tym czasie został złożony wniosek o przysposobienie, ubezpieczonemu przysługuje jednorazowy zasiłek w wysokości trzykrotnej emerytury podstawowej. Jeżeli ubezpieczeniu podlegają oboje małżonkowie, zasiłek ten przysługuje łącznie obojgu małżonkom. 2. Na wniosek Rady Rolników Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, może określić korzystniejszy sposób ustalania wysokości zasiłku, o którym mowa w ust. 1. 3. Z tytułu urodzenia dziecka ubezpieczonemu przysługuje zasiłek macierzyński w wysokości równej zasiłkowi chorobowemu za okres 8 tygodni, wypłacany łącznie z zasiłkiem, o którym mowa w ust. 1. Art. 15a. 11) 1. Osobie, która została objęta ubezpieczeniem na wniosek, świadczenia przewidziane w art. 14 i 15, z wyjątkiem zasiłku chorobowego z tytułu wypadku przy pracy rolniczej, przysługują, jeżeli okres podlegania ubezpieczeniu bezpośrednio przed wystąpieniem zdarzenia uzasadniającego nabycie prawa do świadczenia trwał nieprzerwanie co najmniej rok. 2. Do okresu wymaganego w myśl ust. 1 wlicza się okresy podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu, jeżeli zainteresowany nie nabył prawa do analogicznego świadczenia z tego ubezpieczenia. B. Ubezpieczenie emerytalno-rentowe Art. 16. 1. Ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu podlega z mocy ustawy: 1) rolnik, którego gospodarstwo obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego lub dział specjalny, 2) domownik rolnika, o którym mowa w pkt 1. 2. Ubezpieczeniem emerytalno-rentowym na wniosek obejmuje się: 1) innego rolnika lub domownika, który podlega ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu, jeżeli złożono wniosek o objęcie go ubezpieczeniem emerytalno-rentowym, 2) osobę, która podlegała ubezpieczeniu jako rolnik i zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej nie nabywając prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia, jeżeli podlegała ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin lub innemu ubezpieczeniu społecznemu przez okres co najmniej 50 kwartałów. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do osoby, która podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub ma ustalone prawo do emerytury albo renty. Art. 17. 1. 12) Składka kwartalna za każdego ubezpieczonego wynosi 30% emerytury podstawowej. 2. Za ubezpieczonego, z którym rolnik zawarł umowę według przepisów rozdziału 7, rolnik opłaca składkę w wysokości 75% należności ustalonej w myśl ust. 1. Art. 18. Świadczeniami z ubezpieczenia emerytalno-rentowego są: 1) emerytura rolnicza lub renta inwalidzka rolnicza, 2) renta rodzinna, 3) emerytury i renty z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, 4) dodatki do emerytur i rent, o których mowa w pkt 1-3, 5) zasiłek pogrzebowy. Art. 19. 1. Emerytura rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny; wiek emerytalny kobiety wynosi 60 lat, a mężczyzny 65 lat, 2) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 100 kwartałów, z uwzględnieniem art. 20. 2. Emerytura rolnicza przysługuje także ubezpieczonemu rolnikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek 55 lat, jeśli jest kobietą, albo 60 lat, jeśli jest mężczyzną, 2) podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 120 kwartałów, z zastrzeżeniem ust. 3, 3) zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. 3. 13) Jeżeli zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej jest spowodowane wywłaszczeniem gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, ich zbyciem na cel uzasadniający wywłaszczenie albo trwałym wyłączeniem, zgodnie z obowiązującymi przepisami, użytków rolnych z produkcji rolniczej z przyczyn niezależnych od rolnika, warunek przewidziany w ust. 2 pkt 2 uważa się za spełniony, jeżeli rolnik podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 50 kwartałów. 4. 14) Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę, na warunkach innych niż określone w ust. 1 i 2. Art. 20. 1. Do okresów ubezpieczenia, wymaganych stosownie do art. 19 ust 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3, zalicza się okresy: 1) podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin w latach 1983-1990, 2) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, przed dniem 1 stycznia 1983 r., 3) pobierania renty inwalidzkiej rolniczej jako renty okresowej, jednak nie więcej niż 2 lata, 4) od których zależy prawo do emerytury w myśl przepisów emerytalnych. 2. Okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, nie zalicza się do okresów ubezpieczenia, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty na podstawie odrębnych przepisów. Art. 21. 1. Renta inwalidzka rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który jest długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, jeżeli podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu co najmniej przez okres: 1) 4 kwartałów - jeśli długotrwała niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w wieku do 20 lat, 2) 8 kwartałów - jeśli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 20 lat do 22 lat, 3) 12 kwartałów - jeśli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 22 lat do 25 lat, 4) 16 kwartałów - jeśli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 25 lat do 30 lat, 5) 20 kwartałów - jeśli niezdolność ta powstała w wieku powyżej 30 lat, 6) jakikolwiek - jeśli niezdolność ta powstała wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej - i jeśli powstanie tej niezdolności przypada na okres podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub okres 18 miesięcy od dnia ustania ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Ubezpieczonego uważa się za długotrwale niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym, jeżeli ze względu na pogorszenie się jego stanu zdrowia istnieją przeciwwskazania do osobistego wykonywania niezbędnych prac w danym gospodarstwie rolnym w okresie dłuższym niż 6 miesięcy. 2a. 15) Niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym uznaje się za stałą, jeżeli stwierdzone, według wiedzy medycznej, zmiany w stanie zdrowia, w stopniu powodującym przeciwwskazania, o których mowa w ust. 2, są nieodwracalne. 3. Jeżeli ubezpieczony stał się długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym przed okresem podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu albo przed okresem zaliczonym do tego okresu, renta inwalidzka przysługuje, o ile okresy te wynoszą co najmniej 20 kwartałów i przypadają w ciągu ostatnich 10 lat przed zgłoszeniem wniosku o rentę inwalidzką. 4. Przy ustalaniu okresu podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, w myśl ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio art. 20. 5. 16) Okres 20 kwartałów, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatnich 10 lat przed zgłoszeniem wniosku o rentę inwalidzką rolniczą, a jeżeli zainteresowany w chwili zgłoszenia wniosku nie prowadzi działalności rolniczej - przed dniem powstania długotrwałej niezdolności do pracy rolniczej. Art. 21a. 17) Przy ustalaniu liczby kwartałów podlegania ubezpieczeniu zalicza się cały kwartał, w którym powstało ubezpieczenie. To samo dotyczy kwartału, w którym ubezpieczenie ustało. Art. 22. 1. 18) Rentę inwalidzką rolniczą przyznaje się jako rentę stałą, jeżeli ubezpieczony osiągnął wiek o 5 lat niższy od wieku emerytalnego lub jeżeli jego niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym jest stała. W pozostałych przypadkach renta inwalidzka rolnicza przysługuje jako renta okresowa do czasu odzyskania przez uprawnionego zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, z zastrzeżeniem ust. 3 lub do czasu objęcia go innym ubezpieczeniem społecznym. 2. W przypadku utrzymywania się u osoby korzystającej z okresowej renty inwalidzkiej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, jeżeli osoba ta nie została objęta innym ubezpieczeniem społecznym, przedłuża się okres, na który przyznano rentę okresową, albo przyznaje się rentę stałą, z uwzględnieniem ust. 1. 3. Jeżeli uprawniony do okresowej renty inwalidzkiej odzyskał zdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, lecz zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej (w rozumieniu art. 28 ust. 4), a nie został objęty innym ubezpieczeniem społecznym, renta ta przysługuje mu nadal przez okres jednego roku od dnia odzyskania zdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Art. 23. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrami Pracy i Polityki Socjalnej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady: 1) ustalania długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, 2) określania długości okresów, na jakie przyznaje się rentę inwalidzką rolniczą jako rentę okresową, 3) przeprowadzania badań kontrolnych w przypadku pobierania takiej renty. Art. 24. Emerytura rolnicza lub renta inwalidzka rolnicza składa się z części składkowej i części uzupełniającej, ustalonych stosowanie do art. 25 i 26. Dla każdej z tych części ustala się wskaźnik wymiaru. Art. 25. 1. 19) Część składkową ustala się przyjmując po 1% emerytury podstawowej za każdy rok podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, z uwzględnieniem ust. 2-7. Niepełne lata przelicza się odpowiednio, z uwzględnieniem art. 21a. 2. Do liczby lat, o których mowa w ust. 1, dolicza się liczbę lat: 1) podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin w okresie od dnia 1 stycznia 1983 r. do dnia 31 grudnia 1990 r., 2) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 1 lipca 1977 r. do dnia 31 grudnia 1982 r., za który była opłacana składka na Fundusz Emerytalny Rolników, 3) podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu, jeżeli z tego tytułu ubezpieczonemu nie przyznano emerytury lub renty na podstawie odrębnych przepisów, 4) 20) prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym - bez podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu - po ukończeniu 16 roku życia, przypadających przed dniem 1 lipca 1977 r., jednak nie wcześniej niż 25 lat przed spełnieniem warunków nabycia prawa do emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej. 3. 21) Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za rolnika i jego małżonka opłacono roczną składkę na ubezpieczenie społeczne rolników indywidualnych i członków ich rodzin w wysokości wyższej niż 120% przeciętnej emerytury podstawowej w danym roku, zamiast jednego roku przyjmuje się okres dłuższy, odpowiadający wskaźnikowi indywidualnego wymiaru składki w danym roku. Wskaźnik ten oblicza się w następujący sposób: 1) kwotę opłaconej składki rocznej wymierzonej od hektarów przeliczeniowych i działów specjalnych oraz od osób ubezpieczonych w danym gospodarstwie rolnym, z wyjątkiem domowników, dzieli się przez liczbę tych osób; przy ustalaniu kwoty opłaconej składki wlicza się również kwoty przyznanych ulg i zwolnień, nie wlicza się jednak nie opłaconej części składki za 1990 r., jeżeli jej opłacenie było dobrowolne, 2) tak obliczoną kwotę dzieli się przez 120% przeciętnej emerytury podstawowej w danym roku. 4. Okresy, o których mowa w ust. 2 pkt 3, przelicza się w wymiarze półtorakrotnym. Nie dotyczy to jednak okresów podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pobierania świadczeń dla bezrobotnych. 5. Za każdy rok przypadający w okresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, przyjmuje się 0,5% emerytury podstawowej. 6. Jeżeli uprawniony do renty inwalidzkiej rolniczej podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu - łącznie z okresami, o których mowa w ust. 2 - krócej niż przez 20 kwartałów, przyjmuje się okres opłacania składki 20 kwartałów. 7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się, jeżeli całkowita niezdolność do pracy powstała wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej. W takim przypadku uprawnionemu do okresu opłacania składki dolicza się okres dzielący go od osiągnięcia wieku 60 lat. 8. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" przeciętną roczną wysokość emerytury podstawowej w latach 1983-1990. Art. 26. 1. Część uzupełniająca wynosi 95% emerytury podstawowej, jeżeli liczba lat przyjęta do ustalenia części składkowej, lecz bez uwzględnienia skutków art. 25 ust. 3, jest mniejsza od 20; przy każdym pełnym roku od 20 lat część uzupełniającą zmniejsza się o 0,5% emerytury podstawowej. 2. Część uzupełniająca nie może wynosić mniej niż 85% emerytury podstawowej, a suma części uzupełniającej i części składkowej nie może być mniejsza od emerytury podstawowej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli rolnik nabywa prawo do emerytury rolniczej w wieku o 5 lat niższym od wieku emerytalnego, określoną w myśl ust. 1 część uzupełniającą zmniejsza się o 25% emerytury podstawowej. Tak ustaloną część uzupełniającą zwiększa się o 5% emerytury podstawowej po upływie każdego roku dzielącego uprawnionego od wieku emerytalnego. Art. 27. 1. 22) Do emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia przysługują dodatki: 1) (skreślony) 23), 2) pielęgnacyjny, 3) 24) kombatancki lub z tytułu tajnego nauczania, na zasadach i w wysokości określonych w przepisach emerytalnych oraz przepisach regulujących zasady przyznawania i wysokość dodatku kombatanckiego i dodatku z tytułu tajnego nauczania. 2. 22) Do emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia przysługuje także dodatek z tytułu pracy przymusowej po 1 września 1939 r. w wysokości 2% emerytury podstawowej za każdy rok takiej pracy. 3. 25) Dodatki, o których mowa ust. 1 pkt 3 i w ust. 2, z wyjątkiem dodatku kombatanckiego, dolicza się do części składkowej emerytury lub renty, uwzględniając ich wysokość przy ustalaniu wskaźnika wymiaru tej części. Art. 28. 1. Wypłata emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust. 2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą. 2. Zawieszenie wypłaty dotyczy: 1) części uzupełniającej emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej, 2) emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin w części równej 95% emerytury podstawowej - i obejmuje całość lub określony ułamek tej części świadczenia; ilekroć w ust. 3 i 5-7 jest mowa o zawieszeniu wypłaty w całości, w połowie albo w jednej czwartej - rozumie się odpowiednio zawieszenie wypłaty tej części świadczenia, jej połowy albo jednej czwartej. 3. Wypłata ulega zawieszeniu w całości, jeżeli emeryt lub rencista nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, z zastrzeżeniem ust. 5-7 i 9. 4. Uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego i nie prowadzi działu specjalnego, nie licząc: 1) użytków rolnych, lasów i gruntów leśnych, gruntów pod stawami i gruntów pod zabudowaniami, które ze względu na powierzchnię nie podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, 2) działów specjalnych, od których podatek nie przekracza połowy stawki podatku rolnego z 1 ha przeliczeniowego, 3) gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na 10 lat i zgłoszonej do ewidencji gruntów i budynków, osobie nie będącej: a) małżonkiem emeryta lub rencisty, b) jego zstępnym lub pasierbem, c) osobą pozostającą z emerytem lub rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym, d) małżonkiem osoby, o której mowa w lit. b) lub c), 4) 26) dzierżawionych gruntów Skarbu Państwa, 5) gruntów trwale wyłączonych z produkcji rolniczej na podstawie odrębnych przepisów, w tym zalesionych gruntów rolnych, 6) gruntów i działów specjalnych należących do małżonka, z którym emeryt lub rencista zawarł związek małżeński po ustaleniu prawa do emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej, 7) własności (udziału we współwłasności) nie ustalonej odpowiednimi dokumentami urzędowymi, jeżeli grunty będące przedmiotem tej własności (współwłasności) nie znajdują się w posiadaniu rolnika lub jego małżonka. 5. 27) Jeżeli emeryt lub rencista jest długotrwale niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy rolniczej albo rolniczej choroby zawodowej, wypłata świadczenia przez okres dwóch lat od tego wypadku albo od zachorowania na tę chorobę ulega zawieszeniu tylko w połowie. 6. Wypłata ulega zawieszeniu w połowie, jeżeli: 1) emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą z małżonkiem, który nie ma ustalonego prawa do emerytury albo renty i nie spełnia warunków do uzyskania emerytury rolniczej albo renty inwalidzkiej rolniczej, lub 2) działalność rolniczą prowadzi wyłącznie współmałżonek emeryta lub rencisty i istnieją szczególne przeszkody w zaprzestaniu prowadzenia tej działalności albo 3) emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą, mając na utrzymaniu niepełnoletniego zstępnego lub wychowanka, który ukończył szkołę podstawową lub 15 lat. 7. Wypłata ulega zawieszeniu w jednej czwartej, jeżeli: 1) 28) emeryt lub rencista nie zawarł umowy z następcą stosownie do przepisów rozdziału 7 i nie ma możliwości sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego co najmniej po cenie odpowiadającej ich oszacowaniu według przepisów o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa albo 2) trwają czynności zmierzające do wywłaszczenia tych nieruchomości, ich wykupu na cel uzasadniający wywłaszczenie albo do trwałego wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej na podstawie odrębnych przepisów lub 3) nieruchomości te są położone w strefie ochronnej lub na innym obszarze specjalnym, utworzonym na podstawie odrębnych przepisów w związku z wprowadzeniem ograniczeń w użytkowaniu gruntów rolnych albo w celach ochronnych. 8. Jeżeli wypłata ulega zawieszeniu w myśl ust. 3 lub 5, zawiesza się w całości wypłatę dodatku pielęgnacyjnego przysługującego z tytułu ukończenia 75 lat. 9. W przypadku podjęcia działalności rolniczej na gruntach: 1) nabytych w drodze dziedziczenia lub 2) uprzednio wydzierżawionych co najmniej na 10 lat, jeżeli dzierżawa ustała wcześniej z przyczyn niezależnych od wydzierżawiającego, lub 3) 29) odzyskanych w wyniku rozwiązania - z przyczyn niezależnych od uprawnionego - umowy, na podstawie której uprzednio zbył on te grunty, albo w wyniku uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej - wypłata nie ulega zawieszeniu przez okres jednego roku. Art. 29. 1. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny zmarłego: 1) emeryta lub rencisty mającego ustalone prawo do emerytury albo renty inwalidzkiej z ubezpieczenia, 2) ubezpieczonego, który w chwili śmierci spełniał warunki do uzyskania emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej; przyjmuje się, że był on długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. 2. Do renty rodzinnej są uprawnieni następujący członkowie rodziny zmarłego: 1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności - także w ramach rodziny zastępczej - wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, 3) małżonek (wdowa, wdowiec), 4) rodzice - jeżeli spełniają warunki do uzyskania takiej renty w myśl przepisów emerytalnych. Art. 30. 1. Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna renta rodzinna. 2. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest jedna osoba, renta wynosi 85% emerytury podstawowej ze zwiększeniem o: 1) 50% nadwyżki - ponad kwotę emerytury podstawowej - emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, jaka przysługiwała zmarłemu w chwili śmierci, albo 2) 50% części składkowej emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej, która przysługiwała lub przysługiwałaby zmarłemu w chwili śmierci - z tym że renta rodzinna nie może być niższa od emerytury podstawowej. 3. Za każdą następną osobę uprawnioną renta rodzinna ulega zwiększeniu o 5%. 4. Rentę rodzinną zwiększa się o 10%, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej. 5. Wysokość renty rodzinnej ustala się za pomocą wskaźnika wymiaru. 6. Renta rodzinna ulega podziałowi między uprawnionych na równe części, jeżeli: 1) do renty są uprawnione osoby małoletnie, nad którymi opiekę sprawują różne osoby, 2) pełnoletni członek rodziny uprawniony do renty żąda jej podziału, 3) zachodzą inne okoliczności uzasadniające podział renty. Art. 31. 1. 30) Do renty rodzinnej przysługują dodatki przewidziane w art. 27 ust. 1 oraz dodatek dla sieroty zupełnej. 2. 31) Dodatek dla sieroty zupełnej przysługuje w wysokości określonej w przepisach emerytalnych. 3. 32) Przepis art. 27 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Art. 32. 33) Wypłata renty rodzinnej przysługującej osobie pełnoletniej ulega zawieszeniu, jeżeli uprawniony prowadzi działalność rolniczą. Przepisy art. 28 ust. 3, 4 i 6-9 stosuje się odpowiednio. Art. 33. 1. W razie zbiegu prawa do emerytury z prawem do renty na podstawie ustawy, uprawnionemu przyznaje się jedno świadczenie - wyższe lub wybrane przez uprawnionego. 2. W razie zbiegu prawa do emerytury lub renty przysługującej na podstawie ustawy z prawem do emerytury lub renty z innego ubezpieczenia społecznego, uprawnionemu wypłaca się jedno wybrane przez niego świadczenie, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W razie zbiegu prawa do renty inwalidzkiej z ubezpieczenia, jeżeli długotrwała niezdolność do pracy powstała w wyniku wypadku przy pracy rolniczej lub rolniczej choroby zawodowej, z prawem do emerytury lub renty inwalidzkiej z innego ubezpieczenia społecznego, uprawnionemu wypłaca się wyższe świadczenie w całości i połowę drugiego świadczenia. 4. W razie zbiegu prawa do: 1) emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia z prawem do renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa wojennego, inwalidztwa powstałego wskutek pobytu w obozie koncentracyjnym bądź łagrze albo z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową lub do renty rodzinnej po osobie uprawnionej do renty inwalidzkiej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 2) emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia z prawem do renty inwalidzkiej z innego ubezpieczenia społecznego z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek choroby zawodowej, 3) emerytury lub renty z ubezpieczenia z prawem do świadczenia o charakterze rentownym z instytucji zagranicznej - zasady wypłaty tych świadczeń określają odrębne przepisy. Art. 34. 1. 34) Prawo do emerytury lub renty z ubezpieczenia ulega zawieszeniu na zasadach określonych w przepisach emerytalnych. W takim przypadku nie zawiesza się jednak wypłaty części składkowej emerytury rolniczej lub renty inwalidzkiej rolniczej albo nadwyżki emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin ponad 95% emerytury podstawowej. 2. 35) Przy stosowaniu zawieszenia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia, w myśl ust. 1, nie bierze się pod uwagę dochodów z działalności rolniczej. Art. 35. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która poniosła koszty pogrzebu po śmierci: 1) ubezpieczonego, nie wyłączając osoby podlegającej tylko ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu, 2) uprawnionego do emerytury lub renty z ubezpieczenia, 3) członka rodziny osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2, pozostającego na jej utrzymaniu i spełniającego warunki do uzyskania renty rodzinnej. 2. Jeżeli koszty pogrzebu poniosło kilka osób, zasiłek pogrzebowy ulega podziałowi między te osoby proporcjonalnie do poniesionych kosztów. 3. 36) Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości określonej w przepisach emerytalnych. 4. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego na podstawie ustawy z prawem do zasiłku pogrzebowego na podstawie odrębnych przepisów, przyznaje się zasiłek pogrzebowy na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział 3 Postępowanie w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczenia Art. 36. 1. Prezes Kasy wydaje decyzje w sprawach: 1) podlegania ubezpieczeniu oraz ustania ubezpieczenia, 2) (skreślony) 37), 3) ustalenia prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia i ich indywidualnego wymiaru, 4) zawieszenia prawa do świadczeń, 5) zawieszenia lub wstrzymania wypłaty świadczeń oraz wznowienia zawieszonej lub wstrzymanej wypłaty, 6) 38) zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, 7) przyznania odsetek za opóźnienie w wypłacie świadczeń, 8) potrącenia składek na ubezpieczenie lub innych należności ze świadczeń z ubezpieczenia. 2. Prezes Kasy może upoważniać do wydawania decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, pracowników Kasy. Ponadto Prezes Kasy i Prezes Zakładu mogą postanowić, że określone decyzje będą wydawane, z upoważnienia Prezesa Kasy, przez pracowników Zakładu. 3. Od decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, a także w przypadku niewydania decyzji, przysługuje odwołanie do sądu w terminach i na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Art. 37. 1. 39) Rolnik jest obowiązany, nie czekając na wezwanie, w ciągu 14 dni zgłaszać Kasie osoby podlegające ubezpieczeniu w jego gospodarstwie oraz informować Kasę o okolicznościach mających wpływ na podleganie ubezpieczeniu i o zmianach tych okoliczności. 2. 39) Osoba pobierająca świadczenia z ubezpieczenia jest obowiązana, nie czekając na wezwanie, w ciągu 14 dni zgłaszać Kasie okoliczności mające wpływ na wysokość i prawo pobierania tych świadczeń. 3. Organy prowadzące ewidencję gruntów i budynków, organy podatkowe, organy prowadzące księgi wieczyste oraz zarządy gmin są obowiązane udzielać Kasie informacji niezbędnych do ustalenia okoliczności mających znaczenie w sprawach z zakresu ubezpieczenia. Art. 38. Przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniu domniemywa się, że: 1) właściciel gruntów zaliczonych do użytków rolnych lub dzierżawca takich gruntów, jeżeli dzierżawa jest zarejestrowana w ewidencji gruntów i budynków, prowadzi działalność rolniczą na tych gruntach, 2) podatnik podatku rolnego lub podatku do dochodu z działów specjalnych prowadzi działalność rolniczą w rozmiarze wynikającym z zakresu opodatkowania, 3) jeżeli własność lub dzierżawa gruntów, o których mowa w pkt 1, przysługuje kilku osobom lub jeżeli obowiązek podatkowy, o którym mowa w pkt 2, ciąży na kilku osobach - każda z tych osób uczestniczy w prowadzeniu działalności rolniczej, 4) osoba bliska rolnikowi, spełniająca warunki określone w art. 6 pkt 2 lit. a) i b), stale pracuje w gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy - jeżeli okoliczność ta została stwierdzona zgodnym oświadczeniem rolnika i tej osoby. Art. 39. 1. Decyzją ustalającą podleganie ubezpieczeniu można objąć wszystkich ubezpieczonych, za których składkę opłaca ten sam rolnik. 2. Decyzja ustalająca podleganie ubezpieczeniu powinna zawierać w szczególności: 1) określenie rodzaju ubezpieczenia, 2) określenie początkowej daty podlegania ubezpieczeniu, 3) określenie sposobu obliczania składek kwartalnych, ich opłacania oraz terminów płatności, 4) wskazanie rolnika zobowiązanego do opłacania składek albo osób zobowiązanych solidarnie. 3. 40) Z prawomocnej decyzji ustalającej podleganie ubezpieczeniu wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie w wysokości i w terminach wynikających z ustawy. 4. W razie zmiany stanu faktycznego lub stanu prawnego, na którego podstawie wydano decyzję o ustaleniu podlegania ubezpieczeniu, wydaje się nową decyzję. Jeżeli jednak zmianie uległ, z mocy przepisów prawa, tylko sposób obliczania kwartalnych składek, rolnikowi zobowiązanemu do ich opłacania doręcza się informację w tej sprawie; w decyzji zamieszcza się pouczenie o możliwości takiej zmiany. Art. 39a. 41) 1. Odbierając oświadczenie przewidziane w art. 5a, pracownik Kasy poucza rolnika i domownika o skutkach prawnych tego oświadczenia i umieszcza stosowną informację na wydanej decyzji. 2. Kasa niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi Zakładu odpis decyzji stwierdzającej podleganie ubezpieczeniu przez osobę, o której mowa w art. 5a, lub ustanie ubezpieczenia takiej osoby. 3. Kasa niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi Zakładu oświadczenie przewidziane w art. 5a. 4. Zakład niezwłocznie przekazuje właściwemu oddziałowi regionalnemu Kasy odpis decyzji ustalającej podleganie innemu ubezpieczeniu społecznemu, wydanej w wyniku złożenia oświadczenia przewidzianego w art. 5a. Art. 40. 1. Składki na ubezpieczenie opłaca się co kwartał. Termin płatności przypada ostatniego dnia pierwszego miesiąca danego kwartału, z zastrzeżeniem art. 50. 2. 42) Jeżeli wysokość składki jest uzależniona od wysokości emerytury podstawowej, przy obliczaniu wysokości składki przyjmuje się kwotę emerytury podstawowej obowiązującą w ostatnim miesiącu poprzedniego kwartału. Art. 41. 1. Kasa dokonuje poboru składek na ubezpieczenie. 2. Jeżeli pobór składki następuje w gotówce, inkasentem może być pracownik Kasy lub Zakładu albo inna upoważniona osoba. Jeżeli czynności inkasa nie należą do zakresu obowiązków pracownika, inkasentowi przysługuje prowizja na zasadach określonych w umowie z Kasą. 3. Inkasent jest obowiązany informować rolnika o sposobie obliczania wysokości składki. Art. 41a. 43) W wyjątkowych przypadkach Prezes Kasy lub upoważniony przez niego pracownik Kasy może, na wniosek zainteresowanego, stosowanie do okoliczności: 1) odroczyć termin płatności należności z tytułu składek na ubezpieczenie, rozłożyć jej spłatę na raty lub umorzyć należność, 2) umorzyć należność Kasy z tytułu nienależnie pobranych świadczeń. Art. 42. Kasa prowadzi ewidencję okresów podlegania ubezpieczeniu i opłacania składek za każdego ubezpieczonego. Osoba zainteresowana ma prawo wglądu do ewidencji w zakresie dotyczącym jej spraw oraz zgłaszania uwag i zastrzeżeń. Art. 43. 1. Kasa wydaje legitymacje dla ubezpieczonych, emerytów, rencistów oraz członków ich rodzin. 2. Prezes Kasy określa szczegółowe zasady wydawania legitymacji, o których mowa w ust. 1, oraz dokonywania w nich wpisów. Art. 44. 1. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia ustala się na wniosek osoby zainteresowanej albo innej osoby mającej interes prawny w ustaleniu tego prawa. 2. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia lub ich wysokość ustala się ponownie, na wniosek osoby zainteresowanej albo z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedstawione nowe dowody lub ujawnione nowe okoliczności, mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. 3. Zmiany w indywidualnym wymiarze świadczeń z ubezpieczenia, wynikające ze zmian w przepisach prawa, ustala się z urzędu. 4. Zawieszenie prawa do świadczeń oraz zawieszenie lub wstrzymanie ich wypłaty stosuje się z urzędu. 5. Wznowienie zawieszonej lub wstrzymanej wypłaty świadczenia bądź jego części następuje na wniosek. Art. 45. 1. W razie zaistnienia wypadku przy pracy rolniczej, poszkodowany oraz rolnik są obowiązani bez zbędnej zwłoki zgłosić Kasie wypadek. 2. Lekarz udzielający pomocy poszkodowanemu jest obowiązany wyjaśnić, w miarę możliwości, co było przyczyną wypadku przy pracy. W szczególności, jeżeli zachodzi przypuszczenie, że poszkodowany w chwili wypadku był w stanie nietrzeźwym, lekarz kieruje poszkodowanego na badanie niezbędne do ustalenia zawartości alkoholu w organizmie. 3. Niedopełnienie przez poszkodowanego bądź rolnika obowiązku wynikającego z ust. 1 lub 2 ocenia się przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadku, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. 4. Kasa ustala okoliczności i przyczyny wypadku przy pracy rolniczej. W szczególności osoba upoważniona przez Prezesa Kasy ma prawo dokonać oględzin miejsca i przedmiotów związanych z wypadkiem oraz przeprowadzić dowody z zeznań poszkodowanego i świadków. 5. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb zgłaszania wypadku przy pracy rolniczej oraz ustalania jego okoliczności i przyczyn. Art. 46. 1. Niezdolność do pracy w celu ustalenia prawa do zasiłku chorobowego stwierdza się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2. Orzeczenia dotyczące: 1) stałego albo długotrwałego uszczerbku na zdrowiu oraz przyczyn jego powstania, 2) 44) stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, 3) 45) terminu badania kontrolnego w przypadkach uzasadniających przyznanie renty inwalidzkiej rolniczej jako renty okresowej, 4) 46) stwierdzenia niezdolności do samodzielnej egzystencji, 5) 47) ustalenia wskazań do rehabilitacji - 48) w związku z prowadzonym postępowaniem o ustalenie prawa do świadczeń z ubezpieczenia wydają w pierwszej instancji lekarze rzeczoznawcy, a w drugiej instancji - komisje lekarskie Kasy. 2a. 48a) Prezes Kasy sprawuje nadzór nad lekarzami rzeczoznawcami i komisjami lekarskimi Kasy. Prezes Kasy określi tryb, zakres i organizację działania lekarzy rzeczoznawców i komisji lekarskich Kasy oraz tryb sprawowania nad nimi nadzoru. 3. Stwierdzenia rolniczej choroby zawodowej dokonują organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu pracy. Art. 47. 1. Okoliczności, o których mowa w art. 28 ust. 7, ustala się na podstawie zaświadczenia właściwego organu administracji rządowej lub wójta. 2. 49) Spełnienie warunku niemożliwości sprzedaży nieruchomości, w myśl art. 28 ust. 7 pkt 1, stwierdza Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa lub upoważniony przez nią wójt. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowy tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 2, oraz zasady pokrywania kosztów dokonanych czynności przez Kasę, a w uzasadnionych przypadkach - przez wnioskodawcę. Art. 48. 1. Wysokość świadczenia lub jego określonej części ustala się za pomocą wskaźnika wymiaru, jeżeli przewiduje to ustawa lub jeżeli wysokość ta pozostaje w stałym stosunku do wysokości emerytury podstawowej, a świadczenie nie ma charakteru jednorazowego. 2. Świadczenie, którego wysokość jest ustalona za pomocą wskaźnika wymiaru, wypłaca się w kwocie odpowiadającej iloczynowi tego wskaźnika i aktualnej emerytury podstawowej. 3. W każdym przypadku zmiany wysokości emerytury podstawowej wypłaca się świadczenie, o którym mowa w ust. 1, w odpowiednio zmienionej wysokości, z uwzględnieniem terminów waloryzacji emerytur i rent przysługujących na podstawie przepisów emerytalnych - o czym zawiadamia się uprawnionego. Art. 49. 1. Wypłata świadczenia z ubezpieczenia następuje przez doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem poczty lub innej osoby. Za zgodą uprawnionego Kasa może stosować inne formy wypłaty. 2. Wypłata świadczenia przysługującego co miesiąc jako świadczenie stałe lub okresowe następuje każdego miesiąca w dniu oznaczonym w decyzji, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli miesięczna wypłata świadczeń z ubezpieczenia, o których mowa w ust. 2, nie przekroczyłaby kwoty emerytury podstawowej, świadczenie może być wypłacone z góry, tak aby jedna wypłata była równa co najmniej kwocie najniższej emerytury. Art. 50. 1. 50) Kasa może potrącać z wypłacanych świadczeń z ubezpieczenia zaległe składki na ubezpieczenie społeczne rolników indywidualnych i członków ich rodzin lub na ubezpieczenie, wraz z odsetkami, a także składki na ubezpieczenie za bieżący kwartał; dotyczy to tylko składek za osobę pobierającą świadczenie, z wyjątkiem domownika, oraz składek, do których opłacenia zobowiązana jest ta osoba. Ponadto z emerytur i rent mogą być potrącane inne należności na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. O dokonywaniu potrącenia orzeka się w decyzji ustalającej prawo do świadczenia albo w odrębnej decyzji. Art. 51. Egzekucję należności wynikających z prawomocnych decyzji Prezesa Kasy prowadzą organy właściwe do egzekucji zobowiązań podatkowych przy odpowiednim zastosowaniu przepisów regulujących tę egzekucję. Art. 52. 1. 51) W sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się przepisy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, a ponadto: 1) do składek na ubezpieczenie stosuje się odpowiednio przepisy o zobowiązaniach podatkowych, 51a) 2) do przyznawania świadczeń z ubezpieczenia i do ich wypłaty stosuje się odpowiednio przepisy regulujące przyznawanie analogicznych świadczeń przysługujących pracownikom i członkom ich rodzin oraz wypłatę tych świadczeń. 2. Zasady zwrotu nienależnie pobranych świadczeń oraz ustalania odsetek za opóźnienie w wypłacie świadczeń określają przepisy o ubezpieczeniu społecznym. Rozdział 4 Inne sprawy związane z ubezpieczeniem Art. 53. 52) 1. Osobom podlegającym ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu oraz osobom uprawnionym do emerytury lub renty z ubezpieczenia, a także członkom ich rodzin, przysługują świadczenia lecznicze i położnicze, zaopatrzenie w leki, przedmioty ortopedyczne, protezy, środki opatrunkowe i pomocnicze, pobyt w domu opieki społecznej oraz świadczenia związane z rehabilitacją lub przekwalifikowaniem w związku z niezdolnością do pracy w gospodarstwie rolnym. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują: 1) ubezpieczonemu nie będącemu emerytem lub rencistą oraz członkom jego rodziny - w zakresie i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach dla pracowników i ich rodzin, 2) emerytowi lub renciście oraz członkom jego rodziny - w zakresie i na warunkach przewidzianych dla osób pobierających emerytury i renty na podstawie przepisów emerytalnych. Art. 54. (skreślony) 53). Art. 55. 1. Rolnikowi lub domownikowi albo członkom rodziny zmarłego rolnika lub domownika Prezes Kasy może przyznać, w drodze wyjątku, emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną, pomimo niespełnienia, wskutek szczególnych okoliczności, warunków określonych w ustawie, jeżeli zainteresowana osoba nie ma niezbędnych środków utrzymania i nie może ich uzyskać ze względu na wiek lub stan zdrowia. 2. Świadczenie przewidziane w ust. 1 przyznaje się w wysokości nie przekraczającej wysokości odpowiedniego świadczenia z ubezpieczenia emerytalno-rentowego. 3. (skreślony) 54). Art. 55a. 55) W sprawach nie uregulowanych w art. 55 stosuje się odpowiednio przepisy o przyznawaniu i wypłacie świadczeń z ubezpieczenia. Art. 56. Jeżeli wyłączną lub główną przyczyną wypadku przy pracy rolniczej albo rolniczej choroby zawodowej była wadliwość środka stosowanego przy pracy lub nieprawidłowość świadczonej usługi, za które odpowiedzialność cywilną ponosi osoba nie będąca poszkodowanym lub rolnikiem, na którego rachunek poszkodowany pracował, Prezes Kasy może dochodzić od tej osoby zwrotu wydatków ponoszonych na świadczenia z ubezpieczenia z tytułu wypadku przy pracy albo choroby zawodowej. Art. 57. Za sporządzenie aktu notarialnego: 1) umowy, o której mowa w art. 85, 2) umowy darowizny lub dożywocia, zawieranej w związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności rolniczej przez rolnika, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty inwalidzkiej z ubezpieczenia pobiera się opłatę stałą, której wysokość, w drodze rozporządzenia, określa Minister Sprawiedliwości. Art. 58. 1. 56) Na wniosek właściciela gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty z ubezpieczenia albo którego małżonek ma ustalone takie prawo, jeżeli zachodzą okoliczności określone w art. 28 ust. 7 pkt 1, wskazaną we wniosku nieruchomość przejmuje się na własność Skarbu Państwa za odpłatnością. 2. 57) Przejęcie nieruchomości i ustalenie odpłatności następuje w drodze decyzji Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2a. 58) Należności za odpłatne przejmowanie nieruchomości na własność Skarbu Państwa pokrywane są z budżetu państwa. 3. 59) Nieruchomości przejęte na podstawie ust. 1 wchodzą w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. 4. 60) Do odpowiedzialności za zobowiązania związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego stosuje się odpowiednio art. 526 Kodeksu cywilnego. 5. 61) Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach, o którym mowa w ust. 1, w tym sposób ustalania odpłatności i wypłacania należności z tego tytułu. Rozdział 5 Organizacja i zakres działania Kasy oraz Rady Rolników Art. 59. 1. Prezesa Kasy powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, złożony w porozumieniu z Radą Rolników. 2. Prezes Kasy może mieć jednego albo dwóch zastępców. Zastępcę Prezesa Kasy powołuje i odwołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na wniosek Prezesa, złożony po zasięgnięciu opinii Rady Rolników. 3. Prezes kieruje Kasą oraz wykonuje zadania przewidziane w ustawie i zadania wynikające z odrębnych przepisów. Art. 60. 1. Prezes Kasy zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, chyba że odrębne przepisy wymagają zatrudnienia na podstawie powołania. 2. Przy wykonywaniu czynności służbowych pracownicy Kasy korzystają z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom państwowym. 3. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze rozporządzenia, określa prawa i obowiązki pracowników Kasy oraz zasady ich wynagradzania. Art. 61. 1. W ramach Kasy wyodrębnia się centralę, oddziały regionalne, placówki terenowe i inne jednostki organizacyjne. 2. Rada Ministrów nadaje Kasie statut, określający szczegółowe zasady jej organizacji. Art. 62. 1. Kasa prowadzi działalność w zakresie: 1) obsługi ubezpieczonych i świadczeniobiorców w sprawach dotyczących objęcia ubezpieczeniem składek na ubezpieczenie oraz przyznawania i wypłaty świadczeń z ubezpieczenia, 2) zadań określonych w art. 63-66, 3) obsługi prac Rady Rolników. 2. W realizacji ubezpieczenia Kasa współdziała z Zakładem. W szczególności Kasa może zlecać Zakładowi dokonywanie określonych czynności, zapewniając odpowiednią refundację kosztów. Zasady i tryb współdziałania określają porozumienia Prezesa Kasy i Prezesa Zakładu. Art. 63. 1. Kasa prowadzi działalność na rzecz zapobiegania wypadkom przy pracy rolniczej i rolniczym chorobom zawodowym, obejmującą w szczególności: 1) analizowanie przyczyn tych wypadków i chorób, 2) prowadzenie dobrowolnych nieodpłatnych szkoleń i instruktażu dla ubezpieczonych w zakresie zasad ochrony życia i zdrowia w gospodarstwie rolnym oraz postępowania w razie wypadku przy pracy rolniczej, 3) upowszechnianie wśród ubezpieczonych wiedzy o zagrożeniach wypadkami przy pracy rolniczej i rolniczymi chorobami zawodowymi, a także znajomości zasad ochrony życia i zdrowia w gospodarstwie rolnym oraz zasad postępowania w razie wypadku, 4) podejmowanie starań o właściwą produkcję i dystrybucję bezpiecznych środków stosowanych w rolnictwie oraz sprzętu i odzieży ochronnej dla rolników. 2. Prezes Kasy, w porozumieniu z Radą Rolników, Ministrem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, określa zasady ochrony zdrowia i życia w gospodarstwie rolnym. Zasady te są zaleceniami dotyczącymi wyposażenia gospodarstwa, zabezpieczenia osób pracujących oraz sposobu wykonywania czynności związanych z działalnością rolniczą, ustanowionymi w celu zapobiegania wypadkom przy pracy rolniczej i rolniczym chorobom zawodowym. Art. 64. 1. 62) Kasa podejmuje działania na rzecz pomocy ubezpieczonym i osobom uprawnionym do świadczeń z ubezpieczenia, wykazującym długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym albo zagrożonym taką niezdolnością, w korzystaniu z różnych form rehabilitacji oraz przyuczenia do innego zawodu lub przekwalifikowania. 2. 63) Kasa może udzielać pomocy ubezpieczonym w rehabilitacji członków ich rodzin, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy. Art. 65. Kasa udziela rolnikom informacji o umowach, jakie mogą być zawierane w związku z zamiarem zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej. Art. 66. 1. 64) Kasa może inicjować i wspierać rozwój ubezpieczeń dla rolników i członków ich rodzin, prowadzonych przez towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych stosownie do przepisów o działalności ubezpieczeniowej. W szczególności Kasa może udzielać pomocy w powstawaniu i działalności takich towarzystw. 2. 65) Zakres i zasady udzielania pomocy przewidzianej w ust. 1 oraz limity wydatków Kasy na ten cel określa Prezes Kasy w porozumieniu z Radą Rolników lub na jej wniosek. Art. 67. 1. W skład Rady Rolników wchodzi 50 członków. W chwili rozpoczęcia kadencji co najmniej 30 członków powinno podlegać ubezpieczeniu w pełnym zakresie, a co najmniej 10 członków powinno pobierać emeryturę lub rentę z ubezpieczenia. 2. Kandydatów na członków Rady zgłaszają społeczno-zawodowe organizacje rolników i związki zawodowe rolników indywidualnych o ogólnokrajowym zakresie działania. 3. Członków Rady Rolników powołuje Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej spośród zgłoszonych kandydatów, po przeprowadzeniu konsultacji ze zgłaszającymi organizacjami. 4. Kadencja Rady Rolników trwa 3 lata. 5. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przed upływem kadencji Rady Rolników: 1) odwołuje członka, jeżeli złożył on rezygnację lub jeżeli o odwołanie wystąpiła organizacja zgłaszająca, o której mowa w ust. 2, 2) może, po zasięgnięciu opinii Rady, odwołać członka, jeżeli bez usprawiedliwionych przyczyn nie bierze on udziału w pracach Rady w okresie czterech kolejnych posiedzeń plenarnych lub jeżeli zachodzą istotne przeszkody w jego dalszym udziale w pracach Rady; przed odwołaniem należy, w miarę możliwości, zapoznać się ze stanowiskiem zainteresowanej osoby wobec motywów odwołania. 6. Uzupełnienia składu Rady Rolników w toku kadencji dokonuje się w trybie określonym w ust. 2 i 3. Art. 68. 1. Strukturę organizacyjną i tryb prac Rady Rolników określa uchwalany przez nią regulamin. 2. 66) Posiedzenie Rady Rolników zwołuje Przewodniczący Rady z własnej inicjatywy, na wniosek Prezesa Kasy lub co najmniej 10 członków Rady bądź Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 3. W posiedzeniach Rady Rolników uczestniczą z głosem doradczym: Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Minister Pracy i Polityki Socjalnej, Minister Finansów oraz Prezes Kasy lub ich przedstawiciele. 4. Rada Rolników podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów przy obecności co najmniej połowy członków Rady, z tym że w sprawach określonych w art. 11 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 14 ust. 3 i art. 15 ust. 2 jest wymagana większość dwóch trzecich głosów. Regulamin Rady może przewidywać podejmowanie uchwał kwalifikowaną większością głosów także w innych sprawach. 5. Członkowi Rady Rolników przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie, obejmujące zwrot poniesionych wydatków i utraconych dochodów w związku z udziałem w pracach Rady, na zasadach określonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej po zasięgnięciu opinii Rady. 6. Prezes Kasy zapewnia obsługę prac Rady Rolników. Art. 69. 1. Rada Rolników ma prawo kontrolować i oceniać działalność Kasy. W tym celu Rada może żądać od Prezesa Kasy informacji i wyjaśnień oraz udostępnienia dokumentów. 2. Prezes Kasy jest obowiązany ustosunkować się do wniosków pokontrolnych oraz innych postulatów Rady Rolników dotyczących działalności Kasy w terminie 14 dni. Art. 70. W sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 5, art. 11 ust. 2, art. 13 ust. 3, art. 14 ust. 3, art. 15 ust. 2 lub art. 82 ust. 2, Rada Rolników przedstawia swój wniosek lub stanowisko, wraz z uzasadnieniem, obejmującym w szczególności ocenę skutków finansowych projektowanej regulacji. Art. 71. Rada Rolników opiniuje projekty: 1) aktów prawnych regulujących ubezpieczenie, w szczególności aktów wykonawczych do ustawy, oraz aktów prawnych mających bezpośredni wpływ na funkcjonowanie ubezpieczenia, 2) programów działania i planów finansowych Kasy. Art. 72. Rada Rolników może zaskarżać do Trybunału Konstytucyjnego akty prawne, o których mowa w art. 71 pkt 1, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach. Art. 73. Rada Rolników może występować do organów administracji państwowej, instytucji państwowych i organów samorządu terytorialnego o podjęcie określonych inicjatyw lub działań w sprawach związanych z ubezpieczeniem. Adresat wystąpienia jest obowiązany udzielić Radzie odpowiedzi w terminie jednego miesiąca. Art. 74. 1. W terminie do dnia 1 marca każdego roku Prezes Kasy przedstawia Radzie Rolników sprawozdanie z działalności Kasy w poprzednim roku kalendarzowym, które Rada rozpatruje w terminie do dnia 15 kwietnia. Rada Rolników uchwala opinię o sprawozdaniu wraz z ewentualnymi wnioskami. 2. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się także informacje o kierunkach działalności Rady Rolników oraz podjętych przez nią uchwałach i ich realizacji. 3. Prezes Kasy przedstawia sprawozdanie, wraz z opinią Rady Rolników, ministrom wymienionym w art. 68 ust. 3 oraz podaje do wiadomości organizacjom i związkom, o których mowa w art. 67 ust. 2. Rozdział 6 Gospodarka finansowa Art. 75. 67) Kasa prowadzi samodzielną gospodarkę finansową. Art. 76. 1. 68) Tworzy się Fundusz Składkowy Ubezpieczenia Społecznego Rolników, zwany dalej "funduszem składkowym". Fundusz ten jest osobą prawną; funkcje zarządu pełni z urzędu Prezes Kasy pod nadzorem Rady Rolników. 2. Podstawy finansowe ubezpieczenia i działalności Kasy stanowią także fundusze: emerytalno-rentowy, administracyjny, prewencji i rehabilitacji oraz rezerwowy, którymi dysponuje Prezes Kasy. 3. Państwo gwarantuje wypłatę świadczeń finansowanych z funduszu emerytalno-rentowego. Art. 76a. 69) 1. Rada Rolników pełni funkcje nadzorcze nad funduszem składkowym poprzez wyłonioną ze swego grona Radę Nadzorczą Funduszu. 2. Rada Rolników uchwala statut funduszu składkowego określający w szczególności zakres jego działania, tworzenie i gospodarowanie majątkiem, sposób sprawowania zarządu oraz prawa i obowiązki Rady Nadzorczej Funduszu. 3. Statut, o którym mowa w ust. 2, po zatwierdzeniu przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej ogłasza się w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Art. 77. 1. 70) Fundusz składkowy jest przeznaczony na finansowanie świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego, a także na finansowanie bezpośrednich kosztów funkcjonowania Rady Rolników, kosztów zarządzania tym funduszem i wykonywania jego zobowiązań jako osoby prawnej oraz działalności Kasy przewidzianej w art. 66. Ponadto ze środków funduszu składkowego może być pokryty niedobór funduszu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w art. 79 ust. 3. 2. 71) Fundusz składkowy tworzy się ze składek na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie oraz z innych źródeł określonych w statucie funduszu. Składki te powinny zapewnić pełne pokrycie jego wydatków oraz odpowiedniej części odpisów, o których mowa w art. 79 ust. 2 i art. 80 ust. 2. 3. Wydatki na działalność przewidzianą w art. 66 nie powinny przekroczyć 1% planowanych wydatków funduszu w danym roku. 4. W razie powstania niedoboru funduszu składkowego, może być zaciągnięty kredyt bankowy lub pożyczka z funduszu rezerwowego w wysokości niezbędnej do pokrycia niedoboru. Spłatę kredytu lub pożyczki uwzględnia się przy ustalaniu wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie w okresie spłaty. Art. 78. 1. Fundusz emerytalno-rentowy jest przeznaczony na finansowanie: 1) świadczeń z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, 2) emerytur i rent z innego ubezpieczenia społecznego, wypłacanych łącznie ze świadczeniami z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, wraz z dodatkami, 3) (skreślony) 72), 4) refundacji określonych kosztów Funduszowi Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli przepisy emerytalne przewidują taką refundację, 5) 73) ubezpieczeń zdrowotnych: a) rolników i pracujących z nimi domowników podlegających ubezpieczeniu społecznemu, b) osób pobierających świadczenia emerytalno-rentowe w części składkowej. 2. Fundusz emerytalno-rentowy tworzy się: 1) ze składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, 2) z refundacji ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na pokrycie: a) wydatków na świadczenia z innego ubezpieczenia społecznego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, b) wydatków wynikających z art. 25 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 25 ust. 4 oraz odpowiedniej części odpisów przewidzianych w art. 79 ust. 2, 3) 74) z uzupełniającej dotacji budżetu państwa. 3) 75) z uzupełniającej dotacji budżetu państwa, obejmującej również wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5. Art. 79. 1. 76) Fundusz administracyjny jest przeznaczony na finansowanie kosztów obsługi ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów pokrywanych ze środków funduszu składkowego lub funduszu prewencji i rehabilitacji. 1. 77) Fundusz administracyjny jest przeznaczony na finansowanie kosztów obsługi ubezpieczenia, z wyjątkiem kosztów pokrywanych ze środków funduszu składkowego lub funduszu prewencji i rehabilitacji. Ponadto ze środków funduszu administracyjnego finansowane są koszty obsługi zadań w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. 2. 78) Fundusz administracyjny tworzy się z odpisów od funduszu składkowego i od funduszu emerytalno-rentowego, w wysokości do 4,5% planowanych wydatków funduszu składkowego i do 3,5% planowanych wydatków funduszu emerytalno-rentowego. 3. W razie powstania niedoboru funduszu administracyjnego, jeżeli nie może on być pokryty ze środków funduszu rezerwowego, niedobór ten pokrywa się ze środków funduszu składkowego. Art. 80. 1. Fundusz prewencji i rehabilitacji jest przeznaczony na finansowanie bezpośrednich kosztów osobowych i rzeczowych realizacji zadań Kasy, o których mowa w art. 63 i 64. 2. 79) Fundusz prewencji i rehabilitacji tworzy się z odpisów od funduszu składkowego w wysokości 1% planowanych wydatków oraz z dotacji budżetowej. Art. 81. 1. Fundusz rezerwowy jest przeznaczony na pokrywanie niedoborów funduszu administracyjnego oraz funduszu prewencji i rehabilitacji. 2. Fundusz rezerwowy tworzy się z nadwyżek funduszy, o których mowa w ust. 1. 3. Środki funduszu rezerwowego mogą być lokowane: 1) na rachunkach bankowych z terminowym oprocentowaniem, 2) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez państwo. 4. Dochody z lokat, o których mowa w ust. 3, zasilają fundusz rezerwowy. Dochody te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Art. 81a. 80) 1. Prezes Kasy, w porozumieniu z Radą Rolników, może tworzyć fundusz motywacyjny w ramach odpisu na fundusz administracyjny, naliczanego z funduszu składkowego. 2. Funduszem motywacyjnym dysponuje Prezes Kasy, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Rolników, na podstawie regulaminu uchwalonego przez Radę Rolników. 3. Wypłaty z funduszu motywacyjnego są realizowane poza limitami wynikającymi z przepisów o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej. Art. 82. 1. Kasa podejmuje działania na rzecz obniżania kosztów poboru składek na ubezpieczenie oraz kosztów wypłaty świadczeń z ubezpieczenia. 2. Prezes Kasy, w porozumieniu z Radą Rolników lub na jej wniosek, może ustanawiać premie dla rolników płacących składki oraz dla osób pobierających świadczenia, z tytułu wyrażenia zgody na pobór składki lub wypłatę świadczenia w sposób prowadzący do obniżenia kosztów poboru albo wypłaty. 3. Premie, o których mowa ust. 2, są finansowane z funduszu administracyjnego. Art. 83. Ministrowie: Finansów, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Pracy i Polityki Socjalnej określają szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki finansowej. Rozdział 7 Umowa z następcą Art. 84. Przez umowę z następcą rolnik będący właścicielem (współwłaścicielem) gospodarstwa rolnego zobowiązuje się przenieść na osobę młodszą od niego co najmniej o 15 lat (następcę) własność (udział we współwłasności) i posiadanie tego gospodarstwa z chwilą nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej, jeżeli następca do tego czasu będzie pracować w tym gospodarstwie. Ponadto umowa z następcą może zawierać inne postanowienia, w szczególności dotyczące wzajemnych świadczeń stron przed i po przeniesieniu przez rolnika własności gospodarstwa rolnego na następcę. Art. 85. Umowa z następcą, a także umowa w celu wykonania umowy z następcą (przenosząca własność gospodarstwa rolnego na następcę), powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. Art. 86. Warunek pracy następcy w gospodarstwie rolnym uważa się za spełniony, także w przypadku usprawiedliwionych lub uzgodnionych z rolnikiem przerw w pracy. Art. 87. Na żądanie rolnika sąd może rozwiązać umowę z następcą, jeżeli następca bez usprawiedliwionych powodów nie podjął albo zaprzestał pracy w gospodarstwie rolnika, nie wywiązuje się z obowiązków przyjętych w umowie lub postępuje w taki sposób, że nie można wymagać od rolnika, aby spełnił obowiązki względem następcy. Art. 88. 1. Jeżeli w umowie z następcą albo w umowie zawartej w celu wykonania tej umowy nie postanowiono inaczej, rolnik po przeniesieniu własności gospodarstwa rolnego na następcę może żądać od niego świadczeń przewidzianych w art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego, w zakresie uzasadnionym potrzebami rolnika i członków jego rodziny oraz warunkami majątkowymi i osobistymi następcy, z uwzględnieniem jego nakładu pracy w gospodarstwie rolnika i korzyści uzyskanych od rolnika przed objęciem gospodarstwa. 2. Jeżeli rolnik przeniósł własność gospodarstwa rolnego na następcę przed nabyciem prawa do emerytury lub renty, a w umowie z następcą albo w umowie zawartej w celu wykonania tej umowy nie postanowiono inaczej, może on także żądać od następcy, w zakresie określonym w ust. 1, świadczeń pieniężnych w wysokości nie przekraczającej połowy emerytury podstawowej miesięcznie do czasu nabycia prawa do emerytury lub renty. Art. 89. Na żądanie rolnika sąd, po rozważeniu interesów stron zgodnie z zasadami współżycia społecznego, może rozwiązać umowę przenoszącą własność gospodarstwa rolnego, zawartą w celu wykonania umowy z następcą, jeżeli następca: 1) uporczywie postępuje wobec rolnika w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego lub 2) dopuścił się względem rolnika albo jednej z najbliższych mu osób rażącej obrazy czci bądź umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu albo wolności, lub 3) uporczywie nie wywiązuje się ze swych obowiązków względem rolnika wynikających z umowy lub z przepisów prawa. Art. 90. Jeżeli rolnik zmarł przed wykonaniem umowy z następcą, który pracował w jego gospodarstwie co najmniej 5 lat, następca może żądać wykonania tej umowy przez spadkobierców rolnika. Roszczenie następcy ma pierwszeństwo przed roszczeniami z tytułu zapisów. Art. 91. Jeżeli z umowy z następcą nie wynika co innego, do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego o umowie przedwstępnej, z wyjątkiem art. 390 § 1. Rozdział 8 obejmujący art. 92-99 (pominięty) 81). Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 100. 1. Rolnik lub domownik dobrowolnie kontynuujący ubezpieczenie w myśl przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin, z dniem wejścia w życie ustawy staje się ubezpieczonym na wniosek, chyba że spełnia warunki podlegania ubezpieczeniu z mocy ustawy. 2. Na wniosek złożony do dnia 30 czerwca 1991 r. rolnik lub domownik, który w dniu 31 grudnia 1990 r. podlegał z mocy prawa ubezpieczeniu społecznemu rolników indywidualnych i członków ich rodzin, a nie podlega ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu lub emerytalno-rentowemu z mocy ustawy w związku ze zmianą zasad podlegania ubezpieczeniu, może zostać objęty ubezpieczeniem z mocą od dnia 1 stycznia 1991 r. Składkę opłaca się za cały okres ubezpieczenia. Art. 101. Wydanie decyzji ustalającej podleganie ubezpieczeniu przez osobę, która ukończyła lub do dnia 31 marca 1991 r. ukończy wiek emerytalny, może nastąpić dopiero po upływie tego terminu. Jeżeli w tym terminie złożono wniosek o emeryturę lub rentę z ubezpieczenia i zostały spełnione warunki do przyznania tego świadczenia, nie pobiera się składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe za pierwszy kwartał 1991 r. Art. 102. 1. Składka na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie, o której mowa w art. 7 ust. 1, wynosi: 1) w pierwszym kwartale 1991 r. - 60 000 zł, 82) 2) w drugim kwartale 1991 r. - 16% emerytury podstawowej. 2. Począwszy od trzeciego kwartału 1991 r. wysokość tej składki ogłasza się w trybie określonym w art. 8 ust. 4. Art. 103. 1. Emerytury i renty z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin waloryzuje się w ten sposób, że: 1) ustala się wskaźnik wymiaru świadczenia, wraz ze zwiększeniami oraz dodatkami z tytułu odznaczeń państwowych, 83) dodatkiem kombatanckim i dodatkiem z tytułu tajnego nauczania, według stanu na dzień 31 grudnia 1990 r., 2) od dnia 1 stycznia 1991 r. świadczenie wypłaca się według tak ustalonego wskaźnika. 2. Przy ustalaniu wskaźnika przewidzianego w ust. 1 dla emerytury lub renty, do której prawo powstało w 1990 r., zwiększenie z tytułu wartości sprzedaży produktów rolnych powiększa się o jedną czwartą. Art. 104. 1. Emerytury i renty inwalidzkie przysługujące na podstawie art. 23a ustawy powołanej w art. 122 przelicza się w ten sposób, że: 1) oblicza się pełną wysokość emerytury lub renty (w pełnej wysokości podstawowej wraz ze zwiększeniami) na dzień 31 grudnia 1990 r. według dotychczasowych przepisów, przy uwzględnieniu art. 103 ust. 2, 2) dla tak obliczonej wysokości ustala się wskaźnik wymiaru. 2. Do czasu zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej emeryturę lub rentę, o której mowa w ust. 1, wypłaca się w wysokości wynikającej ze wskaźnika wymiaru, pomniejszonej o 23,75% emerytury podstawowej. Art. 105. 1. Jeżeli wypłata emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin w myśl przepisów obowiązujących w dacie przyznania tego świadczenia nie podlegałaby zawieszeniu, przewidziane w art. 28 zawieszenie wypłaty stosuje się tylko w przypadku, gdy okoliczności uzasadniające zawieszenie nastąpiły po dniu 31 marca 1991 r. 2. Jeżeli dotychczasowe przepisy przewidywały zawieszenie wypłaty emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, a w myśl art. 28 zawieszenie wypłaty dotyczy tylko określonej części tego świadczenia, wznowienie wypłaty pozostałej części następuje na wniosek. Art. 106. 1. 84) Okresowe renty inwalidzkie, przyznane na podstawie dotychczasowych przepisów, przysługują na zasadach i w wysokości określonych w tych przepisach. Do rent tych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o rencie inwalidzkiej rolniczej, z wyjątkiem art. 28. 2. 85) Na wniosek osoby uprawnionej do okresowej renty inwalidzkiej, o której mowa w ust. 1, zamiast tej renty przyznaje się rentę inwalidzką rolniczą, przysługującą na zasadach i w wysokości określonych w art. 22 i art. 24-28. Art. 107. 1. Do zbiegu prawa do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin z prawem do emerytury lub renty z innego ubezpieczenia społecznego stosuje się przepisy dotychczasowe. 2. Jeżeli emerytura lub renta z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin była dotychczas wypłacana łącznie z emeryturą lub rentą z innego ubezpieczenia społecznego, świadczenia te wypłaca się z funduszu emerytalno-rentowego. Art. 108. Tracą moc decyzje ustalające warunkowo prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, jeżeli warunki nabycia prawa nie zostały spełnione przed dniem wejścia w życie ustawy. Osoba zainteresowana może jednak, z chwilą spełnienia wszystkich warunków, ponowić wniosek o załatwienie sprawy według dotychczasowych przepisów, jeżeli nie ubiega się o analogiczne świadczenie z ubezpieczenia. Art. 109. Sprawy o świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego rolników indywidualnych i członków ich rodzin, do których prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wszczęte i nie zakończone przed tym dniem decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, podlegają załatwieniu na zasadach i w trybie określonych dotychczasowymi przepisami. Wnioskodawca może jednak żądać załatwienia sprawy według przepisów ustawy; nie dotyczy to spraw o zasiłek porodowy, zasiłek macierzyński, zasiłek chorobowy, zasiłek pogrzebowy lub o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy. Art. 110-116. (pominięte). 86) Art. 117. Umowy dzierżawy, zawarte stosownie do art. 2 pkt 6 lit. b) ustawy powołanej w art. 122, podlegają rejestracji w ewidencji gruntów i budynków. Zgłoszenia umowy do ewidencji dokonuje wójt gminy, w której sporządzono umowę. Art. 118. 1. Osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki. 2. Osobie, której przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania z lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarskich z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność działki obejmującej budynki, w których znajdują się ten lokal i te pomieszczenia, o powierzchni niezbędnej do korzystania z tych budynków. 2a. 87) Z wnioskiem o przyznanie prawa własności działki określonej w ust. 1 lub 2 może wystąpić również zstępny osoby uprawnionej, o której mowa w tych przepisach, który po śmierci tej osoby faktycznie włada, w zakresie odpowiadającym jej uprawnieniom, daną nieruchomością; jeżeli jednak uprawnionymi są oboje małżonkowie, wniosek taki może być zgłoszony dopiero po śmierci obojga małżonków. 3. 88) Przepisów ust. 1-2a nie stosuje się, jeżeli działka nie jest przedmiotem własności Skarbu Państwa lub gminy albo jeżeli przyznanie własności naruszałoby prawa osób trzecich do działki lub budynków, o których mowa w tych przepisach. 4. 89) Decyzje w sprawach określonych w ust. 1-2a wydaje rejonowy organ rządowej administracji ogólnej. 5. Skorzystanie z uprawnień przewidzianych w ust. 1 i 2 nie ma wpływu na wysokość emerytury i renty. Art. 119. 1. Skutki prawne umowy o nieodpłatne przekazanie gospodarstwa rolnego następcy, zawartej w myśl dotychczasowych przepisów, ustala się według tych przepisów. 2. Na żądanie rolnika, który nieodpłatnie przekazał gospodarstwo rolne następcy przed wejściem w życie ustawy, sąd, po rozważeniu interesów stron zgodnie z zasadami współżycia społecznego, może rozwiązać umowę, jeżeli zachodzi jedna z przyczyn określonych w art. 89 pkt 1-3. Art. 120. Do czasu wydania przepisów wykonawczych do ustawy stosuje się odpowiednio przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z ustawą. Art. 121. Przepis art. 131 ustawy powołanej w art. 93 niniejszej ustawy, w brzmieniu ustalonym w tym artykule, stosuje się do spraw wszczętych po wejściu w życie ustawy. Do spraw wcześniejszych stosuje się zasady dotychczasowe. Art. 122. Traci moc ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 24, poz. 133 i Nr 35, poz. 190 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 90 i Nr 34, poz. 198). Art. 123. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1991 r., z wyjątkiem art. 61 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1991 r. 1) Dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 124, poz. 585), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., oraz w brzmieniu uwzględniającym sprostowanie błędu dokonane obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. Nr 155, poz. 771). 2) Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 1. 2a) W brzmieniu uwzględniającym sprostowanie błędu dokonane obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. Nr 155, poz. 771). 3) Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 października 1991 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 103, poz. 448), która weszła w życie z dniem 29 listopada 1991 r. 6) Dodany przez art. 159 pkt 1 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 7) Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 5 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 5 oraz przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5; stosownie do art. 3 ustawy wymienionej w przypisie 5 przepis art. 15a wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1992 r. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o zmianie ustawy - Prawo budżetowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 85), która weszła w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1992 r.; stosownie do art. 14 pkt 2 tej ustawy przepis art. 17 ust. 1 w nowym brzmieniu wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 1992 r. 13) W brzmieniu uwzględniającym sprostowanie błędu dokonane obwieszczeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 maja 1991 r. o sprostowaniu błędu (Dz. U. Nr 45, poz. 199). 14) Dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) Dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 5. 17) Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 5. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 12; stosownie do art. 14 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 12 przepis art. 25 ust. 3 w nowym brzmieniu wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 1992 r. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5; stosownie do art. 3 ustawy wymienionej w przypisie 5 przepis art. 27 ust. 1 i 2 w nowym brzmieniu wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1992 r. 23) Przez art. 52 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), która weszła w życie z dniem 1 marca 1995 r. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 41 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450), która weszła w życie z dniem 15 listopada 1991 r. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. Nr 58, poz. 280), która weszła w życie z dniem 21 sierpnia 1992 r. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 32) Dodany przez art. 1 pkt 10 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 5. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 5. 34) Według numeracji oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 35) Dodany przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 5. 37) Przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 12. 43) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 44) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) tiret pierwsze ustawy wymienionej w przypisie 1. 45) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) tiret drugie ustawy wymienionej w przypisie 1. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) tiret trzecie ustawy wymienionej w przypisie 1. 47) Dodany przez art. 1 pkt 17 lit. a) tiret czwarte ustawy wymienionej w przypisie 1. 48) Zdanie po myślniku w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 lit. a) tiret piąte ustawy wymienionej w przypisie 1. 48a) Dodany przez art. 1 pkt 17 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 26. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51a) Stosownie do art. 341 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., obecnie stosuje się przepisy działu III tej ustawy. 52) Utraci moc z dniem 1 stycznia 1999 r. w zakresie uregulowanym ustawą wymienioną w przypisie 6, stosownie do art. 170 pkt 20 tej ustawy. 53) Przez art. 52 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 23. 54) Przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 26. 55) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 26 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 52 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 23. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 58) Dodany przez art. 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 3), która weszła w życie z dniem 19 stycznia 1994 r. 59) Dodany przez art. 61 pkt 2 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1992 r., oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 60) Według numeracji ustalonej w art. 61 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 59. 61) Według numeracji ustalonej przez art. 61 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 59 i w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5 oraz przez art. 1 pkt 5 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26; stosownie do art. 2 ustawy wymienionej w przypisie 26 przepis art. 58 ust. 5 w nowym brzmieniu wszedł w życie z dniem 6 września 1992 r. 62) Według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 20 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 63) Dodany przez art. 1 pkt 20 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 64) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 66) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 67) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 1. 68) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 69) Dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1. 70) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 71) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 72) Przez art. 52 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 23. 73) Dodany przez art. 159 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 6, która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 74) W brzmieniu obowiązującym do czasu wejścia w życie przepisu art. 159 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 6. 75) W brzmieniu ustalonym przez art. 159 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 6, która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1, obowiązującym do dnia wejścia w życie przepisu art. 159 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 6. 77) W brzmieniu ustalonym przez art. 159 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 6, która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 7 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 12. 80) Dodany przez art. 1 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 1. 81) Zamieszczony w obwieszczeniu. 82) Obecnie 6 zł - stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1995 r. 83) Od dnia 15 listopada 1991 r. dodatek ten nie przysługuje - stosownie do art. 41 ustawy wymienionej w przypisie 24. 84) Według numeracji ustalonej w art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 5. 85) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 5. 86) Zamieszczone w obwieszczeniu. 87) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 26. 88) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 26. 89) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 26. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 stycznia 1998 r. w sprawie zasad oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a także trybu orzekania o tej zdolności oraz właściwości i trybu postępowania w tych sprawach komisji lekarskich podległych Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 8, poz. 26) Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Komisje lekarskie podległe Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, zwane dalej "komisjami lekarskimi", orzekają o zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia służby kandydatów do służby w Urzędzie Ochrony Państwa i funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, zwanych dalej "funkcjonariuszami". § 2. 1. Komisje lekarskie orzekają w trzyosobowych składach w dwóch instancjach: 1) regionalne komisje lekarskie, orzekające jako pierwsza instancja, 2) Centralna Komisja Lekarska, orzekająca jako druga instancja. 2. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1, zapadają większością głosów i są podpisywane przez wszystkich członków komisji. 3. Członek komisji lekarskiej, mający odmienny pogląd w kwestii orzeczenia, może wnieść do niego zdanie odrębne. § 3. Regionalne komisje lekarskie są właściwe w zakresie: 1) przeprowadzania badań i wydawania orzeczeń w sprawach, o których mowa w § 1, w stosunku do osób pełniących służbę lub zamieszkałych w miejscowości objętej zasięgiem działania tych komisji, 2) współpracy z zakładami opieki zdrowotnej w sprawach orzecznictwa lekarskiego, 3) współpracy z instytucjami naukowo-badawczymi w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu badań lekarskich. § 4. Centralna Komisja Lekarska jest właściwa w zakresie: 1) rozpatrywania odwołań od orzeczeń regionalnych komisji lekarskich, 2) sprawowania nadzoru nad działalnością regionalnych komisji lekarskich, 3) współpracy z zakładami opieki zdrowotnej w sprawach orzecznictwa lekarskiego, 4) współpracy z instytucjami naukowo-badawczymi w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu badań lekarskich. § 5. 1. Do regionalnej komisji lekarskiej kieruje się funkcjonariusza na jego prośbę. 2. Do regionalnej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu: 1) kandydatów do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, 2) funkcjonariuszy - kandydatów do służby za granicą na okres służby przekraczający 3 miesiące, do służby kurierskiej oraz do odbycia nauki lub przeszkolenia, 3) funkcjonariuszy, których stan zdrowia daje podstawę do przypuszczeń, że kategoria ich zdolności do służby uległa zmianie i dalsze pełnienie przez nich służby na zajmowanym stanowisku jest niemożliwe. 3. Do regionalnej komisji lekarskiej kierują, z zastrzeżeniem ust. 4, Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa, szef delegatury Urzędu Ochrony Państwa oraz Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa, na prośbę funkcjonariusza, na wniosek lekarza zakładu opieki zdrowotnej Urzędu Ochrony Państwa lub z własnej inicjatywy. 4. Kandydatów do służby w Urzędzie Ochrony Państwa do regionalnej komisji lekarskiej kierują kierownicy komórek właściwych w sprawach kadrowych. 5. Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa, w uzasadnionych przypadkach, może skierować kandydata do służby lub funkcjonariusza do innej niż miejscowo właściwa regionalnej komisji lekarskiej. § 6. 1. Skierowanie do regionalnej komisji lekarskiej sporządza się na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Do skierowania dotyczącego kandydata do służby dołącza się wyniki jego badań psychologicznych oraz, w razie potrzeby, ocenę sprawności fizycznej do służby. 3. Do skierowania dotyczącego funkcjonariusza dołącza się zaświadczenie o przebiegu służby. § 7. 1. Zdolność do służby w Urzędzie Ochrony Państwa ustala się przez zaliczenie osoby badanej do jednej z następujących kategorii: 1) kategoria "Z" - zdolny, co oznacza, że stan zdrowia badanego nie budzi zastrzeżeń albo że stwierdzone schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne nie stanowią przeszkody do pełnienia służby, 2) kategoria "N" - niezdolny, co oznacza, że stwierdzone u badanego schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne uniemożliwiają pełnienie służby. 2. W stosunku do kandydatów do grup antyterrorystycznych Urzędu Ochrony Państwa oraz funkcjonariuszy pełniących służbę w tych grupach, oprócz określenia zdolności do służby w Urzędzie Ochrony Państwa według kategorii wymienionych w ust. 1, orzeczenie powinno zawierać jedno z następujących określeń: 1) zdolny lub niezdolny do służby w grupach antyterrorystycznych Urzędu Ochrony Państwa, 2) czasowo niezdolny do służby w grupach antyterrorystycznych Urzędu Ochrony Państwa. 3. W stosunku do kandydatów do służby na stanowiska kierownicze i specjalistyczne oraz funkcjonariuszy orzeczenie, oprócz określenia kategorii wymienionych w ust. 1, powinno zawierać jedno z następujących określeń: 1) zdolny lub niezdolny do służby na stanowisku kierowniczym lub specjalistycznym, 2) zdolny lub niezdolny do odbycia nauki lub przeszkolenia, 3) zdolny lub niezdolny do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, 4) zdolny lub niezdolny do służby kurierskiej, 5) zdolny lub niezdolny do służby za granicą. § 8. Zdolność do służby, z zastrzeżeniem § 7, ustala się przez zaliczenie osoby badanej do jednej z następujących kategorii: 1) kategoria A - zdolny do służby, co oznacza, że stan zdrowia nie budzi zastrzeżeń albo że stwierdzone schorzenia lub ułomności nie są przeszkodą do pełnienia służby, 2) kategoria C - zdolny do służby z ograniczeniem, co oznacza, że stwierdzono przewlekłe schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne, które trwale lub czasowo zmniejszają zdolność fizyczną lub psychiczną do służby, ale nie stanowią przeszkody do pełnienia służby na określonym stanowisku, 3) kategoria D - całkowicie niezdolny do służby, co oznacza, że stwierdzone schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne uniemożliwiają pełnienie służby. § 9. 1. Orzeczenie o zdolności do służby komisje lekarskie wydają z zastosowaniem wykazu chorób i ułomności oraz kategorii zdolności do służby, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, po przeprowadzeniu badań przez członków komisji, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych, w tym badań psychiatrycznych, psychologicznych i dodatkowych, a gdy zachodzi potrzeba - po przeprowadzeniu obserwacji szpitalnej w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej. Wzór orzeczenia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Badania, o których mowa w ust. 1, powinny pochodzić ze wskazanego przez komisję lekarską publicznego zakładu opieki zdrowotnej. 3. W razie stwierdzenia dwóch lub więcej schorzeń albo ułomności fizycznych lub psychicznych w różnym stopniu ograniczających zdolność osoby badanej do służby, należy rozpatrywać wszystkie te schorzenia lub ułomności łącznie, mając na uwadze ogólną zdolność tej osoby do służby . 4. W przypadku ostrego schorzenia w rozumieniu klinicznym lub ciąży nie wydaje się orzeczenia o zdolności do służby, aż do czasu ustąpienia ostrych objawów lub zakończenia urlopu macierzyńskiego. § 10. 1. Orzeczenie komisji lekarskiej dotyczące funkcjonariusza powinno zawierać jedno z następujących określeń: 1) "zdolny do służby" - jeżeli po przeprowadzeniu podstawowego badania lekarskiego oraz ewentualnych badań specjalistycznych i dodatkowych nie stwierdzono żadnych schorzeń, 2) "trwale niezdolny do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku" - jeżeli w stanie zdrowia badanego stwierdzono schorzenia, które zmniejszają jego sprawność fizyczną lub psychiczną i nie pozwalają na pełnienie służby na zajmowanym stanowisku, jednak schorzenia te nie stanowią przeszkody do dalszego pełnienia służby na innym stanowisku; w takim przypadku komisja lekarska określa, jakie warunki służby są przeciwwskazane dla badanego, 3) "czasowo niezdolny do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku" - jeżeli w stanie zdrowia badanego stwierdzono schorzenia, które czasowo zmniejszają jego sprawność fizyczną lub psychiczną, ale które mogą rokować poprawę jego staniu zdrowia i odzyskanie pełnej sprawności oraz zdolności do służby na zajmowanym stanowisku; w takim przypadku komisja wyznacza termin powtórnego badania i wydania ostatecznego orzeczenia o zdolności badanego do służby na zajmowanym stanowisku, 4) "zdolny do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku" - jeżeli w stanie zdrowia badanego stwierdzono pewne schorzenia, które zmniejszają wprawdzie zdolność fizyczną lub psychiczną, ale nie są przeszkodą do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku, 5) "całkowicie niezdolny do służby" - jeżeli w stanie zdrowia badanego stwierdzono schorzenia, które nie pozwalają na pełnienie służby. 2. Orzeczenie komisji lekarskiej powinno również zawierać wyszczególnienie wszystkich schorzeń i ułomności fizycznych lub psychicznych, w tym również tych, które nie obniżają zdolności do służby, oraz rozpoznanie (w języku polskim) według terminologii klinicznej, z uwzględnieniem lokalizacji i stopnia nasilenia. § 11. Podstawowe ustalenia zawarte w orzeczeniach komisji lekarskich wpisuje się do księgi orzeczeń, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 12. 1. Odpis orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o prawie wniesienia odwołania doręcza się zainteresowanemu. 2. Od orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej przysługuje odwołanie do Centralnej Komisji Lekarskiej. 3. Przedmiotem odwołania może być orzeczenie w całości lub w części. § 13. 1. Odwołanie wnosi się do Centralnej Komisji Lekarskiej za pośrednictwem regionalnej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. 2. Odwołanie wniesione po terminie określonym w ust. 1 nie podlega rozpatrzeniu. 3. Po otrzymaniu odwołania regionalna komisja lekarska niezwłocznie przesyła dokumenty sprawy Centralnej Komisji Lekarskiej. 4. Wraz z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, orzeczenie, od którego nie wniesiono odwołania, staje się ostateczne, a jego odpis opatrzony klauzulą "orzeczenie ostateczne" przesyła się do Centralnej Komisji Lekarskiej oraz do właściwej komórki kadrowej. § 14. 1. Centralna Komisja Lekarska rozpatruje odwołanie niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od jego otrzymania. 2. Po zapoznaniu się z dokumentacją sprawy, a w razie potrzeby po przeprowadzeniu dodatkowych badań, Centralna Komisja Lekarska wydaje orzeczenie, w którym zaskarżone orzeczenie: 1) utrzymuje w mocy, 2) uchyla w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy, 3) uchyla i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez regionalną komisję lekarską. 3. Orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej jest ostateczne. Odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręcza się zainteresowanemu oraz przesyła do właściwej komórki kadrowej. § 15. 1. Centralna Komisja Lekarska, działając w trybie nadzoru, może uchylić każde ostateczne orzeczenie komisji lekarskiej rażąco naruszające prawo. Przepis § 14 ust. 2 pkt 3 stosuje się odpowiednio. 2. Nie uchyla się orzeczenia z przyczyn określonych w ust. 1, jeżeli od dnia jego wydania upłynęły 3 miesiące. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Centralna Komisja Lekarska może wyznaczyć do rozpatrzenia sprawy inną niż miejscowo właściwa regionalną komisję lekarską. 4. O uchyleniu orzeczenia i zarządzeniu ponownego rozpatrzenia sprawy Centralna Komisja Lekarska powiadamia zainteresowaną osobę oraz właściwą komórkę kadrową. § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1998 r. (poz. 26) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI ORAZ KATEGORII ZDOLNOŚCI DO SŁUŻBY ParagrafPunktChoroby i ułomnościKategorie zdolności kandydatów i funkcjonariuszy UOP: do służby w UOPdo służby kurierskiejdo grup antyterrorystycznychdo służby na stanowiskach kierowniczych i specjalistycznychdo szkół i ośrodków szkoleniado służby w korpusach:do służby za granicą Szeregowców i podoficerówChorążych i oficerów młodszychoficerów starszych 1234567891011 Dział I - Budowa ciała 1234567891011 11Wzrost powyżej 165 cm przy proporcjonalnej budowie ciałaZZAA~~~~ 2Słaba budowa ciała nie upośledzająca sprawności ustrojuZZAA~~~~ 3Słaba budowa ciała nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNCCCCAA ZNAAAA 4Słaba budowa ciała upośledzająca sprawność ustrojuNNCCCCCD DDD 5Charłactwo nie rokujące poprawyNNDDDDDD 6Otyłość nie upośledzająca sprawności ustrojuZZAAAAAA N 7Otyłość upośledzająca nieznacznie sprawność ustrojuNNACCAAA ZZCAACC 8Otyłość upośledzająca sprawność ustrojuNNCCCCCD DDD 9Feminizm, infantylizm, eunuchoidyzm, obojnactwoNNDDDDDD 10Odwrotne położenie trzewi, bez zaburzeń sprawności ustrojuZNAAAAAA Z 11Odwrotne położenie trzewi, z zaburzeniami sprawności ustrojuNNDDDDDD CCCC Objaśnienia szczegółowe Do § 1 pkt 1. Przy kwalifikowaniu kobiet przyjmuje się minimalne wartości wzrostu o 5 cm mniejsze od podanych. Przy kwalifikowaniu według rubryki 5 - wzrost od 160 cm pozwala zaliczyć jako zdolnego. pkt 2 i 3. Słabą budowę ciała należy oceniać nie tylko na podstawie dysproporcji między wzrostem i ciężarem ciała, lecz biorąc pod uwagę stan umięśnienia oraz stan układu krążenia i oddechowego, w oparciu o próby czynnościowe (próba bezdechu, spirometria, próba wysiłkowa: mierzenie tętna i ciśnienia krwi w spoczynku i po 20 przysiadach oraz ustalenie czasu powrotu do wartości wyjściowych). Ocenę stopnia zdolności do służby przy słabej budowie ciała należy opierać raczej na stwierdzeniu zaburzeń ogólnej sprawności ustroju niż odchylenia od wskaźników antropometrycznych. pkt 6-8. Należy kwalifikować na podstawie różnicy między wagą aktualną i wagą należną ciała według wzoru: waga należna = 0,9 x (wzrost w cm - 100) pkt 6 - waga należna + 10% do 20% pkt 7 - waga należna + 20% do 30% pkt 8 - waga należna + 30% i więcej Przy kwalifikowaniu według rubryki 5 otyłość przy pełnej wydolności ogólnej nie stanowi przeszkody do służby. Nie dotyczy skoczków spadochronowych i wysokościowców. pkt 10-11. W razie stwierdzenia całkowitego odwrotnego położenia trzewi, należy zwrócić uwagę na układ oddechowy i moczowy ze względu na często występujące w tych wypadkach rozstrzenie oskrzeli, zapalenie zatok przynosowych i wady rozwojowe nerek. Przy kwalifikowaniu badanych, u których rozpoznano to schorzenie, należy przeprowadzić badanie radiologiczne płuc, nerek (urografia) i zatok przynosowych. Dział II - Skóra, tkanka podskórna i węzły chłonne 1234567891011 21Przewlekłe choroby skóry nieznacznie szpecące i nie upośledzające sprawności ustrojuZZAAAAAA 2Przewlekłe choroby skóry miernie szpecące lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCAC ZAAAA 3Przewlekłe choroby skóry wybitnie szpecące lub upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDCN CCD 4TatuażeZZAAAAA N 31Blizny nieznacznie szpecące lub miernie upośledzające sprawność ustrojuZNAAAAAA 2Blizny upośledzające sprawność ustroju lub znacznie szpecąceNNCCCCCC DD 3Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne nie upośledzające sprawności ustrojuZZAAAAAA NN 4Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD A 5Blizny po samouszkodzeniachZZAAAAAA NC 41Skupienie powiększonych węzłów chłonnych obwodowych nie upośledzające sprawności ustrojuZNAAAAAA NC 2Skupienie powiększonych węzłów chłonnych obwodowych upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD DDDD 3Przewlekłe zapalenie obwodowych węzłów chłonnych z ropieniemNNDDDDCD CCCCD 51Słoniowatość ograniczonaNNCCCCAC 2Słoniowatość rozległaNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 2. Nowotwory skóry należy kwalifikować według paragrafów działu XVIII - Nowotwory. pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować różnorodne przewlekłe uogólnione choroby skóry, jak: świerzbiączka uogólniona (wyprysk endogenny), wrodzone zaburzenia rogowacenia skóry znacznego stopnia (rogowiec dziedziczny, rybia łuska), wrodzone dziedziczne oddzielanie się naskórka, pęcherzyca, skóra pergaminowata barwikowa, uogólnione i nawracające lub oporne na leczenie postacie łuszczycy, gruźlica skóry oporna na leczenie. Do § 3 pkt 1 i 2. Według tych punktów należy kwalifikować między innymi wyleczoną gruźlicę skóry. pkt 2. Przez "blizny upośledzające sprawność ustroju" należy rozumieć blizny utrudniające noszenie umundurowania i oporządzenia, blizny połączone z ubytkami tkanek miękkich (po zranieniach, oparzeniach itp.) oraz blizny w miejscach narażonych na tarcie w czasie ruchów i chodzenia. Do § 4 pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować również gruźlicę węzłów chłonnych obwodowych. Dział III - Czaszka 1234567891011 61Zniekształcenia czaszki nie upośledzające czynności układu nerwowegoZNAAAAAA N 2Zniekształcenia czaszki (guzy, wgniecenia) oraz choroby i ubytki kości, nieznacznie upośledzające czynność układu nerwowegoNNCCCCAC ZACD 3Ubytki kości czaszki, zniekształcenia (guzy, wgniecenia) oraz choroby kości czaszki, upośledzające czynność układu nerwowegoNNDDDDDD 4Przepukliny mózguNNDDDDDD 5Ciała obce w mózguNNDDDDDD Dział IV - Narząd wzroku 1234567891011 71Zniekształcenie powiek nie upośledzające ich sprawnośćZZAAAAAA 2Zniekształcenie powiek upośledzające ich sprawnośćNNCCCCCD A 3Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność okaNNAAAAAA ZCCCCC 4Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek, trudno poddające się leczeniu i upośledzające sprawność okaNNDDCCCD CCDDD 5Obwodowe zrosty spojówki gałkowej i powiekowej nie upośledzające ruchów gałki ocznej lub powiekZNAAAAAA NZ 6Zrosty spojówki gałkowej i powiekowej nieznacznie upośledzające ruchomość gałki ocznejNNCCCCAC ZAAAAD 7Zrosty spojówki gałkowej i powiekowej upośledzające ruchomość gałki ocznejNNDDDDCD CCCCD 81Nieznaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łezNNAAAAAA CC 2Znaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łezNNCCDCCD DDCD 91Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej przy ostrości wzroku oka drugiego 0,8 lub większej po zastosowaniu szkieł sferycznych do 3,0 D lub cylindrycznych do 2,0 DNNCDDCCD DCDC 2Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej przy ostrości wzroku oka drugiego poniżej 0,8 po zastosowaniu szkieł sferycznych do 3,0 D lub cylindrycznych do 2,0 DNNDDDDDD 3Całkowita ślepota lub brak obu gałek ocznychNNDDDDDD 101Nieznaczny oczopląs przy skierowaniu gałek ocznych w bokNNAAAAAA ZCCCCC 2Nieznaczny oczopląs przy patrzeniu wprost, wzmagający się przy patrzeniu w bokNNCCCCCC DDDD 3Wyraźny oczopląs przy patrzeniu wprostNNDDDDDD 111Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zez utajony, zez jawny, stany po operacji zeza), z ostrością wzroku każdego oka 0,5 lub większą bez korekcji bądź z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 1,0 D lub wypukłymi do 3,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 1,0 DNNCCAAAC ZAACA 2Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zezy i stany po operacji zeza) z ostrością wzroku każdego oka nie mniejszą niż 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 3,0 D lub wypukłymi do 6,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 2,0 DNNDDDCCD CCCDDC 3Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zezy i stany po operacji zeza) z ostrością wzroku jednego oka co najmniej 0,5, a drugiego oka od 0,1 do 0,4, mimo korekcji szkłami sferycznymi wklęsłymi do 3,0 D lub wypukłymi do 6,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 2,0 DNNDDDCCD CCDD 1Niedowłady lub porażenia mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka, nieznacznie upośledzające widzenie obuoczneNNCCCCAC AC 2Niedowłady lub porażenia mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka znacznie upośledzające widzenie obuoczneNNDDDDCD 12CD 131Ostrość wzroku jednego oka lub obu oczu poniżej 0,8, bez korekcji szkłamiZNAAAAAA 2Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5, z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 1,0 D lub wypukłymi do 3,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 1,0 DZNAAAAAA N 3Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5, z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 1,0 D do 3,0 D lub wypukłymi powyżej 3,0 D do 6,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 1,0 D do 2,0 DNNCCCAAC ZAAAA 4Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5, z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 3,0 D do 6,0 D lub wypukłymi powyżej 6,0 D do 10,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 2,0 D do 3,0 DNNCCCCCC DDDDD 5Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5, z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 6,0 D lub wypukłymi powyżej 10,0 D albo cylindrycznymi powyżej 3,0 DNNDDDCCD CCDDC 6Ostrość wzroku jednego oka co najmniej 0,5, Drugiego oka w granicach od 0,1 do 0,4, z korekcją szkłami sferycznymi do 6,0 D lub cylindrycznymi do 3,0 DNNDDDDCD CCCDD 7Ostrość wzroku każdego oka w granicach od 0,1 do 0,4, z korekcją szkłami sferycznymi powyżej 6,0 D lub cylindrycznymi powyżej 3,0 DNNDDDDDD 141Przebyte przewlekłe choroby rogówki, twardówki, tęczówki i ciałka rzęskowego, nieznacznie upośledzające czynność okaNNCCCCCC AAAA 2Przebyte przewlekłe choroby tęczówki i ciałka rzęskowego, upośledzające czynność okaNNDDDCCD CDD 3Przebyte przewlekłe choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego, nieznacznie upośledzające czynność okaNNCCCCCC 4Przebyte przewlekłe choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego, upośledzające czynność okaNNDDDDCD CD 5Nieznaczne upośledzenie rozróżniania barwZNAAAAAC NZCC 6Znaczne upośledzenie rozróżniania barwNNDCCCCC CDDD 7JaskraNNDDCCCD DDD 8Przebyta operacja zaćmy ze wszczepieniem soczewkiNNDDCCCD CC Objaśnienia szczegółowe Do § 7. Według tego paragrafu należy kwalifikować również gruźlicę lub zmiany pogruźlicze. pkt 3 i 4. W razie stwierdzenia przewlekłego zapalenia brzegów powiek i spojówek należy brać pod uwagę wady wzroku przy nieużywaniu szkieł korekcyjnych oraz czynniki szkodliwe, działające z zewnątrz, jak pył, gazy itp. Podstawą do uznania badanego za trwale niezdolnego do służby jest opinia lekarza okulisty po leczeniu szpitalnym. pkt 5-7. Przy kwalifikowaniu zrostów spojówki gałkowej i powiekowej należy brać pod uwagę ograniczenie ruchomości oka i upośledzenie widzenia obuocznego. Według tych punktów należy także kwalifikować następstwa jaglicy. Do § 9. Przez ślepotę oka należy rozumieć także ostrość wzroku poniżej 0,1 nie dającą się poprawić szkłami (bez względu na ich siłę korygującą) albo wypadki, w których pole widzenia nie przekracza 10%. Do § 10. Każdy przypadek oczopląsu podlega konsultacji neurologicznej i laryngologicznej. Do § 11 pkt 3. Jeżeli stwierdzona ostrość wzroku wymaga kwalifikacji niższej niż określona w tym punkcie, należy kwalifikować równocześnie według zasad podanych w § 9 i 13. Do § 12. W przypadkach stwierdzenia niedowładów lub porażeń mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka konieczna jest konsultacja neurologiczna. Do § 13. Jeżeli ostrość wzroku któregokolwiek oka wynosi poniżej 0,5, należy skierować badanego na badanie okulistyczne w celu stwierdzenia ostrości wzroku i określenia wady refrakcji. Przy znacznej różnowzroczności należy uwzględniać szkła, jakie badany znosi przy patrzeniu obuocznym. Przy ocenie ostrości wzroku nie uwzględnia się szkieł kombinowanych. W przypadku zmętnienia lub zniekształcenia środowisk załamujących za podstawę kwalifikacji przyjmuje się ostrość wzroku. Do § 14 pkt 1-4. Przy kwalifikacji według tych punktów należy uwzględnić równocześnie zasady podane w § 9 i 13. pkt 1 i 2. Według tych punków należy kwalifikować również gruźlicę oraz zmiany pogruźlicze. pkt 3 i 4. W przypadkach zapalenia nerwu wzrokowego konieczna jest konsultacja neurologiczna; według tych punktów należy kwalifikować również ograniczenia pola widzenia. pkt 5 i 6. Przez prawidłowe rozróżnianie barw należy rozumieć umiejętność rozróżniania czterech barw podstawowych, tj. czerwonej, żółtej, zielonej i niebieskiej. Stan ten nie stwarza praktycznie ograniczeń do pełnienia służby na prawie wszystkich stanowiskach służbowych. Prawidłowe rozróżnianie wszystkich barw jest wymagane jedynie na pojedynczych stanowiskach. Przez nieznaczne upośledzenie barw należy rozumieć utrudnienie rozróżniania czterech barw podstawowych, tj. pomyłki przy odczytywaniu pojedynczych tablic z zestawu Ishihary lub Stillinga bądź przedłużony czas odczytu (ponad 3 sek.). Nieumiejętność rozróżniania czterech barw podstawowych należy traktować jako znaczne upośledzenie rozróżniania barw kwalifikujące badanych do kategorii C/D lub D/C. Ocena należy do okulisty. Kandydatów do szkół ruchu drogowego, u których stwierdza się nieznaczne upośledzenie rozróżniania barw, należy kwalifikować jako niezdolnych. Dział V - Narząd słuchu 1234567891011 151Zniekształcenie małżowiny usznejZZAAAAAA N 2Brak bądź znaczny niedorozwój lub znaczne zniekształcenie jednej lub obu małżowin usznych, bez równoczesnego upośledzenia słuchuNNCCAAAC AACCA 161Jedno- lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego, bez osłabienia słuchuNNAAAAAA ZC 2Jedno- lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNAAAAAC CCCD 3Jednostronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNCCCCAC AAD 4Obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNDDDCCD CCDDC 5Jednostronne zwężenie lub zrośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotąNNCCDCCD DDCDC 6Obustronne zwężenie lub zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotąNNDDDDDD 171Jednostronny suchy ubytek błony bębenkowejNNAAAAAA ZC 2Obustronny suchy ubytek błony bębenkowejNNCACAAA CAC 181Jednostronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, z ubytkiem błony bębenkowej albo ziarniną, polipami lub perlakiemNNCCCCAC ACD 2Obustronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, z ubytkiem błony bębenkowej albo ziarniną, polipami lub perlakiemNNCDDCCD DCCDD 3Jedno- lub obustronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego powikłane - niezależnie od ostrości słuchuNNDDDDDD 4Gruźlica uszu czynnaNNDDDDDD 191Stan po przebytej antromastoidektomii bez upośledzenia słuchuZZAAAAAA 2Stan po wygojonej jedno- lub obustronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z osłabieniem słuchu lub bez osłabienia słuchuNNAAAAAC CCCA 3Stan po wygojonej jednostronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z przytępieniem słuchu lub utrzymującym się ropieniemNNCCCCCD DDDD 4Stan po wygojonej obustronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z przytępieniem słuchu lub utrzymującym się ropieniemNNDDDDDD 5Stan po jednostronnej operacji doszczętnej ucha środkowego, wygojonej lub z utrzymującym się ropieniemNNCCDCCD DDCDC 6Stan po obustronnej operacji doszczętnej ucha środkowegoNNDDDDDD C 7Stan po operacji doszczętnej ucha środkowego, z wygojonym usznopochodnym ropniem mózgu lub móżdżkuNNDDDDDD 201Jednostronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNAAAAAC D 2Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNAACAAC CCCCD 3Jednostronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNCCCCCC AAD 4Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z jednostronnym przytępieniem słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchuNNCCDCCD DDCDC 5Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNDDDDDD 6Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotą (jedno- lub obustronnym)NNDDDDDD 7Stan po jedno- lub obustronnej operacji ucha środkowego z powodu włóknistego lub kostnego zwyrodnieniaNNCCDCCC DDCDDD 211Jednostronne upośledzenie słuchu w zakresie tonów wysokich, pochodzące z ucha wewnętrznego, z nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, ze słyszeniem mowy potocznejNNAAAAAC ZZD 2Obustronne upośledzenie słuchu w zakresie tonów wysokich, pochodzące z ucha wewnętrznego, z nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, ze słyszeniem mowy potocznejNNAAAAAC CCCCCD 3Jednostronne osłabienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych bez zaburzeń równowagi ciałaNNAAAAAC D 4Obustronne osłabienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych bez zaburzeń równowagi ciałaNNAACAAC CCACCD 5Jednostronne przytępienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych bez zaburzeń równowagi ciałaNNCCCAAC AACCD 6Jednostronne przytępienie słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchu, pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych bez zaburzeń równowagi ciałaNNCCDCCC DDCDD 7Obustronne przytępienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych bez zaburzeń równowagi ciałaNNDDDDDD 8Zaburzenia równowagi ciała wskutek uszkodzenia ucha wewnętrznego lub nerwu przedsionkowego po jednej lub obu stronach (niezależnie od ostrości słuchu)NNDDDDDD 9Głuchota lub głuchoniemotaNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 15-21. We wszystkich wypadkach obniżenia ostrości słuchu konieczne jest badanie specjalistyczne w celu określenia rodzaju i stopnia upośledzenia słuchu. Zaburzenia w zakresie narządu równowagi wymagają zawsze badania laryngologicznego i neurologicznego. Przez osłabienie słuchu należy rozumieć upośledzenie zdolności słyszenia lżejszego stopnia (słyszenie szeptu z odległości 3 m do 1 m); przez przytępienie słuchu - upośledzenie znaczniejszego stopnia (słyszenie szeptu z odległości mniejszej niż 1 metr); przez przytępienie słuchu graniczące z głuchotą - upośledzenie dużego stopnia (szept "ad concham"). Do § 16 pkt 5. Kwalifikacja jest zależna od ostrości słuchu ucha drugiego: przy osłabieniu - zdolny z ograniczeniem, przy przytępieniu - niezdolny. Do § 18 pkt 3. Przez powikłania przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego należy rozumieć zmiany w zakresie: nerwu twarzowego (porażenie), błędnika (zaburzenia równowagi), opon mózgowych, tkanki mózgowej i zatok czołowych. pkt 4. Wyleczoną gruźlicę uszu należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Do § 19 pkt 1. W wypadku upośledzenia słuchu należy kwalifikować zgodnie z zasadami określonymi w § 16. pkt 2. Kwalifikacja - zdolny z ograniczeniem - tylko przy obustronnym osłabieniu słuchu. pkt 3. W razie stwierdzenia przytępienia bez utrzymującego się ropienia, należy kwalifikować - zdolny z ograniczeniem. pkt 7. Kwalifikacja jest zależna od ostrości słuchu zgodnie z odpowiednimi punktami tego paragrafu. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji szpitalnej. Do § 20 pkt 1 i 2. Kandydatów do służby, która jest związana z koniecznością posiadania dobrego słuchu, należy poddać badaniom audiometrycznym. Do § 21 pkt 8. Rozpoznanie zaburzeń powinno być oparte na wynikach prób przedsionkowych. W razie stwierdzenia odchyleń w próbach przedsionkowych należy kwalifikować wspólnie z neurologiem. Przy braku odchyleń w próbach przedsionkowych należy kwalifikować zależnie od stopnia upośledzenia słuchu. Dział VI - Jama ustna 1234567891011 221Zniekształcenie warg wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmówNNAAAAAA 2Zniekształcenie warg wrodzone lub nabyte, upośledzające mowę i przyjmowanie pokarmówNNCCCCCD DDDDD 3Warga zajęczaNNCCCCCC DDDDD 4Warga zajęcza z rozszczepieniem szczęki i podniebienia (wilcza paszcza)NNDDDDDD 5Blizny i ubytki podniebienia miękkiego, przedziurawienie i rozszczepienie podniebienia twardego i miękkiego, nieznacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmówNNCCCCCD DDDD 6Ubytki podniebienia twardego znacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmówNNDDDDDD 231Zniekształcenie języka nie upośledzające mowy i połykaniaZNAAAAAA NZ 2Zniekształcenie języka nieznacznie upośledzające mowę lub połykanieNNCCCCAC ZACD 3Zniekształcenie języka znacznie upośledzające mowę lub połykanieNNDDDDDD 4Torbiele jamy ustnej nie upośledzające albo nieznacznie upośledzające mowę lub połykanieZNAAAAAC ND 5Torbiele jamy ustnej upośledzające mowę lub połykanieNNCCCCCC DDDD 6Przewlekłe zapalenie ślinianek nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNAAAAAC ZD 7Przewlekłe zapalenie ślinianek upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD DDD 8Przetoki ślinoweNNDDDDDD CCCCC 241Braki i wady uzębienia, z utratą zdolności żucia do 50%, przy zachowanych zębach przednichZZAAAAAA 2Braki i wady uzębienia, w tym również zębów przednich, z utratą zdolności żucia do 50%ZZAAAAAA NN 3Braki i wady uzębienia, z utratą zdolności żucia powyżej 50% do 67%ZZAAAAAA N 4Braki i wady uzębienia, z utratą zdolności żucia powyżej 67%, nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające stan odżywieniaNNCCCAAC ZAD 5Braki i wady uzębienia, z utratą zdolności żucia powyżej 67%, znacznie upośledzające stan odżywieniaNNDDDDCD CD 6Przewlekłe zapalenie okołozębia z zanikiem tkanki kostnej przyzębia i częściowym rozchwianiem zębówNNCCCCCD 25DDDC 1Zniekształcenie szczęki lub żuchwy, wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające żucieNNAAAAAA C 2Zniekształcenie szczęki lub żuchwy, wrodzone lub nabyte, znacznie upośledzające żucieNNCCCCCD 3Złamanie szczęki lub żuchwy nie zrośnięte lub zrośnięte nieprawidłowo, wybitnie upośledzające żucieNNDDDDDD 4Ograniczenie zwierania szczęk (odległość między górnymi a dolnymi siekaczami poniżej 2 cm)NNAAAAAA C 5Ograniczenie zwierania szczęk znacznego stopnia (odległość między dolnymi a górnymi siekaczami powyżej 2 cm)NNCCCCCC DDD 6Stany po przebytych operacjach kostnokorekcyjnych lub kostnoodtwórczych szczęki lub żuchwy, bez upośledzenia żuciaNNAAAAAA C 7Stany po przebytych operacjach kostnokorekcyjnych lub kostnoodtwórczych szczęki lub żuchwy, z upośledzeniem żuciaNNCCCCCD 8Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego nie upośledzające żuciaNNAAAAAA C 9Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego znacznie upośledzające żucieNNCCDCCD DDCDD 10Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego wybitnie upośledzające żucieNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 22 pkt 3. Przez wargę zajęczą należy rozumieć rozszczepienie wargi z odsłonięciem zębów i dziąseł. Do § 23 pkt 1-3. Przez zniekształcenie należy rozumieć także bliznowacenie, z ubytkami tkanek. Do § 24. Przy badaniu uzębienia należy zwrócić uwagę na rodzaj i stan zgryzu ewentualnie jego zniekształcenia rozwojowe lub nabyte, na stan tkanek okołozębia i możliwe objawy paradontopatii. Zęby przeznaczone do usunięcia (zęby z miazgą zgorzelinową, wielokorzeniowe ze znacznie zniszczonymi koronami) należy traktować jako brakujące. Przy ocenie procentowej utraty zdolności żucia przyjmuje się tylko 28 zębów w jamie ustnej. Zęby mądrości mogą być brane pod uwagę, jeśli przy zwarciu odtwarzają w części płaszczyznę żucia ewentualnie brakujących zębów (siódemek). Procentową utratę zdolności żucia oblicza się według poniższej tabeli: ząb1234567 wartość procentowa436771112 Przy obliczaniu wartości procentowej zdolności żucia bierze się pod uwagę nie tylko zęby brakujące, ale również zęby pozbawione antagonistów. Przykład obliczania: brak zębów Całkowity brak zębów jednej szczęki stanowi utratę 100% zdolności żucia nawet przy zachowaniu wszystkich zębów drugiej szczęki. Jeśli braki uzębienia powodują jednostronną utratę żucia, badanych należy kwalifikować według punktu 3. Protezy stałe, niezależnie od ich rozległości, należy traktować jako odtworzenie zdolności żucia. Ocena wartości funkcjonalno-klinicznej protez stałych i zębów filarowych oraz wynikającej z tego powodu utraty zdolności żucia należy do lekarza dentysty. Protezy ruchome uzupełniające braki zębów u badanego należy traktować jako odtworzenie zdolności żucia. Do § 25 pkt 1 i 2. Przez zniekształcenie szczęki żuchwy należy rozumieć progenię prawdziwą, protruzję szczęki lub żuchwy, laterogenię, prognację, zgryz otwarty lub wady skojarzone szczęki lub żuchwy, jak np. progenię prawdziwą z mikrognacją i inne. Dział VII - Nos, gardło i krtań 1234567891011 261Polipy nosa lub przerosty muszli nosowych, nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaNNAAAAAC ZA 2Polipy nosa lub przerosty muszli nosowych, upośledzające drożność nosaNNCCCCCD AA 3Skrzywienie przegrody nosa nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaZZAAAAAA NNC 4Skrzywienie przegrody nosa upośledzające jego drożnośćNNCCCCCD AA 5Zwężenie nozdrzy (przednich i tylnych) nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaZZAAAAAA NNC 6Zwężenie nozdrzy (przednich i tylnych) upośledzające drożność nosaNNCCCCCD AA 7Zarośnięcie jam nosowych lub jamy nosowo-gardłowej znacznego stopniaNNDDDDDD 8Zniekształcenie lub zniszczenie części nosa, nieznacznie szpecące lub nieznacznie upośledzające jego drożnośćNNAAAAAA C 9Zniekształcenie lub zniszczenie części nosa, znacznie szpecące lub upośledzające jego drożnośćNNCCCCCD DDDD 10Przewlekłe nieżytowe zapalenie zatok przynosowychZZAAAAAC D 11Przewlekłe śluzowo-ropne lub ropne zapalenie zatok przynosowychNNCCCCCD 12Przewlekły suchy nieżyt nosa nieznacznie upośledzający sprawność ustrojuZZAAAAAC NA 13Przewlekły suchy lub suchy zanikowy nieżyt nosa upośledzający sprawność ustrojuNNCCCCAD AC 14Zanikowy cuchnący nieżyt błony śluzowej nosa (ozena)NNDDDDDD 271Przewlekły nieżyt (zwykły, przerostowy lub zanikowy) gardła lub krtani nieznacznie upośledzający sprawność ustrojuNNAAAAAC ZA 2Przewlekły nieżyt (zwykły, przerostowy lub zanikowy) gardła lub krtani upośledzający sprawność ustrojuNNCCCCAD AC 3Blizny i zniekształcenia gardła, krtani lub tchawicy, nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNAACAAC CCACCA 4Blizny i zniekształcenia gardła, krtani lub tchawicy, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 281Zaburzenia ruchomości wiązadeł głosowych na tle organicznym lub czynnościowym nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNAAAAAC A 2Zaburzenia ruchomości wiązadeł głosowych na tle organicznym lub czynnościowym upośledzające sprawność ustrojuNNCCDCCD DDCDD 291Wady wymowy nieznacznie upośledzające zdolność porozumiewania sięNNAAAAAA CCCC 2Wady wymowy upośledzające zdolność porozumiewania sięNNCCDCCD DDCDD 3Wady wymowy uniemożliwiające porozumiewanie sięNNDDDDDD 301Przewlekłe alergiczne nieżyty górnych dróg oddechowych nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNAAAAAC A 2Przewlekłe alergiczne nieżyty górnych dróg oddechowych znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCDCCD DDC 3Twardziel nosa, gardła, krtani i tchawicyNNDDDDDD 4Gruźlica nosa, gardła, krtani i tchawicy czynnaNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 26 pkt 1-4. W razie przerostu muszli nosowej i polipów, a zwłaszcza skrzywienia przegrody nosowej, decydujące znaczenie przy ocenie zdolności do służby ma zachowany stopień zdolności oddychania przez nos. Przez upośledzenie sprawności ustroju w tych wypadkach należy rozumieć trwałe i wyraźne upośledzenie oddychania przez nos, ze skłonnością do częstych zapaleń jam przynosowych i ucha środkowego lub do przewlekłych chorób gardła. Do § 28. Paragraf niniejszy obejmuje takie zaburzenia głosu, jak niedomoga głosowa (phonasthenia), znużenie głosowe (pseudophonasthenia), niedomoga głosowa na tle zaburzeń endokrynologicznych, bezgłos histeryczny oraz bezgłos skurczowy (aphonia spastica). Do § 30 pkt 3 i 4. Twardziel i gruźlicę wyleczoną należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział VIII - Szyja, klatka piersiowa i kręgosłup 1234567891011 311Kręcz karku bez zmian przedmiotowych w układzie nerwowymNNCCCCCC D 2Kręcz karku ze zmianami przedmiotowymi w układzie nerwowymNNDDDDDD 3Przetoki oskrzelopochodneNNCDDCCD DCCDD 321Zniekształcenia obojczyka nie upośledzające sprawności obręczy barkowejZZAAAAAA N 2Zniekształcenia obojczyka upośledzające sprawność obręczy barkowejNNCCCCAC AD 3Stawy rzekome obojczykaNNCDDCCD DCCDC 331Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej, nie upośledzające sprawności ustrojuZNAAAAAA NZC 2Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej, upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD A 3Ciała obce wgojone w narządy klatki piersiowej (oprócz wgojonych w serce), nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA 4Ciała obce wgojone w narządy klatki piersiowej (oprócz wgojonych w serce), upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD A 5Żebra nadliczbowe szyjneZNAAAAAA C 6Przetoki głębokie klatki piersiowejNNDDDDDD 341Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA Z 2Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCC DDDD 3Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, znacznie upośledzające sprawność ustroju (garb)NNDDDDDD CC 4Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNCCCCAC AAACD 5Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa znacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNDDDDDD CCCCC 6Przewlekłe zesztywniające zapalenie kręgosłupaNNDDDDDD 7Gruźlica kręgosłupa czynnaNNDDDDDD 8Inne choroby kręgosłupa nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNAAAAAC CCCD 9Inne choroby kręgosłupa upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 31 pkt 2. Rozpoznanie powinno być potwierdzone badaniem specjalistycznym. pkt 3. Przetoki szyjne mogą być wrodzone i nabyte. Przetoki wrodzone oskrzelopochodne bywają zazwyczaj pojedyncze: kanały przetok są wąskie, a wydzielina - w przypadkach niepowikłanych zakażeniem - rzadka, prawie przezroczysta. Przetoki takie nadają się do zabiegu operacyjnego. Przetoki nabyte powstają zwykle w toku procesu gruźliczego lub grzybiczego, ich otwory mają brzegi podminowane, skóra w otoczeniu jest zmieniona, a w sąsiedztwie stwierdza się powiększone węzły chłonne. Przetoki te należy kwalifikować według § 4. Do § 33 pkt 1 i 2. Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej mogą być wrodzone lub nabyte. Podstawą kwalifikowania jest ustalenie stopnia upośledzenia czynności narządów klatki piersiowej, a więc zaburzenia krążenia, zmniejszenie pojemności życiowej płuc itp. pkt. 5. Żebra nadliczbowe, dające zaburzenia czynności kończyny górnej o charakterze krążeniowym lub neurologicznym, należy kwalifikować dodatkowo według odpowiednich paragrafów. Do § 34 pkt 1. Nabyte pourazowe wady kręgosłupa dyskwalifikują kandydata do służby. Skrzywienia i wady kręgosłupa nabyte i wrodzone dyskwalifikują kandydatów. W razie niemożności wykluczenia ewentualnego skrzywienia bądź wady, należy kandydatów poddać badaniom rentgenologicznym (zdjęcia w 2 płaszczyznach). pkt 1-3. Za skrzywienie kręgosłupa uważa się wszelkie odchylenia od linii pionowej, która prawidłowo powinna przebiegać od guzowatości potylicznej zewnętrznej przez wszystkie wyrostki kolczyste kręgów i szczelinę międzypośladkową: - nieznaczne - gdy linia wyrostków kolczystych w swobodnej postawie wyprostowanej tworzy niewielki, mało widoczny łuk na jednym z odcinków kręgosłupa lub dwa łuki przebiegające przeciwstawnie w sąsiadujących odcinkach kręgosłupa; skrzywienie takie wyrównuje się czynnie, - umiarkowane - gdy linia wyrostków tworzy wyraźnie widoczny łuk, garb żebrowy jest mało widoczny, zauważalne jest małe zniekształcenie klatki piersiowej i występuje nieznaczne ograniczenie ruchów kręgosłupa; skrzywienie takie daje się wyrównać biernie, - z wyraźnym garbem żebrowym - ze zniekształceniem klatki piersiowej, z upośledzeniem sprawności oddechowej; skrzywienie nie daje się ani czynnie, ani biernie skorygować. pkt 4 i 5. Ocenę zdolności należy uzależniać od rozległości i nasilenia procesu chorobowego i zaburzeń czynnościowych kręgosłupa. pkt 7. Stan po przebytej gruźlicy kręgosłupa (okres wyleczenia klinicznego) należy kwalifikować według pkt 1-3. Dział IX - Narząd oddechowy 1234567891011 351Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna (nieżyt oskrzeli lub rozedma płuc), z nieznacznym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNAAAAAC D 2Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna, z dużym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNCCCCAD AC 3Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna, z wybitnym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNDDDDDD 4Astma oskrzelowa i zespoły astmatyczne, ze sporadycznymi zaostrzeniami o niewielkim nasileniuNNCDCCCD DDDD 5Astma oskrzelowa i zespoły astmatyczne, z częstymi zaostrzeniami i stanami astmatycznymi wymagającymi leczenia stacjonarnego, oraz zespoły astmatyczne o ciężkim przebiegu u chorych sterydozależnychNNDDDDDD ^6Rozstrzenie oskrzeliNNDDDDDD CCCCC 361Pojedyncze zwapnienia lub niewielkie zwłóknienia po przebytym procesie gruźliczymZZAAAAAA NC 2Liczne zwapnienia i zwłóknienia po przebytych rozsiewach krwiopochodnych gruźlicy, bez upośledzenia sprawności oddechowejNNDDDCCD CCCDDC 3Zmiany bliznowate po przebytej gruźlicy płuc, z upośledzeniem sprawności oddechowo-krążeniowejNNDDDDDD 4Gruźlica węzłowo-płucna czynnaNNDDDDDD 5Gruźlica prosówkowa ostraNNDDDDDD 6Rozsiana gruźlica płucNNDDDDDD 7Gruźlica płuc naciekowa czynnaNNDDDDDD CCC 8Gruźlica płuc włóknista, włóknisto-guzkowaNNCCCCCD DDDDD 9Serowate zapalenie płucNNDDDDDD 10Gruźlica płuc włóknisto-jamistaNNDDDDDD 11Zrosty i zgrubienia opłucnej, nie upośledzające sprawności oddechowo-krążeniowejNNAAAAAA ZZC 12Zrosty i zgrubienia opłucnej, upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNDDDCCD CCCDD 13Zrosty i zgrubienia opłucnej ograniczające ruchomość przepony, z przemieszczeniem narządów, miernie upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNDDDDDD 14Zrosty i zgrubienia opłucnej ograniczające ruchomość przepony, z przemieszczeniem narządów, znacznie upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNDDDDDD 371Śródmiąższowe zwłóknienie płuc i inne rzadkie choroby płuc, nie upośledzające sprawności ustrojuNNCCCCCC AAD 2Śródmiąższowe zwłóknienie płuc i inne rzadkie choroby płuc, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 3Grzybicze lub pasożytnicze choroby płuc lub opłucnejNNDDDDDD CCCCC 4Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych nie upośledzające wydolności oddechowo-krążeniowejNNACCAAC CAACCD 5Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych upośledzające wydolność oddechowo-krążeniowąNNDDDDDD CC 6Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych znacznie upośledzające wydolność oddechowo-krążeniowąNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 35 pkt 1-3. Wspólnymi objawami klinicznymi przewlekłej nieswoistej choroby oskrzelowo-płucnej są: przewlekły kaszel, odkrztuszanie, duszność i często występujące objawy zaporowe (obturacyjne) dróg oddechowych. Dla rozpoznania przewlekłej choroby oskrzelowo-płucnej objawy kaszlu i odkrztuszania muszą występować w większości dni tygodnia co najmniej 3 miesiące w roku bez przerwy i łącznie co najmniej przez 2 lata. Ocena stopnia upośledzenia przepływu powietrza opiera się na badaniu spirometrycznym - FEV1 - natężona pojemność wydechowa 1 sek.: FEF25-75% - natężony przepływ wydechowy w środku natężonego wydechu. Nieznaczne upośledzenie przepływu powietrza oznacza FEV1 i FEF25-75% poniżej 75% wartości należnej. Duże upośledzenie przepływu powietrza oznacza FEV1 i FEF25-75% od 50 do 35% wartości należnej. Wybitne upośledzenie przepływu powietrza oznacza FEV1 i FEF25-75% poniżej 35% wartości należnej. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji z leczenia ambulatoryjnego lub stacjonarnego z ostatnich 3 lat. pkt 4 i 5. Astma oskrzelowa jest chorobą charakteryzującą się rozlanym zwężeniem dolnych dróg oddechowych, występującym nagle i zmieniającym swe nasilenie w krótkim odstępie czasu w przebiegu reakcji alergicznej typu wczesnego. Zespół astmatyczny polega na rozlanym zwężeniu dolnych dróg oddechowych występującym nagle i zmieniającym swe nasilenie w krótkim odstępie czasu, czego przyczyną jest reakcja alergiczna typu wczesnego. Istnieją następujące rodzaje zespołów astmatycznych: 1) zespół astmatyczny w przebiegu zakażenia układu oddechowego (astma bakteryjna, infekcyjna, częściowo endogenna, astmatyczny nieżyt oskrzeli według innych kryteriów podziału), 2) zespół astmatyczny powysiłkowy (astma oskrzelowa wysiłkowa według innych kryteriów podziału), 3) zespół astmatyczny psychogenny (astma psychogenna według innych kryteriów podziału), 4) zespół astmatyczny odruchowy (wskutek drażnienia podśluzówkowych receptorów mechanicznie substancjami chemicznymi, zimnem itp.) 5) zespół astmatyczny w przebiegu nieimmunologicznego uwolnienia mediatorów reakcji alergicznej, 6) zespół astmatyczny w przebiegu nadwrażliwości na salicylany lub niesterydowe leki przeciwzapalne, 7) zespoły astmatyczne o innej etiologii (np. zespół astmatyczny nienatychmiastowy, odczyny serotoniczne w rakowiaku itp.). pkt 6. Podstawą rozpoznania i kwalifikacji zmian jest badanie bronchograficzne oraz dokumentacja leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego w ciągu ostatnich trzech lat. Do § 36. Przypadki czynnej gruźlicy płuc oraz przypadki wątpliwe co do dynamiki procesu należy poddawać obserwacji i leczeniu. Po zakończeniu leczenia (w ramach obowiązujących przepisów) badanych należy kwalifikować w zależności od uzyskanych wyników leczenia. pkt 1. Przebyta gruźlica płuc w okresie 5 lat od zakończenia leczenia przeciwprątkowego dyskwalifikuje kandydatów do służby i do szkół resortowych. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować marskość płuca po przebytej gruźlicy. pkt 11-14. Należy kwalifikować na podstawie oceny specjalistycznej obejmującej badania spirometryczne oraz gazy krwi w spoczynku i po wysiłku fizycznym. Do § 37 pkt 1 i 2. Schorzenia wymienione w tych punktach obejmują zmiany nieswoiste: zawodowe choroby układu oddechowego (pylice, krzemice), pneumopatie wywołane pyłami organicznymi (byssinosa, choroba farmerów) i pneumopatie wywołane pyłami nieorganicznymi, działaniem gazów lub par, a ponadto objawy płucne w chorobach układowych, sarkoidozę oraz niektóre rzadkie choroby płuc (hemosyderozę płuc, kamicę pęcherzykową płuc, pierwotną amyloidozę płuc). pkt 1. Dotyczy chorych z prawidłowymi wynikami badania spirometrycznego i gazów krwi tętniczej w spoczynku i po submaksymalnym wysiłku fizycznym. pkt 2. Dotyczy chorych z nieprawidłowymi wynikami badania gazów krwi w spoczynku. pkt 4. Za ubytek tkanki płucnej nie upośledzający sprawności ustroju uważa się brak jednego segmentu. Przy stwierdzeniu zaburzeń związanych z ubytkiem tkanki płucnej należy dokonać oceny według § 37 pkt 5 lub 6. Dział X - Układ krążenia 1234567891011 381Choroby mięśnia sercowego w okresie wydolności układu krążeniaNNDDCCCD CAA 2Choroby mięśnia sercowego z objawami chwiejnej wydolności lub trwałej niewydolności układu krążeniaNNDDDDDD 3Choroba wieńcowa stabilna bez przebytego zawału sercaNNDDCCCD CCDDDC 4Choroba wieńcowa niestabilna lub z przebytym zawałemNNDDDDCD CCD 5Wady wrodzone sercaNNDDDDDD C 6Zastawkowe wady serca bez powikłań nie upośledzające sprawności fizycznej (klasa czynnościowa!)NNCDCCCD DDD 7Wady zastawkowe serca upośledzające sprawność fizycznąNNDDDDDD 8Zaciskające zapalenie osierdzia lub stan po operacji z powodu tej chorobyNNDDDDDD 9Ciała obce wgojone w serceNNDDDDDD 10Gorączka reumatyczna sercaNNDDCCCD D 11Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej powodujące zaburzenia sprawności fizycznejNNDDDDDD 12Inne choroby serca upośledzające trwale sprawność fizycznąNNDDDDDD 391Łagodne nadciśnienie tętnicze okresu pierwszego i drugiegoNNCCCAAD ACCC 2Nadciśnienie tętnicze okresu drugiego z przerostem sercaNNDDDDDD CCCC 3Nadciśnienie tętnicze ciężkie lub złośliwe albo przebiegające z poważnymi powikłaniami narządowymiNNDDDDDD 4Tętniaki naczyńNNDDDDDD 5Inne choroby naczyń krwionośnych upośledzające nieznacznie sprawność ustrojuNNDDDDDD CCC 6Choroby naczyń krwionośnych upośledzające sprawność ustroju lub po zabiegach operacyjnych dużych naczyń ze znaczną poprawą krążeniaNNDDDDDD CC 7Choroby naczyń krwionośnych znacznie upośledzające sprawność ustroju, w tym także po operacjach rekonstrukcyjnych bez wyraźnej poprawyNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 38 pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować zaburzenia rytmu serca pochodzenia organicznego, potwierdzone badaniami elektrokardiograficznymi. pkt 4 i 5. Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją szpitalną. Wrodzone wady serca leczone operacyjnie, jeżeli zostały przywrócone stosunki anatomiczne i hemodynamiczne, należy kwalifikować według § 38 pkt 6. pkt 6 i 7. Zastawkowe zwężenie ujścia aorty powodujące przerost lewej komory (uchwytne zmiany w obrazie rtg lub ekg) należy kwalifikować jak w pkt 7, przy zachowaniu w pełni sprawności fizycznej. Pozostałe wady zastawkowe należy kwalifikować jak pkt 7, poczynając od klasy czynnościowej drugiej. Dotyczy to również wad po przebyciu choroby reumatycznej. pkt 10. Dotyczy osób po przebytym rzucie choroby reumatycznej, pozostających na leczeniu profilaktycznym (potwierdzonym ewentualnie dokumentacją ze społecznej służby zdrowia). pkt 11. Rozpoznanie wymaga potwierdzenia echokardiograficznego albo zapisem fonokardiograficznym. Nieprawidłowość ta upośledza sprawność fizyczną, jeśli powoduje bóle lub zaburzenia rytmu. Przypadki przebiegające z niedomykalnością zastawki dwudzielnej należy kwalifikować jak w pkt 6. pkt 12. Obejmuje choroby nie wymienione poprzednio, np. nowotwory serca. Do § 39 pkt. 1. Łagodne nadciśnienie tętnicze nie utrwalone, ulegające normalizacji pod wpływem spoczynku lub małych dawek leków, potwierdzone dokumentacją z leczenia specjalistycznego (wymagany wynik badania dna oka). pkt 3. Rozkurczowe ciśnienie powyżej 110 mg Hg, stwierdzone wielokrotnie, lub zmiany na dnie oka okresu III lub IV według K-W. pkt 5-7. Przez określenie choroby naczyń krwionośnych należy rozumieć przede wszystkim choroby naczyń obwodowych, jak choroba Bürgera, choroba Raynauda, czerwienica bolesna, sinica kończyn oraz zmiany zapalno-zakrzepowe naczyń. Należy kwalifikować chorych z powikłaniami narządowymi miażdżycy tętnic, jak i z powikłaniami i następstwami stanów zapalnych i urazów naczyń krwionośnych. Guzy krwawnicze odbytu należy kwalifikować według § 47 pkt 3 i 4; żylaki powrózka nasiennego - według § 52 pkt 1 i 2; żylaki kończyn dolnych - według § 81 pkt 1-3. Dział XI - Układ trawienny 1234567891011 401Choroby organiczne i czynnościowe przełyku, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (zwężenia, uchyłki itp.)NNCCCCAC AAACD 2Choroby organiczne i czynnościowe przełyku upośledzające sprawność ustroju (zwężenia, uchyłki, owrzodzenia itp.)NNDDDDDD 411Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej nie upośledzające sprawności ustrojuZNAAAAAA C 2Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCAC ZAAACD 3Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 421Zrosty otrzewnej nie upośledzające sprawności ustrojuZNAAAAAA C 2Zrosty otrzewnej upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCAD AC 43 1Przewlekły nieżyt żołądka, dwunastnicy lub jelit, bez upośledzenia sprawności ustrojuZNAAAAAA NC 2Przewlekły nieżyt żołądka, dwunastnicy lub jelit, z upośledzeniem sprawności ustrojuNNCCCCCD DDD 3Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicyNNCCCCCC DDDDD 4Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, z licznymi nawrotami lub powikłaniamiNNDDDCCD CD 5Przebyte owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy, bez nawrotów i powikłańNNCCCAAC CD 6Stan po częściowej resekcji żołądka z powodu wrzodu lub innych przyczyn, bez upośledzenia sprawności ustrojuNNCCCCCC D 7Stan po częściowej resekcji żołądka z powodu wrzodu lub innych przyczyn, z upośledzeniem sprawności ustroju, lub całkowity pooperacyjny brak żołądkaNNDDDDDD 8Rozstrzeń lub niedowład żołądka z zastoiną treści żołądkowejNNDDDDDD 9Stan po zabiegach operacyjnych na jelitach (resekcje itp.), bez zaburzeń sprawności ustrojuZZAAAAAA NNC 10Stan po zabiegach operacyjnych na jelitach (resekcje itp.), z zaburzeniami sprawności ustrojuNNCCCCCD DDDD 11Opuszczenie żołądka lub jelit, nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA C 12Opuszczenie żołądka lub jelit, upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD A 13Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita cienkiego, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCAAC AAA 14Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita cienkiego, znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 15Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita grubego, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDCCD CCCD 16Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita grubego, znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 17Przetoki jelitowe zewnętrzneNNDDDDDD 441Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA C 2Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD DDD 3Kamica żółciowa lub inne choroby dróg żółciowychNNCCCCCC DDD 4Stan po operacji pęcherzyka żółciowego (dróg żółciowych), bez zaburzeń sprawności ustrojuNNAAAAAA ZC 5Stan po operacji pęcherzyka żółciowego (dróg żółciowych), z zaburzeniami sprawności ustrojuNNCCCCCD DDD 6Przewlekłe zapalenie wątrobyNNDDDDDD 7Marskość wątrobyNNDDDDDD C 8Przewlekła hiperbilirubinemiaNNCCCCCD DDDDD 9Nosicielstwo antygenu HbsNNCCCCCC DD 10Ozdrowieńcy po wirusowym zapaleniu wątroby (WZW) bez uszkodzenia wątroby i nosicielstwa antygenu HbsZZAAAAAA NNCCCC 11Przebyte pourazowe uszkodzenie wątroby w okresie wydolnościNNDDDDDD CCC 12Bruceloza oporna na leczenieNNDDDDDD CCCCC 451Przewlekłe choroby trzustkiNNDDDDDD 461Przepukliny wszelkich rodzajówNNCCCCAC AAAACD 2Przepukliny w bliźnie pooperacyjnej lub nawrotoweNNCCCCCC DDDDD 3Przepuklina przeponowa lub zwiotczenie przepony, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD CCCCC 471Szczeliny i przetoki odbytnicy lub okolicy odbytuNNDDDCCD CCDD 2Szczeliny i przetoki odbytnicy lub okolicy odbytu, utrzymujące się po leczeniu operacyjnymNNDDDDDD 3Guzy krwawnicze odbytu bez owrzodzeńNNAAAAAA C 4Guzy krwawnicze odbytu z owrzodzeniamiNNCCCCAC ACD 5Wynicowanie i wypadanie śluzówki odbytnicyNNCCCCCD DDDDD 481Gruźlica narządów jamy brzusznej (otrzewnej, węzłów chłonnych oraz przewodu pokarmowego) - czynnaNNDDDDDD 2Stan po przebytej gruźlicy narządów jamy brzusznejNNDDDDDD CCC 3Bąblowiec, grzybica narządów jamy brzusznejNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 42. Według tego paragrafu należy kwalifikować również gruźlicę otrzewnej w razie zupełnego ustąpienia objawów chorobowych po zakończonym całkowitym leczeniu przeciwprątkowym. Do § 43 pkt 1 i 2. Rozpoznanie przewlekłego nieżytu żołądka lub dwunastnicy powinno być oparte na badaniu endoskopowym. Według tych punktów należy kwalifikować stany po wyleczonej gruźlicy przewodu pokarmowego. pkt 2-10. Według tych punktów należy kwalifikować chorych z okresowymi biegunkami lub uporczywymi zaparciami i innymi objawami ze strony jamy brzusznej (wzdęcia, kruczenia itp.). pkt 3 i 4. Badanie rtg lub endoskopowe z ostatnich sześciu miesięcy powinno potwierdzać obecność niszy wrzodowej. pkt 3-7. Rozpoznanie choroby wrzodowej oraz stanu po resekcji żołądka należy w miarę możliwości opierać na badaniu endoskopowym. pkt 5. Według tego punktu należy kwalifikować przebytą chorobę wrzodową najwyżej z jednym nawrotem, bez czynnej niszy wrzodowej w obrazie rtg (lub badaniu endoskopowym). pkt 11. Wydłużenie narządów stwierdzone w czasie badania rtg, z niewielkimi okresowymi dolegliwościami. pkt 12. Wydłużenie narządów stwierdzone podczas badania radiologicznego z okresowymi lub stałymi, znacznie nasilonymi dolegliwościami (zgaga, uczucie gniecenia w nadbrzuszu itp.) oraz zaburzeniami motoryki i czynności przewodu pokarmowego. pkt 13 i 14. Chorzy z nawracającymi biegunkami, trudno poddającymi się leczeniu farmakologicznemu, lub objawami zespołu upośledzonego wchłaniania. pkt 15. Chorzy z objawami zaburzeń jelita grubego, wymagający stałego stosowania diety i okresowego leczenia farmakologicznego. pkt. 16. Chorzy ze zmianami wymagającymi stałego leczenia oraz brakiem remisji pomimo systematycznego leczenia specjalistycznego przez okres co najmniej 3 lat. Do § 44 pkt. 3. Potwierdzone cholecystografią, cholangiografią lub USG. pkt 4 i 5. Według tych punktów należy kwalifikować stany po operacjach pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, zależnie od stopnia utrzymujących się dolegliwości ograniczających sprawność ustroju. pkt. 6. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby powinno być potwierdzone klinicznym leczeniem szpitalnym lub wynikiem badania biopsyjnego. pkt 9. U kandydatów, którzy przebyli WZW, jest konieczne wykonanie badania na nosicielstwo antygenu Hbs. Wykrycie u nich antygenu Hbs czyni ich niezdolnymi do służby. Do § 45 pkt 1. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia trzustki należy z reguły ustalać na podstawie dokumentacji szpitalnej. Cukrzycę należy kwalifikować według § 56 pkt 4. Do § 47 pkt 5. Rozpoznanie należy opierać na dokumentacji z leczenia w poradni specjalistycznej lub zakładu leczniczego. Do § 48 pkt 2. Stan po przebytej gruźlicy należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział XII - Narząd moczowo-płciowy 1234567891011 49 1Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma, nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA CCC 2Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 3Skaza kamicowa z okresowym wydalaniem złogówNNCCCCCC D 4Kamica układu moczowegoNNCCDCCC DDCDDD 5Śródmiąższowe bakteryjne (odmiedniczkowe) i abakteryjne zapalenie nerekNNCCCCCD DDDDD 6Kłębkowe zapalenie nerekNNCCCCCD DDDDD 7Krwiomocz i białkomocz, o nieustalonej etiologiiNNCDCCCD DDDD 8Roponercze lub wodonerczeNNDDDDDD 9Niewydolność nerekNNDDDDDD 10Wrodzony lub pooperacyjny brak jednej nerki, bez upośledzenia czynności drugiejNNCCCCCC DDAD 11Wrodzony lub pooperacyjny brak jednej nerki, z upośledzeniem czynności drugiejNNDDDDDD 501Nietrzymanie moczu ze zmianami w układzie moczowymNNDDDDDD 2Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowegoNNCCCCCD DDDDD 3Przewlekłe organiczne choroby pęcherza moczowego upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 4Przetoki pęcherza moczowegoNNDDDDDD 511Zwężenie cewki moczowej nie utrudniające oddawania moczuNNAAAAAA C 2Zwężenie cewki moczowej utrudniające oddawanie moczuNNCCCCCD DDDDD 3Spodziectwo lub wierzchniactwo, nie powodujące zaburzeń w oddawaniu moczuNNAAAAAA Z 4Spodziectwo lub wierzchniactwo, powodujące zaburzenia w oddawaniu moczuNNCCCCCD DDDDD 5Przetoka prąciowa cewki moczowejNNDDDDDD 6Przetoka mosznowa lub kroczowa cewki moczowejNNDDDDDD 7Zniekształcenia prącia znacznego stopniaNNCCCCCC 8Brak prąciaNNDDDDDD 521Żylaki powrózka nasiennego nie upośledzające sprawności ustrojuZNAAAAAA 2Żylaki powrózka nasiennego upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD 3Wodniaki jądra, powrózka nasiennego lub torbiele najądrza, nie upośledzające sprawności ustrojuNZAAAAAA ZC 4Wodniaki jądra, powrózka nasiennego lub torbiele najądrza, upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCD 5Przewlekłe zapalenie jądra lub najądrza o nieustalonej etiologiiNNCCCCCD DDDDD 6Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowegoNNCCCCCD DDDDD 531Brak lub zanik jednego jądraZNAAAAAA N 2Brak lub zanik obu jąderNNDDDDDD CCC 3Wnętrostwo jedno- lub obustronneNNAAAAAA CCCCCC 541Gruźlica narządu moczowo-płciowego czynnaNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 49 pkt 1 i 2. Według tych punktów należy kwalifikować również przypadki opuszczenia jednej lub obu nerek. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją z zakładu leczniczego lub lekarza specjalisty. pkt 3 i 4. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji leczenia ambulatoryjnego lub stacjonarnego, z badaniem rentgenowskim. pkt. 6. Rozpoznanie przewlekłego kłębkowego zapalenia nerek powinno być potwierdzone obserwacją stacjonarną z biopsją diagnostyczną nerki. Według tego punktu należy kwalifikować również przypadki długotrwałego białkomoczu. pkt 7. Według tego punktu należy kwalifikować przypadki krwiomoczu, po wykluczeniu przyczyn urologicznych i kłębkowego zapalenia nerek; konieczna jest obserwacja szpitalna. pkt 8. Według tego punktu należy kwalifikować powikłania kamicy oraz wad rozwojowych nerek. pkt 9. Rozpoznanie powinno być ustalone po obserwacji szpitalnej. Do § 50. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją zakładu leczniczego lub lekarza specjalisty. pkt 1. Nietrzymanie moczu ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym należy kwalifikować według § 64; moczenie nocne - według § 68. pkt 3. Wysiłkowe nietrzymanie moczu u kobiet należy kwalifikować według § 87 pkt 3 i 4. Do § 51 pkt 1 i 2. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją z zakładu leczniczego lub lekarza specjalisty. Do § 53 pkt 2. Przy stwierdzeniu cech eunuchoidyzmu należy kwalifikować według § 1 pkt 9. pkt 3. Kwalifikacja zależna od umiejscowienia jądra: w jamie brzusznej - zdolny, w kanale pachwinowym - zdolny z ograniczeniem. Do § 54 pkt 1. Stan po przebytej gruźlicy należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział XIII - Gruczoły wydzielania wewnętrznego 1234567891011 551Wole nieznacznych rozmiarówZNAAAAAA NC 2Wole znacznych rozmiarówNNCCCCCC DD 3Wole z objawami matołectwa, obrzęk śluzowatyNNDDDDDD 4Zmiany czynności tarczycy z wolem lub bez wolaNNCCCCCD DDDD 5Choroba Graves-BasedowaNNDDDDDD CCCC 561Choroby przysadki mózgowejNNDDDDDD CCC 2Choroby nadnerczyNNDDDDDD CCC 3Choroby gruczołów przytarczycznychNNDDDDDD CCC 4CukrzycaNNCDDDCD DCCD 5Zaburzenia przemiany węglowodanowej nie wymagające stosowania leków przeciwcukrzycowychNNACAAAC CACD 6Otyłość bolesnaNNDDDDDD 7Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCDDCCD DCD 8Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 55 pkt 1. Powiększenie gruczołu tarczowego nie upośledzające przepływu powietrza w drogach oddechowych w czasie wysiłku fizycznego i nie dające objawów uciskowych na narządy sąsiednie (przełyk, tchawica). pkt 2. Powiększenie gruczołu tarczowego stwierdzone palpacyjnie lub wole zamostkowe upośledzające przepływ powietrza w drogach oddechowych (zaburzenia wentylacji, stridor, zaburzenia ruchomości strun głosowych) w czasie spoczynku lub po wysiłku fizycznym albo dające objawy uciskowe na narządy sąsiednie w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej. pkt 4. Obejmuje wszystkie postacie nadczynności tarczycy poza chorobą Graves-Basedowa w okresie remisji oraz niedoczynności tarczycy wyrównane leczeniem substytucyjnym. pkt 5. Udokumentowane leczeniem szpitalnym lub specjalistycznym, niezależnie od aktualnego stanu czynności tarczycy. Do § 56. Zaburzenia hormonalne u kobiet dotyczące gruczołów płciowych należy kwalifikować według § 86 pkt 3 i 4. Dział XIV - Inne choroby wewnętrzne 1234567891011 571Niedokrwistość niedobarwliwa stała niewielkiego stopniaNNAAAAAC ZD 2Niedokrwistość niedobarwliwa stała znacznego stopniaNNCCCCCD D 3Wszelkie inne choroby krwi (niedokrwistość złośliwa, aplastyczna, czerwienica, białaczki, skazy krwiotoczne, ziarnica złośliwa itp.)NNDDDDDD 4Nosicielstwo wirusa HIVNNDDDDDD 5Zespół nabytego upośledzenia odporności (AIDS) i inne defekty immunologiczne (nabyte i wrodzone)NNDDDDDD 581Powiększenie śledziony bez zmian w wątrobie lub krwiNNACCCAC DAAD 2Brak pooperacyjny śledziony bez zmian we krwiNNCCCCCC D 591Choroba popromienna - lekka postaćNNCCCCCD 2Choroba popromienna - średnia i ciężka postaćNNDDDDDD 3Skażenie wewnętrzne mało- i średniotoksyczne substancjamiNNCCCCCC D 4Skażenie wewnętrzne wysokotoksycznymi substancjamiNNDDDDDD 5Choroba mikrofalowaNNCDDCCD DCCDD 601Choroby kolagenowe w okresie czynnym lub w stanie remisjiNNDDDDDD CCCCC 611Skaza moczanowa (dna) nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNCCCCCC D 2Skaza moczanowa (dna) upośledzająca sprawność ustrojuNNDDDDDD CCC 621Inne choroby przemiany materii nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDCD CCCCDC 2Inne choroby przemiany materii znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 57 pkt 1 i 2. Za wartości graniczne niedokrwistości niedobarwliwej niewielkiego stopnia należy przyjąć 11 g% hemoglobiny i 3 500 000 krwinek czerwonych w 1 mm3; wartości niższe traktować jako niedokrwistość znacznego stopnia. pkt 3. Rozpoznanie schorzenia powinno być potwierdzone dokumentacją zakładu leczniczego. pkt 5. Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją lub leczeniem szpitalnym. Do § 58 pkt 2. W razie stwierdzenia zmian we krwi należy kwalifikować według § 57. Do § 59. Rozpoznanie choroby popromiennej wymaga obserwacji szpitalnej. Do § 60. Rozpoznanie choroby kolagenu (twardzina, liszaj rumieniowaty, guzkowe zapalenie okołotętnicze, zapalenie wielomięśniowe itp.) powinno być ustalone wyłącznie na podstawie dokumentacji szpitalnej. Do § 61 pkt 1. Dotyczy osób z podwyższonymi wartościami kwasu moczowego w surowicy krwi bez powikłań narządowych. pkt 2. Dotyczy osób z powikłaniami narządowymi skazy moczanowej (artropatia dnawa, zmiany w układzie moczowym - kamica, stany zapalne, guzki dnawe), niezależnie od aktualnej wartości kwasu moczowego w surowicy krwi. Do § 62. Przez inne choroby przemiany materii należy rozumieć tłuszczakowatość (lipomatosis), hemosyderozę, porfirię, chorobę glikogenową Gierkego, Gauchera, Niemann-Piecka i inne potwierdzone obserwacją szpitalną. Dział XV - Układ nerwowy 1234567891011 631Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle pojedynczych lub licznych nerwów z okresowymi niezbyt częstymi zaostrzeniamiNNACCAAC CAACCA 2Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów, z częstymi zaostrzeniami i objawami przedmiotowymiNNCDCCCD DDDD 3Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych nerwów, z częstymi zaostrzeniami lub utrwalonymi objawami ubytkowymiNNDDDDCD CCD 4Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych z zaburzeniami ruchowymi, czuciowymi i troficznymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCC D 5Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych z zaburzeniami ruchowymi (znaczne niedowłady lub porażenia), czuciowymi i troficznymi, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD C 641Objawy szczątkowe po przebytych chorobach organicznych lub urazach ośrodkowego układu nerwowego bez wyraźniejszych zaburzeń mózgowo-rdzeniowych lub z nieznacznymi zaburzeniami, które ze względu na umiejscowienie bądź mechanizmy wyrównawcze nie upośledzają sprawności ustrojuNNAAAAAC ZCA 2Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCAD AACC 3Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDCD CCCD 4Organiczne postępujące choroby ośrodkowego układu nerwowego, nie rokujące poprawyNNDDDDDD 5Przebyty krwotok podpajęczynówkowy samoistny (bez stwierdzonego urazu, tętniaka lub nadciśnienia)NNDDDDDD 651Zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nie upośledzające sprawności ustrojuNNACAAAC CACCA 2Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCDDCCD CC 3Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD 661Napadowe zaburzenia świadomości o nieustalonej etiologii bez zmian organicznych w układzie nerwowymNNCDDCCD DCDD 2Padaczka z rzadko występującymi napadami bez zmian w zakresie intelektu i bez zaburzeń zachowaniaNNDDDDDD 3Padaczka z częstymi napadami niezależnie od ich rodzaju lub ze zmianami w zakresie intelektu i z zaburzeniami zachowaniaNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 63. Rozpoznanie nerwobólów i przewlekłych zapaleń nerwów wymaga odpowiedniej dokumentacji specjalistycznej. Przy orzekaniu należy brać pod uwagę nie tylko zmiany przedmiotowe i stopień nasilenia bólów, lecz również częstość ich występowania. Zakwalifikowanie według właściwego punktu zależy od tego, w jakim stopniu porażenia (niedowłady), zaburzenia czucia i zaburzenia troficzne - ze względu na umiejscowienie, rozległość i mechanizmy wyrównawcze - upośledzają sprawność ustroju. pkt 3. Za objawy ubytkowe uważa się różnice w odruchach (oraz zaburzenia czucia). pkt 1-5. Rozpoznania powinny być potwierdzone dokumentacją po leczeniu szpitalnym lub z poradni neurologicznej. Do § 64. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją po leczeniu szpitalnym lub z poradni specjalistycznej neurologicznej, lub leczenia w poradni zdrowia psychicznego. pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować następstwa przebytej gruźlicy opon mózgowych (zaburzenia mózgowo-rdzeniowe). W razie niestwierdzenia następstw przed upływem 5 lat od zachorowania, kandydatów do służby należy traktować jako niezdolnych. Encefalopatię należy kwalifikować według pkt 2 lub 3, w zależności od nasilenia zespołu neurologicznego. pkt 4. Według tego punktu należy kwalifikować stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex). Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją szpitalną. Do § 65. Według tego paragrafu należy kwalifikować choroby układu mięśniowego, jak zaniki mięśni postępujące, choroba Thomsena itp. Do § 66. Każdy badany podejrzany o padaczkę powinien w zasadzie przejść obserwację szpitalną, w tym wszystkie badania dodatkowe mające znaczenie w rozpoznawaniu tej choroby. Przez "rzadko występujące napady" należy rozumieć napady padaczkowe występujące co kilka miesięcy i nie dające żadnych objawów neurologicznych i psychicznych w okresie między napadami. Dział XVI - Stan psychiczny 1234567891011 671Nerwice nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA ZC 2Przewlekłe nerwice nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNCACCAD ACAACC 3Przewlekłe nerwice upośledzające sprawność ustroju i nie poddające się leczeniuNNDDDDDD 681Przewlekłe nerwice narządowe nie upośledzające lub miernie upośledzające sprawność ustrojuNNAAAAAC ZCD 2Przewlekłe nerwice narządowe znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNDDDDDD CCC 3Moczenie nocneNNDDDDCD CCD 691Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne nieznacznie upośledzające zdolności przystosowawczeNNCCAAAD AA 2Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne znacznie upośledzające zdolności przystosowawczeNNDDDDDD 701Osobowość nieprawidłowa nieznacznie upośledzająca zdolności adaptacyjneNNCCCCCD DDDD 2Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca zdolności adaptacyjne, poddająca się korekcjiNNDDDDDD 3Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca zdolności adaptacyjne, nie poddająca się korekcjiNNDDDDDD 711Psychozy reaktywneNNDDDDDD CCC 2Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, intoksykacyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte bez pozostawienia defektuNNDDDDCD CCCCD 3Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, intoksykacyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte z pozostawieniem defektuNNDDDDDD 4Psychozy alkoholowe (majaczenia, drżenie, halucynoza, zespół Korsakowa i inne)NNDDDDDD 5Psychozy endogenne (schizofrenia, paranoja, parafrenia, cyklofrenia) oraz psychozy inwolucyjne, przedstarcze i starczeNNDDDDDD 721Ociężałość umysłowaNNDDDDDD 2Pogranicze upośledzenia umysłowegoNNDDDDDD 3Upośledzenie umysłoweNNDDDDDD 731Nadużywanie alkoholu i środków odurzających, bez cech uzależnieniaNNDCCCCD DA 2Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) w fazie początkowejNNDDDDDD 3Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) z cechami psychodegradacjiNDDDDDDD 741Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjneNNDDDDDD CC 2Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne - w okresie kompensacji objawówNNDDDDDD 3Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, nie rokujące wyleczenia lub istotnej poprawyNNDDDDDD 751Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, rokujące poprawęNNDDDDDD 2Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, nie rokujące wyleczenia lub istotnej poprawyNNDDDDDD Objaśnienia szczegółowe Do § 67. Przez nerwice należy rozumieć zespoły zaburzeń psychicznych, w których stwierdzamy następujące cechy: 1) urazy psychiczne jako czynnik wywołujący, 2) brak objawów organicznego uszkodzenia tkanek, a w szczególności ośrodkowego układu nerwowego, 3) zaburzenia psychiczne mieszczące się w zasadzie w ramach zmian ilościowych, a nie jakościowych, przy osobowości nie zmienionej, 4) zaburzenia dotyczące w większości życia emocjonalnego; zaburzenia te (lęk, depresja, dysforia) zdają się być objawami pierwotnymi, 5) zachowane, a nawet wyolbrzymione poczucie choroby, 6) zmiany psychiczne, a także fizyczne, w zasadzie odwracalne; zejście bez defektu, 7) przebieg przewlekły, tendencje do nawrotów, 8) obraz kliniczny przeważnie odpowiada jednemu ze znanych zespołów nerwicowych: neurastenii, histerii, nerwicy lękowej, nerwicy z natręctwami, nerwicy z przewagą skarg hipochondrycznych, depresji nerwicowej lub innym zespołom. O rozpoznaniu nerwicy decyduje stwierdzenie wszystkich wymienionych wyżej cech. Według aktualnej terminologii polskiej określenia "nerwice" i "psychonerwice" traktuje się jako synonimy. Nerwice nieznacznie lub miernie upośledzające sprawność ustroju należy poddawać leczeniu. O przewlekłej nerwicy upośledzającej sprawność ustroju mówi się wtedy, kiedy jej obawy uniemożliwiają wykonywanie obowiązków służbowych. Do § 68 pkt 1 i 2. Przewlekłe psychogenne zaburzenia somatyczne, nazywane "nerwicami narządowymi", należą w zasadzie do zakresu odpowiednich specjalności lekarskich - chorób wewnętrznych, laryngologii, okulistyki itp., a zatem rozpoznanie ich jest sprawą odpowiednich specjalistów z udziałem neurologa lub psychiatry. Badanych z przewlekłymi nerwicami narządowymi, zwłaszcza z objawami ze strony układu trawienia, dającymi tylko nieznaczne dolegliwości bez upośledzenia stanu ogólnego, należy kwalifikować jako zdolnych. W razie stwierdzenia u badanych średniego nasilenia dolegliwości lub powtarzających się takich objawów, jak częstoskurcz napadowy, zapaść napadowa, omdlenie, bóle typu dusznicowego, kurcz wpustu, uporczywe wymioty, przewlekła dyskineza dróg żółciowych itp., należy w zasadzie kwalifikować ich jako zdolnych z ograniczeniem. Badanych należy kwalifikować indywidualnie zależnie od stopnia upośledzenia sprawności ustroju, biorąc pod uwagę opinię służbową oraz lekarską z miejsca pełnienia służby. Do § 69. Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne (tzw. reakcje nerwicowe lub psychopatyczne) - to: a) ostre niepsychopatyczne zaburzenia przebiegające najczęściej pod postacią napadów histerycznych, ucieczek, samouszkodzeń, zaburzeń wegetatywnych itp., b) trwające od kilku godzin, dni do kilku miesięcy, c) występujące pod wpływem trudnych sytuacji, d) występujące u osób w zasadzie zdrowych psychicznie lub z anomaliami charakterologicznymi. pkt 1. Dotyczy osób, u których reakcje dezadaptacyjne rokują ustąpienie w ciągu 3 miesięcy. pkt 2. Odnosi się do przypadków, w których leczenie i wszelkie oddziaływanie readaptacyjne nie rokują istotnej poprawy. Do § 70. Przez osobowość nieprawidłową (psychopatia, socjopatia, charakteropatia) należy rozumieć niedorozwój lub defekt jej sfery dążeniowej i uczuciowej, bez względu na etiologię. Rozpoznanie ustala się: a) na podstawie obecności cech nieprawidłowej osobowości, b) na podstawie trwającej od wczesnej młodości lub dzieciństwa niedostatecznej adaptacji w zwykłych sytuacjach (defekty osobowości spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego w wieku dojrzałym - porównaj § 74), c) po wykluczeniu niedorozwoju umysłowego, d) po wykluczeniu psychozy, e) po wykluczeniu sytuacyjnych reakcji dezadaptacyjnych (porównaj § 69). pkt 1. Dotyczy badanych z cechami nieprawidłowej osobowości bez objawów trwałego nieprzystosowania. pkt 2. Stosować u badanych, u których w przeszłości występowały okresy zadowalającego przystosowania się. pkt 3. Dotyczy w szczególności tzw. psychopatów antyspołecznych po pobytach w zakładach karnych, zaburzeń charakterologicznych na podłożu encefalopatii ze współistniejącą ociężałością umysłową, alkoholizmem itp. Rozpoznanie należy ustalać na podstawie dokumentacji specjalistycznej obiektywizującej wywiad. Do § 71. Rozpoznanie ustala się na podstawie odpisu historii choroby z zakładu psychiatrycznego. Do § 72. Upośledzenie umysłowe (niedorozwój umysłowy, oligofrenia) jest to stan charakteryzujący się: a) wyraźnie niższą od przeciętnej sprawnością intelektualną (I.I.) według skali Wechslera poniżej 70, b) zaburzeniami dojrzewania, zdolności uczenia się i umiejętności przystosowania społecznego (oceny sprawności intelektualnej należy dokonywać z udziałem psychologa i lekarza specjalisty psychiatry). Do § 73. Przez zespół zależności alkoholowej (oraz innych środków odurzających) należy rozumieć stan charakteryzujący się: a) nieodpartym wewnętrznym przymusem ciągłego lub okresowego spożywania alkoholu (przyjmowania środków odurzających), b) występowaniem objawów zespołu odstawienia po przerwaniu picia (przyjmowania środka), c) zmienionym sposobem reagowania na alkohol (utratą kontroli nad piciem, zmianami w jego tolerancji, lukami pamięciowymi i innymi), stałym zwiększaniem dawki środka odurzającego, d) postępującym przebiegiem, prowadzącym do nieodwracalnych następstw psychicznych i fizycznych. Rozpoznanie należy ustalać na podstawie dokumentacji z poradni przeciwalkoholowej lub poradni zdrowia psychicznego. W wypadkach wątpliwych badanych należy kierować na badania specjalistyczne. pkt 1. Według tego punktu należy kwalifikować osoby okresowo nadużywające alkoholu (przyjmowanie leków) bez cech uzależnienia. pkt 2. Dotyczy początkowej fazy zależności. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować osoby, u których stwierdza się objawy psychodegradacji oraz zmiany somatyczne typowe dla przewlekłej intoksykacji. Do § 74. Dotyczy: a) zaburzeń podobnych do nerwic (cerebrastenia, zespoły rzekomo nerwicowe) lub nieprawidłowych osobowości (charakteropatia, encefalopatia z zaburzeniami charakteru); b) zaburzeń spowodowanych chorobami, urazami lub infekcjami centralnego układu nerwowego; c) gdy badanie neurologiczne, EEG, testy psychologiczne, rtg czaszki, tomografia komputerowa i inne wskazują na organiczne uszkodzenie centralnego układu nerwowego lub gdy istnieje poważne podejrzenie takiego uszkodzenia, uzasadnione przebiegiem choroby, urazu lub infekcji. § 74. Nie obejmuje następstw uszkodzeń centralnego układu nerwowego, które miały miejsce we wczesnym okresie rozwojowym (porównaj § 70 i 72). Kwalifikacji orzeczniczych należy dokonywać nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od ustąpienia objawów ostrej fazy choroby lub urazu. pkt 1. Dotyczy zespołów pourazowych i innych z przewagą objawów subiektywnych bez somatycznych cech upośledzenia sprawności ustroju. pkt 2. Odnosi się do stanów, w których nastąpiła częściowa kompensacja skutków uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. pkt 3. O rozpoznaniu decyduje obecność objawów rozwiniętego zespołu psychoorganicznego: (otępiennych, charakteropatycznych itp.) oraz wieloletni niepomyślnie rokujący przebieg. Do § 75. Dotyczy przypadków z rozpoznaniami nie uwzględnionymi w § 67-74. Kwalifikacji do pkt 1 lub 2 należy dokonywać na podstawie dokumentacji z dotychczasowego leczenia w poradniach zdrowia psychicznego lub szpitalach specjalistycznych oraz oceny przez komisję stanu psychicznego badanego. Dział XVII - Kończyny 1234567891011 761Brak kończyny górnejNNDDDDCD CCCDC 2Brak kończyny dolnejNNDDDDDD CCCC 771Zniekształcenie kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych), bez upośledzenia sprawnościNNCCCCCC ZZAAAAAA 2Zniekształcenie kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych), upośledzające sprawnośćNNDDDDCD CCD 3Przewlekłe stany zapalne kościNNCDDDCD DCCCD 781Skrócenie kończyny dolnej od 1 cm do 2 cmZNAAAAAA N 2Skrócenie kończyny dolnej powyżej 2 cm do 4 cm, z nieznacznym upośledzeniem sprawności ruchowejNNAAAAAA CC 3Skrócenie kończyny dolnej powyżej 4 cm do 6 cm, z upośledzeniem sprawności ruchowejNNCDDDCD DCCDC 4Skrócenie kończyny dolnej ze znacznym upośledzeniem sprawności ruchowejNNDDDDDD CCC 791Zwichnięcia nawykoweNNCDDCCD DCCDDC 2Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn nieznacznie upośledzające sprawność ruchowąNNACCAAC CAACCD 3Zniekształcenia w obrębie wielkich stawów kończyn znacznie upośledzające sprawność ruchowąNNCCDCCD DDCDD 4Przewlekłe choroby stawów bez zniekształcenia oraz przewlekłe zapalenia tkanki łącznej rozlane i okołostawoweNNACAAAD CACCCC 5Przewlekłe choroby stawów upośledzające sprawność ustrojuNNCDDDCD DCCCD 6Dawno przebyty rzut choroby reumatycznej, bez zmian sprawności ustrojuNNAAAAAA ZCCC 7Rzut choroby reumatycznej w okresie leczenia lub postępowania profilaktycznegoNNDDCCCD D 8Przewlekłe reumatoidalne zapalenie stawówNNDDDDDD CCC 9Zmiany zwyrodnieniowe stawów nieznacznie upośledzające sprawność ruchowąNNAAAAAC CCCCD 10Zmiany zwyrodnieniowe stawów upośledzające sprawność ruchowąNNCDCCCD DCDDD 801Stopa płaska lub wydrążona, bez upośledzenia sprawnościZNAAAAAA N 2Stopa płaska, koślawa lub wydrążona, miernie upośledzająca sprawnośćNNCCCCCC D 3Stopa szpotawa, końska, piętowa i inna, znacznie lub wybitnie upośledzająca sprawnośćNNDDDDCD CCD 811Żylaki kończyn, bez upośledzenia sprawnościNNAAAAAA C 2Rozległe żylaki kończyn, bez zmian troficznych skóry i owrzodzeńNNCCCCAD AAACC 3Rozległe żylaki kończyn, ze zmianami troficznymi lub owrzodzeniamiNNDDDDCD CCD 821Brak jednego palucha lub innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, nie upośledzający chodzeniaNNACCCAC CAACA 2Brak obu paluchów lub jednego palucha i innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, upośledzający chodzenieNNACCCAD CDCC 3Braki palców stóp, z uszkodzeniem główek kości śródstopiaNNDDDDDD CCCCC 4Zniekształcenie palców stóp nie utrudniające noszenia obuwia i chodzeniaZNAAAAAA NZC 5Zniekształcenie palców stóp utrudniające noszenie obuwia i chodzenieNNCCCCCD DDC 83 1Brak czwartego lub piątego palca ręki prawej lub brak jednego dowolnego palca ręki lewej, z wyjątkiem kciukaNNAAAAAA ZC 2Braki palców rąk nieznacznie upośledzające chwytNNCACCAA AC 3Braki palców rąk upośledzające chwytNNDDDCCD CCDDC 4Częściowe braki palców rąk bez upośledzenia chwytuNNAAAAAA ZC 5Częściowe braki palców rąk z upośledzeniem chwytuNNCCCCCC DDDDD 6Ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz, bez upośledzenia chwytuNNAAAAAA ZC 7Ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz, z upośledzeniem chwytuNNCCCCCC D 8Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, bez upośledzenia chwytuNNCCCCCC DDDDD 9Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, z upośledzeniem chwytuNNCCCCCC DDD Objaśnienia szczegółowe Do § 76. Przez brak kończyny należy rozumieć nie tylko brak całej kończyny (dolnej lub górnej), ale także brak zasadniczej części kończyny - dłoni, przedramienia, stopy czy podudzia. W razie braku kończyny górnej, jeżeli to dotyczy personelu dowódczego lub administracyjnego, o zdolności do służby należy orzekać indywidualnie. Do § 77 pkt 1 i 2. Zniekształcenia, ubytki i stawy rzekome obojczyka należy kwalifikować według § 32. pkt 2. Według tego punktu należy kwalifikować również stawy rzekome. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować również gruźlicę kości. Do § 78. Kończyny dolne należy mierzyć w pozycji leżącej, wyprostowane, ze zsuniętymi stopami. Długość bezwzględną kończyny dolnej mierzy się od szczytu krawędzi kostki bocznej. Długość względną mierzy się od kolca biodrowego górnego do szczytu kostki przyśrodkowej. W wypadkach wątpliwych, kiedy istnieją różnice w wymiarach obu kończyn, należy wykonać rtg. pkt 4. Dotyczy skrócenia kończyny powyżej 6 cm. Do § 79 pkt 1. Zwichnięcia nawykowe można rozpoznać tylko na podstawie stwierdzenia w czasie badania bądź na podstawie dokumentacji lekarskiej, stwierdzającej kilkakrotnie przebyte zwichnięcia. pkt 2 i 3. Według tych punktów należy kwalifikować staw biodrowy szpotawy i koślawy oraz kolana szpotawe i koślawe. Przez staw biodrowy szpotawy należy rozumieć takie wzajemne ustawienie szyjki i trzonu kości udowej, które tworzy kąt zbliżony do prostego; przez staw biodrowy koślawy - które tworzy kąt nadmiernie rozwarty powyżej 130°. Rozpoznanie stawu biodrowego szpotawego i koślawego należy opierać na zdjęciu rtg. Ustawienia koślawego lub szpotawego kolana nie należy zawsze uważać za wadę powodującą zaburzenia statyki. W prawidłowej ocenie takiego stanu pomocne mogą być pomiary odległości między kolanami lub stopami, płaskostopie z różnym nasileniem jako wyraz wyróżnienia koślawości lub szpotawości i dolegliwości spowodowane rozciąganiem wiązadeł stawu kolanowego. Pomiarów dokonuje się w pozycji stojącej z zestawionymi (złączonymi) kończynami dolnymi. Przy kolanach szpotawych (o-kształtnych) miarodajny jest odstęp między kłykciami przyśrodkowymi kości udowych (przy złączonych stopach); przy kolanach koślawych (x-kształtnych) - odstęp między wypukłościami kostek wewnętrznych podudzi (przy złączonych kolanach). Przy odstępie między kolanami do 5 cm lub między stopami do 3 cm z reguły nie występują zaburzenia statyki. Badanych takich należy kwalifikować jako zdolnych. Przy odstępie między kolanami do 10 cm mogą występować nieznaczne zaburzenia statyki, słabo nasilone dolegliwości wiązadeł stawu kolanowego, tendencja do płaskostopia. Badanych takich należy kwalifikować jako zdolnych z ograniczeniem. Przy odstępie między kolanami ponad 10 cm lub między stopami ponad 6 cm stwierdza się często występowanie bólów statycznych kolan i płaskostopie, a nierzadko, koślawe ustawienie stóp. Przy bardzo znacznych zniekształceniach i zaburzeniach statyki, spowodowanych szpotawością lub koślawością kolan, badanych należy kwalifikować jako niezdolnych. W wypadkach wątpliwych, szczególnie z pogranicza, badanych należy kierować do ortopedy. pkt 5. Według tego punktu należy kwalifikować również gruźlicę stawów. pkt 6 i 7. Według tych punktów należy kwalifikować wyłącznie na podstawie dokumentacji lekarskiej z przebytego leczenia oraz aktualnych wyników badań lekarskich dodatkowych. Za dawno przebyty rzut należy uważać ten, który miał miejsce przynajmniej przed 5 laty. Do § 80. Przez stopę płaską należy rozumieć obniżenie sklepienia podłużnego oraz poprzecznego. Stopa płaska wiotka, bez obciążenia, ma kształt prawidłowy. Obniżenie sklepienia następuje tylko przy obciążeniu stopy (I°). Przez stopę płaską z upośledzeniem sprawności należy rozumieć stopę płaską ze stałym obniżeniem sklepienia podłużnego, koślawością, bolesnym napinaniem się mięśni strzałkowych (II°). Przy dalszym nasilaniu się objawów występują wyraźne zmiany w prawidłowym ustawieniu kości i zmiany w stawach stępu. Chód jest niezgrabny, męczący (III°). Do § 83. Za brak palca uważa się: w przypadku kciuka - brak przynajmniej paliczka paznokciowego, w przypadku pozostałych palców - przynajmniej dwóch paliczków. Przy ocenie lewej ręki osób leworęcznych można stosować kwalifikacje, jakie obowiązują przy ocenie prawej ręki osób praworęcznych. pkt 1-7. Według tych punktów należy kwalifikować palce młotowate, przykrywające, nadliczbowe i paluch koślawy. pkt 2-7. Wymagana jest ocena lekarza chirurga ortopedy. pkt 8 i 9. Przez zrośnięcie palców z upośledzeniem sprawności należy rozumieć zrośnięcie kciuka ze wskazicielem lub wskaziciela z trzecim palcem albo zrośnięcie ze sobą palców: trzeciego, czwartego i piątego. Dział XVIII - Nowotwory 1234567891011 841Nowotwory niezłośliwe nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAC ZZD 2Nowotwory niezłośliwe szpecące lub powodujące zaburzenia czynności narządówNNCCCCCD DDDDDC 851Nowotwory złośliwe wszystkich rodzajów i stopniNNDDDDDD 2Blizny po usunięciu nowotworów złośliwych lub po leczeniu energią promienistąNNDDDDDD CCCCCC Objaśnienia szczegółowe Do § 85 pkt 1. Nowotwory należy rozpoznawać wyłącznie na podstawie badania histopatologicznego. pkt 2. Z wyjątkiem blizn po nabłonkach, które należy traktować według § 3. Dział XIX - Narząd rodny 1234567891011 861Wady rozwojowe narządu rodnego nie upośledzające ogólnej sprawności ustrojuZNAAAAAA N 2Wady rozwojowe narządu rodnego upośledzające sprawność ustrojuNNCCCCCC DDDDD 3Zaburzenia hormonalne cyklu miesiączkowego, z nieznacznym upośledzeniem sprawności ustrojuNNCCCCAC AACD 4Zaburzenia hormonalne cyklu miesiączkowego, ze znacznym upośledzeniem sprawności ustrojuNNDDDDDD 871Zastarzałe pęknięcia lub blizny krocza, nie upośledzające sprawności ustrojuNNAAAAAA 2Obniżenie ścian pochwy, z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego lub odbytniczegoNNCDCCCD CDDC 3Obniżenie ścian pochwy, z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego i towarzyszącym wysiłkowym nietrzymaniem moczuNNDDDDDD 4Obniżenie ścian pochwy, z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego lub odbytniczego, z całkowitym nietrzymaniem moczu lub zaburzeniem czynności zwieracza odbytuNNDDDDDD 5Całkowite wypadanie narządu rodnegoNNDDDDDD 6Guzy przydatków, torbiele sromu, mięśniaki macicyNNCCCCCC DDDDDD 881Nieprawidłowe położenie macicy nie upośledzające sprawności ustrojuZZAAAAAA NN 2Nieprawidłowe położenie macicy z częściowym upośledzeniem sprawności ustrojuNNCCCCCC ZD 3Przetoki maciczne, pochwowe i kroczoweNNDDDDDD 891Ostre i podostre stany zapalne narządu rodnego wewnętrznego, bez zmian anatomicznychNNCCCCCC D 2Ostre i podostre stany zapalne narządu rodnego wewnętrznego, ze zmianami anatomicznymi w zakresie przydatków i przymaciczaNNDDDDDD 3Powtarzające się przewlekłe zmiany zapalne narządu rodnego wewnętrznego, ze znacznymi zmianami anatomicznymi przydatków i przymacicza oraz objawami otrzewnowymiNNDDDDDD 4Stan po odcięciu nadpochwowym lub wycięciu całkowitym macicy z powodów innych niż nowotwory złośliweNNDDDDCD CCCDC 5Stan po wycięciu całkowitym macicy z powodu nowotworu złośliwego; nowotwory złośliwe narządu rodnegoNNDDDDDD 901Udokumentowana gruźlica narządu rodnegoNNDDDDDD 2Ciąża-------- Objaśnienia szczegółowe Do działu XIX. Badania ginekologiczne należy przeprowadzać zarówno przy kwalifikowaniu kandydatek do służby, jak i funkcjonariuszy kobiet. Badania przeprowadza specjalista chorób kobiecych. Do § 86 pkt 1. Należą tu przegrody i przewężenia pochwy, macica jednorożna, dwurożna, dwuszyjkowa, podwójna i wady rozwojowe jajowodów. pkt 2. Dotyczy znacznego niedorozwoju lub braku macicy; zmiana skojarzona jest zazwyczaj z niedomogą hormonalną układu rozrodczego, która rzutuje na ogólną sprawność ustroju. pkt 3. Obfite miesiączki przy jednoczesnym istnieniu mięśniaków i bolesne miesiączki przy zmianach o charakterze endometriozy, potwierdzone aktualnym wynikiem badania ginekologicznego. Do § 87 pkt 6. Dotyczy np. torbieli gruczołu przedsionkowego, mięśniaków macicy i innych zmian. Do § 88 pkt 1. Na przykład tyłozgięcie macicy wolne. pkt 2. Na przykład tyłozgięcie macicy umocowane. Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 9 stycznia 1998 r. w sprawie trybu i zasad przyznawania świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo w mieniu podczas korzystania lub w związku z korzystaniem z pomocy innych osób przez Urząd Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 8, poz. 27) Na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Świadczenia odszkodowawcze określone w rozporządzeniu przysługują osobie, która w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem, w trybie określonym odrębnymi przepisami, pomocy Urzędowi Ochrony Państwa poniosła uszczerbek na zdrowiu albo w mieniu, zwanej dalej "osobą poszkodowaną". 2. Jeżeli wskutek okoliczności, o których mowa w ust. 1, osoba poszkodowana zmarła, świadczenia przyznaje się członkom jej rodziny. 3. Świadczenia odszkodowawcze nie przysługują, jeżeli śmierć, uszczerbek na zdrowiu albo w mieniu osoby poszkodowanej nastąpiły z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa osoby poszkodowanej. § 2. Świadczenia odszkodowawcze z tytułu utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo w mieniu wskutek okoliczności, o których mowa w § 1 ust. 1, zwanych dalej "wypadkiem", obejmują: 1) jednorazowe odszkodowanie - dla osoby poszkodowanej z tytułu uszczerbku na zdrowiu, 2) jednorazowe odszkodowanie - dla członków jej rodziny z tytułu śmierci osoby poszkodowanej, 3) świadczenie wyrównawcze - dla osoby poszkodowanej, której wynagrodzenie uległo zmniejszeniu wskutek uszczerbku na zdrowiu, 4) rentę z tytułu niezdolności do pracy - dla osoby poszkodowanej, która stała się osobą całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy, 5) rentę szkoleniową - dla osoby poszkodowanej, w stosunku do której orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, 6) rentę rodzinną - dla członków rodziny po osobie poszkodowanej, uprawnionych na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 7) odszkodowanie za uszczerbek w mieniu - dla osoby poszkodowanej lub dla członków jej rodziny, 8) bezpłatne świadczenia zdrowotne, zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze, zaopatrzenie w leki bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością, zaopatrzenie w artykuły sanitarne oraz inne świadczenia w naturze - dla osoby poszkodowanej oraz dla członków rodziny tej osoby, 9) prawo do przysposobienia zawodowego. § 3. Podstawę wymiaru świadczeń odszkodowawczych, o których mowa w § 2 pkt 1-6, oraz ich wysokość ustala się na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Rozdział 2 Odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu lub śmierci osoby poszkodowanej § 4. 1. Osobie poszkodowanej, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, przysługuje jednorazowe odszkodowanie pieniężne, zwane dalej "odszkodowaniem". 2. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy. 3. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. § 5. 1. W razie śmierci osoby poszkodowanej wskutek wypadku, odszkodowanie przysługuje następującym członkom jej rodziny: 1) małżonkowi, z którym do dnia śmierci osoba poszkodowana pozostawała we wspólności małżeńskiej, lub uprawnionemu do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu lub ugody sądowej, 2) dzieciom własnym i przysposobionym oraz pasierbom, wnukom i rodzeństwu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 3) rodzicom, osobom przysposabiającym, macosze oraz ojczymowi, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej prowadzili z nią wspólne gospodarstwo domowe lub jeżeli osoba ta przyczyniała się w znacznym stopniu do ich utrzymania albo jeżeli zostało ustalone wyrokiem sądowym lub ugodą sądową prawo do alimentów z jej strony. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również byłemu małżonkowi osoby poszkodowanej, jeżeli do chwili jej śmierci był on uprawniony do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu lub ugody sądowej. 3. Odszkodowanie przysługuje niezależnie od zasiłku pogrzebowego, odprawy oraz innych świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów. 4. Jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku po otrzymaniu z tego tytułu odszkodowania, uprawnionym członkom jej rodziny przysługuje odszkodowanie, jeżeli byłoby ono wyższe niż odszkodowanie wypłacone tej osobie. W takim przypadku odszkodowanie przyznaje się w wysokości stanowiącej różnicę między kwotami tych odszkodowań i wypłaca się w odpowiednich częściach uprawnionym członkom rodziny. § 6. 1. Odszkodowanie, o którym mowa w § 5, przysługuje, jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku w ciągu 3 lat od jego zaistnienia. 2. Proporcjonalne zwiększenie odszkodowania przysługuje osobie poszkodowanej, jeżeli uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku, ulegnie zwiększeniu o co najmniej 10% w czasie określonym w ust. 1. § 7. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Szef Urzędu Ochrony Państwa może przyznać odszkodowanie: 1) członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku, nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej, albo innej osobie bliskiej - w granicach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, 2) osobie poszkodowanej albo uprawnionemu członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku - wyższe niż określone w przepisach wymienionych w pkt 1. Rozdział 3 Świadczenie wyrównawcze § 8. 1. Osobie poszkodowanej, która wskutek wypadku doznała uszczerbku na zdrowiu co najmniej w 10% i osiąga wynagrodzenie zmniejszone co najmniej o 10% przysługuje świadczenie wyrównawcze. 2. Świadczenie wyrównawcze nie przysługuje, jeżeli z tytułu uszczerbku na zdrowiu osoba poszkodowana pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy. § 9. Świadczenie wyrównawcze stanowi różnicę między wynagrodzeniem z okresu przed powstaniem uszczerbku na zdrowiu a wynagrodzeniem z okresu po powstaniu tego uszczerbku, nie może jednak przekraczać 30% wynagrodzenia, z okresu przed powstaniem uszczerbku na zdrowiu. § 10. Świadczenie wyrównawcze wypłaca się przez okres nie dłuższy niż trzy lata. Rozdział 4 Renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa i renta rodzinna § 11. Osobie poszkodowanej, która wskutek wypadku została uznana za całkowicie lub częściowo niezdolną do pracy, przysługuje renta stała lub okresowa albo renta szkoleniowa, na zasadach przewidzianych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 12. Członkom rodziny osoby poszkodowanej, która zmarła wskutek wypadku, przysługuje renta rodzinna, na zasadach przewidzianych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Rozdział 5 Odszkodowanie za uszczerbek w mieniu § 13. 1. Osobie poszkodowanej, która wskutek wypadku doznała uszczerbku w mieniu, przysługuje odszkodowanie. 2. Jeżeli osoba poszkodowana poniosła śmierć wskutek wypadku, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobom powołanym do spadku po niej, według zasad określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. 3. W przypadku uszkodzenia pojazdu mechanicznego, będącego własnością osoby poszkodowanej, odszkodowanie ogranicza się do kwoty nie wypłaconej przez zakład ubezpieczeń. Rozdział 6 Świadczenia lecznicze i rehabilitacyjne § 14. Świadczenia określone w § 2 pkt 8 są udzielane według przepisów o świadczeniach dla funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa oraz ich rodzin. Rozdział 7 Postępowanie w sprawach świadczeń § 15. 1. Do sposobu ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej albo związku śmierci tej osoby z wypadkiem, a także właściwości organów, trybu przyznawania i wypłaty odszkodowania, stosuje się odpowiednio przepisy o odszkodowaniach przysługujących funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa w związku ze służbą w Urzędzie Ochrony Państwa, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. 2. O stopniu i charakterze uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej orzekają komisje lekarskie właściwe dla funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. 3. Komisje lekarskie, o których mowa w ust. 2, ustalają również związek śmierci osoby poszkodowanej z wypadkiem. § 16. W sprawach dotyczących renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinnej, nie uregulowanych w rozporządzeniu, stosuje się odpowiednio przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, dotyczące: 1) postępowania w sprawach rent, 2) orzekania o niezdolności do pracy, 3) powstawania i ustalania prawa do rent oraz zasad ich wypłaty, 4) waloryzacji rent, 5) zwrotu nienależnie pobranych rent i dokonywania potrąceń. § 17. W razie zbiegu świadczeń przewidzianych w rozporządzeniu ze świadczeniami przysługującymi na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych lub przepisów o odszkodowaniach w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Urzędzie Ochrony Państwa, stosuje się przepisy korzystniejsze dla osoby uprawnionej do świadczeń. § 18. Postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się z urzędu lub na wniosek osoby poszkodowanej albo innych osób uprawnionych. § 19. 1. Po wszczęciu postępowania w sprawie odszkodowania za uszczerbek w mieniu, funkcjonariusz upoważniony przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa przeprowadza postępowanie wyjaśniające. 2. W toku postępowania wyjaśniającego ustala się: 1) rodzaj, czas, miejsce i przyczynę powstania uszczerbku w mieniu, 2) wysokość uszczerbku w mieniu, 3) okoliczności towarzyszące powstaniu uszczerbku w mieniu. 3. W celu dokonania ustaleń, o których mowa w ust. 2, upoważniony funkcjonariusz, prowadzący postępowanie wyjaśniające, korzysta z protokołów, raportów służbowych oraz innych dokumentów sporządzonych w związku z udzieleniem pomocy przez osobę poszkodowaną Urzędowi Ochrony Państwa, w trybie określonym w odrębnych przepisach. W razie potrzeby przesłuchuje się świadków lub zasięga opinii rzeczoznawców. 4. Z przebiegu postępowania wyjaśniającego upoważniony funkcjonariusz sporządza protokół, który poza ustaleniami wymienionymi w ust. 2, powinien zawierać: 1) datę i miejsce dokonywania czynności oraz imię i nazwisko osoby przeprowadzającej postępowanie, a także imię, nazwisko i adres osoby poszkodowanej, 2) kalkulację ustalonej wysokości uszczerbku w mieniu, 3) imiona i nazwiska przesłuchanych świadków oraz treść ich zeznań, 4) treść opinii rzeczoznawców. 5. Przed wydaniem decyzji o przyznanie odszkodowania zapoznaje się osobę poszkodowaną lub osoby uprawnione z materiałami zebranymi w postępowaniu wyjaśniającym i wyznacza się termin do wniesienia przez nie uwag i wniosków. 6. Po rozpatrzeniu uwag, o których mowa w ust. 5, albo gdy w wyznaczonym terminie uwagi nie zostaną zgłoszone, wydaje się decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania odszkodowania. § 20. Do postępowania w sprawach świadczeń, w zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. § 21. Świadczenia przewidziane w rozporządzeniu wypłaca się z budżetu państwa w części dotyczącej Urzędu Ochrony Państwa. Rozdział 8 Przepisy końcowe § 22. W sprawach o przyznanie świadczeń odszkodowawczych, nie zakończonych decyzją do dnia wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy tego rozporządzenia. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 8, poz. 28) Na podstawie art. 34 ust. 3, art. 45, art. 68 ust. 1 i art. 89 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie reguluje prawa i obowiązki oraz przebieg służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, zwanych dalej "funkcjonariuszami", szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii o służbie, a także tryb wydawania i sprostowania świadectw służby oraz odwoływania się od opinii o służbie, szczegółowe zasady i tryb mianowania na stopnie, a także zasady i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943), 2) służba - wykonywanie obowiązków wynikających ze stosunku służbowego funkcjonariuszy, 3) sprawy osobowe - sprawy związane z powstaniem, zmianą i rozwiązaniem stosunku służbowego oraz wynikającymi z jego treści uprawnieniami i obowiązkami funkcjonariuszy, 4) droga służbowa - zwracanie się w sprawach osobowych funkcjonariuszy do przełożonego właściwego w sprawach osobowych za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego, 5) jednostka organizacyjna - jednostkę organizacyjną wymienioną w § 3 ust. 1 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 145, poz. 675), delegaturę Urzędu Ochrony Państwa oraz ośrodek szkolenia utworzony przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa, 6) komisja lekarska - komisję lekarską podległą Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, 7) numer identyfikacyjny - numer identyfikacyjny, który otrzymuje funkcjonariusz z dniem określonym w rozkazie o mianowaniu. Rozdział 2 Powstanie, zmiana i rozwiązanie stosunku służbowego § 2. 1. Powstanie, zmiana i rozwiązanie stosunku służbowego następuje przez wydanie decyzji administracyjnej w formie rozkazu personalnego. 2. Do postępowania w sprawach osobowych stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. § 3. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza Urzędu Ochrony Państwa nawiązuje się w drodze mianowania w terminie określonym w rozkazie personalnym. 2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące dane: 1) oznaczenie organu wydającego rozkaz, 2) datę wydania, 3) stopień, imię i nazwisko funkcjonariusza, imię jego ojca oraz numer identyfikacyjny funkcjonariusza, 4) datę, od której liczy się początek służby, 5) charakter służby (przygotowawcza, stała), 6) stanowisko oraz nazwę jednostki organizacyjnej, 7) grupę zaszeregowania i wysokość dodatków do uposażenia, 8) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby uprawnionej do wydania rozkazu personalnego, 9) pouczenie o przysługujących funkcjonariuszowi środkach odwoławczych. 3. Z rozkazem personalnym, o którym mowa w ust. 1, zapoznaje się zainteresowanego funkcjonariusza. Rozkaz ten włącza się do akt osobowych funkcjonariusza. § 4. 1. Właściwy przełożony posiadający uprawnienia w sprawach osobowych lub upoważniona przez niego osoba zapoznaje funkcjonariusza z przepisami regulującymi przebieg służby oraz dotyczącymi ochrony tajemnicy państwowej i służbowej. Z przepisami regulującymi sposób pełnienia służby funkcjonariusza zapoznaje kierownik jednostki organizacyjnej miejsca pełnienia służby lub upoważniona przez niego osoba. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany pisemnie potwierdzić fakt zapoznania się z przepisami, o których mowa w ust. 1. Potwierdzenie włącza się akt osobowych funkcjonariusza. § 5. 1. Mianowanie na stanowisko służbowe, przenoszenie oraz zwalnianie z tego stanowiska, a także zmiany uposażenia określa się w kolejnych rozkazach personalnych dotyczących przebiegu służby. 2. Przepis § 3 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 6. Rozkazy personalne i inne dokumenty dotyczące służby funkcjonariusza przechowuje się w jego aktach osobowych. § 7. 1. Raporty i wnioski dotyczące spraw osobowych funkcjonariuszy kieruje się drogą służbową do decyzji właściwego przełożonego, posiadającego uprawnienia w sprawach osobowych. Przekazanie raportu lub wniosku wraz z opinią dotyczącą proponowanego załatwienia sprawy następuje niezwłocznie. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy raportów funkcjonariuszy, kierowanych do Szefa Urzędu Ochrony Państwa, informujących o odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o którym mowa w art. 46 ust. 2 ustawy. § 8. 1. O zamiarze rozwiązania stosunku służbowego z funkcjonariuszem, który nabył prawo do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej, należy poinformować funkcjonariusza co najmniej na trzy miesiące przed przewidywanym terminem zwolnienia go ze służby. 2. O zamiarze rozwiązania stosunku służbowego informuje się funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, podczas rozmowy poświęconej tej sprawie. Rozmowę w obecności bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza przeprowadza Szef Urzędu Ochrony Państwa lub wyznaczona przez niego osoba. 3. W rozmowie należy wskazać powody rozwiązania stosunku służbowego, ustalić datę zwolnienia, poinformować funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, o uprawnieniach przysługujących mu po zwolnieniu ze służby. Z rozmowy należy sporządzić notatkę służbową, którą włącza się do akt osobowych funkcjonariusza. Notatka służbowa powinna być podpisana przez funkcjonariusza. § 9. 1. Rozwiązanie stosunku służbowego następuje przez wydanie rozkazu personalnego o zwolnieniu funkcjonariusza ze służby. 2. Rozkaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności następujące dane: 1) oznaczenie organu wydającego rozkaz, 2) datę wydania, 3) podstawę prawną i datę zwolnienia, 4) stopień, imię i nazwisko funkcjonariusza, jego ojca oraz numer identyfikacyjny funkcjonariusza, 5) charakter pełnionej służby (przygotowawcza, stała), 6) ostatnie miejsce służby, stanowisko, 7) grupę zaszeregowania i wysokość uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia przyznanego na ostatnio zajmowanym stanowisku, 8) inne świadczenia pieniężne przyznane funkcjonariuszowi, 9) uzasadnienie faktyczne i prawne zwolnienia ze służby, 10) pouczenie o przysługujących funkcjonariuszowi środkach odwoławczych, 11) określenie terminu rozliczenia się z obowiązków służbowych, 12) podpis, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania rozkazu personalnego. 3. Do rozkazu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis § 3 ust. 3. § 10. Do zwolnienia ze stanowiska lub przeniesienia do pełnienia służby przepis § 9 ust. 2 pkt 11 stosuje się odpowiednio. § 11. W przypadku gdy komisja lekarska uzna funkcjonariusza za trwale niezdolnego do służby, zwalnia się go od zajęć służbowych, a następnie niezwłocznie zwalnia ze służby, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 1 ustawy. Rozdział 3 Wydawanie świadectwa służby i opinii o służbie § 12. 1. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby albo osobie upoważnionej przez niego na piśmie wydaje się świadectwo służby w dniu, w którym następuje rozwiązanie stosunku służbowego. Wydanie świadectwa służby nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się funkcjonariusza z obowiązków służbowych. 2. Jeżeli wydanie świadectwa służby funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby albo osobie przez niego upoważnionej nie jest możliwe, należy, nie później niż w ciągu siedmiu dni od dnia rozwiązania stosunku służbowego, przesłać świadectwo służby zwolnionemu funkcjonariuszowi lub tej osobie za pośrednictwem poczty albo doręczyć je w inny sposób. 3. W świadectwie służby należy podać informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku służbowego i uprawnień z ubezpieczenia społecznego, dotyczące: 1) okresu służby, 2) zajmowanego ostatnio stanowiska, 3) okresu korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia, 4) wykorzystanego urlopu wychowawczego w czasie trwania stosunku służbowego oraz okresu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, po ustaniu tego stosunku z przyczyn dotyczących Urzędu Ochrony Państwa, 5) wykorzystania w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, zwolnienia od zajęć służbowych przewidzianego w odrębnych przepisach, 6) podstawy prawnej rozwiązania stosunku służbowego lub wzmiankę o jego ustaniu w przypadku śmierci funkcjonariusza, 7) potrąceń z uposażenia, na zasadach określonych w art. 114 ustawy, 8) liczby dni urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego wykorzystanego przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek służbowy, 9) liczby dni, za które zwolniony funkcjonariusz otrzymał świadczenie pieniężne, na zasadach określonych w art. 104 ust. 3 ustawy. 4. Na żądanie funkcjonariusza w świadectwie służby należy podać także informacje o wysokości i składnikach uposażenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach. 5. Świadectwo, o którym mowa w ust. 1, wydaje Szef Urzędu Ochrony Państwa lub funkcjonariusz przez niego upoważniony. 6. Kopię świadectwa służby przechowuje się w aktach osobowych funkcjonariusza. W uzasadnionych przypadkach Szef Urzędu Ochrony Państwa lub funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 5, wydaje odpis tego świadectwa. 7. W świadectwie, o którym mowa w ust. 1, nie zamieszcza się wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową. 8. Wzór świadectwa służby stanowi załącznik do rozporządzenia. § 13. W razie ustania stosunku służbowego z powodu śmierci funkcjonariusza, funkcjonariusz, o którym mowa w § 12 ust. 5, sporządza świadectwo służby i włącza je do akt osobowych zmarłego funkcjonariusza. Z wnioskiem o wydanie świadectwa służby może wystąpić członek rodziny zmarłego funkcjonariusza, a także inna osoba będąca jego spadkobiercą. § 14. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby może, w terminie siedmiu dni od daty otrzymania świadectwa służby, wystąpić z żądaniem sprostowania świadectwa. Wniosek składa się do Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. W razie uwzględnienia wniosku o sprostowanie świadectwa służby, przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje zwolnionemu funkcjonariuszowi, w terminie siedmiu dni, nowe świadectwo służby lub zawiadamia go pisemnie o uznaniu wniosku za bezzasadny. § 15. 1. W razie zmiany rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby, funkcjonariusz, o którym mowa w § 12 ust. 5, jest obowiązany uzupełnić wydane uprzednio świadectwo służby o informacje o dokonanych zmianach, jeżeli mają one wpływ na treść wystawionego świadectwa. 2. W razie uchylenia rozkazu personalnego o zwolnieniu i przywrócenia funkcjonariusza do służby, w przypadku kolejnego zwolnienia ze służby wydaje się nowe świadectwo służby uwzględniające również okres służby przed tym zwolnieniem. § 16. W przypadkach określonych w § 14 ust. 2 i § 15 ust. 2 przełożony wydający nowe świadectwo służby jest obowiązany, najpóźniej w dniu jego wydania, unieważnić poprzednio sporządzone świadectwo. Na tę okoliczność czyni odpowiednią adnotację na nowo wydanym świadectwie. § 17. 1. Na wniosek funkcjonariusza zwolnionego ze służby przygotowuje się niezwłocznie opinię o służbie. Opinię o służbie sporządza się na podstawie informacji zawartych w aktach osobowych zwolnionego. 2. Opinię o służbie sporządza właściwy przełożony posiadający uprawnienia w sprawach osobowych lub osoba przez niego upoważniona. 3. Opinia o służbie zawiera w szczególności: 1) imię, nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia funkcjonariusza, 2) informację o okresie służby, 3) charakterystykę kwalifikacji zawodowych zwolnionego, 4) ogólne określenie zakresu powierzonych obowiązków i sposobu wywiązywania się z obowiązków służbowych, nie naruszające przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej, 5) informację o szczególnych osiągnięciach zawodowych oraz o nagrodach i wyróżnieniach, 6) informację o naruszeniach dyscypliny służbowej i karach, które nie zostały zatarte, 7) informację o podstawie prawnej rozwiązania stosunku służbowego, 8) pouczenie o przysługującym zwolnionemu funkcjonariuszowi prawie do złożenia odwołania od opinii. § 18. 1. Funkcjonariusz, który nie zgadza się z treścią opinii o służbie, może, w terminie siedmiu dni od daty otrzymania opinii, wnieść na piśmie odwołanie do Szefa Urzędu Ochrony Państwa za pośrednictwem przełożonego, który wydał opinię. 2. Przełożony wydający opinię może uznać odwołanie i zmienić treść opinii. W przypadku uznania odwołania za nieuzasadnione, wydający opinię przesyła ją Szefowi Urzędu Ochrony Państwa wraz z odwołaniem i własnym stanowiskiem w sprawie. 3. Szef Urzędu Ochrony Państwa w terminie miesiąca od dnia wniesienia odwołania: 1) zmienia, uzupełnia lub uchyla opinię i nakazuje wydanie innej opinii albo 2) nie uwzględnia odwołania. 4. Stanowisko Szefa Urzędu Ochrony Państwa zajęte w sprawie odwołania jest ostateczne. Odmowa zmiany lub uchylenia opinii wymaga pisemnego uzasadnienia. 5. W razie zmiany treści opinii stosuje się odpowiednio przepis § 16. Rozdział 4 Prawa funkcjonariuszy § 19. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną, jeżeli wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych zostanie prawomocnie umorzone z powodu braku cech przestępstwa lub zakończone wyrokiem uniewinniającym. 2. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1, regulują odrębne przepisy. § 20. 1. Funkcjonariusz, oprócz urlopu wypoczynkowego określonego w art. 69 ustawy, może otrzymać: 1) dodatkowy urlop wypoczynkowy, 2) urlop zdrowotny, 3) urlop okolicznościowy (w związku z przeniesieniem, szkoleniowy, na sprawowanie opieki, oddanie krwi, z innych ważnych przyczyn), 4) krótkoterminowy urlop w drodze wyróżnienia, 5) urlop bezpłatny. 2. Funkcjonariuszowi-kobiecie, niezależnie od urlopów, o których mowa w ust. 1, przysługuje urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz urlop wychowawczy. 3. Wymiar, zasady i tryb udzielania urlopów regulują odrębne przepisy. § 21. 1. Funkcjonariusz przebywający na urlopie bezpłatnym zachowuje uprawnienia i świadczenia, o których mowa w art. 60, 62, 75, 78, 79, 81, art. 95 ust. 1 pkt 2 (z wyłączeniem nagród) i art. 95 ust. 2 ustawy. 2. Jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, wypłata świadczeń, o których mowa w ust. 1, następuje w pierwszym dniu po powrocie funkcjonariusza z urlopu bezpłatnego. Rozdział 5 Obowiązki funkcjonariuszy § 22. 1. Funkcjonariusz ma obowiązek niezwłocznie zameldować właściwemu przełożonemu posiadającemu uprawnienia w sprawach osobowych, załączając w razie potrzeby stosowne dokumenty, o: 1) zmianie nazwiska, 2) zmianie stanu cywilnego, 3) urodzeniu się dziecka, przysposobieniu, wzięciu na utrzymanie lub wychowanie, 4) zmianie miejsca zamieszkania, 5) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu, 6) innych przypadkach, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią. 2. Obowiązek określony w ust. 1 funkcjonariusz wykonuje, składając pisemny raport drogą służbową. § 23. Funkcjonariusz skierowany do komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby ma obowiązek, bez zbędnej zwłoki, poddać się badaniom lekarskim zleconym przez komisję lekarską. § 24. W przypadku wyjazdu za granicę nie mającego charakteru służbowego, funkcjonariusz jest obowiązany pozostawić w kraju broń służbową, umundurowanie i dokumenty związane ze służbą, chyba że uzyska zgodę Szefa Urzędu Ochrony Państwa na ich wywiezienie. § 25. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność lub spóźnienie do służby. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany uprzedzić o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu, z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia, oraz poinformować o przewidywanym czasie trwania nieobecności. 3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do służby, funkcjonariusz jest obowiązany tego samego dnia poinformować o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uniemożliwiające terminowe dopełnienie tego obowiązku. Zawiadomienia funkcjonariusz dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności lub drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego. 4. Usprawiedliwienia, o których mowa w ust. 1-3, funkcjonariusz przedstawia bezpośredniemu przełożonemu. § 26. 1. Nieobecność w służbie z powodu choroby funkcjonariusz usprawiedliwia, przedstawiając, najpóźniej w dniu powrotu do służby, orzeczenie o czasowej niezdolności do służby, wydane przez zakład służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych i administracji albo inny zakład służby zdrowia. 2. W przypadku orzeczeń o czasowej niezdolności do służby, wydanych przez inny zakład służby zdrowia, obejmujących nieprzerwany okres co najmniej trzech miesięcy, funkcjonariusza można skierować do komisji lekarskiej w celu określenia jego stanu zdolności do służby. Rozdział 6 Tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia funkcjonariuszy § 27. 1. Do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia funkcjonariuszy zalicza się okresy służby w Urzędzie Ochrony Państwa. 2. Do wysługi lat, o której mowa w ust. 1, zalicza się również: 1) Służbę w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i w Służbie Więziennej, 2) okresy traktowane jako równorzędne ze służbą w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i w Służbie Więziennej, wymienione w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) zakończone okresy zatrudnienia wykonywanego w pełnym wymiarze czasu pracy; okresy pracy wykonywanej równocześnie w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub na danym stanowisku sumuje się, 4) inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. § 28. 1. Do wysługi lat nie zalicza się okresów służby (pracy), za które nie przysługiwało uposażenie zasadnicze (wynagrodzenie) lub zasiłek z tytułu choroby przewidziany w przepisach odrębnych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku korzystania przez funkcjonariusza, także przed podjęciem służby, z urlopu udzielonego w celu sprawowania opieki nad małym dzieckiem, przewidzianego w przepisach prawa pracy, oraz urlopu bezpłatnego udzielonego w związku z wyjazdem za granicę wspólnie z małżonkiem przeniesionym tam w celu pełnienia służby albo pracy w przedstawicielstwie dyplomatycznym, stałym przedstawicielstwie przy Organizacji Narodów Zjednoczonych lub innej misji państwowej. § 29. 1. Ustalenia wysługi lat dokonuje się na dzień przyjęcia do służby. 2. Funkcjonariusz jest obowiązany przedstawić dokumenty potwierdzające okresy zaliczane do wysługi lat. 3. Zwiększenie wysługi lat z tytułu stażu służby następuje z urzędu i nie wymaga odrębnej decyzji. Rozdział 7 Szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie § 30. 1. Z wnioskiem w sprawie mianowania funkcjonariusza na określony stopień występuje kierownik jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę. 2. Wnioski w sprawie mianowania funkcjonariusza na stopień oficerski i generalski Szef Urzędu Ochrony Państwa przedstawia Prezesowi Rady Ministrów. § 31. 1. Mianowania na stopień dokonuje się w dniu 3 maja lub w dniu 11 listopada. Wręczenie aktów nominacyjnych następuje w sposób uroczysty. 2. Mianowanie na stopień, które jest uzależnione od uprzedniego zdania egzaminu, może nastąpić bezpośrednio po zdaniu tego egzaminu. 3. Przedterminowe mianowanie funkcjonariusza na wyższy stopień w drodze wyróżnienia następuje z dniem udzielenia tego wyróżnienia. § 32. 1. Funkcjonariusza, kandydata na stopień oficera (chorążego), który po odbyciu nauki nie złożył z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego, mianuje się na stopień młodszego chorążego (plutonowego), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Funkcjonariusza posiadającego stopień młodszego chorążego (plutonowego) lub wyższy stopień mianuje się na kolejny stopień w korpusie chorążych (podoficerów). § 33. Mianowanie na stopień następuje, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w art. 36 ust. 4 i art. 44 ust. 2 ustawy, w formie rozkazu personalnego. § 34. 1. Funkcjonariuszowi, któremu obniżono stopień, okres służby w posiadanym stopniu, wymagany do mianowania na wyższy stopień, biegnie od dnia uprawomocnienia się: 1) wyroku sądu, którym został obniżony stopień, 2) decyzji o ukaraniu karą dyscyplinarną obniżenia stopnia. 2. Funkcjonariusza, któremu został obniżony stopień, można mianować w drodze wyróżnienia na kolejny stopień przed upływem okresu przewidzianego w art. 39 ustawy. Okres ten może być skrócony nie więcej niż o połowę. § 35. 1. Mianowanie na stopień na podstawie art. 40 ustawy może nastąpić w szczególności w przypadku: 1) dokonania przez funkcjonariusza czynu świadczącego o wybitnym męstwie, 2) wyjątkowych osiągnięć funkcjonariusza w czasie pełnienia służby, 3) zamiaru zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 lub art. 29 ust. 2 pkt 4 ustawy, jeżeli funkcjonariusz wyróżnił się nienagannym pełnieniem służby. 2. Jeżeli wskutek czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, funkcjonariusz poniósł śmierć, mianowanie następuje pośmiertnie. Rozdział 8 Przepis końcowy § 36. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 1998 r. (poz. 28) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 stycznia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów odpadów, których wykorzystanie uprawnia do zwolnienia od podatku dochodowego, oraz szczegółowych zasad ustalania wartości odpadów wykorzystywanych w procesie produkcji. (Dz. U. Nr 8, poz. 29) Na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 oraz Nr 141, poz. 943 i 945) oraz art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz rodzajów odpadów, których wykorzystanie w procesie produkcji uprawnia do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 55 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945) oraz w art. 17 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945), stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Wartość odpadów, o których mowa w § 1, powstałych w toku własnej produkcji u podatnika wykorzystującego odpady, ustala się w wysokości możliwej do uzyskania ceny sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku od towarów i usług oraz o koszty związane z przystosowaniem odpadów do sprzedaży i jej dokonaniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie nieodpłatnego nabycia odpadów. § 3. Wartość odpadów, o których mowa w § 1, nabytych odpłatnie: 1) od podatników podatku od towarów i usług, ustala się pomniejszając cenę ich nabycia określoną w fakturze (rachunku uproszczonym) o naliczony podatek od towarów i usług oraz powiększając o poniesione koszty związane z transportem, załadunkiem i wyładunkiem odpadów, 2) od podmiotów lub osób nie będących podatnikami podatku od towarów i usług, ustala się powiększając cenę ich nabycia określoną w dowodzie księgowym stwierdzającym wysokość poniesionych wydatków o poniesione koszty związane z transportem, załadunkiem i wyładunkiem odpadów. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie także do odpadów wykorzystywanych w procesie produkcji w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy rozpoczynający się w 1998 r. Minister Finansów: wz. J. Kubik Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 1998 r. (poz. 29) WYKAZ RODZAJÓW ODPADÓW, KTÓRYCH WYKORZYSTANIE W PROCESIE PRODUKCJI UPRAWNIA DO ZWOLNIENIA, O KTÓRYM MOWA W PRZEPISACH PRZYWOŁANYCH W § 1 ROZPORZĄDZENIA 1. Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe) 2. Baterie i akumulatory 3. Zużyte lub wycofane z eksploatacji opony 4. Odpady opakowaniowe z tworzyw sztucznych 5. Odpady opakowaniowe ze szkła, z wyjątkiem opakowań nadających się do ponownego wykorzystania 6. Papier i tektura wykorzystywane jako surowce wtórne 7. Odpady komunalne lub podobne do komunalnych odpady organiczne nadające się do kompostowania 8. Odpady i złomy metaliczne oraz odpady stopów metali 9. Odpady niebezpieczne występujące w odpadach komunalnych lub podobnych do komunalnych (rozpuszczalniki, odczynniki fotograficzne, lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć) 10. Wraki pojazdów Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania przetargów na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy. (Dz. U. Nr 9, poz. 30) Na podstawie art. 42 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) właściwym organie - należy przez to rozumieć kierownika urzędu rejonowego, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, lub zarząd gminy, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiącej własność gminy, 2) cenie wywoławczej - należy przez to rozumieć cenę nieruchomości gruntowej, nieruchomości budynkowej lub nieruchomości lokalowej, o której mowa w art. 67. § 2. 1. Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza właściwy organ, wybierając jedną z form, o której mowa w art. 40 ust. 1. 2. Jeżeli pierwszy przetarg zakończył się wynikiem negatywnym, drugi przetarg organizuje się po upływie jednego miesiąca, lecz nie później niż w terminie do 6 miesięcy od dnia zamknięcia pierwszego przetargu. 3. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 2, właściwy organ nie zorganizuje drugiego przetargu, jest on obowiązany, w celu zbycia nieruchomości, zorganizować ponownie pierwszy przetarg. 4. Właściwy organ może odwołać ogłoszony przetarg jedynie z uzasadnionej przyczyny, informując o tym niezwłocznie w formie właściwej dla ogłoszenia o przetargu. § 3. W cenie nieruchomości uzyskanej w przetargu wyodrębnia się, do ustalenia opłat, o których mowa w art. 71, cenę gruntu, budynków albo lokali i innych urządzeń znajdujących się na tym gruncie, które staną się przedmiotem odrębnej własności z chwilą oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste. Przy wyodrębnieniu tych cen przyjmuje się proporcje zachodzące między nimi w cenie wywoławczej. § 4. 1. W przetargu mogą brać udział osoby fizyczne i osoby prawne, jeżeli, z zastrzeżeniem § 5, wpłacą wadium w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o przetargu. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie może upłynąć później niż na 3 dni przed dniem otwarcia przetargu. 3. Właściwy organ ustala wysokość wadium, która nie może być niższa niż 5% ceny wywoławczej i wyższa niż 20% tej ceny. 4. Wadium może być wnoszone w gotówce, obligacjach państwowych, papierach wartościowych dopuszczonych do obrotu giełdowego, listach gwarancyjnych lub wekslach. 5. Właściwy organ podaje w ogłoszeniu o przetargu wybrane formy wnoszenia wadium. 6. Wadium zwraca się niezwłocznie po odwołaniu lub zamknięciu przetargu, jednak nie później niż przed upływem 3 dni od dnia odwołania lub zamknięcia przetargu, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Wadium wpłacone w gotówce przez uczestnika przetargu, który przetarg wygrał, zalicza się na poczet ceny nabycia nieruchomości lub pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej. § 5. 1. W przetargu przeprowadzanym przez kierownika urzędu rejonowego osoby, którym przysługują uprawnienia określone w art. 212 ust. 1 i 2, zwalnia się z obowiązku wpłacenia wadium, jeżeli złożą pisemne zobowiązanie wpłacenia kwoty równej wysokości wadium, ustalonego dla uczestników przetargu, w razie uchylenia się od zawarcia umowy sprzedaży lub oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste. 2. Osoby wymienione w ust. 1 zamiast dowodu wpłaty wadium przedstawiają kierownikowi urzędu rejonowego oryginał zaświadczenia o posiadaniu uprawnień, o których mowa w art. 212 ust. 1 i 2. § 6. 1. Ogłoszenie o przetargu właściwy organ podaje do publicznej wiadomości co najmniej na 2 tygodnie przed wyznaczonym terminem przetargu. 2. W jednym ogłoszeniu można zamieścić informacje o przetargach na kilka nieruchomości. 3. W przypadku przetargu, w którym cena wywoławcza jest większa od 50 000 zł, ogłoszenie o przetargu zamieszcza się dodatkowo w prasie lokalnej. § 7. W przetargu nie mogą uczestniczyć osoby wchodzące w skład komisji przetargowej oraz osoby bliskie tym osobom. § 8. 1. Czynności związane z przeprowadzeniem przetargu wykonuje komisja przetargowa w składzie od 3 do 7 osób. 2. Przewodniczącego oraz członków komisji przetargowej wyznacza właściwy organ. 3. Komisja przetargowa podejmuje rozstrzygnięcia w drodze głosowania, z zastrzeżeniem § 13 ust. 6. 4. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego komisji przetargowej. § 9. 1. Przewodniczący komisji przetargowej sporządza protokół przeprowadzonego przetargu. 2. Protokół przeprowadzonego przetargu powinien zawierać następujące informacje: 1) termin i miejsce przetargu, 2) oznaczenie nieruchomości będącej przedmiotem przetargu, według ewidencji gruntów i księgi wieczystej, 3) o obciążeniach nieruchomości, 4) o osobach dopuszczonych i nie dopuszczonych do przetargu, wraz z uzasadnieniem, 5) o rozstrzygnięciach podjętych przez komisję przetargową, wraz z uzasadnieniem, 6) najwyższą cenę osiągniętą w przetargu lub informację o złożonych ofertach, wraz z uzasadnieniem wyboru najkorzystniejszej z nich, 7) imię, nazwisko i adres lub nazwę albo firmę oraz siedzibę osoby ustalonej jako nabywca nieruchomości, 8) imiona i nazwiska przewodniczącego i członków komisji przetargowej. 3. Protokół przeprowadzonego przetargu podpisują przewodniczący i członkowie komisji przetargowej. § 10. 1. Przetarg uważa się za zakończony wynikiem negatywnym, jeżeli żaden z uczestników przetargu ustnego nie zaoferował postąpienia ponad cenę wywoławczą lub żaden z uczestników przetargu pisemnego nie zaoferował ceny wyższej od wywoławczej. 2. W przypadku przetargu zakończonego wynikiem negatywnym stosuje się przepis § 4 ust. 6. § 11. 1. Uczestnik przetargu może zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do wojewody, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości Skarbu Państwa, albo do zarządu gminy, jeżeli przetarg dotyczy nieruchomości stanowiących własność gminy. 2. Skargę wnosi się w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu ustnego lub doręczenia zawiadomienia o wyniku przetargu pisemnego. 3. Wojewoda lub zarząd gminy może uznać skargę za niezasadną, nakazać powtórzenie czynności przetargowych albo unieważnić przetarg. 4. W przypadku wniesienia skargi, o której mowa w ust. 1, właściwy organ wstrzymuje dalsze czynności związane ze zbyciem nieruchomości. 5. W razie unieważnienia przetargu stosuje się przepis § 4 ust. 6. Rozdział 2 Przetarg ustny nieograniczony § 12. Ogłoszenie o przetargu ustnym nieograniczonym powinno zawierać informacje: 1) wymienione w art. 35 ust. 2, w tym cenę wywoławczą, 2) o obciążeniach nieruchomości, 3) o czasie i miejscu przetargu, 4) o wysokości wadium, terminie i miejscu jego wpłacenia, 5) o sposobie ustalenia opłat z tytułu użytkowania wieczystego, 6) o skutkach uchylenia się od zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości lub oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej. § 13. 1. Przewodniczący komisji przetargowej otwiera przetarg, przekazując uczestnikom informacje, o których mowa w § 12 pkt 1, 5 i 6, oraz podaje do wiadomości imiona i nazwiska lub nazwy albo firmy osób, które wpłaciły wadium i zostały dopuszczone do przetargu. 2. Przewodniczący komisji przetargowej informuje uczestników przetargu, że po trzecim wywołaniu najwyższej zaoferowanej ceny dalsze postąpienia nie zostaną przyjęte. 3. Uczestnicy przetargu zgłaszają ustnie kolejne postąpienia ceny, dopóki, mimo trzykrotnego wywołania, nie ma dalszych postąpień. 4. Postąpienie nie może wynosić mniej niż 1% ceny wywoławczej, z zaokrągleniem w górę do pełnych dziesiątek złotych. 5. Przetarg jest ważny bez względu na liczbę uczestników, jeżeli chociaż jeden uczestnik zaoferował co najmniej jedno postąpienie powyżej ceny wywoławczej. 6. Po ustaniu zgłaszania postąpień przewodniczący komisji przetargowej wywołuje trzykrotnie ostatnią, najwyższą cenę i zamyka przetarg, a następnie ogłasza imię i nazwisko lub nazwę albo firmę osoby, która przetarg wygrała. Rozdział 3 Przetarg ustny ograniczony § 14. Przetarg ustny ograniczony właściwy organ przeprowadza: 1) dla osób posiadających szczególne uprawnienia do nabycia nieruchomości, wynikające z ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami lub z odrębnych ustaw, 2) dla osób zamieszkałych lub mających siedzibę w danej miejscowości, gminie, rejonie lub województwie, 3) jeżeli przemawia za tym ważny interes publiczny, 4) jeżeli warunki przetargowe mogą być spełnione tylko przez ograniczoną liczbę osób. § 15. Do przetargu ustnego ograniczonego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 2, a ponadto: 1) w ogłoszeniu o przetargu podaje się informację, że przetarg jest ograniczony, oraz rodzaj tych ograniczeń zgodnie z § 14, 2) osoby zamierzające uczestniczyć w przetargu powinny złożyć dowody potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w § 14, w ciągu 7 dni przed wyznaczonym terminem przetargu, 3) komisja przetargowa sprawdza dowody, o których mowa w pkt 2, i kwalifikuje do uczestnictwa w przetargu, wywieszając listę osób zakwalifikowanych, w siedzibie odpowiednio urzędu rejonowego lub urzędu gminy, nie później niż na 2 dni przed wyznaczonym terminem przetargu. Rozdział 4 Przetarg pisemny nieograniczony § 16. Ogłoszenie o przetargu pisemnym nieograniczonym powinno zawierać następujące informacje: 1) wymienione w art. 35 ust. 2, w tym cenę wywoławczą, 2) o obciążeniach nieruchomości, 3) o możliwości, terminie i miejscu składania pisemnych ofert, 4) o terminie i miejscu, w którym można zapoznać się z dodatkowymi warunkami przetargu, 5) o czasie i miejscu przetargu, 6) o wysokości wadium, terminie i miejscu jego wpłacenia, 7) o sposobie ustalania opłat z tytułu użytkowania wieczystego, 8) o skutkach uchylenia się od zawarcia umowy sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej, 9) zastrzeżenie, że właściwemu organowi przysługuje prawo zamknięcia przetargu bez wybrania którejkolwiek z ofert. § 17. 1. Oferty są składane w formie pisemnej. 2. Oferty, o których mowa w ust. 1, mogą być składane najpóźniej na 3 dni przed wyznaczonym terminem przetargu. 3. Oferta powinna zawierać: 1) imię, nazwisko i adres oferenta lub nazwę albo firmę oraz siedzibę, jeżeli oferentem jest osoba prawna, 2) datę sporządzenia oferty, 3) oświadczenie, że oferent zapoznał się z warunkami przetargu i przyjmuje te warunki bez zastrzeżeń, 4) oferowaną cenę i sposób jej zapłaty, 5) oferowany sposób realizacji dodatkowych warunków przetargu. 4. Do oferty należy dołączyć dowód wpłacenia wadium. § 18. Przetarg może się odbyć, chociażby wpłynęła tylko jedna oferta spełniająca warunki określone w ogłoszeniu o przetargu. § 19. 1. Przetarg składa się z części jawnej i niejawnej. 2. Część jawna przetargu odbywa się w obecności oferentów. 3. W części jawnej komisja przetargowa: 1) stwierdza prawidłowość ogłoszenia o przetargu, 2) ustala liczbę otrzymanych ofert oraz sprawdza, czy wadia zostały wpłacone, 3) otwiera koperty z ofertami i kwalifikuje je do części niejawnej przetargu, 4) przyjmuje wyjaśnienia lub oświadczenia zgłoszone przez oferentów, 5) zawiadamia oferentów o terminie i miejscu części niejawnej przetargu, 6) zawiadamia oferentów o przewidywanym terminie zamknięcia przetargu. § 20. Komisja przetargowa odmawia zakwalifikowania ofert do części niejawnej przetargu, jeżeli: 1) nie odpowiadają warunkom przetargu, 2) zostały złożone po wyznaczonym terminie, 3) nie zawierają danych wymienionych w § 17 ust. 3 lub dane te są niekompletne, 4) są nieczytelne lub budzą wątpliwości co do ich treści. § 21. W części niejawnej przetargu komisja przetargowa: 1) dokonuje szczegółowej analizy ofert i wybiera najkorzystniejszą z nich lub stwierdza, że nie wybrano żadnej ze złożonych ofert, 2) sporządza protokół przetargu, który zawiera informacje, o których mowa w § 9. § 22. Przy wyborze oferty komisja przetargowa kieruje się zaoferowaną ceną oraz innymi kryteriami wpływającymi na wybór najkorzystniejszej oferty, ustalonymi w warunkach przetargu. § 23. 1. W przypadku złożenia równorzędnych ofert komisja przetargowa organizuje dodatkowy przetarg ustny ograniczony do oferentów, którzy złożyli te oferty. 2. Komisja zawiadamia oferentów, o których mowa w ust. 1, o terminie dodatkowego przetargu oraz umożliwia im zapoznanie się z treścią równorzędnych ofert. 3. W trakcie przetargu ustnego ograniczonego oferenci zgłaszają ustnie kolejne postąpienia ceny powyżej najwyższej ceny zamieszczonej w równorzędnych ofertach, dopóki mimo trzykrotnego wywołania nie ma dalszych postąpień. Przepisy § 13 stosuje się odpowiednio. § 24. 1. Przetarg uważa się za zamknięty z chwilą podpisania protokołu. 2. Przewodniczący komisji przetargowej zawiadamia na piśmie uczestników przetargu o jego wyniku w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia zamknięcia przetargu. Rozdział 5 Przetarg pisemny ograniczony § 25. Pisemny przetarg ograniczony przeprowadza się, jeżeli warunki przetargowe mogą być spełnione tylko przez ograniczoną liczbę osób. § 26. Do pisemnego przetargu ograniczonego stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4, a ponadto: 1) w ogłoszeniu o przetargu podaje się informację, że przetarg jest ograniczony, oraz rodzaj ograniczeń, 2) komisja przetargowa sprawdza, czy oferenci spełniają warunki przetargowe, i kwalifikuje do uczestnictwa w przetargu, wywieszając listę osób zakwalifikowanych, odpowiednio w siedzibie urzędu rejonowego lub urzędu gminy, nie później niż na 1 dzień przed wyznaczonym terminem przetargu, 3) przetarg może się odbyć, chociażby zakwalifikowano do przetargu tylko jednego oferenta spełniającego warunki określone w przepisach rozdziału 4. Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe § 27. W przetargach ogłoszonych przed dniem 1 stycznia 1998 r. do czynności podejmowanych po tym dniu stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 28. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów nieruchomości uznawanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa. (Dz. U. Nr 9, poz. 31) Na podstawie art. 91 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: § 1. Za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa uznaje się: 1) nieruchomości wykorzystywane: a) na cele magazynowe i techniczno-usługowe wojska, ochrony państwa, policji, straży granicznej, państwowej straży pożarnej, sądów, prokuratur, służby więziennej oraz zakładów poprawczych, b) pod obiekty gospodarczo-eksploatacyjne i inne urządzenia stanowiące infrastrukturę obiektów: wojskowych, ochrony państwa, policji, straży granicznej, państwowej straży pożarnej oraz służby więziennej, c) na cele sztabowe jednostek i instytucji wojskowych, ochrony państwa, policji, straży granicznej, państwowej straży pożarnej oraz służby więziennej, d) pod obiekty szkoleniowe, poligony, place ćwiczeń i strzelnice: wojska, ochrony państwa, policji, straży granicznej, państwowej straży pożarnej, służby więziennej oraz lotniska i urządzenia naziemne lotnisk, a także urządzone lądowiska: wojska, ochrony państwa, policji i straży granicznej, e) na nabrzeża, porty wojenne oraz pod urządzenia portowe marynarki wojennej, f) na zakwaterowanie skazanych i tymczasowo aresztowanych, g) na zakwaterowanie uchodźców, azylantów, a także osób podlegających wydaleniu, h) na siedziby sądów, prokuratur oraz zakładów poprawczych, i) pod obiekty przeznaczone na magazyny państwowych rezerw gospodarczych i mobilizacyjnych, j) pod obiekty łączności radiowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, k) do zbiorowego i tymczasowego zakwaterowania żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową, funkcjonariuszy ochrony państwa, policji, straży granicznej, państwowej straży pożarnej oraz służby więziennej, l) pod obiekty kierowania, kontroli, nadzoru i zabezpieczenia cywilnego ruchu lotniczego, 2) nieruchomości pod drogami krajowymi, liniami i obiektami telekomunikacyjnymi, określonymi jako obronne na mocy odrębnych przepisów, 3) nieruchomości przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele, o których mowa w pkt 1 i 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości. (Dz. U. Nr 9, poz. 32) Na podstawie art. 212 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: § 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). § 2. Rozporządzenie określa sposób zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych lub ceny sprzedaży działki budowlanej i ceny sprzedaży położonych na niej budynków lub lokali, stanowiących własność Skarbu Państwa, oraz sposób ustalania wartości pozostawionych nieruchomości. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o pozostawionych nieruchomościach, należy przez to rozumieć nieruchomości pozostawione przez osoby, o których mowa w art. 212 ust. 1. § 4. 1. Zaliczenie wartości pozostawionych nieruchomości następuje na wniosek osoby uprawnionej, o której mowa w art. 212 ust. 1, 4 i 5, składany do kierownika urzędu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) dowody potwierdzające pozostawienie nieruchomości oraz rodzaj i powierzchnię tych nieruchomości, 2) opis pozostawionych nieruchomości, 3) oświadczenie o dotychczasowym stanie realizacji uprawnień, o których mowa w art. 212 ust. 1 i 2, 4) operat szacunkowy wykonany przez rzeczoznawcę majątkowego, w którym określono wartość pozostawionych nieruchomości zgodnie z przepisami § 8-11. 3. W przypadku gdy wniosek składa spadkobierca lub osoba wskazana przez właściciela pozostawionych nieruchomości, do wniosku należy dołączyć odpowiednio postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku lub oświadczenie właściciela wskazujące osobę, o której mowa w art. 212 ust. 4. 4. Do dowodów, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy art. 75 Kodeksu postępowania administracyjnego. § 5. 1. Kierownik urzędu rejonowego potwierdza, w formie zaświadczenia, posiadanie uprawnień, o których mowa w art. 212 ust. 1 i 2, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku. Do wydawania zaświadczeń stosuje się przepisy działu VII Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyłączeniem art. 217 § 3. 2. Zaświadczenie powinno zawierać: 1) wskazanie osoby uprawnionej, 2) powołanie dowodów, o których mowa w § 4, 3) określenie wartości pozostawionych nieruchomości zgodnie z operatem szacunkowym wykonanym przez rzeczoznawcę majątkowego, 4) informację o dotychczasowym stanie realizacji uprawnień, o których mowa w art. 212 ust. 1 i 2. § 6. Nabycie własności nieruchomości lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej przez osobę uprawnioną następuje w drodze przetargu organizowanego i przeprowadzanego przez kierownika urzędu rejonowego na podstawie odrębnych przepisów. § 7. 1. Jeżeli osoba uprawniona wygra przetarg i nabędzie własność nieruchomości lub użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej w drodze umowy, kierownik urzędu rejonowego dokonujący zbycia nieruchomości powiadamia o tym organ, który wydał zaświadczenie, o którym mowa w § 5, przesyłając odpis umowy. 2. Organ, który dokonał zbycia nieruchomości, umieszcza na oryginale zaświadczenia adnotację o nabyciu nieruchomości. 3. Po zawarciu umowy zwraca się osobie uprawnionej oryginał zaświadczenia. § 8. 1. Rzeczoznawca majątkowy określa wartość pozostawionej nieruchomości na podstawie jej opisu. 2. Osoba uprawniona sporządza opis pozostawionej nieruchomości, przedstawiając jej stan z dnia pozostawienia, zgodny z dowodami, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1. § 9. 1. Rzeczoznawca majątkowy określa wartość rynkową pozostawionej nieruchomości. 2. Przy określaniu wartości rynkowej pozostawionej nieruchomości uwzględnia się ceny transakcyjne uzyskane za nieruchomości podobne, sprzedawane w porównywalnej miejscowości położonej na obszarze kraju, o zbliżonej liczbie mieszkańców i stopniu urbanizacji, do miejscowości, w której leży pozostawiona nieruchomość. § 10. 1. Jeżeli ze względu na rodzaj pozostawionej nieruchomości nie można określić jej wartości rynkowej, gdyż tego rodzaju nieruchomości nie występują w obrocie, rzeczoznawca majątkowy określa wartość odtworzeniową tej nieruchomości. 2. Przy określaniu wartości odtworzeniowej pozostawionej nieruchomości, oddzielnie określa się wartość gruntu i oddzielnie wartość jego części składowych. 3. Przy określaniu wartości gruntu stosuje się odpowiednio przepis § 9 ust. 2. 4. Przy określaniu wartości części składowych gruntu stosuje się odpowiednio przepis art. 135 ust. 4-6, przyjmując ceny i koszty właściwe dla miejscowości, o której mowa w § 9 ust. 2. § 11. Wartość pozostawionej nieruchomości określa się według stanu na dzień jej pozostawienia oraz według cen i kosztów odtworzenia na dzień wydania zaświadczenia potwierdzającego posiadanie uprawnień. § 12. Do spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1998 r. stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu powoływania i odwoływania członków Rady Konsultacyjnej przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki. (Dz. U. Nr 9, poz. 33) Na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Członków Rady Konsultacyjnej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje środowisk energetycznych oraz ogólnokrajowe organizacje, dla których ochrona konsumentów stanowi zadanie statutowe. 2. Na trzy miesiące przed upływem kadencji Rady Konsultacyjnej, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, zwany dalej "Prezesem URE", zamieszcza równocześnie w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki oraz w dzienniku "Rzeczpospolita" ogłoszenie skierowane do organizacji, o których mowa w ust. 1, w sprawie zgłaszania do Prezesa Rady Ministrów kandydatów na członków Rady Konsultacyjnej. § 2. Zgłaszanie kandydatów następuje w terminie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia, o którym mowa w § 1 ust. 2. § 3. Członkiem Rady Konsultacyjnej może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) korzysta z pełni praw publicznych, 3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 4) posiada kwalifikacje i predyspozycje do powołania w skład Rady Konsultacyjnej. § 4. 1. Zgłoszenie powinno zawierać; 1) imię i nazwisko, 2) datę i miejsce urodzenia, 3) adres zamieszkania, 4) wykształcenie, 5) miejsce zatrudnienia i stanowisko pracy, 6) opis przebiegu pracy zawodowej oraz posiadanych kwalifikacji i predyspozycji uzasadniających powołanie w skład Rady Konsultacyjnej, 7) oświadczenie kandydata o wyrażeniu zgody na uczestnictwo w pracach Rady Konsultacyjnej. 2. Zgłoszenie kandydata jest równoznaczne z rekomendacją zgłaszającej organizacji, o której mowa w § 1 ust. 1. § 5. Członkowie Rady Konsultacyjnej są powoływani z dniem następującym po upływie kadencji Rady Konsultacyjnej bezpośrednio ją poprzedzającej. § 6. 1. Członkostwo w Radzie Konsultacyjnej wygasa przed upływem kadencji: 1) w razie śmierci członka, 2) jeżeli członek przestał odpowiadać jednemu z warunków wymienionych w § pkt 1-3, 3) w przypadku nieuczestniczenia członka w pracach Rady Konsultacyjnej przez okres dłuższy niż sześć miesięcy, niezależnie od przyczyn, 4) w przypadku rezygnacji. 2. O wygaśnięciu członkostwa przed upływem kadencji Rady Konsultacyjnej jej przewodniczący zawiadamia niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów, wraz z podaniem przyczyn wygaśnięcia. 3. O wygaśnięciu członkostwa przewodniczącego Rady Konsultacyjnej przed upływem kadencji Prezes URE zawiadamia niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów, wraz z podaniem przyczyn wygaśnięcia. § 7. 1. Członek Rady Konsultacyjnej może być odwołany z jej składu przed upływem okresu, na który został powołany, w przypadku wycofania rekomendacji przez organizację, która zgłosiła członka do pracy w Radzie Konsultacyjnej. 2. Wycofanie rekomendacji następuje w formie uzasadnionego, pisemnego wniosku o odwołania członka Rady Konsultacyjnej. § 8. W przypadku wygaśnięcia członkostwa lub odwołania członka Rady Konsultacyjnej, w terminie trzech miesięcy od dnia wygaśnięcia członkostwa lub odwołania członka, Prezes Rady Ministrów uzupełnienia jej skład, powołując nowego członka Rady Konsultacyjnej spośród kandydatów zgłoszonych na daną kadencję lub zarządza zgłoszenie nowych kandydatów w trybie określonym w § 2-4. § 9. Kadencja członka Rady Konsultacyjnej, powołanego w trybie określonym w § 8, kończy się wraz z upływem kadencji całej Rady Konsultacyjnej. § 10. Prezes URE dokonuje ogłoszenia w sprawie zgłaszania kandydatów na członków Rady Konsultacyjnej pierwszej kadencji w terminie siedmiu dni od daty wejścia w życie rozporządzenia. Zgłoszenie kandydatów następuje w terminie dwóch tygodni od dnia ogłoszenia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich. (Dz. U. Nr 9, poz. 34) Na podstawie art. 49 § 1 oraz art. 50 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1986 r. Nr 22, poz. 112, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 16, poz. 73 i z 1996 r. Nr 6, poz. 39) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1992 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich (Dz. U. Nr 49, poz. 227) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 2 skreśla się pkt 1, b) skreśla się ust. 3, c) dotychczasowy ust. 4 oznacza się jako ust. 3; 2) w § 3 w ust. 3 skreśla się wyrazy "pasażerskich, rybackich"; 3) w § 5: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Osoby ubiegające się o uzyskanie stopni oficerskich w specjalności pokładowej są obowiązane posiadać świadectwo radarowe z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Osoby ubiegające się o przyznanie dyplomu oficerskiego w specjalności pokładowej albo mechanicznej, a także ubiegające się o uzyskanie potwierdzenia posiadanego dyplomu obowiązane są posiadać aktualne świadectwo o przeszkoleniu w zakresie indywidualnych technik ratunkowych oraz o przeszkoleniu w zakresie ochrony przeciwpożarowej stopnia wyższego.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Osoby ubiegające się o przyznanie dyplomu oficerskiego w specjalności radiokomunikacyjnej oraz świadectw stwierdzających przyznanie stopnia nieoficerskiego obowiązane są posiadać aktualne świadectwo o przeszkoleniu w zakresie indywidualnych technik ratunkowych oraz świadectwo o przeszkoleniu w zakresie ochrony przeciwpożarowej stopnia podstawowego.", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Niezależnie od wymogów określonych w § 3 do zajmowania stanowisk oficerskich i nieoficerskich wymagane jest posiadanie specjalistycznych przeszkoleń potwierdzonych świadectwami w zakresie: 1) pierwszej pomocy medycznej stopnia podstawowego, 2) opieki medycznej, 3) bezpieczeństwa własnego i odpowiedzialności wspólnej, 4) posługiwania się urządzeniami A.R.P.A., 5) posługiwania się urządzeniami G.M.D.S.S., 6) starszego ratownika, 7) manewrowania dużymi statkami, 8) eksploatacji zbiornikowców do przewozu ropy naftowej, 9) eksploatacji chemikaliowców, 10) eksploatacji zbiornikowców do przewozu gazów skroplonych, 11) kierowania i obsługi łodzi i tratw ratunkowych, 12) kierowania szybką łodzią ratowniczą, 13) specjalistycznych wymagań na statki pasażerskie ro-ro, w zakresie i stopniu wymaganym przez konwencję STCW. 5. Świadectwo ratownika może być wydane osobie, która: 1) posiada co najmniej 12-miesięczną praktykę pływania na statkach morskich, 2) posiada świadectwo o przeszkoleniu w zakresie indywidualnych technik ratunkowych, 3) zdała egzamin na świadectwo ratownika."; 4) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu: "§ 5a. Specjalistyczne szkolenia w zakresie określonym w niniejszym rozporządzeniu mogą być prowadzone w ośrodkach uznanych w drodze decyzji dyrektora urzędu morskiego wydanej w oparciu o zatwierdzone przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej "Kryteria oceny ośrodków szkolących członków załóg statków morskich", na podstawie zatwierdzonych programów szkolenia zgodnych z wymogami konwencji STCW."; 5) w § 9: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Do uzyskania stopnia szypra I klasy wymagane jest posiadanie dyplomu szypra II klasy, 24-miesięczna dodatkowa praktyka pływania na morskich statkach handlowych lub na statkach pełniących specjalną służbę państwową co najmniej na stanowisku oficera wachtowego oraz zdanie egzaminu."; b) w ust. 4: - w pkt 2 i w pkt 3 wyrazy "200 TR" zastępuje się wyrazem "500", - dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) posiadanie stopnia marynarza, uzyskanego w trybie przewidzianym w § 25 ust. 1, dodatkowa 12-miesięczna praktyka pływania w specjalności pokładowej na stanowisku co najmniej marynarza na wachcie nawigacyjnej pod nadzorem oficera wachtowego na statkach morskich o pojemności brutto powyżej 500 oraz zdanie egzaminu.", c) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Przez praktykę na wachcie nawigacyjnej rozumie się praktykę pływania odbytą na mostku w zakresie czynności oficera wachtowego, zgodnie z wymogami prawidła II/4 konwencji STCW. Zaświadczenie o odbyciu tej praktyki wydaje kapitan statku.", d) w ust. 5 wyrazy "200 TR" zastępuje się wyrazem "500", e) w ust. 6 wyrazy "1600 TR" zastępuje się wyrazem "3000", f) w ust. 7 wyrazy "1600 TR" zastępuje się wyrazem "3000"; 6) w § 11: a) w ust. 1 skreśla się wyraz "TR", b) w ust. 2: - skreśla się wyraz "TR", - w pkt 4 wyrazy "o tonażu" zastępuje się wyrazami "o pojemności brutto", c) w ust. 3: - w pkt 2 wyrazy "1600 TR" zastępuje się wyrazem "3000", - w pkt 3 wyrazy "200 TR" zastępuje się wyrazem "500", d) w ust. 4: - w pkt 2 wyrazy "1600 TR" zastępuje się wyrazem "3000", - w pkt 4 wyrazy "200 TR" zastępuje się wyrazem "500", e) w ust. 5 w pkt 3 wyrazy "1600 TR" zastępuje się wyrazem "3000"; 7) § 12 otrzymuje brzmienie: "§ 12. 1. Zajmowanie stanowiska kapitana na statkach pasażerskich w żegludze międzynarodowej wymaga odbycia co najmniej 12-miesięcznej praktyki pływania na tych statkach na stanowiskach oficerskich oraz 12-miesięcznej praktyki pływania na morskich statkach handlowych na stanowisku kapitana w żegludze międzynarodowej. 2. Zajmowanie stanowiska starszego oficera na statkach określonych w ust. 1 wymaga odbycia 12-miesięcznej praktyki pływania na stanowiskach oficerskich na tych statkach. 3. Zajmowanie stanowiska kapitana i starszego oficera na statkach określonych w § 3 ust. 3 o zwiększonych wymogach bezpieczeństwa wymaga co najmniej 6-miesięcznej praktyki pływania na stanowiskach oficerskich na tych statkach oraz odbycia specjalistycznego przeszkolenia. 4. Zajmowanie stanowisk innych aniżeli określone w ust. 3 na statkach wymienionych w § 3 ust. 3 wymaga odbycia specjalistycznego przeszkolenia. 5. Zajmowanie stanowisk oficerskich i nieoficerskich na statkach pasażerskich ro-ro wymaga odbycia specjalistycznego przeszkolenia."; 8) w § 15: a) użyte każdorazowo wyrazy "o kierunku elektrycznym" oraz "o kierunku mechanicznym" zastępuje się odpowiednio wyrazami "o kierunku elektrotechnika" oraz "o kierunku mechanika i budowa maszyn", b) skreśla się ust. 7; 9) w § 17 pkt 3-5 otrzymują brzmienie: "3) oficer mechanik okrętowy IV klasy może być: a) oficerem mechanikiem wachtowym na każdym statku, b) II oficerem mechanikiem na statku III kategorii, c) starszym oficerem mechanikiem na statku IV kategorii, 4) oficer mechanik okrętowy III klasy może być: a) oficerem mechanikiem wachtowym na każdym statku, b) II oficerem mechanikiem na statku II kategorii, c) starszym oficerem mechanikiem na statku III kategorii, 5) oficer mechanik okrętowy II klasy może być: a) II oficerem mechanikiem na każdym statku, b) starszym oficerem mechanikiem na statku II kategorii."; 10) w § 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Do uzyskania stopnia radiooficera okrętowego I klasy wymagane jest posiadanie stopnia radiooficera okrętowego II klasy oraz świadectwa radiotelegrafisty I klasy w służbie morskiej, przewidzianego w przepisach obowiązujących w tym zakresie, oraz dodatkowa 18-miesięczna praktyka pływania na stanowisku radiooficera."; 11) w § 25: a) w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) posiadanie 24-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku radiooficera," b) w ust. 2 po wyrazie "posiadanie" dodaje się wyraz "dodatkowej", c) skreśla się ust. 4 i 5; 12) w § 27 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) zajmowanie stanowisk wymienionych w pkt 2 lit. d) nie dotyczy statków używanych do prowadzenia prac specjalistycznych, to jest baz nurkowych i innych statków, na których oprócz załogi zatrudnieni są specjaliści wykonujący te prace."; 13) w § 29: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Praktyka pływania wymagana na stopień motorzysty, nabyta na statkach morskich kategorii niższej niż kategoria III, może być zaliczona do wymaganej pod warunkiem złożenia egzaminu.", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Osoby ubiegające się o stopień motorzysty okrętowego na warunkach określonych w ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4-6 obowiązane są złożyć egzamin.", c) skreśla się ust. 5; 14) § 40 otrzymuje brzmienie: "§ 40. 1. Potwierdzeniem odbycia wymaganej rozporządzeniem praktyki pływania jest wpis w książeczce żeglarskiej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dla osób nie posiadających świadectw kwalifikacyjnych potwierdzeniem odbycia przewidzianej rozporządzeniem praktyki pływania na statkach, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, oraz na zagranicznych morskich statkach handlowych jest zaświadczenie wydane przez kapitana/kierownika statku. 3. W uzasadnionych przypadkach urząd morski może żądać dodatkowych dowodów potwierdzających odbycie praktyki pływania."; 15) w § 42 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Egzamin na określony stopień może zdawać osoba, która posiada co najmniej połowę wymaganej na ten stopień praktyki pływania. W indywidualnych, szczególnie uzasadnionych przypadkach dyrektor urzędu morskiego może wyrazić zgodę na dopuszczenie do egzaminu osoby, która posiada inną niż wymagana na dany stopień praktykę pływania."; 16) w § 43: a) w pkt 2 w lit. d) skreśla się wyraz "TR", b) w pkt 4: - lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) o pojemności brutto powyżej 500: - kapitan, - starszy oficer, - oficer wachtowy, - radiooficer na statkach o pojemności brutto powyżej 1600, dwaj członkowie załogi z odpowiednim świadectwem radiooperatora na statkach o pojemności brutto od 500 do 1600 lub jeden, jeżeli przewidziany jest wyłącznie do obsługi stacji radiotelefonicznej, - starszy oficer mechanik, - II oficer mechanik, - oficer mechanik wachtowy, - dwaj starsi marynarze, - dwaj marynarze, - dwaj motorzyści, - kucharz," - w lit. b) skreśla się wyraz "TR"; 17) w § 44: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) rybackich o pojemności brutto do 300," b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dla statków pasażerskich ustala się stanowisko oficera odpowiedzialnego za wyposażenie ratunkowo-pożarowe i wyszkolenie załogi. Stanowisko to może zajmować osoba posiadająca: 1) dyplom oficera albo aspiranta pożarnictwa oraz 36-miesięczną praktykę w przedsiębiorstwach gospodarki morskiej albo 2) dyplom co najmniej oficera pokładowego II klasy."; 18) w § 45 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. W uzasadnionych przypadkach uwzględniając w szczególności wdrożenie osiągnięć postępu naukowo-technicznego bądź szczególne warunki obsługi danego statku, dyrektor urzędu morskiego może ustalić odpowiednio mniejszy skład załogi lub określić inne kwalifikacje tej załogi."; 19) § 47 otrzymuje brzmienie: "§ 47. Dyplomy i świadectwa wydane na podstawie dotychczasowych przepisów w sprawie kwalifikacji zawodowych członków załóg polskich statków morskich oraz wynikające z nich uprawnienia zawodowe zachowują swoją ważność do czasu wymiany na odpowiednie dyplomy i świadectwa określone w rozporządzeniu."; 20) § 48 otrzymuje brzmienie: "§ 48. Ostateczny termin wymiany dyplomów i świadectw ustala się na dzień 31 grudnia 2001 r."; 21) § 50 otrzymuje brzmienie: "§ 50. Studenci wyższych szkół morskich o kierunku nawigacja, mechanika i budowa maszyn, elektrotechnika mogą po zaliczeniu II roku studiów otrzymać stopień marynarza lub motorzysty, pod warunkiem posiadania co najmniej 2-miesięcznej praktyki pływania na statkach morskich w specjalności pokładowej lub mechanicznej."; 22) w § 51 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Dyrektor urzędu morskiego w szczególnie uzasadnionych przypadkach może wydać zezwolenie na zajmowanie stanowiska bezpośrednio wyższego niż to, do którego uprawnia posiadany dyplom, z wyłączeniem stanowisk kapitana statku, starszego mechanika i I radiooficera."; 23) § 54 otrzymuje brzmienie: "§ 54. Świadectwa złożenia egzaminów na poszczególne stopnie oficerskie i nieoficerskie, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2001 r."; 24) po § 54 dodaje się § 54a w brzmieniu: "§ 54a. Praktyka pływania nabyta na morskich statkach handlowych, pomierzanych według zasad obowiązujących przed wejściem w życie Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. Nr 56, poz. 247 i 248), będzie mogła być zaliczona do uzyskania stopni wymienionych w § 9 ust. 4-7 na warunkach dotychczas obowiązujących, jednakże nie później niż do dnia 30 czerwca 1998 r." § 2. 1. Ośrodki prowadzące szkolenie specjalistyczne w dniu wejścia w życie rozporządzenia zobowiązane są w terminie do dnia 30 kwietnia 1998 r. dostosować programy szkolenia, na podstawie modelowych programów szkolenia Międzynarodowej Organizacji Morskiej, do zgodności z wymogami konwencji STCW i uzyskać ich zatwierdzenie. 2. Dyrektorzy urzędów morskich w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszego rozporządzenia dokonają sprawdzenia stopnia przygotowania ośrodków, o których mowa w ust. 1, do dalszego prowadzenia tych szkoleń w oparciu o zatwierdzone przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej "Kryteria oceny ośrodków szkolących członków załóg statków morskich" i wydadzą decyzję, o której mowa w § 1 pkt 4. 3. Dotychczas wydane świadectwa zostaną wymienione przez dyrektora urzędu morskiego na świadectwa odpowiadające wymaganiom konwencji STCW, jeżeli ośrodki, które je wydały, posiadały w dniu wydania tych świadectw zezwolenie na prowadzenie szkoleń. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 5/97. z dnia 13 stycznia 1998 r. (Dz. U. Nr 9, poz. 35) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, Ferdynand Rymarz, Błażej Wierzbowski, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Sejmiku Samorządowego Województwa Bydgoskiego, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 89, poz. 401), w zakresie wypłaty radnym przez gminy wynagrodzenia za dotychczasowy urlop bezpłatny jak za urlop wypoczynkowy, z art. 2 i art. 167 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483) poprzez brak ustawowego zagwarantowania pokrycia kosztów wypłat za urlop wypoczynkowy radnym, którzy skorzystali z tej możliwości na podstawie art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 124, poz. 601) orzeka: Art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 89, poz. 401) nie jest niezgodny z art. 2 i art. 167 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). Lech Garlicki Zdzisław Czeszejko-Sochacki Krzysztof Kolasiński Ferdynand Rymarz Błażej Wierzbowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Kodeks morski. (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) 1. Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 39) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. Nr 58, poz. 318), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) dekretem z dnia 12 marca 1977 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. Nr 8, poz. 31), 2) ustawą z dnia 10 kwietnia 1986 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. Nr 12, poz. 71), ujętych w obwieszczeniu Ministra-Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 29 kwietnia 1986 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1986 r. Nr 22, poz. 112), 3) ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), 4) ustawą z dnia 4 stycznia 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. Nr 16, poz. 73), 5) ustawą z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 39) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje następujących przepisów: 1) art. 2 dekretu z dnia 12 marca 1977 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. Nr 8, poz. 31) który stanowi: "Art. 2. Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 2) art. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1986 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. Nr 12, poz. 71) który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1986 r."; 3) art. 80 i 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), które stanowią: "Art. 80. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnień, o których mowa w art. 1-43 pkt 1 i art. 44-79, zachowują moc do czasu wydania przepisów na podstawie upoważnień w brzmieniu określonym ustawą. Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r."; 4) art. 2-4 ustawy z dnia 4 stycznia 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. Nr 16, poz. 73), które stanowią: "Art. 2. Postępowanie sądowe w sprawie zmiany lub uchylenia dyspaszy, wszczęte przed wejściem w życie niniejszej ustawy na podstawie § 13 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 15 września 1966 r. w sprawie powoływania dyspaszerów i postępowania dyspaszerskiego (Dz. U. Nr 44, poz. 267), toczy się według przepisów dotychczasowych. Art. 3. Przepisy Kodeksu morskiego dotyczące ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności i jego podziału stosuje się do spraw wszczętych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia."; 5) art. 3 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 39), który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1996 r., z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 2 dotyczących art. 15 § 3, art. 19 § 2, art. 31c i art. 31d § 4, pkt 3 dotyczącego art. 40 § 3, pkt 4, pkt 11 lit. b) dotyczącego art. 96 § 6, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załącznik do obwieszczenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 grudnia 1997 r. (poz. 36) USTAWA z dnia 1 grudnia 1961 r. KODEKS MORSKI Przepisy wstępne Art. 1. § 1. Kodeks morski reguluje stosunki prawne związane z żeglugą morską. § 1a. 1) Przepisów Kodeksu morskiego nie stosuje się, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, postanawia inaczej. § 2. W stosunkach cywilnoprawnych związanych z żeglugą morską stosuje się - w braku przepisów Kodeksu morskiego - przepisy prawa cywilnego. § 3. Stosunki pracy na statkach morskich reguluje odrębna ustawa. Art. 2. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych strony mogą w umowie ułożyć swój stosunek według swego uznania. Art. 3. § 1. Kodeks morski stosuje się do morskich statków handlowych. § 2. Statkiem morskim jest każde urządzenie pływające przeznaczone lub używane do żeglugi na morzu i wodach z nim połączonych, a uczęszczanych przez statki morskie. § 3. Morskimi statkami handlowymi są statki morskie przeznaczone lub używane do przewozu ładunku lub pasażerów, do rybołówstwa morskiego lub eksploatacji innych bogactw morskich, do holowania lub ratownictwa statków morskich i innych urządzeń pływających, do wydobywania mienia zatopionego w morzu lub do innej działalności gospodarczej. Art. 4. Do statków morskich używanych wyłącznie do celów naukowo-badawczych lub sportowych stosuje się Kodeks morski z wyjątkiem przepisów o przewozie ładunku i pasażerów oraz przepisów o awarii wspólnej. Art. 5. § 1. Do statków morskich pełniących specjalną służbę państwową stosuje się Kodeks morski z wyjątkiem przepisów o ograniczonej odpowiedzialności armatora, o przewozie ładunku i pasażerów, o awarii wspólnej i o wierzytelnościach uprzywilejowanych. § 2. Do statków pełniących specjalną służbę państwową zalicza się w szczególności statki: hydrograficzne, dozorcze, pożarnicze, telekomunikacyjne, celne, sanitarne, szkolne, pilotowe, statki używane wyłącznie do ratowania życia na morzu lub do łamania lodów. Art. 6. § 1. 2) Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych nie stosuje się Kodeksu morskiego do jednostek pływających marynarki wojennej, organów Straży Granicznej i Policji. § 2. Przepisów Kodeksu morskiego o przewozie ładunku i pasażerów nie stosuje się do transportów wojskowych morskimi statkami handlowymi. Art. 7. § 1. Prawa rzeczowe na statku podlegają prawu państwa jego bandery. § 2. 3) Prawa rzeczowe na statku wpisane w stałym rejestrze statku podlegają prawu państwa rejestru. § 3. 4) Prawa rzeczowe na statku w budowie podlegają prawu państwa, w którym statek jest budowany. § 4. 4) Do przywilejów na statku stosuje się prawo państwa, w którym dochodzone jest przed sądem roszczenie o zaspokojenie wierzytelności zabezpieczonej przywilejem. Art. 8. Do stosunków prawnych ze zdarzeń, które nastąpiły na statku znajdującym się na pełnym morzu, stosuje się prawo bandery. Art. 9. § 1. Do zobowiązań z awarii wspólnej stosuje się prawo obowiązujące w miejscu, w którym po awarii wspólnej zakończono podróż. § 2. Jeżeli wszystkie strony zainteresowane w awarii wspólnej są przynależności polskiej, stosuje się prawo polskie. Art. 10. § 1. Do roszczeń o wynagrodzenie szkody wynikłej ze zderzenia statków na wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym stosuje się prawo państwa przybrzeżnego; jeżeli zderzenie nastąpiło na pełnym morzu, stosuje się prawo sądu, który spór rozpoznaje. W razie jednak zderzenia statków podnoszących tę samą banderę stosuje się prawo tej bandery bez względu na to, na jakich wodach zderzenie nastąpiło. § 2. Do roszczeń o wynagrodzenie za ratownictwo udzielone na wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym stosuje się prawo państwa przybrzeżnego. Do roszczeń o wynagrodzenie za ratownictwo udzielone na pełnym morzu stosuje się prawo sądu, który spór rozpoznaje. Jeżeli jednak zarówno statek ratowany, jak i statek ratujący podnoszą tę samą banderę, stosuje się prawo tej bandery bez względu na to, na jakich wodach ratownictwo nastąpiło. § 3. Do podziału wynagrodzenia pomiędzy armatora oraz kapitana i innych członków załogi stosuje się prawo bandery statku ratującego. Art. 11. § 1. Strony mogą w umowie określić prawo właściwe dla ich stosunku prawnego związanego z żeglugą morską. § 2. Jeżeli stosunek prawny według ustawy lub umowy podlega obcemu prawu, należy je w Polsce zastosować, o ile nie jest ono sprzeczne z podstawowymi zasadami obowiązującego w Polsce porządku prawnego. TYTUŁ I STATEK MORSKI DZIAŁ I Warunki uprawiania żeglugi Rozdział 1 5) Polska przynależność statku Art. 12. § 1. Żeglugę pod polską banderą może uprawiać tylko statek o polskiej przynależności. § 2. Stały przewóz pasażerów lub ładunku pomiędzy portami polskimi może uprawiać tylko statek o polskiej przynależności, z zastrzeżeniem § 3. § 3. Terenowy organ administracji morskiej, na którego obszarze działania znajduje się port rozpoczęcia podróży, może, w uzasadnionych przypadkach, zezwolić na wykonywanie przez czas oznaczony stałego przewozu pomiędzy portami polskimi przez statek o obcej przynależności. Art. 13. § 1. Statkiem o polskiej przynależności jest: 1) statek stanowiący polską własność (art. 59 § 1), 2) statek uważany za stanowiący polską własność (art. 59 § 2), 3) statek nie stanowiący polskiej własności, który uzyskał czasową polską przynależność (art. 16 § 1). § 2. Przepisy niniejszego rozdziału, dotyczące statku stanowiącego polską własność, stosuje się do statków uważanych za stanowiące polską własność. Art. 14. § 1. Statek o polskiej przynależności jest obowiązany podnosić polską banderę. § 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może zwolnić niektóre rodzaje statków stanowiących polską własność z obowiązku podnoszenia bandery. Zwolnienie nie może dotyczyć statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 15. § 1. Statek o polskiej przynależności powinien być oznaczony nazwą na dziobie z każdej burty i na rufie. Pod nazwą na rufie powinna być uwidoczniona nazwa portu macierzystego statku. § 2. Właściciel nadaje statkowi nazwę i wskazuje port macierzysty. Nazwa podlega zatwierdzeniu przez organ określony w trybie § 3. § 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, organy właściwe do zatwierdzania nazw statków i tryb postępowania w sprawach wymienionych w § 1 i 2 oraz może określić inny, niż wskazany w § 1, sposób oznaczania niektórych statków. Art. 16. § 1. Statek nie stanowiący polskiej własności może uzyskać czasową polską przynależność, jeżeli wnioskodawca: 1) jest osobą prawną, mającą w Polsce siedzibę lub przedstawicielstwo, bądź osobą fizyczną, zamieszkałą w Polsce lub mającą w Polsce przedstawicielstwo, 2) przedstawi umowę najmu lub dzierżawy statku, 3) zobowiąże się, że będzie prowadził działalność armatorską w Polsce oraz że kapitanem statku będzie obywatel polski, 4) złoży urzędowo poświadczony odpis lub wyciąg ze stałego rejestru statku, zwierający opis statku, oznaczenie właściciela oraz inne dane z tego rejestru, a w szczególności wpisane prawa zastawu i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem, 5) przedstawi pisemną zgodę właściwych organów państwa stałego rejestru statku, właściciela statku i wszystkich wierzycieli hipotecznych na nadanie statkowi polskiej przynależności oraz zapewnienie właściwych organów państwa stałego rejestru, że w czasie trwania polskiej przynależności statek nie będzie uprawniony do podnoszenia bandery tego państwa, 6) wskaże port macierzysty statku w Polsce. § 2. Statek nie stanowiący polskiej własności uzyskuje czasową polską przynależność przez wpis do rejestru okrętowego, na podstawie postanowienia izby morskiej. Art. 17. Armator prowadzący w Polsce działalność za pośrednictwem przedstawicielstwa podlega, w zakresie spraw związanych z uprawianiem żeglugi statkiem, który uzyskał czasową polską przynależność, polskiemu prawu i jurysdykcji sądów polskich w takim zakresie, w jakim podlega im osoba mająca w Polsce siedzibę lub miejsce zamieszkania. Art. 18. Armator, którego statek uzyskał czasową polską przynależność, jest obowiązany obsadzić statek załogą zgodnie z polskimi przepisami i poddać statek polskim przepisom w zakresie pomiaru, bezpieczeństwa żeglugi, dokumentów statku i ochrony środowiska. Art. 18a. Nazwa statku, który uzyskał czasową polską przynależność, może być zmieniona tylko za zgodą właściwych władz państwa stałego rejestru statku oraz jego właściciela i wierzycieli hipotecznych. Art. 18b. § 1. Statek nie stanowiący polskiej własności traci uzyskaną czasową polską przynależność, jeżeli: 1) przestanie być spełniany którykolwiek z warunków wymienionych w art. 16 § 1, 2) upłynie okres, na jaki uzyskał przynależność, i okres ten nie zostanie przedłużony, 3) wniesie o to armator statku, 4) armator statku nie przestrzega przepisów niniejszego działu, 5) zostanie wydana decyzja w trybie art. 18c. § 2. Utrata przez statek czasowej polskiej przynależności następuje z dniem wykreślenia statku z polskiego rejestru okrętowego, na podstawie postanowienia izby morskiej. Art. 18c. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może wydać decyzję o utracie czasowej polskiej przynależności statku, jeżeli wymaga tego interes państwa, a w szczególności interes polskiej gospodarki morskiej. Z tych samych względów Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może wydać decyzję sprzeciwiającą się uzyskaniu przez statek czasowej polskiej przynależności. Art. 18d. § 1. Polska przynależność statku stanowiącego polską własność może być zawieszona na wniosek właściciela. § 2. Właściciel statku wskazuje we wniosku okres zawieszenia, rejestr, do którego statek będzie wpisany, i przedstawia pisemną zgodę wszystkich wierzycieli hipotecznych na zawieszenie polskiej przynależności statku. § 3. Postanowienie o zawieszeniu wydaje izba morska, stwierdzając okres zawieszenia. § 4. Wpis stwierdzający zawieszenie staje się skuteczny z dniem zawiadomienia izby morskiej przez właściciela statku o uzyskaniu przez statek obcej przynależności. § 5. W okresie trwania zawieszenia polskiej przynależności statek nie może podnosić polskiej bandery. Art. 18e. Nazwa statku stanowiącego polską własność, którego polska przynależność została zawieszona, nie może być zmieniona w okresie trwania zawieszenia bez zgody jego właściciela i wierzycieli hipotecznych. Portem macierzystym takiego statku powinien być port państwa czasowej przynależności. Art. 18f. § 1. Zawieszenie polskiej przynależności statku stanowiącego polską własność ustaje po upływie okresu zawieszenia lub, na wniosek właściciela, przed upływem tego okresu albo wskutek utraty przez statek czasowej przynależności obcego państwa. § 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, ze względów określonych w art. 18c, wydać decyzję o ustaniu zawieszenia polskiej przynależności statku lub sprzeciwiającą się zawieszeniu. § 3. Ustanie zawieszenia polskiej przynależności statku, stanowiącego polską własność, następuje z dniem wykreślenia w stałym rejestrze okrętowym wpisu o zawieszeniu, na podstawie postanowienia izby morskiej. Art. 18g. Ilekroć w przepisach niniejszego działu mówi się o stałym rejestrze statku, rozumie się przez to rejestr prowadzony w państwie, którego przynależność statek odzyska po ustaniu czasowej przynależności i w którym wpisany jest właściciel statku oraz prawa zastawu i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem. Rozdział 2 5) Rejestr okrętowy Art. 19. § 1. Statek stanowiący polską własność podlega obowiązkowi wpisu do polskiego rejestru okrętowego, prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku. § 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje statków stanowiących polską własność nie podlegających obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego, z wyłączeniem statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 3. Statek, który nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego, a także statek w budowie może być wpisany do rejestru okrętowego na wniosek właściciela. § 4. Statek uważany za stanowiący polską własność wpisuje się do rejestru okrętowego na wniosek właściciela lub wszystkich współwłaścicieli. § 5. Statek budowany w Polsce może być wpisany do rejestru okrętowego, jeżeli położona została jego stępka lub wykonana została równorzędna praca konstrukcyjna w miejscu wodowania. Dotyczy to również statku w budowie, nie stanowiącego polskiej własności. Rejestr okrętowy statku w budowie prowadzi izba morska właściwa dla miejsca budowy statku. Art. 20. § 1. Statek nie stanowiący polskiej własności ani nie uważany za stanowiący polską własność wpisuje się do rejestru okrętowego, na wniosek armatora, po spełnieniu warunków określonych w art. 16 § 1. § 2. Rejestr okrętowy dla statków, o których mowa w § 1, prowadzi izba morska właściwa dla portu polskiego wskazanego przez armatora jako port macierzysty statku. Art. 21. Rejestr okrętowy składa się z ksiąg rejestrowych prowadzonych odrębnie dla statków: 1) stanowiących polską własność i uważanych za stanowiące polską własność (rejestr stały), 2) które uzyskały czasową polską przynależność (rejestr tymczasowy), 3) w budowie (rejestr statków w budowie). Art. 22. Za czynności rejestrowe pobiera się opłaty rejestrowe, które stanowią dochód budżetu państwa. Art. 23. § 1. Statek wpisany do rejestru stałego za granicą może być wpisany do rejestru stałego w Polsce dopiero po wykreśleniu z rejestru zagranicznego. § 2. Statek wpisany do rejestru stałego za granicą może być wpisany do rejestru tymczasowego w Polsce dopiero po zawieszeniu jego dotychczasowej przynależności. § 3. Wpis do rejestru zagranicznego statku stanowiącego polską własność lub statku uważanego za stanowiący polską własność nie wywołuje skutków prawnych przed wykreśleniem tego statku z polskiego rejestru okrętowego. § 4. Czasowe nadanie statkowi, o którym mowa w § 3, obcej przynależności nie wywołuje skutków prawnych przed dokonaniem w polskim rejestrze okrętowym wpisu zawieszającego polską przynależność. Art. 24. Rejestr okrętowy jest jawny. Osoby zainteresowane mogą żądać uwierzytelnionych wyciągów i odpisów z rejestru. Art. 25. § 1. W rejestrze stałym wpisuje się: 1) kolejny numer rejestrowy statku i datę wpisu, 2) nazwę lub oznaczenie identyfikacyjne, międzynarodowy sygnał wywoławczy oraz rodzaj i przeznaczenie statku, 3) poprzednią nazwę lub oznaczenie identyfikacyjne oraz dane dotyczące poprzedniego rejestru i datę wykreślenia z tego rejestru, 4) nazwę portu macierzystego statku, 5) rok, miejsce budowy i nazwę stoczni, jeżeli dane te są znane, oraz określenie materiału głównego i rodzaju napędu statku, 6) wymiary rejestrowe oraz pojemność statku, 7) oznaczenie i adres właściciela lub wszystkich współwłaścicieli z określeniem ich udziałów we współwłasności oraz podstawę nabycia własności statku, 8) oznaczenie i adres armatora statku, 9) hipotekę morską i ograniczenia w rozporządzaniu statkiem, 10) stwierdzenie przez izbę morską polskiej przynależności statku, 11) stwierdzenie przez izbę morską zawieszenia polskiej przynależności statku, 12) podstawę i datę wykreślenia statku z rejestru. § 2. W rejestrze tymczasowym, oprócz danych wymienionych w § 1 pkt 1-8, 10 i 12, wpisuje się: 1) poprzednią przynależność statku i datę jej zawieszenia, 2) okres, na jaki statek uzyskał polską przynależność, 3) oznaczenie i adres przedstawiciela armatora w Polsce, jeżeli taki został ustanowiony. § 3. W rejestrze statków w budowie wpisuje się: 1) kolejny numer rejestrowy statku w budowie i datę wpisu, 2) oznaczenie identyfikacyjne statku w budowie, 3) nazwę stoczni budującej statek, 4) oznaczenie i adres właściciela statku w budowie, 5) oznaczenie umowy o budowę statku, 6) hipotekę morską. § 4. Każda zmiana danych w rejestrze okrętowym podlega wpisowi. Art. 26. § 1. Wpis do rejestru okrętowego następuje na podstawie zgłoszenia zainteresowanych, chyba że prawo przewiduje wpis na wniosek lub z urzędu. § 2. Do zgłoszenia okoliczności podlegającej wpisowi, w stosunku do statków stanowiących polską własność i statków uważanych za stanowiące polską własność, wpisanych do rejestru okrętowego, obowiązany jest właściciel statku. Art. 27. § 1. Wykreśla się z rejestru okrętowego statek, który: 1) zatonął lub uległ zniszczeniu, 2) zaginął, 3) utracił polską przynależność, 4) utracił charakter statku morskiego. § 2. W przypadkach określonych w § 1 wykreślenie statku z rejestru okrętowego wymaga zgody wierzyciela hipotecznego, wyrażonej na piśmie. § 3. Wykreśla się z rejestru statków w budowie statek, który: 1) uległ zniszczeniu w trakcie budowy albo którego budowa została zaniechana, 2) został wpisany jako statek do rejestru stałego w Polsce lub za granicą. § 4. W przypadkach określonych w § 3 wykreślenie wymaga zgody wierzyciela, wyrażonej na piśmie, chyba że statek w budowie został wpisany jako statek do rejestru stałego w Polsce, a ciążąca na nim hipoteka morska została wpisana do tego rejestru z urzędu. Art. 28. Statek uważa się za zaginiony, jeżeli w ciągu podwójnego okresu niezbędnego w normalnych warunkach do przejścia do portu przeznaczenia z miejsca, z którego nadeszła ostatnia wiadomość o statku, statek do tego portu nie zawinął, ani nie nadeszła żadna kolejna wiadomość o statku. Okres wymagany do uznania statku za zaginiony nie może być krótszy niż miesiąc ani dłuższy niż trzy miesiące od dnia ostatniej wiadomości o statku, a jeżeli brak wiadomości o statku pozostaje w związku z działaniami wojennymi - krótszy niż sześć miesięcy. Art. 29. § 1. Zgłoszenie do rejestru okrętowego powinno być dokonane w ciągu sześciu tygodni od dnia, w którym obowiązany do zgłoszenia dowiedział się o okoliczności podlegającej wpisowi do rejestru. § 2. W razie niezgłoszenia statku lub okoliczności podlegających wpisowi do rejestru okrętowego izba morska stosuje, w celu przymuszenia do zgłoszenia, przepisy o postępowaniu przynaglającym w zakresie prowadzenia ksiąg wieczystych. § 3. Jeżeli obowiązany nie dokona zgłoszenia pomimo wezwania, izba morska może po przeprowadzeniu dochodzenia dokonać wpisu z urzędu, zaznaczając to w osnowie wpisu. Art. 30. Izba morska bada, czy: 1) zgłoszenie lub wniosek i dołączone do nich dokumenty odpowiadają pod względem treści i formy obowiązującym przepisom prawa, 2) zgłoszone dane są zgodne z rzeczywistością, jeżeli ma w tym względzie uzasadnione wątpliwości. Art. 31. § 1. Okoliczność będąca przedmiotem wpisu do rejestru okrętowego jest skuteczna wobec osób trzecich. Okoliczność taka, mimo braku wpisu do rejestru okrętowego, jest skuteczna wobec osób trzecich, gdy o niej wiedziały. § 2. Do oceny skutków wpisu do rejestru okrętowego stosuje się odpowiednio przepisy o prawach jawnych z księgi wieczystej. Art. 31a. § 1. Po wpisaniu do rejestru okrętowego statek otrzymuje certyfikat okrętowy, a statek w budowie - certyfikat statku w budowie. § 2. Certyfikat okrętowy stanowi dowód polskiej przynależności statku. § 3. Statkowi nabytemu za granicą polski urząd konsularny może wydać tymczasowe świadectwo polskiej przynależności statku (świadectwo o banderze) ważne na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. O wydaniu świadectwa polski urząd konsularny zawiadamia właściwą izbę morską. Art. 31b. § 1. W razie wydania certyfikatu okrętowego statkowi, który uzyskał czasową polską przynależność, dokumenty wydane takiemu statkowi przez organ prowadzący jego rejestr stały powinny zostać temu organowi zwrócone. O zwrocie armator statku zawiadamia izbę morską w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania certyfikatu okrętowego. § 2. W razie zawieszenia przez izbę morską polskiej przynależności statku stanowiącego polską własność lub uważanego za stanowiący polską własność, właściciel statku obowiązany jest zwrócić izbie morskiej certyfikat okrętowy w terminie trzydziestu dni od dnia wydania statkowi odpowiedniego dokumentu przez zagraniczny organ rejestrowy. § 3. Izba morska zawiadamia właściwe władze państwa rejestru stałego o ustaniu czasowej polskiej przynależności statku. Art. 31c. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia rejestru okrętowego i postępowanie rejestrowe, wzory ksiąg rejestrowych, wzór certyfikatu okrętowego, certyfikatu statku w budowie i świadectwa o banderze, tryb ich wydawania oraz koszty postępowania rejestrowego. Art. 31d. § 1. Statek stanowiący polską własność, który nie podlega obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego i nie został wpisany do tego rejestru, powinien być zarejestrowany w urzędzie morskim właściwym dla swojego portu macierzystego. Obowiązek ten nie dotyczy statków używanych do celów sportowych lub rekreacyjnych o długości do 5 m, nie uprawiających żeglugi międzynarodowej. § 2. Dokument rejestracyjny wydany przez urząd morski stanowi dowód polskiej przynależności statku nie wpisanego do rejestru okrętowego. § 3. Za wydanie dokumentu rejestracyjnego urząd morski pobiera opłatę. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. § 4. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, sposób rejestracji statków morskich, tryb postępowania, wzór dokumentu rejestracyjnego oraz tryb i sposób ustalania opłat rejestracyjnych. Rozdział 3 Pomiar statku Art. 32. Pomiar statku polega na ustaleniu jego pojemności brutto i netto oraz wymiarów rejestrowych. Art. 33. § 1. Obowiązkowi pomiarowemu poddaje się statki morskie: 1) o polskiej przynależności, jeżeli nie podlegają zwolnieniu od wpisu do rejestru okrętowego, 2) obce handlowe, które po raz pierwszy zawijają do portu polskiego pod banderą państwa nie pozostającego z Polską w porozumieniu co do wzajemnego uznawania dokumentów pomiarowych lub nie posiadają międzynarodowego świadectwa pomiarowego uznawanego przez Polskę. § 2. Inne statki mogą być pomierzone na wniosek właściciela, armatora lub kapitana. Art. 34. Statek podlegający obowiązkowi pomiarowemu może być poddany w celu kontroli ponownemu pomiarowi. Art. 35. § 1. Statek obcy, zawijający do portu polskiego pod banderą państwa będącego stroną tego samego co Polska porozumienia międzynarodowego o pomierzaniu pojemności statków, może być poddany kontroli polegającej wyłącznie na sprawdzeniu: 1) czy statek posiada ważne międzynarodowe świadectwo pomiarowe, 2) czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie. § 2. Kontrola, o której mowa w § 1, nie może powodować kosztów ani przestoju statku, jeżeli porozumienie międzynarodowe tak stanowi. Art. 36. Na podstawie wyników pomiaru organ pomiarowy wystawia świadectwo pomiarowe. Art. 37. § 1. Za pomiar statku pobiera się opłaty pomiarowe. § 2. Nie pobiera się opłat pomiarowych za pomiar kontrolny, jeżeli wynik takiego pomiaru okaże się zgodny z danymi zawartymi w świadectwie pomiarowym. Art. 38. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) określi w drodze rozporządzenia organy pomiarowe i ich zakres działania, zasady i sposoby pomierzania i kontroli pomiarów statków, tryb postępowania pomiarowego, wzory świadectw pomiarowych oraz opłaty pomiarowe. Rozdział 4 Bezpieczeństwo żeglugi Art. 39. Statek nie może być używany w żegludze morskiej, jeżeli nie odpowiada przepisanym wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie: 1) budowy, stałych urządzeń i wyposażenia, 2) liczebności oraz kwalifikacji zawodowych załogi, 3) innych wymagań bezpieczeństwa żeglugi i bezpieczeństwa życia na morzu. Art. 40. 7) § 1. W celu zapewnienia przestrzegania przez statek przepisanych wymagań bezpieczeństwa, o których mowa w art. 39, statek podlega przeglądom i inspekcjom w zakresie i terminach określonych w umowach międzynarodowych lub przepisach ustawy. § 2. Organami inspekcyjnymi są dyrektorzy urzędów morskich, a za granicą - również konsulowie. § 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może, w drodze rozporządzenia: 1) powierzyć określone zadania organu inspekcyjnego instytucji klasyfikacyjnej, 2) uznać za obowiązkowe przepisy techniczne instytucji klasyfikacyjnej w zakresie technicznego stanu bezpieczeństwa. § 4. Organ inspekcyjny może upoważnić każdorazowo do dokonywania określonych przeglądów lub czynności inspekcyjnych wyznaczone w tym celu osoby lub instytucje klasyfikacyjne, również zagraniczne. § 5. Za przeprowadzenie przeglądów lub inspekcji oraz wystawienie lub potwierdzenie dokumentów bezpieczeństwa pobiera się opłaty. Art. 41. § 1. Statek nowo wybudowany, przebudowany lub odbudowany podlega przed rozpoczęciem żeglugi inspekcji wstępnej w zakresie całokształtu stanu bezpieczeństwa. Inspekcji tej podlega również statek, który zmienił banderę obcą na polską. § 2. Każdy statek podlega w zakresie całokształtu stanu bezpieczeństwa inspekcji okresowej: statek pasażerski - corocznie, inny statek - co najmniej co cztery lata. Za statek pasażerski uważa się statek przewożący więcej niż 12 pasażerów. § 3. Statek, który zgodnie z przepisami powinien być cechowany znakami wolnej burty, podlega corocznej inspekcji w zakresie największego dopuszczalnego zanurzenia i znaków wolnej burty (linii ładunkowych). § 4. Statki inne niż pasażerskie, które posiadają urządzenia radiokomunikacyjne albo zgodnie z przepisami powinny być wyposażone w te urządzenia, podlegają corocznej inspekcji w zakresie tych urządzeń. § 5. Statki inne niż pasażerskie o pojemności pięciuset ton rejestrowych brutto i więcej, uprawiające podróże do lub z portów zagranicznych, niezależnie od inspekcji okresowej, podlegają co dwa lata inspekcji w zakresie wyposażenia w środki bezpieczeństwa. § 6. Ponadto przeprowadza się inspekcję dorywczą statku: 1) w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia, że statek został uszkodzony lub że nastąpiła zmiana w jego kadłubie bądź w urządzeniach statku, jeżeli uszkodzenie lub zmiana może wpłynąć na stan bezpieczeństwa statku, 2) jeżeli organ inspekcyjny uzna inspekcję za konieczną ze względu na bezpieczeństwo statku, 3) jeżeli inspekcji zażąda właściciel, armator, kapitan statku, izba morska lub związek zawodowy marynarzy. § 7. Niezależnie od inspekcji określonych w § 1-6 organ inspekcyjny, gdy uzna to za konieczne, dokonuje inspekcji kontrolnej. Art. 42. § 1. Właściciel, armator lub kapitan statku są obowiązani: 1) zgłosić statek do inspekcji: a) wstępnej - przed rozpoczęciem żeglugi, a w przypadku zmiany bandery obcej na polską - po zmianie bandery, b) okresowych wymienionych w art. 41 § 2-5 - przed upływem przepisanych terminów inspekcji, 2) niezwłocznie zawiadomić organ inspekcyjny o każdym przypadku wymagającym inspekcji dorywczej, 3) na wezwanie organu inspekcyjnego przedstawić niezwłocznie statek do inspekcji, przedłożyć wszystkie posiadane dokumenty dotyczące bezpieczeństwa statku i udzielić wszelkich informacji o stanie bezpieczeństwa statku, 4) na żądanie organu inspekcyjnego opróżnić statek na czas inspekcji, wykonać na koszt statku roboty konieczne dla przeprowadzenia inspekcji, jak dokowanie lub postawienie statku na pochylni, oraz dokonać specjalnych czynności na statku, aby umożliwić sprawdzenie stanu kadłuba i urządzeń statku. § 2. Inspekcję przeprowadza się w miarę możności bez uszczerbku dla eksploatacji statku. Art. 43. Jeżeli po przeprowadzeniu inspekcji bezpieczeństwa statku dokonano zmian w kadłubie, urządzeniu lub wyposażeniu statku w zakresie objętym inspekcją, statek nie może być użyty w żegludze morskiej bez poddania go ponownej inspekcji. Art. 44. § 1. Organ inspekcyjny może w każdej chwili zatrzymać statek w porcie lub zabronić mu wyjścia z portu i w ciągu dwudziestu czterech godzin przeprowadzić inspekcję statku, jeżeli poweźmie uzasadnione podejrzenie, że statek nie odpowiada przepisanym wymaganiom bezpieczeństwa. § 2. W razie stwierdzenia, że statek posiada braki, które czynią go niezdatnym do żeglugi morskiej, organ inspekcyjny zabroni użycia statku. § 3. W razie stwierdzenia, że statek posiada braki, które nie czynią go wprawdzie niezdatnym do żeglugi, lecz nie pozwalają na użycie go do żeglugi w sposób zamierzony przez armatora, organ inspekcyjny zabroni użycia statku w sposób zamierzony, wskazując jednocześnie braki, jakie należy usunąć, aby statek mógł być w ten sposób użyty. § 4. Zatrzymanie statku w wykonaniu uprawnień wynikających z tego artykułu nie uzasadnia jakichkolwiek roszczeń do organu inspekcyjnego. Art. 45. § 1. Po każdej inspekcji wstępnej, okresowej oraz dorywczej, obejmującej całokształt stanu bezpieczeństwa statku, organ inspekcyjny wydaje statkowi właściwy dokument bezpieczeństwa, jeżeli statek odpowiada przepisanym wymaganiom bezpieczeństwa. § 2. W dokumencie bezpieczeństwa powinien być podany okres ważności dokumentu. § 3. Jeżeli stan statku na to pozwala, okres ważności dokumentu bezpieczeństwa może być przedłużony najdalej o pięć miesięcy w celu umożliwienia statkowi zawinięcia do wskazanego portu dla inspekcji; termin ważności upływa w każdym razie z chwilą przybycia statku do portu, w którym ma być dokonana inspekcja. § 4. Dokument bezpieczeństwa traci moc przed upływem okresu, na który został wydany, jeżeli w statku zaszły zmiany zagrażające jego bezpieczeństwu. Art. 46. Dokumenty bezpieczeństwa wydane statkowi polskiemu przez organy inspekcyjne państw obcych są uznawane na równi z dokumentami polskimi, jeżeli inspekcji statku dokonano za zgodą polskiego organu inspekcyjnego. Art. 47. Statki morskie oraz statki żeglugi śródlądowej i wodnosamoloty w czasie przebywania na morzu lub na wodach z morzem połączonych, a uczęszczanych przez statki morskie, obowiązane są przestrzegać przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu. Art. 48. Na polskich wodach wewnętrznych i polskim morzu terytorialnym stosuje się obowiązujące w Polsce przepisy o bezpieczeństwie żeglugi również do statków obcych, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej. Art. 49. § 1. Przepisy w zakresie bezpieczeństwa żeglugi wydaje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami w drodze rozporządzenia. § 2. 8) Minister Obrony Narodowej i Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji 9) w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej wydadzą, w drodze rozporządzenia, przepisy o zapobieganiu zderzeniom na morzu, dotyczące jednostek pływających marynarki wojennej, organów Straży Granicznej i Policji. § 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) może uznać za obowiązujące przepisy techniczne w zakresie budowy i wyposażenia statków wydane przez instytucję klasyfikacyjną. Art. 50. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) może w drodze rozporządzenia wyłączyć spod działania wszystkich lub niektórych przepisów niniejszego rozdziału statki nie objęte postanowieniami umów międzynarodowych o bezpieczeństwie życia na morzu i przekazać podległym organom swoje uprawnienia do wydawania przepisów dotyczących bezpieczeństwa i inspekcji tych statków. Art. 51. 10) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania przeglądów i inspekcji, wzory dokumentów bezpieczeństwa statków i sposób ich potwierdzania, a także wysokość opłat za przeprowadzenie inspekcji oraz za wystawienie lub potwierdzenie dokumentów bezpieczeństwa. Rozdział 5 Dokumenty statku Art. 52. Statek o polskiej przynależności obowiązany jest prowadzić dzienniki i posiadać dokumenty prawem przepisane. Art. 53. Wszystkie dokumenty wymagane od statku powinny być przechowywane na statku. Art. 54. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) określi rodzaje, wzory i sposób prowadzenia dzienników i innych dokumentów wymaganych od statków. Rozdział 6 Przepisy karne Art. 55. 11) Kto wykracza przeciwko obowiązkowi: 1) zgłoszenia statku do rejestru okrętowego lub do rejestracji w urzędzie morskim, 2) przedstawienia statku do pomiaru, 3) umieszczenia na statku oznaczenia nazwy i portu macierzystego - podlega karze pieniężnej do wysokości nie przekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Art. 56. 12) Kto wykracza przeciwko: 1) przepisom przewidzianym w art. 49 w zakresie bezpieczeństwa żeglugi, 2) obowiązkowi poddania statku inspekcji - podlega karze pieniężnej, o której mowa w art. 55. Art. 57. 13) § 1. Kapitan, który wykracza przeciwko przepisom o: 1) 2) okazywaniu bandery statku jednostkom pływającym marynarki wojennej lub organów Straży Granicznej, 2) podnoszeniu bandery przy wprowadzaniu statku do portu, 3) prowadzeniu i przechowywaniu na statku dokumentów - podlega karze pieniężnej, o której mowa w art. 55. § 2. Kapitan, który wyprowadza statek z portu wbrew zakazowi organu inspekcyjnego - podlega karze pieniężnej, o której mowa w art. 55. Art. 58. 14) Kary pieniężne, o których mowa w art. 55-57, wymierza dyrektor urzędu morskiego w trybie określonym w odrębnej ustawie. DZIAŁ II Prawa rzeczowe Rozdział 1 Własność statku Art. 59. § 1. Statek stanowi polską własność, jeżeli jest własnością: 1) Skarbu Państwa, 2) osoby prawnej mającej siedzibę w Polsce, 3) obywatela polskiego zamieszkałego w Polsce. § 2. 15) Statkiem uważanym za stanowiący polską własność jest statek: 1) będący co najmniej w połowie własnością osób wymienionych w § 1, jeżeli armator tego statku ma w Polsce miejsce zamieszkania albo siedzibę swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na wniosek wszystkich współwłaścicieli, zostanie wpisany do polskiego rejestru okrętowego w księdze rejestru stałego, 2) będący własnością spółki kapitałowej mającej siedzibę za granicą, w której jedna z osób wymienionych w § 1 ma udział kapitałowy, jeżeli armator tego statku ma w Polsce miejsce zamieszkania albo siedzibę swojego zakładu głównego lub oddziału, a statek, na wniosek właściciela, zostanie wpisany do polskiego rejestru okrętowego w księdze rejestru stałego. Art. 60. 16) Umowa o przeniesienie własności statku, o którym mowa w art. 59 § 1, podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego, powinna być zawarta na piśmie z podpisami stron notarialnie poświadczonymi. Dotyczy to również statku, o którym mowa w art. 59 § 2, oraz statku w budowie, wpisanych do polskiego rejestru okrętowego. Art. 61. (skreślony). 17) Art. 62. § 1. Z własnością statku przechodzą na nabywcę także przynależności statku. § 2. Przynależnością statku jest wszelki sprzęt, który nie będąc częścią składową statku stanowi jego wyposażenie. Art. 63. Przepisy o przeniesieniu własności statku stosuje się odpowiednio do przeniesienia udziału we własności statku. Rozdział 2 18) Zastaw na statku Art. 64. Na statku wpisanym do rejestru okrętowego można ustanowić zastaw wpisany do tego rejestru (hipotekę morską). Do hipoteki morskiej stosuje się odpowiednio przepisy prawa cywilnego o hipotece na nieruchomościach, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału. Art. 65. Oświadczenie woli właściciela o ustanowieniu na jego statku hipoteki morskiej powinno być złożone na piśmie z podpisem notarialnie poświadczonym. Do powstania hipoteki morskiej niezbędny jest wpis do rejestru okrętowego. Art. 65a. § 1. Hipoteka morska może być wyrażona również w walucie obcej lub jednostkach obliczeniowych określonych w art. 312 § 2. § 2. W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można ustanowić hipotekę morską na więcej niż jednym statku. Art. 65b. § 1. Hipoteka morska obciąża, oprócz statku i jego przynależności, także wierzytelności właściciela statku powstałe po ustanowieniu hipoteki z tytułu: 1) odszkodowania za uszkodzenie lub stratę statku, łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym, 2) wynagrodzenia za ratownictwo w zakresie, w jakim wyrównuje ono szkody w statku spowodowane ratownictwem, 3) udziału statku w awarii wspólnej, 4) opłaty na najem lub dzierżawę statku. § 2. Strony mogą rozszerzyć zakres wierzytelności obciążonych hipoteką morską. Art. 65c. Umowa o przeniesienie własności statku, obciążonego hipoteką morską, na cudzoziemca lub zagraniczną osobę prawną wymaga uprzedniej zgody wierzyciela hipotecznego, wyrażonej na piśmie, z podpisem urzędowo poświadczonym. Art. 65d. W przypadku świadomego, znacznego zwiększenia ryzyka związanego z eksploatacją statku, obciążonego hipoteką morską, które powoduje istotne pogorszenie sytuacji wierzyciela hipotecznego, może on żądać niezwłocznego zaspokojenia z przedmiotu hipoteki lub dodatkowego odpowiedniego zabezpieczenia. Art. 65e. § 1. Hipotekę morską można ustanowić na statku w budowie. § 2. Hipoteka morska na statku w budowie obejmuje materiały, urządzenia i wyposażenie znajdujące się na terenie stoczni budującej obciążony hipoteką statek, które przez oznakowanie lub w inny sposób zostały wyraźnie zidentyfikowane jako przeznaczone do budowy lub wyposażenia tego statku. Art. 66. Do nie będącego hipoteką morską zastawu na statkach stosuje się przepisy kodeksu cywilnego o zastawie na rzeczach ruchomych. Rozdział 3 Przywileje na statku Art. 67. § 1. Wierzycielom służy na zabezpieczenie wierzytelności uprzywilejowanych ustawowe prawo zastawu na statku z pierwszeństwem przed innymi wierzytelnościami, choćby zabezpieczonymi zastawem wynikającym z umowy lub orzeczenia sądu. § 2. Przywilej służy bez względu na zmianę osoby właściciela lub armatora i dobrą wiarę nabywcy statku. Art. 68. Uprzywilejowane są wierzytelności z tytułu: 1) należnych państwu kosztów sądowych nie wyłączając kosztów egzekucji sądowej; wydatków poniesionych we wspólnym interesie wierzycieli na zachowanie statku lub w celu sprzedaży statku i podziału uzyskanej ceny; opłat tonażowych, latarniowych lub portowych oraz innych opłat i świadczeń publicznych tego rodzaju; opłat pilotowych oraz kosztów nadzoru i zachowania statku powstałych od chwili jego wejścia do ostatniego portu, 2) umów o pracę na statku zawartych z kapitanem, innymi członkami załogi i osobami zatrudnionymi w obsłudze statku, 3) wynagrodzenia za ratownictwo oraz udziału statku w awarii wspólnej, 4) wynagrodzenia szkody wyrządzonej zderzeniem statków lub innymi wypadkami morskimi, jak również szkody wyrządzonej w portowych urządzeniach, dokach i drogach żeglugowych, odszkodowania za śmierć, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia pasażerów i członków załogi, odszkodowania za utratę lub uszkodzenie ładunku bądź bagażu, 5) umów zawartych lub innych czynności prawnych podjętych przez kapitana w granicach jego ustawowego umocowania w czasie przebywania statku poza portem macierzystym dla rzeczywistych potrzeb konserwacji statku lub kontynuowania podróży, bez względu na to, czy kapitan jest równocześnie armatorem lub właścicielem statku oraz czy roszczenie przysługuje jemu samemu czy dostawcom, osobom naprawiającym statek, pożyczkodawcom lub innym kontrahentom. Art. 69. § 1. Zaspokojenie wierzyciela z przedmiotu obciążonego przywilejem następuje w drodze egzekucji. § 2. Wierzytelności uprzywilejowane wynikające z tej samej podróży zaspokaja się w kolejności grup wyliczonych w art. 68. § 3. Wierzytelności wynikające z tej samej podróży i należące do tej samej grupy zaspokaja się w stosunku do ich wysokości, jeżeli suma podlegająca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w całości; jednakże później powstałe roszczenia, wymienione w art. 68 pkt 3 i 5, zaspokaja się w każdej z grup przed wcześniej powstałymi. § 4. Wierzytelności wynikłe z tego samego zdarzenia uważa się za powstałe w tym samym czasie. Art. 70. § 1. Przywileje z ostatniej podróży mają pierwszeństwo przed przywilejami z podróży poprzednich. § 2. Wierzytelności z tej samej umowy o pracę odnoszące się do kilku podróży zaspokaja się na równi z wierzytelnościami z ostatniej podróży. Art. 71. § 1. Przywilej rozciąga się także na: 1) fracht oraz zrównaną z nim opłatę za przewóz pasażerów i ich bagażu z podróży, podczas której powstała wierzytelność uprzywilejowana, a w odniesieniu do wierzytelności wynikających z umów o pracę wymienionych w art. 68 pkt 2 - ze wszystkich podróży odbytych w czasie trwania tej samej umowy o pracę, 2) odszkodowania należne statkowi za poniesione, a nie naprawione szkody w statku, jak i za straty na frachcie, 3) należny statkowi udział w awarii wspólnej, o ile składają się na nią nie naprawione szkody w statku lub straty na frachcie, 4) wynagrodzenie należne statkowi za ratownictwo, które nastąpiło w czasie podróży, po odliczeniu jednak sum przypadających kapitanowi i innym osobom zatrudnionym w obsłudze statku. § 2. Przywilej nie rozciąga się na należne statkowi odszkodowania ubezpieczeniowe. Art. 72. § 1. Przywileje gasną z upływem roku, jednakże przywileje wymienione w art. 68 pkt 5 gasną z upływem sześciu miesięcy. § 2. Termin wygaśnięcia przywileju biegnie dla wierzytelności z tytułu: 1) wynagrodzenia za ratownictwo - od dnia zakończenia ratownictwa, 2) szkody wyrządzonej zderzeniem statków lub innym wypadkiem morskim albo wynikłej wskutek śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia - od dnia spowodowania szkody, 3) odszkodowania za utratę lub uszkodzenie ładunku lub bagażu - od dnia wydania ładunku lub bagażu albo od dnia, w którym powinny być wydane, 4) należności z czynności określonych w art. 68 pkt 5 - od dnia powstania wierzytelności, 5) innych zdarzeń - od dnia wymagalności wierzytelności. § 3. Przywilej na należnościach określonych w art. 71 gaśnie z chwilą ich uiszczenia, jednakże przywilej pozostaje w mocy dopóki uiszczona kwota znajduje się w ręku kapitana lub innej osoby, która podjęła kwotę na rzecz armatora lub właściciela statku. Art. 73. Jeżeli statek, na którym ciąży przywilej, nie mógł być zajęty na polskich wodach wewnętrznych lub polskim morzu terytorialnym na rzecz wierzyciela mającego w Polsce miejsce zamieszkania lub siedzibę, terminy określone w artykule poprzedzającym nie mogą skończyć się wcześniej niż z upływem jednego miesiąca od dnia, w którym statek wszedł do portu polskiego, nie później jednak niż z upływem trzech lat od dnia powstania wierzytelności. Art. 74. § 1. Kapitan portu może na wniosek wierzyciela zatrzymać tymczasowo na czas nie przekraczający siedemdziesięciu dwóch godzin z wyłączeniem dni uznanych ustawowo za wolne od pracy: 1) statek w celu zabezpieczenia roszczenia należnego od statku z tytułu opłat portowych, szkód wyrządzonych w urządzeniach portowych, dokach lub drogach żeglugowych oraz z tytułu zanieczyszczenia środowiska, 2) wydobyty wrak i inne przedmioty, które utrudniały żeglugę, w celu zabezpieczenia roszczenia z tytułu ich usunięcia. § 2. Tymczasowe zatrzymanie traci moc w razie złożenia odpowiedniego zabezpieczenia lub w razie dokonania zajęcia na podstawie zarządzenia sądowego. § 3. Wierzyciel odpowiada za wszelkie szkody wynikłe wskutek nieuzasadnionego zatrzymania. Roszczenie z tego tytułu przedawnia się z upływem roku od dnia jego powstania. TYTUŁ II ARMATOR Art. 75. Armatorem jest ten, kto w swoim imieniu uprawia żeglugę statkiem własnym lub cudzym. Art. 76. 19) Armator odpowiada za swoje zobowiązania bez ograniczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Art. 77-81. (skreślone). 20) TYTUŁ III KAPITAN STATKU Art. 82. § 1. Kapitan sprawuje kierownictwo statku. § 2. Wszystkie osoby znajdujące się na statku obowiązane są podporządkować się zarządzeniom kapitana wydanym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku na statku. § 3. Kapitan jest władny w czasie podróży zatrzymać w osobnym pomieszczeniu osobę, której zachowanie się na statku zagraża bezpieczeństwu statku, ludzi lub mienia; zatrzymanie może trwać najdłużej do czasu przybycia statku do najbliższego portu polskiego albo do portu państwa, którego obywatelem jest osoba zatrzymana. Art. 83. § 1. Kapitanowi nie wolno opuszczać statku, który znajduje się na morzu lub któremu zagraża jakiekolwiek niebezpieczeństwo, chyba że wymaga tego bezwzględna konieczność. § 2. Kapitan obowiązany jest osobiście prowadzić statek przy wchodzeniu do portów, kanałów i rzek, wychodzeniu z nich oraz w obrębie portów, jak również w każdym przypadku nasuwającym szczególne trudności lub niebezpieczeństwa. § 3. 21) Kapitan obowiązany jest korzystać z usług pilota lub holownika, gdy wymagają tego przepisy lub bezpieczeństwo statku. Kapitan może również korzystać z tych usług, gdy uzna to za wskazane; korzystanie z usług pilota nie zwalnia kapitana od obowiązku wymienionego w § 2. Art. 84. § 1. Kapitan obowiązany jest dochować staranności sumiennego kapitana statku przy wszystkich czynnościach służbowych. § 2. Przed rozpoczęciem i w czasie podróży kapitan obowiązany jest dbać, aby statek był zdatny do żeglugi, a w szczególności, aby odpowiadał wymaganiom wynikającym z przepisów i zasad dobrej praktyki morskiej co do bezpieczeństwa, obsadzenia właściwą załogą, należytego wyposażenia i zaopatrzenia. Art. 85. § 1. Kapitan obowiązany jest dbać, aby ładunek był należycie załadowany i zabezpieczony oraz wyładowany, chociażby czynności te powierzono osobom trudniącym się zawodowo takimi czynnościami. § 2. W czasie podróży kapitan obowiązany jest dbać, aby ładunek nie uległ uszkodzeniu lub utracie. Obowiązany jest nadto podejmować działania konieczne dla zabezpieczenia interesów osób zainteresowanych ładunkiem oraz w miarę możności zawiadamiać je o szczególnych zdarzeniach dotyczących ładunku. Art. 86. W razie zagrożenia wojennego lub blokady portu przeznaczenia kapitan obowiązany jest zawinąć do najbliższego bezpiecznego portu - o ile to możliwe, do portu państwa zaprzyjaźnionego - i przedsięwziąć wszelkie środki potrzebne do uchronienia statku oraz znajdujących się na nim osób, mienia i dokumentów przed zawładnięciem przez nieprzyjaciela lub przed innym niebezpieczeństwem wojennym. Art. 87. § 1. Kapitan statku jest z mocy prawa przedstawicielem armatora i zainteresowanych ładunkiem w zakresie zwykłych spraw związanych z wykonywaniem żeglugi oraz zwykłym zarządem statkiem i ładunkiem. W tych granicach kapitan może w imieniu armatora i zainteresowanych ładunkiem dokonywać poza portem macierzystym czynności prawnych oraz pozywać i być pozywanym. § 2. Ograniczenie ustawowego umocowania kapitana dokonane przez armatora lub zainteresowanych ładunkiem ma skutek prawny między tymi osobami a kapitanem, zaś wobec osób trzecich, jeżeli ograniczenie to było im znane. Art. 88. § 1. Kapitan statku będącego poza portem macierzystym uprawniony jest do zaciągania w imieniu armatora pożyczek oraz dokonywania w jego imieniu czynności na kredyt tylko w granicach nieodzownej potrzeby naprawy statku, uzupełnienia załogi, zaopatrzenia statku lub kontynuowania podróży. § 2. W granicach określonych w § 1 kapitan może nawet sprzedać zbędne przynależności statku lub zbędną część żywności, jeżeli oczekiwanie na zlecenie armatora lub na fundusze od niego jest niemożliwe lub niecelowe. § 3. Jeżeli w czasie podróży nie zdołano w inny sposób uzyskać środków koniecznych do jej zakończenia, kapitan - po uprzednim, jeżeli to możliwe, zasięgnięciu wskazówek frachtującego i armatora - może ustanowić na ładunku zastaw, a nawet sprzedać część ładunku. § 4. Przy doborze środków dla uzyskania funduszów potrzebnych do zakończenia podróży kapitan obowiązany jest kierować się tym, by strata wynikła dla armatora i zainteresowanych ładunkiem była jak najmniejsza. Art. 89. § 1. 22) Jeżeli na statku znajdującym się w podróży wyczerpały się zapasy żywności, kapitan ma prawo zarządzić - w celu równomiernego rozdziału - rekwizycję znajdującego się na statku ładunku, który może być przydatny dla wyżywienia, a w razie ostatecznej konieczności - także rekwizycję żywności u osób znajdujących się na statku. § 2. Wartość zarekwirowanego ładunku lub żywności obowiązany jest wynagrodzić armator. Art. 90. § 1. Kapitan jest obowiązany nieść wszelką pomoc ludziom znajdującym się na morzu w niebezpieczeństwie, jeżeli udzielenie tej pomocy nie naraża na poważne niebezpieczeństwo jego statku i osób znajdujących się na nim. § 2. Armator nie odpowiada za naruszenie tego obowiązku przez kapitana. Art. 91. § 1. Kapitan jest obowiązany przedsięwziąć wszystkie środki dla uchronienia statku oraz znajdujących się na nim osób i ładunku przed szkodą. § 2. Jeżeli statkowi grozi zagłada, kapitan obowiązany jest najpierw zastosować wszelkie dostępne mu środki dla ocalenia pasażerów, a następnie załogi. Kapitan opuszcza statek jako ostatni, czuwając nad ocaleniem, jeżeli jest to możliwe, dzienników, dokumentów, map, kosztowności i kasy statku. Art. 92. Kapitan statku znajdującego się w niebezpieczeństwie, po porozumieniu się ze statkami, które odpowiedziały na jego wezwanie o pomoc, ma prawo zażądać, aby wskazany przez niego statek lub statki udzieliły mu pomocy. Art. 93. § 1. O każdym przypadku urodzenia lub śmierci na statku w czasie podróży kapitan sporządza wzmiankę w dzienniku okrętowym oraz protokół, a w przypadku śmierci ponadto zabezpiecza mienie pozostałe po zmarłym. § 2. Kapitan zgłasza urodzenie lub zgon na statku urzędowi stanu cywilnego pierwszego portu polskiego, do którego statek zawinął, a za granicą polskiemu urzędowi konsularnemu. § 3. Testament osoby zmarłej na statku i akt zabezpieczenia jej mienia kapitan przekazuje sądowi rejonowemu właściwemu dla pierwszego portu polskiego, do którego statek zawinął, a za granicą polskiemu urzędowi konsularnemu. Art. 94. W przypadku popełnienia na statku przestępstwa kapitan obowiązany jest sporządzić szczegółowe zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, przedsięwziąć odpowiednie środki dla zapobieżenia uchyleniu się sprawcy od odpowiedzialności karnej, zabezpieczyć dowody i stosownie do okoliczności przekazać sprawcę wraz z zawiadomieniem o przestępstwie właściwemu organowi w pierwszym porcie polskim, do którego statek zawinął, lub napotkanemu polskiemu okrętowi wojennemu albo też powiadomić o przestępstwie polski urząd konsularny i postąpić zgodnie z jego poleceniem. Art. 95. § 1. Kapitan obowiązany jest zawiadomić właściwy miejscowo polski urząd konsularny o przybyciu statku do portu zagranicznego, chyba że zachodzą szczególne przeszkody lub trudności uniemożliwiające zawiadomienie. § 2. W przypadku zawinięcia statku do portu zagranicznego kapitan obowiązany jest przedstawić polskiemu urzędowi konsularnemu na jego żądanie dokumenty statku. Art. 96. § 1. 23) Jeżeli statek, osoba na nim przebywająca lub ładunek uległy wypadkowi powodującemu znaczną szkodę albo istnieje prawdopodobieństwo, że szkoda taka nastąpiła, kapitan obowiązany jest w ciągu dwudziestu czterech godzin od chwili przybycia statku do pierwszego portu albo w ciągu dwudziestu czterech godzin od wypadku, który nastąpił w porcie, zgłosić protest morski: w kraju - izbie morskiej, a w porcie, w którym nie ma izby morskiej - sądowi rejonowemu, za granicą zaś - polskiemu urzędowi konsularnemu albo zgodnie z prawem miejscowym. Jeżeli to jest niemożliwe, kapitan podejmuje czynności niezbędne dla ustalenia okoliczności wypadku i zabezpieczenia dowodów w trybie przewidzianym prawem miejscowym. § 2. Kapitan obowiązany jest przy zgłaszaniu protestu przedłożyć listę załogi oraz uwierzytelniony przez siebie wypis z dziennika okrętowego ze szczegółowym opisem wypadku, a w razie zaginięcia dziennika okrętowego - szczegółowy opis wszystkich okoliczności wypadku. § 3. Organ przyjmujący protest w miarę możności zawiadamia o terminie przyjęcia protestu osoby zainteresowane. § 4. Organ przyjmujący protest sporządza protokół, w którym zamieszcza zeznania złożone przez kapitana i członków załogi wskazanych przez kapitana. W miarę potrzeby po ich zeznaniach należy w protokole zamieścić dodatkowo zeznania innych członków załogi przesłuchanych - według uznania organu przyjmującego protest - na wniosek osób zainteresowanych. O przyjęciu protestu organ sporządzający go umieści wzmiankę w dzienniku okrętowym. § 5. 24) Za przyjęcie protestu morskiego pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa. § 6. 24a) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz Ministrem Spraw Zagranicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat pobieranych za przyjęcie protestu morskiego. Art. 97. § 1. Kapitan obowiązany jest niezwłocznie po wypadku morskim przesłać do izby morskiej zawiadomienie o wypadku, wskutek którego powstało poważne uszkodzenie lub utrata statku lub ładunku, śmierć lub poważne uszkodzenie ciała, jak również o każdym wypadku zderzenia, wejścia na mieliznę lub pożaru na statku. § 2. Kapitan obowiązany jest na żądanie izby morskiej lub urzędu morskiego udzielić wyjaśnień o każdym wypadku morskim. TYTUŁ IV UMOWY DZIAŁ I Przewóz ładunku Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 98. Przez umowę przewozu ładunku przewoźnik podejmuje się za wynagrodzeniem przewiezienia rzeczy drogą morską. Art. 99. Umowa przewozu ładunku może: 1) stanowić, że przewoźnik odda całą przestrzeń albo określoną część przestrzeni ładownej statku pod ładunek na podróż lub na czas (umowa czarterowa), albo 2) bez takiego postanowienia dotyczyć przewozu poszczególnych rzeczy lub ładunku określonego według rodzaju, ilości, miary lub wagi (umowa bukingowa). Art. 100. § 1. Umowa przewozu określa stosunek pomiędzy przewoźnikiem a frachtującym (czarterującym lub bukującym). § 2. Każda strona może żądać potwierdzenia umowy przewozu na piśmie. § 3. W wykonaniu obowiązku frachtującego może ładunek dostarczyć przewoźnikowi inna osoba (załadowca); przepisy odnoszące się do załadowcy mają zastosowanie do frachtującego, który sam dostarcza ładunek przewoźnikowi. Art. 101. Frachtujący może bez zgody przewoźnika odstąpić swoje prawa z umowy przewozu osobie trzeciej; pozostaje jednak odpowiedzialny za wykonanie umowy solidarnie z osobą, której swoje prawa odstąpił. Art. 102. § 1. Jeżeli ładunek ma być według umowy czarterowej przewieziony określonym statkiem, przewoźnik może załadować go na inny statek tylko po uzyskaniu zgody czarterującego. § 2. Przy przewozie na podstawie umowy bukingowej przewoźnik ma prawo - w braku wyraźnego zakazu w umowie - zastąpić określony w umowie statek innym statkiem tej samej kategorii, zdatnym do przewozu bez opóźnienia; obowiązany jest jednak podstawić statek zastępczy w umówionym terminie i zawiadomić o tym bukującego. Art. 103. § 1. Roszczenie z umowy przewozu przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia wymagalności. § 2. Roszczenia do przewoźnika związane z ładunkiem, wynikające z konosamentu, przedawniają się z upływem roku od dnia, w którym wydanie ładunku nastąpiło lub miało nastąpić. Termin ten jednak może być przedłużony w drodze porozumienia stron zawartego po zdarzeniu będącym podstawą powództwa. § 3. Powództwo o odszkodowanie przeciwko osobie trzeciej w sprawach, o których mowa w § 2, może być wytoczone nawet po upływie roku w terminie określonym w przepisach o przedawnianiu roszczeń, nie krótszym jednak niż trzy miesiące od dnia, w którym osoba występująca z takim powództwem zaspokoiła roszczenie lub otrzymała pozew wniesiony przeciwko niej. § 4. (skreślony). 25) Art. 104. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do przewozu przesyłek pocztowych. Rozdział 2 Załadowanie na statek Art. 105. Przewoźnik obowiązany jest dołożyć należytej staranności, aby przy rozpoczęciu podróży statek był zdatny do żeglugi, właściwie wyposażony, zaopatrzony i obsadzony załogą, a ponadto, aby jego ładownie, chłodnie, lodownie oraz wszelkie inne pomieszczenia, w których są ładowane towary, były przed rozpoczęciem podróży przygotowane i doprowadzone do stanu odpowiedniego do przyjęcia, przewozu i zabezpieczenia ładunku stosownie do jego właściwości. Art. 106. Przewoźnik obowiązany jest podstawić statek gotowy do ładowania w ustalonym miejscu i czasie oraz pozostawić go tam przez przewidziany okres ładowania, a gdy został umówiony przestój - także przez okres przestoju. Art. 107. § 1. Jeżeli nie umówiono miejsca ładowania, przewoźnik podstawi statek w zwyczajowo przyjętym miejscu ładowania lub wyczekiwania. § 2. Jeżeli przewóz opiera się na umowie czarterowej, przewoźnik obowiązany jest podstawić statek według wskazania czarterującego w miejscu odpowiednim, bezpiecznym i dostępnym bez trudności dla podejścia statku, jego pozostawania tam i wyjścia z ładunkiem bez przeszkód. Jeżeli jest kilku czarterujących, którzy nie uzgodnili między sobą miejsca ładowania, lub jeżeli odpowiednie miejsce ładowania nie zostało przewoźnikowi podane, przewoźnik postąpi zgodnie z § 1. § 3. Czarterujący może, niezależnie od tego, czy miejsce ładowania zostało w umowie ustalone, domagać się od przewoźnika - za zwrotem wszelkich związanych z tym kosztów - przeholowania lub przeciągnięcia statku z jednego miejsca na drugie, chyba że przewóz odbywa się statkiem obsługującym linię regularną. § 4. Jeżeli przewóz opiera się na umowie bukingowej, bukującemu przysługują uprawnienia określone w § 3 tylko wtedy, gdy przewiduje je umowa lub zwyczaj stosowany w danym porcie. Art. 108. § 1. Przewoźnik jest obowiązany zawiadomić na piśmie czarterującego o podstawieniu gotowego do rozpoczęcia ładowania statku w miejscu, o którym mowa w art. 107 § 2, a jeżeli miejsce takie nie zostało przewoźnikowi wskazane - w miejscu, o którym mowa w art. 107 § 1 (nota gotowości); jeżeli czarterujący wskazał załadowcę, przewoźnik zawiadamia załadowcę. § 2. Zawiadomienie, które w chwili otrzymania go nie odpowiada rzeczywistości, uważa się za niedokonane, a przewoźnik odpowiada za wynikłą stąd szkodę. § 3. Do określenia dni oraz godzin, w których zawiadomienie uważa się za skutecznie dokonane, stosuje się zwyczaje przyjęte dla tej czynności w danym porcie. Art. 109. § 1. Okres ładowania określa umowa czarterowa, a jeżeli nie zawiera ona postanowienia w tym przedmiocie - zwyczaj przyjęty w danym porcie. Okres ten oblicza się według dni i godzin roboczych, poczynając od następnego dnia po złożeniu noty gotowości. § 2. Do okresu ładowania wlicza się przerwy wywołane przyczynami zachodzącymi po stronie frachtującego lub załadowcy, jak również czas użyty na przeholowanie lub przeciągnięcie statku z jednego miejsca na drugie stosownie do art. 107 § 3. § 3. Do okresu ładowania nie wlicza się przerw wywołanych przyczynami zachodzącymi po stronie przewoźnika, jak również przerw spowodowanych siłą wyższą albo warunkami atmosferycznymi zagrażającymi ładunkowi lub prawidłowości bądź bezpieczeństwu ładowania. Art. 110. § 1. Strony mogą w umowie czarterowej przewidzieć, że statek pozostanie w porcie ponad okres ładowania (przestój statku). § 2. Jeżeli umowa nie ustala okresu przestoju statku, przyjmuje się, że okres ten wynosi czternaście dni. Okres przestoju oblicza się według bieżących dni i godzin. Do okresu przestoju nie wlicza się jednak przerw spowodowanych przyczynami zachodzącymi wyłącznie po stronie przewoźnika. § 3. Wynagrodzenie należne przewoźnikowi za przestój (przestojowe) określa umowa, a jeżeli nie zawiera ona postanowienia w tym przedmiocie - zwyczaj. W braku stawek zwyczajowych przestojowe określa się sumą wydatków przewoźnika na utrzymanie statku i załogi przez okres przestoju. § 4. Jeżeli w umowie nie przewidziano przestoju, a statek po upływie okresu ładowania zostaje przetrzymany w porcie z przyczyn zachodzących po stronie frachtującego lub załadowcy, przewoźnik ma prawo do wynagrodzenia szkody wyrządzonej przetrzymaniem statku. § 5. Do odszkodowania przewidzianego w § 4 przewoźnik ma prawo również wtedy, gdy statek z przyczyn zachodzących po stronie frachtującego lub załadowcy zostaje przetrzymany w porcie ponad okres przestoju. Art. 111. Przy przewozie na podstawie umowy bukingowej przewoźnik powinien w odpowiednim terminie zawiadomić frachtującego o czasie i miejscu ładowania statku. Zawiadomienie takie jest zbędne, gdy chodzi o statek obsługujący linię regularną, chyba że termin ustalony w rozkładzie rejsów nie będzie mógł być dotrzymany. Art. 112. Frachtującemu przysługuje prawo dostarczenia w miejsce ładunku określonego umową - innego odpowiedniego ładunku, którego przewóz nie pogorszy położenia przewoźnika i innych frachtujących. Fracht należny przewoźnikowi za przewóz takiego ładunku nie może być niższy od frachtu umówionego. Art. 113. § 1. Po upływie okresu ładowania i przestoju przewidzianego w umowie czarterowej albo po upływie ustalonego w umowie bukingowej terminu dostarczenia ładunku przewoźnik może według swego uznania rozpocząć podróż, choćby nawet umówiony ładunek nie został dostarczony; przewoźnik zachowuje prawo do frachtu przypadającego również od ładunku nie załadowanego (martwy fracht). § 2. Należność przewoźnika z tytułu martwego frachtu ulega zmniejszeniu o sumę frachtu uzyskanego przez przewoźnika za inny ładunek przyjęty do przewozu w miejsce ładunku nie dostarczonego. Art. 114. Jeżeli według umowy czarterujący rozporządza całą przestrzenią statku, przewoźnik, zachowując prawo do całego frachtu, jest na żądanie czarterującego obowiązany: 1) rozpocząć podróż nawet przed umówionym terminem, choćby ładunek nie był jeszcze w całości załadowany, 2) przyjąć do przewozu ładunek dostarczony mu przed upływem okresów ładowania lub przestoju, choćby nawet przyjęcie i załadowanie ładunku mogło spowodować zwłokę w rozpoczęciu podróży, nie dłuższą jednak niż 14 dni; nie narusza to przepisów art. 110 § 4 i § 5. Art. 115. Jeżeli według umowy czarterujący rozporządza częścią przestrzeni statku, przewoźnik może odmówić przyjęcia ładunku, którego załadowanie po upływie ustalonego okresu ładowania musiałoby wskutek zwłoki czarterującego spowodować przetrzymanie statku; pomimo odmowy przyjęcia ładunku przewoźnikowi należy się cały fracht. Art. 116. § 1. Czarterującemu, choćby według umowy rozporządzał całą przestrzenią statku, wolno swoim ładunkiem zajmować tylko przestrzenie i powierzchnie przeznaczone do tego celu. § 2. Czarterujący może żądać stosownego obniżenia frachtu i wynagrodzenia szkody, jeżeli przewoźnik nie odda do jego rozporządzenia określonej w umowie przestrzeni statku. Art. 117. § 1. Frachtujący obowiązany jest na swój koszt dostarczyć ładunek do statku wzdłuż jego burty w taki sposób, aby umożliwić prawidłowe i odpowiednie załadowanie. § 2. Na towarach łatwo zapalnych, wybuchowych lub w inny sposób niebezpiecznych frachtujący obowiązany jest umieścić odpowiednie oznaczenie ich jako niebezpiecznych oraz podać przewoźnikowi potrzebne informacje o właściwościach towaru. § 3. Oddając do przewozu rzeczy, z którymi należy obchodzić się w szczególny sposób, frachtujący obowiązany jest umieścić na nich odpowiednie oznaczenie i poinformować przewoźnika o ich właściwościach. Art. 118. § 1. Frachtujący obowiązany jest dostarczyć przewoźnikowi we właściwym czasie dokumenty dotyczące ładunku, potrzebne do jego przewozu. § 2. Frachtujący odpowiada za szkody wynikłe ze zwłoki w dostarczeniu, z nieprawidłowości lub niedokładności dokumentów przewidzianych w § 1. Art. 119. § 1. Frachtujący odpowiada wobec przewoźnika, a także wobec pasażerów, załogi i właścicieli innych ładunków za szkody spowodowane niedokładnym lub nieprawdziwym oświadczeniem dotyczącym rodzaju lub właściwości ładunku. § 2. Odpowiedzialność określoną w § 1 ponosi także załadowca, jeżeli złożenie niedokładnego lub nieprawdziwego oświadczenia dotyczącego rodzaju lub właściwości ładunku nastąpiło z jego winy. Art. 120. Frachtujący jest wolny od odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez ładunek przewoźnikowi lub statkowi z jakiejkolwiek przyczyny bez jego winy. Art. 121. § 1. Przewoźnik obowiązany jest dołożyć należytej staranności przy załadowaniu ładunku na statek oraz dostarczyć odpowiednie podkłady, przegrody, maty i inny materiał konieczny do prawidłowego i odpowiedniego załadowania oraz rozmieszczenia i zabezpieczenia (zasztauowania) ładunku. § 2. Ładunek umieszcza się na statku według uznania przewoźnika; umieszczenie ładunku na pokładzie wymaga zgody załadowcy, chyba że chodzi o ładunki przewożone w kontenerach zamkniętych przyjmowanych na statek przystosowany do takiego przewozu lub o ładunki, które zwyczajowo są przewożone na pokładzie. § 3. Koszty załadowania i zasztauowania ładunku na statku obciążają przewoźnika. Art. 122. § 1. Przewoźnik, zachowując prawo do całego frachtu, może według swego uznania wyładować ładunek ze statku, zniszczyć ładunek lub unieszkodliwić go bez obowiązku wynagrodzenia szkody przez to powstałej, jeżeli ładunek zawierający materiały łatwo zapalne, wybuchowe lub w inny sposób niebezpieczne został fałszywie zadeklarowany albo jeżeli przewoźnik nie mógł przy przyjęciu ładunku stwierdzić jego niebezpiecznych właściwości na podstawie zwykłej znajomości rzeczy, a nie został uprzedzony o tych właściwościach. Załadowca odpowiada za szkodę powstałą wskutek załadowania i przewozu takiego ładunku. § 2. Jeżeli przewoźnikowi znane były wprawdzie właściwości ładunku określone w § 1 i ładunek ten został załadowany za jego zgodą, lecz następnie ładunek ten zagroził bezpieczeństwu statku, osób na nim się znajdujących lub innych ładunków, przewoźnik może - według swego uznania - ładunek niebezpieczny wyładować, zniszczyć lub unieszkodliwić. Za wynikłą stąd szkodę przewoźnik odpowiada tylko w granicach odpowiedzialności z tytułu awarii wspólnej. Przewoźnik zachowuje prawo do frachtu dystansowego. Art. 123. Na żądanie załadowcy przewoźnik obowiązany jest - w miarę postępującego stopniowo ładowania - wydawać mu odpowiednie pokwitowania ładunkowe na przyjęte na statek partie towaru (kwity sternika), w których poza danymi określającymi rodzaj ładunku, jego miarę, ilość lub wagę oraz znaki i opakowanie może zamieścić zastrzeżenia dotyczące stanu zewnętrznego ładunku i jego opakowania. Rozdział 3 Konosament Art. 124. § 1. Przewoźnik obowiązany jest po przyjęciu ładunku na statek wydać załadowcy na jego żądanie konosament. § 2. Jeżeli poprzednio zostały wydane na ten ładunek kwity sternika, przewoźnik może uzależnić wydanie konosamentu od ich zwrotu. Art. 125. § 1. Przewoźnik może wydać załadowcy jeszcze przed przyjęciem ładunku na statek dokument stwierdzający przyjęcie ładunku do przewozu (konosament przyjęcia do załadowania). § 2. Po przyjęciu ładunku na statek przewoźnik wyda załadowcy na jego żądanie konosament stwierdzający przyjęcie ładunku na statek za zwrotem dokumentu wymienionego w § 1 albo na tym ostatnim umieści wzmiankę o przyjęciu ładunku na statek z podaniem nazwy statku i daty załadowania. Art. 126. § 1. Konosament stanowi dowód przyjęcia ładunku w nim oznaczonego na statek w celu przewozu i jest dokumentem legitymującym do rozporządzania tym ładunkiem i do jego odbioru. § 2. Konosament wystawiony zgodnie z przepisami niniejszego działu stwarza domniemanie przyjęcia na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i w takim stanie, jak to uwidoczniono w konosamencie. Dowód przeciwny nie będzie jednak dopuszczony w przypadku, gdy konosament został przeniesiony na osobę trzecią działającą w dobrej wierze. § 3. Konosament stanowi o stosunku prawnym pomiędzy przewoźnikiem a odbiorcą ładunku. Postanowienia umowy przewozu wiążą odbiorcę tylko wówczas, gdy konosament do nich odsyła. Art. 127. § 1. Dane dotyczące ładunku zamieszcza się w konosamencie na podstawie pisemnej deklaracji załadowcy. § 2. Załadowca odpowiada wobec przewoźnika za szkody i wydatki wynikłe z niedokładności lub nieprawdziwości oświadczenia co do miary, objętości, liczby sztuk, ilości i wagi ładunku oraz jego znaków głównych; nie zwalnia to jednak przewoźnika od odpowiedzialności wskutek niewypełnienia jego obowiązków wynikających z umowy przewozu w stosunku do wszystkich innych osób poza frachtującym i załadowcą. Art. 128. Przewoźnik obowiązany jest wydać załadowcy konosament w tylu jednobrzmiących egzemplarzach, ilu zażąda załadowca, uwidoczniając na każdym z nich liczbę wydanych egzemplarzy; odpis konosamentu towarzyszy ładunkowi na statku. Art. 129. § 1. Konosament może być wystawiony: 1) na imiennie określonego odbiorcę (konosament imienny), 2) na zlecenie załadowcy lub wskazanej przez niego osoby (konosament na zlecenie), 3) na okaziciela. § 2. Jeżeli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na której zlecenie konosament jest wystawiony, uważa się go za wystawiony na zlecenie załadowcy. Art. 130. § 1. Konosament może być przeniesiony na inną osobę, która przez przeniesienie nabywa uprawnienia do rozporządzania ładunkiem i do jego odbioru. § 2. Konosament przenosi się: 1) imienny - przez przelew wierzytelności, 2) na zlecenie - przez indos, 3) na okaziciela - przez wydanie konosamentu. Art. 131. § 1. Konosament powinien zawierać: 1) oznaczenie przewoźnika, 2) oznaczenie załadowcy, 3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie, że konosament jest wystawiony na zlecenie albo na okaziciela, 4) nazwę statku, 5) określenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz - stosownie do okoliczności - jego miary, objętości, liczby sztuk, ilości lub wagi, 6) określenie zewnętrznego stanu ładunku i jego opakowania, 7) znaki główne, niezbędne dla stwierdzenia tożsamości ładunku, podane przez załadowcę na piśmie przed rozpoczęciem ładowania, jeżeli je wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowania, 8) oznaczenie frachtu i innych należności przewoźnika albo wzmiankę, że ich zapłata w całości już nastąpiła lub powinna nastąpić stosownie do postanowień zamieszczonych w innym dokumencie, 9) nazwę miejsca załadowania, 10) nazwę miejsca wyładowania albo określenie, kiedy lub gdzie nastąpi wskazanie miejsca wyładowania, 11) liczbę wydanych egzemplarzy konosamentu, 12) datę i miejsce wystawienia konosamentu, 13) podpis przewoźnika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela przewoźnika. § 2. Jeżeli w konosamencie nie wymieniono przewoźnika, uważa się, że przewoźnikiem jest armator. Jeżeli w konosamencie wystawionym zgodnie z § 1 wymieniono przewoźnika niedokładnie lub fałszywie, armator statku, na który ładunek załadowano, odpowiada wobec odbiorcy ładunku za wynikłą stąd szkodę; służy mu roszczenie zwrotne do przewoźnika. Art. 132. § 1. Przewoźnik może zamieścić w konosamencie odpowiednią wzmiankę, jeżeli zewnętrzny stan ładunku lub jego opakowania budzi zastrzeżenie. § 2. Przewoźnik może odmówić wpisania do konosamentu zadeklarowanych mu przez załadowcę danych dotyczących ilości, miary, wagi i oznakowania ładunku, jeżeli ma poważną podstawę do podejrzewania, że dane te nie odpowiadają dokładnie stanowi faktycznemu w chwili załadowania, albo jeżeli nie ma możliwości sprawdzenia tych danych. § 3. Przewoźnik może odmówić zamieszczenia w konosamencie danych dotyczących znaków ładunku, jeżeli znaki te nie są utrwalone na poszczególnych sztukach ładunku lub jego opakowania w taki sposób, że przy normalnych warunkach powinny pozostać czytelne do końca podróży. § 4. Jeżeli ładunek dostarczono do przewozu w opakowaniu, przewoźnik może zamieścić w konosamencie wzmiankę, że zawartość jest mu nieznana. Art. 133. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych przepisy o konosamencie stosuje się odpowiednio do konosamentu bezpośredniego wydanego przez przewoźnika morskiego podejmującego się przewozu, który ma być dokonany na części trasy przez innego przewoźnika (morskiego, rzecznego, lądowego lub powietrznego). § 2. Do przewozu na częściach trasy, które nie stanowią drogi morskiej, stosuje się prawo właściwe dla danego rodzaju przewozu. Jeżeli nie można ustalić, na jakiej części trasy nastąpiło zdarzenie, stosuje się dla oceny jego skutków przepisy Kodeksu morskiego. Art. 134. § 1. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni, odpowiada za należyte wykonanie obowiązków przewoźnika na całej trasie objętej tym konosamentem aż do wydania ładunku uprawnionemu odbiorcy. Każdy z pozostałych przewoźników odpowiada za wykonanie tych obowiązków na obsługiwanej przez niego części trasy solidarnie z przewoźnikiem, który wystawił konosament bezpośredni. § 2. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni, może w nim ograniczyć swoją odpowiedzialność do obsługiwanej przez niego części trasy; nie zwalnia go to od obowiązku dołożenia należytej staranności o to, aby dalszy przewóz mógł być prawidłowo wykonany. § 3. Przewoźnik, który na podstawie swej solidarnej odpowiedzialności z konosamentu bezpośredniego zapłacił odszkodowanie, ma prawo żądać od każdego z pozostałych przewoźników, ponoszących odpowiedzialność z tego konosamentu, zwrotu w stosunku do przypadającego na niego frachtu; wolny jest od obowiązku zwrotu ten z przewoźników, który udowodni, że należycie wykonał swoje obowiązki przewoźnika. § 4. Ostatni przewoźnik powinien wykonać znane mu prawa poprzednich przewoźników, w szczególności ich prawo zastawu. Rozdział 4 Wykonanie przewozu Art. 135. § 1. Statek powinien wykonać przewóz z należytą szybkością, trasą umownie ustaloną, a w braku umowy trasą normalną. § 2. Zejście z trasy w celu ratowania życia lub mienia na morzu albo z innej uzasadnionej przyczyny nie stanowi naruszenia umowy przewozu; przewoźnik nie odpowiada za wynikłą stąd szkodę. Art. 136. Przewoźnik obowiązany jest sprawować pieczę nad ładunkiem od jego przyjęcia do wydania oraz dbać o interesy osób zainteresowanych ładunkiem. Art. 137. § 1. Jeżeli statek nie może przybyć do portu przeznaczenia z powodu przeszkody nie do pokonania, której ustąpienia nie można oczekiwać w rozsądnym terminie, przewoźnik skieruje statek do najbliższego bezpiecznego portu. O przeszkodach przewoźnik powinien zawiadomić frachtującego. § 2. Jeżeli przewóz odbywa się na podstawie umowy czarterowej, kapitan powinien, o ile to możliwe, zastosować się do poleceń czarterującego. Jeżeli w stosownym terminie polecenie czarterującego nie nadeszło lub jego wykonanie jest niemożliwe, kapitan może wyładować ładunek albo powrócić z nim do portu załadowania zależnie od tego, co jest według jego oceny korzystniejsze dla czarterującego. § 3. Czarterujący jest obowiązany w każdym razie zapłacić fracht dystansowy. Rozdział 5 Wyładowanie i odbiór ładunku Art. 138. § 1. Frachtujący ma prawo rozporządzania ładunkiem do chwili wydania go uprawnionemu odbiorcy; może on w szczególności przed rozpoczęciem podróży żądać zwrotu ładunku w porcie załadowania, jak również nawet po rozpoczęciu podróży zmienić pierwotne wskazania dotyczące osoby odbiorcy i miejsca wyładowania - za zabezpieczeniem wszelkich związanych z tym strat i kosztów. Jeżeli ładunek przewożony jest na podstawie konosamentu, prawo rozporządzania ładunkiem przysługuje każdemu legitymowanemu posiadaczowi konosamentu, a przewoźnik obowiązany jest zastosować się do jego poleceń tylko za zwrotem wszystkich wydanych egzemplarzy konosamentu. § 2. Prawa określone w § 1 nie służą, jeżeli ich wykonanie spowodowałoby znaczne opóźnienie rozpoczęcia podróży, chyba że przewoźnik wyrazi na to zgodę. Art. 139. § 1. W braku odmiennych zleceń udzielonych stosownie do artykułu poprzedzającego, ładunek wydaje się w porcie przeznaczenia. § 2. Przewoźnik obowiązany jest wydać ładunek w porcie przeznaczenia legitymowanemu posiadaczowi choćby tylko jednego egzemplarza konosamentu. Po wydaniu ładunku przez przewoźnika na podstawie jednego egzemplarza pozostałe egzemplarze konosamentu tracą moc. § 3. Legitymowanym posiadaczem konosamentu jest: 1) z konosamentu imiennego - odbiorca wskazany w konosamencie, 2) z konosamentu na zlecenie - ten, na czyje zlecenie opiewa konosament, który nie był przeniesiony przez indos, albo posiadacz konosamentu wykazujący swoje prawo nieprzerwanym szeregiem indosów, choćby ostatni indos był in blanco, 3) z konosamentu na okaziciela - okaziciel konosamentu. § 4. Jeżeli konosamentu nie wystawiono, ładunek wydaje się w miejscu przeznaczenia odbiorcy wskazanemu przez frachtującego lub osobę przez niego upoważnioną. Art. 140. Do określenia sposobu i okresu wyładowania oraz przestoju i przetrzymania statku, jak również związanych z tym kosztów, stosuje się odpowiednio przepisy o załadowaniu. Koszty wyładowania ze statku wzdłuż burty ponosi przewoźnik, a wszystkie inne koszty odbioru ponosi odbiorca. Art. 141. § 1. Przez przyjęcie ładunku odbiorca zobowiązuje się do zapłaty przewoźnikowi jego należności z tytułu frachtu, przestojowego, odszkodowania za przetrzymanie statku i wszelkich innych należności z tytułu przewozu ładunku. § 2. Jeżeli ładunek jest przewożony na podstawie konosamentu, odbiorca obowiązany jest do zapłacenia tylko należności wynikających z konosamentu lub z umowy przewozu, do której postanowień w tym przedmiocie konosament odsyła. § 3. Przy przewozie ładunku na podstawie konosamentu przewoźnik nie może dochodzić od odbiorcy wynagrodzenia za przestój lub odszkodowania za przetrzymanie statku w porcie załadowania, chyba że w konosamencie uwidoczniono czas trwania przestoju lub przetrzymania statku. Jeżeli okres ładowania i wyładowania był określony łącznie jedną liczbą dni lub godzin, przewoźnik nie może wobec odbiorcy powołać się na nadmierne zużycie czasu przy ładowaniu, chyba że zostało ono uwidocznione w konosamencie. Art. 142. § 1. Zarówno odbiorca, jak i przewoźnik mogą żądać dokonania przed odbiorem ładunku jego oględzin z przybraniem biegłych. § 2. Koszty związane z oględzinami ponosi ten, kto żąda oględzin. Jeżeli jednak oględziny dokonane na żądanie odbiorcy wykazały ubytek lub uszkodzenie ładunku, koszty oględzin obciążają przewoźnika, chyba że za szkodę stwierdzoną oględzinami nie ponosi odpowiedzialności. Art. 143. § 1. Domniemywa się, że odbiorca odebrał ładunek zgodnie z treścią konosamentu, jeżeli nie zawiadomił na piśmie przewoźnika o brakach lub uszkodzeniach najpóźniej w chwili odbioru, a w razie szkód zewnętrznie niedostrzegalnych - najpóźniej w ciągu trzech dni od chwili odbioru danego ładunku. Zawiadomienie pisemne jest zbędne, jeżeli w chwili odbioru przewoźnik i odbiorca zgodnie stwierdzili stan ładunku. § 2. Postanowienia umowne uciążliwsze dla odbiorcy ładunku niż to przewiduje § 1 są nieważne. Art. 144. § 1. Przewoźnik może odmówić wydania ładunku i zatrzymać go aż do zapłaty lub zabezpieczenia przez odbiorcę przypadających na niego należności z przewozu danego ładunku, a także należnego od ładunku udziału w awarii wspólnej i wynagrodzenia za ratownictwo. § 2. Przewoźnik, który wydał ładunek odbiorcy, traci prawo dochodzenia od frachtującego roszczeń wymienionych w § 1. Art. 145. § 1. Jeżeli odbiorca nie zgłasza się lub odmawia przyjęcia ładunku albo opóźnia wyładunek tak, że nie można zakończyć wyładowania statku w stosownym terminie, przewoźnik na koszt i niebezpieczeństwo odbiorcy wyładuje ładunek i odda go do przechowania w domu składowym lub w innym odpowiednim miejscu. § 2. W taki sam sposób przewoźnik postąpi z ładunkiem w przypadku zgłoszenia się po jego odbiór kilku posiadaczy konosamentu. § 3. Przewoźnik zawiadomi niezwłocznie o przypadkach określonych w § 1 i § 2 odbiorcę, jeżeli mu jest znany, i załadowcę. § 4. Za przetrzymanie statku spowodowane złożeniem ładunku na przechowanie należy się przewoźnikowi odszkodowanie jak za przetrzymanie statku przy załadowaniu. Art. 146. § 1. Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dnia przybycia statku do portu wyładowania nie podjęto złożonego na przechowanie ładunku i nie zapłacono przewoźnikowi wszystkich należności przypadających mu od odbiorcy w związku z danym przewozem, przewoźnik może sprzedać ładunek. § 2. Nie podjęty ładunek może być sprzedany także przed oddaniem na przechowanie i przed upływem terminu dwumiesięcznego, jeżeli jest narażony na zepsucie lub jeżeli jego przechowanie wymaga kosztów, których wysokość przekracza wartość ładunku. § 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określi w drodze rozporządzenia sposób i tryb sprzedaży. Art. 147. § 1. Z ceny uzyskanej ze sprzedaży ładunku przewoźnik pokrywa należności przypadające mu od odbiorcy w związku z danym przewozem oraz wydatki związane z przechowaniem ładunku, jak również koszty przeprowadzenia sprzedaży, a resztę składa do depozytu sądowego w miejscu sprzedaży w celu wydania tej sumy uprawnionemu. § 2. Jeżeli cena uzyskana ze sprzedaży ładunku nie wystarcza na całkowite zaspokojenie należności przewoźnika określonych w § 1, przewoźnik ma prawo dochodzić reszty swoich należności od frachtującego. § 3. Dla zachowania roszczeń przewidzianych w § 2 przewoźnik jest obowiązany zawiadomić frachtującego o oddaniu ładunku na przechowanie i zamiarze sprzedania go w razie nieotrzymania zapłaty lub odpowiedniego zabezpieczenia w stosownym czasie. Rozdział 6 Należności przewoźnika Art. 148. Wysokość frachtu określa umowa. W braku umowy fracht oblicza się na podstawie stawek stosowanych w miejscu i w czasie załadowania. Art. 149. § 1. Od ładunku utraconego w czasie przewozu wskutek jakiegokolwiek wypadku fracht nie należy się, a zapłacony z góry podlega zwrotowi. § 2. Jeżeli utracony ładunek następnie ocalał lub został odzyskany, przewoźnik ma prawo do frachtu dystansowego, chyba że osoba zainteresowana ładunkiem nie odniosła żadnej korzyści z przebycia przez ładunek części podróży. § 3. Frachtem dystansowym jest należność za przewóz obliczona według stosunku, w jakim część podróży rzeczywiście przebyta przez ładunek pozostaje do całej umówionej podróży. Przy obliczaniu frachtu dystansowego uwzględnia się nie tylko stosunek odległości, lecz także stosunek nakładu kosztów i czasu, niebezpieczeństwa i trudów, jakie są przeciętnie związane z przebytą częścią podróży, do przeciętnego nakładu, przypadającego na część pozostałą do przebycia. § 4. Fracht należy się w całości za przewóz ładunku utraconego wskutek jego szczególnych naturalnych właściwości (zepsucia, ulotnienia się, normalnego wycieku itp.), a także za przewóz zwierząt, które padły w czasie przewozu. Art. 150. § 1. Jeżeli na statek załadowano ładunek w ilości większej niż przewidziana w umowie, przewoźnikowi należy się fracht również od nadwyżki według stawek przyjętych w umowie. § 2. Od ładunku umieszczonego na statku bez wiedzy przewoźnika należy się przewoźnikowi podwójna suma frachtu przypadającego za przewóz od portu załadowania do portu wyładowania oraz wynagrodzenie szkód, jakie przewoźnik poniósł wskutek umieszczenia tego ładunku na statku. Przewoźnik może ładunek taki wyładować w jakimkolwiek porcie. Rozdział 7 Przywileje na ładunku Art. 151. § 1. Na zabezpieczenie wierzytelności uprzywilejowanych służy ustawowe prawo zastawu na ładunku z pierwszeństwem przed innymi wierzytelnościami, choćby zabezpieczonymi zastawem wynikającym z umowy lub orzeczenia sądu. § 2. Uprzywilejowanymi są wierzytelności z tytułu: 1) należnych państwu od ładunku kosztów sądowych oraz kosztów egzekucji; wydatków poniesionych na zachowanie lub w celu sprzedaży ładunku i podziału uzyskanej ceny; opłat i świadczeń publicznych, 2) wynagrodzenia przypadającego od ładunku za ratownictwo oraz udziału w awarii wspólnej należnego od ładunku statkowi i innym ładunkom, 3) szkód spowodowanych przez ładunek, 4) należności przewoźnika z przewozu danego ładunku. § 3. Wierzytelności uprzywilejowane podlegają zaspokojeniu wraz z odsetkami i kosztami procesu w kolejności wskazanej w § 2. Wierzytelności należące do tej samej grupy zaspokaja się w stosunku do ich wysokości, jeżeli suma podlegająca podziałowi nie wystarcza na zaspokojenie ich w całości. Art. 152. § 1. Przywilej na ładunku rozciąga się na należne ładunkowi odszkodowanie za poniesione, a nie naprawione szkody w ładunku i na należny ładunkowi udział w awarii wspólnej. § 2. Przywilej nie rozciąga się na należne ładunkowi odszkodowanie ubezpieczeniowe. Art. 153. § 1. Przywileje na ładunku gasną z chwilą wydania ładunku osobie uprawnionej do odbioru. § 2. Przywileje na należnościach wymienionych w art. 152 § 1 gasną z chwilą wypłacenia tych należności osobie uprawnionej do odbioru. Rozdział 8 Rozwiązanie umowy Art. 154. § 1. Frachtujący może odstąpić od umowy przewozu, jeżeli przewoźnik nie podstawił statku w porcie załadowania w umówionym terminie lub nastąpiło inne istotne opóźnienie w przyjęciu ładunku na statek lub rozpoczęciu podróży. § 2. Frachtujący może po załadowaniu odstąpić od umowy jeszcze przed rozpoczęciem podróży i domagać się wyładowania ładunku, jest jednak obowiązany zapłacić cały fracht oraz koszty spowodowane odstąpieniem od umowy. Prawo to nie służy frachtującemu, jeżeli wyładowanie jego ładunku spowodowałoby istotne opóźnienie rozpoczęcia podróży. § 3. Frachtujący może w czasie podróży odstąpić od umowy i domagać się wyładowania ładunku, jest jednak obowiązany zapłacić cały fracht oraz koszty przewoźnika spowodowane odstąpieniem od umowy. Przewoźnik może odmówić wyładowania ładunku, jeżeli spowodowałoby to istotne opóźnienie podróży lub zmianę trasy. Art. 155. § 1. Czarterujący, który według umowy czarterowej rozporządza całą przestrzenią ładowną statku, może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy; jest jednak obowiązany zwrócić przewoźnikowi kwoty przez niego wydatkowane na ładunek, a nie wliczone do frachtu, i ponadto zapłacić: 1) połowę frachtu, jeżeli odstępuje od umowy jeszcze przed rozpoczęciem biegu umówionego okresu ładowania, 2) cały fracht, jeżeli umowa była zawarta tylko na jedną podróż, a czarterujący odstępuje od umowy po rozpoczęciu biegu umówionego okresu ładowania; w przypadku rozpoczęcia przestoju lub przetrzymania statku czarterujący obowiązany jest ponadto zapłacić przestojowe lub odszkodowanie za przetrzymanie statku. § 2. W razie odstąpienia od umowy przez czarterującego w trakcie załadunku przewoźnik jest obowiązany wydać ładunek już załadowany, choćby wyładowanie miało zatrzymać statek poza okresy ładowania i przestoju; zachowuje jednak prawo do przestojowego lub odszkodowania za przetrzymanie statku. § 3. Przewoźnik ma prawo domagać się od czarterującego odszkodowania za rzeczywiście poniesioną szkodę spowodowaną odstąpieniem przez czarterującego od umowy przewozu zawartej na szereg podróży kolejnych lub na przewóz określonej ilości ładunku; odszkodowanie to nie może jednak przekraczać wysokości frachtu, jaki przypadałby za anulowane podróże. W każdym przypadku przewoźnik jest obowiązany dążyć do zmniejszenia szkody. Art. 156. § 1. Przewoźnik może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy, jeżeli wartość dostarczonej ilości ładunku nie zabezpiecza frachtu i innych należności przewoźnika, a frachtujący nie zapłaci z góry całego frachtu albo nie udzieli zabezpieczenia. § 2. W razie odstąpienia od umowy przez przewoźnika ładunek wyładowuje się na koszt frachtującego, a przewoźnik może żądać zapłaty połowy umówionego frachtu oraz wszelkich kwot wydatkowanych na ładunek. Art. 157. § 1. Każda ze stron może odstąpić od umowy bez obowiązku wynagrodzenia szkody drugiej strony, jeżeli przed odejściem statku z miejsca załadowania: 1) wybuchła wojna grożąca niebezpieczeństwem dla statku lub ładunku albo ogłoszono blokadę portu, w którym statek się znajduje, lub portu przeznaczenia ładunku, 2) zatrzymano statek na zarządzenie władzy z przyczyn niezależnych od stron, 3) zajęto statek dla potrzeb państwowych, 4) wydano zakaz wywozu z miejsca załadowania albo zakaz przywozu do miejsca przeznaczenia danego ładunku. § 2. W razie odstąpienia od umowy z powodu okoliczności przewidzianych w § 1 koszty wyładowania ponosi strona, która od umowy odstępuje. § 3. Z powodu okoliczności przewidzianych w § 1 każda ze stron może odstąpić od umowy także w czasie podróży. W tym przypadku frachtujący opłaca fracht dystansowy i ponosi koszt wyładowania. Art. 158. § 1. Wzajemne zobowiązania stron wygasają, gdy po zawarciu umowy, a przed odejściem statku z miejsca załadowania z przyczyn, za które żadna ze stron nie odpowiada: 1) statek oznaczony w umowie zaginął albo został zabrany jako łup lub uległ kondemnacji, albo 2) ładunek indywidualnie oznaczony w umowie zaginął. § 2. Jeżeli okoliczności przewidziane w § 1 nastąpiły w czasie podróży, przewoźnik zachowuje prawo do frachtu dystansowego, gdy wypadkowi uległ statek, a cały ładunek ocalał, prawo zaś do części frachtu dystansowego przypadającej od ocalonej części ładunku, gdy wypadkowi uległ ładunek. Art. 159. Rozwiązanie umowy przewozu nie zwalnia przewoźnika od obowiązku pieczy nad ładunkiem. Rozdział 9 Odpowiedzialność przewoźnika Art. 160. § 1. Przewoźnik odpowiada za szkodę wynikłą z utraty lub uszkodzenia ładunku w czasie od przyjęcia go do przewozu aż do wydania go odbiorcy. § 2. Przewoźnik jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli szkoda nastąpiła wskutek: 1) działania lub zaniechania kapitana, innych członków załogi, pilota lub osób zatrudnionych przez przewoźnika w zakresie nawigacji lub administracji statku, 2) pożaru, o ile nie wynikł z działania lub winy własnej przewoźnika, 3) niebezpieczeństw lub wypadków na morzu lub na wodach żeglownych, 4) siły wyższej, 5) działań wojennych, działań wrogich dobru i porządkowi publicznemu, rozruchów lub zaburzeń wewnętrznych, 6) aktu lub przymusu ze strony władzy albo zajęcia sądowego, 7) ograniczeń wynikłych z kwarantanny, 8) strajku, lokautu lub innej okoliczności wstrzymującej lub ograniczającej pracę całkowicie lub częściowo, 9) ratowania lub usiłowania ratowania życia lub mienia na morzu, 10) wady ukrytej, naturalnej właściwości lub wadliwości ładunku powodujących w nim ubytek objętości lub wagi albo inną stratę, 11) niedostateczności opakowania, 12) niedostateczności lub niedokładności znaków ładunku, 13) wad ukrytych nie dających się zauważyć pomimo zachowania należytej staranności, 14) działania lub zaniechania frachtującego, załadowcy lub odbiorcy albo ich agenta lub innego ich przedstawiciela, 15) jakiejkolwiek innej przyczyny wynikłej bez winy przewoźnika, jego agentów i osób zatrudnionych przez przewoźnika. Art. 161. § 1. Odszkodowanie za utratę ładunku określa się według zwykłej wartości ładunku, a odszkodowanie za uszkodzenie ładunku według różnicy pomiędzy zwykłą wartością ładunku w stanie nie uszkodzonym a uszkodzonym. § 2. Dla ustalenia wysokości odszkodowania miarodajna jest wartość ładunku w miejscu i w czasie, w którym został on lub powinien był zostać wyładowany ze statku zgodnie z umową przewozu. Wartość tę określa się według ceny giełdy towarowej, a w jej braku - według bieżącej ceny rynkowej; jeżeli obu cen nie można ustalić, wartość ładunku określa się przez porównanie jej z wartością towarów takiego samego rodzaju i jakości. § 3. Jeżeli wartość ładunku została zadeklarowana przed jego załadowaniem przez załadowcę i uwidoczniona w konosamencie lub innym dokumencie, na podstawie którego dokonywany jest przewóz, odszkodowanie nie może przekraczać sumy wartości zadeklarowanej. Deklaracja załadowcy uwidoczniona w konosamencie co do rodzaju i wartości towarów stwarza domniemanie, które przewoźnik może obalić dowodem przeciwnym. § 4. Od sumy odszkodowania odlicza się to, co odbiorca wskutek utraty lub uszkodzenia ładunku zaoszczędził na frachcie, na cle i innych kosztach. Art. 162. § 1. Przy przewozie na podstawie konosamentu, w którym wartość ładunku nie została uwidoczniona, odszkodowanie za utratę lub uszkodzenie jednej sztuki ładunku lub innej zwyczajowo w handlu przyjętej jednostki ładunku nie może przekraczać kwoty, obliczonej według zasad ustalonych w tym przedmiocie w umowie międzynarodowej. § 2. Wobec zagranicznego wierzyciela, którego państwo ustanowiło niższą granicę odpowiedzialności przewoźnika od określonej stosownie do § 1, przewoźnik odpowiada w zakresie tej niższej granicy odpowiedzialności. § 3. Jeżeli kontener, paleta lub jakiekolwiek podobne urządzenie jest używane do zgrupowania towarów, każda sztuka lub jednostka ładunku, wymieniona w konosamencie jako załadowana do takiego urządzenia, będzie uważana za jedną sztukę lub jednostkę w rozumieniu § 1. W przeciwnym razie takie urządzenie przewozowe będzie uważane za jedną sztukę lub jednostkę ładunku. § 4. Przewoźnik nie może korzystać z ograniczenia odpowiedzialności przewidzianego w § 1, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z jego działania lub zaniechania, których dopuścił się z winy umyślnej albo na skutek rażącego niedbalstwa. Art. 163. § 1. Przewoźnik wolny jest od odpowiedzialności za wszelką szkodę w ładunku lub z ładunkiem związaną, jeżeli jego rodzaj lub wartość zostały przez załadowcę świadomie nieprawdziwie zadeklarowane. § 2. Przy przewozie na podstawie konosamentu przepis § 1 stosuje się tylko wówczas, gdy taka deklaracja załadowcy została wpisana do konosamentu. Art. 164. § 1. Przy przewozie na podstawie konosamentu nieważne jest postanowienie umowne, które wyłącza lub ogranicza odpowiedzialność przewoźnika wynikającą z art. 105, 160 i 162. § 2. Jeżeli konosament wystawiono na ładunek przewożony na podstawie umowy czarterowej, przepis § 1 ma zastosowanie od chwili przeniesienia konosamentu na osobę trzecią. § 3. Umowa stron może określić odpowiedzialność przewoźnika odmiennie niż to wynika z § 1: 1) za czas od przyjęcia towaru do przewozu aż do rozpoczęcia ładowania go na statek i od zakończenia wyładowania aż do wydania ładunku, 2) za przyjęte do przewozu zwierzęta żywe, 3) za ładunek przewożony zgodnie z umową na pokładzie statku. Art. 165. § 1. Podwładny przewoźnika oraz osoba nie będąca samodzielnym kontrahentem, z której pomocą przewoźnik wykonuje zobowiązanie, jak również osoba, której wykonanie zobowiązania powierza, mogą powoływać się na przysługujące przewoźnikowi zwolnienie i ograniczenie odpowiedzialności. § 2. Zwolnienia i ograniczenia, o których mowa w § 1, nie przysługują, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z działania lub zaniechania tych osób, których dopuściły się one z winy umyślnej, albo też na skutek rażącego niedbalstwa. § 3. Łączna wysokość odszkodowania obciążającego przewoźnika i osoby wymienione w § 1 nie może przekroczyć kwoty przewidzianej w art. 162 § 1. Art. 166. Zwolnienia i ograniczenia odpowiedzialności przewidziane w art. 160-165 stosuje się bez względu na to, czy roszczenie wynika z odpowiedzialności umownej, czy też pozaumownej. DZIAŁ II Przewóz pasażerów Art. 167. § 1. 26) Przez umowę przewozu pasażera przewoźnik podejmuje się, za opłatą, przewieźć drogą morską pasażera i jego bagaż. § 1a. 27) Przewoźnik, który podjął się przewozu pasażera (przewoźnik umowny), może powierzyć wykonanie umowy w całości lub części innemu przewoźnikowi (przewoźnikowi faktycznemu). § 2. Opłata obejmuje również przewóz podręcznych rzeczy pasażera przewożonych zazwyczaj w pomieszczeniu pasażerskim. Art. 168. § 1. Wydany bilet pasażerski stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i uiszczenia opłaty za przewóz. § 2. Bilet pasażerski może być imienny lub na okaziciela. § 3. Pasażer nie może bez zgody przewoźnika przenieść na osobę trzecią imiennego biletu pasażerskiego. Art. 169. § 1. 28) Warunki przewozu określa umowa. § 2. (skreślony). 29) § 3. Pasażer obowiązany jest przestrzegać porządku obowiązującego na statku oraz wykonywać wszelkie zarządzenia porządkowe. Art. 170. § 1. Pasażer może żądać zwrotu opłaty za przewóz, jeżeli zawiadomił przewoźnika przynajmniej na siedem dni przed zapowiedzianym terminem rozpoczęcia podróży, że odstępuje od umowy. Przewoźnik może zatrzymać część opłaty nie przekraczającą 1/4, jeżeli przed rozpoczęciem podróży nie zdołał sprzedać biletu innemu pasażerowi. § 2. Późniejsze odstąpienie pasażera od umowy albo jego nieprzybycie na statek w oznaczonym czasie przed rozpoczęciem podróży, a w czasie podróży - na oznaczony czas przed zakończeniem postoju, nie stanowi podstawy roszczenia o zwrot uiszczonej opłaty za przewóz. Art. 171. § 1. Przewoźnik obowiązany jest na żądanie zwrócić w całości opłatę za przewóz w przypadku śmierci pasażera przed rozpoczęciem podróży, jeżeli przewoźnik został o śmierci pasażera powiadomiony nie później niż na trzy dni przed rozpoczęciem podróży. § 2. Jeżeli śmierć nastąpiła w czasie podróży albo jeżeli choroba uniemożliwiła pasażerowi kontynuowanie podróży, zwrotowi podlega tylko część opłaty za przewóz przypadająca na koszty utrzymania, z którego nie korzystał. Art. 172. § 1. Pasażer może odstąpić od umowy i żądać zwrotu opłaty za przewóz w całości, jeżeli statek pasażerski nie wyruszył w drogę najpóźniej w ciągu trzech dni, a inny statek w ciągu siedmiu dni licząc od zapowiedzianego terminu rozpoczęcia podróży. § 2. Jeżeli statek nie może w stosownym terminie kontynuować rozpoczętej podróży lub osiągnąć miejsca przeznaczenia z powodu przeszkód lokalnych, przewoźnik obowiązany jest na żądanie pasażera i według jego wyboru zwrócić mu część opłaty za przewóz w stosunku do nie odbytej części podróży albo na swój koszt przewieźć pasażera do portu przeznaczenia pierwszym stosownym statkiem lub innym środkiem transportu. Art. 173. § 1. Jeżeli przewóz ma nastąpić innym statkiem niż pasażerski, przewoźnik może przed rozpoczęciem podróży odstąpić od umowy przewozu, gdy podróż bez winy przewoźnika nie dochodzi do skutku; pasażerowi należy się zwrot całej opłaty za przewóz. § 2. Z przyczyny przewidzianej w § 1 przewoźnik może w czasie podróży odstąpić od umowy przewozu takim statkiem; art. 172 § 2 stosuje się odpowiednio. Art. 174. § 1. Każda ze stron może odstąpić od umowy z powodu wybuchu wojny grożącej niebezpieczeństwem, blokady portu wyjścia lub przeznaczenia, zatrzymania statku na zarządzenie władzy albo innych tego rodzaju przeszkód w rozpoczęciu lub kontynuowaniu podróży. § 2. Bez względu na to, która ze stron odstąpiła od umowy z przyczyn wymienionych w § 1, należy się pasażerowi zwrot opłaty za przewóz w całości, jeżeli odstąpiono od umowy przed rozpoczęciem podróży, a jeżeli odstąpiono w czasie podróży - w części obliczonej w stosunku do nie odbytej przez pasażera części podróży. Art. 175. § 1. Umowa przewozu rozwiązuje się, gdy statek zaginął, zatonął, uległ zniszczeniu lub kondemnacji. § 2. Do zwrotu opłaty za przewóz stosuje się odpowiednio art. 172 § 2. Art. 176. 30) § 1. Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za szkody na osobie pasażera oraz za szkody w bagażu, zgodnie z postanowieniami Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, sporządzonej w Atenach dnia 13 grudnia 1974 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 18, poz. 108), zwanej dalej "Konwencją ateńską", zmienionej protokołem do Konwencji ateńskiej w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 99, poz. 479). § 2. Postanowienia Konwencji Ateńskiej stosuje się do wszystkich umów przewozu pasażerów i ich bagażu, podlegających przepisom Kodeksu morskiego. § 3. Postanowienia Konwencji Ateńskiej stosuje się odpowiednio do przewozu osób, które za zgodą przewoźnika odbywają podróż bez opłaty za przewóz. Art. 177. (skreślony). 31) Art. 178. (skreślony). 31) Art. 179. § 1. Przewoźnikowi służy na bagażu, dopóki nie wydał go pasażerowi, ustawowe prawo zastawu na zabezpieczenie roszczeń z umowy przewozu. § 2. Przewoźnik może zatrzymać bagaż do czasu zaspokojenia lub odpowiedniego zabezpieczenia swych roszczeń. Art. 180. Do bagażu nie podjętego przez pasażera lub przez uprawnionego odbiorcę stosuje się odpowiednio przepisy art. 145-147. Art. 181. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pasażer obowiązany jest, o ile to możliwe, bezzwłocznie zawiadomić przewoźnika o wypadku, który je spowodował. Pasażer obowiązany jest ponadto zgłosić swe roszczenie do przewoźnika na piśmie najpóźniej w ciągu piętnastu dni od zejścia ze statku. § 2. Domniemywa się, że pasażer, który nie dopełnił obowiązków przewidzianych w § 1, ukończył podróż zdrów i cały. § 3. (skreślony). 31) Art. 182. 32) Roszczenia z tytułów innych niż określone w Konwencji ateńskiej przedawniają się z upływem dwóch lat. Art. 183. § 1. 33) Osoba, która odbywa podróż bez zgody kapitana statku, jest obowiązana uiścić podwójną opłatę za odbytą podróż. § 2. Kapitan może przy pierwszej nadarzającej się sposobności wysadzić tę osobę na ląd lub ją przekazać na statek płynący do portu, w którym ta osoba dostała się na statek; kapitan udzieli zarazem właściwej władzy wszelkich znanych mu informacji o obywatelstwie tej osoby, porcie, w którym ukryła się na statek, oraz o okolicznościach odkrycia jej na statku. §3. 34) Czynności przedsięwzięte stosownie do § 2 nie zwalniają osoby odbywającej podróż bez zgody kapitana statku od obowiązku uiszczenia podwójnej opłaty za odbytą podróż. DZIAŁ III Czarter na czas Art. 184. § 1. Przez umowę czarteru na czas armator zobowiązuje się za wynagrodzeniem oddać czarterującemu do rozporządzenia statek obsadzony załogą na oznaczony czas albo na okres jednej lub kilku następujących po sobie podróży w celu określonym umową. § 2. Każda strona może żądać potwierdzenia umowy czarteru na czas na piśmie. Art. 185. § 1. W granicach uprawnień określonych umową czarterujący może zawrzeć umowę czarteru na czas z osobą trzecią (podczarter); nie zwalnia to jednak czarterującego od obowiązku wykonania umowy zawartej przez niego z armatorem. § 2. W przypadku przewidzianym w § 1 przepisy niniejszego działu, określające prawa i obowiązki armatora, stosuje się odpowiednio do osoby oddającej statek w podczarter. Art. 186. § 1. Zmiana właściciela statku nie ma wpływu na umowę czarteru na czas. § 2. W razie zmiany armatora w okresie trwania czarteru na czas nowy armator wstępuje z mocy samego prawa w stosunek czarteru na czas w miejsce poprzednika; poprzednik odpowiada jednak solidarnie z następcą za zobowiązania wynikające z umowy czarteru na czas. Art. 187. § 1. Armator, który zawarł umowę czarteru na czas, obowiązany jest na umówiony termin oddać do rozporządzenia czarterującemu statek w stanie zdatnym do żeglugi, należycie wyposażony, obsadzony odpowiednią załogą oraz przystosowany do celów przewidzianych umową. § 2. Armator obowiązany jest utrzymywać statek przez cały czas trwania czarteru w stanie określonym w § 1, opłacać załogę oraz zapewnić należne jej świadczenia. Art. 188. § 1. Czarterujący jest wolny od obowiązku płacenia armatorowi opłaty czarterowej za okres niezdatności statku do eksploatacji wskutek braków lub uszkodzeń statku bądź wskutek niedostatecznej załogi lub braków w jej zaopatrzeniu; w okresie tym czarterujący jest wolny także od ponoszenia kosztów eksploatacji statku. § 2. Jeżeli niezdatność statku wynikła z przyczyn leżących po stronie czarterującego, armatorowi należy się umówiona opłata czarterowa niezależnie od wynagrodzenia szkody wynikłej z winy czarterującego. Art. 189. § 1. Czarterujący może rozporządzać całą przestrzenią statku przeznaczoną do przewozu ładunku i umieszczenia pasażerów. § 2. Bez zgody czarterującego nie wolno armatorowi w żadnej części statku, choćby nie zajętej przez czarterującego, przewozić na swój rachunek ładunku lub pasażerów. Art. 190. § 1. W okresie trwania umowy czarteru na czas kapitan i inni członkowie załogi pozostają w stosunku pracy z armatorem i mają obowiązek stosowania się do jego wskazówek. § 2. W zakresie eksploatacji statku kapitan jest z mocy prawa przedstawicielem czarterującego i powinien stosować się do jego poleceń. § 3. Za zobowiązania zaciągnięte przez kapitana w zakresie wskazanym w § 2 armator odpowiada solidarnie z czarterującym, chyba że kapitan oświadczył przy zaciąganiu zobowiązania, że działa w imieniu czarterującego. Art. 191. Z wynagrodzenia należnego statkowi za ratownictwo w okresie trwania czarteru na czas odlicza się najpierw kwoty na pokrycie wszelkich szkód spowodowanych ratownictwem, a następnie udział w wynagrodzeniu przypadający dla załogi; resztę wynagrodzenia dzieli się w równych częściach pomiędzy armatora i czarterującego. Art. 192. Czarterujący może odstąpić od umowy w razie zwłoki w oddaniu mu statku do rozporządzenia; czarterującemu należy się ponadto odszkodowanie, chyba że armator udowodni, że zwłoka nastąpiła z przyczyn, za które nie odpowiada. Art. 193. Każda ze stron może odstąpić od umowy czarteru na czas, jeżeli wskutek wybuchu wojny, zamieszek lub zarządzenia władz osiągnięcie celu, dla którego zawarto umowę, stało się niemożliwe, a zmiana tych okoliczności w rozsądnym czasie nie jest prawdopodobna. Art. 194. § 1. Umowa czarteru na czas rozwiązuje się, jeżeli statek zaginął, zatonął, uległ zniszczeniu lub kondemnacji. § 2. W przypadkach, w których umowa czarteru na czas kończy się w innym dniu niż umówiony, opłata czarterowa należy się do dnia, w którym czarterujący dysponował statkiem. W razie zaginięcia statku opłata czarterowa należy się do dnia, z którego pochodzi ostatnia wiadomość o statku. Art. 195. Roszczenie z umowy czarteru na czas przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia, w którym umowa wygasła. Art. 196. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do umów czarterowych o przewóz ładunku, w których należność przewoźnika jest ustalona według jednostki czasu. DZIAŁ IV Usługi w żegludze morskiej Rozdział 1 Agent morski Art. 197. Przez umowę agencyjną agent morski podejmuje się za wynagrodzeniem stałego przedstawicielstwa armatora w określonym porcie lub na określonym obszarze. Art. 198. § 1. Agent morski jest uprawniony do podejmowania w imieniu armatora zwykłych czynności związanych z uprawianiem żeglugi. § 2. W szczególności agent morski jest uprawniony do działania w imieniu armatora wobec urzędów i zarządu portu, do załatwiania dla statku wszelkich czynności i przyjmowania oświadczeń związanych z przyjściem, postojem i wyjściem statku, do zawierania w imieniu armatora umów przewozu, umów ubezpieczenia morskiego oraz umów przeładunku, do wystawiania konosamentów, do odbioru i zapłaty wszelkich należności związanych z zawinięciem statku do portu i przewozem ładunku lub pasażerów oraz do dochodzenia w imieniu armatora roszczeń z umów przewozu i wypadków morskich. § 3. Przy zawieraniu umowy w imieniu armatora agent może działać również na rzecz drugiej umawiającej się strony, jeżeli armator wyrazi na to zgodę. Art. 199. Jeżeli agent dokonując czynności prawnej w imieniu armatora przekracza granice swego umocowania, czynność ta wiąże mimo to armatora, chyba że niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o dokonaniu czynności oświadczył drugiej stronie, że nie potwierdza czynności agenta. Art. 200. Agent morski powinien: dbać o interesy armatora; stosować się do jego poleceń i wskazówek; udzielać mu niezwłocznie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy; rozliczać się należycie z kwot pobranych i wydatkowanych oraz podejmować starania potrzebne do zabezpieczenia praw armatora. Art. 201. § 1. Wysokość wynagrodzenia agenta morskiego określa umowa, a w jej braku zwyczaj; w braku zwyczaju należy się agentowi wynagrodzenie w wysokości przyjętej w danych stosunkach. § 2. Armator obowiązany jest na żądanie agenta udzielać mu odpowiednich zaliczek na pokrycie kosztów czynności związanych z postojem statku w porcie. § 3. Rozliczenia armatora z agentem i wypłata należności powinny być dokonywane co trzy miesiące z końcem kwartału kalendarzowego, a w każdym razie powinny być dokonane z chwilą rozwiązania umowy. Art. 202. § 1. Każda ze stron może na trzy miesiące naprzód wypowiedzieć umowę agencyjną zawartą na czas nieoznaczony. § 2. Każda ze stron może z ważnej przyczyny niezwłocznie odstąpić od umowy, jednak nie później niż w ciągu dwóch tygodni od dnia, w którym dowiedziała się o tej przyczynie. Art. 203. Roszczenie z umowy agencyjnej przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia wymagalności. Rozdział 2 Makler morski Art. 204. § 1. Makler morski podejmuje się za wynagrodzeniem na podstawie każdorazowego zlecenia pośredniczenia w zawieraniu umów kupna i sprzedaży statków, umów przewozu, czarteru na czas, umów holowniczych i umów ubezpieczenia morskiego. § 2. Zlecenie może objąć załatwianie dla statku wszelkich czynności związanych z jego przyjściem, postojem i wyjściem, a także innych czynności należących do zakresu działania agenta morskiego. Do czynności tych stosuje się odpowiednio przepisy o umowie agencyjnej. Art. 205. Zlecenie pośredniczenia obejmuje umocowanie maklera do zawarcia zleconej umowy i do odbioru zapłaty w imieniu dającego zlecenie, chyba że zawiera wyraźne ograniczenie, o którym druga strona wiedziała. Art. 206. Makler morski może podjąć się czynności na rzecz obu stron umawiających się, jeżeli udzieliły mu zlecenia; obowiązany jest jednak powiadomić każdą stronę o podjęciu się czynności również na rzecz drugiej strony, a w pośredniczeniu powinien mieć na względzie interes obu stron. Art. 207. § 1. Za pośredniczenie w zawarciu umowy należy się maklerowi wynagrodzenie (prowizja) tylko wówczas, gdy umowa została zawarta wskutek jego zabiegów. § 2. Wysokość wynagrodzenia maklera określa umowa, a w jej braku taryfa. Jeżeli taryfa nie zawiera odpowiedniego postanowienia, wysokość wynagrodzenia określa zwyczaj, a w jego braku należy się maklerowi wynagrodzenie w wysokości przyjętej w danych stosunkach. Art. 208. Makler obowiązany jest rozliczyć się z każdej powierzonej mu sumy niezwłocznie po wykonaniu zlecenia. Art. 209. Roszczenie ze stosunku pomiędzy maklerem a dającym zlecenie przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia wymagalności. Rozdział 3 Usługi holownicze Art. 210. § 1. Przez umowę holowniczą armator podejmuje się za wynagrodzeniem świadczenia statkiem usług holowniczych. § 2. Przez usługi holownicze rozumie się w szczególności holowanie lub pchanie statku, dopychanie, odciąganie, przytrzymywanie statku lub inną pomoc w wykonywaniu manewru nawigacyjnego, jak również przebywanie holownika w stanie gotowości w pobliżu statku w celu służenia mu pomocą holowniczą (asysta holownicza). Art. 211. § 1. Zespół holowniczy powstaje z chwilą osiągnięcia gotowości do wykonania przez tworzące go statki potrzebnych manewrów na rozkaz kierownika zespołu holowniczego, a rozwiązuje się z chwilą wykonania ostatniego manewru i oddalenia się statków na bezpieczną odległość. § 2. Kierownictwo nawigacyjne zespołu holowniczego należy do kapitana statku holowanego, chyba że z umowy lub okoliczności co innego wynika. Art. 212. § 1. Armator, który podjął się wykonania usług holowniczych, obowiązany jest dostawić na umówiony czas i miejsce statek holujący zdatny do wykonania umówionych usług, należycie wyposażony, zaopatrzony i obsadzony załogą. § 2. Usługi holownicze powinny być dokonane ze sprawnością, jakiej wymagają okoliczności, bez zbędnych przerw i zwłoki oraz zgodnie z zasadami dobrej praktyki morskiej. § 3. Statek będący pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku nie jest zwolniony od obowiązku dbania o bezpieczeństwo zespołu holowniczego i bezpieczeństwo żeglugi. Art. 213. Wysokość wynagrodzenia za usługi holownicze określa umowa, a w jej braku taryfa. Jeżeli taryfa nie zawiera odpowiedniego postanowienia, wysokość wynagrodzenia określa zwyczaj, a w jego braku należy się holownikowi słuszne wynagrodzenie. Art. 214. § 1. Statek, którego kapitan sprawuje kierownictwo nawigacyjne zespołu holowniczego, odpowiada za szkodę wyrządzoną innemu statkowi wchodzącemu w skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajdującym się na tym statku, chyba że udowodni, iż szkoda jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. § 2. Statek będący pod kierownictwem nawigacyjnym kapitana drugiego statku odpowiada za szkodę wyrządzoną z jego winy innemu statkowi wchodzącemu w skład zespołu oraz osobom i rzeczom znajdującym się na tym statku. Art. 215. Roszczenie z umowy holowniczej przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia ukończenia usług holowniczych. Rozdział 4 Pilotaż Art. 216. Usługi pilota polegają na udzielaniu kapitanowi pomocy i rady w kierowaniu statkiem ze względu na warunki nawigacyjne wód, na których pilot pełni służbę. Art. 217. § 1. Pilot pozostaje w czasie pilotowania statku pod kierownictwem kapitana statku pilotowanego. § 2. Kapitan statku obowiązany jest udzielić pilotowi wszelkich informacji dotyczących właściwości nawigacyjnych statku. § 3. Korzystanie z usług pilota nie zwalnia kapitana od odpowiedzialności za kierownictwo statku. Art. 218. Armator odpowiada za szkodę wyrządzoną przez pilota, jak za szkodę wyrządzoną przez członka załogi statku. Art. 219. § 1. Przedsiębiorstwo lub instytucja zatrudniająca pilota odpowiada wobec armatora za szkodę wyrządzoną z winy pilota przy wykonywaniu usług pilotowych, chyba że nie ponosi winy w wyborze. § 2. Przedsiębiorstwo lub instytucja zatrudniająca pilota może ograniczyć swoją odpowiedzialność wynikającą z § 1 do wysokości kwoty równej dwudziestokrotnej wysokości opłaty pilotowej należnej za usługi pilotowe, w czasie których szkoda powstała. Art. 220. § 1. Opłaty pilotowe oraz tryb ich pobierania określa taryfa. § 2. Pilotowi należy się w czasie przebywania na statku pilotowanym odpowiednie pomieszczenie i wyżywienie, jeżeli okoliczności tego wymagają. Art. 221. Roszczenie wynikające z usług pilotowych przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zakończenia tych usług. Art. 222. § 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) określi w drodze rozporządzenia organizację pilotażu, kwalifikacje zawodowe pilotów oraz obowiązek i zasady korzystania z usług pilotów. § 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) może upoważnić dyrektorów urzędów morskich do wprowadzenia obowiązku korzystania i do określenia szczegółowych warunków korzystania z usług pilota. TYTUŁ V WYPADKI MORSKIE DZIAŁ I Awaria wspólna Art. 223. § 1. Awarię wspólną stanowią nadzwyczajne poświęcenia lub wydatki poniesione rozmyślnie i rozsądnie w celu ratowania statku, ładunku na nim przewożonego oraz frachtu ze wspólnego dla nich niebezpieczeństwa. § 2. Do awarii wspólnej zalicza się tylko te straty, które są bezpośrednim następstwem aktu awarii wspólnej; strat pośrednich, jak straty z przestoju lub z różnicy cen, nie zalicza się do awarii wspólnej. Art. 224. Wydatek nadzwyczajny poniesiony zamiast wydatku, który podlegałby zaliczeniu do awarii wspólnej, zalicza się do awarii wspólnej, lecz tylko do wysokości wydatku zastąpionego. Art. 225. § 1. Straty awarii wspólnej rozdziela się pomiędzy statek, ładunek i fracht w stosunku do ich rzeczywistej wartości w miejscu i czasie zakończenia podróży. Opłata za przewóz pasażerów i ich bagażu jest zrównana z frachtem. § 2. Straty awarii wspólnej rozdziela się stosownie do § 1, choćby niebezpieczeństwo, które spowodowało nadzwyczajne poświęcenia lub wydatki, zostało zawinione przez któregokolwiek z uczestników awarii wspólnej lub przez osobę trzecią. Jednakże rozdzielenie strat nie pozbawia uczestnika awarii wspólnej prawa zwrotnego poszukiwania od osoby, z której winy strata powstała. § 3. Rozdział strat awarii wspólnej przeprowadza się również wtedy, gdy akt awarii wspólnej nie doprowadził do zamierzonego rezultatu, a także gdy poświęcenie objęło cały statek lub cały ładunek. Art. 226. § 1. Strat wynikłych z utraty lub uszkodzenia ładunku, który załadowano na statek bez wiedzy armatora albo zadeklarowano fałszywie przy przyjęciu do przewozu, nie zalicza się do awarii wspólnej; jednakże ładunek taki, jeżeli został uratowany, uczestniczy w pokryciu udziałów awarii wspólnej według ogólnych zasad. § 2. Straty wynikłe z utraty lub uszkodzenia ładunku, którego wartość została przy przyjęciu do przewozu zadeklarowana poniżej rzeczywistej wartości, zalicza się do awarii wspólnej według wartości zadeklarowanej, natomiast ciążące na tym ładunku zobowiązania z tytułu udziału w awarii wspólnej ustala się według jego wartości rzeczywistej. Art. 227. Wszelkie szkody i straty w statku, ładunku lub frachcie, które nie podlegają zaliczeniu do awarii wspólnej, stanowią awarię poszczególną; ponosi je poszkodowany lub ten, kto za nie odpowiada. Art. 228. § 1. Ustalenia, czy zachodzi awaria wspólna, obliczenia wysokości strat awarii wspólnej i ich rozdzielenia (dyspasza) dokonuje dyspaszer na zlecenie armatora. § 2. Szczegółowego rozliczenia awarii wspólnej dokonuje dyspaszer stosując, w braku umowy stron, zasady powszechnie przyjęte w międzynarodowym obrocie morskim. § 3. Zlecenie powinno być udzielone dyspaszerowi przez armatora niezwłocznie po zakończeniu podróży, nie później jednak jak w ciągu jednego miesiąca. W razie zwłoki armatora zlecenie może być udzielone przez innego uczestnika awarii wspólnej. § 4. 35) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Gospodarki 36) określi w drodze rozporządzenia kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska dyspaszera, sposób jego powoływania oraz tryb postępowania dyspaszerskiego. Art. 229. § 1. Roszczenie z awarii wspólnej przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zakończenia podróży. § 2. 37) Bieg przedawnienia przerywa się przez zgłoszenie roszczenia dyspaszerowi wyznaczonemu zgodnie z art. 228 § 1 lub 3. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia doręczenia dyspaszy. DZIAŁ II Zderzenie statków Art. 230. Przepisy niniejszego działu normują odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną statkowi albo znajdującym się na nim osobom lub rzeczom wskutek zderzenia, które nastąpiło na morzu lub na wodach śródlądowych pomiędzy statkami morskimi albo pomiędzy statkiem morskim a statkiem żeglugi śródlądowej lub wodnosamolotem. Art. 231. § 1. Statek odpowiada za szkodę wyrządzoną wskutek zderzenia z jego winy. § 2. Wina statku zachodzi w szczególności w razie zaniedbań w zakresie wyposażenia statku, kierowania statkiem, obsługiwania statku, przestrzegania przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu i stosowania innych środków bezpieczeństwa, nakazanych przez obowiązujące przepisy, praktykę morską lub przez szczególne okoliczności. Art. 232. § 1. Jeżeli zderzenie nastąpiło z winy kilku statków, każdy z nich odpowiada w stosunku do stopnia swojej winy za szkodę wyrządzoną pozostałym statkom lub mieniu znajdującemu się na nich. Jeżeli stopień winy jest jednakowy albo nie da się ustalić, statki odpowiadają w równych częściach. § 2. Za szkodę, wynikłą wskutek śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, statki, które zawiniły zderzenie, odpowiadają solidarnie. Statkowi, który na podstawie solidarnej odpowiedzialności zapłacił część większą niż na niego przypadało, przysługuje zwrotne roszczenie do innych statków o sumę nadpłaconą. Art. 233. § 1. Jeżeli zderzenie nastąpiło wskutek przypadku lub siły wyższej albo jeżeli przyczyny nie można ustalić, szkodę ponosi ten, kto jej doznał. § 2. Przepis § 1 stosuje się również w przypadku, gdy statki lub jeden z nich były w czasie zderzenia zakotwiczone. Art. 234. § 1. Po zderzeniu kapitan każdego ze statków, które zderzyły się, obowiązany jest nieść pomoc drugiemu statkowi, jego załodze i pasażerom, jeżeli może to uczynić bez poważnego niebezpieczeństwa dla swojego statku oraz jego pasażerów i załogi. § 2. Kapitan każdego ze statków, które zderzyły się, jest również obowiązany bezzwłocznie podać drugiemu statkowi nazwę, sygnał rozpoznawczy i port macierzysty swojego statku oraz miejscowość, z której i do której płynie. § 3. Armator nie odpowiada za naruszenie powyższych obowiązków przez kapitana. Art. 235. § 1. Roszczenie o wynagrodzenie szkody wyrządzonej zderzeniem statków przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zderzenia. § 2. Bieg przedawnienia przerywa się przez wszczęcie przed izbą morską postępowania dotyczącego zderzenia. Przedawnienie biegnie na nowo od dnia zakończenia tego postępowania. § 3. Roszczenie zwrotne o sumę nadpłaconą na podstawie solidarnej odpowiedzialności statków, które zawiniły zderzenie, przedawnia się z upływem roku od dnia zapłaty. Art. 236. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio, gdy statek zachowaniem swym wyrządził szkodę innemu statkowi, znajdującym się na nim osobom lub rzeczom, choćby nawet zderzenie nie nastąpiło. Art. 237. § 1. 2) Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio również do jednostek pływających marynarki wojennej, organów Straży Granicznej i Policji. § 2. 38) Jednostki pływające wyszczególnione w § 1 nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną innym statkom zderzeniem lub innym działaniem przy wykonywaniu zadań służbowych w obrębie stref zamkniętych dla żeglugi i rybołówstwa oraz ogłoszonych jako niebezpieczne dla żeglugi i rybołówstwa, co nie zwalnia dowódców tych jednostek od przewidzianych w art. 234 obowiązków udzielenia statkowi niezbędnej pomocy oraz podania danych w zakresie, który określą Minister Obrony Narodowej i Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji 9) w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej. DZIAŁ III Ratownictwo morskie Art. 238. § 1. Za uratowanie z niebezpieczeństwa statku lub mienia znajdującego się na statku albo z niego pochodzącego, jak również za udzielenie pomocy statkowi znajdującemu się w niebezpieczeństwie należy się wynagrodzenie. § 2. Wynagrodzenie należy się również za uratowanie frachtu oraz opłat za przewóz pasażerów i bagażu. § 3. Wynagrodzenie należy się również za ratownictwo udzielone na wodach morskich lub śródlądowych przez statek morski statkowi żeglugi śródlądowej lub wodnosamolotowi. § 4. Wynagrodzenie należy się, choćby ratownictwo nastąpiło pomiędzy statkami tego samego armatora. Art. 239. Nie należy się wynagrodzenie za ratownictwo, które nie dało pożytecznego wyniku. Art. 240. § 1. Osoby uratowane nie są obowiązane do zapłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia za ich ocalenie. § 2. Ratującemu życie ludzkie należy się słuszna część wynagrodzenia przypadającego za uratowanie mienia, jeżeli jego czynności ratownicze pozostawały w związku z wypadkiem, który spowodował ratownictwo mienia. Art. 241. Nie ma prawa do wynagrodzenia ten, kto przedsięwziął czynności ratownicze wbrew wyraźnemu i rozsądnemu zakazowi statku ratowanego. Art. 242. Kto na podstawie umowy podjął się pilotować statek lub świadczyć mu usługi holownicze, ma prawo do wynagrodzenia za ratownictwo, gdy statek znalazł się następnie w niebezpieczeństwie, jeżeli udzielił mu usług wyjątkowych, które wykraczały poza zakres wykonywania zawartej przez niego umowy. Art. 243. § 1. Strona może żądać unieważnienia lub zmiany umowy o ratownictwo zawartej w chwili i pod wpływem niebezpieczeństwa, jeżeli postanowienia umowy są niesłuszne. § 2. Strona może również żądać unieważnienia lub zmiany umowy o ratownictwo, jeżeli strona przy zawarciu umowy złożyła oświadczenie woli pod wpływem błędu wywołanego podstępem lub wykorzystaniem jej nieświadomości albo jeżeli umówione wynagrodzenie jest niewspółmiernie niskie lub wysokie. Art. 244. W braku umowy wysokość wynagrodzenia określa się stosownie do okoliczności, biorąc w szczególności za podstawę: 1) przede wszystkim: a) osiągnięty wynik ratownictwa, b) wysiłki i zasługi ratujących, c) niebezpieczeństwo, które zagrażało mieniu ratowanemu, a w razie ratowania statku, również znajdującym się na nim osobom, d) niebezpieczeństwo, które zagrażało ratującym i użytemu przez nich statkowi i sprzętowi, e) zużyty czas ratujących oraz poniesione przez nich szkody i wydatki, f) ryzyko odpowiedzialności i inne ryzyka, które zagrażały ratującym, g) wartość sprzętu użytego do ratownictwa, h) szczególne przystosowanie statku ratującego do czynności ratowniczych, 2) następnie - wartość mienia uratowanego. Art. 245. § 1. Wysokość wynagrodzenia nie może przekraczać wartości mienia uratowanego. § 2. Dla ustalenia wartości mienia uratowanego miarodajna jest jego wartość w miejscu, w którym znalazło się po uratowaniu, a jeżeli mienie zostało sprzedane - cena uzyskana ze sprzedaży, w obu przypadkach po odliczeniu ciążących na mieniu uratowanym opłat i danin publicznych oraz kosztów jego zachowania, oszacowania lub sprzedaży. Art. 246. Wynagrodzenie może być obniżone, a nawet nie przyznane, jeżeli ratujący z winy swojej spowodował konieczność ratownictwa lub jeżeli w związku z ratownictwem dopuścił się kradzieży, paserstwa lub czynu oszukańczego. Art. 247. Jeżeli ratownictwa udzieliło kilku ratujących, każdy z nich ma prawo do stosunkowej części wynagrodzenia; jej wysokość określa umowa zawarta pomiędzy ratującymi. W braku umowy każdy z ratujących może żądać zapłaty przypadającej na niego części wynagrodzenia. Część wynagrodzenia przypadającą na ratującego określa się przy odpowiednim zastosowaniu art. 244. Art. 248. Z tytułu roszczenia o wynagrodzenie za ratownictwo oraz zwrot kosztów poniesionych za zachowanie, oszacowanie i sprzedaż mienia przysługuje ratującemu prawo zastawu na mieniu uratowanym, a na przedmiotach objętych przez niego w posiadanie w związku z ratownictwem - również prawo zatrzymania aż do złożenia przez dłużnika zabezpieczenia. Art. 249. § 1. Wynagrodzenie należne statkowi z tytułu ratownictwa dzieli się po połowie pomiędzy armatora i załogę po odliczeniu szkód poniesionych przez statek oraz wydatków i strat armatora i załogi spowodowanych ratownictwem. § 2. 2) Przepisu § 1 nie stosuje się do wynagrodzenia przypadającego statkowi używanemu do zawodowego ratownictwa statków morskich oraz jednostce pływającej marynarki wojennej, organów Straży Granicznej i Policji. § 3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) w porozumieniu z właściwym związkiem zawodowym określi zasady podziału pomiędzy kapitana i innych członków załogi części wynagrodzenia za ratownictwo przypadającej dla załogi oraz tryb postępowania. Art. 250. Roszczenie o wynagrodzenie za ratownictwo przedawnia się z upływem dwóch lat od dnia zakończenia ratownictwa. Art. 251. § 1. 2) Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do jednostek pływających marynarki wojennej, organów Straży Granicznej i Policji. § 2. Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych i Administracji 9) określą zasady obliczania i przeznaczenia wynagrodzenia za ratownictwo należnego jednostkom pływającym wymienionym w § 1 oraz tryb postępowania w tych sprawach. DZIAŁ IV Wydobywanie mienia z morza Art. 252. § 1. Właściciel mienia (statku, ładunku lub innego przedmiotu) zatopionego w obrębie polskich morskich wód wewnętrznych lub polskiego morza terytorialnego powinien w ciągu roku od dnia zatonięcia mienia zgłosić we właściwym urzędzie morskim zamiar wydobycia tego mienia i określić termin, do którego zamierza zakończyć wydobywanie. Urząd morski może w ciągu trzech miesięcy od dnia zgłoszenia zażądać zmiany wskazanego terminu lub zakreślić właścicielowi stosowny termin zakończenia wydobywania, nie krótszy jednak niż rok, licząc od dnia doręczenia decyzji. § 2. Jeżeli właściciel w terminie określonym w § 1 nie rozpoczął wydobywania lub w ciągu roku od upływu tego terminu nie ukończył wydobywania swego mienia, staje się ono własnością państwową. Art. 253. § 1. Wydobywanie mienia przez właściciela w rejonach umocnionych i w innych obszarach uznanych za szczególnie ważne dla obrony kraju, jak również wydobywanie mienia wojskowego lub przysposobionego do celów wojskowych, wymaga zezwolenia właściwych organów wojskowych. § 2. Jeżeli właściciel nie uzyskał zezwolenia na wydobycie mienia zatopionego, może zwrócić się w ciągu trzech miesięcy od otrzymania odmowy do urzędu morskiego o zarządzenie w porozumieniu z właściwym organem wojskowym wydobycia tego mienia na koszt właściciela. Art. 254. § 1. Jeżeli mienie zatopione bądź opuszczone znajdujące się na mieliźnie lub na powierzchni wody utrudnia żeglugę lub pracę w porcie, na redzie lub drodze wodnej albo zagraża żegludze, urząd morski może zarządzić usunięcie przeszkody na koszt właściciela, wyznaczając mu stosowny termin do odbioru mienia za zwrotem poniesionych kosztów. § 2. Jeżeli właściciel w wyznaczonym terminie nie zgłosi się po odbiór mienia albo nie uiści kosztów usunięcia przeszkody, urząd morski może sprzedać mienie i z sumy uzyskanej ze sprzedaży pokryć swoje koszty oraz wydatki za przechowanie i przeprowadzenie sprzedaży, a resztę złożyć do depozytu sądowego w celu wydania jej osobie uprawnionej. § 3. Właściciel odpowiada za koszty i wydatki poniesione przez urząd morski w granicach wartości mienia. Art. 255. Wydobycie cudzego mienia zatopionego w morzu i przywiezienie go na polskie wody wewnętrzne lub polskie morze terytorialne należy bezzwłocznie zgłosić urzędowi morskiemu z podaniem czasu, miejsca i okoliczności wydobycia mienia oraz w miarę możności zawiadomić o tym również właściciela, a do czasu wydania mu mienia - odpowiednio je zabezpieczyć. Art. 256. § 1. Wydobywającemu cudze mienie należy się zwrot kosztów i wydatków oraz wynagrodzenie, którego wysokość określa się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów o ratownictwie. § 2. Na zabezpieczenie należności określonych w § 1 wydobywającemu przysługuje ustawowe prawo zastawu na wydobytym mieniu z pierwszeństwem służącym uprzywilejowanym wierzytelnościom z tytułu ratownictwa. Art. 257. Jeżeli wydobyte mienie ulega szybkiemu zepsuciu lub zniszczeniu albo jeżeli jego przechowanie wymaga nadmiernych kosztów, wydobywający może je sprzedać i sumę uzyskaną ze sprzedaży po odliczeniu swoich należności złożyć do depozytu sądowego, zawiadamiając niezwłocznie właściciela o dokonaniu sprzedaży i złożeniu reszty sumy do depozytu sądowego. Art. 258. § 1. Jeżeli właściciel nie jest znany albo w ciągu czternastu dni od zawiadomienia go o wydobyciu nie zgłosi się w celu odbioru mienia lub nie uiści należności wydobywającego, wydobywający obowiązany jest wydać wydobyte mienie urzędowi morskiemu, a gdy ono jest mieniem wojskowym lub przysposobionym do celów wojskowych, przekazać właściwemu organowi wojskowemu. § 2. W celu ustalenia nieznanej osoby właściciela wydobytego mienia urząd morski przeprowadza postępowanie w trybie, który określi w drodze rozporządzenia Minister Transportu i Gospodarki Morskiej 6) w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości i Ministrem Spraw Zagranicznych. Art. 259. Jeżeli właściciel mienia w terminie sześciomiesięcznym od dnia wezwania przez urząd morski nie zgłosi się w celu odbioru mienia lub nie uiści należności wydobywającego i poniesionych przez urząd morski kosztów zabezpieczenia, urząd morski może sprzedać wydobyte mienie i sumę uzyskaną ze sprzedaży po odliczeniu należności wydobywającego i swoich kosztów złożyć do depozytu sądowego. Przepis art. 257 stosuje się odpowiednio. Art. 260. § 1. Kto znalazł i uratował cudze mienie unoszące się na morzu albo przyczynił się do uratowania takiego mienia, ma prawo do wynagrodzenia według przepisów o ratownictwie, jeżeli zgłosił swe roszczenie najpóźniej w chwili oddania znalezionego mienia. § 2. Kto znalazł i zabezpieczył cudze mienie wyrzucone na brzeg morza, ma prawo do wynagrodzenia w wysokości nie przekraczającej 30% wartości mienia, jeżeli roszczenie swe zgłosił najpóźniej w chwili oddania znalezionego mienia. § 3. W przypadkach przewidzianych w § 1 i § 2 stosuje się odpowiednio przepisy art. 255-259. Art. 261. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej 6) i Ministrem Finansów określi w drodze rozporządzenia sposób postępowania z mieniem, którego właściciel pozostał nieznany, oraz tryb ustalania wysokości i pokrycia należności związanych z wydobyciem, zabezpieczeniem, sprzedażą mienia stosownie do przepisów niniejszego działu, jak również sposób i tryb przeprowadzania przewidzianej w niniejszym dziale sprzedaży mienia. TYTUŁ VI UBEZPIECZENIE MORSKIE DZIAŁ I Umowa ubezpieczenia morskiego Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 262. § 1. Przez umowę ubezpieczenia morskiego zakład ubezpieczeń 39) zobowiązuje się w zamian za składkę ubezpieczeniową wypłacić odszkodowanie za szkody poniesione wskutek niebezpieczeństw, na jakie przedmiot ubezpieczenia jest narażony w związku z żeglugą morską. § 2. Umową ubezpieczenia morskiego można objąć ponadto niebezpieczeństwa, na które w związku z przewozem morskim przedmiot ubezpieczenia narażony jest w przewozie lotniczym, na wodach śródlądowych lub na lądzie. § 3. Przepisy o ubezpieczeniu morskim stosuje się odpowiednio do ubezpieczenia statków znajdujących się w budowie. Art. 263. § 1. Przedmiotem ubezpieczenia morskiego może być każdy interes majątkowy, związany z żeglugą morską i dający się ocenić w pieniądzach. § 2. W szczególności mogą być przedmiotem ubezpieczenia morskiego: statek, ładunek, fracht, opłata za przewóz pasażerów, opłata czarterowa, spodziewany zysk na ładunku, prowizja, wydatki awarii wspólnej, zobowiązanie z odpowiedzialności cywilnej oraz wierzytelność zabezpieczona na statku, ładunku lub frachcie. § 3. Zakład ubezpieczeń 39) może reasekurować zawarte przez siebie ubezpieczenia. Art. 264. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest na żądanie wydać osobie, z którą zawarł umowę ubezpieczenia (ubezpieczającemu), polisę stwierdzającą zawarcie umowy ubezpieczenia. § 2. Przed wydaniem polisy zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest wydać ubezpieczającemu na jego żądanie tymczasowy dokument stwierdzający zawarcie umowy. Art. 265. § 1. Polisa powinna zawierać: 1) oznaczenie zakładu ubezpieczeń 39), 2) oznaczenie przedmiotu ubezpieczenia, 3) oznaczenie niebezpieczeństw objętych umową ubezpieczenia, 4) określenie czasu lub podróży, na które zawarto umowę ubezpieczenia, 5) sumę ubezpieczenia, 6) miejsce i datę wystawienia polisy, 7) podpis zakładu ubezpieczeń 39). § 2. Polisa może być wystawiona na imiennie określonego ubezpieczającego (polisa imienna), na zlecenie lub na okaziciela. Art. 266. § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego może być zawarta na rzecz osoby trzeciej (ubezpieczonego). § 2. Ubezpieczony może nie być imiennie określony w umowie ubezpieczenia (ubezpieczenie na rzecz tego, kogo dotyczy). § 3. W razie zawarcia umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej prawo domagania się od zakładu ubezpieczeń 39) wydania polisy przysługuje ubezpieczającemu. Dopóki polisa znajduje się w jego posiadaniu, może on rozporządzać prawami wynikającymi z umowy. § 4. Obowiązki ubezpieczającego związane z wykonaniem umowy ubezpieczenia przechodzą na ubezpieczonego z chwilą wydania mu polisy; nie dotyczy to jednak obowiązku zapłaty składki ubezpieczeniowej. Art. 267. § 1. Umowa ubezpieczenia morskiego jest nieważna, jeżeli w chwili jej zawarcia szkoda objęta ubezpieczeniem już nastąpiła lub nie istniała możliwość jej powstania; zakład ubezpieczeń 39) zachowuje jednak prawo do opłaty stornowej, chyba że zawierając umowę wiedział o okolicznościach powodujących jej nieważność. § 2. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli ubezpieczeniem objęto okres poprzedzający zawarcie umowy, chyba że stan rzeczy znany był obu stronom w chwili zawierania umowy; jeżeli w tej chwili stan rzeczy był znany tylko jednej ze stron, umowa nie wiąże strony nieświadomej. § 3. Wysokość opłaty stornowej określa umowa. Art. 268. Ubezpieczający może w każdej chwili odstąpić od umowy, dopóki nie rozpoczął się stan niebezpieczeństwa przewidzianego w umowie; obowiązany jest jednak zapłacić opłatę stornową. Art. 269. 40) Roszczenie z umowy ubezpieczenia morskiego przedawnia się z upływem pięciu lat od dnia wymagalności roszczenia. Rozdział 2 Wartość ubezpieczenia i suma ubezpieczenia Art. 270. § 1. Wartością ubezpieczenia jest zwykła wartość przedmiotu ubezpieczenia. § 2. Wartość ubezpieczenia ustala się według następujących zasad: 1) wartością ubezpieczenia statku jest wartość statku w chwili rozpoczęcia ubezpieczenia; wartość ta obejmuje również, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wartość jego przynależności, przedmiotów zaopatrzenia statku, a także koszt jego ubezpieczenia; 2) wartością ubezpieczenia ładunku jest wartość ładunku w miejscu i czasie załadowania, łącznie z kosztami ubezpieczenia i dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia; 3) wartością ubezpieczenia frachtu jest suma frachtu brutto łącznie z kosztami ubezpieczenia; 4) wartością ubezpieczenia innych przedmiotów ubezpieczenia, z wyjątkiem zobowiązania z odpowiedzialności cywilnej, jest kwota, na której utratę jest narażony ubezpieczający w chwili rozpoczęcia ubezpieczenia, łącznie z kosztami ubezpieczenia. Art. 271. Jeżeli strony wymieniły w umowie ubezpieczenia wartość ubezpieczenia (wartość otaksowana), jest ona miarodajna dla określenia odszkodowania ubezpieczeniowego. Art. 272. § 1. Umowa ubezpieczenia powinna określać sumę, na którą ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia (sumę ubezpieczenia). § 2. Suma ubezpieczenia nie powinna przekraczać wartości ubezpieczenia. § 3. Jeżeli określona w umowie suma ubezpieczenia jest wyższa od wartości ubezpieczenia, umowa nie ma skutku prawnego co do nadwyżki sumy ponad wartość ubezpieczenia. § 4. Jeżeli określona w umowie suma ubezpieczenia jest niższa od wartości ubezpieczenia, zakład ubezpieczeń 39) odpowiada za szkody w stosunku, w jakim pozostaje suma do wartości ubezpieczenia. Art. 273. Jeżeli ubezpieczono przedmiot ubezpieczenia od tego samego niebezpieczeństwa na ten sam okres w dwóch lub więcej zakładach ubezpieczeń na sumy, które łącznie przewyższają wartość ubezpieczenia (ubezpieczenie podwójne), wszystkie te zakłady ubezpieczeń 39) odpowiadają tylko do wysokości wartości ubezpieczenia, a w granicach tej wartości każdy z nich odpowiada w stosunku do przyjętej przez niego sumy ubezpieczenia. Rozdział 3 Oświadczenia przy zawieraniu umowy ubezpieczenia Art. 274. § 1. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia morskiego ubezpieczający obowiązany jest podać do wiadomości zakładu ubezpieczeń 39) wszelkie okoliczności, które są lub powinny mu być znane, a mogą mieć wpływ na ocenę niebezpieczeństwa oraz na decyzję zakładu ubezpieczeń 39) o przyjęciu i warunkach ubezpieczenia. § 2. Obowiązek określony w § 1 nie dotyczy okoliczności powszechnie znanych oraz okoliczności, które powinny być znane zakładowi ubezpieczeń 39). § 3. Jeżeli ubezpieczający działał przez pełnomocnika, obowiązek określony w § 1 ciąży również na pełnomocniku i obejmuje także okoliczności znane pełnomocnikowi. § 4. Przy zawieraniu umowy ubezpieczenia morskiego na rzecz osoby trzeciej obowiązek określony w paragrafach poprzedzających spoczywa zarówno na ubezpieczającym, jak i na ubezpieczonym, chyba że ubezpieczony nie wiedział o zawarciu umowy na jego rzecz. Art. 275. § 1. W razie naruszenia obowiązku określonego w art. 274 zakład ubezpieczeń 39) może odstąpić od umowy, zachowując prawo do pełnej składki ubezpieczeniowej. § 2. Jeżeli niezawiadomienie lub niezgodne z rzeczywistością zawiadomienie zakładu ubezpieczeń 39) o okolicznościach wymienionych w art. 274 nastąpiło bez winy ubezpieczającego lub ubezpieczonego, zakład ubezpieczeń 39) nie może od umowy odstąpić, lecz ma prawo do odpowiednio zwiększonej składki ubezpieczeniowej. § 3. Prawo odstąpienia od umowy gaśnie, jeżeli zakład ubezpieczeń 39) nie skorzysta z niego w ciągu siedmiu dni od dnia, w którym dowiedział się o okoliczności uzasadniającej prawo odstąpienia. Rozdział 4 Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia Art. 276. § 1. Prawa z umowy ubezpieczenia mogą być przeniesione tylko na nabywcę przedmiotu ubezpieczenia. § 2. Jeżeli prawa z umowy ubezpieczenia nie zostały przeniesione na nabywcę przedmiotu ubezpieczenia, umowa ubezpieczenia rozwiązuje się, co nie zwalnia zakładu ubezpieczeń 39) od odpowiedzialności za szkody powstałe przed zbyciem przedmiotu ubezpieczenia. Art. 277. § 1. Równocześnie z przeniesieniem praw z umowy ubezpieczenia na nabywcę przechodzą na niego obowiązki, które ciążyły na zbywcy. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) może przeciwstawić nabywcy zarzuty, które by mu przysługiwały z umowy ubezpieczenia przeciwko zbywcy. Art. 278. § 1. Przeniesienie praw z umowy ubezpieczenia stwierdzonej polisą następuje przez przeniesienie polisy. § 2. Do przeniesienia polisy stosuje się odpowiednio przepisy o przenoszeniu konosamentu (art. 130). Art. 279. § 1. Jeżeli przedmiotem ubezpieczenia jest statek, przejście praw z umowy ubezpieczenia na jego nabywcę wymaga zgody zakładu ubezpieczeń 39). § 2. Jeżeli statek w chwili zbycia znajdował się w podróży, a prawa z umowy ubezpieczenia nie przeszły na nabywcę statku, umowa pozostaje w mocy do chwili przycumowania statku w pierwszym porcie, do którego statek zawinął. Rozdział 5 Ubezpieczenie generalne Art. 280. § 1. Umową ubezpieczenia można objąć wszystkie lub niektóre rodzaje ładunków, jakie ubezpieczający będzie wysyłał lub otrzymywał w określonym czasie (ubezpieczenie generalne). § 2. Przedmiotem ubezpieczenia generalnego może być również inny interes majątkowy. § 3. W ubezpieczeniu generalnym zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest na żądanie ubezpieczającego wystawić polisę lub zaświadczenie o ubezpieczeniu dla każdego zgłoszonego ładunku lub innego odrębnego przedmiotu ubezpieczenia. Art. 281. § 1. Ubezpieczający, który zawarł umowę ubezpieczenia generalnego, obowiązany jest zgłaszać zakładowi ubezpieczeń 39) każde wysłanie lub nadejście ładunku objętego umową niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wysłaniu lub nadejściu ładunku oraz każdorazowo określić statek, trasę podróży, ładunek i sumę ubezpieczenia. § 2. Jeżeli ubezpieczający rozmyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie dopełnił obowiązku określonego w § 1, zakład ubezpieczeń 39) może odstąpić od umowy, zachowując prawo do składek ubezpieczeniowych, jakie przysługiwałyby mu w razie należytego wykonania umowy przez ubezpieczającego. § 3. Prawo odstąpienia od umowy gaśnie, jeżeli zakład ubezpieczeń 39) nie skorzystał z niego w ciągu trzech dni od dnia, w którym dowiedział się o naruszeniu obowiązku przez ubezpieczającego. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do ubezpieczeń generalnych, których przedmiotem jest inny interes majątkowy niż ładunek. Art. 282. Umowa ubezpieczenia generalnego może być rozwiązana przez każdą ze stron z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia. DZIAŁ II Wykonanie umowy ubezpieczenia Rozdział 1 Obowiązki ubezpieczającego Art. 283. § 1. Składka ubezpieczeniowa powinna być zapłacona niezwłocznie po zawarciu umowy, a jeżeli wystawiono polisę - równocześnie z wydaniem polisy. § 2. Obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej ciąży na ubezpieczającym. Art. 284. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest niezwłocznie po powzięciu wiadomości zgłosić zakładowi ubezpieczeń 39) każdą istotną zmianę niebezpieczeństwa, na jakie jest narażony przedmiot ubezpieczenia. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) może odstąpić od umowy, jeżeli ubezpieczający bez uzasadnionej przyczyny zwleka z zawiadomieniem go o zmianie niebezpieczeństwa. Prawo to zakład ubezpieczeń 39) może wykonać w terminie siedmiu dni od dnia, w którym dowiedział się o tym, że ubezpieczający dopuścił się zwłoki. Art. 285. § 1. Jeżeli zmiana niebezpieczeństwa została spowodowana przez ubezpieczającego albo za jego zgodą, zakład ubezpieczeń 39) może odstąpić od umowy albo żądać zapłaty składki dodatkowej za zwiększone niebezpieczeństwo, chyba że zmiany niebezpieczeństwa dokonano we wspólnym interesie zakładu ubezpieczeń 39) i ubezpieczającego albo w celu ratowania życia ludzkiego. § 2. Przy ubezpieczeniu zawartym na podróż prawo to przysługuje zakładowi ubezpieczeń 39) w szczególności: 1) jeżeli rozpoczęcie lub zakończenie podróży ulega zwłoce z winy ubezpieczającego, 2) jeżeli podjęto inną podróż zamiast podróży oznaczonej w umowie ubezpieczenia, 3) jeżeli statek skierowano do innego portu aniżeli przewidziano w umowie ubezpieczenia, 4) jeżeli statek zszedł z właściwej trasy lub zawinął do portu, który nie był brany w rachubę, chyba że zejście z trasy nastąpiło wskutek okoliczności niezależnych od armatora lub kapitana albo w celu ratowania życia ludzkiego lub mienia albo było konieczne ze względu na bezpieczeństwo statku. § 3. Jeżeli zmiana niebezpieczeństwa nastąpiła bez zgody ubezpieczającego, umowa ubezpieczenia pozostaje w mocy, jednak zakład ubezpieczeń 39) może żądać zapłaty dodatkowej składki za zwiększone niebezpieczeństwo. Art. 286. § 1. Jeżeli zakład ubezpieczeń 39) wskutek zmiany niebezpieczeństwa korzysta z prawa odstąpienia od umowy, powinien zawiadomić ubezpieczającego o swojej decyzji w ciągu trzech dni od dnia, w którym dowiedział się o zmianie niebezpieczeństwa; w braku takiego zawiadomienia może żądać jedynie zapłaty dodatkowej składki za zwiększone niebezpieczeństwo. § 2. Zakład ubezpieczeń 39), który odstąpił od umowy z powodu zmiany niebezpieczeństwa, zachowuje prawo do całej składki umówionej, a odpowiada tylko za szkody powstałe przed zmianą niebezpieczeństwa. Art. 287. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić zakład ubezpieczeń 39) o każdym wypadku dotyczącym przedmiotu ubezpieczenia, jeżeli wypadek może stanowić podstawę do roszczenia odszkodowawczego z umowy ubezpieczenia. § 2. W razie naruszenia przez ubezpieczającego obowiązku określonego w § 1 zakład ubezpieczeń 39) może potrącić z odszkodowania ubezpieczeniowego kwotę, o którą szkoda uległaby zmniejszeniu, gdyby zakład ubezpieczeń 39) był o niej należycie zawiadomiony. Art. 288. § 1. W razie zajścia wypadku powodującego szkodę ubezpieczający obowiązany jest zastosować wszelkie dostępne mu rozsądne środki w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a także zabezpieczyć roszczenia odszkodowawcze do osób odpowiedzialnych za szkodę. § 2. Ubezpieczający powinien przy stosowaniu tych środków kierować się wskazówkami zakładu ubezpieczeń 39), o ile je otrzymał. § 3. Jeżeli ubezpieczający rozmyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie zastosował środków określonych w § 1, zakład ubezpieczeń 39) jest wolny od odpowiedzialności za szkody powstałe z tego powodu. Rozdział 2 Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń 39) Art. 289. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w kodeksie zakład ubezpieczeń 39) odpowiada za szkody będące bezpośrednim następstwem niebezpieczeństw objętych umową ubezpieczenia. Art. 290. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) nie odpowiada za szkody powstałe z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa ubezpieczającego, jednak zakład ubezpieczeń 39) odpowiada za szkody spowodowane zaniedbaniem lub błędem nautycznym ubezpieczającego będącego kapitanem statku objętego ubezpieczeniem. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) odpowiada za szkody spowodowane z winy kapitana, innego członka załogi lub pilota. Art. 291. § 1. Przy ubezpieczeniu statku zakład ubezpieczeń 39) nie odpowiada za szkody powstałe wskutek: 1) wyruszenia w podróż statku niezdatnego do żeglugi, nienależycie wyposażonego i zaopatrzonego, z niedostateczną załogą lub bez niezbędnych dokumentów, chyba że braki te polegały na wadach ukrytych statku lub były spowodowane okolicznościami, którym nie można było zapobiec pomimo zachowania przez ubezpieczającego należytej staranności, 2) wieku lub zużycia, 3) załadowania na statek - za wiedzą ubezpieczającego, a bez wiedzy zakładu ubezpieczeń 39) - materiałów i przedmiotów wybuchowych, łatwo zapalnych lub innych ładunków niebezpiecznych, bez zachowania przepisów obowiązujących przy przewozie ładunków tego rodzaju. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio przy ubezpieczeniu frachtu. Art. 292. W razie zderzenia statków zakład ubezpieczeń 39) odpowiada z tytułu ubezpieczenia statku zarówno za szkodę w przedmiocie ubezpieczenia, jak również za ciążące na ubezpieczającym zobowiązania do wyrównania szkody wyrządzonej wskutek zderzenia osobom trzecim. Art. 293. Przy ubezpieczeniu ładunku lub spodziewanego zysku zakład ubezpieczeń 39) nie odpowiada za szkody powstałe wskutek ukrytej wady naturalnej lub szczególnej właściwości lub nienależytego opakowania ładunku albo wskutek zwłoki w jego dostarczeniu. Art. 294. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) odpowiada za szkody z każdego wypadku objętego ubezpieczeniem do wysokości sumy ubezpieczenia. § 2. Za szkody wynikłe z kilku następujących po sobie wypadków objętych ubezpieczeniem zakład ubezpieczeń 39) odpowiada stosownie do § 1, nawet jeżeli łączna suma szkód przekracza sumę ubezpieczenia. § 3. Jeżeli po częściowym uszkodzeniu przedmiotu ubezpieczenia następuje jego strata całkowita, za którą zakład ubezpieczeń 39) odpowiada, odszkodowanie należne ubezpieczającemu z tytułu uszkodzeń częściowych ogranicza się do wydatków poniesionych przez niego na naprawę przedmiotu ubezpieczenia lub w związku z uszkodzeniami. § 4. W razie zderzenia statków zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest zapłacić ubezpieczającemu odszkodowanie za straty lub uszkodzenia statku oraz należne od ubezpieczającego odszkodowanie z tytułu odpowiedzialności za zderzenie, choćby łączne odszkodowanie przekroczyło sumę ubezpieczenia. Art. 295. Zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest zapłacić odszkodowanie ubezpieczeniowe, choćby szkodę objętą ubezpieczeniem była obowiązana naprawić osoba trzecia. Art. 296. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest zwrócić ubezpieczającemu wszelkie niezbędne i celowe wydatki poniesione w celu zachowania przedmiotu ubezpieczenia, zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, ustalenia charakteru i rozmiarów szkody, sporządzenia dyspaszy, sprzedaży przedmiotu ubezpieczenia oraz inne wydatki poniesione zgodnie ze wskazówkami zakładu ubezpieczeń 39). § 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 następuje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia pozostaje do wartości ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest, choćby kwoty wydatków łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym przekroczyły sumę ubezpieczenia. Art. 297. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest zwrócić ubezpieczającemu wydatki poniesione na przywrócenie do stanu poprzedniego lub na naprawienie uszkodzonego przedmiotu ubezpieczenia, jak również należne od niego wynagrodzenie za ratownictwo oraz udział w stratach awarii wspólnej. § 2. Zwrot wydatków wymienionych w § 1 następuje w takim stosunku, w jakim suma ubezpieczenia pozostaje do wartości ubezpieczenia. Do zwrotu tych wydatków zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest w granicach, w których wydatki łącznie z odszkodowaniem ubezpieczeniowym nie przekraczają sumy ubezpieczenia. Art. 298. § 1. W razie zajścia wypadku objętego ubezpieczeniem zakład ubezpieczeń 39) może przez zapłatę pełnej sumy ubezpieczenia, bez względu na wysokość powstałej szkody, zwolnić się od wszelkich dalszych zobowiązań wynikających z umowy ubezpieczenia, w szczególności od obowiązku zwrotu kosztów zachowania przedmiotu ubezpieczenia lub przywrócenia go do poprzedniego stanu. § 2. Ubezpieczający może zakreślić zakładowi ubezpieczeń 39) stosowny termin do oświadczenia się, czy korzysta z uprawnienia przewidzianego w § 1. § 3. Mimo zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia zakład ubezpieczeń 39) obowiązany jest zwrócić ponadto przypadające na niego stosownie do art. 296 wydatki, jakie ubezpieczający poniósł lub zobowiązał się ponieść do chwili otrzymania zawiadomienia od zakładu ubezpieczeń 39), że korzysta z uprawnienia przewidzianego w § 1. § 4. Zakład ubezpieczeń 39), który zapłacił pełną sumę ubezpieczenia, nie może żądać przeniesienia na niego praw do przedmiotu ubezpieczenia. Rozdział 3 Abandon przedmiotu ubezpieczenia Art. 299. § 1. Ubezpieczający może za zrzeczeniem się na rzecz zakładu ubezpieczeń 39) praw do przedmiotu ubezpieczenia (abandon) żądać zapłaty pełnej sumy ubezpieczenia, jeżeli istnieją podstawy do przyjęcia, że całkowita strata przedmiotu ubezpieczenia jest nieunikniona bądź że zapobieżenie jej spowodowałoby wydatki niewspółmiernie wysokie w stosunku do wartości przedmiotu ubezpieczenia. § 2. W szczególności abandon można zgłosić, jeżeli statek zaginął bez wieści, został zabrany jako łup lub zagarnięty przez rozbójników morskich, uległ wypadkowi, wskutek którego stał się niezdatny do naprawy albo niewart naprawy lub kosztów odzyskania. § 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio do ładunku, którego abandon można zgłosić ponadto wtedy, gdy koszt jego naprawy lub dostarczenia do miejsca przeznaczenia przekroczyłby jego wartość w miejscu przeznaczenia. Art. 300. § 1. Ubezpieczający powinien zgłosić abandon na piśmie z przytoczeniem okoliczności uzasadniających abandon. § 2. Zgłoszenie abandonu może nastąpić nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym ubezpieczający dowiedział się o okolicznościach uzasadniających abandon. § 3. W razie zabrania statku lub ładunku jako łup, zagarnięcia przez rozbójników morskich albo utraty posiadania statku lub ładunku z innych przyczyn, abandon nie może być zgłoszony przed upływem dwóch miesięcy od dnia otrzymania przez ubezpieczającego wiadomości o tych okolicznościach. W tych przypadkach sześciomiesięczny termin dla zgłoszenia abandonu biegnie od dnia, w którym upłynął termin dwóch miesięcy. § 4. W razie zaginięcia bez wieści statku lub znajdującego się na nim ładunku termin dla zgłoszenia abandonu biegnie od dnia, w którym statek był spodziewany w najbliższym porcie, do którego go skierowano. § 5. 41) W razie uznania statku za zaginiony bez wieści, stosownie do przepisów art. 28, statek i przewożone na nim, a nie uratowane ładunki uważa się za całkowicie stracone, a ubezpieczeni mogą domagać się od zakładu ubezpieczeń 39)odszkodowania za stratę całkowitą bez zgłaszania abandonu. Art. 301. § 1. Ubezpieczający obowiązany jest przy zgłoszeniu abandonu zawiadomić zakład ubezpieczeń 39) o ciążących na przedmiocie ubezpieczenia prawach rzeczowych oraz o odnoszących się do niego innych ubezpieczeniach, a także o wszelkich znanych mu ograniczeniach w rozporządzaniu przedmiotem ubezpieczenia. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) może uzależnić przyjęcie abandonu od dostarczenia mu danych dotyczących okoliczności wymienionych w § 1. Art. 302. § 1. Zakład ubezpieczeń 39) może odmówić przyjęcia abandonu, jeżeli zgłoszenie abandonu nie odpowiada wymaganiom określonym w artykułach poprzedzających. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) nie może odmówić przyjęcia abandonu po upływie trzydziestu dni od otrzymania zgłoszenia abandonu. Art. 303. § 1. Prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodzą na zakład ubezpieczeń 39) z chwilą złożenia przez niego oświadczenia, że przyjmuje abandon. § 2. Jeżeli zakład ubezpieczeń 39) w terminie określonym w art. 302 § 2 nie złoży oświadczenia, czy przyjmuje abandon, prawa do przedmiotu ubezpieczenia przechodzą na niego z upływem tego terminu. Art. 304. Ubezpieczający, którego zgłoszenie abandonu nie odpowiada wymaganiom określonym w artykułach poprzedzających, zachowuje prawo do odszkodowania ubezpieczeniowego po udowodnieniu szkód rzeczywiście poniesionych. Rozdział 4 Płatność odszkodowania ubezpieczeniowego Art. 305. § 1. W razie zajścia szkody objętej ubezpieczeniem zakład ubezpieczeń 39) może żądać od ubezpieczającego udzielenia mu wszelkich wiadomości oraz przedstawienia dokumentów i innych dowodów niezbędnych do ustalenia okoliczności wypadku, szkody i jej rozmiarów. § 2. Zakład ubezpieczeń 39) może uzależnić wypłatę odszkodowania ubezpieczeniowego od zwrotu polisy, chyba że polisa była imienna. Art. 306. § 1. Z chwilą zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego przechodzą na zakład ubezpieczeń 39) - do wysokości zapłaconej przez niego sumy - wszelkie prawa przysługujące ubezpieczającemu do osób trzecich z tytułu wyrządzenia szkód, za które wypłacono odszkodowanie ubezpieczeniowe. § 2. Ubezpieczający obowiązany jest dostarczyć zakładowi ubezpieczeń 39) wszelkie wiadomości i dokumenty oraz dokonać czynności niezbędnych dla skutecznego dochodzenia praw przez zakład ubezpieczeń 39). § 3. Zrzeczenie się przez ubezpieczającego bez zgody zakładu ubezpieczeń 39) praw przysługujących mu do osób trzecich z tytułu poniesionych szkód zwalnia zakład ubezpieczeń 39) w odpowiednim stosunku od obowiązku zapłaty odszkodowania ubezpieczeniowego. Art. 307. Z zastrzeżeniem wyjątku przewidzianego w art. 298 § 4 zakład ubezpieczeń 39), który zapłacił odszkodowanie ubezpieczeniowe za stratę całkowitą w wysokości pełnej sumy ubezpieczenia, może żądać od ubezpieczającego przeniesienia na niego wszelkich praw do przedmiotu ubezpieczenia; jeżeli jednak suma ubezpieczenia była niższa od wartości ubezpieczenia, zakład ubezpieczeń 39) może żądać przeniesienia praw tylko w odpowiednim stosunku. TYTUŁ VII 42) OGRANICZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA ROSZCZENIA MORSKIE DZIAŁ I Ograniczona odpowiedzialność Art. 308. § 1. Odpowiedzialność dłużnika za roszczenia morskie może być ograniczona zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie, sporządzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 35, poz. 175), zwanej dalej "Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności". § 2. Wobec wierzyciela zagranicznego, mającego w czasie zgłoszenia roszczenia stałe miejsce zamieszkania lub główną siedzibę w państwie, które ustanowiło dla tego rodzaju roszczenia granicę odpowiedzialności niższą od określonej zgodnie z postanowieniami Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności, dłużnik odpowiada tylko do tej niższej granicy. § 3. Uprawnienie do ograniczenia odpowiedzialności na podstawie § 1 nie przysługuje dłużnikowi zagranicznemu, który w czasie powoływania się na nie ma stałe miejsce zamieszkania lub główną siedzibę w państwie, którego prawo nie przewiduje ograniczenia odpowiedzialności dla tego rodzaju roszczenia; jeżeli prawo to przewiduje granicę odpowiedzialności wyższą od określonej zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności, stosuje się tę wyższą granicę. Art. 309. § 1. Dłużnik może powołać się na ograniczenie odpowiedzialności niezależnie od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności zgodnie z art. 11 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności. § 2. Sąd może jednak, w razie prawdopodobieństwa ujawnienia się dalszych wierzycieli, uzależnić ograniczenie odpowiedzialności od ustanowienia funduszu ograniczenia odpowiedzialności. Art. 310. Dłużnik ponosi koszty procesu związanego z dochodzeniem roszczenia podlegającego ograniczeniu zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego i odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad granicę odpowiedzialności, określoną zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności; jednakże jeżeli dłużnik utworzył fundusz ograniczenia odpowiedzialności przez złożenie do dyspozycji sądu odpowiedniej sumy pieniężnej, to składający nie odpowiada za odsetki powstałe po złożeniu tej sumy. Art. 311. Roszczenia z tytułu szkód w urządzeniach i basenach portowych, drogach wodnych i urządzeniach nawigacyjnych podlegają zaspokojeniu z pierwszeństwem przed innymi roszczeniami, z wyjątkiem roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Art. 312. § 1. Jeżeli odpowiedzialność dłużnika powstała w związku z uprawianiem żeglugi statkiem o tonażu brutto mniejszym niż 300 ton, ustalonym zgodnie z Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności, to granica jego odpowiedzialności wynosi: 1) 100 000 jednostek obliczeniowych w odniesieniu do roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, 2) 50 000 jednostek obliczeniowych w odniesieniu do innych roszczeń. § 2. Jednostką obliczeniową jest Specjalne Prawo Ciągnienia, określone w Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności. Art. 313. § 1. Przez własne działanie lub zaniechanie dłużnika będącego osobą prawną (art. 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności) rozumie się działanie lub zaniechanie tego, kto wykonuje funkcje organu zarządzającego tej osoby prawnej. § 2. Jeżeli dłużnikiem jest armator, który uprawia żeglugę przez stałego zarządcę, to odpowiada on za działanie lub zaniechanie tego zarządcy jak za własne działanie lub zaniechanie; jeżeli zarządca jest osobą prawną, przepis § 1 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ II Postępowanie w sprawach o ustanowienie funduszu ograniczenia odpowiedzialności i jego podział Art. 314. § 1. Postępowanie w sprawach o ustanowienie i podział funduszu ograniczenia odpowiedzialności, zwanego dalej "funduszem", podlega przepisom Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego działu oraz Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności. § 2. W sprawach wymienionych w § 1 jest wyłącznie właściwy Sąd Wojewódzki w Gdańsku. Art. 315. § 1. Wniosek o wszczęcie postępowania może zgłosić osoba uprawniona do ograniczenia odpowiedzialności. Postępowanie wszczęte na wniosek osób mogących powołać się na to samo ograniczenie odpowiedzialności sąd połączy do wspólnego rozpoznania. W jednym wniosku można żądać ustanowienia dwóch funduszy dotyczących roszczeń z tego samego zdarzenia (art. 6 i 7 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności). § 2. Wniosek powinien odpowiadać ogólnym warunkom wniosku o wszczęcie postępowania, a ponadto stosownie do okoliczności zawierać: 1) nazwę statku, z którym wiąże się odpowiedzialność, jego port macierzysty oraz określenie stosunku wnioskodawcy do statku, 2) określenie zdarzenia, z którego wynikają roszczenia i informacje o postępowaniach zmierzających do ustalenia przebiegu tego zdarzenia, 3) określenie rodzaju roszczeń i wierzycieli, na których zaspokojenie fundusz ma być przeznaczony, oraz informacje o znanych wnioskodawcy roszczeniach już dochodzonych przed sądem, 4) oświadczenie o gotowości ustanowienia funduszu, uzasadnienie jego wysokości, a także określenie sposobu jego ustanowienia. § 3. Do wniosku należy dołączyć wyciąg z rejestru okrętowego, obejmujący dane wpływające na wysokość funduszu. Art. 316. § 1. Fundusz może być ustanowiony przez wpłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej na oprocentowany rachunek bankowy, którego dysponentem jest sąd, lub przez akceptowane przez sąd zabezpieczenie wpłacenia tej kwoty przez bank lub zakład ubezpieczeń, mający siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Na zgodny wniosek uczestników postępowania sąd może uznać za wystarczający inny sposób zabezpieczenia wpłacenia tej kwoty. Art. 317. § 1. Po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje postanowienie wstępne o prawie ustanowienia funduszu, określając wysokość i sposób jego ustanowienia, a także terminy wpłaty sum lub złożenia w określony sposób dokumentów zabezpieczenia. § 2. Jeżeli zachodzą okoliczności wyłączające ustanowienie funduszu, sąd odmówi jego ustanowienia. W razie sporu co do tych okoliczności, sąd może zawiesić postępowanie do czasu rozstrzygnięcia sporu w drodze procesu. § 3. Na żądanie wnioskodawcy sąd może, w celu zabezpieczenia, orzec o wstrzymaniu egzekucji prowadzonej dla zaspokojenia roszczenia objętego funduszem. § 4. Na postanowienie wstępne o prawie ustanowienia funduszu lub odmowę jego ustanowienia przysługuje rewizja. Na postanowienie w sprawie wstrzymania egzekucji przysługuje zażalenie. Art. 318. § 1. Po wypełnieniu przez wnioskodawcę obowiązków określonych w postanowieniu wydanym na podstawie art. 317 § 1 albo w razie niewypełnienia tych obowiązków w terminie określonym w tym postanowieniu, sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje postanowienie o ustanowieniu funduszu i podjęciu postępowania działowego albo o odmowie ustanowienia funduszu. § 2. Na postanowienie w przedmiocie ustanowienia funduszu i podjęcia postępowania działowego lub o odmowie ustanowienia funduszu - przysługuje rewizja. § 3. Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o ustanowieniu funduszu i otwarciu postępowania działowego następują skutki, które prawo łączy z ustanowieniem funduszu (art. 13 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności). § 4. Po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie ustanowienia funduszu, sąd orzeka o zwrocie sum lub zabezpieczeń złożonych przez wnioskodawcę na rzecz funduszu oraz uchyla postanowienie wydane na podstawie art. 317 § 3. Art. 319. § 1. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ustanowieniu funduszu i podjęciu postępowania działowego, sąd po wysłuchaniu uczestników powołuje biegłego-komisarza spośród osób posiadających odpowiednie kwalifikacje. Biegłym-komisarzem może być także osoba prawna. § 2. Obowiązkiem biegłego-komisarza jest przygotowanie projektu listy wierzytelności i planu podziału funduszu oraz pisemnego uzasadnienia tych dokumentów. § 3. Do biegłego-komisarza stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o biegłym. Jest on jednak upoważniony do samodzielnego doręczania, za pokwitowaniem, listami poleconymi lub za pośrednictwem sądu pism uczestnikom postępowania, wzywania ich w ten sam sposób do składania niezbędnych wyjaśnień i oświadczeń na piśmie oraz ich protokołowania. W razie niezbędnej potrzeby ustalenia okoliczności, które są między uczestnikami sporne, na wniosek komisarza-biegłego sąd przeprowadzi stosowne postępowanie dowodowe. § 4. Sąd może powierzyć biegłemu-komisarzowi zarządzanie kwotami, z których ustanowiono fundusz. Do zarządu stosuje się odpowiednio przepisy o zarządzie nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym. Dochód uzyskany z zarządu funduszem jest do niego doliczany. § 5. W razie ujawnienia się, w toku przygotowania projektu listy wierzytelności i planu podziału funduszu, sporu między uczestnikami co do istnienia lub wysokości zgłoszonego roszczenia, sąd po przeprowadzeniu rozprawy może orzec o skierowaniu sporu na drogę procesu oraz o wyłączeniu w planie podziału sumy potrzebnej na zaspokojenie roszczenia po rozstrzygnięciu tego sporu. Art. 320. § 1. Sąd zarządza podanie do publicznej wiadomości informacji o ustanowieniu funduszu i otwarciu postępowania działowego oraz wzywa zainteresowanych, aby zgłosili swe roszczenia w terminie 6 miesięcy od opublikowania wezwania. W wezwaniu należy zamieścić pouczenie o skutkach niezgłoszenia roszczenia w terminie. § 2. Ogłoszenie powinno być opublikowane w piśmie ukazującym się w siedzibie sądu i w jednym piśmie poczytnym na całym obszarze państwa. Może ono być podane do wiadomości także w inny sposób, dostosowany do zdarzenia, które stanowi podstawę roszczeń. § 3. W przypadku gdy zainteresowanymi w uczestnictwie w postępowaniu działowym mogą być, w znacznej mierze, osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w innych państwach, sąd doręcza tekst ogłoszenia przedstawicielstwom dyplomatycznym lub konsularnym tych państw w Rzeczypospolitej Polskiej, z prośbą o podanie tego ogłoszenia do publicznej wiadomości w tych państwach. Koszty tego ogłoszenia ponosi wnioskodawca. § 4. Sąd może odstąpić od ogłoszenia, jeżeli jest oczywiste, że wszyscy wierzyciele zgłosili już swe roszczenia. § 5. Roszczenia nie zgłoszone w terminie nie będą uwzględnione w liście wierzytelności i planie podziału. Sąd na wniosek zgłaszającego po terminie, jednak nie później niż do zatwierdzenia planu podziału, może z usprawiedliwionych przyczyn przywrócić termin do zgłoszenia; przepisy art. 168-172 Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. § 6. Zgłoszenie roszczenia przerywa bieg przedawnienia. § 7. Wierzyciel zgłaszający swe roszczenie po ustanowieniu funduszu może żądać zmiany prawomocnego postanowienia o ustanowieniu funduszu, jeżeli jest to niezbędne do ochrony jego praw. Postanowienie w przedmiocie zmiany sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy; na postanowienie przysługuje rewizja. Art. 321. § 1. Po upływie terminu do zgłoszeń, jeżeli był on wyznaczony, biegły-komisarz sporządza projekt listy wierzytelności i planu podziału funduszu. Po wstępnym sprawdzeniu sąd zarządza ich doręczenie uczestnikom i wzywa ich do zgłoszenia, w ciągu miesiąca, uwag i zarzutów na piśmie. W planie podziału uwzględnia się również sumy roszczeń spornych, co do których nie zapadło jeszcze prawomocne rozstrzygnięcie. § 2. Jeżeli uwag lub zarzutów nie zgłoszono, sąd zatwierdza listę wierzytelności i plan podziału na posiedzeniu niejawnym. Dla rozpoznania zgłoszonych uwag lub zarzutów sąd wyznacza rozprawę. W razie potrzeby sąd może polecić biegłemu-komisarzowi wprowadzenie zmian do listy wierzytelności i planu podziału. Zatwierdzenie zmienionej listy wierzytelności i planu podziału następuje po przeprowadzeniu rozprawy. § 3. Jeżeli ujawni się spór o zasadność lub wysokość roszczenia włączonego do listy wierzytelności i planu podziału, sąd stosuje odpowiednio art. 319 § 5. § 4. Na postanowienie zatwierdzające listę wierzytelności i plan podziału przysługuje rewizja. Rewizję złożyć może również wierzyciel nie uczestniczący dotąd w postępowaniu, jeżeli zgłosi równocześnie swe roszczenie, a istnieją podstawy do przywrócenia mu terminu do zgłoszenia roszczenia. Art. 322. § 1. Zatwierdzony prawomocnym postanowieniem plan podziału funduszu ma moc tytułu egzekucyjnego i stanowi podstawę do dokonania wypłat z funduszu; w razie potrzeby sąd nadaje mu klauzulę wykonalności. § 2. Sąd może powierzyć dokonanie wypłat biegłemu-komisarzowi, który jest obowiązany złożyć sądowi sprawozdanie. § 3. Sumy wydzielone na zaspokojenie roszczeń spornych przekazuje się do depozytu sądowego. Jeżeli po uprawomocnieniu się planu podziału zgłoszą się inni wierzyciele, którzy nie uczestniczyli dotąd w postępowaniu, a po zaspokojeniu roszczeń objętych planem podziału fundusz nie został wyczerpany, sąd zarządzi sporządzenie dodatkowej listy wierzytelności i dodatkowego planu podziału; przepis art. 321 stosuje się odpowiednio. § 4. Po zakończeniu postępowania działowego sąd umarza postępowanie. W postanowieniu o umorzeniu postępowania sąd orzeka także o zwrocie wnioskodawcy nie wykorzystanej części funduszu; na postanowienie przysługuje zażalenie. Art. 323. § 1. Sąd przyznaje biegłemu-komisarzowi stosowne wynagrodzenie. § 2. W toku postępowania sąd może zarządzić wpłacenie przez wnioskodawcę zaliczki na poczet wynagrodzenia i wydatków biegłego-komisarza. Art. 324. Wznowienie postępowania, przewidziane w art. 524 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, jest dopuszczalne tylko pod warunkiem wykazania, że zainteresowany bez swej winy nie mógł uczestniczyć w postępowaniu. Art. 325. Koszty postępowania o ustanowienie i podział funduszu ponosi wnioskodawca. Na pokrycie tych kosztów wnioskodawca wpłaca ustaloną przez sąd zaliczkę, niezależnie od ustanawianego funduszu. TYTUŁ VIII 42) ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SZKODĘ WYRZĄDZONĄ ZANIECZYSZCZENIEM ZE STATKÓW DZIAŁ I Zanieczyszczenia różne Art. 326. Z zastrzeżeniem przepisów działu II, armator odpowiada za szkodę wyrządzoną komukolwiek zanieczyszczeniem pochodzącym ze statku w związku z przewozem ładunków, eksploatacją statku lub zatapianiem w morzu odpadów i innych substancji. Art. 327. § 1. Armator nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli szkoda powstała wskutek siły wyższej, wyłącznej winy umyślnej osoby trzeciej albo wadliwego działania lub zaniechania organów odpowiedzialnych za utrzymanie świateł lub innych urządzeń nawigacyjnych. § 2. Jeżeli szkoda wynikła z winy umyślnej poszkodowanego, odpowiedzialność armatora w stosunku do tej osoby jest wyłączona; w razie rażącego niedbalstwa poszkodowanego odpowiedzialność armatora może być wyłączona w całości lub odpowiedniej części. Art. 328. Jeżeli szkoda została wyrządzona zanieczyszczeniem pochodzącym z dwóch lub więcej statków, ich armatorzy odpowiadają solidarnie za szkodę. Art. 329. § 1. Przez szkodę wyrządzoną zanieczyszczeniem rozumie się szkodę wyrządzoną działaniem substancji zanieczyszczających, jak również celowym użyciem środków zapobiegawczych zastosowanych po zdarzeniu powodującym zanieczyszczenie. § 2. Naprawianie szkody wyrządzonej zanieczyszczeniem obejmuje straty poniesione przez poszkodowanego oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono, łącznie z korzyściami, które mógłby osiągnąć, gdyby nie nastąpiło zanieczyszczenie środowiska. Naprawianie szkody obejmuje również zwrot kosztów środków zapobiegawczych, o których mowa w § 1, oraz niezbędnych wydatków i nakładów, które zostały lub będą poniesione w celu przywrócenia środowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia. Art. 330. Nie można wyłączyć ani ograniczyć z góry odpowiedzialności określonej w art. 326-329. Art. 331. Każdy, kto w celu zapobieżenia szkodzie w środowisku, spowodowanej zanieczyszczeniem ze statku, poniósł niezbędne wydatki, może żądać ich zwrotu od armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie. Art. 332. § 1. Organ administracji morskiej może żądać od armatora, który odpowiada za zanieczyszczenie środowiska, przywrócenia tego środowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia. § 2. Gdyby przywrócenie środowiska morskiego do stanu sprzed zanieczyszczenia było dla armatora niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on zwolnić się z tego obowiązku przez zwrot niezbędnych kosztów i nakładów, które zostały lub będą musiały być w tym celu poniesione przez organ administracji morskiej lub osoby trzecie. DZIAŁ II Zanieczyszczenia ze statków przewożących oleje Rozdział 1 Odpowiedzialność za szkodę Art. 333. § 1. Do odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez wyciek lub usunięcie oleju ze statku przewożącego olej luzem jako ładunek stosuje się Międzynarodową konwencję o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 29 listopada 1969 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 32, poz. 184), zwaną dalej "Konwencją o odpowiedzialności cywilnej", zmienioną Protokołem do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności cywilnej za szkody spowodowane zanieczyszczeniem olejami, sporządzonym w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 20, poz. 104). § 2. Użyte w przepisach niniejszego działu określenia "statek", "właściciel", "państwo rejestracji statku", "olej", "szkoda spowodowana zanieczyszczeniem" - odpowiadają znaczeniu, jakie im nadano w Konwencji o odpowiedzialności cywilnej. § 3. Przepisy, o których mowa w § 1, mają również zastosowanie do statków, które nie są zarejestrowane w żadnym z państw-stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej ani nie podnoszą bandery któregokolwiek z tych państw, jeżeli szkoda spowodowana zanieczyszczeniem powstała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym na jej morzu terytorialnym. Art. 334. § 1. Właściciel statku o polskiej przynależności, przewożącego więcej niż 2 000 ton oleju luzem jako ładunek, jest obowiązany posiadać zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem, stwierdzone odpowiednim certyfikatem. § 2. Certyfikaty, o których mowa w § 1, wystawia dyrektor urzędu morskiego. Za wystawienie lub poświadczenie certyfikatów pobiera się opłaty. Art. 335. § 1. Statek, o którym mowa w art. 334 § 1, nie może być używany w żegludze, jeśli nie posiada certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem. § 2. Certyfikat powinien być przechowywany na statku. Art. 336. Żaden statek przewożący ponad 2 000 ton oleju luzem jako ładunek nie może wejść do portu polskiego ani go opuścić, a także korzystać z urządzeń przeładunkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym na jej morzu terytorialnym, jeśli nie posiada certyfikatu stwierdzającego zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną zanieczyszczeniem, wydanego lub poświadczonego przez właściwy organ państwa rejestracji statku. Art. 337. Dyrektor urzędu morskiego może wydać certyfikat stwierdzający zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem właścicielowi statku nie zarejestrowanego w żadnym z państw-stron Konwencji o odpowiedzialności cywilnej, jeżeli udowodni on, że dysponuje wystarczającym zabezpieczeniem finansowym tej odpowiedzialności. Art. 338. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb wydawania lub poświadczania certyfikatów, wzór certyfikatu oraz wysokość pobieranych opłat. Art. 339. Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów o zabezpieczeniu finansowym odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zanieczyszczeniem sprawują dyrektorzy urzędów morskich. Rozdział 2 Międzynarodowy Fundusz Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami Art. 340. § 1. Do dochodzenia roszczeń wobec Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, zwanego dalej "Międzynarodowym Funduszem", stosuje się Międzynarodową konwencję o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami, sporządzoną w Brukseli dnia 18 grudnia 1971 r. (Dz. U. z 1986 r. Nr 14, poz. 79). § 2. Z roszczeniem do Międzynarodowego Funduszu można wystąpić, gdy nie zostało ono zaspokojone na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej, ponieważ: 1) nie istnieje odpowiedzialność za szkodę w myśl Konwencji o odpowiedzialności cywilnej (art. 333 § 1), 2) właściciel statku lub jego gwarant jest niezdolny do wypełnienia w całości swego zobowiązania, 3) wysokość szkody przekracza granice odpowiedzialności właściciela statku. Art. 341. Prawnym przedstawicielem Międzynarodowego Funduszu jest jego dyrektor lub osoba przez niego upoważniona. Art. 342. 43) § 1. Osoba importująca do Polski olej drogą morską jest obowiązana podać do Głównego Urzędu Ceł, w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, dane o ilościach zaimportowanego w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego oleju, a osoba importująca rocznie 150 tys. ton lub więcej oleju uiszcza wkłady na rzecz Międzynarodowego Funduszu stosownie do art. 10, 11 i 15 Konwencji, o której mowa w art. 340 § 1. § 2. Główny Urząd Ceł składa Międzynarodowemu Funduszowi corocznie zbiorcze sprawozdanie o imporcie oleju drogą morską. Art. 343. W przypadku szkody spowodowanej zanieczyszczeniem olejowym urząd morski, na żądanie poszkodowanego, jest obowiązany stwierdzić zaistnienie wypadku i udostępnić dokumentację tej szkody. Art. 344. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi tryb postępowania organów administracji morskiej w zakresie przygotowania dokumentacji szkody uzasadniającej odpowiedzialność Międzynarodowego Funduszu. DZIAŁ III Postępowanie w sprawach roszczeń i ograniczenia odpowiedzialności Art. 345. W sprawach o roszczenia odszkodowawcze dochodzone na podstawie przepisów niniejszego tytułu jest wyłącznie właściwy Sąd Wojewódzki w Gdańsku. Art. 346. § 1. W odniesieniu do roszczeń dochodzonych na podstawie rozdziału 1 działu II właściciel statku lub osoba dająca zabezpieczenie finansowe jego odpowiedzialności może skorzystać z ograniczenia odpowiedzialności, jeżeli w postępowaniu sądowym zostanie ustanowiony fundusz ograniczenia odpowiedzialności, zgodnie z art. V Konwencji o odpowiedzialności cywilnej. § 2. Właściciel statku lub osoba dająca zabezpieczenie finansowe ponosi koszty procesu związanego z dochodzeniem roszczenia podlegającego ograniczeniu i odpowiada za odsetki od tego roszczenia ponad granicę odpowiedzialności, określoną zgodnie z Konwencją o odpowiedzialności cywilnej; jednakże jeżeli fundusz ograniczenia odpowiedzialności zostanie utworzony przez złożenie do dyspozycji sądu odpowiedniej sumy pieniężnej, to składający nie odpowiada za odsetki powstałe po złożeniu tej sumy. § 3. Do postępowania w sprawach o ustanowienie funduszu ograniczenia odpowiedzialności na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej i o podział tego funduszu stosuje się odpowiednio przepisy działu II tytułu VII. Art. 347. Na wniosek osoby tworzącej fundusz lub każdego z wierzycieli sąd wezwie do udziału w postępowaniu Międzynarodowy Fundusz. Art. 348. § 1. Orzeczenia wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej są wykonalne w Rzeczypospolitej Polskiej (art. X Konwencji o odpowiedzialności cywilnej), przy zastosowaniu odpowiednich przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. § 2. Do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności należy dołączyć: 1) oryginał orzeczenia lub urzędowo poświadczony odpis orzeczenia, a także poświadczone w ten sam sposób tłumaczenie na język polski, 2) oświadczenie właściwych organów państwa siedziby sądu, który wydał orzeczenie, że zostało ono wydane na podstawie Konwencji o odpowiedzialności cywilnej oraz że jest ono wykonalne w tym państwie. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do orzeczeń wydanych na podstawie Międzynarodowej konwencji o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Odszkodowań za Szkody Spowodowane Zanieczyszczeniem Olejami. 1) Dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 stycznia 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. Nr 16, poz. 73), która weszła w życie z dniem 28 marca 1991 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o zmianie ustawy - Kodeks morski (Dz. U. z 1996 r. Nr 6, poz. 39), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1996 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 2. 4) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 2. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 2, która weszła w życie z dniem 1 lipca 1996 r., z wyjątkiem przepisów art. 15 § 3, art. 19 § 2, art. 31c i art. 31d § 4, które w podanym brzmieniu weszły w życie z dniem 7 lutego 1996 r. - stosownie do art. 3 tej ustawy. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy powołanej w przypisie 2. Stosownie do art. 3 tej ustawy art. 40 § 3 w podanym brzmieniu wszedł w życie z dniem 7 lutego 1996 r. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1 oraz przez art. 1 pkt 17 ustawy powołanej w przypisie 2. 9) Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 i ust. 3 pkt 1 oraz z art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy powołanej w przypisie 2, który wszedł w życie z dniem 7 lutego 1996 r. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy powołanej w przypisie 1 oraz przez art. 1 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 2. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy powołanej w przypisie 1. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy powołanej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy powołanej w przypisie 2. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy powołanej w przypisie 2. 17) Przez art. 1 pkt 7 ustawy powołanej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy powołanej w przypisie 2. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy powołanej w przypisie 1. 20) Przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 2. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy powołanej w przypisie 2. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 2. 24) Dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 2. 24a) Dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 2. Stosownie do art. 3 tej ustawy § 6 w podanym brzmieniu wszedł w życie z dniem 7 lutego 1996 r. 25) Przez art. 1 pkt 12 ustawy powołanej w przypisie 2. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 27) Dodany przez art. 1 pkt 10 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 29) Przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy powołanej w przypisie 1 oraz przez art. 1 pkt 13 ustawy powołanej w przypisie 2. 31) Przez art. 1 pkt 13 ustawy powołanej w przypisie 1. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy powołanej w przypisie 1. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 oraz pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1. 36) Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o utworzeniu urzędu Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą (Dz. U. Nr 33, poz. 176), która weszła w życie z dniem 24 października 1987 r., oraz z art. 2 ust. 1 pkt 3 i ust. 3 pkt 2 oraz z art. 8 ustawy powołanej w przypisie 9. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy powołanej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 i pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1. 39) Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 478), która weszła w życie z dniem 21 października 1995 r. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy powołanej w przypisie 2, skreślający § 2 i oznaczenie § 1. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy powołanej w przypisie 2. 42) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy powołanej w przypisie 1. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy powołanej w przypisie 2. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). (Dz. U. Nr 11, poz. 37) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się Polską Scaloną Nomenklaturę Towarową Handlu Zagranicznego (PCN), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 1996 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) (Dz. U. Nr 145, poz. 671). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego (PCN) stanowiąca załącznik do rozporządzenia jest oddzielnym załącznikiem niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 9 stycznia 1998 r. w sprawie liczby, składu oraz trybu powoływania i odwoływania członków Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego. (Dz. U. Nr 11, poz. 38) Na podstawie art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Komisję Akredytacyjną Wyższego Szkolnictwa Zawodowego, zwaną dalej "Komisją", powołuje Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego. 2. Komisja składa się z 15 członków. 3. W skład Komisji wchodzi: 1) czterech przedstawicieli państwowych uczelni, działających na podstawie ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943), zatrudnionych na stanowisku profesora, 2) dwóch przedstawicieli niepaństwowych uczelni, działających na podstawie ustawy o szkolnictwie wyższym, zatrudnionych na stanowisku profesora, 3) czterech przedstawicieli uczelni działających na podstawie ustawy o wyższych szkołach zawodowych, zatrudnionych na stanowisku profesora, 4) po jednym przedstawicielu: a) Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT, b) Konfederacji Pracodawców Polskich, c) Krajowej Izby Gospodarczej, d) Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, e) Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa. 4. Przy powoływaniu przedstawicieli, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, stosuje się zasadę, że z jednej uczelni nie może wchodzić do Komisji więcej niż jeden przedstawiciel. 5. Przewodniczącego Komisji powołuje Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, spośród członków, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3. § 2. Członków Komisji, o których mowa w § 1 ust. 3 pkt 4, przedstawiają Ministrowi Edukacji Narodowej organizacje i stowarzyszenia zgodnie z ich statutami lub regulaminami. § 3. Minister Edukacji Narodowej może odwołać, przed upływem kadencji, członka Komisji z własnej inicjatywy, na wniosek tego członka lub przewodniczącego Komisji albo organizacji lub stowarzyszenia, które tego członka wskazały. Do uzupełniania składu Komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 1 ust. 3-5 i § 2. § 4. Komisja działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. § 5. Do czasu utworzenia wyższych szkół zawodowych Komisja działa w składzie pomniejszonym o przedstawicieli tych szkół. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru znaku zakazu wstępu do lasu oraz zasad jego umieszczania. (Dz. U. Nr 11, poz. 39) Na podstawie art. 26 ust. 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się wzór znaku zakazu wstępu do lasu, zwany dalej "znakiem". 2. Wzór znaku, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Znak składa się z dwu tablic: górnej i dolnej: 1) tablica górna ma kształt prostokąta o wysokości 40 cm i szerokości 35 cm i jest wykonana z blachy ocynkowanej o grubości 0,8-1 mm lub innego trwałego materiału; tło tablicy jest koloru żółtego; w górnej części tablicy umieszczona jest sylwetka człowieka idącego, o wysokości 25 cm, koloru czarnego - przekreślona skośnie na krzyż liniami koloru czerwonego o długości 25 cm i szerokości 0,5 cm; przed sylwetką człowieka umieszczone jest stylizowane drzewko świerkowe o wysokości 25 cm, w kolorze zielonym; w dolnej części tablicy umieszczony jest napis "ZAKAZ WSTĘPU" o wysokości liter 4 cm w kolorze czarnym, 2) tablica dolna ma kształt prostokąta o wysokości 20-25 cm i szerokości 35 cm i wykonana jest z takiego samego materiału jak tablica górna; tło tablicy jest koloru żółtego; na tablicy umieszczony jest napis, o wysokości liter 2 cm, w kolorze czarnym, informujący o przyczynie zakazu wstępu oraz terminie jego obowiązywania - w przypadku okresowego zakazu wstępu; w prawym dolnym rogu tablicy umieszczona jest informacja o zarządcy (właścicielu) lasu i jego adresie. 2. Znak umieszcza się na słupku metalowym lub drewnianym na wysokości 1,8 m, mierzonej od dolnej krawędzi tablicy dolnej do powierzchni gruntu. § 3. Znaki umieszcza się na granicy lasu objętego zakazem wstępu, a w szczególności: przy drogach publicznych oraz drogach leśnych, na których dopuszczony jest ruch pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów (na zakrętach, skrzyżowaniach i dłuższych odcinkach dróg), a także wokół miejsc postoju pojazdów oraz pól namiotowych. § 4. Znaki dotychczas umieszczone nie wymagają wymiany do czasu ich zużycia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 6 stycznia 1998 r. (poz. 39) WZÓR ZNAKU ZAKAZU WSTĘPU DO LASU Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów funkcjonariuszy Straży Granicznej, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. (Dz. U. Nr 11, poz. 40) Na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 lipca 1991 r. w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów funkcjonariuszy Straży Granicznej, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach (Dz. U. Nr 78, poz. 347) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. 1. Legitymacje służbowe wydają: 1) Komendant Główny Straży Granicznej dla: a) funkcjonariuszy pełniących służbę w Komendzie Głównej Straży Granicznej i Granicznej Placówce Kontrolnej Straży Granicznej Warszawa-Okęcie, b) funkcjonariuszy wyznaczonych do wykonywania zadań poza Strażą Graniczną i przebywających na przeszkoleniu specjalistycznym, c) komendantów oddziałów Straży Granicznej, Komendanta Centrum Szkolenia Straży Granicznej, Komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej i Komendanta Ośrodka Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej; 2) komendanci oddziałów Straży Granicznej, Komendant Centrum Szkolenia Straży Granicznej oraz Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej - dla funkcjonariuszy pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej, na terenie swojego działania; 3) Komendant Łużyckiego Oddziału Straży Granicznej, niezależnie od przepisu pkt 2 - dla funkcjonariuszy pełniących służbę w Ośrodku Tresury Psów Służbowych Straży Granicznej, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. c). 2. Komendant Główny Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, Komendant Centrum Szkolenia Straży Granicznej oraz Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej lub upoważnione przez nich osoby są właściwi do wymiany legitymacji służbowych oraz do dokonania wpisów w książkach świadczeń lekarskich i ich wymiany. 3. Komendant Główny Straży Granicznej może wydać legitymację dla każdego funkcjonariusza, bez względu na jego przydział służbowy."; 2) w § 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. W legitymacji służbowej umieszcza się fotografię funkcjonariusza w mundurze, bez nakrycia głowy, wpisuje się imię i nazwisko, stopień, jednostkę organizacyjną Straży Granicznej, stanowisko, organ wydający legitymację oraz numer ewidencyjny funkcjonariusza, a także określa datę ważności legitymacji. 2. Legitymacje służbowe podpisują Komendant Główny Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, Komendant Centrum Szkolenia Straży Granicznej albo Komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Straży Granicznej lub upoważnione przez nich osoby."; 3) w § 6 skreśla się pkt 3; 4) dotychczasowy załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Funkcjonariusz jest obowiązany zwrócić dotychczas posiadaną legitymację po otrzymaniu legitymacji służbowej nowego wzoru. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 stycznia 1998 r. (poz. 40) WZÓR LEGITYMACJI SŁUŻBOWEJ FUNKCJONARIUSZA STRAŻY GRANICZNEJ str. 1 Ilustracja str. 2 Ilustracja str. 4 Ilustracja str. 3 Ilustracja wzór giloszu na papierze białym tworzy na stronie deseń rozbarwiony od jasnej zieleni do jasnej żółci: Ilustracja Legitymacja dwustronna foliowana, zaginana wzdłuż krawędzi poziomej. Strony 1 i 4 łączą się górnymi krawędziami, krawędź dolna strony 2 z górną strony 3. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, bydgoskim, chełmskim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, konińskim, legnickim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, nowosądeckim, opolskim, ostrołęckim, poznańskim, pilskim, przemyskim, radomskim, rzeszowskim, słupskim, szczecińskim, wrocławskim i zielonogórskim. (Dz. U. Nr 11, poz. 41) Na podstawie art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. Nr 21, poz. 123, z 1991 r. Nr 75, poz. 328, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 i z 1996 r. Nr 106, poz. 498) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujące brzmienie i pisownię nazw oraz określenie rodzaju miejscowości: Lp.Województwo, gminaObowiązująca po zmianie nazwa i rodzaj miejscowościDrugi przypadek, forma przymiotnikowaDotychczasowa nazwa i rodzaj miejscowości 12345 1bialskopodlaskie Radzyń PodlaskiRadowiec, wieś-wca, radowieckiKobyle Ługi, kolonia 2białostockie MichałowoBieńdziuga, wieś-gi, bieńdziuskiBindziuga, wieś 3bydgoskie BrusyCzarniż, wieś-ża, czarniskiCzarnyż, wieś 4chełmskie Rejowiec FabrycznyKanie-Stacja, wieś-niego, -cji, kański- 5Stary BrusLubowierz, wieś-rza, lubowskiLubowiż, wieś 6WłodawaKorolówka-Osada, osada-ki, -dy, -- 7ciechanowskie LidzbarkBryńsk, wieś-ka, bryńskiBryńsk-Kolonia, wieś 8SochocinKolonia Sochocin, wieś-nii -na, sochocińskiSochocin-Kolonia, wieś 9elbląskie StegnaJantar Leśniczówka, osada-ru -ki, -Izbiska, osada 10StegnaWiśniówka, osada-ki, -Wiśniewka Gdańska, osada 11kieleckie WodzisławPrzyrąb, wieś-rębu, przyrąbskiPrzerąb, wieś 12konińskie KościelecTarnowiec, część wsi Kościelec-wca, -Tarnowiec, kolonia 13legnickie KrotoszyceWarmątowice Sienkiewiczowskie, wieś-wic -ich warmątowickiWarmątowice, wieś 14leszczyńskie PogorzelaKacza Górka, wieś-ej -ki, góreckiBorzęciczki, osada 15lubelskie KonopnicaStasin, wieś-na, stasińskiStasin Polny, kolonia 16łomżyńskie SokołyJamiołki-Godzieby, wieś-łek -dzieb, jamiołkowskiJamiołki-Godzięby, wieś 17nowosądeckie PiwnicznaPiwniczna-Zdrój, miasto-ej -ju, piwniczańskiPiwniczna, miasto 18RopaZalesie, przysiółek wsi Ropa-sia, -- 19opolskie Lewin BrzeskiBłażejowice, przysiółek wsi Borkowice-wic, -Bogusław, przysiółek wsi Borkowice 20Lewin BrzeskiPiaski, przysiółek wsi Mikolin-ków, -Dzierzbin, przysiółek wsi Mikolin 21Lewin BrzeskiRaski, przysiółek wsi Przecza-ków, -Rusków, przysiółek wsi Przecza 22ostrołęckie Olszewo-BorkiStepna Stara, wieś-ny -rej stepnickiStara Stepna, wieś 23pilskie CzłopaPodlesie, osada-sia, -- 24poznańskie KaźmierzNowa Wieś, część wsi Kaźmierz-wej Wsi, -Nowa Wieś, wieś 25przemyskie HoryniecHoryniec-Zdrój, wieś-ńca -ju, horynieckiHoryniec, wieś 26radomskie ZwoleńPaciorkowa Wola Nowa, wieś-wej -li -ej, paciorkowskiNowa Paciorkowa Wola, wieś 27ZwoleńPaciorkowa Wola Stara, wieś-wej -li -ej, paciorkowskiStara Paciorkowa Wola, wieś 28ZwoleńZielonka Nowa, wieś-ki -wej, zielenieckiNowa Zielonka, wieś 29ZwoleńZielonka Stara, wieś-ki -rej, zielenieckiStara Zielonka, wieś 30rzeszowskie ChmielnikChmielnik, wieś-ka, chmielnickiChmielnik Rzeszowski, wieś 31słupskie LipnicaWojsk, wieś-ka, wojskiKozie, część wsi Wojsk 32szczecińskie PrzybiernówBorowik, leśniczówka-ka, -- 33wrocławskie SobótkaKryształowice, wieś-wic, kryształowickiKrzyształowice, wieś 34zielonogórskie BytnicaSzklarka, przysiółek wsi Grabin-ki, -- § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 21 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Edukacji Narodowej. (Dz. U. Nr 12, poz. 43) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 kwietnia 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Edukacji Narodowej (Dz. U. Nr 40, poz. 249) w § 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Departament Ekonomiki Edukacji, 4) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą, 5) Departament Doskonalenia Nauczycieli, 6) Departament Kadr, Szkolenia i Organizacji, 7) Departament Kształcenia i Wychowania, 8) Departament Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 9) Departament Opieki i Profilaktyki Społecznej, 10) Departament Prawny, 11) Departament Strategii i Reformy Edukacyjnej, 12) Biuro Nadzoru Pedagogicznego, 13) Biuro Informacji i Promocji, 14) Biuro Spraw Obronnych, 15) Biuro Administracyjno-Gospodarcze. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra, na wniosek Dyrektora Generalnego, z tym że w Biurze Dyrektora Generalnego tworzy się Wydział Kontroli, Skarg i Wniosków, a w Biurze Administracyjno-Gospodarczym - Wydział Informatyki i Wydział Zamówień Publicznych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 21 stycznia 1998 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego w latach 1998-2001. (Dz. U. Nr 12, poz. 44) Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o czasie letnim (Dz. U. Nr 29, poz. 128) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Czas letni wprowadza się: 1) w 1998 r. - dnia 29 marca, 2) w 1999 r. - dnia 28 marca, 3) w 2000 r. - dnia 26 marca, 4) w 2001 r. - dnia 25 marca - o godz. 2 minut 00 czasu środkowoeuropejskiego (o godzinie 1 minut 00 czasu Greenwich Mean Time). 2. Wprowadzenie czasu letniego polega na zmianie wskazań zegarów z godziny 2 minut 00 na godzinę 3 minut 00, która będzie godziną początkową czasu letniego (wschodnioeuropejskiego). § 2. 1. Czas letni odwołuje się: 1) w 1998 r. - dnia 25 października, 2) w 1999 r. - dnia 31 października, 3) w 2000 r. - dnia 29 października, 4) w 2001 r. - dnia 28 października, - o godzinie 3 minut 00 czasu wschodnioeuropejskiego (o godzinie 1 minut 00 czasu Greenwich Mean Time). 2. Odwołanie czasu letniego polega na zmianie wskazań zegarów z godziny 3 minut 00 na godzinę 2 minut 00 (godzinę 1 minut 00 czasu Greenwich Mean Time), która będzie godziną początkową czasu środkowoeuropejskiego. 3. Czas od godziny 2 minut 00 do godziny 3 minut 00 czasu środkowoeuropejskiego będzie się oznaczać dodatkową literą "a" (godzina 2a minut 01 do godziny 3a minut 00), po czym nastąpi godzina 3 minut 01 czasu środkowoeuropejskiego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 12, poz. 45) Na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673 i Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Skarbu Państwa nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 października 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 116, poz. 554 i Nr 131, poz. 620). 2. Wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, zarządzenia i decyzje, powołujące kolegialne organy opiniodawczo-doradcze Ministra Skarbu Państwa, oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych na podstawie statutu stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 stycznia 1998 r. (poz. 45) STATUT MINISTERSTWA SKARBU PAŃSTWA § 1. Ministerstwo Skarbu Państwa, zwane dalej "Ministerstwem", jest urzędem Ministra Skarbu Państwa, zwanego dalej "Ministrem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Minister kieruje Ministerstwem przy pomocy sekretarza stanu, podsekretarzy stanu, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1 i 2. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego, ustala Minister, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą". 3. Minister może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Ministerstwa do podejmowania decyzji w określonych sprawach w jego imieniu. 4. Tryb działania Ministerstwa reguluje Minister w drodze decyzji organizacyjnych. § 3. Minister może tworzyć komisje, rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze, o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel powołania, zakres zadań i tryb pracy oraz skład osobowy tych organów, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4 pkt 5 ustawy. § 4. 1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Strategii i Instrumentów Polityki Majątkowej, 4) Departament Spółek Strategicznych i Instytucji Finansowych, 5) Departament Funduszy Kapitałowych, 6) Departament Nadzoru i Prywatyzacji I, 7) Departament Nadzoru i Prywatyzacji II, 8) Departament Prywatyzacji Bezpośredniej i Delegatur, 9) Departament Reprywatyzacji i Rekompensat, 10) Departament Finansów Skarbu Państwa, 11) Departament Ewidencji i Gospodarki Mieniem Skarbu Państwa, 12) Departament Agencji i Fundacji, 13) Departament Prawny, 14) Departament Zastępstwa Procesowego, 15) Departament Kontroli, 16) Departament Spraw Obronnych, 17) Departament Administracyjno-Budżetowy, 18) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą, 19) Biuro Kadr i Szkolenia, 20) Biuro Komunikacji Społecznej i Informacji, 21) Biuro Informatyki, 22) Biuro do Spraw Udostępniania Akcji. 2. Tworzy się delegatury terenowe Ministerstwa Skarbu Państwa: 1) Delegaturę w Białymstoku - dla województw: białostockiego, łomżyńskiego i suwalskiego, 2) Delegaturę w Bielsku-Białej - dla województw: bielskiego i nowosądeckiego, 3) Delegaturę w Gdańsku - dla województw: elbląskiego, gdańskiego, olsztyńskiego i słupskiego, 4) Delegaturę w Katowicach - dla województw: częstochowskiego, katowickiego i opolskiego, 5) Delegaturę w Kielcach - dla województw: kieleckiego, radomskiego i tarnobrzeskiego, 6) Delegaturę w Krakowie - dla województw: krakowskiego i tarnowskiego, 7) Delegaturę w Lublinie - dla województw: bialskopodlaskiego, chełmskiego, lubelskiego i zamojskiego, 8) Delegaturę w Łodzi - dla województw: łódzkiego, piotrkowskiego, płockiego, sieradzkiego i skierniewickiego, 9) Delegaturę w Poznaniu - dla województw: kaliskiego, konińskiego, leszczyńskiego, pilskiego i poznańskiego, 10) Delegaturę w Rzeszowie - dla województw: krośnieńskiego, przemyskiego i rzeszowskiego, 11) Delegaturę w Szczecinie - dla województw: gorzowskiego, koszalińskiego i szczecińskiego, 12) Delegaturę w Toruniu - dla województw: bydgoskiego, toruńskiego i włocławskiego, 13) Delegaturę w Warszawie - dla województw: warszawskiego, ciechanowskiego, ostrołęckiego i siedleckiego, 14) Delegaturę we Wrocławiu - dla województw: jeleniogórskiego, legnickiego, wałbrzyskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego. 3. Do zadań delegatur należy prowadzenie spraw dotyczących przekształceń własnościowych, sprawowanie nadzoru właścicielskiego oraz prowadzenie ewidencji mienia Skarbu Państwa w zakresie powierzonym przez Ministra. 4. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi Ministerstwa, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Minister. § 5. 1. W Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Zakład Obsługi. 2. Nadzór zwierzchni nad Zakładem Obsługi sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Zakładu Obsługi określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny, zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego. § 6. Minister sprawuje nadzór nad następującymi jednostkami organizacyjnymi: 1) Agencją Prywatyzacji, 2) Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa, 3) Wojskową Agencją Mieszkaniową, 4) Agencją Mienia Wojskowego. § 7. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych i delegatur terenowych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny, nadany przez Ministra na wniosek Dyrektora Generalnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad gospodarowania środkami z budżetu państwa przeznaczonymi na naukę. (Dz. U. Nr 12, poz. 46) Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 sierpnia 1991 r. w sprawie szczególnych zasad gospodarowania środkami z budżetu państwa przeznaczonymi na naukę (Dz. U. Nr 76, poz. 334) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w nawiasie po wyrazach "poz. 28" dodaje się wyrazy "z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770"; 2) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Dotacja, o której mowa w § 3, nie obejmuje finansowania inwestycji."; 3) w § 6 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Do inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, finansowanych lub dofinansowywanych ze środków ustalonych w budżecie państwa na naukę, stosuje się odpowiednio odrębne przepisy, które określają szczegółowe zasady planowania i finansowania inwestycji dotowanych z budżetu państwa."; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. Finansowanie współpracy naukowej i naukowo-technicznej z zagranicą, określonej w umowach międzyrządowych albo w programach lub protokołach wykonawczych do tych umów, a także w umowach i porozumieniach zawartych przez Polską Akademią Nauk - po uprzednim porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu - z zagranicznymi narodowymi akademiami nauk i organizacjami równorzędnymi, obejmuje: 1) wymianę osobową związaną z realizowanymi badaniami naukowymi i pracami badawczo-rozwojowymi, 2) koszty konferencji międzynarodowych organizowanych w kraju, 3) składki na rzecz instytucji międzynarodowych."; 5) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. 1. Środki finansowe na cele, o których mowa w § 8 pkt 1 i 2, są przekazywane przez Komitet bezpośrednio właściwym jednostkom w ramach dotacji na działalność statutową oraz Polskiej Akademii Nauk, na podstawie umowy. 2. Środki finansowe na cele, o których mowa w § 8 pkt 3, są przekazywane bezpośrednio przez Komitet na konto właściwego podmiotu krajowego prowadzącego współpracę naukową i naukowo-techniczną z zagranicą, wynikającą z umów, o których mowa w § 8."; 6) w § 12 po wyrazie "jednostkom" dodaje się wyrazy "i innym podmiotom,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia wzoru rejestru osób prowadzących obrót specjalny z zagranicą, sposobu jego prowadzenia, a także wzoru wniosku o dokonanie wpisu do rejestru oraz określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do wniosku. (Dz. U. Nr 12, poz. 47) Na podstawie art. 36 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rejestr osób dokonujących obrotu specjalnego z zagranicą, zwany dalej "Rejestrem", prowadzi Minister Gospodarki w księdze rejestrowej, składającej się z kart ponumerowanych i przesznurowanych. Końce sznura oblane są lakiem i opieczętowane pieczęcią urzędową Ministerstwa Gospodarki. 2. Wzór księgi rejestrowej stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Dla każdej osoby dokonującej obrotu specjalnego z zagranicą prowadzi się oddzielnie akta rejestrowe, obejmujące akta postępowania w sprawie zarejestrowania oraz dołączane sukcesywnie akta postępowań w sprawie dokonania wpisów w Rejestrze, a także wszelkie dokumenty stanowiące podstawę wpisu. § 3. 1. Wpis do Rejestru dokonywany jest na wniosek. 2. Wniosek o wpis do Rejestru składa osoba, o której mowa w § 2, na urzędowym formularzu stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia, wraz z dokumentami, o których mowa w § 7. 3. Wniosek złożony z naruszeniem przepisu ust. 2, nieprawidłowo wypełniony lub nienależycie opłacony podlega zwróceniu. § 4. 1. Wpis do Rejestru następuje na podstawie decyzji Ministra Gospodarki. Wpis jest dokonany z chwilą zamieszczenia danych w Rejestrze. 2. Osoby prowadzące obrót specjalny z zagranicą są obowiązane bez zbędnej zwłoki informować Ministra Gospodarki o zdarzeniach, które nastąpiły i podlegają obowiązkowemu wpisowi do Rejestru. § 5. 1. Dokumenty, na podstawie których dokonano wpisu do rejestru, zmian w treści wpisów oraz wykreśleń wpisów, powinny być przechowywane łącznie z księgą rejestrową. 2. Księgę rejestrową wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 1, przechowuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi klasyfikowania dokumentów do celów archiwalnych. 3. Księga rejestrowa nie może być wynoszona poza miejsce jej przechowywania. § 6. 1. Wpis w księdze rejestrowej nie może być wymazywany albo w inny sposób usuwany. 2. Poprawki powinny być dokonywane w sposób czytelny. 3. W przypadku poprawek osoba uprawniona do dokonywania wpisów sporządza na końcu karty rejestrowej adnotację o treści poprawki i jej podstawie, ze szczególnym wskazaniem miejsca dokonanej poprawki, oraz opatruje adnotację podpisem. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do zmian w treści wpisu oraz do wykreślenia wpisu. § 7. Do wniosku o dokonanie wpisu do Rejestru dołącza się: 1) dokument potwierdzający prowadzenie działalności gospodarczej wraz z jej zakresem przedmiotowym: odpis z właściwego rejestru - od osób prawnych, zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - od osób nie będących osobami prawnymi, 2) kopię umowy (statutu) spółki, 3) kopię dokumentu o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej lub wniosku o jego nadanie, 4) kopię dokumentu właściwego urzędu statystycznego o nadaniu numeru identyfikatora statystycznego REGON, 5) bilans wraz z opinią biegłego rewidenta za ostatni rok kalendarzowy, w przypadku osób nie zobowiązanych do sporządzania bilansu - rachunek wyników działalności gospodarczej za ostatnie dwa lata kalendarzowe, a jeżeli osoba prowadzi działalność prze okres krótszy niż dwa lata - za cały okres działalności, 6) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego o niezaleganiu z wpłatami należności budżetowych, 7) zaświadczenie Głównego Urzędu Ceł potwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z uiszczeniem cła przewidzianego ustawą z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084), 8) zaświadczenie o niekaralności osoby kierującej działalnością gospodarczą wnoszącego wniosek (w przypadku braku koncesji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji), 9) koncesję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji - w przypadku ubiegania się o wpis do Rejestru w zakresie towarowym, objętym koncesjonowaniem na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 stycznia 1998 r. (poz. 47) Załącznik nr 1 KSIĘGA REJESTROWA OSÓB PROWADZĄCYCH OBRÓT SPECJALNY Z ZAGRANICĄ Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK O DOKONANIE WPISU DO REJESTRU OSOBY PROWADZĄCEJ OBRÓT SPECJALNY Z ZAGRANICĄ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru świadectwa o końcowym użytkowniku oraz trybu jego wydawania. (Dz. U. Nr 12, poz. 48) Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór świadectwa o końcowym użytkowniku, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Świadectwo o końcowym użytkowniku wydawane jest na wniosek zainteresowanej osoby. § 3. 1. Wniosek o wydanie świadectwa o końcowym użytkowniku zainteresowana osoba składa na piśmie do Ministra Gospodarki. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) określenie wnioskodawcy (nazwa osoby, jej adres oraz telefon i faks), 2) określenie końcowego użytkownika (nazwa osoby będącej końcowym użytkownikiem, jej adres oraz telefon i faks), 3) określenie eksportera (nazwa osoby, jej adres oraz telefon i faks), 4) określenie kraju eksportera, 5) określenie asortymentu będącego przedmiotem transakcji obrotu specjalnego z zagranicą. 3. Jeżeli wniosek o wydanie świadectwa o końcowym użytkowniku nie spełnia wymogów formalnych określonych w ust. 2, Minister Gospodarki wezwie zainteresowaną osobę do jego uzupełnienia w terminie 10 dni. 4. Po bezskutecznym upływie terminu określonego w ust. 3 wniosek podlega zwróceniu bez rozpatrzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 stycznia 1998 r. (poz. 48) ŚWIADECTWO O KOŃCOWYM UŻYTKOWNIKU Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru upoważnienia do przeprowadzenia kontroli obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 12, poz. 49) Na podstawie art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór upoważnienia do przeprowadzenia kontroli przestrzegania warunków obrotu specjalnego z zagranicą, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 19 stycznia 1998 r. (poz. 49) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 19 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Polsce. (Dz. U. Nr 12, poz. 50) Na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 24 kwietnia 1995 r. w sprawie trybu zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Polsce (Dz. U. Nr 66, poz. 340) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się § 4; 2) w § 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Na wniosek pracodawcy zagranicznego, który uzyskał zezwolenie, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje zgodę na pracę dla cudzoziemca, zwaną dalej "zgodą", jeżeli cudzoziemiec uzyskał wizę pobytową z prawem do pracy lub kartę czasowego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, po złożeniu dwóch egzemplarzy kwestionariusza osobowego cudzoziemca. Wzór zgody i kwestionariusza stanowią załączniki nr 4 i 5 do rozporządzenia."; 3) w § 8 skreśla się ust. 2; 4) w załączniku nr 2 w tabeli dodaje się na końcu kolumnę z nagłówkiem "miejsce stałego zamieszkania" oraz kolumnę z nagłówkiem "Okres, na jaki ma nastąpić zatrudnienie (od - do)"; 5) w załączniku nr 3 w części "Uzasadnienie*" wyrazy "odwołanie do Krajowego Urzędu Pracy za pośrednictwem organu, który ją wydał" zastępuje się wyrazami "odwołanie do Prezesa Krajowego Urzędu Pracy za moim pośrednictwem"; 6) załączniki nr 4 i 5 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 stycznia 1998 r. (poz. 50) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Pouczenie 1. Przed udzieleniem odpowiedzi należy dokładnie zapoznać się z treścią poszczególnych rubryk kwestionariusza. 2. Odpowiedzi należy udzielić na każde pytanie. W przypadku gdy pytanie nie dotyczy osoby cudzoziemca, należy wpisać "NIE DOTYCZY". 3. Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie. 4. W przypadku nazwisk składających się z kilku członów, należy pomiędzy nimi umieścić znak "/". Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu i trybu składania informacji dotyczących przekształceń i prywatyzacji mienia komunalnego. (Dz. U. Nr 12, poz. 52) Na podstawie art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 157, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. Informacja o przekształceniach i prywatyzacji mienia komunalnego składa się z dwóch części: 1) części I, dotyczącej przedsiębiorstw i spółek komunalnych, 2) części II, dotyczącej innego mienia komunalnego. § 2. 1. Informacja, o której mowa w § 1 pkt 1, powinna określać: 1) liczbę spółek komunalnych ogółem, w tym spółek działających w sferze użyteczności publicznej, 2) liczbę spółek z wyłącznym udziałem gminy powstałych z przekształcenia przedsiębiorstw komunalnych oraz podstawę prawną przekształcenia, 3) liczbę sprywatyzowanych spółek komunalnych, w tym spółek działających w sferze użyteczności publicznej, oraz wysokość ewentualnego udziału stanowiącego nadal własność gminy, 4) liczbę sprywatyzowanych przedsiębiorstw komunalnych przez ich: a) sprzedaż, b) wniesienie do spółki, c) oddanie do odpłatnego korzystania. 2. Do informacji, o której mowa w ust. 1, należy dołączyć wykaz przedsiębiorstw przekształconych w spółki lub sprywatyzowanych bezpośrednio, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Informacja, o której mowa w § 1 pkt 2, powinna określać sposób zadysponowania mieniem pozostałym po likwidacji lub upadłości przedsiębiorstw, spółek komunalnych, jednostek organizacyjnych gminy, a także udziałami lub akcjami, papierami wartościowymi oraz zasobami mieszkaniowymi i lokalami użytkowymi. 2. Informację należy sporządzić według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Informację, o której mowa w § 1, sporządza się za okres roczny i przekazuje Ministrowi Skarbu Państwa w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Pierwszą informację obejmującą okres od dnia 27 maja 1990 r. do dnia 31 grudnia 1997 r. należy przekazać Ministrowi Skarbu Państwa do dnia 31 maja 1998 r. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załączniki do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 16 stycznia 1998 r. (poz. 52) Załącznik nr 1 WYKAZ PRZEKSZTAŁCONYCH I SPRYWATYZOWANYCH PRZEDSIĘBIORSTW I SPÓŁEK KOMUNALNYCH Ilustracja Załącznik nr 2 INFORMACJA O SPOSOBIE ZAGOSPODAROWANIA INNEGO MIENIA KOMUNALNEGO Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie określenia stałych opłat notarialnych za czynności związane z utworzeniem spółek zarządzających portami lub przystaniami morskimi. (Dz. U. Nr 12, poz. 53) Na podstawie art. 16 ust. 4 oraz art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa wysokość stałych opłat notarialnych za czynności związane z utworzeniem spółek handlowych zarządzających portami lub przystaniami morskimi oraz wysokość stałych opłat notarialnych za czynności związane z przekazaniem przez wojewodów gminom i spółkom zarządzającym portami lub przystaniami morskimi gruntów Skarbu Państwa, położonych w granicach portów i przystani morskich. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, rozumie się przez to ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 i Nr 121, poz. 770). § 2. 1. Za czynności notarialne związane z utworzeniem spółek akcyjnych o firmie: 1) "Zarząd Morskiego Portu Gdańsk Spółka Akcyjna", 2) "Zarząd Morskiego Portu Gdynia Spółka Akcyjna", 3) "Zarząd Morskiego Portu Szczecin-Świnoujście Spółka Akcyjna", notariusz pobiera, jako wynagrodzenie, stałą opłatę notarialną w kwocie 5.000 zł. 2. Za czynności notarialne związane z utworzeniem spółki prawa handlowego do zarządzania portem lub przystanią morską, innej niż wymienione w ust. 1, notariusz pobiera, jako wynagrodzenie, stałą opłatę notarialną w kwocie 3.000 zł. § 3. Za czynności notarialne związane z przekazaniem przez wojewodę na własność gminie na zasadach, o których mowa w art. 16 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ustawy, gruntów Skarbu Państwa położonych w granicach portów i przystani morskich notariusz pobiera, jako wynagrodzenie, stałą opłatę notarialną w kwocie 1.000 zł. § 4. Za czynności notarialne związane z przekazaniem przez wojewodę nieodpłatnie spółkom, o których mowa w art. 13 ust. 1-3 ustawy, do nieodpłatnego użytkowania gruntów Skarbu Państwa położonych w granicach portów o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej notariusz pobiera, jako wynagrodzenie, stałą opłatę notarialną w kwocie 1.000 zł. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 20 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia zasad dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych w obiektach zamkniętych podległych Ministrowi Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 12, poz. 54) Na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 listopada 1996 r. w sprawie określenia zasad dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych w obiektach zamkniętych podległych Ministrowi Sprawiedliwości (Dz. U. Nr 140, poz. 658) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) areszty śledcze, zakłady karne oraz ich oddziały zewnętrzne, zwane dalej «zakładami karnymi,»"; 2) w § 2 w ust. 3 i w § 3 wyraz "naczelnika" zastępuje się wyrazem "dyrektora"; 3) w § 4 wyraz "naczelnika" zastępuje się wyrazem "dyrektora", a wyrazy "zakładów karnych zamkniętych" zastępuje się wyrazami "zakładów karnych typu zamkniętego"; 4) w § 5 wyrazy "zakładów karnych zamkniętych" zastępuje się wyrazami "zakładów karnych typu zamkniętego"; § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu farmaceutycznego. (Dz. U. Nr 13, poz. 55) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się preferencyjne zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 r. (poz. 55) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Pozycjakod PCNWyszczególnienieIlośćJm 02060206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: - Wołowe mrożone: 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych16 800kg 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych ex0206 29 10 0Płaty płuc wołowe200 000kg 04070407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 19 0- - - Pozostałe ex0407 00 19 0Jaja wylęgowe SPF z drobiu z wyjątkiem gęsich i indyczych140 000szt. 05100510 00 00 0Ambra szara, strój bobrowy, cybet i piżmo; kantarydyna, żółć nawet suszona; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane do przygotowania produktów farmaceutycznych, świeże, chłodzone, mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane ex0510 00 00 0Grasica cielęca mrożona do celów organo-terapeutycznych38 500kg ex0510 00 00 0Trzustka wieprzowa mrożona do celów organo-terapeutycznych870 000kg 07130713Suszone warzywa strączkowe, łuskane, ze skórką lub bez albo dzielone: - Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.): 0713 39 00 0- - Pozostałe ex0713 39 00 0Fasola indyjska46 000kg 08020802Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane: 0802 90- Pozostałe: 0802 90 30 0- - Areca (lub betel) i cola ex0802 90 30 0Orzechy cola10 500kg 08130813Owoce suszone, inne niż z pozycji od nr 0801 do 0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: 0813 40- Pozostałe owoce: 0813 40 95 0- - Pozostałe ex0813 40 95 0Owoc bzu czarnego7 000kg ex0813 40 95 0Owoc rokitnika350kg 09090909Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu i kminku; jagody jałowca: 0909 10- Nasiona anyżku i badianu: 0909 10 10 0- - Nasiona anyżku1 700kg 0909 50- Nasiona kopru; jagody jałowca: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0909 50 19 0- - - Pozostałe ex0909 50 19 0Jagody jałowca2 100kg 09100910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 0910 30 00 0- Kurkuma ex0910 30 00 0Kłącze kurkumy30 000kg - Inne przyprawy korzenne: 0910 99- - Pozostałe: 0910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki23 000kg 11081108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna109 000kg 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana526 000kg 1108 14 00 0- - Skrobia z manioku (cassawa) ex1108 14 00 0Skrobia tapiokowa2 100kg 1108 19- - Pozostałe skrobie: 1108 19 10 0- - - Skrobia z ryżu25 000kg 12081208Mąka i grysiki z nasion lub owoców oleistych, inne niż z gorczycy: 1208 10 00 0- Z soi420 000kg 12091209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Pozostałe: 1209 91- - Nasiona warzyw: 1209 91 90 0- - - Pozostałe ex1209 91 90 0Nasiona dyni14 000kg 12111211Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane: 1211 10 00 0- Korzenie lukrecji22 000kg 1211 90- Pozostałe: 1211 90 95 0- - Pozostałe ex1211 90 95 0Alona (Aloes)13 000kg ex1211 90 95 0Cebula morska14 000kg ex1211 90 95 0Guarana8 400kg ex1211 90 95 0Kłącze ciemiężycy700 kg ex1211 90 95 0Kłącze rzewienia7 300kg ex1211 90 95 0Kora kruszyny26 000kg ex1211 90 95 0Korzeń glistnika7 000kg ex1211 90 95 0Korzeń harpagofytum2 800kg ex1211 90 95 0Korzeń lubczyka39 000kg ex1211 90 95 0Korzeń pierwiosnka27 000kg ex1211 90 95 0Korzeń pokrzyku560kg ex1211 90 95 0Korzeń rzewienia21 000kg ex1211 90 95 0Kwiat hibiskusa (malwy afrykańskiej)1 500kg ex1211 90 95 0Liście naparstnicy wełnistej28 000kg ex1211 90 95 0Liście senesu33 000kg ex1211 90 95 0Liście boldo14kg ex1211 90 95 0Liść borówki - brusznicy4 900kg ex1211 90 95 0Liść konwalii17 500kg ex1211 90 95 0Liść mącznicy7 000kg ex1211 90 95 0Liść melisy17 500kg ex1211 90 95 0Liść miłorzębu japońskiego14 000kg ex1211 90 95 0Liść podbiału2 100kg ex1211 90 95 0Łuski nasion babki jajowatej1 400kg ex1211 90 95 0Owoc aminka egipskiego2 100kg ex1211 90 95 0Porost islandzki350kg ex1211 90 95 0Ziele dziurawca7 000kg ex1211 90 95 0Ziele hyzopu35kg ex1211 90 95 0Ziele melisy21 000kg ex1211 90 95 0Ziele męczennicy350kg ex1211 90 95 0Ziele połonicznika nagiego3 500kg ex1211 90 95 0Ziele miłka wiosennego1 000kg 12121212Chleb świętojański, wodorosty morskie i inne algi, burak cukrowy i trzcina cukrowa, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, mielone lub nie; pestki i jądra owoców oraz inne produkty roślinne (włącznie z niepalonymi korzeniami cykorii odmiany Cichorium intybus sativum) używane głównie do spożycia przez ludzi, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1212 20 00 0- Wodorosty morskie i inne algi ex1212 20 00 0Morszczyn9 000kg 13011301Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy): 1301 10 00 0- Szelak2 600kg 1301 20 00 0- Guma arabska32 700kg 1301 90- Pozostałe: 1301 90 90- - Pozostałe 1301 90 90 9- - - Pozostałe ex1301 90 90 9Balsam peruwiański900kg ex1301 90 90 9Guma ksantanowa6 000kg 13021302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 12 00 0- - Z lukrecji ex1302 12 00 0Ekstrakt z lukrecji700kg 1302 19- - Pozostałe: 1302 19 10 0- - - Z Quassia amara; aloesu i manny ex1302 19 10 0Ekstrakt alony7 000kg - - - Pozostałe: 1302 19 91 0- - - - Lecznicze ex1302 19 91 0Ekstrakt belladonny385kg ex1302 19 91 0Ekstrakt capsaicyny420kg ex1302 19 91 0Ekstrakt glistnika35kg ex1302 19 91 0Ekstrakt kory śliwy700kg ex1302 19 91 0Ekstrakt korzenia rzewienia560kg ex1302 19 91 0Ekstrakt męczennicy35kg ex1302 19 91 0Ekstrakt miłorzębu japońskiego1 200kg ex1302 19 91 0Wyciąg suchy z korzenia kozłka lekarskiego1 400kg ex1302 19 91 0Wyciąg suchy z orzechów cola350kg ex1302 19 91 0Wyciąg z owoców Serenoa Repens700kg 1302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany: 1302 20 90 0- - Pozostałe ex1302 20 90 0Substancje pektynowe (pektyny)2 600kg - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 31 00 0- - Agar-agar7 800kg 1302 32- Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z chleba świętojańskiego, nasion chleba świętojańskiego lub z nasion rośliny guar: 1302 32 90 0- - - Z nasion rośliny guar ex1302 32 90 0Guar-Gum2 450kg 1302 39 00 0- - Pozostałe ex1302 39 00 0Poly-agar7 000kg 15041504Tłuszcz i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: 1504 10- Trany rybie i ich frakcje: - - Pozostałe: 1504 10 91 0- - - Z halibuta3 500kg 1504 10 99 0- - - Pozostałe11 200kg 15051505Tłuszcz z wełny oraz substancje tłuszczowe otrzymane z niego (łącznie z lanoliną): 1505 90 00 0- Pozostałe ex1505 90 00 0Alkohol z lanoliny350kg ex1505 90 00 0Lanolina120 000kg 15071507Olej sojowy i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1507 10- Olej surowy, odgumowany lub nie: 1507 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi1 540 000kg 15081508Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1508 90- Pozostałe: 1508 90 90 0- - Pozostałe44 000kg 15091509Oliwa i jej frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1509 10- Z pierwszego tłoczenia: 1509 10 10 0- - Oliwa lampante z pierwszego tłoczenia1 400kg 1509 90 00 0- Pozostałe2 100kg 1512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej słonecznikowy i z krokosza balwierskiego oraz ich frakcje: 1512 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1512 19 91- - - - Olej słonecznikowy: 1512 19 91 9- - - - - Pozostały350kg 15141514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1514 10- Olej surowy: 1514 10 90 0- - Pozostały280kg 15151515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej kukurydziany i jego frakcje: 1515 21- - Olej surowy: 1515 21 90 0- - - Pozostałe ex1515 21 90 0Olej z zarodków kukurydzy2 800kg 1515 30- Olej rycynowy i jego frakcje: 1515 30 90 0- - Pozostałe52 000kg 1515 50- Olej sezamowy i jego frakcje: - - Olej surowy: 1515 50 19 0- - - Pozostałe7 350kg 1515 90- Pozostałe: - - Pozostałe oleje i ich frakcje: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 1515 90 99 0- - - - - Pozostałe stałe i płynne ex1515 90 99 0Olej migdałowy210kg ex1515 90 99 0Olej z kiełków pszenicy350kg ex1515 90 99 0Olej z nasion wiesiołka2 100kg ex1515 90 99 0Olej z pestek dyni2 800kg 15161516Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane lub nie, ale dalej nie przetworzone: 1516 20- Tłuszcze i oleje roślinne oraz ich frakcje: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 1516 20 98 0- - - - - Pozostałe ex1516 20 98 0Bergabest MTC4 900kg ex1516 20 98 0Migliol 8129 200kg 15181518 00Tłuszcz i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją nr 1516; niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Pozostałe: - - Pozostałe: 1518 00 95 0- - - Niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów i olejów zwierzęcych lub z olejów zwierzęcych i olejów roślinnych i ich frakcje ex1518 00 95 0Reoplast21 000kg 15201520 00 00 0Gliceryna surowa, wody glicerynowe i ługi glicerynowe4 900kg 15211521Woski roślinne (oprócz trójglicerydów), wosk pszczeli, inne woski owadzie i spermacet, nawet rafinowane lub barwione: 1521 10- Woski roślinne: 1521 10 90 0- - Pozostałe ex1521 10 90 0Wosk carnauba2 300kg 1521 90- Pozostałe: - - Wosk pszczeli i inne woski owadzie, nawet rafinowane lub barwione: 1521 90 99 0- - - Pozostałe ex1521 90 99 0Wosk pszczeli bielony granulowany1 540kg 17021702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Laktoza i syrop laktozowy: 1702 11 00 0- - Zawierające wagowo 99% laktozy lub więcej, wyrażonej jako laktoza bezwodna, w przeliczeniu na suchą masę ex1702 11 00 0Laktoza1 683 700kg 1702 19 00 0- - Pozostałe ex1702 19 00 0Laktoza DCL 1117 500kg ex1702 19 00 0Laktoza techniczna1 400 000kg 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie ex1702 30 51 0Glukoza apirogenna788 200kg 1702 50 00 0- Fruktoza chemicznie czysta13 300kg 1702 90- Inne, łącznie z cukrem inwertowanym: 1702 90 99 0- - Pozostałe ex1702 90 99 0Syrop z buraka cukrowego53 200kg 17041704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1704 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1704 90 61 0- - - Wyroby pokryte cukrem ex1704 90 61 0Globuli sacchari10 500kg 18041804 00 00 0Kakaowe masło, tłuszcz i olej ex1804 00 00 0Masło kakaowe140kg 20082008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Pozostałe, włącznie z mieszankami innymi niż z podpozycji 2008 19: 2008 99- - Pozostałe: - - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 99 99 0- - - - - Pozostałe700kg 21022102Drożdże (aktywne lub nieaktywne); inne mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe (z wyłączeniem szczepionek objętych pozycją nr 3002); gotowe proszki do pieczenia: 2102 20- Drożdże nieaktywne; inne mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe: - - Drożdże nieaktywne: 2102 20 19 0- - - Pozostałe231 000kg 21062106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi ex2106 90 92 0Błonnik1 400kg 2106 90 98 0- - - Pozostałe ex2106 90 98 0Acesulfam - K1 500kg ex2106 90 98 0Aspartam11 250kg ex2106 90 98 0Chelat kobaltowy35kg ex2106 90 98 0Chelat selenowy70kg ex2106 90 98 0Crystant C1 050kg ex2106 90 98 0Lofenalac baza42 000kg ex2106 90 98 0Nutramigen baza269 500kg ex2106 90 98 0Portagen baza28 000kg ex2106 90 98 0Pregestimil baza4 200kg ex2106 90 98 0Preparat aminokwasowy4 200kg ex2106 90 98 0Preparat cynkowo-miedziowy2 800kg ex2106 90 98 0Preparat mineralny595kg ex2106 90 98 0Preparat witaminowo-aminokwasowy8 750kg ex2106 90 98 0Preparat witaminowo-taurynowy140kg ex2106 90 98 0Preparat witaminowo-żelazowy35kg ex2106 90 98 0Preparat witaminowy2 170kg ex2106 90 98 0Preparat żelazowo-mineralny140kg ex2106 90 98 0Preparat żelazowy4 300kg ex2106 90 98 0Prosobee baza1 225 000kg 23032303Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości, wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady produkcji cukru, pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane, również w postaci granulek: 2303 10- Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości: 2303 10 90 0- - Pozostałe ex2303 10 90 0Namok kukurydziany490 000kg 23062306Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż z pozycji nr 2304 lub 2305: 2306 10 00 0- Z nasion bawełny ex2306 10 00 0Mąka bawełniana910 000kg 25012501 00Sól (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodowy, nawet w roztworze wodnym lub zawierająca dodatek środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość; woda morska: - Sól zwyczajna (również kuchenna i denaturowana) i czysty chlorek sodowy, nawet w roztworze wodnym lub z dodatkiem środków zapobiegających zbrylaniu lub środków zapewniających dobrą sypkość: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 2501 00 99 0- - - - Pozostałe ex2501 00 99 0Chlorek sodu5 250kg 25072507 00Kaolin i inne gliny kaolinowe, nawet wypalane: 2507 00 20 0- Kaolin245kg 25082508Inne gliny (z wyjątkiem iłów porowatych z pozycji nr 6806), andaluzyt, cyjanit i sylimanit, nawet wypalane; mullit; ziemie szamotowe i dynasowe: 2508 10 00 0- Bentonit3 500kg 25122512 00 00 0Skały krzemionkowe kopalne (np. ziemia okrzemkowa, trypla i diatomit) i podobne ziemie krzemionkowe, nawet wypalane, o pozornej gęstości 1 lub mniej ex2512 00 00 0Ziemia okrzemkowa12 600kg 25132513Pumeks; szmergiel; naturalny korund, naturalny granat i inne naturalne materiały ścierne, nawet poddane obróbce cieplnej: - Pumeks: 2513 11 00 0- - Surowy lub w nieregularnych kawałkach, nawet pumeks rozdrobniony ("bimskies")350kg 25182518Dolomit, nawet wypalany; dolomit wstępnie obrobiony lub tylko pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (nawet kwadratowym); scalony dolomit (nawet dolomit smołowany): 2518 10 00 0- Dolomit niewypalony ex2518 10 00 0Microdol5 600kg 25262526Steatyt naturalny, nawet wstępnie obrobiony lub tylko pocięty przez piłowanie lub inaczej, na bloki lub płyty o kształcie prostokątnym (nawet kwadratowym); talk: 2526 20 00 0- Rozdrobniony lub sproszkowany ex2526 20 00 0Talk farmaceutyczny402 800kg 27062706 00 00 0Smoła destylowana z węgla, węgla brunatnego lub z torfu oraz inne smoły mineralne nawet odwodnione lub częściowo destylowane, łącznie ze smołami odzyskanymi ex2706 00 00 0Prodermina4 200kg 27102710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje ciężkie: - - Oleje smarowe; pozostałe oleje: - - - Do innych celów: 2710 00 89 0- - - - Oleje białe, parafina ciekła ex2710 00 89 0Parafina ciekła227 700kg 27122712Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowany, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwione: 2712 10- Wazelina: 2712 10 10 0- - Surowa7 000kg 2712 10 90 0- - Pozostała580 650kg 2712 20- Parafina zawierająca w masie mniej niż 0,75% oleju: 2710 20 90 0- - Pozostała18 300kg 28012801Fluor, chlor, brom i jod: 2801 20 00 0- Jod11 690kg 2801 30- Fluor; brom: 2801 30 90 0- - Brom79 800kg 28052805Metale alkaliczne lub metale ziem alkalicznych; metale ziem rzadkich, skand i itr, nawet ich mieszaniny lub stopy; rtęć: - Metale alkaliczne: 2805 11 00 0- - Sód112 000 28062806Chlorowodór (kwas chlorowodorowy); kwas chlorosulfonowy: 2806 20 00 0- Kwas chlorosulfonowy1 750 000kg 28072807 00Kwas siarkowy; oleum: 2807 00 10 0- Kwas siarkowy70kg 28092809Pięciotlenek fosforu; kwas fosforowy i kwasy polifosforowe: 2809 10 00 0- Pięciotlenek fosforu2 800kg 2809 20 00 0- Kwas fosforowy i kwasy polifosforowe ex2809 20 00 0Kwas ortofosforowy1 120kg 28102810 00Tlenki boru; kwasy borowe: 2810 00 90 0- Pozostałe ex2810 00 90 0Kwas borowy18 500kg 28112811Inne kwasy nieorganiczne i inne nieorganiczne związki tlenowe niemetali: - Pozostałe kwasy nieorganiczne: 2811 19- - Pozostałe: 2811 19 80 0- - - Pozostałe ex2811 19 80 0Kwas nadchlorowy7 000kg - Inne nieorganiczne związki tlenowe niemetali: 2811 22 00 0- - Dwutlenek krzemu ex2811 22 00 0Aerosil (krzemionka koloidalna)14 150kg ex2811 22 00 0Koloidalny dwutlenek krzemu (Sipernat)23 100kg ex2811 22 00 0Kromasil 100 A C8-16245kg ex2811 22 00 0Silica 100 C18-1588kg ex2811 22 00 0Silica gel 1 gr37kg ex2811 22 00 0Silica gel 2 gr196kg ex2811 22 00 0Syloid 244 FP840kg ex2811 22 00 0Tixosil45 500kg 2811 29- - Pozostałe: 2811 29 90 0- - - Pozostałe ex2811 29 90 0Dwutlenek selenu1 225kg ex2811 29 90 0Sulfamid70kg 28122812Halogenki i tlenohalogenki niemetali: 2812 10- Chlorki i tlenochlorki: - - Fosforu: 2812 10 11 0- - - Tlenochlorek fosforu (chlorek fosforylu)366 800kg - - Pozostałe: 2812 10 95 0- - - Dwuchlorek tionylu (chlorek tionylu)13 300kg 28152815Wodorotlenek sodowy (soda kaustyczna); wodorotlenek potasowy (potaż żrący); nadtlenki sodu lub potasu: - Wodorotlenek sodowy (soda kaustyczna): 2815 11 00 0- - Stały14kg 2815 20- Wodorotlenek potasowy (potaż żrący): 2815 20 10 0- - Stały46 200kg 28162816Wodorotlenek i nadtlenek magnezowy; tlenki, wodorotlenki i nadtlenki strontu i baru: 2816 10 00 0- Wodorotlenek i nadtlenek magnezowy ex2816 10 00 0Wodorotlenek magnezu54 600kg 28182818Elektrokorund (korund sztuczny), nawet nie zdefiniowany chemicznie; tlenek glinowy; wodorotlenek glinowy: 2818 20 00 0- Tlenek glinowy inny niż elektrokorund140kg 2818 30 00 0- Wodorotlenek glinowy73 500kg 28202820Tlenki manganu: 2820 10 00 0- Dwutlenek manganu630kg 28212821Tlenki i wodorotlenki żelaza; pigmenty mineralne zawierające w masie 70% lub więcej związanego żelaza w przeliczeniu na Fe2O3: 2821 10 00 0- Tlenki i wodorotlenki żelaza ex2821 10 00 0Tlenek żelaza91kg 2821 20 00 0- Pigmenty mineralne35kg 28232823 00 00 0Tlenki tytanu ex2823 00 00 0Biel tytanowa8 700kg 28252825Hydrazyna i hydroksyloamina i ich sole nieorganiczne; inne zasady nieorganiczne; tlenki, wodorotlenki i nadtlenki innych metali: 2825 10 00 0- Hydrazyna i hydroksyloamina oraz ich sole nieorganiczne ex2825 10 00 0Hydrazyny dwuchlorowodorek3,5kg ex2825 10 00 0Dwuhydrazyny siarczan35 000kg ex2825 10 00 0Hydroksyloaminy chlorowodorek4 165kg ex2825 10 00 0Hydroksyloaminy siarczan5 600kg 2825 90- Pozostałe: - - Tlenek, wodorotlenek i nadtlenek wapnia: 2825 90 19 0- - - Pozostałe ex2825 90 19 0Tlenek wapniowy49kg 28272827Chlorki, tlenochlorki i chlorki zasadowe; bromki i tlenobromki; jodki i tlenojodki: 2827 10 00 0- Chlorek amonowy56 700kg 2827 20 00 0- Chlorek wapniowy840kg ex2827 20 00 0Chlorek wapniowy dwuwodny350kg - Pozostałe chlorki: 2827 31 00 0- - Magnezu56 700kg 2827 32 00 0- - Glinu7 000kg ex2827 32 00 0Trójchlorek glinu3 500kg 2827 33 00 0- - Żelaza140kg 2827 36 00 0- - Cynku44 100kg - Bromki i tlenobromki: 2827 51 00 0- - Bromki sodu lub potasu ex2827 51 00 0Bromek potasu11 200kg ex2827 51 00 0Bromek sodu11 400kg 2827 59 00 0- - Pozostałe ex2827 59 00 0Bromek amonu9 800kg ex2827 59 00 0Bromek wapnia24 500kg 28292829Chlorany i nadchlorany; bromiany i nadbromiany; jodany i nadjodany: - Chlorany: 2829 11 00 0- - Sodu700kg 2829 90- Pozostałe: 2829 90 80 0- - Pozostałe ex2829 90 80 0Jodan wapnia700kg 28302830Siarczki i wielosiarczki: 2830 10 00 0- Siarczki sodu2 100kg 28312831Dwutioniny i sulfoksylany: 2831 10 00 0- Sodu ex2831 10 00 0Dwutionin sodu2 800kg ex2831 10 00 0Rongalit C35kg 28322832Siarczyny; tiosiarczany: 2832 20 00 0- Pozostałe siarczyny ex2832 20 00 0Siarczyn potasu98 000kg 2832 30 00 0- Tiosiarczany ex2832 30 00 0Tiosiarczan amonu94 500kg ex2832 30 00 0Tiosiarczan sodu35kg 28332833Siarczany; ałuny; nadtlenosiarczany (nadsiarczany): - Pozostałe siarczany: 2833 21 00 0- - Magnezu1 750kg 2833 27 00 0- - Baru238 350kg 2833 29- - Pozostałe: 2833 29 30 0- - - Kobaltu; tytanu ex2833 29 30 0Siarczan kobaltu6 300kg 2833 29 50 0- - - Żelaza105 000kg 2833 29 90 0- - - Pozostałe ex2833 29 90 0Siarczan amonowy245 000kg ex2833 29 90 0Siarczan manganu7 000kg 2833 40 00 0- Nadtlenosiarczany (nadsiarczany) ex2833 40 00 0Nadsiarczan potasu700kg 28342834Azotyny; azotany: - Azotany: 2834 22 00 0- - Bizmutu840kg 28352835Podfosforyny, fosforyny, fosforany i polifosforany: 2835 10 00 0- Podfosforyny i fosforyny ex2835 10 00 0Podfosforyn magnezu490kg ex2835 10 00 0Podfosforyn wapnia350kg - Fosforany: 2835 22 00 0- - Jedno- lub dwusodowy ex2835 22 00 0Phoskadent Na 211210kg ex2835 22 00 0Wodorofosforan sodowy7 350kg 2835 24 00 0- - Potasu7kg 2835 25- - Wodoroortofosforan wapniowy (fosforan dwuwapniowy): 2835 25 10 0- - - Z zawartością fluoru w masie mniejszą niż 0,005% w suchym bezwodnym produkcie4 130kg 2835 25 90 0- - Z zawartością fluoru w masie 0,005% lub więcej, ale mniej niż 0,2% w suchym bezwodnym produkcie68 180kg - Polifosforany: 2835 39- - Pozostałe: 2835 39 30 0- - - Sodowy ex2835 39 30 0Sześciometafosforan sodu350kg 28362836Węglany; nadtlenowęglany (nadwęglany); techniczny węglan amonowy zawierający karbaminian amonowy: 2836 30 00 0- Wodorowęglan sodu (bikarbonat)28 000kg 2836 40 00 0- Węglany potasowe149 000kg - Pozostałe: 2836 91 00 0- - Węglany litu2 100kg 2836 99- - Pozostałe: - - - Węglany: 2836 99 11 0- - - - Magnezu; miedzi ex2836 99 11 0Węglan magnezu29 470kg 2836 99 18 0- - - - Pozostałe ex2836 99 18 0Węglan bizmutu420kg 28372837Cyjanki, tlenocyjanki i cyjanki złożone: - Cyjanki i tlenocyjanki: 2837 11 00 0- - Sodu ex2837 11 00 0Cyjanek sodu175 000kg 28382838 00 00 0Pioruniany, cyjaniany i tiocyjaniany ex2838 00 00 0Cyjanian sodu3 500kg ex2838 00 00 0Rodanek potasu1 400kg ex2838 00 00 0Rodanek sodu90 000kg 28402840Borany, nadborany: - Czteroboran dwusodowy (boraks oczyszczony): 2840 19- - Pozostały: 2840 19 90 0- - - Pozostałe ex2840 19 90 0Czteroboran sodu dziesięciowodny4 900kg 2840 20- Pozostałe borany: 2840 20 90 0- - Pozostałe ex2840 20 90 0Dwuboran sodu70kg 28422842Inne sole kwasów lub nadtlenokwasów nieorganicznych, wyłączając azydki: 2842 10 00 0- Krzemiany podwójne lub złożone ex2842 10 00 0Trójkrzemian magnezu1 750kg 2842 90- Pozostałe: 2842 90 10 0- - Sole, podwójne sole i sole złożone kwasów selenu i telluru ex2842 90 10 0Selenian sodu158kg 2842 90 90 0- - Pozostałe ex2842 90 90 0Hydrotalcite C-3001 750kg ex2842 90 90 0Magaldrat49 000kg ex2842 90 90 0Węglan dwuhydroksyglinowosodowy91 140kg 28502850 00Wodorki, azotki, azydki, krzemki i borki, nawet chemicznie nie zdefiniowane, inne związki, które są również węglikami z pozycji nr 2849: 2850 00 20 0- Wodorki; azotki ex2850 00 20 0Borowodorek sodowy217kg ex2850 00 20 0Wodorek sodowy140kg 29012901Węglowodory acykliczne: 2901 10- Nasycone: 2901 10 90 0- - Do innych celów ex2901 10 90 0Heksan210kg 29022902Węglowodory cykliczne: 2902 20- Benzen: 2902 20 90 0- - Do innych celów ex2902 20 90 0Benzen cz.d.a.140kg 2902 30- Toluen: 2902 30 90 0- - Do innych celów700 000kg - Ksyleny: 2902 42 00 0- - m-Ksylen490kg 2902 44- - Mieszaniny izomerów ksylenu: 2902 44 90 0- - - Do innych celów105 000kg 29032903Chlorowcowane pochodne węglowodorów: - Nasycone chlorowane pochodne węglowodorów acyklicznych: 2903 11 00 0- - Chlorometan (chlorek metylu) i chloroetan (chlorek etylu) ex2903 11 00 0Chlorek etylu182 000kg 2903 12 00 0- - Dichlorometan (chlorek metylenu)118 440kg 2903 13 00 0- - Chloroform (trichlorometan)3 500kg ex2903 13 00 0Chloroform cz.d.a.210kg 2903 30- Fluorowane, bromowane i jodowane pochodne węglowodorów acyklicznych: - - Bromki: 2903 30 31 0- - - Dibromoetan i bromek winylu1 400kg 2903 30 37 0- - - Pozostałe ex2903 30 37 0Bromek bromoacetylu1 260kg ex2903 30 37 0Bromek etylu1 960kg 2903 30 90 0- - Jodki ex2903 30 90 0Jodek etylu8400kg ex2903 30 90 0Jodek metylu1 680kg - Chlorowcowane pochodne węglowodorów acyklicznych zawierające dwa lub więcej różnych chlorowców: 2903 41 00 0- - Trichlorofluorometan70 000kg 2903 42 00 0- - Dichlorodifluorometan114 100kg 2903 49- - Pozostałe: 2903 49 80 0- - - Pozostałe ex2903 49 80 01-bromo-3-chloropropan7 000kg ex2903 49 80 01-chloro-3-bromopropan14 000kg - Chlorowcowane pochodne węglowodorów cykloalkanowych, cykloalkenowych i cykloterpenowych: 2903 51- - 1,2,3,4,5,6-heksachlorocykloheksan 2903 51 10 0- - - Lindan (ISO)70kg 2903 59- - Pozostałe: 2903 59 90 0- - - Pozostałe ex2903 59 90 0Bromek cyklopropylometylowy3,5kg - Chlorowcowane pochodne węglowodorów aromatycznych: 2903 69- - Pozostałe: 2903 69 90 0- - - Pozostałe ex2903 69 90 0Bromobenzen4 200kg ex2903 69 90 0Chlorek benzyhydrylu700kg ex2903 69 90 0Chlorek benzylu5 600kg ex2903 69 90 0Neguvon700kg 29042904Sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne węglowodorów, także chlorowcowane: 2904 10 00 0- Pochodne zawierające tylko grupy sulfonowe, ich sole i estry etylowe ex2904 10 00 0Kwas metanosulfonowy5 300kg ex2904 10 00 0Tamol NN 910470kg 2904 20- Pochodne zawierające grupy tylko nitrowe lub tylko nitrozowe: 2904 20 90 0- - Pozostałe ex2904 20 90 0Nitrometan9 950kg 2904 90- Pozostałe 2904 90 20 0- - Pochodne sulfochlorowcowane ex2904 90 20 0Benzenosulfochlorek1 120kg ex2904 90 20 0Chlorek benzenosulfonowy7 000kg ex2904 90 20 0Chlorek metanosulfonylu280kg 29052905Alkohole acykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Nasycone alkohole monowodorotlenowe: 2905 11 00 0- - Metanol (alkohol metylowy)2 786 000kg ex2905 11 00 0Metanolan sodu51 500kg 2905 12 00 0- - Propanol-1 (alkohol propylowy) i propanol-2 (alkohol izopropylowy) ex2905 12 00 0Propanol-1539 000kg ex2905 12 00 0Propanol-2316 000kg 2905 14- - Pozostałe butanole: 2905 14 10 0- - - 2-Metylopropanol-2 (alkohol tert-butylowy)910kg 2905 15 00 0- - Pentanol (alkohol amylowy) i jego izomery ex2905 15 00 0Dwumetyloizopropanol10 500kg 2905 17 00 0- - Dodekanol-1 (alkohol laurylowy), heksadekanol-1 (alkohol cetylowy), oktadekanol-1 (alkohol stearylowy) ex2905 17 00 0Alkohol laurylowy17 500kg ex2905 17 00 0Heksadekanol-1 (alkohol cetylowy)9 500kg ex2905 17 00 0Oktadekanol-1 (alkohol stearylowy)3 000kg 2905 19- - Pozostałe: 2905 19 10 0- - - Alkoholany metalu ex2905 19 10 0Etanolan sodu1 400kg 2905 19 90 0- - - Pozostałe ex2905 19 90 02-Oktylododekanol (Eutanol G)28 800kg 2905 32 00 0- - Glikol propylenowy (propanodiol-1,2)173 290kg - Pozostałe alkohole poliwodorotlenowe: 2905 43 00 0- - Mannit116 000kg 2905 44- - D-sorbit (sorbitol): - - - W roztworze wodnym: 2905 44 19 0- - - - Pozostały483 510kg - - - Pozostały: 2905 44 91 0- - - - Zawierający w masie 2% lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu46 700kg 2905 44 99 0- - - - Pozostałe175 350kg 2905 45 00 0- - Gliceryna442 000kg 2905 49- - Pozostałe: - - - Pozostałe: ex2905 49 90 0- - - - Pozostałe 2905 49 90 0Ksylitol4 200kg 2905 50- Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne alkoholi acyklicznych: 2905 50 10 0- - Nasyconych alkoholi monowodorotlenowych ex2905 50 10 0Chlorobutanol35kg ex2905 50 10 02-Chloroetanol7 000kg - - Alkoholi poliwodorotlenowych: 2905 50 99 0- - - Pozostałe ex2905 50 99 0Monochlorohydryna8 400kg 29062906Alkohole cykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Cykloalkanowe, cykloalkenowe i cykloterpenowe: 2906 11 00 0- - Mentol96 120kg 2906 13- - Sterole i inozyty: 2906 13 10 0- - - Sterole ex2906 13 10 0Cholesterol2 870kg 2906 13 90 0- - - Inozyty ex2906 13 90 0Inozytol385kg 2906 14 00 0- - Terpineole1 050kg - Aromatyczne: 2906 21 00 0- - Alkohol benzylowy8 300kg 29072907Fenole; fenoloalkohole: - Monofenole: 2907 11 00 0- - Fenol (hydroksybenzen) i jego sole ex2907 11 00 0Fenol490 000kg 2907 14 00 0- - Ksylenole i ich sole ex2907 14 00 0Ksylenol3 700kg 2907 19 00 0- - Pozostałe ex2907 19 00 0Butylohydroksytoluen370kg ex2907 19 00 0Tymol85kg - Polifenole: 2907 21 00 0- - Rezorcyna i jej sole ex2907 21 00 0Rezorcyna22 500kg 2907 22- - Hydrochinon (chinol) i jego sole: 2907 22 10 0- - - Hydrochinon (chinol)43 400kg 2907 29- - Pozostałe: 2907 29 90 0- - - Pozostałe ex2907 29 90 0Dienestrol7kg ex2907 29 90 0Dihydroksyantranol (Cygnolina)28kg ex2907 29 90 0Stilboestrol1,5kg ex2907 29 90 0Vulkanox BKF525kg 29082908Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne fenoli lub fenoloalkoholi: 2908 10- Pochodne zawierające tylko podstawniki chlorowcowe oraz ich sole: 2908 10 90 0- - Pozostałe ex2908 10 90 04-Chloro-3-krezol140kg ex2908 10 90 0Chlorokrezol350kg ex2908 10 90 0Chloroksylenol1 575kg ex2908 10 90 0Difenylo-o-chlorofenylo-chlorometan6 580kg ex2908 10 90 0Prewentol CMK4 200kg 29092909Etery, eteroalkohole, eterofenole, eteroalkoholofenole, nadtlenki alkoholowe, nadtlenki eterowe, nadtlenki ketonowe (nawet chemicznie nie zdefiniowane) oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Etery acykliczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2909 11 00 0- - Eter dietylowy (eter etylowy)70kg 2909 19 00 0- - Pozostałe ex2909 19 00 01-Chlorometoksy-2-etoksyetan210kg ex2909 19 00 0Dimetoksyetan210kg ex2909 19 00 0Eter diizopropylowy2 600kg 2909 30- Etery aromatyczne i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - - Pochodne bromowane: 2909 30 38 0- - - Pozostałe ex2909 30 38 03-Bromoanizol2 100kg 2909 50- Eterofenole, eteroalkoholofenole oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2909 50 10 0- - Gwajakol oraz gwajakolosulfonian potasu ex2909 50 10 0Gwajakol140kg ex2909 50 10 0Gwajakosulfonian potasu13 000kg 2909 50 90 0- - Pozostałe ex2909 50 90 04-metoksyetylofenol7 000kg ex2909 50 90 0Butylohydroksyanizol (BHA)402kg 29112911 00 00 0Acetale i półacetale, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne ex2911 00 00 0Ortomrówczan metylu4 200kg 29122912Aldehydy, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną; cykliczne polimery aldehydów; paraformaldehyd: - Aldehydy acykliczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2912 19 00 0- - Pozostałe ex2912 19 00 0Aldehyd glutarowy36 500kg ex2912 19 00 0Aldehyd izomasłowy210 000kg ex2912 19 00 0Aldehyd krotonowy2 800kg ex2912 19 00 0Glyoxal 40%5 600kg - Aldehydy cykliczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2912 21 00 0- - Benzaldehyd385kg - Aldehydoetery, aldehydofenole i aldehydy z inną tlenową grupą funkcyjną: 2912 41 00 0- - Wanilina (4-hydroksy-3-metoksybenzaldehyd)1 460kg 2912 50 00 0- Cykliczne polimery aldehydów ex2912 50 00 0Paraldehyd168kg 2912 60 00 0- Paraformaldehyd4 500kg 29132913 00 00 0Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne produktów z pozycji nr 2912 ex2913 00 00 0p-chlorobenzaldehyd3 500kg ex2913 00 00 0o-Nitrobenzaldehyd2 100kg ex2913 00 00 0p-Nitrobenzaldehyd280kg 29142914Ketony i chinony, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Ketony acykliczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2914 11 00 0- - Aceton93 000kg 2914 13 00 0- - 4-Metylopentanon-2 (keton metylowoizobutylowy)70 000kg 2914 19- - Pozostałe: 2914 19 90 0- - - Pozostałe ex2914 19 90 06-Chloro-2-heksanon21 000kg - Ketony cykloalkanowe, cykloalkenowe lub cykloterpenowe bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2914 21 00 0- - Kamfora13 400kg 2914 29 00 0- - Pozostałe ex2914 29 00 0Cykloheksanodion-1,3210kg - Ketony aromatyczne bez innej tlenowej grupy funkcyjnej: 2914 39 00 0- - Pozostałe ex2914 39 00 0Dibenzocykloheptadienon1 400kg ex2914 39 00 0Dwubenzoil4 550kg ex2914 39 00 0Tetralon-1420kg 2914 50 00 0- Ketonofenole i ketony z inną tlenową grupą funkcyjną ex2914 50 00 0Ditranol35kg - Chinony: 2914 69- - Pozostałe: 2914 69 90 0- - - Pozostałe ex2914 69 90 01,4-benzochinon84kg ex2914 69 90 01,8-Dihydroksyantrachinon140kg ex2914 69 90 0Propafenon700kg ex2914 69 90 0Ubidecarenon140kg 2914 70- Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2914 70 90 0- - Pozostałe ex2914 70 90 01,3-Dichloroaceton105kg ex2914 70 90 04-Chloro-4-hydroksybenzofenon6 000kg ex2914 70 90 04-Chlorobenzofenon700kg ex2914 70 90 0Witamina K313 100kg 29152915Nasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe i ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenkokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Kwas mrówkowy, jego sole i estry: 2915 11 00 0- - Kwas mrówkowy98kg 2915 12 00 0- - Sole kwasu mrówkowego ex2915 12 00 0Mrówczan wapnia14 000kg - Kwas octowy i jego sole; bezwodnik octowy: 2915 21 00 0- - Kwas octowy630kg 2915 22 00 0- - Octan sodowy7 000kg 2915 24 00 0- - Bezwodnik octowy1 841 500kg 2915 29 00 0- - Pozostałe ex2915 29 00 0Kwas nadoctowy7 000kg - Estry kwasu octowego: 2915 31 00 0- - Octan etylu5 600kg 2915 39- - Pozostałe: 2915 39 30 0- - Octan metylu, octan pentylu (octan amylowy), octan izopentylu (octan izoamylowy) oraz octany gliceryny ex2915 39 30 0Trójacetyna35kg 2915 39 90 0- - - Pozostałe ex2915 39 90 0Bromek acetylu560kg 2915 40 00 0- Kwasy mono-, di- i trichlorooctowe, ich sole i estry ex2915 40 00 0Chlorooctan etylu8 400kg ex2915 40 00 0Chlorooctan metylu280 000kg 2915 50 00 0- Kwas propionowy, jego sole i estry ex2915 50 00 0Kwas propionowy700kg ex2915 50 00 0Propionian sodu17 500kg 2915 60- Kwasy masłowe, kwasy walerianowe, ich sole i estry: 2915 60 90 0- - Kwas walerianowy i jego izomery oraz ich sole i estry ex2915 60 90 0Kwas trimetylooctowy140kg 2915 70- Kwas palmitynowy, kwas stearynowy, ich sole i estry: 2915 70 20 0- - Sole i estry kwasu palmitynowego ex2915 70 20 0Palmitynian izopropylu70kg ex2915 70 20 0Palmitostearynian glicerolu2 600kg 2915 70 25 0- - Kwas stearynowy18 700kg 2915 70 30 0- - Sole kwasu stearynowego ex2915 70 30 0Stearynian magnezu74 500kg ex2915 70 30 0Stearynian polioxylu140kg ex2915 70 30 0Trójstearynian glinu910kg 2915 70 80 0- - Estry kwasu stearynowego ex2915 70 80 0Monostearynian glicerolu210kg 2915 90- Pozostałe: 2915 90 20 0- - Chloromrówczany ex2915 90 20 0Chloromrówczan etylu5 600kg 2915 90 80 0- - Pozostałe ex2915 90 80 02-Bromo-2-metylo-propionian izopropylu10 360kg ex2915 90 80 0Bezwodnik izomasłowy770kg ex2915 90 80 0Chlorek chloroacetylu16 100kg ex2915 90 80 0Ester chlorometylowy kwasu piwaloilowego350kg ex2915 90 80 0Kwas 2-etylokapronowy5 600kg ex2915 90 80 0Kwas CBZ-L-HABA1 800kg ex2915 90 80 0Kwas enantowy35kg ex2915 90 80 0Kwas izokapronowy245kg ex2915 90 80 0Kwas kaprynowy140kg ex2915 90 80 0Kwas mirystynowy245kg ex2915 90 80 0Kwas walproinowy1 960kg ex2915 90 80 0Mirystynian izopropylu32 550kg 29162916Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, cykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Nienasycone acykliczne kwasy monokarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2916 11- - Kwas akrylowy i jego sole: 2916 11 10 0- - - Kwas akrylowy1 050kg 2916 12- - Estry kwasu akrylowego: 2916 12 10 0- - - Akrylan metylowy1 120kg 2916 12 90 0- - - Pozostałe ex2916 12 90 0Akrylan 2-etyloheksylu22 400kg 2916 14- - Estry kwasu metakrylowego: 2916 14 10 0- - - Metakrylan metylowy700kg 2916 15 00 0- - Kwas oleinowy, linolowy i linolenowy, ich sole i estry ex2916 15 00 0Oleinian decylu6 300kg ex2916 15 00 0SPAN 851 750kg ex2916 15 00 0Trójoleinian sorbitanu910kg 2916 19- - Pozostałe: 2916 19 10 0- - - Kwasy undecylenowe oraz ich sole i estry ex2916 19 10 0Kwas undecylenowy875kg ex2916 19 10 0Undecylenian cynku490kg 2916 19 30 0- - - Kwas heksadieno-2,4 karboksylowy-1 (kwas sorbinowy) ex2916 19 30 0Kwas sorbinowy49kg ex2916 19 30 0Sól potasowa kwasu heksadieno-2,4 karboksylowego-114kg 2916 19 40 0- - - Kwas krotonowy1 050kg 2916 20 00 0- Monokarboksylowe kwasy cykloalkanowe, cykloalkenowe i cykloterpenowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne ex2916 20 00 0Kwas traneksamowy560kg ex2916 20 00 0Permetrin805kg - Aromatyczne monokarboksylowe kwasy, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy oraz ich pochodne: 2916 31 00 0- - Kwas benzoesowy, jego sole i estry ex2916 31 00 0Benzoesan benzylu14 700kg ex2916 31 00 0Benzoesan sodowy14 500kg ex2916 31 00 0Kwas benzoesowy3 400kg 2916 32- - Nadtlenek benzoilu i chlorek benzoilu: 2916 32 10 0- - - Nadtlenek benzoilu2 100kg 2916 32 90 0- - - Chlorek benzoilu980kg 2916 34 00 0- - Kwas fenylooctowy i jego sole ex2916 34 00 0Fenylooctan potasu510 000kg 2916 39 00 0- - Pozostałe ex2916 39 00 0Chlorek 4-chlorobenzoilu8 400kg ex2916 39 00 0Ibuprofen14 700kg ex2916 39 00 0Kwas 2-chlorobenzoesowy24 500kg ex2916 39 00 0Kwas 4-chlorobenzoesowy2 100kg ex2916 39 00 0Kwas anyżowy105kg ex2916 39 00 0Kwas fenylopropionowy105kg 29172917Kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Acykliczne kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2917 11 00 0- - Kwas szczawiowy, jego sole i estry ex2917 11 00 0Kwas szczawiowy4 900kg 2917 12- - Kwas adypinowy, jego sole i estry: 2917 12 10 0- - - Kwas adypinowy i jego sole ex2917 12 10 0Kwas adypinowy4 200kg 2917 19- - Pozostałe: 2917 19 90 0- - - Pozostałe ex2917 19 90 0Bezwodnik kwasu bursztynowego8 400kg ex2917 19 90 0Chlorek kwasu etylobursztynowego2 800kg ex2917 19 90 0Kwas maleinowy210kg - Aromatyczne kwasy polikarboksylowe, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy, oraz ich pochodne: 2917 31 00 0- - Ortoftalany dibutylu2kg 2917 32 00 0- - Ortoftalany dioktylu59 000kg 2917 39- - Pozostałe: 2917 39 80 0- - - Pozostałe ex2917 39 80 0Bezwodnik kwasu cis-delta-czterowodoroftalowego210kg ex2917 39 80 0Kwas fenylomalonowy560kg ex2917 39 80 0Reomol 421 (Diplast TM/MG, Bisoflex TOT med.)22 400kg 29182918Kwasy karboksylowe z dodatkową tlenową grupą funkcyjną oraz ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: - Kwasy karboksylowe z alkoholową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2918 11 00 0- - Kwas mlekowy, jego sole i estry ex2918 11 00 0Mleczan sodowy10 300kg ex2918 11 00 0Mleczan wapnia70 350kg 2918 12 00 0- - Kwas winowy64 000kg 2918 14 00 0- - Kwas cytrynowy354 400kg 2918 15 00 0- - Sole i estry kwasu cytrynowego ex2918 15 00 0Citroflex700kg ex2918 15 00 0Cytrynian bizmutawy3 360kg ex2918 15 00 0Cytrynian sodu3 500kg ex2918 15 00 0Cytrynian trójetylowy700kg 2918 16 00 0- - Kwas glukonowy, jego sole i estry ex2918 16 00 0Glukonian wapnia434 000kg ex2918 16 00 0Glukonian żelazawy15 715kg ex2918 16 00 0Kwas glukonowy143 000kg ex2918 16 00 0Laktoglukonian wapnia14 000kg ex2918 16 00 0Lakton kwasu glukonowego140 000kg 2918 17 00 0- - Kwas fenyloglikolowy (kwas migdałowy), jego sole i estry ex2918 17 00 0Chlorek kwasu migdałowego175kg 2918 19- - Pozostałe: 2918 19 99 0- - - Pozostałe ex2918 19 99 0Fenbufen210kg - Kwasy karboksylowe z fenolową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne: 2918 23- - Pozostałe estry kwasu salicylowego i ich sole: 2918 23 10 0- - - Salicylan metylu i salicylan fenylu (salol) ex2918 23 10 0Salicylan fenylu1 400kg 2918 23 90 0- - - Pozostałe ex2918 23 90 0Spirosal 2-hydroksyetylenowy2 800kg 2918 29- - Pozostałe: 2918 29 10 0- - - Kwasy sulfosalicylowe, kwasy hydroksynaftoesowe; ich sole i estry ex2918 29 10 0Kwas ß-hydroksynaftoesowy56 000kg 2918 29 30 0- - - Kwas 4-hydroksybenzoesowy, jego sole i estry ex2918 29 30 0Nipagina-M.7 100kg 2918 29 50 0- - - Kwas galusowy, jego sole i estry ex2918 29 50 0Galusan bizmutawy zasadowy1 650kg ex2918 29 50 0Galusan oktylu50kg ex2918 29 50 0Kwas galusowy157kg ex2918 29 50 0Oksyjodogalusan bizmutawy7kg 2918 29 90 0- - - Pozostałe ex2918 29 90 0Gentyzanian sodu43kg ex2918 29 90 0Irganox 1076210kg ex2918 29 90 0Kwas embonowy35 000kg ex2918 29 90 0Kwas gentyzynowy14kg 2918 30 00 0- Kwasy karboksylowe z aldehydową lub ketonową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy oraz ich pochodne ex2918 30 00 0Acetylooctan etylu25 600kg ex2918 30 00 0Acetylooctan metylu6 500kg ex2918 30 00 0Ketoprofen7 100kg ex2918 30 00 0Kwas dehydrocholowy11 200kg ex2918 30 00 0Sól sodowa kwasu oksoglutarowego245kg 2918 90- Pozostałe: 2918 90 90 0- - Pozostałe ex2918 90 90 0DL-acid,racemat-naproksen42 000kg ex2918 90 90 0Fenofibrat7 000kg ex2918 90 90 0Gemfibrozil4 000kg ex2918 90 90 0Naproksen23 000kg ex2918 90 90 0Naproksen sodium3 500kg 29202920Estry pozostałych kwasów nieorganicznych (bez estrów chlorowcowodorów) i ich sole; ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne: 2920 90- Pozostałe: 2020 90 10 0- - Estry kwasu siarkowego i węglowego, ich sole oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne ex2920 90 10 0Laurylosiarczan sodu (Empicol, Teksapon, Teksapon K 12)5 700kg ex2920 90 10 0Siarczan dimetylu34 500kg ex2920 90 10 0Węglan dimetylu66 500kg ex2920 90 10 0Węglan etylenu1 400kg 2920 90 85 0- - Pozostałe produkty ex2920 90 85 0Izosorbitu dwuazotan4 900kg ex2920 90 85 0Izosorbitu monoazotan9 300kg ex2920 90 85 0Nitrogliceryna 10%3 500kg ex2920 90 85 0Nitrogliceryny 5% roztwór1 120kg 29212921Związki z aminową grupą funkcyjną: - Acykliczne monoaminy i ich pochodne; ich sole 2921 11- - Metyloamina, di- lub trimetyloamina oraz ich sole: 2921 11 10 0- - - Metyloamina, di- lub trimetyloamina ex2921 11 10 0Dimetyloamina5 600kg ex2921 11 10 0Metyloamina5 400kg 2921 11 90 0- - - Sole ex2921 11 90 0Dimetyloaminy chlorowodorek26 600kg 2921 12 00 0- - Dietyloamina i jej sole ex2921 12 00 0Dietyloamina20 000kg ex2921 12 00 0Salicylan dietyloaminy1 400kg 2921 19- - Pozostałe: 2921 19 10 0- - - Trietyloamina i jej sole ex2921 19 10 0Trietyloamina7 560kg 2921 19 30 0- - - Izopropyloamina i jej sole ex2921 19 30 0Izopropyloamina11 000kg 2921 19 80 0- - - Pozostałe ex2921 19 80 03-Chloro-N,N-dimetylopropyloaminy chlorowodorek1 400kg ex2921 19 80 0n-Butyloamina28 000kg ex2921 19 80 0n-Propyloamina10 500kg ex2921 19 80 0Tauryna3 500kg - Acykliczne poliaminy i ich pochodne; ich sole 2921 21 00 0- - Etylenodiamina i jej sole ex2921 21 00 0Etylenodiamina5 600kg 2921 29 00 0- - Pozostałe ex2921 29 00 0Etambutolu chlorowodorek2 100kg ex2921 29 00 0N,N-Dibenzyloetylenodiaminy octan490kg ex2921 29 00 0N,N-Dietyloetylenodiamina7 000kg 2921 30- Cykloalkanowe, cykloalkenowe i cykloterpenowe mono- lub poliaminy i ich pochodne; ich sole: 2921 30 99 0- - Pozostałe ex2921 30 99 0Amantadyny chlorowodorek70kg ex2921 30 99 0N-Metylocykloheksyloamina2 300kg - Aromatyczne monoaminy i ich pochodne; ich sole: 2921 41 00 0- - Anilina i jej sole ex2921 41 00 0Anilina1 502 800kg 2921 42- - Pochodne aniliny i ich sole: 2921 42 10 0- - - Chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne i ich sole ex2921 42 10 02,6 Dichloroanilina66 500kg ex2921 42 10 03-Chloroanilina14 000kg ex2921 42 10 03-Fluorometyloanilina490kg ex2921 42 10 04-Chloroanilina420kg 2921 42 90 0- - - Pozostałe ex2921 42 90 0N,N-Dimetyloanilina70 000kg 2921 43- - Toluidyny i ich pochodne; ich sole: 2921 43 10 0- - - Toluidyny i ich sole ex2921 43 10 0o-Toluidyna2 100kg 2921 43 90 0- - - Pozostałe ex2921 43 90 03-Aminotrifluorotoluen700kg ex2921 43 90 0N-Etylo-o-toluidyna700kg 2921 49- - Pozostałe: 2921 49 10 0- - - Ksylidyny i ich pochodne; ich sole ex2921 49 10 0Vic-o-ksylidyna22 400kg 2921 49 90 0- - - Pozostałe ex2921 49 90 02-fenyloetyloamina3 500kg ex2921 49 90 0Amitryptyliny chlorowodorek10kg ex2921 49 90 0Selegilina35kg ex2921 49 90 0Selegiliny chlorowodorek175kg - Aromatyczne poliaminy i ich pochodne; ich sole: 2921 51- - o-, m-, p-Fenylenodiaminy, diaminotolueny i ich pochodne; ich sole: - - - o-, m-, p-Fenylenodiamina, diaminotolueny i ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne; ich sole: 2921 51 19 0- - - - Pozostałe ex2921 51 19 0o-Fenylenodiamina70 000kg 2921 59- - Pozostałe: 2921 59 90 0- - - Pozostałe ex2921 59 90 0Bromheksyna175kg 29222922Związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną: - Aminoalkohole, ich etery i estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 11 00 0- - Monoetanoloamina i jej sole ex2922 11 00 0Monoetanoloamina1 400kg 2922 13- - Trietanoloamina i jej sole: 2922 13 10 0- - - Trietanoloamina1 190kg 2922 19- - Pozostałe: 2922 19 90 0- - - Pozostałe ex2922 19 90 0(S)-3-t-butyloaminopropanodiol-1,2210kg ex2922 19 90 0Ambroksolu chlorowodorek3 900kg ex2922 19 90 0Difenhydraminy chlorowodorek210kg ex2922 19 90 0Diizopropanoloamina280kg ex2922 19 90 0Dimetyloaminoetanol4 700kg ex2922 19 90 0Fluoksetyna230kg ex2922 19 90 0Fluoksetyny chlorowodorek2 670kg ex2922 19 90 0Metoprololu winian700kg ex2922 19 90 0N-Metyloglukamina21 000kg ex2922 19 90 0Oxprenololu chlorowodorek105kg ex2922 19 90 0Pentoksyweryny cytrynian105kg ex2922 19 00 0Propranololu chlorowodorek3 500kg ex2922 19 00 0Tamoksyfenu cytrynian112kg - Amninonaftole i inne aminofenole, ich etery i estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 29 00 0- - Pozostałe ex2922 29 00 02-Aminofenol1 400kg ex2922 29 00 04-aminofenol1 400kg ex2922 29 00 0Dobutamina14kg ex2922 29 00 0Dopaminy chlorowodorek140kg 2922 30 00 0- Aminoaldehydy, aminoketony i aminochinony, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: ex2922 30 00 02-Amino-2,5-dichlorobenzofenon280kg ex2922 30 00 02-Amino-2-chloro-5-nitrobenzofenon210kg ex2922 30 00 02-Amino-5-chloro-2-fluoro-benzofenon770kg ex2922 30 00 02-Amino-5-chlorobenzofenon9 800kg ex2922 30 00 04-Aminoacetofenon210kg ex2922 30 00 0Ketamina70kg ex2922 30 00 0Ketaminy chlorowodorek35kg - Aminokwasy i ich estry, inne niż zawierające więcej niż jeden rodzaj tlenowej grupy funkcyjnej; ich sole: 2922 42 00 0- - Kwas glutaminowy i jego sole ex2922 42 00 0Glutaminian sodu350kg 2922 49- - Pozostałe: 2922 49 10 0- - - Glikokol17 300kg ex2922 49 10 0Monoglicynian glinu280kg 2922 49 70 0- - - Pozostałe ex2922 49 70 0Anestezyna2 400kg ex2922 49 70 0Benzokaina770kg ex2922 49 70 0Dihydrofenyloglicyna2 800kg ex2922 49 70 0Diklofenak9 800kg ex2922 49 70 0Diklofenak sól sodowa700kg ex2922 49 70 0Diklofenak dietylamin105kg ex2922 49 70 0Kwas 4-aminobenzoesowy10 500kg ex2922 49 70 0Kwas wersenowy1 200kg ex2922 49 70 0L-Alanina105kg ex2922 49 70 0L-Leucyna574kg ex2922 49 70 0L-Ornityny L-asparaginian5 600kg ex2922 49 70 0Prokaina3 640kg ex2922 49 70 0Prokainy chlorowodorek (Polokaina)350kg 2922 50 00 0- Aminoalkoholofenole, fenoloaminokwasy i inne związki aminowe z tlenową grupą funkcyjną ex2922 50 00 0Centrofenoksin560kg ex2922 50 00 0Fenoterolu bromowodorek245kg ex2922 50 00 0Kaneka A-L-2140kg ex2922 50 00 0Kwas 5-aminosalicylowy1 050kg ex2922 50 00 0Lewodopa4 500kg ex2922 50 00 0L-Tyrozyna3 850kg ex2922 50 00 0Metyldopa840kg ex2922 50 00 0Orcyprenaliny siarczan1 400kg ex2922 50 00 0Pas-Sodium7 000kg ex2922 50 00 0Pfenyloprine35kg ex2922 50 00 0Salbutamol140kg ex2922 50 00 0Siarczan salbutamolu105kg ex2922 50 00 0Sól Dane potasowo-metylowa D-(-)-p-hydroksyfenyloglicyny1 200kg ex2922 50 00 0Tramadolu chlorowodorek3 960kg 29232923Czwartorzędowe sole amoniowe i wodorotlenki; lecytyny i inne fosfoaminolipidy: 2923 10 00 0- Cholina i jej sole ex2923 10 10 0Chlorek choliny198 500kg ex2923 10 10 0Choliny cytrynian2 100kg 2923 20 00 0- Lecytyny i inne fosfoaminolipidy ex2923 20 00 0Lecytyna (Epikuron 100 P.)12 600kg 2923 90 00 0- Pozostałe ex2923 90 00 0Antrenyl140kg ex2923 90 00 0Beloran350kg ex2923 90 00 0Betaina175kg ex2923 90 00 0Bradosol7kg ex2923 90 00 0Bromek oksyfenoniowy70kg ex2923 90 00 0Bromek tetrabutyloamoniowy2 905kg ex2923 90 00 0Carbachol21kg ex2923 90 00 0Chlorek cetalkoniowy6kg ex2923 90 00 0Chlorek cetylopirydyniowy35kg ex2923 90 00 0Chlorek didecylodimetylamoniowy5 600kg ex2923 90 00 0Chlorek sukcynylocholiny105kg ex2923 90 00 0Chlorek trójetylobenzyloaminowy (TEBA)140kg ex2923 90 00 0L-Karnityny winian525kg ex2923 90 00 0Mirystyl gamma picolinum chloride0,2kg 29242924Związki z karboksyamidową grupą funkcyjną; związki z amidową grupą funkcyjną kwasu węglowego: 2924 10 00 0- Amidy acykliczne (łącznie z karbaminianami acyklicznymi) oraz ich pochodne; ich sole ex2924 10 00 0Acetamid700kg ex2924 10 00 0Akryloamid700kg ex2924 10 00 0Dimetyloformamid132 650kg ex2924 10 00 0Insekt repellent 35351 120kg ex2924 10 00 0Meprobamat1 120kg ex2924 10 00 0N,N-Dimetyloacetamid6 800kg ex2924 10 00 0N-Metyloacetamid266kg - Amidy cykliczne (łącznie z karbaminianami cyklicznymi) oraz ich pochodne; ich sole: 2924 21- - Ureiny i ich pochodne; ich sole: 2924 21 90 0- - - Pozostałe ex2924 21 90 0Paratoluenosulfomocznik380kg 2924 29- - Pozostałe: 2924 29 10 0- - - Lidokaina (INN)2 200kg ex2924 29 10 0Lidokainy chloroworek490kg 2924 29 30 0- - - Paracetamol (INN)150 000kg 2924 29 90 0- - - Pozostałe ex2924 29 90 02-Etoksybenzamid9 900kg ex2924 29 90 02-Hydroksy-5-butyryloamino-acetofenon4 900kg ex2924 29 90 04-hydroksyfenyloacetamid350kg ex2924 29 90 0Acebutololu chlorowodorek37 800kg ex2924 29 90 0Atenolol3 500kg ex2924 29 90 0Bezafibrat1 050kg ex2924 29 90 0Carbaryl2 100kg ex2924 29 90 0Feneturyd70kg ex2924 29 90 0Fenprobamat3 500kg ex2924 29 90 0Flutamid490kg ex2924 29 90 0Kwas urogranowy10 500kg ex2924 29 90 0Labetalol70kg ex2924 29 90 0Metokarbamol2 800kg ex2924 29 90 0Neostygmina35kg ex2924 29 90 0Niklozamid7 700kg ex2924 29 90 0Oxyclozanid1 400kg ex2924 29 90 0Prokainamid280kg 29252925Związki z karboksymidową grupą funkcyjną (łącznie z sacharyną i jej solami) oraz związki z iminową grupą funkcyjną: - Imidy i ich pochodne; ich sole: 2925 11 00 0- - Sacharyna i jej sole ex2925 11 00 0Sacharynian sodu14 100kg 2925 19- - Pozostałe: 2925 19 80 0- - - Pozostałe ex2925 19 80 0Aminoglutetimid210kg ex2925 19 80 0Ethosuximide140kg ex2925 19 80 0Glimid5 600kg ex2925 19 80 0N-Benzyloksykarbonyloksysukcynimid4 700kg ex2925 19 80 0N-Bromosukcynimid280kg ex2925 19 80 0N-Hydroksysukcynimid910kg 2925 20 00 0- Iminy i ich pochodne; ich sole ex2925 20 00 0Amitraz70kg ex2925 20 00 0Chlorheksydyny chlorowodorek1 500kg ex2925 20 00 0Chlorheksydyny diglukonian183 000kg ex2925 20 00 0Chlorowodorek guanidyny700kg ex2925 20 00 0Kwaśny węglan aminoguanidyny105kg ex2925 20 00 0L-Arginina2 700kg ex2925 20 00 0Metforminy chlorowodorek28 000kg ex2925 20 00 0N,N-Dicykloheksylokarbodiimid (DCC)1 500kg 29262926Związki z nitrylową grupą funkcyjną: 2926 10 00 0- Akrylonitryl140 200kg 2926 20 00 0- 1-Cyjanoguanidyna (dicyjanodiamid)30 100kg 2926 90- Pozostałe: 2926 90 99 0- - Pozostałe ex2926 90 99 03-Chloropropionitryl105kg ex2926 90 99 0Acetonitryl10 080kg ex2926 90 99 0Chloroacetonitryl1 400kg ex2926 90 99 0Cyjanek benzylu2 100kg ex2926 90 99 0Fluwalinat280kg ex2926 90 99 0Kwas cyjanooctowy350 000kg ex2926 90 99 0Nitryl masłowy70kg ex2926 90 99 0Verapamil3 500kg ex2926 90 99 0Verapamilu chlorowodorek1 900kg 29282928 00Pochodne organiczne hydrazyny lub hydroksyloaminy: 2928 00 90 0- Pozostałe ex2928 00 90 0Fenylohydrazyny chlorowodorek7 300kg ex2928 00 90 0Karbidopa470kg 29292929Związki z inną azotową grupą funkcyjną: 2929 10- Izocyjaniany: 2929 10 90 0- - Pozostałe ex2929 10 90 0Izocyjanian cykloheksylu700kg 29302930Organiczne związki siarki: 2930 20 00 0- Tiokarbaminiany i ditiokarbaminiany ex2930 20 00 0Perkacit ZDEC700kg 2930 90- Pozostałe: 2930 90 16 0- - Pochodne cysteiny lub cystyny ex2930 90 16 0Acetylocysteina140kg ex2930 90 16 0Carbocysteina8 400kg ex2930 90 16 0Cysteiny chlorowodorek7kg ex2930 90 16 0D-Penicyloamina2 100kg ex2930 90 16 0N-Acetylo-L-cysteina7 000kg 2930 90 70 0- - Pozostałe ex2930 90 70 02-amino-5-merkapto-1,3,4-thiadiazol70 000kg ex2930 90 70 0Amidynotiomocznik70kg ex2930 90 70 0Dimetylosulfotlenek4 200kg ex2930 90 70 0Etylotioetanol28 000kg ex2930 90 70 0Irgastab A-701 400kg ex2930 90 70 0Kwas ATMP (AMMPA)5 000kg ex2930 90 70 0Mesna1 400kg ex2930 90 70 0Probukol1 100kg ex2930 90 70 0Sulindac700kg ex2930 90 70 0Tiomocznik210 070kg ex2930 90 70 0Tiosemikarbazyd67kg ex2930 90 70 03-Metylomerkaptodifenyloamina2 500kg 29312931 00Pozostałe związki organiczno-nieorganiczne: 2931 00 95 0- Pozostałe ex2931 00 95 0bis-(Trimetylosililo) mocznik5 600kg ex2931 00 95 0Heksametylodisilazan6 800kg ex2931 00 95 0Butafosfan70kg ex2931 00 95 0Kwas acetyloaminofenyloarsenawy175kg ex2931 00 95 0Kwas arsanilowy210kg ex2931 00 95 0Kwas p-hydroksy-m-acetyloaminofenyloarsanilowy140kg ex2931 00 95 0Tiomersal42kg ex2931 00 95 0Toldimphos Na1 400kg 29322932Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) tlenu: - Związki zawierające nieskondensowany pierścień furanowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2932 11 00 0- - Tetrahydrofuran59 400kg 2932 19 00 0- - Pozostałe ex2932 19 00 02-Furfuryloamina21 000kg ex2932 19 00 0Chlorek furoilu350kg ex2932 19 00 0Dioctan 5-nitrofurfuralu14 000kg ex2932 19 00 0Naftydrofurylu szczawian140kg ex2932 19 00 0Nitrofurazon700kg ex2932 19 00 0Ranitydyna47 500kg ex2932 19 00 0Ranitydyny chlorowodorek8 000kg - Laktony: 2932 29- - Pozostałe laktony: 2932 29 80 0- - - Pozostałe ex2932 29 80 04-Hydroksykumaryna280kg ex2932 29 80 0D(-)Pantolakton35 000kg ex2932 29 80 0Glukono delta lakton154 000kg ex2932 29 80 0Karbocromenu chlorowodorek10 500kg ex2932 29 80 0Lowastatyna455kg ex2932 29 80 0Simvastatyna14kg ex2932 29 80 0Spironolakton2 520kg - Pozostałe: 2932 99- - Pozostałe: 2932 99 30 0- - - Etery wewnętrzne ex2932 99 30 0Dioksan490kg ex2932 99 30 0Eter koronowy 18-Crown-64kg ex2932 99 30 0Eukaliptol (Cyneol)7kg 2932 99 70 0- - - Pozostałe acetale cykliczne i półacetale wewnętrzne, nawet z inną tlenową grupą funkcyjną oraz ich chlorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne ex2932 99 70 0Gliceroformal2 500kg ex2932 99 70 0Lactitol4 200kg 2932 99 90 0- - - Pozostałe ex2932 99 90 0Amiodaron3 500kg ex2932 99 90 0Doksepiny chlorowodorek1 550kg ex2932 99 90 0Glukonolaktobionian wapnia89 300kg ex2932 99 90 0Kromoglikan dwusodowy2 100kg ex2932 99 90 0Laktobionian wapnia18 550kg 29332933Związki heterocykliczne tylko z heteroatomem (-ami) azotu: - Związki zawierające nieskondensowany pierścień pirazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 11- - Fenazon (antypiryna) i jego pochodne: 2933 11 10 0- - - Propyfenazon (INN)17 700kg 2933 11 90 0- - - Pozostałe ex2933 11 90 0Amidopiryna9 800kg ex2933 11 90 0Antypiryna260kg ex2933 11 90 0Fenazon28kg ex2933 11 90 0Metamizol700kg ex2933 11 90 0Nowalgina (Pyralgina)171 600kg 2933 19- - Pozostałe: 2933 19 10 0- - - Fenylobutazol (INN)5 250kg 2933 19 90 0- - - Pozostałe ex2933 19 90 0Fenidon A1 050kg - Związki zawierające nieskondensowany pierścień imidazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 21 00 0- - Hydantoina i jej pochodne ex2933 21 00 0Alantoina4 340kg ex2933 21 00 0Difenylohydantoina1 050kg ex2933 21 00 0Furagina8 400kg 2933 29- - Pozostałe: 2933 29 10 0- - - Chlorowodorek nafazoliny (INNM) i azotan nafazoliny (INNM); fentolamina (INN); chlorowodorek tolazoliny (INNM) ex2933 29 10 0Nafazoliny azotan140kg 2933 29 90 0- - - Pozostałe ex2933 29 90 02-Metylo-5-nitroimidazol210 000kg ex2933 29 90 0Antazoliny chlorowodorek210kg ex2933 29 90 0Clotrimazol9 800kg ex2933 29 90 0Cymetydyna3 300kg ex2933 29 90 0Dimetridazol1 400kg ex2933 29 90 0Histaminy chlorowodorek7kg ex2933 29 90 0Imidazol1 750kg ex2933 29 90 0Ksylometazolina14kg ex2933 29 90 0Methimazol210kg ex2933 29 90 0Metronidazol26 700kg ex2933 29 90 0Metylohistamina2kg ex2933 29 90 0Mikonazol2kg ex2933 29 90 0Mikonazolu azotan1 750kg ex2933 29 90 0Ondansetron10,15kg ex2933 29 90 0Ronidazol1 400kg - Związki zawierające nieskondensowany pierścień pirydynowy (nawet uwodorniony) w strukturze: 2933 31 00 0- - Pirydyna i jej sole ex2933 31 00 05-(2-chlorobenzylo-)-4,5,6,7tetrahydrotienylo [3,2-c] pirydyny chlorowodorek (Ticlid)350kg ex2933 31 00 0Pirydyna79 000kg ex2933 31 00 0Pirydyny bromowodorek2 100kg 2933 32 00 0- - Piperydyna i jej sole ex2933 32 00 0Piperydyna14kg 2933 39- - Pozostałe: 2933 39 10 0- - - Iproniazyd (INN); chlorowodorek ketobemidonu (INNM); bromek pirydostygminy (INN) ex2933 39 10 0Pirostygminy bromek140kg 2933 39 95 0- - - Pozostałe ex2933 39 95 01,1-Difenylo-3-piperydynopropanolu-1 chlorowodorek (Pyrydynolu chlorowodorek)56kg ex2933 39 95 02-Amino-pirydyna700kg ex2933 39 95 02-N-metylopiperydyloetanol2 100kg ex2933 39 95 0Amlodypina350kg ex2933 39 95 0Astemizol336kg ex2933 39 95 0Bisakodyl1 700kg ex2933 39 95 0Bupivakainy chlorowodorek28kg ex2933 39 95 0cis-2,6-Dimetylopiperydyna1 050kg ex2933 39 95 0Cyproheptadyny chlorowodorek25kg ex2933 39 95 0Cyzapryd (Cisapride)140kg ex2933 39 95 0Dizopiramidu fosforan700kg ex2933 39 95 0Haloperidol98kg ex2933 39 95 0Hydrazyd kwasu izonikotynowego1 960kg ex2933 39 95 0Loperamid7kg ex2933 39 95 0Loratadyna42kg ex2933 39 95 0Nicotol70kg ex2933 39 95 0Nikotynian benzylu700kg ex2933 39 95 0Nitrendipina210kg ex2933 39 95 0N-Metylo-4-chloropiperydyny chlorowodorek140kg ex2933 39 95 0Omeprazol2 300kg ex2933 39 95 0Pentazocyna21kg ex2933 39 95 0Petydyna140kg ex2933 39 95 0Petydyny chlorowodorek70kg ex2933 39 95 0Terfenadyna16kg ex2933 39 95 0Tioperamidu maleinian2kg ex2933 39 95 0Trypelenaminy chlorowodorek175kg 2933 40- Związki zawierające układ pierścieniowy chinoliny lub izochinoliny (uwodorniony lub nie), nieskondensowany dalej: 2933 40 10 0- - Pochodne chlorowcowe chinoliny; pochodne kwasu chinolinokarboksylowego ex2933 40 10 0Cynchokainy chlorowodorek70kg ex2933 40 10 0Kwas 1-cyklopropylo-7-chloro-6-fluoro-1,4-dihydro-4- oksychinolinokarboksylowy-32 100kg ex2933 40 10 0Resochina420kg 2933 40 30 0- - Dekstrometorfan (INN) i jego sole ex2933 40 30 0Dekstrometorfanu bromowodorek350kg 2933 40 90 0- - Pozostałe ex2933 40 90 0Chlorowodorek drotaveryny3 500kg ex2933 40 90 0Kwas 1-etylo-6-fluoro-7-chloro-1,4-dihydro-4-oksychinolinokarboksylowy-33 000kg ex2933 40 90 0Moexiprilu chlorowodorek700kg ex2933 40 90 0Qlioguinol1 900kg - Związki zawierające pierścień pirymidynowy (uwodorniony lub nie) lub pierścień piperazynowy w strukturze: 2933 51- - Malonylomocznik (kwas barbiturowy) i jego pochodne; jego sole: 2933 51 20 0- - - Fenobarbital (INN), barbital (INN), i ich sole ex2933 51 20 0Fenobarbital5 900kg ex2933 51 20 0Fenobarbital sodowy280kg ex2933 51 20 0Luminal560kg ex2933 51 20 0Barbital sodowy210kg ex2933 51 20 0Veronal4 200kg 2933 51 90 0- - - Pozostałe ex2933 51 90 0Allobarbital3 500kg ex2933 51 90 0Pentobarbital2 100kg 2933 59- - Pozostałe: 2933 59 10 0- - - Diazinon (ISO)2 100kg 2933 59 70 0- - - Pozostałe ex2933 59 70 01,2-Dimetylo-1,4,5,6-tetrahydropirymidyna14 000kg ex2933 59 70 02-Hydroksyetylopiperazyna7 000kg ex2933 59 70 05-Fluorouracyl140kg ex2933 59 70 0Acyklowir1 680kg ex2933 59 70 0Adenina17kg ex2933 59 70 0Allopurinol840kg ex2933 59 70 0Amproliumu chlorowodorek140kg ex2933 59 70 0Azatiopryna70kg ex2933 59 70 0Buspironu chlorowodorek210kg ex2933 59 70 0Cetyryzyna9 800kg ex2933 59 70 0Chlorek etylenodioksypiperazyny175kg ex2933 59 70 0Cinnarizina7 000kg ex2933 59 70 0Cyprofloksacyny chlorowodorek3 200kg ex2933 59 70 0Enrofloksacyna9 100kg ex2933 59 70 0Flunaryzyna (dichlorowodorek)84kg ex2933 59 70 0Hydroksyzyna140kg ex2933 59 70 0Hydroksyzyny dwuchlorowodorek2 300kg ex2933 59 70 0Klozapina980kg ex2933 59 70 0Kwas pipemidowy1 900kg ex2933 59 70 0Merkaptopuryna14kg ex2933 59 70 0Metylotiouracyl280kg ex2933 59 70 0Minoxidil140kg ex2933 59 70 0N-Metylopiperazyna8 000kg ex2933 59 70 0Norfloksacyna3 500kg ex2933 59 70 0Piperazyna2 800kg ex2933 59 70 0Piperazyna bezwodna700kg ex2933 59 70 0Piperazyny cytrynian9 800kg ex2933 59 70 0Prazykwantel840kg ex2933 59 70 0Trimetoprim98 500kg ex2933 59 70 0Trymetazydyny chlorowodorek14kg - Laktamy: 2933 79 00 0- - Pozostałe ex2933 79 00 0Carbamazepina1 400kg ex2933 79 00 0N-Winylopirolidon21 000kg ex2933 79 00 0Piracetam151 800kg ex2933 79 00 0Pirolidon-2280 140kg ex2933 79 00 0Primidon1 700kg 2933 90- Pozostałe: 2933 90 60 0- - Diazepiny ex2933 90 60 0Diazepam1 400kg ex2933 90 60 0Klorazepam dwupotasowy140kg ex2933 90 60 0Medazepam140kg ex2933 90 60 0Nitrazepam210kg ex2933 90 60 0N-Tlenek lorazepamu210kg ex2933 90 60 0Oksazepam700kg 2933 90 95 0- - Pozostałe ex2933 90 95 01,2,3,4-tetrahydro-9H-karbazon-4140kg ex2933 90 95 01-Metylo-5-merkaptotetrazol175kg ex2933 90 95 02,4-Dihydroksy-6,7-dimetoksychinazolina700kg ex2933 90 95 0Albendazol700kg ex2933 90 95 0Amilorid350kg ex2933 90 95 0Benzydamina70kg ex2933 90 95 0Benzydaminy chlorowodorek70kg ex2933 90 95 0Captopril2 730kg ex2933 90 95 0Chlormidazolu chlorowodorek210kg ex2933 90 95 0Dihydralazyny siarczan210kg ex2933 90 95 0Enalapril2 110kg ex2933 90 95 0Enalaprilu maleinian2 400kg ex2933 90 95 0Fenbendazol5 600kg ex2933 90 95 0Flukonazol660kg ex2933 90 95 0Flumequina6 000kg ex2933 90 95 0Iminodibenzyl28 000kg ex2933 90 95 0Iminostylben14 000kg ex2933 90 95 0Imipramina700kg ex2933 90 95 0Indometacyna8 100kg ex2933 90 95 0Ketorolak7kg ex2933 90 95 0Lisinopril560kg ex2933 90 95 0L-Prolina2 800kg ex2933 90 95 0Mebendazol700kg ex2933 90 95 0N,N,6-Trometylo-2-(4-metylofenylo)-imidazo[1,2-a]pyridino-3-acetamid (Zolpidem)14kg ex2933 90 95 0Oksyfendazol140kg ex2933 90 95 0Pentetrazol21kg ex2933 90 95 0Pirazynamid3 500kg ex2933 90 95 0Pirolidyna420kg ex2933 90 95 0Rivanol2 950kg 29342934Kwasy nukleinowe i ich sole; pozostałe związki heterocykliczne: 2934 10 00 0- Związki zawierające nieskondensowany pierścień tiazolowy (nawet uwodorniony) w strukturze ex2934 10 00 0Famotydyna1 120kg ex2934 10 00 0Kathon CG84kg ex2934 10 00 0Kwas tiazolidynokarboksylowy2 000kg 2934 20- Związki zawierające benzotiazolowy układ pierścieniowy (nawet uwodorniony), nieskondensowany dalej: 2934 20 80 0- - Pozostałe ex2934 20 80 0MAEM2 100kg 2934 30- Związki zawierające fenotiazynowy układ pierścieniowy (nawet uwodorniony), nieskondensowany dalej: 2934 30 10 0- - Tietyloperazyna (INN); tiorydazyna (INN) i jej sole ex2934 30 10 0Tiorydazyny chlorowodorek210kg 2934 30 90 0- - Pozostałe ex2934 30 90 0Chlorpromazyny chlorowodorek6 500kg ex2934 30 90 0Fenotiazyna5 600kg ex2934 30 90 0Prochlorperazine maleate35kg ex2934 30 90 0Promazyny chlorowodorek1 900kg ex2934 30 90 0Prometazyny chlorowodorek840kg ex2934 30 90 0Trifluorometylofenotiazyna16kg 2934 90- Pozostałe: 2934 90 40 0- - Furazolidon (INN)3 010kg 2934 90 85 0- - Kwas 7-aminocefalosporynowy1 260kg 2934 90 89 0- - Kwasy nukleinowe i ich sole ex2934 90 89 0Sól dwusodowa beta-dwunukleotydu nikotynoamidoadeninowego1,5kg 2934 90 97 0- - Pozostałe ex2934 90 97 0Diltiazem4 700kg ex2934 90 97 0Diltiazemu chlorowodorek350kg ex2934 90 97 0Ketotifenu wodorofumaran21kg ex2934 90 97 0Pyrantelu embonian22 900kg ex2934 90 97 0Pyrantelu winian700kg ex2934 90 97 0Ticlopidyny chlorowodorek1 050kg ex2934 90 97 0Ticlopidyna175kg ex2934 90 97 03-chloro-4-(N-morfolino)-1,2,5-tiodiazol210kg ex2934 90 97 0Morfolina1 540kg ex2934 90 97 0Ofloksacyna350kg ex2934 90 97 0Timololu maleinian70kg ex2934 90 97 02-Formylotiofen14 000kg ex2934 90 97 02-Mercaptobenzothiazolyl-(2-aminothiazol-4-yl)-methoxyiminoacetate700kg ex2934 90 97 03,4-Dichloro-1,2,5-tiadiazol371kg ex2934 90 97 0Bismuthiol I35kg ex2934 90 97 0Chlorek kwasu izoksazolowego2 100kg ex2934 90 97 0Fenylooksazolidyna140kg ex2934 90 97 0Inozyna7 000kg ex2934 90 97 0Ketokonazol1 050kg ex2934 90 97 0Klawulanian potasu1 250kg ex2934 90 97 0Kwas 7-ACT (pochodna kw. cefalosporynowego)3 080kg ex2934 90 97 0Lewamizolu chlorowodorek9 940kg ex2934 90 97 0Mitigal1 050kg ex2934 90 97 0Nifurantoina350kg ex2934 90 97 0Piroksykam700kg ex2934 90 97 0Tolmetil112kg ex2934 90 97 0Tymidyna21kg ex2934 90 97 0Zidovudiny chlorowodorek (AZT)70kg 29352935 00Sulfonamidy: 2935 00 90 0- Pozostałe ex2935 00 90 0Acetylosulfatiazol70 000kg ex2935 00 90 0Furosemid10 500kg ex2935 00 90 0Gliklazyd8 120kg ex2935 00 90 0Kwas 2,4-dichloro-5-sulfamylobenzoesowy28 000kg ex2935 00 90 0N-Acetylosulfizoksazol420kg ex2935 00 90 0Sotalolu chlorowodorek700kg ex2935 00 90 0Sulfachloropirydazyna350kg ex2935 00 90 0Sulfachloropyrazyny sól sodowa5 600kg ex2935 00 90 0Sulfadiazyna4 200kg ex2935 00 90 0Sulfafurazol2 100kg ex2935 00 90 0Sulfaguanidyna20 650kg ex2935 00 90 0Sulfamerazyna40 600kg ex2935 00 90 0Sulfametazyna18 550kg ex2935 00 90 0Sulfametoksazol415 660kg ex2935 00 90 0Sulfametoksypirydazyna700kg ex2935 00 90 0Sulfatiazol2 100kg ex2935 00 90 0Sulpiryd3 889kg ex2935 00 90 0Sumatryptan70kg 29362936Prowitaminy i witaminy, naturalne i syntetyczne (łącznie z naturalnymi koncentratami), ich pochodne używane głównie jako witaminy, oraz mieszaniny wymienionych, nawet w dowolnym rozpuszczalniku: 2936 10 00 0- Prowitaminy, nie zmieszane ex2936 10 00 0Beta-karoten910kg - Witaminy i ich pochodne, nie zmieszane: 2936 21 00 0- - Witaminy A i ich pochodne ex2936 21 00 0Kwas all-trans-retynowy3kg ex2936 21 00 0Tretynoina INN5kg ex2936 21 00 0Witaminy A palmitynian560kg 2936 22 00 0- - Witamina B1 i jej pochodne ex2936 22 00 0Kokarboksylaza chlorowodorek700kg ex2936 22 00 0Witaminy B1 chlorowodorek1 120kg ex2936 22 00 0Witamina B1 monoazotan7 560kg 2936 24 00 0- - D- lub DL-kwas pantotenowy (witamina B3 lub witamina B5) i jego pochodne ex2936 24 00 0Panthenol3 605kg 2936 27 00 0- - Witamina C i jej pochodne ex2936 27 00 0Palmitynian askorbylu42kg ex2936 27 00 0Sól sodowa kwasu askorbinowego S.A.-991 750kg ex2936 27 00 0Witamina C488 390kg ex2936 27 00 0Witamina C sól sodowa7 000kg 2936 29- - Pozostałe witaminy i ich pochodne: 2936 29 10 0- - - Witamina B9 i jej pochodne ex2936 29 10 0Witamina B9 (kwas foliowy)5 108kg 2936 29 90 0- - - Pozostałe ex2936 29 90 0Kabagina7kg ex2936 29 90 0Karnityna18kg ex2936 29 90 0Kwas orotowy35kg ex2936 29 90 0Kwas pangamowy35kg ex2936 29 90 0Termityna18kg ex2936 29 90 0Witamina K118kg 29372937Hormony, naturalne lub syntetyczne; ich pochodne, używane głównie jako hormony; pozostałe steroidy używane głównie jako hormony: 2937 10 00 0- Hormony (przedniego) płata przysadki lub podobne hormony oraz ich pochodne ex2937 10 00 0Danazol560kg - Hormony kory nadnerczy i ich pochodne: 2937 21 00 0- - Kortizon, hydrokortizon, prednison (dehydrokortizon) i prednisolon (dehydrokortizon) ex2937 21 00 0Hydrokortyzon1 925kg ex2937 21 00 0Prednisolon259kg ex2937 21 00 0Prednison280kg 2937 22 00 0- - Chlorowcowane pochodne hormonów kory nadnerczy ex2937 22 00 09-alfa-fluorohydrokortyzon4kg ex2937 22 00 09-alfa-Fluorohydrokortyzonu octan17 500kg ex2937 22 00 0Deksametazon120,25kg ex2937 22 00 0Deksametazonu octan4kg ex2937 22 00 0Dipropionian betametazonu2kg ex2937 22 00 0Flumetazonu trójmetylooctan38kg ex2937 22 00 0Fluocynolonu acetonid42kg ex2937 22 00 0Fluorocortyzonu octan4kg ex2937 22 00 0Sól sodowa fosforanu betametazonu3kg ex2937 22 00 0Sól sodowa fosforanu deksametazonu35kg ex2937 22 00 0Triamcynolon283kg ex2937 22 00 0Triamcynolonu acetonid28kg 2937 29 00 0- - Pozostałe ex2937 29 00 0Hydrokortyzonu octan819kg ex2937 29 00 03 TR280kg ex2937 29 00 0Budezonid42kg ex2937 29 00 0DB XI28kg ex2937 29 00 0Epokside for paramethasone5kg ex2937 29 00 0Hydrokotyzonu hemibursztynian210kg ex2937 29 00 0Prednisolonu octan21 000kg ex2937 29 00 0Metyloprednisolonu octan35kg - Pozostałe hormony i ich pochodne; pozostałe steroidy używane głównie jako hormony: 2937 91 00 0- - Insulina i jej sole ex2937 91 00 0Insulina HM56kg ex2937 91 00 0Insulina wieprzowa186kg 2937 92 00 0- - Estrogeny i gestageny (progestageny, progestyny) ex2937 92 00 017-alfa-Hydroksyprogesteronu kapronian140kg ex2937 92 00 0Estradiol105kg ex2937 92 00 0Estradiolu benzoesan5kg ex2937 92 00 0Estradiolu walerian14kg ex2937 92 00 0Etynyloestradiol75kg ex2937 92 00 0Medroxyprogesteron5kg ex2937 92 00 0Mestranol1kg ex2937 92 00 0Noretisteronu octan11kg ex2937 92 00 0Octan medroksyprogesteronu413kg ex2937 92 00 0Pregneninolon70kg ex2937 92 00 0Progesteron602kg 2937 99 00 0- - Pozostałe ex2937 99 00 0Epinefryny winian4 200kg ex2937 99 00 0Kalcytonina0,25kg ex2937 99 00 0Levotyroksyna1 400kg ex2937 99 00 0Metylotestosteron126kg ex2937 99 00 0Noradrenaliny winian2 100kg ex2937 99 00 0Oksytocyna350kg ex2937 99 00 0Propionian testosteronu70kg ex2937 99 00 0Testosteron315kg 29382938Glikozydy, naturalne i syntetyczne oraz ich sole, etery, estry i inne pochodne: 2938 10 00 0- Rutyna (rutin) i jej pochodne ex2938 10 00 0Hydroksyetylorutozyd4 970kg ex2938 10 00 0Rutyna34 580kg 2938 90- Pozostałe: 2938 90 10 0- - Glikozydy naparstnicy ex2938 90 10 0beta-Metylodigoksyna35kg ex2938 90 10 0Digoksyna35kg ex2938 90 10 0Lanatozyd C7kg 2938 90 90 0- - Pozostałe ex2938 90 90 0Proscylarydyna14kg ex2938 90 90 0Saponina490kg 29392939Alkaloidy roślinne, naturalne lub syntetyczne, ich sole, etery, estry i inne pochodne: 2939 10 00 0- Alkaloidy opium i ich pochodne; ich sole ex2939 10 00 0Kodeiny fosforan1 225kg ex2939 10 00 0Morfina3 500kg ex2939 10 00 0Papaweryna18kg ex2939 10 00 0Papaweryny chlorowodorek3 430kg ex2939 10 00 0Tebaina10kg - Alkaloidy kory chinowej i ich pochodne; ich sole: 2939 21- - Chinina i jej sole: 2939 21 10 0- - - Chinina i siarczan chininy ex2939 21 10 0Chininy chlorowodorek56kg 2939 29 00 0- - Pozostałe ex2939 29 00 0Chinidyny siarczan560kg 2939 30 00 0- Kofeina i jej sole ex2939 30 00 0Kofeina30 380kg ex2939 30 00 0Kofeina bezwodna35 000kg ex2939 30 00 0Kofeina z benzoesanem sodu5 190kg - Efedryny i ich sole: 2939 41 00 0- - Efedryna i jej sole ex2939 41 00 0Efedryny chlorowodorek1 348kg 2939 42 00 0- - Pseudoefedryna (INN) i jej sole ex2939 42 00 0/+/Pseudoefedryny chlorowodorek5kg 2939 50 00 0- Teofilina i aminofilina (teofilino-etylenodiamina) i ich pochodne; ich sole ex2939 50 00 0Aminofilina8 068kg ex2939 50 00 0Teofilina92 505kg ex2939 50 00 0Pentoksyfilina25 200kg ex2939 50 00 08-Chloroteofilina700kg - Alkaloidy sporyszu i ich pochodne; ich sole: 2939 62 00 0- - Ergotamina (INN) i jej sole ex2939 62 00 0Ergotamina21kg 2939 69 00 0- - Pozostałe ex2939 69 00 0Bromokryptyny metanosulfonian7kg ex2939 69 00 0Dihydroergokrystyny metanosulfonian84kg ex2939 69 00 0Nicergolina910kg 2939 90- Pozostałe: 2939 90 90 0- - Pozostałe ex2939 90 90 0Atropiny metyloazotan7kg ex2939 90 90 0Atropiny siarczan25kg ex2939 90 90 0Boldyna70kg ex2939 90 90 0Bromek ipratropium7kg ex2939 90 90 0Johimbiny chlorowodorek4 900kg ex2939 90 90 0Pilokarpiny chlorowodorek140kg ex2939 90 90 0Rezerpina14kg ex2939 90 90 0Skopolaminy bromorowodorek560kg ex2939 90 90 0Strychniny azotan14kg ex2939 90 90 0Teobromina9 800kg ex2939 90 90 0Winpocetyna385kg 29402940 00Cukry, chemicznie czyste, inne niż sacharoza, laktoza, maltoza, glukoza i fruktoza; etery cukrów i estry cukrów i ich sole, inne niż produkty z pozycji nr 2937, 2938 lub 2939: 2940 00 90 0- Pozostałe ex2940 00 90 02-Chloro-4-nitrofenylo-alfa-malto-triozyd1kg ex2940 00 90 0Sacharozy monopalmitynian1 050kg ex2940 00 90 0Sucralfat22 050kg ex2940 00 90 0Tribenozyd490kg 29412941Antybiotyki: 2941 10- Penicyliny i ich pochodne ze strukturą kwasu penicylanowego; ich sole: 2941 10 10 0- - Amoksycylina (INN) i jej sole ex2941 10 10 0Amoksycylina4 900kg ex2941 10 10 0Amoksycyliny sól sodowa700kg ex2941 10 10 0Amoksycyliny trójwodzian9 800kg 2941 10 20 0- - Ampicylina (INN), metampicylina (INN), piwampicylina (INN), i ich sole ex2941 10 20 0Ampicylina700kg 2941 10 90 0- - Pozostałe ex2941 10 90 0Kloksacylina4 200kg ex2941 10 90 0Kloksacyliny sól sodowa700kg ex2941 10 90 0Penicylina benzylowa sodowa2 100kg ex2941 10 90 0Penicylina G surowa175 000kg ex2941 10 90 0Penicylina prokainowa "G"5 250kg ex2941 10 90 0Penicylina V-potasowa3 500kg ex2941 10 90 0Penicyliny G sól sodowa /potasowa/4 200kg ex2941 10 90 0Sól benzatynowa syntarpenu350kg ex2941 10 90 0Syntarpen350kg ex2941 10 90 0Unasyn substancja7 700kg 2941 20- Streptomycyny i ich pochodne; ich sole: 2941 20 80 0- - Pozostałe ex2941 20 80 0Polimiksyny beta-siarczan28kg ex 2941 20 80 0Streptomycyny siarczan15 750kg 2941 30 00 0- Tetracykliny i ich pochodne; ich sole ex2941 30 00 0Doksycykliny chlorowodorek6 720kg ex2941 30 00 0Oksytetracyklina42kg ex2941 30 00 0Oksytetracykliny chlorowodorek18 000kg ex2941 30 00 0Tetracykliny chlorowodorek8 200kg 2941 40 00 0- Chloramfenikol i jego pochodne; ich sole ex2941 40 00 0Chloramfenikol875kg 2941 50 00 0- Erytromycyna i jej pochodne; ich sole ex2941 50 00 0Erytromycyna770kg ex2941 50 00 0Erytromycyny etylobursztynian70kg ex2941 50 00 0Erytromycyny laktobionian105kg ex2941 50 00 0Erytromycyny laurylosiarczan700kg ex2941 50 00 0Klarytromycyna700kg ex2941 50 00 0Roksytromycyna840kg 2941 90 00 0- Pozostałe ex2941 90 00 0Amikacyna6 300kg ex2941 90 00 0Azitromycyna1 400kg ex2941 90 00 0Cefaclor525kg ex2941 90 00 0Cefaleksyna monohydrat3 780kg ex2941 90 00 0Cefalosporyna sól sodowa3 290kg ex2941 90 00 0Cefiksym28kg ex2941 90 00 0Cefoperazon1 400kg ex2941 90 00 0Cefotaksym4 900kg ex2941 90 00 0Cefradyna argininowa2 240kg ex2941 90 00 0Ceftazydym1 400kg ex2941 90 00 0Ceftriakson5 145kg ex2941 90 00 0Cefuroksym14 000kg ex2941 90 00 0Framycetyny siarczan112kg ex2941 90 00 0Gentamycyny siarczan1 814kg ex2941 90 00 0Gramicydyna1 052kg ex2941 90 00 0Ivermektyna388kg ex2941 90 00 0Kolistyna770kg ex2941 90 00 0Kolistyny siarczan5 000kg ex2941 90 00 0Kwas cefalosporynowy1 400kg ex2941 90 00 0Lincomyciny chlorowodorek700kg ex2941 90 00 0Monesin sodu4 200kg ex2941 90 00 0Neomycyna700kg ex2941 90 00 0Neomycyny siarczan14 140kg ex2941 90 00 0Nystatyna4 200kg ex2941 90 00 0Oleandomycyny fosforan210kg ex2941 90 00 0Ryfampicyna3 150kg ex2941 90 00 0Siarczan kanamycyny560kg ex2941 90 00 0Spektynomycyny siarczan8 400kg ex2941 90 00 0Spiramycyna1 750kg ex2941 90 00 0Sulbactamu sól sodowa1 400kg ex2941 90 00 0Tiamulina2 940kg ex2941 90 00 0Tiamuliny wodorofumaran1 890kg ex2941 90 00 0Tylozyny winian3 500kg 30013001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3001 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3001 90 91 0- - - Heparyna i jej sole ex3001 90 91 0Heparyna77kg ex3001 90 91 0Heparynian sodu35kg 3001 90 99 0- - - Pozostałe ex3001 90 99 0Heparynoid70kg ex3001 90 99 0Pankreatyna2 450kg 30023002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 90- Pozostałe: 3002 90 50 0- - Hodowle mikroorganizmów ex3002 90 50 0Testy biologiczne3 500szt. 30033003Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z dwóch lub więcej składników, które zmieszano dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, ale nie przygotowane w odmierzonych dawkach lub pojedynczych opakowaniach do sprzedaży detalicznej: - Zawierające inne antybiotyki ex3003 20 00 0Amoksycylina w postaci soli sodowej z klawulanianem potasu2 800kg ex3003 20 00 0Amoksycylina w postaci trójwodzianu z klawulanianem potasu2 800kg - Zawierające hormony lub ich produkty z pozycji nr 2937, ale nie zawierające antybiotyków: 3003 39 00 0- - Pozostałe ex3003 39 00 017 beta-estradiol2 100kg ex3003 39 00 0Omeprazol350kg 3003 90- Pozostałe: 3003 90 90 0- - Pozostałe ex3003 90 90 0Melisana70 000kg ex3003 90 90 0Nitrogliceryna osadzona na laktozie840kg 30043004Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów mieszanych lub nie zmieszanych, dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, przygotowane w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3004 20- Zawierające inne antybiotyki: 3004 20 90 0- - Pozostałe ex3004 20 90 0Cefaclor monohydrat w kapsułkach żelatynowych2 800kg 31023102Nawozy mineralne lub chemiczne, azotowe: 3102 10- Mocznik, nawet w roztworze wodnym: 3102 10 10 0- - Mocznik w masie zawierający powyżej 45% azotu w suchym bezwodnym produkcie504kg 3102 30- Azotan amonowy, nawet w roztworze wodnym: 3102 30 90 0- - Pozostały1 050 000kg 31043104Nawozy potasowe mineralne lub chemiczne: 3104 20- Chlorek potasowy: 3104 20 90 0- - Z zawartością potasu w masie w przeliczeniu na K2O, powyżej 62% suchego bezwodnego produktu8 190kg 32013201Ekstrakty garbników pochodzenia roślinnego; garbniki i ich sole, etery, estry i inne pochodne: 3201 90- Pozostałe: 3201 90 20 0- - Ekstrakt sumaku, ekstrakt valonii, ekstrakt dębu lub ekstrakt kasztana ex3201 90 20 0Kwas taninowy1 890kg 32033203 00Środki barwiące pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego (łącznie z ekstraktami barwiącymi, ale wyłączając czerń kostną), określone lub nieokreślone chemicznie, preparaty wyszczególnione w uwadze 3 do tego działu, na bazie środków barwiących pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego: - Środki barwiące pochodzenia roślinnego oraz preparaty na ich bazie: 3203 00 19 0- - Pozostałe819kg 32043204Syntetyczne organiczne środki barwiące, nawet określone chemicznie, preparaty wyszczególnione w uwadze 3 do niniejszego działu, na bazie syntetycznych środków barwiących organicznych; syntetyczne produkty organiczne stosowane jako fluorescencyjne środki rozjaśniające lub jako luminofory, nawet o określonej budowie chemicznej: - Syntetyczne organiczne środki barwiące oraz preparaty oparte na nich, jak wyszczególniono w uwadze 3 do niniejszego działu: 3204 12 00 0- - Barwniki kwasowe, metalizowane i nie metalizowane oraz preparaty na ich bazie; barwniki zaprawowe oraz preparaty na ich bazie7 000kg 3204 19 00 0- - Pozostałe, łącznie z mieszaninami środków barwiących z dwóch lub większej liczby podpozycji 3204 11 do 3204 194 312kg 3204 90 00 0- Pozostałe70kg 32053205 00 00 0Laki barwnikowe; preparaty na bazie laków barwnikowych wymienionych w uwadze 3 do niniejszego działu3 600kg 32063206Pozostałe środki barwiące; preparaty wymienione w uwadze 3 do niniejszego działu, inne niż z pozycji nr 3203, 3204 lub 3205; produkty nieorganiczne stosowane jako luminofory, nawet określone chemicznie: - Pigmenty oraz preparaty na bazie dwutlenku tytanowego: 3206 19 00 0- - Pozostałe77kg - Pozostałe środki barwiące oraz inne preparaty: 3206 41 00 0- - Ultramaryna i preparaty na jej bazie ex3206 41 00 0Ultramaryna8kg 32083208Farby i pokosty (łącznie z emaliami i lakierami) na bazie polimerów syntetycznych i chemicznie modyfikowanych polimerów naturalnych, rozproszonych lub rozpuszczonych w środowisku niewodnym; roztwory określone w uwadze 4 do niniejszego działu: 3208 10- Na bazie poliestrów: 3208 10 90 0- - Pozostałe ex3208 10 90 0Emalia10 500kg 3208 20- Na bazie polimerów akrylowych lub winylowych: 3208 20 10 0- - Roztwory zdefiniowane w uwadze 4 do niniejszego działu ex3208 20 10 0Eudragit E 12,5%1 540kg 3208 20 90 0- - Pozostałe ex3208 20 90 0Lastol3kg 3208 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3208 90 91 0- - - Na bazie polimerów syntetycznych ex3208 90 91 0Emalia poliestrowa10 500kg ex3208 90 91 0Lakier epoksydowy3 500kg 32123212Pigmenty (także proszki metali i płatki) rozproszone w środowisku niewodnym, w postaci cieczy lub pasty, używane do produkcji farb (także emalii); folie do wytłoczeń; barwniki i inne środki barwiące przygotowane w postaciach lub opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3212 10- Folie do wytłoczeń: 3212 10 90 0- - Pozostałe7 300kg 33013301Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; wyekstrahowane oleożywice; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznych: - Olejki eteryczne z owoców cytrusowych: 3301 12- - Pomarańczowy: 3301 12 90 0- - - Odterpenowany700kg 3301 13- - Cytrynowy: 3301 13 90 0- - - Odterpenowany370kg - Olejki eteryczne inne niż z owoców cytrusowych: 3301 23- - Lawendowy: 3301 23 90 0- - - Odterpenowany270kg 3301 24- - Mięty pieprzowej (Mentha piperita): 3301 24 10 0- - - Nie odterpenowany1 330kg 3301 24 90 0- - - Odterpenowany2 520kg 3301 25- - Innych mięt: 3301 25 10 0- - - Nie odterpenowany7 040kg 3301 29- - Pozostałe: - - - Goździka, niaouli i ylang-ylang: 3301 29 31 0- - - - Odterpenowane70kg - - - Pozostałe: 3301 29 61 0- - - - Nie odterpenowane ex3301 29 61 0Olejek chmielowy14kg ex3301 29 61 0Olejek sosnowy1 000kg 3301 29 91 0- - - - Odterpenowane ex3301 29 91 0Olejek anyżowy154kg ex3301 29 91 0Olejek cedrowy175kg ex3301 29 91 0Olejek cynamonowy175kg ex3301 29 91 0Olejek eukaliptusowy2 800kg ex3301 29 91 0Olejek melisowy210kg ex3301 29 91 0Olejek szałwiowy3 220kg 33023302Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojów: 3302 90- Pozostałe: 3302 90 10 0- - Roztwory alkoholowe91kg 3302 90 90 0- - Pozostałe23 436kg 34023402Organiczne środki powierzchniowo czynne (inne niż mydło); preparaty powierzchniowo czynne, preparaty do prania (łącznie z pomocniczymi preparatami piorącymi) oraz preparaty czyszczące, zawierające lub nie zawierające mydła, inne niż te w pozycji nr 3401: - Substancje organiczne powierzchniowo czynne, nawet przygotowane do sprzedaży detalicznej: 3402 11- - Anionowe: 3402 11 90 0- - - Pozostałe ex3402 11 90 0Anchoid35kg ex3402 11 90 0Preparat na bazie laurylosiarczanu sodu700kg ex3402 11 90 0Rewocid SBU 1851 400kg 3402 12 00 0- - Kationowe ex3402 12 00 0Chlorek benzalkoniowy35kg 3402 13 00 0- - Niejonowe ex3402 13 00 0Aridef8 400kg ex3402 13 00 0Cetomakrogol700kg ex3402 13 00 0Cremophor A25665kg ex3402 13 00 0Cremophor EL25 570kg ex3402 13 00 0Dwuetanoloamid kwasu undecylowego420kg ex3402 13 00 0Emulgator E 2149420kg ex3402 13 00 0Genaminox LA56 000kg ex3402 13 00 0Myrj 591 400kg ex3402 13 00 0Polisorbat 20, 60, 804 750kg ex3402 13 00 0Renex 69835kg ex3402 13 00 0Rewomul MG SE56kg ex3402 13 00 0Simulsol (emulgator)70kg ex3402 13 00 0Synperonic8 400kg ex3402 13 00 0Tlenek dimetylolauryloaminy26 040kg 3402 19 00 0- - Pozostałe ex3402 19 00 0Bevaloid 581 B56kg ex3402 19 00 0Kontramin 2103 500kg ex3402 19 00 0Prodeflok22 400kg 3402 90- Pozostałe: 3402 90 10 0- - Preparaty powierzchniowo czynne ex3402 90 10 0Cottoclarin OK49 000kg ex3402 90 10 0Gemeks Z-97 000kg 3402 90 90 0- - Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia ex3402 90 90 0Detergent do mycia szkła1 750kg 34033403Preparaty smarowe (łącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami do wyjmowania z formy opartymi na smarach) oraz preparaty stosowane do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry, skór futerkowych i innych materiałów, wyłączając preparaty zawierające w masie, jako składnik zasadniczy 70% lub więcej olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych: - Pozostałe: 3403 99- - Pozostałe: 3403 99 90 0- - - Pozostałe ex3403 99 90 0Struktol Permalease 10 i 20 SP282,56kg 34043404Woski sztuczne i preparowane: 3404 10 00 0- Z chemicznie modyfikowanego lignitu ex3404 10 00 0Wachs E2 100kg 3404 20 00 0- Z glikolu polietylenowego ex3404 20 00 0Poliwax 60002 800kg ex3404 20 00 0Glikole poli(oxy)etylenowe 600, 1000, 1500, 2000, 3350, 4000, 600065 877kg 3404 90- Pozostałe: 3404 90 90 0- - Pozostałe ex3404 90 90 0CAPOL 1295105kg ex3404 90 90 0Crodawax NF1 250kg ex3404 90 90 0Cutina CP12 600kg ex3404 90 90 0Cutina HR1 750kg ex3404 90 90 0Cutina MD11 900kg ex3404 90 90 0Irgawax 280420kg ex3404 90 90 0Lanette W840kg ex3404 90 90 0Wosk AC-617A21 700kg 35013501Kazeina, kazeiniany i inne pochodne kazeiny; kleje kazeinowe: 3501 10- Kazeina: 3501 10 90 0- - Pozostałe ex3501 10 90 0Kazeina jodowana35kg 3501 90- Pozostałe: 3501 90 90 0- - Pozostałe ex3501 90 90 0Casein Peptone Powder BF 103140kg ex3501 90 90 0Hydrolizat białkowy (Nutramigen, Lofenalac, Pregistimil)80 850kg 35023502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: 3502 90- Pozostałe: 3502 90 90 0- - Albuminy i pochodne innych albumin ex3502 90 90 0Albuminy taninian4 235kg 35033503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żalatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne ex3503 00 10 0Żelatyna4 200kg ex3503 00 10 0Żelatyna wapienna35 000kg 35043504 00 00 0Peptony i ich pochodne; inne substancje białkowe oraz ich pochodne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; proszek skórzany, nawet chromowany ex3504 00 00 0Izolat białkowy - sojowy14 000kg ex3504 00 00 0Izolat białkowy SUPRO 67031 500kg ex3504 00 00 0Peptony (Casitone, Bacto, Tryptone, Proteose Difco)266kg ex3504 00 00 0Siarczan protaminy3kg ex3504 00 00 0Zeina70kg 35053505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane ex3505 10 50 0Karboksymetyloskrobii sól sodowa (Primojel)16 515kg ex3505 10 50 0Sodowy glikon skrobii2 450kg ex3505 10 50 0Ultraamylopektyna6 090kg 3505 10 90 0- - - Pozostałe ex3505 10 90 0N-Hydroxyethyl-starch1 400kg ex3505 10 90 0Skrobia kukurydziana 15003 150kg ex3505 10 90 0Starch 150011 200kg 35063506Gotowe kleje i inne gotowe spoiwa, gdzie indziej nie uwzględnione ani nie włączone; produkty przygotowane do użycia jako kleje lub spoiwa, przeznaczone do sprzedaży detalicznej, nie przekraczające masy netto 1 kg: - Pozostałe: 3506 99 00 0- - Pozostałe ex3506 99 00 0Kleje791 280kg 35073507Enzymy; preparaty enzymatyczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3507 90- Pozostałe: 3507 90 90 0- - Pozostałe ex3507 90 90 0Acylohydrolaza triglicerydowa350kg ex3507 90 90 0Amidaza penicylinowa350kg ex3507 90 90 0Amidohydrolaza mocznikowa525kg ex3507 90 90 0Dehydrogenaza Glukozo-6-fosforanowa0,80kg ex3507 90 90 0Dehydrogenaza jabłczanowa455kg ex3507 90 90 0Dehydrogenaza mleczanowa455kg ex3507 90 90 0Enzym Bacto penase91szt. ex3507 90 90 0Enzym Neutrase2 450kg ex3507 90 90 0Esteraza cholesterolu700kg ex3507 90 90 0Heksokinaza0,1kg ex3507 90 90 0Oksydaza cholesterolu700kg ex3507 90 90 0Oksydaza glukozy106kg ex3507 90 90 0Oksydaza moczanowa280kg ex3507 90 90 0Papaina70kg ex3507 90 90 0Pepsyna2kg ex3507 90 90 0Peroksydaza0,52kg 38023802Węgiel aktywowany; aktywowane naturalne produkty mineralne: 3802 10 00 0- Węgiel aktywowany42 070kg 3802 90 00 0- Pozostałe ex3802 90 00 0Dicalite1 190 000kg ex3802 90 00 0Veegum4 620kg 38053805Terpentyna balsamiczna, ekstrakcyjna lub siarczanowa oraz inne oleje terpenowe produkowane w wyniku destylacji lub innej obróbki drzew iglastych; surowy dwupenten; terpentyna posiarczynowa i inny surowy para-cymen; olejek sosnowy zawierający alfa-terpinol jako główny składnik: 3805 10- Terpentyny balsamiczne, ekstrakcyjne lub siarczanowe: 3805 10 10 0- - Terpentyna balsamiczna ex3805 10 10 0Olejek terpentynowy1 050kg 3805 20 00 0- Olejek sosnowy140kg 38073807 00Smoła drzewna; oleje ze smoły drzewnej; kreozot drzewny; drzewna benzyna ciężka; pak roślinny; pak browarniany oraz preparaty podobne na bazie kalafonii, kwasów żywicznych i paku roślinnego: 3807 00 10 0- Smoła drzewna280kg 38083808Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (np. taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy): 3808 10- Środki owadobójcze (insektycydy): 3808 10 10 0- - Na bazie perytroidów ex3808 10 10 0Mavrik700kg ex3808 10 10 0Mitac 20 EC350kg 3808 40- Środki odkażające: 3808 40 10 0- - Na bazie czwartorzędowych soli amoniowych ex3808 40 10 0Płyn PC 6210kg ex3808 40 10 0Tegodor 7370kg 3808 40 90 0- - Pozostałe ex3808 40 90 0Oxyfume 200021 000kg 38093809Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Pozostałe: 3809 91 00 0- - W rodzaju stosowanych w przemyśle włókienniczym lub przemysłach podobnych ex3809 91 00 0Belsoft 20028 000kg 38123812Gotowe przyśpieszacze wulkanizacji; złożone plastyfikatory do gumy (kauczuku) lub tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; środki przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do gumy i tworzyw sztucznych: 3812 30- Preparaty przeciwutleniające oraz inne związki stabilizujące do kauczuku i tworzyw sztucznych: 3812 30 20 0- - Środki przeciwutleniające ex3812 30 20 0Agerite Stalite700kg ex3812 30 20 0Irgastab CH551 400kg ex3812 30 20 0Santovar A700kg ex3812 30 20 0Vulkanox DDA700kg 3812 30 80 0- - Pozostałe ex3812 30 80 0Adwastab TM 181 FS14 000kg ex3812 30 80 0Irgastab CZ-1114 000kg 38143814 00Organiczne złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierów: 3814 00 90 0- Pozostałe ex3814 00 90 0Rozcieńczalniki3 920kg 38153815Inicjatory reakcji, przyspieszacze reakcji oraz preparaty katalityczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Katalizatory na nośniku: 3815 12 00 0- - Ze związkami metali szlachetnych i z metalami szlachetnymi jako substancjami aktywnymi ex3815 12 00 0Pallad na węglu10,5kg 3815 19- - Pozostałe: 3815 19 90 0- - - Pozostałe ex3815 19 90 0Katalizator Huls140kg 3815 90- Pozostałe: 3815 90 90 0- - Pozostałe ex3815 90 90 0Nikiel Raney'a630kg 38213821 00 00 0Gotowe pożywki do hodowli mikroorganizmów ex3821 00 00 0Koncentraty płynów do hodowli1 400kg ex3821 00 00 0Tryptic soy broth agar24,5kg 38223822 00 00 0Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją nr 3002 lub 3006 ex3822 00 00 0Accel Plus QMA87,5kg ex3822 00 00 0Karta (Glucostix Cards)630kg ex3822 00 00 0Papierki wskaźnikowe112kg ex3822 00 00 0Reagent GLUPA4,48kg ex3822 00 00 0Reagent Ketone70kg ex3822 00 00 0Reagent lipazy17,kg ex3822 00 00 0Reagent PNP4,536kg ex3822 00 00 0Reagent QNG70kg ex3822 00 00 0Reagent ureazy14 490kg ex3822 00 00 0Reagent urikazy3 045kg ex3822 00 00 0Testy Endotoksin LAL350szt. 38233823Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe: 3823 70 00 0- Przemysłowe alkohole tłuszczowe ex3823 70 00 0Alkohol cetostearylowy33 250kg 38243824Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (łącznie z mieszaninami produktów naturalnych), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Mieszaniny zawierające perchlorowcowane pochodne węglowodorów acyklicznych zawierające dwa lub więcej różnych chlorowców: 3824 71 00 0- - Zawierające węglowodory acykliczne perchlorowcowane tylko fluorem i chlorem ex3824 71 00 0Freon 11/12/11493 450kg 3824 90- Pozostałe: 3824 90 15 0- - Wymieniacze jonowe ex3824 90 15 0Złoże chromatograficzne (Celuloza A-500, DE-52, DE-53, QA, DEAE Sepharose Fast Flow, Q Sepharose Fast Flow)822kg - - Pozostałe: 3824 90 55 0- - - Mieszaniny mono-, di-, i triestrów glicerynowych kwasów tłuszczowych (emulgatory tłuszczów) ex3824 90 55 0Precirol350kg ex3824 90 55 0Tegin980kg - - - Produkty i preparaty do użytku farmaceutycznego lub chirurgicznego: 3824 90 64 0- - - - Pozostałe ex3824 90 64 0Ludipress61 600kg ex3824 90 64 0Myvatex3 500kg ex3824 90 64 0Opadry Enteric8 400kg - - - Pozostałe: 3824 90 95 0- - - - Pozostałe ex3824 90 95 0Alpantha35kg ex3824 90 95 0Arlacel 83 (sorbitanu półtoraoleinian)3 220kg ex3824 90 95 0Cilopirox olamine70kg ex3824 90 95 0Jodopovidon PVP jodine420kg ex3824 90 95 0Loxiol G 402 100kg ex3824 90 95 0Loxiol G 1010 500kg ex3824 90 95 0Loxiol G 70S3 500kg ex3824 90 95 0Maltitol solution28 000kg ex3824 90 95 0Securon 54049 000kg ex3824 90 95 0Span (60, 80)5 320kg ex3824 90 95 0Tween 20, 40, 60, 8024 808kg ex3824 90 95 0Witepsol (Estaram)270 760kg ex3824 90 95 0Zetag 344 200kg 39013901Polimery etylenu, w formach podstawowych: 3901 10- Polietylen o gęstości poniżej 0,94: 3901 10 10 0- - Polietylen liniowy844 000kg 3901 10 90 0- - Pozostałe1 899 450kg 3901 20- Polietylen o gęstości 0,94 lub większej: 3901 20 10 0- - Polietylen w jednej z postaci wymienionych w uwadze 6(b) do niniejszego działu, o gęstości 0,94 lub większej w temperaturze 23°C, zawierający:2 800kg - 50 mg/kg lub mniej glinu, - 2 mg/kg lub mniej wapnia - 2 mg/kg lub mniej chromu, - 2 mg/kg lub mniej żelaza, - 2 mg/kg lub mniej niklu, - 2 mg/kg lub mniej tytanu oraz - 8 mg/kg lub mniej wanadu, do produkcji chlorosulfonowanego polietylenu 39023902Polimery propylenu lub innych alkenów w formach podstawowych: 3902 10 00 0- Polipropylen423 500kg 3902 20 00 0- Poliizobutylen7 000kg 39033903Polimery styrenu, w formach podstawowych: 3903 20 00 0- Kopolimery styren-akrylonitryl (SAN)210kg 3903 30 00 0- Kopolimery akrylonitryl-butadien-styren (ABS)304 500kg 3903 90- Pozostałe: 3903 90 90 0- - Pozostałe ex3903 90 90 0Kane ACE B-28A28 000kg ex3903 90 90 0Paraloid BTA III N256 000kg ex3903 90 90 0Styrolux77 000kg 39043904Polimery chlorku winylu lub innych chlorowcowanych alkenów, w formach podstawowych: 3904 10 00 0- Polichlorek winylu, nie zmieszany z żadnymi substancjami ex3904 10 00 0Lacovyl BB9010-PVC840 000kg - Pozostały polichlorek winylu: 3904 21 00 0- - Nieuplastyczniony2 800kg 3904 22 00 0- - Uplastyczniony388 500kg 39053905Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowych: 3905 30 00 0- Polialkohol winylowy, także zawierający niehydrolizowane grupy octanowe7 000kg - Pozostałe: 3905 99- - Pozostałe: 3905 99 90 0- - - Pozostałe ex3905 99 90 0Jodopoliwinylopirolidon2 100kg ex3905 99 90 0Poliwinylopyrolidon (Poliwinylopyrolidon 25, 90 CL, Kolidon, Kolidon 17, Kolidon CL, Kolidon K-25, K-29, K-30, K-90, Plasdon K-25, Plasdon, Plasdon XL, Crospovidone, Luviscol K-90, PVP-K-90/D, Povidone K-25)87 206kg 39063906Polimery akrylowe w formach podstawowych: 3906 10 00 0- Polimetakrylan metylu112 700kg 3906 90- Pozostałe: 3906 90 90 0- - Pozostałe ex3906 90 90 0Carbopol (934P., 940, ETD 2020, Ultrez)9 695kg ex3906 90 90 0Eudragit (S-110, L 30D, RSPO, E 100)33 467kg ex3906 90 90 0Kwas poliakrylowy1 435kg ex3906 90 90 0Modyfikator MB 842N28 000kg ex3906 90 90 0Modyfikator PA 82014 000kg ex3906 90 90 0OP-200 (zawiesina matująca)1 120kg ex3906 90 90 0Paraloid KM 35510 500kg ex3906 90 90 0Paraloid K-1757 000kg ex3906 90 90 0Polimer żywicy akrylowej10 500kg ex3906 90 90 0Superabsorbent840 000kg ex3906 90 90 0Vestiform R-3157 000kg 39073907Poliacetale, inne polietery i żywice epoksydowe, w formach podstawowych; poliwęglany, żywice alkidowe, poliestry allilowe i inne poliestry, w formach podstawowych: 3907 20- Pozostałe polietery: - - Alkohole polieterowe: 3907 20 11 0- - - Glikole polietylenowe25 500kg - - - Pozostałe: 3907 20 29 0- - - - Pozostałe ex3907 20 29 0Glikol polioksyetylenopolioksypropylenowy84 000kg - - Pozostałe: 3907 20 99 0- - - Pozostałe ex3907 20 99 0Kopolimer blokowy tlenków etylenu i propylenu49 000kg ex3907 20 99 0Polieter PEBAX 2533 SA 01420kg ex3907 20 99 0Sag 471350kg ex3907 20 99 0Ucon LB 62546 900kg 3907 30 00 0- Żywice epoksydowe1 680kg 3907 40 00 0- Poliwęglany2 800kg - Pozostałe poliestry: 3907 99- - Pozostałe: - - - O liczbie hydroksylowej nie większej niż 100: 3907 99 19 0- - - - Pozostałe ex3907 99 19 0Copolyester Eastar DN 004 (Poliester)2 800kg 39083908Poliamidy w formach podstawowych: 3908 10 00 0- Poliamid-6, -11, -12, -6,6, -6,9, -6,10 lub 6,12 ex3908 10 00 0Poliamidy Rilsan1 400kg 3908 90 00 0- Pozostałe ex3908 90 00 0Poliamidy PEBAX 4033 SA 01420kg 39093909Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowych: 3909 30 00 0- Pozostałe żywice aminowe ex3909 30 00 0Żywica nylonowa70kg 3909 40 00 0- Żywice fenolowe ex3909 40 00 0Resin SP-10451 540kg 3909 50- Poliuretany: 3909 50 90 0- - Pozostałe3 500kg 39103910 00 00 0Silikony w formach podstawowych ex3910 00 00 0Antifoam1 169kg ex3910 00 00 0Dimethicon (olej silikonowy)21kg ex3910 00 00 0Emulsja ES218kg ex3910 00 00 0Emulsja silikonowa10kg ex3910 00 00 0Silol F-350 (Olej silikonowy)77kg ex3910 00 00 0Simeticon140kg 39113911Żywice naftowe, żywice kumaronowo-indenowe, politerpeny, polisiarczki, polisulfony i inne produkty wymienione w uwadze 3 do tego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: 3911 10 00 0- Żywice naftowe, żywice kumaronowe, indenowe lub kumaronowo-indenowe i politerpeny ex3911 10 00 0Żywica na bazie ropy naftowej aromatyczno-alifatyczna56 000kg ex3911 10 00 0Żywice politerpenowe (Dercolite S-115)10 500kg ex3911 10 00 0Żywice węglowodorowe (Hercures C)56 000kg 3911 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3911 90 99 0- - - Pozostałe ex3911 90 99 0Synthalen420kg 39123912Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: - Octany celulozy: 3912 11 00 0- - Nieuplastycznione1 050kg - Etery celulozy: 3912 31 00 0- - Karboksymetyloceluloza i jej sole ex3912 31 00 0Karboksymetyloceluloza (Nymcel)9 730kg ex3912 31 00 0Karboksymetylocelulozy sól sodowa5 425kg ex3912 31 00 0Karboksymetylocelulozy sól wapniowa1 400kg 3912 39- - Pozostałe: 3912 39 10 0- - - Etyloceluloza7 763kg 3912 39 20 0- - - Hydroksypropyloceluloza4 900kg 3912 39 80 0- - - Pozostałe ex3912 39 80 0Ftalanhydroksypropylometyloceluloza560kg ex3912 39 80 0Hydroksyetyloceluloza10 220kg ex3912 39 80 0Hydroksypropylometyloceluloza (Pharmacoat 606)25 550kg ex3912 39 80 0Methocel E158 680kg ex3912 39 80 0Metyloceluloza11 990kg ex3912 39 80 0Tyloza1 484kg 3912 90- Pozostałe: 3912 90 10 0- - Estry celulozy ex3912 90 10 0Aquateric1 400kg ex3912 90 10 0Ftalan acetylocelulozy7 280kg ex3912 90 10 0Octanoftalan celulozy910kg ex3912 90 10 0Vitacel43 400kg 3912 90 90 0- - Pozostałe ex3912 90 90 0Celuloza mikrokrystaliczna (Avicel)183 300kg 39133913Polimery naturalne (np. kwas alginowy) i zmodyfikowane polimery naturalne utwardzone (np. utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowych: 3913 10 00 0- Kwas alginowy, jego sole i estry ex3913 10 00 0Kwas alginowy21 000kg 3913 90- Pozostałe: 3913 90 80 0- - Pozostałe ex3913 90 80 0Dekstran żelaza21 000kg 39143914 00 00 0Wymieniacze jonów oparte na polimerach z pozycji nr 3901 do 3913, w formach podstawowych ex3914 00 00 0Jonit DIAION HP 201 400kg ex3914 00 00 0Jonit Amberlite IRA 671 050kg ex3914 00 00 0Sephadex DEAE A-5018kg ex3914 00 00 0Wofatyt KS 10.KPS1 400kg 39193919Samoprzylepne płyty, arkusze, błony, folie, taśmy, pasy i inne płaskie kształty, z tworzyw sztucznych, nawet w rolkach: 3919 10- W rolkach o szerokości nie przekraczającej 20 cm: - - Taśmy, pokryte warstwą niezwulkanizowanego kauczuku naturalnego lub syntetycznego: 3919 10 15 0- - - Z polipropylenu18 950kg 3919 10 19 0- - - Pozostałe78 400kg - - Pozostałe: 3919 10 90 0- - - Pozostałe ex3919 10 90 0Przylepce foliowe70 000kg ex3919 10 90 0Taśma samoprzylepna (folia frontowa)14 000kg 3919 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Z produktów polimeryzacji addycyjnej: 3919 90 69 0- - - - Pozostałe ex3919 90 69 0Taśma samoprzylepna (folia frontowa)15 400kg 3919 90 90 0- - - Pozostałe ex3919 90 90 0Folia dwuwarstwowa poliamidowo-polietylenowa (PA/PE)9 450kg 39203920Pozostałe płyty, arkusze, folie i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, nie wzmocnionych, nie laminowanych, nie na podłożu ani nie połączonych podobnie z innym materiałem: 3920 10- Z polimerów etylenu: - - O grubości nie przekraczającej 0,125 mm: - - - Z polietylenu o gęstości: - - - - Poniżej 0,94: - - - - - Pozostałe: - - - - - - Nie drukowane: 3920 10 26 0- - - - - - - Pozostałe1 509 200kg 3920 10 28 0- - - - 0,94 lub większej3 522 400kg 3920 10 40 0- - - Pozostałe28 700kg 3920 10 89- - - Pozostałe: 3920 10 89 9- - - - Pozostałe ex3920 10 89 9Tyvek28 000m2 3920 20- Z polimerów propylenu: - - O grubości nie przekraczającej 0,10 mm: 3920 20 29 0- - - Pozostałe198 800kg - - O grubości powyżej 0,10 mm: 3920 20 90 0- - - Pozostałe17 500kg 3920 30 00 0- Z polimerów styrenu320kg - Z polimerów chlorku winylu: 3920 41- - Sztywne: - - - Nieuplastycznione, o grubości: 3920 41 11 0- - - - Nie przekraczającej 1 mm1 745 530kg - - - Uplastycznione, o grubości: 3920 41 91 0- - - - Nie przekraczającej 1 mm14 700kg 3920 42- - Giętkie: - - - Nieuplastycznione, o grubości: 3920 42 11 0- - - - Nie przekraczającej 1 mm ex3920 42 11 0Folia2 800 000mb - Z poliwęglanów, żywic alkidowych, poliestrów allilowych i innych poliestrów: 3920 62- - Z politereftalanu etylenu: - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm: 3920 62 19 0- - - - Pozostałe ex3920 62 19 0Folia z politereftalanu etylenu525 000kg - Z celulozy lub jej chemicznych pochodnych: 3920 71- - Z celulozy regenerowanej: 3920 71 10 0- - - Arkusze, folie lub taśmy, nawet zwinięte, o grubości poniżej 0,75 mm9 800kg - Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3920 99- - Z pozostałych tworzyw sztucznych: - - - Z produktów polimeryzacji addycyjnej: 3920 99 59 0- - - - Pozostałe ex3920 99 59 0Membrany z polifluorku winylidenu o grubości 0,65 µm do przyrządów medycznych93kg 3920 99 90 0- - - Pozostałe79 800kg 39213921Pozostałe płyty, arkusze, folie, pasy i taśmy z tworzyw sztucznych: - Komórkowe: 3921 13- - Z poliuretanów: 3921 13 10 0- - - Miękkie, elastyczne105 000kg 3921 14 00 0- - Z celulozy regenerowanej700kg 3921 90- Pozostałe: - - Z produktów polimeryzacji kondensacyjnej lub z przegrupowaniem, nawet zmodyfikowanych chemicznie: - - - Z poliestrów: 3921 90 19 0- - - - Pozostałe10 500kg 3921 90 60 0- - Z produktów polimeryzacji addycyjnej4 900kg 3921 90 90 0- - Pozostałe343 980kg 39233923Artykuły do transportu i pakowania towarów, z tworzyw sztucznych; korki, pokrywki, kapsle i pozostałe zamknięcia, z tworzyw sztucznych: 3923 10 00 0- Pudełka, skrzynki, klatki i podobne artykuły ex3923 10 00 0Pojemniki farmaceutyczne1 077 300kg - Worki, torby (łącznie ze stożkami): 3923 21 00 0- - Z polimerów etylenu ex3923 21 00 0Torby490 630kg 3923 29- - Z pozostałych tworzyw sztucznych: 3923 29 10 0- - - Z polichlorku winylu ex3923 29 10 0Worki14 000kg 3923 30- Balony, butelki, kolby i artykuły podobne: 3923 30 10 0- - O pojemności nie przekraczającej dwóch litrów ex3923 30 10 0Butelki farmaceutyczne339 346kg 3923 30 90 0- - O pojemności powyżej dwa litry ex3923 30 90 0Kanistry140 000szt. 3923 50- Korki, przykrywki, kapsle i inne zamknięcia: 3923 50 90 0- - Pozostałe ex3923 50 90 0Korki z tworzywa z pochłaniaczem wilgoci9 100kg ex3923 50 90 0Nakrętki4 193kg ex3923 50 90 0Wieczka1 093 512kg ex3923 50 90 0Zamknięcie typu zrywka441kg 3923 90- Pozostałe: 3923 90 90 0- - Pozostałe ex3923 90 90 0Fiolki10 360kg ex3923 90 90 0Formy czopkowe4 550kg ex3923 90 90 0Pojemniki farmaceutyczne z tworzywa sztucznego o poj. 30 ml791kg ex3923 90 90 0Pojemniki typu rurka12 600kg 39263926Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914: 3926 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3926 90 99 0- - - - Pozostałe ex3926 90 99 0Kroplomierz280kg ex3926 90 99 0Pojemniki farmaceutyczne miękkie56 000szt. 40024002Kauczuk syntetyczny i faktysa pochodząca z olejów, w formach podstawowych lub w płytach, arkuszach lub taśmach; mieszaniny jakiegokolwiek produktu z pozycji nr 4001 z jakimkolwiek produktem z tej pozycji, w formach podstawowych lub w płytach, arkuszach lub taśmach: - Kauczuk butadienowo-styrenowy (SBR); karboksylowany kauczuk butadienowo-styrenowy (XSBR): 4002 11 00 0- - Latex7 700kg - Kauczuk izobutenowo-izoprenowy (IIR); halo-izobutenowo-izoprenowy (CIIR lub BIIR): 4002 39 00 0- - Pozostałe ex4002 39 00 0Bromobutyl70 000kg 4002 60 00 0- Kauczuk izoprenowy (IR) ex4002 60 00 0Cariflex IR 30752 220kg 40074007 00 00 0Wulkanizowana nić kauczukowa i sznurek ex4007 00 00 0Wulkanizowana nić kauczukowa126 000kg 40164016Pozostałe artykuły z kauczuku wulkanizowanego: - Pozostałe: 4016 93- - Uszczelki, podkładki i inne uszczelnienia: 4016 93 90 0- - - Pozostałe ex4016 93 90 0Tłoczki do strzykawek 1 ml (insulinowych i tuberkulinowych)9 800 000szt. ex4016 93 90 0Tłoczki gumowe1 925kg ex4016 93 90 0Uszczelki1 050kg 4016 99- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Pozostałe: 4016 99 88 0- - - - - - Pozostałe ex4016 99 88 0Korki55 629kg 48044804Nie powlekany papier i karton siarczanowy, w zwojach lub arkuszach, z wyjątkiem objętych pozycjami nr 4802 lub 4803: - Pozostałe papiery i kartony siarczanowe o masie jednostkowej 150 g/m2 lub mniejszej: 4904 39- - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - W których nie mniej niż 80% masy całkowitej zawartości włókien składa się z włókien drzew iglastych otrzymywanych w procesie chemicznym przy użyciu siarczanu lub sody: 4804 39 51 0- - - - - Bielone jednorodnie w masie168 000kg 48054805Pozostałe, niepowlekany papier i tektura, w zwojach lub arkuszach, nie podlegające dalszej obróbce zgodnie z opisem w uwadze 2 do niniejszego działu: 4805 30- Siarczynowy papier pakowy: 4805 30 90 0- - O masie jednostkowej 30 g/m2 lub większej ex4805 30 90 0Papier do sterylizacji140 000kg 4805 40 00 0- Bibuła i tektura filtracyjne ex4805 40 00 0Bibuła termozgrzewalna4 200kg 4805 60- Pozostałe papiery i kartony o masie jednostkowej 150 g/m2 lub poniżej: 4805 60 90 0- - Pozostałe ex4805 60 90 0Papier do sterylizacji8 400kg 4805 80- Pozostałe papiery i kartony o masie jednostkowej 225 g/m2 lub powyżej: 4805 80 90 0- - Pozostałe ex4805 80 90 0Karton17 500kg 48084808Papier i tektura, faliste (nawet z wklejonymi płaskimi arkuszami), krepowane, marszczone, tłoczone lub perforowane, w zwojach lub arkuszach, inne niż papier opisany w pozycji nr 4803: 4808 30 00 0- Pozostałe papiery siarczynowe, krepowane lub marszczone, nawet tłoczone lub perforowane ex4808 30 00 0Papier krepowany49 000kg 48114811Papier, tektura, wata celulozowa i wstęgi z włókien celulozowych, powlekane, impregnowane, pokrywane, barwione powierzchniowo, ozdobione lub drukowane powierzchniowo, w zwojach lub arkuszach, inne niż towary objęte pozycjami nr 4803, 4809 lub 4810: - Papier i tektura powlekane, impregnowane lub powlekane tworzywami sztucznymi (z wyłączeniem powleczonych klejami): 4811 39 00 0- - Pozostałe261 275kg 4811 90- Pozostałe papiery, tektura, wata celulozowa oraz wstęgi z włókien celulozowych: 4811 90 90 0- - Pozostałe ex4811 90 90 0Papier264 600kg 48124812 00 00 0Bloki i płyty filtracyjne z masy papierniczej ex4812 00 00 0Płyty filtracyjne17 500kg 48184818Papier toaletowy, wata celulozowa lub wstęgi z włókien celulozowych, używane w celach gospodarczych i sanitarnych, w zwojach o szerokości nie przekraczającej 36 cm lub cięte do tej postaci, chusteczki do nosa, chusteczki kosmetyczne, ręczniki, obrusy, serwety, serwetki, pieluszki dla niemowląt, tampony, podpaski higieniczne, prześcieradła i podobne wyroby do użytku domowego, sanitarnego lub szpitalnego, odzież i dodatki do odzieży z masy papierniczej, papieru, waty celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych: 4818 90- Pozostałe: 4818 90 90 0- - Pozostałe ex4818 90 90 0Celulozowa taśma175 000kg 48194819Kartony, pudła, pudełka, torby i inne pojemniki opakowaniowe z papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych, segregatory, pudełka na listy i podobne wyroby z papieru lub tektury stosowane w biurach, sklepach itp.: 4819 40 00 0- Pozostałe worki i torby łącznie z rożkami ex4819 40 00 0Rękaw papierowo-foliowy525kg ex4819 40 00 0Torby i worki1 561kg 48214821Etykiety wszelkich rodzajów z papieru i kartonu, nawet drukowane: 4821 10- Drukowane: 4821 10 90 0- - Pozostałe ex4821 10 90 0Zawieszki4 900kg 48224822Szpule, cewki, cewki przędzalnicze i podobne nośniki z masy papierniczej, papieru lub tektury (nawet perforowane, utwardzane): 4822 90 00 0- Pozostałe ex4822 90 00 0Cewki papierowe14 000kg 48234823Pozostały papier, tektura, wata celulozowa i wstęgi włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu; inne wyroby z masy papierniczej, papieru, kartonu, waty celulozowej lub wstęg włókien celulozowych: - Papier podgumowany lub z naniesioną warstwą kleju, w postaci pasków lub zwojów: 4823 11- - Samoprzylepny: 4823 11 90 0- - - Pozostałe ex4823 11 90 0Papier zimnozgrzewalny samoprzylepny28 000kg 4823 20 00 0- Papier i tektura, filtracyjne ex4823 20 00 0Bibuła filtracyjna78 400kg ex4823 20 00 0Membrany filtracyjne140m2 4823 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 4823 90 50 0- - - - Przycięte do rozmiaru lub kształtu ex4823 90 50 0Koperta Dexon kod 71009560kg ex4823 90 50 0Koperta Dexon kod 510889 450kg 4823 90 90 0- - - - Pozostałe ex4823 90 90 0Papier silikonowany697 200kg ex4823 90 90 0Wkładka piank. Embossed Foam420kg 52055205Przędza bawełniana (z wyłączeniem nici do szycia) zawierająca w masie 85% lub więcej bawełny, nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej: - Przędza pojedyncza z włókien nie czesanych: 5205 14 00 0- - O masie jednostkowej poniżej 192,31 decyteksa, lecz nie mniejszej niż 125 decyteksów (o numerze metrycznym powyżej 52, lecz nie przekraczającym 80)2 380 840kg 52085208Tkaniny bawełniane, zawierające w masie 85% lub więcej bawełny, o masie jednostkowej nie przekraczającej 200 g/m2: - Nie bielone: 5208 11- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2: 5208 11 10 0- - - Tkaniny do wyroby bandaży, opatrunków i gazy medycznej21 000 000m kw. 54025402Przędza z włókna ciągłego syntetycznego (inna niż nici do szycia), nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej, łącznie z syntetycznym włóknem pojedynczym o masie jednostkowej nie przekraczającej 67 decyteksów: - Pozostała przędza, nitkowana lub nitkowana wielokrotnie: 5402 69- - Pozostała: 5402 69 90 0- - - Pozostała ex5402 69 90 0Przędza z kwasu poliglikolowego1 260kg 55035503Syntetyczne włókna cięte, nie zgrzeblone, nie czesane, ani nie przerobione w inny sposób do przędzenia: 5503 40 00 0- Z polipropylenu420 000kg 55045504Przetworzone włókna cięte, nie zgrzeblone, nie czesane ani w inny sposób nie przerobione do przędzenia: 5504 10 00 0- Z jedwabiu wiskozowego ex5504 10 00 0Textra sanitarna756 000kg 55105510Przędza (z wyłączeniem nici do szycia) z przetworzonych włókien ciętych, nie przeznaczona do sprzedaży detalicznej: - Zawierająca w masie 85% lub więcej przetworzonych włókien ciętych: 5510 11 00 0- - Przędza pojedyncza ex5510 11 00 0Przędza wiskozowa378 000kg 56035603Włókniny nawet impregnowane, powlekane, pokrywane lub laminowane: - Z włókien chemicznych: 5603 11- - O masie jednostkowej nie większej niż 25 g/m2: 5603 11 90 0- - - Pozostałe2 121 000kg 5603 12- - O masie jednostkowej powyżej 25 g/m2, ale nie większej niż 70 g/m2: 5603 12 90 0- - - Pozostałe63 000kg ex5603 12 90 0Włóknina do produkcji plastrów farmaceutycznych42 000kg 5603 13- - O masie jednostkowej powyżej 70 g/m2, ale nie większej niż 150 g/m2: 5603 13 90 0- - - Pozostałe10 500kg 5603 93- - O masie jednostkowej powyżej 70 g/m2, ale nie większej niż 150 g/m2: 5603 93 90 0- - - Pozostałe ex5603 93 90 0Włóknina opatrunkowa M-6603228 000kg 56045604Nić gumowa lub sznurek, pokryte materiałem włókienniczym; przędza włókiennicza oraz taśma i podobne materiały z pozycji nr 5404 lub 5405, impregnowane, powlekane, pokryte lub otulane gumą, lub tworzywem sztucznym: 5604 10 00 0- Nić gumowa lub sznurek pokryte materiałem włókienniczym ex5604 10 00 0Nici gumowe840kg 59115911Wyroby z materiałów włókienniczych do zastosowań technicznych, wyszczególnione w uwadze 7 do niniejszego działu: 5911 20 00 0- Gaza młynarska, nawet konfekcjonowana ex5911 20 00 0Materiał filtracyjny hydrofobowy231kg ex5911 20 00 0Tkanina filtracyjna210kg 68046804Kamienie młyńskie, kamienie szlifierskie, ściernice itp., bez opraw do szlifowania, ostrzenia, polerowania, obciągania lub cięcia, osełki do ręcznego ostrzenia i polerowania oraz ich części, z kamienia naturalnego, ze spiekanych materiałów ściernych naturalnych lub sztucznych, lub z ceramiki, nawet z częściami z innych materiałów: - Pozostałe kamienie młyńskie, kamienie szlifierskie, ściernice, itp.: 6804 22- - Scalone z innych materiałów ściernych lub z ceramiki: - - - Ze sztucznych materiałów ściernych ze spoiwem: - - - - Z żywic syntetycznych lub sztucznych: 6804 22 12 0- - - - - Nie wzmocnione ex6804 22 12 0Tarcza ścierna1 120szt. 70027002Szkło w postaci kulek (z wyjątkiem mikrokulek z pozycji nr 7018), prętów lub rur, nie obrobione: - Rury: 7002 39 00 0- - Pozostałe490 000kg 70107010Balony, butle, butelki, słoje, dzbany, fiolki, ampułki i inne pojemniki ze szkła, w rodzaju używanych do transportu lub pakowania towarów; słoje szklane na przetwory; korki, przykrywki i inne zamknięcia szklane: 7010 10 00 0- Ampułki770 000szt. - Pozostałe o pojemności: 7010 93- - Powyżej 0,15 l ale nie przekraczającej 0,33 l: - - - Pozostałe: 7010 93 70 0- - - - Do produktów farmaceutycznych ex7010 93 70 0Butelki3 195 500szt. - Pozostałe o pojemności: 7010 94- - Nie przekraczające 0,15 litra: - - - Pozostałe: - - - - Do produktów farmaceutycznych o pojemności: 7010 94 71 0- - - - - Powyżej 0,055 l. ale nie przekraczającej 0,15 litra ex7010 94 71 0Butelki1 386 000szt. 7010 94 79 0- - - - - Nie przekraczające 0,055 litra ex7010 94 79 0Butelki1 379 000szt. ex7010 94 79 0Fiolki26 880 000szt. 70177017Szklane wyroby laboratoryjne, higieniczne lub farmaceutyczne, nawet skalowane lub kalibrowane: 7017 90 00 0- Pozostałe ex7017 90 00 0Butelki farmaceutyczne700 000kg 72207220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm, zawierające: 7220 20 91 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu ex7220 20 91 0Taśma stalowa zimnowalcowana63 000kg 72237223 00Drut ze stali nierdzewnej: - Zawierający w masie 2,5% lub więcej niklu: 7223 00 19 0- - Pozostały700kg 72287228Pozostałe sztaby i pręty z innej stali stopowej; kątowniki, kształtowniki i profile z innej stali stopowej; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych: 7228 10- Sztaby i pręty ze stali szybkotnącej: - - Pozostałe: 7228 10 90 0- - - Pozostałe2 100kg 73107310Cysterny, beczki, bębny, puszki, skrzynki i podobne pojemniki na dowolny materiał (inny niż sprężony lub skroplony gaz), ze stali, o pojemności nie przekraczającej 300 litrów, nawet pokrywane lub izolowane cieplnie, lecz nie wyposażone w urządzenia mechaniczne lub termiczne: - O pojemności poniżej 50 l: 7310 21- - Puszki, które mają być zamykane przez lutowanie lub obciskanie: - - - Pozostałe, o grubości ścianki: 7310 21 91 0- - - - Poniżej 0,5 mm4 550 000szt. 76057605Drut aluminiowy: - Ze stopów aluminium: 7605 29 00 0- - Pozostały770kg 76077607Folia aluminiowa (nawet zadrukowana, łączona z papierem, kartonem, z tworzywami sztucznymi lub podobnym materiałem podłożowym) o grubości (bez podłoża) nie przekraczającej 02 mm: - Bez podłoża: 7607 19- - Pozostała: 7607 19 10 0- - - O grubości poniżej 0,021 mm486 900kg - - - O grubości nie mniejszej niż 0,021 mm, ale nie przekraczającej 0,2 mm: 7607 19 99 0- - - - Pozostała50 200kg 7607 20- Na podłożu: 7607 20 10 0- - O grubości (bez podłoża) poniżej 0,021 mm305 410kg - - O grubości (bez podłoża) nie mniejszej niż 0,021 mm, ale nie przekraczającej 0,2 mm: 7607 20 99 0- - - Pozostała292 425kg 76127612Beczki, bębny, puszki, skrzynki i podobne pojemniki z aluminium (także sztywne i składane pojemniki rurowe), na dowolny materiał (inny niż sprężony lub skroplony gaz), o pojemności nie przekraczającej 300 litrów, nawet pokrywane lub izolowane cieplnie, lecz nie wyposażone w urządzenia mechaniczne lub termiczne: 7612 90- Pozostałe: - - Pozostałe, o pojemności: 7612 90 98 0- - - Poniżej 50 litrów ex7612 90 98 0Puszki aluminiowe42 000kg 76167616Pozostałe artykuły z aluminium: - Pozostałe: 7616 99- - Pozostałe: 7616 99 90 0- - - Pozostałe ex7616 99 90 0Krążki aluminiowe163 100kg 83098309Korki, pokrywki i wieczka (także korki z główką, zakrętki i korki ułatwiające nalewanie), kapsle do butelek, korki gwintowane, pokrywki na korki, plomby i inne akcesoria do opakowań, z metali nieszlachetnych: 8309 90- Pozostałe: 8309 90 10 0- - Kapsle z ołowiu; kapsle z aluminium o średnicy przekraczającej 21 mm6 700kg 8309 90 90 0- - Pozostałe18 550kg 84218421Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: - Urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy: 8421 21- - Do filtrowania lub oczyszczania wody: 8421 21 90 0- - - Pozostałe630kg 84248424Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: - Pozostałe urządzenia: 8424 89- - Pozostałe: 8424 89 95 0- - - Pozostałe ex8424 89 95 0Pompka z aplikatorem i nasadką1 400 000szt. ex8424 89 95 0Pompki do nosa140 000szt. ex8424 89 95 0Zawory (głowice) aerozolowe z aplikatorami31 500kg 8424 90- Części: 8424 90 90 0- - Pozostałe ex8424 90 90 0Części do zaworów (do głowic) aerozolowych49 460kg 84818481Krany, kurki, zawory i podobna armatura do rur, płaszczy, kotłów, zbiorników, kadzi itp., także zawory redukcyjne i zawory sterowane termostatycznie: 8481 80- Pozostała armatura: - - Pozostałe: - - - Zawory do sterowania procesami: 8481 80 99 0- - - - Pozostałe ex8481 80 99 0Zawory aerozolowe81 410kg 90189018Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntygraficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.: 9018 31- - Strzykawki nawet z igłami: 9018 31 90 0- - - Pozostałe ex9018 31 90 0Turbostrzykawki z polietylenu42 000szt. 9018 32- - Metalowe igły do zastrzyków oraz igły chirurgiczne: 9018 32 10 0- - - Metalowe igły do zastrzyków56 000 000szt. 9018 32 90 0- - - Igły chirurgiczne ex9018 32 90 0Igły atraumatyczne3 500 000szt. 9018 39 00 0- - Pozostałe ex9018 39 00 0Cewniki do długotrwałych wlewów dożylnych2 450 000szt. ex9018 39 00 0Kaniule700 000szt. 9018 90- Pozostałe narzędzia i przyrządy: 9018 90 30 0- - Urządzenia do dializy (sztuczne nerki, dializatory) ex9018 90 30 0Detale z tworzyw sztucznych na przyłącza do hemodializy7 000 000szt. 9018 90 50 0- - Aparatura do transfuzji ex9018 90 50 0Detale z tworzyw sztucznych do transfuzji7 031 500szt. 96029602 00 00 0Obrobione materiały rzeźbiarskie roślinne lub mineralne oraz wyroby z takich materiałów; formowane lub rzeźbione wyroby z wosku, stearyny, gum i żywic naturalnych lub mas modelarskich, oraz inne artykuły formowane lub rzeźbione, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; obrobiona, nieutwardzona żelatyna (oprócz żelatyny z pozycji nr 3503) oraz artykuły z nieutwardzonej żelatyny ex9602 00 00 0Kapsułki żelatynowe179 130kg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre wyroby techniki medycznej przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 13, poz. 56) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe wartościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się preferencyjne zerowe stawki celne. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 r. (poz. 56) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE WARTOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieWartość celna (ECU) 3002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 10- Antysurowice i pozostałe frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 3002 10 95 0- - - - Pochodzenia ludzkiego ex 3002 10 95 0Preparaty osoczopochodne (osoczowe czynniki krzepnięcia)4.000.000 3004Leki (z wyjątkiem produktów z pozycji Nr 3002, 3005 lub 3006) złożone z produktów mieszanych lub nie zmieszanych, dla celów terapeutycznych lub profilaktycznych, przygotowane w odmierzonych dawkach lub w opakowaniach do sprzedaży detalicznej: 3004 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3004 90 99 0- - - Pozostałe ex 3004 90 99 0Worki plastikowe z płynem dializacyjnym (CAPD)2.000.000 ex 3004 90 99 0Zestawy do ciągłej dializy otrzewnowej (CADO)7.500.000 3006Produkty farmaceutyczne wymienione w uwadze 4 do niniejszego działu: 3006 40 00 0- Cementy dentystyczne lub inne wypełniacze; cement do rekonstrukcji kości ex 3006 40 00 0Cement do rekonstrukcji kości: zwykły i z gentamycyną700.000 3822 00 00 0Odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne na podłożach oraz dozowane odczynniki diagnostyczne lub laboratoryjne, na podłożach lub nie, inne niż objęte pozycją nr 3002 lub 3006 ex 3822 00 00 0Testy do hemochronów250.000 ex 3822 00 00 0Testy do oznaczania glikemii, fruktozaminy, białka HbA1C we krwi oraz albuminy w moczu1.200.000 ex 3822 00 00 0Testy markerów wirusowych4.000.000 ex 3822 00 00 0Testy diagnostyczne do badania krwiodawców (t. Alat. VRDA)1.500.000 ex 3822 00 00 0Wskaźnik do kontroli procesu sterylizacji18.000 8401Reaktory jądrowe; sekcje paliwowe (kasety), nie napromieniowane, do reaktorów jądrowych; aparatura do rozdzielania izotopów: 8401 30 00 0- Sekcje paliwowe (kasety), nie napromieniowane (Euratom) ex 8401 30 00 0Źródła promieniowania500.000 8414Pompy powietrzne lub próżniowe, sprężarki i wentylatory powietrza lub innych gazów; okapy wentylacyjne lub recyrkulacyjne z wbudowanym wentylatorem, z filtrami lub bez: 8414 10- Pompy próżniowe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8414 10 80 0- - - - Pozostałe ex 8414 10 80 0Pompy jonowe do akceleratorów3.500 8417Piece i paleniska przemysłowe lub laboratoryjne, także piece do spopielania, nieelektryczne: 8417 80- Pozostałe: 8417 80 80 0- - Pozostałe ex 8417 80 80 0Piece do stopów Wood'a8.000 8418Chłodziarki zamrażarki i inne urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne; pompy cieplne inne niż klimatyzatory z pozycji Nr 8415: 8418 10- Łączone chłodziarko-zamrażarki, wyposażone w oddzielne drzwi zewnętrzne: - - Pozostałe: 8418 10 99 0- - - Pozostałe ex 8418 10 99 0Łaźnie szokowe do mrożenia osocza500.000 8419Maszyny, instalacje lub sprzęt laboratoryjny, z podgrzewaniem elektrycznym lub bez, do poddawania materiałów procesom wymagającym zmiany temperatury, takim jak: grzanie, gotowanie, prażenie, destylowanie, rektyfikowanie, sterylizowanie, pasteryzowanie, poddawanie działaniu pary wodnej, suszenie, odparowywanie, parowanie, skraplanie lub chłodzenie inne niż urządzenia lub instalacje w rodzaju stosowanych do celów domowych; urządzenia do podgrzewania wody przepływowe lub pojemnościowe, nieelektryczne: 8419 20 00 0- Sterylizatory medyczne, chirurgiczne lub laboratoryjne ex 8419 20 00 0Sterylizatory nadtlenkowo-wodorowe450.000 8421Wirówki, także suszarki wirówkowe; urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy lub gazów: - Urządzenia i aparatura do filtrowania lub oczyszczania cieczy: 8421 21- - Do filtrowania lub oczyszczania wody: 8421 21 90 0- - - Pozostałe ex 8421 21 90 0Aparatura do uzdatniania wody dla stacji dializ600.000 8424Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków, gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczego: - Pozostałe urządzenia: 8424 89- - Pozostałe: 8424 89 95 0- - - Pozostałe ex 8424 89 95 0Urządzenia do dezynfekcji fiberoskopów200.000 8473Części i akcesoria (z wyłączeniem pokrowców, futerałów itp.) nadające się do stosowania wyłącznie lub głównie do maszyn z pozycji nr 8469 do 8472: 8473 30- Części i akcesoria do maszyn z pozycji nr 8471: 8473 30 10 0- - Zespoły elektroniczne ex 8473 30 10 0Karty komputerowe do symulatora12.300 8477Maszyny do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych lub do produkcji wyrobów z tych materiałów, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym dziale: 8477 80- Pozostałe maszyny: 8477 80 90 0- - Pozostałe ex 8477 80 90 0Wycinarki do osłon380.000 8501Silniki elektryczne i prądnice (z wyłączeniem zespołów prądotwórczych): 8501 10- Silniki o mocy wyjściowej nie przekraczającej 37,5 W: - - Pozostałe: 8501 10 99 0- - - Silniki prądu stałego35.000 - Inne silniki prądu stałego; prądnice prądu stałego: 8501 31- - O mocy wyjściowej nie przekraczającej 750 W: 8501 31 90 0- - - Pozostałe ex 8501 31 90 0Silniki do stołów terapeutycznych i akceleratorów35.000 8516Elektryczne podgrzewacze do wody, natychmiastowe lub zbiornikowe oraz grzałki nurnikowe; elektryczne urządzenia do ogrzewania gleby i pomieszczeń; elektrotermiczne przyrządy fryzjerskie (np. suszarki do włosów, lokówki, nagrzewacze żelazek do fryzowania) oraz suszarki do rąk, elektryczne żelazka do prasowania, urządzenia elektrotermiczne do użytku domowego; elektryczne oporowe elementy grzejne, z wyjątkiem pozycji nr 8545: - Inny sprzęt elektrotermiczny: 8516 79- - Pozostałe: 8516 79 80 0- - - Pozostałe ex 8516 79 80 0Piece mikrofalowe do mineralizacji prób żywności i gleby200.000 8524Płyty gramofonowe, taśmy i inne zapisane nośniki do rejestracji dźwięku lub innych sygnałów, łącznie z matrycami i negatywami płyt gramofonowych stosowanych w fonografii, jednakże z wyłączeniem wyrobów wyszczególnionych z działu 37: - Pozostałe: 8524 91- - Do odtwarzania zjawisk fizycznych innych, niż dźwięk i obraz: 8524 91 10 0- - - Z zapisem danych lub instrukcji, z rodzaju takich, jakie stosuje się w maszynach do automatycznego przetwarzania danych ex 8524 91 10 0Dyskietki z oprogramowaniem do symulatora2.000 8529Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury z pozycji nr 8525 do 8528: 8529 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: 8529 90 72 0- - - - Zespoły elektroniczne ex 8529 90 72 0Izolator mikrofalowy17.600 ex 8529 90 72 0Cyrkulator mikrofalowy17.000 8540Lampy elektronowe z gorącą katodą (termokatodą), z katodą zimną lub fotokatodą (np. lampy próżniowe, gazowane czyli wypełnione parami lub gazem, lampy prostownicze z parami rtęci, lampy oscyloskopowe, kineskopy, lampy analizujące do kamer telewizyjnych): - Lampy mikrofalowe (np. magnetrony, klistrony, lampy o fali bieżącej, karcinotrony), z wyjątkiem lamp sterowanych potencjałem siatki: 8540 71 00 0- - Magnetrony50.000 8543Elektryczne maszyny i urządzenia wykonujące indywidualne funkcje nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach tego działu: - Akceleratory cząstek: 8543 19 00 0- - Pozostałe ex 8543 19 00 0Akcelerator 6/10 MV2.800.000 ex 8543 19 00 0Akcelerator powyżej 12 MeV8.000.000 8543 90- Części: 8543 90 80 0- - Pozostałe ex 8543 90 80 0Filtry do akceleratorów1.000 ex 8543 90 80 0Wolfram do akceleratorów20.000 9004Okulary, gogle itp., okulary korekcyjne, ochronne lub do innych celów: 9004 90- Pozostałe: 9004 90 90 0- - Pozostałe ex 9004 90 90 0Okulary z lupą do operacji (kardiochirurgiczne)50.000 9010Urządzenia i sprzęt dla laboratoriów fotograficznych (i filmowych) włącznie z urządzeniami do rzutowania lub rysowania masek obwodów scalonych elektronicznych na warstwę światłoczułą pokrywającą obrabiany materiał półprzewodnikowy, nie wymienione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu; negatywoskopy; ekrany projekcyjne: 9010 10 00 0- Urządzenia i wyposażenie do automatycznego wywoływania filmów fotograficznych i filmowych, papieru fotograficznego w zwojach lub do automatycznego wykonywania odbitek z wywoływanych filmów na zwojach papieru fotograficznego ex 9010 10 00 0Wywoływarki do zdjęć rtg3.500.000 9011Mikroskopy optyczne, w tym także mikroskopy przeznaczone do mikrofotografii, mikrokinematografii lub mikroprojekcji: 9011 80 00 0- Pozostałe mikroskopy ex 9011 80 00 0Mikroskop operacyjny dla neurologii1.000.000 9013Wyroby ciekłokrystaliczne nie uwzględnione w innych pozycjach; lasery, oprócz diod laserowych; inne przyrządy i urządzenia optyczne nie wyszczególnione ani nie uwzględnione w innych miejscach niniejszego działu: 9013 20 00 0- Lasery, z wyjątkiem diod laserowych ex 9013 20 00 0Fotokoagulator (laser medyczny) chirurgiczny500.000 9018Narzędzia i przyrządy lekarskie, chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne, w tym także aparaty scyntygraficzne i inne elektromedyczne oraz przyrządy do badania wzroku: - Aparatura elektrodiagnostyczna (w tym także aparaty do badań funkcjonalnych lub do kontroli parametrów fizjologicznych): 9018 12 00 0- - Urządzenia do ultrasonografii ex 9018 12 00 0Ultrasonografy wysokiej rozdzielczości, wielogłowicowe z kolorowym Dopplerem10.000.000 ex 9018 12 00 0Echokardiografy wysokiej klasy z modułem Dopplera konwencjonalnego znakowanego kolorem5.000.000 ex 9018 12 00 0Głowice ultradźwiękowe do ultrasonografii i echokardiografii1.000.000 9018 13 00 0- - Urządzenia diagnostyczne działające na zasadzie rezonansu magnetycznego ex 9018 13 00 0Tomograf NMR (rezonans magnetyczny)8.000.000 9018 19- - Pozostałe: 9018 19 10 0- - - Urządzenia monitorujące do jednoczesnego monitorowania dwóch lub więcej parametrów ex 9018 19 10 0Elektroencefalograf400.000 ex 9018 19 10 0Zestaw do badań fizjologicznych (labsystem)600.000 ex 9018 19 10 0Zestaw do badania zaburzeń snu z analizatorem Holtera300.000 ex 9018 19 10 0Monitory i centrale intensywnej opieki kardiologicznej wysokiej klasy z modułami: pomiaru ciśnień metodami inwazyjną i nieinwazyjną, pomiaru temperatury, pomiaru rzutu minutowego serca, pomiaru respiracji, oznaczania tlenu w powietrzu wdechowym, przeskórnego pomiaru stężenia CO2 i O2 we krwi, pomiaru saturacji z pletyzmografią, oznaczania saturacji metodą inwazyjną, biochemicznej analizy krwi2.000.000 9018 19 90 0- - - Pozostałe ex 9018 19 90 0Urządzenie do elektroablacji150.000 ex 9018 19 90 0Urządzenia do pomiaru czasu krzepliwości krwi300.000 ex 9018 19 90 0Urządzenia do wspomagania krwioobiegu700.000 ex 9018 19 90 0Aparat płuco-serce300.000 ex 9018 19 90 0Urządzenie do ablacji600.000 ex 9018 19 90 0Zestaw do laparoskopii5.000.000 ex 9018 19 90 0System do badań potencjałów wywołanych - fizjologicznych800.000 ex 9018 19 90 0Stymulatory zewnętrzne sekwencyjne dwujamowe50.000 ex 9018 19 90 0Analizatory parametrów stymulatorów serca, programatory stymulatorów serca1.000.000 ex 9018 19 90 0Densytometr ultradźwiękowy2.000.000 ex 9018 19 90 0Inkubatory stacjonarne6.000.000 ex 9018 19 90 0Inkubatory transportowe1.000.000 - Strzykawki, igły, cewniki, kaniule itp.: 9018 31- - Strzykawki nawet z igłami: 9018 31 90 0- - - Pozostałe ex 9018 31 90 0Elektrody do stymulacji, ablacji, elektrofizjologii1.200.000 ex 9018 31 90 0Wstrzykiwacze z insuliną800.000 ex 9018 31 90 0Automatyczna strzykawka angiograficzna500.000 9018 32- - Metalowe igły do zastrzyków oraz igły chirurgiczne: 9018 32 90 0- - - Igły chirurgiczne ex 9018 32 90 0Wkłucia chirurgiczne-kaniule do wkłuć głębokich220.000 9018 39 00 0- - Pozostałe ex 9018 39 00 0Cewniki do angioplastyki i plastyki zastawek serca z wysokociśnieniowym balonem wstrzykującym ciśnienie powyżej 3,0 F - typu rapid exchange i koaksjalne6.000.000 ex 9018 39 00 0Balony do kontrpulsacji wewnątrzaortalnej300.000 ex 9018 39 00 0Zestawy/pętle do usuwania ciał obcych z układu naczyniowego45.000 9018 90- Pozostałe narzędzia i przyrządy: 9018 90 10 0- - Przyrządy do pomiaru ciśnienia krwi ex 9018 90 10 0Zestaw do automatycznego pomiaru i 24-godzinnej rejestracji ciśnienia tętniczego z pakietem oprogramowania100.000 9018 90 20 0- - Endoskopy ex 9018 90 20 0Bronchofiberoskopy1.000.000 ex 9018 90 20 0Gastrofiberoskopy2.000.000 ex 9018 90 20 0Colonofiberoskopy1.000.000 ex 9018 90 20 0Duodenofiberoskopy1.000.000 ex 9018 90 20 0Choledochoskopy600.000 ex 9018 90 20 0Artroskop600.000 ex 9018 90 20 0Videogastroskop300.000 ex 9018 90 20 0Histeroskopy operacyjne800.000 ex 9018 90 20 0Cystoskopy500.000 9018 90 30 0- - Urządzenia do dializy (sztuczne nerki, dializatory) ex 9018 90 30 0Aparaty do hemodializy3.000.000 ex 9018 90 30 0Dializatory4.500.000 9018 90 50 0- - Aparatura do transfuzji ex 9018 90 50 0Pojemniki do pobierania i preparatyki krwi5.000.000 ex 9018 90 50 0Zestawy jednorazowego użytku do pobierania osocza metodą automatycznej plazmaferezy6.000.000 ex 9018 90 50 0Filtry do usuwania leukocytów z preparatyki krwi500.000 ex 9018 90 50 0Separatory osocza1.000.000 ex 9018 90 50 0Separatory komórkowe1.000.000 ex 9018 90 50 0Aparaty do pobierania osocza metodą automatyczną1.500.000 ex 9018 90 50 0Zestawy jednorazowego użytku do separatora komórkowego3.000.000 9018 90 60 0- - Aparatura i przyrządy do anestezji ex 9018 90 60 0Hemokoncentraty100.000 9018 90 85 0- - Pozostałe ex 9018 90 85 0Aparat do litotrypsji1.000.000 ex 9018 90 85 0Kleszczyki i zaciski chirurgiczne do operacji tętniaków, tętnic mózgowych950.000 ex 9018 90 85 0Zestaw do terapii magnetycznej600.000 ex 9018 90 85 0Drobny sprzęt kardiochirurgiczny (ssaki, venty, złącza, wycinaki do aorty)750.000 ex 9018 90 85 0Zestaw narzędzi do chirurgii wieńcowej (bay pas)150.000 ex 9018 90 85 0Chirurgiczna lampa czołowa ze źródłem zimnego światła60.000 ex 9018 90 85 0Zestawy do kardioplegii krwistej160.000 ex 9018 90 85 0Zestaw do kardioplegii wstecznej10.000 9019Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych; aparatura i sprzęt do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania i inne respiratory lecznicze: 9019 10- Sprzęt do mechanoterapii; aparaty do masażu; aparatura do testów psychotechnicznych: 9019 10 90 0- - Pozostałe ex 9019 10 90 0Urządzenie do mobilizacji biernej i czynnej stawów500.000 9019 20 00 0- Aparatura do ozonoterapii, tlenoterapii, aerozoloterapii, aparaty do sztucznego oddychania i inne lecznicze respiratory ex 9019 20 00 0Oksygenatory8.500.000 ex 9019 20 00 0Respiratory z kompletem funkcji wentylacji objętościowej lub ciśnieniowej dla noworodków, dzieci i dorosłych5.000.000 ex 9019 20 00 0Urządzenia do spontanicznej terapii oddechowej (t. CPAP i inne)300.000 ex 9019 20 00 0Urządzenia do nieinwazyjnego pomiaru zużycia tlenu120.000 ex 9019 20 00 0Inhalatory medyczne100.000 9021Sprzęt i aparaty ortopedyczne, włącznie z kulami, pasami chirurgicznymi i przepuklinowymi; szyny, łubki i inny sprzęt do składania złamanych kości; protezy; aparaty słuchowe oraz inne aparaty zakładane, noszone lub wszczepiane, mające na celu skorygowanie wady lub kalectwa: - Sztuczne stawy, aparaty ortopedyczne i inny sprzęt do składania złamanych kości: 9021 11 00 0- - Sztuczne stawy ex 9021 11 00 0Endoprotezy stawu biodrowego wraz z instrumentarium10.000.000 ex 9021 11 00 0Endoprotezy stawu kolanowego wraz z instrumentarium2.500.000 - Sztuczne zęby i protezy dentystyczne: 9021 29 00 0- - Pozostałe ex 9021 29 00 0Wszczepy szczękowo-twarzowe wraz z instrumentarium300.000 9021 30- Protezy innych części ciała 9021 30 10 0- - Protezy oczne ex 9021 30 10 0Protezy oczne (soczewki) wewnątrzgałkowe800.000 9021 30 90 0- - Pozostałe ex 9021 30 90 0Zastawki serca, kondiuty6.000.000 ex 9021 30 90 0Protezy i łaty naczyniowe o porowatości nie wyższej niż 1500 D.V.1.500.000 ex 9021 30 90 0Protezy wewnątrznaczyniowe (stenty)1.500.000 ex 9021 30 90 0Zastawki do wodogłowia7.000.000 ex 9021 30 90 0Endoprotezy piersiowe i expandery100.000 9021 50 00 0- Stymulatory serca z wyjątkiem części do nich i akcesoriów ex 9021 50 00 0Stymulatory serca (wszczepiane)6.000.000 9021 90- Pozostałe: 9021 90 90 0- - Pozostałe ex 9021 90 90 0Wyposażenie stymulatorów serca1.300.000 ex 9021 90 90 0Wyposażenie zastawek serca500.000 ex 9021 90 90 0Wyposażenie zastawek do wodogłowia200.000 9022Aparaty wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie lub promieniowanie alfa, beta lub gamma, nawet dla zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych, włącznie z aparaturą do radiografii lub radioterapii, lampami rentgenowskimi oraz innymi generatorami promieni rentgena, generatorami wysokiego napięcia, pulpitami i panelami sterowniczymi, ekranami, stołami, fotelami itp., do prowadzenia badań lub leczenia: - Aparatura wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie, nawet dla zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych włącznie z aparatami do radiografii lub radioterapii: 9022 12 00 0- - Urządzenia do tomografii komputerowej ex 9022 12 00 0Tomograf komputerowy6.000.000 9022 13 00 0- - Pozostałe, do zastosowania w stomatologii ex 9022 13 00 0Aparaty rentgenowskie stomatologiczne - pantomogramy2.000.000 9022 14 00 0- - Pozostałe, do zastosowań medycznych, chirurgicznych lub weterynaryjnych ex 9022 14 00 0Zestawy rtg do angiografii i koronografii8.000.000 ex 9022 14 00 0Mammografy6.000.000 ex 9022 14 00 0Densytometry rtg2.000.000 ex 9022 14 00 0Zestawy dla pracowni cewnikowania serca8.000.000 - Aparaty wykorzystujące promieniowanie alfa, beta lub gamma, nawet do zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych i weterynaryjnych łącznie z aparaturą do radiografii i radioterapii: 9022 21 00 0- - Do zastosowań medycznych, chirurgicznych, stomatologicznych lub weterynaryjnych ex 9022 21 00 0Urządzenia do brachyterapii3.000.000 ex 9022 21 00 0Gammakamery10.000.000 ex 9022 21 00 0Linia terapeutyczna onkologiczna6.000.000 ex 9022 21 00 0Zestaw do stereotaksji420.000 ex 9022 21 00 0Aparaty kobaltowe ze źródłem promieniowania i wyposażeniem4.000.000 ex 9022 21 00 0Symulator terapeutyczny1.300.000 ex 9022 21 00 0System planowania terapii800.000 ex 9022 21 00 0Generatory WN5.000.000 ex 9022 21 00 0Wzmacniacze rtg5.000.000 ex 9022 21 00 0Systemy do unieruchamiania pacjenta35.000 ex 9022 21 00 0Bloki weryfikacyjne45.000 ex 9022 21 00 0Półki osłon i bloków40.000 ex 9022 21 00 0Bolusy5.000 9022 30 00 0- Lampy rentgenowskie10.000.000 9023 00Przyrządy, aparaty lub modele, przeznaczone wyłącznie do celów pokazowych (np. do nauczania lub na wystawach), nadające się do innych celów: 9023 00 80 0- Pozostałe ex 9023 00 80 0Fantomy humoidalne30.000 ex 9023 00 80 0Fantomy wodne55.000 9027Przyrządy lub aparaty do analizy fizycznej lub chemicznej (np. polarymetry, refraktometry, spektrometry, aparaty do analizy gazu lub dymu); przyrządy lub aparaty do pomiaru lub kontroli lepkości, porowatości, rozszerzalności, napięcia powierzchniowego itp.: przyrządy i aparaty do mierzenia i kontroli ilości ciepła, światła lub dźwięku, łącznie ze światłomierzami; mikrotomy: 9027 20- Chromatografy i aparaty do elektroforezy: 9027 20 10 0- - Chromatografy ex 9027 20 10 0Chromatograf gazowy3.000.000 ex 9027 20 10 0Chromatograf cieczowy3.000.000 ex 9027 20 10 0Chromatograf gazowy sprzężony ze spektrometrem masowym2.500.000 9027 30 00 0- Spektrometry, spektrofotometry oraz spektrografy stosowane w zakresie optycznym (promienie ultrafioletowe, widzialne, podczerwone) ex 9027 30 00 0Spektrofotometr absorbcji atomowej4.000.000 9027 50 00 0- Pozostałe przyrządy i aparaty stosowane w zakresie optycznym (promieniowanie ultrafioletowe, widzialne, podczerwone) ex 9027 50 00 0Glukometry3.000.000 9027 80- Pozostałe przyrządy i aparaty: - - Elektroniczne: 9027 80 17 0- - - Pozostałe ex 9027 80 17 0Analizatory bakteriologiczne1.000.000 ex 9027 80 17 0Analizatory hematologiczne wieloparametrowe (pow. 12-tu parametrów)2.000.000 ex 9027 80 17 0Czytnik do badania moczu500.000 ex 9027 80 17 0Analizatory immunoenzymatyczne1.000.000 ex 9027 80 17 0Analizatory do badań elektrolitów1.000.000 ex 9027 80 17 0Analizator jonoselektywny (do oznaczania jonów)1.000.000 ex 9027 80 17 0Automatyczny analizator radioimmunologiczny100.000 ex 9027 80 17 0Nieinwazyjny miernik bilirubiny160.000 ex 9027 80 17 0System do elektrofizjologii inwazyjnej800.000 - - Pozostałe: 9027 80 97 0- - - Pozostałe ex 9027 80 97 0Komputerowe kombajny biochemiczne wieloparametrowe do kompleksowych analiz biochemicznych1.000.000 9027 90- Mikrotomy; ich części i akcesoria: 9027 90 10 0- - Mikrotomy300.000 9030Oscyloskopy, analizatory widma oraz inne przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli wielkości elektrycznych, z wyjątkiem mierników objętych pozycją nr 9028; przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania alfa, beta, gamma lub rentgena, promieni kosmicznych lub innych promieni jonizujących: 9030 10- Przyrządy i aparaty do pomiaru lub wykrywania promieniowania jonizującego: 9030 10 90 0- - Pozostałe ex 9030 10 90 0System weryfikacji radiologicznej670.000 ex 9030 10 90 0Zestaw uniwersalny do dozymetrii promieniowania jonizującego900.000 ex 9030 10 90 0Miernik symetrii pola13.000 ex 9030 10 90 0Dawkomierz terapeutyczny100.000 ex 9030 10 90 0Dawkomierz do pomiaru in vivo42.000 ex 9030 10 90 0Dawkomierz do kontroli dawki32.000 ex 9030 10 90 0Analizator pola340.000 ex 9030 10 90 0Densytometr laserowy52.000 ex 9030 10 90 0Czytniki detektorów luminescencyjnych150.000 9402Meble lekarskie, chirurgiczne, dentystyczne lub weterynaryjne (np. stoły operacyjne, stoły do badań, łóżka szpitalne ze stosownymi mechanizmami, fotele dentystyczne); fotele fryzjerskie i podobne, obrotowe, z pochylanym oparciem lub podnoszone; części do powyższych wyrobów: 9402 90 00 0- Pozostałe ex 9402 90 00 0Stół terapeutyczny200.000 9405Lampy i oprawy oświetleniowe, w tym także reflektory poszukiwawcze i punktowe, oraz ich części, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; reklamy świetlne, podświetlane tablice i znaki informacyjne itp., ze źródłem światła zamontowanym na stałe, oraz ich części gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 9405 40- Pozostałe lampy elektryczne i oprawy oświetleniowe: - - Pozostałe: - - - Z innych materiałów: 9405 40 91 0- - - - W rodzaju stosowanych do lamp żarowych ex 9405 40 91 0Źródło zimnego światła100.000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 13, poz. 57) Na podstawie art. 71 ust. 2 i art. 21 ust. 3a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Dz. U. Nr 157, poz. 803) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5: a) w ust. 1 po wyrazach "prac legislacyjnych" dodaje się wyrazy "oraz wydawaniem Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski"", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "kierownikowi redakcji Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" oraz"; 2) w załączniku do rozporządzenia: a) w lp. 4 skreśla się stanowisko kierownika redakcji Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", b) w lp. 5 skreśla się stanowisko zastępcy kierownika Redakcji Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu danych i informacji objętych wnioskiem o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej. (Dz. U. Nr 13, poz. 58) Na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. O wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej może ubiegać się osoba fizyczna lub osoba prawna, zwana dalej "założycielem". § 2. Wniosek o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej powinien zawierać: 1) określenie założyciela (imię i nazwisko lub nazwę osoby prawnej, miejsce zamieszkania lub siedzibę), 2) nazwę uczelni zawodowej, 3) określenie siedziby uczelni zawodowej, 4) określenie wielkości środków finansowych i majątkowych, które założyciel przeznacza na utworzenie uczelni zawodowej, 5) określenie źródeł i sposobu finansowania uczelni zawodowej, 6) określenie przewidywanego rodzaju studiów oraz określenie kierunków i/lub specjalności zawodowej kształcenia, 7) zobowiązanie do przekazywania na potrzeby tworzonej uczelni zawodowej środków finansowych, o których mowa w pkt 4 i 5, 8) uzasadnienie wniosku wraz z koncepcją kształcenia i bliższym określeniem sylwetki przyszłego absolwenta, 9) informacje o zakładanych rozmiarach kształcenia na poszczególnych kierunkach i/lub specjalnościach zawodowych, 10) informacje o kadrze naukowo-dydaktycznej przewidywanej dla prowadzenia nauczania na określonym kierunku i/lub specjalności zawodowej kształcenia. § 3. Założyciel powinien dołączyć do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej: 1) plany studiów oraz ramowe programy nauczania przedmiotów objętych tymi planami dla wszystkich przewidywanych kierunków i/lub specjalności zawodowych, 2) wykaz nauczycieli akademickich, których zamierza zatrudnić w uczelni zawodowej, ze szczegółową informacją o ich dorobku naukowym, dydaktycznym lub doświadczeniu zawodowym, a także z informacjami o dotychczasowym i aktualnym zatrudnieniu (ze szczególnym uwzględnieniem zatrudnienia w uczelniach niepaństwowych), z podaniem wymiaru czasu pracy, wraz z zobowiązaniami do podjęcia przez te osoby pracy w tworzonej uczelni zawodowej, 3) dokumenty potwierdzające wiarygodnie dysponowanie przez założyciela środkami majątkowymi, o których mowa w § 2 pkt 4, 4) szczegółowy opis bazy materialnej i dydaktycznej tworzonej uczelni zawodowej (np. akty własności, umowy najmu czy dzierżawy) dla potwierdzenia możliwości i warunków prawidłowej realizacji celów uczelni zawodowej. § 4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej osoba prawna powinna dołączyć wyciąg z rejestru lub inny właściwy dokument określający rodzaj, zakres działalności i organy upoważnione do występowania w imieniu założyciela. § 5. Założyciel powinien dołączyć do wniosku o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej projekt jej statutu. § 6. Osoba prawna lub osoba fizyczna zagraniczna zobowiązana jest do przedłożenia stosownych dokumentów wraz z przekładem na język polski, z tym że dokumenty, o których mowa w § 4, wymagają poświadczenia przez właściwą ze względu na siedzibę założyciela polską placówkę dyplomatyczną lub urząd konsularny. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej, w tym również nauczycieli szkół zaocznych, oraz zasad zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w kształceniu zaocznym i w systemie kształcenia na odległość. (Dz. U. Nr 13, poz. 60) Na podstawie art. 42 ust. 9 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: § 1. Tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin grupowych i indywidualnych zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych prowadzonych bezpośrednio z młodzieżą i słuchaczami przez pedagogów i psychologów zatrudnionych w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej w pełnym wymiarze godzin ustala się na 20 godzin. § 2. Obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych nauczycieli zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin w kształceniu zaocznym wynosi rocznie 648 godzin. § 3. 1. Do obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych nauczycieli zatrudnionych w kształceniu zaocznym zalicza się: 1) godziny wykładów, konsultacji, ćwiczeń, zajęć praktycznych i konwersatoriów, 2) faktycznie zrealizowane godziny poprawiania i oceniania pisemnych prac kontrolnych i egzaminacyjnych, z wyjątkiem egzaminów wstępnych, dyplomowych i dojrzałości, licząc poprawienie trzech prac za 1 godzinę zajęć, 3) godziny nadzorowania i przeprowadzania egzaminów dojrzałości, 4) godziny przeprowadzania egzaminów ustnych, z wyjątkiem wstępnych i dyplomowych, w wymiarze ustalonym przez dyrektora szkoły. 2. Każdą godzinę zajęć wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3, faktycznie realizowanych w niedziele i święta, liczy się za 2 godziny zajęć. 3. Dla celów obliczania obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych przez godzinę ćwiczeń i konsultacji należy rozumieć jednostkę 45 minut, przez godzinę zajęć praktycznych - jednostkę 55 minut, a przez godzinę pozostałych zajęć - 60 minut. 4. Rozliczenie godzin zajęć dydaktycznych nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin zajęć dydaktycznych w kształceniu zaocznym następuje w każdym semestrze. W okresie semestru nauczyciel obowiązany jest zrealizować połowę rocznego wymiaru godzin zajęć; za podstawę rozliczenia przyjmuje się, według zapisów w dzienniku lekcyjnym, odbyte godziny zajęć, godziny usprawiedliwionej nieobecności w pracy i godziny nie zrealizowane z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. 5. Odbyte godziny zajęć wymienionych w ust. 1 oraz godziny zajęć wynikające z planu nauczania, lecz nie zrealizowane z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, przekraczające połowę rocznego wymiaru godzin zajęć, są godzinami ponadwymiarowymi. § 4. 1. Obowiązkowy wymiar godzin zajęć nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze, prowadzącego zajęcia z przedmiotów o różnym wymiarze godzin zajęć, ustala się według przedmiotu, dla którego wymiar jest korzystniejszy, jeżeli nauczyciel naucza tego przedmiotu co najmniej w połowie obowiązkowego wymiaru godzin zajęć. 2. Obowiązkowy pełny wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych nauczycieli zobowiązanych do pracy w innej szkole w celu uzupełnienia obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych ustala się według zasad określonych w ust. 1. 3. Do obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczyciela wlicza się również godziny nadzorowania i przeprowadzania egzaminów dojrzałości. 4. Zasady określone w ust. 3 stosuje się odpowiednio do dyrektorów szkół oraz innych nauczycieli, którym powierzono stanowiska kierownicze, jeżeli czynności związane z nadzorowaniem pisemnych egzaminów dojrzałości i przeprowadzaniem egzaminów ustnych przekraczają obowiązujący ich wymiar godzin zajęć. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 27 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 15, poz. 63) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 marca 1992 r. sprawie nadania statutu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 24, poz. 104 i Nr 80, poz. 409 oraz z 1993 r. Nr 36, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, zwana dalej «Agencją», działa na podstawie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 i Nr 101, poz. 504, z 1996 r. Nr 59, poz. 268, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349 i Nr 79, poz. 484), zwanej dalej «ustawą», oraz niniejszego statutu."; 2) w § 4 wyrazy "Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej" zastępuje się wyrazami "Minister Skarbu Państwa."; 3) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Organami Agencji są: 1) Prezes, 2) Rada Nadzorcza."; 4) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. 1. Prezes dokonuje czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, powołuje i odwołuje swoich zastępców, dyrektorów oddziałów terenowych, a na wniosek tych dyrektorów - ich zastępców i głównych księgowych w oddziałach terenowych. 2. Do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy Prezes może wyznaczyć innego pracownika Agencji"; 5) w § 10 skreśla się wyrazy "oraz zakres działania Kolegium Agencji"; 6) rozdział 4 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 4 Rada Nadzorcza § 13. 1. Rada Nadzorcza, zwana dalej «Radą», wykonuje stały nadzór we wszystkich dziedzinach działalności Agencji. 2. Do zakresu działania Rady należy: 1) sprawowanie nadzoru i dokonywanie ocen realizacji zadań Agencji, określonych w art. 6 ustawy, a w szczególności w zakresie: a) przejmowania mienia Skarbu Państwa do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, zwanego dalej «Zasobem», b) gospodarowania mieniem Zasobu w każdej z form określonych w ustawie, c) tworzenia miejsc pracy w związku z restrukturyzacją państwowej gospodarki rolnej, 2) przedstawianie corocznie Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej opinii w sprawie projektu planu finansowego Agencji ustalonego na dany rok, 3) okresowa ocena wyników finansowej działalności Agencji, 4) badanie rocznych sprawozdań finansowych Agencji oraz podejmowanie uchwał w sprawie zatwierdzenia tych sprawozdań i udzielenia pokwitowania Prezesowi Agencji z wykonania obowiązków w poprzednim roku obrachunkowym, 5) opiniowanie struktury organizacyjnej Agencji i regulaminu wynagradzania pracowników Biura Prezesa Agencji i oddziałów terenowych. 3. Rada rozpatruje przedstawiane kwartalnie przez Prezesa Agencji raporty z działalności Agencji, w tym informacje o wynikach finansowych tej działalności. 4. Rada może delegować swego członka do wykonania oznaczonych czynności mających na celu ustalenie stanu faktycznego, niezbędnego do zajęcia stanowiska w danej sprawie przez Radę. § 14. 1. Rada Nadzorcza składa się z przewodniczącego i jedenastu członków. 2. Rada podejmuje uchwały na posiedzeniach, zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej siedmiu członków. W razie równego podziału głosów rozstrzyga głos przewodniczącego. 3. Posiedzenia Rady zwołuje przewodniczący. Zawiadomienia o terminie posiedzenia powinny być wysyłane co najmniej na siedem dni przed wyznaczoną datą posiedzenia. Posiedzenia Rady prowadzi przewodniczący albo wyznaczony przez niego inny członek Rady. Rada może uchwalić regulamin swego działania. 4. Obsługę techniczno-biurową Rady sprawuje biuro Agencji. § 15. 1. Miesięczne wynagrodzenie członków Rady, z wyjątkiem przewodniczącego, jest równe przeciętnemu wynagrodzeniu brutto w sektorze przedsiębiorstw wraz z wypłatami z zysku za ostatni miesiąc minionego kwartału, pomnożonemu przez współczynnik 1,5. 2. Miesięczne wynagrodzenie przewodniczącego Rady Nadzorczej jest równe przeciętnemu wynagrodzeniu brutto w sektorze przedsiębiorstw wraz z wypłatami z zysku za ostatni miesiąc minionego kwartału, pomnożonemu przez współczynnik 2,0. 3. Członkom Rady Nadzorczej przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, bez względu na częstotliwość zwoływanych posiedzeń. 4. Wynagrodzenie nie przysługuje za miesiąc, w którym członek Rady nie uczestniczył bez usprawiedliwienia w żadnym ze zwołanych posiedzeń. 5. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest wypłacane z dołu, do 10 dnia każdego następnego miesiąca. 6. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie obejmuje kosztów podróży i zakwaterowania, których zwrot przysługuje według przepisów w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. 7. Osobom spoza składu Rady uczestniczącym w posiedzeniu Rady przysługuje zwrot kosztów podróży i zakwaterowania oraz diety według przepisów, o których mowa w ust. 6. 8. Koszty działania Rady ponosi Agencja."; 7) § 16 otrzymuje brzmienie: "§ 16. 1. Prezes Agencji tworzy i znosi oddziały terenowe, a także określa terytorialny i przedmiotowy zakres ich działania. 2. W sprawach nie objętych terytorialnym i przedmiotowym zakresem działania oddziałów terenowych właściwy jest Prezes Agencji."; 8) skreśla się § 18; 9) § 21 otrzymuje brzmienie: "§ 21. Do zadań oddziałów terenowych, z zastrzeżeniem § 7 ust. 3, należą w szczególności następujące sprawy: 1) przejmowanie mienia do Zasobu, na zasadach i w trybie określonym w ustawie, 2) prowadzenie ewidencji mienia Zasobu, 3) przygotowanie i realizacja programów restrukturyzacji i prywatyzacji mienia Zasobu, w tym także zawieranie umów w sprawie prowadzenia działalności gospodarczej w imieniu i na rachunek Agencji, z wykorzystaniem wydzielonych części mienia Zasobu, 4) sprawowanie nadzoru właścicielskiego nad mieniem Zasobu, 5) windykacja należności Agencji, 6) prowadzenie restrukturyzacji zadłużenia Agencji, 7) działanie na rzecz tworzenia miejsc pracy oraz aktywizacji zawodowej byłych pracowników państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej."; 10) w § 23: a) w pkt 2 po wyrazach "wartość ewidencyjna" dodaje się wyraz "netto", b) w pkt 3 liczbę "1500" zastępuje się liczbą "500"; 11) w § 28 w ust. 2, w § 29 w ust. 1 i w § 30 wyrazy "zadań określonych w art. 6 i art. 13 ust. 2 ustawy" zastępuje się wyrazami "zadań określonych w ustawie."; 12) w § 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zasady wynagradzania pracowników zatrudnionych w Biurze Agencji i oddziałach terenowych określa regulamin wynagradzania. Warunki wynagradzania Prezesa Agencji ustala Prezes Rady Ministrów."; 13) § 36 otrzymuje brzmienie: "§ 36. Prezes Agencji określa szczegółowe zasady rozrachunku gospodarczego oddziałów terenowych oraz jednostek gospodarczych zarządzanych lub administrowanych w imieniu i na rachunek Agencji, z zachowaniem zasad gospodarki finansowej określonych w statucie."; 14) w § 37: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "w trybie określonym w art. 24 ust. 1 ustawy", b) w ust. 2 wyraz "budynki" zastępuje się wyrazami "obiekty budowlane", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Fizyczna likwidacja obiektów budowlanych wymaga zgody Prezesa Agencji, jeżeli ich wartość ewidencyjna netto przewyższa równowartość 2000 decyton żyta, ustaloną stosownie do przepisów o podatku rolnym.", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Nie zagospodarowane mienie ruchome może być użyczone lub nieodpłatnie przekazane na własność muzeum, a także innym jednostkom organizacyjnym na cele działalności dydaktycznej, oświatowo-wychowawczej, opiekuńczej, charytatywnej albo, jeśli nie przedstawia wartości użytkowej - zlikwidowane.", e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Przepisy ust. 1-5 nie naruszają, przewidzianego w odrębnych przepisach, obowiązku uzyskania zezwoleń właściwych organów na dokonanie rozbiórki lub na fizyczną likwidację w inny sposób poszczególnych składników mienia Zasobu." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli i trybu postępowania dyscyplinarnego. (Dz. U. Nr 15, poz. 64) Na podstawie art. 85 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Przepisom rozporządzenia podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni zatrudnieniu w przedszkolach, szkołach i innych placówkach wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), zwani dalej "nauczycielami", jeżeli byli nauczycielami mianowanymi w chwili popełnienia czynu stanowiącego uchybienie godności zawodu nauczyciela lub obowiązkom, o których mowa w art. 6 ustawy. § 2. 1. Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych nauczycieli właściwe są komisje dyscyplinarne pierwszej i drugiej instancji, zwane dalej "komisjami". 2. Komisje rozpatrują również odwołania od decyzji o zawieszeniu w pełnieniu obowiązków nauczyciela, wydanych na podstawie art. 83 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), zwanej dalej "ustawą". § 3. 1. Postępowanie dyscyplinarne za czyn podlegający ukaraniu w postępowaniu karnym lub w sprawach o wykroczenia może być prowadzone równocześnie z tym postępowaniem. Komisja może zawiesić postępowanie dyscyplinarne do czasu wydania prawomocnego orzeczenia w postępowaniu karnym lub w sprawach o wykroczenia. Komisja może w każdej chwili podjąć i kontynuować zawieszone postępowanie dyscyplinarne. 2. Orzeczenie wydane w postępowaniu karnym lub w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz wymierzenia kary dyscyplinarnej. § 4. 1. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umarza, gdy: 1) czynności wyjaśniające nie potwierdziły popełnienia przez nauczyciela zarzuconego przewinienia, 2) popełnione przewinienie nie zawiera znamion uchybienia godności zawodu lub obowiązkom nauczyciela, 3) za popełnione przewinienie nauczyciel został ukarany karą porządkową zgodnie z art. 108 Kodeksu pracy, 4) nauczyciel, który popełnił przewinienie, nie był nauczycielem mianowanym w chwili popełnienia czynu, 5) nauczyciel zmarł, 6) nastąpiło przedawnienie odpowiedzialności dyscyplinarnej, o którym mowa w art. 81 ust. 1 ustawy, 7) właściwy publiczny zakład opieki zdrowotnej stwierdzi chorobę psychiczną nauczyciela w chwili popełnienia przewinienia, która wykluczała lub ograniczała świadomość popełnienia lub oceny czynu. 2. Komisja uchyla postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego, jeżeli podstawą umorzenia postępowania była śmierć nauczyciela, a z wnioskiem o uwolnienie go od zarzutów wystąpił jego małżonek, rodzeństwo, krewny lub powinowaty w linii prostej. W takim przypadku postępowanie dyscyplinarne toczy się dalej z udziałem obrońcy ustanowionego przez wnioskodawcę lub z urzędu przez przewodniczącego komisji. § 5. 1. Rozprawa dyscyplinarna jest jawna. 2. Przewodniczący składu orzekającego może wyłączyć jawność rozprawy w całości lub w części na wniosek stron albo z własnej inicjatywy, ze względu na moralność, porządek publiczny oraz ze względu na ochronę życia prywatnego stron lub inny ważny interes prywatny. 3. W razie wyłączenia jawności mogą być obecne na rozprawie po dwie osoby wskazane przez obwinionego i rzecznika dyscyplinarnego. § 6. 1. Orzeczeń komisji nie podaje się do wiadomości publicznej. 2. Orzeczenia ogłaszane są jawnie. Rozdział 2 Skład, tryb powoływania i właściwość komisji dyscyplinarnych § 7. 1. Członków komisji powołuje się na okres kadencji trwającej 4 lata, z zastrzeżeniem § 8 ust. 4, spośród mianowanych nauczycieli zatrudnionych w przedszkolach, szkołach i innych placówkach wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy, zwanych dalej "szkołami". 2. Członkami komisji mogą być również nauczyciele zatrudnieni w urzędach organów administracji rządowej na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych. 3. Członków komisji, w tym przewodniczącego i jego zastępców, powołuje, odwołuje i ustala ich liczbę oraz funkcje, wojewoda lub właściwy minister, przy którym ta komisja działa, zwani dalej "organem, przy którym działa komisja", w porozumieniu ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli. Kandydatów wraz z podaniem uzasadnienia zgłaszają organy administracji rządowej lub samorządowej oraz rady pedagogiczne szkół. Kandydaci powinni uzyskać pozytywną opinię rady pedagogicznej szkoły, w której są zatrudnieni. Obowiązek uzyskania opinii rady pedagogicznej nie dotyczy nauczycieli, o których mowa w ust. 2. 4. Liczba członków komisji powinna być taka, żeby zapewniała sprawne i wnikliwe rozpatrywanie spraw z uwzględnieniem przepisu § 11. § 8. 1. Członka komisji można odwołać przed upływem kadencji tylko na jego wniosek, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Członek komisji nie może pełnić swoich obowiązków, jeżeli przeciwko niemu toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne; w razie gdy wszczęte postępowanie zakończy się prawomocnym orzeczeniem skazującym, członek komisji traci mandat z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. 3. Członek komisji traci również mandat, gdy w jego zatrudnieniu zajdą zmiany powodujące utratę warunków do powołania na członka komisji. Członek komisji przechodzący w czasie trwania kadencji komisji na emeryturę lub rentę zachowuje mandat do końca kadencji. 4. W razie zmniejszenia się składu komisji można dokonać jego uzupełnienia w czasie trwania kadencji komisji. Mandat nowego członka komisji wygasa z upływem jej kadencji. 5. Członkowie komisji pełnią swoje obowiązki do czasu powołania nowej komisji. § 9. 1. Na członków komisji należy powoływać nauczycieli, o których mowa w § 7 ust. 1 i 2, cieszących się autorytetem, o wysokich walorach moralnych oraz posiadających co najmniej pięcioletni staż pracy pedagogicznej w szkole. 2. Nie można pełnić obowiązków członka komisji dłużej niż przez dwie kolejne kadencje. § 10. 1. Właściwość miejscową komisji ustala się według miejsca zatrudnienia obwinionego w chwili popełnienia czynu. 2. Jeżeli w jednej sprawie o uchybienie godności zawodu lub obowiązkom nauczyciela odpowiada kilku nauczycieli, dla których właściwe są różne komisje, do rozpoznania sprawy dyscyplinarnej wszystkich obwinionych właściwa jest komisja wyznaczona przez Ministra Edukacji Narodowej. § 11. 1. Komisja pierwszej instancji orzeka w składzie trzyosobowym. 2. Komisja drugiej instancji orzeka w składzie: 1) trzech członków, gdy komisja pierwszej instancji wydała orzeczenie o ukaraniu karą określoną w art. 76 ust. 1 pkt 1-3a ustawy, 2) pięciu członków, gdy komisja pierwszej instancji wydała orzeczenie o ukaraniu karą określoną w art. 76 ust. 1 pkt 4 ustawy. 3. Przewodniczącym składu orzekającego jest przewodniczący komisji albo wyznaczony przez niego zastępca. 4. Do składu orzekającego, o którym mowa w ust. 1 oraz w ust. 2 pkt 1, powinien wchodzić co najmniej jeden nauczyciel tego samego typu szkoły, w której zatrudniony jest obwiniony, a do składu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, co najmniej dwóch nauczycieli. 5. Do składu orzekającego komisji nie mogą być wyznaczeni członkowie, którzy poprzednio brali udział w sprawie w jakimkolwiek charakterze. § 12. 1. Przewodniczący komisji kieruje pracami komisji, a w szczególności: 1) zaznajamia się z każdą sprawą wpływającą do komisji, 2) ustala składy orzekające, powołuje przewodniczącego składu, jeżeli sam nie przewodniczy składowi, oraz wyznacza termin pierwszego posiedzenia składu, 3) zapewnia szybki i sprawny przebieg postępowania dyscyplinarnego, a także zgodność postępowania z obowiązującymi przepisami. 2. W razie niemożności pełnienia obowiązków przez przewodniczącego komisji przez okres dłuższy niż dwa miesiące, organ, przy którym działa komisja powierza pełnienie obowiązków przewodniczącego jednemu z jego zastępców na czas niezbędny dla prawidłowego działania komisji. Rozdział 3 Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i obrońca § 13. 1. W celu przeprowadzenia czynności mających ustalić zasadność zarzutu uchybienia godności zawodu lub obowiązkom nauczyciela oraz okoliczności przewinienia, organ, przy którym działa komisja, wyznacza rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępców spośród pracowników zatrudnionych odpowiednio w kuratorium oświaty, Ministerstwie Edukacji Narodowej oraz Ministerstwie Kultury i Sztuki. 2. Do zadań rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego przez organ, przy którym działa komisja dyscyplinarna pierwszej instancji, należy w szczególności: 1) prowadzenie postępowania wyjaśniającego na polecenie organu, który go wyznaczył, 2) składanie wniosków o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego do komisji albo umarzanie postępowania wyjaśniającego, 3) uczestniczenie w rozprawach dyscyplinarnych w charakterze strony, 4) wnoszenie zażaleń na postanowienia i odwołań od orzeczeń komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji do komisji dyscyplinarnej drugiej instancji, 5) składanie podań do właściwego ministra o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego. 3. Do zadań rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego przez organ, przy którym działa komisja dyscyplinarna drugiej instancji, należy w szczególności: 1) analizowanie dokumentacji spraw odwoławczych, 2) uczestniczenie w rozprawach dyscyplinarnych w charakterze strony, 3) składanie podań do właściwego ministra o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego. 4. Rzecznik dyscyplinarny wykonuje zadania, o których mowa w ust. 2 i 3, przy pomocy swoich zastępców. § 14. 1. Organ, który powołał rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępców, może odwołać ich w każdym czasie. 2. Rzecznik dyscyplinarny powinien być wyłączony z udziału w sprawie, jeżeli zachodzą okoliczności określone w § 11 ust. 5 i § 28 ust. 1. O wyłączeniu rozstrzyga i w razie wyłączenia wyznacza innego rzecznika dyscyplinarnego organ, przy którym działa komisja. Wyłączenie następuje na żądanie rzecznika, na wniosek obwinionego, jego obrońcy lub z urzędu. 3. Czynności rzecznika dyscyplinarnego, który został wyłączony z udziału w sprawie, dokonane zanim nastąpiło wyłączenie, pozostają w mocy. Organ, o którym mowa w ust. 2, lub skład orzekający w sprawie może postanowić o ponownym przeprowadzeniu określonych czynności przez nowego rzecznika dyscyplinarnego. § 15. 1. Wniosek rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego lub jego postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego albo wniesienie zażalenia lub odwołania, a także złożenie podania, o którym mowa w § 13 ust. 2, wymaga zatwierdzenia przez organ, który wyznaczył rzecznika dyscyplinarnego w sprawie. 2. Rzecznik dyscyplinarny może odstąpić na rozprawie od wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w całości lub w części jedynie wówczas, gdy na rozprawie wyjdą na jaw nowe okoliczności, które zmieniają, w sposób istotny, faktyczny lub prawny stan sprawy. § 16. 1. Za obwinionego uważa się nauczyciela, któremu doręczono zawiadomienie o wszczęciu postępowania wyjaśniającego. 2. Obwinionego nie uważa się za winnego zarzucanego przewinienia, dopóki nie zostanie mu udowodniona wina stwierdzona prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym. 3. Obwinionemu przysługuje prawo do obrony w toku postępowania wyjaśniającego i w postępowaniu przed komisją na zasadach określonych w rozporządzeniu. 4. Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego. § 17. 1. W postępowaniu wyjaśniającym i w postępowaniu przed komisją obwiniony ma prawo ustanowić obrońcę. Obrońcą nie może być członek komisji, przed którą toczy się sprawa. 2. Przewodniczący komisji na wniosek obwinionego lub z własnej inicjatywy może wyznaczyć obrońcę z urzędu. Organ, przy którym działa komisja, może sporządzić listę obrońców z urzędu na daną kadencję. 3. Zawiadomienie o ustanowieniu obrońcy lub wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu powinny być nadesłane do komisji, przed którą toczy się postępowanie, nie później niż na 7 dni przed rozprawą. Po tym terminie przewodniczący komisji może wyznaczyć obrońcę z urzędu, który bierze udział w rozprawie. 4. Obwiniony może mieć jednocześnie nie więcej niż dwóch obrońców. 5. Obrońca obowiązany jest zachować w tajemnicy wszystko, o czym się dowie w związku z wykonywaniem czynności obrońcy. 6. Osoba powołana w charakterze obrońcy z urzędu może odmówić podjęcia się obrony tylko z ważnych powodów. 7. O ustanowieniu obrońcy w postępowaniu wyjaśniającym obwiniony zawiadamia rzecznika dyscyplinarnego. Rozdział 4 Postępowanie wyjaśniające § 18. 1. Organ, przy którym działa komisja, po otrzymaniu wiadomości o uchybieniu godności zawodu lub obowiązkom nauczyciela albo o toczącym się przeciw niemu lub zakończonym postępowaniu karnym niezwłocznie poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. 2. O wszczęciu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny zawiadamia obwinionego, dyrektora szkoły, w której obwiniony jest zatrudniony, albo organ prowadzący szkołę, jeżeli obwinionym jest dyrektor szkoły, a także organ, przy którym działa komisja. 3. W toku postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny może przesłuchiwać świadków i biegłych oraz zbierać i przeprowadzać wszelkie dowody konieczne dla wyjaśnienia sprawy. 4. O terminie i miejscu przeprowadzania czynności podejmowanych w toku postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny zawiadamia osoby i organy, o których mowa w ust. 2, oraz obrońcę obwinionego, jeżeli został ustanowiony. 5. W postępowaniu wyjaśniającym należy przesłuchać obwinionego oraz umożliwić mu złożenie wyjaśnień mogących mieć znaczenie dla sprawy. Obwiniony i jego obrońca mają prawo zgłosić wniosek o przesłuchanie wskazanych przez nich świadków i o przeprowadzenie innych dowodów. Obwiniony ma prawo zapoznać się z materiałami zebranymi w postępowaniu wyjaśniającym oraz złożyć dodatkowe wyjaśnienia w sprawie. Obwiniony ma również prawo odmówić złożenia wyjaśnień. 6. Odmowa złożenia wyjaśnień przez obwinionego lub niezłożenie wyjaśnień z przyczyn leżących po stronie obwinionego nie stanowią przeszkody w złożeniu przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. 7. Jeżeli przeciwko obwinionemu toczy się lub zostało zakończone postępowanie karne, w związku z którym wszczęto postępowanie wyjaśniające, rzecznik dyscyplinarny może odstąpić od przesłuchiwania świadków i biegłych oraz zbierania i przeprowadzania dowodów. W takim przypadku rzecznik może ograniczyć postępowanie wyjaśniające do ustalenia charakteru zarzutów postawionych obwinionemu w postępowaniu karnym oraz zebrania innych informacji, które uzna za niezbędne dla dalszego postępowania w sprawie. 8. W toku postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny ustala, czy obwiniony był nauczycielem mianowanym w chwili popełnienia czynu i czy nie nastąpiło przedawnienie odpowiedzialności dyscyplinarnej. § 19. Postępowanie wyjaśniające powinno być przeprowadzone bez nie uzasadnionej zwłoki. Wyniki postępowania rzecznik dyscyplinarny przedstawia organowi, który polecił wszczęcie postępowania wyjaśniającego. § 20. 1. Jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego wskazują, iż obwiniony uchybił godności zawodu lub obowiązkom nauczyciela, rzecznik dyscyplinarny sporządza wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego i kieruje go do komisji wraz z aktami sprawy i teczką akt osobowych obwinionego. 2. Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego powinien zawierać: 1) imię i nazwisko, stanowisko służbowe, miejsce pracy, miejsce i datę urodzenia, staż pracy pedagogicznej, wykształcenie, ostatnią ocenę pracy oraz datę mianowania obwinionego, 2) dokładne określenie zarzucanego przewinienia ze wskazaniem czasu, miejsca i okoliczności jego popełnienia, 3) proponowaną karę dyscyplinarną, 4) uzasadnienie oparte na wynikach postępowania wyjaśniającego, 5) wykaz zawierający imiona i nazwiska oraz adresy świadków, którzy mają być wezwani na rozprawę dyscyplinarną, jak również wyliczenie innych dowodów; do wykazu może być dołączony wniosek o zaniechanie wezwania świadków i odczytanie na rozprawie ich zeznań złożonych w toku postępowania wyjaśniającego, 6) datę i podpis rzecznika dyscyplinarnego przeprowadzającego postępowanie wyjaśniające. § 21. 1. Jeżeli wyniki postępowania wyjaśniającego nie potwierdzą popełnienia przez obwinionego zarzucanego przewinienia albo okaże się, że zachodzą okoliczności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2-7, rzecznik dyscyplinarny umarza postępowanie wyjaśniające. 2. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego przesyła się osobom i organom, które zostały powiadomione o jego wszczęciu. Rozdział 5 Postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji § 22. 1. Po złożeniu przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przewodniczący komisji wyznacza skład orzekający. 2. Skład orzekający rozpatruje wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego na posiedzeniu niejawnym, które powinno się odbyć w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wniosku przez przewodniczącego komisji. 3. Na posiedzeniu niejawnym skład orzekający może wydać postanowienie o: 1) wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyznaczeniu terminu rozprawy, 2) odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, 3) przekazaniu sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego, w wyznaczonym przez skład orzekający terminie, wskazując kierunek, w jakim ma nastąpić uzupełnienie, 4) wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i równoczesnym jego zawieszeniu, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w § 3 ust. 1. 4. Odpisy postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony. Odpisy postanowień, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2 i 4, doręcza się również organowi, przy którym działa komisja, dyrektorowi szkoły, w której zatrudniony jest obwiniony, albo organowi prowadzącemu szkołę, gdy obwiniony jest dyrektorem szkoły. 5. Obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, doręcza się, wraz z odpisem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyznaczeniu terminu rozprawy, odpis wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania. 6. Na postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przysługuje rzecznikowi dyscyplinarnemu zażalenie do odwoławczej komisji dyscyplinarnej w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia. § 23. 1. Odwołanie od decyzji o zawieszeniu w pełnieniu obowiązków nauczyciela powinno być wniesione w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. 2. Komisja na posiedzeniu niejawnym, które powinno odbyć się w terminie 7 dni od daty otrzymania odwołania, rozpatruje odwołanie nauczyciela, a w szczególności bada, czy powaga i wiarygodność zarzutów uzasadniają konieczność odsunięcia nauczyciela od obowiązków. Komisja wydaje postanowienie o utrzymaniu w mocy lub uchyleniu decyzji. 3. Komisja uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1, jeżeli w toku postępowania wyjaśniającego nie został potwierdzony zarzut popełnienia przewinienia, albo gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o wymierzenie kary określonej w art. 76 ust. 1 pkt 1 ustawy. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również w przypadku, o którym mowa w art. 83 ust. 3 ustawy. 5. Na postanowienie komisji organowi, który wydał decyzję, oraz nauczycielowi służy zażalenie do odwoławczej komisji dyscyplinarnej w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem komisji, która wydała postanowienie. § 24. 1. Zażalenie rzecznika dyscyplinarnego na postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego rozpoznaje na posiedzeniu niejawnym odwoławcza komisja dyscyplinarna. Posiedzenie powinno odbyć się nie później niż w ciągu 14 dni od dnia złożenia zażalenia. 2. W razie uwzględnienia zażalenia, odwoławcza komisja dyscyplinarna wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i przekazuje akta sprawy przewodniczącemu właściwej komisji. Przepisy § 22 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. 3. Postanowienie odwoławczej komisji dyscyplinarnej utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego jest ostateczne. Przepis § 22 ust. 4 stosuje się odpowiednio. 4. Postanowienie komisji o przekazaniu sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu w celu uzupełnienia postępowania wyjaśniającego powinno wskazywać, w jakim kierunku ma nastąpić uzupełnienie postępowania. 5. Po uzupełnieniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny składa nowy wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo podtrzymuje poprzedni lub postępowanie wyjaśniające umarza. Przepis § 15 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 25. 1. Po otrzymaniu postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny i obwiniony lub jego obrońca mogą zgłaszać do komisji wnioski o dopuszczenie nowych dowodów lub powołanie biegłych. Wnioski powinny być uwzględnione, jeżeli okoliczności, których stwierdzeniu mają służyć powołane dowody, mogą mieć istotny wpływ na treść orzeczenia. Komisja może zarządzić wezwanie świadków i biegłych oraz przeprowadzić dowody nie wskazane we wnioskach. 2. Komisja obowiązana jest uwzględnić wniosek obwinionego lub jego obrońcy o wezwanie na rozprawę świadka, co do którego rzecznik dyscyplinarny wniósł o odczytanie jego zeznań zamiast wzywania na rozprawę. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, strony mogą zgłaszać do zamknięcia rozprawy. § 26. 1. O terminie rozprawy przewodniczący komisji zawiadamia na piśmie rzecznika dyscyplinarnego oraz wzywa na rozprawę: 1) obwinionego, 2) jego obrońcę, 3) świadków i biegłych. 2. Obwinionemu doręcza się wraz z wezwaniem na rozprawę pouczenie o przysługujących mu uprawnieniach i skutkach niestawiennictwa na rozprawę. 3. Termin rozprawy powinien być tak wyznaczony, aby między doręczeniem obwinionemu wezwania na rozprawę a dniem rozprawy upłynęło przynajmniej 14 dni. W razie niezachowania tego terminu na żądanie obwinionego lub jego obrońcy rozprawę odracza się. 4. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawę obwinionego, któremu wezwanie wraz z pouczeniem o przysługujących mu uprawnieniach i skutkach niestawiennictwa na rozprawę doręczono w terminie, o którym mowa w ust. 3, nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy. 5. W razie uznania niestawiennictwa obwinionego na rozprawę za usprawiedliwione, rozprawę odracza się oraz ustala nowy termin. § 27. Obwiniony i jego obrońca mogą przeglądać akta sprawy oraz sporządzać wypisy i notatki do czasu rozpoczęcia rozprawy. § 28. 1. Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony lub jego obrońca mogą zgłosić wniosek o wyłączenie członka składu orzekającego, jeżeli między nim a obwinionym zachodzą stosunki osobiste tego rodzaju, że mogłyby wywołać wątpliwość co do bezstronności tego członka, albo gdy zachodzą okoliczności wymienione w § 11 ust. 5. 2. Wniosek należy uwzględnić, w szczególności gdy: 1) członek składu orzekającego: a) jest lub był małżonkiem obwinionego, jego obrońcy lub rzecznika dyscyplinarnego, b) jest krewnym, powinowatym lub przełożonym obwinionego, jego obrońcy lub rzecznika dyscyplinarnego albo pozostaje w służbowej zależności od nich, c) był świadkiem czynu, o który toczy się sprawa, d) był lub pozostaje z obwinionym w sporze sądowym, 2) sprawa dotyczy bezpośrednio członka składu orzekającego. 3. Wniosek o wyłączenie członka składu orzekającego może być zgłoszony do czasu zamknięcia postępowania dowodowego w czasie rozprawy dyscyplinarnej. 4. Wyłączenie członka składu orzekającego od udziału w rozpoznaniu sprawy z przyczyn określonych w ust. 1 następuje również z urzędu oraz na żądanie członka zgłoszone przewodniczącemu komisji. 5. O wyłączeniu członka składu orzekającego decyduje komisja w składzie, o którym mowa w § 11. W składzie orzekającym w kwestii wyłączenia nie może brać udziału członek składu, którego dotyczy wyłączenie. § 29. 1. Przewodniczący składu orzekającego otwiera, prowadzi i zamyka rozprawę. 2. Po otwarciu rozprawy przewodniczący składu orzekającego sprawdza obecność osób wezwanych i poleca świadkom przejście do osobnego pomieszczenia oraz umożliwia stronom zgłoszenie wniosków formalnych, po czym rzecznik dyscyplinarny odczytuje wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. W dalszej części rozprawy przeprowadza się postępowanie dowodowe, a w szczególności przesłuchuje obwinionego, wezwanych świadków i biegłych oraz w miarę potrzeby odczytuje protokoły przebiegu postępowania wyjaśniającego, jak również inne ważne dla sprawy akta i dokumenty. 3. Przed przystąpieniem do przesłuchania świadka lub biegłego przewodniczący uprzedza go o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania. Każdego ze świadków przesłuchuje się osobno na sali rozpraw. 4. Obwiniony, jego obrońca i rzecznik dyscyplinarny mają prawo zadawać pytania świadkom i biegłym oraz wypowiadać się co do każdego zeznania świadka, opinii biegłego lub innego dowodu. 5. Jeżeli wyjaśnienia obwinionego, który na rozprawie przyznaje się do winy, nie budzą wątpliwości, skład orzekający za zgodą rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego może nie przeprowadzać postępowania dowodowego lub przeprowadzić je tylko w ograniczonym zakresie. Dotyczy to także przypadku, gdy w sprawie będącej przedmiotem postępowania dyscyplinarnego zapadł prawomocny wyrok skazujący lub orzeczenie w sprawie o wykroczenia. § 30. 1. Skład orzekający jest obowiązany dążyć do wszechstronnego zbadania i wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy. W tym celu skład orzekający może dopuszczać wszelkie dowody, nawet nie powołane przez strony. 2. Jeżeli na rozprawie okaże się, że zachodzą istotne braki w materiale dowodowym, których na rozprawie uzupełnić nie można, skład orzekający wydaje postanowienie o uzupełnieniu materiału dowodowego przez rzecznika dyscyplinarnego, wskazując kierunek i termin uzupełnienia materiału. § 31. Przewodniczący składu orzekającego może przerwać rozprawę z ważnych powodów na czas nie dłuższy niż 21 dni. Jeżeli po przerwie skład orzekający uległ zmianie albo upłynęło więcej niż 21 dni, rozprawę prowadzi się od początku. Za zgodą stron można prowadzić rozprawę w dalszym ciągu. § 32. Po zakończeniu postępowania dowodowego przewodniczący składu orzekającego udziela głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu oraz obrońcy i obwinionemu. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny ponownie zabiera głos, należy również udzielić głosu obrońcy i obwinionemu, któremu przysługuje zawsze głos ostatni. § 33. 1. Po wysłuchaniu stron skład orzekający przystępuje niezwłocznie do narady. 2. W czasie narady i głosowania może być obecny tylko protokolant. 3. Głosowanie odbywa się osobno co do winy i co do kary. Przewodniczący składu orzekającego głosuje ostatni. § 34. Postanowienia i orzeczenia składu orzekającego zapadają zwykłą większością głosów. § 35. 1. Skład orzekający orzeka według swego przekonania opartego na ocenie wszystkich dowodów ujawnionych w toku rozprawy. 2. Przy wymiarze kary bierze się pod uwagę okoliczności popełnienia przewinienia, stopień winy, szkodliwość społeczną przewinienia, a także zachowanie się obwinionego przed i po popełnieniu przewinienia. 3. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień, wymierza się jedną karę za wszystkie przewinienia łącznie. 4. Jeżeli w sprawie będącej przedmiotem postępowania dyscyplinarnego zapadł prawomocny skazujący wyrok sądowy, skład orzekający jest związany ustaleniami sądu w zakresie winy. § 36. Komisja wydaje orzeczenie: 1) o ukaraniu, mocą którego uznaje obwinionego winnym w całości lub w części popełnienia zarzucanego mu przewinienia i wymierza karę dyscyplinarną, albo 2) o uniewinnieniu, albo 3) o umorzeniu postępowania, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w § 4 ust. 1, albo gdy rzecznik dyscyplinarny odstępuje od wniosku o ukaranie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, komisja wydaje orzeczenie o uniewinnieniu obwinionego. § 37. 1. Niezwłocznie po zakończeniu głosowania skład orzekający sporządza na piśmie orzeczenie dyscyplinarne, które powinno zawierać: 1) nazwę komisji oraz datę rozpoznania sprawy i wydania orzeczenia, 2) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe członków składu orzekającego, rzecznika dyscyplinarnego, obrońcy i protokolanta, 3) imię i nazwisko, stanowisko służbowe i miejsce pracy, miejsce i datę urodzenia obwinionego, 4) dokładne określenie przewinienia zarzucanego obwinionemu przez rzecznika dyscyplinarnego, 5) sentencję orzeczenia, z określeniem zastosowanych przepisów prawa, przy czym sentencja orzeczenia orzekającego winę i wymierzającego karę powinna zawierać dokładne określenie przewinienia uznanego przez komisję za udowodnione, 6) pouczenie o terminie i trybie wniesienia odwołania do odwoławczej komisji dyscyplinarnej dla nauczycieli. 2. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego, nie wyłączając przegłosowanego, ma on jednak prawo złożyć na piśmie zdanie odrębne z uzasadnieniem. § 38. 1. Przewodniczący składu orzekającego ogłasza orzeczenie bezpośrednio po naradzie i przytacza ustnie najważniejsze jego motywy. 2. W wyjątkowych wypadkach ogłoszenie orzeczenia może być odroczone na czas nie dłuższy niż 7 dni, przed czym termin ogłoszenia powinien być podany na rozprawie. 3. W terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia skład orzekający sporządza na piśmie uzasadnienie orzeczenia. Uzasadnienie powinno zawierać wskazanie faktów, które skład orzekający uznał za udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym, a także przytoczenie okoliczności, które skład orzekający miał na względzie przy wymiarze kary. 4. Uzasadnienie orzeczenia podpisuje przewodniczący składu orzekającego. 5. Orzeczenie komisji wraz z uzasadnieniem doręcza się obwinionemu, jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, organowi, przy którym działa komisja, rzecznikowi dyscyplinarnemu oraz dyrektorowi szkoły, w której zatrudniony jest obwiniony, albo organowi prowadzącemu szkołę, jeżeli obwinionym jest dyrektor szkoły. § 39. 1. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół, który powinien zawierać oznaczenie jej miejsca i czasu oraz osób w niej uczestniczących, zwięzłe podanie treści wyjaśnień obwinionego, zeznań świadków, opinii biegłych i innych wyników postępowania dowodowego, przytoczenie wniosków i oświadczeń rzecznika dyscyplinarnego oraz obrońcy, jak również postanowienia składu orzekającego oraz w miarę potrzeby stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu rozprawy, a także informację o jej wyniku. Protokół powinien być sporządzony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia orzeczenia dyscyplinarnego. 2. Protokół podpisują przewodniczący składu orzekającego i protokolant. 3. Rzecznik dyscyplinarny, obwiniony lub jego obrońca mogą żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu, dopóki akta sprawy znajdują się w komisji, która wydała orzeczenie. Przewodniczący składu orzekającego po wysłuchaniu protokolanta może zarządzić sprostowanie lub uzupełnienie protokołu. W razie nieuwzględnienia wniosku, żądanie sprostowania lub uzupełnienia rozpatruje skład orzekający w sprawie na posiedzeniu niejawnym. Postanowienie składu orzekającego jest ostateczne. Rozdział 6 Postępowanie odwoławcze § 40. 1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji rzecznikowi dyscyplinarnemu i obwinionemu lub jego obrońcy przysługuje prawo wniesienia odwołania. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie orzeczenia. 2. Odwołanie wnosi się na piśmie w dwóch egzemplarzach do komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Przewodniczący komisji przesyła niezwłocznie odwołanie do odwoławczej komisji dyscyplinarnej wraz z aktami oraz stwierdzeniem, czy odwołanie zostało wniesione w terminie, a odpis odwołania - stronie przeciwnej. Może również ustosunkować się do argumentów przytoczonych w odwołaniu. 3. Odwołanie może być cofnięte aż do rozpoczęcia rozprawy w postępowaniu odwoławczym. 4. Orzeczenie komisji, od którego nie zostało w terminie wniesione odwołanie lub wniesione odwołanie cofnięto, jest prawomocne i podlega wykonaniu. § 41. Przewodniczący odwoławczej komisji dyscyplinarnej po stwierdzeniu, że odwołanie zostało wniesione w terminie: 1) wyznacza skład orzekający i kieruje sprawę na posiedzenie niejawne albo wyznacza rozprawę odwoławczą, 2) rozstrzyga o wezwaniu na rozprawę świadków i biegłych lub dopuszczeniu innych dowodów wskazanych w odwołaniu, 3) wydaje postanowienie o uzupełnieniu we wskazanym kierunku materiału dowodowego przez rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego przez organ, przy którym działa komisja, która wydała zaskarżone orzeczenie. § 42. 1. Przewodniczący odwoławczej komisji dyscyplinarnej odrzuca odwołanie w razie stwierdzenia, że zostało wniesione przez osobę nieuprawnioną lub po upływie terminu określonego w § 40 ust. 2. 2. Przewodniczący odwoławczej komisji dyscyplinarnej może przywrócić uchybiony termin do wniesienia odwołania na wniosek strony, jeżeli uzna, że uchybienie nastąpiło na skutek przeszkody przez nią nie zawinionej. 3. Wniosek o przywrócenie terminu składa się wraz z odwołaniem w trybie określonym w § 40 ust. 2 w terminie 7 dni od ustania przeszkody. 4. W razie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania stosuje się odpowiednio przepis § 41. 5. Na postanowienie przewodniczącego o odmowie przywrócenia terminu przysługuje stronie zażalenie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia do odwoławczej komisji dyscyplinarnej, która rozpoznaje zażalenie na posiedzeniu niejawnym. Postanowienie komisji jest ostateczne. § 43. 1. Odwoławcza komisja dyscyplinarna może na posiedzeniu niejawnym postępowanie zawiesić, jeżeli zachodzą okoliczności określone w § 3 ust. 1, albo umorzyć, gdy zachodzą okoliczności wymienione w § 4 ust. 1 pkt 3-7, lub też przekazać sprawę do ponownego rozpoznania komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji, jeżeli naruszony został przepis § 11 ust. 4 i 5 lub § 28 ust. 1. 2. Na posiedzeniu niejawnym odwoławcza komisja dyscyplinarna może postanowienie komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji dotyczące zawieszenia w pełnieniu obowiązków nauczyciela utrzymać w mocy albo je uchylić i wydać nowe orzeczenie lub też przekazać sprawę komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. § 44. 1. Odwoławczą rozprawę dyscyplinarną rozpoczyna ustne sprawozdanie, w którym przewodniczący lub inny członek składu orzekającego wyznaczony na sprawozdawcę przedstawia przebieg dotychczasowego postępowania dyscyplinarnego, treść zaskarżonego orzeczenia, przytoczone w odwołaniu zarzuty oraz okoliczności faktyczne sprawy, informuje strony o dopuszczonych dowodach oraz o rozstrzygnięciach w sprawie wezwania świadków i biegłych. 2. W toku rozprawy rzecznik dyscyplinarny, obwiniony i obrońca mogą składać wyjaśnienia, oświadczenia i wnioski ustnie lub na piśmie. 3. Przed zamknięciem rozprawy przewodniczący składu orzekającego udziela głosu rzecznikowi dyscyplinarnemu, obrońcy i obwinionemu, przy czym pierwszy głos przysługuje stronie, która wniosła odwołanie, a jeżeli odwołanie wniosły obie strony, pierwszy głos przysługuje obwinionemu lub jego obrońcy. § 45. 1. Odwoławcza komisja dyscyplinarna po przeprowadzeniu rozprawy utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie, uchyla orzeczenie w całości lub w części i wydaje nowe orzeczenie albo przekazuje sprawę komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. 2. Wydanie orzeczenia na niekorzyść obwinionego może nastąpić jedynie w razie odwołania wniesionego przez rzecznika dyscyplinarnego. 3. Jeżeli orzeczenie komisji dyscyplinarnej pierwszej instancji dotyczyło kilku obwinionych w sprawie, odwoławcza komisja dyscyplinarna uchyla zaskarżone orzeczenie i wydaje nowe orzeczenie na korzyść współobwinionych, choćby nie wnieśli odwołania, jeżeli je uchyliła i wydała orzeczenie na korzyść obwinionego, który wniósł odwołanie, a te same względy przemawiają za uchyleniem i zmianą na korzyść pozostałych współobwinionych. § 46. Orzeczenie odwoławczej komisji dyscyplinarnej jest prawomocne z chwilą jego ogłoszenia. § 47. Przepisy dotyczące postępowania przed komisją dyscyplinarną pierwszej instancji stosuje się odpowiednio w postępowaniu przed odwoławczą komisją dyscyplinarną, chyba że przepisy niniejszego rozdziału stanowią inaczej. Rozdział 7 Wykonywanie orzeczeń dyscyplinarnych i zacieranie kar dyscyplinarnych § 48. 1. Prawomocne orzeczenie komisji podlega wykonaniu przez dyrektora szkoły, a w stosunku do dyrektora szkoły - przez organ prowadzący szkołę. 2. Wykonując prawomocne orzeczenie komisji organ, o którym mowa w ust. 1: 1) włącza do akt osobowych ukaranego nauczyciela odpis orzeczenia o ukaraniu albo usuwa z akt osobowych wszelkie dokumenty dotyczące postępowania dyscyplinarnego w przypadku uniewinnienia nauczyciela lub umorzenia postępowania dyscyplinarnego, 2) rozwiązuje stosunek pracy w przypadku orzeczenia kary zwolnienia z pracy, przy czym rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem miesiąca, w którym organ otrzymał prawomocne orzeczenie dyscyplinarne, 3) stwierdza wygaśnięcie stosunku pracy z mocy prawa w przypadku orzeczenia kary zwolnienia z pracy z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie trzech lat od ukarania lub kary wydalenia z zawodu nauczycielskiego, przy czym wygaśnięcie stosunku pracy następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia dyscyplinarnego. § 49. 1. Kary dyscyplinarne, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1-3, podlegają zatarciu, a odpis orzeczenia o ukaraniu dołączony do akt osobowych nauczyciela ulega zniszczeniu, po upływie 3 lat od dnia doręczenia nauczycielowi prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie był on karany dyscyplinarnie lub sądownie. 2. Organ, o którym mowa w § 48 ust. 1, wykonuje czynności wymienione w ust. 1 oraz zawiadamia ukaranego nauczyciela o zatarciu kary i zniszczeniu orzeczenia o ukaraniu, dołączonego do jego akt osobowych. 3. Z chwilą zatarcia kary dyscyplinarnej uważa się ją za niebyłą. Rozdział 8 Rewizja nadzwyczajna § 50. 1. Podanie o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od prawomocnego orzeczenia, o której mowa w art. 77 ust. 3 ustawy, może złożyć ukarany, jego obrońca, rzecznik dyscyplinarny, a po śmierci ukaranego - jego małżonek, krewny lub powinowaty w linii prostej albo rodzeństwo. Podanie składa się do właściwego ministra lub do naczelnego organu związku zawodowego zrzeszającego nauczycieli. 2. Podanie można wnieść tylko raz i tylko do jednego z organów wymienionych w ust. 1. 3. Jeżeli podanie o wniesienie rewizji nadzwyczajnej zostało załatwione odmownie, ponowne podanie oparte na tych samych zarzutach pozostawia się bez rozpoznania. § 51. 1. Rewizję nadzwyczajną rozpatruje odwoławcza komisja dyscyplinarna w składzie pięcioosobowym. 2. Niedopuszczalna jest rewizja nadzwyczajna od orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej wydanego w następstwie rewizji nadzwyczajnej. § 52. Do postępowania w trybie rewizji nadzwyczajnej stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed odwoławczą komisją dyscyplinarną, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe § 53. 1. Obsługę komisji zapewnia organ, przy którym ta komisja działa. 2. Organ zatrudniający nauczyciela powołanego do pełnienia funkcji w komisji udziela mu - na wniosek przewodniczącego komisji - zwolnienia od pracy na czas niezbędny do pełnienia funkcji w komisji. 3. Członkom komisji, rzecznikowi dyscyplinarnemu, obwinionemu, którego uwolniono od winy i kary, jego obrońcy będącemu nauczycielem lub nauczycielem emerytowanym oraz świadkom i innym osobom wezwanym przez komisję na rozprawę przysługuje równowartość zarobku utraconego w związku z udziałem w rozprawie oraz zwrot kosztów przejazdu. 4. Poniesione wydatki w toku postępowania wyjaśniającego oraz w postępowaniu przed komisją pokrywa organ, przy którym działa komisja. 5. Do kosztów postępowania należą: 1) wydatki na doręczenie wezwań i innych pism, 2) należności świadków i biegłych według zasad obowiązujących w postępowaniu administracyjnym, 3) wydatki, o których mowa w ust. 3, 4) inne koszty, które organ, przy którym działa komisja, zaliczył do kosztów postępowania bezpośrednio związanych z rozpoznaniem sprawy. § 54. Wzywanie i przesłuchiwanie świadków i biegłych w toku postępowania wyjaśniającego i przed komisją odbywa się w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego. § 55. Akta postępowania dyscyplinarnego przechowuje się przez okres 30 lat od zakończenia postępowania dyscyplinarnego. § 56. Komisje dyscyplinarne pierwszej instancji przesyłają kopie wniosków rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz wydanych orzeczeń do właściwej komisji dyscyplinarnej drugiej instancji. § 57. Kadencja komisji, trwająca w chwili wejścia w życie rozporządzenia, upływa po 6 miesiącach od dnia jego ogłoszenia. § 58. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 1982 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli i trybu postępowania dyscyplinarnego (Dz. U. Nr 26, poz. 193). § 59. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 21 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uznawania działalności za twórczą oraz działania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców. (Dz. U. Nr 15, poz. 65) Na podstawie art. 1 ust. 3 oraz art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 grudnia 1973 r. w sprawie uznawania działalności za twórczą oraz działania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców (Dz. U. z 1974 r. Nr 1, poz. 7) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 3 lit. d) otrzymuje brzmienie: "d) architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki," 2) w § 3 w ust. 1 skreśla się pkt 4, 3) w § 4 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy "Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych" zastępuje się wyrazami "Ministra Pracy i Polityki Socjalnej", a wyrazy "przedstawiciel Zarządu Głównego Zawiązku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki" zastępuje się wyrazami "przedstawiciel Federacji Związków Zawodowych Pracowników Kultury i Sztuki", 4) w § 7 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Decyzje Komisji podpisuje przewodniczący." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie kryteriów oraz szczegółowych zasad i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli przedmiotów zawodowych w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej, trybu postępowania odwoławczego, szczegółowych zasad powoływania przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny składu zespołu oceniającego oraz zadań i obowiązków dyrektora szkoły w zakresie opieki nad nauczycielami rozpoczynającymi pracę w zawodzie. (Dz. U. Nr 15, poz. 66) Na podstawie art. 6a ust. 12 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: § 1. Podstawę oceny pracy nauczycieli przedmiotów zawodowych w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej, zwanych dalej "nauczycielami", stanowi stopień realizacji zadań i obowiązków określonych w art. 6 i art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), zadań określonych w art. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) oraz zadań statutowych szkoły. § 2. 1. Ocena pracy nauczyciela powinna w szczególności uwzględniać: 1) poprawność merytoryczną i metodyczną prowadzonych zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych, prawidłowość realizacji innych zadań zawodowych zgodnych z profilem szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, kulturę i poprawność języka, pobudzanie inicjatyw uczniów i zachowanie odpowiedniej dyscypliny uczniów na zajęciach, 2) zaangażowanie zawodowe nauczyciela, w tym: uczestnictwo w pozalekcyjnej działalności szkoły, udział w pracach zespołów nauczycielskich, opracowywanie innowacyjnych (autorskich) treści programowych i dydaktycznych, zainteresowanie uczniem i jego środowiskiem, współpracę z rodzicami, 3) aktywność nauczyciela w doskonaleniu zawodowym, 4) działania nauczyciela w zakresie wszechstronnego rozwoju ucznia, z uwzględnieniem jego możliwości i potrzeb, 5) przestrzeganie porządku pracy, w tym: punktualność, pełne wykorzystanie czasu lekcji, właściwe prowadzenie dokumentacji. 2. Przed dokonaniem oceny pracy nauczyciela dyrektor szkoły zasięga opinii samorządu uczniowskiego - wyrażonej na piśmie przez statutowy organ samorządu. 3. Ocenę pracy nauczyciela doradcy metodycznego ustala dyrektor szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony, po zasięgnięciu opinii dyrektora właściwej placówki doskonalenia nauczycieli. Opinia powinna być wyrażona na piśmie. 4. W przypadku uzupełniania przez nauczyciela tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych - oceny pracy nauczyciela dokonuje dyrektor szkoły, w której zatrudniony jest nauczyciel, z uwzględnieniem wyrażonej na piśmie opinii dyrektora szkoły, w której nauczyciel uzupełnia obowiązkowy wymiar godzin zajęć. § 3. 1. Złożenie wniosku o ocenę pracy nauczyciela ma dla dyrektora szkoły charakter wiążący. Jeżeli wniosek został złożony przed upływem roku od poprzedniej oceny, dyrektor szkoły przekazuje nauczycielowi (organowi) zgłaszającemu wniosek informację o ostatniej ocenie, wraz ze stwierdzeniem, iż podtrzymuje tę ocenę, chyba że wystąpiły szczególne okoliczności uzasadniające dokonanie ponownej oceny w tym okresie. 2. O ocenie, od której uzależnione jest mianowanie nauczyciela, dyrektor szkoły powiadamia pisemnie organ sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołą i organ prowadzący szkołę. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do oceny pracy nauczycieli zajmujących inne niż dyrektor szkoły stanowiska kierownicze w szkołach. § 4. 1. Na wniosek nauczyciela lub z własnej inicjatywy organ upoważniony do dokonania oceny może zwrócić się o pisemną opinię na temat pracy nauczyciela do właściwego doradcy metodycznego. 2. W przypadku gdy od oceny jest uzależnione mianowanie nauczyciela, organ upoważniony do dokonania oceny jest obowiązany zasięgnąć opinii, o której mowa w ust. 1. Obowiązek ten nie dotyczy sytuacji, gdy na terenie województwa nie ma właściwego doradcy metodycznego. § 5. 1. W przypadku gdy oceny dokonuje się na wniosek zainteresowanego nauczyciela lub organu uprawnionego do wnioskowania o jej dokonanie, ocenę ustala się w terminie nie krótszym niż 1 miesiąc i nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zgłoszenia wniosku. 2. Do okresu, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się okresów ferii wynikających z przepisów w sprawie organizacji roku szkolnego i usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela trwającej dłużej niż miesiąc. 3. W przypadku dokonywania oceny z inicjatywy dyrektora szkoły, organu sprawującego nadzór pedagogiczny, organu prowadzącego szkołę lub rady szkoły, organ upoważniony do dokonania oceny powiadamia na piśmie nauczyciela co najmniej na 1 miesiąc przed przeprowadzeniem oceny. § 6. 1. Organ upoważniony do dokonania oceny obowiązany jest zapoznać nauczyciela z pisemnym projektem oceny i wysłuchać jego uwag i zastrzeżeń. Nauczyciel może zgłosić swoje uwagi na piśmie, jednakże nie później niż w ciągu 3 dni od daty zapoznania się z projektem oceny. 2. Na wniosek nauczyciela przy zapoznawaniu go z projektem oceny i wysłuchaniu jego uwag i zastrzeżeń może być obecny przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej, z której ochrony nauczyciel korzysta. 3. Organ upoważniony do dokonania oceny doręcza nauczycielowi oryginał karty oceny pracy, której wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. Odpis karty oceny pracy włącza się do akt osobowych nauczyciela. W przypadku oceny, od której uzależnione jest mianowanie nauczyciela - odpis karty oceny pracy przekazuje się organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny nad szkołą i organowi prowadzącemu szkołę. 4. Kartę oceny pracy udostępnia się do wglądu pracownikom zatrudnionym na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w urzędach organów sprawujących nadzór pedagogiczny nad szkołą, w której zatrudniony jest nauczyciel. § 7. 1. Odwołanie od oceny pracy nauczyciela rozpatruje, w terminie 14 dni od dnia wniesienia odwołania, powołany przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny zespół oceniający w składzie: 1) przedstawiciel organu sprawującego nadzór pedagogiczny nad szkołą jako przewodniczący zespołu, 2) przedstawiciel rady pedagogicznej szkoły, 3) przedstawiciel rodziców wchodzących w skład rady szkoły, a w szkole, w której rada szkoły nie została powołana - przedstawiciel rady rodziców, 4) właściwy doradca metodyczny, 5) przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej, z której ochrony nauczyciel korzysta. 2. W przypadku odwołania od oceny nauczyciela doradcy metodycznego, w skład zespołu oceniającego powołuje się osoby wymienione w ust. 1 pkt 1-3 i 5 oraz przedstawiciela rady programowej właściwej placówki doskonalenia nauczycieli, a jeżeli w placówce nie została utworzona rada programowa - przedstawiciela nauczycieli konsultantów. 3. Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz w ust. 2, określają tryb wyłaniania swoich przedstawicieli. 4. Zespół oceniający, o którym mowa w ust. 1 i 2, może ustalić nową ocenę pracy lub podtrzymać ocenę kwestionowaną przez nauczyciela. 5. W przypadku braku jednomyślności rozstrzygnięcia zespołu oceniającego co do utrzymania lub zmiany oceny zapadają większością głosów, a w przypadku równej liczby oddanych głosów decyduje głos przewodniczącego zespołu. § 8. 1. Dyrektor szkoły jest obowiązany zapewnić należytą opiekę nauczycielowi rozpoczynającemu pracę w zawodzie, w szczególności poprzez: 1) umożliwienie korzystania z niezbędnych materiałów pomocniczych do realizacji podstaw programowych i ramowych planów nauczania oraz zbioru przepisów prawnych określających prawa i obowiązki nauczycieli, 2) tworzenie możliwości korzystania z różnych form doskonalenia zawodowego organizowanych przez placówki doskonalenia nauczycieli oraz pomocy właściwego doradcy metodycznego, 3) systematyczne hospitowanie zajęć prowadzonych przez nauczyciela rozpoczynającego pracę i udzielanie mu fachowego instruktażu pohospitacyjnego. 2. Dyrektor szkoły może zwolnić nauczyciela rozpoczynającego pracę w zawodzie od innych obowiązków, poza realizacją obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych. 3. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, dyrektor szkoły przydziela nauczycielowi rozpoczynającemu pracę - nauczyciela opiekuna spośród nauczycieli tej samej specjalności; w przypadku gdy w szkole nie ma takiego nauczyciela, opiekę nad nauczycielem rozpoczynającym pracę sprawuje dyrektor szkoły. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 20 stycznia 1998 r. (poz. 66) KARTA OCENY PRACY Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania strażakom Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich wypłaty i zwrotu. (Dz. U. Nr 15, poz. 67) Na podstawie art. 77 ust. 2 i art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przyznaje się strażakom, którzy zajmują: 1) lokal mieszkalny przydzielony im na podstawie decyzji administracyjnej, 2) spółdzielczy lokal mieszkalny, 3) lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu, za który obowiązani są płacić czynsz regulowany, 4) własny dom jednorodzinny, dom mieszkalno-pensjonatowy lub lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, 5) tymczasową kwaterę na zasadzie odpłatności. 2. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego przysługuje również: 1) strażakowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, który otrzymał tymczasową kwaterę, 2) strażakowi w służbie przygotowawczej, zajmującemu lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu, za który obowiązany jest płacić czynsz wolny. § 2. Równoważnik pieniężny za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego nie przysługuje: 1) w razie podnajmowania tego lokalu w całości lub części, 2) jeżeli strażakowi lub jego małżonkowi przysługuje równoważnik za brak lokalu mieszkalnego. § 3. W razie zbiegu uprawnień strażaka i jego małżonka do równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, przysługuje jeden, korzystniejszy, równoważnik. § 4. 1. Wysokość równoważnika za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego oblicza się przez przemnożenie kwoty 67 zł przez liczbę norm zaludnienia, przysługujących strażakowi i każdemu członkowi jego rodziny, określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 13), zwanych dalej "przepisami o przydziale i opróżnianiu lokali". 2. Wysokość równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego ustala się według uprawnień na dzień 1 stycznia danego roku. 3. Kwota, o której mowa w ust. 1, podlega corocznej waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 4. Wypłaty równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego dokonuje się do dnia 30 czerwca za cały rok kalendarzowy. § 5. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przyznaje się strażakowi w służbie stałej, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, o której mowa w art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680), on sam lub członkowie jego rodziny: 1) nie posiadają lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lokalu, umowy najmu lokali, za który obowiązani są płacić czynsz regulowany, spółdzielczego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, domu mieszkalno-pensjonatowego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, 2) nie otrzymał tymczasowej kwatery. § 6. Równoważnika za brak lokalu mieszkalnego nie przyznaje się strażakowi, jeżeli: 1) utracił lub zrzekł się prawa do zajmowanego dotychczas lokalu mieszkalnego lub domu, 2) otrzymał pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu ze środków budżetu państwa, 3) małżonek strażaka otrzymał pomoc, o której mowa w pkt 2, 4) małżonek strażaka pobiera równoważnik za brak lokalu mieszkalnego, 5) bezzasadnie odmówił przyjęcia lokalu mieszkalnego odpowiadającego przysługującym mu normom zaludnienia, z pełnym wyposażeniem. § 7. W razie zbiegu uprawnień strażaka i jego małżonka do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, przysługuje jeden, korzystniejszy, równoważnik. § 8. 1. Wysokość równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego wynosi: 1) dla strażaków posiadających rodzinę - 7 zł dziennie, 2) dla strażaków samotnych - 3,50 zł dziennie. 2. Kwoty wymienione w ust. 1 podlegają corocznej waloryzacji o prognozowany w ustawie budżetowej na dany rok wskaźnik średniorocznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. 3. Równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego przysługuje w okresie od dnia powstania uprawnień do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tych uprawnień. 4. Wypłata równoważnika następuje w okresach miesięcznych, do dnia 10 każdego miesiąca. § 9. Decyzje w sprawie przyznania równoważników pieniężnych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i za brak lokalu mieszkalnego wydają właściwe organy określone w przepisach o przydziale i opróżnianiu lokali. § 10. 1. Równoważniki pieniężne za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i za brak lokalu mieszkalnego przyznaje się na podstawie oświadczenia mieszkaniowego strażaka. Wzór oświadczenia mieszkaniowego stanowi załącznik do rozporządzenia. 2. O każdej zmianie mającej wpływ na uprawnienie do otrzymania równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego, albo na ich wysokość, strażak obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić organ, o którym mowa w § 9. Zawiadomienia dokonuje się w formie oświadczenia, o którym mowa w ust. 1. § 11. 1. Kwoty wypłaconych równoważników pieniężnych za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego podlegają zwrotowi w razie ich nienależnego pobrania na skutek: 1) podania nieprawdziwych danych w oświadczeniu, o którym mowa w § 10 ust. 1, mających wpływ na istnienie uprawnienia do tych równoważników lub na ich wysokość, 2) niewykonania obowiązku, o którym mowa w § 10 ust. 2. 2. Decyzje w sprawie zwrotu nienależnie pobranego równoważnika za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego lub za brak lokalu mieszkalnego wydają właściwe organy określone w przepisach o przydziale i opróżnianiu lokali. § 12. Stawkę równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego, o której mowa w § 4 ust. 1, oraz stawki równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, o których mowa w § 8 ust. 1, stosuje się od dnia 1 stycznia 1997 r. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 grudnia 1997 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 stycznia 1998 r. (poz. 67) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 15, poz. 68) Na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje zasady przyznawania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, zwanej dalej "pomocą finansową", strażakowi Państwowej Straży Pożarnej, zwanemu dalej "strażakiem", który nie otrzymał lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej właściwego organu, określonego w przepisach rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 13), zwanych dalej "przepisami o przydziale i opróżnianiu lokali", zasady zwrotu tej pomocy oraz jej wysokość. 2. Pomocy finansowej nie przyznaje się strażakowi, który nie spełnia warunków do otrzymania lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 81 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680). § 2. Pomoc finansową, o której mowa w § 1, przyznaje się strażakowi w służbie stałej jednorazowo, na zasadach określonych w rozporządzeniu. § 3. 1. Pomoc finansową przyznaje się na wniosek strażaka. Wzór wniosku określa załącznik do rozporządzenia. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) zaświadczenie ze spółdzielni mieszkaniowej albo 2) wyciąg z księgi wieczystej oraz umowę kupna lokalu (domu jednorodzinnego) sporządzoną w formie aktu notarialnego lub umowę przedwstępną, albo 3) w przypadku budowy domu jednorodzinnego - aktualny wyciąg z księgi wieczystej, potwierdzający własność gruntu (prawo wieczystego użytkowania) oraz pozwolenie właściwego organu na budowę domu, albo 4) pozwolenie na budowę lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość - potwierdzające fakt ubiegania się przez strażaka lub jego małżonka, pozostającego z nim we wspólności majątkowej, o lokal mieszkalny lub dom w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. § 4. 1. Wysokość pomocy finansowej oblicza się przez przemnożenie kwoty 2 980 zł przez liczbę norm zaludnienia przysługujących strażakowi i każdemu członkowi jego rodziny, określonych w przepisach o przydziale i opróżnianiu lokali, według uprawnień na dzień złożenia wniosku. 2. Wypłata przyznanej pomocy finansowej może nastąpić w ratach, nie później jednak niż w ciągu 6 miesięcy od dnia wydania decyzji o przyznaniu tej pomocy. § 5. 1. Pomoc finansowa podlega zwrotowi w razie: 1) jej nienależnego pobrania, 2) zwolnienia strażaka ze służby przed upływem 10 lat. 2. Do ustalenia wysokości kwoty pomocy finansowej podlegającej zwrotowi przyjmuje się liczbę norm zaludnienia określoną w decyzji o przyznaniu pomocy finansowej oraz stawkę tej pomocy obowiązującą w dniu powstania obowiązku jej zwrotu. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wysokość kwoty pomocy finansowej, która została ustalona zgodnie z ust. 2, obniża się o 1/10 za każdy pełny rok służby. 4. Zwrot pomocy finansowej może nastąpić w ratach, których liczbę i wysokość ustala się w decyzji o zwrocie. § 6. 1. W przypadku gdy strażak skorzystał z pomocy finansowej w formie zaliczkowej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, przyznaje się pomoc finansową w pełnej przysługującej wysokości, uwzględniając wypłaconą zaliczkę, przy czym stosuje się następujące zasady: 1) jeżeli cel pomocy finansowej został zrealizowany (strażak uzyskał lokal, zakończył budowę, remont, modernizację lokalu lub domu jednorodzinnego), wydaje się decyzję o przyznaniu pomocy finansowej w pełnej przysługującej wysokości, według stawek i na zasadach obowiązujących w dniu zakończenia realizacji celu, 2) jeżeli cel pomocy finansowej nie został zrealizowany, a została ona udzielona na budowę (remont, modernizację) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub domu jednorodzinnego, wydaje się decyzję o przyznaniu pomocy finansowej w pełnej przysługującej wysokości, według stawek obowiązujących w dniu, w którym upłynęły: a) 3 lata od dnia wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, b) rok od dnia wypłaty pomocy finansowej na remont (modernizację), c) 2 lata od dnia uzyskania domu (lokalu) do wykończenia, 3) jeżeli cel pomocy finansowej nie został zrealizowany, a została ona udzielona na uzyskanie lokalu spółdzielczego lub lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, wydaje się, na wniosek strażaka, decyzję o przyznaniu pomocy finansowej według stawek i na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu. 2. W stosunku do strażaka zajmującego lokal mieszkalny będący w dyspozycji organu określonego w przepisach o przydziale i opróżnianiu lokali, decyzję o przyznaniu pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1, wydaje się pod warunkiem opróżnienia tego lokalu przez wszystkie zamieszkałe w nim osoby i przekazania lokalu do dyspozycji organu w terminie 6 miesięcy od dnia wypłaty pomocy finansowej - pod rygorem zwrotu przyznanej pomocy. § 7. Decyzje w sprawach uregulowanych w rozporządzeniu wydają organy określone w przepisach o przydziale i opróżnianiu lokali. § 8. Pomoc finansowa, na zasadach określonych w rozporządzeniu, nie przysługuje strażakowi, który skorzystał z pomocy finansowej w pełnej przysługującej wysokości na podstawie dotychczasowych przepisów. § 9. Przepisy rozporządzenia stosuje się do spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem jego wejścia w życie. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 grudnia 1997 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 stycznia 1998 r. (poz. 68) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób uprawnionych do ich przeprowadzania. (Dz. U. Nr 15, poz. 69) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770) oraz art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb, zakres i szczegółowe zasady przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej, zwanych dalej "czynnościami", kwalifikacje i tryb wyznaczania osób uprawionych oraz wzór upoważnienia do ich przeprowadzania. § 2. 1. Strażak Państwowej Straży Pożarnej uprawniony do wykonywania czynności, zwany dalej "strażakiem", wykonuje je na obszarze działania jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której pełni służbę. 2. Strażak może być wyznaczony do wykonywania czynności poza obszarem działania jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej przez: 1) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej - na obszarze kraju, 2) komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej - na obszarze województwa. § 3. Przedmiot, zakres i termin przeprowadzania czynności jest ustalany przez organy Państwowej Straży Pożarnej na podstawie: 1) analiz stanu ochrony przeciwpożarowej obiektów budowlanych i terenów, 2) zarządzenia wojewody, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 773 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680), zwanej dalej "ustawą o Państwowej Straży Pożarnej", 3) poleceń sądu, prokuratora lub Najwyższej Izby Kontroli, 4) zleceń osób prawnych, fizycznych i innych jednostek organizacyjnych oraz terenowych organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego, 5) zawiadomienia inwestora, o którym mowa w art. 56 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726). § 4. Czynności są przeprowadzane w zakresie: 1) kontroli przestrzegania przepisów przeciwpożarowych, 2) oceny zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej rozwiązań technicznych zastosowanych w obiekcie budowlanym, 3) rozpoznawania zagrożeń technicznych, chemicznych i ekologicznych, 4) rozpoznawania możliwości i warunków prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, 5) wstępnego ustalania nieprawidłowości, które przyczyniły się do zaniedbań, powstania pożaru oraz okoliczności jego rozprzestrzenienia. § 5. 1. O zamiarze i terminie przeprowadzenia czynności zawiadamia się kontrolowanego na piśmie z określeniem: 1) zakresu czynności, 2) przewidywanego czasu trwania tych czynności, 3) miejsca ich prowadzenia, 4) imienia i nazwiska strażaka. 2. Przed przystąpieniem do czynności strażak jest obowiązany okazać kontrolowanemu upoważnienie do ich przeprowadzenia, legitymację służbową oraz doręczyć zawiadomienie o przeprowadzeniu czynności, a także zapoznać kontrolowanego z jego prawami i obowiązkami. § 6. 1. Kontrolowany jest obowiązany umożliwić strażakowi przeprowadzenie czynności, a w szczególności: 1) umożliwić dostęp do obiektów, urządzeń i innych składników majątkowych, w stosunku do których mają być przeprowadzone czynności, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i prowadzone ewidencje objęte zakresem czynności, 3) umożliwić sporządzenie kopii niezbędnych dokumentów, 4) zapewnić warunki do pracy, w tym w miarę możliwości samodzielne pomieszczenie i miejsce do przechowywania dokumentów, 5) udostępnić środki łączności, a w przypadku gdy kontrolowanym jest przedsiębiorca - także inne konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje, w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności. 2. Kontrolowany jest obowiązany udzielać strażakowi wyjaśnień w sprawach objętych zakresem czynności. 3. Strażak ma prawo wstępu oraz poruszania się po terenie objętym czynnościami na podstawie legitymacji służbowej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 25 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, oraz nie podlega przeszukaniu przewidzianemu w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki. 4. Strażak podlega przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz o ochronie przeciwpożarowej, obowiązującym w kontrolowanej jednostce. § 7. Z ustaleń dokonanych w toku czynności strażak sporządza protokół, którego oryginał jest obowiązany doręczyć bez zbędnej zwłoki właściwemu miejscowo komendantowi rejonowemu Państwowej Straży Pożarnej. § 8. 1. Protokół czynności powinien zawierać: 1) podstawę prawną dokonywanych czynności, 2) stopień, tytuł, imię i nazwisko oraz stanowisko strażaka, 3) nazwę (nazwisko) oraz adres lub siedzibę kontrolowanego, a także imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, 4) informacje, kto i w jakim charakterze był obecny przy czynnościach, 5) wykaz kontrolowanych obiektów, terenów, urządzeń i innych kontrolowanych składników majątkowych, 6) określenie zakresu czynności, 7) opis stanu faktycznego, z określeniem w szczególności: a) niezgodności z wymaganiami przepisów przeciwpożarowych, b) niezgodności rozwiązań technicznych zastosowanych w obiekcie budowlanym z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, c) wyników rozpoznawania zagrożeń technicznych, chemicznych i ekologicznych, d) wyników rozpoznawania możliwości i warunków do prowadzenia działań ratowniczych przez jednostki ochrony przeciwpożarowej, e) przyczyn powstania i okoliczności rozprzestrzeniania się pożaru, 8) opis uchybień mogących powodować zagrożenie życia ludzi lub bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru, 9) opis nieprawidłowości usuniętych w toku czynności wraz ze wskazaniem skuteczności ich usunięcia. 2. Protokół podpisują strażak oraz kontrolowany albo osoba przez niego upoważniona, po zapoznaniu się z treścią protokołu. W razie odmowy podpisania protokołu, strażak czyni o tym wzmiankę w protokole. 3. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona mają prawo wniesienia zastrzeżeń do protokołu przed jego podpisaniem, o czym strażak jest obowiązany ich pouczyć. 4. Oryginał protokołu zatrzymuje strażak, a kopię doręcza się niezwłocznie kontrolowanemu. § 9. 1. Upoważnienie do przeprowadzania czynności wydają: 1) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dla strażaków pełniących służbę w Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej, Szkole Głównej Służby Pożarniczej i szkołach Państwowej Straży Pożarnej oraz w jednostkach badawczo-rozwojowych Państwowej Straży Pożarnej, 2) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej dla strażaków pełniących służbę w komendzie wojewódzkiej i ośrodkach szkolenia Państwowej Straży Pożarnej, 3) komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej dla strażaków pełniących służbę w komendzie rejonowej Państwowej Straży Pożarnej oraz w podległych mu jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendanci wojewódzcy i rejonowi Państwowej Straży Pożarnej przeprowadzają czynności na podstawie legitymacji służbowej. 3. Do przeprowadzania czynności można upoważnić strażaka, który posiada niezbędną wiedzę i spełnia następujące warunki: 1) strażak z wyższym wykształceniem - co najmniej sześciomiesięczny okres służby stałej, 2) strażak w stopniu aspiranckim lub oficerskim bez wyższego wykształcenia - co najmniej roczny okres służby stałej i odbycie specjalistycznego przeszkolenia w zakresie przeprowadzania czynności. 4. Wzór upoważnienia do przeprowadzania czynności określa załącznik do rozporządzenia. § 10. Uprawnienia i obowiązki strażaka, określone w rozporządzeniu, stosuje się odpowiednio do osoby upoważnionej przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770). § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 maja 1992 r. w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób upoważnionych do ich przeprowadzania (Dz. U. Nr 43, poz. 191). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 stycznia 1998 r. (poz. 69) WZÓR UPOWAŻNIENIA DO PRZEPROWADZANIA CZYNNOŚCI KONTROLNO-ROZPOZNAWCZYCH Z ZAKRESU OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 26 stycznia 1998 r. w sprawie stanów zdrowia oraz szczegółowych zasad, warunków i trybu wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka. (Dz. U. Nr 15, poz. 70) Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 93, poz. 569) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do osób, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych: 1) w wieku do lat 16, 2) powyżej 16 lat do czasu ukończenia nauki w szkole, nie dłużej niż do 24 lat, jeżeli zasiłek pielęgnacyjny przysługiwał tej osobie przed ukończeniem 16 lat - wymagających ze względu na stan zdrowia stałej opieki ze strony innej osoby, zwanych dalej "dzieckiem". § 2. Stany zdrowia, ze względu na które dziecko wymaga ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym lub rehabilitacyjnym, obejmują: 1) wrodzone wady rozwojowe z porażeniem lub niedowładami kończyn, upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się, oraz wady rozwojowe twarzoczaszki, przewodu pokarmowego, odbytu, narządu rodnego i inne wady wrodzone wymagające pomocy pielęgnacyjnej rodziców w trakcie leczenia i rehabilitacji, 2) wrodzone lub nabyte ubytki anatomiczne kończyny górnej lub dolnej upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się, 3) zespoły chorobowe będące następstwem urazów okołoporodowych, 4) zespoły chorobowe upośledzające w znacznym stopniu zdolność chwytną rąk lub utrudniające samodzielne poruszanie się, 5) upośledzenia umysłowe począwszy od upośledzenia w stopniu umiarkowanym (iloraz inteligencji około 50 i poniżej według klasyfikacji międzynarodowej), 6) psychozy i zespoły psychotyczne, w których okres leczenia przekracza 6 miesięcy, 7) padaczkę z wyraźnymi następstwami psychoneurologicznymi, 8) wrodzone lub nabyte wady narządu wzroku powodujące znaczne ograniczenie jego sprawności (obniżenie ostrości wzroku w oku lepszym do 5/25 lub 0,2 według Snellena po wyrównaniu wady wzroku szkłami korekcyjnymi lub ograniczenie pola widzenia do przestrzeni zawartej w granicach 30 stopni), 9) głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu wymagające aparatowania, 10) niemotę lub bardzo znaczne zaburzenia mowy wymagające współdziałania drugiej osoby w procesie uczenia się, 11) wrodzone lub nabyte wady układu krążenia i oddechowego znacznie upośledzające sprawność organizmu, w tym mukowiscydozę oraz astmę o ciężkim przebiegu, 12) cukrzycę, 13) fenyloketonurię, 14) celiakię i inne zespoły złego wchłaniania wymagające długotrwałego stosowania diet eliminacyjnych, 15) hemofilię, 16) chorobę nowotworową, 17) inne stany chorobowe lub po przebytych chorobach, lub po urazach powodujących w takim samym stopniu jak choroby wymienione w pkt 1-16 upośledzenie sprawności ogólnej, utrudniające możliwość samodzielnego poruszania się, lub stany wymagające opieki i pomocy innej osoby w leczeniu i rehabilitacji, a także w ochronie dziecka przed możliwością doznania urazu. § 3. Zaświadczenie będące podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka, zwane dalej "zaświadczeniem", wydaje lekarz publicznego zakładu opieki zdrowotnej lub lekarz, który wykonuje zadania publicznego zakładu opieki zdrowotnej w związku z zamówieniem przyjętym na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769). § 4. 1. Warunkiem wydania zaświadczenia jest stwierdzenie przez lekarza, o którym mowa w § 3, stanu zdrowia dziecka określonego w § 2. 2. Stwierdzenie stanu zdrowia w celu wydania zaświadczenia może być dokonane po uprzednim osobistym zbadaniu dziecka przez lekarza lub na podstawie dokumentacji medycznej, z której w sposób jednoznaczny wynika zasadność wydania tego zaświadczenia. § 5. Zaświadczenie wydaje się na wniosek osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnienia do zasiłku pielęgnacyjnego. § 6. 1. Zaświadczenie jest wydawane niezwłocznie, na formularzu "Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka dla ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego", którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. 2. O fakcie i dacie odmowy wydania zaświadczenia należy: 1) dokonać adnotacji w dokumentacji medycznej dziecka, 2) poinformować na piśmie osobę ubiegającą się o przyznanie uprawnienia do zasiłku pielęgnacyjnego. § 7. Przy ustalaniu okresu, na który wydaje się zaświadczenie, należy uwzględnić rokowanie co do możliwości zmiany stanu zdrowia dziecka. § 8. 1. W razie odmowy wydania zaświadczenia przysługuje prawo wystąpienia odpowiednio do kierownika publicznego zakładu opieki zdrowotnej albo do podmiotu udzielającego zamówienia, o którym mowa w § 3, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania stanu zdrowia. 2. Kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej albo podmiot, o którym mowa w ust. 1, wyznacza miejsce i termin ponownego badania stanu zdrowia dziecka. Badanie przeprowadza się nie później niż w terminie miesiąca od złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1. § 9. 1. Lekarz przeprowadzający badanie, o którym mowa w § 8 ust. 1, wydaje zaświadczenie albo odmawia jego wydania, dokonując odpowiedniego wpisu do dokumentacji medycznej i powiadamiając podmiot, który zlecił przeprowadzenie badania. 2. Przepisy § 4, 6 ust. 1 i § 7 stosuje się odpowiednio. § 10. W razie wydania zaświadczenia na podstawie § 9 ust. 1 należy uwzględnić w nim okres od daty odmowy, o której mowa w § 6 ust. 2. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 lutego 1995 r. w sprawie stanów zdrowia, ze względu na które przysługuje zasiłek pielęgnacyjny dziecku w wieku do 16 lat (Dz. U. Nr 20, poz. 107). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 stycznia 1998 r. (poz. 70) ZAŚWIADCZENIE LEKARSKIE Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 3 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego. (Dz. U. Nr 16, poz. 71) Na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 maja 1997 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego (Dz. U. Nr 50, poz. 322) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Departament Organizacji, Kadr i Szkolenia, 2) Departament Prawny, 3) Departament Orzecznictwa Administracyjnego, 4) Departament Postępowań Nadzwyczajnych i Spraw Sądowych, 5) Departament Koordynacji Inspekcji Terenowej i Kontroli Kompleksowej, 6) Departament Specjalistycznego Nadzoru Budowlanego w Zakresie Budownictwa Lądowego i Wodnego, 7) Departament Specjalistycznego Nadzoru Budowlanego w Dziedzinie Obronności i Bezpieczeństwa Państwa, 8) Biuro Budżetowo-Finansowe, 9) Biuro Informacji, Studiów i Analiz, 10) Biuro Administracyjne." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji. (Dz. U. Nr 16, poz. 72) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 14 listopada 1995 r. w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji (Dz. U. Nr 132, poz. 648), w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) dotychczasową treść § 1 oznacza się jako ust. 1, 2) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Nie wymaga świadectwa homologacji używanie abonenckiego urządzenia końcowego w sieciach: 1) telefonii ruchomej typu komórkowego, 2) radiokomunikacyjnych, pracujących w standardach: a) INMARSAT C - Międzynarodowy Morski System Telekomunikacyjny typ C, b) INMARSAT M - Międzynarodowy Morski System Telekomunikacyjny typ M, c) EUTELTRACKS - System Naziemnej Ruchomej Telefonii Satelitarnej (z podłączeniem do publicznych sieci komutowanych) organizacji EUTELSAT, d) TFTS - Naziemny System Telefonii Lotniczej TFTS, oznaczonego znakiem świadczącym o posiadaniu świadectwa homologacji lub równoważnego mu dokumentu, obowiązującego w kraju, w którym użytkownik urządzenia jest zarejestrowany jako abonent." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych. (Dz. U. Nr 16, poz. 73) Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 26 września 1995 r. w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 118, poz. 571 i z 1996 r. Nr 42, poz. 184) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) - 17 dBW mocy promieniowanej w pozostałych zakresach częstotliwości poniżej 800 MHz."; 2) w § 4 w ust. 1 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) nadawczo-odbiorczych abonenckich urządzeń końcowych, pracujących w sieciach: a) telefonii ruchomej typu komórkowego, zakładanych i używanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, b) radiokomunikacyjnych, pracujących zgodnie ze standardami: - INMARSAT C - Międzynarodowy Morski System Telekomunikacyjny typ C, - INMARSAT M - Międzynarodowy Morski System Telekomunikacyjny typ M, - EUTELTRACKS - System Naziemnej Ruchomej Telefonii Satelitarnej (z podłączeniem do publicznych sieci komutowanych) organizacji EUTELSAT, - CT-2 - System Telefonii Bezprzewodowej CT-2, - DECT - Cyfrowy Europejski Telefon Bezprzewodowy DECT, - TFTS - Naziemny System Telefonii Lotniczej TFTS, c) radiokomunikacyjnych: - typu dyspozytorskiego, zbiorowych (trankingowych) i indywidualnych, - służących do transmisji danych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. (Dz. U. Nr 16, poz. 74) Na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. 1. Najniższe wynagrodzenie za pracę, przysługujące pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, obliczone na podstawie przysługujących im stawek wynagrodzeń zasadniczych i innych składników wynagrodzenia, w tym wartości deputatów, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi 500 zł miesięcznie. 2. Składniki wynagrodzenia, wypłacane za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, wlicza się do wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 1, w wysokości wynikającej z odpowiedniego przeliczenia ostatniej ich wypłaty na okres jednomiesięczny. 3. Przy ustalaniu wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, wyłącza się: 1) nagrody jubileuszowe, 2) odprawy rentowo-emerytalne, 3) dodatkowe wynagrodzenie roczne dla pracowników jednostek sfery budżetowej (nagrody z zakładowego funduszu nagród) oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej, 4) wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. 4. Pracownikom, których wynagrodzenie za pełny miesięczny wymiar czasu pracy jest niższe od kwoty 500 zł miesięcznie, przysługuje wyrównanie do wysokości tej kwoty. Wyrównanie wypłaca się za okres każdego miesiąca łącznie z wynagrodzeniem. § 2. 1. Pracownikom wynagradzanym na podstawie miesięcznych stawek wynagrodzeń zmniejsza się najniższe wynagrodzenie, ustalone zgodnie z § 1, za każdą godzinę pracy, za którą wynagrodzenie nie przysługuje, o kwotę wynikającą z podzielenia kwoty 500 zł przez liczbę godzin pracy stanowiącą pełny miesięczny wymiar czasu pracy obowiązujący pracownika. W razie zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy najniższe wynagrodzenie ustala się w kwocie proporcjonalnej do liczby godzin zatrudnienia, biorąc za podstawę wynagrodzenie w kwocie 500 zł miesięcznie. 2. Pracownikom wynagradzanym na podstawie godzinowych stawek wynagrodzenia wyrównanie wypłaca się za każdą godzinę pracy w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy. Wyrównanie stanowi różnicę między wynagrodzeniem godzinowym wynikającym z podzielenia kwoty 500 zł przez liczbę godzin pracy obowiązującą pracownika w ramach pełnego wymiaru czasu pracy w danym miesiącu a wynagrodzeniem uzyskanym przez pracownika w danym miesiącu, ustalonym zgodnie z § 1, przeliczonym na godzinę pracy. 3. Pracownikom, których obowiązujący wymiar czasu pracy przekracza 42 godziny przeciętnie na tydzień, najniższe wynagrodzenie miesięczne, o którym mowa w § 1 ust. 1, przysługuje za 42-godzinny tydzień pracy. Za każdą godzinę pracy w miesiącu przekraczającą 42 godziny na tydzień, a przepracowaną w ramach obowiązującego pracownika miesięcznego wymiaru czasu pracy, przysługuje wyrównanie ustalone w wysokości stanowiącej różnicę między wynagrodzeniem godzinowym wynikającym z podzielenia kwoty 500 zł przez liczbę godzin pracy w miesiącu, wynikającą z 42-godzinnego tygodnia pracy, a wynagrodzeniem godzinowym pracownika ustalonym zgodnie z § 1. § 3. Najniższe wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w § 1, przysługuje również w razie niewykonywania pracy w związku: 1) z korzystaniem z urlopu wypoczynkowego, 2) z korzystaniem ze zwolnień od pracy przewidzianych w przepisach Kodeksu pracy lub innych przepisach prawa, za które pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. § 4. Przepisy rozporządzenia nie mają zastosowania do pracowników młodocianych odbywających naukę zawodu bądź przyuczanych do wykonywania określonej pracy. § 5. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 czerwca 1996 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Monitor Polski Nr 39, poz. 388 i Nr 84, poz. 747 oraz z 1997 r. Nr 1, poz. 7 i Nr 38, poz. 379). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lutego 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 23 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece. (Dz. U. Nr 16, poz. 75) Na podstawie art. 24 ust. 3, art. 58 ust. 1 pkt 2, 3 i 4 oraz ust. 2, art. 64 i art. 125 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940), w związku z art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 marca 1992 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 29, poz. 128 i z 1994 r. Nr 136, poz. 711) w § 27 w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy "a także dane o wpisaniu hipoteki zabezpieczającej wierzytelność banku hipotecznego do rejestru zabezpieczenia hipotecznych listów zastawnych,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 27 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. (Dz. U. Nr 16, poz. 76) Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753 i z 1997 r. Nr 141, poz. 948) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 12 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej."; 2) po § 27 dodaje się § 271 w brzmieniu: "§ 271. Wpis stały w kwocie 80 zł pobiera się od skargi na orzeczenie referendarza sądowego."; 3) w § 45 po ust. 4 dodaje się ust. 41 w brzmieniu: "41. Wpis stały w kwocie 80 zł pobiera się od skargi na orzeczenie referendarza sądowego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do tych wniosków, oraz trybu postępowania z pozwoleniami. (Dz. U. Nr 17, poz. 77) Na podstawie art. 38 ust. 10 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą: 1) na przywóz z zagranicy i wywóz za granicę broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) na zawarcie przez osobę krajową, zarówno w kraju, jak i za granicą, umowy, jeśli dotyczy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) na świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej usług dotyczących broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) na świadczenie przez osobę zagraniczną na rzecz osoby krajowej usługi dotyczącej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 2. 1. Do wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, o którym mowa w § 1 pkt 1, należy dołączyć następujące dokumenty: 1) kopię umowy, 2) świadectwo o końcowym użytkowniku lub certyfikat importowy kraju odbiorcy lub też inny dokument, świadczący o końcowym użytkowniku. 2. Do wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, o którym mowa w § 1 pkt 2, należy dołączyć licencję kraju eksportera. 3. Do wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, o którym mowa w § 1 pkt 3, należy dołączyć kopię projektu właściwej umowy. 4. Do wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, o którym mowa w § 1 pkt 4, należy dołączyć: 1) kopię umowy, 2) świadectwo o końcowym użytkowniku bądź certyfikat importowy kraju odbiorcy lub też inny dokument, świadczący o końcowym użytkowniku. 5. Do wniosku o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, o którym mowa w § 1 pkt 5, należy dołączyć kopię umowy. § 3. 1. Pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą wydaje się w trzech egzemplarzach. 2. Oryginał pozwolenia wraz z kopią otrzymuje wnioskodawca za potwierdzeniem odbioru odnotowanym w księdze ewidencyjnej. 3. Drugi egzemplarz kopii pozwolenia jest przechowywany łącznie z aktami ewidencyjnymi osoby. § 4. Pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą są ewidencjonowane przez pracownika upoważnionego przez Ministra Gospodarki w przeznaczonej do tego księdze ewidencyjnej. § 5. 1. W pozwoleniu nie może być żadnych poprawek. 2. W przypadkach gdy zaistnieje uzasadniona konieczność dokonania zmiany w treści już wydanego pozwolenia, dokonuje się jej na wniosek uprawnionej osoby, przez wydanie nowego pozwolenia. Oryginał i kopia wcześniej wydanego pozwolenia podlegają zwrotowi. 3. Koszty wydania nowego pozwolenia ponosi wnioskodawca. § 6. W przypadku zagubienia, kradzieży lub zniszczenia pozwolenia nie wydaje się jego odpisów. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 stycznia 1998 r. (poz. 77) Załącznik nr 1 WNIOSEK o wydanie pozwolenia na przywóz z zagranicy/wywóz za granicę* broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK o wydanie pozwolenia na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Załącznik nr 3 WNIOSEK o wydanie pozwolenia na zawarcie umowy dotyczącej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Załącznik nr 4 WNIOSEK o wydanie pozwolenia na świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej usług dotyczących broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 WNIOSEK o wydanie pozwolenia na świadczenie przez osobę zagraniczną na rzecz osoby krajowej usług dotyczących broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o wydanie promesy pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do tych wniosków. (Dz. U. Nr 17, poz. 78) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór wniosku o wydanie promesy pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą: 1) na przywóz z zagranicy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) na wywóz za granicę broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) na przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę technologii mającej szczególne znaczenie dla obronności, bezpieczeństwa lub innych ważnych interesów Państwa, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) na zawarcie umowy przez osobę krajową, zarówno w kraju, jak i za granicą, jeżeli umowa ta dotyczy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia, 6) na świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia, 7) na świadczenie przez osobę zagraniczną na rzecz osoby krajowej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 2. Do wniosku o wydanie promesy na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą należy dołączyć: 1) odpis z rejestru osób dokonujących obrotu specjalnego z zagranicą, 2) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, że osoba nie zalega z wpłatami należności budżetowych, 3) zezwolenie właściwych organów administracji rządowej, dotyczące obrotu wyrobami i technologiami objętymi wnioskiem, jeśli wymóg uzyskania takiego zezwolenia wynika z odrębnych przepisów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 12 stycznia 1998 r. (poz. 78) Załącznik nr 1 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na przywóz z zagranicy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na wywóz za granicę broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na tranzyt przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na przywóz z zagranicy/wywóz za granicę* technologii mającej szczególne znaczenie dla obronności, bezpieczeństwa lub innych ważnych interesów Państwa Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na zawarcie umowy dotyczącej broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Załącznik nr 6 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 WNIOSEK o wydanie promesy pozwolenia na świadczenie przez osobę zagraniczną na rzecz osoby krajowej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 17, poz. 79) Na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Osoby dokonujące obrotu specjalnego z zagranicą na podstawie pozwolenia na przywóz lub wywóz są zobowiązane prowadzić ewidencję tego obrotu w sposób określony w rozporządzeniu. § 2. 1. Osoby, o których mowa w § 1, wyznaczą komórkę organizacyjną lub wskażą imiennie pracownika upoważnionego do prowadzenia ewidencji obrotu specjalnego z zagranicą. 2. O wyznaczeniu komórki organizacyjnej lub upoważnieniu pracownika należy niezwłocznie zawiadomić Ministra Gospodarki. 3. W zawiadomieniu należy podać nazwę komórki organizacyjnej lub imię i nazwisko oraz stanowisko pracownika upoważnionego do prowadzenia ewidencji. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany komórki organizacyjnej lub zmiany pracownika upoważnionego do prowadzenia ewidencji. § 3. 1. Ewidencja obrotu specjalnego z zagranicą powinna być prowadzona w formie księgi ewidencyjnej, oddzielnie dla towarów i oddzielnie dla technologii. 2. Wpisów do księgi ewidencyjnej dokonują pracownicy upoważnieni do prowadzenia ewidencji. § 4. 1. Podstawą wpisów do księgi ewidencyjnej są świadectwa o końcowym użytkowniku, pozwolenia na przywóz z zagranicy lub wywóz za granicę i tranzyt, dowody odpraw celnych, dokumenty, na których podstawie dokonano obrotu towarami lub technologiami w kraju, dokumenty postępowania z towarami lub technologiami wewnątrz przedsiębiorstwa osoby uprawnionej, zwane dalej "aktami ewidencyjnymi". 2. Akta ewidencyjne bądź ich odpisy przechowywane są łącznie z księgami ewidencyjnymi. 3. Księgi ewidencyjne i akta ewidencyjne przechowuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji do celów archiwalnych. 4. Księga ewidencyjna nie może być wynoszona poza miejsce jej przechowywania. § 5. 1. Każdy wpis do księgi ewidencyjnej oznacza się numerem wynikającym z kolejności wpisów oraz zaopatruje w datę dokonania wpisu i podpis osoby uprawnionej do prowadzenia ewidencji. 2. W treści wpisu można powołać dokumenty złożone do akt ewidencyjnych. Powołane dokumenty uważa się wówczas za objęte treścią wpisu. 3. Wpis w księdze ewidencyjnej nie może być wymazywany ani w inny sposób usuwany. 4. Poprawki powinny być dokonywane w sposób czytelny. 5. O dokonanych poprawkach osoba upoważniona do prowadzenia ewidencji sporządza na końcu wpisu adnotację o treści poprawki i jej podstawie, ze szczególnym wskazaniem miejsca dokonanej poprawki, oraz opatruje adnotację podpisem. § 6. Ewidencja obrotu specjalnego z zagranicą towarami i technologiami powinna być prowadzona w sposób zapewniający identyfikację towarów i technologii objętych szczególną kontrolą, ustalenie procesu postępowania i wykorzystania towarów i technologii od chwili ich przywozu do kraju, jak i od chwili ich wywozu z kraju, a także ustalenie importerów i użytkowników towarów i technologii w przypadku ich przywozu do kraju, a w przypadku wywozu z kraju - ustalenie eksporterów, producentów lub twórców technologii. § 7. 1. Ewidencja towarów objętych szczególną kontrolą powinna obejmować: 1) nazwę towaru, nazwę handlową, 2) typ, model, numer fabryczny, 3) masę, liczbę sztuk oraz ich wartość, 4) skład, rodzaj, rozmiary, gatunek i określenie jakości oraz jednostki mocy, 5) nazwę twórcy, 6) numer serii, 7) znak firmowy, 8) miejsce zainstalowania towaru i sposób jego ostatecznego wykorzystania, 9) datę sprzedaży towaru, 10) nazwy ostatecznych użytkowników, 11) numer faktury, 12) w przypadku czasowego przekazania towarów do użytkowania - okres użytkowania oraz dane dotyczące użytkowników, 13) numer i datę dowodu odprawy celnej (SAD), 14) numer kontrolny towaru. 2. Ewidencja towarów wywożonych za granicę powinna obejmować, poza danymi wymienionymi w ust. 1 pkt 1-8, 11 i 13, także dane dotyczące ostatecznego odbiorcy towaru za granicą. 3. Ewidencja technologii objętych szczególną kontrolą powinna obejmować: 1) nazwę technologii oraz jej nazwę handlową, 2) źródło pochodzenia (opracowanie własne, umowę o pracę badawczą, licencję itp.), datę pozyskania, dane o osobie udostępniającej technologię, 3) wyszczególnienie oraz zwięzły opis załączników technicznych do umowy o pracę badawczo-rozwojową, naukową, usługową lub wdrożeniową, jeśli w załącznikach tych występują dane umożliwiające odtworzenie technologii, 4) wyszczególnienie oraz zwięzły opis wyników pracy badawczo-rozwojowej, naukowej lub usługowej (projektu koncepcyjnego, programu badań, sprawozdań, opisów, receptur, instrukcji, rysunków, schematów, dokumentacji, oprogramowania) - w części umożliwiającej odtworzenie technologii, 5) wskazanie opisu patentowego dotyczącego technologii, pozwalającego na jej odtworzenie, 6) wyszczególnienie oraz zwięzły opis dokumentacji technicznej do produkcji (wymagań technicznych, schematów ideowych, blokowych, funkcjonalnych, logicznych, montażowych, rysunków, receptur, instrukcji technologicznych, opisów technicznych, dokumentacji oprogramowania) - w części umożliwiającej odtworzenie technologii, 7) wykaz towarów, które są wytwarzane przez przedsiębiorstwo z wykorzystaniem w procesie produkcji technologii podlegającej szczególnej kontroli, 8) informacje o sposobie udostępniania technologii nowemu użytkownikowi (umowę sprzedaży, umowę licencyjną itp.) oraz dane o nowym użytkowniku, 9) wskazanie wszelkich innych dokumentów dotyczących technologii, takich jak kalki, dyskietki, fotokopie, zapisy magnetowidowe, magnetofonowe, protokoły narad itp. 4. W ewidencji, o której mowa w ust. 3 pkt 3-6 i 9, należy wskazać miejsce przechowywania wymienionych dokumentów. 5. W razie wywozu technologii za granicę ewidencja powinna obejmować, poza danymi wymienionymi w ust. 3, także dane dotyczące ostatecznego odbiorcy technologii za granicą. § 8. Przepisy dotyczące wpisu do księgi ewidencyjnej stosuje się odpowiednio do wykreślenia wpisu. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia danych, które powinien zawierać protokół ustalający wyniki kontroli przestrzegania warunków obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 17, poz. 80) Na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem specjalnym z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Protokół kontroli powinien zawierać: 1) oznaczenie osoby kontrolowanej, jej adres, imię i nazwisko kierownika, 2) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe kontrolera, numer i datę upoważnienia do dokonania kontroli oraz numer legitymacji służbowej, 3) datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych, 4) określenie przedmiotowego zakresu kontroli i okresu objętego kontrolą, 5) opis stwierdzonego w wyniku kontroli stanu faktycznego ze wskazaniem na podstawy dokonanych ustaleń zawartych w aktach kontroli, w tym stwierdzonych nieprawidłowości, przyczyn ich powstania, zakresu i skutków oraz osób za to odpowiedzialnych, 6) adnotację o przekazaniu informacji o prawie, sposobie i terminie zgłoszenia przez kontrolowanego zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole, o prawie odmowy podpisania protokołu, a także o prawie złożenia wyjaśnień, 7) omówienie dokonanych w protokole poprawek, skreśleń i uzupełnień, 8) potwierdzenie doręczenia egzemplarza protokołu kierownikowi osoby kontrolowanej, 9) adnotację o dokonaniu wpisu do księgi ewidencyjnej kontroli, jeśli taka księga jest prowadzona przez osobę kontrolowaną, 10) podpis kontrolera i kierownika osoby kontrolowanej oraz miejsce i datę podpisania protokołu, 11) parafy kontrolującego i kierownika osoby kontrolowanej na każdej stronie protokołu, 12) w razie odmowy podpisania protokołu - informację o tym fakcie. 2. Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu otrzymuje kierownik osoby kontrolowanej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych. (Dz. U. Nr 17, poz. 81) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1029) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego składa się w dwóch egzemplarzach. 2. Wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinien podać dane dotyczące: 1) wnioskodawcy, 2) kraju/krajów eksportu, 3) towaru, 4) związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a powstałą poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu. § 2. Szczegółowe dane, o których mowa w § 1 ust. 2, zawiera załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. (poz. 81) Szczegółowe dane, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny 1. DANE DOTYCZĄCE WNIOSKODAWCY 1.1. Imię i nazwisko lub nazwa wnioskodawcy .................................................. 1.2. Forma prawna wnioskodawcy .................................................................... 1.3. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej ................................................. 1.4. Numer identyfikacyjny REGON ................................................................. 1.5. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej /wymienić rodzaje działalności i określić znaczenie poszczególnych rodzajów w ogólnej działalności/ ................................. 1.6. Adres zamieszkania lub siedziba wnioskodawcy ............................................ 1.7. Adres do korespondencji .............................................................................. 1.8. Osoba upoważniona do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu: a) imię i nazwisko: ......................... b) stanowisko: ................................ c) tel.: ............................................ d) faks, teleks: ................................ 1.9. Czy wnioskodawca w okresie ostatnich 12 miesięcy występował z wnioskiem o podjęcie innych działań /poza wszczęciem postępowania ochronnego/, mających na celu ograniczenie przywozu towaru, o którym mowa we wniosku. Jeżeli tak, proszę podać szczegóły dotyczące podjętych działań: ............................................................................. 1.10. Izba gospodarcza, związek itp., którego członkiem jest wnioskodawca /adres/ ............................................................................................................................. 2. DANE DOTYCZĄCE TOWARU, WOBEC KTÓREGO WNIOSKOWANE JEST POSTĘPOWANIE OCHRONNE 2.1. Nazwa towaru przywożonego na polski obszar celny: a) handlowa: .................................................. b) zwyczajowa: ............................................... 2.2. Kod/y PCN towaru /zgodny/e z obowiązującą taryfą celną/ oraz kod/y z lat poprzednich, jeżeli był/y zmienione (trzy ostatnie lata): 2.3. Słowna nazwa kodu PCN towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne /według taryfy celnej/ oraz słowne nazwy kodów z lat poprzednich, jeżeli był/y zmieniony/e: ......................... 2.4. Jednostka miary, zgodna z obowiązującą taryfą celną: ......................... 2.5. Kod towaru podobnego w nomenklaturze przemysłowej SWW lub wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU): ......................... 2.6. Opis szczegółowy towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego /z uwzględnieniem danych technicznych i sposobu dalszego wykorzystania produktu, cyklu produkcyjnego i surowców wykorzystywanych do produkcji, certyfikatów i świadectw jakości, jakie posiada produkt/: .................................................. 2.7. Różnice i podobieństwa pomiędzy towarem przywożonym na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne, a towarem podobnym lub bezpośrednio konkurencyjnym, wytwarzanym przez przemysł krajowy: PodobieństwaRóżnice Dane Techniczne Cechy Użytkowe 2.8. Uzasadnienie, dlaczego podane w powyższej tabeli różnice nie stanowią przeszkody w uznaniu towaru produkowanego w kraju za towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny wobec towaru przywożonego na polski obszar celny: ......................... 3. SPRZEDAŻ TOWARU PODOBNEGO LUB BEZPOŚREDNIO KONKURENCYJNEGO PRODUKCJI KRAJOWEJ 3.1. Czy popyt na towar jest stały w ciągu roku, - jeśli ulega zmianom, przedstawić strukturę zapotrzebowania i ewentualnie zmodyfikować wszystkie zestawienia /obok danych rocznych - informacje sezonowe/. 3.2. Informacje dotyczące sprzedaży towaru /dane o wielkości produkcji sprzedawanej bezpośrednio przez producenta, nazwy i adresy dystrybutorów, dane o sposobach pakowania lub wymogach dotyczących warunków sprzedaży itp./ .......................... 3.3. Ceny sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stosowane przez producentów krajowych: a) wykaz cen stosowanych przez producenta (dla roku t-2***, t-1** i dostępnej części roku t*): Nazwa przedsiębiorcyWielkość rocznej sprzedażyCenaWielkość partii sprzedanej po tej cenieUdział tej partii w rocznej sprzedaży (ilość) % ilośćwartość Razem b) średnie ceny: Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2***Rok t-1**Od 1 stycznia do ............ roku t-1roku t* 1. np. zbytu np. hurtowa 2. *t Rok bieżący. **t-1 Rok poprzedzający rok bieżący t. ***t-2 Rok poprzedzający rok t-1. Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur, wyników badania rynku itp. 4. PRZEMYSŁ KRAJOWY 4.1. Nazwy producentów reprezentowanych w postępowaniu, ich adresy, nry telefonów oraz opis rodzajów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej /w szczególności asortyment produkcji i znaczenie poszczególnych rodzajów działalności dla zakładu, np. % udział w obrotach, zysku/: Nazwa przedsiębiorcyAdresNr tel., faksProwadzona działalność 1. 2. 3. 4.2. Wartość ogólnej produkcji wytworzonej przez producentów reprezentowanych w postępowaniu [wartość produkcji powinna być podawana z zastosowaniem tego samego rzędu wielkości, jak w przypadku towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego (np. w tysiącach lub milionach); jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, należy odpowiednio zmienić]: Wartość w ..... zł Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1Od 1 stycznia do ......... roku t 1. 2. 3. Razem 4.3. Ilość i wartość produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego wytworzonej przez producentów reprezentowanych w postępowaniu (wartość produkcji powinna być podawana z zastosowaniem tego samego rzędu wielkości, jak w przypadku towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego, wielkość produkcji zaś powinna być podawana w tych samych jednostkach fizycznych; jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, należy odpowiednio zmienić): Jednostka ilości w ..... wartość w ..... zł Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 4.4. Przedsiębiorcy produkujący towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny, którzy nie są reprezentowani w postępowaniu /określić wielkość produkcji towaru podobnego/: Nazwa przedsiębiorcyAdresTel., faksJednostka ilości w ... wartość w ... zł roku t-2roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. 2. 3. 4.5. Produkcja krajowa i sprzedaż krajowa ogółem towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Jednostka ilości w ...... wartość w ..... zł Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t ProdukcjaIlość Wartość SprzedażIlość Wartość 5. KRAJ EKSPORTU I KRAJ WYSYŁKI TOWARU 5.1. Ilość i wartość ogólnego eksportu na polski obszar celny towaru, w stosunku do którego wnioskowane jest postępowanie ochronne: Jednostka ilości w ..... wartość w ... zł Nazwa przedsiębiorcy Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 5.2. Dane dotyczące przywozu na polski obszar celny towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne: KrajIlości w .... Wartość w ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 6. DANE DOTYCZĄCE IMPORTERÓW 6.1. Polski importer, jego nazwa, adres, nr telefonu, faks oraz ilość i wielkość importu towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania: KrajNazwa importeraAdres importeraIlości w .... Wartość w ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 6.2. Opis powiązań handlowych wnioskodawcy lub osób przez niego reprezentowanych (forma współpracy, umowy, rodzaje kontraktów itp.) z importerem wymienionym w pkt 6.1. .................................................. 6.3. Nazwy organów celnych, w których dokonano procedury dopuszczenia do obrotu towaru przywożonego na polski obszar celny .................................................. 7. CENA TOWARU PRZYWOŻONEGO NA POLSKI OBSZAR CELNY, WOBEC KTÓREGO WNIOSKOWANE JEST POSTĘPOWANIE ORAZ JEJ WPŁYW NA CENĘ TOWARU PODOBNEGO LUB BEZPOŚREDNIO KONKURENCYJNEGO 7.1. Średnie ceny sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (z zastosowaniem cen podanych w pkt 3.3 b), oraz cen stosowanych przez podmioty nie związane z reprezentowanymi w postępowaniu producentami lub ceny stosowane wobec towarów produkowanych przez podmioty nie reprezentowane w postępowaniu): Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1roku t 1. zbytu hurtowa 2. 7.2. Średnie krajowe ceny sprzedaży towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne (z zaznaczeniem nazwy przedsiębiorstwa i stosowanych cen): Nazwa przedsiębiorstwaStosowana cenaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1roku t zbytu hurtowa detaliczna zbytu hurtowa detaliczna Objaśnienia: Przedstawić opis wpływu cen towaru przywożonego na polski obszar celny na ceny towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego. Wielkości średnie cen należy podać w cenach średnich ważonych. W przypadku gdy sprzedaż towaru podlega sezonowym wahaniom należy podać ceny stosowane w mniejszych przedziałach czasowych (w każdym miesiącu). Jeżeli towar, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania, jest sprzedawany w różniących się ceną wersjach, modelach itp., analizy należy przygotować odrębnie dla każdego rodzaju towaru. Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur ogłoszeń prasowych, wyników badań rynku itp. Wpływ cen towaru przywożonego na polski obszar celny na ceny towaru podobnego (opis i ewentualnie wykresy). Podać też informacje o poziomie cen, jakie były stosowane w okresie poprzedzającym pojawienie się nadmiernego importu. ....................................................................................................................... 8. POWAŻNA SZKODA WYRZĄDZONA PRZEMYSŁOWI KRAJOWEMU 8.1. Przywóz towarów na polski obszar celny, wobec których wnioskowane jest wszczęcie postępowania: JednostkaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1Od 1 stycznia do ........ roku t Ilośćjednostka fizyczna w ........ Wartośćrząd wielkości w ........ 8.2. Dane dotyczące produkcji, zdolności produkcyjnych, sprzedaży i zapasów towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkowanego przez przemysł krajowy /przedsiębiorcy, w imieniu których składany jest wniosek/: a) ilość: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t ilość w ........ /określić jednostkę/ Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Potencjalna wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasówz roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie b) wartość: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t rząd wielkości w ........ /określić jednostkę/ Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasów*z roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie * Określić metodę obliczania wartości zapasów. 8.3. Sposoby dystrybucji: procentowy udział poszczególnych rodzajów sprzedaży, nazwy podmiotów pośredniczących w sprzedaży: .................................................. 8.4. Jednostkowe koszty wytworzenia towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego w układzie rodzajowym: .................................................. 8.5. Wielkość stopy zysku. a) stopa zysku netto ogólnej produkcji wnioskodawców: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) stopa zysku netto w produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 8.6. Przepływy pieniężne i stopa zwrotu z zaangażowanego kapitału: Sporządzony za okresRok t-2Rok t-1Rok t A. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej B. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej C. Środki pieniężne netto z działalności finansowej D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+B+C) E. Środki pieniężne na początek okresu sprawozdawczego F. Środki pieniężne na koniec okresu sprawozdawczego (D+E) G. Stopa zwrotu z zaangażowanego kapitału = zysk/kapitał własny 8.7. Wielkość zatrudnienia w przedsiębiorstwach, które składają wniosek: a) ogólne zatrudnienie: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) zatrudnienie bezpośrednio związane z produkcją podobnego towaru lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio c) wydajność na jednego pracownika: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 8.8. Średnie płace w przedsiębiorstwach składających wniosek: a) średnie wynagrodzenie przypadające na 1 zatrudnionego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) średnie wynagrodzenie pracowników bezpośrednio związanych z produkcją towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio c) stosunek średniej płacy w przemyśle krajowym produkującym towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny /tab. 8.8a/ do średniej płacy w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej /w procentach/: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 9. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY Uzasadnienie związku przyczynowego, zachodzącego między poważną szkodą lub groźbą powstania poważnej szkody dla przemysłu krajowego a nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny na podstawie analizy danych ujętych we wniosku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny. (Dz. U. Nr 17, poz. 82) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 157, poz. 1027) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego składa się w dwóch egzemplarzach. 2. Wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w ust. 1, powinien podać dane dotyczące: 1) wnioskodawcy, 2) kraju/krajów eksportu, 3) towaru, 4) związku przyczynowego zachodzącego między nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny a powstałą poważną szkodą lub zagrożeniem wyrządzenia takiej szkody przemysłowi krajowemu. § 2. Szczegółowe dane, o których mowa w § 1 ust. 2, zawiera załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. (poz. 82) Szczegółowe dane, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych 1. DANE DOTYCZĄCE WNIOSKODAWCY 1.1. Imię i nazwisko lub nazwa wnioskodawcy .................................................. 1.2. Forma prawna wnioskodawcy .................................................................... 1.3. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej ................................................. 1.4. Numer identyfikacyjny REGON ................................................................. 1.5. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej /wymienić rodzaje działalności i określić znaczenie poszczególnych rodzajów w ogólnej działalności/ ................................. 1.6. Adres zamieszkania lub siedziba wnioskodawcy ............................................ 1.7. Adres do korespondencji .............................................................................. 1.8. Osoba upoważniona do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu: a) imię i nazwisko: ......................... b) stanowisko: ................................ c) tel.: ............................................ d) faks, teleks: ................................ 1.9. Czy wnioskodawca w okresie ostatnich 12 miesięcy występował z wnioskiem o podjęcie innych działań /poza wszczęciem postępowania ochronnego/, mających na celu ograniczenie przywozu towaru, o którym mowa we wniosku. Jeżeli tak, proszę podać szczegóły dotyczące podjętych działań: ................................................................................. 1.10. Izba gospodarcza, związek itp., którego członkiem jest wnioskodawca /adres/ ............................................................................................................................. 2. DANE DOTYCZĄCE TOWARU, WOBEC KTÓREGO WNIOSKOWANE JEST POSTĘPOWANIE OCHRONNE 2.1. Nazwa towaru przywożonego na polski obszar celny: a) handlowa: .................................................. b) zwyczajowa: ............................................... 2.2. Kod/y PCN towaru /zgodny/e z obowiązującą taryfą celną/ oraz kod/y z lat poprzednich, jeżeli był/y zmienione (trzy ostatnie lata): 2.3. Słowna nazwa kodu PCN towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne /według taryfy celnej/ oraz słowne nazwy kodów z lat poprzednich, jeżeli był/y zmieniony/e: ......................... 2.4. Jednostka miary, zgodna z obowiązującą taryfą celną: ......................... 2.5. Kod towaru podobnego w nomenklaturze przemysłowej SWW lub wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU): ......................... 2.6. Opis szczegółowy towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego /z uwzględnieniem danych technicznych i sposobu dalszego wykorzystania produktu, cyklu produkcyjnego i surowców wykorzystywanych do produkcji, certyfikatów i świadectw jakości, jakie posiada produkt/: .................................................. 2.7. Różnice i podobieństwa pomiędzy towarem przywożonym na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne, a towarem podobnym lub bezpośrednio konkurencyjnym, wytwarzanym przez przemysł krajowy: PodobieństwaRóżnice Dane techniczne Cechy użytkowe 2.8. Uzasadnienie, dlaczego podane w powyższej tabeli różnice nie stanowią przeszkody w uznaniu towaru produkowanego w kraju za towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny wobec towaru przywożonego na polski obszar celny: ......................... 3. SPRZEDAŻ TOWARU PODOBNEGO LUB BEZPOŚREDNIO KONKURENCYJNEGO PRODUKCJI KRAJOWEJ 3.1. Czy popyt na towar jest stały w ciągu roku, - jeśli ulega zmianom, przedstawić strukturę zapotrzebowania i ewentualnie zmodyfikować wszystkie zestawienia /obok danych rocznych - informacje sezonowe/. 3.2. Informacje dotyczące sprzedaży towaru /dane o wielkości produkcji sprzedawanej bezpośrednio przez producenta, nazwy i adresy dystrybutorów, dane o sposobach pakowania lub wymogach dotyczących warunków sprzedaży itp./ ......................... 3.3. Ceny sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego stosowane przez producentów krajowych: a) wykaz cen stosowanych przez producenta (dla roku t-2***, t-1** i dostępnej części roku t*): Nazwa przedsiębiorcyWielkość rocznej sprzedażyCenaWielkość partii sprzedanej po tej cenieUdział tej partii w rocznej sprzedaży (ilość) % ilośćwartość Razem b) średnie ceny: Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2***Rok t-1**Od 1 stycznia do ... roku t-1roku t* 1. np. zbytu np. hurtowa 2. *t Rok bieżący. **t-1 Rok poprzedzający rok bieżący t. ***t-2 Rok poprzedzający rok t-1. Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur, a także wyniki badania rynku itp. 4. PRZEMYSŁ KRAJOWY 4.1. Nazwy producentów reprezentowanych w postępowaniu, ich adresy, numery telefonów oraz opis rodzajów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej /w szczególności asortyment produkcji i znaczenie poszczególnych rodzajów działalności dla zakładu, np. % udział w obrotach, zysku/: Nazwa przedsiębiorcyAdresNr tel., faksProwadzona działalność 1. 2. 3. 4.2. Wartość ogólnej produkcji wytworzonej przez producentów reprezentowanych w postępowaniu [wartość produkcji powinna być podawana z zastosowaniem tego samego rzędu wielkości, jak w przypadku towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego (np. w tysiącach lub milionach); jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, należy odpowiednio zmienić]: Wartość w ..... zł Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ......... roku t 1. 2. 3. Razem 4.3. Ilość i wartość produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wytworzonej przez producentów reprezentowanych w postępowaniu (wartość produkcji powinna być podawana z zastosowaniem tego samego rzędu wielkości, jak w przypadku towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego, wielkość produkcji zaś powinna być podawana w tych samych jednostkach fizycznych; jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, należy odpowiednio zmienić): Jednostka ilości w ..... wartość w ..... zł Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 4.4. Przedsiębiorcy produkujący towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny, którzy nie są reprezentowani w postępowaniu /określić wielkość produkcji towaru podobnego/: Nazwa przedsiębiorcyAdrestel., faksJednostka ilości w ... wartość w ... zł Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. 2. 3. 4.5. Produkcja krajowa i sprzedaż krajowa ogółem towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Jednostka ilości w ...... wartość w .... zł Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t ProdukcjaIlość Wartość SprzedażIlość Wartość 5. KRAJ EKSPORTU I KRAJ WYSYŁKI TOWARU 5.1. Ilość i wartość ogólnego eksportu na polski obszar celny towaru, w stosunku do którego wnioskowane jest postępowanie ochronne: Jednostka ilości w ..... wartość w ... zł Nazwa przedsiębiorcy Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 5.2. Dane dotyczące przywozu na polski obszar celny towaru, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne: KrajJednostka ilości w .... wartość w ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 6. DANE DOTYCZĄCE IMPORTERÓW 6.1. Polski importer, jego nazwa, adres, nr telefonu, faks oraz ilość i wielkość importu towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania: KrajNazwa importeraAdres importeraJednostka ilości w .... wartość w ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 6.2. Opis powiązań handlowych wnioskodawcy lub osób przez niego reprezentowanych (forma współpracy, umowy, rodzaje kontraktów itp.) z importerem wymienionym w pkt 6.1. .................................................. 6.3. Nazwy organów celnych, w których dokonano procedury dopuszczenia do obrotu towaru przywożonego na polski obszar celny .................................................. 7. CENA TOWARU PRZYWOŻONEGO NA POLSKI OBSZAR CELNY, WOBEC KTÓREGO WNIOSKOWANE JEST POSTĘPOWANIE OCHRONNE ORAZ JEJ WPŁYW NA CENĘ TOWARU PODOBNEGO LUB BEZPOŚREDNIO KONKURENCYJNEGO 7.1. Średnie ceny sprzedaży towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (z zastosowaniem cen podanych w pkt 3.3 b), oraz cen stosowanych przez podmioty nie związane z reprezentowanymi w postępowaniu producentami lub ceny stosowane wobec towarów produkowanych przez podmioty nie reprezentowane w postępowaniu): Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1roku t 1. zbytu hurtowa 2. 7.2. Średnie krajowe ceny sprzedaży towaru przywożonego na polski obszar celny, wobec którego wnioskowane jest postępowanie ochronne (z zaznaczeniem nazwy przedsiębiorstwa i stosowanych cen): Nazwa przedsiębiorstwaStosowana cenaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1roku t zbytu hurtowa detaliczna zbytu hurtowa detaliczna Objaśnienia: Przedstawić opis wpływu cen towaru przywożonego na polski obszar celny na ceny towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego. Wielkości średnie cen należy podać w cenach średnich ważonych. W przypadku gdy sprzedaż towaru podlega sezonowym wahaniom, należy podać ceny stosowane w mniejszych przedziałach czasowych (w każdym miesiącu). Jeżeli towar, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego, jest sprzedawany w różniących się ceną wersjach, modelach itp., analizy należy przygotować odrębnie dla każdego rodzaju towaru. Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur ogłoszeń prasowych, wyników badań rynku itp. Wpływ cen towaru przywożonego na polski obszar celny na ceny towaru podobnego (opis i ewentualnie wykresy). Podać też informacje o poziomie cen, jakie były stosowane w okresie poprzedzającym pojawienie się nadmiernego importu. ....................................................................................................................... 8. POWAŻNA SZKODA WYRZĄDZONA PRZEMYSŁOWI KRAJOWEMU 8.1. Przywóz towarów na polski obszar celny, wobec których wnioskowane jest wszczęcie postępowania ochronnego: JednostkaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1Od 1 stycznia do ........ roku t Ilośćjednostka fizyczna w ........ Wartośćrząd wielkości w ........ 8.2. Dane dotyczące produkcji, zdolności produkcyjnych, sprzedaży i zapasów towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego produkowanego przez przemysł krajowy /przedsiębiorcy, w imieniu których składany jest wniosek/: a) ilość: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t ilość w ........ /określić jednostkę/ Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Potencjalna wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasówz roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie b) wartość: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t rząd wielkości w ........ /określić jednostkę/ Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasów*z roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie * Określić metodę obliczania wartości zapasów. 8.3. Sposoby dystrybucji: procentowy udział poszczególnych rodzajów sprzedaży, nazwy podmiotów pośredniczących w sprzedaży: .................................................. 8.4. Jednostkowe koszty wytworzenia towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego w układzie rodzajowym: .................................................. 8.5. Wielkość stopy zysku. a) stopa zysku netto ogólnej produkcji wnioskodawców: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) stopa zysku netto w produkcji towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 8.6. Przepływy pieniężne i stopa zwrotu z zaangażowanego kapitału: Sporządzony za okresRok t-2Rok t-1Rok t A. Środki pieniężne netto z działalności operacyjnej B. Środki pieniężne netto z działalności inwestycyjnej C. Środki pieniężne netto z działalności finansowej D. Zmiana stanu środków pieniężnych netto (A+B+C) E. Środki pieniężne na początek okresu sprawozdawczego F. Środki pieniężne na koniec okresu sprawozdawczego (D+E) G. Stopa zwrotu z zaangażowanego kapitału = zysk/kapitał własny 8.7. Wielkość zatrudnienia w przedsiębiorstwach, które składają wniosek. a) ogólne zatrudnienie: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) zatrudnienie bezpośrednio związane z produkcją podobnego towaru lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio c) wydajność na jednego pracownika: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 8.8. Średnie płace w przedsiębiorstwach składających wniosek: a) średnie wynagrodzenie przypadające na 1 zatrudnionego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio b) średnie wynagrodzenie pracowników bezpośrednio związanych z produkcją towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio c) stosunek średniej płacy w przemyśle krajowym produkującym towar podobny lub bezpośrednio konkurencyjny /tab. 8.8a/ do średniej płacy w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej /w procentach/: Nazwa przedsiębiorstwaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1roku t 1. 2. 3. Średnio 9. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY Uzasadnienie związku przyczynowego, zachodzącego między poważną szkodą lub groźbą powstania poważnej szkody dla przemysłu krajowego a nadmiernym przywozem towarów tekstylnych i odzieżowych na polski obszar celny na podstawie analizy danych ujętych we wniosku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wzoru wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego. (Dz. U. Nr 17, poz. 83) Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1028) zarządza się, co następuje: § 1. Wzór wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego stawowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. (poz. 83) WZÓR WNIOSKU O WSZCZĘCIE POSTĘPOWANIA ANTYDUMPINGOWEGO 1. DANE DOTYCZĄCE WNIOSKODAWCY 1. Imię i nazwisko lub nazwa handlowa wnioskodawcy .................................... ....................................................................................................................... 2. Forma prawna wnioskodawcy .................................................................... 3. Data rozpoczęcia działalności gospodarczej ................................................. 4. Numer identyfikacyjny REGON ................................................................. 5. Zakres prowadzonej działalności gospodarczej /wymienić rodzaje działalności i określić znaczenie poszczególnych rodzajów w ogólnej działalności/ ................................. 6. Adres zamieszkania lub siedziba wnioskodawcy ............................................ 7. Adres do korespondencji .............................................................................. 8. Osoba upoważniona do reprezentowania wnioskodawcy w postępowaniu: a) imię i nazwisko: ......................... b) stanowisko: ................................ c) tel.: ............................................ d) faks, teleks: ................................ 9. Czy wnioskodawca lub reprezentowany przez niego podmiot w okresie ostatnich 12 miesięcy występował z wnioskiem o podjęcie innych działań /poza wszczęciem postępowania antydumpingowego/, mających na celu ograniczenie importu towaru, o którym mowa we wniosku. Jeżeli tak, proszę podać szczegóły dotyczące podjętych działań: ......................... ............................................................................................................................ 10. Izba gospodarcza, związek itp., którego członkiem jest wnioskodawca /adres/ ............................................................................................................................. 2. INFORMACJE DOTYCZĄCE TOWARU, W SPRAWIE KTÓREGO WNIOSKOWANE JEST POSTĘPOWANIE ANTYDUMPINGOWE 1. Nazwa towaru przywożonego na polski obszar celny po cenach dumpingowych: a) handlowa: .................................................. b) zwyczajowa: ............................................... 2. Kod(y) PCN towaru przywożonego na polski obszar celny /zgodny(e) z obowiązującą taryfą celną/ oraz kody z lat poprzednich, jeżeli były zmienione /trzy ostatnie lata/: .................................................. 3. Słowna nazwa towaru według taryfy celnej oraz kod(y) z lat poprzednich, jeżeli był(y) zmieniony(e) /trzy ostatnie lata/: .................................................. 4. Jednostka miary, zgodna z taryfą celną: .................................................. 5. Kod podobnego towaru w nomenklaturze przemysłowej SWW: ............................................. 6. Opis szczegółowy importowanego towaru, wobec którego wnioskowane jest wszczęcie postępowania antydumpingowego /z uwzględnieniem danych technicznych i sposobu dalszego wykorzystania produktu, cyklu produkcyjnego i surowców wykorzystywanych do produkcji, certyfikatów i świadectw jakości, jakie posiada produkt/: .................................................. 7. Różnice i podobieństwa pomiędzy towarem importowanym a produktem wytwarzanym przez przemysł krajowy: PodobieństwaRóżnice Dane techniczne Cechy użytkowe 8. Uzasadnienie, dlaczego podane w powyższej tabeli różnice nie stanowią przeszkody w uznaniu produktu produkowanego w kraju za podobny towar wobec towaru importowanego: .................................................. 3. SPRZEDAŻ TOWARU IMPORTOWANEGO I KRAJOWEGO 1. Czy popyt na towar jest stały w ciągu roku; jeśli ulega zmianom - przedstawić strukturę zapotrzebowania i ewentualnie zmodyfikować wszystkie zestawienia /obok danych rocznych - informacje sezonowe/. 2. Informacje dotyczące sprzedaży towaru /dane o wielkości produkcji sprzedawanej bezpośrednio przez producenta, nazwy i adresy dystrybutorów, dane o sposobach pakowania lub wymogach dotyczących warunków sprzedaży itp./ .................................................. 3. Średnie ceny sprzedaży krajowego towaru stosowane przez wszystkich producentów /także nie reprezentowanych w postępowaniu/, przedsiębiorców z nimi powiązanych oraz innych sprzedawców: Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2***Rok t-1**Od 1 stycznia do ... roku t-1Od 1 stycznia do ... roku t* zbytu hurtowa detaliczna zbytu hurtowa detaliczna *t Rok bieżący **t-1 Rok poprzedni w stosunku do roku bieżącego ***t-2 Rok poprzedzający rok t-1. Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur, a także wyniki badania rynku itp. 4. Średnie krajowe ceny sprzedaży importowanego towaru /z zaznaczeniem nazwy przedsiębiorcy, który stosuje cenę/: Nazwa przedsiębiorcyStosowana cenaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ... roku t-1Od 1 stycznia do ... roku t zbytu hurtowa detaliczna zbytu hurtowa detaliczna Podać wysokość podatku i zaznaczyć, czy podane ceny uwzględniają ten podatek. Do wniosku dołączyć kopie ofert, katalogów z cenami, faktur, a także wyniki badań rynku itp. 5. Informacje /nazwy i adresy/ o przedsiębiorcach, którzy produkują, eksportują lub importują do Polski towar stosując ceny, które nie są kwestionowane: a) producenci: ......................... b) importerzy: ......................... c) eksporterzy: ......................... 4. PRZEMYSŁ KRAJOWY 1. Nazwy producentów reprezentowanych w postępowaniu /łącznie z podmiotem, który bezpośrednio składa wniosek, jeśli jest on producentem/, ich adresy, numery telefonów oraz opis rodzajów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej /w szczególności asortyment produkcji i znaczenie poszczególnych rodzajów działalności dla zakładu, np. % udział w obrotach, zysku/: Nazwa przedsiębiorcyAdresNr tel., faksProwadzona działalność 1. 2. 3. 2. Wartość ogólnej produkcji wytworzonej producentów reprezentowanych w postępowaniu (wartość i wielkość produkcji powinna być podawana w jednolitych, wyraźnie określonych jednostkach; jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, tabelę należy odpowiednio zmienić): Jednostka miary w ..... zł Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ......... roku t 1. 2. 3. Razem 3. Ilość i wartość wytwarzanej produkcji podobnego towaru producentów reprezentowanych w postępowaniu (wartość i wielkość produkcji powinna być podawana w jednolitych, wyraźnie określonych jednostkach; jeśli rok finansowy producenta nie jest rokiem kalendarzowym, tabelę należy odpowiednio zmienić): Jednostka ilości w ..... wartości w ..... Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 4. Przedsiębiorcy produkujący podobny towar, którzy nie są reprezentowani w postępowaniu /określić wielkość produkcji towaru podobnego/: Nazwa przedsiębiorcyAdresTel., faksIlość w ... wartość w ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. 2. 3. 5. Produkcja i sprzedaż podobnego towaru wszystkich polskich przedsiębiorców: Jednostka ilości ...... wartości ...... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t ProdukcjaIlość Wartość SprzedażIlość Wartość 5. KRAJ ZAKUPU I KRAJ POCHODZENIA TOWARU 1. Ilość i wartość ogólnego eksportu na polski obszar celny towaru będącego przedmiotem postępowania: Jednostka ilości ..... wartości ... Nazwa przedsiębiorcy Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość RazemIlość Wartość 2. Dane dotyczące przedsiębiorców produkujących towar, wobec którego istnieje przypuszczenie, że jest sprowadzany po cenie dumpingowej: Lp.KrajProducentNr telefonu, faks 1 2 3 3. Dane dotyczące zagranicznych przedsiębiorców, co do których istnieje przypuszczenie, że stosują ceny dumpingowe w eksporcie na polski obszar celny /podać też adres przedsiębiorcy reprezentującego interesy zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce/: KrajNazwa eksporteraAdres eksporteraIlości .... Wartości ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 6. DANE DOTYCZĄCE IMPORTERÓW 1. Polski importer, jego nazwa, adres, nr telefonu, faks oraz ilość i wielkość importu towaru będącego przedmiotem postępowania: KrajNazwa importeraAdres importeraIlości .... Wartości ... Rok t-2Rok t-1od 1 stycznia do ........ roku t-1od 1 stycznia do ........ roku t 1. Ilość Wartość 2. Ilość Wartość 3. Ilość Wartość 2. Opis powiązań handlowych wnioskodawcy lub osób przez niego reprezentowanych (forma współpracy, umowy, rodzaje kontraktów itp.) z eksporterem wymienionym w pkt 5.3 i importerem wymienionym w pkt 6.1: .................................................. 3. Nazwy organów celnych, w których dokonano procedury dopuszczenia do obrotu towaru przywożonego na polski obszar celny .................................................. 7. WARTOŚĆ NORMALNA Wartość normalną wyznacza się w jeden z trzech poniższych sposobów: I - na podstawie ceny płaconej w normalnym obrocie handlowym, II - na podstawie ceny w eksporcie do jakiegokolwiek kraju trzeciego, III - na podstawie ceny konstruowanej. Wartość normalną przyjmuje się na podstawie cen w kraju eksportu /wariant a/ lub jeśli spełnione są warunki określone przez ustawę - w kraju pochodzenia /wariant b/. Podstawową regułą ustalania wartości normalnej jest przyjęcie ceny płaconej w normalnym obrocie handlowym za podobny towar przeznaczony do konsumpcji w kraju, z którego towar był bezpośrednio eksportowany. Dopiero w przypadku gdy nie można ustalić wartości normalnej, korzystając z zasady ogólnej, gdyż: - na rynku wewnętrznym kraju eksportującego nie ma w sprzedaży podobnego produktu w normalnym obrocie handlowym, lub - z powodu szczególnej sytuacji rynkowej nie można dokonać takiego porównania, wartość normalną wyznacza się na podstawie jednej z pozostałych metod. II metoda - ustalenie ceny podobnego towaru w eksporcie do jakiegokolwiek kraju trzeciego, która może być najwyższą ceną eksportową, ale powinna być ceną reprezentatywną. III metoda - obliczenie wartości konstruowanej, na którą składać się będą koszty produkcji i rozsądnego zysku. Metody mogą być zastosowane w odniesieniu do kraju pochodzenia, jeśli nie można ustalić porównywalnej ceny na rynku eksportera /Ib, IIb, IIIb/, gdyż: - produkty są jedynie przewożone przez kraj eksportujący albo - takie produkty nie są wytwarzane w kraju eksportującym lub - nie ma na nie ceny porównywalnej w kraju eksportującym. Uwaga: Sprzedaż może być uznana przez organ prowadzący postępowanie za nie dokonywaną w normalnym obrocie handlowym na wniosek złożony przez stronę i zawierający odpowiednie uzasadnienie, np. jeśli towar jest oferowany do sprzedaży po cenie niższej od kosztów produkcji. Skutkiem tego wykluczona zostanie metoda I. Wyjaśnienie pojęć: * Rozsądny zysk /metoda III, pkt 8 i 9/ oznacza średni zysk osiągany w danej gałęzi. * Cenę pobieraną przez innych sprzedawców /metoda Ia i Ib/ należy podać dla takiego samego szczebla obrotu, np. jeśli eksporter jest hurtownikiem, pozostałe ceny też powinny być cenami hurtowymi. * Pojęcie "inni sprzedawcy" /pkt 2/ oznacza przedsiębiorców stosujących ceny, które nie są kwestionowane. Średnie ceny w miarę możliwości powinny być średnimi ważonymi. Do celów niniejszego postępowania wartość normalna została obliczona na podstawie .................................................., ponieważ ......................... Metoda Ia 1. Cena zagranicznego towaru, wobec którego wnioskuje się wszczęcie postępowania antydumpingowego, stosowana przez poszczególnych eksporterów w normalnym obrocie handlowym w kraju eksportu /na bazie ex works/: Lp.Nazwa eksporteraAdres eksporteraStosowana cena 1 2 3 Średnia cena - ......................... 2. Cena za towar pobierana przez innych sprzedawców na rynku wewnętrznym w kraju eksportera na tym samym szczeblu obrotu: Lp.Nazwa eksporteraAdres eksporteraStosowana cena 1 2 3 Średnia cena - ......................... 3. Źródło informacji podanej w pkt 1 i 2 ......................... Metoda Ib 4. Cena towaru, wobec którego wnioskuje się wszczęcie postępowania antydumpingowego, stosowana w normalnym obrocie handlowym w kraju pochodzenia: Nazwa sprzedawcyAdres sprzedawcyCena 1. zbytu hurtowa detaliczna 2. zbytu hurtowa detaliczna 3. zbytu hurtowa detaliczna 5. Źródło informacji o wysokości ceny podanej w pkt 4 ......................... Metoda II /wspólna dla wariantu a i b/ 6. Cena towaru stosowana w eksporcie z kraju eksportującego /IIa/ lub pochodzenia /IIb/ do kraju trzeciego ......................... /wpisać nazwę kraju/: Lp.Nazwa eksporteraAdres eksporteraStosowana cena 1 2 3 Średnia cena ......................... 7. Źródło informacji o wysokości ceny podanej w pkt 6 ......................... Metoda III /wspólna dla wariantu a i b/ 8. Koszty wytworzenia towaru w kraju eksportu /a/ lub pochodzenia /b/ powiększone o rozsądny zysk: .................................................. 9. Źródło informacji o wysokości ceny podanej w pkt 8 ......................... 8. CENA EKSPORTOWA 1. Cena eksportowa towaru, wobec którego wnioskuje się wszczęcie postępowania antydumpingowego /w przeliczeniu na złote po kursie z podanego dnia odprawy celnej/: Nazwa zagranicznego eksporteraNazwa polskiego importeraCena transakcyjna*Cena eksportowa na bazie ex works * Przy cenie transakcyjnej należy zaznaczyć bazę dostawy. 2. Czy wnioskodawca uważa, że pomiędzy importerem a eksporterem lub osobą trzecią istnieją powiązania i porozumienia kompensacyjne? (jeśli tak, proszę podać fakty: ..................................................) 3. Kalkulacja ceny eksportowej na podstawie ceny, po jakiej importowane towary są po raz pierwszy odprzedawane niezależnemu nabywcy: ......................... 4. Kalkulacja ceny eksportowej na innej /uzasadnionej/ podstawie: ......................... 9. DANE DLA OKREŚLENIA SZKODY WYRZĄDZONEJ PRZEMYSŁOWI KRAJOWEMU 1. Import towaru po cenie dumpingowej, łącznie ze wszystkich krajów, wobec których wnioskowane jest wszczęcie postępowania antydumpingowego: JednostkaRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ........ roku t-1Od 1 stycznia do ........ roku t Ilość Wartość 2. Dane dotyczące produkcji, zdolności produkcyjnych, sprzedaży i zapasów podobnego towaru posiadanych przez przemysł krajowy /przedsiębiorcy, w imieniu których składany jest wniosek/: a) ilość: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do ..... roku t ilość w ........ /określić jednostkę Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Potencjalna wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasówz roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie b) wartość: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do ..... roku t ilość w ........ /określić jednostkę Wielkość produkcji1. 2. 3. Razem Wielkość sprzedażykrajowej1. 2. 3. Razem eksportowej1. 2. 3. Razem Sprzedaż łącznie Stan zapasów*z roku poprzedniego1. 2. 3. Razem wytworzonych w roku bieżącym1. 2. 3. Razem Zapasy łącznie * Określić metodę obliczania wartości zapasów. 3. Sposoby dystrybucji: procentowy udział poszczególnych rodzajów sprzedaży, nazwy przedsiębiorców pośredniczących w sprzedaży: .................................................. 4. Jednostkowe koszty wytworzenia podobnego towaru w układzie rodzajowym: .................................................. 5. Wielkość stopy zysku: a) stopa zysku netto ogólnej produkcji wnioskodawców: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio b) stopa zysku netto w produkcji podobnego towaru: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio 6. Wielkość zatrudnienia w przedsiębiorstwach, które składają wniosek: a) ogólne zatrudnienie: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio b) zatrudnienie bezpośrednio związane z produkcją podobnego towaru: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio 7. Średnie płace w przedsiębiorstwach składających wniosek: a) średnie wynagrodzenie przypadające na 1 zatrudnionego: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio b) średnie wynagrodzenie pracowników bezpośrednio związanych z produkcją podobnego towaru: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio c) stosunek średniej płacy w przemyśle krajowym produkującym podobny towar /tab. 7a/ do średniej płacy w pięciu podstawowych działach gospodarki narodowej /w procentach/: Nazwa przedsiębiorcyRok t-2Rok t-1Od 1 stycznia do ..... roku t-1Od 1 stycznia do .....roku t 1. 2. 3. Średnio 10. CENOWY EFEKT DUMPINGU Opis wpływu cen towaru przywożonego na polski obszar celny po cenach dumpingowych. .................................................. 11. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY Do stwierdzenia wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu przez import po cenie dumpingowej niezbędne jest także udowodnienie związku przyczynowego pomiędzy takim importem a szkodą. Podać uzasadnienie /fakty/, z którego będzie wynikało, że zaistniała szkoda jest następstwem wyłącznie importu po cenach dumpingowych: ........................................................................... Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wzoru kwestionariusza postępowania antydumpingowego przeznaczonego dla producentów lub eksporterów. (Dz. U. Nr 17, poz. 84) Na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o ochronie przed przywozem na polski obszar celny towarów po cenach dumpingowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1028) zarządza się, co następuje: § 1. Wzór kwestionariusza postępowania antydumpingowego przeznaczonego dla producentów lub eksporterów stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. (poz. 84) WZÓR KWESTIONARIUSZA POSTĘPOWANIA ANTYDUMPINGOWEGO PRZEZNACZONEGO DLA PRODUCENTÓW LUB EKSPORTERÓW Z ...................................................................... Kraj: ................................................................................................................... Nazwa towaru: .................................................................................................... Kod towaru: ........................................................................................................ Okres objęty badaniem: ........................................................................................ Podstawa prawna postępowania: ........................................................................... Postanowienie o wszczęciu postępowania (data i miejsce publikacji): Pracownik Ministerstwa Gospodarki prowadzący postępowanie: ............................................................................................................................. Adres do korespondencji: ...................................................................................... Telefon ................................................................................................................. Telefaks ................................................................................................................ Rozdział A Informacje ogólne o przedsiębiorstwie A-1 Dane podstawowe Informacje dotyczące przedsiębiorstwa: Nazwa: ................................................................................................................ Adres: .................................................................................................................. Numer telefonu: .................................................................................................... Numer telefaksu: ................................................................................................... Numer teleksu: ...................................................................................................... Nazwisko, imię, stanowisko służbowe osoby odpowiedzialnej w przedsiębiorstwie za postępowanie ......................... ............................................................................................................................. A-2 Pełnomocnik Nazwisko i imię lub nazwa pełnomocnika: .............................................................. Adres: .................................................................................................................. Numer telefonu: .................................................................................................... Numer telefaksu: ................................................................................................... Numer teleksu: ...................................................................................................... A-3 Informacje o przedsiębiorstwie 1. Forma prawna przedsiębiorstwa ........................................................................... 2. Główni udziałowcy przedsiębiorstwa (dysponujący w okresie objętym badaniem udziałem powyżej 1% kapitału przedsiębiorstwa) i ich udziały w %: 1. ............................................................................................................................. 2. ............................................................................................................................. 3. ............................................................................................................................. 4. ............................................................................................................................. 3. Diagram organizacyjny przedsiębiorstwa, uwzględniający wszystkie jednostki wchodzące w skład przedsiębiorstwa, uczestniczące w procesie wytwarzania, sprzedaży i dystrybucji towaru objętego postępowaniem. 4. Powiązania międzynarodowe przedsiębiorstwa: firmy macierzyste, przedsiębiorstwa zależne i inne przedsiębiorstwa powiązane, mające jakikolwiek związek z towarem objętym postępowaniem, zarówno na rynku krajowym, jak i rynkach eksportowych. 5. Powiązania finansowe, kontraktowe, kapitałowe z innymi przedsiębiorstwami, mające za przedmiot badanie i rozwój, produkcję, sprzedaż, licencjonowanie bądź porozumienia techniczne i patentowe, mające związek z towarem objętym postępowaniem. 6. Wykaz towarów wytwarzanych i sprzedawanych przez przedsiębiorstwo w podziale na grupy towarowe według klasyfikacji taryfy celnej: 1. ............................................................................................................................. 2. ............................................................................................................................. 3. ............................................................................................................................. 4. ............................................................................................................................. 5. ............................................................................................................................. 7. Nazwy i adresy, numery telefonów i faksów wszystkich przedsiębiorstw powiązanych*, mających jakikolwiek związek z towarem objętym postępowaniem, ze wskazaniem kraju, w którym znajdują się ich siedziby. Zakres działania wszystkich powiązanych przedsiębiorstw. 8. Lista przedsiębiorstw powiązanych Nazwa, adres, numery telefonu i faksu powiązanego przedsiębiorstwaZwiązek z towarem objętym postępowaniemZakres działania przedsiębiorstwaProdukcja towaru objętego postępowaniem TAK/NIESprzedaż materiałów do produkcji towaru objętego postępowaniem TAK/NIEUdział kapitałowy przedsiębiorstwa w przedsiębiorstwie powiązanym %Udział kapitałowy przedsiębiorstw powiązanych w przedsiębiorstwie * Za producentów powiązanych z zagranicznymi eksporterami lub krajowymi importerami uważa się producentów powiązanych w jakikolwiek z następujących sposobów: - jeden z nich bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugiego, - obaj są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowani przez osobę trzecią, obaj bezpośrednio lub pośrednio kontrolują osobę trzecią. Rozdział B Opis produktu B-1 Przedmiot postępowania - towar 1. Kod taryfy celnej towaru objętego postępowaniem: .................................................. 2. Kody z lat poprzednich, jeśli były one zmieniane: ....................................................... 3. Kod, którym oznaczony jest towar objęty postępowaniem w księgach przedsiębiorstwa, zwany dalej kodem wewnętrznym towaru - KWT: ........................................................ 4. Numer kontrolny towaru (dla celów postępowania antydumpingowego), zwany dalej numerem kontrolnym towaru - NKT: ........................................................................... 5. Jednostka wagi lub miary: ......................................................................................... B-2 Specyfikacja towaru sprzedawanego na rynku krajowym i w eksporcie Cechy charakterystyczne towaru objętego postępowaniem: 1) techniczne 2) technologiczne 3) użytkowe 4) jakościowe 5) rynkowe 6) opakowanie B-3 Porównanie towarów sprzedawanych na rynku krajowym i na eksport Towary identyczne objęte postępowaniem, sprzedawane przez przedsiębiorstwo(a) powiązane na rynku wewnętrznym kraju eksportera oraz na rynek polski. Numer kontrolny towaruNazwa handlowa towaruSprzedaż na rynku wewnętrznym w jednostkach fizycznychSprzedaż na rynku polskim w jednostkach fizycznychSprzedaż na rynku wewnętrznym jako % sprzedaży na rynku polskim B-4 Porównanie towarów eksportowanych i ich polskich odpowiedników Lista towarów porównywalnych. Towar przedsiębiorstwa i przedsiębiorstw z nim powiązanych objętych postępowaniemNumer kontrolny towaruTowar producenta polskiego Rozdział C Informacje o działalności przedsiębiorstwa 1. Obroty przedsiębiorstwa* Rok=rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem niezależni nabywcypowiązani nabywcyniezależni nabywcypowiązani nabywcyniezależni nabywcypowiązani nabywcy Łączny obrót przedsiębiorstwa Rynek krajowy Polska Pozostałe kraje Obrót sektora, do którego należy badany towar Rynek krajowy Polska Pozostałe kraje Obrót dotyczący badanego towaru Rynek krajowy Polska Pozostałe kraje * W walucie, w której prowadzona jest księgowość, obroty netto - bez podatków, z uwzględnieniem rabatów. 2. Jeśli rachunki przedsiębiorstwa zostały skonsolidowane z rachunkami powiązanych przedsiębiorstw, należy sporządzić tabelę skonsolidowanych obrotów (uwzględniając wszystkie rabaty), z pominięciem wszystkich podatków wg wzoru podanego w punkcie pierwszym. Zamiast ogólnych obrotów przedsiębiorstwa tabela powinna zawierać ogólne obroty grupy przedsiębiorstw. C-2 Sprzedaż badanego towaru 1. Ilość sprzedanego towaru* będącego przedmiotem postępowania Ogół transakcji - wielkość (w jednostce miary lub wagi) Rok=rok kalendarzowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem Na rynku krajowym Polska Łączny eksport do pozostałych krajów (określić główne kierunki) Łączna wielkość obrotu * W jednostkach fizycznych 2. Wartość sprzedaży* towaru będącego przedmiotem postępowania. Wartość ogółu transakcji Rok=rok kalendarzowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem Na rynku krajowym Polska Łączny eksport do pozostałych krajów (określić główne kierunki) Łączna wartość obrotu * W walucie, w której prowadzona jest rachunkowość. Tabele sporządza się oddzielnie dla każdego spośród przedsiębiorstw powiązanych, prowadzących sprzedaż towaru objętego postępowaniem. 3. Należy sporządzić identyczną tabelę, zawierającą dane dotyczące wszystkich transakcji sprzedaży towaru objętego postępowaniem przedsiębiorstwa i przedsiębiorstw z nim powiązanych. C-3 Zakupy towaru będącego przedmiotem postępowania Ilość* zakupionego towaru będącego przedmiotem postępowania Rok=rok kalendarzowy Wielkość w ......Rok 199...Rok 199...Okres objęty badaniemPrognoza na rok 199...Prognoza na rok 199... Nazwa dostawcy**Nazwa kraju dostawcy Dostawca 1 Dostawca 2 * W jednostkach fizycznych. ** Główni dostawcy. C-4 Dane dotyczące produkcji i zdolności produkcyjnych Produkcja i zdolności produkcyjne towaru będącego przedmiotem postępowania* Rok=rok kalendarzowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniemPrognoza na rok 199...Prognoza na rok 199... Zdolności produkcyjne** (w jednostkach miary lub wagi) Obecna produkcja netto (w jednostkach miary lub wagi) produktu finalnego * Wraz z przedsiębiorstwami powiązanymi. ** Opisać metodę obliczania zdolności produkcyjnych i stopnia ich wykorzystania. C-5 Zapasy towaru będącego przedmiotem postępowania Zapasy i zmiana zapasów Rok=rok kalendarzowy Wielkość (w jednostkach miary lub wagi)Rok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem Stan początkowy zapasów Produkcja netto produktu finalnego Zakupy produktu finalnego - przedaż krajowa - Łączna sprzedaż dotycząca transakcji z niezależnymi polskimi przedsiębiorstwami - Łączna sprzedaż dotycząca transakcji z polskimi przedsiębiorstwami powiązanymi - Eksport do innych krajów niż Polska - Konsumpcja wewnętrzna = Stan końcowy zapasów * Tabelę sporządza się odrębnie dla każdego producenta. C-6 Zatrudnienie Zatrudnienie Rok=rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniemPrognoza na rok 199...Prognoza na rok 199... Łączna liczba pracowników Liczba pracowników zatrudnionych przy wytwarzaniu danego towaru Pracownicy zatrudnieni przy sprzedaży i w administracji * Tabelę sporządzić odrębnie dla każdego producenta. Podać ile zespołów pracowniczych uczestniczy w każdej części procesu produkcji oraz określić liczbę pracowników w każdym zespole. C-7 Inwestycje 1. Wartość nakładów inwestycyjnych poniesionych przez przedsiębiorstwo i wszystkich producentów powiązanych, przeznaczonych do wytwarzania towarów będących przedmiotem postępowania Rok=rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniemPrognoza na rok 199...Prognoza na rok 199... Budynki Maszyny i urządzenia produkcyjne Pozostałe wyposażenie (wyszczególnić) * Tabelę sporządzić oddzielnie dla każdego producenta. 2. Opisać: a) krótkoterminowe i średnioterminowe plany inwestycyjne, b) planowane zasadnicze ulepszenia techniczne w procesie produkcyjnym, c) planowane istotne powiększenie mocy produkcyjnych, d) ocenę dotyczącą wpływu zamierzeń inwestycyjnych i ulepszeń technicznych na potencjał produkcyjny. C-8 Rentowność Rachunek zysków i strat Zyski i straty bilansowe okresu objętego badaniem dany produktpozostałe produkty i rynkiprzedsiębiorstwo łącznie rynek krajowyPolskapozostałe kraje Przychód brutto* Rabaty, upusty itp. Przychód netto Zmiana zapasów produktu finalnego Łączny dochód Wydatki operacyjne Koszty towarów sprzedanych Wydatki związane ze sprzedażą, ogólne i administracyjne Łączne wydatki operacyjne Dochód operacyjny Pozostałe (dochody) wydatki Dochód zwyczajny Nadzwyczajny (dochód)/wydatki Dochód przed opodatkowaniem _________ * Bez VAT. C-9 Pozostałe dane dotyczące towaru będącego przedmiotem postępowania Przewidywania i prognozy Rok=rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniemPrognoza na rok 199...Prognoza na rok 199... 123456 A - Wielkość sprzedaży* (patrz pkt C-2.1) Na rynku wewnętrznym Eksport na rynek polski Eksport do pozostałych krajów (wyszczególnić główne kierunki eksportu) B - Średnioważona cena sprzedaży netto (patrz pkt C-2.1 i C-2.2) Na rynku wewnętrznym Eksport na rynek polski Eksport do pozostałych krajów (wyszczególnić główne kierunki eksportu) C - Średnioważone koszty produkcji jednostki towaru Na rynku wewnętrznym Ogólny jednostkowy koszt wytworzenia Ogólny jednostkowy koszt sprzedaży, koszt ogólny zarządu oraz kwota zysku i wszystkie inne koszty Ogólny jednostkowy koszt produkcji (suma dwóch poprzednich pozycji) Eksport na rynek polski Ogólny jednostkowy koszt wytworzenia Ogólny jednostkowy koszt sprzedaży, koszt ogólny zarządu oraz kwota zysku i wszystkie inne koszty Ogólny jednostkowy koszt produkcji (suma dwóch poprzednich pozycji) Eksport do pozostałych krajów Ogólny jednostkowy koszt wytworzenia Ogólny jednostkowy koszt sprzedaży, koszt ogólny zarządu oraz kwota zysku i wszystkie inne koszty Ogólny jednostkowy koszt produkcji (suma dwóch poprzednich pozycji) * W jednostkach fizycznych określonych w taryfie celnej. Rozdział D Eksport do polski towaru będącego przedmiotem postępowania D-1 Informacje ogólne 1) Opis kanałów dystrybucji przedsiębiorstwa, począwszy od bramy fabrycznej, aż do pierwszej sprzedaży niezależnemu nabywcy na rynku polskim. Opis powinien zawierać szczegółowy schemat przepływów, określający warunki sprzedaży i polityki cenowej w odniesieniu do każdej z grup nabywców (np. handlowców, dystrybutorów, użytkowników końcowych, zakładów zajmujących się przetwórstwem itd.). Opis dotyczy również przedsiębiorstw powiązanych. 2) Opis sposobów, w jakich realizowane są transakcje sprzedaży, z podaniem procedur stosowanych w sprzedaży, obowiązujących od złożenia zamówienia do dostawy dla pierwszego niezależnego nabywcy. Informacja o obowiązujących zasadach fakturowania i płatności. 3) Informacja o zasadach różnicowania cen sprzedaży pomiędzy klientami, regionami lub w zależności od sezonu. 4) Informacja i opis umów (długoterminowych lub krótkoterminowych). Sposób ich zawierania, a w szczególności w jaki sposób podejmowane są uzgodnienia dotyczące ilości i cen towarów. Charakterystyka rodzajów umów stosowanych w odniesieniu do towaru objętego badaniem, z uwzględnieniem istotnych postanowień, ze wskazaniem przesłanek, od których uzależniona jest możliwość zmiany cen bądź podjęcie renegocjacji postanowień umowy przez którąkolwiek ze stron. Informacja, jakie zobowiązania podejmuje każda ze stron w przypadku przedterminowego rozwiązania umowy. 5) Opis zasad, na podstawie których podejmowane są decyzje o wielkości produkcji i o cechach towaru, którego dotyczy postępowanie. Jak i w jaki sposób decyzje o wielkości produkcji uzależnione są od złożonych w przedsiębiorstwie zamówień. 6) Kopie wszystkich cenników mających związek ze sprzedażą na rynku polskim, wydanych lub aktualnych w okresie objętym badaniem, adresowanych do wszystkich grup nabywców. Dotyczy to również cenników, którymi posługują się przedsiębiorstwa powiązane. D-2 Sprzedaż niezależnym nabywcom 1) Wykaz transakcji sprzedaży eksportowych na rynek polski towarów, których dotyczy postępowanie. Wykaz ten, zwany dalej SPERPOL (szczegóły patrz rozdział H), sporządzony w formie zapisu komputerowego, powinien zawierać informacje kolejno o każdej transakcji. 2) Lista i informacje o niezależnych nabywcach, sporządzona w formie zapisu komputerowego. Lista ta zwana jest dalej NIENAPO (szczegóły patrz rozdział H). D-3 Sprzedaż nabywcom powiązanym 1. Dane dotyczące nabywców powiązanych OpisNazwa nabywcy powiązanego 1Nazwa nabywcy powiązanego 2Nazwa nabywcy powiązanego 3 Oznaczenie kodowe nabywcy stosowane przez przedsiębiorstwo Kod nabywcy Kraj Adres Szczebel obrotu, na którym działa nabywca Ogólny obrót netto (wszystkimi towarami) Ogólna fakturowa wartość netto (po potrąceniu not kredytowych) Wysokość bonifikat, rabatów, opustów itp. Ogółem Ogólna wartość netto sprzedaży towaru objętego postępowaniem Ogólna wielkość netto sprzedaży towaru objętego postępowaniem (po potrąceniu not kredytowych) Stosowane najczęściej warunki płatności Stosowane najczęściej warunki dostaw Uwagi: - Dane dotyczące przedsiębiorstw powiązanych zgodnie z aneksem I. - Kod "100" i następne należy przypisać powiązanym nabywcom, mającym siedzibę w Polsce i odsprzedającym dany towar w Polsce nabywcom niezależnym. - Kod "110" i następne należy przypisać powiązanym nabywcom, mającym siedzibę w Polsce i odsprzedającym dany towar w Polsce nabywcy powiązanemu. - Kod "200" i następne należy przypisać powiązanym nabywcom, mającym siedzibę w Polsce i będącym końcowymi użytkownikami danego towaru w Polsce. - Kod "300" i następne należy przypisać powiązanym nabywcom, mającym siedzibę poza Polską i odsprzedającym dany towar przeznaczony na rynek polski niezależnemu nabywcy. - Kod "310" i następne należy przypisać nabywcom powiązanym, mającym siedzibę poza Polską i odsprzedającym dany towar przeznaczony na rynek polski nabywcom powiązanym. - Kod "1" przypisuje się handlowcy. - Kod "2" przypisuje się użytkownikowi końcowemu. - Kod "3" przypisuje się pozostałym nabywcom (wyszczególnij jakim). 2. Wykaz kosztów poniesionych przez nabywców powiązanych, które zrekompensowało im bezpośrednio lub pośrednio przedsiębiorstwo, niezależnie od tego, czy koszty te były związane z towarem objętym postępowaniem. Szczegółowy opis kosztów ujętych w wykazie. Rozdział E Sprzedaż na rynku krajowym towaru będącego przedmiotem postępowania E-1 Informacje ogólne 1) Opis kanałów dystrybucji przedsiębiorstwa, począwszy od bramy fabrycznej, aż do pierwszej sprzedaży niezależnemu nabywcy na rynku polskim. Opis powinien zawierać szczegółowe informacje, określające warunki sprzedaży i politykę cenową w odniesieniu do każdej z grup nabywców (np. handlowców, dystrybutorów, użytkowników końcowych, zakładów zajmujących się przetwórstwem itd.). Opis powinien obejmować również przedsiębiorstwa powiązane. 2) Szczegółowy opis sposobu, w jaki realizowane są transakcje sprzedaży, ze szczegółowym określeniem stosowanych procedur od złożenia zamówienia do dostawy do pierwszego niezależnego nabywcy. Dołączyć informację o sposobie, w jaki prowadzi się fakturowanie oraz realizuje płatności. 3) Informacja dotycząca różnic cen sprzedaży pomiędzy klientami, regionami lub okresami czasu. 4) Opis trybu zawierania umów na rynku krajowym, w szczególności w jaki sposób podejmowane są uzgodnienia dotyczące ilości i cen towarów. Opis wszystkich typów umów dotyczących towaru objętego badaniem, z uwzględnieniem postanowień poszczególnych umów oraz przesłanek, od których uzależniona jest możliwość zmiany cen bądź renegocjacji postanowień umów przez strony. Informacja o zobowiązaniach podjętych przez strony w konsekwencji przedterminowego rozwiązania umowy. 5) Opis zasad, na podstawie których podejmowane są decyzje o wielkości produkcji i o cechach towaru, którego dotyczy postępowanie. Jak i w jaki sposób decyzje o wielkości produkcji uzależniane są od złożonych zamówień na rynku krajowym. 6) Kopie wszystkich cenników adresowanych na rynek krajowy, wydanych lub aktualnych w okresie objętym badaniem, adresowanych do wszystkich grup nabywców. Powyższe dotyczy również cenników, którymi posługują się przedsiębiorstwa powiązane. E-2 Sprzedaż niezależnym nabywcom 1) Wykaz transakcji sprzedaży na rynku wewnętrznym kraju eksportera towarów, których dotyczy postępowanie. Wykaz ten, zwany dalej SPREWEW (szczegóły patrz rozdział H), sporządzony w formie zapisu komputerowego, ma zawierać kolejno informacje o każdej transakcji. 2) Lista i informacje o niezależnych nabywcach. Lista ta, zwana dalej NIENAWE, jest sporządzona w formie zapisu komputerowego (szczegóły patrz rozdział H). E-3 Sprzedaż pomiędzy przedsiębiorstwami powiązanymi a niezależnymi nabywcami 1) Wykaz transakcji sprzedaży na rynku krajowym towarów, których dotyczy postępowanie, zrealizowanych przez przedsiębiorstwa powiązane z niezależnymi nabywcami w okresie badanym. Wykaz zawierający informacje kolejno o każdej transakcji, zwany dalej SPWPONN, sporządzony jest w formie zapisu komputerowego (szczegóły patrz rozdział H). 2) Lista i informacje o niezależnych nabywcach - klientach producentów powiązanych sprzedających towar będący przedmiotem postępowania w okresie objętym badaniem, zwana dalej NNPOWPR (szczegóły patrz rozdział H). Lista i informacje sporządzone są w formie zapisu komputerowego. Rozdział F Koszty produkcji F-1 System księgowości 1) Informacja dotycząca roku obrachunkowego przedsiębiorstwa: - początek ... - koniec ... 2) Bilans, rachunek zysków i strat za ostatnie trzy lata obrachunkowe, zatwierdzone przez biegłego rewidenta i sporządzone w języku polskim. Jeżeli dotyczy to przedsiębiorstwa, należy dołączyć kopie skonsolidowanych sprawozdań finansowych za okres trzech ostatnich lat. 3) Kopie okresowych sprawozdań finansowych, w szczególności dotyczących towarów objętych postępowaniem, za ostatnie trzy lata obrachunkowe, jeżeli są sporządzane. 4) Sporządzoną w języku polskim kopię zestawień rachunkowych, dla każdej z jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa, uczestniczących w procesie wytwarzania lub sprzedaży danego towaru. 5) Adres, telefon i teleks, pod którymi można uzyskać informację i wyjaśnienia dotyczące dokumentacji księgowej przedsiębiorstwa. 6) Szczegółowy opis systemu księgowości i rachunkowości przedsiębiorstwa. Informacja, czy system ten jest zgodny z zasadami rachunkowości ogólnie przyjętymi w kraju wytwarzania. Opis powinien uwzględniać wszystkie zasady mające istotne znaczenie dla określenia kosztów produkcji towarów objętych postępowaniem, dotyczące w szczególności: a) surowców, wyceny produkcji w toku, gotowych wyrobów, np. FIFO (first in, first out - pierwsze przyszło, pierwsze wyszło), LIFO (last in, first out - ostatnie przyszło, pierwsze wyszło), metoda średniej ważonej, b) metod zaksięgowywania i wyksięgowywania surowców i gotowych wyrobów, c) przeciętnego okresu użytkowania urządzeń produkcyjnych i metod amortyzacji, d) metod księgowania zysków i strat z tytułu operacji wymiany walut (tj. sposobów rejestrowania danych dotyczących transakcji dla celów sprawozdań finansowych), wyjaśnienie, jakiego rodzaju kursy wymiany są stosowane dla przeliczania obcych walut na walutę krajową, uwzględniające w szczególności: sposób określania kursu, np. kurs oficjalny czy kurs innego rodzaju; przedstawić informacje o kursach wymiany mających zazwyczaj zastosowanie dla dokonania powyższych przeliczeń, np. kurs z dnia wystawienia faktury, kurs z dnia wysyłki itd., e) kapitalizacji wydatków (np. na badania, obsługę zadłużenia), f) rezerw na pokrycie nieściągalnych należności, g) kosztów likwidacji i restrukturyzacji. 7) Informacja o zmianach zasad rachunkowości w trzech ostatnich latach obrachunkowych. Szczegółowy opis tych zmian, daty ich wprowadzenia oraz powody, dla których zostały wprowadzone. 8) Opis systemu kalkulacji kosztów własnych stosowany przez przedsiębiorstwo do rejestrowania kosztów produkcji towarów, których dotyczy postępowanie. Opis powinien dotyczyć w szczególności: a) stosowanego w przedsiębiorstwie systemu kalkulacji kosztów własnych w zakresie podziału kosztów na poszczególne jednostki towaru objętego postępowaniem (np. kolejność przeprowadzanych czynności, sposób obliczania kosztów), b) opisu kosztów standardowych (normatywnych) lub systemu planowania kosztów, uwzględniającego: - rodzaj rozbieżności rejestrowanych w systemie kalkulacji kosztów własnych oraz sposób, w jaki są one wykorzystywane dla celów sprawozdawczości zarządu, - okres, dla którego rozbieżności są obliczane i rejestrowane, - charakterystykę metod używanych dla zmian zakresu normatywnych kosztów przedsiębiorstwa, - częstotliwość zmian wielkości kosztów normatywnych, c) wyjaśnienia, czy udzielając odpowiedzi przedsiębiorstwo posłużyło się danymi dotyczącymi kosztów normatywnych oraz czy wszystkie rozbieżności pomiędzy kosztami normatywnymi a faktycznymi zostały uwzględnione; szczegółowego opisu stosowanych w przedsiębiorstwie metod alokacji kosztów; informacji o wszystkich istotnych lub wyjątkowych rozbieżnościach kosztów, które wystąpiły w okresie objętym badaniem, d) zestawienia bezpośrednich kosztów lub czynników wywołujących koszty w rachunku kosztów (wyjaśnij ich charakter), e) zestawienia pośrednich kosztów w systemie kalkulacji kosztów własnych; opisu charakteru kosztów pośrednich rejestrowanych w każdym z poszczególnych kosztów i zazwyczaj używanego sposobu rozdzielania powyższych kosztów pośrednich pomiędzy kosztami lub czynnikami wywołującymi koszty, f) opisu zasad stosowanych do alokacji kosztów pomiędzy jednostki organizacyjne przedsiębiorstwa (np. kosztów firmy macierzystej pomiędzy przedsiębiorstwa zależne, kosztów przedsiębiorstwa pomiędzy poszczególne fabryki, oddziały produkcyjne, czy metod rozdziału kosztów pomiędzy poszczególnymi fabrykami), g) opisu zasad księgowania, dotyczących produktów ubocznych i odpadów, h) opisu zasad wyceny i rejestracji kosztów sprzedaży, kosztów surowców, wyceny kosztów produkcji w toku i wyrobów gotowych. F-2 Proces i koszt produkcji towaru objętego postępowaniem 1) Opis procesu produkcji towaru objętego postępowaniem: a) charakterystyka urządzeń produkcyjnych; jeżeli w procesie produkcji lub w jego części znajduje zastosowanie więcej niż jedno urządzenie produkcyjne, należy podać wykaz wszystkich urządzeń; opis przeznaczenia podstawowych urządzeń produkcyjnych, b) opis procesu produkcji towaru objętego postępowaniem, c) opis podstawowych surowców i materiałów niezbędnych w procesie produkcji i związki przedsiębiorstwa z ich dostawcami; informacja, czy surowce i materiały pochodzą z importu oraz czy ich wycena obejmuje opłaty importowe i podatki pośrednie; wyjaśnienia, w jakim stopniu proces wytwarzania i pozyskiwania poszczególnych materiałów i surowców do produkcji jest związany z przedsiębiorstwem, d) tabela współczynników zużycia poszczególnych surowców i półproduktów na jednostkę miary lub wagi danego towaru, e) tabela współczynników energochłonności bezpośredniej towaru objętego postępowaniem; w tabeli powinny zostać zamieszczone informacje dotyczące zużycia energii odrębnie dla trzech kolejnych lat oraz dla okresu objętego badaniem łącznie. 2) Wykaz pod nazwą WEWKODP (zawierający dane na temat towaru objętego postępowaniem, sprzedawanego na rynku krajowym) w formie zapisu komputerowego (szczegóły patrz rozdział H). 3) Wykaz pod nazwą POLKODP (zawierający dane na temat każdego towaru objętego postępowaniem, sprzedawanego na rynku polskim), w formie zapisu komputerowego (szczegóły patrz rozdział H). 4) Informacja o zasadach stosowanych do obliczenia i alokacji wszystkich kosztów podanych w wykazach WEWKODP i POLKODP. Załączyć przykładową kalkulację dla każdej z pozycji kosztów; informacja ta powinna zawierać: a) opis charakteru umów pomiędzy przedsiębiorstwem a niezależnymi producentami, od których nabywane są surowce i materiały do produkcji; informacje, czy koszty poniesione na nabycie surowców i materiałów obejmują opłaty za transport oraz inne należności i wydatki, b) wyjaśnienie, czy materiały i surowce do produkcji nabywane są od dostawców powiązanych, czy ceny sprzedaży odpowiadają reprezentatywnym godziwym cenom rynkowym; informacje dotyczące cen identycznych, bądź porównywalnych surowców i materiałów oferowanych przez niezależnych producentów; informacje dotyczące kosztów pozyskiwania i wytwarzania surowców i materiałów, c) zestawienie wydatków poniesionych przez kooperantów, odrębnie dla każdego ze zleceń, oraz informacje, czy kooperanci są powiązani z przedsiębiorstwem; opis rodzaju usług świadczonych przez kooperantów; informację dotyczącą usług świadczonych na rzecz przedsiębiorstwa w ramach innego stosunku prawnego niż umowa zlecenia czy umowa o dzieło, d) jeżeli przedsiębiorstwo jest częścią grupy przedsiębiorstw - w jaki sposób alokowane są wydatki związane z obsługą zadłużenia oraz czy odsetki są płacone stronom powiązanym, z podaniem warunków odpowiednich umów, e) opis sposobu obliczania wydatków na badania i rozwój, dotyczące towarów, których dotyczy postępowanie, f) opisu, w jaki sposób koszty produkcji (tj. koszty wytwarzania powiększone o koszty ogólne zarządu oraz kwotę zysku i wszystkich innych kosztów) rozkładają się na jednostkę miary lub wagi towaru. 5) W przypadku gdy wzrost kosztów wynika z wykorzystania nowych urządzeń produkcyjnych, które uzyskano ze znacznych nakładów inwestycyjnych, co powodowało niski stopień wykorzystania mocy produkcyjnych w okresie rozruchu i miało miejsce w okresie objętym badaniem, należy podać następujące informacje: a) opis nowych urządzeń produkcyjnych, uwzględniający ich lokalizację, wyposażenie, proces produkcji, a także stopień wykorzystania mocy produkcyjnych w fazie rozruchu itd.., b) moment, od którego koszty związane z nabyciem nowych urządzeń produkcyjnych przestają rosnąć, c) okres rozruchu ze wskazaniem, kiedy rozpoczęła się produkcja na sprzedaż (przy wykorzystaniu nowych urządzeń produkcyjnych). 6) Poniżej załączoną tabelę (str. 82) wypełnić oddzielnie dla: - każdego z przedsiębiorstw uczestniczących w sprzedaży danego towaru, - wszystkich części przedsiębiorstwa, - wszystkich producentów powiązanych, dla których prowadzone są odrębne księgi rachunkowe obejmujące wszystkie pozycje kosztów związane ze sprzedażą, ogólnymi kosztami zarządu oraz kwotą zysku i wszystkimi innymi kosztami sprzedaży i administracyjnymi. 7) Należy również sporządzić tabelę zbiorczą zawierającą ogólną sumę wymienionych kosztów łącznie dla wszystkich producentów powiązanych. Tabele, o których mowa w pkt 6 i w niniejszym punkcie, powinny zawierać dane na temat kosztów ogółem dla każdego z przedsiębiorstw powiązanych oraz kosztów w rozbiciu na koszty związane z towarami objętymi postępowaniem i innymi towarami, a także na transakcje zawierane z niezależnymi oraz powiązanymi przedsiębiorstwami. 8) Dodatkowo należy dostarczyć, odrębne dla każdego z producentów, dane na temat obrotów ogółem, obrotów związanych z towarem objętym postępowaniem, obrotów innymi towarami, a także obrotów przedsiębiorstwa z producentami powiązanymi i niezależnymi. 9) Informacja, w jaki sposób zostały obliczone poszczególne pozycje kosztów; jeżeli dla powyższych pozycji zastosowano metodę alokacji inną niż oparta na wielkości obrotu, należy opisać szczegółowo zastosowaną metodę. Nazwa przedsiębiorstwaOgólna wartość towarówKoszty poniesione w związku ze sprzedażąKoszty poniesione w związku ze sprzedażą niezależnemu nabywcy na rynku wewnętrznympowiązanemu nabywcy na rynku wewnętrznymniezależnemu nabywcy na rynku polskimpowiązanemu nabywcy na rynku polskimniezależnemu nabywcy na pozostałych rynkachPowiązanemu nabywcy na pozostałych rynkach dany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towarydany towarpozostałe towary W*%W%W%W%W%W%W%W%W%W%W%W%W%W%W% Obrót Wydatki Ogółem koszty sprzedaży i koszty administracyjne W* Wartość. Uwaga: Odpowiednie dane dotyczące obrotów powinny być danymi netto (po odliczeniu rabatów) i muszą być podane oddzielnie dla każdej kolumny. Kolumna "%" odnosi się do procentu obrotów netto; wartość każdej pozycji kosztowej powinna zostać wyrażona jako procent obrotów netto. Rozdział G Korekty mające na celu sprowadzenie do porównywalności wartości normalnej z ceną eksportową G-1 Korekty ceny eksportowej * 1) Rabaty (bonifikaty, skonta, upusty) ** i wielkość sprzedaży Szczegółowy opis polityki przedsiębiorstwa w zakresie udzielania bonifikat i rabatów nabywcom uczestniczącym w sprzedaży na rynku polskim. Wykaz wszystkich rodzajów rabatów przyznanych przez przedsiębiorstwo, w tym: rabatów przy zapłacie gotówką, rabatów przyznawanych w związku z wielkością sprzedaży, rabatów lojalnościowych, rabatów przyznawanych na koniec roku itd. Opis warunków ich przyznawania. Wykaz rabatów odroczonych. Rabaty te mogą stanowić podstawę dla dokonania korekt, pod warunkiem że roszczenia z tego tytułu mają podstawę w praktyce ustalonej w poprzednich okresach, w tym w zależności od spełnienia wymagań warunkujących przyznanie bonifikaty lub rabatu. Wyjaśnienia podstaw zróżnicowania rabatów. Wykaz wszystkich nabywców wraz z ich kodem (patrz rozdział D), którzy spełniali warunki przyznania rabatów. Przedstawić taryfikatory rabatów. Przedsiębiorstwo powinno być przygotowane do spełnienia ewentualnej prośby o dostarczenie umów i porozumień dotyczących rabatów. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). 2) Transport, ubezpieczenie, przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe *** Opis wszystkich różnic w kosztach związanych bezpośrednio z operacjami, o których mowa w niniejszym punkcie, poniesionych z tytułu dostarczenia towaru przez eksportera do niezależnego nabywcy, jeżeli koszty te są uwzględniane w płaconych cenach. Wyjaśnienie, w jaki sposób koszty zostały oszacowane. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). Konto księgi głównej, na którym wszystkie powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 3) Opakowanie Zestawienie kosztów poniesionych w związku z opakowaniem towaru, którego dotyczy postępowanie, z odrębnie wydzielonymi kosztami materiałów i robocizny. Opis materiałów zużytych do pakowania. Informacja o specjalnych lub nadzwyczajnych czynnościach, które dotyczą wysyłki badanego towaru na rynek polski. Jeżeli badany towar jest pakowany ponownie w Polsce, należy oddzielnie podać koszty i opłaty z tym związane. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). Konto księgi głównej, na którym wszystkie powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 4) Kredyt Korekty dokonuje się z tytułu różnic w kosztach kredytów udzielonych na dokonanie danej sprzedaży, jeśli czynnik ten jest uwzględniany przy ustalaniu cen. Opis sposobu użytego do kalkulacji kosztów kredytu. Podać wysokość stopy procentowej użytej dla obliczenia wydatków związanych z udzieleniem kredytu wynikającego z dokonania sprzedaży eksportowej towaru objętego badaniem. Informacje dotyczące wysokości oprocentowania dla łącznej sumy kredytu krótkoterminowego na sfinansowanie transakcji eksportowych, pobranego przez przedsiębiorstwo w odpowiedniej walucie. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). 5) Koszty związane ze sprzedażą Lista korekt dokonanych z tytułu różnic bezpośrednich kosztów udzielenia rękojmi, gwarancji, pomocy technicznej i serwisu, zgodnie z przepisami prawa lub postanowieniami umowy sprzedaży. Zestawienie faktycznie poniesionych kosztów umieszczonych na powyższej liście. Koszty pomocy technicznej mogą objąć w szczególności każdego rodzaju usługę świadczoną nabywcy bądź udzieloną mu poradę, jeśli dotyczą one towaru objętego postępowaniem. Korekta może uwzględniać wyłącznie koszty bezpośrednio powiązane ze sprzedażą danego towaru. Jeżeli pomoc techniczna lub inne usługi świadczone są przez przedsiębiorstwo, wskazać właściwą jednostkę organizacyjną obciążoną tymi kosztami. Opis wszelkiego rodzaju pomocy technicznej lub usług świadczonych na rynku polskim. Zestawienie otrzymanych przez przedsiębiorstwo zwrotów kosztów poniesionych z tego tytułu. Zestawienie korekt wynikających z niniejszego punktu według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). Konto księgi głównej, na którym wszystkie powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 6) Prowizje Korekty dokonuje się z tytułu prowizji naliczanych przy danej sprzedaży. Jeżeli prowizje zostały uiszczone na rzecz niezależnego lub powiązanego sprzedawcy, podać wartość opłat dokonanych z tytułu prowizji. Wyjaśnić, na jakich warunkach prowizje zostały naliczone. Zestawienie korekt wynikających z niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji (patrz pkt 9). Konto księgi głównej, na którym wszystkie powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 7) Różnice kursów walut Dla przeprowadzenia porównania cen sprzedaży na rynku krajowym z cenami sprzedaży w eksporcie konieczne jest przeliczenie waluty. Przeliczenia dokonuje się po kursie waluty z dnia sprzedaży. Jeżeli z daną sprzedażą eksportową bezpośrednio związana jest sprzedaż waluty obcej na rynkach terminowych, to stosuje się kurs waluty w sprzedaży terminowej. W przypadku dokonania korekty z tytułu przeliczania kursów walut należy podać szczegółowe informacje, dotyczące oficjalnych notowań kursów walut banku centralnego z ostatnich dwóch lat (patrz aneks II). Jeżeli przeliczenia dokonuje się po innym kursie, podać jego źródło i uzasadnić wybór. W przypadku zakupu waluty obcej przed dniem sprzedaży przedstawić szczegóły tego zakupu i wyjaśnić, czy zakup był ściśle powiązany z transakcją eksportową. Jeżeli tak, ustalić kurs wymiany tego zakupu związany z daną sprzedażą w systemie transakcja po transakcji. 8) Inne tytuły korekt Korekta może być następstwem innych czynników, mających wpływ na ceny i ich porównywalność. W szczególności będą to czynniki, które powodują, że cena płacona na rynku krajowym trwale różni się od ceny eksportowej. Przedstawić: a) opis innych tytułów korekt wraz z uzasadnieniem, b) zestawienie korekt z innych tytułów. 9) Zestawienia zbiorcze a) Zestawienie następujących po sobie poszczególnych transakcji, obejmujące wszystkie dostosowania w formie korekt, których dokonanie przedsiębiorstwo uważa za uzasadnione. Zestawienie jest sporządzane: - dla wszystkich sprzedaży eksportowych niezależnym nabywcom w Polsce towaru będącego przedmiotem postępowania w okresie badanym, - w formie zapisu komputerowego. Zestawienie powyższe nazywane jest dalej KOREPL (szczegóły rozdział H). b) Zestawienie następujących po sobie poszczególnych transakcji, obejmujące wszystkie dostosowania w formie korekty, których dokonanie przedsiębiorstwo uważa za uzasadnione. Zestawienie jest sporządzane: - dla wszystkich sprzedaży eksportowych towaru będącego przedmiotem postępowania, zrealizowanych w okresie badanym przez przedsiębiorstwa powiązane niezależnym nabywcom w Polsce, - w formie zapisu komputerowego. Zestawienie powyższe nazywane jest dalej VIAPOL (szczegóły rozdział H). -------------------------- * Powinny opierać się na danych faktycznych, a jeżeli jest to niemożliwe, to na danych uśrednionych. Informacje szczegółowe, jakiego rodzaju korekt, zdaniem przedsiębiorstwa, wymaga cena eksportowa. Należy tu podawać w pierwszym rzędzie korekty rzeczywiste, w dalszej kolejności wielkości średnie. Jeżeli poszczególne korekty podlegają podziałowi, należy podać uzasadnienie podjętego wyboru oraz metodę podziału. ** Termin rabat obejmuje też kredyt udzielany na przyszłe i bieżące zakupy, skrypty dłużne i weksle wystawiane przez nabywcę, prolongowanie kredytu bądź bezpłatne udostępnienie dóbr i usług. *** Korekty z tytułu kosztów transportu mogą obejmować wyłącznie te koszty, które zostały poniesione po dokonaniu sprzedaży, w związku z przewiezieniem towaru z terenu przedsiębiorstwa do niezależnego nabywcy. G-2 Korekty cen krajowych * 1) Właściwości fizyczne towaru Opis różnic między towarem sprzedawanym na rynek polski a najbardziej podobnym towarem sprzedawanym na rynku krajowym, z uwzględnieniem dostosowania wymagającego korekt wynikających z różnic dotyczących właściwości fizycznych towarów. Wykaz różnic we właściwościach fizycznych towarów wraz ze szczegółowym ich opisem. Rozmiary korekty powinny odpowiadać wartości rynkowej, wynikającej z różnic we właściwościach fizycznych oddzielnie dla każdego ich rodzaju. Wskazanie źródeł, z których pochodzą dane przekazane przez przedsiębiorstwo w tym zakresie. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji, z podaniem różnić wartości rynkowej, wynikających z właściwości fizycznych (patrz pkt 11). 2) Należności przywozowe i podatki pośrednie Korekty z tytułu należności przywozowych i podatków pośrednich dotyczą korekty wartości normalnej o kwotę odpowiadającą wszelkim należnościom przywozowym i podatkom pośrednim od towaru podobnego, jakim towar ten podlega w razie przeznaczenia do konsumpcji w kraju eksportera, a nie pobranym, bądź zwracanym w związku z przywozem na polski obszar celny. Dla dokonania powyższych korekt konieczne jest podanie następujących informacji: a) Zwracane cła. Pełne teksty ustaw i rozporządzeń stanowiących podstawę prawną uzyskania zwrotu cła, określających sposób obliczania jego wysokości (tekst oryginalny i angielskie tłumaczenie). Wartość zwracanych ceł, jaką uzyskało przedsiębiorstwo w związku z eksportem w badanym okresie na rynek polski oraz oddzielnie do krajów trzecich towaru objętego badaniem. Wykaz następujących po sobie poszczególnych transakcji, z podaniem wysokości zwracanego cła odpowiadającego poszczególnym transakcjom sprzedaży eksportowej na rynek polski. Informacja, w jaki sposób przedsiębiorstwo obliczyło podaną w wykazie wysokość zwrotu ceł. Opis metody, jaką posłużyło się przedsiębiorstwo w celu powiązania wysokości zwrotu ceł wynikających z poszczególnych transakcji sprzedaży eksportowej na rynek polski. b) Podatki pośrednie. Wykaz wszystkich podatków nakładanych na towary w kraju eksportera, które w związku z eksportem na rynek polski są pobrane w niepełnym wymiarze lub zwracane. Dla każdego z podatków podanych w wykazie należy przekazać angielską wersję tekstów ustaw bądź rozporządzeń stanowiących podstawę prawną ich poboru wraz z dokumentami objaśniającymi metody ustalania ich wysokości, wymiaru oraz zasad poboru. Dla każdego z podatków podanych w wykazie należy podać odrębnie informacje dotyczące podstawy opodatkowania albo ceny podlegającej opodatkowaniu, stopy podatkowej, wysokości wymierzonego podatku, wszelkich odliczeń oraz formuły stosowanej dla obliczenia podatku. Informacja, kiedy zgodnie z przepisami przedsiębiorstwo jest zobowiązane do opłacenia podatku. Informacja, kiedy faktycznie podatek został zapłacony oraz czy przedsiębiorstwo prowadzi odrębne zestawienia księgowe dotyczące powyższych podatków. Wykaz następujących po sobie poszczególnych transakcji, z podaniem wysokości podatków odpowiadających każdej sprzedaży na rynku krajowym. Informacja, w jaki sposób przedsiębiorstwo dokonało obliczeń tych wysokości. 3) Rabaty (bonifikaty, skonta, upusty) i wielkość sprzedaży Szczegółowy opis polityki przedsiębiorstwa dotyczącej przyznawania rabatów niezależnym nabywcom uczestniczącym w sprzedaży na rynku krajowym. Wykaz wszystkich rodzajów rabatów przyznanych przez przedsiębiorstwo, np. rabatów przy zapłacie gotówką, rabatów przyznawanych w związku z wielkością sprzedaży, ilościowych, lojalnościowych przyznawanych na koniec roku itd. Należy określić warunki przyznawania powyższych rabatów. W wykazie należy uwzględnić rabaty odroczone. Mogą one stanowić podstawę dla dokonania korekt, pod warunkiem, że roszczenie ma podstawę w praktyce ustalonej w poprzednich okresach, w tym w zależności od spełnienia wymagań warunkujących przyznanie rabatu. W przypadku gdy rabaty są zróżnicowane w zależności od grupy nabywców, należy wyjaśnić charakter tego zróżnicowania. Wykaz wszystkich nabywców (wraz z ich kodami) - (patrz rozdział D), którzy spełniali warunki przyznania rabatów. Należy opisać kryteria ich przyznawania. Dołączyć taryfikatory rabatów. Przedsiębiorstwo powinno być przygotowane do spełnienia ewentualnej prośby o dostarczenie umów i porozumień dotyczących rabatów. Zestawienie korekt z tytułu rabatów według następujących po sobie poszczególnych transakcji eksportowych do Polski (zgodnie z pkt 11). 4) Szczebel obrotu Korekty z tytułu różnic w szczeblach obrotu, w tym z tytułu różnic, jakie mogą występować w sprzedaży towaru badanego na zasadach OEM (z przejęciem przez nabywcę niektórych obowiązków producenta), dokonywane są, jeśli zostanie wykazane, że w sieci dystrybucji na obydwóch rynkach cena eksportowa, w tym konstruowana cena eksportowa, występuje na innym szczeblu obrotu niż wartość normalna. Różnica wpływa na porównywalność ceny, co odzwierciedlają stałe i znaczące różnice cen na różnych szczeblach obrotu na rynku wewnętrznym kraju eksportu. Kwota korekty powinna być oparta na wartości rynkowej różnic, o których mowa w niniejszym punkcie. W okolicznościach nie przewidzianych powyżej, kiedy występująca różnica dotycząca szczebla obrotu: - nie może zostać oszacowana z powodu braku odpowiadającego szczebla obrotu na rynku wewnętrznym kraju eksportu, - gdy wykazano wyraźnie, że pewne funkcje dotyczą szczebla obrotu innego niż podany powyżej, to korekta z takiego tytułu jest uzgodniona z prowadzącym postępowanie antydumpingowe. 5) Transport, ubezpieczenie, przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe ** Zestawienie wszystkich opłat z tego tytułu jest określone w walucie, w jakiej zostały one uiszczone. Zestawienie wszystkich różnic w kosztach związanych bezpośrednio z operacjami wymienionymi w niniejszym punkcie, jeżeli są one uwzględniane w cenach pobieranych na rynku krajowym. Opis metody obliczania kosztów określonych w niniejszym punkcie. Wykaz korekt dotyczący niniejszego punktu według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 11). Konto księgi głównej, na którym powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 6) Opakowanie Dotyczy kosztów poniesionych w związku z opakowaniem towaru, którego dotyczy postępowanie. Należy wykazać odrębnie koszty materiału i pracy. Opis szczegółowy materiałów użytych do pakowania. Zestawienie korekt z tytułu niniejszego punktu według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 11). Konto księgi głównej, na którym powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 7) Kredyt Korekty dokonuje się z tytułu różnic w kosztach kredytów udzielonych na realizację danej sprzedaży, jeśli czynnik ten nie jest uwzględniony przy ustalaniu cen. Opis metody użytej do kalkulacji kosztów kredytu. Informacja o wysokości stopy procentowej użytej dla obliczenia wydatków związanych z udzieleniem kredytu na dokonanie danej sprzedaży. Informacje dotyczące wysokości oprocentowania kredytów krótkoterminowych. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji (patrz pkt 11). 8) Koszty ponoszone po sprzedaży Korekty dokonuje się z tytułu różnic bezpośrednich kosztów udzielenia rękojmi, gwarancji, pomocy technicznej i serwisu, zgodnie z przepisami prawa lub postanowieniami umowy sprzedaży. Wykaz wszystkich faktycznie poniesionych kosztów z tego tytułu. Opis, w jaki sposób została obliczona wysokość powyższych kosztów. Lista źródeł informacji w tym zakresie. Jeżeli wydatki te zostały poniesione wyłącznie na rzecz części nabywców, podaj szczegółowe informacje dotyczące tych nabywców. Jeżeli wydatki te zostały poniesione wyłącznie na część, a nie na wszystkie towary objęte postępowaniem albo jeżeli różnią się one w zależności od typu towaru, określ szczegółowo towary należące do każdej z tych grup oraz użytą metodę rozdziału tych wydatków. Opis sposobu obliczenia kosztów, które zostały uwzględnione w wykazie następujących po sobie poszczególnych transakcji. Koszty pomocy technicznej mogą objąć w szczególności każdego rodzaju usługę świadczoną nabywcy bądź udzieloną mu poradę, jeśli dotyczą one towaru objętego postępowaniem. Korekta może uwzględniać wyłącznie koszty bezpośrednio powiązane ze sprzedażą danego towaru. Jeżeli pomoc techniczna lub inne usługi świadczone są przez przedsiębiorstwo, wskazać właściwą jednostkę organizacyjną obciążoną tymi kosztami. Opis wszelkiego rodzaju pomocy technicznej lub usług świadczonych na rynku krajowym. Odnotuj otrzymany przez przedsiębiorstwo zwrot kosztów poniesionych z tego tytułu. Zestawienie korekt dotyczących niniejszego punktu według następujących po sobie, poszczególnych transakcji (patrz pkt 11). Konto księgi głównej, na którym powyższe wydatki zostały zaksięgowane. 9) Prowizje *** Jeżeli prowizje zostały uiszczone na rzecz niezależnego lub powiązanego sprzedawcy, podaj wysokość opłat uiszczonych z tytułu prowizji. Wyjaśnij, na jakich warunkach prowizje zostały naliczone. Zestawienie korekt dokonanych z tego tytułu prowizji, według następujących po sobie poszczególnych transakcji (patrz pkt 11). Konto księgi głównej, na którym wszystkie te wydatki zostały zaksięgowane. 10) Inne czynniki Korekty będące następstwem innych czynników, które były zgłoszone i mogą wpłynąć na ceny i ich porównywalność. W szczególności będą to czynniki, które powodują, że cena płacona na rynku krajowym trwale różni się od ceny eksportowej. 11) Zestawienia zbiorcze a) Zestawienie zbiorcze następujących po sobie transakcji, obejmujące wszystkie dostosowania w formie korekt, określonych w dziale G-2, których dokonanie przedsiębiorstwo uznaje za uzasadnione. Zestawienie jest sporządzane: - dla wszystkich sprzedaży eksportowych niezależnym nabywcom w Polsce, towaru będącego przedmiotem postępowania, w okresie badanym, - w formie zapisu komputerowego. Zestawienie powyższe nazywane jest dalej KORENKE (szczegóły patrz rozdział H). b) Zestawienie zbiorcze następujących po sobie transakcji, obejmujące wszystkie dostosowania w formie korekt, określonych w dziale G-2, których dokonanie przedsiębiorstwo uznaje za uzasadnione. Zestawienie jest sporządzane: - dla wszystkich sprzedaży eksportowych towaru będącego przedmiotem postępowania, zrealizowanych w okresie badanym przez przedsiębiorstwa powiązane, niezależnym nabywcom w Polsce, - w formie zapisu komputerowego. Zestawienie powyższe nazywane jest dalej VIAPOKE (szczegóły patrz rozdział H). ---------------------------- * Powinny opierać się na danych faktycznych, a jeżeli jest to niemożliwe, to na danych uśrednionych. Informacje szczegółowe, jakiego rodzaju korekt, zdaniem przedsiębiorstwa, wymaga cena krajowa. Należy tu podawać w pierwszym rzędzie korekty rzeczywiste, w dalszej kolejności wielkości średnie. Jeżeli poszczególne korekty podlegają podziałowi, należy podać uzasadnienie dokonanego wyboru oraz metodę podziału. ** Korekty z tytułu kosztów transportu mogą obejmować wyłącznie te koszty, które zostały poniesione po dokonaniu sprzedaży, w związku z przewiezieniem towaru z terenu przedsiębiorstwa do niezależnego nabywcy. *** Korekty dokonuje się z tytułu prowizji naliczanych przy danej sprzedaży. Rozdział H Informacje wymagane w formie zapisu komputerowego H-1 Informacje ogólne dotyczące dyskietek i taśm komputerowych 1) Rodzaj nośnika, na którym poszczególne, podane niżej pliki mają być dostarczone - dyskietka 3,5'', sformatowana dla MS DOS 3.0 lub wersji późniejszej, bądź programu kompatybilnego z MS DOS. 2) Rodzaj oprogramowania, w którym pliki powinny powstać: ..................... (od MS Excel, przez Lotus 1,2,3, Quattro Pro do Dbase III lub IV, jednak ze wskazaniem na MS Excel 5.0). H-2 Pliki dotyczące ogółu transakcji (obrotów) w eksporcie do Polski 1) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz, pod nazwą SPERPOL, dotyczący wszystkich transakcji sprzedaży eksportowych dla niezależnych nabywców w Polsce. Podać odrębnie dla każdej transakcji informacje wymienione poniżej. Nazw pól wskazanych poniżej należy użyć jako nagłówki kolumn. Wszelkie informacje dotyczące not kredytowych wydawanych bezpośrednio niezależnym nabywcom bądź stronom trzecim, lecz z korzyścią dla niezależnych nabywców, powinny zostać uwzględnione w wykazie. Nazwa pliku: SPERPOL Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć odrębnie każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym, (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd.)10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Kod wewnętrzny towaru(KWT)Kod, którym towar jest oznaczany w księgach przedsiębiorstwa20 4Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Wpisać datę wystawienia faktury dla danej transakcji6 5Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury8 6Numer konosamentu lub innego dokumentu przewozowego(NUKONOS)Wpisać numer konosamentu lub innego dokumentu przewozowego8 7Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy wraz z kluczem do posługiwania się tymi numerami8 8Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Przypisać kod "1" - handlowcy, "2" - użytkownikowi końcowemu, "3" - pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim)5 9Numer zamówienia lub umowy(ZAMNUME)Podać numer zamówienia lub umowy dla danej transakcji8 10Numer partii(NUPARTI)Podać numer partii towaru dla danej transakcji8 11Wielkość dostaw(WIELKOS)Podać wielkość dostaw sprzedanego towaru (w jednostkach miary lub wagi)8 12Wartość fakturowa(FAKWARB)Podać wartość fakturową brutto bez podatków w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 13Uwzględnione w fakturze potrącone rabaty(RABFAKT)Podaj uwzględnione w fakturze potrącone rabaty8 14Wartość fakturowa netto(FAKWARN)Podać wartość fakturową netto po podanych wyżej rabatach w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 15Waluta faktury(WALUTAF)Podać walutę, jaką posłużono się przy sporządzaniu faktury3 16Wartość fakturowa netto w walucie kraju eksportera(WALKRAJ)Podać wartość fakturową netto w walucie krajowej, w której sprzedaż zaksięgowano, zgodnie z zasadami księgowości10 17Data wystawienia noty kredytowej(DATKRED)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać datę wystawienia noty kredytowej8 18Numer noty kredytowej(NUMKRED)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać numer noty kredytowej8 19Wielkość sprzedaży w kredycie(KREDOST)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wielkość kredytowanych dostaw (określoną w jednostkach miary lub wagi)8 20Wartość sprzedaży kredytowanej(KREWART)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wartość kredytowanej sprzedaży danego towaru8 21Wielkość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWI)Podać wielkość sprzedaży danego towaru (w jednostkach miary lub wagi), po potrąceniu not kredytowych8 22Wartość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWA)Podać wartość fakturową netto w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja, po potrąceniu not kredytowych10 23Wartość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych w walucie krajowej(NETKRWA)Podać wartość sprzedaży netto w walucie krajowej (posłuż się tym samym kursem wymiany co w pkt 17)10 24Warunki płatności(WARPŁAT)Podać warunki płatności uzgodnione z nabywcą (np. za okazaniem, po 30 dniach)8 25Warunki dostawy(WARDOST)Podać uzgodnione z nabywcą warunki dostawy, (np. FOB, C&F, CIF itd.)8 26Opłaty celne(OCELNE)Gdy cło opłacone - wstawić CO, gdy cło nie opłacone - wstawić CN3 27Wartość towarów CIF na granicy Polski(CIFWART)Podać wartość towarów na bazie CIF na granicy Polski, tj. nie opłacone cło wraz z zadeklarowaną wartością celną. W sytuacji, gdy towar nie jest sprzedawany na bazie CIF, określić wartość CIF na podstawie najlepszych dostępnych informacji. W odrębnej opisowej odpowiedzi podać wszystkie szczegóły na temat sposobu, w jaki zostały przeprowadzone dostosowania do poziomu CIF10 Długość ogółem242 Sposób podawania informacji na temat not kredytowych Jeżeli dotyczy to danej transakcji, w kolumnie KREDOST należy podać wielkość kredytowanych dostaw w (w jednostkach miary lub wagi) danego towaru. Jeżeli dotyczy to danej transakcji, należy podać wartość kredytowanej sprzedaży danego towaru w kolumnie KREWART. Jeśli nota kredytowa obejmuje nie tylko towar, którego dotyczy postępowanie, w kolumnie KREWART należy podać wartość przypadającą na towar, którego dotyczy postępowanie. 2) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz zawierający informacje na temat niezależnych nabywców pod nazwą NIENAPO. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Nazwa nabywcy(NAZWNAB)Podać nazwę nabywcy20 2Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy (patrz zestawienie H-2.1)8 3Adres nabywcy(ADRENAB)Podać adres nabywcy20 4Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Przypisać kod "1" - handlowcy, "2" - użytkownikowi końcowemu, "3" - pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim)5 5Ogólny obrót(OGOBROT)Podać całkowitą wartość obrotu przypadającego na poszczególnego nabywcę12 6Obrót dotyczący danego towaru(TOOBROT)Podać całkowitą wartość obrotów towaru objętego postępowaniem przypadającą na poszczególnego nabywcę12 7Ogólna wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd.(OGRABAT)Podać ogólną wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd. przyznanych nabywcy10 8Ogólne warunki dostaw(OGWDOST)Podać ogólne warunki dostaw8 9Ogólne warunki płatności(OGWPLAT)Podać ogólne warunki płatności8 Długość ogółem103 H-3 Pliki dotyczące sprzedaży na rynku krajowym 1) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz pod nazwą SPREWEW wszystkich transakcji sprzedaży bezpośrednio dla niezależnych nabywców na rynku wewnętrznym kraju eksportera, podając odrębnie dla każdej transakcji informacje wymienione poniżej. Nazw pól wskazanych poniżej użyć jako nagłówki kolumn. Wszelkie informacje dotyczące not kredytowych wydanych bezpośrednio niezależnym nabywcom bądź stronom trzecim, lecz z korzyścią dla niezależnych nabywców, powinny zostać uwzględnione w wykazie. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd.)10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Kod wewnętrzny towaru(KWT)Wpisać kod, którym towar jest oznaczany w księgach przedsiębiorstwa20 4Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Podać datę wystawienia faktury dla danej transakcji6 5Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury8 6Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy wraz z kluczem do posługiwania się tymi numerami8 7Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Przypisać kod "1" - handlowcy, "2" - użytkownikowi końcowemu, "3" - pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim)5 8Numer zamówienia lub umowy(ZAMNUME)Podać numer zamówienia lub umowy dla danej transakcji8 9Numer partii(NUPARTI)Podać numer partii towaru dla danej transakcji8 10Wielkość dostaw(WIELKOS)Podać wielkość dostaw sprzedanego towaru (w jednostkach miary lub wagi)8 11Wartość fakturowa(FAKWARB)Podać wartość fakturową brutto bez podatków w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 12Rabaty potrącone uwzględnione w fakturze(RABFAKT)Podać uwzględnione w fakturze potrącone rabaty8 13Wartość fakturowa netto (bez rabatów)(FAKWARN)Podać wartość fakturową netto po podanych wyżej rabatach w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 14Waluta zamieszczona na fakturze(WALUTAF)Podać walutę, jaką posłużono się przy sporządzaniu faktury3 15Data wystawienia noty kredytowej(DATKRED)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać datę wystawienia noty kredytowej8 16Numer noty kredytowej(NUMKRED)Jeśli dotyczy to danej sprzedaży, podać numer noty kredytowej8 17Wielkość sprzedaży w kredycie(KREDOST)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wielkość kredytowanych dostaw (określoną w jednostkach miary lub wagi)8 18Wartość sprzedaży w kredycie(KREWART)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wartość kredytowanej sprzedaży danego towaru8 19Wielkość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWI)Podać wielkość sprzedaży danego towaru (w jednostkach miary lub wagi), po potrąceniu not kredytowych8 20Wartość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWA)Podać wartość fakturową netto w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja, po potrąceniu not kredytowych10 21Warunki płatności(WARPŁAT)Podać warunki płatności uzgodnione z nabywcą (np. za okazaniem, po 30 dniach)8 22Warunki dostawy(WARDOST)Podać uzgodnione z nabywcą warunki dostawy (np. FOB, C&F, CIF itd.)8 Długość ogółem198 Sposób podawania informacji dotyczących not kredytowych Jeżeli dotyczy to danej transakcji, w kolumnie KREDOST należy podać wielkość kredytowanych dostaw (w jednostkach miary lub wagi) danego towaru. Jeżeli dotyczy to danej transakcji, należy podać wartość kredytowanej sprzedaży danego towaru w kolumnie KREWART. Jeśli nota kredytowa obejmuje nie tylko towar, którego dotyczy postępowanie, w kolumnie KREWART należy podać wartość przypadającą wyłącznie na towar, którego dotyczy postępowanie. 2) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz zawierający informacje na temat niezależnych nabywców pod nazwą NIENAWE. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Nazwa nabywcy(NAZWNAB)Podać nazwę nabywcy20 2Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy (patrz zestawienie H-2.1)8 3Adres nabywcy(ADRENAB)Podać adres nabywcy20 4Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Przypisać kod "1" - handlowcy, "2" - użytkownikowi końcowemu, "3" - pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim)5 5Ogólny obrót(OGOBROT)Podać ogólny obrót przypadający na poszczególnego nabywcę12 6Obrót dotyczący danego towaru(TOOBROT)Podać obrót dotyczący towaru objętego postępowaniem przypadający na poszczególnego nabywcę12 7Ogólna wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd.(OGRABAT)Podać ogólną wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd. przyznanych nabywcy10 8Ogólne warunki dostaw(OGWDOST)Podać ogólne warunki dostaw8 9Ogólne warunki płatności(OGWPLAT)Podać ogólne warunki płatności8 Długość ogółem103 3) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz pod nazwą SPWPONN dotyczący ogółu transakcji sprzedaży na rynku wewnętrznym zawieranych przez producentów powiązanych z niezależnymi nabywcami (oddzielnie dla każdej transakcji), kolejno dla każdej transakcji, podając informacje wymagane w tabeli H-3.1 powyżej. Plik pod nazwą SPWPONN 4) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz o nazwie NNPOWPR, zawierający informacje na temat niezależnych nabywców powiązanego producenta, podając informacje wymagane w tabeli H-3.2. Plik pod nazwą NNPOWPR H-4 Pliki dotyczące kosztów produkcji 1) Sporządzić w formie zapisu komputerowego po dwa odrębne wykazy dla wszystkich numerów kontrolnych towarów (NKT) podanych w rozdziale B niniejszego kwestionariusza, jeden pod nazwą WEWKODP - dla towarów sprzedawanych na rynku wewnętrznym kraju eksportera, i drugi pod nazwą POLKODP - dla towarów sprzedawanych na rynku polskim. Nazw pól wskazanych poniżej użyć jako nagłówki kolumn. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B-2)23 2Kod wewnętrzny towaru(KWT)Wpisać kod, którym towar jest oznaczany w księgach przedsiębiorstwa20 3Wielkość sprzedaży (w jednostkach miary lub wagi)(WIELSPRZ)Podać wielkość sprzedaży (w jednostkach miary lub wagi) na rynku wewnętrznym8 4Koszty surowców ogółem(KOSUROW)Podać koszty surowców ogółem10 5Koszty pracy ogółem(KOPRACY)Podać koszty pracy ogółem10 6Amortyzacja(AMORTYZ)Podać wielkość odpisów amortyzacyjnych10 7Inne koszty handlowe(INNEHAN)Podać pozostałe koszty handlowe10 8Koszty handlowe ogółem(HANOGÓŁ)Podać sumę kosztów podanych w lp. 6 i 710 9Koszt wytwarzania ogółem(KOWYTW)Podać sumę kosztów podanych w lp. 4, 5 i 810 10Wielkość wytworzonej produkcji(WYTWPR)Podać wielkość wytworzonej produkcji (w jednostkach miary lub wagi)10 11Jednostkowy koszt wytworzenia ogółem na jednostkę miary i wagi(WYTWNA)Podać koszt wytworzenia ogółem (przypadający na jednostkę miary lub wagi) produktu finalnego10 12Koszty sprzedaży(KOSPRZE)Podać koszty sprzedaży ogółem poniesione w związku ze sprzedażą towarów na wewnętrznym rynku polskim10 13Wydatki ogólne i administracyjne(OGOIADM)Podać wydatki ogólne i administracyjne poniesione w związku ze sprzedażą towarów na wewnętrznym rynku polskim10 14Wydatki na obsługę zadłużenia(OBSŁDŁU)Podać wydatki na obsługę zadłużenia poniesione w związku ze sprzedażą na wewnętrznym rynku polskim10 15Wydatki badawczo-rozwojowe(BADAROZ)Podać wysokość wydatków badawczo-rozwojowych poniesionych przez przedsiębiorstwo w związku ze sprzedażą towarów na wewnętrznym rynku polskim10 16Koszty sprzedaży i koszty administracyjne ogółem(SZIZOGÓŁ)Suma kosztów podanych w lp. 12-1510 17Koszt produkcji ogółem(KOPRODU)Suma kosztów podanych w lp. 9 i 1610 18Koszt produkcji ogółem danego towaru(KOPRONA)Podać koszt produkcji (na jednostkę miary lub wagi) towaru, którego dotyczy postępowanie10 Długość ogółem211 H-5 Pliki dotyczące rabatów 1) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz następujących po sobie poszczególnych transakcji, pod nazwą KOREPL, obejmujący wszystkie dostosowania w formie korekt, które przedsiębiorstwo uznaje za słuszne, w odniesieniu do sprzedaży niezależnym nabywcom na eksport do Polski. Transakcje powinny występować w porządku przyjętym dla potrzeb pliku SPERPOL z H-2 (1). Nazwy pól wskazane poniżej użyć jako nagłówki kolumn. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd. [patrz H-2(1)]10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Podać datę wystawienia faktury dla danej transakcji [patrz H-2(1)]6 4Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury [patrz H-2(1)]8 5Rabaty przyznawane w związku z wielkością sprzedaży(RABAWIE)Podać rzeczywistą wielkość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów w związku z wielkością sprzedaży, dołączyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 6Inne rabaty(INNERAB)Podać rzeczywistą wielkość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 7Koszty transportu poniesione w kraju eksportera(FRACHTE)Podać wysokość kosztów transportu płaconych w kraju eksportera8 8Fracht morski(FRACHTM)Podać wartość frachtu płaconego w związku z transportem morskim8 9Ubezpieczenie transportu morskiego(UBEZMOR)Podać wartość ubezpieczenia transportu morskiego8 10Koszty transportu poniesione w Polsce(FRACHTPL)Podać koszty poniesione w Polsce za transport od portu polskiego do niezależnego nabywcy8 11Przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe(PRZEZAŁ)Podać koszty związane z załadunkiem, przeładunkiem i koszty dodatkowe8 12Opakowania(KOSZOPA)Podać koszty opakowania8 13Kredyt(KOKREDY)Podać koszty kredytu8 14Rękojmia i gwarancja(GWARAN)Podać koszty poniesione z tytułu udzielenia rękojmi i gwarancji8 15Pomoc techniczna i serwis(SERWIS)Podać koszty poniesione z tytułu udzielonej pomocy technicznej i serwisu8 16Prowizje(PROWIZJ)Podać wartość prowizji naliczanych przy danej sprzedaży. Jeżeli naliczono więcej niż jeden rodzaj prowizji, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów prowizji nie mogą być podane łącznie8 17Różnice kursów walut(KURSWAL)Podać kwotę wynikającą z różnicy kursów walut dla poszczególnych transakcji8 18Należności celne(NALCELN)Jeżeli przedsiębiorstwo opłacało należności celne, należy podać ich wartość8 Długość ogółem166 2) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz pod nazwą KORENKE obejmujący wszystkie dostosowania w formie korekt, które przedsiębiorstwo uznaje za słuszne, w odniesieniu do sprzedaży niezależnym nabywcom na rynku krajowym następujących po sobie poszczególnych transakcji. Nazw pól wskazanych poniżej użyć jako nagłówki kolumn. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd.)10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Podać datę wystawienia faktury dla danej transakcji [patrz H-3(1)]6 4Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury [patrz H-3(1)]8 5Właściwości fizyczne towaru(WLAFIZY)Podać różnice wartości rynkowej ze względu na właściwości fizyczne porównywanych towarów [G-2(1)]8 6Należności przywozowe i podatki pośrednie(NAPRZYW)Podać wartości należności przywozowych i podatków pośrednich określonych w [G-2(2)]8 7Rabaty przyznawane w związku z wielkością sprzedaży(RABAWIE)Podać rzeczywistą wielkość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów w związku z wielkością sprzedaży, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 8Inne rabaty(INNERAB)Podać rzeczywistą wielkość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 9Dostosowania ze względu na szczebel obrotu(DOSZCZE)Podać różnice wartości rynkowej ze względu na szczebel obrotu8 10Transport płacony w kraju eksportera(FRACHTE)Podać koszty transportu płacone w kraju eksportera8 11Przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe(PRZEZAŁ)Podać koszty związane z załadunkiem, przeładunkiem oraz koszty dodatkowe8 12Opakowania(KOSZOPA)Podać koszty opakowania8 13Kredyt(KOKREDY)Podać koszty kredytu8 14Rękojmia i gwarancja(GWARAN)Podać koszty poniesione z tytułu udzielenia rękojmi i gwarancji8 15Pomoc techniczna i serwis(SERWIS)Podać koszty poniesione z tytułu udzielonej pomocy technicznej i serwisu8 16Prowizje(PROWIZJ)Podać wartość prowizji naliczanych przy każdej sprzedaży. Jeżeli naliczono więcej niż jeden rodzaj prowizji, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz. Wielkości poszczególnych typów prowizji nie mogą być podane łącznie8 17Różnice kursów walut(KURSWAL)Podać wysokość dostosowań dokonanych z tytułu różnic kursu walut zastosowanych do danej transakcji8 Długość ogółem158 3) Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz następujących po sobie poszczególnych transakcji, pod nazwą VIAPOKE, obejmujący wszystkie dostosowania w formie korekt, które przedsiębiorstwo uznaje za uzasadnione w odniesieniu do sprzedaży niezależnym nabywcom realizowanej przez przedsiębiorstwa powiązane. Transakcje powinny występować w porządku przyjętym dla potrzeb pliku z punktu H-3.3. OŚWIADCZENIE Ilustracja ANEKS I KWESTIONARIUSZ PRZEZNACZONY DLA PRZEDSIĘBIORSTW POWIĄZANYCH Z EKSPORTEM Niniejszy kwestionariusz stanowi integralną część kwestionariusza adresowanego do producenta lub eksportera. Każde z przedsiębiorstw powiązanych, uczestniczących w sprzedaży przeznaczonych na rynek polski towarów, których dotyczy postępowanie, jest zobowiązane do wypełnienia niniejszego kwestionariusza we współpracy z danym producentem lub eksporterem. Rozdział 1 Informacje ogólne o przedsiębiorstwie A-1 Dane podstawowe Podać następujące informacje dotyczące przedsiębiorstwa: Nazwa: ................................................................................................................ Adres: .................................................................................................................. Numer telefonu: .................................................................................................... Numer telefaksu: ................................................................................................... Numer teleksu: ...................................................................................................... Podać imiona, nazwiska i stanowiska służbowe osób odpowiedzialnych za kontakty z Ministrem Gospodarki. A-2 Pełnomocnik prawny Jeśli został wyznaczony pełnomocnik do reprezentowania interesów przedsiębiorstwa w niniejszym postępowaniu, należy podać jego następujące dane: Nazwisko i imię lub nazwa pełnomocnika: .............................................................. Adres: .................................................................................................................. Numer telefonu: .................................................................................................... Numer telefaksu: ................................................................................................... Numer teleksu: ...................................................................................................... A-3 Informacje o przedsiębiorstwie 1. Wskazać, w jakiej formie prawnej działa przedsiębiorstwo. 2. Podać wykaz głównych udziałowców przedsiębiorstwa (dysponujący w okresie objętym badaniem udziałem powyżej 1% kapitału przedsiębiorstwa). Wskazać określoną w procentach wielkość udziałów w kapitale przedsiębiorstwa i zakres działania poszczególnych udziałowców. 3. Sporządzić diagram przedstawiający w ogólnym zarysie strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa. Diagram powinien zawierać wszystkie jednostki wchodzące w skład przedsiębiorstwa, uczestniczące w procesie wytwarzania, sprzedaży i dystrybucji towaru objętego postępowaniem. 4. Przedstawić zarys struktury przedsiębiorstwa wraz z filiami, uwzględniając firmy macierzyste, przedsiębiorstwa zależne i inne przedsiębiorstwa powiązane. W tym celu możliwe jest sporządzenie wykresu. A-4 System księgowości i kierunki postępowania 1. Określić początek i koniec roku obrachunkowego przedsiębiorstwa. 2. Dołączyć sporządzoną w języku angielskim wersję sprawdzonych i zatwierdzonych sprawozdań finansowych (w tym m.in. bilans, rachunek zysków i strat) za ostatnie trzy lata obrachunkowe. Jeżeli dotyczy to przedsiębiorstwa, dołączyć także kopie rocznych skonsolidowanych sprawozdań finansowych za ten sam okres. 3. Jeżeli zarząd przedsiębiorstwa sporządza okresowe sprawozdania, w szczególności dotyczące towarów objętych postępowaniem, dołączyć kopie tych sprawozdań za ostatnie trzy lata obrachunkowe. 4. Podać sporządzoną w języku angielskim wersję zestawień rachunkowych. 5. Podać adres, pod którym znajduje się dokumentacja rachunkowa przedsiębiorstwa. A-5 Obrót W poniższej tabeli podać obroty netto przedsiębiorstwa (uwzględniając wszystkie rabaty), z pominięciem wszystkich podatków. W tym celu należy posłużyć się walutą, w jakiej prowadzona jest rachunkowość przedsiębiorstwa. Rok = rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem Łączny obrót przedsiębiorstwa Polska Pozostałe kraje Obrót grupy towarowej, do której należy dany towar Polska Pozostałe kraje Obrót dotyczący danego towaru Polska Pozostałe kraje A-6 Zatrudnienie Podać dane dotyczące liczby pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwie. Rok = rok obrachunkowyRok 199...Rok 199...Okres objęty badaniem Łączna liczba pracowników Liczba pracowników zatrudnionych przy wytwarzaniu produktu będącego przedmiotem postępowania Liczba pracowników zatrudnionych przy sprzedaży i w administracji Rozdział B Informacje dotyczące cen zakupu i zapasów * 1) Podać szczegółowy opis sposobu zakupu danego towaru, uwzględniając: a) warunki umowy zawartej z dostawcą (dołącz kopię tej umowy), b) procedury administracyjne związane z zakupem, począwszy od zamówienia towarów, aż do ich dostawy, włączając, jeśli dotyczy to danego zakupu, odprawę celną, c) warunki płatności, d) transport, ubezpieczenie, przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe, e) rękojmię, f) gwarancję; g) pomoc techniczną, h) serwis posprzedażny itd. Opisz sposób fizycznego przemieszczania się towarów. 2) Podać, w tabeli sporządzonej według poniższego wzoru, wszystkie numery kontrolne towaru, którego dotyczy postępowanie (patrz tabela B.2.1. kwestionariusza dla producenta lub eksportera) w odniesieniu do zakupów przedsiębiorstwa w okresie objętym badaniem: Numer kontrolny towaruNazwa dostawcyWielkość zakupu w ...Ogólna fakturowa wartośćWaluta fakturyPrzeciętna cena zakupu jednostki miary lub wagi towaru, ustalana na bazie CIFOgólne warunki dostawy Uwaga: W sytuacji gdy dostawa nie jest realizowana na bazie CIF, wyjaśnić sposób przeliczenia przeciętnej ceny jednostkowej na bazie CIF. --------------------------- * Informacje dotyczą cen zakupu i zapasów towarów, których dotyczy postępowanie. Rozdział C Informacje dotyczące cen odsprzedaży * C-1 Informacje ogólne 1. Opisać kanały dystrybucji przedsiębiorstwa, w tym na rynku polskim, uwzględniając wszystkie uczestniczące w sprzedaży przedsiębiorstwa powiązane. Opis powinien zawierać szczegółowy schemat przepływu towarów z określeniem warunków sprzedaży dla każdej z grup nabywców (np. handlowców, dystrybutorów, użytkowników końcowych, zakłady zajmujące się przetwórstwem itd.), uwzględniając przedsiębiorstwa powiązane. 2. Opisać sposób, w jaki realizowane są transakcje sprzedaży, określając szczegółowo przebieg transakcji od złożenia zamówienia do dostawy do pierwszego niezależnego nabywcy. Wyjaśnić sposób, w jaki przeprowadza się fakturowanie i płatności. 3. Wyjaśnić, czy występuje zróżnicowanie cen sprzedaży pomiędzy poszczególnymi klientami, regionami lub okresami czasu. 4. Jeżeli sprzedaż eksportowa następuje z udziałem krajów pośredniczących, podać następujące informacje: a) szczegółowy opis kanałów dystrybucji, którymi dany towar trafia na rynek polski; podając nazwy przedsiębiorstw uczestniczących w sprzedaży, wskazać, czy dane przedsiębiorstwo jest jednostką powiązaną, czy niezależną; wskazać, kto posiada tytuł prawny do towarów objętych postępowaniem, podczas gdy znajdują się one w krajach pośredniczących; podać wykaz towarów oraz kraje ich wysyłki na rynek polski; załączyć szczegółowy schemat przepływów, określający, kiedy nastąpiła fizyczna dostawa, zamówienie, fakturowanie i płatności, b) wyjaśnić, czy dany towar podlega dalszemu przetworzeniu bądź jest w jakikolwiek sposób zmieniany w krajach pośredniczących. 5. Jeżeli transakcje sprzedaży realizowane są na podstawie umów (długoterminowych lub krótkoterminowych), opisać, w jaki sposób zawierane są te umowy, a w szczególności w jaki sposób podejmowane są uzgodnienia dotyczące ilości i cen towarów. Opisać wszystkie typy umów realizowanych przy eksporcie towarów objętych badaniem, uwzględniając istotne ich postanowienia, od których uzależniona jest możliwość zmiany cen bądź podjęcie renegocjacji postanowień umowy przez którąkolwiek ze stron. Wyjaśnić, jakie zobowiązania podjęła każda ze stron w odniesieniu do możliwości przedterminowego rozwiązania umowy. 6. Jeżeli przed terminem sprzedaży niezależnemu nabywcy na rynku polskim wartość lub stan towarów eksportowanych na rynek polski uległ zmianie, podać szczegóły tych zmian i skontaktować się niezwłocznie z urzędnikiem Ministerstwa Gospodarki wskazanym na stronie pierwszej kwestionariusza. ---------------------------- * Dla określenia, czy dana transakcja sprzedaży została zawarta w okresie badanym, decydujące znaczenie ma data odsprzedaży ustalona w oparciu o datę wystawienia faktury. C-2 Ogół transakcji z niezależnymi nabywcami 1. Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz pod nazwą POWSPOL, dotyczący wszystkich transakcji sprzedaży eksportowych dla niezależnych nabywców w Polsce, podając odrębnie dla każdej transakcji informacje wymienione poniżej. Nazw pól wskazanych poniżej użyć jako nagłówki kolumn. Wszystkie informacje dotyczące not kredytowych wydanych bezpośrednio niezależnym nabywcom bądź stronom trzecim, lecz z korzyścią dla niezależnych nabywców, powinny zostać uwzględnione w wykazie. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd.)10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Kod wewnętrzny towaru(KWT)Wpisać kod, którym towar jest oznaczony w księgach przedsiębiorstwa20 4Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Podać datę wystawienia faktury dla danej transakcji6 5Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury8 6Numer konosamentu lub innego dokumentu przewozowego(NUKONOS)Wpisać numer konosamentu lub innego dokumentu przewozowego8 7Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy wraz z kluczem do posługiwania się tymi numerami8 8Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Przypisać kod "1" handlowcy, "2" - użytkownikowi końcowemu, "3" - pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim)5 9Numer zamówienia lub umowy(ZAMNUME)Podać numer zamówienia lub umowy dla danej transakcji8 10Numer partii(NUPARTI)Podać numer partii towaru dla danej transakcji8 11Wielkość dostaw(WIELKOS)Podać wielkość dostaw sprzedanego towaru (w jednostkach miary lub wagi)8 12Wartość fakturowa(FAKWARB)Podać wartość fakturową brutto bez podatków w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 13Rabaty potrącone uwzględnione w fakturze(RABFAKT)Podać uwzględnione w fakturze potrącone rabaty8 14Wartość fakturowa netto (bez rabatów)(FAKWARN)Podać wartość fakturową netto po podanych wyżej rabatach w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja10 15Waluta faktury(WALUTAF)Podać walutę, jaką posłużono się przy sporządzaniu faktury3 16Data wystawienia noty kredytowej(DATKRED)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać datę wystawienia noty kredytowej8 17Numer noty kredytowej(NUMKRED)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać numer noty kredytowej8 18Wielkość sprzedaży w kredycie(KREDOST)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wielkość kredytowanych dostaw, (określoną w jednostkach miary lub wagi)8 19Wartość sprzedaży w kredycie(KREWART)Jeśli dotyczy to danej transakcji, podać wartość kredytowanej sprzedaży danego towaru8 20Wielkość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWI)Podać wielkość sprzedaży danego towaru (w jednostkach miary lub wagi), po potrąceniu not kredytowych8 21Wartość sprzedaży netto, po potrąceniu not kredytowych(NETSPWA)Podać wartość fakturową netto w walucie, w jakiej została przeprowadzona transakcja, po potrąceniu not kredytowych10 22Warunki płatności(WARPŁAT)Podać warunki płatności uzgodnione z nabywcą (np. za okazaniem, po 30 dniach)8 23Warunki dostawy(WARDOST)Podać uzgodnione z nabywcą warunki dostawy (np. FOB, C&F, CIF itd.)8 24Wartość towarów CIF na granicy Polski(CIFWART)Podać wartość towarów na bazie CIF na granicy Polski, tj. nie opłacone cło wraz z zadeklarowaną wartością celną. W sytuacji, gdy towar nie jest sprzedawany na bazie CIF, określić wartość CIF na podstawie najlepszych dostępnych informacji. W odrębnej opisowej odpowiedzi podać wszystkie szczegóły na temat sposobu, w jaki zostały przeprowadzone dostosowania do poziomu CIF10 Długość ogółem219 2. Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz, zawierający informacje na temat niezależnych nabywców pod nazwą NIENAPR. Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Nazwa nabywcy(NAZWNAB)Podać nazwę nabywcy20 2Numer nabywcy(NUMENAB)Podać numer dla każdego nabywcy (patrz zestawienie C-2.1 powyżej)8 3Adres nabywcy(ADRENAB)Podać adres nabywcy20 4Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca(SZOBROT)Oznaczyć kodem "1" - handlowca, "2" - użytkownika końcowego, "3" - pozostałych nabywców (wyszczególnić jakich)5 5Ogólny obrót(OGOBROT)Podać ogólny obrót przypadający na nabywcę12 6Obrót dotyczący danego towaru(TOOBROT)Podać obrót dotyczący towaru objętego postępowaniem, przypadający na nabywcę12 7Ogólna wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd.(OGRABAT)Podać ogólną wielkość bonifikat, rabatów, opustów itd. przyznanych nabywcy10 8Ogólne warunki dostaw(OGWDOST)Podać ogólne warunki dostaw8 9Ogólne warunki płatności(OGWPLAT)Podać ogólne warunki płatności8 Długość ogółem103 3. Sporządzić w formie zapisu komputerowego wykaz następujących po sobie poszczególnych transakcji, pod nazwą KOREPO, obejmujący wszystkie dostosowania w formie korekt, które przedsiębiorstwo uważa za uzasadnione w odniesieniu do sprzedaży niezależnym nabywcom w Polsce. Transakcje powinny występować w porządku przyjętym dla potrzeb pliku POWSPOL z C-2(1). Nazw pól wskazanych poniżej należy użyć jako nagłówki kolumn: Lp.Opis polaNazwa polaWyjaśnienieDługość 12345 1Numer porządkowy(NP)Oznaczyć każdą transakcję lub pozycję w wykazie sprzedaży odpowiednim numerem porządkowym (tj. pierwszą transakcję - numerem "1", drugą - numerem "2" itd. [patrz H-2(1)]10 2Numer kontrolny towaru(NKT)Podać numer kontrolny towaru (patrz rozdział B)23 3Data wystawienia faktury(FAKTDAT)Podać datę wystawienia faktury dla danej transakcji [patrz H-2(1)]6 4Numer faktury(FAKTNUM)Podać numer faktury [patrz H-2(1)]8 5Rabaty przyznawane w związku z wielkością sprzedaży(RABAWIE)Podać rzeczywistą wartość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów w związku z wielkością sprzedaży, dołączyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wartości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 6Inne rabaty(INNERAB)Podać rzeczywistą wartość rabatów, które nie zostały potrącone w fakturze. Jeżeli przyznano więcej niż jeden rodzaj rabatów, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wartości poszczególnych typów rabatów nie mogą być podane łącznie8 7Koszty transportu płacone w kraju eksportera(FRACHTE)Podać wartość opłat za transport w kraju eksportera8 8Fracht morski(FRACHTM)Podać wartość opłat za transport morski8 9Ubezpieczenie transportu morskiego(UBEZMOR)Podać wartość opłat za ubezpieczenie w transporcie morskim8 10Koszty transportu płacone w Polsce(FRACHTPL)Podać wartość opłat za transport od portu polskiego do niezależnego nabywcy8 11Przeładunek, załadunek i koszty dodatkowe(PRZEZAŁ)Podać wartość opłat za załadunek, przeładunek, powiększoną o koszty dodatkowe8 12Opakowania(KOSZOPA)Podać koszty opakowania8 13Kredyt(KOKREDY)Podać koszty kredytu8 14Rękojmia i gwarancja(GWARAN)Podać koszty poniesione z tytułu udzielenia rękojmi i gwarancji8 15Pomoc techniczna i serwis(SERWIS)Podać koszty poniesione z tytułu udzielonej pomocy technicznej i serwisu8 16Prowizje(PROWIZJ)Podać wartość prowizji naliczanych przy danej sprzedaży. Jeżeli naliczono więcej niż jeden rodzaj prowizji, utworzyć w tym miejscu dodatkowy wiersz zawierający dane na ich temat. Wielkości poszczególnych typów prowizji nie mogą być podane łącznie8 17Różnice w kursach walut(KURSWAL)Podać wysokość dostosowań dokonanych z tego tytułu, określając kurs walutowy użyty do danej transakcji8 18Należności celne(NALCELN)Jeżeli przedsiębiorstwo opłacało należności celne, należy podać ich wysokość8 Długość ogółem166 C-3 Ogół transakcji sprzedaży zawieranych z powiązanymi nabywcami * 1. Sporządzić poniższą tabelę, zapewniając jej zgodność z danymi dostarczonymi przez nabywców powiązanych w rozdziale "Informacje dotyczące cen zakupu i zapasów". Przedsiębiorstwo powinno zapewnić zgodność przedstawionych poniżej informacji z odpowiedziami udzielanymi przez nabywców powiązanych wypełniających odrębne kwestionariusze. OpisNazwa nabywcy powiązanego 1Nazwa nabywcy powiązanego 2Nazwa nabywcy powiązanego 3 Oznaczenie kodowe nabywcy stosowane przez przedsiębiorstwo Kod nabywcy Kraj Adres Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca Ogólny obrót netto (wszystkimi towarami) Ogólna fakturowa wartość netto (po potrąceniu not kredytowych) Wysokość bonifikat, rabatów, opustów itd. Ogółem Ogólna wartość netto sprzedaży towaru objętego postępowaniem Ogólna wielkość netto sprzedaży towaru objętego postępowaniem (po potrąceniu not kredytowych) Zasadnicze warunki płatności Zasadnicze warunki dostawy *Wszyscy polscy nabywcy powiązani sprzedający na rynku polskim towary, będące przedmiotem postępowania są zobowiązani do wypełniania odrębnych kwestionariuszy. Uwagi: - Kod "100" należy przypisać powiązanemu nabywcy, mającemu siedzibę w Polsce i odsprzedającemu dany towar w Polsce nabywcom niezależnym. - Kod "110" należy przypisać powiązanemu nabywcy, mającemu siedzibę w Polsce i odsprzedającemu dany towar w Polsce nabywcy powiązanemu. - Kod "200" należy przypisać powiązanemu nabywcy, mającemu siedzibę w Polsce i będącemu końcowym użytkownikiem danego towaru w Polsce. - Kod "300" należy przypisać powiązanemu nabywcy, mającemu siedzibę poza Polską i odsprzedającemu dany towar przeznaczony na rynek polski niezależnemu nabywcy. - Kod "310" należy przypisać nabywcy powiązanemu, mającemu siedzibę poza Polską i odsprzedającemu dany towar przeznaczony na rynek polski nabywcom powiązanym. - Podać jakie kody przedsiębiorstwo przypisało innego rodzaju nabywcom powiązanym. - Kod "1" należy przypisać handlowcy. - Kod "2" należy przypisać użytkownikowi końcowemu. - Kod "3" należy przypisać pozostałym nabywcom (wyszczególnić jakim). 2. Sporządzić wykaz kosztów poniesionych przez nabywców powiązanych, które zostały im zrekompensowane bezpośrednio lub pośrednio przez przedsiębiorstwo, niezależnie od tego, czy koszty te były związane z towarem objętym postępowaniem. Opisać szczegółowo charakter wskazanych w wykazie kosztów. C-4 Dodatkowe informacje * Na podstawie ostatniego roku finansowego należy wypełnić poniższą tabelę dla wszystkich kanałów sprzedaży i oddzielnie dla poszczególnych jednostek organizacyjnych, uczestniczących w sprzedaży danego towaru niezależnym nabywcom w celu przeznaczenia do konsumpcji na rynku polskim. Nazwa przedsiębiorstwaKoszty poniesione w związku ze sprzedażą danego towaru niezależnemu nabywcy na rynku polskim, w celu przeznaczenia do konsumpcji w Polsce Szczebel obrotu, na którym występuje nabywca. Podaj kod zgodny z danymi zawartymi w pliku NIENAPRSzczebel obrotu, na którym występuje nabywca. Podaj kod zgodny z danymi zawartymi w pliku NIENAPRSzczebel obrotu, na którym występuje nabywca. Podaj kod zgodny z danymi zawartymi w pliku NIENAPRSzczebel obrotu, na którym występuje nabywca. Podaj kod zgodny z danymi zawartymi w pliku NIENAPR wielkość%wielkość%wielkość%wielkość% Obrót Lista wydatków, np.: sprzedaży transportu itd. Ogółem koszty sprzedaży i koszty administracyjne Uwaga: Dane dotyczące obrotu powinny uwzględniać obrót netto, tj. po potrąceniu wszystkich rabatów, oddzielnie dla każdej kolumny. Kolumna "%" odnosi się do procentu obrotów netto. * W związku z tym, że przedsiębiorstwo jest powiązane z producentem lub eksporterem danego towaru, cena eksportowa może zostać zrekonstruowana w oparciu o ceny płacone przez pierwszego niezależnego nabywcę. Ilustracja ANEKS II KURS WALUT Załączyć obowiązujące tabele kursów walut wykorzystane w kwestionariuszu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat za dokonanie wpisu do rejestru, za wydanie promesy pozwolenia, pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz świadectwa o końcowym użytkowniku. (Dz. U. Nr 17, poz. 85) Na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość opłat za: wpis do rejestru, wydanie promesy pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz za uzyskanie świadectwa o końcowym użytkowniku. § 2. 1. Za dokonanie wpisu do rejestru pobiera się opłatę w wysokości 10 000 złotych. 2. Za wydanie promesy pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą pobiera się opłatę w wysokości 200 złotych. 3. Za wydanie świadectwa o końcowym użytkowniku pobiera się opłatę w wysokości 200 złotych. § 3. 1. Za wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą w zakresie przywozu pobiera się opłatę w wysokości: 1) 200 złotych - jeżeli wartość towaru lub technologii określona w pozwoleniu nie jest wyższa niż 100.000 złotych, 2) 400 złotych - jeżeli wartość towaru lub technologii określona w pozwoleniu jest wyższa niż 100.000 złotych - przy czym, gdy wartość została ustalona w walucie obcej, do celów poboru opłat za wydanie pozwolenia i określenia wartości towaru lub technologii, stosuje się kursy średnie waluty krajowej w stosunku do walut, ustalone przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszane przez Narodowy Bank Polski w dniu wydania pozwolenia. 2. Za wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą w zakresie wywozu pobiera się odpowiednio opłaty w wysokości równej połowie kwot opłat określonych w ust. 1. 3. Za wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą w zakresie przewozu pobiera się opłatę w wysokości 400 złotych. 4. Jeżeli w pozwoleniach, o których mowa w ust. 1 i 2, nie określa się wartości towaru lub technologii, opłatę za wydanie pozwolenia na przywóz pobiera się w wysokości 800 złotych, a opłatę za wydanie pozwolenia na wywóz pobiera się w wysokości 400 złotych. § 4. Za wydanie pozwolenia na zawarcie przez osobę krajową, zarówno w kraju, jak i za granicą, umowy, jeżeli umowa ta dotyczy broni, amunicji, materiałów wybuchowych oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, pobiera się opłatę w wysokości 1000 złotych. § 5. Za wydanie pozwolenia na świadczenie przez osobę krajową na rzecz osoby zagranicznej usług związanych z bronią, amunicją, materiałami wybuchowymi oraz wyrobami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym pobiera się opłatę w wysokości 1000 złotych. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wzorów dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami. (Dz. U. z 1998 r. Nr 18, poz. 86) Na podstawie art. 100 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wzory dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami oraz ich opis. § 2. Ustala się wzór: 1) krajowego prawa jazdy, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) międzynarodowego prawa jazdy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) pozwolenia do kierowania tramwajem, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) karty rowerowej i motorowerowej, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) świadectwa kwalifikacji, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1997 r. (poz. 86) Załącznik nr 1 WZÓR KRAJOWEGO PRAWA JAZDY Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru krajowego prawa jazdy 1. Format karty identyfikacyjnej (układ poziomy) o wymiarze 53,98 x 85,60 x 0,76 mm i promieniu zaokrągleń 3,18 mm, której właściwości fizyczne i chemiczne odpowiadają standardom określonym w normach: 1) PN-ISO/IEC 7810:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 2) PN-EN 27816-1:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 3) PN-ISO 7816-1:1997. Karty identyfikacyjne. Elektroniczne karty stykowe, 4) PN-EN ISO/IEC 10373:1997. Karty identyfikacyjne. Metody testowania. 2. Barwa tła prawa jazdy jest różowa z wielobarwnymi nadrukami zabezpieczającymi, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 2 lit. a). 3. Barwa tekstu, symboli i znaków graficznych prawa jazdy jest czarna, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 1 lit. b). 4. Prawo jazdy ma dwie strony: 1) na pierwszej stronie umieszcza się: a) w dwóch wierszach - wyrazy o treściach: PERMIS DE CONDUIRE, PRAWO JAZDY, RZECZPOSPOLITA POLSKA; b) w lewym górnym rogu - symbol PL wpisany w elipsę o barwie białej na niebieskim tle w kształcie prostokąta o wymiarze 13,2 x 21,7 mm; c) cyfry oznaczające: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data i miejsce urodzenia, 4a - Data wydania prawa jazdy, 4b - Data ważności prawa jazdy, 4c - Organ wydający, 4d - Nr PESEL, 5 - Numer prawa jazdy, 7 - Podpis posiadacza, 8 - Adres, 9 - Kategorie; d) pod symbolem, o którym mowa w lit. b) - ramkę o wymiarze 25 x 21,7 mm, a w niej wyrazy o treści "6. Fotografia"; 2) na drugiej stronie umieszcza się: a) tabelę o wymiarze 48 x 60 mm, podzieloną na cztery kolumny oznaczone cyframi: 9 - Kategorie, 10 - Data wydania uprawnienia, 11 - Data ważności uprawnienia, 12 - Ograniczenia i szesnaście wierszy o barwie na przemian białej i różowej; wiersze tabeli mają wymiar 3 x 60 mm i podzielone są, z wyjątkiem ostatniego wiersza, na cztery rubryki o wymiarach odpowiednio: 3 x 17 mm, 3 x 11 mm, 3 x 11 mm i 3 x 21 mm; w polach kolumny oznaczonej cyfrą 9 umieszcza się literowe oznaczenia kategorii prawa jazdy oraz, z wyjątkiem kategorii T, ustalone dla nich symbole graficzne; b) w lewym górnym rogu - dwie ramki ograniczające obszar o wymiarze 7 x 18 mm każda, z których górna oznaczona jest liczbą 13; odstęp pomiędzy dłuższymi bokami tych ramek wynosi 1 mm, a pomiędzy krótszymi bokami ramek a krótszym bokiem tabeli, o której mowa w lit. a) - 1,5 mm; w dolnej ramce umieszcza się numer druku składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego i siedmiu cyfr arabskich; c) w lewym dolnym rogu - objaśnienie dotyczące rodzaju wypełnianych danych: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data i miejsce urodzenia, 4a - Data wydania prawa jazdy, 4b - Data ważności prawa jazdy, 4c - Organ wydający, 4d - Nr PESEL, 5 - Numer prawa jazdy, 8 - Adres, 9 - Kategorie, 10 - Data wydania uprawnienia, 11 - Data ważności uprawnienia, 12 - Ograniczenia. Załącznik nr 2 WZÓR MIĘDZYNARODOWEGO PRAWA JAZDY Strona 1 okładki Ilustracja Strona 2 okładki Ilustracja Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strona 4 Ilustracja Strona 5 Ilustracja Strona 6 Ilustracja Strona 7 Ilustracja Opis wzoru międzynarodowego prawa jazdy 1. Format A6 (układ pionowy). 2. Międzynarodowe prawo jazdy ma okładkę barwy szarej i osiem stron wewnętrznych barwy białej. 3. Tekst, symbole i znaki graficzne umieszczone na kartkach okładki i stronach wewnętrznych są barwy czarnej. 4. Na zewnętrznej stronie pierwszej kartki okładki umieszcza się: 1) wyrazy w jednym wierszu o treści - RZECZPOSPOLITA POLSKA, 2) symbol PL wpisany w elipsę, 3) wyrazy o treściach: a) w dwóch wierszach - MIĘDZYNARODOWY RUCH SAMOCHODOWY, MIĘDZYNARODOWE PRAWO JAZDY, b) w jednym wierszu "Nr" i numer druku, składający się z siedmiu cyfr arabskich, c) w dwóch wierszach "Konwencja o ruchu drogowym z dnia 8 listopada 1968 r.", d) w pięciu wierszach - "Ważne do ... roku, Wydane przez ..., w ..., dnia ... r., Nr krajowego prawa jazdy ...", e) w trzech wierszach - "........ Podpis i pieczęć organu wydającego prawo jazdy", 4) symbol "m.p." wpisany w okrąg o średnicy 20 mm, który jest linią przerywaną. 5. Na wewnętrznej stronie pierwszej kartki okładki umieszcza się: 1) wyrazy o następujących treściach: a) w pięciu wierszach - "Niniejsze prawo jazdy nie jest ważne w ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest ono ważne na terytoriach wszystkich innych Umawiających się Stron. Kategorie pojazdów, do których prowadzenia ono uprawnia, ustalone są na końcu książeczki", b) w pięciu wierszach - "Niniejsze prawo jazdy nie zwalnia jego posiadacza od obowiązku przestrzegania w każdym z Państw, w którym uczestniczy w ruchu, ustaw i przepisów dotyczących osiedlania się lub wykonywania zawodu. W szczególności prawo jazdy traci swą ważność w Państwie, w którym jego posiadacz osiedla się na stałe", 2) w czterech kolumnach - listę państw, które ratyfikowały postanowienia Konwencji o ruchu drogowym, sporządzonych w Genewie dnia 19 września 1949 r. i w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r. 6. Strony 6 i 7 odpowiadają wzorowi nr 3, określonemu w załączniku nr 7 do Konwencji o ruchu drogowym, sporządzonej w Wiedniu dnia 8 listopada 1968 r., i drukowane są w języku francuskim. 7. Strony od 1 do 5 powtarzają treść oraz układ symboli i znaków graficznych strony 6 kolejno w językach: polskim, angielskim, rosyjskim, niemieckim i hiszpańskim. 8. Ostatnia strona jest pusta. Załącznik nr 3 WZÓR POZWOLENIA DO KIEROWANIA TRAMWAJEM Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru pozwolenia do kierowania tramwajem 1. Format A7 (układ pionowy). 2. Pozwolenie ma 2 strony o barwie różowej. 3. Tekst i znaki graficzne są barwy czarnej. 4. Na pierwszej stronie umieszcza się: 1) wyrazy o treściach: a) w jednym wierszu - POZWOLENIE DO KIEROWANIA TRAMWAJEM, b) w sześciu wierszach - "1. Nazwisko..., 2. Imiona ..., 3. Data ur. ..., 4. Adres zamieszk.: Kod ... - ..., Miejsc. ..., Ul. ..., Nr budynku ..., Nr lokalu ...", c) w dwóch wierszach - "...(podpis posiadacza)", 2) ramkę o wymiarze 45 x 35 mm, a w niej wyrazy o treści "Miejsce na fotografię 45 x 35 mm", 3) symbol "m.p." wpisany w okrąg o średnicy 15 mm, który jest linią przerywaną, 4) w jednym wierszu - numer druku składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego poprzedzonej wyrazem o treści "Seria" i siedmiu cyfr arabskich poprzedzonych wyrazem o treści "Nr", 5) wyrazy o treściach: a) w ośmiu wierszach - "5. Data wydania ... 19 ... r., 6. Data ważności ... 19 ... r., 7. Organ wydający: Nazwa ..., Kod ... - ..., Miejsc. ........, 8. Nr pozwolenia ...../......", b) w dwóch wierszach - "... (podpis i pieczęć organu wydającego)", 5. Na drugiej stronie umieszcza się: 1) wyrazy o treściach: a) w pięciu wierszach - "9. Zmiana adresu zamieszk.: Kod ... - ..., Miejsc. ..., Ul. ..., Nr budynku ..., Nr lokalu ..., Data ... 19... r.", b) w dwóch wierszach - "... (podpis i pieczęć organu wydającego)", 2) linię ciągłą o długości 68 mm. 3) wyrazy o treści w jednym wierszu - "10. Miejsce na adnotacje urzędowe", Załącznik nr 4 WZÓR KARTY ROWEROWEJ I MOTOROWEROWEJ Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru karty rowerowej i motorowerowej 1. Format A7 (układ pionowy). 2. Karta rowerowa i motorowerowa ma dwie strony o barwie różowej. 3. Tekst i znaki graficzne są barwy czarnej. 4. Na pierwszej stronie umieszcza się: 1) wyrazy o treściach: a) w jednym wierszu - KARTA ROWEROWA I MOTOROWEROWA, b) w sześciu wierszach - "1. Nazwisko..., 2. Imiona ..., 3. Data ur. ..., 4. Adres zamieszk.: Kod ... - ..., Miejsc. ..., Ul. ..., Nr budynku ..., Nr lokalu ...", c) w dwóch wierszach - "...(podpis posiadacza)", 2) ramkę o wymiarze 45 x 35 mm, a w niej wyrazy o treści "Miejsce na fotografię 45 x 35 mm", 3) symbol "m.p." wpisany w okrąg o średnicy 15 mm, który jest linią przerywaną, 4) w jednym wierszu numer druku składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego poprzedzonej wyrazem o treści "Seria" i siedmiu cyfr arabskich poprzedzonych wyrazem o treści "Nr", 5) wyrazy o treściach: a) w siedmiu wierszach - "5. Data wydania ... 19 ... r., 6. Nazwa szkoły ..., Kod ... - ..., Miejsc. ..., Ul. ..., Nr budynku ..., 7. Nr karty ...", b) w dwóch wierszach - "... (podpis i pieczęć dyrektora szkoły)", 5. Na drugiej stronie umieszcza się: 1) w jednym wierszu - wyrazy o treści: "8. Rodzaj pojazdów, na które karta jest ważna:", 2) tabelę o wymiarze 34 x 70 mm, podzieloną na dwie kolumny i dwa wiersze, kolumny tabeli dzielą się na: a) pierwsza - dwa pola o wymiarze 17 x 50 mm każde, w których umieszcza się wyrazy o treści odpowiednio "Rowery" i "Motorowery", b) druga - dwa pola o wymiarze 17 x 20 mm każde, w których umieszcza się okrąg o średnicy 15 mm, który jest linią przerywaną, a w nim symbol "m.p.", 3) wyrazy o treściach: a) w pięciu wierszach - "9. Zmiana adresu zamieszk.: Kod ... - ..., Miejsc. ..., Ul. ..., Nr budynku ..., Nr lokalu ..., Data ... 19... r.", b) w dwóch wierszach - "... (podpis i pieczęć dyrektora szkoły)", 4) linię ciągłą o długości 68 mm. 5) wyrazy o treści - "10. Miejsce na adnotacje." Załącznik nr 5 WZÓR ŚWIADECTWA KWALIFIKACJI Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opis wzoru świadectwa kwalifikacji 1. Format karty identyfikacyjnej (układ poziomy) o wymiarze 53,98 x 85,60 x 0,76 mm i promieniu zaokrągleń 3,18 mm, której właściwości fizyczne i chemiczne odpowiadają standardom określonym w normach: 1) PN-ISO/IEC 7810:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 2) PN-EN 27816-1:1997. Karty identyfikacyjne. Charakterystyki fizyczne, 3) PN-ISO 7816-1:1997. Karty identyfikacyjne. Elektroniczne karty stykowe, 4) PN-EN ISO/IEC 10373:1997. Karty identyfikacyjne. Metody testowania. 2. Barwa tła świadectwa kwalifikacji jest jasnozielona z wielobarwnymi nadrukami zabezpieczającymi, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 2 lit. a). 3. Barwa tekstu, symboli i znaków graficznych świadectwa kwalifikacji jest czarna. 4. Świadectwo kwalifikacji ma dwie strony: 1) na pierwszej stronie umieszcza się: a) w jednym wierszu - wyrazy o treści: ŚWIADECTWO KWALIFIKACJI; b) cyfry oznaczające: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data urodzenia, 4a - Data wydania świadectwa kwalifikacji, 4b - Organ wydający, 4c - Nr PESEL, 5a - Numer świadectwa kwalifikacji, 5b - Numer prawa jazdy, 7 - Podpis posiadacza, 8 - Adres, 9 - Kategorie, c) w lewym górnym rogu - ramkę o wymiarze 25 x 21,7 mm, a w niej wyrazy o treści "6. Fotografia"; 2) na drugiej stronie umieszcza się: a) tabelę o wymiarze 48 x 60 mm, podzieloną na trzy kolumny oznaczone cyframi: 9 - Kategorie, 10 - Data ważności, 11 - Kwalifikacje i szesnaście wierszy o barwie na przemian białej i jasnozielonej oraz kolumnę oznaczoną cyfrą 12 (Opis kwalifikacji) o barwie jasnozielonej; wiersze tabeli mają wymiar 3 x 39 mm i podzielone są, z wyjątkiem ostatniego wiersza, na trzy rubryki o wymiarach odpowiednio: 3 x 7 mm, 3 x 11 mm i 3 x 21 mm; w polach kolumny oznaczonej cyfrą 9 umieszcza się literowe oznaczenia kategorii prawa jazdy, a w polu kolumny oznaczonej liczbą 12 - o wymiarze 45 x 21 mm - liczbowe oznaczenia kodów kwalifikacji i ich opis: 501 - Posiadanie prawa jazdy przez okres co najmniej dwóch lat, 502 - Posiadanie prawa jazdy przez okres co najmniej trzech lat, 503 - Wykazanie się znajomością topografii miasta, 504 - Ukończenie kursu dokształcającego w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych, 505 - Poddanie się kontrolnym badaniom lekarskim, 506 - Poddanie się badaniom psychologicznym; b) w lewym górnym rogu - ramkę ograniczającą obszar o wymiarze 7 x 18 mm; odstęp pomiędzy krótszym bokiem ramki a krótszym bokiem tabeli, o której mowa w lit. a), wynosi 1,5 mm; c) w ramce, o której mowa w lit. b) - numer druku, składający się z jednej litery alfabetu łacińskiego i siedmiu cyfr arabskich; d) w lewym dolnym rogu - objaśnienie dotyczące rodzaju wypełnianych danych: 1 - Nazwisko, 2 - Imię, 3 - Data urodzenia, 4a - Data wydania świadectwa kwalifikacji, 4b - Organ wydający, 4c - Nr PESEL, 5a - Numer świadectwa kwalifikacji, 5b - Numer prawa jazdy, 8 - Adres, 9 - Kategorie, 10 - Data ważności, 11 - Kwalifikacje, 12 - Opis kwalifikacji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie określenia dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o zamówieniach publicznych. (Dz. U. Nr 19, poz. 87) Na podstawie art. 22 ust. 9 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W postępowaniu o zamówienie publiczne zamawiający może żądać potwierdzenia przez dostawców lub wykonawców spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778), zwanej dalej "ustawą", przez przedstawienie następujących dokumentów: 1) aktualnego odpisu z właściwego rejestru albo zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, jeżeli odrębne przepisy wymagają wpisu do rejestru lub zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, 2) kopii koncesji lub zezwolenia, jeżeli odrębne przepisy wymagają posiadania koncesji lub zezwolenia na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie objętym zamówieniem, 3) informacji z Centralnego Rejestru Skazanych w zakresie określonym w art. 19 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, 4) zaświadczeń z właściwego urzędu skarbowego oraz właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, potwierdzających, że nie zalega z opłacaniem podatków, opłat oraz składek na ubezpieczenie społeczne lub że uzyskał zgodę na zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności, 5) kopii bilansu za ostatni rok, a w przypadku dostawców lub wykonawców nie zobowiązanych do sporządzania bilansu - informacji określającej obroty, zysk oraz zobowiązania i należności ogółem. 2. Jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia postępowania, zamawiający może również żądać, poza dokumentami, o których mowa w ust. 1, przedstawienia jednego lub kilku spośród następujących dokumentów: 1) informacji na temat przeciętnej liczby zatrudnionych pracowników oraz personelu kierowniczego w okresie ostatnich trzech lat, jeżeli przedmiotem zamówienia są roboty budowlane lub usługi, 2) szczegółowej informacji o przychodach, kosztach i wyniku finansowym za ostatni miesiąc, opartej na zapisach prowadzonych ksiąg rachunkowych, 3) wykazu niezbędnych do wykonania zamówienia narzędzi i urządzeń, jakimi dysponuje dostawca lub wykonawca, 4) wykazu osób i podmiotów, które będą wykonywać zamówienie lub będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia, wraz z danymi na temat ich kwalifikacji niezbędnych do wykonania zamówienia, a także zakres wykonywanych przez nich czynności, 5) wykazu wszystkich lub wskazanego przez zamawiającego rodzaju wykonanych w ciągu ostatnich trzech lat zamówień publicznych, 6) wykazu wykonanych w ciągu ostatnich trzech lat wszystkich dostaw, usług lub robót budowlanych zbliżonych co do zakresu i wartości do dostaw, usług lub robót budowlanych objętych zamówieniem, 7) referencji potwierdzających, że dostawy, usługi lub roboty budowlane, o których mowa w pkt 5 lub 6, zostały wykonane z należytą starannością, 8) informacji banku, w której potwierdza się wielkość posiadanych środków finansowych oraz zdolność kredytową dostawcy lub wykonawcy, 9) polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia potwierdzającego, że dostawca lub wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. 3. Jeżeli odrębne przepisy wymagają do wykonania danej dostawy, usługi lub roboty budowlanej posiadania odpowiednich uprawnień, zamawiający może żądać przedstawienia odpowiednich dokumentów stwierdzających, że osoby, które będą wykonywać zamówienie, posiadają wymagane uprawnienia. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1-3, mogą być przedstawione w formie oryginałów albo poświadczonych urzędowo lub notarialnie kopii. § 2. 1. Jeżeli dostawca lub wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą, zamawiający może żądać przedstawienia dokumentów potwierdzających, że: 1) jest uprawniony do występowania w obrocie prawnym, zgodnie z prawem kraju, w którym ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, 2) nie zalega z uiszczaniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne lub że uzyskał zgodę na zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności. 2. Jeżeli w kraju, w którym dostawca lub wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, nie wydaje się dokumentów, o których mowa w ust. 1, można je zastąpić oświadczeniem dostawcy lub wykonawcy złożonym przed właściwym organem sądowym, administracyjnym, organem samorządu zawodowego lub gospodarczego albo przed notariuszem kraju, w którym dana osoba ma siedzibę lub miejsce zamieszkania. 3. Dokumenty i oświadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są składane w formie odpisu, wypisu, wyciągu lub kopii, przetłumaczonych na język polski, poświadczonych przez polskie placówki konsularne, stosownie do obowiązujących przepisów. § 3. Do postępowań wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się dotychczasowe przepisy. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 19, poz. 88) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047) pozycja towarowa określona kodem PCN 1005 90 00 0 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla automatycznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaLitwaŁotwaIzrael 12345678910111213141516 1005 90 00 0- Pozostałe-2015,2+maksimum 0,11 ECU/kg 0 1500 otrzymuje brzmienie: Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celneStawki celne preferencyjne dlaStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla automatycznekonwencyjnekrajów DEVkrajów LDCUEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaLitwaŁotwaIzrael 12345678910111213141516 1005 90 00 0- Pozostałe-2015,2+maksimum 0,11 ECU/kg 1500 § 2. 1. Do towarów, o których mowa w § 1, objętych kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami handlowymi i przedstawione wraz z fakturami do zarejestrowania przez Ministra Gospodarki nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. o sprostowaniu błędu. (Dz. U. Nr 19, poz. 89) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujący błąd: w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 159, poz. 1063) w § 1 zamiast wyrazów "preferencyjne zerowe stawki celne" powinny być wyrazy "preferencyjne stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku". Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 30 stycznia 1998 r. w sprawie wysokości opłat za przeprowadzenie badań technicznych. (Dz. U. Nr 20, poz. 91) Na podstawie art. 84 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Za przeprowadzenie badań technicznych pojazdów w stacjach kontroli pojazdów pobiera się opłaty w wysokości określonej w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: wz. K. J. Tchórzewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 stycznia 1998 r. (poz. 91) TABELA OPŁAT ZA BADANIA TECHNICZNE POJAZDÓW PRZEPROWADZANE W STACJACH KONTROLI POJAZDÓW Lp.WyszczególnienieCeny w zł (obejmują podatek od towarów i usług) 123 1Okresowe badanie techniczne: 1.1- motocykl (skuter), motorower46,36 1.2- samochód osobowy, autobus przeznaczony do przewozu nie więcej niż 15 osób łącznie z kierowcą; samochód ciężarowy, ciężarowo-osobowy, specjalny: do 3,5 t d.m.c.; ciągnik rolniczy, przyczepa autobusowa, pojazd trójkołowy: powyżej 0,4 t m.w.69,54 1.3- samochód ciężarowy i specjalny, ciągnik siodłowy: powyżej 3,5 t do 16 t d.m.c.106,63 1.4- samochód ciężarowy i specjalny, ciągnik siodłowy: powyżej 16 t d.m.c., ciągnik balastowy139,08 1.5- autobus przeznaczony do przewozu więcej niż 15 osób157,62 1.6- przyczepa lekka37,09 1.7- przyczepa (naczepa) ciężarowa i specjalna: do 3,5 t d.m.c.55,63 1.8- przyczepa (naczepa) ciężarowa i specjalna: powyżej 3,5 t d.m.c.83,45 1.9- pojazd przeznaczony do przewozu materiałów niebezpiecznych (badanie specjalistyczne)67,10 1.10- taksówka osobowa lub bagażowa (warunki dodatkowe)35,38 1.11- pojazd uprzywilejowany (warunki dodatkowe)53,68 1.12- pojazd przystosowany do zasilania gazem (badanie specjalistyczne)51,24 2Ponowne sprawdzenie mechanizmów i zespołów w pojeździe, w którym stwierdzono usterki w trakcie badań technicznych w zakresie: 2.1- skuteczności i równomierności działania hamulców18,30 2.2- ustawienia i natężenia świateł drogowych i świateł mijania12,20 2.3- połączeń układu kierowniczego oraz jałowego ruchu koła kierownicy, luzów w zawieszeniu18,30 2.4- toksyczności spalin12,20 2.5- poziomu hałasu18,30 2.6- geometrii kół jednej osi30,50 2.7- działania amortyzatorów jednej osi12,20 2.8- wszystkich innych usterek łącznie18,30 3Pierwsze badanie techniczne pojazdu zarejestrowanego po raz pierwszy za granicą: 3.1- motocykl (skuter), motorower82,96 3.2- samochód osobowy, autobus przeznaczony do przewozu nie więcej niż 15 osób łącznie z kierowcą; samochód ciężarowy, ciężarowo-osobowy, specjalny: do 3,5 t d.m.c.; ciągnik rolniczy, przyczepa autobusowa, pojazd trójkołowy: powyżej 0,4 t m.w.130,54 3.3- samochód ciężarowy i specjalny, ciągnik siodłowy: powyżej 3,5 t do 16 t d.m.c.192,03 3.4- samochód ciężarowy i specjalny, ciągnik siodłowy: powyżej 16 t d.m.c., ciągnik balastowy236,68 3.5- autobus przeznaczony do przewozu więcej niż 15 osób254,98 3.6- przyczepa lekka73,69 3.7- przyczepa (naczepa) ciężarowa i specjalna: do 3,5 t d.m.c.104,43 3.8- przyczepa (naczepa) ciężarowa i specjalna: powyżej 3,5 t d.m.c.215,20 4Dodatkowe badanie techniczne pojazdu skierowanego przez organ kontroli ruchu drogowego w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub narusza wymagania ochrony środowiska: 4.1- usterki techniczne, warunki techniczne15,37 4.2- po wypadku, kolizji drogowej (badanie specjalistyczne)75,64 4.3- dane techniczne niezgodne ze stanem faktycznym36,60 5Dodatkowe badanie techniczne pojazdu skierowanego przez kierownika rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej w razie uzasadnionego przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub narusza wymagania ochrony środowiska: 5.1- warunki techniczne15,37 5.2- po wypadku, kolizji drogowej (badanie specjalistyczne)75,64 5.3- po zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany danych technicznych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym (tj. rodzaju pojazdu, rodzaju nadwozia, przeznaczenia, masy własnej, dopuszczalnej ładowności, liczby miejsc, pojemności silnika, dopuszczalnej masy całkowitej, dopuszczalnej masy całkowitej ciągniętej przyczepy, dopuszczalnego nacisku osi) (badanie specjalistyczne)70,76 5.4- po zmianie stanu faktycznego wymagającego zmiany niektórych danych identyfikacyjnych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, tj. po zmianie numeru identyfikacyjnego (numeru nadwozia lub podwozia) (badanie specjalistyczne)86,62 6Pozostałe dodatkowe badania techniczne pojazdu: 6.1- w którym dokonano montażu instalacji do zasilania gazem (badanie specjalistyczne)95,16 6.2- który ma być używany jako taksówka osobowa lub bagażowa (warunki dodatkowe)42,70 6.3- który ma być używany jako uprzywilejowany (warunki dodatkowe)63,44 6.4- który ma być używany do przewozu materiałów niebezpiecznych (badanie specjalistyczne)86,62 6.5- autobusu, który może poruszać się po drogach z prędkością 100 km/h (badanie specjalistyczne)95,16 7Sprawdzenie spełniania dodatkowych warunków technicznych dla niektórych pojazdów oraz pozostałe czynności przeprowadzane w stacjach kontroli pojazdów: 7.1- prawidłowości przystosowania pojazdu silnikowego do ciągnięcia przyczepy24,40 7.2- czy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym dla pojazdów przeznaczonych do wykonywania czynności na drodze18,30 7.3- czy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym wymaganym dla pojazdów ciężarowych przewożących osoby42,70 7.4- czy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym wymaganym dla pojazdów przeznaczonych do nauki jazdy i egzaminowania36,60 7.5- czy pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym wymaganym dla autobusu miejskiego regularnej komunikacji publicznej30,50 7.6- nadanie i wykonanie lub ustalenie numeru nadwozia36,60 7.7- nadanie i wykonanie lub ustalenie numeru silnika36,60 7.8- wykonanie tabliczki24,40 7.9- sporządzenie opinii (na wniosek właściciela pojazdu) do indywidualnego wniosku o odstępstwo od warunków technicznych61,00 UWAGA: użyte w tekście skróty oznaczają: m.w. - masa własna pojazdu, d.m.c. - dopuszczalna masa całkowita pojazdu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 4 lutego 1998 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych. (Dz. U. Nr 20, poz. 92) Na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Za wydanie dowodu rejestracyjnego pobiera się opłatę w wysokości 5,00 zł. § 2. Za wydanie pozwolenia czasowego pobiera się opłatę w wysokości 2,50 zł. § 3. 1. Za wydanie tablic rejestracyjnych pobiera się następujące opłaty: 1) samochodowych - 30,00 zł, 2) motocyklowych - 15,00 zł, 3) motorowerowych - 12,00 zł. 2. Za wydanie jednej tablicy rejestracyjne, o której mowa w ust. 1 pkt 1, pobiera się opłatę w wysokości 15 zł. 3. Za wydanie z urzędu tablic tymczasowych pobiera się następujące opłaty: 1) samochodowych - 7,50 zł, 2) motocyklowych - 3,50 zł, 3) motorowerowych - 3,00 zł. 4. Za wydanie z urzędu jednej tablicy tymczasowej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, pobiera się opłatę w wysokości 3,75 zł. 5. Za wydanie na wniosek właściciela tablic tymczasowych, w przypadkach, o których mowa w art. 74 ust. 2 pkt 2 lit. b) i c) ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086), pobiera się opłaty określone w ust. 3. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. 6. Za wydanie na wniosek właściciela tablic tymczasowych w celu umożliwienia wywozu pojazdu za granicę pobiera się opłaty określone w ust. 1. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 3 lutego 1998 r. w sprawie algorytmu rozdziału między gminy subwencji na zadania oświatowe. (Dz. U. Nr 21, poz. 93) Na podstawie art. 12a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 129, poz. 600, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 124, poz. 601 i Nr 154, poz. 794, z 1996 r. Nr 149, poz. 704 i Nr 156, poz. 774 oraz z 1997 r. Nr 79, poz. 484, Nr 113, poz. 734, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 780 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się algorytm rozdziału między gminy subwencji na zadania oświatowe, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie algorytmu rozdziału między gminy subwencji na zadania oświatowe (Dz. U. z 1997 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 30, poz. 169). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 1998 r. (poz. 93) ALGORYTM ROZDZIAŁU MIĘDZY GMINY SUBWENCJI NA ZADANIA OŚWIATOWE 1. Do ustalenia kwot subwencji na zadania oświatowe stosuje się następujący wzór algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) So - kwota subwencji, 2) W1, W2, W3, W4, W5 - przeciętne wskaźniki struktury kwalifikacji zawodowych nauczycieli, określające stosunek liczby nauczycieli pełno- i niepełnozatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty, posiadających wykształcenie określone w odpowiednich pozycjach tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego (rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli - Dz. U. Nr 29, poz. 160) do ogólnej liczby nauczycieli pełno- i niepełnozatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty w szkołach podstawowych prowadzonych przez daną gminę - ustalone na podstawie sprawozdania EN-3 (wzór formularza stanowi załącznik nr 3 do zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 sierpnia 1996 r. w sprawie obowiązków statystycznych w zakresie oświaty, szkolnictwa wyższego i archiwów państwowych - Monitor Polski Nr 53, poz. 484 oraz z 1997 r. Nr 52, poz. 489), 3) A1, A2, A3, A4, A5 - odpowiadające ww. wskaźnikom przeciętne miesięczne kwoty środków na wynagrodzenia nauczycieli - wraz z pochodnymi i odpisami - na rozpatrywany rok budżetowy, odrębnie dla nauczycieli zatrudnionych: a) w szkołach na terenie wsi i w miastach liczących do 5 tys. mieszkańców, b) w szkołach w miastach liczących powyżej 5 tys. mieszkańców; w przypadku nauczycieli - doradców metodycznych wielkość A1 uzależniona jest od położenia szkoły, w której jest on zatrudniony, 4) No=1,605 - standardowa liczba nauczycieli przypadająca na 1 oddział szkolny, 5) 26 - średnia liczba uczniów przypadająca na 1 oddział szkolny, 6) 12 - liczba miesięcy w roku kalendarzowym, 7) Up=Ui +Um.Pm+Uj.Pj, gdzie Uj, Um, Uj oznaczają liczby uczniów przeliczeniowych publicznych szkół podstawowych, odpowiednio w miastach liczących powyżej 5 tys. mieszkańców, w miastach liczących do 5 tys. mieszkańców oraz na terenie wsi, z uwzględnieniem uczniów szkół podstawowych dla dorosłych, i niepublicznych - ustalone na podstawie sprawozdań statystycznych S-02, S-03 i S-15 (wzory formularzy stanowią załączniki nr 2, 3 i 16 do zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 29 lipca 1997 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie edukacji w 1997 r. - Monitor Polski Nr 55, poz. 522), przy czym w odniesieniu do liczby uczniów: a) szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych w miastach liczących powyżej 5 tys. mieszkańców stosuje się mnożnik przeliczeniowy 1,0, b) szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych na terenie wsi stosuje się mnożnik przeliczeniowy Pj=1,33, c) szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych w miastach liczących do 5 tys. mieszkańców stosuje się mnożnik przeliczeniowy Pm=1,18, d) szkół publicznych prowadzących: klasy (oddziały) specjalne, integracyjne, klasy (oddziały) dla mniejszości narodowych, realizujących program szkół mistrzostwa sportowego i szkół sportowych, niezależnie od mnożników przewidzianych pod lit. b) i c), stosuje się następujące mnożniki uzupełniające w wysokości: 1,5 - do liczby uczniów niepełnosprawnych, którzy zostali zakwalifikowani przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną lub inną publiczną poradnię specjalistyczną do kształcenia specjalnego i realizują je w klasach (oddziałach) specjalnych, 4,0 - do liczby uczniów niepełnosprawnych, którzy zostali zakwalifikowani przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną lub inną publiczną poradnię specjalistyczną do kształcenia specjalnego i realizują je w klasach (oddziałach) integracyjnych, 1,2 - do liczby uczniów w klasach (oddziałach) dla mniejszości narodowych, 2,0 - do liczby uczniów w szkołach mistrzostwa sportowego, 1,2 - do liczby uczniów w szkołach (klasach) sportowych, 9) Ld - liczba nauczycieli - doradców metodycznych zatrudnionych w szkołach podstawowych prowadzonych przez gminę, ustalona na podstawie sprawozdania EN-3, z uwzględnieniem położenia szkoły, tj. w miastach liczących powyżej 5 tys. mieszkańców, w miastach liczących do 5 tys. mieszkańców i na terenie wsi, 10) Po=0,375 - standardowa liczba pracowników obsługi na 1 oddział szkolny, 11) B - przeciętna miesięczna kwota środków na wynagrodzenia pracowników szkół podstawowych nie będących nauczycielami - wraz z pochodnymi i odpisami - na rozpatrywany rok budżetowy, 12) Ur - liczba uczniów w szkołach podstawowych publicznych, z uwzględnieniem uczniów szkół podstawowych dla dorosłych, i niepublicznych - ustalana na podstawie sprawozdań statystycznych S-02 i S-03, 13) Md - kalkulacyjna standardowa roczna kwota wydatków na modernizację pomocy dydaktycznych - w przeliczeniu na 1 ucznia, 14) Ro - kalkulacyjna roczna kwota pozostałych wydatków bieżących - w przeliczeniu na jednego ucznia, przy czym Up'=(Ui +Um)+Uj.Pj. 2. W 1998 r. kwota subwencji na zadania oświatowe nie może być mniejsza niż 109,5% subwencji na zadania oświatowe przekazanej gminie w 1997 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Kodeks pracy. (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) 1. Na podstawie art. 42 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 24, poz. 110) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U. Nr 16, poz. 91), 2) ustawą z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 6, poz. 23), 3) ustawą z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214), 4) ustawą z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 20, poz. 85), 5) ustawą z dnia 24 lipca 1985 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych i niektórych innych ustaw określających uprawnienia związków zawodowych (Dz. U. Nr 35, poz. 162), 6) ustawą z dnia 24 listopada 1986 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 42, poz. 201), 7) ustawą z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124), 8) ustawą z dnia 17 czerwca 1988 r. o zmianie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. Nr 20, poz. 134), 9) ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 20, poz. 107), 10) ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), 11) ustawą z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19), 12) ustawą z dnia 8 czerwca 1990 r. o zmianie ustaw: Kodeks postępowania karnego, Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń i Kodeks pracy (Dz. U. Nr 43, poz. 251), 13) ustawą z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 55, poz. 319), 14) ustawą z dnia 23 marca 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 53, poz. 226), 15) ustawą z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz. 236), 16) ustawą z dnia 23 maja 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 55, poz. 237), 17) ustawą z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 547), 18) ustawą z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 16, poz. 77), 19) ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 24, poz. 110), 20) ustawą z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 87, poz. 396), 21) ustawą z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 147, poz. 687), 22) ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141) nie obejmuje: 1) art. 53 ustawy z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych (Dz. U. Nr 16, poz. 91), który stanowi: "Art. 53. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1975 r., z wyjątkiem art. 34 ust. 7, art. 35 ust. 5, art. 36 i 50, które wchodzą w życie z dniem jej ogłoszenia."; 2) art. 31 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 6, poz. 23), który stanowi: "Art. 31. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 3) art. 55 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214), który stanowi: "Art. 55. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r."; 4) art. 13-15, 17, 19 i 20 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 20, poz. 85), które stanowią: "Art. 13. 1. Nie zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy toczące się w komisjach rozjemczych i komisjach odwoławczych do spraw pracy przekazuje się do dalszego rozpoznania właściwym sądom rejonowym. Czynności dokonane w postępowaniu przed tymi komisjami są skuteczne, jeżeli odpowiadają przepisom dotychczasowym. 2. Nie zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy sprawy toczące się w Komisji Odwoławczej do Spraw Emerytalnych przy Ministrze Komunikacji przekazuje się do dalszego rozpoznania właściwym sądom wojewódzkim. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 3. Postępowanie wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy: 1) w radach nadzorczych oddziałów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2) w organach wojskowych oraz w organach resortów spraw wewnętrznych i sprawiedliwości, rozpoznających w drugiej instancji sprawy odszkodowań przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową oraz służbą w Milicji Obywatelskiej lub Służbie Więziennej - toczy się przed tymi organami według przepisów dotychczasowych. 4. Nieprawomocne orzeczenia oraz decyzje wydane przez organy wymienione w ust. 1-3 podlegają zaskarżeniu do właściwych sądów wojewódzkich i rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych. 5. W sprawach, w których zaskarżone orzeczenia lub decyzje wydane przez organy wymienione w ust. 1-3 zostaną uchylone przez sąd wojewódzki po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie toczyć się będzie według przepisów obowiązujących po tym dniu. 6. Wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem organów wymienionych w ust. 1-3 następuje według przepisów dotychczasowych, z tym że do wznowienia postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy właściwy jest sąd, który według przepisów niniejszej ustawy byłby właściwy do rozpoznania sprawy w pierwszej instancji, a w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych - sąd wojewódzki. 7. Od prawomocnych orzeczeń organów wymienionych w ust. 1-3 może być wniesiona rewizja nadzwyczajna według przepisów dotychczasowych. Art. 14. 1. Postępowanie wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych toczy się przed właściwymi sądami wojewódzkimi według przepisów dotychczasowych. 2. Nieprawomocne orzeczenia wydane w sprawach przejętych przez okręgowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych do rozpoznania w wyniku przedstawienia tych spraw przez organy wymienione w art. 13 ust. 1, 2 i 3 pkt 1 podlegają zaskarżeniu do Sądu Najwyższego i rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych. 3. Przepisy art. 13 ust. 5-7 stosuje się odpowiednio. Art. 15. 1. Wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w sądach rejonowych i sądach wojewódzkich sprawy, w których pracownik jest stroną pozwaną, podlegają rozpoznaniu przez te sądy według przepisów dotychczasowych. 2. Jednakże sprawy, w których orzeczenia sądu kończące postępowanie w sprawie zostaną w całości uchylone przez sąd rewizyjny po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, będą przekazane sądom właściwym według przepisów obowiązujących po tym dniu. 3. Przepisy art. 13 ust. 5-7 stosuje się odpowiednio." "Art. 17. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o: 1) komisjach rozjemczych i komisjach odwoławczych do spraw pracy - rozumie się przez to sądy rejonowe, 2) okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych, okręgowych sądach ubezpieczeń społecznych lub sądach ubezpieczeń społecznych - rozumie się przez to sądy wojewódzkie, 3) sądach pracy - rozumie się przez to odpowiednio sądy rejonowe lub sądy wojewódzkie." "Art. 19. Dotychczasowe zakładowe komisje rozjemcze, terenowe komisje rozjemcze oraz terenowe komisje odwoławcze do spraw pracy działają do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r."; 5) art. 7 ustawy z dnia 24 lipca 1985 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych i niektórych innych ustaw określających uprawnienia związków zawodowych (Dz. U. Nr 35, poz. 162), który stanowi: "Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 6) art. 4 ustawy z dnia 24 listopada 1986 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 42, poz. 201), który stanowi: "Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1987 r."; 7) art. 11 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124), który stanowi: "Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1988 r."; 8) art. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1988 r. o zmianie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. Nr 20, poz. 134), który stanowi: "Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1988 r."; 9) art. 2-4 i art. 7 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 20, poz. 107), które stanowią: "Art. 2. Użyte w przepisach Kodeksu pracy lub w innych przepisach prawa w różnych przypadkach i liczbie wyrazy: - "rada zakładowa" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "zakładowa organizacja związkowa", - "zarząd główny właściwego związku zawodowego" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbie wyrazami "właściwa ogólnokrajowa organizacja związkowa", - "Centralna Rada Związków Zawodowych" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa". Art. 3. Zakładowe organizacje związkowe, ogólnokrajowe organizacje związkowe i ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa wykonują zadania przewidziane w Kodeksie pracy i w innych przepisach prawa przez organy określone w statutach tych organizacji. Art. 4. Umowy o pracę, zawarte na okres wstępny przed dniem wejścia w życie ustawy, pozostają w mocy do upływu terminu, na jaki zostały zawarte. Do umów tych stosuje się przepisy dotychczasowe." "Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 1989 r."; 10) art. 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), który stanowi: "Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r."; 11) art. 23 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19), który stanowi: "Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 12) art. 12 ustawy z dnia 8 czerwca 1990 r. o zmianie ustaw: Kodeks postępowania karnego, Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń i Kodeks pracy (Dz. U. Nr 43, poz. 251), który stanowi: "Art. 12. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 13) art. 7 ustawy z dnia 19 lipca 1990 r. o zmianie ustawy o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 55, poz. 319), który stanowi: "Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 14) art. 2 ustawy z dnia 23 marca 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 53, poz. 226), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 15) art. 29 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz. 236), który stanowi: "Art. 29. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia."; 16) art. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 55, poz. 237), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 17) art. 2-12, 17, 19 i 20 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 547), które stanowią: "Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o pracodawcy, rozumie się przez to jednostkę organizacyjną, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one pracowników. Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwowych jednostkach sfery budżetowej, rozumie się przez to jednostki, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy. Art. 4. Ilekroć w art. 5-10 jest mowa o ponadzakładowym układzie zbiorowym pracy lub o zakładowym układzie zbiorowym pracy, należy przez to rozumieć odpowiednio układy zbiorowe pracy, o których mowa w Kodeksie pracy. Art. 5. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy zawarte przed tym dniem: 1) zakładowa umowa zbiorowa na podstawie działu jedenastego Kodeksu pracy, 2) porozumienie o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania na podstawie ustawy, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, 3) morski układ zbiorowy na podstawie ustawy, o której mowa w art. 14 - przekształcają się, z mocy prawa, w zakładowy układ zbiorowy pracy. 2. W przypadku zakładowego układu zbiorowego pracy, o którym mowa w ust. 1, stroną tego układu są wszystkie zakładowe organizacje związkowe reprezentujące pracowników w dniu wejścia w życie ustawy. Przepisy art. 2419 § 2, 3 i 5 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 3. Jeżeli zakładowa umowa zbiorowa lub porozumienie, o których mowa w ust. 1, obejmują więcej niż jednego pracodawcę, przekształcają się one z dniem wejścia w życie ustawy, z mocy prawa, w zakładowe układy zbiorowe pracy, odrębne dla pracowników zatrudnionych przez poszczególnych pracodawców objętych taką umową lub porozumieniem bądź - o ile strony, które je zawarły, tak postanowią - w jeden zakładowy układ zbiorowy pracy, o którym mowa w art. 24128 Kodeksu pracy. 4. W ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy jednolite teksty zakładowych układów zbiorowych pracy, o których mowa w ust. 1 i 3, podlegają zgłoszeniu do rejestru zakładowych układów zbiorowych pracy. Art. 6. 1. W ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, na wniosek pracodawcy i zakładowej organizacji związkowej, właściwy okręgowy inspektor pracy rejestruje porozumienie o wynagradzaniu, inne niż wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 2, jako zakładowy układ zbiorowy pracy, po stwierdzeniu, że określone w porozumieniu warunki wynagradzania zostały ustalone w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. Przepisy art. 5 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o rejestracji zakładowych układów zbiorowych pracy. Art. 7. Termin dokonania rejestracji układu, ustalony w art. 24111 w § 2 pkt 2, wynosi - w okresie do 31 grudnia 1995 r. - dwa miesiące. Art. 8. 1. Regulamin ustalony przed dniem wejścia w życie ustawy, na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 18 ust. 1 pkt 1, zachowuje moc do dnia wejścia w życie zakładowego układu zbiorowego pracy. 2. Zmiany w regulaminie, o którym mowa w ust. 1, wprowadza pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. Przepis art. 24113 § 2 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. Art. 9. 1. Z upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy tracą moc układy zbiorowe pracy i porozumienia o przystąpieniu do tych układów, zawarte przed tym dniem, z zastrzeżeniem ust. 2-7. 2. Do upływu terminu przewidzianego w ust. 1 strony uprawnione do zawarcia ponadzakładowego układu zbiorowego pracy mogą zawrzeć porozumienie o wstąpieniu w prawa i obowiązki stron układu lub porozumienia, o którym mowa w ust. 1, zawartego po dniu 31 grudnia 1986 r. 3. Do upływu terminu przewidzianego w ust. 1 strony uprawnione do zawarcia zakładowego układu zbiorowego pracy mogą zawrzeć porozumienie o włączeniu uprawnień i świadczeń określonych w układzie lub porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, zawartych przed dniem 1 stycznia 1987 r., do zakładowego układu zbiorowego pracy albo o odstąpieniu od stosowania tych uprawnień i świadczeń. Jeżeli w wyniku zawarcia porozumienia zachodzi konieczność zmiany postanowień zakładowego układu zbiorowego pracy, zmian tych dokonuje się w trybie art. 2419 § 1 Kodeksu pracy. 4. Z upływem terminu przewidzianego w ust. 1 postanowienia układów i porozumień, określonych w tym przepisie, dotyczące uprawnień i świadczeń dla pracowników, które nie zostaną objęte w tym terminie porozumieniami, o których mowa w ust. 2 i 3, stają się z mocy prawa postanowieniami zakładowego układu zbiorowego pracy. Jednolity tekst zakładowego układu zbiorowego pracy, uwzględniający powyższe uprawnienia i świadczenia, zostaje zgłoszony do rejestru zakładowych układów zbiorowych pracy w ciągu jednego miesiąca po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1. 5. Jeżeli pracowników zatrudnionych przez danego pracodawcę, którzy po dniu wejścia w życie ustawy mogą być objęci zakładowym układem zbiorowym pracy, nie obowiązuje układ zbiorowy pracy, zawarty po wejściu w życie ustawy, postanowienia układów i porozumień określonych w ust. 1, dotyczące uprawnień i świadczeń dla pracowników, z upływem terminu przewidzianego w ust. 1 stają się z mocy prawa postanowieniami odpowiednio regulaminu, o którym mowa w art. 8, lub regulaminu pracy - stosownie do przedmiotu tych uprawnień i świadczeń. Pracodawca sporządza jednolite teksty tych regulaminów, uwzględniające powyższe uprawnienia i świadczenia, w ciągu jednego miesiąca po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1. 6. Do upływu terminu przewidzianego w ust. 1 strony uprawnione do zawarcia ponadzakładowego układu zbiorowego pracy dla pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej mogą zawrzeć porozumienie o zachowaniu uprawnień i świadczeń przewidzianych w układzie zbiorowym pracy stosowanym na podstawie porozumienia, o którym mowa w ust. 1, lub o odstąpieniu od stosowania tych uprawnień i świadczeń. 7. Przy zawieraniu porozumień, o których mowa w ust. 2, 3 i 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 24116, 24117 oraz art. 24125 Kodeksu pracy. Porozumienia te podlegają zgłoszeniu do rejestru zakładowych układów zbiorowych pracy lub ponadzakładowych układów zbiorowych pracy, stosownie do zasięgu stosowania danego porozumienia. Art. 10. Z dniem, w którym tracą moc postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień wymienionych w art. 9 ust. 1, wartość przysługujących na ich podstawie świadczeń byłym pracownikom będącym emerytami lub rencistami oraz członkom ich rodzin pobierającym renty rodzinne uwzględnia się w podstawie wymiaru emerytur i rent, chyba że świadczenia te zostały im zachowane. Art. 11. Postanowienia zakładowych układów zbiorowych pracy, o których mowa w art. 5, układów zbiorowych pracy i porozumień, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz ustalenia regulaminu, o którym mowa w art. 8 ust. 1, mniej korzystne dla pracowników niż przepisy prawa pracy obowiązujące w dniu wejścia w życie ustawy przestają obowiązywać. Zamiast tych postanowień i ustaleń stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy. Art. 12. Pod pojęciem układu, o którym mowa w art. 2412 § 3 pkt 1 Kodeksu pracy, należy rozumieć układ zbiorowy pracy zawarty po wejściu w życie ustawy." "Art. 17. 1. Tworzy się przy Ministrze Pracy i Polityki Socjalnej Komisję do Spraw Układów Zbiorowych Pracy. 2. Celem Komisji będzie wspieranie rokowań zbiorowych i udzielanie pomocy stronom zamierzającym zawrzeć układ. 3. Tryb powołania, skład i zasady działania Komisji określi w drodze zarządzenia Minister Pracy i Polityki Socjalnej." "Art. 19. 1. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w art. 36 ustawy określonej w art. 13, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 53, poz. 252). 2. Do czasu zawarcia układu zbiorowego pracy dla nauczycieli w trybie przewidzianym ustawą w zakresie: 1) tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych nauczycieli poszczególnych typów szkół, placówek i innych jednostek organizacyjnych systemu oświaty, 2) zasad zmniejszania wymiaru zajęć nauczycieli ze względu na: a) stan zdrowia, b) wykonywanie prac zleconych przez organy szkoły, c) szczególne warunki pracy, d) inne szczególne przypadki, 3) wymiaru innych zajęć podyktowanych koniecznością realizowania przez nauczycieli procesu dydaktycznego, wychowawczego i opiekuńczego, w trakcie których nauczyciel pozostaje w dyspozycji szkoły, 4) norm zatrudnienia nauczycieli - bibliotekarzy i pedagogów szkolnych stosuje się przepisy, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 53, poz. 252). Art. 20. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 13, 17 i 19, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia oraz art. 18 ust. 4, który wchodzi w życie dniem 1 stycznia 1995 r." 18) art. 3-7 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 16, poz. 77), które stanowią: "Art. 3. Zakład pracy jest obowiązany zamieścić w wydanym pracownikowi świadectwie pracy informację o liczbie dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, w którym nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy, za które zostało wypłacone pracownikowi wynagrodzenie określone w art. 92 Kodeksu pracy. Art. 4. Ilekroć obowiązujące przepisy prawa pracy uzależniają możliwość rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem niezdolnym do pracy wskutek choroby lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną od upływu okresu pobierania przez niego zasiłku chorobowego, okres ten należy rozumieć łącznie z okresem pobierania przez pracownika wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Art. 5. 1. Zasiłek chorobowy, do którego prawo powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości i na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych, za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy z powodu choroby. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zasiłku macierzyńskiego, opiekuńczego i wyrównawczego oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Art. 6. 1. W okresie od dnia 1 marca 1995 r. do dnia 31 grudnia 1995 r. w zakładach pracy zatrudniających do 5 pracowników pracownicy nie zachowują prawa do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Za okres niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną przysługuje im zasiłek chorobowy. 2. Liczbę pracowników zatrudnionych w zakładach pracy, o których mowa w ust. 1, ustala się w miesiącu kalendarzowym, w którym powstała niezdolność do pracy. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1995 r." 19) art. 2-26 i 43 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 24, poz. 110), które stanowią: "Art. 2. Ilekroć w przepisach prawa pracy jest mowa o prawach i obowiązkach zakładu pracy lub kierownika zakładu pracy, przepisy te stosuje się odpowiednio do pracodawców w rozumieniu art. 3 Kodeksu pracy. Art. 3. Przewidziane w Kodeksie pracy lub w innych przepisach prawa pracy przepisy wykonawcze wydaje się po zasięgnięciu opinii związków zawodowych oraz organizacji pracodawców w zakresie, trybie i na zasadach określonych w ustawie o związkach zawodowych oraz w ustawie o organizacjach pracodawców. Art. 4. Do umów zawartych na okres próbny przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy. Art. 5. 1. Do umów o pracę zawartych na czas nie określony, wypowiedzianych przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące ustalania okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresu wypowiedzenia takich umów. 2. Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, od którego zależy okres wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony, oraz okresu, po upływie którego jest dopuszczalne rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu jego niezdolności do pracy wskutek choroby, przepis art. 36 § 11 Kodeksu pracy ma zastosowanie także do przypadków zmiany pracodawcy na zasadach określonych w tym przepisie, zaistniałych przed dniem wejścia w życie ustawy. Art. 6. W sporach o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie w związku z wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, toczących się przed sądem pracy w dniu wejścia w życie ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy. Art. 7. Okresy zatrudnienia zakończone porzuceniem pracy przez pracownika, przypadające przed dniem wejścia w życie ustawy, traktuje się od dnia jej wejścia w życie - przy ustalaniu uprawnień i świadczeń, które są uzależnione od okresu zatrudnienia i trybu ustania stosunku pracy - jak okresy zatrudnienia zakończone rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika. Art. 8. 1. Stosunki pracy z pracownikami zatrudnionymi na podstawie powołania na czas określony albo na czas nie określony na stanowiskach pracy nie wymienionych w przepisach, o których mowa w art. 68 § 1 Kodeksu pracy, przekształcają się, z dniem wejścia w życie tej ustawy, odpowiednio w stosunki pracy na podstawie umowy o pracę na czas określony albo na czas nie określony. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników odwołanych ze stanowiska przed dniem wejścia w życie ustawy; do tych pracowników stosuje się dotychczasowe przepisy regulujące stosunki pracy na podstawie powołania. Art. 9. 1. U pracodawcy zatrudniającego co najmniej 5 pracowników obowiązujący w dniu wejścia w życie ustawy regulamin, utrzymany w mocy na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 547 i z 1995 r. Nr 1, poz. 2), przekształca się z tym dniem w regulamin wynagradzania, o której mowa w art. 772 Kodeksu pracy. Dotyczy to także innych aktów zakładowych określających zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą. 2. Ustalenia regulaminu lub innego aktu zakładowego, o których mowa w ust. 1, mniej korzystne dla pracowników niż obowiązujące od dnia wejścia w życie ustawy przepisy prawa pracy, są nieważne; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy. 3. Regulamin wynagradzania, o którym mowa w art. 772 Kodeksu pracy, powinien być wprowadzony w życie w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 10. Przez użyte w art. 773 Kodeksu pracy określenie "pracownicy zatrudnieni w państwowych jednostkach sfery budżetowej" rozumie się pracowników państwowej sfery budżetowej, dla których środki na wynagrodzenia są kształtowane na podstawie odrębnej ustawy. Art. 11. 1. Obowiązujące do dnia wejścia w życie ustawy przepisy określające zasady wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą, wydane na podstawie art. 79 Kodeksu pracy, zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego - postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, dotyczące ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania, zachowują moc w stosunku do mianowanych pracowników samorządowych nie dłużej niż do upływu jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 12. W okresie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące odprawy pośmiertnej, jeżeli są one korzystniejsze dla osoby uprawnionej. Art. 13. Postępowanie przed sądem pracy dotyczące sprostowania wydanej pracownikowi opinii o pracy, a także naprawienia szkody wyrządzonej pracownikowi wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwej opinii o pracy, toczące się w dniu wejścia w życie ustawy, toczy się według dotychczasowych przepisów. Art. 14. Regulamin pracy, o którym mowa w art. 104-1043 Kodeksu pracy, powinien być wprowadzony w życie w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 15. Do kar za naruszenie porządku i dyscypliny pracy nałożonych na pracowników przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące trybu i zasad odwoływania się od tych kar. Art. 16. Do pracowników objętych w dniu wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, krótszym tygodniowym wymiarem czasu pracy niż określony w art. 129 Kodeksu pracy stosuje się dotychczasowy wymiar czasu pracy do dnia objęcia tych pracowników postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami prawa pracy ustalającymi normy ich czasu pracy. Art. 17. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 129 § 2 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu do czasu wprowadzenia dla pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich normowanego - postanowień układu zbiorowego pracy lub innych przepisów prawa pracy ustalających normy ich czasu pracy; nie dotyczy to rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1988 r. w sprawie czasu pracy w zakładach pracy (Dz. U. z 1991 r. Nr 117, poz. 511, z 1992 r. Nr 102, poz. 518, z 1993 r. Nr 132, poz. 634 i z 1994 r. Nr 140, poz. 768). Art. 18. W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej czas pracy kierowców i pomocników kierowców może być przedłużony do 12 godzin na dobę, z zachowaniem przeciętnie 42 godzin na tydzień w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 3 miesięcy. Art. 19. Przepis wykonawcze wydane na podstawie art. 130 § 2 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu, nie dłużej jednak niż do upływu 3 lat od dnia ich wejścia w życie, chyba że wcześniej ustaną warunki uzasadniające stosowanie skróconego czasu pracy do pracowników dotychczas nim objętych. Art. 20. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 145 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu szóstego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu przez okres jednego roku. Art. 21. Przepis art. 153 § 1 Kodeksu pracy stosuje się także do pracowników, którym sześciomiesięczny okres pracy upłynął przed dniem wejścia w życie przepisów działu siódmego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, jeżeli do tego dnia nie osiągnęli rocznego okresu pracy. Art. 22. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 160 Kodeksu pracy przed dniem wejścia w życie przepisów działu siódmego Kodeksu pracy, w brzmieniu ustalonym ustawą, zachowują moc po wejściu w życie przepisów tego działu, jednak nie dłużej niż do upływu 3 lat od dnia ich wejścia w życie, chyba że wcześniej ustaną warunki uzasadniające korzystanie z płatnych urlopów dodatkowych przez pracowników dotychczas nimi objętych. Art. 23. Przepis art. 209 § 1 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio do pracodawcy prowadzącego działalność w dniu wejścia w życie ustawy, z tym że termin na dokonanie czynności przewidzianych w tym przepisie ustala się na 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie. Art. 24. 1. Wnioski o rozpoznanie sporów i akta spraw wszczętych przed komisjami pojednawczymi przy sądach pracy komisje te przekazują, na żądanie pracownika zgłoszone w ciągu 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, do rozpoznania właściwemu sądowi pracy; w przypadku niezgłoszenia przez pracownika takiego żądania komisja umarza postępowanie. 2. Z upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, komisje pojednawcze określone w tym przepisie ulegają likwidacji. Art. 25. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie art. 298 Kodeksu pracy zachowują moc do czasu wydania na tej podstawie nowych przepisów wykonawczych po wejściu w życie ustawy, nie dłużej jednak niż do upływu 2 lat od dnia wejścia w życie tej ustawy. Art. 26. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie stosuje się dotychczasowe przepisy ze zmianami wynikającymi z tej ustawy." "Art. 43. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: 1) działu szóstego i siódmego Kodeksu pracy, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., 2) art. 217 i art. 2376 § 2 i 3 Kodeksu pracy, które wchodzą w życie po upływie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy, 3) art. 220 § 1 Kodeksu pracy, który wchodzi w życie po upływie jednego roku od dnia ogłoszenia przepisów, o których mowa w art. 220 § 2 Kodeksu pracy, 4) art. 221 § 2 Kodeksu pracy, który wchodzi w życie po upływie jednego roku od dnia ogłoszenia przepisów, o których mowa w art. 221 § 5 Kodeksu pracy."; 20) art. 11 ustawy z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 87, poz. 396), który stanowi: "Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów ustawy wymienionej w art. 1 w zakresie dotyczącym art. 47 ust. 1 pkt 5, art. 64 ust. 3, art. 66 ust. 2 oraz art. 70a, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1997 r."; 21) art. 10 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 147, poz. 687), który stanowi: "Art. 10. Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia, z tym że: 3) art. 2 wchodzi w życie z dniem ogłoszenia,"; 22) art. 99 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który stanowi: "Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy - Kodeks pracy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z prowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do obwieszczenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1997 r. (poz. 94) USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. KODEKS PRACY Preambuła (skreślona) 1). DZIAŁ PIERWSZY Przepisy ogólne Rozdział I Przepisy wstępne Art. 1. 2) Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców. Art. 2. Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Art. 3. 3) Pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników. Art. 31. 4) § 1. Za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. § 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do pracodawcy będącego osobą fizyczną, jeżeli nie dokonuje on osobiście czynności, o których mowa w tym przepisie. Art. 4. (skreślony) 5). Art. 5. Jeżeli stosunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szczególne, przepisy kodeksu stosuje się w zakresie nie uregulowanym tymi przepisami. Art. 6. § 1. Stosunek pracy między obywatelem polskim a polskim przedstawicielstwem, misją lub inną placówką za granicą podlega przepisom kodeksu. § 2. 6) Stosunek pracy między obywatelem polskim a przedstawicielstwem, misją albo inną placówką państwa obcego lub instytucji międzynarodowej, działającymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom kodeksu, jeżeli umowy, układy lub porozumienia międzynarodowe nie stanowią inaczej. Art. 7. (skreślony) 7). Art. 8. 8) Nie można czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Art. 9. 9) § 1. Ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. § 2. Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych. § 3. Postanowienia regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych. Rozdział II Podstawowe zasady prawa pracy Art. 10. 10) § 1. Każdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, nie można zabronić wykonywania zawodu. § 2. Państwo określa minimalną wysokość wynagrodzenia za pracę. § 3. Państwo prowadzi politykę zmierzającą do pełnego produktywnego zatrudnienia. Art. 11. 11) Nawiązanie stosunku pracy, bez względu na jego podstawę prawną, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Art. 111. 12) Pracodawca jest obowiązany szanować godność i inne dobra osobiste pracownika. Art. 112. 12) Pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w dziedzinie pracy. Art. 113. 12) Jakakolwiek dyskryminacja w stosunkach pracy, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, oraz przynależność związkową - jest niedopuszczalna. Art. 12. (skreślony) 13). Art. 13. 14) Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę. Warunki realizacji tego prawa określają przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności poprzez ustalanie najniższego wynagrodzenia za pracę. Art. 14. Pracownik ma prawo do wypoczynku, który zapewniają przepisy o czasie pracy, dniach wolnych od pracy oraz o urlopach wypoczynkowych. Art. 15. 15) Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Art. 16. 16) Pracodawca, stosownie do możliwości i warunków, zaspokaja bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników. Art. 17. 17) Pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Art. 18. § 1. 18) Postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. § 2. Postanowienia umów i aktów, o których mowa w § 1, mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy są nieważne; zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy. Art. 181. 19) § 1. Pracownicy i pracodawcy, w celu reprezentacji i obrony swoich praw i interesów, mają prawo tworzyć organizacje i przystępować do tych organizacji. § 2. Zasady tworzenia i działania organizacji, o których mowa w § 1, określa ustawa o związkach zawodowych, ustawa o organizacjach pracodawców oraz inne przepisy prawa. Art. 182. 19) Pracownicy uczestniczą w zarządzaniu zakładem pracy w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Art. 183. 19) Pracodawcy oraz organy administracji są obowiązani tworzyć warunki umożliwiające korzystanie z uprawnień określonych w przepisach, o których mowa w art. 181 i 182. Rozdział IIa 20) Nadzór i kontrola przestrzegania prawa pracy Art. 184. § 1. Nadzór i kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, sprawuje Państwowa Inspekcja Pracy. § 2. Nadzór i kontrolę przestrzegania zasad, przepisów higieny pracy i warunków środowiska pracy sprawuje Państwowa Inspekcja Sanitarna. § 3. Organizację i zakres działania inspekcji, o których mowa w § 1 i 2, określają odrębne przepisy. Art. 185. § 1. Społeczną kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, sprawuje społeczna inspekcja pracy. § 2. Organizację, zadania i uprawnienia społecznej inspekcji pracy oraz zasady jej współdziałania z Państwową Inspekcją Pracy i innymi państwowymi organami nadzoru i kontroli określają odrębne przepisy. Rozdział III (art. 19-21) skreślony 21). DZIAŁ DRUGI Stosunek pracy Rozdział I Przepisy ogólne Art. 22. § 1. 22) Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. § 11. 23) Zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. § 2. Pracownikiem może być osoba, która ukończyła 18 lat. Na warunkach określonych w dziale dziewiątym pracownikiem może być również osoba, która nie ukończyła 18 lat. § 3. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego nawiązać stosunek pracy oraz dokonywać czynności prawnych, które dotyczą tego stosunku. Jednakże gdy stosunek pracy sprzeciwia się dobru tej osoby, przedstawiciel ustawowy za zezwoleniem sądu opiekuńczego może stosunek pracy rozwiązać. Art. 23. (skreślony) 24). Art. 231. 25) § 1. W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5. § 2. Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie. § 3. O przejściu zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i wynikających z tego skutkach dla przejmowanych pracowników w zakresie ich stosunków pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracowników na piśmie, w terminie poprzedzającym dokonanie tych zmian. § 4. W terminie jednego miesiąca od zawiadomienia przewidzianego w § 3 pracownik może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. § 5. Pracodawca, z dniem przejęcia zakładu pracy lub jego części, jest obowiązany zaproponować nowe warunki pracy i płacy pracownikom świadczącym dotychczas pracę na innej podstawie niż umowa o pracę oraz wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni, do którego pracownicy mogą złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia nowych warunków pracy i płacy dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, lub od dnia, do którego mógł złożyć takie oświadczenie. Przepis § 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Art. 232. 26) Jeżeli przepisy prawa pracy przewidują współdziałanie pracodawcy z zakładową organizacją związkową w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy, pracodawca ma obowiązek współdziałać w takich sprawach z zakładową organizacją związkową reprezentującą pracownika z tytułu jego członkostwa w związku zawodowym albo wyrażenia zgody na obronę praw pracownika nie zrzeszonego w związku - zgodnie z ustawą o związkach zawodowych. Art. 24. (skreślony) 27). Rozdział II Umowa o pracę Oddział 1 Zawarcie umowy o pracę Art. 25. § 1. Umowę o pracę zawiera się na czas nie określony, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy. § 2. 28) Każda z umów, o których mowa w § 1, może być poprzedzona umową o pracę na okres próbny, nie przekraczający 3 miesięcy. Art. 251. 29) Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nie określony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca. Art. 26. Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono - w dniu zawarcia umowy. Art. 27. (skreślony) 30). Art. 28. (skreślony) 31). Art. 29. § 1. Umowa o pracę powinna być zawarta na piśmie, z wyraźnym określeniem rodzaju i warunków umowy, a w szczególności powinna określać: 1) 32) rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz termin rozpoczęcia pracy, 2) wynagrodzenie odpowiadające rodzajowi pracy. § 2. (skreślony) 33). § 3. 34) Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta na piśmie, pracodawca powinien niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia pracy, potwierdzić pracownikowi na piśmie rodzaj umowy i jej warunki. Oddział 2 Przepisy ogólne o rozwiązaniu umowy o pracę Art. 30. § 1. Umowa o pracę rozwiązuje się: 1) na mocy porozumienia stron, 2) przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem), 3) przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia), 4) z upływem czasu, na który była zawarta, 5) z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta. § 2. 35) Umowa o pracę na okres próbny rozwiązuje się z upływem tego okresu, a przed jego upływem może być rozwiązana za wypowiedzeniem. § 21. 36) Okres wypowiedzenia umowy o pracę obejmujący tydzień lub miesiąc albo ich wielokrotność kończy się odpowiednio w sobotę lub w ostatnim dniu miesiąca. § 3. Oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. § 4. 37) W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. § 5. 38) W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę lub jej rozwiązaniu bez wypowiedzenia powinno być zawarte pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy. Art. 31. (skreślony) 39). Oddział 3 Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem Art. 32. § 1. Każda ze stron może rozwiązać za wypowiedzeniem umowę o pracę zawartą na: 1) okres próbny, 2) (skreślony) 40), 3) czas nie określony. § 2. Rozwiązanie umowy o pracę następuje z upływem okresu wypowiedzenia. Art. 33. Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Art. 34. 41) Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny wynosi: 1) 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni, 2) 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie, 3) 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące. Art. 35. (skreślony) 42). Art. 36. § 1. 43) Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi: 1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy, 2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, 3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata. § 11. 44) Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika. § 2. (skreślony) 45). § 3. (skreślony) 45). § 4. (skreślony) 45). § 5. 46) Jeżeli pracownik jest zatrudniony na stanowisku związanym z odpowiedzialnością materialną za powierzone mienie, strony mogą ustalić w umowie o pracę, że w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, a w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2 - 3 miesiące. § 6. 47) Strony mogą po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich ustalić wcześniejszy termin rozwiązania umowy; ustalenie takie nie zmienia trybu rozwiązania umowy o pracę. Art. 361. 48) § 1. 49) Jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących pracodawcy, określonych w odrębnych przepisach, pracodawca może, w celu wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę, skrócić okres trzymiesięcznego wypowiedzenia, najwyżej jednak do jednego miesiąca; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część okresu wypowiedzenia. § 2. Okres, za który przysługuje odszkodowanie, wlicza się pracownikowi pozostającemu w tym okresie bez pracy do okresu zatrudnienia. Art. 37. § 1. W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. § 2. Wymiar zwolnienia wynosi: 1) 2 dni robocze - w okresie wypowiedzenia nie przekraczającego 1 miesiąca, 2) 50) 3 dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia, także w przypadku jego skrócenia na podstawie art. 361 § 1. Art. 38. § 1. 51) O zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy. § 2. 52) Jeżeli zakładowa organizacja związkowa uważa, że wypowiedzenie byłoby nieuzasadnione, może w ciągu 5 dni od otrzymania zawiadomienia zgłosić na piśmie pracodawcy umotywowane zastrzeżenia. § 3. 53) W razie nieuwzględnienia zgłoszonych w terminie zastrzeżeń zakładowej organizacji związkowej, pracodawca przedstawia sprawę ogólnokrajowej organizacji związkowej, która wypowiada się w kwestii zastrzeżeń zakładowej organizacji związkowej w ciągu 5 dni od przedstawienia sprawy. § 4. 54) Przepis § 3 stosuje się, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wchodzi w skład ogólnokrajowej organizacji związkowej. § 5. 55) Po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej, a także w razie niezajęcia przez nią stanowiska w ustalonym terminie, pracodawca podejmuje decyzję w sprawie wypowiedzenia. Art. 39. 56) Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 2 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Art. 40. 57) Przepisu art. 39 nie stosuje się w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu zaliczenia do I lub II grupy inwalidów. 57a) Art. 41. 58) Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Art. 411. 59) § 1. 60) W razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, nie stosuje się przepisów art. 38, 39 i 41, ani przepisów szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę. § 2. 60) W razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy może być rozwiązana przez każdą ze stron za dwutygodniowym wypowiedzeniem. § 3. (skreślony) 61). § 4. (skreślony) 61). Art. 42. § 1. Przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy. § 2. Wypowiedzenie warunków pracy lub płacy uważa się za dokonane, jeżeli pracownikowi zaproponowano na piśmie nowe warunki. § 3. 62) W razie odmowy przyjęcia przez pracownika zaproponowanych warunków pracy lub płacy, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków, uważa się, że wyraził zgodę na te warunki; pismo pracodawcy wypowiadające warunki pracy lub płacy powinno zawierać pouczenie w tej sprawie. W razie braku takiego pouczenia, pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków. § 4. 62) Wypowiedzenie dotychczasowych warunków pracy lub płacy nie jest wymagane w razie powierzenia pracownikowi, w przypadkach uzasadnionych potrzebami pracodawcy, innej pracy niż określona w umowie o pracę na okres nie przekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, jeżeli nie powoduje to obniżenia wynagrodzenia i odpowiada kwalifikacjom pracownika. Art. 43. 63) Pracodawca może wypowiedzieć warunki pracy lub płacy pracownikowi, o którym mowa w art. 39, jeżeli wypowiedzenie stało się konieczne ze względu na: 1) wprowadzenie nowych zasad wynagradzania dotyczących ogółu pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy lub tej ich grupy, do której pracownik należy, 2) stwierdzoną orzeczeniem lekarskim utratę zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy albo niezawinioną przez pracownika utratę uprawnień koniecznych do jej wykonywania. Oddział 4 Uprawnienia pracownika w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę 64) Art. 44. 65) Pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy, o którym mowa w dziale dwunastym. Art. 45. § 1. 66) W razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. § 2. 67) Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. § 3. 68) Przepisu § 2 nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 39 i 177, oraz w przepisach szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, chyba że uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z przyczyn określonych w art. 411; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu. Art. 46. (skreślony) 69). Art. 47. 70) Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego. Art. 471. 71) Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Art. 48. § 1. 72) Pracodawca może odmówić ponownego zatrudnienia pracownika, jeżeli w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy nie zgłosił on gotowości niezwłocznego podjęcia pracy, chyba że przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika. § 2. 73) Pracownik, który przed przywróceniem do pracy podjął zatrudnienie u innego pracodawcy, może bez wypowiedzenia, za trzydniowym uprzedzeniem, rozwiązać umowę o pracę z tym pracodawcą w ciągu 7 dni od przywrócenia do pracy. Rozwiązanie umowy w tym trybie pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Art. 49. 74) W razie zastosowania okresu wypowiedzenia krótszego niż wymagany, umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu wymaganego, a pracownikowi przysługuje wynagrodzenie do czasu rozwiązania umowy. Art. 50. § 1. Jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na okres próbny nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać. § 2. (skreślony) 75). § 3. 76) Jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. § 4. 77) Odszkodowanie, o którym mowa w § 3, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące. § 5. 78) Przepisy § 3 nie mają zastosowania w razie wypowiedzenia umowy o pracę pracownicy w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 45 w związku z art. 177. Art. 51. § 1. Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. Okresu pozostawania bez pracy, za który nie przyznano wynagrodzenia, nie uważa się za przerwę w zatrudnieniu, pociągającą za sobą utratę uprawnień uzależnionych od nieprzerwanego zatrudnienia. § 2. Pracownikowi, któremu przyznano odszkodowanie, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, odpowiadający okresowi, za który przyznano odszkodowanie. Oddział 5 Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia Art. 52. § 1. 79) Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie: 1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych, 2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem, 3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. § 2. 80) Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. § 3. 81) Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni. § 4. (skreślony) 82). Art. 53. § 1. 83) Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia: 1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa: a) dłużej niż 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową; 2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc. § 2. 84) Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem - w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a w przypadku odosobnienia pracownika ze względu na chorobę zakaźną - w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku. § 3. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. § 4. 85) Przepisy art. 36 § 11 i art. 52 § 3 stosuje się odpowiednio. § 5. 86) Pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w § 1 i 2, zgłosi swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn. Art. 54. (skreślony) 87). Art. 55. § 1. 88) Pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli zostanie wydane orzeczenie lekarskie stwierdzające szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, a pracodawca nie przeniesie go w terminie wskazanym w orzeczeniu lekarskim do innej pracy, odpowiedniej ze względu na stan jego zdrowia i kwalifikacje zawodowe. § 11. 89) Pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie określonym w § 1 także wtedy, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika; w takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę została zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni. § 2. 90) Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie, z podaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy. Przepis art. 52 § 2 stosuje się odpowiednio. § 3. 91) Rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn określonych w § 1 i 11 pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa wiążą z rozwiązaniem umowy przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Oddział 6 Uprawnienia pracownika w razie niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia 92) Art. 56. § 1. 93) Pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. § 2. 94) Przepisy art. 45 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 57. § 1. Pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 miesiące i nie mniej niż za 1 miesiąc. § 2. Jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego. § 3. (skreślony) 95). § 4. Przepisy art. 48 i 51 § 1 stosuje się odpowiednio. Art. 58. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące. Art. 59. 96) W razie rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę, zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie, jeżeli upłynął już termin, do którego umowa miała trwać, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do upływu tego terminu. Odszkodowanie przysługuje w wysokości określonej w art. 58. Art. 60. 97) Jeżeli pracodawca rozwiązał umowę o pracę w okresie wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia. Art. 61. Do pracownika, któremu przyznano odszkodowanie na podstawie przepisów niniejszego oddziału, stosuje się odpowiednio przepis art. 51 § 2. Oddział 6a 98) Uprawnienia pracodawcy w razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia Art. 611. W razie nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 § 11, pracodawcy przysługuje roszczenie o odszkodowanie. O odszkodowaniu orzeka sąd pracy. Art. 612. § 1. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 611, przysługuje w wysokości wyrządzonej szkody, jednakże nie może ono przewyższać wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - wynagrodzenia za okres 2 tygodni. § 2. W razie orzeczenia przez sąd pracy o odszkodowaniu, przepisu art. 55 § 3 nie stosuje się. Art. 62. (skreślony) 99). Oddział 7 Wygaśnięcie umowy o pracę Art. 63. Umowa o pracę wygasa w przypadkach określonych w kodeksie oraz w przepisach szczególnych. Art. 631. 100) § 1. Z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa. § 2. Prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku. Art. 632. 100) § 1. Z dniem śmierci pracodawcy umowy o pracę z pracownikami wygasają, z zastrzeżeniem przepisu § 3. § 2. Pracownikowi, którego umowa o pracę wygasła z przyczyn określonych w § 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a w przypadku zawarcia umowy o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni. § 3. Przepis § 1 nie ma zastosowania w razie przejęcia pracownika przez nowego pracodawcę na zasadach określonych w art. 231. Art. 64. (skreślony) 101). Art. 65. (skreślony) 101). Art. 66. § 1. 102) Umowa o pracę wygasa z upływem 3 miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że pracodawca rozwiązał wcześniej bez wypowiedzenia umowę o pracę z winy pracownika. § 2. 103) Pracodawca, pomimo wygaśnięcia umowy o pracę z powodu tymczasowego aresztowania, jest obowiązany ponownie zatrudnić pracownika, jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający, a pracownik zgłosił swój powrót do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. Przepisy art. 48 stosuje się odpowiednio. § 3. Przepisów § 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania. Art. 67. 104) W razie naruszenia przez pracodawcę przepisów niniejszego oddziału, pracownikowi przysługuje prawo odwołania do sądu pracy. W zakresie roszczeń stosuje się odpowiednio przepisy oddziału 6 niniejszego rozdziału. Rozdział III Stosunek pracy na podstawie powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę Oddział 1 Stosunek pracy na podstawie powołania Art. 68. § 1. 105) Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie powołania w przypadkach określonych w odrębnych przepisach albo w przepisach wydanych na podstawie art. 298. § 11. 106) Stosunek pracy, o którym mowa w § 1, nawiązuje się na czas nie określony, a jeżeli na podstawie przepisów szczególnych pracownik został powołany na czas określony, stosunek pracy nawiązuje się na okres objęty powołaniem. § 2. (skreślony) 107). Art. 681. 108) Powołanie może być poprzedzone konkursem, choćby przepisy szczególne nie przewidywały wymogu wyłonienia kandydata na stanowisko wyłącznie w wyniku konkursu. Art. 682. 108) § 1. Stosunek pracy na podstawie powołania nawiązuje się w terminie określonym w powołaniu, a jeżeli termin ten nie został określony - w dniu doręczenia powołania, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. § 2. Powołanie powinno być dokonane na piśmie. Art. 683. 109) Jeżeli pracownik powołany na stanowisko w wyniku konkursu pozostaje w stosunku pracy z innym pracodawcą i obowiązuje go trzymiesięczny okres wypowiedzenia, może on rozwiązać ten stosunek za jednomiesięcznym wypowiedzeniem. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie pociąga za sobą skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem. Art. 69. 110) Jeżeli przepisy niniejszego oddziału nie stanowią inaczej, do stosunku pracy na podstawie powołania stosuje się przepisy dotyczące umowy o pracę na czas nie określony, z wyłączeniem przepisów regulujących: 1) tryb postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę, 2) rozpatrywanie sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania: a) o bezskuteczności wypowiedzeń, b) o odszkodowaniu przewidzianym w razie wypowiedzenia umowy o pracę, c) o przywracaniu do pracy. Art. 70. § 1. 111) Pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być w każdym czasie - niezwłocznie lub w określonym terminie - odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał. Dotyczy to również pracownika, który na podstawie przepisów szczególnych został powołany na stanowisko na czas określony. § 11. 112) Odwołanie powinno być dokonane na piśmie. § 12. 112) Stosunek pracy z pracownikiem odwołanym ze stanowiska rozwiązuje się na zasadach określonych w przepisach niniejszego oddziału, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. § 2. Odwołanie jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. W okresie wypowiedzenia pracownik ma prawo do wynagrodzenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem. § 3. Odwołanie jest równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia, jeżeli nastąpiło z przyczyn, o których mowa w art. 52 lub 53. Art. 71. 113) Na wniosek lub za zgodą pracownika pracodawca może zatrudnić go w okresie wypowiedzenia przy innej pracy, odpowiedniej ze względu na jego kwalifikacje zawodowe, a po upływie okresu wypowiedzenia zatrudnić na uzgodnionych przez strony warunkach pracy i płacy. Art. 72. § 1. Jeżeli odwołanie nastąpiło w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, bieg wypowiedzenia rozpoczyna się po upływie tego okresu. Jeżeli jednak usprawiedliwiona nieobecność trwa dłużej niż okres przewidziany w art. 53 § 1 i 2, organ, który pracownika powołał, może rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia. § 2. W razie odwołania pracownicy w okresie ciąży, organ odwołujący jest obowiązany zapewnić jej inną pracę, odpowiednią ze względu na jej kwalifikacje zawodowe, przy czym przez okres równy okresowi wypowiedzenia pracownica ma prawo do wynagrodzenia w wysokości przysługującej przed odwołaniem. Jeżeli jednak pracownica nie wyrazi zgody na podjęcie innej pracy, stosunek pracy ulega rozwiązaniu z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, którego bieg rozpoczyna się od dnia zaproponowania na piśmie innej pracy. § 3. Przepisy § 2 stosuje się odpowiednio w razie odwołania pracownika, któremu brakuje nie więcej niż 2 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. § 4. 114) W razie naruszenia przepisów § 1-3, pracownikowi przysługuje prawo odwołania do sądu pracy. Oddział 2 Stosunek pracy na podstawie wyboru Art. 73. § 1. Nawiązanie stosunku pracy następuje na podstawie wyboru, jeżeli z wyboru wynika obowiązek wykonywania pracy w charakterze pracownika. § 2. Stosunek pracy z wyboru rozwiązuje się z wygaśnięciem mandatu. Art. 74. 115) Pracownik pozostający w związku z wyborem na urlopie bezpłatnym ma prawo powrotu do pracy u pracodawcy, który zatrudniał go w chwili wyboru, na stanowisko równorzędne pod względem wynagrodzenia z poprzednio zajmowanym, jeżeli zgłosi swój powrót w ciągu 7 dni od rozwiązania stosunku pracy z wyboru. Niedotrzymanie tego warunku powoduje wygaśnięcie stosunku pracy, chyba że nastąpiło z przyczyn niezależnych od pracownika. Art. 75. Pracownikowi, który nie pozostawał w związku z wyborem na urlopie bezpłatnym, przysługuje odprawa w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Oddział 3 Stosunek pracy na podstawie mianowania Art. 76. Stosunek pracy nawiązuje się na podstawie mianowania w przypadkach uzasadnionych szczególnym charakterem pracy, określonych odrębnymi przepisami lub przepisami wydanymi na podstawie art. 298. Oddział 4 Stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę Art. 77. § 1. Stosunek pracy między spółdzielnią pracy a jej członkiem nawiązuje się przez spółdzielczą umowę o pracę. § 2. 116) Stosunek pracy na podstawie spółdzielczej umowy o pracę reguluje ustawa - Prawo spółdzielcze, a w zakresie nie uregulowanym odmiennie tą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu pracy. DZIAŁ TRZECI Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia Rozdział I 117) Ustalanie wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą Art. 771. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą ustalają układy zbiorowe pracy, zgodnie z przepisami działu jedenastego, z zastrzeżeniem przepisów art. 772-774. Art. 772. § 1. Pracodawca zatrudniający co najmniej 5 pracowników, nie objętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy odpowiadającym wymaganiom określonym w § 3, ustala warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. § 2. W regulaminie wynagradzania, o którym mowa w § 1, pracodawca może ustalić także inne świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania. § 3. Regulamin wynagradzania obowiązuje do czasu objęcia pracowników zakładowym układem zbiorowym pracy lub ponadzakładowym układem zbiorowym pracy ustalającym warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych z pracą w zakresie i w sposób umożliwiający określanie, na jego podstawie, indywidualnych warunków umów o pracę. § 4. Regulamin wynagradzania ustala pracodawca. Jeżeli u danego pracodawcy działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca uzgadnia z nią regulamin wynagradzania. § 5. Do regulaminu wynagradzania stosuje się odpowiednio przepisy art. 239 § 3, art. 24112 § 2, art. 24113 oraz art. 24122. § 6. Regulamin wynagradzania wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Art. 773. Zasady wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej, jeżeli nie są oni objęci ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, określi, w drodze rozporządzenia - w zakresie nie zastrzeżonym w odrębnych przepisach do właściwości innych organów - Minister Pracy i Polityki Socjalnej, na wniosek właściwego ministra. Art. 774. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze zarządzenia: 117a) 1) najniższe wynagrodzenie za pracę, przysługujące pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, oraz przypadki, w których mimo niewykonywania pracy w takim wymiarze pracownikowi przysługuje najniższe wynagrodzenie, 2) zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej. Rozdział Ia 118) Wynagrodzenie za pracę Art. 78. 119) § 1. Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. § 2. W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się, w trybie przewidzianym w art. 771-773, wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, a także innych (dodatkowych) składników wynagrodzenia, jeżeli zostały one przewidziane z tytułu wykonywania określonej pracy. Art. 79. (skreślony) 120). Art. 80. 121) Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Art. 81. 122) § 1. Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od najniższego wynagrodzenia określonego na podstawie art. 774 pkt 1. § 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, przysługuje pracownikowi za czas niezawinionego przez niego przestoju. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie nie przysługuje. § 3. Pracodawca może na czas przestoju powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak od wynagrodzenia ustalonego zgodnie z § 1. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę. § 4. Wynagrodzenie za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków, jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią. W razie powierzenia pracownikowi na czas takiego przestoju innej pracy, przysługuje mu wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, chyba że przepisy prawa pracy przewidują stosowanie zasad określonych w § 3. Art. 82. § 1. Za wadliwe wykonanie z winy pracownika produktów lub usług wynagrodzenie nie przysługuje. Jeżeli wskutek wadliwie wykonanej pracy z winy pracownika nastąpiło obniżenie jakości produktu lub usługi, wynagrodzenie ulega odpowiedniemu zmniejszeniu. § 2. Jeżeli wadliwość produktu lub usługi została usunięta przez pracownika, przysługuje mu wynagrodzenie odpowiednie do jakości produktu lub usługi, z tym że za czas pracy przy usuwaniu wady wynagrodzenie nie przysługuje. Art. 83. § 1. Normy pracy, stanowiące miernik nakładu pracy, jej wydajności i jakości, mogą być stosowane, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy. § 2. 123) Normy pracy są ustalane z uwzględnieniem osiągniętego poziomu techniki i organizacji pracy. Normy pracy mogą być zmieniane w miarę wdrażania technicznych i organizacyjnych usprawnień zapewniających wzrost wydajności pracy. § 3. Przekraczanie norm pracy nie stanowi podstawy do ich zmiany, jeżeli jest ono wynikiem zwiększonego osobistego wkładu pracy pracownika lub jego sprawności zawodowej. § 4. O zmianie normy pracy pracownicy powinni być zawiadomieni co najmniej na 2 tygodnie przed wprowadzeniem nowej normy. Rozdział II Ochrona wynagrodzenia za pracę Art. 84. Pracownik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia ani przenieść tego prawa na inną osobę. Art. 85. 124) § 1. Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. § 2. Wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. § 3. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzedzającym. § 4. Składniki wynagrodzenia za pracę, przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, wypłaca się z dołu w terminach określonych w przepisach prawa pracy. § 5. Pracodawca, na żądanie pracownika, jest obowiązany udostępnić do wglądu dokumenty, na których podstawie zostało obliczone jego wynagrodzenie. Art. 86. 125) § 1. Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy. § 2. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej; częściowe spełnienie wynagrodzenia w innej formie niż pieniężna jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy przewidują to ustawowe przepisy prawa pracy lub układ zbiorowy pracy. § 3. Obowiązek wypłacenia wynagrodzenia może być spełniony w inny sposób niż do rąk pracownika, za jego uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie. Art. 87. § 1. 126) Z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - podlegają potrąceniu tylko następujące należności: 1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych, 2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, 3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi, 4) kary pieniężne przewidziane w art. 108. § 2. Potrąceń dokonuje się w kolejności podanej w § 1. § 3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach: 1) w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych - do wysokości trzech piątych wynagrodzenia, 2) w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych - do wysokości połowy wynagrodzenia. § 4. Potrącenia, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami, o których mowa w § 1 pkt 1 - trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108. § 5. 127) Nagroda z zakładowego funduszu nagród 127a) oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości. § 6. 128) Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia kwoty wynagrodzenia wolne od potrąceń z tytułów wymienionych w § 1 pkt 2-4. § 7. 129) Z wynagrodzenia za pracę odlicza się, w pełnej wysokości, kwoty wypłacone w poprzednim terminie płatności za okres nieobecności w pracy, za który pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Art. 88. § 1. 130) Przy zachowaniu zasad określonych w art. 87 potrąceń na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych pracodawca może dokonywać również bez postępowania egzekucyjnego, z wyjątkiem przypadków gdy: 1) świadczenia alimentacyjne mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie wszystkich należności alimentacyjnych, 2) wynagrodzenie za pracę zostało zajęte w trybie egzekucji sądowej lub administracyjnej. § 2. 131) Potrąceń, o których mowa w § 1, pracodawca dokonuje na wniosek wierzyciela na podstawie przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego. Art. 89. (skreślony) 132). Art. 90. 133) W sprawach nie unormowanych w art. 87 i 88 stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego i przepisy o egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych. Art. 91. 134) Należności inne niż wymienione w art. 87 § 1 i 7 mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. Rozdział III Świadczenia przysługujące w okresie czasowej niezdolności do pracy Art. 92. 135) § 1. Za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek: 1) choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 35 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu, 2) wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby zawodowej lub choroby przypadającej w czasie ciąży - w okresie wskazanym w pkt 1 - pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia. § 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i wypłaca za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy. § 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1: 1) nie ulega obniżeniu w przypadku ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, 2) nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego. § 4. Za czas niezdolności do pracy, o której mowa w § 1, trwającej łącznie dłużej niż 35 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Rozdział IIIa 136) Odprawa rentowa lub emerytalna Art. 921. § 1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty inwalidzkiej lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. § 2. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa. Rozdział IV Odprawa pośmiertna Art. 93. 137) § 1. W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, rodzinie przysługuje od pracodawcy odprawa pośmiertna. § 2. Wysokość odprawy, o której mowa w § 1, jest uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi:: 1) jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat, 2) trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat, 3) sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat. § 3. Przepis art. 36 § 11 stosuje się odpowiednio. § 4. Odprawa pośmiertna przysługuje następującym członkom rodziny pracownika: 1) małżonkowi, 2) innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. § 5. Odprawę pośmiertną dzieli się w częściach równych pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny. § 6. Jeżeli po zmarłym pracowniku pozostał tylko jeden członek rodziny uprawniony do odprawy pośmiertnej, przysługuje mu odprawa w wysokości połowy odpowiedniej kwoty określonej w § 2. § 7. Odprawa pośmiertna nie przysługuje, jeżeli pracodawca ubezpieczył pracownika na życie i rodzinie, o której mowa w § 4, przysługuje z tego tytułu od zakładu ubezpieczeń odszkodowanie w wysokości co najmniej równej tej odprawie. DZIAŁ CZWARTY Obowiązki pracodawcy i pracownika 138) Rozdział I Obowiązki pracodawcy 139) Art. 94. Pracodawca 140) jest obowiązany w szczególności: 1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami, 2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy, 3) (skreślony) 141), 4) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, 5) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie, 6) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, 7) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły zawodowej lub szkoły wyższej warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy, 8) 142) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników, 9) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy, 9a) 143) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników, 10) 144) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. Art. 95. (skreślony) 145). Art. 96. (skreślony) 145). Art. 97. § 1. 146) W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. Wydanie świadectwa pracy nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. § 2. 147) W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach. § 21. 148) Pracownik może w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy. § 3. 149) Jeżeli z orzeczenia sądu pracy wynika, że rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca jest obowiązany zamieścić w świadectwie pracy informację, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę. § 4. 149) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową treść świadectwa pracy oraz sposób i tryb jego wydawania i prostowania. Art. 98. (skreślony) 150). Art. 99. § 1. 151) Pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę wskutek niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy. § 2. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z tego powodu, nie dłuższy jednak niż 6 tygodni. § 3. (skreślony) 152). § 4. 153) Orzeczenie o odszkodowaniu w związku z wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy stanowi podstawę do zmiany tego świadectwa. Rozdział II Obowiązki pracownika Art. 100. 154) § 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. § 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności: 1) przestrzegać czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy, 2) przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku, 3) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych, 4) dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, 5) przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach, 6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. Art. 101. (skreślony) 155). Rozdział IIa 156) Zakaz konkurencji Art. 1011. § 1. W zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji). § 2. Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownika wyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału I w dziale piątym. Art. 1012. § 1. Przepis art. 1011 § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3. § 2. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 1, przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym przepisie, w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. § 3. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji; odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. W razie sporu o odszkodowaniu orzeka sąd pracy. Art. 1013. Umowy, o których mowa w art. 1011 § 1 i w art. 1012 § 1, wymagają pod rygorem nieważności formy pisemnej. Art. 1014. Przepisy rozdziału nie naruszają zakazu konkurencji przewidzianego w odrębnych przepisach. Rozdział III Kwalifikacje zawodowe pracowników Art. 102. 157) Kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w przepisach prawa pracy przewidzianych w art. 771-773, w zakresie nie uregulowanym w przepisach szczególnych. Art. 103. 158) W zakresie i na warunkach ustalonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej pracodawca ułatwia pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Rozdział IV 159) Regulamin pracy Art. 104. § 1. Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników. § 2. Regulaminu pracy nie wprowadza się, jeżeli w zakresie przewidzianym w § 1 obowiązują postanowienia układu zbiorowego pracy lub gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 5 pracowników. Art. 1041. § 1. Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności: 1) organizację pracy, warunki przebywania na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenie pracowników w narzędzia i materiały, a także w odzież i obuwie robocze oraz w środki ochrony indywidualnej i higieny osobistej, 2) systemy i rozkłady czasu pracy, 3) terminy dodatkowych dni wolnych od pracy, 4) porę nocną, 5) termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia, 6) wykazy prac wzbronionych pracownikom młodocianym oraz kobietom, 7) rodzaje prac i wykaz stanowisk pracy dozwolonych pracownikom młodocianym w celu odbywania przygotowania zawodowego, 8) obowiązki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, w tym także sposób informowania pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, 9) przyjęty u danego pracodawcy sposób potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. § 2. Regulamin pracy powinien zawierać informacje o karach stosowanych zgodnie z art. 108 z tytułu odpowiedzialności porządkowej pracowników. Art. 1042. § 1. Regulamin pracy ustala pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. § 2. W razie nieuzgodnienia treści regulaminu pracy z zakładową organizacją związkową w ustalonym przez strony terminie, a także w przypadku, gdy u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, regulamin pracy ustala pracodawca. Art. 1043. § 1. Regulamin pracy wchodzi w życie po upływie 2 tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy. § 2. Pracodawca jest obowiązany zapoznać pracownika z treścią regulaminu pracy przed rozpoczęciem przez niego pracy. Rozdział V Nagrody i wyróżnienia Art. 105. Pracownikom, którzy przez wzorowe wypełnianie swoich obowiązków, przejawianie inicjatywy w pracy i podnoszenie jej wydajności oraz jakości przyczyniają się szczególnie do wykonywania zadań zakładu, mogą być przyznawane nagrody i wyróżnienia. Art. 106. (skreślony) 160). Art. 107. § 1. 161) Nagrody i wyróżnienia przyznaje pracodawca po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. § 2. Odpis zawiadomienia o przyznaniu nagrody lub wyróżnienia składa się do akt osobowych pracownika. Rozdział VI Odpowiedzialność porządkowa pracowników 162) Art. 108. § 1. 163) Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonego porządku, regulaminu pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych pracodawca może stosować: 1) karę upomnienia, 2) karę nagany. § 2. 164) Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną. § 3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1-3. § 4. 165) Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na cele socjalne. Art. 109. § 1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia. § 2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika. § 3. 166) Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w § 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy. Art. 110. 167) O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika. Art. 111. 168) Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy. Art. 112. 169) § 1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu. § 2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary. § 3. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej kary. Art. 113. 170) § 1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu. § 2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary. Art. 1131. 171) Pracownik, wobec którego zastosowano karę przewidzianą w art. 108, nie może być pozbawiony dodatkowo tych uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy, które są uzależnione od nienaruszenia obowiązków pracowniczych w zakresie uzasadniającym odpowiedzialność porządkową. DZIAŁ PIĄTY Odpowiedzialność materialna pracowników Rozdział I Odpowiedzialność pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy 172) Art. 114. 173) Pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną według zasad określonych w przepisach niniejszego rozdziału. Art. 115. 174) Pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda. Art. 116. 175) Pracodawca jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody. Art. 117. § 1. 176) Pracownik nie ponosi odpowiedzialności za szkodę w takim zakresie, w jakim pracodawca lub inna osoba przyczyniły się do jej powstania albo zwiększenia. § 2. 177) Pracownik nie ponosi ryzyka związanego z działalnością pracodawcy, a w szczególności nie odpowiada za szkodę wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka. § 3. (skreślony) 178). Art. 118. W razie wyrządzenia szkody przez kilku pracowników każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych pracowników do powstania szkody, odpowiadają oni w częściach równych. Art. 119. 179) Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Art. 120. § 1. 180) W razie wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, zobowiązany do naprawienia szkody jest wyłącznie pracodawca. § 2. 181) Wobec pracodawcy, który naprawił szkodę wyrządzoną osobie trzeciej, pracownik ponosi odpowiedzialność przewidzianą w przepisach niniejszego rozdziału. Art. 121. § 1. 182) Jeżeli naprawienie szkody następuje na podstawie ugody pomiędzy pracodawcą i pracownikiem, wysokość odszkodowania może być obniżona, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, a w szczególności stopnia winy pracownika i jego stosunku do obowiązków pracowniczych. § 2. 183) Przy uwzględnieniu okoliczności wymienionych w § 1 wysokość odszkodowania może być także obniżona przez sąd pracy; dotyczy to również przypadku, gdy naprawienie szkody następuje na podstawie ugody sądowej. Art. 1211. 184) § 1. W razie niewykonania ugody przez pracownika, podlega ona wykonaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, po nadaniu jej klauzuli wykonalności przez sąd pracy. § 2. Sąd pracy odmówi nadania klauzuli wykonalności ugodzie, jeżeli ustali, że jest ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Art. 122. 185) Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, jest obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości. Art. 123. (skreślony) 186). Rozdział II Odpowiedzialność za mienie powierzone pracownikowi Art. 124. § 1. Pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się: 1) pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, 2) 187) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu. § 2. Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. § 3. 188) Od odpowiedzialności określonej w § 1 i 2 pracownik może się uwolnić, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia. Art. 125. § 1. 189) Na zasadach określonych w art. 124 pracownicy mogą przyjąć wspólną odpowiedzialność materialną za mienie powierzone im łącznie z obowiązkiem wyliczenia się. Podstawą łącznego powierzenia mienia jest umowa o współodpowiedzialności materialnej, zawarta na piśmie przez pracowników z pracodawcą. § 2. Pracownicy ponoszący wspólną odpowiedzialność materialną odpowiadają w częściach określonych w umowie. Jednakże w razie ustalenia, że szkoda w całości lub w części została spowodowana przez niektórych pracowników, za całość szkody lub za stosowną jej część odpowiadają tylko sprawcy szkody. Art. 126. § 1. 190) Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres i szczegółowe zasady stosowania przepisów art. 125 oraz tryb łącznego powierzania mienia. § 2. 191) Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może określić warunki odpowiedzialności za szkodę w mieniu, o którym mowa w art. 124 § 2 i w art. 125: 1) w ograniczonej wysokości, ustalonej tym rozporządzeniem, 2) na zasadach przewidzianych w art. 114-116 i 118. Art. 127. 192) Do odpowiedzialności określonej w art. 124-126 stosuje się odpowiednio przepisy art. 117, 121, 1211 i 122. DZIAŁ SZÓSTY 193) Czas pracy Rozdział I Wymiar i rozkład czasu pracy Art. 128. 194) Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Art. 129. 195) Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie przekraczającym 3 miesięcy, z zastrzeżeniem przepisów art. 1292, 1294 i art. 132 § 2 i 4. Art. 1291. 196) § 1. Przy wprowadzaniu rozkładów czasu pracy, o którym mowa w art. 129, uwzględnia się 39 dodatkowych dni wolnych od pracy w roku kalendarzowym, przy czym w każdym okresie obejmującym kolejne trzy miesiące liczba tych dni nie może być mniejsza niż 9. § 2. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. § 3. W razie rozwiązania umowy o pracę przed upływem okresu rozliczeniowego, pracownikowi przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia, obliczonego jak za pracę w godzinach nadliczbowych - przy odpowiednim stosowaniu przepisu § 2 - za czas przepracowany od początku okresu rozliczeniowego do dnia rozwiązania umowy o pracę. Art. 1292. 196) Przy wprowadzaniu rozkładów czasu pracy obejmujących większą liczbę dodatkowych dni wolnych od pracy niż określona w art. 1291 § 1, nie przekraczającą jednak 52, dobowy wymiar czasu pracy może być podwyższony do 9 godzin. Art. 1293. 196) § 1. W razie niewykorzystania przez pracownika dodatkowego dnia wolnego od pracy, o którym mowa w art. 1291 § 1 i w art. 1292, nie przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy ani dodatkowe wynagrodzenie. § 2. Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonywał pracę w dniu dla niego dodatkowo wolnym od pracy, o którym mowa w art. 1291 § 1 i w art. 1292, przysługuje w zamian dzień wolny w innym terminie. Dni wolne z tego tytułu, na wniosek pracownika lub za jego zgodą, mogą być udzielone także po upływie okresu rozliczeniowego, najpóźniej do końca następnego okresu rozliczeniowego. § 3. W razie niewykorzystania dnia wolnego od pracy, należnego zgodnie z § 2, pracownikowi przysługuje dzień wolny w innym wyznaczonym w tym celu terminie, a w przypadku nieudzielenia dnia wolnego - wynagrodzenie z dodatkiem określonym w art. 134, przewidzianym za pracę w święto. Art. 1294. 196) § 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę, a w stosunku do kierowców w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej - do 10 godzin na dobę. W tych rozkładach czas pracy nie może przekraczać przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. § 2. Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż jeden miesiąc. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, po wyrażeniu na to zgody przez zakładową organizację związkową, a jeżeli taka organizacja nie działa u danego pracodawcy - po uprzednim zawiadomieniu właściwego inspektora pracy - okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do trzech miesięcy. § 3. W trybie określonym w § 2 zdanie drugie, okres rozliczeniowy - przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych - może być przedłużony do sześciu miesięcy. Art. 1295. 196) W rozkładach czasu pracy, o którym mowa w art. 1292 i 1294, wymiar czasu pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) pracownic opiekujących się dzieckiem do lat 4, bez ich zgody - nie może przekraczać 8 godzin na dobę. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nie przepracowany w związku ze zmniejszeniem z tego powodu wymiaru jego czasu pracy. Art. 1296. 196) § 1. Do kierowców w transporcie samochodowym i w komunikacji samochodowej może być stosowany, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, przerywany czas pracy według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 6 godzin. § 2. Przerwy, o której mowa w § 1, nie wlicza się do czasu pracy, jednakże za czas tej przerwy pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia w wysokości połowy wynagrodzenia należnego za czas przestoju. Art. 1297. 196) Sposób wprowadzania i terminy dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w art. 1291 § 1 i w art. 1292, oraz ustalania rozkładów czasu pracy, o którym mowa w art. 1292, 1294 i 1296 - określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy. Art. 1298. 196) § 1. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją, czas pracy pracowników może być określony wymiarem ich zadań. Zadania tych pracowników powinny być ustalone w taki sposób, aby pracownicy mogli je wykonać w ramach norm czasu pracy określonych w art. 129. § 2. Czas pracy, o którym mowa w § 1, wprowadza się w trybie przewidzianym w art. 1297 lub na podstawie umowy o pracę. Art. 1299. 196) Wymiar czasu pracy, wynikający z norm określonych w art. 129, ulega obniżeniu w okresie rozliczeniowym o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, przypadającą do przepracowania w okresie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy. Art. 12910. 196) Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, pracodawca jest obowiązany wprowadzić przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą wlicza się do czasu pracy. Art. 12911. 196) Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy, z uwzględnieniem pracy w godzinach nadliczbowych. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie. Art. 130. 197) § 1. Skrócenie czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm. § 2. Wykaz stanowisk pracy objętych skróconym czasem pracy, zgodnie z § 1 - na czas trwania warunków szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia - określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy. Art. 131. (skreślony) 198). Rozdział II Czas pracy w ruchu ciągłym Art. 132. § 1. Pracą w ruchu ciągłym jest praca, która ze względu na technologię produkcji nie może być wstrzymana. § 2. 199) Czas pracy w ruchu ciągłym może być przedłużony do 48 godzin przeciętnie na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, trwającym nie dłużej niż 4 tygodnie. W granicach tej normy czas pracy może być przedłużony jednego dnia w niektórych tygodniach do 12 godzin. § 3. Przepisy § 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli praca nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. § 4. 200) W ruchu ciągłym, jak również w innych uzasadnionych przypadkach, może być stosowana czterobrygadowa lub podobna organizacja pracy, w której czas pracy nie przekracza 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie dłuższym niż 4 miesiące. § 5. 201) W przypadku wymienionym w § 2 przepisy art. 1291 § 2 i 3 oraz art. 1295 stosuje się odpowiednio, a w przypadku wymienionym w § 4 stosuje się odpowiednio przepisy art. 1291 § 2 i 3. Rozdział III Praca w godzinach nadliczbowych Art. 133. § 1. Praca wykonywana ponad normy czasu pracy, ustalone zgodnie z przepisami kodeksu, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Praca taka jest dopuszczalna tylko w razie: 1) konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii, 2) 202) szczególnych potrzeb pracodawcy. § 2. 203) Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku z okolicznościami określonymi w § 1 pkt 2 nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 4 godzin na dobę i 150 godzin w roku kalendarzowym. § 3. (skreślony) 204). Art. 1331. 205) Przepisu art. 133 § 1 pkt 2 nie stosuje się do pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia. Art. 134. § 1. 206) Za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości: 1) 50% wynagrodzenia - za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych na dobę, 2) 100% wynagrodzenia - za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych oraz w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy, w niedziele lub w święta. § 11. 207) Dodatek, o którym mowa w § 1, przysługuje także za każdą godzinę pracy przekraczającą przeciętną tygodniową normę czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. § 12. 207) Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatków, o których mowa w § 1 i § 11, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. § 2. 208) Dodatek, o którym mowa w § 1, nie przysługuje za pracę w niedzielę w normalnym czasie pracy, jeżeli pracownikowi udzielono innego dnia wolnego od pracy w tygodniu. Dotyczy to także pracy w święto. § 3. 209) W stosunku do pracowników wykonujących stale pracę poza zakładem pracy dodatek, o którym mowa w § 1, może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych. Art. 135. 210) § 1. Pracownicy zarządzający, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, główni księgowi i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu pracy, a także zastępcy tych osób, wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. § 2. Pracownikom, o których mowa w § 1, z wyłączeniem pracowników zarządzających, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, przysługuje jednak prawo do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy wykonanej na polecenie pracodawcy w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę, święto lub w dodatkowym dniu wolnym od pracy, jeżeli za pracę w tym dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. Art. 136. 211) Do pracowników, których czas pracy został określony wymiarem ich zadań, nie stosuje się art. 134. Rozdział IV Praca w nocy oraz w niedziele i święta Art. 137. § 1. 212) Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 2100 i 700. § 2. 213) Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie art. 774 pkt 1. Art. 138. 214) § 1. Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. § 2. Za pracę w niedzielę oraz w święto uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 600 w tym dniu a godziną 600 następnego dnia, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina. Art. 139. 215) Praca w niedzielę oraz w święto jest dozwolona: 1) w przypadkach określonych w art. 133 § 1 pkt 1, 2) w ruchu ciągłym, 3) w czterobrygadowej lub podobnej organizacji pracy, 4) w grupowej organizacji pracy, 5) przy niezbędnych remontach, 6) w transporcie i w komunikacji, 7) w zakładowych strażach pożarnych, 8) przy pilnowaniu mienia, 9) w rolnictwie i w hodowli, 10) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w: a) placówkach handlowych, b) zakładach świadczących usługi dla ludności, c) gastronomii, d) zakładach hotelarskich, e) zakładach komunalnych, f) zakładach opieki zdrowotnej, g) domach pomocy społecznej, h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku. Art. 140. § 1. 216) Pracownikowi zatrudnionemu w niedzielę pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy w tygodniu. Pracodawca może udzielić dnia wolnego w zamian za pracę w święto. § 2. 217) W zakładach pracy, w których praca odbywa się również w niedziele, pracownik powinien korzystać co najmniej raz na 3 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracowników zatrudnionych w czterobrygadowej lub podobnej organizacji pracy, a także w grupowej organizacji pracy. Rozdział V Przepisy szczególne o czasie pracy Art. 141. (skreślony) 218). Art. 142. 219) Przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy może być wprowadzony, w poszczególnych dniach i tygodniach, dłuższy czas pracy, niż to wynika z przepisów art. 129, jeżeli jest on wyrównywany skróceniem czasu pracy w innych dniach lub tygodniach w okresie nie przekraczającym jednego miesiąca. Praca w granicach takiego rozkładu czasu pracy nie jest pracą w godzinach nadliczbowych. Art. 143. 220) W zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę pracodawca, na wniosek pracownika, może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy. W tym przypadku pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych. Art. 144. § 1. 221) Czasu dyżuru pełnionego przez pracownika poza normalnymi godzinami pracy w zakładzie lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę nie wlicza się do czasu pracy, jeżeli podczas dyżuru pracownik nie wykonywał pracy. § 2. 222) Za czas dyżuru przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. Nie dotyczy to dyżurów pełnionych przez pracownika w domu. Art. 145. (skreślony) 223). Rozdział VI (art. 146-151) skreślony 224). DZIAŁ SIÓDMY 225) Urlopy pracownicze Rozdział I Urlopy wypoczynkowe Art. 152. § 1. Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, zwanego dalej "urlopem". § 2. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu. Art. 153. 226) § 1. Pracownik uzyskuje prawo do pierwszego urlopu z upływem 6 miesięcy pracy, w wymiarze połowy wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. § 2. Prawo do urlopu w pełnym wymiarze pracownik nabywa z upływem roku pracy. Do tego urlopu wlicza się urlop, o którym mowa w § 1. § 3. Prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym. Art. 154. 226) § 1. Wymiar urlopu wynosi: 1) 18 dni roboczych - po roku pracy, 2) 20 dni roboczych - po 6 latach pracy, 3) 26 dni roboczych - po 10 latach pracy. § 2. Za dni robocze uważa się wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel oraz świąt określonych w odrębnych przepisach. § 3. Dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w art. 1291 § 1 i art. 1292, nie wlicza się do urlopu. Art. 1541. 227) Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy. Art. 155. § 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia: 1) zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata, 2) średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat, 3) średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat, 4) średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata, 5) szkoły policealnej - 6 lat, 6) szkoły wyższej - 8 lat. Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu. § 2. Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika. Art. 1551. 228) § 1. W roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do urlopu, pracownikowi przysługuje urlop: 1) u dotychczasowego pracodawcy - w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze, 2) u kolejnego pracodawcy - w wymiarze: a) proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego - w razie zatrudnienia pracownika na czas nie określony, b) proporcjonalnym do okresu zatrudnienia - w razie zatrudnienia pracownika na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy, który kończy się przed upływem danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3. § 2. Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z § 1 pkt 1, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze; łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców. § 3. Pracownikowi, który do dnia ustania stosunku pracy nie przepracował okresu przewidzianego do nabycia prawa do pierwszego urlopu, przysługuje ten urlop u pracodawcy, u którego upływa wymagany okres zatrudnienia, liczony łącznie u dotychczasowego i kolejnego pracodawcy. Art. 1552. 228) § 1. Przepis art. 1551 § 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika powracającego w ciągu roku kalendarzowego do pracy u dotychczasowego pracodawcy po trwającym co najmniej jeden miesiąc urlopie bezpłatnym lub innym okresie niewykonywania pracy, w ciągu którego pracownik nie nabywa prawa do urlopu. § 2. Jeżeli urlop bezpłatny lub okres niewykonywania pracy, o których mowa w § 1, przypadają po nabyciu przez pracownika prawa do urlopu w danym roku kalendarzowym, wymiar tego urlopu ulega proporcjonalnemu obniżeniu, chyba że przed ich rozpoczęciem pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze. Art. 1553. 228) Przy ustalaniu wymiaru urlopu na podstawie przepisów art. 1551 i 1552 niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia; urlop należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może jednak przekroczyć wymiaru wynikającego z przepisu art. 154 § 1. Art. 156. (skreślony) 229). Art. 157. (skreślony) 229). Art. 158. Pracownikowi, który wykorzystał urlop za dany rok kalendarzowy, a następnie uzyskał w ciągu tego roku prawo do urlopu w wyższym wymiarze, przysługuje urlop uzupełniający. Art. 159. 230) § 1. Pracownik zatrudniony przy pracy sezonowej uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 1,5 dnia za każdy przepracowany miesiąc. § 2. Urlop przewidziany w § 1 wlicza się do urlopu należnego pracownikowi w danym roku kalendarzowym z tytułu pracy niesezonowej. Art. 160. (skreślony) 231). Art. 161. 232) Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Art. 162. 233) Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. Co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Art. 163. § 1. 234) Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów ustala pracodawca, w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. § 2. 235) Plan urlopów podaje się do wiadomości pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy. § 3. 236) Na wniosek pracownicy udziela się jej urlopu bezpośrednio po urlopie macierzyńskim. Art. 164. § 1. Przesunięcie terminu urlopu może nastąpić na wniosek pracownika umotywowany ważnymi przyczynami. § 2. 237) Przesunięcie terminu urlopu jest także dopuszczalne z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy, jeżeli nieobecność pracownika spowodowałaby poważne zakłócenia toku pracy. Art. 165. 238) Jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, a w szczególności z powodu: 1) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, 2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, 3) powołania na ćwiczenia wojskowe albo na przeszkolenie wojskowe na czas do 3 miesięcy, 4) urlopu macierzyńskiego, pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy. Art. 166. 239) Część urlopu nie wykorzystaną z powodu: 1) czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, 2) odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, 3) odbywania ćwiczeń wojskowych albo przeszkolenia wojskowego przez czas do 3 miesięcy, 4) urlopu macierzyńskiego, pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym. Art. 167. 240) § 1. Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. § 2. Pracodawca jest obowiązany pokryć koszty poniesione przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu. Art. 168. Urlopu nie wykorzystanego zgodnie z planem urlopów należy pracownikowi udzielić najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego. Art. 169. (skreślony) 241). Art. 170. (skreślony) 241). Art. 171. § 1. W razie niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu: 1) rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, 2) powołania pracownika do zasadniczej, okresowej lub zawodowej służby wojskowej, do służby wojskowej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego albo do odbycia przeszkolenia wojskowego trwającego dłużej niż 3 miesiące, przysługuje ekwiwalent pieniężny. § 2. 242) Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, pracodawca jest obowiązany wypłacić pracownikowi ekwiwalent pieniężny w razie niewykorzystania urlopu z powodu skierowania do pracy za granicą. Art. 172. Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia mogą być obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu 3 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu; w przypadkach znacznego wahania wysokości wynagrodzenia okres ten może być przedłużony do 12 miesięcy. Art. 173. 243) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Rozdział II Urlopy bezpłatne Art. 174. § 1. 244) Na pisemny wniosek pracownika pracodawca może udzielić mu urlopu bezpłatnego. § 2. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. § 3. Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego, dłuższego niż 3 miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu z ważnych przyczyn. § 4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się w przypadkach uregulowanych odmiennie przepisami szczególnymi. Art. 1741. 245) § 1. Za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami. § 2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w § 1, wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. Art. 175. (skreślony) 246). DZIAŁ ÓSMY Ochrona pracy kobiet Art. 176. 247) Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz tych prac. Art. 177. § 1. 248) Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, a także w okresie urlopu macierzyńskiego pracownicy, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy. § 2. 249) Przepisu § 1 nie stosuje się do pracownicy w okresie próbnym nie przekraczającym jednego miesiąca. § 3. 250) Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu. § 4. 251) Rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę za wypowiedzeniem w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego może nastąpić tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Pracodawca jest obowiązany uzgodnić z reprezentującą pracownicę zakładową organizacją związkową termin rozwiązania umowy o pracę. W razie niemożności zapewnienia w tym okresie innego zatrudnienia, pracownicy przysługują świadczenia określone w odrębnych przepisach. Okres pobierania tych świadczeń wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Art. 178. § 1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. § 2. 252) Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do czterech lat nie wolno bez jej zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy. Art. 179. § 1. 253) Pracodawca jest obowiązany przenieść do innej pracy kobietę w ciąży: 1) zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży, 2) w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej. § 2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek wyrównawczy. § 3. 254) Po ustaniu przyczyn uzasadniających przeniesienie do innej pracy pracodawca jest obowiązany zatrudnić kobietę przy pracy określonej w umowie o pracę. § 4. 255) Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb wydawania orzeczeń lekarskich dotyczących konieczności przenoszenia kobiet w ciąży do innej pracy w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2. Art. 180. § 1. Pracownicy przysługuje urlop macierzyński w wymiarze: 1) 16 tygodni przy pierwszym porodzie, 2) 18 tygodni przy każdym następnym porodzie, 3) 26 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie. § 2. Pracownicy, która wychowuje dziecko przysposobione, przysługuje urlop macierzyński w wymiarze 18 tygodni również przy pierwszym porodzie. § 3. Co najmniej 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego powinny przypadać przed przewidywaną datą porodu, a po porodzie: 1) co najmniej 12 tygodni, gdy urlop wynosi 16 tygodni, 2) co najmniej 14 tygodni, gdy urlop wynosi 18 tygodni, 3) co najmniej 22 tygodnie, gdy urlop wynosi 26 tygodni. § 4. Po porodzie przysługuje urlop macierzyński nie wykorzystany przed porodem aż do wyczerpania okresu ustalonego w § 1 i 2. § 5. W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka w okresie pierwszych 6 tygodni życia, urlop macierzyński po porodzie przysługuje w wymiarze 8 tygodni. Pracownicy, która urodziła więcej niż jedno dziecko przy jednym porodzie, przysługuje w takim przypadku urlop macierzyński w wymiarze stosownym do liczby dzieci pozostałych przy życiu. Art. 181. W razie urodzenia dziecka wymagającego opieki szpitalnej pracownica, która wykorzystała po porodzie 8 tygodni urlopu macierzyńskiego, pozostałą część tego urlopu może wykorzystać w terminie późniejszym, po wyjściu dziecka ze szpitala. Art. 182. Jeżeli matka rezygnuje z wychowywania dziecka i oddaje je innej osobie w celu przysposobienia lub do domu małego dziecka, nie przysługuje jej część urlopu macierzyńskiego przypadająca po dniu oddania dziecka. Jednakże urlop macierzyński po porodzie nie może wynosić mniej niż 8 tygodni. Art. 183. § 1. Pracownica, która przyjęła dziecko na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka, ma prawo do 14 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 4 miesięcy życia. § 2. Jeżeli pracownica, o której mowa w § 1, przyjęła dziecko w wieku do jednego roku, ma prawo do 4 tygodni urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego. Art. 184. 256) Za czas urlopu macierzyńskiego przysługuje pracownicy zasiłek macierzyński na zasadach i warunkach określonych odrębnymi przepisami. Art. 185. § 1. Stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim. § 2. 257) Pracodawca jest obowiązany udzielać pracownicy ciężarnej zwolnień od pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia. Art. 186. 258) § 1. Na wniosek pracownicy pracodawca jest obowiązany udzielić jej urlopu wychowawczego w celu sprawowania opieki nad dzieckiem. § 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania urlopu wychowawczego oraz prawa i obowiązki związane z tym urlopem. Art. 187. § 1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. § 2. Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie. Art. 188. 259) Pracownicy wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Art. 189. 259) Prawo do zasiłku za czas nieobecności w pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem regulują odrębne przepisy. Art. 1891. 260) § 1. Przepisy art. 1295 pkt 3, art. 178 § 2, art. 186 i 188 stosuje się także do pracownika, z tym że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są zatrudnieni, z uprawnień określonych w tych przepisach może korzystać jedno z nich. § 2. Przepis art. 180 § 2 i art. 183 stosuje się także do pracownicy, która przyjęła dziecko na wychowanie jako rodzina zastępcza. DZIAŁ DZIEWIĄTY Zatrudnianie młodocianych Rozdział I Przepisy ogólne Art. 190. § 1. Młodocianym w rozumieniu kodeksu jest osoba, która ukończyła 15 lat, a nie przekroczyła 18 lat. § 2. Zabronione jest zatrudnianie osoby, która nie ukończyła 15 lat. Art. 191. § 1. Wolno zatrudniać tylko tych młodocianych, którzy: 1) ukończyli co najmniej szkołę podstawową, 2) przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu. § 2. Młodociany nie posiadający kwalifikacji zawodowych może być zatrudniony tylko w celu przygotowania zawodowego. § 3. 261) Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady i warunki odbywania przygotowania zawodowego oraz zasady wynagradzania młodocianych w tym okresie. § 4. 262) Przepisy § 1 pkt 1 i § 2 nie dotyczą młodocianych zatrudnianych przy lekkich pracach sezonowych i dorywczych, które określą, w drodze zarządzeń, właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej. § 5. 263) Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej może w drodze rozporządzenia określić przypadki, w których wyjątkowo jest dopuszczalne: 1) zatrudnianie młodocianych, którzy nie ukończyli szkoły podstawowej, 2) zwolnienie młodocianych nie posiadających kwalifikacji zawodowych od odbycia przygotowania zawodowego, 3) zatrudnianie osób nie mających 15 lat, które ukończyły szkołę podstawową. Art. 192. 264) Pracodawca jest obowiązany zapewnić młodocianym pracownikom opiekę i pomoc, niezbędną dla ich przystosowania się do właściwego wykonywania pracy. Art. 193. 265) Pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję pracowników młodocianych. Rozdział II Zawieranie i rozwiązywanie umów o pracę w celu przygotowania zawodowego Art. 194. Do zawierania i rozwiązywania z młodocianymi umów o pracę w celu przygotowania zawodowego mają zastosowanie przepisy kodeksu dotyczące umów o pracę na czas nie określony ze zmianami przewidzianymi w art. 195 i 196. Art. 195. § 1. 266) Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego powinna określać w szczególności: 1) rodzaj przygotowania zawodowego (nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy), 2) czas trwania i miejsce odbywania przygotowania zawodowego, 3) sposób dokształcania teoretycznego, 4) wysokość wynagrodzenia. § 2. 267) Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia określić przypadki, w których jest dopuszczalne zawieranie na czas określony umów o pracę w celu przygotowania zawodowego. Art. 196. Rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej w celu przygotowania zawodowego dopuszczalne jest tylko w razie: 1) niewypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania się, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych, 2) 268) ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, 3) reorganizacji zakładu pracy uniemożliwiającej kontynuowanie przygotowania zawodowego, 4) stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy, w zakresie której odbywa przygotowanie zawodowe. Rozdział III Dokształcanie Art. 197. § 1. Pracownik młodociany jest obowiązany dokształcać się do ukończenia 18 lat, chyba że uzyskał on kwalifikacje zawodowe przez naukę w szkole. § 2. W szczególności pracownik młodociany jest obowiązany: 1) do dokształcania się w zakresie szkoły podstawowej, jeżeli szkoły takiej nie ukończył, 2) do dokształcania się zawodowego lub w zakresie szkoły ogólnokształcącej. Art. 198. 269) Pracodawca jest obowiązany zwolnić młodocianego od pracy na czas potrzebny do wzięcia udziału w zajęciach szkoleniowych w związku z dokształcaniem się. Art. 199. Jeżeli młodociany nie ukończył przygotowania zawodowego przed osiągnięciem 18 lat, obowiązek dokształcania się, stosownie do przepisów art. 197, może być przedłużony do czasu ukończenia przygotowania zawodowego. Art. 200. 270) Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej może w drodze rozporządzenia określić przypadki, w których wyjątkowo jest dopuszczalne zwolnienie młodocianych od obowiązku dokształcania się. Rozdział IV Szczególna ochrona zdrowia Art. 201. § 1. Młodociany podlega wstępnym badaniom lekarskim przed przyjęciem do pracy oraz badaniom okresowym i kontrolnym w czasie zatrudnienia. § 2. 271) Jeżeli lekarz orzeknie, że dana praca zagraża zdrowiu młodocianego, pracodawca jest obowiązany zmienić rodzaj pracy, a gdy nie ma takiej możliwości, niezwłocznie rozwiązać umowę o pracę i wypłacić odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Przepis art. 51 § 2 stosuje się odpowiednio. Art. 202. § 1. Czas pracy młodocianego w wieku do 16 lat nie może przekraczać 6 godzin na dobę. § 2. Czas pracy młodocianego w wieku powyżej 16 lat nie może przekraczać 8 godzin na dobę. § 3. Do czasu pracy młodocianego wlicza się czas nauki bez względu na to, czy odbywa się ona w godzinach pracy, jednakże w wymiarze nie przekraczającym 18 godzin tygodniowo. § 4. (skreślony) 272). Art. 203. § 1. Młodocianego nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej. § 2. Przerwa w pracy młodocianego obejmująca porę nocną powinna trwać nie mniej niż 14 godzin. Art. 204. § 1. 273) Nie wolno zatrudniać młodocianych przy pracach wzbronionych, których wykaz ustala w drodze rozporządzenia Rada Ministrów. § 2. (skreślony) 274). § 3. 275) Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może zezwolić na zatrudnianie młodocianych w wieku powyżej 16 lat przy niektórych rodzajach prac wzbronionych, jeżeli jest to potrzebne do odbycia przygotowania zawodowego, określając jednocześnie warunki zapewniające szczególną ochronę zdrowia młodocianych zatrudnionych przy tych pracach. Rozdział V Urlopy wypoczynkowe Art. 205. § 1. Młodociany uzyskuje z upływem 6 miesięcy od rozpoczęcia pierwszej pracy prawo do urlopu w wymiarze 12 dni roboczych. § 2. Z upływem roku pracy młodociany uzyskuje prawo do urlopu w wymiarze 26 dni roboczych. Jednakże w roku kalendarzowym, w którym kończy on 18 lat, ma prawo do urlopu w wymiarze 20 dni roboczych, jeżeli prawo do urlopu uzyskał przed ukończeniem 18 lat. § 3. Młodocianemu uczęszczającemu do szkoły należy udzielić urlopu w okresie ferii szkolnych. § 4. 276) Pracodawca jest obowiązany na wniosek młodocianego, ucznia szkoły dla pracujących, udzielić mu w okresie ferii szkolnych urlopu bezpłatnego w wymiarze nie przekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy. Okres urlopu bezpłatnego wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. § 5. W sprawach nie uregulowanych przepisami niniejszego rozdziału do urlopów przysługujących młodocianym stosuje się przepisy działu siódmego. Rozdział VI 277) Rzemieślnicze przygotowanie zawodowe Art. 206. § 1. Przepisy art. 190-205 stosuje się odpowiednio do młodocianych zatrudnionych na podstawie umowy o przygotowanie zawodowe u pracodawców będących rzemieślnikami, z zastrzeżeniem odrębności określonych na podstawie § 2. § 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej może określić, w drodze rozporządzenia, odrębności w zakresie sposobu prowadzenia przygotowania zawodowego u pracodawców będących rzemieślnikami oraz trybu przeprowadzania egzaminów stwierdzających kwalifikacje zawodowe po zakończeniu tego przygotowania. DZIAŁ DZIESIĄTY 278) Bezpieczeństwo i higiena pracy Rozdział I Podstawowe obowiązki pracodawcy Art. 207. § 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. § 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany: 1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, 2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń, 3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy, 4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy. § 3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy. Art. 208. § 1. W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują pracę pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracodawcy ci mają obowiązek: 1) współpracować ze sobą, 2) wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu, 3) ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników. § 2. Wyznaczenie koordynatora, o którym mowa w § 1, nie zwalnia poszczególnych pracodawców z obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy zatrudnionym przez nich pracownikom. Art. 209. § 1. Pracodawca rozpoczynający działalność jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia tej działalności, zawiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności oraz o przewidywanej liczbie pracowników, a także złożyć pisemną informację o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących danej dziedziny działalności. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, ciąży na pracodawcy odpowiednio w razie zmiany miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmiany technologii lub profilu produkcji. § 3. Pracodawca zawiadamia właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zaprzestaniu działalności lub likwidacji zakładu pracy. § 4. Właściwy inspektor pracy lub właściwy państwowy inspektor sanitarny może zobowiązać pracodawcę prowadzącego działalność powodującą szczególne zagrożenia dla zdrowia lub życia pracowników do okresowej aktualizacji informacji, o której mowa w § 1. Rozdział II Prawa i obowiązki pracownika Art. 210. § 1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. § 2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego. § 3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. § 4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób. § 5. Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia. § 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej. Art. 211. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: 1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym, 2) wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych, 3) dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy, 4) stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem, 5) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich, 6) niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie, 7) współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Art. 212. Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana: 1) organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, 3) organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy, 4) dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem, 5) egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, 6) zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami. Rozdział III Obiekty budowlane i pomieszczenia pracy Art. 213. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewniać, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego, w którym przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 2. Obiekt budowlany, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinien spełniać wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. § 3. Przebudowa obiektu budowlanego, w którym znajdują się pomieszczenia pracy, powinna uwzględniać poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. § 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy budowa lub przebudowa dotyczy części obiektu budowlanego, w której znajdują się pomieszczenia pracy. Art. 214. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewniać pomieszczenia pracy odpowiednie do rodzaju wykonywanych prac i liczby zatrudnionych pracowników. § 2. Pracodawca jest obowiązany utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Rozdział IV Maszyny i inne urządzenia techniczne Art. 215. § 1. Maszyny i inne urządzenia techniczne powinny być tak konstruowane i budowane, aby: 1) zapewniały bezpieczne i higieniczne warunki pracy, w szczególności zabezpieczały pracownika przed urazami, działaniem niebezpiecznych substancji chemicznych, porażeniem prądem elektrycznym, nadmiernym hałasem, szkodliwymi wstrząsami, działaniem wibracji i promieniowania oraz szkodliwym i niebezpiecznym działaniem innych czynników środowiska pracy, 2) uwzględniały zasady ergonomii. § 2. Konstruktor oraz producent maszyn i innych urządzeń technicznych ponoszą odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków, o których mowa w § 1, określoną w odrębnych przepisach. Art. 216. § 1. Maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie spełniają wymagań określonych w art. 215 § 1, wyposaża się w odpowiednie zabezpieczenia. § 2. W przypadku gdy konstrukcja zabezpieczenia jest uzależniona od warunków lokalnych, wyposażenie maszyny lub innego urządzenia technicznego w odpowiednie zabezpieczenia należy do obowiązków pracodawcy. Art. 217. 279)§ 1. Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca maszyn i innych urządzeń technicznych, które nie podlegają obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem, jest obowiązany wydać deklarację zgodności tych wyrobów z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi właściwymi przepisami. § 2. Niedopuszczalne jest wyposażanie stanowisk pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem, zgodnie z odrębnymi przepisami, albo nie posiadają deklaracji zgodności, o której mowa w § 1. Art. 218. Przepisy art. 215 i 217 stosuje się odpowiednio do narzędzi pracy. Art. 219. Przepisy art. 215 i 217 nie naruszają wymagań określonych przepisami dotyczącymi maszyn i innych urządzeń technicznych: 1) będących środkami transportu kolejowego, samochodowego, morskiego, wodnego śródlądowego i lotniczego, 2) podlegających przepisom o dozorze technicznym, 3) podlegających przepisom Prawa geologicznego i górniczego, 4) podlegających przepisom obowiązującym w jednostkach podległych Ministrom Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych i Administracji 279a), 5) podlegających przepisom Prawa atomowego. Rozdział V Substancje chemiczne oraz procesy pracy szczególnie szkodliwe dla zdrowia lub niebezpieczne Art. 220. § 1. 280) Niedopuszczalne jest stosowanie materiałów i procesów technologicznych bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych. § 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia: 1) wykaz jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań materiałów i procesów technologicznych w celu ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia oraz zakres tych badań, 2) zakaz albo ograniczenie stosowania, obrotu lub transportu materiałów i procesów technologicznych ze względu na ich szkodliwość dla zdrowia albo uzależnienie ich stosowania, obrotu lub transportu od przestrzegania określonych warunków. Art. 221. § 1. Niedopuszczalne jest stosowanie substancji chemicznych nie oznakowanych w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację. § 2. 281) Niedopuszczalne jest stosowanie niebezpiecznych substancji chemicznych nie posiadających kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem. § 3. Stosowanie niebezpiecznych substancji chemicznych jest dopuszczalne pod warunkiem zastosowania środków zapewniających pracownikom ochronę ich zdrowia i życia. § 4. Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca substancji chemicznych za niespełnienie wymagań, o których mowa w § 1 i 2, ponoszą odpowiedzialność określoną w odrębnych przepisach. § 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia: 1) kryteria i sposób klasyfikacji substancji chemicznych pod względem zagrożeń dla zdrowia lub życia, 2) sposób znakowania substancji chemicznych, 3) wykaz niebezpiecznych substancji chemicznych, sposób ich znakowania, etykietowania i rejestrowania oraz wymagania dotyczące sporządzania kart charakterystyki tych substancji. Art. 222. § 1. W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, pracodawca jest obowiązany zastępować te substancje i czynniki mniej szkodliwymi dla zdrowia lub stosować inne dostępne środki ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. § 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz właściwymi ministrami określi, w drodze rozporządzenia, wykaz substancji, czynników i procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym i prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, sposób ich rejestracji oraz warunki sprawowania nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na działanie substancji i czynników rakotwórczych. § 3. Pracodawca jest obowiązany rejestrować wszystkie rodzaje prac w kontakcie z substancjami i czynnikami o działaniu rakotwórczym, a także z substancjami i czynnikami o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym, określonymi w wykazie, o którym mowa w § 2. Art. 223. § 1. Pracodawca jest obowiązany chronić pracowników przed promieniowaniem jonizującym, pochodzącym ze źródeł sztucznych i naturalnych, występujących w środowisku pracy. § 2. Dawka promieniowania jonizującego pochodzącego ze źródeł naturalnych, otrzymywana przez pracownika przy pracy w warunkach narażenia na to promieniowanie, nie może przekraczać dawek granicznych, określonych w odrębnych przepisach dla sztucznych źródeł promieniowania jonizującego. Art. 224. § 1. Pracodawca prowadzący działalność, która stwarza możliwość wystąpienia nagłego niebezpieczeństwa dla zdrowia lub życia pracowników, jest obowiązany podejmować działania zapobiegające takiemu niebezpieczeństwu. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, pracodawca jest obowiązany zapewnić: 1) odpowiednie do rodzaju niebezpieczeństwa urządzenia i sprzęt ratowniczy oraz ich obsługę przez osoby należycie przeszkolone, 2) udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym. § 3. Przepisy § 1 i 2 nie naruszają wymagań, określonych w odrębnych przepisach, dotyczących katastrof i innych nadzwyczajnych zagrożeń. Art. 225. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby prace, przy których istnieje możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, były wykonywane przez co najmniej dwie osoby, w celu zapewnienia asekuracji. § 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac, o których mowa w § 1. Rozdział VI Profilaktyczna ochrona zdrowia Art. 226. Pracodawca jest obowiązany informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami. Art. 227. § 1. Pracodawca jest obowiązany stosować środki zapobiegające chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą, w szczególności: 1) utrzymywać w stanie stałej sprawności urządzenia ograniczające lub eliminujące szkodliwe dla zdrowia czynniki środowiska pracy oraz urządzenia służące do pomiarów tych czynników, 2) przeprowadzać, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, rejestrować i przechowywać wyniki tych badań i pomiarów oraz udostępniać je pracownikom. § 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i częstotliwość dokonywania badań i pomiarów, o których mowa w § 1 pkt 2, a także sposób rejestrowania i przechowywania wyników tych badań i pomiarów oraz ich udostępniania pracownikom. Art. 228. § 1. Prezes Rady Ministrów powoła, w drodze rozporządzenia, Międzyresortową Komisję do Spraw Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy, określi jej uprawnienia oraz sposób wykonywania zadań. § 2. Do zadań Komisji, o której mowa w § 1, należy: 1) przedkładanie Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej wniosków dotyczących wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy - do celów określonych w § 3, 2) inicjowanie prac badawczych niezbędnych do realizacji zadań, o których mowa w pkt 1. § 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. Art. 229. § 1. Osoba przyjmowana do pracy podlega wstępnym badaniom lekarskim. Wstępnym badaniom lekarskim podlegają ponadto pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. § 2. Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. § 3. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługuje mu zwrot kosztów podróży według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych. § 4. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. § 5. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także: 1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami, 2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami. § 6. Badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. § 7. Pracodawca jest obowiązany przechowywać orzeczenia wydane na podstawie badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5. § 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi w drodze rozporządzenia: 1) tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich, 2) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w Kodeksie pracy i w przepisach wydanych na jego podstawie, 3) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie, 4) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie. Art. 230. § 1. W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy. § 2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nie przekraczający 6 miesięcy. Art. 231. Pracodawca jest obowiązany - na podstawie orzeczenia lekarskiego - przenieść do innej odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został zaliczony do żadnej z grup inwalidów. Przepis art. 230 § 2 stosuje się odpowiednio. Art. 232. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania. Art. 233. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higienicznosanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej, a także zapewnić środki do udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku. Rozdział VII Wypadki przy pracy i choroby zawodowe Art. 234. § 1. W razie wypadku przy pracy pracodawca jest obowiązany podjąć niezbędne działania eliminujące lub ograniczające zagrożenie, zapewnić udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym i ustalenie w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku oraz zastosować odpowiednie środki zapobiegające podobnym wypadkom. § 2. Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy. § 3. Pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr wypadków przy pracy. § 4. Koszty związane z ustalaniem okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy ponosi pracodawca. Art. 235. § 1. Pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej i właściwemu inspektorowi pracy każdy przypadek rozpoznanej choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy także lekarza, który rozpoznał lub podejrzewa przypadek choroby zawodowej. § 3. W razie rozpoznania u pracownika choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany: 1) ustalić przyczyny powstania choroby zawodowej oraz charakter i rozmiar zagrożenia tą chorobą, działając w porozumieniu z właściwym organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej, 2) przystąpić niezwłocznie do usunięcia czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosować inne niezbędne środki zapobiegawcze, 3) zapewnić realizację zaleceń lekarskich. § 4. Pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr zachorowań na choroby zawodowe i podejrzeń o takie choroby. Art. 236. Pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze. Art. 237. § 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady postępowania przy ustalaniu okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposób ich dokumentowania, a także zakres informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy, 2) wykaz chorób zawodowych, 3) szczegółowe zasady postępowania dotyczące zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmioty właściwe w tych sprawach. § 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze zarządzenia, wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. § 3. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego określi, w drodze zarządzenia, wzór statystycznej karty wypadku przy pracy oraz związany z nią tryb postępowania. § 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze zarządzenia: 1) sposób dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób, a także prowadzenia rejestrów chorób zawodowych, oraz wzory dokumentów stosowanych w postępowaniu dotyczącym tych chorób, 2) wskazania metodologiczne w sprawie rozpoznawania chorób zawodowych. Art. 2371. Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy lub zachorował na chorobę zawodową określoną w wykazie, o którym mowa w art. 237 § 1 pkt 2, przysługują z tego tytułu świadczenia określone w odrębnych przepisach. Rozdział VIII Szkolenie Art. 2372. Minister Edukacji Narodowej jest obowiązany zapewnić uwzględnianie problematyki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii w programach nauczania w szkołach, po uzgodnieniu zakresu tej problematyki z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej. Art. 2373. § 1. Nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. § 3. Szkolenia, o których mowa w § 2, odbywają się w czasie pracy i na koszt pracodawcy. Art. 2374. § 1. Pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac. § 2. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy. § 3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Art. 2375. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, zakres tego szkolenia oraz wymagania dotyczące treści i realizacji programów szkolenia, a także sposób dokumentowania szkolenia. Rozdział IX Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze Art. 2376. § 1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. § 2. 282) Producent, importer, dystrybutor lub inny dostawca środków ochrony indywidualnej jest obowiązany wydać deklarację zgodności tych wyrobów z normami wprowadzonymi do obowiązkowego stosowania oraz wymaganiami określonymi właściwymi przepisami. § 3. 282) Pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które uzyskały wymagany certyfikat na znak bezpieczeństwa i zostały oznaczone tym znakiem, zgodnie z odrębnymi przepisami, oraz posiadają deklarację zgodności, o której mowa w § 2. Art. 2377. § 1. Pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach: 1) jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, 2) ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Pracodawca w porozumieniu z zakładową organizacją związkową może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. § 3. Przepis § 2 nie dotyczy stanowisk, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi. § 4. Pracownikowi używającemu własnej odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z § 2, pracodawca wypłaca ekwiwalent pieniężny w wysokości uwzględniającej ich aktualne ceny. Art. 2378. § 1. Rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, oraz przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego pracodawca ustala w porozumieniu z zakładową organizacją związkową. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa, pracodawca dokonuje takich ustaleń w porozumieniu z pracownikami wybranymi w tym celu przez załogę, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. § 2. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, o których mowa w art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1, stanowią własność pracodawcy. Art. 2379. § 1. Pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianych do stosowania na danym stanowisku pracy. § 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, oraz zapewnić odpowiednio ich pranie, konserwację, naprawę, odpylanie i odkażanie. § 3. Jeżeli pracodawca nie może zapewnić prania odzieży roboczej, czynności te mogą być wykonywane przez pracownika, za jego zgodą, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę ekwiwalentu pieniężnego w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika. Art. 23710. § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, które w wyniku stosowania w procesie pracy uległy skażeniu środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, były przechowywane wyłącznie w miejscu przez niego wyznaczonym. § 2. Powierzanie pracownikowi prania, konserwacji, odpylania i odkażania przedmiotów, o których mowa w § 1, jest niedopuszczalne. Rozdział X Służba bezpieczeństwa i higieny pracy Art. 23711. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 10 pracowników, z zastrzeżeniem § 2 i 3, tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "służbą bhp", pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 50 pracowników może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp specjalistom spoza zakładu pracy. § 3. Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 100 pracowników może powierzyć wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. § 4. Właściwy inspektor pracy w porozumieniu z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym może nakazać zwiększenie liczebności służby bhp lub utworzenie tej służby przez pracodawcę zatrudniającego mniejszą liczbę pracowników niż określona w § 1, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi. § 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres działania, uprawnienia, organizację, liczebność i podporządkowanie służby bhp, 2) kwalifikacje wymagane do wykonywania zadań służby bhp. Rozdział XI Komisja bezpieczeństwa i higieny pracy Art. 23712. § 1. Pracodawca zatrudniający więcej niż 50 pracowników powołuje komisję bezpieczeństwa i higieny pracy, zwaną dalej "komisją", jako swój organ doradczy i opiniodawczy. W skład komisji wchodzą pracownicy służby bhp, lekarz sprawujący opiekę zdrowotną nad pracownikami, społeczny inspektor pracy, a także przedstawiciele pracowników - wybrani przez zakładową organizację związkową, a w przypadku gdy u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - przez pracowników, w trybie przyjętym w zakładzie pracy. § 2. Przewodniczącym komisji jest pracodawca lub osoba przez niego upoważniona, a wiceprzewodniczącym - społeczny inspektor pracy. Art. 23713. § 1. Zadaniem komisji jest dokonywanie przeglądu warunków pracy, okresowej oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, opiniowanie podejmowanych przez pracodawcę środków zapobiegających wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym, formułowanie wniosków dotyczących poprawy warunków pracy oraz współdziałanie z pracodawcą w realizacji jego obowiązków w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. § 2. Posiedzenia komisji odbywają się w godzinach pracy, nie rzadziej niż raz w kwartale. Za czas nie przepracowany w związku z udziałem w posiedzeniu komisji pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. § 3. Komisja w związku z wykonywaniem zadań wymienionych w § 1 korzysta z ekspertyz lub opinii specjalistów spoza zakładu pracy - w przypadkach uzgodnionych z pracodawcą i na jego koszt. Rozdział XII Obowiązki organów sprawujących nadzór nad przedsiębiorstwami lub innymi jednostkami organizacyjnymi państwowymi albo samorządowymi Art. 23714. Organy sprawujące nadzór nad przedsiębiorstwami lub innymi jednostkami organizacyjnymi państwowymi albo samorządowymi są obowiązane podejmować działania na rzecz kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, w szczególności: 1) udzielać przedsiębiorstwom i jednostkom organizacyjnym pomocy przy wykonywaniu zadań z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) dokonywać, co najmniej raz w roku, oceny stanu bezpieczeństwa i higieny pracy w przedsiębiorstwach i jednostkach organizacyjnych oraz określać kierunki poprawy tego stanu, 3) w miarę potrzeb i możliwości - inicjować i prowadzić badania naukowe dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Rozdział XIII Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące wykonywania prac w różnych gałęziach pracy Art. 23715. § 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. § 2. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac. DZIAŁ JEDENASTY 283) Układy zbiorowe pracy Rozdział I Przepisy ogólne Art. 238. § 1. Ilekroć w przepisach działu jest mowa o ponadzakładowej organizacji związkowej, należy przez to rozumieć organizację związkową, będącą ogólnokrajowym związkiem zawodowym, zrzeszeniem (federacją) związków zawodowych lub ogólnokrajową organizacją międzyzwiązkową (konfederacją). § 2. Przepisy rozdziału odnoszące się do: 1) układu - stosuje się odpowiednio do układu ponadzakładowego i układu zakładowego, 2) pracodawców - stosuje się odpowiednio do pracodawcy. Art. 239. § 1. Układ zawiera się dla wszystkich pracowników zatrudnionych przez pracodawców objętych jego postanowieniami, chyba że strony w układzie postanowią inaczej. § 2. Układem mogą być objęte osoby świadczące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy; układem mogą być również objęci emeryci i renciści. § 3. Układu nie zawiera się dla: mianowanych pracowników urzędów państwowych, mianowanych pracowników samorządowych, sędziów i prokuratorów. Art. 240. § 1. Układ określa: 1) warunki, jakim powinna odpowiadać treść stosunku pracy, z zastrzeżeniem § 3, 2) wzajemne zobowiązania stron układu. § 2. Układ może określać inne sprawy poza wymienionymi w § 1, nie uregulowane w przepisach prawa pracy w sposób bezwzględnie obowiązujący. § 3. Układ nie może określać: 1) zasad szczególnej ochrony pracowników przed rozwiązaniem stosunku pracy, 2) uprawnień przysługujących w razie nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia, z wyjątkiem przysługującego z tego tytułu wynagrodzenia lub odszkodowania, 3) odpowiedzialności porządkowej oraz dyscyplinarnej, 4) urlopów macierzyńskich i wychowawczych, 5) ochrony wynagrodzenia za pracę. Art. 241. (skreślony) 284). Art. 2411. Strony, określając wzajemne zobowiązania przy stosowaniu układu, mogą w szczególności ustalić: 1) sposób publikacji układu i rozpowszechniania jego treści, 2) tryb dokonywania okresowych ocen funkcjonowania układu, 3) tryb wyjaśniania treści postanowień układu oraz rozstrzygania sporów między stronami w tym zakresie, 4) wzajemne obowiązki dotyczące przestrzegania postanowień układu. Art. 2412. § 1. Zawarcie układu następuje w drodze rokowań. § 2. Podmiot występujący z inicjatywą zawarcia układu jest obowiązany powiadomić o tym każdą organizację związkową reprezentującą pracowników, dla których ma być zawarty układ, w celu wspólnego prowadzenia rokowań przez wszystkie organizacje związkowe. § 3. Strona uprawniona do zawarcia układu nie może odmówić żądaniu drugiej strony podjęcia rokowań: 1) w celu zawarcia układu dla pracowników nie objętych układem, 2) w celu zmiany układu uzasadnionej istotną zmianą sytuacji ekonomicznej bądź finansowej pracodawców lub pogorszeniem się sytuacji materialnej pracowników, 3) jeżeli żądanie zostało zgłoszone nie wcześniej niż 60 dni przed upływem okresu, na jaki układ został zawarty, albo po dniu wypowiedzenia układu. Art. 2413. § 1. Każda ze stron jest obowiązana prowadzić rokowania w dobrej wierze i z poszanowaniem słusznych interesów drugiej strony. Oznacza to w szczególności: 1) uwzględnianie postulatów organizacji związkowej uzasadnionych sytuacją ekonomiczną pracodawców, 2) powstrzymywanie się od wysuwania postulatów, których realizacja w sposób oczywisty przekracza możliwości finansowe pracodawców, 3) poszanowanie interesów pracowników nie objętych układem. § 2. Strony układu mogą określić tryb rozstrzygania kwestii spornych związanych z przedmiotem rokowań lub innych spornych zagadnień, które mogą wyłonić się w trakcie tych rokowań. W takim przypadku nie mają zastosowania przepisy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, chyba że strony postanowią o ich stosowaniu w określonym zakresie. Art. 2414. § 1. Pracodawca jest obowiązany udzielić przedstawicielom związków zawodowych prowadzącym rokowania informacji o swojej sytuacji ekonomicznej w zakresie objętym rokowaniami i niezbędnym do prowadzenia odpowiedzialnych rokowań. Obowiązek ten dotyczy w szczególności informacji objętych sprawozdawczością Głównego Urzędu Statystycznego. § 2. Przedstawiciele związków zawodowych są obowiązani do nieujawniania uzyskanych od pracodawcy informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. § 3. Na żądanie każdej ze stron może być powołany ekspert, którego zadaniem jest przedstawienie opinii w sprawach związanych z przedmiotem rokowań. Koszty ekspertyzy pokrywa strona, która żądała powołania eksperta, chyba że strony postanowią inaczej. § 4. Przepisy § 1-3 nie naruszają przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. Art. 2415. § 1. Układ zawiera się w formie pisemnej na czas nie określony lub na czas określony. § 2. W układzie ustala się zakres jego obowiązywania oraz wskazuje siedziby stron układu. § 3. Przed upływem terminu obowiązywania układu zawartego na czas określony strony mogą przedłużyć jego obowiązywanie na czas określony lub uznać układ za zawarty na czas nie określony. Art. 2416. § 1. Treść postanowień układu wyjaśniają wspólnie jego strony. § 2. Wyjaśnienia treści postanowień układu, dokonane wspólnie przez strony układu, wiążą także strony, które zawarły porozumienie o stosowaniu tego układu. Wyjaśnienia udostępnia się stronom porozumienia. Art. 2417. § 1. Układ rozwiązuje się: 1) na podstawie zgodnego oświadczenia stron, 2) z upływem okresu, na który został zawarty, 3) z upływem okresu wypowiedzenia dokonanego przez jedną ze stron. § 2. Oświadczenie stron o rozwiązaniu układu oraz wypowiedzenie układu następuje w formie pisemnej. § 3. Okres wypowiedzenia układu wynosi trzy miesiące kalendarzowe, chyba że strony w układzie postanowią inaczej. § 4. W razie rozwiązania lub wypowiedzenia układu, do czasu zawarcia nowego układu, obowiązuje układ dotychczasowy, chyba że strony oświadczą, iż nie zamierzają zawrzeć nowego układu. § 5. Jeżeli strony oświadczą, że nie zamierzają zawrzeć nowego układu, postanowienia układu dotychczasowego tracą moc obowiązującą z dniem jego rozwiązania. Warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunków pracy, wynikające z dotychczasowego układu, obowiązują także po rozwiązaniu układu do upływu okresu wypowiedzenia tych warunków. Art. 2418. § 1. W okresie jednego roku od dnia przejęcia pracowników przez nowego pracodawcę na zasadach określonych w art. 231 stosuje się do nich postanowienia układu, którym byli objęci przed przejęciem. Pracodawca może stosować do tych pracowników korzystniejsze warunki niż wynikające z dotychczasowego układu. § 2. Po upływie okresu stosowania dotychczasowego układu wynikające z tego układu warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy stosuje się do upływu okresu wypowiedzenia tych warunków. § 3. Jeżeli w związku z przejęciem pracowników na zasadach określonych w art. 231 nowy pracodawca przejmuje również inne osoby objęte układem obowiązującym u dotychczasowego pracodawcy, nowy pracodawca stosuje postanowienia układu dotyczące tych osób przez okres jednego roku od dnia przejęcia. § 4. Jeżeli pracownicy przed ich przejęciem byli objęci układem ponadzakładowym, obowiązującym u nowego pracodawcy, przepisy § 1-3 stosuje się do układu zakładowego. Art. 2419. § 1. Zmiany do układu wprowadza się w drodze protokołów dodatkowych. Do protokołów dodatkowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące układu. § 2. Jeżeli układ został zawarty przez więcej niż jedną organizację związkową, przez okres jego obowiązywania wszelkie czynności dotyczące tego układu podejmują organizacje związkowe, które go zawarły, z zastrzeżeniem § 3 i 4. § 3. Strony układu mogą wyrazić zgodę, aby w prawa i obowiązki strony wstąpiła organizacja związkowa, która nie zawarła układu lub która powstała po jego zawarciu. § 4. Organizacja związkowa, która nie zawarła układu ponadzakładowego lub która powstała po jego zawarciu, wstępuje w prawa i obowiązki strony tego układu, gdy po jego zawarciu została stwierdzona reprezentatywność tej organizacji. § 5. Informacja o wstąpieniu organizacji związkowej w prawa i obowiązki strony układu podlega zgłoszeniu do rejestru układów. Art. 24110. § 1. Strony uprawnione do zawarcia układu mogą zawrzeć porozumienie o stosowaniu w całości lub w części układu, którego nie są stronami. Do porozumienia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące układu. § 2. Organ rejestrujący porozumienie, o którym mowa w § 1, powiadamia strony układu o rejestracji tego porozumienia. § 3. Zmiana postanowień układu przez strony, które zawarły ten układ, nie powoduje zmian w treści porozumienia, o którym mowa w § 1. Art. 24111. § 1. Układ podlega wpisowi do rejestru prowadzonego dla: 1) układów ponadzakładowych przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, 2) układów zakładowych przez właściwego okręgowego inspektora pracy. § 2. Układ zawarty zgodnie z prawem podlega rejestracji w ciągu: 1) trzech miesięcy - w odniesieniu do układu ponadzakładowego, 2) jednego miesiąca - w odniesieniu do układu zakładowego, - od dnia złożenia wniosku w tej sprawie przez jedną ze stron układu. § 3. Jeżeli postanowienia układu są niezgodne z prawem, organ uprawniony do jego rejestracji może: 1) za zgodą stron układu wpisać układ do rejestru bez tych postanowień, 2) wezwać strony układu do dokonania w układzie odpowiednich zmian w terminie 14 dni. § 4. Jeżeli strony układu nie wyrażą zgody na wpisanie układu do rejestru bez postanowień niezgodnych z prawem lub nie dokonają w terminie odpowiednich zmian w układzie, organ uprawniony do rejestracji układu odmawia jego rejestracji. § 5. W ciągu 30 dni od dnia zawiadomienia o odmowie rejestracji przysługuje odwołanie: 1) stronom układu ponadzakładowego - do Sądu Wojewódzkiego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, 2) stronom układu zakładowego - do właściwego dla siedziby pracodawcy sądu rejonowego - sądu pracy. Sąd rozpoznaje sprawę w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. § 6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawie rejestracji układów oraz wzór rejestru układów. Art. 24112. § 1. Układ wchodzi w życie w terminie w nim określonym, nie wcześniej jednak niż z dniem zarejestrowania. § 2. Pracodawca jest obowiązany: 1) zawiadomić pracowników o wejściu układu w życie, o zmianach dotyczących układu oraz o wypowiedzeniu i rozwiązaniu układu, 2) dostarczyć zakładowej organizacji związkowej niezbędną liczbę egzemplarzy układu, 3) na żądanie pracownika udostępnić do wglądu tekst układu i wyjaśnić jego treść. Art. 24113. § 1. Korzystniejsze postanowienia układu, z dniem jego wejścia w życie, zastępują z mocy prawa wynikające z dotychczasowych przepisów prawa pracy warunki umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy. § 2. Postanowienia układu mniej korzystne dla pracowników wprowadza się w drodze wypowiedzenia pracownikom dotychczasowych warunków umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy. Rozdział II Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy Art. 24114. § 1. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, zwany dalej "układem ponadzakładowym", zawierają: 1) ze strony pracowników właściwy statutowo organ ponadzakładowej organizacji związkowej, 2) ze strony pracodawców: a) właściwy statutowo organ organizacji pracodawców - w imieniu zrzeszonych w tej organizacji pracodawców, b) właściwy minister - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników państwowych jednostek sfery budżetowej, c) przewodniczący zarządu gminy (przewodniczący zarządu związku komunalnego) - w imieniu pracodawców zatrudniających pracowników samorządowych jednostek sfery budżetowej. § 2. 284a) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze zarządzenia, ogólnokrajowych przedsiębiorców, ze strony których układ ponadzakładowy może być zawarty przez statutowe organy tych podmiotów. § 3. 285) Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy dla nauczycieli zawierają podmioty wskazane w art. 36 Karty Nauczyciela. Art. 24115. Prawo wystąpienia z inicjatywą zawarcia układu ponadzakładowego przysługuje: 1) organizacjom pracodawców i innym podmiotom uprawnionym do zawarcia układu ze strony pracodawców, 2) każdej ponadzakładowej organizacji związkowej reprezentującej pracowników, dla których ma być zawarty układ. Art. 24116. § 1. Jeżeli pracowników, dla których ma być zawarty układ ponadzakładowy, reprezentuje więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania w celu zawarcia układu prowadzi ich wspólna reprezentacja lub działające wspólnie poszczególne organizacje związkowe. § 2. Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy zawarcia układu ponadzakładowego organizacje związkowe nie przystąpią do rokowań w trybie określonym w § 1, do prowadzenia rokowań w celu zawarcia tego układu są uprawnione organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu przepisów art. 24117. § 3. Reprezentatywne organizacje związkowe prowadzą rokowania w trybie określonym w § 1. § 4. Jeżeli przed zawarciem układu zostanie utworzona ponadzakładowa organizacja związkowa, ma ona prawo przystąpić do rokowań, gdy są one prowadzone w trybie określonym w § 1. § 5. Jeżeli w trakcie rokowań prowadzonych w trybie określonym w § 2 i 3 zostanie stwierdzona reprezentatywność ponadzakładowej organizacji związkowej, przepis § 4 stosuje się odpowiednio. § 6. Układ ponadzakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania nad tym układem. Art. 24117. § 1. Reprezentatywną organizacją związkową jest ponadzakładowa organizacja związkowa zrzeszająca: 1) co najmniej pięćset tysięcy pracowników lub 2) co najmniej 10% ogółu pracowników objętych zakresem działania statutu, nie mniej niż pięć tysięcy pracowników, lub 3) największą liczbę pracowników, dla których ma być zawarty określony układ ponadzakładowy. § 2. Z wnioskiem o stwierdzenie reprezentatywności ponadzakładowa organizacja związkowa występuje do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie, który wydaje w tej sprawie orzeczenie w ciągu 30 dni od dnia złożenia wniosku, w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym. § 3. W przypadku stwierdzenia reprezentatywności ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej (konfederacji) z mocy prawa stają się reprezentatywne wchodzące w jej skład ogólnokrajowe związki zawodowe i zrzeszenia (federacje) związków zawodowych. Art. 24118. § 1. Na wniosek ponadzakładowej organizacji związkowej lub organizacji pracodawców Minister Pracy i Polityki Socjalnej może rozszerzyć, w drodze zarządzenia, stosowanie układu ponadzakładowego w całości lub w części na pracowników nie objętych żadnym układem, gdy wymaga tego ważny interes społeczny, po zasięgnięciu opinii tej organizacji, która jest uprawniona do zawarcia układu ponadzakładowego z organizacją składającą wniosek. Rozszerzenie stosowania układu ponadzakładowego obowiązuje nie dłużej niż do czasu objęcia tych pracowników innym układem ponadzakładowym. § 2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w przypadku złożenia wniosku o odstąpienie od rozszerzenia stosowania układu. Przepis art. 2417 § 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Art. 24119. § 1. W razie połączenia lub podziału organizacji związkowej lub organizacji pracodawców albo innego podmiotu, który zawarł układ ponadzakładowy, ich prawa i obowiązki przechodzą na organizacje i podmioty powstałe w wyniku połączenia lub podziału. § 2. W razie rozwiązania organizacji pracodawców lub wszystkich organizacji związkowych, będących stroną układu ponadzakładowego, pracodawca może odstąpić od stosowania układu ponadzakładowego w całości lub w części po upływie okresu co najmniej równego okresowi wypowiedzenia układu, składając stosowne oświadczenie na piśmie pozostałej stronie tego układu. Przepis art. 2417 § 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 3. W razie zniesienia urzędu ministra, który zawarł układ ponadzakładowy, jego prawa i obowiązki przechodzą na urząd ministra przejmujący zakres działania znoszonego urzędu. Art. 24120. § 1. W razie gdy pracownicy łączonych zakładów pracy byli objęci różnymi układami ponadzakładowymi, nowy pracodawca wspólnie z zakładową organizacją związkową składa na piśmie oświadczenie, które z tych układów będą stosowane. Przepisy art. 24125 stosuje się odpowiednio. § 2. Oświadczenie, o którym mowa w § 1, składa się stronom układów ponadzakładowych obowiązujących pracowników przed połączeniem zakładów pracy. § 3. W okresie jednego roku od dnia połączenia zakładów pracy warunki umów o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy nie mogą być dla pracowników mniej korzystne od wynikających z układów ponadzakładowych, którymi byli oni objęci przed połączeniem. Przepis art. 2417 § 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 4. W razie gdy nie wszyscy pracownicy łączonych zakładów pracy byli objęci układami ponadzakładowymi, układ ponadzakładowy stosuje się do pracowników i innych osób dotychczas nim objętych. Pracodawca wspólnie z zakładową organizacją związkową może rozszerzyć stosowanie tego układu na wszystkich lub niektórych pracowników nie objętych dotychczas tym układem, powiadamiając o tym strony układu. Przepisy art. 24125 stosuje się odpowiednio. Art. 24121. W razie podziału zakładu pracy objętego układem ponadzakładowym pracodawców powstałych w wyniku podziału wiążą postanowienia tego układu. Rozdział III Zakładowy układ zbiorowy pracy Art. 24122. Dla pracowników, z wyjątkiem zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej, może być zawarty zakładowy układ zbiorowy pracy, zwany dalej "układem zakładowym". Art. 24123. Układ zakładowy zawiera pracodawca i zakładowa organizacja związkowa. Art. 24124. Prawo wystąpienia z inicjatywą zawarcia układu zakładowego przysługuje: 1) pracodawcy, 2) każdej zakładowej organizacji związkowej. Art. 24125. § 1. Jeżeli pracowników, dla których ma być zawarty układ zakładowy, reprezentuje więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania w celu zawarcia układu prowadzi ich wspólna reprezentacja. § 2. W razie niewyłonienia wspólnej reprezentacji, rokowania prowadzą działające wspólnie: 1) wszystkie zakładowe organizacje związkowe lub 2) niektóre z tych organizacji, wraz ze wspólną reprezentacją pozostałych organizacji związkowych. § 3. Jeżeli nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań w trybie określonym w § 1 i 2, rokowania mogą być prowadzone przez te organizacje związkowe, które zrzeszają łącznie co najmniej 50% pracowników oraz innych osób wykonujących pracę na rzecz pracodawcy i wyłonią wspólną reprezentację lub przystąpią do wspólnych rokowań. § 4. Na każdym etapie rokowań organizacje związkowe mogą wyłonić wspólną reprezentację lub prowadzić wspólne rokowania. § 5. Jeżeli przed zawarciem układu zakładowego zostanie utworzona organizacja związkowa, ma ona prawo przystąpić do rokowań. § 6. Układ zakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które prowadziły rokowania. Art. 24126. § 1. Postanowienia układu zakładowego nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż postanowienia obejmującego ich układu ponadzakładowego. § 2. Układ zakładowy nie może określać zasad wynagradzania osób zarządzających, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy. Art. 24127. § 1. W celu uniknięcia lub ograniczenia zwolnień pracowników z przyczyn dotyczących pracodawcy strony układu zakładowego mogą zawrzeć porozumienie o zawieszeniu stosowania tego układu lub niektórych jego postanowień na okres nie dłuższy niż jeden rok. W takim przypadku przepisu art. 24126 § 1 nie stosuje się. § 2. Porozumienie, o którym mowa w § 1, podlega zgłoszeniu do rejestru układów zakładowych. § 3. W zakresie i przez czas określony w porozumieniu, o którym mowa w § 1, nie stosuje się z mocy prawa wynikających z układu ponadzakładowego oraz z układu zakładowego warunków umów o pracę i innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy. Art. 24128. § 1. Układ zakładowy może obejmować więcej niż jednego pracodawcę, jeżeli pracodawcy ci tworzą organizację gospodarczą. § 2. Układ zakładowy, o którym mowa w § 1, ze strony pracodawców zawiera właściwy statutowo organ organizacji gospodarczej. Art. 24129. § 1. W razie podziału zakładu pracy lub zakładowej organizacji związkowej prawa i obowiązki stron układu zakładowego przechodzą na pracodawców lub organizacje związkowe powstałe w wyniku podziału. § 2. W razie połączenia zakładowych organizacji związkowych, z których choćby jedna zawarła układ zakładowy, jej prawa i obowiązki przechodzą na organizację powstałą w wyniku połączenia. § 3. W razie rozwiązania wszystkich organizacji związkowych, które zawarły układ zakładowy, pracodawca może odstąpić od stosowania tego układu w całości lub w części po upływie okresu co najmniej równego okresowi wypowiedzenia układu. Przepis art. 2417 § 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. § 4. W razie gdy pracownicy łączonych zakładów pracy byli objęci różnymi układami zakładowymi, nowy pracodawca wspólnie z zakładową organizacją związkową ustala, który z tych układów będzie u niego stosowany do czasu zawarcia nowego układu zakładowego. Przepisy art. 24120 § 3 i art. 24125 stosuje się odpowiednio. § 5. W razie gdy nie wszyscy pracownicy łączonych zakładów pracy byli objęci układami zakładowymi, układ zakładowy stosuje się do pracowników i innych osób dotychczas nim objętych. Pracodawca wspólnie z zakładową organizacją związkową może rozszerzyć stosowanie tego układu na pracowników nie objętych dotychczas żadnym układem zakładowym. Przepisy art. 24125 stosuje się odpowiednio. Art. 24130. Przepisy rozdziału stosuje się odpowiednio do międzyzakładowej organizacji związkowej działającej u pracodawcy. DZIAŁ DWUNASTY 286) Rozpatrywanie sporów o roszczenia ze stosunku pracy Rozdział I Przepisy ogólne Art. 242. § 1. Pracownik może dochodzić swych roszczeń ze stosunku pracy na drodze sądowej. § 2. Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową pracownik może żądać wszczęcia postępowania pojednawczego przed komisją pojednawczą. Art. 243. 287) Pracodawca i pracownik powinni dążyć do polubownego załatwienia sporu ze stosunku pracy. Rozdział II Postępowanie pojednawcze Art. 244. § 1. 288) W celu polubownego załatwiania sporów o roszczenia pracowników ze stosunku pracy mogą być powoływane komisje pojednawcze. § 2. (skreślony) 289). § 3. 290) Komisję pojednawczą powołują wspólnie pracodawca i zakładowa organizacja związkowa, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca, po uzyskaniu pozytywnej opinii pracowników. § 4. (skreślony) 291). Art. 245. 292) W trybie przewidzianym w art. 244 § 3 ustala się: 1) zasady i tryb powoływania komisji, 2) czas trwania kadencji, 3) liczbę członków komisji. Art. 246. 293) Członkiem komisji pojednawczej nie może być: 1) osoba zarządzająca, w imieniu pracodawcy, zakładem pracy, 2) główny księgowy, 3) radca prawny, 4) osoba prowadząca sprawy osobowe, zatrudnienia i płac. Art. 247. Komisja pojednawcza wybiera ze swego grona przewodniczącego komisji oraz jego zastępców i ustala regulamin postępowania pojednawczego. Art. 248. § 1. Komisja pojednawcza wszczyna postępowanie na wniosek pracownika zgłoszony na piśmie lub ustnie do protokołu. Na wniosku stwierdza się datę jego wpływu. § 2. Zgłoszenie przez pracownika wniosku do komisji pojednawczej przerywa bieg terminów, o których mowa w art. 264. Art. 249. Komisja pojednawcza przeprowadza postępowanie pojednawcze w zespołach składających się co najmniej z 3 członków tej komisji. Art. 250. (skreślony) 294). Art. 251. § 1. Komisja pojednawcza powinna dążyć, aby załatwienie sprawy w drodze ugody nastąpiło w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Termin zakończenia postępowania przed komisją pojednawczą stwierdza się w protokole posiedzenia zespołu. § 2. W sprawach dotyczących rozwiązania, wygaśnięcia lub nawiązania stosunku pracy, o których mowa w art. 264, wniosek do komisji pojednawczej wnosi się przed upływem terminów określonych w tym przepisie. § 3. W sprawach, o których mowa w § 2, postępowanie pojednawcze kończy się z mocy prawa z upływem 14 dni od dnia złożenia wniosku przez pracownika, a w innych sprawach - z upływem 30 dni od dnia złożenia wniosku. Art. 252. Ugodę zawartą przed komisją pojednawczą wpisuje się do protokołu posiedzenia zespołu. Protokół podpisują strony i członkowie zespołu. Art. 253. Niedopuszczalne jest zawarcie ugody, która byłaby sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Art. 254. 295) Jeżeli postępowanie przed komisją pojednawczą nie doprowadziło do zawarcia ugody, komisja na żądanie pracownika, zgłoszone w terminie 14 dni od dnia zakończenia postępowania pojednawczego, przekazuje niezwłocznie sprawę sądowi pracy. Wniosek pracownika o polubowne załatwienie sprawy przez komisję pojednawczą zastępuje pozew. Pracownik zamiast zgłoszenia tego żądania może wnieść pozew do sądu pracy na zasadach ogólnych. Art. 255. 296) § 1. W razie niewykonania ugody przez pracodawcę podlega ona wykonaniu w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, po nadaniu jej przez sąd pracy klauzuli wykonalności. § 2. Sąd pracy odmówi nadania klauzuli wykonalności, jeżeli ze złożonych akt komisji wynika, że ugoda jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. Nie wyklucza to możliwości dochodzenia ustalenia niezgodności ugody z prawem lub zasadami współżycia społecznego na zasadach ogólnych. Art. 256. Pracownik może wystąpić do sądu pracy w terminie 30 dni od dnia zawarcia ugody z żądaniem uznania jej za bezskuteczną, jeżeli uważa, że ugoda narusza jego słuszny interes. Jednakże w sprawach, o których mowa w art. 251 § 2, z żądaniem takim pracownik może wystąpić tylko przed upływem 14 dni od dnia zawarcia ugody. Art. 257. Sprawowanie obowiązków członka komisji pojednawczej jest funkcją społeczną. Jednakże członek komisji pojednawczej zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas nie przepracowany w związku z udziałem w pracach komisji. Art. 258. § 1. 297) Pracodawca jest obowiązany zapewnić komisji pojednawczej warunki lokalowe oraz środki techniczne umożliwiające właściwe jej funkcjonowanie. § 2. 298) Wydatki związane z działalnością komisji pojednawczej ponosi pracodawca. Wydatki te obejmują również równowartość utraconego wynagrodzenia za czas nie przepracowany przez pracownika w związku z udziałem w postępowaniu pojednawczym. Art. 259. (skreślony) 299). Art. 260. (skreślony) 299). Art. 261. (skreślony) 299). Rozdział III Sądy pracy Art. 262. § 1. Spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają: 1) sądy pracy - stanowiące odrębne jednostki organizacyjne sądów rejonowych oraz 2) sądy pracy i ubezpieczeń społecznych - stanowiące odrębne jednostki organizacyjne sądów wojewódzkich, zwane sądami pracy. § 2. Nie podlegają właściwości sądów pracy spory dotyczące: 1) ustanawiania nowych warunków pracy i płacy, 2) stosowania norm pracy, 3) 300) pomieszczeń w hotelach pracowniczych. § 3. Zasady tworzenia sądów pracy, organizację i tryb postępowania przed tymi sądami regulują odrębne przepisy. Art. 263. § 1. Postępowanie w sprawach o roszczenia pracownika ze stosunku pracy jest wolne od opłat sądowych. § 2. Wydatki związane z czynnościami podejmowanymi w toku postępowania, o którym mowa w § 1, ponosi tymczasowo Skarb Państwa. § 3. 301) Sąd pracy w orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji rozstrzyga o tych wydatkach, stosując odpowiednio przepisy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, z tym że obciążenie pracownika tymi wydatkami może nastąpić w wypadkach szczególnie uzasadnionych. Art. 264. § 1. 302) Odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. § 2. 303) Żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do sądu pracy w ciągu 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę. § 3. 303) Żądanie nawiązania umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy. Art. 265. § 1. 304) Jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o których mowa w art. 97 § 21 i w art. 264, sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu. § 2. 305) Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu. Art. 266-280. 305a) DZIAŁ TRZYNASTY Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko prawom pracownika Rozdział I Wykroczenia przeciwko prawom pracownika Art. 281. 306) Kto, będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu: 1) zawiera umowę cywilnoprawną w warunkach, w których zgodnie z art. 22 § 1 powinna być zawarta umowa o pracę, 2) nie potwierdza na piśmie, w terminie 7 dni, zawartej z pracownikiem umowy o pracę, 3) wypowiada lub rozwiązuje z pracownikiem stosunek pracy bez wypowiedzenia, naruszając w sposób rażący przepisy prawa pracy, 4) stosuje wobec pracowników inne kary niż przewidziane w przepisach prawa pracy o odpowiedzialności porządkowej pracowników, 5) narusza przepisy o czasie pracy lub przepisy o ochronie pracy kobiet i zatrudnianiu młodocianych, 6) nie prowadzi dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników - podlega karze grzywny. Art. 282. § 1. Kto, wbrew obowiązkowi: 1) nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń, 2) nie udziela przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub bezpodstawnie obniża wymiar tego urlopu, 3) 307) nie wydaje pracownikowi świadectwa pracy, podlega karze grzywny. § 2. 308) Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu pracy lub ugody zawartej przed komisją pojednawczą lub sądem pracy. Art. 283. 309) § 1. Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy albo kierując pracownikami, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny. § 2. Tej samej karze podlega, kto: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 14 dni właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności i o przewidywanej liczbie pracowników oraz nie składa pisemnej informacji o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczących danej dziedziny działalności, jak również nie zawiadamia o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, zwłaszcza zmianie technologii lub profilu produkcji, 2) wbrew obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez uprawnionych rzeczoznawców, 3) wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem albo nie posiadają deklaracji zgodności, 4) wbrew obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie uzyskały wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa i nie zostały oznaczone tym znakiem oraz nie posiadają deklaracji zgodności, 5) wbrew obowiązkowi stosuje: a) materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych, b) substancje chemiczne nie oznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich identyfikację, c) niebezpieczne substancje chemiczne nie posiadające kart charakterystyki tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem lub wybuchem, 6) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia właściwego inspektora pracy, prokuratora lub innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób, 7) nie wykonuje w wyznaczonym terminie podlegającego wykonaniu nakazu inspektora pracy, 8) utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań. Rozdział II 310) Postępowanie w sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika Art. 284. § 1. W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika, o których mowa w art. 281-283, wszczynają postępowanie i orzekają inspektorzy pracy. § 2. Wszczęcie postępowania następuje w wyniku sporządzenia przez inspektora pracy protokołu w sprawie popełnienia wykroczenia, który powinien zawierać: 1) imię i nazwisko, datę urodzenia, imiona rodziców i miejsce zamieszkania obwinionego oraz jego miejsce pracy i zajmowane stanowisko, 2) w miarę możliwości, dane o warunkach materialnych obwinionego, 3) określenie czynu zarzucanego obwinionemu, z podaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności jego popełnienia oraz ze wskazaniem przepisu lub skonkretyzowaniem zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, które zostały tym czynem naruszone, a także przepisu stanowiącego podstawę wymierzenia kary, 4) treść wyjaśnień obwinionego potwierdzonych jego podpisem, a w razie odmowy ich złożenia lub niestawienia się obwinionego na wezwanie inspektora pracy - wzmiankę o tym, 5) datę i miejsce sporządzenia protokołu, a także imię i nazwisko oraz podpis inspektora pracy. § 3. Do protokołu w sprawie popełnienia wykroczenia należy dołączyć protokół kontroli przeprowadzonej przez inspektora pracy oraz inne dokumenty stanowiące dowody w postępowaniu. § 4. W celu wyjaśnienia okoliczności sprawy inspektor pracy może: 1) żądać od obwinionego udzielenia wyjaśnień, 2) wzywać obwinionego, świadków oraz inne osoby w celu przesłuchania, 3) zwracać się do właściwych instytucji lub osób o udzielenie informacji lub opinii albo przedstawienie dokumentów i innych dowodów potrzebnych do wyjaśnienia sprawy. Art. 285. § 1. Inspektor pracy wydaje orzeczenie bez przeprowadzenia rozprawy. § 2. Inspektor pracy wyznacza jednak rozprawę, jeżeli wymaga tego charakter sprawy, sprzeczności w materiale dowodowym lub inne okoliczności sprawy. Art. 286. Orzeczenie, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu. Art. 287. § 1. Inspektor pracy wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli w jego wyniku ustali, że zachodzą okoliczności wyłączające z mocy prawa wydanie orzeczenia. § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, wraz z uzasadnieniem, doręcza się obwinionemu oraz włącza do akt sprawy. Art. 288. § 1. Od orzeczenia inspektora pracy obwiniony, jego obrońca oraz prokurator mają prawo, w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia lub doręczenia orzeczenia, złożyć środek zaskarżenia w postaci żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce popełnienia wykroczenia. § 2. Orzeczenie, od którego nie wniesiono żądania skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, jest prawomocne. § 3. Okręgowemu inspektorowi pracy przysługują w postępowaniu przed sądem uprawnienia oskarżyciela publicznego. Art. 289. Nadzór nad działalnością inspektorów pracy w zakresie orzekania sprawuje Główny Inspektor Pracy. Art. 290. Wpływy z kar orzeczonych przez inspektorów pracy stanowią dochód budżetu państwa. Wierzycielem tych należności, w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jest właściwy terenowy organ rządowej administracji ogólnej. Art. 2901. Jeżeli przepisy rozdziału nie stanowią inaczej, w postępowaniu w sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. DZIAŁ CZTERNASTY Przedawnienie roszczeń Art. 291. § 1. Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. § 2. 311) Jednakże roszczenia pracodawcy o naprawienie szkody, wyrządzonej przez pracownika wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych, ulegają przedawnieniu z upływem 1 roku od dnia, w którym pracodawca powziął wiadomość o wyrządzeniu przez pracownika szkody, nie później jednak niż z upływem 3 lat od jej wyrządzenia. § 21. 312) Przepis § 2 stosuje się także do roszczenia pracodawcy, o którym mowa w art. 611 oraz w art. 1011 § 2. § 3. 313) Jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, do przedawnienia roszczenia o naprawienie tej szkody stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. § 4. Terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną. § 5. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem organu powołanego do rozstrzygania sporów, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą w trybie określonym w kodeksie przed takim organem, ulega przedawnieniu z upływem 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia lub zawarcia ugody. Art. 292. 314) Roszczenia przedawnionego nie można dochodzić, chyba że ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, zrzeka się korzystania z przedawnienia; zrzeczenie dokonane przed upływem przedawnienia jest nieważne. Art. 293. Bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na czas trwania przeszkody, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może dochodzić przysługujących mu roszczeń przed właściwym organem powołanym do rozstrzygania sporów. Art. 294. Przedawnienie względem osoby, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych albo co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, nie może skończyć się wcześniej niż z upływem 2 lat od dnia ustanowienia dla niej przedstawiciela ustawowego albo od dnia ustania przyczyny jego ustanowienia. Jeżeli termin przedawnienia wynosi 1 rok, jego bieg liczy się od dnia ustanowienia przedstawiciela ustawowego albo od dnia, w którym ustała przyczyna jego ustanowienia. Art. 295. § 1. Bieg przedawnienia przerywa się: 1) przez każdą czynność przed właściwym organem powołanym do rozstrzygania sporów lub egzekwowania roszczeń przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, 2) przez uznanie roszczenia. § 2. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo. Jeżeli przerwa biegu przedawnienia nastąpiła wskutek jednej z przyczyn przewidzianych w § 1 pkt 1, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie wszczęte w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, nie zostanie zakończone. DZIAŁ CZTERNASTYa 315) Grupowa organizacja pracy Art. 2951. § 1. 316) Pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową i po zasięgnięciu opinii rady pracowniczej (rady załogi) ustala regulamin stosowania grupowej organizacji pracy. Regulamin zapewnia pracownikom dobrowolność wykonywania pracy w ramach grupowej organizacji pracy. § 2. W zakresie uzasadnionym potrzebami grupowej organizacji pracy regulamin, o którym mowa w § 1, może określać prawa i obowiązki stron z uwzględnieniem niezbędnych odstępstw od obowiązujących przepisów prawa pracy. Nie dotyczy to przepisów regulujących prawa i obowiązki stron w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie pracy młodocianych i kobiet. § 3. 317) Grupa (brygada, zespół) wykonuje zadania określone w odrębnej umowie na warunkach ustalonych w regulaminie, o którym mowa w § 1, z tym że grupa (brygada, zespół) ustala we własnym zakresie: 1) swój skład osobowy, 2) rozkład czasu pracy, 3) formy i zasady wynagradzania za pracę w ramach środków przewidzianych na wykonanie zadania określonego w umowie. § 4. W sprawach nie regulowanych odmiennie w trybie określonym w § 1-3, stosuje się przepisy prawa pracy. Art. 2952. Pracownik, który zaprzestał wykonywania pracy w grupie (brygadzie, zespole), ma prawo do powrotu na poprzednio zajmowane stanowisko lub równorzędne pod względem wynagrodzenia, jednakże okoliczności zaistniałe w czasie wykonywania pracy w grupie (brygadzie, zespole) mogą stanowić podstawę do rozwiązania umowy o pracę na zasadach określonych w przepisach o rozwiązywaniu umów o pracę. DZIAŁ PIĘTNASTY Przepisy końcowe Art. 296. (skreślony) 318). Art. 297. 319) Minister Pracy i Polityki Socjalnej, określi w drodze rozporządzenia: 1) sposób ustalania wynagrodzenia: a) przysługującego w okresie niewykonywania pracy, b) stanowiącego podstawę ustalania wysokości kar pieniężnych, potrąceń, odszkodowań, odpraw pośmiertnych lub innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, 2) sposób ustalania wysokości dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia. Art. 298. § 1. 320) Rada Ministrów może określić w drodze rozporządzenia w sposób szczególny niektóre prawa i obowiązki pracowników zatrudnionych w niektórych działach służby państwowej, w zakładach opieki zdrowotnej i w jednostkach pomocy społecznej, w jednostkach wojskowych i na stanowiskach związanych ze służbą zagraniczną lub z obronnością kraju, a także zatrudnionych za granicą przez polskie przedsiębiorstwa. § 2. Rada Ministrów może w szczególności w stosunku do pracowników, o których mowa w § 1, ustalić specjalne wymagania w zakresie kwalifikacji osobistych i zawodowych, zasady i tryb przenoszenia na inne stanowiska, zasady odpowiedzialności służbowej i zawieszania w czynnościach, niezbędne odstępstwa od przepisów kodeksu w zakresie czasu pracy i wynagradzania za godziny nadliczbowe. § 3. 321) Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić dla pracowników, o których mowa w § 1, nawiązywanie stosunku pracy na podstawie mianowania, a także na podstawie powołania. Art. 2981. 322) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, zakres prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposób prowadzenia akt osobowych pracownika. Art. 2982. 322) Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, sposób usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz zakres przysługujących pracownikom zwolnień od pracy, a także przypadki, w których za czas nieobecności lub zwolnienia pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Art. 299. (skreślony) 323). Art. 300. W sprawach nie unormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Art. 301. § 1. 324) Szczególne uprawnienia związane ze stosunkiem pracy osób powołanych do czynnej służby wojskowej i zwolnionych z tej służby normują przepisy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. § 2. Okres czynnej służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie i na zasadach przewidzianych w przepisach, o których mowa w § 1. Art. 302. 325) Do okresu zatrudnienia wlicza się okres służby w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej w zakresie i na zasadach przewidzianych odrębnymi przepisami. Art. 303. § 1. 326) Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres stosowania przepisów prawa pracy do osób wykonujących pracę nakładczą, ze zmianami wynikającymi z odmiennych warunków wykonywania tej pracy. § 2. 327) Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, zakres stosowania przepisów prawa pracy do osób stale wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy lub umowa o pracę nakładczą, ze zmianami wynikającymi z odmiennych warunków wykonywania tej pracy. Art. 304. 328) § 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy, o których mowa w art. 207 § 2, osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. § 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki zajęć odbywanych na terenie zakładu pracy przez studentów i uczniów nie będących jego pracownikami. § 3. Obowiązki określone w art. 207 § 2 stosuje się odpowiednio do jednostek organizujących pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niż stosunek pracy, w ramach prac społecznie użytecznych. § 4. W razie prowadzenia prac w miejscu, do którego mają dostęp osoby nie biorące udziału w procesie pracy, pracodawca jest obowiązany zastosować środki niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia tym osobom. § 5. Minister Obrony Narodowej - w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, a Minister Sprawiedliwości - w stosunku do osób przebywających w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określą, w drodze rozporządzeń, zakres stosowania do tych osób przepisów działu dziesiątego w razie wykonywania określonych zadań lub prac na terenie zakładu pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Art. 3041. 329) Obowiązki, o których mowa w art. 211, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Art. 3042. 329) Do członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i współpracujących z nimi członków ich rodzin oraz członków spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych) stosuje się odpowiednio art. 208 § 1, art. 213 § 2, art. 217 § 2, art. 218, art. 220 § 1 i art. 221 § 1-3. Art. 3043. 329) Do osób fizycznych prowadzących na własny rachunek działalność gospodarczą stosuje się odpowiednio art. 208 § 1. Art. 3044. 329) Pracodawca jest obowiązany przydzielać niezbędną odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej osobom wykonującym krótkotrwałe prace albo czynności inspekcyjne, w czasie których ich własna odzież może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, a także ze względu na bezpieczeństwo wykonywania tych prac lub czynności. Art. 305. (skreślony) 330). 1) Przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 24, poz. 110), która weszła w życie z dniem 2 czerwca 1996 r., z wyjątkiem przepisów wskazanych w art. 43 tej ustawy, określającym termin późniejszego wejścia w życie tych przepisów. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) Przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) Dodany przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej w przypisie 1. 13) Przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) Dodany przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) Przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 24). Przez art. 1 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 20, poz. 107), która weszła w życie z dniem 1 maja 1989 r., i zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) Dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) Przez art. 1 pkt 26 ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) Dodany przez art. 1 pkt 28 ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) Przez art. 1 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) Przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) Przez art. 1 pkt 30 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 36) Dodany przez art. 1 pkt 31 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) Dodany przez art. 1 pkt 31 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) Przez art. 1 pkt 32 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) Przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) Przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 43) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 44) Dodany przez art. 1 pkt 34 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 45) Przez art. 1 pkt 34 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 47) Dodany przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 48) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy wymienionej w przypisie 1. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 52) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret pierwsze ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 37 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 53) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 37 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 54) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 55) Dodany przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmieniony przez art. 1 pkt 37 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 38 ustawy wymienionej w przypisie 1. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 ustawy wymienionej w przypisie 1. 57a) Patrz również art. 10 ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. Nr 100, poz. 461), która weszła w życie z dniem 1 września 1997 r. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy wymienionej w przypisie 1. 59) Dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy wymienionej w przypisie 1. 61) Przez art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19), która weszła w życie z dniem 27 stycznia 1990 r. 62) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 42 ustawy wymienionej w przypisie 1. 63) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy wymienionej w przypisie 1. 64) Tytuł oddziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 ustawy wymienionej w przypisie 1. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 ustawy wymienionej w przypisie 1. 66) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 46 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 67) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 68) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 46 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 69) Przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 70) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 ustawy wymienionej w przypisie 1. 71) Dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 72) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 73) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 74) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 49 ustawy wymienionej w przypisie 1. 75) Przez art. 1 pkt 19 lit. a) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 77) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. c) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 78) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 lit. d) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 50 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 80) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 50 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 81) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 tiret pierwsze ustawy powołanej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 50 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 82) Przez art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 24 lipca 1985 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych i niektórych innych ustaw określających uprawnienia związków zawodowych (Dz. U. Nr 35, poz. 162), która weszła w życie z dniem 10 sierpnia 1985 r. 83) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz o zmianie ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. Nr 16, poz. 77), która weszła w życie z dniem 1 marca 1995 r., oraz przez art. 1 pkt 51 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 84) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 83. 85) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 51 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 86) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 51 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 87) Przez art. 1 pkt 52 ustawy wymienionej w przypisie 1. 88) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 53 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 89) Dodany przez art. 1 pkt 53 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 90) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 53 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 91) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 53 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 92) Tytuł oddziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 54 ustawy wymienionej w przypisie 1. 93) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 55 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 94) Dodany przez art. 1 pkt 55 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 95) Przez art. 1 pkt 56 ustawy wymienionej w przypisie 1. 96) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 57 ustawy wymienionej w przypisie 1. 97) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 58 ustawy wymienionej w przypisie 1. 98) Dodany przez art. 1 pkt 59 ustawy wymienionej w przypisie 1. 99) Przez art. 1 pkt 60 ustawy wymienionej w przypisie 1. 100) Dodany przez art. 1 pkt 61 ustawy wymienionej w przypisie 1. 101) Przez art. 1 pkt 62 ustawy wymienionej w przypisie 1. 102) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 63 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 103) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 63 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 104) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 64 ustawy wymienionej w przypisie 1. 105) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 65 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 106) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 107) Przez art. 1 pkt 65 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 108) Dodany przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 109) Dodany przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmieniony przez art. 1 pkt 66 ustawy wymienionej w przypisie 1. 110) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 111) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. a) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 112) Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 113) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 67 ustawy wymienionej w przypisie 1. 114) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 68 ustawy wymienionej w przypisie 1. 115) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 69 ustawy wymienionej w przypisie 1. 116) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 70 ustawy wymienionej w przypisie 1. 117) Dodany przez art. 1 pkt 71 ustawy wymienionej w przypisie 1. 117a) Obecnie: w drodze rozporządzenia - zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), która weszła w życie z dniem 17 października 1997 r. 118) Oznaczenie rozdziału ustalone przez art. 1 pkt 72 ustawy wymienionej w przypisie 1. 119) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 ustawy wymienionej w przypisie 1. 120) Przez art. 1 pkt 74 ustawy wymienionej w przypisie 1. 121) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy wymienionej w przypisie 1. 122) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 76 ustawy wymienionej w przypisie 1. 123) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 77 ustawy wymienionej w przypisie 1. 124) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 147, poz. 687), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z tym że art. 2 tej ustawy wszedł w życie z dniem 17 grudnia 1996 r. 125) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 79 ustawy wymienionej w przypisie 1. 126) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 80 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 127) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 80 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 127a) Od dnia 1 stycznia 1998 r. przepis § 5 - w części dotyczącej nagrody z zakładowego funduszu nagród - odnosi się do dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników jednostek sfery budżetowej, zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080). 128) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 80 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 129) Dodany przez art. 1 pkt 26 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 130) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 81 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 131) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 81 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 132) Przez art. 1 pkt 82 ustawy wymienionej w przypisie 1. 133) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 83 ustawy wymienionej w przypisie 1. 134) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 84 ustawy wymienionej w przypisie 1. 135) W brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 2 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 83 oraz przez art. 1 pkt 85 ustawy wymienionej w przypisie 1. 136) Dodany przez art. 1 pkt 86 ustawy wymienionej w przypisie 1. 137) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 87 ustawy wymienionej w przypisie 1. 138) Tytuł działu w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 88 ustawy wymienionej w przypisie 1. 139) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 89 ustawy wymienionej w przypisie 1. 140) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 90 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 141) Przez art. 1 pkt 90 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 142) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 90 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 143) Dodany przez art. 2 pkt 3 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 83. 144) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 90 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 145) Przez art. 1 pkt 91 ustawy wymienionej w przypisie 1. 146) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 92 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 147) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 92 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 148) Dodany przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy wymienionej jako pierwszej w przypisie 25 i zmieniony przez art. 1 pkt 92 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 149) Dodany przez art. 1 pkt 92 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 150) Przez art. 1 pkt 93 ustawy wymienionej w przypisie 1. 151) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 94 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 152) Przez art. 1 pkt 30 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 153) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 94 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 154) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 95 ustawy wymienionej w przypisie 1. 155) Przez art. 1 pkt 31 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 156) Dodany przez art. 1 pkt 96 ustawy wymienionej w przypisie 1. 157) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 97 ustawy wymienionej w przypisie 1. 158) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 98 ustawy wymienionej w przypisie 1. 159) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 99 ustawy wymienionej w przypisie 1. 160) Przez art. 1 pkt 100 ustawy wymienionej w przypisie 1. 161) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret pierwsze ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 101 ustawy wymienionej w przypisie 1. 162) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 102 ustawy wymienionej w przypisie 1. 163) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 103 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 164) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 103 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 165) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 103 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 166) Dodany przez art. 1 pkt 33 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25. 167) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 104 ustawy wymienionej w przypisie 1. 168) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 105 ustawy wymienionej w przypisie 1. 169) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 106 ustawy wymienionej w przypisie 1. 170) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 107 ustawy wymienionej w przypisie 1. 171) Dodany przez art. 1 pkt 108 ustawy wymienionej w przypisie 1. 172) Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 109 ustawy wymienionej w przypisie 1. 173) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 110 ustawy wymienionej w przypisie 1. 174) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 111 ustawy wymienionej w przypisie 1. 175) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 112 ustawy wymienionej w przypisie 1. 176) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 113 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 177) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 113 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 178) Przez art. 1 pkt 113 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 179) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 114 ustawy wymienionej w przypisie 1. 180) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 115 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 181) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 115 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 182) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 116 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 183) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 116 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 184) Dodany przez art. 1 pkt 117 ustawy wymienionej w przypisie 1. 185) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 118 ustawy wymienionej w przypisie 1. 186) Przez art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 20, poz. 85), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1985 r. 187) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 119 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 188) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 119 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 189) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 120 ustawy wymienionej w przypisie 1. 190) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 121 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 191) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 121 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 192) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 186 oraz przez art. 1 pkt 122 ustawy wymienionej w przypisie 1. 193) Zmiany wprowadzone w dziale szóstym weszły w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. zgodnie z art. 43 pkt 1 ustawy wymienionej w przypisie 1. 194) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 123 ustawy wymienionej w przypisie 1. 195) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 124 ustawy wymienionej w przypisie 1. 196) Dodany przez art. 1 pkt 125 ustawy wymienionej w przypisie 1. 197) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 126 ustawy wymienionej w przypisie 1. 198) Przez art. 1 pkt 127 ustawy wymienionej w przypisie 1. 199) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 128 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 200) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 128 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 201) Dodany przez art. 1 pkt 128 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 202) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 129 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 203) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 129 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 204) Przez art. 1 pkt 129 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 205) Dodany przez art. 1 pkt 130 ustawy wymienionej w przypisie 1. 206) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 131 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 207) Dodany przez art. 1 pkt 131 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 208) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 131 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 209) Dodany przez art. 1 pkt 131 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 210) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 132 ustawy wymienionej w przypisie 1. 211) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 133 ustawy wymienionej w przypisie 1. 212) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 134 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 213) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 134 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 214) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 135 ustawy wymienionej w przypisie 1. 215) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 136 ustawy wymienionej w przypisie 1. 216) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 137 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 217) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 137 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 218) Przez art. 1 pkt 138 ustawy wymienionej w przypisie 1. 219) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 139 ustawy wymienionej w przypisie 1. 220) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 140 ustawy wymienionej w przypisie 1. 221) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 141 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 222) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 141 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 223) Przez art. 1 pkt 142 ustawy wymienionej w przypisie 1. 224) Przez art. 1 pkt 143 ustawy wymienionej w przypisie 1. 225) Zmiany wprowadzone w dziale siódmym ustawą wymienioną w przypisie 1 weszły w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., zgodnie z art. 43 pkt 1 tej ustawy. 226) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 144 ustawy wymienionej w przypisie 1. 227) Dodany przez art. 1 pkt 145 ustawy wymienionej w przypisie 1. 228) Dodany przez art. 1 pkt 146 ustawy wymienionej w przypisie 1. 229) Przez art. 1 pkt 147 ustawy wymienionej w przypisie 1. 230) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 148 ustawy wymienionej w przypisie 1. 231) Przez art. 1 pkt 149 ustawy wymienionej w przypisie 1. 232) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 150 ustawy wymienionej w przypisie 1. 233) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 151 ustawy wymienionej w przypisie 1. 234) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 152 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 235) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 152 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 236) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 152 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 237) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 153 ustawy wymienionej w przypisie 1. 238) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 154 ustawy wymienionej w przypisie 1. 239) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 155 ustawy wymienionej w przypisie 1. 240) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 156 ustawy wymienionej w przypisie 1. 241) Przez art. 1 pkt 157 ustawy wymienionej w przypisie 1. 242) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 158 ustawy wymienionej w przypisie 1. 243) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 159 ustawy wymienionej w przypisie 1. 244) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 160 ustawy wymienionej w przypisie 1. 245) Dodany przez art. 1 pkt 37 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmieniony przez art. 1 pkt 161 ustawy wymienionej w przypisie 1. 246) Przez art. 1 pkt 162 ustawy wymienionej w przypisie 1. 247) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 163 ustawy wymienionej w przypisie 1. 248) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 oraz wynikającym z art. 2 tiret pierwsze ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 164 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 249) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 164 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 250) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 164 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 251) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 164 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 252) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 165 ustawy wymienionej w przypisie 1. 253) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 166 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 254) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 166 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 255) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 166 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 256) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 167 ustawy wymienionej w przypisie 1. 257) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 168 ustawy wymienionej w przypisie 1. 258) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 169 ustawy wymienionej w przypisie 1. 259) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 170 ustawy wymienionej w przypisie 1. 260) Dodany przez art. 1 pkt 171 ustawy wymienionej w przypisie 1. 261) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 172 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 262) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret drugie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 172 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 263) W brzmieniu wynikającym z pkt 11 załącznika nr 4 i pkt 11 załącznika nr 1 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1987 r. w sprawie określenia kompetencji niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, zastrzeżonych w szczególnych przepisach ustawowych dla organów zniesionych oraz o zmienionym zakresie działania (Dz. U. Nr 42, poz. 250), oraz z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 172 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 264) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 173 ustawy wymienionej w przypisie 1. 265) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 174 ustawy wymienionej w przypisie 1. 266) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 175 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 267) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 175 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 268) W brzmieniu ustalonym przez art. 20 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 61 oraz przez art. 1 pkt 176 ustawy wymienionej w przypisie 1. 269) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 177 ustawy wymienionej w przypisie 1. 270) W brzmieniu wynikającym z pkt 11 załącznika nr 4 i pkt 11 załącznika nr 1 do rozporządzenia wymienionego w przypisie 263 oraz z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 178 ustawy wymienionej w przypisie 1. 271) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 179 ustawy wymienionej w przypisie 1. 272) Przez art. 1 pkt 180 ustawy wymienionej w przypisie 1. 273) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 181 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 274) Przez art. 1 pkt 181 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 275) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 181 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 276) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 182 ustawy wymienionej w przypisie 1. 277) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 183 ustawy wymienionej w przypisie 1. 278) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 184 ustawy wymienionej w przypisie 1. 279) Wszedł w życie z dniem 3 czerwca 1997 r. zgodnie z art. 43 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 279a), Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 i ust. 3 pkt 1 oraz z art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 280) Wszedł w życie z dniem 17 sierpnia 1997 r. zgodnie z art. 43 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1; ostatni z aktów wykonawczych wydanych na podstawie art. 220 § 2 Kodeksu pracy (rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie wykazu jednostek upoważnionych do przeprowadzania badań materiałów i procesów technologicznych w celu ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia oraz zakresu tych badań - Dz. U. Nr 101, poz. 473), został ogłoszony w dniu 16 sierpnia 1996 r. 281) Wchodzi w życie z dniem 11 września 1998 r., zgodnie z art. 43 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1 oraz § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 sierpnia 1997 r. w sprawie substancji chemicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia lub życia (Dz. U. Nr 105, poz. 671). 282) Wszedł w życie z dniem 3 czerwca 1997 r., zgodnie z art. 43 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 283) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeksu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 113, poz. 547), która weszła w życie z dniem 26 listopada 1994 r. 284) Przez art. 1 pkt 185 ustawy wymienionej w przypisie 1. 284a) W brzmieniu ustalonym przez art. 22 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który wszedł w życie z dniem 22 października 1997 r. 285) Dodany przez art. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 87, poz. 396), która weszła w życie z dniem 7 sierpnia 1996 r. 286) W brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 186. 287) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 186 ustawy wymienionej w przypisie 1. 288) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 187 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 289) Przez art. 1 pkt 187 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 290) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 187 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 291) Przez art. 1 pkt 187 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 292) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 188 ustawy wymienionej w przypisie 1. 293) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 189 ustawy wymienionej w przypisie 1. 294) Przez art. 1 pkt 190 ustawy wymienionej w przypisie 1. 295) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 191 ustawy wymienionej w przypisie 1. 296) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 192 ustawy wymienionej w przypisie 1. 297) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 193 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 298) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 193 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 299) Przez art. 1 pkt 194 ustawy wymienionej w przypisie 1. 300) W brzmieniu ustalonym przez art. 9 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1988 r. Zgodnie z art. 67 pkt 2 i art. 68 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509) utraciły moc przepisy dotyczące hoteli pracowniczych: - z dniem 12 listopada 1994 r.: ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 115, poz. 496 oraz z 1994 r. Nr 85, poz. 388), - z dniem 12 maja 1995 r.: rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 lipca 1988 r. w sprawie zasad zajmowania i opróżniania lokali położonych w hotelach pracowniczych, ustalania opłat za zakwaterowanie oraz ramowych zasad ustalania kategorii hoteli pracowniczych (Dz. U. Nr 30, poz. 211, z 1989 r. Nr 49, poz. 281 i z 1990 r. Nr 19, poz. 117), wydane na podstawie art. 54 ustawy - Prawo lokalowe. 301) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 195 ustawy wymienionej w przypisie 1. 302) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 196 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 303) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 196 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 304) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 oraz przez art. 1 pkt 197 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 305) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 197 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 305a) Przestały istnieć w związku z nadaniem nowego brzmienia działowi dwunastemu - stosownie do art. 4 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 186. 306) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 198 ustawy wymienionej w przypisie 1. 307) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 199 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 308) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 199 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 309) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 200 ustawy wymienionej w przypisie 1. 310) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 201 ustawy wymienionej w przypisie 1. 311) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 202 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 312) Dodany przez art. 1 pkt 202 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 313) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 202 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 314) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 203 ustawy wymienionej w przypisie 1. 315) Dodany przez art. 1 pkt 43 ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmieniony przez art. 1 pkt 204 ustawy wymienionej w przypisie 1. 316) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 204 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 317) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 204 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 318) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 205 ustawy wymienionej w przypisie 1. 319) W brzmieniu wynikającym z pkt 11 załącznika nr 4 do rozporządzenia wymienionego w przypisie 263 oraz z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 206 ustawy wymienionej w przypisie 1. 320) W brzmieniu ustalonym przez art. 49 ust. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1983 r., oraz wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 207 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 321) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 207 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 322) Dodany przez art. 1 pkt 208 ustawy wymienionej w przypisie 1. 323) Przez art. 1 pkt 209 ustawy wymienionej w przypisie 1. 324) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 210 ustawy wymienionej w przypisie 1. 325) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 211 ustawy wymienionej w przypisie 1. 326) W brzmieniu wynikającym z art. 2 tiret trzecie ustawy wymienionej jako pierwsza w przypisie 25 i zmienionym przez art. 1 pkt 212 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 327) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 212 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 328) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 213 ustawy wymienionej w przypisie 1. 329) Dodany przez art. 1 pkt 214 ustawy wymienionej w przypisie 1. 330) Przez art. 1 pkt 215 ustawy wymienionej w przypisie 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. (Dz. U. Nr 22, poz. 95) Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 lipca 1997 r. w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego (Dz. U. Nr 91, poz. 558) w § 5 w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 liczbę 6 zastępuje się liczbą 4, 2) w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) Federacji Związków i Stowarzyszeń Gmin Polskich - 4 osoby." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. (Dz. U. Nr 22, poz. 96) Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 marca 1996 r. w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II (Dz. U. Nr 35, poz. 152) w § 2 wyrazy "3%" zastępuje się wyrazami "2%". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Finansów: wz. R. Zagórny Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 22, poz. 97) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia "Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej" (Dz. U. Nr 135, poz. 904). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 98) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. z siedzibą w Kostrzynie n. Odrą, jako zarządzającemu Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefą Ekonomiczną, zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia "Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej" (Dz. U. Nr 135, poz. 904), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny". (Dz. U. Nr 22, poz. 99) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o., zwane dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym, w tym członka Rady Programowej Strefy. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej w Krakowie (Dz. U. Nr 135, poz. 912). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy, 2) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 3) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 4) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 5) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 6) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 7) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 100) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, jako zarządzającemu Specjalną Strefą Ekonomiczną "Krakowski Park Technologiczny", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej w Krakowie (Dz. U. Nr 135, poz. 912), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Technopark-Modlin". (Dz. U. Nr 22, poz. 101) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza "Mazowiecka Specjalna Strefa Ekonomiczna" S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym, w tym członka Rady Programowej Strefy. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 911). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy, 2) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 3) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 4) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 5) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 6) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 7) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia "Mazowieckiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej" S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Technopark-Modlin" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 102) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się "Mazowieckiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej" S.A. z siedzibą w Nowym Dworze Mazowieckim, jako zarządzającemu Mazowiecką Specjalną Strefą Ekonomiczną "Technopark-Modlin", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustanowienia Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 911), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się "Mazowieckiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej" S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. "Mazowiecka Specjalna Strefa Ekonomiczna" S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 22, poz. 103) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 104) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. z siedzibą w Słupsku, jako zarządzającemu Słupską Specjalną Strefą Ekonomiczną, zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice". (Dz. U. Nr 22, poz. 105) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Specjalna Strefa Ekonomiczna "Starachowice" S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" (Dz. U. Nr 135, poz. 906). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 106) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" S.A. z siedzibą w Starachowicach, jako zarządzającemu Specjalną Strefą Ekonomiczną "Starachowice", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" (Dz. U. Nr 135, poz. 906), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Specjalna Strefa Ekonomiczna "Starachowice" S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Euro-Park Wisłosan". (Dz. U. Nr 22, poz. 107) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Agencja Rozwoju Przemysłu S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 907). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Euro-Park Wisłosan" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 108) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. z siedzibą w Warszawie, jako zarządzającemu Tarnobrzeską Specjalną Strefą Ekonomiczną "Euro-Park Wisłosan", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 907), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". (Dz. U. Nr 22, poz. 109) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" (Dz. U. Nr 135, poz. 908). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 110) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, jako zarządzającemu Specjalną Strefą Ekonomiczną "Tczew", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" (Dz. U. Nr 135, poz. 908), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 22, poz. 111) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Warmińsko-Mazurska Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 909). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 112) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. z siedzibą w Olsztynie, jako zarządzającemu Warmińsko-Mazurską Specjalną Strefą Ekonomiczną S.A., zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 909), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Warmińsko-Mazurska Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec". (Dz. U. Nr 22, poz. 113) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania podmiotów, które uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" (Dz. U. Nr 135, poz. 910). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. (Dz. U. Nr 22, poz. 114) Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku, jako zarządzającemu Specjalną Strefą Ekonomiczną "Żarnowiec", zwaną dalej "strefą", udzielanie w imieniu Ministra Gospodarki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. § 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie, wydawane z zastosowaniem przepisu § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" (Dz. U. Nr 135, poz. 910), mogą być wydawane wyłącznie po porozumieniu z Ministrem Gospodarki. § 3. Powierza się Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie strefy, przewidzianej dla organu koncesyjnego w przepisach o koncesjonowaniu działalności gospodarczej, w zakresie zgodności działalności prowadzonej przez przedsiębiorców na terenie strefy z zezwoleniami, o których mowa w § 1. § 4. Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. przekazuje Ministrowi Gospodarki kwartalną informację o funkcjonowaniu strefy oraz kopie zezwoleń niezwłocznie po ich udzieleniu. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie warunków szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodników - członków kadry narodowej, powołanych do czynnej służby wojskowej. (Dz. U. Nr 22, poz. 115) Na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Szkolenie sportowe zawodników - członków kadry narodowej, powołanych do czynnej służby wojskowej, odbywa się w wojskowych ośrodkach szkolenia sportowego lub w wojskowych klubach sportowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Szkolenie sportowe zawodników w dyscyplinach lub dziedzinach sportu, które nie są prowadzone w wojskowych ośrodkach szkolenia sportowego i w wojskowych klubach sportowych, prowadzi się w jednostkach wojskowych położonych w pobliżu siedzib klubów sportowych, w których istnieją warunki kontynuacji szkolenia sportowego. § 2. 1. Żołnierzom-zawodnikom, o których mowa w § 1 ust. 1: 1) zapewnia się sprzęt niezbędny do szkolenia i udziału w zawodach sportowych ze środków budżetowych Ministerstwa Obrony Narodowej, 2) wypłaca się dodatki finansowe za posiadane klasy sportowe, 3) zapewnia się specjalistyczną opiekę medyczną w przychodniach sportowo-lekarskich działających przy siedzibach klubów sportowych oraz odpowiednie warunki do odnowy biologicznej po treningach i zawodach sportowych. § 3. 1. Szkolenie zawodników w wojskowych ośrodkach szkolenia sportowego prowadzi się zgodnie z rocznym planem szkolenia wojskowego i sportowego, który opracowuje komendant wojskowego ośrodka szkolenia sportowego, a zatwierdza zastępca dowódcy okręgu wojskowego - szef szkolenia. 2. Szkolenie zawodników w określonej dyscyplinie lub dziedzinie sportu prowadzi się na podstawie rocznego planu szkolenia sportowego, który opracowuje trener, a zatwierdza: 1) zastępca komendanta wojskowego ośrodka szkolenia sportowego, 2) szef szkolenia wojskowego klubu sportowego. 3. Plany szkolenia, o których mowa w ust. 2, wymagają uzgodnienia z właściwym polskim związkiem sportowym. 4. W okresie szkolenia podstawowego szkolenie sportowe prowadzi się równolegle ze szkoleniem ogólnowojskowym. 5. Zajęcia w zakresie szkolenia sportowego mogą prowadzić osoby posiadające tytuł zawodowy trenera lub instruktora określonej dyscypliny sportowej. § 4. 1. Na wniosek właściwego polskiego związku sportowego komendant wojskowego ośrodka szkolenia sportowego kieruje zawodników na zgrupowania szkoleniowe kadry narodowej i olimpijskiej oraz na zawody krajowe i zagraniczne w ramach reprezentacji narodowej. 2. Na wniosek szefa instytucji właściwej w sprawach kultury fizycznej w wojsku komendant wojskowego ośrodka szkolenia sportowego - w porozumieniu z właściwym polskim związkiem sportowym - kieruje zawodników do udziału w reprezentacji Wojska Polskiego na zawody organizowane pod patronatem Międzynarodowej Rady Sportu Wojskowego (CISM). 3. Dowódca jednostki w porozumieniu z klubem sportowym, o którym mowa w § 1 ust. 2, oraz właściwym polskim związkiem sportowym zapewnia realizację programu przygotowań i udziału w zawodach w ramach reprezentacji narodowej, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W okresie podstawowego szkolenia wojskowego zawodnik ma prawo do uczestniczenia w jednym treningu dziennie. § 5. Obowiązek ubezpieczenia zawodnika od następstw nieszczęśliwych wypadków wynikłych w czasie treningów i zawodów prowadzonych poza wojskowymi ośrodkami szkolenia sportowego, wojskowymi klubami sportowymi oraz jednostką wojskową, o której mowa w § 1 ust. 2, spoczywa na organizatorach tych treningów i zawodów. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu obniżania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycielom szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej. (Dz. U. z 1998 r. Nr 22, poz. 116) Na podstawie art. 42a ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: § 1. Nauczycielowi zatrudnionemu w szkole rolniczej i gospodarki żywnościowej w pełnym wymiarze zajęć można obniżyć tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych z tytułu: 1) doskonalenia zawodowego, 2) wykonywania pracy naukowej, 3) wykonywania prac zleconych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny lub organ prowadzący szkołę za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, 4) szczególnych warunków pracy w szkole. § 2. Obniżenia obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczyciela, zwanego dalej "zniżką godzin zajęć", dokonuje dyrektor szkoły po porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, określając jednocześnie wysokość zniżki godzin zajęć i okres, na który jej udzielono. § 3. 1. Zniżka godzin zajęć z przyczyn określonych w § 1, z zastrzeżeniem ust. 2, nie może przekraczać: 1) 2/3 wymiaru - z tytułu wykonywania prac zleconych przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny lub organ prowadzący szkołę za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, 2) 1/6 wymiaru z tytułu - doskonalenia zawodowego lub szczególnych warunków pracy w szkole, 3) 1/2 wymiaru - z tytułu wykonywania pracy naukowej. 2. W stosunku do nauczycieli zajmujących stanowiska kierownicze udzielona zniżka godzin zajęć nie może być wyższa niż obowiązujący dyrektora minimalny wymiar godzin zajęć. § 4. 1. Dyrektor szkoły, na wniosek organu sprawującego nadzór pedagogiczny za zgodą organu prowadzącego szkołę lub na wniosek organu prowadzącego szkołę za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, może udzielić zniżki godzin zajęć z tytułu wykonywania pracy naukowej, jeżeli praca ta ma ścisły związek z potrzebami oświatowo-wychowawczymi. 2. Zniżki godzin zajęć dla dyrektora szkoły udziela organ prowadzący szkołę w porozumieniu z organem sprawującym nadzór pedagogiczny, a w stosunku do nauczycieli zajmujących inne stanowiska kierownicze - dyrektor szkoły na wniosek jednego z tych organów. § 5. Nauczycielowi można obniżyć wymiar godzin zajęć tylko z jednego tytułu. W przypadku gdy nauczyciel jest uprawniony do korzystania z obniżonego wymiaru zajęć z dwóch lub więcej tytułów, przysługuje mu zniżka godzin zajęć z korzystniejszego dla niego tytułu. § 6. Zniżka godzin zajęć może być cofnięta w każdym czasie, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające udzielenie zniżki - bez potrzeby uprzedniego wypowiedzenia. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: wz. R. Brzezik Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad, trybu i częstotliwości przeprowadzania okresowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 22, poz. 117) Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres, szczegółowe zasady, tryb i częstotliwość przeprowadzania okresowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej "strażakami". § 2. 1. Okresowa ocena zdolności fizycznej i psychicznej strażaka do służby obejmuje: 1) aktualne badania profilaktyczne, stwierdzone orzeczeniem lekarskim o zdolności do służby, 2) wynik próby wydolnościowej przeprowadzonej metodą określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 3) wyniki testu sprawności fizycznej, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, obliczanego przy zastosowaniu przeliczeniowych tabel punktowych stanowiących załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. W razie wydania orzeczenia stwierdzającego zdolność strażaka do służby przeprowadza się próbę wydolnościową oraz test sprawności fizycznej. § 3. 1. Zakres badań profilaktycznych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, określają wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych strażaków, opracowane przez Centralny Zarząd Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne może poszerzyć ich zakres o specjalistyczne badania konsultacyjne oraz o badania dodatkowe, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia strażaka. 3. Specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, o których mowa w ust. 2, stanowią część badań profilaktycznych. § 4. 1. Testowi sprawności fizycznej, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, podlegają strażacy: 1) w wieku do 50 lat, 2) w wieku powyżej 50 lat, jeżeli biorą bezpośredni udział w działaniach ratowniczo-gaśniczych. 2. Do testu sprawności fizycznej mogą przystąpić pozostali strażacy w wieku powyżej 50 lat. 3. Za przeprowadzenie testu sprawności fizycznej odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę. § 5. 1. Test sprawności fizycznej przeprowadza się w ciągu roku kalendarzowego w terminach: 1) od dnia 1 czerwca do dnia 30 lipca, 2) od dnia 15 września do dnia 30 października - dla strażaków, którzy nie uzyskali pozytywnej oceny w terminie, o którym mowa w pkt 1. 2. Test sprawności fizycznej powinien być przeprowadzony w godzinach służby. 3. Nieusprawiedliwiona nieobecność strażaka w terminie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powoduje uzyskanie oceny negatywnej z testu sprawności fizycznej. 4. Uzyskanie oceny negatywnej z testu sprawności fizycznej w terminie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stanowi podstawę dokonania zapisu o negatywnej ocenie z testu sprawności fizycznej w opinii służbowej. § 6. Wyniki indywidualne z poszczególnych konkurencji testu sprawności fizycznej oraz roczną ocenę sprawności fizycznej strażaka wpisuje się do "Indywidualnej karty sprawności fizycznej strażaka Państwowej Straży Pożarnej", której wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 7. 1. Okresową ocenę zdolności fizycznej i psychicznej strażaka, o której mowa w § 2 ust. 1, przeprowadza się raz w roku, na podstawie skierowania kierownika jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wydaje: 1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji - dla Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, 2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej - dla komendantów szkół Państwowej Straży Pożarnej, Dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej oraz komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, 3) komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej - dla komendantów ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej i komendantów rejonowych Państwowej Straży Pożarnej, 4) komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej - dla strażaków pełniących służbę w jednostkach ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej. 3. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinno zawierać: 1) imię i nazwisko oraz określenie stanowiska służbowego strażaka, 2) informację o występowaniu na stanowisku, o którym mowa w pkt 1, czynników szkodliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia. § 8. 1. Do komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanych dalej "komisjami", kieruje się z urzędu lub na wniosek strażaka ubiegającego się o wydanie orzeczenia lekarskiego. 2. Do komisji lekarskiej kieruje się z urzędu strażaka, którego stan zdrowia daje podstawy do przypuszczeń, że stopień jego zdolności do służby uległ zasadniczej zmianie lub że dalsze pełnienie przez niego służby na zajmowanym stanowisku jest niemożliwe. § 9. 1. W sprawach orzekania o zdolności do służby strażaka mają odpowiednie zastosowanie przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz. U. Nr 79, poz. 349, z 1992 r. Nr 83, poz. 425 i z 1995 r. Nr 146, poz. 712), z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Strażak, który nie zgadza się z treścią wydanego orzeczenia, może wystąpić w ciągu 7 dni od dnia wydania orzeczenia, za pośrednictwem lekarza, który je wydał, z wnioskiem o przeprowadzenie ponownych badań. 3. Badania, o których mowa w ust. 2, przeprowadza wojewódzka komisja lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, właściwa ze względu na siedzibę jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełni służbę. 4. Badania powinny być przeprowadzone w terminie ustalonym przez komisję. Orzeczenie wydane na ich podstawie jest ostateczne. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 stycznia 1998 r. (poz. 117) Załącznik nr 1 PRÓBA WYDOLNOŚCIOWA ZMODYFIKOWANA METODA HARWARDZKA ("HARVARD STEP-UP TEST") Wyposażenie: - stopień o wysokości 30 cm - dla kobiet, - stopień o wysokości 40 cm - dla mężczyzn, - stoper, - metronom. Wykonanie próby: - Badanie przeprowadza się w stroju gimnastycznym. - Metronom nastawiony na rytm 120 uderzeń na minutę. - Czas trwania pełnego ćwiczenia: - 4 minuty dla kobiet, - 5 minut dla mężczyzn. W ciągu podanego czasu badany wchodzi na stopień w tempie 30 razy w ciągu 1 minuty. Przed przystąpieniem do próby należy badanemu wyjaśnić sposób jej wykonania, można pozwolić na wsłuchanie się w rytm metronomu oraz na kilka próbnych wejść. Na hasło "raz" (1 takt metronomu) badany stawia lewą stopę na stopniu, na hasło "dwa" (2 takt metronomu) dostawia prawą stopę do lewej (na stopień) przy całkowitym wyproście w stawach kolanowych i biodrowych, na hasło "trzy" (3 takt metronomu) stawia lewą stopę na podłodze, a na hasło "cztery" (4 takt metronomu) prawą stopę dostawia do lewej stopy (na podłogę), przyjmując podstawę zasadniczą. Czas trwania jednej ewolucji wynosi 2 sekundy. Jeżeli badany utrzymuje prawidłowy rytm, można wyłączyć komendę słowną. Przy próbie zmiany rytmu należy pomóc badanemu donośnym sygnałem. Po upływie 5 min badany siada na krześle, a osoba prowadząca badania (lekarz) wykonuje następujące czynności: bada częstość tętna, począwszy od 1 min po zakończeniu próby do 1 min 30 s, następnie od 2 min do 2 min 30 s oraz od 4 min do 4 min 30 s (3 pomiary przez 30 s). Wskaźnik sprawności - FI - oblicza się według następującego wzoru: Badany, który nie jest w stanie wykonać próby w ciągu 5 min, powinien przerwać próbę wcześniej. Próbę przerywa się również, jeśli badany w ciągu ok. 20 s nie jest w stanie skorygować lub utrzymać rytmu wykonywania ćwiczenia. Badanym tym oblicza się wskaźnik wydolności, wstawiając do licznika wzoru cyfrę odpowiadającą ilości sekund wykonywania ćwiczenia x 100. Pomiary tętna wykonuje się w sposób omówiony powyżej. Wydolnościowy wskaźnik próby harwardzkiej - ocena "harvard step-up testu" Wskaźnik wydolnościWynik - Ocena 50-55słaby 56-64dostateczny 65-79przeciętny 80-89dobry 90 i powyżejbardzo dobry W przypadku nieosiągnięcia minimalnego wskaźnika wydolności, należy strażaka skierować na badania lekarskie i nie dopuścić do zaliczania testu sprawności fizycznej. Załącznik nr 2 TESTY SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ (opis wykonania konkurencji) Test sprawności fizycznej składa się z trzech konkurencji, za pomocą których badane są podstawowe cechy motoryczne: Konkurencje dla kobietKonkurencje dla mężczyzn - rzut piłką lekarską (2 kg) znad głowy- bieg na 50 m - siady proste z leżenia tyłem- bieg na 1 000 m - bieg wahadłowy 4 x 10 m- podciąganie się na drążku Testy sprawności fizycznej przeprowadza się w ubiorze sportowym, w obuwiu bez kolców. Każdy strażak ma prawo do przeprowadzenia dwóch prób; zalicza się wynik korzystniejszy. Konkurencje dla kobiet: 1. Rzut piłką lekarską (2 kg) znad głowy. Ćwiczący ustawia się przed linią rzutu, nogi w rozkroku, stopy bez kontaktu z linią. Unosi piłkę oburącz za głowę i wykonuje rzut. Odległość rzutu wyznacza punkt, w którym piłka zetknęła się z podłożem. Przekroczenie linii w momencie wykonywania rzutu lub bezpośrednio po rzucie unieważnia próbę. 2. Siady proste z leżenia tyłem. Ćwiczący przyjmuje pozycję leżącą tyłem (na plecach) - ręce wzdłuż tułowia, nogi ustabilizowane (mogą być w lekkim rozkroku), współćwiczący przytrzymuje je w okolicach stawów skokowych lub ćwiczący umieszcza je pod szczeblem drabinki. Wykonanie ćwiczenia polega na uniesieniu tułowia do pozycji pionowej. Oceniający zalicza tylko prawidłowe wykonanie ewolucji, wymieniając kolejne liczny zaliczonych powtórzeń. 3. Bieg wahadłowy 4 x 10 m. Ćwiczący ustawia się przed linią startu (mety) w pozycji stojącej, obok chorągiewki (klocka). Na sygnał rozpoczyna bieg na odległość 10 m do linii, na której ustawiona jest chorągiewka (klocek). Po obiegnięciu chorągiewki biegnie do linii startu (mety), obiega chorągiewkę i ponownie przebiega 10 m do chorągiewki i powraca do miejsca startu na metę. Oceniający zalicza wykonanie próby, jeśli ćwiczący pokonał pełne odległości pomiędzy oznaczenia. Konkurencje dla mężczyzn: 4. Bieg na 50 i 1000 m. Ćwiczący zajmuje pozycję startową (niską lub stojącą) przed linią startu. Stopy ustawione tak, żeby nie miały kontaktu z linią startową. Na donośny sygnał "startera" rozpoczyna bieg. Czas mierzony jest do momentu osiągnięcia klatką piersiową linii mety. Falstart powoduje powtórzenie startu. 5. Podciąganie się na drążku (drążek na wysokości doskocznej). Ćwiczący zajmuje pozycję w zwisie na drążku (nachwytem lub podchwytem) - ramiona wyprostowane i pozostaje w bezruchu. Ćwiczący wykonuje podciągnięcia tak, żeby broda znalazła się ponad drążkiem, wraca do pozycji wyjściowej (ramiona wyprostowane) i ponawia ewolucję. Oceniający zalicza tylko prawidłowe wykonanie ewolucji, wymieniając kolejne liczby zaliczonych powtórzeń. Podczas wykonywania ćwiczenia dozwolona jest praca nóg i tułowia. Załącznik nr 3 PRZELICZENIOWE TABELE PUNKTOWE Indywidualne wyniki strażaka, uzyskane w poszczególnych konkurencjach, przeliczane są na punkty przypisane do konkretnego wyniku według tabeli. Ocenę (w skali 6-stopniowej) wystawia się na podstawie średniej arytmetycznej uzyskanych punktów, z uwzględnieniem punktów preferencyjnych, przyznanych w zależności od wieku (grupy wiekowej). Punkty preferencyjne: GrupaWiekPunkty preferencyjne grupa Ido lat 290 pkt grupa II30-34 lata10 pkt Grupa III35-39 lat20 pkt Grupa IV40-44 lata30 pkt Grupa V45-49 lat35 pkt Grupa VI50 lat i powyżej40 punkt Skala ocen: Średnia arytmetyczna uzyskanych punktów z konkurencji + punkty preferencyjne Ocena cyfrowosłownie poniżej 45 pkt1niedostateczna 46-50 pkt2słaba 51-55 pkt3dostateczna 56-60 pkt4dobra 61-65 pkt5bardzo dobra powyżej 65 pkt6wybitna Przykładowa ocena strażaka w wieku 37 lat, który uzyskał: - bieg na 1 000 m - 3 min 35 s, tj. 50 pkt - bieg na 50 m - 7,2 s, tj. 45 pkt - podciąganie na drążku - 11 razy, tj. 55 pkt Łącznie uzyskał 150 pkt. Średnia arytmetyczna = (50 + 45 + 55) : 3 = 50 pkt. Ocena = średnia arytmetyczna (50 pkt) + punkty preferencyjne (grupa III = 20 pkt) = 70 pkt. 70 pkt - zgodnie z tabelą "skala ocen" - daje ocenę indywidualną 6 - wybitna. TABELA PUNKTOWA (przeliczenie uzyskanych wyników na punkty) Ilustracja Załącznik nr 4 INDYWIDUALNA KARTA OCENY SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ STRAŻAKA PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1998 r. o sprostowaniu błędu. (Dz. U. Nr 22, poz. 118) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujący błąd: w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane, ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych ustaw (Dz. U. Nr 111, poz. 726) w art. 1 w pkt 13 pod lit. a) zamiast wyrazów "b) urządzeń na obiektach budowlanych o wysokości powyżej 3 m." powinny być wyrazy "b) urządzeń na obiektach budowlanych, o wysokości powyżej 3 m." Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu. (Dz. U. Nr 23, poz. 120) Na podstawie art. 206 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741), zwanej dalej "ustawą". 2. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb: 1) stwierdzania dotychczasowego prawa zarządu państwowych i komunalnych osób prawnych do nieruchomości, a także prawa użytkowania nieruchomości przez spółdzielnie, związki spółdzielcze oraz inne osoby prawne, 2) uznawania środków, o których mowa w art. 200 ust. 1, art. 201 ust. 2 i art. 204 ust. 3, za środki własne, 3) określania wartości nieruchomości oraz wysokości kwot należnych za nabycie własności budynków, innych urządzeń i lokali, zabezpieczania wierzytelności z tego tytułu, a także rodzaje dokumentów stanowiących niezbędne dowody w tych sprawach. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) właściwym organie - należy przez to rozumieć: a) wojewodę - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa i będących w zarządzie państwowych osób prawnych, b) kierownika urzędu rejonowego - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa oraz będących w użytkowaniu spółdzielni i innych osób prawnych, c) zarząd gminy - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy, będących w zarządzie komunalnych osób prawnych lub w użytkowaniu spółdzielni i innych osób prawnych, 2) spółdzielniach - należy przez to rozumieć również związki spółdzielcze. § 3. 1. W decyzji stwierdzającej uwłaszczenie państwowych i komunalnych osób prawnych ustala się cenę nieruchomości gruntowej według stanu na dzień 5 grudnia 1990 r. i według wartości na dzień wydania tej decyzji. 2. W umowie o oddanie spółdzielniom oraz innym osobom prawnym nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie własności budynków, innych urządzeń i lokali ustala się cenę nieruchomości gruntowej według stanu i wartości na dzień zawarcia umowy. 3. Wartość nieruchomości, o których mowa w ust. 1 i 2, określa się zgodnie z przepisami działu IV rozdziału 1 ustawy. Rozdział 2 Stwierdzanie dotychczasowego prawa zarządu państwowych i komunalnych osób prawnych do nieruchomości, a także prawa użytkowania nieruchomości przez spółdzielnie i inne osoby prawne oraz rodzaje dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach § 4. 1. Właściwy organ stwierdza dotychczasowe prawo zarządu, o którym mowa w § 5, na podstawie co najmniej jednego z następujących dokumentów: 1) decyzji o przekazaniu nieruchomości w zarząd, 2) decyzji o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie, jeżeli została wydana przed dniem 1 sierpnia 1985 r., 3) umowy między państwowymi jednostkami organizacyjnymi o przekazaniu prawa zarządu do nieruchomości, zawartej za zgodą organu, 4) umowy, zawartej w formie aktu notarialnego przed dniem 1 lutego 1989 r. przez państwowe jednostki organizacyjne, o nabyciu nieruchomości od osób innych niż Skarb Państwa, 5) odpisu z księgi wieczystej, stwierdzającej prawo zarządu lub prawo użytkowania nieruchomości, 6) decyzji o naliczeniu lub aktualizacji opłat z tytułu zarządu nieruchomością, 7) decyzji o naliczeniu lub aktualizacji opłat z tytułu użytkowania nieruchomości, jeżeli została wydana przed dniem 1 sierpnia 1985 r., 8) uchwały, zarządzenia lub decyzji wydanych w sprawie podziału, łączenia, likwidacji i utworzenia państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych oraz podejmowane na ich podstawie uchwały komisji powoływanych w tych, sprawach, jeżeli treść tych dokumentów zawiera oznaczenie nieruchomości, 9) protokołu przekazania nieruchomości, sporządzonego między państwowymi jednostkami organizacyjnymi przed dniem 1 sierpnia 1985 r, 10) umowy o przekazaniu nieruchomości lub protokołu przekazania nieruchomości, sporządzonych przed dniem 22 października 1961 r. między organizacjami społeczno-zawodowymi, politycznymi lub spółdzielczymi a państwowymi jednostkami organizacyjnymi. 2. Jeżeli właściwy organ nie dysponuje dokumentami, o których mowa w ust. 1, może wezwać państwowe i komunalne osoby prawne do ich dostarczenia w wyznaczonym terminie. 3. Jeżeli nie zachowały się dokumenty, o których mowa w ust. 1, stwierdzenia dotychczasowego prawa zarządu do nieruchomości można dokonać na podstawie zeznań świadków lub oświadczeń stron złożonych zgodnie z art. 75 Kodeksu postępowania administracyjnego, potwierdzających przekazanie nieruchomości państwowym i komunalnym jednostkom organizacyjnym. 4. Dokumenty stanowiące podstawę stwierdzenia dotychczasowego prawa zarządu wskazuje się w uzasadnieniu decyzji, o której mowa w art. 200 ust. 1 pkt 2. § 5. 1. Właściwy organ z urzędu stwierdza dotychczasowe prawo zarządu państwowych i komunalnych osób prawnych do nieruchomości, według staniu na dzień 5 grudnia 1990 r. 2. Właściwy organ z urzędu stwierdza dotychczasowe prawo zarządu państwowych instytucji kultury, o których mowa w art. 202, do nieruchomości, według staniu na dzień 5 grudnia 1990 r. oraz na dzień 1 stycznia 1998 r. 3. W przypadku przedsiębiorstw, o których mowa w art. 201, właściwy organ z urzędu stwierdza dotychczasowe prawo zarządu jednostek organizacyjnych, wymienionych w tym przepisie, do nieruchomości, według stanu na dzień 5 grudnia 1990 r. 4. Przed stwierdzeniem dotychczasowego prawa zarządu, o którym mowa w ust. 1-3, właściwy organ bada, czy nie zostały zgłoszone roszczenia poprzednich właścicieli w stosunku do nieruchomości będących przedmiotem uwłaszczenia oraz czy uwłaszczenie nie narusza praw osób trzecich. § 6. 1. Właściwy organ stwierdza prawo użytkowania nieruchomości przez spółdzielnię lub inną osobę prawną na podstawie co najmniej jednego z następujących dokumentów: 1) decyzji o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie, 2) decyzji o naliczeniu lub aktualizacji opłat z tytułu użytkowania nieruchomości. 2. Jeżeli właściwy organ nie dysponuje dokumentami, o których mowa w ust. 1, może wezwać spółdzielnię lub inną osobę prawną do ich dostarczenia w wyznaczonym terminie. 3. Jeżeli nie zachowały się dokumenty, o których mowa w ust. 1, stwierdzenia prawa użytkowania nieruchomości można dokonać na podstawie zeznań świadków lub oświadczeń stron złożonych zgodnie z art. 75 Kodeksu postępowania administracyjnego, potwierdzających przekazanie nieruchomości w użytkowanie spółdzielni lub innej osobie prawnej. § 7. Właściwy organ, po stwierdzeniu prawa użytkowania nieruchomości przez spółdzielnię lub inną osobę prawną według stanu na dzień 5 grudnia 1990 r., zawiera ze spółdzielnią lub inną osoba prawną, na jej wniosek, umowę o oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste oraz o przeniesienie własności znajdujących się na niej budynków, innych urządzeń i lokali. Rozdział 3 Uznawanie środków państwowych i komunalnych osób prawnych, spółdzielni oraz innych osób prawnych za środki własne tych osób, określanie wysokości kwot należnych z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali przez te osoby prawne, a także rodzaje dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach § 8. 1. Za środki własne, o których mowa w art. 200 ust. 1 pkt 1, art. 201 ust. 2 i art. 204 ust. 3, uznaje się środki finansowe pochodzące ze źródeł innych niż budżet państwa lub budżet gminy, a w szczególności z: 1) podziału osiągniętego zysku, 2) funduszy utworzonych z narzutów zaliczanych w koszty działalności wykorzystywanych na inwestycje, 3) ulg podatkowych i amortyzacyjnych wykorzystanych na inwestycje, 4) wpłat innych osób prawnych z tytułu udziału w wybudowaniu budynków, innych urządzeń i lokali lub w nabyciu nakładów poniesionych na ich wybudowanie, 5) środków obrotowych, 6) zakładowych funduszy - socjalnego i mieszkaniowego, wykorzystywanych na budowę lub nabycie budynków, innych urządzeń i lokali, 7) środków otrzymanych przez osobę prawną od byłych zjednoczeń i organizacji równorzędnych, wykorzystanych na budowę budynków, innych urządzeń i lokali lub na ich nabycie, a także na spłatę kredytu bankowego, 8) środków otrzymanych w drodze darowizn z funduszów nie pochodzących z budżetu państwa lub budżetów gmin. 2. W odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych, o których mowa w art. 201 ust. 1, za środki własne uznaje się także środki finansowe ich poprzedników prawnych, pochodzące ze źródeł określonych w ust. 1 oraz środki otrzymane od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, dyrekcji okręgowych dróg publicznych lub ich poprzedników prawnych. § 9. 1. Podstawę do uznania środków państwowych i komunalnych osób prawnych, spółdzielni oraz innych osób prawnych za środki własne tych osób stanowią dokumenty, które zgodnie z obowiązującymi przepisami świadczą o źródłach pochodzenia środków finansowych, a w szczególności: 1) zarządzenia o utworzeniu lub przekształceniu państwowej i komunalnej osoby prawnej oraz akty prawne o utworzeniu lub przekształceniu spółdzielni lub innych osób prawnych, 2) sprawozdania z finansowania inwestycji, 3) decyzje o przekazaniu środków finansowych na inwestycje, 4) umowy o partycypacji w kosztach inwestycji, 5) orzeczenia i protokoły z badania bilansów. 2. Jeżeli państwowa lub komunalna osoba prawna, spółdzielnia albo inna osoba prawna nie dysponuje dokumentami stanowiącymi podstawę do uznania środków za jej własne, podstawę taką mogą stanowić oświadczenia kierownika i głównego księgowego osoby prawnej o braku dokumentów, o których mowa w ust. 1, oraz o źródłach pochodzenia środków finansowych. W oświadczeniach powinny być wymienione rodzaje środków finansowych użytych na wybudowanie lub nabycie budynków, innych urządzeń i lokali, a także okresy, w których środki te były wydatkowane. Do oświadczeń stosuje się art. 75 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. 3. Podstawę do uznania środków jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 201 ust. 1, za środki własne tych jednostek stanowią dokumenty wymienione w ust. 1 oraz zarządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej o ich utworzeniu lub przekształceniu. § 10. 1. Państwowa lub komunalna osoba prawna, spółdzielnia albo inna osoba prawna ubiegająca się o uznanie środków finansowych za środki własne przedstawia właściwemu organowi dokumenty lub oświadczenia, o których mowa w § 9. 2. W razie wątpliwości co do faktów stwierdzonych w oświadczeniach, właściwy organ może żądać dostarczenia dokumentów lub uzupełnienia oświadczeń w wyznaczonym terminie albo złożenia dodatkowych wyjaśnień. 3. Nieprzedstawienie w wyznaczonym terminie dokumentów lub oświadczeń albo uchylenie się od dodatkowych wyjaśnień może być uznane za brak dowodów na to, że państwowa lub komunalna osoba prawna, spółdzielnia albo inna osoba prawna wybudowała albo nabyła budynki, inne urządzenia i lokale ze środków własnych. § 11. 1. Wysokość kwot należnych z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwowe i komunalne osoby prawne ustala się zgodnie z § 3 ust. 1. 2. Wysokość kwot należnych z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali przez spółdzielnie oraz inne osoby prawne ustala się zgodnie z § 3 ust. 2. § 12. 1. Jeżeli państwowa lub komunalna osoba prawna, spółdzielnia albo inna osoba prawna sfinansowała budowę lub nabycie budynków, innych urządzeń i lokali w części ze środków własnych, o których mowa w § 8, a w części ze środków budżetu państwa lub gminy, wysokość kwoty należnej z tytułu nabycia własności tych obiektów odpowiada wartości nakładów budżetu państwa lub gminy ustalonych na dzień wydania decyzji stwierdzającej nabycie lub na dzień zawarcia umowy, o której mowa w § 7. 2. Jeżeli państwowa lub komunalna osoba prawna, spółdzielnia albo inna osoba prawna dokonała ze środków własnych odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub modernizacji budynków, innych urządzeń i lokali, wysokość kwoty należnej z tytułu nabycia własności tych obiektów pomniejsza się o wartość nakładów poniesionych - odpowiednio przed dniem 5 grudnia 1990 r. lub dniem zawarcia umowy, o której mowa w § 7. 3. Przy ustalaniu wartości poniesionych nakładów, o których mowa w ust. 1 i 2, przyjmuje się za podstawę faktycznie wykonane w ramach tych nakładów roboty oraz wartość tych robót - odpowiednio na dzień wydania decyzji stwierdzającej nabycie lub na dzień zawarcia umowy, o której mowa w § 7. § 13. W przypadku nabycia przez państwowe i komunalne osoby prawne, spółdzielnie albo inne osoby prawne własności budynków, innych urządzeń i lokali wpisanych do rejestru zabytków, przy ustalaniu wysokości należnych kwot stosuje się odpowiednio art. 68 ust. 3. Rozdział 4 Zabezpieczenie wierzytelności z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwowe i komunalne osoby prawne § 14. Do zabezpieczenia hipotecznego wierzytelności, z tytułu nabycia własności budynków i innych urządzeń oraz lokali przez państwowe i komunalne osoby prawne stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940), z uwzględnieniem zasad wynikających z przepisów art. 200 ust. 2 i 3. § 15. 1. Z wnioskiem o dokonanie wpisu hipoteki zabezpieczającej wierzytelność występuje właściwy organ, dołączając do wniosku decyzję, o której mowa w art. 200 ust. 1 pkt 2. 2. Wniosek o dokonanie wpisu hipoteki powinien dodatkowo zawierać oświadczenie właściwego organu, że wierzytelność z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali nie została zaspokojona do dnia złożenia wniosku, mimo upływu terminu wyznaczonego w decyzji, o której mowa w art. 200 ust. 1 pkt 2. 3. Jeżeli dla nieruchomości nie ma założonej księgi wieczystej, wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy połączyć z wnioskiem o jej założenie, stosownie do art. 61 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, oraz o dokonanie w tej księdze wpisu własności nieruchomości gruntowej na rzecz Skarbu Państwa lub gminy oraz użytkowania wieczystego tej nieruchomości, a także własności położonych na niej budynków, innych urządzeń i lokali na rzecz państwowej lub komunalnej osoby prawnej. § 16. 1. Wykreślenie hipoteki następuje w przypadku: 1) zaspokojenia wierzytelności - na podstawie oświadczenia właściwego organu, 2) zaspokojenia wierzytelności w wysokości równej kwocie uzyskanej ze zbycia nieruchomości, jeżeli państwowa lub komunalna osoba prawna, zobowiązana do spłacenia wierzytelności, wystąpiła o zgodę na zrzeczenie się własności nieruchomości, a właściwy organ zgody tej odmówił - na podstawie oświadczenia właściwego organu, 3) wygaśnięcia wierzytelności w przypadkach, o których mowa w art. 200 ust. 3 - odpowiednio na podstawie aktu przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa lub na podstawie zarządzenia o prywatyzacji bezpośredniej wydanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945), 4) przekształcenia przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy - na podstawie wypisu z rejestru przedsiębiorstw państwowych potwierdzającego wykreślenie przedsiębiorstwa komunalnego z tego rejestru, 5) zbycia wszystkich lokali mieszkalnych, które stały się przedmiotem odrębnej własności, jeżeli w budynku znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne - na podstawie umów sprzedaży tych lokali. 2. Wykreślenie hipoteki następuje na wniosek, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wykreślenie hipoteki może nastąpić z urzędu, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, jeżeli sąd prowadzący księgi wieczyste dysponuje dokumentami stwierdzającymi zbycie wszystkich lokali mieszkalnych. § 17. Państwowe i komunalne osoby prawne są zobowiązane do zawiadomienia właściwego organu o sprzedaży, wydzierżawieniu, wynajęciu lub innym odpłatnym udostępnieniu nieruchomości lub jej części, jeżeli na nieruchomościach tych dokonano zabezpieczenia hipotecznego wierzytelności. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 18. Jeżeli w decyzjach, wydanych przed dniem 24 grudnia 1992 r., lub w umowach, zawartych przed tym dniem, nie określono sposobu i terminów zapłaty kwot należnych z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali, właściwe organy wydadzą decyzje uzupełniające, określając w nich terminy, po upływie których nie spłacona część należności będzie podlegała zabezpieczeniu hipotecznemu na zasadach określonych ustawą. Ustalone w decyzjach i umowach, wydanych lub zawartych przed dniem 24 grudnia 1992 r., wysokości kwot należnych z tytułu nabycia własności budynków, innych urządzeń i lokali oraz sposoby i terminy ich zapłaty pozostają bez zmian. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu kontroli przeprowadzanej przez Ministra Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 23, poz. 121) Na podstawie art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673 i Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania przez Ministra Skarbu Państwa, zwanego dalej "Ministrem", kontroli: 1) wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne, 2) wykonywania przez inne organy administracji państwowej oraz państwowe osoby prawne zadań, określonych w odrębnych przepisach, w zakresie przekształceń własnościowych. § 2. 1. Zakres kontroli, o której mowa w § 1 pkt 1, obejmuje zgodność wykonywania przez państwowe jednostki organizacyjne uprawnień majątkowych Skarbu Państwa. 2. Zakres kontroli, o której mowa w § 1 pkt 2, obejmuje: 1) zgodność realizacji procesów prywatyzacji z udzielonym upoważnieniem lub zgodą Ministra na dokonanie przekształceń własnościowych, 2) dochowanie procedur prywatyzacyjnych określonych odrębnymi przepisami. § 3. 1. Przeprowadzenie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie przedmiotu kontroli w jednostce kontrolowanej oraz dokonanie oceny kontrolowanej działalności pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności. 2. Pracownicy Ministerstwa Skarbu Państwa, zwanego dalej "Ministerstwem", przeprowadzają kontrolę na podstawie upoważnienia Ministra, ważnego z dowodem osobistym. 3. Upoważnienie do kontroli, o którym mowa w ust. 2, określa jednostkę kontrolowaną, imię, nazwisko i stanowisko kontrolującego, przedmiot kontroli i jej zakres, czas trwania oraz tryb jej przeprowadzenia określony w rozporządzeniu. 4. Bezpośredni nadzór i koordynację kontroli w zakresie, o którym mowa w § 2, sprawuje dyrektor Departamentu Kontroli Ministerstwa. 5. Kontrolującym nie może być małżonek, krewny i powinowaty kierownika kontrolowanej jednostki oraz komórki organizacyjnej jednostki podlegającej kontroli. O wyłączeniu pracownika z przeprowadzenia kontroli decyduje Minister na wniosek dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa. 6. Kontrolujący może być wyłączony również w razie stwierdzenia innych przyczyn, które mogą mieć wpływ na bezstronność jego postępowania. 7. Przeprowadzenie kontroli spraw lub dokumentów zakwalifikowanych jako poufne, tajne lub tajne specjalnego znaczenia oraz wstęp i przebywanie kontrolującego na terenie obiektów lub w pomieszczeniach, w których występują wiadomości stanowiące tajemnicę państwową i służbową, wymaga odrębnego upoważnienia Ministra oraz zezwolenia wydanego przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której posiadaniu są te wiadomości, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714). § 4. 1. Kontrolę przeprowadza się w dniach i godzinach pracy obowiązujących w jednostce kontrolowanej, a w razie konieczności dokonania kontroli w dniach wolnych od pracy i poza godzinami pracy, kierownik jednostki wydaje niezbędne polecenia na wniosek kontrolującego. 2. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być, w miarę potrzeb, przeprowadzane również w siedzibie Ministra. § 5. 1. Kontrolujący, na 3 dni przed przystąpieniem do czynności kontrolnych, powiadamia kierownika jednostki kontrolowanej o przedmiocie, zakresie, trybie i czasie trwania kontroli. 2. Kierownik jednostki, w której jest przeprowadzana kontrola, ma obowiązek przestawiać, na żądanie kontrolującego, wszelkie dokumenty i materiały niezbędne do przeprowadzenia kontroli. 3. Kontrolujący ma prawo do: 1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostek kontrolowanych, z zachowaniem przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej, 2) wglądu do wszelkich dokumentów związanych z działalnością jednostki kontrolowanej i innych materiałów dowodowych, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej, 3) przeprowadzenia oględzin obiektów i składników majątkowych, 4) żądania od pracowników jednostki kontrolowanej ustnych i pisemnych wyjaśnień, 5) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, 6) zabezpieczania materiałów dowodowych. § 6. 1. Kontrolujący jest upoważniony do swobodnego poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej, bez obowiązku uzyskiwania przepustki. 2. Kontrolujący podlega przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz przepisom o postępowaniu z materiałami i dokumentami ustawowo chronionymi, obowiązującym w jednostce kontrolowanej. 3. Kierownik jednostki kontrolowanej zapewnia kontrolującemu warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzania kontroli. Dotyczy to w szczególności niezwłocznego przedstawienia kontrolującemu dokumentów i materiałów, terminowego udzielania wyjaśnień przez pracowników, udostępnienia urządzeń technicznych oraz środków transportowych na koszt jednostki kontrolowanej. § 7. 1. Kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na podstawie zabranych w toku kontroli dowodów. 2. Dowodami są w szczególności: dokumenty, zabezpieczone rzeczy, opinie biegłych, wyniki oględzin, jak również pisemne wyjaśnienia i oświadczenia. 3. Zebrane w toku postępowania kontrolnego materiały dowodowe kontroler odpowiednio zabezpiecza, w miarę potrzeby, przez oddanie na przechowanie kierownikowi jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem, przechowywanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu, zabranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem. O zwolnieniu materiałów dowodowych spod zabezpieczenia decyduje kontroler. 4. Kontrolujący może żądać od kierownika jednostki kontrolowanej sporządzenia niezbędnych do kontroli odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń opartych na dokumentach. 5. Zgodność odpisów i wyciągów z oryginałami oraz prawidłowość zestawień i obliczeń potwierdza kierownik komórki organizacyjnej, której one dotyczą. § 8. 1. W razie potrzeby ustalenia stanu obiektu, innych składników majątkowych albo przebiegu określonych czynności, kontrolujący może przeprowadzić oględziny. 2. Oględziny przeprowadza się w obecności kierownika komórki organizacyjnej, odpowiedzialnego za obiekt lub składniki majątkowe poddane oględzinom, a w razie jego nieobecności - pracownika wyznaczonego przez kierownika jednostki kontrolowanej. 3. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza się niezwłocznie protokół, który podpisuje kontroler i osoba wymieniona w ust. 2. § 9. 1. Pracownicy jednostki kontrolowanej są zobowiązani udzielać, w wyznaczonym terminie, wyjaśnień ustnych lub pisemnych w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli. Z ustnych wyjaśnień kontrolujący sporządza, w razie potrzeby, notatkę. 2. Kontrolujący może zwracać się również o wyjaśnienia do byłych pracowników jednostki kontrolowanej. 3. Odmowa udzielenia wyjaśnień przez pracowników jednostki kontrolowanej może nastąpić jedynie w przypadkach, gdy wyjaśnienia mogą dotyczyć faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka lub osobę pozostającą z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osoby związane z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Kontrolujący, przed przyjęciem wyjaśnień, jest obowiązany poinformować składającego wyjaśnienia o prawie do odmowy ich udzielenia. 4. Każdy może złożyć kontrolującemu ustne lub pisemne oświadczenie dotyczące przedmiotu kontroli. 5. Kontrolujący nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli. § 10. 1. W szczególnie uzasadnionych okolicznościach kontrolujący może wnioskować o zwołanie w toku kontroli narady z pracownikami jednostki kontrolowanej w celu omówienia kwestii związanych z przeprowadzaną kontrolą. 2. Naradę zarządza kierownik jednostki kontrolowanej. § 11. Kontrolujący, w toku kontroli, w miarę potrzeby informuje kierownika jednostki kontrolowanej o ustaleniach wskazujących na ujawnione nieprawidłowości i uchybienia w działalności tej jednostki. § 12. W razie ujawnienia w toku kontroli okoliczności wskazujących na popełnienie przestępstwa, kontrolujący niezwłocznie zawiadamia na piśmie dyrektora Departamentu Kontroli Ministerstwa. Dyrektor Departamentu Kontroli powiadania o tym fakcie Ministra, który zawiadamia organ powołany do ścigania przestępstw. § 13. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole kontroli. 2. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego stwierdzonego w toku kontroli działalności jednostki kontrolowanej, w tym ustalonych nieprawidłowości, z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych. 3. Ponadto protokół kontroli powinien zawierać: 1) zastrzeżenie, że służy wyłącznie do użytku służbowego, 2) nazwę jednostki kontrolowanej w pełnym brzmieniu i adres oraz imię i nazwisko kierownika jednostki kontrolowanej, a w miarę potrzeby także kierowników kontrolowanych komórek organizacyjnych oraz daty objęcia przez nich stanowisk, 3) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, z wymienieniem przerw w kontroli, 4) imiona i nazwiska kontrolujących, 5) określenie przedmiotu kontroli i okresu objętego kontrolą, 6) opis załączników stanowiących część składową protokołu, 7) wzmiankę o poinformowaniu kierownika jednostki kontrolowanej o prawie zgłaszania zastrzeżeń i składania wyjaśnień do protokołu, o których mowa w § 14. § 14. 1. Protokół kontroli podpisują kontrolujący i kierownik jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności osoba pełniąca jego obowiązki. 2. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie pełniącej jego obowiązki przysługuje prawo zgłoszenia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń co do ustaleń zawartych w protokole. 3. Zastrzeżenia należy zgłosić na piśmie w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania protokołu kontroli. 4. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, kontrolujący jest zobowiązany dokonać ich analizy i, w miarę potrzeby, podjąć dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienić lub uzupełnić odpowiednią część protokołu kontroli. 5. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń, w całości lub w części, kontrolujący przekazuje na piśmie stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia. 6. Kierownikowi jednostki kontrolowanej lub osobie pełniącej jego obowiązki przysługuje prawo złożenia wyjaśnień co do przyczyn i okoliczności powstania nieprawidłowości, opisanych w protokole kontroli, w terminie 7 dni roboczych od otrzymania protokołu. § 15. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba pełniąca jego obowiązki może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając, w terminie 7 dni roboczych od daty jego otrzymania, wyjaśnienie przyczyn tej odmowy. 2. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia kontrolujący czyni wzmiankę w protokole. 3. Odmowa podpisania protokołu przez osobę wymienioną w ust. 1 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli. § 16. 1. Minister, w razie potrzeby, sporządza wystąpienie pokontrolne, które przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej. 2. Wystąpienie pokontrolne zawiera ocenę kontrolowanej działalności, wynikającą z ustaleń opisanych w protokole kontroli, a także uwagi i wnioski zmierzające do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. 3. Kierownik jednostki kontrolowanej jest zobowiązany, w terminie wyznaczonym w wystąpieniu pokontrolnym, do poinformowania Ministra o sposobie wykorzystania uwag i wykonania wniosków pokontrolnych oraz podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań. § 17. 1. Kierownik jednostki kontrolowanej, w ciągu 7 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, może odwołać się do Ministra od zawartych w wystąpieniu pokontrolnym ocen, uwag i wniosków. 2. Minister rozpatrzy odwołanie w ciągu 14 dni od daty jego otrzymania i zajmie stanowisko. 3. Stanowisko Ministra jest ostateczne i wraz z uzasadnieniem jest doręczane jednostce kontrolowanej. § 18. 1. Minister może przeprowadzić kontrolę jednostek, o których mowa w § 1, przy zastosowaniu trybu uproszczonego. 2. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy rozporządzenia, z wyjątkiem § 13-15. 3. Tryb uproszczony może być stosowany w szczególności w razie potrzeby: 1) przeprowadzenia krótkich kontroli w celu sporządzenia informacji dla Ministra, 2) zbadania określonych spraw wynikających ze skarg i wniosków oraz listów obywateli, 3) przeprowadzenia badań metodą analizy dokumentów i innych materiałów otrzymanych z jednostek podlegających kontroli. 4. Z kontroli, o której mowa w ust. 1, sporządza się sprawozdanie, które podpisuje kontrolujący. Do sprawozdania załącza się dowody związane z jego treścią. 5. Minister na piśmie informuje kierownika jednostki kontrolowanej o wynikach przeprowadzonej kontroli. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. (Dz. U. Nr 23, poz. 122) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 marca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 22, poz. 115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku do rozporządzenia § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. 1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Biuro Rzecznika Prasowego Ministra, 4) Departament Budżetu i Finansów, 5) Departament Informacji, 6) Departament Integracji Europejskiej, 7) Departament Nieruchomości Rolnych, 8) Departament Rozwoju Rolnictwa, 9) Departament Rynku i Giełd, 10) Departament Spraw Społecznych i Oświaty, 11) Departament Weterynarii, 12) Departament Współpracy z Zagranicą, 13) Biuro Administracyjno-Budżetowe. 14) Biuro Prawne, 15) Biuro Spraw Obronnych. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra na wniosek Dyrektora Generalnego.", 2) wykaz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej prowadzonych przez Ministra, stanowiący załącznik do statutu Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1998 r. (poz. 122) WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODLEGŁYCH I NADZOROWANYCH PRZEZ MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ ORAZ SZKÓŁ ROLNICZYCH I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ PROWADZONYCH PRZEZ MINISTRA *) A. Jednostki badawczo-rozwojowe 1. Centralne Laboratorium Chłodnictwa w Łodzi. 2. Centralne Laboratorium Przemysłu Koncentratów Spożywczych w Poznaniu. 3. Centralne Laboratorium Przemysłu Paszowego w Lublinie. 4. Centralne Laboratorium Przemysłu Tytoniowego w Krakowie. 5. Centralne Laboratorium Przemysłu Ziemniaczanego w Poznaniu. 6. Centralne Laboratorium Technologii Przetwórstwa i Przechowalnictwa Zbóż w Warszawie. 7. Instytut Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa w Warszawie. 8. Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Warszawie. 9. Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Radzikowie. 10. Instytut Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach. 11. Instytut Ochrony Roślin w Poznaniu. 12. Instytut Przemysłu Cukrowniczego w Warszawie. 13. Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego w Warszawie. 14. Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego w Warszawie. 15. Instytut Roślin i Przetworów Zielarskich w Poznaniu. 16. Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza w Olsztynie. 17. Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. 18. Instytut Warzywnictwa w Skierniewicach. 19. Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. 20. Instytut Zootechniki w Krakowie. 21. Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach. 22. Instytut Maszyn Spożywczych w Warszawie. 23. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn dla Przetwórstwa Płodów Rolnych w Pleszewie. B. Inne jednostki organizacyjne 1. Krajowe Centrum Oświaty Rolniczej w Brwinowie. 2. Centrum Doradztwa i Edukacji w Rolnictwie w Poznaniu. 3. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej. 4. Centralna Stacja Hodowli Zwierząt w Warszawie. 5. Inspekcja Nasienna w Warszawie. 6. Centralny Inspektorat Standaryzacji w Warszawie. 7. Centralna Biblioteka Rolnicza w Warszawie. 8. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. 9. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin - Główny Inspektorat w Warszawie. 10. Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych w Warszawie. 11. Okręgowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Wesołej. 12. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Warszawie. 13. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie. 14. Państwowa Inspekcja Weterynaryjna w Warszawie. C. Szkoły prowadzone przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. 1. Zespół Szkół Ogrodniczych i Spożywczych w Błoniu. 2. Zespół Szkół Rolniczych im. Jadwigi Dziubińskiej w Brwinowie. 3. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Górze Kalwarii. 4. Zespół Szkół Rolniczych im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Piasecznie. 5. Zespół Szkół Rolniczych w Pomiechówku. 6. Zespół Szkół Rolniczych im. Włodzimierza Wolskiego w Serocku. 7. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza i Technikum Ogrodnicze dla Pracujących w Tarczynie. 8. Zespół Szkół Rolniczych w Jabłoniu. 9. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Leśnej Podlaskiej. 10. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Łosicach. 11. Zespół Szkół Melioracji Wodnych w Białymstoku. 12. Zespół Szkół Rolniczych w Białymstoku. 13. Zespół Szkół Rolniczych w Bielsku Podlaskim. 14. Zespół Szkół Rolniczych w Czartajewie. 15. Zespół Szkół Rolniczych w Hajnówce. 16. Zespół Szkół Rolniczych w Janowie. 17. Zespół Szkół Rolniczych w Mońkach. 18. Zespół Szkół Rolniczych w Ostrożanach. 19. Zespół Szkół Rolniczych w Różanymstoku. 20. Zespół Szkół Rolniczych im. Krzysztofa Kluka w Rudce. 21. Zespół Szkół Rolniczych im. mjra Henryka Dobrzańskiego-Hubala w Sokółce. 22. Zasadnicza Szkoła Rolnicza im. Wincentego Witosa w Suchowoli. 23. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Supraślu. 24. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Stanisława Szumca w Bielsku-Białej. 25. Zespół Szkół Rolniczo-Technicznych w Cieszynie. 26. Zespół Szkół Rolniczych w Międzyświeciu. 27. Zespół Szkół Rolniczych w Milówce. 28. Zespół Szkół Rolniczych w Radoczy. 29. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. prof. dra Teodora Marchlewskiego w Żywcu-Moszczanicy. 30. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Bielicach. 31. Zespół Szkół Ogrodniczych w Bydgoszczy. 32. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Chojnicach. 33. Zespół Szkół Rolniczych im. Jadwigi Dziubińskiej w Gąsawie. 34. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Inowrocławiu. 35. Zespół Szkół Rolniczych w Janowcu Wielkopolskim. 36. Zespół Szkół Rolniczych w Kamienicy. 37. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Karolewie. 38. Zespół Szkół Rolniczych w Kobylnikach. 39. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Kościelcu Kujawskim. 40. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Samostrzelu. 41. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego w Sypniewie. 42. Zespół Szkół - Centrum Kształcenia Rolniczego im. prof. Emila Chroboczka w Szubinie. 43. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Świeciu n. Wisłą. 44. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Tucholi. 45. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Żninie. 46. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Krasnymstawie. 47. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Ireny Kosmowskiej w Korolówce. 48. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Józefa Piłsudskiego w Okszowie. 49. Zespół Szkół Techniki Rolniczej w Siennicy Różanej. 50. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Bogurzynie. 51. Zespół Szkół Rolniczych im. Jadwigi Dziubińskiej w Golądkowie. 52. Zespół Szkół Rolniczych im. Aleksandera Świętochowskiego w Gołotczyźnie. 53. Zespół Szkół Rolniczych w Gródkach. 54. Zespół Szkół Rolniczych im. Emilii Sukiertowej-Biedrawiny w Malinowie. 55. Zespół Szkół Zawodowych nr 1 - Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Płońsku. 56. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Raciążu. 57. Zespół Szkół Rolniczych im. Batalionów Chłopskich w Zielonej. 58. Zespół Szkół Rolniczych w Gorzowie Śląskim. 59. Zespół Szkół Rolniczych w Gosławicach. 60. Zespół Szkół Rolniczych w Myszkowie. 61. Zespół Szkół Rolniczych w Oleśnie. 62. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza i Zasadnicza Szkoła Hodowlana w Walenczowie. 63. Zespół Szkół Rolniczych w Złotym Potoku. 64. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Żytnie. 65. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Barlewiczkach. 66. Zespół Szkół Rolniczych w Braniewie. 67. Zespół Szkół Rolniczych w Dzierzgoniu. 68. Zespół Szkół Rolniczych w Gronowie Górnym. 69. Zespół Szkół Rolniczych im. Heleny i Stanisława Sierakowskich w Kisielicach. 70. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Mikołaja Kopernika w Kwidzynie. 71. Zespół Szkół Rolniczych im. Ziemi Żuławskiej w Nowym Stawie. 72. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Mikołajczyka w Pasłęku. 73. Zespół Szkół Rolniczych w Pieniężnie. 74. Zespół Szkół Ogrodniczych w Połoninach. 75. Zespół Szkół Rolniczych im. Ireny Kosmowskiej w Suszu. 76. Zespół Szkół Rolniczych im. Józefa Wybickiego w Bolesławowie. 77. Zespół Szkół Inżynierii Środowiska w Gdańsku-Oruni. 78. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Kłaninie. 79. Liceum Zawodowe w Nowym Lubaniu. 80. Zespół Szkół Rolniczych w Owidzu. 81. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Stanisława Raciborskiego w Pruszczu Gdańskim. 82. Zespół Szkół Rolniczych w Przodkowie. 83. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Macieja Rataja w Rusocinie. 84. Zespół Szkół Rolniczych w Rzucewie. 85. Zespół Szkół Rolniczych w Sierakowicach. 86. Zespół Szkół Rolniczych w Skórczu. 87. Zespół Szkół Rolniczych w Somoninie. 88. Zespół Szkół Rolniczych w Swarożynie. 89. Zespół Szkół Rolniczych w Bobowicku. 90. Zespół Szkół Rolniczych w Choszcznie. 91. Zespół Szkół im. Stefana Żeromskiego w Drezdenku. 92. Zespół Szkół Ogrodniczych w Gorzowie Wielkopolskim. 93. Zespół Szkół Rolniczych w Kamieniu Małym. 94. Zespół Szkół Rolniczych w im. prof. dra Felicjana Cieszkowskiego-Dembickiego w Międzychodzie. 95. Zespół Szkół Rolniczych w Myśliborzu. 96. Zespół Szkół Rolniczych w Słubicach. 97. Zespół Szkół Rolniczych w Smolnicy. 98. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Strzelcach Krajeńskich. 99. Zespół Szkół Rolniczych w Trzcielu. 100. Zespół Szkół Rolniczych w Biedrzychowicach. 101. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Bolkowie. 102. Zespół Szkół Rolniczo-Ekologicznych w Jeleniej Górze. 103. Zespół Szkół Rolniczych w Jeleniej Górze. 104. Zespół Szkół Rolniczych im. Kombatantów Ziemi Lwóweckiej w Rakowicach Wielkich. 105. Zespół Szkół Rolniczych w Zgorzelcu. 106. Zespół Szkół Rolniczych w Koźminie Wielkopolskim. 107. Zespół Szkół Rolniczych im. Marii Koszutskiej "Wery" w Liskowie. 108. Zespół Szkół Rolniczych w Marszewie. 109. Zespół Szkół Rolniczych w Międzyborzu. 110. Zespół Szkół Rolniczych w Opatówku. 111. Zespół Szkół Rolniczych w Ostrzeszowie. 112. Zespół Szkół Rolniczych w Przygodzicach. 113. Zespół Szkół Rolniczych w Słupi pod Kępnem. 114. Zespół Szkół Rolniczych im. Jadwigi Dziubińskiej w Tarcach. 115. Zasadnicza Szkoła Rolnicza i Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Czechowicach-Dziedzicach. 116. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Gliwicach-Ostropie. 117. Liceum Rolnicze w Jastrzębiu-Zdroju. 118. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Jawiszowicach. 119. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Jaworznie. 120. Zespół Szkół Rolniczych im. 1000-lecia Państwa Polskiego w Nakle Śląskim. 121. Zespół Szkół Rolniczych w Ornontowicach. 122. Zespół Szkół Rolniczych im. Karola Miarki w Pszczynie. 123. Zespół Szkół - Zasadnicza Szkoła Rolnicza i Technikum Rolnicze w Pyskowicach. 124. Zespół Szkół Zawodowych - Zasadnicza Szkoła Rolnicza i Liceum Rolnicze w Raciborzu. 125. Zespół Szkół Zawodowych - Liceum Zawodowe Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Rybniku. 126. Zasadnicza Szkoła Rolniczo-Ogrodnicza w Tychach. 127. Zespół Szkół - Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Rydułtowach. 128. Zespół Szkół - Liceum Zawodowe i Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Wodzisławiu Śląskim. 129. Zespół Szkół - Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza i Technikum Ogrodnicze w Wojkowicach. 130. Zespół Szkół - Liceum Zawodowe w Wolbromiu. 131. Zespół Szkół Rolniczych w Żarnowcu. 132. Liceum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła w Żorach-Baranowicach. 133. Zespół Szkół Rolniczych w Bałtowie. 134. Zespół Szkół Rolniczych im. Bolesława Chrobrego w Chrobrzu. 135. Zespół Szkół Rolniczych w Cudzynowicach. 136. Zespół Szkół Rolniczych im. Macieja Rataja w Krzelowie. 137. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Książu Wielkim. 138. Zespół Szkół Rolniczych w Podzamczu Chęcińskim. 139. Zespół Szkół Rolniczych we Włoszczowie. 140. Zespół Szkół Rolniczych im. Hanki Sawickiej w Kaczkach Średnich. 141. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Kościelcu. 142. Zespół Szkół Ogrodniczych w Powierciu. 143. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Strzałkowie. 144. Zespół Szkół Rolniczych im. Dezyderego Chłapowskiego w Witkowie. 145. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Zagórowie. 146. Zespół Szkół Rolniczych w Żychlinie. 147. Zespół Szkół Rolniczych im. Oskara Langego w Białym Borze. 148. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Wincentego Witosa w Boninie. 149. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Gogółczynie. 150. Zespół Szkół Rolniczych im. Macieja Rataja w Gościnie. 151. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Połczynie-Zdroju. 152. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Stanisława Staszica w Szczecinku-Świątkach. 153. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Stefana Żeromskiego w Świdwinie. 154. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Jana Radomskiego w Tychowie. 155. Zespół Szkół Rolniczych im. dra Franciszka Stefczyka w Czernichowie. 156. Zespół Szkół Rolniczych w Dobczycach. 157. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Giebułtowie. 158. Zespół Szkół Inżynierii Środowiska i Melioracji w Krakowie. 159. Zespół Szkół Rolniczych w Myślenicach. 160. Zespół Szkół Rolniczych im. Emila Godlewskiego w Piotrkowicach Małych. 161. Zasadnicza Szkoła Zawodowa Mechanizacji Rolnictwa w Trzyciążu. 162. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Jedliczach. 163. Zespół Szkół Rolniczych w Iwoniczu. 164. Zespół Szkół Rolniczych w Lesku. 165. Technikum Rolnicze im. II Czechosłowackiej Brygady Spadochronowej w Nowosielcach. 166. Zespół Szkół - Liceum Zawodowe im. Mikołaja Kopernika w Nowym Żmigrodzie. 167. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Teodora Marchlewskiego w Trzcinicy. 168. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Szafera w Chojnowie. 169. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Chróstniku. 170. Zespół Szkół Rolniczych im. Macieja Rataja w Głogowie. 171. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Legnicy. 172. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Rudnej. 173. Zespół Szkół Rolniczych im. Powstańców Wielkopolskich w Bojanowie. 174. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Bronowie. 175. Zespół Szkół Rolniczych im. gen. Józefa Wybickiego w Grabonogu. 176. Zespół Szkół Rolniczych im. Synów Pułku w Lesznie. 177. Zespół Szkół Rolniczych im. Jana Kasprowicza w Nietążkowie. 178. Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej w Bełżycach. 179. Zespół Szkół Rolniczych w Janowcu. 180. Zespół Szkół Rolniczych w Kijanach. 181. Zespół Szkół Agrobiznesu im. Macieja Rataja w Klementowicach. 182. Zespół Szkół Rolniczych im. Ireny Kosmowskiej w Kluczkowicach. 183. Zespół Szkół w Kocku. 184. Zespół Szkół Rolniczych w Ludwinie. 185. Zespół Szkół Ogrodniczych w Łęcznej. 186. Zespół Szkół Ogrodniczych w Niemcach. 187. Zespół Szkół Techniki Rolniczej w Piotrowicach. 188. Zespół Szkół Rolniczych w Pszczelej Woli. 189. Zespół Szkół Rolniczych w Sobieszynie. 190. Zespół Szkół Rolniczych w Zakrzówku. 191. Zespół Szkół Ogrodniczych w Żyrzynie. 192. Zespół Szkół Rolniczych w Urzędowie. 193. Zespół Szkół Rolniczych im. Stefanii Karpowicz w Krzyżewie. 194. Zespół Szkół Weterynaryjnych im. Ludwika Bojanusa w Łomży. 195. Zespół Szkół Rolniczych im. chor. Jana Szymańskiego w Marianowie. 196. Zespół Szkół Rolniczych im. Bolesława Podedwornego w Niećkowie. 197. Zespół Szkół Rolniczych w Wojewodzinie. 198. Zespół Szkół Rolniczych w Zambrowie. 199. Zespół Szkół Rolniczych im. Batalionów Chłopskich w Bartoszewicach. 200. Zespół Szkół Ogrodniczych w Łodzi. 201. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Modlnej. 202. Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Rąbieniu k. Łodzi. 203. Zespół Szkół Rolniczych im. mjra pil. Władysława Szcześniewskiego w Widzewie. 204. Liceum Zawodowe w Bobowej. 205. Technikum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła Rolnicza im. Stanisławy Groblewskiej w Bystrej. 206. Zespół Szkół Rolniczych w Hańczowej. 207. Liceum Ekonomiczne i Technikum Rolnicze w Jordanowie. 208. Zespół Szkół Rolniczych w Lubieniu. 209. Zespół Szkół Rolniczych w Łącku. 210. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Orkana w Marcinkowicach. 211. Zespół Szkół Ogrodniczych im. inż. Józefa Marka w Mszanie Dolnej. 212. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Wincentego Witosa w Nawojowej. 213. Zespół Szkół Rolniczych im. Augusta Suskiego w Nowym Targu. 214. Zespół Szkół Rolniczych w Starym Sączu. 215. Zespół Szkół Rolniczych w Tęgoborzu. 216. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Trzycierzu. 217. Zespół Szkół Rolniczych w Dobrocinie. 218. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Dźwierzutach. 219. Zespół Szkół Rolniczych w Jagarzewie. 220. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Jezioranach. 221. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego w Karolewie. 222. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Mariana Gotowca w Lidzbarku Warmińskim. 223. Zespół Szkół Rolniczo-Spożywczych w Olsztynie. 224. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Wicentego Witosa w Ostródzie. 225. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej im. Macieja Rataja w Reszlu. 226. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Rybnie. 227. Technikum Rolnicze w Smolajnach. 228. Zespół Szkół Zawodowych nr 2 - Technikum Rolnicze w Szczytnie. 229. Zespół Szkół Rolniczych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Tuławkach. 230. Technikum Zawodowe w Biechowie. 231. Zespół Szkół Rolniczych im. Jana Dzierżona w Bogdańczowicach. 232. Zespół Szkół Rolniczych w Chróścinie Opolskiej. 233. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Szafera w Głubczycach. 234. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego w Grodkowie. 235. Zespół Szkół Rolniczych im. Jakuba Kani w Izbicku. 236. Zespół Szkół Rolniczych im. Arki Bożka w Komornie. 237. Liceum Rolnicze w Mochowie. 238. Zespół Szkół Rolniczych im. Tadeusza Kościuszki w Namysłowie. 239. Zespół Szkół Rolniczych im. Emila Godlewskiego w Nysie. 240. Zespół Szkół Rolniczych w Polanowicach. 241. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Józefa Warszewicza w Prószkowie. 242. Zespół Szkół Rolniczych w Prudniku. 243. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Pokoju. 244. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Żłobiźnie. 245. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Baranowie. 246. Zespół Szkół w Chorzelach. 247. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Czerwinie. 248. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Długosiodle. 249. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Goworowie. 250. Zespół Szkół Rolniczych w Kadzidle. 251. Zespół Szkół Zawodowych - Liceum Rolnicze w Krasnosielcu. 252. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Lelisie. 253. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego w Lubiejewie. 254. Zespół Szkół Rolniczych w Łysych. 255. Zespół Szkół Zawodowych w Makowie Mazowieckim. 256. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Myszyńcu. 257. Zespół Szkół Rolniczych w Ostrołęce. 258. Zespół Szkół Zawodowych w Przasnyszu. 259. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Rozogach. 260. Szkoły Rolnicze w Różanie. 261. Zasadnicza Szkoła w Rząśniku. 262. Zasadnicza Szkoła w Troszynie. 263. Centrum Kształcenia Ustawicznego w Wyszkowie. 264. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Zabrodziu. 265. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Białej. 266. Zespół Szkół Rolniczych im. Michała Drzymały w Brzostowie. 267. Zespół Szkół Rolniczych im. Karola Libelta w Gołańczy. 268. Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej im. Leona Kruczkowskiego w Jastrowiu. 269. Zespół Szkół Rolniczych im. Krajny w Nieżychowie. 270. Zespół Szkół Rolniczych w Ratajach. 271. Zespół Szkół Agrobiznesu im. Dezyderego Chłapowskiego w Rogoźnie. 272. Zespół Szkół Ogrodniczych w Starej Łubiance. 273. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Broniewskiego w Wałczu. 274. Zespół Szkół Rolniczych w Złotowie. 275. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Bełchatowie. 276. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Wincentego Witosa w Bujnach. 277. Zespół Szkół Rolniczych im. Juliusza Poniatowskiego w Czarnocinie. 278. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Dobryszycach. 279. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa im. Bronisława Franciszka Lewkowicza w Mroczkowie Gościnnym. 280. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Opocznie. 281. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Przedborzu. 282. Zespół Szkół Rolniczych w Strzałkowie. 283. Zespół Szkół Rolniczych w Szydłowie. 284. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Wolborzu. 285. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Żarnowie. 286. Zasadnicza Szkoła Rolnicza i Liceum Rolnicze w Ciućkowie. 287. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Czerwińsku. 288. Zasadnicza Szkoła Rolnicza i Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Iłowie. 289. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Kiernozi. 290. Zespół Szkół Rolniczych im. Macieja Rataja w Mieczysławowie. 291. Zespół Szkół Rolniczych w Studzieńcu. 292. Zespół Szkół Rolniczych im. Leokadii Bergerowej w Trzepowie. 293. Zespół Szkół Rolniczych w Gnieźnie. 294. Zespół Szkół Rolniczych im. gen. Józefa Wybickiego w Grzybnie. 295. Zespół Szkół Rolniczych w Kotowie. 296. Zespół Szkół Rolniczych im. Jana Wójkiewicza w Łęknie. 297. Zespół Szkół Rolniczych im. Adama Mickiewicza w Objezierzu. 298. Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej im. Michała Drzymały w Poznaniu. 299. Zespół Szkół Rolniczych w Rokietnicy. 300. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Maksymiliana Siły-Nowickiego w Sierakowie. 301. Zespół Szkół Rolniczych w Starym Tomyślu. 302. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Szamotułach. 303. Zespół Szkół Rolniczych im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego w Środzie Wielkopolskiej. 304. Zespół Szkół Rolniczych w Trzciance k. Opalenicy. 305. Zespół Szkół Mleczarskich - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Tomasza Dziamy we Wrześni. 306. Zespół Szkół Rolniczych im. gen. dra Romana Abrahama we Wrześni. 307. Zespół Szkół Rolniczych w Nienadowej. 308. Zespół Szkół Rolniczych w Oleszycach. 309. Technikum Ogrodnicze w Pawłosiowie. 310. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Władysława Szafera w Przemyślu. 311. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Radymnie. 312. Technikum Rolnicze w Sośnicy. 313. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Zarzeczu. 314. Zespół Szkół Zawodowych w Białobrzegach. 315. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Borkowicach. 316. Zespół Szkół Rolniczych im. Ziemi Iłżeckiej w Chwałowicach. 317. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Jasieńcu. 318. Zespół Szkół Zawodowych w Kozienicach. 319. Zespół Szkół Zawodowych w Lipsku. 320. Zespół Szkół Ogrodniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Tomasza Nocznickiego w Nowej Wsi. 321. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Aleksandra Niedbalskiego w Radomiu-Wacynie. 322. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Józefa Brzezińskiego w Radomiu-Wośnikach. 323. Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Siennie. 324. Zespół Szkół Zawodowych im. Wojsk Ochrony Pogranicza w Szydłowcu. 325. Zespół Szkół Rolniczych im. Bohaterów Walki z Faszyzmem w Zwoleniu. 326. Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza w Albigowej. 327. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Leżajsku. 328. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Łańcucie. 329. Zespół Szkół Rolniczych w Miłocinie. 330. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Ropczycach. 331. Zespół Szkół Rolniczych w Rzemieniu. 332. Zespół Szkół Budownictwa Wodnego, Melioracji i Weterynarii im. Bohaterów Westerplatte w Trzcianie. 333. Zespół Szkół Rolniczych im. Komisji Edukacji Narodowej w Weryni. 334. Zespół Szkół Rolniczych w Wysokiej. 335. Zespół Szkół Rolniczych w Janowie. 336. Zespół Szkół Rolniczych w Łukowie. 337. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Stanisława Staszica w Miętnem. 338. Zespół Szkół Rolniczych w Radoryżu-Smolanach. 339. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Kazimierza Wielkiego w Siedlcach. 340. Zespół Szkół - Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Siennicy. 341. Zespół Szkół Rolniczych im. Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej w Sokołowie Podlaskim. 342. Zespół Szkół - Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Stoczku Łukowskim. 343. Zespół Szkół Zawodowych - Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Węgrowie. 344. Zespół Szkół Zawodowych - Liceum Zawodowe w Żelechowie. 345. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Baranowskiego w Lututowie. 346. Zespół Szkół Ogrodniczych w Ostrowie. 347. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Grabskiego w Sędziejowicach. 348. Zespół Szkół Rolniczych w Wojsławicach. 349. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Bielawach. 350. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Głuchowie. 351. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Guzowie. 352. Zespół Szkół Rolniczych w Łowiczu. 353. Zespół Szkół Rolniczych w Mszczonowie. 354. Zespół Szkół Rolniczych w Rawie Mazowieckiej. 355. Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 im. gen. broni Zygmunta Berlinga w Skierniewicach. 356. Zespół Szkół Rolniczych im. Bohaterów Walk nad Bzurą w 1939 r. w Sochaczewie. 357. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Szwejkach Małych. 358. Zespół Szkół Rolniczych w Teresinie. 359. Zespół Szkół Rolniczych w Witkowicach. 360. Zespół Szkół Rolniczych w Zduńskiej Dąbrowie. 361. Zespół Szkół Rolniczych w Człuchowie. 362. Zespół Szkół Rolniczych w Lęborku. 363. Zespół Szkół Rolniczych w Łodzierzy. 364. Zespół Szkół Rolniczych w Sławnie. 365. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Słupsku. 366. Zespół Szkół Rolniczych w Białej Piskiej. 367. Zespół Szkół Rolniczych im. gen. Ludwika Michała Paca w Dowspudzie. 368. Zespół Szkół Rolniczych w Ełku. 369. Zespół Szkół Rolniczych w Giżycku. 370. Zespół Szkół Rolniczych w Olecku. 371. Zespół Szkół Rolniczych im. Stanisława Staszica w Sejnach. 372. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Suwałkach. 373. Technikum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Benicach. 374. Technikum Rolnicze i Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Kamiennym Moście. 375. Zespół Szkół Rolniczych w Maszewie. 376. Zespół Szkół Rolniczych im. Osadników Wojskowych w Mieszkowicach. 377. Zespół Szkół Rolniczych w Nowogardzie. 378. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Płotach. 379. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Tadeusza Kościuszki w Pyrzycach. 380. Zespół Szkół Rolniczych w Stargardzie Szczecińskim. 381. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Tadeusza Tańskiego w Stargardzie Szczecińskim. 382. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Orkana w Szczecinie-Dąbiu. 383. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Saperów Wojska Polskiego w Szczecinie-Zdrojach. 384. Zespół Szkół Agroekonomicznych w Wolinie. 385. Zespół Szkół Rolniczych im. Ziemi Sandomierskiej w Sandomierzu-Mokoszynie. 386. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Opatowie. 387. Zespół Szkół Rolniczych w Potoczku. 388. Zespół Szkół Rolniczych w Sichowie Dużym. 389. Zespół Szkół Rolniczych im. Bartosza Głowackiego w Tarnobrzegu. 390. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Wólce Gościeradowskiej. 391. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Brniu. 392. Zespół Szkół Rolniczych w Brzostku. 393. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Jana Zdzisława Włodka w Dąbrowicy. 394. Zespół Szkół Ogrodniczo-Rolniczych im. Tadeusza Kościuszki w Tarnowie. 395. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Wincentego Witosa w Tarnowie. 396. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Emila Godlewskiego w Wojniczu. 397. Zespół Szkół Rolniczych w Brodnicy. 398. Zespół Szkół Rolniczych w Czachówkach. 399. Zespół Szkół Rolniczych w Golubiu-Dobrzyniu. 400. Zespół Szkół Rolniczych w Gronowie. 401. Zespół Szkół Rolniczych im. Ignacego Łyskowskiego w Grubnie. 402. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Grabskiego w Grudziądzu. 403. Zespół Szkół Rolniczych w Jabłonowie Pomorskim. 404. Zespół Szkół Rolniczych w Nowym Mieście Lubawskim. 405. Zespół Szkół Inżynierii Środowiska w Toruniu. 406. Zespół Szkół Rolniczych we Wroniu. 407. Zespół Szkół Rolniczych im. Batalionów Chłopskich w Bożkowie. 408. Zespół Szkół Rolniczych w Kamieńcu Ząbkowickim. 409. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Mokrzeszowie. 410. Zespół Szkół Rolniczych im. Jana Dzierżonia w Pieszycach. 411. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. Macieja Rataja w Roztoczniku. 412. Zespół Szkół Ogrodniczych w Aleksandrowie Kujawskim. 413. Zespół Szkół Rolniczych w Chodczu. 414. Zespół Szkół Rolniczych im. Związku Młodzieży Wiejskiej w Dobrzyniu n. Wisłą. 415. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Izbicy Kujawskiej. 416. Zespół Szkół Rolniczych im. Kazimierza Wielkiego w Kowalu. 417. Zespół Szkół Rolniczych w Lubrańcu-Marysinie. 418. Zespół Szkół Ogrodniczych w Nadrożu. 419. Zespół Szkół Rolniczych im. Ziemi Kujawskiej w Przemystce. 420. Zespół Szkół Rolniczych w Rypinie. 421. Zespół Szkół Rolniczych im. Jadwigi Dziubińskiej w Starym Brześciu. 422. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Tłuchowie. 423. Zasadnicza Szkoła Rolnicza we Włocławku. 424. Zespół Szkół Rolniczych im. Waleriana Łukasińskiego w Wymyślinie. 425. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Bierutowie. 426. Zespół Szkół Rolniczych w Jakubowicach. 427. Zespół Szkół Rolniczych w Krzyżowicach. 428. Zespół Szkół Rolniczych im. prof. Tadeusza Konopińskiego w Ludowie Polskim. 429. Zespół Szkół Rolniczych w Miliczu. 430. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Środzie Śląskiej. 431. Zespół Szkół Rolniczych im. Tadeusza Kościuszki w Wołowie. 432. Zespół Szkół Ogrodniczych im. Władysława Szafera we Wrocławiu. 433. Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej im. Ziemi Piastów we Wrocławiu. 434. Zespół Szkół Rolniczych w Żmigrodzie. 435. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Dołhobyczowie. 436. Zespół Szkół Rolniczych w Hrubieszowie. 437. Zespół Szkół Mechanizacji Rolnictwa im. prof. Czesława Jerzego Kanafojskiego w Lubyczy Królewskiej. 438. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Różańcu. 439. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Tarnogórze. 440. Zespół Szkół Techniczno-Rolniczych im. Macieja Rataja w Tomaszowie Lubelskim. 441. Zespół Szkół Rolniczych im. Juliusza Poniatowskiego w Turkowicach. 442. Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Turobinie. 443. Zespół Szkół Rolniczych im. Józefa Piłsudskiego w Zamościu. 444. Zespół Szkół Rolniczych w Żółkiewce. 445. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Czerwieńsku. 446. Zespół Szkół Rolniczych w Gubinie. 447. Zespół Szkół Rolniczych w Iłowej. 448. Zespół Szkół Rolniczych im. Władysława Stanisława Reymonta w Lubsku. 449. Zespół Szkół Rolniczych w Nowym Miasteczku. 450. Zespół Szkół Rolniczych - Centrum Kształcenia Praktycznego im. Hipolita Cegielskiego w Powodowie. 451. Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa w Siedlisku. 452. Technikum Rolnicze im. Dezyderego Chłapowskiego w Sławnie. 453. Zespół Szkół Zawodowych im. gen. Władysława Sikorskiego w Sulechowie. 454. Zespół Szkół Rolniczych im. Komisji Edukacji Narodowej w Szprotawie. 455. Zespół Szkół Mechanicznych i Rolniczych im. Tadeusza Kościuszki w Świebodzinie. 456. Zespół Szkół Rolniczych im. Wincentego Witosa w Żarach. *) Ponadto w ramach zespołów szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej funkcjonują filie tych szkół. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 9 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień. (Dz. U. Nr 23, poz. 123) Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 maja 1992 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień (Dz. U. Nr 47, poz. 213, z 1993 r. Nr 27, poz. 123, z 1994 r. Nr 125, poz. 613 i z 1996 r. Nr 64, poz. 310) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w pkt 3 wyrazy "ul. Kawaleryjska 70b" zastępuje się wyrazami "ul. Kawaleryjska 70/3", b) w pkt 4 wyrazy "ul. Kościuszki 11" zastępuje się wyrazami "ul. Piastowska 14", c) w pkt 12 wyrazy "ul. Wynalazców 2" zastępuje się wyrazami "ul. Obrońców Pokoju 26a", d) pkt 19 otrzymuje brzmienie: "19) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Krośnie z siedzibą w Sanoku, ul. Przemyska 1, dla województwa krośnieńskiego", e) w pkt 20 wyrazy " pl. Słowiański 7" zastępuje się wyrazami "ul. Partyzantów 22/23", f) w pkt 27 wyrazy "ul. Piastowska 14" zastępuje się wyrazami "ul. Plebiscytowa 5", g) w pkt 33 wyrazy "ul. Okrzei 3" zastępuje się wyrazami "ul. Okrzei 3a", h) w pkt 34 wyrazy "ul Struga 17" zastępuje się wyrazami "ul. 1905 r. 30", i) w pkt 40 wyrazy "ul. Gen. Pułaskiego 24/3" zastępuje się wyrazami "ul. Gen. Pułaskiego 24", j) w pkt 45 wyrazy "ul. Marszałka Piłsudskiego 100" zastępuje się wyrazami "ul. Piłsudskiego 100", k) w pkt 47 wyrazy "ul. Łąkowa 8" zastępuje się wyrazami "ul. Piłsudskiego 76/78"; 2) w § 2: a) w ust. 1 w pkt 3 wyrazy "ul. Gwardii Ludowej 7" zastępuje się wyrazami "ul. Łączniczek AK 7", b) w ust. 3 w pkt 2 wyrazy "ul. Dubiarzyńskiego 2" zastępuje się wyrazami "ul. Dobiarzyńska 2", c) w ust. 11 w pkt 2 wyrazy "ul. Wojska Polskiego 13a" zastępuje się wyrazami "ul. Wojska Polskiego 13", d) w ust. 14: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bytomiu, ul. Legionów 4, dla miast: Bytom i Radzionków," - w pkt 3 wyrazy "ul. Dąbrowskiego 3" zastępuje się wyrazami "ul. 75 Pułku Piechoty 3", e) w ust. 15 w pkt 2 wyrazy "ul. Wojska Polskiego 256" zastępuje się wyrazami "ul. Wojska Polskiego", f) w ust. 40 w pkt 3 wyrazy "ul. Gen. Pułaskiego 24/3" zastępuje się wyrazami "ul. Gen. Pułaskiego 24", g) w ust. 41 w pkt 4 wyrazy "ul. Kopernika 17a" zastępuje się wyrazami "ul. Kopernika 17", h) w ust. 45 w pkt 3 wyrazy "ul. Generała Andersa 136" zastępuje się wyrazami "ul. Piłsudskiego 100", i) w ust. 47 w pkt 4 wyrazy "ul. Łąkowa 8" zastępuje się wyrazami "ul. Piłsudskiego 76/78". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. (Dz. U. Nr 23, poz. 124) Na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) zarządza się, co następuje: § 1. Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 10 lutego 1998 r. (poz. 124) STATUT PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI WETERYNARYJNEJ § 1. Państwowa Inspekcja Weterynaryjna, zwana dalej "Inspekcją", działa na podstawie: 1) ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), zwanej dalej "ustawą", 2) niniejszego statutu. § 2. Organami Inspekcji są: Główny Lekarz Weterynarii oraz wojewódzcy, rejonowi i graniczni lekarze weterynarii. § 3. Główny Lekarz Weterynarii, kierując działalnością Inspekcji, określa szczegółowe zasady realizacji jej zadań. § 4. Organem doradczo-opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii jest Rada Sanitarno-Epizootiologiczna. § 5. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii nadzoruje i koordynuje działalność rejonowych i granicznych lekarzy weterynarii. 2. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektoratu weterynarii, którego jest dyrektorem. 3. Wojewódzki inspektorat weterynarii działa jako jednostka budżetowa, w rozumieniu Prawa budżetowego. § 6. Wojewódzki lekarz weterynarii w zakresie realizacji ustawowych zadań Inspekcji podlega Głównemu Lekarzowi Weterynarii, a w zakresie spraw finansowo-księgowych, administracyjnych i gospodarczych - bezpośrednio wojewodzie. § 7. 1. W skład wojewódzkiego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) samodzielne stanowiska pracy do spraw: a) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, b) higieny środków żywności pochodzenia zwierzęcego, c) nadzoru nad przestrzeganiem warunków weterynaryjnych, d) nadzoru farmaceutycznego, e) pracowniczych, f) bezpieczeństwa i higieny pracy, g) przeciwpożarowych, h) obrony cywilnej, 2) zespół finansowo-księgowy, 3) zespół administracyjno-gospodarczy i zaopatrzenia, 4) zespół obsługi prawnej, 5) sekretariat wojewódzkiego lekarza weterynarii. 2. Oprócz komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk pracy, o których mowa w ust. 1, w skład wojewódzkich inspektoratów weterynarii wchodzą: 1) rejonowe i graniczne inspektoraty weterynarii będące oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii, 2) zakłady higieny weterynaryjnej wojewódzkich inspektoratów weterynarii wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 1 do statutu, 3) wojewódzkie laboratoria weterynaryjne wojewódzkich inspektoratów weterynarii wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do statutu. § 8. Rejonowy lub graniczny lekarz weterynarii jest organem I instancji w postępowaniu administracyjnym we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw należących do wojewódzkiego i Głównego Lekarza Weterynarii. § 9. 1. Rejonowy lekarz weterynarii wykonuje zadania przy pomocy rejonowego inspektoratu weterynarii. 2. W skład rejonowego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) zespoły do spraw: a) zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, b) higieny środków żywności pochodzenia zwierzęcego, c) dezynfekcji, 2) weterynaryjne laboratorium rozpoznawcze, 3) sekretariat rejonowego lekarza weterynarii. § 10. 1. Graniczny lekarz weterynarii wykonuje zadania przy pomocy granicznego inspektoratu weterynarii. 2. W skład granicznego inspektoratu weterynarii wchodzą: 1) inspektorzy weterynarii zapewniający weterynaryjną kontrolę graniczną, 2) sekretariat granicznego lekarza weterynarii. 3. Graniczny lekarz weterynarii, za zgodą Głównego Lekarza Weterynarii, oprócz stanowisk pracy, o których mowa w ust. 2, może powołać weterynaryjne laboratorium rozpoznawcze. § 11. Organy Inspekcji mogą pisemnie upoważniać pracowników właściwych inspektoratów weterynarii do podejmowania określonych czynności w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych. § 12. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk pracy wojewódzkiego inspektoratu weterynarii określa regulamin organizacyjny, nadany przez wojewódzkiego lekarza weterynarii za zgodą Głównego Lekarza Weterynarii. Załączniki do statutu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej Załącznik nr 1 WYKAZ WOJEWÓDZKICH INSPEKTORATÓW WETERYNARII, W KTÓRYCH SKŁAD WCHODZĄ ZAKŁADY HIGIENY WETERYNARYJNEJ 1Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Białymstoku 2Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Bydgoszczy 3Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Gdańsku 4Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Gorzowie Wlkp. 5Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Katowicach 6Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Kielcach 7Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Koszalinie 8Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Krakowie 9Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Krośnie 10Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Lublinie 11Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Łomży 12Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Łodzi 13Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Olsztynie 14Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Opolu 15Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Poznaniu 16Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Rzeszowie 17Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Suwałkach 18Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Toruniu 19Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Szczecinie 20Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Warszawie 21Wojewódzki Inspektorat Weterynarii we Wrocławiu Załącznik nr 2 WYKAZ WOJEWÓDZKICH INSPEKTORATÓW WETERYNARII, W KTÓRYCH SKŁAD WCHODZĄ WOJEWÓDZKIE LABORATORIA WETERYNARYJNE 1Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Białej Podlaskiej 2Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Bielsku-Białej 3Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Częstochowie 4Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Elblągu z siedzibą w Malborku 5Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Kaliszu 6Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Koninie 7Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Lesznie 8Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Nowym Sączu 9Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Ostrołęce 10Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Piotrkowie Trybunalskim 11Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Płocku 12Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Przemyślu 13Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Siedlcach 14Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Radomiu 15Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Słupsku 16Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Tarnobrzegu 17Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Tarnowie 18Wojewódzki Inspektorat Weterynarii we Włocławku 19Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Zamościu 20Wojewódzki Inspektorat Weterynarii w Zielonej Górze Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać ośrodki dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, oraz regulaminu pobytu w tych ośrodkach. (Dz. U. Nr 23, poz. 125) Na podstawie art. 85 ust. 11 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o ośrodkach dla uchodźców, należy przez to rozumieć Centralny Ośrodek Recepcyjny dla Uchodźców oraz inne ośrodki dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, utworzone na podstawie odrębnych przepisów. § 2. Ośrodki dla uchodźców lokalizuje się w budynkach zamieszkania zbiorowego, z zastrzeżeniem § 12. § 3. Ośrodki dla uchodźców powinny być usytuowane w miejscowościach: 1) z których istnieje dogodny dojazd środkami publicznego transportu zbiorowego do najbliższego miasta wojewódzkiego, 2) w których pobliżu funkcjonuje publiczny zakład opieki zdrowotnej, udzielający świadczeń zdrowotnych w zakresie co najmniej badań lekarskich ogólnych oraz szczepień ochronnych. § 4. W ośrodkach dla uchodźców umieszcza się jednocześnie nie więcej niż 350 osób. § 5. 1. Budynki przeznaczone na ośrodki dla uchodźców powinny spełniać warunki określone w przepisach w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, w zakresie dotyczącym budynków zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi ZL III. 2. Pomieszczenia mieszkalne oraz pomieszczenia higienicznosanitarne w budynkach przeznaczonych na ośrodki dla uchodźców powinny spełniać warunki określone w przepisach w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w zakresie dotyczącym budynków zamieszkania zbiorowego. § 6. Budynki przeznaczone na ośrodki dla uchodźców powinny zawierać w szczególności: 1) pomieszczenie recepcyjne, w którym dokonuje się czynności związanych z przyjęciem lub skreśleniem cudzoziemca ubiegającego się o nadanie statusu uchodźcy z ewidencji ośrodka, w szczególności polegających na dopełnieniu obowiązku meldunkowego stosownie do przepisów o ewidencji ludności, 2) pomieszczenie typu świetlicowego, 3) stołówkę, pralnię i suszarnię, przeznaczone do użytku przez osoby umieszczone w ośrodku, 4) pomieszczenie przeznaczone do odbywania rozmów osób umieszczonych w ośrodku w osobami je odwiedzającymi, 5) w miarę możliwości - pomieszczenie kuchenne przeznaczone do użytku przez osoby umieszczone w ośrodku, 6) w zależności od potrzeb - salę do zajęć lekcyjnych i wyodrębniony pokój zabaw dla dzieci. § 7. 1. Pomieszczenia mieszkalne w budynkach przeznaczonych na ośrodki dla uchodźców służą do zapewnienia wypoczynku nocnego osobom w nich umieszczonym. 2. W jednym pomieszczeniu mieszkalnym umieszcza się nie więcej niż: 1) 16 osób - w Centralnym Ośrodku Recepcyjnym dla Uchodźców, 2) 8 osób - w innych ośrodkach dla uchodźców. 3. W pomieszczeniach mieszkalnych osobno umieszcza się kobiety z dziećmi do lat 13 oraz osobno mężczyzn, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Jeżeli cudzoziemiec ubiega się o nadanie statusu uchodźcy wraz z innymi członkami jego rodziny, zapewnia się w miarę możliwości, na wniosek cudzoziemca, umieszczenie wszystkich członków rodziny w jednym pomieszczeniu mieszkalnym. 5. W ośrodkach dla uchodźców mogą być tworzone oddziały dla małoletnich powyżej 13 lat, przebywających bez przedstawicieli ustawowych lub opiekunów. W takim przypadku ośrodek powinien mieć odrębne pomieszczenia mieszkalne i pomieszczenie typu świetlicowego dla tych osób. § 8. Pomieszczenia higienicznosanitarne w ośrodkach dla uchodźców mogą być usytuowane poza budynkami, w których umieszczone są osoby ubiegające się o status uchodźcy. § 9. 1. Osobom umieszczonym w ośrodku dla uchodźców zapewnia się całodzienne wyżywienie w systemie żywienia zbiorowego, niezbędną opiekę medyczną, warunki do utrzymania higieny, możliwość utrzymywania korespondencji i korzystania ze środków łączności na koszt tych osób. 2. W miarę istniejących możliwości osobom umieszczonym w ośrodku zapewnia się naukę języka polskiego oraz dostęp do środków masowego przekazu w zrozumiałym dla nich języku. § 10. 1. Ośrodki dla uchodźców powinny być ogrodzone i chronione w sposób uniemożliwiający przedostawanie się na ich teren osób trzecich. 2. Osoby umieszczone w ośrodkach dla uchodźców wyposaża się w identyfikatory zaopatrzone w fotografie. 3. Osobom odwiedzającym ośrodki dla uchodźców wydaje się imienne przepustki, uprawniające do wstępu na teren ośrodka. § 11. 1. W ośrodkach dla uchodźców zatrudnia się w szczególności pracowników, do których zadań należy wspomaganie osób umieszczonych w ośrodku w osiąganiu aktywności społecznej oraz przeciwdziałanie procesom dezintegracji i innym negatywnym zjawiskom w środowisku tych osób. Jeden pracownik powinien przypadać na nie więcej niż 50 osób, a w wypadku określonym w § 7 ust. 5 - nie więcej niż na 25 osób. 2. W wypadkach prowadzenia oddziału dla małoletnich, o którym mowa w § 7 ust. 5, nadzór nad jego funkcjonowaniem powinien zostać powierzony osobie posiadającej kwalifikacje pedagogiczne. § 12. 1 W razie masowego napływu uchodźców lub braku miejsc w istniejących ośrodkach dla uchodźców można organizować miejsca zbiorowego zakwaterowania uchodźców w budynkach tymczasowych przeznaczonych na stały pobyt ludzi lub tworzyć na okres letni obozowiska. Okres letni trwa od 16 kwietnia do 15 października. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1: 1) zapewnia się: a) przyłączenie sieci elektroenergetycznej, b) dostarczenie wody do picia i dla celów ochrony przeciwpożarowej, c) przenośne urządzenia higienicznosanitarne, 2) można nie stosować wymagań określonych w § 6. § 13. 1. Ustala się regulamin pobytu w ośrodku dla uchodźców, stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Nadzór nad realizacją regulaminu pobytu w ośrodkach dla uchodźców sprawuje dyrektor Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 lutego 1998 r. (poz. 125) REGULAMIN POBYTU CUDZOZIEMCÓW W OŚRODKACH DLA UCHODŹCÓW § 1. Cudzoziemiec po przybyciu do Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców obowiązany jest poddać się czynnościom, zmierzającym do jego identyfikacji lub stwierdzenia tożsamości oraz - w uzasadnionych wypadkach - badaniom lekarskim oraz niezbędnym zabiegom sanitarnym ciała i odzieży. Odmowa poddania się zabiegom lekarskim oraz niezbędnym zabiegom sanitarnym powoduje, że cudzoziemiec nie zostanie przyjęty do ośrodka dla uchodźców. § 2. Do ośrodka dla uchodźców cudzoziemca kieruje dyrektor Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców lub upoważniony przez niego pracownik. § 3. Niezwłocznie po przybyciu do ośrodka dla uchodźców cudzoziemiec dokonuje obowiązku meldunkowego w trybie § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności (Dz. U. Nr 32, poz. 176). § 4. W ośrodku dla uchodźców cudzoziemiec ma prawo do: 1) swobodnego poruszania się na terenie ośrodka, 2) poszanowania kultury, zwyczajów, obrzędów religijnych i tradycji narodowych, 3) kontaktowania się z przedstawicielami organizacji pozarządowych zajmujących się uchodźcami i mediami, 4) uczestniczenia w życiu kulturalnym i społecznym ośrodka, 5) zgłaszania skarg i postulatów związanych z działalnością ośrodka, 6) otrzymywania informacji o podstawowych przepisach prawnych, dotyczących pobytu w ośrodkach dla uchodźców. § 5. Ośrodek dla uchodźców nie odpowiada za pieniądze i inne przedmioty wartościowe wniesione przez cudzoziemca. § 6. 1. Dokumentem uprawniającym cudzoziemca do pobytu na terenie ośrodka dla uchodźców jest identyfikator wydawany przez administrację ośrodka, zaopatrzony w fotografię, w formie zafoliowanej karty. Na identyfikatorze umieszcza się: imię i nazwisko, datę urodzenia, obywatelstwo, datę przybycia do ośrodka oraz datę ważności identyfikatora. 2. Identyfikatora nie wydaje się dzieciom do lat 13, towarzyszącym cudzoziemcowi. § 7. O przydziale miejsc w pomieszczeniu mieszkalnym ośrodka dla uchodźców decyduje upoważniony pracownik ośrodka, uwzględniając w miarę możliwości uzasadnione wnioski cudzoziemca. § 8. 1. Cudzoziemiec może przebywać poza terenem ośrodka dla uchodźców powyżej 24 godzin, w zasadzie w czasie nie dłuższym niż 72 godziny, po uprzednim powiadomieniu upoważnionego pracownika ośrodka o celu wyjścia i zamierzonym czasie nieobecności w ośrodku oraz uzyskaniu pisemnej zgody tego pracownika. Okoliczności te odnotowuje się w ewidencji prowadzonej przez administrację ośrodka. 2. Na czas nieobecności w ośrodku dla uchodźców cudzoziemiec obowiązany jest pozostawić klucze do zajmowanego pomieszczenia mieszkalnego w pomieszczeniu recepcyjnym ośrodka. § 9. Ośrodek dla uchodźców w godzinach 2200 do 600 jest zamknięty. W tych samych godzinach obowiązuje w ośrodku cisza nocna. § 10. Cudzoziemiec może przyjmować odwiedziny w ośrodku dla uchodźców, w miejscu i porze wyznaczonej przez administrację ośrodka. Obowiązuje zakaz przyjmowania odwiedzin w porze nocnej. § 11. Cudzoziemiec przebywający w ośrodku dla uchodźców obowiązany jest stosować się do poleceń administracji ośrodka, w szczególności w zakresie poddania się badaniom lekarskim i zabiegom higienicznym. § 12. 1. Cudzoziemiec przebywający w ośrodku dla uchodźców obowiązany jest przestrzegać higieny osobistej oraz utrzymywać w czystości zajmowane pomieszczenie mieszkalne. 2. Na cudzoziemców przebywających w ośrodku dla uchodźców może być nałożony obowiązek sprzątania zajmowanych przez nich pomieszczeń mieszkalnych, a także pozostałych pomieszczeń ośrodka i terenu w obrębie ośrodka, według harmonogramu ustalonego przez administrację ośrodka. 3. Cudzoziemiec przebywający w ośrodku dla uchodźców jest obowiązany udostępnić zajmowane pomieszczenie mieszkalne pracownikom ośrodka w celu przeprowadzenia kontroli tego pomieszczenia. § 13. Cudzoziemiec obowiązany jest niezwłocznie zawiadamiać administrację ośrodka dla uchodźców o przypadkach nagłych zachorowań, zaistniałych wypadkach lub awariach na terenie ośrodka. § 14. Zabrania się cudzoziemcom przebywającym na terenie ośrodka dla uchodźców: 1) posiadania broni, amunicji, materiałów wybuchowych lub innych przedmiotów, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu publicznemu, a także środków odurzających i substancji psychotropowych, 2) wprowadzania się w stan nietrzeźwości, 3) zakłócania porządku publicznego, 4) czynienia uciążliwym korzystanie z ośrodka przez inne uprawnione osoby, 5) przyjmowania na nocleg osób nieuprawnionych, 6) samowolnego przenoszenia wyposażenia pomieszczeń ośrodka, 7) używania dodatkowych urządzeń grzewczych. § 15. Cudzoziemiec obowiązany jest opuścić ośrodek dla uchodźców w wypadku wstrzymania udzielania mu świadczeń w terminie i na zasadach wynikających z przepisów w sprawie wysokości, trybu i szczegółowych zasad przyznawania i wstrzymywania świadczeń dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy. § 16. Opuszczając ośrodek dla uchodźców cudzoziemiec: 1) dokonuje obowiązku wymeldowania się w trybie określonym w § 29 rozporządzenia, o którym mowa w § 3 niniejszego regulaminu, 2) oddaje administracji ośrodka: a) identyfikator, o którym mowa w § 6 niniejszego regulaminu, b) inne przedmioty wydane mu do użytku przez administrację ośrodka. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Związkowi Chórów Kościelnych Diecezji Kaliskiej. (Dz. U. Nr 23, poz. 126) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Związek Chórów Kościelnych Diecezji Kaliskiej" z siedzibą w Kaliszu, erygowanej przez Biskupa Kaliskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej oraz Akcjom Katolickim Diecezji Łowickiej i Zielonogórsko-Gorzowskiej. (Dz. U. Nr 23, poz. 127) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacjom kościelnym Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą: 1) "Akcja Katolicka Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej" z siedzibą w Szczecinie, erygowana przez Arcybiskupa Metropolitę Szczecińsko-Kamieńskiego, 2) "Akcja Katolicka Diecezji Łowickiej" z siedzibą w Łowiczu, erygowana przez Biskupa Łowickiego, 3) "Akcja Katolicka Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej" z siedzibą w Zielonej Górze, erygowana przez Biskupa Zielonogórsko-Gorzowskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki. (Dz. U. Nr 24, poz. 128) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Kultury i Sztuki nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zarządzenia i decyzje, powołujące kolegialne organy opiniodawczo-doradcze Ministra Kultury i Sztuki, oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych, na podstawie statutu, stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki (Dz. U. Nr 67, poz. 424). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1998 r. (poz. 128) STATUT MINISTERSTWA KULTURY I SZTUKI § 1. Ministerstwo Kultury i Sztuki, zwane dalej "Ministerstwem", jest urzędem administracji rządowej, obsługującym Ministra Kultury i Sztuki, zwanego dalej "Ministrem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Minister kieruje Ministerstwem przy pomocy sekretarza stanu, podsekretarzy stanu, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 6 ust. 1. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego, ustala Minister, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą". 3. Minister może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Ministerstwa, do podejmowania decyzji w określonych sprawach, w jego imieniu. § 3. 1. Minister nadzoruje działalność Komitetu Kinematografii. 2. Przy Ministrze działa Państwowa Służba Ochrony Zabytków. § 4. Minister może udzielać pełnomocnictw osobom prawnym lub fizycznym do dokonywania określonych czynności cywilnoprawnych lub faktycznych w zakresie jego właściwości. § 5. Minister może powoływać komisje, rady lub zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, skład osobowy, organizację, zakres i tryb działania oraz cel powołania, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4 pkt 5 ustawy. § 6. 1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Departament Analiz i Informacji, 4) Departament Twórczości i Promocji, 5) Departament Edukacji i Animacji Kulturalnej, 6) Departament Szkolnictwa Artystycznego, 7) Departament Współpracy z Zagranicą i Polonią, 8) Departament Kultury Mniejszości Narodowych, 9) Departament Muzeów, 10) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą, 11) Biuro Prawne, 12) Biuro Budżetu i Finansów, 13) Sekretariat Ministra. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny, nadany przez Ministra na wniosek Dyrektora Generalnego, z tym że w Departamencie Współpracy z Zagranicą i Polonią tworzy się Wydział do Spraw Integracji Europejskiej, w Biurze Dyrektora Generalnego - Wydział Kadr i Szkolenia, Wydział Kontroli, Skarg i Wniosków, Wydział Spraw Obronnych oraz Wydział Administracyjno-Gospodarczy, w skład którego wchodzi Stanowisko do Spraw Zamówień Publicznych. 3. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi Ministerstwa, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Minister. § 7. 1. W Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze - "Zakład Gospodarczy". 2. Nadzór nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego. § 8. 1. Minister nadzoruje jednostki organizacyjne oraz pełni funkcję organu założycielskiego wobec przedsiębiorstw państwowych, a także funkcję organizatora dla instytucji kultury; wykaz tych jednostek, przedsiębiorstw i instytucji stanowi załącznik do statutu. 2. Minister aktualizuje wykaz, o którym mowa w ust. 1, stosownie do zmian zachodzących po nadaniu statutu, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów. Załącznik do statutu Ministerstwa Kultury i Sztuki WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PODPORZĄDKOWANYCH MINISTROWI KULTURY I SZTUKI ORAZ PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH, WOBEC KTÓRYCH MINISTER PEŁNI FUNKCJĘ ORGANU ZAŁOŻYCIELSKIEGO A. Jednostki organizacyjne podporządkowane I. Szkoły, zespoły, ogniska artystyczne i bursy 1. Akademia Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy 2. Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku 3. Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach 4. Akademia Muzyczna w Krakowie 5. Akademia Muzyczna w Łodzi 6. Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu 7. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie 8. Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu 9. Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie 10. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 11. Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku 12. Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi 13. Akademia Sztuk Pięknych w Poznaniu 14. Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu 15. Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie 16. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi 17. Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie 18. Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie 19. Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy w Warszawie 20. Państwowy Ośrodek Kształcenia Bibliotekarzy w Jarocinie 21. Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Ciechanowie 22. Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Krośnie 23. Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Opolu 24. Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu 25. Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Kaliszu 26. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Augustowie 27. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Bełchatowie 28. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Będzinie 29. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Białej Podlaskiej 30. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Białogardzie 31. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Bielsku Podlaskim 32. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Biłgoraju 33. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. prof. Jerzego Żurawlewa w Bochni 34. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Bolesławcu Śląskim 35. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Brodnicy 36. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Józefa Elsnera w Brzegu n. Odrą 37. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Brzezinach 38. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Bystrzycy Kłodzkiej 39. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego w Chełmnie 40. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Stanisława Moniuszki w Ciechanowie 41. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Chojnicach 42. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Choszcznie 43. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Chrzanowie 44. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Dębicy 45. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Arno Kanta w Działdowie 46. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Dzierżoniowie 47. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Ełku 48. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Giżycku 49. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Głubczycach 50. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. prof. Jerzego Hellera w Głuchołazach 51. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Goleniowie 52. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Gorlicach 53. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Gostyniu 54. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Grajewie 55. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Tadeusza Bairda w Grodzisku Mazowieckim 56. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Gryficach 57. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Kazimierza Serockiego w Gubinie 58. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Tadeusza Bairda w Iławie 59. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Jarocinie 60. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Jarosławiu 61. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Jaśle 62. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Jeleniej Górze 63. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Kartuzach 64. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 1 w Kędzierzynie-Koźlu 65. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 2 w Kędzierzynie-Koźlu 66. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Kętrzynie 67. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Kępnie 68. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Kluczborku 69. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Kłodzku 70. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Szymanowskiego w Kole 71. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Kołobrzegu 72. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Końskich 73. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. ks. dra Józefa Surzyńskiego w Kościanie 74. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Kościerzynie 75. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Piotra Świerca w Krapkowicach 76. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Krasnymstawie 77. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Krośnie Odrzańskim 78. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Krotoszynie 79. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Zygmunta Noskowskiego w Krzeszowicach 80. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Kwidzynie 81. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Leżajsku 82. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lęborku 83. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lidzbarku Warmińskim 84. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz w Limanowej 85. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lubaczowie 86. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lubaniu 87. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lubiniu 88. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Lublińcu 89. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Teodora Leszetyckiego w Łańcucie 90. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Stanisława Moniuszki w Łosicach 91. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Łukowie 92. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Malborku 93. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Miastku 94. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Miechowie 95. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Międzyrzecu Podlaskim 96. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Międzyrzeczu 97. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Mińsku Mazowieckim 98. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Mrągowie 99. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Myślenicach 100. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Myśliborzu 101. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Namysłowie 102. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz w Nowej Soli 103. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Nowym Tomyślu 104. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Paderewskiego w Olecku 105. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Oleśnie 106. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Oleśnicy 107. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Olkuszu 108. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Jadwigi Szajny-Lewandowskiej w Oławie 109. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Opocznie 110. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Ostrowcu Świętokrzyskim 111. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Ostrzeszowie 112. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Szymanowskiego w Oświęcimiu 113. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Pleszewie 114. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Płońsku 115. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Szymanowskiego w Prudniku 116. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Pruszkowie 117. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Przeworsku 118. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Stanisława Moniuszki w Pucku 119. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Puławach 120. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Pułtusku 121. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Raciborzu 122. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz w Radomsku 123. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Lipińskiego w Radzyniu Podlaskim 124. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Sieradzu 125. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Marcina Kamińskiego w Sierpcu 126. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Zygmunta Noskowskiego w Skarżysku-Kamiennej 127. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Skierniewicach 128. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Słubicach 129. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Słupcy 130. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Feliksa Rybickiego w Starachowicach 131. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Starogardzie Gdańskim 132. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Stargardzie Szczecińskim 133. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Strzelcach Krajeńskich 134. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Strzelcach Opolskich 135. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Strzyżowie 136. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Sycowie 137. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Szczebrzeszynie 138. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Szczytnie 139. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Szprotawie 140. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ludomira Różyckiego w Świdnicy 141. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Świdniku k. Lublina 142. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Zygmunta Noskowskiego w Świebodzinie 143. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Świnoujściu 144. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Tarnobrzegu 145. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Tarnowskich Górach 146. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Janiny Garści w Tczewie 147. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Tomaszowie Lubelskim 148. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Turku 149. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Wadowicach 150. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 1 im. Oskara Kolberga w Warszawie 151. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 2 im. Fryderyka Chopina w Warszawie 152. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 3 im. Juliusza Zarębskiego w Warszawie 153. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 4 im. Karola Kurpińskiego w Warszawie 154. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia nr 5 im. Henryka Wieniawskiego w Warszawie 155. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Wągrowcu 156. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Fryderyka Chopina w Wejherowie 157. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Wieluniu 158. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Wodzisławiu Śląskim 159. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu 160. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Karola Kurpińskiego we Wschowie 161. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Zambrowie 162. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Stanisława Moniuszki w Zbąszyniu 163. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Zgierzu 164. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Złotowie 165. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Henryka Wieniawskiego w Żaganiu 166. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Żarach 167. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Żorach 168. Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Żywcu 169. Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie 170. Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu 171. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna im. Feliksa Nowowiejskiego w Gnieźnie 172. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna w Łodzi 173. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna w Piszu 174. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna nr 1 im. Emila Młynarskiego w Warszawie 175. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna nr 2 im. Stanisława Moniuszki w Warszawie 176. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna nr 3 im. Grażyny Bacewicz w Warszawie 177. Państwowa Podstawowa Szkoła Muzyczna im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu 178. Państwowe Liceum Muzyczne im. Fryderyka Chopina w Krakowie 179. Państwowe Liceum Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Łodzi 180. Państwowe Liceum Muzyczne im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu 181. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Chełmie 182. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Grzegorza Fitelberga w Chorzowie 183. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Cieszynie 184. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Franciszka Liszta w Głogowie 185. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Stanisława Moniuszki w Grudziądzu 186. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Juliusza Zarębskiego w Inowrocławiu 187. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Jastrzębiu-Zdroju 188. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Stanisława Moniuszki w Jeleniej Górze 189. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach 190. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ludomira Różyckiego w Kielcach 191. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Koninie 192. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Karola Kurpińskiego w Kutnie 193. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Lesznie 194. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Łomży 195. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Mielcu 196. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Mławie 197. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Nowym Sączu 198. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Nowym Targu 199. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Witolda Lutosławskiego w Nysie 200. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Olsztynie 201. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Opolu 202. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Zygmunta Noskowskiego w Ostrołęce 203. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Ostrowie Wielkopolskim 204. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Pabianicach 205. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Piotrkowie Trybunalskim 206. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Płocku 207. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Rybniku 208. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Wandy Kossakowej w Sanoku 209. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Słupsku 210. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie 211. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Stalowej Woli 212. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Suwałkach 213. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Szamotułach 214. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Oskara Kolberga w Szczecinku 215. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Tomaszowie Mazowieckim 216. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Zamościu 217. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Zduńskiej Woli 218. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Zgorzelcu 219. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Zielonej Górze 220. Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Żyrardowie 221. Państwowa Szkoła Muzyczna Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Stanisława Moniuszki w Bielsku-Białej 222. Państwowa Szkoła Muzyczna Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku 223. Państwowa Szkoła Muzyczna Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Karola Lipińskiego w Lublinie 224. Państwowa Szkoła Muzyczna Stopnia Podstawowego i Licealnego im. Karola Szymanowskiego w Warszawie 225. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Juliana Fałata w Bielsku-Białej 226. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy 227. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Jacka Malczewskiego w Częstochowie 228. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowo 229. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Stanisława Wyspiańskiego w Jarosławiu 230. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jeleniej Górze 231. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Pankiewicza w Katowicach 232. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Kole 233. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Koszalinie 234. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie 235. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Brzozowskiego w Krośnie 236. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Cypriana Kamila Norwida w Lublinie 237. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Makowskiego w Łodzi 238. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Łomży 239. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie 240. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Jana Matejki w Nowym Wiśniczu 241. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Olsztynie 242. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Piotra Potworskiego w Poznaniu 243. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Artura Grottgera w Supraślu 244. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Constantina Brancusi w Szczecinie 245. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Gersona w Warszawie 246. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Stanisława Kopystyńskiego we Wrocławiu 247. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem 248. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Bernarda Morando w Zamościu 249. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zduńskiej Woli 250. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zielonej Górze 251. Państwowa Szkoła Baletowa w Gdańsku-Wrzeszczu 252. Państwowa Szkoła Baletowa im. Feliksa Parnella w Łodzi 253. Państwowa Szkoła Baletowa im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu 254. Państwowa Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie 255. Zespół Placówek Kształcenia Artystycznego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Białymstoku 256. Zespół Państwowych Szkół Artystycznych w Zakopanem 257. Państwowy Zespół Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy 258. Zespół Szkół Muzycznych w Częstochowie 259. Zespół Szkół Muzycznych w Gdańsku-Wrzeszczu 260. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Elblągu 261. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych w Katowicach 262. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Grażyny Bacewicz w Koszalinie 263. Zespół Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie 264. Zespół Szkół Muzycznych im. Ignacego Jana Paderewskiego w Krośnie 265. Zespół Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Łodzi 266. Zespół Szkół Muzycznych w Pile 267. Zespół Szkół Muzycznych w Poznaniu 268. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im. Artura Malawskiego w Przemyślu 269. Zespół Szkół Muzycznych w Siedlcach 270. Zespół Szkół Muzycznych im. Feliksa Nowowiejskiego w Szczecinie 271. Zespół Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego w Toruniu 272. Zespół Szkół Muzycznych im. Stanisława Moniuszki w Wałbrzychu 273. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych w Warszawie 274. Zespół Państwowych Szkół Muzycznych im Fryderyka Chopina w Warszawie 275. Zespół Państwowych Szkół Sztuk Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego w Kielcach 276. Zespół Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego im. Jana Cybisa w Opolu 277. Państwowe Policealne Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej w Gdyni 278. Państwowe Policealne Studium Zawodowe Wokalno-Baletowe w Gliwicach 279. Państwowe Studium Cyrkowe w Julinku k. Leszna 280. Państwowe Policealne Studium Zawodowe Techniki Teatralno-Filmowej w Łodzi 281. Państwowe Ognisko Plastyczne w Grodzisku Mazowieckim 282. Państwowe Ognisko Baletowe im. Lidii Nartowskiej w Jarosławiu 283. Państwowe Ognisko Artystyczne w Kędzierzynie-Koźlu 284. Państwowe Ognisko Artystyczne w Lęborku 285. Państwowe Ognisko Plastyczne w Malborku 286. Państwowe Ognisko Plastyczne w Nysie 287. Państwowe Ognisko Plastyczne w Ostrowcu Świętokrzyskim 288. Państwowe Ognisko Baletowe w Pucku 289. Państwowe Ognisko Muzyczne w Siennie k. Radomia 290. Państwowe Ognisko Plastyczne w Starachowicach 291. Państwowe Ognisko Artystyczne w Warszawie 292. Państwowe Ognisko Plastyczne w Rydułtowach 293. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Krakowie 294. Państwowa Bursa dla Młodzieży Szkół Artystycznych w Lublinie 295. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Łodzi 296. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Opolu 297. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Poznaniu 298. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Szczecinie 299. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych w Warszawie 300. Państwowa Bursa Szkół Artystycznych we Wrocławiu II. Instytucje kultury i inne jednostki wyodrębnione 1. Biblioteka Narodowa w Warszawie 2. "Zachęta" Państwowa Galeria Sztuki w Warszawie 3. Centrum Animacji Kultury w Warszawie 4. Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku 5. Centrum Sztuki Współczesnej "Zamek Ujazdowski" w Warszawie 6. Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu w Warszawie 7. Krajowe Biuro Koncertowe w Warszawie 8. Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu 9. Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku 10. Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego w Warszawie 11. Muzeum Niepodległości w Warszawie 12. Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie 13. Muzeum Narodowe w Krakowie 14. Muzeum Narodowe w Poznaniu 15. Muzeum Narodowe w Warszawie 16. Muzeum Zamoyskich w Kozłówce 17. Muzeum Stutthof w Sztutowie 18. Muzeum Zamkowe w Malborku 19. Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce 20. Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie 21. Ośrodek Ochrony i Konserwacji Zabytków w Warszawie 22. Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie 23. Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie 24. Państwowe Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy 25. Państwowe Muzeum na Majdanku 26. Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka 27. Zamek Królewski na Wawelu - Państwowe Zbiory Sztuki w Krakowie 28. Zamek Królewski w Warszawie - Pomnik Historii i Kultury Narodowej 29. Muzeum Łazienki Królewskie Zespół Pałacowo-Ogrodowy w Warszawie 30. Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie 31. Filharmonia Narodowa w Warszawie 32. Teatr Narodowy w Warszawie 33. Państwowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie 34. Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach 35. Dom Pracy Twórczej w Wigrach 36. Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Mazowsze" im. Tadeusza Sygietyńskiego w Karolinie 37. Muzeum Pałac w Wilanowie 38. Ośrodek Ratowniczych Badań Archeologicznych w Warszawie 39. Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Śląsk" w Koszęcinie 40. Krajowy Ośrodek Dokumentacji Regionalnych Towarzystw Kultury w Ciechanowie 41. Zarząd Odbudowy Zamku w Wiśniczu III. Jednostki badawczo-rozwojowe 1. Instytut Kultury w Warszawie 2. Żydowski Instytut Historyczny - Instytut Naukowo-Badawczy w Warszawie 3. Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Poligraficznego w Warszawie B. Przedsiębiorstwa państwowe 1. PP "Polskie Nagrania" w Warszawie C. Jednostki organizacyjne Państwowej Służby Ochrony Zabytków (Generalnego Konserwatora Zabytków) 1. Biuro Ochrony Zabytków D. Jednostki organizacyjne Komitetu Kinematografii I. Jednostki podległe: 1. Filmoteka Narodowa w Warszawie 2. Filmowy Ośrodek Badawczo-Rozwojowy "Techfilm" w Warszawie II. Jednostki nadzorowane: 1. Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu 2. Wytwórnia Filmowa "Czołówka" w Warszawie 3. Studio Opracowań Filmów w Warszawie - w likwidacji 4. Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych 5. Studio Filmowe "Semafor" w Łodzi 6. Studio Miniatur Filmowych w Warszawie 7. Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej 8. Studio Filmów Animowanych w Krakowie 9. Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego w Warszawie 10. Państwowa Instytucja Filmowa "Neptun-Film" w Gdańsku 11. Państwowa Instytucja Filmowa "Silesia-Film" w Katowicach 12. Państwowa Instytucja Filmowa "Apollo-Film" w Krakowie 13. Państwowa Instytucja Filmowa "Helios-Film" w Łodzi 14. Państwowa Instytucja Filmowa "Film-Art" w Poznaniu 15. Państwowa Instytucja Filmowa "Max-Film" w Warszawie 16. Państwowa Instytucja Filmowa "Odra-Film" we Wrocławiu 17. Studio Filmowe "Dom" w Warszawie 18. Studio Filmowe "Kadr" w Warszawie 19. Studio Filmowe "Oko" w Warszawie 20. Studio Filmowe "Perspektywa" w Warszawie 21. Studio Filmowe "Profil" w Warszawie - w likwidacji 22. Studio Filmowe "Tor" w Warszawie 23. Studio Filmowe "Zebra" w Warszawie 24. Studio Filmowe "Zodiak" w Warszawie - w likwidacji 25. Studio Filmowe "Kronika" w Warszawie 26. Studio Filmowe "Wir" w Warszawie 27. Agencja Produkcji Filmowej w Warszawie 28. Agencja Dystrybucji Filmowej w Warszawie 29. Agencja Scenariuszowa w Warszawie 30. Film Polski - Instytucja Filmowa w Warszawie 31. Łódzkie Centrum Filmowe 32. Wytwórnia Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 11 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów i warunków wykonywania kontroli celnej. (Dz. U. Nr 24, poz. 129) Na podstawie art. 6 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie sposobów i warunków wykonywania kontroli celnej (Dz. U. Nr 154, poz. 1007) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli przepisy prawa celnego ograniczają uprawnienie do korzystania ze zwolnienia od cła przez osoby wielokrotnie przekraczające granicę państwową, funkcjonariusz celny wymaga przy zgłaszaniu towaru podlegającego zwolnieniu od cła złożenia deklaracji według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia."; 2) w § 17 po wyrazie "załącznik" dodaje się wyrazy "nr 2"; 3) dodaje się nowy załącznik nr 1 do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) dotychczasowy załącznik do rozporządzenia otrzymuje oznaczenie załącznika nr 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 lutego 1998 r. (poz. 129) DEKLARACJA Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów nieruchomości oraz sposobu sporządzania i rodzajów dokumentów wymaganych w tym postępowaniu. (Dz. U. Nr 25, poz. 130) Na podstawie art. 100 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: § 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). § 2. Wszczęcie postępowania o podział nieruchomości następuje: 1) na wniosek osoby, o której mowa w art. 97 ust. 1, 2) z urzędu - w przypadkach określonych w art. 97 ust. 3-5. § 3. 1. Wniosek, o którym mowa w § 2 pkt. 1, składa się do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. 2. Do wniosku o podział nieruchomości należy dołączyć: 1) dokumenty stwierdzające tytuł prawny do nieruchomości, 2) wypis z katastru nieruchomości, 3) wstępny projekt podziału opracowany na kopii mapy zasadniczej, a w przypadku jej braku, na kopii mapy katastralnej, uzupełnionych w razie potrzeby niezbędnymi dla projektu podziału elementami zagospodarowania terenu, 4) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadkach, o których mowa w art. 93 ust. 6 i art. 94 ust. 1. 3. Wstępny projekt podziału nieruchomości powinien przedstawiać w szczególności: 1) opis i położenie nieruchomości, 2) granice i oznaczenia nieruchomości podlegającej podziałowi, 3) oznaczenia nieruchomości sąsiednich, 4) granice i oznaczenia proponowanych do wydzielenia działek gruntu, 5) linie ścian oddzieleń przeciwpożarowych na całej wysokości budynku, jeżeli przedmiotem podziału jest nieruchomość zabudowana, a proponowany jej podział powodowałby także podział tego budynku. § 4. 1. Pozytywna opinia, o której mowa w art. 93 ust. 4 i 5, stanowi podstawę do opracowania projektu podziału nieruchomości. 2. W przypadku dokonywania podziału nieruchomości z urzędu, do opracowania projektu podziału nie jest wymagana opinia, o której mowa w ust. 1. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku zmiany lub uchwalenia nowego planu miejscowego, a także utraty ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, na podstawie której wydano opinię. § 5. Projekt podziału nieruchomości opracowuje, na wniosek osoby zainteresowanej, osoba posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie określonym w art. 43 pkt. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770). § 6. 1. Do opracowania projektu podziału granice nieruchomości podlegającej podziałowi przyjmuje się według istniejącego stanu prawnego, a jeżeli stanu takiego nie można stwierdzić - według stanu uwidocznionego w katastrze nieruchomości. 2. O przyjęciu granic, o którym mowa w ust. 1, osoba sporządzająca projekt podziału nieruchomości zawiadamia zainteresowane strony. Do zawiadomień stosuje się odpowiednio przepisy art. 32 ust. 1-4 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. 3. Z czynności przyjęcia przebiegu granic nieruchomości sporządza się protokół. 4. Jeżeli podział nieruchomości polega na wydzieleniu działki o powierzchni do 33% powierzchni nieruchomości podlegającej podziałowi, przepisy ust. 1-3 stosuje się tylko do tych odcinków granic nieruchomości, do których dochodzą projektowane granice podziału. § 7. 1. Projekt podziału, o którym mowa w art. 96 ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące nieruchomości podlegającej podziałowi i nowo wydzielonych działek gruntu, a w szczególności: 1) nazwę jednostki ewidencyjnej, numer lub nazwę obrębu, numer arkusza mapy, 2) skalę mapy, 3) granice nieruchomości podlegającej podziałowi, 4) oznaczenie nieruchomości podlegającej podziałowi według zasad obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych, a także oznaczenia nieruchomości sąsiednich, 5) przedstawione w kolorze czerwonym granice projektowanych działek gruntu i ich numery, 6) powierzchnie nieruchomości według stanu przed i po podziale, w formie wykazu zmian gruntowych, 7) wykaz synchronizacyjny, w przypadku gdy w księdze wieczystej nieruchomość podlegająca podziałowi posiada inne oznaczenia niż w katastrze nieruchomości, 8) szkic nieruchomości, w przypadku, o którym mowa w § 6 ust. 4, 9) propozycję ustanowienia służebności drogowych, 10) inne niezbędne do projektu podziału nieruchomości elementy zagospodarowania terenu. 2. Wykaz zmian gruntowych i wykaz synchronizacyjny mogą być sporządzone bezpośrednio na mapie z projektem podziału nieruchomości lub jako odrębne dokumenty. § 8. W przypadku konieczności ustanowienia służebności drogowych, w decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości zamieszcza się warunek, o którym mowa w art. 99. § 9. 1. Dokumentację dotyczącą podziału nieruchomości sporządza się w formie operatu. 2. Operat, o którym mowa w ust. 1, podlega przyjęciu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przed wydaniem decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości, stosownie do przepisów ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne i podlega ocenie wyłącznie w zakresie zgodności z zasadami wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych. § 10. Ostateczna decyzja, o której mowa w art. 96 ust. 4, stanowi podstawę do: 1) umieszczenia przez organ, który wydał decyzję, na mapie z projektem podziału nieruchomości, stanowiącej załącznik do decyzji, wzmianki o treści: "Niniejszy projekt podziału nieruchomości został zatwierdzony decyzją .... z dnia .... nr ...", z podpisem upoważnionej osoby, 2) utrwalenia na gruncie nowo wyznaczonych punktów granicznych znakami granicznymi. § 11. 1. Osoba, o której mowa w § 5, wyznacza i utrwala nowe punkty graniczne w obecności osoby zainteresowanej według zasad określonych w przepisach dotyczących rozgraniczania nieruchomości. 2. Z czynności utrwalenia punktów granicznych sporządza się protokół. § 12. Jeżeli o podziale nieruchomości orzeka sąd, stosuje się odpowiednio przepisy § 4 ust. 1 i 3, § 5-7 oraz § 9 i 11. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych. (Dz. U. Nr 25, poz. 131) Na podstawie art. 186 § 2 w związku z art. 1891 § 1 Kodeksu pracy oraz art. 40a ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474 oraz z 1995 r. Nr 16, poz. 77) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (Dz. U. Nr 60, poz. 277) w § 6 ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Prawo do zasiłku wychowawczego ustala się na okres do dnia 31 maja, a jeżeli zasiłek jest wypłacany dłużej - na kolejne okresy roczne od dnia 1 czerwca do dnia 31 maja kolejnego roku kalendarzowego." § 2. Okres zasiłkowy trwający do dnia 28 lutego 1998 r. przedłuża się do dnia 31 maja 1998 r. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się do zasiłków wychowawczych przysługujących na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie urlopów wychowawczych (Dz. U. z 1990 r. Nr 76, poz. 454 i z 1992 r. Nr 41, poz. 179). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia czasowego zakazu przywozu żelatyny. (Dz. U. Nr 25, poz. 132) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia czasowego zakazu przywozu żelatyny (Dz. U. Nr 156, poz. 1020 i Nr 162, poz. 1114) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Do dnia 30 czerwca 1998 r. ustanawia się zakaz przywozu towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia."; 2) dodaje się załącznik do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. (poz. 132) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH CZASOWYM ZAKAZEM PRZYWOZU Kod PCNWyszczególnienie 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1) ex 3503 00 10 0Żelatyna i jej pochodne pochodzenia bydlęcego 3503 00 80 0- Pozostałe1) ex 3503 00 80 0Pochodzenia bydlęcego 1) Towary określone niniejszym kodem PCN podlegają weterynaryjnej kontroli granicznej zgodnie z wykazem określonym przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. Urz. MRiGŻ Nr 2, poz. 2). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów bankowych na skup i przechowywanie zapasów ryb morskich. (Dz. U. Nr 25, poz. 133) Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60 i Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów bankowych na skup i przechowywanie zapasów ryb morskich (Dz. U. Nr 34, poz. 167 i z 1997 r. Nr 24, poz. 122) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Dopłaty są udzielane do kredytów o oprocentowaniu w stosunku rocznym dla kredytobiorcy w wysokości 0,7 stopy redyskontowej weksli przyjmowanych od banków do redyskonta przez Narodowy Bank Polski i nie mniejszej niż 7%." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 lutego 1998 r. w sprawie zadań Rady Legislacyjnej oraz szczegółowych zasad i trybu jej funkcjonowania. (Dz. U. Nr 25, poz. 134) Na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Rada Legislacyjna, działająca przy Prezesie Rady Ministrów, zwana dalej "Radą", jest organem opiniodawczo-doradczym Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów w sprawach stanowienia prawa i oceny jego stanu w określonych dziedzinach. § 2. Zadania określone w § 1 Rada wykonuje przez: 1) dokonywanie okresowych ocen stanu prawa w określonych dziedzinach, z uwzględnieniem wymogu dostosowywania do norm konstytucyjnych oraz stopnia harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich, 2) opiniowanie projektów ustaw opracowywanych z inicjatywy Rządu i założeń do projektów ustaw o szczególnej doniosłości społecznej, ekonomicznej lub prawnej, a także projektów podstawowych aktów wykonawczych, 3) opiniowanie projektów o szczególnej doniosłości, opracowywanych z inicjatywy posłów, Senatu lub Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, skierowanych w celu zajęcia stanowiska przez Rząd lub opiniowanie stanowiska Rządu o tych projektach, 4) formułowanie propozycji i wyrażanie opinii dotyczących metod i sposobów rozwiązywania problemów związanych z wdrażaniem Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a zwłaszcza dostosowywania prawa do wymogów konstytucyjnych, 5) opiniowanie projektów programu prac legislacyjnych Rządu oraz harmonogramu realizacyjnego tego programu, 6) formułowanie opinii i wniosków w podstawowych sprawach związanych z procesem stanowienia prawa, 7) ocenę stosowania niektórych ustaw w celu oceny skuteczności przyjętych rozwiązań prawnych. § 3. 1. Rada wykonuje zadania z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezesa Rady Ministrów, przewodniczących stałych komitetów Rady Ministrów, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub Sekretarza Rady Ministrów. 2. Rozpatrywanie spraw następuje w terminach wskazanych przez kierujących te sprawy do Rady, z uwzględnieniem zasad określonych w regulaminie pracy Rady Ministrów. § 4. 1. W skład Rady wchodzą, powołane przez Prezesa Rady Ministrów, osoby wyróżniające się wiedzą prawniczą i dorobkiem praktyki prawniczej - w liczbie do 15 osób. 2. Przewodniczącego Rady powołuje i odwołuje spośród członków Rady, Prezes Rady Ministrów. 3. Wiceprzewodniczącego oraz sekretarza Rady powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek przewodniczącego Rady, spośród członków Rady. 4. Kadencja Rady trwa cztery lata. 5. Przewodniczący Rady organizuje i kieruje pracami Rady oraz - po zasięgnięciu opinii prezydium Rady, przewodniczących stałych zespołów Rady oraz Sekretarza Rady Ministrów - wydaje regulamin Rady. § 5. 1. Członek Rady może być przed upływem kadencji odwołany przez Prezesa Rady Ministrów z powodu: 1) złożenia rezygnacji, 2) nieuczestniczenia w pracach Rady, 3) powołania na kierownicze stanowisko państwowe określone przepisami o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, 4) wykonywania czynności lub zajęć pozostających w kolizji z obowiązkami członka Rady lub podważających zaufanie do jego niezależności lub bezstronności. 2. W razie powołania uzupełniającego, kadencja tak powołanego członka Rady upływa wraz z kadencją całej Rady. § 6. 1. Organami Rady są przewodniczący Rady i prezydium Rady. 2. Przewodniczący Rady w szczególności: 1) wyznacza terminy posiedzeń plenarnych Rady i przewodniczy na jej posiedzeniach, 2) powołuje zespoły, o których mowa w § 7, oraz określa ich skład i zadania, 3) kieruje poszczególne sprawy do zespołów Rady lub na plenarne posiedzenie Rady, 4) zapewnia sprawne rozpatrywanie spraw oraz terminowe przedstawianie opinii lub wniosków w sprawach rozpatrywanych przez Radę, 5) informuje Radę o pracy zespołów oraz o sposobie wykorzystania opinii i ekspertyz opracowanych przez Radę, 6) przedstawia Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie z działalności Rady. 3. Prezydium Rady składa się z przewodniczącego Rady, wiceprzewodniczącego oraz sekretarza Rady. Prezydium planuje prace Rady, a w szczególności przygotowuje projekty programów prac Rady. § 7. 1. Rada wykonuje swoje zadania przez stałe zespoły, którymi kierują przewodniczący zespołów powołani przez prezydium Rady. 2. Przewodniczący Rady może powoływać doraźne zespoły do przygotowania opinii, o których mowa w § 2 pkt 2-4 i 6. § 8. 1. Przewodniczący Rady może skierować sprawę, z inicjatywy własnej lub na wniosek zespołu, do rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym. 2. Opinie o projektach ustaw o szczególnej doniosłości oraz sprawy wymienione w § 2 pkt 1, 5 i 7 są rozpatrywane na posiedzeniach plenarnych Rady. 3. W sprawach nie cierpiących zwłoki oraz w sprawach mniejszej wagi opinię lub stanowisko Rady może przedstawić prezydium Rady. § 9. 1. Na posiedzenia plenarne Rady zaprasza się Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego lub ich zastępców albo upoważnionych przez nich przedstawicieli. 2. W posiedzeniach Rady lub jej zespołów biorą udział - na zaproszenie jej przewodniczącego - właściwi ze względu na przedmiot rozpatrywanej sprawy ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, Prezes Narodowego Banku Polskiego bądź upoważnieni przez nich przedstawiciele. 3. W pracach Rady i jej zespołów bierze udział kierownik właściwej w sprawach legislacji komórki organizacyjnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub delegowana przez niego osoba. § 10. Przewodniczący Rady może zapraszać na posiedzenia plenarne Rady oraz na posiedzenia jej zespołów przedstawicieli innych niż wymienione w § 9 ust. 2 organów państwowych, a także organizacji społecznych, zawodowych i samorządowych, reprezentujących środowiska prawnicze oraz placówki naukowe. W odniesieniu do posiedzeń zespołów uprawnienia te przysługują przewodniczącym zespołów. § 11. 1. Przewodniczący Rady może zwrócić się do organu administracji rządowej, który opracował projekt ustawy albo jej założenia skierowane do zaopiniowania przez Radę, o przedstawienie dodatkowych informacji i materiałów, jeżeli są one niezbędne do rozpatrzenia sprawy przez Radę, a w szczególności o uzupełnienie uzasadnienia projektu ustawy. 2. Przewodniczący Rady może organizować konferencje naukowe i zebrania środowiskowe w celu poddania pod dyskusję zagadnień i problemów związanych ze sprawami rozpatrywanymi przez Radę. § 12. Opinie lub wnioski Rady są przedstawiane Prezesowi Rady Ministrów niezwłocznie po ich uchwaleniu. Odpisy opinii, ocen i wniosków doręcza się zainteresowanym przewodniczącym stałych komitetów Rady Ministrów, Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministrom, kierownikom urzędów centralnych, Sekretarzowi Rady Ministrów, a także kierownikowi właściwej w sprawach legislacji komórki organizacyjnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 13. Członkom Rady przysługuje miesięczne wynagrodzenie, zwrot kosztów podróży i zakwaterowania, przyznawane na zasadach stosowanych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 14. Osobom zaproszonym do udziału w pracach Rady i jej zespołów przysługuje wynagrodzenie za opracowane opinie i ekspertyzy oraz diety, zwrot kosztów podróży i zakwaterowania na zasadach stosowanych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 15. Obsługę prac Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 25, poz. 135) Na podstawie art. 71 ust. 2 i art. 21 ust. 3a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (Dz. U. Nr 157, poz. 803 i z 1998 r. Nr 13, poz. 57) w załączniku do rozporządzenia w lp. 1 skreśla się stanowisko sekretarza Rady Legislacyjnej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 11 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi. (Dz. U. Nr 37, poz. 210) Na podstawie art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi (Dz. U. Nr 41, poz. 215 oraz z 1997 r. Nr 25, poz. 135 i Nr 134, poz. 890) w § 1 w ust. 3 skreśla się wyrazy "po akceptacji przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej kryteriów i zasad ich rozdziału oraz". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej. (Dz. U. Nr 37, poz. 211) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Akcja Katolicka Archidiecezji Łódzkiej", erygowanej przez Arcybiskupa Łódzkiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłat za zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi. (Dz. U. Nr 37, poz. 212) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość opłat za udzielenie, zmianę zezwolenia lub wydanie wypisu zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi, zwanego dalej "zezwoleniem". § 2. 1. Za udzielenie zezwolenia pobiera się następujące opłaty: 1) dla przewozów nieregularnych na określonym obszarze obejmującym zasięgiem: a) gminę 200 zł b) miasto st. Warszawę - związek komunalny 300 zł c) województwo, kilka województw lub cały kraj 800 zł 2) dla przewozów regularnych na określonych liniach komunikacyjnych obejmujących zasięgiem: a) gminę 100 zł b) miasto st. Warszawę - związek komunalny 200 zł c) województwo lub województwa sąsiadujące z województwem właściwym dla siedziby (miejsca zamieszkania) przedsiębiorcy 400 zł d) kilka województw 600 zł 3) dla przewozu osób taksówką na obszar: a) gminy 200 zł b) gmin sąsiadujących 300 zł c) miasta st. Warszawy - związku komunalnego 300 zł od każdego pojazdu. 2. Za zmianę zezwolenia pobiera się opłatę w wysokości 10% opłaty za udzielenie zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Za zmianę zezwolenia polegającą na zmianie obszaru lub przebiegu linii komunikacyjnej, obejmującej swym zasięgiem inny niż dotychczas obszar, pobiera się opłatę w wysokości określonej w ust. 1 pomniejszoną o opłatę uiszczoną za zezwolenie podlegające zmianie. § 3. Za wypis z zezwolenia, które wydano na więcej niż jeden pojazd, pobiera się opłatę w wysokości 5% opłaty za udzielenie tego zezwolenia. § 4. Opłaty, o których mowa w § 2 ust. 1, uiszcza się: 1) przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia - 20% opłaty ustalonej dla wnioskowanego rodzaju zezwolenia, 2) przy wydaniu zezwolenia - pozostałą należność. 2. Opłaty, o których mowa w § 2 ust. 2 i 3 oraz w § 3, uiszcza się przy wydaniu zezwolenia lub wypisu z zezwolenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania egzaminu z języka polskiego, składanego przez cudzoziemca ubiegającego się o prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa lub o ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa. (Dz. U. Nr 37, poz. 213) Na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. Egzamin potwierdzający znajomość języka polskiego, zwany dalej "egzaminem", składany przez cudzoziemca ubiegającego się o przyznanie prawa wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa lub o ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - polega na sprawdzeniu znajomości języka polskiego w stopniu umożliwiającym: 1) rozumienie tekstu pisanego, a w szczególności korzystanie z fachowej literatury i piśmiennictwa oraz przepisów regulujących wykonywanie zawodu, 2) porozumiewanie się z pacjentami, lekarzami i przedstawicielami innych zawodów medycznych, a w szczególności przeprowadzanie wywiadu lekarskiego, udzielanie przystępnych i zrozumiałych dla pacjenta porad i informacji, przekazywanie danych o pacjencie i uczestniczenie w konsyliach i konsultacjach, naradach i szkoleniach zawodowych, 3) pisanie, a w szczególności: prowadzenie dokumentacji medycznej, wypisywanie recept oraz skierowań na badania diagnostyczne i specjalistyczne oraz wydawanie orzeczeń i opinii. § 2. Egzamin składa się z dwóch części: pisemnej, przeprowadzanej w formie testu, i części ustnej. § 3. Egzamin z języka polskiego organizuje i przeprowadza Naczelna Rada Lekarska, a w szczególności: 1) opracowuje regulamin i kryterium oceny egzaminu z języka polskiego, 2) powołuje komisję egzaminacyjną, która ustala test i tematy egzaminu ustnego, 3) ustala terminy egzaminów. § 4. W skład komisji egzaminacyjnej z języka polskiego wchodzą w szczególności: 1) przewodniczący - przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej, 2) lekarz - pracownik naukowy, przedstawiciel klinicznych nauk medycznych, 3) filolog - absolwent kierunku "filologia polska". § 5. Komisja egzaminacyjna sporządza protokół z przebiegu egzaminu. § 6. 1. Naczelna Rada Lekarska wydaje lekarzowi, lekarzowi stomatologii, który złożył z pozytywnym wynikiem egzamin z języka polskiego, zaświadczenie według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Zaświadczenie o znajomości języka polskiego w stopniu niezbędnym do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, wydaje się również lekarzowi, lekarzowi stomatologii, który ukończył studia w języku polskim. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 18 lutego 1998 r. (poz. 213) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 27 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 37, poz. 214) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 74, poz. 366, z 1993 r. Nr 16, poz. 77 i z 1994 r. Nr 26, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 1 w pkt 2 skreśla się wyrazy "części IV ust. 2, 5 i 6", 2) w załączniku nr 2 część IV otrzymuje brzmienie: "IV. Oddział anestezjologii i intensywnej terapii 1. Usytuowanie oddziału powinno zapewnić łatwą komunikację z zespołem operacyjnym, oddziałem doraźnej pomocy, izbą przyjęć oraz z wszystkimi oddziałami łóżkowymi. 2. Wejście na oddział powinno prowadzić przez śluzę podawczą do transportu chorych, będącą równocześnie śluzą umywalkowo-fartuchową dla pracowników. 3. Stanowisko nadzoru pielęgniarskiego powinno zapewniać bezpośredni kontakt wizualny z wszystkimi łóżkami, a zwłaszcza możliwość obserwacji twarzy chorego. 4. Na oddziale powinna być urządzona separatka, dostępna również bez konieczności wchodzenia na teren oddziału. 5. Liczba łóżek na oddziale powinna stanowić 2-5% ogólnej liczby łóżek w szpitalu. 6. Powierzchnia pokoi łóżkowych powinna wynosić: 1) pokoju 1-łóżkowego minimum 20,0 m2, 2) sali wielołóżkowej minimum 18,0 m2 na 1 łóżko. 7. Oddział powinien być wyposażony w następującą aparaturę i sprzęt medyczny: 1) aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi metodą inwazyjną - 1 na 2 stanowiska intensywnej terapii, 2) elektryczne urządzenie do ssania - 1 na 3 stanowiska intensywnej terapii, ale nie mniej niż 2 w oddziale, 3) stymulator zewnętrzny - 1 na 4 stanowiska intensywnej terapii, 4) urządzenie do pomiaru rzutu serca - 1 na 4 stanowiska intensywnej terapii, 5) aparat do hemodializy lub hemofiltracji maszynowej - 1 na oddział liczący co najmniej 8 stanowisk intensywnej terapii, jeżeli w szpitalu nie ma odcinka (stacji) dializ, 6) bronchofiberoskop - 1 na oddział, 7) aparat do monitorowania ciśnienia wewnątrzczaszkowego - 1 na oddział liczący co najmniej 6 stanowisk intensywnej terapii, 8) przyłóżkowy aparat rtg - 1 na oddział, 9) defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji - 2 na oddział. 8. Stanowisko intensywnej terapii powinno być wyposażone w: 1) łóżko do intensywnej terapii, 2) respirator z możliwością regulacji stężenia tlenu w zakresie 21-100%, 3) źródło tlenu, powietrza i próżni, 4) zestaw do intubacji i wentylacji (worek samorozprężalny), 5) sprzęt do szybkich oraz regulowanych przetoczeń płynów, w tym: 3 pompy strzykawkowe i 2 pompy infuzyjne, 6) kardiomonitor, 7) pulsoksymetr, 8) kapnograf, 9) aparat do automatycznego pomiaru ciśnienia krwi metodą nieinwazyjną, 10) urządzenie do monitorowania temperatury, 11) zestaw do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego, 12) fonendoskop. 9. Stanowisko znieczulenia powinno być wyposażone w: 1) aparat do znieczulenia ogólnego, 2) aparat do znieczulenia ogólnego z respiratorem anestetycznym, 3) worek samorozprężalny i rurki ustno-gardłowe, 4) źródło tlenu, podtlenku azotu, powietrza i próżni, 5) urządzenie do ssania, 6) zestaw do intubacji dotchawicznej z rurkami intubacyjnymi i dwoma laryngoskopami, 7) defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji - 1 na zespół połączonych ze sobą stanowisk znieczulenia lub wyodrębnioną salę operacyjną, 8) wyciąg gazów anestetycznych, 9) zasilanie elektryczne z systemem awaryjnym, 10) znormalizowany stolik (wózek) anestezjologiczny, 11) źródło światła, 12) sprzęt do dożylnego podawania leków, 13) fonendoskop lub dla dzieci stetoskop przedsercowy, 14) aparat do pomiaru ciśnienia krwi, 15) termometr, 16) pulsoksymetr, 17) monitor stężenia tlenu w układzie anestetycznym z alarmem wartości granicznych, 18) kardiomonitor, 19) kapnograf, 20) monitor zwiotczenia mięśniowego - 1 na 2 stanowiska znieczulenia, 21) monitor gazów anestetycznych - 1 na 4 stanowiska znieczulenia, 22) aparat do automatycznego pomiaru ciśnienia krwi metodą nieinwazyjną, 23) sprzęt do inwazyjnego pomiaru ciśnienia krwi - 1 na 4 stanowiska znieczulenia. 10. Aparatura anestezjologiczna stanowiska znieczulenia ogólnego z zastosowaniem sztucznej wentylacji płuc powinna być wyposażona ponadto w: 1) alarm nadmiernego ciśnienia w układzie oddechowym, 2) alarm rozłączenia w układzie oddechowym, 3) urządzenie ciągłego pomiaru częstości oddychania, 4) urządzenie ciągłego pomiaru objętości oddechowych. 11. Sala pooperacyjna (wybudzeń) powinna być wyposażona w: 1) wózek reanimacyjny i zestaw do konikotomii, 2) defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji, 3) respirator z możliwością regulacji stężenia tlenu w zakresie 21-100% - co najmniej 1 na salę pooperacyjną (wybudzeń), 4) elektryczne urządzenie do odsysania - 1 na 3 stanowiska nadzoru pooperacyjnego. 12. Stanowisko nadzoru pooperacyjnego powinno być wyposażone w: 1) źródło tlenu, powietrza i próżni, 2) aparat do pomiaru ciśnienia krwi, 3) monitor EKG, 4) pulsoksymetr, 5) termometr." § 2. 1. Dopuszcza się odstępstwa od wymagań określonych w załączniku nr 2 część IV rozporządzenia, o którym mowa w § 1 w: 1) ust. 7 pkt 9 i ust. 9 pkt 7 - w terminie nie dłuższym niż 1 rok, 2) ust. 5, ust. 7 pkt 3 i 8, ust. 8 pkt 5 i ust. 9 pkt 2 - w terminie nie dłuższym niż 3 lata, 3) ust. 7 pkt 1 i 4-7, ust. 8 pkt 2 i 6-10, ust. 9 pkt 8 i 16-23, ust. 11 pkt 3 i ust. 12 pkt 3 i 4 - w terminie nie dłuższym niż 5 lat, 4) ust. 2 i 6 - w terminie nie dłuższym niż 6 lat - od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem przedłożenia przez kierownika zakładu opieki zdrowotnej programu dostosowania zakładu do wymagań organowi prowadzącemu rejestr zakładów opieki zdrowotnej. 2. Program, o którym mowa w ust. 1, dla zakładu opieki zdrowotnej wpisanego do rejestru przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia kierownik zakładu obowiązany jest złożyć w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a dla zakładu występującego o wpis - wraz z wnioskiem o wpis zakładu opieki zdrowotnej do rejestru. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii w zakładach opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 37, poz. 215) Na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa standardy postępowania oraz procedury medyczne w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii w zakresie następujących świadczeń zdrowotnych, udzielanych w zakładzie opieki zdrowotnej przez lekarza posiadającego specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, zwanego dalej "lekarzem anestezjologiem", a także lekarza będącego w trakcie specjalizacji w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii: 1) anestezji, tj. wykonywania znieczulenia ogólnego lub przewodowego do zabiegów operacyjnych oraz dla celów diagnostycznych lub leczniczych, 2) intensywnej terapii, tj. postępowania mającego na celu podtrzymywanie funkcji życiowych oraz leczenie chorych w stanach zagrożenia życia, spowodowanych potencjalnie odwracalną niewydolnością jednego lub kilku podstawowych układów organizmu (oddychania, krążenia, ośrodkowego układu nerwowego itd.), 3) reanimacji, tj. działania mającego na celu przerwanie i odwrócenie procesu umierania, 4) leczenia bólu, niezależnie od jego przyczyny. § 2. W szpitalach, w których udzielane są świadczenia zdrowotne w zakresie anestezji i intensywnej terapii, powinny być utworzone oddziały anestezjologii i intensywnej terapii, a w razie gdy oddział taki nie zostanie utworzony, zadania z tego zakresu wykonywane są w ramach oddziału anestezjologii. § 3. W szpitalu powinien być ustalony przez kierownika zakładu, w porozumieniu z ordynatorem oddziału anestezjologii i intensywnej terapii (ordynatorem oddziału anestezjologii), sposób komunikacji alarmowej. § 4. 1. W szpitalu, o którym mowa w § 2, reanimacja powinna być prowadzona z udziałem lekarza anestezjologa. 2. Jeżeli reanimację podejmuje inny lekarz, to lekarz anestezjolog przejmuje jej prowadzenie i podejmuje decyzję o jej zakończeniu. § 5. Świadczenia zdrowotne w zakresie leczenia bólu prowadzone są w ramach poradni, specjalistycznego oddziału lub w formie konsultacji anestezjologicznej. § 6. Świadczenia zdrowotne z zakresu anestezji, polegające na wykonywaniu znieczulenia ogólnego oraz znieczulenia przewodowego: zewnątrzoponowego i podpajęczynówkowego, mogą być udzielane wyłącznie przez lekarza anestezjologa. § 7. Ustala się w § 8-17 standardy postępowania i procedury medyczne bezpiecznego znieczulenia przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w zakresie anestezji. § 8. Ordynator oddziału anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziału anestezjologii, w porozumieniu z ordynatorami innych oddziałów szpitala, ustala wykaz badań przedoperacyjnych i badań laboratoryjnych niezbędnych do wykonania znieczulenia w celu przeprowadzenia zabiegu planowego. § 9. Lekarz anestezjolog współuczestniczy przy ustalaniu planu zabiegów wykonywanych w szpitalu. Plan ten powinien uwzględniać zasadę nadrzędności mniejszego ryzyka zagrożenia dla zdrowia i życia pacjenta, a w szczególności powinien być dostosowany do liczby lekarzy udzielających świadczeń z zakresu anestezji oraz do wyposażenia szpitala w aparaturę i sprzęt medyczny właściwy do udzielania tych świadczeń. § 10. Lekarz anestezjolog zapoznaje się z dokumentacją medyczną pacjenta, skompletowaną wraz z niezbędnymi wynikami badań laboratoryjnych przez lekarza prowadzącego, oraz przeprowadza, co najmniej na 24 godziny przed planowanym zabiegiem operacyjnym, badanie w celu zakwalifikowania pacjenta do znieczulenia, zgodnie ze stanem zdrowia pacjenta i wskazaniami medycznymi. Lekarz anestezjolog może zlecić dodatkowe badania i konsultacje niezbędne do zakwalifikowania pacjenta do znieczulenia. § 11. Lekarz anestezjolog może obsługiwać jedno stanowisko znieczulenia. Podczas znieczulenia lekarzowi towarzyszy przeszkolona pielęgniarka. Dotyczy to również znieczuleń wykonywanych poza salą operacyjną. § 12. Przed przystąpieniem do znieczulenia lekarz anestezjolog obowiązany jest do: 1) sprawdzenia wyposażenia stanowiska znieczulenia, 2) skontrolowania sprawności działania sprzętu i aparatury do znieczulenia i monitorowania, 3) skontrolowania właściwego oznakowania płynów infuzyjnych, strzykawek ze środkami anestetycznymi, testów zgodności preparatów krwi, 4) dokonania identyfikacji pacjenta poddawanego zabiegowi. § 13. 1. Lekarz anestezjolog powinien znajdować się w bezpośredniej bliskości pacjenta przez cały czas trwania znieczulenia. 2. Jeżeli odpowiedzialność za znieczulenie przechodzi na innego lekarza anestezjologa, musi on zapoznać się ze wszystkimi informacjami odnośnie do znieczulanego, przebiegu znieczulenia oraz aparatury. Monitorowane parametry funkcji życiowych pacjenta odnotowywane są w protokole znieczulenia w momencie przekazania. 3. Lekarz anestezjolog dokonujący znieczulenia może opuścić znieczulanego pacjenta w celu przeprowadzenia reanimacji innego pacjenta, jeśli uzna, że opuszczenie znieczulanego pacjenta nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla jego życia. § 14. Lekarz będący w trakcie specjalizacji może wykonywać znieczulenie, jeżeli jego praca jest bezpośrednio nadzorowana przez lekarza posiadającego specjalizację II stopnia w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii. § 15. Lekarz dokonujący znieczulenia sporządza protokół znieczulenia, uwzględniający między innymi jego przebieg, dawkowanie środków anestetycznych i terapeutycznych, aktualne wartości parametrów podstawowych funkcji życiowych oraz ewentualne powikłania. § 16. Transport pacjenta bezpośrednio po zakończonym znieczuleniu lub sedacji powinien odbywać się pod nadzorem lekarza anestezjologa, w razie potrzeby z użyciem przenośnego źródła tlenu, pulsoksymetru, innego niezbędnego sprzętu. § 17. W bezpośrednim okresie pooperacyjnym wskazane jest umieszczanie pacjenta w sali pooperacyjnej (wybudzeń), zlokalizowanej w bliskim sąsiedztwie sali operacyjnej lub bloku operacyjnego. Bezpośredni nadzór nad pacjentem w sali pooperacyjnej (wybudzeń) prowadzą odpowiednio przeszkolone pielęgniarki, którym należy zapewnić środki techniczne umożliwiające stały kontakt z lekarzem anestezjologiem. § 18. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu intensywnej terapii w oddziałach anestezjologii i intensywnej terapii ustala się następujące standardy postępowania i procedury medyczne: 1) prowadzi się ciągłe monitorowanie podstawowych funkcji życiowych i stosuje się wszelkie dostępne metody i techniki terapeutyczne, ze szczególnym uwzględnieniem inwazyjnych i wspomagających czynności podstawowych układów organizmu, 2) udzielanie świadczeń zdrowotnych wymaga stałej obecności lekarza anestezjologa w oddziale, 3) intensywną terapię prowadzi lekarz posiadający specjalizację II stopnia w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, a świadczeń zdrowotnych z zakresu intensywnej terapii może udzielać lekarz posiadający specjalizację I stopnia w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii lub lekarz będący w trakcie specjalizacji, jeżeli jego praca jest nadzorowana przez lekarza posiadającego specjalizację II stopnia, 4) należy zapewnić możliwość izolacji pacjentów oraz dostępność aparatury i sprzętu monitorującego i terapeutycznego, niezbędnego do wykonywania specjalistycznych interwencji w stanach zagrożenia życia. § 19. 1. Leczenie chorych w ramach intensywnej terapii ma charakter interdyscyplinarny. 2. W razie gdy stan zagrożenia pacjenta nie wymaga dalszego postępowania w zakresie intensywnej terapii, leczenie przejmują inne oddziały szpitala lub szpital właściwy. § 20. Dla prawidłowego udzielania świadczenia z zakresu intensywnej terapii konieczne jest zapewnienie możliwości przeprowadzania całodobowych niezbędnych badań radiologicznych i laboratoryjnych, a w szczególności: gazometrycznych, biochemicznych oraz hematologicznych, w tym krzepnięcia krwi i próby krzyżowej. § 21. Ustala się rodzaje czynności medycznych wykonywanych w oddziałach intensywnej terapii: 1) podstawowe - wymienione w części A załącznika do rozporządzenia, 2) inne, których wykonywanie jest uwarunkowane wyposażeniem oddziału w odpowiednią aparaturę i sprzęt medyczny - wymienione w części B załącznika do rozporządzenia. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 lutego 1998 r. (poz. 215) RODZAJE CZYNNOŚCI MEDYCZNYCH WYKONYWANYCH W ODDZIAŁACH INTENSYWNEJ TERAPII Cześć A 1. Ciągłe przyłóżkowe monitorowanie EKG. 2. Stały pomiar ciśnienia tętniczego krwi metodą nieinwazyjną. 3. Pomiar ośrodkowego ciśnienia żylnego krwi. 4. Intubacja dotchawicza i wentylacja workiem samorozprężalnym. 5. Przedłużona sztuczna wentylacja płuc z użyciem respiratora. 6. Regulacja stężenia tlenu w respiratorze w zakresie 21-100%. 7. Terapia płynami infuzyjnymi za pomocą pomp infuzyjnych, worków ciśnieniowych, filtrów, strzykawek automatycznych. 8. Toaleta dróg oddechowych za pomocą urządzeń ssących. 9. Hemofiltracja. 10. Przyłóżkowa diagnostyka rtg i usg. 11. Monitorowanie temperatury ciała. 12. Stymulacja zewnętrzna pracy serca. 13. Pulsoksymetria. 14. Kapnografia. Cześć B 1. Ciągły pomiar ciśnienia tętniczego krwi metodą inwazyjną. 2. Wziernikowanie dróg oddechowych za pomocą bronchofiberoskopu. 3. Przyłóżkowa diagnostyka rtg z torem wizyjnym. 4. Monitorowanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. 5. Kontrpulsacja wewnątrzaortalna. 6. Leczenie w komorze hiperbarycznej. 7. Monitorowanie ciśnienia w tętnicy płucnej. 8. Pomiar rzutu serca. 9. Hemodializa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie zakładów lecznictwa odwykowego oraz udziału placówek podstawowej opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu. (Dz. U. Nr 37, poz. 216) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne. Zasady funkcjonowania zakładów lecznictwa odwykowego § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) zasady funkcjonowania zakładów lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu i członków ich rodzin oraz rodzaje i organizację tych jednostek, 2) zasady udziału placówek udzielających świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej (przychodni, ośrodków zdrowia i poradni) w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu, 3) warunki, jakie powinny spełniać zakłady lecznictwa odwykowego prowadzone poza publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, 4) kwalifikacje personelu udzielającego świadczeń leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu i członkom ich rodzin, 5) zasady współdziałania zakładów lecznictwa odwykowego z instytucjami państwowymi i organizacjami społecznymi w zakresie organizacji leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu i członków ich rodzin oraz kwalifikacji zawodowych personelu. 2. Organizację oraz zasady funkcjonowania domów pomocy społecznej regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Zakłady lecznictwa odwykowego wchodzą w skład systemu ochrony zdrowia jako jednostki organizacyjne zakładów opieki zdrowotnej lub jako zakłady opieki zdrowotnej. 2. Zakłady lecznictwa odwykowego realizują programy psychoterapii uzależnień i współuzależnień oraz udzielają indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych i rehabilitacyjnych osobom uzależnionym od alkoholu i członkom ich rodzin. 3. Zakłady lecznictwa odwykowego prowadzą dokumentację medyczną oraz sprawozdawczość określoną w odrębnych przepisach. 4. Zakładem lecznictwa odwykowego (z wyjątkiem oddziału leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych) kieruje kierownik z wyższym wykształceniem, posiadający kwalifikacje uzyskane w szkoleniu specjalistycznym w zakresie terapii uzależnień, określone w § 18 ust. 2. § 3. 1. Indywidualne świadczenia zapobiegawczo-lecznicze w rozumieniu niniejszego rozporządzenia obejmują: 1) działania diagnostyczne w zakresie uzależnienia lub współuzależnienia oraz związanych z tym szkód zdrowotnych, 2) postępowanie medyczne ukierunkowane na leczenie szkód zdrowotnych, a w szczególności: a) leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych, b) oddziaływania farmakologiczne wspomagające psychoterapię uzależnień. 2. Przez psychoterapię uzależnień rozumie się indywidualne i grupowe oddziaływania psychologiczne ukierunkowane na zmianę patologicznych mechanizmów uzależnień oraz uczenie umiejętności potrzebnych do utrzymywania abstynencji. 3. Przez psychoterapię współuzależnień rozumie się oddziaływania psychologiczne ukierunkowane na usunięcie lub złagodzenie zaburzeń funkcjonowania, powstałych wskutek przewlekłego stresu związanego z życiem w rodzinie z osobą uzależnioną od alkoholu. 4. Świadczenia rehabilitacyjne obejmują oddziaływania psychospołeczne i pomocnicze medyczne, ukierunkowane na przywrócenie zdolności funkcjonowania społecznego osobie uzależnionej. 5. Pacjenci wymagający specjalistycznego leczenia innego niż odwykowe leczeni są w zakładach opieki zdrowotnej, które mają odpowiednie warunki do diagnostyki i terapii. Rozdział 2 Zakłady lecznictwa odwykowego § 4. Zakładami lecznictwa odwykowego są: 1) wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia, 2) przychodnia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia, 3) poradnia dla osób z problemami alkoholowymi, 4) oddział leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych, 5) całodobowy oddział terapii uzależnienia od alkoholu, 6) dzienny oddział terapii uzależnienia od alkoholu, 7) ośrodek terapii uzależnień od alkoholu. § 5. 1. Wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia tworzy się w każdym województwie jako publiczny zakład opieki zdrowotnej. 2. Do zadań wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia i współuzależnienia należy w szczególności: 1) wykonywanie zadań przychodni terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia dla ludności określonego terenu, 2) udzielanie konsultacji specjalistycznych dla zakładów lecznictwa odwykowego, 3) koordynacja pracy zakładów lecznictwa odwykowego na terenie województwa, 4) działalność metodyczno-organizacyjna w zakresie zbierania i opracowywania danych statystycznych dotyczących rozpowszechnienia uzależnienia od alkoholu oraz lecznictwa odwykowego na terenie województwa, a także ocena tych danych, 5) inicjowanie i prowadzenie działań podnoszących kwalifikacje zawodowe pracowników merytorycznych zatrudnionych w lecznictwie odwykowym oraz osób współdziałających z zakładami lecznictwa odwykowego w realizacji zadań programowych, w tym organizowanie staży i szkoleń. 3. Oprócz wojewódzkiego ośrodka uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia na terenie województwa działają inne zakłady lecznictwa odwykowego, o których mowa w § 4. § 6. 1. Przychodnia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia realizuje: 1) programy psychoterapii dla osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, 2) pełny zakres indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych, 3) świadczenia rehabilitacyjne, 4) zadania poradni dla osób z problemami alkoholowymi wymienione w § 7 ust. 2. 2. W skład przychodni wchodzą: 1) poradnia dla osób uzależnionych od alkoholu, 2) poradnia dla osób współuzależnionych. 3. Przychodnia organizuje staże i szkolenia doskonalące dla pracowników lecznictwa odwykowego, w porozumieniu z kierownikiem wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia. § 7. 1. Poradnie dla osób z problemami alkoholowymi tworzy się w miastach powyżej 25 000 mieszkańców, a ponadto dla mieszkańców terenu, w którym czas dojazdu do poradni publicznym środkiem transportu przekracza 1 godzinę. 2. Do zadań poradni dla osób z problemami alkoholowymi należy w szczególności; 1) realizacja programów psychoterapii uzależnienia od alkoholu, 2) udzielanie indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu, 3) prowadzenie działań konsultacyjno-edukacyjnych dla członków rodzin osób uzależnionych, 4) wspieranie działań placówek podstawowej opieki zdrowotnej w zakresie wczesnej diagnozy i krótkiej interwencji oraz udzielanie w razie potrzeby konsultacji lekarzom, 5) współpraca z placówkami zajmującymi się rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz z grupami samopomocowymi. § 8. 1. Do zadań oddziału leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych należy udzielanie indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych dla osób uzależnionych od alkoholu w zakresie przewidzianym w § 3 ust. 1, a ponadto prowadzenie działań informacyjno-edukacyjnych mających na celu motywowanie pacjentów do podjęcia psychoterapii uzależnienia. 2. Oddziałem leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych kieruje lekarz. § 9. 1. Do zadań całodobowego oddziału terapii uzależnienia od alkoholu należą: 1) realizacja programów psychoterapii uzależnienia od alkoholu, 2) udzielanie indywidualnych świadczeń zapobiegawczo-leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu, 3) prowadzenie działań konsultacyjno-edukacyjnych dla członków rodzin osób uzależnionych, 4) przygotowanie pacjenta kończącego podstawowy program terapeutyczny do kontynuowania terapii w programie ambulatoryjnym. 2. Oddziały terapii uzależnienia od alkoholu we współdziałaniu w poradniami dla osób z problemami alkoholowymi mogą realizować programy terapeutyczne dla osób współuzależnionych. § 10. Dzienny oddział terapii uzależnienia od alkoholu realizuje zadania wymienione w § 9 dla osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, które nie wymagają całodobowej hospitalizacji. § 11. W skład ośrodka terapii uzależnień od alkoholu wchodzą co najmniej dwa rodzaje jednostek organizacyjnych z wymienionych w § 4 pkt 2-6, które zapewniają całodobowe (lub dzienne) i ambulatoryjne świadczenia zdrowotne dla osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych. § 12. 1. W zakładach lecznictwa odwykowego, o których mowa w § 4 pkt 1-3 i 5-7, zapewnia się pomieszczenia i wyposażenie niezbędne do realizacji programu psychoterapeutycznego. 2. Zalecane warunki udzielania świadczeń przez zakłady wymienione w § 5-11 są opracowywane przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w porozumieniu z Instytutem Psychiatrii i Neurologii. Rozdział 3 Organizacja całodobowych zakładów lecznictwa odwykowego § 13. Całodobowymi zakładami lecznictwa odwykowego są oddziały leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych oraz całodobowe oddziały terapii uzależnienia od alkoholu. § 14. 1. Przyjmowanie i wypisywanie pacjenta z całodobowego zakładu lecznictwa odwykowego odbywa się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 listopada 1995 r. regulującym szczegółowy sposób działania szpitala psychiatrycznego w sprawach przyjmowania oraz wypisywania ze szpitala psychiatrycznego (Dz. U. Nr 150, poz. 736) lub na podstawie orzeczenia sądowego dla osób zobowiązanych do leczenia. 2. Jeżeli osoba zobowiązana do leczenia w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego opuszcza zakład przed zakończeniem leczenia, kierownik dokonuje wypisu i zawiadamia o tym niezwłocznie sąd, który postanowił o obowiązku leczenia. Rozdział 4 Zasady udziału placówek podstawowej opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu § 15. 1. Do zadań placówek udzielających świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej (przychodni, ośrodków zdrowia i poradni) należą w szczególności: 1) wczesne rozpoznawanie ryzykownego i szkodliwego picia alkoholu przez osoby nieuzależnione i wynikających z tego szkód zdrowotnych oraz podejmowanie interwencji w celu ograniczenia picia alkoholu przez tych pacjentów, 2) stosowanie procedur przesiewowych służących wczesnemu wykrywaniu uzależnienia od alkoholu i kierowanie osób z podejrzeniem uzależnienia do konsultacji w poradniach lub przychodniach lecznictwa odwykowego, 3) leczenie osób doznających szkód zdrowotnych z powodu picia alkoholu oraz udzielanie podstawowych świadczeń leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu i współuzależnionym. 2. W realizacji powyższych zadań placówki podstawowej opieki zdrowotnej współdziałają z poradniami dla osób z problemami alkoholowymi oraz przychodniami terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia, a także z punktami konsultacyjno-informacyjnymi tworzonymi przez organy samorządu terytorialnego oraz organizacje społeczne. 3. Zalecane procedury służące wczesnemu wykrywaniu problemów alkoholowych oraz interwencji opracowuje i upowszechnia Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w porozumieniu z Instytutem Psychiatrii i Neurologii. Rozdział 5 Zasady współdziałania zakładów lecznictwa odwykowego z instytucjami państwowymi i organizacjami społecznymi w zakresie organizacji leczenia odwykowego osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych § 16. Zakłady lecznictwa odwykowego współpracują: 1) z Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Instytutem Psychiatrii i Neurologii i Instytutem Psychologii Zdrowia w zakresie wdrażania standardów i procedur terapeutycznych oraz podnoszenia kwalifikacji personelu fachowego, a także monitorowania efektów terapii, 2) z zakładami psychiatrycznej opieki zdrowotnej, 3) z pełnomocnikiem wojewody do spraw rozwiązywania problemów alkoholowych w sprawach rozpoznawania problemów alkoholowych, 4) z kierownikiem wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia lub innej placówki pełniącej tę funkcję w zakresie koordynacji oddziaływań leczniczych oraz podnoszenia kwalifikacji zawodowych, 5) z wojewódzkim konsultantem do spraw psychiatrii, 6) z organami samorządów terytorialnych w realizacji ustawowo określonych zadań własnych gmin, 7) z placówkami dla osób z problemem alkoholowym oraz dla ofiar przemocy w rodzinie, tworzonymi przez organy samorządu terytorialnego oraz organizacje społeczne, 8) ze środowiskami samopomocowymi, a w szczególności ze wspólnotą Anonimowych Alkoholików i klubami abstynenta w zakresie środowiskowych oddziaływań wspierających abstynencję pacjentów, 9) z zakładami pracy chronionej, w których są zatrudnione osoby uzależnione od alkoholu objęte programem rehabilitacji społecznej, 10) z domami pomocy społecznej, w których przebywają osoby uzależnione, w zakresie rozpoznawania, terapii uzależnienia od alkoholu oraz konsultacji i szkolenia personelu w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych. Rozdział 6 Warunki, jakie powinny spełniać zakłady lecznictwa odwykowego prowadzone poza publicznymi zakładami opieki zdrowotnej § 17. 1. Zakłady lecznictwa odwykowego nie będące publicznymi zakładami opieki zdrowotnej udzielają świadczeń zdrowotnych, o których mowa w § 3, na zasadach określonych w rozporządzeniu. 2. Zakłady lecznictwa odwykowego nie będące publicznymi zakładami opieki zdrowotnej współpracują z wojewódzkim ośrodkiem terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia w zakresie określonym w § 19. Rozdział 7 Specjalistyczne kwalifikacje personelu udzielającego świadczeń leczniczych osobom uzależnionym od alkoholu i współuzależnionym § 18. 1. Pracownicy zakładów lecznictwa odwykowego obowiązani są do doskonalenia zawodowego i dokształcania w zakresie udzielania świadczeń leczniczych osobom uzależnionym i współuzależnionym. 2. Osoby prowadzące terapię uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia powinny posiadać kwalifikacje zawodowe, uzyskane w specjalistycznych programach szkoleniowych w zakresie terapii uzależnień, potwierdzone certyfikatem specjalisty psychoterapii uzależnień lub instruktora terapii uzależnień. 3. Zasady realizacji programów szkoleniowych, o których mowa w ust. 2, oraz system wydawania certyfikatów opracowuje Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w porozumieniu z Instytutem Psychiatrii i Neurologii. 4. W zakresie dostosowania kwalifikacji personelu do potrzeb lecznictwa odwykowego zakłady opieki zdrowotnej współdziałają z Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, pełnomocnikiem wojewody do spraw profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz z organami samorządu terytorialnego. § 19. Do zadań kierownika wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia należy w szczególności: 1) koordynacja wdrażania rozporządzenia na terenie województwa, 2) koordynacja działalności zakładów lecznictwa odwykowego związana z zapewnianiem dostępności świadczeń zdrowotnych, o których mowa w § 3, dla osób uzależnionych i współuzależnionych, 3) ocena jakości świadczeń, o których mowa w § 3, udzielanych przez zakłady lecznictwa odwykowego na terenie województwa oraz wnioskowanie o realizację programów naprawczych, 4) wnioskowanie o konieczności podjęcia doskonalenia zawodowego pracowników, 5) współpraca z Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz ze specjalistą krajowym w dziedzinie terapii uzależnień. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe § 20. 1. Zakład lecznictwa odwykowego może być przekształcony w wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia po uzyskaniu pozytywnej opinii wydanej przez Państwową Agencją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w zakresie realizacji wszystkich zadań wymienionych w § 5 ust. 2. 2. Do czasu utworzenia wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia wojewoda może upoważnić do wykonywania zadań określonych w § 5 i 19 na podstawie pozytywnej opinii Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych inny zakład lecznictwa odwykowego. 3. Obwodowa poradnia odwykowa, działająca w dniu wejścia w życie rozporządzenia, staje się poradnią dla osób z problemami alkoholowymi po uzyskaniu pozytywnej opinii kierownika wojewódzkiego ośrodka terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia co do zadań wymienionych w § 7 ust. 2. 4. Do pozostałych zakładów lecznictwa odwykowego działających w dniu wejścia w życie rozporządzenia, nie wymienionych w ust. 1-3, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 5. Organizacja i wykonywanie zadań zakładów lecznictwa odwykowego zostaną dostosowane do przepisów rozporządzenia w okresie 3 lat od dnia jego wejścia w życie. § 21. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie zakładów lecznictwa odwykowego i domów pomocy społecznej dla osób uzależnionych od alkoholu oraz udziału placówek podstawowej opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu (Dz. U. Nr 25, poz. 114). § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie wytycznych realizacji budżetu państwa w 1998 r. w zakresie dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 38, poz. 217) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) w związku z art. 45 ust. 3, 4, 7 i 8 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dotacji, należy przez to rozumieć dotację celową dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych, dokonywanych przez gminy na podstawie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723), zwanej dalej "ustawą". § 2. 1. Wojewodowie udzielają gminom dotacji na dany kwartał na podstawie wniosków sporządzonych przez gminy określające zapotrzebowanie na dotację zgodnie z: 1) art. 45a ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 1a do rozporządzenia, 2) art. 45b ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 1b do rozporządzenia. 2. Wojewodowie sporządzają zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji dla gmin na dany kwartał według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Kwartalne rozliczenie dotacji jest sporządzane według wzoru stanowiącego: 1) załącznik nr 3a do rozporządzenia - przez gminy określające zapotrzebowanie na dotację zgodnie z art. 45a ustawy, 2) załącznik nr 3b do rozporządzenia - przez gminy określające zapotrzebowanie na dotację zgodnie z art. 45b ustawy. 2. Wojewodowie sporządzają zbiorcze kwartalne rozliczenie dotacji dla gmin według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Jeżeli z rozliczenia, o którym mowa w ust. 2, z wyjątkiem rozliczenia sporządzonego za 1998 r., wynika: 1) niedobór dotacji - Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, na wniosek wojewody, występuje do Ministra Finansów o uzupełnienie tego niedoboru, 2) nadpłata dotacji - Minister Finansów, na wniosek Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, zmniejsza plan dotacji w budżecie wojewody na następny kwartał o kwotę tej nadpłaty. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 1998 r. (poz. 217) Załącznik nr 1a Wniosek o przyznanie dotacji celowej na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Załącznik nr 1b Wniosek o przyznanie dotacji celowej na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Załącznik nr 2 Zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji celowej dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Załącznik nr 3a Rozliczenie dotacji celowej na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Załącznik nr 3b Rozliczenie dotacji celowej na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Załącznik nr 4 Zbiorcze rozliczenie dotacji celowej dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia gmin wchodzących w skład województw. (Dz. U. Nr 38, poz. 218) Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 października 1996 r. w sprawie określenia gmin wchodzących w skład województw (Dz. U. Nr 130, poz. 612 i z 1997 r. Nr 47, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w pkt 2 wyrazy "Juchnowiec Dolny" zastępuje się wyrazami "Juchnowiec Kościelny", 2) w § 7 w pkt 2 wyrazy "Strzegowo-Osada" zastępuje się wyrazem "Strzegowo", 3) w § 14 w pkt 1 po wyrazie "Radlin" dodaje się wyraz "Radzionków," 4) w § 25 w pkt 2 po wyrazie "Słopnice" dodaje się wyraz "Spytkowice," 5) w § 35 w pkt 2 wyrazy "Chmielnik Rzeszowski" zastępuje się wyrazem "Chmielnik", 6) w § 36 w pkt 1 po wyrazach "Sokołów Podlaski", dodaje się przecinek oraz wyrazy "Stoczek Łukowski", 7) w § 42 w pkt 2 wyraz "Rudnik" zastępuje się wyrazami "Rudnik nad Sanem". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich. (Dz. U. Nr 38, poz. 219) Na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) oraz w związku z art. 19 pkt 3 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się stawki dotacji przedmiotowych do jednego arkusza wydawniczego w wysokości: 1) dla podręczników szkolnych - 1200 zł, 2) dla podręczników akademickich: a) przy pierwszym wydaniu - 1100 zł, b) przy wydaniach następnych - 950 zł. 2. Stawki dotacji przedmiotowych określone w ust. 1 stosuje się do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich wydanych od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. 3. W przypadku dużych różnic w wysokości kosztów produkcji poszczególnych podręczników stawki, o których mowa w ust. 1, mogą być obniżone. 4. W przypadku pierwszych wydań podręczników akademickich o szczególnie wysokich kosztach produkcji stawka, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), może zostać zwiększona do 10%. § 2. Zasady i tryb udzielania dotacji przedmiotowych do podręczników szkolnych i akademickich określają odrębne przepisy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla ciepła. (Dz. U. Nr 38, poz. 220) Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) oraz art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Sprzedawcy ciepła na wszystkich szczeblach obrotu, w tym również sprzedawcy ciepła indywidualnym odbiorcom w lokalach mieszkalnych, są obowiązani stosować dotychczasowe taryfy dla ciepła, z uwzględnieniem dotychczas stosowanych jednostek rozliczeniowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku konieczności wprowadzenia przez sprzedawcę nowego systemu taryfowego, tj. przejścia z systemu rozliczeń ryczałtowych na rozliczenia w oparciu o fizyczne jednostki pomiaru energii i mocy (GJ, MWh, MW), wymagane jest uzyskanie pisemnej zgody Ministra Finansów, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku zmiany systemu rozliczeń między gestorem zasobów mieszkaniowych (nie wytwarzającym ciepła w urządzeniach własnych) a indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych. § 2. 1. Wprowadza się, na okres od dnia 1 kwietnia 1998 r. do dnia zaprzestania przez Ministra Finansów ustalania taryf dla ciepła, zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042), maksymalny wskaźnik wzrostu cen ciepła w wysokości 1,07. 2. Maksymalny wskaźnik wzrostu cen ciepła odnosi się do cen ustalonych w odniesieniu do fizycznych jednostek pomiaru energii i mocy (cena za 1 GJ, za 1 MWh, za 1 MW), jak również do cen ustalonych w formie ryczałtowej (np. cena za ogrzanie 1 m2 lokalu). 3. Maksymalny wskaźnik wzrostu cen ciepła dotyczy cen ostatnio stosowanych przez sprzedawców na wszystkich szczeblach obrotu ciepłem oraz cen stosowanych przez nowo utworzonych sprzedawców, jak i kontynuujących działalność sprzedawców uprzednio zlikwidowanych, podzielonych lub przekształconych. 4. Maksymalny wskaźnik wzrostu cen ciepła ma zastosowanie w stosunku do cen ostatnio stosowanych. Podwyższona cena ciepła nie może być wyższa niż wynikająca z iloczynu maksymalnego wskaźnika określonego w ust. 1 i ceny ostatnio stosowanej. 5. Przez cenę ostatnio stosowaną należy rozumieć cenę wraz z podatkiem od towarów i usług, po jakiej faktycznie następowały rozliczenia za ciepło, z zastrzeżeniem ust. 6. 6. Gestorzy zasobów mieszkaniowych w rozliczeniach za ciepło z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych stosują wyłącznie ceny jednoczłonowe: 1) w systemie rozliczeń w odniesieniu do fizycznych jednostek pomiaru energii - cenę za 1 GJ lub za 1 MWh ciepła, 2) w systemie ryczałtowym - cenę za ogrzanie 1 m2 mieszkania, płatną miesięcznie w ciągu całego roku, a za ciepło zużywane na potrzeby podgrzania wody użytkowej - cenę od osoby zamieszkałej w lokalu. 7. Sprzedawca ciepła indywidualnym odbiorcom w lokalach mieszkalnych, nie będący jednocześnie producentem lub dystrybutorem, nie może stosować wskaźnika wzrostu cen wyższego niż wskaźnik zastosowany przez producenta lub dystrybutora ciepła, z którym ma zawartą umowę na dostarczanie ciepła. 8. Przez gestorów zasobów mieszkaniowych, o których mowa w ust. 6 oraz w § 1 ust. 3, rozumie się spółdzielnie mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, zarządy wspólnot mieszkaniowych, zarządy (administracje) budynków komunalnych, osoby fizyczne będące właścicielami domów wielomieszkaniowych, zarządców budynków zakładowych, a także innych dostawców ciepła (producentów lub dystrybutorów) w przypadku, gdy rozliczają się bezpośrednio z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 listopada 1997 r. w sprawie ustalenia taryf dla ciepła (Dz. U. Nr 143, poz. 959 i Nr 162, poz. 1121). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zarządzenia ponownych wyborów walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie białostockim. (Dz. U. Nr 38, poz. 221) Na podstawie art. 50 ust. 1 w związku z art. 52 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) stanowi się, co następuje: § 1. 1. Zarządza się ponowne wybory walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie białostockim. 2. Dzień wyborów wyznacza się na niedzielę dnia 26 kwietnia 1998 r. § 2. Dni, w których upływają terminy wykonania poszczególnych czynności związanych z przeprowadzeniem wyborów, określa terminarz stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 marca 1998 r. (poz. 221) TERMINARZ WYKONANIA POSZCZEGÓLNYCH CZYNNOŚCI ZWIĄZANYCH Z PRZEPROWADZENIEM PONOWNYCH WYBORÓW WALNEGO ZGROMADZENIA IZBY ROLNICZEJ W WOJEWÓDZTWIE BIAŁOSTOCKIM W DNIU 26 KWIETNIA 1998 R. Data wykonania czynności wyborczychTreść czynności 12 do 26 marca 1998 r.- powołanie komisji wojewódzkiej do 28 marca 1998 r.- przekazanie wykazu okręgów wyborczych komisji wojewódzkiej do 28 marca 1998 r.- powołanie komisji okręgowych do 30 marca 1998 r.- przekazanie wykazu okręgów wyborczych komisjom okręgowym i podanie go do wiadomości osób uprawnionych do 4 kwietnia 1998 r.- podział okręgu wyborczego na obwody głosowania do 6 kwietnia 1998 r.- powołanie komisji obwodowych, - przekazanie wykazu obwodów głosowania w okręgu i podanie do wiadomości osób uprawnionych do 7 kwietnia 1998 r.- zgłaszanie kandydatów na członków walnego zgromadzenia do komisji okręgowych w celu zarejestrowania do 13 kwietnia 1998 r.- wyłożenie spisu osób uprawnionych do 17 kwietnia 1998 r.- podanie do wiadomości osób uprawnionych listy kandydatów w poszczególnych okręgach wyborczych do godz. 2400 25 kwietnia 1998 r.- dostarczenie spisu osób uprawnionych do głosowania komisji okręgowej lub komisji obwodowej do godz. 2400 25 kwietnia 1998 r.- przekazanie kart do głosowania komisjom obwodowym godz. 800-2000 26 kwietnia 1998 r.- głosowanie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu gmin, w których stosowane są szczególne rozwiązania dotyczące zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu mające na celu likwidację skutków powodzi. (Dz. U. Nr 38, poz. 222) Na podstawie art. 11a ust. 7 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 491, Nr 107, poz. 692 i Nr 160, poz. 1087) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 listopada 1997 r. w sprawie wykazu gmin, w których stosowane są szczególne rozwiązania dotyczące zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu mające na celu likwidację skutków powodzi (Dz. U. Nr 153, poz. 1006), wprowadza się następujące zmiany: 1) lp. 1 otrzymuje brzmienie: "1bielskieI. gminy miejskie: 1. Oświęcim 2. Sucha Beskidzka 3. Szczyrk 4. Ustroń 5. Żywiec II. gminy: 1. Andrychów 2. Brenna 3. Brzeźnica 4. Buczkowice 5. Budzów 6. Chełmek 7. Czernichów 8. Gilowice 9. Goleszów 10. Hażlach 11. Istebna 12. Jasienica 13. Jaworze 14. Jeleśnia 15. Kalwaria Zebrzydowska 16. Kęty 17. Koszarawa 18. Kozy 19. Lanckorona 20. Lipowa 21. Łękawica 22. Łodygowice 23. Maków Podhalański 24. Milówka 25. Mucharz 26. Oświęcim 27. Porąbka 28. Przeciszów 29. Radziechowy-Wieprz 30. Rajcza 31. Skoczów 32. Spytkowice 33. Strumień 34. Stryszawa 35. Stryszów 36. Ślemień 37. Świnna 38. Tomice 39. Ujsoły 40. Wadowice 41. Węgierska Górka 42. Wieprz 43. Wilamowice 44. Wilkowice 45. Zator 46. Zawoja 47. Zembrzyce" 2) lp. 13 otrzymuje brzmienie: "13nowosądeckieI. gminy miejskie: 1. Nowy Sącz 2. Grybów 3. Limanowa 4. Mszana Dolna 5. Nowy Targ 6. Szczawnica II. gminy: 1. Biały Dunajec 2. Bobowa 3. Bukowina Tatrzańska 4. Chełmiec 5. Czarny Dunajec 6. Czorsztyn 7. Dobra 8. Gorlice 9. Gródek n. Dunajcem 10. Grybów 11. Jodłownik 12. Jordanów 13. Kamienica 14. Kamionka Wielka 15. Korzenna 16. Krościenko n. Dunajcem 17. Laskowa 18. Limanowa 19. Lubień 20. Łabowa 21. Łącko 22. Łososina Dolna 23. Łukowica 24. Łużna 25. Moszczenica 26. Mszana Dolna 27. Muszyna 28. Nawojowa 29. Niedźwiedź 30. Nowy Targ 31. Ochotnica Dolna 32. Piwniczna 33. Podegrodzie 34. Poronin 35. Raba Wyżna 36. Rytro 37. Sękowa 38. Słopnice 39. Stary Sącz 40. Szaflary 41. Tymbark 42. Uście Gorlickie" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wyznaczania strażaków Państwowej Straży Pożarnej do wykonywania zadań poza jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej oraz ich uprawnień i obowiązków. (Dz. U. Nr 38, poz. 223) Na podstawie art. 28a ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Strażacy, ze względu na potrzeby ochrony przeciwpożarowej, mogą być wyznaczani do wykonywania zadań w następujących jednostkach organizacyjnych, zwanych dalej "instytucjami cywilnymi": 1) w urzędach organów administracji rządowej, 2) w Zarządzie Głównym i zarządach wojewódzkich Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, 3) w zarządach gmin, o których mowa w art. 1 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), 4) w jednostkach ochrony przeciwpożarowej utworzonych w trybie art. 17 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770), zwanej dalej "ustawą o ochronie przeciwpożarowej", przez zarządy gmin, instytucje, organizacje, osoby prawne i fizyczne, 5) w jednostkach organizacyjnych tworzonych na podstawie odrębnych przepisów przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nie będących jednostkami wojskowymi, 6) w innych jednostkach organizacyjnych, w których są wykonywane zadania określone w art. 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. § 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do strażaków wyznaczonych do pełnienia służby w Wojskowej Ochronie Przeciwpożarowej. § 3. Strażacy wyznaczeni do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych realizują zadania, o których mowa w art. 1 ustawy o ochronie przeciwpożarowej. § 4. 1. Z wnioskiem o wyznaczenie strażaków do wykonywania zadań w instytucjach cywilnych występują do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej kierownicy tych instytucji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać nazwę instytucji cywilnej, stanowisko przeznaczone dla strażaka, kwalifikacje wymagane do zajmowania tego stanowiska oraz zakres wykonywanych na nim zadań i obowiązków, przewidywany okres oddelegowania, a także zobowiązanie do wypłacania strażakowi z własnych środków uposażenia i innych należności pieniężnych, o których mowa w § 13 ust. 1. § 5. Wyznaczenie do wykonywania zadań poza jednostkami Państwowej Straży Pożarnej następuje po wyrażeniu przez strażaka pisemnej zgody na wykonywanie tych zadań w określonej instytucji cywilnej i na danym stanowisku. § 6. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może odmówić uwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 4, jeżeli na wskazanych stanowiskach nie będą wykonywane zadania, o których mowa w § 3, albo jeżeli jest to uzasadnione potrzebami Państwowej Straży Pożarnej. § 7. W razie uwzględnienia wniosku, o którym mowa w § 4, i po uzgodnieniu obsady stanowisk oraz zasad wykonywania zadań przez strażaka między Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej a kierownikiwm instytucji cywilnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej: 1) zwalnia strażaka wyrażającego zgodę na wykonywanie zadań w instytucji cywilnej z dotychczas zajmowanego stanowiska, 2) przenosi na etat do właściwej komendy wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej lub Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, 3) kieruje na stanowisko do określonej we wniosku instytucji cywilnej. § 8. 1. Kierownik instytucji cywilnej wyznacza strażaka, o którym mowa w § 7, na stanowisko w tej instytucji. 2. Kierownik instytucji cywilnej może przenieść strażaka na inne stanowisko, jeżeli strażak i Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej wyrażą na to zgodę. 3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, kierownik instytucji cywilnej zawiadamia Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej o dokonanej zmianie, przesyłając jednocześnie stosowne oświadczenie strażaka. § 9. Jeżeli w wyniku reorganizacji instytucji cywilnej, w której strażak wykonuje zadania, następuje likwidacja stanowiska zajmowanego przez strażaka, kierownik instytucji cywilnej występuje do Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z wnioskiem o skierowanie strażaka na inne stanowisko lub o jego odwołanie. Przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 10. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami służby, może odwołać strażaka z instytucji cywilnej bez zgody strażaka i kierownika tej instytucji, zawiadamiając ich o tym co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 2. Kierownik instytucji cywilnej może przekazać strażaka wykonującego zadania w instytucji cywilnej do dyspozycji Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, zawiadamiając o tym strażaka co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. 3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej odwołuje strażaka na jego wniosek z instytucji cywilnej nawet bez zgody kierownika tej instytucji. Odwołanie następuje po upływie trzech miesięcy od końca miesiąca kalendarzowego, w którym strażak złożył wniosek o odwołanie, a jeżeli wniosek wiąże się z jego pisemnym żądaniem zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej, zwolnienie ze służby następuje w trybie określonym w art. 43 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680), zwanej dalej "ustawą o Państwowej Straży Pożarnej". 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności zwolnienia strażaka ze służby w Państwowej Straży Pożarnej w przypadkach określonych w art. 38 ust. 4 lub art. 43 ust. 2 pkt 1-4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2-5 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, bez wcześniejszego zawiadomienia kierownika instytucji cywilnej, w której strażak pełni służbę. § 11. 1. Strażaka odwołanego z instytucji cywilnej zwalnia się z zajmowanego etatu, o którym mowa w § 7 pkt 2, przenosi do jednostki Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed wyznaczeniem do wykonywania zadań poza jednostkami Państwowej Straży Pożarnej, i mianuje na stanowisko nie niższe od zajmowanego przed wyznaczeniem, chyba że zaistniały okoliczności wymienione w art. 38 ust. 1 i 2 lub art. 43 ust. 3 pkt 4 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej może wyrazić zgodę na zwolnienie ze służby w Państwowej Straży Pożarnej strażaka, o którym mowa w § 10, ze stanowiska równorzędnego do zajmowanego w instytucji cywilnej. Nie dotyczy to strażaka, który podlega zwolnieniu ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 3, 4 i 6 oraz ust. 3 pkt 2, 4a i 5 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej albo wobec którego orzeczono karę dyscyplinarną wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe. § 12. 1. Strażakom wykonującym zadania w instytucjach cywilnych przysługują uprawnienia i świadczenia, w tym uposażenie i inne należności pieniężne, na zasadach określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej oraz przepisach wydanych na jej podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do strażaków wykonujących zadania w instytucjach cywilnych stosuje się te przepisy prawa pracy, które miałyby zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach zajmowanych przez strażaków, w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również zakładowego funduszu nagród, a także przyznawania nagród, z uwzględnieniem ust. 3. 3. W przypadku gdy wypłacona strażakowi przez instytucję cywilną nagroda z zakładowego funduszu nagród jest niższa od nagrody rocznej obliczonej w myśl przepisów, o których mowa w ust. 1, strażakowi przysługuje odpowiednie wyrównanie od jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, w której pełnił służbę przed wyznaczeniem do wykonywania zadań w instytucji cywilnej. § 13. 1. Uposażenie i inne należności pieniężne przysługujące strażakowi wykonującemu zadania w instytucji cywilnej wypłaca z własnych środków: 1) instytucja cywilna: a) uposażenie, b) nagrody z zakładowego funduszu nagród, c) nagrody uznaniowe, 2) jednostka organizacyjna Państwowej Straży Pożarnej, w której strażak pełnił służbę przed wyznaczeniem do wykonywania zadań w instytucji cywilnej: a) świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz nie wymienione w pkt 1 należności i świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia służby w Państwowej Straży Pożarnej, b) nagrody jubileuszowe, c) należności z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu i należności pośmiertne, d) należności z tytułu zwolnienia ze służby, e) wyrównanie, o którym mowa w § 12 ust. 3. 2. W razie wykonywania przez strażaka zadań w instytucji cywilnej nie będącej jednostką państwowej sfery budżetowej świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są refundowane jednostce organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej przez tę instytucję. § 14. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, o której mowa w § 7 pkt 2, w stosunku do strażaków wykonujących zadania w instytucjach cywilnych: 1) jest przełożonym dyscyplinarnym oraz sprawuje kontrolę przestrzegania dyscypliny służbowej, 2) podejmuje decyzje w sprawach wynikających ze stosunku służbowego, na zasadach określonych w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień kierownika instytucji cywilnej, w której strażak wykonuje zadania. § 15. Strażakowi wykonującemu zadania w instytucji cywilnej udziela urlopu kierownik tej instytucji, w wymiarze przysługującym strażakowi, stosownie do przepisów ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. § 16. 1. Uposażenie i inne należności pieniężne, o których mowa w § 13 ust. 1, są wypłacane strażakom wykonującym zadania w instytucjach cywilnych w terminach przewidzianych dla strażaków pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej informuje kierowników instytucji cywilnych o przeprowadzanych podwyżkach uposażeń lub innych zmianach świadczeń i należności pieniężnych przysługujących strażakom. 3. Strażakom, o których mowa w § 1, mogą być przyznane dodatkowe świadczenia przysługujące w instytucji cywilnej, z wyłączeniem świadczeń pieniężnych o charakterze uposażeniowym. § 17. Strażacy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia wykonują zadania na stanowiskach w instytucjach cywilnych i w ciągu miesiąca od wejścia w życie rozporządzenia złożą oświadczenia, o których mowa w § 5, pozostają nadal na zajmowanych stanowiskach po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej i kierownika instytucji cywilnej, w której wykonują zadania. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Gnieźnieńskiej. (Dz. U. Nr 38, poz. 224) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Akcja Katolicka Archidiecezji Gnieźnieńskiej" z siedzibą w Gnieźnie, erygowanej przez Arcybiskupa Metropolitę Gnieźnieńskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Negocjacji o Członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. (Dz. U. Nr 39, poz. 225) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Negocjacji o Członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zwanego dalej "Pełnomocnikiem". 2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 2. 1. Do zadań Pełnomocnika należy przygotowanie koncepcji, koordynowanie procesu negocjacyjnego o członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej oraz negocjowanie traktatu między Rzecząpospolitą Polską a państwami członkowskimi Unii Europejskiej o członkostwie Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. 2. Zadania określone w ust. 1 Pełnomocnik realizuje w szczególności przez: 1) przygotowanie harmonogramu prac w zakresie negocjacji, 2) inicjowanie i prowadzenie prac związanych z przygotowaniem projektów aktów prawnych i projektów organizacyjnych dotyczących negocjacji, 3) uczestniczenie w procesie przygotowania projektów instrukcji negocjacyjnych przewidzianych w odrębnych przepisach, 4) koordynowanie przygotowania traktatu o członkostwie Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. 3. Pełnomocnik wykonuje zadania określone w ust. 2 zgodnie z instrukcjami negocjacyjnymi. § 3. Pełnomocnik może, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, przedstawiać Radzie Ministrów do rozpatrzenia projekty aktów prawnych dotyczących zakresu jego działania. § 4. 1. Organy administracji rządowej są obowiązane do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi, w szczególności przez udostępnianie informacji i dokumentów niezbędnych do realizacji jego zadań. 2. Projekty aktów prawnych oraz innych dokumentów rządowych, wpływających na przebieg negocjacji, podlegają zaopiniowaniu przez Pełnomocnika. § 5. 1. Pełnomocnik przedstawia Radzie Ministrów i Komitetowi Integracji Europejskiej oceny i wnioski związane z zakresem jego działania. 2. Pełnomocnik przedstawia Prezesowi Rady Ministrów półroczne sprawozdania ze swojej działalności oraz informuje Prezesa Rady Ministrów o zagrożeniach realizacji zadań określonych w § 2. 3. Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Spraw Zagranicznych i Przewodniczącego Komitetu Integracji Europejskiej o przebiegu negocjacji. 4. Pełnomocnik uczestniczy w posiedzeniach Komitetu Integracji Europejskiej, informując o wszystkich sprawach związanych z procesem negocjacji. § 6. Pełnomocnik może powoływać zespoły o charakterze opiniodawczym lub do opracowania określonych zagadnień oraz zlecać przeprowadzenie ekspertyz. § 7. Obsługę merytoryczną, organizacyjno­prawną, techniczną i kancelaryjno­biurową zapewniają Pełnomocnikowi Kancelaria Prezesa Rady Ministrów oraz urząd Komitetu Integracji Europejskiej i Ministerstwo Spraw Zagranicznych. § 8. Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej odpowiednio Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Komitetu Integracji Europejskiej oraz Ministerstwa Spraw Zagranicznych. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Kultury Fizycznej i Turystyki. (Dz. U. Nr 39, poz. 226) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 stycznia 1991 r. o utworzeniu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz. U. Nr 16, poz. 74 i z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędowi Kultury Fizycznej i Turystyki nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 maja 1997 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Kultury Fizycznej i Turystyki (Dz. U. Nr 50, poz. 319). 2. Wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, decyzje powołujące kolegialne organy opiniodawczo­doradcze Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych na podstawie statutu stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1998 r. (poz. 226) STATUT URZĘDU KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI § 1. Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki, zwany dalej "Urzędem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, zwanego dalej "Prezesem Urzędu", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Prezes Urzędu kieruje Urzędem przy pomocy wiceprezesów, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 5 ust. 1. 2. Prezes Urzędu ustala zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyjątkiem dyrektora generalnego. 3. Prezes Urzędu może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, oraz innych pracowników Urzędu do podejmowania decyzji, w imieniu Prezesa Urzędu, w określonych przez niego sprawach. § 3. Na podstawie obowiązujących przepisów Prezes Urzędu może udzielać pełnomocnictw osobom prawnym lub fizycznym do dokonywania określonych czynności cywilnoprawnych i faktycznych, w zakresie jego właściwości. § 4. Prezes Urzędu może tworzyć komisje, rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo­doradcze, o charakterze stałym lub doraźnym, określając nazwę, cel utworzenia, skład oraz zakres zadań i tryb pracy tych organów. § 5. 1. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Prezesa, 2) Departament Prezydialny, 3) Departament Sportu Wyczynowego, 4) Departament Sportu Dzieci i Młodzieży, 5) Departament Upowszechniania Kultury Fizycznej, 6) Departament Promocji Turystyki, 7) Departament Gospodarki Turystycznej, 8) Departament Zagraniczny, 9) Departament Inwestycji, 10) Departament Finansowo­Budżetowy, 11) Departament Administracyjno­Organizacyjny, 12) Biuro Spraw Obronnych. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Urzędu określa regulamin organizacyjny, nadany przez Prezesa Urzędu na wniosek dyrektora generalnego. § 6. 1. Prezes Urzędu tworzy i znosi polskie ośrodki informacji turystycznej za granicą oraz kieruje ich działalnością, z uwzględnieniem funkcji koordynacyjnej i ogólnego nadzoru Ministra Spraw Zagranicznych. 2. Ośrodki, o których mowa w ust. 1, są państwowymi jednostkami budżetowymi i działają jako przedstawicielstwa zagraniczne Urzędu. § 7. 1. Prezes Urzędu nadzoruje jednostki organizacyjne wymienione w załączniku do statutu. 2. Prezes Urzędu aktualizuje wykaz, o którym mowa w ust. 1, stosowanie do zmian zachodzących po nadaniu statutu, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów. Załącznik do statutu Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki Wykaz jednostek nadzorowanych i podporządkowanych Prezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki A. Jednostki nadzorowane: 1. Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie 2. Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu 3. Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 4. Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach 5. Akademia Wychowania Fizycznego im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku 6. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu 7. Instytut Sportu w Warszawie 8. Instytut Turystyki w Warszawie 9. Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie B. Jednostki podporządkowane: 1. Centralny Ośrodek Sportu w Warszawie 2. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Amsterdamie (Holandia) 3. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Brukseli (Belgia) 4. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Nowym Jorku (USA) 5. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Berlinie (RFN) 6. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Sztokholmie (Szwecja) 7. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Londynie (Wielka Brytania) 8. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Rzymie (Włochy) 9. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Paryżu (Francja) z filią w Madrycie (Hiszpania) 10. Polski Ośrodek Informacji Turystycznej w Wiedniu (Austria) z filią w Budapeszcie (Węgry) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 39, poz. 227) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z kwot środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), dokonuje się podziału kwot środków i limitów ustalonych dla następujących działów klasyfikacji budżetowej: 1) działu 79 - Oświata i wychowanie, 2) działu 81 - Szkolnictwo wyższe. 2. Podział, o którym mowa w ust. 1, na poszczególne części budżetu, z uwzględnieniem form finansowania, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Środki i limity, o których mowa w § 1, ujmują wypłaty wszystkich składników wynagrodzeń osobowych i honorariów przysługujących za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1998 r. (poz. 227) ŚRODKI I LIMITY NA PODWYŻKI WYNAGRODZEŃ OD DNIA 1 KWIETNIA 1998 R. PRACOWNIKÓW CYWILNYCH W DZIALE 79 - OŚWIATA I WYCHOWANIE ORAZ W DZIALE 81 - SZKOLNICTWO WYŻSZE - WEDŁUG CZĘŚCI BUDŻETU I FORM FINANSOWANIA (W ZŁOTYCH) WyszczególnienieJednostki budżetoweGospodarka pozabudżetowa nie dotowanaSzkoły wyższe 1234 CZĘŚĆ 08 - MINISTERSTWO FINANSÓW Dział 79 - Oświata i wychowanie 96043 CZĘŚĆ 09 - MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ Dział 79 - Oświata i wychowanie300455 CZĘŚĆ 13 - MINISTERSTWO GOSPODARKI Dział 79 - Oświata i wychowanie 223133 CZĘŚĆ 19 - MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ Dział 79 - Oświata i wychowanie1982093876743 CZĘŚĆ 21 - MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ Dział 79 - Oświata i wychowanie3097381 Dział 81 - Szkolnictwo wyższe1173 1821599 CZĘŚĆ 28 - MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA Dział 79 - Oświata i wychowanie80362735167 CZĘŚĆ 32 - MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH Dział 79 - Oświata i wychowanie17939 CZĘŚĆ 33 - MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ Dział 79 - Oświata i wychowanie480889 Dział 81 - Szkolnictwo wyższe131114204000127712823 Dział 81 - Szkolnictwo wyższe - specjalny fundusz nagród89900 CZĘŚĆ 34 - MINISTERSTWO KULTURY I SZTUKI Dział 79 - Oświata i wychowanie9484483 Dział 81 - Szkolnictwo wyższe4951 5829689 CZĘŚĆ 35 - MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ Dział 79 - Oświata i wychowanie7561571 Dział 81 - Szkolnictwo wyższe18241 24998056 CZĘŚĆ 38 - POLSKA AKADEMIA NAUK Dział 81 - Szkolnictwo wyższe27886 CZĘŚĆ 45 - URZĄD KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI Dział 81 - Szkolnictwo wyższe2736 4822833 CZĘŚĆ 50 - GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY Dział 79 - Oświata i wychowanie 25937 CZĘŚĆ 51 - GŁÓWNY URZĘDU CEŁ Dział 79 - Oświata i wychowanie 72852 CZĘŚĆ 85/01 - WOJEWÓDZTWO WARSZAWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1322621386354 CZĘŚĆ 85/03 - WOJEWÓDZTWO BIALSKOPODLASKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1649807 CZĘŚĆ 85/05 - WOJEWÓDZTWO BIAŁOSTOCKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie258785415104 CZĘŚĆ 85/07 - WOJEWÓDZTWO BIELSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie3751142 CZĘŚĆ 85/09 - WOJEWÓDZTWO BYDGOSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie40028491678 CZĘŚĆ 85/11 - WOJEWÓDZTWO CHEŁMSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1801845 CZĘŚĆ 85/13 - WOJEWÓDZTWO CIECHANOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2254498 CZĘŚĆ 85/15 - WOJEWÓDZTWO CZĘSTOCHOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie20667442670 CZĘŚĆ 85/17 - WOJEWÓDZTWO ELBLĄSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie20119629230 CZĘŚĆ 85/19 - WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie416630936540 CZĘŚĆ 85/21 - WOJEWÓDZTWO GORZOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie220623216935 CZĘŚĆ 85/23 - WOJEWÓDZTWO JELENIOGÓRSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie367568618766 CZĘŚĆ 85/25 - WOJEWÓDZTWO KALISKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2620514 CZĘŚĆ 85/27 - WOJEWÓDZTWO KATOWICKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie906247827768 CZĘŚĆ 85/29 - WOJEWÓDZTWO KIELECKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie51850403357 CZĘŚĆ 85/31 - WOJEWÓDZTWO KONIŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2175503 CZĘŚĆ 85/33 - WOJEWÓDZTWO KOSZALIŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie223310017546 CZĘŚĆ 85/35 - WOJEWÓDZTWO KRAKOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie4632798 CZĘŚĆ 85/37 - WOJEWÓDZTWO KROŚNIEŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie3424784 CZĘŚĆ 85/39 - WOJEWÓDZTWO LEGNICKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2842859 CZĘŚĆ 85/41 - WOJEWÓDZTWO LESZCZYŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie167538819834 CZĘŚĆ 85/43 - WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie541824516706 CZĘŚĆ 85/45 - WOJEWÓDZTWO ŁOMŻYŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie15551262594 CZĘŚĆ 85/47 - WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie47806531068 CZĘŚĆ 85/49 - WOJEWÓDZTWO NOWOSĄDECKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie31116191221 CZĘŚĆ 85/51 - WOJEWÓDZTWO OLSZTYŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie4101874 CZĘŚĆ 85/53 - WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie41422562136 CZĘŚĆ 85/55 - WOJEWÓDZTWO OSTROŁĘCKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie207913225479 CZĘŚĆ 85/57 - WOJEWÓDZTWO PILSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie248673711748 CZĘŚĆ 85/59 - WOJEWÓDZTWO PIOTRKOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie3223998 CZĘŚĆ 85/61 - WOJEWÓDZTWO PŁOCKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2408064 CZĘŚĆ 85/63 - WOJEWÓDZTWO POZNAŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie316189621589 CZĘŚĆ 85/65 - WOJEWÓDZTWO PRZEMYSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2317727 CZĘŚĆ 85/67 - WOJEWÓDZTWO RADOMSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2753245 CZĘŚĆ 85/69 - WOJEWÓDZTWO RZESZOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie274512133184 CZĘŚĆ 85/71 - WOJEWÓDZTWO SIEDLECKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie319648715181 CZĘŚĆ 85/73 - WOJEWÓDZTWO SIERADZKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie2002229 CZĘŚĆ 85/75 - WOJEWÓDZTWO SKIERNIEWICKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1993219 CZĘŚĆ 85/77 - WOJEWÓDZTWO SŁUPSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1995713 CZĘŚĆ 85/79 - WOJEWÓDZTWO SUWALSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie28989287171 CZĘŚĆ 85/81 - WOJEWÓDZTWO SZCZECIŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie499720615333 CZĘŚĆ 85/83 - WOJEWÓDZTWO TARNOBRZESKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie30377735645 CZĘŚĆ 85/85 - WOJEWÓDZTWO TARNOWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie22400183967 CZĘŚĆ 85/87 - WOJEWÓDZTWO TORUŃSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie18295982899 CZĘŚĆ 85/89 - WOJEWÓDZTWO WAŁBRZYSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie4338457 CZĘŚĆ 85/91 - WOJEWÓDZTWO WŁOCŁAWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie1481762 CZĘŚĆ 85/93 - WOJEWÓDZTWO WROCŁAWSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie477992923572 CZĘŚĆ 85/95 - WOJEWÓDZTWO ZAMOJSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie241297111824 CZĘŚĆ 85/97 - WOJEWÓDZTWO ZIELONOGÓRSKIE Dział 79 - Oświata i wychowanie33851266027 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie zatwierdzenia statutu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz urzędu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. (Dz. U. Nr 39, poz. 228) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. Zatwierdza się statut Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz urzędu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd uchwalony w dniu 5 marca 1998 r. ze zmianą wprowadzoną w dniu 19 marca 1998 r. przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 20 Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 maja 1991 r. w sprawie zatwierdzenia statutu Komisji Papierów Wartościowych oraz jej urzędu, 2) rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1994 r. w sprawie zatwierdzenia zmian w statucie Komisji Papierów Wartościowych oraz jej urzędu (Dz. U. Nr 68, poz. 296). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 marca 1998 r. (poz. 228) STATUT KOMISJI PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I GIEŁD ORAZ URZĘDU KOMISJI PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I GIEŁD § 1. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, zwana dalej "Komisją", jest centralnym organem administracji rządowej w zakresie określonym w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945). § 2. 1. W skład Komisji wchodzą: przewodniczący, dwóch zastępców przewodniczącego i sześciu członków. 2. Posiedzeniom Komisji przewodniczy przewodniczący Komisji lub wyznaczony przez niego zastępca przewodniczącego. 3. Posiedzenia Komisji zwołuje przewodniczący Komisji lub zastępujący go zastępca przewodniczącego w trybie określonym przez Komisję w regulaminie. § 3. 1. Komisja w zakresie swojej właściwości podejmuje uchwały, a w sprawach indywidualnych wydaje decyzje administracyjne. 2. Uchwały i decyzje administracyjne podpisuje przewodniczący Komisji lub jego zastępca, pełniący obowiązki przewodniczącego Komisji w razie jego nieobecności. 3. Komisja podejmuje uchwały zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej pięciu osób wchodzących w jej skład, w tym przewodniczącego Komisji lub jego zastępcy; w razie równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego posiedzenia. Komisja może podejmować uchwały w głosowaniu tajnym. 4. Przewodniczący Komisji lub jego zastępca, pełniący obowiązki przewodniczącego Komisji w razie jego nieobecności, może zdecydować o przyjęciu uchwały w trybie obiegowym. Projekt uchwały jest przesyłany wówczas pozostałym osobom wchodzącym w skład Komisji, z jednoczesnym określeniem terminu do zajęcia stanowiska. 5. Przy podejmowaniu uchwały w trybie obiegowym stosuje się odpowiednio zasady określone w ust. 3. 6. Szczegółowy tryb pracy Komisji określa uchwalony przez nią regulamin. Posiedzenia Komisji powinny być zwoływane z taką częstotliwością, aby zapewnić sprawną realizację zadań ustawowych Komisji, nie rzadziej jednak niż raz na miesiąc. § 4. Przewodniczący Komisji może powoływać organy doradcze i opiniodawcze Komisji, określając ich nazwę, cel powołania, skład osobowy, zakres i tryb działania. § 5. 1. Komisja i przewodniczący Komisji wykonują swoje zadania przy pomocy urzędu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanego dalej "urzędem Komisji". 2. Urzędem Komisji kieruje przewodniczący Komisji przy pomocy zastępców przewodniczącego i dyrektora generalnego. § 6. Wysokość miesięcznej premii dla przewodniczącego Komisji ustala się jako iloczyn współczynnika 2 i wartości stanowiącej przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto, w kwartale poprzedzającym, w instytucjach nadzoru nad rynkiem finansowym, publikowanej przez Główny Urząd Statystyczny w Dzienniku Urzędowym GUS. Premie dla zastępców przewodniczącego ustala się analogicznie, przy zastosowaniu współczynnika 1,5, a dla dyrektora generalnego analogicznie, przy zastosowaniu współczynnika 0,5. § 7. 1. W skład urzędu Komisji wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Sekretariat Komisji, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Departament Prawny, 4) Departament Spółek Publicznych i Finansów, 5) Departament Nadzoru Rynku, 6) Departament Domów Maklerskich, 7) Departament Funduszy Inwestycyjnych, 8) Biuro Administracyjno­Gospodarcze. 2. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy urzędu Komisji określa regulamin organizacyjny urzędu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, nadany przez Komisję na wniosek dyrektora generalnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli. (Dz. U. Nr 39, poz. 229) Na podstawie art. 31 i 33 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz. U. Nr 29, poz. 160) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 4 w ust. 3 wyrazy "oryginalne dokumenty" zastępuje się wyrazami "oryginalne dokumenty (świadectwa, dyplomy oraz zaświadczenia o zaliczeniu wszystkich przedmiotów i praktyk, o których mowa w § 2 ust. 2 i 3)", 2) w § 5 w ust. 1 wyrazy "w granicach przyznanych szkole środków na wynagrodzenia" zastępuje się wyrazami "w granicach posiadanych środków na wynagrodzenia", 3) w § 7 po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. Organ prowadzący szkołę (placówkę) może podwyższyć wysokość dodatku funkcyjnego określoną w tabeli stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia: 1) dla dyrektorów szkół (placówek) prowadzonych przez gminę oraz inną osobę prawną lub fizyczną - w granicach środków własnych organu prowadzącego szkołę (placówkę), 2) dla dyrektorów szkół (placówek) liczących powyżej 16 oddziałów oraz dyrektorów zakładów kształcenia nauczycieli i dyrektorów placówek doskonalenia nauczycieli prowadzonych przez organy administracji rządowej - nie więcej niż o 30% w granicach posiadanych środków na wynagrodzenia.", 4) w § 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wysokość dodatków specjalistycznych z tytułu posiadania stopnia naukowego lub uzyskania stopnia specjalizacji zawodowej wynosi: 1) 58 zł miesięcznie z tytułu posiadania stopnia naukowego doktora, 2) 85 zł miesięcznie z tytułu posiadania stopnia naukowego doktora habilitowanego, 3) 21 zł miesięcznie za I stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie II klasy, 4) 33 zł miesięcznie za II stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie I klasy, 5) 46 zł miesięcznie za III stopień specjalizacji lub kwalifikacje trenerskie klasy mistrzowskiej.", 5) w § 14: a) w ust. 1 w pkt 3 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) nauczycielskich kolegiów języków obcych za zajęcia w języku obcym, z wyjątkiem lektorów języka obcego," b) w ust. 3 wyrazy "Dodatek, o którym mowa w pkt 1-3", zastępuje się wyrazami "Dodatek, o którym mowa w pkt 1 i 2," 6) w § 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nauczycielom i wychowawcom: 1) zatrudnionym w szkołach i placówkach dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością sprężoną oraz w zakładach poprawczych o wzmożonym nadzorze wychowawczym, dla wielokrotnych uciekinierów, a także w schroniskach interwencyjnych, 2) pracującym z dziećmi i młodzieżą, których rodzaj i stopień niepełnosprawności został określony w § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 stycznia 1998 r. w sprawie stanów zdrowia oraz szczegółowych zasad, warunków i trybu wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka (Dz. U. Nr 15, poz. 70), z wyjątkiem nauczycieli poradni psychologiczno­pedagogicznych i innych poradni specjalistycznych - z tytułu pracy w warunkach uciążliwych przysługuje dodatek w wysokości ustalonej dla odpowiedniej kategorii dodatku za trudne warunki pracy, określonego w § 14 ust. 1 pkt 7 i ust. 2, zwiększony o 10% wynagrodzenia zasadniczego.", b) w ust. 2 wyrazy "zakładów poprawczych, z wyjątkiem wymienionych w ust. 1 pkt 1, schronisk dla nieletnich" zastępuje się wyrazami "zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, z wyjątkiem wymienionych w ust. 1 pkt 1", c) w ust. 3 wyrazy "od 5,5 zł do 22 zł" zastępuje się wyrazami "od 6 zł do 24 zł", 7) w § 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nauczycielom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia przysługują z tego tytułu dodatki w wysokości: 1) od 6 zł do 24 zł miesięcznie - przy pierwszym stopniu szkodliwości, 2) od 11 zł do 34 zł miesięcznie - przy drugim stopniu szkodliwości, 3) od 15 zł do 47 zł miesięcznie - przy trzecim stopniu szkodliwości.", 8) w § 18: 1) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Nauczycielowi pozostającemu jednocześnie w więcej niż w jednym stosunku pracy okresy uprawniające do dodatku za staż pracy ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2a.", 2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Nauczycielowi mianowanemu, który przeszedł do pracy w kuratorium oświaty, w urzędzie organu i w innej jednostce organizacyjnej, sprawujących nadzór pedagogiczny, na stanowisko wymagające kwalifikacji pedagogicznych, do okresów pracy uprawniających do dodatku za staż pracy wlicza się okresy pracy zaliczone do dodatku za staż pracy w szkole, w której nauczyciel otrzymał urlop bezpłatny na czas zajmowania tego stanowiska.", 9) w § 20 w ust. 1: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) za wychowawstwo klasy: a) od 18 zł do 24 zł miesięcznie w przedszkolach, b) od 12 zł do 18 zł miesięcznie w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych, 2) za analizę i ocenę pisemnych prac i zajęć uczniowskich z języka polskiego począwszy od czwartej klasy szkoły podstawowej w wysokości: a) od 10 zł do 14 zł miesięcznie w szkołach podstawowych, b) od 12 zł do 19 zł miesięcznie w szkołach ponadpodstawowych," b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) za organizowanie i przygotowanie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu stanowisk pracy niezbędnych dla prawidłowej realizacji zadań produkcyjnych lub zajęć praktycznych - od 8 zł do 28 zł miesięcznie," c) po pkt 4 dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: "5) za sprawowanie opieki nad dziećmi wyjeżdżającymi do innych miejscowości w ramach zielonych szkół - jak za 10 godzin ponadwymiarowych tygodniowo, 6) za kierowanie i ocenę prac dyplomowych z przygotowania zawodowego w szkołach zawodowych - jak za 5-10 godzin ponadwymiarowych dla nauczyciela, w zależności od liczby prowadzonych i ocenianych prac.", 10) w § 22 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "W razie zastępowania nieobecnych nauczycieli przez nauczycieli zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin - za faktycznie zrealizowane godziny zastępstw przysługuje wynagrodzenie według zasad ustalonych dla godzin ponadwymiarowych.", 11) załączniki nr 1-3 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1-3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dierzgowska Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 229) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO W ZŁOTYCH Szczeble wynagrodzenia zasadniczego wynikające ze stażu pracy Lp.Wykształceniedo 2 lat2 i więcej4 i więcej6 i więcej8 i więcej10 i więcej12 i więcej14 i więcej16 i więcej18 i więcej20 i więcej22 i więcej24 i więcej26 i więcej28 i więcej30 i więcej abcdefghijklmnop 1stopień naukowy dr, wyższe wykształcenie magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym671683695707719731743756768780792804816828840852 2wyższe wykształcenie magisterskie bez przygotowania pedagogicznego, wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym, kolegia nauczycielskie581594607619632644657670682695707720732742758770 3wyższe wykształcenie zawodowe bez przygotowania pedagogicznego, studium nauczycielskie, pedagogiczna szkoła techniczna497510523537550563576590603616629642656669682695 4wykształcenie średnie pedagogiczne422434446457469480492504515527538550561573585596 5wykształcenie średnie i inne373381389398406414422431439447455464472480488497 Załącznik nr 2 TABELA DODATKÓW FUNKCYJNYCH Lp.StanowiskoMiesięcznie w złotych 012 1Przedszkola a. dyrektor przedszkola czynnego ponad 5 godzin dziennie113-229 b. dyrektor przedszkola czynnego do 5 godzin dziennie65-146 c. wicedyrektor65-146 2Szkoły wszystkich typów z wyjątkiem wymienionych pod lp. 3-5 a. - dyrektor szkoły liczącej do 8 oddziałów113-262 - dyrektor szkoły liczącej od 9 do 16 oddziałów131-294 - dyrektor szkoły liczącej 17 oddziałów i więcej196-458 b. wicedyrektor113-262 c. kierownik warsztatu szkolnego164-294 d. kierownik laboratorium, kierownik szkolenia praktycznego, zastępca kierownika warsztatu szkolnego oraz w szkołach górniczych: kierownik szkolenia na powierzchni i kierownik szkolenia pod ziemią81-229 e. kierownik filii, kierownik wydziału, działu, sekcji w szkole zawodowej (artystycznej), zastępca kierownika laboratorium, zastępca kierownika szkolenia praktycznego65-131 3Zakłady kształcenia nauczycieli a. dyrektor zakładu kształcenia nauczycieli liczącego: - do 11 oddziałów146-316 - 12 i więcej179-440 b. wicedyrektor113-262 c. kierownik praktyki pedagogicznej81-146 d. kierownik specjalności w nauczycielskich kolegiach języków obcych i kolegiach nauczycielskich33-98 4Specjalne ośrodki szkolno­wychowawcze, domy dziecka, rodzinne domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, w tym turnusowe, ogniska wychowawcze, domy wczasów dziecięcych, placówki w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i w publicznych zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, świetlice i kluby środowiskowe, w tym profilaktyczno­wychowawcze i terapeutyczne, hoteliki: a. dyrektor, wychowawca kierujący rodzinnym domem dziecka131-316 b. wicedyrektor, kierownik internatu, kierownik warsztatu szkolnegox98-229 c. kierownik filii młodzieżowego ośrodka szkolno­wychowawczego, kierownik ogniska wychowawczego, dyrektor świetlicy i klubu środowiskowego, w tym: profilaktyczo­wychowawczego i terapeutycznego, kierownik wychowania w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i w publicznych zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, zastępca kierownika internatuxx, zastępca kierownika warsztatuxx50-131 d. wicedyrektor świetlicy i klubu środowiskowego, w tym: profilaktyczno­wychowawczego i terapeutycznego, kierownik hoteliku młodzieżowego ośrodka socjoterapii, w tym turnusowego, kierownik hoteliku ogniska wychowawczego28-85 5Zakłady poprawcze, schroniska dla nieletnich, rodzinne ośrodki diagnostyczno­konsultacyjne: a. dyrektor146-376 b. wicedyrektor, kierownik internatu, dyrektor szkoły, kierownik warsztatu szkolnego98-244 c. kierownik rodzinnego ośrodka diagnostyczno­konsultacyjnego98-196 d. zastępca kierownika internatu, zastępca kierownika warsztatu szkolnego, kierownik grupy półwolnościowej81-196 6Bursy, internaty, szkolne schroniska młodzieżowe, półinternaty, ogrody jordanowskie, świetlice szkolne (w tym szkół specjalnych): a. dyrektor bursy113-294 b. wicedyrektor bursy98-229 c. kierownik internatu, dyrektor (kierownik) szkolnego schroniska młodzieżowego65-164 d. dyrektor ogrodu jordanowskiego, kierownik półinternatu, kierownik świetlicy szkolnej, dyrektor świetlicy dworcowej, zastępca kierownika internatu33-131 7Pałace młodzieży, młodzieżowe domy kultury, międzyszkolne ośrodki sportowe, ogniska pracy pozaszkolnej, planetaria: a. dyrektor pałacu młodzieży, planetarium i obserwatorium astronomicznego131-315 b. wicedyrektor pałacu młodzieży, dyrektor młodzieżowego domu kultury, międzyszkolnego ośrodka sportowego81-213 c. dyrektor ogniska pracy pozaszkolnej /pozaszkolnej placówki specjalistycznej/, kierownik zespołu artystycznego liczącego co najmniej 100 uczestników, wicedyrektor młodzieżowego domu kultury (międzyszkolnego ośrodka sportowego)65-164 d. kierownik działu, kierownik pracowni50-113 8Poradnie psychologiczno­pedagogiczne i inne poradnie specjalistyczne, ośrodki adopcyjno­opiekuńcze: a. dyrektor poradni, ośrodka adopcyjno­opiekuńczego65-146 b. wicedyrektor poradni50-131 c. kierownik filii33-113 9Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno­Pedagogicznej, Centrum Edukacji Medycznej, Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Krajowe Centrum Oświaty Rolniczej: a. dyrektor164-409 b. wicedyrektor, dyrektor Ogólnopolskiego Centrum Edukacji Niestacjonarnej, Polonijnego Centrum Nauczycielskiego131-294 c. kierownik pracowni lub innej równorzędnej jednostki organizacyjnej98-180 10Placówki doskonalenia nauczycieli: a. dyrektor wojewódzkiej i międzywojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli113-360 b. wicedyrektor wojewódzkiej i międzywojewódzkiej placówki doskonalenia nauczycieli98-244 c. kierownik międzyszkolnej placówki doskonalenia nauczycieli, kierownik pracowni lub równorzędnej jednostki organizacyjnej wojewódzkich i międzywojewódzkich placówek doskonalenia nauczycieli33-131 11Pedagogiczne biblioteki wojewódzkie: a. dyrektor131-277 b. wicedyrektor98-196 c. kierownik filii, kierownik wydziału (innej równorzędnej jednostki organizacyjnej)65-146 d. nauczyciel - bibliotekarz - instruktor50-98 12Ośrodki dokształcania zawodowego, ośrodki szkolenia zawodowego, ośrodki politechniczne: a. dyrektor wojewódzkiego ośrodka dokształcania zawodowego, wojewódzkiego ośrodka politechnicznego113-244 b. wicedyrektor wojewódzkiego ośrodka dokształcania zawodowego i ośrodka politechnicznego oraz dyrektor ośrodka szkolenia zawodowego81-164 c. kierownik filii ośrodka politechnicznego i wicedyrektor ośrodka szkolenia zawodowego65-146 d. dyrektor centrum kształcenia praktycznego164-363 x/ Dotyczy kierowników warsztatów funkcjonujących w ramach organizacyjnych specjalnych ośrodków szkolno­wychowawczych. xx/ Dotyczy zastępcy kierownika internatu i zastępcy kierownika warsztatu, w którym liczba wychowanków /uczniów/ przekracza 200. Załącznik nr 3 TABELA DODATKÓW SŁUŻBOWYCH Lp.StanowiskoWysokość dodatku miesięcznie w złotych I. Ministerstwa i urzędy centralne 1Dyrektor departamentux781-2.178 2Wicedyrektor departamentu, radca ministrax638-1.624 3Naczelnik wydziałux528-1.439 4Główny wizytator473-1.373 5Starszy wizytator264-1.043 6Wizytator154-818 II. Kuratoria oświaty, urzędy wojewódzkie oraz jednostki równorzędnexx 7Kurator oświaty638-2.125 8Wicekurator oświaty528-1.624 9Dyrektor wydziału330-1.201 10Zastępca dyrektora wydziału264-1.043 11Naczelnik wydziału, kierownik oddziału /jednostki równorzędnej/264-977 12Starszy wizytator154-805 13Wizytator154-726 x/ Dotyczy dyrektorów i wicedyrektorów departamentów i jednostek równorzędnych oraz naczelników /kierowników/, do których zadań należy sprawowanie nadzoru pedagogicznego. xx/ Dotyczy także pracowników jednostek powołanych na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, do których zadań należy sprawowanie nadzoru pedagogicznego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie opłat drogowych. (Dz. U. Nr 40, poz. 230) Na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wprowadzania opłat za przejazdy po drogach publicznych pojazdów zarejestrowanych w kraju lub za granicą, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających dopuszczalne wielkości parametrów określone w przepisach o ruchu drogowym, zwanych dalej "pojazdami nienormatywnymi". § 2. 1. Opłatę za przejazd jednorazowy po drogach publicznych pojazdów wymienionych w § 1 ustala się w wysokości równej iloczynowi liczby kilometrów przebiegu pojazdu i wyrażonej w złotych stawki opłaty za 1 km tego przebiegu, która wynosi: Lp.WyszczególnienieStawka w zł za km 123 1Za przekroczenie dopuszczalnej długości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem, za każdy rozpoczęty metr ponad dopuszczalną długość0,15 2Za przekroczenie dopuszczalnej wysokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: a) do 4,50 m0,15 b) za każde rozpoczęte 10 cm ponad 4,50 m0,20 3Za przekroczenie dopuszczalnej szerokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: a) do 3,20 m włącznie0,20 b) ponad 3,20 m do 4,50 m włącznie0,45 c) za każde rozpoczęte 0,50 m ponad 4,50 m0,30 4Za przekroczenie na drogach, gdzie dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 80,00 kN: 1) nacisku osi pojedynczej: a) ponad 80,00 kN do 84,00 kN0,20 b) ponad 84,00 kN do 92,00 kN0,75 c) ponad 92,00 kN do 100,00 kN1,50 d) ponad 100,00 kN do 112,00 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 8,00 kN (10%) powyżej 112,00 kN dodatkowo1,50 2) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,20 m: a) ponad 57,50 kN do 60,50 kN0,20 b) ponad 60,50 kN do 66,00 kN0,75 c) ponad 66,00 kN do 72,00 kN1,50 d) ponad 72,00 kN do 80,50 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 6,00 kN (10%) powyżej 80,50 kN dodatkowo1,50 3) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,20 m do 1,30 m: a) ponad 65,00 kN do 68,00 kN0,20 b) ponad 68,00 kN do 74,50 kN0,75 c) ponad 74,50 kN do 81,00 kN1,50 d) ponad 81,00 kN do 91,00 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 6,50 kN (10%) powyżej 91,00 kN dodatkowo1,50 4) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,30 m do 2,00 m: a) ponad 72,50 kN do 76,00 kN0,20 b) ponad 76,00 kN do 83,50 kN0,75 c) ponad 83,50 kN do 90,50 kN1,50 d) ponad 90,50 kN do 101,50 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 7,00 kN (10%) ponad 101,50 kN dodatkowo1,50 5Za przekroczenie na drogach, gdzie dopuszczony jest ruch pojazdów o naciskach osi do 100,00 kN: 1) nacisku osi pojedynczej: a) ponad 100,00 kN do 105,00 kN0,20 b) ponad 105,00 kN do 115,00 kN0,75 c) ponad 115,00 kN do 125,00 kN1,50 d) ponad 125,00 kN do 140,00 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 10,00 kN (10%) ponad 140,00 kN dodatkowo1,50 2) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi do 1,10 m: a) ponad 57,50 kN do 60,50 kN0,20 b) ponad 60,50 kN do 66,00 kN0,75 c) ponad 66,00 kN do 72,00 kN1,50 d) ponad 72,00 kN do 80,50 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 6,00 kN (10%) ponad 80,50 kN dodatkowo1,50 3) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,10 m do 1,20 m: a) ponad 65,00 kN do 68,00 kN0,20 b) ponad 68,00 kN do 74,50 kN0,75 c) ponad 74,50 kN do 81,00 kN1,50 d) ponad 81,00 kN do 91,00 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 6,50 kN (10%) ponad 91,00 kN dodatkowo1,50 4) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,20 m do 1,30 m: a) ponad 72,50 kN do 76,00 kN0,20 b) ponad 76,00 kN do 83,50 kN0,75 c) ponad 83,50 kN do 90,50 kN1,50 d) ponad 90,50 kN do 101,50 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 7,00 kN (10%) ponad 101,50 kN dodatkowo1,50 5) nacisku osi składowej osi wielokrotnej przy rozstawie osi powyżej 1,30 m: a) ponad 80,00 kN do 84,00 kN0,20 b) ponad 84,00 kN do 92,00 kN0,75 c) ponad 92,00 kN do 100,00 kN1,50 d) ponad 100,00 kN do 112,00 kN3,00 e) za każde rozpoczęte 8,00 kN (10%) ponad 112,00 kN dodatkowo1,50 6Za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu: 1) pojedynczego: a) do 5,00 t włącznie0,40 b) ponad 5,00 t do 10,00 t włącznie0,90 c) ponad 10,00 t do 20,00 t włącznie1,80 d) za każde rozpoczęte 5,00 t ponad 20,00 t dodatkowo0,75 2) członowego lub zespołu pojazdów składającego się z pojazdu silnikowego i przyczepy: a) do 10,00 t włącznie0,40 b) ponad 10,00 t do 24,00 t włącznie0,90 c) ponad 24,00 t do 40,00 t włącznie1,80 d) za każde rozpoczęte 10,00 t ponad 40,00 t dodatkowo0,75 2. W przypadku przekroczenia dopuszczalnej wielkości więcej niż jednego parametru opłatę ustala się za każde przekroczenie oddzielnie. 3. Jeżeli przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi występują na kilku osiach pojedynczych lub składowych osi wielokrotnej pojazdu, opłatę ustala się od każdego przekroczenia oddzielnie. § 3. Wysokość opłaty za przejazd wielokrotny o limitowanej liczbie przejazdów ustala się jako iloczyn opłaty za przejazd jednorazowy i liczby przejazdów wskazanej w zezwoleniu. § 4. 1. Za przejazd pojazdu na podstawie wydanego zezwolenia bez limitowanej ilości przejazdów pobiera się opłaty miesięczne lub kwartalne, w zależności od okresu, na jaki jest wydane zezwolenie. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane: 1) za miesiąc - w wysokości 1 000 zł, 2) za kwartał - w wysokości 2 500 zł. § 5. 1. Za przejazd pojazdu na podstawie zezwolenia specjalnego urząd celny pobiera opłatę za przekroczenie długości i szerokości pojazdu w wysokości 150 zł za każde przekroczenie. W przypadku przekroczenia dopuszczalnych wielkości nacisków dla osi pojedynczych lub składowych do 15%, urząd celny pobiera opłatę w wysokości 450 zł za każde przekroczenie nacisków osi. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane przed wydaniem zezwolenia specjalnego. § 6. Wprowadza się zerową stawkę opłat drogowych dla przedsiębiorców dokonujących przewozu drogowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdami nienormatywnymi w celach charytatywnych związanych z klęskami żywiołowymi; cel powinien być potwierdzony przez właściwy organ gminy. § 7. Opłaty, o których mowa w § 2-5, ustalają i pobierają określone przepisami prawa o ruchu drogowym organy lub upoważnione jednostki organizacyjne wydające zezwolenie podczas dokonywania czynności związanych z wydaniem zezwolenia, z zastrzeżeniem § 5. § 8. 1. W przypadku odstąpienia od dokonania przejazdu przed terminem określonym w zezwoleniu (nie dotyczy zezwolenia specjalnego), opłata drogowa podlega zwrotowi. 2. Zwrotu opłaty dokonują organy lub jednostki organizacyjne, o których mowa w § 7. § 9. 1. W przypadku stwierdzenia, że przejazd pojazdu nienormatywnego odbywa się bez właściwego zezwolenia, pobiera się opłaty podwyższone w wysokości: Lp.WyszczególnienieOpłata w zł 123 1Za przekroczenie dopuszczalnej łącznej długości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem za każdy rozpoczęty metr długości ponad dopuszczalną długość225 2Za przekroczenie łącznej wysokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: a) do 4,50 m525 b) za każde rozpoczęte 10 cm ponad 4,50 m600 3Za przekroczenie dopuszczalnej szerokości pojazdu lub pojazdu z ładunkiem: a) do 3,20 m włącznie600 b) ponad 3,20 m do 4,50 m włącznie825 c) za każdy rozpoczęty metr ponad 4,50 m675 4Za przekroczenie dopuszczalnego nacisku osi za każdy rozpoczęty kN powyżej dopuszczalnej normy: a) do 15 kN120 b) powyżej 15 KN200 5Za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej za każde rozpoczęte 100 kg przekroczenia powyżej dopuszczalnej normy10 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala i pobiera zarząd drogi, na którego terenie dokonano kontroli pojazdu nienormatywnego, za każde przekroczenie parametrów oddzielnie, bez względu na długość przejechanej trasy, a na granicy - urząd celny. 3. Jeżeli przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi występują na kilku osiach pojedynczych lub składowych osi wielokrotnej pojazdu, opłatę pobiera się za każde przekroczenie. § 10. Od dnia wejścia w życie rozporządzenia stawki opłat drogowych będą podlegały zmianom w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych, licząc od następnego miesiąca po miesiącu, w którym wskaźnik ten został ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". § 11. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 12. Tracą moc: 1) § 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1995 r. w sprawie określenia wysokości opłat drogowych pobieranych od zagranicznych podmiotów gospodarczych (Dz. U. Nr 29, poz. 151), 2) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1996 r. w sprawie opłat drogowych (Dz. U. Nr 123, poz. 578 i z 1997 r. Nr 124, poz. 786). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie wykonywania rybołówstwa morskiego w celach sportowo­rekreacyjnych. (Dz. U. Nr 40, poz. 231) Na podstawie art. 24 ust. 4 i art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób wykonywania rybołówstwa morskiego przez podmioty polskie i zagraniczne w celach sportowo-rekreacyjnych na polskich obszarach morskich, tryb wydawania sportowych licencji połowowych, wzór takich licencji oraz wysokość opłat za ich wydanie. § 2. 1. Połowy sportowo­rekreacyjne na polskich obszarach morskich mogą być prowadzone przez polskie i zagraniczne osoby fizyczne na podstawie sportowej licencji połowowej, uprawniającej do prowadzenia połowów sportowo­rekreacyjnych, zwanej dalej "licencją". 2. Połowy sportowo­rekreacyjne mogą być prowadzone, z zastrzeżeniem ust. 3, z brzegu, ze statku morskiego przystosowanego do połowów sportowo­rekreacyjnych lub z urządzeń pływających nie będących statkami morskimi. 3. Połowy sportowo­rekreacyjne mogą być prowadzone na terenie przystani i portów morskich po uzyskaniu zgody kapitana lub bosmana portu albo przystani w miejscu przez niego wskazanym. § 3. Prowadząc połowy sportowo­rekreacyjne należy okazywać licencję na każde wezwanie osoby uprawnionej do wykonywania czynności kontrolnych zgodnie z przepisami o rybołówstwie morskim. § 4. 1. Licencja ważna jest na obszarach morskich podlegających właściwości dyrektora urzędu morskiego wydającego licencję. 2. Osobom fizycznym oraz organizatorom zawodów sportowych wydaje się, na ich wniosek, licencje na prowadzenie połowów sportowo­rekreacyjnych: 1) z brzegu, 2) z brzegu, statku morskiego lub innych urządzeń pływających. 3. Armatorom statków morskich, przystosowanych do połowów sportowo­rekreacyjnych, o polskiej przynależności państwowej, zwanym dalej "armatorami statków morskich", wydaje się, na ich pisemny wniosek, licencje na prowadzenie połowów sportowo­rekreacyjnych z tych statków. 4. Licencje wydaje się na okres czternastu dni lub na okres jednego roku, z tym że organizatorom zawodów sportowych licencje wydaje się na czas trwania zawodów. 5. Wzory licencji, o których mowa w ust. 2 i 3, określają załączniki nr 1, 2 i 3 do niniejszego rozporządzenia. § 5. 1. Osoba fizyczna ubiegająca się o wydanie licencji powinna podać: 1) imię i nazwisko, 2) adres zamieszkania, 3) serię i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz nazwę organu, który go wydał. 2. Organizator zawodów sportowych ubiegający się o wydanie licencji powinien podać: 1) imię i nazwisko lub nazwę, 2) adres zamieszkania lub siedzibę, 3) serię i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz nazwę organu, który go wydał, 4) liczbę uczestników zawodów, 5) miejsce i czas trwania zawodów (liczbę godzin). 3. We wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 3, należy podać oznaczenie armatora statku morskiego, wymieniając: 1) imię i nazwisko lub nazwę, 2) miejsce zamieszkania lub siedzibę, 3) nazwę statku (oznaczenie) oraz załączyć do niego kopię karty bezpieczeństwa statku morskiego, zawierającą wpis potwierdzający przystosowanie statku do połowów sportowo­rekreacyjnych, oraz kopię wpisu do ewidencji działalności gospodarczej lub wypis z rejestru handlowego, potwierdzający uprawnienie do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób prowadzących połowy sportowo­rekreacyjne. § 6. 1. Za sportowe licencje połowowe dyrektor urzędu morskiego pobiera opłaty ustalone w jednostkach zwanych Specjalnym Prawem Ciągnienia (SDR), określonych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy - według kursu obowiązującego w dniu 30 listopada roku poprzedzającego złożenie wniosku. 2. Wysokość opłat za wydanie licencji osobom fizycznym wynosi za okres: 1) jednego roku - 10 SDR, 2) 14 dni - 3 SDR. 3. Wysokość opłat za wydanie licencji armatorom statków morskich wynosi za okres: 1) jednego roku - 15 SDR, 2) 14 dni - 5 SDR. 4. Wysokość opłat za wydanie licencji organizatorom zawodów sportowych wynosi w przypadku liczby uczestników: 1) do 50 - 1 SDR za godzinę, 2) powyżej 50 - 2 SDR za godzinę. 5. Opłaty za sportowe licencje połowowe, wydawane emerytom i rencistom oraz młodzieży szkolnej do lat 24, wynoszą 50% opłaty wymienionej w ust. 2 i 3. 6. Opłatę za wydanie licencji, o której mowa w § 4 ust. 3, ustala się mnożąc liczbę miejsc pasażerskich, wyszczególnionych w karcie bezpieczeństwa statku morskiego, przez stawkę określoną w ust. 3. § 7. Dyrektor urzędu morskiego, wydając licencje na prowadzenie połowów sportowo­rekreacyjnych w ramach zawodów sportowych, może określić szczegółowe warunki prowadzenia tych połowów. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 17 marca 1998 r. (poz. 231) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie warunków i trybu wydawania zezwoleń na przejazdy pojazdów nienormatywnych. (Dz. U. Nr 40, poz. 232) Na podstawie art. 61 ust. 14 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa warunki i tryb wydawania zezwoleń na przejazdy pojazdów z ładunkiem lub bez ładunku, o wymiarach, masie całkowitej lub naciskach osi większych od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o ruchu drogowym, zwanych dalej "pojazdami nienormatywnymi". § 2. 1. Na przejazd pojazdu nienormatywnego wydaje się zezwolenie: 1) jednorazowe, 2) wielokrotne o limitowanej liczbie przejazdów, 3) bez limitowanej liczby przejazdów, 4) specjalne. 2. Zezwolenie jednorazowe może być wydane dla pojazdu nienormatywnego, dokonującego jednorazowego przejazdu po trasie określonej przez organ wydający zezwolenie. Okres ważności zezwolenia nie może przekraczać 14 dni. 3. Zezwolenie wielokrotne o limitowanej liczbie przejazdów może być wydane dla pojazdu nienormatywnego dokonującego kilkakrotnego przejazdu po trasie określonej przez organ wydający zezwolenie. Okres ważności zezwolenia nie może przekraczać 14 dni. 4. Jeżeli przejazd nie nastąpił w okresie ważności zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 i 3, przedsiębiorca dokonujący przewozu pojazdem nienormatywnym, zwany dalej "przedsiębiorcą", może wystąpić jednorazowo do organu wydającego zezwolenie o przedłużenie ważności tego zezwolenia na okres nie dłuższy niż 14 dni, bez składania nowego wniosku w tej sprawie. 5. Zezwolenie bez limitowanej liczby przejazdów może być wydane dla pojazdu, dokonującego wielokrotnych przejazdów po trasie określonej przez organ wydający zezwolenie, którego długość jest większa od dopuszczalnej nie więcej o niż 2 m, a szerokość nie przekracza 3 m, natomiast masa całkowita, naciski osi i wysokość są normatywne. Zezwolenie bez limitowanej liczby przejazdów wydaje się na okres miesiąca lub kwartału. 6. Zezwolenie specjalne uprawniające do jednorazowego przejazdu po drogach krajowych, na których jest dopuszczony ruch pojazdów o naciskach osi do 100 kN, może być wydane przez Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych lub upoważnioną przez niego państwową jednostkę organizacyjną, jeżeli przeprowadzona na granicy państwa kontrola pojazdu wykonującego międzynarodowy transport drogowy wykaże przekroczenia dopuszczalnych parametrów pojazdu z ładunkiem lub bez: nacisków osi do 15%, długości do 2 m, szerokości do 3 m. § 3. Zezwolenia, o których mowa w § 2 ust. 2, 3 i 5, wydają na przejazd: 1) w granicach państwa - naczelny dyrektor okręgu dróg publicznych właściwy ze względu na miejsce rozpoczęcia przejazdu, 2) w granicach miasta lub sąsiadujących ze sobą miast - organ zarządzający drogą właściwy ze względu na miejsce rozpoczęcia przejazdu, 3) którego trasa przekracza granice państwa - Generalny Dyrektor Dróg Publicznych lub upoważniony przez niego urząd celny. § 4. 1. W celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 3, przedsiębiorca powinien złożyć wniosek do właściwego organu określonego przepisami o ruchu drogowym lub upoważnionej jednostki organizacyjnej, co najmniej 14 dni przed planowanym rozpoczęciem przejazdu. 2. W celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 4, wniosek może być złożony ustnie przez przedsiębiorcę lub osobę wykonującą transport w jego imieniu. § 5. Wniosek o zezwolenie na przejazd pojazdu nienormatywnego powinien zawierać następujące dane: 1) nazwę (imię i nazwisko) i adres (wraz z numerem telefonu) przedsiębiorcy oraz osoby wykonującej transport w jego imieniu, 2) termin oraz dokładny adres miejsca rozpoczęcia i zakończenia przejazdu, a w przypadku gdy przejazd zaczyna się lub kończy poza granicami kraju - nazwę przejścia granicznego, 3) rodzaj ładunku i jego masę całkowitą, 4) markę, typ, numer rejestracyjny, masę własną, dopuszczalną ładowność, liczbę osi pojazdu oraz liczbę kół na każdej osi; w przypadku zespołu pojazdów dane te podaje się odrębnie dla pojazdu silnikowego i przyczepy, w tym naczepy, 5) wymiary i masę całkowitą pojazdu pojedynczego lub zespołu pojazdów z ładunkiem i bez oraz jego masę całkowitą wraz z ładunkiem, 6) rozstaw osi oraz naciski każdej osi pojazdu wraz z ładunkiem, 7) schemat ułożenia ładunku na pojeździe. § 6. Zezwolenie na przejazd pojazdów nienormatywnych może być wydane tylko w przypadku przewożenia ładunków, które ze względu na swój charakter nie mogą być podzielone i przewożone innymi środkami transportu. Ograniczenie powyższe nie dotyczy pojazdów, na które wydaje się zezwolenia specjalne. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 23/97. z dnia 17 marca 1998 r. (Dz. U. Nr 40, poz. 233) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Błażej Wierzbowski - przewodniczący, Jadwiga Skórzewska­Łosiak, Janusz Trzciński - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 17 marca 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność" z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Ministra Edukacji Narodowej oraz Prokuratora Generalnego o zbadanie zgodności rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz. U. Nr 29, poz. 160) z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 z późniejszymi zmianami) oraz z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) orzeka: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 marca 1997 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli (Dz. U. Nr 29, poz. 160) nie jest niezgodne z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357), a tym samym zgodne jest z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483). Błażej Wierzbowski Jadwiga Skórzewska­Łosiak Janusz Trzciński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym. (Dz. U. Nr 41, poz. 234) Na podstawie art. 12, art. 19 ust. 3 i art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 102, poz. 475 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 6 stycznia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 4, poz. 21) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2 wyrazy "30 dni" zastępuje się wyrazami "60 dni"; 2) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Minister Finansów corocznie, w terminie do dnia 31 marca, ogłasza zmiany danych dotyczące osób wpisanych na listę doradców podatkowych, zaistniałe do dnia 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy. (Dz. U. Nr 41, poz. 235) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy (Dz. U. Nr 94, poz. 431 i z 1997 r. Nr 32, poz. 191) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 8 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 marca 1998 r. (poz. 235) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. (Dz. U. Nr 41, poz. 236) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji (Dz. U. Nr 92, poz. 415 i z 1997 r. Nr 39, poz. 240) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 10 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", 2) w § 11 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 1. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 marca 1998 r. (poz. 236) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Biura Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. (Dz. U. Nr 41, poz. 237) Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Biura Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (Dz. U. Nr 92, poz. 416 i z 1997 r. Nr 32, poz. 190) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 10 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", 2) w § 11 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 1. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 marca 1998 r. (poz. 237) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 12 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości funduszu socjalnego oraz zakresu i zasad korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego i członków ich rodzin w resorcie spraw wewnętrznych. (Dz. U. Nr 41, poz. 238) Na podstawie art. 27 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 marca 1995 r. w sprawie wysokości funduszu socjalnego oraz zakresu i zasad korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego i członków ich rodzin w resorcie spraw wewnętrznych (Dz. U. Nr 38, poz. 193) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule rozporządzenia wyrazy "w resorcie spraw wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "w resorcie spraw wewnętrznych i administracji oraz w Urzędzie Ochrony Państwa.", 2) w § 1 w ust. 1 wyrazy "w resorcie spraw wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "w resorcie spraw wewnętrznych i administracji oraz w Urzędzie Ochrony Państwa.", 3) w § 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) dopłat do kosztów pobytu i żywienia w ośrodkach wczasowych resortu spraw wewnętrznych i administracji oraz innych, a także do innych form rekreacji oraz wypoczynku indywidualnego i zbiorowego," 4) w § 3 w pkt 5 wyrazy "resortu spraw wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "resortu spraw wewnętrznych i administracji i inne.", 5) użyte w § 1 ust. 2 i w § 5 ust. 1 rozporządzenia wyrazy "Ministerstwa Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy. (Dz. U. Nr 41, poz. 239) Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045) zarządza się, co następuje: § 1. Podstawą zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy, zwanych dalej "pojazdami do celów służbowych", jest umowa cywilnoprawna zawarta między pracodawcą a pracownikiem, dotycząca używania pojazdu do celów służbowych, na warunkach niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu, które nie mogą być wyższe niż: 1) dla samochodu osobowego: a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - 0,3340 zł, b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 - 0,5354 zł, 2) dla motocykla - 0,1474 zł, 3) dla motoroweru - 0,0884 zł. 2. Stawki za 1 kilometr przebiegu, określone w ust. 1, ulegają zmianom w stopniu odpowiadającym kwartalnemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w minionym kwartale w stosunku do kwartału poprzedzającego miniony kwartał. Zmiana ta następuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wskaźnik ten został ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". § 3. 1. Pojazdy do celów służbowych mogą być używane do jazd: lokalnych (w granicach administracyjnych miasta lub gminy) i podróży służbowych (jazdy zamiejscowe). 2. Miesięczny limit przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, z uwzględnieniem ust. 3-5, ustala pracodawca. 3. Miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne, w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, właściwych ze względu na miejsce zatrudnienia pracownika, nie może przekroczyć: 1) 300 km - do 100 tys. mieszkańców, 2) 500 km - ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców, 3) 700 km - ponad 500 tys. mieszkańców. 4. Miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne dla służby leśnej może zostać podwyższony, przy czym nie może on przekroczyć 1500 km. 5. Miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne dla służb ratowniczych i innych właściwych instytucji w sytuacji zagrożenia klęską żywiołową lub usuwania jej skutków, albo skutków katastrofy ekologicznej, może zostać podwyższony, przy czym nie może on przekroczyć 3000 km. § 4. 1. Zwrot kosztów za jazdy lokalne następuje w formie miesięcznego ryczałtu, po złożeniu pisemnego oświadczenia pracownika o używaniu pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. 2. Zwrot kosztów za podróż służbową następuje na podstawie polecenia wyjazdu służbowego, w wysokości iloczynu przejechanych kilometrów przez obowiązującą stawkę za 1 kilometr, o której mowa w § 2. 3. Kwotę ustalonego ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu lub innej nieobecności oraz podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 21 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestru zakładów opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 41, poz. 240) Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 stycznia 1992 r. w sprawie rejestru zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 9, poz. 37) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 1: a) w pkt 1 lit. f) otrzymuje brzmienie: "f) numer identyfikacyjny REGON oraz resortowy kod identyfikacyjny zakładu opieki zdrowotnej," b) w pkt 2 lit. d) otrzymuje brzmienie: "d) wzmiankę o powołaniu rady społecznej (nadzorczej)"; 2) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Wzór księgi rejestrowej stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia."; 3) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. 1. Wniosek o wpis do rejestru, zwany dalej "wnioskiem", składa odpowiednio do wojewody lub Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej kierownik lub osoba pełniąca obowiązki kierownika zakładu opieki zdrowotnej, a w razie likwidacji zakładu opieki zdrowotnej - likwidator. 2. Wzór wniosku o wpis do rejestru zakładu opieki zdrowotnej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia."; 4) w § 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoba, o której mowa w § 7 ust. 1, obowiązana jest dołączyć do wniosku odpisy dokumentów stwierdzających spełnienie przez zakład opieki zdrowotnej wymagań stanowiących podstawę wpisu do rejestru, o których mowa w art. 9-11 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769), a w szczególności: 1) statut zakładu opieki zdrowotnej, 2) aktualny wykaz aparatury medycznej stanowiącej wyposażenie zakładu opieki zdrowotnej, 3) opinię organu sanitarnego o spełnieniu wymagań fachowych i sanitarnych, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej, oraz dokumenty zawierające dane potrzebne do wypełnienia poszczególnych rubryk księgi rejestrowej. Jeżeli wpis dotyczy sprawy zastrzeżonej do kompetencji rady społecznej (nadzorczej) zakładu opieki zdrowotnej, dokument będący podstawą wpisu powinien być podpisany także przez przewodniczącego rady społecznej (nadzorczej)."; 5) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Rozpoznając wniosek, organ prowadzący rejestr bada co do zgodności z prawem treść wniosku oraz treść dokumentów stanowiących podstawę wpisu."; 6) § 13 otrzymuje brzmienie: "§ 13. Wojewoda, po dokonaniu wpisu zakładu opieki zdrowotnej do rejestru, przekazuje Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej kopię wniosku, o którym mowa w § 7 ust. 1, i kopię statutu zakładu opieki zdrowotnej, a w przypadku dokonywania zmian we wpisie do rejestru - powiadamia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej o zmianie danych objętych treścią tych dokumentów."; 7) dotychczasowy załącznik do rozporządzenia otrzymuje oznaczenie "nr 1"; 8) w załączniku nr 1: a) w dziale I lit. f otrzymuje brzmienie: "f) numer identyfikacyjny REGON oraz resortowy kod identyfikacyjny zakładu opieki zdrowotnej", b) w dziale II lit. d otrzymuje brzmienie: "d) wzmianka o powołaniu rady społecznej (nadzorczej)"; 9) dodaje się załącznik nr 2 do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Do wniosków złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 marca 1998 r. (poz. 240) WNIOSEK O WPIS ZAKŁADU OPIEKI ZDROWOTNEJ DO REJESTRU ZAKŁADÓW OPIEKI ZDROWOTNEJ Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 42, poz. 242) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 i z 1998 r. Nr 19, poz. 88), w części drugiej Tabela stawek celnych, w kolumnie 12 (Słowenia), dla pozycji towarowych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia ustanawia się stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1998 r. (poz. 242) Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla Słowenia 12312 0101Konie żywe, osły, muły i osłomuły: - Konie: 0101 11 00 0- - Zwierzęta hodowlane czystej krwiszt.0 0101 19- - Pozostałe: 0101 19 10 0- - - Rzeźneszt.0 0101 19 90 0- - - Pozostałeszt.0 0101 20- Osły, muły i osłomuły: 0101 20 10 0- - Osłyszt.0 0101 20 90 0- - Muły i osłomułyszt.0 0102Bydło żywe: 0102 10- Zwierzęta hodowlane czystej krwi: 0102 10 10 0- - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka)szt.0 0102 10 30 0- - Krowyszt.0 0102 10 90 0- - Pozostałeszt.0 0103Trzoda chlewna żywa: 0103 10 00 0- Zwierzęta hodowlane czystej krwiszt.0 0104Owce i kozy żywe: 0104 10- Owce: 0104 10 10 0- - Zwierzęta hodowlane czystej krwiszt.0 - - Pozostałe: 0104 10 30 0- - - Jagnięta (do jednego roku życia)szt.0 0104 10 80 0- - - Pozostałeszt.0 0104 20- Kozy: 0104 20 10 0- - Zwierzęta hodowlane czystej krwiszt.0 0104 20 90 0- - Pozostałeszt.0 0106 00Pozostałe zwierzęta żywe: 0106 00 10- Króliki domowe: 0106 00 10 1- - Hodowlane czystej krwi-0 0106 00 10 9- - Pozostałe-0 0106 00 20 0- Gołębie-0 0106 00 90- Pozostałe: 0106 00 90 1- - Entomofagiczne stawonogi - pasożytnicze błonkoskrzydłe i drapieżne roztocza zwalczające szkodniki roślin-0 0106 00 90 2- - Dzikie zwierzęta objęte Konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem-0 0106 00 90 3- - Zwierzęta futerkowe hodowlane czystej krwi-0 0106 00 90 9- - Pozostałe-0 0205 00Mięso końskie, z osłów, mułów i osłomułów, świeże, chłodzone lub mrożone: - Końskie: 0205 00 11 0- - Świeże lub chłodzone-0 0205 00 19 0- - Mrożone-0 0205 00 90 0- Z osłów, mułów lub osłomułów-0 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby-0 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona-0 0206 10 99 0- - - Pozostałe-0 - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory-0 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 0206 22 90 0- - - Pozostałe-0 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona-0 0206 29 99 0- - - - Pozostałe-0 0206 30- Wieprzowe, świeże lub chłodzone: 0206 30 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0206 30 21 0- - - - Wątroby-0 0206 30 31 0- - - - Pozostałe-0 0206 30 90 0- - - Pozostałe-0 - Wieprzowe mrożone: 0206 41- - Wątroby: 0206 41 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - - Pozostałe: 0206 41 91 0- - - - Ze świń domowych-0 0206 41 99 0- - - - Pozostałe-0 0206 49- - Pozostałe: 0206 49 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - - Pozostałe: 0206 49 91 0- - - - Ze świń domowych-0 0206 49 99 0- - - - Pozostałe-0 0206 80- Inne, świeże lub chłodzone: 0206 80 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - Pozostałe: 0206 80 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów-0 0206 80 99 0- - - Baranie i kozie-0 0206 90- Inne, mrożone: 0206 90 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych-0 - - Pozostałe: 0206 90 91 0- - - Z koni, osłów, mułów i osłomułów-0 0206 90 99 0- - - Baranie i kozie-0 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"-28 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane-28 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości-28 - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki-28 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez-28 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł-28 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki-28 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki-28 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe-28 - - - Podroby: 0297 14 91 0- - - - Wątroby-10 0207 14 99 0- - - - Pozostałe-28 - Z indyków: 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby-10 - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie-10 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze-10 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe-10 0208Pozostałe mięso i podroby jadalne, świeże, chłodzone lub mrożone: 0208 10- Z królików i zajęcy: - - Z królików domowych: 0208 10 11 0- - - Świeże lub chłodzone-0 0208 10 19 0- - - Mrożone-0 0208 10 90 0- - Pozostałe-0 0208 20 00 0- Żabie udka-0 0208 90- Pozostałe: 0208 90 10 0- - Z gołębi domowych-0 - - Z dziczyzny innej niż króliki i zające: 0208 90 20 0- - - Z przepiórek-0 0208 90 40 0- - - Pozostałe-0 0208 90 50 0- - Mięso z wielorybów i fok-0 0208 90 60 0- - Z reniferów-0 0208 90 80 0- - Pozostałe-0 0209 00Tłuszcz wieprzowy bez chudego mięsa oraz tłuszcz drobiowy nie wytapiane lub inaczej wyekstrahowane, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: - Podskórny tłuszcz wieprzowy: 0209 00 11 0- - Świeży, chłodzony, mrożony, solony lub w solance-20 0209 00 19 0- - Suszony lub wędzony-20 0209 00 30 0- Tłuszcz wieprzowy oprócz objętego pod pozycją 0209 00 11 lub 0209 00 19-20 0209 00 90 0- Tłuszcz drobiowy-20 0301Ryby żywe: 0301 10- Ryby ozdobne: 0301 10 10 0- - Słodkowodne-0 0301 10 90 0- - Morskie-0 - Pozostałe ryby żywe: 0301 91- - Pstrąg (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aquabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): 0301 91 10- - - Z gatunku Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster: 0301 91 10 1- - - - Materiał zarybieniowy-0 0301 91 10 9- - - - Pozostałe-0 0301 91 90- - - Pozostałe: 0301 91 90 1- - - - Materiał zarybieniowy-0 0301 91 90 9- - - - Pozostałe-0 0301 92 00- - Węgorze (Anguilla spp.): 0301 92 00 1- - - Materiał zarybieniowy-0 0301 92 00 9- - - Pozostałe-0 0301 93 00- - Karp: 0301 93 00 1- - - Materiał zarybieniowy-5 - - - Pozostały: 0301 93 00 5- - - - Od 1 października do 31 grudnia-5 0301 93 00 9- - - - Pozostały-5 0301 99- - Pozostałe: - - - Ryby słodkowodne: 0301 99 11- - - - Łosoś z pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou i Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hucho): 0301 99 11 1- - - - - Materiał zarybieniowy-0 0301 99 11 9- - - - - Pozostałe-0 0301 99 19- - - - Pozostałe: 0301 99 19 1- - - - - Materiał zarybieniowy-0 0301 99 19 9- - - - - Pozostałe-0 0301 99 90- - - Ryby morskie: 0301 99 90 1- - - - Materiał zarybieniowy-0 0301 99 90 9- - - - Pozostałe-0 0302Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: - Łososiowate, z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 11- - Pstrąg (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): 0302 11 10 0- - - Z gatunku Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster-0 0302 11 90 0- - - Pozostałe-0 0302 12 00 0- - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) oraz łosoś z Dunaju (Hucho hucho)-0 0302 19 00 0- - Pozostałe-0 - Płastugi (Pleuronectidae, Bothidae, Cynoglossidae, Soleidae, Scophthalmidae i Citharidae), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 21- - Halibut (Reinhardtius hippoglossoides, Hippoglossus hippoglossus, Hippoglossus stenolepis): 0302 21 10 0- - - Halibut mniejszy lub grenlandzki (Reinhardtius hippoglossoides)-0 0302 21 30 0- - - Halibut atlantycki (Hippoglossus hippoglossus)-0 0302 21 90 0- - - Halibut z Pacyfiku (Hippoglossus stenolepis)-0 0302 22 00 0- - Gładzica (Pleuronectes platessa)-0 0302 23 00 0- - Sola (Solea spp.)-0 0302 29- - Pozostałe: 0302 29 10 0- - - Płaszczka (Lepidorhombus spp.)-0 0302 29 90 0- - - Pozostałe-0 - Tuńczyki (rodzaju Thunnus), latający lub paskowany bonito [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis], z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 31- - Albakora lub tuńczyk długopłetwy (Thunnus alalunga): 0302 31 10 0- - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604-0 0302 31 90 0- - - Pozostałe-0 0302 32- - Tuńczyk żółtopłetwy (Thunnus albacares): 0302 32 10 0- - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604-0 0302 32 90 0- - - Pozostałe-0 0302 33- - Latający lub paskowany bonito: 0302 33 10 0- - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604-0 0302 33 90 0- - - Pozostałe-0 0302 39- - Pozostałe: - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604: 0302 39 11 0- - - - Tuńczyk (czerwony) (Thunnus thynnus)-0 0302 39 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 0302 39 91 0- - - - Tuńczyk (czerwony) (Thunnus thynnus)-0 0302 39 99 0- - - - Pozostałe-0 0302 40- Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 40 05 0- - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0302 40 10- - Od 15 lutego do 15 czerwca: 0302 40 10 1- - - Śledź bałtycki od 1 marca do 15 czerwca-0 0302 40 10 9- - - Pozostałe-0 0302 40 98- - Od 16 czerwca do 31 grudnia: 0302 40 98 1- - - Śledź bałtycki od 16 czerwca do 30 września-0 0302 40 98 9- - - Pozostałe-0 0302 50- Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 50 10 0- - Z gatunku Gadus morhua-0 0302 50 90 0- - Pozostałe-0 - Pozostałe ryby, z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 61- - Sardynki (Sardina pilchardus, Sardinops spp.), sardynele (Sardinella spp.), szproty (Sprattus sprattus): 0302 61 10 0- - - Sardynki z gatunku Sardina pilchardus-0 0302 61 30 0- - - Sardynki z rodzaju Sardinops; sardynele (Sardinella spp.)-0 - - - Szproty (Sprattus sprattus): 0302 61 90 0- - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0302 61 91- - - - Od 15 lutego do 15 czerwca: 0302 61 91 1- - - - - Szprot bałtycki od 15 lutego do 30 kwietnia-0 0302 61 91 9- - - - - Pozostałe-0 0302 61 98- - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia: 0302 61 98 1- - - - - Szprot bałtycki od 1 listopada do 14 lutego-0 0302 61 98 9- - - - - Pozostałe-0 0302 62 00 0- - Łupacz (Melanogrammus aeglefinus)-0 0302 63 00 0- - Czarniak (Pollachius virens)-0 0302 64- - Makrela (Scomber scombrus, Scomber australasicus, Scomber japonicus): 0302 64 05 0- - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0302 64 10 0- - - Od 15 lutego do 15 czerwca-0 0302 64 98 0- - - Od 16 czerwca do 31 grudnia-0 0302 65- - Koleń i pozostałe rekiny: 0302 65 20 0- - - Koleń z gatunku Squalus acanthias-0 0302 65 50 0- - - Koleń z gatunku Scyliorhinus spp.-0 0302 65 90 0- - - Pozostałe-0 0302 66 00 0- - Węgorze (Anguilla spp.)-0 0302 69- - Pozostałe: - - - Ryby słodkowodne: 0302 69 11 0- - - - Karp-0 0302 69 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Ryby morskie: - - - - Ryby z rodzaju Euthynnus, inne niż latający lub paskowany bonito [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis], z podpozycji 0302 33: 0302 69 21 0- - - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604-0 0302 69 25 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Karmazyn (Sebastes spp.): 0302 69 31 0- - - - - Z gatunku Sebastes marinus-0 0302 69 33 0- - - - - Pozostałe-0 0302 69 35 0- - - - Ryby z gatunku Boreogadus saida-0 0302 69 41 0- - - - Witlinek (Merlangus merlangus)-0 0302 69 45 0- - - - Ling (Molva spp.)-0 0302 69 51 0- - - - Mintaj (Theragra chalcogramma) i wątłusz (Pollachius pollachius)-0 0302 69 55 0- - - - Sardela (Engraulis spp.)-0 0302 69 61 0- - - - Leszcz morski (Dentex dentex i Pagellus spp.)-0 - - - - Morszczuk (Merluccius spp., Urophycis spp.): - - - - - Morszczuk z rodzaju Merluccius: 0302 69 66 0- - - - - - Morszczuk kapski (Merluccius capensis) i morszczuk głębokowodny (Merluccius paradoxus)-0 0302 69 67 0- - - - - - Morszczuk nowozelandzki (Merluccius australis)-0 0302 69 68 0- - - - - - Pozostałe-0 0302 69 69 0- - - - - Morszczuk z rodzaju Urophycis-0 0302 69 75 0- - - - Leszcz promieniowy (Brama spp.)-0 0302 69 81 0- - - - Żabnica (Lophius spp.)-0 0302 69 85 0- - - - Witlinek błękitny (Micromensistius poutassou lub Gadus poutassou)-0 0302 69 86 0- - - - Błękitek południowy (Micromensistius australis)-0 0302 69 87 0- - - - Miecznik (Xiphias gladius)-0 0302 69 91 0- - - - Ostrobok (ostrolin) (Caranx trachurus, Trachurus trachurus)-0 0302 69 92 0- - - - Kinglip chilijski (Genypterus blacodes)-0 0302 69 93 0- - - - Ryby z gatunku Kathetostoma giganteum-0 0302 69 94 0- - - - Okoń morski (Dicentrarchus labrax)-0 0302 69 95 0- - - - Złotogłowy leszcz morski (Sparus aurata)-0 0302 69 99 0- - - - Pozostałe-0 0302 70 00 0- Wątróbki, ikry i mlecze-0 0303Ryby mrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 0303 10 00 0- - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou i Oncorhynchus rhodurus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu-0 - Pozostałe łososiowate, z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 21- - Pstrąg (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster): 0303 21 10 0- - - Z gatunku Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster-0 0303 21 90 0- - - Pozostałe-0 0303 22 00 0- - Łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hucho)-0 0303 29 00 0- - Pozostałe-0 - Płastugi (Pleuronectidae, Bothidae, Cynoglossidae, Soleidae, Scophthalmidae i Citharidae), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 31- - Halibut (Reinhardtius hippoglossoides, Hippoglossus hippoglossus, Hippoglossus stenolepis): 0303 31 10 0- - - Halibut mniejszy lub grenlandzki (Reinhardtius hippoglossoides)-0 0303 31 30 0- - - Halibut atlantycki (Hippoglossus hippoglossus)-0 0303 31 90 0- - - Halibut z Pacyfiku (Hippoglossus stenolepis)-0 0303 32 00 0- - Gładzica (Pleuronectes platessa)-0 0303 33 00 0- - Sola (Solea spp.)-0 0303 39- - Pozostałe: 0303 39 10 0- - - Flądra (Platichthys flesus)-0 0303 39 20 0- - - Płaszczka (Lepidorhombus spp.)-0 0303 39 30 0- - - Ryba z rodzaju Rhombosolea-0 0303 39 80 0- - - Pozostałe-0 - Tuńczyki (z rodzaju Thunnus), latający lub paskowany bonito [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis], z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 41- - Albacora lub tuńczyk długopłetwy (Thunnus alalunga): - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604: 0303 41 11 0- - - - Całe-0 0303 41 13 0- - - - Oskrobane i wypatroszone-0 0303 41 19 0- - - - Pozostałe (np. bez głów)-0 0303 41 90 0- - - Pozostałe-0 0303 42- - Tuńczyki żółtopłetwe (Thunnus albacares): - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów objętych pozycją nr 1604: - - - - Całe: 0303 42 12 0- - - - - O masie powyżej 10 kg każdy-0 0303 42 18 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Oskrobane i wypatroszone: 0303 42 32 0- - - - - O masie powyżej 10 kg każdy-0 0303 42 38 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Pozostałe (np. bez głów): 0303 42 52 0- - - - - O masie powyżej 10 kg każdy-0 0303 42 58 0- - - - - Pozostałe-0 0303 42 90 0- - - Pozostałe-0 0303 43- - Latający lub paskowany bonito: - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604: 0303 43 11 0- - - - Cały-0 0303 43 13 0- - - - Oskrobany i wypatroszony-0 0303 43 19 0- - - - Pozostałe (np. bez głów)-0 0303 43 90 0- - - Pozostałe-0 0303 49- - Pozostałe: - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów objętych pozycją nr 1604: - - - - Tuńczyk (czerwony) (Thunnus thynnus): 0303 49 21 0- - - - - Cały-0 0303 49 23 0- - - - - Oskrobany i wypatroszony-0 0303 49 29 0- - - - - Pozostały (np. bez głów)-0 - - - - Pozostałe: 0303 49 41 0- - - - - Całe-0 0303 49 43 0- - - - - Oskrobane i wypatroszone-0 0303 49 49 0- - - - - Pozostałe (np. bez głów)-0 0303 49 90 0- - - Pozostałe-0 0303 50- Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii) z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 50 05 0- - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0303 50 10- - Od 15 lutego do 15 czerwca: 0303 50 10 1- - - Śledź bałtycki od 1 marca do 15 czerwca-0 0303 50 10 9- - - Pozostałe-0 0303 50 98- - Od 16 czerwca do 31 grudnia: 0303 50 98 1- - - Śledź bałtycki od 16 czerwca do 30 września-0 0303 50 98 9- - - Pozostałe-0 0303 60- Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus), z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 60 11 0- - Z gatunku Gadus morhua-0 0303 60 19 0- - Z gatunku Gadus ogac-0 0303 60 90 0- - Z gatunku Gadus macrocephalus-0 - Pozostałe ryby, z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0303 71- - Sardynki (Sardina pilchardus, Sardinops spp.), sardynela (Sardinella spp.), szproty i szprotki (Sprattus sprattus): 0303 71 10 0- - - Sardynki z gatunku Sardina pilchardus-0 0303 71 30 0- - - Sardynki z rodzaju Sardinops; sardynela (Sardinella spp.)-0 - - - Szproty i szprotki (Sprattus sprattus): 0303 71 90 0- - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0303 71 91- - - - Od 15 lutego do 15 czerwca: 0303 71 91 1- - - - - Szprot bałtycki od 15 lutego do 30 kwietnia-0 0303 71 91 9- - - - - Pozostałe-0 0303 71 98- - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia: 0303 71 98 1- - - - - Szprot bałtycki od 1 listopada do 31 grudnia-0 0303 71 98 9- - - - - Pozostałe-0 0303 72 00 0- - Łupacz (Melanogrammus aeglefinus)-0 0303 73 00 0- - Czarniak (Pollachius virens)-0 0303 74- - Makrela (Scomber scombrus, Scomber australasicus, Scomber japonicus): - - - Z gatunków Scomber scombrus i Scomber japonicus: 0303 74 10 0- - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0303 74 11 0- - - - Od 15 lutego do 15 czerwca-0 0303 74 20 0- - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia-0 0303 74 90 0- - - Z gatunku Scomber australasicus-0 0303 75- - Koleń i pozostałe rekiny: 0303 75 20 0- - - Koleń z gatunku Squalus acanthias-0 0303 75 50 0- - - Koleń z gatunku Scyliorhinus spp.-0 0303 75 90 0- - - Pozostałe-0 0303 76 00 0- - Węgorz (Anguilla spp.)-0 0303 77 00 0- - Okoń morski (Dicentrarchus labrax, Dicentrarchus punctatus)-0 0303 78- - Morszczuk (Merluccius spp., Urophycis spp.): - - - Morszczuk z rodzaju Merluccius: 0303 78 11 0- - - - Morszczuk kapski (Merluccius capensis) i morszczuk głębokowodny (Merluccius paradoxus)-0 0303 78 12 0- - - - Morszczuk argentyński (morszczuk z południowo-zachodniego Atlantyku) (Merluccius hubbsi)-0 0303 78 13 0- - - - Morszczuk nowozelandzki-0 0303 78 19 0- - - - Pozostały-0 0303 78 90 0- - - Morszczuk z rodzaju Urophycis-0 0303 79- - Pozostałe: - - - Ryby słodkowodne: 0303 79 11 0- - - - Karp-0 0303 79 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Ryby morskie: - - - - Ryby z rodzaju Euthynnus, inne niż latający lub paskowany bonito [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis], z podpozycji 0303 43: - - - - - Dla przemysłowej produkcji wyrobów z pozycji nr 1604: 0303 79 21 0- - - - - - Całe-0 0303 79 23 0- - - - - - Oskrobane i wypatroszone-0 0303 79 29 0- - - - - - Pozostałe (np. bez głów)-0 0303 79 31 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Karmazyn (Sebastes spp.): 0303 79 35 0- - - - - Z gatunku Sebastes marinus-0 0303 79 37 0- - - - - Pozostałe-0 0303 79 41 0- - - - Ryby z gatunku Boreogadus saida-0 0303 79 45 0- - - - Witlinek (Merlangus merlangus)-0 0303 79 51 0- - - - Ling (Molva spp.)-0 0303 79 55 0- - - - Mintaj (Theragra chalcogramma) i wątłusz (Pollachius pollachius)-0 - - - - Ryby z gatunku Orcynopsis unicolor: 0303 79 60 0- - - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0303 79 61 0- - - - - Od 15 lutego do 15 czerwca-0 0303 79 62 0- - - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia-0 0303 79 65 0- - - - Sardele (Engraulis spp.)-0 0303 79 71 0- - - - Leszcz morski (Dentex dentex i Pagellus spp.)-0 0303 79 75 0- - - - Leszcz promieniowy (Brama spp.)-0 0303 79 81 0- - - - Żabnica (Lophius spp.)-0 0303 79 83 0- - - - Witlinek błękitny (Micromensistius poutassou lub Gadus poutassou)-0 0303 79 85 0- - - - Błękitek południowy (Micromensistius australis)-0 0303 79 87 0- - - - Miecznik (Xiphias gladius)-0 0303 79 91 0- - - - Ostrobok (ostrolin) (Caranx trachurus, Trachurus trachurus)-0 0303 79 92 0- - - - Buławik nowozelandzki (Macruronus novaezealandiae)-0 0303 79 93 0- - - - Kinglip chilijski (Genypterus blacodes)-0 0303 79 94 0- - - - Ryby z gatunku Pelotreis flavilatus i Petrohamphus novaezealandiae-0 0303 79 95 0- - - - Ryba z gatunku Kathetostoma giganteum-0 0303 79 96 0- - - - Pozostałe-0 0303 80- Wątróbki, ikry i mlecze: 0303 80 10 0- - Ikry i mlecze do produkcji kwasu dezoksyrybonukleinowego lub siarczanu protaminy-0 0303 80 90 0- - Pozostałe-0 0304Filety rybne i inne mięso rybie (rozdrobnione lub nie), świeże, chłodzone lub mrożone: 0304 10- Świeże lub chłodzone: - - Filety: - - - Z ryb słodkowodnych: 0304 10 11 0- - - - Z pstrągów z gatunku Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae-0 0304 10 13 0- - - - Z łososi z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), z łososi atlantyckich (Salmo salar) i z łososi z Dunaju (Hucho hucho)-0 0304 10 19 0- - - - Z pozostałych ryb słodkowodnych-0 - - - Pozostałe: 0304 10 31 0- - - - Z dorsza (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) i z ryb z gatunku Boreogadus saida-0 0304 10 33 0- - - - Z dorsza z czarnym grzbietem (Pollachius virens)-0 0304 10 35 0- - - - Z karmazyna (Sebastes spp.)-0 0304 10 38 0- - - - Pozostałe-0 - - Pozostałe mięso rybie (rozdrobnione lub nie): 0304 10 91 0- - - Z ryb słodkowodnych-0 - - - Z pozostałych: - - - - Płaty śledziowe: 0304 10 94 0- - - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0304 10 95 0- - - - - Od 15 lutego do 15 czerwca-0 0304 10 96 0- - - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia-0 0304 10 98 0- - - - Pozostałe-0 0304 20- Filety mrożone: - - Z ryb słodkowodnych: 0304 20 11 0- - - Z pstrągów z gatunku Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae-0 0304 20 13 0- - - Z łososi z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), z łososi atlantyckich (Salmo salar) i z łososi z Dunaju (Hucho hucho)-0 0304 20 19 0- - - Z pozostałych ryb słodkowodnych-0 - - - Z dorsza (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) i z ryb z gatunku Boreogadus saida: 0304 20 21 0- - - Z dorsza z gatunku Gadus macrocephalus-0 0304 20 29 0- - - Pozostałe-0 0304 20 31 0- - Z czarniaka (Pollachius virens)-0 0304 20 33 0- - Z łupacza (Melanogrammus aeglefinus)-0 - - Z karmazyna (Sebastes spp.): 0304 20 35 0- - - Z gatunku Sebastes marinus-0 0304 20 37 0- - - Pozostałe-0 0304 20 41 0- - Z witlinka (Merlangus merlangus)-0 0304 20 43 0- - Z linga (Molva spp.)-0 0304 20 45 0- - Z tuńczyka (z rodzaju Thunnus) i z ryb z rodzaju Euthynnus-0 - - Z makreli (Scomber scombrus, Scomber australasicus, Scomber japonicus) i z ryb z gatunku Orcynopsis unicolor: 0304 20 51 0- - - Z makreli z gatunku Scomber australasicus-0 0304 20 53 0- - - Pozostałe-0 - - Z morszczuka (Merluccius spp., Urophycis spp.): - - - Z morszczuka z rodzaju Merluccius: 0304 20 55 0- - - - Z morszczuka kapskiego (Merluccius capensis) i z morszczuka głębokowodnego (Merluccius paradoxus)-0 0304 20 56 0- - - - Z morszczuka argentyńskiego (morszczuk z południowo­zachodniego Atlantyku) (Merluccius hubbsi)-0 0304 20 58 0- - - - Pozostałe-0 0304 20 59 0- - - Z morszczuka z rodzaju Urophycis-0 - - Z kolenia i pozostałych rekinów: 0304 20 61 0- - - Z kolenia (Squalus acanthias i Scyliorhinus spp.)-0 0304 20 69 0- - - Z pozostałych rekinów-0 0304 20 71 0- - Z gładzicy (Pleuronectes platessa)-0 0304 20 73 0- - Z flądry (Planchthys flesus)-0 0304 20 75 0- - Ze śledzi (Clupea harengus, Clupea pallasii)-0 0304 20 79 0- - Z płaszczki (Lepidorhombus spp.)-0 0304 20 81 0- - Z leszcza promieniowego (Brama spp.)-0 0304 20 83 0- - Z żabnicy (Lophius spp.)-0 0304 20 85 0- - Z mintaja (Theragra chalcogramma)-0 0304 20 87 0- - Z miecznika (Xiphias gladius)-0 0304 20 91 0- - Z buławika nowozelandzkiego (Macruronus novaezealandiae)-0 0304 20 96 0- - Z pozostałych-0 0304 90- Pozostałe: 0304 90 05 0- - Z surimi-0 - - Pozostałe: 0304 90 10 0- - - Z ryb słodkowodnych-0 - - - Z pozostałych: - - - - Ze śledzi (Clupea harengus, Clupea pallasii): 0304 90 20 0- - - - - Od 1 stycznia do 14 lutego-0 0304 90 21 0- - - - - Od 15 lutego do 15 czerwca-0 0304 90 27 0- - - - - Od 16 czerwca do 31 grudnia-0 0304 90 31 0- - - - Z karmazyna (Sebastes spp.)-0 - - - - Z dorsza (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) i z ryb z gatunku Boreogadus saida: 0304 90 35 0- - - - - Z dorsza z gatunku Gadus macrocephalus-0 0304 90 38 0- - - - - Z dorsza z gatunku Gadus morhua-0 0304 90 39 0- - - - - Z pozostałych-0 0304 90 41 0- - - - Z czarniaka (z dorsza z czarnym grzbietem) (Pollachius virens)-0 0304 90 45 0- - - - Z łupacza (Melanogrammus aeglefinus)-0 - - - - Z morszczuka (Merluccius spp., Urophycis spp.): 0304 90 47 0- - - - - Z morszczuka z rodzaju Merluccius-0 0304 90 49 0- - - - - Z morszczuka z rodzaju Urophycis-0 0304 90 51 0- - - - Z płaszczki (Lepidorhombus spp.)-0 0304 90 55 0- - - - Z leszcza promieniowego (Brama spp.)-0 0304 90 57 0- - - - Z żabnicy (Lophius spp.)-0 0304 90 59 0- - - - Z witlinka błękitnego (Micromensistius poutassou lub Gadus poutassou)-0 0304 90 61 0- - - - Z mintaja (Theragra chalcogramma)-0 0304 90 65 0- - - - Z miecznika (Xiphias gladius)-0 0304 90 97 0- - - - Z pozostałych-0 0305Ryby suszone, solone lub w solance; ryby wędzone niezależnie od tego czy są poddane obróbce termicznej podczas lub przed procesem wędzenia; mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi: 0305 10 00 0- Mączki, grysiki i granulki z ryb, nadające się do spożycia przez ludzi-0 0305 20 00 0- Wątróbki, ikra i mlecze, suszone, wędzone, solone lub w solance-0 0305 30- Filety rybne, suszone, solone lub w solance, ale nie wędzone: - - Z dorsza (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus) i z ryb z gatunku Boreogadus saida: 0305 30 11 0- - - Z dorsza z gatunku Gadus macrocephalus-0 0305 30 19 0- - - Pozostałe-0 0305 30 30 0- - Z łososia z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), z łososia atlantyckiego (Salmo salar) i z łososia z Dunaju (Hucho hucho), solonego lub w solance-0 0305 30 50 0- - Z halibuta mniejszego lub grenlandzkiego (Reinhardtius hippoglossoides) solonego lub w solance-0 0305 30 90 0- - Pozostałe-0 - Ryby wędzone łącznie z filetami: 0305 41 00 0- - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hucho)-0 0305 42 00 0- - Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii)-0 0305 49- - Pozostałe: 0305 49 10 0- - - Halibut mniejszy lub grenlandzki (Reinhardtius hippoglossoides)-0 0305 49 20 0- - - Halibut atlantycki (Hippoglossus hippoglossus)-0 0305 49 30 0- - - Makrela (Scomber scombrus, Scomber australasicus, Scomber japonicus)-0 0305 49 45 0- - - Pstrąg (Salmo trutta, Oncorhynchus mykiss, Oncorhynchus clarki, Oncorhynchus aguabonita, Oncorhynchus gilae, Oncorhynchus apache i Oncorhynchus chrysogaster)-0 0305 49 50 0- - - Węgorze (Anguilla spp.)-0 0305 49 80 0- - - Pozostałe-0 - Ryby suszone, nawet solone, ale nie wędzone: 0305 51- - Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus): 0305 51 10 0- - - Suszony, niesolony-0 0305 51 90 0- - - Suszony, solony-0 0305 59- - Pozostałe: - - - Ryby z gatunku Boreogadus saida: 0305 59 11 0- - - - Suszone, niesolone-0 0305 59 19 0- - - - Suszone, solone-0 0305 59 30 0- - - Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii)-0 0305 59 50 0- - - Sardele (Engraulis spp.)-0 0305 59 60 0- - - Halibut mniejszy lub grenlandzki (Reinhardtius hippoglossoides) i halibut z Pacyfiku (Hippoglossus stenolepis)-0 0305 59 70 0- - - Halibut atlantycki (Hippoglossus hippoglossus)-0 0305 59 90 0- - - Pozostałe-0 - Ryby solone, ale nie suszone lub wędzone i ryby w solance: 0305 61 00 0- - Śledzie (Clupea harengus, Clupea pallasii)-0 0305 62 00 0- - Dorsz (Gadus morhua, Gadus ogac, Gadus macrocephalus)-0 0305 63 00 0- - Sardele (Engraulis spp.)-0 0305 69- - Pozostałe: 0305 69 10 0- - - Ryby z gatunku Boreogadus saida-0 0305 69 20 0- - - Halibut mniejszy lub grenlandzki (Reinhardtius hippoglossoides) i halibut z Pacyfiku (Hippoglossus stenolepis)-0 0305 69 30 0- - - Halibut atlantycki (Hippoglossus hippoglossus)-0 0305 69 50 0- - - Łosoś z Pacyfiku (Oncorhynchus nerka, Oncorhynchus gorbuscha, Oncorhynchus keta, Oncorhynchus tschawytscha, Oncorhynchus kisutch, Oncorhynchus masou, Oncorhynchus rhodurus), łosoś atlantycki (Salmo salar) i łosoś z Dunaju (Hucho hucho)-0 0305 69 90 0- - - Pozostałe-0 0306Skorupiaki w skorupach lub bez, żywe, świeże, chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; skorupiaki w skorupach, gotowane na parze lub w wodzie, nawet chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; mączki, grysiki i granulki ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi: - Mrożone: 0306 11- - Langusty skalne i pozostałe raki morskie (Palinurus spp., Panulirus spp., Jasus spp.): 0306 11 10 0- - - Szyjki raków morskich-0 0306 11 90 0- - - Pozostałe-0 0306 12- - Homary (Homarus spp.): 0306 12 10 0- - - Całe-0 0306 12 90 0- - - Pozostałe-0 0306 13- - Krewetki: 0306 13 10 0- - - Z rodziny pandalidae-0 0306 13 30 0- - - Krewetki z rodzaju Crangon-0 0306 13 40 0- - - Krewetki różowe głębinowe (Parapenaeus longirostris)-0 0306 13 50 0- - - Krewetki z rodzaju Penaceus-0 0306 13 80 0- - - Pozostałe-0 0306 14- - Kraby: 0306 14 10 0- - - Kraby z gatunków Paralithodes camchaticus, Chionoecetes spp. i Callinectes sapidus-0 0306 14 30 0- - - Kraby z gatunku Cancer pagurus-0 0306 14 90 0- - - Pozostałe-0 0306 19- - Pozostałe, w tym mączki, grysiki i granulki ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi: 0306 19 10 0- - - Raki słodkowodne-0 0306 19 30 0- - - Homary norweskie (Nephrops norvegicus)-0 0306 19 90 0- - - Pozostałe-0 - Nie mrożone: 0306 21 00 0- - Langusty skalne i pozostałe raki morskie (Palinurus spp., Panulirus spp., Jasus spp.)-0 0306 22- - Homary (Homarus spp.): 0306 22 10 0- - - Żywe-0 - - - Pozostałe: 0306 22 91 0- - - - Całe-0 0306 22 99 0- - - - Pozostałe-0 0306 23- - Krewetki: 0306 23 10 0- - - Z rodziny pandalidae-0 - - - Krewetki z rodzaju Crangon: 0306 23 31 0- - - - Świeże, chłodzone lub gotowane na parze lub w wodzie-0 0306 23 39 0- - - - Pozostałe-0 0306 23 90 0- - - Pozostałe-0 0306 24- - Kraby: 0306 24 10 0- - - Kraby z gatunków Paralithodes camchaticus, Chionoecetes spp. i Callinectes sapidus-0 0306 24 30 0- - - Kraby z gatunku Cancer pagurus-0 0306 24 90 0- - - Pozostałe-0 0306 29- - Pozostałe, w tym mączki, grysiki i granulki ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi: 0306 29 10 0- - - Raki słodkowodne-0 0306 29 30 0- - - Homary norweskie (Nephrops norvegicus)-0 0306 29 90 0- - - Pozostałe-0 0307Mięczaki w skorupach lub bez, żywe, świeże, chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; wodne bezkręgowce inne niż skorupiaki i mięczaki żywe, świeże chłodzone, mrożone, suszone, solone lub w solance; mączki, grysiki i granulki z wodnych bezkręgowców innych niż skorupiaki, nadające się do spożycia przez ludzi: 0307 10- Ostrygi: 0307 10 10 0- - Ostrygi płaskie (z rodzaju Ostrea), żywe i o masie z muszlą nie przekraczającej 40 g każda-0 0307 10 90 0- - Pozostałe-0 - Przegrzebki, łącznie z przegrzebkami królowej, z rodzaju Pecten, Chlamys lub Placopecten: 0307 21 00 0- - Żywe, świeże lub chłodzone-0 0307 29- - Pozostałe: 0307 29 10 0- - - Coquilles St. Jaques (Pecten maximus), mrożone-0 0307 29 90 0- - - Pozostałe-0 - Małże jadalne (Mytilus spp., Perna spp.): 0307 31- - Żywe, świeże lub chłodzone: 0307 31 10 0- - - Mytilus spp.-0 0307 31 90 0- - - Perna spp.-0 0307 39- - Pozostałe: 0307 39 10 0- - - Mytilus spp.-0 0307 39 90 0- - - Perna spp.-0 - Mątwy (Sepia officinalis, Rossia macrosoma, Sepiola spp.) oraz głowonogi (Ommastrephes spp., Loligo spp., Nototodarus spp., Sepioteuthis spp.): 0307 41- - Żywe, świeże lub chłodzone: 0307 41 10 0- - - Mątwy (Sepia officinalis, Rossia macrosoma, Sepiola spp.)-0 - - - Głowonogi (Ommastrephes spp., Loligo spp., Nototodarus spp., Sepioteuthis spp.): 0307 41 91 0- - - - Loligo spp., Ommastrephes sagitatus-0 0307 41 99 0- - - - Pozostałe-0 0307 49- - Pozostałe: - - - Mrożone: - - - - Mątwy (Sepia officinalis, Rossia macrosoma, Sepiola spp.): - - - - - Z rodzaju Sepiola: 0307 49 01 0- - - - - - Mątwa mniejsza (Sepiola rondeleti)-0 0307 49 11 0- - - - - - Pozostałe-0 0307 49 18 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Głowonogi (Ommastrephes spp., Loligo spp., Nototodarus spp., Sepioteuthis spp.): - - - - - Loligo spp.: 0307 49 31 0- - - - - - Loligo vulgaris-0 0307 49 33 0- - - - - - Loligo pealei-0 0307 49 35 0- - - - - - Loligo patagonica-0 0307 49 38 0- - - - - - Pozostałe-0 0307 49 51 0- - - - - Ommastrephes sagittatus-0 0307 49 59 0- - - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 0307 49 71 0- - - - Mątwy (Sepia officinalis, Rossia macrosoma, Sepiola spp.)-0 - - - - Głowonogi (Ommastrephes spp., Loligo spp., Nototodarus spp., Sepioteuthis spp.): 0307 49 91 0- - - - - Loligo spp., Ommastrephes sagittatus-0 0307 49 99 0- - - - - Pozostałe-0 - Ośmiornice (Octopus spp.): 0307 51 00 0- - Żywe, świeże lub chłodzone-0 0307 59- - Pozostałe: 0307 59 10 0- - - Mrożone-0 0307 59 90 0- - - Pozostałe-0 0307 60 00 0- Ślimaki, inne niż ślimaki morskie-0 - Pozostałe, w tym mączki, grysiki i granulki z wodnych bezkręgowców innych niż skorupiaki, nadające się do spożycia przez ludzi: 0307 91 00 0- - Żywe, świeże lub chłodzone-0 0307 99- - Pozostałe: - - - Mrożone: 0307 99 11 0- - - - Illex spp.-0 0307 99 13 0- - - - Naga venus i pozostałe gatunki z rodziny Veneridae-0 0307 99 15 0- - - - Meduzy (Rhopilema spp.)-0 0307 99 18 0- - - - Pozostałe bezkręgowce wodne-0 0307 99 90 0- - - Pozostałe-0 0404Serwatka, nawet zagęszczona, lub zawierająca dodatek cukru albo innego środka słodzącego; produkty składające się ze składników naturalnego mleka zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 0404 10- Serwatka i serwatka zmodyfikowana, nawet zagęszczona lub zawierająca dodatek cukru lub innego środka słodzącego: - - W proszku, granulkach lub innej stałej postaci: - - - Nie zawierająca dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 02 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 04 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 06 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 12 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 14 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 16 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - Pozostałe, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 26 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 28 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 32 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 34 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 36 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 38 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - Pozostała: - - - Nie zawierająca dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 48 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 52 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 54 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 56 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 58 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 62 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - Pozostała, o zawartości protein w masie (zawartość azotu x 6,38): - - - - Nie przekraczającej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 72 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 74 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 76 0- - - - - Powyżej 27%-14 - - - - Powyżej 15%, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 10 78 0- - - - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 10 82 0- - - - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 10 84 0- - - - - Powyżej 27%-14 0404 90- Pozostałe: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 90 21 0- - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 90 23 0- - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 90 29 0- - - Powyżej 27%-14 - - Pozostałe, o zawartości tłuszczu w masie: 0404 90 81 0- - - Nie przekraczającej 1,5%-14 0404 90 83 0- - - Powyżej 1,5%, ale nie przekraczającej 27%-14 0404 90 89 0- - - Powyżej 27%-14 0501 00 00 0Włosy ludzkie nieobrobione, również myte lub odtłuszczone; odpadki ludzkich włosów-0 0502Szczecina i sierść świń lub dzików; sierść borsuka i inna sierść do wyrobu szczotek i pędzli; odpadki takiej szczeciny lub sierści: 0502 10 00 0- Szczecina i sierść świń lub dzików oraz odpadki szczeciny lub sierści-0 0502 90 00 0- Pozostałe-0 0503 00 00 0Włosie końskie i odpadki z niego, nawet w postaci warstwy na nośniku lub bez nośnika-0 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe-0 0504 00 00 9- Pozostałe-0 0505Skóry i inne części ptaków z ich piórami lub puchem, pióra i części piór (nawet darte) oraz puch, nie bardziej obrobione niż oczyszczone, zdezynfekowane lub zakonserwowane; proszek i odpadki z piór lub części piór: 0502 10- Pióra używane do wypychania; puch: 0502 10 10 0- - Surowe-0 0502 10 90 0- - Pozostałe-0 0505 90 00 0- Pozostałe-0 0506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów: 0506 10 00 0- Osseina i kości poddane działaniu kwasu-0 0506 90 00 0- Pozostałe-0 0507Kość słoniowa, skorupy żółwiowe, fiszbiny i frędzle, rogi, rogi jelenie, kopyta, paznokcie, szpony, pazury i dzioby, nie obrobione lub wstępnie przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu; proszek i odpadki tych produktów: 0507 10 00 0- Kość słoniowa; proszek i odpadki kości słoniowej-0 0507 90 00 0- Pozostałe-0 0508 00 00 0Koral i podobne materiały, nie obrobione lub wstępnie przygotowane lecz nie obrobione inaczej; skorupy mięczaków, skorupiaków lub szkarłupni i kości sepii, nie obrobione lub wstępnie przygotowane, ale nie przycięte dla nadania kształtu, proszek i ich odpadki-0 0509 00Gąbki naturalne pochodzenia zwierzęcego: 0509 00 10 0- Surowe-0 0509 00 90 0- Pozostałe-0 0510 00 00 0Ambra szara, strój bobrowy, cybet i piżmo; kantarydyna; żółć, nawet suszona; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane do przygotowania produktów farmaceutycznych, świeże, chłodzone, mrożone albo inaczej tymczasowo zakonserwowane-0 0511Produkty pochodzenia zwierzęcego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; martwe zwierzęta objęte działami 1 lub 3, nie nadające się do spożycia przez ludzi: 0511 10 00- Nasienie zwierząt gospodarskich: 0511 10 00 1- - Bydlęce-0 0511 10 00 9- - Pozostałe-0 - Pozostałe: 0511 91- - Produkty z ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych; martwe zwierzęta objęte działem 3: 0511 91 10 0- - - Odpadki rybne-0 0511 91 90 0- - - Pozostałe-0 0511 99- - Pozostałe: 0511 99 10 0- - - Ścięgna; ścinki i podobne odpady surowych skór lub skórek-0 0511 99 50- - - Embriony zwierząt gospodarskich: 0511 99 50 1- - - - Bydlęce-0 0511 99 50 9- - - - Pozostałe-0 0511 99 80- - - Pozostałe: 0511 99 80 1- - - - Komórki jaj zwierząt gospodarskich-0 0511 99 80 9- - - - Pozostałe-0 0601Bulwy, korzenie bulwiaste, cebulki, łodygi podziemne i kłącza w stanie uśpienia roślin, wegetacji lub kwitnienia; rośliny cykorii i jej korzenie inne niż objęte pozycją nr 1212: 0601 10- Cebulki, bulwy, korzenie bulwiaste, łodygi podziemne i kłącza w stanie uśpienia roślin: 0601 10 10 0- - Hiacyntyszt.0 0601 10 20 0- - Narcyzyszt.0 0601 10 30 0- - Tulipanyszt.0 0601 10 40 0- - Gladioleszt.0 0601 10 90 0- - Pozostałe-0 0601 20- Cebulki, bulwy, korzenie bulwiaste, łodygi podziemne i kłącza w stanie wegetacji lub kwitnienia; rośliny cykorii i jej korzenie: 0601 20 10 0- - Rośliny cykorii i jej korzenie-0 0601 20 30 0- - Orchidee, hiacynty, narcyzy i tulipany-0 0601 20 90 0- - Pozostałe-0 0602Pozostałe rośliny żywe (łącznie z ich korzeniami), sadzonki i zrazy; grzybnia: 0602 10- Nieukorzenione sadzonki i zrazy: 0602 10 10 0- - Winorośli-0 0602 10 90 0- - Pozostałe-0 0602 20- Drzewa, krzewy i krzaki gatunków rodzących jadalne owoce lub orzechy, szczepione lub nie: 0602 20 10 0- - Sadzonki winorośli, szczepione lub ukorzenione-0 0602 20 90 0- - Pozostałe-0 0602 30 00 0- Rododendrony i azalie, szczepione lub nie-0 0602 40- Róże, szczepione lub nie: 0602 40 10 0- - Nie oczkowane, ani nie szczepioneszt.0 0602 40 90 0- - Oczkowane lub szczepioneszt.0 0602 90- Pozostałe: 0602 90 10 0- - Grzybnia-0 0602 90 20 0- - Rośliny ananasa-0 0602 90 30 0- - Rośliny warzyw i truskawek-0 - - Pozostałe: - - - Rośliny rosnące na wolnym powietrzu: - - - - Drzewa, krzewy i krzaki: 0602 90 41 0- - - - - Drzewa leśne-0 - - - - - Pozostałe: 0602 90 45 0- - - - - - Ukorzenione sadzonki i młode rośliny-0 0602 90 49 0- - - - - - Pozostałe-0 - - - - Pozostałe rośliny rosnące na wolnym powietrzu: 0602 90 51 0- - - - - Byliny-0 0602 90 59 0- - - - - Pozostałe-0 - - - Rośliny rosnące w pomieszczeniach: 0602 90 70 0- - - - Ukorzenione sadzonki i młode rośliny, wyłączając kaktusy-0 - - - - Pozostałe: 0602 90 91 0- - - - - Rośliny kwiatowe z pączkami lub kwiatami, wyłączając kaktusy-0 0602 90 99 0- - - - - Pozostałe-0 0604Liście, gałęzie i inne części roślin, bez kwiatów lub pączków kwiatowych oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0604 10- Mchy i porosty: 0604 10 10 0- - Mech reniferowy-0 0604 10 90 0- - Pozostałe-0 - Pozostałe: 0604 91- - Świeże: - - - Choinki gwiazdkowe: 0604 91 21 0- - - - Jodła kaukaska [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jedna z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)szt.0 0604 91 29 0- - - - Pozostałeszt.0 - - - Gałązki iglaste: 0604 91 41 0- - - - Z jodły kaukaskiej [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jednej z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)-0 0604 91 49 0- - - - Pozostałe-0 0604 91 90 0- - - Pozostałe-0 0604 99- - Pozostałe: 0604 99 10 0- - - Przygotowane tylko przez suszenie-0 0604 99 90 0- - - Pozostałe-0 0701Ziemniaki świeże lub chłodzone: 0701 10 00 0- Sadzeniaki-0 0704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone: 0704 20 00 0- Brukselka-10 0704 90- Pozostałe: 0704 90 10 0- - Biała kapusta i czerwona kapusta-10 0704 90 90 0- - Pozostałe-10 0705Sałata (Lactuca sativa) i cykoria (Cichorium spp.), świeże lub chłodzone: - Sałata: 0705 19 00 0- - Pozostała-10 - Cykoria: 0705 21 00 0- - Endywia (Cichorium intybus var. foliosum)-10 0705 29 00 0- - Pozostała-10 0706Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, selery, rzodkiewki i podobne korzenie jadalne, świeże lub chłodzone: 0706 10 00 0- Marchew i rzepa-10 0708Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone: 0708 20- Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.): 0708 20 20 0- - Od 1 stycznia do 30 czerwca-10 0708 20 90 0- - Od 1 lipca do 30 września-10 0708 20 95 0- - Od 1 października do 31 grudnia-10 0708 90 00 0- Inne warzywa strączkowe-10 0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone: 0709 10 00 0- Karczochy-0 0709 20 00 0- Szparagi-5 0709 30 00 0- Oberżyny (bakłażany)-0 0709 40 00 0- Selery inne niż seler korzeniowy-0 - Grzyby i trufle: 0709 52 00 0- - Trufle-0 0709 70 00 0- Szpinak, szpinak nowozelandzki i szpinak ogrodowy-10 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: - Warzywa strączkowe, nawet łuskane: 0710 22 00 0- - Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.)-7 0710 29 00 0- - Pozostałe-7 0710 30 00 0- Szpinak, szpinak nowozelandzki i szpinak ogrodowy-7 0710 40 00 0- Kukurydza cukrowa-7 0710 90 00 0- Mieszanki warzyw-7 0711Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym dwutlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia: 0711 10 00 0- Cebula-0 0711 20- Oliwki: 0711 20 10 0- - Do celów innych niż produkcja oliwy-0 0711 20 90 0- - Pozostałe-0 0711 30 00 0- Kapary-0 0711 40 00 0- Ogórki i korniszony-0 0711 90- Inne warzywa; mieszanki warzyw: - - Warzywa: 0711 90 10 0- - - Owoce z rodzaju Capsicum i z rodzaju Pimenta, z wyjątkiem słodkiej papryki-0 0711 90 30 0- - - Kukurydza cukrowa-0 - - - Grzyby: 0711 90 40 0- - - - Z rodzaju Agaricus-0 0711 90 60 0- - - - Pozostałe-0 0711 90 70 0- - - Pozostałe-0 0711 90 90 0- - Mieszanki warzyw-0 0712Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nie przetworzone: 0712 30 00 0- Grzyby i trufle-0 0712 90- Inne warzywa; mieszanki warzyw: - - Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata): 0712 90 11 0- - - Odmiany siewne-0 0712 90 19 0- - - Pozostałe-0 0712 90 30 0- - Pomidory-0 0712 90 50 0- - Marchew-0 0712 90 90 0- - Pozostałe-0 0713Suszone warzywa strączkowe, łuskane, ze skórką lub bez albo dzielone: 0713 10- Groch (Pisum sativum): 0713 10 10 0- - Siewny-0 0713 10 90 0- - Pozostały-0 0713 20 00 0- Cieciorka (ciecierzyca)-0 - Fasola (Vigna spp., Phaseolus spp.): 0713 31 00 0- - Fasola z gatunku Vigna mungo (L.) Hepper lub Vigna radiata (L.) Wilczek-0 0713 32 00 0- - Fasolka czerwona mała (Adzuki), (Phaseolus lub Vigna angularis)-0 0713 33- - Fasola, łącznie z białą groszkową (Phaseolus vulgaris): 0713 33 10 0- - - Siewna-0 0713 33 90 0- - - Pozostała-0 0713 39 00 0- - Pozostałe-0 0713 40 00 0- - Soczewica-0 0713 50 00 0- Bób (Vicia faba var. major) i bobik (Vicia faba var. equina, Vicia faba var. minor)-0 0713 90- Pozostałe: 0713 90 10 0- - Siewne-0 0713 90 90 0- - Pozostałe-0 0714Maniok, maranta, salep, karczochy jerozolimskie, słodkie ziemniaki i podobne korzenie i bulwy o dużej zawartości skrobi i inuliny, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, w plastrach lub nie, w postaci grudek lub nie; rdzeń sagowca: 0714 10- Maniok (cassava): 0714 10 10 0- - Granulki z mąki lub grysiku-0 - - Pozostały: 0714 10 91 0- - - W rodzaju używanego do spożycia przez ludzi, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przewyższającej 28 kg, zarówno świeży i cały lub bez skórki i mrożony, nawet w plasterkach-0 0714 10 99 0- - - Pozostały-0 0714 20- Słodkie ziemniaki: 0714 20 10 0- - Świeże, całe, przeznaczone do spożycia przez ludzi-0 0714 20 90 0- - Pozostałe-0 0714 90- Pozostałe: - - Maranta, salep i podobne korzenie i bulwy o dużej zawartości skrobi: 0714 90 11 0- - - W rodzaju używanych do spożycia przez ludzi, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 28 kg, zarówno świeże i całe lub bez skórki i mrożone, nawet w plasterkach-0 0714 90 19 0- - - Pozostałe-0 0714 90 90 0- - Pozostałe-0 0801Orzechy kokosowe, orzechy brazylijskie i orzechy nerkowca, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane: - Orzechy kokosowe: 0801 11 00 0- - Wysuszone-0 0801 19 00 0- - Pozostałe-0 - Orzechy brazylijskie: 0801 21 00 0- - W łupinach-0 0801 22 00 0- - Bez łupin-0 - Orzechy nerkowca: 0801 31 00 0- - W łupinach-0 0801 32 00 0- - Bez łupin-0 0802Pozostałe orzechy, świeże lub suszone, nawet łuskane lub obrane: - Migdały: 0802 11- - W łupinie: 0802 11 10 0- - - Gorzkie-0 0802 11 90 0- - - Pozostałe-0 0802 12- - Bez łupiny: 0802 12 10 0- - - Gorzkie-0 0802 12 90 0- - - Pozostałe-0 - Orzechy laskowe (Colyrus spp.): 0802 21 00 0- - W łupinie-0 0802 22 00 0- - Bez łupiny-0 - Orzechy włoskie: 0802 31 00 0- - W łupinie-0 0802 32 00 0- - Bez łupiny-0 0802 40 00 0- Kasztany (Castanea spp.)-0 0802 50 00 0- Pistacje-0 0802 90- Pozostałe: 0802 90 10 0- - Pecan-0 0802 90 30 0- - Areca (lub betel) i cola-0 0802 90 50 0- - Orzechy sosny-0 0802 90 60 0- - Orzechy makadamia-0 0802 90 85 0- - Pozostałe-0 0803 00Banany łącznie z plantanami, świeże lub suszone: - Świeże: 0803 00 11 0- - Plantany-0 0803 00 19 0- - Pozostałe-0 0803 00 90 0- Suszone-0 0804Daktyle, figi, ananasy, awokado, guawa, mango i smaczelina, świeże lub suszone: 0804 10 00 0- Daktyle-0 0804 20- Figi: 0804 20 10 0- - Świeże-0 0804 20 90 0- - Suszone-0 0804 30 00 0- Ananasy-0 0804 40- Awokado: 0804 40 20 0- - Od 1 stycznia do 31 maja-0 0804 40 90 0- - Od 1 czerwca do 30 listopada-0 0804 40 95 0- - Od 1 do 31 grudnia-0 0804 50 00 0- Guawa, mango i smaczelina-0 0805Owoce cytrusowe, świeże lub suszone: 0805 10- Pomarańcze: - - Pomarańcze słodkie, świeże: 0805 10 10 0- - - Krwiste i półkrwiste-0 - - - Pozostałe: 0805 10 30 0- - - - Nawele, Naweliny, Nawelaty, Salustiany, Vernasy, Valencjany, Maltańskie, Szamutiasy, Ovalisy, Trovita i Hamliny-0 0805 10 50 0- - - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: 0805 10 82 0- - - Od 1 stycznia do 31 marca-0 0805 10 84 0- - - Od 1 kwietnia do 15 października-0 0805 10 86 0- - - Od 16 października do 31 grudnia-0 0805 20- Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe: 0805 20 10 0- - Klementynki-0 0805 20 30 0- - Monrealesy i satsumas-0 0805 20 50 0- - Mandarynki i wilkingi-0 0805 20 70 0- - Tangeryny-0 0805 20 90 0- - Pozostałe-0 0805 30- Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum) i limy (Citrus aurantifolia): 0805 30 10 0- - Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum)-0 0805 30 90 0- - Limy (Citrus aurantifolia)-0 0805 40- Grejpfruty: 0805 40 20 0- - Od 1 stycznia do 30 kwietnia-0 0805 40 90 0- - Od 1 maja do 31 października-0 0805 40 95 0- - Od 1 listopada do 31 grudnia-0 0805 90 00 0- Pozostałe-0 0806Winogrona, świeże lub suszone: 0806 20- Suszone: - - W bezpośrednich pojemnikach o masie netto nie przekraczającej 2 kg: 0806 20 11 0- - - Rodzynki-0 0806 20 12 0- - - Sułtanki-0 0806 20 18 0- - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 0806 20 91 0- - - Rodzynki-0 0806 20 92 0- - - Sułtanki-0 0806 20 98 0- - - Pozostałe-0 0807Melony (łącznie z arbuzami) i papaje, świeże: - Melony (łącznie z arbuzami): 0807 11 00 0- - Arbuzy-9 0807 19 00 0- - Pozostałe-9 0807 20 00 0- Papaje-0 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 20- Gruszki i pigwy: - - Gruszki: 0808 20 10 0- - - Na wino gruszkowe, luzem, od 1 sierpnia do 31 grudnia-0 0808 20 50- - - Pozostałe: 0808 20 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 lipca-0 0808 20 50 9- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia-0 0808 20 90 0- - Pigwy-0 0809Morele, wiśnie, brzoskwinie (łącznie z nektarynkami), śliwki i owoce tarniny, świeże: 0809 10 00 0- Morele-8 0809 30- Brzoskwinie łącznie z nektarynkami: 0809 30 10 0- - Nektaryny-9 0809 30 90 0- - Pozostałe-9 0810Pozostałe owoce, świeże: 0810 30- Czarne, białe lub czerwone porzeczki oraz agrest: 0810 30 10 0- - Czarne porzeczki-9 0810 30 30 0- - Czerwone porzeczki-9 0810 30 90 0- - Pozostałe-9 0810 40- Żurawiny, czarne jagody i inne owoce z rodzaju Vaccinium: 0810 40 10 0- - Brusznice albo żurawiny górskie (owoce z gatunku Vaccinium vitis­idaea)-0 0810 40 30 0- - Owoce z gatunku Vaccinium myrtillus-0 0810 40 50 0- - Owoce z gatunku Vaccinium macrocarpon i Vaccinium corymbosum-0 0810 40 90 0- - Pozostałe-0 0810 50- Owoce kiwi: 0810 50 10 0- - Od 1 stycznia do 14 maja-0 0810 50 20 0- - Od 15 maja do 15 listopada-0 0810 50 30 0- - Od 16 listopada do 31 grudnia-0 0810 90- Pozostałe: 0810 90 30 0- - Tamaryndy, jabłka nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca-0 0810 90 40 0- - Owoce męczennicy, owoce oskomianu (carambola) i pitahaya-0 0810 90 85 0- - Pozostałe-0 0811Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0811 10- Truskawki i poziomki: - - Zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0811 10 11 0- - - O zawartości cukru przewyższającej 13% masy-9 0811 10 19 0- - - Pozostałe-9 0811 10 90 0- - Pozostałe-9 0812Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo (na przykład gazowym dwutlenkiem siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia: 0812 10 00 0- Wiśnie i czereśnie-0 0812 20 00 0- Truskawki i poziomki-0 0812 90- Pozostałe: 0812 90 10 0- - Morele-0 0812 90 20 0- - Pomarańcze-0 0812 90 30 0- - Papaje-0 0812 90 40 0- - Owoce z gatunku Vaccinium myrtillus-0 0812 90 50 0- - Czarne porzeczki-0 0812 90 60 0- - Maliny-0 0812 90 70 0- - Owoce guawy, mango, smaczeliny, tamaryndy, nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, męczennicy, oskomianu (carambola), pitahaya i orzechy tropikalne-0 0812 90 95 0- - Pozostałe-0 0813Owoce suszone, inne niż z pozycji od nr 0801 do 0806; mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: 0813 10 00 0- Morele-0 0813 20 00 0- Śliwki-0 0813 30 00 0- Jabłka-0 0813 40- Pozostałe owoce: 0813 40 10 0- - Brzoskwinie łącznie z nektarynami-0 0813 40 30 0- - Gruszki-0 0813 40 50 0- - Papaje-0 0813 40 60 0- - Tamaryndy-0 0813 40 70 0- - Owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, męczennicy, oskomianu (carambola) i pitahaya-0 0813 40 95 0- - Pozostałe-0 0813 50- Mieszanki orzechów lub suszonych owoców objętych niniejszym działem: - - Mieszanki z suszonych owoców innych niż z pozycji od nr 0801 do 0806: - - - Nie zawierające suszonych śliwek: 0813 50 12 0- - - - Z owoców papaya, tamaryndy, nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoców kanawalii, owoców sączyńca, męczennicy, oskomianu (carambola) i pitahaya-0 0813 50 15 0- - - - Pozostałe-0 0813 50 19 0- - - Zawierające suszone śliwki-0 - - Mieszanki wyłącznie z suszonych orzechów z pozycji nr 0801 i 0802: 0813 50 31 0- - - Z orzechów tropikalnych-0 0813 50 39 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe mieszanki: 0813 50 91 0- - - Nie zawierające suszonych śliwek lub fig-0 0813 50 99 0- - - Pozostałe-0 0814 00 00 0Skórki owoców cytrusowych i melonów (łącznie z arbuzami), świeże, mrożone, suszone lub zakonserwowane tymczasowo w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących-0 0901Kawa, nawet palona lub bezkofeinowa; łupinki i łuski kawy; substytuty kawy zawierające kawę naturalną w każdej proporcji: - Kawa, nie palona: 0901 11 00 0- - Nie pozbawiona kofeiny-0 0901 12 00 0- - Bezkofeinowa-0 - Kawa, palona: 0901 21 00 0- - Nie pozbawiona kofeiny-0 0901 22 00 0- - Bezkofeinowa-0 0901 90- Pozostałe: 0901 90 10 0- - Łupinki i łuski kawy-0 0901 90 90 0- - Substytuty kawy zawierające kawę naturalną-0 0902Herbata, nawet aromatyzowana: 0902 10 00 0- Herbata zielona (nie fermentowana) w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg-0 0902 20 00 0- Inna herbata zielona (nie fermentowana)-0 0902 30 00 0- Herbata czarna (fermentowana) i herbata częściowo fermentowana, w bezpośrednim opakowaniu o zawartości nie przekraczającej 3 kg-0 0902 40 00 0- Pozostała herbata czarna (fermentowana) i inna herbata częściowo fermentowana-0 0903 00 00 0Herbata paragwajska-0 0904Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta: - Pieprz: 0904 11- - Nie rozgniatany ani nie mielony: 0904 11 10 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-0 0904 11 90 0- - - Pozostały-0 0904 12 00 0- - Rozgniatany lub mielony-0 0904 20- Owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta, suszone, lub rozgniatane lub mielone: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0904 20 10 0- - - Słodka papryka-0 - - - Pozostałe: 0904 20 31 0- - - - Z rodzaju Capsicum do produkcji pieprzu tureckiego lub barwników oleożywicznych Capsicum-0 0904 20 35 0- - - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-0 0904 20 39 0- - - - Pozostałe-0 0904 20 90 0- - Rozgniatany lub mielony-0 0905 00 00 0Wanilia-0 0906Cynamon i kwiaty cynamonowca: 0906 10 00 0- Nie rozgniatane ani nie mielone-0 0906 20 00 0- Rozgniatane lub mielone-0 0907 00 00 0Goździki (całe owoce, kwiaty i szypułki)-0 0908Gałka muszkatołowa, kwiat muszkatołowy i kardamony: 0908 10- Gałka muszkatołowa: 0908 10 10 0- - Nie rozgniatana ani nie mielona, do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-0 0908 10 90 0- - Pozostała-0 0908 20- Kwiat muszkatołowy: 0908 20 10 0- - Nie rozgniatany ani nie mielony-0 0908 20 90 0- - Rozgniatany lub mielony-0 0908 30 00 0- Kardamony-0 0909Nasiona anyżku, badianu, kopru, kolendry, kminu i kminku; jagody jałowca: 0909 10- Nasiona anyżku i badianu: 0909 10 10 0- - Nasiona anyżku-0 0909 10 90 0- - Nasiona badianu-0 0909 20 00 0- Nasiona kolendry-0 0909 30- Nasiona kminu: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0909 30 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-4 0909 30 19 0- - - Pozostałe-4 0909 30 90 0- - Rozgniatane lub mielone-4 0909 40- Nasiona kminku: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0909 40 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-4 0909 40 19 0- - - Pozostałe-4 0909 40 90 0- - Rozgniatane lub mielone-4 0909 50- Nasiona kopru; jagody jałowca: - - Nie rozgniatane ani nie mielone: 0909 50 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów-0 0909 50 19 0- - - Pozostałe-0 0909 50 90 0- - Rozgniatane lub mielone-0 0910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 0910 10- Imbir: - - Całe korzenie, części lub plasterki: 0910 10 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych lub rezinoidów (żywic termoutwardzalnych)-0 0910 10 19 0- - - Pozostałe-0 0910 10 90 0- - Pozostałe-0 0910 20- Szafran: 0910 20 10 0- - Nie rozgniatany ani nie mielony-0 0910 20 90 0- - Rozgniatany lub mielony-0 0910 30 00 0- Kurkuma-0 0910 40- Tymianek; liście laurowe: - - Tymianek: - - - Nie rozgniatany ani nie mielony: 0910 40 11 0- - - - Tymianek dziki (Thymus serpyllum)-0 0910 40 13 0- - - - Pozostały-0 0910 40 19 0- - - Rozgniatany lub mielony-0 0910 40 90 0- - Liście laurowe-0 0910 50 00 0- Curry-0 - Inne przyprawy korzenne: 0910 91- - Mieszanki wymienione w uwadze 1 (b) do niniejszego działu: 0910 91 10 0- - - Nie rozgniatane ani nie mielone-0 0910 91 90 0- - - Rozgniatane lub mielone-0 0910 99- - Pozostałe: 0910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki-0 - - - Pozostałe: 0910 99 91 0- - - - Nie rozgniatane ani nie mielone-0 0910 99 99 0- - - - Rozgniatane lub mielone-0 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 10 00 0- Pszenica durum-0 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu-15 - - Pozostały orkisz, pszenica zwykła i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwykłej i mieszanki żyta z pszenicą: 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwykłej-15 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą-15 1001 90 99 0- - - Pozostałe-15 1002 00 00 0Żyto-15 1003 00Jęczmień: 1003 00 10 0- Nasiona-18 1003 00 90 0- Pozostały-18 1004 00 00 0Owies-15 1005Kukurydza (ziarna): 1005 10- Nasiona: - - Hybrydy: 1005 10 11 0- - - Hybrydy podwójne i hybrydy szczytowo-krzyżowe-0 1005 10 13 0- - - Hybrydy trójkrzyżowe-0 1005 10 15 0- - - Hybrydy zwykłe-0 1005 10 19 0- - - Pozostałe-0 1005 10 90 0- - Pozostałe-0 1006Ryż: 1006 10- Ryż nie łuskany: 1006 10 10 0- - Siewny-0 - - Pozostały: - - - Sparzony: 1006 10 21 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 10 23 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 10 25 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 10 27 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 - - - Pozostały: 1006 10 92 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 10 94 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 10 96 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 10 98 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 1006 20- Ryż łuskany (brązowy): - - Parzony: 1006 20 11 0- - - Okrągłoziarnisty-0 1006 20 13 0- - - Średnioziarnisty-0 - - - Długoziarnisty: 1006 20 15 0- - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 20 17 0- - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 - - Pozostały: 1006 20 92 0- - - Okrągłoziarnisty-0 1006 20 94 0- - - Średnioziarnisty-0 - - - Długoziarnisty: 1006 20 96 0- - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 20 98 0- - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 1006 30- Ryż całkowicie lub częściowo bielony, również polerowany lub glazurowany: - - Ryż półbielony: - - - Parzony: 1006 30 21 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 30 23 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 30 25 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 30 27 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 - - - Pozostały: 1006 30 42 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 30 44 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 30 46 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 30 48 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 - - Ryż całkowicie bielony: - - - Parzony: 1006 30 61 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 30 63 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 30 65 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 30 67 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 - - - Pozostały: 1006 30 92 0- - - - Okrągłoziarnisty-0 1006 30 94 0- - - - Średnioziarnisty-0 - - - - Długoziarnisty: 1006 30 96 0- - - - - O stosunku długości do szerokości większym niż 2, ale poniżej 3-0 1006 30 98 0- - - - - O stosunku długości do szerokości równym 3 lub większym niż 3-0 1003 40 00 0- Ryż łamany-0 1007 00Ziarno sorgo: 1007 00 10 0- Hybrydy siewne-0 1007 00 90 0- Pozostałe-0 1008Nasiona gryki, prosa i mozgi kanaryjskiej; pozostałe zboża: 1008 10 00 0- Gryka-0 1008 20 00 0- Proso-0 1008 30 00 0- Mozga kanaryjska-0 1008 90- Pozostałe zboża: 1008 90 10 0- - Pszenżyto (Triticale)-0 1008 90 90 0- - Pozostałe-0 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum-15 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwykłej i orkisza-15 1101 00 90 0- Mąka żytnio­pszenna-15 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia-15 1102 20- Mąka kukurydziana: 1102 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%-15 1102 20 90 0- - Pozostała-15 1102 30 00 0- Mąka ryżowa-0 1102 90- Pozostałe: 1102 90 10 0- - Mąka jęczmienna-15 1102 90 30 0- - Mąka owsiana-15 1102 90 90 0- - Pozostałe-15 1103Kasze, grysiki i granulki zbożowe: - Kasze i grysiki: 1103 12 00 0- - Z owsa-15 1103 13- - Z kukurydzy: 1103 13 10 0- - - O zawartości tłuszczu nie przekraczającej 1,5% masy-15 1103 13 90 0- - - Pozostałe-15 1103 14 00 0- - Z ryżu:-0 1103 19- - Z pozostałych zbóż: 1103 19 10 0- - - Z żyta-15 1103 19 30 0- - - Z jęczmienia-15 1103 19 90 0- - - Pozostałe-15 - Granulki: 1103 21 00 0- - Z pszenicy-15 1103 29- - Z pozostałych zbóż: 1103 29 10 0- - - Z żyta-15 1103 29 20 0- - - Z jęczmienia-15 1103 29 30 0- - - Z owsa-15 1103 29 40 0- - - Z kukurydzy-15 1103 29 50 0- - - Z ryżu-15 1103 29 90 0- - - Pozostałe-15 1104Ziarna zbóż obrobione w inny sposób (na przykład łuszczone, miażdżone, płatkowane, perełkowane, śrutowane lub krojone), z wyjątkiem ryżu objętego pozycją nr 1006; zarodki zbóż całe, miażdżone, płatkowane lub mielone: - Ziarna miażdżone i płatkowane: 1104 11- - Jęczmienia: 1104 11 10 0- - - Miażdżone-15 1104 11 90 0- - - Płatkowane-15 1104 12- - Owsa: 1104 12 10 0- - - Miażdżone-15 1104 12 90 0- - - Płatkowane-15 1104 19- - Pozostałych zbóż: 1104 19 10 0- - - Pszenicy-15 1104 19 30 0- - - Żyta-15 1104 19 50 0- - - Kukurydzy-15 - - - Pozostałe: 1104 19 91 0- - - - Ryż płatkowany-15 1104 19 99 0- - - - Pozostałe-15 - Pozostałe obrobione ziarna (na przykład łuszczone, perełkowane, krojone lub śrutowane): 1104 21- - Jęczmienia: 1104 21 10 0- - - Łuszczone (łuskane lub obierane)-15 1104 21 30 0- - - Łuszczone i krojone lub śrutowane ("Grütze" lub "grutten")-15 1104 21 50 0- - - Perełkowane-15 1104 21 90 0- - - Obrobione wyłącznie przez śrutowanie-15 1104 21 99 0- - - Pozostałe-15 1104 22- - Owsa: 1104 22 20 0- - - Łuszczone (łuskane lub obierane)-15 1104 22 30 0- - - Łuszczone i krojone lub śrutowane ("Grütze" lub "grutten")-15 1104 22 50 0- - - Perełkowane-15 1104 22 90 0- - - Obrobione wyłącznie przez śrutowanie-15 1104 22 98 0- - - Pozostałe-15 1104 23- - Kukurydzy: 1104 23 10 0- - - Łuszczone (łuskane lub obierane), nawet krojone lub śrutowane-15 1104 23 30 0- - - Perełkowane-15 1104 23 90 0- - - Obrobione wyłącznie przez śrutowanie-15 1104 23 99 0- - - Pozostałe-15 1104 29- - Pozostałych zbóż: - - - Łuszczone (łuskane lub obierane), nawet krojone lub śrutowane: 1104 29 11 0- - - - Pszenicy-15 1104 29 15 0- - - - Żyta-15 1104 29 19 0- - - - Pozostałych-15 - - - Perełkowane: 1104 29 31 0- - - - Pszenicy-15 1104 29 35 0- - - - Żyta-15 1104 29 39 0- - - - Pozostałe-15 - - - Obrobione wyłącznie przez śrutowanie: 1104 29 51 0- - - - Pszenicy-15 1104 29 55 0- - - - Żyta-15 1104 29 59 0- - - - Pozostałe-15 - - - Pozostałe: 1104 29 81 0- - - - Pszenicy-15 1104 29 85 0- - - - Żyta-15 1104 29 89 0- - - - Pozostałe-15 1104 30- Zarodki zbóż, całe, miażdżone, płatkowane lub mielone: 1104 30 10 0- - Z pszenicy-15 1104 30 90 0- - Z pozostałych zbóż-15 1106Mąka, grysik i puder z suszonych roślin strączkowych objętych pozycją nr 0713, z sago, korzeni lub bulw objętych pozycją nr 0714 lub produktów objętych Działem 8: 1106 10 00 0- Z suszonych roślin strączkowych objętych pozycją nr 0713-0 1106 20- Z sago lub z korzeni lub bulw objętych pozycją nr 0714: 1106 20 10 0- - Denaturowane-0 1106 20 90 0- - Pozostałe-0 1106 30- Z produktów objętych Działem 8: 1106 30 10 0- - Z bananów-0 1106 30 90 0- - Pozostałe-0 1109 00 00 0Gluten pszenny, suszony lub nie-14 1201 00Ziarno soji, nawet łamane: 1201 00 10 0- Siewne-0 1201 00 90 0- Pozostałe-0 1202Orzeszki ziemne, nie palone ani nie przygotowane inaczej, nawet łuskane lub łamane: 1202 10- W łupinkach: 1202 10 10 0- - Siewne-0 1202 10 90 0- - Pozostałe-0 1202 20 00 0- Łuskane, nawet łamane-0 1203 00 00 0Kopra-0 1204 00Ziarno lnu, nawet łamane: 1204 00 10 0- Siewne-0 1204 00 90 0- Pozostałe-0 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 10 0- Siewne-0 1206 00Ziarno słonecznika, nawet łamane: 1206 00 10 0- Siewne-0 1207Inne ziarna i owoce oleiste, nawet łamane: 1207 10- Orzechy palmowe i ich jądra: 1207 10 10 0- - Siewne-0 1207 10 90 0- - Pozostałe-0 1207 20- Ziarno bawełny: 1207 20 10 0- - Siewne-0 1207 20 90 0- - Pozostałe-0 1207 30- Ziarno rącznika: 1207 30 10 0- - Siewne-0 1207 30 90 0- - Pozostałe-0 1207 40- Ziarno sezamu: 1207 40 10 0- - Siewne-0 1207 40 90 0- - Pozostałe-0 1207 50- Ziarno gorczycy: 1207 50 10 0- - Siewne-0 1207 50 90 0- - Pozostałe-0 1207 60- Ziarno krokosza: 1207 60 10 0- - Siewne-0 1207 60 90 0- - Pozostałe-0 - Inne: 1207 92- - Orzechy masłosza (orzechy karite): 1207 92 10 0- - - Siewne-0 1207 92 90 0- - - Pozostałe-0 1207 99- - Pozostałe 1207 99 10 0- - - Siewne-0 - - - Pozostałe 1207 99 91 0- - - - Nasiona konopi-0 1207 99 99 0- - - - Pozostałe-0 1208Mąka i grysiki z nasion lub owoców oleistych, inne niż z gorczycy: 1208 10 00 0- Z soi-0 1208 90 00 0- Pozostałe-0 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: - Nasiona buraków: 1209 11 00 0- - Nasiona buraków cukrowych-0 1209 19 00 0- - Pozostałe-0 - Nasiona roślin pastewnych inne niż nasiona buraków: 1209 21 00 0- - Nasiona lucerny (alfalfa)-0 1209 22- - Nasiona koniczyny (Trifolium spp.): 1209 22 10 0- - - Koniczyny czerwonej (Trifolium pratense L.)-0 1209 22 80 0- - - Pozostałej-0 1209 23- - Nasiona kostrzewy: 1209 23 11 0- - - Kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.)-0 1209 23 15 0- - - Kostrzewy czerwonej (Festuca rubra L.)-0 1209 23 80 0- - - Pozostałe-0 1209 24 00 0- - Nasiona wiechliny łąkowej (Poa pratensis L.)-0 1209 25- - Nasiona rajgrasu (Lolium multiflorum Lam., Lolium perenne L.): 1209 25 10 0- - - Rajgras włoski (życica wielkokwiatowa) (łącznie z rajgrasem westerwoldzkim) (Lolium multiflorum Lam.)-0 1209 25 90 0- - - Rajgras angielski (życica trwała) (Lolium perenne L.)-0 1209 26 00 0- - Nasiona tymotki-0 1209 29- - Pozostałe: 1209 29 10 0- - - Nasiona wyki; nasiona wiechliny (błotnej, zwyczajnej) (Poa palustris L., Poa trivalis L.); nasiona kupkówki (Dactylis glomerata L.); nasiona mietlicy (Agrostis)-0 1209 29 50- - - Ziarno łubinu: 1209 29 50 1- - - - Siewne-0 1209 29 50 9- - - - Pozostałe-0 1209 29 80 0- - - Pozostałe-0 1209 30 00 0- Nasiona roślin zielnych (ziołowych) hodowanych głównie dla ich kwiatów-0 - Pozostałe: 1209 91- - Nasiona warzyw: 1209 91 10 0- - - Nasiona kalarepy (Brassica oleracea L. var. caulorapa i gongylodes L.)-0 1209 91 90 0- - - Pozostałe-0 1209 99- - Pozostałe: 1209 99 10 0- - - Nasiona drzew leśnych-0 - - - Pozostałe: 1209 99 91 0- - - - Nasiona roślin hodowanych głównie dla ich kwiatów oprócz objętych podpozycją nr 1209 30-0 1209 99 99 0- - - - Pozostałe-0 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani nie w formie granulek-5 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek, z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulina-5 1210 20 90 0- - Pozostałe-5 1211Rośliny i ich części (łącznie z nasionami i owocami) używane głównie w perfumerii, farmacji lub używane do celów owadobójczych lub podobnych, świeże lub suszone, krojone, kruszone, nawet proszkowane: 1211 10 00 0- Korzenie lukrecji-0 1211 20 00 0- Korzenie żeńszenia-0 1211 90- Pozostałe: 1211 90 10 0- - Maruna (kwiaty, liście, łodygi, skórki i korzenie)-0 1211 90 30 0- - Fasola tonkińska-0 1211 90 70 0- - Lebiodka pospolita (Origanum vulgare) (gałązki, łodyżki i liście)-0 1211 90 75 0- - Szałwia (Salvia officinalis) (liście i kwiaty)-0 1211 90 95 0- - Pozostałe-0 1212Chleb świętojański, wodorosty morskie i inne algi, burak cukrowy i trzcina cukrowa, świeże, chłodzone, mrożone lub suszone, mielone lub nie; pestki i jądra owoców oraz inne produkty roślinne (włącznie z niepalonymi korzeniami cykorii odmiany Cichorium intybus sativum) używane głównie do spożycia przez ludzi, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1212 10- Chleb świętojański łącznie z ziarnem: 1212 10 10 0- - Chleb świętojański-0 - - Ziarno chleba świętojańskiego: 1212 10 91 0- - - Nie łuszczone, nie kruszone ani nie mielone-0 1212 10 99 0- - - Pozostałe-0 1212 20 00 0- Wodorosty morskie i inne algi-0 1212 30 00 0- Pestki i jądra pestek moreli, brzoskwiń i śliwek-0 - Pozostałe: 1212 92 00 0- - Trzcina cukrowa-0 1212 99- - Pozostałe: 1212 99 10 0- - - Korzenie cykorii-0 1212 99 90 0- - - Pozostałe-0 1213 00 00 0Słoma i plewy zbóż, nie preparowane, nawet siekane, mielone, prasowane lub w formie granulek-0 1214Brukiew, buraki pastewne, korzenie pastewne, siano, lucerna, koniczyna, esparceta, kapusta pastewna, łubin, wyka i podobne produkty pastewne, nawet granulowane: 1214 10 00 0- Grysik i granulki z lucerny (alfalfa)-0 1214 90- Pozostałe: 1214 90 10 0- - Buraki pastewne, brukiew i inne korzenie pastewne-0 - - Pozostałe: 1214 90 91 0- - - W formie granulek-0 1214 90 99 0- - - Pozostałe-0 1301Szelak; gumy naturalne, żywice, gumożywice i oleożywice (na przykład balsamy): 1301 10 00 0- Szelak-0 1301 20 00 0- Guma arabska-0 1301 90- Pozostałe: 1301 90 10 0- - Mastyks z Chios (mastyks z drzew gatunku Pistacia lentiscus)-0 1301 90 90- - Pozostałe: 1301 90 90 1- - - Z drzew iglastych-0 1301 90 90 9- - - Pozostałe-0 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 11 00 0- - Opium-0 1302 12 00 0- - Z lukrecji-0 1302 13 00 0- - Z chmielu-0 1302 14 00 0- - Ze złocienia lub z korzeni roślin zawierających rotenon-0 1302 19- - Pozostałe: 1302 19 05 0- - - Olej żywiczny z wanilii-0 1302 19 10 0- - - Z Quassia amara; aloesu i manny-0 1302 19 30 0- - - Mieszaniny ekstraktów roślinnych do produkcji napojów i przetworów spożywczych-0 - - - Pozostałe: 1302 19 91 0- - - - Lecznicze-0 1302 19 99 0- - - - Pozostałe-0 1302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany: 1302 20 10 0- - Suche-0 1302 20 90 0- - Pozostałe-0 - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 31 00 0- - Agar­agar-0 1302 32- - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z chleba świętojańskiego, nasion chleba świętojańskiego lub z nasion rośliny guar: 1302 32 10 0- - - Z chleba świętojańskiego i jego nasion-0 1302 32 90 0- - - Z nasion rośliny guar-0 1302 39 00 0- - Pozostałe-0 1401Materiały roślinne używane głównie do wyplatania (na przykład bambus, trzcinopalmy, trzciny, sitowie, łoziny, rafia, słoma zbożowa czyszczona, bielona lub barwiona i łyko lipowe): 1401 10 00 0- Bambusy-0 1401 20 00 0- Trzcinopalmy-0 1401 90 00 0- Pozostałe-0 1402Materiały roślinne używane głównie do wyściełania i wypychania (na przykład kapok, włosie roślinne, trawa morska), nawet jako warstwa z materiałem podkładowym lub bez: 1402 10- Kapok: 1402 10 10 0- - Surowy-0 - - Pozostały: 1402 10 91 0- - - Jako warstwa z materiałem podkładowym-0 1402 10 99 0- - - Pozostały-0 1402 90 00 0- Pozostałe-0 1403Materiały roślinne używane głównie do produkcji szczotek i mioteł (na przykład sorgo, piassawa, perz i korzeń ryżowy), również w kłębkach lub wiązkach: 1403 10 00 0- Sorgo (Sorghum vulgare var. technicum)-0 1403 90 00 0- Pozostałe-0 1404Produkty roślinne gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1404 10 00 0- Surowe materiały roślinne używane głównie w farbiarstwie lub garbarstwie-0 1404 20 00 0- Linters bawełniany-0 1404 90 00 0- Pozostałe-0 1501 00Tłuszcz wieprzowy (łącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż tłuszcze z pozycji nr 0209 lub 1503: - Smalec i inne tłuszcze wieprzowe: 1501 00 11 0- - Do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1501 00 19 0- - Pozostałe-0 1501 00 90 0- Tłuszcz z drobiu-0 1502 00Tłuszcze wołowe, owcze lub kozie, inne niż tłuszcze z pozycji nr 1503: 1502 00 10 0- Do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1502 00 90 0- Pozostałe-0 1503 00Stearyna smalcowa, olej smalcowy, oleostearyna, oleina i olej łojowy, nie emulgowane, nie zmieszane lub nie przygotowane inaczej: - Stearyna smalcowa i oleostearyna: 1503 00 11 0- - Do zastosowań przemysłowych-0 1503 00 19 0- - Pozostałe-0 1503 00 30 0- Olej łojowy do zastosowań przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1503 00 90 0- Pozostałe-0 1504Tłuszcze i oleje i ich frakcje, z ryb lub ze ssaków morskich, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie: 1504 10- Trany rybie i ich frakcje: 1504 10 10 0- - O zawartości witaminy A nie przewyższającej 2500 j.m./g-0 - - Pozostałe: 1504 10 91 0- - - Z halibuta-0 1504 10 99 0- - - Pozostałe-0 1504 20- Tłuszcze, oleje i ich frakcje z ryb, inne niż trany: 1504 20 10 0- - Frakcje stałe-0 1504 20 90 0- - Pozostałe-0 1504 30- Tłuszcze, oleje i ich frakcje, ze ssaków morskich: - - Frakcje stałe: 1504 30 11 0- - - Tran wielorybi i olej olbrotowy-0 1504 30 19 0- - - Pozostałe-0 1504 30 90 0- - Pozostałe-0 1505Tłuszcz z wełny i substancje tłuszczowe otrzymane z niego (łącznie z lanoliną): 1505 10 00 0- Tłuszcz z wełny, surowy-0 1505 90 00 0- Pozostałe-0 1506 00 00 0Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie-0 1507Olej sojowy i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1507 10- Olej surowy, odgumowany lub nie: 1507 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1507 10 90 0- - Pozostałe-0 1507 90- Pozostałe: 1507 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1507 90 90- - Pozostałe: 1507 90 90 1- - - Rafinowane, konfekcjonowane-0 1507 90 90 9- - - Pozostałe-0 1508Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1508 10- Olej surowy: 1508 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1508 10 90 0- - Pozostałe-0 1508 90- Pozostałe: 1508 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1508 90 90 0- - Pozostałe-0 1509Oliwa i jej frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1509 10- Z pierwszego tłoczenia: 1509 10 10 0- - Oliwa lampante z pierwszego tłoczenia-0 1509 10 90 0- - Pozostałe-0 1509 90 00 0- Pozostałe-0 1510 00Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie, łącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją nr 1509: 1510 00 10 0- Oleje surowe-0 1510 00 90 0- Pozostałe-0 1511Olej palmowy i jego frakcje, rafinowany lub nie, ale nie modyfikowany chemicznie: 1511 10- Olej surowy: 1511 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1511 10 90 0- - Pozostałe-0 1511 90- Pozostałe: - - Frakcje stałe: 1511 90 11 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1511 90 19 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: 1511 90 91 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1511 90 99 0- - - Pozostałe-0 1512Olej słonecznikowy, z krokosza balwierskiego i bawełniany oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej bawełniany i jego frakcje: 1512 21- - Olej surowy, niezależnie czy gossypol został usunięty, czy nie: 1512 21 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1512 21 90 0- - - Pozostałe-0 1512 29- - Pozostałe: 1512 29 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1512 29 90 0- - - Pozostałe-0 1513Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych, olej babassu oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej kokosowy (z kopry) i jego frakcje: 1513 11- - Olej surowy: 1513 11 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 - - - Pozostałe: 1513 11 91 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1513 11 99 0- - - - Pozostałe-0 1513 19- - Pozostałe: - - - Frakcje stałe: 1513 19 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1513 19 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 1513 19 30 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 - - - - Pozostałe: 1513 19 91 0- - - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1513 19 99 0- - - - - Pozostałe-0 - Olej z ziaren palmowych i olej babassu oraz ich frakcje: 1513 21- - Olej surowy: - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi: 1513 21 11 0- - - - Olej z ziaren palmowych-0 1513 21 19 0- - - - Olej babassu-0 - - - Pozostałe: 1513 21 30 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1513 21 90 0- - - - Pozostałe-0 1513 29- - Pozostałe: - - - Frakcje stałe: 1513 29 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1513 29 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 1513 29 30 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 - - - - Pozostałe: 1513 29 50 0- - - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 - - - - - Pozostałe: 1513 29 91 0- - - - - - Olej z ziaren palmowych-0 1513 29 99 0- - - - - - Olej babassu-0 1515Pozostałe nielotne tłuszcze i oleje roślinne (łącznie z olejem jojoba) i ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: - Olej lniany i jego frakcje: 1515 11 00 0- - Olej surowy-0 1515 19- - Pozostałe: 1515 19 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 19 90 0- - - Pozostałe-0 - Olej kukurydziany i jego frakcje: 1515 21- - Olej surowy: 1515 21 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 21 90 0- - - Pozostałe-0 1515 29- - Pozostałe: 1515 29 10 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 29 90 0- - - Pozostałe-0 1515 30- Olej rycynowy i jego frakcje: 1515 30 10 0- - Do produkcji kwasu aminoundekanowego używanego do wytwarzania tekstylnych włókien syntetycznych lub tworzyw sztucznych-0 1515 30 90 0- - Pozostałe-0 1515 40 00 0- Olej tungowy i jego frakcje-0 1515 50- Olej sezamowy i jego frakcje: - - Olej surowy: 1515 50 11 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 50 19 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: 1515 50 91 0- - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 50 99 0- - - Pozostałe-0 1515 60- Olej jojoba i jego frakcje: 1515 60 10 0- - Olej surowy-0 1515 60 90 0- - Pozostałe-0 1515 90- Pozostałe: 1515 90 10 0- - Oleje oiticica (Licania rigida); woski mirtowy i japoński; ich frakcje-0 - - Olej z nasion tytoniu i jego frakcje: - - - Olej surowy: 1515 90 21 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 90 29 0- - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 1515 90 31 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 1515 90 39 0- - - - Pozostałe-0 - - Pozostałe oleje i ich frakcje: - - - Oleje surowe: 1515 90 40 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 - - - - Pozostałe: 1515 90 51 0- - - - - Stałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1515 90 59 0- - - - - Pozostałe stałe i płynne-0 - - - Pozostałe: 1515 90 60 0- - - - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi-0 - - - - Pozostałe: 1515 90 91 0- - - - - Stałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1515 90 99 0- - - - - Pozostałe stałe i płynne-0 1517Margaryna; jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje z pozycji nr 1516: 1517 10- Margaryna, z wyjątkiem margaryny płynnej: 1517 10 10 0- - Zawierająca więcej niż 10%, ale nie więcej niż 15% masy tłuszczów z mleka-20 1517 10 90 0- - Pozostałe-20 1517 90- Pozostałe: 1517 90 10 0- - Zawierające więcej niż 10%, ale nie więcej niż 15% masy tłuszczów z mleka-20 - - Pozostałe: 1517 90 91 0- - - Nielotne oleje roślinne, płynne, mieszane-20 1517 90 93 0- - - Jadalne mieszaniny lub preparaty ułatwiające wyjmowanie z formy-20 1517 90 99 0- - - Pozostałe-20 1518 00Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją nr 1516; niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z niniejszego działu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 1518 00 10 0- Linoksyn-0 - Nielotne oleje roślinne, płynne, zmieszane, do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi: 1518 00 31 0- - Surowe-0 1518 00 390- - Pozostałe-0 - Pozostałe: 1518 00 91 0- - Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, dmuchane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją nr 1516-0 - - Pozostałe: 1518 00 95 0- - - Niejadalne mieszaniny lub przetwory z tłuszczów i olejów zwierzęcych lub z olejów zwierzęcych i olejów roślinnych i ich frakcje-0 1518 00 99 0- - - Pozostałe-0 1520 00 00 0Gliceryna surowa, wody glicerynowe i ługi glicerynowe-0 1521Woski roślinne (oprócz trójglicerydów), wosk pszczeli, inne woski owadzie i spermacet, nawet rafinowane lub barwione: 1521 10- Woski roślinne: 1521 10 10 0- - Surowe-0 1521 10 90 0- - Pozostałe-0 1521 90- Pozostałe: 1521 90 10 0- - Spermacet, nawet rafinowany lub barwiony-0 - - Wosk pszczeli i inne woski owadzie, nawet rafinowane lub barwione: 1521 90 91 0- - - Surowe-0 1521 90 99 0- - - Pozostałe-0 1522 00Degras; pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych oraz wosków zwierzęcych lub roślinnych: 1522 00 10 0- Degras-0 - Pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych oraz wosków zwierzęcych lub roślinnych: - - Zawierające olej o charakterystyce oleju z oliwek: 1522 00 31 0- - - Sopstoki-0 1522 00 39 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: 1522 00 91 0- - - Osady i szlamy olejowe; sopstoki-0 1522 00 99 0- - - Pozostałe-0 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane-15 1602 20- Z wątroby dowolnych zwierząt: - - Z wątroby gęsiej lub kaczej: 1602 20 11 0- - - Zawierające w masie 75% lub więcej otłuszczonej wątroby-15 1602 20 19 0- - - Pozostałe-15 1602 20 90 0- - Pozostałe-15 1603 00Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych: 1603 00 10 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej-0 1603 00 30 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto większej niż 1 kg, ale mniejszej niż 20 kg:-0 1603 00 90 0- Pozostałe-0 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej: - Ryby, całe lub w kawałkach, ale nie mielone: 1604 11 00 0- - Łosoś-0 1604 12- - Śledzie: 1604 12 10 0- - Filety, surowe, jedynie pokryte bułką tartą lub panierką, podsmażone w oleju lub nie, głęboko zamrożone-0 - - - Pozostałe: 1604 12 91 0- - - - W opakowaniach hermetycznych-0 1604 12 99 0- - - - Pozostałe-0 1604 13- - Sardynki, sardynele i brisling lub szproty: - - - Sardynki: 1604 13 11 0- - - - W oliwie z oliwek-0 1604 13 19 0- - - - Pozostałe-0 1604 13 90 0- - - Pozostałe-0 1604 14- - Tuńczyki, bonito latający i bonito śródziemnomorski (Sarda spp.): - - - Tuńczyki i bonito latający: 1604 14 11 0- - - - W oleju roślinnym-0 - - - - Pozostałe: 1604 14 16 0- - - - - Filety znane jako "loins"-0 1604 14 18 0- - - - - Pozostałe-0 1604 14 90 0- - - Bonito śródziemnomorski (Sarda spp.)-0 1604 15- - Makrele: - - - Z gatunków Scomber scombrus i Scomber japonicus: 1604 15 11 0- - - - Filety-0 1604 15 19 0- - - - Pozostałe-0 1604 15 90 0- - - Z gatunku Scomber australasicus-0 1604 16 00 0- - Sardele-0 1604 19- - Pozostałe: 1604 19 10 0- - - Łososiowate inne niż łosoś-0 - - - Ryby z rodzaju Euthynnus inne niż bonito latający [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis]: 1604 19 31 0- - - - Filety znane jako "loins"-0 1604 19 39 0- - - - Pozostałe-0 1604 19 50 0- - - Ryby z gatunku Orcynopsis unicolor: - - - Pozostałe: 1604 19 91 0- - - - Filety surowe, jedynie pokryte bułką tartą lub panierką, podsmażone w oleju lub nie, głęboko zamrożone-0 - - - - Pozostałe: 1604 19 92 0- - - - - Dorsz (Gadus morhua Gadus ogac, Gadus macrocephalus)-0 1604 19 93 0- - - - - Czarniak (dorsz z czarnym grzbietem) (Pollachius virens)-0 1604 19 94 0- - - - - Morszczuk (Merluccis spp., Urophycis spp.)-0 1604 19 95 0- - - - - Mintaj (Theragra chalcogramma) i wątłusz (Pollachius pollachius)-0 1604 19 98 0- - - - - Pozostałe-0 1604 20- Pozostałe przetwory lub konserwy z ryb: 1604 20 05 0- - Przetwory z surimi-0 - - Pozostałe: 1604 20 10 0- - - Z łososia-0 1604 20 30 0- - - Z łososiowatych innych niż łosoś-0 1604 20 40 0- - - Z sardeli-0 1604 20 50 0- - - Z sardynek, bonito śródziemnomorskiego, makreli z gatunków Scomber scombrus i Scomber japonicus, ryb z gatunku Orcynopsis unicolor-0 1604 20 70 0- - - Z tuńczyków, bonito latających lub pozostałych ryb z rodzaju Euthynnus-0 1604 20 90 0- - - Z pozostałych ryb-0 1604 30- Kawior i namiastki kawioru: 1604 30 10 0- - Kawior (ikra jesiotra)-0 1604 30 90 0- - Namiastki kawioru-0 1605Skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne, przetworzone lub konserwowane: 1605 10 00 0- Kraby-0 1605 20- Krewetki: 1605 20 10 0- - W opakowaniach hermetycznych-0 - - Pozostałe: 1605 20 91 0- - - W opakowaniach bezpośrednich o zawartości netto nie przekraczającej 2 kg-0 1605 20 99 0- - - Pozostałe-0 1605 30- Homary: 1605 30 10 0- - Mięso z homara, gotowane, do produkcji masła homarowego lub past, pasztetów, zup lub sosów z homarów-0 1605 30 90 0- - Pozostałe-0 1605 40 00 0- Pozostałe skorupiaki-0 1605 90- Pozostałe: - - Mięczaki: - - - Małże (Mythius spp., Perna spp.): 1605 90 11 0- - - - W opakowaniach hermetycznych-0 1605 90 19 0- - - - Pozostałe-0 1605 90 30 0- - - Pozostałe-0 1605 90 90 0- - Pozostałe bezkręgowce wodne-0 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: - Laktoza i syrop laktozowy: 1702 11 00 0- - Zawierające wagowo 99% laktozy lub więcej, wyrażonej jako laktoza bezwodna, w przeliczeniu na suchą masę-20 1702 19 00 0- - Pozostałe-20 1702 20- Cukier klonowy i syrop klonowy: 1702 20 10 0- - Cukier klonowy w postaci stałej zawierający dodatki środków aromatyzujących lub barwiących-0 1702 20 90 0- - Pozostałe-0 1702 60- Pozostała fruktoza i syrop fruktozowy zawierające w stanie suchym powyżej 50% fruktozy w masie: 1702 60 10 0- - Izoglikoza-30 1702 60 80 0- - Syrop inulinowy-30 1702 60 95 0- - Pozostałe-30 1703Melasy powstałe z ekstrakcji lub rafinacji cukru: 1703 10 00 0- Melasy trzcinowe-14 1703 90- Pozostałe-14 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach-12 1704 10 19 0- - - Pozostała-12 - - Zawierająca w masie 60% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 91 0- - - Guma w paskach-12 1704 10 99 0- - - Pozostała-12 1704 90- Pozostałe: 1704 90 10 0- - Wyciąg (ekstrakt) z lukrecji zawierający w masie więcej niż 10% sacharozy, ale nie zawierający innych dodanych substancji-12 1704 90 30 0- - Biała czekolada-12 - - Pozostałe: 1704 90 51 0- - - Pasty, łącznie z marcepanem, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub więcej-12 1704 90 55 0- - - Pastylki od bólu gardła i od kaszlu-12 1704 90 61 0- - - Wyroby pokryte cukrem-12 - - - Pozostałe: 1704 90 65 0- - - - Wyroby żelowe i galaretki, łącznie z pastami owocowymi, w postaci wyrobów cukierniczych-12 1704 90 71 0- - - - Cukierki z masy gotowanej, również z nadzieniem-12 1704 90 75 0- - - - Cukierki toffi, karmelki i podobne-12 - - - - Pozostałe: 1704 90 81 0- - - - - Tabletki prasowane-12 1704 90 99 0- - - - - Pozostałe-12 1801 00 00 0Ziarna kakaowe, całe lub łamane, surowe lub palone-0 1802 00 00 0Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao-0 1803Pasta kakaowa, nawet odtłuszczona: 1803 10 00 0- Nie odtłuszczona-0 1803 20 00 0- Odtłuszczona całkowicie lub częściowo-0 1804 00 00 0Kakaowe masło, tłuszcz i olej-0 1805 00 00 0Proszek kakaowy nie zawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego-0 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 1806 10- Proszek kakaowy zawierający dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 1806 10 15 0- - Nie zawierający sacharozy lub zawierający w masie mniej niż 5% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza-12 1806 10 20 0- - Zawierający w masie 5% lub więcej, ale mniej niż 65% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza-12 1806 10 30 0- - Zawierający w masie 65% lub więcej, ale mniej niż 80% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza-12 1806 10 90 0- - Zawierający w masie 80% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza-12 1806 20- Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie powyżej 2 kg lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 2 kg: 1806 20 10 0- - Zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego albo zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie-10 1806 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 31% masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie-10 - - Pozostałe: 1806 20 50 0- - - Zawierające w masie 18% lub więcej masła kakaowego-10 1806 20 70 0- - - Okruchy mleczno-czekoladowe-10 1806 20 80 0- - - Polewa czekoladowa smakowa-10 1806 20 95 0- - - Pozostałe-10 1902Ciasto makaronowe, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, makaron, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni, kuskus, przygotowany lub nie: - Ciasto makaronowe nie gotowane, nie nadziewane ani nie przygotowane inaczej: 1902 11 00 0- - Zawierające jaja-20 1902 19- - Pozostałe: 1902 19 10 0- - - Nie zawierające mąki lub grysiku ze zwykłej pszenicy-20 1902 19 90 0- - - Pozostałe-20 1902 40- Kuskus: 1902 40 10 0- - Nie przygotowany-0 1902 40 90 0- - Pozostałe-0 1903 00 00 0Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach-0 1904Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna lub w postaci płatków lub inaczej przetworzonego ziarna (z wyjątkiem mąki i grysiku), wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1904 20- Przetwory spożywcze otrzymane z nie prażonych płatków zbożowych lub z mieszaniny nie prażonych płatków zbożowych i prażonych płatków zbożowych lub zbóż spęcznionych: 1904 20 10 0- - Preparaty typu Musli na bazie nieprażonych płatków zbożowych-6 1904 90- Pozostałe: 1904 90 10 0- - Ryż-7 1904 90 90 0- - Pozostałe-7 1905Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki (biskwity) i inne wyroby piekarskie, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby: 1905 10 00 0- Chleb chrupki-7 1905 20- Piernik z dodatkiem imbiru i podobne: 1905 20 10 0- - Zawierający w masie poniżej 30% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)-7 1905 20 30 0- - Zawierający w masie 30% lub więcej, ale nie przekraczający 50% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)-7 1905 30 90 0- - Zawierający w masie 50% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)-7 1905 30- Słodkie herbatniki (biskwity); wafle i opłatki: - - Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao: 1905 30 11 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 85 g-0 1905 30 19 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: - - - Słodkie herbatniki (biskwity): 1905 30 30 0- - - - Zawierające w masie 8% lub więcej tłuszczu z mleka-0 - - - - Pozostałe: 1905 30 51 0- - - - - Herbatniki kanapkowe (biskwity)-0 1905 30 59 0- - - - - Pozostałe-0 - - - Wafle i opłatki: 1905 30 91 0- - - - Solone, z nadzieniem lub bez-0 1905 30 99 0- - - - Pozostałe-0 1905 40- Sucharki, tosty z chleba i podobne tosty: 1905 40 10 0- - Sucharki-0 1905 40 90 0- - Pozostałe-0 1905 90- Pozostałe: 1905 90 10 0- - Mace-0 1905 90 20 0- - Opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty-0 - - Pozostałe: 1905 90 30 0- - - Chleb, bułki, nie zawierające dodatku miodu, jajek, sera lub owoców, a zawierające w suchej masie nie więcej niż 5% cukru i nie więcej niż 5% tłuszczu-0 1905 90 40 0- - - Wafle i opłatki o zawartości wody w masie powyżej 10%-0 1905 90 45 0- - - Herbatniki (biskwity)-0 1905 90 55 0- - - Produkty wytłaczane lub ekspandowane, pikantne lub solone-0 - - - Pozostałe: 1905 90 60 0- - - - Z dodatkiem środka słodzącego-0 1905 90 90 0- - - - Pozostałe-0 2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: 2001 10 00 0- Ogórki i korniszonykg/net eda15 2001 20 00 0- Cebule-15 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 10- Pomidory, całe lub w kawałkach: 2002 10 10 0- - Bez skórek-11 2002 10 90 0- - Pozostałe-11 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg-11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg-11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-11 2003Grzyby i trufle, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2003 20 00 0- Trufle-0 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 2005 10 00 0- Warzywa homogenizowane-15 2005 20- Ziemniaki: 2005 20 10 0- - W postaci mąki, grysiku lub płatków-20 - - Pozostałe: 2005 20 20 0- - - Pocięte w cienkie plasterki, smażone lub pieczone, także solone lub z przyprawami, w hermetycznych opakowaniach, nadające się do bezpośredniego spożycia-20 2005 20 80 0- - - Pozostałe-20 2005 40 00 0- Groszek (Pisum sativum)-15 - Fasola (Vigna spp., Phaseolus ssp.) 2005 51 00 0- - Fasola łuskana-7 2005 59 00 0- - Pozostałe-7 2005 60 00 0- Szparagi-5 2005 70- Oliwki: 2005 70 10 0- - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 5 kgkg/net eda0 2005 70 90 0- - Pozostałekg/net eda0 2005 80 00 0- Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata)-15 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 75 0- - Kwaszona kapusta-17 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane razem lub nie: 2008 11- - Orzeszki ziemne: 2008 11 10 0- - - Masło orzechowe-0 - - - Pozostałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - Powyżej 1 kg: 2008 11 92 0- - - - - Prażone-0 2008 11 94 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Nie przekraczającej 1 kg: 2008 11 96 0- - - - - Prażone-0 2008 11 98 0- - - - - Pozostałe-0 2008 19- - Pozostałe, łącznie z mieszankami: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 19 11 0- - - - Orzechy tropikalne, mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych-0 - - - - Pozostałe: 2008 19 13 0- - - - - Migdały prażone i orzeszki pistacjowe prażone-0 2008 19 19 0- - - - - Pozostałe-0 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: - - - - Orzechy tropikalne, mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych: 2008 19 51 0- - - - - Prażone orzechy tropikalne-0 2008 19 59 0- - - - - Pozostałe-0 - - - - Pozostałe: - - - - - Orzechy prażone: 2008 19 93 0- - - - - - Migdały prażone i orzeszki pistacjowe prażone-0 2008 19 95 0- - - - - - Pozostałe-0 2008 19 99 0- - - - - Pozostałe-0 2008 20- Ananasy: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 20 11 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 17%-0 2008 20 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 20 31 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 19%-0 2008 20 39 0- - - - Pozostałe-0 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 20 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 17%-0 2008 20 59 0- - - - Pozostałe-0 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 20 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 19%-0 2008 20 79 0- - - - Pozostałe-0 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 20 91 0- - - - 4,5 kg lub więcej-0 2008 20 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-0 2008 30- Owoce cytrusowe: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: 2008 30 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-0 2008 30 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - Pozostałe: 2008 30 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-0 2008 30 39 0- - - - Pozostałe-0 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 30 51 0- - - - Cząstki grejpfrutów-0 2008 30 55 0- - - - Mandarynki (łącznie z tangerynkami i satsumas); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe-0 2008 30 59 0- - - - Pozostałe-0 - - - Zawierające dodatek cukru w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 30 71 0- - - - Cząstki grejpfrutów-0 2008 30 75 0- - - - Mandarynki (łącznie z tangerynkami i satsumas); klementynki, wilkingi i inne podobne hybrydy cytrusowe-0 2008 30 79 0- - - - Pozostałe-0 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 30 91 0- - - - 4,5 kg lub więcej-0 2008 30 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-0 2008 40- Gruszki: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%: 2008 40 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-4 2008 40 19 0- - - - - Pozostałe-4 - - - - Pozostałe: 2008 40 21 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-4 2008 40 29 0- - - - - Pozostałe-4 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 40 31 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-4 2008 40 39 0- - - - Pozostałe-4 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 40 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%-4 2008 40 59 0- - - - Pozostałe-4 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 40 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-4 2008 40 79 0- - - - Pozostałe-4 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 40 91 0- - - - 4,5 kg lub więcej-4 2008 40 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-4 2008 50- Morele: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 1 kg: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%: 2008 50 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 50 19 0- - - - - Pozostałe-6 - - - - Pozostałe: 2008 50 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 50 39 0- - - - - Pozostałe-6 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 50 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-6 2008 50 59 0- - - - Pozostałe-6 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 50 61 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%-6 2008 50 69 0- - - - Pozostałe-6 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 50 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-6 2008 50 79 0- - - - Pozostałe-6 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 50 92 0- - - - 5 kg lub więcej-6 2008 50 94 0- - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg-6 2008 50 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-6 2008 60- Wiśnie i czereśnie: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: 2008 60 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 60 19 0- - - - Pozostałe-6 - - - Pozostałe: 2008 60 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 60 39 0- - - - Pozostałe-6 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 60 51 0- - - - Wiśnie (Prunus cerasus)-6 2008 60 59 0- - - - Pozostałe-6 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 60 61 0- - - - Wiśnie (Prunus cerasus)-6 2008 60 69 0- - - - Pozostałe-6 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - 4,5 kg lub więcej: 2008 60 71 0- - - - - Wiśnie (Prunus cerasus)-6 2008 60 79 0- - - - - Pozostałe-6 - - - - Poniżej 4,5 kg: 2008 60 91 0- - - - - Wiśnie (Prunus cerasus)-6 2008 60 99 0- - - - - Pozostałe-6 2008 70- Brzoskwinie: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%: 2008 70 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 70 19 0- - - - - Pozostałe-6 - - - - Pozostałe: 2008 70 31 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 70 39 0- - - - - Pozostałe-6 - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 70 51 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-6 2008 70 59 0- - - - Pozostałe-6 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 70 61 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%-6 2008 70 69 0- - - - Pozostałe-6 - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 70 71 0- - - - O zawartości cukru w masie powyżej 15%-6 2008 70 79 0- - - - Pozostałe-6 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 70 92 0- - - - 5 kg lub więcej-6 2008 70 94 0- - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg-6 2008 70 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-6 2008 80- Truskawki i poziomki: - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: 2008 80 11 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 80 19 0- - - - Pozostałe-6 - - - Pozostałe: 2008 80 31 0- - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-6 2008 80 39 0- - - - Pozostałe-6 - - Nie zawierające dodatku alkoholu: 2008 80 50 0- - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg-6 2008 80 70 0- - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg-6 - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 80 91 0- - - - 4,5 kg lub więcej-6 2008 80 99 0- - - - Poniżej 4,5 kg-6 - Pozostałe, włącznie z mieszankami innymi niż z podpozycji 2008 19: 2008 91 00 0- - Rdzenie palmowe-7 2008 92- - Mieszanki: - - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: - - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%: 2008 92 12 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 14 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - - Pozostałe: 2008 92 16 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 18 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - Pozostałe: - - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%: 2008 92 32 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 34 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - - Pozostałe: 2008 92 36 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 38 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - - Zawierające dodatek cukru: - - - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 92 51 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 59 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Mieszanki owocowe, w których żaden pojedynczy owoc nie przekracza 50% całkowitej masy owoców: 2008 92 72 0- - - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 74 0- - - - - - - Pozostałe-6 - - - - - - Pozostałe: 2008 92 76 0- - - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 78 0- - - - - - - Pozostałe-6 - - - - Nie zawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - - 5 kg lub więcej: 2008 92 92 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 93 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg: 2008 92 94 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 96 0- - - - - - Pozostałe-6 - - - - - Poniżej 4,5 kg: 2008 92 97 0- - - - - - Owoców tropikalnych (włączając mieszanki zawierające w masie 50% lub więcej orzechów tropikalnych i owoców tropikalnych)-6 2008 92 98 0- - - - - - Pozostałe-6 2008 99- - Pozostałe: - - - Zawierające dodatek alkoholu: - - - - Imbir: 2008 99 11 0- - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%-4 2008 99 19 0- - - - - Pozostałe-4 - - - - Winogrona: 2008 99 21 0- - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%-4 2008 99 23 0- - - - - Pozostałe-4 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości cukru w masie powyżej 9%: - - - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%: 2008 99 25 0- - - - - - - Owoce męczennicy i guawy-4 2008 99 26 0- - - - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce tamaryndy, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaya-4 2008 99 28 0- - - - - - - Pozostałe-4 - - - - - - Pozostałe: 2008 99 32 0- - - - - - - Owoce męczennicy i guawy-4 2008 99 33 0- - - - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce tamaryndy, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaya-4 2008 99 34 0- - - - - - - Pozostałe-4 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O rzeczywistej mocy alkoholu nie przekraczającej w masie 11,85%: 2008 99 36 0- - - - - - - Owoce tropikalne-4 2008 99 37 0- - - - - - - Pozostałe-4 - - - - - - Pozostałe: 2008 99 38 0- - - - - - - Owoce tropikalne-4 2008 99 40 0- - - - - - - Pozostałe-4 - - - Nie zawierające dodatku alkoholu: - - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2008 99 41 0- - - - - Imbir-4 2008 99 43 0- - - - - Winogrona-4 2008 99 45 0- - - - - Śliwki-4 2008 99 46 0- - - - - Owoce męczennicy, guawy i tamaryndy-4 2008 99 47 0- - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaya-4 2008 99 49 0- - - - - Pozostałe-4 - - - - Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg: 2008 99 51 0- - - - - Imbir-4 2008 99 53 0- - - - - Winogrona-4 2008 99 55 0- - - - - Śliwki-4 2008 99 61 0- - - - - Owoce męczennicy i guawy-4 2008 99 62 0- - - - - Mango, owoce smaczeliny, papaya, owoce tamaryndy, owoce nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoce sączyńca, owoce oskomianu (carambola) i pitahaya-4 2008 99 68 0- - - - - Pozostałe-4 - - - - Nie zawierające dodatku cukru: - - - - - Śliwki, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: 2008 99 72 0- - - - - - 5 kg lub więcej-4 2008 99 74 0- - - - - - Poniżej 5 kg, ale nie mniej niż 4,5 kg-4 2008 99 79 0- - - - - - Poniżej 4,5 kg-4 2008 99 85 0- - - - - Kukurydza inna niż kukurydza słodka (Zea mays var. saccharata)-4 2008 99 91 0- - - - - Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin zawierające w masie 5% lub więcej skrobi-4 2008 99 99 0- - - - - Pozostałe-4 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: - Sok pomarańczowy: 2009 11- - Mrożony: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto-0 2009 11 19 0- - - - Pozostałe-0 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 11 99 0- - - - Pozostałe-0 2009 19- - Pozostałe: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto-0 2009 19 19 0- - - - Pozostałe-0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 19 99 0- - - - Pozostałe-0 2009 20- Sok grejpfrutowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto-0 2009 20 19 0- - - Pozostałe-0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 91 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 20 99 0- - - Pozostałe-0 2009 30- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu cytrusowego: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 30 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto-0 2009 30 19 0- - - Pozostałe-0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto: 2009 30 31 0- - - - Zawierający dodatek cukru-0 2009 30 39 0- - - - Pozostałe-0 - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - Sok cytrynowy: 2009 30 51 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 30 55 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%-0 2009 30 59 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru-0 - - - - Pozostałe soki z owoców cytrusowych: 2009 30 91 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 30 95 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%-0 2009 30 99 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru-0 2009 40- Sok ananasowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 40 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto-0 2009 40 19 0- - - Pozostałe-0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 40 30 0- - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru-0 - - - Pozostałe: 2009 40 91 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-0 2009 40 93 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%-0 2009 40 99 0- - - - Nie zawierający dodatku cukru-0 2009 60- Sok z winogron (łącznie z moszczem winogronowym): - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 60 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto-4 2009 60 19 0- - - Pozostałe-4 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto: 2009 60 51 0- - - - Stężony-4 2009 60 59 0- - - - Pozostałe-4 - - - O wartości nie przekraczającej 18 ECU za 100 kg masy netto: - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 60 71 0- - - - - Stężony-4 2009 60 79 0- - - - - Pozostałe-4 2009 60 90 0- - - - Pozostałe-4 2009 70- Sok jabłkowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto-12 2009 70 19 0- - - Pozostałe-12 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 30 0- - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto, zawierającej dodatek cukru-12 - - - Pozostałe: 2009 70 91 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%-12 2009 70 93 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%-12 2009 70 99 0- - - - Nie zawierający dodatku cukru-12 2101Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: - Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy oraz przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 11- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty: 2101 11 11 0- - - O zawartości suchej masy na bazie kawy wynoszącej 95% lub więcej w masie-0 2101 11 19 0- - - Pozostałe-0 2101 12- - Przetwory na bazie ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 12 92 0- - - Produkty na bazie ekstraktów, esencji lub koncentratów na bazie kawy-0 2101 12 98 0- - - Pozostałe-0 2101 20- Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej i przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej: 2101 20 20 0- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty-0 - - Przetwory: 2102 20 92 0- - - Na bazie ekstraktów, esencji lub koncentratów herbaty lub herbaty paragwajskiej (maté)-0 2102 20 98 0- - - Pozostałe-0 2102 30- Cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: - - Cykoria palona i inne palone namiastki kawy: 2101 30 11 0- - - Cykoria palona-14 2101 30 19 0- - - Pozostałe-14 - - Ekstrakty, esencje i koncentraty z cykorii palonej i innych palonych namiastek kawy: 2101 30 91 0- - - Z cykorii palonej-14 2101 30 99 0- - - Pozostałe-14 2102Drożdże (aktywne lub nieaktywne); inne mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe (z wyłączeniem szczepionek objętych pozycją nr 3002); gotowe proszki do pieczenia: 2102 30 00 0- Gotowe proszki do pieczenia-7 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 2103 10 00 0- Sos sojowy-0 2104Zupy i buliony i przetwory z nich; złożone przetwory spożywcze homogenizowane: 2104 10- Zupy i buliony i przetwory z nich: 2104 10 10 0- - Suszone-4 2104 10 90 0- - Pozostałe-4 2104 20 00 0- Złożone przetwory spożywcze homogenizowane-4 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 10- Koncentraty proteinowe i teksturowane substancje proteinowe: 2106 10 20 0- - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi-7 2106 10 80 0- - Pozostałe-7 2201Wody, w tym naturalne lub sztuczne wody mineralne i wody gazowane, nie zawierające dodatku cukru ani innej substancji słodzącej ani aromatyzującej; lód i śnieg: 2201 10- Wody mineralne i wody gazowane: - - Wody mineralne naturalne: 2201 10 11 0- - - Nie nasycone dwutlenkiem węgla-0 2201 10 19 0- - - Pozostałe-0 - - Pozostałe: 2201 10 91 0- - - Nie nasycone dwutlenkiem węgla-0 2201 10 99 0- - - Pozostałe-0 2201 90 00 0- Pozostałe-0 2202Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującej i pozostałe napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją nr 2009: 2202 10 00 0- Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub aromatyzującejl19 2202 90- Pozostałe: 2202 90 10 0- - Nie zawierające produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404 lub tłuszczu uzyskanego z produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0404l10 - - Pozostałe zawierające tłuszcz uzyskany z produktów objętych pozycjami nr 0401 do 0402 w ilości: 2202 90 91 0- - - Poniżej 0,2% masyl10 2202 90 95 0- - - 0,2% lub więcej, ale mniej niż 2% masyl10 2202 90 99 0- - - 2% lub więcej masyl10 2301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki: 2301 10 00 0- Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów; skwarki-0 2301 20 00 0- Mąki, grysiki i granulki z ryb lub ze skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych-0 2302Otręby, śruta i inne pozostałości odsiewu, przemiału lub innej obróbki zbóż i roślin strączkowych, również granulowane: 2302 10- Kukurydziane: 2302 10 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35%-0 2302 10 90 0- - Pozostałe-0 2302 20- Ryżowe: 2302 20 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 35%-0 2302 20 90 0- - Pozostałe-0 2302 30- Pszenne: 2302 30 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt-0 2302 30 90 0- - Pozostałe-0 2302 40- Z innych zbóż: 2302 40 10 0- - O zawartości skrobi w masie nie przekraczającej 28%, których przesiew przez sito o oczkach 0,2 mm nie przekracza 10% masy całości lub alternatywnie część, która przechodzi przez sito zawiera w masie 1,5% lub więcej popiołu w przeliczeniu na suchy produkt-0 2302 40 90 0- - Pozostałe-0 2302 50 00 0- Z roślin strączkowych-0 2303Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości, wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady produkcji cukru, pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane, również w postaci granulek: 2303 10- Pozostałości z produkcji skrobi i podobne pozostałości: - - Pozostałości z produkcji skrobi z kukurydzy (z wyjątkiem stężonych płynów z rozmiękczania), o zawartości protein w przeliczeniu na suchy produkt: 2303 10 11 0- - - Powyżej 40% w masie-0 2303 10 19 0- - - Nie przekraczającej 40% w masie-0 2303 10 90 0- - Pozostałe-0 2303 20- Wysłodki buraczane, wytłoczyny z trzciny cukrowej i inne odpady z produkcji cukru: - - Wysłodki buraczane o zawartości suchej masy: 2303 20 11 0- - - Nie mniejszej niż 87%-0 2303 20 18 0- - - Poniżej 87%-0 2303 20 90 0- - Pozostałe-0 2303 30 00 0- Pozostałości i odpady browarnicze i gorzelniane-0 2304 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju sojowego-0 2305 00 00 0Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji oleju z orzeszków ziemnych-0 2306Makuchy i inne pozostałości stałe, nawet mielone lub w postaci granulek, pozostałe z ekstrakcji tłuszczów lub olejów roślinnych, inne niż z pozycji nr 2304 lub 2305: 2306 10 00 0- Z nasion bawełny-0 2306 20 00 0- Z nasion lnu-0 2306 30 00 0- Z nasion słonecznika-0 2306 40 00 0- Z nasion rzepaku lub rzepiku-0 2306 50 00 0- Z orzechów kokosowych lub kopry-0 2306 60 00 0- Z palmowych orzechów lub ziaren-0 2306 70 00 0- Z ziaren kukurydzy-0 2306 90- Pozostałe: - - Makuchy i inne pozostałości stałe z ekstrakcji oleju oliwkowego: 2306 90 11 0- - - Zawierające w masie 3% lub mniej oliwy z oliwek-0 2306 90 19 0- - - Zawierające w masie powyżej 3% oliwy z oliwek-0 2306 90 90 0- - Pozostałe-0 2307 00Szlam i kamień winny: - Szlam winny: 2307 00 11 0- - Posiadający całkowitą masową moc alkoholu nie przekraczającą 7,9% i zawartość suchej masy nie niższą niż 25%-0 2307 00 19 0- - Pozostały-0 2307 00 90 0- Kamień winny-0 2308Roślinne materiały, odpady, pozostałości i produkty uboczne, w postaci granulek lub nie, używane do karmienia zwierząt, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2308 10 00 0- Żołędzie i kasztany-0 2308 90- Pozostałe: - - Wytłoki winogron: 2308 90 11 0- - - Posiadające całkowitą masową moc alkoholu nie przekraczającą 4,3% i zawartość suchej masy nie niższą niż 40%-0 2308 90 19 0- - - Pozostałe-0 2308 90 30 0- - Wytłoczyny z jabłek i z owoców innych niż winogrona-0 2308 90 90 0- - Pozostałe-0 2309Produkty używane do karmienia zwierząt: 2309 10- Karma dla psów lub kotów, przygotowana do sprzedaży detalicznej: - - Zawierająca skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny, objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - Zawierająca skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - Nie zawierająca skrobi lub zawierająca jej w masie 10% lub mniej: 2309 10 11 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-0 2309 10 13 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 10 15 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych-0 2309 10 19 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych-0 - - - - Zawierająca w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 10 31 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie poniżej 10%-0 2309 10 33 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 10 39 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-0 - - - - Zawierająca w masie powyżej 30% skrobi: 2309 10 51 0- - - - - Nie zawierająca produktów mlecznych lub zawierająca ich w masie mniej niż 10%-0 2309 10 53 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 10 59 0- - - - - Zawierająca w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 10 70 0- - - Nie zawierająca skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierająca produkty mleczne-0 2309 10 90 0- - Pozostała-0 2309 90- Pozostałe: 2309 90 10 0- - Roztwory z ryb lub ssaków morskich-0 2309 90 20 0- - Produkty spełniające wymagania określone w uwadze dodatkowej 5 do niniejszego działu-0 - - Pozostałe: - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny, objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - - Nie zawierające skrobi lub zawierające jej w masie 10% lub mniej: 2309 90 31 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10%-0 2309 90 33 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 90 35 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50%, ale mniej niż 75% produktów mlecznych-0 2309 90 39 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 75% produktów mlecznych-0 - - - - - Zawierające w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 90 41 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10%-0 2309 90 43 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 90 49 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-0 - - - - Zawierające w masie powyżej 30% skrobi: 2309 90 51 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10%-0 2309 90 53 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 10%, ale mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 90 59 0- - - - - - Zawierające w masie nie mniej niż 50% produktów mlecznych-0 2309 90 70 0- - - - Nie zawierające skrobi, glukozy, syropu glukozowego, maltodekstryny lub syropu z maltodekstryny, ale zawierające produkty mleczne-0 - - - Pozostałe: 2309 90 91 0- - - - Wysłodki buraczane z dodatkiem melasy-0 2309 90 93 0- - - - Mieszanki "Premix"-0 - - - - Pozostałe: 2309 90 95- - - - - Zawierające w masie 49% lub więcej chlorku choliny, na bazie organicznej lub nieorganicznej: 2309 90 95 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów-0 2309 90 95 9- - - - - - Pozostałe-0 2309 90 97- - - - - Pozostałe: 2309 90 97 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów-0 2309 90 97 9- - - - - - Pozostałe-0 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Słowenii. (Dz. U. Nr 42, poz. 243) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Słowenii, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się preferencyjne stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Preferencyjne stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 i z 1998 r. Nr 19, poz. 88). § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwolenia, na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1998 r. (poz. 243) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI, POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI SŁOWENII Kod PCNWyszczególnieniePreferencyjna stawka celnaKontyngent 0102Bydło żywe: 1000 ton 0102 90- Pozostałe: - - Gatunki domowe: 0102 90 05 0- - - O masie nie przekraczającej 80 kg15 - - - O masie powyżej 80 kg, ale nie przekraczającej 160 kg: 0102 90 21 0- - - - Rzeźne15 0102 90 29 0- - - - Pozostałe15 - - - O masie powyżej 160 kg, ale nie przekraczającej 300 kg: 0102 90 41 0- - - - Rzeźne15 0102 90 49 0- - - - Pozostałe15 - - - O masie powyżej 300 kg: - - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka): 0102 90 51 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 59 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Krowy: 0102 90 61 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 69 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Pozostałe: 0102 90 71 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 79 0- - - - - Pozostałe15 0102 90 90 0- - Pozostałe15 0103Trzoda chlewna żywa: 800 ton - Pozostałe: 0103 91- - O masie poniżej 50 kg: 0103 91 10 0- - - Gatunki domowe10 0103 91 90 0- - - Pozostałe10 0103 92- - O masie 50 kg lub większej: - - - Gatunki domowe: 0103 92 11 0- - - - Maciory mające prosiaki co najmniej raz, o masie 160 kg lub większej15 0103 92 19 0- - - - Pozostałe15 0103 92 90 0- - - Pozostałe15 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: 50 ton - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski32 maksimum 0,084 ECU/szt. 0105 11 19 0- - - - Pozostałe32 maksimum 0,084 ECU/szt. - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski32 maksimum 0,084 ECU/szt. 0105 11 99 0- - - - Pozostałe32 maksimum 0,084 ECU/szt. 0105 12 00 0- - Indyki9 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi9 0105 19 90 0- - - Kaczki i perliczki9 - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g10 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g10 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 10 0- - - Kaczki10 0105 99 20 0- - - Gęsi20 0105 99 30 0- - - Indyki10 0105 99 50 0- - - Perliczki10 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 70 ton 0201 10 00 0- Tusze i półtusze25 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 90 0- - Pozostałe25 0201 30 00 0- Bez kości25 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze25 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 90 0- - Pozostałe25 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy25 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki25 0202 30 90 0- - Pozostałe25 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: 150 ton - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych25 0203 11 90 0- - - Pozostałe25 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki25 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki25 0203 12 90 0- - - Pozostałe25 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze Świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki25 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi25 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki25 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości25 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe25 0203 19 90 0- - - Pozostałe25 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych25 0203 21 90 0- - - Pozostałe25 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki25 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki25 0203 22 90 0- - - Pozostałe25 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki25 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi25 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki25 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości25 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe25 0203 29 90 0- - - Pozostałe25 0204Mięso baranie lub kozie, świeże, chłodzone lub mrożone: 12 ton 0204 10 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, świeże lub chłodzone0 - Inne mięso baranie, świeże lub chłodzone: 0204 21 00 0- - Tusze i półtusze0 0204 22- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 22 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 22 30 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 22 50 0- - - Nogi0 0204 22 90 0- - - Pozostałe0 0204 23 00 0- - Bez kości0 0204 30 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, mrożone0 - Inne mięso baranie, mrożone: 0204 41 00 0- - Tusze i półtusze0 0204 42- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 42 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 42 30 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 42 50 0- - - Nogi0 0204 42 90 0- - - Pozostałe0 0204 43- - Bez kości: 0204 43 10 0- - - Jagnięce0 0204 43 90 0- - - Pozostałe0 0204 50- Mięso kozie: - - Świeże lub chłodzone: 0204 50 11 0- - - Tusze i półtusze0 0204 50 13 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 50 15 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 50 19 0- - - Nogi0 - - - Pozostałe: 0204 50 31 0- - - - Kawałki z kośćmi0 0204 50 39 0- - - - Kawałki bez kości0 - - Mrożone: 0204 50 51 0- - - Tusze i półtusze0 0204 50 53 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 50 55 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 50 59 0- - - Nogi0 - - - Pozostałe: 0204 50 71 0- - - - Kawałki z kośćmi0 0204 50 79 0- - - - Kawałki bez kości0 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: 375 ton - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Uda i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, niewypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,30 ECU/kg 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 70 ton - Mięso wieprzowe: 0210 11- - Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 11 11 0- - - - - Szynki i ich kawałki20 0210 11 19 0- - - - - Łopatki i ich kawałki20 - - - - Suszone lub wędzone: 0210 11 31 0- - - - - Szynki i ich kawałki20 0210 11 39 0- - - - - Łopatki i ich kawałki20 0210 11 90 0- - - Pozostałe20 0210 12- - Boczek i jego kawałki: - - - Ze świń domowych: 0210 12 11 0- - - - Solony lub w solance20 0210 12 19 0- - - - Suszony lub wędzony20 0210 12 90 0- - - Pozostały20 0210 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 19 10 0- - - - - Bok bekonowy lub szpencer20 0210 19 20 0- - - - - Bok trzyćwierciowy lub środki20 0210 19 30 0- - - - - Przodki i ich kawałki20 0210 19 40 0- - - - - Schaby i ich kawałki20 - - - - - Pozostałe: 0210 19 51 0- - - - - - Bez kości20 0210 19 59 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - Suszone lub wędzone: 0210 19 60 0- - - - - Przodki i ich kawałki20 0210 19 70 0- - - - - Schaby i ich kawałki20 - - - - - Pozostałe: 0210 19 81 0- - - - - - Bez kości20 0210 19 89 0- - - - - - Pozostałe20 0210 19 90 0- - - Pozostałe20 0201 20- Mięso wołowe: 0201 20 10 0- - Z kośćmi20 0201 20 90 0- - Bez kości20 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: 0210 90 10 0- - - Mięso końskie solone, w solance lub suszone20 - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi20 0210 90 19 0- - - - Bez kości20 0210 90 21 0- - - Z reniferów20 0210 90 29 0- - - Pozostałe20 - - Podroby: - - - Wieprzowe: 0210 90 31 0- - - - Wątroby20 0210 90 39 0- - - - Pozostałe20 - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona20 0210 90 49 0- - - - Pozostałe20 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie20 - - - Pozostałe: - - - - Wątroby drobiowe: 0210 90 71 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie i kacze, solone lub w solance20 0210 90 79 0- - - - - Pozostałe20 0210 90 80 0- - - - Pozostałe20 0210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów20 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 85 ton* 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 10 19 0- - - Pozostałe37 - - Pozostałe: 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 10 99 0- - - Pozostałe37 - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 21- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 21 11- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 0402 21 11 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 11 9- - - - - Pozostałe37 - - - - Pozostałe: 0402 21 17- - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 11%: 0402 21 17 1- - - - - - Dla niemowląt37 0402 21 17 9- - - - - - Pozostałe37 0402 21 19- - - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 11%, ale nie przekraczającej 27% 0402 21 19 1- - - - - - Dla niemowląt37 0402 21 19 9- - - - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 21 91- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 91 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 91 9- - - - - Pozostałe37 0402 21 99- - - - Pozostałe: 0402 21 99 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 99 9- - - - - Pozostałe37 0402 29- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 29 11 0- - - - Mleko specjalne dla niemowląt, w hermetycznie zamkniętych pojemnikach, o zawartości netto nie przekraczającej 500 g i o zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%5 - - - - Pozostałe: 0402 29 15 0- - - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 19 0- - - - - Pozostałe5 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 29 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 99 0- - - - Pozostałe5 - Pozostałe: 0402 91- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 8%: 0402 91 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 19 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 8%, ale nie przekraczającej 10%: 0402 91 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 39 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 91 51 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 59 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 91 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 99 0- - - - Pozostałe37 0402 99- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 9,5%: 0402 99 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 19 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 9,5%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 99 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 39 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 99 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 99 0- - - - Pozostałe37 0406Sery i twarogi: 150 ton 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyére, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler17,5 0406 90 23 0- - - Edam17,5 - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40% o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda17,5 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: 45 ton - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 11 0- - - Indycze albo gęsie12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 19 0- - - Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 30 0- - Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 90 0- Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 300 ton 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia0,15 ECU/kg - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 20 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 ECU/kg 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 50 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,165 ECU/kg 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 90 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 ECU/kg 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 70 ton 1601 00 10 0- Z wątroby17,5 - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane17,5 1601 00 99 0- - Pozostałe17,5 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 825 ton** - Z drobiu objętego pozycją nr 0105: 1602 31- - Z indyków: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 31 11 0- - - - Zawierające wyłącznie nie gotowane mięso indycze16 1602 31 19 0- - - - Pozostałe16 1602 31 30 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa lub podrobów16 1602 31 90 0- - - Pozostałe16 1602 32- - Z drobiu z gatunku Gallus domesticus: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 32 11 0- - - - Nie gotowane16 1602 32 19 0- - - - Pozostałe16 1602 32 30 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa lub podrobów16 1602 32 90 0- - - Pozostałe16 1602 39- - Pozostałe: - - - Zawierające masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 39 21 0- - - - Nie gotowane16 1602 39 29 0- - - - Pozostałe16 1602 39 40 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa drobiowego lub podrobów16 1602 39 80 0- - - Pozostałe16 - Z wieprzowiny: 1602 41- - Szynki i ich części: 1602 41 10 0- - - Ze świń domowych20 1602 41 90 0- - - Pozostałe20 1602 42- - Łopatki i ich części: 1602 42 10 0- - - Ze świń domowych16 1602 42 90 0- - - Pozostałe16 1602 49- - Pozostałe łącznie z mieszankami: - - - Ze świń domowych: - - - - Zawierające w masie 80% lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia: 1602 49 11 0- - - - - Schaby (bez karkowych) i ich części łącznie z mieszankami schabów i szynek16 1602 49 13 0- - - - - Karki i ich części łącznie z mieszankami obojczyków i łopatek16 1602 49 15 0- - - - - Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części16 1602 49 19 0- - - - - Pozostałe16 1602 49 30 0- - - - Zawierające w masie 40% lub więcej, ale mniej niż 80% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia16 1602 49 50 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 40% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia16 1602 49 90 0- - - Pozostałe16 1602 50- Z wołowiny: 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami18 - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana)18 1602 50 39 0- - - - Pozostałe18 1602 50 80 0- - - Pozostałe18 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt20 - - Pozostałe: 1602 90 31 0- - - Z dziczyzny lub z królików20 - - - Pozostałe: 1602 90 51 0- - - - Zawierające mięso lub podroby ze świń domowych20 - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami20 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Z baraniny lub koziny: - - - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami: 1602 90 72 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 74 0- - - - - - - - Z koziny20 - - - - - - - Pozostałe: 1602 90 76 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 78 0- - - - - - - - Z koziny20 1602 90 98 0- - - - - - Pozostałe20 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 150 ton 1806 90- Pozostałe: 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao22,5 + DCC 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 45 ton 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 10 0- - Owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka lub pieprz angielski15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 150 ton 2009 80- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu lub z dowolnego warzywa: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto25 2009 80 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: - - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: 2009 80 32 0- - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 33 0- - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwek chińskich), owoców kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 35 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 36 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 38 0- - - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 50 0- - - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 61 0- - - - - Z dodatkiem cukru o zawartości powyżej 30% w masie17,5 2009 80 63 0- - - - - O zawartości dodatku cukru nie przekraczającej 30% w masie17,5 2009 80 69 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru: 2009 80 71 0- - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 73 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 79 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 80 83 0- - - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 84 0- - - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 86 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 80 88 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 89 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Nie zawierający dodatku cukru: 2009 80 95 0- - - - - - Soki z owoców z gatunku Vaccinium macrocarpon17,5 2009 80 96 0- - - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 97 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 99- - - - - - Pozostałe: 2009 80 99 1- - - - - - - Soki owocowe17,5 2009 80 99 9- - - - - - - Pozostałe17,5 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto25 2009 90 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: 2009 90 21 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto25 2009 90 29 0- - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 31 0- - - - O wartości nie przekraczającej 18 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 39 0- - - - Pozostałe17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Pozostałe: 2009 90 51 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 59 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%17,5 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru17,5 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 90 92 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 94 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 90 95 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 96 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - Nie zawierające dodatku cukru: 2009 90 97 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 98 0- - - - - - - Pozostałe17,5 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 225 ton 2103 20 00 0- Ketchup pomidorowy i inne sosy pomidorowe17,5 minimum 0,175 ECU/kg 2103 30- Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 2103 30 10 0- - Mąka i grysik z gorczycy17,5 2103 30 90 0- - Gotowa musztarda22,5 2103 90- Pozostałe: 2103 90 10 0- - Ostry sos z mango w płynie15 2103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej53 minimum 0,5 ECU/kg 2103 90 90 0- - Pozostałe15 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 150 ton 2106 90- Pozostałe: 2106 90 10 0- - Fondue z sera10 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów162,05 minimum 3,68 ECU/%hl - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: - - - Pozostałe: 2106 90 51 0- - - - Syrop laktozowy10 2106 90 59 0- - - - Pozostałe10 - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi10 2106 90 98 0- - - Pozostałe10 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu: 3750 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 09 0- - Pozostałe15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów15 minimum 0,125 ECU/l 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 12750 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc­Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc­Roussillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 3750 hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 ECU/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 5 ECU/hl * W ilości 85 ton zgodnie z Protokołem Dodatkowym nr 6 do Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu oraz Protokołem 13 do CEFTA, który określa koncesje celne w relacji pomiędzy Polską a Słowenią, wysokość kontyngentu dla pozycji 0402 29 - wynosi 45 ton ** W ilości 825 ton zgodnie z Protokołem Dodatkowym nr 6 do Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu oraz Protokołem 13 do CEFTA, który określa koncesje celne w relacji pomiędzy Polską a Słowenią, wysokość kontyngentu dla pozycji 1602 31, 1602 32, 1602 39, 1602 42, 1602 49, 1602 50 - wynosi 75 ton. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 42, poz. 244) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dokonuje się częściowego podziału kwot środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), po wyłączeniu kwot ujętych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 39, poz. 227). 2. Podział, o którym mowa w ust. 1, na poszczególne części budżetu, z uwzględnieniem form finansowania, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Środki i limity, o których mowa w § 1, ujmują wypłaty wszystkich składników wynagrodzeń osobowych i honorariów przysługujących za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1998 r. (poz. 244) ŚRODKI I LIMITY NA PODWYŻKI WYNAGRODZEŃ OD DNIA 1 KWIETNIA 1998 R. PRACOWNIKÓW CYWILNYCH, Z WYŁĄCZENIEM DZIAŁU 79 - OŚWIATA I WYCHOWANIE ORAZ DZIAŁU 81 - SZKOLNICTWO WYŻSZE - WEDŁUG CZĘŚCI BUDŻETU I FORM FINANSOWANIA (W ZŁOTYCH) WyszczególnienieJednostki budżetoweGospodarka pozabudżetowa dotowanaGospodarka pozabudżetowa nie dotowanaSzkoły wyższe 12345 CZĘŚĆ 05 KANCELARIA PREZESA RADY MINISTRÓW121000 dział 91 - Administracja państwowa121000 CZĘŚĆ 06 RZĄDOWE CENTRUM STUDIÓW STRATEGICZNYCH310294 dział 91 - Administracja państwowa310294 CZĘŚĆ 08 MINISTERSTWO FINANSÓW57694864422434 dział 85 - Ochrona zdrowia6911 dział 89 - Różna działalność422434 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa1871386 - urzędy podległe55816567 CZĘŚĆ 09 MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ2885663601036 dział 01 - Przemysł83466 dział 89 - Różna działalność1992546601036 dział 91 - Administracja państwowa809651 CZĘŚĆ 13 MINISTERSTWO GOSPODARKI124417251033348934 dział 66 - Różne usługi materialne61373 dział 83 - Kultura i sztuka51033 dział 89 - Różna działalność72559287561 dział 91 - Administracja państwowa1171613 CZĘŚĆ 15 KOMISJA PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I GIEŁD244290 dział 91 - Administracja państwowa244290 CZĘŚĆ 17 MINISTERSTWO SKARBU PAŃSTWA1183062177072 dział 89 - Różna działalność177072 dział 91 - Administracja państwowa1183062 CZĘŚĆ 18 URZĄD MIESZKALNICTWA I ROZWOJU MIAST293996117328 dział 66 - Różne usługi materialne38929 dział 89 - Różna działalność117328 dział 91 - Administracja państwowa255067 CZĘŚĆ 19 MINISTERSTWO ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ434240614779410264405 dział 40 - Rolnictwo36342629733136 dział 83 - Kultura i sztuka147794 dział 89 - Różna działalność149269 dział 91 - Administracja państwowa708144382000 CZĘŚĆ 21 MINISTERSTWO TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ1397921472406289702 dział 50 - Transport13447000243095 dział 83 - Kultura i sztuka72406 dział 89 - Różna działalność1409546607 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa493777 - jednostki terenowe24342 CZĘŚĆ 22 MINISTERSTWO ŁĄCZNOŚCI51748220355641000 dział 59 - Łączność184000641000 dział 83 - Kultura i sztuka20355 dział 91 - Administracja państwowa333482 CZĘŚĆ 23 URZĄD ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH93425 dział 91 - Administracja państwowa93425 CZĘŚĆ 25 GENERALNY INSPEKTORAT CELNY311256 dział 91 - Administracja państwowa311256 CZĘŚĆ 26 URZĄD SŁUŻBY CYWILNEJ180019 dział 91 - Administracja państwowa180019 CZĘŚĆ 27 KOMITET INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ281237 dział 91 - Administracja państwowa281237 CZĘŚĆ 28 - MINISTERSTWO OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA7585675470000510976 dział 31 - Budownictwo163151 dział 45 - Leśnictwo18197424700001016 dział 66 - Różne usługi materialne2279094294353 dział 89 - Różna działalność52456 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa506477 - Główny Inspektorat Ochrony Środowiska175689 jednostki terenowe2804674 CZĘŚĆ 29 URZĄD OCHRONY PAŃSTWA3985174342 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne3985174342 CZĘŚĆ 30 MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ6685904159680002362000 dział 85 - Ochrona zdrowia12091189 dział 91 - Administracja państwowa1086655 dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura183756 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne285441 dział 98 - Obrona narodowa5321200059680002362000 CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI17978298658457 dział 31 - Budownictwo101109 dział 83 - Kultura i sztuka22000 dział 85 - Ochrona zdrowia11631025 dział 86 - Opieka społeczna47425 dział 89 - Różna działalność76100187689 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa1746626 - Główny Urząd Geodezji i Kartografii86016 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne4193547369659 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne175559 CZĘŚĆ 32 MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH1234345242034 dział 89 - Różna działalność242034 dział 91 - Administracja państwowa1234345 CZĘŚĆ 33 MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ149803691225 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa4308 dział 89 - Różna działalność95124586916 dział 91 - Administracja państwowa546791 CZĘŚĆ 34 MINISTERSTWO KULTURY I SZTUKI499838453412869101 dział 83 - Kultura i sztuka4534128 dział 89 - Różna działalność69101 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa350127 - Komitet Kinematografii77549 - Państwowa Służba Ochrony Zabytków72161 CZĘŚĆ 35 MINISTERSTWO ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ59350692122640598707 dział 66 - Różne usługi materialne293423 dział 83 - Kultura i sztuka122640 dział 85 - Ochrona zdrowia5817821387633 dział 89 - Różna działalność217650 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa549293 - jednostki terenowe623186 CZĘŚĆ 36 MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI339080441354907 dział 01 - Przemysł571370 dział 31 - Budownictwo467537 dział 40 - Rolnictwo179756 dział 61 - Handel wewnętrzny3817 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa15424 dział 88 - Turystyka i wypoczynek80003 dział 91 - Administracja państwowa711800 dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura3319624437000 CZĘŚĆ 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW382695 dział 61 - Handel wewnętrzny84332 dział 91 - Administracja państwowa298363 CZĘŚĆ 38 POLSKA AKADEMIA NAUK732158648920 dział 40 - Rolnictwo385832 dział 86 - Opieka społeczna34309 dział 89 - Różna działalność243713263088 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu354938 - jednostki terenowe99198 CZĘŚĆ 39 KOMENDA GŁÓWNA POLICJI115679361626999 dział 93 - Bezpieczeństwo publiczne115679361626999 CZĘŚĆ 40 POLSKIE CENTRUM BADAŃ I CERTYFIKACJI284970 dział 66 - Różne usługi materialne284970 CZĘŚĆ 42 URZĄD D/S KOMBATANTÓW I OSÓB REPRESJONOWANYCH330980 dział 91 - Administracja państwowa330980 CZĘŚĆ 45 URZĄD KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI274495890917 dział 83 - Kultura i sztuka23917 dział 85 - Ochrona zdrowia1749 dział 87 - Kultura fizyczna i sport7000867000 dział 91 - Administracja państwowa265746 CZĘŚĆ 46 KRAJOWY URZĄD PRACY15819611 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu291532 - urzędy podległe15528078 CZĘŚĆ 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH44441843188 dział 89 - Różna działalność43188 dział 91 - Administracja państwowa444418 CZĘŚĆ 50 GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY7378205123176 dział 01 - Przemysł296534 dział 66 - Różne usługi materialne3505282 dział 89 - Różna działalność33745123176 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu1253396 - urzędy podległe2289249 CZĘŚĆ 51 GŁÓWNY URZĘDU CEŁ14592578 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu1001889 - urzędy podległe13590689 CZĘŚĆ 52 PAŃSTWOWA AGENCJA ATOMISTYKI150769 dział 91 - Administracja państwowa150769 CZĘŚĆ 53 WYŻSZY URZĄD GÓRNICZY20599721684 dział 89 - Różna działalność21684 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu113245 - urzędy podległe92751 CZĘŚĆ 54 URZĄD PATENTOWY RP52754834551 dział 89 - Różna działalność34551 dział 91 - Administracja państwowa527548 CZĘŚĆ 55 KASA ROLNICZEGO UBEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO4735139 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne4735139 CZĘŚĆ 57 POLSKI KOMITET NORMALIZACYJNY329186 dział 89 - Różna działalność329186 CZĘŚĆ 58 ZAKŁAD UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH34617861 dział 95 - Ubezpieczenia społeczne34617861 CZĘŚĆ 59 GŁÓWNY URZĄD MIAR1927961 dział 91 - Administracja państwowa - centrala Urzędu540056 - urzędy podległe1387905 CZĘŚĆ 60 GŁÓWNY URZĄD NADZORU BUDOWLANEGO418055 dział 91 - Administracja państwowa418055 CZĘŚĆ 80 REGIONALNE IZBY OBRACHUNKOWE1652400 dział 91 - Administracja państwowa1652400 CZĘŚĆ 85/01 WOJEWÓDZTWO WARSZAWSKIE35029632705729142930 dział 01 - Przemysł98677 dział 31 - Budownictwo226569 dział 40 - Rolnictwo298845125002 dział 45 - Leśnictwo21794 dział 61 - Handel wewnętrzny82492 dział 66 - Różne usługi materialne303990 dział 70 - Gospodarka komunalna859324394172 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa2254926023 dział 83 - Kultura i sztuka512806 dział 85 - Ochrona zdrowia30474136 dział 86 - Opieka społeczna14331914056 dział 87 - Kultura fizyczna i sport192922 dział 88 - Turystyka i wypoczynek13154 dział 89 - Różna działalność250941 dział 91 - Administracja państwowa1824147 CZĘŚĆ 85/03 WOJEWÓDZTWO BIALSKOPODLASKIE5752865105847340305 dział 01 - Przemysł34804 dział 40 - Rolnictwo252553147097 dział 45 - Leśnictwo5147 dział 61 - Handel wewnętrzny12877 dział 66 - Różne usługi materialne14117 dział 70 - Gospodarka komunalna7815013013 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa30602 dział 83 - Kultura i sztuka105847 dział 85 - Ochrona zdrowia4737515 dział 86 - Opieka społeczna186290 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1879 dział 89 - Różna działalność131274 dział 91 - Administracja państwowa447851 CZĘŚĆ 85/05 WOJEWÓDZTWO BIAŁOSTOCKIE10859643216929618379 dział 01 - Przemysł64098 dział 31 - Budownictwo48490 dział 40 - Rolnictwo405217291729 dział 45 - Leśnictwo15771 dział 61 - Handel wewnętrzny46184 dział 66 - Różne usługi materialne84958 dział 70 - Gospodarka komunalna13810 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa27864 dział 83 - Kultura i sztuka216929 dział 85 - Ochrona zdrowia9017283 dział 86 - Opieka społeczna5963664937 dział 88 - Turystyka i wypoczynek8333 dział 89 - Różna działalność124166 dział 91 - Administracja państwowa728814 CZĘŚĆ 85/07 WOJEWÓDZTWO BIELSKIE9290033196719374334 dział 01 - Przemysł36210 dział 40 - Rolnictwo233561119808 dział 45 - Leśnictwo9966 dział 61 - Handel wewnętrzny21882 dział 66 - Różne usługi materialne25699 dział 70 - Gospodarka komunalna9342 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa16889 dział 83 - Kultura i sztuka196719 dział 85 - Ochrona zdrowia7620743 dział 86 - Opieka społeczna5538324056 dział 88 - Turystyka i wypoczynek31618 dział 89 - Różna działalność171673 dział 91 - Administracja państwowa809089 CZĘŚĆ 85/09 WOJEWÓDZTWO BYDGOSKIE13278019271888739288 dział 01 - Przemysł56563 dział 40 - Rolnictwo431148281078 dział 45 - Leśnictwo41617 dział 61 - Handel wewnętrzny47733 dział 66 - Różne usługi materialne230952 dział 70 - Gospodarka komunalna13079 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa75298 dział 83 - Kultura i sztuka271888 dział 85 - Ochrona zdrowia107218418637 dział 86 - Opieka społeczna104927325656 dział 88 - Turystyka i wypoczynek9722 dział 89 - Różna działalność136403 dział 91 - Administracja państwowa888308 CZĘŚĆ 85/11 WOJEWÓDZTWO CHEŁMSKIE5079288140378344380 dział 01 - Przemysł43013 dział 40 - Rolnictwo19037484772 dział 45 - Leśnictwo14018 dział 61 - Handel wewnętrzny12877 dział 66 - Różne usługi materialne17161 dział 70 - Gospodarka komunalna20894182231 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa53151 dział 83 - Kultura i sztuka140378 dział 85 - Ochrona zdrowia3875658 dział 86 - Opieka społeczna2976651675 dział 88 - Turystyka i wypoczynek7271 dział 89 - Różna działalność115528 dział 91 - Administracja państwowa419332 CZĘŚĆ 85/13 WOJEWÓDZTWO CIECHANOWSKIE6839361104175531243 dział 01 - Przemysł32049 dział 40 - Rolnictwo299028329846 dział 45 - Leśnictwo5147 dział 61 - Handel wewnętrzny15395 dział 66 - Różne usługi materialne22313 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa29878 dział 83 - Kultura i sztuka104175 dział 85 - Ochrona zdrowia5462677 dział 86 - Opieka społeczna41096521159 dział 88 - Turystyka i wypoczynek3513 dział 89 - Różna działalność148189 dział 91 - Administracja państwowa590445 CZĘŚĆ 85/15 WOJEWÓDZTWO CZĘSTOCHOWSKIE8991106108537327543 dział 01 - Przemysł9052 dział 31 - Budownictwo26680 dział 40 - Rolnictwo278941114438 dział 45 - Leśnictwo9966 dział 61 - Handel wewnętrzny21688 dział 66 - Różne usługi materialne35336 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa24240 dział 83 - Kultura i sztuka108537 dział 85 - Ochrona zdrowia7523403 dział 86 - Opieka społeczna3690981675 dział 88 - Turystyka i wypoczynek3268 dział 89 - Różna działalność140362 dział 91 - Administracja państwowa760501 CZĘŚĆ 85/17 WOJEWÓDZTWO ELBLĄSKIE7393217183052433538 dział 01 - Przemysł13269 dział 31 - Budownictwo20222 dział 40 - Rolnictwo319389333015 dział 45 - Leśnictwo18947 dział 61 - Handel wewnętrzny21495 dział 70 - Gospodarka komunalna14054 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa25851 dział 83 - Kultura i sztuka183052 dział 85 - Ochrona zdrowia5882338 dział 86 - Opieka społeczna501739 dział 88 - Turystyka i wypoczynek5229 dział 89 - Różna działalność67032 dział 91 - Administracja państwowa604176 CZĘŚĆ 85/19 WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE17678351340078706449 dział 01 - Przemysł45318 dział 31 - Budownictwo27951 dział 40 - Rolnictwo443018112678 dział 45 - Leśnictwo38222 dział 61 - Handel wewnętrzny540278515 dział 66 - Różne usługi materialne99245 dział 83 - Kultura i sztuka340078 dział 85 - Ochrona zdrowia1502559740790 dział 86 - Opieka społeczna106690913401 dział 88 - Turystyka i wypoczynek17565 dział 89 - Różna działalność358552 dział 91 - Administracja państwowa1033014 CZĘŚĆ 85/21 WOJEWÓDZTWO GORZOWSKIE7649689147866592347 dział 01 - Przemysł27157 dział 31 - Budownictwo34091 dział 40 - Rolnictwo302132299300 dział 45 - Leśnictwo266132618 dział 61 - Handel wewnętrzny23721 dział 66 - Różne usługi materialne14625 dział 70 - Gospodarka komunalna9342 dział 83 - Kultura i sztuka147866 dział 85 - Ochrona zdrowia5857282 dział 86 - Opieka społeczna7894006083 dział 88 - Turystyka i wypoczynek9559 dział 89 - Różna działalność208473 dział 91 - Administracja państwowa631639 CZĘŚĆ 85/23 WOJEWÓDZTWO JELENIOGÓRSKIE8892279135726378579 dział 01 - Przemysł28282 dział 31 - Budownictwo35150 dział 40 - Rolnictwo209822105195 dział 45 - Leśnictwo7009 dział 61 - Handel wewnętrzny15588 dział 70 - Gospodarka komunalna2672730271 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa23515 dział 83 - Kultura i sztuka135726 dział 85 - Ochrona zdrowia7438898 dział 86 - Opieka społeczna552054 dział 88 - Turystyka i wypoczynek19771 dział 89 - Różna działalność179681 dział 91 - Administracja państwowa598895 CZĘŚĆ 85/25 WOJEWÓDZTWO KALISKIE9587388183706281785 dział 01 - Przemysł67471 dział 40 - Rolnictwo415169117959 dział 61 - Handel wewnętrzny17428 dział 66 - Różne usługi materialne15808 dział 70 - Gospodarka komunalna11129 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa34709 dział 83 - Kultura i sztuka183706 dział 85 - Ochrona zdrowia7658950 dział 86 - Opieka społeczna70914812255 dział 88 - Turystyka i wypoczynek2533 dział 89 - Różna działalność68291 dział 91 - Administracja państwowa738320 CZĘŚĆ 85/27 WOJEWÓDZTWO KATOWICKIE43622881394096771544 dział 01 - Przemysł67415 dział 31 - Budownictwo110546 dział 40 - Rolnictwo489401235038 dział 45 - Leśnictwo34388 dział 61 - Handel wewnętrzny74456 dział 66 - Różne usługi materialne257918 dział 83 - Kultura i sztuka359343 dział 85 - Ochrona zdrowia39494072 dział 86 - Opieka społeczna1467871 dział 87 - Kultura fizyczna i sport34753 dział 88 - Turystyka i wypoczynek20261 dział 89 - Różna działalność211172 dział 91 - Administracja państwowa1931884 CZĘŚĆ 85/29 WOJEWÓDZTWO KIELECKIE15700586302784495313 dział 01 - Przemysł53077 dział 40 - Rolnictwo432974138910 dział 45 - Leśnictwo30665 dział 61 - Handel wewnętrzny47830 dział 66 - Różne usługi materialne81070 dział 70 - Gospodarka komunalna23802 dział 83 - Kultura i sztuka302784 dział 85 - Ochrona zdrowia12956094 dział 86 - Opieka społeczna118613812343 dział 88 - Turystyka i wypoczynek11193 dział 89 - Różna działalność209913 dział 91 - Administracja państwowa1011889 CZĘŚĆ 85/31 WOJEWÓDZTWO KONIŃSKIE610553492035388544 dział 01 - Przemysł24458 dział 31 - Budownictwo70194 dział 40 - Rolnictwo299211176147 dział 45 - Leśnictwo5914 dział 61 - Handel wewnętrzny139425579 dział 70 - Gospodarka komunalna1771013013 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa4074932572 dział 83 - Kultura i sztuka92035 dział 85 - Ochrona zdrowia4758086 dział 86 - Opieka społeczna370432 dział 88 - Turystyka i wypoczynek4820 dział 89 - Różna działalność66582 dział 91 - Administracja państwowa594670 CZĘŚĆ 85/33 WOJEWÓDZTWO KOSZALIŃSKIE3798642124240289126 dział 01 - Przemysł22884 dział 31 - Budownictwo34832 dział 40 - Rolnictwo36330883276 dział 45 - Leśnictwo9966 dział 50 - Transport9468 dział 61 - Handel wewnętrzny43376 dział 66 - Różne usługi materialne35420 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa36723 dział 83 - Kultura i sztuka124240 dział 85 - Ochrona zdrowia2060648 dział 86 - Opieka społeczna66757819749 dział 88 - Turystyka i wypoczynek5474 dział 89 - Różna działalność83497 dział 91 - Administracja państwowa611570 CZĘŚĆ 85/35 WOJEWÓDZTWO KRAKOWSKIE145738183688941757331 dział 01 - Przemysł53415 dział 31 - Budownictwo70194 dział 40 - Rolnictwo259584172802 dział 45 - Leśnictwo9966 dział 61 - Handel wewnętrzny53639 dział 66 - Różne usługi materialne362658 dział 70 - Gospodarka komunalna339327336860 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa91807 dział 83 - Kultura i sztuka308600 dział 85 - Ochrona zdrowia11251337427194 dział 86 - Opieka społeczna160673622746 dział 87 - Kultura fizyczna i sport60294 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1290814184 dział 89 - Różna działalność297279 dział 91 - Administracja państwowa948514 CZĘŚĆ 85/37 WOJEWÓDZTWO KROŚNIEŃSKIE8217009190758311010 dział 01 - Przemysł47961 dział 40 - Rolnictwo257210115494 dział 45 - Leśnictwo10952 dział 61 - Handel wewnętrzny14911 dział 66 - Różne usługi materialne10482 dział 70 - Gospodarka komunalna17547 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa4711135760 dział 83 - Kultura i sztuka190758 dział 85 - Ochrona zdrowia6933204 dział 86 - Opieka społeczna325823 dział 88 - Turystyka i wypoczynek11356 dział 89 - Różna działalność101312 dział 91 - Administracja państwowa598895 CZĘŚĆ 85/39 WOJEWÓDZTWO LEGNICKIE8371857123876343515 dział 01 - Przemysł43069 dział 31 - Budownictwo34201 dział 40 - Rolnictwo239496180284 dział 45 - Leśnictwo100762149 dział 61 - Handel wewnętrzny14523 dział 66 - Różne usługi materialne17330 dział 70 - Gospodarka komunalna11454 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa25126 dział 83 - Kultura i sztuka123876 dział 85 - Ochrona zdrowia6929659 dział 86 - Opieka społeczna559168 dział 88 - Turystyka i wypoczynek7353 dział 89 - Różna działalność100682 dział 91 - Administracja państwowa540801 CZĘŚĆ 85/41 WOJEWÓDZTWO LESZCZYŃSKIE610629871025165686 dział 01 - Przemysł20916 dział 40 - Rolnictwo28204576233 dział 45 - Leśnictwo6133 dział 61 - Handel wewnętrzny22269 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa28347 dział 83 - Kultura i sztuka71025 dział 85 - Ochrona zdrowia4836518 dział 86 - Opieka społeczna3891059963 dział 88 - Turystyka i wypoczynek4248 dział 89 - Różna działalność58574 dział 91 - Administracja państwowa537632 CZĘŚĆ 85/43 WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE12512143427315912346 dział 01 - Przemysł67865 dział 31 - Budownictwo26680 dział 40 - Rolnictwo390882226323 dział 45 - Leśnictwo1522311410 dział 61 - Handel wewnętrzny47830 dział 66 - Różne usługi materialne166535 dział 70 - Gospodarka komunalna25996229065 dział 83 - Kultura i sztuka427315 dział 85 - Ochrona zdrowia10404377 dział 86 - Opieka społeczna69840410932 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1683011310 dział 89 - Różna działalność162226 dział 91 - Administracja państwowa912602 CZĘŚĆ 85/45 WOJEWÓDZTWO ŁOMŻYŃSKIE5445046125257316270 dział 01 - Przemysł21253 dział 31 - Budownictwo20539 dział 40 - Rolnictwo337277180988 dział 45 - Leśnictwo3943 dział 61 - Handel wewnętrzny18396 dział 70 - Gospodarka komunalna8269927779 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa391393447 dział 83 - Kultura i sztuka125257 dział 85 - Ochrona zdrowia4313869 dział 86 - Opieka społeczna156354 dział 89 - Różna działalność62263 dział 91 - Administracja państwowa493270 CZĘŚĆ 85/47 WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE12951965444274481819 dział 01 - Przemysł109810 dział 31 - Budownictwo65536 dział 40 - Rolnictwo21895247448 dział 45 - Leśnictwo6900 dział 61 - Handel wewnętrzny78910 dział 66 - Różne usługi materialne62979 dział 70 - Gospodarka komunalna40456 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa21180 dział 83 - Kultura i sztuka323139 dział 85 - Ochrona zdrowia10205356 dział 86 - Opieka społeczna14368964849 dział 87 - Kultura fizyczna i sport121135 dział 88 - Turystyka i wypoczynek14869 dział 89 - Różna działalność191198 dział 91 - Administracja państwowa928445 CZĘŚĆ 85/49 WOJEWÓDZTWO NOWOSĄDECKIE9067234218310365133 dział 01 - Przemysł52515 dział 31 - Budownictwo60348 dział 40 - Rolnictwo292637125090 dział 45 - Leśnictwo7009 dział 61 - Handel wewnętrzny18783 dział 66 - Różne usługi materialne21134 dział 70 - Gospodarka komunalna10805 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa101310 dział 83 - Kultura i sztuka218310 dział 85 - Ochrona zdrowia7501090 dział 86 - Opieka społeczna4463121675 dział 88 - Turystyka i wypoczynek8007 dział 89 - Różna działalność104371 dział 91 - Administracja państwowa681282 CZĘŚĆ 85/51 WOJEWÓDZTWO OLSZTYŃSKIE11043873281920618904 dział 01 - Przemysł96259 dział 40 - Rolnictwo498076286711 dział 45 - Leśnictwo10076 dział 50 - Transport23201 dział 61 - Handel wewnętrzny408594771 dział 66 - Różne usługi materialne55963 dział 70 - Gospodarka komunalna11292 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa51058 dział 83 - Kultura i sztuka281920 dział 85 - Ochrona zdrowia8926143 dział 86 - Opieka społeczna69040111638 dział 88 - Turystyka i wypoczynek10049 dział 89 - Różna działalność140362 dział 91 - Administracja państwowa805920 CZĘŚĆ 85/53 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE14557100178108702088 dział 01 - Przemysł54764 dział 31 - Budownictwo93592 dział 40 - Rolnictwo509671234598 dział 45 - Leśnictwo8871 dział 61 - Handel wewnętrzny509283670 dział 66 - Różne usługi materialne167212 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa30924 dział 83 - Kultura i sztuka178108 dział 85 - Ochrona zdrowia12221234 dział 86 - Opieka społeczna8008865731 dział 88 - Turystyka i wypoczynek8252 dział 89 - Różna działalność142521 dział 91 - Administracja państwowa926333 CZĘŚĆ 85/55 WOJEWÓDZTWO OSTROŁĘCKIE5975447104539281881 dział 01 - Przemysł42732 dział 40 - Rolnictwo29300280547 dział 61 - Handel wewnętrzny14523 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa1578451615 dział 83 - Kultura i sztuka104539 dział 85 - Ochrona zdrowia4707874 dział 86 - Opieka społeczna40029517192 dział 89 - Różna działalność89795 dział 91 - Administracja państwowa543970 CZĘŚĆ 85/57 WOJEWÓDZTWO PILSKIE775529582948269101 dział 01 - Przemysł31655 dział 40 - Rolnictwo26944594896 dział 50 - Transport17400 dział 61 - Handel wewnętrzny1491121948 dział 70 - Gospodarka komunalna4793 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa39300 dział 83 - Kultura i sztuka82948 dział 85 - Ochrona zdrowia6203651 dział 86 - Opieka społeczna58414013136 dział 88 - Turystyka i wypoczynek4248 dział 89 - Różna działalność90065 dział 91 - Administracja państwowa634807 CZĘŚĆ 85/59 WOJEWÓDZTWO PIOTRKOWSKIE960795171825303982 dział 01 - Przemysł54258 dział 40 - Rolnictwo280858121392 dział 45 - Leśnictwo260654628 dział 61 - Handel wewnętrzny16847 dział 70 - Gospodarka komunalna16897 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa39139 dział 83 - Kultura i sztuka71825 dział 85 - Ochrona zdrowia8036139 dział 86 - Opieka społeczna5082609874 dział 88 - Turystyka i wypoczynek4575 dział 89 - Różna działalność113729 dział 91 - Administracja państwowa679170 CZĘŚĆ 85/61 WOJEWÓDZTWO PŁOCKIE7434938204279374792 dział 01 - Przemysł34129 dział 40 - Rolnictwo309528149914 dział 61 - Handel wewnętrzny15685 dział 66 - Różne usługi materialne21810 dział 70 - Gospodarka komunalna18766 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa3930056957 dział 83 - Kultura i sztuka204279 dział 85 - Ochrona zdrowia5677584 dział 86 - Opieka społeczna78443514988 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1307 dział 89 - Różna działalność96993 dział 91 - Administracja państwowa588332 CZĘŚĆ 85/63 WOJEWÓDZTWO POZNAŃSKIE14084200188068865512 dział 01 - Przemysł47961 dział 31 - Budownictwo200524 dział 40 - Rolnictwo522546141991 dział 45 - Leśnictwo7995 dział 61 - Handel wewnętrzny54027 dział 66 - Różne usługi materialne60358 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa62735 dział 83 - Kultura i sztuka188068 dział 85 - Ochrona zdrowia11940119190081 dział 86 - Opieka społeczna450758 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1617621971 dział 89 - Różna działalność202625 dział 91 - Administracja państwowa1029845 CZĘŚĆ 85/65 WOJEWÓDZTWO PRZEMYSKIE7139578167422365733 dział 01 - Przemysł25864 dział 31 - Budownictwo31024 dział 40 - Rolnictwo262779124561 dział 45 - Leśnictwo8104 dział 61 - Handel wewnętrzny12684 dział 66 - Różne usługi materialne15724 dział 70 - Gospodarka komunalna2753915689 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa3221345497 dział 83 - Kultura i sztuka167422 dział 85 - Ochrona zdrowia5747936 dział 86 - Opieka społeczna4755813615 dział 88 - Turystyka i wypoczynek4085 dział 89 - Różna działalność134783 dział 91 - Administracja państwowa537632 CZĘŚĆ 85/67 WOJEWÓDZTWO RADOMSKIE8421766202462275382 dział 01 - Przemysł17824 dział 40 - Rolnictwo332994113734 dział 45 - Leśnictwo6900 dział 61 - Handel wewnętrzny25755 dział 66 - Różne usługi materialne18175 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa37609 dział 83 - Kultura i sztuka202462 dział 85 - Ochrona zdrowia6448451 dział 86 - Opieka społeczna81466911549 dział 88 - Turystyka i wypoczynek122524844 dział 89 - Różna działalność89256 dział 91 - Administracja państwowa754164 CZĘŚĆ 85/69 WOJEWÓDZTWO RZESZOWSKIE9837280313616486653 dział 01 - Przemysł14057 dział 31 - Budownictwo37098 dział 40 - Rolnictwo315189225443 dział 61 - Handel wewnętrzny40084 dział 66 - Różne usługi materialne140583 dział 70 - Gospodarka komunalna13892 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa43165 dział 83 - Kultura i sztuka313616 dział 85 - Ochrona zdrowia8113748 dział 86 - Opieka społeczna5547962469 dział 89 - Różna działalność104102 dział 91 - Administracja państwowa719307 CZĘŚĆ 85/71 WOJEWÓDZTWO SIEDLECKIE7187047121986279156 dział 01 - Przemysł54314 dział 40 - Rolnictwo468492132572 dział 45 - Leśnictwo5914 dział 61 - Handel wewnętrzny15492 dział 66 - Różne usługi materialne17245 dział 70 - Gospodarka komunalna87411 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa40749 dział 83 - Kultura i sztuka121986 dział 85 - Ochrona zdrowia5433286 dział 86 - Opieka społeczna3649485114 dział 88 - Turystyka i wypoczynek2859 dział 89 - Różna działalność69911 dział 91 - Administracja państwowa767895 CZĘŚĆ 85/73 WOJEWÓDZTWO SIERADZKIE7593659103230332187 dział 01 - Przemysł22603 dział 31 - Budownictwo70194 dział 40 - Rolnictwo264423112766 dział 45 - Leśnictwo12814 dział 61 - Handel wewnętrzny14911 dział 70 - Gospodarka komunalna2136543284 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa35273 dział 83 - Kultura i sztuka103230 dział 85 - Ochrona zdrowia6280915 dział 86 - Opieka społeczna4145963262 dział 88 - Turystyka i wypoczynek5392 dział 89 - Różna działalność80078 dział 91 - Administracja państwowa543970 CZĘŚĆ 85/75 WOJEWÓDZTWO SKIERNIEWICKIE5156718122858341281 dział 01 - Przemysł19454 dział 31 - Budownictwo3541649231 dział 40 - Rolnictwo294189168752 dział 45 - Leśnictwo10952 dział 61 - Handel wewnętrzny14911 dział 66 - Różne usługi materialne1772410990 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa51138 dział 83 - Kultura i sztuka122858 dział 85 - Ochrona zdrowia3903053 dział 86 - Opieka społeczna2803254408 dział 88 - Turystyka i wypoczynek817 dział 89 - Różna działalność88446 dział 91 - Administracja państwowa548195 CZĘŚĆ 85/77 WOJEWÓDZTWO SŁUPSKIE6673317125548389268 dział 01 - Przemysł34916 dział 31 - Budownictwo40126 dział 40 - Rolnictwo234383103699 dział 45 - Leśnictwo16428 dział 50 - Transport21836 dział 61 - Handel wewnętrzny26239 dział 70 - Gospodarka komunalna2925 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa3140846100 dział 83 - Kultura i sztuka125548 dział 85 - Ochrona zdrowia549024440664 dział 86 - Opieka społeczna3301215114 dział 88 - Turystyka i wypoczynek7108 dział 89 - Różna działalność96814 dział 91 - Administracja państwowa534463 CZĘŚĆ 85/79 WOJEWÓDZTWO SUWALSKIE6683808140160343524 dział 01 - Przemysł39864 dział 40 - Rolnictwo347877192872 dział 45 - Leśnictwo29460 dział 61 - Handel wewnętrzny23721 dział 66 - Różne usługi materialne16992 dział 70 - Gospodarka komunalna22909 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa39944 dział 83 - Kultura i sztuka140160 dział 85 - Ochrona zdrowia5111468 dział 86 - Opieka społeczna4127442380 dział 88 - Turystyka i wypoczynek3840 dział 89 - Różna działalność91415 dział 91 - Administracja państwowa691845 CZĘŚĆ 85/81 WOJEWÓDZTWO SZCZECIŃSKIE115956375465061029905 dział 01 - Przemysł63535 dział 31 - Budownictwo185490 dział 40 - Rolnictwo453153422629 dział 45 - Leśnictwo256275431 dział 61 - Handel wewnętrzny51800 dział 66 - Różne usługi materialne105501 dział 70 - Gospodarka komunalna10642 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa41792 dział 83 - Kultura i sztuka429932 dział 85 - Ochrona zdrowia9334592 dział 86 - Opieka społeczna83015616398 dział 87 - Kultura fizyczna i sport116574 dział 88 - Turystyka i wypoczynek10866 dział 89 - Różna działalność189128 dział 91 - Administracja państwowa878801 CZĘŚĆ 85/83 WOJEWÓDZTWO TARNOBRZESKIE9065299143722348771 dział 01 - Przemysł44081 dział 31 - Budownictwo76864 dział 40 - Rolnictwo30414194103 dział 45 - Leśnictwo5914 dział 61 - Handel wewnętrzny13942 dział 66 - Różne usługi materialne26981 dział 70 - Gospodarka komunalna1990347622 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa47917 dział 83 - Kultura i sztuka143722 dział 85 - Ochrona zdrowia7535467 dział 86 - Opieka społeczna3939964673 dział 88 - Turystyka i wypoczynek899 dział 89 - Różna działalność81428 dział 91 - Administracja państwowa716139 CZĘŚĆ 85/85 WOJEWÓDZTWO TARNOWSKIE10016658100177304402 dział 01 - Przemysł22659 dział 40 - Rolnictwo318020141727 dział 45 - Leśnictwo7776 dział 61 - Handel wewnętrzny15879 dział 66 - Różne usługi materialne27474 dział 70 - Gospodarka komunalna13810 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa35998 dział 83 - Kultura i sztuka100177 dział 85 - Ochrona zdrowia8414164 dział 86 - Opieka społeczna523525882 dział 88 - Turystyka i wypoczynek5147 dział 89 - Różna działalność111659 dział 91 - Administracja państwowa682339 CZĘŚĆ 85/87 WOJEWÓDZTWO TORUŃSKIE9057201310345427276 dział 01 - Przemysł27976 dział 31 - Budownictwo31444 dział 40 - Rolnictwo325233203788 dział 45 - Leśnictwo192755392 dział 61 - Handel wewnętrzny19849 dział 66 - Różne usługi materialne26037 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa627351637 dział 83 - Kultura i sztuka310345 dział 85 - Ochrona zdrowia7369117 dział 86 - Opieka społeczna6170413527 dział 88 - Turystyka i wypoczynek8088 dział 89 - Różna działalność129475 dział 91 - Administracja państwowa635864 CZĘŚĆ 85/89 WOJEWÓDZTWO WAŁBRZYSKIE11806491108610383810 dział 01 - Przemysł36210 dział 31 - Budownictwo44149 dział 40 - Rolnictwo237761119104 dział 45 - Leśnictwo9966 dział 61 - Handel wewnętrzny189773670 dział 70 - Gospodarka komunalna11454 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa19167 dział 83 - Kultura i sztuka108610 dział 85 - Ochrona zdrowia10186724 dział 86 - Opieka społeczna5225624056 dział 88 - Turystyka i wypoczynek9804 dział 89 - Różna działalność176622 dział 91 - Administracja państwowa790076 CZĘŚĆ 85/91 WOJEWÓDZTWO WŁOCŁAWSKIE6538890116170290872 dział 01 - Przemysł32724 dział 31 - Budownictwo50184 dział 40 - Rolnictwo248810114438 dział 45 - Leśnictwo21575 dział 61 - Handel wewnętrzny158799029 dział 66 - Różne usługi materialne15216 dział 70 - Gospodarka komunalna13648 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa33743 dział 83 - Kultura i sztuka116170 dział 85 - Ochrona zdrowia5226204 dział 86 - Opieka społeczna423192 dział 88 - Turystyka i wypoczynek1307 dział 89 - Różna działalność69281 dział 91 - Administracja państwowa554532 CZĘŚĆ 85/93 WOJEWÓDZTWO WROCŁAWSKIE180912802801751255251 dział 01 - Przemysł38459 dział 40 - Rolnictwo384308366026 dział 45 - Leśnictwo12047114218 dział 61 - Handel wewnętrzny56254 dział 66 - Różne usługi materialne90676499521 dział 70 - Gospodarka komunalna22909 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa58064120980 dział 83 - Kultura i sztuka280175 dział 85 - Ochrona zdrowia15764555 dział 86 - Opieka społeczna7371599786 dział 88 - Turystyka i wypoczynek10458 dział 89 - Różna działalność106361 dział 91 - Administracja państwowa954852 CZĘŚĆ 85/95 WOJEWÓDZTWO ZAMOJSKIE7760001156663297869 dział 01 - Przemysł30924 dział 31 - Budownictwo41926 dział 40 - Rolnictwo31382087853 dział 45 - Leśnictwo1292317037 dział 61 - Handel wewnętrzny14911 dział 66 - Różne usługi materialne17837 dział 70 - Gospodarka komunalna19903 dział 74 - Gospodarka mieszkaniowa31488 dział 83 - Kultura i sztuka156663 dział 85 - Ochrona zdrowia6328128 dział 86 - Opieka społeczna383696 dział 88 - Turystyka i wypoczynek23692688 dział 89 - Różna działalność99603 dział 91 - Administracja państwowa652764 CZĘŚĆ 85/97 WOJEWÓDZTWO ZIELONOGÓRSKIE9944221233896479013 dział 01 - Przemysł48804 dział 31 - Budownictwo39714 dział 40 - Rolnictwo322768199210 dział 45 - Leśnictwo7228 dział 61 - Handel wewnętrzny47346 dział 66 - Różne usługi materialne63824 dział 70 - Gospodarka komunalna16247 dział 83 - Kultura i sztuka192575 dział 85 - Ochrona zdrowia8240484 dział 86 - Opieka społeczna555240 dział 87 - Kultura fizyczna i sport41321 dział 88 - Turystyka i wypoczynek5392 dział 89 - Różna działalność16774 dział 91 - Administracja państwowa709801 CZĘŚĆ 86/01 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W WARSZAWIE81302 dział 91 - Administracja państwowa81302 CZĘŚĆ 86/03 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIAŁEJ PODLASKIEJ13470 dział 91 - Administracja państwowa13470 CZĘŚĆ 86/05 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIAŁYMSTOKU24150 dział 91 - Administracja państwowa24150 CZĘŚĆ 86/07 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BIELSKU-BIAŁEJ34445 dział 91 - Administracja państwowa34445 CZĘŚĆ 86/09 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W BYDGOSZCZY32713 dział 91 - Administracja państwowa32713 CZĘŚĆ 86/11 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CHEŁMIE15394 dział 91 - Administracja państwowa15394 CZĘŚĆ 86/13 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CIECHANOWIE18185 dział 91 - Administracja państwowa18185 CZĘŚĆ 86/15 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W CZĘSTOCHOWIE23958 dział 91 - Administracja państwowa23958 CZĘŚĆ 86/17 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ELBLĄGU20686 dział 91 - Administracja państwowa20686 CZĘŚĆ 86/19 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W GDAŃSKU42816 dział 91 - Administracja państwowa42816 CZĘŚĆ 86/21 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM20398 dział 91 - Administracja państwowa20398 CZĘŚĆ 86/23 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W JELENIEJ GÓRZE17319 dział 91 - Administracja państwowa17319 CZĘŚĆ 86/25 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KALISZU22514 dział 91 - Administracja państwowa22514 CZĘŚĆ 86/27 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KATOWICACH83707 dział 91 - Administracja państwowa83707 CZĘŚĆ 86/29 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KIELCACH30693 dział 91 - Administracja państwowa30693 CZĘŚĆ 86/31 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KONINIE16934 dział 91 - Administracja państwowa16934 CZĘŚĆ 86/33 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KOSZALINIE19147 dział 91 - Administracja państwowa19147 CZĘŚĆ 86/35 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KRAKOWIE49936 dział 91 - Administracja państwowa49936 CZĘŚĆ 86/37 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W KROŚNIE18185 dział 91 - Administracja państwowa18185 CZĘŚĆ 86/39 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LEGNICY20686 dział 91 - Administracja państwowa20686 CZĘŚĆ 86/41 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LESZNIE13470 dział 91 - Administracja państwowa13470 CZĘŚĆ 86/43 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W LUBLINIE30789 dział 91 - Administracja państwowa30789 CZĘŚĆ 86/45 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ŁOMŻY16934 dział 91 - Administracja państwowa16934 CZĘŚĆ 86/47 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ŁODZI37428 dział 91 - Administracja państwowa37428 CZĘŚĆ 86/49 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W NOWYM SĄCZU18858 dział 91 - Administracja państwowa18858 CZĘŚĆ 86/51 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OLSZTYNIE29538 dział 91 - Administracja państwowa29538 CZĘŚĆ 86/53 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OPOLU28383 dział 91 - Administracja państwowa28383 CZĘŚĆ 86/55 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W OSTROŁĘCE14721 dział 91 - Administracja państwowa14721 CZĘŚĆ 86/57 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PILE18858 dział 91 - Administracja państwowa18858 CZĘŚĆ 86/59 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PIOTRKOWIE TRYBUNALSKIM21937 dział 91 - Administracja państwowa21937 CZĘŚĆ 86/61 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PŁOCKU16934 dział 91 - Administracja państwowa16934 CZĘŚĆ 86/63 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W POZNANIU37428 dział 91 - Administracja państwowa37428 CZĘŚĆ 86/65 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W PRZEMYŚLU18473 dział 91 - Administracja państwowa18473 CZĘŚĆ 86/67 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W RADOMIU26267 dział 91 - Administracja państwowa26267 CZĘŚĆ 86/69 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W RZESZOWIE22514 dział 91 - Administracja państwowa22514 CZĘŚĆ 86/71 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SIEDLCACH18858 dział 91 - Administracja państwowa18858 CZĘŚĆ 86/73 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SIERADZU14721 dział 91 - Administracja państwowa14721 CZĘŚĆ 86/75 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SKIERNIEWICACH14721 dział 91 - Administracja państwowa14721 CZĘŚĆ 86/77 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SŁUPSKU16645 dział 91 - Administracja państwowa16645 CZĘŚĆ 86/79 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SUWAŁKACH18858 dział 91 - Administracja państwowa18858 CZĘŚĆ 86/81 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W SZCZECINIE29731 dział 91 - Administracja państwowa29731 CZĘŚĆ 86/83 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TARNOBRZEGU17319 dział 91 - Administracja państwowa17319 CZĘŚĆ 86/85 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TARNOWIE23188 dział 91 - Administracja państwowa23188 CZĘŚĆ 86/87 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W TORUNIU22514 dział 91 - Administracja państwowa22514 CZĘŚĆ 86/89 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W WAŁBRZYCHU20782 dział 91 - Administracja państwowa20782 CZĘŚĆ 86/91 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE WE WŁOCŁAWKU16645 dział 91 - Administracja państwowa16645 CZĘŚĆ 86/93 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE WE WROCŁAWIU33098 dział 91 - Administracja państwowa33098 CZĘŚĆ 86/95 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ZAMOŚCIU14721 dział 91 - Administracja państwowa14721 CZĘŚĆ 86/97 SAMORZĄDOWE KOLEGIUM ODWOŁAWCZE W ZIELONEJ GÓRZE19820 dział 91 - Administracja państwowa19820 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 27 marca 1998 r. w sprawie wysokości, terminów i sposobu uiszczania opłat za używanie częstotliwości. (Dz. U. Nr 42, poz. 245) Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale częstotliwości, zwany dalej "użytkownikiem", uiszcza roczną opłatę za używanie częstotliwości, naliczaną od dnia doręczenia decyzji, a jeżeli w decyzji określono inny dzień rozpoczęcia używania częstotliwości - od tego dnia. 2. Opłatę pobiera Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna. § 2. 1. Wysokość rocznej opłaty za używanie częstotliwości określa: 1) dla radiokomunikacji ruchomej lądowej - załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) dla radiokomunikacji stałej lądowej oraz łączności satelitarnej - załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) dla radiofonii i telewizji - załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) dla radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej oraz radiokomunikacji lotniczej - załącznik nr 4 do rozporządzenia. 2. Do ustalenia wysokości opłaty za używanie częstotliwości przez każdą stałą stację nadawczą w sieciach o ograniczonym obszarze działania, w tym również stację retransmisyjną, przyjmuje się: 1) strukturę sieci: gwiaździstą (z jedną centralną stacją bazową), rozbudowaną (z wykorzystaniem wielu stacji bazowych, w tym stacji retransmisyjnych) oraz rodzaj realizowanych połączeń między tymi stacjami (rodzaj relacji), 2) sposób wykorzystywania częstotliwości, rodzaj i parametry kanałów radiowych (kanał jedno­ lub dwuczęstotliwościowy, odstęp międzykanałowy), 3) parametry techniczne stacji nadawczej (moc promieniowana, wysokość zamocowania anteny nadawczej, rodzaj modulacji), 4) dane dotyczące lokalizacji stacji oraz obszaru działania. 3. Opłatę za używanie częstotliwości (jednego kanału radiowego), jeżeli jest ona wykorzystywana dla różnych rodzajów łączności, dla których przewidziane są zróżnicowane opłaty, uiszcza się w wysokości najwyższej dla danego rodzaju łączności. 4. W sieciach o strukturze gwiaździstej, w których można wyodrębnić centralną stację bazową i działające w jej zasięgu podporządkowane inne stacje bazowe pełniące funkcje stacji abonenckich oraz stacje ruchome, do ustalenia i naliczenia wysokości opłaty za używanie częstotliwości przyjmowane są wyłącznie parametry centralnej stacji bazowej. 5. W sieciach o strukturze rozbudowanej, w których działa kilka stacji bazowych, w tym stacje retransmisyjne zwiększające obszar działania tych sieci, do naliczania łącznej opłaty za używanie częstotliwości przyjmuje się parametry każdej stacji bazowej oraz stacji retransmisyjnej zwiększającej zasięg działania sieci. 6. Za używanie częstotliwości: 1) przez stacje stałe zlokalizowane na obszarach administracyjnych miast wojewódzkich, 2) przez stacje radiofoniczne i telewizyjne o mocy promieniowanej większej od 0,1 kW, zlokalizowane na obszarach administracyjnych miast wojewódzkich oraz na obszarach przylegających do każdego z tych miast w promieniu do 20 km od środka każdego obszaru miejskiego - uiszcza się opłatę w wysokości dwukrotnej kwoty określonej w odpowiednim załączniku. 7. Nie mają zastosowania: 1) przepisy ust. 2-6 do jednostek organizacyjnych podległych Ministrom Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych oraz Urzędu Ochrony Państwa, 2) przepisy ust. 1-6 do jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej. 8. Za używanie częstotliwości przez jednostki, o których mowa w ust. 7 pkt 2, ustala się roczną opłatę zryczałtowaną w wysokości 300 000 zł. 9. Przepisów ust. 6 nie stosuje się w odniesieniu do częstotliwości, które są wykorzystywane: 1) w służbie radiokomunikacji ruchomej lądowej wyłącznie do świadczenia usług doraźnej pomocy przy ratowaniu życia i zdrowia ludzkiego przez jednostki finansowane z budżetu państwa, 2) w służbie radiokomunikacji ruchomej morskiej i żeglugi śródlądowej oraz lotniczej dla celów bezpieczeństwa i ostrzegania przed niebezpieczeństwem, 3) przez operatorów ogólnokrajowych sieci radiokomunikacji ruchomej lądowej o jednolitej strukturze działania na obszarze kraju. 10. W przypadku gdy jedną częstotliwość użytkuje na tym samym obszarze wiele podmiotów posiadających stosowne decyzje o przydziale częstotliwości na zasadzie współużytkowania, każdy z tych podmiotów wnosi opłatę za używanie częstotliwości w wysokości połowy opłaty określonej na podstawie niniejszego rozporządzenia. § 3. 1. Opłatę roczną uiszcza się w ratach kwartalnych w wysokości równej 1/4 opłaty rocznej do dnia 15 pierwszego miesiąca danego kwartału. Użytkownik może uiszczać opłatę jednorazowo za cały rok lub w okresach półrocznych odpowiednio do końca stycznia lub do końca stycznia i lipca danego roku. 2. W przypadkach gdy decyzja o przydziale częstotliwości została wydana w ciągu kwartału, ratę opłaty za ten kwartał uiszcza się w ciągu 7 dni od dnia doręczenia decyzji w kwocie równej iloczynowi liczby miesięcy objętych w danym kwartale decyzją o przydziale częstotliwości i 1/12 opłaty rocznej. 3. Za okresowe, krótsze od kwartału, używanie częstotliwości uiszcza się opłatę jednorazowo w ciągu 7 dni od dnia doręczenia decyzji o przydziale częstotliwości w kwocie równej iloczynowi liczby miesięcy występujących w okresie objętym przydziałem częstotliwości i 1/12 opłaty rocznej. Minimalna opłata za okresowe używanie częstotliwości wynosi 1/12 opłaty rocznej. 4. W przypadku rezygnacji przez użytkownika z przydziału częstotliwości lub cofnięcia przydziału przed upływem terminu określonego w decyzji, uiszczona opłata nie podlega zwrotowi. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Łączności z dnia 22 kwietnia 1994 r. w sprawie opłat za używanie częstotliwości (Dz. U. Nr 54, poz. 221 i Nr 130, poz. 651 oraz z 1995 r. Nr 42, poz. 217). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Łączności: M. Zdrojewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 27 marca 1998 r. (poz. 245) Załącznik nr 1 OPŁATY ROCZNE ZA UŻYWANIE CZĘSTOTLIWOŚCI W RADIOKOMUNIKACJI RUCHOMEJ LĄDOWEJ I. Opłata za używanie częstotliwości w sieciach łączności ruchomej A. Sieci łączności o ograniczonym obszarze działania, pracujące w dowolnym zakresie częstotliwości przeznaczonym dla radiokomunikacji ruchomej lądowej Lp.Rodzaj sieci i obszar działaniaRodzaj kanałuOdstęp międzykanałowy [kHz]Wysokość opłaty za każdy przydzielony kanał w złotych Łączność w relacji stacja stała­stacja ruchomastacja stała­stacja stałastacja ruchoma­stacja ruchoma h ≤ 40h > 40h ≤ 40h > 40 P ≤ 10P > 10P ≤ 10P > 10P ≤ 10P > 10P ≤ 10P > 10P ≤ 10 12345678910111213 1Sieci łączności dwukierunkowej typu dyspozytorskiego (radiotelefoniczne, transmisji danych, monitoringu, zdalnego sterowania itp.)Simpleks25,04005005008007002 4002 4004 0001 200 12,52002502504003501 2001 2002 000600 Dupleks25,07001 0001 0001 4001 2002 4003 2006 000- Semidupleks12,53505005007006001 2001 6003 000- 2Sieci łączności jednokierunkowej (przywoławcze, monitoringu, zdalnego sterowania itp.) 25,04005005008007002 4003 0004 000- 12,52002502504003501 2001 5002 000- P - moc wyjściowa nadajnika w W h - wysokość zawieszenia anteny w m B. Sieci łączności o jednolitej strukturze pracujące na obszarze kraju (ogólnokrajowe) Lp.Rodzaj sieciPasmo częstotliwości [MHz]Odstęp międzykanałowy [kHz]Wysokość opłaty za każdy przydzielony kanał w zł Rok używania sieci w danym zakresie częstotliwości IIIIIIIV i następne lata 12345678 1a) dyspozytorskie wydzielone lub wewnętrzne80, 150, 160, 420, 45025,07 0009 00012 00015 000 12,54 5007 0009 00011 000 b) dyspozytorskie użytku publicznego160, 420, 45025,08 00012 00016 00020 000 12,56 0009 00012 00015 000 2c) użytku publicznego o strukturze komórkowejNMT45025,08 00012 00016 00020 000 GSM900 DCS180020064 00076 00088 000100 000 3łączności jednokierunkowej użytku publicznego ERMES16925,05 00010 00012 00015 000 II. Opłata za używanie częstotliwości w radiowym stacjonarnym łączu abonenckim: 1) wielokanałowym typu RSŁA-W ........................................................ 200 zł, 2) jednokanałowym typu RSŁA ........................................................ 50 zł. III. Opłata za używanie częstotliwości w systemach dostępowych telekomunikacyjnych sieci użytku publicznego pracujących w standardach CT 1, CT 2 i DECT - za każdą stację bazową .................................. 200 zł. IV. Opłata za używanie częstotliwości w zakresie 30-1000 MHz przez użytkowników wymienionych w § 2 ust. 7 pkt 1 rozporządzenia niezależnie od wielkości obszaru wykorzystywania i parametrów technicznych stacji za każde 25 kHz przyznanego widma radiowego ........................................................ 200 zł. V. Opłata za używanie częstotliwości w służbie radiokomunikacji ruchomej lądowej wyłącznie do świadczenia usług doraźnej pomocy przy ratowania życia i zdrowia ludzkiego przez jednostki finansowane z budżetu państwa wynosi 50% opłaty określonej w pkt I, tabela B, lp. 1a). Załącznik nr 2 OPŁATY ROCZNE ZA UŻYWANIE CZĘSTOTLIWOŚCI W RADIOKOMUNIKACJI STAŁEJ LĄDOWEJ ORAZ W ŁĄCZNOŚCI SATELITARNEJ I. Radiokomunikacja stała realizowana w zakresie częstotliwości poniżej 30 MHz A. Opłata za wykorzystywanie jednego kanału radiowego o szerokości 4 kHz w relacjach: 1) krajowych ........................................................ 3 000 zł 2) zagranicznych ........................................................ 4 000 zł B. Opłatę roczną za używanie częstotliwości przez jednostki podległe Ministrom Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Spraw Zagranicznych ustala się w kwocie zryczałtowanej, która wynosi odpowiednio 12 000 zł i 25 000 zł. II. Linie radiowe punkt - punkt A. Opłata za jeden kanał radiowy dwuczęstotliwościowy (1 przęsło) o szerokości 28 MHz: 1) w zakresie częstotliwości do 3,6 GHz (włącznie) .................................. 30 000 zł 2) w zakresie częstotliwości powyżej 3,6 do 7,11 GHz (włącznie) .......................... 25 000 zł 3) w zakresie częstotliwości powyżej 7,11 do 11,7 GHz (włącznie) ........................ 15 000 zł 4) w zakresie częstotliwości powyżej 11,7 do 22 GHz (włącznie) .......................... 10 000 zł 5) w zakresie częstotliwości powyżej 22 GHz ................................................ 5 000 zł. B. Opłata za kanał radiowy dwuczęstotliwościowy o szerokości różnej od 28 MHz jest iloczynem opłaty za kanał o szerokości 28 MHz i współczynnika otrzymanego z podzielenia przyznanej szerokości pasma przez 28 MHz. C. Opłata za kanał radiowy jednoczęstotliwościowy o szerokości 28 MHz: 1) dla urządzeń pracujących z kodowanym nadawaniem i odbiorem (TDD - Time Division Duplex) .................................. 3/4 opłaty wg pkt II­A 2) dla urządzeń innych systemów .................................. 1/2 opłaty według pkt II­A. D. Opłata za kanał radiowy jednoczęstotliwościowy o szerokości różnej od 28 MHz jest iloczynem opłaty za kanał jednoczęstotliwościowy o szerokości 28 MHz i współczynnika otrzymanego z podzielenia przyznanej szerokości pasma przez 28 MHz. E. Opłata za używanie jednej częstotliwości dla użytkowników wymienionych w § 2 ust. 7 pkt 1 rozporządzenia niezależnie od długości relacji, liczby przęseł i zakresu częstotliwości ...................... 1 500 zł F. Opłata za wymienione w pkt II­A kanały radiowe używane: 1) w przewoźnych liniach radiowych służących do łączności awaryjnej lub tymczasowej .................................. 1/4 opłaty wg pkt II­A 2) w innych liniach radiowych przewoźnych i przenośnych .................................. 3/4 opłaty wg pkt II­A. III. Linie radiowe punkt - wiele punktów stosowane w stacjonarnych sieciach o strukturze komórkowej A. Opłata za używanie częstotliwości na obszarze jednej komórki przez jedną stację nadawczą lub nadawczo-odbiorczą (sterującą lub przekaźnikową), za każde 25 kHz przyznanego widma radiowego w zakresie częstotliwości: 1) w zakresie częstotliwości do 3,6 GHz (włącznie): (a) dla dostępowej sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego .................................. 9 zł, (b) dla innych użytkowników .............................................................................. 90 zł, 2) w zakresie częstotliwości powyżej 3,6 GHz: (a) dla dostępowej sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego .................................. 7,5 zł, (b) dla innych użytkowników .............................................................................. 75 zł, B. Opłata za używanie w paśmie 18 GHz kanału o szerokości 8 MHz do nadawania sygnałów telewizyjnych w sektorze 90° .................................. 3.000 zł. IV. Systemy pracujące w rozproszeniem widma (spread spectrum) A. Opłata za używanie widma radiowego w systemach punkt-punkt lub punkt-wiele punktów, za każdą stację bazową: UżytkowanieZakres częstotliwości do 3,6 GHz (włącznie)powyżej 3,6 GHz rozpraszanie sekwencyjne (DS) z wykorzystaniem tylko jednego kanału częstotliwościowegorozpraszanie skokowe (FH) z wykorzystaniem nie więcej niż 15 kanałów częstotliwościowychrozpraszanie skokowe (FH) z wykorzystaniem więcej niż 15 kanałów częstotliwościowychrozpraszanie sekwencyjne (DS) z wykorzystaniem tylko jednego kanału częstotliwościowegorozpraszanie skokowe (FH) z wykorzystaniem nie więcej niż 15 kanałów częstotliwościowychrozpraszanie skokowe (FH) z wykorzystaniem więcej niż 15 kanałów częstotliwościowych sieć dostępowa użytku publicznego3,- zł za 10 kHz wykorzystywanego widma360,- zł400,- zł2,50- zł za 10 kHz wykorzystywanego widma300,- zł330,- zł inne25,- zł za 10 kHz wykorzystywanego widma3 000,- zł3 300,- zł21,- zł za 10 kHz wykorzystywanego widma2 500,- zł2 700,- zł V. Łączność satelitarna A. Opłata za używanie częstotliwości w systemie VSAT (Very Small Aperture Terminal) za każdą stałą naziemną stację końcową o powierzchni skutecznej anteny nie większej niż 10 m2, pracującą w sieci obsługiwanej przez stację centralną ...................................... 60 zł. B. Opłata za używanie częstotliwości w systemie VSAT (Very Small Aperture Terminal) za każdą stałą naziemną stację centralną, obsługującą stacje końcowe o powierzchni skutecznej anteny nie większej niż 10 m2 - za każdy 1 kHz przyznanego widma ............................................... 60 zł. C. Opłata za używanie częstotliwości dla realizacji usług radiodyfuzji satelitarnej, za każdą stałą naziemną stację dosyłową - za każde 10 kHz przyznanego widma: 1) dla radiofonii i telewizji publicznej .................................. 36 zł, 2) dla pozostałych operatorów ........................................... 60 zł. D. Opłata za używanie częstotliwości za każdą stałą naziemną stację końcową, inną niż wymienione w pkt A do C: 1) dla radiofonii i telewizji publicznej .................................. 6 000 zł, 2) dla pozostałych operatorów ........................................... 7 200 zł, 3) do celów szkoleniowych wyłącznie przez jednostki budżetowe ...................... 2 400 zł. E. Opłata za używanie częstotliwości w radiokomunikacji ruchomej lądowej, morskiej lub lotniczej, za każdą ruchomą satelitarną stację końcową (naziemną) ...................... 300 zł. Załącznik nr 3 OPŁATY ROCZNE ZA UŻYWANIE CZĘSTOTLIWOŚCI W RADIOFONII I TELEWIZJI I. Radiofonia UKF-FM Wykorzystywanie jednej częstotliwości: Wysokość zawieszenia anteny h [m]Moc promieniowana P [kW]Wysokość opłaty za każdą częstotliwość w złotych Zakres częstotliwości 66,0-74,0 MHz87,5-108 MHz użytkownicy radiofonii publicznejpozostali użytkownicyużytkownicy radiofonii publicznejpozostali użytkownicy*) 123456 h ≤ 50P ≤ 0,11 2001 800400600 0,1 < P ≤ 0,52 4003 6008001 200 P > 0,54 8007 2001 6002 400 50 < h ≤ 100P ≤ 0,12 4003 6008001 200 0,1 < P ≤ 1,06 4009 6002 1003 200 1,0 < P ≤ 10,09 60014 4003 2004 800 P > 10,014 40021 6004 8007 200 h > 100P ≤ 1,08 00012 0002 7004 000 1,0 < P ≤ 10,014 00021 0004 7007 000 10,0 < P ≤ 100,021 60032 4007 20010 800 P > 100,026 40039 6008 80013 200 *) Użytkownicy wykorzystujący częstotliwości z zakresu 87,5 do 108 MHz do nadawania programów radiofonicznych bez reklam wnoszą opłatę w wysokości połowy opłaty podanej w tabeli. Obniżenie opłaty następuje na wniosek użytkownika. II. Radiofonia AM A. Zakres fal długich: Wykorzystywanie jednej częstotliwości, niezależnie od mocy wyjściowej nadajnika ...................... 10 000 zł. B. Zakres fal średnich: Wykorzystywanie jednej częstotliwości, w zależności od mocy wyjściowej nadajnika: Moc nadajnika P [kW]P < 1,01,0 ≤ P ≤ 50,0P > 50,0 Opłata w złotych1 5003 0006 000 C. Zakres fal krótkich: Wykorzystywanie jednej częstotliwości, niezależnie od mocy wyjściowej nadajnika ...................... 8 000 zł. III. Radiofonia cyfrowa T-DAB Moc promieniowania P [kW]Wysokość zawieszenia anteny h [m]Opłata w złotych P < 1h ≤ 50300 50 < h < 150600 h > 150900 P ≥ 1h ≤ 50600 50 < h < 150900 h ≥ 1501 200 Opłatę za używanie częstotliwości do eksperymentalnego nadawania programów radiofonicznych w systemie EUREKA 147 T-DAB ustala się w wysokości 50% opłaty określonej w tabeli. IV. Telewizja Za używanie jednego kanału telewizyjnego ustala się opłatę według zasad określonych w punkcie I w wysokości półtorakrotnej opłaty za używanie częstotliwości w radiofonii UKF-FM w zakresie częstotliwości 66,0-74,0 MHz. V. Telewizja cyfrowa DVB-T Za używanie kanału telewizyjnego ustala się opłatę w wysokości półtorakrotnej określonej w tabeli w punkcie III. Opłatę za używanie kanału telewizyjnego do eksperymentalnego nadawania programów telewizyjnych w systemie DVB-T ustala się w wysokości 75% opłaty określonej w tabeli w pkt III. Załącznik nr 4 I. Opłata za używanie częstotliwości przez jedną stację nadbrzeżną w relacjach "brzeg-statek" lub przez jedną stację lotniskową w relacjach "ziemia-statek powietrzny": A. w pasmach częstotliwości przeznaczonych w międzynarodowym regulaminie radiokomunikacyjnym do tego typu łączności, z wyłączeniem pasma VHF - za każde pasmo ...................... 2 000 zł. B. w paśmie VHF - za każdy kanał o szerokości: 1) 12,5 kHz ........................................................ 300 zł, 2) 25,0 kHz ........................................................ 400 zł. C. przez użytkowników określonych w § 2 ust. 7 pkt 1 rozporządzenia: 1) za każde pasmo, z wyłączeniem pasma VHF .................................. 1 000 zł, 2) za każdy kanał o szerokości 12,5 kHz w paśmie VHF .................................. 150 zł, 3) za każdy kanał o szerokości 25,0 kHz w paśmie VHF .................................. 200 zł. II. Opłata za używanie jednej częstotliwości w systemie radionawigacji o zasięgu lokalnym ...................... 300 zł. III. Opłata za używanie częstotliwości pasma VHF w relacji "brzeg-statek" przez jedną stację przewoźną lub noszoną pracującą na podstawie zezwolenia innego niż "zezwolenie statkowe": A. stacje działające w zasięgu stacji nadbrzeżnej: 1) za każdy kanał o szerokości 12,5 kHz ........................................................ 200 zł, 2) za każdy kanał o szerokości 25,0 kHz ........................................................ 300 zł. B. stacje działające przy braku stacji nadbrzeżnej: 1) za każdy kanał o szerokości 12,5 kHz ........................................................ 300 zł, 2) za każdy kanał o szerokości 25,0 kHz ........................................................ 400 zł. IV. Opłata za używanie jednego kanału częstotliwościowego o szerokości 30,3 kHz przez naziemną stację telefonii publicznej dla pasażerów samolotów, działającą w systemie TFTS ...................... 500 zł. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej. (Dz. U. Nr 42, poz. 246) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej (Dz. U. Nr 99, poz. 457 i z 1997 r. Nr 41, poz. 257) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej"; 2) w § 9 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 3) w § 10 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 4) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 5) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) w stanowiskach specjalistycznych lit. B otrzymuje brzmienie: "B. Państwowa Inspekcja Weterynaryjna (PIW) Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagania kwalifikacyjne wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Główny Lekarz WeterynariiXXI10wyższe weterynaryjne7, w tym 5 w PIW2a) 2Wojewódzki lekarz weterynarii - dyrektor wojewódzkiego inspektoratu weterynariiXVII-XX10wyższe weterynaryjne7, w tym 5 w PIW2a) 3Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej, wojewódzki inspektorXVI-XIX9wyższe weterynaryjne7, w tym 2 w PIW2a) 4Rejonowy lekarz weterynarii - kierownik rejonowy inspektoratu weterynariiXVI-XIX8wyższe weterynaryjne7, w tym 2 w PIW2a) Graniczny lekarz weterynarii - kierownik granicznego inspektoratu weterynarii 5Kierownik wojewódzkiego laboratorium weterynaryjnegoXVI-XVIII8wyższe weterynaryjne7, w tym 2 w PIW2a) 6Rejonowy inspektor, kierownik inspektorów weterynaryjnych w rzeźni lub innym zakładzie, starszy inspektor weterynaryjnyXVI-XVIII7wyższe weterynaryjne5 7Kierownik pracowni w zakładzie higieny weterynaryjnej lub w wojewódzkim laboratorium weterynaryjnymXV-XVII7wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne5 8Starszy asystent weterynaryjny, inspektor weterynaryjnyXIV- XVII-wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne3 9Asystent w inspektoracie weterynaryjnym lub w laboratoriumXIII-XVI-wyższe weterynaryjne lub specjalistyczne2 10Kierownik zespołu ds. dezynfekcji, kierownik stacji trychinoskopiiXI-XIV3średnie zawodowe3 starszy laborant weterynaryjny, starszy weterynaryjny kontroler sanitarny- 11Laborant weterynaryjny, weterynaryjny kontroler sanitarnyX-XIII-średnie zawodowe- 12Trychinoskopista, dezynfektor, pomoc techniczna w laboratorium weterynaryjnym lub na stanowisku badania mięsaVII-XI-umiejętność wykonywania zawodu-" b) dodaje się przepis 2a) w brzmieniu: "2a) Do liczby lat pracy w Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej wlicza się również pracę wykonywaną dotychczas w dziedzinie rozpoznawania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt oraz w nadzorze nad jakością zdrowotną środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego."; 6) w załączniku nr 4 do rozporządzenia: a) w części I ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kategoria zaszeregowaniaLiczba samic do unasiennienia w rokuStawka za unasiennioną samicę (krowa, locha) w zł 123 IX8007,80-10,65 X8007,95-11,25 XI8008,10-12,00 XII8008,33-12,90 XIII8008,55-13,80" b) w części II ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kategoria zaszeregowaniaPrzeliczeniowa liczba sztuk pod kontrolą użytkowościStawka za kontrolowaną sztukę w zł 123 IX11000,47-0,64 X11000,48-0,68 XI11000,49-0,72 XII11000,50-0,78 XIII11000,51-0,83 XIV11000,53-0,89 XV11000,54-0,95" 7) w załączniku nr 6 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r., z wyjątkiem przepisów § 1 pkt 1 i 5, które obowiązują od dnia 15 grudnia 1997 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 246) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX690 -1 420 XXI715-1 500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 42, poz. 247) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 97, poz. 453 i z 1997 r. Nr 39, poz. 244) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 11 w ust. 10 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 12 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 247) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX690 -1 420 XXI715-1 500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie kultury fizycznej i turystyki. (Dz. U. Nr 42, poz. 248) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie kultury fizycznej i turystyki (Dz. U. Nr 103, poz. 478 i z 1997 r. Nr 32, poz. 193) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 12 w ust. 12 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 13 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 4) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 5) w załączniku nr 6 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 6 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 248) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX690 -1 420 XXI715-1 500 Załącznik nr 2 TABELA STANOWISK, MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I DODATKU FUNKCYJNEGO ORAZ WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH DLA DZIENNIKARZY Lp.StanowiskoKwota w złotychWymagane kwalifikacje wynagrodzenie zasadniczedodatek funkcyjnywykształcenieliczba lat pracy dziennikarskiej 123456 1Redaktor naczelny800-1350660-770wyższe6 2Zastępca redaktora naczelnego765-1300390-700wyższe5 3Sekretarz redakcji735-1250200-550wyższe5 4Kierownik działu700-1200130-200wyższe4 5Starszy redaktor700-1200-wyższe3 6Redaktor510-900-wyższe1 7Aplikant450-wyższe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej. (Dz. U. Nr 42, poz. 249) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej (Dz. U. Nr 95, poz. 437 oraz z 1997 r. Nr 39, poz. 242 i Nr 44, poz. 281) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 10 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 11 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 249) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX690 -1 420 XXI715-1 500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa. (Dz. U. Nr 42, poz. 250) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa (Dz. U. Nr 96, poz. 447 i z 1997 r. Nr 39, poz. 243) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 9 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 10 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 8 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 4 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 250) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. Dla pracowników Krajowego Zarządu Parków Narodowych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 B. Dla pozostałych pracowników Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX715-1 420 XXI740-1 500 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie transportu i gospodarki morskiej. (Dz. U. Nr 42, poz. 251) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie transportu i gospodarki morskiej (Dz. U. Nr 99, poz. 458 i z 1997 r. Nr 39, poz. 241) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 13 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 14 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 8 załącznika nr 5 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 251) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. Dla pracowników Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 B. Dla pozostałych pracowników Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX670-1 345 XX690 -1 420 XXI715-1 500 XXII740-1 600 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w Ośrodku Studiów Wschodnich. (Dz. U. Nr 42, poz. 252) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w Ośrodku Studiów Wschodnich (Dz. U. Nr 86, poz. 391 i z 1997 r. Nr 32, poz. 189) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 9 skreśla się pkt 2; 2) w § 10 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 3) w § 11 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 4) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 31 marca 1998 r. dodatek na podstawie § 9 pkt 2 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 252) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. (Dz. U. Nr 42, poz. 253) Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno­spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. Nr 124, poz. 584) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji (Dz. U. z 1997 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 39, poz. 246) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 10 w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 2) w § 11 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 4) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 1. § 2. Pracownikowi, który do dnia 31 marca 1998 r. otrzymywał dodatek na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1 załącznika nr 4 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 253) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 26 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. (Dz. U. Nr 42, poz. 254) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 55, poz. 273, z 1993 r. Nr 41, poz. 190, z 1994 r. Nr 21, poz. 75, Nr 69, poz. 303 i Nr 125, poz. 614, z 1995 r. Nr 8, poz. 42, Nr 84, poz. 424 i Nr 122, poz. 594, z 1996 r. Nr 80, poz. 377, z 1997 r. Nr 24, poz. 127 i Nr 34, poz. 214 oraz z 1998 r. Nr 3, poz. 8) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w części II. Pracownicy techniczni, ekonomiczni i administracyjni dodaje się lp. 2a w brzmieniu: "2aRadca prawnydo 45%" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1998 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 marca 1998 r. (poz. 254) TABELA STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaMiesięczna kwota w zł I400-525 II406-535 III413-550 IV420-570 V427-595 VI434-625 VII441-670 VIII450-715 IX460-765 X470-815 XI480-865 XII495-925 XIII515-995 XIV540-1 075 XV580-1 155 XVI635-1 235 XVII690-1 315 XVIII750-1 405 XIX810-1 495 XX875-1 595 XXI940-1 705 XXII1 015-1 815 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Zamówień Publicznych. (Dz. U. Nr 43, poz. 257) Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344, Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1994 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Zamówień Publicznych (Dz. U. Nr 139, poz. 767, z 1995 r. Nr 68, poz. 344 i z 1997 r. Nr 145, poz. 976) w § 3 w ust. 1 wyrazy "Zastępcy Prezesa" zastępuje się wyrazami "zastępców Prezesa". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 43, poz. 258) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 marca 1998 r. (poz. 258) PLAN ROZWOJU KOSTRZYŃSKO-SŁUBICKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ 1. Wstęp Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 904) w oparciu o ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770). Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefę Ekonomiczną utworzono w województwie gorzowskim, które cechuje wysoki poziom bezrobocia o bardzo zróżnicowanym przestrzennym rozmieszczeniu. Na terenach północno-wschodnich województwa gorzowskiego występuje bezrobocie strukturalne. Przy granicy z Niemcami poziom bezrobocia gwałtownie wzrośnie po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, głównie ze względu na spodziewaną likwidację przygranicznych bazarów, redukcję służb celnych oraz zmniejszenie występującego dziś nielegalnego zatrudnienia. Równocześnie region, zwłaszcza w pasie przygranicznym od Kostrzyna n. Odrą do Słubic, charakteryzuje się niskim poziomem uprzemysłowienia oraz niskim poziomem produkcji rolnej spowodowanym upadkiem PGR-ów. Stworzenie nowych ofert pracy oraz uprzemysłowienie regionu wymaga zastosowania specjalnych instrumentów ekonomicznych, jakie zapewnia specjalna strefa ekonomiczna. Atrakcyjne położenie strefy przy granicy z Unią Europejską, w strefie oddziaływania aglomeracji Berlina, rozwinięta sieć dróg i linii kolejowych łączących Wschód z Zachodem Europy pozwoli przyciągnąć inwestorów i stworzyć ośrodek przemysłowy o dominacji wysokiej techniki. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyspieszonego wzrostu gospodarczego pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Zasoby dostępne na terenie strefy stanowią majątek obejmujący 457 ha gruntów w większości nie zabudowanych i infrastrukturę. Właścicielem gruntów w przeważającej części jest zarządzający: Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. (K-S SSE S.A.). Nakłady związane z budową zakładów i wyposażeniem technicznym poniosą inwestorzy, natomiast koszt rozwoju infrastruktury poniesie w głównej mierze zarządzający. Działania zarządzającego strefą będą polegały na: zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności do nieruchomości oraz innych form władania lub pośrednictwie w tego typu transakcjach, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzeniu przetargów lub rokowań, na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. prawa udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalania zakresu tej kontroli (Dz. U. Nr 22, poz. 98). Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i szybko tworzyć będą nowe miejsca pracy. 2. Cele ustanowienia strefy Utworzenie nowych miejsc pracy dzięki uformowaniu silnego ośrodka przemysłowego z istotnym udziałem przedsięwzięć o zaawansowanej technologii wytwarzania oraz świadczenie kompleksowych usług na najwyższym poziomie dla wyselekcjonowanej grupy inwestorów. Cele strategiczne - radykalne obniżenie bezrobocia (w szczególności na obszarze wiejskim) poprzez utworzenie docelowo 9 tys. nowych miejsc pracy, w tym w Kostrzynie n. Odrą 6 tys., a w Słubicach 3 tys., - stworzenie nowoczesnego ośrodka przemysłowego, - uformowanie ośrodka współpracy gospodarczej z krajami Unii Europejskiej (w szczególności z Republiką Federalną Niemiec z uwagi bezpośrednie sąsiedztwo). Działania - promocja strefy w kraju i za granicą, - rozwój branż wykorzystujących mocne strony regionu, - preferowanie działalności rozwijającej kooperację z podmiotami działającymi w regionie poza strefą, - dywersyfikacja działalności gospodarczej na terenie strefy, - stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko naturalne. 3. Środki finansowe i techniczne w dyspozycji zarządzającego 3.1. Środki finansowe Zarządzającym strefą została ustanowiona Spółka Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A., z siedzibą w Kostrzynie n. Odrą. Kapitał Spółki wynosi 23 986 440 zł (kapitał akcyjny i kapitał zapasowy), pokryty w większości przez wkłady niepieniężne, tj. nieruchomości, wyposażenie, wartości niematerialne i prawne. Akcjonariuszami Spółki są: - Skarb Państwa - 25% akcji uprzywilejowanych, - miasto Kostrzyn n. Odrą - 38,6% akcji, - gmina Słubice - 36,4% akcji. W I półroczu 1998 r. Spółka planuje poszerzyć grono akcjonariuszy poprzez kolejne podwyższenie kapitału akcyjnego, w szczególności powiększenie wkładów gotówkowych. 3.2. Środki techniczne Kostrzyńsko-Słubicka Specjalna Strefa Ekonomiczna obejmuje tereny w Kostrzynie n. Odrą i Słubicach. W Kostrzynie n. Odrą zlokalizowana jest w trzech kompleksach: - kompleks nr 1 położony na zapleczu Kostrzyńskich Zakładów Papierniczych, - kompleks nr 2 w północnej części Kostrzyna (Kostrzyn-Drzewice), - kompleks nr 3 we wschodniej części miasta przy trasie wylotowej do Gorzowa. W Słubicach obejmuje ona teren przyległy do miasta od strony południowej, bezpośrednio przy linii kolejowej Warszawa - Berlin i autostradzie A2. Całkowity obszar strefy wynosi 457,2716 ha, w dwóch podstrefach: podstrefa Kostrzyn 324,9889 ha kompleks nr 1 66,2525 ha kompleks nr 2 167,6717 ha kompleks nr 3 91,0647 ha podstrefa Słubice 132,2827 ha Własność zarządzającego stanowi obszar 306,8944 ha, pozostałe grunty stanowią głównie własność miasta Kostrzyn n. Odrą (ok. 100 ha) oraz znajdują się we władaniu Agencji Mienia Wojskowego i osób prywatnych. 3.2.1. Budynki stanowiące własność zarządzającego Zabudowa występuje na obszarze podstrefy Słubice. Są to zabudowania charakteryzujące się złym stanem technicznym (m.in. bunkry, budynki garażowe) oraz brakiem możliwości ich zagospodarowania. Niezbędne zatem będzie wyburzenie tych obiektów przez zarządzającego. Własność Spółki zarządzającej stanowią dwa budynki zlokalizowane poza terenem strefy: - budynek oraz działka o pow. 2196 m2 w Kostrzynie n. Odrą przy ul. XV-lecia Polski Ludowej 22 przeznaczony na siedzibę Spółki, - budynek oraz działka o pow. 731 m2 w Gorzowie przy ul. Grobla 8; nieruchomość tę zarządzający planuje sprzedać, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na adaptację i modernizację siedziby Spółki. 4. Infrastruktura techniczna Tereny strefy położone są w granicach miast Kostrzyn n. Odrą i Słubice uzbrojonych w infrastrukturę techniczną. Mimo tak dogodnego położenia tereny wchodzące w skład poszczególnych obszarów wymagają znacznych nakładów inwestycyjnych. W każdej podstrefie konieczne jest wybudowanie wewnętrznego układu komunikacyjnego oraz sieci i urządzeń infrastruktury technicznej. W przypadku podstrefy Słubice niezbędne będzie wyburzenie schronów i obiektów pozostałych po polskiej jednostce wojskowej. Koszty tych inwestycji w głównej mierze poniesie zarządzający. 4.1. Podstrefa Kostrzyn n. Odrą Tereny podstrefy są zlokalizowane wewnątrz miasta uzbrojonego w wodociągi, kanalizację, oczyszczalnię ścieków, sieć energetyczną, gazową, telefoniczną i inne usługi komunalne: a) Woda Planowane jest podłączenie wszystkich obszarów podstrefy do magistrali prowadzącej wodę z istniejących nowych ujęć miasta, które posiadają rezerwy w wysokości ok. 30% w stosunku do istniejącego poboru, a więc wystarczające na okres pierwszych lat realizacji strefy; b) Ścieki Odprowadzanie ścieków nastąpi za pomocą rozdzielczego systemu kolektorów powiązanych z istniejącą oczyszczalnią ścieków. Oczyszczalnia ta jest aktualnie rozbudowywana do wydajności 6,5 tys. m3/dobę, z możliwością dalszej rozbudowy. Obsłuży ona również tereny podstrefy; c) Energia elektryczna Zaopatrzenie w energię elektryczną nastąpi z istniejącej stacji 110/15/6 kV "Kostrzyn", z dwoma transformatorami o mocy 25/16/16 MVA, zasilanej dwoma liniami 110 kV. Dalsze zwiększane zapotrzebowanie łączyć się będzie z koniecznością budowy nowego głównego punktu zasilania bądź też z wykorzystaniem energii elektrycznej wytwarzanej w elektrociepłowni; d) Ciepło Planuje się podłączenie odbiorców do budowanej przez miasto Kostrzyn elektrociepłowni (do 2000 r.) o mocy elektrycznej 15 MW i cieplnej 30 MW zasilanej gazem ziemnym. Rozwój strefy może przyspieszyć okres realizacji inwestycji, gdyż jest on uzależniony od wysokości zapotrzebowania. Możliwe jest również zaopatrzenie w ciepło z istniejącej elektrociepłowni w Kostrzyńskich Zakładach Papierniczych; e) Gaz W mieście istnieje gęsta sieć średniego i niskiego ciśnienia podłączona do stacji redukcyjnej I stopnia o wydajności 5 500 m3/h gazu ziemnego. Planowana jest budowa nowego gazociągu wysokiego ciśnienia zasilającego Kostrzyn oraz gazociągów dublujących średniego ciśnienia dla odbiorców w strefie; f) Telekomunikacja Obszar strefy posiada dogodny dostęp do sieci łączności. W styczniu 1998 r. została uruchomiona w Kostrzynie centrala cyfrowa systemu E10B o pojemności 3328 numerów. Rezerwa numerowa wynosi ok. 10%. Jednocześnie zakończono inwestycję związaną z ułożeniem kabla dalekosiężnego Bydgoszcz-Piła-Gorzów-Kostrzyn. W 1999 r. planowana jest rozbudowa centrali, która w pełni zaspokoi potrzeby inwestorów w strefie w zakresie usług telekomunikacyjnych. W 1998 r. dostępna będzie na terenach miasta i strefy łączność we wszystkich rodzajach sieci telefonii komórkowej; g) Drogi W odległości ok. 40 km od miasta przebiega autostrada A-2 z Berlina do Warszawy. Planowane jest uruchomienie nowego drogowego przejścia dla ciężkiego ruchu towarowego na południe od miasta. Miasto jest powiązane drogami krajowymi z Berlinem, Szczecinem, Zieloną Górą, Gorzowem i Poznaniem; h) Kolej Miasto Kostrzyn stanowi duży węzeł kolejowy, w którego skład wchodzi magistrala węglowa południe-północ i połączenia zachód-wschód z Berlina przez Kostrzyn do Gorzowa i dalej z centralną częścią Polski; i) Transport wodny Miasto jest położone w węźle transportu wodnego rzeki Odry z odgałęzieniami do Berlina (czas przepływu barki z Kostrzyna do Berlina trwa obecnie 20 godzin) oraz rzek Warty i Noteci z połączeniem z Wisłą. Powiązania poszczególnych terenów podstrefy z infrastrukturą techniczną przedstawiają się następująco: Kompleks nr 1 Teren położony na północ od centrum miasta, przy ul. Asfaltowej na zapleczu Zakładów Papierniczych. Przez teren przebiega bocznica kolejowa prowadząca do Zakładów Papierniczych, a połączona z magistralną linią kolejową południe-północ; a) Woda Zaopatrzenie w wodę nastąpi z nowego ujęcia wody na wzgórzu Grudzia poprzez doprowadzenie rurociągu # 225 mm z ul. Leśnej. Koszt inwestycji finansowany będzie w 100% przez spółkę komunalną; b) Ścieki Ścieki sanitarne odprowadzane będą kolektorem # 800 mm do aktualnie budowanej oczyszczalni ścieków położonej w bezpośrednim sąsiedztwie terenu podstrefy. Koszt inwestycji finansowany będzie w 90% przez miasto i 10% przez zarządzającego strefą. Odprowadzanie wód opadowych nastąpi poprzez kolektor # 1400 mm, którego koszt budowy sfinansują po połowie miasto i spółka komunalna; c) Energia elektryczna Teren położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie głównego punktu zasilania - stacja 110/15/6 kV; posiada rezerwę mocy ok. 16 MW. Dla zasilenia odbiorców w energię elektryczną w tym kompleksie konieczna będzie budowa stacji odbiorczych 15/0,4 kV, dostosowanych do potrzeb oraz zasilających linii kablowych 15 kV o długości 500-1000 m w zależności od lokalizacji; d) Gaz W pobliżu kompleksu przebiega gazociąg średniego ciśnienia. Dla zaopatrzenia odbiorców w gaz wybudowany zostanie rurociąg # 100 mm o długości 600 m; e) Drogi Teren ma dogodne połączenie z centrum miasta. Zlokalizowany jest wzdłuż drogi Kostrzyn-Szczecin, której modernizację i poszerzenie na odcinku 1050 m sfinansuje miasto Kostrzyn; f) Transport wodny Kompleks ten położony jest w odległości ok. 1 km od portu rzecznego na rzece Warta. Kompleks nr 2 Zlokalizowany jest w północnej części miasta, wzdłuż magistralnej linii kolejowej Kostrzyn-Szczecin. Teren od strony północnej, zachodniej i w części od południa otaczają tereny leśne; a) Woda Zaopatrzenie odbiorców w wodę nastąpi z nowego ujęcia wody na wzgórzu Grudzia poprzez doprowadzenie rurociągu # 225 mm z ul. Cmentarnej. Koszt inwestycji ujęty jest w planie finansowym spółki komunalnej; b) Ścieki Ścieki sanitarne odprowadzane będą do nowej oczyszczalni ścieków po wybudowaniu kolektora # 800/300 mm. Koszt tej inwestycji sfinansuje w 70% miasto, a w 30% Spółka zarządzająca SSE. Wody opadowe odprowadzane będą kolektorem # 1400/600 mm, którego położenie sfinansuje Spółka zarządzająca; c) Energia elektryczna Dla zasilania w energię elektryczną odbiorców planowana jest budowa nowych stacji transformatorowych 15/0,4 kV w ilości zależnej od potrzeb oraz około 4000 m linii kablowej 15 kV; d) Gaz Zaopatrzenie odbiorców w gaz nastąpi z istniejącej sieci średniego ciśnienia; e) Drogi Kompleks połączony jest drogą miejską, która łączy się z trasą Kostrzyn-Szczecin. Miasto Kostrzyn planuje modernizację i poszerzenie drogi na odcinku 750 m. Kompleks nr 3 Usytuowany jest we wschodniej części miasta i przylega do drogi Kostrzyn-Gorzów Wlkp. oraz linii kolejowej Kostrzyn-Stargard Szczeciński; a) Woda Zaopatrzenie odbiorców w wodę nastąpi poprzez położenie rurociągu # 315 mm, 225 mm ze zbiorników na wzgórzu Grudzia; koszt inwestycji sfinansuje spółka komunalna; b) Ścieki Planowane jest położenie kolektora # 800/250 mm połączonego z siecią kanalizacyjną w mieście. Wody opadowe odprowadzane będą kolektorem # 1400/400 mm, którego położenie sfinansuje Spółka zarządzająca; c) Energia elektryczna Dla zasilania w energię elektryczną odbiorców w tym kompleksie planowana jest budowa stacji transformatorowych 15/0,4 kV w ilości zależnej od potrzeb oraz około 5000 m linii kablowej 15 kV. Przebiegające przez teren kompleksu dwie linie napowietrzne umożliwią podłączenie placów budowy; d) Gaz Zaopatrzenie w gaz wymaga wybudowania 800 m gazociągu # 200 mm od pobliskiej stacji redukcyjnej; e) Drogi W zakresie komunikacji zarządzający strefą planuje wykonanie nowej drogi 350 m na istniejącej drodze gruntowej łączącej się z drogą Kostrzyn-Szczecin oraz dróg wewnętrznych łączących się z drogą Kostrzyn-Gorzów Wlkp. 4.2. Podstrefa Słubice Podstrefa jest zlokalizowana na terenie płaskim użytkowanym do początku lat dziewięćdziesiątych przez polską jednostkę wojskową. Teren położony jest pomiędzy autostradą A-2 a magistralą kolejową Berlin-Warszawa oraz stacją kolejową w Kunowicach. Od przejścia granicznego w Świecku jest on oddalony o 2 km, a od Słubic o 5 km. Pod względem połączeń z infrastrukturą techniczną miasta lokalizacja podstrefy jest wyjątkowo korzystna: a) Woda W odległości ok. 500 m od granic strefy zlokalizowane jest ujęcie wody dla Słubic. Posiada ono zatwierdzone zasoby wodne w wysokości 445 m3/h, a istniejąca wydajność studni wynosi tylko 35 m3/h. Dla zaopatrzenia terenu podstrefy planowana jest budowa rurociągu # 160 mm; b) Ścieki Część podstrefy jest obsługiwana przez dotychczas istniejącą kanalizację deszczową i sanitarną. Ze względu jednak na jej zły stan techniczny przewiduje się budowę nowego systemu. Ścieki miejskie będą odprowadzane do miejskiej oczyszczalni mechaniczno-biologicznej o wydajności 7500 m3/dobę i rezerwie 4000 m3/dobę. Oczyszczalnia ta obsłuży perspektywicznie potrzeby miasta, w tym również podstrefy. Odprowadzanie ścieków sanitarnych w I etapie rozwoju strefy nastąpi do istniejącego kolektora # 200 mm bazy spedycyjnej "Hartwig", znajdującego się w odległości ok. 1000 m od granic podstrefy. W dalszej perspektywie konieczna będzie budowa kolektora minimum # 400 mm o długości ok. 1500 m z włączeniem do systemu odprowadzającego ścieki do nowej miejskiej oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Odprowadzanie wód opadowych nastąpi poprzez wstępne podczyszczenie do istniejącego systemu rowów melioracyjnych znajdujących się w odległości ok. 500 m od podstrefy; c) Energia elektryczna Do rozpoczęcia inwestycji w podstrefie możliwe jest wykorzystanie rezerwy 2 MW z istniejącej stacji 110/15 kV. Do zaopatrzenia mocy powyżej 2 MW konieczna będzie budowa nowej stacji 110/15 kV "Kunowice" oraz linii 110 kV o długości 10 km. Budowa stacji przewidziana jest w koncepcji rozwoju sieci elektroenergetycznej Zakładu Energetycznego Gorzów. Lokalizację stacji przewidziano w bezpośrednim sąsiedztwie projektowanej podstrefy. Termin budowy stacji 110/15 kV zależeć będzie od rozwoju podstrefy; d) Gaz Zasilenie w gaz (GZ-50, 8 300 kcal/m3) realizowane jest obecnie poprzez gazociąg z Frankfurtu n. Odrą. W I etapie teren podstrefy zaopatrywany będzie z istniejącej sieci gazowej niskiego ciśnienia do wysokości 500 m3/h poprzez budowę rurociągu # 100 mm o długości ok. 1 800 m. Ze względu na małe rezerwy gazu projektowane jest wielowariantowo zasilanie Słubic i terenu podstrefy poprzez budowę gazociągu wysokiego ciśnienia i stacji redukcyjnej; e) Telekomunikacja Na terenie Słubic i strefy dostępny jest pełen zakres usług telekomunikacyjnych. Sprawnie działa nowoczesna centrala telefoniczna systemu 5ESS, z 5,5 tys. numerów, oraz telefonia komórkowa. W pobliżu terenu podstrefy przebiega linia światłowodowa z dwoma pasmami zapasowymi do wykorzystania przez strefę. W 1998 r. planowane jest uruchomienie nowej centrali o pojemności 1000 numerów, a tym samym liczba abonentów wzrośnie do 6,5 tys. Rezerwa numerów wynosi ok. 10% i w pełni zaspokoi potrzeby strefy; f) Drogi Teren ma dogodne połączenie z centrum miasta oraz terminalem towarowych odpraw granicznych w Świecku. Położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej Słubice-Zielona Góra oraz autostrady A2 Berlin-Świecko-Warszawa. Droga wewnętrzna łącząca podstrefę z drogą do Zielonej Góry wymaga modernizacji i przebudowy, a koszt inwestycji sfinansowany będzie przez gminę Słubice; g) Kolej Teren podstrefy zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie magistrali kolejowej wschód-zachód, z własną czynną bocznicą kolejową wychodzącą ze stacji kolejowej w Kunowicach. 5. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 5.1. Warunki prawno-organizacyjne 5.1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym strefą została ustanowiona Spółka Zarządzająca Kostrzyńsko-Słubicką Specjalną Strefą Ekonomiczną S.A. z siedzibą w Kostrzynie n. Odrą. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności poprzez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie przetargów i rokowań, 3) wydawanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy oraz prowadzenie bieżącej kontroli tej działalności, 4) zbywanie na rzecz inwestorów prawa własności i użytkowania wieczystego gruntów położonych na terenie strefy, 5) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający przedsiębiorcom prowadzenie działalności gospodarczej, 6) podejmowanie wspólnych inicjatyw gospodarczych z innymi podmiotami, 7) prowadzenie własnej działalności gospodarczej dla pokrycia kosztów administracyjnych i inwestycyjnych strefy. Realizacja ustanowionych zadań została sprecyzowana w określonej strukturze organizacyjnej i funkcjach pełnionych przez następujące biura: - Biuro Promocji i Marketingu, - Biuro Obsługi Inwestora, - Biuro Planowania i Rozwoju Strefy, - Biuro Inwestycji i Zarządu majątkiem, - Biuro Finansowo-Prawne, - Biuro Zarządu. 5.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy, zatwierdzony przez Ministra Gospodarki, określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 5.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, oraz ustalania zakresu tej kontroli. Minister Gospodarki, po zasięgnięciu opinii zarządzającego, cofa i ogranicza zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań, zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 stycznia 1998 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 97). 5.2. Warunki prawno-ekonomiczne 5.2.1. Ulgi i preferencje Zakres zwolnień podatkowych i preferencji dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w strefie określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 904). Przy ustanowieniu strefy na okres 20 lat przez pierwsze 10 lat istnieje możliwość całkowitego zwolnienia z podatku dochodowego, którego warunkiem jest: - zainwestowanie co najmniej 1 000 000 ECU albo - zatrudnienie minimum 50 osób. Przez pozostały okres funkcjonowania strefy - w wysokości 50 % oraz zwolnienie z podatku od nieruchomości przez cały okres istnienia strefy. Prawo do korzystania ze zwolnień przysługuje przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, a uwarunkowane jest skalą inwestycji podejmowanych na terenie strefy lub osiągnięciem określonej wielkości zatrudnienia zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 904). 5.2.2. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Funkcje te ograniczone są wyłącznie do terenu strefy. Przyjęcie takiego rozwiązania prawnego umożliwia sprawniejsze i szybsze podejmowanie stosownych decyzji i tym samym skraca cykl inwestycyjny. Pełnienie ww. funkcji przez zarządzającego strefą wymaga: - powierzenia zarządzającemu, przez właściwych kierowników urzędów rejonowych, za zgodą Wojewody Gorzowskiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego; - powierzenia zarządzającemu, przez właściwych burmistrzów miast, za zgodą odpowiednich rad miast i gmin, wydawania decyzji w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenów; - uaktualnienia planów zagospodarowania przestrzennego obszarów strefy; - uaktualnienia geodezyjnej mapy numerycznej. 5.2.3. Udostępnianie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwi inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczych, zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się i w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na warunkach sformułowanych w odrębnych umowach. 5.2.4. Szkolenia Zaspokajanie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Zarządzający podejmie następujące działania: - nawiązanie kontaktów z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń (m.in. Wojewódzkim Urzędem Pracy, Zakładem Doskonalenia Zawodowego), - koordynowanie działalności szkoleniowej, - stymulowanie zmian profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 5.2.5. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmie: - współpracę z instytucjami biznesowymi miast i gmin w celu rozwijania instrumentów wspomagających inwestorów w zakresie doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych; - współpracę z władzami miast, gmin, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwoju mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacji itp.); - współpracę w instytucjami społecznymi i politycznymi, a także mediami całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. 6. Strategia rozwoju strefy 6.1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia ogólne: 1) oparcie strategii na koncentrowaniu przedsiębiorstw z dziedziny wysokiej techniki, wprowadzających nowoczesne technologie wykorzystując umiejętności ludzi, doświadczenia, infrastrukturę, zaplecze badawczo-rozwojowe regionu; 2) pozyskanie inwestorów strategicznych, których działalność i stopień kooperacji jest elementem przyciągającym innych inwestorów; 3) preferowanie przedsięwzięć ukierunkowanych na współpracę z rynkiem Unii Europejskiej; 4) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy i generujących dużą liczbę miejsc pracy; 5) wpływanie na aktywizację gospodarczą i rozwój otoczenia strefy; 6) minimalizacja wpływu strefy na środowisko, bieżąca współpraca z instytucjami ochrony środowiska. 6.2. Założenia szczegółowe 1. Zakłada się, że na działalność statutową w strefie, tzn. funkcjonowanie firm inwestorów, przeznaczy się obszar o pow. 350 ha, a pozostały teren ok. 107 ha wykorzystany zostanie na funkcje pomocnicze (usługi, handel, transport, rekreację). 2. Przewiduje się, że z tych 350 ha 290 ha zostanie sprzedanych, a 60 ha objętych dzierżawą. 3. Uzbrojenie w infrastrukturę finansowane ze środków zarządzającego zrealizowane zostanie na łącznej powierzchni 220 ha, z tego 170 ha na gruntach własnych zarządzającego, a 50 ha na gruntach obcych. 4. W odniesieniu do gruntów przeznaczonych pod dzierżawę zakłada się, że połowa tego obszaru zostanie uzbrojona ze środków zarządzającego. W Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej przewiduje się preferowanie następujących dziedzin działalności gospodarczej: a) produkcji przetwórczej o charakterze wysokiej techniki z przeznaczeniem na pokrycie potrzeb rynku krajowego i na eksport; b) produkcji maszyn i urządzeń dotychczas nie produkowanych w Polsce, dostosowanej do potrzeb modernizacji polskiego przemysłu; c) produkcji linii technologicznych, maszyn i urządzeń dla drobnej przedsiębiorczości; d) przemysłu chemicznego, motoryzacyjnego oraz produkcji i przetwórstwa papierniczego ze względu na istnienie przygotowanej kadry zawodowej; e) produkcji materiałów budowlanych na potrzeby przyszłego rozwoju regionu oraz eksportu, w szczególności na rynek niemiecki; f) przetwórstwa rolno-spożywczego opartego na specjalizacji produkcji rolnej rozwiniętej na zapleczu strefy; g) przetwórstwa drewna pozyskiwanego z lasów regionu. 6.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i wysoki poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie w tym zakresie zasługują następujące kierunki rozwoju usług: - usługi związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - usługi w zakresie transportu, - usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne, architektoniczne itp.), - usługi celne. Zarządzający na potrzeby inwestorów gromadzić będzie informacje, które mogą być wykorzystywane przez podmioty prowadzące działalność w strefie. 6.4. Pozyskiwanie inwestorów 6.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Zakłada się pozyskiwanie następujących kategorii inwestorów: - inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, wykorzystujących w istotnej części majątek strefy i zatrudniających znaczną liczbę pracowników; działalność tych inwestorów określi dynamikę i charakter rozwoju strefy; - małych i średnich inwestorów, tworzących nowe podmioty w drodze inwestycji bezpośrednich; - firm usługowych, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi podmiotów działających w strefie. Działania promocyjne na rzecz pozyskania inwestorów obejmować będą: - współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy; - wykreowanie image strefy w rezultacie intensywnej promocji ogólnej (nie adresowanej) w kraju i za granicą; - promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z wyselekcjonowanych branż przemysłowych; - badania trendów gospodarczych, a zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi; - analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy; - współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. 6.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnianie majątku nastąpi w drodze umów cywilnoprawnych (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku; - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy; - udzielaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. Zbywanie prawa własności oraz praw użytkowania gruntów na terenie strefy nie będących własnością zarządzającego odbywać się będzie na mocy odrębnych umów o pośrednictwo pomiędzy właścicielami a zarządzającym. Od transakcji tego typu zarządzający będzie pobierał prowizję. 6.5. Rozwój środków technicznych Obszar strefy to tereny nie zabudowane oraz tylko w części uzbrojone w infrastrukturę techniczną. Dostępne środki techniczne na obszarze strefy są zatem niewystarczające dla osiągnięcia jednego z głównych celów, sformułowanego jako utworzenie nowych miejsc pracy. Oznacza to konieczność wznoszenia nowych budynków przez inwestorów oraz budowy infrastruktury finansowanej głównie przez zarządzającego z udziałem dostawców mediów i samorządów. 6.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i poziom infrastruktury to jeden z kluczowych warunków rozwoju strefy. Należy doprowadzić poszczególne media infrastruktury technicznej do granic strefy, wybudować magistralne instalacje oraz wiążące się z nimi urządzenia techniczne we wszystkich obszarach strefy, które będą lokalizowane w pasach dróg wewnętrznych oraz na innych terenach, które pozostaną w dyspozycji zarządzającego. Rezerwy wody z ujęć miejskich oraz rezerwy oczyszczalni miejskich, zarówno w Kostrzynie jak i w Słubicach, są wystarczające dla planowanego rozwoju strefy. W celu zapewnienia przedsiębiorcom działającym na terenie strefy dostępu do infrastruktury należy: - wybudować wewnętrzne drogi we wszystkich obszarach strefy; - zmodernizować i poszerzyć powiązania drogowe zewnętrzne w podstrefie Kostrzyn w kompleksie nr 1 i 2 i w podstrefie Słubice oraz wybudować nowe w podstrefie Kostrzyn - kompleks nr 3; - wybudować elektryczne stacje rozdzielcze, ułożyć linie kablowe, sieć ciepłowniczą, poprowadzić rurociągi wodne i gazowe, uzbroić w sieć kanalizacji sanitarnej i burzowej oraz telekomunikacyjnej. Zarządzający, we współpracy z dostawcami mediów, wybuduje zewnętrzne przyłącza strefy oraz wewnętrzne sieci magistralne. Przyłącza wykonają na własny koszt inwestorzy. 6.5.2. Siedziba zarządzającego Siedziba Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej S.A. będzie się mieścić w wymagającym remontu i adaptacji budynku. Administracyjne i reprezentacyjne funkcje budynku wymagać będą prac modernizacyjnych prowadzonych na koszt zarządzającego, w wyniku których obiekt spełniać będzie wymagane standardy. Powierzchnia budynku umożliwia przeznaczenie jego części na biura wynajmowane innym podmiotom. 7. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez stopę procentową bezrobocia, która wynosi 12,7% czynnych zawodowo. Wielkość bezrobocia może gwałtownie wzrosnąć z chwilą wejścia Polski do Unii Europejskiej w wyniku likwidacji przygranicznych bazarów, jak również redukcji służb celnych i służb granicznych. Zarządzający strefą podejmie rozmowy, m.in. z Wojewódzkim Urzędem Pracy, Zakładem Doskonalenia Zawodowego w celu uruchomienia programu szkoleń dla bezrobotnych oraz prowadzenia kursów i szkoleń przygotowujących pracowników do wykonywania zawodów zgodnie z zapotrzebowaniem inwestorów. Innym ważnym źródłem siły roboczej staną się absolwenci średnich szkół technicznych i ekonomicznych po uprzednim częściowym przeprofilowaniu programów nauczania. Przyszłą kadrę w przedsiębiorstwach stanowić będą absolwenci szkół wyższych z Gorzowa, Zielonej Góry, Słubic i Frankfurtu (Uniwersytetu Europejskiego). 8. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (na zakup gruntów, budowę hal, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego (na rozbudowę infrastruktury technicznej, wyburzenie zdegradowanych obiektów w podstrefie Słubice, remont i modernizację siedziby zarządzającego). 8.1. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy podejmujący działalność w strefie będą ponosić nakłady na kupno gruntów, budowę hal i ich wyposażenie. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się przede wszystkim w budowie przyłączy lokalnych i każdorazowo będzie to przedmiotem negocjacji z zarządzającym. 8.2. Nakłady zarządzającego 1. Koszty utrzymania majątku będącego własnością Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej będzie ponosił zarządzający; majątek ten (znajdujący się zarówno na terenie strefy, jak i poza nią) będzie źródłem przychodów ze sprzedaży bądź dzierżawy w celu uzyskania środków na inwestycje i działalność spółki zarządzającej. W miarę udostępniania majątku inwestorom koszty jego utrzymania będą się zmniejszać. 2. Nakłady na wykonanie infrastruktury wewnętrznej oraz budowę dróg i zewnętrzne doprowadzenie mediów - gazu, energii elektrycznej, wody, odprowadzanie ścieków - szacuje się na 129 mln zł, w tym uzbrojenie terenów strefy - na 110 mln zł. 3. Koszty remontu i modernizacji siedziby zarządzającego do poniesienia w 1998 i 1999 r. szacuje się na 2 mln zł. 4. Wydatki ponoszone przez zarządzającego na przygotowanie dokumentacji i obsługi geodezyjnej wyniosą około 250 tys. zł. 5. Wysokość wydatków przeznaczonych na marketing i promocję będzie skorelowana z możliwościami finansowymi zarządzającego; zakłada się, że część wydatków będzie współfinansowana przez instytucje zewnętrzne (środki pomocowe, budżety lokalne). Szacuje się, że w pierwszych 8 latach funkcjonowania strefy, nakłady te będą znaczne i wyniosą około 6,4 mln zł. 6. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania Spółki, szacowane na około 2,8 mln zł rocznie. Szczegółowe prognozy kosztów i przychodów będą sporządzone w ramach okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 9. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Podział wszystkich niezbędnych działań z prowadzenia i funkcjonowania strefy podzielić można na 4 etapy: EtapLataGłówne cele etapu I1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej - przyjęcie pierwszych inwestorów - przygotowanie programów dla realizacji etapu II - realizacja pierwszych inwestycji infrastrukturalnych II1999-2005- realizacja podstawowych inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa) - wprowadzenie inwestorów do strefy - rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej - monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy III2006-2012- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia IV2013-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy 10. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchomienia działalności K-S SSE S.A.: Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Wydanie regulaminu strefyI kwartał 1998 r. 2Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieI kwartał 1998 r. 3Przejęcie majątkuI półrocze 1998 r. 4Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacjiI półrocze 1998 r. 5Uaktualnienie numerycznych map geodezyjnychI półrocze 1998 r. 6Przygotowanie założeń i opracowań specjalistycznych do uaktualnienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru strefyI półrocze 1998 r. 7Opracowanie programu budowy infrastruktury technicznejI półrocze 1998 r. 8Udzielenie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieII półrocze 1998 r. 9Rozpoczęcie realizacji modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)II półrocze 1998 r. 10Rozpoczęcie remontu siedziby zarządzającegoII półrocze 1998 r. 11Przejęcie uprawnień dotyczących wydawania decyzji w zakresie prawa budowlanegoI półrocze 1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 43, poz. 259) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 marca 1998 r. (poz. 259) PLAN ROZWOJU SŁUPSKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ Wstęp Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Słupska Specjalna Strefa Ekonomiczna ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905) w oparciu o ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770). Słupską Specjalną Strefę Ekonomiczną utworzono w województwie, w którym dochód narodowy brutto na 1 mieszkańca stanowi 3/4 średniego produktu narodowego brutto na 1 mieszkańca Polski, a stopa bezrobocia należy do najwyższych w kraju i przewyższa prawie dwukrotnie średnią krajową. Równocześnie region charakteryzuje się małym uprzemysłowieniem, dominują zakłady nastawione na niski poziom przetwórstwa. Dystans pomiędzy rozwojem całego kraju i województwa powiększa się. Wymaga to wprowadzenia nadzwyczajnych czynników pobudzających rozwój, a równocześnie wykorzystujących lokalne możliwości regionu. Do nich należą głównie: różnorodność walorów przyrodniczo-krajobrazowych, transgraniczne, nadmorskie położenie, łatwa dostępność terenów do inwestycji, zasoby taniej siły roboczej, zasoby naturalne dla przetwórstwa i przemysłu (drewno, kruszywa, produkty rolne i leśne). Słupska Specjalna Strefa Ekonomiczna stanowi pierwszoplanowy element w "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" opracowanej w 1997 r. metodą partnerską w gronie ponad 200 osób - przedstawicieli władzy publicznej (państwowej i samorządowej), instytucji infrastrukturalnych i społeczno-gospodarczych województwa. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyspieszonego wzrostu gospodarczego pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Zasoby dostępne na terenie strefy stanowią majątek obejmujący grunty, budynki i infrastrukturę. Właścicielem majątku w strefie jest prawie w całości zarządzający Słupską SSE - Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. Nakłady związane z budową zakładów i ich wyposażeniem technicznym poniosą inwestorzy, natomiast koszt rozwoju infrastruktury poniesie zarządzający i właściciele infrastruktury. Działania zarządzającego strefą będą polegały na nabywaniu i zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności do nieruchomości, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniem przetargów lub rokowań, na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie powierzenia Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w Słupsku udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą, szybko tworzyć będą nowe miejsca pracy i wykorzystywać naturalne zasoby regionu. Potencjalnym inwestorom zarządzający oferuje duże zasoby siły roboczej z możliwością dalszego kształcenia i przekwalifikowania. 1. Cele ustanowienia strefy Celami ustanowienia strefy są: a) utworzenie nowych miejsc pracy na terenach SSE i poza jej terenem, b) rozwój eksportu, c) zagospodarowanie nie wykorzystanych zasobów naturalnych z zachowaniem zasad równowagi ekologicznej, d) zagospodarowanie istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej. W "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" określono misję (oczekiwany, docelowy obraz województwa słupskiego) jako: "Najpiękniejszy przyrodniczo na Polskim Wybrzeżu, transgraniczny obszar dynamicznego rozwoju społeczno-gospodarczego: 1) z atrakcyjnymi terenami dla inwestycji przemysłowych, szczególnie w oparciu o lokalne zasoby surowcowe, także z efektywnego rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa, 2) z kompleksową ofertą turystyczną." Dla wypełnienia tej misji określono cele strategiczne rozwoju województwa słupskiego. Utworzenie i rozwój Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej zawarto w celu strategicznym nr 1, który określono jako: "Tworzenie specjalnych warunków dla przyciągania inwestycji i rozwoju istniejących przedsiębiorstw. Utworzenie i rozwój Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej." Także "Ustanowienie i rozwój Słupskiej SSE" zapisano w tym celu jako zadanie nr 1 na lata 1997-2002. 1.1. Główne działania: a) promocja strefy w kraju i za granicą, b) rozwój branż wykorzystujących mocne strony regionu, c) dywersyfikacja działalności gospodarczej na terenie strefy, d) stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko naturalne. 2. Środki techniczne Obszar Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej znajduje się w północno-zachodniej, przemysłowej części miasta Słupsk. Tereny SSE oddalone są o 2 km od centrum miasta. W części północno-zachodniej strefy jej tereny miejskie łączą się z częścią strefy leżącą w granicach administracyjnych gminy (wiejskiej) Słupsk. Powierzchnia Słupskiej SSE wynosi ogółem 135,87 ha. Jest to w większości teren nie zagospodarowany, z wyjątkiem ok. 10 ha terenów w obszarze gminy Słupsk, na których znajduje się dawna Fabryka Domów. Zakład ten zaprojektowany i zrealizowany został w latach 70 dla produkcji prefabrykatów w systemie wielkiej płyty WK-70. Tereny Słupskiej SEE w zdecydowanej większości są własnością zarządzającego - Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. Jedynie 4,7 ha gruntów jest własnością państwowego banku PKO S.A. 2.1. Budynki stanowiące własność zarządzającego W Słupskiej SSE, na terenie dawnej Fabryki Domów, znajduje się kilkanaście wolnych budynków i kilkadziesiąt obiektów oraz ich wyposażenie. Lista maszyn i urządzeń obejmuje ponad 150 pozycji, w tym urządzenia do produkcji i transportu betonu, suwnice bramowe i pomostowe, przenośniki taśmowe, instalacje energetyczne, urządzenia do obróbki skrawaniem metalu. Największe obiekty kubaturowe to: a) stalowa hala produkcyjna - 5 155,5 m2, b) obiekt typu "Namysłów" - 1 244,0 m2, c) magazyn stali ze zbrojarnią - 1 152,3 m2, d) kotłownia - 843,9 m2, e) hala wydziału pomocniczego - 711,63 m2, f) budynek socjalny z laboratorium - 669,2 m2. Łączna powierzchnia użytkowa wszystkich obiektów kubaturowych wynosi 11,5 tys. m2, na co składa się powierzchnia: a) produkcyjna i produkcyjno-magazynowa - 7 132,8 m2, b) pozostała magazynowa - 1 998,4 m2, c) biurowo-socjalna - 1 425,58 m2, d) pomocnicza (kotłownia, stacja trafo, budynek gospodarczy oczyszczalni) - 1 004,4 m2. Zarządzający planuje, że na terenie strefy zostanie zagospodarowane ok. 10 tys. m2 powierzchni użytkowej budynków, w których będzie utworzonych ok. 400 miejsc pracy. Ponadto zarządzający dysponuje własnym obiektem w centrum miasta w odległości około 1 km od granic strefy. Mieszczą się nim biura zarządzającego i powołana przez niego instytucja szkolenia zawodowego - "Pomorska Akademia Kształcenia Zawodowego". 2.2. Infrastruktura 2.2.1. Energia elektryczna W bezpośredniej bliskości strefy, od strony południowej, znajduje się główny punkt zasilania (GPZ) zasilany dwiema liniami napowietrznymi 110 kV. Z GPZ wychodzą linie napowietrzne SN 15 kV, przebiegające przez teren SSE w kierunku miejskiej oczyszczalni ścieków i w kierunku dawnej Fabryki Domów. Obok dawnej Fabryki Domów biegnie też inna linia SN 15 kV. Z linii tej, jak i drugiej linii biegnącej z GPZ, siecią kablową zasilany jest teren dawnej Fabryki Domów. Na terenie SSE i w bezpośredniej bliskości dawnej Fabryki Domów znajdują się 4 stacje transformatorowe 15/0,4 kV. Planowane jest podłączenie do istniejącego GPZ jeszcze jednej linii 110 kV, przebiegającej przez teren SSE, oraz budowa, na terenie strefy, dodatkowego GPZ 110/15 kV, a także wybudowanie 20 dodatkowych stacji transformatorowych 15/0,4 kV i instalacja dodatkowych 15 km linii kablowych 15 kV dla zapewnienia mocy 15-20 MW. Przez teren województwa przebiegać będzie, po 1998 r., kabel energetyczny Szwecja-Polska. Zgodnie z "Partnerską strategią rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002", przewiduje się także rozwój energetyki wiatrowej. 2.2.2. Woda W rejonie Słupskiej SSE znajdują się dwie sieci wodociągowe. Jedna z nich administrowana jest przez Przedsiębiorstwo - Wodociągi Słupsk będące własnością gminy Miejskiej Słupsk, druga przez zakład Gospodarki Komunalnej w Jezierzycach, należący do Gminy (wiejskiej) Słupsk. Z sieci tych w rejon Strefy docierają rurociągi "miejskie" # 200 mm i # 300 mm oraz rurociąg "wiejski" # 90 mm. Na terenie byłej Fabryki Domów znajduje się 8 otworów studziennych, przy czym 2 otwory posiadają zatwierdzoną pełną dokumentację hydrogeologiczną określającą ich wydajność na Q=20 m3/h przy S=15,2 m. 2.2.3. Gaz Na terenach miasta sąsiadujących od strony południowej z obszarem SSE znajdują się rurociągi gazu ziemnego wysokometanowego # 250 mm, średniego ciśnienia - do 4,0 x 105 Pa i zaazotowanego # 100 mm, niskiego ciśnienia - 1300 Pa. Rozwój sieci gazu będzie uzależniony od potrzeb inwestorów, przy czym linie magistralne wybudowane zostaną przez rejon gazowniczy w Słupsku Pomorskiego Okręgu Zakładu Gazownictwa. 2.2.4. Ciepło W bezpośrednim sąsiedztwie SSE znajduje się kotłownia rejonowa nr 2, administrowana przez miejskie przedsiębiorstwo Energetyka Cieplna. Kotłownia zaplanowana została jako kotłownia przemysłowa. Moc zainstalowana w kotłowni wynosi 84 MW i jest w znacznym stopniu nie wykorzystana. Z kotłowni w kierunku miasta wychodzi rurociąg o # 600 mm, ze swobodną możliwością rozbudowy w zależności od potrzeb inwestorów. 2.2.5. Ścieki Bezpośrednio w pobliżu terenu strefy, po drugiej stronie rzeki Słupi, zlokalizowana jest miejska oczyszczalnia ścieków. Oczyszczalnia pracuje w klasycznym układzie technologicznym mechaniczno-biologicznym, po modernizacji w 1997 r., z przepustowością do 60 tys. m3/dobę. Proces oczyszczania gwarantuje redukcję związków węgla, fosforu i azotu do standardów europejskich. Na terenie byłej Fabryki Domów znajdują się urządzenia oczyszczające, w tym oczyszczalnia chemiczna oraz łapacze olei i zanieczyszczeń pochodzenia mineralnego. Przepustowość istniejących tam urządzeń wynosi 500 m3/dobę. Na potrzeby strefy wybudowana zostanie w 1998 r. przepompownia ścieków i rurociąg # 0,8 m, biegnący przez teren strefy. 2.2.6. Odpady stałe Odpady stałe z terenu strefy kierowane będą na odległe o 8 km wysypisko komunalne miasta Słupsk w Bierkowie do czasu wybudowania wysypiska "przemysłowego" w województwie słupskim. W "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" zaplanowano opracowanie programu gospodarki odpadami niebezpiecznymi na terenie województwa słupskiego w 1998 r. 2.2.7. Drogi Do terenu strefy prowadzi droga międzynarodowa E28 (krajowa droga ekspresowa S 6 Szczecin-Gdańsk) i drogi krajowe nr 11, 16, 21, 23. Droga nr 21 do Ustki przebiega przez teren strefy (ulicą Portową). Do usprawnienia komunikacji w tym rejonie przewiduje się budowę północnej obwodnicy miasta Słupsk dla drogi ekspresowej S 6, która nie tylko połączy obszar strefy z tą drogą, ale także ułatwi dostęp do lotniska w Rędzikowie. 2.2.8. Kolej Przez teren strefy przebiega linia kolejowa jednotorowa, zelektryfikowana, przystosowana do ruchu pasażerskiego i towarowego, odległa ok. 2 km od węzła kolejowego Słupsk i biegnąca w kierunku Ustki. Nie ma przeciwwskazań ze strony PKP, aby wybudować dla zainteresowanych przedsiębiorstw bocznicę kolejową na terenie SSE. 2.2.9. Port morski W odległości 17 km drogą i koleją od strefy znajduje się w Ustce port morski. Jest to port handlowy i rybacki. Potencjał przeładunkowy portu wynosi 800 ton/dobę (rozładunek, załadunek). Do portu mogą wchodzić statki o dopuszczalnym zanurzeniu 4,5 m, długości 58 m i szerokości 11,5 m. Na terenie portu znajduje się bocznica kolejowa i posterunek celny. W "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" przewidziano zadanie "modernizacja portu w Ustce w celu przystosowania do obsługi SSE, ruchu promowego i yachtingu". 2.2.10. Lotnisko Lotnisko Słupsk zlokalizowane jest w pobliżu drogi ekspresowej S 6, 5 km na wschód od terenów SSE w miejscowości Rędzikowo. Lotnisko ma betonową drogę startową o długości 2400 m, szerokości 60 m i grubości nawierzchni 0,4 m, ma terminal pasażerski oraz niewielkie zaplecze obsługi ruchu towarowego. Lotnisko jest lotniskiem wojskowym. Do 1989 r. było użytkowane przez PLL LOT, a w 1996 r. - przez linie "WHITE EAGLE". Utworzona w 1996 r. spółka "Port Lotniczy Słupsk" planuje uruchomienie z 1999 r. Portu Lotniczego w Słupsku dla ruchu cargo, a w perspektywie - pasażerskiego. 2.2.11. Telekomunikacja W obszarze SSE uruchomiony zostanie system radiowy z dostępem dla 256 numerów, ponieważ na dzień dzisiejszy nie ma możliwości podłączenia, z braku rezerw, dodatkowych abonentów do przebiegającej przez obszar strefy linii kablowej Słupsk-Włynkówko. W 1998 r. wykonana zostanie nowa, światłowodowa linia telefoniczna do Ustki. Zgodnie z "Partnerską strategią rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" Telekomunikacja Polska S.A. planuje do 2000 r. budowę nowych central cyfrowych oraz do roku 2002 linii światłowodowych do wszystkich miast i siedzib gmin na terenie województwa. 3. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 3.1. Warunki prawno-organizacyjne 3.1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym Słupską Specjalną Strefą Ekonomiczną została ustanowiona Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. z siedzibą w Słupsku. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności przez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie rokowań lub przetargów, 3) zbywanie na rzecz inwestorów prawa własności nieruchomości i użytkowania wieczystego gruntów położonych na terenie strefy, 4) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności gospodarczej. 3.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy, zatwierdzony przez Ministra Gospodarki, określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 3.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności podmiotów gospodarczych na terenie Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalania zakresu tej kontroli. Minister Gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego cofa i ogranicza zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie inwestorów, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w zarządzeniu Ministra Gospodarki. 3.2. Warunki prawno-ekonomiczne 3.2.1. Ulgi i preferencje Zakres zwolnień podatkowych i preferencji dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w strefie określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 135, poz. 905). Strefa została ustanowiona na 20 lat. W okresie 10 lat od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w strefie istnieje możliwość zwolnienia od podatku dochodowego w wysokości równowartości poniesionych wydatków inwestycyjnych. W przypadku gdy wydatki te osiągną poziom 700 tys. ECU, dochód jest wolny od podatku dochodowego w całości. Zwolnienie z podatku, może także - alternatywnie - nastąpić z tytułu zatrudnienia, przy czym za każdych 10 pracowników przysługuje 20% zwolnienia. Po okresie 10 lat przedsiębiorca ma prawo do zwolnień z 50% dochodów. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą, określoną w zezwoleniu, nie mający prawa do zwolnień, może: a) podwyższać stawki amortyzacji środków trwałych służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 4,0, b) zaliczyć w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych. Podmioty działające w strefie na podstawie zezwolenia są zwolnione z podatku od nieruchomości. Na terenie strefy możliwe będzie również prowadzenie działalności gospodarczej nie wymagającej zezwolenia, np. świadczenie różnorodnych usług niematerialnych potrzebnych dla funkcjonowania podmiotów gospodarczych w strefie. Podmioty prowadzące taką działalność nie będą jednak korzystały ze zwolnień i preferencji. Uwarunkowania korzystania ze zwolnień podatkowych i preferencji zawarto w ww. rozporządzeniu Rady Ministrów. 3.2.2. Udogodnienia dotyczące procesu inwestycyjnego Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzania zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Funkcje te ograniczone są wyłącznie do terenu strefy. Przyjęcie takiego rozwiązania prawnego umożliwia sprawniejsze i szybsze podejmowanie stosownych decyzji i tym samym skraca cykl inwestycyjny. Pełnienie ww. funkcji przez zarządzającego strefą będzie możliwe po: - powierzeniu zarządzającemu, przez Kierownika Urzędu Rejonowego w Słupsku, za zgodą Wojewody Słupskiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego, - powierzeniu zarządzającemu, przez Prezydenta Miasta Słupsk i Wójta Gminy Słupsk, za zgodą Rad, odpowiednio miasta i gminy, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, - przygotowaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru strefy, - opracowaniu szczegółowej inwentaryzacji nieruchomości, budynków i budowli (w tym sieci czynników energetycznych) w postaci geodezyjnej mapy numerycznej. 3.2.3. Udostępnienie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwi inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury na nie uzbrojonych terenach strefy, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 3.2.4. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. W tym zakresie zarządzający ma własne doświadczenia. W 1995 r. zarządzający - Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. - założył pierwszą i jak dotąd jedyną w Słupsku uczelnię ekonomiczną - Wyższą Szkołę Zarządzania, której jest jedynym właścicielem. Agencja jest też wspólnikiem utworzonej w maju 1996 r. Spółki z o.o. - "Pomorskiej Akademii Kształcenia Zawodowego" szkolącej osoby bezrobotne, pragnące podnieść lub zmienić swoje kwalifikacje. Ponadto zarządzający podejmuje następujące działania: - nawiązuje kontakty z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń, tj. np. z Wojewódzkim Urzędem Pracy, - koordynuje nabór pracowników i działalność szkoleniową dla inwestorów, - stymuluje zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. Powyższe działania, wspólnie z innymi partnerami, zarządzający będzie realizował w ramach celu strategicznego "Promocja przedsiębiorczości i aktywizacja zawodowa; dostosowanie szkolnictwa do potrzeb rynku pracy" określonego w "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002". 3.2.5. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmuje: - współpracę z instytucjami biznesowymi województwa słupskiego w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, - współpracę z władzami miasta Słupsk i gminy Słupsk, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwoju mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), - współpracę w instytucjami społecznymi i politycznymi, a także ośrodkami kształtowania opinii społecznej całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. Powyższe działania zostaną skoordynowane w ramach realizacji "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" w formie osobnego planu zadań (określonych dla osiągnięcia różnych celów strategicznych), tzw. planu zadań "okołostrefowych". 4. Strategia rozwoju strefy 4.1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) pozyskanie kilku inwestorów strategicznych stwarzających sieć kooperacyjną z firmami działającymi w strefie i regionie, 2) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy, generujących dużą liczbę miejsc pracy, 3) preferowanie inwestycji wykorzystujących zasoby naturalne regionu, 4) minimalizację wpływu strefy na środowisko, bieżącą współpracę z instytucjami ochrony środowiska. Założenia te wynikają, m.in. z misji i celów strategicznych "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002". 4.2. Założenia szczegółowe Do osiągnięcia celów ustanowienia Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej preferowana będzie działalność produkcyjna w następujących branżach: a) przemyśle elektromaszynowym i elektronicznym, b) przetwórstwie rolno-spożywczym, w tym szczególnie w przetwórstwie rybnym, c) przetwórstwie tworzyw sztucznych, d) w przemyśle drzewno-meblarskim, e) przetwórstwie skóry. Przemysł elektromaszynowy należy do głównych branż przemysłu woj. słupskiego i zajmuje pierwsze miejsce na liście branż polskiego eksportu. Przedstawicielem tej branży jest producent samochodów ciężarowych i jedno z największych przedsiębiorstw województwa - Scania-Kapena. Na rynku pracy znajduje się wielu technologów i mechaników. Także lokalne szkolnictwo zawodowe kształci młodzież i dorosłych w tym kierunku. Przemysł elektroniczny należy do wiodących branż na rynkach światowych. Rolnictwo stanowi ważną część produkcji woj. słupskiego i jest naturalnym zapleczem dla przetwórstwa rolno-spożywczego. Szczególne szanse rozwoju stwarzają zasoby naturalne i hodowlane jezior. Przetwórstwo rolno-spożywcze należy do głównych branż przemysłu woj. słupskiego i plasuje się na 4 pozycji wśród największych branż polskiego eksportu. Przedstawicielami tej branży w województwie są takie zakłady jak Nestle, Farm-Frites i ZPC "Pomorzanka". Na rynku pracy jest wielu pracowników tej branży. Także szkolnictwo zawodowe kształci w tym kierunku. Rozwojowi tego kierunku działalności gospodarczej w strefie sprzyjać będzie utworzona w 1997 r. Giełda Rybna. Przetwórstwo tworzyw sztucznych rozwija się w woj. słupskim dynamicznie, m.in. za sprawą takich firm, jak największe przedsiębiorstwo województwa - Dom-Plast. W związku z tym w 1997 r. wprowadzono do szkolnictwa ponadpodstawowego ten kierunek kształcenia. Przemysł meblarski należy do tradycyjnych branż przemysłu woj. słupskiego i mieści się w siódemce pierwszych branż polskiego eksportu. Ponadto naturalne bogactwo regionu stanowią lasy. Rozwój przemysłu drzewnego i meblarskiego pozwoli na wykorzystanie tego bogactwa i rozwój leśnictwa. Przetwórstwo skóry należy do wciąż istotnych branż regionu pomimo znacznego zmniejszenia produkcji tej tradycyjnej branży woj. słupskiego. Na rynku pracy, zwłaszcza wśród bezrobotnych, znajduje się wiele osób z kwalifikacjami w zakresie przetwórstwa skóry, szczególnie obuwnictwa. 4.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie w tym zakresie zasługują następujące kierunki: - usługi związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - usługi w zakresie transportu, - usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne, architektoniczne itp.). Zarządzający gromadzić będzie na potrzeby inwestorów informacje, które mogą być wykorzystywane przez przedsiębiorców prowadzących działalność w strefie. 4.4. Pozyskiwanie inwestorów 4.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych, mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Zakłada się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: - inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, wykorzystujących w istotnej części majątek strefy i zatrudniających znaczną liczbę pracowników (działalność tych inwestorów określi dynamikę i charakter rozwoju strefy), - tworzących nowe podmioty w drodze inwestycji bezpośrednich, - prowadzących działalność w preferowanych branżach, - firm usługowych, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi podmiotów działających w strefie. Działania promocyjne na rzecz pozyskania inwestorów obejmować będą: - współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy, - wykreowanie image strefy w rezultacie intensywnej promocji ogólnej (nie adresowanej) w kraju i za granicą, - promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z preferowanych branż, - badania trendów gospodarczych, zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi, - analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy, - współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. 4.4.2. Udostępnienie majątku Udostępnienie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, - udzieleniem przez Ministra Gospodarki zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 4.5. Rozwój środków technicznych Środki techniczne dostępne na obszarze strefy w postaci budynków i infrastruktury są niewystarczające dla osiągnięcia jednego z głównych celów, sformułowanego jako utworzenie 5 tys. miejsc pracy. Oznacza to konieczność wznoszenia przez inwestorów nowych budynków lub adaptacji już istniejących oraz budowy infrastruktury. 4.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i poziom infrastruktury to jeden z kluczowych warunków rozwoju strefy. Dlatego praktycznie w zakresie wszystkich elementów infrastruktury podjęte zostaną prace związane z budową, rozbudową lub modernizacją istniejącej infrastruktury. Zakres i czasookres tych prac dla różnych elementów infrastruktury będzie różny i w dużej mierze zależny od wymagań inwestorów. Teren strefy należy do najlepiej zaopatrzonych w energię elektryczną w okolicy. Niemniej dla zapewnienia szacunkowego zapotrzebowania mocy w wysokości 15-20 MW dla całego terenu niezbędne będzie podłączenie do istniejącego GPZ jeszcze jednej linii 110 kV, przebiegającej przez teren SSE, oraz budowa na terenie strefy dodatkowego GPZ 110/15 kV, a także wybudowanie 20 dodatkowych stacji transformatorowych 15/0,4 kV i instalacja dodatkowych 15 km linii kablowych 15 kV. Niezbędne będzie też wykonanie oświetlenia terenów strefy. Inwestycje te wykona Zakład Energetyczny S.A. w Słupsku. Możliwość oczyszczenia ścieków w komunalnej oczyszczalni ścieków jest wystarczająca dla planowego rozwoju strefy. Niezbędna będzie natomiast i zostanie wykonana w pierwszej kolejności budowa kolektorów sanitarnego i deszczowego. Modernizacji i rozbudowy źródeł oraz budowy rurociągów przesyłowych na terenie strefy wymagać będzie także sieć wodociągowa. Możliwa jest też modernizacja studni na terenie Fabryki Domów. Przewiduje się budowę głównych ciągów przesyłowych przez zarządzającego oraz gminy (miejską i wiejską) Słupsk. Przyłącza wykonają na własny koszt inwestorzy. Sieci gazu ziemnego i sieci cieplne realizowane będą w zależności od potrzeb inwestorów, przy czym linie magistralne wybudują odpowiednio Rejon Gazowniczy w Słupsku Pomorskiego Okręgowego Zakładu Gazownictwa i przedsiębiorstwo Energetyka Cieplna. Modernizację dróg w rejonie strefy wykona Okręgowa Dyrekcja Dróg Publicznych w Koszalinie. Obwodnica północna miasta Słupsk na trasie ekspresowej S 6 Szczecin-Gdańsk realizowana będzie ze środków Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie, w zależności od wysokości środków finansowych, jakimi będzie dysponował resort transportu i gospodarki morskiej. Zarządzający wybuduje niezbędne drogi do transportu wewnętrznego. Zarządzający jest udziałowcem spółki "Port Lotniczy Słupsk" i dokładać będzie starań do uruchomienia w 1999 r. Portu Lotniczego w Słupsku dla ruchu cargo, a w perspektywie - pasażerskiego. W obszarze SSE uruchomiony zostanie system radiowy z dostępem dla 256 numerów. W 1998 r. wykonana zostanie nowa, światłowodowa linia telefoniczna do Ustki. Podłączenia do tej linii wykonywane będą po jej uruchomieniu przez Telekomunikację Polską S.A. według potrzeb inwestorów. 4.5.2. Siedziba zarządzającego Pomimo że zarządzający dysponuje obecnie pomieszczeniami biurowymi, planuje się przeniesienie siedziby zarządzającego do nowych pomieszczeń, które po wykonaniu niezbędnych prac modernizacyjnych prowadzonych na koszt zarządzającego spełniać będą wymagane standardy dla obsługi inwestorów Słupskiej SSE. 5. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez wysoką stopę bezrobocia, która w województwie słupskim w końcu lutego 1997 r. wyniosła 20,4% cywilnej ludności aktywnej zawodowo i był to najwyższy wskaźnik bezrobocia w Polsce, prawie dwukrotnie wyższy niż średnia krajowa. Jedną z głównych przyczyn wysokiego bezrobocia w województwie słupskim była likwidacja Państwowych Gospodarstw Rolnych, ale też redukcja zatrudnienia lub likwidacja innych dużych przedsiębiorstw w branży skórzano-obuwniczej, w budownictwie, w branży rolno-spożywczej i produkcji maszyn rolniczych. W wyniku tego wśród osób bezrobotnych w rejonie Słupska wysoki odsetek stanowią robotnicy obróbki skóry, robotnicy budowlani, mechanicy maszyn i urządzeń i robotnicy w przetwórstwie spożywczym. W województwie słupskim działalność dydaktyczną prowadzą szkoły wyższe: Wyższa Szkoła Pedagogiczna i Wyższa Szkoła Zarządzania. WSP w Słupsku prowadzi nauczanie na studiach magisterskich 5-letnich, gdzie studiuje ponad 2 tys. osób, oraz na studiach zawodowych licencjackich (3-letnich) - ponad 2,5 tys. studentów. WSZ prowadzi nauczanie na 3-letnich studiach zawodowych na kierunkach, m.in. zarządzanie, marketing, ubezpieczenia, bankowość, finanse. Szkolnictwo ponadpodstawowe w rejonie słupskim stanowią 34 licea ogólnokształcące i drugie tyle szkół zawodowych (licea i technika zawodowe, szkoły dla dorosłych, policealne i zawodowe). W ujęciu branżowym szkoły zawodowe kształcą głównie w kierunkach: ekonomiczno-finansowym, mechaniczno-technologicznym, elektryczno-energetycznym, rolno-spożywczym i chemicznym (przetwórstwo skóry). W ramach celu strategicznego "Promocja przedsiębiorczości i aktywizacja zawodowa; dostosowanie szkolnictwa do potrzeb rynku pracy" określonego w "Partnerskiej strategii rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002" realizowane będą, m.in. zadania mające szczególne znaczenie dla inwestorów w Słupskiej SSE w zakresie zasobów kadrowych i dostępności do nich: a) okresowe badania nt. kierunków kształcenia i przekwalifikowania ludności zawodowo czynnej zgodnie z potrzebami rynku pracy oraz kształcenia zawodowego młodzieży, b) szkolenia i przekwalifikowywanie bezrobotnych, c) dostosowanie bazy szkół zawodowych do uruchomienia liceów technicznych i policealnych studiów zawodowych, d) organizacja "sklepu pracy", e) dostosowanie kierunków w szkołach wyższych województwa słupskiego do potrzeb rynku pracy, f) rozwój Wydziału Neofilologii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku. 6. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (na zakup gruntów, dzierżawę i budowę hal, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego (na rozbudowę infrastruktury). 6.1. Nakłady inwestorów Podmioty gospodarcze podejmujące działalność w strefie będą ponosić nakłady na kupno gruntów, budowę hal i wyposażenie lub koszty adaptacji i modernizacji istniejących budynków. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się głównie w budowie przyłączy lokalnych i każdorazowo będzie to przedmiotem negocjacji z zarządzającym. Szacuje się, że zapotrzebowanie na kapitał inwestycyjny w strefie wyniesie docelowo ok. 500 mln zł. 6.2. Nakłady zarządzającego 1. Koszty utrzymania majątku będącego własnością SSE S.A. poniesie sam zarządzający. W miarę udostępniania majątku inwestorom koszty te będą się zmniejszać, a zarządzający uzyska przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy, najmu itp. 2. Koszty budowy infrastruktury wyniosą docelowo ok. 50 mln zł. Nakłady powinny być poniesione w okresie nie dłuższym niż 5 lat, co oznacza średni roczny wydatek w granicach 10 mln zł. 3. Koszty remontu i wyposażenia siedziby zarządzającego do poniesienia w 1998 r. szacuje się na 300 tys. zł. 4. Wydatki ponoszone przez zarządzającego na marketing i promocję będą wynikiem możliwości finansowych zarządzającego. Szacuje się, że w pierwszych pięciu latach funkcjonowania strefy nakłady powinny być znaczne i wynosić nie mniej niż 500 tys. zł rocznie. 5. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki szacowane na ok. 3 mln zł rocznie w początkowym okresie rozwoju strefy. W późniejszym okresie wydatek ten ulegnie znacznemu ograniczeniu. 6. Szczegółowa projekcja kosztów i przychodów będzie przedmiotem okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 7. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy obejmuje 5 podstawowych etapów: EtapLataGłówne cele etapu I1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej - przyjęcie pierwszych inwestorów - przygotowanie programów dla realizacji etapu II II1999-2000- realizacja podstawowych inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa) - wprowadzenie inwestorów do strefy III2001-2005- rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i regionie - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej - monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy IV2006-2010- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia w strefie i w regionie V2011-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy Na podstawie Planu Rozwoju Strefy zarządzający opracowuje roczne plany operacyjne i przestawia je do akceptacji Ministrowi Gospodarki. Zarządzający strefą opracowuje i składa Ministrowi Gospodarki roczne sprawozdanie z przebiegu realizacji celów ustanowienia strefy oraz przedkłada wnioski dotyczące dalszych działań. 8. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności SSE S.A.: Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacjiI kwartał 1998 r. 2Przejęcie majątkuI kwartał 1998 r. 3Wydanie regulaminu strefyI kwartał 1998 r. 4Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieI kwartał 1998 r. 5Sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru strefyI kwartał 1998 r. 6Uzyskanie od Prezydenta Miasta Słupsk i Wójta Gminy Słupsk prawa do wydawania decyzji w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu strefyI kwartał 1998 r. 7Uzyskanie od Urzędu Rejonowego w Słupsku zgody na wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanegoI kwartał 1998 r. 8Opracowanie planu budowy infrastrukturyII kwartał 1998 r. 9Rozpoczęcie realizacji modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)II kwartał 1998 r. 10Uzyskanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieII kwartał 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i trybu przekazywania informacji cenowych z postępowania o zamówienie publiczne na roboty budowlane oraz kopii oferty najkorzystniejszej. (Dz. U. Nr 43, poz. 260) Na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zamawiający, który udzielił zamówienia publicznego na roboty budowlane, przekazuje Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji informacje cenowe z postępowania o zamówienie publiczne na roboty budowlane oraz kopię oferty najkorzystniejszej. 2. Informacje cenowe oraz kopię oferty najkorzystniejszej zamawiający przekazuje listem poleconym, najpóźniej w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy. 3. Informacje cenowe z postępowania zamawiający przekazuje na druku, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. 4. Kopia oferty, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności zawierać cenę ofertową oraz jej kalkulację. § 2. Rozporządzenie stosuje się do zamówień publicznych udzielonych po dniu jego wejścia w życie. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 marca 1998 r. (poz. 260) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie określenia celów specjalnych, na które są wykorzystywane środki budżetowe i mienie państwowe w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jak również organów, zasad i trybu przeprowadzania kontroli w tym zakresie. (Dz. U. Nr 44, poz. 261) Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa cele specjalne, na które są wykorzystywane środki budżetowe i mienie państwowe w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jak również organy, zasady i tryb przeprowadzania kontroli w tym zakresie. § 2. 1. Celami specjalnymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926), zwanej dalej "ustawą", są: 1) mobilizacyjne zabezpieczenie jednostek oraz zapasy nienaruszalne wynikające z planów obronnych, 2) zadania operacyjno-rozpoznawcze wywiadu, kontrwywiadu i innych służb (komórek) specjalnych oraz uposażenia (wynagrodzenia) i pozostałe świadczenia dla żołnierzy, funkcjonariuszy oraz pracowników tych służb, 3) działalność finansowana ze środków na cele operacyjne, 4) nabywanie i eksploatacja obiektów, lokali i terenów przeznaczonych na stanowiska dowodzenia i stanowiska kierowania organów określonych odrębnie, 5) nabywanie, przechowywanie i eksploatacja uzbrojenia, amunicji, sprzętu wojskowego, sprzętu i materiałów techniki operacyjnej, a także pojazdów samochodowych używanych w celach operacyjnych, 6) organizowanie, funkcjonowanie i rozwój systemów łączności oraz specjalnych systemów teleinformacyjnych, służących ochronie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową, przesyłanych, przechowywanych i przetwarzanych w środkach łączności i informatyki, 7) metody i środki kryptoanalizy i deszyfrażu, 8) funkcjonowanie systemów rozpoznawania i przeciwdziałania radioelektronicznego, 9) prace badawczo-rozwojowe i wdrożeniowe dotyczące uzbrojenia, amunicji i sprzętu wojskowego, sprzętu i materiałów techniki operacyjnej, specjalnych systemów teleinformacyjnych, deszyfrażu, rozpoznania i zabezpieczenia inżynieryjnego, 10) współpraca z odpowiednimi służbami innych państw w zakresie objętym tajemnicą państwową, 11) inna działalność, która, stosownie do art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714), została zakwalifikowana do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową o szczególnie ważnym znaczeniu dla obronności państwa, Sił Zbrojnych i bezpieczeństwa państwa. 2. Przez użyte w ust. 1 w pkt 4 i 5 określenie "nabywanie" rozumie się zarówno nabycie własności rzeczy ruchomych i nieruchomości, jak i uzyskanie tytułu do ich używania w sposób przewidziany prawem. § 3. Przeprowadzanie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie działalności jednostek kontrolowanych, rzetelne jego udokumentowanie i dokonanie oceny kontrolowanej działalności pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności. § 4. Kontrolę wykorzystania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele specjalne przeprowadzają: 1) w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej - dyrektor Departamentu Kontroli i inspektorzy kontroli wojskowej przez niego wyznaczeni, 2) w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji - dyrektor Departamentu Nadzoru i Kontroli oraz inspektorzy przez niego wyznaczeni, 3) w jednostkach organizacyjnych podległych Szefowi Urzędu Ochrony Państwa - dyrektor Inspektoratu Nadzoru, Kontroli i Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz inspektorzy przez niego wyznaczeni. § 5. Organy kontroli, o których mowa w § 4, przeprowadzają kontrolę wykorzystania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele określone w § 2 w zakresie ustalonym w art. 2 ustawy i w granicach oraz na zasadach i w trybie przewidzianym w rozdziale 3 ustawy, z wyjątkiem przepisów art. 13 ust. 5, art. 16 ust. 2-4, art. 24 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art. 25-26, art. 32-33b, art. 34 i 35, z zastrzeżeniem § 6 rozporządzenia. § 6. Określone w rozdziale 3 ustawy uprawnienia Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, z zastrzeżeniem przepisów art. 34, przysługują odpowiednio organom określonym w § 4 rozporządzenia. § 7. Przepisy rozporządzenia nie naruszają uprawnień Najwyższej Izby Kontroli, przysługujących na podstawie odrębnych przepisów. § 8. Traci moc uchwała nr 126/92 Rady Ministrów z dnia 4 listopada 1992 r. w sprawie określenia celów specjalnych, na które wykorzystywane są środki budżetowe i mienie państwowe w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministrów Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych, oraz organów, zasad i trybu przeprowadzania kontroli w tym zakresie. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie wykonania przepisów dotyczących scalania i podziału nieruchomości. (Dz. U. Nr 44, poz. 262) Na podstawie art. 108 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i tryb ustalania granic zewnętrznych gruntów oraz granic nieruchomości objętych scaleniem i podziałem, przeprowadzania scalenia i podziału tych nieruchomości, zamiany własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości objętych scaleniem i podziałem na własność lub użytkowanie wieczyste nowo wydzielonych nieruchomości, wyboru i działania rady uczestników scalenia, 2) szczegółowe zasady i tryb ustalania opłat adiacenckich oraz rozliczania kosztów scalenia i podziału, 3) sposób sporządzania i rodzaje dokumentów niezbędnych w postępowaniu związanym ze scaleniem i podziałem nieruchomości. 2. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). Rozdział 2 Czynności wstępne § 2. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje czynności wstępne w sprawie scalenia i podziału nieruchomości: 1) na wniosek właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości, o których mowa w art. 102 ust. 2, 2) z urzędu, jeżeli występują okoliczności określone w art. 10 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943) lub gdy na obszarze przewidzianym do scalenia i podziału gmina jest właścicielem lub użytkownikiem wieczystym ponad 50% powierzchni gruntów. 2. Właściciele lub użytkownicy wieczyści do wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinni dołączyć: 1) odpisy z ksiąg wieczystych lub, w przypadku ich braku, inne dokumenty potwierdzające prawa do nieruchomości, 2) wypisy i wyrysy z katastru nieruchomości. § 3. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przeprowadza analizę okoliczności uzasadniających wszczęcie postępowania w sprawie scalenia i podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 102 ust. 2, a w szczególności: 1) warunków zagospodarowania terenu, ustalonych w planie miejscowym, 2) wniosków właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 3) dotychczasowej struktury przestrzennej nieruchomości i ich stanu prawnego, 4) stanu istniejącej infrastruktury technicznej i potrzeby jej rozbudowy, 5) możliwości sfinansowania przez gminę wydatków związanych z budową lub rozbudową urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych kosztów związanych z przeprowadzeniem scalenia i podziału nieruchomości. 2. W wyniku przeprowadzonej analizy wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia radzie gminy: 1) projekt uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości w granicach określonych w tym projekcie lub 2) projekt uchwały o odmowie przystąpienia do scalenia i podziału nieruchomości. 3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, wójt, burmistrz albo prezydent miasta powinien przeprowadzić w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od daty złożenia wniosków, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1. 4. Do projektu uchwały, o której mowa w ust. 2 pkt 1, należy dołączyć: 1) projekt przebiegu granic zewnętrznych gruntów przeznaczonych do objęcia scaleniem i podziałem, sporządzony w formie graficznej i opisowej, 2) wypis i wyrys z planu miejscowego. § 4. 1. Po wejściu w życie uchwały, o której mowa w § 3 ust. 2 pkt 1, wójt, burmistrz albo prezydent miasta powiadamia uczestników o wszczęciu postępowania w sprawie scalenia i podziału nieruchomości oraz wyznacza termin zebrania informacyjnego. 2. Na zebraniu informacyjnym, o którym mowa w ust. 1, wójt, burmistrz albo prezydent miasta: 1) zapoznaje uczestników postępowania z uchwałą o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości oraz z wynikami przeprowadzonych analiz, 2) przeprowadza, na wniosek uczestników postępowania, wybory rady uczestników scalenia. 3. Wyboru rady uczestników scalenia dokonuje się zwykłą większością głosów, w głosowaniu jawnym, przy udziale co najmniej połowy właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości objętych scaleniem i podziałem. § 5. 1. Rada uczestników scalenia liczy, w zależności od liczby uczestników postępowania, od 3 do 10 osób. Rada dokonuje wyboru przewodniczącego spośród jej członków. 2. Opinie rady uczestników scalenia w sprawach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, są zamieszczane w protokole posiedzeń rady. 3. Rozbieżności stanowisk między członkami rady są rozstrzygane zwykłą większością głosów. Rozdział 3 Opracowanie projektu uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości § 6. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w celu opracowania projektu uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości, przygotowuje dla gruntów objętych uchwałą o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości: 1) opracowane geodezyjnie granice zewnętrzne gruntów objętych scaleniem i podziałem, 2) dokumentację stanu dotychczasowego nieruchomości, 3) dokumentację projektową scalenia i podziału nieruchomości, 4) wycenę nieruchomości w stanie dotychczasowym i nieruchomości nowo wydzielonych. § 7. Dokumentację, o której mowa w § 6 pkt 2, stanowią mapa i rejestr nieruchomości, sporządzone na podstawie wyników: 1) badania ksiąg wieczystych, a w przypadku ich braku - badania innych dokumentów stwierdzających prawa do nieruchomości, 2) badania katastru nieruchomości, 3) badania zgodności zapisów w katastrze nieruchomości z dokumentami wymienionymi w pkt 1 oraz wyjaśnień niezgodności między tymi zapisami. § 8. Dokumentację, o której mowa w § 6 pkt 3, stanowią: 1) geodezyjny projekt scalenia i podziału nieruchomości, 2) rejestr nieruchomości, z wykazaniem ich stanu dotychczasowego oraz stanu nowego po scaleniu i podziale, w tym nieruchomości proponowanych do przyznania uczestnikom postępowania. § 9. Po opracowaniu projektu uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości wójt, burmistrz albo prezydent miasta podejmuje czynności, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4. § 10. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta przedstawia radzie gminy projekt uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości wraz z wnioskami, uwagami i zastrzeżeniami zgłoszonymi w okresie wyłożenia projektu do wglądu oraz propozycjami rozstrzygnięć w tym zakresie. § 11. 1. Zamiana własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości objętych scaleniem i podziałem odpowiednio na własność lub użytkowanie wieczyste nowo wydzielonych nieruchomości następuje z dniem wejścia w życie uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości. 2. Uchwała o scaleniu i podziale nieruchomości stanowi podstawę do wykonania czynności, o których mowa w art. 104 ust. 3, a ponadto do: 1) umieszczenia na mapie z geodezyjnym projektem scalenia i podziału nieruchomości wzmianki o wejściu w życie uchwały, 2) opracowania dokumentacji do wykonania czynności, o których mowa w art. 104 ust. 3 pkt 2-4. Rozdział 4 Sposób sporządzania i rodzaje dokumentów niezbędnych w postępowaniu związanym ze scaleniem i podziałem nieruchomości § 12. 1. Czynności związane z opracowaniem dokumentacji, o której mowa w § 3 ust. 4 pkt 1 oraz § 6 pkt 1-3, wykonuje osoba posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie określonym w art. 43 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770). 2. Osoba, o której mowa w ust. 1: 1) dokonuje geodezyjnego opracowania granic zewnętrznych gruntów objętych scaleniem i podziałem, 2) przyjmuje granice nieruchomości objętych scaleniem i podziałem oraz sporządza mapę tych nieruchomości, 3) oblicza powierzchnie i sporządza rejestr nieruchomości według stanu dotychczasowego, 4) sporządza, w razie potrzeby, dokumentację w celu aktualizacji wpisów w księgach wieczystych i katastrze nieruchomości, 5) opracowuje geodezyjny projekt scalenia i podziału nieruchomości, 6) sporządza rejestr nieruchomości według zasad określonych w art. 104 ust. 2 pkt 4, 7) wyznacza i utrwala na gruncie granice nowo wydzielonych działek gruntu, 8) wskazuje na gruncie uczestnikom postępowania granice nieruchomości nowo wydzielonych, 9) opracowuje dokumentację niezbędną do dokonania wpisów w księgach wieczystych i do wprowadzenia zmian w katastrze nieruchomości. § 13. 1. Granice między nieruchomościami objętymi scaleniem i podziałem, o których mowa w § 12 ust. 2 pkt 1, przyjmuje się według istniejącego stanu prawnego, a jeżeli stanu takiego nie można stwierdzić - według stanu uwidocznionego w katastrze nieruchomości. 2. O czynnościach, o których mowa w ust. 1, zawiadamia się zainteresowanych uczestników postępowania. Do zawiadomień stosuje się odpowiednio przepisy art. 32 ust. 1-4 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne. 3. Z czynności przyjęcia granic sporządza się protokół. § 14. Geodezyjny projekt scalenia i podziału nieruchomości opracowuje się na mapie w odpowiedniej skali, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Rozdział 5 Ustalenie opłat adiacenckich oraz rozliczenie kosztów § 15. 1. Rzeczoznawca majątkowy określa: 1) wartość nieruchomości przed scaleniem i podziałem według stanu na dzień wejścia w życie uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości, 2) wartość nieruchomości przyznanych w wyniku scalenia i podziału według stanu na dzień wejścia w życie uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości. 2. Przy określaniu wartości nieruchomości, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się planowane do wybudowania urządzenia infrastruktury technicznej. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się poziom cen na dzień wejścia w życie uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości. § 16. 1. Opłatę adiacencką ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w drodze decyzji, zgodnie z uchwałą o scaleniu i podziale nieruchomości oraz ugodą, o której mowa w art. 107 ust. 3. 2. W ugodzie, o której mowa w art. 107 ust. 3, można ustalić wnoszenie opłaty adiacenckiej w ratach, płatnych w okresie do 10 lat. W przypadku rozłożenia opłaty na raty, należność gminy podlega zabezpieczeniu, w szczególności zabezpieczeniu hipotecznemu. Opłata rozłożona na raty podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu umownej stopy procentowej. 3. Opłata adiacencka, ustalona na podstawie wartości, o których mowa w § 15 ust. 1, podlega waloryzacji na dzień wydania decyzji o opłacie adiacenckiej, zgodnie z art. 5 i art. 227. § 17. 1. Koszty związane ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a w szczególności koszty sporządzenia dokumentacji oraz wycen nieruchomości i ich części składowych, ponoszą wszyscy uczestnicy postępowania zgodnie z art. 103 ust. 6. 2. Rozliczenia kosztów wymienionych w ust. 1, obciążających poszczególnych uczestników postępowania, dokonuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w drodze decyzji, po wejściu w życie uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości. Rozdział 6 Przepis końcowy § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego. (Dz. U. Nr 44, poz. 263) Na podstawie art. 124 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego i specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego, zwany dalej "prospektem". § 2. Prospekt powinien zawierać prawdziwe i rzetelne informacje o funduszu inwestycyjnym otwartym albo specjalistycznym funduszu inwestycyjnym otwartym, zwanym dalej "funduszem", i innych wskazanych w rozporządzeniu osobach oraz o ich sytuacji majątkowej, finansowej i prawnej, w zakresie określonym w rozporządzeniu. § 3. 1. Wszelkie informacje stanowiące treść prospektu zamieszcza się według kolejności określonej w przepisach rozporządzenia. Jeżeli wymóg przedstawienia pewnych danych nie ma zastosowania, w treści prospektu powinno to zostać wyraźnie wskazane. 2. Stosowanie skrótów w treści prospektu jest dopuszczalne, jeżeli są one pisane wielką literą i zostały zdefiniowane w części prospektu, o której mowa w § 4 pkt 3. § 4. Prospekt składa się z następujących części: 1) strony tytułowej, 2) spisu treści, 3) definicji pojęć i objaśnień skrótów użytych w treści prospektu, 4) rozdziału "Dane o towarzystwie funduszy inwestycyjnych", 5) rozdziału "Dane o funduszu", 6) rozdziału "Dane o depozytariuszu", 7) rozdziału "Dane o podmiotach obsługujących fundusz", 8) rozdziału "Informacje dodatkowe". § 5. Na stronie tytułowej zamieszcza się: 1) tytuł "Prospekt informacyjny", 2) nazwę funduszu, 3) firmę i siedzibę towarzystwa funduszy inwestycyjnych, będącego organem funduszu, zwanego dalej "towarzystwem", 4) wskazanie podstawy prawnej sporządzenia prospektu, 5) datę i numer decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd w sprawie udzielenia towarzystwu zezwolenia na utworzenie funduszu, 6) datę i miejsce sporządzenia prospektu. § 6. W rozdziale "Dane o towarzystwie funduszy inwestycyjnych" zamieszcza się: 1) firmę, siedzibę i adres towarzystwa, 2) datę i numer decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd o udzieleniu zezwolenia na utworzenie towarzystwa, 3) oznaczenie sądu rejestrowego i numer, pod którym towarzystwo jest zarejestrowane, a także datę wpisu do rejestru, 4) imiona i nazwiska oraz funkcje osób uprawnionych do reprezentowania towarzystwa wraz z podaniem sposobu reprezentacji, 5) wysokość kapitału własnego towarzystwa, w tym składniki kapitału własnego, 6) sposób i termin opłacenia kapitału akcyjnego towarzystwa, 7) firmę (nazwę) lub imiona i nazwiska oraz siedzibę akcjonariuszy towarzystwa, wraz z podaniem liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy - jeżeli akcjonariusz posiada co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, 8) firmę (nazwę) i siedzibę podmiotu dominującego wobec towarzystwa, w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945), ze wskazaniem cech tej dominacji, 9) firmę (nazwę) i siedzibę podmiotu bezpośrednio lub pośrednio dominującego w stosunku do podmiotu, o którym mowa w pkt 8, ze wskazaniem cech tej dominacji, 10) informacje o członkach organów towarzystwa i innych osobach odpowiedzialnych za działalność towarzystwa: a) imiona i nazwiska członków zarządu, ze wskazaniem pełnionych funkcji w zarządzie, b) imiona i nazwiska członków rady nadzorczej, ze wskazaniem przewodniczącego, c) imiona i nazwiska członków komisji rewizyjnej (jeżeli statut towarzystwa przewiduje powołanie komisji rewizyjnej), ze wskazaniem przewodniczącego, d) imiona i nazwiska prokurentów towarzystwa oraz rodzaj udzielonej prokury, e) imiona i nazwiska osób fizycznych zarządzających funduszami i doradców inwestycyjnych, ze wskazaniem pełnionych funkcji oraz numerów licencji doradców inwestycyjnych, 11) opis posiadanych przez osoby wymienione w pkt 10 kwalifikacji do wykonywania funkcji w towarzystwie oraz informacje o pełnionych przez te osoby funkcjach poza towarzystwem, jeżeli ta okoliczność może mieć znaczenie dla sytuacji uczestników funduszu, 12) nazwy i charakterystyki funduszy zarządzanych przez towarzystwo, określające politykę inwestycyjną i cel inwestycyjny każdego z tych funduszy, 13) informację o prowadzeniu bezpośrednio przez towarzystwo zapisów na jednostki uczestnictwa, wraz ze wskazaniem punktów, w których są prowadzone zapisy lub miejsca, gdzie można uzyskać informację o punktach, w których są prowadzone zapisy. § 7. W rozdziale "Dane o funduszu" zamieszcza się: 1) statut funduszu, 2) datę i numer decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd o udzieleniu zezwolenia na utworzenie funduszu, 3) datę i numer wpisu funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych, 4) w przypadku funduszu powstałego z przekształcenia funduszu powierniczego w fundusz inwestycyjny otwarty - datę rozpoczęcia działalności przez ten fundusz powierniczy, 5) datę rozpoczęcia i zakończenia przyjmowania zapisów na jednostki uczestnictwa, 6) opis ryzyka inwestycyjnego związanego z przyjętą polityką inwestycyjną funduszu, z uwzględnieniem opisu ryzyka związanego z inwestowaniem w poszczególne instrumenty finansowe, 7) określenie rynków, na których są zbywane jednostki uczestnictwa, 8) informacje na temat obowiązków podatkowych funduszu lub jego uczestników, wraz ze wskazaniem obowiązujących przepisów, w tym informację, czy z posiadaniem jednostek uczestnictwa wiąże się konieczność uiszczania podatku dochodowego, 9) podstawowe dane finansowe funduszu w ujęciu historycznym, uwzględniające zmiany wysokości aktywów netto i zmianę wysokości aktywów netto na jednostkę uczestnictwa w okresie trzyletnim, ze wskazaniem źródła pochodzenia tych danych oraz podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych funduszu, 10) informację o przypadkach, w których towarzystwo jest zobowiązane niezwłocznie zwrócić wpłaty do funduszu, wraz z odsetkami od wpłat naliczonymi przez depozytariusza, 11) w przypadku specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego - informację o utworzeniu rady inwestorów, 12) informację, że jednostki uczestnictwa nie mogą być zbywane przez uczestnika na rzecz osób trzecich, podlegają dziedziczeniu, jak również, że wierzytelność, której przedmiotem jest odkupienie jednostki uczestnictwa, może być przedmiotem zastawu. § 8. W rozdziale "Dane o depozytariuszu" zamieszcza się: 1) firmę (nazwę), siedzibę i adres depozytariusza, 2) datę powstania depozytariusza, 3) podstawowy przedmiot działalności depozytariusza, 4) informację o tym, czy depozytariusz jest spółką publiczną w rozumieniu art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945), 5) wysokość kapitałów własnych depozytariusza, 6) firmę (nazwę) lub imiona i nazwiska oraz siedzibę akcjonariuszy depozytariusza, wraz z podaniem liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy - jeżeli akcjonariusz posiada co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, 7) firmę (nazwę) i siedzibę podmiotu dominującego wobec depozytariusza, w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945), ze wskazaniem cech tej dominacji, 8) zakres obowiązków depozytariusza wobec funduszu, 9) zakres obowiązków depozytariusza wobec uczestników funduszu, 10) uprawnienia depozytariusza w zakresie reprezentowania interesów uczestników wobec towarzystwa, 11) imię i nazwisko członka zarządu odpowiedzialnego za działalność w zakresie pełnienia funkcji depozytariusza, 12) wskazanie jednostki organizacyjnej w strukturze depozytariusza, wyznaczonej do wykonywania zadań związanych z funkcją depozytariusza. § 9. W rozdziale "Dane o podmiotach obsługujących fundusz" zamieszcza się: 1) dane o podmiocie prowadzącym rejestry uczestników funduszu (agent transferowy), w tym: a) firmę (nazwę), siedzibę, adres, formę prawną agenta transferowego, b) podstawowy przedmiot działalności agenta transferowego, c) kapitał własny, w tym podstawowe składniki kapitału własnego na koniec roku obrotowego, d) firmę (nazwę) lub imiona i nazwiska oraz siedzibę akcjonariuszy lub udziałowców agenta transferowego, wraz z podaniem liczby głosów na walnym zgromadzeniu - jeżeli akcjonariusz lub udziałowiec posiada co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników, e) firmę (nazwę) i siedzibę podmiotu dominującego wobec agenta transferowego, w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945), ze wskazaniem cech tej dominacji, f) zakres czynności realizowanych na rzecz funduszu przez agenta transferowego, 2) dane o podmiotach, które pośredniczą w prowadzeniu zapisów na jednostki uczestnictwa lub w zbywaniu i odkupywaniu przez fundusz jednostek uczestnictwa, w tym: a) firmę (nazwę), siedzibę, adres i formę prawną podmiotu, b) zakres świadczonych usług, c) podstawę prawną prowadzenia działalności (datę i numer decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd udzielającej zezwolenia na prowadzenie tej działalności), d) wskazanie miejsca, gdzie można uzyskać informacje o punktach prowadzących zapisy lub zbywających i odkupujących jednostki uczestnictwa, 3) dane o podmiotach świadczących usługi polegające na doradztwie w zakresie obrotu papierami wartościowymi, w tym: a) firmę (nazwę), siedzibę i adres podmiotu, b) podstawę uprawnień do wykonywania czynności doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi (datę i numer decyzji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd udzielającej zezwolenia na działalność, podstawę uprawnień do wykonywania czynności doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi przez zagraniczną osobę prawną), c) zakres świadczonych usług na rzecz funduszu. § 10. W rozdziale "Informacje dodatkowe" zamieszcza się: 1) wskazanie osób odpowiedzialnych za sporządzenie prospektu, jak również świadczących na rzecz towarzystwa lub funduszu usługi w zakresie sporządzenia prospektu informacyjnego, w tym: a) nazwę (firmę), siedzibę, adres i formę prawną, b) zakres świadczonych usług, 2) inne informacje, których zamieszczenie, zdaniem towarzystwa, jest niezbędne inwestorom do właściwej oceny ryzyka inwestowania w fundusz. § 11. 1. Fundusz jest zobowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2, aktualizować dane zawarte w prospekcie co najmniej raz w roku w ciągu 3 miesięcy od zakończenia roku obrotowego. 2. Zmiana danych objętych prospektem, która może mieć znaczący wpływ na zmianę oceny ryzyka inwestycyjnego funduszu, powinna być dokonywana niezwłocznie. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz kukurydzy siewnej i koncentratu pomidorowego pochodzących z Republiki Węgier. (Dz. U. Nr 44, poz. 264) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się preferencyjne stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Do towarów wymienionych w załączniku, o którym mowa w § 1, nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88 i Nr 42, poz. 242). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwolenia na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1998 r. (poz. 264) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnieniePreferencyjna stawka celnaIlość (w tonach) 1234 1005Kukurydza (ziarna): 1005 10- Nasiona:1300 - - Hybrydy: 1005 10 11 0- - - Hybrydy podwójne i hybrydy szczytowo-krzyżowe0 1005 10 13 0- - - Hybrydy trójkrzyżowe0 1005 10 15 0- - - Hybrydy zwykłe0 1005 10 19 0- - - Pozostałe0 1005 10 90 0- - Pozostałe0 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 90- Pozostałe:3000 - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach powyżej 1 kg:11 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg:11 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg:11 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 44, poz. 265) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 lipca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości (Dz. U. Nr 79, poz. 489) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Legislacyjno-Prawny, 4) Departament Sądów i Notariatu, 5) Departament Spraw Rodzinnych i Nieletnich, 6) Departament Współpracy Międzynarodowej i Prawa Europejskiego, 7) Departament Organizacyjny, 8) Departament Kadr i Szkolenia, 9) Departament Budżetu i Majątku Skarbu Państwa, 10) Departament Centrum Ogólnopolskich Rejestrów Sądowych (CORS) i Informatyzacji Resortu, 11) Biuro informacji, 12) Biuro Finansowo-Administracyjne, 13) Biuro do Spraw Wydawania Monitora Sądowego i Gospodarczego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych. (Dz. U. Nr 44, poz. 266) Na podstawie art. 90 § 3 i art. 136 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (Dz. U. Nr 147, poz. 989) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, organ celny właściwy miejscowo do udzielenia pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej może przyjąć zgłoszenie celne o objęcie towaru gospodarczą procedurą celną, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o zmianę pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 5. W wypadku, o którym mowa w ust. 4, data, z którą zostanie zmienione pozwolenie, nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego zmianę."; 2) po § 8 dodaje się § 8a w brzmieniu: "§ 8a. Jeżeli przywóz towarów nie następuje wskutek sprzedaży tych towarów, za dokument służący do ustalenia wartości celnej towaru może być uznana faktura celna, prowizoryczna lub pro forma."; 3) w § 56: a) w ust. 1 skreśla się kropkę i dodaje się wyrazy "albo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy.", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być wypełniony zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego. Jeżeli zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy w chwili składania wniosku nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych, produktów kompensacyjnych, współczynnika produktywności i normy zużycia, to wniosek powinien zawierać dane szacunkowe. 6. Jeżeli w chwili składania wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie można określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, współczynnika produktywności lub normy zużycia albo ich określenie jest znacznie utrudnione, dane te powinny zostać określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 77, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 92."; 4) w § 57 skreśla się pkt 2 i 3; 5) w § 58 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. W wypadku, o którym mowa w § 56 ust. 6, organ celny w pkt 6 pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego określa, iż współczynnik produktywności lub norma zużycia zostaną określone w rozliczeniu, o którym mowa w § 77, albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła, o którym mowa w § 92."; 6) w § 59 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Jeżeli osoba dokonuje procesów uszlachetniania lub organizuje proces uszlachetniania w rozumieniu art. 121 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego: 1) z wykorzystywaniem w tych procesach towarów przywożonych spoza polskiego obszaru celnego, 2) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej, 3) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 2, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach - to towary, o których mowa w pkt 1, mogą być objęte procedurą uszlachetniania czynnego, ale wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, a pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego jest wydawane osobie dokonującej procesu uszlachetniania lub organizującej ten proces, która przywozi towary spoza polskiego obszaru celnego."; 7) § 60 otrzymuje brzmienie: "§ 60. 1. W wypadku gdy osoba zakupuje na polskim obszarze celnym towary bezpośrednio od importera, organ celny może wydać pozwolenie na uszlachetnianie czynne tych towarów wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, pod warunkiem przedłożenia przez wnioskodawcę umowy sprzedaży. 2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być wydawane również, jeżeli: 1) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej, 2) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 1, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach. 3. Do ust. 1 i 2 przepis § 59 ust. 2 stosuje się odpowiednio."; 8) w § 61: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W wypadku gdy możliwości kontroli stosowania procedury są utrudnione, organ celny może, w formie decyzji, zobowiązać osobę posiadającą pozwolenie do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, w której powinny być zawarte dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Organ celny, zobowiązując do prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego, określa szczegółowe warunki dotyczące sposobu jej prowadzenia oraz miejsca przechowywania."; 9) w § 62: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W wypadku gdy przedmiotem uszlachetniania czynnego są towary przywożone w celu naprawy, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów tą procedurą. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia.", b) skreśla się ust. 4; 10) w § 67 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku. 4. W wypadku, o którym mowa w § 56 ust. 6, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/O zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego."; 11) w § 70 skreśla się ust. 3; 12) w § 72 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. W polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamiast współczynnika produktywności można podać normy zużycia. Jeżeli dane dotyczące współczynnika produktywności lub norm zużycia nie mieszczą się w polu nr 6, należy je dołączyć w formie załącznika do tego dokumentu oraz zamieścić w tym polu adnotację, iż dane zostały określone w załączniku. 4. W wypadku, o którym mowa w § 56 ust. 6, należy w polu nr 6 dokumentu UCZ/Z zamieścić adnotację, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego."; 13) w § 85 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Przepisy § 67 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."; 14) w § 87 skreśla się ust. 3; 15) w § 89 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Przepisy § 72 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio."; 16) w § 149 skreśla się ust. 3; 17) w załączniku nr 8 na końcu wzoru wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego dodaje się instrukcję wypełniania wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Wojcieszczuk Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1998 r. (poz. 266) INSTRUKCJA WYPEŁNIANIA WNIOSKU O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO Wstępne elementy wniosku Miejscowość i data Należy podać nazwę miejscowości oraz dzień, miesiąc i rok sporządzenia wniosku. Imię i nazwisko (nazwa) wnioskodawcy Wnioskodawcą może być osoba, która: - dokonuje procesu uszlachetniania (np. z wnioskiem występuje podmiot, który sam obrabia, przetwarza lub naprawia sprowadzony towar) lub - organizuje ten proces (np. gdy osoba sama nie dokonuje procesu uszlachetniania, lecz zleca go jednemu lub kilku przedsiębiorstwom). Wnioskodawca może, ale nie musi być właścicielem towarów. Wniosek może zostać złożony także przez przedstawiciela osoby ubiegającej się o udzielenie pozwolenia (wniosek złożony z upoważnienia wnioskodawcy). Jeżeli wniosek z upoważnienia wnioskodawcy składa agencja celna, musi ona działać jako przedstawiciel bezpośredni. W takim wypadku jako wnioskodawcę należy wpisać osobę, która upoważniła agencję celną do działania. Miejsce zamieszkania (siedziba) Należy podać pełne dane wraz z kodem pocztowym Jeżeli wniosek składany jest przez przedstawiciela, należy podać dane dotyczące wnioskodawcy (osoby reprezentowanej) i dopisać "przez przedstawiciela ...", a następnie podać imię i nazwisko (nazwę) oraz miejsce zamieszkania (siedzibę) przedstawiciela. Dyrektor Urzędu Celnego w ... Wniosek należy skierować do dyrektora urzędu celnego zgodnie z przepisami § 56 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 grudnia 1997 r. w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych (Dz. U. Nr 147, poz. 989 i z 1998 r. Nr 44, poz. 263). Właściwość organów celnych reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie właściwości rzeczowej i miejscowej organów celnych (Dz. U. Nr 144, poz. 967). Wniosek składany jest do organu celnego właściwego ze względu na dokonywanie procesu uszlachetniania albo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy. W wypadku gdy dany proces uszlachetniania dokonywany jest w dwóch lub więcej miejscach znajdujących się na obszarze właściwości wielu organów celnych, to wniosek składany jest do dyrektora urzędu celnego właściwego dla miejsca głównego procesu uszlachetniania. W wypadku gdy np. osoba organizuje procesy uszlachetniania, które wykonywane są w kilku różnych przedsiębiorstwach znajdujących się na obszarze właściwości kilku dyrektorów urzędów celnych, to może wnioskować o wydanie pozwolenia do organu celnego właściwego ze względu na siedzibę tej osoby lub jej miejsce zamieszkania (np. jeżeli podmiot gospodarczy sprowadza z zagranicy tkaniny do produkcji konfekcji, która produkowana jest w trzech różnych zakładach i w każdym z tych zakładów dokonywana jest całość procesów uszlachetniania, a następnie produkty wywożone są poza polski obszar celny, to pozwolenie może być wydane przez dyrektora urzędu celnego właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu gospodarczego). Poszczególne punkty wniosku Pkt 1 Należy podać dane osoby, która faktycznie będzie dokonywać procesu uszlachetniania. Jeżeli procesu uszlachetniania dokonuje więcej niż jedna osoba, należy podać dane dotyczące każdej z tych osób, np. jeżeli wnioskodawcą jest spółka z o.o., która sprowadza materiały, ale zleca trzem różnym producentom szycie z tych materiałów odzieży, to należy podać dane tych trzech producentów. Pkt 2 Należy wybrać jeden system, który ma być zastosowany. Kwadrat można zaznaczyć, wstawiając w nim np. znak "x". Pkt 3 Należy podać kolejno dane dotyczące wszystkich rodzajów towarów, które mają zostać przywiezione w związku z planowanym procesem uszlachetniania: - nazwa handlowa lub techniczna - informacja ta powinna uwzględniać nazwę zwyczajowo stosowaną dla danego rodzaju towarów, - pozycja taryfy celnej - należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej, - ilość (j.m.) - należy podać przewidywaną ogólną ilość towarów, które mają być przywiezione w okresie, na który ma zostać udzielone pozwolenie; we wniosku (a następnie w pozwoleniu) może zostać podana większa ilość towarów niż ta, która faktycznie zostanie przywieziona, - wartość celna - należy podać szacunkową wartość dotyczącą przewidywanego przywozu towarów; przy ustalaniu szacunkowej wartości należy przyjąć kurs waluty w stosunku do złotego z dnia sporządzania wniosku, - parametry techniczne - w wypadu gdy produkty kompensacyjne mają być wytwarzane z towarów ekwiwalentnych, rubrykę tę należy wypełnić szczegółowo w taki sposób, aby umożliwić organowi celnemu porównanie towarów przywożonych i ekwiwalentnych. W innych wypadkach należy wskazać ogólne informacje o parametrach technicznych. Jeżeli towary mają być przywożone partiami, wniosek powinien zawierać dane dotyczące ogólnej ilości towarów, które mają być przywiezione. Jeżeli dane nie mieszczą się w tabeli, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce. Pkt 4 Należy określić dane dotyczące przewidywanych produktów kompensacyjnych (w tym resztek i odpadów), które powstaną w wyniku procesu uszlachetniania: - nazwa handlowa lub techniczna - informacja ta powinna uwzględniać nazwę zwyczajowo stosowaną dla danego rodzaju towarów, - pozycja taryfy celnej - należy podać pierwsze cztery cyfry kodu taryfy celnej, - ilość (j.m.) - należy podać szacunkową ilość produktów kompensacyjnych; ilość produktów kompensacyjnych można, w zależności od wypadku, określić np. w metrach, sztukach, kilogramach, - wartość - należy podać wartość szacunkową, - parametry techniczne - w wypadu gdy produkty kompensacyjne mają być wytwarzane z towarów ekwiwalentnych, rubrykę tę należy wypełnić szczegółowo w taki sposób, aby umożliwić organowi celnemu porównanie towarów przywożonych i ekwiwalentnych. W innych wypadkach należy wskazać ogólne informacje o parametrach technicznych. Jeżeli dane nie mieszczą się w rubryce, można je dołączyć jako załącznik do wniosku, czyniąc o tym wzmiankę w danej rubryce. Pkt 5 Należy wypełnić, jeżeli wnioskodawca przewiduje wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych. W takim wypadku należy zaznaczyć kwadrat, np. wstawiając znak "x", oraz podać dane dotyczące wszystkich towarów ekwiwalentnych, które mają być wykorzystane (patrz instrukcja do pkt 3). Dane dotyczące uprzedniego wywozu należy wypełnić w wypadku, gdy wnioskodawca chce wywieźć poza polski obszar celny produkty kompensacyjne wytworzone z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetnienia. Termin, w ciągu którego towary niekrajowe powinny zostać zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego, należy określić mając na względzie, iż termin ten biegnie od dnia przyjęcia zgłoszenia do wywozu produktów kompensacyjnych uzyskanych z odpowiednich towarów ekwiwalentnych. Termin ten powinien być wyznaczony np. w dniach, tygodniach, miesiącach. Pkt 6 Należy podać: a) współczynnik produktywności, tj. szacunkową, przewidywaną ilość lub procent produktów kompensacyjnych, które można uzyskać w wyniku procesu uszlachetniania z przewidywanej ilości towarów przywożonych, określonej w pkt 3 wniosku; prostym sposobem określenia współczynnika jest metoda ilościowa; jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić współczynnika produktywności, należy podać wstępnie oszacowany współczynnik produktywności albo określić, że współczynnik produktywności zawiera się w przedziale "od .. do ..", b) normy zużycia, tj. ilość towarów przywożonych zużytą w procesie uszlachetniania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego, np. należy podać, iż na wytworzenie 1 kg cukierków zużywa się 40 dag cukru. Jeżeli ze względu na specyfikę procesu technologicznego w chwili składania wniosku nie można określić normy zużycia, należy podać wstępnie oszacowaną normę zużycia albo określić, że norma zużycia zawiera się w przedziale "od ... do ...". Pkt 7 Należy określić procesy, jakim w celu uzyskania produktów kompensacyjnych powinny zostać poddane przywożone towary. Wniosek może dotyczyć jednego lub większej liczby procesów uszlachetniania, np. podmiot gospodarczy działający w branży tekstylnej może złożyć wniosek o wydanie jednego pozwolenia na uszlachetnianie polegające na poddaniu przywożonych surowców przędzeniu i tkaniu oraz uszyciu różnego rodzaju asortymentu odzieży. Jeżeli ze względów praktyki gospodarczej wnioskodawca chce uzyskać oddzielne pozwolenia (np. będzie chciał mieć pozwolenie, które związane będzie z określonym kontraktem), powinien złożyć odrębne wnioski o udzielenie tych pozwoleń. Pkt 8 Należy podać adres. W wypadku gdy proces uszlachetniania będzie odbywał się w kilku miejscach, np. w zakładach kilku producentów, należy wymienić wszystkie te miejsca. Pkt 9 Należy podać termin (np. dwa lata), w ciągu którego wnioskodawca zamierza dokonywać zgłoszeń celnych o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego. Ostatniego zgłoszenia do procedury będzie można dokonać w dniu upływu tego terminu. Pkt 10 Należy zaproponować (wstawiając w odpowiedni kwadrat np. znak "x") jeden z dwóch wymienionych w tym punkcie terminów, mając na względzie, iż termin, w którym produkty kompensacyjne mają zostać wywiezione lub powrotnie wywiezione bądź otrzymać inne przeznaczenie celne, biegnie od dnia, w którym towary niekrajowe zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego. Termin wyznaczany stosownie do postanowień art. 125 § 1 Kodeksu celnego należy określić np. w dniach, tygodniach, miesiącach. W wypadku gdy wnioskodawca chce, aby termin, który rozpoczyna swój bieg w danym miesiącu kalendarzowym lub kwartale, upływał odpowiednio ostatniego dnia następującego po nim miesiąca kalendarzowego lub kwartału (np. gdy wnioskodawca w ramach procesu uszlachetniania dokonuje w danym miesiącu lub kwartale systematycznych, wielokrotnych przywozów towarów i chce, żeby termin nadania przeznaczenia celnego produktom kompensacyjnym upływał ostatniego dnia kolejnego miesiąca lub kwartału), może zaproponować termin wyznaczany stosownie do postanowień art. 125 § 4 Kodeksu celnego, tj. termin miesięczny albo kwartalny (należy wybrać jeden z tych terminów). Przy wyznaczaniu terminów należy mieć na względzie czas niezbędny na przeprowadzenie czynności związanych w uszlachetnianiem i zbytem produktów kompensacyjnych, ponieważ elementy te weźmie pod uwagę organ celny przy wyznaczaniu terminu w pozwoleniu. Pkt 11 Należy podać (np. wstawiając w odpowiedni kwadrat znak "x"), na podstawie jakich środków będzie można stwierdzić, że towary przywożone lub towary ekwiwalentne weszły w skład produktów kompensacyjnych. Pkt 12 Należy zaproponować urząd lub urzędy: objęcia i zakończenia oraz urząd kontrolny. Urząd objęcia jest to urząd lub urzędy celne, w których towary mogą być zgłaszane do procedury. Można wskazać w zależności od potrzeb jeden lub kilka urzędów, w których będą zgłaszane towary. Jeżeli wnioskodawca wybierze kilka urzędów i organ celny następnie wymieni je w pozwoleniu, nie oznacza to, iż towary muszą zostać obowiązkowo zgłoszone we wszystkich urzędach; poszczególne partie towarów będzie można zgłosić w którymkolwiek z tych urzędów celnych. We wniosku można określić urząd ogólnie, np. Urząd Celny w Warszawie (w takim wypadku organ celny określi urząd celny objęcia bardziej precyzyjnie w pozwoleniu), lub wskazując wybrany oddział lub posterunek. Urząd kontrolny będzie kontrolował procedurę uszlachetniania. Należy zaproponować urząd celny położony na obszarze właściwości miejscowej organu celnego wydającego pozwolenie (np. jeżeli wniosek jest skierowany do dyrektora Urzędu Celnego w Warszawie, można wskazać Urząd Celny w Warszawie albo określony oddział tego urzędu). Urząd zakończenia jest to urząd lub urzędy celne, w których towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego tę procedurę (patrz wskazówki odnoszące się do urzędu objęcia). Proponując urząd objęcia, kontrolny i zakończenia, należy mieć na względzie regulacje zawarte w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 3 października 1997 r. w sprawie określenia urzędów celnych, w których mogą być dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary w poszczególnych urzędach celnych, oraz nadania statutu urzędom celnym (Monitor Polski Nr 71, poz. 689). Pkt 13 Należy podać datę wydania, numer pozwolenia oraz wskazać organ, który wydał pozwolenie. Pkt 14 W wypadku gdy dane zawarte we wniosku zostały określone w sposób szacunkowy, w punkcie tym wnioskodawca powinien zamieścić oświadczenie wskazujące, iż w chwili składania wniosku nie jest możliwe szczegółowe określenie danych dotyczących towarów przywożonych, produktów kompensacyjnych, współczynnika produktywności i norm zużycia. Jeżeli w chwili składania wniosku wnioskodawca nie może określić, ze względu na sposób dokonywania procesu lub procesów uszlachetniania, współczynnika produktywności lub normy zużycia albo określenie współczynnika produktywności lub normy zużycia jest znacznie utrudnione, powinien wraz z podaniem przyczyn oświadczyć, iż dane te zostaną określone w rozliczeniu zakończenia procedury uszlachetniania czynnego albo we wniosku o zwrot lub umorzenie cła. Ponadto należy podać inne informacje, które zdaniem wnioskodawcy mogą mieć wpływ na pojęcie decyzji o wydaniu pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego. Pkt 15 Należy wymienić wszystkie dołączone do wniosku załączniki, a w szczególności: 1) opis procesu uszlachetniania czynnego, 2) informację, czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym, a w wypadku gdy wnioskodawcą jest osoba krajowa - także: 3) wyciąg z rejestru sądowego, 4) zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON, 5) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP. Wniosek powinien zostać podpisany przez wnioskodawcę. W wypadku składania wniosku przez przedstawiciela, podpis składa w imieniu wnioskodawcy jego przedstawiciel. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad weryfikowania kosztów i taryf dla ciepła, jakie mogą stanowić podstawę naliczania dotacji, oraz trybu jej przyznawania. (Dz. U. Nr 44, poz. 267) Na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady weryfikowania kosztów i taryf dla ciepła - dostarczanego gestorom zasobów mieszkaniowych bądź indywidualnym odbiorcom w lokalach mieszkalnych, w tym również do domów jednorodzinnych - jakie mogą stanowić podstawę naliczania dotacji, oraz tryb jej przyznawania sprzedawcom ciepła. 2. Przez gestorów zasobów mieszkaniowych należy rozumieć spółdzielnie mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, zarządy wspólnot mieszkaniowych, zarządy (administracje) budynków komunalnych, osoby fizyczne będące właścicielami domów wielomieszkaniowych, zarządców budynków zakładowych itp., a także innych dostawców ciepła (producentów lub dystrybutorów) w przypadku, gdy rozliczają się bezpośrednio z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych. 3. Przez sprzedawców ciepła należy rozumieć producentów lub dystrybutorów ciepła, którzy stosownie do zawartych umów dostarczają je gestorom zasobów mieszkaniowych lub też bezpośrednio rozliczają się z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych (użytkownikami mieszkań). § 2. 1. Sprzedawcy ciepła zawartego w wodzie lub parze wodnej obowiązani są do dokonania analizy porównawczej cen ciepła, dostarczanego zarówno na potrzeby ogrzewania mieszkań, jak i do podgrzania wody użytkowej dostarczanej do mieszkań - z cenami ciepła, jakie mogą być stosowane w rozliczeniach z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych. 2. Analiza, o której mowa w ust. 1, powinna być sporządzona z uwzględnieniem łącznie: 1) wszystkich gestorów zasobów mieszkaniowych, zakupujących ciepło na cele ogrzewania mieszkań i podgrzania wody użytkowej dostarczanej do mieszkań, oraz 2) cen i kosztów dostawy ciepła na cele ogrzewania mieszkań i podgrzania wody użytkowej dostarczanej do mieszkań. 3. Jeżeli poziom cen stosowanych przez sprzedawców jest wyższy od poziomu cen określonego odrębnymi przepisami: 1) sprzedawca ciepła obowiązany jest dokonać odpowiedniego obniżenia stosowanych dotychczas cen ciepła w takim stopniu, aby nie przekraczały one maksymalnych cen, jakie mogą być stosowane w rozliczeniach z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych, 2) obniżenia cen dokonuje się z uwzględnieniem różnic w systemach taryfowych stosowanych przez sprzedawcę i systemach taryfowych, jakie mogą być stosowane, na podstawie odrębnych przepisów, w stosunku do indywidualnych odbiorców w lokalach mieszkalnych, 3) odpowiednie obniżenie cen, wraz z wystawieniem faktur korygujących, powinno nastąpić nie później niż w ciągu 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 4. W przypadku powstania obowiązku obniżenia ceny ciepła z przyczyn, o których mowa w ust. 3, sprzedawca ciepła może: 1) ubiegać się o przyznanie dotacji na częściowe pokrycie kosztów dostawy ciepła do lokali mieszkalnych, 2) w rozliczeniach z gestorami zasobów mieszkaniowych zmienić system taryfowy i zastosować stawki taryfowe określone odrębnymi przepisami. § 3. 1. Sprzedawca ciepła ubiegający się o dotację powinien sporządzić wniosek zawierający następujące informacje: 1) nazwę sprzedawcy, jego adres oraz numer statystyczny REGON, 2) pełny wykaz stosowanych systemów taryfowych za ciepło, 3) wskazanie systemów taryfowych stosowanych w rozliczeniach z gestorami zasobów mieszkaniowych lub z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych, 4) sprawozdania finansowe za 1996 r. oraz wstępne dane za 1997 r., 5) dane analityczne dotyczące kształtowania się kosztów dostawy ciepła, w pełnym układzie rodzajowym za 1996 r. oraz według wstępnych danych za 1997 r., 6) dane dotyczące ilości sprzedaży ciepła, wielkości przychodów ze sprzedaży ciepła w poszczególnych systemach taryfowych za 1996 r. oraz według wstępnych danych za 1997 r., 7) jednostkowe koszty dostawy ciepła w układzie kalkulacyjnym za 1996 r. oraz według wstępnych danych za 1997 r. 2. W przypadku gdy sprzedawca ciepła jest również jego producentem, dane analityczne dotyczące kosztów, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać także informacje dotyczące ilości zużytego paliwa do produkcji ciepła i jego wartości opałowej. 3. W przypadku gdy sprzedawca ciepła jest również jego dystrybutorem, dane analityczne, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać także informacje o ilości zakupionego ciepła oraz cenach jego zakupu w poszczególnych systemach taryfowych. 4. Sprzedawca ciepła załącza do wniosku o udzielenie dotacji oświadczenie o rzetelności przedstawionych danych oraz zobowiązanie do dokonania odpowiedniej korekty wniosku, w przypadku gdy ostateczne dane z 1997 r. będą odbiegały od przedstawionych we wniosku. § 4. 1. Sprzedawca ciepła, w terminie 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przesyła wniosek, sporządzony zgodnie z wymogami określonymi w § 3, do właściwej miejscowo izby skarbowej, która dokonuje jego oceny pod względem formalnym i merytorycznym. W szczególności ocena ta powinna obejmować prawidłowość kalkulacji kosztów, zgodnie z przepisami o rachunkowości, oraz prawidłowość stosowanych cen, zgodnie z przepisami o ustalaniu cen umownych. 2. Wniosek nie odpowiadający wymogom określonym w § 3 izba skarbowa zwraca wnioskodawcy do uzupełnienia lub poprawienia. 3. Izba skarbowa może również zwrócić się do wnioskodawcy o przedstawienie innych informacji niż wymienione w § 3, jeżeli są one niezbędne do analizy przedstawionych kosztów i weryfikacji stosowanych cen ciepła. 4. Sprzedawca jest obowiązany, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, do uzupełnienia danych, o których mowa w ust. 2 i 3. § 5. 1. Po otrzymaniu wniosku, sporządzonego zgodnie z § 3 i 4, izba skarbowa dokonuje analizy kosztów, stosowanych cen ciepła oraz ewentualnej weryfikacji cen ciepła w celu ustalenia jednostkowej stawki dotacji. 2. W przypadku gdy z wnioskiem o dotację występuje gestor zasobów mieszkaniowych, który jest również producentem ciepła, a oprócz dostawy ciepła do własnych zasobów mieszkaniowych prowadzi sprzedaż ciepła także innym odbiorcom, jednostkowa stawka dotacji nie może być wyższa niż różnica między ceną stosowaną dla innych odbiorców a ceną, jaka może być stosowana w rozliczeniach z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych, określoną w odrębnych przepisach. 3. Po dokonaniu weryfikacji cen ciepła, jakie mogą być podstawą do udzielenia dotacji sprzedawcy ciepła izba skarbowa, w drodze decyzji: 1) ustala jednostkową stawkę dotacji dla poszczególnych systemów taryfowych stosowanych przez sprzedawcę ciepła albo 2) odmawia jej ustalenia, jeżeli zweryfikuje ceny stosowane przez sprzedawcę ciepła do poziomu nie przewyższającego poziomu cen, jakie mogą być stosowane w rozliczeniach z indywidualnymi odbiorcami w lokalach mieszkalnych, określonych w odrębnych przepisach. 4. Decyzję, o której mowa w ust. 3, izba skarbowa wydaje w ciągu 14 dni od otrzymania prawidłowo sporządzonego wniosku; kopię decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 1, przekazuje się właściwemu wojewodzie. § 6. 1. Sprzedawca ciepła, w terminie do dnia 10 każdego miesiąca, obowiązany jest przedstawić właściwemu wojewodzie dane dotyczące ilości sprzedanego ciepła na potrzeby indywidualnych odbiorców w lokalach mieszkalnych, w poszczególnych systemach taryfowych, za miesiąc poprzedni, ze wskazaniem numeru rachunku bankowego, na który dotacja ma być przekazana, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Sprzedawca ciepła, w terminie 10 dni od otrzymania decyzji, o której mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, obowiązany jest przedstawić właściwemu wojewodzie dane dotyczące ilości sprzedanego ciepła na potrzeby indywidualnych odbiorców w lokalach mieszkalnych, w poszczególnych systemach taryfowych, za miesiące poprzedzające datę otrzymania decyzji. 3. Podstawę obliczenia należnej dotacji stanowi suma iloczynów miesięcznej ilości sprzedanego ciepła gestorom zasobów mieszkaniowych, na potrzeby indywidualnych odbiorców w lokalach mieszkalnych, i jednostkowych stawek dotacji, w okresie od 1 stycznia 1998 r. do dnia zaprzestania przez Ministra Finansów ustalania taryf dla ciepła, zgodnie z art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042), z zastrzeżeniem § 7. 4. Wojewoda: 1) w terminie 5 dni od otrzymania danych, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala dotacje dla poszczególnych sprzedawców ciepła i informuje o kwocie przyznanej dotacji, 2) informuje Ministra Finansów o kwotach przyznanych dotacji, występując z wnioskiem o dokonanie zmian w budżecie, polegających na uruchomieniu środków z rezerwy celowej. § 7. Jeżeli sprzedawca ciepła przedłoży wniosek o dotację po terminie, o którym mowa w § 4 ust. 1, dotacja jest przyznawana za miesiące następujące po miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja izby skarbowej, o której mowa w § 5 ust. 3 i 4. § 8. 1. Rozliczenie dotacji za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 1998 r.: 1) sprzedawca ciepła dokonuje i przedstawia wojewodzie w terminie do dnia 31 lipca 1998 r., 2) wojewodowie przedstawiają Ministrowi Finansów w terminie do dnia 15 sierpnia 1998 r. 2. W wypadku: 1) korekty wartości lub ilości sprzedaży ciepła, 2) zmiany stawki dotacji za okres, za który dotacja została przyznana, 3) ujawnienia zastosowania niewłaściwej stawki lub otrzymania dotacji dla ciepła dostarczonego do innych odbiorców niż indywidualni odbiorcy w lokalach mieszkalnych - sprzedawca ciepła jest obowiązany, w terminie 10 dni, do złożenia wniosku o dokonanie korekty przyznanej dotacji. 3. W wypadku stwierdzenia pobrania dotacji w nadmiernej wysokości, kwota nienależnej dotacji podlega zwrotowi: 1) na rachunek wydatków budżetu wojewody - jeżeli jej zwrot nastąpi do dnia 31 grudnia 1998 r., 2) na rachunek dochodów budżetu wojewody - jeżeli jej zwrot nastąpi w latach następnych. 4. W wypadku stwierdzenia pobrania dotacji w nadmiernej wysokości, które nastąpiło z winy sprzedawcy ciepła wnioskującego o przyznanie dotacji, sprzedawca ciepła, niezależnie od zwrotu kwoty nienależnej, o której mowa w ust. 3, dokonuje wpłaty należnych odsetek na rachunek dochodów budżetu wojewody. 5. Sprzedawca ciepła otrzymujący dotację jest obowiązany prowadzić, w celu rozliczenia dotacji, ewidencję (księgową lub pozaksięgową) w sposób umożliwiający określenie wartości i ilości sprzedanego ciepła, na które ustalono odrębne stawki dotacji, i kwot należnych dotacji. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie dopuszczenia wyrobów zawierających azbest do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny. (Dz. U. Nr 44, poz. 268) Na podstawie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wykaz wyrobów zawierających azbest, dopuszczonych w 1998 r. do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny spośród wyrobów określonych w załączniku nr 1 do ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest. 2. Wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 marca 1998 r. (poz. 268) WYKAZ WYROBÓW ZAWIERAJĄCYCH AZBEST DOPUSZCZONYCH DO PRODUKCJI LUB DO WPROWADZENIA NA POLSKI OBSZAR CELNY Lp.Kod PCNNazwa wyrobuSWW 6812 Włókna azbestowe obrobione: mieszaniny na bazie azbestu lub azbestu i węglanu magnezowego: wyroby z takich mieszanin lub z azbestu (np. nici, tkaniny, odzież, nakrycia głowy, obuwie, uszczelki), wzmocnione lub nie, inne niż towary z pozycji nr 6811 lub 6813 1ex 6812 70 00 0 Płyty azbestowo-kauczukowe1338-1 - Materiał z prasowanych włókien azbestowych, w arkuszach lub rolkachz przeznaczeniem na produkcję uszczelek stosowanych: 1) w instalacjach pracujących w kontakcie z takimi mediami, jak: - kwas siarkowy, oleum, kwas azotowy, kwas solny - tlenki azotu o temperaturze 850°C - gazy poreakcyjne o temperaturze od 300°C - chlor mokry, przy parametrach pracy: temperatura 300-1300°C w połączeniu z wysokimi ciśnieniami od 30 barów 2) w instalacjach parowych w energetyce i ciepłownictwie (jednocześnie wysokie temperatury od 200°C i ciśnienie od 50 barów) 3) do uszczelniania układów wodnych, olejowych, wydechowych i elementów korpusowych silnika, uszczelki podgłowicowe; stosowane w typach silników "S", S-120U, S1000, S-850, S-700 4) do produkcji i remontów silników odrzutowych typu: K15; GTD 350; S03W, PZL 10W; TWD 10B 2ex 6812 90 90 0Uszczelki z płyt azbestowo-kauczukowych1338-2 - - Pozostałe- z przeznaczeniem jak wyżej - na wały do ciągnienia szkła 3ex 6812 90 90 0Szczeliwa azbestowe2079-51 - - Pozostałez przeznaczeniem do uszczelniania węzłów w urządzeniach produkujących nitroglicerynę oraz w urządzeniach przerabiających chlor 4ex 2524 00 30 0Azbest włóknisty1418-6 - - Azbest: włókna, płatki lub proszekdla potrzeb: - produkcji uszczelek na wały do ciągnienia szkła, - przygotowania wg specjalnej technologii diafragm (przepon) elektrolizerów solanki Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zasad i trybu zaliczania bibliotek do bibliotek naukowych oraz ustalania ich wykazu. (Dz. U. Nr 44, poz. 269) Na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539) zarządza się, co następuje: § 1. O zaliczenie do bibliotek naukowych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539), mogą ubiegać się biblioteki prowadzące i koordynujące prace badawcze, badawczo-rozwojowe w zakresie bibliotekoznawstwa, informacji naukowej i dziedzin pokrewnych, a także obsługiwanych przez te biblioteki dziedzin gospodarki narodowej i życia społecznego. § 2. Przy zaliczaniu biblioteki do bibliotek naukowych uwzględnia się: 1) działalność merytoryczną i dokonania biblioteki w zakresie: a) prowadzenia i koordynowania prac badawczych, badawczo-rozwojowych w zakresie bibliotekoznawstwa, informacji naukowej i dziedzin pokrewnych oraz obsługiwanych przez bibliotekę dziedzin kultury, nauki, techniki i przygotowania ich wyników do wdrożenia, b) zapewniania dostępu do zasobów informacyjnych krajowych i zagranicznych kadrze naukowej, c) opracowywania i wydawania własnych publikacji naukowych, dokumentacyjnych, unifikacyjnych, bibliograficznych, d) prowadzenia działalności dydaktycznej, metodycznej w zakresie kształcenia i doskonalenia kadr naukowych, e) gromadzenia dokumentów publikowanych i rękopiśmiennych, zapisanych na nośnikach elektronicznych z zakresu kultury, nauki, techniki, dziedzin nauki obsługiwanych przez bibliotekę; 2) warunki organizacyjne i kadrowe biblioteki w zakresie: a) zatrudnienia pracowników o odpowiednim przygotowaniu zawodowym i kwalifikacjach naukowych, b) wykazania się infrastrukturą techniczną, informacyjną oraz warunkami materialnymi zapewniającymi możliwość kontynuowania prac naukowych. § 3. 1. Wniosek o zaliczenie biblioteki do bibliotek naukowych przedstawia Ministrowi Kultury i Sztuki organizator biblioteki. 2. Do wniosku załącza się akt o utworzeniu biblioteki, obowiązujący statut, opis działalności i dokonań, o których mowa w § 1, informację o zatrudnieniu pracowników służby bibliotecznej oraz pracowników naukowych, w tym bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników informacji naukowej. § 4. Minister Kultury i Sztuki, po zaopiniowaniu wniosku przez Krajową Radę Biblioteczną, może zaliczyć bibliotekę do bibliotek naukowych. § 5. Informację o zaliczeniu biblioteki do bibliotek naukowych zamieszcza się w jej statucie. § 6. Rada naukowa biblioteki uznanej za naukową przeprowadza okresową, co najmniej raz na pięć lat, ocenę jej działalności, a jeżeli taka rada nie została w niej utworzona, ocenę przeprowadza Rada Naukowa Biblioteki Narodowej. § 7. 1. Biblioteki, zaliczone do bibliotek naukowych na podstawie uchwały nr 269 Rady Ministrów z dnia 20 sierpnia 1968 r. w sprawie ustalenia wykazu bibliotek zaliczonych do bibliotek naukowych (Monitor Polski Nr 36, poz. 253, z 1971 r. Nr 11, poz. 89, z 1973 r. Nr 22, poz. 129, z 1974 r. Nr 2, poz. 11 i z 1978 r. Nr 27, poz. 94), stają się bibliotekami naukowymi w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. 2. Ustala się wykaz bibliotek zaliczonych do bibliotek naukowych, który stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do wpisu wymienionych w nim bibliotek do wykazu prowadzonego przez Bibliotekę Narodową. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 19 marca 1998 r. (poz. 269) WYKAZ BIBLIOTEK ZALICZONYCH DO BIBLIOTEK NAUKOWYCH 1. Biblioteka Śląska, 2. Główna Biblioteka Lekarska, 3. Centralna Biblioteka Rolnicza, 4. Centralna Biblioteka Wojskowa, 5. Biblioteka Naukowa Sztabu Generalnego, 6. Główna Biblioteka Komunikacyjna, 7. Biblioteka Sejmowa, 8. Centralna Biblioteka Statystyczna w m. st. Warszawie, 9. Centralna Biblioteka Narodowego Banku Polskiego, 10. Biblioteka Główna Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy, 11. Biblioteka Główna Miejskiej Biblioteki Publicznej im. L. Waryńskiego w Łodzi, obecnie Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi, 12. Biblioteka Główna Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy, obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Bydgoszczy, 13. Biblioteka Główna Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie, obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, 14. Biblioteka Główna Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie, obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, 15. Biblioteka Główna Miejskiej Biblioteki Publicznej im. E. Raczyńskiego w Poznaniu, obecnie Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu, 16. Biblioteka Główna Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Stanisława Staszica w Szczecinie, obecnie Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 17. Biblioteka Główna Książnicy Miejskiej im. M. Kopernika w Toruniu, obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Książnica Miejska im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, 18. Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Krakowie, 19. Biblioteka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 20. Biblioteka im. Zielińskich Towarzystwa Naukowego Płockiego, 21. Biblioteka Czartoryskich Muzeum Narodowego w Krakowie, 22. Biblioteka Muzeum Narodowego w Warszawie, 23. Główna Biblioteka Pracy i Zabezpieczenia Społecznego w Warszawie, 24. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, obecnie Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocławiu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. (Dz. U. Nr 45, poz. 270) Na podstawie art. 359 § 3 Kodeksu cywilnego zarządza się, co następuje: § 1. Określone w § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 1989 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz. U. Nr 16, poz. 84, Nr 41, poz. 225 i Nr 57, poz. 338, z 1990 r. Nr 1, poz. 1, Nr 4, poz. 25, Nr 11, poz. 70, Nr 19, poz. 116, Nr 28, poz. 166, Nr 41, poz. 241 i Nr 82, poz. 478, z 1991 r. Nr 12, poz. 50 i Nr 82, poz. 367, z 1992 r. Nr 60, poz. 304, z 1993 r. Nr 33, poz. 148, z 1995 r. Nr 141, poz. 694 oraz z 1996 r. Nr 151, poz. 713) odsetki ustawowe ustala się od dnia 15 kwietnia 1998 r. w wysokości 33% w stosunku rocznym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich. (Dz. U. Nr 45, poz. 271) Na podstawie art. 105 ust. 7, art. 106 ust. 3, art. 108 ust. 6, art. 116 ust. 1 oraz w związku z art. 77 ust. 1, art. 188 ust. 5 i art. 190 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 maja 1994 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 68, poz. 297 i Nr 125, poz. 610, z 1995 r. Nr 12, poz. 57, Nr 74, poz. 371 i Nr 122, poz. 588, z 1996 r. Nr 79, poz. 372 oraz z 1997 r. Nr 31, poz. 180) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 w ust. 1 tabela otrzymuje brzmienie: "Lp.StanowiskoStawka za godzinę (w złotych) 1Profesor zwyczajny, profesor nadzwyczajny posiadający tytuł naukowy21,00-60,00 2Profesor nadzwyczajny posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego lub doktora, docent, adiunkt posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego18,00-50,00 3Adiunkt posiadający stopień naukowy doktora, starszy wykładowca16,00-35,00 4Asystent, wykładowca, lektor, instruktor10,00-31,00" 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 3) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 4) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, 5) w załączniku nr 6 do rozporządzenia § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Dodatek wypłaca się miesięcznie z dołu w wysokości: 1) od 15,00 zł do 60,00 zł przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 2) od 26,00 zł do 80,00 zł przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 3) od 34,00 zł do 115,00 zł przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 marca 1998 r. (poz. 271) Załącznik nr 1 TABELA A STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO NAUCZYCIELI AKADEMICKICH Lp.StanowiskoStawka miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego (w złotych) 123 1Profesor zwyczajny1 500-3 000 2Profesor nadzwyczajny posiadający tytuł naukowy1 400-2 700 3Profesor nadzwyczajny posiadający stopień doktora habilitowanego lub doktora1 250-2 500 4Docent, adiunkt posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego1 100-2 000 5Adiunkt posiadający stopień naukowy doktora, starszy wykładowca posiadający stopień naukowy doktora950-1 800 6Starszy wykładowca nie posiadający stopnia naukowego800-1 500 7Asystent800-1 400 8Wykładowca, lektor, instruktor750-1 450 TABELA B STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO BIBLIOTEKARZY DYPLOMOWANYCH I DYPLOMOWANYCH PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWEJ Lp.StanowiskoStawka miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego (w złotych) 123 1Starszy kustosz dyplomowany, starszy dokumentalista dyplomowany1 000-2 000 2Kustosz dyplomowany, dokumentalista dyplomowany850-1 800 3Adiunkt biblioteczny, adiunkt dokumentacji i informacji naukowej800-1 400 4Asystent biblioteczny, asystent dokumentacji i informacji naukowej700-1 200 Załącznik nr 2 ZASADY WYNAGRADZANIA ZA DODATKOWE ZAJĘCIA NALEŻĄCE DO OBOWIĄZKÓW NAUCZYCIELI AKADEMICKICH § 1. Do zajęć należących do obowiązków nauczycieli akademickich, za które przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, zalicza się: 1) udział w pracach komisji rekrutacyjnej, 2) recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego, 3) działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną prowadzoną przez wydziały weterynaryjne uczelni rolniczych. § 2. 1. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach uczelnianej komisji rekrutacyjnej przysługuje następujące wynagrodzenie w zależności od liczby kandydatów: 1) do 2000 osób do 175,00 zł, 2) od 2001 do 4000 osób do 215,00 zł, 3) ponad 4000 osób do 270,00 zł. 2. Rektor może ustalić wynagrodzenie ryczałtowe dla sekretarza uczelnianej komisji wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie wyższe jednak niż o 50%. 3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach komisji rekrutacyjnych powołanych w wydziałach przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) przewodniczącym - 40,00 zł za każdych 50 kandydatów, 2) sekretarzom komisji - przy liczbie kandydatów: a) do 200 osób do 320,00 zł, b) od 201 do 400 osób do 380,00 zł, c) ponad 400 osób do 510,00 zł, 3) pozostałym członkom komisji - do 17,00 zł za każdych 50 kandydatów. 4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do postępowania kwalifikacyjnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości dzielącej się przez 50. 5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego lub rozmowy kwalifikacyjnej każdego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł. Wynagrodzenie to może być wypłacone tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej. 6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być większe od 8,00 zł. 7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej lub wydziałowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1-6. 8. Za przeprowadzenie wchodzącej w skład postępowania kwalifikacyjnego z wychowania fizycznego jednej próby sprawnościowej każdego kandydata komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł, niezależnie od liczby jej członków. 9. Rektor może przyznać członkom komisji egzaminacyjnej, przeprowadzającym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata. 10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor. § 3. Zasady wynagradzania za recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego - regulują odrębne przepisy. § 4. 1. Nauczycielom akademickim zatrudnionym w wydziałach weterynaryjnych uczelni rolniczych za każdą godzinę dyżuru pełnionego w ambulatoriach klinik weterynaryjnych poza rozkładem zajęć dydaktycznych, organizacyjnych i naukowo-badawczych przysługuje odrębne wynagrodzenie w wysokości godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego pracownika, a za każdą godzinę dyżuru w niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy - 200% tej stawki. 2. Za usługową działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną, prowadzoną przez wydziały weterynaryjne uczelni rolniczych na rzecz ludności lub przedsiębiorców, nauczyciele akademiccy mogą otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie w ramach kwoty odpisu nie przekraczającej 50% wartości wpływów uzyskanych z tytułu wykonanych usług, pomniejszonej o wartość zużytych pasz, leków i kosztów transportu, liczoną według bieżących cen. Wynagrodzenie, o którym mowa wyżej, wypłaca się niezależnie od innych składników wynagrodzenia, w tym również od dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1. 3. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz wysokość kwoty odpisu, o której mowa w ust. 2, i zasady podziału tej kwoty ustala rektor. § 5. 1. Kierownik studenckich praktyk zawodowych otrzymuje, z tytułu wykonywania prac administracyjnych związanych z praktykami, wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 530,00 zł miesięcznie. 2. Opiekun studenckiej praktyki zawodowej otrzymuje, z tytułu pełnienia tej funkcji, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 370,00 zł miesięcznie. 3. Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli senat uczelni obniżył nauczycielom akademickim obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych z tytułu pełnienia określonych wyżej funkcji. Załącznik nr 3 TABELA DODATKÓW FUNKCYJNYCH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH ORAZ BIBLIOTEKARZY DYPLOMOWANYCH I DYPLOMOWANYCH PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWEJ Lp.FunkcjaMiesięczna stawka dodatku funkcyjnego (w złotych) 123 1Rektordodatek według kategorii I 2 000-3 000 dodatek według kategorii II 1 500-2 000 2Prorektordodatek według kategorii I 1 200-1 800 dodatek według kategorii II 800-1 400 3Dziekan500-1 300 41) Prodziekan300-1 000 2) Dyrektor międzyuczelnianego instytutu (zakładu, ośrodka), dyrektor instytutu na prawach wydziału, dyrektor centrum uczelniano-przemysłowego 3) Dyrektor biblioteki głównej 4) Dziekan (kierownik) wydziału zamiejscowego (filii) 51) Dyrektor instytutu wchodzącego w skład wydziału lub międzywydziałowego, pozawydziałowego (zakładu, ośrodka)250-500 2) Zastępca dyrektora instytutu na prawach wydziału 3) Dyrektor nauczycielskiego kolegium języków obcych 4) Kierownik międzyuczelnianego ośrodka metodycznego 5) Dyrektor zespołu studiów podyplomowych 6) Kierownik ogrodu botanicznego zatrudniającego ponad 30 pracowników 7) Kierownik uniwersytetu otwartego 61) Zastępca dyrektora instytutu wchodzącego w skład wydziału lub międzywydziałowego (pozawydziałowego)150-400 2) Zastępca dyrektora międzyuczelnianego instytutu (zakładu, ośrodka), zastępca kierownika wydziału zamiejscowego (filii), zastępca dyrektora centrum uczelniano-przemysłowego 3) Zastępca dyrektora biblioteki głównej 4) Kierownik zakładu (ośrodka) poza wymienionym w lp. 3 5) Kierownik katedry (zespołu przedmiotowego) 6) Kierownik studium doktoranckiego, podyplomowego lub innego studium specjalnego 7) Kierownik terenowego oddziału podlegającego wydziałowi 8) Kierownik ośrodka metodycznego 9) Kierownik kliniki, kierownik oddziału klinicznego 10) Zastępca dyrektora nauczycielskiego kolegium języków obcych (liczącego co najmniej 12 piętnastoosobowych grup studenckich) 11) Kierownik studium praktycznej nauki języków obcych, kierownik studium nauk społecznych, kierownik studium pedagogicznego 12) Opiekun nauczycielskiego kolegium prowadzonego poza uczelnią 13) Zastępca kierownika międzyresortowego lub międzyuczelnianego ośrodka metodycznego 14) Kierownik ogrodu botanicznego zatrudniającego do 30 pracowników 15) Kierownik studium wychowania fizycznego 16) Kierownik uczelnianego ośrodka metodycznego 71) Kierownik pracowni, laboratorium, muzeum - nie wchodzących w skład instytutu, katedry, zespołu przedmiotowego lub zakładu (ośrodka)100-250 2) Kierownik biblioteki, wydziału lub instytutu 3) Kierownik oddziału (sekcji) w bibliotece lub ośrodku informacji naukowej 4) Kierownik naukowo-dydaktyczny terenowego punktu konsultacyjnego dla uczestników studiów dla pracujących 5) Zastępca kierownika studium wychowania fizycznego, kierownik zespołu lektorów, zastępca kierownika uczelnianego ośrodka metodycznego 6) Kierownik studium wiejskiego gospodarstwa domowego w uczelni rolniczej, zastępca kierownika studium praktycznej nauki języków obcych 7) Kierownik studenckiego domu marynarza Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi. (Dz. U. Nr 45, poz. 272) Na podstawie art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 czerwca 1996 r. w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi (Dz. U. Nr 79, poz. 373 i z 1997 r. Nr 31, poz. 181) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 po pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) pracowników zatrudnionych w szpitalach klinicznych."; 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 3) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 4) załącznik nr 11 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 marca 1998 r. (poz. 272) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO KategoriaMiesięczna stawka w złotych I390-500 II395-510 III400-520 IV405-540 V410-570 VI415-620 VII420-670 VIII430-730 IX440-790 X460-850 XI480-920 XII500-990 XIII520-1060 XIV550-1130 XV590-1200 XVI630-1280 XVII670-1380 XVIII710-1500 XIX750-1760 XX890-2020 XXI1160-2280 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO KategoriaMiesięczna stawka w złotych 135-90 240-100 350-150 465-210 590-250 6120-360 7220-850 8470-1150 Załącznik nr 3 TABELA GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH Kategoria Stawka wynagrodzenia w złotych obowiązująca przy wymiarze czasu pracy 42 godzin na tydzieńobowiązująca przy wymiarze czasu pracy 36,25 godzin średnio na tydzień I2,20-2,802,50-3,25 II2,22-2,852,57-3,30 III2,24-2,902,60-3,35 IV2,27-3,002,63-3,55 V2,30-3,252,66-3,80 VI2,33-3,502,70-4,10 VII2,37-3,802,75-4,45 VIII2,42-4,102,80-4,80 IX2,47-4,402,86-5,15 X2,58-4,802,99-5,60 XI2,70-5,203,13-6,10 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłaty skarbowej. (Dz. U. Nr 45, poz. 273) Na podstawie art. 8 ust. 3 i art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. Nr 136, poz. 705 i z 1996 r. Nr 82, poz. 381) § 30 otrzymuje brzmienie: "§ 30. Opłata skarbowa od zezwoleń na obrót napojami alkoholowymi wynosi: 1) od zezwoleń na hurtowy obrót napojami alkoholowymi zawierającymi powyżej 18% alkoholu - 0,09% od wartości limitu obrotu rocznego określonego w zezwoleniu, przy czym wartość obrotu ustala się według urzędowych cen detalicznych spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności 1,0 l, 2) od zezwoleń na hurtowy obrót napojami alkoholowymi zawierającymi do 18% alkoholu 3 000 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym. (Dz. U. Nr 45, poz. 274) Na podstawie art. 129 pkt 1 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. Powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia artykuły ustawy oznaczają artykuły ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945). § 2. Do orzekania w pierwszej instancji w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 48 § 1 i 2, art. 63 § 1 i 2, art. 80 § 1, 3 i 4, art. 81 § 1, 3 i 4 oraz w art. 82-87 ustawy wyznacza się urzędy celne w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Cieszynie, Gdańsku, Gdyni, Katowicach, Krakowie, Legnicy, Łodzi, Nowym Targu, Olsztynie, Poznaniu, Przemyślu, Rzepinie, Szczecinie, Toruniu, Warszawie, Port Lotniczy w Warszawie i we Wrocławiu. § 3. Właściwość miejscową urzędów celnych do orzekania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określa się w sposób następujący: 1) Urząd Celny w Białej Podlaskiej - obszar województw: bialskopodlaskiego, chełmskiego, lubelskiego i siedleckiego, 2) Urząd Celny w Białymstoku - obszar województw: białostockiego, łomżyńskiego i suwalskiego, z wyłączeniem gminy miejskiej Giżycko oraz gmin Banie Mazurskie, Budry, Dubeninki, Giżycko, Gołdap, Mikołajki, Pozezdrze, Ruciane-Nida, Ryn i Węgorzewo, 3) Urząd Celny w Cieszynie - obszar województwa bielskiego oraz gmin miejskich: Jastrzębie-Zdrój, Pszów, Racibórz, Radlin, Wodzisław Śląski i gmin: Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Godów, Gorzyce, Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Lubomia, Lyski, Marklowice, Mszana, Nędza, Pawłowice, Pietrowice Wielkie, Rudniki i Zebrzydowice z obszaru województwa katowickiego, 4) Urząd celny w Gdańsku - gminy miejskie: Gdańsk, Czarna Woda, Pruszcz Gdański, Skórcz, Starogard Gdański, Tczew oraz gminy: Cedry Wielkie, Gniew, Kaliska, Kolbudy Górne, Lubichowo, Morzeszczyn, Osieczna, Osiek, Pelplin, Pruszcz Gdański, Przywidz, Pszczółki, Skarszewy, Skórcz, Smętowo Graniczne, Stara Kiszewa, Starogard Gdański, Subkowy, Suchy Dąb, Tczew, Trąbki Wielkie i Zblewo z obszaru województwa gdańskiego i obszar województwa elbląskiego, z wyłączeniem gminy miejskiej Braniewo oraz gmin: Braniewo, Godkowo, Kisielice, Lelkowo, Młynary, Orneta, Pieniężno, Płoskinia, Susz i Wilczęta, 5) Urząd Celny w Gdyni - obszar województwa słupskiego, gminy miejskie: Gdynia, Hel, Jastarnia, Kościerzyna, Puck, Reda, Rumia, Sopot, Wejherowo, Władysławowo oraz gminy: Chmielno, Choczewo, Dziemiany, Gniewino, Karsin, Kartuzy, Kosakowo, Kościerzyna, Krokowa, Linia, Liniewo, Lipusz, Luzino, Łęczyce, Nowa Karczma, Przodkowo, Puck, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Sulęczyno, Szemud, Wejherowo i Żukowo z obszaru województwa gdańskiego, 6) Urząd Celny w Katowicach - obszar województw: częstochowskiego i katowickiego, z wyłączeniem gmin miejskich: Jastrzębie-Zdrój, Pszów, Racibórz, Radlin, Wodzisław Śląski i gmin: Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Godów, Gorzyce, Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Lubomia, Lyski, Marklowice, Mszana, Nędza, Pawłowice, Pietrowice Wielkie, Rudnik i Zebrzydowice, 7) Urząd Celny w Krakowie - obszar województw: kieleckiego, krakowskiego i tarnowskiego, 8) Urząd Celny w Legnicy - obszar województw: jeleniogórskiego i legnickiego, 9) Urząd Celny w Łodzi - obszar województw: łódzkiego, piotrkowskiego, płockiego, sieradzkiego i skierniewickiego, 10) Urząd Celny w Nowym Targu - obszar województwa nowosądeckiego, 11) Urząd Celny w Olsztynie - obszar województwa olsztyńskiego oraz gmina miejska Braniewo i gminy: Braniewo, Godkowo, Kisielice, Lelkowo, Młynary, Orneta, Pieniężno, Płoskinia, Susz i Wilczęta z obszaru województwa elbląskiego, gmina Rozogi z obszaru województwa ostrołęckiego oraz gmina miejska Giżycko i gminy: Banie Mazurskie, Budry, Dubeninki, Giżycko, Gołdap, Mikołajki, Pozezdrze, Ruciane-Nida, Ryn i Węgorzewo z obszaru województwa suwalskiego, 12) Urząd Celny w Poznaniu - obszar województw: kaliskiego, leszczyńskiego, pilskiego i poznańskiego, 13) Urząd Celny w Przemyślu - obszar województw: krośnieńskiego, przemyskiego, rzeszowskiego, tarnobrzeskiego i zamojskiego, 14) Urząd Celny w Rzepinie - obszar województw: gorzowskiego i zielonogórskiego, 15) Urząd Celny w Szczecinie - obszar województw: koszalińskiego i szczecińskiego, 16) Urząd Celny w Toruniu - obszar województw: bydgoskiego, konińskiego, toruńskiego i włocławskiego, 17) Urząd Celny w Warszawie - obszar województw: ciechanowskiego, ostrołęckiego, z wyłączeniem gminy Rozogi, radomskiego i warszawskiego, 18) Urząd Celny Port Lotniczy w Warszawie - teren Międzynarodowego Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie, 19) Urząd Celny we Wrocławiu - obszar województw: opolskiego, wałbrzyskiego i wrocławskiego. § 4. 1. Do postępowań w sprawach karnych skarbowych wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy tego rozporządzenia. 2. Sprawy, o których mowa w ust. 1, należy przekazać według właściwości ustalonej zgodnie z § 3 w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania i prowadzenia dochodzenia w postępowaniu karnym skarbowym (Dz. U. z 1994 r. Nr 2, poz. 10, z 1995 r. Nr 94, poz. 470 i z 1996 r. Nr 42, poz. 187). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 26 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych. (Dz. U. Nr 45, poz. 275) Na podstawie art. 35 ust. 3 i art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 marca 1996 r. w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych (Dz. U. Nr 37, poz. 165 i z 1997 r. Nr 52, poz. 331) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 wyrazy "w 1997 r. wynosi 43,12 zł" zastępuje się wyrazami "w 1998 r. wynosi 47,86 zł", 2) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Stawka równoważnika mieszkaniowego za 1 m2 powierzchni mieszkalnej w 1998 r. wynosi dla kwater i lokali mieszkalnych: 1) wyposażonych w centralne ogrzewanie: a) bez pieca kąpielowego - 10,10 zł, b) z piecem kąpielowym - 10,77 zł; 2) ogrzewanych piecami akumulacyjnymi - 12,65 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu powoływania oraz odwoływania członków Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a także szczegółowych zasad działania Rady Nadzorczej i szkolenia jej członków oraz wysokości ich wynagrodzenia za udział w posiedzeniach Rady. (Dz. U. Nr 45, poz. 276) Na podstawie art. 50 ust. 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W skład Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanej dalej "Radą Nadzorczą", wchodzą: 1) po jednym przedstawicielu: a) organizacji zakładów pracy chronionej, b) samorządu gospodarczego lub federacji pracodawców, c) ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej, d) ogólnokrajowego związku zawodowego reprezentatywnego dla pracowników większości zakładów pracy, 2) trzej przedstawiciele stowarzyszeń oraz związków o charakterze ogólnokrajowym, działających na rzecz osób niepełnosprawnych. 2. Organizacje, o których mowa w ust. 1, zgłaszają na wniosek Pełnomocnika do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Pełnomocnikiem", kandydatów na członków Rady Nadzorczej w liczbie określonej w ust. 3. 3. Organizacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zgłaszają Pełnomocnikowi po dwóch kandydatów na członków Rady Nadzorczej, a organizacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - łącznie sześciu kandydatów. 4. Członkowie Rady Nadzorczej powinni legitymować się odpowiednimi dokumentami stwierdzającymi ukończenie kursu dla kandydatów na członków rad nadzorczych. § 2. 1. Wniosek o odwołanie członka Rady Nadzorczej, skierowany do Pełnomocnika, powinien być przekazany Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej wraz z opinią Pełnomocnika w terminie 7 dni od daty wpływu. 2. Odwołanie członka Rady Nadzorczej przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej następuje w formie pisemnej w terminie 14 dni od przekazania wniosku, o którym mowa w ust. 1, lub wniosku Pełnomocnika. 3. W celu uzupełnienia składu Rady Nadzorczej Pełnomocnik występuje z wnioskiem o powołanie członka Rady Nadzorczej w terminie 30 dni od daty odwołania. § 3. 1. Rada Nadzorcza rozstrzyga w sprawach należących do jej zadań na posiedzeniach, z zastrzeżeniem § 4. 2. Rada Nadzorcza odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz na kwartał. 3. Rada Nadzorcza podejmuje uchwały zwykłą większością głosów członków obecnych na posiedzeniu, z zastrzeżeniem § 4. W przypadku równej liczby oddanych głosów decyduje głos Prezesa Rady Nadzorczej, zwanego dalej "Prezesem". 4. Uchwałę uważa się za ważną, jeśli głosowanie odbywało się w obecności co najmniej 4 członków Rady Nadzorczej oraz Prezesa, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Uchwały dotyczące zatwierdzenia projektu planu działalności i projektu planu finansowego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Funduszem", oraz zatwierdzenia sprawozdania z działalności i realizacji planu finansowego Funduszu uważa się za ważne, jeżeli głosowanie odbyło się w obecności co najmniej 5 członków Rady Nadzorczej oraz Prezesa. § 4. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek Prezesa, uchwały, z wyłączeniem uchwał, o których mowa w § 3 ust. 5, mogą być podejmowane bez odbycia posiedzenia, przez głosowanie pisemne. Dla ważności uchwały wymagana jest bezwględna większość głosów całego składu Rady Nadzorczej. § 5. 1. Posiedzenia Rady Nadzorczej zwołuje Prezes z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej 4 członków Rady Nadzorczej. 2. Posiedzeniom Rady Nadzorczej przewodniczy Prezes. 3. Posiedzenia Rady Nadzorczej są protokołowane. 4. Protokół posiedzenia zawiera: 1) numer, datę, miejsce i czas trwania posiedzenia, 2) porządek obrad, 3) imiona i nazwiska uczestników posiedzenia, 4) imiona i nazwiska osób zabierających głos wraz ze streszczeniem ich wypowiedzi, 5) podjęte ustalenia oraz uchwały wraz z wynikiem głosowania, 6) inne sprawy, których zaprotokołowanie poleci przewodniczący posiedzenia. 5. Do protokołu załącza się teksty podjętych uchwał. 6. Uchwały Rady Nadzorczej podpisuje Prezes. 7. Protokół posiedzenia Rady Nadzorczej podpisują protokolant, Prezes i członkowie Rady Nadzorczej obecni na posiedzeniu. § 6. Szczegółowy tryb pracy Rady Nadzorczej określa uchwalony przez nią regulamin. § 7. Członek Rady Nadzorczej uczestniczy w szkoleniach organizowanych dla członków Rady Nadzorczej w celu zdobycia lub pogłębienia wiedzy niezbędnej dla realizacji zadań Rady Nadzorczej. § 8. 1. Członkowie Rady Nadzorczej otrzymują za udział w posiedzeniach Rady Nadzorczej wynagrodzenie ze środków Funduszu w wysokości połowy najniższego wynagrodzenia pracowników - za jedno posiedzenie, niezależnie od czasu jego trwania. 2. Członkom Rady Nadzorczej przysługują w okresie pełnienia funkcji, pokrywane ze środków Funduszu, diety i inne należności z tytułu podróży służbowych związanych z wykonywaniem zadań członka Rady - na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. J. Gałęziak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej. (Dz. U. Nr 45, poz. 277) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. Nr 96, poz. 448 i z 1997 r. Nr 42, poz. 269) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 3 skreśla się wyrazy "- z zastrzeżeniem § 11 pkt 1 -"; 2) skreśla się § 11; 3) w § 15 w ust. 9 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 4) w § 16 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 6) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w § 1 w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi, o którym mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w § 1, otrzymującemu do dnia 30 kwietnia 1998 r. dodatek za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r., z tym że § 1 pkt 6 i § 2 wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1998 r. (poz. 277) TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO 1. Dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia, z wyłączeniem gospodarstw pomocniczych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-760 XI540-820 XII555-855 XIII575-950 XIV600-1020 XV635-1090 XVI670-1160 XVII715-1230 XVIII770-1300 XIX825 -1380 XX885-1470 2. Dla pracowników zatrudnionych w gospodarstwach pomocniczych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-640 VIII510-670 IX520-710 X530-750 XI540-800 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1045 XVI615-1120 XVII630-1195 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 1 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 45, poz. 278) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej (Dz. U. Nr 105, poz. 485, z 1997 r. Nr 41, poz. 259 i z 1998 r. Nr 5, poz. 17) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy "- z zastrzeżeniem § 11 pkt 1 -"; b) w ust. 4 skreśla się wyrazy "i § 11 pkt 1"; 2) skreśla się § 11; 3) w § 15 w ust. 9 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 4) w § 16 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 6) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w tabeli I w lp. 36 i 37 dotychczasową treść w kolumnach 5 i 6 zastępuje się wyrazami "według odrębnych przepisów"; 7) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 9. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 30 kwietnia 1998 r. dodatek na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 9 załącznika nr 4 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 kwietnia 1998 r., z tym że § 1 pkt 7 i § 2 wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 kwietnia 1998 r. (poz. 278) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I400-420 II405-430 III410-450 IV415-480 V425-520 VI470-570 VII520-620 VIII570-670 IX620-720 X670-770 XI720-820 XII770-870 XIII820-920 XIV870-970 XV920-1 020 XVI970-1 070 XVII1 070-1 170 XVIII1 170-1 270 XIX1 270-1 370 XX1 370-1 470 XXI1 470-1 600 XXII1 600-1 800 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 1 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji. (Dz. U. Nr 45, poz. 279) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji (Dz. U. Nr 97, poz. 454 i z 1997 r. Nr 41, poz. 258) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu: "6) Centralnym Zarządzie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.", b) w ust. 3 wyrazy "tabeli stanowiącej" zastępuje się wyrazami "tabelach stanowiących"; 2) w § 2: a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy "- z zastrzeżeniem § 8 pkt 1 -", c) w ust. 4 po wyrazach "wynagrodzenia zasadniczego" stawia się kropkę, a pozostałe wyrazy skreśla się; 3) skreśla się § 8; 4) w § 12: a) w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", b) w ust. 12 po wyrazach "Pracownikowi zatrudnionemu" dodaje się wyrazy "w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1", c) w ust. 13 po wyrazach "podjął zatrudnienie" dodaje się wyrazy "w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1"; 5) w § 14 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy"; 6) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 7) w załączniku nr 2: a) tytuł tabeli otrzymuje brzmienie: "Tabele zaszeregowań stanowisk pracy", b) dotychczasową tabelę oznacza się jako tabelę A i poprzedza wyrazami: "A. dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-5 rozporządzenia", c) w tabeli A w lp. 35 w kolumnie trzeciej cyfrę "III" zastępuje się cyfrą "I", d) dodaje się tabelę B w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 8) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 kwietnia 1998 r. (poz. 279) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-5 rozporządzenia Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I410-510 II415-520 III420-535 IV425-555 V435-575 VI445-595 VII455-635 VIII465-685 IX475-735 X485-790 XI500-850 XII520-920 XIII540-990 XIV560-1 060 XV585-1 140 XVI610-1 220 XVII635-1 330 XVIII660-1 440 B. dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Zarządzie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 Załącznik nr 2 B. dla pracowników zatrudnionych w Centralnym Zarządzie Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaGrupa dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1DyrektorXIX-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektoraXVIII-XX9wyższe7 Główny księgowy 3Naczelnik wydziałuXV-XVII6wyższe7 Główny specjalista Radca prawnywedług odrębnych przepisów 4Kierownik sekcjiXIII-XVI4wyższe5 5Starszy specjalistaXII-XV-wyższe5 6SpecjalistaX-XIV-wyższe4 7Starszy referentVII-IX-średnie2 8ReferentVI-VIII-średnie- 9SekretarkaIX-X-średnie- 10Starsza maszynistkaVII-IX-średnie3 11MaszynistkaVI-VIII-średnie- 12KierowcaVII-VIII-według odrębnych przepisów 13SprzątaczkaI-IV-podstawowe- Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Grupa dodatku funkcyjnegoProcent minimalnej stawki do 135 250 365 480 595 6110 7125 8150 9175 10200 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy zabezpieczaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest oraz programu szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania takich wyrobów. (Dz. U. Nr 45, poz. 280) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628) zarządza się, co następuje: § 1. Pracodawca zatrudniający pracowników przy zabezpieczaniu wyrobów albo usuwaniu wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest jest obowiązany stosować środki ochrony pracowników przed szkodliwym działaniem pyłu zawierającego azbest, zwanego dalej "pyłem azbestu", w tym w szczególności: 1) podejmować działania zapobiegające powstawaniu pyłu azbestu i ograniczać jego stężenie w powietrzu, 2) kontrolować stopień narażenia pracowników na działanie pyłu azbestu - w sposób określony w odrębnych przepisach, 3) oceniać ryzyko zawodowe związane z narażeniem pracowników na działanie pyłu azbestu. § 2. Przed przystąpieniem do prac rozbiórkowych lub innych prac związanych z usuwaniem wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest pracodawca jest obowiązany sporządzić plan prac, w szczególności obejmujący: 1) ustalenie rodzaju azbestu w wyrobach i (lub) innych materiałach przeznaczonych do usunięcia oraz ocenę stanu technicznego tych materiałów, 2) ustalenie odpowiednich sposobów usuwania wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest, 3) określenie rodzajów i metod pracy, z uwzględnieniem technicznych środków, o których mowa w § 3 ust. 2, 4) określenie sposobów wyeliminowania lub ograniczania uwalniania się pyłu azbestu do powietrza, 5) zapewnienie pracownikom niezbędnej ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy, 6) poinformowanie pracowników, którzy mogą być narażeni na działanie pyłu azbestu, o sposobach postępowania i niezbędnych środkach ochronnych. § 3. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby: 1) liczba osób przydzielonych do prac, przy których wykonywaniu występuje narażenie na działanie azbestu, i czas trwania tego narażenia były ograniczone do niezbędnego minimum, 2) maszyny, sprzęt i metody pracy stosowane przy wykonywaniu prac eliminowały lub ograniczały do minimum powstawanie pyłu azbestu, a szczególnie jego emisję do środowiska pracy i (lub) środowiska naturalnego, 3) strefy pracy, w których występuje narażenie na działanie pyłu azbestu, były: a) wydzielone - w celu uniknięcia narażenia innych osób na działanie pyłu azbestu, b) niedostępne dla osób nie zatrudnionych przy pracach, o których mowa w § 1, c) oznakowane znakami ostrzegawczymi oraz napisami "UWAGA - ZAGROŻENIE AZBESTEM", 4) przy pracach narażających na działanie pyłu azbestu stosowana była odzież ochronna i sprzęt ochrony układu oddechowego. 2. Techniczne środki mające na celu wyeliminowanie albo ograniczenie emisji pyłu azbestu powinny obejmować w szczególności: 1) mechanizację prac, 2) stosowanie w miarę możliwości metod mokrych, 3) stosowanie narzędzi ręcznych lub wolnoobrotowych narzędzi mechanicznych, 4) spajanie włókien azbestowych przy użyciu środków wiążących, 5) wydzielanie z pomieszczeń miejsc pracy i procesów stwarzających zagrożenie lub izolowanie całych pomieszczeń, 6) stosowanie wentylacji miejscowej z zapewnieniem podciśnienia w wydzielonym obszarze pracy, 7) utrzymywanie podciśnienia w pomieszczeniach lub w wydzielonych i uszczelnionych strefach pracy, w których występuje emisja pyłu azbestu. § 4. 1. Maszyny i inne urządzenia stosowane w procesach związanych z zabezpieczaniem wyrobów albo usuwaniem wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest powinny być wyposażone w instalacje odciągów miejscowych. 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić regularne wykonywanie przeglądów, regulacji, konserwacji i napraw instalacji, maszyn i innych urządzeń, o których mowa w ust. 1. § 5. Pracodawca jest obowiązany tak organizować stanowiska pracy, na których występuje narażenie na wdychanie pyłu azbestu, aby pracownik nie musiał wykonywać czynności wymagających dużego wysiłku fizycznego oraz nie był narażony na działanie innych czynników o działaniu rakotwórczym lub o prawdopodobnym działaniu rakotwórczym. § 6. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby dostarczane pracownikom narażonym na działanie pyłu azbestu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej były właściwe do poziomu narażenia oraz zapobiegały odpowiednio stykaniu się ciała z pyłami azbestu i ich wdychaniu. 2. Odzież używana przez pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na działanie pyłu azbestu powinna być wykonana z materiału uniemożliwiającego przenikanie włókien azbestu oraz umożliwiającego łatwe czyszczenie. Rękawy w nadgarstkach i nogawki spodni w kostkach powinny szczelnie przylegać do ciała. § 7. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby po zakończeniu pracy w warunkach narażenia na działanie pyłu azbestu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej były: 1) oczyszczone z pyłu azbestu wysoko skutecznymi urządzeniami filtracyjno-wentylacyjnymi lub na mokro - w sposób uniemożliwiający uwalnianie się pyłu do środowiska pracy i (lub) do środowiska naturalnego, 2) przechowywane wyłącznie w wyznaczonym miejscu - w taki sposób, aby wykluczyć kontakt z własną odzieżą pracowników. 2. Odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej stosowane w warunkach, o których mowa w ust. 1, nie mogą być używane poza miejscem pracy. 3. Odzież zanieczyszczona pyłem azbestu przeznaczona do prania powinna być zapakowana i oznakowana w sposób określony w § 12 ust. 2. § 8. 1. Sprzęt ochrony układu oddechowego może być stosowany jedynie jako rozwiązanie uzupełniające lub awaryjne; nie może on zastępować technicznych środków ograniczających narażenie pracowników na działanie pyłu azbestu. 2. Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby sprzęt ochrony układu oddechowego jednorazowego użytku był wymieniany po każdej zmianie roboczej lub gdy opory oddychania nadmiernie wzrosną. 3. Niedopuszczalne jest zdejmowanie sprzętu ochrony układu oddechowego w strefie zanieczyszczonej pyłem azbestu. Wszelkich zmian elementów filtrujących należy dokonywać po wyjściu z tej strefy. 4. Pracownikom stosującym sprzęt ochrony układu oddechowego pracodawca powinien zapewnić przerwy w pracy na odpoczynek - w miejscach, w których nie występuje narażenie na działanie pyłu azbestu. § 9. W miejscach wykonywania prac, w których występuje narażenie na działanie pyłu azbestu, niedopuszczalne jest spożywanie posiłków, picie napojów, palenie tytoniu, przechowywanie rzeczy osobistych oraz przebywanie bez wyraźnej potrzeby. § 10. 1. Po zakończeniu prac związanych z zabezpieczaniem wyrobów albo usuwaniem wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest pracodawca jest obowiązany zapewnić uprzątnięcie terenu wykonywania prac z odpadów zawierających azbest oraz oczyszczenie z pyłu azbestu w sposób uniemożliwiający ich emisję do środowiska. 2. Sprzątanie powinno być wykonywane z maksymalną starannością, z wykorzystaniem podciśnieniowego sprzętu odkurzającego zaopatrzonego w wysoko skuteczne filtry lub metodą czyszczenia na mokro. Niedopuszczalne jest ręczne zamiatanie na sucho albo czyszczenie pomieszczeń oraz środków i narzędzi pracy przy użyciu sprężonego powietrza. 3. Stanowiska pracy, drogi komunikacyjne oraz maszyny i urządzenia powinny być czyszczone pod koniec każdej zmiany roboczej. 4. Pył azbestu gromadzony w elementach filtracyjnych należy regularnie usuwać z zachowaniem niezbędnych środków ostrożności. Filtry włókninowe należy wymieniać po wzroście oporów do wartości określonych w instrukcji użytkowania. Zużyte filtry należy usuwać, pakując je do szczelnych worków i postępując z nimi tak, jak z innymi odpadami zawierającymi azbest. Regenerowanie filtrów jest niedopuszczalne. 5. Worki do gromadzenia pyłu azbestu, zamontowane w urządzeniach odpylających, powinny być przeznaczone do jednorazowego użytku. § 11. 1. Podczas prac związanych z zabezpieczaniem wyrobów albo usuwaniem wyrobów i (lub) innych materiałów zawierających azbest należy ograniczać do minimum powstawanie odpadów, szczególnie drobnych i słabo związanych. 2. Odpadów zawierających azbest nie należy mieszać z innymi rodzajami odpadów. § 12. 1. Pakowanie, transport i składowanie usuniętych wyrobów i innych materiałów z zawartością azbestu należy wykonywać w taki sposób, aby nie następowało uwalnianie włókien azbestu. 2. Usunięte wyroby i inne materiały z zawartością azbestu należy pakować w worki z folii polietylenowej lub w inne szczelne opakowania i znakować zgodnie z § 14. Opakowania powinny posiadać wystarczającą wytrzymałość na uszkodzenie oraz nie mogą być podatne na oddziaływanie warunków atmosferycznych. Niedopuszczalne jest stosowanie do pakowania worków papierowych. 3. Pakowanie usuniętych wyrobów i innych materiałów z zawartością azbestu powinno odbywać się wyłącznie do opakowań przeznaczonych do ostatecznego składowania. 4. Opakowania powinny być szczelnie zamykane bezpośrednio po ich napełnieniu i po każdorazowym ich dopełnianiu - przez zgrzewanie lub zalepianie taśmą samoprzylepną o wytrzymałości uniemożliwiającej ich przypadkowe otwarcie. § 13. 1. Transport i przemieszczanie opakowań z usuniętymi wyrobami i innymi materiałami zawierającymi azbest powinny się odbywać w taki sposób, aby nie nastąpiło otwarcie lub uszkodzenie opakowań i wydostanie się pyłu azbestu na zewnątrz. 2. Opakowania powinny być tak układane na środkach transportu, aby zapewnić ich stabilność podczas transportu. 3. Środki transportu wykorzystywane do transportowania usuniętych wyrobów i innych materiałów z zawartością azbestu powinny być po rozładunku dokładnie oczyszczone z zachowaniem wymagań określonych w § 10 ust. 2. § 14. Wszystkie usunięte wyroby i inne materiały zawierające azbest powinny być trwale i wyraźnie oznakowane w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 15. 1. Pracownicy zatrudnieni przy pracach w kontakcie z azbestem lub wyrobami zawierającymi azbest oraz pracodawcy i osoby kierujące takimi pracownikami powinni być przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu takich prac, zgodnie z odrębnymi przepisami. 2. Program szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 16. Rozporządzenie nie narusza odrębnych przepisów dotyczących czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 2 kwietnia 1998 r. (poz. 280) Załącznik nr 1 OZNAKOWANIE WYROBÓW I INNYCH MATERIAŁÓW ZAWIERAJĄCYCH AZBEST Ilustracja 1. Oznakowanie opakowań powinno mieć formę etykiety, trwale przytwierdzonej do opakowania, lub bezpośredniego nadruku na opakowaniu. 2. Oznakowanie powinno spełniać następujące wymagania: a) wysokość znaku powinna wynosić co najmniej 5 cm, a szerokość - co najmniej 3 cm, b) górna część powinna zawierać białą literę "a" na czarnym tle; dolna część powinna zawierać czytelny napis koloru białego lub czarnego na czerwonym tle, o treści "UWAGA! ZAWIERA AZBEST! Wdychanie pyłu azbestu stanowi niebezpieczeństwo dla zdrowia. Postępuj zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy!", c) jeżeli wyrób lub inny materiał zawiera krokidolit, wyrazy "ZAWIERA AZBEST!" należy zastąpić wyrazami "ZAWIERA AZBEST-KROKIDOLIT!" 3. Etykiety i zamieszczone na nich napisy powinny być trwałe (nie ulegające zniszczeniu, zwłaszcza pod wpływem warunków atmosferycznych i czynników mechanicznych). Załącznik nr 2 PROGRAM SZKOLENIA W ZAKRESIE BEZPIECZNEGO UŻYTKOWANIA WYROBÓW ZAWIERAJĄCYCH AZBEST I. Założenia organizacyjno-programowe 1. Cel szkolenia Celem szkolenia jest zapewnienie uczestnikom: - zaznajomienia ich z zagrożeniami związanymi z wykonywaną pracą, - poznania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy na określonym stanowisku oraz związanych z tym stanowiskiem obowiązków i odpowiedzialności w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, - nabycia umiejętności wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych osób oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych, a także udzielania pierwszej pomocy osobom, które uległy wypadkom. 2. Rodzaje i formy szkolenia Rodzaje szkolenia i formy jego przeprowadzania są określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 285). 3. Uczestnicy szkolenia Uczestnikami szkolenia są pracownicy zatrudnieni przy pracach w kontakcie z azbestem lub wyrobami zawierającymi azbest oraz pracodawcy i osoby kierujące takimi pracownikami. 4. Czas trwania szkolenia Czas trwania szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest (bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac w kontakcie z azbestem lub wyrobami z zawartością azbestu), zgodnie z programem, nie może być krótszy niż 7,5 godziny. II. Program szkolenia Programy szkolenia, opracowane na podstawie ramowych programów szkolenia, stanowiących załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 285), powinny uwzględniać określoną poniżej tematykę związaną z zagrożeniami występującymi przy pracach w kontakcie z azbestem lub wyrobami zawierającymi azbest: Lp.Temat szkoleniaMinimalna liczba godzin 123 1Regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac w kontakcie z azbestem, w tym:0,5 a) przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy oraz aktów wykonawczych dotyczących: - najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, - czynników rakotwórczych w środowisku pracy, b) ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest i przepisy wykonawcze do tej ustawy, c) przepisy dotyczące ochrony i kształtowania środowiska naturalnego, z uwzględnieniem rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wyroby ze względu na potrzebę ochrony zdrowia i ochrony środowiska. 2Zastosowanie azbestu:1 a) właściwości azbestu, b) zastosowanie azbestu w wyrobach: - budownictwo (z uwzględnieniem wyrobów azbestowo-cementowych), ^ - przemysł (z uwzględnieniem materiałów izolacyjnych, uszczelek), - motoryzacja (z uwzględnieniem szczęk i okładzin hamulcowych), - inne zastosowania. 3Zagrożenia dla zdrowia związane z pracami wykonywanymi w styczności z materiałami zawierającymi azbest i działania profilaktyczne:1 a) źródła narażenia na pył azbestowy, b) oddziaływanie azbestu na zdrowie człowieka: - sposób przenikania azbestu do organizmu, - wpływ azbestu na stan zdrowia, c) choroby wywoływane oddziaływaniem pyłu z zawartością azbestu, d) profilaktyka zdrowotna: - badania lekarskie, - zmniejszanie czasu ekspozycji na działanie azbestu i liczby narażonych osób, - utrzymywanie stężenia pyłów azbestu na odpowiednio niskim poziomie lub stosowanie środków ochrony indywidualnej. 4Identyfikacja wyrobów i innych materiałów zawierających azbest; metody identyfikacji (pobieranie próbek i ich analiza).0,5 5Przypadki, w jakich należy zabezpieczać wyroby z zawartością azbestu, oraz przypadki, w jakich konieczne jest usuwanie takich wyrobów; ocena stanu technicznego wyrobów i innych materiałów z zawartością azbestu.0,5 6Sprzęt techniczny, narzędzia i wyposażenie stosowane podczas prowadzenia prac związanych z zabezpieczaniem lub usuwaniem wyrobów z zawartością azbestu.0,5 7Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania prac w kontakcie z azbestem lub wyrobami zawierającymi azbest, w tym podczas zabezpieczania lub usuwania wyrobów zawierających azbest:3 a) prace w kontakcie z azbestem lub wyrobami zawierającymi azbest (podczas zabezpieczania lub usuwania tych wyrobów): - właściwa organizacja pracy podczas prowadzenia prac z materiałami zawierającymi azbest (w tym plan prac), - stosowanie maszyn i sprzętu eliminujących lub ograniczających do minimum wydzielanie się pyłów azbestu (urządzeń odpylających, narzędzi zaopatrzonych w urządzenia odpylające itp.), - izolowanie stref pracy, w których występują pyły azbestu, i ich znakowanie znakami ostrzegawczymi, - stosowanie metod pracy uniemożliwiających lub ograniczających emisję pyłów azbestu do środowiska pracy i/lub środowiska naturalnego, b) zabezpieczanie wyrobów zawierających azbest: - materiały stosowane do zabezpieczania wyrobów i ich wpływ na zdrowie pracowników, - zasady bezpieczeństwa i higieny pracy związane ze stosowaniem określonych materiałów do zabezpieczania wyrobów zawierających azbest, c) zasady znakowania wyrobów i innych materiałów zawierających azbest (znajdujących się w opakowaniach i nie opakowanych), d) stosowanie środków ochrony indywidualnej: - dobór odpowiednich do poziomu narażenia na pyły azbestu środków ochrony indywidualnej (m.in. ubrań ochronnych, środków ochrony układu oddechowego), - oczyszczanie i przechowywanie środków ochrony indywidualnej (oraz odzieży i obuwia roboczego) uniemożliwiające zanieczyszczanie środowiska pracy i/lub środowiska naturalnego pyłami azbestu, e) utrzymanie porządku i czystości w miejscach pracy: - oczyszczanie terenu prac przy usuwaniu lub zabezpieczaniu wyrobów zawierających azbest z odpadów i pyłów azbestu, wykluczające uwalnianie się pyłów do środowiska pracy i/lub środowiska naturalnego, - zasady pakowania i transportu odpadów zawierających azbest, z uwzględnieniem ochrony środowiska pracy i środowiska naturalnego przed pyłami azbestu. 8Zasady higieny osobistej i profilaktyki zdrowotnej związane z pracą w kontakcie z azbestem:0,5 a) zakaz spożywania posiłków, picia napojów i palenia tytoniu w miejscach wykonywania prac w kontakcie z pyłem azbestu, b) utrzymywanie higieny osobistej (kąpiel po zakończonej pracy, utrzymywanie w czystości odzieży i obuwia oraz środków ochrony indywidualnej), c) zakaz przechowywania odzieży stosowanej na stanowisku pracy obok odzieży własnej (domowej). Razem7,5 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 3 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej. (Dz. U. Nr 45, poz. 281) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz. U. Nr 80, poz. 375 i z 1997 r. Nr 31, poz. 182), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 w ust. 10 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", 2) skreśla się § 14, 3) w § 18 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 4) w § 25 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem § 14 pkt 1", 5) załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia, 6) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w części IV lp. 3 otrzymuje brzmienie: 12345 3Rzemieślnik w zawodzie: ślusarza, mechanika, elektrotechnika, murarza, stolarza, ogrodnika, kucharza, fotografa, montażysty wystaw itd.zasadnicze zawodowe-VII-XI Młodszy ratownik*)według odrębnych przepisów Palacz c.o.podstawowe i kurs dla palaczy Starszy woźnypodstawowe- Starszy strażnik2 Robotnik do pracy ciężkiej- Praczka- 7) w załączniku nr 4 do rozporządzenia część II otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, 8) w załączniku nr 5 do rozporządzenia ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wypłaca się: 1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 6,00 zł do 24,00 zł, 2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 11,00 zł do 34,00 zł, 3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - w wysokości od 15,00 zł do 47,00 zł." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 kwietnia 1998 r. (poz. 281) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I376-475 II382-485 III388-500 IV394-525 V400-550 VI406-585 VII412-625 VIII418-665 IX424-710 X430-755 XI438-800 XII449-850 XIII460-900 XIV471-950 XV483-1 010 XVI495-1 070 XVII507-1 130 XVIII519-1 190 XIX539-1 250 XX561-1 320 Załącznik nr 2 TABELA GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO KIEROWCÓW, POMOCNIKÓW KIEROWCÓW ORAZ ROBOTNIKÓW ZATRUDNIONYCH W WARSZTATACH SZKOLNYCH SZKÓŁ ZAWODOWYCH*) Kategoria zaszeregowaniaStawka godzinowa w złotych 12,11-2,68 22,14-2,72 32,17-2,81 42,20-2,95 52,24-3,09 62,28-3,29 72,32-3,51 82,36-3,73 92,40-3,98 102,44-4,24 112,48-4,50 122,53-4,78 *) Ustalona dla 42-godzinnego tygodniowego wymiaru czasu pracy. Załącznik nr 3 II. Tabela miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego GrupaStawka w złotych 133-79 239-99 345-120 454-142 563-165 672-188 781-211 891-234 9110-259 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 3 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia. (Dz. U. Nr 45, poz. 282) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 105, poz. 486 i z 1997 r. Nr 39, poz. 245) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 2 skreśla się wyrazy "- zastrzeżeniem § 10 pkt 1 -", 2) skreśla się § 10, 3) w § 12 w ust. 1 wyraz "warunkach" zastępuje się wyrazem "ramach", 4) w § 14 w ust. 9 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", 5) w § 15 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 6) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 7) w załączniku nr 5 do rozporządzenia w § 1 w ust. 1 skreśla się pkt 8. § 2. Pracownikowi, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w § 1, otrzymującemu do dnia 30 kwietnia 1998 r. dodatek za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r., z wyjątkiem przepisów § 1 pkt 7 i § 2, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 kwietnia 1998 r. (poz. 282) TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO DLA PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W: I. Centrum Organizacji i Ekonomiki Ochrony Zdrowia w Warszawie oraz w wojewódzkich ośrodkach organizacji, ekonomiki i informatyki w ochronie zdrowia Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I450-520 II455-540 III460-565 IV465-605 V475-650 VI490-695 VII505-740 VIII520-785 IX535-835 X550-900 XI570-985 XII590-1 075 XIII615-1 165 XIV640-1 255 XV665-1 350 XVI700-1 460 XVII760-1 570 XVIII820-1 680 XIX880-1 815 II. Zakładach naprawczych sprzętu medycznego (zakładach techniki medycznej) oraz zakładach (warsztatach) ortopedycznych Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I405-525 II410-535 III415-550 IV420-570 V425-595 VI430-625 VII435-670 VIII445-715 IX455-765 X465-815 XI475-865 XII485-925 XIII505-995 XIV530-1 075 XV555-1 155 XVI580-1 235 XVII610-1 315 XVIII650-1 405 XIX690-1 495 XX750-1 595 III. Jednostkach obsługi inwestycyjnej (zarządach inwestycji), gospodarstwach pomocniczych i Centralnej Pralni w Toruniu Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych I405-500 II410-510 III415-520 IV420-540 V425-560 VI430-595 VII435-630 VIII440-670 IX445-715 X450-760 XI455-805 XII465-850 XIII475-900 XIV490-955 XV505-1 010 XVI530-1 080 XVII555-1 150 XVIII585-1 220 XIX620-1 300 XX665-1 380 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie określenia zasad współdziałania organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej z wojskowymi organami weterynaryjnymi. (Dz. U. Nr 45, poz. 283) Na podstawie art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) zarządza się, co następuje: § 1. Współdziałanie organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej z wojskowymi organami weterynaryjnymi polega na przekazywaniu informacji i udzielaniu pomocy przy wykonywaniu ustawowych zadań, a w szczególności: 1) udzielaniu pomocy w organizacji zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt, 2) udostępnianiu informacji i udzielaniu wyjaśnień pomocnych do rozpoznania chorób zakaźnych zwierząt, 3) ustalaniu sposobu wykorzystania posiadanych sił i środków niezbędnych do likwidacji ognisk chorób zakaźnych zwierząt, 4) przekazywaniu informacji dotyczących: a) podjęcia i zaprzestania dokonywania uboju zwierząt i obróbki poubojowej w rzeźniach na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, b) podjęcia i zaprzestania dokonywania rozbioru mięsa, przetwarzania mięsa i innych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz przechowywania środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, c) udzielonych upoważnień do badania zwierząt rzeźnych i mięsa, d) przypadków przeprowadzenia powtórnego badania i oceny mięsa, e) decyzji wydanych w związku z naruszeniem jakości zdrowotnej środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i stanu sanitarnego ich produkcji, przechowywania i transportu, 5) udzielaniu pomocy w przeprowadzaniu badań laboratoryjnych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i ocenie ich przydatności do spożycia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 45, poz. 284) Na podstawie art. 88 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 94, poz. 575) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 kwietnia 1998 r. (poz. 284) TABELA STAWEK MIESIĘCZNEGO UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO STRAŻAKÓW WEDŁUG GRUP UPOSAŻENIA Grupa uposażeniaMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 04000 003650 011980 021810 031660 041510 051390 061170 071110 081050 091000 10930 11890 12840 13800 14770 15740 16710 17680 18640 19610 20570 21550 22490 23460 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich. (Dz. U. Nr 45, poz. 285) Na podstawie art. 49 § 1 oraz art. 50 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1992 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich (Dz. U. Nr 49, poz. 227 i z 1998 r. Nr 9, poz. 34) w § 9 w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) posiadanie stopnia marynarza, uzyskanego w trybie przewidzianym w § 25 ust. 1 pkt 4, dodatkowa 12-miesięczna praktyka pływania w specjalności pokładowej na stanowisku co najmniej marynarza na wachcie nawigacyjnej pod nadzorem oficera wachtowego na statkach morskich o pojemności brutto powyżej 500 oraz zdanie egzaminu." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym oraz jednostek wyznaczonych do ich pobierania. (Dz. U. Nr 45, poz. 286) Na podstawie art. 27 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 3 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym oraz jednostek wyznaczonych do ich pobierania (Dz. U. Nr 148, poz. 993) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wysokość opłat ustala się, w zależności od rodzaju i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, w sposób następujący: Rodzaj pojazduOpłata w zł dobowa (24-godzinna)siedmiodniowamiesięcznapółroczna (6-miesięczna)roczna (12-miesięczna) Samochody osobowe powyżej 5 osób łącznie z kierowcą52370350600 Autobusy10501507501 250 Samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej: 1) powyżej 3,5* t do 6 t52370350600 2) powyżej 6 t do 12 t18872601 3002 100 3) powyżej 12 t402006003 0005 000 * Z tym że dopuszczalna ładowność wraz z ładownością przyczepy przekracza 1,5 tony." 2) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1. Do pobierania opłat wyznacza się następujące jednostki: 1) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie, 2) graniczne urzędy celne, 3) urzędy celne wewnątrz kraju, 4) stacje benzynowe, z zastrzeżeniem ust. 2, 5) polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Stacje benzynowe mogą pobierać wyłącznie opłaty dobowe i siedmiodniowe. Stacje benzynowe zaopatrują się w karty opłat, w jednostce, o której mowa w ust. 1 pkt 1, po uprzednim dokonaniu na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych wpłaty, która stanowi równowartość opłat za pobrane karty, zmniejszoną o prowizję należną zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych mogą pobierać opłaty po zawarciu porozumień z jednostką, o której mowa w ust. 1 pkt 1.", 3) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Krajowy i zagraniczny przedsiębiorca wykonujący międzynarodowy transport drogowy (zarobkowo lub niezarobkowo na potrzeby własne) uiszcza opłatę stosownie do czasu przejazdu oraz rodzaju i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu.", 4) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Krajowy przedsiębiorca uiszcza opłaty w jednostkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 3-5. 2. Zagraniczny przedsiębiorca uiszcza opłaty w jednostkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2-5." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie wysokości prowizji od pobieranych opłat w międzynarodowym transporcie drogowym oraz sposobu jej pobierania i rozliczania. (Dz. U. Nr 45, poz. 287) Na podstawie art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677) zarządza się, co następuje: § 1. Jednostki upoważnione na mocy odrębnych przepisów do pobierania opłat w międzynarodowym transporcie drogowym otrzymują prowizję od pobranych opłat w następującej wysokości: 1) za koncesję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, zmianę koncesji lub wtórnik koncesji - Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 10% pobranej opłaty, 2) za zezwolenie zagraniczne na jednorazowy przewóz rzeczy: a) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 10 zł, b) polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - 5 zł, 3) za zezwolenie zagraniczne na wielokrotny przewóz rzeczy - Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 6% pobranej opłaty, 4) za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym: a) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 6% pobranej opłaty, b) graniczne urzędy celne i urzędy celne wewnątrz kraju - 4,5% pobranej opłaty, c) stacje benzynowe - 2% pobranej opłaty, d) polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - 2% pobranej opłaty. § 2. Jednostki, o których mowa w § 1, odliczają należną im prowizję od pobranej opłaty, a pozostałą część opłaty przekazują na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, w okresach nie dłuższych niż siedmiodniowe. § 3. Jednostki, o których mowa w § 1 pkt 4 lit. b)-d), obowiązane są przekazywać do Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie, w terminie do dnia dziesiątego każdego miesiąca, odnoszące się do miesiąca poprzedniego dane dotyczące: 1) ilości wydanych zezwoleń zagranicznych i sprzedanych kart opłat, 2) wielkości pobranych opłat i prowizji, 3) przekazanych środków na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości prowizji od pobieranych opłat w międzynarodowym transporcie drogowym oraz sposobu jej pobierania i rozliczania (Dz. U. Nr 148, poz. 994). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 6 marca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 289) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 11a ust. 2 Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r., został złożony dnia 28 maja 1996 r. w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji. Zgodnie z artykułem 11a ust. 3 powyższej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 lipca 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z art. 17 ust. 1 konwencji weszła ona w życie dnia 1 stycznia 1988 r., a jej stronami od tej daty stały się: Austria Europejska Wspólnota Gospodarcza Finlandia Islandia Norwegia Szwajcaria Szwecja. 2. Następujące państwa stały się stronami konwencji w dniu 1 lipca 1996 r.: Polska Republika Czeska Słowacja Węgry. 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 4. Niniejsze oświadczenie rządowe zastępuje oświadczenie rządowe z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej dnia 28 kwietnia 1987 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 71, poz. 346). Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 6 marca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 291) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 15a ust. 2 Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r., został złożony dnia 28 maja 1996 r. w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji. Zgodnie z artykułem 15a ust. 3 powyższej konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 lipca 1996 r. Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje: 1. Zgodnie z art. 22 ust. 1 konwencji weszła ona w życie dnia 1 stycznia 1988 r., a jej stronami od tej daty stały się: Austria Europejska Wspólnota Gospodarcza Finlandia Islandia Norwegia Szwajcaria Szwecja. 2. Następujące państwa stały się stronami konwencji w dniu 1 lipca 1996 r.: Polska Republika Czeska Słowacja Węgry. 3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 4. Niniejsze oświadczenie rządowe zastępuje oświadczenie rządowe z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej dnia 20 maja 1987 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 71, poz. 345). Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 13 marca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów i wzorów dyplomów nadawanych absolwentom Wyższej Szkoły Policji. (Dz. U. Nr 46, poz. 292) Na podstawie art. 27 ust. 3, w związku z art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wyższa Szkoła Policji, zwana dalej "Szkołą", nadaje absolwentom dyplomy stwierdzające ukończenie wyższych studiów zawodowych na kierunku administracja i uzyskanie tytułu oficera dyplomowanego w zakresie: 1) bezpieczeństwa i porządku publicznego, 2) ochrony granicy państwowej i kontroli ruchu granicznego, 3) bezpieczeństwa państwa. 2. Dyplomy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nadaje się absolwentom-policjantom. 3. Dyplomy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nadaje się absolwentom-funkcjonariuszom Straży Granicznej. 4. Dyplomy, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nadaje się absolwentom: 1) żołnierzom jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa. 5. Szkoła nadaje absolwentom wyższych studiów zawodowych dyplomy z wyróżnieniem, zgodnie z kryteriami określonymi w regulaminie studiów. § 2. 1. Wzór dyplomu, o którym mowa w § 1 ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wzór dyplomu, o którym mowa w § 1 ust. 3, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Wzór dyplomu, o którym mowa w § 1 ust. 4, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 4. Wzór dyplomu, o którym mowa w § 1 ust. 5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 marca 1998 r. (poz. 292) Załącznik nr 1 Okładka - format A-6, w kolorze brązowym, nadruk w kolorze złotym okładka strona 1 Ilustracja okładka strona 2 Ilustracja Strona 1 i 2 wewnętrzna - format A-6, wykonanie na papierze białym strona 1 prawa wewnętrzna Ilustracja strona 2 lewa wewnętrzna Ilustracja Załącznik nr 2 Okładka - format A-6, w kolorze brązowym, nadruk w kolorze złotym okładka strona 1 Ilustracja okładka strona 2 Ilustracja Strona 1 i 2 wewnętrzna - format A-6, wykonanie na papierze białym strona 1 lewa wewnętrzna Ilustracja strona 2 prawa wewnętrzna Ilustracja Załącznik nr 3 Okładka - format A-6, w kolorze brązowym, nadruk w kolorze złotym okładka strona 1 Ilustracja okładka strona 2 Ilustracja Strona 1 i 2 wewnętrzna - format A-6, wykonanie na papierze białym strona 1 lewa wewnętrzna Ilustracja strona 2 prawa wewnętrzna Ilustracja Załącznik nr 4 Okładka - format A-6, w kolorze granatowym, nadruk w kolorze złotym okładka strona 1 Ilustracja okładka strona 2 Ilustracja Strona 1 i 2 wewnętrzna - format A-6, wykonanie na papierze białym strona 1 lewa wewnętrzna Ilustracja strona 2 prawa wewnętrzna Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 24/97. z dnia 31 marca 1998 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 293) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Stefan J. Jaworski - przewodniczący, Andrzej Mączyński, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Wojciech Sokolewicz - sprawozdawca, Marian Zdyb, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 31 marca 1998 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków Rady Miejskiej w Poznaniu i Rady Miejskiej w Starogardzie Gdańskim z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu i Prokuratora Generalnego o stwierdzenie niezgodności: 1) art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43) z art. 72 ust. 1 ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729, z 1996 r. Nr 106, poz. 488) oraz z art. 1 i art. 3 przepisów konstytucyjnych pozostawionych w mocy na podstawie art. 77 wymienionej ustawy konstytucyjnej, a obecnie z art. 169 ust. 2, art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, 2) art. 12 ust. 3 wymienionej wyżej ustawy o gospodarce komunalnej z art. 1 i art. 3 powołanych wyżej przepisów konstytucyjnych, a obecnie z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: 1. Art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43) nie jest niezgodny z art. 169 ust. 2, art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43) nie jest niezgodny z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Stefan J. Jaworski Andrzej Mączyński Jadwiga Skórzewska-Łosiak Wojciech Sokolewicz Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Badań Naukowych. (Dz. U. Nr 47, poz. 294) Na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędowi Komitetu Badań Naukowych nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Wydane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia zarządzenia i decyzje, powołujące kolegialne organy opiniodawczo-doradcze Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych, oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych na podstawie statutu stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 marca 1995 r. w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 34, poz. 166). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1998 r. (poz. 294) STATUT URZĘDU KOMITETU BADAŃ NAUKOWYCH § 1. 1. Urząd Komitetu Badań Naukowych, zwany dalej "urzędem Komitetu", jest urzędem administracji rządowej, obsługującym Komitet Badań Naukowych, zwany dalej "Komitetem", oraz Przewodniczącego Komitetu, działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. 2. Urząd Komitetu zapewnia obsługę prac Komitetu, Przewodniczącego Komitetu, komisji Komitetu, zespołów komisji Komitetu, zespołów opiniodawczo-doradczych oraz sekcji specjalistycznych, działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o utworzeniu Komitetu Badań Naukowych (Dz. U. Nr 8, poz. 28, z 1993 r. Nr 52, poz. 240, z 1995 r. Nr 30, poz. 152, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 24, poz. 118, Nr 75, poz. 469, Nr 80, poz. 500, Nr 96, poz. 590 i Nr 121, poz. 770) oraz aktów wykonawczych, a także organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych powoływanych w trybie § 4 ust. 2 statutu. § 2. 1. Przewodniczący Komitetu kieruje Urzędem Komitetu przy pomocy Sekretarza Komitetu, podsekretarzy stanu, Dyrektora Generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 5 ust. 1. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1 z wyłączeniem Dyrektora Generalnego, ustala Przewodniczący Komitetu, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą". 3. Przewodniczący Komitetu może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników urzędu Komitetu do podejmowania, w jego imieniu, decyzji w określonych przez niego sprawach. § 3. Przewodniczący Komitetu może udzielać pełnomocnictw osobom prawnym lub osobom fizycznym do dokonywania określonych czynności cywilno-prawnych lub faktycznych w zakresie właściwości Komitetu. § 4. 1. Organem doradczym i opiniodawczym Przewodniczącego Komitetu jest Kolegium urzędu Komitetu, w skład którego wchodzą: Sekretarz Komitetu, podsekretarze stanu, Dyrektor Generalny oraz członkowie powołani przez Przewodniczącego Komitetu spośród dyrektorów komórek organizacyjnych i innych pracowników urzędu Komitetu zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych. 2. Przewodniczący Komitetu może powoływać komisje, rady i zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, cel powołania, skład osobowy, organizację, zakres i tryb działania, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4 pkt 5 ustawy. § 5. 1. W skład urzędu Komitetu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Przewodniczącego, 2) Departament Prawny, 3) Departament Badań, 4) Departament Studiów i Polityki Naukowej, 5) Departament Ekonomiczny, 6) Departament Współpracy z Zagranicą i Integracji Europejskiej, 7) Departament Systemów Informatycznych, 8) Departament Informacji i Promocji, 9) Biuro Spraw Obronnych, 10) Biuro Administracyjno-Gospodarcze. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy urzędu Komitetu określa regulamin organizacyjny, nadany przez Przewodniczącego Komitetu na wniosek Dyrektora Generalnego. § 6. 1. Przy urzędzie Komitetu działa, jako jednostka wyodrębniona, gospodarstwo pomocnicze - Zakład Obsługi Komitetu Badań Naukowych, zwany dalej "Zakładem". 2. Nadzór nad Zakładem sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań i tryb pracy Zakładu określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego. § 7. Przewodniczący Komitetu sprawuje nadzór nad niżej wymienionymi jednostkami badawczo-rozwojowymi: 1) Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa, 2) Ośrodek Przetwarzania Informacji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie nagród Prezesa Rady Ministrów za rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz działalność naukową i naukowo­techniczną. (Dz. U. Nr 47, poz. 295) Na podstawie art. 36a ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych (Dz. U. Nr 65, poz. 386 i z 1997 r. Nr 43, poz. 272) oraz art. 12 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Nagrody Prezesa Rady Ministrów, zwane dalej "nagrodami", mogą być przyznawane za: 1) wyróżnione rozprawy doktorskie dla osób, którym został nadany stopień naukowy doktora, nie później niż w roku kalendarzowym, w który ukończyły 30 lat życia, 2) wyróżnione rozprawy habilitacyjne dla osób, które zaliczyły kolokwium habilitacyjne, nie później niż w roku kalendarzowym, w który ukończyły 38 lat życia, 3) wybitny dorobek naukowy, 4) wybitne osiągnięcie naukowe, 5) wybitne krajowe osiągnięcia naukowo-techniczne, których wdrożenie przyniosło wymierne efekty ekonomiczne lub efekty społeczne. 2. Nagrody za: 1) rozprawy doktorskie przyznaje się w liczbie 25 - w wysokości 5 tys. zł każda, 2) rozprawy habilitacyjne przyznaje się w liczbie 10 - w wysokości 12 tys. zł każda, 3) wybitny dorobek naukowy przyznaje się w liczbie 5 - w wysokości 25 tys. zł każda, 4) wybitne osiągnięcie naukowe przyznaje się w liczbie 5 - w wysokości 25 tys. zł każda, 5) wybitne krajowe osiągnięcia naukowo-techniczne przyznaje się w liczbie 10 - w wysokości: a) nagroda pierwsza - 25 tys. zł, b) dwie nagrody drugie - po 20 tys. zł, c) dwie nagrody trzecie - po 10 tys. zł, d) pięć nagród - po 5 tys. zł. § 2. Nagrody przyznaje Prezes Rady Ministrów. § 3. 1. Powołuje się Zespół do Spraw Nagród działający przy Prezesie Rady Ministrów, zwany dalej "Zespołem". 2. W skład Zespołu wchodzą osoby wskazane przez: 1) Prezesa Rady Ministrów - 5 osób, 2) Prezydium Polskiej Akademii Nauk - po jednym przedstawicielu poszczególnych wydziałów Polskiej Akademii Nauk, 3) Ministra Edukacji Narodowej - 7 osób, 4) Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych - 7 osób. 3. Kadencja zespołu trwa 3 lata i upływa z końcem roku kalendarzowego. 4. Członek Zespołu może być odwołany przed upływem kadencji przez Prezesa Rady Ministrów. W takim przypadku właściwy organ wskazuje nowego członka na okres do końca tej kadencji. 5. Przewodniczącego Zespołu powołuje i odwołuje, spośród członków Zespołu, Prezes Rady Ministrów. 6. Przewodniczący Zespołu może powoływać podzespoły problemowe oraz zapraszać do udziału w posiedzeniach Zespołu, z głosem doradczym, ekspertów i przedstawicieli organów administracji rządowej właściwych ze względu na przedmiot sprawy, nie wchodzących w skład Zespołu. 7. Tryb pracy Zespołu określa regulamin organizacyjny ustalony przez Zespól. § 4. Do zadań Zespołu należy: 1) ocena wniosków o przyznanie nagród, zakwalifikowanych w trybie § 6 ust. 3, 2) występowanie do właściwych ministrów o zasięgnięcie opinii w sprawach dotyczących możliwości wykorzystania w praktyce rozwiązań zawartych w rozprawach doktorskich i habilitacyjnych oraz we wnioskach o nagrody za osiągnięcia naukowo-techniczne, 3) przedstawianie Prezesowi Rady Ministrów, w terminie do dnia 30 czerwca, propozycji dotyczących przyznania nagród, wraz z uzasadnieniem. § 5. Nagrody są przyznawane corocznie w okazji 11 listopada - Narodowego Święta Niepodległości. § 6. 1. Wnioski o przyznanie nagród mogą składać: 1) za rozprawy doktorskie - jednostki organizacyjne uprawnione do nadawania stopnia naukowego doktora, 2) za rozprawy habilitacyjne - jednostki organizacyjne uprawnione do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, 3) za wybitny dorobek naukowy lub wybitne osiągnięcie naukowe: a) szkoły wyższe i samodzielne placówki typu naukowo­dydaktycznego, b) jednostki badawczo­rozwojowe, c) placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk i komitety naukowe Polskiej Akademii Nauk, d) Komitet Badań Naukowych, e) Polska Akademia Umiejętności, f) towarzystwa naukowe, g) stowarzyszenia naukowo­techniczne, h) członkowie Polskiej Akademii Nauk; w tym przypadku wniosek powinien być złożony przynajmniej przez 2 członków, 4) za wybitne krajowe osiągnięcia naukowo­techniczne: a) szkoły wyższe, b) jednostki badawczo­rozwojowe, c) stowarzyszenia naukowo­techniczne, d) Rada Główna Jednostek Badawczo­Rozwojowych. 2. Wnioski o przyznanie nagród składają do Zespołu, w terminie do 31 stycznia, jednostki i osoby wymienione: 1) w ust. 1 pkt 1-3 - za pośrednictwem odpowiednich komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk, 2) w ust. 1 pkt 4 - za pośrednictwem Komitetu Badań Naukowych. 3. Wnioski, zaopiniowane pod względem formalnym i merytorycznym przez odpowiednie komitety naukowe Polskiej Akademii Nauk albo Komitet Badań Naukowych, są kierowane wraz z opiniami do Zespołu - w terminie do dnia 31 marca. § 7. 1. Wnioski o przyznanie nagród mogą dotyczyć wyłącznie osób posiadających obywatelstwo polskie. 2. Wnioski o przyznanie nagród za rozprawy doktorskie i habilitacyjne, z uwzględnieniem § 1 ust. 1 pkt 1 i 2, powinny dotyczyć osób, którym: 1) stopień naukowy doktora został nadany w roku poprzedzającym złożenie wniosku, 2) stopień naukowy doktora habilitowanego został zatwierdzony w roku poprzedzającym złożenie wniosku. § 8. 1. Wniosek o przyznanie nagrody powinien zawierać: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) dane dotyczące kandydata do nagrody, 3) uzasadnienie. 2. Do wniosku o przyznanie nagrody załącza się: 1) w odniesieniu do nagród za rozprawy doktorskie i habilitacyjne odpowiednio: a) rozprawę doktorską albo habilitacyjną, b) prawomocną uchwałę rady wydziału albo rady naukowej właściwej jednostki organizacyjnej o nadaniu stopnia naukowego doktora albo doktora habilitowanego, c) uchwałę bądź opinię właściwej jednostki o wyróżnieniu rozprawy, d) decyzję Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych o zatwierdzeniu uchwały o nadaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego, 2) w odniesieniu do nagród za wybitny dorobek naukowy, wybitne osiągnięcie naukowe, wybitne krajowe osiągnięcia naukowo-techniczne - niezbędną dokumentację uzasadniającą wystąpienie z wnioskiem. § 9. 1. Za udział w posiedzeniu Zespołu przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) dla przewodniczącego - 75%, 2) dla członków - 50% najniższego wynagrodzenia pracowników, ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie Kodeksu pracy. 2. Osoby nie będące członkami Zespołu, opiniujące wnioski o przyznanie nagród, otrzymują za każdy opiniowany wniosek wynagrodzenie w wysokości 50% najniższego wynagrodzenia pracowników. 3. Osobom zaproszonym do udziału w pracach Zespołu przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla członków Zespołu. 4. Zamiejscowym członkom Zespołu oraz osobom zaproszonym do udziału w pracach Zespołu przysługują ponadto diety oraz ryczałt lub zwrot kosztów podróży i zakwaterowania na zasadach określonych w przepisach dotyczących podróży służbowych na obszarze kraju. § 10. Obsługę Zespołu zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. § 11. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ujmuje w projekcie budżetu państwa, w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, środki na nagrody określone w § 1. § 12. 1. Wnioski o przyznanie nagród wymienionych w § 1 ust. 1 pkt 1-4, zaopiniowane i złożone do dnia 31 marca 1998 r. na podstawie dotychczasowych przepisów, są rozpatrywane na zasadach i w trybie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. 2. Nagrody za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne mogą być przyznawane począwszy od 1999 r. 3. W 1998 r. Zespół działa w składzie określonym w § 3 ust. 2 pkt 1-3. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów w szkołach publicznych dla dorosłych. (Dz. U. Nr 47, poz. 296) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie stosuje się w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych dla dorosłych, stacjonarnych i zaocznych, zwanych dalej "szkołami dla dorosłych". 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kierowniku filii, należy przez to rozumieć również wicedyrektora lub innego nauczyciela zajmującego stanowisko kierownicze, któremu powierzono bezpośrednie kierowanie filią. § 2. Klasyfikowanie i promowanie słuchaczy przeprowadza się w ostatnim tygodniu nauki każdego semestru. W semestrach programowo najwyższych klasyfikowanie i promowanie słuchaczy może być przeprowadzane w ostatnich dwóch tygodniach nauki. Rozdział 2 Ocenianie słuchaczy w szkołach dla dorosłych § 3. 1. Ocenianie z poszczególnych obowiązkowych przedmiotów nauczania dokonywane jest na podstawie systematycznego sprawdzania i analizowania przez nauczycieli tych przedmiotów osiąganych przez słuchacza wiadomości i umiejętności określonych w programach nauczania. 2. Każdy semestr kończy się wystawieniem przez nauczycieli ocen semestralnych lub końcowych z przedmiotów obowiązkowych objętych planem nauczania. 3. Liczba semestralnych prac kontrolnych przypadających na jednego słuchacza nie może przekroczyć liczby przedmiotów określonych w planie nauczania szkoły dla odpowiedniego semestru. 4. Oceny z przedmiotów, które nie występują w planie nauczania w następnych semestrach, oraz wszystkie oceny w semestrach programowo najwyższych są ocenami końcowymi z tych przedmiotów. 5. Oceny semestralne i końcowe są ocenami klasyfikacyjnymi i stanowią podstawę do promowania słuchacza na semestr programowo wyższy lub ukończenia przez niego szkoły. § 4. 1. Oceny wyraża się w stopniach szkolnych, zwanych dalej "stopniami", według następującej skali: StopnieSkrót literowyOznaczenie cyfrowe celującycel.6 bardzo dobrybdb.5 dobrydb.4 dostatecznydst.3 miernymrn.2 niedostatecznyndst.1 2. Ustala się następujące ogólne kryteria stopni: 1) stopień celujący otrzymuje słuchacz, który: a) posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danym semestrze, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia oraz b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych z programu nauczania danego semestru, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania danego semestru, 2) stopień bardzo dobry otrzymuje słuchacz, który: a) opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania przedmiotu w danym semestrze oraz b) sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne objęte programem nauczania, potrafi zastosować posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach, 3) stopień dobry otrzymuje słuchacz, który: a) nie opanował w pełni wiadomości określonych programem nauczania w danym semestrze, ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w podstawach programowych, oraz b) poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne, 4) stopień dostateczny otrzymuje słuchacz, który: a) opanował wiadomości i umiejętności na poziomie nie przekraczającym wymagań zawartych w podstawach programowych oraz b) rozwiązuje (wykonuje) typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności, 5) stopień mierny otrzymuje słuchacz, który: a) ma braki w opanowaniu podstaw programowych, ale braki nie przekraczają możliwości uzyskania przez słuchacza podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki, oraz b) rozwiązuje (wykonuje) zadania teoretyczne i praktyczne typowe o niewielkim stopniu trudności, 6) stopień niedostateczny otrzymuje słuchacz, który: a) nie opanował wiadomości i umiejętności określonych w podstawach programowych przedmiotu nauczania w danym semestrze, a braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiają dalsze zdobywanie wiedzy z tego przedmiotu, oraz b) nie jest w stanie rozwiązać (wykonać) zadań o niewielkim (elementarnym) stopniu trudności. § 5. 1. Ocenę wiedzy i umiejętności słuchacza w zakresie danego przedmiotu nauczania ustala nauczyciel tego przedmiotu w sposób zgodny z kryteriami określonymi w § 4 ust. 2. 2. Wszystkie oceny słuchacza są ocenami jawnymi. 3. Ocena ustalona przez nauczyciela zgodnie z postanowieniami rozporządzenia nie może być uchylona ani zmieniona decyzją administracyjną. 4. Nauczyciel powinien zindywidualizować wymagania programowe i zasady oceniania z przedmiotów ogólnokształcących wobec słuchacza, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom (dysleksję, dysortografię i dysgrafię), na podstawie pisemnej opinii, wydanej przez poradnię psychologiczno­pedagogiczną lub inną poradnię specjalistyczną na zasadach określonych przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 czerwca 1993 r. w sprawie organizacji i zasad działania publicznych poradni psychologiczno­pedagogicznych oraz innych poradni specjalistycznych (Dz. U. Nr 67, poz. 322), z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W szkołach funkcjonujących w zakładach karnych i aresztach śledczych opinię, o której mowa w ust. 4, wydaje psycholog zatrudniony w zakładzie karnym lub areszcie śledczym. § 6. W szkole zawodowej, która organizuje praktyczną naukę zawodu według zasad określonych odrębnymi przepisami, na podstawie umowy między szkołą a zakładem pracy lub centrum kształcenia ustawicznego, centrum kształcenia praktycznego bądź inną szkołą - ocenę semestralną lub końcową z zajęć praktycznych i praktyk zawodowych ustala: 1) w przypadku organizowania praktycznej nauki zawodu w zakładzie pracy - opiekun (kierownik) praktyk w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe, 2) w pozostałych przypadkach: a) nauczyciel prowadzący zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe albo b) kierownik szkolenia praktycznego, albo c) osoba wskazana przez dyrektora szkoły, w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe. § 7. 1. Oceny wyrażone w stopniach dzielą się na: 1) cząstkowe, określające poziom wiadomości lub umiejętności słuchacza ze zrealizowanej części programu nauczania, 2) semestralne i końcowe, określające ogólny poziom wiadomości i umiejętności słuchacza, przewidzianych w programie nauczania na dany semestr (rok szkolny). 2. Dopuszcza się stosowanie skrótów przy wpisywaniu ocen semestralnych do arkusza ocen słuchacza. Oceny końcowe oraz oceny w dokumentach wydawanych przez szkołę należy wpisywać w pełnym brzmieniu. § 8. Słuchaczom nie ustala się ocen z zachowania. Rozdział 3 Egzaminy semestralne i końcowe w szkołach zaocznych § 9. 1. Podstawą oceniania i klasyfikowania słuchaczy w szkołach zaocznych są egzaminy semestralne i końcowe. 2. Egzaminy semestralne przeprowadza się z obowiązkowych przedmiotów objętych planem nauczania danego semestru, których nauka jest kontynuowana w semestrach następnych. 3. Egzaminy końcowe przeprowadza się w semestrach, w których kończy się nauczanie poszczególnych obowiązkowych przedmiotów, i ze wszystkich obowiązkowych przedmiotów nauczania w semestrze programowo najwyższym. § 10. 1. Do egzaminu semestralnego lub końcowego dopuszcza się słuchacza, który uczęszczał na obowiązkowe konsultacje oraz wykonał i uzyskał oceny co najmniej mierne z przewidzianych planem nauczania ćwiczeń i prac kontrolnych. W przypadku gdy słuchacz otrzymał ocenę niedostateczną z pracy kontrolnej, obowiązany jest wykonać, w terminie określonym przez nauczyciela, drugą pracę kontrolną. 2. Do egzaminu semestralnego lub końcowego z obowiązkowych przedmiotów nauczanych w określonym semestrze może być również dopuszczony słuchacz, który nie mógł uczęszczać z uzasadnionych przyczyn na obowiązkowe konsultacje, pod warunkiem że wykonał i uzyskał oceny co najmniej mierne z obowiązujących go ćwiczeń i prac kontrolnych. § 11. 1. Słuchacz, który z uzasadnionych przyczyn nie mógł przystąpić do egzaminów semestralnych w danej sesji egzaminacyjnej, składa te egzaminy w terminie dodatkowym, wyznaczonym przez dyrektora szkoły (kierownika filii). 2. Terminy dodatkowe, o których mowa w ust. 1, powinny być wyznaczone po zakończeniu semestru jesiennego najpóźniej do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego odpowiednio do 15 września. § 12. 1. Słuchacza obowiązują w każdym semestrze egzaminy semestralne lub końcowe pisemne z języka polskiego, języka obcego i matematyki oraz egzaminy ustne ze wszystkich obowiązkowych przedmiotów przewidzianych w planie nauczania. 2. Egzamin semestralny lub końcowy z zajęć praktycznych ma formę zadania praktycznego. § 13. 1. W szkołach zawodowych, oprócz egzaminów wymienionych w § 11, słuchacza obowiązują semestralne lub końcowe egzaminy pisemne z jednego przedmiotu zawodowego w I i II semestrze, a w semestrach programowo wyższych - z dwóch przedmiotów zawodowych. W szkołach zawodowych o 4­ i 5­letnim okresie nauczania słuchacza obowiązują egzaminy w semestrach I-IV z jednego przedmiotu zawodowego, a w semestrach programowo wyższych - z dwóch przedmiotów zawodowych. 2. W szkołach policealnych oraz pomaturalnych słuchacza obowiązują w każdym semestrze egzaminy semestralne lub końcowe pisemne z dwóch przedmiotów zawodowych podstawowych dla danej specjalności (zawodu), zgodnie z planem nauczania. 3. Wyboru przedmiotów zawodowych, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje rada pedagogiczna na wniosek komisji przedmiotów zawodowych. Decyzję w tej sprawie należy podać do wiadomości słuchaczy na konsultacji instruktażowej rozpoczynającej semestr. § 14. 1. Słuchacz może być zwolniony przez nauczyciela - egzaminatora z ustnego egzaminu semestralnego, jeżeli w ciągu semestru był aktywny na obowiązkowych zajęciach, otrzymał ocenę co najmniej bardzo dobrą z egzaminu semestralnego pisemnego i uzyskał z ćwiczeń i prac kontrolnych, odnotowanych w dzienniku zajęć, oceny w większości dobre i bardzo dobre. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze złożeniem egzaminu semestralnego z wynikiem co najmniej bardzo dobrym i uzyskaniem co najmniej bardzo dobrej oceny semestralnej z danego przedmiotu. § 15. 1. Egzaminy semestralne lub końcowe pisemne i ustne przeprowadzają nauczyciele określonych przedmiotów, uczący w danym oddziale (klasie). W uzasadnionym przypadku dyrektor szkoły (kierownik filii) może wyznaczyć na egzaminatora innego nauczyciela danego przedmiotu. 2. Tematy egzaminu semestralnego lub końcowego pisemnego i ustnego z materiału nauczania obowiązującego w danym semestrze (semestrach) opracowuje nauczyciel uczący danego przedmiotu i przedkłada je dyrektorowi szkoły do zatwierdzenia najpóźniej na 7 dni przed egzaminem. § 16. Egzaminy semestralne i końcowe powinny odbywać się w terminach ustalonych według następujących zasad: 1) termin egzaminów semestralnych i końcowych powinien być podany do wiadomości słuchacza przez dyrektora szkoły (kierownika filii) co najmniej na dwa tygodnie przed egzaminem, 2) terminy egzaminów semestralnych i końcowych planuje rada pedagogiczna tak, aby mogły one odbywać się w ciągu ostatnich 3-4 tygodni każdego semestru, 3) na każdy z pisemnych egzaminów semestralnych przeznacza się dwie godziny lekcyjne (po 45 minut), a na każdy egzamin pisemny końcowy - trzy godziny lekcyjne (po 45 minut), 4) w ciągu jednego dnia słuchacz może zdawać egzaminy pisemne lub ustne najwyżej z dwóch przedmiotów. § 17. 1. Wszystkie egzaminacyjne prace pisemne wykonuje słuchacz na arkuszach papieru opatrzonych podłużną pieczęcią szkoły. 2. Na egzaminie semestralnym lub końcowym pisemnym słuchacz może korzystać z tablic matematycznych, kalkulatorów i słowników języków obcych oraz innych pomocy ustalonych przez radę pedagogiczną. 3. Słuchacz, który zakończył pracę, oddaje ją egzaminatorowi i opuszcza salę. 4. Ocenione i zatwierdzone egzaminacyjne prace pisemne końcowe z dwóch semestrów programowo najwyższych przechowuje się w szkole przez dwa lata. § 18. 1. Egzamin ustny składa się z trzech pytań problemowych lub zadań do rozwiązania zawartych na kartce egzaminacyjnej, którą słuchacz otrzymuje w drodze losowania. 2. Zamiana wylosowanej kartki jest niedozwolona. Słuchaczowi przysługuje 15 minut na przygotowanie się do odpowiedzi. 3. Liczba kartek egzaminacyjnych powinna być większa niż liczba zdających. 4. Treść pytań egzaminacyjnych na egzaminie semestralnym ustnym powinna obejmować materiał nauczania przedmiotu przewidziany w semestrze. Pytania na egzaminie końcowym powinny obejmować podstawowe zagadnienia programowe z zakresu całego programu nauczania tego przedmiotu. 5. Egzaminator wpisuje oceny egzaminacyjne do arkusza ocen, indeksu słuchacza i dziennika lekcyjnego. § 19. Kontrolę nad prawidłowością przeprowadzania egzaminów semestralnych lub końcowych pisemnych i ustnych sprawuje dyrektor szkoły. Rozdział 4 Semestralne klasyfikowanie słuchaczy w szkołach dla dorosłych § 20. 1. Semestralne klasyfikowanie słuchaczy obejmuje: 1) ustalenie listy słuchaczy klasyfikowanych i nie klasyfikowanych w danym semestrze ze wszystkich lub niektórych obowiązkowych przedmiotów nauczania, 2) wyznaczenie i przeprowadzenie egzaminów klasyfikacyjnych dla słuchaczy nie klasyfikowanych lub egzaminów poprawkowych dla słuchaczy, którzy otrzymali oceny niedostateczne, 3) rozpatrzenie wniosków o dopuszczenie do egzaminów sprawdzających słuchaczy, którzy wnieśli uwagi do ocen ustalonych przez nauczycieli, 4) zatwierdzenie wyników klasyfikacji słuchaczy. § 21. 1. Słuchacz jest klasyfikowany, jeżeli został oceniony ze wszystkich obowiązkowych przedmiotów nauczania. 2. Słuchacz może być nie klasyfikowany z jednego, kilku lub wszystkich obowiązkowych przedmiotów nauczania, jeżeli z powodu trwającej co najmniej dwa miesiące usprawiedliwionej nieobecności w szkole brak jest podstaw do ustalenia jego ocen semestralnych lub końcowych z jednego, kilku lub wszystkich przedmiotów. § 22. 1. Na wniosek słuchacza nie klasyfikowanego z przyczyn usprawiedliwionych nauczyciel przedmiotu wyznacza i przeprowadza egzamin klasyfikacyjny z odpowiedniego zakresu programu nauczania i na jego podstawie ustala ocenę semestralną lub końcową. 2. Termin egzaminu klasyfikacyjnego z materiału programowego zrealizowanego w danym semestrze powinien być ustalony w porozumieniu ze słuchaczem. Nie może on jednak przypadać po czasie rozpoczęcia klasyfikacji w kolejnym (następnym) semestrze. 3. Słuchaczom szkół zawodowych, którym z przyczyn usprawiedliwionych nie można było wystawić ocen semestralnych lub końcowych z zajęć praktycznych lub praktyk zawodowych będących podstawą klasyfikacji, szkoła, w miarę możliwości, może organizować zajęcia lub praktyki umożliwiające uzupełnienie programu nauczania. § 23. 1. Słuchacz ma prawo do egzaminu sprawdzającego, jeżeli ustalona przez nauczyciela ocena semestralna lub końcowa jest jego zdaniem zaniżona. 2. Prawo do egzaminu sprawdzającego nie przysługuje słuchaczowi, który otrzymał więcej niż jedną ocenę niedostateczną semestralną lub końcową z obowiązkowych przedmiotów nauczania. 3. Egzamin sprawdzający przeprowadza się na pisemną prośbę słuchacza, zgłoszoną do dyrektora szkoły (kierownika filii) nie później niż na tydzień przed zakończeniem zajęć w danym semestrze. 4. Egzaminy sprawdzające przeprowadzają powołane przez dyrektora szkoły trzyosobowe komisje w składzie: 1) dyrektor szkoły albo inny nauczyciel zajmujący w szkole stanowisko kierownicze - jako przewodniczący komisji, 2) nauczyciel uczący słuchacza danego przedmiotu - jako egzaminator, 3) nauczyciel tego samego lub pokrewnego przedmiotu - jako członek komisji. 5. Nauczyciel przedmiotu, z którego przeprowadza się egzamin sprawdzający, może być zwolniony z udziału w pracy komisji egzaminacyjnej na własną prośbę lub wniosek dyrektora. Na egzaminatora powołuje się wówczas innego nauczyciela tego przedmiotu z tej lub innej szkoły. 6. Egzamin sprawdzający z zajęć praktycznych w szkołach zawodowych ma formę zadania praktycznego. 7. Komisja, o której mowa w ust. 4, może na podstawie przeprowadzonego egzaminu sprawdzającego: a) podwyższyć stopień - w przypadku pozytywnego wyniku egzaminu, b) pozostawić stopień ustalony przez nauczyciela - w przypadku negatywnego wyniku egzaminu. § 24. Z przeprowadzonych egzaminów klasyfikacyjnych i sprawdzających sporządza się protokół, który stanowi załącznik do arkusza ocen słuchacza. Protokół zawiera odpowiednio: skład komisji lub imię i nazwisko nauczyciela przeprowadzającego egzamin klasyfikacyjny, zadania egzaminacyjne, termin i wynik egzaminu oraz ustalony dla słuchacza stopień z przeprowadzonego egzaminu. § 25. 1. W przypadkach wskazujących na możliwość poprawienia w terminie dodatkowym semestralnej lub końcowej oceny niedostatecznej z jednego przedmiotu rada pedagogiczna w postępowaniu klasyfikacyjnym wyznacza słuchaczowi egzamin poprawkowy z tego przedmiotu. 2. Egzaminy poprawkowe mogą być przeprowadzane w każdym semestrze. 3. Egzamin poprawkowy przeprowadza nauczyciel danego przedmiotu po zakończeniu semestru jesiennego w terminie do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego w terminie do 15 września. 4. Słuchacz składa egzamin poprawkowy pisemny i ustny z języka polskiego, języka obcego i matematyki, a w szkołach zaocznych - również z tych przedmiotów, z których obowiązują pisemne i ustne egzaminy semestralne lub końcowe. Z pozostałych przedmiotów obowiązuje egzamin ustny. 5. Egzamin poprawkowy nie dotyczy przedmiotów, z których słuchaczowi wyznaczono w myśl § 11 dodatkowy termin egzaminacyjny, oraz przedmiotów, z których przystępuje on do egzaminu klasyfikacyjnego. 6. Słuchaczom, którzy przystąpili do egzaminu poprawkowego, w odniesieniu do przedmiotów objętych tym egzaminem nie przysługują uprawnienia wynikające z postanowień § 23 ust. 1. § 26. 1. Nauczyciele poszczególnych przedmiotów, co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym terminem rozpoczęcia klasyfikacji semestralnej, informują słuchaczy o proponowanych przez siebie ocenach semestralnych lub końcowych. 2. Opiekun klasy, po zatwierdzeniu przez radę pedagogiczną semestralnej klasyfikacji, informuje o niej słuchaczy. 3. Na wniosek zakładów pracy zatrudniających słuchaczy szkoły udzielają informacji o ich postępach w nauce oraz frekwencji. Informacji udziela się osobie upoważnionej przez zakład pracy. Rozdział 5 Promowanie w szkołach dla dorosłych § 27. 1. Po dokonaniu klasyfikacji semestralnej rada pedagogiczna na podstawie ustalonych ocen decyduje o: 1) promowaniu słuchacza na semestr programowo wyższy, 2) ukończeniu semestru programowo najwyższego, 3) ukończeniu szkoły przez słuchacza. 2. Promocję na semestr programowo wyższy otrzymuje słuchacz, który uzyskał ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych w danym semestrze oceny semestralne lub końcowe co najmniej mierne. 3. Słuchacz ukończył szkołę, jeżeli w semestrze programowo najwyższym uzyskał ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych oraz prac i zaliczeń oceny co najmniej mierne, a także spełnił inne warunki określone w odrębnych przepisach. 4. Wymagania i warunki, o których mowa w ust. 3, w szkołach zawodowych dotyczą: 1) złożenia z wynikiem co najmniej miernym egzaminu z nauki zawodu lub przygotowania zawodowego, 2) spełnienia określonych warunków ustalonych przy przyjęciu do szkoły. 5. Po zakończeniu semestru jesiennego najpóźniej do połowy marca lub po zakończeniu semestru wiosennego odpowiednio do końca września rada pedagogiczna podejmuje decyzję o promowaniu lub o ukończeniu szkoły przez słuchacza, który miał wyznaczone dodatkowe terminy egzaminów semestralnych lub końcowych. Przepis ma zastosowanie także do słuchaczy, którzy nie mogli być wcześniej promowani z powodu wyznaczonych egzaminów klasyfikacyjnych, sprawdzających lub poprawkowych. § 28. 1. Słuchacz, który otrzymał co najmniej jedną ocenę semestralną lub końcową niedostateczną, z zastrzeżeniem ust. 2, powtarza semestr. 2. W semestrach nieparzystych, gdy ocena niedostateczna, o której mowa w ust. 1, dotyczy jednego przedmiotu, a jego nauka jest kontynuowana w semestrze programowo wyższym, słuchacz może decyzją rady pedagogicznej uzyskać promocję warunkową, z obowiązkiem uzupełnienia braków w podstawowych wiadomościach i umiejętnościach w ciągu najbliższego semestru parzystego i złożenia: 1) w szkole zaocznej egzaminu semestralnego lub egzaminu z zakresu obydwu semestrów, jeżeli nie musi on być jednocześnie egzaminem końcowym, 2) w szkole stacjonarnej odrębnie wyznaczonego egzaminu z tego przedmiotu. Niezaliczenie zaległego semestru może stanowić podstawę do ustalenia oceny niedostatecznej w semestrze parzystym. 3. Słuchaczowi powtarzającemu semestr przed upływem 3 lat od daty przerwania nauki zalicza się przedmioty nauczania, z których uzyskał poprzednio ocenę semestralną co najmniej dostateczną, a końcową co najmniej mierną, i zwalnia się go z obowiązku uczęszczania na zajęcia z tych przedmiotów. § 29. 1. Słuchaczowi, który w okresie 3 lat przed podjęciem nauki w szkole zdał egzamin eksternistyczny z programu nauczania przedmiotu występującego w planie nauczania szkoły, zalicza się ten przedmiot i zwalnia się go z obowiązku uczęszczania na zajęcia z tego przedmiotu. 2. Zwolnienie może dotyczyć semestru, roku szkolnego, kilku lat nauki lub całego cyklu kształcenia, odpowiednio do zakresu programu nauczania przedmiotu zdanego na egzaminie eksternistycznym. 3. W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, w dokumentacji przebiegu nauczania wpisuje się "zwolniony z obowiązku uczęszczania na zajęcia", ze wskazaniem podstawy prawnej zwolnienia. 4. Zwolnienie jest równoznaczne z otrzymaniem przez słuchacza oceny semestralnej lub końcowej z danego przedmiotu zgodnej z oceną uzyskaną w wyniku egzaminu eksternistycznego. § 30. Zasady i tryb przeprowadzania egzaminu dojrzałości regulują odrębne przepisy. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 31. Zasady prowadzenia dokumentacji przebiegu nauczania określają odrębne przepisy. § 32. 1. Dyrektor szkoły: 1) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości, jeżeli przedłoży on: a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie (specjalności), w którym się kształci, b) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające przepracowanie w zawodzie (specjalności), w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu (specjalności) przewidzianego dla danego zawodu (specjalności), 2) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości lub w części, jeżeli przedłoży on: a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie (specjalności) pokrewnym do zawodu (specjalności), w którym się kształci, b) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające przepracowanie w zawodzie (specjalności) pokrewnym do tego, w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu (specjalności) przewidzianego dla zawodu (specjalności) pokrewnego, c) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające zatrudnienie w zawodzie (specjalności), w którym się kształci, lub w zawodzie (specjalności) pokrewnym. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) i c), powinno być przedłożone dyrektorowi szkoły w każdym semestrze, w którym słuchacza obowiązuje odbycie praktycznej nauki zawodu. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może nastąpić po stwierdzeniu przez dyrektora szkoły w porozumieniu z komisją rekrutacyjno­kwalifikacyjną na podstawie przedłożonych dokumentów, że zawód (specjalność) pokrewny odpowiada w zakresie kwalifikacji zawodowych zawodowi (specjalności), w którym słuchacz się kształci. 4. Słuchacz, który na podstawie przedłożonych dokumentów został zwolniony w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu, przystępuje do złożenia egzaminu uzupełniającego na zasadach określonych dla egzaminów klasyfikacyjnych. Zakres egzaminu uzupełniającego określa dyrektor szkoły w porozumieniu z komisją rekrutacyjno­kwalifikacyjną. 5. Słuchaczowi zwolnionemu w całości z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu wpisuje się w odpowiedniej rubryce arkusza ocen oraz na świadectwie ukończenia szkoły po wyrazach "złożył ... egzamin z nauki zawodu (lub przygotowania zawodowego) z wynikiem pozytywnym..." podstawę zwolnienia. 6. Słuchaczowi zwolnionemu w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu wpisuje się w odpowiedniej rubryce arkusza ocen "zwolniony z części praktycznej nauki zawodu" oraz podstawę zwolnienia. § 33. Sprawy sporne między szkołą a słuchaczami, dotyczące oceniania, klasyfikowania i promowania, rozpatruje organ sprawujący nadzór pedagogiczny nad szkołą. § 34. Traci moc zarządzenie nr 7 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 marca 1993 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania słuchaczy w szkołach publicznych dla dorosłych (Dz. Urz. MEN Nr 4, poz. 13). § 35. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie regulaminu Krajowej Rady Bibliotecznej. (Dz. U. Nr 47, poz. 297) Na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539) zarządza się, co następuje: § 1. Krajowej Radzie Bibliotecznej nadaje się regulamin stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Minister Kultury i Sztuki zapewnia obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne dla funkcjonowania Krajowej Rady Bibliotecznej. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk­Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 19 marca 1998 r. (poz. 297) REGULAMIN KRAJOWEJ RADY BIBLIOTECZNEJ § 1. 1. Pracami Krajowej Rady Bibliotecznej, zwanej dalej "Radą", kieruje jej Przewodniczący. 2. Przewodniczącego Rady wybierają członkowie Rady ze swojego grona, bezwzględną większością głosów, w głosowaniu tajnym. § 2. 1. Posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący w miarę potrzeby. 2. Przewodniczący Rady jest zobowiązany zwołać posiedzenie: 1) co najmniej raz w roku dla rozpatrzenia sprawozdania z działalności Rady za ubiegły rok i omówienia spraw związanych z zakresem działania Rady, 2) na wniosek co najmniej sześciu członków Rady. § 3. Pierwsze posiedzenie Rady nowej kadencji zwołuje Minister Kultury i Sztuki. § 4. 1. Przewodniczący Rady może zapraszać na posiedzenia przedstawicieli zainteresowanych organów, organizacji i instytucji oraz inne osoby zajmujące się omawianą problematyką. 2. Osobom wymienionym w ust. 1 nie przysługuje prawo do głosowania. § 5. W razie potrzeby Rada może powołać rzeczoznawców lub zespoły do opracowania określonych zagadnień. § 6. Rada wydaje opinie w formie uchwał i zaleceń, podejmowanych większością głosów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. (Dz. U. Nr 47, poz. 298) Na podstawie art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 6 stycznia 1995 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. Nr 13, poz. 61) w § 1 w pkt 115 skreśla się wyrazy "- z wyjątkiem występującego w województwach: krośnieńskim, przemyskim i suwalskim". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 6 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia listy odpadów, których przywożenie z zagranicy nie wymaga zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. (Dz. U. Nr 47, poz. 299) Na podstawie art. 43 ust. 9 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się listę odpadów, których przywożenie z zagranicy nie wymaga zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 6 kwietnia 1998 r. (poz. 299) LISTA ODPADÓW, KTÓRYCH PRZYWOŻENIE Z ZAGRANICY NIE WYMAGA ZEZWOLENIA GŁÓWNEGO INSPEKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA Lp.Kod PCNOdpady 123 15003Odpady jedwabiu (łącznie z kokonami nie nadającymi się do motania, odpadami przędzy, lecz z wyłączeniem szarpanki rozwłóknionej)1) 25103Odpady z wełny lub cienkiej albo grubej sierści zwierzęcej, łącznie z odpadami przędzy, z wyłączeniem odpadów rozwłóknionych1) 3ex 3801 10 00 0Wybrakowane lub uszkodzone wyroby z grafitu sztucznego (elektrografitu) 4ex 7112Złom metali szlachetnych lub metali platerowanych metalami szlachetnymi 5ex 7204 21Złom wsadowy stali nierdzewnej2) 6ex 7204 29 00 0Złom wsadowy pozostałych rodzajów stali stopowej2) 7ex 7204 30 00 0Złom wsadowy stali ocynowanej (ECSC)2) 87204 41Wióry z toczenia, wiórkowania, dłutowania, frezowania, piłowania, pilnikowania, okrawania i tłoczenia stali, w wiązkach lub nie 97204 49 10 0Pozostałe rodzaje złomu stalowego w kawałkach (rozdrobnione) (ECSC) 10ex 7404 00 10 0Złom miedzi rafinowanej o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 11ex 7404 00 91 0Złom mosiądzu o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 12ex 7404 00 99 0Złom brązu o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 13ex 7503 00 10 0Złom niklu niestopowego o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 14ex 7503 00 90 0Złom stopów niklu o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 15ex 7602 00 11 0Wióry, skrawki, ścinki, opiłki aluminiowe po różnych rodzajach obróbki mechanicznej, cięciu i piłowaniu; odpady blachy aluminiowej 16ex 7602 00 19 0Pozostałe odpady produkcyjne z aluminium o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% (z wyłączeniem produktów korozji) 17ex 7602 00 90 0Wybrakowane lub zużyte przedmioty wykonane z aluminium lub jego stopów, zawierające nie więcej niż 3% zanieczyszczeń (z wyłączeniem produktów korozji) 18ex 7802 00 00 0Złom ołowiu o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3%, z wyłączeniem złomu stopów ołowiu z antymonem lub arsenem 19ex 7902 00 00 0Złom cynku o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 20ex 8002 00 00 0Złom cyny o zawartości zanieczyszczeń niemetalicznych nie większej niż 3% 21ex 8101 91 90 0Złom wolframu 22ex 8102 91 90 0Złom molibdenu 23ex 8103 10 90 0Złom tantalu 24ex 8104 20 00 0Złom magnezu, z wyłączeniem odpadów z toczenia i piłowania 25ex 8105 10 90 0Złom kobaltu 26ex 8108 10 90 0Złom tytanu 27ex 8111 00 19 0Złom manganu 28ex 8112 20 39 0Złom chromu 29ex 8112 30 40 0Złom germanu 1) W rozumieniu Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). 2) W rozumieniu Polskiej Normy PN-85/H-15000. Uwaga: Złom obejmuje wyroby i ich części, które utraciły wartość użytkową, oraz odpady produkcyjne powstające w różnych procesach obróbki plastycznej lub mechanicznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. (Dz. U. Nr 49, poz. 306) Na podstawie art. 71 ust. 2, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 oraz w związku z art. 43 ust. 1-3, art. 44 i 46 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943), a także w związku z art. 71 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753), art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753 i Nr 124, poz. 782), art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej (Dz. U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195), art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469), art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369 i Nr 121, poz. 770) oraz art. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do: 1) pracowników zatrudnionych w: a) urzędach naczelnych i centralnych organów administracji rządowej oraz w urzędach terenowych organów administracji rządowej, b) urzędach podległych Prezesowi Rady Ministrów, c) urzędach podległych naczelnym i centralnym organom administracji rządowej, 2) pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 3) pracowników administracyjnych, pomocniczych, technicznych i obsługi sądów powszechnych, powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, 4) pracowników sądów wojskowych i wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury, 5) pracowników Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej, 6) pracowników Kancelarii Polskiej Akademii Nauk, 7) pracowników Państwowego Nadzoru Farmaceutycznego, zwanych dalej "pracownikami". 2. Rozporządzenia nie stosuje się do: 1) pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 71 ust. 2 i art. 21 ust. 3a ustawy o pracownikach urzędów państwowych, 2) kuratorów zawodowych - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 1231 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, oraz do referendarzy sądowych - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości wydanym na podstawie art. 124 § 2a tej ustawy, 3) pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych. § 2. Ustala się: 1) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabele stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu zasadniczym", rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, ustalone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Kierownik urzędu może w uzasadnionych wypadkach skrócić pracownikowi okres pracy zawodowej wymagany na danym stanowisku. § 5. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach związanych z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny. Dodatek ten przysługuje również pracownikom zatrudnionym na stanowiskach nie związanych z kierowaniem zespołem, dla których w załączniku nr 3 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalną stawkę tego dodatku przewidzianą dla danego stanowiska, z zastrzeżeniem ust. 2, obniża się o jedną stawkę. 2. Obniżenie maksymalnej stawki dodatku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy radców prawnych. § 6. 1. Z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań o wysokim stopniu złożoności lub odpowiedzialności kierownik urzędu może przyznać pracownikowi na czas określony dodatek specjalny, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Dodatek specjalny może być przyznawany również ze względu na charakter pracy i zakres wykonywanych zadań; dodatek przyznaje się na czas określony, a w indywidualnych wypadkach - także na czas nie określony. 3. Dodatek specjalny jest wypłacany w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia, w kwocie nie przekraczającej 40% łącznie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi. 5. Dodatek specjalny może być podwyższany w szczególnie uzasadnionych wypadkach. § 7. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia: 1) przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 5%, 2) przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 10%, 3) przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości - w wysokości do 15% miesięcznego najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Wykaz prac, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Prace określone w załączniku nr 4 w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2, 4 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach, stwierdzone przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych. 4. Dodatek przysługuje pracownikom wykonującym prace, o których mowa w załączniku nr 4 w ust. 1, 2 i 3 pkt 1, 3-8, co najmniej przez 80 godzin w miesiącu, natomiast pracownikom wykonującym prace wymienione w tym załączniku w ust. 3 pkt 2 - przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia. 5. W razie zbiegu uprawnień do dodatków o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia, pracownikowi przysługuje jeden dodatek według najwyższego stopnia. § 8. 1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę w urzędach państwowych i w jednostkach wymienionych w § 1 ust. 1, zwanego dalej "dodatkiem za wysługę lat", wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 2. W wypadku gdy praca w urzędzie państwowym lub w jednostce, o której mowa w § 1 ust. 1, stanowi dodatkowe zatrudnienie, do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego. 3. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego. 4. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia: 1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca, 2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca. § 9. 1. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 2. W razie równoczesnego pozostawania w więcej niż jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się jeden z tych okresów. 3. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do tej nagrody bądź w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających nagrody jubileuszowe. 4. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji. 5. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić, z zastrzeżeniem ust. 6, niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody. 6. Pracownikowi skierowanemu do pracy w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym i urzędzie konsularnym, zwanym dalej "placówką", któremu okres uprawniający do nagrody jubileuszowej upłynął w czasie pracy w placówce, wypłata nagrody jubileuszowej następuje po powrocie z placówki w dniu: 1) podjęcia pracy w urzędzie lub jednostce, o których mowa w § 1 ust. 1, lub 2) rozwiązania stosunku pracy bezpośrednio po powrocie z placówki w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy. 7. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej, z zastrzeżeniem ust. 8, stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 8. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej pracownika, o którym mowa w ust. 6, stanowi wynagrodzenie ustalone pracownikowi w dniu podjęcia pracy lub rozwiązania stosunku pracy po powrocie z placówki, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu przed skierowaniem na placówkę. 9. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy. 10. Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą. 11. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 10, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. 12. Przepisy ust. 10 i 11 mają odpowiednio zastosowanie w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia. 13. Pracownikowi zatrudnionemu w urzędzie lub jednostce, o których mowa w § 1 ust. 1, w dniu 27 stycznia 1995 r., który przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród. 14. Pracownik, który podjął zatrudnienie w urzędzie lub jednostce, o których mowa w § 1 ust. 1, po dniu 27 stycznia 1995 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 1-12, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres. § 10. 1. Tworzy się fundusz nagród, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń osobowych, pozostający w dyspozycji kierowników urzędów. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższany przez kierowników urzędów w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. § 11. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. § 12. 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 2. Dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. § 13. 1. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. 2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz warunki przyznawania premii ustala kierownik urzędu. § 14. 1. Kierowcy, z wyjątkiem kierowcy samochodu osobowego, za powierzone mu dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres jego normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 1, za wykonywanie poszczególnych czynności ustala kierownik urzędu, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość. § 15. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiadają wymaganego wykształcenia, mogą być przeszeregowani tylko w ramach zajmowanego stanowiska. § 16. 1. W oddziałach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "Zakładem", tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. 2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, wynosi do 15% wynagrodzeń zasadniczych pracowników oddziału Zakładu za dany rok, z wyłączeniem wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, robotniczych i obsługi. 3. Fundusz, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się na wypłatę premii: 1) kwartalnych dla dyrektorów oddziałów Zakładu, przyznawanych przez Prezesa Zakładu w terminie do dnia 15 drugiego miesiąca następującego po kwartale, za który jest przyznawana premia, 2) miesięcznych dla pracowników oddziałów Zakładu, z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, robotniczych i obsługi, wypłacanych w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, za który przyznawana jest premia. 4. Warunki przyznawania premii: 1) dla dyrektorów oddziałów Zakładów ustala Prezes Zakładu, 2) dla pracowników oddziałów Zakładu ustala dyrektor oddziału Zakładu. § 17. 1. Pracownikom oddziałów Zakładu, wykonującym bezpośrednio egzekucję należności Zakładu w drodze zajęcia rachunków bankowych, wynagrodzeń za pracę, wierzytelności pieniężnych oraz świadczeń z ubezpieczenia społecznego, przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 2,5% wszystkich ściągniętych kwot, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 2. Przez kwoty bezpośrednio ściągnięte od zobowiązanego, o których mowa w ust. 1, rozumie się kwoty: 1) uzyskane z tytułu realizacji dokonanego zajęcia rachunku bankowego, wierzytelności pieniężnych, wynagrodzenia za pracę lub świadczeń z ubezpieczenia społecznego, 2) wpłacone przez zobowiązanego oddziałowi Zakładu w ciągu 14 dni po dokonaniu czynności egzekucyjnych. 3. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć miesięcznie czterokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 4. Wynagrodzenie prowizyjne od ściągniętej kwoty należności pieniężnych objętych jednym zajęciem nie może przekraczać jednokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 5. Wynagrodzenie prowizyjne wypłaca się w okresach miesięcznych. § 18. 1. Pracownikom urzędów skarbowych zatrudnionym na stanowiskach poborców i starszych poborców skarbowych za osobiste wykonanie czynności w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości: 1) 5% ściągniętej bezpośrednio od zobowiązanego kwoty należności pieniężnych z tytułu zaległości podatkowych, grzywien, kar pieniężnych, zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, a także innych należności pieniężnych wraz z pobranymi od nich odsetkami za zwłokę i kosztami egzekucyjnymi, 2) 3% najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za każde zajęcie ruchomości w związku z egzekucją należności pieniężnych; jeżeli u tego samego zobowiązanego dokonano w jednym dniu zajęcia na podstawie kilku tytułów wykonawczych, wynagrodzenie przysługuje za jedno zajęcie, 3) 5% najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za każde odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego (zwózkę ruchomości) oraz za każdą sprzedaż zajętych ruchomości, niezależnie od liczby tytułów wykonawczych dotyczących jednego zobowiązanego; wynagrodzenie przysługuje dopiero po podpisaniu protokołu odebrania ruchomości i przekazaniu ich do magazynu urzędu skarbowego lub punktu sprzedaży, 4) 5% najniższego wynagrodzenia zasadniczego - za spisanie protokołu o udaremnieniu przez zobowiązanego przeprowadzenia egzekucji z zajętych ruchomości przez ich usunięcie, uszkodzenie lub zbycie, 5) 1,5% wartości zabezpieczonego mienia za dokonanie zabezpieczenia należności pieniężnych, jak również za wykonanie postanowień prokuratora lub sądu o zabezpieczeniu kary przepadku rzeczy, nie więcej jednak niż do wysokości jednokrotnego najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 2. Pracownikom urzędów skarbowych wykonującym egzekucję administracyjną należności pieniężnych, zatrudnionym na stanowiskach referentów, starszych referentów, inspektorów i starszych inspektorów, przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 2,5% kwoty wszystkich należności pieniężnych wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi bezpośrednio ściągniętymi od zobowiązanego osobiście w drodze zajęcia wynagrodzenia za pracę, rachunków bankowych, rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych - "kont osobistych", wkładów oszczędnościowych, papierów wartościowych oraz innych wierzytelności pieniężnych i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego, o którym mowa w ust. 2, nie może przekroczyć miesięcznie czterokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 4. Wynagrodzenie prowizyjne w wysokości określonej w ust. 1 pkt 3, przysługuje za wykonanie czynności związanych z likwidacją mienia stanowiącego własność Skarbu Państwa. Wynagrodzenie przysługuje za każdą zwózkę ruchomości oraz za każdą sprzedaż przeprowadzoną na podstawie jednej decyzji lub postanowienia właściwego organu. 5. Jeżeli likwidacja mienia, o którym mowa w ust. 4, obejmuje czynności polegające na odebraniu od osób fizycznych mienia, co do którego zapadło orzeczenie o jego przepadku, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 5% wartości odebranego mienia, nie więcej jednak niż w wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. Za wartość odebranego mienia przyjmuje się kwoty uzyskane z likwidacji mienia. 6. Przez kwoty bezpośrednio ściągnięte od zobowiązanego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2, rozumie się kwoty: 1) pobrane bezpośrednio u zobowiązanego w gotówce, 2) wpłacone przez zobowiązanego organowi egzekucyjnemu albo wierzycielowi w ciągu 14 dni po dokonaniu czynności egzekucyjnych, 3) uzyskane z realizacji odebranych od zobowiązanego książeczek oszczędnościowych, rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych - "kont osobistych", wszelkiego rodzaju bonów oszczędnościowych oraz papierów wartościowych, a także uzyskane ze sprzedaży walut obcych, 4) uzyskane ze sprzedaży ruchomości (licytacja, sprzedaż komisowa, sprzedaż z wolnej ręki), niezależnie od sposobu przekazania tych kwot do urzędu skarbowego (wpłata gotówki przez poborcę, przelew na rachunek urzędu skarbowego przez nabywcę), w tych wszystkich przypadkach, w których czynności związane ze sprzedażą przeprowadzane są bezpośrednio przez pracowników, o których mowa w ust. 1 i 2, a nie przez organ egzekucyjny, na podstawie przydzielonych do załatwienia tytułów wykonawczych. 7. Grzywnami i karami pieniężnymi, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są wszelkie grzywny i kary pieniężne orzekane przez uprawnione organy na podstawie obowiązujących przepisów. 8. Wynagrodzenie prowizyjne od bezpośrednio ściągniętej kwoty należności pieniężnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, objętych jednym tytułem wykonawczym, nie może przekraczać dwukrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego, a w stosunku do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2 i 3 - jednokrotnej wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego. 9. Wynagrodzenie prowizyjne wypłaca się w okresach miesięcznych. § 19. Pracownik urzędu morskiego biorący udział w próbach technicznych statków na morzu po budowie lub remoncie bądź wykonujący w czasie pracy statku zadania statutowe urzędu, otrzymuje bezpłatne wyżywienie lub ekwiwalent pieniężny według norm stosowanych w czasie eksploatacji statku. § 20. 1. Pracownikom inspekcyjno-technicznym okręgowych urzędów górniczych i Urzędu Górniczego do Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych, przeprowadzającym w warunkach uciążliwych w zakładach górniczych inspekcje oraz badania określone szczególnymi przepisami, przysługuje: 1) za pracę w dni ustawowo wolne od pracy oraz za pracę w dni nie będące dniami pracy w urzędzie - wynagrodzenie jak za pracę w dniu będącym dniem pracy w urzędzie oraz inny wolny od pracy dzień będący dniem pracy w urzędzie albo wynagrodzenie jak za dzień będący dniem pracy w urzędzie i dodatek w wysokości 100% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, 2) za każdą godzinę pracy poza obowiązującym rozkładem czasu pracy - dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego. 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do pracowników, których praca w dni ustawowo wolne od pracy lub poza obowiązującym rozkładem czasu pracy ma charakter stały. § 21. Do pracowników inspekcyjno-technicznych urzędów górniczych, którym zostały przyznane szczególne przywileje w zakresie płac z tytułu Karty górnika, nie stosuje przepisów § 8. § 22. Pracownicy zatrudnieni przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w izbach skarbowych, urzędach skarbowych i urzędach kontroli skarbowej na stanowiskach starszego specjalisty i starszego informatyka otrzymujący dodatek funkcyjny zachowują prawo do tego dodatku w wysokości przysługującej w dniu 30 kwietnia 1998 r. § 23. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 1995 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów państwowych (Dz. U. Nr 43, poz. 223 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 37, poz. 227), z wyjątkiem § 5, który traci moc z dniem 30 kwietnia 1998 r. § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r., z wyjątkiem § 6 i § 22, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. (poz. 306) Załącznik nr 1 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. Dla pracowników urzędów naczelnych i centralnych organów administracji rządowej (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I480-540 II490-550 III500-575 IV510-600 V520-650 VI535-705 VII550-770 VIII570-840 IX590-910 X610-980 XI630-1 050 XII650-1 140 XIII670-1 235 XIV690-1 330 XV715-1 430 XVI750-1 530 XVII815-1 640 XVIII880-1 750 XIX950-1 870 XX1 020-2 040 XXI1 090-2 250 B. Dla pracowników pozostałych urzędów administracji rządowej (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 360 XVII685-1 470 XVIII715-1 590 XIX750-1 710 XX800-1 830 XXI850-2 000 C. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-645 VIII510-680 IX520-720 X530-765 XI540-810 XII555-860 XIII570-920 XIV585-980 XV600-1 045 XVI615-1 120 XVII630-1 195 XVIII650-1 270 XIX680-1 345 XX735-1 420 XXI795-1 500 Załącznik nr 2 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Stawka dodatku funkcyjnegoProcent najniższego wynagrodzenia zasadniczego 1do 35 2do 50 3do 65 4do 80 5do 95 6do 110 7do 125 8do 150 9do 175 10do 200 Załącznik nr 3 I. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW MINISTERSTW I URZĘDÓW CENTRALNYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie ministerstwa i urzędy centralne 1. Dyrektor departamentu (komórki równorzędnej)XIX-XXI10wyższe7 2. Wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej), główny księgowy resortu, rzecznik prasowyXVIII-XX9wyższe7 główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 3. Naczelnik wydziału, radca: ministra (innego członka Rady Ministrów), kierownika urzędu centralnego, główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 4. Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 5. Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 starszy projektant, starszy programistaXII-XV 6. Specjalista, projektant, programistaXII-XIV-wyższe4 specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze oraz aplikacja legislacyjna2 7. Starszy inspektor, starszy statystyk, referendarzXI-XIII-wyższe3 8. Inspektor, statystyk, podreferendarz, starszy księgowyIX-XII-wyższe- sekretarz: ministra (innego członka Rady Ministrów i jego zastępcy), sekretarza stanu, podsekretarza stanu, kierownika urzędu centralnego i jego zastępcyśrednie2 referent prawnywyższe prawnicze- 9. Starszy referentVIII-XI-średnie2 księgowy, sekretarz: dyrektora generalnego urzędu, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej)- 10. ReferentVI-IX-średnie- II. Ministerstwo Finansów 1. Główny księgowy budżetu państwa, główny księgowy obsługi długu krajowegoXVIII-XX9wyższe7 2. Inspektor kontroli skarbowej I stopniaXVIII-XIX7wyższe2 na stanowisku inspektora II stopnia 3. Inspektor kontroli skarbowej II stopniaXVII-XVIII6wyższe2 na stanowisku inspektora III stopnia 4. Inspektor kontroli skarbowej III stopniaXV-XVII5wyższe2 na stanowisku inspektora IV stopnia 5. Inspektor kontroli skarbowej IV stopniaXIV-XVI4wyższe5 w organach administracji podatkowej lub 3 w urzędach kontroli skarbowej 6. Starszy komisarz skarbowyXIII-XIV4wyższe6 7. Komisarz skarbowyXII-XIV-wyższe4 III. Ministerstwo Spraw Zagranicznych 1. Starszy radca ministraXVII-XIX8wyższe7 2. Starszy ekspertXIII-XV-wyższe6 3. EkspertXII-XIV-wyższe4 IV. Ministerstwo Obrony Narodowej 1. Szef oddziałuXVII-XVIII8wyższe7 2. Zastępca szefa oddziału, szef wydziałuXV-XVIII6wyższe6 3. Starszy inspektor kontroli wojskowejXV-XVII6wyższe6 w tym 2 lata na stanowisku inspektora 4. Inspektor kontroli wojskowejXIV-XVI4wyższe4 V. Komenda Główna Policji 1. Kierownik składnicyXVII-XVIII8wyższe7 2. Zastępca kierownika składnicy, kierownik samodzielnej sekcji, koordynator do spraw terenowych banków danych, zastępca kierownika wydziałuXIV-XVI5wyższe5 VI. Ministerstwo Skarbu Państwa 1. Dyrektor delegaturyXVIII-XX9wyższe7 VII. Główny Urząd Ceł 1. Zastępca głównego księgowegoXVII-XVIII8wyższe7 VIII. Państwowa Agencja Atomistyki 1. Główny inspektor dozoru jądrowegoXIX-XXI10wyższe7 IX. Główny Urząd Nadzoru Budowlanego 1. Kierownik biura inspekcyjno-kontrolnegoXVII-XVIII6wyższe7 X. Główny Urząd Miar 1. Kierownik samodzielnego laboratorium, kierownik zespołuXVIII-XX9wyższe7 2. Główny metrolog, kierownik laboratorium, kierownik pracowniXV-XVII6wyższe7 3. Starszy metrolog, starszy konstruktor, starszy technologXIII-XV-wyższe6 4. Metrolog, konstruktor, technologXII-XIV-wyższe4 5. Starszy technikIX-XII-średnie2 6. TechnikVII-IX-średnie2 XI. Główny Urząd Statystyczny 1. KonsultantXV-XVII6wyższe7 2. Starszy analitykXII-XIV-wyższe4 3. AnalitykVIII-XII-wyższe- średnie2 XII. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 1. Naczelny lekarz ZakładuXIX-XXI10wyższe medyczne tytuł specjalisty7 2. Lekarz - inspektor nadzoru orzecznictwa lekarskiegoXVIII-XX8wyższe medyczne tytuł specjalisty1)7 3. Analityk systemu informatycznegoXIII-XVI-wyższe5 4. Kierownik referatu w Biurze Rent ZagranicznychXII-XVI3wyższe4 5. Programista, elektronikXII-XV-wyższe5 6. Starszy aprobant w Biurze Rent ZagranicznychXI-XV-wyższe2 średnie3 7. Aprobant w Biurze Rent Zagranicznych, administrator sieciX-XIV-wyższe- średnie3 8. Administrator aplikacjiX-XIII-średnie2 1) W uzasadnionych przypadkach za zgodą Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą być zatrudniani lekarze o specjalizacji I stopnia. II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW URZĘDÓW TERENOWYCH ORGANÓW ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1. Dyrektor wydziału (jednostki równorzędnej), dyrektor międzywojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, architekt wojewódzki, lekarz wojewódzki, dyrektor wojewódzkiego zespołu pomocy społecznej, kierownik urzędu rejonowego, wojewódzki inspektor państwowej inspekcji handlowej, wojewódzki konserwator zabytkówXVII-XX9wyższe5 kurator oświatywedług odrębnych przepisów 2. Zastępca dyrektora wydziału (jednostki równorzędnej), zastępca dyrektora międzywojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, wojewódzki konserwator przyrody, główny geolog wojewódzki, dyrektor wojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, główny księgowy budżetu wojewody, informatyk wojewódzki, rzecznik prasowy wojewody, zastępca kierownika urzędu rejonowego, zastępca dyrektora wojewódzkiego zespołu pomocy społecznej, zastępca wojewódzkiego inspektora państwowej inspekcji handlowej, zastępca wojewódzkiego konserwatora zabytków, główny księgowyXV-XIX8wyższe5 wicekurator oświatywedług odrębnych przepisów dyrektor wydziału w kuratorium oświaty1), zastępca dyrektora wydziału w kuratorium oświaty1)XV-XIX8wyższe5 3. Naczelnik wydziału1) 2), starszy inspektor wojewódzki, kierownik oddziału w urzędzie wojewódzkim, zastępca dyrektora wojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadrXIV-XVII7wyższe4 starszy wizytator, kierownik oddziału zamiejscowego w kuratorium oświatywedług odrębnych przepisów kierownik działu w wojewódzkim zespole pomocy społecznej, zastępca głównego księgowegoXIV-XVII5wyższe3 starszy specjalista pracy socjalnej, konsultant- radca prawny, pielęgniarka wojewódzka7według odrębnych przepisów 4. Kierownik oddziału (jednostki równorzędnej)1), kierownik laboratoriumXII-XVI5wyższe4 5. Inspektor wojewódzki, zastępca naczelnika wydziału, zastępca kierownika laboratoriumXIII-XV4wyższe4 wizytatorwedług odrębnych przepisów specjalista pracy socjalnej, starszy pracownik socjalnyXIII-XV-wyższe2 6. Zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej)XI-XIV4wyższe3 starszy inspektor rejonowy3szkoła pomaturalna4 starszy specjalista-wyższe3 pracownik socjalny-pomaturalne studium pracowników socjalnych- informatykśrednie5 7. SpecjalistaX-XIII-średnie3 inspektor rejonowy3 8. Starszy inspektor, starszy asystent w laboratoriumIX-XIII-średnie3 9. Inspektor, asystent w laboratoriumVII-XII-średnie2 starszy księgowy 10. Referent prawny, referent prawno-administracyjnyVII-XII-wyższe prawnicze lub administracyjne- 11. Starszy referent, księgowy, starszy laborantVIII-XI-średnie2 12. Referent, laborantVI-IX-średnie- 1) Dla stanowisk występujących w kuratoriach oświaty, których zajmowanie wymaga kwalifikacji pedagogicznych, kategorie zaszeregowania oraz wymagane kwalifikacje określone są według odrębnych przepisów. 2) Stanowiska występują w kuratoriach oświaty oraz w wojewódzkich inspektoratach Państwowej Inspekcji Handlowej. III. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW URZĘDÓW PODLEGŁYCH NACZELNYM I CENTRALNYM ORGANOM ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy1) 1Dyrektor (kierownik) urzęduXVIII-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora (kierownika) urzędu, wicedyrektor, główny księgowyXV-XX9wyższe7 3. Naczelnik (kierownik) wydziału, kierownik samodzielnego oddziałuXIV-XVII7wyższe5 4. Główny specjalista, główny programistaXIV-XVII6wyższe5 radca prawnywedług odrębnych przepisów 5. Zastępca naczelnika wydziału, zastępca głównego księgowego, kierownik zespołu (oddziału, działu, samodzielnego referatu), kierownik laboratorium, kierownik pracowniXIII-XVI5wyższe5 6. Kierownik sekcji, kierownik referatuXIII-XV4wyższe4 7. Starszy specjalista, starszy projektant, starszy programista, starszy informatykXII-XV-wyższe3 8. Specjalista, projektant, programista, informatykXI-XIV-wyższe2 9. Starszy inspektor, starszy rewident, starszy statystyk, starszy asystent, samodzielny księgowyXI-XIII-wyższe2 średnie4 10. Inspektor, rewident, analityk, statystyk, starszy księgowy, starszy redaktor, starszy laborant, asystent, sekretarz kierownika urzędu (stanowiska równorzędnego)VIII-XII-wyższe- średnie2 referent prawny, referent prawno-administracyjnywyższe prawnicze lub administracyjne- 11. Młodszy informatyk, samodzielny referentVIII-XI-wyższe- średnie2 12. Starszy referent, księgowy, laborant, sekretarkaVI-XI-średnie2 13. Referent, kasjer, korektor, młodszy księgowyV-IX-średnie- II. Inspekcja Nasienna 1. Dyrektor Centralnego Inspektoratu Inspekcji NasiennejXIX-XXI10wyższe7 2. Zastępca dyrektora Centralnego Inspektoratu Inspekcji NasiennejXVIII-XX9wyższe7 3. Dyrektor okręgowego inspektoratuXVII-XIX9wyższe5 4. Zastępca dyrektora okręgowego inspektoratu, główny księgowyXV-XVIII7wyższe5 5. Kierownik stacji oceny nasion, kierownik stacji oceny sadzeniaków ziemniaka, kierownik działu kwalifikacji i kontroliXIV-XVII6wyższe4 6. Kierownik szklarni, kierownik laboratoriumXII-XVI5wyższe4 7. Starszy inspektor nasiennictwaXIII-XV4wyższe4 8. Inspektor nasiennictwaXII-XIV4średnie8 III. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin 1. Główny InspektorXIX-XXI10wyższe7 2. Zastępca Głównego InspektoraXVIII-XX9wyższe7 3. Wojewódzki inspektorXVII-XIX9wyższe5 4. Zastępca wojewódzkiego inspektoraXV-XVIII7wyższe5 5. Kierownik Centralnego LaboratoriumXV-XVII6wyższe5 6. Kierownik regionalnego laboratoriumXIV-XVI5wyższe5 IV. Państwowa Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych 1. Główny InspektorXIX-XXI10wyższe7 2. Zastępca Głównego InspektoraXVIII-XX9wyższe7 3. Okręgowy inspektorXVII-XIX9wyższe5 4. Zastępca okręgowego inspektoraXV-XVIII7wyższe5 V. Parki narodowe 1. Dyrektor parku narodowegoXVIII-XX9według odrębnych przepisów 2. Zastępca dyrektora parku narodowego, główny księgowyXVI-XIX8 3. Zastępca głównego księgowegoXIII-XVI5 4. Nadleśniczy, konserwator obrębu ochronnegoXII-XVI6 5. Kierownik gospodarstwa szkółkarskiego, kierownik ośrodka hodowli zwierzątXI-XV5 6. Komendant Straży ParkuX-XIV4 7. Leśniczy, konserwator obwodu ochronnegoIX-XIV4 8. Adiunkt, kustosz muzeum, kierownik ośrodka dydaktyczno-muzealnegoIX-XIV3 9. Zastępca komendanta Straży Parku, dowódca grupy terenowej Straży ParkuIX-XIII3 10. Kierownik zbiornicy muzealnejIX-XII2 11. Starszy strażnik Straży ParkuVIII-XII- 12. Referent techniczno-leśnyVIII-XII- 13. Strażnik Straży ParkuVII-XI- 14. Podleśniczy, starszy strażnikVII-XI3 15. Starszy hodowca ośrodka hodowli zwierzątVI-X2 16. Strażnik, PrzewodnikVI-X- 17. Hodowca ośrodka hodowli zwierzątV-IX- VI. Urzędy morskie 1. Zastępca dyrektora - dyrektor pionu inspekcji morskiejXIX-XX9wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej9 2. Kapitan portu: Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście, Kołobrzeg, Elbląg, XVIII-XIX7wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej6 główny inspektorwyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 3. Zastępca kapitana portu wymienionego w lp. 2, główny operator systemu VTMSXVI-XVIII6wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej6 kapitan portu innego niż wymieniony w lp. 2wyższe oraz dyplom starszego oficera pokładowego zastępca głównego inspektorawyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 4. Naczelnik Bazy Oznakowania NawigacyjnegoXV-XVII6wyższe7 5. Starszy oficer portuXV-XVII4wyższe oraz dyplom oficera pokładowego I klasy starszy operator systemu VTMSwyższe oraz dyplom oficera pokładowego I klasy oraz kurs odpowiedniej specjalności starszy pilotwedług odrębnych przepisów starszy inspektor realizujący funkcje publiczno-prawne-wyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 6. Oficer portuXIII-XV-wyższe oraz dyplom oficera pokładowego II klasy5 operator systemu VTMSwyższe oraz dyplom oficera pokładowego II klasy oraz kurs odpowiedniej specjalności pilotwedług odrębnych przepisów 7. Kierownik obwodu ochrony wybrzeża, kierownik oddziału terenowego, kierownik grupy pomiarowej, kierownik grupy oznakowania nawigacyjnegoXIII-XV3średnie oraz dyplom odpowiedniej specjalności5 inspektor realizujący funkcje publicznoprawne- 8. Młodszy oficer portuXIII-XIV-średnie oraz dyplom odpowiedniej specjalności4 9. Starszy nadzorca ochrony wybrzeża, hydrograf, samodzielny kartograf, starszy geodetaXI-XIII-średnie3 10. Nadzorca ochrony wybrzeża, geodetaX-XII-średnie2 starszy radiotelegrafista, starszy bosman portu, starszy obserwator, starszy kartograf3 11. KartografIX-XII-średnie2 12. Radiotelegrafista, bosman portuIX-XI-średnie1 Obserwator2 Załogi jednostek pływających: według odrębnych przepisów 1. Kierownik statku I kategorii (kapitan)XV-XVII2 2. Kierownik statku II kategoriiXIV-XVI- 3. Zastępca kierownika statku I kategorii (I oficer), kierownik maszyn statku I kategorii (I oficer mechanik)XIV-XVI1 4. Kierownik maszyn statku II kategoriiXIII-XV- 5. II oficer mechanikXIII-XV- 6. Kierownik statku III kategoriiXII-XIV- 7. Kierownik maszyn statku III kategoriiXII-XIV- 8. Oficer elektryk okrętowyXI-XIV- 9. Kierownik statku IV kategoriiXI-XIII- 10. Kierownik maszyn statku IV kategoriiXI-XIII- 11. Oficer wachtowyXII-XIII- 12. Bosman okrętowyXI-XIII- 13. Sternik motorzysta, brygadzista grupy sondażowejXI-XII- 14. Operator urządzeń hydrograficznych, III oficer mechanik, monter znaków nawigacyjnychX-XI- 15. Starszy marynarz, motorzysta, kucharz, sondarzystaX-XI- 16. MarynarzIX-X- 17. StewardVIII-IX- 18. Młodszy marynarzVII-VIII- 19. Starszy bosman bazyVIII-IX-średnie_ 20. Bosman bazyVII-VIII-średnie- VII. Inspektoraty żeglugi śródlądowej 1. Kierownik inspektoratuXVIII-XIX8wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej7 2. Starszy inspektor nadzoru nad żeglugąXIV-XV4wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej4 3. Inspektor nadzoru nad żeglugąXIII-XIV-wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej3 4. Młodszy inspektor nadzoru nad żeglugąXI-XII-średnie i patent oficera żeglugi śródlądowej5 VIII. Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego 1. Główny Inspektor Lotnictwa CywilnegoXXI10wyższe7 2. Główny Inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków PowietrznychXXI6wyższe7 3. Zastępca Głównego Inspektora Lotnictwa Cywilnego, XIX-XX9wyższe7 Główny Inspektor w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, 6 Główny Inspektor w Inspektoracie Lotnisk, główny inspektor Nadzoru Operacyjnego starszy specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych- 4. Główny Inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego, starszy inspektor Nadzoru OperacyjnegoXVIII-XIX6wyższe7 specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych- 5. Starszy specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego, inspektor Nadzoru OperacyjnegoXVI-XVII-wyższe7 6. Starszy inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków PowietrznychXV-XVI-wyższe6 7. Specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie LotniskXIV-XV-wyższe7 8. Inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, inspektor w Inspektoracie LotniskXIII-XIV-wyższe4 IX. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych 1. Zastępca Generalnego Dyrektora, dyrektor biura terenowegoXIX-XXI10wyższe7 2. Koordynator programów, zastępca dyrektora biura terenowegoXVIII-XX9wyższe7 3. Główny inspektorXIV-XVI6wyższe7 X. Dyrekcje okręgowe dróg publicznych 1. Naczelny dyrektor okręgu dróg publicznychXIX-XXI10wyższe7 2. Zastępca naczelnego dyrektoraXVIII-XX9wyższe5 3. Kierownik projektu (koordynator realizacji kontraktów), kierownik zarząduXVII-XIX8wyższe5 4. Kierownik okręgowego laboratorium drogowegoXV-XVIII6wyższe5 5. Zastępca kierownika zarząduXV-XVIII6wyższe5 średnie8 6. Kierownik zespołu nadzoruXIV-XVII6wyższe5 średnie10 7. Kierownik obwodu drogowego, mostowego, okręgowy inspektor mostowy, inspektor nadzoruXIV-XVII5wyższe5 średnie8 8. Zastępca kierownika okręgowego laboratorium drogowegoXIII-XVI5wyższe5 średnie8 9. Kierownik pracowni okręgowego laboratorium drogowegoXII-XV4wyższe5 średnie6 10. Starszy technik do spraw drogownictwaXII-XV-średnie6 11. Technik do spraw drogownictwaXI-XIV-średnie5 12. Asystent inspektora nadzoruXI-XIV-wyższe2 średnie5 13. Majster, drogomistrzXI-XIV3wyższe- średnie4 14. Starszy dróżnik, starszy promowyIX-XI-zasadnicze2 podstawowe5 15. DróżnikVI-IX-zasadnicze- podstawowe XI. Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna 1. Prezes Zarządu KrajowegoXXI10wyższe8 2. Zastępca Prezesa Zarządu KrajowegoXX-XXI10wyższe7 3. Dyrektor zarządu okręgowego, dyrektor departamentu (komórki równorzędnej) Zarządu KrajowegoXIX-XXI10wyższe7 4. Zastępca dyrektora zarządu okręgowego, wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej) Zarządu KrajowegoXVII-XX9wyższe7 5. Kierownik Centralnej Stacji Kontroli Emisji Radiowych, kierownik Centralnego Laboratorium Badań TechnicznychXVI-XVIII6wyższe7 6. Zastępca kierownika Centralnej Stacji Kontroli Emisji RadiowychXV-XVI4wyższe5 7. Kierownik Stacji Kontroli Emisji RadiowychXV-XVI3wyższe4 8. Kierownik zmiany w Centralnej Stacji Kontroli Emisji RadiowychXIII-XV3wyższe5 9. Starszy kontroler ruchu radiokomunikacyjnegoXIII-XV2wyższe3 starszy inspektor techniczny- 10. Kontroler ruchu radiokomunikacyjnegoXII-XIV-średnie4 11. Inspektor technicznyX-XIII-średnie4 12. Młodszy kontroler ruchu radiokomunikacyjnego, młodszy inspektor technicznyVIII-X-średnie2 XII. Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa 1. Główny InspektorXXI10wyższe8 2. Zastępca Głównego InspektoraXX-XXI10wyższe7 3. Okręgowy inspektor, dyrektor departamentu (komórki równorzędnej)XIX-XXI10wyższe7 4. Zastępca okręgowego inspektora, zastępca dyrektora departamentu (komórki równorzędnej)XVII-XX9wyższe7 XIII. Główny Inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej 1. Główny inspektorXXI10wyższe7 2. Zastępca Głównego InspektoraXVIII-XX9wyższe7 XIV. Archiwa państwowe 1. Kierownik oddziału zamiejscowego, starszy kustoszXV-XVII6wyższe5 2. KustoszXIV-XVII5wyższe4 3. Starszy archiwista, starszy konserwator archiwalnyXII-XV3wyższe3 kierownik ekspozytury archiwumśrednie5 4. Archiwista, konserwator archiwalny, dokumentalistaXII-XIV-średnie+policealne4 5. Starszy fotograf, starszy laborantX-XIII-średnie3 6. Młodszy archiwista, młodszy konserwator archiwalny, młodszy dokumentalista, fotograf, laborantIX-XI-średnie2 7. Pomocnik archiwisty, pomocnik konserwatora archiwalnego, pomocnik dokumentalistyVI-VIII-średnie- XV. Izby skarbowe 1. DyrektorXX-XXI9wyższe7 2. WicedyrektorXVIII-XIX8wyższe6 3. Główny księgowyXVIII-XIX8wyższe6 4. Naczelnik wydziału, kierownik samodzielnego oddziałuXVI-XVII7wyższe5 5. Radca prawnyXVI-XVII7według odrębnych przepisów 6. Kierownik oddziału, kierownik samodzielnego referatuXV-XVI5wyższe5 7. Kierownik referatuXIII-XVI4wyższe4 8. Starszy komisarz skarbowyXIII-XVI4wyższe3 9. Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XV-wyższe3 10. Komisarz skarbowyXIII-XV3wyższe2 11. Specjalista, informatyk, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeńXI-XIV-wyższe1 średnie4 12. Inspektor, kontroler rozliczeńXI-XIII-średnie3 13. Starszy referent, starszy księgowyX-XII-średnie2 14. Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 15. ReferentVI-IX-średnie- XVI. Urzędy skarbowe 1. NaczelnikXVIII-XIX7wyższe6 2. Zastępca naczelnikaXVI-XVII5wyższe5 3. Główny księgowyXVI-XVII5wyższe5 4. Kierownik działu, komornik skarbowyXIII-XVI4wyższe4 kierownik samodzielnego referatuXIII-XV 5. Radca prawnyXIII-XVI4według odrębnych przepisów 6. Kierownik referatuXIII-XIV3wyższe3 starszy komisarz skarbowyXIII-XIVwyższe3 średnie5 7. Komisarz skarbowyXIII-XIV2wyższe2 średnie5 8. Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XIV-wyższe2 9. Specjalista, informatyk, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeńXI-XIV-wyższe1 średnie4 10. Inspektor, kontroler rozliczeń, starszy kasjerXI-XIII-średnie3 11. Starszy referent, starszy księgowy, starszy poborca skarbowy, kasjerIX-XII-średnie2 12. Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 13. Referent, likwidator, poborca skarbowyVI-IX-średnie- XVII. Urzędy kontroli skarbowej 1. DyrektorXX-XXI9wyższe7 2. WicedyrektorXVIII-XIX8wyższe6 3. Główny księgowyXVIII-XIX8wyższe6 4. Naczelnik wydziałuXVI-XVII7wyższe5 radca prawnywedług odrębnych przepisów 5. Kierownik oddziałuXV-XVI5wyższe5 6. Kierownik referatuXIII-XVI4wyższe4 7. Inspektor kontroli skarbowej I stopniaXVIII-XIX7wyższe2 na stanowisku inspektora II stopnia 8. Inspektor kontroli skarbowej II stopniaXVII-XVIII6wyższe2 na stanowisku inspektora III stopnia 9. Inspektor kontroli skarbowej III stopniaXV-XVII5wyższe2 na stanowisku inspektora IV stopnia 10. Inspektor kontroli skarbowej IV stopniaXIV-XVI4wyższe5 w organach administracji podatkowej lub 3 w urzędach kontroli skarbowej 11. Starszy komisarz skarbowyXIII-XIV4wyższe3 średnie5 12. Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XV-wyższe3 13. Komisarz skarbowyXII-XV3wyższe2 średnie5 14. InformatykXII-XV-wyższe1 średnie4 15. Starszy referendarz, specjalistaXI-XIV-wyższe1 średnie4 16. ReferendarzXI-XIII-średnie3 17. Starszy referent, starszy księgowyX-XII-średnie2 18. Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 19. ReferentVI-IX-średnie- XVIII. Urzędy celne 1. Główny inspektor, naczelnik oddziału (działu)XV-XVII6wyższe5 2. DyspozytorXIII-XV-wyższe4 3. Ekspert celnyXIII-XV3wyższe4 4. Kierownik zmiany, kierownik posterunkuXII-XIV4średnie4 5. Inspektor celnyXII-XIV-średnie4 6. Starszy kontroler celnyXI-XIII-średnie4 7. Kontroler celnyX-XII-średnie3 8. Młodszy kontroler celnyIX-X-średnieokres służby przygotowawczej XIX. Urzędy statystyczne 1. Informatyk urzędu, konsultantXIV-XVII6wyższe5 2. Starszy statystyk informatykX-XIV3wyższe2 średnie4 3. Administrator systemu, administrator sieci, referendarz statystykX-XIV-wyższe2 średnie4 4. Statystyk informatykIX-XIII-wyższe2 średnie4 5. Młodszy statystykVIII-XI-wyższe- średnie2 XX. Okręgowe urzędy górnicze, Urząd Górniczy do Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych 1. Nadinspektor zakładów górniczychXV-XVII6wyższe8 2. Starszy inspektor zakładów górniczychXIV-XVI-wyższe7 3. Inspektor zakładów górniczychXIII-XV-wyższe6 4. Młodszy inspektor zakładów górniczychIX-XII-wyższe- XXI. Regionalne inspektoraty celne 1. Regionalny inspektor celnyXX-XXI9wyższe7 2. Zastępca regionalnego inspektora celnegoXVIII-XIX8wyższe6 XXII. Wojewódzkie i rejonowe urzędy pracy 1. Przewodniczący wojewódzkiego zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIV-XVII6wyższe5 2. Przewodniczący składu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIII-XVI5wyższe5 3. Sekretarz wojewódzkiego zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawnościXIII-XV5wyższe4 4. Starszy inspektor wojewódzkiXIV-XVI5wyższe4 5. Inspektor wojewódzkiXIII-XV4wyższe4 6. Starszy inspektor rejonowyXI-XIV3szkoła pomaturalna4 7. Inspektor rejonowyX-XIII3średnie5 8. Starszy pośrednik pracy w rejonowym urzędzie pracy, starszy doradca zawodowyIX-XIII-średnie6 9. Doradca zawodowyVII-XII-średnie4 10. Pośrednik pracy w rejonowym urzędzie pracyVII-IX-średnie2 XXIII. Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska 1. Zastępca Głównego Inspektora Ochrony ŚrodowiskaXX-XXI10wyższe7 2. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, dyrektor zespołu w Głównym Inspektoracie Ochrony ŚrodowiskaXIX-XXI9wyższe5 3. Dyrektor Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska, zastępca dyrektora zespołu w Głównym Inspektoracie Ochrony ŚrodowiskaXVII-XX8wyższe5 4. Kierownik laboratorium, kierownik pracowni, kierownik działuXIV-XVII6wyższe5 5. Starszy inspektor ochrony środowiskaXI-XV-wyższe3 6. Inspektor ochrony środowiskaIX-XIII-średnie4 XXIV. Okręgowe urzędy miar i urzędy probiercze 1. Naczelnik obwoduXV-XVII5wyższe4 2. Kierownik laboratorium, kierownik pracowniXV-XVII4wyższe4 3. Zastępca naczelnika obwoduXIV-XVI4średnie9 4. Kierownik punktu legalizacyjnegoXI-XIV3średnie3 5. Starszy probierzIX-XIII-średnie3 6. ProbierzVII-XII-średnie3 7. Starszy legalizatorVII-XI-średnie3 8. LegalizatorVI-IX-średnie2 XXV. Komendy wojewódzkie, komendy rejonowe i komisariaty Policji 1. Zastępca głównego księgowegoXV-XVI4wyższe4 XXVI. Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 1. Starszy aprobantX-XIV-średnie3 2. AprobantIX-XIII-średnie2 XXVIII. Oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 1. Kierownik inspektoratu kategorii I2)XV-XVIII7wyższe4 2. Kierownik inspektoratu kategorii II3), zastępca kierownika inspektoratu kategorii I2)XIV-XVII6wyższe4 3. Kierownik inspektoratu kategorii III4), zastępca kierownika inspektoratu kategorii II3)XIII-XVI5wyższe4 4. Analityk systemuXIII-XVI-wyższe5 5. Zastępca kierownika inspektoratu kategorii III4)XII-XV4wyższe3 6. Naczelnik wydziału w oddziale, kierownik wydziału w inspektoracie, główny specjalista, kierownik ośrodka szkoleniowegoXII-XV5wyższe3 radca prawnywedług odrębnych przepisów 7. Elektronik, programistaXII-XV-wyższe5 8. Starszy aprobantXII-XV-wyższe3 9. Starszy inspektor ubezpieczeńXI-XV-wyższe2 10. Kierownik biura terenowego, zastępca naczelnika wydziału w oddziale, zastępca kierownika wydziału w inspektoracieXI-XIV3wyższe3 11. Zastępca kierownika ośrodka szkoleniowegoXI-XIV2wyższe3 12. Administrator sieciX-XIV-wyższe- średnie3 13. AprobantX-XIV-wyższe2 IX-XIIIśrednie3 14. Inspektor ubezpieczeńIX-XIII-wyższe- średnie2 15. Administrator aplikacjiX-XIII-średnie2 16. Starszy referent ubezpieczeńVIII-XII-średnie1 17. Referent ubezpieczeńVII-X-średnie- Lekarze: 1. Główny lekarz orzecznik oddziału ZakładuXV-XVIII7według odrębnych przepisów5 2. Zastępca głównego lekarza orzecznika oddziału ZakładuXIV-XVII64 3. Lekarz orzecznik oddziału ZakładuXIV-XVII64 4. Główny specjalista - lekarz do spraw rehabilitacjiXV-XVIII7wyższe medyczne tytuł specjalisty w zakresie rehabilitacji5)5 5. Specjalista - lekarz do spraw rehabilitacjiXIV-XVII64 6. Lekarz kontroli orzecznictwa o czasowej niezdolności do pracyXIV-XVII5wyższe medyczne tytuł specjalisty6)4 Rzeczoznawcy budowlani: 1. Główny rzeczoznawca budowlanyXIV-XVII6wyższe techniczne i uprawnienia budowlane6 2. Starszy rzeczoznawca budowlanyXIII-XVI45 3. Rzeczoznawca budowlanyXI-XV-wyższe techniczne i uprawnienia budowlane- średnie techniczne i uprawnienia budowlane5 1) Wymagania kwalifikacyjne pracowników Służby Parków Narodowych określają odrębne przepisy. 2) Kategoria I dotyczy inspektoratu obsługującego portfel emerytalno-rentowy powyżej 35000 świadczeniobiorców i liczbę kont płatników składek powyżej 8000. 3) Kategoria II dotyczy inspektoratu obsługującego portfel emerytalno-rentowy od 15000 do 35000 świadczeniobiorców i liczbę kont płatników składek od 4000 do 8000. 4) Kategoria III dotyczy inspektoratu obsługującego portfel emerytalno-rentowy od 10000 do 15000 świadczeniobiorców i liczbę kont płatników składek od 2000 do 4000. 5) W uzasadnionych przypadkach za zgodą Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą być zatrudniani lekarze o innej zbliżonej specjalizacji. 6) W uzasadnionych przypadkach za zgodą Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą być zatrudniani lekarze o specjalizacji I stopnia. IV. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW JEDNOSTEK WOJSKOWYCH PODLEGŁYCH MINISTROWI OBRONY NARODOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Jednostki wojskowe szczebla centralnego 1. Dyrektor biuraXIX-XXI10wyższe7 2. Zastępca dyrektora biura (wicedyrektor)XVIII-XX9wyższe7 3. Szef oddziału, główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 4. Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 5. Radca prawnyXV-XVII6według odrębnych przepisów 6. Zastępca szefa oddziału, szef wydziałuXV-XVIII5wyższe6 7. Kierownik zespołu (grupy)XIV-XVI5wyższe6 8. Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 9. Starszy projektant, starszy programistaXII-XIV-wyższe6 10. Specjalista, projektant, programistaXII-XIV-wyższe4 11. Referendarz, starszy inspektor, starszy statystykXI-XIII-wyższe3 12. Inspektor, statystyk, podreferendarz, starszy księgowyIX-XII-wyższe- średnie2 13. Referent prawnyIX-XII-wyższe prawnicze- 14. KsięgowyVI-XI-średnie- 15. Starszy referentVI-XI-średnie2 16. ReferentVI-IX-średnie- B. Jednostki wojskowe szczebla okręgowego (równorzędnego) oraz niższego 1. Dyrektor biuraXVII-XIX8wyższe5 2. Zastępca dyrektora biuraXV-XVIII6wyższe5 3. Główny księgowyXV-XVIII6wyższe5 4. Szef oddziałuXIV-XVI5wyższe4 5. Radca prawny, pielęgniarka okręgowaXIV-XVI6według odrębnych przepisów 6. Zastępca głównego księgowegoXIV-XVI4wyższe3 7. Szef wydziałuXIV-XV5wyższe4 8. Zastępca szefa oddziałuXII-XV4wyższe4 9. Starszy specjalista, starszy inspektor kontroli wojskowej, starszy metrologXI-XV-wyższe3 10. Kierownik sekcjiXIII-XIV3wyższe4 11. Specjalista, metrologXIII-XIV-wyższe4 12. Starszy projektant, starszy programistaXII-XIV-wyższe4 13. Inspektor kontroli wojskowejX-XIV-wyższe4 14. InformatykXI-XIV-średnie5 15. Projektant, programistaXII-XIII-wyższe3 16. Starszy inspektor, starszy instruktor, starszy rewidentIX-XIII-średnie3 17. Starszy księgowy, starszy redaktorVIII-XII-średnie5 18. Inspektor, instruktor, rewident, redaktorVII-XII-średnie2 19. Referent prawny, referent prawnoadministracyjnyVII-XII-wyższe prawnicze lub administracyjne- 20. Sekretarz dowódcy (szefa instytucji)VII-XI-średnie3 21. Księgowy, starszy referentVI-XI-średnie2 22. Technik informatyczny, operator EMC, referentVI-IX-średnie- C. Stanowiska pomocnicze, robotnicze i obsługi 1. Kierownik biblioteki, kierownik ośrodka informacji naukowejX-XII3średnie4 2. Kierownik hali maszyn, kierownik magazynuIX-XI2średnie3 3. Kierownik kancelarii, kierownik archiwum, kierownik kreślarni, kierownik fotolaboratorium, kierownik powielarniIX-X2średnie3 4. Starszy bibliotekarzIX-XI-średnie3 5. Bibliotekarz, dokumentalista, kasjer, starszy magazynierVIII-IX-średnie3 6. Starszy laborant, starszy archiwista, starszy kreślarzVII-IX-średnie3 7. Maszynistka klasy mistrzowskiejIX-XI-średnie3 8. Starsza maszynistka, starsza teletypistkaVIII-IX-średnie3 9. Maszynistka, teletypistkaVII-VIII-średnie- 10. SekretarkaVII-IX-średnie3 11. Maszynista offsetowyIX-X-zasadnicze2 12. Magazynier, gospodarz sal wykładowych, archiwistaVII-VIII-średnie- 13. Kreślarz, laborant, korektor, kancelistaVI-VIII-średnie- 14. PortierIV-V-podstawowe- V. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW JEDNOSTEK WOJSKOWYCH PODPORZĄDKOWANYCH MINISTROWI SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1. Główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 2. Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 3. Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 4. SpecjalistaXII-XIV-wyższe4 5. Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 6. Inspektor, starszy księgowyIX-XII-średnie2 7. KsięgowyVIII-XI-średnie- 8. Starszy referentVII-XI-średnie2 9. ReferentVI-IX-średnie- Stanowiska pomocnicze: 10. Kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 11. Kierownik kancelarii głównejVIII-IX2średnie3 VI. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW SĄDÓW POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH, POWSZECHNYCH I WOJSKOWYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH PROKURATURY Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. PRACOWNICY ADMINISTRACYJNI, KURATORZY ZAWODOWI I REFERENDARZE SĄDOWI I. Sądy apelacyjne 1. Dyrektor administracyjnyXVIII-XIX8wyższe5 2. Główny księgowy, kierownik oddziału, kierownik zespołu kontroliXV-XVIII6wyższe5 3. Rewident, starszy inspektor do spraw biurowości, starszy inspektor do spraw obronnychXIV-XVII5wyższe5 4. Główny specjalista, zastępca głównego księgowego, zastępca kierownika oddziałuXIV-XVI4wyższe3 5. Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 II. Sądy wojewódzkie 1. Dyrektor administracyjnyXVII-XVIII8wyższe5 2. Główny księgowy, kierownik oddziału administracyjnego, kierownik oddziału finansowegoXV-XVII5wyższe5 3. Kurator wojewódzkiwedług odrębnych przepisów5wyższe9 4. Kierownik oddziału inwestycji i remontówXIV-XVI5wyższe3 5. Starszy inspektor do spraw biurowościXIV-XVI4wyższe5 6. Kierownik samodzielnej sekcji kadrXIII-XVI5wyższe3 7. Analityk systemuXIII-XV4wyższe3 XI-XIIIśrednie5 8. Starszy inspektor do spraw inwestycji, starszy inspektor do spraw obronnych, zastępca głównego księgowegoXIII-XV4wyższe3 9. Kierownik oddziału gospodarczegoXII-XIV4wyższe3 10. Starszy inspektorIX-XIII-średnie5 11. Zastępca kierownika oddziału administracyjnego, zastępca kierownika oddziału gospodarczegoIX-XII2średnie3 III. Sądy rejonowe 1. Główny księgowy, kierownik oddziału administracyjnegoXIII-XV3wyższe4 2. Radca kolegium do spraw wykroczeńXI-XV3wyższe3 3. Kierownik oddziału gospodarczegoXII-XIV3wyższe3 4. Referendarz sądowywedług odrębnych przepisów IV. Wszystkie sądy 1. Kurator specjalistawedług odrębnych przepisów4wyższe9 2. Starszy inspektor sądowyXIII-XVI4wyższe5 3. Kierownik sekretariatu wydziałuXIV-XVI4wyższe3 XIII-XVśrednie5 4. Starszy kurator zawodowywedług odrębnych przepisów2wyższe4 5. Kurator zawodowy-wyższe1 6. Kierownik sekcjiXI-XIII2średnie5 7. Starszy sekretarzXI-XIII-średnie3 8. InformatykX-XIII-średnie3 9. Stażysta kuratorskiwedług odrębnych przepisów-wyższe- 10. Inspektor, starszy księgowyVIII-XII-średnie2 11. Sekretarz sądowyIX-XI-średnie2 12. Starszy protokolant sądowy, księgowyVIII-XI-średnie2 13. Starszy referentVII-XI-średnie2 14. Protokolant sądowyVII-X-średnie- 15. Młodszy księgowy, pomocnik sekretarza, referentV-IX-średnie- V. Prokuratury apelacyjne 1. Główny księgowy, kierownik samodzielnego działuXV-XVIII6wyższe5 2. Zastępca kierownika samodzielnego działu, starszy inspektor do spraw biurowości, rewident, starszy inspektor do spraw obronnychXIV-XVII5wyższe5 3. Zastępca głównego księgowego, kierownik sekretariatu, główny specjalistaXIV-XVI4wyższe3 4. Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 VI. Prokuratury wojewódzkie 1. Główny księgowy, naczelnik wydziałuXV-XVII5wyższe5 2. Starszy inspektor do spraw biurowości i statystyki, XIV-XVI4wyższe5 zastępca naczelnika wydziału, zastępca głównego księgowego3 Starszy inspektor do spraw obronnychXIII-XV3 3. Analityk systemuXII-XV4wyższe3 XI-XIIśrednie5 4. Kierownik działuXIV-XV4średnie5 5. Starszy inspektorIX-XIII-średnie5 6. Referent prawnyVII-XI-wyższe prawnicze lub administracyjne- VII. Wszystkie prokuratury 1. ReferendarzXIII-XVI4wyższe5 2. Kierownik działu, Kierownik sekretariatuXIII-XV4średnie5 3. InformatykX-XIII-średnie3 4. Starszy sekretarzXI-XIII-średnie3 5. Starszy księgowy, inspektorVIII-XII-średnie2 6. Sekretarz, IX-XI-średnie2 księgowyVIII-XI 7. Młodszy księgowy, pomocnik sekretarza, referentV-VIII-średnie- B. STANOWISKA POMOCNICZE 1. Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 2. Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 3. Starszy bibliotekarz, operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 4. Kierownik magazynu, kierownik hali maszynIX-X2średnie3 sekretarka-- 5. Maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytorIX-X-średnie- 6. Kierownik kancelarii głównej, kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 7. Starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistkaVIII-IX-średnie3 8. Magazynier, archiwista, starsza telefonistka, maszynistkaVII-VIII-średnie- 9. TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności C. STANOWISKA TECHNICZNE, ROBOTNICZE I OBSŁUGI 1. Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów 2. Rzemieślnik specjalista, woźny audiencjonalnyIX-XI-zasadnicze- 3. Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów 4. Rzemieślnik wykwalifikowany, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 5. Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 6. Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 7. Starszy woźny sądowyVI-VII-podstawowe- 8. Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 9. Woźny sądowyV-VII-podstawowe- 10. Portier, szatniarz, woźny, dozorca, dźwigowyIV-V-podstawowe- 11. SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 12. GoniecII-IV-podstawowe- VII. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW GŁÓWNEJ KOMISJI BADANIA ZBRODNI PRZECIWKO NARODOWI POLSKIEMU - INSTYTUTU PAMIĘCI NARODOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1. Dyrektor Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci NarodowejXIX-XXI10wyższe5 2. Zastępca dyrektora Głównej Komisji, dyrektor budżetowo-administracyjny, główny księgowyXVIII-XX9wyższe5 3. Dyrektor okręgowej komisjiXVII-XVIII8wyższe5 4. Naczelnik samodzielnego wydziału, rzecznik prasowyXIV-XVII6wyższe3 5. Główny specjalistaXIV-XVI5wyższe3 6. Informatyk Głównej KomisjiXIV-XVI5wyższe3 XI-XIIIśrednie5 7. Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe3 8. Zastępca głównego księgowego, XII-XIV2wyższe3 Specjalista- 9. Starszy inspektorXI-XIII-wyższe2 10. InformatykX-XIII-średnie3 11. Inspektor, starszy księgowyVIII-XII-średnie2 12. Starszy referentVIII-XI-średnie2 13. Referent, młodszy księgowyV-IX-średnie- Stanowiska pomocnicze 1. Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 2. Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 3. Starszy bibliotekarz, operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 4. Kierownik magazynu, kierownik hali maszynIX-X2średnie3 sekretarka-- 5. Maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytorIX-X-średnie- 6. Kierownik kancelarii głównej, kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 7. Starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistkaVIII-IX-średnie3 8. Magazynier, archiwista, starsza telefonistka, maszynistkaVII-VIII-średnie- 9. TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności Stanowiska robotnicze i obsługi 1. Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów 2. Rzemieślnik specjalista, woźny audiencjonalnyIX-XI-zasadnicze- 3. Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów 4. Rzemieślnik wykwalifikowany, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 5. Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 6. Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 7. Starszy woźny sądowyVI-VII-podstawowe- 8. Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 9. Woźny sądowyV-VII-podstawowe- 10. Portier, szatniarz, woźny, dozorca, dźwigowyIV-V-podstawowe- 11. SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 12. GoniecII-IV-podstawowe- III. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW KANCELARII POLSKIEJ AKADEMII NAUK Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1. Szef Kancelarii Polskiej Akademii NaukXXI10wyższe7 2. Dyrektor biura (zespołu)XIX-XXI10wyższe7 3. Wicedyrektor biura (zespołu), główny księgowy budżetu Polskiej Akademii Nauk, rzecznik prasowyXVIII-XX9wyższe7 Główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 4. Zastępca przewodniczącego wydziału Polskiej Akademii NaukXVIII-XIX9wyższe7 5. Naczelnik działu, główny księgowy budżetu Kancelarii Polskiej Akademii Nauk, radca PrezesaXVII-XVIII8wyższe7 6. Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 7. Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 starszy programistaXII-XV 8. Specjalista, programistaXII-XIV-wyższe4 9. Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 10. Inspektor, starszy księgowyIX-XII-wyższe- Średnie2 referent prawnywyższe prawnicze- 11. Księgowy, starszy referent, sekretarz: Szefa Kancelarii Polskiej Akademii Nauk, dyrektora biuraVIII-XI-Średnie- 12. ReferentVI-IX-Średnie- IX. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW PAŃSTWOWEGO NADZORU FARMACEUTYCZNEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1. Wojewódzki inspektor farmaceutycznyXVII-XIX8wyższe farmaceutyczne5 2. Kierownik działuXIV-XVII6wyższe farmaceutyczne5 główny księgowywyższe 3. Kierownik laboratoriumXIV-XVII5wyższe farmaceutyczne5 4. Kierownik sekcjiXIV-XVI5wyższe farmaceutyczne5 5. Zastępca kierownika laboratorium, kierownik pracowniXIV-XVI5wyższe5 6. Inspektor farmaceutycznyXIII-XV4wyższe farmaceutyczne5 7. AsystentX-XIII-wyższe- średnie zawodowe3 8. Młodszy asystentVII-XII-średnie zawodowe- X. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy i inne jednostki 1. Kierownik bazy transportuXIV-XVI5wyższe5 2. Kierownik budowyXIII-XV6wyższe3 3. Kierownik zakładu obsługi samochodów, kierownik zespołu magazynówXII-XIV4średnie4 4. Zastępca kierownika bazy transportuXII-XIV3średnie3 5. Kierownik punktu żywienia, XI-XIII3średnie4 kierownik magazynu technicznego, 2 starszy kasjer, kasjer walutowy, - konserwator elektronicznych maszyn cyfrowych i magnetycznych nośników informatycznych 3 6. Zastępca kierownika zakładu obsługi samochodów, kierownik ośrodka informacji naukowej, kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik garażu, kierownik biblioteki, kierownik zespołu magazynów, kierownik kotłowni wysokoprężnej, kierownik informatoriumX-XII3średnie4 Zastępca kierownika punktu żywienia12 7. Kierownik obiektu, kierownik zmiany, X-XI3średnie3 starszy magazynier w magazynie technicznym, starszy bibliotekarz, starszy kontroler techniczny, starszy dyspozytor, -2 zaopatrzeniowiecVIII-XI- 8. Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, zastępca kierownika garażuIX-XI2średnie3 9. Operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 10. Kierownik magazynu, kierownik hali maszyn, kierownik kotłowniIX-X2średnie3 kierownik bursy, internatu13 maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytor, kontroler techniczny- sekretarka, sekretarka-maszynistka, kreślarz, - magazynier w magazynie technicznymzasadnicze1 starszy operator urządzeń przygotowania danychVIII-X-średnie2 11. Kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii głównej, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistka-- operator urządzeń przygotowania danychVII-IX 12. Archiwista, magazynier, starsza telefonistka, maszynistka, teletypistka, pomoc laboratoryjna, recepcjonistaVII-VIII-średnie- 13. TelefonistkaV-VI-podstawowe i umiejętność wykonywania czynności- 14. PokojowaIV-V-podstawowe- II. Urzędy celne 1. Kierownik łodzi patrolowejX-XII3dyplom porucznika żeglugi przybrzeżnej z 24-miesięczną praktyką pływania w dziale służby pokładowej na stanowiskach oficerskich 2. Motorzysta łodzi patrolowejVII-IX-stopień motorzysty okrętowego III. Komenda Główna Policji 1. Starszy kontroler techniczny, starszy dyspozytorIX-XII-średnie2 IV. Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 1. Starszy serwisant urządzeń elektronicznychXI-XIV-wyższe2 2. Serwisant urządzeń elektronicznychX-XIII-średnie5 3. Konserwator urządzeń elektronicznych, starszy operator maszyn elektronicznychIX-XIII-średnie3 4. Starszy technikX-XII-średnie2 5. Operator maszyn elektronicznychVIII-XII-średnie- 6. TechnikVIII-X-średnie- XI. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy i inne jednostki 1. Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów rzemieślnik specjalista, operator maszyn cyfrowychzasadnicze3 2. Kierowca samochodu ciężarowego, kierowca samochodu dostawczegoIX-X-według odrębnych przepisów mechanik samochodowy, maszynista offsetowy, kserografistazasadnicze2 3. Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, ślusarz-spawacz, elektryk, stolarz, tapicer, szklarz, malarz, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 4. Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 5. Operator urządzeń powielających, robotnik magazynowy, robotnik transportowyVI-VIII-podstawowe- 6. Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 7. Portier, szatniarz, dozorca, dźwigowy, woźnyIV-V-podstawowe- 8. SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 9. GoniecII-IV-podstawowe- II. Inspekcja Nasienna 1. Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 2. Operator ciągników i maszyn rolniczychVII-X-odpowiednie uprawnienia- 3. Robotnik szklarniowyVI-X-zasadnicze zawodowe- 4. Sprzątaczka laboratoryjnaIV-VI-podstawowe- III. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin 1. Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 2. Robotnik szklarniowyVI-X-zasadnicze zawodowe- IV. Parki narodowe 1. Drwal motorniczyIX-XII-podstawowe+kurs specjalistyczny- 2. Elektronik naprawy sprzętu elektronicznegoIX-XI-średnie techniczne1 3. Operator ciągników, maszyn i urządzeń leśnych, flisak, rybak jeziornyVIII-XI-podstawowe+kurs specjalistyczny- 4. Preparator w muzeumVII-XI-średnie- zasadnicze2 5. DrwalVI-XIpodstawowe+kurs specjalistyczny- 6. Wozak-zrywkarzVIII-X-podstawowe+kurs specjalistyczny- 7. Mechanik naprawy maszyn i urządzeń leśnych oraz pojazdów samochodowychVII-X-zasadnicze1 8. Monter instalacji sanitarnych i wodociągowych, blacharz, dekarz, murarz, cieślaVIII-IX-zasadnicze- 9. Szkółkarz, ogrodnikVI-IX-podstawowe+kurs specjalistyczny1 10. Wyłuszczarz, robotnik leśnyVII-VIII-podstawowe+kurs specjalistyczny- 11. Robotnik melioracyjny, wozak, rybak hodowcaV-VII-podstawowe+kurs specjalistyczny- V. Urzędy morskie 1. Starszy latarnikX-XII-średnie4 2. Elektromonter, elektryk, monter instalacji wodno-kanalizacyjnych, operator sztaplarki, mechanik silników spalinowych, mechanik samochodowy, elektryk samochodowyVII-XI-zasadnicze- 3. Kierowca ciągnikaIX-X-według odrębnych przepisów 4. Latarnik, rzemieślnik gospodarczyVIII-X-zasadnicze- 5. Robotnik ochrony wybrzeża-pilarz, murarz, tynkarz, blacharz, dekarz, spawacz, ślusarz, tokarzVII-X-zasadnicze- 6. Robotnik ochrony wybrzeża, cieśla, stolarzVI-IX-podstawowe- 7. Wydawca narzędzi, zbrojarzV-VII-zasadnicze- VI. Inspektoraty żeglugi śródlądowej 1. StermotorzystaXIII-XIV-według odrębnych przepisów 2. Bosman przystaniowyVIII-IX- VII. Dyrekcje okręgowe dróg publicznych 1. Operator kierowca, mechanik kierowcaIX-XII-według odrębnych przepisów VIII. Urzędy celne 1. Konserwator sprzętu radiologicznego i elektronicznegoX-XII-średnie techniczne3 IX. Regionalne inspektoraty celne 1. Kierowca samochodu specjalistycznegoIX-XI-według odrębnych przepisów X. Komenda Główna Policji, komendy wojewódzkie, komendy rejonowe i komisariaty Policji, Oddziały Straży Granicznej, komendy wojewódzkie i rejonowe Państwowej Straży Pożarnej 1. Mechanik-elektronikXI-XIII-średnie2 2. Starszy mistrzXI-XII3zasadnicze4 3. Starszy technik, mechanik silników okrętowychX-XII-średnie2 4. Ślusarz-tokarzIX-XI-zasadnicze- kierowca samochodu specjalnegowedług odrębnych przepisów blacharz samochodowy, diagnosta samochodowy, elektromechanikzasadnicze- mistrz garmażeryjny lub cukierniczy, kuchmistrz, mistrz23 blacharz-dekarz, elektryk samochodowy, elektromonter, lakiernik samochodowy-- 5. TechnikIX-XI-średnie- 6. Kucharz, mechanik urządzeń chłodniczych lub garmażeryjnych, mechanik rusznikarz, mechanik maszyn biurowych, mechanik urządzeń p.poż., malarz-murarz, monter-konserwator urządzeń i sieci wodno-kanalizacyjnej, c.o. i gazowej, monter konserwator urządzeń łączności, mechanik urządzeń slipowych, palacz kotłowni wysokoprężnychIX-X-zasadnicze- 7. Starszy mechanik centrali telefonicznejVIII-IX-średnie3 8. Szewc, krawiec, spawacz, tynkarz-glazurnikVIII-IX-zasadnicze- kierowca ciągnika, kierowca karetki sanitarnej (pogotowia), kierowca mikrobusu-według odrębnych przepisów 9. Kelner, młodszy kucharz, gospodarz obiektu, operator urządzeń piorących, operator urządzeń oczyszczalni ściekówVII-VIII-podstawowe- 10. Operator wózka akumulatorowego, ogrodnikVI-VIII-podstawowe- 11. Pomocnik kierowcyVI-VII-podstawowe- 12. Pomoc kucharza, pomocnik palacza c.o., pracownik obsługi gospodarczej w komisariatach policji, palacz pieców zwykłychV-VI-podstawowe- XI. Oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 1. Starszy rzeczoznawca urządzeń telekomunikacjiXI-XV-wyższe techniczne3 2. Serwisant urządzeń elektronicznych i mechanicznychX-XIV-średnie techniczne3 3. Maszynista maszyn offsetowych zwojowych do druku i produkcji składanki komputerowejVIII-XIV-średnie techniczne- zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne2 4. Fotograf offsetowy, introligator przemysłowy, kopista offsetowy, maszynista maszyn offsetowych arkuszowych, maszynista maszyn typograficznych arkuszowych, operator - naświetlacz fotoskładu, składacz fotoskładu, składacz ręczny, montażysta fotoskładu, montażysta offsetowyVII-XII-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 5. Monter-konserwator maszyn poligraficznychV-XII-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 6. KorektorVII-XI-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 7. Operator maszyn do księgowania, operator urządzeń mikrofilmowychVII-X-średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne- 8. Składacz na składopisachVII-X-zasadnicze oraz przeszkolenie specjalistyczne- 9. Operator kserografu i kopiarkiV-VI-podstawowe oraz przeszkolenie- 10. Pomocnik ogólnowydziałowyIV-VI-podstawowe- Załącznik nr 4 WYKAZ PRAC WYKONYWANYCH W WARUNKACH UCIĄŻLIWYCH LUB SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA 1. Do pierwszego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w pomieszczeniach, w których ze względu na technologię produkcji konieczne jest stosowanie wyłącznie oświetlenia elektrycznego, 2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, 3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C, 4) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej, 5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną, 7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą. 2. Do drugiego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w pomieszczeniach zlokalizowanych poniżej poziomu otaczającego terenu - zgodnie z przepisami w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, 2) w warunkach narażenia na hałas, 3) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała, 4) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej, 5) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, 3. Do trzeciego stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia, 3) w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych, których wykaz określają odrębne przepisy, 4) pod ziemią lub pod wodą, 5) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy, 6) przy wytwarzaniu, stosowaniu, magazynowaniu i transportowaniu gazów, paliw i materiałów wybuchowych, 7) w szczególności wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni - których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia, 8) w kontakcie z materiałem zakaźnym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. (Dz. U. Nr 49, poz. 307) Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 111, poz. 493 i Nr 132, poz. 631, z 1994 r. Nr 33, poz. 121 i Nr 117, poz. 562, z 1995 r. Nr 8, poz. 37, Nr 94, poz. 467 i Nr 128, poz. 622, z 1996 r. Nr 96, poz. 444 oraz z 1997 r. Nr 37, poz. 228 i Nr 130, poz. 856) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 8: a) w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; b) po ust. 7 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: "8. Odprawę oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy."; 2) w § 8a w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 4) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 2 § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 30 kwietnia 1998 r. podatek na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2 załącznika nr 4 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r., z wyjątkiem przepisów § 1 pkt 4 i § 2, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Prezesa Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. (poz. 307) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465-520 II470-545 III475-575 IV480-605 V485-645 VI490-690 VII500-735 VIII510-780 IX520-825 X535-880 XI550-930 XII570-1 000 XIII590-1 085 XIV610-1 170 XV635-1 255 XVI660-1 350 XVII685-1 450 XVIII715-1 550 XIX750-1 660 XX785-1 770 XXI820-1 880 XXII850-2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i innych świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych zatrudnionym w gabinetach politycznych oraz doradcom lub pełniącym funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. (Dz. U. Nr 49, poz. 308) Na podstawie art. 471 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania i innych świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych zatrudnionym w gabinetach politycznych oraz doradcom lub pełniącym funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 2, poz. 8) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Do pracowników stosuje się przepisy § 6 i 8-10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306).", 2) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. (poz. 308) TABELA STANOWISK, KWOT WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I DODATKU FUNKCYJNEGO ORAZ KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoKwota w złotychWymagane kwalifikacje wynagrodzenie zasadniczedodatek funkcyjnywykształcenieliczba lat pracy 123456 1Szef gabinetu politycznego Prezesa Rady Ministrów43001250wyższe7 2Szef gabinetu politycznego wiceprezesa Rady Ministrów38501150wyższe7 3Szef gabinetu politycznego ministra lub innego członka Rady Ministrów35001050wyższe7 4Doradca w gabinecie politycznym Prezesa Rady Ministrów2600 - 3150-wyższe5 5Doradca w gabinecie politycznym wiceprezesa Rady Ministrów2350 - 3050-wyższe5 6Doradca w gabinecie politycznym ministra lub innego członka Rady Ministrów2150 - 2700-wyższe5 7Doradca lub pełniący funkcję doradcy osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe inne niż wymienione w lp. 1, 2 i 32050 - 2500-wyższe5 8Asystent polityczny Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesa Rady Ministrów, ministra lub innego członka Rady Ministrów oraz innej osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe1500 - 1800-wyższe2 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad współpracy Policji ze strażami gminnymi oraz zakresu, w jakim Komendant Główny Policji sprawuje fachowy nadzór nad strażami i udziela im pomocy. (Dz. U. Nr 49, poz. 309) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779) zarządza się, co następuje: § 1. Obowiązek współpracy Policji ze strażami gminnymi powstaje w chwili powołania straży gminnej, zwanej dalej "strażą", i przekazania regulaminu straży właściwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu Policji. § 2. 1. Policja współpracuje ze strażami w realizacji ich ustawowych zadań. 2. Współpraca Policji i straży polega w szczególności na: 1) stałej wymianie informacji o zagrożeniach występujących na określonym terenie w zakresie bezpieczeństwa ludzi i mienia, spokoju i porządku publicznego, 2) zorganizowaniu systemu łączności Policji i straży, uwzględniającego lokalne potrzeby i możliwości oraz zapewniającego utrzymanie stałej łączności między jednostkami Policji i straży, 3) koordynowaniu rozmieszczenia służb policyjnych i straży, z uwzględnieniem zagrożeń występujących na danym terenie, 4) wspólnym prowadzeniu działań porządkowych w celu zapewnienia spokoju i porządku w miejscach zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, a także w innych miejscach publicznych, 5) organizowaniu wspólnych szkoleń oraz ćwiczeń policjantów i strażników gminnych, zwanych dalej "strażnikami", na zasadach określonych odrębnymi przepisami. § 3. 1. Szczegółowe formy i sposoby współpracy właściwych terytorialnie jednostek Policji i straży określone zostaną w porozumieniu zawartym pomiędzy jednostkami Policji a wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta). 2. Komendanci jednostek organizacyjnych Policji i komendanci straży realizują współpracę, o której mowa w § 2, w szczególności poprzez: 1) okresowe spotkania komendantów w celu dokonywania ocen zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz porządku i bezpieczeństwa publicznego, a także wytyczania wspólnych zadań, 2) wzajemne, bieżące konsultacje w zakresie wykonywanych zadań, 3) organizowanie odpraw w razie konieczności podjęcia wspólnych zadań Policji i straży, 4) wyznaczenie policjantów i strażników do utrzymywania bieżących kontaktów. § 4. Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji, za pośrednictwem komendanta rejonowego Policji, udziela strażom pomocy w zakresie: 1) wsparcia straży w czynnościach, w których siły straży są niewystarczające, 2) zapewnienia, na wniosek zarządu gminy lub komendanta straży, fachowej kadry do przeprowadzenia szkolenia podstawowego lub szkoleń specjalistycznych strażników na zasadach określonych odrębnymi przepisami, 3) przekazania straży, na wniosek zarządu gminy, odpłatnie lub w inny uzgodniony sposób, środków przymusu bezpośredniego, do których stosowania są upoważnieni strażnicy. § 5. 1. Komendant Główny Policji sprawuje fachowy nadzór nad strażami w zakresie: 1) znajomości przez strażników przepisów prawa dotyczących użycia broni palnej krótkiej oraz środków przymusu bezpośredniego i praktycznych umiejętności ich stosowania, 2) stosowania przepisów dotyczących przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej krótkiej oraz środków przymusu bezpośredniego, 3) wykonywania przez strażników czynności administracyjno-porządkowych pod względem ich zgodności z przepisami prawa, 4) sposobu prowadzenia przez straże sprawozdawczości dotyczącej ewidencji straży, ich stanów etatowych, wyposażenia w środki przymusu bezpośredniego oraz danych dotyczących wyników działań straży. 2. Zalecenia pokontrolne przekazuje się radzie gminy oraz właściwemu wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta). § 6. Komendanci rejonowi Policji oraz komendanci straży, za pośrednictwem komendanta wojewódzkiego Policji, do połowy lutego każdego roku składają Komendantowi Głównemu Policji wspólne informacje o współpracy między tymi formacjami. § 7. 1. W przypadku powszechnego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, katastrofy lub klęski żywiołowej wójt, burmistrz (prezydent miasta), na wniosek Komendanta Głównego Policji, może, na czas określony zarządzić użycie straży do wspólnych działań z Policją. 2. W przypadku wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, katastrofy lub klęski żywiołowej na obszarze województwa lub gminy, z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, występują odpowiednio komendant wojewódzki lub rejonowy Policji. 3. W sytuacjach, o których mowa w ust. 1 i 2, straże podlegają dowództwu komendanta wojewódzkiego lub rejonowego Policji. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym. (Dz. U. Nr 50, poz. 310) Art. 1. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64 dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: "5. Uczelnia może tworzyć poza swoją siedzibą filię lub wydział, jako zamiejscowe jednostki organizacyjne. W skład filii wchodzą co najmniej dwie podstawowe jednostki organizacyjne uczelni. 6. Tworzenie, przekształcanie i znoszenie zamiejscowych jednostek organizacyjnych w uczelni odbywa się na zasadach określonych w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 7. 7. Tworzenie zamiejscowych jednostek organizacyjnych w uczelni niepaństwowej działającej na podstawie art. 15 wymaga zezwolenia Ministra Edukacji Narodowej."; 2) w art. 74 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem art. 64 ust. 6."; 3) w art. 187 w ust. 2 skreśla się ostatnie zdanie. Art. 2. Filie uczelni, wydziały i oddziały zamiejscowe oraz punkty konsultacyjne, które istniały w dniu wejścia w życie ustawy nowelizowanej w art. 1, działają w dotychczasowych formach organizacyjnych. Przekształcanie i znoszenie tych jednostek należy do właściwości senatu uczelni. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin. (Dz. U. Nr 50, poz. 311) Art. 1. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz. U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387) dodaje się art. 121a w brzmieniu: "Art. 121a. Termin wyborów do rad gmin w 1998 r. wyznacza się w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, na dzień ustawowo wolny od pracy, przypadający w okresie stu dwudziestu dni po upływie kadencji." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów oraz szczegółowych warunków i sposobów użycia przez Inspekcję Celną środków przymusu bezpośredniego, a także trybu wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w te środki. (Dz. U. Nr 50, poz. 312) Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Środki przymusu bezpośredniego, zwane dalej "środkami przymusu", powinny być stosowane przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", w taki sposób, aby osiągnięcie podporządkowania się poleceniom wydanym na podstawie prawa albo skuteczne odparcie bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza powodowało możliwie najmniejszą dolegliwość. 2. Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu, o których mowa w § 4 ust. 1, jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom albo do skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na funkcjonariusza. 3. Odstępuje się od stosowania środków przymusu, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom. § 2. 1. Jeżeli następstwem zastosowania środka przymusu jest śmierć, zranienie lub innego rodzaju zagrożenie dla życia lub zdrowia człowieka albo szkoda w mieniu, funkcjonariusz jest obowiązany do: 1) udzielenia poszkodowanemu pierwszej pomocy, a następnie, w razie potrzeby, do zapewnienia pomocy lekarskiej, 2) zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia osób postronnych na to miejsce, 3) ustalenia świadków zdarzenia, jeżeli jest to możliwe w istniejących okolicznościach, 4) niezwłocznego powiadomienia dyżurnego najbliższej jednostki Policji oraz dyżurnego Generalnego Inspektoratu Celnego. 2. Pomoc lekarską zapewnia się zawsze kobiecie ciężarnej, wobec której użyto środka przymusu. § 3. 1. O każdym przypadku użycia środka przymusu funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie powiadomić właściwy organ Inspekcji Celnej, w formie pisemnej notatki służbowej, za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego. 2. Notatka, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) wskazanie stanowiska służbowego oraz imienia i nazwiska funkcjonariusza, 2) określenie czasu i miejsca użycia środka przymusu, 3) opis sytuacji poprzedzającej użycie środka przymusu i sposobu postępowania funkcjonariusza przy użyciu środka przymusu, 4) dane identyfikacyjne osoby, wobec której użyto środka przymusu, oraz określenie skutków użycia środka przymusu i sposobu udzielenia pomocy, w wypadku zranienia człowieka lub powstania innego rodzaju zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego, 5) dane identyfikacyjne ustalonych świadków zdarzenia. 3. Do obowiązków organu Inspekcji Celnej, o którym mowa w ust. 1, należy: 1) zbadanie, czy użycie środka przymusu nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami, 2) niezwłoczne zawiadomienie prokuratora oraz wdrożenie postępowania dyscyplinarnego, w wypadku stwierdzenia, że użycie środka przymusu było niezgodne z obowiązującymi przepisami. Rozdział 2 Rodzaje oraz szczegółowe warunki i sposoby użycia środków przymusu § 4. 1. Funkcjonariusze są upoważnieni do stosowania następujących rodzajów środków przymusu: 1) siły fizycznej stosowanej w formie chwytów obezwładniających oraz podobnych technik obrony lub ataku, 2) indywidualnych technicznych środków i urządzeń, przeznaczonych do obezwładniania i konwojowania osób, w postaci kajdanek, prowadnic i siatek obezwładniających, 3) indywidualnych chemicznych środków, przeznaczonych do obezwładniania osób, w postaci miotaczy gazu obezwładniającego, 4) technicznych środków i urządzeń, przeznaczonych do zatrzymywania oraz unieruchamiania pojazdów mechanicznych, w postaci kolczatek drogowych, pojazdów służbowych lub przedmiotów ustawianych jako odpowiednio oznakowane przeszkody oraz urządzeń służących do unieruchamiania kół pojazdów. 2. Wobec kobiet o widocznej ciąży, starców, osób o widocznym kalectwie oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, można stosować wyłącznie siłę fizyczną w postaci chwytów obezwładniających. § 5. 1. Jeżeli okoliczności faktyczne to umożliwiają, funkcjonariusz jest obowiązany, przed użyciem środka przymusu, podjąć próbę osiągnięcia podporządkowania się wydanym poleceniom przez stanowczą perswazję słowną lub demonstrację możliwości użycia środka przymusu. 2. Bezpośrednio przed użyciem środka przymusu funkcjonariusz jest obowiązany wezwać osobę nie podporządkowującą się wydanym poleceniom do zachowania zgodnego z prawem oraz uprzedzić o zamiarze użycia środka przymusu. 3. Jeżeli w ocenie funkcjonariusza zwłoka w użyciu środka przymusu groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego albo szkodą w mieniu, należy odstąpić od podejmowania próby, o której mowa w ust. 1, oraz od czynności określonych w ust. 2. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz wzywa do zachowania się zgodnego z prawem w trakcie stosowania odpowiedniego do sytuacji środka przymusu. § 6. 1. Siłę fizyczną stosuje się w celu obezwładnienia osoby, odparcia czynnej napaści albo zmuszenia do wykonania polecenia wydanego przez funkcjonariusza. 2. Używając siły fizycznej, nie wolno zadawać uderzeń, chyba że funkcjonariusz działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie lub zdrowie człowieka albo na mienie. § 7. 1. Kajdanki można stosować wobec osób tymczasowo aresztowanych lub zatrzymanych, w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. Kajdanki stosuje się także na polecenie sądu lub prokuratora. 2. Nie stosuje się kajdanek wobec osób w wieku poniżej 17 lat. 3. Kajdanki zakłada się na ręce trzymane z przodu, a osobie zachowującej się agresywnie - z tyłu. 4. Prowadnicę można stosować wobec osoby, w stosunku do której zachodzi uzasadniona obawa ucieczki. 5. Jeden z uchwytów prowadnicy funkcjonariusz zakłada na rękę osoby prowadzonej, a drugi uchwyt trzyma w ręku lub zakłada na swoją rękę. § 8. Kajdanki oraz prowadnicę zdejmuje się niezwłocznie po wprowadzeniu osoby, wobec której je zastosowano, do pomieszczeń służbowych Inspekcji Celnej lub Policji, do aresztu albo na przesłuchanie przez sąd lub prokuratora, chyba że sąd lub prokurator zarządzi inaczej. § 9. 1. Siatkę obezwładniającą stosuje się wobec osoby, która swoim zachowaniem stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia, jeżeli zastosowanie innych środków przymusu jest niemożliwe albo okazało się nieskuteczne. 2. Siatkę obezwładniającą można stosować także w pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa oraz w celu udaremnienia ucieczki osoby tymczasowo aresztowanej bądź zatrzymanej. § 10. 1. Ręczne miotacze gazu obezwładniającego można stosować w przypadkach odpierania czynnej napaści i pokonywania czynnego oporu oraz w celu udaremnienia ucieczki osoby tymczasowo aresztowanej lub zatrzymanej albo w pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa. 2. Przy stosowaniu ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego należy uwzględnić właściwości tych środków, mogące stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. § 11. 1. Kolczatka drogowa i inne przeszkody umożliwiające zatrzymanie pojazdu mechanicznego mogą być stosowane, jeżeli: 1) osoba prowadząca pojazd nie zatrzymała się pomimo odpowiedniego sygnału umundurowanego funkcjonariusza znajdującego się w pobliżu oznakowanego pojazdu służby Inspekcji Celnej, 2) istnieje uzasadnione podejrzenie, że w pojeździe znajdują się towary lub inne przedmioty wprowadzone do obrotu na polskim obszarze celnym, przewożone przez ten obszar lub wywożone za granicę w sposób niezgodny z prawem. 2. Kolczatki drogowej nie stosuje się do zatrzymywania pojazdów jednośladowych. 3. Zastosowanie kolczatki drogowej albo innej przeszkody umożliwiającej zatrzymanie pojazdu mechanicznego powinno nastąpić po uprzednim zawiadomieniu dyżurnego najbliższej jednostki Policji. 4. Jeżeli ze względu na okoliczności faktyczne zachodzi potrzeba natychmiastowego zatrzymania pojazdu mechanicznego, a uprzednie porozumienie się z Policją nie jest możliwe, przy stosowaniu środka przymusu określonego w ust. 1 należy: 1) wstrzymać ruch drogowy w obu kierunkach, na odległość nie mniejszą niż sto metrów od kolczatki lub innej przeszkody, przez umieszczenie na drodze w tej odległości odpowiednich znaków ostrzegawczych oraz podawanie przez umundurowanego funkcjonariusza, znajdującego się w pobliżu oznakowanego pojazdu służbowego Inspekcji Celnej, sygnału zatrzymania w sposób zrozumiały i widoczny dla osoby kierującej zatrzymywanym pojazdem, 2) jak najszybciej powiadomić dyżurnego jednostki Policji właściwej dla miejsca użycia kolczatki albo innej przeszkody. 5. W przypadku blokowania przejazdu oznakowanym pojazdem służbowym Inspekcji Celnej można odstąpić od wstrzymania ruchu drogowego. § 12. 1. Urządzenia służące do unieruchamiania kół pojazdów mechanicznych, zwane dalej "blokadami", mogą być stosowane w przypadkach, gdy: 1) istnieje uzasadnione podejrzenie, że w pojeździe pozostawionym mogą znajdować się towary lub inne przedmioty wprowadzone na polski obszar celny, przewożone przez ten obszar lub przeznaczone do wywozu za granicę w sposób niezgodny z prawem, 2) wobec osób lub towarów albo innych przedmiotów znajdujących się w pojeździe podjęto czynności kontrolne, a ze względu na okoliczności faktyczne zachodzi obawa ucieczki kontrolowanym pojazdem przed zakończeniem tych czynności. 2. Blokada powinna być założona na przednim kole pojazdu mechanicznego po stronie kierującego oraz trwale oznakowana przez umieszczenie na niej w widocznym miejscu: 1) nazwy organu zakładającego blokadę, 2) numeru ewidencyjnego blokady, 3) adresu, gdzie należy się zgłosić w celu jej zdjęcia. 3. Na pojeździe w widocznym miejscu umieszcza się zawiadomienie o założeniu blokady w formie informacji, której wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. Rozdział 3 Tryb wyposażania funkcjonariuszy w środki przymusu § 13. Pozwolenie na okaziciela na posiadanie ręcznego miotacza gazu obezwładniającego wydaje, na wniosek organów Inspekcji Celnej, w trybie określonym odrębnymi przepisami, właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji. § 14. Organy Inspekcji Celnej dokonują zakupów środków przymusu według zasad obowiązujących w Policji. § 15. W zakresie wydawania funkcjonariuszom technicznych środków przymusu, wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 i 4, stosuje się następujący tryb postępowania: 1) o wydaniu funkcjonariuszowi środka przymusu decyduje właściwy organ Inspekcji Celnej, pod warunkiem uprzedniego przeszkolenia funkcjonariusza i przeprowadzenia z wynikiem pozytywnym sprawdzenia znajomości przepisów dotyczących użycia środków przymusu oraz zasad bezpiecznego obchodzenia się z tymi środkami, 2) przeszkolenie oraz sprawdzenie znajomości przepisów i zasad, o których mowa w pkt 1, przeprowadza organ Inspekcji Celnej, zgodnie z programem zatwierdzonym przez Generalnego Inspektora Celnego i uzgodnionym z Komendantem Głównym Policji, 3) środki przymusu są wydawane funkcjonariuszom na czas określony przez organ Inspekcji Celnej, a po upływie tego czasu powinny być niezwłocznie zwrócone do miejsca przechowywania w obiektach Inspekcji Celnej, określonego w odrębnych przepisach. § 16. 1. Właściwy organ Inspekcji Celnej jest obowiązany niezwłocznie spowodować zwrócenie przez funkcjonariusza środków przymusu w następujących przypadkach: 1) rozwiązania stosunku pracy, 2) stwierdzenia nieprzestrzegania obowiązujących zasad przechowywania środków przymusu, 3) podejrzenia użycia środka przymusu w sposób niezgodny z obowiązującymi przepisami. 2. Zwrot środków przymusu, o którym mowa w § 15 pkt 3, nie jest wymagany w przypadkach: 1) wykonywania zadań służbowych wymagających przebywania, po upływie urzędowego czasu pracy, poza obiektami Inspekcji Celnej, 2) wydania przez organ Inspekcji Celnej stosownego zezwolenia. § 17. W zakresie wydawania i użytkowania środków przymusu organy Inspekcji Celnej są obowiązane prowadzić ewidencję w sposób określony przez Generalnego Inspektora Celnego. Rozdział 4 Przepis końcowy § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1998 r. (poz. 312) WZÓR INFORMACJI O ZAŁOŻENIU BLOKADY UNIERUCHAMIAJĄCEJ KOŁA POJAZDÓW Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej gmin. (Dz. U. Nr 50, poz. 313) Na podstawie art. 51 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zarząd gminy sporządza i przekazuje w 2 egzemplarzach do właściwej terytorialnie regionalnej izby obrachunkowej kwartalne sprawozdania z wykonania budżetu gminy, zwane dalej "sprawozdaniami", w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po upływie kwartału, za który sporządzane jest sprawozdanie. 2. Regionalna izba obrachunkowa kontroluje sprawozdania pod względem rachunkowym i formalnym oraz przekazuje oryginały sprawozdań do Departamentu Finansów Samorządu Terytorialnego Ministerstwa Finansów w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania. 3. Sprawozdania sporządza się w kwotach narastających od początku roku według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Sprawozdania sporządzają i przekazują również organy wykonawcze miejskich stref usług publicznych i Związku Komunalnego m. st. Warszawy. 5. Szczegółowe zasady sporządzania sprawozdań określa instrukcja w sprawie sporządzania kwartalnych sprawozdań z wykonania budżetów gmin, stanowiąca załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Traci moc zarządzenie nr 22 Ministra Finansów z dnia 29 marca 1996 r. w sprawie sporządzania kwartalnych sprawozdań z wykonania budżetów gmin (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 9, poz. 38 oraz z 1997 r. Nr 19, poz. 79). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do sprawozdań sporządzanych za okresy sprawozdawcze poczynając od I kwartału 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 1998 r. (poz. 313) Załącznik nr 1 WZÓR KWARTALNEGO SPRAWOZDANIA Z WYKONANIA BUDŻETU GMINY Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 INSTRUKCJA W SPRAWIE SPORZĄDZANIA KWARTALNYCH SPRAWOZDAŃ Z WYKONANIA BUDŻETÓW GMIN § 1. Sprawozdania kwartalne, o których mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia, zwane dalej sprawozdaniami, sporządzane są według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Sprawozdania sporządza się w kwotach zaokrąglonych do pełnych złotych (bez znaku po przecinku). 2. Sprawozdania należy sporządzać w sposób czytelny i trwały. Podpisy na sprawozdaniu składa się odręcznie. 3. Sprawozdania powinny być sporządzane rzetelnie i prawidłowo pod względem merytorycznym i rachunkowym. § 3. 1. Dane w sprawozdaniach wykazuje się narastająco od początku roku do końca okresu sprawozdawczego. 2. W kolumnie "Plan według uchwały rady gminy" wykazuje się dane planowane w kwotach wynikających z planu po ewentualnych zmianach. 3. Wykazane przez gminy w sprawozdaniach kwoty dotacji celowych, otrzymanych z budżetu państwa na zadania zlecone i powierzone gminie oraz na zadania własne gminy, powinny być zgodne z danymi o dotacjach przekazanych przez dysponentów części budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W sprawozdaniach za IV kwartał gminy wykazują wysokość otrzymanych dotacji po potrąceniu zwrotów dokonanych do dnia 20 stycznia roku następującego po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie. 5. Subwencje wykazane w sprawozdaniach powinny być zgodne z ostatnim zawiadomieniem Ministra Finansów o wysokości kwoty subwencji ustalonej dla gminy. 6. W kolumnie 4 sprawozdania "Wykonanie", w części A "Dochody", należy wykazać wszystkie wpływy za dany okres sprawozdawczy, łącznie z wpływami "w drodze", tj. z uwzględnieniem § 3 ust. 3 oraz § 4. 7. Nadwyżka budżetowa, kredyt i pożyczka nie mogą być ujmowane po stronie dochodów budżetu gminy, natomiast mogą stanowić jedno ze źródeł sfinansowania niedoboru budżetowego w danym roku. Spłata kredytów i pożyczek nie jest wydatkiem budżetu. § 4. 1. W sprawozdaniach sporządzanych przez zarządy gmin za I, III i IV kwartał, w rubryce "Wykonanie", dane dotyczące dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i przekazywanych na rzecz budżetów gminy powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w sporządzanych przez urzędy skarbowe dla danej gminy sprawozdaniach jednostkowych Rb-25 o podatkowych i niepodatkowych dochodach budżetowych, w rubryce "Wykonanie od początku roku". 2. W sprawozdaniach sporządzanych przez zarządy gmin za II kwartał, w rubryce "Wykonanie", dane dotyczące dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i przekazywanych na rzecz budżetu gminy powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w sporządzanych przez urzędy skarbowe sprawozdaniach jednostkowych Rb-27 w rubryce "Wykonanie", a dane dotyczące udziałów gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, mających siedzibę na terenie gminy, stanowiących dochód budżetu państwa - powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w rubryce "Należności" sprawozdań sporządzanych dla danej gminy przez urzędy skarbowe. 3. Dane ze sprawozdań z rubryki 4 "Wykonanie", dotyczące dochodów z tytułu udziałów gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, przekazanych z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów gmin, powinny być zgodne z przelewami otrzymanymi z rachunku centralnego - łącznie z przelewem otrzymanym w miesiącu następnym po upływie okresu sprawozdawczego - za okres, którego sprawozdanie dotyczy. § 5. 1. W części B "Wydatki" przez wydatki majątkowe rozumie się wydatki inwestycyjne oraz udziały w spółkach. 2. W pozycji "Wynagrodzenia" należy wykazać dane o wydatkach z tytułu wynagrodzeń objętych § 11-15 oraz § 17 wydatków według klasyfikacji stanowiącej rozdział V załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 i Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556 oraz z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999). 3. W pozycji "Pochodne od wynagrodzeń" należy wykazać składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki na Fundusz Pracy (tj. § 41 i 42 wydatków według klasyfikacji, o której mowa w ust. 2). § 6. 1. W kolumnie 5 sprawozdania "Skutki obniżenia górnych stawek podatków obliczone za okres sprawozdawczy" powinny być wykazane kwoty stanowiące różnicę pomiędzy dochodami, jakie gmina mogłaby uzyskać stosując górne stawki podatkowe, a dochodami, jakie gmina uzyskała stosując niższe stawki uchwalone przez radę gminy. 2. W przypadku zastosowania przez gminę obniżenia górnej stawki (np. w podatku od nieruchomości) różnica pomiędzy stawką górną a przyjętą w uchwale przez radę gminy, przemnożona przez podstawę opodatkowania, powinna być wykazana w kolumnie 5 sprawozdania narastająco, tj. odpowiednio: w sprawozdaniu za I kwartał - skutki dotyczące I kwartału, w sprawozdaniu za II kwartał - skutki dotyczące I i II kwartału, w sprawozdaniu za III kwartał - skutki dotyczące I, II i III kwartału, a w sprawozdaniu za IV kwartał powinny być wykazane skutki całoroczne. § 7. 1. W kolumnie 6 sprawozdania "Skutki udzielonych przez gminę: ulg, odroczeń, umorzeń ..." powinny być wykazane kwoty dotyczące skutków udzielonych przez gminę za okres sprawozdawczy: ulg, odroczeń, umorzeń, zwolnień, zaniechania poboru podatków i opłat stanowiących dochód budżetu gminy (bez ulg i zwolnień ustawowych). Wykazywane w tej kolumnie skutki ulg powinny wynikać z decyzji właściwych organów gminy, w zakresie zarówno bieżących, jak i zaległych należności, z zastrzeżeniem ust. 2. Wykazane kwoty powinny być zgodne z rejestrami przypisów i odpisów. 2. W kolumnie 6 nie należy wykazywać skutków finansowych, wynikających z ugody zawartej w bankowym postępowaniu ugodowym, a także będących wynikiem decyzji podjętych przez samorządowe kolegium odwoławcze jako organ II instancji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych oraz określenia okresów polowań na te zwierzęta. (Dz. U. Nr 50, poz. 314) Na podstawie art. 5 oraz art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713 oraz z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 3 grudnia 1996 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych oraz określenia okresów polowań na zwierzęta łowne (Dz. U. z 1997 r. Nr 1, poz. 5) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 1 skreśla się lit. h), 2) w § 2 skreśla się pkt 8. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 10 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. (Dz. U. Nr 50, poz. 315) Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110, z 1982 r. Nr 31, poz. 215, z 1991 r. Nr 22, poz. 93, z 1994 r. Nr 79, poz. 362, z 1996 r. Nr 34, poz. 146 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753, z 1997 r. Nr 141, poz. 948 i z 1998 r. Nr 16, poz. 76) w § 451 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Wpis stały w kwocie 30 zł pobiera się od wniosku o wpis do rejestru zastawów zastawu wpisanego do prowadzonego przez bank rejestru zastawów." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 6 kwietnia 1998 r. w sprawie wysokości, trybu i szczegółowych zasad przyznawania i wstrzymywania świadczeń dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy. (Dz. U. Nr 50, poz. 316) Na podstawie art. 85 ust. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa wysokość, tryb i szczegółowe zasady przyznawania i wstrzymywania świadczeń dla cudzoziemców, w sprawie których zostało wszczęte postępowanie o nadanie statusu uchodźcy, w zakresie zakwaterowania, wyżywienia, opieki medycznej, pomocy rzeczowej oraz pomocy pieniężnej, zwanych dalej świadczeniami. 2. Świadczenia obejmują, w zależności od potrzeb: 1) pomoc w zakresie zakwaterowania lub wyżywienia, w tym umieszczenie cudzoziemca w Centralnym Ośrodku Recepcyjnym dla Uchodźców, a w razie braku możliwości umieszczenia w tym Ośrodku - w innym ośrodku dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy albo w obiekcie spełniającym warunki określone w odrębnych przepisach w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać ośrodki dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, zwanych dalej "ośrodkami dla uchodźców", 2) świadczenia zdrowotne, 3) zaopatrzenie w odzież, środki higieny osobistej i pomoce szkolne, 4) ekwiwalenty pieniężne na pokrycie kosztów zakwaterowania, wyżywienia, przejazdu w celu wzięcia udziału w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy albo w celu stawienia się na badania lekarskie lub szczepienia ochronne, 5) refundację wydatków poniesionych na zakup leków i artykułów sanitarnych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, 6) pomoc pieniężną na pokrycie drobnych wydatków albo na pokrycie kosztów powrotu do kraju pochodzenia cudzoziemca lub przejazdu do kraju trzeciego. § 2. 1. Świadczenia przyznaje się cudzoziemcom, którzy uprawdopodobnią, że na czas trwania postępowania o nadanie statusu uchodźcy nie posiadają wystarczającej ilości środków na pokrycie kosztów pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności zapewnienia sobie w tym czasie zakwaterowania i wyżywienia. 2. Świadczenia mogą być również przyznane cudzoziemcowi na okres dłuższy niż 3 miesiące od dnia wydania decyzji ostatecznej o nadaniu statusu uchodźcy, jeżeli uprawdopodobni on, iż nie ma możliwości zapewnienia sobie w tym czasie środków utrzymania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Zakres i czas, na jaki zostały przyznane świadczenia, określa się w decyzji o ich przyznaniu. 4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, powinna uwzględniać uzasadnione żądania zawarte we wniosku o przyznanie świadczeń cudzoziemcowi, w sprawie którego wszczęto postępowanie o nadanie statusu uchodźcy, zwanego dalej "wnioskiem". 5. Świadczenia przyznaje się ze środków budżetu państwa pozostających w dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, z zastrzeżeniem § 6 ust. 5. § 3. 1. Cudzoziemiec, który ubiega się o przyznanie świadczeń, składa wniosek do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Wzór wniosku określa załącznik do rozporządzenia. 2. Wniosek może być złożony niezwłocznie po wydaniu postanowienia o wszczęciu postępowania o nadanie statusu uchodźcy. 3. We wniosku należy wskazać okoliczności uzasadniające przyznanie świadczeń. 4. Przy składaniu wniosku należy przedstawić dokument paszportowy lub tymczasowe zaświadczenie tożsamości cudzoziemca oraz wizę pobytową, a także podać adres miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli cudzoziemiec go posiada. Tym samym wnioskiem może być objęty małżonek cudzoziemca i jego małoletnie dzieci, jeżeli wszystkie te osoby ubiegają o status uchodźcy. 5. W przypadku złożenia wniosku o nadanie statusu uchodźcy przez wieloosobową grupę cudzoziemców można odstąpić, na okres do 3 dni, od wymogów określonych w ust. 4. 6. Wniosek może być wypełniony w języku polskim lub w języku zrozumiałym dla cudzoziemca. § 4. 1. Wniosek podlega rozpatrzeniu niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od dnia złożenia. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przyznaje świadczenia, odmawia ich przyznania oraz wstrzymuje przyznane świadczenia określone w rozporządzeniu. 3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może powierzyć dyrektorowi Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców. 4. W razie zmiany okoliczności uzasadniających przyznanie świadczeń cudzoziemiec może zwrócić się ponownie z wnioskiem do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 5. Zapewnienie cudzoziemcowi zakwaterowania i wyżywienia może nastąpić poprzez: 1) umieszczenie w domu noclegowym w wypadkach określonych w § 24 i 25, 2) przyznanie ekwiwalentu pieniężnego na pokrycie we własnym zakresie: a) kosztów zakwaterowania - w wysokości odpowiadającej dziennie 1,5­krotności kwoty stawki ryczałtu za nocleg, określonej w przepisach w sprawie ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na terenie kraju, b) kosztów wyżywienia - w wysokości odpowiadającej dziennie kwocie jednej diety za dobę podróży na terenie kraju, określonej w przepisach w sprawie ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na terenie kraju, zwanej dalej "dietą", 3) umieszczenie w ośrodku do uchodźców. § 6. 1. Świadczenia zdrowotne obejmują: 1) świadczenia zdrowotne podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej w warunkach ambulatoryjnych lub w miejscu pobytu osoby potrzebującej tych świadczeń, 2) szczepienia ochronne, 3) świadczenia zdrowotne, środki farmaceutyczne, materiały medyczne, pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia podczas leczenia szpitalnego, 4) świadczenia pogotowia ratunkowego w nagłych wypadkach, 5) zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze. 2. Świadczenia zdrowotne w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4, realizują publiczne zakłady opieki zdrowotnej właściwe dla miejsca pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ważnej wizy pobytowej oznaczonej symbolem "17" oraz zaświadczenia o przyznaniu świadczeń poza ośrodkiem dla uchodźców, na koszt zakładu udzielającego świadczenia. 3. Świadczenia zdrowotne w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, realizują publiczne zakłady opieki zdrowotnej na podstawie wskazań lekarzy zakładów opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2, na koszt zakładu udzielającego świadczenia. 4. Koszty, o których mowa w ust. 2 i 3, podlegają refundacji ze środków budżetu państwa pozostających w dyspozycji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, na podstawie przedłożonych przez publiczny zakład opieki zdrowotnej dowodów ich poniesienia. 5. Koszty, o których mowa w ust. 3, mogą być refundowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. § 7. Świadczenia zdrowotne obejmują również zwrot kosztów zakupu leków i artykułów sanitarnych - w wysokości odpowiadającej przedstawionym rachunkom. § 8. 1. Pomoc rzeczowa polega na dostarczaniu cudzoziemcowi odzieży dostosowanej do pory roku i środków higieny osobistej, jeżeli nie posiada on środków pieniężnych w wysokości umożliwiającej zaspokojenie tych potrzeb we własnym zakresie. 2. Noworodkom zapewnia się pomoc rzeczową w postaci wyprawki. 3. Łączna wartość udzielonej pomocy rzeczowej, o której mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć kwoty 16 diet. 4. Zamiast pomocy rzeczowej cudzoziemiec może otrzymać ekwiwalent pieniężny na pokrycie kosztów zakupu odzieży i środków higieny osobistej, w wysokości 8 diet. 5. Cudzoziemiec, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy podczas przekraczania granicy, może otrzymać bilet na przejazd w celu odbycia podróży do miejscowości, w której ma siedzibę organ rozpatrujący ten wniosek. Koszty przejazdu pokrywa organ uprawniony do przyjęcia wniosku o nadanie statusu uchodźcy. § 9. 1. Jednorazowa pomoc pieniężna polega na pokryciu kosztów przejazdu w celach, o których mowa w § 16 ust. 1, na podstawie przedłożonych przez cudzoziemca dowodów ich poniesienia. Wypłata świadczenia następuje w terminie 10 dni od dnia przedstawienia tych dowodów. 2. Koszty przejazdu, o których mowa w ust. 1, obejmują przejazd najtańszym środkiem komunikacji publicznej. § 10. 1. Stałą pomoc pieniężną na pokrycie drobnych wydatków można przyznać cudzoziemcowi w wysokości 2,5 diety miesięcznie. 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się w okresach miesięcznych, w terminie do 10 dnia każdego miesiąca. § 11. Wypłata świadczeń, o których mowa w § 5 pkt 2, § 7, § 8 ust. 4, § 9 i 10, może odbywać się przekazem pocztowym na adres wskazany przez cudzoziemca. § 12. Umieszczenie cudzoziemca w ośrodku dla uchodźców może nastąpić, jeżeli nie ma przeciwwskazań medycznych lub przeciwwskazań w zakresie bezpieczeństwa cudzoziemca. § 13. Cudzoziemiec, który otrzymał skierowanie do ośrodka dla uchodźców, zostaje zakwaterowany w pomieszczeniu mieszkalnym wyznaczonym przez pracownika tego ośrodka. § 14. 1. Cudzoziemcy umieszczeni w ośrodkach dla uchodźców korzystają z wyżywienia zbiorowego organizowanego przez ośrodek w postaci trzech posiłków dziennie, z zastrzeżeniem § 21. 2. Stawka dziennego wyżywienia, obejmująca koszty produktów spożywczych, jest równoważna 1 diecie. § 15. Świadczenia zdrowotne dla cudzoziemców umieszczonych w ośrodkach dla uchodźców udzielane są w zakresie i na zasadach określonych w § 6, z tym że udzielanie świadczeń przez zakład opieki zdrowotnej następuje na podstawie skierowania wydanego przez lekarza ośrodka dla uchodźców. § 16. 1. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku dla uchodźców może otrzymać bilety na przejazd: 1) w celu wzięcia udziału w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy, 2) w celu stawienia się na badania lekarskie lub szczepienia ochronne, 3) w innych uzasadnionych przypadkach. 2. W wypadku pokrycia kosztów podróży w celach, o których mowa w ust. 1, we własnym zakresie, cudzoziemcowi przysługuje zwrot kosztów od administracji ośrodka dla uchodźców, na podstawie przedłożonych dowodów ich poniesienia. Przepis § 9 ust. 2 stosuje się. § 17. 1. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku dla uchodźców otrzymuje jednorazowo pakiet sanitarny środków higieny osobistej o wartości do 2 diet. 2. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku dla uchodźców otrzymuje ekwiwalent pieniężny w wysokości 1 diety na zakup środków higieny osobistej. 3. Dodatkowe środki higieny osobistej mogą być przydzielone kobietom w połogu i osobom chorym. 4. Świadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest wypłacane raz w miesiącu, począwszy od drugiego miesiąca pobytu. § 18. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku dla uchodźców może otrzymać pomoc rzeczową w postaci odzieży i wyprawki dla noworodka w zakresie i na warunkach określonych w § 8. § 19. 1. Cudzoziemcom umieszczonym w ośrodkach dla uchodźców, w miarę możliwości, zapewnia się bezpłatną naukę języka polskiego. 2. Małoletnim umożliwia się naukę w zakresie programu szkoły podstawowej. 3. Cudzoziemcy korzystający z nauki języka polskiego otrzymują pomoc rzeczową w postaci podstawowych materiałów do nauki, a małoletni, o których mowa w ust. 2, mogą otrzymać, na wniosek ich rodziców lub opiekunów, wyposażenie szkolne oraz pokrycie kosztów wynikających z opłat szkolnych w szkołach publicznych. 4. Cudzoziemcom umieszczonym w ośrodku dla uchodźców, w miarę możliwości, stwarza się warunki do korzystania z kursów przygotowania zawodowego. § 20. 1. Cudzoziemiec umieszczony w ośrodku dla uchodźców otrzymuje stałą pomoc pieniężną na pokrycie drobnych wydatków w wysokości miesięcznie 2,5 diety. 2. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższone do wysokości miesięcznie 5 diet, jeżeli cudzoziemiec wykonuje proste prace porządkowe na rzecz ośrodka. 3. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest wypłacane 2 razy w miesiącu. § 21. W wypadkach uzasadnionych koniecznością żywienia dietetycznego, którego nie może zapewnić ośrodek dla uchodźców, na podstawie wskazania lekarza ośrodka cudzoziemiec otrzymuje ekwiwalent pieniężny za wyżywienie w wysokości 1 diety dziennie. § 22. 1. Cudzoziemcowi, który zrezygnował z ubiegania się o nadanie statusu uchodźcy, może być przyznana, na jego wniosek, jednorazowa pomoc pieniężna na pokrycie kosztów powrotu do kraju pochodzenia lub przejazdu do kraju trzeciego, jeżeli uzyskał zezwolenie na osiedlenie się w tym kraju. 2. Koszty, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności: 1) koszty przejazdu, 2) opłaty administracyjne związane z wydawaniem wiz i wymaganych zezwoleń. 3. Cudzoziemiec ubiegający się o pomoc, o której mowa w ust. 1, składa wniosek do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w trybie określonym w § 4 ust. 4. § 23. 1. Udzielanie świadczeń wstrzymuje się w razie: 1) ustania okoliczności uzasadniających ich przyznanie, a w szczególności stwierdzenia posiadania środków finansowych na pokrycie kosztów pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, 2) wydania decyzji ostatecznej o nadaniu lub o odmowie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej, 3) upływu terminu, na jaki świadczenia zostały przyznane, 4) wszczęcia postępowania karnego w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, na czas niezbędny do wydania prawomocnego orzeczenia, 5) wykorzystywania świadczeń w sposób rażąco niezgodny z celem, na jaki zostały przyznane, stwierdzonego w szczególności w czasie wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez upoważnionego pracownika ośrodka dla uchodźców, 6) podjęcia przez cudzoziemca zatrudnienia lub wykonywania pracy zarobkowej bez wymaganego zezwolenia lub zgody dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy albo podjęcia działalności gospodarczej bez uzyskania wymaganego zezwolenia, 7) uporczywego naruszania przez cudzoziemca postanowień regulaminu ośrodka dla uchodźców albo uchylania się od udziału w postępowaniu o nadanie statusu uchodźcy, jeżeli przeprowadzona z nim rozmowa ostrzegawcza przez upoważnionego pracownika nie przyniosła rezultatu. 2. Można wstrzymać świadczenia, w wypadku wszczęcia postępowania karnego w sprawie o przestępstwo inne niż wymienione w ust. 1 pkt 4 lub postępowania w sprawach o wykroczenia, na czas do wydania prawomocnego orzeczenia, jeżeli charakter zarzucanych czynów świadczy o rażącym naruszeniu porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej lub stanowi zagrożenie dla zdrowia obywateli lub innych cudzoziemców. 3. Wstrzymanie świadczeń w wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-7, następuje z upływem 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności wymienionych w tych przepisach, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Wstrzymanie świadczeń nie obejmuje świadczeń zdrowotnych w wypadku konieczności poddania cudzoziemca leczeniu szpitalnemu w okresie pobytu w szpitalu. 5. Jeżeli ostateczna decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy dotyczy kobiet w zaawansowanej ciąży lub rodzin wielodzietnych z dziećmi poniżej 13 roku życia, udzielanie świadczeń wstrzymuje się najpóźniej z upływem 3 miesięcy od dnia wydania decyzji. § 24. Cudzoziemcowi, który otrzymał ostateczną decyzję o odmowie nadania statusu uchodźcy, a który złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, można zapewnić świadczenia poza ośrodkiem dla uchodźców w domu noclegowym prowadzonym przez jednostkę niepaństwową, na czas nie dłuższy niż do ponownego rozpatrzenia sprawy. Wysokość opłat związanych z tymi świadczeniami nie powinna przekraczać 60% stawek określonych w § 5 pkt 2 lit. a) i b). § 25. Jeżeli w wypadkach określonych w art. 37 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) cudzoziemiec złoży wniosek o nadanie statusu uchodźcy, a wydanie postanowienia o wszczęciu postępowania nie będzie możliwe, cudzoziemiec może być umieszczony w domu noclegowym prowadzonym przez jednostkę niepaństwową, na zasadach, o których mowa w § 24, na okres do 5 dni, nie dłużej jednak niż do pierwszego dnia roboczego następującego po dniu wolnym od pracy. § 26. Dyrektor Centralnego Ośrodka Recepcyjnego dla Uchodźców może powierzyć organizacji społecznej, w drodze umowy, realizację świadczeń, o których mowa w § 24 i 25. § 27. 1. Umowy dotyczące pomocy integracyjnej, zawarte między Ośrodkiem dla Uchodźców w Nadarzynie i cudzoziemcami, którym nadano status uchodźcy, w ramach Programu indywidualnej adaptacji, przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739), zachowują ważność do chwili wygaśnięcia. 2. Koszty związane z realizacją umów, o których mowa w ust. 1, będą pokrywane ze środków budżetu państwa, pozostających w dyspozycji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 28. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 kwietnia 1998 r. (poz. 316) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji oraz zasad oznakowania statków rybackich, wzoru zaświadczenia o wpisie do ewidencji i nadaniu oznaki rybackiej oraz wysokości pobieranych opłat za wpis do ewidencji i wydanie zaświadczenia o wpisie. (Dz. U. Nr 50, poz. 317) Na podstawie art. 30 pkt 1, 3 i 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ewidencję statków rybackich, zwanych dalej "statkami", prowadzi się w celu nadania oznaki rybackiej. 2. Statek należy zgłosić do ewidencji przed rozpoczęciem jego eksploatacji. 3. Do zgłoszenia statku do ewidencji zobowiązany jest armator statku. § 2. 1. Ewidencję statków prowadzi w księdze ewidencji statków rybackich dyrektor urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku, oraz wydaje zaświadczenie o wpisie do ewidencji, zwane dalej "zaświadczeniem". 2. Wzór zaświadczenia o wpisie statku do ewidencji i nadaniu oznaki rybackiej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Odmowa wpisania statku do ewidencji następuje w formie decyzji administracyjnej. § 3. 1. W zgłoszeniu statku do ewidencji należy podać: 1) imię i nazwisko, obywatelstwo i adres właściciela i armatora statku - w przypadku osoby fizycznej lub nazwę i siedzibę właściciela i armatora statku - w przypadku osoby prawnej, 2) nazwę statku, jeżeli została nadana, 3) oznakę rybacką, jeżeli statek ją posiadał, 4) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany, 5) nazwę portu macierzystego, 6) rodzaj statku, 7) materiał główny i rok położenia poszycia burty, 8) rodzaj napędu, typ silnika, jego numer i moc w kW oraz rok jego zamontowania, 9) długość całkowitą statku, jego szerokość i zanurzenie, 10) ładowność i pojemność brutto, dla statków o długości całkowitej większej niż 15 m, 11) rok i miejsce budowy statku, 12) datę rozpoczęcia użytkowania statku. 2. Do zgłoszenia statku do ewidencji należy dołączyć dokumenty, potwierdzające dane zawarte w zgłoszeniu, a w szczególności: 1) uwierzytelniony odpis dokumentu stwierdzającego tytuł prawny wnioskodawcy do statku, 2) decyzję właściwego dyrektora urzędu morskiego, zatwierdzającą nazwę statku - jeżeli jest ona wymagana odrębnymi przepisami, 3) uwierzytelniony odpis świadectwa pomiarowego statku. 3. Do zgłoszenia statku do ewidencji należy ponadto dołączyć: 1) dowód wykreślenia statku z ewidencji, jeżeli statek był uprzednio wpisany do ewidencji prowadzonej przez inny urząd morski, 2) wypis z ewidencji prowadzenia działalności gospodarczej lub rejestru handlowego, stwierdzający uprawnienie armatora do wykonywania rybołówstwa morskiego. 4. Zgłoszenie do ewidencji powinno być dokonane w formie pisemnej, zgodnie z wzorem zawartym w załączniku nr 1 do rozporządzenia. § 4. W ewidencji statków rybackich wpisuje się: 1) imię i nazwisko właściciela i armatora statku z podaniem ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania - w przypadku osoby fizycznej lub nazwę i siedzibę właściciela i armatora statku - w przypadku osoby prawnej, 2) nazwę statku, jeżeli została nadana, 3) kolejny numer ewidencji statku, 4) nadaną oznakę rybacką, 5) poprzednią nazwę i oznakę rybacką, jeżeli były nadane, 6) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany, 7) nazwę portu macierzystego statku, 8) rodzaj statku, 9) materiał główny i rok położenia poszycia burty, 10) rodzaj napędu, typ silnika, jego numer i moc w kW oraz rok jego zamontowania, 11) ładowność i pojemność brutto dla statków o długości całkowitej większej niż 15 m, 12) długość całkowitą statku, jego szerokość i zanurzenie, 13) rok i miejsce budowy statku, 14) datę rozpoczęcia użytkowania statku, 15) datę wpisu i wykreślenia statku z ewidencji, 16) podstawę wykreślenia statku z ewidencji. § 5. Dla celów ewidencji statków: 1) łodzią rybacką jest statek rybacki, którego długość całkowita wynosi nie więcej niż 15 m, 2) kutrem rybackim jest statek rybacki posiadający pokład ciągły, którego długość całkowita wynosi ponad 15 m do 30 m, a moc napędu głównego nie przekracza 611 kW, 3) trawlerem jest każdy inny statek rybacki. § 6. 1. Każda zmiana danych wpisanych do ewidencji podlega również wpisowi. Zmianę danych podlegających wpisowi do ewidencji oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku z ewidencji należy zgłosić w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana tych danych lub zaistniała okoliczność uzasadniająca wykreślenie statku. 2. W zgłoszeniu zmiany danych wpisanych do ewidencji oraz okoliczności uzasadniających wykreślenie statku z ewidencji należy podać: 1) numer ewidencji statku, 2) oznakę rybacką oraz nazwę statku, jeżeli została nadana, 3) dane podlegające wpisowi albo okoliczność wymienioną w § 7, uzasadniającą wykreślenie statku z ewidencji. 3. Do zgłoszenia należy dołączyć: 1) dokument stwierdzający dane podlegające wpisowi albo okoliczność uzasadniającą wykreślenie statku z ewidencji, 2) zaświadczenie o wpisie statku do ewidencji i wszystkie jego odpisy, a jeżeli zmiana dotyczy danych wpisanych do dokumentu bezpieczeństwa statku - również ten dokument. § 7. 1. Wykreśla się z ewidencji statek, który: 1) zatonął, zaginął albo uległ zniszczeniu, 2) utracił polską przynależność, 3) utracił charakter statku rybackiego, 4) zmienił port macierzysty na port położony w granicach właściwości terytorialnej innego urzędu morskiego, 5) nie był eksploatowany jako statek rybacki przez okres dłuższy niż 12 miesięcy. 2. Wykreśla się z ewidencji statek również na wniosek armatora. 3. W razie wykreślenia statku z ewidencji, zaświadczenie i wszystkie jego odpisy unieważnia się. § 8. 1. Jeżeli podmiot zobowiązany do zgłoszenia zmiany danych wpisanych do ewidencji albo okoliczności uzasadniających wykreślenie statku z ewidencji nie spełni tego obowiązku, dyrektor urzędu morskiego po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego może wykreślić statek z ewidencji statków. 2. Wykreślenie statku z ewidencji następuje w formie decyzji administracyjnej. § 9. 1. Oznakę rybacką stanowi 3-literowy skrót nazwy portu macierzystego statku oraz numer, który został przydzielony dla danego statku. 2. Oznakę rybacką należy umieścić na kadłubie statku na obu burtach i na pokładzie namiarowym. 3. Oznakę rybacką umieszcza się na wysokości 8-10 cm nad środkiem wysokości nadburcia statku, w odległości 150 cm od dziobnicy; w przypadku łodzi rybackich oznakę umieszcza się 100 cm od dziobnicy. 4. Wysokość liter i cyfr, składających się na oznakę rybacką i sygnał wywoławczy, wynosi: __________________________________ przy długości całkowitej statku nie mniej niż __________________________________ do 12,5 m - 10 cm, ponad 12,5 m do 15 m - 25 cm, ponad 15 m do 30 m - 45 cm, ponad 30 m do 40 m - 65 cm, ponad 40 m - 100 cm. __________________________________ 5. Grubość liter i cyfr wynosi 1/5 wysokości liter i cyfr oznaki rybackiej i sygnału wywoławczego. 6. Oznakę rybacką na statkach o długości nie przekraczającej 30 m należy napisać w sposób trwały, białą farbą na czarnym tle albo czarną farbą na białym tle. 7. Oznaką rybacką należy również odpowiednio oznaczyć przynależne do statku łodzie, tratwy, pływaki ratunkowe i koła ratunkowe. 8. Nawodna, zewnętrzna część kadłuba statku o długości do 30 m nie może być pomalowana farbą szarą, stosowaną do malowania jednostek wojennych. 9. Międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany, umieszcza się po obu stronach nadbudówki. § 10. W postępowaniu ewidencyjnych pobiera się następujące opłaty: 1) za wpisanie statku do ewidencji oraz wydanie zaświadczenia - w wysokości 30 jednostek obliczeniowych, zwanych "Specjalnym Prawem Ciągnienia" (SDR), określonych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, 2) za każdą zmianę danych podlegających wpisowi do ewidencji - w wysokości 10 jednostek obliczeniowych, zwanych "Specjalnym Prawem Ciągnienia" (SDR). Opłaty pobierane są według aktualnego w dniu wpisu do ewidencji średniego kursu walutowego, podanego w tabelach kursowych Narodowego Banku Polskiego. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 kwietnia 1998 r. (poz. 317) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zarządzenia ponownych wyborów walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie ciechanowskim. (Dz. U. Nr 51, poz. 320) Na podstawie art. 50 ust. 1 w związku z art. 52 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) stanowi się, co następuje: § 1. 1. Zarządza się ponowne wybory walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie ciechanowskim. 2. Dzień wyborów wyznacza się na niedzielę 24 maja 1998 r. § 2. Dni, w których upływają terminy wykonania poszczególnych czynności związanych z przeprowadzeniem wyborów, określa terminarz stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 kwietnia 1998 r. (poz. 320) TERMINARZ WYKONANIA POSZCZEGÓLNYCH CZYNNOŚCI ZWIĄZANYCH Z PRZEPROWADZENIEM WYBORÓW WALNEGO ZGROMADZENIA IZBY ROLNICZEJ W WOJEWÓDZTWIE CIECHANOWSKIM W DNIU 24 MAJA 1998 R. Data wykonania czynności wyborczychTreść czynności wyborczych 12 do 23 kwietnia 1998 r.powołanie komisji wojewódzkiej do 25 kwietnia 1998 r.przekazanie wykazu okręgów wyborczych komisji wojewódzkiej do 25 kwietnia 1998 r.powołanie komisji okręgowych do 27 kwietnia 1988 r.przekazanie wykazu okręgów wyborczych komisjom okręgowym i podanie go do wiadomości osób uprawnionych do 2 maja 1998 r.podział okręgu wyborczego na obwody głosowania do 4 maja 1998 r.powołanie komisji obwodowych przekazanie wykazu obwodów głosowania w okręgu i podanie do wiadomości osób uprawnionych do 5 maja 1998 r.zgłaszanie kandydatów na członków walnego zgromadzenia do komisji okręgowych w celu zarejestrowania do 11 maja 1998 r.wyłożenie spisu osób uprawnionych do 15 maja 1998 r.podanie do wiadomości osób uprawnionych listy kandydatów w poszczególnych okręgach wyborczych do godz. 2400 23 maja 1998 r.dostarczenie spisu osób uprawnionych do głosowania komisji okręgowej lub komisji obwodowej do godz. 2400 23 maja 1998 r.przekazanie kart do głosowania komisjom obwodowym godz. 800-2000 24 maja 1998 r.głosowanie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu min przeciwpiechotnych z polskiego obszaru celnego. (Dz. U. Nr 52, poz. 321) Na podstawie art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się zakaz wywozu z polskiego obszaru celnego min przeciwpiechotnych objętych kodem PCN 9306 90 10 0 Taryfy celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88 i Nr 42, poz. 242). § 2. Zakaz wywozu, o którym mowa w § 1, nie dotyczy min wywożonych za granicę: 1) przez jednostki wojskowe Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczące w operacjach mających na celu utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, 2) przez jednostki wojskowe Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej uczestniczące w ćwiczeniach wojskowych organizowanych na podstawie porozumień międzynarodowych, 3) które zostały przywiezione przez jednostki wojskowe państw obcych do wykorzystania w ramach ćwiczeń wojskowych przeprowadzanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie porozumień międzynarodowych. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezesa Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu składania przez niektórych cudzoziemców wniosków o uznanie za obywateli polskich, wzoru wniosku oraz dokumentów, które powinny być dołączone do tego wniosku. (Dz. U. Nr 52, poz. 322) Na podstawie art. 109 ust. 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy tryb składania wniosków o uznanie za obywateli polskich cudzoziemców, którzy przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. na podstawie uzyskanego przed przyjazdem zezwolenia na pobyt stały, wydanego na podstawie art. 13 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 1992 r. Nr 7, poz. 30 i Nr 25, poz. 112 oraz z 1995 r. Nr 23, poz. 120), i przebywają na nim nieprzerwanie, zwanych dalej "wnioskiem", wzór tego wniosku oraz dokumenty, które powinny być do niego dołączone. § 2. 1. Cudzoziemiec, o którym mowa w § 1, ubiegający się o uznanie za obywatela polskiego składa wypełniony wniosek oraz następujące dokumenty: 1) poświadczoną urzędowo kopię ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość, 2) poświadczoną urzędowo kopię posiadanej karty stałego pobytu, 3) oświadczenie o polskiej narodowości lub polskim pochodzeniu, 4) dokumenty poświadczające osiągane dochody lub stan majątkowy albo inne źródła uzyskiwania środków utrzymania, wystarczających na pokrycie kosztów utrzymania cudzoziemca i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu, oraz dokumenty poświadczające tytuł prawny do zajmowania lokalu (mieszkania), w którym przebywa, 5) życiorys, 6) odpis skrócony polskiego aktu stanu cywilnego, stwierdzającego aktualny stan cywilny wnioskodawcy, 7) odpisy skrócone polskich aktów urodzenia małoletnich dzieci cudzoziemca, objętych wnioskiem o uznanie za obywatela polskiego, 8) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności. 2. Wzór wniosku określa załącznik do rozporządzenia. 3. Do wniosku dołącza się także posiadane dokumenty, na których podstawie można potwierdzić polską narodowość lub polskie pochodzenie cudzoziemca, o którym mowa w § 1, lub jego wstępnych, a w szczególności: 1) polskie dokumenty tożsamości, 2) odpisy aktów stanu cywilnego, metryki chrztu itp., poświadczające związek z polskością, 3) dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w wojsku polskim, 4) dokumenty potwierdzające posiadanie w przeszłości obywatelstwa polskiego, 5) dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o polskiej narodowości osoby deportowanej lub uwięzionej, 6) dokumenty o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej polskiej narodowości, 7) dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe państwa poprzedniego miejsca zamieszkania, zawierające wpis informujący o polskiej narodowości, 8) inne dokumenty zawierające wpis informujący lub świadczący o polskiej narodowości. 4. Cudzoziemiec, o którym mowa w § 1, będący obywatelem państwa, z którym Rzeczpospolita Polska pozostaje związana umową międzynarodową w przedmiocie zapobiegania powstawaniu przypadków podwójnego obywatelstwa, składa także wymagany przepisami tej umowy dokument wydany przez właściwy organ tego państwa, poświadczający brak przeszkód do nabycia obywatelstwa polskiego. 5. Wszystkie dokumenty sporządzone w języku obcym składa się wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym lub poświadczonym przez tłumacza przysięgłego. § 3. Jeżeli wniosek obejmuje małoletnie dziecko, a drugi z rodziców tego dziecka nie ubiega się o uznanie za obywatela polskiego, do wniosku należy dołączyć złożone w formie pisemnej oświadczenie drugiego z rodziców o wyrażeniu zgody na nabycie przez dziecko obywatelstwa polskiego. § 4. Jeżeli wniosek obejmuje małoletnie dziecko, które ukończyło 16 rok życia, do wniosku należy dołączyć złożone w formie pisemnej oświadczenie tego dziecka o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa polskiego. § 5. 1. Wniosek wraz z dokumentami wymienionymi w § 2-4 cudzoziemiec kieruje do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na swoje miejsce zamieszkania. 2. Wojewoda przekazuje całość akt sprawy Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, niezwłocznie po sprawdzeniu prawidłowości wypełnienia wniosku oraz kompletności załączonych do niego dokumentów, a w razie potrzeby wzywa do uzupełnienia braków w tym zakresie. § 6. Wnioski złożone do dnia 31 grudnia 1998 r. podlegają rozpatrzeniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezesa Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów WZÓR WNIOSKU O UZNANIE ZA OBYWATELA POLSKIEGO WNIOSEK O UZNANIE ZA OBYWATELA POLSKIEGO Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 20 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Miar. (Dz. U. Nr 52, poz. 323) Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Miar (Dz. U. Nr 55, poz. 247 i z 1998 r. Nr 37, poz. 202) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 1994 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Miar (Dz. U. Nr 11, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się § 2; 2) w załączniku do rozporządzenia: a) w § 2 w ust. 1 wyraz "wiceprezesa" zastępuje się wyrazem "wiceprezesów", b) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Biuro Kadr, Organizacji i Szkolenia, 2) Biuro Prawne, 3) Biuro Budżetowe, 4) Biuro Współpracy z Zagranicą i Integracji Europejskiej, 5) Biuro Administracji i Inwestycji, 6) Zakład Metrologii Ogólnej, 7) Zakład Długości i Kąta, 8) Zakład Termodynamiki, 9) Zakład Masy i Siły, 10) Zakład Metrologii Elektrycznej, 11) Zakład Fizykochemii, 12) Samodzielne Laboratorium Czasu i Częstotliwości, 13) Samodzielne Laboratorium Promieniowania Optycznego i Jonizującego, 14) Samodzielne Laboratorium Akustyki i Drgań, 15) Samodzielne Laboratorium Badań Ogólnych, 16) Zespół Nadzoru Legalizacyjnego i Probierczego, 17) Zespół Akredytacji Laboratoriów Pomiarowych, 18) Zespół Informacji i Informatyki, 19) Zespół Techniczno-Gospodarczy, 20) Zespół Dyrektora Generalnego Urzędu, 21) Samodzielne Stanowisko do Spraw Obronnych, 22) Sekretariat Prezesa.", c) w § 3 w ust. 2 na końcu zdania dodaje się wyrazy "na wniosek Dyrektora Generalnego". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Łączności. (Dz. U. Nr 52, poz. 324) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 lutego 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Łączności (Dz. U. Nr 10, poz. 53) w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Regulacji Rynku Telekomunikacyjnego, 4) Departament Strategii i Rozwoju Telekomunikacji, 5) Departament Regulacji Rynku Pocztowego, 6) Departament Integracji i Negocjacji Europejskich oraz Współpracy z Zagranicą, 7) Departament Prawny, 8) Biuro Spraw Obronnych, 9) Biuro Budżetu i Finansów, 10) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Telekomunikacji na Wsi." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu w przywozie niektórych towarów. (Dz. U. Nr 52, poz. 325) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 4 i art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się nieautomatyczną rejestrację obrotu w przywozie na polski obszar celny towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, z wyłączeniem towarów pochodzących z państw będących członkami WTO. § 2. Określa się minimalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie na przywóz, w wysokości 20 ton. § 3. Na osoby dokonujące przywozu na polski obszar celny towarów, o których mowa w § 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 kwietnia 1998 r. (poz. 325) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH NIEAUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W PRZYWOZIE Kod PCNWyszczególnienie 2701Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla: - Węgiel, również sproszkowany, lecz niescalony: 2701 11- - Antracyt: 2701 11 10 0- - - Posiadający limit substancji lotnych (w suchej bazie pozbawionej substancji mineralnych) nie przekraczający 10% (ECSC) 2701 11 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 12- - Węgiel bitumiczny: 2701 12 10 0- - - Węgiel koksowy (ECSC) 2701 12 90 0- - - Pozostały (ECSC) 2701 19 00 0- - Pozostały węgiel (ECSC) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 10 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu niektórych towarów. (Dz. U. Nr 52, poz. 326) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 4 i art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu niektórych towarów (Dz. U. Nr 162, poz. 1132) otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 kwietnia 1998 r. (poz. 326) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH NIEAUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W WYWOZIE PozycjaKod PCNWyszczególnienie 123 27092709 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, surowe: 2709 00 10 0- Kondensaty gazu naturalnego 2709 00 90 0- Pozostałe 27102710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje lekkie: 2710 00 11 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego 2710 00 15 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 11 - - Do innych celów: - - - Benzyny specjalne: 2710 00 21 0- - - - Benzyna lakiernicza 2710 00 25 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: - - - - Benzyna silnikowa: 2710 00 26 0- - - - - Benzyna lotnicza - - - - - Pozostałe z zawartością ołowiu: - - - - - - Nie przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 27 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 95 2710 00 29 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 95 lub większej, ale mniejszej niż 98 2710 00 32 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej - - - - - - Przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 34 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 98 2710 00 36 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej 2710 00 39 0- - - - Pozostałe oleje lekkie - Oleje średnie: 2710 00 41 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego 2710 00 45 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 41 - - Do innych celów: - - - Nafta: 2710 00 51 0- - - - Paliwo do silników odrzutowych 2710 00 55 0- - - - Pozostała 2710 00 59 0- - - Pozostałe - Oleje ciężkie: - - Oleje napędowe: 2710 00 61 0- - - Do przeprowadzania procesu specyficznego 2710 00 65 0- - - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 61 - - - Do innych celów: 2710 00 66- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 0,05%: 2710 00 66 1- - - - - Oleje napędowe do silników 2710 00 66 9- - - - - Pozostałe 2710 00 67- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,2%: 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników 2710 00 67 9- - - - - Pozostałe 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników 27112710 00 68 9- - - - - Pozostałe 2711Gazy ziemne i inne węglowodory gazowe: - Skroplone: 2711 11 00 0- - Gaz ziemny - W stanie gazowym: 2711 21 00 0- - Gaz ziemny 2711 29 00 0- - Pozostałe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 9 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania przetargu ograniczonego. (Dz. U. Nr 52, poz. 327) Na podstawie art. 40a ust. 12 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi i samodzielne lokale mieszkalne, zwane dalej "lokalami", oraz grunty z budynkami mieszkalnymi w budowie, stanowiące odrębną nieruchomość, mogą być sprzedane. § 2. 1. Sprzedaży, o której mowa w § 1, dokonują odpowiednio: nadleśniczy, dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub Dyrektor Generalny Lasów Państwowych, zwani dalej "sprzedającymi", w odniesieniu do zarządzanych lokali oraz gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli lokal lub grunt z budynkiem mieszkalnym w budowie zamierza nabyć osoba bezpośrednio nim zarządzająca, sprzedającym jest kierownik jednostki nadrzędnej. § 3. W przypadku korzystania z możliwości rozłożenia na raty należności za nabycie lokalu lub gruntu z budynkiem mieszkalnym w budowie przez osoby, o których mowa w art. 40a ust. 4-6 i 9 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079), zwanej dalej "ustawą", spłata należności może być rozłożona na raty miesięczne przy oprocentowaniu rocznym wynoszącym: 1) 6% - przy nie więcej niż 12 ratach, 2) 8% - przy 13 i nie więcej niż 24 ratach, 3) 10% - przy 25 i nie więcej niż 36 ratach, 4) 12% - przy 37 i nie więcej niż 48 ratach, 5) 15% - przy więcej niż 48 ratach. Rozdział 2 Szczegółowe zasady i tryb sprzedaży § 4. 1. Niezwłocznie po ogłoszeniu w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych oraz w prasie lokalnej wykazu lokali oraz gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie, przeznaczonych do sprzedaży, sprzedający zawiadamia na piśmie osobę uprawnioną do pierwszeństwa nabycia takiego lokalu, zwaną dalej "nabywcą", o przeznaczeniu lokalu do sprzedaży oraz o prawie do skorzystania z pierwszeństwa nabycia. 2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać: 1) cenę rynkową lokalu, 2) informację o możliwości spłaty należności na raty, 3) datę określającą upływ terminu do skorzystania z prawa nabycia lokalu. § 5. Do pisemnego wniosku o nabycie lokalu nabywca, o którym mowa w § 4, załącza: 1) dokumenty potwierdzające okres zatrudnienia w Lasach Państwowych oraz innych jednostkach, o których mowa w art. 40a ust. 6 ustawy, 2) oświadczenie o zamieszkiwaniu z osobą bliską w przypadku, o którym mowa w art. 40a ust. 5 ustawy, 3) propozycję spłaty należności. § 6. 1. Po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w § 5, oraz stwierdzeniu, że wnioskodawca spełnia wymagane warunki do nabycia lokalu lub gruntu z budynkiem mieszkalnym w budowie, sprzedający w terminie miesiąca zawiadamia nabywcę o terminie i miejscu zawarcia umowy sprzedaży. 2. Jeżeli nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży w ustalonym terminie z przyczyn niezależnych od stron, sprzedający i nabywca ustalają, nie później niż w ciągu miesiąca, nowy termin i miejsce zawarcia umowy sprzedaży. 3. Jeżeli nabywca bez podania przyczyny nie stawił się w ustalonym terminie i miejscu w celu zawarcia umowy sprzedaży, uważa się, że odstąpił od zamiaru nabycia lokalu. 4. Zapłata należności następuje nie później niż w dniu zawarcia umowy sprzedaży, jeśli należność nie została rozłożona na raty. § 7. 1. Zamiar nabycia lokalu wolnego lub gruntu z budynkiem mieszkalnym w budowie pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych, o których mowa w art. 40a ust. 9 ustawy, zgłaszają sprzedającemu w formie pisemnego wniosku, w terminie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia wykazu. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się oświadczenie o przysługującym pierwszeństwie, wraz z dokumentami uprawniającymi do obniżenia ceny. 3. Jeżeli zamiar nabycia lokalu wolnego lub gruntu z budynkiem mieszkalnym w budowie złoży jedna osoba, do sprzedaży przepisy § 5 i 6 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Kryteria kwalifikowania lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie jako nieprzydatnych na potrzeby Lasów Państwowych § 8. 1. Lokale mogą być kwalifikowane jako nieprzydatne Lasom Państwowym, jeżeli: 1) wpływy z ich wynajmu są niższe od kosztów ponoszonych przez Lasy Państwowe na ich utrzymanie, na które składają się w szczególności: a) podatek od nieruchomości, b) koszty utrzymania pracowników administracji i dozoru technicznego, c) koszty konserwacji lokalu obciążające Lasy Państwowe, d) koszty obowiązkowego ubezpieczenia lokalu, e) 33% kosztu koniecznego remontu, wynikającego z przeglądu technicznego, albo 20% kosztu adaptacji lokalu do innych celów, 2) stanowią pustostany. 2. Grunty z budynkami mieszkalnymi w budowie mogą być kwalifikowane jako nieprzydatne Lasom Państwowym, jeżeli w szczególności: 1) brak jest środków finansowych na dokończenie inwestycji i nie istnieje możliwość ich uzyskania, 2) ustała przyczyna, dla której rozpoczęto budowę, a dokończenie budowy z przeznaczeniem na inne cele jest nieopłacalne. § 9. Przepisy § 8 nie dotyczą: 1) mieszkań bezpłatnych przysługujących pracownikom Lasów Państwowych na podstawie art. 49 ust. 1 pkt 2 ustawy, 2) lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie, jeżeli ich sprzedaż spowoduje powstanie enklawy wśród gruntów zarządzanych przez Lasy Państwowe. Rozdział 4 Tryb przeprowadzania przetargu ograniczonego § 10. 1. Przetarg ograniczony jest organizowany w przypadku określonym w art. 40a ust. 11 ustawy. 2. Przetarg ograniczony organizuje sprzedający i przeprowadza go w formie pisemnej. 3. Sprzedający w ciągu miesiąca po upływie terminu określonego w § 7 ust. 1 zaprasza do udziału w przetargu osoby, które zgłosiły pisemny wniosek, o którym mowa w § 7 ust. 1. 4. Przy sprzedaży przepisy § 3 stosuje się odpowiednio. § 11. Zaproszenie do udziału w przetargu ograniczonym powinno zawierać: 1) opis i lokalizację lokalu wolnego lub gruntu z budynkiem mieszkalnym w budowie, 2) cenę wywoławczą, którą stanowi cena rynkowa, jaka kształtuje się w danej miejscowości, 3) termin i miejsce składania ofert, 4) termin i miejsce otwarcia ofert, 5) wysokość wadium, wynoszącego 5% ceny wywoławczej, termin i miejsce wpłaty wadium, 6) pouczenie o skutkach uchylenia się od zawarcia umowy, 7) informację o konieczności udokumentowania uprawnień, o których mowa w art. 40a ust. 9 ustawy. § 12. Pisemna oferta powinna zawierać: 1) imię, nazwisko i adres oferenta, 2) oświadczenie, że oferent zapoznał się z warunkami przetargu ograniczonego i przyjmuje te warunki bez zastrzeżeń, 3) oferowaną cenę i sposób jej zapłaty, 4) oświadczenie o uprawnieniach do uczestniczenia w przetargu ograniczonym, 5) dowód wpłacenia wadium. § 13. 1. Przetarg ograniczony przeprowadza komisja przetargowa w składzie co najmniej 3 osób, powołana przez sprzedającego, która wyłania ze swego składu przewodniczącego. 2. Przed przystąpieniem do przetargu ograniczonego komisja ustala ilość otrzymanych ofert i sprawdza ich prawidłowość. 3. Za prawidłowe uznaje się oferty, jeżeli spełniają warunki określone w § 12. § 14. 1. Komisja przetargowa dokonuje na posiedzeniu jawnym wyboru oferty, która, po uwzględnieniu ustawowych uprawnień do obniżenia ceny, będzie stanowiła najwyższą cenę sprzedaży. 2. Z przeprowadzonego przetargu ograniczonego komisja sporządza protokół, podając w nim rozstrzygnięcie przetargu wraz z uzasadnieniem; protokół podpisują członkowie komisji. 3. O wyniku przetargu ograniczonego sprzedający zawiadamia na piśmie oferentów biorących udział w przetargu. 4. Wadium zwraca się niezwłocznie po zakończeniu przetargu ograniczonego, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. Jeżeli oferent, który wygrał przetarg ograniczony, nie przystąpił do zawarcia umowy, wadium nie podlega zwrotowi. 6. Wadium wniesione przez oferenta, który wygrał przetarg ograniczony, zalicza się na poczet ceny sprzedaży. 7. Oferenta, który wygrał przetarg ograniczony, zawiadamia się na piśmie w terminie siedmiu dni o dacie i miejscu zawarcia umowy sprzedaży. Przepisy § 6 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. Rozdział 5 Przepis końcowy § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie nadzoru nad obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt oraz kwalifikacji osób pełniących funkcje kontrolne. (Dz. U. Nr 52, poz. 328) Na podstawie art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii sprawuje nadzór nad obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt przy pomocy pracowników wojewódzkiego inspektoratu weterynarii, zwanych dalej "inspektorami". 2. Inspektorem może być osoba, która: 1) posiada dyplom lekarza weterynarii lub magistra farmacji wydany przez polską uczelnię lub uczelnię zagraniczną - uznany za równorzędny na podstawie odrębnych przepisów, 2) posiada co najmniej 5-letni staż pracy zgodny z kierunkiem wykształcenia. § 2. 1. Czynności kontrolne w ramach nadzoru nad obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt są wykonywane poprzez kontrole okresowe, doraźne i sprawdzające. 2. Kontrole okresowe podejmowane są w celu zapewnienia przestrzegania wymagań dotyczących warunków prowadzenia obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt. 3. Kontrole doraźne podejmowane są w razie podejrzenia naruszenia warunków prowadzenia obrotu środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt. 4. Kontrole sprawdzające prowadzone są w celu stwierdzenia, czy nieprawidłowości i uchybienia ujawnione w toku kontroli okresowych i doraźnych zostały usunięte. § 3. 1. Inspektor przed przystąpieniem do czynności kontrolnych przedstawia pisemne upoważnienie wydane przez wojewódzkiego lekarza weterynarii. 2. Inspektor ma prawo żądać zapewnienia przez kontrolowanego niezbędnych warunków do sprawnego wykonywania czynności kontrolnych. § 4. 1. Z przeprowadzonej kontroli inspektor sporządza protokół, który powinien zawierać w szczególności: miejsce i datę przeprowadzenia kontroli, sprawozdanie z przeprowadzonych czynności kontrolnych, stwierdzone uchybienia, wnioski mające na celu ich usunięcie oraz termin ich wykonania. 2. Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden pozostawia się w siedzibie kontrolowanego. 3. Protokół podpisują: inspektor, kontrolowany oraz osoby, których wyjaśnienia jako istotne dla czynności kontrolnych przytoczone zostały w protokole. 4. O odmowie podpisania protokołu, przyczynie tej odmowy oraz o złożeniu wyjaśnień inspektor dokonuje wzmianki w protokole. 5. Odmowa podpisania protokołu przez osoby wymienione w ust. 3 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez inspektora. 6. Kontrolowany może, najpóźniej w terminie 3 dni od przedłożenia mu protokołu do podpisania, zgłosić umotywowane zastrzeżenia co do konkretnych faktów i wniosków zawartych w protokole. W razie uwzględnienia zastrzeżeń inspektor uzupełnia protokół. § 5. 1. Po zakończeniu kontroli inspektor dokonuje odpowiedniego wpisu w książce kontroli, której wzór określa załącznik do rozporządzenia. 2. Książka kontroli składa się karty tytułowej oraz kolejno ponumerowanych stron. 3. Wpisów dokonuje wyłącznie inspektor przeprowadzający kontrolę. 4. Wpis do książki kontroli powinien zawierać w szczególności: 1) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, 2) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe inspektora dokonującego kontroli, 3) wzmiankę o sporządzeniu protokołu kontroli, 4) informacje o stwierdzonych w toku kontroli uchybieniach, doraźne zalecenia i terminy ich wykonania oraz uwagi i wnioski wynikające z przeprowadzonej kontroli, 5) czytelny podpis inspektora. 5. Wpis nie może być wymazywany ani usuwany w inny sposób. 6. Inspektor może dokonywać skreśleń i poprawek w sposób czytelny, potwierdzony podpisem. § 6. Osoba odpowiedzialna za prowadzenie obrotu po zakończeniu kontroli jest obowiązana powiadomić pisemnie w określonym przez kontrolującego terminie wojewódzkiego lekarza weterynarii o sposobie wykonania wydanych w toku kontroli zaleceń lub powiadomić o przyczynie ich niewykonania. § 7. 1. Pobranie podczas kontroli prób środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt należy udokumentować w formie oddzielnego protokołu, który powinien zawierać w szczególności: 1) miejsce i datę pobrania próby, 2) nazwę środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt, 3) nazwę producenta środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt, 4) dane mające znaczenie dla zidentyfikowania pobranej próby (numer serii, beczki, balonu), 5) datę ważności środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt, 6) ilość środka farmaceutycznego i materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt w pobranej próbie, 7) miejsce nabycia środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt, 8) imię i nazwisko oraz podpis osoby pobierającej próbę. 2. Próby środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt pobiera się w ilości niezbędnej do przeprowadzenia właściwego badania laboratoryjnego i zabezpiecza w sposób uniemożliwiający zamianę. 3. Protokół pobrania próby sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden pozostawia się kontrolowanemu. 4. Jeżeli środek farmaceutyczny lub materiał medyczny przeznaczony wyłącznie dla zwierząt wykazuje w sposób widoczny zmiany odbiegające od wymagań jakościowych, inspektor może odstąpić od pobierania próby takiego środka lub materiału. 5. Kontrolowany, u którego pobrano próby, obowiązany jest do: 1) opakowania prób w sposób zapobiegający zmianom wpływającym na ich jakość i przesłania do jednostki prowadzącej badania laboratoryjne, wskazanej przez inspektora, 2) dołączenia informacji zawartych w protokole pobrania próby, o których mowa w ust. 1, oraz sporządzonego przez inspektora wniosku o przeprowadzenie badań laboratoryjnych. § 8. 1. Równocześnie z pobraniem próby należy opakować i opieczętować oraz pozostawić na przechowanie u kontrolowanego, w warunkach uniemożliwiających zmianę ich jakości, środek farmaceutyczny lub materiał medyczny przeznaczony wyłącznie dla zwierząt w ilości odpowiadającej ilości pobranej do badań laboratoryjnych. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy leku recepturowego. 3. Środek farmaceutyczny lub materiał medyczny przeznaczony wyłącznie dla zwierząt, pobrany zgodnie z ust. 1, kontrolowany przechowuje przez okres wskazany przez inspektora. § 9. Badania laboratoryjne prób pobranego podczas czynności kontrolnych środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt przeprowadza: 1) Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach - w odniesieniu do surowic, anatoksyn, szczepionek i biologicznych preparatów dla diagnostyki, stosowanych w medycynie weterynaryjnej, 2) Instytut Leków w Warszawie - w odniesieniu do pozostałych środków farmaceutycznych i materiałów medycznych przeznaczonych wyłącznie dla zwierząt. § 10. 1. Badanie laboratoryjne obejmuje w szczególności badanie jakościowe środka farmaceutycznego lub materiału medycznego przeznaczonego wyłącznie dla zwierząt w celu ustalenia, czy badany środek lub materiał odpowiada określonym wymaganiom jakościowym. 2. Wymagania jakościowe oraz metody wykonywania badań zawiera Rejestr Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych Przeznaczonych Wyłącznie dla Zwierząt. 3. Dopuszcza się stosowanie dodatkowych metod badania lub wymagań jakościowych, jeżeli: 1) Rejestr Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych Przeznaczonych Wyłącznie dla Zwierząt nie zawiera odpowiednich danych lub wskazań, a są one niezbędne do ustalenia jakości środka farmaceutycznego lub materiału medycznego, 2) zachodzi uzasadnione podejrzenie, że środek farmaceutyczny lub materiał medyczny przeznaczony wyłącznie dla zwierząt zawiera zanieczyszczenia nie przewidziane w Rejestrze Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych Przeznaczonych Wyłącznie dla Zwierząt. § 11. 1. Po przeprowadzeniu badań wykonujący badanie sporządza orzeczenie, które zawiera w szczególności: 1) opis przebiegu badania, z wyszczególnieniem rodzaju prowadzonych badań i zastosowanych metod, 2) szczegółowe przedstawienie wyników badań. 2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wykonujący badanie przekazuje wnioskodawcy badania oraz kontrolowanemu. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 2 kwietnia 1998 r. (poz. 328) KSIĄŻKA KONTROLI Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego. (Dz. U. Nr 52, poz. 329) Na podstawie art. 130 ust. 4 i art. 140 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób punktowania i liczbę punktów odpowiadających naruszeniu przepisów ruchu drogowego, 2) warunki i sposób prowadzenia ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, 3) tryb występowania z wnioskiem o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji lub cofnięcie uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi, 4) jednostki upoważnione do prowadzenia szkolenia, którego ukończenie daje podstawę do zmniejszenia liczby punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, program tego szkolenia oraz liczbę punktów odejmowanych z tytułu jego odbycia, 5) podmioty uprawione do uzyskiwania informacji zawartych w ewidencji i tryb ich udzielania. 2. Ilekroć w przepisach niniejszego rozporządzenia jest mowa o ustawie rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086). § 2. 1. Ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, zwanej dalej "ewidencją", podlega kierowca, który kierując pojazdem dopuścił się naruszenia przepisów ruchu drogowego, zwanego dalej "naruszeniem". 2. Każdemu naruszeniu przypisuje się w ewidencji odpowiednią liczbę punktów. 3. Jeżeli jeden czyn popełniony przez kierowcę narusza więcej niż jeden przepis ruchu drogowego, w ewidencji uwidacznia się wszystkie naruszenia, przypisując największą liczbę punktów przewidzianą za jedno z nich. 4. Wykaz naruszeń wraz z odpowiadającą im liczbą punktów stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Ewidencję prowadzi komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ewidencjonowanych, a w odniesieniu do kierowców nie mających miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - Komendant Główny Policji. § 4. 1. Wpisu ostatecznego do ewidencji dokonuje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli naruszenia zostaną stwierdzone prawomocnymi wyrokami sądów, postanowieniami sądu o warunkowym umorzeniu postępowania, orzeczeniami kolegiów do spraw wykroczeń, nakazami lub mandatami karnymi albo orzeczeniami organów orzekających w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym. 2. Dopuszcza się dokonanie wpisu tymczasowego do ewidencji przed wydaniem rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli po ujawnieniu naruszenia wszczęto postępowanie przygotowawcze, skierowano wniosek o ukaranie do kolegium do spraw wykroczeń lub sądu wojskowego albo skierowano sprawę do rozpoznania przed organem orzekającym w trybie dyscyplinarnym w sprawach o wykroczenia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio wobec osoby podlegającej ewidencji, która w chwili dopuszczenia się naruszenia nie ukończyła 17 lat, po skierowaniu sprawy do postępowania przed sądem rodzinnym. 4. Wpis tymczasowy staje się wpisem ostatecznym po stwierdzeniu naruszenia odpowiednim rozstrzygnięciem, o którym mowa w ust. 1. 5. Organ upoważniony do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego oraz do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2 i 3, przesyła informację o nałożeniu mandatu karnego lub wykonaniu tych czynności na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 6. Organ wydający prawomocne rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie przekazuje informację właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji, z zastrzeżeniem ust. 5, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 7. Informacja przekazana na formularzu, o którym mowa w ust. 5 lub 6, może być poprzedzona przekazem za pomocą urządzeń teletransmisji danych. 8. Funkcjonariusz nakładający grzywnę w drodze mandatu karnego na osobę podlegającą ewidencji jest obowiązany poinformować ją o fakcie popełnienia czynu podlegającego wpisowi do ewidencji oraz o liczbie punktów, które będą jej przypisane z tego tytułu. § 5. 1. Komendant wojewódzki Policji usuwa z ewidencji wpis tymczasowy dotyczący naruszeń, jeżeli: 1) w postępowaniu, o którym mowa w § 4 ust. 2 lub 3, ujawniono okoliczności uzasadniające odmowę wszczęcia albo umorzono postępowanie z powodu: a) braku znamion przestępstwa lub wykroczenia, b) przedawnienia orzekania, c) śmierci osoby, której postępowanie dotyczyło, 2) w postępowaniu, o którym mowa w § 4 ust. 2 lub 3, rozstrzygnięto o uniewinnieniu. 2. Komendant wojewódzki Policji usuwa z ewidencji wpis ostateczny dotyczący naruszeń, jeżeli nastąpi zatarcie ukarania (skazania). § 6. 1. Komendant wojewódzki Policji usuwa z ewidencji punkty przyznane na podstawie wpisu ostatecznego: 1) jeżeli wydano decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym, z wyjątkiem decyzji, o której mowa w art. 140 ust. 1 pkt 1 ustawy, 2) w razie otrzymania informacji o pozytywnym wyniku kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji, o którym mowa w art. 114 pkt 1 lit. b) ustawy, 3) jeżeli od dnia popełnienia naruszenia upłynął rok, 4) w razie odbycia szkolenia, o którym mowa w art. 130 ust. 3 ustawy. 2. Kierownik rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej informuje komendanta wojewódzkiego Policji o okolicznościach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, na formularzach, których wzory stanowią załączniki nr 4 i 5 do rozporządzenia. § 7. 1. Komendant wojewódzki Policji występuje do organu właściwego w sprawach wydawania prawa jazdy z wnioskiem o: 1) cofnięcie uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi w stosunku do kierowcy, który w ciągu roku od dnia otrzymania po raz pierwszy prawa jazdy przekroczył liczbę 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, 2) kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy w razie przekroczenia przez niego 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się wyłącznie na podstawie wpisów ostatecznych, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. 3. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie występuje się w stosunku do osoby: 1) która nie ma uprawnienia do kierowania pojazdami, 2) w stosunku do której orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów na okres przekraczający jeden rok, lub 3) która nie ma miejsca stałego zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest obywatelem polskim. § 8. 1. Szkolenie, o którym mowa w art. 130 ust. 3 ustawy, organizuje dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego, według programu, który stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. 2. Dyrektor wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego potwierdza odbycie szkolenia, o którym mowa w ust. 1, wydając uczestniczącemu w nim kierowcy zaświadczenie na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia. 3. Kierowcy wpisanemu do ewidencji, po przedstawieniu zaświadczenia o odbyciu szkolenia, organ, o którym mowa w § 3, zmniejsza o 6 liczbę posiadanych punktów, odejmując je według kolejności wpisów, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Liczba punktów odjętych z tytułu odbytego szkolenia nie może być większa od liczby punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego przed jego odbyciem. 5. Odbycie szkolenia nie powoduje zmniejszenia liczby punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego wobec osoby, która przed jego rozpoczęciem dopuściła się naruszeń uzasadniających wystąpienie z wnioskiem o sprawdzenie kwalifikacji, o którym mowa w § 7 ust. 1 pkt 2. § 9. 1. Osoba zainteresowana ma prawo uzyskać od Policji informacje o wpisach ostatecznych lub tymczasowych dotyczących punktów odpowiadających dokonanym przez siebie naruszeniom. Informacji udziela się ustnie bezpośrednio w siedzibie organu prowadzącego ewidencję lub, w miarę możliwości technicznych, w innej jednostce Policji. 2. Na żądanie osoby, o której mowa w ust. 1, komendant wojewódzki Policji wydaje zaświadczenie o wpisach w ewidencji na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. Przepisy o wydawaniu zaświadczeń i opłatach za nie stosuje się odpowiednio. 3. Właściwy komendant jednostki Policji podaje do wiadomości publicznej, przez wywieszkę na tablicy ogłoszeń, terminy, w których udziela się informacji lub wydaje zaświadczenia. § 10. 1. Informacji o wpisach w ewidencji udziela się: 1) Policji, 2) sądom, 3) prokuraturom, 4) kolegiom do spraw wykroczeń, 5) organom orzekającym w sprawach o wykroczenia w trybie dyscyplinarnym, 6) wojewodom - w stosunku do osób ubiegających się lub posiadających uprawnienia egzaminatora, 7) kierownikom rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej - w stosunku do osób ubiegających się lub posiadających uprawnienia instruktora nauki jazdy, 8) strażom gminnym (miejskim) oraz Straży Granicznej w przypadkach uzasadnionych wykonywaniem czynności sprawdzających w sprawach o naruszenie przepisów o bezpieczeństwie i porządku w ruchu drogowym, 9) Żandarmerii Wojskowej, 10) Urzędowi Ochrony Państwa. 2. Informacji, o których mowa w ust. 1, udziela się wyłącznie na podstawie wpisów ostatecznych, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. § 11. Do czasu utworzenia wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego, szkolenie, o którym mowa w art. 130 ust. 3 ustawy, organizuje i wydaje zaświadczenia o jego ukończeniu komendant wojewódzki Policji. § 12. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 31 marca 1993 r. w sprawie wnioskowania o sprawdzenie kwalifikacji kierujących pojazdami naruszających przepisy i zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego (Dz. U. Nr 38, poz. 169). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 kwietnia 1998 r. (poz. 329) Załącznik nr 1 WYKAZ NARUSZEŃ PRZEPISÓW RUCHU DROGOWEGO I LICZBA PUNKTÓW ODPOWIADAJĄCA TYM NARUSZENIOM 1. Naruszenia przepisów ruchu drogowego podlegające ewidencji przedstawia poniższa tabela. Poszczególnym naruszeniom przypisuje się liczbę punktów określoną w tabeli, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4, oraz uwzględniając przepis § 2 ust. 3 rozporządzenia. KodRodzaj czynuKwalifikacja prawna czynuLiczba punktów 12345 A.Czyny o charakterze szczególnym 01Popełnienie przestępstwa drogowegoart. 136, 137, 145, 323 k.k. 10 02Spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowegoart. 86 § 1 lub 2 k.w. 6 03Kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka podobnie działającego do alkoholuart. 87 § 1 k.w.art. 45 ust. 1 pkt 1 p.r.d.10 04Nieudzielenie pomocy ofiarom wypadkuart. 93 § 1 k.w.art. 44 ust. 2 pkt 1 p.r.d.10 B.Nieprawidłowe zachowanie się kierujących wobec pieszych 01Omijanie pojazdu, który jechał w tym samym kierunku, lecz zatrzymał się w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszymart. 97, 90 albo 86 § 1 lub 2 k.w.art. 26 ust. 3 pkt 2 p.r.d.10 02Wyprzedzanie na przejściach dla pieszych i bezpośrednio przed nimiart. 97, 90 albo 86 § 1 lub 2 k.w.art. 26 ust. 3 pkt 1 p.r.d.9 03Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na oznakowanym przejściuart. 90 albo 86 § 1 lub 2 k.w.art. 26 ust. 1 p.r.d.8 04Nieustąpienie pierwszeństwa przez kierującego pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, pieszemu przechodzącemu na skrzyżowaniu przez jezdnię drogi, na którą wjeżdża pojazdart. 90 albo 86 § 1 lub 2 k.w.art. 26 ust. 2 p.r.d.8 05Niezatrzymanie pojazdu w razie przechodzenia przez jezdnię osoby niepełnosprawnej, używającej specjalnego oznaczenia, lub osoby o widocznej ograniczonej sprawności poruszania się w celu umożliwienia jej przejściaart. 90 albo 86 § 1 lub 2 k.w.art. 26 ust. 7 p.r.d.8 06Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu podczas cofaniaart. 90 lub 86 k.w.art. 23 ust. 1 pkt 3 p.r.d.5 CNiestosowanie się do znaków i sygnałów drogowych 01Niezastosowanie się, w celu uniknięcia kontroli, do sygnału osoby uprawnionej do kontroli ruchu drogowego, nakazującego zatrzymanie pojazduart. 92 § 2 k.w.§ 29 z.s.d.8 Niezastosowanie się do:art. 92 § 1 k.w. 02- sygnałów świetlnych § 23 z.s.d.6 03- sygnałów i poleceń podawanych przez osoby uprawnione do kierowania ruchem drogowym § 28 z.s.d.6 04- sygnałów i poleceń dawanych przez osoby uprawnione do kontroli ruchu drogowego § 29 z.s.d. lub art. 129 ust. 2 pkt 1 lub 7 p.r.d.6 Niestosowanie się do znaków:art. 92 § 1 k.w. 05- B-2 "zakaz wjazdu" § 6 ust. 1 pkt 2 z.s.d.6 06- B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" § 6 ust. 1 pkt 1 z.s.d.5 07- B-21 "zakaz skrętu w lewo" lub B-22 "zakaz skrętu w prawo" § 6 ust. 7 z.s.d.5 08- C-1 do C-12 "nakaz jazdy ..." § 7 z.s.d.5 09- N-7a do N-7g "strzałka kierunkowa" § 20 ust. 1 z.s.d.5 10- N-3 "linia podwójna ciągła" § 19 ust. 3 z.s.d.5 11- B-31 "pierwszeństwo dla nadjeżdżających z przeciwka" § 6 ust. 12 z.s.d.4 12- B-3 do B-7 "zakaz wjazdu ..." § 6 ust. 2 pkt 1-5 z.s.d.3 13- B-13 do B-19 "zakaz wjazdu ..." § 6 ust. 2 pkt 11-18 z.s.d.2 14Niestosowanie się do pozostałych, nie wyszczególnionych w niniejszym katalogu znaków i sygnałów drogowych 1 D. Nieprzestrzeganie przepisów obowiązujących na skrzyżowaniach lub w innych miejscach przecinania się kierunków ruchu lub toru jazdy pojazdów Nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu:art. 90 lub 86 k.w. 01- na skrzyżowaniu w sytuacji równorzędnej art. 25 ust. 1 p.r.d.6 02- na skrzyżowaniu oznaczonym znakami określającymi pierwszeństwo przejazdu § 4 ust. 3 lub § 6 ust. 5 z.s.d.6 03- pojazdom szynowym art. 25 ust. 2 lub art. 16 ust. 6 p.r.d.6 04- rowerzystom art. 27 ust. 1-3 p.r.d.6 05- podczas zmiany pasa ruchu art. 22 ust. 4 p.r.d.5 06- w razie przecinania się poza skrzyżowaniem kierunków ruchu lub torów jazdy pojazdów poruszających się po tej samej drodze art. 25 ust. 3 p.r.d.5 07- podczas włączania się do ruchu art. 17 ust. 2 p.r.d.5 08- podczas cofania art. 23 ust. 1 pkt 3 p.r.d.4 09Nieułatwienie przejazdu pojazdowi uprzywilejowanemuart. 90 lub 86 k.w.art. 9 p.r.d.5 10Naruszenie zakazu zawracaniaart. 97 albo 92 § 1 k.w.art. 22 ust. 6 p.r.d. albo § 6 ust. 8 z.s.d.5 ENieprzestrzeganie przepisów dotyczących prędkości Przekroczenie prędkości:art. 97 albo 92 § 1 k.w.art. 20, art. 31 ust. 1 pkt 1, art. 63 ust. 2 pkt 4 p.r.d. albo § 6 ust. 14 lub ust. 29 z.s.d. 01- powyżej 50 km/h 10 02- od 41 do 50 km/h 8 03- od 31 do 40 km/h 6 04- od 21 do 30 km/h 4 05- od 11 do 20 km/h 2 06- od 6 do 10 km/h 1 07Jazda z prędkością utrudniającą ruch innym kierującymart. 90 k.w.art. 19 ust. 2 pkt 1 p.r.d.2 FNaruszenie przepisów dotyczących wyprzedzania 01Nieupewnienie się co do możliwości wyprzedzaniaart. 90 lub 86 k.w.art. 24 ust. 1 p.r.d.5 02Wyprzedzanie z niewłaściwej stronyart. 97 k.w.art. 24 ust. 3-5 p.r.d.3 Naruszenie zakazu wyprzedzania:art. 97 k.w. 03- na przejazdach rowerowych i bezpośrednio przed nimi art. 27 ust. 4 p.r.d.8 04- przy dojeżdżaniu do wierzchołka wzniesienia art. 24 ust. 7 pkt 1 p.r.d.5 05- na zakrętach oznaczonych znakami ostrzegawczymi art. 24 ust. 7 pkt 2 p.r.d.5 06- na skrzyżowaniach art. 24 ust. 7 pkt 3 p.r.d.5 07- na przejazdach kolejowych i bezpośrednio przed nimi art. 28 ust. 3 pkt 3 p.r.d.5 08- na przejazdach tramwajowych i bezpośrednio przed nimi art. 28 ust. 6 p.r.d.5 09Niestosowanie się do znaku B-25 lub B-26 "zakaz wyprzedzania"art. 92 § 1 k.w.§ 6 ust. 9 z.s.d.5 GUżywanie świateł zewnętrznych Niestosowanie się podczas jazdy do obowiązku używania wymaganych przepisami świateł:art. 88 k.w. 01- od zmierzchu do świtu art. 51 ust. 1 pkt 1 lub ust. 6 p.r.d.4 02- w warunkach zmniejszonej przejrzystości powietrza art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. a) lub pkt 2 lit. a) p.r.d.2 03- w okresie od świtu do zmierzchu od 1 października do ostatniego dnia lutego art. 51 ust. 1 pkt 2 p.r.d.2 04- w tunelu art. 51 ust. 1 pkt 3 lub ust. 6 p.r.d.2 05- przez kierującego motocyklem art. 51 ust. 4 p.r.d.2 Naruszenie warunków dopuszczalności używania świateł przeciwmgłowych:art. 97 k.w. 06- przednich art. 51 ust. 5 p.r.d.2 07- tylnych art. 30 ust. 3 p.r.d.2 08Pozostawienie pojazdu bez wymaganego przepisami oświetleniaart. 88 k.w.art. 52 ust. 1 p.r.d.3 HNaruszenie innych przepisów, które powoduje zagrożenie bezpieczeństwa i porządku w ruchu drogowym Naruszenie zakazu cofania:art. 90 lub 97 k.w. 01- na drodze ekspresowej lub autostradzie art. 23 ust. 2 p.r.d.3 02- w tunelu, na moście lub wiadukcie art. 23 ust. 2 p.r.d.2 03Omijanie pojazdu z niewłaściwej stronyart. 97 k.w.art. 23 ust. 1 pkt 2 p.r.d.2 04Naruszenie przepisów określających warunki oraz zakazy zatrzymywania lub postojuart. 97 lub 90 k.w.art. 46, 47, 49 lub 50 p.r.d.1 05Kierowanie pojazdem pomimo braku dopuszczenia pojazdu do ruchuart. 94 § 2 k.w.art. 71 p.r.d.1 06Umieszczanie w pojeździe lub na nim urządzeń stanowiących obowiązkowe wyposażenie pojazdu uprzywilejowanego, wysyłających sygnały świetlne w postaci niebieskich lub czerwonych świateł błyskowych albo sygnał dźwiękowy o zmiennym tonieart. 96a k.w.art. 66 ust. 4 pkt 3 p.r.d.3 07Wyposażenie pojazdu w urządzenie informujące o działaniu sprzętu kontrolno-pomiarowego używanego przez organy kontroli ruchu drogowego lub działanie to zakłócające albo przewożenie w pojeździe takiego urządzenia w stanie wskazującym na gotowość jego użyciaart. 97 k.w.art. 66 ust. 4 pkt 4 p.r.d.3 Użyte w tabeli skróty oznaczają: k.k. - ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 13, poz. 94, z późniejszymi zmianami), k.w. - ustawę z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z późniejszymi zmianami), p.r.d. - ustawę z dnia 20 maja 1971 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, z późniejszymi zmianami), z.s.d. - rozporządzenie Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych z dnia 11 stycznia 1993 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz. U. Nr 32, poz. 145 i z 1996 r. Nr 129, poz. 609). 2. W razie dopuszczenia się przestępstwa drogowego (pozycja A01) naruszeniu, które stanowiło znamię przestępstwa, punktów nie przypisuje się. 3. Punkty za spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (pozycja A02) przypisuje się wówczas, gdy przyczyną zagrożenia było naruszenie nie uwzględnione w tabeli albo gdy przypisana mu liczba punktów jest mniejsza niż 6. 4. Punktów za naruszenia nie przypisuje się: 1) osobom, które dopuściły się naruszeń, kierując pojazdem i nie posiadając uprawnień do kierowania pojazdami, 2) jeżeli orzeczony został zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dłuższy niż 1 rok; przepisu tego nie stosuje się od dnia 1 lipca 1998 r., jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dotyczy wyłącznie motorowerów. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 PROGRAM SZKOLENIA KIEROWCÓW NARUSZAJĄCYCH PRZEPISY RUCHU DROGOWEGO 1. Celem szkolenia jest uświadomienie skutków naruszania przepisów ruchu drogowego, zwłaszcza przepisów kształtujących zasady bezpiecznego zachowania się w tym ruchu. 2. Szkolenie jest przeznaczone dla osób wpisanych do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, a jego odbycie daje podstawę do zmniejszenia liczby posiadanych punktów o sześć. 3. W szkoleniu można uczestniczyć nie częściej niż raz na 6 miesięcy. 4. Szczegółowy program szkolenia przedstawia poniższa tabela. Lp.TematCzasMetodaŚrodki dydaktyczneProwadzący szkolenie 1Przyczyny wypadków drogowych na tle poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego w Polsce2 x 45 min.pogadankafilmpolicjant ruchu drogowego 2Prawne i społeczne skutki wypadków drogowych45 min.pogadankafilmpolicjant ruchu drogowego 3Psychologiczne aspekty zachowania się kierującego pojazdem w ruchu drogowym3 x 45 min.pogadankafilmpsycholog Załącznik nr 8 Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu i trybu stosowania przepisów ustawy o badaniach i certyfikacji do wyrobów produkowanych w kraju i importowanych wyłącznie na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, a także właściwości organów w tych sprawach. (Dz. U. Nr 53, poz. 330) Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 czerwca 1994 r. w sprawie zakresu i trybu stosowania przepisów ustawy o badaniach i certyfikacji do wyrobów produkowanych w kraju i importowanych wyłącznie na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, a także właściwości organów w tych sprawach (Dz. U. Nr 80, poz. 370) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Badania i certyfikacja wyrobów o przeznaczeniu specjalnym w jednostkach podległych Ministrom Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa mogą być dokonywane przez laboratoria i jednostki certyfikujące wskazane przez ministrów albo Szefa Urzędu Ochrony Państwa w porozumieniu z Dyrektorem Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji."; 2) w § 4 po wyrazach "Obrony Narodowej" wyraz "i" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "Spraw Wewnętrznych" dodaje się wyrazy "i Administracji oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa"; 3) w § 5 po wyrazach "Obrony Narodowej" wyraz "i" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "Spraw Wewnętrznych" dodaje się wyrazy "i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. (Dz. U. Nr 53, poz. 331) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 maja 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa (Dz. U. Nr 47, poz. 308) w § 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Sekretariat Ministra, 3) Departament Legislacyjno­Prawny, 4) Departament Polityki Ekologicznej i Integracji Europejskiej, 5) Departament Ochrony Środowiska, 6) Departament Leśnictwa, Ochrony Przyrody i Krajobrazu, 7) Departament Zasobów Wodnych, 8) Departament Geologii, 9) Departament Ekonomiczny, 10) Departament Współpracy z Zagranicą, 11) Biuro Orzecznictwa Administracyjnego, 12) Biuro Kontroli, 13) Biuro Edukacji i Komunikacji Społecznej, 14) Biuro Administracyjno­Budżetowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wielkości, sposobu gromadzenia oraz kontroli stanu zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych. (Dz. U. Nr 53, poz. 332) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wielkości obowiązkowych zapasów paliw, jakie powinny utrzymywać przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych, 2) sposób gromadzenia zapasów paliw, 3) sposób kontroli stanu zapasów paliw. § 2. 1. Zapasy paliw, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, dotyczą: 1) węgla kamiennego i brunatnego, oleju opałowego i oleju napędowego, zużywanych do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła w przedsiębiorstwach energetycznych, 2) gazu ziemnego. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne gromadzą i utrzymują zapasy paliw, o których mowa w ust. 1, na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu, niezależnie od obowiązku tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw, wynikającego z przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770). § 3. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła zobowiązane są do gromadzenia i utrzymywania w magazynach, składowiskach i zbiornikach zapasów paliw, będących paliwem podstawowym, w ilości odpowiadającej co najmniej: 1) dla węgla kamiennego: a) dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli odległość składowiska zapasów przedsiębiorstwa energetycznego od kopalń, które dostarczają łącznie powyżej 70% przewidywanego maksymalnego zużycia, nie jest większa niż 50 km, b) trzydziestodobowemu zużyciu - w przedsiębiorstwach energetycznych nie spełniających warunków, o których mowa w lit. a), 2) dla węgla brunatnego - jednodobowemu zużyciu, 3) dla paliw ciekłych - dwudziestodobowemu zużyciu. 2. Przedsiębiorstwa energetyczne, do których dostarczany jest węgiel kamienny i brunatny bezpośrednio z kopalń przy użyciu taśmociągów, zobowiązane są gromadzić i utrzymywać zapasy węgla w ilości co najmniej trzydobowego zużycia, pod warunkiem zawarcia z dostawcą umowy o dostawę węgla na okres nie krótszy niż jeden rok. 3. Umowa, o której mowa w ust. 2, powinna zawierać w szczególności zobowiązanie dostawcy do utrzymywania na terenie swojego składowiska, do dyspozycji przedsiębiorstwa energetycznego, zapasów węgla w ilości co najmniej dwudziestodobowego przewidywanego zużycia węgla. § 4. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych zobowiązane są do utrzymania zapasów gazu ziemnego zapewniających utrzymanie ciągłości dostaw w ilości odpowiadającej dziewięćdziesięciodobowej wielkości sprzedaży gazu odbiorcom. 2. Uzyskanie ilości zapasów gazu ziemnego, o których mowa w ust. 1, będzie następowało sukcesywnie w uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki. 3. Ilość zapasów, o których mowa w ust. 1, ustala się na dzień 1 listopada każdego roku. 4. Przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w ust. 1, są zwolnione z gromadzenia zapasów gazu ziemnego, pod warunkiem zawarcia z przedsiębiorstwami zajmującymi się wydobywaniem lub magazynowaniem gazu ziemnego umowy o gromadzenie przez nie zapasów w ilości, o której mowa w ust. 1. § 5. Zużycie dobowe, o którym mowa w § 3 i 4 ust. 1, ustala się w następujący sposób: 1) dla elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni w okresie: a) od 1 listopada do 30 kwietnia - w ilości dobowego zużycia, przy mocy osiągalnej wynikającej z warunków technicznych, bez przeciążania urządzeń wytwórczych, b) od 1 maja do 31 października - w ilości średniodobowego zużycia z tego okresu w roku poprzednim, 2) dla przedsiębiorstw zajmujących się dystrybucją lub wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych - w ilości 1/360 sprzedanego gazu w roku poprzednim. § 6. Zapasy paliw powinny być gromadzone w magazynach, składowiskach i zbiornikach w sposób zapewniający: 1) bezpieczeństwo osób i składowania, 2) ochronę środowiska, 3) dostęp w ciągu całego roku. § 7. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne umożliwia przeprowadzenie kontroli zapasów w zakresie, o którym mowa w ust. 3, w tym dostęp do miejsc składowania zapasów. 2. Kontrolę przeprowadza się na podstawie pisemnego upoważnienia, które powinno zawierać: 1) oznaczenie osoby dokonującej kontroli, 2) nazwę kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego, 3) zakres kontroli. 3. Kontrola obejmuje badanie: 1) ilości i zgodności stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów, 2) kosztów poniesionych na tworzenie i utrzymanie zapasów, 3) jakości paliw tworzących zapasy. 4. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół i przedstawia organom kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego. § 8. Przedsiębiorstwa energetyczne, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiadają technicznych możliwości gromadzenia i utrzymywania zapasów paliw, o których mowa w § 2 ust. 1, zobowiązane są do spełnienia warunków, o których mowa w § 3 i 4, w okresie: 1) 1 roku - dla zapasów paliw, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2) 10 lat - dla zapasów paliw, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. (Dz. U. Nr 53, poz. 333) Na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb i warunki przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych, łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych, w następujących województwach: 1) suwalskim, 2) koszalińskim, 3) słupskim, 4) przemyskim, 5) łomżyńskim, z wyłączeniem gmin: Kobylin­Borzymy, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Sokoły, Szepietowo i Szumowo, 6) rzeszowskim w gminach: Boguchwała, Lubenia, Świlcza i miejskiej Rzeszów. § 2. Zaproszenie do udziału w przetargach następuje przez ogłoszenie Ministra Łączności zamieszczone w prasie ukazującej się na obszarach, których przetargi będą dotyczyły. § 3. 1. Postępowanie przetargowe zostanie przeprowadzone przez Zespół do Spraw Przetargów na Koncesje Telekomunikacyjne, powołany przez Ministra Łączności, zwany dalej "Zespołem", z siedzibą w Zarządzie Krajowym Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej w Warszawie. 2. Prezes Zarządu Krajowego Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej zapewnia obsługę administracyjną Zespołowi, o którym mowa w ust. 1. 3. Zespół działa na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez Ministra Łączności. § 4. 1. Postępowanie przetargowe zostanie przeprowadzone w trzech etapach: I etap - ocena wstępna oferty, II etap - ocena techniczno­ekonomiczna oferty, III etap - ocena proponowanej opłaty koncesyjnej. 2. Szczegółowe warunki postępowania przetargowego, w tym kryteria oceny ofert, zostaną podane w dokumentacji przetargowej udostępnianej za opłatą. 3. Podmioty przystępujące do przetargu składają dokumentację ofertową w formie pisemnej. 4. Określony w ogłoszeniu o przetargu termin złożenia dokumentacji ofertowej nie może być krótszy niż 30 dni od daty udostępnienia dokumentacji przetargowej. § 5. 1. Warunkiem dopuszczenia oferenta do udziału w II etapie przetargu jest uzyskanie przez niego pozytywnego wyniku I etapu, obejmującego sprawdzenie i ocenę: 1) dokonania zakupu dokumentacji przetargowej, 2) złożenia oferty w terminie określonym w ogłoszeniu, 3) zachowania formy złożonej oferty z wymogami dokumentacji przetargowej, 4) zgodności złożonej oferty z wymogami dokumentacji przetargowej, 5) przedstawienia dokumentu stwierdzającego status prawny oferenta. 2. Warunkiem dopuszczenia oferenta do udziału w III etapie jest uzyskanie w II etapie: 1) co najmniej 51% wartości maksymalnej oceny, 2) co najmniej 20% wartości maksymalnej oceny dla każdego kryterium, 3) pozytywnej opinii Zespołu co do zgodności proponowanych w ofercie rozwiązań technicznych z prawem telekomunikacyjnym. 3. Lista oferentów dopuszczonych do udziału w II i III etapie przetargu zostanie ogłoszona w Zarządzie Krajowym Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej oraz przesłana oferentom w terminie określonym w tym ogłoszeniu. § 6. 1. Uczestnicy postępowania przetargowego składają w Zarządzie Krajowym Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej dokumentację ofertową w zalakowanych opakowaniach. 2. Prezes Zarządu Krajowego Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej przechowuje zalakowane opakowania z dokumentacją ofertową do chwili otwarcia jej przez Zespół i zabezpiecza ją w czasie trwania postępowania przetargowego oraz po jego zakończeniu. § 7. Zespół dokonuje oceny punktowej ofert według kryteriów podanych w dokumentacji przetargowej. § 8. Z postępowania przetargowego i oceny ofert Zespół sporządza protokół, który podpisują wszyscy członkowie Zespołu. § 9. 1. Protokół, o którym mowa w § 8, powinien zawierać: 1) oznaczenie czasu i miejsca postępowania przetargowego, 2) imiona i nazwiska członków Zespołu, 3) liczbę ofert poddanych ocenie wstępnej podczas I etapu procesu przetargowego, 4) liczbę ofert zakwalifikowanych do II etapu procesu przetargowego, 5) ocenę punktową ofert i liczbę ofert zakwalifikowanych do III etapu procesu przetargowego, 6) ostateczną ocenę punktową ofert. 2. Sporządzony protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący Zespołu przekazuje bezzwłocznie do Departamentu Regulacji i Rozwoju Ministerstwa Łączności. 3. Na żądanie dyrektora Departamentu Regulacji i Rozwoju Ministerstwa Łączności Zespół jest obowiązany udostępnić mu dokumentację przetargową. 4. Departament Regulacji i Rozwoju wraz z komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Łączności w terminie 14 dni przeprowadza analizę protokołu oraz niezbędnej dokumentacji przetargowej i przekazuje protokół wraz z dokonaną oceną Ministrowi Łączności. § 10. 1. Jeżeli żadna z ofert na wydanie koncesji nie będzie odpowiadać warunkom określonym w ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926), niniejszym rozporządzeniu lub dokumentacji przetargowej, Zespół składa Ministrowi Łączności wniosek o uznanie przetargu za bezskuteczny. 2. Minister Łączności ogłasza w prasie ukazującej się na obszarze, którego przetarg dotyczy, komunikat o wynikach przetargu lub o uznaniu przetargu za bezskuteczny. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie kryteriów, form i trybu przyznawania i udzielania pomocy pieniężnej z Państwowego Funduszu Kombatantów. (Dz. U. Nr 53, poz. 334) Na podstawie art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 i z 1998 r. Nr 37, poz. 204) zarządza się, co następuje: § 1. Osobom, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych oraz okresu powojennego, zwanych dalej "osobami uprawnionymi", może być przyznana z Państwowego Funduszu Kombatantów pomoc pieniężna przewidziana w art. 19 ust. 1 tej ustawy, zwana dalej "pomocą pieniężną z Funduszu", na podstawie kryteriów, form i w trybie określonych w rozporządzeniu. § 2. Pomoc pieniężną z Funduszu przyznają i udzielają: 1) kierownik ośrodka pomocy społecznej działający z upoważnienia rady gminy, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osób uprawnionych, z zastrzeżeniem pkt 2 i 3, 2) Związek Inwalidów Wojennych RP - osobom pobierającym renty z tytułu inwalidztwa wojennego, z wyłączeniem osób wymienionych w pkt 3, 3) Związek Ociemniałych Żołnierzy RP - osobom pobierającym renty z tytułu inwalidztwa wojennego, zrzeszonym w Związku. § 3. 1. Pomoc pieniężna z Funduszu może być przyznana, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby uprawnionej, pomniejszony o miesięczne obciążenie zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie przekracza: 1) w przypadku osoby samotnej - 220% najniższej emerytury, przez którą należy rozumieć najniższą emeryturę ogłaszaną w Monitorze Polskim przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwaną dalej "najniższą emeryturą", 2) w przypadku pozostałych osób - 150% najniższej emerytury, 3) w przypadku konieczności zakupu sprzętu rehabilitacyjnego ułatwiającego życie osobie całkowicie niezdolnej do pracy i samodzielnej egzystencji - 300% najniższej emerytury, 4) w przypadku osób pobierających renty z tytułu inwalidztwa wojennego - 300% najniższej emerytury. 2. Przez dochód na osobę w rodzinie osoby uprawnionej należy rozumieć dochód określony przepisami o pomocy społecznej. 3. Przez pojęcie rodziny osoby uprawnionej rozumie się jej współmałżonka, dzieci będące na jej utrzymaniu do ukończenia 16 lat życia, a w przypadku nauki w szkole - do czasu jej ukończenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 lat życia oraz - bez względu na wiek - dzieci uprawnione do renty rodzinnej. § 4. 1. Pomoc pieniężna z Funduszu przyznawana jest w formie: 1) pomocy doraźnej - jednorazowej: a) w przypadku trudnych warunków materialnych także w razie zaistnienia zdarzeń losowych - do wysokości 150% najniższej emerytury, b) na częściowe pokrycie kosztów zakupu ułatwiającego pracę i życie sprzętu rehabilitacyjnego i sprzętu pomocniczego - do wysokości 300% najniższej emerytury, 2) pomocy okresowej - do wysokości 100% najniższej emerytury miesięcznie, w szczególności na: a) uzupełnienie środków finansowych na zaspokojenie potrzeb bytowych i ochronę zdrowia w przypadku długotrwałej choroby powodującej wzrost kosztów utrzymania, zakupu leków, środków opatrunkowych oraz dojazdów do zakładów opieki zdrowotnej na zabiegi medyczne i rehabilitacyjne, b) usługi pielęgnacyjne niezbędne ze względu na wiek oraz stan zdrowia, c) opłacenie lektora dla ociemniałych żołnierzy - kombatantów będących inwalidami wojennymi, którzy wykonują pracę zawodową lub społeczną. 2. Pomoc okresowa jest wypłacana do czasu ustania przyczyn, które stanowiły podstawę jej przyznania. Osoba uprawniona korzystająca z pomocy okresowej jest obowiązana powiadomić podmiot, który przyznał tę pomoc, o każdej zmianie sytuacji osobistej lub majątkowej, która uzasadniała przyznanie tej pomocy. § 5. 1. Pomoc pieniężna z Funduszu może być przyznana na wniosek osoby uprawnionej, jej przedstawiciela ustawowego lub innej osoby, za zgodą osoby uprawnionej. 2. Wniosek o przyznanie pomocy powinien wskazywać cel, na który pomoc pieniężna będzie przeznaczona. 3. Do wniosku należy dołączyć kserokopię zaświadczenia o przyznaniu uprawnień kombatanckich lub zaświadczenia o uprawnieniach wdowy lub wdowca pozostającego po kombatancie, potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez pracownika ośrodka pomocy społecznej przyjmującego wniosek. Do wniosku należy dołączyć również zgodę osoby uprawnionej, o której mowa w ust. 1, oraz dokumenty stanowiące podstawę ustalenia stanu zdrowia, sytuacji rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej, a w szczególności: 1) orzeczenie o inwalidztwie, o niezdolności do pracy lub o niepełnosprawności, 2) dowód wypłaty emerytury lub renty, 3) nakaz płatniczy podatku rolnego oraz zaświadczenie z urzędu gminy o wielkości gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych, 4) zaświadczenie ze szkoły o kontynuowaniu nauki oraz o otrzymywanym stypendium, 5) zaświadczenie pracodawcy o wysokości wynagrodzenia za pracę, 6) zaświadczenie rejonowego urzędu pracy o braku możliwości zatrudnienia, wysokości pobieranego zasiłku lub o braku uprawnień do zasiłku. § 6. Pomoc pieniężna z Funduszu może być przyznana niezależnie od świadczeń przyznanych z pomocy społecznej. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 20 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa. (Dz. U. Nr 53, poz. 335) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa (Dz. U. Nr 94, poz. 430 i z 1997 r. Nr 41, poz. 260) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 8: a) w ust. 8 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", b) w ust. 12 wyrazy "Pracownikowi, który przed dniem 1 lipca 1996 r." zastępuje się wyrazami "Pracownikowi zatrudnionemu w jednostce, o której mowa w § 1, w dniu 1 lipca 1996 r., który przed tym dniem", c) w ust. 13 po wyrazach "podjął zatrudnienie" dodaje się wyrazy "w jednostce, o której mowa w § 1,", 2) w § 9 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia, 4) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w ust. 1 skreśla się pkt 5. § 2. Pracownikowi otrzymującemu do dnia 30 kwietnia 1998 r. dodatek na podstawie § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego w § 1 za pracę przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych, o której mowa w ust. 1 pkt 5 załącznika nr 2 do tego rozporządzenia, kwotę tego dodatku włącza się do wynagrodzenia zasadniczego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r., z wyjątkiem przepisów § 1 pkt 4 i § 2, które wchodzą w życie z dniem 1 maja 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 kwietnia 1998 r. (poz. 335) TABELA STANOWISK, STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoMiesięczna kwota w złotychWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 12345 1Radca prawny1 155-1 630według odrębnych przepisów 2Starszy wychowawca860-1 075wyższe6 Starszy psychologwyższe psychologiczne6 3Wychowawca770-985wyższe3 Psychologwyższe psychologiczne3 4Młodszy wychowawca695-880wyższe- 5Kierownik kotłowni935-1 325wyższe4 średnie8 6Konserwator elektryk665-880zasadnicze o wymaganym profilu- Mechanik­operator spychacza 7Palacz kotłów wysokociśnieniowych600-850zasadnicze o wymaganym profilu- 8Aparaturowy stacji uzdatniania wody530-805zasadnicze o wymaganym profilu- 9Palacz c.o.430-715podstawowe i kurs dla palaczy- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania zezwoleń i zgód na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 53, poz. 336) Na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca lub powierzenie mu innej pracy zarobkowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "zezwoleniem", wydaje dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy na pisemny wniosek pracodawcy. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Jeżeli praca ma być wykonywana przez cudzoziemca w innym województwie niż województwo, na którego terenie znajduje się siedziba pracodawcy, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje zezwolenie po zasięgnięciu opinii dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy właściwego dla miejsca wykonywania pracy przez cudzoziemca. 3. Zezwolenie wystawiane jest w czterech egzemplarzach, z których dwa otrzymuje pracodawca, w tym jeden przeznaczony jest dla cudzoziemca. Trzeci egzemplarz wraz z kopią wniosku przekazuje się wojewodzie właściwemu ze względu na siedzibę wojewódzkiego urzędu pracy. Wzór zezwolenia stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. 1. Na wniosek pracodawcy, który uzyskał zezwolenie, dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy wydaje zgodę na pracę dla cudzoziemca, zwaną dalej "zgodą", jeżeli cudzoziemiec uzyskał wizę pobytową z prawem do pracy lub kartę czasowego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wzór zgody stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Jeżeli zakończenie pracy nastąpiło przed upływem terminu, na który cudzoziemcowi została wydana zgoda, pracodawca jest obowiązany niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu trzech dni, zawiadomić o tym na piśmie dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy, który tę zgodę wydał. 3. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy zawiadamia na piśmie w ciągu trzech dni wojewodę, właściwego ze względu na miejsce zameldowania cudzoziemca, o cofnięciu zezwolenia i zgody lub o wcześniejszym niż określono w zezwoleniu zakończeniu pracy przez cudzoziemca. § 3. Dyrektor wojewódzkiego urzędu pracy, który wydał zezwolenie i zgodę, może ją przedłużyć na pisemny wniosek pracodawcy. § 4. Wojewódzkie urzędy pracy prowadzą rejestr wydanych zezwoleń i zgód. § 5. Zezwolenia wydane przed wejściem w życie rozporządzenia zachowują ważność do upływu okresu, na który zostały wydane. § 6. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 czerwca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania zezwoleń i zgód dotyczących zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 79, poz. 402 i z 1996 r. Nr 122, poz. 575). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 kwietnia 1998 r. (poz. 336) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja ___________________________________________________________ Pouczenie 1. Przed udzieleniem odpowiedzi należy dokładnie zapoznać się z treścią poszczególnych rubryk wniosku. 2. Odpowiedzi należy udzielić na każde pytanie. W przypadku gdy pytanie nie dotyczy osoby cudzoziemca, należy wpisać "NIE DOTYCZY". 3. Kwestionariusz należy wypełnić czytelnie. 4. W przypadku nazwisk składających się z kilku członów należy pomiędzy nimi umieścić znak "/". 5. W rubryce "Miejsce stałego zamieszkania za granicą" należy podać dokładny adres aktualnego miejsca zamieszkania, podając również nazwę kraju zamieszkania (nazwę państwa). Załącznik nr 2 Zezwolenie nr na zatrudnienie* - powierzenie innej pracy zarobkowej* cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Ilustracja Załącznik nr 3 Zgoda nr dla cudzoziemca na wykonywanie pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie. (Dz. U. Nr 53, poz. 337) Na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Szczepienia ochronne lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie, zwane dalej "szczepieniami ochronnymi", przeprowadza wojewódzki lekarz weterynarii. 2. Szczepienia ochronne przeprowadza się na obszarach lasów oraz wszędzie tam, gdzie bytują lisy wolno żyjące. 3. Szczepień ochronnych nie przeprowadza się w przypadku, gdy na terenie województwa oraz na terenach przyległych województw nie stwierdzono wścieklizny w okresie kolejnych trzech lat. § 2. 1. Szczepienia ochronne przeprowadza się przy użyciu doustnej szczepionki zatopionej w przynęcie, poprzez jej rozrzucenie z samolotu lub wykładanie ręczne dwukrotnie w ciągu roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Szczepionka może być podana raz w roku w przypadku, gdy na terenie województwa oraz na terenach przyległych województw nie stwierdzono wścieklizny w okresie kolejnych dwóch lat. 3. Liczba dawek szczepionki użytej do szczepienia ochronnego zależy od stopnia zalesienia, konfiguracji terenu, populacji zwierząt dzikich oraz przyjętego sposobu jej podania, jednak nie powinna być mniejsza niż 16 dawek na 1 km2 powierzchni. § 3. W przypadku przeprowadzania szczepienia ochronnego na obszarze parku narodowego termin tego szczepienia i sposób podania szczepionki powinien być uzgodniony z dyrektorem parku narodowego. § 4. Wojewódzki lekarz weterynarii ogłosi, w sposób zwyczajowo przyjęty, w miejscowościach położonych na obszarze, na którym będzie dokonywane szczepienie ochronne, oraz w miejscowościach graniczących z tym obszarem termin oraz sposób przeprowadzania tego szczepienia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów. (Dz. U. Nr 53, poz. 338) Na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się grupy uposażenia zasadniczego policjantów oraz jego stawki w wysokości określonej w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia. 2. Zaszeregowanie stanowisk służbowych w Policji do odpowiednich grup uposażenia zasadniczego określają odrębne przepisy. 3. Policjanci w służbie kandydackiej otrzymują uposażenie zasadnicze w wysokości 242 zł. § 2. Policjantom zaszeregowanym do 23 grupy uposażenia zasadniczego podwyższa się dotychczas otrzymywane uposażenie zasadnicze o kwotę 40 zł, bez względu na ewentualne przekroczenie maksymalnej stawki uposażenia zasadniczego określonej dla tej grupy zaszeregowania w załączniku, o którym mowa w § 1 ust. 1. § 3. Traci moc zarządzenie nr 34 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 czerwca 1995 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 30 i z 1996 r. Nr 4, poz. 26 oraz Dz. Urz. MSWiA z 1997 r. Nr 2, poz. 23). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 1998 r. (poz. 338) TABELA GRUP I STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO POLICJANTÓW Grupa uposażenia zasadniczegoMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 12 04 000 003 650 012 510 022 360 032 210 042 085 051 960 061 807 071 669 081 533 091 423 101 307 111 224 121 153 131 088 141 030 15987 16952 17916 18882 19852 20770 21731 22680 23385-485 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów. (Dz. U. Nr 53, poz. 339) Na podstawie art. 101 ust. 1 i art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Uposażenie zasadnicze § 1. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych policjantów w wysokości określonej w tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Uposażenie zasadnicze policjantów wzrasta z tytułu wysługi lat o 2% po 2 latach służby i o dalszy 1% za każdy następny rok służby, aż do wysokości 20% po 20 latach służby, oraz o 0,5% za każdy dalszy rok służby powyżej 20 lat - łącznie do wysokości 25% po 30 latach służby. 2. Miesięczną kwotę wzrostu uposażenia zasadniczego, o której mowa w ust. 1, zaokrągla się do 10 groszy w górę. 3. Zasady i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego określają odrębne przepisy. Rozdział 2 Dodatki do uposażenia Przepisy ogólne § 3. 1. Policjanci otrzymują następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za stopień, 2) dodatek służbowy, 3) dodatek stołeczny, 4) dodatek za opiekę nad służbowym koniem lub psem, 5) dodatek instruktorski, 6) dodatek dla personelu latającego, 7) dodatek terenowy. 2. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej po ich wyliczeniu zaokrągla się do pełnych 10 groszy w górę. Dodatek za stopień § 4. 1. Policjanci otrzymują, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatek za posiadany stopień w następującej wysokości miesięcznej: Nazwa stopniaStawka w złotych generalny inspektor 700 nadinspektor 650 inspektor 571 młodszy inspektor 546 podinspektor 529 nadkomisarz 500 komisarz 466 podkomisarz 446 aspirant sztabowy 416 starszy aspirant 406 aspirant 396 młodszy aspirant 373 sierżant sztabowy 348 starszy sierżant 340 sierżant 320 starszy posterunkowy 268 posterunkowy 266 2. Policjanci w służbie kandydackiej otrzymują dodatek za posiadany stopień w wysokości 38% stawek określonych w ust. 1. Dodatek służbowy § 5. 1. Policjantom, z wyjątkiem odbywających służbę kandydacką, za należyte wykonywanie obowiązków służbowych przysługuje dodatek służbowy w wysokości do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. 2. Warunkiem nabycia prawa do dodatku służbowego przez policjanta przyjętego do służby na stanowisko aplikanta jest ukończenie przeszkolenia podstawowego. § 6. 1. Dodatek służbowy przyznaje się na czas nie określony. 2. Wysokość przyznawanego dodatku służbowego powinna być uzależniona od oceny wyników uzyskiwanych w służbie, ze szczególnym uwzględnieniem charakteru i zakresu wykonywanych zadań oraz rodzaju i poziomu posiadanych kwalifikacji zawodowych. 3. Dodatek służbowy może być podwyższony na czas określony w związku z powierzeniem policjantowi nowych lub dodatkowych zadań bądź obowiązków służbowych na innym stanowisku, a także za wzorową służbę jako forma szczególnego wyróżnienia. § 7. 1. Dodatek służbowy obniża się w razie stwierdzonego w opinii służbowej faktu niewywiązywania się przez policjanta z obowiązków służbowych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie naruszenia przez policjanta dyscypliny służbowej w czasie służby lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, stwierdzonego w prawomocnym orzeczeniu dyscyplinarnym. 3. Dodatek służbowy może być obniżony także w razie zmiany zakresu obowiązków służbowych lub innych warunków służby bądź w przypadku ustania przesłanek, które uzasadniały przyznanie go w dotychczasowej wysokości. Dodatek stołeczny § 8. 1. Policjantom zajmującym stanowiska etatowe w komórkach i jednostkach organizacyjnych Komendy Stołecznej Policji położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy oraz w Oddziale Prewencji Komendy Stołecznej Policji przysługuje dodatek stołeczny w wysokości 50 zł miesięcznie. 2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do policjantów w służbie kandydackiej. Dodatek za opiekę na służbowym koniem lub psem § 9. 1. Policjantom, którym powierzono sprawowanie opieki nad służbowym koniem lub psem, przysługuje z tego tytułu dodatek w wysokości miesięcznej 15% sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. W razie sprawowania opieki nad więcej niż jednym koniem lub psem, dodatek z tego tytułu stanowi odpowiednią wielokrotność stawki określonej w ust. 1. 3. W razie sprawowania opieki nad tym samym koniem lub psem przez kilku policjantów, dodatek określony w ust. 1 dzieli się między nich w równych częściach. Dodatek instruktorski § 10. 1. Policjantom pełniącym służbę w pododdziałach antyterrorystycznych lub w Wydziale Antyterrorystycznym Komendy Stołecznej Policji, którzy posiadają uprawnienia instruktorów w dziedzinie spadochroniarstwa, płetwonurkowania, ratownictwa lub minerstwa - pirotechniki, przysługuje dodatek instruktorski w następującej wysokości miesięcznej, ustalonej procentowo od sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego: Lp.Rodzaj (klasa) uprawnienia instruktorskiegoStawka procentowa dodatku 1Instruktor spadochronowy klasy mistrzowskiej24% 2Instruktor spadochronowy I klasy, instruktor płetwonurkowania I klasy20% 3Instruktor spadochronowy II klasy, instruktor płetwonurkowania, instruktor ratownictwa klasycznego, speleo i ratownictwa z powietrza, instruktor minerstwa - pirotechniki16% 4Instruktor spadochronowy III klasy12% 2. W razie posiadania kwalifikacji instruktorskich w kilku dziedzinach, dodatek instruktorski przysługuje tylko z jednego tytułu. 3. Tryb oraz warunki nabywania i potwierdzania kwalifikacji instruktorskich, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. Dodatek dla personelu latającego § 11. 1. Policjantom posiadającym licencję uprawniającą do wykonywania czynności lotniczych i pełniącym służbę w składzie personelu latającego Policji przysługuje dodatek w następującej wysokości miesięcznej: 1) pilotom - 50%, 2) pozostałym członkom personelu latającego - 25% - sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. Tryb uzyskiwania licencji, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. Dodatek terenowy § 12. 1. Policjantom, którzy biorą udział w akcjach: 1) przywracania naruszonego porządku publicznego (bezpośredni udział, zabezpieczenie rejonu przed i po akcji, pozostawanie w odwodzie), 2) bezpośredniego zwalczania klęsk żywiołowych, 3) ochrony rejsów lotniczych na pokładzie komunikacyjnych statków powietrznych - przysługuje za każdy dzień wykonywania tych czynności dodatek terenowy w wysokości 1% sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego. 2. W przypadku grupowego delegowania policjantów do udziału w akcjach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 poza rejonem działania macierzystej jednostki (szkoły) dodatek terenowy przysługuje od dnia wyjazdu do dnia powrotu. 3. Dodatek terenowy wypłaca się z dołu do dnia 10 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni na podstawie wykazu dodatkowych należności, zatwierdzonego przez właściwego kierownika jednostki organizacyjnej Policji. Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe § 13. Policjanci, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierali dodatek strefowy na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują prawo do tego dodatku do czasu ukończenia przez dziecko nauki, jeżeli spełnione są jednocześnie pozostałe warunki uzasadniające jego wypłatę. § 14. Policjantom uprawnionym do dodatku instruktorskiego zalicza się na poczet tego dodatku kwoty zwiększenia dodatku służbowego z tytułu posiadania kwalifikacji, o których mowa w § 10, wypłacone po dniu 1 stycznia 1998 r. na podstawie dotychczasowych przepisów. § 15. Policjanci pełniący służbę na stanowisku aplikanta zachowują prawo do dodatku służbowego, przyznanego na podstawie dotychczasowych przepisów. § 16. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 106 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 1990 r. w sprawie dodatków do uposażenia policjantów (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 65, z 1991 r. Nr 2, poz. 56, z 1992 r. Nr 1, poz. 5 i Nr 3, poz. 63, z 1993 r. Nr 4, poz. 76 i Nr 5, poz. 98, z 1994 r. Nr 1, poz. 7 i Nr 4, poz. 41 oraz z 1995 r. Nr 1, poz. 3, Nr 2, poz. 19 i 22 i Nr 4, poz. 53, 60 i 61), 2) zarządzenie nr 118 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 27 grudnia 1990 r. w sprawie dodatku terenowego do uposażenia policjantów (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 74 i z 1994 r. Nr 4, poz. 42), 3) zarządzenie nr 21 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 maja 1994 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów na typowych stanowiskach służbowych oraz jego wzrostu z tytułu wysługi lat (Dz. Urz. MSW Nr 1, poz. 16 i Nr 4, poz. 40, z 1995 r. Nr 3, poz. 29, z 1996 r. Nr 4, poz. 29 oraz Dz. Urz. MSWiA z 1997 r. Nr 3, poz. 28). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 1998 r. (poz. 339) TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA TYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH POLICJANTÓW Typowe stanowiska służboweMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych 12 Komendant Główny Policji4 000 Zastępca Komendanta Głównego Policji3 650 Komendant wojewódzki I kategorii2 510 Komendant rejonowy I kategorii1 960 Komendant komisariatu I kategorii1 533 Komendant komisariatu V kategorii1 088 Dowódca plutonu987 Dzielnicowy916 Policjant852 Referent731 Aplikant385-485 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów i zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi i wykonywaniu przewozów kolejowych. (Dz. U. Nr 53, poz. 340) Na podstawie art. 20 ust. 3a ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884, i Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Przedsiębiorca składający wniosek o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi lub na wykonywaniu przewozów kolejowych jest obowiązany dołączyć do wniosku następujące dokumenty i informacje: 1) dokument potwierdzający prowadzenie działalności gospodarczej wraz z jej zakresem przedmiotowym oraz określeniem osób upoważnionych do reprezentowania przedsiębiorcy: a) odpis z właściwego rejestru - od przedsiębiorcy będącego osobą prawną, a w wypadku spółki prawa handlowego - dodatkowo kopię umowy (statutu) spółki wraz ze wszystkimi zmianami tej umowy (statutu), b) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - od przedsiębiorcy nie będącego osobą prawną, 2) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji REGON, wydanego przez właściwy urząd statystyczny, 3) kopię dokumentu właściwego urzędu skarbowego o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 4) zaświadczenie banku, w którym prowadzony jest podstawowy rachunek bieżący wnioskodawcy, określające wielkość posiadanych przez niego środków finansowych oraz jego zdolność kredytową i płatniczą, 5) sprawozdanie finansowe wraz z opinią biegłego rewidenta za rok poprzedzający rok, w którym składany jest wniosek, a gdy wnioskodawca jest następcą prawnym innego przedsiębiorcy - sprawozdanie finansowe wraz z opinią biegłego rewidenta na dzień zmiany formy prawnej lub przejęcia działalności innego przedsiębiorcy, 6) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego stwierdzające, iż wnioskodawca nie zalega z wpłatami należności budżetowych, 7) zaświadczenie o niekaralności osób kierujących działalnością przedsiębiorcy oraz pełnomocników za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym, przestępstwa karne skarbowe i przestępstwa przeciwko mieniu, 8) informacje o toczących się postępowaniach: upadłościowym, układowym, ugodowym lub likwidacyjnym wobec wnioskodawcy bądź jednostki zależnej od wnioskodawcy, 9) dokumenty pozwalające na ustalenie, że organizacja zarządzania przedsiębiorcy umożliwia sprawowanie właściwego nadzoru nad przestrzeganiem bezpieczeństwa w transporcie kolejowym, 10) dokumenty potwierdzające posiadanie zabezpieczenia roszczeń majątkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej objętej wnioskiem bądź pisemne zobowiązanie do dokonania ubezpieczenia tej działalności, 11) wykaz linii kolejowych, na których będzie prowadzona działalność gospodarcza objęta wnioskiem, 12) pisemne zobowiązanie do zatrudniania pracowników spełniających warunki określone przepisami wydanymi na podstawie art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591), zwanej dalej "ustawą". § 2. Do wniosku o udzielenie koncesji na zarządzanie liniami kolejowymi przedsiębiorca powinien dodatkowo dołączyć pisemne zobowiązanie do uzyskania tytułu prawnego, wynikającego z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego do używania linii kolejowej spełniającej warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, określone w odrębnych przepisach lub poświadczenie uzyskania takiego tytułu. § 3. Do wniosku o udzielenie koncesji na wykonywanie przewozów kolejowych przedsiębiorca powinien dodatkowo dołączyć: 1) pisemne zobowiązanie do uzyskania prawa do dysponowania pojazdami szynowymi, w tym pojazdami z napędem, spełniającymi warunki określone przepisami wydanymi na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy lub poświadczenie uzyskania takiego prawa, 2) informację, czy wniosek o udzielenie koncesji dotyczy wykonywania przewozu osób czy rzeczy, a w wypadku przewozu rzeczy - określenie rodzaju przesyłek. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków gospodarki finansowej wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego oraz szczegółowych warunków ewidencji przychodów i kosztów związanych z działalnością ośrodka. (Dz. U. Nr 53, poz. 341) Na podstawie art. 121 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki gospodarki finansowej wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego, zwanego dalej "ośrodkiem", 2) szczegółowe warunki ewidencji przychodów i kosztów związanych z egzaminowaniem i odrębnie dla każdej innej działalności ośrodka. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086). § 3. 1. Ośrodek prowadzi gospodarkę finansową na podstawie rocznego planu finansowego. 2. Roczny plan finansowy ośrodka obejmuje w szczególności: 1) przychody i koszty, 2) dochód będący nadwyżką przychodów nad kosztami, 3) koszty nie będące kosztami uzyskania przychodów, 4) wynik finansowy brutto, 5) obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, 6) wynik finansowy netto, 7) podział zysku netto. § 4. Ośrodek tworzy fundusze: 1) statutowy, 2) zapasowy, 3) specjalne. § 5. Fundusz statutowy utworzony zgodnie z art. 119 ust. 6 ustawy ulega: 1) zwiększeniu o odpisy amortyzacyjne od wartości majątku trwałego, 2) zmniejszeniu o: a) stratę bilansową w części nie pokrytej ze środków funduszu zapasowego, b) umorzenie majątku trwałego. § 6. Fundusz zapasowy tworzy się z zysku netto ośrodka i przeznacza się na pokrycie strat wynikających z prowadzonej działalności. § 7. Fundusze specjalne tworzy się zgodnie z odrębnymi przepisami. § 8. Ośrodek prowadzi szczegółową ewidencję przychodów i kosztów zgodnie z przepisami rozporządzenia. W zakresie nie uregulowanym przepisami rozporządzenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945). § 9. 1. Za przychody ośrodka uważa się wpływy określone w art. 119 ust. 2 ustawy oraz inne wpływy związane z wykonywaniem zadań z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego. 2. Kosztami działalności są wydatki określone w art. 119 ust. 3 ustawy. 3. Pozostałe przychody i koszty operacyjne oraz przychody i koszty finansowe kwalifikuje się zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy, o której mowa w § 8. 4. Ewidencję przychodów i kosztów prowadzi się stosując wariant porównawczy rachunku zysków i strat, określony w załącznikach nr 4/1 i 4/2 do ustawy, o której mowa w § 8, w sposób zapewniający wyodrębnienie przychodów i kosztów związanych z egzaminowaniem oraz dla każdej innej działalności. § 10. 1. Plany finansowe ośrodków na rok 1998 obowiązują w okresie od dnia ich sporządzenia do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Ośrodek, utworzony: 1) przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, sporządza plan finansowy na rok 1998 w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, 2) po dniu wejścia w życie rozporządzenia, sporządza plan finansowy na rok 1998 w terminie 14 dni od dnia jego utworzenia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych. (Dz. U. Nr 54, poz. 348) Na podstawie art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych (Dz. U. Nr 94, poz. 464 i z 1995 r. Nr 44, poz. 228), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 skreśla się ust. 2, 2) skreśla się § 8, 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1998 r. (poz. 348) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465 - 520 II470 - 545 III475 - 575 IV480 - 605 V485 - 645 VI490 - 690 VII500 - 735 VIII510 - 780 IX520 - 825 X535 - 880 XI550 - 930 XII570 - 1 000 XIII590 - 1 085 XIV610 - 1 170 XV635 - 1 255 XVI660 - 1 350 XVII685 - 1 450 XVIII715 - 1 550 XIX750 - 1 660 XX785 - 1 770 XXI820 - 1 880 XXII850 - 2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników samorządowych kolegiów odwoławczych. (Dz. U. Nr 54, poz. 349) Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz. U. Nr 140, poz. 782) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 skreśla się ust. 2, 2) skreśla się § 7, 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1998 r. (poz. 349) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I465 - 520 II470 - 545 III475 - 575 IV480 - 605 V485 - 645 VI490 - 690 VII500 - 735 VIII510 - 780 IX520 - 825 X535 - 880 XI550 - 930 XII570 - 1 000 XIII590 - 1 085 XIV610 - 1 170 XV635 - 1 255 XVI660 - 1 350 XVII685 - 1 450 XVIII715 - 1 550 XIX750 - 1 660 XX785 - 1 770 XXI820 - 1 880 XXII850 - 2 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji piątej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej. (Dz. U. Nr 54 poz. 350) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) w związku z art. 4 ust. 3 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Emituje się obligacje piątej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej, zwane dalej obligacjami, w seriach o terminach wykupu odpowiednio: 1) 6 sierpnia 2001 r. - na kwotę 600.000.000 zł (sześciuset milionów złotych), 2) 6 listopada 2001 r. - na kwotę 700.000.000 zł (siedmiuset milionów złotych), 3) 6 lutego 2002 r. - na kwotę 800.000.000 zł (ośmiuset milionów złotych), 4) 6 maja 2002 r. - na kwotę 900.000.000 zł (dziewięciuset milionów złotych). 2. Ustala się nominał obligacji w wysokości 100 zł (stu złotych). 3. Obligacje są na okaziciela. 4. Emisja następuje z dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) punkcie obsługi klienta - rozumie się przez to jednostkę organizacyjną podmiotu prowadzącego działalność maklerską biorącego udział, na podstawie umowy Ministra Finansów z agentem emisji, w sprzedaży i wykupie oraz obsłudze obligacji, 2) umiejscowieniu obligacji - rozumie się przez to prowadzenie czynności w zakresie sprzedaży, wykupu i obsługi obligacji przez punkt obsługi klienta, w którym nastąpiła sprzedaż pierwszemu nabywcy, do dnia zdeponowania obligacji na rachunku papierów wartościowych, prowadzonym w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich, 3) rejestrze nabywców obligacji - rozumie się przez to rejestr, prowadzony przez agenta emisji na zasadach określonych w umowie, o której mowa w § 6, zawierający zapisy, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945); w rejestrze tym są ujawniane osoby, które nabyły obligacje na rynku pierwotnym, i ich następcy, o ile ewidencjonowane obligacje nie zostały zdeponowane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez uprawnione podmioty lub na kontach uczestników bezpośrednich Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, 4) dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji - rozumie się przez to dzień, w którym określony zostaje stan posiadania obligacji w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania w dniu wykupu świadczeń z obligacji. § 3. 1. Obligacje mogą być nabywane przez krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej, z zastrzeżeniem § 5 ust. 1 pkt 2. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami określonymi w ust. 1, przy zachowaniu warunków wynikających z przepisów regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi. § 4. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych. § 5. 1. Obligacje są oferowane przez agenta emisji: 1) w drodze subskrypcji - właścicielom obligacji wyemitowanych na podstawie zarządzenia nr 38 Ministra Finansów z dnia 17 czerwca 1995 r. w sprawie emisji obligacji drugiej państwowej pożyczki trzyletniej o zmiennej stopie procentowej (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 10, poz. 39), 2) w drodze sprzedaży w punktach obsługi klienta - wyłącznie osobom fizycznym. 2. Minister Finansów zastrzega sobie prawo zaoferowania do sprzedaży obligacji serii o danym terminie wykupu na kwotę niższą niż określona w § 1 ust. 1. Wartość nominalna obligacji serii o danym terminie wykupu oferowanych do sprzedaży jest podawana do wiadomości publicznej w trybie i terminie określonych w § 9 ust. 2. Obligacje nie zaoferowane do sprzedaży ulegają umorzeniu. § 6. Na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów agent emisji prowadzi sprzedaż obligacji na rynku pierwotnym, a także obsługę i wykup obligacji. § 7. 1. Subskrypcję prowadzą uczestnicy bezpośredni Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, w trybie i zgodnie z zasadami ustalonymi przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. oraz przepisami rozporządzenia. 2. Warunkiem prowadzenia subskrypcji przez uczestnika bezpośredniego Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych jest prowadzenie przez niego rejestru nabywców obligacji, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, lub rachunków papierów wartościowych, na których zostały zdeponowane te obligacje, w tym rachunków prowadzonych w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich. § 8. 1. Warunkiem zakupu obligacji w drodze subskrypcji jest złożenie przez nabywców deklaracji zakupu obligacji wraz z wnioskiem o zaliczenie na poczet ceny nabywanych obligacji wierzytelności z tytułu podlegających wykupowi obligacji, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, tak z tytułu należności głównej, jak i ubocznej. Nabycie obligacji następuje w dniu wymagalności tej wierzytelności. 2. Deklaracja zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) imię i nazwisko lub nazwę składającego deklarację, 2) serię, wartość nominalną jednej obligacji, wysokość wierzytelności z tytułu wykupu jednej obligacji (wartość nominalną wraz z należnymi odsetkami za ostatni okres odsetkowy), liczbę obligacji oraz łączną wysokość wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu, 3) serię, wartość nominalną i cenę subskrypcyjną jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji według ceny subskrypcyjnej, 4) kwotę różnicy, określoną zgodnie z § 9 ust. 4, 5) numer rachunku, na który ma zostać przelana kwota różnicy, określona zgodnie z § 9 ust. 4, 6) oświadczenie o przyjęciu do wiadomości warunków emisji, 7) podpis składającego deklarację. 3. W przypadku złożenia deklaracji, o której mowa w ust. 1, wcześniejsze dyspozycje w przedmiocie sposobu realizacji świadczeń z tytułu obligacji nie powodują skutków prawnych. 4. Deklaracja zakupu obligacji jest nieodwołalna. § 9. 1. Deklaracje zakupu obligacji w drodze subskrypcji są przyjmowane dla obligacji serii o terminie wykupu, odpowiednio: 1) 6 sierpnia 2001 r. - w dniach od 15 do 26 czerwca 1998 r., 2) 6 listopada 2001 r. - w dniach od 14 do 25 września 1998 r., 3) 6 lutego 2002 r. - w dniach od 14 do 24 grudnia 1998 r., 4) 6 maja 2002 r. - w dniach od 15 do 26 marca 1999 r. 2. Wartość nominalna obligacji serii o danym terminie wykupu, oferowanych do sprzedaży w drodze subskrypcji, oraz cena subskrypcyjna obligacji tej serii, ustalana przez Ministra Finansów, są podawane do wiadomości, najpóźniej w pierwszym dniu subskrypcji obligacji serii o danym terminie wykupu, w drodze ogłoszenia w środkach masowego przekazu oraz za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w § 7 ust. 1. Cena subskrypcyjna może być równa wartości nominalnej obligacji bądź od niej niższa. 3. W przypadku, gdy łączna wartość subskrybowanych obligacji danej serii przekracza wartość obligacji oferowanych do sprzedaży w drodze subskrypcji, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z deklaracji zakupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości zgodnie z trybem określonym w ust. 2, nie później niż ósmego dnia roboczego po upływie terminu składania deklaracji. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 4. Wartość obligacji, według ceny subskrypcyjnej, nabywanych w drodze subskrypcji nie może przewyższać wysokości wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu. Kwota różnicy między wierzytelnością z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu a wartością tak nabywanych obligacji jest wypłacana wyłącznie przelewem na wskazany rachunek. 5. Dokonujący zakupu obligacji w drodze subskrypcji otrzymuje potwierdzenie przydziału obligacji nabywanych w ten sposób. W przypadku subskrypcji dokonywanej przez posiadaczy obligacji zdeponowanych na rachunku papierów wartościowych, prowadzonym przez uprawniony podmiot, w tym w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich przez dom maklerski, nabywca otrzymuje potwierdzenie zakupu obligacji, zgodnie z wewnętrznymi regulacjami podmiotu prowadzącego dany rachunek papierów wartościowych. § 10. Sprzedaż w punktach obsługi klienta rozpoczyna się: 1) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. - w dniu 4 sierpnia 1998 r. i trwa nie dłużej niż do dnia 30 października 1998 r., 2) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. - w dniu 3 listopada 1998 r. i trwa nie dłużej niż do dnia 29 stycznia 1999 r., 3) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. - w dniu 2 lutego 1999 r. i trwa nie dłużej niż do dnia 30 kwietnia 1999 r., 4) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. - w dniu 4 maja 1999 r. i trwa nie dłużej niż do dnia 30 lipca 1999 r. § 11. 1. Nabywca, dokonujący zakupu obligacji w ramach sprzedaży w punktach obsługi klienta, kupuje je po dziennej cenie sprzedaży odpowiadającej cenie emisyjnej obligacji, powiększonej o wartość skumulowanych odsetek naliczonych od dnia rozpoczęcia sprzedaży danej serii w punktach obsługi klienta do dnia zakupu. Dzienna cena sprzedaży jest obliczana w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Cena emisyjna obligacji serii o danym terminie wykupu, ustalana przez Ministra Finansów, może być równa wartości nominalnej obligacji bądź od niej niższa. Cena ta jest podawana do wiadomości przed rozpoczęciem sprzedaży przez agenta emisji obligacji tej serii w drodze ogłoszenia w środkach masowego przekazu oraz w punktach obsługi klienta. Cena emisyjna nie może być niższa niż cena subskrypcyjna. 3. Wysokość dziennej ceny sprzedaży, ustalonej zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, jest określana z dokładnością do jednego grosza. 4. Nabywca obligacji, dokonujący zakupu w punktach obsługi klienta, otrzymuje potwierdzenie zakupu. § 12. 1. Nie sprzedane obligacje serii o danym terminie wykupu Minister Finansów może zaoferować, w całości lub części, agentowi emisji, który nabywa je od Ministra Finansów na podstawie umowy określającej w szczególności termin zapłaty oraz cenę sprzedaży, która nie może być niższa od ceny emisyjnej serii o danym terminie wykupu. 2. W przypadku nieskorzystania przez Ministra Finansów z prawa, o którym mowa w ust. 1, lub nieprzyjęcia oferty przez agenta emisji, nie sprzedane obligacje ulegają umorzeniu. § 13. Na zasadach określonych w umowie, o której mowa w § 6, agent emisji prowadzi rejestr nabywców obligacji. § 14. 1. Oprocentowanie obligacji jest naliczane od wartości nominalnej obligacji, poczynając od pierwszego dnia sprzedaży przez agenta emisji danej serii, w okresach trzymiesięcznych (okresy odsetkowe), z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Obligacje są oprocentowane według stopy procentowej będącej iloczynem stawki bazowej i mnożnika w wysokości 1,05. Stawkę bazową, stopę procentową oraz wysokość należnych odsetek oblicza się w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, przy czym: 1) stawka bazowa dla danego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu jest obliczana na podstawie średniej arytmetycznej średnich ważonych stóp rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych, sprzedawanych na czterech kolejnych przetargach, z których czwarty jest ostatnim, jaki odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy, 2) stopa procentowa dla każdego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu oraz średnie ważone stopy rentowności bonów skarbowych uwzględnione przy obliczaniu tej stopy są ogłaszane w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. 3. Poczynając od dnia wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. 4. Wykaz: 1) okresów odsetkowych, 2) dni ustalenia praw do odsetek, 3) dni wymagalności odsetek dla obligacji serii o danym terminie wykupu określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 5. Wypłata odsetek następuje, z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. 6. Wypłata odsetek za dany okres odsetkowy na rzecz właścicieli obligacji zarejestrowanych w rejestrze nabywców obligacji w dniu ustalenia praw do odsetek za ten okres następuje za pośrednictwem agenta emisji. 7. W przypadku zdeponowania obligacji na rachunku papierów wartościowych w biurze maklerskim, wypłata odsetek za dany okres odsetkowy następuje za pośrednictwem biura prowadzącego w dniu ustalenia praw do odsetek rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje te są zdeponowane; wcześniejsze dyspozycje nie powodują skutków prawnych. § 15. 1. Wykup obligacji następuje według ich wartości nominalnej. 2. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje ze środków budżetu państwa w następujący sposób: 1) gotówką - po stawieniu się właściciela obligacji w punkcie obsługi klienta, w którym umiejscowiona jest obligacja, o ile umiejscowienie nie ustało, 2) przelewem - na wskazany rachunek bankowy, pod warunkiem złożenia przez właściciela obligacji dyspozycji w punkcie obsługi klienta, w którym obligacja została umiejscowiona, a w przypadku posiadaczy obligacji, którzy posiadają obligacje na rachunku papierów wartościowych - na konto pieniężne tego rachunku, najpóźniej do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przypada dzień ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji, 3) poprzez zaliczenie wierzytelności właściciela obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji, na warunkach określonych w § 16, a w szczególności w terminie subskrypcji zakupywanych obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji. 3. Wykup obligacji wraz z wypłatą należnych odsetek następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, z zastrzeżeniem, iż na rzecz właścicieli obligacji znajdujących się w rejestrze nabywców obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji realizacja praw następuje za pośrednictwem agenta emisji. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. określa tryb i zasady wypłaty świadczeń z tytułu obligacji zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 6 ustawy, o której mowa w § 2 pkt 3. 4. Właściciel obligacji, znajdujących się w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji w rejestrze nabywców obligacji, jest obowiązany w celu dokonania wykupu stawić się w punkcie obsługi klienta, w którym zostały umiejscowione obligacje, nie później niż w ciągu roku od dnia wykupu obligacji danej serii. 5. W przypadku zdeponowania obligacji na rachunku papierów wartościowych, wykup obligacji, wraz z wypłatą odsetek, następuje za pośrednictwem podmiotu prowadzącego ten rachunek. Wcześniejsze dyspozycje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, nie wywołują skutków prawnych. § 16. 1. Wierzytelność z tytułu obligacji może być zaliczona na poczet ceny zakupu obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Minister Finansów zastrzega sobie prawo do wskazania typów i serii obligacji, które będą mogły być zaoferowane w drodze subskrypcji właścicielom obligacji wyemitowanych na podstawie rozporządzenia, według rozróżnienia na obligacje stanowiące ofertę skierowaną do: 1) osób fizycznych, 2) podmiotów nie będących osobami fizycznymi. 3. Minister Finansów, najpóźniej na dwa miesiące przed terminem wykupu obligacji serii o danym terminie wykupu, ogłasza wykaz obligacji kolejnych emisji, za które ich nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1. § 17. 1. Nabywający obligacje na podstawie umowy sprzedaży, zawartej na rynku wtórnym poza obrotem giełdowym, jest obowiązany: 1) stawić się, wraz ze zbywcą, w punkcie obsługi klienta, w którym jest umiejscowiona obligacja, lub u prowadzącego rachunek papierów wartościowych, na którym zdeponowano przedmiotowe obligacje, oraz 2) przedstawić umowę sprzedaży wraz ze świadectwem depozytowym, o ile było wystawione; dokumenty te przekazuje się agentowi emisji w celu dokonania odpowiednich zmian w rejestrze nabywców obligacji albo w celu dokonania zmian na rachunkach papierów wartościowych. 2. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, spełnienie świadczenia z obligacji do rąk podmiotu ujawnionego w rejestrze nabywców obligacji lub posiadającego rachunek papierów wartościowych, na którym zdeponowano obligacje, stanowi wykonanie zobowiązania przez emitenta. 3. W przypadku nabycia obligacji na innej podstawie niż umowa sprzedaży, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 18. 1. Spełnienie świadczenia przez emitenta obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu wykupu obligacji. 2. Dzień ustalenia praw do świadczeń o wykup obligacji przypada, odpowiednio: 1) dla obligacji o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. - dnia 24 lipca 2001 r., 2) dla obligacji o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. - dnia 23 października 2001 r., 3) dla obligacji o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. - dnia 24 stycznia 2002 r., 4) dla obligacji o terminie wykupu 6 maja 2002 r. - dnia 19 kwietnia 2002 r. § 19. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym należność z tytułu odsetek stała się wymagalna. § 20. Jeżeli dzień wykupu obligacji i wypłaty odsetek lub inny dzień, w którym na podstawie rozporządzenia powstaje obowiązek wykonania czynności przez emitenta lub posiadacza obligacji, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub sobotę, wykup obligacji i wypłata odsetek oraz wykonanie innej czynności przewidzianej rozporządzeniem, następuje w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 kwietnia 1998 r. (poz. 350) Załącznik nr 1 SPOSÓB WYLICZENIA DZIENNEJ CENY SPRZEDAŻY OBLIGACJI PIĄTEJ TRZYLETNIEJ POŻYCZKI PAŃSTWOWEJ O ZMIENNEJ STOPIE PROCENTOWEJ W okresie trwania sprzedaży przez agenta emisji w dniu "q" cena sprzedaży (C) obligacji serii o danym terminie wykupu jest równa cenie emisyjnej obligacji, powiększonej o wartość odsetek naliczonych od dnia rozpoczęcia sprzedaży obligacji danej serii przez agenta emisji do dnia sprzedaży obligacji, i jest obliczana według wzoru: gdzie: Cq - dzienna cena sprzedaży obligacji w dniu "q", CE - cena emisyjna obligacji serii o danym terminie wykupu, K - wartość nominalna obligacji, R - stopa procentowa obligacji serii o danym terminie wykupu w pierwszym okresie odsetkowym, q - kolejny dzień sprzedaży obligacji serii o danym terminie wykupu przez agenta emisji, gdzie q = 1, ..., n, n - liczba dni w okresie sprzedaży obligacji serii o danym terminie wykupu przez agenta emisji. Załącznik nr 2 SPOSÓB WYLICZENIA STAWKI BAZOWEJ, STOPY PROCENTOWEJ ORAZ WYSOKOŚCI NALEŻNYCH ODSETEK OD OBLIGACJI PIĄTEJ TRZYLETNIEJ PAŃSTWOWEJ POŻYCZKI O ZMIENNEJ STOPIE PROCENTOWEJ 1. Stawka bazowa stopy procentowej jest liczona oddzielnie dla każdego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu jako średnia arytmetyczna ze średnich ważonych stóp rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedanych na czterech kolejnych przetargach, z których ostatni odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy. Stawka bazowa J jest obliczana według wzoru: J=1/4x(r1+r2+r3+r4) gdzie: J - stawka bazowa stopy procentowej, ri - średnie ważone stopy rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych na czterech kolejnych przetargach, z których ostatni odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy, dla i = 1, 2, 3, 4. 2. Średnia ważona stopa rentowności 13­tygodniowych bonów skarbowych ri dla przetargów, o których mowa w ust. 1, jest ustalana na podstawie średniej ważonej ceny tych bonów, według następującego wzoru: gdzie: ci - średnia ważona cena 13­tygodniowych bonów skarbowych sprzedanych na i­tym przetargu; i = 1, 2, 3, 4. 3. Stopa procentowa R obligacji serii o danym terminie wykupu w danym okresie odsetkowym jest równa iloczynowi dwóch czynników: stawki bazowej J oraz mnożnika równego 1,05 i jest obliczana według wzoru: R=Jx1,05 4. Wysokość należnych odsetek O za dany okres odsetkowy jest obliczana według wzoru: gdzie: O - odsetki od obligacji serii o danym terminie wykupu należne za dany okres odsetkowy, K - wartość nominalna obligacji, R - stopa procentowa obligacji serii o danym terminie wykupu w danym okresie odsetkowym, N - liczba dni w danym okresie odsetkowym. Załącznik nr 3 WYKAZ OKRESÓW ODSETKOWYCH, DNI USTALENIA PRAW DO ODSETEK ORAZ DNI WYMAGALNOŚCI ODSETEK Tablica nr 1 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TZ0801/104.08.199805.11.199830.10.199820.11.1998 TZ0801/205.11.199805.02.199926.01.199908.02.1999 TZ0801/305.02.199905.05.199922.04.199906.05.1999 TZ0801/405.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TZ0801/505.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TZ0801/605.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TZ0801/705.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TZ0801/805.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TZ0801/905.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TZ0801/1005.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TZ0801/1105.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TZ0801/1205.05.200105.08.200124.07.200107.08.2001 Tablica nr 2 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TZ1101/103.11.199805.02.199929.01.199818.02.1999 TZ1101/205.02.199905.05.199922.04.199906.05.1999 TZ1101/305.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TZ1101/405.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TZ1101/505.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TZ1101/605.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TZ1101/705.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TZ1101/805.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TZ1101/905.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TZ1101/1005.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TZ1101/1105.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TZ1101/1205.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 Tablica nr 3 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TZ0202/102.02.199905.05.199930.04.199921.05.1999 TZ0202/205.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TZ0202/305.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TZ0202/405.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TZ0202/505.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TZ0202/605.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TZ0202/705.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TZ0202/805.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TZ0202/905.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TZ0202/1005.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TZ0202/1105.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 TZ0202/1205.11.200105.02.200224.01.200206.02.2002 Tablica nr 4 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TZ0502/104.05.199905.08.199930.07.199919.08.1999 TZ0502/205.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TZ0502/305.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TZ0502/405.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TZ0502/505.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TZ0502/605.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TZ0502/705.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TZ0502/805.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TZ0502/905.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TZ0502/1005.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 TZ0502/1105.11.200105.02.200224.01.200206.02.2002 TZ0502/1205.02.200205.05.200219.04.200206.05.2002 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 55, poz. 351) Art. 1. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676, Nr 111, poz. 725 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 3a otrzymuje brzmienie: "3a) okresy działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego,"; 2) w art. 4 w ust. 1 skreśla się pkt 1; 3) w art. 6 w ust. 4 skreśla się wyrazy "z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2". Art. 2. 1. Ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu nowych okresów składkowych, następuje na wniosek uprawnionego. 2. Podwyższone świadczenia wraz z należnymi odsetkami wypłaca się za okres od dnia 11 września 1997 r., jeżeli wniosek w tej sprawie został zgłoszony w ciągu 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 kwietnia 1998 r. w sprawie organizacji pracy, składu oraz zasad wynagradzania członków komisji rozpatrującej wnioski o wyrażenie zgody na zatrudnienie osób, które pełniły funkcje publiczne. (Dz. U. Nr 55, poz. 352) Na podstawie art. 7 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa organizację pracy i skład komisji rozpatrującej wnioski o wyrażenie zgody na zatrudnienie u przedsiębiorcy osób, przed upływem roku od zaprzestania zajmowania przez nie stanowiska lub pełnienia funkcji publicznej, oraz wnioski o wydanie opinii, czy działalność gospodarcza małżonków osób pełniących funkcje publiczne może wywoływać podejrzenie o stronniczość lub interesowność, zwanej dalej "komisją", a także zasady wynagradzania członków komisji. § 2. Komisja składa się z 14 członków powoływanych i odwoływanych przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów przedstawionych przez: Ministra Gospodarki, Ministra Finansów, Ministra Skarbu Państwa, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Sprawiedliwości, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Szefa Służby Cywilnej. § 3. Członkiem komisji może zostać osoba, która: 1) jest pracownikiem urzędu państwowego, 2) ukończyła wyższe studia. § 4. 1. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka komisji, który: 1) przestał spełniać warunek określony w § 3 pkt 1, 2) nie wykonuje powierzonych mu obowiązków członka komisji lub wykonuje je w sposób nienależyty. 2. Prezes Rady Ministrów może odwołać członka komisji na jego wniosek. § 5. Spośród członków komisji Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego komisji i jego zastępcę. § 6. 1. Przewodniczący komisji zapewnia sprawne i zgodne z prawem funkcjonowanie komisji, w szczególności: 1) wyznacza skład do rozpatrzenia danej sprawy, w tym przewodniczącego składu, 2) informuje Prezesa Rady Ministrów o okolicznościach uzasadniających odwołanie członka komisji, 3) składa Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie z prac komisji, 4) informuje Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów o okolicznościach uniemożliwiających mu przejściowo wykonywanie obowiązków przewodniczącego komisji. 2. Jeżeli przewodniczący komisji nie może wykonywać swoich obowiązków, jego obowiązki wykonuje zastępca. § 7. Członkowie komisji informują przewodniczącego komisji o okolicznościach uniemożliwiających im przejściowo wykonywanie obowiązków członka komisji. § 8. 1. Wnioski, o których mowa w art. 7 ust. 5 oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679), osoby, o których mowa w § 1, kierują do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów przekazuje wniosek przewodniczącemu komisji. 3. Przewodniczący komisji wyznacza skład do rozpatrzenia danej sprawy, w tym przewodniczącego składu, i przekazuje wniosek przewodniczącemu składu. 4. Przewodniczący składu wyznacza termin i miejsce posiedzenia, zawiadamiając o tym pozostałych członków składu. 5. Posiedzenia składu odbywają się w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Decyzje i opinie komisji są podejmowane zwykłą większością głosów. § 9. Obsługę techniczną i kancelaryjno-biurową komisji zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. § 10. Wydatki związane z działalnością komisji są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. (Dz. U. Nr 55, poz. 353) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 4, poz. 20) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) tabele stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowań pracowników, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia," b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia," c) w pkt 3 po wyrazach "ustalonej w tabeli" dodaje się oznaczenie "A"; 2) w § 5: a) w ust. 1 wyrazy "zatrudnionemu na stanowisku określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia" zastępuje się wyrazami " , z zastrzeżeniem ust. 3," b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepis ust. 1 nie dotyczy pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi."; 3) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. 1. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi tworzy się fundusz premiowy w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia. 2. Wysokość funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1, oraz zasady przyznawania premii określa zakładowy regulamin premiowania."; 4) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 5) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 6) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1998 r. (poz. 353) Załącznik nr 1 I. TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWAŃ PRACOWNIKÓW Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego do wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor: departamentu, komórki równorzędnejwyższe7XIX-XXI10 2Wicedyrektor: departamentu, komórki równorzędnej, główny księgowy, rzecznik prasowywyższe7XVIII-XX9 3Naczelnik wydziału, radcawyższe7XVII-XIX8 Główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 4Radca prawnywedług odrębnych przepisówXVI-XVIII8 Główny specjalistawyższe6 5Starszy specjalistawyższe5XIII-XV- Specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 6Specjalistawyższe4XII-XIV- 7Starszy inspektor, referendarzwyższe3XI-XIII- 8Starszy księgowyśrednie2IX-XII- 9Referent prawnywyższe prawnicze-IX-XII- Inspektor, podreferendarzśrednie2 Sekretarz prezesa, wiceprezesa, dyrektora generalnego 10Kierownik magazynuśrednie3IX-X2 Maszynistka klasy mistrzowskiej-- 11Księgowy, sekretarz dyrektora: departamentu, komórki równorzędnejśrednie-VIII-XI- 12Kierownik kancelarii głównejśrednie3VIII-IX2 13Starszy referentśrednie2VII-IX- 14Kasjer, bibliotekarzśrednie3VII-VIII- 15Referent, maszynistka, archiwistka, magazynierśrednie-VII-VIII- II. TABELA STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWAŃ PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowania wykształcenieliczba lat pracy 12345 1Konserwatorzasadnicze-VIII-IX 2Kierowca samochodu osobowegowedług odrębnych przepisówVII-VIII 3Operator urządzeń powielającychpodstawowe-VI-VIII 4Robotnik gospodarczypodstawowe-V-VII 5Woźnypodstawowe-IV-V 6Goniecpodstawowe-II-IV Załącznik nr 2 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A. Dla pracowników (z wyłączeniem pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I530-600 II540-610 III550-635 IV560-660 V570-710 VI585-775 VII600-850 VIII620-920 IX650-1 000 X670-1 080 XI690-1 155 XII710-1 250 XIII730-1 350 XIV750-1 460 XV780-1 570 XVI820-1 680 XVII890-1 800 XVIII960-1 920 XIX1 040-2 050 XX1 120-2 240 XXI1 200-2 470 B. Dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach roboczych i obsługi Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I450-510 II455-520 III460-540 IV470-560 V480-585 VI490-610 VII500-645 VIII510-680 IX520-720 X530-765 Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO StawkaProcent najniższego wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania w tabeli A miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego 1do 40 2do 55 3do 70 4do 90 5do 110 6do 135 7do 160 8do 190 9do 220 10do 250 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych skór surowych i wyprawionych w 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 354) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych skór surowych i wyprawionych w 1998 r. (Dz. U. Nr 162, poz. 1130) w § 1 wyrazy "31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "31 sierpnia 1998 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) listy substancji zanieczyszczających oraz dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu, 2) obszary, na których obowiązują dopuszczalne wartości stężeń, 3) zakres, warunki dotrzymywania dopuszczalnych wartości stężeń, 4) czas obowiązywania dopuszczalnych wartości stężeń. § 2. 1. Listę substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu obowiązujące na obszarze kraju oraz czas ich obowiązywania, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz § 3, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Listy niektórych substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu na obszarach parków narodowych, leśnych kompleksów promocyjnych, ochrony uzdrowiskowej oraz obszarach, na których znajdują się pomniki historii wpisane na "Listę dziedzictwa światowego", oraz czas ich obowiązywania określają załączniki nr 2-5 do rozporządzenia. 3. Na obszarach, o których mowa w ust. 2, listę pozostałych substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu oraz czas ich obowiązywania określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. Dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu w środowisku pracy regulują przepisy szczególne. § 4. 1. Jeżeli dopuszczalna wartość stężenia substancji zanieczyszczającej odniesiona do 30 minut nie jest przekraczana przez 99,8 percentyl obliczony ze stężeń tych substancji odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, należy uznać, że nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnej wartości. 2. Jeżeli dopuszczalna wartość stężenia substancji zanieczyszczającej odniesiona do 24 godzin nie jest przekraczana przez 98 percentyl obliczony ze stężeń tych substancji odniesionych do 24 godzin, występujących w roku kalendarzowym, należy uznać, że nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnej wartości. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. (poz. 355) Załącznik nr 1 Lista substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu oraz czas ich obowiązywania Lp.Nazwa substancjiDopuszczalne wartości stężeń w mikrogramach na metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do okresu 30 min.1)24 godz.2)roku3) 12345 1Arsena) 0,2*0,050,01 0,005 od 2010 r. 2Benzen20*102,5 3Benzo/α/piren (ng/m3)12*51 4Dwutlenek azotu50015040 5Dwutlenek siarki50015040 125 od 2005 r.30 od 2005 r. 6Kadma) 0,52*0,220,01 0,005 od 2010 r. 7Nikiela) (ng/m3)230*10025 8Ołówa) 5*20,5 9Pył zawieszony ogółemb)350*15075 10Pył zawieszony PM10c)280*12550 50 od 2005 r.30 od 2005 r. 20 od 2010 r. 11Rtęćd) 0,7*0,30,04 12Tlenek węgla2000050002000* 13Akrylonitryl5*20,5 14Arsenowodór520,4 15Azbest (włókna/m3)2350*1000250* 16Beryl i jego związkia)0,120,050,001 17Chlorek winylu12*51 18ChromVI a)4,6*20,4 19Czterochloroetylen60030070 20Dwusiarczek dwumetylu5*2,10,44 21Formaldehyd50204 22Kwas siarkowy20010016 23Tlenek etylenu100304,3 24Tlenek propylenu100304,3 25Trójchloroetylen40015060 26Aceton35015030 27Acetonitryl20102,5 28Acetylen100*5010 29Akroleina1040,9 30Aldehyd octowy20102,5 31Aldehyd propionowy300*10016 32Alkohol allilowy60203,2 33Alkohol benzylowy40*173,5 34Alkohol butylowy30013026 35Alkohol dwuacetonowy150507,9 36Alkohol furfurylowy1005013 37Alkohol izobutylowy30013026 38Amoniak40020050 39Anilina503010 40Antymon i jego związkia)23102 41Bar i jego związkia)30101,6 42Bezwodnik kwasu octowego100*438,7 43Bizmut i jego związkia)50*101,2 44Bor i jego związkia)2*10,25 45Brom - pary20102,5 46Bromek etylu208,51,7 47Bromek metylu208,51,7 48Bromooctan etylu10*4,30,9 49Bromowodór30101,6 50Butyloamina2001002,5 51Butyloglikol100*5010 52Cer i jego związkia)310,16 53Chlor100307 54Chlorek allilu100438,7 55Chlorek benzoilu50*3010 56Chlorek benzylu10*4,30,9 57Chlorek etylenu20010025 58Chlorek metylenu20010025 59Chlorobenzen100438,7 60Chlorofenolee)20102,5 61Chloroform20010025 62Chloromrówczan etylu30*101,6 63Chloromrówczan metylu20*102,5 64Chloronitroanilina1*0,50,15 65Chloropikryna1051,3 66Chloropren100438,7 67Chlorowodór20010025 68Chrom - związki III i IV wartościowea)20*102,5 69Cyjanamid wapniowy10*51,3 70Cyjanowodór, cyjanki20102,5 71Cykloheksan1051 72Cykloheksanol60265,2 73Cykloheksanon40173,5 74Cykloheksyloamina1051,3 75Cyna i jej związkia)50*203,8 76Cynk i jego związkia)50203,8 77Czterochlorek krzemu100*304,3 78Czterochlorek węgla60307,6 79Czteroetylek ołowiu1,20,50,1 80Czterohydrofuran50214,4 81Czterometyloołów0,5*0,20,04 82Dichlorfos620,3 83Dioksan50101,2 84Diuron100*5013 85Dwuchlorobenzen60*265,2 861,2-dwuchloroetan40015060 871,1-dwuchloroetylen30101,6 881,2-dwuchloroetylen30010016 89Dwuetanoloamina30101,6 90Dwuetyloamina1051,3 91Dwuetyloanilina6*2,60,52 92Dwumetyloamina1051,3 93Dwumetylodwuchlorosilan3*10,16 94Dwumetyloetanoloamina10*51,3 95Dwumetyloformamid30132,6 96Dwunitrobenzen1051,3 97Dwunitrotoluen1030,43 98Dwusiarczek węgla502010 99Dwutlenek chloru30101,6 100Epichlorhydryna1040,76 101Etanoloamina30101,6 1022-etoksyetanol-150101,2 103Etylenodwuamina2050,65 104Etylobenzen50020038 105Fenol20102,5 106Fluorf)30102 107Fosforan trójkrezylu20102,5 108Fosforowodór20102,5 109Fosgen1051,3 110Ftalan dwu-2-etyloheksylu1005015 111Ftalan dwubutylu1005015 112Ftalan dwuetylu1005015 113Ftalan dwumetylu1005015 114Furfural50214,4 115Glikol1005010 116Hydrochinon1550,8 117Izocyjaniany10*51,3 118Kaprolaktam100*5013 119Kobalta)520,4 120Krezol30101,6 121Ksyleng)1005010 122Kumen50214,4 123Kwas akrylowy104,30,9 124Kwas chlorosulfonowy100*304,3 125Kwas p-toluenosulfonowy100*304,3 126Linuron100*304,3 127Mangana)9*41 128Merkaptany20102 129Metakrylan butylu2008020 130Metakrylan metylu2008020 131Metyloamina1005013 132Metyloetyloketon30013026 133Metyloizobutyloketon50203,8 134Mezytylen100*5013 135Miedźa)2050,6 136Molibden, związki nierozpuszczalnea)35153,1 137Molibden, związki rozpuszczalnea)3,51,50,3 138N-metylopirolidon300*10016 139N. N-dwuetyloanilina3*10,16 140Nadtlenek benzoilu1005013 141Nadtlenek cykloheksanonu40*205,1 142Naftochinon10*30,43 143α-naftyloamina10*51,3 144Nitrobenzen503010 145Nitrotoluen50203,8 146Octan butylu100438,7 147Octan etylu100438,7 148Octan metylu70306,1 149Octan winylu100-10* 150Pirydyna20102,5 151Propylobenzen100*5013 152Selen300,30,06 153Siarkowodór2075 154Styren2052* 155Substancje smołowe100*5010 156Tala) 1,000,50,13 157Tlenochlorek fosforu52,10,44 158Tolueng)1005010 159Toluidyna200608,7 160Toluilenodwuizocyjan1051,3 161Trójchlorek fosforu20010025 162Trójchloroetan1005010 163Trójetylenoczteroamina20102,5 164Trójetyloamina20102,5 165Trójfenylofosfina300*15050 166Tytana)50203,8 167Wanada)2,3*10,25 168Węgiel elementarny150*508 169Węglowodory alifatyczne - do C12 (poza wymienionymi w innych pozycjach i metanem)3000*20001000 170Węglowodory aromatyczne (poza wymienionymi w innych pozycjach)1000*30043 171Wolframa)100*5010 172Żelazoa)100*5010 Objaśnienia: Przy kontroli stanu zanieczyszczenia powietrza uwzględnia się substancje zanieczyszczające wymienione w lp. 1-25 i ozon. 1) jako 99,8 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, 2) jako 98 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 24 godzin, występujących w roku kalendarzowym, 3) jako stężenie średnie w roku kalendarzowym, a) jako suma metalu i jego związków w pyle zawieszonym PM10, b) stężenie pyłu mierzone metodą wagową, bez separacji frakcji, c) stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10 µm (PM10) mierzone metodą wagową z separacją frakcji lub metodami uznanymi za równorzędne, d) jako suma rtęci i jej związków, e) jako suma związków, f) jako suma fluoru i fluorków rozpuszczalnych w wodzie, g) jako suma izomerów, * wielkości normowane tylko do celów obliczeniowych. Nazwa substancjiDopuszczalna wartość stężenia w mikrogramach ma metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do 8 godz.1) Ozon110 Objaśniania: 1) jako średnia z ośmiu godzinnych wartości stężenia pomiędzy godzinami 10.00 i 18.00. Nazwa substancjiDopuszczalny opad w g/(m2.rok) Kadma)0,01 Ołowa)0,1 Pył ogółem200 Objaśnienia: a) jako suma metalu i jego związków. Załącznik nr 2 Lista substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu na obszarach parków narodowych Lp.Nazwa substancjiDopuszczalne wartości stężeń w mikrogramach na metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do okresu 30 min.1)24 godz.2)roku3) 12345 1Dwutlenek azotu905020 2Dwutlenek siarki1507515 3Fluorowodór30,40,02 4Ozon15065- Objaśnienia: 1) jako 99,8 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, 2) jako 98 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 24 godzin, występujących w roku kalendarzowym, 3) jako stężenie średnie w roku kalendarzowym. Załącznik nr 3 Lista substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu na obszarach leśnych kompleksów promocyjnych Lp.Nazwa substancjiDopuszczalne wartości stężeń w mikrogramach na metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do okresu 30 min.1)24 godz.2)roku3) 12345 1Dwutlenek azotu1506030 2Dwutlenek siarki20010020 3Fluorowodór60,80,05 4Ozon15065- Objaśnienia: 1) jako 99,8 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, 2) jako 98 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 24 godzin, występujących w roku kalendarzowym, 3) jako stężenie średnie w roku kalendarzowym. Załącznik nr 4 Lista substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu na obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz czas ich obowiązywania Lp.Nazwa substancjiDopuszczalne wartości stężeń w mikrogramach na metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do okresu 30 min.1)24 godz.2)roku3) 12345 1Arsena) 0,14*0,0350,007 0,005 od 2010 r. 2Benzen15*71,7 3Benzo/α/piren (ng/m3)8*3,50,7 4Dwutlenek azotu33010025 5Dwutlenek siarki35012530 6Kadma) 0,35*0,150,005 7Nikiela) (ng/m3)150*7017 8Ołówa) 3*1,30,35 9Pył zawieszony ogółemb)250*12550 10Pył zawieszony PM10c)200*10040 50 od 2005 r.30 od 2005 r. 20 od 2010 r. 11Rtęćd) 0,5*0,20,03 12Tlenek węgla1350035001350* Objaśnienia: 1) jako 99,8 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, 2) jako 98 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 24 godzin, występujących w roku kalendarzowym, 3) jako stężenie średnie w roku kalendarzowym, a) jako suma metalu i jego związków w pyle zawieszonym PM10, b) stężenie pyłu mierzone metodą wagową, bez separacji frakcji lub metodą reflektometryczną, c) stężenie pyłu o średnicy aerodynamicznej ziaren do 10 µm (PM10) mierzone metodą wagową z separacją frakcji lub metodami uznanymi za równorzędne, d) jako suma rtęci i jej związków, * wielkości normowane tylko do celów obliczeniowych. Załącznik nr 5 Lista substancji zanieczyszczających, dopuszczalne wartości stężeń tych substancji w powietrzu na obszarach, na których znajdują się pomniki historii wpisane na "Listę dziedzictwa światowego", oraz czas ich obowiązywania Lp.Nazwa substancjiDopuszczalna wartość stężenia w mikrogramach ma metr sześcienny (µg/m3) w odniesieniu do roku1) 123 1Dwutlenek siarki35 30 od 2005 r. Objaśnienia: 1) jako stężenie średnie w roku kalendarzowym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 24 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania zwolnień od pracy osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym. (Dz. U. Nr 55, poz. 356) Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracodawca udziela osobie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności zwolnienia na podstawie wniosku lekarza o skierowanie na turnus rehabilitacyjny, określającego rodzaj turnusu i czas jego trwania. 2. Skierowanie na turnus rehabilitacyjny osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności przedstawia pracodawcy w takim terminie, który umożliwi udzielenie zwolnienia bez narażenia zakładu pracy na szkody. § 2. 1. Podstawą wypłaty wynagrodzenia za czas zwolnienia jest przedłożony pracodawcy dokument, który potwierdza pobyt na turnusie, wystawiony przez organizatora turnusu. 2. W przypadku wykorzystania przez osobę o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności dodatkowego urlopu wypoczynkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, pracodawca może udzielić jej zwolnienia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia za czas stanowiący różnicę pomiędzy liczbą dni roboczych w czasie trwania turnusu a liczbą dni roboczych wykorzystanego dodatkowego urlopu wypoczynkowego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego. (Dz. U. Nr 55, poz. 357) Na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 lutego 1995 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego (Dz. U. Nr 21, poz. 116 oraz z 1996 r. Nr 3, poz. 21, Nr 42, poz. 185 i Nr 85, poz. 389) w § 1 wyrazy "200 zł" zastępuje się wyrazami "220 zł". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia syndyka upadłości i zarządcy odrębnego majątku. (Dz. U. Nr 55, poz. 358) Na podstawie art. 123 § 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość wynagrodzenia syndyka i zarządcy odrębnego majątku sąd określa wstępnie, biorąc pod uwagę: 1) przypuszczalną wielkość masy upadłości, 2) przewidywany czas trwania postępowania upadłościowego, 3) stopień trudności postępowania - ustalone na podstawie spisu inwentarza, bilansu upadłego oraz przedstawienia sędziego-komisarza. 2. Wysokość określonego wstępnie wynagrodzenia syndyka i zarządcy odrębnego majątku nie może przekraczać 5% przewidywanych funduszy masy upadłości albo 50-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej na rok, w którym został złożony spis inwentarza i bilans upadłego. 3. W razie powierzenia syndykowi prowadzenia przedsiębiorstwa upadłego, sąd może określić wstępnie wynagrodzenie do podwójnej wysokości stawek, o których mowa w ust. 2. § 2. Suma zaliczek wypłaconych nie może przekroczyć 75% określonego wynagrodzenia. § 3. 1. Określając ostateczną wysokość wynagrodzenia syndyka, sąd uwzględnia: 1) stan majątku masy, 2) czas niezbędny dla wykonania czynności syndyka, 3) stopień zaspokojenia wierzycieli, 4) nakład pracy syndyka, 5) inne szczególne okoliczności postępowania. 2. Wynagrodzenie syndyka, o którym mowa w ust. 1, zmniejsza się o: 1) wypłacone zaliczki, 2) grzywny nałożone na syndyka przez sędziego-komisarza. 3. W razie zmiany syndyka w czasie trwania postępowania upadłościowego ostateczną wysokość wynagrodzenia ustala się stosownie do zakresu i trudności wykonywanych czynności. 4. Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do zarządcy odrębnego majątku. § 4. Wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej określa się jako 50-krotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej na rok, w którym zakończono postępowanie upadłościowe. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 września 1991 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia syndyka masy upadłości i zarządcy odrębnej części majątku wchodzącego w skład masy upadłości (Dz. U. Nr 83, poz. 377 i z 1992 r. Nr 47, poz. 215). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie szczególnych kwalifikacji oraz warunków wymaganych od kandydatów na syndyków upadłości. (Dz. U. Nr 55, poz. 359) Na podstawie art. 14 § 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje: § 1. Osoba fizyczna kandydująca na syndyka upadłości powinna posiadać następujące kwalifikacje (łącznie): 1) wyższe wykształcenie, 2) co najmniej 5-letni okres pracy na stanowiskach kierowniczych lub samodzielnych w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem i powinna się wykazać znajomością prawa gospodarczego, cywilnego, pracy oraz finansów, z tym że dla osób z wykształceniem prawniczym albo ekonomicznym okres ten wynosi 3 lata, 3) nie była karana za popełnione umyślnie przestępstwo przeciwko mieniu, 4) nie figuruje w wykazie osób, wobec których orzeczono na podstawie Prawa upadłościowego zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni, 5) nie została usunięta przez sąd na podstawie Prawa upadłościowego z powodu nienależytego pełnienia obowiązków syndyka. § 2. Wymogiem kandydowania osoby prawnej na syndyka jest spełnianie: 1) warunków, o których mowa w § 1 pkt 3-5, przez wszystkich członków zarządu tej osoby prawnej oraz 2) warunku, że co najmniej jeden z członków tego zarządu posiada kwalifikacje wymienione w § 1 pkt 1 i 2. § 3. Adwokat, radca prawny i biegły rewident zwolnieni są od spełniania kwalifikacji, o których mowa w § 1 pkt 2. § 4. Listy kandydatów na syndyków prowadzą prezesi sądów wojewódzkich. Wpisanie na listę następuje na podstawie zgłoszenia osoby ubiegającej się o wpis, po wykazaniu przez nią, że ma kwalifikacje lub warunki, o których mowa w § 1 lub 2. § 5. Osoba fizyczna mająca wykształcenie średnie, która przed dniem wejścia w życie rozporządzenia pełniła funkcję syndyka przez okres co najmniej dwóch lat, może być wyznaczana syndykiem upadłości, jeżeli posiada kwalifikacje, o których mowa w § 1 pkt 2-5. § 6. Określone w rozporządzeniu kwalifikacje lub warunki wymagane od kandydatów na syndyków dotyczą osób wyznaczonych na te funkcje w postępowaniach upadłościowych, w których postanowienie o ogłoszeniu upadłości zostanie wydane po wejściu w życie rozporządzenia. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu sprzedaży z wolnej ręki nieruchomości, handlowego statku morskiego lub statku żeglugi śródlądowej w postępowaniu upadłościowym. (Dz. U. Nr 55, poz. 360) Na podstawie art. 118 § 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Po otrzymaniu zezwolenia rady wierzycieli na sprzedaż z wolnej ręki nieruchomości, handlowego statku morskiego lub statku żeglugi śródlądowej, wpisanych do rejestru statków, syndyk ustala datę i miejsce sprzedaży, informując o tym sędziego-komisarza. 2. O dacie i miejscu sprzedaży, o której mowa w ust. 1, syndyk dokonuje publicznego ogłoszenia co najmniej w dzienniku poczytnym na całym obszarze kraju. § 2. 1. Nieruchomość, handlowy statek morski lub statek żeglugi śródlądowej powinny być sprzedane z wolnej ręki za cenę nie niższą niż wartość wynikająca z oszacowania. 2. Jeżeli sprzedaż rzeczy, o których mowa w ust. 1, nie może nastąpić w cenie oszacowania, za zgodą rady wierzycieli dopuszcza się możliwość sprzedaży za cenę niższą. § 3. 1. Nie można przyjąć oferty złożonej przez: 1) syndyka i sędziego-komisarza, 2) upadłego, jego małżonka, dzieci, rodziców i rodzeństwo, a gdy upadły nie jest osobą fizyczną - jego przedstawicieli, 3) małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz powinowatych w tej samej linii lub stopniu osób wymienionych w pkt 1. 2. Oferent składa oświadczenie o okolicznościach wymienionych w ust. 1. § 4. 1. W razie zgłoszenia się kilku oferentów syndyk wybiera ofertę najkorzystniejszą. 2. Rozstrzygnięcie co do wyboru ofert stwierdza się protokołem. § 5. 1. Po dokonaniu wyboru ofert syndyk ustala z nabywcą termin zawarcia umowy. 2. Nabywca jest obowiązany do zapłaty ceny najpóźniej w chwili zawarcia umowy, chyba że w umowie określono inny termin. § 6. Do zawarcia umowy sprzedaży z wolnej ręki, wchodzących w skład masy upadłości: nieruchomości, handlowego statku morskiego lub statku żeglugi śródlądowej, wpisanych do rejestru statków, wymagane są: 1) uchwała rady wierzycieli o zezwoleniu na sprzedaż z wolnej ręki, 2) oświadczenie, o którym mowa w § 3 ust. 2, 3) protokół, o którym mowa w § 4 ust. 2. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 24 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia sposobu prowadzenia wykazu oraz centralnej ewidencji osób, wobec których w postępowaniu upadłościowym orzeczono zakaz prowadzenia określonej działalności. (Dz. U. Nr 55, poz. 361) Na podstawie art. 173 § 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób prowadzenia wykazu osób, wobec których w postępowaniu upadłościowym orzeczono zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółdzielni, zwanego dalej "wykazem", sposób prowadzenia przez Ministra Sprawiedliwości centralnej ewidencji wykazów, zwanej dalej "centralną ewidencją", a także sposób udzielania informacji oraz wysokość opłat za udzielanie informacji z centralnej ewidencji. § 2. 1. Wykaz prowadzi się w formie kartoteki. 2. Dla każdej osoby wpisywanej do wykazu zakłada się odrębną kartę. 3. Wykaz można prowadzić również w systemie informatycznym; w takim przypadku ust. 2 nie stosuje się. § 3. Wpis do wykazu obejmuje: 1) nazwisko i imiona, adres oraz nadany w systemie ewidencji ludności PESEL identyfikator osoby, wobec której został orzeczony zakaz wymieniony w § 1, 2) nazwę lub firmę, siedzibę oraz nadany w rejestrze podmiotów gospodarki narodowej - na podstawie przepisów o statystyce publicznej - numer identyfikacyjny REGON podmiotu, w stosunku do którego osoba umieszczona w wykazie nie zgłosiła w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości, 3) sygnaturę akt, datę wydania i uprawomocnienia się postanowienia sądu, na którego podstawie dokonano wpisu, 4) okres, na który orzeczono zakaz wymieniony w § 1. § 4. 1. Wpis w wykazie wykreśla się z urzędu w razie: 1) zarządzenia sądu o wykreśleniu wpisu, 2) uchylenia prawomocnego postanowienia stanowiącego podstawę wpisu, 3) przywrócenia terminu do zaskarżenia postanowienia stanowiącego podstawę wpisu. 2. W razie wykreślenia wpisu karta zawierająca ten wpis podlega zniszczeniu. § 5. Każdy może zapoznać się z wykazem w godzinach urzędowania sądu prowadzącego wykaz. § 6. Po dokonaniu wpisu lub jego wykreśleniu sąd niezwłocznie przesyła do centralnej ewidencji dane z wykazu lub zawiadomienie o wykreśleniu wpisu. § 7. 1. Podstawę zamieszczenia informacji w centralnej ewidencji stanowią przekazane przez sąd dane, o których mowa w § 6. 2. Dla centralnej ewidencji prowadzi się skorowidz alfabetyczny osób wpisanych do ewidencji. § 8. Każdemu, kto złoży zapytanie, Ministerstwo Sprawiedliwości udziela informacji z centralnej ewidencji. § 9. Zapytanie, o którym mowa w § 8, składa się na piśmie. § 10. 1. Opłata za udzielenie informacji z ewidencji wynosi 20 zł. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, wnosi się w znakach opłaty sądowej; w razie niewniesienia opłaty informacji nie udziela się. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 kwietnia 1998 r. w sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności. (Dz. U. Nr 55, poz. 362) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770), stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Wykaz, o którym mowa w § 1, nie dotyczy wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, wykonywanych jednostkowo na indywidualne zamówienie użytkownika, pod warunkiem, że zostaną spełnione wymagania dotyczące bezpieczeństwa pracy i użytkowania oraz ochrony życia, zdrowia i środowiska. § 3. Świadectwa dopuszczenia (atesty) użytkowania wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, wydane na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 kwietnia 1992 r. w sprawie wydawania świadectwa dopuszczenia (atestu) użytkowania wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 40, poz. 172), zachowują ważność do końca okresu, na który zostały wydane. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 kwietnia 1998 r. (poz. 362) WYKAZ WYROBÓW SŁUŻĄCYCH DO OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ, KTÓRE MOGĄ BYĆ WPROWADZANE DO OBROTU I STOSOWANE WYŁĄCZNIE NA PODSTAWIE CERTYFIKATU ZGODNOŚCI Lp.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa grupy asortymentowej lub asortymentuJednostka certyfikująca 1234 1 Wyposażenie i uzbrojenie osobiste strażakaCNBOP 2221-5 i 1375-51) buty strażackie specjalne 1369-62) hełm strażacki kompletny 2185-43) ubrania specjalne 2185-94) rękawice strażackie specjalne 2185-945) pasy strażackie 2185-336) kominiarka chroniąca przed promieniowaniem cieplnym 0657-1627) zatrzaśniki duże 2 Środki specjalne ochrony osobistej strażakaCNBOP 2185-421) ubrania specjalne chroniące przed czynnikami chemicznymi 2185-432) ubrania specjalne chroniące przed promieniowaniem cieplnym i płomieniem 3) ubrania specjalne chroniące przed promieniowaniem radioaktywnym 2185-494) maski do aparatów powietrznych butlowych 0657-2195) aparaty powietrzne butlowe 0657-2126) tlenowe aparaty izolujące 0657-2137) szelki bezpieczeństwa 0657-1508) linki strażackie ratownicze 0657-1599) sygnalizatory bezruchu 30657-11Pompy pożarniczeCNBOP 1) autopompy 2) motopompy 3) agregaty pompowe 4 Armatura i osprzęt pożarniczyCNBOP 1373-551) pożarnicze węże tłoczne 0657-1192) pożarnicze węże ssawne 0657-1193) dozowniki środków pianotwórczych 0657-1164) działka gaśnicze - wodne - wodno-pianowe - proszkowe 0657-1195) urządzenia do wytwarzania zasłony wodnej 0616-1176) hydranty nadziemne 0616-1177) hydranty podziemne 0657-1128) łączniki 0657-1199) łączniki kątowe 0657-11210) nasady 0657-1111) pokrywy nasad 12) prądownice 0657-115- wodne 0657-119- wodno-pianowe 0657-121- pianowe 0657-139- proszkowe 0657-11213) przełączniki 0657-11314) rozdzielacze 0657-11115) smoki ssawne 0657-11416) stojaki hydrantowe 0657-11917) wytwornice pianowe 0657-1218) generatory piany 0657-12319) zasysacze liniowe 0657-11320) zbieracze 51025-3Pojazdy pożarniczeCNBOP 1) samochody gaśnicze 2) samochody ratownictwa 3) podnośniki 4) drabiny 5) żurawie ratownicze 6) nośniki kontenerowe oraz kontenery z wyposażeniem 7) przyczepy z zamontowanym sprzętem specjalistycznym 6 Sprzęt ratowniczy dla straży pożarnejCNBOP 0657-1641) drabiny 0657-1512) linkowe urządzenia ratownicze 0657-1593) skokochrony 0657-1594) wory i rękawy ratownicze 0657-1595) maski ucieczkowe 6) przenośne wentylatory do oddymiania, spalinowe i elektryczne 7 Narzędzia ratownicze, pomocnicze i osprzęt dla straży pożarnejCNBOP 06471) hydrauliczne narzędzia ratownicze wraz z pompami i osprzętem - rozpieracze 0647-31- nożyce - rozpieracze cylindryczne - urządzenia "kombi" 2) poduszki pneumatyczne 3) poduszki pneumatyczne do uszczelniania 8 Podręczny sprzęt gaśniczyCNBOP 0657-131) gaśnice przenośne 0657-142) agregaty gaśnicze 0657-1313) hydronetki 0657-1394) koce gaśnicze 91337-91Środki gaśniczeCNBOP 101337-91Ładunki do wytwarzania piany gaśniczejCNBOP 111151-81Urządzenia sygnalizacji alarmu pożarowegoCNBOP 1) czujki pożarowe 2) izolatory zwarć 3) gniazda czujek 4) adaptery linii bocznych 5) liniowe elementy sterujące 6) liniowe elementy wejściowe 7) urządzenia do wykrywania zasysanego dymu 8) centrale sygnalizacji pożarowej - systemy 9) zasilacze do urządzeń sygnalizacji pożarowej 10) centrale sterujące urządzeniami gaśniczymi 11) centrale sterujące urządzeniami oddymiającymi i przetwarzającymi 12) ręczne ostrzegacze pożarowe 13) sygnalizatory optyczne 14) sygnalizatory akustyczne 15) osłony przeciwwietrzne 16) wskaźniki zadziałania 17) zwalniaki elektromagnetyczne, sterowniki, siłowniki, stosowane w systemach zabezpieczeń przeciwpożarowych 18) pola obsługi dla straży pożarnych 19) kasety z kluczami dla straży pożarnych 20) urządzenia zdalnej sygnalizacji i obsługi 21) kable stosowane w systemach zabezpieczeń przeciwpożarowych 22) urządzenia transmisji alarmów pożarowych 23) systemy rozgłoszeniowe alarmu pożarowego i o ewakuacji 12 Znaki bezpieczeństwaCNBOP 1) pożarnicze tablice informacyjne 2) znaki bezpieczeństwa - ochrona przeciwpożarowa - ewakuacja 130616-117Instalacje hydrantów wewnętrznychCNBOP 1) hydranty wewnętrzne 2) prądownice hydrantowe 0657-1183) zawory hydrantowe 0657-1194) przystawki pianowe do hydrantów 140657-91Stałe urządzenia gaśniczeCNBOP 1) urządzenia gaśnicze na dwutlenek węgla 2) urządzenia gaśnicze na gazy obojętne i mieszaniny gazów gaśniczych 3) urządzenia gaśnicze halonowe lub z zamiennikami halonów 4) urządzenia gaśnicze na mgłę wodną 5) urządzenia gaśnicze proszkowe 6) urządzenia gaśnicze aerozolowe 7) urządzenia gaśnicze parowe 150657-12Urządzenia gaśnicze pianoweCNBOP 1) dozowniki środka pianotwórczego 2) prądownice i wytwornice pianowe 3) zraszacze i tryskacze pianowe 4) garnki pianowe 5) generatory piany lekkiej 6) inne urządzenia do podawania piany 160657-91Urządzenia gaśnicze tryskaczowe i zraszaczoweCNBOP 1) pompy pożarowe 2) zawory kontrolno-alarmowe wodne wraz z osprzętem 3) zawory kontrolno-alarmowe powietrzne wraz z osprzętem 4) zawory wzbudzające wraz z osprzętem 5) tryskacze 6) zraszacze 7) pobudzacze 8) turbinowe urządzenia alarmowe 9) wskaźniki przepływu 10) łączniki ciśnienia 11) inne urządzenia sygnalizacyjne 12) łączniki przewodów rurowych 13) uchwyty przewodów rurowych 14) rury z tworzyw sztucznych oraz ich łączniki 17 Podzespoły urządzeń gaśniczych i systemów zabezpieczeń przeciwpożarowychCNBOP 1) dysze 2) termoczułe elementy uruchamiające 18 Elementy budowlanych zabezpieczeń przeciwpożarowych o deklarowanej odporności ogniowej lub dymoszczelnościITB 1) drzwi, bramy 2) przeszklenia zewnętrzne i wewnętrzne 3) farby, powłoki, płyty, natryski ogniochronne do zabezpieczenia konstrukcji stalowych 0625-1574) klapy przeciwpożarowe i odcinające do przewodów wentylacyjnych 5) kratki wentylacyjne przeciwpożarowe 6) przepusty instalacyjne 7) lekkie ściany działowe i osłonowe 19 Techniczne zabezpieczenia przeciwpożaroweITB 1) wentylatory do oddymiania 0625-1582) klapy dymowe 3) żaluzje dymowe 4) okna oddymiające 5) rękawy ewakuacyjne 20 Zabezpieczenia ogniochronne o deklarowanym stopniu palności, stopniu rozprzestrzeniania ognia lub płomienia 1) farby, powłoki, impregnaty, płyty, natryski ogniochronne do zabezpieczenia konstrukcji drewnianych, materiałów drzewnych i drewnopochodnychCNBOP, ITB 2) impregnaty, farby, natryski ogniochronne do zabezpieczania materiałów włókienniczychCNBOP, ITB 3) farby, natryski, dodatki ograniczające palność do zabezpieczania kabli elektrycznychITB 21 Wyroby i materiały budowlane o deklarowanym stopniu palności lub stopniu rozprzestrzeniania ognia 1) wyroby i materiały z domieszkami organicznymiITB 1365-12) wykładziny i posadzki podłogoweCNBOP, ITB 1365-13) wykładziny ścienne i sufitoweCNBOP, ITB 4) sufity podwieszaneCNBOP, ITB 14645) ocieplenia ścian zewnętrznych budynkuITB 6) pokrycia dachoweITB Objaśnienia skrótów: CNBOP - Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego, 05-420 Józefów k. Otwocka, ul. Nadwiślańska 213. ITB - Instytut Techniki Budowlanej, 00-950 Warszawa, ul. Filtrowa 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 10/97 z dnia 8 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 363) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Błażej Wierzbowski - sprawozdawca, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Lech Garlicki, Krzysztof Kolasiński, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Krajowej Rady Spółdzielczej z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego o stwierdzenie niezgodności art. 111, art. 18, art. 181 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230 z późniejszymi zmianami) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 127, poz. 593), w związku z art. 4, art. 5 i art. 8 tejże ustawy z dnia 12 września 1996 r., z art. 1, art. 3 i art. 6 przepisów konstytucyjnych pozostawionych w mocy na podstawie art. 77 Ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 488) orzeka: art. 4, art. 5 i art. 8 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 127, poz. 593) są zgodne z art. 2, art. 7 i art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483); postanawia: na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 i z 1997 r. Nr 98, poz. 604) w związku z art. 90 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) umorzyć postępowanie w sprawie stwierdzenia niezgodności: 1) art. 111 i art. 18 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 127, poz. 593), w związku z art. 8 tejże ustawy z dnia 12 września 1996 r., z art. 2 i art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.; 2) art. 181 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770) w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 127, poz. 593) z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Ferdynand Rymarz Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Lech Garlicki Krzysztof Kolasiński, Błażej Wierzbowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej. (Dz. U. Nr 56, poz. 364) Na podstawie art. 32 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wprowadza się obowiązek przekazywania danych statystycznych w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej na formularzach oznaczonych symbolami: 1) G-09.1 - sprawozdanie o obrocie węglem kamiennym, 2) G-09.2 - sprawozdanie o mechanicznej przeróbce węgla, 3) G-10.1 - sprawozdanie o działalności podstawowej elektrowni cieplnej zawodowej, 4) G-10.1(w) - sprawozdanie o działalności podstawowej elektrowni wodnej wydzielonej, 5) G-10.2 - sprawozdanie o działalności eksploatacyjnej elektrowni cieplnej zawodowej, 6) G-10.3 - sprawozdanie o mocy i energii elektrycznej elektrowni przemysłowej, 7) G-10.4 - sprawozdanie o działalności podstawowej przedsiębiorstwa dystrybucyjnego, 8) G-10.4 (PSE) - sprawozdanie z działalności przesyłowej energii elektrycznej, 9) G-10.5 - sprawozdanie o stanie urządzeń elektrycznych i kosztach według napięć, 10) G-10.3 a - sprawozdanie o kosztach według napięć, 11) G-10.6 - sprawozdanie o mocy i produkcji elektrowni wodnych i źródeł odnawialnych, 12) G-10.7 - sprawozdanie o przepływie energii elektrycznej (według napięć) w sieci przedsiębiorstw dystrybucyjnych, 13) G-10.7 (PSE) - sprawozdanie o przepływie energii elektrycznej (według napięć) w sieci Polskich Sieci Elektroenergetycznych, Spółka Akcyjna (PSE SA), 14) G-10.8 - sprawozdanie o sprzedaży i zużyciu energii elektrycznej według jednostek podziału administracyjnego, 15) G-10.9 - sprawozdanie o działalności ciepłowni i dystrybutorów ciepła, 16) G-11 - sprawozdanie z poboru mocy i energii elektrycznej. 2. Formularze sprawozdań, o których mowa w ust. 1, stanowią odpowiednio załączniki od nr 1-16 do rozporządzenia. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, dotyczy osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej i ich samodzielnie bilansujących części składowych (zakładów, oddziałów) oraz osób fizycznych prowadzących działalność zaklasyfikowaną według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do określonych grupowań, niezależnie od tego, czy jest to działalność podstawowa, czy drugorzędna. Obowiązek ten obejmuje: 1) w zakresie określonym w sprawozdaniach G-09.1 i G-09.2 - podmioty, których działalność została zaklasyfikowana według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do sekcji C górnictwo i kopalnictwo (grupa 10.1), 2) w zakresie określonym w sprawozdaniu G-10.3 - podmioty, których działalność została zaklasyfikowana według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do sekcji D działalność produkcyjna (działy 15-36), a także jednostki zaklasyfikowane do innych sekcji, w przypadku gdy wytwarzają energię elektryczną, 3) w zakresie określonym w sprawozdaniach G-10.1, G-10.1 (w), G-10.2, G-10.4, G-10.4 (PSE), G-10.5, G-10.3 a, G-10.6, G-10.7, G-10.7 (PSE), G-10.8 - podmioty, których działalność została zaklasyfikowana według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do sekcji E zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz i wodę (grupa 40.1). W przypadku: - wytwarzania energii elektrycznej sprawozdania G-10.1 i G-10.2, które sporządzają poszczególne elektrownie cieplne lub elektrociepłownie, czyli wydzielone technicznie i terytorialnie obiekty będące samodzielnymi przedsiębiorstwami lub wchodzące w skład zespołów elektrociepłowni, sprawozdanie G-10.1(w) i G-10.6 - elektrownie i zespoły elektrowni wodnych wydzielonych; - dystrybucji energii elektrycznej sprawozdania G-10.4, G-10.5, G-10.3 a, G-10.7, G-10.8 łącznie dla wszystkich zależnych, powołanych przez przedsiębiorstwo spółek działających na rzecz dystrybucji energii elektrycznej, oraz G-10.6; - przesyłu energii elektrycznej sprawozdania G-10.4 (PSE), G-10.5, G-10.3 a, G-10.7 (PSE), 4) w zakresie określonym w sprawozdaniu G-10.9 - podmioty, których działalność została zaklasyfikowana według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do sekcji E zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz i wodę (grupa 40.3), u których roczna sprzedaż ciepła w skali roku wyniesie 100 TJ i więcej, 5) w zakresie określonym w sprawozdaniu G-11 - podmioty zakwalifikowane według Europejskiej Klasyfikacji Działalności do działalności w zakresie rolnictwa, łowiectwa i leśnictwa (działy 01-02), rybołówstwa i rybactwa (dział 05), górnictwa i kopalnictwa (działy 10-14), działalności produkcyjnej (działy 15-37), zaopatrywania w energię elektryczną, gaz i wodę (działy 40-41), budownictwa (dział 45), handlu hurtowego i detalicznego (klasy 50.50, 51.51, 52.48), hoteli i restauracji (dział 55), transportu, gospodarki magazynowej i łączności (działy 60-64), edukacji (dział 80), ochrony zdrowia i opieki socjalnej (dział 85), pozostałej działalności usługowej, komunalnej, socjalnej i indywidualnej (dział 90). § 3. Podmioty zobowiązane do sporządzania sprawozdań przesyłają je do: A) Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. w Katowicach w terminie: a) sprawozdanie G-09.1 - do 20 dnia każdego miesiąca, b) sprawozdanie G-09.2 - do 6 dnia roboczego każdego miesiąca; B) Agencji Rynku Energii S.A. w Warszawie w terminie: 1) sprawozdania miesięczne: a) G-10.1 - do 20 dnia po miesiącach styczeń - listopad oraz do dnia 5 lutego za miesiąc grudzień, b) G-10.1(w) - do 20 dnia po miesiącach styczeń - listopad oraz do dnia 5 lutego za miesiąc grudzień, c) G-10.4 - do 20 dnia po miesiącach styczeń - listopad oraz do dnia 5 lutego za miesiąc grudzień i do dnia 20 lutego z danymi za cały rok, d) G-10.4 (PSE) - do 20 dnia po miesiącach styczeń - listopad oraz do dnia 5 lutego za miesiąc grudzień i do dnia 20 lutego z danymi za cały rok; 2) sprawozdania kwartalne: a) G-10.3 - do 8 dnia miesiąca po każdym kwartale, b) G-10.3 a - do 20 dnia miesiąca po każdym kwartale, c) G-10.9 - do 20 dnia miesiąca po każdym kwartale; 3) sprawozdania półroczne: a) G-10.7 - do dnia 20 lipca za I półrocze oraz do dnia 20 stycznia za rok, b) G-10.7 (PSE) - do dnia 20 lipca za I półrocze oraz do dnia 20 stycznia za rok, c) G-11 - do dnia 20 lipca za I półrocze oraz do dnia 20 stycznia za rok, 4) sprawozdania roczne: a) G-10.2 - do dnia 20 lutego, b) G-10.5 - do dnia 20 lutego, c) G-10.6 - do dnia 20 stycznia, d) G-10.8 - do dnia 20 lutego. § 4. Traci moc zarządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 25 listopada 1996 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej (Monitor Polski Nr 82, poz. 723). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 23 marca 1998 r. (poz. 364) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA do formularza G-09.1 Dział 1. Bilans Wiersz 01 - podać faktyczny tonaż wydobytego węgla handlowego. Wiersz 02 - podać zużycie własne na cele technologiczne. Wiersz 03 - podać tonaż deputatów pracowniczych wydanych w naturze. Wiersz 06 - podać tonaż ubytków naturalnych udokumentowanych i zatwierdzonych zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wiersz 07 - podać tonaż zmniejszający zapasy na skutek strat nadzwyczajnych oraz wszelkich przeksięgowań. Wiersz 10 - podać tonaż węgla sprzedanego bezpośrednio do elektrowni, elektrociepłowni, ciepłowni zawodowych i innych jednostek według załączonego wykazu odbiorców węgla. Dział 2. Sprzedaż (ilość, cena, wartość) Dla wyszczególnionych pozycji w "boczku" tablicy należy wykazać odpowiednio w trzech kolejnych wierszach: - ilość w tonach, - cenę w złotych na tonę, - wartość w tysiącach złotych. Dział 3. Jakość sprzedanego węgla Dla wyszczególnionych w tablicy pozycji (Q, A, S, W) należy wykazać odpowiednio: - dla węgla energetycznego (kol. 2-6): - wartość opałową kJ/kg Qir, - zawartość popiołu % Arr, - zawartość siarki % Str, - wilgotność % Wtr, - dla węgla koksowego (kol. 7-13): - wartość opałową kJ/kg Qir, - zawartość popiołu % Ad, - zawartość siarki % Sd, - wilgotność % Wtr. Lp.Odbiorca węgla 1Ec. Będzin SA 2Ec. Chorzów SA 3El. Łaziska 4C. Tychy 5Zespół EC Bytom SA El. Miechowice Ec. Szombierki 6Ec. Zabrze SA 7Energetyka Cieszyńska Sp. z o.o. 8El. Halemba 9El. Łagisza 10Ec. Skawina 11Zespół El. Jaworzno El. Jaworzno I El. Jaworzno II El. Jaworzno III 12El. Rybnik 13Ec. Bielsko-Biała SA Bielsko B. Leszczyny Bielsko Płn. Komorowice 14El. Blachownia 15El. Siersza 16Ec. Kraków SA 17C. Częstochowa 18Zespół El. Opole SA El. Opole SA El. Opole SA w rozruchu 19C. Katowice 20Spółka Jastrzębie SA Ec. Moszczenica Ec. Zofiówka 21Andropol Sp. z o.o. (Andrychów) 22Energo-Zach Sp. z o.o. (Chorzów) 23ZEC Warszawskie SA Ec. Żerań Ec. Siekierki Ec. Powiśle Ec. Pruszków Kawęczyn 24Zespół EC w Łodzi SA Ec. Łódź I Ec. Łódź II Ec. Łódź III Ec. Łódź IV 25Zespół El. Ostrołęka Ec. Ostrołęka A Ec. Ostrołęka B 26Ec. Białystok SA 27Ec. Zduńska Wola Sp. z o.o. 28El. Kozienice 29El. Stalowa Wola 30C. Lublin Wrotków 31El. Połaniec 32C. Rzeszów-Załęże 33C. Radom 34C. Zamość Szopinek 35C. Kielce 36Ec. "PZL Mielec" Sp. z o.o. 37Ec. "GIGA" Sp. z o.o. (Świdnik) 38Zespół Ec. Wrocław SA Ec. Czachnica Ec. Wrocław 39Zespół El. Dolna Odra El. Pomorzany Ec. Szczecin El. Dolna Odra 40Ec. Gorzów SA 41Zespół Ec. Poznańskich SA Poznań-Garbary Ec. Poznań-Karolin 42Ec. Kalisz 43Ec. Zielona Góra 44Ec. "Victoria" Sp. z o.o. 45Zespół EC Wybrzeże SA Ec. Gdańsk I Ec. Gdańsk II Ec. Gdynia II Ec. Gdynia III 46Zespół EC Bydgoszcz SA Ec. Bydgoszcz I Ec. Bydgoszcz II Ec. Bydgoszcz III 47Ec. Energotor Toruń 48Ec. Toruń SA 49Ec. Elbląg 50C. Grudziądz 51C. Siemianowice 52Carbo-energia 53ZEC SA Katowice 54PEC Gliwice 55Megawat Sp. z o.o. 56Nadwiślańska Sp. Enetg. Sp. z o.o. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA do formularza G-09.2 Sprawozdanie G-09.2 sporządza się odrębnie dla zakładów przeróbczych poszczególnych ruchów oraz łącznie dla kopalni. Dział 1. Jakość węgla w pokładach Wypełnia się na podstawie danych udziału pokładów w wydobyciu oraz wyników analiz prób bruzdowych wykonywanych w laboratorium. Rubryka 2 - podaje się według normy na podstawie aktualnych analiz GIG. Rubryka 3 - podaje się stosunek do wydobycia netto kopalni. Rubryki 3-5 - podaje się średnią arytmetyczną ze wszystkich analiz prób pobranych w tym pokładzie; pod wierszem 12 podaje się średnią arytmetyczną dla całości wydobycia kopalni. Dział 2. Produkcja Wiersz 01 - podaje się sumę wydobycia netto powiększoną o odpady z zakładu przeróbczego. Wiersz 03-05 - podaje się ilość odpadów z płuczki, z sortowni i flotacyjnych oraz ich udział w produkcji brutto. Wiersz 02 - suma pozycji 03-05 oraz udział w produkcji brutto. Wiersz 03-05 - podaje się ilość odpadów z płuczki, z sortowni i flotacyjnych oraz ich udział w produkcji brutto. Wiersz 06 - podaje się wydobycie węgla z uwzględnieniem zbytu węgla i ruchu zwałów oraz zużycia własnego. Wiersz 07 - podaje się ilość koncentratów uzyskanych ze wzbogacalników oraz ich udział w produkcji netto kopalni. Wiersz 08 - podaje się ilość koncentratów uzyskanych z ręcznego wzbogacania oraz ich udział w produkcji netto. Wiersze 09 i 10 - podaje się produkcję przerostu, mułów z filtrów i osadników oraz ich udział w produkcji netto. Dział 3. Charakterystyka nadawy Wiersze 1-12 - podaje się uziarnienie, zawartość popiołu i odpadów w nadawie na podstawie analiz z prób pobieranych w poszczególnych węzłach technologicznych. Dział 4. Wskaźniki eksploatacyjne zakładu przeróbczego Wiersze 1-3 - podaje się jako średni czas, obliczony z dokładnością do 1 godziny, wynikający z podzielenia miesięcznej ilości przepracowanych godzin przez ilość dni zredukowanych. Wiersz 4 - podaje się w kilogramach na tonę produkcji netto. Wiersz 5 - podaje się w kilogramach na tonę nadawy do płuczki zawiesinowej. Wiersz 6 - podaje się w metrach sześciennych na tonę nadawy do wzbogacania. Wiersz 7 - podaje się w kilogramach na miesiąc w przeliczeniu na flokulant 100-procentowy. Wiersze 8-11 - podaje się ilość pracowników zatrudnionych w zakładzie przeróbczym niezależnie od tego, w jakich jednostkach organizacyjnych kopalni są oni ewidencjonowani. Wiersz 12 - koszt przeróbki mechanicznej w miesiącu poprzedzającym miesiąc sprawozdawczy - podaje się rzeczywiste nakłady ruchowe (bez kosztu wydobycia węgla oraz ekspedycji) w przeliczeniu na jedną tonę produkcji netto. Dział 5. Produkcja węgla według typów i sortymentów z uwzględnieniem parametrów jakościowych Wypełnia się na podstawie sprawozdania z produkcji i obrotu paliw stałych sporządzonego przez dział ekspedycji kopalni według analiz technicznych i chemicznych oraz książek kontroli jakości węgla. Produkcję według typów i sortymentów należy podawać w następującej kolejności: a) sortymenty produkowane stale, b) sortymenty zdeklasowane, produkowane okresowo oraz awaryjne, c) węgiel energetyczny niesortowany. W rubrykach 1 i 2 należy wykazać dane według obowiązujących norm PN-82/G-97001 i PN-82/G-97002. Rubryka 4 - podaje się skrót oznaczający sposób wzbogacania: r - ręcznie, cc - w cieczach ciężkich, oz - w osadzarkach ziarnowych, om - w osadzarkach miałowych, hz - w płuczkach hydraulicznych ziarnowych, hc - w hydrocyklonach, s - w separatorach spiralnych, f - w flotownikach. Rubryka 5 - podaje się procentowy udział sortymentów przyjmując produkcję netto kopalni za 100%. Rubryka 6 - podaje się produkcję danego sortymentu węgla energetycznego. Rubryka 7 - podaje się produkcję danego sortymentu węgla gazowo-koksowego przeznaczonego na cele chemicznej przeróbki węgla. Rubryka 8 - podaje się w procentach średnią arytmetyczną ze wszystkich wyników analiz danego sortymentu oraz ogółem dla całości produkcji. Dla węgla gazowo-koksowego podaje się również zawartość siarki w stanie suchym. Rubryki 9-15 - podaje się jako średnią ważoną otrzymaną ze wszystkich analiz prób pobranych w ciągu miesiąca sprawozdawczego z danego sortymentu, wykonanych przez laboratorium kopalni, elektrowni i WĘGLOKOKS S.A. Zawartość popiołu w węglu energetycznym podaje się w stanie roboczym, w węglu gazowo-koksowym również w stanie suchym. Wyniki oznaczeń popiołu, wilgoci i siarki podaje się z dokładnością do 0,1%, a oznaczenie części lotnych, spiekalności i wartości opałowej z dokładnością do pełnych jednostek. Dział 6. Węgiel eksportowy Rubryka 3 - podaje się ilość węgla załadowanego i wyekspediowanego z kopalni. Rubryka 4-9 - podaje się średniomiesięczne parametry jakościowe stanowiące wyniki prób kopalni i eksportera. Rubryka 10 - podaje się kraj importera. Dział 7. Wskaźniki jakości produkcji Wiersz 1 - podaje się średnie ważone z danych wierszy 2 i 5. Wiersz 2 - podaje się jako średnią ważoną z wierszy 3 i 4. Wiersze 3 i 4 - podaje się jako średnią ważoną z parametrów poszczególnych sortymentów węgla energetycznego razem z węglem gazowo-koksowym zdeklasowanym. Wiersz 5 - podaje się w stanie suchym (Ad) i roboczym (Ar), wartość opałową w stanie roboczym. Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.1 Dział 1. Zmiany mocy elektrycznej Dane o mocy elektrycznej i cieplnej należy wykazywać wg stanu na początek i na koniec miesiąca sprawozdawczego. Jeżeli w miesiącu sprawozdawczym nastąpiła zmiana mocy elektrycznej zainstalowanej lub osiągalnej albo osiągalnej mocy cieplnej, należy podać dodatkowo następujące dane: w wierszu 2 - datę, od której nastąpiła zmiana. W przypadku wejścia do eksploatacji urządzeń nowych, datę zmiany stanowi data wejścia urządzenia do eksploatacji, w wierszu 3 - przyczynę zmiany wg poniżej podanych symboli: I - działalność inwestycyjna, obejmuje instalowanie nowych urządzeń wytwórczych (turbozespołów, kotłów ciepłowniczych, itp.), które powodują zwiększenie produkcji energii elektrycznej lub cieplnej, M - modernizacja, dotyczy przebudowy istniejących urządzeń wytwórczych, w wyniku której następuje zmiana osiągalnej mocy elektrycznej lub osiągalnej mocy cieplnej, L - likwidacja urządzeń wytwórczych, K - korekta, dotyczy zmiany mocy elektrycznej lub cieplnej w związku z przebudową urządzeń pomocniczych lub zużycia się urządzeń podstawowych oraz w przypadku okresowego obniżenia mocy, nie dającego się usunąć w okresie 12 miesięcy, w wierszu 4 - jeśli wzrosła lub zmniejszyła się moc elektrowni, to przyrost mocy opatrzyć znakiem (+), zmniejszenie mocy znakiem (-). Dział 2. Moc i produkcja energii elektrycznej i ciepła Moc dyspozycyjną (wiersze 01 do 02) należy podawać zgodnie z zasadami liczenia jako moc średnią z dni roboczych miesiąca. Dni robocze określa Krajowa Dyspozycja Mocy. Moc dyspozycyjna szczytowa jest określona w momencie szczytowego obciążenia systemu elektroenergetycznego. Moc dyspozycyjna strefowa netto jest średnią z godzin trwania szczytu wieczornego i rannego bez mocy zużytej na potrzeby elektrowni. Szczegółowe zasady liczenia mocy strefowej netto podane są w "Zasadach hurtowego obrotu energię elektryczną w krajowym systemie elektroenergetycznym". Moc dyspozycyjną strefową netto podają te elektrownie, które w rozliczeniu z PSE SA lub przedsiębiorstwem dystrybucyjnym mają ceny dwuczłonowe, odrębne opłaty za moc i energię elektryczną. Produkcja energii elektrycznej brutto (wiersz 03) jest to energia elektryczna wytworzona przez wszystkie generatory i pomierzona na zaciskach tych generatorów. Produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu (wiersz 04) jest to energia elektryczna wytworzona na strumieniu pary, pobranej z upustów i wylotów turbin parowych i wprowadzonej do parowej sieci ciepłowniczej oraz zużytej do podgrzewania wody sieciowej w wymiennikach ciepłowniczych. Dla obiektów wyposażonych wyłącznie w turbozespoły przeciwprężne i upustowo-przeciwprężne jest to całkowita produkcja generatorów napędzanych przez te turbiny. Dla elektrowni wyposażonych w turbozespoły upustowo-kondensacyjne produkcję energii elektrycznej należy wyliczyć z wzoru podanego w PN-93/M35500. Zużycie na potrzeby elektrowni składa się z: - zużycia na potrzeby energetyczne produkcji energii elektrycznej i ciepła, - zużycia na inne cele. Zużycie na potrzeby energetyczne jest to zużycie przez urządzenia pomocnicze elektrowni w procesie wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. Wykaz urządzeń pomocniczych obciążających proces wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz urządzeń pomocniczych wspólnych podaje Polska Norma PN-93/M-35500. Podziału zużycia własnego na produkcję energii elektrycznej i ciepła dla wspólnych urządzeń pomocniczych dokonuje się w sposób umowny. Klucz podziału określa Polska Norma PN-93/M-35500. Do zużycia własnego na produkcję energii elektrycznej (czyli zużycia na potrzeby energetyczne produkcji energii elektrycznej) zalicza się również straty w transformatorach blokowych, łączących generatory z siecią przesyłową lub dystrybucyjną. Zużycie na inne cele (wiersz 07) obejmuje energię elektryczną, która została zużyta w elektrowni na potrzeby inne niż energetyczne, np. dodatkowa produkcja przemysłowa. Zużycie na potrzeby elektrowni dotyczy wyłącznie zużycia z własnej produkcji. Energia sprzedana obejmuje ilość energii elektrycznej sprzedanej do PSE SA, przedsiębiorstw dystrybucyjnych oraz bezpośrednim odbiorcom. Wielkość podana w tym wierszu powinna być równa sumie wierszy 03, 04, 05, 12, 13, 15, 16, rubryka 1, dział 5. Przez produkcję energii cieplnej (wiersz 09) rozumie się ilość energii cieplnej, wytworzonej w elektrowni lub elektrociepłowni i przeznaczonej dla odbiorców na cele technologiczne i grzewcze. Produkcja ciepła w kotłach ciepłowniczych jest to ciepło przejęte przez parę i wodę w kotłach, pomniejszone o zużycie własne, jak np. napędy parowe urządzeń pomocniczych, rozmrażanie lub podgrzewanie paliwa oraz pomniejszone o straty ciepła w rurociągach i wymiennikach na obszarze ciepłowni, aż do punktu rozliczania się z odbiorcą energii cieplnej. Produkcję energii cieplnej można również określać na podstawie pomierzonej ilości energii wysyłanej na zewnątrz. Wzory obliczeniowe dla określenia ilości ciepła wysłanego na zewnątrz podaje PN-93/M-35500. W elektrowniach i elektrociepłowniach ciepło może być wytwarzane w skojarzeniu lub bez skojarzenia. Produkcja ciepła w skojarzeniu (wiersz 10) jest to ciepło oddane na zewnątrz z upustów i wylotów turbin parowych. Do produkcji energii cieplnej należy zaliczać również ciepło zużyte przez jednostkę na cele przemysłowe, nie związane z produkcją energii elektrycznej i cieplnej oraz na ogrzewanie pomieszczeń nieprodukcyjnych, tj. biur lub pomieszczeń socjalnych. Przez sprzedaż ciepła rozumie się tę ilość ciepła, na którą jednostka wystawiła odbiorcy fakturę VAT. Za odbiorców uznaje się również jednostki dystrybucyjne zajmujące się pośrednictwem w dostawie ciepła. Dział 3. Rozliczenie zużycia paliw Energia chemiczna ze wszystkich paliw (wiersz 01) jest sumą zużycia energii chemicznej paliwa podstawowego oraz paliw pomocniczych, tj. węgla, oleju opałowego, ewentualnie innych paliw płynnych, czy gazowych. W przypadku produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu zużycie energii chemicznej ze wszystkich paliw powinno zostać podzielone pomiędzy obie formy energii. Dla wyliczenia wskaźników techniczno-ekonomicznych należy stosować "fizyczną metodę podziału". Metodę tę szczegółowo opisuje Polska Norma PN-93/M-35500. Dla dokonania podziału kosztów zmiennych na koszty wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej dopuszcza się natomiast podział paliwa metodą "elektrowni równoważnej". Punktem wyjścia dla podziału kosztów w gospodarce skojarzonej metodą "elektrowni równoważnej" jest ustalenie ilości energii elektrycznej wytworzonej w skojarzeniu. Istotą metody "elektrowni równoważnej" jest przyjęcie założenia, że sprawność wytwarzania energii elektrycznej w skojarzeniu równa się sprawności elektrowni kondensacyjnej. Przyjmuje się, że sprawność ta nie może być niższa niż 37.1% (0.371), tj. na poziomie najlepszej elektrowni kondensacyjnej. Jeżeli mamy określoną ilość energii elektrycznej w skojarzeniu, należy ją przeliczyć na energię chemiczną paliwa wg założonej sprawności. Wzór obliczeniowy: gdzie: Qrbeq [GJ] - energia chemiczna paliw na produkcję energii elektrycznej, Abq [MWh] - produkcja energii elektrycznej w skojarzeniu, ηer [%] - sprawność elektrowni równoważnej, 1 MWh = 3.6 GJ. Jeżeli energia elektryczna jest wytwarzana także w kondensacji, to ilość zużytej energii chemicznej w tym procesie należy wyliczyć z faktycznej sprawności ustalonej wg metody fizycznej podziału omówionej w ww. PN. Zużycie energii chemicznej ogółem w elektrowni na produkcję energii elektrycznej jest sumą zużycia w procesie kondensacyjnym oraz zużycia w skojarzeniu wyliczonego metodą fizyczną (wykazanego w wierszu 02) lub metodą elektrowni równoważnej (wykazanego w wierszu 06). Różnica pomiędzy całkowitym zużyciem elektrowni a zużyciem na produkcję energii elektrycznej będzie stanowić zużycie na produkcję ciepła. Wskaźnik zużycia paliwa na produkcję energii elektrycznej (wiersz 09) oblicza się wg wzoru: gdzie: bE [kJ/kWh] - wskaźnik zużycia paliwa na produkcję energii elektrycznej brutto, QEB [GJ] - energia chemiczna ze wszystkich paliw zużyta na produkcję energii elektrycznej, wyliczona metodą fizyczną, Eb [MWh] - produkcja energii elektrycznej brutto. Wskaźnik należy obliczać z dokładnością do 10 kJ, tzn. jeżeli ze wzoru otrzymujemy wielkości np. 10258 kJ/kWh, wskaźnik wynosi 10260 kJ/kWh (ostatnia cyfra musi być zerem). Wskaźnik zużycia paliwa na produkcję ciepła (wiersz 11) oblicza się następująco: gdzie: bc [MJ/GJ] - wskaźnik zużycia paliwa na produkcję ciepła, QcB [GJ] - energia chemiczna ze wszystkich paliw zużyta na produkcję energii cieplnej, wyliczona metodą fizyczną, Qcn [GJ] - produkcja ciepła. Wskaźnik zużycia paliwa na ciepło należy obliczać z dokładnością do 1 MJ/GJ. Dział 4. Paliwo podstawowe Jednostki wykorzystujące jako paliwo podstawowe dwa rodzaje nośników energii podają dane dla obydwu, np.: węgla kamiennego i gazu wysokometanowego. Zużycie paliwa w elektrowni (wiersz 01) należy określać metodą bezpośredniego pomiaru objętości (ilości) paliwa doprowadzonego do kotłów. Zużycie na energię elektryczną (wiersze 02, 03) wynika z podziału paliwa podstawowego na dwa strumienie: energię elektryczną i energię cieplną. Jeżeli w dziale 3 podano podział energii chemicznej na produkcję energii elektrycznej i ciepła metodą elektrowni równoważnej przyjmuje się, że podział paliwa podstawowego powinien być wykazywany również dwiema metodami wg zasad podanych w dziale 3. Energia chemiczna paliwa podstawowego (wiersz 04) wynika z iloczynu ilości zużytego paliwa i średniej wartości opałowej. Średnia wartość opałowa, zawartość siarki i popiołu dla paliwa dostarczonego (wiersze 08-10 oraz 14-16), powinny być uzgodnione z dostawcą. Wartość paliwa (wiersze 12 i 18) powinna wynikać z ilości paliwa dostarczonego i ceny wynikającej ze średniej wartości opałowej oraz innych parametrów wpływających na cenę. Do wartości paliwa zakupionego nie należy doliczać kosztów zakupu. Dział 5. Sprzedaż mocy i energii elektrycznej Sprzedaż energii elektrycznej (i mocy) może odbywać się: - na rynku systemowym (wiesze 01-05), - na rynku lokalnym (wiersze 10-16). Podział ten jest obecnie podyktowany parametrami sieci, do której przekazywana jest energia. Jeżeli jest ona dostarczana do sieci przesyłowej o napięciu 220 kV i wyższym, sprzedaż odbywa się na rynku systemowym. Jeżeli wytwórca dostarcza energię do sieci o napięciach 110 kV i niższych, sprzedaż energii (i mocy) traktuje się jako sprzedaż na rynku lokalnym. Może ona odbywać się za pośrednictwem PSE SA lub bez pośrednictwa PSE SA do spółek dystrybucyjnych w ramach indywidualnych umów lub bezpośrednio do odbiorców finalnych. Elektrownie sprzedają również do PSE SA usługi systemowe (wiersze 06 do 09) przypisane do mocy lub energii elektrycznej (podział usług systemowych musi być zgodny z "Zasadami hurtowego obrotu energią elektryczną"). Wytwórcy zawierają z PSE SA kontrakty wieloletnie na dostawę mocy i energii elektrycznej. Sprzedaż nie objęta kontraktami wieloletnimi jest traktowana jako sprzedaż na rynku giełdowym. Sprzedaż mocy dyspozycyjnej wg kontraktów długoterminowych obejmuje moc urządzeń (bloków, części elektrowni), dla których zawarto z PSE SA kontrakt długoterminowy. Wiersze 03-05 dotyczą ilości energii elektrycznej przekazywanej do sieci PSE SA. Należy w nich podać dane dotyczące energii elektrycznej wprowadzonej do sieci PSE SA. Jeżeli stacja elektryczna przy elektrowni systemowej jest w całości własnością PSE SA, (łącznie z rozdzielnią 110 kV) to należy wykazać energię wpływającą z transformatorów blokowych na napięcie 400, 220 i 110 kV. W pozostałych przypadkach będzie to energia wprowadzona na napięcie 400 i 220 kV. W wierszach 12 i 13 należy podać energię elektryczną wprowadzoną z elektrowni do sieci spółki dystrybucyjnej, ale rozliczaną przez PSE SA. Jeżeli rozdzielnia 110 kV jest własnością elektrowni, przyjmuje się umownie, że granicą elektrowni jest transformator blokowy po stronie wyższego napięcia. Sprzedaż energii bezpośrednio odbiorcom (wiersz 16) obejmuje energię elektryczną rozliczaną bezpośrednio przez elektrownię z odbiorcą finalnym z użyciem faktury VAT. Wielkości wykazane w wierszach 18-21 powinny być zaliczone do pozycji 01-04 lub 10-13; rubryka 2 - w zależności od rodzaju kontraktu, cen i rodzaju rynku. Jeżeli jednostka sprzedaje swoją produkcję według cen dwuskładnikowych, wielkości z wierszy 18-21 powinny być zaliczone do przychodów za moc (w. 01 lub 02 albo 10 lub 11), jeśli sprzedaje według cen jednoskładnikowych, wielkości te powinny być zaliczone do przychodów za energię. Jeżeli jednostka sprzedaje swoją produkcję na obu rodzajach rynków, omawiane wielkości należy zaliczyć do przychodów osiąganych na rynku systemowym. Dział 6. Rachunek zysków/strat na energii elektrycznej i cieplnej, w zł Przy ustalaniu przychodów i kosztów obowiązują ogólne zasady rachunkowości, w tym zasada realizacji (memoriałowa) i współmierności. W myśl zasady memoriałowej przychody zalicza się do osiągniętych i koszty do poniesionych w okresie ich wystąpienia, a nie w okresie, w którym dokonano zapłaty, czy też poniesiono faktyczne wydatki. Zgodnie z zasadą współmierności uznaje się za koszty danego okresu sprawozdawczego te koszty, które są związane z przychodami tego okresu (określone przez zasadę realizacji). Sprzedaż energii elektrycznej lub usługi związanej z jej dostawą do innego podmiotu uczestniczącego w HOEE powinna być wykonywana z zachowaniem zasady współmierności z kosztem zakupu odbiorcy. Przychody ze sprzedaży energii elektrycznej powinny być zgodne z pozycją działu 5, rubryka 2, wiersz 17. Przychody ze sprzedaży energii elektrycznej wg kontraktu długoterminowego są sumą wierszy 01, 03, 06, 08, 10, 12, rubryka 2, działu 5. Przychody ze sprzedaży energii cieplnej obejmują opłaty stałe i opłaty za dostawę ciepła odbiorcom. Koszty sprzedanych produktów - dla energii elektrycznej są to koszty wytworzenia tej energii odniesione do energii sprzedanej, ewentualnie powiększone o koszty dystrybucji tej energii, jeżeli takie wystąpią. Koszty dystrybucji mogą wystąpić wtedy kiedy elektrownia jest właścicielem rozdzielni elektrycznej. Koszt wytworzenia energii sprzedanej (wiersz 03) powinien być wyliczany przy założeniu, że koszt wytworzenia 1 kWh energii elektrycznej netto jest jednakowy dla energii elektrycznej sprzedanej oraz zużywanej w elektrowni. Wynika z tego, że spełniona musi być zależność: koszty wytworzenia (wiersz 03) = techniczny koszt wytworzenia (dział 7, rubryka 1, wiersz 20) - koszty energii z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła (dział 7, rubryka 3, wiersz 09) - koszty energii zużytej na inne cele, przy czym ta ostatnia wielkość nie jest wykazywana w sprawozdaniu. Do kosztów sprzedaży w elektrowniach należy zaliczać przede wszystkim opłaty przesyłowe i handlowe na rzecz PSE SA. Podział kosztów zarządu pomiędzy część elektryczną i cieplną powinien być dokonywany wg klucza przyjętego do podziału kosztów stałych. Koszty finansowe należy określić zgodnie z "Zasadami hurtowego obrotu energią elektryczną w krajowym systemie elektroenergetycznym". Jeżeli elektrownie mają zawarty kontrakt długoterminowy z PSE SA na dostawę mocy i energii elektrycznej, powinny stworzyć możliwości odrębnego rozliczania tej części elektrowni, która objęta jest powyższym kontraktem. Dział 7. Koszty wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej, w zł Koszty wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej należy wykazywać w układzie kalkulacyjnym podanym na formularzu. Koszty wytworzenia dzielą się na zmienne i stałe. Do kosztów zmiennych należy zaliczać: - koszty paliwa wraz z kosztami zakupu, - koszty pozostałych materiałów eksploatacji jak: chemikalia, oleje, smary, addytywy w procesie odsiarczania itd.; - koszty korzystania ze środowiska, tj. opłaty za korzystanie z powietrza, wody i ziemi. Koszty stałe są dzielone wg odmian działalności na podstawową i pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące składniki: - materiały (jeżeli nie są zaliczane do kosztów zmiennych), - wynagrodzenia i świadczenia na rzecz pracowników, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują poza wynagrodzeniami następujące rodzaje kosztów: - składki z tytułu: ubezpieczeń społecznych, na fundusz pracy oraz fundusz gwarancyjnych świadczeń społecznych, - odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, - dopłaty do biletów na dojazdy do pracy, - świadczenia rzeczowe z zakresu BHP, posiłki regeneracyjne, środki czystości, - wydatki na odzież ochronną i roboczą, - szkolenie i dokształcanie pracowników, - ekwiwalent za pranie odzieży roboczej i używanie narzędzi i sprzętu stanowiącego własność pracownika, - inne. Do kosztów stałych wytwarzania należy zaliczyć podatki i opłaty, jeżeli nie są zaliczone do kosztów zarządu. Do pozostałych kosztów działalności podstawowej należy zaliczać składniki kosztów nie objęte pozycjami wymienionymi dla działalności podstawowej, jak np. usługi obce na rzecz działalności podstawowej. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych, zaliczanych do miejsc powstawania kosztów wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej, wykonywanych przez własne służby wydziałów pomocniczych lub podstawowych, jak i inne jednostki. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z zakupem, płace i narzuty na płace, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydziały transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze, - wydział utylizacji odpadów paleniskowych. Elektrownie posiadające instalacje odsiarczania zobowiązane są wyszczególnić koszty odsiarczania spalin. Koszty energii elektrycznej z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła (wiersz 09), należy ustalać w sposób następujący: koszt techniczny wytworzenia podzielić przez produkcję netto energii elektrycznej. Otrzymany jednostkowy koszt techniczny wytworzenia należy przemnożyć przez ilość energii elektrycznej z własnej produkcji, zużytej na produkcję ciepła. Rachunek kosztów powinien być przeprowadzony w skali miesięcznej. Koszt narastający jest sumą poszczególnych miesięcy. W gospodarce skojarzonej podziału kosztów pomiędzy energię elektryczną i cieplną należy dokonywać następująco: a) koszty zmienne dzielić proporcjonalnie do podziału kosztów paliwa, b) koszty paliwa dzielić proporcjonalnie do podziału energii chemicznej paliwa uzyskanego metodą elektrowni równoważnej (dział 3, wiersze - 06-08); jeżeli wiersze 06-08, działu 3 nie są wypełnione, przyjmuje się, że podział kosztów zmiennych odbywa się proporcjonalnie do podziału paliwa "metodą fizyczną" (dział 3, wiersze 02-04), c) koszty stałe należy dzielić "metodą zaangażowania mocy", stosowaną dotychczas i opisaną w Zeszycie Metodycznym GUS, pt. "Definicje pojęć stosowanych w elektroenergetyce i ciepłownictwie". Dział 8. Moc, produkcja i sprzedaż energii elektrycznej w podziale na bloki Dział obejmuje wybrane dla bloków kondensacyjnych o mocy 120 MW i wyższej. W rubryce 1 należy wpisywać numer bloku oraz jego moc znamionową, np. blok nr 1 (200 MW). Moc dyspozycyjna strefowa netto jest to średnia moc z godzin trwania szczytu wieczornego i rannego bez mocy zużytej na potrzeby elektrowni. Produkcja energii elektrycznej brutto jest to energia elektryczna wytworzona przez blok i pomierzona na zaciskach generatora. Zużycie (własne) na produkcję energii elektrycznej (rubryka 4) oraz zużycie na produkcję ciepła (rubryka 5) i zużycie na inne cele (rubryka 6) obejmuje energię elektryczną zużytą z własnej produkcji. Sprzedaż energii elektrycznej do sieci powinna być mierzona za transformatorem blokowym po stronie wyższego napięcia. Uwaga: Elektrownie nie uczestniczące w hurtowym obrocie energią elektryczną wypełniają dział 1, 2, 3, 4; dział 5, wiersze 14, 15, 16, 17; dział 6, rubryka 1, 3 z pominięciem wierszy od 06 do 09. Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.1 (w) Dział 1. Moc i produkcja energii elektrycznej Wiersz 02 - moc osiągalną należy podawać wg stanu na koniec miesiąca z dokładnością do tysięcznych części MW (1 kW), np. w przypadku, gdy moc osiągalna wynosi 140 kW, należy wpisać 0,140 MW. Wiersz 03 - moc dyspozycyjną za miesiąc sprawozdawczy należy obliczać jako średnią z dni roboczych miesiąca. Moc dyspozycyjną otrzymujemy odejmując od mocy osiągalnej ubytki mocy spowodowane: warunkami hydrologicznymi, remontami, przestojami awaryjnymi itp. Moc dyspozycyjną należy podawać z taką samą dokładnością jak moc osiągalną. Wiersz 04 - produkcja energii elektrycznej brutto jest to energia elektryczna wytworzona przez wszystkie generatory elektrowni i pomierzona na zaciskach generatorów. Wiersz 05 - dotyczy energii elektrycznej wytworzonej z wody przepompowanej z dolnego zbiornika do górnego. W elektrowniach szczytowo-pompowych jak: Porąbka Żar, Żarnowiec jest to całkowita produkcja generatorów elektrowni. W elektrowniach z członem pompowym energię należy wyliczyć na podstawie średniego wskaźnika sprawności cyklu turbinowego. Wiersz 06 - zużycie własne jest to ilość energii elektrycznej, którą zużywają urządzenia pomocnicze elektrowni w procesie wytwarzania energii elektrycznej. Wiersze 07-08 - należy podać wielkość mocy i ilość energii elektrycznej oddanej do sieci przesyłowej (220, 400 kV). Wiersze 09-10 - należy podać wielkość mocy i ilość energii elektrycznej oddanej do sieci dystrybucyjnej ale rozliczanej za pośrednictwem PSE SA. Wiersz 11 - należy podać ilość energii elektrycznej sprzedawanej bezpośrednio do spółki dystrybucyjnej. Dział 2. Rachunek zysków/strat na energii elektrycznej, w zł Wiersze 01-07 - należy podać przychody ze sprzedaży mocy elektrycznej, usług systemowych oraz sprzedaży energii elektrycznej; elektrownie będące założycielami spółki "Elektrownie Szczytowo-Pompowe" podają przychody uzyskiwane od tej spółki za eksploatację urządzeń wytwórczych w cenach ustalonych w umowie dwustronnej. Przez sprzedaż na rynku systemowym rozumie się sprzedaż do sieci przesyłowej PSE SA. Przez sprzedaż na rynku lokalnym rozumie się sprzedaż bezpośrednio przedsiębiorstwom dystrybucyjnym lub sprzedaż do sieci dystrybucyjnej, ale rozliczanej za pośrednictwem PSE SA. Wiersz 08 - koszt sprzedanych produktów obejmuje koszt wytworzenia sprzedanej energii elektrycznej oraz ewentualnie koszt energii zakupionej. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów powinien być równy kosztowi ogółem (dział 3, wiersz 01). Jeżeli jednostka sprawozdawcza ponosi opłaty przesyłowe lub handlowe na rzecz PSE SA, to należy je traktować jako koszty sprzedaży (wiersz 12). Dział 3. Koszty wytworzenia energii elektrycznej, w zł Wiersz 01 - jest sumą wierszy 02 do 09. Wiersze 02-09 - obejmują koszty wytwarzania energii elektrycznej w układzie kalkulacyjnym. Koszty wytwarzania dzielone są w pierwszym podejściu na działalność podstawową i pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące składniki: - materiały i energia, - wynagrodzenia i świadczenia, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty. Wiersz 03 - obejmuje: - wynagrodzenia pracowników działalności podstawowej, - narzuty na wynagrodzenia, - pozostałe świadczenia na rzecz pracowników. Wiersz 06 - należy podawać koszty działalności podstawowej, które nie zostały zaliczone do składników wyszczególnionych wcześniej, jak np. usługi obce na rzecz eksploatacji podstawowej. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Wiersz 07 - koszty remontów obejmują remonty budynków i budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczanych do miejsc powstawania kosztów energii elektrycznej. Będą to remonty wykonane systemem własnym lub zleconym. W kosztach remontów są zgrupowane wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, jak: materiały wraz z kosztem zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzacja sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Wiersz 08 - koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydział transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze. Wiersze 09-10 - przez środki trwałe produkcyjne rozumie się wszystkie środki trwałe, których amortyzacja obciąża koszty energii elektrycznej. Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.2 Dział 2. Podstawowe dane eksploatacyjne Przez kotły energetyczne rozumie się kotły parowe o wysokich parametrach pary, z których para przegrzana jest wykorzystywana w turbinach parowych do napędu generatorów elektrycznych. Wiersze 01-14 - zużycie paliw w kotłach energetycznych należy określić metodą bezpośrednią poprzez ustalenie ilości i średniej wartości opałowej. Zużycie paliw określane metodą bezpośredniego pomiaru objętości (ilości) paliwa doprowadzonego do kotłów oraz własne pomiary jakości, powinno być zgodne z ewidencją materiałową paliwa zakupionego i innych składowych bilansu ilościowego i jakościowego, tj. zapasów paliw, ubytków naturalnych, przerzutów i zużycia na inne cele. Wszelkie niezgodności pomiędzy wartością opałową paliw dostarczonych i przyjętych do rozliczenia zużycia, powinny obciążać produkcję energii elektrycznej i cieplnej. Paliwa ciekłe i gazowe należy wykazywać zgodnie z wykazem paliw przyjętym w sprawozdaniu G-03. Oprócz nazwy paliwa należy podać kod paliwa. Poniżej podajemy wykaz paliw, kody oraz jednostki miary wg sprawozdania G-03. Nazwa paliwaKodJedn. miary Węgiel kamienny energetyczny60t Węgiel kamienny koksowy61t Węgiel brunatny03t Oleje opałowe08t Olej napędowy do silników wysokoprężnych szybkoobrotowych64t Olej napędowy do silników wysokoprężnych10t Paliwa do silników z zapłonem iskrowym (benzyny i nafty)65t Gaz ziemny wysokometanowy13tys. m3 Gaz ziemny zaazotowany14tys. m3 Gaz koksowniczy16tys. m3 Gaz wielkopiecowy19tys. m3 Paliwa odpadowe gazowe79GJ Paliwa odpadowe ciekłe80GJ Ciepło w parze i gorącej wodzie23GJ Energia chemiczna paliwa wynika z ilości zużytego paliwa i średniej wartości opałowej. Wzór obliczeniowy: gdzie: B [t] - ilość zużytego paliwa, - wartość opałowa Wzór powinien być stosowany dla poszczególnych asortymentów i klas zużytego węgla, które mają różną wartość opałową, a następnie sumowana energia chemiczna. Łączne zużycie energii chemicznej paliw obejmuje również energię chemiczną paliw zużytą na uruchomienie urządzeń po przestojach oraz utrzymywanie urządzeń w rezerwie. Podziału energii chemicznej paliw na produkcję energii elektrycznej i cieplnej należy dokonywać wg metody fizycznej opisanej w Polskiej Normie PN-93/M-35500. Przez kotły ciepłownicze rozumie się urządzenia wykorzystywane wyłącznie do produkcji energii cieplnej. Będą to kotły wodne zainstalowane do produkcji wody technologicznej i grzewczej oraz kotły parowe wykorzystywane wyłącznie do celów ciepłownictwa, które energię cieplną oddają do sieci cieplnej. Wiersze 15-23 - zasady wyliczania ilości paliw oraz energii zawartej w paliwie są analogiczne, jak omówione w punkcie poprzednim. Zużycie (własne) na produkcję energii elektrycznej (w. 26) oraz zużycie na produkcję ciepła (w. 27) obejmuje energię elektryczną zużytą z własnej produkcji. Przez produkcję w "szczycie" i "dolinie nocnej" (w. 33 i 34) - rozumie się energię elektryczną wytworzoną w godzinach szczytowego obciążenia i "doliny nocnej". Przyjmuje się następujący podział na strefy: - strefa szczytowa ranna godz. 800-1100 we wszystkich miesiącach i dniach miesiąca, - strefa szczytowa wieczorna wg poniższej tabelki: MiesiąceCzas trwania strefy szczytowej I, II, XI, XII1600-2100 III, X1800-2100 IV, IX1900-2100 V, VI, VII, VIII2000-2100 - dolina nocna godz. 2100-600 we wszystkich miesiącach i dniach miesiąca. Przy takim podziale doby czas trwania strefy szczytowej w ciągu roku wynosi 2124 h, strefy nocnej - 3282 h, a pozostałe godziny doby - 3354 h. Jeżeli produkcja w strefie szczytowej została policzona w innych godzinach trwania szczytu, należy podać obok wiersza (na marginesie), roczne godziny trwania szczytu przyjęte do wyliczenia produkcji w szczycie. Analogicznie należy postąpić w przypadku doliny nocnej. Wiersze 35-44 - przez uzysk ciepła rozumie się ciepło przyjęte przez parę i wodę w kotłach. Ciepło wytworzone przez kotły energetyczne należy podzielić na dwa strumienie: - produkcję energii elektrycznej, - produkcję energii cieplnej. Ciepło na produkcję energii elektrycznej obejmuje energię cieplną, zużytą do napędu turbozespołów elektrycznych oraz zużycie przez urządzenia pomocnicze związane z wytwarzaniem energii elektrycznej. Ciepło na produkcję energii cieplnej obejmuje energię cieplną oddaną na cele technologiczne i grzewcze, powiększoną o ciepło zużyte na potrzeby własne, związane z produkcją energii cieplnej. Przez produkcję energii cieplnej rozumie się ilość energii cieplnej przeznaczoną dla odbiorców na cele grzewcze i przemysłowe. Produkcja ciepła w skojarzeniu jest to ciepło wytwarzane na parze wychodzącej z upustów i wylotów turbin parowych. Produkcja ciepła bez skojarzenia z kotłów energetycznych jest to ciepło oddane na zewnątrz bezpośrednio z kotłów lub przez stacje redukcyjno-schładzające. Produkcja ciepła z kotłów ciepłowniczych jest to ciepło przejęte przez parę i wodę, pomniejszone o zużycie własne, jak np. napędy parowe urządzeń pomocniczych, rozmrażanie lub podgrzewanie paliwa itp. oraz pomniejszone o straty ciepła w rurociągach i wymiennikach na obszarze ciepłowni, aż do punktu rozliczania się z odbiorcą. Do produkcji energii cieplnej należy zaliczać również ciepło zużyte na cele przemysłowe nie związane z produkcją energii elektrycznej i cieplnej oraz na cele grzewcze pomieszczeń nieprodukcyjnych, tj. biura, stołówki, szkoły, przedszkola itp. Z ogólnej produkcji należy wydzielić tę ilość energii cieplnej, której nośnikiem jest gorąca woda do celów technologicznych oraz do celów grzewczych. Wiersze 45-47 - należy podawać średniomiesięczne zatrudnienie w elektrowni. Z ogólnej liczby zatrudnionych w grupie przemysłowej należy wydzielić zatrudnionych przy produkcji energii elektrycznej. Zasada podziału jest następująca: a) wyodrębnić zatrudnienie bezpośrednio związane z produkcją energii elektrycznej, b) zatrudnienie wspólne podzielić kluczem stosowanym do podziału kosztów stałych pomiędzy energię elektryczną i cieplną. Energię chemiczną paliwa na wytworzenie 1 kWh energii elektrycznej brutto (w. 48) oblicza się przez podzielenie energii chemicznej zużytej na produkcję energii elektrycznej przez produkcję energii elektrycznej brutto. Wskaźnik należy obliczać w kJ, zaokrąglając do 10 kJ (ostatnia cyfra powinna być zerem). Energię chemiczną paliwa na wytworzenie 1 kWh energii elektrycznej w skojarzeniu (w. 49) oblicza się przez podzielenie energii chemicznej paliwa zużytej na produkcję energii elektrycznej w skojarzeniu przez produkcję energii elektrycznej w skojarzeniu. Wskaźnik należy obliczać w kJ zaokrąglając do 10 kJ. Energię chemiczną paliwa na wytworzenie 1 GJ energii cieplnej (w. 50) oblicza się przez podzielenie energii chemicznej paliwa zużytej na produkcję ciepła przez produkcję ciepła. Wskaźnik należy obliczać w MJ z dokładnością do 1 MJ. Wskaźnik zużycia własnego na produkcję energii elektrycznej (w. 51) należy obliczać w stosunku do energii elektrycznej brutto. Do zużycia własnego należy zaliczać również energię elektryczną zakupioną na produkcję energii elektrycznej wykazaną w wierszu 31. Wskaźnik należy wyliczać z dokładnością do 0,01% (dwa miejsca po przecinku). Dział 3. Bloki energetyczne i turbozespoły Dział obejmuje wybrane dane dla bloków oraz turbozespołów w przypadku układów kolektorowych. W kolejnych rubrykach należy wpisywać numer bloku lub turbozespołu oraz jego moc znamionową, np. bl. 1 (200 MW), tz. 5 (55 MW). Moc osiągalna na koniec roku (w. 01 i 02) jest to aktualna moc osiągalna bloku lub turbozespołu. Wiesze 03 i 04 - moc osiągalna średnia roczna lub moc dyspozycyjna jest to średnia arytmetyczna, miesięcznych wartości mocy osiągalnej lub dyspozycyjnej. Moc osiągalna średnia miesięczna lub dyspozycyjna jest średnią z dni roboczych, tj. bez sobót, niedziel i świąt. Liczbę dni roboczych w danym miesiącu określa Krajowa Dyspozycja Mocy. Produkcja energii elektrycznej brutto (w. 05) jest to energia elektryczna wytworzona przez blok lub turbozespół i pomierzona na zaciskach generatora. Zużycie własne na produkcję energii elektrycznej (w. 06) jest to zużycie przez urządzenia potrzeb własnych, które są niezbędne do eksploatacji danego bloku lub turbozespołu. W przypadku potrzeb własnych dla kilku bloków lub turbozespołów, należy dokonać podziału wg algorytmu uznanego za najlepszy. Godziny pracy - efektywny czas pracy wyrażony w godzinach. Jest to czas kalendarzowy pomniejszony o wszystkie przestoje bloku lub turbozespołu. Godziny przestoju - jest to czas od zatrzymania do następnego uruchomienia. Energia paliwa na produkcję energii elektrycznej - należy podać dla każdego bloku energię paliwa zużytą przez blok wyłącznie na produkcję energii elektrycznej. Dział 4. Sprzedaż energii cieplnej Energia cieplna może być dostarczana do przedsiębiorstw dystrybucyjnych lub bezpośrednio odbiorcom w postaci pary lub gorącej wody. Przez przedsiębiorstwa dystrybucyjne rozumie się jednostki posiadające sieć cieplną i zajmujące się dystrybucją ciepła. Przez dostawę bezpośrednią rozumie się dostawę dla bezpośrednich konsumentów lub jednostek gospodarki mieszkaniowej, jak ADM, spółdzielnie mieszkaniowe itp. Moc zamówiona (w. 1) ustalona jest w umowie na dostawę energii cieplnej i dotyczy odbiorców, rozliczanych wg taryf dwuczłonowych. Ilość energii dostarczonej (w. 2) - jako energię cieplną dostarczoną rozumie się ilość ciepła faktycznie pobranego przez odbiorcę. Jest to różnica pomiędzy ilością ciepła otrzymanego przez odbiorcę, a ciepłem zawartym w zwróconych skroplinach lub powrotnej wodzie sieciowej. Wartość energii dostarczonej (w. 3) stanowi sumę opłat za moc zamówioną za energię cieplną oraz nie zwrócony nośnik. Wiersze 4 i 5 - wartość energii powinna wynikać z faktur wystawionych odbiorcom w okresie sprawozdawczym. Z ogólnej wartości należy wyodrębnić opłaty za moc zamówioną oraz opłatę za energię cieplną (w. 2). Średnia cena (w. 6) wynika z podzielenia wartości energii dostarczonej (w. 3) przez ilość tej energii. Ciepło może być użytkowane na cele technologiczne lub cele grzewcze. Rubryki 1 i 4 - para do celów technologicznych obejmuje to ciepło, które dostarczane jest w parze niezależnie od ciśnienia do celów technologicznych. Rubryki 2 i 5 - woda technologiczna - obejmuje ciepło, które dostarczane jest w gorącej wodzie do celów technologicznych. Rubryki 3 i 6 - woda do celów grzewczych - obejmuje ciepło na cele grzewcze ludności lub pomieszczeń nieprodukcyjnych o różnym przeznaczeniu. Ciepło zużyte na terenie elektrowni na potrzeby innych wyrobów poza energią elektryczną i cieplną oraz na potrzeby nieprodukcyjne, jak np. ogrzewanie pomieszczeń biurowych, przedszkola, szkoły przyzakładowe, należy zaliczać do ciepła sprzedanego bezpośrednio. Dział 5. Stan środków trwałych w układzie rodzajowym, w zł Należy podać wartość ewidencyjną (brutto) oraz wartość netto środków trwałych wg klasyfikacji rodzajowej GUS niezależnie jakiej działalności służą. Klasyfikacja rodzajowa środków trwałych została wprowadzona zarządzeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 grudnia 1991 r. Podział środków trwałych na produkcję energii elektrycznej i cieplnej należy podawać wg następujących zasad: a) wydzielić środki trwałe związane bezpośrednio z produkcją energii elektrycznej lub cieplnej, b) środki trwałe wspólnie podzielić kluczem przyjętym do podziału kosztów stałych. Rubryki 1 i 3 - wartość ewidencyjna (brutto) jest to wartość wg cen zakupu z uwzględnieniem aktualizacji wyceny środków trwałych. Rubryki 2 i 4 - wartość netto jest to wartość ewidencyjna pomniejszona o umorzenie. Dział 6. Transformatory w stacjach elektrowni Wiersze 01-09 - przez transformatory sieciowe rozumie się transformatory na potrzeby przesyłu i rozdziału mocy. Wiersze 10-14 - za transformator blokowy uważa się jednostkę połączoną z generatorem bez pośrednictwa szyn zbiorczych. Wiersze 15-17 - transformatory potrzeb własnych służą wyłącznie do zasilania własnych urządzeń odbiorczych elektrowni. Transformatory należy uszeregować wg napięcia znamionowego sieci, do której transformator jest przyłączony. Dział 7. Emisja pyłów i gazów Dane dotyczące emisji pyłów i gazów należy podawać oddzielnie dla każdej grupy emitorów. Należy dokonać podziału elektrowni na grupy emitorów w taki sposób żeby można było opisać każdą grupę wspólnymi wskaźnikami emisji pyłów i gazów, np. odrębne grupy emitorów powinny stanowić kotły pyłowe, rusztowe, na różne paliwa itp. Wiersze 01-04 - węgiel (kamienny lub brunatny) - należy podawać ilość zużytego węgla oraz jego parametry: - zawartość popiołu w % z dokładnością do 0,01, - zawartość siarki w % z dokładnością do 0,01, - średnią wartość opałową w kJ/kg z dokładnością do 10 kJ. Wyżej wymienione parametry należy określać wg zasad przyjętych w umowie z dostawcą dla ustalenia ceny węgla. Wielkości powinny być obliczone jako średnie ważone za okres roczny, a zużycie (wiersz 01) zgodne z Działem 2. Wiersze 05-07 - paliwa ciekłe - należy podawać ilość zużytych paliw ciekłych oraz - zawartość siarki w % z dokładnością do 0,01, - średnią wartość opałową w kJ/kg z dokładnością do 10 kJ. Średnia zawartość siarki powinna być średnią ważoną pomiarów wykonanych w okresie sprawozdawczym. Wielkość zużycia (wiersz 05) powinna być zgodna z całkowitym zużyciem paliw ciekłych wynikających z Działu 2. Wiersze 08 i 09 - średnia zawartość części palnych powinna wynikać z prowadzonych pomiarów części palnych w popiole lotnym i żużlu. Wielkość średnia powinna być wyliczona jako średnia ważona ilości węgla, do której odnoszą się pomiary, z dokładnością do 0,01 %. Średnia zawartość CO2 w spalinach (w. 10) - należy obliczać jako średnią ważoną wielkości wyników analiz wykonywanych na potrzeby określenia CO2. W przypadku pomiaru na analizatorach O2, zawartość CO2 w spalinach należy obliczyć wg następujących wzorów: - dla węgla kamiennego: CO2(%)=18,9-O2(%), - dla węgla brunatnego: CO2(%)=19,1-O2(%), gdzie O2 - zawartość tlenu. Udział popiołu lotnego w odpadach (w. 11) - należy podać w % udziału popiołu lotnego w całkowitej ilości odpadów paleniskowych, ustalonych na podstawie pomiarów bilansowych kotła. Suma czasu pracy kotłów w grupie (w. 12) - należy podać rzeczywisty czas pracy kotłów, który powinien wynikać z ewidencji czasów przestojów kotłów i bilansu czasu kalendarzowego. Dyspozycyjność urządzeń odpylających (w. 13) - należy podać średnioroczną dyspozycyjność urządzeń odpylających emitora. Osiągalna skuteczność odpylania urządzeń odpylających (w. 14) - powinny ją określać pomiary gwarancyjne lub przeprowadzone przez "Energopomiar" po modernizacji lub remoncie kapitalnym. Mechaniczną skuteczność odpylania elektrofiltra (w. 15) - określa się po wyłączeniu zespołu zasilającego. Procent siarki przechodzącej w SO2 (w. 16) - należy podać procentowy udział siarki zawartej w zużytym paliwie, która przechodzi w SO2: - dla węgla kamiennego: 98% - dla kotłów pyłowych z ciekłym odprowadzeniem żużla (dot. El. Jaworzno I i Ec. Zabrze), 96% - dla kotłów pyłowych ze stałym odprowadzaniem żużla, 80% - dla kosztów rusztowych, - dla węgla brunatnego: 85% - dla złoża turoszowskiego, 80% - dla złoża bełchatowskiego, 75% - dla złoża Konin z kop. Kazimierz i Jóźwin, 50% - dla złoża Konin z kop. Gosławice i Pątnów, lub wg indywidualnych pomiarów zatwierdzonych przez Urząd Wojewódzki. Wiersze 17-21 - emisja pyłu powinna być obliczona z wzoru: gdzie: B - ilość zużytego węgla (t), p - zawartość popiołu w węglu (%), X - udział popiołu lotnego w całkowitej ilości odpadów paleniskowych (wiersz 11), qp - zawartość części palnych w uchwyconym popiele lotnym (wiersz 08), nśre - średnia eksploatacyjna skuteczność odpylaczy obliczona ze wzoru: • dla elektrofiltrów w którym: ngwz - średnia osiągalna skuteczność odpylania (%), Do - średnia dyspozycyjność odpylaczy (%), µ - współczynnik korygujący dyspozycyjność: • dla elektrofiltrów jednopolowych µ = 1,0, • dla elektrofiltrów dwupolowych µ określamy z normogramu 1, • dla elektrofiltrów trójpolowych µ określamy z normogramu 2, • dla elektrofiltrów czteropolowych µ określamy z normogramu 3, nmśr - średnia mechaniczna skuteczność odpylania (z wyłączonymi zespołami zasilającymi) - wiersz 15: • dla odpylaczy mechanicznych Emisja SO2 - powinna być obliczona z wzoru: gdzie: B - ilość zużytego węgla (t), M - ilość zużytych paliw płynnych (t), sw - zawartość siarki w węglu (%), sm - zawartość siarki w paliwach płynnych (%), k - współczynnik oznaczający procent siarki, przechodzącej w SO2 (wiersz 16). Emisja NO2 - powinna obejmować wszystkie związki azotu w przeliczeniu na NO2. Przy wyliczaniu emisji NO2 z energetycznego spalania paliw można stosować następujące wzory: - dla węgla kamiennego: - dla pozostałych paliw stałych, ciekłych i gazowych: gdzie: ENO2 - emisja NO2 (t), QB - energia chemiczna paliwa (GJ), Qrw - wartość opałowa rzeczywista (kJ/kg), eNO2 - bazowy wskaźnik emisji, (g/GJ) podany w załączniku nr 12, w grupie A do rozporządzenia MOŚZNiL z dnia 12 lutego 1990 roku (Dz. U. Nr 15, poz. 92) w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniami lub obliczać wg indywidualnych wskaźników obliczanych na podstawie pomiarów zatwierdzonych przez Urząd Wojewódzki. Emisja CO - może być podawana na podstawie pomiarów zatwierdzonych przez Urząd Wojewódzki lub oszacowana na podstawie wzoru: gdzie: ECO - emisja CO (t), QB - energia chemiczna zużytych paliw (GJ), WCO - współczynnik emisji CO zależny od typu kotła, który wynosi dla: - kotłów rusztowych - 121 (g/GJ), - kotłów pyłowych węgla kamiennego - 14 (g/GJ), - kotłów pyłowych węgla brunatnego - 300 (g/ t), a po przeliczeniu wg wzoru: otrzymamy wskaźnik wyrażony w g/GJ, - kotłów olejowych - 15 (g/GJ). (Wskaźnik WCO podano na podstawie opracowania OECD "Estimation of Greenhouse gas emissions and sinks" - 1991, a dla węgla brunatnego wg Environmental Protection Agency, "Compilation of Air Poullutant Emission Factors" Volume 1). Emisja CO2 - może być obliczana z wzoru: gdzie: ECO2 - emisja CO2 z poszczególnych zużytych paliw lub kotłów (t), QB - energia chemiczna paliwa (GJ), wCO2 - wskaźnik emisji CO2, który wynosi dla: - kotłów parowych węgla kamiennego - 94,6 (kg/GJ), - kotłów wodnych węgla kamiennego - 84,6 (kg/GJ), - węgla brunatnego - 101,2 (kg/GJ), - oleju opałowego - 77,4 (kg/GJ), - oleju napędowego - 74,07 (kg/GJ), - paliw gazowych - 56,10 (kg/GJ), 0,99 - współczynnik dla węgla utlenionego w procesie spalania. (Współczynniki podano na podstawie pracy T. Bełdowskiego i D. Laudyna "Badanie emisji CO2 w aglomeracji warszawskiej", Energetyka 4/93 oraz opracowania M. J. Grubba, Londyn 1989). Liczba urządzeń odpylających (w. 22) - należy podać liczbę i typ urządzeń wg następujących oznaczeń: En - elektrofiltr (n - liczba pól), np: 3 x E2 - oznacza 3 elektrofiltry dwupolowe, Mc - multicyklon, C - cyklon lub bateria cyklonów, FT - filtr tkaninowy, In - inne urządzenia odpylające. Wiersz 23 - przepływ gazów spalinowych - należy podać całkowitą objętość wyemitowanych gazów spalinowych w milionach normalnych metrów sześciennych. Wiersze 24-25 - wskaźniki zastosowane do obliczenia emisji - należy podać średnią wartość wskaźników emisji (pochodzących z pomiarów, zarządzeń, literatury), które zostały zastosowane do obliczenia rocznej emisji zanieczyszczeń. Wiersz 26 - ilość instalacji i rodzaj technologii - należy podać ilość pracujących instalacji odsiarczania spalin wraz z informacją o rodzaju wykorzystywanej technologii, według oznaczeń: M - mokra, PS - półsucha, S - sucha. Wiersz 27 - skuteczność instalacji - należy podać średnią skuteczność odsiarczania spalin dla pracujących instalacji. Wiersz 28 - wielkość zredukowanej emisji SO2 - należy podać wielkość o jaką emisja SO2 zmniejszyła się w skali roku sprawozdawczego w wyniku działania instalacji odsiarczania, w stosunku do całkowitej ilości wytworzonego dwutlenku siarki. Dział 8. Pobór i wykorzystanie wody, w tys. m3 Należy podać ilości wody pobranej i wykorzystywanej w zakładzie na cele przemysłowo-technologiczne, bytowo-komunalne niezależnie od tego, czy woda użytkowana jest po uzdatnieniu, czy bez. Dział 9. Ścieki, w tys. m3 Przez ścieki wytworzone (w. 1) należy rozumieć wszystkie rodzaje ścieków technologicznych i komunalnych, łącznie ze ściekami wykorzystywanymi w zakładzie, np. do układu hydraulicznego odpopielania. Ścieki odprowadzane są to ścieki wychodzące na zewnątrz zakładu do kanalizacji miejskiej, przemysłowej oraz do wód powierzchniowych. Przez ścieki oczyszczone (w. 2) rozumie się ścieki przechodzące przez oczyszczalnie mechaniczne, chemiczne lub biologiczne, niezależnie od stopnia oczyszczenia. Przez ścieki nie oczyszczone (w. 3) należy rozumieć różnicę pomiędzy ogólną ilością ścieków wytworzonych a ściekami oczyszczonymi. Dział 10. Opłaty i kary za korzystanie ze środowiska, w zł Należy podawać opłaty wniesione w roku sprawozdawczym bez względu na to, jakiego okresu dotyczą: a) za odprowadzanie zanieczyszczeń do atmosfery, b) za odprowadzanie zanieczyszczeń do wód i ziemi. Opłaty za zanieczyszczanie wód i ziemi obejmować powinny opłaty za ścieki w wodzie przemysłowej lub zużytej do celów bytowo-komunalnych oraz opłaty za pobraną wodę, które należy dodawać do pozycji 05. Kary za zanieczyszczenie powietrza, naruszenie warunków poboru wody, odprowadzanie ścieków należy podawać w odrębnych pozycjach. Dział 11. Wykorzystanie popiołu i żużla, w tys. t Przez popiół lotny (w. 1) rozumie się cząstki uchwycone w elektrofiltrach lub cyklonach. Przez żużel (w. 2) rozumie się: - żużel granulowany, tj. powstały w paleniskach granulacyjnych, - żużel topiony, tj. żużel pochodzący z kotłów na ciekły żużel, - żużel paleniskowy, tj. żużel powstały w kotłach rusztowych. Ilość całkowitą odpadów (Ac) należy obliczać zgodnie z wzorem: Ac=0,9A+Bpz gdzie: oznaczenia: B - ilość zużytego paliwa (t), p - zawartość popiołu w węglu (%), X - udział popiołu lotnego w całkowitej ilości odpadów paleniskowych (%), Y - 100-X, qp - średnia zawartość części palnych w uchwyconym popiele lotnym (%), qz - średnia zawartość części palnych w żużlu (%). Ilość uchwyconą (Au) należy obliczać wg wzoru: Au=Ac-Aw Kierunki wykorzystania popiołu i żużla należy określać wg kierunku własnego wykorzystania lub celu określonego przez odbiorcę: a) materiały budowlane - wykorzystanie odpadów do produkcji betonu komórkowego, kruszyw i betonu kruszywowego, ceramiki budowlanej itp., b) cement - wykorzystanie popiołu do produkcji cementu, c) budowa dróg - wykorzystanie do utwardzania dróg, niwelacji terenu, budowy obwałowań, składowisk, d) inne - wszystkie pozostałe cele, w szczególności sprzedaż innym jednostkom popiołu lub żużla, bez wyszczególniania celu nabycia. Dział 12. Koszt eksploatacji urządzeń ochrony środowiska i składowania odpadów, w zł Koszt eksploatacji urządzeń gospodarki wodnej (w. 1) obejmuje koszty eksploatacji i utrzymania ujęć wody, kanałów i rurociągów doprowadzających wodę, zbiorników, pompowni, stacji uzdatniania wody itp. Koszt eksploatacji gospodarki ściekowej (w. 2) powinien obejmować koszty eksploatacji i utrzymania kanalizacji ściekowej, urządzeń do unieszkodliwiania i oczyszczania ścieków, pompowni i przepompowni, kolektorów odprowadzających, zbiorników retencyjno-dozujących i akumulacyjnych, wyposażenia oczyszczalni w aparaturę pompowo-kontrolną. Koszt eksploatacji urządzeń odpylania (w. 3) powinien obejmować koszty utrzymania i eksploatacji cyklonów, multicyklonów, elektrofiltrów, komór osadczych. Przyjmuje się, że urządzenia odpylania kończą się na leju zsypowym elektrofiltra, odżużlaczu i wentylatorze spalin. Urządzenia odpopielania (w. 4) stanowią dalszy ciąg urządzeń odpylania w kierunku zagospodarowania popiołu i żużla, aż do składowiska. Koszty składowania odpadów (w. 5) są to koszty związane z utrzymaniem składowiska, działaniami przeciwko pyleniu plus rekultywacja składowiska łącznie z opłatami i karami za składowanie. Dział 13. Rachunek zysków/strat na energii elektrycznej i cieplnej, w zł Należy wypełniać zgodnie z objaśnieniami dotyczącymi działu 6 sprawozdania G-10.1. Dział 14. Koszty wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej, w zł Należy wypełniać zgodnie z objaśnieniami dotyczącymi działu 7 sprawozdania G-10.1. Dział 15. Sprzedaż mocy i energii elektrycznej, w zł Należy wypełniać zgodnie z objaśnieniami dotyczącymi działu 5 sprawozdania G-10.1. Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.3 W działach 1,3 i 4 w rubrykach 1, 2, 3 należy podać dane za kolejne miesiące kwartału wpisując w nagłówku nazwę miesiąca. Dział. 1. Wybrane pozycje bilansu mocy Wszystkie pozycje bilansu mocy należy wyliczać jako wartości średnie ze szczytu wieczornego dni roboczych miesiąca, tj. od poniedziałku do piątku bez dni świątecznych i sobót. Godziny trwania szczytu wieczornego podaje poniższa tabelka: MiesiąceCzas trwania strefy szczytowej I, II, XI, XII1600-2100 III, X1800-2100 IV, IX1900-2100 V, VI, VII, VIII2000-2100 Moc dyspozycyjną dobową należy określić: a) dla turbin przeciwprężnych jako wartość średnią, wynikającą z podzielenia produkcji energii elektrycznej w strefie szczytu wieczornego przez czas trwania szczytu, b) dla turbin kondensacyjnych z produkcji energii elektrycznej plus moc kondensacyjna rezerwowa uzgadniona z nadzorującymi organami dyspozycji mocy. Bilans mocy należy podawać z dokładnością do 0,1 MW stosując przyjęty sposób zaokrąglania. Wiersz 1 - jeżeli moc osiągalna nie ulega zmianie, wartość średnia mocy będzie zgodna z wartością na koniec miesiąca sprawozdawczego wykazywaną w dziale 2. W przypadku zmian mocy osiągalnej w ciągu miesiąca sprawozdawczego z tytułu wejścia do eksploatacji nowego urządzenia, modernizacji urządzeń, likwidacji lub korekty mocy, wartość średnią należy obliczać wg wzoru: gdzie: Po,śr - moc osiągalna średnia z dni roboczych, Po,d - moc osiągalna elektrowni przed wprowadzeniem zmian, n1 - ilość dni roboczych w miesiącu sprawozdawczym, w którym elektrownia posiadała moc równą mocy z ostatniego dnia miesiąca ubiegłego, Po,n - moc osiągalna elektrowni po dokonanej zmianie, n2 - ilość dni roboczych w miesiącu sprawozdawczym po uwzględnieniu zmian mocy osiągalnej, n=n1+n2 - ilość dni roboczych w miesiącu sprawozdawczym. Wiersz 2 - ubytki mocy mogą być spowodowane wieloma przyczynami: - remontem kapitalnym, średnim lub bieżącym, - przestojem awaryjnym, - oddawaniem energii cieplnej, - warunkami eksploatacyjnymi, - usterkami eksploatacyjnymi, - brakiem paliwa oraz innymi przyczynami. Wiersz 3 - obejmuje remonty kapitalne, średnie i bieżące. Remont kapitalny jest remontem o największym zakresie robót jaki występuje w cyklu remontowym i obejmuje prace związane z przywróceniem urządzeniu utraconej w czasie użytkowania wartości użytkowej do stanu pierwotnego lub zbliżonego do pierwotnego. Przeciętny cykl remontowy kotłów i turbin parowych oraz bloków energetycznych powinien wynosić dla: - kotłów w układzie kolektorowym - 3 lata, - turbin w układzie kolektorowym - 3 lata, - bloków energetycznych - 4 lata. Ubytek mocy na remont kapitalny obliczać należy jako różnicę pomiędzy mocą dyspozycyjną elektrowni przy wszystkich czynnych urządzeniach i aktualnych warunkach eksploatacji i oddawania ciepła a mocą dyspozycyjną bez urządzenia odstawionego do remontu przy tych samych warunkach eksploatacji i oddawania ciepła. Remont średni jest remontem o zakresie prac obejmujących naprawę lub wymianę elementów urządzenia, których stopień zużycia nie gwarantuje prawidłowego użytkowania urządzenia do następnego remontu średniego lub kapitalnego. Remont średni urządzenia podstawowego wykonuje się nie częściej niż raz w roku. Ubytek na remont średni należy obliczać analogicznie jak do remontów kapitalnych, tzn. jako różnicę mocy dyspozycyjnej elektrowni przy wszystkich czynnych urządzeniach a mocą dyspozycyjną bez urządzenia odstawionego do remontu średniego. Remont bieżący jest remontem obejmującym naprawę lub wymianę szybko zużywających się elementów urządzenia oraz usuwanie usterek i drobnych uszkodzeń, zagrażających bezpieczeństwu obsługi i urządzeniu. Przestój w remoncie bieżącym powinien być wykorzystany do zbadania w możliwie maksymalnym zakresie stanu urządzenia w celu ewentualnego skorygowania terminu lub zakresu prac najbliższego przewidywanego remontu średniego lub kapitalnego. Jeżeli równocześnie występuje remont kapitalny lub średni oraz remont bieżący innego urządzenia, najpierw należy ustalić ubytki z tytułu remontu kapitalnego lub średniego, a następnie ubytki na remont bieżący. Kolejność określania przyczyn ubytków może mieć wpływ na wielkość ubytków mocy. W przypadku wejścia urządzenia po wykonanym remoncie w okresie trwania szczytu z niepełnym obciążeniem, moc brakującą do pełnego obciążenia zalicza się do odpowiedniej kategorii ubytków w zależności od przyczyny przestoju przed szczytem. Przykładowo, przy uruchomieniu turbozespołu 20 MW z remontu kapitalnego i obciążeniu w czasie szczytu 10 MW pozostałe 10 MW należy zaliczyć na ubytki w remoncie kapitalnym. Wiersz 4 - przestój awaryjny jest to wyłączenie z ruchu urządzenia poza planem przestojów wskutek powstałego uszkodzenia lub dla zapobieżenia uszkodzeniu. Ubytki mocy z powodu przestoju awaryjnego oblicza się w następnej kolejności po ustaleniu ubytków z tytułu remontów, jeżeli takie występują. Wiersz 5 - pozycja ta obejmuje ubytki mocy elektrycznej spowodowane produkcją ciepła na cele technologiczne i grzewcze. Ubytek mocy powinien być obliczany jako różnica mocy dyspozycyjnej maksymalnej dla aktualnego zestawu czynnych urządzeń wytwórczych liczonej bez oddawania ciepła oraz z uwzględnieniem oddawania ciepła. Wiersz 7 - moc dyspozycyjna jest to maksymalna moc elektrowni, która może być utrzymana w określonym czasie przy uwzględnieniu wszystkich technicznych i innych warunków eksploatacji. Moc dyspozycyjną elektrowni otrzymuje się odejmując od mocy osiągalnej ubytki mocy ogółem. W niektórych sytuacjach moc dyspozycyjna może być większa od różnicy pomiędzy mocą osiągalną a ubytkami mocy. Występuje to wtedy, gdy wskutek sprzyjających warunków eksploatacji w okresie szczytu uzyskuje się obciążenie większe od mocy osiągalnej tych urządzeń, które limitują moc osiągalną elektrowni lub w przypadku rozruchu nowych urządzeń. Dział 2. Zmiany mocy zainstalowanej lub osiągalnej Należy zawsze wypełniać wiersz 4. Jeżeli w elektrowni wystąpi zmiana mocy zainstalowanej lub osiągalnej elektrycznej, należy ten fakt podać w tym dziale, wypełniając: wiersz 1 - datę zmiany, wiersz 2 - przyczynę zmiany wg występujących symboli: I - inwestycja (wprowadzenie do eksploatacji nowego urządzenia), K - korekta (dotyczy mocy osiągalnej i może być spowodowana wieloma przyczynami np. likwidacją kotła współpracującego z turbinami, modernizacją turbozespołu itp.), L - likwidacja (likwidacja turbozespołu), M - modernizacja, O - zmiany organizacyjne. W przypadku inwestycji należy podać na dodatkowej kartce ogólną charakterystykę urządzeń wytwórczych (turbozespołów, jak również kotłów), jeżeli zadanie obejmowało taki zakres. Charakterystyka powinna zawierać: - nr stacyjny urządzenia, - moc znamionową i osiągalną urządzenia, - rodzaj turbozespołu (kondensacyjny, przeciwprężny, upustowy), - parametry pary dolotowej, upustowej czy przeciwprężnej. W przypadku likwidacji należy podać nr stacyjny oraz moc zainstalowaną i osiągalną likwidowanego urządzenia. Dział 3. Bilans energii elektrycznej Wiersz 1 - energia elektryczna brutto jest to energia elektryczna wytworzona przez wszystkie generatory elektrowni, mierzona na zaciskach generatorów (łącznie z generatorami potrzeb własnych, jeżeli takie istnieją). Wiersz 2 - produkcja energii elektrycznej w układzie skojarzonym jest to energia elektryczna wytworzona na strumieniu pary pobranej z upustów i wylotów turbin z przeznaczeniem na cele technologiczne i grzewcze. Dla zakładów wyposażonych wyłącznie w turbiny przeciwprężne i upustowo-przeciwprężne będzie to całkowita produkcja zakładu. Dla elektrowni wyposażonych w turbozespoły kondensacyjno-upustowe ilość tej energii należy wyliczyć ze wzorów podanych w Polskiej Normie PN-93/M-35500, jest to II strefa bilansowa. Wiersz 3 - należy wykazać całkowitą ilość energii elektrycznej na potrzeby własnego zakładu przemysłowego niezależnie od energii oddanej do sieci lub innym odbiorcom. Nie należy saldować wymiany z siecią energetyki zawodowej lub innymi dostawcami. Wiersz 4 - należy wykazać ilość energii pobranej bez pośrednictwa sieci energetyki zawodowej od innych wytwórców. Wiersz 6 - zużycie własne elektrowni z własnej produkcji lub pobrane z sieci energetyki zawodowej należy rozdzielić pomiędzy energią elektryczną i cieplną, którą produkuje elektrociepłownia. Zasady podziału podane zostały w Polskiej Normie PN-93/M-35500, (IV strefa bilansowa). Zużycie na produkcję energii mechanicznej należy doliczać do zużycia przez własny zakład przemysłowy. Wiersz 8 - dotyczy energii elektrycznej zakupionej przez przedsiębiorstwo dystrybucyjne lub PSE SA. Wiersz 9 - dotyczy energii elektrycznej zużytej przez własny zakład przemysłowy oraz oddanej zakładom przemysłowym bez pośrednictwa sieci energetyki zawodowej niezależnie od tego, z jakiego źródła energia elektryczna pochodzi. Wiersz 10 - dotyczy przypadków zasilania przez elektrownie przemysłowe gospodarstw domowych, lokali niemieszkalnych, tj. biur, domów kultury, żłobków, przedszkoli itp. bez pośrednictwa sieci energetyki zawodowej. Dział 4. Dane uzupełniające Wiersz 1 - energia paliwa na produkcję energii elektrycznej wynika z podziału ogólnej ilości energii chemicznej doprowadzonej do kotłów współpracujących z turbinami napędzającymi generatory elektryczne. Podziału należy dokonywać metodą fizyczną, tj. proporcjonalnie do części ciepła zużytego na wytworzenie poszczególnych postaci energii. Szczegółowe zasady podziału określa Polska Norma PN-93/M-35500. Wiersz 2 - wskaźnik zużycia paliwa na produkcję energii elektrycznej wynika z podzielenia energii elektrycznej przez produkcję energii elektrycznej brutto. Wskaźnik ten należy podawać z dokładnością do 10 KJ/kWh, tzn., że ostatnia cyfra powinna być zerem. Przykładowo, gdy z podzielenia otrzymaliśmy 8526 kJ/kWh należy wpisać wskaźnik 8530 kJ/kWh. Wiersz 3 - przez produkcję ciepła rozumie się ciepło wytworzone na cele technologiczne lub grzewcze. Produkcja ciepła w skojarzeniu jest to ciepło otrzymane z upustów i wylotów turbin parowych i przeznaczone na cele technologiczne lub grzewcze. Wzory obliczeniowe dla określenia ilości ciepła wysłanego na zewnątrz elektrowni określa polska Norma PN-93/M-35500. Wiersze 4 i 5 - należy podać ilość i wartość ciepła sprzedanego do sieci przedsiębiorstw dystrybucji ciepła. Załącznik nr 7 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.4 Sprawozdanie ze sprzedaży energii elektrycznej jest sprawozdaniem skonsolidowanym, obejmującym działające na rzecz dystrybucji energii elektrycznej podległe Spółki z o.o., lub w których jednostka macierzysta posiada udział większościowy. Sprawozdanie G-10.4 jest sprawozdaniem przedsiębiorstwa i na sposób jego sporządzania nie może mieć wpływu struktura organizacyjna przedsiębiorstwa. Jeżeli działalność przedsiębiorstwa jest prowadzona z wyodrębnieniem rejonów czy wydzielonych w inny sposób obszarów działalności, to rozliczenia pomiędzy wyodrębnionymi spółkami z o.o. a jednostką sprawozdawczą stanowią rozrachunek wewnętrzny i powinny być eliminowane w skali przedsiębiorstwa. Reguły sporządzania sprawozdania G-10.4 pod tym względem są analogiczne jak sprawozdań finansowych dla jednostek sprawozdawczych posiadających jednostki wewnętrzne lub zorganizowanych w postaci grupy kapitałowej, (ustawa o rachunkowości art. 51 i 55). Dział 1. Sprzedaż energii elektrycznej Należy podać ilość i wartość sprzedanej energii elektrycznej w układzie taryfowym. Korekty zużycia powinny być uwzględnione w tych miesiącach, w których zostały wprowadzone. Do sprzedaży energii elektrycznej przyjmuje się również faktury z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej i nadużyć taryfowych. Rubryka 1 - przez odbiorcę rozumie się: - w taryfie A i B - punkt zasilania w energię elektryczną wyposażony w układ pomiarowo-rozliczeniowy, - w pozostałych taryfach - każdy licznik energii elektrycznej służący do rozliczeń pomiędzy dostawcą a odbiorcą, a w przypadku rozliczeń ryczałtowych każdy punkt odbioru połączony w sposób stały z siecią zasilającą. Rubryka 2 - ilość energii elektrycznej czynnej powinna wynikać z odczytów przyrządów pomiarowych i powinna być zgodna z ilością energii zafakturowanej odbiorcom. Rubryka 3 - wartość energii elektrycznej stanowi sumę należności określonych do zapłacenia przez odbiorcę za pobraną energię elektryczną. Wartość energii elektrycznej powinna wynikać z ilości zużytej energii elektrycznej i ceny za energię elektryczną ustalonej w danej taryfie (wartość energii elektrycznej powinna być pomniejszona o VAT). Rubryka 4 - opłatę za energię bierną podaje się jako saldo wartości wynikającej z pobranej energii podlegającej opłacie i ceny za tę energię oraz udzielonych bonifikat. Jeżeli saldo opłat i bonifikat jest ujemne, należy je podać ze znakiem "-". Rubryka 5 - przez opłaty stałe rozumie się opłaty za moc w taryfach wieloczłonowych i opłaty eksploatacyjne. Opłaty za moc obejmują: 1) miesięczną ratę rocznej opłaty za moc umowną, 2) miesięczną opłatę za moc obrachunkową, 3) miesięczną opłatę za nadwyżkę mocy obrachunkowej ponad moc umowną, 4) opłaty za podwyższoną pewność zasilania, pochodne od stawki za moc umowną. Do opłat stałych zalicza się również opłaty za obsługę eksploatacyjną układów pomiarowo-rozliczeniowych - są to tzw. opłaty eksploatacyjne. Zakres obsługi i wysokości opłat określone są w "Cenniku". Rubryka 6 - należy podać sumę opłat za energię elektryczną czynną, bierną oraz opłat stałych. Rubryka 7 - średnią cenę oblicza się poprzez podzielenie kwoty faktury (rubr. 6) przez ilość energii elektrycznej czynnej (rubr. 2). Średnią cenę należy podawać w zł za MWh z dwoma miejscami po przecinku. Taryfa pracownicza - do grupy odbiorców rozliczanych w taryfie pracowniczej (wiersz 28) należy zaliczyć wszystkich odbiorów rozliczanych w tej taryfie przez przedsiębiorstwa dystrybucyjne, pomimo umieszczenia tych samych odbiorców w grupie gospodarstw domowych (wiersz 26) lub gospodarstw rolnych (wiersz 27). Dział 2. Sprzedaż energii elektrycznej w szczycie i dolinie nocnej oraz moc umowna i obrachunkowa Rubryki 1 i 2 - należy podać energię elektryczną zużytą w szczycie i dolinie nocnej (dla taryf A23 i B23 podajemy w rubr. 1 energię zużytą w szczycie przedpołudniowym, a w rubr. 2 energię zużytą w szczycie popołudniowym). Dotyczy to taryf dwu- i trójczasowych, w których oddzielnie mierzona jest energia nocna lub szczytowa. Wykazywana ilość powinna być zgodna z ilością zafakturowaną odbiorcom po cenach obowiązujących dla strefy nocnej lub szczytowej. Zużycie nocne wg taryfy pracowniczej powinno być dołączone do taryfy G12. Godziny trwania szczytu i doliny nocnej określa "Cennik". Rubryki 3 do 6 - dane dotyczą taryf dwuczłonowych. Należy podać sumę mocy umownej i obrachunkowej oraz wartość opłat za tę moc. Dział 3. Skrócony bilans energii elektrycznej Bilans energii elektrycznej należy sporządzać dla "fizycznych" przepływów energii w sieci, niezależnie od rozliczeń ekonomiczno-finansowych pomiędzy wytwórcami, PSE SA i dystrybutorami. Wiersze 01 do 05 - obejmują energię wprowadzoną do sieci spółki dystrybucyjnej bezpośrednio z transformatorów blokowych elektrowni własnych lub przedsiębiorstw wytwórczych elektroenergetyki uczestniczących w hurtowym obrocie energią elektryczną. Przez własne elektrownie przedsiębiorstw dystrybucyjnych rozumie się również spółki z o.o. powołane do eksploatacji elektrowni cieplnych i wodnych w pełni zależne, lub w których przedsiębiorstwo dystrybucyjne ma udział większościowy. Skrót HOEE oznacza Hurtowy Obrót Energią Elektryczną czyli przedsiębiorstwa wytwórcze i dystrybucyjne kupujące lub sprzedające energię elektryczną (od) do przedsiębiorstwa przesyłowego PSE SA (łącznie z PSE SA). Wiersz 06 - obejmuje energię elektryczną pobraną z sieci przesyłowej w polu transformatorów 400/110, 220/110, liniami 220 kV lub 110 kV. Wiersz 07 - obejmuje energię elektryczną wprowadzoną do sieci przedsiębiorstwa z innych przedsiębiorstw dystrybucyjnych na napięciu 110 kV oraz SN i nN. Wiersze 08 do 10 - obejmują energię elektryczną wprowadzoną do sieci spółki ze wszystkich innych rodzajów elektrowni (źródeł lokalnych), tzn.: - cieplnych elektrowni zawodowych niezależnych czyli elektrowni zaliczanych w EKD (Europejskiej Klasyfikacji Działalności) do grupy 40.10, które nie biorą udziału w hurtowym obrocie energią elektryczną, dla których ceny za energię elektryczną w sprzedaży do przedsiębiorstw dystrybucyjnych są cenami umownymi, - elektrowni przemysłowych (niezawodowych) działających poza HOEE, - elektrowni wodnych oraz źródeł niekonwencjonalnych jak elektrownie wiatrowe, biogazowe itp. Wiersz 11 - należy podać energię wprowadzoną do sieci dystrybucyjnej z zagranicy, niezależnie od sposobu jej rozliczania. Wiersz 13 - przez sprzedaż odbiorcom finalnym rozumie się sprzedaż wg cen urzędowych zatwierdzonych przez Ministerstwo Finansów (nie należy tu zaliczać energii zużywanej przez jednostkę, ta ilość energii powinna być wykazana w wierszu 16). Wiersz 14 - należy podać energię elektryczną oddaną innym przedsiębiorstwom dystrybucyjnym na napięciu 110 kV i niżej. Wiersz 15 - należy podać energię elektryczną przekazaną do sieci przesyłowej PSE SA. Wiersz 16 - energia elektryczna zużyta na potrzeby jednostki. Przez zużycie na potrzeby przedsiębiorstwa należy rozumieć zużycie na potrzeby produkcyjne (dystrybucji) energii elektrycznej - zużycie własne sieci oraz potrzeby administracyjno-gospodarcze. Przez cele administracyjno-gospodarcze rozumie się zużycie przez: - budynki zarządu i administracji, - stołówki, - pranie odzieży roboczej, - przychodnie lekarskie przemysłowej służby zdrowia, - inne obiekty działalności zarządu i działalności bytowej. Wiersz 17 - należy podać energię elektryczną zużytą na potrzeby sieci. Wiersz 18 - obejmuje pobór energii elektrycznej na pompowanie wody w elektrowniach szczytowo-pompowych z sieci dystrybucyjnej. Wiersz 19 - obejmuje energię elektryczną oddaną za granicę na napięciu 110 kV i niższym. Wiersz 21 - wskaźnik strat (%) należy obliczać jako iloraz strat i różnicy bilansowej (wiersz 20) i energii wprowadzonej do sieci (wiersz 12) i podawać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. Dział 4. Zakup energii elektrycznej A. Za pośrednictwem PSE SA Rubryki 1 i 2 dotyczą energii pobranej przez spółki dystrybucyjne z sieci przesyłowej PSE SA. Rubryki 3 i 4 dotyczą przypadków, kiedy energia elektryczna z transformatorów blokowych elektrowni wchodzi bezpośrednio do sieci spółki dystrybucyjnej i jest rozliczana za pośrednictwem PSE SA. B. Bez pośrednictwa PSE SA Zakup energii elektrycznej bez pośrednictwa PSE SA może obejmować zakup energii elektrycznej z innych przedsiębiorstw dystrybucyjnych i wytwórczych HOEE oraz ze źródeł lokalnych wymienionych w dziale 3 sprawozdania. Wartość energii elektrycznej zakupionej z pozostałych elektrowni (wiersz 1, rubryka 6) powinna być równa sumie wierszy 21, 22, 23 z działu 5. Wartość energii elektrycznej zakupionej z przedsiębiorstw wytwórczych HOEE powinna być równa wartości wykazanej w dziale 5, wiersz 20. Dział 5. Rachunek zysków/strat na energii elektrycznej, w zł Przy ustalaniu przychodów i kosztów obowiązują ogólne zasady rachunkowości, w tym zasada realizacji (memoriałowa) i współmierności. W myśl zasady memoriałowej przychody zalicza się do osiągniętych i koszty do poniesionych w okresie ich wystąpienia, a nie w okresie, w którym dokonano zapłaty, czy też poniesiono faktyczne wydatki. Zgodnie z zasadą współmierności uznaje się za koszty danego okresu sprawozdawczego te koszty, które są związane z przychodami tego okresu (określone przez zasadę realizacji). W związku z obowiązującymi zasadami rozliczeń między podmiotami uczestniczącymi w tzw. hurtowym obrocie energią elektryczną (HOEE), zasada współmierności dotyczy również rozliczeń wewnętrznych elektroenergetyki. Sprzedaż energii elektrycznej lub usługi związanej z jej dostawą do innego podmiotu uczestniczącego w HOEE powinna znaleźć w tym samym okresie pełne odzwierciedlenie jako koszt zakupionej przez ten podmiot energii elektrycznej lub usługi. Wiersz 01 - sprzedaż ogółem obejmuje przychody ze sprzedaży energii elektrycznej, (prowadzonej na rachunek przedsiębiorstwa) odbiorcom finalnym, innym dystrybutorom, za granicę oraz sprzedaży usług związanych z dostawą energii elektrycznej. Wiersz 10 - koszty sprzedanej energii elektrycznej obejmują następujące grupy kosztów: - koszt techniczny wytwarzania i dystrybucji, - zakup energii elektrycznej za pośrednictwem PSE SA obejmujący opłatę za energię elektryczną, opłaty przesyłowe i handlowe oraz opłaty za usługi systemowe i rezerwowanie mocy, - zakup energii elektrycznej bezpośrednio u wytwórców, - zakup u innych dystrybutorów (energii elektrycznej lub usług tranzytowych), - zakup z importu na rachunek przedsiębiorstwa. Wiersz 11 - przez koszt techniczny wytwarzania i dystrybucji rozumie się koszty wytwarzanej energii elektrycznej w eksploatowanych przez przedsiębiorstwo elektrowniach cieplnych i wodnych, jeżeli przedsiębiorstwo dystrybucyjne je posiada oraz koszty dystrybucji energii elektrycznej rozumiane jako koszty eksploatacji sieci dystrybucyjnej i koszty obsługi odbiorców. Wiersz 27 - jest sumą zakupu energii elektrycznej ze wszystkich kierunków. W wierszu 28 - należy podać zakup energii elektrycznej pomniejszony o wartość energii zużytej na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Wybrane pozycje tego działu powinny spełniać następujące zależności: - wiersz 02 powinien być równy sumie wartości sprzedaży odbiorcom krajowym (dział 1, wiersz 35, rubryka 6) oraz opłat dodatkowych (dział 5, wiersz 03), - wiersz 11 powinien być równy sumie kosztów podanych w dziale 6 (wiersz 01, rubryka 1+2+3), - wiersz 13 powinien być równy sumie wartości energii zakupionej z sieci PSE SA (dział 4A, wiersz 4, rubryka 2) oraz bezpośrednio z elektrowni (dział 4A, wiersz 4, rubryka 4), pomniejszonej o upust z tytułu taryfy pracowniczej. Dział 6. Koszt techniczny dystrybucji energii elektrycznej i wytwarzania w elektrowniach wodnych, w zł Koszty techniczne wytwarzania i dystrybucji przedstawione są w układzie kalkulacyjnym utworzonym w taki sposób, że działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej dzieli się pierwotnie na: działalność podstawową i pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące elementy kosztów: - materiały i energia, - wynagrodzenia i świadczenia, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty działalności podstawowej, - w tym usługi obce. Pozycja "materiały i energia" obejmuje zużycie materiałów i energii (bez energii elektrycznej zużytej na potrzeby przedsiębiorstwa) przez wydziały działalności podstawowej w procesie eksploatacji i obsługi odbiorców, z wyjątkiem materiałów zużytych w remontach i wydziałach pomocniczych. Zużycie materiałów i energii wycenia się wg rzeczywistych cen zakupu. W pozycji tej ujmuje się również koszty zakupu. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują poza wynagrodzeniami następujące rodzaje kosztów: - składki z tytułu: ubezpieczeń społecznych, na fundusz pracy oraz fundusz gwarancyjnych świadczeń społecznych, - odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, - dopłaty do biletów na dojazdy do pracy, - świadczenia rzeczowe z zakresu BHP, posiłki regeneracyjne, środki czystości, - wydatki na odzież ochronną i roboczą, - szkolenie i dokształcanie pracowników, - ekwiwalent za pranie odzieży roboczej i używanie narzędzi i sprzętu stanowiącego własność pracownika, - inne. Do kosztów działalności podstawowej należy zaliczyć podatki i opłaty (jeżeli nie są zaliczane do kosztów zarządu) takie, jak podatek od gruntów i nieruchomości, środków transportu i inne podatki o charakterze lokalnym i opłaty typu podatkowego. Do pozostałych kosztów należy zaliczać inne koszty układu rodzajowego, nie objęte składnikami wymienionymi dla działalności podstawowej, np. usługi obce na rzecz działalności podstawowej. Do usług obcych należy zaliczać usługi wykonywane na rzecz przedsiębiorstwa przez inne przedsiębiorstwa. Do usług obcych nie należy zaliczać wzajemnie świadczonych usług pomiędzy jednostkami (spółkami z o.o.) własnego przedsiębiorstwa. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków i budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczonych do miejsc powstawania kosztów wytworzenia i dystrybucji energii elektrycznej. Mogą to być remonty wykonane we własnym zakresie lub zlecone innym wykonawcom. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z kosztami zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują koszty działalności wydziałów wyodrębnionych w wykazie miejsc powstawania kosztów jako pomocnicze, świadczące usługi na rzecz więcej niż jednego wydziału działalności podstawowej lub na rzecz odbiorców zewnętrznych, np.: wydziału transportu i sprzętu zmechanizowanego, budowlane i naprawcze. Koszty dystrybucji obejmują rozdział energii elektrycznej - eksploatacja sieci dystrybucyjnej (rubryka 1) i koszty obsługi odbiorców (rubryka 2). Wiersze 10 i 11 - należy podać przeciętną w miesiącu wartość środków trwałych dotyczących rozdziału (eksploatacji własnej sieci dystrybucyjnej), obsługi odbiorców i elektrowni wodnych. Do środków trwałych produkcyjnych należy zaliczać wszystkie środki trwałe, których amortyzacja obciąża koszty energii elektrycznej. Dział 7. Elektrownie wodne Wiersze 2-3 - dane o mocy osiągalnej i dyspozycyjnej należy podawać jako średnie z dni roboczych miesiąca z dokładnością do 0,1 MW. Wiersz 4 - produkcja energii elektrycznej brutto pomniejszona o zużycie własne powinna zgadzać się z wielkością wykazaną w dziale 3, wiersz 02. Wiersz 5 - produkcja z wody dopompowanej dotyczy elektrowni szczytowo-pompowych. W rubryce 2 i 3 należy podać dane dotyczące produkcji i zużycia energii elektrycznej w podziale na napięcia - wydzielić energię oddaną do sieci 110 kV i SN. Różnica pomiędzy energią ogółem a sumą rubryk 2+3 stanowi energię elektryczną oddawaną na niskie napięcie. Dział 8. Należności za energię elektryczną i gaz, w zł Przez należności rozumie się kwoty należne od odbiorców z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Do należności nie należy zaliczać opłat za przekroczenie terminu płatności. Dla odbiorców fakturowanych w cyklu miesięcznym należności ogółem ustala się jako saldo wartości faktur rozliczeniowych wystawionych odbiorcom za energię elektryczną zużytą w miesiącu sprawozdawczym i kwot zapłaconych w ramach rozliczeń jako rachunki zaliczkowe i wszelkie inne wpłaty. Należności przeterminowane będą stanowić sumę rachunków, których płatność przypada na miesiąc sprawozdawczy, pomniejszoną o kwoty rachunków zapłaconych. Przez należności przeterminowane ogółem (rubryka 2) rozumie się należności, których płatność upłynęła w miesiącu sprawozdawczym. Należności przeterminowane co najmniej trzy miesiące (rubryka 3) są to należności, których termin płatności upłynął przed trzema miesiącami. Gospodarstwa domowe rozliczane miesięcznie należy wykazywać w wierszu 2. Przez straty z tytułu zakończonych postępowań sądowych i bankowych należy rozumieć ilość środków umorzonych i zaliczonych w straty wskutek uprawomocnionych postępowań. Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.4 (PSE) Dział 1. bilans energii elektrycznej w sieci PSE SA Przychód, wiersze 01-05 - obejmuje energię wprowadzoną do sieci najwyższych napięć (400 i 220 kV), ewentualnie do sieci 110 kV, jeżeli energia z elektrowni wpływa do rozdzielni 110 kV, której właścicielem jest PSE SA. Zakup energii z pozostałych elektrowni, które mogą zasilić sieć PSE SA należy wykazywać w wierszu 03. Wiersz 04 - obejmuje energię wpływającą z sieci dystrybucyjnej do sieci PSE SA. Wiersz 05 - obejmuje energię wpływającą do sieci PSE SA z zagranicy, na napięciu 400 i 220 kV. Dostawa z zagranicy bezpośrednio do sieci dystrybucyjnej nie powinna wchodzić do bilansu PSE SA. Rozchód, wiersze 07-12 - obejmują energię odprowadzoną z sieci PSE SA niezależnie od sposobu rozliczenia finansowego tej energii. Wiersz 07 - obejmuje sprzedaż energii odbiorcom finalnym z sieci 220 kV niezależnie od tego, kto prowadzi inkaso. Wiersz 08 - obejmuje energię elektryczną zużytą na potrzeby własne stacji PSE SA. Wiersz 09 - obejmuje energię przekazaną do sieci dystrybucyjnej, bez względu na to, na jakim napięciu. Wiersz 10 - obejmuje energię pobraną przez elektrownie szczytowo-pompowe (Porąbka-Żar i Żarnowiec) z sieci najwyższych napięć. Wiersz 13 - stanowi różnicę energii wprowadzonej do sieci (wiersz 06) i energii oddanej (wiersze 07 do 12). Wiersz 14 - wskaźnik strat powinien być liczony jako iloraz strat i różnicy bilansowej oraz energii wprowadzonej do sieci (wiersz 06). Dział 2. Zysk/strata na sprzedaży energii elektrycznej w PSE SA, w zł Dział 2 - obejmuje rozliczenie wyniku finansowego na działalności związanej z hurtowym obrotem energią elektryczną pomiędzy podsektorem wytwarzania, przesyłu i dystrybucji w zakresie określonym "Zasadami hurtowego obrotu energią elektryczną w krajowym systemie elektroenergetycznym". Przychody ze sprzedaży energii elektrycznej obejmują: - sprzedaż energii elektrycznej przedsiębiorstwom dystrybucyjnym łącznie z opłatami za przesyłanie i handlową obsługę, - opłaty za obsługę handlową od wytwórców, - opłaty za przesyłanie od wytwórców, - sprzedaż eksportową, - opłaty za usługi systemowe i rezerwę mocy dla dystrybutorów. Koszty uzyskania przychodów stanowi suma kosztów: - zakupu mocy i energii od wytwórców łącznie z premiami płaconymi wytwórcom przez PSE SA, np.: na pokrycie kosztów finansowych, utrzymanie zapasów węgla oraz kosztów utrzymania wyższej dyspozycyjności z tytułu eksportu, - zakupu usług systemowych, - zakupu energii elektrycznej z importu, - przesyłania, - sprzedaży, - ogólnego zarządu, - finansowych związanych z obrotem energią elektryczną. Zysk/strata na sprzedaży będzie różnicą pomiędzy przychodami (wiersz 01) a kosztem uzyskania przychodów (suma wierszy 02-08). Działy 3-6 stanowią rozliczenie wyodrębnionej działalności przesyłowej, handlowej, sprzedaży na eksport oraz obrotu energią elektryczną. Dział 3. Zysk/strata na obrocie energią elektryczną w PSE SA, w zł Dział 3 obejmuje rozliczenie obrotu energią elektryczną w PSE SA. Przychody wynikają ze sprzedaży energii elektrycznej spółkom dystrybucyjnym w obrocie wewnętrznym. Koszty uzyskania przychodów stanowi suma kosztów: - zakupu mocy i energii elektrycznej od wytwórców, - zakupu usług systemowych, - zakupu energii elektrycznej z importu. Wynik na obrocie jest różnicą pomiędzy przychodami (wiersz 01+04) a kosztem uzyskania przychodów [(suma wierszy (05+06+07+08+09+10) )]. Dział 4. Zysk/strata na działalności przesyłowej, w zł Za przychody w działalności przesyłowej przyjmuje się opłaty za przesyłanie od wytwórców i dystrybutorów. Koszt uzyskania przychodów stanowi suma kosztów: - przesyłania, - ogólnego zarządu, - finansowych związanych z tą działalnością. Zysk/strata na działalności przesyłowej jest różnicą pomiędzy przychodami (wiersz 3) a kosztem uzyskania przychodów [suma wierszy (4+5)]. Dział 5. Zysk/strata na działalności handlowej, w zł Przychody w działalności handlowej stanowią opłaty za handlową obsługę od dystrybutorów i wytwórców. Koszty uzyskania przychodów stanowi suma kosztów: - sprzedaży - działalność handlowa PSE SA, - ogólnego zarządu, - finansowych związanych z tą działalnością. Zysk/strata na działalności handlowej stanowi różnicę pomiędzy przychodami (wiersz 3), a kosztami uzyskania przychodów [suma wierszy (4+5)]. Dział 6. Zysk/strata na wymianie z zagranicą, w zł Przychód w wymianie z zagranicą stanowi eksport energii elektrycznej. Koszty uzyskania przychodów stanowi suma kosztów: - zakupu energii elektrycznej od wytwórców, - przesyłania, - handlowych, - ogólnego zarządu, - finansowych związanych z tą działalnością. Zysk/strata na sprzedaży z zagranicą będzie różnicą pomiędzy przychodami (wiersz 1) a kosztem uzyskania przychodów [suma wierszy 2-6]. Dział 7. Koszty przesyłania w układzie kalkulacyjnym, w zł Układ kalkulacyjny kosztów przesyłania podobnie jak w pozostałych podsektorach elektroenergetyki jest utworzony wg następujących kryteriów: a) rodzajów działalności - gdzie wydziela się działalność podstawową i pomocniczą, b) wyodrębnienia w działalności podstawowej następujących składników kosztów: - materiałów i energii, - wynagrodzeń i świadczeń na rzecz pracowników, - amortyzacji, - podatków i opłat, - pozostałych kosztów. Wynagrodzenia i świadczenia obejmują koszty rodzajowe: - wynagrodzenie pracowników, - narzuty na wynagrodzenia, - pozostałe świadczenia na rzecz pracowników. Do pozostałych kosztów należy zaliczać inne koszty układu rodzajowego, nie objęte składnikami wymienionymi dla działalności podstawowej, jak np. usługi obce na rzecz eksploatacji sieci najwyższych napięć. Na koszty działalności pomocniczej składają się dwie pozycje kosztów złożonych: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków, budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczonych do miejsc powstawania kosztów przesyłania energii elektrycznej. Mogą to być remonty wykonane systemem własnym lub zleconym. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z kosztami zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do działalności podstawowej, jak np.: - wydziały transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze. Wiersze 09-10 - obejmują wartość księgową środków trwałych zaangażowanych w przesyłanie energii elektrycznej, którego właścicielem jest jednostka sprawozdawcza (PSE SA). Dział 8. Ceny transferowe w obrocie energią elektryczną Dział obejmuje ilość i wartość sprzedanej energii elektrycznej w obrocie wewnętrznym pomiędzy wytwórcami, PSE SA i dystrybutorami oraz wymianę z zagranicą wg zawartych kontraktów. Ceny powinny wynikać z ilorazu wartości (rubryka 2) i ilości (rubryka 1) energii elektrycznej biorącej udział w obrocie. Załącznik nr 9 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.5 Dział 1. Linie elektryczne i stacje Rubryki 1 do 5 - długość linii elektrycznych wysokich napięć należy podawać wg napięć znamionowych, na które linia została zbudowana. Długość linii średnich i niskich napięć należy wykazywać wg napięć roboczych. Długość linii elektrycznych napowietrznych na słupach stalowych, betonowych i drewnianych należy podawać wg długości trasy. Długość linii kablowych podawać należy wg długości kabla. W przypadku sumowania linii napowietrznych i kablowych, linie napowietrzne i kablowe należy przeliczyć na 1 tor (także linie 4-torowe). Przez linie średniego napięcia (SN) rozumie się linie o napięciu od 1 do 60 kV. Przez linie elektryczne niskiego napięcia (nN) rozumie się linie elektryczne o napięciu poniżej 1 kV. Do linii elektrycznych niskiego napięcia nie należy zaliczać przyłączy, które wykazywane są osobno. Długość linii niskiego napięcia powinna obejmować również wydzielone linie oświetlenia ulicznego. Linii elektrycznych niskiego napięcia z podwieszonym oświetleniem ulicznym nie należy traktować jako dwutorowych. Rubryki 8 do 10 - przez stacje elektroenergetyczne rozumie się obiekt, którego cechą charakterystyczną jest wyposażenie w co najmniej jeden transformator lub aparaturę rozdzielczą, lub jedno i drugie. Moc stacji określana jest przez moc transformatorów zainstalowanych na stacji. O przynależności stacji do określonego napięcia decyduje najwyższe napięcie sieci, z jakim współpracuje stacja elektroenergetyczna. Przy określaniu mocy stacji należy przyjmować moc pozorną transformatorów czynnych, do których zaliczamy transformatory: a) współpracujące z szynami stacji, siecią lub urządzeniami elektrowni względnie szynami elektrowni, b) pozostające w rezerwie, jeżeli mają własne stanowiska i połączone są z urządzeniami czynnymi, c) nie zdemontowane ze stanowiska jeśli stanowią majątek zakładu. Przez wartość początkową linii lub stacji rozumie się wartość księgową zaktualizowaną wg ogólnie przyjętych zasad przewartościowania majątku trwałego. Wartość netto jest to wartość początkowa pomniejszona o umorzenie. Dział 2. Transformatory sieciowe Należy podać liczbę, moc pozorną oraz wartość początkową transformatorów sieciowych, tj. transformatorów na potrzeby przesyłu i rozdziału mocy wraz z transformatorami potrzeb własnych w stacjach. Transformatory należy uszeregować wg napięcia znamionowego sieci, do której transformator jest przyłączony. Transformatory stanowiące zespół należy podawać jako jeden transformator (np. trzy transformatory jednofazowe). Dział 3. Linie kablowe, w km Dział ten obejmuje linie kablowe wg rodzaju izolacji. Należy pamiętać o zgodności danych z tej tabeli z działem 1. Dział 4. Środki trwałe wg klasyfikacji rodzajowej, w zł Należy podać wartość środków trwałych przedsiębiorstwa zaangażowanych do wytworzenia i dystrybucji energii elektrycznej (bez elektrowni cieplnych) wg klasyfikacji rodzajowej GUS. Dział 5. Łączniki i przekładniki Urządzenia należy uszeregować wg napięć znamionowych sieci, z którą współpracują. Dział 6. Baterie kondensatorów Należy wykazać liczbę baterii kondensatorów a nie pojedynczych kondensatorów. Przez baterię kondensatorów rozumie się taki zespół kondensatorów, który ma wspólny łącznik (np. wyłącznik lub odłącznik). Przez baterię rozumie się zespół jednostek kondensatorowych lub pojedynczy kondensator trójfazowy podłączony w jednym punkcie linii lub na transformatorze. Dział 7. Dławiki do kompensacji ziemnozwarciowej Tabelka obejmuje cewki Petersena (dławiki gaszące). Urządzenia te należy uszeregować wg napięcia znamionowego kompensowanej sieci. Dział 8. Przyłącza Przez przyłącze rozumie się (zgodnie z przepisami budowy urządzeń elektrycznych) urządzenie elektryczne, łączące urządzenia odbiorcze energii elektrycznej z siecią elektroenergetyczną niskich napięć, bezpośrednio lub za pośrednictwem wewnętrznej linii zasilającej. Długość przyłącza liczy się w liniach napowietrznych od złącza do słupa, w liniach kablowych zaś do odgałęzienia. Do długości przyłącza nie zalicza się wewnętrznej linii zasilającej, a także odcinków linii napowietrznych znajdujących się między słupami lub zastępczymi konstrukcjami wsporczymi. Dział 9. Koszty przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej wg napięć W dziale należy podać koszty przesyłania lub dystrybucji z podziałem na napięcia oraz koszty obsługi odbiorców. W kosztach na napięciu 110 kV należy wydzielić stacje transformatorowe. W kosztach linii niskich napięć stacji SN/nN należy wydzielić oświetlenie ulic. Przynależność linii do określonych napięć powinna być zgodna ze statystyką linii wykazywanych w dziale 1. Koszty wg napięć należy wykazywać w układzie kalkulacyjnym, utworzonym w podany poniżej sposób. W pierwszej kolejności koszty są dzielone wg typów działalności na: - działalność podstawową, - działalność pomocniczą. W ramach działalności podstawowej wydzielone są następujące składniki: - materiały i energia, - wynagrodzenia i świadczenia, - amortyzacja, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty. Do pozostałych kosztów działalności podstawowej należy zaliczać inne koszty układu rodzajowego, nie objęte składnikami wymienionymi dla działalności podstawowej, np. usługi obce na rzecz działalności podstawowej. Do usług obcych należy zaliczać usługi wykonywane na rzecz przedsiębiorstwa przez inne przedsiębiorstwa. Do usług obcych nie należy zaliczać wzajemnie świadczonych usług pomiędzy jednostkami (spółkami z o.o.) własnego przedsiębiorstwa. Koszty działalności pomocniczej są rozdzielone na dwie złożone pozycje: - koszty remontów, - koszty wydziałów pomocniczych. Koszty remontów obejmują remonty budynków i budowli, maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych zaliczonych do miejsc powstawania kosztów wytworzenia i dystrybucji energii elektrycznej. Mogą to być remonty wykonane we własnym zakresie lub zlecone innym wykonawcom. Koszty remontów grupują wszystkie pozycje kosztów działalności operacyjnej, tj. materiały wraz z kosztami zakupu, płace i świadczenia na rzecz pracowników, amortyzację sprzętu i transportu technologicznego, obce usługi remontowe, koszty wydziałów pomocniczych itp. Koszty wydziałów pomocniczych obejmują działalność nie zaliczoną do podstawowej, jak np. - wydział transportu i sprzętu zmechanizowanego, - wydziały budowlane i naprawcze. Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.6 Sprawozdanie wypełniają przedsiębiorstwa dystrybucyjne będące właścicielami lub kupujące energię od elektrowni wodnych lub opartych na innych odnawialnych źródłach energii oraz przedsiębiorstwa wytwórcze elektroenergetyki i wymienione w dziale 2. Dział 1. Elektrownie wodne o dopływie naturalnym i inne źródła odnawialne W tym dziale należy wyszczególnić własne elektrownie wodne o dopływie naturalnym (łącznie z tymi, które są eksploatowane przez powołane do tego spółki dzierżawiące majątek elektrowni wodnych) lub ewentualnie inne źródła odnawialne. Należy wpisać nazwę elektrowni oraz dane wymagane przez formularz. Moc zainstalowaną i osiągalną należy podać wg stanu na koniec roku, a moc dyspozycyjną jako średnią z dni roboczych grudnia. Moc zainstalowaną, osiągalną i dyspozycyjną należy podawać w megawatach, tzn. dla małych elektrowni z dokładnością do tysięcznych części MW (1 kW), np. jeżeli moc osiągalna wynosi 30 kW, należy podać 0,030 MW. W rubryce 1 należy zastosować następujące symbole: dla elektrowni wodnych - EW, dla elektrowni biogazowych - BG, dla elektrowni wiatrowych - W, dla pozostałych elektrowni - IN. Dział 2. Elektrownie szczytowo-pompowe lub z członem pompowym Dział ten wypełniają: - ZEW Solina-Myczkowce sp. z o.o., - dla Elektrowni Solina, - ZEW Dychów SA - dla Elektrowni Dychów, - ZE Słupsk SA - dla Elektrowni Żydowo, - ZEW Porąbka-Żar SA - dla Elektrowni Żar, - Elektrownia Żarnowiec SA Dział 3. Małe elektrownie wodne niezależne i inne źródła odnawialne W tym dziale należy wymienić małe elektrownie wodne, będące własnością osób prywatnych lub spółek, od których spółka dystrybucyjna kupuje energię elektryczną. Należy podać, jeśli jest to możliwe, ich moc zainstalowaną i osiągalną, energię wyprodukowaną oraz sprzedaną do sieci, tj. zakupioną przez spółkę dystrybucyjną. Jeżeli brak pewnych danych, należy wstawić kropkę. W rubryce 1 należy zastosować następujące symbole: dla elektrowni wodnych poniżej 1 MW - MEW, dla pozostałych elektrowni wodnych - EW, dla elektrowni biogazowych - BG, dla elektrowni wiatrowych - W, dla pozostałych elektrowni - IN. Załącznik nr 12 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.7 dla spółek dystrybucyjnych 1. Uwagi ogólne Cele sprawozdania: - obliczanie strat sieciowych poszczególnych napięć, - kontrola przepływu energii elektrycznej pomiędzy sektorem wytwarzania, przesyłu i dystrybucji. Zakres sprawozdania: Sprawozdanie sporządzają podmioty gospodarcze dysponujące siecią dystrybucyjną w zakresie odpowiadającym stanowi posiadania majątku sieciowego i udziałowi w obrocie energią elektryczną. 2. Uwagi szczegółowe Sprawozdanie zawiera trzy kolumny (rubryki), pozwalające na bilans napięcia 220, 110 kV, SN i nN oraz kolumnę łączną, zawierającą bilans obrotu energią elektryczną spółki dystrybucyjnej. Bilans poszczególnych napięć powinien pozwolić na obliczenie strat sieciowych w sieci poszczególnych napięć (rubryka 1, 2, 3) lub spółki dystrybucyjnej (rubryka 4). Napięcie 220 kV powinno być bilansowane w przypadku dostawy energii elektrycznej dla odbiorców finalnych na tym napięciu lub gdy spółka dystrybucyjna pobiera energię z sieci PSE SA na tym napięciu. Dział 1. Energia elektryczna wprowadzona do sieci poszczególnych napięć Wiersze 01-04 - należy wykazać energię elektryczną pobraną z transformatorów sieci o napięciu pierwotnym podanym w wierszach 01-04 do napięcia podanego w rubrykach 2 lub 3: w wierszu 01 - powinna znaleźć się energia pobrana z transformatorów 400 kV do sieci 110 kV, ewentualnie do sieci SN, w wierszu 02 - należy wykazać energię pobraną z transformatorów 220 kV do sieci 110 kV średniego napięcia, w wierszach 03-04 - należy wykazać transformację w sieci dystrybucyjnej pomiędzy napięciem 110 kV i grupą SN i nN. Wiersze 03 i 04 nie wchodzą do rubryki 4 "Razem". Wiersz 05 - należy podać energię pobraną z sieci PSE SA liniami 110 kV (rubryka 2) lub 220 kV (rubryka 1). Wiersze 06-16 - obejmują energię wprowadzoną do sieci dystrybucyjnej z elektrowni. Za granicę pomiędzy elektrownią a siecią dystrybucyjną przyjmuje się transformator blokowy po stronie górnego napięcia. Dotyczy to również przypadków kiedy rozdzielnie 110 kV przy elektrowni należą do elektrowni. Przez elektrownie Hurtowego Obrotu Energią Elektryczną (HOEE) rozumie się elektrownie i elektrociepłownie zawodowe, dla których ceny urzędowe na energię elektryczną ustala Minister Gospodarki. Elektrownie zawodowe niezależne są to elektrownie zaklasyfikowane w Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD) do klasy 40.10 "wytwarzanie i dystrybucja energii elektrycznej", które sprzedają energię elektryczną po cenach umownych. Elektrownie przemysłowe są to obiekty wytwarzania przynależne organizacyjnie do zakładów przemysłowych, które nadwyżki energii elektrycznej sprzedają do sieci spółki dystrybucyjnej po cenach umownych. Elektrownie małe wodne są to obiekty proekologiczne, od których spółki dystrybucyjne kupują energię na warunkach specjalnych. Wiersz 17 - obejmuje energię elektryczną wpływającą do sieci spółki dystrybucyjnej z zagranicy na napięciu 110 kV lub niższym. Wiersze 18-27 - obejmują wymianę energii elektrycznej w sieci dystrybucyjnej na napięciu 110 kV lub niższym. Wiersz 28 - stanowi sumę wierszy działu 1 z wyjątkiem wierszy 07-11 oraz wierszy 18-26. Dział 2. Energia elektryczna oddana do sieci Wiersze 01-04 - obejmują energię, która została przekazana do sieci innych napięć. Dane z wierszy 03 i 04 działu 2 powinny korespondować z danymi działu 1 wg następujących równości (wiersze 03 i 04 nie wchodzą do kolumny 4 "Razem"): Dział 1 Dział 2 (wiersz, rubryka) (wiersz, rubryka) w. 03, r. 3=w. 04, r. 2 w. 04, r. 2=w. 03, r. 3 Wiersz 05 - należy podać energię, która zostaje przekazana do sieci PSE SA liniami 110 kV lub ewentualnie 220 kV. Wiersz 06 - obejmuje energię sprzedaną odbiorcom wg faktur z naliczonym podatkiem VAT. Wiersz 07 - obejmuje energię zużytą ogółem na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Jest to zużycie na potrzeby eksploatacji sieci dystrybucyjnej (potrzeby produkcyjne) oraz zużycie na cele administracyjno-gospodarcze. Wiersz 08 - należy podać energię elektryczną zużytą na potrzeby produkcyjne sieci dystrybucyjnej. Wiersz 09 - obejmuje energię pobraną przez elektrownie wodne na pompowanie wody niezależnie od tego kto jest właścicielem elektrowni. Wiersz 10 - obejmuje energię przekazaną na napięciu 110 kV i niżej do sieci innych krajów. Wiersze 11-17 - obejmują energię oddaną innym spółkom dystrybucyjnym na napięciu 110 kV i poniżej. Wiersz 19 - stanowi sumę wierszy 01-17. Wiersz 20 - stanowi różnicę pomiędzy energią wprowadzoną (dział 1 wiersz 28) a energią oddaną (dział 2 wiersz 19). Wiersz 21 - stanowi iloraz strat i różnicy bilansowej i energii wprowadzonej do sieci wyrażonej w procentach. Dotyczy to poszczególnych napięć oraz bilansu zbiorczego przedsiębiorstwa. Załącznik nr 13 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.7 (PSE) DLA ODDZIAŁÓW PSE SA 1. Uwagi ogólne Cele sprawozdania: - obliczanie strat sieciowych poszczególnych napięć, - kontrola przepływu energii elektrycznej pomiędzy sektorem wytwarzania, przesyłu i dystrybucji. Zakres sprawozdania: Sprawozdanie sporządzają podmioty gospodarcze dysponujące elektryczną siecią przesyłową lub dystrybucyjną. 2. Uwagi szczegółowe Sprawozdanie zawiera w dziale 1 i 2 rubryki pozwalające na sporządzanie bilansu napięcia 400, 220 i 110 kV oraz rubryki łączne, zawierające bilans obrotu energią elektryczną jednostki sprawozdawczej (oddziałów PSE SA). Napięcie 110 kV (rubryka 4) powinno być bilansowane w zakresie odpowiadającym stanowi posiadania sieci o napięciu 110 kV i udziałowi w obrocie energią elektryczną. W bilansie PSE SA powinny być ujęte te przepływy energii, które mają wpływ na straty PSE SA. Dział 1. Energia elektryczna wprowadzona do sieci poszczególnych napięć Wiersze 01-04 - należy wykazać energię elektryczną wprowadzoną do sieci poszczególnych napięć poprzez transformację w stacjach własnej sieci przesyłowej i rozdzielczej. Wymiana energii elektrycznej z siecią dystrybucyjną odbywa się w przeważającej mierze na napięciu 110 kV, należy więc wykazać energię transformowaną do sieci przesyłowych 400 kV i 220 kV z sieci 110 kV, (ewentualnie SN). Wiersze 05-13 - należy wykazać energię wprowadzoną do sieci PSE SA z elektrowni. Przyjmuje się zasadę, że granicą elektrowni jest transformator blokowy po stronie wyższego napięcia. Straty w transformatorze blokowym powinny być zaliczane do potrzeb własnych elektrowni, chyba że umowy dwustronne pomiędzy PSE SA a wytwórcami stanowią, że energia elektryczna wprowadzona do sieci obejmuje również straty w transformatorach blokowych. W takim przypadku straty w sieci przesyłowej będą obciążone stratami w transformatorach blokowych. Jeżeli rozdzielnia 110 kV w elektrowni systemowej jest własnością PSE SA (lub wytwórcy), a PSE SA pośredniczy w obrocie energią elektryczną pomiędzy wytwórcą a dystrybutorem, przy czym rozliczenie z wytwórcą nie odbywa się w tym samym miejscu co z dystrybutorem (PSE SA ponosi straty z tego tytułu), należy tę energię wprowadzić do bilansu 110 kV (rubryka 4). Wiersz 14 - należy wykazać energię wprowadzoną z zagranicy do sieci przesyłowej 400 i 220 kV, a do sieci 110 kV wtedy, gdy wymiana odbywa się w obszarze sieci PSE objętej bilansem w kolumnie 4. W pozostałych przypadkach wymiana zagraniczna obciąża bilans sieci dystrybucyjnych. Wiersze 15-21 - należy wykazać energię wprowadzoną do systemu sieci przesyłowej z sieci dystrybucyjnej, nie ujętą w wierszach 03 i 04. Energię należy przyporządkować napięciu, na którym następuje pobór. Wiersze 23-26 - obejmują wymianę energii elektrycznej pomiędzy siecią przesyłową (400 i 220 kV) poszczególnych oddziałów PSE SA. Wiersz 27 - określa energię wprowadzoną do sieci poszczególnych napięć (rubryka 1, 2, 3 i 4) oraz energię wprowadzoną do sieci PSE SA (rubryka 5). Wiersz ten powinien być sumą poszczególnych wierszy: poza wierszami 06-10 oraz 15-21. W rubryce 3 wiersze 01 i 02 nie biorą udziału w sumowaniu. Dział 2. Energia elektryczna oddana z sieci, w MWh Wiersze 01-04 - obejmują energię oddaną z sieci określonych w kolumnach do sieci o napięciu podanym w wierszu. Dane w wierszach 01-02 powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w dziale 1 (wiersz 01-02). Poniżej podajemy równości, które powinny spełniać wybrane pozycje sprawozdania. Dział 1 Dział 2 (wiersz, rubryka) (wiersz, rubryka) w. 01, r. 2=w. 02, r. 1 w. 02, r. 1=w. 01, r. 2 W wierszu 04 (rubryka 1, 2 i 3 oraz 5) należy ująć energię pobraną z uzwojeń SN transformatorów NN/110 kV na potrzeby własne stacji wspólnych NN/110 kV. Wiersz 05 - nie powinien być wypełniany przez PSE SA. Energię elektryczną sprzedawaną odbiorcom finalnym z sieci 220 kV należy wykazywać jako oddaną do sieci spółek dystrybucyjnych na napięciu 220 kV (rubryka 2) w wierszach 10-16. Wiersz 06 - należy podać energię elektryczną zużytą na potrzeby własne PSE SA Energia ta nie może być zaliczana do sprzedaży. Wiersz 07 - należy wykazać energię elektryczną zużytą na potrzeby własne stacji 400 i 220 kV PSE SA pobraną z uzwojeń SN transformatorów NN/110 kV. Energia ta nie może być zaliczana do sprzedaży. Wiersz 08 - należy podać energię elektryczną pobraną przez elektrownie szczytowo-pompowe w cyklu pompowym na 400 kV (Żarnowiec) i 220 kV (Porąbka-Żar). Wiersz 09 - należy podać energię oddaną, wychodzącą z sieci przesyłowej na eksport. Wymiana z zagranicą na napięciu 110 kV i niższym powinna obciążać bilans sieci dystrybucyjnej (jak wiersz 14, dział 1). Wiersze 10-16 - należy podać energię przekazaną do sieci spółek dystrybucyjnych na napięciu 220 kV oraz 110 kV. Energia elektryczna sprzedawana odbiorcom finalnym na napięciu 220 kV powinna być wykazywana jako oddana do spółek dystrybucyjnych na tym napięciu. Jeżeli dostawa energii elektrycznej odbywa się na napięciu poniżej 110 kV należy ją podać w rubryce 110 kV z odnośnikiem poniżej tabelki, objaśniającym ile energii dostarczono na średnim napięciu. Wiersze 18-21 - obejmują wymianę energii elektrycznej na napięciu 400 i 220 kV pomiędzy siecią poszczególnych oddziałów PSE SA. Wiersz 22 - jest sumą wszystkich wierszy działu. W kolumnie 3 wiersze 01 i 02 nie biorą udziału w sumowaniu. Wiersz 23 - stanowi różnicę pomiędzy energią wprowadzoną (dział 1, wiersz 27) a energią oddaną (dział 2, wiersz 22). Wiersz 24 - stanowi iloraz strat i różnicy bilansowej (dział 2, wiersz 23) oraz energii wprowadzonej do sieci (dział 1, wiersz 27). Dotyczy to również bilansu PSE SA, rubryka 5. Załącznik nr 14 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.8 1. Zużycie energii elektrycznej Przedsiębiorstwa dystrybucyjne wykazują zużycie energii elektrycznej dla poszczególnych województw na odrębnych formularzach, z wyszczególnieniem miast województwa. Przyjmuje się następujący zapis danych na formularzu: - poz. 1 - województwo razem, z tego: - poz. 2 - wieś, - poz. 3 - miasta razem, - pozycje następne - wyszczególnienie miast w układzie alfabetycznym, z symbolem terytorialnym, poczynając od miasta wojewódzkiego. 2. Zasady podziału administracyjnego Obowiązuje wykaz jednostek administracyjnych wg stanu na koniec roku sprawozdawczego. Zmiany podziału administracyjnego, jakie zachodzą na terenie województw powinny być aktualizowane na bieżąco przez przedsiębiorstwa na podstawie danych GUS. Symbole miast i województw należy przyjmować zgodnie z wykazem GUS. 3. Zasady określania grup zużycia Zasady podziału zużycia na grupy odbiorców oraz pojęcie "odbiorcy" należy rozumieć analogicznie jak w sprawozdaniu G-10.4. Załącznik nr 15 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-10.9 Dział 1. Produkcja ciepła i zużycie paliw Wiersz 01 - należy podać moc osiągalną kotłów produkujących ciepło na cele grzewcze lub przemysłowe. Moc osiągalna wynika z mocy podanej na tabliczce znamionowej kotła z uwzględnieniem starzenia się lub istotnych modernizacji urządzenia. Jest to maksymalna moc kotłów wyrażona w megawatach (MW). W przypadku określenia mocy kotła na tabliczce znamionowej w Gcal/h - przelicznik jest następujący: 1Gcal/h=1,163 MW Wiersz 02 - należy podać ilość ciepła wytworzoną przez kotły w okresie sprawozdawczym, tzn. produkcję ciepła brutto (łącznie z potrzebami własnymi). Określenie produkcji ciepła musi być dokonywane na podstawie ilości nośnika, jego temperatury oraz w przypadku pary - ciśnienia na wyjściu z kotła i powrocie. Produkcja ciepła w przypadku braku pomiarów może być określana na podstawie energii chemicznej paliwa, doprowadzonej do kotła albo wskaźnika strat ciepła w kotle. Wskaźnik sprawności albo wskaźnik strat powinien być określony dla każdego eksploatowanego kotła drogą ekspertyzy lub odpowiednimi pomiarami. Wiersz 03 - należy podać ilość ciepła oddanego na zewnątrz na potrzeby ogrzewania lub na cele przemysłowe, rozumianą jako produkcję netto (bez potrzeb własnych). Wiersz 04 - zużycie węgla należy określić na podstawie ilości dostarczonego węgla oraz stanu składowisk i ewentualnych ubytków, jeśli są wyliczane w przedsiębiorstwie. Wiersz 05 - średnia wartość opałowa powinna być określana na podstawie parametrów podanych przez dostawcę lub własnych pomiarów, jeśli są wykonywane. Wiersz 06 - energię z węgla kamiennego należy liczyć wg wzoru: gdzie: QB [GJ] - energia chemiczna z węgla, B [t] - ilość zużytego węgla, Qp kJ/kg - średnia wartość opałowa. Wiersz 07 - energię z innych paliw należy wyliczać analogicznie jak dla węgla, tzn. ilość zużytego paliwa przemnożyć przez średnią wartość opałową i podzielić przez tysiąc. Wiersz 08 - należy podać sumę energii chemicznej z węgla i innych paliw, jeśli są używane (sumą wierszy 06 i 07). Wiersze 09 i 10 - jednostkowe zużycie paliwa na ciepło oblicza się przez podzielenie ilości zużytej energii chemicznej paliwa przez produkcję ciepła ogółem (wiersz 08/wiersz 02), albo ciepła grzewczego i przemysłowego (wiersz 08/wiersz 03). Wskaźnik ten powinien być większy od tysiąca i zawierać się w przedziale 1100-1400. Odwrotnością jednostkowego zużycia paliwa jest wskaźnik sprawności wytwarzania ciepła. Dział 2. Przychody i koszty produkcji i dystrybucji ciepła Wiersze 01-02 - należy podać ilość i wartość sprzedanego ciepła z własnej produkcji, która jest wykazywana w dziale 1. Ilość sprzedanego ciepła nie powinna być większa od ciepła wyprodukowanego. Wiersze 03-04 - należy podać ilość i wartość sprzedanego ciepła, zakupionego od innych wytwórców. Jeśli występują trudności techniczne z podziałem ciepła sprzedawanego na ciepło własne i zakupione, należy przyjąć, że cena ciepła sprzedanego jest jednakowa, a ilość ciepła sprzedanego jest proporcjonalna do produkcji i zakupu. Wiersze 05-08 - należy podawać koszt ciepła z własnej kotłowni, którego ilość została podana w dziale 1. Wiersz 05 - koszty wytwarzania ciepła ogółem rozumiane są jako suma technicznego kosztu wytwarzania ciepła i kosztów zarządu. Wiersz 06 - należy podać koszty węgla wraz z kosztami transportu oraz koszty innych paliw, jeśli są zużywane. Wiersz 07 - należy podać amortyzację środków trwałych związanych z produkcją ciepła. Wiersz 08 - należy podać koszty remontów urządzeń do produkcji energii cieplnej. Wiersz 09 - należy podać wysokość kwot zapłaconych za ciepło zakupione w celu odsprzedaży. Wiersze 10-12 - należy podawać koszty przesłania, rozdziału i obsługi odbiorców ciepła - zarówno ciepła z własnej produkcji, jak i zakupionego. Wiersz 11 - należy podać koszty remontów sieci ciepłowniczej będącej własnością przedsiębiorstwa. Wiersz 12 - należy podać amortyzację środków trwałych, związanych z dystrybucją ciepła. Wiersz 13 - jednostkowy koszt wytwarzania ciepła należy obliczyć przez podzielenie kosztu wytwarzania (dział 2, wiersz 05) przez produkcję ciepła (dział 1, wiersz 02). Załącznik nr 16 Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA DO FORMULARZA G-11 Dział 1. Przebieg obciążenia w ciągu doby Należy podać godzinowy pobór mocy jako sumę obciążenia wszystkich przyłączy zasilających w energię elektryczną jednostkę sprawozdawczą, zgodnie z prowadzoną w zakładzie dokumentacją (np. dziennik poboru mocy). Godzinowy pobór mocy może być scharakteryzowany za pomocą wielkości średniogodzinowej lub odczytów z pełnych godzin. Jednostki, które mają tylko liczniki energii elektrycznej jako średniogodzinowy pobór mocy, podają różnicę pomiędzy odczytem zużycia energii elektrycznej w godzinie następnej a poprzedniej, np. w wierszu pierwszym (godzina 100) należy podać różnicę odczytów z godziny 100 i 000. Zakłady mające własną elektrownię (elektrociepłownię) podają w sprawozdaniu łączny pobór mocy z zewnątrz i z własnej elektrowni bez zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne tej elektrowni. Pomiar dotyczy trzeciej środy czerwca w sprawozdaniu za I półrocze i trzeciej środy grudnia w sprawozdaniu za rok. Przy wypełnianiu tego działu należy wpisać datę przypadającą na środę pomiarową. Obciążanie należy podać w kilowatach (kW) bez miejsc po przecinku. Dział 2. Maksymalny pobór mocy Wiersz 1 - należy podać dokładny czas (godzina, minuty) poboru mocy. Wiersz 2 - należy podać wielkość maksymalnego poboru mocy (w czasie podanym w wierszu 1). Dział 3. Pobór energii elektrycznej wg dostawców Należy podać ilość i wartość energii elektrycznej pobranej z energetyki zawodowej, od innych dostawców zewnętrznych oraz z własnej elektrowni. Jeżeli pobór energii elektrycznej z przedsiębiorstwa dystrybucyjnego energetyki zawodowej odbywa się wg różnych taryf, należy wymienić wszystkie taryfy stosowane w rozliczeniach za energię elektryczną. Dla każdej taryfy należy podać moc zamówioną, opłatę stałą, ilość i opłatę za pobraną energię elektryczną. Jeżeli dostawa energii odbywa się na napięciach wysokich lub średnich, należy podać również napięcie. Jeżeli moc zamówiona jest zróżnicowana w poszczególnych miesiącach, należy podać wielkość średnioważoną. Opłata stała powinna obejmować opłatę za moc zamówioną, obrachunkową, za przekroczenie mocy oraz opłatę eksploatacyjną. Opłata za pobraną energię jest iloczynem ilości pobranej całodobowo lub w strefach i odpowiadającej jej ceny. Przy poborze z własnej elektrowni energii elektrycznej powinna być ona wyceniona wg kosztu wytworzenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 25 marca 1998 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. (Dz. U. Nr 57, poz. 365) Na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 1 i art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Przepisy rozporządzenia określają: 1) warunki i tryb rejestracji pojazdów, o których mowa w art. 71 ust. 1 ustawy, zwanych dalej "pojazdami", 2) wzory dowodu rejestracyjnego i pozwolenia czasowego, 3) wzory tablic rejestracyjnych oraz innych tablic i oznaczeń, w które zaopatruje się pojazd, a także ich opis, 4) dodatkowe dokumenty, na których podstawie rejestruje się pojazd, 5) zwolnienia z obowiązku przedstawiania niektórych dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1 ustawy. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086), 2) organie rejestrującym - rozumie się przez to odpowiednio kierownika rejonowego urzędu rządowej administracji ogólnej, organy gmin, o których mowa w art. 144 ustawy, oraz Wojewodę Warszawskiego, 3) właścicielu pojazdu - rozumie się przez to odpowiednio właściciela pojazdu, osobę, o której mowa w art. 73 ust. 2 ustawy, oraz osobę, której powierzono pojazd w trybie określonym w art. 73 ust. 5 ustawy, 4) dowodzie odprawy celnej przywozowej - rozumie się przez to dokument określony przepisami prawa celnego potwierdzający spełnienie formalności celnych. Rozdział 2 Rejestracja pojazdów § 2. 1. W celu rejestracji pojazdu właściciel pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-7 oraz § 3 i 4, składa wniosek w organie rejestrującym i dołącza do wniosku następujące dokumenty: 1) dowód własności pojazdu, 2) dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany, 3) kartę pojazdu, jeżeli była wydana, oraz oddaje tablice rejestracyjne, jeżeli pojazd był zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wzór wniosku określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. W przypadku gdy dane odnoszące się do właściciela pojazdu zawarte w dowodzie własności pojazdu są niezgodne z danymi zawartymi w dowodzie rejestracyjnym i karcie pojazdu, jeżeli była wydana, do wniosku o rejestrację dołącza się dokument (dokumenty) potwierdzający fakt przeniesienia prawa własności pojazdu. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do pojazdów sprowadzonych z zagranicy, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2, w przypadku gdy przeniesienie prawa własności pojazdu nastąpiło za granicą. 4. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji nowego pojazdu zakupionego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściciel pojazdu do wniosku o rejestrację dołącza wyciąg ze świadectwa homologacji albo odpis decyzji zwalniającej pojazd z homologacji, na których podstawie organ rejestrujący wpisuje dane techniczne pojazdu. Wymóg ten nie dotyczy pojazdu zabytkowego i pojazdu zbudowanego przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, którego markę określa się jako "SAM". 5. Jeżeli wymagane jest badanie stanu technicznego pojazdu, właściciel pojazdu do wniosku o rejestrację dołącza zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 6. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu zabytkowego właściciel pojazdu dodatkowo dołącza do wniosku: 1) uwierzytelnioną kopię decyzji w sprawie wpisania pojazdu jako dobra kultury do rejestru zabytków lub dokument potwierdzający ujęcie pojazdu w centralnej ewidencji dóbr kultury, 2) zaświadczenie z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz protokół oceny stanu technicznego pojazdu zabytkowego, 7. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu, którego markę określa się jako "SAM", właściciel pojazdu dołącza do wniosku tylko: 1) oświadczenie złożone pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań, że jest właścicielem zespołów i części służących do zbudowania tego pojazdu, 2) zaświadczenie z przeprowadzonego badania co do zgodności z warunkami technicznymi, o którym mowa w art. 68 ust. 12 ustawy, oraz dokument identyfikacyjny pojazdu marki "SAM". § 3. 1. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu sprowadzonego z zagranicy, jego właściciel dołącza do wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, następujące dokumenty: 1) dowód własności pojazdu, 2) dowód rejestracyjny pojazdu albo dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) dowód odprawy celnej przywozowej, 4) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 2. W przypadku zgłoszenia do pierwszej rejestracji pojazdu sprowadzonego z zagranicy przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu pojazdami, właściciel pojazdu dołącza do wniosku: 1) dowód własności pojazdu z umieszczoną na nim przez tego przedsiębiorcę adnotacją określającą datę i numer dowodu odprawy celnej przywozowej oraz organ celny, który jej dokonał, 2) dowód rejestracyjny pojazdu albo dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. 3. W przypadku powierzenia pojazdu przez zagraniczną osobę prawną lub fizyczną podmiotowi polskiemu, do wniosku o rejestrację dołącza się: 1) dokument, na którego podstawie nastąpiło powierzenie pojazdu, 2) dowód rejestracyjny pojazdu albo dokument potwierdzający zarejestrowanie pojazdu albo jego wyrejestrowanie, jeżeli pojazd był zarejestrowany za granicą, 3) dowód odprawy celnej przywozowej, 4) zaświadczenie o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. § 4. W przypadku gdy dowodem własności jest prawomocne orzeczenie sądu ustalające prawo własności pojazdu oraz gdy pojazd ma numery nadane i nabite fabrycznie przez producenta albo w trybie przewidzianym w przepisach szczególnych, rejestracji dokonuje się tylko na podstawie tego orzeczenia i zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu. § 5. Dokumenty sporządzone w języku obcym dołącza się do wniosku o rejestrację wraz z ich tłumaczeniem na język polski przez tłumacza przysięgłego. § 6. 1. Dowodem własności pojazdu lub jego pojedynczych zespołów jest w szczególności jeden z następujących dokumentów: 1) umowa sprzedaży, 2) umowa zamiany, 3) umowa darowizny, 4) umowa dożywocia, 5) faktura VAT lub rachunek uproszczony, 6) prawomocne orzeczenie sądu rozstrzygające o prawie własności. 2. Dowód własności dołącza się do wniosku o rejestrację wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od czynności prawnej lub z adnotacją zamieszczoną na dowodzie własności przez właściwy urząd skarbowy o zwolnieniu od tej opłaty. 3. Przepis ust. 2 nie dotyczy dowodów własności sporządzonych za granicą oraz wystawionych przez przedsiębiorców, którzy uiszczają podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży pojazdów lub ich pojedynczych zespołów. § 7. 1. Organ rejestrujący wydaje: 1) dowód rejestracyjny według wzoru, o którym mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 2) tablice (tablicę) rejestracyjne spełniające warunki określone w rozdziale 3 rozporządzenia. 2. W przypadkach określonych w art. 74 ust. 2 ustawy organ rejestrujący wydaje: 1) pozwolenie czasowe według wzoru, o którym mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 2) tymczasowe tablice (tablicę) rejestracyjne spełniające warunki, o których mowa w rozdziale 3 rozporządzenia. § 8. Jeżeli w dokumentach przedstawionych przy wniosku o rejestrację pojazdu zawarte są zastrzeżenia wynikające z prawa celnego oraz inne zastrzeżenia dotyczące prawa własności pojazdu, organ rejestrujący jest obowiązany zamieścić te zastrzeżenia w dowodzie rejestracyjnym pojazdu lub w pozwoleniu czasowym. § 9. 1. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego pojazdu organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik dowodu rejestracyjnego po: 1) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 2) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań, 3) przedstawieniu wyciągu z rejestru badań technicznych pojazdów prowadzonego przez stację kontroli pojazdów, określającego termin następnego badania technicznego pojazdu. 2. W przypadku zniszczenia dowodu rejestracyjnego pojazdu w stopniu powodującym jego nieczytelność, organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) przedstawieniu wyciągu z rejestru badań technicznych pojazdów prowadzonego przez stację kontroli pojazdów, jeżeli termin następnych badań technicznych pojazdu nie jest możliwy do odczytania z dowodu rejestracyjnego. § 10. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego przed ponownym zarejestrowaniem pojazdu, właściciel pojazdu dołącza do wniosku: 1) dokumenty wymagane do rejestracji, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 3, oraz oddaje tablice rejestracyjne, jeżeli pojazd był zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zaświadczenie Policji potwierdzające zgłoszenie utraty dowodu rejestracyjnego, 3) pisemną informację wskazującą organ, w którym pojazd był dotychczas zarejestrowany. § 11. 1. W przypadku kradzieży tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) przedstawieniu zaświadczenia Policji potwierdzającego zgłoszenie kradzieży tablic (tablicy) rejestracyjnych. 2. W przypadku zgubienia tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny pojazdu i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana, 3) złożeniu przez właściciela stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. 3. W przypadku zniszczenia tablic (tablicy) rejestracyjnych organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje nowy dowód rejestracyjny pojazdu i tablice (tablicę) rejestracyjne z nowym numerem rejestracyjnym po: 1) oddaniu dotychczasowego dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych, 2) przedstawieniu karty pojazdu, jeżeli była wydana. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu wydaje wtórnik tablic (tablicy) rejestracyjnych, jeżeli z oddanych tablic rejestracyjnych możliwe jest odczytanie numeru rejestracyjnego. § 12. 1. W przypadku zawiadomienia o nabyciu pojazdu zarejestrowanego należy przedstawić dokument potwierdzający fakt przeniesienia prawa własności pojazdu. 2. W przypadku zawiadomienia o zbyciu pojazdu zarejestrowanego należy przedstawić pisemną informację wskazującą nabywcę pojazdu. § 13. 1. W przypadku zawiadomienia o zmianie danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, wynikających z wymiany nadwozia, podwozia lub silnika w pojeździe zarejestrowanym, do zawiadomienia dołącza się: 1) dowód własności, 2) dowód odprawy celnej przywozowej, jeżeli nadwozie, podwozie lub silnik zostały sprowadzone z zagranicy, oraz dowód rejestracyjny pojazdu albo dokument potwierdzający zarejestrowanie albo wyrejestrowanie pojazdu, jeżeli nadwozie lub podwozie pochodzi z pojazdu zarejestrowanego za granicą, 3) dowód rejestracyjny pojazdu lub kopię dowodu rejestracyjnego pojazdu uwierzytelnioną przez organ rejestrujący, który go wydał, jeżeli nadwozie, podwozie lub silnik pochodzi z pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przepisy § 2 stosuje się odpowiednio. 2. W przypadku zawiadomienia o zmianie innych danych technicznych pojazdu zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym do zawiadomienia dołącza się dokument (dokumenty) potwierdzający, że dokonane zmiany są zgodne z przepisami określającymi warunki techniczne pojazdów. § 14. 1. W celu wyrejestrowania pojazdu właściciel pojazdu składa wniosek w organie rejestrującym i dołącza do wniosku: 1) zaświadczenie o przekazaniu pojazdu do składnicy złomu wyznaczonej przez wojewodę, dowód rejestracyjny, kartę pojazdu, jeżeli była wydana, i tablice (tablicę) rejestracyjne w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy, 2) dowód rejestracyjny i kartę pojazdu, jeżeli była wydana, w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 2 ustawy, 3) dokument potwierdzający zbycie lub zarejestrowanie pojazdu za granicą w przypadku określonym w art. 79 ust. 1 pkt 3 ustawy. 2. W przypadku utraty dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu, jeżeli była wydana, lub tablic (tablicy) rejestracyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, właściciel pojazdu składa stosowne oświadczenie pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Rozdział 3 Tablice rejestracyjne § 15. 1. Tablice rejestracyjne, zwane dalej "tablicami", ze względu na swoje przeznaczenie dzielą się na: 1) zwyczajne - do oznaczania wszystkich pojazdów, z zastrzeżeniem pkt 2-5, 2) indywidualne - do oznaczania pojazdów samochodowych, 3) zabytkowe - do oznaczania pojazdów zabytkowych, 4) tymczasowe - do oznaczania pojazdów czasowo zarejestrowanych, 5) dyplomatyczne - do oznaczania pojazdów należących do przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, a także ich personelu. 2. Organ rejestrujący na wniosek właściciela pojazdu może wydać, zamiast tablic zwyczajnych, tablice indywidualne. § 16. Tablice ze względu na wielkość dzielą się na: 1) samochodowe (jednorzędowe i dwurzędowe) - do oznaczania wszystkich rodzajów pojazdów, z wyjątkiem motocykli, ciągników rolniczych i motorowerów, 2) motocyklowe (dwurzędowe) - do oznaczania motocykli i ciągników rolniczych, 3) motorowerowe (dwurzędowe) - do oznaczania motorowerów. § 17. 1. Numer rejestracyjny pojazdu stanowią litery i cyfry (cyfra) umieszczone na tablicy. 2. Każdemu pojazdowi przypisuje się jeden numer rejestracyjny. 3. Na tablicy zwyczajnej wytłoczony jest numer rejestracyjny składający się z wyróżnika województwa i wyróżnika pojazdu barwy czarnej na białym tle. 4. Na tablicy indywidualnej wytłoczony jest numer rejestracyjny składający się z wyróżnika województwa i literowego indywidualnego wyróżnika pojazdu barwy czarnej na białym tle. 5. Na tablicy zabytkowej wytłoczony jest numer rejestracyjny, składający się z wyróżnika województwa i wyróżnika pojazdu, oraz symbol pojazdu zabytkowego barwy czarnej na żółtym tle. 6. Na tablicy tymczasowej wytłoczony jest numer rejestracyjny, składający się z wyróżnika województwa i wyróżnika pojazdu barwy czerwonej na białym tle, oraz umieszczona jest okrągła nalepka określająca termin ważności tablicy tymczasowej, wykonana z czerwonej folii z napisami w kolorze białym. 7. Na tablicy dyplomatycznej wytłoczony jest numer rejestracyjny składający się z wyróżnika województwa warszawskiego określonego dla tablicy zwyczajnej i wyróżnika pojazdu barwy białej na niebieskim tle. § 18. Każda tablica na niebieskim tle ma dodatkowo symbol flagi polskiej barwy biało-czerwonej i litery "PL" barwy białej. § 19. Na tablicach nie mogą być umieszczane inne oznaczenia niż te, o których mowa w § 17 i 18. § 20. 1. Numery rejestracyjne tworzone są ze zbioru następujących 25 liter: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, S, T, U, V, W, X, Y i Z oraz cyfr od 0 do 9. 2. Poszczególne litery i cyfry numerów rejestracyjnych pełnią następujące funkcje: 1) na tablicach zwyczajnych dwie pierwsze litery stanowią wyróżnik województwa, trzecia litera i cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 lub trzecia litera i trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 oraz litera stanowią wyróżnik pojazdu, 2) na tablicach indywidualnych litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, a litery w liczbie od 3 do 5 stanowią indywidualny wyróżnik pojazdu, 3) na tablicach zabytkowych dwie litery stanowią wyróżnik województwa, a kolejne trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 stanowią wyróżnik pojazdu, 4) na tablicach tymczasowych litera i pierwsza cyfra stanowią wyróżnik województwa, trzy kolejne cyfry w przedziale od 001 do 999 stanowią wyróżnik pojazdu, a arabskie cyfry na nalepce oznaczają miesiąc i dwie ostatnie cyfry roku, 5) na tablicach dyplomatycznych: a) samochodowych: dwie litery stanowią wyróżnik województwa, pięć cyfr w przedziale od 00001 do 99999 stanowi wyróżnik pojazdu, b) motocyklowych: dwie litery stanowią wyróżnik województwa, cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu. 3. Wyróżniki pojazdu określa organ rejestrujący, posługując się zestawem cyfr i liter stanowiących pojemność rejestracyjną. 4. Wyróżnik indywidualny pojazdu określa zainteresowany właściciel pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 5 i § 17 ust. 2. 5. Wyróżnik indywidualny powinien stanowić wyraz w języku polskim, nie zawierający treści obraźliwych lub niezgodnych z zasadami współżycia społecznego. § 21. 1. Wyróżniki województw na tablicach zwyczajnych, indywidualnych, zabytkowych i tymczasowych określa poniższa tabela: Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnych i zabytkowychWyróżniki województw na tablicach tymczasowych i indywidualnych 1234 1warszawskieWA; WF; WG; WI; WM; WP; WS; WT; WU; WV; WX i WZod A 0 do A 4 2bialskopodlaskieBP; BA; BSod A 5 do A 9 3białostockieBK; BT; BIod B 0 do B 4 4bielskieBB; BL; BOod B 5 do B 9 5bydgoskieBY; BG; BD; BCod C 0 do C 4 6chełmskieCH; CM; CUod C 5 do C 9 7ciechanowskieCI; CN; CAod D 0 do D 4 8częstochowskieCZ; CE; COod D 5 do D 9 9elbląskieEL; EG; EBod E 0 do E 4 10gdańskieGD; GK; GA; GNod E 5 do E 9 11gorzowskieGO; GW; GRod F 0 do F 4 12jeleniogórskieJG; JE; JAod F 5 do F 9 13kaliskieKL; KZ; KPod G 0 do G 4 14katowickieKA; KT; KB; KC; KD; KXod G 5 do G 9 15kieleckieKI; KE; KJod H 0 do H 4 16konińskieKN; KM; KFod H 5 do H 9 17koszalińskieKO; KG; KYod I 0 do I 4 18krakowskieKR; KK; KW; KVod I 5 do I 9 19krośnieńskieKS; KU; KHod J 0 do J 4 20legnickieLG; LC; LIod J 5 do J 9 21leszczyńskieLE; LS; LNod K 0 do K 4 22lubelskieLU; LL; LBod K 5 do K 9 23łomżyńskieLO; LM; LAod L 0 do L 4 24łódzkieLD; LZ; LF; LWod L 5 do L 9 25nowosądeckieNS; NO; NAod M 0 do M 4 26olsztyńskieOL; ON; OTod M 5 do M 9 27opolskieOP; OE; ODod N 0 do N 4 28ostrołęckieOS; OK; ORod N 5 do N 9 29pilskiePI; PA; PYod O 0 do O 4 30piotrkowskiePT; PK; PUod O 5 do O 9 31płockiePL; PC; PBod P 0 do P 4 32poznańskiePO; PN; PZ; PWod P 5 do P 9 33przemyskiePR; PM; PEod R 0 do R 4 34radomskieRA; RO; RDod R 5 do R 9 35rzeszowskieRZ; RE; RWod S 0 do S 4 36siedleckieSE; SD; STod S 5 do S 9 37sieradzkieSI; SA; SBod T 0 do T 4 38skierniewickieSK; SN; SFod T 5 do T 9 39słupskieSL; SP; SGod U 0 do U 4 40suwalskieSU; SW; SOod U 5 do U 9 41szczecińskieSZ; SC; SMod V 0 do V 4 42tarnobrzeskieTG; TB; TEod V 5 do V 9 43tarnowskieTA; TN; TWod W 0 do W 4 44toruńskieTO; TU; TYod W 5 do W 9 45wałbrzyskieWB; WY; WHod X 0 do X 4 46włocławskieWL; WK; WEod X 5 do X 9 47wrocławskieWR; WO; WC; WWod Y 0 do Y 4 48zamojskieZA; ZM; ZCod Y 5 do Y 9 49zielonogórskieZG; ZE; ZNod Z 0 do Z 4 § 22. 1. Właściciel pojazdu umieszcza na pojeździe tablice z przodu i z tyłu w miejscach konstrukcyjnie do tego przeznaczonych, z wyjątkiem przyczep, ciągników rolniczych, motocykli i motorowerów, na których tablice umieszcza się tylko z tyłu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadkach uzasadnionych konstrukcją ciągnika rolniczego tablice umieszcza się z przodu pojazdu. 3. Z przodu pojazdu umieszcza się wyłącznie tablicę jednorzędową, z wyjątkiem ciągnika rolniczego, o którym mowa w ust. 2. 4. Z tyłu pojazdu umieszcza się tablicę jednorzędową albo dwurzędową w zależności od miejsca konstrukcyjnie do tego przeznaczonego, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Z tyłu przyczepy motocyklowej umieszcza się tablicę rejestracyjną motocyklową przeniesioną z motocykla, który ciągnie przyczepę. 6. Jeżeli pojazd nie ma specjalnego miejsca do umocowania tablic, to przednią i tylną tablicę umieszcza się w środku szerokości pojazdu, a gdyby to utrudniało jego eksploatowanie lub ograniczało widoczność tablicy - po lewej stronie pojazdu. § 23. Utrzymywanie tablic i innych oznaczeń pojazdów, o których mowa w rozdziale 4 rozporządzenia, w należytym stanie i zapewnienie ich czytelności jest obowiązkiem kierującego pojazdem. § 24. Wzory tablic rejestracyjnych, umieszczanych na nich znaków i symboli, a także ich opis określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. Rozdział 4 Inne oznaczenia pojazdów § 25. 1. Na pojeździe samochodowym, z wyjątkiem motocykla, umieszcza się dodatkowo nalepkę kontrolną, zwaną dalej "nalepką". 2. Na nalepce umieszczony jest numer rejestracyjny pojazdu. 3. Nalepka wydawana jest przez organ rejestrujący pojazd wraz z tablicami rejestracyjnymi, o których mowa w § 15 pkt 1-3 i 5. 4. Właściciel pojazdu umieszcza nalepkę w samochodzie osobowym wewnątrz pojazdu w prawym górnym rogu tylnej szyby, w samochodzie ciężarowym zaś, autobusie oraz w samochodzie nie posiadającym tylnej szyby - wewnątrz pojazdu w dolnym prawym rogu przedniej szyby. 5. Wzór nalepki i jej opis określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 26. W przypadku uszkodzenia nalepki, na pisemny wniosek właściciela pojazdu, wydaje się wtórnik nalepki po przedstawieniu dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu, jeżeli była wydana, oraz złożeniu stosownego oświadczenia pod odpowiedzialnością karną za składanie fałszywych zeznań. § 27. 1. Na samochodzie ciężarowym samowyładowczym oraz przyczepie samowyładowczej umieszcza się numery rejestracyjne, poprzez namalowanie na tyle burty skrzyni ładunkowej białą farbą lub farbą o barwie kontrastowej w stosunku do tła burty, tej samej treści co litery i cyfry na tablicach rejestracyjnych. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, które nie mają z tyłu burty w postaci płaszczyzny. 2. Numery namalowane na tyle burty skrzyni ładunkowej powinny mieć taki sam układ i zbliżony kształt liter i cyfr, jak numery na tablicy rejestracyjnej jednorzędowej. Długość rzędu namalowanych numerów powinna wynosić 140-150 cm, wysokość - 25 cm, a grubość kreski - 4,5 cm. § 28. Autobus, o którym mowa w art. 20 ust. 4 ustawy, oraz pojazd, w stosunku do którego organ rejestrujący określił na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy indywidualną dopuszczalną prędkość jazdy, oznacza się na tyle nadwozia tarczą określającą tę prędkość, wykonaną z materiału odblaskowego barwy białej z obwódką barwy czerwonej. § 29. 1. Na pojeździe zarejestrowanym w Rzeczypospolitej Polskiej, który ma być używany w ruchu międzynarodowym, znak z literami "PL" umieszcza się z tyłu pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Znak z literami "PL" może być umieszczony na tylnej szybie samochodu w prawym dolnym rogu, pod warunkiem że będzie zapewniona wystarczająca widoczność znaku i czytelność liter. 3. Na pojeździe należącym do przedstawicielstwa dyplomatycznego państwa obcego umieszcza się znak z literami "CD", a na pojeździe urzędu konsularnego - znak z literami "CC". 4. Znaki, o których mowa w ust. 3, umieszcza się z tyłu pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2. § 30. 1. Na pojeździe przeznaczonym do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu tablicę, o której mowa w art. 55 ust. 1 ustawy, umieszcza się z przodu i z tyłu pojazdu lub zespołu pojazdów, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Na samochodzie osobowym tablicę, o której mowa w ust. 1, umieszcza się na dachu w położeniu pionowym w osi podłużnej pojazdu. 3. Motocykl oznacza się tablicą, o której mowa w ust. 1, umieszczoną z tyłu pojazdu. § 31. Na pojeździe przewożącym zorganizowaną grupę dzieci lub młodzieży w wieku do lat 18 umieszcza się tablicę, o której mowa w art. 57 ust. 1 ustawy, z przodu i z tyłu pojazdu, możliwie blisko lewej płaszczyzny obrysu, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni. § 32. 1. Na pojeździe przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu osób niepełnosprawnych umieszcza się tablicę, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy, z przodu i z tyłu pojazdu, możliwie blisko lewej płaszczyzny obrysu, na wysokości od 60 do 180 cm od powierzchni jezdni. 2. Pojazd, o którym mowa w art. 8 ustawy, może być oznaczony nalepką barwy białej z międzynarodowym symbolem wózka inwalidzkiego barwy czarnej, umieszczoną na przedniej szybie w prawym górnym rogu. § 33. Oznaczenia pojazdów, o których mowa w § 28, 30 ust. 3, § 31 i 32 ust. 1, powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-92/N-01255 "Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa". § 34. Wzory oznaczeń pojazdów, o których mowa w § 28-32, a także ich opis określa załącznik nr 6 do rozporządzenia. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 35. 1. Dowody rejestracyjne wydane według wzoru określonego w dotychczasowych przepisach oraz tablice (tablicę) rejestracyjne wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność do dnia 31 grudnia 2004 r. 2. Na wniosek właściciela pojazdu organ rejestrujący może dokonać wymiany dotychczasowego dowodu rejestracyjnego i tablic (tablicy) rejestracyjnych, o których mowa w ust. 1, po dniu 31 grudnia 1999 r. § 36. Pozwolenia czasowe wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność w terminie w nich określonym. § 37. Do spraw wszczętych i nie zakończonych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się dotychczasowe przepisy. Wnioski o rejestrację pojazdu złożone do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia rozpatruje się według dotychczasowych przepisów. § 38. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 37, poz. 164, z 1995 r. Nr 68, poz. 350 i Nr 122, poz. 593, z 1996 r. Nr 104, poz. 482 oraz z 1997 r. Nr 130, poz. 870), z wyjątkiem § 2 ust. 3 w zakresie wzoru dowodu rejestracyjnego, § 11-16, § 18-20, § 28, § 30 ust. 2 oraz załączników nr 1 i 9, które tracą moc z dniem 30 czerwca 1999 r. § 39. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 7 ust. 1, § 7 ust. 2 pkt 2, § 15-21 i § 24-26, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 25 marca 1998 r. (poz. 365) Załącznik nr 1 WZÓR WNIOSKU O REJESTRACJĘ, CZASOWĄ REJESTRACJĘ LUB WYREJESTROWANIE POJAZDU Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR DOWODU REJESTRACYJNEGO POJAZDU Format A-6 Ilustracja strona 4 strona 1 Format A-6 Ilustracja strona 2 strona 3 Załącznik nr 3 WZÓR POZWOLENIA CZASOWEGO Format A-7 Format A-7 Ilustracja strona 1 strona 2 Załącznik nr 4 Wzory tablic rejestracyjnych, umieszczonych na nich znaków i symboli oraz ich opis 1. Określenia 1.1. Użyte określenia oznaczają: 1) rodzaj tablicy - tablicę zwyczajną, indywidualną, zabytkową, tymczasową lub dyplomatyczną, 2) odmiana tablicy - tablicę jednorzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w jednym rzędzie, lub tablicę dwurzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w dwóch rzędach, 3) wzór tablicy - tablicę określonego rodzaju i odmiany, 4) tablica pojedyncza - tablicę przeznaczoną do stosowania w jednym egzemplarzu, 5) komplet tablic - dwie tablice jednej lub różnej odmiany o takiej samej treści, 6) znaki tablicy - litery, cyfry, łączniki, symbole, 7) odbicie powrotne (współdrożne) - odbicie, w którym światło jest odbijane w kierunku bliskim do tego, z którego pada, przy czym właściwość ta zostaje zachowana przy znacznych zmianach kąta oświetlenia, 8) materiał odblaskowy - materiał odbijający światło w sposób powrotny (współdrożny), 9) oś odniesienia NC - oś odpowiadającą osi symetrii próbki i prostopadłą do jej powierzchni odblaskowej, 10) środek odniesienia C - punkt przecięcia osi odniesienia z powierzchnią odblaskową próbki, 11) kąt oświetlenia ß - kąt zawarty pomiędzy osią odniesienia NC a prostą wyznaczoną przez środek źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki, 12) kąt obserwacji α - kąt zawarty pomiędzy prostymi łączącymi środek odniesienia C próbki ze środkiem źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki ze środkiem odbiornika światła Cr, 13) rozwartość kątowa próbki γ - kąt, pod jakim jest widoczny największy wymiar powierzchni odblaskowej badanej próbki ze środka odbiornika światła, 14) powierzchniowy współczynnik odblasku - stosunek światłości powierzchni odblaskowej w kierunku obserwacji do natężenia oświetlenia przy powierzchni odblaskowej, na płaszczyźnie prostopadłej do kierunku padającego światła i do pola tej powierzchni odblaskowej, przy określonych kątach oświetlenia i obserwacji; powierzchniowy współczynnik odblasku jest wyrażany w kandelach na luks na metr kwadratowy (cd × 1x-1 × m-2); pozostałe parametry określa rysunek 35, 15) wzorcowe źródła - wzorcowe źródła światła A i D65 według normy PN-91/E-04042/02, 16) współczynnik luminancji - stosunek luminancji danej powierzchni w określonym kierunku do luminancji idealnego rozpraszacza oświetlonego w taki sam sposób. 1.2. Wymiary na rysunkach 1, 2, 11÷34 i 36 określono w mm. 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Płyta tablicy powinna być wykonana z taśmy aluminiowej o grubości 1 mm, odpornej na działanie czynników atmosferycznych oraz warunków występujących w czasie normalnej eksploatacji pojazdu. Powierzchnia czołowa tablicy powinna być pokryta materiałem odblaskowym barwy białej, żółtej lub niebieskiej, trwale związanym z podłożem, odpornym na uderzenia i zginanie, posiadającym własności elastyczne oraz wymagane własności odblaskowe i barwowe. 2.2. Wykonanie tablicy powinno spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.2 normy PN-S-73200, z zastrzeżeniem punktu 2.4. 2.3. Tablice samochodowe wykonuje się w kompletach, a tablice motocyklowe, motorowerowe i na przyczepy - jako tablice pojedyncze. 2.4. Symbol flagi polskiej i białe litery "PL" wyróżniające państwo rejestracji, umieszczone na niebieskim tle, powinny być umiejscowione z lewej strony. Tło powinno stanowić część warstwy odblaskowej i być niemożliwe do usunięcia w jakikolwiek sposób bez zniszczenia warstwy odblaskowej. Wysokość niebieskiego tła powinna wynosić dla tablic motocyklowych 70+20 mm i 100+20 mm dla pozostałych tablic, a szerokość powinna wynosić: dla tablic samochodowych 400-2 mm, dla tablic motocyklowych 350-2 mm, dla tablic motorowerowych 300-2 mm. Polska flaga powinna mieć kształt poziomego prostokąta o wymiarach 25×27 mm, a w tablicach motorowerowych - o wymiarach 25×24 mm. Oznaczenie kodowe kraju "PL" powinno mieć szerokość równą szerokości flagi, wysokość 20 mm i grubość kreski 4 mm. Wytłoczone znaki i ramka obrzeża powinny być pokryte powłoką o wymaganej jednakowej barwie. 2.5. Symbole pojazdów zabytkowych powinny być wykonane według rysunków 1 i 2.2.6. Tablice rejestracyjne odblaskowe powinny mieć wymiary i kształty według rysunków 3÷6. Maksymalne odchyłki wymiarów głównych (długości i szerokości) + 1,0 mm. 2.7. Geometria ogólna tablic powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.4 i 2.5 normy PN-S-73200. 2.8. Ukształtowanie powierzchni czołowej i obrzeży tablic powinno spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.7 normy PN-S-73200, z wyjątkiem kształtu obrzeża tablicy. Obrzeże tablicy powinno być wytłoczone w formie ramki, jak określono na rysunku 7. Ilustracja 2.9. Geometria wytłoczeń i pokryć barwnych znaków powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.8 normy PN-S-73200. 2.10. Litery i cyfry na tablicach powinny być zgodne z normą PN-S-73200, z wyjątkiem liter A, M, W i zwężonych liter stosowanych w tablicach indywidualnych. Wymiary tych liter określono na rysunkach 8÷11 i w tablicach 1÷3. 2.11. Rozmieszczenie znaków na tablicach powinno być zgodne z rysunkami 12÷29, na których prostokątami z przekątnymi zaznaczono miejsce położenia liter, węższymi prostokątami z przekątną zaznaczono miejsce położenia cyfr, a kwadratami bez przekątnej określono położenie i wymiary łączników. Prostokąty odpowiadają prostokątom opisanym na poszczególnych literach i cyfrach. W przypadku cyfry 1 oraz liter I, J, L i T zgodnych z normą PN-S-73200 należy stosować prostokąty zastępcze określone na rysunkach 30÷34. 2.12. Dokładność rozmieszczenia znaków powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.9.5 normy PN-S-73200. 2.13. Powierzchnia tablic i ich obrzeży powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.10 normy PN-S-73200. 2.14. Powierzchnia czołowa tablic rejestracyjnych stanowiąca tło dla znaków numeru rejestracyjnego i boczne ścianki obrzeży tablic powinny być: 1) odblaskowe, 2) białe, żółte lub niebieskie, jednolicie zabarwione, 3) równe i gładkie, 4) trwałe i odporne na działanie czynników występujących w warunkach normalnej eksploatacji pojazdów, 5) bez jakichkolwiek uszkodzeń tła odsłaniających materiał płyty i posiadać z lewej strony niebieskie pole o wymiarach zgodnych z podanymi w punkcie 2.4, z odpowiednimi literami identyfikacyjnymi i flagą polską. 2.15. Tylna strona tablicy powinna być wykończona starannie i pozbawiona ostrych krawędzi. Na tylnej stronie tablicy powinien być umieszczony trwały znak identyfikacyjny producenta, usytuowany w miejscu niebieskiego tła, wykonany bez przetłoczenia na powierzchni czołowej pogarszającego estetykę wykonania tablicy. Znak powinien zawierać nazwę lub numer identyfikacyjny producenta, numer niniejszych warunków technicznych i końcówkę roku produkcji. Dodatkowo na przedniej stronie tablicy powinien być naniesiony symbol lub numer identyfikacyjny producenta. Sposób naniesienia znaku, jego wielkość i położenie na poszczególnych wzorach tablic będą ustalone w porozumieniu z producentami tablic. 2.16. Warstwa odblaskowa folii przeznaczonej do produkcji tablic rejestracyjnych powinna zawierać w swej strukturze znaki identyfikacyjne w postaci liter "PL" o wymiarach 10+50 mm × 10+50 mm, rozmieszczonych w odstępach co 90 mm w pionie i w poziomie, niemożliwe do usunięcia bez zniszczenia warstwy odblaskowej. Znaki identyfikacyjne powinny być nanoszone w strukturę folii w procesie produkcyjnym folii i być nieusuwalne środkami chemicznymi bądź mechanicznymi. Usunięcie znaku identyfikacyjnego powinno być jednoznaczne z widocznym i trwałym zniszczeniem folii. 2.17. Znaki identyfikacyjne wymienione w pkt 2.16 powinny być widoczne tylko z odpowiedniej odległości i pod odpowiednim kątem obserwacji. Odległość obserwatora od tablicy rejestracyjnej zamontowanej na pojeździe powinna wynosić 2÷2,5 m. Kąt obserwacji w płaszczyźnie pionowej, zawarty między linią łączącą oko obserwatora z tablicą rejestracyjną a płaszczyzną poziomą, powinien wynosić maks. 30°. Kąt obserwacji w płaszczyźnie poziomej, zawarty pomiędzy osią podłużną pojazdu a rzutem na płaszczyznę poziomą linii łączącej oko obserwatora z tablicą rejestracyjną, powinien wynosić maks. ±40°. Naniesienie znaków identyfikacyjnych w warstwie odblaskowej folii nie może spowodować zmniejszenia wartości gęstości powierzchniowej współczynnika odblasku. 2.18. Powierzchniowy współczynnik odblasku powinno się określać zgodnie ze schematem podanym na rys. 35. Powierzchniowy współczynnik odblasku materiału odblaskowego tablicy, wyrażony w kandelach na luks na metr kwadratowy (cd × 1x-1 × m-2), powinien być nie mniejszy niż wartości minimalne i nie większy niż wartości maksymalne podane w tablicy 4, przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła A. Ilustracja Rysunek 35. Schemat pomiaru współczynnika odblasku Objaśnienia: C - środek odniesienia, NC - oś odniesienia, Rr - odbiornik (obserwator lub urządzenie pomiarowe), Cr - środek odbiornika, fir - średnica odbiornika, Se - źródło światła, Cs - środek źródła światła, fis - średnica źródła światła, De - odległość od środka Cs do środka C, De - odległość od środka Cr do środka C, α- kąt obserwacji, ß - kąt oświetlenia, γ - rozwartość kątowa próbki. 2.19. Jednorodność odblasku. Powierzchnia odblaskowa tablicy obserwowana w warunkach odbicia powrotnego nie powinna wykazywać widocznych zmian luminancji. 2.20. Barwa w warunkach dziennych. Barwa biała, żółta, czerwona i niebieska powierzchni odblaskowych oraz biała, czerwona i czarna powierzchni znaków, przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła D65 pod kątem 45° do normalnej powierzchni i obserwacji wzdłuż normalnej (geometria 45/0), powinny mieścić się w polach barwowych normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonych dla danej barwy przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 5 i odpowiadać podanemu w tablicy 5 współczynnikowi luminancji. 2.21. Barwa w warunkach nocnych. Barwa biała powierzchni odblaskowej przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła A dla kąta oświetlenia 5° i kąta obserwacji 20' powinna mieścić się w polu barwowym normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonym przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 6. Tablica 4 - Współczynnik odblasku (cd × 1x--1 × m-2) BarwaKąt obserwacjiWspółczynnik odblasku MINMA X Kąt oświetlenia 5°30°45° Biała0°12'70306250 0°20'50253 1°30'521 Czerwona0°12'1040,8250 0°20'730,7 1°30'0,60,30,1 Niebieska0°12'31,5-10 0°20'1,51-5 1°30'0,3--1 Żółta0°12'50204175 0°20'35172 1°30'3,51,50,7 Tablica 5 BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnychWspółczynnik luminancji 1234 Biała x0,3550,3050,2850335≥ 0,35 y0,3550,3050,3250,375 Czerwona x0,6900,5950,5690,655≥ 0,05 y0,3100,3150,3410,345 Niebieska x0,0780,1500,2100,137≥ 0,01 y0,1710,2200,1600,038 Żółta x0,4810,4440,4940,545≥ 0,27 y0,5180,4760,4260,454 Czarna x0,3850,3000,2600,345≥ 0,03 y0,3550,2700,3100,395 Tablica 6 BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnych 1234 Biała x0,4500,5480,4170,372 y0,5130,4040,3590,405 2.22. Odporność na działanie temperatury. Tablice powinny być odporne na działanie: 1) podwyższonej temperatury, zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, 2) zmiennych temperatur, zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.23. Odporność na oderwanie. Materiał foliowy tablicy poddany działaniu temperatury -20°C±2°C przez 1 godzinę, natychmiast po wyjęciu z komory chłodniczej, nie powinien dać się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.24. Przyczepność powłok lakierowych powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.20 normy PN-S-73200. 2.25. Odporność na uderzenie powinna spełniać wymagania punktu 2.15 normy PN-S-73200. 2.26. Odporność na zginanie. Po zgięciu tablicy na trzpieniu fi 50 mm do uzyskania kąta zgięcia 90°, przy umieszczeniu tablicy materiałem odblaskowym od strony zewnętrznej, nie powinno wystąpić pękanie materiału odblaskowego. 2.27. Odporność na działanie wody powinna spełniać wymagania punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.28. Odporność na działanie substancji chemicznych powinna spełniać wymagania punktu 2.21 normy PN-S-73200. 2.29. Odporność na działanie mgły solnej powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.22 normy PN-S-73200. 2.30. Odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej tablicy działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200 barwa biała, żółta, czerwona, niebieska i współczynnik luminancji powierzchni odblaskowych powinny dalej spełniać wymagania podane w tablicy 5, a współczynnik odblasku nie powinien zmniejszyć się poniżej 50% wartości podanych w tablicy 4, przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Nie powinna również wystąpić widoczna zmiana barwy znaków. 2.31. Odporność na ścieranie powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.18 normy PN-S-73200. 2.32. Twardość powłok tła i znaków tablic powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.19 normy PN-S-73200. 2.33. Wzory nalepek na tablice tymczasowe określa rysunek 36. 3. Ogólny zakres badań 3.1. Zakres badań, kontrola jakości i ogólne warunki przeprowadzania badań powinny być zgodne z punktami 4.2, 4.3 i 4.4 normy PN-S-73200, z zastrzeżeniem punktu 3.2. 3.2. Program badań niepełnych ustalają zamawiający i producent. 4. Szczegółowe zasady badania tablic 4.1. Sprawdzenia materiału powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.1 normy PN-S-73200. Oględzin wykonania, znaków i powierzchni tablic i ich obrzeży powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.2 normy PN-S-73200. 4.2. Sprawdzenia kształtu, wymiarów, geometrii, ukształtowania powierzchni czołowej i obrzeży tablic oraz znaków powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.3 normy PN-S-73200. 4.3. Sprawdzenia geometrii wytłoczeń i pokryć barwnych znaków oraz ich rozmieszczenia na zgodność z punktami 2.6, 2.8 i 2.9 powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.4 normy PN-S-73200. 4.4. Pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku powinno się przeprowadzić metodą obiektywną, dla 3 próbek z każdej barwy, o powierzchni co najmniej 100 cm2. Próbki żółtego, niebieskiego i białego tła mogą być wycięte z dostarczonych gotowych tablic, natomiast próbki barwy niebieskiej i czerwonej muszą być specjalnie przygotowane przez producenta tablic, w taki sposób, aby powierzchnia odblaskowa była wykonana identycznie jak powierzchnia niebieskiego tła i czerwonej części polskiej flagi na gotowych tablicach. Pomiar powinno się przeprowadzić dla wszystkich kątów obserwacji i oświetlenia podanych w tablicy 4 tak, aby kąt oświetlenia i kąt obserwacji leżały w jednej płaszczyźnie, po przeciwnych stronach linii łączącej źródło światła ze środkiem mierzonej próbki. Rozwartość kątowa próbki nie powinna przekraczać 80'. Równomierność oświetlenia próbki w czasie pomiaru powinna być taka, aby zmiana natężenia oświetlenia na powierzchni próbki, mierzonego prostopadle do padającego światła za pomocą fotoodbiornika o powierzchni światłoczułej nie większej niż 1/10 powierzchni badanej, nie przekraczała 5%. Dla wszystkich próbek muszą być spełnione wymagania podane w punkcie 2.20. Urządzenia pomiarowe powinny zapewniać wykonanie pomiaru z błędem nie przekraczającym 10%. 4.5. Sprawdzenie jednorodności odblasku powinno się przeprowadzić dla dwóch całych tablic metodą subiektywną, przez obserwację w warunkach odbicia powrotnego z odległości minimum 10 m, przy oświetleniu wiązką światła zapewniającą równomierność oświetlenia na powierzchni tablicy. W przypadku wątpliwości, w obszarze stwierdzonych różnic luminancji powinno się przeprowadzić pomiar współczynnika odblasku, przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°, przyległych fragmentów powierzchni odblaskowej o wymiarach 50 mm × 50 mm. Stosunek największej do najmniejszej zmierzonej wartości nie powinien przekraczać 2. 4.6. Sprawdzenie barwy powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić na próbkach przygotowanych do sprawdzenia własności odblaskowych, dla jednej próbki z każdej barwy dla warunków dziennych i dla jednej próbki białej dla warunków nocnych, a sprawdzenie barwy powierzchni nieodblaskowych znaków dla próbek o powierzchni co najmniej 100 cm2, specjalnie przygotowanych przez producenta tablic, po jednej dla każdej barwy tylko dla warunków dziennych. Pomiar współrzędnych trójchromatycznych powinno się wykonać metodą obiektywną, kolorymetrem lub spektrofotometrem, dla wzorcowego źródła światła oraz geometrii pomiaru zgodnych z punktem 2.22 dla warunków dziennych i z punktem 2.23 dla warunków nocnych. Pomiar współczynnika luminancji należy wykonać zgodnie z normą PN-86/E-04040/05 dla wzorcowego źródła światła D65 i geometrii pomiaru 45/0, przy użyciu białej płytki wzorcowej. W przypadku braku sztucznego źródła światła D65 można posłużyć się metodą spektrofotometryczną, wyznaczając składową trójchromatyczną Y barwy. 4.7. Sprawdzenie odporności na działanie temperatury powinno się wykonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. 4.8. Sprawdzenie odporności na oderwanie powinno się wykonać przez umieszczenie tablicy w komorze chłodniczej. Natychmiast po wyjęciu z komory powinno się wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. przy użyciu noża. 4.9. Sprawdzenie przyczepności powłok lakierowych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.14 normy PN-S-73200. 4.10. Sprawdzenie odporności na uderzenie powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.9 normy PN-S-73200. 4.11. Sprawdzenie odporności na zginanie powinno się wykonać przez zgięcie na trzpieniu umieszczonym pośrodku tablicy. 4.12. Sprawdzenie odporności na działanie wody powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 4.13. Sprawdzenie odporności na działanie substancji chemicznych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie należy zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Po próbie powierzchniowy współczynnik odblasku powinien dalej spełniać określone wymagania. 4.14. Sprawdzenie odporności na działanie mgły solnej powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.16 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie powinno się zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. 4.15. Sprawdzenie odporności na działanie promieni świetlnych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. Po próbie dla powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°, zgodnie z punktem 4.4, oraz pomiar barwy i współczynnika luminancji, zgodnie z punktem 4.6. Powierzchnię nieodblaskową znaków powinno się ocenić wzrokowo. 4.16. Sprawdzenia odporności na ścieranie powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.12 normy PN-S-73200. Ponadto fragment powierzchni odblaskowej tablicy o powierzchni 100 cm2 powinno się poddać działaniu piasku kwarcowego lub elektrokorundu o średnicy ziaren 0,1 mm ÷ 0,2 mm, padającego z wysokości 1 m pod kątem 45°. Na każdy cm2 powierzchni odblaskowej powinno przypadać co najmniej 100 g piasku lub elektrokorundu. Po piaskowaniu powinno się sprawdzić powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Jego spadek nie powinien być większy niż 30% wartości przed próbą. 4.17. Sprawdzenia twardości powłok powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.13 normy PN-S-73200. 4.18. Sprawdzenia czytelności znaków identyfikacji powinno się dokonać obserwując znaki w podanym w punkcie 2.17 zakresie widoczności. Powinno się również określić ich rozmieszczenie na tablicy rejestracyjnej. Rysunek 1. Wzór samochodu na tablicę samochodową zabytkową Ilustracja Rysunek 2. Wzór motocykla na tablicę motocyklową zabytkową Ilustracja Rysunek 3. Tablica samochodowa jednorzędowa Ilustracja Rysunek 4. Tablica samochodowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 5. Tablica motocyklowa Ilustracja Rysunek 6. Tablica motorowerowa Ilustracja Rysunek 8. Litera "A" Ilustracja Tablica 1. Wymiary litery A Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,015,010,5 Tablica motocyklowa45,032,07,08,57,4 Tablica motorowerowa30,020,05,05,55,2 Rysunek 9. Litera "M" Ilustracja Tablica 2. Wymiary litery M Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,05,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,06,0 Rysunek 10. Litera "W" Ilustracja Tablica 3. Wymiary litery W Wymiar [mm]abcdefg Tablica samochodowa80,054,010,05,010,1544,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,07,124,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,05,115,06,0 Rysunek 11a. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych Ilustracja Rysunek 11b. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych (cd.) Ilustracja Rysunek 11c. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych Ilustracja Rysunek 11d. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych (cd.) Ilustracja Rysunek 12. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa Ilustracja Rysunek 13. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa z literą na końcu Ilustracja Rysunek 14. Tablica samochodowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 15. Tablica samochodowa dwurzędowa z literą na końcu Ilustracja Rysunek 16. Tablica samochodowa indywidualna jednorzędowa Ilustracja Liczba literabc 5471316 4541619 3542033 Rysunek 17. Tablica samochodowa indywidualna dwurzędowa Ilustracja Liczba literabc 547615 4541022 3542440 Rysunek 18. Tablica motocyklowa Ilustracja Rysunek 19. Tablica motocyklowa indywidualna Ilustracja Liczba literabc 528613 4321016 3321928 Rysunek 20. Tablica motorowerowa Ilustracja Rysunek 21. Tablica samochodowa zabytkowa Ilustracja Rysunek 22. Tablica samochodowa zabytkowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 23. Tablica motocyklowa zabytkowa Ilustracja Rysunek 24. Tablica samochodowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 25. Tablica samochodowa tymczasowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 26. Tablica motocyklowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 27. Tablica motorowerowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 28. Tablica samochodowa dyplomatyczna jednorzędowa Ilustracja Rysunek 29. Tablica motocyklowa dyplomatyczna Ilustracja Rysunek 30. Prostokąty zastępcze opisane na cyfrze 1 w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej. Ilustracja Rysunek 31. Prostokąty zastępcze opisane na literze I w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej. Ilustracja Rysunek 32. Prostokąty zastępcze opisane na literze J w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej. Ilustracja Rysunek 33. Prostokąty zastępcze opisane na literze L w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej. Ilustracja Rysunek 34. Prostokąty zastępcze opisane na literze T w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej. Ilustracja Rysunek 36. Nalepki na tablice rejestracyjne tymczasowe motorowerowe Ilustracja motocyklowe Ilustracja samochodowe (jedno- i dwurzędowe) Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR NALEPKI KONTROLNEJ I JEJ OPIS 1. Opis warunków technicznych produkcji i badania nalepki kontrolnej 1.1. Nalepka kontrolna, zwana dalej "nalepką", powinna być wykonana z warstwowego laminatu powleczonego jednostronnie klejem zapewniającym bardzo dobre połączenie z wewnętrzną powierzchnią szyby samochodowej. Do czasu przyklejenia nalepki warstwa kleju powinna być przykryta folią ochronną. 1.2. Nalepka powinna być tak wykonana, aby przy jakiejkolwiek próbie oderwania jej od szyby następowało zniszczenie elementów identyfikacyjnych i tła nalepki. Dotyczy to również próby oderwania w podwyższonej i obniżonej temperaturze. 1.3. Nalepka powinna być dobrze zabezpieczona przed fałszowaniem i kopiowaniem. Zasadniczym elementem zabezpieczającym powinno być tło nalepki wykonane w technice trójwymiarowej. Barwne elementy tła powinny zmieniać kolor pod wpływem podwyższonej temperatury w czasie próby odklejania nalepki. 1.4. Nalepka powinna zawierać elementy identyfikacyjne tablicy rejestracyjnej. Podstawowe wymiary nalepki kontrolnej określa rysunek 1. Ilustracja Grubość kreski numeru rejestracyjnego - 2 mm. Grubość kreski znaku "PL" - 1,5 mm. Barwy: - pole pod flagą polską - niebieskie trójwymiarowe - flaga polska - biało-czerwona trójwymiarowa - pozostała część nalepki - biała trójwymiarowa - numer rejestracyjny - czarny gładki - znak "PL" - biały gładki 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Nalepka obserwowana w rozproszonym świetle dziennym powinna dawać efekt trójwymiarowości, poza znakiem "PL" i numerem rejestracyjnym. 2.2. Barwy nalepki: niebieska - pola pod flagą polską i czerwona - flagi polskiej, powinny odcieniem odpowiadać barwom tablicy rejestracyjnej. Barwa biała powierzchni gładkich powinna być wyraźnie jaśniejsza od barwy białej powierzchni trójwymiarowych. 2.3. Nalepka powinna być odporna na działanie: 1) podwyższonej temperatury zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, 2) zmiennych temperatur zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.4. Nalepka powinna mieć taką odporność na oderwanie, aby materiał foliowy nalepki poddany działaniu temperatur -30°C ±2°C i +65°C ±2°C przez 1 godzinę, natychmiast po wyjęciu z komory termicznej, nie dał się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.5. Nalepka powinna mieć odporność na działanie wody zgodnie z wymaganiami punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.6. Nalepka powinna mieć odporność na działanie substancji chemicznych zgodnie z wymaganiami punktu 2.21 normy PN-S-73200. 2.7. Nalepka powinna mieć odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej nalepki działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200 barwa niebieska i czerwona nie powinny ulec wyraźnemu spłowieniu, a powierzchnia biała - wyraźnej zmianie. Nie powinien również zniknąć bądź ulec zmniejszeniu efekt trójwymiarowości. 3. Zasady badania nalepki 3.1. Sprawdzenie efektu trójwymiarowości powinno się wykonać wzrokowo, obserwując nalepkę w rozproszonym świetle dziennym. Efekt powinien być wyraźnie widoczny dla kierunków obserwacji zawartych w kącie bryłowym ograniczonym tworzącą, opartą na obrysie nalepki i odchyloną na zewnątrz o odpowiedni kąt. 3.2. Sprawdzenie barw nalepki powinno się wykonać wzrokowo przez porównanie ich odcieni z tablicą rejestracyjną w warunkach rozproszonego światła dziennego. 3.3. Sprawdzenie odporności na działanie temperatury powinno się wykonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. 3.4. Sprawdzenie odporności na oderwanie od podłoża szklanego powinno się wykonać wzrokowo. Nalepkę przyklejoną do płytki szklanej powinno się umieścić w komorze termicznej i natychmiast po wyjęciu z komory wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. za pomocą noża. 3.5. Sprawdzenie odporności na działanie wody powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 3.6. Sprawdzenie odporności na działanie substancji chemicznych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. 3.7. Sprawdzenie odporności na działanie promieni świetlnych powinno się wykonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. Załącznik nr 6 WZORY OZNACZEŃ POJAZDÓW I ICH OPIS Tarcza wskazująca indywidualną dopuszczalną prędkość pojazdu ustaloną przez organ rejestrujący pojazd Ilustracja Opis: a = 20 mm barwa tła - biała, barwa cyfr - czarna barwa obrzeża - czerwona Tarcza oznaczająca autobus spełniający dodatkowe warunki techniczne, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h Ilustracja Opis: a = 20 mm barwa tła - biała, barwa cyfr - czarna barwa obrzeża - czerwona Wzory cyfr stosowanych na: - tarczy wskazującej indywidualną prędkość pojazdu ustaloną przez organ rejestrujący pojazd, - tarczy oznaczającej autobus spełniający dodatkowe warunki techniczne, którego prędkość dopuszczalna na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h /stosowane są cyfry "1" i "0"/ Ilustracja a =1/4 gr b = 1/2 gr c = 3/4 gr R = 11/2 gr r = 9/2 gr ZNAK "PL" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna ZNAK "CD" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna ZNAK "CC" Ilustracja Barwy: tła - biała, liter - czarna Tablica do oznaczania pojazdu przewożącego zorganizowaną grupę dzieci i młodzieży w wieku do 18 lat Ilustracja Opis: a = 50 mm barwa tła - żółta symbolu - czarna Tablica do oznaczania pojazdu przeznaczonego do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu państwowego Ilustracja Barwy: tła - niebieska symbolu - biała obrzeża - biała Tablica do oznaczania pojazdu konstrukcyjnie przystosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych Ilustracja Opis: a1 = 50 mm barwa tła - niebieska barwa symbolu - biała barwa obrzeża - biała Nalepka do oznaczania pojazdu kierowanego przez osobę niepełnosprawną mającą trudności w poruszaniu się Ilustracja Opis: a1 = 12 mm barwa tła - biała barwa symbolu - czarna barwa obrzeża - czarna Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 marca 1998 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej. (Dz. U. Nr 58, poz. 366) Art. 1. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402 i z 1997 r. Nr 106, poz. 679) w art. 44 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) ukończenia lat 65 życia przez urzędnika służby cywilnej, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury,". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 30 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia niektórych praw i obowiązków pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego. (Dz. U. Nr 58, poz. 367) Na podstawie art. 48 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 2 pkt 1, art. 7 ust. 6, art. 21 ust. 3, art. 24 ust. 2, art. 30 ust. 1 i art. 36 ust. 7 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędnikami państwowymi są pracownicy administracyjni Sądu Najwyższego zatrudnieni na następujących stanowiskach: 1) głównego księgowego, 2) kierownika zespołu, 3) głównego specjalisty, starszego specjalisty, specjalisty, 4) asystenta sędziego Sądu Najwyższego, asystenta, 5) kierownika sekretariatu: Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, izby, Biura Orzecznictwa, Biura Nadzoru Pozainstancyjnego i Biura Prezydialnego, 6) kierownika sekretariatu wydziału, 7) kierownika gospodarczego, kierownika biblioteki, 8) referendarza sądowego, 9) starszego księgowego, księgowego, starszego inspektora, inspektora, sekretarza Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego i sekretarza Prezesa Sądu Najwyższego, 10) starszego sekretarza sądowego, sekretarza sądowego, 11) kierownika: transportu, magazynu, hali maszyn, biura podawczego, archiwum, centrali telefonicznej, 12) starszego referenta, referenta, sekretarki, sekretarza dyrektora Biura Prezydialnego i Biura Orzecznictwa, 13) starszego bibliotekarza, bibliotekarza, dyspozytora taboru samochodowego, kontrolera technicznego, 14) starszego magazyniera, magazyniera, archiwisty. § 2. Obowiązkowi odbycia aplikacji administracyjnej w Sądzie Najwyższym podlegają pracownicy zatrudnieni na następujących stanowiskach: 1) starszego specjalisty, 2) specjalisty, 3) kierownika sekretariatu: Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, izby, Biura Orzecznictwa, Biura Prezydialnego, Biura Nadzoru Pozainstalacyjnego, wydziału, 4) starszego inspektora, inspektora, 5) referendarza sądowego, 6) starszego sekretarza sądowego, sekretarza sądowego. § 3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego ustala program aplikacji administracyjnej; może także skierować pracowników do odbycia części teoretycznej takiej aplikacji w sądzie wojewódzkim. § 4. 1. Ustala się: 1) tabele stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowań pracowników, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) tabelę stawek dodatku funkcyjnego określonych w relacji procentowej do najniższego wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania, ustalonej w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego może uzupełnić tabele, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia, nowymi stanowiskami i określać dla tych stanowisk kategorie zaszeregowań i stawki dodatku funkcyjnego w ramach kategorii stawek przewidzianych tabelami stanowiącymi załączniki nr 2 i 3 do rozporządzenia, a także określać wymagane kwalifikacje. § 5. 1. Tworzy się fundusz nagród w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń osobowych pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego, przeznaczony na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, pozostający w dyspozycji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. 2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, może być podwyższony przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z posiadanych środków przeznaczonych na wynagrodzenia. § 6. 1. Czas pracy pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego wynosi 8 godzin dziennie: od poniedziałku do piątku, w godzinach od 815 do 1615. 2. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, może ustalić inny dzień tygodnia dniem wolnym od pracy w Sądzie Najwyższym za odpracowaniem. 3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, w wypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacji, może ustalić rozkład czasu pracy poszczególnych grup pracowników odmiennie od określonego w ust. 1, a także może wprowadzić zmianowy system pracy lub ruchomy czas pracy. § 7. Komisje dyscyplinarne I i II instancji oraz rzeczników dyscyplinarnych powołuje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego. § 8. W zakresie nie unormowanym w niniejszym rozporządzeniu do pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego stosuje się odpowiednio przepisy wydane przez Radę Ministrów na podstawie art. 7 ust. 6, art. 71 ust. 2, art. 20 ust. 4, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 26 ust. 2, art. 31 ust. 4 i art. 36 ust. 7 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z późniejszymi zmianami). § 9. Traci moc zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lutego 1995 r. w sprawie określenia niektórych praw i obowiązków pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego (Monitor Polski Nr 9, poz. 117, z 1996 r. Nr 37, poz. 362 i z 1997 r. Nr 20, poz. 196). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załączniki do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 kwietnia 1998 r. (poz. 367) Załącznik nr 1 A. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ADMINISTRACYJNYCH SĄDU NAJWYŻSZEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnegoWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1główny księgowyXVIII-XX5-9wyższe7 2kierownik zespołu, główny specjalistaXVII-XIX3-7wyższe7 3starszy specjalistaXV-XVIII-wyższe6 4asystent sędziego Sądu NajwyższegoXIV-XVIII-wyższe2 5specjalistaXIV-XVII-wyższe4 6asystentXIII-XVII-wyższe- 7kierownik sekretariatu izby, Biura Orzecznictwa, Biura Prezydialnego, kierownik sekretariatu Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Biura Nadzoru PozainstancyjnegoXIV-XVII2-6wyższe5 8kierownik sekretariatu, wydziału, kierownik gospodarczy, kierownik bibliotekiXIII-XVI1-5wyższe3 średnie6 9referendarz sądowyXIII-XV1-4wyższe3 średnie5 10starszy księgowy, starszy inspektor, sekretarz Pierwszego Prezesa Sądu NajwyższegoPrezesa Sądu NajwyższegoXI-XIV-średnie 11starszy sekretarz sądowyXI-XIII-średnie3 12kierownik transportu, magazynu, hali maszyn, biura podawczego, archiwum, centrali telefonicznejXI-XIV1-3średnie5 13sekretarz sądowyIX-XII-średnie2 14księgowy, inspektor, starszy referent, sekretarz dyrektora Biura Prezydialnego i Biura OrzecznictwaIX-XII-średnie2 15referent, sekretarkaVII-X-średnie1 16starszy bibliotekarzIX-XII-średnie3 dyspozytor taboru samochodowego, kontroler techniczny starszy magazynier, archiwista 17magazynier, bibliotekarzVIII-XI-średnie3 18stażystaV-VII-wyższe- II-VI-średnie- B. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW OBSŁUGI SĄDU NAJWYŻSZEGO Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 12345 1maszynistka klasy mistrzowskiejIX-XIIśrednie3 2rzemieślnik specjalistaX-XIIzasadnicze3 3starsza maszynistkaVIII-XIśrednie- rzemieślnik wykwalifikowanyzasadnicze- 4starsza telefonistka, maszynistka, teletypistkaVII-Xśrednie- 5kierowca samochodu osobowegoVII-Xwedług odrębnych przepisów- 6operator urządzeń powielającychVII-Xpodstawowe- 7starszy woźny prezydialny, robotnik gospodarczy, portierVII-IXpodstawowe- 8telefonistkaVI-VIIIpodstawoweumiejętność wykonywania czynności 9woźny prezydialny, szatniarz, dozorca, dźwigowyV-VIIpodstawowe- 10sprzątaczkaIV-VIpodstawowe- 11goniecI-IVpodstawowe- Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Kategoria zaszeregowaniaMiesięczna kwota w złotych I480-580 II485-600 III490-620 IV495-640 V500-660 VI510-700 VII520-760 VIII540-830 IX560-900 X590-980 XI620-1 070 XII660-1 170 XIII700-1 280 XIV750-1 380 XV800-1 480 XVI870-1 620 XVII940-1 750 XVIII1 020-1 880 XIX1 120-2 030 XX1 220-2 190 Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Stawka dodatku funkcyjnegoProcent najniższego wynagrodzenia 1do 35% 2do 50% 3do 65% 4do 80% 5do 95% 6do 110% 7do 125% 8do 150% 9do 175% 10do 200% Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy oraz szczegółowych zasad wypłacania nauczycielom dodatku z tytułu pracy w tych warunkach. (Dz. U. Nr 58, poz. 368) Na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) zarządza się, co następuje: § 1. Za pracę w trudnych warunkach uznaje się: 1) prowadzenie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu szkół górniczych zajęć praktycznych pod ziemią, prowadzenie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu szkół leśnych zajęć w lesie oraz prowadzenie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu szkół rolniczych zajęć praktycznych w terenie z zakresu produkcji roślinnej, zwierzęcej i mechanizacji rolnictwa, 2) prowadzenie przez nauczycieli praktycznej nauki zawodu szkół medycznych zajęć w pomieszczeniach publicznych zakładów opieki zdrowotnej, domów pomocy społecznej i ośrodków opiekuńczych przeznaczonych dla noworodków, dzieci do lat trzech, dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo oraz dla osób (dzieci i dorosłych) upośledzonych umysłowo, psychicznie chorych, przewlekle chorych, z uszkodzeniami centralnego i obwodowego układu nerwowego, w oddziałach intensywnej opieki medycznej oraz w żłobkach, 3) prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach (klasach) przysposabiających do pracy zawodowej, 4) prowadzenie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych z dziećmi i młodzieżą upośledzonymi umysłowo w stopniu głębokim, 5) prowadzenie zajęć dydaktycznych i wychowawczych w specjalnych przedszkolach (oddziałach), szkołach (klasach) specjalnych oraz prowadzenie indywidualnego nauczania dziecka zakwalifikowanego do kształcenia specjalnego, 6) prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach przy zakładach karnych, 7) prowadzenie zajęć dydaktycznych w klasach łączonych w szkołach podstawowych, 8) prowadzenie zajęć dydaktycznych w języku obcym w szkołach z obcym językiem wykładowym, z wyjątkiem zajęć prowadzonych przez nauczycieli języka obcego, prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach, w których zajęcia są prowadzone dwujęzycznie oraz przez nauczycieli danego języka obcego w klasach dwujęzycznych, a także prowadzenie zajęć dydaktycznych w języku obcym w nauczycielskich kolegiach języków obcych, z wyjątkiem lektorów języka obcego, 9) prowadzenie zajęć w oddziałach klas realizujących program "Międzynarodowej Matury" - z przedmiotów objętych postępowaniem egzaminacyjnym, 10) prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach (klasach) i w zakładach kształcenia nauczycieli przez nauczycieli będących obywatelami państw obcych, którzy podejmują pracę w wyniku zawartych porozumień międzynarodowych, 11) prowadzenie zajęć dydaktycznych i wychowawczych w specjalnych przedszkolach, szkołach i placówkach specjalnych dla niewidomych i słabo widzących, niesłyszących i słabo słyszących przez nauczycieli i wychowawców niewidomych oraz nauczycieli i wychowawców niesłyszących, zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć, 12) prowadzenie zajęć dydaktycznych w szkołach w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i placówkach resocjalizacyjnych, 13) prowadzenie zajęć wychowawczych i opiekuńczych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych (z wyłączeniem burs i internatów szkół lub placówek nie będących specjalnymi), z zastrzeżeniem pkt 14, oraz w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, publicznych zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, domach pomocy społecznej, zakładach rehabilitacji zawodowej inwalidów i placówkach resocjalizacyjnych, 14) prowadzenie zajęć wychowawczych z grupami uczniów szkół specjalnych, zorganizowanych w internatach oraz w placówkach opiekuńczo-wychowawczych nie będących specjalnymi, 15) prowadzenie zajęć wychowawczych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych Ministerstwa Sprawiedliwości, 16) prowadzenie przez nauczycieli poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz innych poradni specjalistycznych zajęć grupowych i indywidualnych, wynikających z realizacji zadań diagnostycznych, terapeutycznych, doradczych i profilaktycznych. § 2. 1. Dodatek za trudne warunki pracy przysługuje w okresie faktycznego wykonywania pracy, z którą dodatek jest związany, oraz w okresie niewykonywania pracy, za który przysługuje wynagrodzenie liczone jak za okres urlopu wypoczynkowego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. 2. Dodatek za trudne warunki pracy, określone w § 1 pkt 1-6, 10 i 12-16, wypłaca się w całości, jeżeli nauczyciel realizuje w takich warunkach cały obowiązujący go wymiar zajęć oraz w przypadku, gdy nauczyciel, któremu powierzono stanowisko kierownicze, realizuje w tych warunkach obowiązujący go wymiar zajęć. Dodatek wypłaca się w odpowiedniej części, jeżeli nauczyciel realizuje w trudnych warunkach tylko część obowiązującego wymiaru lub jeżeli jest zatrudniony w niepełnym wymiarze zajęć. 3. Dodatek za trudne warunki pracy określone w § 1 pkt 7-9 wypłaca się za każdą efektywnie przepracowaną w takich warunkach godzinę zajęć oraz za okresy wymienione w ust. 1. 4. Nauczyciele wykonujący zadania doradcy metodycznego, zatrudnieni w szkołach (placówkach), za pracę w których przysługuje dodatek za trudne warunki pracy, realizujący obowiązujący ich wymiar godzin w takich warunkach, otrzymują ten dodatek w takiej części, w jakiej realizowany przez nich wymiar godzin zajęć pozostaje do obowiązującego w tej szkole (placówce) wymiaru godzin zajęć. 5. Prawo do dodatku z tytułu prowadzenia zajęć, o których mowa w § 1 pkt 1-6 i 12, nie wyłącza prawa do otrzymania dodatku z tytułu prowadzenia zajęć wymienionych w § 1 pkt 7-11. 6. W razie zbiegu prawa do dodatku za trudne warunki pracy, przysługującego na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz do dodatku przysługującego na podstawie szczególnych przepisów branżowych, nauczycielowi przysługuje jeden, wybrany przez niego dodatek. § 3. 1. Za pracę w warunkach uciążliwych, z zastrzeżeniem ust. 2, uznaje się prowadzenie zajęć: 1) wymienionych w § 1 pkt 1-15, prowadzonych z dziećmi i młodzieżą, których rodzaj i stopień niepełnosprawności został określony w § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 stycznia 1998 r. w sprawie stanów zdrowia oraz szczegółowych zasad, warunków i trybu wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka (Dz. U. Nr 15, poz. 70), 2) z nieletnimi przebywającymi w zakładach poprawczych o wzmożonym nadzorze wychowawczym, dla wielokrotnych uciekinierów oraz w schroniskach interwencyjnych, 3) wykonywanych przy użyciu elektronicznych monitorów ekranowych. 2. Dodatek za uciążliwe warunki pracy przysługuje również nauczycielom szkół (klas) specjalnych, prowadzącym zajęcia w klasie lub grupie wychowawczej z upośledzonymi umysłowo w stopniu lekkim, w których znajduje się co najmniej jedno dziecko z niepełnosprawnością określoną w ust. 1 pkt 1, a w przypadku gdy w takiej klasie lub grupie wychowawczej znajduje się dziecko upośledzone umysłowo w stopniu umiarkowanym lub znacznym, pod warunkiem, że zajęcia dydaktyczne prowadzone są według odrębnego programu nauczania obowiązującego w tego typu szkole specjalnej, a zajęcia wychowawcze - według odrębnego programu wychowawczego opracowanego przez wychowawcę. § 4. 1. Dodatek za uciążliwe warunki pracy przysługuje nauczycielom, którzy w danym miesiącu przepracowali co najmniej 40 godzin w takich warunkach. Dodatek nie ulega podwyższeniu chociażby nauczyciel przepracował w warunkach uciążliwych więcej niż 40 godzin w miesiącu. 2. Dodatek za uciążliwe warunki pracy przysługuje mimo niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1, w okresie niewykonywania pracy, za który przysługuje wynagrodzenie liczone jak za okres urlopu wypoczynkowego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli jednak nauczyciel w danym miesiącu przepracował co najmniej 40 godzin w warunkach uciążliwych mimo czasowej nieobecności w pracy z innych przyczyn, dodatek przysługuje w całości. 3. Nauczycielom, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach (placówkach), przysługuje dodatek za uciążliwe warunki pracy na zasadach określonych w ust. 1, z tym że do czasu pracy, od którego uzależnione jest prawo do tego dodatku, wlicza się również faktycznie odbyte przez nauczycieli godziny hospitacji oraz godziny instruktażu i kontroli realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych wykonywanych w kontakcie z dziećmi i młodzieżą, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2. 4. Nauczycielce w ciąży, przeniesionej do pracy nieuciążliwej na podstawie orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nauczycielka nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej, dodatek za uciążliwe warunki pracy przysługuje do dnia rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego w wysokości średniej miesięcznej dodatku z okresu 3 miesięcy przed przeniesieniem. § 5. 1. Nauczycielowi skierowanemu na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357) do pracy w innej szkole, w innej miejscowości przysługuje dodatek za uciążliwość pracy. 2. Prawo do dodatku, o którym mowa w ust. 1, powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nauczyciel został skierowany do pracy w innej szkole, a jeżeli skierowanie nastąpiło pierwszego dnia miesiąca - od tego dnia. 3. Prawo do dodatku za uciążliwość pracy ustaje z upływem okresu, na jaki nauczyciel został skierowany do innej szkoły, a w razie rozwiązania stosunku pracy przed upływem tego okresu - z dniem ustania prawa do wynagrodzenia zasadniczego. 4. Dodatek za uciążliwość pracy nie przysługuje w okresie nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w okresach, za które nie przysługuje wynagrodzenie zasadnicze, oraz od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nauczyciel zaprzestał wykonywania pracy. § 6. 1. W razie zbiegu tytułów do dodatku, za trudne warunki pracy i za uciążliwe warunki pracy, z wyjątkiem dodatku, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, przysługuje nauczycielowi prawo do jednego, wyższego dodatku; w razie zbiegu dodatku za trudne warunki pracy i za warunki wymienione w § 3 ust. 1 pkt 3 nauczycielowi przysługują obydwa dodatki. 2. W przypadku zbiegu tytułów do dodatku za trudne lub uciążliwe warunki pracy i za uciążliwość pracy przysługuje nauczycielowi prawo do dodatku z każdego tytułu. § 7. Wysokość dodatku za trudne i uciążliwe warunki pracy oraz za uciążliwość pracy określają odrębne przepisy. § 8. Dodatki za trudne i uciążliwe warunki pracy wypłaca się z dołu. § 9. Traci moc zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lipca 1997 r. w sprawie wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy oraz szczegółowych zasad wypłacania nauczycielom dodatku z tytułu pracy w tych warunkach (Monitor Polski Nr 47, poz. 459). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r., z wyjątkiem przepisu § 1 pkt 8, który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: wz. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia do nauczania szkolnego przedmiotu "Wiedza o życiu seksualnym człowieka" oraz zakresu jego treści programowych. (Dz. U. Nr 58, poz. 369) Na podstawie art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78, z 1995 r. Nr 66, poz. 334, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i Nr 157, poz. 1040) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W szkołach podstawowych i ponadpodstawowych publicznych i niepublicznych posiadających uprawnienia szkół publicznych wprowadza się przedmiot "Wiedza o życiu seksualnym człowieka", zwany dalej "przedmiotem". 2. Zakres treści programowych przedmiotu określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Na realizację przedmiotu przeznacza się następującą liczbę godzin w wymiarze rocznym: 1) w klasie V szkoły podstawowej - 4 godziny (w tym po 2 godziny, z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt), 2) w klasie VI i VII szkoły podstawowej - 4 godziny (w tym po 1 godzinie, z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt), 3) w klasie VIII szkoły podstawowej - 6 godzin (w tym po 1 godzinie, z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt), 4) we wszystkich klasach szkół ponadpodstawowych - 6 godzin. 2. Z rodzicami uczniów klas szkoły podstawowej oraz z rodzicami uczniów szkół ponadpodstawowych przeprowadza się co najmniej jedno spotkanie informacyjne w roku szkolnym. § 3. 1. Udział ucznia w zajęciach przedmiotu nie jest obowiązkowy i nie wpływa na promocję ucznia. Na udział ucznia w zajęciach z przedmiotu zgodę w formie pisemnej wyrażają rodzice lub opiekunowie prawni po spełnieniu przez szkołę warunków określonych w § 2 ust. 2 i § 4 ust. 4. Po osiągnięciu pełnoletności o udziale w zajęciach decydują sami uczniowie. 2. Udział ucznia w zajęciach przedmiotu odnotowuje się na świadectwie szkolnym w części przeznaczonej na przedmioty i zajęcia nadobowiązkowe wpisem "uczestniczył(a)". § 4. 1. Za zorganizowanie zajęć przedmiotu na terenie szkoły odpowiada dyrektor szkoły. 2. Plan realizacji treści programowych powinien stanowić spójną całość z pozostałymi działaniami wychowawczymi szkoły, a w szczególności: 1) wspierać wychowawczą rolę rodziny, 2) promować integralne ujęcie ludzkiej seksualności, 3) kształtować postawy prorodzinne, prozdrowotne i prospołeczne. 3. Szczegółowy program nauczania przedmiotu zatwierdza rada pedagogiczna szkoły, z uwzględnieniem potrzeb rozwojowych i środowiskowych uczniów, opinii rodziców oraz możliwości danej szkoły. 4. Przed przystąpieniem do realizacji zajęć nauczyciel przedmiotu wraz z wychowawcą klasy obowiązani są przedstawić rodzicom pełną informację o celach i treściach realizowanego programu, literaturze, pomocach dydaktycznych i uzyskać ich aprobatę. § 5. Zajęcia przedmiotu mogą być prowadzone wyłącznie przez osoby mające przygotowanie pedagogiczne, które ukończyły studia, studia podyplomowe w zakresie nauk o rodzinie, lub kursy kwalifikacyjne zgodnie z treściami programowymi przedmiotu. § 6. W roku szkolnym 1997/1998 w semestrze II przeznacza się na realizację przedmiotu następującą liczbę godzin: 1) w klasie V-VII szkoły podstawowej - 2 godziny (w tym po 1 godzinie, z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt), 2) w klasie VIII szkoły podstawowej - 3 godziny (w tym po 1 godzinie, z podziałem na grupy chłopców i dziewcząt), 3) we wszystkich klasach szkół ponadpodstawowych - 3 godziny, z wyłączeniem klas maturalnych. § 7. 1. Publiczne placówki doskonalenia nauczycieli są zobowiązane do prowadzenia programów dokształcania i doskonalenia nauczycieli z zakresu wychowania do życia w rodzinie, w tym wiedzy o życiu seksualnym człowieka. 2. Koordynowanie dokształcania i doskonalenia nauczycieli powierza się Centrum Metodycznemu Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej Ministerstwa Edukacji Narodowej. § 8. Traci moc zarządzenie nr 17 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 września 1997 r. w sprawie wprowadzenia do nauczania szkolnego oraz zakresu treści programowych przedmiotu "Wiedza o życiu seksualnym człowieka" (Dz. Urz. MEN Nr 8, poz. 37). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 kwietnia 1998 r. (poz. 369) ZAKRES TREŚCI PROGRAMOWYCH PRZEDMIOTU "WIEDZA O ŻYCIU SEKSUALNYM CZŁOWIEKA" Seksualność nie jest wartością autonomiczną i wyizolowaną; wiąże się z całą strukturą osobowości, z systemem wartości człowieka, strukturą potrzeb, obrazem własnego "ja", z normami moralnymi i religijnymi, relacjami interpersonalnymi, rolami małżeńskimi, rodzicielskimi i społecznymi. Szkoła jest zobowiązana respektować ten fakt i podawać wiedzę o ludzkiej płciowości w tak rozumianym kontekście całej rzeczywistości człowieka. Zadania szkoły 1. Wspieranie wychowawczej roli rodziny. Integrowanie działań szkoły i rodziców. 2. Kształtowanie postaw prorodzinnych, prozdrowotnych i prospołecznych. 3. Pomoc w kształtowaniu pozytywnego stosunku do płciowości. Odniesienie płciowości do wartości nadrzędnych, takich jak poszanowanie życia, miłość, małżeństwo, rodzina oraz przyjaźń, akceptacja i szacunek w relacjach międzyosobowych. 4. Pomoc w kształtowaniu dojrzałości psychoseksualnej, która wiąże się z podejmowaniem dojrzałych i odpowiedzialnych decyzji, właściwym przygotowaniem do przyszłych ról małżeńskich i rodzinnych. 5. Uświadomienie roli rodziny w życiu człowieka - promowanie trwałych związków małżeńskich, opartych na miłości, wierności, uczciwości i współpracy. 6. Przekazywanie rzetelnej wiedzy na temat zmian biologicznych, psychicznych i społecznych na różnych etapach rozwoju człowieka, dostosowanej do wieku, potrzeb i poziomu rozwoju ucznia. Treści programowe Szkoła podstawowa Klasa V - Rola rodziny w życiu człowieka. Podstawowe funkcje członków rodziny z podkreśleniem miejsca dziecka w rodzinie. - Różnice i podobieństwa między dziewczętami i chłopcami. Identyfikacja z własną płcią. Akceptacja i szacunek dla ciała. Prawo człowieka do intymności, możliwości i formy jej ochrony. - Wiedza o zmianach fizycznych, psychicznych i społecznych okresu dojrzewania; higiena fizyczna i psychiczna okresu dojrzewania. - Podstawowa wiedza dotycząca budowy i funkcjonowania układu rozrodczego człowieka; odmienność ról kobiety i mężczyzny; ciąża i rozwój dziecka przed urodzeniem; poród. Klasa VI - Różne sposoby okazywania uczuć. Istota koleżeństwa i przyjaźni; wzajemny szacunek, udzielanie sobie pomocy, współpraca, empatia. Miłość w rodzinie. - Niepokoje okresu dojrzewania: zróżnicowane indywidualne tempo rozwoju, niestabilność emocjonalna, miesiączkowanie, polucje. - Własna intymność fizyczna i psychiczna; dobrze rozumiana wstydliwość jako wartość chroniąca intymność w dziedzinie seksualnej; postawy asertywne. - Mass media - umiejętne korzystanie. Zasady i kryteria wyboru czasopism, książek, filmów. - Odpowiedzialność za własny rozwój - samowychowanie. Klasa VII - Budowa prawidłowych relacji z rodzicami. Konflikt pokoleń: przyczyny i sposoby rozwiązywania konfliktów. - Relacje międzyosobowe i ich znaczenie. Przyjaźń, zakochanie, miłość; miłość młodzieńcza, miłość dojrzała - rozróżnianie pojęć. - Podstawowe informacje o rozwoju seksualnym człowieka: tożsamość płciowa - kobiecość i męskość. Główne funkcje płciowości: wyrażanie miłości oraz rodzicielstwo. - Typowe problemy okresu dojrzewania: ich objawy, sposoby radzenia sobie z nimi, pomoc w rozeznaniu sytuacji wymagających porady lekarza lub innych specjalistów; problemy napięć seksualnych i masturbacji. Różnice w rozwoju psychoseksualnym dziewcząt i chłopców; postawy i wzajemne oczekiwania. Klasa VIII - Wartość rodziny w życiu człowieka; podstawowe funkcje rodziny. Rola poszczególnych członków rodziny; wzajemne relacje; odpowiedzialność wszystkich za atmosferę panującą w rodzinie. - Pojęcie miłości - wieloaspektowość i wieloznaczność. Pierwsze fascynacje, zauroczenie, miłość platoniczna, miłość dojrzała. Całościowe ujęcie działania seksualnego wyrażające się związkiem pomiędzy aktywnością seksualną a miłością i odpowiedzialnością; krzywda związana z przedmiotowym traktowaniem człowieka w dziedzinie seksualnej jako konsekwencja każdego innego ujęcia ludzkiej seksualności. - Zagrożenia okresu dojrzewania; presja seksualna, pornografia, uzależnienia i sposoby radzenia sobie z presją rówieśników i otoczenia. - Płodność - wspólną sprawą kobiety i mężczyzny. Prawa rządzące ludzką płodnością; cykl owulacyjny, naturalny rytm płodności. Początek życia człowieka; rozwój dziecka przed urodzeniem, przebieg i higiena ciąży, poród, naturalne karmienie. Szacunek dla ludzkiego życia od chwili poczęcia. - Planowanie rodziny; naturalne metody rozpoznawania płodności a antykoncepcja. Aspekt zdrowotny, psychologiczny i moralny. - Potrzeba podporządkowania popędów wyznawanym wartościom moralnym i duchowym. Zasady umiejętnego korzystania ze środków audiowizualnych. - Choroby przenoszone drogą płciową. AIDS. Drogi przenoszenia zakażenia. Profilaktyka. Szkoły ponadpodstawowe Zakres treści programowych uwzględnia rozwój psychofizyczny uczniów. - Rozwój człowieka: przed urodzeniem, narodziny. Faza niemowlęca, wczesnodziecięca, przedpokwitaniowa, dojrzewania, młodości, wieku średniego, wieku późnego (ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju psychoseksualnego). - Dojrzewanie: uwarunkowania biologiczne i społeczne. Rozumienie i akceptacja kryteriów dojrzałości biologicznej, psychicznej i społecznej. Higiena okresu dojrzewania. Napięcie seksualne. Trudności, problemy okresu dojrzewania i sposoby radzenia sobie. - Wartości związane z płciowością człowieka: męskość, kobiecość, miłość, małżeństwo, rodzina, rodzicielstwo. Znaczenie odpowiedzialności w przeżywaniu własnej płciowości i budowaniu trwałych więzi. - Istota seksualności człowieka. Aspekty seksualności: biologiczny, emocjonalny, duchowy. Integracja seksualna. Budowanie więzi (miłości) i prokreacja jako cele płciowości. - Różnice w przeżywaniu miłości między chłopcem i dziewczyną. Różnice w seksualności kobiety i mężczyzny. Komplementarność płci - wzajemne dopełnianie się płci w dziedzinie fizycznej, psychicznej, duchowej i społecznej. Rozumienie, akceptacja i szacunek dla osób płci odmiennej. Potrzeba pełnej akceptacji własnej seksualności; osiąganie tożsamości seksualnej. - Zakłócenia i trudności w osiąganiu tożsamości płciowej. Brak akceptacji własnej płci. Lęki homoseksualne a rzeczywiste skłonności homoseksualne; przyczyny. Możliwości pomocy w pokonywaniu trudności związanych z tożsamością płciową. - Inicjacja seksualna i jej uwarunkowania. Następstwa przedwczesnej inicjacji seksualnej. Argumenty biomedyczne, psychologiczne i moralne za inicjacją w małżeństwie. Współżycie seksualne źródłem trwałych zobowiązań moralnych i psychicznych. - Niebezpieczeństwa związane z niedojrzałym działaniem seksualnym: nieprawidłowy rozwój psychoseksualny, zranienia emocjonalne, uzależnienia seksualne, przedwczesne rodzicielstwo. - Choroby przenoszone drogą płciową i AIDS. Znajomość najważniejszych chorób przenoszonych drogą płciową i sposobów ich przenoszenia. Profilaktyka. - Istota miłości. Etapy rozwoju miłości: zakochanie, miłość młodzieńcza, miłość dojrzała. Kryteria dojrzałej miłości: pragnienie dobra drugiego człowieka, brak egoizmu, gotowość do wyrzeczeń, pełna akceptacja kochanego człowieka z poszanowaniem jego osobistej wolności. Rodzaje miłości. Miłość jako proces dynamiczny, wymagający przygotowania do niej, pielęgnowania jej, stałej pracy dla dobra związku. - Zaburzenia w rozwoju miłości: niedojrzałość, egoizm, brak zrozumienia istoty miłości, brak odpowiedzialności, zazdrość, nieumiejętność okazywania uczuć. - Biologia prokreacji; psychofizjologia procesów rozrodczych. Cykl owulacyjny i nauka obserwacji cyklu jako wprowadzenie do naturalnego planowania rodziny. - Metody naturalnego planowania rodziny i ich skuteczność. Aspekt ekologiczny, psychologiczny i etyczny stosowania naturalnego planowania rodziny. Prezentacja wybranej metody: metody owulacyjnej Billingsa, termicznej, objawowo-termicznej. - Metody i środki antykoncepcyjne i wczesnoporonne: różnice w działaniu; skuteczność, skutki uboczne; aspekt zdrowotny, psychologiczny i moralny ich stosowania. - Świadomość własnej płodności i akceptacja płodności drugiej osoby oraz wspólna odpowiedzialność za płodność jako jeden z warunków prawidłowej więzi małżeńskiej. - Odpowiedzialne rodzicielstwo integralnym elementem dojrzałej seksualności. Ojcostwo i macierzyństwo jako dopełnienie więzi małżeńskiej. Adopcja. Ojcostwo i macierzyństwo w wymiarze duchowym. Wartość życia samotnego. Samotne macierzyństwo i ojcostwo. - Nie planowane poczęcie dziecka; sposoby szukania pomocy w sytuacjach trudnych. - Aborcja - zagrożenia dla zdrowia fizycznego i psychicznego; wymiar medyczny, psychiczny i moralny. - Wiedza na temat przebiegu i higieny ciąży, rozwoju prenatalnego dziecka, porodu i naturalnego karmienia. Czynniki wpływające pozytywnie i negatywnie na poczęcie i rozwój dziecka. Rola szkoły rodzenia w przygotowaniu do porodu: poród rodzinny. - Rola więzi matki z dzieckiem w pierwszym okresie życia dziecka. Dialog od poczęcia. Rola ojca w czasie oczekiwania na dziecko, w okresie porodu i w opiece nad noworodkiem. - Wartość małżeństwa. Rola męża i żony w małżeństwie. Rola małżeństwa i rodziny w życiu osobistym człowieka oraz w życiu społecznym. Wybór współmałżonka: kryteria, trudności. Życie małżeńskie i rodzinne a doświadczanie ludzkiego szczęścia. - Uwarunkowania rozwoju więzi małżeńskiej; dialog i komunikacja w małżeństwie, wierność i zaufanie, umiejętność okazywania czułości i szacunku, pielęgnowanie wzajemnych relacji, umiejętność rozmowy na tematy intymne, dbałość o wzajemną atrakcyjność. - Konflikty w rodzinie. Przyczyny konfliktów na poszczególnych etapach rozwoju małżeństwa i rodziny. Zasady konstruktywnego rozwiązywania konfliktów (mediacja, negocjacje). - Zagrożenia społeczne i cywilizacyjne, jakim podlega współczesna rodzina; m.in. agresja, przemoc, alkoholizm, rozwód, separacja. - Zaburzenia w sferze seksualnej. Przemoc i przestępstwa seksualne; możliwości zapobiegania, sposoby obrony. Informacja o ośrodkach pomocy psychologicznej i medycznej. - Wychowanie dzieci w rodzinie; miłość macierzyńska i ojcowska; znaczenie prawidłowych postaw rodzicielskich dla rozwoju dziecka. Wzajemna miłość rodziców istotnym czynnikiem kształtowania się tożsamości seksualnej dziecka i jego pojęć o życiu małżeńskim i rodzinnym. Wychowanie seksualne dzieci obowiązkiem rodziców. - Prawodawstwo dotyczące rodziny. Podstawowe akty prawne. Prawa i obowiązki małżonków i rodziców. Obowiązki państwa wobec rodziny. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyjmowania żołnierzy zawodowych na studia w wyższych szkołach wojskowych, przebiegu immatrykulacji oraz studiów, jak również organów wojskowych właściwych w tych sprawach. (Dz. U. Nr 58, poz. 370) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770) oraz art. 56 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Na studia w wyższej szkole wojskowej może być przyjęty żołnierz, który ma co najmniej dobrą ogólną ocenę w opinii służbowej oraz gdy odpowiada to potrzebom Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu mówi się o: 1) studiach - należy przez to rozumieć jednolite studia magisterskie i uzupełniające studia magisterskie, zwane dalej "studiami wyższymi", oraz studia wyższe zawodowe, studia podyplomowe i studia doktoranckie, 2) studiach stacjonarnych - należy przez to rozumieć studia odbywane w systemie dziennym, 3) żołnierzu - należy przez to rozumieć żołnierza zawodowego w służbie stałej. § 3. 1. Na studia w Akademii Obrony Narodowej oraz na studia doktoranckie i podyplomowe w pozostałych akademiach wojskowych przyjmuje się wyłącznie oficerów. 2. Na studia wyższe i wyższe studia zawodowe w wyższych szkołach wojskowych nie wymienionych w ust. 1 mogą być przyjęci również chorążowie i podoficerowie zawodowi. § 4. 1. Żołnierza przyjmuje się na studia w wyższej szkole wojskowej na jego wniosek. 2. Żołnierz może być skierowany na studia z urzędu, za jego zgodą, z zastrzeżeniem § 10. § 5. Minister Obrony Narodowej ustala liczbę miejsc na studiach w wyższych szkołach wojskowych, z podziałem na rodzaje i kierunki studiów. Rozdział 2 Warunki przyjęcia żołnierzy na studia § 6. Na studia w wyższej szkole wojskowej może być przyjęty żołnierz, który spełnia warunki określone w § 1, a ponadto: 1) posiada: a) świadectwo dojrzałości, jeżeli ubiega się o przyjęcie na studia wyższe lub wyższe studia zawodowe, b) dyplom ukończenia wyższych studiów zawodowych w wyższej szkole wojskowej lub w równorzędnej uczelni niewojskowej, jeżeli ubiega się o przyjęcie na uzupełniające studia wyższe, c) dyplom ukończenia studiów wyższych, jeżeli ubiega się o przyjęcie na studia podyplomowe, d) dyplomy określone w odrębnych przepisach, jeżeli ubiega się o przyjęcie na studia doktoranckie, 2) w wypadku studiów wyższych i wyższych studiów zawodowych - złożył z wynikiem pozytywnym egzamin wstępny, 3) w wypadku studiów podyplomowych - jest przewidziany do wyznaczenia na stanowisko służbowe, na którym jest wymagane ukończenie tych studiów. § 7. 1. Do wyższych szkół wojskowych, z zastrzeżeniem § 10, w zależności od rodzaju prowadzonych w nich studiów, może być przyjęty: 1) oficer: a) na studia wyższe, nie wcześniej niż po 5 latach zawodowej służby wojskowej, b) na studia podyplomowe, z wyjątkiem podyplomowych studiów operacyjno-strategicznych - który w roku rozpoczęcia studiów nie przekroczy 45 lat życia, 2) chorąży i podoficer zawodowy, na studia wyższe lub wyższe studia zawodowe - który w roku rozpoczęcia studiów nie przekroczy 30 lat życia. 2. Minister Obrony Narodowej, w przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, może wyrazić zgodę na skierowanie na egzamin wstępny na uzupełniające studia magisterskie oficerów, którzy nie spełniają warunku określonego w ust. 1 pkt 1 lit. a). § 8. 1. Żołnierz odbywający studia wyższe lub wyższe studia zawodowe w cywilnej szkole wyższej może być przyjęty na odpowiedni rok studiów w wyższej szkole wojskowej na analogiczny lub pokrewny kierunek studiów, jeżeli spełnia warunki określone w § 7. 2. Jeżeli program studiów na danym wydziale wyższej szkoły wojskowej nie pokrywa się z programem studiów w cywilnej szkole wyższej, przyjęcie żołnierza, o którym mowa w ust. 1, na odpowiedni rok studiów w wyższej szkole wojskowej następuje po złożeniu przez niego egzaminów uzupełniających. 3. Wniosek o przyjęcie na odpowiedni rok studiów żołnierz, o którym mowa w ust. 1, wnosi drogą służbową do komendanta właściwej wyższej szkoły wojskowej. 4. Decyzję o przyjęciu żołnierza na odpowiedni rok studiów podejmuje komendant wyższej szkoły wojskowej po uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej. Rozdział 3 Przyjmowanie żołnierzy na studia § 9. 1. Żołnierz, z zastrzeżeniem § 10, składa wniosek o skierowanie na wybrany kierunek studiów w wyższej szkole wojskowej, drogą służbową, do Ministra Obrony Narodowej: 1) do 31 marca - na studia wyższe, wyższe studia zawodowe i studia doktoranckie, 2) na trzy miesiące - przed rozpoczęciem studiów podyplomowych. 2. Do wniosku o skierowanie na studia żołnierz dołącza świadectwo dojrzałości lub dyplom, o których mowa w § 6. 3. Minister Obrony Narodowej kieruje żołnierza na egzamin wstępny na studia wyższe lub wyższe studia zawodowe oraz przesyła wykazy, wraz z wnioskami żołnierzy, do właściwych wyższych szkół wojskowych, w terminie do dnia 15 maja. Do wykazów żołnierzy ubiegających się o przyjęcie na studia stacjonarne dołącza się ich akta personalne. 4. Minister Obrony Narodowej kieruje wniosek żołnierza ubiegającego się o przyjęcie na studia doktoranckie i spełniającego warunki określone w § 1, 6 i 7 do właściwych wyższych szkół wojskowych, a w przypadku studiów stacjonarnych - również akta personalne. § 10. 1. Kwalifikacją na studia wyższe w Akademii Obrony Narodowej obejmuje się z urzędu oficerów - absolwentów wyższych studiów zawodowych, ukończonych w wyższych szkołach wojskowych, w siódmym roku od ich ukończenia, z wyjątkiem oficerów: 1) posiadających dyplom ukończenia studiów wyższych w kraju lub za granicą albo kontynuujących te studia, 2) których wnioski o przyjęcie na uzupełniające studia wyższe w innych wyższych szkołach wojskowych zostały pozytywnie zaopiniowane przez dowódców rodzajów sił zbrojnych albo dyrektorów (szefów) jednostek organizacyjnych Ministerstwa Obrony Narodowej lub którym dowódcy jednostek wojskowych udzielili zgody na odbywanie uzupełniających studiów magisterskich poza Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej w uczelniach cywilnych, 3) którzy złożyli pisemne oświadczenie o niewyrażeniu zgody na skierowanie na egzamin wstępny, 4) posiadających ogólną ocenę w opinii służbowej mniej niż dobrą lub przeciwko którym toczy się postępowanie karne, dyscyplinarne lub przed sądami honorowymi, 5) zajmujących stanowiska służbowe niższe od stanowiska dowódcy kompanii (równorzędnego). 2. Kwalifikacją na studia w Akademii Obrony Narodowej, o których mowa w ust. 1, mogą być również objęci, na własny wniosek, oficerowie spełniający warunki określone w § 1 i § 6 pkt 1, a także posiadający dyplom ukończenia studiów wyższych w kraju lub za granicą, nie wcześniej jednak niż po pięciu latach pełnienia zawodowej służby wojskowej. Oficerowie ci wnoszą wnioski drogą służbową do organu, o którym mowa w § 9 ust. 1, w terminie do dnia 31 sierpnia roku poprzedzającego rozpoczęcie studiów. § 11. 1. Egzamin wstępny do Akademii Obrony Narodowej poprzedzony jest sprawdzianem, przeprowadzonym na szczeblu rodzaju sił zbrojnych lub Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, w zależności od miejsca pełnienia służby przez kandydata - w terminie do dnia 15 października roku poprzedzającego rozpoczęcie studiów. 2. W celu przeprowadzenia sprawdzianu Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i dowódcy rodzajów sił zbrojnych powołują komisje kwalifikacyjne. 3. Sprawdzian prowadzony jest według jednolitych testów i pytań opracowanych przez Akademię Obrony Narodowej. 4. Na egzamin wstępny do Akademii Obrony Narodowej kwalifikuje się oficera, który uzyskał pozytywne oceny ze sprawdzianu, o którym mowa w ust. 3. 5. Organy, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po zakończeniu sprawdzianu przesyłają do Akademii Obrony Narodowej wykazy imienne oraz akta personalne oficerów zakwalifikowanych do egzaminu wstępnego. § 12. Wyższe szkoły wojskowe mogą organizować kursy przygotowawcze dla żołnierzy zakwalifikowanych do egzaminu wstępnego. Kursy takie mogą organizować również dowództwa rodzajów sił zbrojnych, jeżeli nie zostaną zorganizowane w wyższej szkole wojskowej. § 13. 1. Żołnierzowi zakwalifikowanemu do egzaminu wstępnego na stacjonarne lub zaoczne studia wyższe albo wyższe studia zawodowe dowódca jednostki wojskowej udziela 14 dni urlopu szkoleniowego, z zastrzeżeniem ust. 2, w celu przygotowania się do egzaminu lub wzięcia udziału w kursie przygotowawczym. 2. Urlop szkoleniowy nie przysługuje żołnierzowi, który korzystał z tego urlopu lub był na kursie przygotowawczym w poprzednich latach i nie złożył z wynikiem pozytywnym egzaminu wstępnego albo nie został przyjęty z powodu braku miejsc, a ponownie ubiega się o przyjęcie na studia wyższe lub wyższe studia zawodowe. Żołnierza tego zwalnia się od zajęć służbowych tylko na czas niezbędny do złożenia egzaminu. § 14. 1. Żołnierz składa egzamin wstępny w wyższej szkole wojskowej w zakresie określonym dla poszczególnych rodzajów studiów. 2. Zakres egzaminu wstępnego, termin oraz sposób jego przeprowadzenia określa komendant wyższej szkoły wojskowej, z zastrzeżeniem § 15 ust. 1. 3. Żołnierz nie składa egzaminu wstępnego na studia podyplomowe. Kwalifikacji na podyplomowe studia operacyjno-strategiczne dokonuje Minister Obrony Narodowej. 4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organy, o których mowa w ust. 3, mogą zarządzić postępowanie kwalifikacyjne na studia podyplomowe. § 15. 1. Egzamin wstępny na studia, o których mowa w § 10 ust. 1, w Akademii Obrony Narodowej odbywa się w grudniu roku poprzedzającego rozpoczęcie studiów. 2. Na studia wymienione w § 10 ust. 1 w Akademii Obrony Narodowej kwalifikuje się żołnierzy, którzy złożyli egzamin wstępny z wynikiem pozytywnym i uzyskali najwyższe oceny, w liczbie nie większej niż ustalona na podstawie § 5. § 16. Żołnierz składa egzamin wstępny na studia wyższe lub wyższe studia zawodowe do innej wyższej szkoły wojskowej niż wymieniona w § 15 oraz jest kwalifikowany na te studia w trybie i na zasadach przewidzianych dla kandydatów na żołnierzy zawodowych. § 17. 1. Żołnierza zakwalifikowanego do egzaminu wstępnego na studia wyższe i wyższe studia zawodowe w wyższej szkole wojskowej kieruje na ten egzamin dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę. 2. Podstawę skierowania stanowi zawiadomienie o zakwalifikowaniu żołnierza do egzaminu wstępnego. § 18. 1. W wyższej szkole wojskowej powołuje się komisję egzaminacyjno-kwalifikacyjną do przeprowadzenia egzaminu wstępnego i zakwalifikowania kandydatów na studia. 2. Komisję egzaminacyjno-kwalifikacyjną powołuje oraz jej skład ustala komendant wyższej szkoły wojskowej. W skład komisji w Akademii Obrony Narodowej mogą wchodzić przedstawiciele Ministra Obrony Narodowej. § 19. 1. Komisja egzaminacyjno-kwalifikacyjna na podstawie wyników egzaminów wstępnych sporządza protokół, oddzielnie dla studiów stacjonarnych oraz zaocznych, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Jeden egzemplarz protokołu, po zatwierdzeniu przez komendanta wyższej szkoły wojskowej, przesyła się do Ministra Obrony Narodowej. § 20. 1. Żołnierzowi zakwalifikowanemu na studia wydaje się zaświadczenie, w którym określa się termin rozpoczęcia studiów. 2. Żołnierzowi, który nie złożył egzaminu wstępnego z wynikiem pozytywnym lub nie został zakwalifikowany na studia z powodu braku miejsc, zwraca się złożone dokumenty, z wyjątkiem wniosków, w których dokonuje się stosownej adnotacji o przyczynie niezakwalifikowania. Wnioski włącza się do akt personalnych żołnierza. § 21. Na studia zaoczne dowódca jednostki wojskowej kieruje żołnierza w terminie określonym przez komendanta wyższej szkoły wojskowej, a na studia stacjonarne - w terminie określonym w odrębnych przepisach. § 22. 1. W czasie odbywania studiów zaocznych żołnierz otrzymuje, niezależnie od przysługujących mu innych urlopów, urlopy szkoleniowe w terminie ustalonym w planie studiów: 1) na studiach wyższych i wyższych studiach zawodowych - w wymiarze: a) ustalonym przez komendanta wyższej szkoły wojskowej - w celu wysłuchania wykładów, odbycia seminariów, ćwiczeń, konsultacji lub innych zajęć obowiązkowych, oraz b) 10 dni w każdym semestrze - w celu złożenia kolokwiów, egzaminów oraz dokonania zaliczeń semestralnych, a także c) 28 dni - na przygotowanie pracy dyplomowej i złożenie egzaminu końcowego - w ostatnim roku studiów, 2) na studiach podyplomowych i doktoranckich - w wymiarze: a) ustalonym przez komendanta wyższej szkoły wojskowej, niezbędnym dla poszczególnych rodzajów studiów, w celu wysłuchania wykładów, odbycia seminariów, ćwiczeń, konsultacji lub innych zajęć obowiązkowych oraz złożenia kolokwiów i egzaminów semestralnych, b) 21 dni na przygotowanie pracy dyplomowej i złożenie egzaminu końcowego - na studiach podyplomowych, c) 28 dni na przygotowanie się i złożenie egzaminu doktorskiego oraz obrony rozprawy doktorskiej - na studiach doktoranckich. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na skierowany drogą służbową i pozytywnie zaopiniowany przez komendanta wyższej szkoły wojskowej wniosek żołnierza, urlop szkoleniowy określony w ust. 1 może być przedłużony przez przełożonego o uprawnieniach co najmniej dowódcy związku taktycznego, a w przypadku studiów doktoranckich - przez Ministra Obrony Narodowej. 3. Żołnierzowi odbywającemu dzienne studia doktoranckie przysługuje corocznie dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 12 dni. Urlop wypoczynkowy może być udzielany wraz z dodatkowymi urlopami wypoczynkowymi w czasie przerw w zajęciach. § 23. Dowódca jednostki wojskowej będący przełożonym żołnierza - słuchacza studiów zaocznych: 1) kieruje go do wyższej szkoły wojskowej w celu wzięcia udziału w obowiązkowych zajęciach przewidzianych w programie studiów, 2) deleguje go do miejsca odbywania praktyki przewidzianej w programie studiów, wskazanego przez wyższą szkołę wojskową, 3) systematycznie zapoznaje się z postępami żołnierza w nauce w każdym roku studiów oraz uwzględnia je w opiniach służbowych, 4) zwalnia go, w miarę możliwości, od pełnienia służb wewnętrznych i garnizonowych oraz od innych zajęć nie związanych bezpośrednio z wykonywaniem obowiązków służbowych, 5) ogranicza do niezbędnego minimum delegowanie go poza miejsce postoju jednostki wojskowej. Rozdział 4 Przebieg immatrykulacji oraz studiów § 24. 1. Przyjęcie żołnierza w poczet studentów studiów wyższych lub wyższych studiów zawodowych następuje z chwilą immatrykulacji. 2. Immatrykulacja żołnierza odbywa się wraz z immatrykulacją kandydatów na żołnierzy zawodowych; nie dotyczy to immatrykulacji w Akademii Obrony Narodowej. 3. Szczegółowy przebieg immatrykulacji określa ceremoniał wojskowy. § 25. 1. Czas trwania studiów określają ramowe plany studiów oraz programy kształcenia. 2. Studia w wyższych szkołach wojskowych przebiegają według planów studiów oraz programów kształcenia. 3. Studia dzielą się na lata i semestry oraz obejmują: 1) zajęcia programowe w wyższej szkole wojskowej, 2) praktyki organizowane w szkole wojskowej lub w jednostkach organizacyjnych resortu obrony narodowej, a w wyjątkowych przypadkach również praktyki organizowane poza resortem obrony narodowej, zarówno w kraju, jak i za granicą, 3) szkolenie i ćwiczenia w warunkach polowych, 4) wykonanie pracy dyplomowej, 5) sesje egzaminacyjne, 6) egzaminy dyplomowe, 7) urlopy. § 26. Szczegółowy przebieg studiów określa regulamin studiów wyższej szkoły wojskowej. § 27. W uzasadnionych przypadkach żołnierzowi można przedłużyć okres odbywania studiów doktoranckich za zgodą Ministra Obrony Narodowej, nie dłużej jednak niż do jednego roku, na podstawie skierowanego drogą służbową wniosku zainteresowanego, pozytywnie zaopiniowanego przez komendanta wyższej szkoły wojskowej. § 28. 1. Podstawę zwolnienia lub wydalenia żołnierza z wyższej szkoły wojskowej, z przyczyn określonych w art. 24 ust. 2 i 3 pkt 3 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 oraz z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770), stanowi odpowiednio: 1) uchwała rady wydziału stwierdzająca niedostateczne postępy w nauce, zatwierdzona przez komendanta wyższej szkoły wojskowej, 2) wniosek żołnierza zaopiniowany przez przełożonych, 3) wniosek dowódcy rodzaju sił zbrojnych, dowódcy okręgu wojskowego albo dyrektora (szefa) jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej, z uwagi na zaniedbywanie obowiązków służbowych - w przypadku studiów zaocznych. 2. W razie zwolnienia, wydalenia lub odwołania żołnierza z wyższej szkoły wojskowej wystawia się zaświadczenie, wraz z wykazem ocen, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, które włącza się do jego akt personalnych, a w przypadku studiów zaocznych - przesyła do jednostki macierzystej żołnierza. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 29. W sprawach dotyczących studiów doktoranckich w wyższych szkołach wojskowych, nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu, stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych (Dz. U. Nr 58, poz. 249, z 1993 r. Nr 5, poz. 26 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 632 i Nr 128, poz. 840). § 30. Żołnierz zawodowy jednostki wojskowej podporządkowanej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji składa wniosek, o którym mowa w § 9 ust. 1, drogą służbową, do Dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefa Biura Ochrony Rządu albo Szefa Jednostki Wojskowej nr 2305, a w przypadku studiów doktoranckich - do Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej. § 31. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 sierpnia 1992 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyjmowania żołnierzy zawodowych na studia w wyższych szkołach wojskowych, przebiegu immatrykulacji oraz studiów, jak również organów wojskowych właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 63, poz. 319 i z 1995 r. Nr 78, poz. 393). § 32. W sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy, o których mowa w § 31. § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 kwietnia 1998 r. (poz. 370) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach wydawania zezwoleń i wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich i indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich oraz wzorów rejestrów. (Dz. U. Nr 58, poz. 371) Na podstawie art. 50 ust. 9 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Lekarz, lekarz stomatolog, zwany dalej "lekarzem", zamierzający wykonywać indywidualną praktykę lekarską, lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, w celu uzyskania zezwolenia i wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich lub indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, zwanego dalej "rejestrem indywidualnych praktyk", składa, z zastrzeżeniem ust. 3, okręgowej radzie lekarskiej okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem, następujące dokumenty: 1) wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie indywidualnej praktyki lekarskiej i wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia lub wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i wpis do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) opinię organu sanitarnego, właściwego ze względu na miejsce, w którym lekarz zamierza wykonywać praktykę, o której mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554), zwanej dalej "ustawą". 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o praktyce bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć indywidualną praktykę lekarską i indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. 3. Lekarz zamierzający wykonywać praktykę na obszarze działania okręgowej izby lekarskiej, której nie jest członkiem, składa dokumenty, o których mowa w ust. 1, okręgowej radzie lekarskiej tej izby. 4. Jeżeli praktyka ma być wykonywana na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, a pomieszczenia, w których lekarz zamierza wykonywać praktykę, sprzęt i aparatura medyczna stanowią własność podmiotu, który ma zamiar zawrzeć z lekarzem taką umowę, podmiot ten przedstawia okręgowej radzie lekarskiej, właściwej ze względu na miejsce wykonywanej praktyki, dane o pomieszczeniu oraz jego wyposażeniu w aparaturę i sprzęt medyczny i opinię organu sanitarnego o spełnieniu warunków umożliwiających udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych. § 2. 1. Lekarz, który zamierza wykonywać indywidualną praktykę lekarską i indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, w celu uzyskania zezwolenia i wpisu do rejestru indywidualnych praktyk, obowiązany jest złożyć odrębny wniosek, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, dla każdej z tych praktyk. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy lekarz zamierza wykonywać indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską w różnych specjalnościach. 3. Jeżeli indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska ma być wykonywana w odrębnych pomieszczeniach, lekarz, o którym mowa w ust. 1 i 2, obowiązany jest przedstawić dane i opinię, o których mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy, o każdym z tych pomieszczeń. § 3. 1. Okręgowa rada lekarska w terminie 30 dni od przyjęcia dokumentów, o których mowa w § 1, deleguje zespół wizytacyjny, składający się z lekarzy, w celu sprawdzenia danych, o których mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy, w miejscu, gdzie lekarz zamierza wykonywać praktykę, z zastrzeżeniem § 8. 2. Zespół wizytacyjny, o którym mowa w ust. 1, sporządza opinię w przedmiocie spełnienia wymagań określonych w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy, na wniosku, o którym mowa w § 1 ust. 1. § 4. 1. Na podstawie posiadanych dokumentów, po sprawdzeniu danych, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 pkt 2 ustawy, okręgowa rada lekarska podejmuje uchwałę o wydaniu zezwolenia na wykonywanie indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej oraz o dokonaniu wpisu tej praktyki do rejestru indywidualnych praktyk lub odmowie wydania zezwolenia. 2. Na podstawie uchwały, o której mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarska wydaje lekarzowi zezwolenie na prowadzenie indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej oraz zaświadczenie o wpisie do rejestru indywidualnych praktyk. 3. W sytuacji, o której mowa w § 2 ust. 1 i 2, okręgowa rada lekarska wydaje zezwolenie i zaświadczenie, o których mowa w ust. 2, odrębnie dla indywidualnej praktyki lekarskiej i dla każdej specjalistycznej praktyki lekarskiej. 4. Wzory zezwoleń i zaświadczenia, o których mowa w ust. 2, stanowią załączniki nr 3-5 do rozporządzenia. § 5. 1. Rejestr indywidualnych praktyk prowadzony jest w systemie ewidencyjno-informatycznym, według niżej określonego układu danych: 1) numer wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich lub do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, składający się z ciągu kolejnych znaków przedzielonych myślnikiem: a) dwucyfrowego numeru kodowego, określonego w załącznik nr 6 do rozporządzenia, okręgowej izby lekarskiej, która prowadzi rejestr, b) dwucyfrowego oznaczenia praktyki: - 98 - dla indywidualnej praktyki lekarskiej, - 99 - dla indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, c) kolejnego numeru wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lub indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, składającego się z sześciu cyfr i odpowiedniej litery: "L" - w przypadku lekarza lub "S" - w przypadku lekarza stomatologa, 2) imię (imiona) i nazwisko lekarza, 3) numer rejestracyjny lekarza w okręgowej izbie lekarskiej, 4) numer prawa wykonywania zawodu lekarza, 5) posiadane specjalizacje lub umiejętności medyczne, 6) numer i data uchwały okręgowej rady lekarskiej o wydaniu zezwolenia na prowadzenie praktyki i wpisie praktyki do rejestru, 7) adres praktyki oraz, jeżeli lekarz posiada - numer telefonu, numer faksu i poczty elektronicznej, 8) rodzaje udzielanych świadczeń zdrowotnych, 9) nazwa organu sanitarnego i data wydania opinii o spełnieniu warunków umożliwiających wykonywanie świadczeń zdrowotnych, 10) dni i godziny przyjęć, 11) data ostatniej wizytacji lub kontroli okręgowej rady lekarskiej, 12) adnotacje dotyczące wykreślenia praktyki. 2. Rejestr indywidualnych praktyk prowadzony jest w ścisłym powiązaniu z bazą danych zawartą w okręgowym rejestrze lekarzy. 3. Rejestr indywidualnych praktyk jest jawny i dostępny do wglądu dla osób trzecich. § 6. 1. Lekarz prowadzący praktykę obowiązany jest powiadomić na piśmie okręgową radę lekarską, która wydała zezwolenie i dokonała wpisu praktyki do rejestru indywidualnych praktyk, o zamiarze zmian dotyczących danych wpisanych do rejestru tej praktyki, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 7, 8 oraz 10. 2. Jeżeli lekarz zamierza podjąć wykonywanie praktyki w innym pomieszczeniu lub gdy w ramach praktyki ma zamiar udzielać świadczeń zdrowotnych innego rodzaju niż wpisane do rejestru indywidualnych praktyk, lekarz lub podmiot, o którym mowa w § 1 ust. 4, obowiązany jest przedłożyć okręgowej radzie lekarskiej dane, o których mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, okręgowa rada lekarska, po sprawdzeniu, w trybie określonym w § 3 ust. 1, przedstawionych jej danych, na podstawie podjętej uchwały dokonuje wpisu o zmianie danych wpisanych do rejestru indywidualnych praktyk i wydaje zaświadczenie stwierdzające ten wpis. § 7. 1. Dokumenty stanowiące podstawę wydania zezwolenia i dokonania wpisu do rejestru indywidualnych praktyk oraz związane z prowadzoną praktyką są gromadzone i przechowywane w aktach osobowych lekarza wraz z dokumentami objętymi okręgowym rejestrem lekarzy. 2. W sytuacji gdy wydanie zezwolenia i wpis rejestru dotyczy lekarza, o którym mowa w § 1 ust. 3, dokumenty, o których mowa w ust. 1, gromadzone są i przechowywane w odrębnych aktach rejestrowych. § 8. 1. Jeżeli o wydanie zezwolenia i dokonanie wpisu do rejestru indywidualnych praktyk występuje lekarz, o którym mowa w art. 65 ustawy, oceny spełnienia wymagań określonych w art. 50 ust. 4 pkt 2 ustawy dokonuje okręgowa rada lekarska na podstawie przedłożonych przez lekarza dokumentów. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, okręgowa rada lekarska powinna, nie później niż do dnia 30 czerwca 2003 r., delegować zespół wizytacyjny w celu dokonania czynności określonych w § 3 ust. 1. § 9. Przepisy rozporządzenia dotyczące okręgowej rady lekarskiej stosuje się do Wojskowej Rady Lekarskiej. O wpisie do rejestru indywidualnych praktyk Wojskowa Rada Lekarska powiadamia okręgową izbę lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania praktyki. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 23 kwietnia 1998 r. (poz. 371) Załącznik nr 1 WNIOSEK O WYDANIE ZEZWOLENIA NA WYKONYWANIE INDYWIDUALNEJ PRAKTYKI LEKARSKIEJ I WPIS DO REJESTRU INDYWIDUALNYCH PRAKTYK LEKARSKICH Ilustracja KSEROKOPIA PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU (strony zawierające dane osobowe, potwierdzenie wpisu do rejestru okręgowej/Wojskowej Izby Lekarskiej, posiadanych specjalizacji i umiejętności medycznych) LUB POTWIERDZENIE DANYCH PRZEZ OKRĘGOWĄ/WOJSKOWĄ RADĘ LEKARSKĄ Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 WNIOSEK O WYDANIE ZEZWOLENIA NA WYKONYWANIE INDYWIDUALNEJ SPECJALISTYCZNEJ PRAKTYKI LEKARSKIEJ W DZIEDZINIE ......................... I WPIS DO REJESTRU INDYWIDUALNYCH SPECJALISTYCZNYCH PRAKTYK LEKARSKICH Ilustracja KSEROKOPIA PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU (strony zawierające dane osobowe, potwierdzenie wpisu do rejestru okręgowej/Wojskowej Izby Lekarskiej, posiadanych specjalizacji i umiejętności medycznych) LUB POTWIERDZENIE DANYCH PRZEZ OKRĘGOWĄ/WOJSKOWĄ RADĘ LEKARSKĄ Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 WYKAZ NUMERÓW KODOWYCH OKRĘGOWYCH IZB LEKARSKICH 50 - Okręgowa Izba Lekarska w Białymstoku 51 - Beskidzka Okręgowa Izba Lekarska w Bielsku-Białej 52 - Bydgosko-Pilska Izba Lekarska w Bydgoszczy 53 - Okręgowa Izba Lekarska w Gdańsku 54 - Okręgowa Izba Lekarska w Gorzowie Wielkopolskim 55 - Okręgowa Izba Lekarska w Katowicach 56 - Świętokrzyska Izba Lekarska w Kielcach 57 - Okręgowa Izba Lekarska w Krakowie 58 - Okręgowa Izba Lekarska w Lublinie 59 - Okręgowa Izba Lekarska w Łodzi 60 - Warmińsko-Mazurska Izba Lekarska w Olsztynie 61 - Okręgowa Izba Lekarska w Opolu 62 - Okręgowa Izba Lekarska w Płocku 63 - Wielkopolska Izba Lekarska w Poznaniu 64 - Okręgowa Izba Lekarska w Rzeszowie 65 - Okręgowa Izba Lekarska w Szczecinie 66 - Okręgowa Izba Lekarska w Tarnowie 67 - Kujawsko-Pomorska Okręgowa Izba Lekarska w Toruniu 68 - Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie 69 - Dolnośląska Izba Lekarska we Wrocławiu 70 - Okręgowa Izba Lekarska w Zielonej Górze 72 - Wojskowa Izba Lekarska 74 - Okręgowa Izba Lekarska w Koszalinie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę lekarską i indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. (Dz. U. Nr 58, poz. 372) Na podstawie art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy rozporządzenia określają: 1) wymagania ogólne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz lub lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, 2) wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz może wykonywać indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, 3) wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. 2. Urządzenia i pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, powinny spełniać wymagania ogólne i wymagania szczególne, określone dla danego rodzaju praktyki. 3. Przepisów o wymaganiach ogólnych nie stosuje się w zakresie, w jakim przepisy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, stanowią inaczej. § 2. Ustala się wymagania ogólne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz lub lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską: 1) pomieszczenie, w którym może być wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, może stanowić odrębny budynek, odrębny lokal, część budynku lub lokalu przeznaczonego na inne cele, a jeżeli pomieszczenie stanowi część budynku lub lokalu, należy zapewnić izolację pomieszczenia od pomieszczeń innych użytkowników lokalu lub budynku - wejście do tego pomieszczenia może być wspólne z innymi użytkownikami budynku lub lokalu i prowadzić z pionu komunikacji ogólnej, 2) wejście do pomieszczenia nie może prowadzić przez inne pomieszczenia nie związane z indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską, 3) pomieszczenie nie może być wykorzystywane do innych celów niż dla indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej oraz nie może być przejściowe do innych pomieszczeń, 4) przy pomieszczeniu należy wydzielić poczekalnię dla pacjentów z miejscem do przechowywania ich odzieży wierzchniej; w poczekalni lub w pomieszczeniu należy przewidzieć miejsce do przechowywania odzieży personelu, 5) w budynku lub lokalu, w którym znajduje się pomieszczenie, jeżeli są takie możliwości techniczne, powinien być wydzielony odrębny ustęp dla pacjentów, 6) poziom podłogi pomieszczenia może znajdować się na poziomie terenu; dopuszcza się pomieszczenie w suterenie pod warunkiem zapewnienia prawidłowego oświetlenia naturalnego, 7) podłoga pomieszczenia powinna być wykonana z materiałów gładkich, zmywalnych, nienasiąkliwych i odpornych na działanie środków dezynfekcyjnych, 8) powierzchnia pomieszczenia powinna być dostosowana do zainstalowanych urządzeń, aparatury, sprzętu i wynosić co najmniej 12 m2, 9) powierzchnia pomieszczenia, w którym ma być wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska w zakresie rehabilitacji leczniczej, powinna wynosić co najmniej 20 m2, 10) ściany pomieszczenia powinny być gładkie, a przy umywalkach ściany powinny być wykończone materiałami trwałymi, zmywalnymi, nienasiąkliwymi i odpornymi na działanie środków dezynfekcyjnych do wysokości co najmniej 1,6 m, 11) w pomieszczeniu powinna być umywalka do mycia rąk z wodą bieżącą ciepłą i zimną, a przy umywalce powinien być zasobnik z ręcznikami jednorazowego użytku, pojemnik na mydło płynne oraz pojemnik na zużyte ręczniki, 12) pomieszczenie powinno mieć zapewnione oświetlenie odpowiadające potrzebom użytkowym i warunkom określonym w odrębnych przepisach i w Polskich Normach, 13) okna w pomieszczeniu powinny być otwierane lub uchylne, 14) pomieszczenie, w którym występuje nadmierne oświetlenie naturalne, powinno być wyposażone w urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym przegrzewaniem (rolety, żaluzje), 15) w pomieszczeniu należy zapewnić właściwą wymianę powietrza poprzez zastosowanie wentylacji grawitacyjnej kanałowej; w istniejącym pomieszczeniu, w sytuacji braku możliwości wykonania wentylacji grawitacyjnej, dopuszcza się wietrzenie naturalne poprzez okno; w pomieszczeniu, w którym konieczna jest zwiększona wymiana powietrza, powinna być wentylacja mechaniczna, 16) budynek lub lokal, w którym znajduje się pomieszczenie, powinien być wyposażony w instalacje: wodociągową, kanalizacyjną, grzewczą i elektryczną, spełniające wymogi obowiązujących przepisów i Polskich Norm, 17) zaleca się, aby wewnętrzne instalacje były wykonane jako kryte, 18) grzejniki powinny być gładkie i łatwe do czyszczenia, 19) jeżeli w tym samym pomieszczeniu mają być przyjmowane dzieci i dorośli oraz osoby chore i zdrowe, należy zachować rozdział czasowy przyjęć, 20) w przypadku gdy w tym samym budynku na jednym poziomie znajdują się więcej niż dwa pomieszczenia indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, w szczególności w zakresie udzielania świadczeń, diagnostyki laboratoryjnej, USG, RTG, EEG, należy zapewnić pełną izolację tych pomieszczeń od innych użytkowników budynku i wydzielić niezależne wejście do tych pomieszczeń, 21) aparatura i sprzęt medyczny oraz inne urządzenia stanowiące wyposażenie pomieszczenia, w którym lekarz, lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, powinny być dostosowane do zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych, 22) aparatura i sprzęt medyczny powinny posiadać atesty (certyfikaty, świadectwa dopuszczenia do użytkowania) uzyskane na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach oraz odpowiadać wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej, 23) inne urządzenia powinny być wykonane z materiałów łatwo zmywalnych, umożliwiających dezynfekcje i zapewniać co najmniej: a) przechowywanie dokumentacji medycznej w warunkach zabezpieczających ochronę danych w niej zawartych, b) przechowywanie leków, artykułów sanitarnych i innych materiałów medycznych w warunkach określonych przez ich producenta lub wynikających z ich indywidualnych właściwości, c) składowanie bielizny czystej w pojemnikach zamkniętych, d) przechowywanie bielizny brudnej w workach foliowych poza pomieszczeniem dla pacjentów, e) gromadzenie wszelkiego typu odpadów w wiadrach pedałowych lub pojemnikach zaopatrzonych w worki foliowe, f) gromadzenie odpadów zakaźnych w odrębnym pojemniku na odpady zakaźne przeznaczone do utylizacji, wyściełanym workiem foliowym, g) postępowanie z odpadami specyficznymi, zgodnie z instrukcją umieszczoną w pomieszczeniu wykonywania indywidualnej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, h) przechowywanie sprzętu jednorazowego użytku, zużytych artykułów sanitarnych i innych materiałów medycznych, zgodnie z wymaganiami określonymi przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego, 24) urządzenia pomieszczenia, w którym przewiduje się przyjmowanie niemowląt i dzieci do lat trzech, powinny posiadać sprzęt do badania dzieci małych i do przewijania niemowląt, 25) urządzenia pomieszczenia, w którym przewiduje się przyjmowanie osób niepełnosprawnych, powinny ułatwiać poruszanie się tym osobom, 26) urządzenia pomieszczenia, w którym ma być wykonywana indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska lekarza psychiatry, mogą być wykonane z innych materiałów niż wymienione w pkt 23, 27) urządzenia pomieszczenia, w którym przewiduje się wykonywanie świadczeń zdrowotnych przy użyciu narzędzi i sprzętu medycznego wielokrotnego użytku, powinny uwzględniać dodatkowo zmywaki z wodą bieżącą ciepłą i zimną lub zmywak dwukomorowy do ich mycia oraz sprzęt do sterylizacji (autoklaw), 28) w pomieszczeniu powinien znajdować się zestaw do udzielenia pierwszej pomocy lekarskiej, obejmujący w szczególności: a) zestaw do utrzymania drożności dróg oddechowych, b) zestaw masek twarzowych, c) worek samorozprężalny, d) sprzęt niezbędny do kaniulizacji żył, e) płyny infuzyjne oraz niezbędne leki i środki opatrunkowe. § 3. Ustala się wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz może wykonywać indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską: 1) pomieszczenie, w którym może być wykonywana indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska w zakresie zabiegów operacyjnych lub innych wymagających znieczulenia ogólnego, powinno spełniać następujące wymagania: a) mieć wydzieloną salę zabiegową o powierzchni co najmniej 16 m2 i salę pooperacyjną o powierzchni co najmniej 8 m2, b) wysokość sali zabiegowej powinna wynosić minimum 3 m w świetle, c) być wyposażone co najmniej w: - źródło tlenu, - ssak, - sprzęt do intubacji dotchawiczej, - worek samorozprężalny, - sprzęt niezbędny do kaniulizacji żył, d) mieć możliwość łączności z pogotowiem ratunkowym, e) spełniać wymagania dla sali operacyjnej, określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 74, poz. 366, z 1993 r. Nr 16, poz. 77, z 1994 r. Nr 26, poz. 95 i z 1998 r. Nr 37, poz. 214), 2) pomieszczenie do prowadzenia praktyki w specjalnościach chirurgicznych i w specjalnościach położniczo-ginekologicznych oraz praktyki, w zakresie której mogą być wykonywane świadczenia zdrowotne o charakterze inwazyjnym, inne niż wymienione w pkt 1, powinny mieć powierzchnię co najmniej 18 m2 i mieć zestaw urządzeń właściwy dla świadczeń zdrowotnych, jakie w ramach praktyki mają być udzielane, 3) przy pomieszczeniu praktyki ginekologicznej powinna być wydzielona kabina higieny osobistej kobiet, wyposażona w bidet, umywalkę i miskę ustępową, 4) w pomieszczeniu wymagającym częstej dezynfekcji ściany powinny być wykończone materiałami gładkimi, trwałymi, zmywalnymi, nienasiąkliwymi i odpornymi na działanie środków dezynfekcyjnych do wysokości co najmniej 2 m, a w innych przypadkach przy zmywakach ściany powinny być wykończone materiałem, o którym mowa wyżej do wysokości 1,6 m, 5) pomieszczenie, o którym mowa w pkt 2, powinno być wyposażone w armaturę czerpalną uruchamianą bez kontaktu z dłonią, 6) w pomieszczeniu należy zapewnić stosowanie lampy bakteriobójczej, 7) w pomieszczeniu, w którym są wykonywane zabiegi światłolecznictwa, powinna być wentylacja mechaniczna, 8) pracownia diagnostyki laboratoryjnej powinna spełniać następujące wymagania: a) wysokość pomieszczenia powinna wynosić co najmniej 3,0 m, b) mieć wydzielone pomieszczenie, o powierzchni minimum 6 m2, przeznaczone do pobierania materiału do badań laboratoryjnych, c) pracownia powinna mieć powierzchnię co najmniej 15 m2 w przypadku wykonywania tylko podstawowych analiz (mocz, morfologia, OB); w przypadku wykonywania innego zakresu badań powierzchnia powinna być zależna od rodzaju i liczby badań oraz większa niż 15 m2, d) aparatura, sprzęt (w tym digestorium) i wyposażenie laboratorium powinny być dostosowane do zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń, e) w zależności od rodzaju wykonywanych badań pracownia, a w szczególności pracownia mikrobiologiczna, powinna być wyposażona w wentylację mechaniczną nawiewno-wyciągową, f) sposób postępowania z odpadami powstającymi w pracowni powinien być uzgodniony z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym, g) pracownia powinna być wyposażona co najmniej w: - urządzenia do sterylizacji materiału i sprzętu, - zlewozmywaki z doprowadzoną bieżącą wodą ciepłą i zimną, - urządzenia chłodnicze, - urządzenie do niszczenia kultur bakteryjnych i doprowadzenie gazu do palników, w przypadku pracowni mikrobiologii, h) pracownia mikrobiologii powinna być wydzielona z pozostałej części laboratorium i wejście do pracowni powinno odbywać się ze śluzy umywalkowo-fartuchowej. § 4. Ustala się wymagania szczególne, jakim powinny odpowiadać urządzenia i pomieszczenia, w których lekarz stomatolog może wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską: 1) powierzchnia pomieszczenia, w którym ma być wykonywana indywidualna praktyka lekarsko-stomatologiczna lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarsko-stomatologiczna, powinna wynosić co najmniej 14 m2 - przy zainstalowaniu jednego fotela stomatologicznego i co najmniej o 8 m2 więcej - przy zainstalowaniu drugiego fotela stomatologicznego, 2) pomieszczenie powinno być wyposażone w aparaturę i sprzęt dostosowany do prowadzenia praktyki określonego rodzaju; do standardowego wyposażenia praktyki, o której mowa w pkt 1, należy w szczególności: a) fotel stomatologiczny rozkładany do pozycji poziomej, b) wiertarka o napędzie elektrycznym lub mikrosilnik i wiertarka turbinowa, c) trzy końcówki turbinowe, trzy kątnice na mikrosilnik i jedna prostnica na mikrosilnik, d) sterylizator parowy (autoklaw), e) lampa halogenowa do polimeryzacji wypełnień, f) ultradźwiękowy aparat do usuwania kamienia nazębnego, g) aparat do mierzenia ciśnienia i stetoskop, h) narzędzia i instrumenty diagnostyczne, lecznicze i pomocnicze oraz sprzęt i materiały jednorazowego użytku, w ilości właściwej dla przewidywanej liczby i jakości udzielanych świadczeń, 3) w przypadku udzielania świadczeń z zakresu chirurgii stomatologicznej, pomieszczenia indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarsko-stomatologicznej powinny być wyposażone również w: a) stół lub fotel zabiegowy, b) wiertarkę i mikrosilnik, c) lampę bezcieniową, d) co najmniej cztery końcówki z możliwością sterylizacji, 4) pomieszczenie, o którym mowa w pkt 1, w którym mają być wykonywane zabiegi w znieczuleniu ogólnym, musi spełniać wymagania określone dla sali zabiegowej w § 3 w pkt 1 lit. a), c) i d) oraz w pkt 4-6, 5) wysokość pomieszczenia, o którym mowa w pkt 4, powinna wynosić minimum 3 m w świetle, 6) pracownia stomatologiczna powinna spełniać wymagania określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 21 września 1992 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 74, poz. 366, z 1993 r. Nr 16, poz. 77, z 1994 r. Nr 26, poz. 95 i z 1998 r. Nr 37, poz. 214). § 5. 1. W przypadku urządzeń lub pomieszczeń, w których lekarz, lekarz stomatolog wykonuje indywidualną praktykę lekarską w dniu wejścia w życie rozporządzenia, dopuszcza się odstępstwa od wymagań określonych w: 1) § 2: a) w pkt 8, z tym że powierzchnia pomieszczenia nie może wynosić mniej niż 9 m2, b) w pkt 22, 2) § 3: a) w pkt 1 lit. b) oraz w pkt 8 lit. a), z tym że wysokość pomieszczenia nie może wynosić mniej niż 2,5 m w świetle i pod warunkiem zastosowania wentylacji mechanicznej zapewniającej 4 wymiany na godzinę, b) w pkt 3 i 5, 3) § 4: a) w pkt 1, z tym że powierzchnia pomieszczenia przy zainstalowaniu jednego fotela stomatologicznego nie może wynosić mniej niż 12 m2, b) w pkt 2 lit. e) i f), c) w pkt 2 lit. d) pod warunkiem zapewnienia sterylizacji na suche powietrze, d) w pkt 5, z tym że wysokość pomieszczenia nie może wynosić mniej niż 2,5 m w świetle i pod warunkiem zastosowania wentylacji mechanicznej zapewniającej 4 wymiany na godzinę. 2. W przypadku dopuszczenia odstępstw, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w pkt 3 lit. a), b) i d) - lekarz, lekarz stomatolog jest obowiązany dostosować pomieszczenia i urządzenia indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej do wymagań określonych w rozporządzeniu, w terminie nie dłuższym niż do dnia 30 czerwca 2003 r., a w przypadku dopuszczenia odstępstwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c) - w terminie nie dłuższym niż do dnia 31 grudnia 2000 r. § 6. Lekarz, lekarz stomatolog, o którym mowa w § 5 ust. 1, jest obowiązany ustalić rodzaj i ilość udzielanych świadczeń zdrowotnych, tak aby niespełnienie wymagań określonych w § 2-4 w zakresie odstępstw dopuszczonych w § 5 nie stanowiło przyczyny obniżenia jakości i poziomu udzielanych świadczeń zdrowotnych i nie spowodowało zagrożenia dla zdrowia pacjentów. § 7. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia przeznaczone do wykonywania indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, a także wymagania, jakim powinny odpowiadać pracownie rentgenowskie, oraz wymagania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy określają odrębne przepisy. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie opłaty za wydanie zezwolenia oraz dokumentów stwierdzających wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich oraz indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich. (Dz. U. Nr 58, poz. 373) Na podstawie art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się opłatę za wydanie zezwolenia oraz zaświadczenia stwierdzającego wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich w wysokości 350,00 zł. § 2. Ustala się opłatę za wydanie zezwolenia oraz zaświadczenia stwierdzającego wpis do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich w wysokości 450,00 zł. § 3. Jeżeli zaświadczenie, stwierdzające wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich lub do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, obejmuje więcej niż jedno miejsce wykonywania praktyki, pobiera się ponadto opłatę w wysokości 200 zł za każde następne, wpisane w zaświadczeniu, miejsce wykonywania tej praktyki. § 4. Za zaświadczenie, stwierdzające wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich lub do rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, wydane w związku ze zmianą miejsca wykonywania praktyki, ustala się opłatę w wysokości 200 zł. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych, uczniów tych szkół oraz studentów i uczestników studiów doktoranckich, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub studiów są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, oraz sposobu dokumentowania tych badań. (Dz. U. Nr 58, poz. 374) Na podstawie art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 września 1997 r. w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych, uczniów tych szkół oraz studentów i uczestników studiów doktoranckich, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub studiów są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, oraz sposobu dokumentowania tych badań (Dz. U. Nr 120, poz. 767) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Badania lekarskie kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych i uczniów tych szkół, studentów oraz uczestników studiów doktoranckich, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu, studiów lub studiów doktoranckich będą podlegać lub podlegają narażeniom wynikającym nauki zawodów bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych, przeprowadzają lekarze zatrudnieni w przychodniach zakładowych lub rejonowych kolejowej służby zdrowia, właściwych ze względu miejsce siedziby placówki dydaktycznej. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio. 2. Wnioski o ponowne badanie lekarskie osób, o których mowa w ust. 1, składane są we właściwej ze względu miejsce siedziby placówki dydaktycznej poradni medycyny pracy kolejowej służby zdrowia. Przepisy § 4 stosuje się odpowiednio." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. z 1998 r. Nr 59, poz. 375) Art. 1. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34) wprowadza się następujące zmiany: 1) w preambule w pierwszym tiret wyrazy "Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej" zastępuje się wyrazami "Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej"; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) tworzyć wspólnoty religijne, zwane dalej «kościołami i innymi związkami wyznaniowymi», zakładane w celu wyznawania i szerzenia wiary religijnej, posiadające własny ustrój, doktrynę i obrzędy kultowe," b) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) należeć lub nie należeć do kościołów i innych związków wyznaniowych," c) w pkt 11 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: "12) otrzymać pochówek zgodny z wyznawanymi zasadami religijnymi lub z przekonaniami w sprawach religii."; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. Kościoły i inne związki wyznaniowe w Polsce działają w konstytucyjnych ramach ustrojowych Rzeczypospolitej Polskiej; ich sytuację prawną i majątkową regulują przepisy rangi ustawowej."; 4) w art. 12: a) w ust. 1 po wyrazach "związków wyznaniowych" dodaje się wyrazy " , ustanowione według przepisów prawa wewnętrznego kościoła lub innego związku wyznaniowego," b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Uprawnienia i obowiązki osób duchownych w myśl prawa państwowego określają odrębne ustawy."; 5) w art. 13 w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych,"; 6) w art. 14: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa nie stanowią inaczej, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego powiadamiają w terminie 30 dni właściwy organ administracji rządowej o zmianie siedziby oraz o objęciu i odwołaniu osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych, podając ich imiona i nazwiska, obywatelstwo i miejsce zamieszkania.", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Jeżeli odrębna ustawa lub ratyfikowana umowa międzynarodowa nie stanowią inaczej, przed objęciem stanowisk, o których mowa w ust. 2 i 3, przez cudzoziemca, władze kościoła lub innego związku wyznaniowego powinny się upewnić, czy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie wyraża wobec tego zastrzeżeń. Niezgłoszenie zastrzeżeń w terminie 60 dni od daty powiadomienia uważa się za wyrażenie zgody."; 7) art. 15 otrzymuje brzmienie: "Art. 15. W sprawach, o których mowa w art. 14, właściwym organem administracji rządowej jest: 1) odnośnie do jednostek organizacyjnych o zasięgu ogólnopolskim oraz obejmujących swoimi granicami teren przekraczający granice jednego województwa, a także stanowisk w tych jednostkach - Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) w pozostałych przypadkach - wojewoda."; 8) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu: "Art. 16a. 1. Dla określenia szczegółowych zasad stosunków, o których mowa w art. 16, mogą być zawierane umowy między właściwymi rzeczowo centralnymi organami administracji rządowej a władzami poszczególnych kościołów i innych związków wyznaniowych. 2. Przepisy umowy nie mogą naruszać przepisów ogólnie obowiązującego prawa, a w szczególności zasady równouprawnienia wszystkich kościołów i innych związków wyznaniowych. 3. Podpisana umowa zostaje opublikowana w dzienniku urzędowym właściwego ministerstwa."; 9) w art. 19: a) w ust. 2: - pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) ustanawiać, kształcić i zatrudniać duchownych," - skreśla się pkt 16, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Za wypełnianie funkcji religijnych, o których mowa w ust. 1, nie uznaje się oddziaływania poprzez badania i eksperymenty psychologiczne."; 10) po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu: "Art. 19a. 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo posiadania, zarządzania oraz zakładania i poszerzania cmentarzy grzebalnych. 2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących cmentarzy i chowania zmarłych."; 11) w art. 20 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Nauczanie religii uczniów szkół publicznych i wychowanków przedszkoli publicznych może odbywać się również w szkołach i przedszkolach na zasadach określonych w odrębnej ustawie.", 12) art. 21 otrzymuje brzmienie: "Art. 21. 1. Kościoły i inne związki wyznaniowe mają prawo zakładać i prowadzić szkoły i przedszkola oraz inne placówki oświatowo-wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze na zasadach określonych w ustawach. 2. Szkoły, przedszkola oraz inne placówki, o których mowa w ust. 1, będą dotowane przez państwo lub organy samorządu terytorialnego w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach."; 13) po art. 21 dodaje się art. 21a w brzmieniu: "Art. 21a. Działalność służąca celom humanitarnym, charytatywno-opiekuńczym, naukowym i oświatowo-wychowawczym, podejmowana przez osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych, jest zrównana pod względem prawnym z działalnością służącą analogicznym celom i prowadzoną przez instytucje państwowe."; 14) w art. 22: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Tworzenie i prowadzenie przez kościoły i inne związki wyznaniowe szkól wyższych, zasady udzielania im przez państwo pomocy finansowej oraz tryb i zakres uznawania stopni i tytułów naukowych nadawanych w tych szkołach regulują, na wniosek władz kościołów lub innych związków wyznaniowych, odrębne ustawy.", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Status prawny wydziałów teologicznych na uniwersytetach państwowych regulują odrębne umowy pomiędzy Ministrem Edukacji Narodowej a władzami kościołów lub innych związków wyznaniowych,"; 15) w art. 27 w ust. 1 po wyrazach "moralność publiczną" dodaje się wyrazy "władzę rodzicielską"; 16) dział III otrzymuje brzmienie: "Dział III Rejestrowanie kościołów i innych związków wyznaniowych Art. 30. Prawo wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych, zwanego dalej «rejestrem», prowadzonego przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, jest realizowane przez złożenie temu ministrowi, zwanemu dalej «organem rejestrowym», deklaracji o utworzeniu kościoła lub innego związku wyznaniowego i wniosku o wpis do rejestru. Art. 31. 1. Prawo wniesienia wniosku, o którym mowa w art. 30, przysługuje co najmniej 100 obywatelom polskim posiadającym pełną zdolność do czynności prawnych. 2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawcy składają listę zawierającą swoje imiona i nazwiska, daty urodzenia, miejsca zamieszkania, numery i cechy dokumentów tożsamości oraz składają notarialnie potwierdzone podpisy. Art. 32. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 30, powinien zawierać: 1) listę, o której mowa w art. 31 ust. 2, 2) informację o dotychczasowych formach życia religijnego i metodach działania kościoła lub innego związku wyznaniowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) informację o podstawowych celach, źródłach i zasadach doktrynalnych, obrzędach religijnych, 4) adres siedziby kościoła lub innego związku wyznaniowego, imiona i nazwiska, datę urodzenia, adres zamieszkania, numer i cechy dokumentu tożsamości osób wchodzących do kierowniczych organów wykonawczych, 5) statut. 2. Statut powinien określać w szczególności: 1) nazwę kościoła lub innego związku wyznaniowego różną od nazw innych organizacji, 2) teren działania i siedzibę władz, 3) cele działalności oraz formy i zasady ich realizacji, 4) organy, sposób ich powoływania i odwoływania, zakres kompetencji oraz tryb podejmowania decyzji, 5) źródła finansowania, 6) tryb dokonywania zmian statutu, 7) sposób reprezentowania na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, 8) sposób nabywania i utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków, 9) sposób powoływania, odwoływania oraz kompetencje osób duchownych, o których mowa w art. 12 ust. 3, o ile kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie takich stanowisk, 10) sposób rozwiązania kościoła lub innego związku wyznaniowego i przeznaczenie pozostałego majątku. 3. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie jednostek organizacyjnych, zakonów lub diakonatów mających osobowość prawną, w statucie powinny być określone ich nazwy, teren działania, siedziby, zakres uprawnień oraz zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek oraz ich organy, zakres kompetencji, tryb podejmowania decyzji, sposób powoływania i odwoływania tych organów, sposób reprezentowania na zewnątrz oraz zaciągania zobowiązań majątkowych. 4. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy stanowi część organizacji o zasięgu międzynarodowym, w statucie powinny być określone zakres i formy wzajemnych stosunków. 5. Jeżeli kościół lub inny związek wyznaniowy przewiduje tworzenie jednostek organizacyjnych bez osobowości prawnej, w statucie powinny być określone nazwy, zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek. Art. 33. 1. W trakcie postępowania w sprawie wpisu do rejestru organ rejestrowy może żądać od wnioskodawców wyjaśnień treści wniosku w zakresie określonym w art. 32, a także zwracać się do odpowiednich organów państwowych o sprawdzanie prawdziwości zawartych we wniosku danych. 2. Jeżeli organ rejestrowy w trakcie postępowania w sprawie wpisu do rejestru stwierdzi braki lub uchybienia w treści wniosku, w zakresie określonym w art. 32, wyznacza dwumiesięczny termin ich uzupełnienia, a po upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru. 3. Jeżeli wniosek zawiera postanowienia pozostające w sprzeczności z przepisami ustaw chroniącymi bezpieczeństwo i porządek publiczny, zdrowie, moralność publiczną, władzę rodzicielską albo podstawowe prawa i wolności innych osób, organ rejestrowy wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru. 4. Decyzje, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być wydane w terminie 3 miesięcy od daty wszczęcia postępowania o wpis do rejestru. Od decyzji tych przysługuje prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 34. 1. Jeżeli nie zachodzą okoliczności wskazane w art. 33 ust. 2 i 3, organ rejestrowy wydaje, w terminie 3 miesięcy od zgłoszenia deklaracji, decyzję o wpisie do rejestru. 2. Z chwilą wpisu do rejestru kościół lub inny związek wyznaniowy uzyskuje, jako całość, osobowość prawną oraz korzysta ze wszystkich uprawnień i podlega obowiązkom określonym w ustawach. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do jednostek organizacyjnych, zakonów i diakonatów, o których mowa w art. 32 ust. 3. 4. Do kościołów i innych związków wyznaniowych wpisanych do rejestru stosuje się odpowiednio przepisy art. 14 i 15. Art. 35. 1. Zmiany statutu kościoła lub innego związku wyznaniowego wpisanego do rejestru dokonuje się w trybie obowiązującym przy ich rejestrowaniu. 2. Organ rejestrowy może domagać się aktualizacji danych warunkujących wpis do rejestru, określonych w art. 32 ust. 1 pkt 2-5. Art. 36. 1. Wykreśleniu z rejestru podlega: 1) kościół lub inny związek wyznaniowy, którego sytuacja prawna i majątkowa została uregulowana w odrębnej ustawie, 2) kościół lub inny związek wyznaniowy, który zawiadomił organ rejestrowy o zaprzestaniu swojej działalności, 3) kościół lub inny związek wyznaniowy, który utracił cechy warunkujące uzyskanie wpisu do rejestru; dotyczy to w szczególności kościoła lub innego związku wyznaniowego, który w ciągu 3 lat nie odpowiedział na żądanie organu rejestrowego i nie zaktualizował wpisów do rejestru w zakresie określonym w art. 32 ust. 1 pkt 4. 2. Wykreślenie z rejestru następuje na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. W przypadku decyzji o wykreśleniu z rejestru na podstawie ust. 1 pkt 2, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wyznacza likwidatora, stosując odpowiednio przepisy Prawa o stowarzyszeniach. 4. Przepis ust. 3 ma również zastosowanie, jeżeli zawiadomienie o zaprzestaniu działalności kościoła lub innego związku wyznaniowego nie określa likwidatora. 5. Jeżeli statut kościoła lub innego związku wyznaniowego nie stanowi inaczej, majątek pozostały po zakończeniu postępowania likwidacyjnego może być przeznaczony wyłącznie na cele charytatywno-opiekuńcze w drodze decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. 6. Od decyzji, o których mowa w ust. 2-5, przysługuje prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 36a. 1. Organ rejestrowy lub prokurator może wystąpić do sądu wojewódzkiego o stwierdzenie niezgodności działania kościoła lub innego związku wyznaniowego z przepisami prawa, o których mowa w art. 27 ust. 1, lub ze statutem, o którym mowa w art. 32. 2. W razie stwierdzenia prawomocnym wyrokiem sądu, że działalność kościoła lub innego związku wyznaniowego rażąco narusza prawo lub postanowienia statutu, organ rejestrowy wykreśli z rejestru ten kościół lub inny związek wyznaniowy. Art. 37. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określa, w drodze rozporządzenia, zasady i sposób prowadzenia rejestru, dane i informacje podlegające wpisowi, sposób, formę i termin aktualizacji wpisów do rejestru, warunki udostępniania rejestru, wydawania wyciągów z rejestru oraz sposób wykreślania kościoła lub innego związku wyznaniowego z rejestru. Art. 38. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio do krajowych organizacji międzykościelnych, jeżeli mają one mieć osobowość prawną. Do utworzenia takiej organizacji jest wymagana deklaracja podpisana przez władze co najmniej dwóch działających w Rzeczypospolitej Polskiej kościołów i innych związków wyznaniowych."; 17) po dziale III dodaje się dział IIIa w brzmieniu: "Dział IIIa Regulacja spraw majątkowych niektórych kościołów Art. 38a. 1. Tworzy się Międzykościelną Komisję Regulacyjną, zwaną dalej «Komisją», w celu ostatecznego uregulowania spraw majątkowych między państwem a kościołami i ich osobami prawnymi, które zgłosiły roszczenia w trybie i na zasadach określonych w: 1) art. 24-26 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324), 2) art. 37 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 479), 3) art. 40-42 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480), 4) art. 35 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481). 2. Roszczenia majątkowe wobec Państwa mogą również zgłaszać do Komisji w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r. kościoły i inne związki wyznaniowe, nie wymienione w ust. 1, a także krajowe organizacje międzykościelne, jeżeli wskażą we wniosku, że na rzecz Skarbu Państwa przejęto własność nieruchomości lub ich części będących uprzednio własnością tych kościołów i związków wyznaniowych oraz krajowych organizacji międzykościelnych. 3. Do oceny dopuszczalności postępowania regulacyjnego w sprawach, o których mowa w ust. 2, mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustaw wskazanych w ust. 1 pkt 1-4. 4. Jeżeli przywrócenie kościelnej osobie prawnej własności nieruchomości nie jest możliwe z uwagi na trudne do przezwyciężenia przeszkody, przyznaje się jej nieruchomość zamienną, a jeżeli nie jest to możliwe, osobie tej przyznaje się odszkodowanie ustalone według przepisów o wywłaszczeniu nieruchomości. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, z mienia których państwowych jednostek organizacyjnych lub gmin może być wyłączona nieruchomość zamienna lub na którą państwową jednostkę organizacyjną może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania. Art. 38b. 1. Przedmiotem postępowania regulacyjnego może być również nieodpłatne przekazanie na własność nieruchomości lub ich części, które były własnością kościelnych osób prawnych działających do 1945 r. na Ziemiach Zachodnich i Północnych, w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. W razie niemożności dokonania regulacji, o której mowa w ust. 1, postępowanie ulega umorzeniu. Art. 38c. Majątek nieruchomy, przekazany na własność gminie w trybie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, Nr 43, poz. 253 i Nr 92, poz. 541, z 1991 r. Nr 34, poz. 151, z 1992 r. Nr 6, poz. 20, z 1993 r. Nr 40, poz. 180, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 65, poz. 285, z 1996 r. Nr 23, poz. 102 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43), podlega postępowaniu, o którym mowa w art. 38a i 38b. Art. 38d. 1. Liczebność Komisji, szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji i personelu pomocniczego określa, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z władzami kościołów, o których mowa w art. 38a ust. 1 pkt 1-4. 2. Komisja rozpatruje sprawy w zespołach orzekających, w skład których wchodzi po dwóch członków wyznaczonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji i władze kościoła lub związku wyznaniowego, którego wniosek dotyczy. 3. Postępowanie regulacyjne wszczyna się z chwilą złożenia wniosku w Komisji. Zespół orzekający po otrzymaniu wniosku o wszczęcie postępowania regulacyjnego bada, czy jest ono dopuszczalne, a wniosek niedopuszczalny odrzuca. 4. Postępowania sądowe lub administracyjne dotyczące nieruchomości, w stosunku do których wszczęto postępowanie regulacyjne, ulegają zawieszeniu, a sądy i organy prowadzące postępowania administracyjne przekazują ich akta do Komisji. 5. Uczestnikami postępowania regulacyjnego są, oprócz wnioskodawcy, wszystkie zainteresowane jednostki państwowe, samorządowe i kościelne. 6. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą zawrzeć ugodę przed zespołem orzekającym. Jeżeli ugoda nie zostanie zawarta, zespół orzekający wydaje orzeczenie. 7. Regulacja nie może naruszać praw nabytych przez niepaństwowe osoby trzecie, a w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych. 8. Ugody zawarte przed zespołem orzekającym, jak i orzeczenia uwzględniające wniosek, powinny określać: 1) stan prawny nieruchomości, 2) związane z tym stanem obowiązki uczestników postępowania, a w szczególności obowiązek wydania nieruchomości w wyznaczonym terminie, jeżeli nie znajduje się ona we władaniu wnioskodawcy, 3) w razie przyznania odszkodowania, obowiązek i termin zapłaty należnej z tego tytułu kwoty. 9. Od orzeczenia zespołu orzekającego nie przysługuje odwołanie. Art. 38e. 1. Ugody i orzeczenia mają moc sądowych tytułów egzekucyjnych. 2. Ugody i orzeczenia stanowią podstawę do dokonywania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów. Art. 38f. 1. Postępowanie regulacyjne jest wolne od opłat. 2. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ugody lub orzeczenia jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wynikające z tego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. Art. 38g. 1. Jeżeli zespół orzekający nie uzgodni orzeczenia, zawiadamia o tym pisemnie uczestników postępowania regulacyjnego. 2. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą, w terminie sześciu miesięcy od otrzymania zawiadomienia, wystąpić o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego lub administracyjnego, a jeżeli nie było ono wszczęte - wystąpić na drogę sądową pod rygorem wygaśnięcia roszczenia. Przy rozpoznawaniu sprawy sąd stosuje zasady określone w art. 38a i 38b."; 18) art. 40 otrzymuje brzmienie: "Art. 40. Stosunki Państwa z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi działającymi na podstawie wpisu do rejestru mogą być regulowane w drodze odrębnej ustawy."; 19) w art. 41 skreśla się ust. 1 i oznaczenie ust. 2; 20) w art. 42 w ust. 4 wyrazy "Ministrem - Kierownikiem Urzędu do Spraw Wyznań" zastępuje się wyrazami "Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji"; 21) użyte w pierwszym akapicie preambuły, w art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 3, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 ustawy, w różnych przypadkach, wyrazy "Polska Rzeczpospolita Ludowa" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Rzeczpospolita Polska". Art. 2. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) art. 56 otrzymuje brzmienie: "Art. 56. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier." Art. 3. W ustawie z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: "Art. 12a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 19: a) w ust. 3 skreśla się zdanie drugie, b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie jest wyższą szkołą teologiczną uprawnioną do nadawania absolwentom tytułu zawodowego licencjata teologii prawosławnej. Tytuł ten jest równoważny z tytułem zawodowym licencjata nadawanym przez państwowe szkoły wyższe."; 3) art. 41 otrzymuje brzmienie: "Art. 41. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 4) po art. 48 dodaje się art. 48a-48e w brzmieniu: "Art. 48a. 1. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 47 ust. 1, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, stają się przedmiotem postępowania regulacyjnego wszczynanego na wniosek jednej ze stron dotychczasowego postępowania. 2. Postępowanie regulacyjne, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza Komisja Regulacyjna do Spraw Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, zwana dalej «Komisją», w skład której wchodzi po dwóch przedstawicieli Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Prawosławnego Metropolity Warszawskiego i Całej Polski. 3. Szczegółowy tryb postępowania regulacyjnego oraz wynagrodzenie dla członków Komisji i personelu pomocniczego określa, w drodze zarządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Prawosławnym Metropolitą Warszawskim i Całej Polski. 4. Postępowanie regulacyjne wszczyna się z chwilą złożenia wniosku w Komisji. 5. Postępowanie administracyjne dotyczące nieruchomości, w stosunku do których wszczęto postępowania regulacyjne, ulegają zawieszeniu, a organy prowadzące te postępowania przekazują ich akta do Komisji. 6. Komisja, rozpatrując wnioski, związana jest granicami określonymi w art. 48 ust. 2 i art. 50. 7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, z mienia których państwowych jednostek organizacyjnych lub gmin może być wyłączona nieruchomość zamienna lub na którą państwową jednostkę organizacyjną może być nałożony obowiązek zapłaty odszkodowania. 8. Uczestnikami postępowania regulacyjnego są, oprócz wnioskodawcy, wszystkie zainteresowane jednostki państwowe, samorządowe i kościelne. 9. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą zawrzeć ugodę przed zespołem orzekającym. Jeżeli ugoda nie zostanie zawarta, zespół orzekający wydaje orzeczenie. 10. Regulacja nie może naruszać praw nabytych przez niepaństwowe osoby trzecie, a w szczególności przez inne kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych. 11. Ugody zawarte przed zespołem orzekającym, jak i orzeczenia uwzględniające wniosek, powinny określać: 1) stan prawny nieruchomości, 2) związane z tym stanem obowiązki uczestników postępowania, a w szczególności obowiązek wydania nieruchomości w wyznaczonym terminie, jeżeli nie znajduje się ona we władaniu wnioskodawcy, 3) w razie przyznania odszkodowania - obowiązek i termin zapłaty należnej z tego tytułu kwoty. 12. Od orzeczenia zespołu orzekającego nie przysługuje odwołanie. Art. 48b. 1. Ugody i orzeczenia mają moc sądowych tytułów egzekucyjnych. 2. Ugody i orzeczenia stanowią podstawę do dokonywania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów. Art. 48c. 1. Postępowanie regulacyjne jest wolne od opłat. 2. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ugody lub orzeczenia jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wynikające z tego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat. Art. 48d. 1. Jeżeli zespół orzekający nie uzgodni orzeczenia, zawiadamia o tym pisemnie uczestników postępowania regulacyjnego. 2. Uczestnicy postępowania regulacyjnego mogą, w terminie sześciu miesięcy od otrzymania zawiadomienia, wystąpić o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego lub administracyjnego, a jeżeli nie było ono wszczęte - wystąpić na drogę sądową pod rygorem wygaśnięcia roszczenia. Przy rozpoznawaniu sprawy sąd stosuje zasady określone w art. 47 ust. 1, art. 48 ust. 2 i art. 50. Art. 48e. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać Kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 46 ust. 4 stosuje się odpowiednio."; 5) po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu: "Art. 52a. Wnioski, o których mowa w art. 48e ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r." Art. 4. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: "Art. 12a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Zasadniczym Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Zasadnicze Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 34 w ust. 6 wyrazy "w ust. 4" zastępuje się wyrazami "w ust. 5"; 3) art. 35 otrzymuje brzmienie: "Art. 35. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 4) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: "Art. 45a. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 39 ust. 3 stosuje się odpowiednio."; 5) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: "Art. 46a. Wnioski, o których mowa w art. 45a ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r."; 6) w załączniku do ustawy "Wykaz diecezji, parafii i diakonatów Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej" w części oznaczonej "I. Diecezja Cieszyńska" wyrazy "Parafia Kowale-Wieszczęta" zastępuje się wyrazami "Parafia Wieszczęta-Kowale". Art. 5. W ustawie z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: "Art. 8a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 19 w ust. 6 wyrazy "w ust. 4" zastępuje się wyrazami "w ust. 5"; 3) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 4) po art. 26 dodaje się art. 26a i 26b w brzmieniu: "Art. 26a. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 24 i 26, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, na wniosek jednej ze stron w dotychczasowym postępowaniu stają się z mocy prawa przedmiotem postępowania regulacyjnego, określonego w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375). Art. 26b. 1. Na wniosek Kościoła lub jego osób prawnych wojewoda lub inny organ wykonujący w imieniu Skarbu Państwa prawa wynikające z własności nieruchomości albo organy gmin w zakresie swoich właściwości - mogą nieodpłatnie przekazać kościołowi lub jego osobom prawnym własność nieruchomości lub ich części: 1) jeżeli są one niezbędne do sprawowania kultu religijnego lub działalności kościelnych osób prawnych w zakresie charytatywno-opiekuńczym lub oświatowo-wychowawczym, 2) w celu utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego parafii działających na Ziemiach Zachodnich i Północnych, o powierzchni do 15 ha użytków rolnych łącznie dla jednej parafii. 2. Przepis art. 23 ust. 3 stosuje się odpowiednio."; 5) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: "Art. 27a. Wnioski, o których mowa w art. 26b, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r."; Art. 6. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 479) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Kościół i jego osoby prawne są następcami prawnymi parafii i organizacji metodystycznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r."; 2) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: "Art. 11a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 3) w art. 13 skreśla się ust. 2; 4) art. 30 otrzymuje brzmienie: "Art. 30. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 5) po art. 36 dodaje się art. 36a w brzmieniu: "Art. 36a. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wszczyna się postępowanie regulacyjne w przedmiocie nieodpłatnego przekazania na własność nieruchomości lub ich części, będących uprzednio własnością Episkopalnego Kościoła Metodystycznego (Bischöfliche Methodistische Kirche) i Społeczności Ewangelickiej (Ewangelische Gemeinschaft), w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane do dnia 31 grudnia 1998 r. na zasadach i w trybie określonych w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375)."; 6) w załączniku do ustawy "Wykaz parafii Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej" wyrazy "Parafia Dąbrówka" zastępuje się wyrazami "Parafia Dąbrówno". Art. 7. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Kościół i jego osoby prawne są następcami prawnymi zborów, organizacji i gmin baptystycznych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dniem 1 września 1939 r."; 2) w art. 5 w ust. 4 wyrazy "pkt 2-4" zastępuje się wyrazami "pkt 2 i 3", a wyrazy "- w tym" zastępuje się wyrazami " , w tym"; 3) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: "Art. 10a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 4) w art. 12 skreśla się ust. 2; 5) art. 34 otrzymuje brzmienie: "Art. 34. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 6) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu: "Art. 42a. Wnioski kościelnych osób prawnych wniesione w trybie określonym w art. 40, w stosunku do których nie zostały zakończone postępowania administracyjne, na wniosek jednej ze stron w dotychczasowym postępowaniu stają się z mocy prawa przedmiotem postępowania regulacyjnego, określonego w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375)."; 7) w art. 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r." Art. 8. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: "Art. 10a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Kościelnym wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Kościelne."; 2) w art. 12 skreśla się ust. 2; 3) art. 29 otrzymuje brzmienie: "Art. 29. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 4) po art. 33 w rozdziale 5 dodaje się art. 33a w brzmieniu: "Art. 33a. 1. Nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu Kościoła i jego osób prawnych stają się z mocy prawa ich własnością, o ile nie narusza to praw niepaństwowych i niesamorządowych osób trzecich; dotyczy to także obiektów położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy. 2. Stwierdzenie nabycia prawa własności następuje w drodze decyzji wojewody. 3. Nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat związanych z tym nabyciem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie jest wolne od opłat. 4. Postępowanie sądowe i administracyjne dotyczące nieruchomości, o których mowa w ust. 1, ulega zawieszeniu, a sądy lub organy przekazują ich akta organowi, o którym mowa w ust. 2. 5. Organ, który wydał decyzję ostateczną określoną w ust. 2, zawiadamia o niej sąd lub organ, który zawiesił postępowanie, zwracając akta sprawy. Sąd lub organ umorzy postępowanie."; 5) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przywraca się Kościołowi prawo własności budynku położonego przy ul Tureckiej nr 1 w Warszawie w stanie wolnym od obciążeń oraz roszczeń z tytułu wszelkich nakładów poniesionych przez jej dotychczasowych użytkowników, jak również z prawem nieodpłatnego użytkowania wieczystego części działki gruntu oznaczonej ewidencyjnie nr 100 o powierzchni całkowitej 1 432 m2 w obrębie 1-03-04, nr jednostki rejestrowej 68 w granicach objętych wykazem hipotecznym księgi wieczystej pod nazwą "Nieruchomości w m.st. Warszawie - N. 7228" zawierającej powierzchnię 761,95 m2"; 6) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu: "Art. 34a. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wszczyna się postępowanie regulacyjne w przedmiocie nieodpłatnego przekazania na własność nieruchomości lub ich części, będących uprzednio własnością Wschodnioniemieckiego Stowarzyszenia Adwentystów Dnia Siódmego (Ostdeutsche Verband der Gemeinschaft der Siebenten-Tags-Adventisten), reprezentowanego przez Środkowoniemieckie Towarzystwo Nieruchomości, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (Mitteldeutsche Grundstücksgesellschaft mit beschränkter Haftung), w celu przywrócenia w nich kultu religijnego, działalności oświatowo-wychowawczej, charytatywno-opiekuńczej i opiekuńczo-wychowawczej. 2. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane do dnia 31 grudnia 1998 r. na zasadach i w trybie określonych w dziale IIIa ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375)."; Art. 9. W ustawie z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: "Art. 9a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 10 skreśla się ust. 2: 3) art. 28 otrzymuje brzmienie: "Art. 28. Wolne od opłat celnych są przesyłane z zagranicy dla kościelnych osób prawnych dary: 1) przeznaczone na cele kultowe, charytatywno-opiekuńcze i oświatowo-wychowawcze, z wyjątkiem wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, 2) maszyny, urządzenia i materiały poligraficzne oraz papier."; 4) w art. 34 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1, mogą być składane w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r." Art. 10. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: "Art. 9a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym gmin żydowskich wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne gmin żydowskich."; 2) w art. 12 skreśla się ust. 2. Art. 11. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 252) w art. 10 skreśla się ust. 2. Art. 12. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 253) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: "Art. 8a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej prawem wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 10 skreśla się ust. 2. Art. 13. W ustawie z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: "Art. 11a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej Prawem Wewnętrznym Kościoła wywołuje skutki cywilne, jeżeli odpowiada wymaganiom określonym w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa Prawo Wewnętrzne Kościoła."; 2) w art. 13 skreśla się ust. 2. Art. 14. Wnioski w sprawie wszczęcia postępowania regulacyjnego, o których mowa w art. 48a ustawy nowelizowanej w art. 3, w art. 26a ustawy nowelizowanej w art. 5 i w art. 42a ustawy nowelizowanej w art. 7, wnosi się w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 15. Pozostają w mocy wpisy do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych, w szczególności nie jest wymagane uzupełnienie listy osób zgłaszających. Art. 16. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 17. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania gminom subwencji drogowej. (Dz. U. Nr 59, poz. 376) Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164) zarządza się, co następuje: § 1. Roczną kwotę subwencji drogowej dla gminy ustala się mnożąc ogólną kwotę subwencji drogowej, o której mowa w art. 12 ust. 2 ustawy o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164), zwanej dalej "ustawą", przez współczynnik udziału gminy w ogólnej kwocie subwencji drogowej, wyliczony zgodnie z § 2. § 2. Współczynnik udziału gminy w ogólnej kwocie subwencji drogowej, obliczony do jedenastego miejsca po przecinku, jest równy procentowemu udziałowi dochodów gminy z tytułu podatku od środków transportowych za 1997 r., w części dotyczącej środków transportowych, poza środkami, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780), w ogólnej kwocie tych dochodów. § 3. 1. Dochody gminy oraz ogólną kwotę dochodów, o których mowa w § 1, ustala się na podstawie informacji gmin o dochodach z tytułu podatku od środków transportowych za 1997 r., sporządzonej według wzoru określonego w załączniku, z uwzględnieniem stanu dochodów na dzień 31 grudnia 1997 r. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, gminy przekazują do Ministerstwa Finansów w terminie do dnia 31 lipca 1998 r. § 4. 1. Minister Finansów informuje gminy o współczynniku, o którym mowa w § 2, oraz o wysokości rocznej kwoty subwencji drogowej, o której mowa w § 1, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W 1998 r. Minister Finansów informuje gminy o współczynniku, o którym mowa w § 2, obliczonym według stanu zrealizowanych dochodów gminy na dzień 31 grudnia 1997 r., oraz o wysokości rocznej kwoty subwencji drogowej, o której mowa w § 1, zgodnie z informacją wstępną o dochodach gminy, o których mowa w § 2, w terminie do dnia 31 maja 1998 r. 3. W 1998 r. Minister Finansów informuje gminy o ostatecznym współczynniku, o którym mowa w § 2, obliczonym w oparciu o kwotę wykazaną przez gminy w kol. 1 poz. 3 załącznika, o którym mowa w § 3, oraz o ostatecznej wysokości rocznej kwoty subwencji drogowej, o której mowa w § 1, w terminie do dnia 31 października 1998 r. § 5. 1. Minister Finansów przekazuje gminom pierwszą ratę subwencji drogowej w wysokości 60% rocznej kwoty subwencji drogowej, ustalonej zgodnie z § 1, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W 1998 r. Minister Finansów przekazuje gminom pierwszą ratę subwencji drogowej zaliczkowo na podstawie informacji, o której mowa w § 4 ust. 2, w wysokości 60% kwoty, o której mowa w § 4 ust. 2. 3. W 1998 r. Minister Finansów przekazuje gminom pozostałą część rocznej kwoty subwencji drogowej na podstawie informacji, o których mowa w § 4 ust. 3, pomniejszoną o subwencję przekazaną zgodnie z ust. 2. § 6. 1. Subwencję drogową ustala się dla gmin istniejących w dniu 30 czerwca roku bazowego, o którym mowa w art. 3 ust. 4 ustawy. 2. W przypadku utworzenia nowych gmin lub zmiany ich granic, gminy mogą, w terminie jednego miesiąca od dnia powołania organów nowych gmin lub od dnia zmiany granic, w drodze zgodnych uchwał podjętych przez rady wszystkich zainteresowanych gmin, uzgodnić sposób podziału łącznej kwoty subwencji drogowej ustalonej dla gmin z tego obszaru przed dniem ich utworzenia (lub zmiany granic). 3. Zainteresowane gminy informują Ministra Finansów o podziale subwencji drogowej, ustalonym w trybie określonym w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia podjęcia uzgodnionych uchwał. 4. Minister Finansów ustali dla gmin dzielonych współczynnik, o którym mowa w § 2, odpowiadający uzgodnionemu przez nie sposobowi podziału łącznej kwoty subwencji drogowej, ustalonej dla gmin z tego obszaru przed dniem ich utworzenia (lub zmiany granic). 5. W przypadku nieuzgodnienia sposobu podziału subwencji drogowej lub niedotrzymania powyższych terminów, Minister Finansów dokona podziału subwencji drogowej między gminy, o których mowa w ust. 2, proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców, oraz ustali współczynnik, o którym mowa w § 2, który będzie obowiązywać od nowego roku budżetowego. § 7. 1. Jeżeli w wyniku kontroli przeprowadzonej przez upoważnione organy zostanie stwierdzone, że w informacji, o której mowa w § 3, zostały podane nieprawdziwe dane i gmina otrzymała subwencję drogową w kwocie wyższej od należnej, Minister Finansów zmniejszy kwotę należnej gminie subwencji drogowej, zmniejszając lub wstrzymując przekazywanie gminie subwencji drogowej o kwotę nienależnie pobranej subwencji wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych, chyba że gmina dokona wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami. 2. Minister Finansów zawiadomi właściwą regionalną izbę obrachunkową o podjętych decyzjach, o których mowa w ust. 1. 3. Nienależnie uzyskane przez gminę kwoty, o których mowa w ust. 1, podlegają wraz z odsetkami odprowadzeniu do budżetu państwa. 4. Kwoty, o których mowa w ust. 3, zwiększają kwotę rezerwy subwencji ogólnej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów dokona korekty współczynników udziałów gmin w ogólnej kwocie subwencji drogowej, które obowiązywać będą od nowego roku budżetowego. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 maja 1998 r. (poz. 376) INFORMACJA O DOCHODACH Z TYTUŁU PODATKU OD ŚRODKÓW TRANSPORTOWYCH W 1997 R. Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji, rodzajów instalacji i urządzeń, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, jednostek organizacyjnych, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, oraz wysokości opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji. (Dz. U. Nr 59, poz. 377) Na podstawie art. 54 ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wymagania kwalifikacyjne dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci oraz tryb stwierdzania tych kwalifikacji, 2) rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, 3) jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, 4) wysokość opłat za sprawdzenie kwalifikacji. § 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do osób zatrudnionych przy eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci: 1) w zakładach górniczych - w zakresie uregulowanym przepisami prawa geologicznego i górniczego, 2) związanych z ruchem drogowym, lotniczym, żeglugą śródlądową i morską - w zakresie uregulowanym odrębnymi przepisami. § 3. Rodzaje urządzeń, instalacji i sieci, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Nie wymaga się potwierdzenia posiadania kwalifikacji przy eksploatacji w zakresie obsługi urządzeń i instalacji: 1) w gospodarstwach domowych i rolnych, 2) w zakładach eksploatujących: a) urządzenia elektryczne niskiego napięcia (o napięciu poniżej 1 kV) i o określonej w umowie sprzedaży mocy maksymalnej do 20 kW, b) urządzenia, instalacje o mocy cieplnej zainstalowanej do 50 kW. § 5. 1. Eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci mogą zajmować się osoby, które spełniają wymagania kwalifikacyjne dla następujących stanowisk pracy: 1) dozoru - do których zalicza się stanowiska pracowników technicznych i innych osób kierujących czynnościami osób wykonujących prace w zakresie: obsługi, konserwacji, napraw, kontrolno-pomiarowym i montażu oraz stanowiska osób sprawujących nadzór nad eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci, 2) eksploatacji - do których zalicza się stanowiska osób wykonujących prace w zakresie określonym w pkt 1. 2. Prace, o których mowa w ust. 1, dotyczą wykonywania następujących czynności: 1) w zakresie obsługi - czynności mających wpływ na zmiany parametrów pracy obsługiwanych urządzeń, instalacji i sieci przy zachowaniu wymagań bezpieczeństwa i ochrony środowiska, 2) w zakresie konserwacji - czynności związanych z zabezpieczeniem i utrzymaniem należytego stanu technicznego urządzeń, instalacji i sieci, 3) w zakresie napraw - czynności związanych z usuwaniem usterek, uszkodzeń oraz remontów urządzeń, instalacji i sieci w celu doprowadzenia ich do wymaganego stanu technicznego, 4) w zakresie kontrolno-pomiarowym - czynności niezbędnych dla dokonania oceny stanu technicznego i sprawności energetycznej urządzeń, instalacji i sieci, 5) w zakresie montażu - czynności niezbędnych do zainstalowania oraz przyłączania urządzeń, instalacji i sieci. 3. Wykaz stanowisk pracy osób, o których mowa w ust. 1, ustala pracodawca. § 6. 1. Wymagania kwalifikacyjne dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci obejmują znajomość: 1) przez osoby na stanowiskach dozoru: a) przepisów w zakresie przyłączania urządzeń i instalacji do sieci, dostarczania paliw i energii oraz dysponowania mocą, b) przepisów i zasad postępowania przy programowaniu pracy sieci, instalacji i urządzeń z uwzględnieniem zasad racjonalnego użytkowania paliw i energii, c) przepisów w zakresie eksploatacji, wymagań w zakresie prowadzenia dokumentacji technicznej i eksploatacyjnej oraz stosowania instrukcji eksploatacji sieci, instalacji i urządzeń, d) przepisów dotyczących budowy sieci, urządzeń i instalacji oraz norm i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać te sieci, instalacje i urządzenia, e) przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego, z uwzględnieniem udzielania pierwszej pomocy oraz wymagań ochrony środowiska, f) zasad postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu urządzeń przyłączonych do sieci, g) zasad dysponowania mocą urządzeń przyłączonych do sieci, h) zasad wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych, 2) przez osoby na stanowiskach eksploatacji: a) zasad budowy, działania oraz warunków technicznych obsługi urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, b) zasad eksploatacji oraz instrukcji eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci energetycznych, c) ogólnych zasad racjonalnej gospodarki energetycznej, d) warunków wykonywania prac kontrolno-pomiarowych i montażowych, e) zasad i wymagań bezpieczeństwa pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz umiejętności udzielania pierwszej pomocy, f) instrukcji postępowania w razie awarii, pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi lub otoczenia. 2. Na podstawie zakresu wymagań kwalifikacyjnych, określonego w ust. 1, kierownik jednostki organizacyjnej, przy której działa komisja kwalifikacyjna, określa szczegółowy zakres wymagań dla osób egzaminowanych. § 7. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powołuje komisje kwalifikacyjne: 1) u przedsiębiorcy zatrudniającego co najmniej 100 osób na stanowiskach objętych wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 3, 2) przy stowarzyszeniach naukowo-technicznych. 2. Właściwi ministrowie, o których mowa w art. 54 ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042), powołują komisje kwalifikacyjne w podległych im jednostkach. 3. Komisje kwalifikacyjne, o których mowa w ust. 1 i 2, powoływane są na wniosek kierowników zainteresowanych jednostek organizacyjnych, mogących zapewnić właściwe przeprowadzenie postępowań kwalifikacyjnych. § 8. W skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą: 1) przewodniczący i zastępca przewodniczącego, posiadający wykształcenie wyższe, odpowiadające specjalności osób egzaminowanych, i co najmniej pięcioletni staż pracy, 2) co najmniej czterech członków z wykształceniem technicznym, odpowiadającym specjalności osób egzaminowanych, 3) sekretarz komisji. § 9. 1. Komisja kwalifikacyjna przeprowadza egzamin na stwierdzenie kwalifikacji w zespołach, zwanych dalej "zespołami egzaminacyjnymi", złożonych co najmniej z trzech osób, w tym przewodniczącego lub jego zastępcy. 2. Za właściwe przygotowanie i prawidłowy przebieg egzaminu odpowiedzialny jest przewodniczący zespołu egzaminacyjnego wyznaczony przez przewodniczącego komisji. 3. Egzamin jest ustny i powinien wykazać umiejętności kandydata w zakresie, o którym mowa w § 6. Szczegółową tematykę egzaminu ustala komisja kwalifikacyjna i podaje do wiadomości osobom ubiegającym się o potwierdzenie kwalifikacji, na 14 dni przed wyznaczoną datą egzaminu. 4. Wynik egzaminu określa się jako "pozytywny" lub "negatywny". 5. O wyniku egzaminu zespół egzaminacyjny rozstrzyga większością głosów. 6. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, w którym stwierdza się wynik egzaminu; protokół podpisują przewodniczący i członkowie zespołu egzaminacyjnego. 7. Dokumentację z przeprowadzonego egzaminu przewodniczący zespołu egzaminacyjnego przedkłada niezwłocznie kierownikowi jednostki organizacyjnej, przy której działa komisja. 8. W razie negatywnego wyniku egzaminu osoba ubiegająca się o potwierdzenie kwalifikacji może ponownie przystąpić do egzaminu, nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia wyniku tego egzaminu, składając wniosek, o którym mowa w § 11, oraz uiszczając opłatę za egzamin. 9. Kierownik, o którym mowa w ust. 7, prowadzi rejestr wydanych świadectw i protokołów przeprowadzonych egzaminów oraz zapewnia obsługę administracyjną komisji kwalifikacyjnej. § 10. Spełnienie wymagań kwalifikacyjnych stwierdza się na podstawie egzaminu obejmującego sprawdzenie znajomości zagadnień wymienionych w § 6, z uwzględnieniem rodzaju pracy osoby ubiegającej się o stwierdzenie kwalifikacji i rodzaju eksploatowanych przez nią sieci, urządzeń i instalacji energetycznych. § 11. 1. Egzamin przeprowadza się na wniosek osoby zainteresowanej lub na wniosek pracodawcy zatrudniającego osobę prowadzącą eksploatację sieci, urządzeń i instalacji energetycznych. 2. Wniosek o sprawdzenie kwalifikacji, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) dane personalne osoby ubiegającej się o potwierdzenie kwalifikacji, 2) nazwę zakładu pracy, tytuł zawodowy, zajmowane stanowisko, okresy odbytej praktyki z zakresu dozoru bądź eksploatacji, 3) wskazanie rodzaju kwalifikacji, o które ubiega się wnioskujący. 3. Do wniosku należy dołączyć potwierdzenie dokonania opłaty za egzamin. § 12. 1. Komisja kwalifikacyjna, na podstawie uzyskanego przez osobę zainteresowaną pozytywnego wyniku egzaminu, wydaje świadectwo kwalifikacyjne według ustalonego wzoru, stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zmiana miejsca zatrudnienia nie powoduje utraty ważności świadectwa kwalifikacyjnego, o którym mowa w ust. 1. § 13. 1. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych na podstawie egzaminu powtarza się okresowo co 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W razie stwierdzenia, że eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci jest prowadzona niezgodnie z obowiązującymi przepisami, sprawdzenie, o którym mowa w ust. 1, powtarza się na wniosek pracodawcy, inspektora pracy, Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki lub innego organu właściwego w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią. § 14. 1. Za przeprowadzenie egzaminu na stwierdzenie kwalifikacji, o których mowa w rozporządzeniu, pobierane są od osób kierujących wniosek opłaty egzaminacyjne w wysokości 15% najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, obowiązującego w dniu złożenia wniosku. 2. Jeżeli osoba zainteresowana nie przystąpiła do egzaminu z przyczyn od niej niezależnych, na jej wniosek przewodniczący komisji kwalifikacyjnej wyznacza następny termin egzaminu lub zarządza zwrot opłaty egzaminacyjnej. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: wz. A. Skowrońska-Łuczyńska Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 16 marca 1998 r. (poz. 377) Załącznik nr 1 RODZAJ URZĄDZEŃ, INSTALACJI I SIECI ENERGETYCZNYCH, PRZY KTÓRYCH EKSPLOATACJI WYMAGANE JEST POSIADANIE KWALIFIKACJI Grupa 1. Sieci, urządzenia i instalacje energetyczne wytwarzające, przesyłające i zużywające energię elektryczną: 1) urządzenia prądotwórcze przyłączone do krajowej sieci elektroenergetycznej bez względu na napięcie znamionowe, 2) sieci, urządzenia i instalacje o napięciu do 1 kV, z wyjątkiem urządzeń i instalacji wymienionych w § 4 rozporządzenia, 3) sieci, urządzenia i instalacje o napięciu znamionowym wyższym od 1 kV, 4) zespoły prądotwórcze o mocy łącznie od 20 kW wzwyż, 5) urządzenia elektrotermiczne, 6) urządzenia do elektrolizy, 7) sieci elektrycznego oświetlenia ulicznego, 8) elektryczna sieć trakcyjna, 9) elektryczne urządzenia w wykonaniu przeciwwybuchowym, 10) aparatura kontrolno-pomiarowa oraz urządzenia i instalacje automatycznej regulacji, sterowania i zabezpieczeń urządzeń i instalacji wymienionych w pkt 1-9, 11) urządzenia techniki wojskowej lub uzbrojenia, 12) urządzenia ratowniczo-gaśnicze i ochrony granic. Grupa 2. Urządzenia zużywające ciepło, paliwa stałe i płynne oraz przetwarzające i przesyłające ciepło: 1) kotły parowe i wodne o mocy od 50 kW wzwyż wraz z urządzeniami pomocniczymi, 2) sieci i instalacje cieplne wraz z urządzeniami pomocniczymi o przesyle ciepła powyżej 50 kW, 3) turbiny parowe i wodne o mocy od 20 kW wzwyż wraz z urządzeniami pomocniczymi, 4) przemysłowe urządzenia odbiorcze pary i gorącej wody powyżej 50 kW, 5) urządzenia wentylacji, klimatyzacji i chłodnicze o mocy ponad 10 kW każde, z wyjątkiem urządzeń i instalacji wymienionych w § 4 i 5 rozporządzenia, 6) pompy, ssawy, wentylatory i dmuchawy o mocy powyżej 20 kW każda, 7) sprężarki i instalacje sprężonego powietrza o mocy powyżej 20 kW, 8) urządzenia do składowania, magazynowania i rozładunku paliw o pojemności ponad 100 Mg, 9) piece przemysłowe o mocy ponad 50 kW, 10) aparatura kontrolno-pomiarowa i urządzenia automatycznej regulacji do urządzeń i instalacji wymienionych w pkt 1-9, 11) urządzenia techniki wojskowej lub uzbrojenia, 12) urządzenia ratowniczo-gaśnicze i ochrony granic. Grupa 3. Sieci, urządzenia i instalacje gazowe, służące do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, magazynowania i zużywające paliwa gazowe: 1) urządzenia do produkcji paliw gazowych, generatory gazu, 2) urządzenia do przetwarzania i uzdatniania paliw gazowych, rozkładnie paliw gazowych, urządzenia przeróbki gazu ziemnego, oczyszczalnie gazu, rozprężalnie i rozlewnie gazu płynnego, odazotownie, mieszalnie, 3) urządzenia do magazynowania paliw gazowych, 4) sieci gazowe przesyłowe o ciśnieniu wyższym od 0,4 MPa (gazociągi, stacje gazowe, tłocznie gazu), 5) sieci gazowe rozdzielcze o ciśnieniu do 0,4 MPa włącznie (gazociągi i punkty redukcyjne, stacje gazowe), 6) urządzenia, instalacje i przybory gazowe o ciśnieniu do 5 kPa włącznie, 7) urządzenia, instalacje i przybory gazowe o ciśnieniu powyżej 5 kPa, 8) przemysłowe odbiorniki paliw gazowych o mocy powyżej 35 kW, 9) turbiny gazowe, 10) aparatura kontrolno-pomiarowa, urządzenia sterowania do sieci, urządzeń i instalacji wymienionych w pkt 1-9. Załącznik nr 2 WZÓR ŚWIADECTWA KWALIFIKACYJNEGO Ilustracja *) Zbędne skreślić. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe. (Dz. U. Nr 59, poz. 378) Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 4 sierpnia 1997 r. w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe (Dz. U. Nr 97, poz. 600). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 4 maja 1998 r. (poz. 378) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY, NA KTÓRE MOGĄ BYĆ NAŁOŻONE OPŁATY CELNE DODATKOWE Kod PCNNazwa towaru 12 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski 0105 11 19 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski 0105 11 99 0- - - - Pozostałe 0105 12 00 0- - Indyki 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi 0105 19 90 0- - - Kaczki i perliczki - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 10 0- - - Kaczki 0105 99 20 0- - - Gęsi 0105 99 30 0- - - Indyki 0105 99 50 0- - - Perliczki 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtusze 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 90 0- - Pozostałe 0201 30 00 0- Bez kości 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 90 0- - Pozostałe 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki 0202 30 90 0- - Pozostałe 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%" 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%" 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby 0207 13 99 0- - - - Pozostałe 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0297 14 91 0- - - - Wątroby 0207 14 99 0- - - - Pozostałe - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%" 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Uda i ich kawałki 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby 0207 26 99 0- - - - Pozostałe 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Uda i ich kawałki 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby 0207 27 99 0- - - - Pozostałe - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%" 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 32 90 0- - - Perliczki 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%" 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%" 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane 0207 33 90 0- - - Perliczki 0207 34- - Otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi 0207 34 90 0- - - Z kaczek 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby 0207 35 99 0- - - - Pozostałe 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe 0207 36 90 0- - - - Pozostałe 0405Masło i inne tłuszcze oraz oleje otrzymane z mleka; masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 10- Masło: - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 85%: - - - Masło naturalne: 0405 10 11 0- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 0405 10 19 0- - - - Pozostałe 0405 10 30 0- - - Masło odtwarzane 0405 10 50 0- - - Masło z serwatki 0405 10 90 0- - Pozostałe 0405 20- Masło o obniżonej zawartości tłuszczu: 0405 20 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 39% i więcej, ale poniżej 60% 0405 20 30 0- - O zawartości tłuszczu w masie 60% i więcej, ale poniżej 75% 0405 20 90 0- - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 75%, ale nie przekraczającej 80% 0405 90- Pozostałe: 0405 90 10 0- - O zawartości tłuszczu w masie 99,3% i więcej oraz o zawartości wody w masie poniżej 0,5% 0405 90 90 0- - Pozostałe 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: 0407 00 30 0- - Pozostałe 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 0408 11 80 0- - - Pozostałe 0408 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłe 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymi - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 0408 91 80 0- - - Pozostałe 0408 99- - Pozostałe: 0408 99 80 0- - - Pozostałe 0409 00 00 0Miód naturalny 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże 0603 10 13 0- - - Goździki 0603 10 25 0- - - Chryzantemy - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże 0603 10 53 0- - - Goździki 0603 10 65 0- - - Chryzantemy 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca 0702 00 00 2- Od 1 do 30 kwietnia 0702 00 00 3- Od 1 do 14 maja 0702 00 00 5- Od 15 do 31 maja 0702 00 00 7- Od 1 czerwca do 30 września 0702 00 00 8- Od 1 do 31 października 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietnia 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 maja 0707 00 05 7- - Od 16 maja do 31 października 0707 00 05 8- - Od 1 do 10 listopada 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia 0707 00 90 0- Korniszony 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu - - Pozostały orkisz, pszenica zwykła i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwykłej i mieszanki żyta z pszenicą: 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwykłej 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą 1001 90 99 0- - - Pozostałe 1002 00 00 0Żyto 1003 00Jęczmień: 1003 00 10 0- Nasiona 1003 00 90 0- Pozostały 1004 00 00 0Owies 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwykłej i orkisza 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane 1107Słód palony lub nie: 1107 10 99 0- - - Pozostałe 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczana 1205 00Ziarno rzepaku lub rzepiku, nawet łamane: 1205 00 10 0- Siewne 1205 00 90 0- Pozostałe 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani nie w formie granulek 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek, z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulina 1210 20 90 0- - Pozostałe 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielu 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji 1701 12 90 0- - - Pozostały - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 59 0- - - - Pozostałe - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie 1702 30 99 0- - - - Pozostałe 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 10- Pomidory, całe lub w kawałkach: 2002 10 10 0- - Bez skórek 2002 10 90 0- - Pozostałe 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi 2106 90 98 0- - - Pozostałe 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostała Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum Kształcenia i Dialogu "Theotokos" z siedzibą w Gliwicach. (Dz. U. Nr 59, poz. 379) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Centrum Kształcenia i Dialogu" "Theotokos", z siedzibą w Gliwicach, erygowanej przez Przełożonego Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Katolickiemu Radiu "PULS" Diecezji Gliwickiej. (Dz. U. Nr 59, poz. 380) Na podstawie art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną jednostce organizacyjnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Katolickie Radio "PULS" Diecezji Gliwickiej", z siedzibą w Gliwicach, erygowanej przez Biskupa Gliwickiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 35/97 z dnia 5 maja 1998 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 381) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan - przewodniczący, Zdzisław Czeszejko-Sochacki, Teresa Dębowska-Romanowska, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Andrzej Mączyński, Ferdynand Rymarz, Jadwiga Skórzewska-Łosiak, Wojciech Sokolewicz, Janusz Trzciński, Błażej Wierzbowski, Marian Zdyb, protokolant - Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postanowienia: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego o stwierdzenie zgodności: 1) art. 3 pkt 1, art. 4 pkt 1, art. 5 pkt 1, art. 6 pkt 2, art. 7 pkt 3, art. 8 pkt 1, art. 9 pkt 1, art. 10 pkt 1, art. 12 pkt 1 i art. 13 pkt 1, 2) art. 6 pkt 3, art. 7 pkt 4, art. 8 pkt 2, art. 9 pkt 2, art. 10 pkt 2, art. 11, art. 12 pkt 2 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw z art. 67 ust. 2 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez art. 77 Ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą a wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 488), orzeka: Przepisy art. 6 pkt 3, art. 7 pkt 4, art. 8 pkt 2, art. 9 pkt 2, art. 10 pkt 2, art. 11, art. 12 pkt 2 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw są zgodne z art. 25 ust. 1 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto postanawia na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) umorzyć postępowanie w części dotyczącej pkt 1 wniosku, wobec jego cofnięcia. Marek Safjan Zdzisław Czeszejko-Sochacki Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Wojciech Sokolewicz Janusz Trzciński Błażej Wierzbowski Marian Zdyb Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. (Dz. U. Nr 60, poz. 382) Art. 1. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 64: a) w ust. 3 w pkt 1 po wyrazach "raz na 3 lata" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 5", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Roczne sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, podlega pierwszemu badaniu w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2000 r."; 2) w art. 80 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Jednostki nie będące spółkami prawa handlowego, jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej, nie stosują przepisów rozdziału 6 i 7 ustawy."; 3) w art. 81 w ust. 3: a) skreśla się pkt 3, b) dodaje się pkt 4a w brzmieniu: "4a) organizację i tryb działania Komisji Egzaminacyjnej powoływanej przez Ministra Finansów dla sprawdzenia kwalifikacji osób, o których mowa w pkt 4, oraz wzór świadectwa stwierdzającego ich kwalifikacje i wymagania,"; 4) w art. 82 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) określić dla niektórych jednostek, o których mowa w art. 80 ust. 3, szczególne zasady rachunkowości." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepis art. 1 pkt 2 dotyczy również sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy 1997. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 2 kwietnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (Dz. U. Nr 60, poz. 383) Art. 1. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945) w art. 17 w ust. 1 w pkt 6 po wyrazach "społeczno-zawodowych organizacji rolników" dodaje się wyrazy "izb rolniczych". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad współpracy Inspekcji Celnej z Urzędem Ochrony Państwa, Policją i Strażą Graniczną w zakresie korzystania z pomocy osób nie zatrudnionych w Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 60, poz. 384) Na podstawie art. 29 ust. 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Współpraca Inspekcji Celnej z Urzędem Ochrony Państwa, Policją i Strażą Graniczną, zwanymi dalej "służbami współpracującymi", w zakresie korzystania z pomocy osób nie zatrudnionych w Inspekcji Celnej, zwanej dalej "pomocą osób", polega na: 1) przekazywaniu przez organy Inspekcji Celnej właściwym miejscowo i rzeczowo jednostkom organizacyjnym służb współpracujących, pozostających w zakresie ich ustawowych zadań, informacji uzyskanych w wyniku pomocy osób, 2) podejmowaniu przez Inspekcję Celną, na wniosek służb współpracujących, przedsięwzięć obejmujących wykorzystanie pomocy osób, jeżeli rodzaj i zakres tych przedsięwzięć pozostaje w obrębie ustawowych zadań Inspekcji Celnej. 2. Wnioski wymienione w ust. 1 pkt 2 kieruje się do Generalnego Inspektora Celnego, który wyznacza jednostki organizacyjne Inspekcji Celnej wykonujące dane przedsięwzięcie oraz określa warunki i sposób jego realizacji. § 2. Generalny Inspektor Celny wskazuje adresata informacji uzyskanych przez Inspekcję Celną w wyniku pomocy osób, w wypadku niemożności bezstronnego ustalenia przez regionalnych inspektorów celnych właściwych rzeczowo służb współpracujących. § 3. 1. Służby współpracujące powiadamiają właściwe organy Inspekcji Celnej o sposobie wykorzystania informacji, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, oraz o końcowych rezultatach działań podjętych na podstawie tych informacji. 2. Kierownicy jednostek organizacyjnych Inspekcji Celnej wykonujących przedsięwzięcia, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, powiadamiają właściwe organy służb współpracujących o rezultatach tych przedsięwzięć. § 4. 1. Informacje i wnioski, o których mowa w § 1 i 3, przekazuje się właściwym organom, z zachowaniem wymogów ustalonych w przepisach o ochronie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową. 2. Przy wykonywaniu czynności związanych ze współpracą w zakresie korzystania z pomocy osób stosuje się, w miarę potrzeb, kryptograficzną ochronę przekazu wiadomości, przewidzianą w art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy - Prawo energetyczne do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostek wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jednostek organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości oraz organów właściwych w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią w tych jednostkach. (Dz. U. Nr 60, poz. 385) Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa oraz jednostkach organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości w odniesieniu do urządzeń i instalacji oraz obiektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa, stanowiących integralne części systemów: 1) techniki wojskowej lub uzbrojenia, 2) ratowniczo-gaśniczych oraz ochrony granic lub stosowanych w więziennictwie, przepisów art. 52 i 53 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) nie stosuje się. § 2. Organami właściwymi w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią, dla jednostek organizacyjnych określonych w § 1, są inspekcje gospodarki energetycznej, powoływane przez właściwych ministrów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych, w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła oraz określenia organów uprawnionych do kontroli przestrzegania wprowadzonych ograniczeń. (Dz. U. Nr 60, poz. 386) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ograniczenia w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych, w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą być wprowadzone po wyczerpaniu, przez przedsiębiorstwa energetyczne prowadzące obrót paliwami stałymi i ciekłymi oraz przez operatorów systemu w odniesieniu do paliw i energii dostarczanych za pomocą sieci, wszystkich możliwych środków służących zaspokojeniu potrzeb odbiorców na te paliwa i energie oraz przy dołożeniu najwyższej staranności w zakresie zapewnienia maksymalnych dostaw z dostępnych źródeł. 2. Przy ustalaniu ograniczeń, o których mowa w ust. 1, należy brać pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) operatorze - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na przesyłanie i dystrybucję paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła za pomocą sieci, odpowiadające za ruch sieciowy, lub przedsiębiorcę upoważnionego przez to przedsiębiorstwo do prowadzenia ruchu sieciowego, 2) operatorze systemu - należy przez to rozumieć operatora sieci służącej do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu 0,4 MPa i wyższym lub sieci służącej do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej o napięciu 220 kV i wyższym, 3) operatorze systemu rozdzielczego - należy przez to rozumieć operatora sieci rozdzielczej służącej do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu niższym niż 0,4 MPa lub sieci rozdzielczej służącej do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej o napięciu niższym niż 220 kV. § 3. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042), zwanej dalej "ustawą", Minister Gospodarki sporządza na podstawie zgłoszeń: 1) operatorów systemu - w odniesieniu do paliw gazowych i energii elektrycznej, 2) wojewodów - w odniesieniu do paliw stałych i ciekłych oraz ciepła. 2. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do Ministra Gospodarki w terminach umożliwiających zapobieżenie zagrożeniom bezpieczeństwa energetycznego państwa i bezpieczeństwa osób oraz znacznym stratom materialnym. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać: 1) rodzaj paliw lub energii, dla których wnioskuje się wprowadzenie ograniczenia, 2) odbiorców, których ograniczenia mają dotyczyć, 3) grupy odbiorców, którzy powinni być wyłączeni z ograniczenia, 4) czas trwania wnioskowanych ograniczeń, 5) ilość paliw stałych lub ciekłych. § 4. 1. Ograniczenia w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych polegają na sprzedaży tych paliw na podstawie wydanych odbiorcom upoważnień do zakupu określonych ilości paliw. 2. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła polegają na: 1) ograniczaniu maksymalnego godzinowego i dobowego poboru paliw gazowych, 2) ograniczaniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego poboru energii elektrycznej, 3) zmniejszaniu lub przerwaniu dostaw ciepła. 3. Ograniczenia określone w ust. 1 i 2 nie mogą powodować zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych. § 5. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze dotyczą odbiorców: 1) paliw gazowych pobierających co najmniej 10 000 m3 na dobę tych paliw, 2) energii elektrycznej o mocy zamówionej powyżej 300 kW. § 6. 1. Operatorzy są zobowiązani do opracowania planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła. 2. Plany wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze paliw gazowych lub energii elektrycznej podlegają: 1) uzgodnieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, jeżeli są opracowywane przez operatorów systemów, 2) uzgodnieniu z właściwym operatorem systemu, jeżeli są opracowywane przez operatorów systemów rozdzielczych, 3) corocznej aktualizacji w terminie do dnia 31 sierpnia. 3. Plany wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła podlegają uzgodnieniu z właściwym wojewodą, w terminach ustalonych przez wojewodę. § 7. Ujęte w planach, o których mowa w § 6 ust. 1, ograniczenia w dostarczaniu i poborze: 1) paliw gazowych - określa się w stopniach zasilania od 2 do 10, odpowiednio do możliwych dostaw ze wszystkich dostępnych źródeł, 2) energii elektrycznej - określa się w stopniach zasilania od 10 do 20. § 8. Maksymalne ograniczenia w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej oraz ciepła, ujęte w planach wprowadzania ograniczeń, o których mowa w § 6 ust. 1, należy uwzględnić w umowie, o której mowa w art. 5 ustawy. § 9. Operatorzy są obowiązani, przez ogłoszenia zamieszczane w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki lub w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, zapoznać odbiorców z planami wprowadzania ograniczeń i szczegółowym trybem ich wprowadzania. § 10. 1. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze paliw gazowych lub energii elektrycznej są wprowadzane przez odbiorców stosownie do komunikatów operatorów o obowiązujących stopniach zasilania. 2. Komunikaty operatorów o stopniach zasilania, obowiązujących w najbliższych 12 godzinach i przewidywanych na następne 12 godzin, są ogłaszane w radiowych komunikatach energetycznych w programie I Polskiego Radia SA o godzinie 755 i o godzinie 1955 i obowiązują w czasie określonym w tych komunikatach. 3. W przypadku zróżnicowania wprowadzonych ograniczeń w stosunku do ogłoszonych w komunikatach radiowych, operatorzy powiadamiają odbiorców indywidualnie w formie pisemnej lub za pomocą innego środka komunikowania się, w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. 4. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, są dla odbiorcy obowiązujące w pierwszej kolejności w stosunku do powiadomień zawartych w komunikatach radiowych. § 11. Organami uprawnionymi do kontroli przestrzegania wprowadzonych ograniczeń są: 1) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki i operatorzy - w odniesieniu do paliw gazowych i energii elektrycznej, 2) wojewodowie - w odniesieniu do paliw stałych i ciekłych oraz ciepła, 3) organy właściwe w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią, określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja. (Dz. U. Nr 60, poz. 387) Na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość corocznej opłaty, wnoszonej przez przedsiębiorstwo energetyczne, któremu została udzielona koncesja, zwanej dalej "opłatą", stanowi iloczyn przychodów przedsiębiorstwa energetycznego, uzyskanych ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) lub towarów w zakresie jego działalności objętej koncesją, osiągniętych w roku poprzedzającym ustalenie opłaty, oraz współczynników opłat, z zastrzeżeniem § 2. 2. Współczynniki opłat, o których mowa w ust. 1, określa tabela, stanowiąca załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Opłata dla każdego rodzaju działalności objętej koncesją nie może być mniejsza niż 1000 zł i nie większa niż 500 000 zł. 2. W przypadku prowadzenia więcej niż jednej działalności podlegającej koncesjonowaniu, opłatę stanowi suma opłat dla poszczególnych rodzajów działalności. § 3. Wysokość opłaty oblicza przedsiębiorstwo energetyczne. § 4. 1. Opłatę wnosi się w terminie do 31 marca każdego roku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu udzielono koncesji z urzędu, wnosi pierwszą opłatę w terminie do 30 dni od dnia wydania koncesji. § 5. Przedsiębiorstwo energetyczne wnosi opłatę na rachunek Urzędu Regulacji Energetyki podany w zawiadomieniu o udzieleniu koncesji. § 6. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w razie stwierdzenia, że opłata została obliczona w sposób nieprawidłowy, wzywa przedsiębiorstwo energetyczne do ponownego jej obliczenia w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. 2. W razie niedotrzymania przez przedsiębiorstwo energetyczne terminu, o którym mowa w ust. 1, lub gdy opłata ponownie została obliczona w sposób nieprawidłowy - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dokonuje obliczenia opłaty. 3. Po dokonaniu obliczenia, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorstwo energetyczne wnosi niezwłocznie należną kwotę albo Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zwraca nadpłaconą kwotę. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 maja 1998 r. (poz. 387) TABELA WSPÓŁCZYNNIKÓW OPŁAT Lp.Rodzaj działalności koncesjonowanejDla energii elektrycznej, ciepła i paliw gazowychDla pozostałych paliw 1Wytwarzanie paliw i energii0,00070,0004 2Magazynowanie paliw gazowych i ciekłych0,00070,0004 3Przesyłanie i dystrybucja paliw i energii0,00070,0004 4Obrót paliwami i energią0,00020,0001 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 maja 1998 r. w sprawie zarządzenia wyborów do rad gmin oraz do Rady miasta stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 60, poz. 388) Na podstawie art. 9 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz. U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387 i z 1998 r. Nr 50, poz. 311) w związku z art. 32 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się wybory rad gmin i do Rady miasta stołecznego Warszawy. § 2. Datę wyborów wyznacza się na niedzielę 11 października 1998 r. § 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych przewidzianych w ustawie, określa kalendarz wyborczy, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 maja 1998 r. (poz. 388) KALENDARZ WYBORCZY Dzień, w którym upływa termin wykonania czynności wyborczejTreść czynności 12 17 sierpnia 1998 r.- powołanie przez Państwową Komisję Wyborczą wojewódzkich komisarzy wyborczych 22 sierpnia 1998 r.- ustalenie przez wojewódzkiego komisarza wyborczego liczby wybieranych radnych osobno dla każdej gminy - podanie przez Państwową Komisję Wyborczą do wiadomości publicznej i ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" zasad, na których partiom lub ugrupowaniom politycznym, komitetom obywatelskim bądź innym organizacjom lub instytucjom popierającym zgłoszonych kandydatów przysługuje bezpłatny dostęp do państwowego radia i telewizji 27 sierpnia 1998 r.- podanie do wiadomości wyborców, przez rozplakatowanie obwieszczeń oraz ogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym, zarządzenia wojewódzkiego komisarza wyborczego ustalającego odrębnie dla każdej rady: a) granice i numery okręgów jednomandatowych, b) liczbę okręgów wielomandatowych, ich granice i numery oraz liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu, c) siedzibę terytorialnej komisji wyborczej - powołanie przez wojewódzkiego komisarza wyborczego terytorialnych komisji wyborczych 6 września 1998 r.- powołanie przez terytorialne komisje wyborcze obwodowych komisji wyborczych 11 września 1998 r.- zgłaszanie do zarejestrowania terytorialnym komisjom wyborczym kandydatów na radnych w okręgach jednomandatowych oraz list kandydatów na radnych w okręgach wielomandatowych 16 września 1998 r.- podanie do wiadomości wyborców, przez rozplakatowanie obwieszczeń, uchwał terytorialnych komisji wyborczych o utworzeniu obwodów głosowania, ustaleniu ich granic i numerów oraz siedzib obwodowych komisji wyborczych 21 września 1998 r.- wyłożenie spisów wyborców do publicznego wglądu 26 września 1998 r.- podanie do publicznej wiadomości przez obwodowe komisje wyborcze, w drodze rozplakatowania, obwieszczeń terytorialnych komisji wyborczych zawierających informacje o kandydatach na radnych 4 października 1998 r.- składanie wniosków przez wyborców nigdzie nie zameldowanych o wpisanie do spisu wyborców właściwego dla miejsca aktualnego pobytu 8 października 1998 r.- przesłanie przewodniczącym obwodowych komisji wyborczych spisów wyborców 11 października 1998 r.- głosowanie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie ustalenia stawki dotacji przedmiotowej do utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. (Dz. U. Nr 60, poz. 389) Na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) oraz w związku z art. 19 pkt 6 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się stawkę dotacji przedmiotowej w wysokości 36,87 zł do jednej tony zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w skali roku. § 2. Stawkę dotacji określoną w § 1 stosuje się do zapasów obowiązkowych paliw ciekłych utrzymywanych od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. § 3. Ogólna kwota dotacji nie może przekroczyć kwoty stanowiącej iloczyn stawki dotacji przedmiotowej, o której mowa w § 1, i ilości utrzymywanych zapasów obowiązkowych paliw ciekłych w 1998 r., nie większej jednak od wielkości tych zapasów określonych rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 29 września 1997 r. w sprawie określenia sposobu tworzenia, ustalania ilości i jakości utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych oraz zasad i sposobu ich interwencyjnego wykorzystywania, a także sposobu prowadzenia działalności kontrolnej w zakresie tworzenia i gospodarowania zapasami obowiązkowymi paliw ciekłych (Dz. U. Nr 125, poz. 802). § 4. Zasady i tryb udzielania dotacji przedmiotowych określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 1991 r. w sprawie zasad i trybu udzielania dotacji przedmiotowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191 i z 1994 r. Nr 140, poz. 792). § 5. Rozliczenie z budżetem należnej dotacji przedmiotowej, o której mowa w § 1, za okres od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia powinno być dokonane jednocześnie z rozliczeniem za pierwszy okres rozliczeniowy, następujący po dniu jego wejścia w życie. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie legitymacji, znaków identyfikacyjnych i umundurowania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej oraz oznakowania pojazdów służbowych Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 61, poz. 390) Na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wzory i zasady posługiwania się legitymacjami służbowymi i znakami identyfikacyjnymi funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 2) wzory umundurowania funkcjonariuszy, 3) sposób oznakowania pojazdów służbowych Inspekcji Celnej, 4) przypadki wykonywania przez funkcjonariuszy czynności służbowych w umundurowaniu i z użyciem oznakowanych pojazdów służbowych. § 2. 1. Funkcjonariusz Inspekcji Celnej, zwany dalej "funkcjonariuszem", otrzymuje legitymację służbową bezpośrednio po powołaniu przez Generalnego Inspektora Celnego. 2. Legitymacja służbowa jest dokumentem potwierdzającym uprawnienia funkcjonariusza do wykonywania zadań wynikających z przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), zwanej dalej "ustawą". § 3. 1. W legitymacji służbowej umieszcza się fotografię funkcjonariusza, na której w prawym dolnym rogu odciska się okrągłą pieczęć Generalnego Inspektora Celnego koloru czarnego, a także wpisuje się jego nazwisko i imię, numer identyfikacyjny, stanowisko służbowe, grupę krwi oraz okres ważności. 2. Wzór legitymacji służbowej funkcjonariusza określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Funkcjonariusz okazuje legitymację służbową podczas wykonywania czynności służbowych. § 5. Legitymacji służbowej nie wolno: 1) odstępować innej osobie, 2) wywozić za granicę, chyba że funkcjonariusz uzyska na to zgodę Generalnego Inspektora Celnego, 3) przesyłać pocztą, z wyjątkiem poczty specjalnej resortu spraw wewnętrznych i administracji. § 6. 1. Legitymacją służbową nie można posługiwać się w razie: 1) zmiany danych zawartych w legitymacji, 2) uszkodzenia lub zniszczenia, 3) upływu okresu ważności. 2. W razie utraty, zniszczenia lub uszkodzenia legitymacji służbowej funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić drogą służbową Generalnego Inspektora Celnego. § 7. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany zdeponować legitymację służbową u Generalnego Inspektora Celnego w razie: 1) wyjazdu za granicę i nieuzyskania zgody na jej wywóz, 2) uzyskania urlopu bezpłatnego lub wychowawczego, 3) zawieszenia w czynnościach służbowych, 4) usprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej ponad 3 miesiące. 2. Funkcjonariusz zwraca legitymację służbową Generalnemu Inspektorowi Celnemu w razie rozwiązania umowy o pracę, a w przypadku zgonu funkcjonariusza zwrotu legitymacji służbowej dokonuje członek rodziny lub przełożony. § 8. 1. Funkcjonariusz w czasie wykonywania obowiązków służbowych jest obowiązany posiadać przy sobie znak identyfikacyjny i okazywać go łącznie z legitymacją służbową. 2. Wzór znaku identyfikacyjnego funkcjonariusza określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Do znaków identyfikacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy § 2 i § 4-7. § 9. 1. Umundurowanie funkcjonariusza składa się z ubiorów: służbowego letniego i zimowego oraz wyjściowego letniego i zimowego, a także ubioru specjalnego. 2. Zasadniczymi przedmiotami umundurowania, o którym mowa w ust. 1, są: 1) kurtka i spodnie męskie - letnie i zimowe, 2) kurtka, spódnica i spodnie damskie - letnie i zimowe, 3) czapka wyjściowa męska i kapelusz wyjściowy damski, 4) płaszcz wyjściowy męski z podpinką, 5) peleryna wyjściowa damska z podpinką, 6) kurtka lekka uniwersalna, 7) koszula służbowa i spodnie służbowe męskie lub damskie, 8) czapka służbowa letnia uniwersalna, 9) spinka do krawatu i podkołnierzyk w przypadku kobiet, 10) sweter uniwersalny, 11) kurtka ocieplana uniwersalna, 12) czapka służbowa ocieplana, 13) bluza i spodnie typu specjalnego, 14) kombinezon, 15) czapka wełniana. 3. Składnikami uzupełniającymi do umundurowania, o którym mowa w ust. 1, są: 1) koszula wyjściowa męska lub damska - koloru białego, 2) obuwie do ubioru wyjściowego - półbuty męskie lub kozaczki damskie koloru czarnego, 3) obuwie do ubioru specjalnego lub kombinezonu - trzewiki typu wojskowego koloru czarnego, 4) szalik - koloru ciemnozielonego, 5) pasek skórzany do spodni lub spódnicy - koloru czarnego, 6) skarpety męskie lub rajstopy damskie - koloru czarnego, 7) rękawiczki skórzane bez ocieplenia i ocieplane - koloru czarnego, 8) pas z tkaniny do ubioru specjalnego - koloru czarnego. 4. Wzory umundurowania służbowego, wyjściowego letniego i zimowego oraz specjalnego, funkcjonariusza określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 10. 1. Do umundurowania funkcjonariusza wprowadza się dystynkcje i oznaki służbowe. 2. Wzory dystynkcji i oznak służbowych funkcjonariuszy określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 11. 1. Pojazdy służbowe Inspekcji Celnej są koloru ciemnozielonego, z zamontowaną na dachu podświetloną tablicą z napisem "Inspekcja Celna" oraz takim samym napisem umieszczonym po obu stronach pojazdu na tle poziomego pasa odblaskowego, zajmującego długość boczną nadwozia w połowie wysokości między dolną krawędzią okien a progiem pojazdu. 2. Wzór oznakowania pojazdów służbowych Inspekcji Celnej przedstawia załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 12. 1. Funkcjonariusze wykonują w umundurowaniu czynności służbowe, w trakcie których ma nastąpić zatrzymanie pojazdu. 2. Funkcjonariusze wykonują w umundurowaniu czynności kontrolne i czynności w ramach postępowań przygotowawczych, chyba że właściwy organ Inspekcji Celnej zezwoli na wykonywanie tych czynności bez umundurowania. 3. Czynności związane z ochroną funkcjonariuszy celnych, miejsc odpraw celnych oraz obiektów administracji celnej wykonuje się w umundurowaniu, chyba że, ze względu na okoliczności faktyczne i skuteczność ochrony, właściwy organ Inspekcji Celnej zezwoli na wykonywanie tych czynności bez umundurowania. 4. Funkcjonariusze są obowiązani nosić umundurowanie także podczas szkolenia oraz przy występowaniu w charakterze przedstawiciela Inspekcji Celnej wobec organów lub instytucji państwowych i samorządu terytorialnego. § 13. Czynności służbowe inne niż wymienione w art. 8 ust. 5 ustawy mogą być wykonywane z użyciem oznakowanych pojazdów służbowych każdorazowo po uzyskaniu zezwolenia właściwego organu Inspekcji Celnej. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1998 r. (poz. 390) Załącznik nr 1 WZÓR LEGITYMACJI SŁUŻBOWEJ FUNKCJONARIUSZA INSPEKCJI CELNEJ Ilustracja Ilustracja Awers (przód) legitymacji: - legitymacja koloru jasnozielonego - napis Rzeczpospolita Polska, Inspekcja Celna, orzeł i numer koloru czarnego - linie koloru ciemnozielonego Rewers (tył) legitymacji: - legitymacja koloru jasnozielonego - napisy koloru czarnego - gilosz "merkuriusza" koloru żółtego - tło na grupę krwi koloru jasnoczerwonego w obwódce o jaśniejszym odcieniu z napisami IC RP - w ramce zdjęcie z odciskiem pieczęci Wymiary: - wysokość legitymacji 90 mm - szerokość legitymacji 65 mm - wysokość fotografii 35 mm - szerokość fotografii 25 mm Uwaga: legitymacja dwustronnie laminowana folią plastykową. Załącznik nr 2 WZÓR ZNAKU IDENTYFIKACYJNEGO FUNKCJONARIUSZA INSPEKCJI CELNEJ Ilustracja Ilustracja Opis: - owal o wymiarach 75 mm wysokości, 65 mm szerokości, lekko wypukły, wykonany ze stopu metali w kolorze srebrnym Awers: - orzeł i napis "Inspekcja Celna" wycięte i nałożone na tarcze znaku identyfikacyjnego - orzeł na tle w kolorze czerwonym - liczby arabskie oznaczają numer indywidualny funkcjonariusza - liczby rzymskie oznaczają numer kolejny regionalnego inspektoratu celnego - w Generalnym Inspektoracie Celnym w miejsce cyfr rzymskich wprowadza się litery GIC - numery identyfikacyjne wytłoczone i nałożone w kolorze czarnym - opaska wytłaczana, dolna część w kolorze czerwonym Rewers: - lekko wklęsły - posiada wybity kolejny numer seryjny Wymiary: - szerokość 65 mm - wysokość 75 mm Uwaga: znak identyfikacyjny przytwierdzony jest płaską nakrętką gwintowaną do paska skórzanego. Załącznik nr 3 WZORY UMUNDUROWANIA SŁUŻBOWEGO LETNIEGO I ZIMOWEGO ORAZ SPECJALNEGO FUNKCJONARIUSZA INSPEKCJI CELNEJ Kurtka i spodnie męskie Ilustracja Kurtka, spódnica i spodnie damskie Ilustracja Czapka wyjściowa męska i kapelusz wyjściowy damski Ilustracja Ilustracja Płaszcz wyjściowy męski z podpinką Ilustracja Peleryna wyjściowa damska z podpinką Ilustracja Kurtka lekka uniwersalna Ilustracja Koszula służbowa i spodnie służbowe męskie lub damskie Ilustracja Czapka służbowa letnia uniwersalna Ilustracja Ilustracja Spinka do krawata funkcjonariusza Inspekcji Celnej Ilustracja Podkołnierzyk funkcjonariusza Inspekcji Celnej - kobiety Ilustracja Sweter uniwersalny Ilustracja Kurtka ocieplana uniwersalna Ilustracja Czapka służbowa ocieplana Ilustracja Ilustracja Bluza i spodnie typu specjalnego Ilustracja Kombinezon funkcjonariusza Inspekcji Celnej Ilustracja Czapka wełniana Ilustracja Załącznik nr 4 WZORY DYSTYNKCJI I ODZNAK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY INSPEKCJI CELNEJ Generalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Generalnego Inspektora Celnego Ilustracja Regionalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Regionalnego Inspektora Celnego Ilustracja dyrektor departamentu i biura GIC Ilustracja zastępca dyrektora departamentu i biura GIC Ilustracja naczelnik wydziału Ilustracja ekspert Inspekcji Celnej Ilustracja starszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja młodszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja Oznaczenia funkcjonariuszy Inspekcji Celnej na czapkach Generalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Generalnego Inspektora Celnego Ilustracja Regionalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Regionalnego Inspektora Celnego Ilustracja Ilustracja dyrektor departamentu i biura GIC Ilustracja zastępca dyrektora departamentu i biura GIC Ilustracja naczelnik wydziału Ilustracja ekspert Inspekcji Celnej Ilustracja Ilustracja starszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja młodszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja Oznaczenia na mankietach rękawów munduru wyjściowego funkcjonariuszy Inspekcji Celnej Generalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Generalnego Inspektora Celnego Ilustracja Regionalny Inspektor Celny Ilustracja zastępca Regionalnego Inspektora Celnego Ilustracja dyrektor departamentu i biura GIC Ilustracja zastępca dyrektora departamentu i biura GIC Ilustracja naczelnik wydziału Ilustracja ekspert Inspekcji Celnej Ilustracja starszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja młodszy inspektor Inspekcji Celnej Ilustracja Sznury galowe sznur galowy do mundurów Generalnego Inspektora Celnego i zastępcy Generalnego Inspektora Celnego oraz Regionalnych Inspektorów Celnych Ilustracja sznur galowy do mundurów pozostałych funkcjonariuszy Inspekcji Celnej Ilustracja Sposób umieszczenia oznak na klapach munduru Ilustracja Sposób rozmieszczenia oznak na kołnierzykach koszul służbowych funkcjonariuszy Inspekcji Celnej Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR OZNAKOWANIA POJAZDÓW SŁUŻBOWYCH INSPEKCJI CELNEJ 1. Podświetlana tablica montowana na dachu pojazdu Ilustracja 2. Napis umieszczony po obu stronach pojazdu Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu budżetu państwa na rok 1999. (Dz. U. Nr 62, poz. 391) Na podstawie art. 31 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inni dysponenci odrębnych części budżetowych, zwani dalej "dysponentami", opracowują plany rzeczowe zadań oraz projekty budżetów właściwych części budżetu państwa, w szczegółowości, terminach i na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu. § 2. Dysponenci opracowują projekty swoich budżetów w układzie klasyfikacji budżetowej ustalonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 i Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556 oraz z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999). § 3. 1. Materiały do projektu budżetu państwa dysponenci opracowują na podstawie: 1) limitów wydatków dla poszczególnych części budżetowych, 2) prognozy cen i kursów walut oraz innych wskaźników wynikających z prognozy makroekonomicznej, opracowanej przez Ministerstwo Gospodarki przy współpracy Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej i innych zainteresowanych resortów odpowiadających za kluczowe problemy polityki społeczno-gospodarczej, a także przy współpracy z Narodowym Bankiem Polskim, oraz na podstawie rozpatrzonych przez Radę Ministrów założeń do projektu budżetu państwa, 3) istniejącej sieci placówek finansowanych z budżetu, z uwzględnieniem placówek przewidzianych do uruchomienia bądź likwidacji w 1999 r., 4) wynagrodzeń obowiązujących w dniu 1 kwietnia 1998 r. 2. Limity wydatków dla poszczególnych części budżetowych oraz prognozy cen, kursów walut, a także innych wskaźników, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zostaną przekazane dysponentom przez Ministra Finansów. § 4. 1. Podziału kwoty limitu wydatków dla działu 79 - Oświata i wychowanie pomiędzy wojewodów dokonuje Minister Edukacji Narodowej. Wydatki te nie mogą być planowane przez wojewodów w kwotach niższych od ustalonych w limitach, bez uprzedniego uzgodnienia tych zmniejszeń z Ministrem Edukacji Narodowej. 2. W limitach wydatków dla poszczególnych części nie uwzględnia się wydatków na budowę, modernizację i utrzymanie dróg publicznych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780). 3. Limity wydatków na poszczególne kategorie dróg, z podziałem na nowe szczeble samorządu terytorialnego (poszczególne powiaty i województwa), opracuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w trybie określonym w ustawie, o której mowa w ust. 2. § 5. 1. W terminie do dnia 22 maja 1998 r. dysponenci, z zastrzeżeniem ust. 2, opracują i przedłożą w Ministerstwie Finansów plany rzeczowe zadań realizowanych ze środków budżetowych, według formularzy oznaczonych symbolami: 1) RZ-1 - Świadczenia na rzecz osób fizycznych wypłacane z budżetu państwa; formularz stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) RZ-2 - Nowe i likwidowane jednostki państwowe; formularz stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) RZ-3 - Nowe zadania przewidziane do realizacji w 1999 r., zadania, których realizacja zakończy się w 1998 r., oraz zadania dotyczące integracji z Unią Europejską i NATO; formularz stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) RZ-4 - Oświata i wychowanie (bez zadań zleconych gminom o statusie miasta); formularz stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) RZ-4M - Oświata i wychowanie - zadania zlecone gminom o statusie miasta; formularz stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, 6) RZ-5 - Oświata i wychowanie; formularz stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia, 7) RZ-6 - Zestawienie inwestycji dotowanych w 1998 r. oraz szacunek na 1999 r.; formularz stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia, 8) RZ-7 - Wydatki na oświetlenie dróg; formularz stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia, 9) RZ-8 - Dotacje na finansowanie zadań realizowanych przez przedsiębiorców; formularz stanowi załącznik nr 9 do rozporządzenia. 2. W formularzu RZ-1 ujmuje się wyłącznie: 1) ustawowo zagwarantowane świadczenia pieniężne na rzecz żołnierzy i funkcjonariuszy oraz świadczenia emerytalno-rentowe w zakresie części budżetowych: a) 29. Urząd Ochrony Państwa, b) 30. Ministerstwo Obrony Narodowej, c) 31. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, d) 36. Ministerstwo Sprawiedliwości, e) 39. Komenda Główna Policji - w podziale na działy, 2) uposażenia sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku oraz zaopatrzenie rodzinne. 3. W formularzu RZ-8 ujmuje się: 1) dotacje przedmiotowe wynikające z przepisów: a) art. 16 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770), b) art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591), c) art. 16 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), d) art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042), e) art. 18 ust. 2a ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085), 2) dotacje podmiotowe i różne: a) wynikające z postanowień: - art. 15 ust. 5 ustawy wymienionej w pkt 1) lit. a), - art. 21 ust. 3 ustawy wymienionej w pkt 1) lit. b), b) przewidziane w zatwierdzonych przez Radę Ministrów programach restrukturyzacji poszczególnych sektorów w latach 1998-2002. § 6. 1. W terminie 21 dni kalendarzowych od daty otrzymania pisma przekazującego limity wydatków na rok 1999, o których mowa w § 3 ust. 2, dysponenci przedłożą w Ministerstwie Finansów projekt budżetu w danej części budżetu państwa, według formularzy oznaczonych symbolami: 1) BD - Zestawienie dochodów; formularz stanowi załącznik nr 10 do rozporządzenia, 2) BW - Zestawienie wydatków; formularz stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia, 3) BW-PL - Plan finansowy placówek zagranicznych - wydatki budżetowe; formularz stanowi załącznik nr 12 do rozporządzenia, 4) BWS-K - Plan finansowy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej (szpitala klinicznego będącego jednostką organizacyjną uczelni); formularz stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia, 5) PZ-1 - Zatrudnienie i wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej; formularz stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia, 6) PZ-2 - Zatrudnienie i uposażenia żołnierzy i funkcjonariuszy w państwowej sferze budżetowej; formularz stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia, 7) BW-I - Zestawienie inwestycji dotowanych w 1999 r. wraz z omówieniem; formularz stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia, 8) CI - Wniosek o przyznanie dotacji budżetowej na finansowanie inwestycji; formularz stanowi załącznik nr 17 do rozporządzenia, 9) SW-1 - Szkolnictwo wyższe; formularz stanowi załącznik nr 18 do rozporządzenia, 10) SW-2 - Plan finansowy szkół wyższych; formularz stanowi załącznik nr 19 do rozporządzenia, 11) BZG - Dotacje celowe na zadania zlecone gminom; formularz stanowi załącznik nr 20 do rozporządzenia, 12) BNP - Dotacje dla jednostek niepaństwowych na zadania podstawowe; formularz stanowi załącznik nr 21 do rozporządzenia, 13) B-9M - Plany finansowe zadań zleconych gminom o statusie miasta (strefom); formularz stanowi załącznik nr 22 do rozporządzenia, 14) ZRP - Wydatki na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne; formularz stanowi załącznik nr 23 do rozporządzenia, 15) ZO-R - Zestawienie wydatków na zadania oświatowe; formularz stanowi załącznik nr 24 do rozporządzenia, 16) ZW-R - Dotacje celowe na dofinansowanie własnych zadań bieżących gmin; formularz stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia, 17) B-4Z - Plan finansowy zakładów budżetowych, środków specjalnych; formularz stanowi załącznik nr 26 do rozporządzenia, 18) B-7Z - Plan finansowy gospodarstw pomocniczych; formularz stanowi załącznik nr 27 do rozporządzenia, 19) B-4K - Plan finansowy instytucji kultury; formularz stanowi załącznik nr 28 do niniejszego rozporządzenia, 20) K-IAF - Plan finansowy instytucji kultury i kinematografii; formularz stanowi załącznik nr 29 do rozporządzenia. 2. W formularzach wymienionych w ust. 1 dysponenci, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, ujmują dane zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału. 3. Wojewodowie przedstawiają materiały w szczegółowości określonej w ust. 2 w podziale na zadania i jednostki, które na mocy odrębnych przepisów zostaną przejęte przez: 1) nowe szczeble samorządu terytorialnego (poszczególne powiaty i województwa) jako zadania własne, 2) administrację rządową szczebla wojewódzkiego (w podziale na poszczególne województwa). 4. Dysponenci, z wyłączeniem wojewodów, ujmują na formularzach dane w szczegółowości określonej w ust. 3 tylko dla jednostek i zadań, które na mocy odrębnych przepisów zostaną przejęte przez nowe szczeble samorządu terytorialnego (powiaty i województwa) lub administrację rządową szczebla wojewódzkiego. 5. Dysponenci, o których mowa w ust. 3 i 4, przedstawią z zakresu swoich części budżetowych: 1) wykaz jednostek i zadań, które zostaną przejęte przez poszczególne nowe szczeble samorządu terytorialnego (powiaty i województwa) jako zadania własne, 2) wykaz jednostek i zadań, które będą finansowane przez administrację rządową szczebla wojewódzkiego, w tym zadań zleconych z zakresu administracji rządowej. 6. Formularze i wykazy, o których mowa w ust. 3-5, wojewodowie w terminie, o którym mowa w ust. 1, przedstawiają również ministrom (kierownikom urzędów centralnych) w zakresie działu: 01PrzemysłMinistrowi Edukacji Narodowej (w zakresie dotacji na ogrzewanie warsztatów szkolnych) 31BudownictwoMinistrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji 40RolnictwoMinistrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej 45LeśnictwoMinistrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa 59ŁącznośćMinistrowi Łączności 61Handel wewnętrznyPrezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów 66Różne usługi materialneMinistrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji 74 Gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalneMinistrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji (w zakresie opracowań geodezyjnych i kartograficznych) Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (w zakresie gospodarki gruntami i nieruchomościami oraz pozostałych jednostek i zadań w tym dziale) 79Oświata i wychowanieMinistrowi Edukacji Narodowej 83Kultura i sztukaMinistrowi Kultury i Sztuki 85Ochrona zdrowiaMinistrowi Zdrowia i Opieki Społecznej 86Opieka społecznaMinistrowi Pracy i Polityki Socjalnej 87Kultura fizyczna i sportPrezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki 88Turystyka i wypoczynekPrezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, a w zakresie schronisk młodzieżowych - także Ministrowi Edukacji Narodowej 89Różna działalnośćMinistrowi Gospodarki (w zakresie zadań obronnych) Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (w zakresie Izb Rolniczych) Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji (w zakresie zakładów obsługi urzędów wojewódzkich oraz zakładów obsługi przejść granicznych) 91Administracja państwowaMinistrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji § 7. 1. Dysponenci państwowych funduszy celowych - w porozumieniu z ministrami nadzorującymi działalność danego funduszu - przedstawiają Ministrowi Finansów w terminie, o którym mowa w § 6 ust. 1, projekty planów finansowych poszczególnych funduszy. 2. Projekty planów finansowych, o których mowa w ust. 1, dysponenci państwowych funduszy celowych opracowują według formularza PFC, stanowiącego załącznik nr 30 do rozporządzenia. § 8. Łącznie z formularzami, o których mowa w § 5-7, dysponenci przedstawiają uzasadnienie planowanych dochodów i wydatków. § 9. Szczegółowe zasady opracowywania materiałów do projektu budżetu państwa określa załącznik nr 31 do rozporządzenia. § 10. Wartość kosztorysową, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy - Prawo budżetowe, ustala się w wysokości 30 mln zł. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1998 r. (poz. 391) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Załącznik nr 14 Ilustracja Załącznik nr 15 Ilustracja Załącznik nr 16 Ilustracja Załącznik nr 17 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 18 Ilustracja Załącznik nr 19 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 20 Ilustracja Załącznik nr 21 Ilustracja Załącznik nr 22 Ilustracja Załącznik nr 23 Ilustracja Załącznik nr 24 Ilustracja Załącznik nr 25 Ilustracja Załącznik nr 26 Ilustracja Załącznik nr 27 Ilustracja Załącznik nr 28 Ilustracja Załącznik nr 29 Ilustracja Załącznik nr 30 Ilustracja Załącznik nr 31 SZCZEGÓŁOWE ZASADY OPRACOWYWANIA MATERIAŁÓW DO PROJEKTU BUDŻETU PAŃSTWA NA ROK 1999 Rozdział 1 Zasady ogólne 1. Dysponenci poszczególnych części budżetowych opracują materiały do projektu budżetu państwa na 1999 r. według formularzy stanowiących załączniki nr 1-30 do rozporządzenia. 2. Uzasadnienie planowanych dochodów i wydatków, o którym mowa w § 8 rozporządzenia, sporządza się dla każdego działu klasyfikacji budżetowej. Odrębnie należy uzasadnić wydatki bieżące i wydatki inwestycyjne, omawiając szczegółowo przewidywane wykonanie i założenia planu, z uwzględnieniem: 1) zmian wielkości poszczególnych elementów kalkulacyjnych, 2) czynników, które spowodowały ewentualną zmianę trendu wzrostu lub spadku, 3) dochodów i wydatków jednorazowych lub nie występujących w budżecie w 1998 r., 4) kwot planowanych wydatków w poszczególnych rozdziałach dla nowych zadań przewidzianych do realizacji w 1999 r. 3. W uzasadnieniach dotyczących dochodów i wydatków, w przypadku zmiany zakresu działania, wprowadzenia nowych źródeł dochodów lub zamieszczenia nowych upoważnień do dokonywania wydatków, powołuje się przepisy prawne, z których zmiany te wynikają. 4. Planowanie wydatków budżetowych na inwestycje powinno spełniać warunki określone w rozdziale 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z późniejszymi zmianami) oraz w art. 21 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r., Nr 30, poz. 164). W wydatkach na cele inwestycyjne nie planuje się remontów, które są finansowane w ramach wydatków bieżących. 5. Do środków trwałych o charakterze wyposażenia zalicza się środki o wartości ustalonej w przepisach wykonawczych do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych [rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78)]. Rozdział 2 Plany rzeczowe zadań 6. Plany rzeczowe zadań realizowanych ze środków budżetowych dysponenci opracowują według formularzy oznaczonych symbolami RZ-1 do RZ-8, o których mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia. 7. W formularzach RZ wszystkie kwoty odnoszące się do 1999 r. należy podać w cenach 1998 r. 8. Formularz RZ-1 opracowują wyłącznie dysponenci, o których mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia. 9. Do formularza RZ-2 należy załączyć, dla rubryki 8 "ocena kosztów uruchomienia i działalności jednostki" oraz rubryki 9 "ocena kosztów likwidacji jednostki", szczegółowe uzasadnienie zawierające m.in. specyfikację jednorazowych tytułów i kosztów uruchomienia i likwidacji jednostki. 10. Dysponenci części budżetowych wykazują na formularzu RZ-3: 1) wyłącznie te zadania, które powodować będą skutki finansowe dla budżetu; do formularza RZ-3 należy dołączyć szczegółowy opis zadań, wraz z podaniem podstawy prawnej, kalkulację kosztów nowego lub kończącego się zadania bądź zadania, którego zakres ulegnie ograniczeniu w roku planowym. Należy także omówić skutki finansowe nowego przedsięwzięcia dla roku, w którym rozpocznie się jego realizacja, jak i skutki finansowe z tytułu realizacji tego zadania w latach następnych. Przez pojęcie "nowe zadania" rozumie się zadania budżetowe, wynikające z aktów prawnych, których realizacja rozpoczyna się w 1999 r. 2) w poz. III formularza RZ-3 dysponenci części budżetowych planują zadania, które będą realizowane na rzecz działań dostosowujących gospodarkę Polski, jej systemy prawne i finansowe do wymogów Unii Europejskiej i finansowane z budżetu państwa poprzez rozdziały "Integracja z Unią Europejską". W wydatkach przewidzianych na ten cel należy uwzględnić również: a) finansowanie kosztów operacyjnych programów pomocy zagranicznej Unii Europejskiej (program PHARE), b) finansowanie udziałów w programach wspólnotowych, takich jak: "Leonardo da Vinci", "Sokrates" itp. 11. Formularz RZ-4 sporządzają urzędy wojewódzkie i Ministerstwo Edukacji Narodowej [bez zadań zleconych gminom o statusie miasta w ramach ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120)]. 12. Formularz RZ-4M sporządzają urzędy wojewódzkie w porozumieniu z organami gmin o statusie miasta i organami miejskich stref usług publicznych, które przejęły - jako zadania zlecone - zadania oświatowe na podstawie ustawy wymienionej w ust. 11. 13. Formularz RZ-5 opracowują resorty prowadzące szkoły zawodowe i artystyczne. 14. Na formularzu RZ-6 wykazuje się wszystkie inwestycje finansowane środkami budżetu państwa, niezależnie od ich wartości kosztorysowej, okresu realizacji i kategorii (tj. inwestycje w realizacji, centralne i pozostałe, kończone w 1998 r., budownictwo inwestycyjne, zakupy itd.). W formularzu ujmuje się poszczególne tytuły inwestycji kolejno działami, w działach rozdziałami, w rozdziałach paragrafami. Inwestycje jednorodne, jak np. melioracje, zakup środków transportu, zakup sprzętu informatycznego itp., należy wykazać łącznie jako jeden tytuł inwestycyjny. Do formularza należy dołączyć pisemne omówienie istotnych pozycji wykazu. 15. Formularz RZ-7 sporządzają wojewodowie. Dane dotyczące wydatków związanych z oświetleniem dróg (ulic, placów) na terenie danego województwa, pokrywanych - zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) z budżetu państwa - należy podać ściśle według układu określonego w tym formularzu. Podziału środków finansowych przeznaczonych na oświetlenie poszczególnych dróg na terenie gminy należy dokonać proporcjonalnie do mocy zainstalowanych urządzeń oświetleniowych przy drogach poszczególnych kategorii znajdujących się w granicach administracyjnych gminy. 16. Formularz RZ-8 sporządzają dysponenci właściwych części budżetowych: A. W poz. I - "Dotacje przedmiotowe": a) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej przedłoży plany rzeczowe zadań w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich w podziale na poszczególne rodzaje dotowanych przewozów: aglomeracyjnych, regionalnych i międzyregionalnych, natomiast w zakresie autobusowych przewozów pasażerskich w komunikacji międzymiastowej zwykłej - w porozumieniu z wojewodami w układzie terytorialnym (powiatów i województw), b) Minister Edukacji Narodowej - w zakresie dotacji do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich, c) Minister Gospodarki - w zakresie dotacji do zapasów obowiązkowych paliw płynnych; B. W poz. II - "Dotacje podmiotowe i różne" - należy wyodrębnić rodzaje dotacji, w ramach których wykazuje się zadania rzeczowe i przedsiębiorców realizujących te zadania. W odniesieniu do planowanych nowych dotacji dofinansowujących przedsiębiorców lub zadania, które w roku ubiegłym nie były objęte dotowaniem z budżetu państwa, należy przedłożyć, wraz ze szczegółowym omówieniem zakresu rzeczowego zadań realizowanych w ramach poszczególnych pozycji dotacji, informacje ze wskazaniem zadań priorytetowych. Rozdział 3 Planowanie dochodów budżetowych 17. Dochody podatkowe od osób prawnych i fizycznych, dochody z wpłat z zysku przedsiębiorstw państwowych, z wpłat z zysku jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz dochody zagraniczne planuje Ministerstwo Finansów. 18. Dochody z ceł planuje Główny Urząd Ceł. 19. Dywidendy od spółek planuje Minister Skarbu Państwa. 20. Wpłaty jednostek gospodarki pozabudżetowej ujmuje się we właściwych działach i rozdziałach na formularzu BD. 21. Dochody realizowane przez jednostki budżetowe ujmuje się we właściwych działach, rozdziałach i zbiorczo na formularzu BD. 22. Wojewodowie oraz inni dysponenci, o których mowa w § 6 ust. 4 rozporządzenia, planują dochody w szczegółowości zgodnie z § 6 ust. 2 i 3 rozporządzenia, w podziale na poszczególne nowe szczeble samorządu terytorialnego (powiaty i województwa) oraz administrację rządową szczebla wojewódzkiego. 23. Do formularza BD, § 77 Różne dochody, należy dołączyć szczegółową specyfikację tytułów i kwot dotyczących tego paragrafu. W paragrafie tym należy również ujmować dochody związane z realizacją zadań zleconych przez administrację rządową. 24. W projekcie budżetu uwzględnia się zmiany w poziomie dochodów, wynikające z projektowanych zmian ich naliczania (np. ewentualne zmiany stawek celnych, opłat sądowych lub administracyjnych), podając w objaśnieniach szczegółowe uzasadnienie wraz z kalkulacją. 25. Przy planowaniu dochodów budżetowych, zarówno przewidywanych w 1998 r., jak i planowanych na 1999 r., w kalkulacjach uwzględnia się m.in. faktyczne wykonanie dochodów w II półroczu 1997 r. i w I półroczu 1998 r., biorąc pod uwagę sezonowość ukształtowaną w latach poprzednich. 26. W objaśnieniach tekstowych do planowanych dochodów budżetowych z tytułu dywidend z zysku osiągniętego przez spółki, w których Skarb Państwa posiada udziały, należy podać: 1) liczbę spółek, w których Minister Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa, 2) przewidywany do osiągnięcia przez te spółki zysk w 1998 r., 3) wysokość udziałów Skarbu Państwa w kapitale akcyjnym spółek (kapitale zakładowym w spółkach z o.o.), wyrażoną w tysiącach złotych i w procencie kapitału, 4) wysokość dywidendy, jaka zostanie przekazana Skarbowi Państwa w 1999 r. z przewidywanego zysku za 1998 r. Rozdział 4 Planowanie wydatków budżetowych 27. Wojewodowie oraz inni dysponenci, o których mowa w § 6 ust. 4 rozporządzenia, planują wydatki w szczegółowości zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału w podziale na poszczególne zadania i jednostki oraz na poszczególne nowe szczeble samorządu terytorialnego (powiaty i województwa) oraz administrację rządową szczebla wojewódzkiego. 28. Formularz BW: 1) Dysponenci, którzy planują w swoich budżetach dotacje przedmiotowe, podmiotowe i inne dotacje dla przedsiębiorców, wynikające z obowiązujących systemów finansowych, uzgadniają planowane kwoty dotacji z Ministerstwem Finansów i ujmują je na formularzu BW. Nie wymagają uzgodnienia z Ministerstwem Finansów: a) dotacje dla przedsiębiorców realizujących zadania z zakresu gospodarki komunalnej, b) dotacje przedmiotowe do podręczników szkolnych i akademickich. 2) Dysponenci nie planują w swoich budżetach dotacji na utrzymanie potencjału produkcyjnego, niezbędnego w okresie zagrożenia wojennego. 3) Wydatki na zadania rzeczowe wynikające z Centralnego Planu Mobilizacji Gospodarki, związane z przygotowaniem w czasie pokoju wybranych elementów infrastruktury kraju do potrzeb obronnych państwa, dysponenci planują w projektach swoich budżetów, w ramach otrzymanego limitu wydatków, w wysokości określonej przez Komitet Spraw Obronnych Rady Ministrów. 4) Wydatki budżetowe na tworzenie rezerw państwowych i gospodarowanie nimi w wysokości zaopiniowanej przez Komitet Spraw Obronnych Rady Ministrów dysponenci części budżetowych ujmują odpowiednio w swoich projektach budżetu w ramach ustalonego limitu wydatków. 5) Dotacje na kolejową służbę zdrowia planuje Minister Transportu i Gospodarki Morskiej na formularzu BW, w § 53 - Różne dotacje dla przedsiębiorstw. 6) Dotacje dla jednostek gospodarki pozabudżetowej wykazuje się na formularzu BW, dołączając szczegółową kalkulację wraz z uzasadnieniem i podaniem podstawy prawnej udzielania dotacji. Kalkulacja obejmuje: a) wskaźniki rzeczowe, które są podstawą określenia dotacji, b) stawkę dotacji wraz ze szczegółową kalkulacją. 7) Dotacje dla jednostek niepaństwowych na zadania państwowe bieżące i inwestycyjne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1997 r. w sprawie zlecania zadań państwowych jednostkom niepaństwowym oraz wykazu tych zadań (Dz. U. Nr 94, poz. 573), realizowane przez te jednostki, planują dysponenci na formularzu BW we właściwym dziale i rozdziale w kwotach zbiorczych. Podział na poszczególne zadania i jednostki je wykonujące przedstawia się na formularzu BNP. W uzasadnieniu do poszczególnych rozdziałów należy przedstawić: a) wskaźniki rzeczowe będące podstawą określenia dotacji, b) kalkulację kwoty dotacji. 8) Dotacje celowe na finansowanie zadań bieżących zleconych gminom (związkom gmin) - § 88 oraz dotacje celowe na finansowanie zadań bieżących zleconym gminom o statusie miasta - § 94 ujmuje się we właściwym dziale i rozdziale w kwotach zbiorczych. Podział na poszczególne gminy (§ 88) i miasta (§ 94) przedstawia się odpowiednio na formularzach BZG i B-9M. 9) Dotacje na zadania powierzone należy podać tylko w rubryce 5 (przewidywane wykonanie 1998 r.) W planie na 1999 r., nie planuje się dotacji na zadania powierzone. Wydatki w § 49 - Dotacje celowe na finansowanie zadań bieżących powierzonych gminom (związkom gmin) i § 50 - Dotacje celowe na finansowanie zadań inwestycyjnych powierzonych gminom (związkom gmin) występować będą wyłącznie w toku wykonywania budżetu, tj. w "planie po zmianach". 10) Dopłaty kredytowe w poz. 1.9 formularza obejmują następujące rozdziały klasyfikacji budżetowej: 9410, 9411, 9412, 9414 i 9495 w zakresie Funduszu Hipotecznego. 11) Pozycja 5 formularza "Rozliczenia z bankami" nie obejmuje następujących rozdziałów: 9410, 9411, 9412, 9414, 9416, 9491 i 9493. 12) Wojewodowie nie planują na 1999 r. rezerwy na nieprzewidziane wydatki, o której mowa w art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe. 13) Wydatki budżetowe z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i na Fundusz Pracy planuje się w wysokości efektywnej składki zawartej w założeniach budżetu państwa, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. 14) W ramach wydatków planowanych na pokrycie kosztów prywatyzacji nie mogą być ponoszone wydatki na zakupy inwestycyjne, jak również na zakup akcji (udziałów) w spółkach. 15) Wydatki związane z likwidacją przedsiębiorstwa państwowego prowadzoną na podstawie art. 19 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80, Nr 75, poz. 329, Nr 101, poz. 444 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 18, poz. 82 i Nr 60, poz. 280, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 1, poz. 2, Nr 95, poz. 474 i Nr 154, poz. 791, z 1996 r. Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496, Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 123, poz. 777) obciążają koszty likwidowanego przedsiębiorstwa państwowego albo środek specjalny pn. Fundusz Mienia Polikwidacyjnego i nie mogą być zaliczone do kosztów prywatyzacji, pokrywanych ze środków budżetowych. 16) Wydatki jednostek sfery budżetowej z tytułu wpłaconych składek na rzecz organizacji międzynarodowych ujmuje się na formularzu BW - zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału. W uzasadnieniu podaje się: a) nazwę organizacji, b) podstawę prawną przynależności, c) kalkulacje składek płaconych w 1998 r. i w 1999 r., w walucie płatności. 17) Wydatki jednostek sfery budżetowej ujmuje się na formularzu BW zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału z wyszczególnieniem rodzajów jednostek budżetowych oraz zadań budżetowych. Jeśli w rozdziale występują jednostki i zadania lub kilka rodzajów jednostek lub zadań, to wydatki planuje się wówczas dla każdej z tych jednostek i dla każdego zadania odrębnie oraz zbiorczo dla całego rozdziału. 18) Dla działu 01 - Przemysł dane dotyczące dotacji na ogrzewanie warsztatów szkolnych należy ująć w rozdziale 2997 - Gospodarstwa pomocnicze, § 47 - Dotacje dla jednostek gospodarki pozabudżetowej i funduszy celowych. Objaśnienia do formularza BW powinny zawierać informację o powierzchni warsztatów wykorzystywanej do celów dydaktycznych, na którą udzielana jest dotacja do kosztów ogrzewania. 19) Dla działu 40 - Rolnictwo dotacje dla wszystkich przedsiębiorców realizujących zadania w zakresie rolnictwa, w tym również dla jednostek gospodarki pozabudżetowej, planuje się w poz. 1.11 formularza (§ 48 - Pozostałe dotacje). W budżetach wojewodów ww. dotacje ujmuje się tylko w rozdziałach: 4403 - Upowszechnianie doradztwa rolniczego, 4404 - Zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, 4406 - Budowa i utrzymanie urządzeń melioracji wodnych, 4407 - Usługi geodezyjne, 4409 - Spółki wodne. 20) Dla działu 45 - Leśnictwo, rozdziału - 4995 - Pozostała działalność - należy dołączyć objaśnienia, w których należy podać dla każdej gminy powierzchnię lasów nie stanowiących własności Skarbu Państwa, objętych nadzorem, oraz powierzchnię gruntów prywatnych przeznaczonych do zalesień. 21) W dziale 81 - Szkolnictwo wyższe - przy planowaniu wydatków z budżetu państwa na wszystkie rodzaje stypendiów uwzględnia się odpowiednią wysokość wynagrodzenia określoną w założeniach do projektu budżetu państwa, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, do którego relacjonuje się wysokość stypendium. 22) Środki na leki dla uprawnionych wojewodowie planują na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 502 i Nr 104, poz. 661), z uwzględnieniem rozliczeń związanych z osobami realizującymi recepty poza województwem, w którym zamieszkują. Wydatki na dopłaty do leków dla uprawnionych nie powinny być planowane w kwotach niższych niż kwoty określone w limitach. Dotacje na zadania zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (§ 27), wydatki na usługi zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (§ 26) oraz dotacje dla szpitali klinicznych, które stały się jednostkami organizacyjnymi państwowych uczelni medycznych lub państwowych uczelni prowadzących działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych (§ 48 - Pozostałe dotacje) planuje się na formularzu BW we właściwym rozdziale i paragrafie w łącznej kwocie oraz na formularzu BWS-K. Wyżej omówione wydatki planuje się wyłącznie dla tych zakładów opieki zdrowotnej, które uzyskały status zakładu samodzielnego, i dla tych szpitali klinicznych, które stały się jednostkami organizacyjnymi uczelni do dnia 30 czerwca 1998 r. Wydatki dla jednostek przewidzianych do przekształcenia w samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej oraz dla szpitali klinicznych przewidzianych do przejęcia przez uczelnie po dniu 30 czerwca 1998 r. należy planować w wydatkach jednostek budżetowych na dotychczasowych zasadach. Dotacje na zadania inwestycyjne dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej planuje się w § 73 - Dotacje na finansowanie inwestycji innych jednostek organizacyjnych. 23) Dla działu 86 - Opieka Społeczna, rozdział 8611 - Domy pomocy społecznej - dla domów pomocy społecznej w objaśnieniach należy podać typ domu oraz liczbę miejsc. 24) Wydatki na inwestycje w zakresie: a) zaopatrzenia w wodę i sanitacji wsi ujmuje się w rozdziale 4495 - Pozostała działalność, § 86 - Dotacje celowe na dofinansowanie własnych zadań inwestycyjnych gmin (związków gmin), b) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych ujmuje się w rozdziale 4406 - Budowa i utrzymanie urządzeń melioracji wodnych, § 72 - Wydatki na finansowanie inwestycji jednostek i zakładów budżetowych. 25) W ramach wydatków inwestycyjnych ujmowanych na formularzu BW, § 72 - Wydatki na finansowanie inwestycji jednostek budżetowych i zakładów budżetowych planowane są wydatki na: a) budowę nowych obiektów (budynków i budowli), b) zakupy budynków i budowli, c) zakupy wszelkich przedmiotów stanowiących środki trwałe, jeżeli zostały zaliczone do pierwszego wyposażenia nowych obiektów, d) ulepszenie istniejących środków trwałych (przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja i modernizacja), e) zakupy pozostałych dóbr inwestycyjnych stanowiących środki trwałe, których wartość początkowa jest wyższa niż 2 500 zł, a odpisy amortyzacyjne nie są dokonywane jednorazowo, f) zakupy wynikające z programów technicznej modernizacji Sił Zbrojnych, realizowanych przez Ministerstwo Obrony Narodowej, oraz zakupy dla Krajowego Systemu Ratownictwa Gaśniczego, realizowane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji - które nie odpowiadają kryteriom określonym w zarządzeniu nr 46 Ministra Finansów z dnia 1 sierpnia 1995 r. w sprawie zasad rachunkowości jednostek i zakładów budżetowych (Dz. Urz. Ministra Finansów Nr 14, poz. 60). Wydatki budżetowe na zakupy określone w lit. c), ujmowane w ramach łącznej kwoty wydatków na inwestycje w poz. 4.1. (§ 72) formularza BW, należy dodatkowo wykazać w odrębnej kwocie pod zestawieniem wydatków w tym formularzu. Wydatki na zakupy środków trwałych o charakterze wyposażenia, dokonywane do obiektów innych niż nowo budowane, nie są planowane w ramach wydatków inwestycyjnych, ale w ramach wydatków bieżących. 29. Formularz BW-PL: 1) Wydatki budżetowe placówek zagranicznych ujmuje się na formularzu BW-PL zbiorczo dla części oraz odrębnie dla każdego działu i rozdziału. 2) W formularzu BW-PL kwota w poz. 23 - RAZEM WYDATKI powinna być równa kwocie z poz. 3.7.1 formularza BW - Utrzymanie placówek zagranicznych (§ 45 - Różne wydatki). 30. Formularz BWS-K: 1) Formularz BWS-K sporządzają dysponenci zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału. Jeżeli w rozdziale występuje kilka samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej - formularz sporządza się dla każdego zakładu, z podaniem adresu siedziby zakładu. 2) Kolumny 5-10 formularza, dotyczące ustawy budżetowej na rok 1998, wypełnia się wyłącznie dla tych zakładów, które uzyskały status samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do dnia 30 czerwca 1997 r. i dla których wydatki w ustawie budżetowej na rok 1998 zostały zaplanowane bezpośrednio w § 26 - Usługi zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej oraz w § 27 - Dotacje na zadania zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (poz. 1 formularza). Wydatki ogółem, wykazywane w kol. 6, powinny być zgodne z kwotami dla tych zakładów, zaplanowanymi w ustawie budżetowej na rok 1998, odpowiednio w § 26 i 27 klasyfikacji budżetowej. Etaty wykazywane w kol. 5 powinny być zgodne z podanymi przez dysponentów w formularzu PZ-S do projektu budżetu na rok 1998, o które zmniejszono etaty kalkulacyjne w jednostkach budżetowych ochrony zdrowia, ujęte w załączniku nr 10 do ustawy budżetowej na rok 1998. Środki na wynagrodzenia (§ 11 - Wynagrodzenia osobowe pracowników i § 17 - Dodatkowe wynagrodzenie roczne) wykazywane w kol. 8, 9 powinny być zgodne z przyjętymi do kalkulacji wydatkami dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej na rok 1998, tj. zgodne z wydatkami na wynagrodzenia podanymi w formularzu PZ-S do projektu budżetu na rok 1998, powiększonymi w trakcie dalszych prac nad tym budżetem o środki na podwyżki wynagrodzeń. 3) W przypadku zakładów opieki zdrowotnej przekształconych w zakłady samodzielne po dniu 30 czerwca 1997 r., a przed dniem 30 czerwca 1998 r., oraz w przypadku szpitali klinicznych przejętych przez uczelnie wydatki przewidywanego wykonania 1998 r. w warunkach porównywalnych z rokiem 1999 należy wpisać na formularzu BWS-K (kol. 12-16) tak, jakby zakłady te funkcjonowały w formie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a szpitale kliniczne były jednostkami organizacyjnymi uczelni w ciągu całego 1998 r. (wynagrodzenia bazowe z 1998 r. muszą być zatem przeliczone na 12 miesięcy, natomiast środki na podwyżki wynagrodzeń na 9 miesięcy - dla liczby etatów, które przewiduje się dla tych zakładów w roku 1999). Na formularzach BW natomiast należy wpisać przewidywane wykonanie faktyczne tych wydatków. Dla samodzielnych zakładów opieki zdrowotnej powstałych przed dniem 30 czerwca 1997 r. w przewidywanym wykonaniu 1998 r. w warunkach porównywalnych z 1999 r. (kol. 11-16) należy wpisać kwoty wydatków dla tych zakładów zaplanowane w ustawie budżetowej na rok 1998 w § 26 i 27 klasyfikacji budżetowej. W przypadku dokonania zmian w trakcie 1998 r. w wydatkach przewidzianych dla tych zakładów zmiany te należy wykazać w poz. 2 kol. 11-16 (przewidzianej dla zakładów samodzielnych powstałych po dniu 30 czerwca 1997 r.). 4) Kwoty wydatków na rok 1999 wykazywane dla danego rozdziału w kol. 18 dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (§ 26 i 27) powinny być zgodne z kwotami wykazanymi odpowiednio w § 26 i § 27 na formularzu BW dla tego rozdziału. W rozdziale 8512 - Szpitale kliniczne - wykazywane kwoty wydatków na formularzu BWS-K w kol. 18 dla szpitali klinicznych powinny być zgodne z kwotami wykazanymi w § 48 - Pozostałe dotacje na formularzu BW, z uwzględnieniem dotacji planowanych na rok 1999 na działalność kliniczną jednostek badawczo-rozwojowych. 5) Do pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz szpitali klinicznych, które stały się jednostkami organizacyjnymi uczelni, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883), a zatem wielkości zatrudnienia, wynagrodzeń osobowych oraz dodatkowego wynagrodzenia rocznego na 1999 r., ujętych na formularzu BWS-K, nie należy wykazywać na formularzu PZ-1 dla jednostek budżetowych. Kwoty wykazane na formularzu BWS-K w lp. 2 i 3 mogą wynikać tylko i wyłącznie z faktycznie dokonanych przez dysponenta części budżetowej zmian polegających na zmniejszeniu na 1999 r. etatów i odpowiadających im wynagrodzeń w jednostkach budżetowych: a) z przeliczeniem na realizację zadań przez powstałe po dniu 30 czerwca 1997 r. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej oraz z tytułu zmian w etatach i w wynagrodzeniach przewidzianych dla zakładów powstałych przed dniem 30 czerwca 1997 r., b) przeznaczonych dla szpitali klinicznych, które stały się do dnia 30 czerwca 1998 r. jednostkami organizacyjnymi uczelni. Suma wielkości ujętych w formularzu PZ-1 dla jednostek budżetowych oraz w formularzu BWS-K kol. 20 i 21 dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej powstałych po dniu 30 czerwca 1997 r. (lp. 2) oraz dla szpitali klinicznych przejętych przez uczelnie nie może przekroczyć: a) etatów kalkulacyjnych przyznanych dla jednostek budżetowych w dziale 85 - Ochrona zdrowia na rok 1998, b) wynagrodzeń osobowych wynikających z wynagrodzeń bazowych ustalonych w ustawie budżetowej na rok 1998 dla jednostek budżetowych ochrony zdrowia, powiększonych o całoroczne skutki podwyżek wynagrodzeń od 1 kwietnia 1998 r., c) wydatków na dodatkowe wynagrodzenie roczne wyliczone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080). W uzasadnieniu do formularza BWS-K należy podać szczegółową kalkulację planowanych wydatków w układzie rodzajowym wraz z zakresem świadczeń wykonywanych przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej zbiorczo dla części, jak również ilość samodzielnych zakładów i daty ich usamodzielnienia oraz ilość szpitali klinicznych, które zostały przejęte przez uczelnie, i daty przekazania tych szpitali uczelniom. 31. Formularz PZ-1: 1) Plan zatrudnienia i wynagrodzeń sporządza się na formularzu PZ-1 zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału, wyodrębniając: a) jednostki i zadania budżetowe, b) gospodarkę pozabudżetową (zakłady budżetowe, środki specjalne, gospodarstwa pomocnicze) i państwowe fundusze celowe, c) szkoły wyższe, d) pracowników cywilnych, e) pracowników służby cywilnej, f) osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe, g) pracowników orzecznictwa (z podziałem na sędziów i prokuratorów), h) kuratorów zawodowych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), i) komorników sądowych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura), j) osadzonych (dział 92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura). 2) W środkach specjalnych zatrudnienie i wynagrodzenia mogą być planowane tylko wówczas, gdy wynika to z ustaw lub przepisów wydanych na ich podstawie. 3) W gospodarce pozabudżetowej formularze opracowuje się odrębnie dla jednostek samofinansujących wynagrodzenia oraz odrębnie dla jednostek otrzymujących dotacje obejmujące wynagrodzenia, w podziale na formy finansowania. 4) Podstawą do planowania wynagrodzeń osobowych na 1999 r. jest miesięczna kwota planowanego przeciętnego wynagrodzenia osobowego i honorariów wynikających ze stosunku pracy, ze stycznia roku poprzedniego, bez podwyżek, powiększona o miesięczne kwoty przyznane na podwyżki wynagrodzeń w ciągu roku, pomnożona przez kalkulacyjną liczbę etatów oraz liczbę 12. 5) Przepisów pkt 4 nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) oraz pracowników Urzędu Regulacji Energetyki. 6) W objaśnieniach do projektu planu zatrudnienia i wynagrodzeń omawia się zmiany planu na rok 1998, podając, na podstawie jakich decyzji dokonano zmian, oraz projekt planu na 1999 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian związanych z przekształceniem jednostek budżetowych ochrony zdrowia w samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, w tym zmian wynikających z likwidacji form pozabudżetowych w ochronie zdrowia. 32. Formularz PZ-2: Plan zatrudnienia i uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy sporządza się na formularzu PZ-2, zbiorczo dla działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału, wyodrębniając: a) żołnierzy zawodowych i służby nadterminowej, b) funkcjonariuszy. 33. Formularz BW-I: 1) Formularz powinien zawierać pełną rzeczową informację o wszystkich inwestycjach (łącznie z inwestycjami centralnymi), na których finansowanie planuje się wydatki budżetowe. 2) Klasyfikacja wydatków inwestycyjnych na formularzu BW-I powinna być zgodna z ich klasyfikacją na formularzu BW. 3) Do formularza BW-I dołącza się pisemne uzasadnienie zaplanowanych wydatków. 34. Formularz CI 1) Zakres inwestycji centralnych w 1999 r. ustala się następująco: a) w 1999 r. mogą być kontynuowane, jako inwestycje centralne, z udziałem środków z budżetu państwa, te inwestycje, których termin zakończenia przyjęty w załączniku nr 6 do ustawy budżetowej na 1998 r. - określony został po roku 1998, b) dla inwestycji, o których mowa w lit. a), które będą kontynuowane z udziałem środków budżetowych lub kredytu bankowego poręczonego, sporządza się imienne informacje na formularzu CI. 2) Klasyfikacja budżetowa podana na formularzu CI powinna być zgodna z klasyfikacją inwestycji i wydatków na formularzu BW-I i BW. 3) Jeśli wartość kosztorysowa nowej inwestycji przekracza kwotę, o której mowa w § 10 rozporządzenia, należy wypełnić formularz CI wraz ze szczegółowym uzasadnieniem podjęcia tej inwestycji. 4) Kopie formularzy CI, o których mowa w pkt 1 lit. b) oraz w pkt 3, wojewodowie przekażą ministrom nadzorującym zadania w zakresie działów, do których zaliczane są poszczególne inwestycje centralne. 5) Przy wypełnianiu formularzy CI należy stosować następujące wskazówki: a) w części A należy pozostawić jedno z określeń, zaliczających inwestora do właściwej kategorii (jednostka lub zakład budżetowy, inna jednostka organizacyjna, przedsiębiorca) skreślając pozostałe; podobnie należy oznaczyć, czy jest to inwestycja kontynuowana czy nowa. Bezwzględnie należy wypełnić pozycje: dział i rozdział klasyfikacji budżetowej. W części A pkt 3 należy określić, czy inwestycja ma znaczenie ograniczające się do obszaru gminy, powiatu, województwa czy ponadregionalne, b) w częściach B i C nakłady w lit. "a) poniesione w latach 19...-19..." podaje się łącznie z przewidywanym wykonaniem 1998 r., w tym przewidywane wykonanie 1998 r.; nakłady w lit. "b) planowane na lata 19...-19... - razem" podaje się łącznie z rokiem 1999, w tym w 1999 r. (a w części C - także dalsze lata), c) w części C, w rubryce 9, podaje się kredyt poręczony (gwarantowany) przez Radę Ministrów lub Ministra Finansów, d) w części opisowej wniosku należy przedstawić w szczególności uzasadnienie celowości inwestycji oraz potrzeby finansowania jej z udziałem środków budżetowych w wysokości określonej we wniosku, charakterystykę efektów i efektywności inwestycji, przewidywane zatrudnienie pracowników, stan przygotowania inwestycji do realizacji i inne istotne informacje dotyczące inwestycji, np. opinię banku o możliwości uzyskania kredytu, przy czym w przypadku decyzji negatywnej należy dołączyć jej uzasadnienie, e) jeżeli jako źródło finansowania inwestycji wykazano środki własne w cz. C, rubryce 4 formularza CI, należy do niego załączyć kopię dokumentu potwierdzającego zobowiązanie się inwestora do wniesienia środków, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w wymienionym wniosku. 35. Formularze SW-1 i SW-2 Dysponenci nadzorujący szkoły wyższe dołączają do planu dochodów i wydatków budżetowych dane rzeczowe z zakresu szkolnictwa wyższego na formularzu SW-1 oraz plany finansowe szkół wyższych, opracowane na formularzu SW-2. Formularze SW-1 i SW-2 sporządzane są zbiorczo dla części. Dysponenci części budżetowych nadzorujący uczelnie medyczne lub uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, które utworzyły lub przejęły szpitale kliniczne i zawarły umowy o udostępnienie im oddziałów szpitalnych (oddziałów klinicznych) do dnia 30 czerwca 1998 r., wypełniają pozycje formularza SW-2 dotyczące działalności klinicznej. Ujmowane są w nich koszty i przychody szpitali (oddziałów) klinicznych, o których mowa w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 141, poz. 692 i Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 769), z wyłączeniem tych kosztów, które zgodnie z zasadami gospodarki finansowej uczelni należy zaliczyć do kosztów działalności dydaktycznej i badawczej prowadzonej przez uczelnię. Kolumnę "przewidywane wykonanie 1998 r." należy wypełnić w warunkach porównywalnych z rokiem 1999, tzn. tak, jakby szpitale te były jednostkami organizacyjnymi uczelni przez cały 1998 r. 36. Formularz BZG Na formularzu BZG wykazuje się dotacje celowe na finansowanie zadań zleconych gminom (§ 85 - Dotacje celowe na finansowanie zadań inwestycyjnych zleconych gminom i § 88 - Dotacje celowe na finansowanie zadań bieżących zleconych gminom) w podziale na poszczególne gminy. Kwoty dotacji ogółem dla działów i rozdziałów wykazane w kol. 6 i 10 oraz 12 i 16 powinny być zgodne z kwotami wykazanymi na formularzu BW odpowiednio w poz. 1.10.1. i poz. 4.4.1. 37. Formularz BNP Dotacje na zadania państwowe zlecone jednostkom niepaństwowym ujmuje się na formularzu BNP w szczegółowości podanej na formularzu. W kolumnie 5 należy podać liczbę porządkową zadania z załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1997 r. w sprawie zlecania zadań państwowych jednostkom niepaństwowym oraz wykazu tych zadań (Dz. U. Nr 94, poz. 573). Kwoty ogółem dla działu i rozdziału wykazane w kolumnach 6 i 7 powinny być zgodne z kwotami na druku BW odpowiednio w poz. 1.8. Dla zadania nr 37 w uzasadnieniu należy podać podział kwoty ogółem (kol. 6 i 7) na wynagrodzenia, pochodne i pozostałe wydatki oraz podać liczbę etatów. 38. Formularz B-9M Na formularzu B-9M ujmuje się dotacje na zadania zlecone gminom o statusie miasta oraz miejskim strefom usług publicznych, na podstawie ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych [Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), zbiorczo dla części, odrębnie dla każdej gminy o statusie miasta (w przypadku miejskich stref usług publicznych odrębnie dla każdej gminy) wchodzącej w skład strefy]. Kwoty ujęte na formularzu B-9M w kolumnach 6 i 13 oraz w kolumnach 10 i 17 muszą być zgodne z kwotami ujętymi odpowiednio w poz. 1.10.3 i w poz. 4.4.4. na formularzu BW. 39. Formularz ZRP Środki z budżetu państwa na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne planuje się z uwzględnieniem przepisów następujących aktów prawnych: a) ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 93, poz. 569), b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne (Dz. U. Nr 41, poz. 213 i Nr 149, poz. 728 oraz z 1997 r. Nr 73, poz. 458). Wydatki na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne planują dysponenci na formularzu ZRP. Wojewodowie opracowują i przekazują plan w układzie zbiorczym. Dysponenci nie uwzględniają w projektach swoich budżetów środków na waloryzację zasiłków rodzinnych, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy wymienionej w lit. a), oraz na podwyżki zasiłków pielęgnacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy. Przeciętną miesięczną liczbę zasiłków rodzinnych w danym roku ustala się w sposób następujący: oblicza się sumę zasiłków za miesiące od stycznia do grudnia, a następnie otrzymaną liczbę dzieli się przez 12; w sposób analogiczny ustala się przeciętną miesięczną liczbę zasiłków pielęgnacyjnych oraz liczbę rodzin otrzymujących zasiłki rodzinne. 40. Formularz ZO-R Formularz ZO-R sporządzają dysponenci części budżetowych w szczegółowości określonej w tym formularzu. Wydatki przeznaczone na pomoc materialną dla dzieci przebywających w rodzinach zastępczych i własnych (rozdział 8222 - Pomoc dzieciom w rodzinach zastępczych i własnych, § 22 - Świadczenia społeczne) oraz dotacje dla szkół i placówek (§ 48 - Pozostałe dotacje lub § 53 - Różne dotacje dla przedsiębiorstw) ujmuje się na druku ZO-R w podziale na poszczególne gminy. Kwota wydatków ogółem dla rozdziału i działu powinna być zgodna z kwotami ujętymi odpowiednio w poz. 1.1.3, w poz. 1.11 oraz w poz. 2.1.3. na formularzu BW. W objaśnieniach do formularza ZO-R należy podać szkoły i placówki prowadzone przez kościelne osoby prawne. 41. Formularz ZW-R Formularz ZW-R sporządzają dysponenci części budżetowych w szczegółowości określonej w tym formularzu. Dotacje celowe na dofinansowanie własnych zadań bieżących gmin (§ 89) ujmuje się w podziale na poszczególne gminy. Na formularzu ZW-R podaje się dotacje przewidziane dla szkół i placówek oświatowych przejętych do prowadzenia przez gminę jako zadanie własne, w trybie art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943). Kwota wydatków ogółem dla rozdziału powinna być zgodna z kwotami ujętymi odpowiednio w poz. 1.10.2 na formularzu BW. 42. Formularze B4-Z i B7-Z Dysponenci opracowują projekty zbiorczych planów finansowych zakładów budżetowych i środków specjalnych na formularzach B4-Z, a gospodarstw pomocniczych na formularzu B-7Z. Formularze B4-Z i B7-Z sporządza się zbiorczo dla części działu oraz odrębnie dla każdego rozdziału grupującego zakłady budżetowe bądź gospodarstwa pomocnicze czy też środki specjalne. W formularzach B-4Z i B-7Z, w poz. 2 Przychody - dotacje z budżetu, nie ujmuje się dotacji na realizację zadań budżetowych rolnictwa. Uzyskane z tego tytułu dochody/przychody jednostki gospodarki pozabudżetowej wykazują w pozycjach: - wpływy ze sprzedaży usług, wyrobów i składników majątkowych, w § 42 - Wpływy z usług i w § 43 - Wpływy ze sprzedaży wyrobów i składników majątkowych (B-4Z), lub - przychody ze sprzedaży wyrobów i usług (B-7Z). W formularzu B-4Z w kolumnie "Projekt planu na 1999 r." w poz. 3 Rozchody - wpłaty do budżetu (§ 47) - podana kwota powinna być równa kwocie z poz. 7 formularza BD (Nadwyżki zakładów budżetowych, środków specjalnych, gospodarstw pomocniczych, funduszy celowych - § 72) z kolumny "Projekt planu na 1999 r.", zaś w formularzu B-7Z kwota z kolumny "Projekt planu na 1999 r." z poz. 5 Zysk (strata) - wpłata z zysku do budżetu - powinna być równa kwocie z poz. 7 w formularzu BD z kolumny "Projekt planu na 1999 r." 43. Formularze B-4K i K-IAF Formularze B-4K i K-IAF sporządza się dla poszczególnych jednostek oraz zbiorczo dla części i rozdziału. Formularz B-4K sporządzają instytucje kultury działające na zasadach określonych w art. 32 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943). Formularz K-IAF sporządzają instytucje kultury działające na zasadach określonych w art. 27-29 wymienionej wyżej ustawie oraz w ustawie z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 22, poz. 127, z 1989 r. Nr 6, poz. 33 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 89, poz. 517) i rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej instytucji filmowych (Dz. U. Nr 9, poz. 67). 44. Formularz PFC Projekty planów finansowych państwowych funduszy celowych przedkładają dysponenci wszystkich funduszy, niezależnie do tego, czy w planie przewidziano dotację z budżetu państwa. Projekty te, przed przekazaniem Ministerstwu Finansów, powinny być uzgodnione z ministrami nadzorującymi działalność danego funduszu. Plany sporządza się w układzie memoriałowym. Plany finansowe przedkładane są w formie ustalonej w ustawie budżetowej na 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organizatorów turystyki i pośredników turystycznych z tytułu prowadzenia działalności. (Dz. U. Nr 62, poz. 392) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Minimalna wysokość sumy, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043), zwanej dalej ustawą, wynosi dla: 1) organizatorów turystyki - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż równowartość: a) 20 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne w kraju i za granicą w krajach europejskich i pozaeuropejskich, b) 5 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne w kraju i za granicą w krajach europejskich, c) 3 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy turystyczne wyłącznie w kraju, 2) pośredników turystycznych oferujących imprezy turystyczne organizowane przez przedsiębiorców krajowych i zagranicznych nie posiadających koncesji w kraju - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż równowartość: a) 20 000 ECU - dla pośredników oferujących imprezy turystyczne w kraju i za granicą w krajach europejskich i pozaeuropejskich, b) 5 000 ECU - dla pośredników oferujących imprezy turystyczne w kraju i za granicą w krajach europejskich, c) 3 000 ECU - dla pośredników oferujących imprezy turystyczne wyłącznie w kraju, 3) pośredników turystycznych oferujących imprezy organizowane przez przedsiębiorców posiadających koncesje w kraju - 4% rocznych przychodów z tytułu prowadzonej działalności, nie mniej jednak niż 3 000 ECU. 2. Przez roczny przychód uzyskany z tytułu prowadzonej działalności przez: 1) organizatora - rozumie się przychód wyłącznie z tytułu organizowania imprez turystycznych w roku obrotowym poprzedzającym rok wystąpienia o koncesję lub jej przedłużenie, w tym przychód, w którego uzyskaniu pośredniczyli agenci i pośrednicy turystyczni, o których mowa w art. 3 pkt 6 i 7 ustawy, 2) pośrednika turystycznego - rozumie się przychód uzyskany wyłącznie z tytułu działalności, o której mowa w art. 4 ust. 2 ustawy, w roku obrotowym poprzedzającym rok wystąpienia o koncesję lub jej przedłużenie, przy czym w przypadku pośrednictwa w zawieraniu tych umów na rzecz przedsiębiorców zagranicznych za przychód ten uważa się całą kwotę, którą klient jest obowiązany zapłacić. § 2. Dla organizatorów i pośredników turystycznych rozpoczynających działalność minimalne wysokości sumy gwarancji wynoszą odpowiednio równowartość: 1) 28 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy turystyki krajowej i wyjazdowej do krajów europejskich i pozaeuropejskich, 2) 12 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy turystyki krajowej i wyjazdowej do krajów europejskich, 3) 4 000 ECU - dla organizatorów oferujących imprezy wyłącznie w kraju. § 3. Minimalna wysokość sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta, z tytułu umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy, wynosi dla: 1) organizatorów turystyki oraz pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców nie posiadających koncesji w kraju - kwotę stanowiącą równowartość ceny imprezy turystycznej, nie mniej jednak niż równowartość: a) 500 ECU - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej do krajów pozaeuropejskich, b) 200 ECU - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie zagranicznej do krajów europejskich, c) 100 ECU - w przypadku uczestniczenia przez klienta w imprezie w kraju, 2) pośredników turystycznych dla imprez organizowanych przez przedsiębiorców posiadających koncesję w kraju - sumę stanowiącą równowartość 100 ECU. § 4. Do wyliczenia równowartości w złotych kwoty wyrażonej w ECU przyjmuje się kurs średni walut obcych Narodowego Banku Polskiego według tabeli kursów nr 1 każdego roku. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych. (Dz. U. Nr 62, poz. 393) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 31 marca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych (Dz. U. Nr 35, poz. 152 i Nr 58, poz. 285, z 1993 r. Nr 42, poz. 197, z 1994 r. Nr 28, poz. 102, Nr 72, poz. 318 i Nr 120, poz. 587, z 1995 r. Nr 17, poz. 81, Nr 92, poz. 458 i Nr 122, poz. 591, z 1996 r. Nr 121, poz. 570 oraz z 1997 r. Nr 37, poz. 232) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 i 8 w brzmieniu: "7) biurach wystaw artystycznych, 8) jednostkach organizacyjnych mających na celu ochronę zabytków.", 2) w § 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) tabelę stanowisk (funkcji) uprawniających do dodatku funkcyjnego niektórych pracowników, stanowiącą załącznik nr 3 do rozporządzenia.", 3) w § 3 w ust. 1 wyrazy "w tabelach, o których mowa w § 2 pkt 1" zastępuje się wyrazami "w tabeli nr 1 w załączniku nr 1 do rozporządzenia.", 4) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. 1. Pracownikom zatrudnionym w muzeach martyrologicznych i w oddziałach martyrologicznych innych muzeów na stanowiskach pracy wymagających bezpośredniej styczności z reliktami martyrologii przez co najmniej połowę obowiązującego ich wymiaru czasu pracy przysługuje dodatek za szczególnie trudne warunki pracy w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przyznawany jest wyłącznie na okres wykonywania pracy w warunkach określonych w ust. 1.", 5) w § 11: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy " , z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4,", b) skreśla się ust. 2-5, c) w ust. 11 wyrazy "rentę inwalidzką" zastępuje się wyrazami "rentę z tytułu niezdolności do pracy", 6) w § 12 w ust. 1 wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy", 7) skreśla się § 15, 8) w § 18 w ust. 3 wyrazy "dyrektor (kierownik)" zastępuje się wyrazem "pracodawca", 9) w § 20 w ust. 2 skreśla się wyrazy "- z zastrzeżeniem § 15 pkt 2 -", 10) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 11) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 12) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, 13) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 9 oraz w załączniku nr 7 do rozporządzenia w ust. 6 wyrazy "dyrektor (kierownik) instytucji" zastępuje się wyrazem "pracodawca", 14) skreśla się załącznik nr 5 do rozporządzenia, 15) w załączniku nr 6 do rozporządzenia w ust. 4 wyrazy "minister (kierownik urzędu, kierownik instytucji)" zastępuje się wyrazem "pracodawca". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 21 kwietnia 1998 r. (poz. 393) Załącznik nr 1 TABELE STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO 1. Pracownicy działalności podstawowej, administracji i obsługi Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych I450 - 505 II455 - 520 III460 - 535 IV465 - 550 V470 - 570 VI480 - 595 VII490 - 620 VIII500 - 650 IX515 - 695 X530 - 750 XI550 - 805 XII575 - 860 XIII605 - 915 XIV635 - 970 XV670 - 1 025 XVI705 - 1 080 XVII740 - 1 135 XVIII780 - 1 195 XIX820 - 1 260 XX870 - 1 330 XXI925 - 1 400 2. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego i zespołów zainteresowań Kategoria zaszeregowaniaStawki godzinowe w złotych S6,60 - 11,10 I5,05 - 9,70 II4,35 - 8,60 III3,70 - 7,55 3. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych I450 - 505 II455 - 520 III460 - 535 IV465 - 550 V470 - 570 VI475 - 595 VII480 - 620 VIII490 - 645 IX500 - 670 X510 - 695 XI520 - 725 XII530 - 770 XIII540 - 820 XIV550 - 870 XV560 - 920 XVI575 - 970 XVII590 - 1 020 XVIII605 - 1 080 XIX620 - 1 140 4. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach robotniczych w zakładach (komórkach organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną Kategoria zaszeregowaniaStawki godzinowe w złotych w normalnym czasie pracyw skróconym czasie pracy 40 godzin tygodniowo36,25 godzin tygodniowo I2,51-2,812,64-2,952,91-3,25 II2,55-2,902,68-3,052,95-3,36 III2,59-3,002,72-3,153,00-3,47 IV2,63-3,112,76-3,273,05-3,60 V2,68-3,222,81-3,383,10-3,73 VI2,73-3,442,87-3,613,16-3,98 VII2,78-3,812,92-4,003,22-4,41 VIII2,83-4,182,97-4,393,28-4,84 IX2,88-4,573,02-4,803,34-5,29 X2,93-4,973,08-5,223,39-5,76 XI2,99-5,393,14-5,663,46-6,24 XII3,06-5,813,21-6,103,54-6,73 5. Pracownicy straży przemysłowej Kategoria zaszeregowaniaStawki miesięczne w złotych III465-535 IV470-560 V475-590 VI480-620 VII485-650 VIII490-680 IX495-715 X500-760 XI510-820 XII520-880 Załącznik nr 2 TABELE ZASZEREGOWANIA STANOWISK PRACY I. Pracownicy działalności podstawowej Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 1Starszy kustosz-dyrektor, główny instruktor-dyrektor, główny specjalista w zakresie działalności podstawowej (np. do spraw ochrony zbiorów filmowych) - dyrektor, główny konserwator zbiorów filmowych-dyrektor, naczelny filmograf-dyrektorXIX-XXI 2Starszy kustosz, główny instruktor, główny specjalista w zakresie działalności podstawowej (np. do spraw ochrony zbiorów filmowych), główny konserwator zbiorów filmowych, naczelny filmografXVIII-XIX 3Starszy konserwator w muzealnictwie oraz przy badaniach i dokumentowaniu zabytkówXVI-XIX 4Kustosz: zbioru filmowego, przy pracach bibliotecznych, w muzealnictwie oraz przy badaniach i dokumentowaniu zabytkówXV-XVI 5Konserwator w muzealnictwie oraz przy badaniach i dokumentowaniu zabytkówXIV-XVI 6Starszy specjalista w zakresie działalności podstawowej, starszy filmograf, starszy instruktor do spraw programowych filmowych, starszy konserwator taśmy filmowejXIV-XV 7Starszy bibliotekarz, starszy dokumentalista, starszy konserwator przy pracach bibliotecznych, adiunkt muzealny, adiunkt konserwatorski, starszy instruktor w domu, ośrodku, klubie kultury, w świetlicy, ognisku artystycznym, specjalista w zakresie działalności podstawowej w galerii i centrum sztuki, starszy renowatorXIII-XIV 8Starszy instruktor w galerii i centrum sztuki, renowator, specjalista w zakresie działalności podstawowejXII-XIII 9Bibliotekarz, dokumentalista, konserwator przy pracach bibliotecznych, starszy asystent muzealny i konserwatorski, instruktor, instruktor do spraw programowych filmowych, renowator przyuczony, filmograf, konserwator taśmy filmowejXI-XII 10Młodszy renowator, samodzielny referent w zakresie działalności podstawowej, przewodnik muzealny, starszy magazynier bibliotecznyX-XI 11Asystent muzealny i konserwatorskiIX-XI 12Młodszy bibliotekarz, młodszy dokumentalista, młodszy konserwator, młodszy instruktor, młodszy instruktor do spraw programowych, młodszy filmograf, magazynier: biblioteczny, zbiorów filmowychIX-X 13Starszy referent w zakresie działalności podstawowejVIII-IX 14Asystent, referent w zakresie działalności podstawowejVI-VII II. Pracownicy administracji i obsługi Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do: 1234 1Zastępca dyrektora do spraw administracyjnych, główny księgowyXIV-XVII135% 2Kierownik administracyjny (jeżeli nie utworzono stanowiska zastępcy dyrektora do spraw administracyjnych)XIV-XVII90% 3Główny specjalista*, radca prawnyXIV-XVI105% 4Kierownik: wydziału, działu, oddziału, kierownik pracowni: reprograficznej, kserograficznej, poligraficznejXIII-XV90% 5Specjalista do spraw obsługi i konserwacji urządzeń: elektronicznych, audiowizualnych, akustycznych, komputerowych, elektrycznych, automatyki*XI-XIV75% 6Kierownik sekcji (referatu), zastępca kierownika: wydziału, działu, oddziałuXI-XIII75% 7Specjalista* (inny niż wymieniony w lp. 5 tabeli)X-XIII75% 8Starszy mistrzX-XII75% 9Kierowca autobusuX-XI- 10Kierownik stołówki (z zapleczem kuchennym)X-XI75% 11Starszy księgowy, starszy operator obsługi i naprawy urządzeń technicznych (audiowizualnych itp.), maszynista offsetowy, fotograf offsetowy, mistrzIX-XI- 12Kierowca samochodu ciężarowego, kierownik bufetu, ratownik wodnyIX-X- 13Kierownik magazynuVIII-X50% 14Starszy laborant (w muzeum), introligator, rzemieślnik-specjalista, kuchmistrz, plastyk, rysownik, fotografVIII-X- 15Starsza maszynistkaVIII-IX- 16Kierownik: kancelarii, archiwum, powielarniVII-IX50% 17Rzemieślnik, montażysta wystaw, kwalifikowany opiekun ekspozycji, ogrodnik, palacz centralnego ogrzewania, starszy referent, intendent, starszy magazynier, księgowy, operator obsługi i naprawy urządzeń technicznych (audiowizualnych itp.)VII-IX- 18Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII- 19Archiwista, operator urządzeń powielających, laborant (w muzeum), referent, kasjer, magazynier, sekretarka, kucharz, sprzedawca w bufecieVI-VIII- 20Maszynistka, kelnerkaVI-VII- 21Telefonistka, korektor, pomocnik: biblioteczny, muzealny, pomocnik palacza centralnego ogrzewania, praczka, prasowaczkaV-VII- 22Pomoc kuchenna, pokojowaV-VI- 23Robotnik: przy archeologicznych pracach wykopaliskowych, magazynowy, gospodarczyIV-VI- 24BileterIV-V- 25Starszy: strażnik, woźny, dozorca, portier, szatniarzIII-V- 26Strażnik, woźny, portier, dozorca, szatniarz, dźwigowy, goniec, sprzątaczka, pomoc powielaczowegoII-IV- * Dodatek funkcyjny przysługuje za kierowanie zespołem pracowników. III. Pracownicy zakładów (komórek organizacyjnych) prowadzących działalność poligraficzną: 1) zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych: Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do: 1234 1Kierownik zakładu poligraficznegoXVII-XIX180% 2Główny: specjalista, programista, mechanik, technologXIV-XVII140%* 3Kierownik: wydziału, działu, zmiany (dyspozytor)XIII-XVI120% 4Starszy: redaktor techniczny, grafik, elektronik, programista, technolog, specjalistaXII-XV- 5Specjalista, rewident, starszy inspektorXI-XIII- 6Kierownik magazynu, mistrzX-XIII80% 7Redaktor techniczny, grafik, elektronik, programista, magazynier, zaopatrzeniowiec, kalkulator, technolog, planista, księgowy, kasjer, ekspedytor, inspektorVIII-XI- 8Młodszy: elektronik, programista, starszy referent, sekretarka, starsza maszynistkaVII-XI- 9MaszynistkaVI-VIII- 10ReferentV-VII- * Dodatek funkcyjny przysługuje za kierowaniem zespołem pracowników. 2) zatrudnieni na stanowiskach robotniczych: Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowania 123 1Maszynista maszyn offsetowych zwojowychVIII-XII 2Elektronik-konserwator, organizator przetwarzania składu komputerowego, składacz komputerowy systemu składu, kopista offsetowy, maszynista typograficzny arkuszowy, maszynista maszyn offsetowych arkuszowych, montażysta składu, fotoretuszer, fotograf, retuszer, naświetlacz składu komputerowego, składacz ręczny, montażysta offsetowy, introligator: galanteryjny, przemysłowyVII-XII 3MechanikV-XII 4Monter-konserwator maszyn poligraficznychVI-XI 5Składacz na aparatach pisząco-kodującychVII-X 6ElektromonterV-X 7KrajaczIV-X 8Szlifierz ostrzarzV-IX 9Kompletator składu komputerowegoVI-VIII 10Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X 11Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII 12Belowacz makulatury, pracownik: magazynowy, transportowy, w ekspedycji, operator: maszyn powielających, kserografiiIV-VIII 13Operator: maszyn introligatorskich, offsetowych, typograficznych, odbieracz przy maszynach drukującychIV-VII 14Liczarka, pomocnikIV-VI 15Pracownik gospodarczyIII-V 16SprzątaczkaII-IV IV. Pracownicy straży przemysłowej Lp.StanowiskoKwalifikacjeKategoria zaszeregowaniaDodatek funkcyjny - procent minimalnej stawki do: 12345 1Komendant oddziału*: I kategoriiwedług odrębnych przepisówX-XII100% II kategoriiIX-XI85% III kategoriiVIII-X75% 2Zastępca komendanta oddziału*: I kategoriiwedług odrębnych przepisówVIII-X75% II kategoriiVII-IX40% 3Dowódca wartywykształcenie podstawowe oraz kurs kwalifikacyjny na dowódcę wartyVI-VIII30% 4Starszy wartownikwykształcenie podstawowe oraz kurs przygotowawczyV-VII- 5Wartownikwykształcenie podstawowe oraz kurs przygotowawczyIV-VI- 6Młodszy wartownik-III-V- * Do kategorii I zalicza się oddział liczący ponad 60 pracowników. Do kategorii II zalicza się oddział liczący od 25 do 60 pracowników. Do kategorii III zalicza się oddział liczący do 25 pracowników. Do stanu etatowego oddziału straży przemysłowej wlicza się również pracowników służby dozoru (dozorców i portierów). Załącznik nr 3 TABELA STANOWISK (FUNKCJI) UPRAWNIAJĄCYCH DO DODATKU FUNKCYJNEGO NIEKTÓRYCH PRACOWNIKÓW Pracownicy działalności podstawowej Lp.FunkcjaProcent minimalnej stawki do: 123 1Dyrektor150% 2Zastępca dyrektora135% 3Kurator muzealny, główny konserwator muzealny, główny inwentaryzator muzealny105% 4Kierownik działu, oddziału, filii, wydziału - w muzeach centralnych i autonomicznych oraz w jednostkach stopnia centralnego105% 5Główny konserwator zbiorów filmowych, naczelny filmograf105% 6Samodzielne stanowiska pracy1): - w Ogólnopolskim Ośrodku Sztuki dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu oraz w galeriach i centrach sztuki105% - w domach kultury, ośrodkach i klubach kultury oraz w świetlicach75% 7Zastępca kierownika wydziału w ośrodkach badań i dokumentacji zabytków75% 8Kierownik sekcji2): - w jednostkach stopnia centralnego75% - w ośrodkach badań i dokumentacji filmu oraz w pozostałych jednostkach stopnia innego niż centralny50% 9Kierownik pracowni w muzeach oraz ośrodkach badań i dokumentacji zabytków60% 10Kierownik działu, oddziału, filii - w jednostkach nie wymienionych pod lp. 4 (z wyjątkiem wiejskich domów kultury, klubów i świetlic), instruktor biblioteczny1), kierownik biblioteki gminnej60% 11Kierownik wiejskiego domu kultury, klubu, świetlicy, ogniska artystycznego60% 1) Jeżeli pracownik na tym stanowisku kieruje zespołem pracowników lub sprawuje nadzór merytoryczny nad działalnością jednostek niższego szczebla (poradnictwo, instruktaż). 2) W ośrodkach badań i dokumentacji filmu: kierownik sekcji, zespołu, biblioteki, archiwum zbiorów filmowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury. (Dz. U. Nr 62, poz. 394) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 31marca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury (Dz. U. Nr 35, poz. 151 i Nr 58, poz. 284, z 1993 r. Nr 42, poz. 196, z 1994 r. Nr 28, poz. 101 i Nr 120, poz. 586, z 1995 r. Nr 14, poz. 65, z 1996 r. Nr 20, poz. 92 oraz z 1997 r. Nr 37, poz. 231) w § 2 w ust. 1 wyrazy "2 100 zł" zastępuje się wyrazami "2 500 zł". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie przeznaczenia środków z Funduszu Pracy na realizację zadań związanych z restrukturyzacją przemysłu lotniczego. (Dz. U. Nr 62, poz. 395) Na podstawie art. 57 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z Funduszu Pracy przeznacza się w 1998 r. kwotę 32 000 000 zł na realizację zadań związanych z restrukturyzacją przemysłu lotniczego. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekaże kwotę, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy Agencji Rozwoju Przemysłu S.A., niezwłocznie po wejściu w życie rozporządzenia, na realizację zadania, o którym mowa w ust. 1. 3. Kwota nie wykorzystana na realizację zadania, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi na rachunek bankowy Funduszu Pracy. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestru pracowniczych programów emerytalnych oraz terminów i trybu wydawania wypisów z rejestru. (Dz. U. Nr 62, poz. 396) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rejestr pracowniczych programów emerytalnych składa się z ksiąg rejestrowych. 2. Dla każdego pracowniczego programu emerytalnego prowadzi się oddzielną księgę rejestrową. § 2. 1. Księga rejestrowa składa się z rubryk, do których wpisuje się: 1) numer kolejny wpisu, 2) nazwę (firmę), siedzibę i adres pracodawcy oraz adres do korespondencji, 3) numer REGON pracodawcy, 4) informację, czy pracowniczy program emerytalny jest wspólny, czy też nie, 5) formę pracowniczego programu emerytalnego, 6) nazwę (firmę) zakładu ubezpieczeń na życie, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych na życie, funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu emerytalnego, który będzie zarządzać gromadzonymi środkami, 7) warunki uczestnictwa w programie zawarte w zakładowej umowie emerytalnej, 8) wzmianki o zmianie pracowniczej umowy emerytalnej, ze wskazaniem paragrafów objętych zmianą, wraz z datą wejścia w życie tej zmiany, 9) datę dokonania wpisu, podpis kierownika komórki organizacyjnej, która dokonuje wpisu, 10) uwagi o toczącym się postępowaniu administracyjnym lub sądowym w sprawie dotyczącej postępowania rejestrowego pracowniczego programu emerytalnego. 2. Wzór księgi rejestrowej stanowi załącznik do rozporządzenia. § 3. Księgi rejestrowe nie mogą być wynoszone poza miejsce ich przechowywania. § 4. Niezależnie od księgi rejestrowej dla każdego pracowniczego programu emerytalnego prowadzi się odrębne akta rejestrowe, obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz dotyczące postępowania rejestrowego. § 5. Dokumenty źródłowe, o których mowa w art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932), załączone do wniosku o wpis pracowniczego programu emerytalnego do rejestru, powinny być dołączone w oryginałach albo w uwierzytelnionych urzędowo odpisach lub wyciągach. § 6. 1. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie decyzji Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. Numer kolejny wpisu w księdze rejestrowej odnotowuje się na wniosku o wpis i na dokumentach stanowiących podstawę wpisu. 2. Wykreślenie wpisu jest również wpisem. § 7. Wypisy z rejestru wydaje się osobie mającej interes prawny w ich uzyskaniu, w terminie 14 dni od dnia złożenia pisemnego wniosku do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 maja 1998 r. (poz. 396) WZÓR KSIĘGI REJESTROWEJ Numer kolejny wpisuNazwa (firma), siedziba i adres pracodawcy oraz adres do korespondencjiNumer REGON pracodawcyInformacja, czy pracowniczy program emerytalny jest wspólny, czy też nieForma pracowniczego programu emerytalnegoNazwa (firma) zakładu ubezpieczeń na życie, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych na życie, funduszu inwestycyjnego lub pracowniczego funduszu emerytalnego, który będzie zarządzać gromadzonymi środkamiWarunki uczestnictwa w programie zawarte w zakładowej umowie emerytalnejWzmianki o zmianie pracowniczej umowy emerytalnej, ze wskazaniem paragrafów objętych zmianą, wraz z datą wejścia w życie tej zmianyData dokonania wpisu, podpis kierownika komórki organizacyjnej, która dokonuje wpisuUwagi o toczącym się postępowaniu administracyjnym lub sądowym w sprawie dotyczącej postępowania rejestrowego pracowniczego programu emerytalnego 12345678910 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 29 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu dokonywania wpisów do prowadzonego przez Komendanta Głównego Policji rejestru prawomocnych orzeczeń o ukaraniu karą dodatkową zakazu wstępu na imprezę masową i prawomocnych orzeczeń zobowiązujących do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych oraz sposobu prowadzenia rejestru. (Dz. U. Nr 62, poz. 397) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Dane o prawomocnych orzeczeniach sądu zobowiązujących do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych, wydawanych wobec skazanych w związku z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności albo wobec nieletnich na podstawie art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101 i z 1995 r. Nr 89, poz. 443), zwanej dalej "ustawą", oraz dane dotyczące prawomocnych orzeczeń o ukaraniu za wykroczenia, wymierzających karę dodatkową zakazu wstępu na imprezę masową, zwanych dalej "zakazem wstępu na imprezę masową", gromadzone są w Centralnym Rejestrze Zakazów Wstępu na Imprezy Masowe, zwanym dalej "rejestrem", prowadzonym przez Komendanta Głównego Policji. § 2. Rejestracja zakazów wstępu na imprezę masową następuje na podstawie "Zawiadomienia o zakazie wstępu na imprezę masową", sporządzonego przez sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, lub przez kolegium do spraw wykroczeń. § 3. 1. Zawiadomienie, o którym mowa w § 2, zawiera: 1) nazwisko, imiona, nazwisko przybrane, datę urodzenia, imiona rodziców, nazwisko panieńskie matki, miejsce zamieszkania, numer ewidencyjny (PESEL) i obywatelstwo osoby, której orzeczenie dotyczy, 2) nazwę sądu lub kolegium do spraw wykroczeń, sygnaturę akt, datę uprawomocnienia się orzeczenia oraz informację o terminie, na jaki został orzeczony zakaz wstępu na imprezę masową. 2. Wzór zawiadomienia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Zawiadomienie sporządza się niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu lub kolegium do spraw wykroczeń i przesyła do rejestru. § 5. 1. Zawiadomienie usuwa się z rejestru niezwłocznie: 1) po upływie terminu, na jaki został orzeczony zakaz wstępu na imprezę masową, 2) w razie orzeczenia wydanego wobec nieletniego: a) po ukończeniu przez niego 18. roku życia, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w lit. b) i c), b) z chwilą ukończenia przez sprawcę 21 lat, jeżeli środek wychowawczy, o którym mowa w art. 6 pkt 2 ustawy, zastosowano na podstawie art. 9 § 3 Kodeksu karnego, c) w terminach określonych w art. 11 § 2 i art. 87 § 1 ustawy. 2. Zawiadomienie usuwa się z rejestru również, w razie: 1) zatarcia skazania w drodze łaski lub na podstawie amnestii, 2) przywrócenia terminu do zaskarżenia orzeczenia stanowiącego podstawę rejestracji albo uchylenia takiego orzeczenia w trybie kasacji lub na skutek wznowienia postępowania, 3) uznania za nieważne orzeczenia stanowiącego podstawę rejestracji, 4) śmierci osoby, której orzeczenie dotyczy, 5) uchylenia środka wychowawczego, o którym mowa w art. 6 pkt 2 ustawy, przed upływem terminu określonego w ust. 1 pkt 2. § 6. Rejestr udziela podmiotom, o których mowa w § 7 ust. 1 i w § 8 ust. 1, informacji o zakazach wstępu na imprezę masową. § 7. 1. Zapytanie o zakaz wstępu na imprezę masową jest kierowane do rejestru przez organizatora imprezy masowej za pośrednictwem komendanta wojewódzkiego Policji właściwego ze względu na miejsce przeprowadzania imprezy masowej. 2. Zapytanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać oznaczenie i podpis organizatora oraz określenie województwa (województw), których mieszkańców zapytanie dotyczy. 3. Organizator imprezy masowej otrzymuje informacje z rejestru w formie zbiorczego wydruku komputerowego; informacji tych udziela się niezwłocznie. 4. Informacje, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać symbol województwa, nazwisko, imiona, numer ewidencyjny (PESEL) oraz imiona rodziców. § 8. 1. Zapytanie o zakaz wstępu na imprezę masową, kierowane do rejestru przez sąd, kolegium do spraw wykroczeń, prokuraturę lub inny organ powołany do ścigania przestępstw i wykroczeń, powinno zawierać dane, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, oraz nazwisko, imię i stanowisko służbowe osoby uprawnionej do podpisania tego zapytania. 2. Zapytanie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się co do każdej osoby na oddzielnym formularzu "Zapytanie o zakaz wstępu na imprezę masową", według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Informacji z rejestru udziela się niezwłocznie na formularzu, o którym mowa w ust. 2. 4. Informacja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać nazwisko, imię oraz stanowisko służbowe osoby sprawdzającej tę informację w rejestrze. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 kwietnia 1998 r. (poz. 397) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Świętokrzyskiemu Stowarzyszeniu Akademickiemu w Kielcach. (Dz. U. Nr 62, poz. 398) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 i z 1997 r. Nr 70, poz. 443) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą "Świętokrzyskie Stowarzyszenie Akademickie", z siedzibą w Kielcach, erygowanej przez Biskupa Kieleckiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 maja 1998 r. w sprawie okoliczności, w jakich używane są pojazdy uprzywilejowane w kolumnach. (Dz. U. Nr 62, poz. 399) Na podstawie art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. Pojazdy uprzywilejowane w kolumnach używane są: 1) jeżeli zachodzi konieczność zapewnienia bezpieczeństwa osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, osób wchodzących w skład delegacji państw obcych lub organizacji międzynarodowych przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osób, które ze względu na dobro państwa należy objąć ochroną, 2) w czasie przemieszczania pojazdów Policji, Sił Zbrojnych, w tym państw obcych, Urzędu Ochrony Państwa, straży pożarnej, Straży Granicznej, Służby Więziennej lub jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji - jeżeli jest to niezbędne w związku z wykonywaniem zadań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego albo zadań na rzecz obronności kraju, 3) w czasie przejazdu związanego ze złożeniem listów uwierzytelniających nowo mianowanego ambasadora państwa obcego w Polsce. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji, z rezerwy budżetu państwa na 1998 r., na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej". (Dz. U. Nr 74, poz. 476) Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. Z kwoty 30 483 tys. zł, określonej w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej" przeznacza się kwotę 24 483 tys. zł. § 2. 1. Rozporządzenie określa tryb i warunki przyznawania dotacji, z rezerwy budżetu państwa na 1998 r., na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej", określonej w ustawie budżetowej na rok 1998 r. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) mieniu - rozumie się przez to dotychczas nie zagospodarowane nieruchomości przejęte od wojsk Federacji Rosyjskiej w latach 1990-1993, stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, zgodnie z ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz. U. Nr 79, poz. 363), 2) Pełnomocniku Rządu - rozumie się przez to Pełnomocnika Rządu do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, powołanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 marca 1997 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz. U. Nr 27, poz. 145), 3) Radzie - rozumie się przez to Radę Programową do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, działającą na podstawie zarządzenia nr 58 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1997 r. w sprawie powołania Rady Programowej do Zagospodarowania Mienia Przejętego od Wojsk Federacji Rosyjskiej, 4) SPR - rozumie się przez to Strategiczny Program Rządowy "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej", ustanowiony przez Radę Ministrów w dniu 23 maja 1995 r., 5) dotacji - rozumie się przez to środki z rezerwy budżetu państwa, o której mowa w § 1, na dofinansowanie zadań własnych gminy oraz dla wojewodów, ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej na dofinansowanie zadań wynikających z SPR, 6) ustawie o finansowaniu gmin - rozumie się przez to ustawę z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164), 7) zadaniu - rozumie się przez to zadanie wynikające z SPR, na którego dofinansowanie przeznacza się dotację na realizację zadań inwestycyjnych lub bieżących. § 3. 1. Kwoty dotacji na dofinansowanie zadań wynikających z realizacji SPR są ustalane przez Pełnomocnika Rządu, po zasięgnięciu opinii rady, w granicach kwoty rezerwy celowej, o której mowa w § 1. 2. Kwoty dotacji na dofinansowanie zadań własnych gmin nie mogą przekraczać kwot ustalonych według zasad określonych w art. 21 ust. 5 i 6 ustawy o finansowaniu gmin. 3. Dotacje otrzymane przez wnioskodawców są ewidencjonowane na odrębnym rachunku finansowania poszczególnych zadań i są rozliczane po zakończeniu zadania. 4. Gmina, która nie przeznaczy z budżetu gminy w 1998 r. zadeklarowanej we wniosku kwoty na dofinansowanie dotowanego zadania, jest zobowiązana do zwrotu otrzymanej dotacji do budżetu wojewody w terminie ustalonym przez wojewodę. § 4. 1. Wnioski o przyznanie dotacji są składane: 1) w terminie 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez zarządy gmin na dofinansowanie zadań własnych gmin - wojewodom w celu zaopiniowania, 2) w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez ministrów i kierowników centralnych organów administracji państwowej oraz wojewodów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań i zadań własnych gmin - Pełnomocnikowi Rządu. 2. Wniosek o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadania jest sporządzony według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia. 3. Część opisowa wniosku powinna zawierać w szczególności uzasadnienie potrzeby realizacji zadania objętego wnioskiem oraz informację dotyczącą: 1) stanu przygotowania zadania do realizacji, 2) zakresu rzeczowego zadania wykonanego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest składany wniosek, jeżeli zadanie jest w toku realizacji, 3) uwzględnienia wymagań ochrony środowiska i ochrony dóbr kultury związanych z realizacją zadania, 4) planowanych efektów zadania, 5) kwot dotacji lub środków dotychczas uzyskanych z budżetu państwa na zadania wynikające z SPR, 6) wniosków o przyznanie dotacji z państwowych funduszów celowych lub budżetu wojewody albo innego źródła, złożonych przez zarządy gmin, lecz nie rozpatrzonych do dnia złożenia wniosku. § 5. Przy rozpatrywaniu wniosków w pierwszej kolejności powinny być uwzględnione zadania przewidziane do całkowitego zakończenia w 1998 lub 1999 r., a następnie wymagające najniższego procentowego udziału dotacji, krótkiego okresu ich realizacji, dające po ukończeniu największe efekty społeczno-gospodarcze. § 6. Pełnomocnik Rządu: 1) po otrzymaniu wniosków od wojewodów oraz ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej: a) przeprowadza weryfikację zasadności realizacji poszczególnych zadań oraz dokonuje oceny zgodności wniosków z celami SPR i postanowieniami rozporządzenia, b) sporządza projekt podziału rezerwy, o której mowa w § 1, na poszczególne zadania i przedstawia go do zaopiniowania Radzie, 2) może wydzielić i wykorzystać część dotacji na bezpośrednie finansowanie promocji nie zagospodarowanego mienia, 3) po uzyskaniu opinii Rady, dotyczącej projektu podziału rezerwy: a) ustala kwoty dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań, w granicach kwoty, o której mowa w § 1, b) informuje właściwych wojewodów, ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej o ustalonych kwotach dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań, 4) przekazuje Ministrowi Finansów wykaz zadań i ustalonych kwot dotacji na ich dofinansowanie. § 7. 1. Wojewoda, po otrzymaniu wykazu ustalonych kwot dotacji na dofinansowanie poszczególnych zadań: 1) w terminie 14 dni występuje do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa, 2) w terminie 7 dni zawiadamia zarządy gmin o kwotach ustalonych dotacji. 2. Wojewoda, po otrzymaniu dotacji, w terminie 14 dni przekazuje zarządom gmin dotacje w kwotach ustalonych przez Pełnomocnika Rządu. 3. Ministrowie i kierownicy centralnych urzędów administracji państwowej, po otrzymaniu wykazu ustalonych kwot dotacji, występują, w terminie 14 dni, do Ministra Finansów z wnioskami o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa. § 8. 1. Gmina, która otrzymała dotację, przekazuje wojewodzie, w terminie 15 dni po upływie trzeciego i czwartego kwartału, informację o przebiegu realizacji i finansowania zadania. 2. Wojewodowie, w zakresie swoich zadań oraz na podstawie informacji otrzymanych od gmin, po ich weryfikacji, opracowują informacje zbiorcze o realizacji oraz finansowaniu zadań i przekazują je Pełnomocnikowi Rządu w terminie 30 dni po upływie trzeciego i czwartego kwartału. 3. Ministrowie i kierownicy centralnych urzędów administracji publicznej opracowują informacje o realizacji oraz finansowaniu zadań i przekazują je pełnomocnikowi Rządu w terminie 30 dni po upływie trzeciego i czwartego kwartału. § 9. Pełnomocnik Rządu, w terminie do dnia 31 maja 1999 r., przedstawi Radzie Ministrów informację o realizacji SPR za rok 1998. § 10. Kontrolę prawidłowego wykorzystania dotacji sprawują: 1) wojewodowie - w odniesieniu do dotacji otrzymanych na dofinansowanie realizacji swoich zadań i zadań własnych gmin, 2) ministrowie i kierownicy centralnych urzędów administracji państwowej - w odniesieniu do otrzymanych dotacji. § 11. 1. Jeżeli wojewoda, na podstawie informacji otrzymanych od gmin albo w wyniku dokonanych kontroli, stwierdzi nieprawidłowości polegające w szczególności na: 1) wstrzymaniu lub zaniechaniu kontynuowanego zadania, nierozpoczęciu zadania w planowanym terminie albo zaawansowaniu realizacji zadania w stopniu zagrażającym zakończeniu zadania w planowanym terminie, 2) wykorzystywaniu dotacji przekazanej na dofinansowanie zadania niezgodnie z jej przeznaczeniem, - podejmuje działania mające na celu wyjaśnienie przyczyn wystąpienia nieprawidłowości oraz ustala termin ich usunięcia. 2. Jeżeli gmina nie usunie nieprawidłowości w ustalonym przez wojewodę terminie, dotacja przekazana na dofinansowanie zadania podlega zwrotowi w całości do budżetu wojewody w terminie 14 dni. 3. Od kwoty dotacji nie zwróconej w całości lub w części w terminie wyznaczonym przez wojewodę gmina jest obowiązana do zapłaty odsetek w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych. § 12. 1. Wojewodowie, po dniu 31 grudnia 1998 r. oraz po zakończeniu każdego zadania, dokonują kontroli prawidłowości wykorzystania przekazanych dotacji. 2. Jeżeli wojewoda, w wyniku własnej kontroli lub kontroli dokonanej przez uprawniony organ kontrolny, stwierdzi, że zadanie przewidziane do zakończenia nie zostało zrealizowane w planowanym we wniosku zakresie rzeczowym lub nie zostało zakończone w planowanym terminie, dotacja przekazana zarządowi gminy na dofinansowanie zadania podlega zwrotowi do budżetu wojewody. § 13. Wojewodowie bezzwłocznie informują Pełnomocnika Rządu o kwotach i terminach zwrotu dotacji do budżetu wojewody w przypadkach określonych w § 11 i § 12 ust. 2. § 14. 1. Na wniosek wojewody Pełnomocnik Rządu może przeznaczyć zwrócone dotacje na zwiększenie kwot dotychczas przyznanych dotacji lub na dofinansowanie innych zadań. 2. Na wniosek wojewody, ministra lub kierownika centralnego urzędu administracji państwowej Pełnomocnik Rządu, po pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę, może zmienić przeznaczenie całości lub części dotacji przyznanej w 1998 r. na dofinansowanie innych zadań związanych z realizacją SPR. § 15. Przepisy § 11, 12 i 14 stosuje się odpowiednio do zadań realizowanych przez wojewodów oraz ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej. § 16. Dotacje zwracane przez wojewodów oraz ministrów i kierowników centralnych urzędów administracji państwowej w całości są przekazywane do dochodów budżetu państwa. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1998 r. (poz. 476) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 74, poz. 477) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242 i Nr 68, poz. 447), w części Tabela stawek celnych, w kolumnie 8 (UE), dla pozycji towarowych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia ustanawia się stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 czerwca 1998 r. (poz. 477) Kod PCNWyszczególnienieJednostki miaryStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla UE 1238 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognacl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 14 0- - - Armagnacl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 26 0- - - Grappal 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerezl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałel 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylatl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognacl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnacl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 86 0- - - - Grappal 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerezl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałel 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 30- Whisky: - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniejl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniejl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniejl 100% alk.75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 40- Rum i tafia: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: * 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)l 100% alk.80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU%/hl - - - Pozostałe: * 2208 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 ECU za litr czystego alkoholul 100% alk.80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU%/hl * 2208 40 39 0- - - - Pozostałel 100% alk.80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU%/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: * 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)l 100% alk.80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl - - - Pozostałe: * 2208 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 ECU za litr czystego alkoholul 100% alk.80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl * 2208 40 99 0- - - - Pozostałel 100% alk.80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 50- Giny i gin Geneva: - - Gin w pojemnikach zawierających: 2208 50 11 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.85 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU%/hl 2208 50 19 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl - - Gin Geneva, w pojemnikach zawierających: 2208 50 91 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.85 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU%/hl 2208 50 99 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniejl 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litryl 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 90- Pozostałe: - - Arak, w pojemnikach zawierających: 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniejl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litryl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzol 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvadosl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałel 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Kornl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałel 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałel 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów): 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owocówl 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałel 100% alk.85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowel 100% alk.105 minimum 2,5 ECU%/hl Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu zbywania akcji Skarbu Państwa, zasad finansowania zbycia akcji oraz formy zapłaty za te akcje. (Dz. U. Nr 74, poz. 478) Na podstawie art. 33 ust. 2 oraz art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1997 r. w sprawie szczegółowego trybu zbywania akcji Skarbu Państwa, zasad finansowania zbycia akcji oraz formy zapłaty za te akcje (Dz. U. Nr 95, poz. 578) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 2 w pkt 1 treść w nawiasie otrzymuje brzmienie "Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945", 2) w § 3 w ust. 1 wyrazy "ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 375, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 88, poz. 554)" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945)", 3) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Finansowanie zbycia akcji Skarbu Państwa może następować ze środków: 1) budżetu państwa, 2) zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy zagranicznej, 3) prywatyzowanej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa, na podstawie umowy zawartej między tą spółką i Skarbem Państwa, 4) prywatyzowanej spółki z udziałem Skarbu Państwa, na podstawie umowy zawartej między tą spółką i Skarbem Państwa, jeżeli postanowienia statutu nie stanowią przeszkody do zawarcia takiej umowy oraz jest to uzasadnione interesem spółki, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Agencja Prywatyzacji finansuje zbycie akcji Skarbu Państwa z przychodów pochodzących z prowizji, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943). Zbywanie akcji Skarbu Państwa przez Agencję Prywatyzacji może być również finansowane przez prywatyzowaną spółkę, na podstawie umowy zawartej między tą spółką a Agencją Prywatyzacji. Przepisy ust. 1 pkt 3 i 4 stosuje się odpowiednio." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie wynagrodzenia Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej i członków Rady Nadzorczej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. (Dz. U. Nr 74, poz. 479) Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. Wysokość miesięcznego wynagrodzenia Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zwanej dalej "Agencją", jest obliczana przy zastosowaniu mnożnika prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. § 2. 1. Prezesowi Agencji ustala się miesięczne wynagrodzenie zasadnicze oraz dodatek funkcyjny, przy zastosowaniu następujących mnożników przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w § 1: 1) wynagrodzenie zasadnicze - 4,0, 2) dodatek funkcyjny - 1,2. 2. Prezesowi Agencji przysługują: 1) dodatek za wysługę lat, 2) nagrody jubileuszowe, 3) jednorazowa odprawa pieniężna w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, - według zasad dotyczących pracowników Agencji. § 3. 1. Miesięczne wynagrodzenie członków Rady Nadzorczej Agencji, z wyjątkiem wynagrodzenia Przewodniczącego tej Rady, jest równe przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu w sektorze przedsiębiorstw w ostatnim miesiącu minionego kwartału, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", pomnożonemu przez mnożnik 1,5. 2. Miesięczne wynagrodzenie Przewodniczącego Rady Nadzorczej Agencji jest równe przeciętnemu miesięcznemu wynagrodzeniu, o którym mowa w ust. 1, pomnożonemu przez mnożnik 2,0. 3. Członkom Rady Nadzorczej Agencji przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, bez względu na częstotliwość zwoływanych posiedzeń, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Wynagrodzenie nie przysługuje za miesiąc, w którym członek Rady Nadzorczej Agencji nie uczestniczył bez usprawiedliwienia w zwołanym w danym miesiącu posiedzeniu. 5. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest wypłacane z dołu, nie później niż do 10 dnia następnego miesiąca. § 4. Osobom, o których mowa w § 1 i 3, powołanym - odpowiednio - na stanowisko Prezesa Agencji lub w skład Rady Nadzorczej Agencji przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, przysługuje wynagrodzenie na zasadach określonych w rozporządzeniu od dnia ich powołania, nie wcześniej niż od dnia 26 września 1997 r. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej. (Dz. U. Nr 74, poz. 480) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 18, poz. 99) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Polityki Transportowej, 4) Departament Kolejnictwa, 5) Departament Lotnictwa Cywilnego, 6) Departament Transportu Samochodowego, 7) Departament Administracji Morskiej, Żeglugi i Rybołówstwa, 8) Departament Prawno-Legislacyjny, 9) Departament Finansów i Analiz Ekonomicznych, 10) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą, 11) Departament Spraw Obronnych, 12) Biuro Kadr, 13) Biuro Administracyjno-Budżetowe, 14) Biuro Kontroli, Skarg i Wniosków. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra na wniosek Dyrektora Generalnego.", 2) dodaje się § 5a w brzmieniu: "§ 5a. Minister sprawuje nadzór nad Głównym Inspektoratem Kolejnictwa działającym na podstawie odrębnych przepisów.", 3) w § 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przy Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze.", 4) dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Przy Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze - Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego, na podstawie odrębnych przepisów.", 5) załącznik nr 2 do statutu Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej otrzymuje brzmienie: "Załącznik nr 2 - Wykaz jednostek organizacyjnych bezpośrednio podległych Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej: 1. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych w Warszawie. 2. Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego w Warszawie. 3. Urząd Morski w Gdyni. 4. Urząd Morski w Słupsku. 5. Urząd Morski w Szczecinie. 6. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy. 7. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Gdańsku. 8. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Giżycku. 9. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Kędzierzynie-Koźlu. 10. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Krakowie. 11. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Szczecinie. 12. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej w Warszawie. 13. Inspektorat Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu. 14. Główny Inspektorat Kolejowego Dozoru Technicznego w Warszawie. 15. Resortowy Ośrodek Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej w Warszawie." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych. (Dz. U. Nr 74, poz. 481) Na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) oraz w związku z art. 19 pkt 1 i 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) jednostce przewozu - rozumie się przez to: a) przy przewozach autobusowych - przebieg autobusu na trasie o długości jednego kilometra, a dla autobusów o zwiększonej pojemności - z zastosowaniem współczynnika korygującego, b) przy przewozach kolejowych - przebieg pociągu pasażerskiego na trasie o długości jednego kilometra, 2) właściwym urzędzie skarbowym - rozumie się przez to urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce wykonywania przewozów, które są podstawą rozliczeń z tytułu dotacji przedmiotowych, a jeżeli przewozy te wykonywane są na terenie właściwości dwóch lub więcej urzędów skarbowych - urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania przewoźnika. § 2. Dotacji przedmiotowych udziela się do: 1) autobusowych przewozów pasażerskich w krajowej komunikacji międzymiastowej zwykłej, 2) kolejowych przewozów pasażerskich: aglomeracyjnych, regionalnych (lokalnych), międzyregionalnych (dalekobieżnych), wykonywanych pociągami osobowymi i pospiesznymi. § 3. 1. Dotację przedmiotową mogą otrzymać, z zastrzeżeniem ust. 2, przewoźnicy świadczący usługi przewozu osób w krajowej komunikacji międzymiastowej autobusowej zwykłej, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) realizują usługi przewozowe zgodnie z rozkładem jazdy autobusów uzgodnionym przez wszystkich przewoźników, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu (Dz. U. Nr 64, poz. 312), 2) stosują ceny za przewozy osób nie wyższe niż ceny urzędowe ustalone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób w krajowej międzymiastowej komunikacji autobusowej (Dz. U. Nr 6, poz. 21), 3) honorują uprawnienia osób do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów, określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 460), 4) liczba jednostek przewozu zgłoszona przez przewoźników zostanie uwzględniona przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w zbiorczej kwocie dotacji, ustalonej na dany rok budżetowy do wyliczenia stawki dotacji. 2. Nie udziela się dotacji do autobusowych przewozów pasażerskich na liniach przyspieszonych, pośpiesznych i ekspresowych. 3. Stawka dotacji przedmiotowej dla przewoźników, o których mowa w ust. 1, wynosi 158,27 zł na 1000 jednostek przewozu. § 4. Wniosek o udzielenie dotacji przedmiotowych do przewozów, o których mowa w § 2 pkt 1, przewoźnik zgłasza Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej do dnia 15 września roku poprzedzającego rok, w którym dotacja ma być udzielona. § 5. 1. Dotację przedmiotową mogą otrzymać, z zastrzeżeniem ust. 2, przewoźnicy wykonujący wymienione w § 2 pkt 2 rodzaje kolejowych przewozów pasażerskich, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) realizują usługi przewozowe zgodnie z sieciowym rozkładem jazdy pociągów, 2) stosują opłaty za przewóz osób nie wyższe niż ceny urzędowe ustalone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób koleją (Dz. U. Nr 6, poz. 22) oraz ustalone przez przewoźników taryfy lub cenniki, o których mowa w art. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117 i Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942), 3) honorują uprawnienia osób do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów określone w przepisach ustawy, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, 4) liczba jednostek przewozu zgłoszona przez przewoźnika zostanie uwzględniona przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w zbiorczej kwocie dotacji, ustalonej na dany rok budżetowy do wyliczenia stawki dotacji. 2. Nie udziela się dotacji do kolejowych przewozów pasażerskich wykonywanych pociągami kwalifikowanymi: ekspresowymi, InterCity, EuroCity i EuroNight w komunikacji krajowej i międzynarodowej. 3. Stawka dotacji przedmiotowej dla przewoźników, o których mowa w ust. 1, wynosi 3 783,78 zł na 1000 jednostek przewozu, w tym do przewozów: 1) aglomeracyjnych 3 780,00 zł, 2) regionalnych (lokalnych) 5 147,00 zł, 3) międzyregionalnych (dalekobieżnych) 2 511,10 zł. § 6. 1. Przewoźnicy są obowiązani do powiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz dysponenta środków dotacji przedmiotowej o zaprzestaniu prowadzenia działalności przewozowej dotowanej. 2. Nieprzestrzeganie przez przewoźników któregokolwiek z warunków określonych odpowiednio w § 3 ust. 1 i § 5 ust. 1 stanowi podstawę do zawieszenia wypłat dotacji bądź cofnięcia dotowania. § 7. Ogólna kwota dotacji nie może przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia stawek dotacji przedmiotowych, o których mowa w § 3 ust. 3 i § 5 ust. 3, przez liczbę wykonanych jednostek przewozu, nie większą jednak od liczby tych jednostek przyznanej przewoźnikowi. § 8. W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 1991 r. w sprawie zasad i trybu udzielania dotacji przedmiotowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191 i z 1994 r. Nr 140, poz. 792). § 9. 1. Stawki dotacji przedmiotowych określone w § 3 ust. 3 oraz w § 5 ust. 3 stosuje się do przewozów realizowanych od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Uzupełniające rozliczenie z budżetem należnych dotacji przedmiotowych, o których mowa w § 3 ust. 3 i w § 5 ust. 3, za okres od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia powinno być dokonane jednocześnie z rozliczeniem dotacji przedmiotowych za pierwszy okres rozliczeniowy, następujący po dniu wejścia w życie rozporządzenia. § 10. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 lipca 1997 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych (Dz. U. Nr 94, poz. 574). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. (Dz. U. Nr 74, poz. 482) Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 93, poz. 569) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne (Dz. U. Nr 41, poz. 213 i Nr 149, poz. 728 oraz z 1997 r. Nr 73, poz. 458) w § 2 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) Ministerstwo Sprawiedliwości w zakresie dotyczącym: a) funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz osób pobierających emerytury i renty wypłacane przez właściwy dla tych funkcjonariuszy organ emerytalny, b) sędziów i prokuratorów oraz sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku pobierających uposażenie oraz członków ich rodzin pobierających uposażenia rodzinne - wypłacane przez właściwe jednostki organizacyjne Ministerstwa Sprawiedliwości,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 2 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych. (Dz. U. Nr 74, poz. 483) Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 lutego 1991 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych (Dz. U. Nr 23, poz. 95 i Nr 69, poz. 301, z 1992 r. Nr 25, poz. 110 i Nr 64, poz. 327, z 1993 r. Nr 16, poz. 76, z 1994 r. Nr 55, poz. 231 i Nr 140, poz. 796, z 1995 r. Nr 92, poz. 462, Nr 102, poz. 505 i Nr 147, poz. 717, z 1996 r. Nr 154, poz. 751, z 1997 r. Nr 67, poz. 434 oraz z 1998 r. Nr 2, poz. 5) w § 2 w ust. 3, w województwie białostockim, wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Prokuraturę Rejonową dla miasta Białegostoku"; 2) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) Prokuraturę Rejonową w Białymstoku dla gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Jasionówka, Jaświły, Juchnowiec Kościelny, Knyszyn, Krypno, Łapy, Michałowo, Mońki, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłudów,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania urzędów rejonowych. (Dz. U. Nr 74, poz. 484) Na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176), w związku z art. 7 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra-Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 9 czerwca 1995 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania urzędów rejonowych (Dz. U. Nr 66, poz. 341 i z 1997 r. Nr 102, poz. 649) w § 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w województwie warszawskim: a) w pkt 1 wyraz "Skrzeszew" zastępuje się wyrazem "Wieliszew", b) w pkt 2 po wyrazie "gmin" i dwukropku dodaje się wyraz "Brochów" oraz przecinek, a po wyrazie "Pomiechówek" skreśla się przecinek oraz wyraz "Tułowice", 2) w ust. 3 w województwie białostockim w pkt 1 wyrazy "Juchnowiec Dolny" zastępuje się wyrazami "Juchnowiec Kościelny", 3) w ust. 7 w województwie ciechanowskim w pkt 3 wyrazy "Strzegowo-Osada" zastępuje się wyrazem "Strzegowo", 4) w ust. 14 w województwie katowickim w pkt 4 po wyrazie "Mysłowice" dodaje się wyraz "Radzionków" oraz przecinek, 5) w ust. 25 w województwie nowosądeckim w pkt 4 po wyrazie "Rabka" dodaje się przecinek oraz wyraz "Spytkowice", 6) w ust. 35 w województwie rzeszowskim w pkt 5 wyrazy "Chmielnik Rzeszowski" zastępuje się wyrazem "Chmielnik", 7) w ust. 36 w województwie siedleckim w pkt 2 wyraz "miasta" zastępuje się wyrazem "miast", a po wyrazie "Łuków" przecinek zastępuje się wyrazem "i" oraz dodaje się wyrazy "Stoczek Łukowski", 8) w ust. 42 w województwie tarnobrzeskim w pkt 2 wyraz "Rudnik" zastępuje się wyrazami "Rudnik nad Sanem". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 4 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. (Dz. U. Nr 74, poz. 485) Na podstawie art. 115 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów (Dz. U. Nr 159, poz. 1076) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 w ust. 4 w pkt 1 i 2 wyrazy "ust. 1" zastępuje się wyrazami "ust. 1-3", 2) w § 11 w pkt 1 i 2 wyrazy "1998 r." zastępuje się wyrazami "1999 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 7 maja 1998 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. (Dz. U. Nr 75, poz. 486) Art. 1. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 2 po wyrazach "Minister Spraw Wewnętrznych" dodaje się wyrazy "i Administracji"; 2) w art. 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Wysokość odpisu podstawowego może być zwiększona o 6,25% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 2, na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności."; 3) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zwiększenia, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, nie dotyczą pracodawców postawionych w stan upadłości lub likwidacji, z wyłączeniem przedsiębiorstw państwowych likwidowanych w celu prywatyzacji.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W razie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę zobowiązanego do tworzenia Funduszu, Fundusz pracodawcy przejmującego przejmuje środki pieniężne, należności i zobowiązania Funduszu pracodawcy przekazującego.", c) dodaje się ust. 3a-3d w brzmieniu: "3a. W razie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę, który nie jest zobowiązany do tworzenia Funduszu, pracodawca przejmujący przejmuje środki pieniężne, należności i zobowiązania Funduszu pracodawcy przekazującego. Nadwyżka przejętych środków pieniężnych wraz z odsetkami oraz przejętych należności wraz z odsetkami nad przejętymi zobowiązaniami wraz z odsetkami nie stanowi przychodu pracodawcy przejmującego, jest gromadzona na odrębnym rachunku bankowym lub wydzielonym subkoncie i podlega wydatkowaniu na zasadach określonych ustawą dla dokonywania wydatków z Funduszu. Art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3b. W razie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 Kodeksu pracy na pracodawcę zobowiązanego do tworzenia Funduszu, Fundusz pracodawcy przejmującego zwiększa się, w części przypadającej na liczbę przejmowanych pracowników, o równowartość środków pieniężnych Funduszu pracodawcy przekazującego, skorygowanych odpowiednio o należności i zobowiązania Funduszu - według stanu na ostatni dzień miesiąca, w którym następuje przejście. 3c. Zasady podziału środków pieniężnych stanowiących równowartość odpisu podstawowego, obciążającego koszty pracodawcy przekazującego, dotyczącego roku, w którym następuje przejście części zakładu pracy, określa porozumienie między pracodawcami. 3d. Przekazanie środków, o których mowa w ust. 3b i 3c, następuje w terminie 30 dni od daty przejścia części zakładu pracy, chyba że porozumienie, o którym mowa w ust. 3c, stanowi inaczej." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa. (Dz. U. Nr 75, poz. 487) Na podstawie art. 18 § 2, art. 22 § 6, art. 28 § 3, art. 46 § 3, art. 48 § 3, art. 54 § 3, art. 58, art. 63 § 2 pkt 1, 2 i 4, art. 67 § 3, art. 82 § 6, art. 83, art. 85 pkt 1, art. 87 § 5, art. 283 § 3 i art. 303 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 162, poz. 1124) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. W sprawach z zakresu prawa podatkowego powierzonych do wykonania organom podatkowym pierwszej instancji organy te są uprawnione do odraczania terminów innych niż wymienione w ust. 1 pkt 5, w ust. 2 pkt 2 oraz w art. 48 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083), zwanej dalej "ustawą""; 2) po rozdziale 1 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu: "Rozdział 1a Właściwość miejscowa organów podatkowych w przypadku zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę właściwości miejscowej w trakcie roku podatkowego § 1a. 1. Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach podatku dochodowego od osób prawnych dla podatników, którzy w trakcie roku podatkowego zmienili siedzibę, wskutek czego właściwym stał się organ podatkowy inny niż dotychczasowy, jest organ podatkowy właściwy miejscowo ze względu na siedzibę w ostatnim dniu roku podatkowego. 2. Jeżeli, zgodnie z odrębnymi przepisami, podatnik jest obowiązany do ujawnienia siedziby w odpowiednim rejestrze lub statucie, przepis ust. 1 stosuje się wówczas, gdy adres nowej siedziby został ujawniony do końca roku podatkowego. § 1b. Organem podatkowym właściwym w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych dla podatników, którzy w trakcie roku podatkowego zmienili miejsce zamieszkania lub pobytu, wskutek czego właściwym stał się inny organ podatkowy niż dotychczasowy, jest organ podatkowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu w ostatnim dniu roku podatkowego, a gdy pobyt w Polsce ustał przed tym dniem - według ostatniego miejsca pobytu."; 3) w § 3 w ust. 2 skreśla się wyrazy "z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083), zwanej dalej «ustawą»"; 4) po § 10 dodaje się § 10a w brzmieniu: "§ 10a. Nie nalicza się odsetek za zwłokę, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 2,00 zł."; 5) w § 14 w ust. 1 wyrazy "ostatniej raty" zastępuje się wyrazami "poszczególnych rat"; 6) po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu: "Rozdział 4a Szczegółowe sposoby zaokrąglania § 14a. 1. Zaokrąglanie podstaw opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, następuje w ten sposób, że kwoty wynoszące: 1) mniej niż 50 groszy pomija się, 2) 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. 2. Zaokrąglanie podstaw opodatkowania podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, jeżeli podatki te nie są pobierane przez płatników, a także podatku dochodowego od osób prawnych, dokonywane jest do pełnych złotych, z pominięciem groszy. § 14b. 1. Zaokrąglanie podatków, z zastrzeżeniem ust. 2, odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej następuje w ten sposób, że kwoty wynoszące: 1) mniej niż 5 groszy pomija się, 2) 5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych dziesiątek groszy. 2. Zaokrąglanie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, jeżeli podatki te nie są pobierane przez płatników, a także podatku dochodowego od osób prawnych, dokonywane jest do pełnych złotych, z pominięciem groszy. § 14c. Przepisu art. 63 § 1 ustawy oraz przepisów § 14a i 14b nie stosuje się do opłaty skarbowej uiszczanej znakami tej opłaty oraz urzędowymi blankietami wekslowymi."; 7) § 16 otrzymuje brzmienie: "§ 16. 1. Osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą albo wykonujące wolny zawód są obowiązane, bez wezwania przez organ podatkowy, do sporządzania i przekazywania informacji o umowach zawartych z osobami zagranicznymi w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, jeżeli: 1) ta osoba zagraniczna, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli podmiotu krajowego, będącego stroną umowy, której dotyczy informacja, albo posiada udział w kapitale tego podmiotu, uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub 2) osoba krajowa obowiązana do sporządzenia informacji, bezpośrednio lub pośrednio, bierze udział w zarządzaniu lub kontroli osoby zagranicznej będącej stroną umowy, której dotyczy informacja, albo posiada udział w kapitale tej osoby, uprawniający do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub 3) inna osoba krajowa lub zagraniczna równocześnie bierze udział, bezpośrednio lub pośrednio, w zarządzaniu lub kontroli podmiotów będących stronami umowy, której dotyczy informacja, albo posiada udziały w kapitałach tych podmiotów, uprawniające do co najmniej 5% wszystkich praw głosu, lub 4) ta osoba zagraniczna posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwo działające na podstawie udzielonego zezwolenia albo zakład w rozumieniu odrębnych przepisów - i jeżeli podmiot obowiązany do sporządzenia i przekazania informacji wiedział lub mógł wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, o fakcie posiadania takich udziałów przez osobę krajową bądź zagraniczną lub o fakcie posiadania przez osobę zagraniczną przedstawicielstwa albo zakładu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obowiązek, o którym mowa: 1) w ust. 1 pkt 1-3 - dotyczy podmiotów krajowych w zakresie umów, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym podmiotem zagranicznym, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekracza równowartość 300 000 ECU, 2) w ust. 1 pkt 4 - dotyczy podmiotów krajowych w zakresie umów, z których jednorazowa wartość należności albo zobowiązań przekracza równowartość 5 000 ECU. 3. Informacje, o których mowa w ust. 1, sporządza się za rok podatkowy według wzoru określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia i przesyła się urzędom skarbowym właściwym ze względu na siedzibę podmiotu sporządzającego informację, w terminie do ostatniego dnia trzeciego miesiąca, licząc od zakończenia tego roku podatkowego."; 8) w § 17 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy "§ 16 ust. 1 pkt 1 i 2" zastępuje się wyrazami "§ 16 ust. 1 pkt 1-3"; 9) po § 17 dodaje się § 17a w brzmieniu: "§ 17a. 1. Organy lub jednostki podległe Ministrowi Obrony Narodowej oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji przekazują Ministrowi Finansów, na jego żądanie, informacje o umowach zawartych z: 1) osobami zagranicznymi w rozumieniu prawa dewizowego, 2) osobami lub jednostkami wymienionymi w art. 82 § 1 pkt 1 ustawy. 2. Informacje podatkowe przekazywane przez organy lub jednostki wymienione w ust. 1 zawierają następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę (firmę) kontrahenta zawartej umowy, datę zawarcia umowy oraz jej wartość. 3. Informacje, o których mowa w ust. 2, są przekazywane w terminie 30 dni od dnia doręczenia żądania Ministra Finansów. 4. Przekazanie informacji następuje w trybie przewidzianym dla dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę służbową w rozumieniu przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 5. W sprawach, o których mowa w ust. 1-4, nie stosuje się przepisów § 15-17."; 10) w § 19: a) w ust. 3 po wyrazach "pobranych podatków" kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje wyrazy "a jeżeli nie są obowiązani do składania tych deklaracji - w terminie do złożenia informacji o pobranych podatkach lub zaliczkach na podatek.", b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się, jeżeli w deklaracjach lub informacjach, które są składane przez płatników lub inkasentów na podstawie odrębnych przepisów, płatnik zamieści informację o pobranym wynagrodzeniu w rubryce «wyjaśnienie różnicy między kwotą pobranego podatku a kwotą wpłaconego podatku» lub w innej rubryce, która jest przeznaczona do zamieszczania informacji o pobranym wynagrodzeniu."; 11) załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Traci moc § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 7, poz. 33 oraz z 1997 r. Nr 103, poz. 665 i Nr 162, poz. 1124). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 czerwca 1998 r. (poz. 487) Załącznik nr 1 INFORMACJA O ZDARZENIACH MOGĄCYCH MIEĆ WPŁYW NA POWSTANIE OBOWIĄZKU PODATKOWEGO LUB WYSOKOŚĆ ZOBOWIĄZANIA PODATKOWEGO INNYCH OSÓB Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 18 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach. (Dz. U. Nr 75, poz. 488) Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach (Dz. U. Nr 65, poz. 429) dodaje się § 3a w brzmieniu: "§ 3a. Zakaz ruchu na drogach, o którym mowa w § 2 pkt 3 i 4, nie obowiązuje w okresie od dnia 19 czerwca 1998 r. do dnia 19 lipca 1998 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 19 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przewozu przesyłek towarowych. (Dz. U. Nr 75, poz. 489) Na podstawie art. 56 ust. 1 i 2, art. 57 ust. 3 i art. 79 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575 oraz z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 25 lutego 1997 r. w sprawie przewozu przesyłek towarowych (Dz. U. Nr 26, poz. 142) dodaje się § 10a w brzmieniu: "§ 10a. 1. Przy przewozie węgla w komunikacji kolejowo-żeglugowej stosuje się ceny urzędowe, ustalone w § 1 ust. 1 pkt 1 zarządzenia nr 13 Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 października 1997 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za przewóz niektórych towarów koleją (Dz. Urz. MTiGM Nr 6, poz. 6). 2. Rozliczenia należności przy przewozach, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w następujący sposób: 1) przewoźne za przesyłkę za łączną drogę przewozu koleją i żeglugą śródlądową dzieli się przez kolejową odległość taryfową, stanowiącą sumę najkrótszych odległości kolejowych od stacji nadania do stacji, przy której położony jest port przeznaczenia, określonych w Wykazie odległości taryfowych PKP, 2) udział kolei za przewóz ustala się mnożąc wielkość, o której mowa w pkt 1, przez kolejową odległość taryfową drogi przewozu koleją od stacji nadania do portu przeładowania (nadania), 3) udział żeglugi za przewóz wodą ustala się w sposób określony w pkt 2 od portu przeładowania (nadania) do portu przeznaczenia." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu, trybu i warunków wspierania środkami z budżetu państwa na 1998 r. realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych oraz tworzenia instytucji lokalnych. (Dz. U. Nr 76, poz. 492) Na podstawie art. 37i ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) oraz art. 25 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) województwa, w których realizacja regionalnego programu restrukturyzacyjnego jest wspierana ze środków budżetu państwa na 1998 r., 2) tryb i warunki wspierania ze środków budżetu państwa na 1998 r. realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych w województwach, o których mowa w pkt 1, 3) tryb i warunki przyznawania dotacji ze środków budżetu państwa na 1998 r. na tworzenie instytucji lokalnych w województwie katowickim, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 4, 5 i 7 oraz art. 21-23 Kontraktu regionalnego dla województwa katowickiego. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - rozumie się przez to ustawę z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776), 2) ustawie budżetowej - rozumie się przez to ustawę budżetową na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), 3) ustawie o finansowaniu gmin - rozumie się przez to ustawę z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164), 4) Kontrakcie - rozumie się przez to Kontrakt regionalny dla województwa katowickiego z dnia 5 października 1995 r., o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy budżetowej. Rozdział 2 Województwa otrzymujące środki z rezerwy celowej budżetu państwa na 1998 r. oraz przeznaczenie tych środków § 3. 1. Ze środków rezerwy celowej, określonej w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy budżetowej, jest wspierana realizacja programów: 1) "Strategia rozwoju województwa elbląskiego", 2) "Strategia rozwoju gospodarczego województwa koszalińskiego", 3) "Strategia rozwoju województwa olsztyńskiego", 4) "Partnerska strategia rozwoju województwa słupskiego na lata 1997-2002", 5) "Strategia rozwoju województwa suwalskiego na lata 1997-2002 MAZURY I SUWALSZCZYZNA", 6) "Strategia rozwoju regionu łódzkiego na lata 1998-2002 ŁÓDŹ - SAM ŚRODEK JUTRA", 7) "Europejska strategia rozwoju regionu wałbrzyskiego na lata 1998-2002 BY SPROSTAĆ WYZWANIOM PRZYSZŁOŚCI", oraz 8) strategii i programów rozwoju lokalnego w województwie katowickim, zwanych w rozporządzeniu "regionalnymi programami restrukturyzacyjnymi". 2. Ze środków rezerwy celowej, określonej w ust. 1, przeznacza się dla: 1) województwa elbląskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 2) województwa koszalińskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 3) województwa olsztyńskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 4) województwa słupskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 5) województwa suwalskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 6) województwa łódzkiego - kwotę 7 500 tys. zł, 7) województwa wałbrzyskiego - kwotę 7 500 tys. zł, 8) województwa katowickiego - kwotę 7 500 tys. zł. § 4. 1. Środki z rezerwy celowej, o których mowa: 1) w § 3 ust. 2 pkt 1-5, są przeznaczone na: a) dotacje dla agencji rozwoju regionalnego i fundacji, zwanych dalej "instytucjami regionalnymi", b) dotacje dla gmin - na dofinansowanie inwestycji będących zadaniami własnymi gmin, które są realizowane w dziedzinach zgodnych z kierunkami rozwoju określonymi w regionalnych programach restrukturyzacyjnych, 2) w § 3 ust. 2 pkt 6 i 7, są przeznaczone na: a) dotacje dla instytucji regionalnych, b) dotacje dla przedsiębiorców - na dofinansowanie ich inwestycji przyczyniających się do powstawania nowych miejsc pracy w dziedzinach zgodnych z kierunkami rozwoju określonymi w regionalnych programach restrukturyzacyjnych, 3) w § 3 ust. 2 pkt 8, są przeznaczone na: a) dotacje dla instytucji regionalnych, b) dotacje na tworzenie instytucji lokalnych, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 4, 5 i 7 oraz art. 21-23 Kontraktu. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, są przyznawane w trybie i na warunkach określonych w odpowiednich przepisach rozdziałów 3-5. Rozdział 3 Dotacje dla instytucji regionalnych § 5. 1. Wojewoda, w granicach kwoty środków budżetowych ustalonej dla danego województwa w § 3 ust. 2, może przyznać dotacje dla instytucji regionalnych na udzielanie pożyczek inwestorom realizującym inwestycje przyczyniające się do powstawania nowych miejsc pracy w dziedzinach zgodnych z kierunkami rozwoju określonymi w regionalnym programie restrukturyzacyjnym, zwanych dalej "pożyczkami", jeżeli statuty tych instytucji: 1) przewidują wspomaganie realizacji regionalnego programu restrukturyzacyjnego, 2) upoważniają dane instytucje do udzielania pożyczek na finansowanie inwestycji określonych w regionalnym programie restrukturyzacyjnym. 2. Kwota dotacji dla instytucji regionalnej nie może przekroczyć 75% łącznej kwoty obejmującej dotację oraz środki instytucji regionalnej planowane przez nią na udzielanie pożyczek w 1998 r. § 6. 1. Wniosek o przyznanie dotacji jest składany przez instytucję regionalną właściwemu wojewodzie w terminie 40 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 2. Instytucja regionalna do wniosku załącza: 1) szczegółowe uzasadnienie wnioskowanej kwoty dotacji i proponowanego terminu jej przekazania dla instytucji regionalnej, 2) oświadczenie o kwocie środków instytucji regionalnej przeznaczonych w 1998 r. na udzielanie pożyczek, 3) dokument ustalający zasady udzielania pożyczek, 4) statut instytucji regionalnej, 5) bilans instytucji regionalnej za 1997 r., 6) plan finansowy instytucji regionalnej na 1998 r., 7) zaświadczenie urzędu skarbowego o stanie uregulowania przez instytucję regionalną zobowiązań wobec budżetu państwa, 8) zobowiązanie instytucji regionalnej do zwrotu dotacji wraz z odsetkami, w wysokości ustalanej od zaległości podatkowych, naliczanymi od dnia otrzymania dotacji do dnia jej zwrotu - w wypadku, o którym mowa w § 9 ust. 3. § 7. 1. Wojewoda, po rozpatrzeniu wniosków instytucji regionalnych, a Wojewoda Katowicki również po pozytywnym zaopiniowaniu przez Prezydium Rady Kontraktu utworzonej zgodnie z art. 27 ust. 1, 3 i 4 Kontraktu w terminie 65 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia: 1) ustala kwoty dotacji przyznanych dla poszczególnych instytucji regionalnych, a jeżeli dotacje mają być przekazane w ratach - wojewoda określa też wysokość rat, 2) przekazuje Ministrowi Gospodarki informację o dotacjach przyznanych poszczególnym instytucjom regionalnym, a jej kopię - Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej, 3) występuje do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa na 1998 r., załączając kopię informacji, o której mowa w pkt 2, 4) informuje instytucje regionalne o ustalonej kwocie dotacji. 2. Wojewoda przekazuje dotacje w terminach umożliwiających instytucjom regionalnym przelanie tych dotacji na rachunki pożyczkobiorców w okresie nie dłuższym niż 30 dni od dnia ich otrzymania. 3. Odsetki naliczone przez bank od dotacji przekazanej w 1998 r. na rachunek instytucji regionalnej, które pozostaną po ich opodatkowaniu, są w całości przeznaczane przez tę instytucję na udzielanie pożyczek. § 8. 1. Pożyczka udzielona przez instytucję regionalną jest oprocentowana według zmiennej stopy procentowej; oprocentowanie pożyczki nie może przekroczyć połowy oprocentowania kredytu refinansowego udzielanego pod zastaw papierów wartościowych, zwanego "kredytem lombardowym", ustalonego przez Radę Polityki Pieniężnej. 2. Oprocentowanie pożyczki nie obejmuje prowizji pobieranej przez instytucję regionalną od pożyczkobiorcy za obsługę pożyczki. 3. Środki finansowe otrzymane od pożyczkobiorców w wyniku zwrotu pożyczek i zapłacenia odsetek określonych w ust. 1, instytucja regionalna przeznacza w całości na udzielanie nowych pożyczek. § 9. 1. Wojewoda kontroluje prawidłowość wykorzystania dotacji przez instytucję regionalną. 2. Jeżeli wojewoda, w wyniku kontroli albo na podstawie informacji otrzymanych od innego organu kontrolnego lub od instytucji regionalnej, stwierdzi nieprawidłowości w wykorzystywaniu dotacji, podejmuje działania mające na celu wyjaśnienie przyczyn wystąpienia nieprawidłowości oraz ustala termin dla instytucji regionalnej, do którego jest zobowiązana je usunąć i zawiadomić o tym wojewodę. 3. Jeżeli instytucja regionalna nie usunie nieprawidłowości w terminie ustalonym przez wojewodę, dotacja nieprawidłowo wykorzystana podlega zwrotowi przez instytucję regionalną do budżetu wojewody w ciągu 14 dni po upływie tego terminu. § 10. 1. Instytucja regionalna, która otrzymała dotację, jest zobowiązana do sporządzenia i przekazania wojewodzie, do dnia 31 stycznia 1999 r.: 1) wykazu pożyczkobiorców, zawierającego w szczególności następujące dane: a) nazwę i adres pożyczkobiorcy, b) nazwę i lokalizację inwestycji finansowanej z udziałem pożyczki, c) kwotę pożyczki ze środków dotacji, określoną w umowie zawartej z pożyczkobiorcą w 1998 r., zwanej dalej "pożyczką udzieloną", d) kwotę pożyczki, o której mowa w lit. c), przekazanej w 1998 r. na rachunek pożyczkobiorcy, zwanej dalej "pożyczką wykorzystaną", e) termin spłaty pożyczki, określony w umowie o jej udzieleniu (lub terminy spłaty, jeżeli spłata ma następować w ratach), f) wysokość odsetek od pożyczki określoną w umowie, o której mowa w lit. e), oraz terminy ich zapłaty, 2) informacji o łącznych kwotach: a) pożyczek udzielonych w 1998 r. ze środków instytucji regionalnej i dotacji, b) pożyczek, o których mowa w lit. a), wykorzystanych przez pożyczkobiorców w 1998 r. 2. Wojewoda, do dnia 31 marca 1999 r., przekaże Ministrowi Gospodarki informację o pożyczkach udzielonych w 1998 r. przez poszczególne instytucje regionalne ze środków tych instytucji i dotacji oraz pożyczkach wykorzystanych w 1998 r. przez pożyczkobiorców, zawierającą w szczególności: 1) liczbę pożyczkobiorców, 2) łączne kwoty pożyczek udzielonych i łączne kwoty pożyczek wykorzystanych, 3) zbiorczy harmonogram spłaty pożyczek i odsetek, 4) wykaz ważniejszych inwestycji finansowanych z udziałem pożyczek, 5) dane o nieprawidłowościach, o których mowa w § 9 ust. 2, oraz o działaniach podjętych przez wojewodę w celu usunięcia tych nieprawidłowości i wynikach działań wojewody, 6) łączną kwotę dotacji podlegających zwrotowi przez instytucje regionalne do budżetu wojewody oraz łączną kwotę dotacji zwróconych do dnia 31 grudnia 1998 r. 3. Kopie informacji, o której mowa w ust. 2, wojewoda przekaże Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrowi Finansów. 4. Minister Gospodarki sporządzi informację zbiorczą, na podstawie danych zawartych w informacji wojewodów, o której mowa w ust. 2, oraz przedstawi ją Radzie Ministrów, łącznie z informacją określoną w § 17 ust. 6. § 11. 1. Dotacje zwracane przez instytucję regionalną do budżetu wojewody w 1998 r. wojewoda może przeznaczyć na cele określone w § 16 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wojewoda Katowicki dotacje, o których mowa w ust. 1, może przeznaczyć dla innych instytucji regionalnych lub na cele określone w § 20. 3. Dotacje zwracane przez instytucję regionalną do budżetu wojewody po 1998 r. podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa. Rozdział 4 Dotacje na dofinansowanie inwestycji § 12. 1. Właściwy wojewoda, w granicach kwoty środków budżetowych ustalonej dla danego województwa: 1) w § 3 ust. 2 pkt 1-5 - może przyznać dotacje dla gmin na dofinansowanie poszczególnych inwestycji, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1, 2) w § 3 ust. 2 pkt 6 i 7 - może przyznać dotacje dla przedsiębiorców na dofinansowanie poszczególnych inwestycji, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2. 2. Łączna kwota dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie w 1998 r.: 1) inwestycji będącej zadaniem własnym gminy nie może przekroczyć kwoty, którą ustala się według zasad określonych w art. 21 ust. 4-6 ustawy o finansowaniu gmin, 2) inwestycji przedsiębiorcy, która jest rozpoczynana i kończona w 1998 r. lub realizowana w okresie dłuższym niż rok, nie może przekroczyć 100% kwoty środków innych niż środki z budżetu państwa, planowanych na finansowanie tej inwestycji w 1998 r., z tym że łączna kwota dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie takiej inwestycji nie może przekroczyć 50% jej wartości kosztorysowej. § 13. 1. Wniosek o przyznanie dotacji na dofinansowanie inwestycji, zwany dalej "wnioskiem", jest sporządzany według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. 2. Wniosek jest składany wojewodzie przez zarząd gminy - w wypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. b), lub przez przedsiębiorcę - w wypadku, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b), w terminie ustalonym przez wojewodę, nie później jednak niż w ciągu 35 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 3. Wojewoda zawiadamia zarządy gmin lub ogłasza w mediach lokalnych informację przeznaczoną dla przedsiębiorców o ustalonym terminie składania wniosków. 4. Część opisowa wniosku składanego przez zarząd gminy lub przez przedsiębiorcę, zwanych dalej "wnioskodawcami", powinna zawierać w szczególności uzasadnienie potrzeby realizacji inwestycji objętej wnioskiem oraz dane i informacje o: 1) zakresie rzeczowym inwestycji, wykonanym do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym jest składany wniosek, jeżeli inwestycja jest w toku realizacji, 2) zakresie rzeczowym inwestycji, planowanym do wykonania do terminu jej zakończenia określonego w części A poz. 4 wniosku (w tym w 1998 r., jeżeli inwestycja jest planowana do zakończenia po 1998 r.), 3) stanie przygotowania inwestycji do realizacji, 4) uwzględnieniu wymogów ochrony środowiska związanych z realizacją inwestycji, 5) planowanych efektach realizacji inwestycji innych niż określone w części A poz. 5 wniosku, w tym, w wypadku inwestycji przedsiębiorcy, o liczbie nowych miejsc pracy planowanych do utworzenia w wyniku realizacji tej inwestycji, 6) przewidywanych kwotach i źródłach środków zagranicznych, które w 1998 r. mają być przeznaczone na finansowanie inwestycji, 7) wnioskach o przyznanie dotacji z państwowych funduszów celowych albo z budżetu wojewody lub z innego źródła, złożonych przez wnioskodawcę, lecz nie rozpatrzonych do dnia, w którym jest składany wniosek. 5. Wnioskodawca do wniosku załącza: 1) pisemne potwierdzenie banku o udzieleniu lub zapewnieniu udzielenia wnioskodawcy kredytu na finansowanie inwestycji oraz o kwocie tego kredytu, jeżeli w części B tabeli 1 wniosku jest wykazany kredyt jako źródło finansowania tej inwestycji; w razie wykazania pożyczki w części B tabeli 1 wniosku - wnioskodawca załącza pisemne potwierdzenie pożyczkodawcy zawierające odpowiednie informacje, 2) zobowiązanie wnioskodawcy do zwrotu dotacji wraz z odsetkami, w wysokości ustalanej od zaległości podatkowych, naliczonymi od dnia otrzymania dotacji do dnia jej zwrotu - w wypadkach, o których mowa w § 15 ust. 4 pkt 1 i w ust. 5, oraz od dnia następującego po terminie określonym w § 18 ust. 1 do dnia zwrotu kwoty dotacji, o której mowa w tym przepisie. 6. Przy sporządzaniu i rozpatrywaniu wniosków w pierwszej kolejności powinny być uwzględnione inwestycje planowane do zakończenia w 1998 r. i 1999 r. § 14. 1. Wojewoda, po rozpatrzeniu wniosków o przyznanie dotacji na dofinansowanie inwestycji: 1) w terminie 55 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia: a) ustala kwotę dotacji na dofinansowanie poszczególnych inwestycji, a jeżeli dotacje mają być przekazane w ratach - wojewoda określa też wysokość rat, b) informuje wnioskodawców o ustalonych kwotach dotacji; jeżeli kwota dotacji jest niższa od kwoty dotacji określonej we wniosku - wnioskodawca, w terminie 5 dni od dnia otrzymania informacji, zawiadamia wojewodę, które dane zamieszczone w tym wniosku wymagają korekty, oraz przedstawia zamienione dane i ich uzasadnienie, 2) w terminie 65 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia: a) przekazuje Ministrowi Gospodarki wykaz inwestycji, które będą dofinansowane dotacją, zawierający w szczególności pełne nazwy inwestycji, ich wartość kosztorysową i termin realizacji, kwoty środków planowanych w budżetach gmin na finansowanie inwestycji realizowanych jako zadania własne gmin i kwoty środków innych niż środki z budżetu państwa, planowanych na finansowanie inwestycji przedsiębiorców, ustalone kwoty dotacji i przewidywane terminy ich przekazania wnioskodawcom oraz klasyfikację budżetową (dział, rozdział, paragraf) wydatków budżetowych, które mają być poniesione z budżetu państwa na poszczególne inwestycje, b) występuje do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa, załączając do wniosku kopię wykazu, o którym mowa w lit. a). 2. Kopię wykazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), wojewoda przekazuje również Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej. 3. Wojewoda przekazuje wnioskodawcom dotacje w kwotach, które ustalił po rozpatrzeniu wniosków, z zastrzeżeniem § 15 ust. 3 i ust. 4 pkt 2. § 15. 1. Wojewoda kontroluje: 1) prawidłowość wykorzystania dotacji przekazanych wnioskodawcom, 2) przestrzeganie przez wnioskodawców obowiązku zwrotu dotacji, w wypadkach określonych w ust. 4 pkt 1, ust. 5 i 7 oraz w § 18 ust. 1. 2. Jeżeli wojewoda, w wyniku kontroli albo na podstawie informacji otrzymanych od innego organu kontrolnego lub od wnioskodawcy, stwierdzi nieprawidłowości polegające w szczególności na wstrzymaniu lub zaniechaniu realizacji kontynuowanej inwestycji, nierozpoczęciu inwestycji w planowanym terminie albo zaawansowaniu realizacji inwestycji w stopniu zagrażającym jej zakończeniu w planowanym terminie, podejmuje działania mające na celu wyjaśnienie przyczyn wystąpienia nieprawidłowości oraz ustala dla wnioskodawcy termin, do którego wnioskodawca jest zobowiązany usunąć nieprawidłowości i zawiadomić o tym wojewodę. 3. Wojewoda, w czasie podejmowania działań wobec wnioskodawcy, może zawiesić przekazywanie pozostałych rat dotacji. 4. Jeżeli wnioskodawca nie usunie nieprawidłowości w terminie ustalonym przez wojewodę: 1) dotacja przekazana na dofinansowanie inwestycji podlega zwrotowi w całości przez wnioskodawcę, w ciągu 14 dni po upływie tego terminu, do budżetu wojewody, 2) wojewoda nie przekazuje wnioskodawcy pozostałych rat dotacji. 5. Dotacja przekazana na dofinansowanie inwestycji podlega zwrotowi w całości do budżetu wojewody również, gdy: 1) inwestycja przewidziana do zakończenia w 1998 r. nie zostanie zakończona do dnia 31 grudnia 1998 r., 2) inwestycja przewidziana do zakończenia po 1998 r. nie zostanie zrealizowana w zakresie rzeczowym planowanym, w części C wniosku, do wykonania w 1998 r. 6. W wypadkach, o których mowa w ust. 5, dotacja podlega zwrotowi przez wnioskodawcę w terminie uzgodnionym z wojewodą, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 1999 r. 7. Wnioskodawca realizujący: 1) inwestycję będącą zadaniem własnym gminy zwraca część dotacji, w wypadku określonym w art. 21 ust. 8 ustawy o finansowaniu gmin, w kwocie ustalonej zgodnie z tym przepisem, 2) inwestycję przedsiębiorcy zwraca część dotacji, jeżeli w 1998 r. nie przeznaczy na finansowanie inwestycji środków innych niż środki z budżetu państwa w kwocie planowanej w części B wniosku, z zastrzeżeniem ust. 8. 8. W wypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, wnioskodawca zwraca dotację, w kwocie stanowiącej różnicę między kwotą dotacji otrzymanej w roku budżetowym a kwotą tej dotacji, obniżoną o taki sam procent, o jaki w roku budżetowym była niższa kwota rzeczywistych wydatków na finansowanie inwestycji ze środków innych niż środki z budżetu państwa od łącznej kwoty takich środków planowanej na rok budżetowy w części B tabeli 1 rubryce 6 wniosku. 9. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio także do części dotacji podlegającej zwrotowi, w wypadkach określonych w ust. 7. § 16. 1. Dotacje, które w 1998 r. będą zwrócone przez wnioskodawców do budżetu wojewody, w wypadku określonym w § 15 ust. 4 pkt 1, lub z powodu rezygnacji z ich wykorzystania w całości lub części, oraz dotacje, które nie będą przekazane wnioskodawcom, w wypadku określonym w § 15 ust. 4 pkt 2, wojewoda w 1998 r. może przeznaczyć na: 1) zwiększenie kwot dotacji ustalonych na dofinansowanie inwestycji, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 1 lit. a), 2) dofinansowanie innych inwestycji objętych wnioskami złożonymi w terminie określonym w § 13 ust. 2, 3) dotacje, o których mowa w § 5 ust. 1. 2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, stosuje się odpowiednio również pozostałe przepisy rozdziału 4 oraz odrębne przepisy określające zasady przenoszenia planowanych wydatków budżetowych. § 17. 1. Wnioskodawca, który otrzymał dotację na dofinansowanie inwestycji, jest zobowiązany do sporządzenia i przekazania właściwemu wojewodzie, w terminie 15 dni po upływie III kwartału 1998 r. oraz w terminie 30 dni po upływie IV kwartału 1998 r., zwanych dalej "okresami sprawozdawczymi", informacji o przebiegu realizacji i finansowania tej inwestycji, zawierającej w szczególności: 1) nazwę i adres wnioskodawcy, 2) nazwę i lokalizację inwestycji, 3) wartość kosztorysową inwestycji, 4) planowaną i rzeczywistą wartość nakładów poniesionych na inwestycję od początku 1998 r. do końca okresu sprawozdawczego, 5) kwotę środków z budżetu gminy planowaną i rzeczywiście przeznaczoną od początku 1998 r. do końca okresu sprawozdawczego na dofinansowanie inwestycji realizowanej jako zadanie własne gminy, 6) kwotę przyznanej i otrzymanej dotacji, 7) planowane i rzeczywiste efekty rzeczowe inwestycji lub jej części (etapu), zakończonej w okresie sprawozdawczym. 2. Wnioskodawca do informacji, o której mowa w ust. 1, załącza: 1) kopię protokołu końcowego odbioru inwestycji zakończonej w okresie sprawozdawczym, a po upływie IV kwartału 1998 r. - również kopię protokołu częściowego odbioru inwestycji przewidzianej do zakończenia po 1998 r., w zakresie rzeczowym planowanym, w części C wniosku, do wykonania w 1998 r., 2) część opisową, zawierającą w szczególności analizę przebiegu realizacji i finansowania inwestycji, dane dotyczące wykonanego zakresu rzeczowego inwestycji, który w części C wniosku był planowany do wykonania w 1998 r., a po upływie IV kwartału - także ocenę przewidywanego wpływu inwestycji zakończonej w 1998 r., w szczególności na tworzenie nowych miejsc pracy w gminie, lub liczbę nowych miejsc pracy, planowanych do utworzenia przez przedsiębiorcę. 3. Wojewoda, do dnia 31 marca 1999 r., przekaże Ministrowi Gospodarki informację o przebiegu realizacji i finansowania inwestycji w 1998 r., sporządzoną na podstawie informacji otrzymanych od wnioskodawców, która będzie zawierała w szczególności: 1) wykaz inwestycji dofinansowanych w 1998 r. dotacją, 2) dane określone w ust. 1 dotyczące poszczególnych inwestycji i łączne, obejmujące wszystkie inwestycje wymienione w wykazie, 3) analizę przebiegu realizacji inwestycji w 1998 r., 4) ocenę przewidywanego wpływu inwestycji zakończonych w 1998 r. na zmiany strukturalne i tworzenie nowych miejsc pracy w województwie, 5) dane o nieprawidłowościach występujących w 1998 r. podczas realizacji i finansowania inwestycji oraz o działaniach podjętych przez wojewodę w celu usunięcia tych nieprawidłowości i wynikach działań wojewody, 6) łączne kwoty dotacji podlegających zwrotowi przez wnioskodawców do budżetu wojewody w 1998 r. i w 1999 r. oraz łączną kwotę dotacji zwróconych do dnia 31 grudnia 1998 r. 4. Przed sporządzeniem informacji, o której mowa w ust. 3, dane zawarte w informacjach otrzymanych od wnioskodawców są weryfikowane przez wojewodę. 5. Kopie informacji, o której mowa w ust. 3, wojewoda przekaże Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrowi Finansów. 6. Minister Gospodarki, do dnia 15 maja 1999 r., przedstawi Radzie Ministrów informację zbiorczą, sporządzoną na podstawie informacji i analiz otrzymanych od wojewodów, która będzie zawierała w szczególności dane o wykorzystaniu w 1998 r. środków z rezerwy celowej, określonej w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy budżetowej, o inwestycjach dofinansowanych dotacją i przebiegu ich realizacji w 1998 r., ważniejszych efektach inwestycji zakończonych w 1998 r. oraz przewidywanym wpływie tych inwestycji na zmiany strukturalne i tworzenie nowych miejsc pracy w województwach realizujących regionalne programy restrukturyzacyjne. § 18. 1. Część dotacji otrzymanej przez wnioskodawcę w 1998 r. na dofinansowanie inwestycji, która pozostanie w dniu 31 grudnia tego roku, może być przeznaczona przez wnioskodawcę w 1999 r. wyłącznie na finansowanie zobowiązań związanych z zakresem rzeczowym inwestycji, planowanym i wykonanym w 1998 r., a po sfinansowaniu zobowiązań - pozostała kwota dotacji podlega zwrotowi do budżetu wojewody w terminie 14 dni od dnia zakończenia finansowania zobowiązań. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu całej dotacji do budżetu wojewody, w wypadkach określonych w § 15 ust. 4 pkt 1 i w ust. 5. § 19. 1. Dotacje zwrócone do budżetu wojewody w 1998 r., lecz nie przeznaczone przez wojewodę do dnia 31 grudnia 1998 r. na cele określone w § 16 ust. 1, zmniejszają wydatki budżetowe na 1998 r. 2. Dotacje zwrócone do budżetu wojewody w 1999 r. podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa. 3. Dotacje, o których mowa w ust. 1, wpływają na rachunek bieżący, subkonto wydatków, właściwego urzędu wojewódzkiego, a dotacje, o których mowa w ust. 2, na rachunek bieżący, subkonto dochodów, właściwego urzędu wojewódzkiego. Rozdział 5 Dotacje na tworzenie instytucji lokalnych § 20. Wojewoda Katowicki, w granicach kwoty środków budżetowych określonej w § 3 ust. 2 pkt 8, ustala kwoty środków, po pozytywnym zaopiniowaniu ich przez Prezydium Rady Kontraktu, przeznaczone na: 1) objęcie przez Skarb Państwa akcji lub udziałów w instytucjach lokalnych, będących spółkami prawa handlowego tworzonymi przez podmioty określone w art. 20 ust. 5 Kontraktu, w sposób ustalony w art. 21 ust. 1 Kontraktu, 2) finansowanie kosztów pomocy technicznej, udzielanej przez Górnośląską Agencję Rozwoju Regionalnego SA w Katowicach, zwaną dalej "Agencją", przy tworzeniu instytucji lokalnych, w kwocie nie przekraczającej 10% kwoty środków przeznaczonych na cel, o którym mowa w pkt 1. § 21. 1. Wnioski o przyznanie środków z budżetu państwa na 1998 r. na objęcie akcji lub udziałów są składane Wojewodzie Katowickiemu, w terminie 50 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, przez zarządy gmin lub innych założycieli instytucji lokalnych, określonych w art. 20 ust. 5-7 Kontraktu, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Zarząd gminy lub innych założycieli instytucji lokalnej załącza do wniosku w szczególności: 1) umowę o utworzeniu instytucji lokalnej, a jeżeli instytucja lokalna nie jest utworzona - uchwały właściwych organów podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 5 Kontraktu, o przystąpieniu do instytucji lokalnej, określające wartość obejmowanych udziałów lub akcji w 1998 r. oraz w latach następnych, 2) statut lub projekt statutu instytucji lokalnej, 3) charakterystykę obszaru działania instytucji lokalnej, 4) analizę problemów społecznych i gospodarczych wymagających rozwiązania na obszarze, o którym mowa w pkt 3, 5) informację o strategii lub programie rozwoju lokalnego, o których mowa w art. 20 ust. 2 Kontraktu. 3. Wojewoda Katowicki może przeznaczyć środki z budżetu państwa na objęcie akcji lub udziałów w kwocie nie przekraczającej: 1) przy tworzeniu przemysłowych instytucji lokalnych - 50%, 2) przy tworzeniu rolniczych instytucji lokalnych - 75% - łącznej kwoty środków przeznaczonych na ten cel w 1998 r. według umowy lub uchwał, o których mowa w ust. 2 pkt 1, oraz z budżetu państwa na 1998 r. 4. Wojewoda Katowicki przeznacza środki z budżetu państwa na 1998 r. w pierwszej kolejności na objęcie akcji lub udziałów w instytucjach lokalnych w tych segmentach lokalnych określonych w art. 20 ust. 4 i 5 Kontraktu, w których w latach 1996-1997 żadna instytucja lokalna nie otrzymała na ten cel środków z budżetu państwa. § 22. Wniosek o przyznanie dotacji na finansowanie kosztów, o których mowa w § 20 pkt 2, Agencja składa Wojewodzie Katowickiemu, w terminie określonym w § 21 ust. 1, po pozytywnym zaopiniowaniu kosztorysu przez Prezydium Rady Kontraktu powołane zgodnie z art. 27 ust. 5 Kontraktu. § 23. Wojewoda Katowicki: 1) sprawuje nadzór nad wydatkowaniem dotacji przyznanej na wniosek, o którym mowa w § 22, 2) do dnia 31 marca 1999 r. przekaże Ministrowi Gospodarki, Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej, Ministrowi Skarbu Państwa oraz Ministrowi Finansów informację zbiorczą o kwotach środków z budżetu państwa na 1998 r. przeznaczonych na objęcie akcji lub udziałów w poszczególnych instytucjach lokalnych oraz na finansowanie kosztów określonych w § 20 pkt 2. § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1998 r. (poz. 492) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego. (Dz. U. Nr 76, poz. 493) Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153), art. 7 i 28 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), art. 26 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153), art. 24 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), art. 24 ust. 4 oraz w związku z art. 37 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943), art. 4 ust. 6, art. 42 ust. 2 i art. 33 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330, z 1994 r. Nr 25, poz. 86 i Nr 140, poz. 769, z 1995 r. Nr 153, poz. 781, z 1996 r. Nr 111, poz. 532 oraz z 1997 r. Nr 20, poz. 107) w § 7 w ust. 1 pkt 25 otrzymuje brzmienie: "25) kosztów opłacenia przez zakład pracy składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na życie na rzecz pracowników dotyczących ryzyk grup 1 oraz 3-5 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 oraz Nr 139, poz. 934), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest zakład pracy i umowa ubezpieczenia w okresie przed osiągnięciem przez pracownika wieku 60 lat albo wcześniejszym uzyskaniem przez niego uprawnień emerytalnych lub uprawnień do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy z ubezpieczenia społecznego, wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie - jeżeli co najmniej połowa pracowników zakładu pracy ma możliwość zostać objętą tym ubezpieczeniem, jednak do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, przypadającej na pracownika w danym zakładzie pracy, albo kosztów poniesionych przez zakład pracy na nabycie na rzecz pracowników jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 88, poz. 554 i Nr 139, poz. 933) i funduszy inwestycyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), jeżeli umowa w sprawie nabywania tych jednostek uczestnictwa, zawarta między towarzystwem funduszy powierniczych lub funduszem inwestycyjnym, zakładem pracy i pracownikiem w okresie przed osiągnięciem przez pracownika wieku 60 lat albo wcześniejszym uzyskaniem przez niego uprawnień emerytalnych lub uprawnień do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy, wyklucza: a) umorzenie jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i możliwość żądania odkupienia jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, nabytych za środki pieniężne przekazane przez zakład pracy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw wierzytelności, której przedmiotem jest umorzenie przez towarzystwo funduszy powierniczych lub odkupienie jednostek uczestnictwa przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych - jeżeli co najmniej połowa pracowników zakładu pracy ma możliwość zawarcia wyżej określonej umowy, jednak do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, przypadającej na pracownika w danym zakładzie pracy,". § 2. Koszty opłacenia przez zakład pracy składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na życie na rzecz pracowników, dotyczących ryzyk grup 1 oraz 3-5 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 oraz Nr 139, poz. 934), nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie pracowników: 1) jeżeli te umowy ubezpieczenia zostały zawarte lub odnowione przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest zakład pracy i umowa ubezpieczenia, w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto, wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie oraz 2) jeżeli ubezpieczenie to objęło co najmniej połowę pracowników zakładu pracy, jednak do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, przypadającej na pracownika w danym zakładzie pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Obsługi Środków Finansowych Pochodzących z Unii Europejskiej. (Dz. U. Nr 76, poz. 494) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Obsługi Środków Finansowych Pochodzących z Unii Europejskiej do czasu uzyskania pełnego członkostwa w Unii Europejskiej, zwanego dalej "Pełnomocnikiem". § 2. 1. Funkcję Pełnomocnika pełni Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów. 2. Do zadań Pełnomocnika należy: 1) przyjmowanie i przekazywanie środków finansowych z Unii Europejskiej na wyodrębniony rachunek w Narodowym Banku Polskim, zgodnie z planem finansowym opartym na decyzjach programowych podjętych przez Radę Ministrów, po przedstawieniu przez Komitet Integracji Europejskiej, 2) przekazywanie, na podstawie odrębnych umów, środków finansowych pochodzących z Unii Europejskiej instytucjom wdrażającym programy realizowane na podstawie decyzji, o których mowa w pkt 1, 3) przekazywanie środków z budżetu państwa na współfinansowanie programów, o których mowa w pkt 2, 4) zapewnienie płynności zasilania finansowego ze środków Unii Europejskiej do realizacji programów, o których mowa w pkt 2, 5) składanie sprawozdań Radzie Ministrów i Komitetowi Integracji Europejskiej oraz formułowanie wniosków w zakresie przygotowywania Polski do włączenia w system finansowania Unii Europejskiej, 6) kontrola finansowa wydatkowania środków, o których mowa w pkt 2 i 3. § 3. Organy administracji rządowej są obowiązane do współdziałania i udzielania pomocy Pełnomocnikowi, w szczególności przez udostępnianie informacji niezbędnych do realizacji jego zadań. § 4. Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową w zakresie zadań Pełnomocnika zapewnia Ministerstwo Finansów. § 5. Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Finansów. § 6. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do programów finansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach umów zawartych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Elblągu. (Dz. U. Nr 76, poz. 495) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Elblągu", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Elbląg. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) systemy, maszyny i urządzenia energetyczne, 2) technologia budowy maszyn, 3) język polski, 4) edukacja wczesnoszkolna, 5) język niemiecki, 6) język angielski. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Kolegium Karkonoskiego w Jeleniej Górze. (Dz. U. Nr 76, poz. 496) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Kolegium Karkonoskie w Jeleniej Górze", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Jelenia Góra. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) język polski, 2) pedagogika opiekuńcza z wychowaniem fizycznym, 3) elektrotechnika i telekomunikacja. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie. (Dz. U. Nr 76, poz. 497) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Konin. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) praca socjalna, 2) finanse i zarządzanie organizacjami, 3) gospodarka regionalna, 4) edukacja wczesnoszkolna, 5) wychowanie fizyczne z gimnastyką korekcyjną, 6) język niemiecki, 7) język angielski. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Legnicy. (Dz. U. Nr 76, poz. 498) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Wyższa Szkoła Zawodowa w Legnicy", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Legnica. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) zarządzanie przedsiębiorstwem, 2) administracja publiczna, 3) służby publiczne. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu. (Dz. U. Nr 76, poz. 499) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 lipca 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Nowy Sącz. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) edukacja matematyczna z wychowaniem fizycznym, 2) edukacja matematyczna z wychowaniem muzycznym, 3) edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna, 4) język angielski, 5) język niemiecki, 6) administracja i finanse sektora publicznego, 7) ekonomika turystyki, 8) edukacja matematyczno-fizyczna, 9) edukacja fizyczno-informatyczna, 10) edukacja matematyczno-informatyczna. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych. (Dz. U. Nr 76, poz. 500) Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 r. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 56, poz. 252 oraz z 1997 r. Nr 44, poz. 275) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wynagrodzenie bazowe wynosi od dnia 1 czerwca 1998 r. 700 USD.", 2) w § 24b dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu: "8. Wynagrodzenie walutowe, o którym mowa w § 4 ust. 1, ustala się do dnia 31 maja 1998 r. w wysokości ustalonej w 1997 r. 9. W przypadku gdy w państwach, w których dla pracowników od dnia 1 kwietnia 1997 r. ustalono wynagrodzenie walutowe na podstawie § 3 ust. 2 - wskaźniki kosztów utrzymania publikowane w Biuletynie Statystycznym ONZ z września 1997 r. są niższe od wskaźników kosztów utrzymania publikowanych w Biuletynie Statystycznym ONZ z września 1996 r. - wynagrodzenie walutowe w 1998 r. pozostaje w wysokości obowiązującej od dnia 1 kwietnia 1997 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem § 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów. (Dz. U. Nr 76, poz. 501) Na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 106, poz. 489 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) oraz art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Finansów nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów (Dz. U. Nr 157, poz. 797). 2. Wydane na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, zarządzenia i decyzje powołujące kolegialne organy opiniodawczo-doradcze Ministra Finansów oraz udzielone pełnomocnictwa zachowują moc do czasu wydania nowych na podstawie statutu stanowiącego załącznik do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 1998 r. (poz. 501) STATUT MINISTERSTWA FINANSÓW § 1. Ministerstwo Finansów, zwane dalej "Ministerstwem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Ministra Finansów, zwanego dalej "Ministrem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Minister kieruje Ministerstwem przy pomocy sekretarza stanu, podsekretarzy stanu, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego, ustala Minister, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą", oraz rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania dyrektora generalnego urzędu (Dz. U. Nr 124, poz. 788). 3. Minister może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Ministerstwa do podejmowania decyzji w określonych sprawach w jego imieniu. § 3. Minister może tworzyć komisje, rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel powołania, skład osobowy, organizację, zakres zadań i tryb pracy tych organów, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4 pkt 5 ustawy. § 4. 1. W skład Ministerstwa Finansów wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Ministra, 3) Departament Prawny, 4) Departament Budżetu Państwa, 5) Departament Finansów Samorządu Terytorialnego, 6) Departament Finansowania Sfery Budżetowej, 7) Departament Finansowania Bezpieczeństwa Państwa, 8) Departament Budżetu Funduszy Unijnych, 9) Departament Polityki Finansowej i Analiz, 10) Departament Długu Publicznego, 11) Departament Gwarancji i Poręczeń, 12) Departament Systemu Podatkowego, 13) Departament Podatków Pośrednich, 14) Departament Podatków Bezpośrednich, 15) Departament Podatków Lokalnych i Katastru, 16) Departament Informatyki, 17) Departament Organizacji Skarbowości, 18) Departament Finansów Gospodarki Narodowej, 19) Departament Polityki Regionalnej i Rolnictwa, 20) Departament Instytucji Finansowych, 21) Departament Statystyki Finansów Publicznych, 22) Departament Rachunkowości, 23) Departament Kontroli Skarbowej, 24) Departament Ceł, 25) Departament Gier Losowych i Zakładów Wzajemnych, 26) Departament Zagraniczny, 27) Departament Polityki Dewizowej, 28) Departament Międzynarodowej Integracji Gospodarczej, 29) Departament Spraw Majątkowych, 30) Biuro Kadr i Szkolenia, 31) Biuro Prasowe, 32) Biuro Kontroli Resortowej, 33) Biuro Dokumentacji Skarbowej, 34) Biuro Administracyjno-Finansowe. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra na wniosek Dyrektora Generalnego. 3. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Minister. § 5. 1. W Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze "Zakład Obsługi Ministerstwa Finansów". 2. Nadzór nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego. § 6. 1. Ministrowi podlegają: 1) Generalny Inspektor Celny, 2) izby i urzędy skarbowe, 3) urzędy kontroli skarbowej. 2. Minister nadzoruje: 1) Prezesa Głównego Urzędu Ceł, 2) Instytut Finansów, 3) Krajową Izbę Biegłych Rewidentów, 4) Centrum Kształcenia Kadr Skarbowości w Białobrzegach k. Zegrza, 5) Ośrodek Doskonalenia Zawodowego Kadr Resortu Finansów w Warszawie, 6) Ośrodek Wypoczynkowo-Szkoleniowy "Bałtyk" w Jastrzębiej Górze. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej w roku akademickim 1998/1999. (Dz. U. Nr 76, poz. 502) Na podstawie art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. Maksymalna wysokość opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej w roku akademickim 1998/1999 wynosi 50 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz Irlandii. (Dz. U. Nr 76, poz. 503) Na podstawie art. 16 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) zarządza się, co następuje: § 1. Zakazuje się przywozu towarów pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz Irlandii, określonych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 16 czerwca 1998 r. (poz. 503) TOWARY PODLEGAJĄCE ZAKAZOWI PRZYWOZU ZE ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ, KONFEDERACJI SZWAJCARSKIEJ ORAZ IRLANDII PozycjaKod PCNWyszczególnienie 01020102Bydło żywe: 0102 10- Zwierzęta hodowlane czystej krwi: 0102 10 10 0- - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka) 0102 10 30 0- - Krowy 0102 10 90 0- - Pozostałe 0102 90- Pozostałe: - - Gatunki domowe: 0102 90 05 0- - - O masie nie przekraczającej 80 kg - - - O masie powyżej 80 kg, ale nie przekraczającej 160 kg: 0102 90 21 0- - - - Rzeźne 0102 90 29 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 160 kg, ale nie przekraczającej 300 kg: 0102 90 41 0- - - - Rzeźne 0102 90 49 0- - - - Pozostałe - - - O masie powyżej 300 kg: - - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka): 0102 90 51 0- - - - - Rzeźne 0102 90 59 0- - - - - Pozostałe - - - - Krowy: 0102 90 61 0- - - - - Rzeźne 0102 90 69 0- - - - - Pozostałe - - - - Pozostałe: 0102 90 71 0- - - - - Rzeźne 0102 90 79 0- - - - - Pozostałe 0102 90 90 0- - Pozostałe 02010201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtusze 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane" 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0201 20 90 0- - Pozostałe 0201 30 00 0- Bez kości 02020202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane" 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone 0202 20 90 0- - Pozostałe 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki 0202 30 90 0- - Pozostałe 02060206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 10- Wołowe świeże lub chłodzone: 0206 10 10 0- - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - Pozostałe: 0206 10 91 0- - - Wątroby 0206 10 95 0- - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 10 99 0- - - Pozostałe - Wołowe mrożone: 0206 21 00 0- - Ozory 0206 22- - Wątroby: 0206 22 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych 0206 22 90 0- - - Pozostałe 0206 29- - Pozostałe: 0206 29 10 0- - - Przeznaczone do produkcji wyrobów farmaceutycznych - - - Pozostałe: 0206 29 91 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0206 29 99 0- - - - Pozostałe 02100210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi 0210 20 90 0- - Bez kości 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Podroby: - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona 0210 90 49 0- - - - Pozostałe 0504 00 000504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 9- Pozostałe1) 05060506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów: 0506 10 00 0- Osseina i kości poddane działaniu kwasu1) 0506 90 00 0- Pozostałe1) 05110511Produkty pochodzenia zwierzęcego gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; martwe zwierzęta objęte działami 1 lub 3, nie nadające się do spożycia przez ludzi: - Pozostałe: 0511 99- - Pozostałe: 0511 99 50 0- - - Embriony bydlęce 0511 99 80- - - Pozostałe: 0511 99 80 5- - - - Komórki jajowe zwierząt gospodarskich1) 0511 99 80 9- - - - Pozostałe1) 1601 001601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 1601 00 10 0- Z wątroby1) - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane1) 1601 00 99 0- - Pozostałe1) 16021602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane1) 1602 20- Z wątroby dowolnych zwierząt: 1602 20 90 0- - Pozostałe1) 1602 50- Z wołowiny: 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana) 1602 50 39 0- - - - Pozostałe 1602 50 80 0- - - Pozostałe 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt1) - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami1) 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe1) 1603 001603 00Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych: 1603 00 10 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub mniej1) 1603 00 30 0- W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto większej niż 1 kg, ale mniejszej niż 20 kg1) 1603 00 90 0- Pozostałe1) 23012301Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych, nie nadające się do spożycia przez ludzi; skwarki: 2301 10 00 0- Mąki, grysiki i granulki z mięsa i podrobów; skwarki1) 30013001Gruczoły i inne narządy do celów organoterapeutycznych, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane; ekstrakty z gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin do celów organoterapeutycznych; heparyna i jej sole; inne substancje ludzkie i zwierzęce preparowane, do celów terapeutycznych lub profilaktycznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 3001 10- Gruczoły i inne narządy, suszone, sproszkowane i nie sproszkowane: 3001 10 10 0- - Sproszkowane1) 3001 10 90 0- - Pozostałe1) 3001 20- Ekstrakty gruczołów lub innych narządów lub ich wydzielin: 3001 20 90 0- - Pozostałe1) 3001 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 3001 90 91 0- - - Heparyna i jej sole1) 3001 90 99 0- - - Pozostałe1) 30023002Krew ludzka; krew zwierzęca preparowana dla celów terapeutycznych, profilaktycznych lub diagnostycznych; antysurowice i inne frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych; szczepionki, toksyny, hodowle mikroorganizmów (poza drożdżami) oraz produkty podobne: 3002 10- Antysurowice i pozostałe frakcje krwi oraz modyfikowane produkty immunologiczne, także otrzymywane w procesach biotechnologicznych: 3002 10 10 0- - Antysurowice1) - - Pozostałe: 3002 10 91 0- - - Hemoglobina, globulina krwi i globulina surowicy1) 3002 90- Pozostałe: 3002 90 30 0- - Krew zwierzęca przygotowana do stosowania terapeutycznego, profilaktycznego i diagnostycznego1) 3503 003503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1), 2) 3503 00 80 0- Pozostałe1), 2) 1) - Dotyczy produktów otrzymanych ze zwierząt objętych pozycją nr 0102. 2) - Dotyczy produktów przeznaczonych do celów spożywczych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 10 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami oraz treści i wzoru zezwolenia. (Dz. U. Nr 76, poz. 504) Na podstawie art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami oraz treści i wzoru zezwolenia (Dz. U. Nr 34, poz. 193) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie: "7) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON), a w przypadku podejmowania działalności gospodarczej po raz pierwszy - oświadczenie, że kopia taka zostanie dostarczona w terminie 30 dni od dnia uzyskania zezwolenia, 8) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP), a w przypadku podejmowania działalności gospodarczej po raz pierwszy - oświadczenie, że kopia taka zostanie dostarczona w terminie 30 dni od dnia uzyskania zezwolenia.", 2) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Do zezwolenia udzielonego na więcej niż jeden pojazd samochodowy wydawane są wypisy." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 10 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówkami osobowymi oraz treści i wzoru zezwolenia. (Dz. U. Nr 76, poz. 505) Na podstawie art. 16 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób (Dz. U. Nr 141, poz. 942 i Nr 158, poz. 1045) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówkami osobowymi oraz treści i wzoru zezwolenia (Dz. U. Nr 34, poz. 194) w § 1 pkt 7 i 8 otrzymują brzmienie: "7) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej (REGON), a w przypadku podejmowania działalności gospodarczej po raz pierwszy - oświadczenie, że kopia taka zostanie dostarczona w terminie 30 dni od dnia uzyskania zezwolenia, 8) kopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej (NIP), a w przypadku podejmowania działalności gospodarczej po raz pierwszy - oświadczenie, że kopia taka zostanie dostarczona w terminie 30 dni od dnia uzyskania zezwolenia." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 9/97. z dnia 16 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 76, poz. 506) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodniczący, Krzysztof Kolasiński - sprawozdawca, Andrzej Mączyński, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniach 2 i 16 czerwca 1998 r. sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że: 1) § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 154, poz. 797, z 1996 r. Nr 107, poz. 506 i Nr 157, poz. 805 oraz z 1997 r. Nr 61, poz. 389) w zakresie, w jakim ma on nadal zastosowanie do wymiaru przez organy skarbowe podatku od towarów i usług i podatku akcyzowego, 2) § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024) - zostały ustanowione przez Ministra Finansów z przekroczeniem upoważnienia ustawowego zawartego w art. 23 i art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104), co narusza art. 56 ust. 2 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426, z 1995 r. Nr 38, poz. 184 i Nr 150, poz. 729 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 488), a po wejściu w życie z dniem 17 października 1997 r. Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) narusza art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024) nie jest niezgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto postanawia umorzyć postępowanie w części dotyczącej pkt 1 wniosku wskutek jego cofnięcia. Jadwiga Skórzewska-Łosiak Krzysztof Kolasiński Andrzej Mączyński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie zasad obliczania oraz maksymalnej wysokości opłat pobieranych przez otwarty fundusz emerytalny z tytułu wypłat transferowych. (Dz. U. Nr 77, poz. 507) Na podstawie art. 138 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. Artykuły powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają przepisy ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934). § 2. Opłata za wystąpienie członka z otwartego funduszu emerytalnego przed upływem terminu, o którym mowa w art. 134 ust. 1 pkt 2, jest obliczana w dniu, o którym mowa w art. 122 ust. 2. § 3. 1. Wysokość opłaty pobieranej przez otwarty fundusz emerytalny, o której mowa w art. 134 ust. 1 pkt 2, ustala ten fundusz. 2. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3, wynosi: 1) 40% najniższego wynagrodzenia za pracę, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie art. 774 pkt 1 Kodeksu pracy, zwanego dalej "najniższym wynagrodzeniem", jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, 2) 35% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 3 miesiące, ale nie więcej niż 6 miesięcy, 3) 30% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 6 miesięcy, ale nie więcej niż 9 miesięcy, 4) 25% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 9 miesięcy, ale nie więcej niż 12 miesięcy, 5) 20% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 12 miesięcy, ale nie więcej niż 15 miesięcy, 6) 15% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 15 miesięcy, ale nie więcej niż 18 miesięcy, 7) 10% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 18 miesięcy, ale nie więcej niż 21 miesięcy, 8) 5% najniższego wynagrodzenia, jeżeli od dnia wpłaty pierwszej składki lub wypłaty transferowej z innego funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej z rachunku członka w otwartym funduszu emerytalnym upłynęło więcej niż 21 miesięcy, ale mniej niż 24 miesiące. 3. Jeżeli kwota wypłaty transferowej przekazywanej na rachunek członka w innym otwartym funduszu emerytalnym, w związku z jego przystąpieniem do tego funduszu, jest niższa niż opłata, o której mowa w ust. 2, maksymalna wysokość opłaty, którą może pobrać fundusz, jest równa kwocie wypłaty transferowej. § 4. Otwarty fundusz emerytalny podaje wysokość opłat pobieranych przez ten fundusz z tytułu wypłat transferowych kwotowo. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 77, poz. 508) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 42, poz. 244) w załączniku do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany: 1) w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej w dziale 89 - Różna działalność, w rubryce jednostki budżetowe liczbę "1992546" zastępuje się liczbą "2001307", 2) w części 13 - Ministerstwo Gospodarki w dziale 89 - Różna działalność, w rubryce jednostki budżetowe liczbę "72559" zastępuje się liczbą "132859", 3) w części 38 - Polska Akademia Nauk w dziale 89 - Różna działalność, w rubryce jednostki budżetowe liczbę "243713" zastępuje się liczbą "307846", 4) w części 50 - Główny Urząd Statystyczny w dziale 89 - Różna działalność, w rubryce jednostki budżetowe liczbę "33745" zastępuje się liczbą "46361". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Prezesa, zastępców Prezesa i Sekretarza Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. (Dz. U. Nr 77, poz. 509) Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251 i Nr 95, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1995 r. w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Prezesa, zastępców Prezesa i Sekretarza Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (Dz. U. Nr 88, poz. 442) w § 2 w tabeli: 1) pod lp. 1 mnożnik "4,50" zastępuje się mnożnikiem "4,0", a mnożnik "1,40" - mnożnikiem "1,20", 2) pod lp. 2 i 3 mnożniki "4,00" zastępuje się mnożnikami "3,50", a mnożniki "1,40" - mnożnikami "1,20". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 77, poz. 510) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 1, wraz z objaśnieniami stanowiącymi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku akcyzowego wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1998 r. (poz. 510) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 OBJAŚNIENIA DO DEKLARACJI DLA PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG (VAT-7) Objaśnienia dotyczą wzoru deklaracji dla podatku od towarów i usług, wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 77, poz. 510). Podstawowe akty prawne regulujące opodatkowanie podatkiem od towarów i usług (wg stanu prawnego na dzień podpisania rozporządzenia): 1) ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104), zwana dalej "ustawą", 2) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024), zwane dalej "rozporządzeniem". Objaśnienia ogólne 1. Poszczególne pozycje deklaracji wypełnia się w pełnych złotych, zaokrąglając kwoty wynikające z ewidencji prowadzonej przez podatnika poprzez odrzucenie groszy. Dotyczy to również wszystkich obliczeń dokonywanych w deklaracji. 2. Wszystkie wielkości ujemne poprzedza się znakiem (-). 3. Niewypełnienie którejś z pozycji od 19 do 66 jest równoznaczne z wpisaniem zera (0). Objaśnienia szczegółowe Część C. Rozliczenie sprzedaży towarów i usług oraz podatku należnego 1. W tej części wykazuje się: - sprzedaż podlegającą opodatkowaniu, której obowiązek podatkowy powstał w miesiącu, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art.15 ust. 2 ustawy, oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie sprzedaży towarów i usług oraz podatku należnego w miesiącu, za który składana jest deklaracja, - import usług (wartość, podatek), wpisując w odpowiednie pozycje w zależności od stawki obowiązującej na daną usługę lub zwolnienia od podatku. 2. W pozycji 19 wykazuje się sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, a także sprzedaż objętą w całości zaniechaniem ustalania zobowiązań podatkowych na podstawie art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486, z późniejszymi zmianami) oraz na podstawie art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późniejszymi zmianami). 3. Pozycje 24-29 przeznaczone są na rozliczenie sprzedaży objętej stawkami innymi niż stawka 22%, 7%, 0% (w 1998 r. będzie to sprzedaż leków objęta stawką 2%). 4. Pozycje 34 i 35 przeznaczone są na rozliczenie sprzedaży objętej częściowym zaniechaniem ustalania zobowiązań podatkowych i poboru podatków na podstawie art. 8 ww. ustawy o zobowiązaniach podatkowych oraz art. 22 Ordynacji podatkowej. 5. W pozycji 36 wpisuje się kwotę podatku należnego, wynikającą z zawiadomienia o dokonanym spisie z natury, ustalonej wartości towarów i kwocie podatku należnego, o którym mowa w art. 6a ust. 5 pkt 2 ustawy. Część D. Rozliczenie podatku naliczonego 1. W tej części wykazuje się wyłącznie zakupy, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 19-25 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych. 2. Jeżeli podatnik dokonuje zakupów, które są związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, i nie ma możliwości bezpośredniego wyodrębnienia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną, to zakupy te wykazuje: 1) w pozycjach 43, 44, 51 i 52 - w przypadku nabycia towarów i usług, które na podstawie odrębnych przepisów zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, 2) w pozycjach 47, 48, 55 i 56 - w przypadku nabycia towarów i usług innych niż wymienione w pkt. 1. I. D.1. Przeniesienia Pozycję 39 wypełnia się w przypadku, gdy w poprzedniej deklaracji wystąpiła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Kwota nadwyżki powinna być równa kwocie wykazanej w poz. 68 poprzedniej deklaracji (lub 99, jeżeli była ona złożona na wcześniej obowiązującym wzorze). Jednakże w przypadku gdy urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej określi kwotę do przeniesienia w innej wysokości niż zadeklarowana, wpisuje się kwotę wynikającą z decyzji. II. D.2. Zakupy towarów i usług nie rozliczone w poprzednich miesiącach Ta część wypełniana jest w przypadku, gdy w miesiącu (miesiącach) poprzedzającym miesiąc, za który składana jest deklaracja, nie były wykonywane czynności podlegające opodatkowaniu. Jeżeli jest to okres dłuższy niż jeden miesiąc, wartość zakupów oraz podatek wykazuje się narastająco. III. D.3. Zakupy towarów i usług (z uwzględnieniem korekt), podlegające rozliczeniu w miesiącu, którego dotyczy deklaracja 1. W tej części wpisuje się wartość zakupów netto i kwotę podatku od towarów i usług wynikającą z faktur, faktur korygujących oraz dokumentów celnych, otrzymanych w miesiącu, za który składana jest deklaracja (lub w miesiącu poprzednim - jeżeli nie zostały rozliczone w deklaracji za poprzedni miesiąc z innych przyczyn niż wymienione w art. 19 ust. 4 ustawy). 2. W pozycjach 49, 50, 53 i 54 wykazuje się również zakupy, w stosunku do których podatnikowi przysługuje zwrot podatku, o którym mowa w rozdziałach 9, 10 i 11 rozporządzenia. IV. D.4. Podatek naliczony - do odliczenia 1. Podatnicy, którzy w miesiącu, którego dotyczy deklaracja, nie wykonali czynności podlegających opodatkowaniu, nie wypełniają pozycji 57 i 58. Zakupy nie rozliczone w części D.2 i D.3 powiększają w następnym miesiącu kwoty wykazane w części D.2. 2. Kwotę z pozycji 57 wylicza się według wzoru podanego w opisie do tej pozycji, z tym że podatnicy, którzy wykonują czynności opodatkowane w okresie krótszym niż sześć miesięcy, wyliczają tę kwotę zgodnie ze strukturą sprzedaży w miesiącu, w którym nastąpił zakup środka trwałego, według wzoru: (poz. 44 + poz. 52) × [(poz. 37 - poz. 19) : poz. 37], a następnie w deklaracji za szósty miesiąc dokonują korekty podatku naliczonego, wynikającej z art. 20 ust. 5 ustawy. Do okresu sześciu miesięcy wlicza się miesiąc, w którym podatnik nabył środek trwały. 3. Kwota z pozycji 59 stanowi sumę kwot z pozycji 39, 40, 42, 46, 50, 54, 57 i 58, z wyjątkiem: - deklaracji składanych w związku z powstaniem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 6a ustawy; w tym przypadku kwota ta nie może być wyższa niż kwota podatku należnego wykazana w pozycji 38, - przypadku, gdy podatnik nie wykonał czynności podlegających opodatkowaniu. Część E. Obliczenie wysokości zobowiązania podatkowego lub kwoty zwrotu 1. Odliczeń z tytułu zakupu kas rejestrujących dokonuje się w pozycjach 61 lub 65 w następujący sposób: - w przypadku wystąpienia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym - w pozycji 61 wpisuje się kwotę wydatkowaną na zakup kas rejestrujących, w części przysługującej do odliczenia w danym miesiącu, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, do wysokości kwoty wykazanej w poz. 60, - w przypadku wystąpienia u podatnika, wykonującego w całości bądź w części czynności opodatkowane stawką niższą niż podstawowa, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - w pozycji 65 wpisuje się kwotę równą 1/3 przysługującej podatnikowi kwoty do odliczenia z tytułu nabycia kas rejestrujących. Przepisami obowiązującymi w tym zakresie w 1998 r. jest rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 157, poz. 806 i z 1997 r. Nr 44, poz. 281). 2. W pozycji 62 wykazuje się kwotę podatku: - objętą zwolnieniem od wpłat do urzędu skarbowego, na podstawie art. 14a ustawy, lub - objętą zaniechaniem poboru na podstawie art. 8 ustawy o zobowiązaniach podatkowych albo art. 22 Ordynacji podatkowej, a w szczególności zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od niektórych warsztatów szkolnych oraz przywięziennych zakładów pracy (Monitor Polski Nr 67, poz. 755 i z 1996 r. Nr 85, poz. 758). Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru i trybu wydawania licencji pracownika ochrony fizycznej i licencji pracownika zabezpieczenia technicznego oraz trybu i częstotliwości wydawania przez organy Policji opinii o pracownikach ochrony. (Dz. U. Nr 78, poz. 511) Na podstawie art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony składa pisemny wniosek do właściwego, ze względu na swoje miejsce zamieszkania, komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać co najmniej wskazanie osoby, od której pochodzi, jej adres, określenie rodzaju licencji oraz podpis wnioskodawcy. § 2. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 1, osoba ubiegająca o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego lub drugiego stopnia dołącza następujące dokumenty: 1) kopię stron dowodu osobistego zawierających imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, numer ewidencyjny (PESEL) i adres zamieszkania, 2) oświadczenie o zdolności do czynności prawnych stwierdzone własnoręcznym podpisem, złożonym w obecności pracownika komendy wojewódzkiej Policji przyjmującego wniosek, 3) zaświadczenie o uregulowanym stosunku do służby wojskowej, wydane przez właściwe organy wojskowe (tylko osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia), 4) orzeczenie lekarskie stwierdzające fizyczną i psychiczną zdolność do wykonywania zadań pracownika ochrony, wydane przez jednostki uprawnione do przeprowadzenia badań ubiegających się o wydanie licencji, 5) dwie fotografie o wymiarach 3,5 × 2,5 cm, 6) kopię świadectwa ukończenia szkoły, odpowiednio podstawowej lub co najmniej średniej, 7) kopię dyplomu lub świadectwa szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, zaświadczenia o ukończeniu kursu pracownika ochrony, odpowiednio pierwszego lub drugiego stopnia, lub kopię świadectwa potwierdzającego zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią i ewentualnie zaświadczenia potwierdzającego odbycie szkolenia dla kadry kierowniczej w Straży Przemysłowej, wydanych do dnia 27 marca 1998 r. 2. Wysokość i tryb wnoszenia opłat za wydanie licencji określają odrębne przepisy. § 3. Do wniosku, o którym mowa w § 1, osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia dołącza dokumenty wymienione w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz kopię świadectwa potwierdzającego uzyskanie wykształcenia zawodowego technicznego o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności, mechanicznej lub zaświadczenia o ukończeniu kursu pracownika zabezpieczenia technicznego, lub też dokumentu potwierdzającego przyuczenie do wymienionych zawodów na podstawie odrębnych przepisów. § 4. Do wniosku, o którym mowa w § 1, osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia dołącza dokumenty wymienione w § 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz kopię świadectwa potwierdzającego uzyskanie wykształcenia co najmniej średniego technicznego o specjalności elektronicznej, elektrycznej, łączności, mechanicznej lub dokumentu potwierdzającego uzyskanie specjalizacji zawodowej przyznawanej na podstawie odrębnych przepisów. § 5. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie licencji pracownika ochrony obowiązana jest przedłożyć pracownikowi komendy wojewódzkiej Policji, upoważnionemu do przyjmowania wniosków, do wglądu oryginały dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 6 i 7 oraz § 3 i 4. 2. Organ prowadzący postępowanie administracyjne w sprawie wydania licencji dołącza do akt opinię komendanta komisariatu Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o licencję pracownika ochrony oraz zaświadczenie o niekaralności za przestępstwo umyślne. § 6. Osoba, której przyznano licencję pracownika ochrony, odbiera ją osobiście, za pokwitowaniem, po okazaniu dowodu wniesienia opłaty za wydanie licencji. § 7. Wzory licencji: 1) pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, 2) pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia, 3) pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia, 4) pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia stanowią załącznik do rozporządzenia. § 8. 1. W razie utraty licencji, jej posiadacz powiadamia o tym właściwą, ze względu na miejsce zamieszkania, komendę wojewódzką Policji, podając okoliczności utraty dokumentu. 2. W wypadku utraty lub zniszczenia licencji w stopniu utrudniającym posługiwanie się nią, posiadacz licencji może złożyć wniosek o wydanie jej duplikatu. 3. Licencja wydana w związku z okolicznościami, o których mowa w ust. 2, powinna mieć adnotację "duplikat". 4. W wypadku odzyskania lub odnalezienia oryginału licencji, pracownik ochrony zwraca go właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji. 5. Oryginał licencji, o którym mowa w ust. 4, podlega anulowaniu. § 9. 1. W wypadku zmiany adresu zamieszkania, nazwiska lub imienia pracownik ochrony obowiązany jest powiadomić o tym komendanta wojewódzkiego Policji, który wydał licencję, oraz dołączyć do dokumentacji wydania licencji pisemne oświadczenie o zmianie adresu zamieszkania, z podaniem nowego, lub kopię dokumentu urzędowego potwierdzającego zmianę nazwiska lub imienia. 2. W wypadku zmiany nazwiska lub imienia pracownika ochrony, komendant wojewódzki Policji wydaje nową licencję, anulując dotychczasową. § 10. 1. Opinię o osobie ubiegającej się o licencję pracownika ochrony oraz o pracowniku ochrony wydaje właściwy, ze względu na miejsce zamieszkania opiniowanego, komendant komisariatu Policji na polecenie komendanta wojewódzkiego Policji. 2. Opiniowanie pracowników ochrony powinno następować raz na trzy lata. 3. Negatywna opinia o osobie ubiegającej się o licencję pracownika ochrony bądź o pracowniku ochrony jest podstawą do odmowy wydania licencji pracownika ochrony lub wszczęcia postępowania administracyjnego o cofnięcie licencji. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 czerwca 1998 r. (poz. 511) WZORY LICENCJI PRACOWNIKA OCHRONY FIZYCZNEJ I PRACOWNIKA ZABEZPIECZENIA TECHNICZNEGO Załącznik do rozporządzenia MSWiA z dnia ......................... Wzór nr 1. Licencja pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia - blankiet o wymiarach 9,5×6,5 cm obustronnie foliowany, zaopatrzony w lewym dolnym rogu w hologram z wizerunkiem godła państwowego. Pierwsza strona. Ilustracja Druga strona. Ilustracja Wzór nr 2. Licencja pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia - blankiet o wymiarach 9,5×6,5 cm obustronnie foliowany, zaopatrzony w lewym dolnym rogu w hologram z wizerunkiem godła państwowego. Pierwsza strona. Ilustracja Druga strona. Ilustracja Wzór nr 3. Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego pierwszego stopnia - blankiet o wymiarach 9,5×6,5 cm obustronnie foliowany, zaopatrzony w lewym dolnym rogu w hologram z wizerunkiem godła państwowego. Pierwsza strona. Ilustracja Druga strona. Ilustracja Wzór nr 4. Licencja pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia - blankiet o wymiarach 9,5×6,5 cm obustronnie foliowany, zaopatrzony w lewym dolnym rogu w hologram z wizerunkiem godła państwowego. Pierwsza strona. Ilustracja Druga strona. Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie dokumentów oraz trybu i szczegółowych zasad udzielania wiz szefom i członkom personelu misji dyplomatycznych, kierownikom urzędów konsularnych i członkom personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz organów właściwych do ich udzielania. (Dz. U. Nr 78, poz. 512) Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dokumentami, o których mowa w art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739), zwanej dalej "ustawą", są legitymacje wydawane przez Ministra Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wzory legitymacji określają załączniki nr 1-4 do rozporządzenia. § 2. 1. Legitymacje, których wzór określa załącznik nr 1, wydaje się szefom i członkom personelu dyplomatycznego misji dyplomatycznych państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Legitymacje, których wzór określa załącznik nr 2, wydaje się członkom personelu administracyjnego i technicznego oraz członkom personelu służby misji dyplomatycznych państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Legitymacje, których wzór określa załącznik nr 3, wydaje się kierownikom urzędów konsularnych oraz członkom personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Legitymacje, których wzór określa załącznik nr 4, wydaje się honorowym urzędnikom konsularnym. § 3. Legitymacje mogą być wydane także innym osobom zrównanym z szefami i członkami personelu misji dyplomatycznych, kierownikami urzędów konsularnych lub członkami personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ustaw, umów i powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych. § 4. Legitymacja ważna jest 2 lata od daty wystawienia i podlega zwrotowi Ministrowi Spraw Zagranicznych po jej wygaśnięciu lub przed upływem terminu jej ważności po zakończeniu pełnienia funkcji przez jej posiadacza. § 5. Szefom i członkom personelu misji dyplomatycznych, kierownikom urzędów konsularnych i członkom personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów i powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz członkom ich rodzin udziela się wiz pobytowych lub tranzytowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy, zwanych dalej "wizami". § 6. 1. Wizę zamieszcza się poprzez wklejenie wypełnionej przez organ wydający odpowiednio zabezpieczonej naklejki samoprzylepnej na wolnej, przeznaczonej na ten cel stronie w dokumencie paszportowym. W treści wizy nie dokonuje się poprawek. 2. Rodzaje wiz oznacza się następująco: 1) "S" - wiza pobytowa, 2) "T" - wiza tranzytowa. 3. Wizę pobytową oznacza się, w zależności od charakteru podróży, celu wjazdu i pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej, następującymi symbolami: 1) "19A" - wjazd i pobyt szefów i członków personelu dyplomatycznego misji dyplomatycznych, kierowników urzędów konsularnych i urzędników konsularnych państw obcych, innych osób skierowanych do pracy w Rzeczypospolitej Polskiej oraz przyjeżdżających służbowo i zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów i powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz członków ich rodzin, 2) "19B" - wjazd i pobyt członków personelu administracyjnego i technicznego oraz członków personelu służby misji dyplomatycznych, pracowników konsularnych, członków personelu służby urzędów konsularnych państw obcych, innych osób skierowanych do pracy w Rzeczypospolitej Polskiej oraz przyjeżdżających służbowo i zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów i powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz członków ich rodzin, 3) "19C" - wjazd i pobyt kurierów dyplomatycznych i konsularnych. 4. Wizę tranzytową oznacza się symbolem "01". § 7. Wiz udziela się na podstawie noty ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego lub jego misji dyplomatycznej, a w przypadku wiz wydawanych za granicą - dodatkowo na podstawie wypełnionego kwestionariusza wizowego, o którym mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu postępowania oraz wzorów dokumentów w sprawach cudzoziemców (Dz. U. z 1998 r. Nr 1, poz. 1). § 8. Wiz udzielają: 1) Minister Spraw Zagranicznych, 2) szefowie polskich przedstawicielstw dyplomatycznych, kierownicy polskich urzędów konsularnych oraz osoby wyznaczone przez Ministra Spraw Zagranicznych do wykonywania funkcji konsularnych, 3) w szczególnie uzasadnionych wypadkach - komendanci granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej. § 9. 1. Wiza pobytowa uprawnia do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 6 miesięcy od daty jej wystawienia oraz do pobytu i wyjazdu w okresie w niej wskazanym. Wizę pobytową wydaje się na czas pobytu do 90 dni, a w przypadku kurierów dyplomatycznych i konsularnych do 10 dni, chyba że umowa lub powszechnie ustalony zwyczaj międzynarodowy stanowi inaczej. 2. Wizę tranzytową wystawia się na okres 2 dni. § 10. Minister Spraw Zagranicznych wydaje szefom i członkom personelu misji dyplomatycznych, kierownikom urzędów konsularnych i członkom personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów i powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, uprawnionym do otrzymania legitymacji, wizy pobytowe ważne na okres pełnienia funkcji, jeśli umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. § 11. Wizy wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność do czasu zakończenia pełnienia funkcji przez ich posiadaczy. § 12. Legitymacje wystawione na podstawie przepisów rozporządzenia Ministrów Spraw Zagranicznych i Spraw Wewnętrznych z dnia 12 grudnia 1994 r. w sprawie legitymacji wydawanych członkom misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych państw obcych w Polsce oraz innym osobom z nimi zrównanym na podstawie ustaw, umów i powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych (Dz. U. Nr 138, poz. 743) w 1994 r. zachowują ważność do dnia 30 października 1998 r., wydane w latach 1995 i 1996 zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1998 r., a legitymacje wydane w latach 1997 i 1998 zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1999 r. § 13. Traci moc rozporządzenie Ministrów Spraw Zagranicznych i Spraw Wewnętrznych z dnia 12 grudnia 1994 r. w sprawie legitymacji wydawanych członkom misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych państw obcych w Polsce oraz innym osobom z nimi zrównanym na podstawie ustaw, umów i powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych (Dz. U. Nr 138, poz. 743). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 17 czerwca 1998 r. (poz. 512) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Legitymacja ofoliowana Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Legitymacja ofoliowana Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Legitymacja ofoliowana Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Legitymacja ofoliowana Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu przejść granicznych, przez które towary będące przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego. (Dz. U. Nr 79, poz. 514) Na podstawie art. 45 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Towary będące przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego przez przejścia graniczne, w których dozwolony jest ruch towarowy, określone w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 czerwca 1998 r. (poz. 514) WYKAZ PRZEJŚĆ GRANICZNYCH, PRZEZ KTÓRE TOWARY BĘDĄCE PRZEDMIOTEM OBROTU SPECJALNEGO Z ZAGRANICĄ MOGĄ BYĆ WPROWADZANE NA POLSKI OBSZAR CELNY LUB WYPROWADZANE Z POLSKIEGO OBSZARU CELNEGO Na granicy państwowej z Republiką Słowacką: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Barwinekdrogowe 2Chyżnedrogowe 3Łupkówkolejowe 4Łysa Polanadrogowe 5Muszynakolejowe 6Zwardońkolejowe Na granicy państwowej z Republiką Czeską: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Cieszyn-Boguszowicedrogowe 2Cieszynkolejowe 3Chałupkidrogoweograniczenia do 20 ton 4Chałupkikolejowe 5Głuchołazykolejowe 6Jakuszycedrogowe 7Kudowa-Słonedrogowe 8Lubawkakolejowe 9Mieroszówkolejowe 10Międzylesiekolejowe 11Pietraszyndrogoweograniczenie do 12 t 12Zawidówkolejowe 13Zebrzydowicekolejowe Na granicy państwowej z Republiką Federalną Niemiec: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Gryfinorzeczne 2Gubindrogowe 3Gubinkolejowe 4Jędrzychowicedrogowe 5Kołbaskowodrogowe 6Kostrzynkolejowe 7Krajnik Dolnydrogowe 8Kunowicekolejowe 9Lubieszyndrogowe 10Miłów (miejsce kontroli granicznej Eisenhüttenstadt)rzeczne 11Olszynakolejowe 12Osinów Dolny (miejsce kontroli granicznej Hohensaaten)rzeczne 13Słubice (miejsce kontroli granicznej Frankfurt n. Odrą)rzeczne 14Szczecin-Gumieńce (Grambow)kolejowe 15Szczecin-Gumieńce (Tantow)kolejowe 16Świeckodrogowe 17Węglinieckolejowe 18Widuchowarzeczne 19Zasiekikolejowe 20Zgorzeleckolejowe Na granicy państwowej z Federacją Rosyjską: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Bartoszycekolejowe 2Bezledydrogowez obciążeniem do 8 t na oś 3Braniewokolejowe 4Skandawakolejowe Na granicy państwowej z Republiką Litewską: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Budziskodrogowe 2Trakiszkikolejowe Na granicy państwowej z Republiką Białoruś: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Bobrownikidrogowe 2Czeremchakolejowe 3Kukurykidrogowe 4Kuźnica Białostockadrogowe 5Kuźnica Białostockakolejowe 6Siemianówkakolejowe 7Terespolkolejowe 8Zubki Białostockiekolejowe Na granicy państwowej z Ukrainą: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Dorohuskdrogowe 2Dorohuskkolejowe 3Hrebennedrogowe 4Hrubieszówkolejowe 5Medykadrogowe 6Przemyślkolejowe 7Werchratakolejowe Przejścia graniczne morskie: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Darłowomorskie 2Elblągmorskie 3Fromborkmorskie 4Gdańskmorskie 5Gdyniamorskie 6Helmorskie 7Kołobrzegmorskie 8Szczecinmorskie 9Świnoujściemorskie 10Trzebieżmorskie 11Ustkamorskie 12Władysławowomorskie Przejścia graniczne lotnicze: Lp.Nazwa miejscowościRodzaj przejścia granicznegoUwagi 1234 1Gdańsk-Rębiechowolotnicze 2Katowice-Pyrzowicelotnicze 3Kraków-Balicelotnicze 4Poznań-Ławicalotnicze 5Rzeszów-Jasionkalotnicze 6Szczecin-Goleniówlotnicze 7Warszawa-Okęcielotnicze 8Wrocław-Strachowicelotnicze Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe. (Dz. U. Nr 80, poz. 515) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ceny urzędowe ustala się na: 1) środki spożycia i usługi, mające podstawowe znaczenie dla kosztów utrzymania lub ochrony zdrowia ludności: a) gaz przewodowy, z wyjątkiem gazu propan-butan, i energię elektryczną (do użytku domowego i na cele produkcji rolnej), b) leki gotowe, surowice i szczepionki produkcji krajowej, objęte wykazami Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej (ceny zbytu i detaliczne), c) świadczenia publicznych zakładów opieki zdrowotnej, z wyjątkiem świadczeń profilaktycznych domów zdrowia i stacji sanitarno-epidemiologicznych, wykonywanych na podstawie umowy zawartej z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie będącymi osobami prawnymi, d) osobiste świadczenia osób fizycznych na rzecz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, np. oddawanie krwi, 2) środki produkcji mające podstawowe znaczenie dla kosztów wytwarzania: a) gaz przewodowy, z wyjątkiem gazu propan-butan, b) energię elektryczną dostarczaną z sieci energetyki zawodowej. 2. Ceny urzędowe (ceny detaliczne) ustala się również na spirytus luksusowy w butelkach o pojemności 1,0 l. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1995 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (Dz. U. Nr 100, poz. 492, z 1996 r. Nr 8, poz. 48 oraz z 1997 r. Nr 143, poz. 954 i Nr 162, poz. 1115). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Dyrektora Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. (Dz. U. Nr 80, poz. 516) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1995 r. w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Dyrektora Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji (Dz. U. Nr 88, poz. 441) w § 2: 1) w pkt 1 mnożnik "4,50" zastępuje się mnożnikiem "4,0", 2) w pkt 2 mnożnik "1,40" zastępuje się mnożnikiem "1,2". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 80, poz. 517) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 lipca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości (Dz. U. Nr 79, poz. 489 i z 1998 r. Nr 44, poz. 265) w § 4 w ust. 1 po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: "10a) Departament Sądów Wojskowych,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 80, poz. 518) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 157, poz. 799, z 1997 r. Nr 73, poz. 456 i z 1998 r. Nr 37, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Departament Prawny, 4) Departament Finansów, 5) Departament Nadzoru i Kontroli, 6) Departament Administracji Publicznej, 7) Departament Wdrażania i Monitorowania Reformy Administracji Publicznej, 8) Departament Wyznań, 9) Departament Nieruchomości, Zezwoleń i Koncesji, 10) Departament Spraw Obywatelskich, 11) Departament Budownictwa, Architektury, Geodezji i Kartografii, 12) Departament do Spraw Migracji i Uchodźstwa, 13) Departament Rejestrów Państwowych, Łączności i Informatyki, 14) Departament Integracji Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej, 15) Departament Kadr i Szkolenia, 16) Biuro Administracyjno-Gospodarcze, 17) Biuro Spraw Obronnych, 18) Biuro Informacji i Promocji, 19) Centralne Archiwum.", b) w ust. 2 po wyrazach "Wydział Organizacyjny" dodaje się wyrazy "oraz Wydział Skarg i Wniosków"; 2) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu: "§ 5a. 1. W Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwane dalej «Gospodarstwem Pomocniczym». 2. Zwierzchni nadzór nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje Dyrektor Generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez Dyrektora Generalnego." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 80, poz. 519) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 2 dodaje się § 2a i 2b w brzmieniu: "§ 2a. Jeżeli wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 16 pkt 4 i w poz. 17 załącznika nr 3 do rozporządzenia nie są zabarwione na czerwono, stosuje się stawki podatku akcyzowego określone odpowiednio dla: 1) wyrobów produkowanych w kraju - w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) wyrobów importowanych - w poz. 16 pkt 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia. § 2b. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające i zużywające wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 16 pkt 4 i w poz. 17 załącznika nr 3 do rozporządzenia dla celów innych niż opałowe. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1, powstaje z chwilą sprzedaży lub zużycia wyrobów wymienionych w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 16 pkt 4 i w poz. 17 załącznika nr 3 do rozporządzenia dla celów innych niż opałowe. 3. Przepis § 2a stosuje się odpowiednio.", 2) w § 5 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów spirytusu stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego ustaloną dla spirytusu, z tym że należny podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabytego spirytusu.", 3) w załączniku nr 1 do rozporządzenia poz. 1 otrzymuje brzmienie: 1234 "10241-1, 0242-2, -3Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1 205,00 zł/t w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1 182,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1 092,00 zł/t c) paliwo lotnicze1 177,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych711,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie651,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie691,00 zł/t 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych671,00 zł/t 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%1)wolne od podatku 5) oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 6) pozostałewolne od podatku" 4) w załączniku nr 3 do rozporządzenia poz. 16 i 17 otrzymują brzmienie: 1234 "16 ex 2710 00Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1 205,00 zł/t w tym: a) etylina 941 182,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1 092,00 zł/t c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1 177,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych711,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie651,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie691,00 zł/t 3) paliwa do silników odrzutowych671,00 zł/t 2710 00 669 4) pozostałe oleje napędowe, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 2710 00 679, 2710 00 689 17bez względu na kod PCNOleje opałowe o parametrach określonych w ust. 1 lit. f) Uwag dodatkowych do działu 27 w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447 i Nr 74, poz. 477), w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku" § 2. Przepisu § 15 ust. 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do sprzedaży wyrobów wymienionych w § 1 pkt 3 i 4, od których pobrano podatek akcyzowy według stawek obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 3 lipca 1998 r., z tym że § 1 pkt 1 oraz określone w § 1 pkt 3 i 4 zwolnienia dla olejów zabarwionych na czerwono obowiązują od dnia 1 sierpnia 1998 r. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie referendarzy sądowych i aplikacji referendarskiej. (Dz. U. Nr 80, poz. 520) Na podstawie art. 124 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki mianowania i pracy referendarzy sądowych, a także, 2) organizację aplikacji referendarskiej, przebieg egzaminu, skład komisji egzaminacyjnej, sposób powoływania jej członków i postępowania tej komisji. § 2. 1. Referendarzem sądowym może być mianowany ten, kto spełnia wymagania określone w art. 122 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882). 2. Pierwszeństwo do mianowania na stanowisko referendarza sądowego mają osoby, które zdały egzamin uprawniający do objęcia tego stanowiska z najwyższą oceną. § 3. Zmiana warunków pracy oraz rozwiązanie stosunku pracy z referendarzem sądowym wymaga opinii kolegium właściwego sądu wojewódzkiego. § 4. Liczbę aplikantów referendarskich, zwanych dalej "aplikantami", dla okręgów sądów wojewódzkich ogłasza Minister Sprawiedliwości. § 5. 1. Aplikanta mianuje i zwalnia prezes sądu wojewódzkiego. 2. Prezes sądu wojewódzkiego przydziela aplikanta do sądu rejonowego, w którym odbywać będzie aplikację. 3. Prezes sądu wojewódzkiego zawiadamia o czynnościach, o których mowa w ust. 1 i 2, Ministra Sprawiedliwości. § 6. Aplikantem może być mianowany ten, kto: 1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 2) jest nieskazitelnego charakteru, 3) ukończył wyższe studia prawnicze lub wyższe studia administracyjne. § 7. Aplikant zostaje zwolniony, jeżeli: 1) zrezygnował z odbywania aplikacji, 2) nie spełnia warunków do przystąpienia do egzaminu, 3) uzyskał z egzaminu ocenę niedostateczną lub do egzaminu nie przystąpił i nie otrzymał zgody na jego zdawanie w terminie późniejszym. § 8. Aplikacja referendarska rozpoczyna się z dniem 1 października każdego roku. § 9. 1. Na pierwsze trzy miesiące aplikacji prezes sądu wojewódzkiego kieruje aplikanta do wydziału ksiąg wieczystych, a na kolejne trzy miesiące do wydziału gospodarczego właściwego dla prowadzenia rejestrów sądowych. 2. W czasie szkolenia praktycznego, odbywanego pod nadzorem sędziego patrona, aplikant powinien zaznajomić się z całokształtem czynności wydziału objętych zakresem przewidzianym dla referendarzy oraz ze związanym z nimi posługiwaniem się komputerem. § 10. 1. W trakcie każdego 3-miesięcznego cyklu szkolenia praktycznego w poszczególnych wydziałach odbywa się, przygotowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości, 3-5-dniowe centralne szkolenie seminaryjne. 2. Program szkolenia, o którym mowa w ust. 1, obejmuje zagadnienia wchodzące w zakres obowiązków referendarza. § 11. Po zakończeniu szkolenia w każdym z dwóch wydziałów sędzia patron sporządza opinię o aplikancie i przedstawia ją, za pośrednictwem wojewódzkiego kierownika szkolenia, prezesowi właściwego sądu wojewódzkiego, celem dołączenia do akt osobowych przesyłanych przed egzaminem końcowym przewodniczącemu komisji. § 12. 1. Udział w szkoleniu seminaryjnym i praktycznym objętym aplikacją jest obowiązkowy, a nieobecność przekraczająca łącznie 14 dni uniemożliwia przystąpienie do egzaminu końcowego. 2. W wyjątkowych przypadkach, a w szczególności w razie choroby lub delegacji służbowej, prezes sądu wojewódzkiego może zaliczyć do okresu aplikacji nieobecność dłuższą niż wymieniona w ust. 1, nie dłuższą jednak niż 30 dni. § 13. Po upływie 6-miesięcznego szkolenia praktycznego i seminaryjnego aplikant przystępuje do egzaminu referendarskiego przed Centralną Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Ministra Sprawiedliwości. W razie niemożności przystąpienia do egzaminu prezes sądu wojewódzkiego może zezwolić aplikantowi na zdawanie egzaminu w terminie późniejszym. § 14. 1. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego i sekretarza, którymi są sędziowie delegowani do Ministerstwa Sprawiedliwości, oraz z 2 do 4 sędziów sądów powszechnych i referendarza sądowego. 2. Podczas egzaminu mogą być obecni prezesi sądów wojewódzkich i osoby zaproszone przez przewodniczącego. § 15. Termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu wyznacza przewodniczący komisji egzaminacyjnej, zawiadamiając o nich - co najmniej na 14 dni przed rozpoczęciem egzaminu - członków komisji i za pośrednictwem prezesów sądów wojewódzkich - aplikantów. § 16. 1. Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej. 2. Część pisemna egzaminu odbywa się w obecności co najmniej dwóch członków komisji. 3. Część pisemna egzaminu odbywa się jednego dnia i trwa cztery godziny. 4. Część pisemna egzaminu polega na załatwieniu wniosku o wpis w postępowaniu wieczysto-księgowym i rejestrowym. 5. Podczas części pisemnej egzaminu aplikant może posługiwać się tekstami przepisów prawnych, komentarzami i zbiorami orzeczeń. 6. Komisja ocenia odrębnie każdy z wniosków o wpis, wystawiając dwa niezależne stopnie. 7. Ocena niedostateczna choćby z jednej czynności powoduje niedopuszczenie do części ustnej egzaminu. 8. Część ustna odbywa się po części pisemnej. Przeprowadzają ją poszczególni egzaminatorzy w obecności komisji; członkowie komisji mogą zadawać pytania dodatkowe. § 17. 1. Zakres przedmiotowy części ustnej egzaminu obejmuje: 1) postępowanie wieczysto-księgowe, 2) postępowanie rejestrowe, 3) prawo cywilne materialne i procesowe w zakresie czynności wykonywanych przez referendarza sądowego, 4) ustrój organów ochrony prawnej z elementami prawa konstytucyjnego, 5) organizację wewnętrznego urzędowania sądów i zakres działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej. § 18. 1. Warunkiem zdania części ustnej egzaminu jest otrzymanie ocen pozytywnych ze wszystkich przedmiotów. 2. Nie usprawiedliwione nieprzystąpienie do części ustnej egzaminu lub rezygnacja z odpowiedzi w trakcie jej trwania są równoznaczne z uzyskaniem oceny niedostatecznej. § 19. Oceny cząstkowe oraz końcowy wynik egzaminu określa się stopniami: celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny i niedostateczny. § 20. Ocenę końcową egzaminu komisja ustala większością głosów. W przypadku równej ilości głosów decyduje głos przewodniczącego. § 21. 1. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu może on być powtórzony tylko raz, po upływie trzech miesięcy od daty egzaminu poprzedniego, nie później jednak niż przed upływem roku. 2. Aplikant, który z usprawiedliwionych przyczyn nie przystąpił do egzaminu w pierwszym terminie, może do niego przystąpić w terminie późniejszym, w okresie nie dłuższym niż rok od ukończenia aplikacji. § 22. 1. Z przebiegu i wyników egzaminu sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący, sekretarz i członkowie komisji. 2. Osoby, które zdały egzamin, otrzymują świadectwo zawierające ocenę. § 23. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu do aplikantów stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych. § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia podstawowych warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych. (Dz. U. Nr 80, poz. 521) Na podstawie art. 45 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) systemie informatycznym - należy przez to rozumieć system przetwarzania informacji wraz ze związanymi z nim ludźmi oraz zasobami technicznymi i finansowymi, który dostarcza i rozprowadza informacje, 2) zabezpieczeniu systemu informatycznego - należy przez to rozumieć wdrożenie stosownych środków administracyjnych, technicznych i fizycznych w celu zabezpieczenia zasobów technicznych oraz ochrony przed modyfikacją, zniszczeniem, nieuprawnionym dostępem i ujawnieniem lub pozyskaniem danych osobowych, a także ich utratą. § 2. W celu właściwego zarządzania zabezpieczeniami systemu informatycznego oraz dla ochrony danych osobowych w nim przetwarzanych, administrator danych, przed przystąpieniem do przetwarzania danych osobowych, jest obowiązany: 1) określić cele, strategię i politykę zabezpieczenia systemów informatycznych, w których przetwarzane są dane osobowe, 2) zidentyfikować i przeanalizować zagrożenia i ryzyko, na które może być narażone przetwarzanie danych osobowych, 3) określić potrzeby w zakresie zabezpieczenia zbiorów danych osobowych i systemów informatycznych, z uwzględnieniem potrzeby kryptograficznej ochrony danych osobowych, w szczególności podczas ich przesyłania za pomocą urządzeń teletransmisji danych, 4) określić zabezpieczenia adekwatne do zagrożeń i ryzyka, 5) monitorować działanie zabezpieczeń wdrożonych w celu ochrony danych osobowych i ich przetwarzania, 6) opracować i wdrożyć program szkolenia w zakresie zabezpieczeń systemu informatycznego, 7) wykrywać i właściwie reagować na przypadki naruszenia bezpieczeństwa danych osobowych i systemów informatycznych je przetwarzających. § 3. Administrator danych wyznacza osobę, zwaną dalej "administratorem bezpieczeństwa informacji", odpowiedzialną za bezpieczeństwo danych osobowych w systemie informatycznym, w tym w szczególności za przeciwdziałanie dostępowi osób niepowołanych do systemu, w którym przetwarzane są dane osobowe, oraz za podejmowanie odpowiednich działań w przypadku wykrycia naruszeń w systemie zabezpieczeń. § 4. Indywidualny zakres czynności osoby zatrudnionej przy przetwarzaniu danych osobowych powinien określać zakres odpowiedzialności tej osoby za ochronę tych danych przed niepowołanym dostępem, nieuzasadnioną modyfikacją lub zniszczeniem, nielegalnym ujawnieniem lub pozyskaniem - w stopniu odpowiednim do zadań tej osoby przy przetwarzaniu danych osobowych. § 5. Przed dopuszczeniem do pracy przy przetwarzaniu danych osobowych każda osoba powinna być zaznajomiona z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych. § 6. 1. Administrator danych jest obowiązany do opracowania instrukcji postępowania w sytuacji naruszenia ochrony danych osobowych, przeznaczonej dla osób zatrudnionych przy przetwarzaniu tych danych. 2. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, określa tryb postępowania w przypadku, gdy: 1) stwierdzono naruszenie zabezpieczenia systemu informatycznego, 2) stan urządzenia, zawartość zbioru danych osobowych, ujawnione metody pracy, sposób działania programu lub jakość komunikacji w sieci telekomunikacyjnej mogą wskazywać na naruszenie zabezpieczeń tych danych. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, osoba przetwarzająca dane osobowe jest obowiązana niezwłocznie powiadomić o tym administratora bezpieczeństwa informacji lub inną upoważnioną przez niego osobę. § 7. 1. Administrator danych określa budynki, pomieszczenia lub części pomieszczeń, tworzące obszar, w którym przetwarzane są dane osobowe z użyciem stacjonarnego sprzętu komputerowego. 2. Przebywanie wewnątrz obszaru, o którym mowa w ust. 1, osób nieuprawnionych do dostępu do danych osobowych jest dopuszczalne tylko w obecności osoby zatrudnionej przy przetwarzaniu tych danych i za zgodą administratora danych lub osoby przez niego upoważnionej. 3. Budynki lub pomieszczenia, w których przetwarzane są dane osobowe, powinny być zamykane na czas nieobecności w nich osób zatrudnionych przy przetwarzaniu danych, w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osób trzecich. § 8. Urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych, zasilane energią elektryczną, powinny być zabezpieczone przed utratą tych danych spowodowaną awarią zasilania lub zakłóceniami w sieci zasilającej. § 9. Osoba użytkująca przenośny komputer, służący do przetwarzania danych osobowych, obowiązana jest zachować szczególną ostrożność podczas transportu i przechowywania tego komputera poza obszarem, o którym mowa w § 7 ust. 1, w celu zapobieżenia dostępowi do tych danych osobie niepowołanej, a w szczególności powinna: 1) zabezpieczyć dostęp do komputera hasłem, 2) nie zezwalać na używanie komputera osobom nieupoważnionym do dostępu do danych osobowych. § 10. 1. Urządzenia, dyski lub inne informatyczne nośniki, zawierające dane osobowe, przeznaczone do likwidacji, pozbawia się wcześniej zapisu tych danych, a w przypadku gdy nie jest to możliwe, uszkadza się w sposób uniemożliwiający ich odczytanie. 2. Urządzenia, dyski lub inne informatyczne nośniki, zawierające dane osobowe, przeznaczone do przekazania innemu podmiotowi, nieuprawnionemu do otrzymania danych osobowych, pozbawia się wcześniej zapisu tych danych. 3. Urządzenia, dyski lub inne informatyczne nośniki danych, przeznaczone do naprawy, pozbawia się przed naprawą zapisu tych danych albo naprawia się je pod nadzorem osoby upoważnionej przez administratora danych. 4. Wydruki, które zawierają dane osobowe i są przeznaczone do usunięcia, należy zniszczyć w stopniu uniemożliwiającym ich odczytanie. § 11. 1. Administrator danych jest obowiązany do opracowania instrukcji, określającej sposób zarządzania systemem informatycznym, służącym do przetwarzania danych osobowych, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów bezpieczeństwa informacji. 2. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) określenie sposobu przydziału haseł dla użytkowników i częstotliwość ich zmiany oraz wskazanie osoby odpowiedzialnej za te czynności, 2) określenie sposobu rejestrowania i wyrejestrowywania użytkowników oraz wskazanie osoby odpowiedzialnej za te czynności, 3) procedury rozpoczęcia i zakończenia pracy, 4) metodę i częstotliwość tworzenia kopii awaryjnych, 5) metodę i częstotliwość sprawdzania obecności wirusów komputerowych oraz metodę ich usuwania, 6) sposób i czas przechowywania nośników informacji, w tym kopii informatycznych i wydruków, 7) sposób dokonywania przeglądów i konserwacji systemu i zbioru danych osobowych, 8) sposób postępowania w zakresie komunikacji w sieci komputerowej. § 12. 1. Kopie awaryjne, o których mowa w § 11 ust. 2 pkt 4, nie powinny być przechowywane w tych samych pomieszczeniach, w których przechowywane są zbiory danych osobowych eksploatowane na bieżąco. 2. Kopie awaryjne należy: 1) okresowo sprawdzać pod kątem ich dalszej przydatności do odtworzenia danych w przypadku awarii systemu, 2) bezzwłocznie usuwać po ustaniu ich użyteczności. § 13. Nośniki informacji oraz wydruki z danymi osobowymi, które nie są przeznaczone do udostępnienia, przechowuje się w warunkach uniemożliwiających dostęp do nich osobom niepowołanym. § 14. 1. System informatyczny przetwarzający dane osobowe powinien być wyposażony w mechanizmy uwierzytelnienia użytkownika oraz kontroli dostępu do tych danych. 2. Administrator bezpieczeństwa informacji jest odpowiedzialny za właściwy nadzór nad funkcjonowaniem mechanizmów, o których mowa w ust. 1. 3. Dla każdego użytkownika systemu informatycznego, w którym przetwarza się dane osobowe, administrator danych lub upoważniona przez osoba ustala odrębny identyfikator i hasło. 4. Identyfikator, o którym mowa w ust. 1, wpisuje się do ewidencji określonej w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883), zwanej dalej "ustawą", wraz z imieniem i nazwiskiem użytkownika, oraz rejestruje w systemie informatycznym. 5. Bezpośredni dostęp do danych osobowych przetwarzanych w systemie informatycznym może mieć miejsce wyłącznie po podaniu identyfikatora i właściwego hasła. 6. Hasło użytkownika powinno być zmieniane co najmniej raz na miesiąc. 7. Identyfikator użytkownika nie powinien być zmieniany, a po wyrejestrowaniu użytkownika z systemu informatycznego nie powinien być przydzielany innej osobie. 8. Hasła użytkownika, umożliwiające dostęp do systemu informatycznego, utrzymuje się w tajemnicy również po upływie ich ważności. 9. Identyfikator osoby, która utraciła uprawnienia do dostępu do danych osobowych, należy niezwłocznie wyrejestrować z systemu informatycznego, w którym są one przetwarzane, unieważnić jej hasło oraz podjąć inne stosowne działania w celu zapobieżenia dalszemu dostępowi tej osoby do danych. § 15. 1. Jeżeli istnieją odpowiednie możliwości techniczne, ekrany monitorów stanowisk dostępu do danych osobowych powinny być automatycznie wyłączane po upływie ustalonego czasu nieaktywności użytkownika. 2. W pomieszczeniach, gdzie przebywają osoby postronne, monitory stanowisk dostępu do danych osobowych powinny być ustawione w taki sposób, żeby uniemożliwić tym osobom wgląd w dane. § 16. Dla każdej osoby, której dane są przetwarzane w systemie informatycznym, system ten powinien zapewniać odnotowanie: 1) daty pierwszego wprowadzenia danych tej osoby, 2) źródła pochodzenia danych, jeśli dane pochodzić mogą z różnych źródeł, 3) identyfikatora użytkownika wprowadzającego dane, 4) informacji, komu, kiedy i w jakim zakresie dane zostały udostępnione, jeśli przewidziane jest udostępnianie danych innym podmiotom, chyba że dane te traktuje się jako dane powszechnie dostępne, 5) sprzeciwu, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 7 ustawy, po jego uwzględnieniu, oraz sprzeciwu określonego w art. 32 ust. 1 pkt 8 ustawy. § 17. System informatyczny służący do przetwarzania danych osobowych powinien umożliwić udostępnienie na piśmie, w powszechnie zrozumiałej formie, treści danych o każdej osobie, której dane są przetwarzane, wraz z informacjami, o których mowa w § 16. § 18. Administrator danych przetwarzanych w zbiorze istniejącym w dniu wejścia w życie rozporządzenia obowiązany jest do wykonania czynności, o których mowa w § 2, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. (Dz. U. Nr 80, poz. 522) Na podstawie art. 45 pkt 2-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wzory: 1) wniosku o udostępnienie danych osobowych, w celach innych niż włączenie do zbioru, zwanego dalej "wnioskiem", osobom lub podmiotom określonym w art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883), zwanej dalej "ustawą", 2) zgłoszenia zbioru danych do rejestracji Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych, 3) imiennego upoważnienia inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, zwanego dalej "inspektorem", do wstępu do pomieszczenia, w którym zlokalizowany jest zarejestrowany zbiór danych, i przeprowadzenia niezbędnych badań lub innych czynności kontrolnych, o których mowa w art. 14 pkt 1-4 ustawy, 4) legitymacji służbowej inspektora. § 2. 1. Wniosek o udostępnienie danych osobowych, o którym mowa w art. 29 ust. 3 ustawy, zawiera: 1) oznaczenie ubiegającego się o udostępnienie danych osobowych ze zbioru i adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania, w tym numer identyfikacji podatkowej oraz numer identyfikacyjny rejestru podmiotów gospodarki narodowej, jeżeli został mu nadany, 2) podstawę prawną upoważniającą go do otrzymania danych na mocy przepisów prawa, 3) wskazanie przeznaczenia dla udostępnionych danych, 4) oznaczenie zbioru, z którego mają być udostępnione dane, 5) zakres żądanych informacji ze zbioru, 6) informacje umożliwiające wyszukanie w zbiorze żądanych danych, 7) wskazanie wiarygodnie uzasadnionej potrzeby posiadania danych w przypadku osób innych niż wymienione w art. 29 ust. 1 ustawy. 2. Wzór formularza wniosku określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Wzór zgłoszenia zbioru danych osobowych do rejestracji Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje niezbędne w celu stwierdzenia zgodności przetwarzania danych z wymogami ustawy oraz wpisania zbioru do rejestru zgłoszonych zbiorów. § 4. 1. Upoważnienie imienne inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych do przeprowadzenia czynności kontrolnych zawiera: 1) imię i nazwisko inspektora, 2) numer legitymacji służbowej inspektora, 3) stanowisko inspektora, 4) zakres czynności, do których wykonania inspektor jest upoważniony, 5) określenie administratora danych lub zbioru danych albo miejsca poddawanego kontroli, 6) termin ważności upoważnienia. 2. Wzór upoważnienia stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 5. 1. W legitymacji służbowej inspektora umieszcza się fotografię inspektora, wpisuje jego imię i nazwisko, numer ewidencyjny PESEL, datę ważności legitymacji i dokonuje odcisku pieczęci służbowej, zachodzącej na zdjęcie. 2. Legitymację służbową inspektora podpisują Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych jako wystawca oraz inspektor, dla którego wystawiono legitymację. 3. Wzór legitymacji służbowej inspektora określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 czerwca 1998 r. (poz. 522) Załącznik nr 1 WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE DANYCH ZE ZBIORU DANYCH OSOBOWYCH Ilustracja Załącznik nr 2 ZGŁOSZENIE ZBIORU DANYCH OSOBOWYCH DO REJESTRACJI GENERALNEMU INSPEKTOROWI OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja OPIS: awers legitymacji - legitymacja koloru białego - napisy w kolorze czarnym: Rzeczpospolita Polska, Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych - numer legitymacji - orzeł z godła RP - pasek przekątny koloru czerwonego rewers legitymacji - legitymacja koloru białego - napisy w kolorze czarnym: LEGITYMACJA SŁUŻBOWA Inspektora Ochrony Danych Osobowych, ważna do, miejsce na fotografię, miejsce na pieczęć, nazwisko, imię, nr ewidencyjny PESEL, (podpis wystawcy), (podpis właściciela) - hologram z literami "BGI" w kolorze niebieskim wymiary legitymacji - wysokość legitymacji 90 mm - szerokość legitymacji 65 mm - wysokość fotografii 35 mm - szerokość fotografii 25 mm Rodzaj papieru i zabezpieczeń - gramatura papieru 200 - klasa papieru 2 - zabezpieczenie w papierze planszetki (włókno świecące w UV 365 nm, trójbarwne) - hologram BGI - w miejscach wpisu nazwiska i imienia oraz numeru ewidencyjnego PESEL nadruk cienkich linii zabezpieczających - legitymacja dwustronnie laminowana folią plastikową ze znakiem wodnym "BGI" Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 25 czerwca 1998 r. o sprostowaniu błędów. (Dz. U. Nr 80, poz. 523) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujące błędy: 1) w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych (Dz. U. Nr 17, poz. 81), w załączniku do rozporządzenia w tytule załącznika zamiast wyrazu "towarów" powinny być wyrazy "niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych", a w pkt 9 zamiast wyrazu "towarów" powinny być wyrazy "towarów tekstylnych i odzieżowych", 2) w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny (Dz. U. Nr 17, poz. 82), w załączniku do rozporządzenia w tytule załącznika zamiast wyrazów "niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych" powinien być wyraz "towarów", a w pkt 9 zamiast wyrazów "towarów tekstylnych i odzieżowych" powinien być wyraz "towarów", 3) w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki (Dz. U. Nr 24, poz. 128), w załączniku do rozporządzenia w § 6 w ust. 1 w pkt 4 zamiast wyrazów "Departament Promocji i Twórczości" powinny być wyrazy "Departament Promocji Twórczości", 4) w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 lutego 1998 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 26, poz. 150) w § 1 zamiast wyrazów "w celu ich wykorzystywania lub nieuszkodliwiania" powinny być wyrazy "w celu ich wykorzystywania lub unieszkodliwiania", 5) w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. Nr 52, poz. 329) w objaśnieniu skrótu p.r.d. zamieszczonego pod tabelą załącznika nr 1 zamiast wyrazów "maja 1971 r." powinny być wyrazy "czerwca 1997 r.", 6) w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie legitymacji, znaków identyfikacyjnych i umundurowania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej oraz oznakowania pojazdów służbowych Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 61, poz. 390), w załączniku nr 4 w dystynkcji na otoku czapki zastępcy Regionalnego Inspektora Celnego zamiast pojedynczego białego paska powinien być pasek podwójny. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 81, poz. 524) Na podstawie art. 37h ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776) oraz w związku z art. 17 ust. 3 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1996 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 56, poz. 253 i z 1997 r. Nr 110, poz. 720) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w pkt 1 wyrazy w nawiasie "i Nr 107, poz. 692" zastępuje się wyrazami " , Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776", b) w pkt 2 wyrazy zamieszczone w nawiasie zastępuje się wyrazami "Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164"; 2) w § 3: a) w ust. 1 skreśla się przecinek oraz wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 1a", b) skreśla się ust. 1a, c) w ust. 2 w pkt 5 wyrazy w nawiasie "i Nr 108, poz. 699" zastępuje się wyrazami " , Nr 108, poz. 699, Nr 135, poz. 915 i Nr 162, poz. 1113", d) ust. 3a otrzymuje brzmienie: "3a. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w 1998 r. do inwestycji infrastrukturalnych, mających na celu likwidację skutków powodzi."; 3) w § 4: a) w ust. 4 po wyrazach "należy załączyć" skreśla się przecinek oraz wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4a", b) skreśla się ust. 4a; 4) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. 1. Wojewoda, po otrzymaniu opinii, o których mowa w § 3 ust. 1, oraz rozpatrzeniu wniosków o przyznanie dotacji: 1) w terminie 55 dni od dnia otrzymania od Ministra Pracy i Polityki Socjalnej informacji o kwocie dotacji określonej dla województwa: a) ustala kwoty dotacji na dofinansowanie poszczególnych inwestycji infrastrukturalnych; jeżeli dotacje mają być przekazane w ratach, wojewoda określa też wysokość rat, b) informuje wnioskodawców o ustalonych kwotach dotacji; jeżeli ustalona kwota dotacji jest niższa od kwoty dotacji określonej we wniosku, wnioskodawca w terminie 5 dni od dnia otrzymania informacji, zawiadamia wojewodę, które dane zamieszczone w tym wniosku wymagają korekty, oraz przedstawia zmienione dane i ich uzasadnienie, 2) w terminie 65 dni od dnia, o którym mowa w pkt 1: a) przekazuje Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej oraz dyrektorowi wojewódzkiego urzędu pracy wykaz inwestycji infrastrukturalnych, które będą dofinansowane dotacją, określający w szczególności pełne nazwy inwestycji, ich wartość kosztorysową i termin realizacji, kwoty środków planowanych w budżetach gmin na finansowanie inwestycji, ustalone kwoty dotacji i planowane terminy ich przekazania wnioskodawcom oraz klasyfikację budżetową (dział, rozdział, paragraf) wydatków budżetowych, które mają być poniesione z budżetu państwa na poszczególne inwestycje, b) występuje do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie odpowiednich zmian w budżecie państwa, załączając do wniosku kopię wykazu, o którym mowa pod lit. a). 2. Wojewoda przekazuje wnioskodawcy dotację, w kwocie ustalonej po rozpatrzeniu wniosku, z uwzględnieniem przepisów § 8 ust. 2 i ust. 4 pkt 2."; 5) w § 8: a) w ust. 4 po wyrazach "o którym mowa w ust. 1" skreśla się przecinek oraz wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4a", b) skreśla się ust. 4a; 6) w § 9 ust. 2a otrzymuje brzmienie: "2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do dotacji przyznanej przez wojewodę w 1997 r. na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnej, mającej na celu likwidację skutków powodzi, a cała taka dotacja podlega zwrotowi do budżetu wojewody, jeżeli została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem."; 7) w § 11 w ust. 1 w pkt 1 po wyrazach "w § 5 ust. 1 pkt 1" dodaje się wyrazy "lit. a)". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 81, poz. 525) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447 i Nr 74, poz. 477), w części drugiej "Tabela stawek celnych" w kolumnie 14 (Litwa) wprowadza się następujące zmiany: 1) dla pozycji towarowych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia ustanawia się stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 2) dla pozycji towarowych obejmujących działy Taryfy celnej od 25 do 97, z wyłączeniem pozycji towarowych określonych w pkt 1, ustanawia się zerowe stawki celne. § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447 i Nr 74, poz. 477), jeżeli stawka celna określona w niniejszym rozporządzeniu jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. (poz. 525) Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla Litwa 12314 2710 00Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje lekkie: 2710 00 11 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego-10 2710 00 15 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 11-10 - - Do innych celów: - - - Benzyny specjalne: 2710 00 21 0- - - - Benzyna lakiernicza-10 2710 00 25 0- - - - Pozostałe-10 - - - Pozostałe: - - - - Benzyna silnikowa: 2710 00 26 0- - - - - Benzyna lotnicza-10 - - - - - Pozostałe z zawartością ołowiu: - - - - - - Nie przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 27 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 951000 l110 2710 00 29 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 95 lub większej, ale mniejszej niż 981000 l10 2710 00 32 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej1000 l10 - - - - - - Przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 34 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 981000 l10 2710 00 36 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej1000 l10 2710 00 37 0- - - - Paliwo typu benzyny do silników odrzutowych-10 2710 00 39 0- - - - Pozostałe oleje lekkie-10 - Oleje średnie: 2710 00 41 0- - Do przeprowadzania procesu specyficznego-10 2710 00 45 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 41-10 - - Do innych celów: - - - Nafta: 2710 00 51 0- - - - Paliwo do silników odrzutowych-10 2710 00 55 0- - - - Pozostała-10 2710 00 59 0- - - Pozostałe-10 - Oleje ciężkie: - - Oleje napędowe: 2710 00 61 0- - - Do przeprowadzania procesu specyficznego-15 2710 00 65 0- - - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 61-15 - - - Do innych celów: 2710 00 66- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 0,05%: 2710 00 66 1- - - - - Oleje napędowe do silników-15 2710 00 66 9- - - - - Pozostałe-15 2710 00 67- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,2%: 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników-15 2710 00 67 9- - - - - Pozostałe-15 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników-15 2710 00 68 9- - - - - Pozostałe-15 3505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: 3505 10 10 0- - Dekstryny-6,6 + 0,13 ECU/kg - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane-6,6 + 0,13 ECU/kg 3505 10 90 0- - - Pozostałe-6,6 + 0,13 ECU/kg 3505 20- Kleje: 3505 20 10 0- - Zawierające w masie mniej niż 25% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi-6,6 + 0,13 ECU/kg 3505 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 55% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi-6,6 + 0,13 ECU/kg 3505 20 50 0- - Zawierające w masie 55% lub więcej, ale mniej niż 80% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi-6,6 + 0,13 ECU/kg 3505 20 90 0- - Zawierające w masie 80% lub więcej skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi-6,6 + 0,13 ECU/kg 5208Tkaniny bawełniane, zawierające w masie 85% lub więcej bawełny, o masie jednostkowej nie przekraczającej 200 g/m2: - Nie bielone: 5208 11- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2: 5208 11 10 0- - - Tkaniny do wyroby bandaży, opatrunków i gazy medycznejm29,2 5208 11 90 0- - - Pozostałem29,2 5208 12- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2: - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2, lecz nie przekraczającej 130 g/m2, o szerokości: 5208 12 11 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 12 13 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 12 15 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 12 19 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 130 g/m2 i o szerokości: 5208 12 91 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 12 93 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 12 95 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 12 99 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 5208 13 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5208 19 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Bielone: 5208 21- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2: 5208 21 10 0- - - Tkaniny do wyrobu bandaży, opatrunków i gaz medycznychm29,2 5208 21 90 0- - - Pozostałem29,2 5208 22- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2: - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2, lecz nie przekraczającej 130 g/m2, o szerokości: 5208 22 11 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 22 13 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 22 15 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 22 19 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 130 g/m2, o szerokości: 5208 22 91 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 22 93 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 22 95 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 22 99 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 5208 23 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5208 29 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Barwione: 5208 31 00 0- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2m29,2 5208 32- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2: - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2, lecz nie przekraczającej 130 g/m2, o szerokości: 5208 32 11 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 32 13 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 32 15 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 32 19 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 - - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 130 g/m2, o szerokości: 5208 32 91 0- - - - Nie przekraczającej 115 cmm29,2 5208 32 93 0- - - - Powyżej 115 cm, lecz nie przekraczającej 145 cmm29,2 5208 32 95 0- - - - Powyżej 145 cm, lecz nie przekraczającej 165 cmm29,2 5208 32 99 0- - - - Powyżej 165 cmm29,2 5208 33 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5208 39 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Z przędzy o różnych barwach: 5208 41 00 0- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2m29,2 5208 42 00 0- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2m29,2 5208 43 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5208 49 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Drukowane: 5208 51 00 0- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej nie przekraczającej 100 g/m2m29,2 5208 52- - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2: 5208 52 10 0- - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 100 g/m2, lecz nie przekraczającej 130 g/m2m29,2 5208 52 90 0- - - O splocie płóciennym, o masie jednostkowej powyżej 130 g/m2m29,2 5208 53 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5208 59 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 5209Tkaniny bawełniane, zwierające w masie 85% lub więcej bawełny, o masie jednostkowej powyżej 200 g/m2: - Nie bielone: 5209 11 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5209 12 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5209 19 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Bielone: 5209 21 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5209 22 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5209 29 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Barwione: 5209 31 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5209 32 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5209 39 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Z przędzy o różnych barwach: 5209 41 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5209 42 00 0- - Drelichm29,2 5209 43 00 0- - Pozostałe tkaniny o splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5209 49- - Pozostałe tkaniny: 5209 49 10 0- - - Tkaniny żakardowe o szerokości powyżej 115 cm, lecz mniejszej niż 140 cmm29,2 5209 49 90 0- - - Pozostałem29,2 - Drukowane: 5209 51 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5209 52 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5209 59 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 5210Tkaniny bawełniane, zawierające w masie poniżej 85% bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami chemicznymi, o masie jednostkowej nie przekraczającej 200 g/m2: - Nie bielone: 5210 11- - O splocie płóciennym: 5210 11 10 0- - - O szerokości nie przekraczającej 165 cmm29,2 5210 11 90 0- - - O szerokości powyżej 165 cmm29,2 5210 12 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5210 19 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Bielone: 5210 21- - O splocie płóciennym: 5210 21 10 0- - - O szerokości nie przekraczającej 165 cmm29,2 5210 21 90 0- - - O szerokości powyżej 165 cmm29,2 5210 22 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5210 29 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Barwione: 5210 31- - O splocie płóciennym: 5210 31 10 0- - - O szerokości nie przekraczającej 165 cmm29,2 5210 31 90 0- - - O szerokości powyżej 165 cmm29,2 5210 32 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5210 39 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Z przędzy o różnych barwach: 5210 41 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5210 42 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5210 49 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Drukowane: 5210 51 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5210 52 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5210 59 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 5211Tkaniny bawełniane, zawierające w masie poniżej 85% bawełny, mieszane głównie lub wyłącznie z włóknami chemicznymi, o masie jednostkowej powyżej 200 g/m2: - Nie bielone: 5211 11 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5211 12 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5211 19 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Bielone: 5211 21 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5211 22 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5211 29 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Barwione: 5211 31 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5211 32 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5211 39 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 - Z przędzy o różnych barwach: 5211 41 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5211 42 00 0- - Drelichm29,2 5211 43 00 0- - Pozostałe tkaniny o splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5211 49- - Pozostałe tkaniny: 5211 49 10 0- - - Tkaniny żakardowem29,2 5211 49 90 0- - - Pozostałem29,2 - Drukowane: 5211 51 00 0- - O splocie płóciennymm29,2 5211 52 00 0- - O splocie diagonalnym trójnitkowym lub czteronitkowym, łącznie ze splotem diagonalnym krzyżowymm29,2 5211 59 00 0- - Pozostałe tkaninym29,2 5212Pozostałe tkaniny bawełniane: - O masie jednostkowej nie przekraczającej 200 g/m2: 5212 11- - Nie bielone: 5212 11 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 11 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 12- - Bielone: 5212 12 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 12 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 13- - Barwione: 5212 13 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 13 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 14- - Z przędzy o różnych barwach: 5212 14 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 14 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 15- - Drukowane: 5212 15 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 15 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 - O masie jednostkowej powyżej 200 g/m2: 5212 21- - Nie bielone: 5212 21 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 21 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 22- - Bielone: 5212 22 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 22 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 23- - Barwione: 5212 23 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 23 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 24- - Z przędzy o różnych barwach: 5212 24 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 24 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5212 25- - Drukowane: 5212 25 10 0- - - Tkaniny z przędzy mieszankowej lnianej lub na bazie lnum29,2 5212 25 90 0- - - Mieszane inaczejm29,2 5701Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, wiązane, również konfekcjonowane: 5701 10- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 5701 10 10 0- - Zawierające w masie łącznie powyżej 10% jedwabiu lub odpadów jedwabiu innych niż wyczeskim212 - - Pozostałe: 5701 10 91 0- - - Zawierające nie więcej niż 350 węzłów na metr osnowym212 5701 10 93 0- - - Zawierające powyżej 350, lecz nie więcej niż 500 węzłów na metr osnowym212 5701 10 99 0- - - Zawierające powyżej 500 węzłów na metr osnowym212 5701 90- Z pozostałych materiałów włókienniczych: 5701 90 10 0- - Z jedwabiu, odpadów jedwabiu innych niż wyczeski, z włókien syntetycznych, z przędzy z pozycji nr 5605 lub z materiałów włókienniczych zawierających nitkę metalowąm212 5701 90 90 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychm212 5702Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, tkane, gładkie (bez włosa), nieflokowane, nawet konfekcjonowane, łącznie z "Kelem", "Schumacks", "Karamanie" i podobnymi ręcznie tkanymi kilimami: 5702 10 00 0- Kilimy "Kelem", "Schumacks", "Karamanie" i podobne, ręcznie tkane-12 5702 20 00 0- Wykładziny podłogowe z włókna kokosowegom212 - Pozostałe z włosiem, strzyżone, nie konfekcjonowane: 5702 31- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 5702 31 10 0- - - Axminsterm212 5702 31 30 0- - - Wiltonm212 5702 31 90 0- - - Pozostałem212 5702 32- - Z chemicznych materiałów włókienniczych: 5702 32 10 0- - - Axminsterm212 5702 32 90 0- - - Pozostałem212 5702 39- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 5702 39 10 0- - - Z bawełnym212 5702 39 90 0- - - Pozostałem212 - Pozostałe, strzyżone, konfekcjonowane: 5702 41- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 5702 41 10 0- - - Axminsterm212 5702 41 90 0- - - Pozostałem212 5702 42- - Z chemicznych materiałów włókienniczych: 5702 42 10 0- - - Axminsterm212 5702 42 90 0- - - Pozostałem212 5702 49- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 5702 49 10 0- - - Z bawełnym212 5702 49 90 0- - - Pozostałem212 - Pozostałe, niestrzyżone, nie konfekcjonowane: 5702 51 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejm212 5702 52 00 0- - Z chemicznych materiałów włókienniczychm212 5702 59 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychm212 - Pozostałe, niestrzyżone, konfekcjonowane: 5702 91 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejm212 5702 92 00 0- - Z chemicznych materiałów włókienniczychm212 5702 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychm212 5703Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, z okrywą (z włosem), nawet konfekcjonowane: 5703 10- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 5703 10 10 0- - Drukowanem212 5703 10 90 0- - Pozostałem212 5703 20- Z nylonu lub innych poliamidów: - - Drukowane: 5703 20 11 0- - - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212,8 5703 20 19 0- - - Pozostałem212,8 - - Pozostałe: 5703 20 91 0- - - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212,8 5703 20 99 0- - - Pozostałem212,8 5703 30- Z innych chemicznych materiałów włókienniczych: - - Z polipropylenu: 5703 30 11 0- - - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212 5703 30 19 0- - - Pozostałem212 - - Pozostałe: - - - Drukowane: 5703 30 51 0- - - - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212 5703 30 59 0- - - - Pozostałem212 - - - Pozostałe: 5703 30 91 0- - - - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212 5703 30 99 0- - - - Pozostałem212 5703 90- Z pozostałych materiałów włókienniczych: 5703 90 10 0- - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212 5703 90 90 0- - Pozostałem212 5704Dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, z filcu, gładkie, nieflokowane, nawet konfekcjonowane: 5704 10 00 0- Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212 5704 90 00 0- Pozostałem212 5705 00Pozostałe dywany i inne włókiennicze wykładziny podłogowe, nawet konfekcjonowane: 5705 00 10 0- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejm212,8 - Z chemicznych materiałów włókienniczych: 5705 00 31 0- - Płyty o powierzchni maksimum 0,3 m2m212,8 5705 00 39 0- - Pozostałem212,8 5705 00 90 0- Z pozostałych materiałów włókienniczychm212,8 5801Tkaniny z włosem, pętelkowe i szenilowe, inne niż z pozycji nr 5802 i 5806: 5801 10 00 0- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejm213,9 - Z bawełny: 5801 21 00 0- - Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z wątkiem runowymm213,9 5801 22 00 0- - Sztruks strzyżonym213,9 5801 23 00 0- - Pozostałe tkaniny pętelkowe z wątkiem runowymm213,9 5801 24 00 0- - Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runowąm213,9 5801 25 00 0- - Strzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runowąm213,9 5801 26 00 0- - Tkaniny szenilowem213,9 - Z włókien chemicznych: 5801 31 00 0- - Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z wątkiem runowymm213,9 5801 32 00 0- - Sztruks strzyżonym213,9 5801 33 00 0- - Pozostałe tkaniny z wątkiem runowymm213,9 5801 34 00 0- - Niestrzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runowąm213,9 5801 35 00 0- - Strzyżone tkaniny pętelkowe z osnową runowąm213,9 5801 36 00 0- - Tkaniny szenilowem213,9 5801 90- Z innych materiałów włókienniczych: 5801 90 10 0- - Z lnum218 5801 90 90 0- - Pozostałem213,9 5802Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone, inne niż tkaniny wąskie z pozycji nr 5806; tkaniny włókiennicze z okrywą inne niż z pozycji nr 5703: - Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone, z bawełny: 5802 11 00 0- - Nie bielonem213,9 5802 19 00 0- - Pozostałem213,9 5802 20 00 0- Tkaniny ręcznikowe niestrzyżone i podobne tkaniny niestrzyżone z innych materiałów włókienniczychm213,9 5802 30 00 0- Rózgowe tkaniny włókienniczem213,9 6101Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" i podobne artykuły dziane lub szydełkowane, z wyłączeniem artykułów z pozycji nr 6103: 6101 10- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6101 10 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6101 10 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6101 20- Z bawełny: 6101 20 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6101 20 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6101 30- Z włókien chemicznych: 6101 30 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6101 30 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6101 90- Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6101 90 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6101 90 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6102Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" oraz podobne artykuły dziane lub szydełkowane, z wyłączeniem artykułów objętych pozycją nr 6104: 6102 10- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6102 10 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6102 10 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6102 20- Z bawełny: 6102 20 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6102 20 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6102 30- Z włókien chemicznych: 6102 30 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6102 30 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6102 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6102 90 10 0- - Płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykułyszt.13,9 6102 90 90 0- - Kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki "wind-cheater" i "wind-jacket" i podobne artykułyszt.13,9 6103Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, marynarki, blezery, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem stroju kąpielowego), dziane lub szydełkowane: - Zestawy ubraniowe: 6103 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6103 12 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6103 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Zestawy odzieżowe: 6103 21 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6103 22 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6103 23 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6103 29 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Marynarki i blezery: 6103 31 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6103 32 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6103 33 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6103 39 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty: 6103 41- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6103 41 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6103 41 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6103 42- - Z bawełny: 6103 42 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6103 42 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6103 43- - Z włókien syntetycznych: 6103 43 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6103 43 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6103 49- - Z innych materiałów włókienniczych: 6103 49 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 - - - Pozostałe: 6103 49 91 0- - - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6103 49 99 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6104Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, żakiety, blezery, suknie, spódnice, spódnico-spodnie, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem strojów kąpielowych), dziane lub szydełkowane: - Zestawy ubraniowe: 6104 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6104 12 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6104 13 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6104 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Zestawy odzieżowe: 6104 21 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6104 22 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6104 23 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6104 29 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Żakiety i blezery: 6104 31 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6104 32 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6104 33 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6104 39 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Suknie: 6104 41 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6104 42 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6104 43 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6104 44 00 0- - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6104 49 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Spódnice i spódnico-spodnie: 6104 51 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6104 52 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6104 53 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6104 59 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty: 6104 61- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6104 61 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6104 61 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6104 62- - Z bawełny: 6104 62 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6104 62 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6104 63- - Z włókien syntetycznych: 6104 63 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6104 63 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6104 69- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6104 69 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 - - - Pozostałe: 6104 69 91 0- - - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6104 69 99 0- - - - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 6105Koszule męskie lub chłopięce, dziane lub szydełkowane: 6105 10 00 0- Z bawełnyszt.13,9 6105 20- Z włókien chemicznych: 6105 20 10 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6105 20 90 0- - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6105 90- Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6105 90 10 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6105 90 90 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 6106Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe, dziane lub szydełkowane: 6106 10 00 0- Z bawełnyszt.13,9 6106 20 00 0- Z włókien chemicznychszt.13,9 6106 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6106 90 10 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6106 90 30 0- - Z jedwabiu lub odpadów jedwabiuszt.13,9 6106 90 50 0- - Z lnu lub ramiiszt.13,9 6106 90 90 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 6107Męskie lub chłopięce kalesony, majtki, koszule nocne, pidżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby, dziane lub szydełkowane: - Kalesony i majtki: 6107 11 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6107 12 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6107 19 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Koszule nocne i pidżamy: 6107 21 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6107 22 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6107 29 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6107 91- - Z bawełny: 6107 91 10 0- - - Z dzianin pętelkowychszt.13,9 6107 91 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6107 92 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6107 99 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13 6108Damskie lub dziewczęce półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, pidżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane: - Półhalki i halki: 6108 11- - Z włókien chemicznych: 6108 11 10 0- - - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6108 11 90 0- - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6108 19- - Z innych materiałów włókienniczych: 6108 19 10 0- - - Z bawełnyszt.13,9 6108 19 90 0- - - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Majtki i figi: 6108 21 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6108 22 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6108 29 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Koszule nocne i pidżamy: 6108 31- - Z bawełny: 6108 31 10 0- - - Koszule nocneszt.13,9 6108 31 90 0- - - Pidżamyszt.13,9 6108 32- - Z włókien chemicznych: - - - Z włókien syntetycznych: 6108 32 10 0- - - - Koszule nocneszt.13,9 6108 32 19 0- - - - Pidżamyszt.13,9 6108 32 90 0- - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6108 39 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6108 91- - Z bawełny: 6108 91 10 0- - - Z tkanin pętelkowychszt.13,9 6108 91 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6108 92 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6108 99- - Z innych materiałów włókienniczych: 6108 99 10 0- - - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6108 99 90 0- - - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 6109Podkoszulki, trykoty wszelkiego rodzaju, dziane lub szydełkowane: 6109 10 00 0- Z bawełnyszt.13,9 6109 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6109 90 10 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6109 90 30 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6109 90 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6110Swetry, golfy, pulowery, swetry typu cardigan, kamizelki i podobne artykuły, dziane lub szydełkowane: 6110 10- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6110 10 10 0- - Swetry, golfy i pulowery, zawierające w masie przynajmniej 50% wełny i o masie 600 g lub więcej na sztukęszt.13,9 - - Pozostałe: - - - Męskie lub chłopięce: 6110 10 31 0- - - - Z wełnyszt.13,9 - - - - Z cienkiej sierści zwierzęcej: 6110 10 35 0- - - - - Z kóz kaszmirskichszt.13,9 6110 10 38 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 - - - Damskie lub dziewczęce: 6110 10 91 0- - - - Z wełnyszt.13,9 - - - - Z cienkiej sierści zwierzęcej: 6110 10 95 0- - - - - Z kóz kaszmirskichszt.13,9 6110 10 98 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 6110 20- Z bawełny: 6110 20 10 0- - Lekkie i cienkie bluzki i pulowery z kołnierzami polo i golfowymszt.13,9 - - Pozostałe: 6110 20 91 0- - - Męskie lub chłopięceszt.13,9 6110 20 99 0- - - Damskie lub dziewczęceszt.13,9 6110 30- Z włókien chemicznych: 6110 30 10 0- - Lekkie i cienkie bluzki i pulowery z kołnierzami polo i golfowymszt.13,9 - - Pozostałe: 6110 30 91 0- - - Męskie lub chłopięceszt.13,9 6110 30 99 0- - - Damskie lub dziewczęceszt.13,9 6110 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6110 90 10 0- - Z lnu lub ramiiszt.13,9 6110 90 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6111Odzież i dodatki odzieżowe dla niemowląt, dziane lub szydełkowane: 6111 20- Z bawełny: 6111 20 10 0- - Rękawiczki, mitenki i rękawiczki z jednym palcempara13,9 6111 20 90 0- - Pozostałe-13,9 6111 30- Z włókien syntetycznych: 6111 30 10 0- - Rękawiczki, mitenki i rękawiczki z jednym palcempara13,9 6111 30 90 0- - Pozostałe-13,9 6111 90 00 0- Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 6112Ubiory do turystyki pieszej, ubiory narciarskie i stroje kąpielowe, dziane lub szydełkowane: - Ubiory do turystyki pieszej: 6112 11 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6112 12 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6112 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 6112 20 00 0- Ubiory narciarskie-13,9 - Męskie lub chłopięce stroje kąpielowe: 6112 31- - Z włókien syntetycznych: 6112 31 10 0- - - Zawierające w masie 5% lub więcej nitki gumowejszt.13,9 6112 31 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6112 39- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6112 39 10 0- - - Zawierające w masie 5% lub więcej nitki gumowejszt.13,9 6112 39 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Damskie lub dziewczęce stroje kąpielowe: 6112 41- - Z włókien syntetycznych: 6112 41 10 0- - - Zawierające w masie 5% lub więcej nitki gumowejszt.13,9 6112 41 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6112 49- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6112 49 10 0- - - Zawierające w masie 5% lub więcej nitki gumowejszt.13,9 6112 49 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6113 00Odzież wykonana z dzianin, również szydełkowanych, z pozycji nr 5903, 5906 lub 5907: 6113 00 10 0- Z dzianin, również szydełkowanych, z pozycji nr 5906-13,9 6113 00 90 0- Pozostałe-13,9 6114Pozostała odzież dziana lub szydełkowana: 6114 10 00 0- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej-13,9 6114 20 00 0 - Z bawełny-13,9 6114 30 00 0- Z włókien chemicznych-13,9 6114 90 00 0- Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 6115Rajstopy, trykoty, pończochy, skarpety i inne trykotaże, łącznie z pończochami przeciwżylakowymi i obuwiem bez nakładanych podeszew, dziane lub szydełkowane: - Rajstopy i trykoty: 6115 11 00 0- - Z włókien syntetycznych, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy poniżej 67 decyteksówszt.13,9 6115 12 00 0- - Z włókien syntetycznych, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy 67 decyteksów lub większejszt.13,9 6115 19- - Z innych materiałów włókienniczych: 6115 19 10 0- - - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6115 19 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6115 20- Damskie trykotaże pełnej długości i do kolan, o masie jednostkowej pojedynczej przędzy poniżej 67 decyteksów: - - Z włókien syntetycznych: 6115 20 11 0- - - Pończochy do kolanpara13,9 6115 20 19 0- - - Pozostałepara13,9 6115 20 90 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychpara13,9 - Pozostałe: 6115 91 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejpara13,9 6115 92 00 0- - Z bawełnypara13,9 6115 93- - Z włókien syntetycznych: 6115 93 10 0- - - Pończochy przeciwżylakowepara13,9 6115 93 30 0- - - Pończochy do kolan (z wyłączeniem pończoch przeciwżylakowych)para13,9 - - - Pozostałe: 6115 93 91 0- - - - Pończochy damskiepara13,9 6115 93 99 0- - - - Pozostałepara13,9 6115 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychpara13,9 6116Rękawiczki, mitenki, rękawiczki z jednym palcem, dziane lub szydełkowane: 6116 10- Rękawiczki impregnowane, powlekane lub pokrywane tworzywem sztucznym lub gumą: 6116 10 20 0- - Rękawiczki impregnowane, powlekane lub pokrywane gumąpara13,9 6116 10 80 0- - Pozostałepara13,9 - Pozostałe: 6116 91 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejpara13,9 6116 92 00 0- - Z bawełnypara13,9 6116 93 00 0- - Z włókien syntetycznychpara13,9 6116 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychpara13,9 6117Pozostałe konfekcjonowane dodatki odzieżowe, dziane lub szydełkowane; dziane lub szydełkowane części odzieży lub dodatków odzieżowych: 6117 10 00 0- Szale, chusty, szaliki, mantyle, welony i podobne-13,9 6117 20 00 0- Krawaty, muszki i fulary-13,9 6117 80- Pozostałe dodatki: 6117 80 10 0- - Dziane lub szydełkowane, uelastycznione lub gumowane-13,9 6117 80 90 0- - Pozostałe-13,9 6117 90 00 0- Części- szt.13,9 6201Męskie lub chłopięce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" oraz podobne artykuły, z wyłączeniem artykułów z pozycji nr 6203: - Płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły:13,9 6201 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej 6201 12- - Z bawełny: 6201 12 10 0- - - O masie sztuki ubioru nie przekraczającej 1 kgszt.13,9 6201 12 90 0- - - O masie sztuki ubioru powyżej 1 kgszt.13,9 6201 13- - Z włókien chemicznych: 6201 13 10 0- - - O masie sztuki ubioru nie przekraczającej 1 kgszt.13,9 6201 13 90 0- - - O masie sztuki ubioru powyżej 1 kgszt.13,9 6201 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6201 91 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6201 92 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6201 93 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6201 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 6202Damskie lub dziewczęce płaszcze, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny, kurtki anorak (łącznie z kurtkami do jazdy na nartach), kurtki chroniące przed wiatrem "wind-cheater", kurtki chroniące przed wiatrem "wind-jacket" i podobne artykuły, inne niż z pozycji nr 6204: - Płaszcze, płaszcze przeciwdeszczowe, płaszcze do jazdy samochodem, peleryny i podobne artykuły: 6202 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6202 12- - Z bawełny: 6202 12 10 0- - - O masie sztuki ubioru nie przekraczającej 1 kgszt.13,9 6202 12 90 0- - - O masie sztuki ubioru powyżej 1 kgszt.13,9 6202 13- - Z włókien chemicznych: 6202 13 10 0- - - O masie sztuki ubioru nie przekraczającej 1 kgszt.13,9 6202 13 90 0- - - O masie sztuki ubioru powyżej 1 kgszt.13,9 6202 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6202 91 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6202 92 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6202 93 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6202 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 6203Męskie lub chłopięce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, marynarki, blezery, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem stroju kąpielowego): - Zestawy ubraniowe: 6203 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6203 12 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6203 19- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6203 19 10 0- - - Z bawełnyszt.13,9 6203 19 30 0- - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6203 19 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Zestawy odzieżowe: 6203 21 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6203 22- - Z bawełny: 6203 22 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6203 22 80 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 23- - Z włókien syntetycznych: 6203 23 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6203 23 80 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 29- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: 6203 29 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6203 29 18 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6203 29 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Marynarki i blezery: 6203 31 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6203 32- - Z bawełny: 6203 32 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6203 32 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 33- - Z włókien syntetycznych: 6203 33 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6203 33 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 39- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: 6203 39 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6203 39 19 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6203 39 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty: 6203 41- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6203 41 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6203 41 30 0- - - Spodnie typu "ogrodniczki"szt.13,9 6203 41 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 42- - Z bawełny: - - - Spodnie i bryczesy: 6203 42 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 - - - - Pozostałe: 6203 42 31 0- - - - - Z drelichuszt.13,9 6203 42 33 0- - - - - Ze sztruksuszt.13,9 6203 42 35 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6203 42 51 0- - - - Roboczeszt.13,9 6203 42 59 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6203 42 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 43- - Z włókien syntetycznych: - - - Spodnie i bryczesy: 6203 43 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6203 43 19 0- - - - Pozostałeszt.13,9 - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6203 43 31 0- - - - Roboczeszt.13,9 6203 43 39 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6203 43 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6203 49- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: - - - - Spodnie i bryczesy: 6203 49 11 0- - - - - Roboczeszt.13,9 6203 49 19 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 - - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6203 49 31 0- - - - - Roboczeszt.13,9 6203 49 39 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 6203 49 50 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6203 49 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204Damskie lub dziewczęce zestawy ubraniowe, zestawy odzieżowe, żakiety, blezery, suknie, spódnice, spódnico-spodnie, spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty (z wyłączeniem strojów kąpielowych): - Zestawy ubraniowe: 6204 11 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6204 12 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6204 13 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6204 19- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6204 19 10 0- - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6204 19 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Zestawy odzieżowe: 6204 21 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6204 22- - Z bawełny: 6204 22 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6204 22 80 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 23- - Z włókien syntetycznych: 6204 23 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6204 23 80 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 29- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: 6204 29 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6204 29 18 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6204 29 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Żakiety i blezery: 6204 31 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6204 32- - Z bawełny: 6204 32 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6204 32 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 33- - Z włókien syntetycznych: 6204 33 10 0- - - Roboczeszt.13,9 6204 33 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 39- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: 6204 39 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6204 39 19 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6204 39 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Suknie: 6204 41 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6204 42 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6204 43 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6204 44 00 0- - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6204 49- - Z innych materiałów włókienniczych: 6204 49 10 0- - - Z jedwabiu lub odpadów jedwabiuszt.13,9 6204 49 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Spódnice i spódnico-spodnie: 6204 51 00 0- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6204 52 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6204 53 00 0- - Z włókien syntetycznychszt.13,9 6204 59- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6204 59 10 0- - - Z włókien przetworzonychszt.13,9 6204 59 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Spodnie, spodnie typu "ogrodniczki", bryczesy i szorty: 6204 61- - Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6204 61 10 0- - - Spodnie i bryczesyszt.13,9 6204 61 80 0- - - Spodnie typu "ogrodniczki"szt.13,9 6204 61 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 62- - Z bawełny: - - - Spodnie i bryczesy: 6204 62 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 - - - - Pozostałe: 6204 62 31 0- - - - - Z drelichuszt.13,9 6204 62 33 0- - - - - Ze sztruksuszt.13,9 6204 62 39 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6204 62 51 0- - - - Roboczeszt.13,9 6204 62 59 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6204 62 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 63- - Z włókien syntetycznych: - - - Spodnie i bryczesy: 6204 63 11 0- - - - Roboczeszt.13,9 6204 63 18 0- - - - Pozostałeszt.13,9 - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6204 63 31 0- - - - Roboczeszt.13,9 6204 63 39 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6204 63 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6204 69- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: - - - Z włókien przetworzonych: - - - - Spodnie i bryczesy: 6204 69 11 0- - - - - Roboczeszt.13,9 6204 69 18 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 - - - - Spodnie typu "ogrodniczki": 6204 69 31 0- - - - - Roboczeszt.13,9 6204 69 39 0- - - - - Pozostałeszt.13,9 6204 69 50 0- - - - Pozostałeszt.13,9 6204 69 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 6205Koszule męskie lub chłopięce: 6205 10 00 0- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6205 20 00 0- Z bawełnyszt.13,9 6205 30 00 0- Z włókien chemicznychszt.13,9 6205 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6205 90 10 0- - Z lnu lub ramiiszt.13,9 6205 90 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6206Damskie lub dziewczęce bluzki, koszule i bluzki koszulowe: 6206 10 00 0- Z jedwabiu i odpadów jedwabiuszt.13,9 6206 20 00 0- Z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6206 30 00 0- Z bawełnyszt.13,9 6206 40 00 0- Z włókien chemicznychszt.13,9 6206 90- Z innych materiałów włókienniczych: 6206 90 10 0- - Z lnu lub ramiiszt.13,9 6206 90 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6207Męskie lub chłopięce podkoszulki i podobne wyroby, kalesony, majtki, koszule nocne, pidżamy, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby: - Kalesony i majtki: 6207 11 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6207 19 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Koszule nocne i pidżamy: 6207 21 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6207 22 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6207 29 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6207 91- - Z bawełny: 6207 91 10 0- - - Płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły z tkanin pętelkowychszt.13,9 6207 91 90 0- - - Pozostałe-13,9 6207 92 00 0- - Z włókien chemicznych-13,9 6207 99 00 0- - Z innych materiałów włókienniczych-13,9 6208Damskie lub dziewczęce podkoszulki i podobne wyroby, półhalki, halki, majtki, figi, koszule nocne, pidżamy, peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne wyroby: - Półhalki i halki: 6208 11 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6208 19- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6208 19 10 0- - - Z bawełnyszt.13,9 6208 19 90 0- - - Pozostałeszt.13,9 - Pidżamy i koszule nocne: 6208 21 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6208 22 00 0- - Z włókien chemicznychszt.13,9 6208 29 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6208 91- - Z bawełny: - - - Peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły: 6208 91 10 0- - - - Z tkanin pętelkowychszt.13,9 6208 91 19 0- - - - Pozostałe-13,9 6208 91 90 0- - - Pozostałe-13,9 6208 92- - Z włókien chemicznych: 6208 92 10 0- - - Peniuary, płaszcze kąpielowe, szlafroki i podobne artykuły-13,9 6208 92 90 0- - - Pozostałe-13,9 6208 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 I. INNE KONFEKCJONOWANE ARTYKUŁY WŁÓKIENNICZE 6301Koce i pledy: 6301 10 00 0- Koce elektryczneszt.13,9 6301 20- Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej: 6301 20 10 0- - Dziane lub szydełkowaneszt.13,9 - - Pozostałe: 6301 20 91 0- - - Całkowicie z wełny lub cienkiej sierści zwierzęcejszt.13,9 6301 20 99 0- - - Pozostałeszt.13,9 6301 30- Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z bawełny: 6301 30 10 0- - Dziane lub szydełkowaneszt.13,9 6301 30 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6301 40- Koce (oprócz elektrycznych) i pledy, z włókien syntetycznych: 6301 40 10 0- - Dziane lub szydełkowaneszt.13,9 6301 40 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6301 90- Pozostałe koce i pledy: 6301 90 10 0- - Dziane lub szydełkowaneszt.13,9 6301 90 90 0- - Pozostałeszt.13,9 6302Bielizna pościelowa, bielizna stołowa, bielizna do celów toaletowych i kuchennych: 6302 10- Bielizna pościelowa, dziana lub szydełkowana: 6302 10 10 0- - Z bawełny-13,9 6302 10 90 0- - Z innych materiałów włókienniczych-13,9 - Inna bielizna pościelowa, drukowana: 6302 21 00 0- - Z bawełny-13 ,9 6302 22- - Z włókien chemicznych: 6302 22 10 0- - - Z włóknin-13,9 6302 22 90 0- - - Pozostała-13,9 6302 29- - Z innych materiałów włókienniczych: 6302 29 10 0- - - Z lnu lub ramii-18 6302 29 90 0- - - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 - Pozostała bielizna pościelowa: 6302 31- - Z bawełny: 6302 31 10 0- - - Mieszanej z lnem-13,9 6302 31 90 0- - - Pozostała-13,9 6302 32- - Z włókien chemicznych: 6302 32 10 0- - - Z włóknin-13,9 6302 32 90 0- - - Pozostała-13,9 6302 39- - Z pozostałych materiałów włókienniczych: 6302 39 10 0- - - Z lnu-18 6302 39 30 0- - - Z ramii-13,9 6302 39 90 0- - - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 6302 40 00 0- Bielizna stołowa, dziana lub szydełkowana-13,9 - Inna bielizna stołowa: 6302 51- - Z bawełny: 6302 51 10 0- - - Mieszanej z lnem-13,9 6302 51 90 0- - - Pozostała-13,9 6302 52 00 0- - Z lnu-18 6302 53- - Z włókien chemicznych: 6302 53 10 0- - - Z włóknin-13,9 6302 53 90 0- - - Pozostała-13,9 6302 59 00 0- - Z innych materiałów włókienniczych-13,9 6302 60 00 0- Bielizna do celów toaletowych i kuchennych, z tkaniny frotté lub podobnych tkanin niestrzyżonych, z bawełny-13,9 - Pozostałe: 6302 91- - Z bawełny: 6302 91 10 0- - - Mieszanej z lnem-13,9 6302 91 90 0- - - Pozostałe-13,9 6302 92 00 0- - Z lnu-18 6302 93- - Z włókien chemicznych: 6302 93 10 0- - - Z włóknin-13,9 6302 93 90 0- - - Pozostałe-13,9 6302 99 00 0- - Z innych materiałów włókienniczych-13,9 6303Firanki, zasłony i rolety; lambrekiny okienne i łóżkowe: - Dziane lub szydełkowane: 6303 11 00 0- - Z bawełnym213,9 6303 12 00 0- - Z włókien syntetycznychm213,9 6303 19 00 0- - Z innych materiałów włókienniczychm213,9 - Pozostałe: 6303 91 00 0- - Z bawełnym213,9 6303 92- - Z włókien syntetycznych: 6303 92 10 0- - - Z włókninm213,9 6303 92 90 0- - - Pozostałem213,9 6303 99- - Z innych materiałów włókienniczych: 6303 99 10 0- - - Z włókninm213,9 6303 99 90 0- - - Pozostałem213,9 6304Inne artykuły wyposażenia wnętrz, z wyjątkiem z pozycji nr 9404: - Narzuty: 6304 11 00 0- - Dziane lub szydełkowaneszt.13,9 6304 19- - Pozostałe: 6304 19 10 0- - - Z bawełnyszt.13,9 6304 19 30 0- - - Z lnu lub ramiiszt.18 6304 19 90 0- - - Z innych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6304 91 00 0- - Dziane lub szydełkowane-13,9 6304 92 00 0- - Nie dziane i nie szydełkowane, z bawełny-13,9 6304 93 00 0- - Nie dziane i nie szydełkowane, z włókien syntetycznych-13,9 6304 99 00 0- - Nie dziane i nie szydełkowane, z innych materiałów włókienniczych-13,9 6305Worki i torby stosowane do pakowania towarów: 6305 10- Z juty lub innych włókien łykowych z pozycji nr 5303: 6305 10 10 0- - Używane-13,9 6305 10 90 0- - Pozostałe-13,9 6305 20 00 0- Z bawełny-13,9 - Z chemicznych materiałów włókienniczych: 6305 32- - Giętkie zbiorcze opakowania: - - - Z taśmy polietylenowej lub polipropylenowej, lub podobnej: 6305 32 11 0- - - - Dziane lub szydełkowane-13,9 - - - - Pozostałe: 6305 32 81 0- - - - - Z taśmy o masie jednostkowej nie przekraczającej 120 g/m2-13,9 6305 32 89 0- - - - - Z taśmy o masie jednostkowej powyżej 120 g/m2-13,9 6305 32 90 0- - - Pozostałe-13,9 6305 33- - Pozostałe z taśmy polietylenowej lub polipropylenowej lub podobnej: 6305 33 10 0- - - Dziane lub szydełkowane-13,9 - - - Pozostałe: 6305 33 91 0- - - - Z taśmy o masie jednostkowej nie przekraczającej 120 g/m2-13,9 6305 33 99 0- - - - Z taśmy o masie jednostkowej powyżej 120 g/m2-13,9 6305 39 00 0- - Pozostałe-13,9 6305 90 00 0- Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 6306Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i zasłony przeciwsłoneczne; namioty; żagle do łodzi, desek windsurfingowych i pojazdów lądowych; wyposażenie kempingowe: - Wyroby z brezentu impregnowanego, markizy i zasłony przeciwsłoneczne: 6306 11 00 0- - Z bawełny-13,9 6306 12 00 0- - Z włókien syntetycznych-13,9 6306 19 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 - Namioty: 6306 21 00 0- - Z bawełny-13,9 6306 22 00 0- - Z włókien syntetycznych-13,9 6306 29 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 - Żagle: 6306 31 00 0- - Z włókien syntetycznych-13,9 6306 39 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 - Materace nadmuchiwane: 6306 41 00 0- - Z bawełnyszt.13,9 6306 49 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczychszt.13,9 - Pozostałe: 6306 91 00 0- - Z bawełny-13,9 6306 99 00 0- - Z pozostałych materiałów włókienniczych-13,9 6307Pozostałe artykuły konfekcjonowane, łącznie z wykrojami odzieży: 6307 10- Ścierki do podłogi, ścierki do naczyń, ścierki do kurzu oraz podobne ścierki do wycierania: 6307 10 10 0- - Dziane lub szydełkowane-13,9 6307 10 30 0- - Z włóknin-13,9 6307 10 90 0- - Pozostałe-13,9 6307 20 00 0- Kamizelki i pasy ratunkowe-13,9 6307 90- Pozostałe: 6307 90 10 0- - Dziane lub szydełkowane-13,9 - - Pozostałe: 6307 90 91 0- - - Z filcu-13,9 6307 90 99 0- - - Pozostałe-13,9 II. ZESTAWY 6308 00 00 0Zestawy tkanin i przędzy, z dodatkami lub bez, do wykonywania kilimów, obić, haftowanej bielizny stołowej i serwetek lub podobnych artykułów włókienniczych, w opakowaniach, przeznaczone do sprzedaży detalicznej-13,9 III. UŻYWANA ODZIEŻ I UŻYWANE ARTYKUŁY WŁÓKIENNICZE; SZMATY 6309 00 00 0Odzież używana i inne artykuły używane-13,9 6310Szmaty zużyte lub nowe, odpady szpagatu, powrozów, lin i linek oraz zużyte wyroby ze szpagatu, powrozów, lin lub linek, z materiałów włókienniczych: 6310 10- Sortowane: 6310 10 10 0- - Z wełny lub cienkiej bądź grubej sierści zwierzęcej-13,9 6310 10 30 0- - Z lnu lub bawełny-13,9 6310 10 90 0- - Z innych materiałów włókienniczych-13,9 6310 90 00 0- Pozostałe-13,9 6401Obuwie nieprzemakalne z podeszwami zewnętrznymi i cholewkami z gumy lub tworzyw sztucznych, które nie są przymocowane do podeszwy, ani złączone z nią za pomocą szycia, nitowania, gwoździ, wkrętów, kołków lub podobnymi sposobami: 6401 10- Obuwie z metalowym noskiem ochronnym: 6401 10 10 0- - Z cholewkami z gumypara10,2 6401 10 90 0- - Z cholewkami z tworzyw sztucznychpara10,2 - Pozostałe obuwie: 6401 91- - Zakrywające kolano: 6401 91 10 0- - - Z cholewkami z gumypara10,2 6401 91 90 0- - - Z cholewkami z tworzyw sztucznychpara10,2 6401 92- - Zakrywające kostkę, ale nie zakrywające kolana: 6401 92 10 0- - - Z cholewkami z gumypara10,2 6401 92 90 0- - - Z cholewkami z tworzyw sztucznychpara10,2 6401 99- - Pozostałe: 6401 99 10 0- - - Z cholewkami z gumypara10,2 6401 99 90 0- - - Z cholewkami z tworzyw sztucznychpara10,2 6402Pozostałe obuwie z podeszwami zewnętrznymi i cholewkami z gumy lub tworzyw sztucznych: - Obuwie sportowe: 6402 12- - Buty narciarskie i do biegów narciarskich oraz do jazdy na snowbordzie: 6402 12 10 0- - - Buty narciarskie i do biegów narciarskichpara10,2 6402 12 90 0- - - Buty do jazdy na snowbordziepara10,2 6402 19 00 0- - Pozostałepara10,2 6402 20 00 0- Obuwie z wierzchnimi paskami lub rzemykami przymocowanymi do podeszwy za pomocą kołkówpara10,2 6402 30 00 0- Pozostałe obuwie z metalowym noskiem ochronnympara10,2 - Pozostałe obuwie: 6402 91 00 0- - Zakrywające kostkępara10,2 6402 99- - Pozostałe: 6402 99 10 0- - - Z cholewkami z gumypara10,2 - - - Z cholewkami z tworzyw sztucznych: - - - - Obuwie z przyszwą wykonaną z pasków, lub mające jedno lub więcej wycięć: 6402 99 31 0- - - - - W których wysokość podeszwy razem z obcasem przekracza 3 cmpara10,2 6402 99 39 0- - - - - Pozostałepara10,2 6402 99 50 0- - - - Pantofle oraz inne obuwie domowepara10,2 - - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6402 99 91 0- - - - - Poniżej 24 cmpara10,2 - - - - - 24 cm lub więcej: 6402 99 93 0- - - - - - Obuwie nie dające się określić jako męskie lub damskiepara10,2 - - - - - - Pozostałe: 6402 99 96 0- - - - - - - Męskiepara10,2 6402 99 98 0- - - - - - - Damskiepara10,2 6403Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry lub skóry wtórnej i cholewkach ze skóry: - Obuwie sportowe: 6403 12 00 0- - Buty narciarskie, do biegów narciarskich i buty do jazdy na snowbordziepara7,2 6403 19 00 0- - Pozostałepara7,2 6403 20 00 0- Obuwie o podeszwach zewnętrznych ze skóry i cholewkach z pasków skórzanych w poprzek podbicia i wokół dużego palcapara7,2 6403 30 00 0- Obuwie ze spodem z drewna bez podeszwy wewnętrznej ani ochronnego noska metalowegopara7,2 6403 40 00 0- Pozostałe obuwie, z ochronnym noskiem metalowympara7,2 - Pozostałe obuwie o podeszwach zewnętrznych ze skóry: 6403 51- - Zakrywające kostkę: - - - Zakrywające kostkę, ale nie część łydki, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 51 11 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 51 15 0- - - - - Męskiepara7,2 6403 51 19 0- - - - - Damskiepara7,2 - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 51 91 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 51 95 0- - - - - Męskiepara7,2 6403 51 99 0- - - - - Damskiepara7,2 6403 59- - Pozostałe: - - - Obuwie z przyszwą wykonaną z pasków, lub mające jedno lub więcej wycięć: 6403 59 11 0- - - - W których wysokość podeszwy razem z obcasem przekracza 3 cmpara7,2 - - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 59 31 0- - - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - - 24 cm lub więcej: 6403 59 35 0- - - - - - Męskiepara7,2 6403 59 39 0- - - - - - Damskiepara7,2 6403 59 50 0- - - Pantofle lub inne obuwie domowepara7,2 - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 59 91 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 59 95 0- - - - - Męskiepara7,2 6403 59 99 0- - - - - Damskiepara7,2 - Pozostałe obuwie: 6403 91- - Zakrywające kostkę: - - - Zakrywające kostkę, ale nie część łydki, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 91 11 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 91 13 0- - - - - Obuwie nie dające się określić jako męskie lub damskiepara7,2 - - - - - Pozostałe: 6403 91 16 0- - - - - - Męskiepara7,2 6403 91 18 0- - - - - - Damskiepara7,2 - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 91 91 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 91 93 0- - - - - Obuwie nie dające się określić jako męskie lub damskiepara7,2 - - - - - Pozostałe: 6403 91 96 0- - - - - - Męskiepara7,2 6403 91 98 0- - - - - - Damskiepara7,2 6403 99- - Pozostałe: - - - Obuwie z przyszwą wykonaną z pasków lub mające jedno lub więcej wycięć: 6403 99 11 0- - - - W których wysokość podeszwy razem z obcasem przekracza 3 cmpara7,2 - - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 99 31 0- - - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - - 24 cm lub więcej: 6403 99 33 0- - - - - - Obuwie nie dające się określić jako męskie lub damskiepara7,2 - - - - - - Pozostałe: 6403 99 36 0- - - - - - - Męskiepara7,2 6403 99 38 0- - - - - - - Damskiepara7,2 6403 99 50 0- - - Pantofle i inne obuwie domowepara7,2 - - - Pozostałe, o długości podeszwy wewnętrznej: 6403 99 91 0- - - - Poniżej 24 cmpara7,2 - - - - 24 cm lub więcej: 6403 99 93 0- - - - - Obuwie nie dające się określić jako męskie lub damskiepara7,2 - - - - - Pozostałe: 6403 99 96 0- - - - - - Męskiepara7,2 6403 99 98 0- - - - - - Damskiepara7,2 6404Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry lub skóry wtórnej i cholewkach z materiałów włókienniczych: - Obuwie o podeszwach zewnętrznych z gumy lub tworzyw sztucznych: 6404 11 00 0- - Obuwie sportowe: buty tenisowe, buty koszykarskie, buty gimnastyczne, buty treningowe itp.para10,2 6404 19- - Pozostałe: 6404 19 10 0- - - Pantofle i inne obuwie domowepara10,2 6404 19 90 0- - - Pozostałepara10,2 6404 20- Obuwie o podeszwach zewnętrznych ze skóry lub ze skóry wtórnej: 6404 20 10 0- - Obuwie domowepara10,2 6404 20 90 0- - Pozostałepara10,2 6405Pozostałe obuwie: 6405 10- Z cholewkami ze skóry lub skóry wtórnej: 6405 10 10 0- - O podeszwach zewnętrznych z drewna lub korkapara7,2 6405 10 90 0- - O podeszwach zewnętrznych z innych materiałówpara7,2 6405 20- O cholewkach z materiałów tekstylnych: 6405 20 10 0- - O podeszwach zewnętrznych z drewna lub korkapara7,2 - - O podeszwach zewnętrznych z innych materiałów: 6405 20 91 0- - - Pantofle i inne obuwie domowepara7,2 6405 20 99 0- - - Pozostałepara7,2 6405 90- Pozostałe: 6405 90 10 0- - O podeszwach zewnętrznych z gumy, tworzyw sztucznych, skóry lub skóry wtórnejpara7,2 6405 90 90 0- - O podeszwach zewnętrznych z innych materiałówpara7,2 II. STAL NIESTOPOWA 7207Półwyroby ze stali niestopowej: - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla: 7207 11- - O prostokątnym (także kwadratowym) przekroju poprzecznym, szerokości mniejszej niż dwukrotna grubość: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 11 11 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-9 - - - - Pozostałe: 7207 11 14 0- - - - - O grubości 130 mm lub mniej (ECSC)-9 7207 11 16 0- - - - - O grubości powyżej 130 mm (ECSC)-9 7207 11 90 0- - - Kute-9 7207 12- - Inne, o prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym: 7207 12 10 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 7207 12 90 0- - - Kute-9 7207 19- - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta: - - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 19 11 0- - - - - Ze stali automatowej (ECSC)-9 - - - - - Pozostałe: 7207 19 14 0- - - - - - Otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 7207 19 16 0- - - - - - Pozostałe (ECSC)-9 7207 19 19 0- - - - Kute-9 - - - Półwyroby wstępne do kątowników, kształtowników i profili: 7207 19 31 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie (ECSC)-9 7207 19 39 0- - - - Kute-9 7207 19 90 0- - - Pozostałe-9 7207 20- Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla: - - O prostokątnym (nawet kwadratowym), przekroju poprzecznym, szerokości mniejszej niż dwukrotna grubość: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 20 11 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-9 - - - - Pozostałe, zawierające w masie: 7207 20 15 0- - - - - 0,25% lub więcej, ale nie mniej niż 0,6% węgla (ECSC)-9 7207 20 17 0- - - - - 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-9 7207 20 19 0- - - Kute-9 - - Pozostałe, o prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym: 7207 20 32 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 7207 20 39 0- - - Kute-9 - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 20 51 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-9 - - - - Pozostałe: 7207 20 55 0- - - - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale nie mniej niż 0,6% węgla (ECSC)-9 7207 20 57 0- - - - - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-9 7207 20 59 0- - - Kute-9 - - Półwyroby wstępne do kątowników, kształtowników i profili: 7207 20 71 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 7207 20 79 0- - - Kute-9 7207 20 90 0- - Pozostałe-9 7208Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na gorąco, nie platerowane, nie pokrywane ani nie powlekane: 7208 10 00 0- Zwinięte, bez dalszej obróbki oprócz walcowania na gorąco, z wzorami wypukłymi (ECSC)-9 - Pozostałe, zwinięte nie obrobione dalej oprócz walcowania na gorąco, trawione: 7208 25 00 0- - O grubości 4,75 mm lub większej (ECSC)-9 7208 26 00 0- - O grubości 3 mm lub większej, ale poniżej 4,75 mm (ECSC)-9 7208 27 00 0- - O grubości poniżej 3 mm (ECSC)-9 - Pozostałe, zwinięte, nie obrobione dalej oprócz walcowania na gorąco: 7208 36 00 0- - O grubości powyżej 10 mm (ECSC)-9 7208 37- - O grubości 4,75 mm lub większej, ale nie przekraczającej 10 mm: 7208 37 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-9 7208 37 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7208 38- - O grubości 3 mm lub większej, ale poniżej 4,75 mm: 7208 38 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-9 7208 38 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7208 39- - O grubości poniżej 3 mm: 7208 39 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-9 7208 39 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7208 40- Nie zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco z wzorami wypukłymi: 7208 40 10 0- - O grubości 2 mm lub większej (ECSC)-9 - Pozostałe, nie zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7208 51- - O grubości powyżej 10 mm: 7208 51 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości nie przekraczającej 1250 mm (ECSC)-9 - - - Pozostałe, o grubości: 7208 51 30 0- - - - Przekraczającej 20 mm (ECSC)-9 7208 51 50 0- - - - Przekraczającej 15 mm, ale nie przekraczającej 20 mm (ECSC)-9 - - - - Przekraczającej 10 mm, ale nie przekraczającej 15 mm, o szerokości: 7208 51 91 0- - - - - 2050 mm lub więcej (ECSC)-9 7208 51 99 0- - - - - Poniżej 2050 mm (ECSC)-9 7208 52- - Pozostałe, o grubości 4,75 mm lub więcej, lecz nie przekraczającej 10 mm: 7208 52 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości nie przekraczającej 1250 mm (ECSC)-9 - - - Pozostałe o szerokości: 7208 52 91 0- - - - 2050 mm lub większej (ECSC)-9 7208 52 99 0- - - - Poniżej 2050 mm (ECSC)-9 7208 53- - O grubości 3 mm lub większej, lecz mniejszej niż 4,75 mm: 7208 53 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze, o szerokości nie przekraczającej 1250 mm i grubości 4 mm lub większej (ECSC)-9 7208 53 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7208 54- - O grubości mniejszej niż 3 mm: 7208 54 10 0- - - O grubości 2 mm lub większej (ECSC)-9 7208 54 90 0- - - O grubości mniejszej niż 2 mm (ECSC)-9 7208 90- Pozostałe: 7208 90 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7208 90 90 0- - Pozostałe-9 7209Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na zimno, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7209 16- - O grubości przekraczającej 1 mm, ale mniejszej niż 3 mm:- 7209 16 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)9 7209 16 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7209 17- - O grubości 0,5 mm lub większej, ale nie przekraczającej 1 mm: 7209 17 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-9 7209 17 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7209 18- - O grubości mniejszej niż 0,5 mm: 7209 18 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-9 - - - Pozostałe: 7209 18 91 0- - - - O grubości nie mniejszej niż 0,35 mm, ale mniejszej niż 0,5 mm (ECSC)-9 - Pozostałe, nie zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7209 26- - O grubości przekraczającej 1 mm, ale mniejszej niż 3 mm: 7209 26 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-9 7209 26 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7209 27- - O grubości 0,5 mm lub więcej, ale nie przekraczającej 1 mm: 7209 27 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-9 7209 27 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7209 28- - O grubości mniejszej niż 0,5 mm: 7209 28 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-9 7209 28 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7209 90- Pozostałe: 7209 90 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7209 90 90 0- - Pozostałe-9 7210Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub więcej, platerowane, powlekane lub pokrywane: - Pokrywane lub powlekane cyną: 7210 11- - O grubości 0,5 mm lub większej: 7210 11 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7210 11 90 0- - - Pozostałe-9 7210 12- - O grubości poniżej 0,5 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 12 11- - - - Blacha biała (ECSC): 7210 12 11 1- - - - - O grubości poniżej 0,22 mm-9 7210 12 11 9- - - - - Pozostała-9 7210 12 19- - - - Pozostałe (ECSC): 7210 12 19 9- - - - - Pozostałe-9 7210 12 90- - - Pozostałe: 7210 12 90 9- - - - Pozostałe-9 7210 30- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: 7210 30 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7210 30 90 0- - Pozostałe-9 - W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: 7210 41- - Faliste: 7210 41 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7210 41 90 0- - - Pozostałe-9 7210 49- - Pozostałe: 7210 49 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7210 49 90 0- - - Pozostałe-9 7210 70- Malowane, lakierowane lub powlekane tworzywami sztucznymi: - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 70 31 0- - - Blacha biała i wyroby, powlekane tlenkiem chromu lub chromem, lakierowane (ECSC)-9 7210 70 39 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7210 70 90 0- - Pozostałe-9 7210 90- Pozostałe: 7210 90 10 0- - Srebrzone, złocone, platynowane lub emaliowane-9 - - Pozostałe: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem, lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 90 31 0- - - - Platerowane (ECSC)-9 7210 90 33 0- - - - Ocynowane i drukowane (ECSC)-9 7210 90 38 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 7210 90 90 0- - - Pozostałe-9 7211Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7211 13 00 0- - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości przekraczającej 150 mm i grubości nie mniejszej niż 4 mm, nie zwinięte, bez wzorów wypukłych (ECSC)-9 7211 14- - Pozostałe o grubości 4,75 mm i więcej: 7211 14 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7211 14 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7211 19- - Pozostałe: 7211 19 20 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7211 19 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 - Nie obrobione oprócz walcowania na zimno: 7211 23- - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7211 23 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7211 23 51 0- - - - Zwinięte przeznaczone do wytwarzania cienkiej blachy (ECSC)-9 - - - - Pozostałe: 7211 23 91 0- - - - - Elektrotechniczne-9 7211 23 99 0- - - - - Pozostałe-9 7211 29- - Pozostałe: 7211 29 20 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7211 29 50 0- - - - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale nie mniej niż 0,6% węgla-9 7211 29 90 0- - - - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-9 7211 90- Pozostałe: - - O szerokości powyżej 500 mm: 7211 90 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 7211 90 19 0- - - Pozostałe-9 7211 90 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-9 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7212 10- Pokrywane lub powlekane cyną: 7212 10 10 0- - Blacha biała nie obrobiona więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 - - Pozostałe: - - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 10 91 0- - - - Obrobione jedynie powierzchniowo (ECSC)-9 7212 10 93 0- - - - Pozostałe-9 7212 10 99 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-9 7212 20- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: - - O szerokości powyżej 500 mm: 7212 20 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 7212 20 19 0- - - Pozostałe-9 7212 20 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-9 7212 30- W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 30 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 7212 30 19 0- - - Pozostałe-9 7212 30 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-9 7212 40- Malowane, lakierowane lub powlekane tworzywami sztucznymi: 7212 40 10 0- - Blacha biała, nie obrobiona więcej niż lakierowana (ECSC)-9 - - Pozostałe: - - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 40 91 0- - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 7212 40 93 0- - - - Pozostałe-9 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7212 40 95 0- - - - Powlekane lub pokrywane tlenkami chromu lub chromem i tlenkami chromu, lakierowane-9 7212 40 98 0- - - - Pozostałe-9 7212 50- W inny sposób powlekane lub pokrywane: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 50 10 0- - - Srebrzone, złocone, platynowane lub emaliowane-9 - - - Pozostałe: - - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 50 31 0- - - - - Pokrywane ołowiem (ECSC)-9 7212 50 51 0- - - - - Pozostałe (ECSC)-9 7212 50 58 0- - - - Pozostałe-9 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7212 50 75 0- - - Powlekane lub pokrywane miedzią-9 7212 50 91 0- - - Powlekane lub pokrywane chromem lub niklem-9 - - - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7212 50 93 0- - - - Pokrywane lub powlekane stopami aluminiowo-cynkowymi-9 7212 50 97 0- - - - Pozostałe-9 7212 50 99 0- - - Pozostałe-9 7212 60- Platerowane: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 60 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-9 7212 60 19 0- - - Pozostałe-9 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 60 91 0- - - - Walcowane na gorąco, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 7212 60 93 0- - - - Pozostałe-9 7212 60 99 0- - - Pozostałe-9 7213Sztaby i pręty, walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej: 7213 10 00 0- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania (ECSC)-9 7213 20 00 0- Pozostałe, ze stali automatowej (ECSC)-9 - Pozostałe: 7213 91- - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy mniejszej niż 14 mm: 7213 91 10 0- - - W rodzaju stosowanych do zbrojenia betonu (ECSC)-9 7213 91 20 0- - - W rodzaju stosowanych do kordu oponowego (ECSC)-9 - - - Pozostałe: 7213 91 41 0- - - - Zawierające w masie 0,06% lub mniej węgla (ECSC)-9 7213 91 49 0- - - - Zawierające w masie powyżej 0,06% ale poniżej 0,25% węgla (ECSC)-9 7213 91 70 0- - - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale poniżej 0,75% węgla (ECSC)-9 7213 91 90 0- - - - Zawierające w masie powyżej 0,75% węgla (ECSC)-9 7213 99- - Pozostałe: 7213 99 10 0- - - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla (ECSC)-9 7213 99 90 0- - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla (ECSC)-9 7214Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej, nie obrobione więcej oprócz kucia, walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania na gorąco, lecz z włączeniem tych, które po walcowaniu zostały skręcone: 7214 10 00 0- Kute-9 7214 20 00 0- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania lub skręcone po walcowaniu (ECSC)-9 7214 30 00 0- Pozostałe, ze stali automatowej (ECSC)-9 - Pozostałe: 7214 91- - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy): 7214 91 10 0- - - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla (ECSC)-9 7214 91 90 0- - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla (ECSC)-9 7214 99- - Pozostałe: - - - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7214 99 10 0- - - - W rodzaju stosowanych do zbrojenia betonu (ECSC)-9 - - - - Pozostałe, o kołowym przekroju poprzecznym, którego średnica wynosi: 7214 99 31 0- - - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-9 7214 99 39 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC)-9 7214 99 50 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 - - - Zawierające w masie 0,25% węgla lub więcej, ale poniżej 0,6%: - - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, którego średnica wynosi: 7214 99 61 0- - - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-9 7214 99 69 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC)-9 7214 99 80 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 7214 99 90 0- - - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-9 7215Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej: 7215 10 00 0- Ze stali automatowej, nie obrobione więcej niż gięcie na zimno lub wykończenie na zimno-9 7215 50- Pozostałe, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: - - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7215 50 11 0- - - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy)-9 7215 50 19 0- - - Pozostałe-9 7215 50 30 0- - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 06% węgla-9 7215 50 90 0- - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla-9 7215 90- Pozostałe: 7215 90 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-9 7215 90 90 0- - Pozostałe-9 7216Kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej: 7216 10 00 0- Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości poniżej 80 mm (ECSC)-9 - Profile "L" lub "T", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości poniżej 80 mm: 7216 21 00 0- - Profile "L" (ECSC)-9 7216 22 00 0- - Profile "T" (ECSC)-9 - Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej: 7216 31- - Profile "U": - - - O wysokości 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającej 220 mm: 7216 31 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-9 7216 31 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 - - - O wysokości większej niż 220 mm: 7216 31 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-9 7216 31 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 7216 32- - Profile "I": - - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 220 mm: 7216 32 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-9 7216 32 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 - - - Posiadające wysokość większą niż 220 mm: 7216 32 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-9 7216 32 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 7216 33- - Profile "H": 7216 33 10 0- - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 180 mm (ECSC)-9 7216 33 90 0- - - Posiadające wysokość większą niż 180 mm (ECSC)-9 7216 40- Profile "L" lub "T", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej: 7216 40 10 0- - Profile "L" (ECSC)-9 7216 40 90 0- - Profile "T" (ECSC)-9 7216 50- Pozostałe kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7216 50 10 0- - O przekroju poprzecznym, który można zawrzeć w kwadracie o boku 80 mm (ECSC)-9 - - Pozostałe: 7216 50 91 0- - - Płaskowniki stalowe łebkowe (ECSC)-9 7216 50 99 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 - Kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: 7216 61- - Otrzymane z wyrobów walcowanych płaskich: 7216 61 10 0- - - Profile "C", "L", "U", "Z", "omega" lub o otwartych zakończeniach-9 7216 61 90 0- - - Pozostałe-9 7216 69 00 0- - Pozostałe-9 - Pozostałe: 7216 91- - Gięte na zimno lub kształtowane na zimno z wyrobów walcowanych płaskich: 7216 91 10 0- - - Arkusze profilowane (żeberkowane)-9 - - - Pozostałe: - - - - Pokrywane lub powlekane cynkiem o grubości: 7216 91 30 0- - - - - Mniejszej jak 2,5 mm-9 7216 91 50 0- - - - - 2,5 mm lub więcej-9 7216 91 90 0- - - - Pozostałe-9 7216 99- - Pozostałe: 7216 99 10 0- - - Walcowane na gorąco lub wyciskane nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 7216 99 90 0- - - Pozostałe-9 7217Drut ze stali niestopowej: 7217 10- Nie pokrywany ani nie powlekany, polerowany lub nie: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 10 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-9 - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej: 7217 10 31 0- - - - Posiadający wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania-9 7217 10 39 0- - - - Pozostały-9 7217 10 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale poniżej 0,6% węgla-9 7217 10 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-9 7217 20- - Pokrywany lub powlekany cynkiem: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 20 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-9 7217 20 30 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej-9 7217 20 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-9 7217 20 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-9 7217 30- Pokrywany lub powlekany innymi metalami: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm: 7217 30 11 0- - - - Pokrywany miedzią-9 7217 30 19 0- - - - Pozostały-9 - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej: 7217 30 31 0- - - - Pokrywany miedzią -9 7217 30 39 0- - - - Pozostały-9 7217 30 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-9 7217 30 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-9 7217 90- Pozostały: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 90 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-9 7217 90 30 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej-9 7217 90 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-9 7217 90 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-9 III. STAL NIERDZEWNA 7218Stal nierdzewna w postaci wlewków lub innych form pierwotnych; półwyroby ze stali nierdzewnej: 7218 10 00 0- Wlewki i inne formy pierwotne (ECSC)-9 - Pozostałe: 7218 91- - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy): - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7218 91 11 0- - - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7218 91 19 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-9 7218 91 90 0- - - Kute-9 7218 99- - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym kwadratowym: 7218 99 11 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 7218 99 19 0- - - - Kute-9 - - - Pozostałe: 7218 99 20 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-9 - - - - Kute: 7218 99 91 0- - - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta-9 7218 99 99 0- - - - - Pozostałe-9 7219Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej o szerokości 600 mm lub większej: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, zwinięte: 7219 11 00 0- - O grubości przekraczającej 10 mm (ECSC)-9 7219 12- - O grubości 4,75 mm lub większej, lecz nie przekraczającej 10 mm: 7219 12 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 12 90 0- - - Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 7219 13- - O grubości 3 mm lub większej, lecz poniżej 4,75 mm: 7219 13 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 13 90 0- - - Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 7219 14- - O grubości poniżej 3 mm: 7219 14 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 14 90 0- - - Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, nie zwinięte: 7219 21- - O grubości powyżej 10 mm: 7219 21 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 21 90 0- - - Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 7219 22- - O grubości 4,75 mm lub więcej, lecz nie przekraczającej 10 mm: 7219 22 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 22 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-9 7219 23 00 0- - O grubości 3 mm lub więcej, lecz poniżej 4,75 mm (ECSC)-9 7219 24 00 0- - O grubości mniejszej niż 3 mm (ECSC)-9 - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7219 33- - O grubości powyżej 1 mm, lecz poniżej 3 mm: 7219 33 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7219 33 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-9 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7220 11 00 0- - O grubości 4,75 mm lub więcej (ECSC)-9 7220 12 00 0- - O grubości poniżej 4,75 mm (ECSC)-9 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7220 20 10 0- - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC)-9 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości 3 mm lub więcej, zawierające: 7220 20 31 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-9 7220 20 39 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-9 - - - O grubości powyżej 0,35 mm, lecz poniżej 3 mm, zawierające: 7220 20 51 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-9 7220 20 59 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-9 - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm, zawierające: 7220 20 91 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-9 7220 20 99 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-9 7220 90- Pozostałe: - - - O grubości powyżej 500 mm: 7220 90 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem (ECSC)-9 7220 90 19 0- - - Pozostałe-9 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem: 7220 90 31 0- - - - Walcowane na gorąco, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 7220 90 39 0- - - - Pozostałe-9 7220 90 90 0- - - Pozostałe-9 7221 00Sztaby i pręty ze stali nierdzewnej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach: 7221 00 10 0- Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7221 00 90 0- Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 7222Pozostałe sztaby i pręty ze stali nierdzewnej; kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej: - Sztaby i pręty nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania: 7222 11- - O przekroju poprzecznym w kształcie koła: - - - O średnicy 80 mm lub więcej, zawierające w masie: 7222 11 11 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7222 11 19 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 - - - O średnicy 25 mm lub więcej, ale mniej niż 80 mm, zawierające w masie: 7222 11 21 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7222 11 29 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 - - - O średnicy mniejszej niż 25 mm, zawierające w masie: 7222 11 91 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7222 11 99 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-9 7222 19- - Pozostałe: 7222 19 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-9 7222 19 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-9 7222 20- Sztaby i pręty, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła: - - - O średnicy 80 mm lub więcej, zawierające w masie: 7222 20 11 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-9 7222 20 19 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-9 - - - O średnicy 25 mm lub więcej, ale poniżej 80, zawierające w masie: 7222 20 21 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-9 7222 20 29 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-9 - - - O średnicy mniejszej niż 25 mm, zawierające w masie: 7222 20 31 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-9 7222 20 39 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-9 - - Pozostałe, zawierające w masie: 7222 20 81 0- - - 2,5% lub więcej niklu-9 7222 20 89 0- - - Poniżej 2,5% niklu-9 7222 30- Pozostałe sztaby i pręty: 7222 30 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 - - Kute, zawierające w masie: 7222 30 51 0- - - 2,5% lub więcej niklu-9 7222 30 91 0- - - Mniej niż 2,5% niklu-9 7222 30 98 0- - Pozostałe-9 7222 40- Kątowniki, kształtowniki i profile: 7222 40 10 0- - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania (ECSC)-9 - - Pozostałe: 7222 40 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 - - - Pozostałe: - - - - Nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: 7222 40 91 0- - - - - Otrzymane z produktów walcowanych płaskich-9 7222 40 93 0- - - - - Pozostałe-9 7222 40 99 0- - - - Pozostałe-9 7223 00Drut ze stali nierdzewnej: - Zawierający w masie 2,5% lub więcej niklu: 7223 00 11 0- - Zawierający w masie 28% lub więcej niklu, lecz mniej niż 31% oraz 20% lub więcej chromu, lecz mniej niż 22%-9 7223 00 19 0- - Pozostały-9 - Zawierający w masie poniżej 2,5% niklu: 7223 00 91 0- - Zawierający w masie 13% lub więcej chromu, lecz mniej niż 25% oraz 3,5% lub więcej aluminium, lecz mniej niż 6%-9 7223 00 99 0- - Pozostały-9 IV. POZOSTAŁA STAL STOPOWA; SZTABY I PRĘTY DRĄŻONE, NADAJĄCE SIĘ DO WIERCEŃ, WYKONANE ZE STALI STOPOWEJ LUB NIESTOPOWEJ 7224Pozostała stal stopowa w postaci wlewków lub w innych pierwotnych formach; półwyroby z innej stali stopowej:- 7224 10 00 0- Wlewki i inne formy pierwotne (ECSC)9 7224 90- Pozostałe: - - O prostokątnym (łącznie z kwadratowym) przekroju poprzecznym: - - - Walcowane na gorąco lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: - - - - O szerokości poniżej dwukrotnej grubości: 7224 90 01 0- - - - - Ze stali szybkotnącej (ECSC)-9 7224 90 05 0- - - - - Zawierające w masie nie przekraczającej 0,7% węgla,, 05% lub więcej, ale nie przekraczającej 1,2% manganu i 0,6% lub więcej, ale nie przekraczającej 2,3% krzemu; zawierające w masie 0,0008% lub więcej boru z zawartością jakiegokolwiek innego pierwiastka mniejszą niż zawartość minimalna określona w uwadze 1 (f) do niniejszego działu (ECSC)-9 7224 90 08 0- - - - - Pozostałe (ECSC)-9 7224 90 15 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 7224 90 19 0- - - Kute-9 - - Pozostałe: - - - Walcowane na gorąco lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7224 90 31 0- - - - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu (ECSC)-9 7224 90 39 0- - - - Pozostałe (ECSC)-9 - - - Kute: 7224 90 91 0- - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta-9 7224 90 99 0- - - - Pozostałe-9 7225Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości 600 mm lub większej: - Ze stali krzemowej elektrotechnicznej: 7225 11 00 0- - O ziarnach zorientowanych (ECSC)-9 7225 19- - Pozostałe: 7225 19 10 0- - - Walcowane na gorąco (ECSC)-9 7225 19 90 0- - - Walcowane na zimno (ECSC)-9 7225 20- Ze stali szybkotnącej: 7225 20 20 0- - Nie obrobione więcej niż walcowanie; nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem, lub tylko pocięte na kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-9 7225 20 90 0- - Pozostałe-9 7225 30 00 0- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, zwinięte (ECSC)-9 7225 40- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, nie zwinięte: 7225 40 20 0- - O grubości przekraczającej 15 mm (ECSC)-9 7225 40 50 0- - O grubości 4,75 mm lub większej, ale nie przekraczającej 15 mm (ECSC)-9 7225 50 00 0- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowane na zimno (ECSC)-9 7226Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości poniżej 600 mm: - Ze stali krzemowej elektrotechnicznej: 7226 11- - O ziarnach zorientowanych: 7226 11 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7226 11 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7226 19- - Pozostałe: 7226 19 10 0- - - Nie obrobione inaczej niż walcowane na gorąco (ECSC)-9 - - - Pozostałe: 7226 19 30 0- - - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7226 19 90 0- - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-9 7226 20- Ze stali szybkotnącej: 7226 20 20 0- - Nie obrobionej więcej niż walcowanie na gorąco; o szerokości nie przekraczającej 500 mm, walcowane na gorąco, nie obrobione więcej niż platerowanie; o szerokości powyżej 500 mm, nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno lub nie obrobione więcej niż powierzchniowo, włączając platerowanie (ECSC)-9 7226 20 80 0- - Pozostałe-9 - Pozostałe: 7226 91- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco: 7226 91 10 0- - - O grubości 4,75 mm lub więcej (ECSC)-9 7226 91 90 0- - - O grubości mniejszej niż 4,75 mm (ECSC)-9 7226 92- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno: 7226 92 10 0- - - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC)-9 7226 92 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-9 7226 99- - Pozostałe: 7226 99 80 0- - - Pozostałe-9 7227Sztaby i pręty z innej stali stopowej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach: 7227 10 00 0- Ze stali szybkotnącej (ECSC)-9 7227 20 00 0- Ze stali krzemowo-manganowej (ECSC)-9 7227 90- Pozostałe: 7227 90 10 0- - Zawierające w masie 0,0008% lub więcej boru z jakimkolwiek innym pierwiastkiem, o zawartości mniejszej niż minimalna podana w uwadze 1 (f) do niniejszego działu (ECSC)-9 7227 90 50 0- - Zawierające w masie 0,9% lub więcej ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu (ECSC)-9 7227 90 95 0- - Pozostałe (ECSC)-9 7228Pozostałe sztaby i pręty z innej stali stopowej; kątowniki, kształtowniki i profile z innej stali stopowej; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych: 7228 10- Sztaby i pręty ze stali szybkotnącej: 7228 10 10 0- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie (ECSC)-9 - - Pozostałe: 7228 10 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-9 7228 10 50 0- - - Kute-9 7228 10 90 0- - - Pozostałe-9 7228 20- Sztaby i pręty ze stali krzemowo-manganowej: - - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7228 20 11 0- - - O prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym, walcowane z czterech stron (ECSC)-9 7228 20 19 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 - - Pozostałe: 7228 20 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-9 7228 20 60 0- - - Pozostałe-9 7228 30- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7228 30 20 0- - Ze stali narzędziowej (ECSC)-9 - - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu: 7228 30 41 0- - - O przekroju okrągłym o średnicy 80 mm lub większej (ECSC)-9 7228 30 49 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 - - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy: 7228 30 61 0- - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-9 7228 30 69 0- - - - Poniżej 80 mm (ECSC)-9 7228 30 70 0- - - O prostokątnym przekroju poprzecznym (innym niż kwadratowy), walcowane z czterech stron (ECSC)-9 7228 30 89 0- - - Pozostałe (ECSC)-9 7228 40- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż kucie: 7228 40 10 0- - Ze stali narzędziowej-9 7228 40 90 0- - Pozostałe-9 7228 50- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż gięcie na zimno lub wykończenie na zimno: 7228 50 20 0- - Ze stali narzędziowej-9 7228 50 40 0- - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu-9 - - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy: 7228 50 61 0- - - - 80 mm lub więcej-9 7228 50 69 0- - - - Poniżej 80 mm-9 7228 50 70 0- - - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy), walcowane z czterech stron-9 7228 50 89 0- - - Pozostałe-9 7228 60- Pozostałe sztaby i pręty: 7228 60 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-9 - - Pozostałe: 7228 60 81 0- - - Ze stali narzędziowej-9 7228 60 89 0- - - Pozostałe-9 7228 80- Sztaby i pręty drążone, nadające się do celów wiertniczych: 7228 80 10 0- - Ze stali stopowej (ECSC)-9 7228 80 90 0- - Ze stali niestopowej (ECSC)-9 7229Drut z pozostałej stali stopowej: 7229 10 00 0- Ze stali szybkotnącej-9 7229 20 00 0- Ze stali krzemowo-manganowej-9 7229 90- Pozostały: 7229 90 50 0- - Zawierający w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu-9 7229 90 90 0- - Pozostały-9 7301Ścianka szczelna ze stali, nawet drążona, tłoczona lub wykonana z połączonych elementów; kątowniki spawane, kształtowniki i profile ze stali: 7301 10 00 0- Ścianka szczelna (ECSC)-9 7301 20 00 0- Kątowniki, kształtowniki i profile-9 7302Kolejowy lub tramwajowy torowy materiał konstrukcyjny ze stali: szyny, szyny ochronne i szyny zębate, iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkładki pod szyny, uchwyty szynowe, płyty podkładkowe, wiązadła i inne materiały przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn: 7302 10- Szyny: 7302 10 10 0- - Przewodzące prąd, z częściami z metalu nieżelaznego-9 - - Pozostałe: - - - Nowe: 7302 10 31 0- - - - O masie na 1 m 20 kg lub więcej (ECSC)-9 7302 10 39 0- - - - O masie na 1 m poniżej 20 kg (ECSC)-9 7302 10 90 0- - - Używane (ECSC)-9 7302 20 00 0- Podkłady kolejowe (ECSC)-9 7302 30 00 0- Iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań-9 7302 40- Nakładki stykowe i podkładki pod szyny: 7302 40 10 0- - Walcowane (ECSC)-9 7302 40 90 0- - Pozostałe-9 7302 90- Pozostałe: 7302 90 10 0- - Szyny ochronne (ECSC)-9 7302 90 30 0- - Uchwyty szynowe, płyty podkładkowe i wiązadła-9 7302 90 90 0- - Pozostałe-9 7303 00Rury, przewody rurowe i profile drążone, z żeliwa: 7303 00 10 0- Rury i przewody rurowe w rodzaju używanych w systemach ciśnieniowych-9 7303 00 90 0- Pozostałe-9 7304Rury, przewody rurowe i profile drążone, bez szwu, ze stali: 7304 10- Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: 7304 10 10 0- - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 168,3 mm-9 7304 10 30 0- - O średnicy zewnętrznej powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-9 7304 10 90 0- - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-9 - Rura okładzinowa, przewód rurowy i rura płuczkowa w rodzaju używanych do wierceń ropy naftowej lub gazu: 7304 21 00 0- - Rura płuczkowa-9 7304 29- - Pozostałe: 7304 29 11 0- - - Z wyłączeniem o średnicy nie przekraczającej 406,4 mm-9 7304 29 19 0- - - Z wyłączeniem o średnicy przekraczającej 406,4 mm-9 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali niestopowej: 7304 31- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: 7304 31 10 0- - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - - Pozostałe: 7304 31 91 0- - - - Rury precyzyjne-9 7304 31 99 0- - - - Pozostałe-9 7304 39- - Pozostałe: 7304 39 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki-9 - - - Pozostałe: 7304 39 20 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - - - Pozostałe: 7304 39 30 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 421 mm i o grubości ścianki powyżej 10,5 mm-9 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Rury (przewody gazowe) gwintowane lub dające się gwintować: 7304 39 51 0- - - - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-9 7304 39 59 0- - - - - - - Pozostałe-9 - - - - - - Pozostałe, o średnicy zewnętrznej: 7304 39 91 0- - - - - - - Nie przekraczającej 168,3 mm-9 7304 39 93 0- - - - - - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm- 7304 39 99 0- - - - - - - Powyżej 406,4 mm-9 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali nierdzewnej: 7304 41- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: 7304 41 10 0- - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 7304 41 90 0- - - Pozostałe-9 7304 49- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 7304 49 30 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - - - Pozostałe: 7304 49 91 0- - - - - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 406,4 mm-9 7304 49 99 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-9 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, z innej stali stopowej: 7304 51- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: - - - Proste i o jednolitej grubości ścianki, ze stali stopowej zawierającej w masie nie mniej niż 0,9%, ale i nie przekraczającej 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie przekraczającej 2% chromu i jeśli jest obecny, nie przekraczającej 0,5% molibdenu, o długości: 7304 51 11 0- - - - Nie przekraczającej 4,5 m-9 7304 51 19 0- - - - Powyżej 4,5 m-9 - - - Pozostałe: 7304 51 30 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - - - Pozostałe: 7304 51 91 0- - - - - Rury precyzyjne-9 7304 51 99 0- - - - - Pozostałe-9 7304 59- - Pozostałe: 7304 59 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki-9 - - - Pozostałe, proste i o jednolitej grubości ścianki, ze stali stopowej zawierającej w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu i jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu, o długości: 7304 59 31 0- - - - Nie przekraczającej 4,5 m-9 7304 59 39 0- - - - Powyżej 4,5 m-9 - - - Pozostałe: 7304 59 50 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - - - Pozostałe: 7304 59 91 0- - - - - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 168,3 mm-9 7304 59 93 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-9 7304 59 99 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-9 7304 90- Pozostałe: 7304 90 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 7304 90 90 0- - Pozostałe-9 7305Pozostałe rury i przewody rurowe (np. spawane, nitowane lub podobnie zamykane), o przekroju poprzecznym w kształcie koła, których zewnętrzna średnica przekracza 406,4 mm, z żeliwa lub stali: - Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: 7305 11 00 0- - Spawane wzdłużnie łukiem krytym-9 7305 12 00 0- - Pozostałe, spawane wzdłużnie-9 7305 19 00 0- - Pozostałe-9 7305 20- Rury okładzinowe w rodzaju używanych do wiercenia ropy naftowej lub gazu: 7305 20 10 0- - Spawane wzdłużnie-9 7305 20 90 0- - Pozostałe-9 - Pozostałe, spawane: 7305 31 00 0- - Spawane wzdłużnie-9 7305 39 00 0- - Pozostałe-9 7305 90 00 0- Pozostałe-9 7306Pozostałe rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa i stali (np. z otwartym szwem lub spawane, nitowane lub zamykane w podobny sposób): 7306 10- Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: - - Spawane wzdłużnie, o średnicy zewnętrznej: 7306 10 11 0- - - Nie przekraczającej 168, 3 mm9 7306 10 19 0- - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 4064 mm-9 7306 10 90 0- - Spawane spiralnie-9 7306 20 00 0- Rury okładzinowe i przewody rurowe w rodzaju używanych do wierceń ropy naftowej lub gazu-9 7306 30- Pozostałe spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali niestopowej: 7306 30 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - Pozostałe: - - - Rury precyzyjne, o grubości ścianki: 7306 30 21 0- - - - Nie przekraczającej 2 mm-9 7306 30 29 0- - - - Powyżej 2 mm-9 - - - Pozostałe: - - - - Rury (przewody gazowe) gwintowane lub dające się gwintować: 7306 30 51 0- - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-9 7306 30 59 0- - - - - Pozostałe-9 - - - - Pozostałe, o średnicy zewnętrznej: - - - - - Nie przekraczającej 168,3 mm: 7306 30 71 0- - - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-9 7306 30 78 0- - - - - - Pozostałe-9 7306 30 90 0- - - - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-9 7306 40- Pozostałe, spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali nierdzewnej: 7306 40 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - Pozostałe: 7306 40 91 0- - - Ciągnione na gorąco lub walcowane na gorąco-9 7306 40 99 0- - - Pozostałe-9 7306 50- Pozostałe, spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, z innej stali stopowej: 7306 50 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - Pozostałe: 7306 50 91 0- - - Rury precyzyjne-9 7306 50 99 0- - - Pozostałe-9 7306 60- Pozostałe, spawane, o innym niż okrągły przekroju poprzecznym: 7306 60 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-9 - - Pozostałe: - - - O prostokątnym (łącznie z kwadratowym) przekroju poprzecznym, o grubości ścianki: 7306 60 31 0- - - - Nie przekraczającej 2 mm-9 7306 60 39 0- - - - Powyżej 2 mm-9 7306 60 90 0- - - O pozostałych przekrojach-9 7306 90 00 0- Pozostałe-9 7307Łączniki rur lub przewodów rurowych (np. złączki nakrętne, kolanka, tuleje) z żeliwa lub stali: - Łączniki odlewane: 7307 11- - Z żeliwa nieciągliwego: 7307 11 10 0- - - W rodzaju używanych w systemach ciśnieniowych-9 7307 11 90 0- - - Pozostałe-9 7307 19- - Pozostałe: 7307 19 10 0- - - Z żeliwa ciągliwego-9 7307 19 90 0- - - Pozostałe-9 - Pozostałe, ze stali nierdzewnej: 7307 21 00 0- - Kołnierze-9 7307 22- - Gwintowane kolanka, łuki i tuleje: 7307 22 10 0- - - Tuleje-9 7307 22 90 0- - - Kolanka i łuki-9 7307 23- - Łączniki spawane doczołowo: 7307 23 10 0- - - Kolanka i łuki-9 7307 23 90 0- - - Pozostałe-9 7307 29- - Pozostałe: 7307 29 10 0- - - Gwintowane-9 7307 29 30 0- - - Do spawania-9 7307 29 90 0- - - Pozostałe-9 - Pozostałe: 7307 91 00 0- - Kołnierze-9 7307 92- - Gwintowane kolanka, łuki i tuleje: 7307 92 10 0- - - Tuleje-9 7307 92 90 0- - - Kolanka i łuki-9 7307 93- - Łączniki spawane doczołowo: - - - O największej średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 609,6 mm: 7307 93 11 0- - - - Kolanka i łuki-9 7307 93 19 0- - - - Pozostałe-9 - - - O największej średnicy zewnętrznej powyżej 609,6 mm: 7307 93 91 0- - - - Kolanka i łuki-9 7307 93 99 0- - - - Pozostałe-9 7307 99- - Pozostałe: 7307 99 10 0- - - Gwintowane-9 7307 99 30 0- - - Do spawania-9 7307 99 90 0- - - Pozostałe-9 7308Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 9406) i części konstrukcji (np. mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich, progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny) ze stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do użycia w konstrukcjach, z żeliwa lub ze stali: 7308 40- Elementy rusztowań, szalowań, deskowań i obudów kopalnianych: 7308 40 10 0- - Obudowy kopalniane-9 7308 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 7308 90 99 0- - - Pozostałe-9 8701Ciągniki (inne niż z pozycji nr 8709): 8701 20- Ciągniki drogowe do ciągnięcia naczep: 8701 20 10 0- - Noweszt.20 8701 20 90 0- - Używaneszt.20 8702Pojazdy samochodowe do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcą: 8702 10- Wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): - - O pojemności skokowej przekraczającej 2500 cm3: 8702 10 11 0- - - Noweszt.20 8702 10 19 0- - - Używaneszt.20 - - O pojemności skokowej nie przekraczającej 2500 cm3: 8702 10 91 0- - - Noweszt.20 8702 10 99 0- - - Używaneszt.20 8702 90- Pozostałe: - - Wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: - - - O pojemności skokowej powyżej 2800 cm3: 8702 90 11 0- - - - Noweszt.20 8702 90 19 0- - - - Używaneszt.20 - - - O pojemności skokowej nie przewyższającej 2800 cm3: 8702 90 31 0- - - - Noweszt.20 8702 90 39 0- - - - Używaneszt.20 8702 90 90 0- - Wyposażone w silniki innego typuszt.20 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi: - Pozostałe pojazdy wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8703 21- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1000 cm3: 8703 21 10 0- - - Noweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 21 90- - - Używane: 8703 21 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 21 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 22- - O pojemności skokowej powyżej 1000 cm3, ale nie przewyższającej 1500 cm3: - - - Nowe: 8703 22 11 0- - - - Samochody kempingoweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 22 19 0- - - - Pozostałeszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 22 90- - - Używane: 8703 22 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 22 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 23- - O pojemności skokowej powyżej 1500 cm3, ale nie przewyższającej 3000 cm3: - - - Nowe: 8703 23 11 0- - - - Samochody kempingoweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 23 19 0- - - - Pozostałeszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 23 90- - - Używane: 8703 23 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 23 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 24- - O pojemności skokowej powyżej 3000 cm3: 8703 24 10 0- - - Noweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 24 90- - - Używane: 8703 24 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 24 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. - Pozostałe pojazdy, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): 8703 31- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1500 cm3: 8703 31 10 0- - - Noweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 31 90- - - Używane: 8703 31 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 31 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 32- - O pojemności skokowej przekraczającej 1500 cm3, lecz nie przekraczającej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 32 11 0- - - - Samochody kempingoweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 32 19 0- - - - Pozostałeszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 32 90- - - Używane: 8703 32 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 32 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 33- - O pojemności skokowej powyżej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 33 11 0- - - - Samochody kempingoweszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 33 19 0- - - - Pozostałeszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 33 90- - - Używane: 8703 33 90 1- - - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 33 90 9- - - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 90- Pozostałe: 8703 90 10- - Z silnikiem elektrycznym: 8703 90 10 1- - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 90 10 9- - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8703 90 90- - Pozostałe: 8703 90 90 1- - - Do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8703 90 90 9- - - Powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8704Pojazdy samochodowe do transportu towarowego: 8704 10- Samochody samowyładowcze przeznaczone do użytku w terenie: - - Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnym lub średnioprężnym) lub o zapłonie iskrowym: 8704 10 11 0- - - Z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnym lub średnioprężnym) o pojemności powyżej 2500 cm3 lub o zapłonie iskrowym o pojemności powyżej 2800 cm3szt.20 8704 10 19 0- - - Pozostałeszt.20 8704 10 90 0- - Pozostałeszt.20 - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysoko- lub średnioprężnym): 8704 21- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: 8704 21 10 0- - - Specjalnie przystosowane do przewozu substancji promieniotwórczych o wysokiej aktywności (Euratom)szt.20 - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2500 cm3: 8704 21 31 0- - - - - Noweszt.20 8704 21 39 0- - - - - Używaneszt.20 - - - - Z silnikami o pojemności do 2500 cm3 włącznie: 8704 21 91- - - - - Nowe: 8704 21 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi)szt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8704 21 91 9- - - - - - Pozostałeszt.20 8704 21 99- - - - - Używane: 8704 21 99 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi), do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8704 21 99 2- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi), powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8704 21 99 9- - - - - - Pozostałeszt.20 8704 22- - O masie całkowitej powyżej 5 ton, ale nie więcej niż 20 ton: 8704 22 10 0- - - Specjalnie przystosowane do przewozu substancji promieniotwórczych o wysokiej aktywności (Euratom)szt.20 - - - Pozostałe: 8704 22 91 0- - - - Noweszt.20 8704 22 99 0- - - - Używaneszt.20 8704 23- - O masie całkowitej powyżej 20 ton: 8704 23 10 0- - - Specjalnie przystosowane do przewozu substancji promieniotwórczych o wysokiej aktywności (Euratom)szt.20 - - - Pozostałe: 8704 23 91 0- - - - Noweszt.20 8704 23 99 0- - - - Używaneszt.20 - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8704 31- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: 8704 31 10 0- - - Specjalnie przystosowane do przewozu substancji promieniotwórczych o wysokiej aktywności (Euratom)szt.20 - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2800 cm3: 8704 31 31 0- - - - - Noweszt.20 8704 31 39 0- - - - - Używaneszt.20 - - - - Z silnikami o pojemności nie przekraczającej 2800 cm3: 8704 31 91- - - - - Nowe: 8704 31 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi)szt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8704 31 91 9- - - - - - Pozostałeszt.20 8704 31 99- - - - - Używane: 8704 31 99 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi), do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8704 31 99 2- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi), powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8704 31 99 9- - - - - - Pozostałeszt.20 8704 32- - O masie całkowitej powyżej 5 ton: 8704 32 10 0- - - Specjalnie przystosowane do przewozu substancji promieniotwórczych o wysokiej aktywności (Euratom)szt.20 - - - Pozostałe: 8704 32 91 0- - - - Noweszt.20 8704 32 99 0- - - - Używaneszt.20 8704 90 00 0- Pozostałeszt.20 8705Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne): 8705 10 00- Dźwigi samojezdne (żurawie samochodowe): 8705 10 00 1- - O udźwigu nie przekraczającym 40 tonszt.20 8705 10 00 2- - O udźwigu przekraczającym 40 ton, ale nie przekraczającym 100 tonszt.20 8705 10 00 9- - O udźwigu przekraczającym 100 tonszt.20 8705 20 00 0- Samojezdne wieże wiertniczeszt.20 8705 30 00 0- Pojazdy strażackieszt.20 8705 40 00 0- Betoniarki samochodoweszt.20 8705 90- Pozostałe: 8705 90 10 0- - Pojazdy pogotowia technicznegoszt.20 8705 90 30 0- - Pojazdy przepompowujące betonszt.20 8705 90 90 0- - Pozostałeszt.20 8706 00Podwozia wyposażone w silniki, dla pojazdów samochodowych z pozycji nr 8701 do 8705: - Podwozia ciągników wymienionych w pozycji nr 8701; podwozia pojazdów samochodowych z pozycji nr 8702, 8703 lub 8704 z silnikami tłokowymi wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężnym lub średnioprężnym) o pojemności powyżej 2500 cm3 lub z silnikami tłokowymi wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym o pojemności powyżej 2800 cm3: 8706 00 11- - Dla pojazdów z pozycji nr 8702 lub 8704:szt. 8706 00 11 5- - - Pozostałe, do czterech lat20 minimum 714,3 ECU/szt. 8706 00 11 6- - - Pozostałe, powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8706 00 19- - Dla pozostałych: 8706 00 19 5- - - Pozostałe, do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8706 00 19 6- - - Pozostałe, powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. - Pozostałe: 8706 00 91- - Dla pojazdów z pozycji nr 8703: 8706 00 91 5- - - Pozostałe, do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8706 00 91 6- - - Pozostałe, powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8706 00 99- - Dla pozostałych: 8706 00 99 5- - - Pozostałe, do czterech latszt.20 minimum 714,3 ECU/szt. 8706 00 99 6- - - Pozostałe, powyżej czterech latszt.20 minimum 1428,6 ECU/szt. 8707Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705: 8707 10- Pojazdów z pozycji nr 8703: 8707 10 90 0- - Pozostałeszt.20 minimum 485,7 ECU/szt. 8707 90- Pozostałe: 8707 90 90- - Pozostałe: 8707 90 90 9- - - Pozostałeszt.20 minimum 485,7 ECU/szt. ________ 1 Mierzona w temperaturze 15°C. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. (Dz. U. Nr 81, poz. 526) Na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 września 1996 r. w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego (Dz. U. Nr 115, poz. 548 i Nr 154, poz. 748 oraz z 1997 r. Nr 69, poz. 441 i Nr 160, poz. 1091) w załączniku nr 2 w części VIII wyrazy "do dnia 30 czerwca 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 30 września 1998 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 24 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu żelatyną. (Dz. U. Nr 81, poz. 527) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 i art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się automatyczną rejestrację obrotu w przywozie na polski obszar celny towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Na osoby dokonujące przywozu na polski obszar celny towarów, o których mowa w § 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania udzielonych pozwoleń. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 czerwca 1998 r. (poz. 527) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH AUTOMATYCZNĄ REJESTRACJĄ OBROTU W PRZYWOZIE Kod PCNWyszczególnienie 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych [nawet kwadratowych], barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: ex 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1) ex 3503 00 80 0- Pozostałe1) 1) Dotyczy produktów przeznaczonych do innych celów niż spożywcze. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia liczby sędziów w sądach wojskowych oraz w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 81, poz. 528) Na podstawie art. 18 § 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się liczbę sędziów w: 1) wojskowych sądach okręgowych - 18, 2) wojskowych sądach garnizonowych - 63, 3) Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości - 8. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1998 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 82, poz. 529) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się urzędowe ceny zbytu, hurtowe i detaliczne leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej w wysokości określonej w "Wykazie urzędowych cen leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej", zwanym dalej "Wykazem", stanowiącym załącznik do rozporządzenia. 2. Ceny, o których mowa w ust. 1, zawierają podatek od towarów i usług, określony odrębnymi przepisami. 3. Ceny zbytu określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla zbytu na warunkach loco magazyn sprzedawcy. 4. Ceny hurtowe określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla hurtu na warunkach loco magazyn hurtowy. W przypadku występowania kilku pośredników działających na szczeblu hurtu, różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. 5. Ceny detaliczne określone w Wykazie stosowane są przez jednostki obrotu detalicznego na warunkach loco punkt sprzedaży detalicznej. 6. Jednostki obrotu towarowego, prowadzące zintegrowaną działalność handlową (hurtową i detaliczną), w przypadku zakupów dokonywanych bezpośrednio u producenta, mają prawo do zachowania różnicy między ceną detaliczną a ceną zbytu, określonymi w Wykazie. 7. Przy sprzedaży towarów przez producenta bezpośrednio jednostkom obrotu detalicznego (z pominięciem magazynu hurtowego) różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 157, poz. 1033). 2. Do leków nie wymienionych w Wykazie, na które obowiązują ceny urzędowe, należy do czasu wyprzedaży zapasów stosować ceny urzędowe dotychczas obowiązujące, powiększone o podatek od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 1998 r. (poz. 529) WYKAZ URZĘDOWYCH CEN LEKÓW GOTOWYCH, SUROWIC I SZCZEPIONEK PRODUKCJI KRAJOWEJ Lp.Nazwa artykułu, postać, dawka, opakowanieCena obowiązująca w złotych zbytuhurtowadetaliczna 12345 A 1Abaktal - inj. 400 mg/5ml - 10 amp.28,0032,0037,12 2Acenocoumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.5,806,638,58 3Acenocumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.5,806,638,58 4Acespargin - tabl. 0,25 g - 30 szt.2,202,513,52 5Acetylocysteina - kaps. 0,1 g - 20 szt.5,205,947,74 Acidum folicum 6- tabl. 0,005 g - 30 szt.1,101,261,76 7- tabl. 0,015 g - 30 szt.1,401,602,24 8Aclotin - tabl. powl. 250 mg - 20 szt.20,0022,8626,52 9Acudex - zasypka 4 g - 10 saszetek14,7016,8019,60 10Adiuwant Freunda kompletny - płyn 5 ml - 1 amp.22,0025,1529,17 11Adiuwant Freunda niekompletny - płyn 5 ml - 1 amp.18,0020,5723,87 Adrenalinum 12- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.4,004,576,01 13- inj. 0,001 g/1 ml - 50 amp.18,0020,5723,87 14Aerosonit - aerosol 1,25 mg/dawkę - 12 ml (300 dawek)7,208,2310,20 15Aether aethylicus pro narcosi - płyn - 100 g7,208,2310,18 16Aflegan - inj. 0,015 g/2 ml - 10 amp.9,0010,2912,34 Afonilum retard 17- forte kaps. 0,375 g - 20 szt.7,208,2310,18 18- kaps. 0,25 g - 20 szt5,205,947,73 Albumina osocza ludz. w fizj. roztw. NaCl (z zestaw. lub bez zestaw) 19- inj. 5% - flak. 50 ml.22,0025,1529,17 20- inj. 5% - flak. 100 ml.42,0048,0155,69 21- inj. 5% - flak. 250 ml.82,0093,73108,72 22Allupol - tabl. 0,1 g - 50 szt.3,303,775,21 Alphacalcidolum 23- kaps. 0,25 mcg - 100 szt.8,9010,1712,21 24- kaps. 1 mcg - 100 szt.11,7013,3716,05 Ambroksol 25- syrop 15 mg/5 ml - 150 ml3,604,115,55 26- syrop 30 mg/5 ml - 150 ml4,304,916,39 Ambrosol 27- syrop 15 mg/5 ml - 120 ml2,853,264,56 28- syrop 30 mg/5 ml - 120 ml3,403,895,33 29Aminoglutethimid - tabl. 0,25 g - 100 szt.92,00105,16121,98 Aminophyllinum 30- inj. doż. 2,5% 10 ml - 10 amp.5,606,408,32 31- inj. doż. 2,5% 10 ml - 50 amp.26,0029,7234,47 32- inj. dom. 25% 2 ml - 10 amp.4,204,806,24 33- krople 0,24 g/1 ml - 20 ml4,705,376,98 Amitriptylinum 34- draż. 0,01 g - 60 szt.3,103,544,96 35- draż. 0,025 g - 60 szt.5,606,408,32 36- inj. 2,5% 2 ml - 5 amp.3,003,434,80 37Amizepin - tabl. 0,2 g - 50 szt.7,808,9210,87 Amlopin 38- tabl. 0,005 g - 20 szt.18,8821,5825,04 39- tabl. 0,01 g - 20 szt.36,4041,6148,26 Amotaks 40- kaps. 0,25 g - 16 szt.3,654,175,61 41- kaps. 0,5 g - 16 szt.6,507,439,38 42- tabl. 1 g - 16 szt.10,0011,4313,72 43- granulat 250 mg/5 ml - 60 ml4,805,497,13 Amoxicilline 44- kaps. 0,25 g - 15 szt.3,403,895,33 45- pro. susp. 1,5 g/15 g - 60 ml3,904,465,90 46- pro susp. 3 g/15 g - 60 ml4,805,497,13 Ampicilin 47- inj. 0,25 g - fiol. z such. subst.1,351,542,16 48- inj. 0,5 g - fiol. z such. subst.1,802,062,88 49- inj. 1 g - fiol. z such. subst.2,402,743,84 50- inj. 2 g - fiol. z such. subst.3,303,775,21 51- zawiesina 3 g/60 ml - flakon2,602,974,16 52- tabl. kaps. 0,5 g - 16 szt.5,005,727,44 Anapran 53- tabl. powl. 0,275 g - 20 szt.8,209,3711,32 54- tabl. powl. 0,275 g - 40 szt.14,8016,9219,72 55- tabl. powl. 0,550 g - 20 szt.14,8016,9219,72 Anatoksyna tężcowa adsorb. na wodor. glinu (Te) 56- 1 ml - 3 amp.2,502,864,00 57- 1 ml - 5 amp.4,204,806,24 58- 10 ml - 1 fiol.4,405,036,54 59Ancrusal - tabl. 0,5 g - 120 szt.9,0010,2912,30 Anticol 60- tabl. 0,5 g - 30 szt.4,805,497,10 61- tabl. 0,5 g - 100 szt.13,5015,4318,23 62Anti-Uron - inj. 0,2 g/2 ml - 50 amp.50,0057,1566,29 63Antivir - tabl. 0,2 g - 20 szt.6,807,779,70 64Antytoksyna jadu kiełbasianego wieloważ. A+B+E inj. po 5000 j.a. - 144,0050,2958,34 65Antytoksyna jadu żmij inj. 500 j.a. - 1 amp.27,0030,8635,80 66Antytoksyna tężcowa bydlęca - inj. 3000 j.a. - 1 amp.30,0034,2939,78 67Antytoksyna tężcowa końska liofilizowana - inj. 3000 j.a. 10 ml - 1115,00131,45152,48 Antytoksyna tężcowa końska 68- inj. 20000 j.a. - 1 amp.37,5042,8649,72 69- inj. 10000 j.a. - 1 amp.19,0021,7225,19 70Antytoksyna błonicza końska - inj. 10000 j.a. - 1 amp.25,5029,1533,81 Aqua pro injectione 71- inj. 5 ml - 100 amp.9,4010,7412,89 72- inj. 10 ml - 100 amp.10,5012,0014,40 73- inj. 250 ml - flak.1,171,341,87 74- inj. 500 ml - flak.1,231,411,97 75Arechin - tabl. 0,25 g - 30 szt.2,602,974,16 Argosulfan 76- krem 2% - 40 g3,103,544,96 77- krem 2% - 400 g27,7031,6636,73 Ascorbinian magnezu 78- 10% 10 ml - 5 amp.3,704,235,67 79- 10% 5 ml - 5 amp.3,604,115,55 80- 20% 5 ml - 5 amp.4,004,576,01 81Astemizol - tabl. 0,01 g - 30 szt.6,207,099,00 Astmopent 82- aerosol 0,3 g/20 ml - 20 ml5,005,727,44 83- tabl. 0,02 g - 20 szt.2,302,633,68 84- tabl. 0,02 g - 100 szt.10,3011,7714,13 85- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.3,403,895,33 86Atecortin - zawiesina - 5 ml1,651,892,60 Atenolol 87- tabl. 0,025 g - 60 szt.1,701,942,72 88- tabl. 0,05 g - 20 szt.1,001,141,60 89- tabl. 0,05 g - 50 szt.2,502,864,00 90- tabl. 0,1 g - 20 szt.1,701,942,72 91- tabl. 0,1 g - 40 szt.3,403,895,33 Atrederm 92- płyn 0,025% - 60 ml3,704,235,70 93- płyn 0,05% - 60 ml4,254,866,30 94- płyn 0,1% - 20 ml3,704,235,70 Atropinum sulfuricum 95- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.3,704,235,67 96- inj. 0,001 g/1 ml - 50 amp.16,7019,0922,14 97- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.3,704,235,67 98- inj. 0,5 mg/1 ml - 50 amp.16,7019,0922,14 99- krople do oczu 1% - 10 ml1,201,371,92 100Atrovent - aerosol 0,02 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)16,7019,0922,10 Augmentin 101- inj. 0,6 g - fiol.6,507,439,38 102- inj. 1,2 g - fiol.11,0012,5715,09 103Aviomarin - inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.2,152,463,40 104Azathioprine - tabl. 0,05 g - 50 szt.26,0029,7234,47 B Baclofen 1- tabl. 0,01 g - 50 szt.1,001,141,60 2- tabl. 0,025 g - 50 szt.1,501,712,40 Beclocort 3- aerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,806,638,60 4- forte-areosol 0,05 g/10 ml - 200 dawek7,008,009,95 5- mite-areosol 0,01 g/10 ml - 200 dawek4,104,696,13 Bedifos 6- inj. 4 mg/1 ml - 10 amp.8,009,1411,09 7- prolongatum inj. 7 mg/1 ml - 5 fiol.8,309,4911,44 8Berodual - aerosol - 15 ml - 300 dawek17,5020,0023,20 9Berotec - aerosol - 10 ml - 200 dawek8,509,7211,67 10Bezamidin - tabl. powl. 0,2 g - 50 szt.9,2010,5212,62 11Binazin - tabl. 0,02 g - 30 szt.1,501,712,40 Biodacyna 12- inj. 0,25 g/2 ml - 1 amp.2,853,264,56 13- inj. 0,5 g/2 ml - 1 amp.4,505,146,69 Biofuroksym 14- inj. 0,75 g - fiol.5,005,727,40 15- inj. 1,5 g - fiol.8,8010,0612,10 16Bioglobulina 5% roztw. immunogl. G ludzkiej do stosow. dożyl. - 50132,00150,88175,02 Bioglobulina (immunoglobulinum G) 17- subst. liof. - 1 g - 20 ml + 20 ml aq. pro inj.74,0084,5898,12 18- subst. liof. - 2,5 g - 100 ml + 50 ml aq. pro inj.155,00177,17205,51 Biogonadyl 19- inj. 2000 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.34,0038,8645,10 20- inj. 500 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.13,5015,4318,20 Bioracef 21- tabl. powl. 0,125 g - 10 szt.18,4621,1024,48 22- tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.36,9842,2749,02 23- tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.60,0668,6579,62 24Biorubina - liofilizat do inj. 10 mg27,5031,4336,46 Biosotal 25- tabl. 0,04 g - 60 szt.6,106,978,92 26- tabl. 0,08 g - 50 szt.9,8011,2013,44 27- tabl. 0,16 g - 40 szt.15,0017,1519,96 28Bioxetin - tabl. 0,02 g - 30 szt.20,0022,8626,52 29Biotaksym inj. 1 g - fiol.7,208,2310,18 30Biotrakson inj. 1 g - fiol.16,0018,2921,21 Biotum 31- inj. 1 g - fiol.20,0022,8626,52 32- inj. 0,5 g - fiol.12,0013,7216,46 Biseptol 33- 120 tabl. - 20 szt.1,101,261,76 34- 480 tabl. - 20 szt.2,002,293,20 35- 960 tabl. - 10 szt.2,002,293,20 36- inj. 0,48 g/5 ml - 10 amp.6,006,868,81 37- zawiesina - 80 ml3,704,235,67 38Bromergon - tabl. 2,5 mg - 30 szt.10,5012,0014,40 39Bromocorn - tabl. 2,5 mg - 30 szt.10,5012,0014,40 Budesonid 40- aerosol forte 0,04 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)8,009,1411,09 41- aerosol mite 0,01 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)4,955,667,36 42- aerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,506,298,20 Bunondol 43- inj. 0,3 mg/1 ml - 5 amp.7,158,1710,12 44- tabl. podjęz. 0,2 mg - 60 szt.22,4025,6029,70 45- tabl. podjęz. 0,4 mg - 30 szt.22,4025,6029,70 46Bupivacainum hydrochloricum - inj. 0,5% 10 ml - 10 amp.8,209,3711,32 C 1Calcium dobesilate - tabl. 0,25 g - 30 szt.4,104,696,14 Captopril 2- tabl. 0,0125 g - 20 szt.0,951,091,52 3- tabl. 0,0125 g - 30 szt.1,351,542,16 4- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,451,662,32 5- tabl. 0,025 g - 40 szt.2,903,314,64 6- tabl. 0,05 g - 20 szt.2,903,314,64 7Carbachol - krople do oczu 3% - 10 ml1,651,892,60 Carbenicillin 8- inj. 1 g - fiol.5,506,298,18 9- inj. 2 g - fiol.10,5012,0014,40 Cardonit prolongatum 10- tabl. 0,04 g - 30 szt.1,001,141,60 11- tabl. 0,06 g - 30 szt.1,151,311,84 12- tabl. 0,08 g - 30 szt.1,301,492,08 13Carident - maść - 5 g3,203,665,10 14Catalet C I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.28,5032,5837,80 15Catalet C IV - inj. 2 ml - 1 fiol.20,0022,8626,52 16Catalet D I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.28,5032,5837,80 17Catalet D IV - inj. 2 ml - 1 fiol.20,0022,8626,52 18Catalet T I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.28,5032,5837,80 19Catalet T IV - inj. 2 ml - 1 fiol.20,0022,8626,52 Cefaleksyna 20- kaps. 0,25 g - 16 szt.8,009,1411,10 21- kaps. 0,5 g - 16 szt.14,6016,6919,50 22Cefobid inj. 1 g - fiol.12,6014,4017,20 23Cetriscabin - płyn - 125 g3,704,235,67 24Chinidinum prolongatum - tabl. 0,2 g - 60 szt.13,0014,8617,66 25Chinidinum sulfuricum - draż. 0,2 g - 50 szt.8,8010,0612,07 26Chlorchinaldin - maść 3% - 20 g2,452,803,90 27Chloropernazinum - tabl. 0,01 g - 20 szt.1,401,602,24 28Chlorpropamid - tabl. 0,25 g - 60 szt.3,303,775,21 29Chlorsucillin - inj. 0,2 g - fiol. such. subst. - 10 szt.17,2019,6622,81 Cignoderm 30- maść 0,1% - 40 g1,601,832,56 31- maść 0,5% - 40 g2,202,513,52 32- maść 1% - 40 g3,453,945,38 33- maść 2% - 40 g4,805,497,13 34- sztyft 2%2,152,463,44 35Cignodermisal - maść 0,3% - 25 g1,511,732,42 36Cimetidine - inj. 0,2 g/2 ml - 10 amp.6,006,868,81 37Cimetidinum - tabl. 0,2 g - 100 szt.7,008,009,95 Cipronex 38- tabl. 0,25 g - 10 szt.7,108,1210,08 39- tabl. 0,5 g - 10 szt.10,2011,6614,00 Cipropol 40- tabl. 0,25 g - 10 szt.7,108,1210,08 41- tabl. 0,5 g - 10 szt.10,2011,6614,00 42Citrolyt - granulat - 220 g23,8027,2031,56 Clemastinum 43- inj. 0,002 g/2 ml - 5 amp.2,202,513,52 44- syrop 0,001 g/10 ml - 100 ml2,803,204,50 45- tabl. 0,001 g - 30 szt.1,802,062,90 46- tabl. 0,001 g - 100 szt.5,406,178,02 Clonazepamum 47- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,802,062,88 48- tabl. 0,5 mg - 30 szt.1,501,712,39 49- inj. 1 mg/1 ml - 10 amp.10,0011,4313,72 50Clopamid - tabl. 0,02 g - 20 szt.2,002,293,20 51Clotrimazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,351,542,16 Clotrimazolum 52- krem 1% - 20 g1,101,261,76 53- płyn 1% - 15 ml1,201,371,92 54- tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,351,542,16 55- tabl. dopochw. 0,5 g - 1 szt.1,151,311,84 56Codeinum phosphoricum - tabl. 0,02 g - 100 szt.9,0010,2912,34 Colistin 57- inj. 500000 j.m. - fiol. such. subst.3,504,005,44 58- inj. 1000000 j.m. - fiol. such. subst.4,505,146,69 Cordafen 59- krople 20 mg/1 ml - 30 ml2,252,573,60 60- tabl. powl. 0,01 g - 50 szt.1,101,261,76 Cortineff 61- maść do oczu 0,1% - 3 g1,001,141,60 62- tabl. 0,1 mg - 20 szt.0,901,031,44 Cromosol 63- 2% - aerosol do nosa - 28 ml16,1518,4621,40 64- 4% - aerosol do nosa - 30 ml20,5023,4327,20 65- 4% - aerosol do gardła - 100 ml33,1537,8944,00 66Cropoz - aerosol 0,005 g/dawkę - 15 ml (150 dawek)21,2024,2328,11 67Cropoz Plus - aerosol 0,005 g/dawkę - 15 ml (150 dawek)21,2024,2328,11 Crotamiton 68- maść 10% - 40 g1,501,712,39 69- płyn 10% - 100 g3,504,005,44 70Cuprenil - tabl. powl. 0,25 g - 30 szt.13,0014,8617,66 Cyclonamine 71- inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.1,601,832,56 72- inj. 0,25 g/2 ml - 50 amp.14,4016,4619,26 73- tabl. 0,25 g - 30 szt.1,501,712,40 74Cytribin - tabl. powl. 120 mg - 112 szt.19,5022,2925,90 D 1Danazol - tabl. 0,2 g - 100 szt.80,0091,44106,07 Davercin 2- roztwór 2,5% - 30 ml3,504,005,44 3- tabl. powl. 0,25 g - 16 szt.5,506,298,17 Debecylina 4- inj.1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,703,094,32 5- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,002,293,21 Decaldol 6- płyn 0,05 g/1 ml - 1 ml - 5 amp.20,4023,3227,05 7- płyn 0,05 g/1 ml - 3 ml - 5 amp.33,7038,5244,68 Deflegmin 8- tabl. 30 mg - 20 szt.2,252,573,60 9- retard - kaps. 75 mg - 10 szt.3,604,115,56 10- krople 0,75% - 50 ml4,405,036,54 Dekstran 11- inj. m.cz. 40000 fl. 250 ml10,0011,4313,72 12- inj. m.cz. 40000 fl. 500 ml16,6018,9722,01 13- inj. m.cz. 70000 fl. 500 ml12,2013,9416,73 14- inj. 4% 70000 fl. 500 ml8,109,2611,21 Depakine-Chrono 15- tabl. powl. 0,3 g - 30 szt.13,0014,8617,66 16- tabl. powl. 0,5 g - 30 szt.15,5017,7220,55 17Depo-Medrol - inj. 0,04 g/1 ml - 1 fiol.3,253,715,20 18Dermasept - płyn - 30 g2,002,293,20 19Deslanosidum - inj. 0,4 mg/2 ml - 5 amp.3,003,434,80 20Devisol - krople 25 g - 10 ml5,656,468,40 Dexamethason 21- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,101,261,76 22- tabl. 0,5 mg - 20 szt.1,051,201,68 23- zawiesina do oczu 0,1% - 10 ml1,401,602,24 Dexapolcort 24- aerosol 40 g (30 ml)3,303,775,21 25- aerosol 80 g (55 ml)5,005,727,43 Dexaven 26- inj. 0,004 g/1 ml - 10 amp.4,204,806,24 27- inj. 0,008 g/2 ml - 10 amp.5,906,748,69 28Diabetol - tabl. 0,5 g - 40 szt.3,303,775,21 29Diabezid - tabl. 0,08 g - 60 szt.16,9019,3222,41 Diclofenac 30- czopek 0,05 g - 10 szt.1,601,832,56 31- czopek 0,1 g - 10 szt.2,002,293,21 Dicortineff 32- maść do oczu - 3 g0,901,031,40 33- zawiesina do oczu - 10 ml1,451,662,30 Dienoestrolum 34- tabl. 0,001 g - 30 szt.1,601,832,56 35- tabl. 0,005 g - 20 szt.2,052,343,28 Digoxin 36- inj. 0,5 mg/2 ml - 5 amp.2,052,343,28 37- tabl. 0,25 mg - 30 szt.0,901,031,44 38- BM tabl. 0,1 mg - 30 szt.0,700,801,12 39Dihydralazinum - tabl. 0,025 g - 30 szt.1,251,432,00 Dilzem 40- tabl. 0,06 g - 30 szt.5,506,298,17 41- tabl. retard 0,09 g - 50 szt.15,3517,5520,35 42Dipromal - tabl. powl. 0,2 g - 40 szt.7,008,009,95 43Disocor - kaps. 0,1 g - 60 szt.6,407,329,27 Distreptaza 44- czopek - 6 szt3,203,665,10 45- inj. 60000 j.m. - 1 fiol.10,0011,4313,70 46- tabl. - 20 szt.20,0022,8626,50 47Disulfiram - tabl. do implantacji 100 mg - 10 szt.4,004,576,01 48Diuramid - tabl. 0,25 g - 20 szt.2,102,403,40 49Dobutamine - inj. 0,25 g - fiol. such. subst.15,0017,1519,95 Dolcontral 50- inj. 50 mg/1 ml - 10 amp.6,157,038,98 51- inj. 100 mg/2 ml - 10 amp.8,209,3711,32 Dopaminum hydrochlroricum 52- inj. 0,05 g/5 ml - 10 amp.5,506,298,17 53- inj. 0,2 g/5 ml - 10 amp.7,158,1710,12 54Dopanol - tabl. 0,25 g - 50 szt.7,658,7410,70 Doxycyclinum 55- kaps. 0,1 g - 10 szt.4,004,576,00 56- inj. 100 mg/5 ml - fiol.3,003,434,80 E 1Edan - inj. 0,1 g - 5 amp. such. subst. + 5 amp. rozp. 10 ml5,506,298,17 Effox 2- tabl. 100 mg - 60 szt.2,953,374,72 3- tabl. 20 mg - 50 szt.4,605,266,84 4- tabl. 40 mg - 40 szt.6,557,499,44 5- long tabl. 50 mg - 30 szt.7,458,5210,47 Enarenal 6- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,251,432,00 7- tabl. 0,01 g - 20 szt.2,022,313,23 8- tabl. 0,02 g - 20 szt.3,704,235,67 9Encortolon - tabl. 0,005 g - 20 szt.1,501,712,39 Encorton 10- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,101,261,76 11- tabl. 0,001 g - 100 szt.4,405,036,54 12- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,151,311,84 13- tabl. 0,005 g - 100 szt.4,605,266,84 14Ergolaktyna - tabl. 2,5 mg - 30 szt.10,5012,0014,40 15Ergotaminum tartaricum - draż. 0,001 g - 20 szt.2,002,293,20 Erythromycinum 16- inj. doż. 0,3 g - fiol. such. subst.2,002,293,20 17- tabl. powl., kaps. 0,2 g - 16 szt.3,003,434,80 18Ethambutol - kaps. 0,25 g - 250 szt.27,0030,8635,80 19Ethisteron - tabl. podjęz. 0,025 g - 20 szt.3,604,115,60 Estoplast 20- 40 plaster 1,25 mg - 6 szt.13,2615,1617,96 21- 80 plaster 2,5 mg - 6 szt.18,0920,6824,00 22Euclamin - tabl. 0,005 g - 60 szt.1,001,141,60 23Eucodalum - inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.4,605,266,84 24Exacyl - inj. 500 mg/5 ml - 5 amp.6,457,379,32 F Famogast 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,252,573,60 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,004,576,01 3Famotidine - tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,004,576,01 Fenactil 4- draż. 0,01 g - 30 szt.0,901,031,44 5- draż. 0,025 g - 20 szt.0,901,031,44 6- draż. 0,1 g - 30 szt.1,601,832,56 7- draż. 0,1 g - 200 szt.9,5010,8613,03 8- inj. dom. 0,025 g/5 ml - 5 amp.2,803,204,48 9- inj. dom. 0,025 g/5 ml - 50 amp.25,2028,8033,41 10- inj. doż. 0,05 g/2 ml - 10 amp.3,604,115,56 11- inj. doż. 0,05 g/2 ml - 50 amp.16,2018,5221,48 12- krople 4% - 10 g1,301,492,08 13- krople 4% - 100 g3,153,605,04 14Fenbufen - tabl. 0,3 g - 30 szt.10,2011,6614,00 15Fenicort - inj. 0,025 g - fiol. such. subst.1,151,311,84 16Fenoterol - tabl. 0,005 g - 100 szt.11,0012,5715,10 Fentanyl 17- inj. 0,1 mg/2 ml - 50 amp.17,0019,4322,54 18- inj. 0,5 mg/10 ml - 50 amp.35,7040,8147,33 Flegamina 19- inj. 0,004 g/2 ml - 5 amp.2,202,513,52 20- krople 0,06 g/30 ml - 30 ml3,303,775,21 21- syrop 0,08 g/100 ml - 120 ml1,651,892,64 22- tabl. 0,008 g - 20 szt.0,650,741,04 Flucinar 23- maść - 15 g1,451,662,32 24- żel - 15 g1,451,662,32 Fluconazole 25- kaps. 50 mg - 14 szt.20,5023,4327,20 26- kaps. 100 mg - 7 szt.19,5022,2925,90 27- syrop 5 mg/1 ml - 150 ml21,5024,5728,50 28Fluorouracil - inj. 0,25 g/5 ml - 10 amp.10,0011,4313,72 29Flutamid - tabl. 0,25 g - 100 szt.68,8578,7091,29 Fraxiparine 30- inj. 0,3 ml 7500 j.AXalC - 10 amp. + 10 strzykawek62,4071,3282,73 31- inj. 0,6 ml 15000 j.AXalC - 10 amp. + 10 strzykawek114,50130,87151,81 32- inj. 1 ml 25000 j.AXalC - 10 amp. + 10 strzykawek141,00161,16186,95 33Furaginum - tabl. 0,05 g - 30 szt.4,004,576,01 34Furazolidon - zawiesina - 160 g2,002,293,20 Furosemid 35- inj. 0,02 g/2 ml - 5 amp.2,002,293,21 36- inj. 0,02 g/2 ml - 50 amp.18,0020,5723,87 37- tabl. 0,04 g - 20 szt.0,800,911,28 G 1Gamma Globulina ludzka inj. 1,5 ml - 1 amp.7,508,5710,52 2Gasprid - tabl. 10 mg - 30 szt.16,5018,8621,88 3Gastrolit - saszetki 4,15 g - 15 szt.5,005,727,43 Gemfibral 4- tabl. powl. 300 mg - 60 szt.15,0017,1519,95 5- tabl. powl. 450 mg - 60 szt.22,0025,1529,17 Gentamycin 6- inj. 0,02 g/2 ml - 10 amp.5,706,528,50 7- inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.6,006,868,80 8- inj. 0,08 g/2 ml - 10 amp.6,407,329,30 9- krople do oczu 0,3% - 10 ml1,001,141,60 10- maść do oczu - 3 g0,800,911,30 11Gestigen - tabl. - 21 szt.1,301,492,10 12Gevilon - tabl. powl. 450 mg - 60 szt.35,7040,8147,33 13Glipolamid - tabl. 0,3 g - 60 szt.8,209,3711,32 14Glinormax - tabl. 0,08 g - 60 szt.16,9019,3222,41 Glucosum 15- inj. 5% - 250 ml1,311,502,10 16- 500 ml1,421,622,27 17- 250 ml (szkło)2,863,274,58 18- 500 ml (szkło)3,303,775,21 19- inj. 10% - 250 ml1,421,622,27 20- 500 ml1,501,712,39 21- inj. 20% - 250 ml1,501,712,39 22- 500 ml1,621,852,59 23- inj. 10% - 10 ml - 10 amp.5,616,418,30 24- inj. 20% - 10 ml - 10 amp.6,127,008,90 25- inj. 20% - 10 ml - 50 amp.27,5431,4836,51 Glucosum 5% in Natrii chlorati 0,9% 26- inj. - 250 ml1,311,502,10 27- inj. - 500 ml1,421,622,27 28Grofibrat - kaps. 0,1 g - 50 szt.10,0011,4313,72 29Grofilina - tabl. powl. 0,1 g - 60 szt.5,756,578,52 Groseptol 30- 120 tabl. - 20 szt.1,101,261,76 31- 480 tabl. - 20 szt.2,002,293,20 32Gynalgin - tabl. dopochw. - 10 szt.3,253,715,15 33Gyno-Femidazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 15 szt.4,905,607,30 H Haloperidol 1- inj. 0,005 g/1 ml - 10 amp.3,604,115,55 2- krople 0,002 g/1 ml - 10 ml1,451,662,32 3- krople 0,002 g/1 ml - 100 ml2,252,573,60 4- tabl. 0,001 g - 40 szt.0,901,031,44 5- tabl. 0,005 g - 30 szt.3,574,085,52 6- tabl. 0,01 g - 20 szt.4,084,666,10 7Hemofer prolongatum - draż. - 30 szt.1,802,062,90 8Hemofer - krople - 10 ml1,651,892,60 Heparinum 9- inj. 25000 j.m./1 ml - 10 amp.62,1070,9882,34 10- inj. 25000 j.m./5 ml - fiol.5,005,727,44 11Heviran - tabl. 0,2 g - 30 szt.10,2011,6614,00 Hismanal 12- tabl. 0,01 g - 20 szt.5,706,528,50 13- zawiesina 1 mg/1 ml - 100 ml10,2011,6614,00 14Histaglobina - inj. - 3 fiol. + rozp.15,3017,4920,29 15Histaminum dihydrochloricum inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.2,803,204,48 16Horacort - aerosol 0,032 g - 10 ml (200 dawek)8,709,9411,93 Hydrochlorothiazidum 17- tabl. 0,025 g - 20 szt.0,700,801,12 18- tabl. 0,0125 g - 20 szt.0,600,690,96 Hydrocortisonum aceticum 19- inj. 0,125 g/5 ml - 10 fiol.10,0016,2921,20 20- krem 1% - 15 g1,501,712,39 Hydrocortisonum hemisuccinatum 21- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp. + 5 amp. 2 ml rozp.4,705,376,98 22- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.7,108,1210,07 23- inj. 0,5 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.17,0019,4322,54 24Hydrocortisonum - tabl. 0,02 g - 20 szt.2,502,864,00 25Hydroxycarbamid - kaps. 0,5 g - 100 szt.54,0061,7271,60 I Ibuprofen 1- draż. 0,2 g - 10 szt.1,501,712,39 2- draż. 0,2 g - 60 szt.3,504,005,44 3- zawiesina 2% - 100 ml2,202,513,52 Imipramin 4- draż. 0,01 g - 20 szt.0,400,460,64 5- draż. 0,025 g - 20 szt.0,500,570,80 6- inj. 0,025 g/2 ml - 10 amp.5,005,727,43 Injectio Glucosi isotonica et Natrii chlorati isotonica 7- 1:1 inj. - 250 ml1,241,421,98 8- 500 ml1,321,512,11 9- 2:1 inj. - 250 ml1,241,421,98 10- 500 ml1,321,512,11 11- 250 ml (szkło)2,863,274,58 Insulinum 12- isophanicum "ChO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 13- isophanicum "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 14- lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 15- lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 16- maxirapid "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 17- maxirapid "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 18- semilente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 19- semilente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 20- solutio neutralis "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 21- solutio neutralis "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 22- ultra lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.15,5017,7220,55 23- ultra lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.23,0026,2930,50 24Iporel - tabl. 0,075 mg - 50 szt.1,351,542,20 Isoniazidum 25- tabl. 0,05 g - 100 szt.2,653,034,24 26- tabl. 0,05 g - 500 szt.10,5012,0014,40 J Jodostin 1- tabl. powl. 0,1 mg - 100 szt.3,133,585,02 2- tabl. powl. 0,2 mg - 100 szt.4,955,667,36 3Jucolon - tabl. powl. 0,25 g - 50 szt.20,0022,8626,50 K 1Kalimat prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,103,544,96 2Kalipoz prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,103,544,96 3Kalium chloratum - inj. 15% - 10 ml - 50 amp.38,8044,3551,44 Kalium effervescens (bezcukrowy) 4- granulat mus. 60g - 20 saszetek po 3 g6,507,439,38 5Kalium effervescens - granulat - 12 torebek po 5 g5,005,727,43 6Kalium gluconicum - syrop - 150 ml2,502,864,00 7Kalium - syrop - 150 ml2,052,343,28 8Kaprogest - inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.7,558,6310,58 9Ketokonazol - tabl. 0,2 g - 10 szt.6,006,868,80 Ketotifen 10- syrop 0,02 g/100 ml - 100 ml3,203,665,10 11- tabl. 0,001 g - 30 szt.1,852,113,00 12Ketozol - tabl. 0,2 g - 10 szt.6,457,379,30 Klozapol 13- tabl. 0,1 g - 50 szt.21,5524,6328,57 14- tabl. 0,025 g - 50 szt.8,459,6611,61 15Koncentrat nr 1 do dializy pozaustrojowej dla dorosłych - 5000 ml15,5017,7220,55 16Koncentrat nr 2 do dializy pozaustrojowej dla dorosłych - 5000 ml15,5017,7220,55 17Koncentrat nr 6 do dializy pozaustrojowej dla dzieci - 5000 ml15,5017,7220,55 18Kreon - kaps. 8000 j. lipazy - 20 szt.7,508,5710,52 L 1Lactovaginal - gałka dopochw. - 10 szt.9,2010,5212,60 Laticort-CH 2- krem 0,1% - 15 g1,221,392,00 3- maść 0,1% - 15 g1,221,392,00 Laticort 4- krem 0,1% - 15 g1,111,271,80 5- lotio 0,1% - 20 ml2,002,293,20 6- maść 0,1% - 15 g1,111,271,80 Levonor 7- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.11,1512,7415,29 8- inj. 0,004 g/4 ml - 5 amp.17,0019,4322,54 9Levoroxin - tabl. 100 mcg - 30 szt.2,252,573,60 Lignocainum hydrochloricum 10- inj. 1% 2 ml - 10 amp.3,604,115,55 11- inj. 1% 10 ml - 50 amp.39,9845,7053,01 12- inj. 2% 2 ml - 10 amp.3,604,115,55 13- inj. 2% 10 ml - 50 amp.39,9845,7053,01 14- "Geave" inj. 5% 2 ml - 50 amp.18,3620,9924,34 15- c. Nor. - inj. 2% + 0,00125% Nor. basic 2 ml - 10 amp.3,674,195,63 16- c. Nor. - inj. 2% + 0,00125% Nor. basic 2 ml - 50 amp.17,3419,8222,99 17- typ A żel 2% - 30 g1,351,542,16 18- typ U żel 2% - 30 g2,102,403,36 Lipozil 19- tabl. 450 mg - 30 szt.12,1013,8316,60 20- tabl. 450 mg - 60 szt.22,0025,1529,17 21- tabl. 450 mg - 100 szt.35,2040,2346,67 22Lithium carbonicum - tabl. 0,25 g - 60 szt.4,505,146,69 23Lofenalac - proszek - 450 g39,4045,0352,24 Lomustinum 24- tabl. kaps. 0,04 g - 50 szt.90,75103,73120,33 25- tabl. kaps. 0,04 g - 5 szt.10,4411,9314,32 Loperamid 26- tabl. 0,002 g - 10 szt.1,501,712,39 27- tabl. 0,002 g - 30 szt.4,405,036,54 28- tabl. 0,002 g - 90 szt.13,1014,9717,77 Lorinden 29- A maść - 15 g1,401,602,24 30- C krem - 15 g1,401,602,24 31- C maść - 15 g1,401,602,24 32- T maść - 15 g1,401,602,24 33- lotio (mleczko) - 15 ml1,852,112,96 34Luminalum - inj. 0,2 g/1 ml - 10 amp.3,904,465,90 M Mabuson 1- tabl. 5 mg - 30 szt.7,258,2910,24 2- tabl. 10 mg - 30 szt.11,8013,4916,18 Macdafen 3- inj. 0,5 g - fiol.26,6530,4635,33 4- inj. 1 g - fiol.37,9043,3250,25 Magnesium sulfuricum 5- inj. doż. 2 g/10 ml - 10 amp.4,304,916,38 6- inj. doż. 5 g/20 ml - 10 amp.9,0010,2912,34 Majamil 7- tabl. powl. 0,025 g - 20 szt.0,770,881,23 8- tabl. powl. 0,05 g - 20 szt.0,921,051,47 9- prolongatum tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.1,611,842,58 Mannitol 10- inj. 20% - 250 ml (szkło)4,905,607,28 11- inj. 20% - 500 ml (szkło)6,327,229,17 Mapryl 12- tabl. 5 mg - 20 szt.1,251,432,00 13- tabl. 20 mg - 20 szt.3,704,235,67 14Mecortolon - krem 0,5% - 10 g1,351,542,20 15Mercaptopurin - tabl. 0,05 g - 30 szt.14,6016,6919,49 16Mesteron - tabl. podjęz. 0,01 g - 20 szt.2,352,693,80 17Mestranol - tabl. 0,1 mg - 21 szt.1,001,141,60 18Metformin - tabl. 0,5 g - 30 szt.3,303,775,21 19Methylthiouracilum - draż. 0,1 g - 20 szt.1,401,602,24 Metindol 20- retard - tabl. 0,075 g - 25 szt.0,901,031,44 21- retard - tabl. 0,075 g - 50 szt.1,621,852,60 22- czopek 0,05 g - 10 szt.1,551,772,48 23- czopek 0,1 g - 10 szt.1,802,062,88 24- inj. 0,06 g/2 ml - 10 amp.4,204,806,24 25- maść 5% - 30 g1,802,062,88 26- tabl. powl. 0,025 g - 25 szt.0,370,420,60 27Metindonium - płyn - 20 ml3,303,775,20 28Metizol - tabl. 0,005 g - 50 szt.2,002,293,21 Metocard 29- prolongatum - tabl. 0,2 g - 30 szt.7,408,4610,41 30- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,002,293,21 31- tabl. 0,1 g - 30 szt.3,453,945,38 Metoclopramidum 32- inj. 0,01 g/2 ml - 5 amp.1,501,712,40 33- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,800,911,28 34Metoprolol prolongatum - tabl. 0,2 g - 30 szt.7,408,4610,41 Metoprolol 35- tabl. 0,05 g - 40 szt.2,653,034,24 36- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,002,293,21 37- tabl. 0,1 g - 30 szt.3,453,945,38 Metronidazol 38- czopek 0,5 g - 10 szt.1,802,062,88 39- czopek 1 g - 10 szt.2,502,864,00 40- inj. 0,5% 20 ml - 10 amp.8,509,7211,67 41- krem 1% - 15 g1,301,492,08 42- sol. izotonica 0,5% - 100 ml1,601,832,56 43- tabl. 0,25 g - 20 szt.0,650,741,04 44- tabl. dopochw. 0,5 g - 10 szt.0,850,971,36 45- żel 1% - 15 g1,301,492,08 46- maść stomatol. 10% - 5 g1,351,542,16 Mexicord 47- kaps. 0,2 g - 50 szt.17,3519,8323,00 48- kaps. 0,2 g - 100 szt.33,7038,5244,70 Mikonazol 49- tabl. dopochwowe - 400 mg - 3 szt.2,753,144,40 50- tabl. dopochwowe - 400 mg - 6 szt.5,496,288,20 Mirenil 51- prolongatum inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.5,706,528,47 52- draż. 0,001 g - 60 szt.2,002,293,20 53- draż. 0,25 mg - 60 szt.1,251,432,00 54- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.3,203,665,10 Mistabron 55- aerosol do nosa - 12,5 ml9,2010,5212,62 56- płyn do inh. lub wlewów 0,6 g/3 ml - 5 amp.11,5013,1415,80 57Mitoxantrone - inj. 20 mg/10 ml - fiol.25,5829,2433,92 58Mixamin - proszek - 600 g27,2031,0936,06 59Mizodin - tabl. 0,25 g - 60 szt.9,5010,8613,03 Molsidomina 60- prolongatum - tabl. 0,008 g - 30 szt.2,502,864,00 61- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,051,201,68 62- tabl. 0,004 g - 30 szt.1,501,712,40 63Monacort - aerosol - 35 g3,504,005,40 Mononit 64- tabl. powl. 0,01 g - 60 szt.2,953,374,72 65- tabl. powl. 0,02 g - 50 szt.4,605,266,84 66- tabl. powl. 0,04 g - 40 szt.6,557,499,44 67- 60 retard - tabl. 0,06 g - 20 szt.4,705,376,98 Morphinun hydrochloridum 68- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.4,705,376,98 69- inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.5,306,067,88 70Mucisol - proszek do sporz. roztw. - 60 g4,555,206,76 Mukobron 71- syrop 30 mg/5 ml - 100 ml3,103,544,96 72- syrop 0,3 g/100 ml - 100 ml2,602,974,16 73- tabl. 0,03 g - 50 szt.5,105,837,58 Mukolina 74- syrop 2% - 120 ml2,402,743,84 75- syrop 5% - 120 ml4,104,696,13 N 1Naloxonum h/chlor. inj. 0,4 mg/1 ml - 10 amp.9,0010,2912,34 Naproxen 2- czopek 0,125 g - 5 szt.1,201,371,90 3- czopek 0,25 g - 10 szt.3,003,434,80 4- czopek 0,5 g - 10 szt.5,005,727,43 5- tabl. 0,1 g - 10 szt.1,451,662,32 6- tabl. 0,25 g - 50 szt.12,0013,7216,46 7- tabl. 0,5 g - 20 szt.9,6010,9713,17 8- zawiesina 125 mg/5 ml - 100 ml7,608,6910,64 9Natrium bicarbonicum inj. 8,4% 20 ml - 10 amp.8,8010,0612,07 Natrium chloratum 10- inj. 0,9% 5 ml - 5 amp. (szkło)1,802,062,88 11- inj. 0,9% 5 ml - 100 amp. (tworzywo)10,0011,4313,72 12- inj. 0,9% 10 ml - 5 amp. (szkło)2,002,293,21 13- inj. 0,9% 10 ml - 10 amp. (szkło)4,004,576,01 14- inj. 0,9% 10 ml - 50 amp. (szkło)18,0020,5723,87 15- inj. 0,9% 10 ml - 100 amp. (tworzywo)11,0012,5715,09 16- inj. 5,85% 20 ml - 10 amp.8,009,1411,09 17- inj. 0,9% - 250 ml1,181,351,89 18- inj. 0,9% - 500 ml1,241,421,98 19- inj. 0,9% - 250 ml (szkło)2,753,144,40 20- inj. 0,9% - 500 ml (szkło)3,253,715,15 Natrium citricum 21- inj. 3,8% 2 ml - 10 amp.4,004,576,01 22- inj. 3,8% 10 ml - 5 amp.3,403,895,33 23Natrium nitrosum - inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.3,203,665,10 24Nefromin - proszek - 400 g13,0014,8617,66 25Nifedipine - tabl. powl., kaps. 0,01 g - 50 szt.1,101,261,76 Nifuroksazyd 26- tabl. powl. 0,1 g - 24 szt.2,202,513,52 27- zawiesina 4% - 90 ml4,705,376,98 Nitrendypina 28- tabl. 0,01 g - 30 szt.2,903,314,60 29- tabl. 0,02 g - 30 szt.4,304,916,40 30Nitrogenium oxydulatum - 1 kg10,7012,2314,68 Nitroglycerinum 31- prolongatum tabl. 6,4 mg - 40 szt.3,003,434,80 32- tabl. podjęz. 0,5 mg - 20 szt.1,001,141,60 33- tabl. podjęz. 1 mg - 20 szt.1,101,261,76 34Nitrogranulogen inj. 0,001 g 10 ml - 10 amp.14,8016,9219,72 35Nofelan S - proszek - 400 g32,1036,6942,56 Nofemix 36- proszek - 350 g27,2031,0936,06 37- FT proszek - 350 g31,0035,4341,10 38- ILW proszek - 350 g27,1030,9835,93 39Nootropil - inj. 1 g/5 ml - 12 amp.12,0013,7216,46 40Norethisteron - tabl. 0,005 g - 20 szt.1,802,062,90 Normocard 41- tabl. 0,05 g - 30 szt.1,501,712,40 42- tabl. 0,1 g - 30 szt.2,552,914,08 No-Spa 43- inj. 0,04 g/2 ml - 5 amp.2,803,204,48 44- tabl. 0,04 g - 20 szt.2,803,204,48 45Novoscabin - płyn - 150 g4,204,806,24 46Nutramigen - proszek - 425 g21,5524,6328,57 Nystatyna 47- tabl. dopochw. 100000 j.m. - 10 szt.2,602,974,16 48- tabl. powl. 500000 j.m. - 16 szt.2,703,094,32 49- zasypka 100000 j.m./1 g - 20 g3,153,605,04 50- zawiesina 2400000 j.m./24 ml - 1 flak.2,002,293,21 O 1Oestradiolum benzoicum - inj. 0,005 g/2 ml - 5 amp.3,604,115,60 Oftensin - krople do oczu 2- 0,25% 5 ml - 1 flak.1,842,102,94 3- 0,5% 5 ml - 1 flak.2,693,074,30 4Omnadren 250 - inj. 1 ml - 5 amp.9,5010,8613,00 5Opacorden - tabl. powl. 0,2 g - 60 szt.11,8013,4916,18 Oxycardil 6- 60 - tabl. powl. 60 mg - 60 szt.9,6010,9713,17 7- 120 - tabl. powl. 120 mg - 30 szt.10,3611,8414,21 P 1Palin - kaps. 0,2 g - 20 szt.10,5512,0614,50 Panclor 2- kaps. 250 mg - 15 szt.27,1030,9835,94 3- kaps. 500 mg - 15 szt.48,8055,7864,70 Papaverinum hydrochloricum 4- inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.3,403,895,34 5- inj. 0,04 g/2 ml - 50 amp.15,5017,7220,55 6Pardopa - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.42,0048,0155,69 Penicillinum crystalisatum 7- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,351,542,16 8- inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,551,772,48 9- inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,653,034,24 10- inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.4,154,746,18 Penicillinum procainicum 11- inj. 1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,701,942,72 12- inj. 2400000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,602,974,16 13Pentazocinum - inj. 0,03 g/1 ml - 10 amp.6,006,868,81 Pernazinum 14- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,151,311,84 15- tabl. 0,025 g - 250 szt.11,5013,1415,77 16- tabl. 0,1 g - 30 szt.3,954,515,95 17- tabl. 0,1 g - 60 szt.7,808,9210,87 18Phenytoinum - tabl. 0,1 g - 60 szt.3,103,544,96 19Physostigminum salicylicum - inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,304,916,39 Pilocarpinum hydrochloricum 20- krople do oczu 2% - 10 ml3,103,544,96 21- maść do oczu 2% - 3 g2,002,293,21 Piperacillin 22- inj. 1 g - 1 fiol.11,0012,5715,08 23- inj. 2 g - 1 fiol.20,0022,8626,52 Piroxicam 24- czopek 0,01 g - 10 szt.1,501,712,40 25- czopek 0,02 g - 10 szt.2,002,293,20 26- tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.0,901,031,40 27- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.1,601,832,60 Płyn do dializy otrzewnowej 28- Nr 1 inj. - 500 ml1,291,472,06 29- Nr 2 inj. - 500 ml1,291,472,06 30- Nr 3 inj. - 500 ml1,291,472,06 31Płyn fizjologiczny wieloelektrolitowy - inj. - 500 ml flak.1,301,492,08 32Płyn jelitowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml flak.1,301,492,08 33Płyn nawadniający interwencyjny - inj. - 500 ml flak.1,301,492,08 Płyn pediatryczny wyrównawczy izotoniczny 34- inj. - 250 ml - flak.1,111,271,78 35- inj. - 500 ml - flak.1,311,502,10 Płyn Roztwór Elkintona 36- Nr 1 inj. 20 ml - 10 amp.20,4023,3227,05 37- Nr 2 inj. 20 ml - 10 amp.20,4023,3227,05 Płyn Solutio Ringeri 38- inj. - 250 ml - flak.1,201,371,92 39- inj. - 500 ml - flak.1,301,492,08 40Płyn żołądkowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml - flak.1,381,582,21 Polcortolon 41- 40 inj. 0,04 g/1 ml - 5 fiol.7,508,5710,50 42- krem 0,1% - 15 g1,051,201,70 43- maść 0,1% - 15 g1,051,201,70 44- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,601,832,60 45- tabl. 0,004 g - 20 szt.3,003,434,80 46Polcrom 2% - krople do oczu - 10 ml3,954,516,00 47Poldanen - tabl. powl. - 30 szt.9,5010,8613,04 Poldomet 48- 100 - tabl. 100 mg/25 mg - 100 szt.29,0033,1538,45 49- 250 - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.42,0048,0155,69 Polfenon 50- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.4,505,146,69 51- tabl. powl. 0,3 g - 20 szt.8,309,4911,44 Polfilin 52- tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.1,952,233,12 53- tabl. powl. prolongatum 0,4 g - 20 szt.6,607,549,50 Polfungicid 54- maść 5% - 25 g3,504,005,40 55- płyn - 10 ml3,203,665,10 56Polmesilat - tabl. 0,004 g - 50 szt.2,402,743,80 57Polnitrin - tabl. dopoliczk. 5 mg - 30 szt.1,501,712,40 Polpresin 58- tabl. 0,001 g - 30 szt.0,901,031,44 59- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,251,432,00 60- tabl. 0,005 g - 30 szt.2,102,403,36 Polseptol 61- globulki - 5 szt.1,401,602,20 62- maść - 20 g1,852,113,00 Polstigminum 63- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.3,303,775,21 64- tabl. 0,015 g - 20 szt.4,605,266,84 65Poltiazem - tabl. 0,03 g - 20 szt.2,102,403,36 Povidone Iodine 66- roztwór 10% - 20 ml3,103,545,00 67- roztwór 10% - 250 ml5,506,298,20 68- zasypka 1% - 25 g2,202,513,50 69Pozitan - tabl. 0,001 g - 50 szt.3,103,545,00 70Prednisolonum aceticum - zawiesina do oczu 0,5% - 10 ml3,403,895,33 71Prednisolonum - krem 0,25% - 10 g1,001,141,60 72Pridinol - tabl. 0,005 g - 50 szt.2,402,743,80 73Procainamidum - tabl. 0,25 g - 30 szt.3,804,345,80 Profenid 74- prolongatum - tabl. powl. 0,2 g - 14 szt.4,304,916,39 75- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.2,803,204,48 76- kaps. 0,05 g - 24 szt.2,602,974,16 Progesteronum 77- tabl. podjęz. 0,05 g - 20 szt.3,003,434,80 78- inj. 0,01 g/1 ml - 5 amp.2,202,513,52 79- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.2,703,094,33 Promazin 80- draż. 0,025 g - 60 szt.2,402,743,84 81- draż. 0,05 g - 60 szt.3,804,345,78 82- draż. 0,1 g - 60 szt.5,806,638,58 83- inj. 0,1 g/2 ml - 10 amp.5,806,638,58 Propranolol 84- prolongatum tabl. 0,08 g - 20 szt.1,351,542,16 85- prolongatum tabl. 0,16 g - 20 szt.2,302,633,68 86- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.3,003,434,80 87- inj. 0,005 g/5 ml - 5 amp.2,803,204,48 88- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,700,801,12 89- tabl. 0,04 g - 50 szt.1,401,602,24 90Pro-Sobee - proszek - 400 g12,1013,8316,60 91Pro-Sobee 2 - proszek - 400 g12,6014,4017,20 92Protadina - tabl. 0,004 g - 20 szt.1,852,112,96 93Protaminun sulfuricum inj. 0,01 g/1 ml - 5 ml - fiol.7,308,3410,29 Psorisan 94- maść 5% - 50 g3,303,775,20 95- maść 10% - 50 g3,303,775,20 96- maść 20% - 50 g3,303,775,20 Pyrantelum 97- tabl. 0,25 g - 3 szt.1,301,492,08 98- zawiesina 0,05 g/1 ml - 15 ml1,701,942,72 99Pyrazinamid - tabl. 0,5 g - 250 szt.38,0043,4350,38 100Pyrimen - tabl. 25 mg - 30 szt.6,507,439,38 R Ranigast 1- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,002,293,21 2- tabl. powl. 0,15 g - 60 szt.5,606,408,32 3- płyn do inf. 0,05% - 100 ml2,102,403,36 4Ranigasan - tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,002,293,21 Relanium 5- inj. 0,01 g/2 ml - 50 amp.18,0020,5723,86 6- tabl. 2 mg - 20 szt.0,650,741,04 7- tabl. 5 mg - 20 szt.0,650,741,04 8- zawiesina 2 mg/5 ml2,863,274,58 Rifamazid 9- kaps. 0,15 g - 100 szt.15,5017,7220,55 10- kaps. 0,3 g - 100 szt.30,0034,2939,78 Rifampicin 11- kaps. 0,15 g - 100 szt.16,7019,0922,14 12- kaps. 0,3 g - 100 szt.32,2036,8042,69 13Ronton - syrop 5% - 150 g10,0011,4313,72 14Rovamycine - tabl. 1,5 mln j.m. - 16 szt.17,2019,6622,81 S Sadamin 1- inj. 0,3 g/2 ml - 10 amp.4,805,497,14 2- inj. 0,3 g/2 ml - 50 amp.21,6024,6928,64 3Salbupart - inj. 5 ml - 50 amp.26,0029,7234,47 Salbutamol 4- aerosol 0,1 mg/dawkę - 20 ml4,104,696,13 5- inj. 0,5 g/1 ml - 10 amp.3,203,665,10 6- syrop 0,04 g/100 ml - 100 ml2,002,293,21 7- tabl. 0,002 g - 25 szt.0,700,801,12 8- tabl. 0,004 g - 25 szt.0,901,031,44 9- prolongatum tabl. 0,008 g - 30 szt.2,152,463,44 Saltoral 10- saszetki 5,5 g - 5 szt.2,202,513,52 11- saszetki 5,5 g - 10 szt.4,405,036,54 Scopolan 12- czopek 0,01 g - 6 szt.1,401,602,24 13- draż. 0,01 g - 30 szt.2,803,204,48 Sectral 14- tabl. powl. 0,2 g - 20 szt.5,756,578,52 15- tabl. powl. 0,4 g - 30 szt.15,7518,0020,88 16Sefril - kaps. 0,5 g - 12 szt.15,5017,7220,55 17Sefril A - inj. 1 g - fiol. such. subst.5,556,348,26 18Siraliden - zawiesina 50 mg/5 ml - 100 ml4,395,026,50 Sol-Opht 19- płyn 100 ml (poliet.)1,752,002,80 20- płyn 250 ml (poliet.)2,052,343,28 21- płyn 5×20 ml0,850,971,36 Sorbonit 22- prolongatum - tabl. 0,02 g - 40 szt.1,802,062,88 23- prolongatum - tabl. 0,04 g - 40 szt.2,202,513,52 24- tabl. 0,005 g - 60 szt.1,802,062,88 25- tabl. 0,01 g - 60 szt.1,902,173,04 Spamilan 26- tabl. 0,005 g - 30 szt.7,258,2910,24 27- tabl. 0,01 g - 30 szt.11,8013,4916,18 Spironol 28- tabl. 0,1 g - 20 szt.7,208,2310,20 29- tabl. 0,025 g - 100 szt.9,9011,3213,60 30- tabl. 0,025 g - 20 szt.2,202,513,50 Staveran 31- prolongatum - tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,452,803,92 32- prolongatum - tabl. powl. 0,24 g - 20 szt.3,604,115,55 33- prolongatum - tabl. powl. 0,24 g - 60 szt.9,8011,2013,44 34- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.1,101,261,76 35- tabl. powl. 0,08 g - 20 szt.1,651,892,64 36- tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,152,463,44 37Streptomycinum - inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.1,601,832,56 Sulpiryd 38- kaps. 0,05 g - 24 szt.2,402,743,84 39- kaps. 0,1 g - 24 szt.3,303,775,21 40- tabl. 0,2 g - 12 szt.2,803,204,48 41- syrop 0,5 g/100 ml2,402,743,84 42- syrop 2 g/100 ml2,903,314,64 Sumamed 43- kaps. 0,25 g - 6 szt.45,0451,4859,72 44- tabl. 0,5 g - 3 szt.45,0451,4859,72 Sustonit 45- tabl. 0,015 g - 30 szt.2,903,314,64 46- tabl. 6,5 mg - 25 szt.1,501,712,40 Syntarpen 47- inj. 0,5 g - 1 fiol. z such. subst.2,402,743,84 48- inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.4,004,576,01 49- tabl. powl. 0,5 g - 16 szt.9,0010,2912,34 50Szczepionka błoniczo-tężcowo-krztuścowa DTP inj. 0,5 ml - 25 amp.45,0051,4459,66 51Szczepionka durowa Ty inj. 10 ml - fiol.9,5010,8613,03 52Szczepionka durowa z anatoks. tężcową Ty-Te inj. 10 ml - fiol.10,0011,4313,72 53Szczepionka pw. cholerze inj. 10 ml - 5 fiol.17,5020,0023,20 54Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 20 daw. - 5 amp. + 5 amp. roz.15,0017,1519,95 55Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 0,5 mg/10 daw. - 5 amp. + 5 a12,5014,2917,09 T 1Tamoxifen - tabl. 0,01 g - 30 szt.5,065,787,51 Tarcefandol 2- inj. 0,5 g - fiol. such. subst.4,004,576,01 3- inj. 1 g - fiol. such. subs.7,008,009,95 Tarcefoksym 4- inj. 1 g - fiol.7,208,2310,18 5- inj. 0,5 g - fiol.5,005,727,43 6Tarjod - syrop 125 g2,552,914,08 7Terapin S - proszek - 200 g10,4011,8914,26 8Testarpen - inj. (10 testów) - 1 fiol. z such. subst. + rozp.2,803,204,48 9Testosteronum prolongatum - inj. 0,1 g/1 ml - 5 amp.5,506,298,20 Testosteronum propionicum 10- inj. 0,01 g/1 ml - 5 amp.2,002,293,20 11- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.3,003,434,80 Theophyllinum 12- tabl. 0,1 g - 30 szt.2,002,293,21 13- czopki 100 mg - 10 szt.1,802,062,88 14- czopki 175 mg - 10 szt.1,902,173,04 15- czopki 350 mg - 10 szt.2,352,693,76 16- inj. doż. 300 mg - 250 ml - flak. (poliet.)1,451,662,32 Theophyllinum prolongatum 17- tabl. 0,25 g - 20 szt.2,352,693,76 18- tabl. 0,3 g - 50 szt.7,308,3410,29 19Theospirex retard - tabl. 0,3 g - 50 szt.7,308,3410,29 Thioridazin 20- prolongatum - tabl. 0,2 g - 20 szt.10,5012,0014,40 21- draż. 0,01 g - 30 szt.1,251,432,00 22- draż. 0,025 g - 20 szt.1,701,942,72 23- draż. 0,1 g - 20 szt.5,005,727,44 24Tialorid - tabl. - 50 szt.3,103,544,96 25Tialorid mite - tabl. - 50 szt.2,402,743,84 26Tinidazolum - tabl. 0,5 g - 4 szt.0,850,971,40 27Tinidazolum 0,2% in Glucosi 5% - płyn do inf. - 400 ml2,202,513,52 Tramadol 28- czopek 0,1 g - 5 szt.3,804,345,78 29- kaps. 0,05 g - 20 szt.7,208,2310,18 30- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml8,209,3711,32 31- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.3,554,065,50 32- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.5,105,837,58 Tramal 33- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.3,554,065,50 34- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.5,105,837,58 35- kaps. 0,05 g - 20 szt.7,208,2310,18 36- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml8,209,3711,32 37- krople 0,1 g/1 ml - 96 ml61,5070,2981,54 38- czopek 0,1 g - 5 szt.3,804,345,78 39Traskolan inj. 500000 JIK 10 ml - 5 amp.175,00200,03232,03 Tropicamidum 40- krople do oczu 0,5% - 10 ml2,602,974,16 41- krople do oczu 1% - 10 ml4,405,036,54 Tussicom 42- gran. 100 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g4,905,607,30 43- gran. 200 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g6,507,439,40 U Ulfamid 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,252,573,60 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,004,576,01 Ulgastran 3- tabl. 1 g - 50 szt.8,709,9411,90 4- zawiesina - 250 ml8,709,9411,90 5- zawiesina 1 g/5 ml - 50 saszetek a 5 ml12,8014,6317,40 Unasyn 6- inj. 0,75 g - 1 fiol. such. subst.6,907,899,84 7- inj. 1,5 g - 1 fiol. such. subst.11,8013,4916,18 8- inj. 3 g - 1 fiol. such. subst.20,9023,8927,71 9Urolin - kaps. 0,2 g - 20 szt.9,0010,2912,30 Uropolinum 10- inj. 75% 20 ml - amp.7,158,1710,12 11- inj. 60% 20 ml - amp.6,157,038,98 V 1V-cylina - tabl. 400000 j.m. - 10 szt.1,701,942,72 2Ventrisol - tabl. powl. - 112 szt.19,5022,2925,90 Vitacon 3- inj. 0,001 g/0,5 ml - 10 amp.3,804,345,78 4- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.5,105,837,58 Vitaminum 5- A - kaps. 12000 j.m. - 50 szt.1,802,062,88 6- płyn 50000 j.m./1 ml - 10 ml1,802,062,88 7- A + D3 - kaps. 2000 j.m. A + 1000 j.m. D3 - 50 szt.1,802,062,88 8- krople 20000 j.m. A + 10000 j.m. D3/1 ml - 10 ml1,802,062,88 9- B2 - inj. 0,005 g/1 ml - 5 amp.1,852,112,96 10- B6 - inj. 50 mg/2 ml - 5 amp.2,102,403,36 11- B12 - inj. 100 mcg/1 ml - 10 amp.3,504,005,44 12- inj. 1000 mcg/2 ml - 5 amp.2,052,343,28 13- D3 - krople 15000 j.m./1 ml - 10 ml1,802,062,88 14- E - kaps. 0,1 g - 30 szt.1,802,062,88 15- PP - inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.2,202,513,52 16- tabl. 0,05 g - 20 szt.0,850,971,36 17- tabl. 0,05 g - 25 szt.1,051,201,68 18- tabl. 0,2 g - 20 szt.1,051,201,68 19- tabl. 0,2 g - 25 szt.1,251,432,00 Vivestrin 20- 20 - 500 ml (szkło)6,657,609,55 21- 40 - 500 ml (szkło)8,459,6611,61 22Vupral - płyn 20% - 30 ml6,507,439,38 Z 1Zyrtec - tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.8,509,7211,70 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej wartości emitowanych przez podmioty zagraniczne mające siedzibę w krajach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) papierów wartościowych, które mogą być wprowadzone do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 82, poz. 530) Na podstawie art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Maksymalna wartość wszystkich emitowanych przez podmioty zagraniczne mające siedzibę w krajach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) papierów wartościowych, które mogą być wprowadzone do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1998, stanowi równowartość 400.000.000 ECU w złotych polskich. 2. Przeliczenia na złote wartości papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się według średniego kursu walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu wyrażenia przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu. 3. Wartość papierów wartościowych, o których mowa w ust. 1, określa się według łącznej ceny emisyjnej lub ceny sprzedaży, po której papiery te zostaną zbyte odpowiednio w obrocie pierwotnym lub pierwszej ofercie publicznej. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 4 stycznia 1998 r. Minister Finansów: wz. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 1 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra. (Dz. U. Nr 82, poz. 531) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się urzędową cenę detaliczną spirytusu rektyfikowanego luksusowego produkcji krajowej w butelce o pojemności 1,0 l - w wysokości 82,00 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: wz. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 4 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zawartości wniosku oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i telewizyjnych. (Dz. U. Nr 82, poz. 532) Na podstawie art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 2 czerwca 1993 r. w sprawie zawartości wniosku oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 52, poz. 244 i z 1995 r. Nr 129, poz. 628) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 skreśla się ust. 3; 2) § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. Przewodniczący Krajowej Rady przekazuje Ministrowi Łączności projekt koncesji w zakresie określonym w art. 37 ust. 1 pkt 3 ustawy w celu zajęcia stanowiska." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: B. Sulik Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 4 czerwca 1998 r. w sprawie munduru pracowników Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin. (Dz. U. Nr 83, poz. 533) Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130), w związku z art. 47 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustanawia się mundur dla pracowników Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin. 2. W skład munduru, o którym mowa w ust. 1, wchodzą: 1) marynarka z gabardyny, zimowa, 2) spodnie (spódnica dla kobiet) z gabardyny, zimowe, 3) marynarka z tropiku, letnia, 4) spodnie (spódnica dla kobiet), letnie, 5) koszula z długim rękawem, 6) koszula z krótkim rękawem, 7) czapka z nausznikami ze stylizowanym wizerunkiem orła w kolorze srebrnym, zimowa, 8) beret ze stylizowanym wizerunkiem orła w kolorze srebrnym - dla mężczyzn, 9) furażerka ze stylizowanym wizerunkiem orła w kolorze srebrnym - dla kobiet, 10) sweter lub pulower, 11) wiatrówka z gabardyny, 12) wiatrówka z tropiku, 13) kurtka nieprzemakalna z podpinką, zimowa, 14) kurtka, 15) skarpety (rajstopy dla kobiet), letnie, 16) skarpety (rajstopy dla kobiet), zimowe, 17) szalik, 18) rękawiczki skórzane ocieplone, zimowe, 19) krawat, 20) pasek skórzany do spodni (spódnicy), 21) pantofle skórzane, letnie, 22) trzewiki skórzane ocieplone, zimowe. 3. Części munduru wymienione w ust. 2 w pkt 1-4, 7 i 9-12 są koloru stalowego, w pkt 8, 13 i 14 oraz 17-22 są koloru czarnego, w pkt 5 i 6 są koloru białego, skarpety są koloru czarnego, a rajstopy - koloru beżowego. 4. Wzory części munduru wymienione w ust. 2 w pkt 1-14 oraz stylizowanego wizerunku orła określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Do noszenia munduru Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin są uprawnieni: 1) Główny Inspektor, 2) zastępca Głównego Inspektora, 3) wojewódzki inspektor nadzorujący działalność oddziału granicznego, 4) zastępca wojewódzkiego inspektora nadzorujący działalność oddziału granicznego, 5) pracownik oddziału granicznego zatrudniony na stanowisku: a) kierownika, b) głównego specjalisty, c) starszego specjalisty, d) specjalisty, e) starszego inspektora, f) inspektora. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1998 r. (poz. 533) WZORY CZĘŚCI MUNDURU PRACOWNIKÓW PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI OCHRONY ROŚLIN ORAZ STYLIZOWANEGO WIZERUNKU ORŁA Wzór marynarki i spodni Ilustracja Wzór marynarki i spódnicy Ilustracja Wzór koszuli z długim rękawem Ilustracja Wzór koszuli z krótkim rękawem Ilustracja Wzór czapki zimowej z nausznikami Ilustracja Wzór beretu Ilustracja Wzór furażerki Ilustracja Wzór swetra Ilustracja Wzór puloweru Ilustracja Wzór wiatrówki Ilustracja Wzór kurtki zimowej nieprzemakalnej z podpinką Ilustracja Wzór kurtki Ilustracja Wzór stylizowanego wizerunku orła w skali 1:1 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie sposobu i trybu zawarcia umowy, na podstawie której następuje uzyskanie członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym, sposobu i terminu składania oświadczenia o małżeńskich stosunkach majątkowych członka otwartego funduszu emerytalnego oraz zawiadamiania otwartego funduszu emerytalnego o każdorazowej zmianie w stosunku do treści takiego oświadczenia, obejmującej środki zgromadzone na rachunku członka. (Dz. U. Nr 84, poz. 534) Na podstawie art. 85 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoba przystępująca do otwartego funduszu emerytalnego składa funduszowi deklarację przystąpienia do tego funduszu na odpowiednim formularzu umowy udostępnionym w tym celu przez osobę reprezentującą fundusz. 2. Formularz umowy zawiera w szczególności: 1) oznaczenie nazwy, siedziby oraz adres funduszu, 2) deklaracje przystąpienia do funduszu, 3) informacje i oświadczenia, o których mowa w § 3, 4) pouczenie, że wypełnienie formularza w zakresie, o którym mowa w § 2 ust. 2, nie jest obowiązkowe. 3. Otwarty fundusz emerytalny jest obowiązany stosować odrębne, odpowiednio oznaczone formularze dla: 1) osoby, która jest członkiem innego otwartego funduszu emerytalnego, 2) osoby, która nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. 4. Wraz z formularzem umowy, o którym mowa w ust. 1, osoba reprezentująca otwarty fundusz emerytalny udostępnia ostatnio ogłoszony prospekt informacyjny funduszu. § 2. 1. Deklaracja, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, powinna zawierać: 1) podstawowe dane osoby przystępującej do otwartego funduszu emerytalnego, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934), zwanej dalej "ustawą", 2) oświadczenie osoby przystępującej do otwartego funduszu emerytalnego o zapoznaniu się z prospektem informacyjnym funduszu, 3) imienne wskazanie osoby lub osób, którym w razie śmierci osoby przystępującej do otwartego funduszu emerytalnego wypłacone zostaną środki zgromadzone w otwartym funduszu emerytalnym, z zastrzeżeniem ust. 3, 4) oświadczenie o stosunkach majątkowych między osobą przystępującą do otwartego funduszu emerytalnego a jej małżonkiem, chyba że osoba przystępująca do funduszu nie pozostaje w związku małżeńskim, 5) datę i godzinę złożenia deklaracji oraz cechy dokumentu potwierdzającego tożsamość osoby składającej deklarację. 2. Deklaracja może także zawierać dane umożliwiające otwartemu funduszowi emerytalnemu nawiązanie kontaktu z członkiem funduszu, a w szczególności: adres do korespondencji, jeśli jest on inny niż adres zamieszkania, numery telefonów, faksów oraz adresy poczty elektronicznej. 3. Deklaracja w części, o której mowa w ust. 1 pkt 3: 1) powinna zawierać dane pozwalające na identyfikację osoby lub osób, którym należy wypłacić środki po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego, w tym co najmniej imię i nazwisko, datę urodzenia oraz adres zamieszkania, 2) może zawierać procentowe oznaczenie udziału wskazanych imiennie osób w środkach przypadających im po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego. 4. W przypadku osoby, która nie jest dotychczas członkiem otwartego funduszu emerytalnego, deklaracja powinna zawierać oświadczenie tej osoby o dotychczasowym nieuczestniczeniu w otwartym funduszu emerytalnym. § 3. Formularz umowy powinien zawierać: 1) informację o określonym w ustawie sposobie wykorzystania środków zgromadzonych na rachunku członka otwartego funduszu emerytalnego, w przypadku gdy śmierć osoby wskazanej nastąpi przed śmiercią członka funduszu, a członek ten nie wskaże innej osoby, oraz oświadczenie osoby przystępującej do funduszu o zapoznaniu się z treścią tej informacji, 2) informację o skutkach rozwiązania umowy z otwartym funduszem emerytalnym lub rezygnacji z członkostwa w funduszu przed upływem terminu, o którym mowa w art. 134 ust. 1 pkt 2 ustawy, oraz oświadczenie osoby przystępującej do funduszu o znajomości tych skutków. § 4. 1. Umowa z otwartym funduszem emerytalnym zostaje zawarta z chwilą podpisania, przez osobę przystępującą do otwartego funduszu emerytalnego i osobę reprezentującą fundusz, formularza umowy spełniającego warunki określone w niniejszym rozporządzeniu oraz obejmującego treść wymaganych oświadczeń i danych. 2. Jeżeli formularz umowy, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie podpisany przez osobę przystępującą do funduszu w obecności osoby reprezentującej otwarty fundusz emerytalny, umowa zostaje zawarta z chwilą jego podpisania przez osobę reprezentującą fundusz, niezwłocznie po otrzymaniu formularza umowy, pod warunkiem że otrzymany formularz został prawidłowo wypełniony oraz z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Osoba reprezentująca otwarty fundusz emerytalny jest obowiązana oznaczyć na formularzu datę zawarcia umowy. 4. W przypadku zawierania umowy w sposób, o którym mowa w ust. 2, otwarty fundusz emerytalny ma prawo uzależnić zawarcie umowy od: 1) poświadczenia wiarygodności podpisu osoby przystępującej do funduszu w sposób przez siebie określony, 2) przekazania kopii określonego przez siebie dokumentu, potwierdzającego prawdziwość danych osoby przystępującej do funduszu, określonych w deklaracji w zakresie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, sporządzonej w określonej przez siebie formie. 5. Otwarty fundusz emerytalny jest zobowiązany poinformować osobę przystępującą do funduszu o numerze rachunku w funduszu przez jego wpisanie na formularzu umowy albo przekazanie pisemnej informacji o tym numerze w terminie 30 dni od daty zawarcia umowy. § 5. 1. Umowa o członkostwo w otwartym funduszu emerytalnym jest zawierana na piśmie, pod rygorem nieważności. 2. Ilość egzemplarzy umowy określa otwarty fundusz emerytalny, przy czym co najmniej jeden egzemplarz jest niezwłocznie przekazywany członkowi funduszu. § 6. Członek otwartego funduszu emerytalnego, który zawarł związek małżeński, jest obowiązany niezwłocznie powiadomić na piśmie właściwy fundusz o stosunkach majątkowych istniejących między nim a jego małżonkiem. § 7. Przepis § 6 stosuje się odpowiednio do każdorazowej zmiany w stosunkach majątkowych między członkiem otwartego funduszu emerytalnego a jego małżonkiem. § 8. Zawiadomienie, o którym mowa w § 6 lub 7, jest składane na odpowiednim formularzu udostępnionym przez otwarty fundusz emerytalny i powoduje zmianę umowy z funduszem w zakresie oświadczenia o stosunkach majątkowych, z mocą od dnia następującego po dniu doręczenia funduszowi tego zawiadomienia, w sposób umożliwiający zapoznanie się z jego treścią. § 9. Członek otwartego funduszu emerytalnego niezwłocznie informuje fundusz, na odpowiednim formularzu udostępnionym przez fundusz, o każdorazowej zmianie imion i nazwiska lub adresu zamieszkania, z określeniem ulicy, numeru mieszkania lub domu, miejscowości, kodu pocztowego, a w przypadku wsi - również gminy i poczty. § 10. Rozporządzenie w chodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania oraz sposobu rozliczania umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 84, poz. 535) Na podstawie art. 10b ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652), 2) kredycie - należy przez to rozumieć kredyt, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy, 3) umorzeniu - należy przez to rozumieć umorzenie, na warunkach określonych w art. 6 ust. 3, art. 10 ust. 1, art. 10a oraz art. 11 ust. 3 i 6 ustawy, zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytu. § 2. 1. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez spółdzielnię mieszkaniową, umorzenie następuje pod warunkiem prowadzenia przez spółdzielnię analitycznej ewidencji zadłużenia z tytułu kredytu wraz z odsetkami, w części przypadającej na lokale zajmowane przez poszczególnych członków spółdzielni, oraz umożliwienia bankowi kontroli tej ewidencji. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać co najmniej: 1) przypadający na każdy lokal stan zadłużenia z tytułu: a) kredytu, b) skapitalizowanych odsetek, c) przejściowego wykupienia odsetek od kredytu, z podziałem na zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz zadłużenie z tytułu oprocentowania tych odsetek, 2) wysokość wniesionej przez członka części wkładu budowlanego lub wysokość wkładu mieszkaniowego, ustaloną według zasad określonych w ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770), 3) nominalną kwotę umorzenia kredytu, dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy, 4) wysokość dokonanych umorzeń, z podziałem na umorzenie zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz zadłużenia z tytułu oprocentowania tych odsetek, 5) wysokość należności z tytułu obciążających członka miesięcznych spłat kredytu, wyliczoną zgodnie z art. 7 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1 ustawy, oraz wysokość spłat wnoszonych przez członka. 3. Spółdzielnia jest obowiązana udostępnić, na wniosek banku, pełną dokumentację dotyczącą rozliczeń z tytułu spłaty kredytu. § 3. 1. Kredytobiorca składa w banku pisemny wniosek o dokonanie umorzenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, art. 10a oraz art. 11 ust. 3 i 6 ustawy. 2. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez spółdzielnię mieszkaniową, członkowie spółdzielni, którym przysługuje umorzenie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3, 4 i 5, art. 10a oraz art. 11 ust. 6 ustawy, składają wnioski w spółdzielni, a spółdzielnia jest obowiązana złożyć w banku, w imieniu tych członków, wniosek sporządzony według wzoru, stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, odrębnie dla każdego rachunku kredytowego w banku. 3. Złożenie przez spółdzielnię wniosku, o którym mowa w ust. 2, o dokonanie umorzenia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 11 ust. 3 ustawy nie wymaga wniosku członka spółdzielni. 4. Kredytobiorca składa wniosek o dokonanie umorzenia na podstawie: 1) art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 kwietnia 1996 r. do dnia wniesienia, zgodnie z umową kredytową, następnej raty kredytu, z zastrzeżeniem ust. 5, 2) art. 10 ust. 1 pkt 2-5, art. 10a oraz art. 11 ust. 6 ustawy - w terminie, w którym nastąpiło zdarzenie uprawniające do umorzenia, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, 3) art. 11 ust. 3 ustawy - w terminie złożenia wniosku o zmianę zasad spłaty kredytu, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy, a jeżeli wniosek ten został złożony przed dniem 1 stycznia 1998 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia wniesienia, zgodnie z umową kredytową, bieżącej lub następnej raty kredytu, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Jeżeli wniosek o dokonanie umorzenia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz art. 11 ust. 3 ustawy został złożony po terminach określonych w ust. 4, bank dokona umorzenia, na dzień złożenia wniosku, w wysokości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 oraz art. 11 ust. 3 ustawy. 6. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez osobę fizyczną, kredytobiorca może złożyć jednorazowo wniosek o dokonywanie umorzenia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy w całym okresie spłaty kredytu, z tym że umorzenie jest dokonywane w terminie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. c). 7. Bank rozpatruje wniosek o dokonanie umorzenia w terminie 14 dni od dnia jego złożenia. W razie stwierdzenia nieprawidłowości we wniosku, bank niezwłocznie zawiadamia o tym wnioskodawcę i wzywa do uzupełnienia wniosku. § 4. 1. Bank dokonuje umorzenia: 1) o którym mowa w art. 6 ust. 3 ustawy - na dzień podjęcia przez bank decyzji o zakończeniu windykacji należności z tytułu kredytu, w wysokości ustalonej według stanu zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek na dzień podjęcia tej decyzji, 2) o którym mowa w art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ust. 3 i 6 ustawy, z zastrzeżeniem § 3 ust. 5 - na dzień: a) 31 marca 1996 r. - w wysokości nadwyżki ustalonej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, b) powiadomienia banku przez spółdzielnię mieszkaniową o ustaniu członkostwa - w wysokości ustalonej na ten dzień nadwyżki, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, c) w którym wpłata w wymaganej wysokości wpłynęła na rachunek kredytobiorcy w banku - w wysokości odpowiedniej części zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek, ustalonej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3-5 i art. 11 ust. 6 ustawy, według stanu zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek na ten dzień, d) złożenia przez kredytobiorcę wniosku o zmianę zasad spłaty kredytu, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy - w wysokości ustalonej na ten dzień nadwyżki, o której mowa w art. 11 ust. 3 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 4, 3) o którym mowa w art. 10a ustawy - na dzień 31 grudnia 2017 r. w wysokości stanu zadłużenia na ten dzień. 2. Bank dokonuje umorzenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, po stwierdzeniu wniesienia przez kredytobiorcę spłat kredytu za dany kwartał i kwartały poprzednie, w wysokości określonej w art. 7, 8 i 11 ustawy. 3. Umorzeniu podlega w pierwszej kolejności zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu, a następnie zadłużenie z tytułu oprocentowania tych odsetek. 4. Jeżeli wniosek o zmianę zasad spłaty kredytu został złożony przed dniem 1 stycznia 1998 r., bank dokonuje umorzenia, na dzień złożenia wniosku o to umorzenie, w wysokości nadwyżki ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy na dzień złożenia wniosku o zmianę zasad spłaty kredytu. § 5. Bank dokonuje zmniejszenia stanu zadłużenia z tytułu skapitalizowanych odsetek o kwotę tych odsetek, podlegającą: 1) umorzeniu w ciężar budżetu państwa zgodnie z art. 10a ustawy - na dzień 31 grudnia 2017 r., 2) wykupieniu, ze środków budżetu państwa, zgodnie z art. 11 ust. 3 i 4 ustawy - na dzień, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. d), 3) wykupieniu, ze środków budżetu państwa, zgodnie z art. 11 ust. 6 ustawy - na dzień, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. c). § 6. 1. Bank zawiadamia kredytobiorcę o dacie i wysokości dokonanego: 1) umorzenia, z podziałem na umorzenie zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz zadłużenia z tytułu oprocentowania tych odsetek, 2) zmniejszenia stanu zadłużenia z tytułu skapitalizowanych odsetek, o których mowa w § 5. 2. Na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, spółdzielnia mieszkaniowa dokonuje zmian w analitycznej ewidencji zadłużenia, o której mowa w § 2 ust. 1, i uzgadnia stan zadłużenia z bankiem. 3. Spółdzielnia mieszkaniowa jest obowiązana niezwłocznie poinformować członków o dokonanych umorzeniach oraz zmniejszeniach stanu zadłużenia z tytułu skapitalizowanych odsetek. § 7. Bank, w terminie ustalonym na podstawie odrębnych przepisów do przedstawienia kwartalnego rozliczenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych, składa Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast rozliczenie umorzeń zadłużenia kredytobiorców z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych za dany kwartał, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 8. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast i Minister Finansów lub organy przez nich wskazane oraz upełnomocnione przez nich banki zrzeszające banki spółdzielcze i Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. mają prawo do kontrolowania prawidłowości rozliczeń banków w zakresie umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów mieszkaniowych. § 9. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1996 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania oraz sposobu rozliczania umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych (Dz. U. Nr 27, poz. 120). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1998 r. (poz. 535) Załącznik nr 1 Pieczęć spółdzielni WNIOSEK O UMORZENIE ZADŁUŻENIA Z TYTUŁU PRZEJŚCIOWEGO WYKUPIENIA ODSETEK OD KREDYTÓW MIESZKANIOWYCH Lp.WyszczególnienieKwota w zł 123 1Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy (1.1-1.2<_1.1.b+1.1.c) 1.1Zadłużenie ogółem na dzień 31 marca 1996 r. z tego z tytułu: a) kredytu i skapitalizowanych odsetek b) przejściowego wykupienia odsetek c) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych za okres od 1 stycznia do 31 marca 1996 r. 1.2Wartość lokali mieszkalnych: a) wskaźnik przeliczeniowy 1 m2 p.u., obowiązujący na dzień 31 marca 1996 r. b) powierzchnia lokali mieszkalnych (m2) c) liczba lokali mieszkalnych (szt.) 2Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy (2.1-2.2<_2.1.b+2.1.c) 2.1Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu i skapitalizowanych odsetek b) przejściowego wykupienia odsetek c) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 2.2Wartość lokali mieszkalnych: a) wskaźnik przeliczeniowy 1 m2 p.u. b) powierzchnia lokali mieszkalnych (m2) c) liczba lokali mieszkalnych (szt.) 3Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (3.1-3.3+3.2<_3.1.b+3.1.c) 3.1Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu i skapitalizowanych odsetek b) przejściowego wykupienia odsetek c) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 3.2Nominalna kwota umorzenia kredytu, dokonanego przy ostatecznym rozliczeniu kosztów budowy 3.3Wartość lokali mieszkalnych: a) wskaźnik przeliczeniowy 1 m2 p.u. b) powierzchnia lokali mieszkalnych (m2) c) liczba lokali mieszkalnych (szt.) 4Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy (4.3-4.2<_4.1.b+4.1.c) 4.1Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu i skapitalizowanych odsetek b) przejściowego wykupienia odsetek c) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 4.2Wpłata należna (zgodnie z art. 7 lub 11 ustawy) 4.3Wpłata dokonana 4.4Liczba lokali mieszkalnych (szt.) 5Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy [0,7×(5.1.b+5.1.c)] Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu i skapitalizowanych odsetek b) przejściowego wykupienia odsetek c) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 5.2Wpłata dokonana [5.1.a+0,3×(5.1.b+5.1.c)] Liczba lokali mieszkalnych (szt.) 6Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 10a ustawy (6.1.c) 6.1Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu b) skapitalizowanych odsetek c) przejściowego wykupienia odsetek 6.2.Liczba lokali mieszkalnych 7Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy (7.1-7.2<_7.1c+7.1.d) 7.1Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu b) skapitalizowanych odsetek c) przejściowego wykupienia odsetek d) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 7.2Wartość lokali mieszkalnych: a) wskaźnik przeliczeniowy 1 m2 p.u. b) powierzchnia lokali mieszkalnych (m2) c) liczba lokali mieszkalnych (szt.) 8Kwota podlegająca umorzeniu na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy [0,7×(8.1.c+8.1.d)] Zadłużenie ogółem na dzień dokonania umorzenia z tego z tytułu: a) kredytu b) skapitalizowanych odsetek b.1) skapitalizowane odsetki do 30 czerwca 1993 r. b.2) skapitalizowane odsetki po 30 czerwca 1993 r. c) przejściowego wykupienia odsetek d) oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych 8.2Wpłata dokonana [8.1.a+8.1.b1+(0,3×8.1.b2)+0,3×(8.1.c+8.1.d)] Łączna kwota (1+2+3+4+5+6+7+8) Załącznik nr 2 Pieczęć banku ROZLICZENIE UMORZEŃ ZADŁUŻENIA KREDYTOBIORCÓW Z TYTUŁU PRZEJŚCIOWEGO WYKUPIENIA ODSETEK OD KREDYTÓW MIESZKANIOWYCH ZA ......................... KWARTAŁ ......................... R.w zł Lp.Tytuł umorzeniaKwota dokonanych w kwartale umorzeń zadłużenia ogółemz tego z tytułu przejściowego wykupienia odsetekoprocentowania odsetek wykupionych od początku roku 12345 1Nadwyżka zadłużenia ponad wartość lokalu ustaloną na dzień 31 marca 1996 r. (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy) 2Nadwyżka zadłużenia ponad wartość lokalu w wypadku postawienia go do dyspozycji spółdzielni (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy) 3Nadwyżka zadłużenia ponad wartość lokalu w wypadku przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) 4Nadwyżka miesięcznej spłaty ponad jej minimalną wysokość (art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy) 5Spłata całości kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz 30% zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek (art. 10 ust. 1 pkt 5 ustawy) 6Kwota zadłużenia nie odzyskana przez bank w drodze windykacji należności (art. 6 ust. 3 ustawy) 7Kwota zadłużenia nie spłacona przez kredytobiorcę w ciągu 20 lat od dnia 1 stycznia 1998 r. (art. 10a ustawy) 8Nadwyżka zadłużenia ponad wartość lokalu w wypadku podjęcia przez kredytobiorcę spłaty kredytu na zasadach określonych w art. 7 ustawy (art. 11 ust. 3 ustawy) 9Spłata całości kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami naliczonymi do dnia 30 czerwca 1993 r. oraz 30% odsetek skapitalizowanych naliczonych po dniu 30 czerwca 1993 r. i 30% zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek (art. 11 ust. 6 ustawy) Razem (1+2+3+4+5+6+7+8+9) Dane uzupełniające (w zł): Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu i sposobu wykonywania przez strażników gminnych niektórych czynności. (Dz. U. Nr 84, poz. 536) Na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres i sposób: 1) legitymowania przez strażników gminnych osób, w uzasadnionych przypadkach, w celu ustalenia ich tożsamości, 2) ujmowania przez strażników gminnych osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia, i niezwłocznego doprowadzenia do najbliższej jednostki Policji, 3) żądania przez strażników gminnych niezbędnej pomocy od instytucji państwowych i samorządowych, 4) zwracania się przez strażników gminnych, w nagłych przypadkach, o pomoc do jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej oraz organizacji społecznych, jak również do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą o Policji". § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779), 2) straży - należy przez to rozumieć straż gminną, 3) komendancie - należy przez to rozumieć komendanta straży gminnej, 4) strażniku - należy przez to rozumieć strażnika gminnego. § 3. Strażnik ma prawo legitymowania osób, gdy ustalenie ich tożsamości jest niezbędne do wykonania zadań określonych w art. 10 i 11 ustawy, w celu: 1) identyfikacji osób podejrzanych o popełnienie przestępstw lub wykroczeń, ujętych na miejscu zdarzenia lub pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa albo wykroczenia, 2) ustalenia świadków zdarzenia, 3) wykonania pisemnego polecenia wydanego przez organy samorządu terytorialnego. § 4. 1. Tożsamość osoby legitymowanej ustala się na podstawie: 1) dowodu osobistego, 2) tymczasowego dowodu osobistego, 3) tymczasowego zaświadczenia tożsamości, 4) dokumentu stwierdzającego tożsamość cudzoziemca, 5) paszportu. 2. Tożsamość osoby legitymowanej można ustalić również na podstawie: 1) innych nie budzących wątpliwości dokumentów, zaopatrzonych w fotografię i adres osoby legitymowanej, 2) oświadczeń osób, których tożsamość ustalono na podstawie dokumentów, o których mowa w ust. 1. § 5. Strażnik jest zobowiązany do udokumentowania w notatniku służbowym danych dotyczących osoby legitymowanej, rodzaju dokumentu lub oświadczenia, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, które stanowiły podstawę do ustalenia tożsamości, czasu, miejsca oraz podstawy prawnej i faktycznej podjęcia czynności legitymowania. § 6. 1. W przypadku określonym w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy strażnik jest zobowiązany do: 1) wezwania osoby do zachowania zgodnego z prawem i odstąpienia od wykonywania czynności stwarzających, w sposób oczywisty, bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia, 2) ujęcia osoby, o której mowa w pkt 1, polegającego na podporządkowaniu tej osoby na czas niezbędny do doprowadzenia do najbliższej jednostki Policji, 3) poinformowania osoby o ujęciu i jego przyczynach oraz uprzedzenia o obowiązku zastosowania się do wydawanych poleceń, 4) zażądania od osoby ujętej dobrowolnego wydania broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, które mogą służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo stanowić dowody rzeczowe lub podlegać przepadkowi, i sprawdzenia, czy osoba ta zastosowała się do żądania, 5) w przypadku odmowy wydania, o którym mowa w pkt 4, odebrania oraz zabezpieczenia broni i innych niebezpiecznych narzędzi, 6) wylegitymowania osoby ujętej w celu ustalenia jej tożsamości, 7) niezwłocznego doprowadzenia ujętej osoby do najbliższej jednostki Policji i przekazania jej w celu wykonania dalszych czynności służbowych, 8) udokumentowania faktu żądania i odebrania broni i innych niebezpiecznych narzędzi, o których mowa w pkt 4 i 5, oraz przekazania ich Policji. 2. Przy podejmowaniu czynności, o których mowa w ust. 1, strażnik w uzasadnionych przypadkach ma prawo użycia środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 14 ust. 2 ustawy. 3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający godność ludzką oraz dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte. § 7. 1. Strażnik ma obowiązek udzielenia pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie ujętej, która ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność. 2. Osobie ujętej należy zapewnić pomoc lekarską, w szczególności gdy: 1) zachodzą okoliczności wymienione w ust. 1, 2) osoba ujęta żąda niezwłocznego zbadania przez lekarza, 3) osoba ujęta oświadczy, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby jej życiu lub zdrowiu, 4) z posiadanych przez strażnika informacji lub z okoliczności ujęcia wynika, że osoba ujęta może być chora zakaźnie. § 8. Strażnik jest zobowiązany do sporządzenia i przekazania jednostce Policji, wraz z osobą ujętą, notatki zawierającej dane osobowe ujętej osoby, czas, miejsce oraz przyczyny ujęcia. § 9. 1. Strażnicy, w toku wykonywania czynności służbowych, mogą się zwracać z żądaniem do instytucji państwowych i samorządowych o udzielenie niezbędnej pomocy, jeżeli wykonanie tych czynności byłoby bez tej pomocy niemożliwe lub znacznie utrudnione. 2. Strażnicy, w toku wykonywania czynności służbowych, w nagłych przypadkach, mogą zwracać się o pomoc do jednostek gospodarczych, prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej, oraz organizacji społecznych, jak również do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w ustawie o Policji. § 10. 1. Warunkiem skorzystania przez strażnika z pomocy podmiotów i osób, o których mowa w § 9, jest wyrażenie przez nie pisemnej zgody. 2. Zgoda taka nie jest wymagana w przypadku: 1) działania w obronie koniecznej lub w stanie wyższej konieczności, 2) w celu ratowania życia lub zdrowia ludzkiego, a także mienia, w przypadku katastrof i klęsk żywiołowych. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, do żądania lub zwracania się o udzielenie pomocy jest uprawniony każdy strażnik. 4. Strażnik, występujący z żądaniem lub z wnioskiem o udzielenie pomocy, jest obowiązany poinformować podmiot lub osobę, do której się zwraca, o zaistnieniu sytuacji, o której mowa w ust. 2, oraz o podstawie prawnej, rodzaju i zakresie wymaganej pomocy. 5. Strażnik, zwracając się z żądaniem lub wnioskiem o udzielenie pomocy w przypadkach, o których mowa w ust. 2, jest obowiązany okazać legitymację służbową. § 11. 1. Z żądaniem lub wnioskiem, o których mowa w § 9, zwraca się na piśmie komendant lub upoważniony przez niego strażnik. 2. Żądanie lub wniosek powinny zawierać określenie podstawy prawnej, rodzaju i zakresu pomocy, uzasadnienie faktyczne oraz upoważnienie dla strażnika. 3. Z żądaniem lub wnioskiem strażnicy zwracają się do kierowników podmiotów wymienionych w § 9, a w przypadku ich nieobecności - do upoważnionych przez nich osób. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy zwracaniu się o pomoc do każdej osoby. § 12. O skorzystaniu z pomocy, jej zakresie i rodzaju pomocy strażnik informuje niezwłocznie swojego przełożonego, a następnie sporządza notatkę służbową. § 13. 1. Strażnik jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3, wydać pokwitowanie na otrzymane, w ramach pomocy, rzeczy lub dokumenty. 2. Pokwitowanie powinno zawierać: 1) imię i nazwisko strażnika, jego numer służbowy i stanowisko, a także pełną nazwę jednostki straży, w której jest zatrudniony, 2) miejsce, datę i godzinę przejęcia rzeczy lub dokumentu, 3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela rzeczy lub dokumentu, 4) określenie rzeczy lub dokumentu, a w odniesieniu do pojazdu - także markę, numer rejestracyjny, ilość paliwa oraz przebieg według wskazań licznika zainstalowanego w pojeździe, 5) opis ewentualnych uszkodzeń rzeczy lub dokumentu, 6) pouczenie o prawie do odszkodowania, 7) określenie miejsca i, w miarę możliwości, terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu, 8) podpis strażnika oraz właściciela lub osoby przez niego upoważnionej. 3. W przypadkach uzasadnionych koniecznością niezwłocznego działania, w szczególności dla ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia, strażnik może odstąpić od wydania pokwitowania i ustnie poinformować właściciela o danych określonych w ust. 2 pkt 1, 6 i 7. 4. Jeżeli w pokwitowaniu nie określono terminu zwrotu rzeczy lub dokumentu oraz w sytuacji, o której mowa w ust. 3, strażnik jest obowiązany zwrócić rzecz lub dokument niezwłocznie po wykonaniu czynności służbowych. § 14. 1. Zwrot rzeczy lub dokumentu odbywa się w terminie i miejscu uzgodnionym z właścicielem. 2. W razie wykonania czynności służbowych przed uzgodnionym terminem albo ustania potrzeby korzystania z rzeczy lub dokumentu, należy je niezwłocznie zwrócić właścicielowi. § 15. 1. Zwrot rzeczy lub dokumentu dokumentuje się protokolarnie. Protokół powinien zawierać: 1) imię i nazwisko strażnika dokonującego zwrotu, a także pełną nazwę jednostki straży, w której jest zatrudniony, 2) miejsce, datę i godzinę zwrotu rzeczy lub dokumentu, 3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres właściciela albo osoby upoważnionej do odbioru rzeczy lub dokumentu, 4) określenie rzeczy lub dokumentu oraz opis ich stanu po użyciu przez strażnika, ze wskazaniem ewentualnych uszkodzeń powstałych w trakcie użycia, a w odniesieniu do pojazdu - także markę, numer rejestracyjny, ilość paliwa oraz przebieg według wskazań licznika zainstalowanego w pojeździe, 5) oświadczenie osoby, o której mowa w pkt 3, o stanie odebranej rzeczy lub dokumentu, 6) podpisy strażnika dokonującego zwrotu rzeczy lub dokumentu oraz osoby, o której mowa w pkt 3. 2. W razie zgłoszenia przez osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zastrzeżeń co do określonych w protokole danych dotyczących stopnia uszkodzenia lub zużycia rzeczy lub dokumentu, jednostka straży dokonująca zwrotu może powołać, w terminie 7 dni, rzeczoznawcę w celu rozpatrzenia zgłoszonych zastrzeżeń. Ustosunkowanie się do zastrzeżeń powinno nastąpić nie później niż 30 dni od daty ich zgłoszenia. 3. Do czasu ostatecznego rozpatrzenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, rzeczy lub dokumenty nie odebrane przez właściciela przechowuje się w depozycie straży. § 16. Przepisy § 12-14, dotyczące właściciela rzeczy lub dokumentu, stosuje się odpowiednio do ich posiadacza. § 17. Zasady i tryb, dotyczące świadczeń odszkodowawczych przysługujących z tytułu poniesionej szkody w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem strażnikowi pomocy, regulują przepisy Kodeksu cywilnego. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie określenia zasad dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na terenie wojskowych obiektów zamkniętych. (Dz. U. Nr 84, poz. 537) Na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W jednostkach wojskowych, w tym również w szkołach wojskowych i wojskowych jednostkach badawczo-rozwojowych, zakładach opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, a także wojskowych aresztach dyscyplinarnych, dopuszcza się palenie wyrobów tytoniowych tylko poza pomieszczeniami zamkniętymi, w miejscach wyznaczonych przez dowódców (komendantów) tych jednostek organizacyjnych. 2. Miejsca, w których palenie wyrobów tytoniowych jest dozwolone, wyznacza się w częściach budynku uniemożliwiających oddziaływanie dymu tytoniowego na osoby niepalące, w tym w odrębnych zamykanych pomieszczeniach lub na zewnątrz, oraz oznacza się w sposób widoczny. 3. Miejsca, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą być wyznaczone w szczególności: 1) w izbach żołnierskich, 2) w salach wykładowych i innych pomieszczeniach dydaktycznych, 3) w świetlicach oraz obiektach sportowych, 4) w salach chorych, 5) w gabinetach (lekarskich, zabiegowych, diagnostycznych) - jak również w ich bezpośrednim pobliżu. § 2. 1. Na terenie zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej dopuszcza się używanie wyrobów tytoniowych przez osoby korzystające ze świadczeń zdrowotnych tych zakładów, w przypadkach określonych w regulaminie zakładu. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, nie może zawierać postanowień odmiennych niż określone w § 1. § 3. W areszcie garnizonowym lub areszcie jednostki wojskowej palenie wyrobów tytoniowych przez żołnierzy odbywających karę aresztu dyscyplinarnego jest dopuszczalne w czasie i miejscu ustalonym w porządku dnia dla tego aresztu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia. (Dz. U. Nr 84, poz. 538) Na podstawie art. 105 ust. 1 i art. 108 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Uposażenie zasadnicze § 1. Ustala się stawki uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", w wysokości określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Uposażenie zasadnicze funkcjonariuszy wzrasta z tytułu wysługi lat o 2% po 2 latach służby i o dalszy 1% za każdy następny rok, aż do wysokości 20% po 20 latach służby, oraz o 0,5% za każdy dalszy rok służby powyżej 20 lat - łącznie do wysokości 25% po 30 latach służby. Miesięczną kwotę wzrostu uposażenia zasadniczego zaokrągla się do dziesięciu groszy w górę. 2. Podstawę wzrostu uposażenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi przyznane funkcjonariuszowi uposażenie zasadnicze, nie uwzględniające wzrostu z tytułu wysługi lat. 3. Zasady i tryb zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego określają przepisy w sprawie przebiegu służby funkcjonariuszy Straży Granicznej. Rozdział 2 Dodatki do uposażenia § 3. 1. Funkcjonariusze otrzymują, na zasadach określonych w rozporządzeniu, następujące dodatki do uposażenia: 1) dodatek za stopień, 2) dodatek służbowy, 3) dodatek graniczny, 4) dodatki związane ze służbą na morzu, 5) dodatek specjalny, 6) dodatek strefowy, 7) dodatek za znajomość języków obcych, 8) dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, 9) dodatki dla personelu latającego i dla bezpośredniej obsługi statków powietrznych, 10) dodatek za opiekę nad psem służbowym, 11) dodatek kontrolerski, 12) jednorazowy dodatek z tytułu urodzenia dziecka. 2. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w wysokości procentowej od najniższego uposażenia, po ich wyliczeniu zaokrągla się do dziesięciu groszy w górę. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym uposażeniu", rozumie się przez to miesięczne uposażenie funkcjonariusza, obejmujące uposażenie zasadnicze według stawki przewidzianej dla najniższej grupy zaszeregowania i dodatek za stopień szeregowego. Dodatek za stopień § 4. Funkcjonariuszom przysługuje dodatek za posiadany stopień w następującej wysokości: generał dywizji 850 zł generał brygady 750 zł pułkownik 660 zł podpułkownik 610 zł major 570 zł kapitan 530 zł porucznik 470 zł podporucznik 440 zł starszy chorąży sztabowy 400 zł chorąży sztabowy 390 zł młodszy chorąży sztabowy 380 zł starszy chorąży 370 zł chorąży 360 zł młodszy chorąży 340 zł starszy sierżant sztabowy 320 zł sierżant sztabowy 300 zł starszy sierżant 280 zł sierżant 270 zł starszy plutonowy 260 zł plutonowy 250 zł starszy kapral 230 zł kapral 220 zł starszy szeregowy 200 zł szeregowy 190 zł. Dodatek służbowy § 5. 1. Funkcjonariusze w służbie stałej i służbie przygotowawczej za należyte wykonywanie obowiązków służbowych otrzymują dodatek służbowy w wysokości do 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. 2. Dodatek służbowy w określonej wysokości może być przyznany na czas nie określony lub określony. 3. Dodatek służbowy może być podwyższony, z zastrzeżeniem ust. 1, w związku z powierzeniem funkcjonariuszowi dodatkowych obowiązków lub zmiany warunków służby, bądź obniżony w przypadku ustania przesłanek, które uzasadniały przyznanie go w dotychczasowej wysokości. 4. Przyznany funkcjonariuszowi dodatek służbowy może być, z zastrzeżeniem ust. 1, zwiększony o kwotę nie przekraczającą 37 zł za każdy całodobowy dyżur bojowy pełniony na statkach powietrznych albo jednostkach pływających. Przy ustalaniu wysokości dodatku służbowego, zwiększonego z tytułu pełnienia przez funkcjonariusza całodobowych dyżurów bojowych w stałym systemie dyżurów w ramach obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska, zwiększony dodatek służbowy przyznaje się od dziewiątego dyżuru w danym miesiącu kalendarzowym. Dodatek graniczny § 6. 1. Funkcjonariusze w służbie stałej i w służbie przygotowawczej otrzymują dodatek graniczny w następującej wysokości: Lp.Rodzaje czynności wykonywanych przez funkcjonariuszy, uprawniających do otrzymywania dodatku granicznegoGrupa dodatkuStaż służby, od którego uzależniona jest wysokość dodatku do 10 latpowyżej 10 latpowyżej 20 lat kwota dodatku w złotych 1czynności operacyjno-rozpoznawcze0140150160 2nadzór i koordynacja czynności operacyjno-rozpoznawczychI395161 3bezpośrednia ochrona granicy państwowej lub kontrola ruchu granicznego oraz czynności dochodzeniowo-śledczeII253238 4inne czynności służbowe niż określone w lp. 1-3III141923 2. Do stażu służby, od którego uzależniona jest wysokość dodatku granicznego, zalicza się okresy: 1) służby zawodowej w Wojskach Ochrony Pogranicza, 2) służby zawodowej w Morskiej Brygadzie Okrętów Pogranicza i w podległych jej dywizjonach, 3) służby w Straży Granicznej, 4) służby poza Strażą Graniczną w jednostkach organizacyjnych podległych lub podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, służby zawodowej w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz służby w Urzędzie Ochrony Państwa. Dodatki związane ze służbą na morzu § 7. 1. Funkcjonariusze pełniący służbę na morzu otrzymują dodatek za służbę na morzu w następującej wysokości: Lp.Rodzaje stanowiskPrzy stażu służby na morzu do 5 latpowyżej 5 do 15 latpowyżej 15 lat kwota dodatku w złotych 1etatowe stanowiska załóg lub służb jednostek pływających oraz stanowiska służbowe: komendanta, zastępcy komendanta, nawigatora, głównego mechanika, starszego specjalisty lub specjalisty do spraw ochrony środowiska i rybołówstwa oddziału (dywizjonu)135180225 2stanowiska w komendzie oddziału morskiego i komendach dywizjonów, zabezpieczające ochronę granicy państwowej na morzu80100135 2. Do stażu służby funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, zalicza się: 1) służbę wojskową lub służbę w Straży Granicznej w składzie załóg okrętów Marynarki Wojennej albo załóg lub służb jednostek pływających oraz okresy służby na stanowiskach, o których mowa w ust. 1, 2) okresy odbywania nauki w Akademii Marynarki Wojennej, szkole lub na kursie, jeżeli funkcjonariusz bezpośrednio przed rozpoczęciem nauki pełnił służbę w składzie załóg okrętów Marynarki Wojennej lub załóg wymienionych w ust. 1 i po ukończeniu nauki powrócił do służby w składzie tych załóg albo został mianowany na stanowisko w komendzie oddziału morskiego lub dywizjonu, 3) staż asystencki na okrętach odbywany przez żołnierzy lub funkcjonariuszy - słuchaczy Akademii Marynarki Wojennej, 4) okresy zatrudnienia na statkach przejętych przez Straż Graniczną, 5) okresy, w których funkcjonariusze byli wyznaczeni do składu załóg jednostek pływających. 3. Funkcjonariusze nie uprawnieni do dodatku za służbę na morzu, wykonujący na polecenie Komendanta Głównego Straży Granicznej, komendanta oddziału (dywizjonu) czynności służbowe na jednostkach pływających, otrzymują za każdy dzień zaokrętowania połączonego z wyjściem w morze, trwającego co najmniej 6 godzin (bez względu na liczbę rejsów w danym dniu) - dodatek w wysokości 0,8% najniższego uposażenia, z tym że łączna wysokość dodatku nie może przekraczać miesięcznie 15% tego uposażenia. 4. Dodatek, o którym mowa w ust. 3, nie przysługuje funkcjonariuszowi, który otrzymuje dodatek za służbę na morzu, zachowany zgodnie z § 18. Jeżeli jednak dodatek ten w danym miesiącu kalendarzowym byłby wyższy od dodatku zachowanego, funkcjonariuszowi przysługuje odpowiednie wyrównanie. 5. Funkcjonariusze w służbie kandydackiej, nie wchodzący w skład etatowych załóg jednostek pływających, otrzymują dodatek w wysokości określonej w ust. 3, jeżeli przebywają na jednostce pływającej co najmniej 15 dni w miesiącu. Dodatek specjalny § 8. 1. Funkcjonariusze, którzy wykonują poza macierzystą jednostką co najmniej przez jedną dobę zadania związane: 1) z działaniami granicznymi określonymi w odrębnych przepisach, 2) z udziałem w szczególności w akcjach: przeciwpowodziowej, przeciwlodowej, przeciwpożarowej, ratowniczej, 3) z nadzorem w pracach remontowych w stoczni lub budową nowych jednostek pływających poza macierzystymi portami - otrzymują dodatek specjalny. 2. Dodatek specjalny ustala się w wysokości 1,5% najniższego uposażenia funkcjonariusza za każdy dzień wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1. 3. Dodatek specjalny nie przysługuje funkcjonariuszom: 1) przebywającym w podróży służbowej, 2) wchodzącym w skład załóg jednostek pływających lub przebywających na tych jednostkach - za czas wykonywania zadań w portach lub na morzu, 3) w służbie kandydackiej za prace wymienione w ust. 1 pkt 3 trwające krócej niż 15 dni. 4. Dodatek specjalny wypłaca się do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, na podstawie zatwierdzonego przez właściwego komendanta wykazu liczby dni, w których wykonywane były zadania uprawniające do dodatku. Dodatek strefowy § 9. 1. Funkcjonariusze zameldowani na pobyt stały w miejscowości, w której nie ma szkoły ponadpodstawowej lub specjalnej, otrzymują dodatek strefowy w wysokości 6% najniższego uposażenia na każde dziecko, pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym, które nie ukończyło 24 roku życia i kształcąc się w szkole ponadpodstawowej lub odpowiedniej dla rodzaju schorzenia szkole specjalnej: 1) przebywa stale w internacie lub kwaterze prywatnej poza miejscowością zameldowania funkcjonariusza albo 2) dojeżdża codziennie do szkoły, a najkrótszy czas przejazdu środkami komunikacji publicznej (pociągami osobowymi lub autobusami) z miejscowości zamieszkania do miejscowości stanowiącej siedzibę szkoły przekracza dwie godziny w obie strony. 2. Dodatek strefowy przyznaje się na wniosek funkcjonariusza. 3. Dodatek strefowy nie przysługuje: 1) za okres ferii letnich, 2) jeżeli dziecko przebywa w innej miejscowości lub do niej dojeżdża w związku z kształceniem się w szkole wojskowej, innej szkole zapewniającej pełne utrzymanie (bezpłatne zakwaterowanie, wyżywienie i umundurowanie) lub w szkole wyższej. Dodatek za znajomość języków obcych § 10. 1. Funkcjonariusze pełniący służbę na stanowiskach, na których znajomość języków obcych uprawnia do otrzymywania dodatku, otrzymują dodatek za znajomość języków obcych w wysokości: 1) 15% najniższego uposażenia - za bardzo dobrą znajomość języka obcego, 2) 10% najniższego uposażenia - za dobrą znajomość języka obcego, 3) 5% najniższego uposażenia - za dostateczną znajomość języka obcego. 2. Wykaz stanowisk służbowych, na których znajomość języków obcych uprawnia do otrzymywania dodatku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Znajomość języka obcego dokumentuje się: 1) zaświadczeniem określającym stopień znajomości języka obcego, stwierdzony na podstawie oceny uzyskanej z egzaminu złożonego przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez Komendanta Głównego Straży Granicznej, zwaną dalej "komisją", 2) dyplomem ukończenia wydziału filologicznego lub lingwistyki stosowanej wyższej uczelni, 3) dyplomem ukończenia szkoły wyższej lub szkoły średniej, w której językiem wykładowym był język obcy, 4) zaświadczeniem stwierdzającym uprawnienia tłumacza, wydanym na podstawie odrębnych przepisów, 5) dokumentem potwierdzającym uzyskanie za granicą pozytywnej oceny z egzaminu państwowego ze znajomości języka obcego, odpowiadającego kierunkowi ukończonych studiów, 6) zaświadczeniem stwierdzającym zdanie egzaminu resortowego ze znajomości języka w: Ministerstwie Spraw Zagranicznych, Ministerstwie Gospodarki (Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą), Ministerstwie Obrony Narodowej i w Urzędzie Służby Cywilnej (od stopnia II - zaawansowany) lub egzaminu złożonego przed wewnętrzną komisją egzaminacyjną w Urzędzie Ochrony Państwa. 4. Stopień znajomości języka obcego, stwierdzony na podstawie dokumentów wymienionych w ust. 3 pkt 2-5, uważa się za równorzędny z oceną bardzo dobrą, uzyskaną z egzaminu złożonego przed komisją. 5. W przypadku udokumentowania znajomości języka obcego zaświadczeniem wymienionym w ust. 3 pkt 6 dodatek przyznaje się w wysokości odpowiadającej ocenie, jaką funkcjonariusz uzyskał z egzaminu resortowego. 6. Funkcjonariuszom, którzy zdali egzamin przed komisją z wynikiem dobrym lub dostatecznym, dodatek za znajomość języka obcego przyznaje się na okres nie przekraczający odpowiednio 4 lub 2 lat, a po upływie tych okresów - po ponownym zdaniu egzaminu z wynikiem co najmniej dostatecznym. 7. W razie stwierdzenia obniżenia stopnia znajomości języka obcego, funkcjonariusz może być poddany egzaminowi kontrolnemu przed komisją, na wniosek kierownika jednostki, w której funkcjonariusz pełni służbę. 8. Funkcjonariuszom, którzy z przyczyn usprawiedliwionych nie przystąpili do egzaminu kontrolnego w wyznaczonym terminie, można zachować prawo do dodatku do najbliższego terminu egzaminu. Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych § 11. 1. Funkcjonariusze pełniący służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych otrzymują, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, dodatek w następującej wysokości miesięcznej: 1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 2% najniższego uposażenia, 2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 4% najniższego uposażenia, 3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 6% najniższego uposażenia, 4) przy czwartym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 9% najniższego uposażenia. 2. Wykaz szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych warunków pełnienia służby, które uzasadniają przyznanie dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, może być przyznany funkcjonariuszom pełniącym służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych co najmniej przez połowę obowiązującego czasu służby. 4. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się, jeżeli stężenie lub natężenie czynników szkodliwych dla zdrowia, stwierdzone w wyniku badań środowiskowych przeprowadzonych przez placówkę uprawnioną do tego rodzaju badań, przekracza najwyższą dopuszczalną normę. 5. W razie zbiegu uprawnień do dodatku za służbę o różnym stopniu szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości z dwóch lub więcej tytułów funkcjonariusz otrzymuje jeden dodatek według najwyższego stopnia. 6. Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych nie przysługuje funkcjonariuszom pobierającym dodatki dla personelu latającego i obsługi statków powietrznych lub za służbę na morzu. Dodatki dla personelu latającego i dla bezpośredniej obsługi statków powietrznych § 12. 1. Funkcjonariusze, którzy pełnią służbę w składzie personelu latającego i wykonują loty, otrzymują dodatek w następującej wysokości miesięcznej: Kategorie personelu latającegoKwota dodatku w złotych według stażu służby w składzie personelu latającego do 10 latpowyżej 10 latpowyżej 20 lat Piloci i nawigatorzy260410480 Pozostały personel latający i operatorzy urządzeń obserwacyjnych180320380 2. Funkcjonariuszom wchodzącym w skład personelu latającego, zawieszonym w lotach ze względów zdrowotnych, może być wypłacany dodatek: 1) przez okres 6 miesięcy od zawieszenia w lotach - na podstawie decyzji komendanta oddziału, w którym funkcjonariusz pełni służbę, 2) przez okres następnych 6 miesięcy - za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej. 3. Funkcjonariuszom wchodzącym w skład personelu latającego, którzy w danym roku wykonali bezawaryjnie zadania określone w indywidualnych planach lotów, po zakończeniu roku przysługuje jednorazowy dodatek w wysokości: 1) do 200% - dla pilotów i nawigatorów, 2) do 150% - dla pozostałego personelu latającego miesięcznej kwoty dodatku określonej w ust. 1. 4. Funkcjonariusze pełniący służbę przy bezpośredniej obsłudze statków powietrznych otrzymują dodatek w kwocie 50 zł miesięcznie. Dodatek za opiekę nad psem służbowym § 13. 1. Funkcjonariusz - przewodnik psa służbowego, któremu powierza się opiekę nad psem służbowym, otrzymuje dodatek w wysokości 100 zł miesięcznie. 2. W razie powierzenia opieki nad tym samym psem kilku funkcjonariuszom, dodatek określony w ust. 1 dzieli się między nich w równych częściach. Dodatek kontrolerski § 14. 1. Funkcjonariusze pełniący służbę na stanowiskach w etatowych jednostkach (komórkach) organizacyjnych zajmujących się kontrolą funkcjonowania Straży Granicznej i wykonujący czynności kontrolne oraz funkcjonariusze kierujący takimi jednostkami (komórkami, stanowiskami) i wykonujący czynności kontrolne mogą otrzymywać dodatek kontrolerski w wysokości do 360 zł miesięcznie przez okres nie dłuższy niż jeden rok. 2. Wysokość przyznanego dodatku kontrolerskiego jest uzależniona w szczególności od wyników i stażu służby na stanowiskach uprawniających do tego dodatku, posiadanych kwalifikacji zawodowych, zakresu obowiązków służbowych, liczby dni wykonywania czynności kontrolnych poza macierzystą jednostką. Jednorazowy dodatek z tytułu urodzenia dziecka § 15. 1. W razie urodzenia dziecka przez funkcjonariusza-kobietę lub nie zatrudnioną żonę funkcjonariusza albo przyjęcia na wychowanie dziecka w wieku do jednego roku i wystąpienia do sądu opiekuńczego z wnioskiem o jego przysposobienie - funkcjonariusz otrzymuje jednorazowy dodatek w wysokości zasiłku porodowego ustalonego w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do funkcjonariusza korzystającego z urlopu wychowawczego. 3. Jednorazowy dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje na każde dziecko urodzone przy jednym porodzie lub dziecko przysposobione. Rozdział 3 Przepisy przejściowe i końcowe § 16. 1. Funkcjonariusz przeniesiony na stanowisko, na którym pobierane dotychczas dodatki nie przysługują lub przysługują w niższej wysokości, z wyjątkiem dodatku określonego w § 13, zachowuje prawo do tych dodatków według stawek obowiązujących przed przeniesieniem: 1) w pełnej wysokości - jeżeli przeniesienie nastąpiło wskutek utraty zdolności do służby na danym stanowisku, która uzasadnia wypłatę dodatków, spowodowanej wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby lub chorobą powstałą w związku ze szczególnymi warunkami tej służby, a funkcjonariuszowi przyznane zostało pieniężne odszkodowanie z tytułu doznanego uszczerbku na zdrowiu, 2) w wysokości połowy ostatnio pobieranych dodatków, jeżeli został przeniesiony z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1 i zajmował stanowisko, na którym dodatki przysługiwały - przez okres 10 lat; kwotę dodatku zwiększa się o 5% ostatnio pobieranego dodatku za każdy pełny rok ponad 10 lat na określonym stanowisku, łącznie nie więcej jednak niż 100% ostatnio pobieranego dodatku. 2. Funkcjonariusz pobierający dodatki, o których mowa w § 6 i 7, § 9-12 i 14, skierowany do Akademii Marynarki Wojennej i szkół resortowych, zachowuje prawo do dodatków w dotychczasowej wysokości, z tym że: 1) dodatek za służbę na morzu albo dla personelu latającego i dla bezpośredniej obsługi statków powietrznych - jeżeli pływa na jednostkach pływających lub odbywa loty w ramach programu szkolenia, 2) dodatek za znajomość języków obcych - jeżeli znajomość języków jest w tym czasie wykorzystywana. 3. W okresie choroby i urlopu funkcjonariusze otrzymują dodatki należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian mających wpływ na prawo do tych dodatków lub ich wysokość. 4. Funkcjonariuszom pozostającym bez przydziału służbowego (w dyspozycji), którzy na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym otrzymywali dodatki określone w § 5-7 i § 10-14, można: 1) zachować prawo do tych dodatków: a) na okres nie przekraczający 3 miesięcy kalendarzowych następujących po miesiącu, w którym zostali odwołani ze stanowiska, b) w przypadku długotrwałego leczenia szpitalnego lub rehabilitacyjnego w związku ze znacznym uszczerbkiem na zdrowiu zaistniałym w czasie pełnienia służby, c) w razie oddelegowania do wykonywania pracy poza Strażą Graniczną, lub 2) ponownie je przyznać za ostatni miesiąc przed zwolnieniem ze służby - w razie nabycia uprawnień do emerytury lub renty. § 17. Funkcjonariusze, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia pobierali dodatek strefowy na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują prawo do tego dodatku do czasu ukończenia przez dziecko nauki, jeżeli spełnione są jednocześnie pozostałe warunki uzasadniające jego wypłatę. § 18. Funkcjonariusze pobierający na podstawie dotychczasowych przepisów dodatki do uposażenia zachowują prawo do ich otrzymywania w dotychczasowej wysokości, jeżeli zgodnie z przepisami rozporządzenia przysługiwałyby im dodatki w niższej wysokości. § 19. W przypadku ustania warunków uzasadniających otrzymywanie dodatków wymienionych w § 5-7 i § 10-14 z innych względów niż wymienione w § 16 ust. 2 i 3, prawo do tych dodatków wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustały warunki uzasadniające ich otrzymywanie. § 20. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 14 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 marca 1997 r. w sprawie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Straży Granicznej dla typowych stanowisk służbowych oraz wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat (Dz. Urz. MSWiA Nr 4, poz. 33), 2) zarządzenie nr 15 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 marca 1997 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. Urz. MSWiA Nr 4, poz. 34). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 1998 r. (poz. 538) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO DLA TYPOWYCH STANOWISK SŁUŻBOWYCH FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ Typowe stanowiska służboweMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych Komendant Główny Straży Granicznej4 000 Zastępca Komendanta Głównego3 650 Komendant oddziału Straży Granicznej2 700 Zastępca komendanta oddziału2 360 Komendant dywizjonu2 360 Dowódca kompanii1 270 Starszy kontroler1 160 Kontroler930 Starszy strażnik graniczy930 Referent800 Młodszy strażnik graniczny600 Załącznik nr 2 WYKAZ STANOWISK SŁUŻBOWYCH, NA KTÓRYCH ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW OBCYCH UPRAWNIA DO OTRZYMYWANIA DODATKU ZA ZNAJOMOŚĆ JĘZYKÓW OBCYCH 1. Komendant Główny Straży Granicznej 2. Zastępca Komendanta Głównego 3. Dyrektor 4. Komendant jednostki organizacyjnej Straży Granicznej 5. Doradca Komendanta 6. Zastępca dyrektora 7. Zastępca komendanta jednostki organizacyjnej Straży Granicznej 8. Rzecznik prasowy 9. Główny specjalista 10. Radca prawny 11. Naczelnik wydziału 12. Kierownik zakładu 13. Kierownik zespołu 14. Zastępca naczelnika wydziału 15. Starszy wykładowca 16. Starszy specjalista 17. Kierownik sekcji 18. Dyżurny operacyjny 19. Wykładowca 20. Specjalista 21. Kierownik grupy 22. Kierownik zmiany 23. Szef służb 24. Starszy lektor 25. Lektor 26. Młodszy specjalista 27. Starszy kontroler 28. Młodszy asystent 29. Kontroler 30. Starszy strażnik graniczny 31. Młodszy kontroler 32. Strażnik graniczny Załącznik nr 3 WYKAZ SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH WARUNKÓW PEŁNIENIA SŁUŻBY PRZEZ FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ 1. Szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe warunki służby uprawniające do dodatku w wysokości przewidzianej dla I stopnia szkodliwości: 1) narażenie na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 2) służba w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25° lub poniżej 10°C, 3) narażenie na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone (np. hartowanie, spawanie), 4) w mokrym środowisku o wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w wodzie lub błocie, 5) służba w zaciemnionych pomieszczeniach o stale obniżonej w stosunku do normy jasności oświetlenia, w warunkach ciągłego migotania punktów świetlnych aparatury wskaźnikowej lub działania urządzeń projekcyjnych, 6) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia, 7) służba w radiowych obiektach nadawczych i centrach radioodbiorczych, w stacjach radiowych, radiolokacyjnych i radioliniowych, 8) służba przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych. 2. Szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe warunki służby uprawniające do dodatku w wysokości przewidzianej dla II stopnia szkodliwości: 1) narażenie na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, 2) narażenie na obniżone lub podwyższone ciśnienie, wynikające z procesu technologicznego (np. w komorach ciśnieniowych, kesonowych), 3) służba w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych, obwałowanych, 4) narażenie na hałas (powyżej dopuszczalnych norm), 5) służba przy montażu, konserwacji i naprawie akumulatorów, 6) załadunek, rozładunek, transport i magazynowanie paliw oraz uzupełnianie nimi sprzętu. 3. Szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe warunki służby uprawniające do dodatku w wysokości przewidzianej dla III stopnia szkodliwości: 1) wytwarzanie (remontowanie, niszczenie) oraz magazynowanie i transportowanie materiałów wybuchowych, łatwo palnych i samozapalnych, 2) naprawa urządzeń elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, 3) rozbudowa, remont, konserwacja kanalizacji teletechnicznej oraz naprawa i konserwacja linii kablowych w studzienkach i komorach kablowych, 4) służba pod ziemią lub wodą, 5) narażenie na promieniowanie jonizujące, 6) narażenie na pyły lub aerozole rozpuszczalnych soli metali ciężkich, 7) narażenie na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości od 0,1 MHz do 300 000 MHz w strefie zagrożenia, 8) pełnienie stałych dyżurów przy obsłudze źródeł promieniowania elektromagnetycznego w zakresie częstotliwości od 0,2 MHz do 300 000 MHz w warunkach zmieniającego się natężenia na granicy strefy zagrożenia i strefy pośredniej, 9) służba na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m od poziomu terenu, 10) przewijanie kabli oraz remont i konserwacja linii kablowych w osłonie ołowiowej. 4. Szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe warunki służby uprawniające do dodatku w wysokości przewidzianej dla IV stopnia szkodliwości - narażenie na działanie benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym działaniu, jeśli zostanie to uznane przez Instytut Medycyny Pracy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie warunków łowienia organizmów morskich przez podmioty zagraniczne w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej. (Dz. U. Nr 84, poz. 539) Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do łowienia organizmów morskich, wykonywanego w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej, zwanej dalej "polską strefą", przez podmioty zagraniczne. 2. Łowienie organizmów morskich, o których mowa w ust. 1, wykonuje się zgodnie z przepisami o rybołówstwie morskim, a także postanowieniami umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. § 2. 1. Jeśli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, nie stanowi inaczej, podmioty, o których mowa w § 1, składają do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej wnioski o wydanie zezwolenia na łowienie organizmów morskich w polskiej strefie. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać następujące dane: 1) imię i nazwisko albo nazwę armatora, jego adres zamieszkania lub siedzibę oraz jego obywatelstwo, 2) imię i nazwisko albo nazwę właściciela, jego adres zamieszkania lub siedzibę oraz jego obywatelstwo, 3) typ statku rybackiego, jego nazwę oraz oznakę rybacką (numer rejestracyjny), 4) międzynarodowy sygnał wywoławczy, długość całkowitą statku, pojemność brutto i ładowność statku oraz moc silnika, 5) port macierzysty, 6) przynależność państwową statku rybackiego, 7) imię, nazwisko i obywatelstwo kapitana oraz oświadczenie zawierające zgodę na przyjęcie na pokład statku obserwatora wyznaczonego zgodnie z przepisem § 8. § 3. Podmioty zagraniczne mogą łowić w polskiej strefie ryby następujących gatunków: 1) śledź (Clupea harengus L.), 2) szprot (Sprattus sprattus L.). § 4. 1. W polskiej strefie zabrania się łowienia organizmów morskich przez podmioty zagraniczne z udziałem statków pomocniczych. 2. W polskiej strefie zabrania się łowienia przez podmioty zagraniczne statkami o długości całkowitej większej niż 30 m oraz mocy silnika większej niż 611 kW. § 5. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może wydać zezwolenie, o którym mowa w § 2 ust. 1, w uzasadnionych gospodarczo przypadkach, w szczególności przy wystąpieniu nadwyżek połowowych. 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi w zezwoleniu kwotę połowową dla ryb każdego gatunku, którego połowy obejmuje zezwolenie, okres prowadzenia połowów oraz dodatkowe wymogi, jakie muszą być spełnione podczas łowienia. § 6. 1. W czasie przebywania w polskiej strefie kapitan (szyper) statku rybackiego podmiotu, o którym mowa w § 1, podnosi banderę oznaczającą jego przynależność państwową, a napisy identyfikacyjne takiego statku utrzymane są w stanie umożliwiającym ich łatwe odczytanie. 2. Kapitan (szyper) statku rybackiego podmiotu, o którym mowa w § 1, prowadzi dziennik okrętowy oraz sprawozdawczość połowową zgodnie z obowiązującymi przepisami polskimi. 3. Kapitan (szyper), o którym mowa w ust. 2, podaje codziennie Dyrektorowi Urzędu Morskiego w Słupsku informacje o: 1) rejonie połowów, oznaczonym współrzędnymi geograficznymi, 2) rodzaju stosowanego sprzętu połowowego, 3) wielkości połowów poszczególnych gatunków ryb w ciągu ostatniej doby oraz prowadzi stały nasłuch radiowy na kanale 16 UKF o częstotliwości 21,82 kHz i odpowiada na każde wezwanie organów administracji morskiej i Straży Granicznej. § 7. Na 2 godziny przed wejściem w obszar polskiej strefy oraz na 6 godzin przed opuszczeniem obszaru tej strefy kapitan (szyper) statku rybackiego podmiotu, o którym mowa w § 1, przekazuje dyrektorowi Urzędu Morskiego w Słupsku meldunek, w którym podaje: 1) pozycję geograficzną, 2) przybliżony czas przekroczenia granicy polskiej strefy, 3) ilość i skład gatunkowy ryb na statku. § 8. 1. Obserwatora, o którym mowa w § 2 ust. 2, wyznaczy dyrektor Urzędu Morskiego w Słupsku lub dyrektor innego urzędu morskiego, na wniosek dyrektora Urzędu Morskiego w Słupsku. 2. Obserwator, o którym mowa w ust. 1, dokonuje obserwacji w zakresie przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim oraz warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w § 5, a w szczególności: 1) wielkości i składu gatunkowego połowu i przyłowu, 2) konstrukcji sprzętu połowowego, 3) prawidłowego prowadzenia dziennika okrętowego. 3. Kapitan (szyper) statku rybackiego jest obowiązany do zapewnienia obserwatorowi, o którym mowa w ust. 1, warunków do wypełnienia jego zadań, a w szczególności do: 1) udzielania obserwatorowi niezbędnych wyjaśnień w zakresie prowadzonych połowów, 2) przedstawiania dokumentów związanych z działalnością połowową, 3) zapewnienia dostępu do środków łączności, 4) umożliwiania obejrzenia złowionych organizmów morskich i sprzętu połowowego zarówno na pokładzie, jak i pod pokładem, 5) udzielania wszelkiej niezbędnej pomocy do prawidłowego przeprowadzenia obserwacji, 6) zapewnienia wyżywienia, miejsca do spania i środków bezpieczeństwa, 7) odbioru i dowozu do portu i z portu. 4. Obserwator powiadamia inspekcję morską o zaistniałych przypadkach naruszania warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w § 5, lub w przepisach prawnych obowiązujących statki rybackie łowiące w polskiej strefie. 5. Obserwator w ciągu 7 dni od daty zakończenia rejsu składa z niego sprawozdanie dyrektorowi Urzędu Morskiego w Słupsku, a kopię sprawozdania przesyła podmiotowi, na którego statku pełnił funkcję obserwatora. 6. Dyrektor Urzędu Morskiego w Słupsku składa comiesięczne sprawozdania z pracy obserwatorów Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 2 lipca 1998 r. w sprawie emisji obligacji drugiej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oferowanych na przetargach oraz jej warunków. (Dz. U. Nr 85 poz. 540) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Emituje się obligacje drugiej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oferowane na przetargach, zwane dalej "obligacjami", w seriach o terminach wykupu odpowiednio: 1) 6 sierpnia 2001 r. - na kwotę 900.000.000 zł (dziewięciuset milionów złotych), 2) 6 listopada 2001 r. - na kwotę 900.000.000 zł (dziewięciuset milionów złotych), 3) 6 lutego 2002 r. - na kwotę 900.000.000 zł (dziewięciuset milionów złotych), 4) 6 maja 2002 r. - na kwotę 900.000.000 zł (dziewięciuset milionów złotych). 2. Ustala się nominał obligacji w wysokości 100 zł (stu złotych). 3. Obligacje są na okaziciela. 4. Emisja obligacji następuje z dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 2. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 3. 1. Obligacje mogą być nabywane przez krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami określonymi w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach prawnych regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi. § 4. 1. Obligacje danej serii są oferowane do sprzedaży na jednym lub kilku przetargach, które odbywają się w terminach określonych w ust. 2 oraz w § 5. 2. Przetargi odbywają się w dniach: 1) 29 lipca 1998 r. lub 19 sierpnia 1998 r. , lub 16 września 1998 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r., 2) 28 października 1998 r. lub 18 listopada 1998 r., lub 16 grudnia 1998 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r., 3) 27 stycznia 1999 r. lub 17 lutego 1999 r., lub 17 marca 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r., 4) 28 kwietnia 1999 r. lub 19 maja 1999 r., lub 16 czerwca 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. § 5. 1. Obligacje nie sprzedane na przetargach, o których mowa w § 4 ust. 2, mogą być zaoferowane w całości lub części na dodatkowych przetargach. 2. Dodatkowe przetargi odbywają się w ostatnią środę w miesiącu kalendarzowym poprzedzającym miesiąc rozpoczęcia biegu kolejnego okresu odsetkowego, o którym mowa w § 16 ust. 1. Zapłata za obligacje nabyte na tych przetargach następuje pierwszego dnia tego okresu odsetkowego. Przepisy § 8-15 stosuje się odpowiednio. 3. Odsetki od obligacji sprzedawanych na dodatkowych przetargach są naliczane, począwszy od pierwszego dnia okresu odsetkowego, o którym mowa w § 16 ust. 1, następującego po dniu, w którym odbył się przetarg. Dzień ten jest jednocześnie dniem zapłaty za nabyte na dodatkowym przetargu obligacje. § 6. Obligacje serii o danym terminie wykupu nie sprzedane lub nie zaoferowane ulegają umorzeniu z upływem dwóch lat od dnia rozpoczęcia pierwszego okresu odsetkowego obligacji danej serii. § 7. 1. Sprzedaż obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. 2. Umowa, o którym mowa w ust. 1, określa wzór oferty przetargowej. § 8. 1. W przetargach mogą brać udział podmioty będące bezpośrednimi uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych co najmniej na jeden dzień przed przetargiem (uczestnicy przetargu), z zastrzeżeniem § 15. 2. Podmioty, o których mowa w § 3 ust. 1, nie będące uczestnikami przetargu mogą składać oferty zakupu obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu, uprawnionych do pośrednictwa na podstawie odrębnych przepisów. Obowiązek zapłacenia ceny zakupu ciąży na uczestniku przetargu. § 9. 1. Narodowy Bank Polski, w imieniu Ministra Finansów, podaje co najmniej na tydzień przed przetargiem informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) wartość nominalną obligacji przewidywanych do sprzedaży, 3) termin składania ofert (dzień, godzina), 4) warunki emisji, w tym termin wykupu, 5) datę i warunki płatności za obligacje, 6) warunki uczestnictwa w przetargu i sposób udostępnienia wzoru oferty przetargowej. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach przekazu, w szczególności za pomocą bankowych systemów przekazywania informacji. § 10. 1. Uczestnicy przetargu składają oferty zakupu obligacji w dniu przetargu do godziny 1100 2. W ofercie zakupu uczestnicy przetargu określają wartość nominalną obligacji, które chcą zakupić, oraz podają cenę (z dokładnością do jednego grosza), którą gotowi są zapłacić za 100 zł (sto złotych) wartości nominalnej (cena przetargowa). 3. Oferta zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu, 2) termin wykupu obligacji, 3) liczbę obligacji w sztukach, 4) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 5) cenę za 100 zł (sto złotych) wartości nominalnej, z dokładnością do jednego grosza, 6) wartość obligacji według ceny przetargowej, 7) numer konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, na które uczestnik nabywa obligacje, 8) stempel firmowy i podpis oferenta. 4. Łączna wartość nominalna obligacji będących przedmiotem oferty o takiej samej cenie przetargowej, przedstawionej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem, nie może być mniejsza niż 1.000.000 zł (jeden milion złotych). § 11. 1. Cena zakupu obligacji uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje i wielkość przyjętej oferty. Sposób wyliczenia ceny zakupu jednej obligacji, wartości odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje oraz ceny zakupu obligacji dla jednej oferty określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Uczestnicy przetargów, których oferty zostały przyjęte, zobowiązani są zapłacić cenę zakupu za nabyte w wyniku przyjęcia oferty obligacje serii o danym terminie wykupu. Wykaz dni zapłaty zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Zapłata ceny zakupu obligacji przez uczestników przetargu następuje poprzez obciążenie rachunku pieniężnego uczestnika w banku obsługującym, na podstawie umowy z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. W dniu zapłaty uczestnik obowiązany jest posiadać na przedmiotowym rachunku kwoty niezbędne do rozliczenia, nie później niż do godziny ustalonej przez regulamin Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A., wydany na podstawie art. 127 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945). § 12. 1. Po upływie terminu składania ofert zakupu obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu najniższą przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Wszystkie oferty zakupu obligacji z ceną wyższą od najniższej przyjętej ceny przetargowej zostają przyjęte. Oferty zakupu obligacji z ceną równą najniższej przyjętej cenie przetargowej mogą być przyjęte w całości lub częściowo (redukcja ofert). W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta w chwilą przyjęcia ofert, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Uczestnicy przetargu informowani są o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty za pomocą jednego z dostępnych środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia następnego dnia po przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. 6. Przetarg może zostać unieważniony, do chwili przyjęcia ofert, przez Ministra Finansów bez podania przyczyn. § 13. 1. Po przetargu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w § 9 ust. 2, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji oferowanych do sprzedaży, 2) wartość nominalną obligacji, na które otrzymano ofertę zakupu, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty zakupu przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. § 14. 1. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku uczestnika przetargu w sytuacji, gdy spośród ofert złożonych przez danego uczestnika przetargu zostały przyjęte co najmniej dwie oferty, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił cenę zakupu za te obligacje, które zgodnie z przyjętymi ofertami mają najwyższe ceny przetargowe, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku uczestnika przetargu, w sytuacji gdy oprócz ofert złożonych przez uczestnika przetargu na rachunek własny przynajmniej jedna oferta jest złożona na rachunek innego podmiotu, a wszystkie ze złożonych ofert mają tę samą cenę przetargową, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił w pierwszej kolejności cenę zakupu za te obligacje, na które złożył ofertę na rachunek innego podmiotu. 3. W przypadku nieuiszczenia należności w dniu zapłaty i w wysokości wynikającej z ceny zakupu obligacji, od nie zapłaconej kwoty będą naliczane, za każdy dzień uchybienia terminowi, odsetki w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu lombardowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, wysokość odsetek liczona jest od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu obligacji a kwotą umożliwiającą rozliczenie pojedynczej transakcji. Przez pojedynczą transakcję rozumie się zakup obligacji przez uczestnika przetargu, który złożył ofertę na określoną liczbę obligacji po danej cenie na jedno konto. 5. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji. § 15. 1. Jeżeli cena zakupu obligacji powiększona o należne odsetki nie zostanie zapłacona najpóźniej trzeciego dnia następującego po dniu zapłaty (dzień rozliczenia), uważa się, że odstąpiono od nabycia obligacji. 2. W przypadku odstąpienia od nabycia obligacji uczestnik przetargu nie może brać udziału w kolejno następujących po sobie trzech przetargach obligacji oferowanych na podstawie rozporządzenia, poczynając od pierwszego przetargu, którego ogłoszenie nastąpiło po dniu wykluczenia. § 16. 1. Oprocentowanie obligacji naliczane jest od wartości nominalnej obligacji, z zastrzeżeniem § 5 ust. 3, w okresach trzymiesięcznych (okresy odsetkowe) poczynając, odpowiednio: 1) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. - od dnia 4 sierpnia 1998 r., 2) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. - od dnia 3 listopada 1998 r., 3) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. - od dnia 2 lutego 1999 r., 4) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. - od dnia 4 maja 1999 r. 2. Poczynając od dnia wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. § 17. 1. Obligacje są oprocentowane według stopy procentowej będącej iloczynem stawki bazowej i mnożnika w wysokości 1,05. Stawkę bazową, stopę procentową oraz wysokość należnych odsetek oblicza się w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia, przy czym: 1) stawka bazowa dla danego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu równa jest średniej arytmetycznej średnich ważonych stóp rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedanych na czterech kolejnych przetargach, z których czwarty jest ostatnim, jaki odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy, 2) stopa procentowa dla każdego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu, średnie ważone stopy rentowności bonów skarbowych uwzględniane przy obliczaniu tej stopy oraz wartość należnych odsetek ogłaszane są, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. 2. Wykaz okresów odsetkowych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek dla obligacji serii o danym terminie wykupu zawiera załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 18. 1. Wykup obligacji następuje według ich wartości nominalnej. 2. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje ze środków budżetu państwa w następujący sposób: 1) za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A., 2) poprzez zaliczenie wierzytelności właściciela obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji na warunkach określonych w § 19. § 19. 1. Wierzytelność z obligacji może być zaliczona na poczet ceny zakupu obligacji Skarbu Państwa kolejnych emisji, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Zastrzega się możliwość wskazania typu i serii obligacji, które będą mogły być zaoferowane w sposób, o którym mowa w ust. 1, właścicielom obligacji wyemitowanych na podstawie rozporządzenia, według rozróżnienia na obligacje stanowiące ofertę skierowaną do: 1) osób fizycznych, 2) podmiotów nie będących osobami fizycznymi. 3. Minister Finansów, najpóźniej na dwa miesiące przed terminem wykupu obligacji serii o danym terminie wykupu, ogłasza w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów wykaz obligacji pożyczek państwowych kolejnych emisji, za które ich nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1. § 20. 1. Spełnienie świadczenia z obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji. 2. Dzień ustalenia praw do świadczenia z tytułu wykupu obligacji przypada odpowiednio: 1) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. - dnia 24 lipca 2001 r., 2) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. - dnia 23 października 2001 r., 3) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. - dnia 24 stycznia 2002 r., 4) dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. - dnia 19 kwietnia 2002 r. § 21. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. § 22. Jeżeli dzień wykupu obligacji i wypłaty odsetek lub inny dzień, w którym na podstawie rozporządzenia powstaje obowiązek wykonania czynności przez emitenta lub posiadacza obligacji, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub w sobotę - wykup obligacji i wypłata odsetek oraz wykonanie innej czynności przewidzianej rozporządzeniem następuje w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 lipca 1998 r. (poz. 540) Załącznik nr 1 SPOSÓB WYLICZENIA CENY ZAKUPU JEDNEJ OBLIGACJI, WARTOŚCI ODSETEK WYKUPYWANYCH W DNIU ZAPŁATY ZA OBLIGACJE ORAZ CENY ZAKUPU OBLIGACJI DLA JEDNEJ OFERTY 1. Cena zakupu jednej obligacji Ci dla i-tej oferty jest równa sumie ceny przetargowej Ki i wartości odsetek On wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu: Ci=Ki+On gdzie: Ci - cena zakupu jednej obligacji dla i-tej oferty na n-tym przetargu, Ki - cena za 100 zł wartości nominalnej dla i-tej oferty na n-tym przetargu, On - przypadająca na jedną obligację wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, w zaokrągleniu do 1 grosza, i - numer oferty na n-tym przetargu, i = 1, ..., Ln; Ln - liczba ofert na n-tym przetargu. W symbolach Ci oraz Ki pominięto, dla uproszczenia zapisu, indeks n oznaczający numer przetargu. 2. Wartość odsetek On wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu jest, dla jednej obligacji, równa iloczynowi trzech czynników: stopy procentowej w pierwszym okresie odsetkowym serii o danym terminie wykupu, wartości nominalnej jednej obligacji oraz ilorazu, którego licznik stanowi liczba dni, które upłynęły od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym dla danej serii przetargu do dnia zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, natomiast mianownik stanowi liczba 360; sposób wyliczania tych odsetek zawiera załącznik nr 2. 3. Cena zakupu obligacji Ni dla i-tej oferty na danym przetargu jest równa iloczynowi ceny zakupu jednej obligacji Ci dla i-tej oferty oraz liczby obligacji li, na którą opiewa i-ta oferta, bądź liczby obligacji przyjętej do sprzedaży z danej oferty przy zastosowaniu redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. Ni=Ci×li gdzie: Ni - cena zakupu obligacji dla i-tej oferty, Ci - jak w ust. 1 niniejszego załącznika, li - liczba obligacji dla i-tej oferty przyjętych na przetargu. 4. Dla obligacji nabywanych na dodatkowych przetargach, o których mowa w § 5 rozporządzenia, zasady określone w ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, z tym że zapłata za obligacje następuje pierwszego dnia okresu odsetkowego następującego po miesiącu, w którym odbywa się przetarg, a więc wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty wynosi 0. Załącznik nr 2 WYKAZ DNI ZAPŁATY ZA OBLIGACJE ZAKUPIONE NA PRZETARGACH ORAZ SPOSÓB WYLICZANIA ODSETEK WYKUPYWANYCH NA PRZETARGACH, O KTÓRYCH MOWA W § 4 ROZPORZĄDZENIA Numer przetarguData przetarguData zapłatyOdsetki On wykupywane na przetargu w zł dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r.: 1.29.07.199804.08.19980,00 2.19.08.199825.08.1998R × 100 × 21/360 3.16.09.199822.09.1998R × 100 × 49/360 dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r.: 1.28.10.199803.11.19980,00 2.18.11.199824.11.1998R × 100 × 21/360 3.16.12.199822.12.1998R × 100 × 49/360 dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r.: 1.27.01.199902.02.19990,00 2.17.02.199923.02.1999R × 100 × 21/360 3.17.03.199923.03.1999R × 100 × 49/360 dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r.: 1.28.04.199904.05.19990,00 2.19.05.199925.05.1999R × 100 × 21/360 3.16.06.199922.06.1999R × 100 × 49/360 Uwaga: R - stopa procentowa obligacji serii o danym terminie wykupu w pierwszym okresie odsetkowym obliczana według wzoru załącznika nr 3. Załącznik nr 3 SPOSÓB WYLICZENIA STAWKI BAZOWEJ STOPY PROCENTOWEJ ORAZ WYSOKOŚCI NALEŻNYCH ODSETEK OD OBLIGACJI DRUGIEJ TRZYLETNIEJ POŻYCZKI PAŃSTWOWEJ O ZMIENNEJ STOPIE PROCENTOWEJ OFEROWANYCH NA PRZETARGACH 1. Stawka bazowa stopy procentowej jest liczona oddzielnie dla każdego okresu odsetkowego obligacji serii o danym terminie wykupu jako średnia arytmetyczna średnich ważonych stóp rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych na czterech kolejnych przetargach,z których ostatni odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem,w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy. Stawka bazowa J obliczana jest według wzoru: J=1/4×(r1+r2+r3+r4) gdzie: J - stawka bazowa stopy procentowej ri - średnie ważone stopy rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych na czterech kolejnych przetargach,z których ostatni odbył się najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem,w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy,dla i = 1,2,3,4. 2. Średnia ważona stopa rentowności 13-tygodniowych bonów skarbowych ri dla przetargów,o których mowa w ust. 1,jest ustalana na podstawie średniej ważonej ceny tych bonów,według następującego wzoru: gdzie: ci - średnia ważona cena 13-tygodniowych bonów skarbowych sprzedanych na i-tym przetargu i = 1,2,3,4. 3. Stopa procentowa R obligacji serii o danym terminie wykupu w danym okresie odsetkowym jest równa iloczynowi dwóch składników: stawki bazowej J oraz mnożnika równego 1,05 i obliczana jest według wzoru: R=J×1,05 4. Wysokość należnych odsetek O za dany okres odsetkowy obliczana jest według wzoru: gdzie: O - odsetki od obligacji serii o danym terminie wykupu należne za dany okres odsetkowy K - wartość nominalna obligacji R - stopa procentowa obligacji serii o danym terminie wykupu w danym okresie odsetkowym N - liczba dni w danym okresie odsetkowym. Załącznik nr 4 WYKAZ OKRESÓW ODSETKOWYCH,DNI USTALENIA PRAW DO ODSETEK ORAZ DNI WYMAGALNOŚCI ODSETEK Tablica nr 1 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 sierpnia 2001 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 2400Data wymagalności okresu odsetkowego TP0801/104.08.199805.11.199826.10.199806.11.1998 TP0801/205.11.199805.02.199926.01.199908.02.1999 TP0801/305.02.199905.05.199922.04.199906.05.1999 TP0801/405.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TP0801/505.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TP0801/605.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TP0801/705.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TP0801/805.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TP0801/905.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TP0801/1005.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TP0801/1105.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TP0801/1205.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 Tablica nr 2 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 listopada 2001 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TP1101/103.11.199805.02.199926.01.199908.02.1999 TP1101/205.02.199905.05.199922.04.199906.05.1999 TP1101/305.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TP1101/405.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TP1101/505.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TP1101/605.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TP1101/705.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TP1101/805.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TP1101/905.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TP1101/1005.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TP1101/1105.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TP1101/1205.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 Tablica nr 3 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 lutego 2002 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TP0202/102.02.199905.05.199922.04.199906.05.1999 TP0202/205.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TP0202/305.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TP0202/405.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TP0202/505.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TP0202/605.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TP0202/705.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TP0202/805.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TP0202/905.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TP0202/1005.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TP0202/1105.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 TP0202/1205.11.200105.02.200224.01.200206.02.2002 Tablica nr 4 - dla obligacji serii o terminie wykupu 6 maja 2002 r. Numery okresów odsetkowychPoczątekKoniecDzień ustalenia praw o godz. 240 0Data wymagalności okresu odsetkowego TP0502/104.05.199905.08.199926.07.199906.08.1999 TP0502/205.08.199905.11.199925.10.199908.11.1999 TP0502/305.11.199905.02.200025.01.200007.02.2000 TP0502/405.02.200005.05.200020.04.200008.05.2000 TP0502/505.05.200005.08.200025.07.200007.08.2000 TP0502/605.08.200005.11.200023.10.200006.11.2000 TP0502/705.11.200005.02.200124.01.200106.02.2001 TP0502/805.02.200105.05.200120.04.200107.05.2001 TP0502/905.05.200105.08.200124.07.200106.08.2001 TP0502/1005.08.200105.11.200123.10.200106.11.2001 TP0502/1105.11.200105.02.200224.01.200206.02.2002 TP0502/1205.02.200205.05.200219.04.200206.05.2002 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec. (Dz. U. Nr 85, poz. 541) Na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Limit zatrudnienia pracowników polskich w Republice Federalnej Niemiec w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców, zwany dalej "limitem", określany jest według postanowień Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o oddelegowaniu pracowników polskich przedsiębiorstw do realizacji umów o dzieło, sporządzonej w Bonn w dniu 31 stycznia 1990 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 98, poz. 474, 475 i 476). 2. Limit określany jest i rozdzielany dla następujących kategorii prac: 1) budowlanych - "B", 2) konserwacji zabytków - "R", 3) izolacyjnych - "I", 4) pozostałych - "S". 3. Limit obejmuje okres obliczeniowy liczony od dnia 1 października do dnia 30 września roku następnego i określany jest w osobomiesiącach. Osobomiesiąc oznacza zatrudnienie jednej osoby w ciągu miesiąca. § 2. 1. Rozdziału limitu dokonuje Minister Gospodarki, wydając zezwolenie, w którym określa liczbę przyznanych osobomiesięcy, okresy realizacji oraz kategorię prac. 2. Rozdział limitu w okresie rozliczeniowym dokonywany jest jako: 1) podstawowy - do dnia 15 września każdego roku, 2) uzupełniający - do dnia 15 kwietnia następnego roku, w przypadku niewykorzystania limitu z rozdziału podstawowego. 3. Rozdziały limitu, o których mowa w ust. 2, w każdej kategorii prac następują z uwzględnieniem następujących zasad: 1) 85% limitu - rozdzielane jest między grupę wnioskodawców, którzy na terenie Republiki Federalnej Niemiec wykonywali umowy o dzieło na podstawie poprzednio uzyskanych limitów zatrudnienia, 2) 15% limitu - rozdzielane jest między grupę wnioskodawców, którzy nie spełniają warunku określonego w pkt 1, 3) limity, które nie zostaną rozdzielone ze względu na brak przedsiębiorców spełniających wymogi określone w pkt 1 lub pkt 2, zwiększają pulę przeznaczoną do rozdziału dla drugiej grupy wnioskodawców. 4. Limit roczny, jaki może uzyskać wnioskodawca łącznie w kategoriach prac "B", "I" i "S", nie może być mniejszy niż 200 osobomiesięcy, z zastrzeżeniem postanowień ust. 5. 5. Limit przyznany wnioskodawcy nie może przekraczać 50% liczby zatrudnionych pracowników, określonej w zaświadczeniu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 3. 6. Minimalny limit 200 osobomiesięcy nie dotyczy kategorii prac "R" - konserwacja zabytków. § 3. 1. Zezwolenie, o którym mowa w § 2 ust. 1, wydawane jest na wniosek przedsiębiorcy, składany w Ministerstwie Gospodarki w terminie: 1) od dnia 10 lipca do dnia 31 lipca każdego roku - rozdział podstawowy, 2) od dnia 10 marca do dnia 31 marca następnego roku - rozdział uzupełniający. 2. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Zezwolenie może być wydane, jeżeli przedsiębiorca daje rękojmię należytego wykonania umów w Republice Federalnej Niemiec i spełnia łącznie następujące warunki: 1) prowadził na terenie kraju, przez okres co najmniej dwóch lat poprzedzających złożenie wniosku, określoną działalność mieszczącą się w zakresie wnioskowanej kategorii prac, o której mowa w § 1 ust. 2, 2) nie posiada zaległości podatkowych i wywiązuje się z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. 2. Jeżeli niespełnienie warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest następstwem zmiany nazwy, przekształcenia formy prawnej, połączenia lub podziału przedsiębiorcy, to warunek ten może być uznany za spełniony, gdy co najmniej jeden z poprzednio działających przedsiębiorców spełniał warunek określony w ust. 1 pkt 1, a równocześnie nowo powstały przedsiębiorca podjął działalność określoną w § 1 ust. 2 i prowadzi ją do dnia złożenia wniosku. § 5. Wykorzystanie limitu przyznanego poprzednim zezwoleniem poniżej 30% lub niezgodny z wnioskiem sposób jego wykorzystania może być podstawą do odmowy udzielenia kolejnego zezwolenia, chociażby kryteria określone w § 4 zostały spełnione. § 6. 1. Do wniosku o wydanie zezwolenia załącza się następujące dokumenty: 1) arkusz informacyjny, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) kserokopię odpisu rejestru handlowego lub innego rejestru (dokumentu), stwierdzającego status oraz przedmiot przedsiębiorstwa, osoby prawnej lub spółki prawa handlowego nie mającej osobowości prawnej, lecz podlegającej wpisowi do rejestru handlowego, albo kserokopię zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej - w przypadku podmiotu nie będącego osobą prawną, 3) zaświadczenie właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, stwierdzające aktualny stan zatrudnienia i średnią liczbę osób zgłoszonych do ubezpieczenia społecznego w okresie ostatnich 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, oraz o niezaleganiu z opłaceniem składek na ubezpieczenie społeczne, 4) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego, że przedsiębiorca nie zalega z zapłatą ciążących na nim obowiązków podatkowych. 2. Wnioskodawca może dołączyć do wniosku inne dokumenty potwierdzające, że daje on rękojmię należytego wykonania umowy w Republice Federalnej Niemiec, w tym rekomendacje organizacji pracodawców lub samorządu gospodarczego. 3. Załączone do wniosku dokumenty powinny być opatrzone podpisem i pieczęcią przedsiębiorcy oraz zawierać klauzulę "Przedkładam jako załącznik do wniosku z dnia ... o wydanie zezwolenia w sprawie przydziału limitu zatrudnienia". 4. Dokumenty określone w ust. 1 pkt 2, 3 i 4 zachowują ważność przez okres 3 miesięcy od daty wydania, jeżeli z ich treści nie wynika inna data ważności. § 7. Minister Gospodarki zasięga opinii organizacji reprezentujących przedsiębiorców ubiegających się o realizację umów o dzieło w Republice Federalnej Niemiec w następujących sprawach: 1) analizy dotychczasowego wykorzystania limitów przez przedsiębiorców przy realizacji kontraktów i wynikających stąd wniosków co do rozdziału limitu, 2) analizy sytuacji polskich przedsiębiorstw prowadzących działalność na terenie Republiki Federalnej Niemiec oraz analizy wykonania umowy, o której mowa w § 1 ust. 1, 3) proponowanego wskaźnika podziału limitu. § 8. Jeżeli roczny limit podlegający rozdziałowi, według zasad określonych w § 2, jest mniejszy od sumy limitu wynikającej z wniosków przedsiębiorców spełniających warunki określone w rozporządzeniu, Minister Gospodarki dokonuje odpowiedniego proporcjonalnego zmniejszenia limitów, jakie mogą być przyznane uprawnionym wnioskodawcom. § 9. 1. Minister Gospodarki może przyznać limity zatrudnienia na dwa kolejne okresy obliczeniowe następujące po okresie obliczeniowym, o którym mowa w § 1 ust. 3. 2. Limity, o których mowa w ust. 1, będą przyznawane wyłącznie na kontynuację umów o dzieło, rozpoczętych w pierwszym okresie obliczeniowym, określonym w zezwoleniu. 3. Suma limitów, o których mowa w ust. 1, wydanych przez Ministra Gospodarki, nie może przekroczyć 50% limitu przyznanego przez stronę niemiecką na okres obliczeniowy, o którym mowa w § 1 ust. 3. 4. Przyznane na podstawie ust. 1 limity uwzględnia się przy dokonywaniu rozdziału limitów w kolejnych okresach obliczeniowych. § 10. 1. Zezwolenia wydane przez Ministra Gospodarki w podstawowym rozdziale limitu są ważne do dnia 1 marca roku następnego, natomiast zezwolenia wydane w rozdziale uzupełniającym ważne są do dnia 31 lipca w danym okresie obliczeniowym. 2. Przedsiębiorcy, którzy otrzymali zezwolenia, są zobowiązani złożyć Ministrowi Gospodarki oryginał zezwolenia, wraz ze sprawozdaniem z wykorzystania przyznanych limitów, w terminie 14 dni od dnia upływu ważności zezwolenia. 3. Niezłożenie rozliczenia przez przedsiębiorcę powoduje, że jego wniosek nie będzie rozpatrywany przy kolejnym rozdziale limitu w danym okresie obliczeniowym, jak również przy rozdziale limitu w następnych okresach obliczeniowych. § 11. Lista przedsiębiorców, którym udzielono zezwoleń, z podaniem wysokości przyznanego limitu, jest podawana do wiadomości przez wywieszenie w Ministerstwie Gospodarki przez okres 14 dni od dnia dokonania rozdziału. § 12. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 11 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskie podmioty gospodarcze w Republice Federalnej Niemiec (Dz. U. Nr 108, poz. 700). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 3 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 6 lipca 1998 r. (poz. 541) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 3 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. (Dz. U. Nr 85, poz. 542) Na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 53, poz. 333), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7-12 w brzmieniu: "7) zielonogórskim z wyłączeniem gminy Zbąszyń, 8) legnickim z wyłączeniem gmin: miejskiej Lubin, Lubin, Polkowice, Rudna oraz terenów KGHM "Polska Miedź S.A.", 9) bielskim, 10) nowosądeckim z wyłączeniem gmin: Bobowa, miejskiej Gorlice, Gorlice, Łużna, Moszczenica, Ropa, Sękowa, Uście Gorlickie, Chełmiec, Gródek n. Dunajcem, miejskiej Grybów, Grybów, Kamionka Wielka, Korzenna, Łącko, Łososina Dolna, Nawojowa, miejskiej Nowy Sącz, Piwniczna, Podegrodzie, Rytro, Stary Sącz, 11) tarnowskim w gminach: Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Skrzyszów, miejskiej Tarnów, Tarnów, Wierzchosławice, Wojnicz, 12) konińskim w gminach: Kleczew, Orchowo, Skulsk, Ślesin, Wilczyn.", 2) w § 9 w ust. 2-4 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Departament Regulacji i Rozwoju Ministerstwa Łączności" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Departament Regulacji Rynku Telekomunikacyjnego Ministerstwa Łączności". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej. (Dz. U. Nr 86, poz. 543) Na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracownik posiadający licencję pracownika ochrony fizycznej, zwany dalej "pracownikiem ochrony", ma prawo użycia broni palnej w przypadkach określonych w art. 36 ust. 1 pkt 5 i art. 37 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej "ustawą", z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 36 ust. 2-4 ustawy. 2. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w § 2. § 2. 1. Pracownik ochrony przed użyciem broni palnej jest obowiązany: 1) po okrzyku "Pracownik ochrony" wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy, 2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1 zagrozić użyciem broni palnej okrzykiem "STÓJ - BO STRZELAM", 3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli nie zagraża to życiu lub zdrowiu pracownika ochrony lub innej osoby, a czynności określone w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne. 2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się, w przypadku gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby. § 3. 1. Jeżeli wskutek użycia broni palnej nastąpiło zranienie osoby, pracownik ochrony jest obowiązany natychmiast udzielić tej osobie pomocy przedmedycznej, a w razie potrzeby - podjąć niezwłoczne działania w celu zapewnienia pomocy lekarskiej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, pracownik ochrony jest obowiązany do: 1) zabezpieczenia, w miarę możliwości, śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce, do czasu przybycia Policji, osób postronnych, 2) ustalenia, w miarę możliwości, tożsamości osób będących świadkami zdarzenia, 3) niezwłocznego wezwania lekarza, w przypadku gdy nastąpiła śmierć lub podejrzenie śmierci osoby. § 4. 1. W każdym przypadku użycia broni palnej lub podjęcia czynności określonych w § 2 pracownik ochrony jest obowiązany sporządzić pisemny meldunek, który powinien w szczególności zawierać: 1) wskazanie numeru licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony, 2) datę, godzinę i miejsce użycia broni palnej, 3) informację dotyczącą okoliczności poprzedzających użycie broni palnej, 4) informację o skutkach użycia broni palnej, 5) informację o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie. 2. W każdym przypadku użycia broni palnej oraz oddania strzału ostrzegawczego pracownik ochrony jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego oraz najbliższą jednostkę Policji. § 5. Przepisy rozporządzenia stosuje się także w przypadku użycia przez pracowników ochrony broni palnej poza granicami obszarów i obiektów chronionych, w sytuacji określonej w art. 37 pkt 2 ustawy. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wypadków i warunków pobierania odsetek wyrównawczych oraz sposobu ich naliczania. (Dz. U. Nr 86, poz. 544) Na podstawie art. 222 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 listopada 1997 r. w sprawie określenia wypadków i warunków pobierania odsetek wyrównawczych oraz sposobu ich naliczania (Dz. U. Nr 143, poz. 958) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Organ celny pobiera odsetki wyrównawcze w wypadku, gdy kwota wynikająca z długu celnego została zarejestrowana na podstawie nieprawidłowych lub niekompletnych danych podanych przez zgłaszającego w zgłoszeniu celnym, z wyjątkiem gdy: 1) dłużnik udowodni, że podanie nieprawidłowych lub niekompletnych danych spowodowane było szczególnymi okolicznościami, nie wynikającymi z jego zaniedbania lub świadomego działania, 2) kwota odsetek wyrównawczych, naliczonych w odniesieniu do towarów objętych tym samym zgłoszeniem celnym, nie przekracza równowartości 20 ECU.", 2) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Odsetki wyrównawcze, o których mowa w § 1 ust. 1 i 2, pobiera się od kwoty wynikającej z długu celnego. Odsetki wyrównawcze, o których mowa w § 1 ust. 3, pobiera się od kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą należną a kwotą pobraną. 2. Do wyliczenia odsetek wyrównawczych, o których mowa w § 1 ust. 1 i 2, przyjmuje się 50% stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Do wyliczenia odsetek wyrównawczych, w wypadku określonym w § 1 ust. 3, przyjmuje się stawkę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. 3. Odsetki wyrównawcze, o których mowa w § 1 ust. 1 i 2, obliczane są za okres od dnia objęcia towaru pierwszą procedurą celną do dnia powstania długu celnego. Odsetki wyrównawcze, o których mowa w § 1 ust. 3, pobiera się za okres od dnia powstania długu celnego do dnia zapłaty należnej kwoty. 4. Kwota odsetek wyrównawczych, o których mowa w § 1 ust. 1 i 2, stanowi iloczyn kwoty wynikającej z powstałego długu celnego, liczby dni okresu, o którym mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, oraz 50% wysokości odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych, podzielonych przez 365. 5. Kwota odsetek wyrównawczych, o których mowa w § 1 ust. 3, stanowi iloczyn kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą należną a kwotą pobraną, liczby dni okresu, o którym mowa w ust. 3 zdanie drugie, oraz stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych, podzielonych przez 365." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i trybu przyznawania gminom subwencji drogowej. (Dz. U. Nr 86, poz. 545) Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania gminom subwencji drogowej (Dz. U. Nr 59, poz. 376) w objaśnieniu do kolumny 2, oznaczonym za pomocą dwóch gwiazdek, skreśla się wyraz "przewidywane". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie trybu wykonywania czynności przez pracowników Urzędu Dozoru Technicznego i inspektoratów dozoru technicznego w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji i jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 86, poz. 546) Na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Czynności dozoru technicznego wykonuje się w jednostkach organizacyjnych: 1) Policji, 2) Straży Granicznej, 3) Państwowej Straży Pożarnej, 4) Urzędu Ochrony Państwa, 5) jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanych dalej "jednostkami", które projektują urządzenia techniczne, wytwarzają urządzenia techniczne oraz materiały i elementy stosowane do budowy i naprawy tych urządzeń, a także eksploatują i naprawiają urządzenia techniczne. § 2. Czynności dozoru technicznego wykonują upoważnieni pracownicy Urzędu Dozoru Technicznego i inspektoratów dozoru technicznego, zwani dalej "inspektorami". § 3. Czynności dozoru technicznego wykonuje się w terminach uzgodnionych z kierownikiem jednostki. § 4. Czynności dozoru technicznego inspektor wykonuje w obecności kierownika jednostki lub osoby przez niego upoważnionej. § 5. Inspektor nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w regulaminie wewnętrznym jednostki, w której wykonuje czynności dozoru technicznego. § 6. Inspektor jest uprawniony do: 1) wstępu, na podstawie upoważnienia i legitymacji służbowej, do pomieszczeń i obiektów, w których znajdują się urządzenia techniczne, 2) dostępu do urządzeń technicznych, 3) żądania od kierownika jednostki informacji i przedstawienia dokumentów dotyczących wykonywanych czynności dozoru technicznego, 4) przeprowadzania badań, prób i pomiarów oraz czynności potrzebnych do ustalenia stanu technicznego urządzeń technicznych, prawidłowości ich eksploatacji lub naprawy, a także prawidłowości wykonania określonych elementów stosowanych do budowy i naprawy urządzeń, 5) wydawania zaleceń pokontrolnych. § 7. 1. Inspektor jest zobowiązany przestrzegać przepisów o tajemnicy służbowej oraz przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, obowiązujących w jednostce. 2. Inspektor jest zobowiązany posiadać odpowiednie upoważnienie w przypadku konieczności udostępnienia dokumentów stanowiących tajemnicę państwową. § 8. Kierownik jednostki, w której są wykonywane czynności dozoru technicznego, w celu sprawnego ich przeprowadzenia, jest zobowiązany zapewnić inspektorowi bezpieczne warunki pracy, w szczególności poprzez: 1) umożliwienie bezpiecznego dostępu do badanych urządzeń technicznych, 2) spowodowanie wstrzymania w bezpośrednim otoczeniu badanych urządzeń prac budowlanych, montażowych, remontowych i innych mogących zagrażać bezpieczeństwu inspektora. § 9. Inspektor ma prawo odmówić wykonania czynności dozoru technicznego w przypadku stwierdzenia niewłaściwych warunków do ich przeprowadzenia, w szczególności: 1) niedostatecznego stanu przygotowania urządzeń technicznych do badań, 2) niewłaściwego oświetlenia lub występowania oparów utrudniających widoczność, 3) przekroczenia dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. § 10. 1. Inspektor sporządza w dwóch egzemplarzach protokół z wykonanych czynności dozoru technicznego. 2. Protokół podpisują inspektor i kierownik jednostki lub jego zastępca albo osoba upoważniona przez kierownika jednostki. 3. Oryginał protokołu inspektor pozostawia za pokwitowaniem w jednostce; kopię protokołu przechowuje się we właściwym inspektoracie dozoru technicznego. 4. Zbiór protokołów dotyczących danego urządzenia technicznego tworzy księgę rewizyjną urządzenia, przechowywaną w jednostce. § 11. Traci moc zarządzenie Ministra Przemysłu z dnia 30 maja 1989 r. w sprawie trybu wykonywania czynności przez pracowników Urzędu Dozoru Technicznego i inspektoratów dozoru technicznego w jednostkach organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych (Dz. Urz. Min. Przem. Nr 3, poz. 4). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad obniżenia wpłat pracodawców na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 86, poz. 547) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracodawca, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082), korzysta z obniżenia wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych należnych za miesiąc, w którym powstał obowiązek wpłaty. 2. Obniżenie wpłaty ustala się na podstawie informacji o kwocie wypłaconych pracownikom wynagrodzeń, uzyskanej od pracodawcy prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej, który realizował określoną produkcję lub usługę (z wyłączeniem handlu) na rzecz pracodawcy, o którym mowa w ust. 1. 3. Informację o kwotach wynagrodzeń wyliczonych według zasad, o których mowa w ust. 4, pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej przekazuje właściwemu pracodawcy do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła realizacja produkcji lub usługi. 4. Kwotę wynagrodzeń, o której mowa w ust. 2 i 3, ustala się za okresy miesięczne, jako iloczyn ogólnej kwoty wynagrodzeń i wskaźnika udziału przychodów. Wskaźnik ten uzyskuje się, dzieląc przychód ze sprzedaży własnej produkcji lub usług, zrealizowanej w danym miesiącu na rzecz pracodawcy, o którym mowa w ust. 1, przez przychód ogółem uzyskany w tym miesiącu ze sprzedaży własnej produkcji lub usług (z wyłączeniem handlu). 5. Przekazanie informacji, o której mowa w ust. 3, jest uwarunkowane uregulowaniem należności za zrealizowaną produkcję lub usługę w terminie określonym na fakturze, nie dłuższym jednak niż 30 dni. § 2. 1. W przypadku, gdy kwota wynagrodzeń, o której mowa w § 1 ust. 2, przewyższa wysokość wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, do której obowiązany jest pracodawca w danym miesiącu, różnicę zalicza się na obniżenie wpłaty z tego tytułu w następnych miesiącach. 2. Przysługująca, a nie wykorzystania kwota obniżenia wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o której mowa w ust. 1, może być uwzględniana we wpłatach na ten Fundusz przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, licząc od dnia uzyskania informacji, o której mowa w § 1 ust. 3. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad postępowania dotyczącego zwrotu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów poniesionych przez pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 86, poz. 548) Na podstawie art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracodawca zatrudniający do 24 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, ubiegający się o zwrot kosztów wynagrodzenia wypłacanego zatrudnionym osobom niepełnosprawnym zaliczonym do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności oraz składki na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, składa do dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy, zwanego dalej "dyrektorem", wniosek o skierowanie na te stanowiska zarejestrowanych osób niepełnosprawnych. 2. Wniosek powinien określać w szczególności: 1) oznaczenie pracodawcy, 2) nazwę stanowiska pracy i informacje o warunkach pracy, 3) informację o stanie zatrudnienia, w tym osób niepełnosprawnych, 4) liczbę osób niepełnosprawnych z określeniem stopnia niepełnosprawności, przewidzianych do zatrudnienia, 5) wymagane kwalifikacje i umiejętności osób niepełnosprawnych, które mają być zatrudnione, 6) wymagania dotyczące predyspozycji fizycznych i psychicznych osób niepełnosprawnych, 7) przewidywany okres zatrudnienia osób niepełnosprawnych. 3. Dyrektor powiadamia pracodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania. 4. Pozytywne rozpatrzenie wniosku skutkuje zawarciem umowy, w terminie do 14 dni od dnia powiadomienia, o którym mowa w ust. 3. 5. Zatrudnienie osób niepełnosprawnych następuje po zawarciu umowy, o której mowa w ust. 4. § 2. Umowa, o której mowa w § 1 ust. 4, przewiduje w szczególności: 1) termin zawarcia umowy o pracę z osobami niepełnosprawnymi skierowanymi przez rejonowy urząd pracy do zatrudnienia, 2) okres, na jaki będą zatrudnione osoby niepełnosprawne, 3) termin przedstawiania wniosków o zwrot kosztów wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne, 4) termin zawiadamiania dyrektora o ustaniu stosunku pracy lub wypowiedzeniu umowy o pracę z osobami niepełnosprawnymi, 5) przypadki, w których umowa może być rozwiązana przez dyrektora: a) niezatrudnienie w terminie osób niepełnosprawnych, b) zawieszenie prowadzonej działalności. § 3. Dokumentację niezbędną do zwrotu kosztów, o których mowa w § 1 ust. 1, stanowi wniosek pracodawcy, do którego dołączone są: 1) kopie listy płac, 2) dowody wpłat, świadczące o odprowadzeniu składki na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych. § 4. 1. Pracodawca, który zatrudni przez okres co najmniej 54 miesięcy osoby niepełnosprawne skierowane do pracy przez rejonowy urząd pracy, ubiegający się o zwrot kosztów: 1) organizacji nowych stanowisk pracy, polegającej na wyposażeniu przestrzeni pracy (bez prac budowlanych i adaptacyjnych) w przedmioty służące bezpośrednio wykonywaniu czynności zgodnych z kwalifikacjami osoby niepełnosprawnej oraz w przedmioty ułatwiające jej sprawne funkcjonowanie w zakładzie pracy, 2) przystosowania istniejących stanowisk pracy, polegającego na ich wyposażeniu stosownie do potrzeb wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności, ułatwiającego osobom niepełnosprawnym sprawne funkcjonowanie w zakładzie pracy, 3) wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia wypłacanego osobie niepełnosprawnej zatrudnionej na nowym lub przystosowanym stanowisku pracy, składa we właściwym ze względu na miejsce tworzenia tych stanowisk pracy wojewódzkim urzędzie pracy, zwanym dalej "urzędem", wniosek, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Do wniosku załącza się: 1) dokumentację, o której mowa w załączniku nr 1, niezbędną do analizy i oceny wniosku, 2) sprawozdanie finansowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości za dwa lata, poprzedzające datę złożenia wniosku, a w przypadku pracodawcy działającego przez okres krótszy niż dwa lata - za okres co najmniej 12 miesięcy. § 5. 1. Dyrektor rozpatruje wnioski, o których mowa w § 4 ust. 1, kierując się: 1) możliwościami finansowymi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "funduszem", w danym roku, 2) potrzebami lokalnego rynku pracy, 3) liczbą osób niepełnosprawnych, zarejestrowanych w rejonowym urzędzie pracy, o określonych kwalifikacjach, 4) okresem działania oraz doświadczeniem pracodawcy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych, 5) kondycją finansową pracodawcy, zapewniającą zatrudnianie osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej 54 miesięcy, która oceniana jest na podstawie: a) posiadanego majątku trwałego i obrotowego, b) możliwości produkcyjnych, c) możliwości zbytu, d) rachunku wyników, e) płynności finansowej, 6) rentownością produkcji i usług, 7) kosztami organizacji stanowisk pracy, 8) wkładem pracodawcy w organizację tworzonych stanowisk pracy, 9) stanem zatrudnienia u pracodawcy, 10) rodzajem posiadanego tytułu prawnego do nieruchomości, na której prowadzona jest działalność gospodarcza. 2. Dyrektor powiadamia pracodawcę w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, wraz z kompletem dokumentów, o sposobie jego rozpatrzenia, a następnie, w przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku - w terminie do 30 dni - prowadzi z pracodawcą negocjacje w przedmiocie warunków zwrotu kosztów przewidzianych do uwzględnienia w umowie. § 6. Zwrot kosztów, o których mowa w § 4 ust. 1, następuje na podstawie umowy, która przewiduje w szczególności: 1) liczbę stanowisk pracy i termin, do którego będą one zorganizowane lub przystosowane, z wyszczególnieniem elementów tego wyposażenia i określeniem kosztów jednostkowych, 2) termin zawarcia umowy o pracę z osobami niepełnosprawnymi skierowanymi na te stanowiska pracy przez rejonowy urząd pracy, 3) termin przedstawiania wniosków o zwrot kosztów wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne oraz kopią listy płac osób zatrudnionych na nowych lub przystosowanych stanowiskach pracy, łącznie z potwierdzonym dowodem wpłaty składki na ubezpieczenie społeczne, 4) termin i wysokość zwrotu kosztów wynagrodzenia wypłacanego osobom niepełnosprawnym wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia, 5) termin zawiadamiania dyrektora o ustaniu stosunku pracy lub wypowiedzeniu umowy o pracę z osobami niepełnosprawnymi, 6) uzgodnienia w zakresie odbioru zorganizowanych lub przystosowanych stanowisk pracy, 7) przypadki renegocjacji jej warunków, 8) termin i wysokość zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na zorganizowanie nowych lub przystosowanie istniejących stanowisk pracy, 9) przypadki, w których umowa może być rozwiązana przez dyrektora: a) nieutworzenie w terminie nowych stanowisk pracy, b) niezatrudnienie osób niepełnosprawnych na utworzonych lub przystosowanych stanowiskach pracy, c) brak jego zgody na zbycie i odtworzenie wyposażenia nowych lub przystosowanych stanowisk pracy, za które nastąpił zwrot kosztów ze środków funduszu, d) likwidacja stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych, e) zawieszenie prowadzonej działalności, f) negatywna opinia Państwowej Inspekcji Pracy o zorganizowanym nowym lub przystosowanym istniejącym stanowisku pracy dla osoby niepełnosprawnej. § 7. Pracodawca składa dyrektorowi wystąpienie o uruchomienie środków z funduszu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 8. 1. Dyrektor zwraca się do Państwowej Inspekcji Pracy o wydanie opinii o utworzonym lub przystosowanym stanowisku pracy. 2. Państwowa Inspekcja Pracy wydaje opinię w formie postanowienia o utworzonym lub przystosowanym stanowisku pracy, wynikającą z zakresu jej działania określonego odrębnymi przepisami. § 9. Zwrotowi, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą podlegać koszty poniesione przez pracodawcę na: 1) zakup środków trwałych, stanowiących bezpośrednie wyposażenie nowych lub przystosowanych stanowisk pracy, warunkujących wykonawstwo powierzonych, zgodnie z kwalifikacjami osoby niepełnosprawnej, czynności - po udokumentowaniu ich zakupu w formie rachunku, faktury lub dowodów wpłaty, 2) zakup linii technologicznej, 3) wytworzenie środka trwałego systemem gospodarczym lub w zakładzie pracy, 4) zakup sprzętu używanego, 5) podatek od towarów i usług w odniesieniu do pracodawców, którzy: a) nie są jego płatnikami, b) prowadzą działalność zwolnioną z tego podatku, c) nie mają prawa do obniżenia lub zwrotu różnicy między podatkiem należnym a naliczonym, 6) wynagrodzenie wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne od tego wynagrodzenia. § 10. 1. Pracodawca jest obowiązany przedstawić przy dokumentowaniu: 1) zakupu, o którym mowa w § 9 pkt 2 - ocenę rzeczoznawcy co do liczby osób koniecznych do jej obsługi bezpośredniej i pośredniej, 2) zakupu, o którym mowa w § 9 pkt 4 - ocenę techniczną wraz z wyceną rzeczoznawcy oraz umowę kupna-sprzedaży poświadczoną przez urząd skarbowy, 3) wytworzenia środka trwałego, o którym mowa w § 9 pkt 3 - ocenę techniczną wraz z wyceną rzeczoznawcy. 2. Koszty oceny i wyceny rzeczoznawcy, o których mowa w ust. 1, finansuje pracodawca. § 11. Dokumentację niezbędną do zwrotu kosztów wynagrodzenia wraz ze składką na ubezpieczenie społeczne stanowi wniosek pracodawcy, do którego dołączone są: 1) kopie listy płac, 2) dowody wpłat świadczące o odprowadzeniu składki na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzeń zatrudnionych osób niepełnosprawnych. § 12. Zwrot kosztów zasiłku chorobowego wypłacanego pracownikowi następuje tylko w przypadku, gdy obciąża on koszty wynagrodzeń pracodawcy. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 czerwca 1998 r. (poz. 548) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Wykaz załączników do wniosku: 1) kopia dokumentu poświadczającego prawną formę istnienia zakładu: • zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej dla osób fizycznych i jednostek nie posiadających osobowości prawnej, • wyciąg z rejestru handlowego i aktu notarialnego - w przypadku osób prawnych, • umowa spółki cywilnej potwierdzona w urzędzie skarbowym, • w szczególnych przypadkach koncesja lub pozwolenie na prowadzenie działalności, 2) kopia dokumentu określającego tytuł prawny do lokalu, w którym mają zostać utworzone nowe (przystosowane istniejące) stanowiska pracy, 3) zaświadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne za zatrudnionych pracowników, 4) dokumenty z urzędu skarbowego: • dla osób opłacających zryczałtowany podatek - informacja o wysokości opłaty, • decyzja o ewentualnym zwolnieniu z podatków, • osoby fizyczne - zaświadczenie z urzędu skarbowego o niezaleganiu z podatkami i o wysokości dochodów i obrotów, • osoby prawne - sprawozdanie finansowe za rok poprzedni i bieżący oraz zaświadczenie o niezaleganiu z podatkami, 5) sprawozdanie o przychodach, kosztach i wyniku finansowym (F-01) za okres dwóch ubiegłych lat oraz za rok bieżący, 6) zaświadczenie o zarejestrowaniu w wojewódzkim urzędzie statystycznym i nadaniu numeru identyfikacyjnego REGON, 7) kopia deklaracji wpłat na PFRON z ostatniego miesiąca obowiązku dokonania wpłaty (dotyczy zakładów pracy zobowiązanych do wpłat na PFRON), 8) charakterystyka nowych (przystosowanych istniejących) stanowisk pracy - załącznik nr 1 do wniosku, 9) opinia rejonowego urzędu pracy, dotycząca możliwości skierowania do pracy na każde nowe lub przystosowane istniejące stanowisko pracy zarejestrowanych osób niepełnosprawnych - załącznik nr 1 do wniosku, 10) sprawozdanie ze stanu zatrudnienia za okres sześciu miesięcy przed wystąpieniem o zwrot kosztów - załącznik nr 2 do wniosku, 11) inne dokumenty mogące świadczyć na korzyść wnioskodawcy, 12) inne dokumenty wymagane przez wojewódzki urząd pracy. Załącznik nr 1 do wniosku dla ubiegającego się o zwrot kosztów ze środków PFRON Ilustracja Załącznik nr 2 do wniosku dla ubiegającego się o zwrot kosztów ze środków PFRON Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Do wystąpienia załączam: 1) zestawienie kosztów organizacji nowych stanowisk pracy lub przystosowania istniejących stanowisk pracy - załącznik nr 1, 2) zestawienie do zwrotu kosztów organizacji nowych stanowisk pracy lub przystosowania istniejących stanowisk pracy - załącznik nr 2, 3) listę nowo przyjętych pracowników - załącznik nr 3, 4) rachunki, faktury, umowy w liczbie .................., 5) skierowania z rejonowego urzędu pracy, 6) umowy o pracę, 7) orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, 8) świadectwa zdolności do pracy, 9) oświadczenie, że zatrudnione na nowych stanowiskach pracy osoby niepełnosprawne nie pracowały u pracodawcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku, 10) wypis z ewidencji środków trwałych, 11) wycenę lub ocenę rzeczoznawcy w przypadku: a) zakupu linii technologicznej, b) wytworzenia środka trwałego systemem gospodarczym lub w zakładzie pracy, c) zakupu sprzętu używanego wraz z umową kupna-sprzedaży poświadczoną przez urząd skarbowy, 12) inne dokumenty wymagane przez wojewódzki urząd pracy. Uwaga! Dokumenty wymienione w pkt 3-11 pracodawca przedstawia wraz z ich kserokopiami. Wojewódzki urząd pracy poświadcza za zgodność z oryginałem i zatrzymuje kserokopię. Załącznik nr 1 do wystąpienia o uruchomienie środków PFRON ZESTAWIENIE KOSZTÓW ORGANIZACJI NOWYCH STANOWISK PRACY Ilustracja Załącznik nr 2 do wystąpienia o uruchomienie środków PFRON ZESTAWIENIE DO ZWROTU KOSZTÓW ORGANIZACJI NOWYCH STANOWISK PRACY (PRZYSTOSOWANIA ISTNIEJĄCYCH STANOWISK PRACY) Ilustracja Załącznik nr 3 do wystąpienia o uruchomienie środków PFRON LISTA NOWO PRZYJĘTYCH PRACOWNIKÓW Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. (Dz. U. Nr 86, poz. 549) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. W związku z art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775) traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (Dz. U. Nr 136, poz. 674). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załącznik o rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 16 czerwca 1998 r. (poz. 549) STATUT WOJSKOWEJ AGENCJI MIESZKANIOWEJ Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 1. Wojskowa Agencja Mieszkaniowa, zwana dalej "Agencją", działa na podstawie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678), zwanej dalej "ustawą", oraz niniejszego statutu. § 2. 1. Agencja jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną, wykonującą prawo własności i inne prawa rzeczowe na rzecz Skarbu Państwa w stosunku do gruntów, budynków i lokali mieszkalnych, określonych w art. 14 ust. 1 ustawy. 2. Siedzibą Agencji jest m. st. Warszawa. 3. Zwierzchni nadzór nad Agencją sprawuje Minister Skarbu Państwa. § 3. Agencja realizuje zadania własne i zlecone określone w art. 16 ustawy, prowadząc samodzielną gospodarkę finansową w ramach przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 2 ustawy, zgodnie z przepisami zawartymi w odrębnym rozporządzeniu. Rozdział 2 Rada Nadzorcza § 4. 1. Rada Nadzorcza Agencji, zwana dalej "Radą", jest organem Agencji sprawującym nadzór nad jej działalnością. 2. Rada, w ramach nadzoru, wykonuje w szczególności obowiązki określone w art. 11 ust. 3 ustawy. 3. Skład Rady, tryb powoływania i odwoływania przewodniczącego i członków Rady oraz okres kadencji określa art. 11 ust. 1 i 2 ustawy. 4. Radą kieruje przewodniczący Rady i reprezentuje ją na zewnątrz. § 5. 1. Rada wybiera ze swojego składu i odwołuje zastępcę przewodniczącego Rady oraz sekretarza Rady. 2. Tryb wyboru i odwołania osób, o których mowa w ust. 1, określa regulamin Rady. § 6. 1. Mandaty członków Rady wygasają: 1) z dniem przyjęcia rocznego sprawozdania finansowego Agencji za ostatni rok ich działania, 2) w razie śmierci. 2. Odwołanie członka Rady przed upływem kadencji może nastąpić w trybie określonym w art. 11 ust. 2 ustawy. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie zrzeczenia się mandatu. § 7. 1. Rada obraduje na posiedzeniach zwoływanych nie rzadziej niż raz na kwartał. 2. Posiedzenia Rady zwołuje przewodniczący Rady z własnej inicjatywy lub na wniosek Prezesa Agencji albo co najmniej dwóch członków Rady. 3. W razie nieobecności przewodniczącego Rady, posiedzenia zwołuje zastępca przewodniczącego Rady. 4. Dla ważności uchwał Rady jest wymagane zaproszenie wszystkich członków Rady. 5. Rada podejmuje uchwały bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy członków Rady. 6. Członkowie Rady uczestniczą osobiście w posiedzeniach Rady. 7. Szczegółowy tryb pracy Rady określa regulamin Rady, uchwalony przez Radę i zatwierdzony przez Ministra Skarbu Państwa w uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej. § 8. 1. Obsługę prac Rady zapewnia Biuro Prezesa Agencji. 2. Agencja ponosi koszty powstałe w związku z wynagrodzeniem członków Rady, określonym na podstawie przepisu art. 20 ust. 2 ustawy, a ponadto koszty podróży i zakwaterowania oraz diet, na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. Rozdział 3 Prezes Agencji § 9. 1. Prezes Agencji jest organem Agencji, powoływanym i odwoływanym stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy, który kieruje jej działalnością, reprezentuje ją na zewnątrz i ponosi odpowiedzialność za realizację zadań Agencji. 2. Prezes Agencji realizuje w szczególności zadania określone w art. 12 ust. 2 ustawy. 3. Prezes Agencji działa przy pomocy trzech zastępców Prezesa oraz kierowników zespołów i sekcji Biura Prezesa Agencji, a także dyrektorów oddziałów rejonowych i terenowych, którzy są przed nim odpowiedzialni za całość spraw objętych ich zakresem działania. 4. W razie nieobecności Prezesa Agencji lub czasowej niemożności wykonywania przez niego czynności służbowych, działalnością Agencji kieruje i reprezentuje ją na zewnątrz, wyznaczony przez Prezesa Agencji, jeden z jego zastępców oraz ponosi odpowiedzialność w zakresie powierzonych mu kompetencji. § 10. 1. Zastępcy Prezesa Agencji są powoływani i odwoływani przez Ministra Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, na wniosek Prezesa Agencji. 2. Zakres obowiązków i kompetencji zastępców Prezesa Agencji określa Prezes Agencji w regulaminie organizacyjnym Agencji. 3. Na stanowiska służbowe w Agencji mogą być wyznaczani żołnierze zawodowi, o których mowa w art. 20 ust. 3 ustawy; żołnierzom tym przysługuje uposażenie i świadczenia przewidziane w odrębnych przepisach. § 11. 1. Prezes Agencji może powoływać stałe i doraźne komisje problemowe, składające się z pracowników Agencji, jak również zatrudniać inne osoby w charakterze doradców i ekspertów. 2. Prezes Agencji: 1) powołuje i odwołuje dyrektorów oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, na zasadach określonych w art. 13 ust. 1 ustawy, 2) zatrudnia i zwalnia pracowników Biura Prezesa Agencji oraz wykonuje wobec tych pracowników inne czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, 3) koordynuje działalność dyrektorów oddziałów rejonowych Agencji oraz kontroluje i nadzoruje pracę oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, 4) wydaje, jako organ drugiej instancji, decyzje w sprawach odwołań od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez dyrektora oddziału rejonowego Agencji, 5) nadaje regulamin organizacyjny Agencji, po zasięgnięciu opinii Rady, 6) wydaje zarządzenia wewnętrzne, decyzje, wytyczne regulujące tryb działania Agencji. 3. Prezes Agencji może ponadto: 1) zaciągać kredyty, w tym kredyty długoterminowe - po zasięgnięciu opinii Rady, 2) zezwalać, po zasięgnięciu opinii Rady, na bezprzetargowe wynajmowanie lokali użytkowych i wydzierżawianie gruntów podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym realizującym zadania na rzecz obronności Państwa, jeżeli takie zadania będą wykonywane w tych lokalach lub na tych gruntach; stawki czynszu za najem i dzierżawę powinny odpowiadać średnim rynkowym stawkom dla danego typu działalności gospodarczej w garnizonie (miejscowości, dzielnicy), 3) zezwalać na sprzedaż nieruchomości określonych w art. 14 ust. 1 ustawy oraz lokali mieszkalnych i użytkowych w budynkach mieszkalnych w trybie przetargowym, jeżeli w danym garnizonie brak jest możliwości ich zagospodarowania w ramach Agencji. Rozdział 4 Biuro Prezesa Agencji § 12. 1. Biuro Prezesa Agencji, zwane dalej "Biurem", jest jego aparatem wykonawczym. 2. Prezes Agencji kieruje Biurem przy pomocy zastępców Prezesa Agencji. 3. W skład Biura wchodzą trzy piony: mieszkaniowy, inwestycyjno-remontowy i ekonomiczno-finansowy, którymi kierują zastępcy Prezesa Agencji, oraz dwa zespoły podległe bezpośrednio Prezesowi Agencji: organizacyjno-personalny i prawny. 4. W skład pionów wymienionych w ust. 3 wchodzą zespoły, sekcje i samodzielne stanowiska pracy. Zespołami i sekcjami kierują kierownicy. 5. Organizację wewnętrzną, zakres zadań pionów oraz zakres obowiązków i kompetencji kierowników zespołów i sekcji Biura określa Prezes Agencji w regulaminie organizacyjnym Agencji. § 13. Zadaniem Biura jest w szczególności: 1) koordynowanie działalności jednostek organizacyjnych Agencji, 2) opracowywanie materiałów planistycznych, analitycznych i sprawozdawczych, dotyczących realizacji zadań Agencji, 3) prowadzenie spraw w zakresie stałego i tymczasowego zakwaterowania osób uprawnionych do osobnych kwater stałych, 4) opracowywanie projektów aktów normatywnych, w tym o charakterze wewnętrznym, dotyczących działalności Agencji, 5) prowadzenie działalności kontrolnej, 6) prowadzenie spraw organizacyjnych, personalnych oraz kształcenia zawodowego, 7) realizowanie zadań związanych ze współdziałaniem Agencji z instytucjami, urzędami, osobami prawnymi i fizycznymi w zakresie zadań statutowych, 8) obsługa prac Rady. Rozdział 5 Oddziały rejonowe i terenowe Agencji oraz ich właściwość rzeczowa i terytorialna § 14. 1. Tworzy się oddziały rejonowe Agencji w garnizonach: Bydgoszcz, Gdynia, Kraków, Lublin, Olsztyn, Poznań, Szczecin, Wrocław i Zielona Góra oraz dwa oddziały rejonowe Agencji w Warszawie. 2. Prezes Agencji, w uzgodnieniu z Ministrem Skarbu Państwa oraz Ministrem Obrony Narodowej, może tworzyć, przekształcać lub znosić oddziały rejonowe Agencji, określając szczegółowo zakres ich działania. 3. Organizację wewnętrzną oddziału rejonowego Agencji, z uwzględnieniem komórek organizacyjnych oraz samodzielnych stanowisk pracy, określa regulamin organizacyjny, ustalany przez dyrektora tego oddziału i zatwierdzany przez Prezesa Agencji. § 15. 1. Na obszarze działania oddziału rejonowego, gdzie Agencja administruje zasobem ponad 2 000 kwater, tworzy się oddziały terenowe Agencji po uzyskaniu opinii właściwych terytorialnie dowódców rodzajów Sił Zbrojnych lub okręgów wojskowych. 2. W przypadkach uzasadnionych względami terytorialnymi mogą być tworzone oddziały terenowe na obszarach, na których Agencja administruje zasobem mniejszym niż 2 000 kwater. 3. W ramach oddziału terenowego Agencji, w zależności od potrzeb, mogą być tworzone filie, rejony obsługi mieszkańców lub samodzielne stanowiska pracy. 4. Prezes Agencji tworzy oraz może przekształcać lub znosić oddziały terenowe Agencji, określając szczegółowo zakres ich działania. 5. Organizację wewnętrzną oddziału terenowego Agencji, z uwzględnieniem komórek organizacyjnych oraz samodzielnych stanowisk pracy, określa dyrektor tego oddziału w regulaminie organizacyjnym, zatwierdzonym przez dyrektora oddziału rejonowego Agencji. § 16. 1. Pracami oddziałów rejonowych Agencji kierują dyrektorzy tych oddziałów. 2. Pracami oddziałów terenowych Agencji kierują dyrektorzy, którzy ponoszą odpowiedzialność przed dyrektorami oddziałów rejonowych Agencji za całość spraw objętych ich zakresem działania. 3. W granicach określonych przez ustawę lub statut dyrektorzy oddziałów rejonowych i terenowych Agencji wydają decyzje administracyjne i reprezentują Agencję na zewnątrz. § 17. Dyrektorzy oddziału rejonowego Agencji: 1) występują z wnioskami do Prezesa Agencji o powołanie lub odwołanie dyrektorów oddziałów terenowych Agencji, po uzgodnieniu z właściwym terytorialnie dowódcą rodzaju Sił Zbrojnych lub okręgu wojskowego, 2) zatrudnia i zwalnia pracowników oddziału rejonowego oraz wykonuje wobec tych pracowników inne czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, 3) wydaje, jako organ pierwszej instancji, decyzje w sprawach, o których mowa w § 19, z tym że dyrektor Oddziału Rejonowego Garnizonu Warszawa - również w sprawach, o których mowa w § 20 pkt 5 i 6, 4) wykonuje funkcje organu wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym, w stosunku do dyrektorów oddziałów terenowych Agencji, w tym wydaje, jako organ drugiej instancji, decyzje w sprawach odwołań od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez dyrektora oddziału terenowego Agencji. § 18. Dyrektor oddziału terenowego Agencji: 1) zatrudnia i zwalnia pracowników oddziału terenowego oraz wykonuje wobec tych pracowników inne czynności w sprawach z zakresu prawa pracy, 2) wydaje, jako organ pierwszej instancji, decyzje w sprawach, o których mowa w § 20, a w Garnizonie Warszawa - z zastrzeżeniem spraw określonych w § 20 pkt 5 i 6. § 19. Do zadań oddziałów rejonowych Agencji należą zadania wynikające z ustawy, a w szczególności: 1) dokonywanie obrotu nieruchomościami w zakresie zadań Agencji, w tym: a) zawieranie umów sprzedaży osobnych kwater stałych oraz lokali mieszkalnych i użytkowych, a także budynków, gruntów wraz z infrastrukturą techniczną i społeczną związaną z zasobem mieszkaniowym, b) zawieranie umów kupna gruntów, budynków i lokali, a także umów najmu budynków i lokali oraz umów dzierżawy gruntów na potrzeby Agencji, c) dokonywanie innych czynności cywilnoprawnych, dotyczących nieruchomości określonych w art. 14 ust. 1 ustawy, z wyjątkiem czynności, o których mowa w § 20 pkt 8, 2) przekazywanie gruntów i budynków właściwym organom lub osobom prawnym w wypadkach określonych w ustawie po uzyskaniu zgody Prezesa Agencji, 3) zawieranie umów i wypłacanie ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery, 4) realizowanie budownictwa mieszkaniowego jako inwestor bezpośredni, 5) opracowywanie planów remontów zasobu mieszkaniowego i hotelowo-internatowego, 6) prowadzenie innej działalności gospodarczej. § 20. Do zadań oddziałów terenowych Agencji należą zadania wynikające z ustawy, a w szczególności: 1) wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach przydziału osobnych kwater stałych, 2) zawieranie umów najmu lokali mieszkalnych z pracownikami zatrudnionymi w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej oraz z innymi osobami nie będącymi żołnierzami zawodowymi, 3) wydawanie decyzji i wypłacanie świadczeń wynikających z prawa do osobnej kwatery stałej, z zastrzeżeniem § 19 pkt 3, 4) przekwaterowywanie osób zajmujących osobne kwatery stałe, 5) organizowanie tymczasowego zakwaterowania przez utrzymywanie i tworzenie bazy internatowej i wydzielanie kwater na to zakwaterowanie, a także współdziałanie z podmiotami gospodarczymi zajmującymi się pośrednictwem wynajmowania i zamiany mieszkań, 6) tymczasowe zakwaterowanie żołnierzy zawodowych oraz zamiejscowych pracowników jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej w internatach i kwaterach, 7) organizowanie i prowadzenie hoteli i internatów garnizonowych w miarę występujących potrzeb i możliwości, 8) prowadzenie gospodarki budynkami, lokalami użytkowymi i gruntami czasowo nie wykorzystywanymi, w tym zawieranie umów najmu, dzierżawy i użyczenia tych budynków, lokali i gruntów, 9) wykonywanie remontów i bieżącej konserwacji budynków mieszkalnych, hotelowo-internatowych oraz infrastruktury technicznej i społecznej, 10) administrowanie zasobem nieruchomości Agencji, 11) świadczenie usług na rzecz osób uprawnionych do kwatery i najemców w budynkach mieszkalnych Agencji, 12) prowadzenie innej działalności gospodarczej, 13) realizowanie zadań wynikających z art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy, 14) wykonywanie zadań z zakresu obrony cywilnej oraz powszechnej samoobrony ludności. § 21. W ramach oddziałów rejonowych i terenowych Agencji mogą być tworzone wyodrębnione jednostki gospodarcze Agencji, prowadzące działalność na podstawie pełnego rozrachunku wewnętrznego. Rozdział 6 Udzielanie pełnomocnictw § 22. 1. Prezes Agencji może udzielać swoim zastępcom oraz dyrektorom oddziałów rejonowych i terenowych Agencji pełnomocnictw ogólnych i szczególnych do dokonywania wszelkich czynności w swoim imieniu. 2. Szczególne pełnomocnictwo jest wymagane do następujących czynności prawnych: 1) zbycia oraz przekazania nieruchomości w użytkowanie wieczyste o wartości stanowiącej równowartość 20 000 ECU lub więcej w złotych polskich, z wyjątkiem sprzedaży osobnych kwater stałych i lokali mieszkalnych, 2) wniesienia nieruchomości do spółki, 3) nieodpłatnego przekazania mienia, 4) zaciągania kredytów. 3. Pełnomocnictwo może upoważniać do ustanawiania innych pełnomocników spośród pracowników odpowiednio Biura albo oddziałów rejonowych lub terenowych Agencji. § 23. 1. Dyrektor oddziału rejonowego i terenowego Agencji może udzielać pełnomocnictw szczególnych kierownikom jednostek gospodarczych Agencji, o których mowa w § 21, do podejmowania wszelkich czynności w jego imieniu. 2. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może udzielać pełnomocnictw szczególnych, o których mowa w ust. 1, również kierownikom filii tego oddziału. § 24. W sprawach nie uregulowanych w statucie do udzielania pełnomocnictw stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Rozdział 7 System kontroli wewnętrznej § 25. Za zorganizowanie i prawidłowe działanie kontroli wewnętrznej, a także za należyte wykorzystanie wyników kontroli jest odpowiedzialny Prezes Agencji. § 26. 1. Czynności kontrolne w zakresie swojego działania wykonują: 1) z urzędu - Prezes Agencji i jego zastępcy oraz dyrektorzy oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, 2) członkowie Rady oraz kierownicy zespołów i sekcji Biura, a także inni pracownicy Agencji, w razie posiadania upoważnień, o których mowa, odpowiednio, w § 28 ust. 1 i 2. 2. W zależności od potrzeb Prezes Agencji oraz dyrektorzy oddziałów rejonowych i terenowych Agencji mogą powoływać zespoły kontrolne spośród pracowników odpowiednio Biura lub oddziału. § 27. 1. Kontrola wewnętrzna polega na badaniu: 1) czynności w toku ich wykonywania, w celu oceny prawidłowości ich realizacji, w szczególności z punktu widzenia legalności i gospodarności, 2) rzeczywistego stanu rzeczowych i pieniężnych składników majątkowych oraz prawidłowości ich zabezpieczenia przed kradzieżą, zniszczeniem, uszkodzeniem lub innymi szkodami, 3) stanu faktycznego i dokumentów odzwierciedlających czynności już dokonane. 2. Kontroli wewnętrznej podlegają zespoły i sekcje Biura oraz oddziały rejonowe i terenowe Agencji. § 28. 1. Podstawą do podjęcia czynności kontrolnych przez członka Rady jest imienne upoważnienie udzielone na piśmie przez przewodniczącego Rady na podstawie uchwały Rady. 2. Podstawą do podjęcia czynności kontrolnych przez pracowników Agencji jest imienne upoważnienie, udzielone na piśmie przez Prezesa Agencji lub dyrektora oddziału rejonowego Agencji. 3. Kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, jeżeli wyniki kontroli mogą dotyczyć jego praw lub obowiązków albo praw lub obowiązków jego małżonka, krewnych i powinowatych bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, a także jeżeli zachodzi uzasadniona wątpliwość co do bezstronności kontrolującego. Czynności kontrolne nie mogą być podjęte przed rozstrzygnięciem przez Prezesa Agencji lub dyrektora oddziału sprawy wyłączenia tych osób od udziału w kontroli. 4. Pracownicy Agencji są obowiązani do udzielania kontrolującemu niezbędnych wyjaśnień i pomocy oraz udostępniania dokumentów dotyczących przedmiotu kontroli. § 29. Wyniki kontroli stanowią podstawę do podjęcia przez Prezesa Agencji oraz dyrektorów oddziałów rejonowych i terenowych Agencji czynności zmierzających do zapobieżenia powstawaniu nieprawidłowości oraz usunięcia uchybień stwierdzonych w toku kontroli. § 30. 1. W razie ujawnienia w toku kontroli czynu mającego znamiona przestępstwa, kontrolujący niezwłocznie zawiadamia o tym odpowiednio Prezesa Agencji albo dyrektora oddziału rejonowego lub terenowego Agencji, jak również zabezpiecza dokumenty i przedmioty stanowiące dowód przestępstwa. 2. Prezes Agencji oraz dyrektorzy oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, w razie ujawnienia w toku kontroli przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązani niezwłocznie zawiadomić właściwe organy oraz przedsięwziąć czynności nie cierpiące zwłoki, wynikające z przepisów Kodeksu postępowania karnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie aplikantów sądowych i prokuratorskich. (Dz. U. Nr 86, poz. 550) Na podstawie art. 113 § 5 i art. 118 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882) oraz art. 91 ust. 5 i art. 97 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa tryb przeprowadzania konkursu na stanowisko aplikanta sądowego i prokuratorskiego oraz przebieg aplikacji sądowej i prokuratorskiej, a w szczególności obowiązki związane z zajmowaniem stanowiska aplikanta, zakres egzaminu sędziowskiego i prokuratorskiego, sposób powoływania, postępowania, wynagradzania i skład komisji egzaminacyjnej, a także tryb i zasady mianowania, zwalniania i przenoszenia aplikantów. § 2. W odniesieniu do aplikantów prokuratorskich i kandydatów na aplikację prokuratorską określone w rozporządzeniu kompetencje prezesa sądu apelacyjnego przysługują odpowiednio prokuratorowi apelacyjnemu, a kompetencje prezesa sądu wojewódzkiego - prokuratorowi wojewódzkiemu. § 3. Zgłoszenia kandydatów na aplikantów przyjmuje prezes sądu wojewódzkiego w terminie do 30 maja każdego roku. § 4. 1. Prezes sądu apelacyjnego, mianując aplikanta w okręgu danego sądu wojewódzkiego, przydziela go jednocześnie, na wniosek prezesa sądu wojewódzkiego, do określonego sądu rejonowego (prokuratury rejonowej). 2. W toku aplikacji aplikant może być skierowany, zgodnie z harmonogramem aplikacji, do innego sądu (prokuratury) niż określony w ust. 1. § 5. 1. Zwolnienie aplikanta następuje, jeżeli aplikant: 1) zrzekł się stanowiska, 2) nie czyni postępów w toku aplikacji, a w szczególności uzyskał dwie negatywne opinie patronów lub nie zdał kolokwium, 3) rażąco narusza obowiązki aplikanta, 4) został uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków aplikanta. 2. Zwolnienie aplikanta w wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4 następuje na wniosek kolegium sądu wojewódzkiego, po uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniu. 3. W wypadku określonym w ust. 1 pkt 1 zwolnienie aplikanta następuje z dniem określonym w decyzji prezesa sądu apelacyjnego. § 6. Prezes sądu apelacyjnego może, na wniosek prezesa sądu wojewódzkiego, przenieść aplikanta, na jego prośbę, do sądu w okręgu innego sądu wojewódzkiego, po uzyskaniu zgody prezesa tego sądu. § 7. Akt mianowania na stanowisko aplikanta nie wywołuje skutków prawnych w przypadku, gdy osoba w nim wymieniona nie zgłosi się do pracy w określonym tam terminie bez usprawiedliwionej przyczyny. § 8. O mianowaniu, zwolnieniu, przeniesieniu aplikanta i o braku skutków prawnych aktu mianowania na stanowisko aplikanta prezes sądu apelacyjnego zawiadamia Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego. § 9. Aplikant jest obowiązany: 1) sumiennie wypełniać obowiązki wynikające ze ślubowania, wykonywać polecenia przełożonego, dbać w czasie pracy i poza pracą o powagę sądu (prokuratury) i instytucji, w której odbywa aplikację, 2) uczestniczyć w zajęciach szkoleniowych, 3) stale podnosić poziom swojej wiedzy zawodowej, a w szczególności zapoznawać się z czynnościami sędziego (prokuratora) i pracą sekretariatu. § 10. 1. Zadania aplikanta i sposób ich wykonania określają osoby kierujące jego szkoleniem. 2. Jeżeli wymagają tego względy służbowe, aplikant jest obowiązany wykonywać czynności także poza miejscem urzędowania sądu, prokuratury lub instytucji, w której odbywa aplikację. § 11. 1. Aplikant bez zgody prezesa sądu wojewódzkiego nie może wykonywać dodatkowego zatrudnienia i innych zajęć utrudniających pełnienie obowiązków aplikanta. 2. Jeżeli aplikant nie może pełnić swoich obowiązków z powodu choroby lub innej uzasadnionej przyczyny, powinien o tym niezwłocznie zawiadomić prezesa sądu, w którym aktualnie odbywa praktykę, oraz właściwego kierownika szkolenia, na którego żądanie powinien złożyć odpowiednie dowody i wyjaśnienia. 3. Aplikantowi w czasie trwania aplikacji przysługuje 30-dniowy płatny urlop szkoleniowy w okresie poprzedzającym egzamin końcowy. § 12. 1. Do okresu aplikacji nie zalicza się nieobecności aplikanta w pracy trwającej łącznie dłużej niż 30 dni w ciągu roku szkoleniowego, bez względu na przyczynę nieobecności; nie dotyczy to przysługujących aplikantom urlopów. 2. Do okresu aplikacji zalicza się okres odbytego przez aplikanta w sądzie wojskowym lub prokuraturze wojskowej przeszkolenia wojskowego studentów i absolwentów szkół wyższych, nie dłuższy jednak niż rok. 3. Jeżeli aplikant wykazuje się postępami w szkoleniu, prezes sądu apelacyjnego może, w wyjątkowych przypadkach, na wniosek prezesa sądu wojewódzkiego, zaliczyć do okresu aplikacji nieobecność aplikanta, trwającą dłużej niż 30 dni lub okres przeszkolenia wojskowego studentów i absolwentów szkół wyższych, odbytego w innych jednostkach niż określone w ust. 2 o profilu szkolenia lub zadaniach zbliżonych do pracy sędziego lub prokuratora. 4. Aplikant, któremu nie zaliczono w trybie, o którym mowa w ust. 3, do okresu aplikacji nieobecności w pracy, może na wniosek prezesa sądu wojewódzkiego, za zgodą prezesa sądu apelacyjnego, po wygaśnięciu stosunku służbowego, w okresie nie dłuższym jednak niż rok, uzupełnić wymagane szkolenie w systemie aplikacji pozaetatowej. § 13. 1. Do okresu aplikacji sądowej zalicza się okres aplikacji prokuratorskiej, a do okresu aplikacji prokuratorskiej - okres aplikacji sądowej. 2. Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny może zaliczyć do okresu aplikacji sądowej (prokuratorskiej) okres aplikacji adwokackiej, radcowskiej lub notarialnej, nie dłuższy jednak niż rok. Rozdział 2 Aplikacja sądowa i egzamin sędziowski § 14. 1. Konkurs dla kandydatów na aplikantów przeprowadzają komisje złożone z trzech do pięciu sędziów, powołane przez prezesa sądu apelacyjnego po porozumieniu z prezesem sądu wojewódzkiego, którym przewodniczy prezes lub wiceprezes sądu wojewódzkiego. Członkiem komisji może być również przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości, a w charakterze obserwatorów, na zaproszenie przewodniczącego komisji, w jej pracach uczestniczyć mogą przedstawiciel Krajowej Rady Sądownictwa oraz pracownik naukowo-dydaktyczny szkoły wyższej. 2. Komisja ocenia, czy kandydat na aplikanta odpowiada wymaganiom określonym w ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471 i Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882). 3. Prezes sądu apelacyjnego ustala zasady oceny części pisemnej i ustnej konkursu oraz wyznacza termin konkursu dla kandydatów na aplikantów w tym samym czasie we wszystkich sądach wojewódzkich w okręgu sądu apelacyjnego, zawiadamiając o tym Ministra Sprawiedliwości, członków komisji konkursowej oraz, za pośrednictwem prezesów sądów wojewódzkich, kandydatów na aplikantów, co najmniej 14 dni przed terminem konkursu. 4. Członkom komisji przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki przewidzianej za przeprowadzenie egzaminu sędziowskiego. § 15. 1. Konkurs składa się z części pisemnej i ustnej. 2. Część pisemna trwa do 5 godzin i obejmuje opracowanie przygotowanego przez prezesa sądu apelacyjnego tematu lub testu albo tematu i testu z zakresu prawa lub instytucji prawnych, organizacji i zadań wymiaru sprawiedliwości. 3. Część ustna obejmuje sprawdzian wiadomości ogólnych z zakresu prawa, znajomości systemu organów władzy i administracji oraz struktury organów wymiaru sprawiedliwości, a także wiedzy o społeczeństwie. 4. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej jest uzyskanie przez kandydata na aplikanta oceny pozytywnej z pracy pisemnej. § 16. 1. Komisja konkursowa przedstawia kolegium sądu wojewódzkiego wyniki konkursu wraz z dokumentacją. 2. Kolegium sądu wojewódzkiego przekazuje prezesowi sądu apelacyjnego projekt listy kandydatów na aplikantów spośród osób, które uzyskały ocenę pozytywną, wraz z propozycją ich przydziału do określonego sądu rejonowego. 3. Kolegium sądu wojewódzkiego, ustalając projekt listy kandydatów na aplikantów, kieruje się przede wszystkim ocenami z konkursu, a w razie konieczności bierze również pod uwagę wyniki w nauce osiągnięte przez kandydata w czasie studiów, opinię z uczelni lub opinię pracodawcy. § 17. Aplikacja rozpoczyna się z dniem 1 października. § 18. 1. Aplikant odbywa praktykę w sądzie (prokuraturze) w zakresie spraw rozpoznawanych w tych jednostkach. 2. Prezes sądu wojewódzkiego może skierować aplikanta do odbycia praktyki w innych instytucjach niż wymienione w ust. 1, po porozumieniu z kierownikami tych instytucji. § 19. 1. Nadzór nad przebiegiem szkolenia aplikantów sprawuje prezes sądu apelacyjnego za pośrednictwem właściwego kierownika szkolenia. 2. Prezes sądu wojewódzkiego powierza wyznaczonemu sędziemu (właściwemu kierownikowi szkolenia) sprawy związane ze szkoleniem aplikantów. § 20. 1. Na wniosek właściwego kierownika szkolenia prezes sądu wojewódzkiego wyznacza w porozumieniu z prezesem sądu lub kierownikiem innej instytucji, do której przydzielono lub delegowano aplikanta, patrona aplikanta. 2. Patron zapoznaje aplikanta z czynnościami należącymi do zakresu obowiązków aplikanta. 3. Patron przedstawia, niezwłocznie po zakończeniu szkolenia, właściwemu kierownikowi szkolenia pisemną opinię o przebiegu praktyki i postępach poczynionych przez aplikanta. § 21. 1. Minister Sprawiedliwości powierza określonemu sądowi apelacyjnemu lub, na wniosek prezesa tego sądu, wskazanemu sądowi wojewódzkiemu prowadzenie obowiązkowego seminarium dla aplikantów z jednego lub kilku okręgów sądów wojewódzkich. 2. Zajęcia seminaryjne odbywają się co najmniej jeden dzień w tygodniu, z wyjątkiem lipca i sierpnia. 3. Prezes sądu apelacyjnego zatwierdza plan zajęć, opracowany przez właściwego kierownika szkolenia, oraz wykaz osób wyznaczonych do prowadzenia seminarium i przesyła go Ministrowi Sprawiedliwości. 4. Zajęcia seminaryjne mogą być organizowane wspólnie dla aplikantów sądowych i prokuratorskich. § 22. 1. Przed upływem pierwszego roku aplikacji po zakończeniu szkolenia z określonych dziedzin prawa aplikanci składają kolokwium. 2. Do kolokwium mają odpowiednio zastosowanie przepisy o egzaminach sędziowskich, z tym że kolokwium przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez prezesa sądu apelacyjnego w sądzie, który prowadzi szkolenie seminaryjne aplikantów. 3. Kolokwium poprawkowe przeprowadza się najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od daty zakończenia kolokwium, o którym mowa w ust. 1. 4. Członkom komisji przeprowadzającej kolokwium przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% stawki przewidzianej za przeprowadzenie egzaminu sędziowskiego. § 23. 1. Aplikanci składają egzamin sędziowski przed komisją egzaminacyjną sądu apelacyjnego, powoływaną przez Ministra Sprawiedliwości. 2. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prezes lub wiceprezes sądu apelacyjnego, sekretarza, którym powinien być właściwy kierownik szkolenia, przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości oraz z pięciu do dziewięciu sędziów sądu apelacyjnego lub wojewódzkiego - specjalistów z różnych dziedzin prawa. 3. Podczas egzaminu mogą być obecni prezesi sądów wojewódzkich, przedstawiciele Krajowej Rady Sądownictwa oraz osoby zaproszone przez przewodniczącego komisji, które nie mogą brać udziału w naradzie rozstrzygającej o wynikach egzaminu. § 24. 1. Egzamin sędziowski odbywa się w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej. Termin rozpoczęcia egzaminu nie może zostać wyznaczony później niż w 30 dniu od zakończenia aplikacji. 2. O składzie komisji egzaminacyjnej oraz o terminie i miejscu egzaminu przewodniczący komisji zawiadamia, co najmniej miesiąc wcześniej, członków komisji oraz, za pośrednictwem prezesów sądów wojewódzkich, aplikantów przystępujących do egzaminu. § 25. 1. Egzamin sędziowski składa się z części pisemnej i ustnej. 2. Część pisemna trwa dwa dni, po 6 godzin dziennie, i odbywa się w obecności co najmniej dwóch członków komisji egzaminacyjnej. 3. Część ustną przeprowadzają poszczególni egzaminatorzy w obecności komisji; członkowie komisji mogą zadawać pytania uzupełniające. § 26. 1. Część pisemna polega na opracowaniu orzeczenia końcowego wraz z uzasadnieniem w sprawie karnej oraz cywilnej (prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, prawa rodzinnego, gospodarczego i innych) na podstawie akt sądowych zakwalifikowanych przez komisję lub opracowanych na potrzeby egzaminu. 2. W trakcie części pisemnej aplikant może posługiwać się tekstami przepisów, komentarzami i zbiorami orzeczeń. § 27. Komisja egzaminacyjna dopuszcza aplikanta do części ustnej egzaminu po uzyskaniu przez niego ocen pozytywnych z części pisemnej. § 28. 1. Przedmiotami części ustnej egzaminu są: 1) prawo cywilne materialne i rodzinne, 2) prawo cywilne procesowe i nieprocesowe, 3) prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, 4) prawo gospodarcze, 5) prawo karne materialne, 6) prawo karne procesowe i wykonawcze, 7) prawo o ustroju sądów powszechnych oraz innych organów ochrony prawnej z zarysem prawa konstytucyjnego. 2. W trakcie części ustnej egzaminu za zgodą egzaminatora aplikant może posługiwać się tekstami przepisów. § 29. 1. Warunkiem zdania części ustnej egzaminu jest otrzymanie ocen pozytywnych ze wszystkich przedmiotów. 2. Rezygnacja z odpowiedzi jest równoznaczna z uzyskaniem oceny niedostatecznej. 3. Ocenę wyniku części pisemnej i ustnej egzaminu określa się łącznie stopniami: celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny i niedostateczny. § 30. 1. Komisja egzaminacyjna rozstrzyga o wynikach egzaminu większością głosów; w razie równości głosów decyduje głos przewodniczącego. 2. Z przebiegu i wyników egzaminu sędziowskiego sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący i wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej. W protokole oprócz ocen z poszczególnych przedmiotów mogą być zawarte dodatkowe uwagi i spostrzeżenia komisji. § 31. Aplikanci, którzy z przyczyn usprawiedliwionych nie przystąpili do egzaminu w pierwszym terminie, oraz osoby, które nie zdały egzaminu, mogą składać go tylko przed komisją egzaminacyjną powołaną w Ministerstwie Sprawiedliwości, w trybie określonym w § 23, z tym że przewodniczącym komisji jest przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości, wytypowany z grona sędziów delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości. § 32. 1. Przewodniczący i członkowie komisji egzaminacyjnej za przeprowadzenie części ustnej egzaminu sędziowskiego otrzymują wynagrodzenie w wysokości 1,0% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu apelacyjnego za każdego aplikanta zdającego egzamin. 2. Wynagrodzenie w tej samej wysokości otrzymuje również członek komisji egzaminacyjnej za sprawdzenie jednej pracy pisemnej. Rozdział 3 Aplikacja prokuratorska i egzamin prokuratorski § 33. Do aplikacji, kolokwium i egzaminu prokuratorskiego stosuje się odpowiednio przepisy § 14 ust. 4, § 15, § 17-21, § 22 ust. 2-4, § 24, § 25 ust. 3, § 26 ust. 2, § 27, § 28 ust. 2, § 29, § 30, § 32. § 34. 1. Konkurs dla kandydatów na aplikantów przeprowadza komisja złożona z trzech do pięciu prokuratorów, powołana przez prokuratora apelacyjnego po porozumieniu z prokuratorem wojewódzkim, której przewodniczy prokurator wojewódzki lub jego zastępca. Członkiem komisji może być również przedstawiciel Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, a w charakterze obserwatorów, na zaproszenie przewodniczącego komisji, w jej pracach uczestniczyć mogą członek Rady Prokuratorów przy Ministrze Sprawiedliwości-Prokuratorze Generalnym i pracownik naukowo-dydaktyczny szkoły wyższej. 2. Komisja ocenia, czy kandydat na aplikanta odpowiada wymaganiom określonym w ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944). 3. Prokurator apelacyjny wyznacza termin konkursu dla kandydatów na aplikantów w tym samym czasie we wszystkich prokuraturach wojewódzkich w okręgu prokuratury apelacyjnej, zawiadamiając o tym Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego, członków komisji konkursowej oraz kandydatów, co najmniej 14 dni przed terminem konkursu. § 35. Komisja konkursowa przedstawia prokuratorowi apelacyjnemu wyniki konkursu wraz z dokumentacją oraz projekt listy kandydatów na aplikantów, kierując się przede wszystkim ocenami z konkursu, a w razie konieczności bierze również jednak pod uwagę wyniki w nauce, osiągnięte przez kandydata w czasie studiów, opinię z uczelni lub opinię pracodawcy. § 36. 1. W połowie okresu aplikacji aplikanci składają kolokwium z zagadnień będących przedmiotem szkolenia seminaryjnego, w tym również z przepisów o prokuraturze oraz innych organach ochrony prawnej z zarysem prawa konstytucyjnego. 2. Do kolokwium mają odpowiednio zastosowanie przepisy o egzaminach prokuratorskich, z tym że kolokwium przeprowadza komisja egzaminacyjna powołana przez prokuratora apelacyjnego w prokuraturze, która prowadzi szkolenia seminaryjne aplikantów. § 37. 1. Aplikanci składają egzamin prokuratorski przed komisją egzaminacyjną powoływaną przez Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego. 2. Komisja egzaminacyjna składa się z przewodniczącego, którym jest prokurator apelacyjny lub jego zastępca, sekretarza, którym powinien być właściwy kierownik szkolenia, pięciu do siedmiu prokuratorów - specjalistów z różnych dziedzin prawa oraz przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego. 3. Podczas egzaminu mogą być obecni prokuratorzy wojewódzcy oraz osoby zaproszone przez przewodniczącego komisji, które nie mogą brać udziału w naradzie rozstrzygającej o wynikach egzaminu. § 38. 1. Egzamin prokuratorski składa się z części pisemnej i ustnej. 2. Część pisemna odbywa się w obecności co najmniej dwóch członków komisji egzaminacyjnej, trwa dwa dni i obejmuje: 1) prawo karne procesowe - 6 godzin, 2) prawo cywilne procesowe - 3 godziny, 3) prawo administracyjne - 3 godziny. 3. Część pisemna polega na sporządzeniu apelacji od wyroku w sprawie karnej, sprzeciwu lub skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz pozwu (wniosku) w sprawie cywilnej na podstawie akt zakwalifikowanych przez komisję lub opracowanych na potrzeby egzaminu. 4. Przedmiotami części ustnej egzaminu są: 1) prawo karne materialne, 2) prawo karne procesowe, 3) prawo cywilne materialne, procesowe i nieprocesowe, 4) prawo administracyjne, 5) prawo gospodarcze, 6) kryminalistyka, 7) medycyna sądowa, psychiatria i psychologia sądowa. § 39. Do aplikacji odbywanej w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury stosuje się przepisy odrębne. Rozdział 4 Pozaetatowa aplikacja sądowa i prokuratorska § 40. 1. Aplikant pozaetatowy odbywa aplikację sądową (prokuratorską) dwa dni w tygodniu, przy czym zajęcia praktyczne, na jego wniosek, mogą być łączone. 2. Do okresu aplikacji nie zalicza się nieobecności aplikanta w zajęciach praktycznych i seminaryjnych trwających, bez względu na przyczynę, dłużej niż 10 dni w roku; nie dotyczy to nieobecności z powodu urlopów. § 41. Do aplikantów sądowych pozaetatowych stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 1 i 2, z wyjątkiem § 11 ust. 1 i § 12 ust. 1, a do aplikantów prokuratorskich pozaetatowych - przepisy rozdziałów 1 i 3, z wyjątkiem § 11 ust. 1 i § 12 ust. 1. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 42. Aplikanci sądowi, którzy rozpoczęli aplikację przed dniem wejścia w życie rozporządzenia i z przyczyn usprawiedliwionych nie przystąpili do egzaminu w pierwszym terminie, oraz osoby, które nie zdały egzaminu, mogą w 1998 r. składać go przed komisją egzaminacyjną powołaną przy właściwym sądzie apelacyjnym. § 43. Aplikanci prokuratorscy, którzy rozpoczęli aplikację przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zdają egzamin ustny, którego przedmiotami są: 1) prawo karne materialne, 2) prawo karne procesowe, 3) prawo cywilne materialne, 4) prawo cywilne procesowe i nieprocesowe, 5) prawo administracyjne, 6) kryminalistyka, 7) medycyna sądowa, 8) psychiatria i psychologia sądowa. § 44. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 listopada 1993 r. w sprawie aplikantów sądowych i prokuratorskich (Dz. U. Nr 109, poz. 491). § 45. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. (Dz. U. Nr 86, poz. 551) Na podstawie art. 28 ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 799 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 października 1990 r. w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach (Dz. U. Nr 78, poz. 463, z 1993 r. Nr 113, poz. 498, z 1995 r. Nr 132, poz. 651 oraz z 1997 r. Nr 161, poz. 1102) w § 4 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) dyrektor Zarządu Administracyjno-Gospodarczego w Komendzie Głównej Policji - dla policjantów pełniących służbę w Komendzie Głównej Policji;". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt. (Dz. U. Nr 86, poz. 552) Na podstawie art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i warunki transportu zwierząt, 2) maksymalny czas transportu dla danego gatunku i przedziału wiekowego zwierząt, 3) sposób postępowania ze zwierzętami chorymi oraz padłymi w czasie transportu. 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do transportu: 1) zwierząt przewożonych środkami transportu przeznaczonymi do przewozu osób i pod opieką tych osób, 2) pojedynczych zwierząt na odległość mniejszą niż 50 km, 3) niezarobkowego, w tym wykonywanego przez hodowców przy użyciu własnych pojazdów do sezonowego przemieszczania zwierząt. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) środku transportu - oznacza to pojazd (zespół pojazdów) przeznaczony do poruszania się po drogach, pojazd szynowy, statek morski lub żeglugi śródlądowej oraz statek powietrzny, a także kontener, przenośny boks lub pojemnik przeznaczony do przewozu zwierząt, 2) transporcie - oznacza to przewóz zwierząt za pomocą środka transportu łącznie z załadunkiem, postojem i wyładunkiem zwierząt, 3) postoju - oznacza to czas przerwy w przewozie w wyznaczonym miejscu, przeznaczony na pojenie, karmienie, usuwanie nieczystości oraz inne czynności obsługowe, 4) opiekunie zwierząt - oznacza to osobę opiekującą się zwierzętami i dozorującą zwierzęta w czasie transportu, odpowiedzialną za postępowanie wobec zwierząt, za ich pojenie i karmienie oraz wykonującą inne czynności obsługowe. § 3. 1. Przewoźnik i nadawca zwierząt odpowiadają za zorganizowanie transportu zwierząt w taki sposób, aby nie powodował zranienia albo zbędnego cierpienia żadnego zwierzęcia. 2. Nadawca wyposaża opiekuna zwierząt w szczegółowe instrukcje, dotyczące dozorowania zwierząt oraz opiekowania się nimi w czasie transportu. Rozdział 2 Szczegółowe zasady i warunki przewozu zwierząt § 4. 1. Przewoźnik jest obowiązany użyć do przewozu zwierząt środków transportu odpowiednich dla danego gatunku i przedziału wiekowego zwierząt. 2. Środki transportu, o których mowa w ust. 1, powinny być przystosowane do bezpiecznego i humanitarnego przewozu zwierząt, a w szczególności posiadać: 1) odpowiednią powierzchnię dla każdego zwierzęcia, umożliwiającą swobodne przyjęcie przez zwierzę pozycji stojącej lub leżącej, 2) zadaszenie i ściany izolowane w celu zabezpieczenia zwierząt przed wpływami atmosferycznymi, 3) dostateczną wentylację i w miarę potrzeby ogrzewanie, 4) podłogę zapewniającą przyczepność kończyn oraz umożliwiającą utrzymanie higieny w czasie transportu, 5) wystarczającą ilość ściółki, zapewniającej wchłanianie odchodów zwierząt oraz wygodę i bezpieczeństwo zwierząt, 6) odpowiednio mocne zaczepy, do których mocowane będą zwierzęta kopytne, 7) urządzenia umożliwiające pojenie i karmienie zwierząt, a także zapewniać dostęp do każdego zwierzęcia. 3. Wielkość powierzchni ładownej dla poszczególnych gatunków i przedziałów wiekowych zwierząt określa załącznik do rozporządzenia. 4. Wielkości powierzchni podane w załączniku, o którym mowa w ust. 3, powinny być zwiększane nie mniej niż o 10% ze względu na gatunek, wiek, wagę, wielkość, kondycję fizyczną transportowanych zwierząt, a także warunki meteorologiczne i przewidywany czas podróży. 5. Wielkość powierzchni ładownej dla zwierząt nie wymienionych w załączniku, o którym mowa w ust. 3, powinna być ustalona i stosowana odpowiednio do gatunku, wielkości, wagi i wieku zwierząt. § 5. 1. Przewoźnik może przyjąć zwierzęta do przewozu tylko wówczas, gdy: 1) został wyznaczony przez nadawcę opiekun (opiekunowie) zwierząt albo gdy przewoźnik sam podejmie się sprawowania nad nimi opieki, albo gdy nadawca zapewnił opiekuna (opiekunów) w miejscach i na czas postoju, 2) został przedłożony plan trasy w przypadku, gdy przewóz wraz z postojami będzie trwał dłużej niż 8 godzin, 3) nadawca dostarczył świadectwo miejsca pochodzenia zwierząt lub inny dokument identyfikacyjny oraz świadectwo zdrowia zwierząt, jeśli odrębne przepisy tak stanowią, 4) lekarz weterynarii wydał orzeczenie, że zwierzęta nadają się do transportu, jeśli nie jest wymagane świadectwo zdrowia zwierząt, 5) nadawca złożył pisemne oświadczenie, że zwierzęta zostały odpowiednio przygotowane do transportu. 2. Przewoźnik może przyjąć do przewozu zwierzęta chore lub zranione na warunkach weterynaryjnych, określonych w odrębnych przepisach. 3. Plan trasy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien zawierać w szczególności: 1) nazwisko i adres (nazwę i siedzibę) nadawcy, 2) nazwisko i adres (nazwę i siedzibę) przewoźnika, 3) numer rejestracyjny lub identyfikacyjny środka transportu, 4) określenie gatunku i ilości zwierząt, 5) określenie miejsca nadania i miejsca przeznaczenia, 6) numer świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, świadectwa zdrowia lub innego wymaganego dokumentu, 7) przewidywany czas podróży, 8) datę rozpoczęcia transportu, 9) wykaz miejsc i okresów postoju ze wskazaniem celu każdego postoju, 10) czytelne podpisy nadawcy, przewoźnika i opiekuna zwierząt. § 6. 1. Do załadunku i wyładunku zwierząt należy używać odpowiednich urządzeń pomocniczych, takich jak mostki, rampy, trapy, których konstrukcja i materiały powinny zapewniać bezpieczny i humanitarny przeładunek zwierząt. 2. Wejście do środka transportu powinno być opatrzone informacją o rodzaju lub gatunku umieszczonych w nich zwierząt oraz zawierać odpowiednie ostrzeżenie, takie jak: "zwierzęta dzikie", "zwierzęta bojaźliwe", "zwierzęta niebezpieczne". § 7. 1. Zaczepy, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 6, powinny być skonstruowane w sposób pozwalający na uniknięcie niebezpieczeństwa uduszenia lub zranienia zwierzęcia, a ponadto powinny zapewniać zwierzęciu: 1) przyjęcie naturalnej pozycji stojącej lub leżącej, 2) dostęp do wody i jedzenia. 2. Przepisu § 4 ust. 2 pkt 6 nie stosuje się do przewozu źrebiąt i zwierząt przewożonych w osobnych boksach. 3. Zwierzęta nie mogą być umocowane za rogi ani za pomocą kółek nosowych. § 8. 1. Podczas transportu zwierzęta nie mogą być podnoszone za pomocą środków mechanicznych ani ciągnięte za głowę, rogi, kończyny, sierść lub ogon. 2. Klatki i kontenery powinny być ustawione w sposób umożliwiający przyjęcie przez zwierzęta naturalnej pozycji i zapewniać prawidłową wentylację. § 9. Przy przewozie zwierząt następującymi rodzajami środków transportu mają zastosowanie dodatkowe, szczególne warunki przewozu tych zwierząt: 1) w transporcie kolejowym: w zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu warunki te określają odrębne przepisy prawa przewozowego, 2) w transporcie drogą wodną: a) statki, które nie są wyposażone w urządzenia do produkcji wody zdatnej do picia, powinny być przed wypłynięciem zaopatrzone w ilość wody wystarczającą na cały czas podróży, b) na otwartych pokładach - zwierzęta mogą być przewożone tylko w kontenerach lub klatkach, wystarczająco zabezpieczonych przed przemieszczaniem się i wpływami atmosferycznymi, c) na statkach powinny być zapewnione pomieszczenia w celu izolowania zwierząt chorych, a także środki do udzielenia im pomocy leczniczej, d) w przypadku gdy zwierzęta są transportowane w środkach transportu przewożonych na statkach, powinny być spełnione następujące warunki: - w pomieszczeniu powinna być zapewniona odpowiednia wentylacja, - naczepa lub przyczepa pojazdu powinna być odpowiednio przymocowana do samego pojazdu, a pojazd oraz naczepa lub przyczepa powinny być wyposażone w urządzenia mocujące do stałego elementu statku, 3) w transporcie lotniczym - zwierzęta powinny być przewożone w odpowiednich kontenerach lub klatkach zabezpieczonych przed przemieszczaniem się i w sposób umożliwiający uniknięcie ekstremalnie wysokich lub niskich temperatur oraz gwałtownych wahań ciśnienia atmosferycznego. Rozdział 3 Maksymalny czas transportu zwierząt § 10. 1. Czas trwania transportu lądowego zwierząt jednokopytnych, bydła, owiec, kóz i świń nie powinien przekraczać 8 godzin. 2. Czas, o którym mowa w ust. 1, może być wydłużony, jeżeli zostały spełnione następujące warunki: 1) na podłodze środków transportu znajduje się dostateczna ilość ściółki, 2) opiekun zwierząt przewozi wystarczającą ilość paszy na cały czas transportu i poi oraz karmi zwierzęta w czasie transportu o ustalonych porach, 3) jest zapewniony bezpośredni dostęp do zwierząt, 4) środki transportu są wyposażone w przyłącza do dostarczania wody w czasie postojów, 5) środki transportu są wyposażone w przesuwalne panele (przegrody), umożliwiające urządzenie oddzielnych zagród (boksów). 3. Łączny czas transportu zwierząt, z uwzględnieniem postojów, z zastrzeżeniem ust. 4-6, nie powinien być dłuższy niż 24 godziny. 4. W przypadku piskląt transport powinien zakończyć się w ciągu 72 godzin po wylęgu. 5. Drób i inne ptaki oraz króliki powinny mieć dostęp do wody i paszy w wystarczających ilościach w czasie transportu trwającego dłużej niż: 1) dla królików - 12 godzin, 2) dla drobiu i innych ptaków - 24 godziny. 6. Środki transportu, w których przewozi się trzodę chlewną, powinny być wyposażone w zbiorniki wody o wystarczającej pojemności, tak aby świnie mogły pić wodę w czasie transportu trwającego dłużej niż 8 godzin. 7. Postój powinien nastąpić co najmniej po 8 godzinach transportu. Postój nie jest konieczny, jeżeli przewóz do miejsca przeznaczenia zakończy się w ciągu kolejnych 2 godzin trwania transportu. 8. Po czasie określonym w ust. 3 zwierzęta powinny być wyładowane, napojone i nakarmione oraz mieć zapewniony okres odpoczynku nie krótszy niż 24 godziny. Rozdział 4 Sposób postępowania ze zwierzętami, które zachorowały lub padły w czasie transportu § 11. 1. W razie ujawnienia choroby albo padnięcia zwierzęcia w środku transportu, opiekun zwierząt niezwłocznie zawiadamia o tym przewoźnika. Przewoźnik niezwłocznie zawiadamia lekarza weterynarii, którego siedziba znajduje się najbliżej miejsca, w którym zatrzymał się lub może zatrzymać się pojazd. 2. Lekarz weterynarii określa, zgodnie z odrębnymi przepisami, sposób postępowania ze zwierzętami chorymi oraz padłymi. Rozdział 5 Przepis końcowy § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 czerwca 1998 r. (poz. 552) WIELKOŚĆ POWIERZCHNI ŁADOWNEJ W ŚRODKU TRANSPORTU DLA POSZCZEGÓLNYCH GATUNKÓW I PRZEDZIAŁÓW WIEKOWYCH ZWIERZĄT ZwierzętaWielkość powierzchni ładownej 1. Zwierzęta jednokopytne: 1) do 6 miesięcy1,40 m2 (1,00 m × 1,40 m)/1 szt. 2) powyżej 6 miesięcy do 24 miesięcy1,20 m2 (0,60 m × 2,00 m)/ 1 szt. 3) powyżej 24 miesięcy1,75 m2 (0,70 m × 2,50 m)/1 szt. 4) kucyki1,00 m2 (0,60 m × 1,80 m)/1 szt. 2. Bydło o ciężarze: 1) do 55 kg0,30 m2/1 szt. 2) powyżej 55 kg do 110 kg0,40 m2-0,70 m2/szt. 3) powyżej 110 kg do 200 kg0,70 m2-0,95 m2/1 szt. 4) powyżej 200 kg do 300 kg0,95 m2-1,06 m2/1 szt. 5) powyżej 300 kg do 400 kg1,06 m2-1,30 m2/1 szt. 6) powyżej 400 kg do 500 kg1,30 m2-1,50 m2/1 szt. 7) powyżej 500 kg do 700 kg1,50 m2-1,60 m2/1 szt. 8) powyżej 700 kgpowyżej 1,60 m2/1 szt. 3. Owce i kozy o ciężarze: 1) do 35 kg0,20 m2-0,30 m2/1 szt. 2) powyżej 35 kg do 55 kg0,30 m2-0,40 m2/1 szt. 3) powyżej 55 kg0,40 m2-0,75 m2/1 szt. 4) samice w zaawansowanej ciąży0,50 m2-0,75 m2/1 szt. 4. Świnie o ciężarze: 1) do 15 kg0,13 m2-0,20 m2/1 szt. 2) powyżej 15 kg do 50 kg0,20 m2-0,35 m2/1 szt. 3) powyżej 50 kg do 100 kg0,35 m2-0,51 m2/1 szt. 4) powyżej 100 kgnie więcej niż 235 kg na 1 m2 5. Drób, inne ptaki i króliki: 1) kurczęta jednodniowe25 cm2/1 szt. 2) ważące mniej niż 16 kg,200 cm2/kg 3) ważące powyżej 16 kg do 3 kg,160 cm2/kg 4) ważące powyżej 3 kg do 5 kg115 cm2/kg 5) ważące więcej niż 5 kg105 cm2/kg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 2 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego. (Dz. U. Nr 87, poz. 553) Na podstawie art. 29 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 grudnia 1995 r. w sprawie zasad umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego (Dz. U. z 1996 r. Nr 9, poz. 51) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobie zainteresowanej odwołanie do dyrektora Departamentu Ekonomicznego w Ministerstwie Obrony Narodowej, sprawującego nadzór nad działalnością domów emeryta."; 2) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. W razie rezygnacji z pobytu w domu emeryta mieszkańca, który przekazał osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, Agencja ta przydziela temu mieszkańcowi, nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia złożenia zawiadomienia o rezygnacji z pobytu w domu emeryta, osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) w miejscowości, w której zamieszkiwał, lub, za jego zgodą, w innej miejscowości, z uwzględnieniem normy przysługującej w dniu opuszczenia domu emeryta."; 3) w § 10: a) w ust. 3 wyrazy "80% wspólnego dochodu tej rodziny" zastępuje się wyrazami "70% wspólnego dochodu tej rodziny", b) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Opłatę w wysokości określonej w ust. 2 wnoszą również osoby, które wystąpiły z wnioskiem o przekazanie dotychczas zajmowanej osobnej kwatery stałej (lokalu mieszkalnego), a fakt nieprzejęcia tej kwatery (lokalu mieszkalnego) przez Wojskową Agencję Mieszkaniową w terminie, o którym mowa w § 3, wynika z przyczyn od nich niezależnych."; 4) dodaje się § 12a w brzmieniu: "§ 12a. 1. Za okres nieobecności w domu emeryta przekraczający jednorazowo 3 dni osoba przebywająca w tym domu otrzymuje zwrot w wysokości 1/60 poniesionej opłaty za każdy dzień nieobecności, jeżeli poinformowała ona o swojej nieobecności dyrektora domu emeryta co najmniej 3 dni wcześniej. 2. Okres nieobecności w domu emeryta, za który można dokonać zwrotu wniesionej uprzednio opłaty, z wyjątkiem pobytu na leczeniu szpitalnym, nie może w skali roku przekroczyć 90 dni." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie określenia ulgowych stawek opłat sądowych oraz zwolnień od tych opłat w sprawach o zabezpieczenie należności z tytułu udzielanych przez banki kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń. (Dz. U. Nr 87, poz. 554) Na podstawie art. 94 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939) zarządza się, co następuje: § 1. Od wniosku o wpis hipoteki ustanowionej na nieruchomości w celu zabezpieczenia należności z tytułu udzielonych kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych lub poręczeń kredytów: 1) na budownictwo mieszkaniowe, 2) na pokrycie ceny nabycia nieruchomości lub dopłaty z tytułu różnicy wartości nieruchomości zamienianych, 3) na działalność gospodarczą (wytwórczą, budowlaną, usługową lub handlową) albo działalność związaną z produkcją rolną, 4) na pokrycie kosztów dotyczących ochrony środowiska - pobiera się, z zastrzeżeniem § 2, opłatę sądową stanowiącą dwudziestą część całego wpisu stosunkowego ustalonego w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 154, poz. 753, z 1997 r. Nr 141, poz. 948 oraz z 1998 r. Nr 16, poz. 76 i Nr 50, poz. 315). § 2. 1. Zwalnia się od opłaty sądowej wniosek o wpis hipoteki ustanowionej na nieruchomości stanowiącej własność kredytobiorcy w celu zabezpieczenia należności z tytułu udzielonego kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji bankowej lub poręczenia kredytu na budownictwo mieszkaniowe albo na działalność związaną z produkcją rolną. 2. Przepis ust. 1 stosuje się także w razie zabezpieczenia na nieruchomości należności z tytułu udzielonego kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji bankowej lub poręczenia kredytu na cele wymienione w tym przepisie - współwłaścicielowi za zgodą pozostałych współwłaścicieli. § 3. 1. Przepis § 1 stosuje się również do wniosku o wpis hipoteki ustanowionej w celu zabezpieczenia należności z tytułu udzielonych kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń wymienionych w tym przepisie na: 1) użytkowaniu wieczystym, 2) własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego, 3) spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego, 4) prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej (prawie do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka spółdzielni), 5) wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. 2. Jeżeli zabezpieczenie należności z tytułu udzielonego kredytu, pożyczki pieniężnej, gwarancji bankowej lub poręczenia kredytu na budownictwo mieszkaniowe albo działalność związaną z produkcją rolną następuje na prawach, o których mowa w ust. 1, przysługujących kredytobiorcy, stosuje się zwolnienie od opłaty sądowej zgodnie z § 2. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie wzorów dokumentów: Prawo wykonywania zawodu lekarza, Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa. (Dz. U. Nr 87, poz. 555) Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzór dokumentu "Prawo wykonywania zawodu lekarza", stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Ustala się wzór dokumentu "Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa", stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Ustala się wzór dokumentu "Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza", stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. Ustala się wzór dokumentu "Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa", stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1998 r. (poz. 555) Załącznik nr 1 WZÓR PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU LEKARZA Okładka do dokumentu - sztywna, pokryta tworzywem "Novalin" lub "Novobok", orzeł i napisy tłoczone srebrną folią. Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 1 Ilustracja Strona 1 Ilustracja Strona 2 - wzór I Ilustracja Strona 2 - wzór II Ilustracja Naklejka na stronę 2 - wzór II Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strony 4-7 Ilustracja Strona 8 Ilustracja Strony 9 i 10 Ilustracja Strony 11 i 12 Ilustracja Strony 13 i 14 Ilustracja Strony 15-18 Ilustracja Strona 19 Ilustracja Strona 20 Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 2 folia samoprzylepna z symbolem OIL Ilustracja Uwaga: na stronach 6, 7, 10, 11, 14, 15 i 18 zostanie umieszczona seria i numer dokumentu. Załącznik nr 2 WZÓR PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU LEKARZA STOMATOLOGA Okładka do dokumentu - sztywna, pokryta tworzywem "Novalin" lub "Novobok", orzeł i napisy tłoczone srebrną folią. Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 1 Ilustracja Strona 1 Ilustracja Strona 2 - wzór I Ilustracja Strona 2 - wzór II Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strony 4-7 Ilustracja Strona 8 Ilustracja Strony 9 i 10 Ilustracja Strony 11 i 12 Ilustracja Strony 13 i 14 Ilustracja Strony 15-18 Ilustracja Strona 19 Ilustracja Strona 20 Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 2 folia samoprzylepna z symbolem OIL Ilustracja Uwaga: na stronach 6, 7, 10, 11, 14, 15 i 18 zostanie umieszczona seria i numer dokumentu. Załącznik nr 3 WZÓR OGRANICZONEGO PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU LEKARZA Okładka do dokumentu sztywna, orzeł w kolorze srebrnym, napisy w kolorze srebrnym. Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 1 Ilustracja Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strona 4 Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 2 Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR OGRANICZONEGO PRAWA WYKONYWANIA ZAWODU LEKARZA STOMATOLOGA Okładka do dokumentu sztywna, orzeł w kolorze srebrnym, napisy w kolorze srebrnym. Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 1 Ilustracja Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Strona 3 Ilustracja Strona 4 Ilustracja Wewnętrzna strona okładki nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie określenia przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. (Dz. U. Nr 88, poz. 556) Na podstawie art. 1a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wykaz przedsiębiorstw państwowych, zwanych dalej "przedsiębiorstwami", oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, zwanych dalej "spółkami", o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa, stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Szczególnie znaczenie dla gospodarki państwa mają również spółki nie wymienione w załączniku, powstałe w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw, wymienionych w tym załączniku. § 2. 1. Ministrami właściwymi, w rozumieniu art. 1a ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945), będą: 1) Minister Gospodarki - w odniesieniu do przedsiębiorstw i spółek, wymienionych pod poz. 1 i 2 oraz 24-40 załącznika, 2) Minister Transportu i Gospodarki Morskiej - w odniesieniu do spółki wymienionej pod poz. 41 załącznika, 3) Minister Finansów - w odniesieniu do przedsiębiorstw i spółek, wymienionych pod poz. 21 i 22 oraz 42 i 43 załącznika, 4) Minister Łączności - w odniesieniu do przedsiębiorstw i spółek, wymienionych pod poz. 23 i 44 załącznika, 5) Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - w odniesieniu do spółki powstałej w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa wymienionego pod poz. 3 załącznika, 6) Minister Obrony Narodowej - w odniesieniu do spółek powstałych w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstw wymienionych pod poz. 4-20 załącznika. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 września 1997 r. w sprawie określenia przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa (Dz. U. Nr 126, poz. 806 i z 1998 r. Nr 64, poz. 413). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. (poz. 556) WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWYCH ORAZ JEDNOOSOBOWYCH SPÓŁEK SKARBU PAŃSTWA O SZCZEGÓLNYM ZNACZENIU DLA GOSPODARKI PAŃSTWA 1. Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego w Bytomiu 2. Przedsiębiorstwo Eksploatacji Rurociągów Naftowych "Przyjaźń" w Płocku 3. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Warszawie 4. Wojskowa Drukarnia w Gdyni 5. Wojskowa Drukarnia w Łodzi 6. Wojskowe Biuro Studiów i Projektów Budowlanych w Warszawie 7. Wojskowe Centralne Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne w Warszawie 8. Wojskowe Zakłady Elektroniczne w Zielonce 9. Wojskowe Zakłady Graficzne w Warszawie 10. Wojskowe Zakłady Inżynieryjne w Dęblinie 11. Wojskowe Zakłady Kartograficzne w Warszawie 12. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 1 w Łodzi 13. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 w Bydgoszczy 14. Wojskowe Zakłady Łączności Nr 1 w Zegrzu 15. Wojskowe Zakłady Łączności Nr 2 w Czernicy Wrocławskiej 16. Wojskowe Zakłady Mechaniczne w Siemianowicach Śląskich 17. Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne Nr 5 w Poznaniu 18. Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 4 w Warszawie 19. Wojskowe Zakłady Uzbrojenia Nr 2 w Grudziądzu 20. Stocznia Marynarki Wojennej w Gdyni 21. Bank Gospodarstwa Krajowego 22. Powszechna Kasa Oszczędności Bank Państwowy w Warszawie 23. Biuro Studiów i Projektów Łączności w Warszawie 24. Centrum Naukowo-Produkcyjne Elektroniki Profesjonalnej Radwar S.A. w Warszawie 25. Państwowe Zakłady Lotnicze Warszawa-Okęcie S.A. w Warszawie 26. Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. w Warszawie 27. Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. w Warszawie 28. Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego Maskpol S.A. w Konieczkach 29. Przemysłowe Centrum Optyki S.A. w Warszawie 30. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Mielec S.A. w Mielcu 31. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Kalisz S.A. w Kaliszu 32. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Rzeszów S.A. w Rzeszowie 33. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Warszawa II S.A. w Warszawie 34. Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy S.A. w Gliwicach 35. Zakłady Mechaniczne PZL-Wola S.A. w Warszawie 36. Zakłady Metalowe Łucznik S.A. w Radomiu 37. Zakłady Metalowe Mesko S.A. w Skarżysku-Kamiennej 38. Centrala Paliw Naftowych S.A. w Warszawie 39. Nafta Polska S.A. w Warszawie 40. Zakłady Mechaniczne Tarnów S.A. 41. Polskie Linie Lotnicze LOT S.A. w Warszawie 42. Państwowa Wytwórnia Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie 43. Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. w Warszawie 44. Telekomunikacja Polska S.A. w Warszawie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie sposobu finansowania przedsięwzięć związanych z zakwaterowaniem osób w przypadkach nadzwyczajnych. (Dz. U. Nr 88, poz. 557) Na podstawie art. 781 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób finansowania przedsięwzięć związanych z zakwaterowaniem osób w przypadku zaistnienia klęski żywiołowej, nadzwyczajnego zagrożenia środowiska i na czas usuwania ich skutków oraz organy właściwe w tych sprawach. § 2. 1. Organy określone w art. 66 pkt 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678), zwanej dalej "ustawą", które wydały decyzje o zajęciu nieruchomości na zakwaterowanie przejściowe, ustalają należność za korzystanie z tych nieruchomości. 2. Dowódca jednostki wojskowej, po zawarciu umowy, o której mowa w art. 66 pkt 2 ustawy, przesyła ją właściwemu kierownikowi rejonowego organu rządowej administracji ogólnej w celu uregulowania należności za zajęcie nieruchomości. 3. Wysokość należności, określona w umowie, wymaga uprzedniej akceptacji właściwego kierownika rejonowego organu rządowej administracji ogólnej. § 3. 1. Właścicielowi nieruchomości przysługuje należność za przygotowanie nieruchomości na zakwaterowanie przejściowe, jak za korzystanie z niej przez okres jednej doby. 2. Dowódca jednostki wojskowej zawierając umowę, o której mowa w § 2 ust. 2, jest obowiązany zawiadomić właściciela nieruchomości o należności przysługującej z tytułu niewykorzystania nieruchomości przygotowanej do zakwaterowania przejściowego. § 4. Należność za korzystanie z nieruchomości wypłaca się po potwierdzeniu przez dowódcę jednostki wojskowej zajęcia nieruchomości na zakwaterowanie przejściowe albo niewykorzystania nieruchomości przygotowanej do zakwaterowania przejściowego. § 5. 1. Wypłata należności, o której mowa w § 2 ust. 2, następuje w terminie do 30 dni od dnia zwolnienia nieruchomości. 2. Należność wypłaca się każdego miesiąca, jeśli zakwaterowanie przejściowe trwa dłużej niż jeden miesiąc. § 6. Wydatki z tytułu zakwaterowania przejściowego, poniesione przez organy wskazane w § 2, są pokrywane z budżetu państwa. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 88, poz. 558) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447, Nr 74, poz. 477 i Nr 81, poz. 525), w części Tabela stawek celnych w kolumnach: 8 (UE), 9 (EFTA), 10 (Czechy i Słowacja) i 12 (Słowenia), dla pozycji towarowych wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, ustanawia się stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lipca 1998 r. (poz. 558) Kod PCNWyszczególnienieJedn. miaryStawki celne obniżone w związku z umowami o strefach wolnego handlu dla: UEEFTACzechy i SłowacjaSłowenia 123891012 I. MATERIAŁY PIERWOTNE; WYROBY W POSTACI GRANULEK LUB PROSZKU 7202Żelazostopy: - Żelazomangan: 7202 11- - Zawierający w masie powyżej 2% węgla: 7202 11 20 0- - - O granulacji nie przekraczającej 5 mm i z zawartością w masie powyżej 65% (ECSC)-4404 7202 11 80 0- - - Pozostały (ECSC)-4404 7202 19 00 0- - Pozostały-4404 - Żelazokrzem: 7202 21- - Zawierający w masie powyżej 55% krzemu: 7202 21 10 0- - - Zawierający w masie powyżej 55%, ale nie przekraczający 80% krzemu-4404 7202 21 90 0- - - Zawierający w masie powyżej 80% krzemu-4404 7202 29- - Pozostały: 7202 29 10 0- - - Zawierający w masie 4% lub więcej, ale nie więcej niż 10% magnezu-4404 7202 29 90 0- - - Pozostały-4404 7202 30 00 0- Żelazokrzemomangan-4404 - Żelazochrom: 7202 41- - Zawierający w masie powyżej 4% węgla: 7202 41 10 0- - - Zawierający w masie powyżej 4%, ale nie przekraczającej 6% węgla-4404 - - - Zawierający w masie powyżej 6% węgla: 7202 41 91 0- - - - Zawierający w masie 60% chromu lub mniej-4404 7202 41 99 0- - - - Zawierający w masie powyżej 60% chromu-4404 II. STAL NIESTOPOWA 7206Stal niestopowa w postaci wlewków lub w innych formach pierwotnych (z wyłączeniem żelaza z pozycji nr 7203): 7206 10 00 0- Wlewki (ECSC)-4404 7206 90 00 0- Pozostałe (ECSC)-4404 7207Półwyroby ze stali niestopowej: - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla: 7207 11- - O prostokątnym (także kwadratowym) przekroju poprzecznym, szerokości mniejszej niż dwukrotna grubość: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 11 11 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-4444 - - - - Pozostałe: 7207 11 14 0- - - - - O grubości 130 mm lub mniej (ECSC)-4444 7207 11 16 0- - - - - O grubości powyżej 130 mm (ECSC)-4444 7207 11 90 0- - - Kute-4444 7207 12- - Inne, o prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym: 7207 12 10 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 7207 12 90 0- - - Kute-4444 7207 19- - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta: - - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 19 11 0- - - - - Ze stali automatowej (ECSC)-4444 - - - - - Pozostałe: 7207 19 14 0- - - - - - Otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 7207 19 16 0- - - - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7207 19 19 0- - - - Kute-4444 - - - Półwyroby wstępne do kątowników, kształtowników i profili: 7207 19 31 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie (ECSC)-4444 7207 19 39 0- - - - Kute-4444 7207 19 90 0- - - Pozostałe-4444 7207 20- Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla: - - O prostokątnym (nawet kwadratowym) przekroju poprzecznym, szerokości mniejszej niż dwukrotna grubość: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 20 11 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-4444 - - - - Pozostałe, zawierające w masie: 7207 20 15 0- - - - - 0,25% lub więcej, ale nie mniej niż 0,6% węgla (ECSC)-4444 7207 20 17 0- - - - - 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-4444 7207 20 19 0- - - Kute-4444 - - Pozostałe, o prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym: 7207 20 32 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 7207 20 39 0- - - Kute-4444 - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta: - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7207 20 51 0- - - - Ze stali automatowej (ECSC)-4444 - - - - Pozostałe: 7207 20 55 0- - - - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale nie mniej niż 0,6% węgla (ECSC)-4444 7207 20 57 0- - - - - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-4444 7207 20 59 0- - - Kute-4444 - - Półwyroby wstępne do kątowników, kształtowników i profili: 7207 20 71 0- - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 7207 20 79 0- - - Kute-4444 7207 20 90 0- - Pozostałe-4444 7208Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na gorąco, nie platerowane, nie pokrywane ani nie powlekane: 7208 10 00 0- Zwinięte, bez dalszej obróbki oprócz walcowania na gorąco, z wzorami wypukłymi (ECSC)-4444 - Pozostałe, zwinięte nie obrobione dalej oprócz walcowania na gorąco, trawione: 7208 25 00 0- - O grubości 4,75 mm lub większej (ECSC)-4444 7208 26 00 0- - O grubości 3 mm lub większej, ale poniżej 4,75 mm (ECSC)-4444 7208 27 00 0- - O grubości poniżej 3 mm (ECSC)-4444 - Pozostałe, zwinięte, nie obrobione dalej oprócz walcowania na gorąco: 7208 37- - O grubości 4,75 mm lub większej, ale nie przekraczającej 10 mm: 7208 37 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-4444 7208 37 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7208 38- - O grubości 3 mm lub większej, ale poniżej 4,75 mm: 7208 38 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-4444 7208 38 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7208 39- - O grubości poniżej 3 mm: 7208 39 10 0- - - Przeznaczone do ponownego walcowania (ECSC)-4444 7208 39 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7208 40- Nie zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco z wzorami wypukłymi: 7208 40 10 0- - O grubości 2 mm lub większej (ECSC)-4444 - Pozostałe, nie zwinięte, nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7208 51- - O grubości powyżej 10 mm: 7208 51 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości nie przekraczającej 1250 mm (ECSC)-4444 - - - Pozostałe, o grubości: 7208 51 30 0- - - - Przekraczającej 20 mm (ECSC)-4444 7208 51 50 0- - - - Przekraczającej 15 mm, ale nie przekraczającej 20 mm (ECSC)-4444 - - - - Przekraczającej 10 mm, ale nie przekraczającej 15 mm, o szerokości: 7208 51 91 0- - - - - 2050 mm lub więcej (ECSC)-4444 7208 51 99 0- - - - - Poniżej 2050 mm (ECSC)-4444 7208 52- - Pozostałe, o grubości 4,75 mm lub więcej, lecz nie przekraczającej 10 mm: 7208 52 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości nie przekraczającej 1250 mm (ECSC)-4444 - - - Pozostałe o szerokości: 7208 52 91 0- - - - 2050 mm lub większej (ECSC)-4444 7208 52 99 0- - - - Poniżej 2050 mm (ECSC)-4444 7208 53- - O grubości 3 mm lub większej, lecz mniejszej niż 4,75 mm: 7208 53 10 0- - - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze, o szerokości nie przekraczającej 1250 mm i grubości 4 mm lub większej (ECSC)-4444 7208 53 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7208 54- - O grubości mniejszej niż 3 mm: 7208 54 10 0- - - O grubości 2 mm lub większej (ECSC)-4444 7208 54 90 0- - - O grubości mniejszej niż 2 mm (ECSC)-4444 7208 90- Pozostałe: 7208 90 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7208 90 90 0- - Pozostałe-4444 7209Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości 600 mm lub większej, walcowane na zimno, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Zwinięte nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7209 16- - O grubości przekraczającej 1 mm, ale mniejszej niż 3 mm: 7209 16 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 7209 16 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7209 17- - O grubości 0,5 mm lub większej, ale nie przekraczającej 1 mm: 7209 17 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 7209 17 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7209 18- - O grubości mniejszej niż 0,5 mm: 7209 18 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 - - - Pozostałe: 7209 18 91 0- - - - O grubości nie mniejszej niż 0,35 mm, ale mniejszej niż 0,5 mm (ECSC)-4444 - Pozostałe, nie zwinięte nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7209 26- - O grubości przekraczającej 1 mm, ale mniejszej niż 3 mm: 7209 26 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 7209 26 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7209 27- - O grubości 0,5 mm lub więcej, ale nie przekraczającej 1 mm: 7209 27 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 7209 27 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7209 28- - O grubości mniejszej niż 0,5 mm: 7209 28 10 0- - - Elektrotechniczne (ECSC)-4444 7209 28 90 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7209 90- Pozostałe: 7209 90 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7209 90 90 0- - Pozostałe-4444 7210Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej o szerokości 600 mm lub więcej, platerowane, powlekane lub pokrywane: - Pokrywane lub powlekane cyną: 7210 11- - O grubości 0,5 mm lub większej: 7210 11 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7210 11 90 0- - - Pozostałe-4444 7210 12- - O grubości poniżej 0,5 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 12 11- - - - Blacha biała (ECSC): 7210 12 11 9- - - - - Pozostała-4444 7210 12 19- - - - Pozostałe (ECSC): 7210 12 19 9- - - - - Pozostałe-4444 7210 12 90- - - Pozostałe: 7210 12 90 9- - - - Pozostałe-4444 7210 30- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: 7210 30 10 0- - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7210 30 90 0- - Pozostałe-4444 - W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: 7210 41- - Faliste: 7210 41 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7210 41 90 0- - - Pozostałe-4444 7210 49- - Pozostałe: 7210 49 10 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem) (ECSC)-4444 7210 49 90 0- - - Pozostałe-4444 7210 70- Malowane, lakierowane lub powlekane tworzywami sztucznymi: - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 70 31 0- - - Blacha biała i wyroby, powlekane tlenkiem chromu lub chromem, lakierowane (ECSC)-4404 7210 70 39 0- - - Pozostałe (ECSC)-4404 7210 70 90 0- - Pozostałe-4404 7210 90- Pozostałe: 7210 90 10 0- - Srebrzone, złocone, platynowane lub emaliowane-4404 - - Pozostałe: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem lub jedynie pocięte w kształty inne niż prostokątne (łącznie z kwadratem): 7210 90 31 0- - - - Platerowane (ECSC)-4404 7210 90 33 0- - - - Ocynowane i drukowane (ECSC)-4404 7210 90 38 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4404 7210 90 90 0- - - Pozostałe-4404 7211Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, nie platerowane, nie powlekane ani nie pokrywane: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7211 13 00 0- - Walcowane z czterech stron lub w zamkniętej komorze o szerokości przekraczającej 150 mm i grubości nie mniejszej niż 4 mm nie zwinięte, bez wzorów wypukłych (ECSC)-4444 7211 14- - Pozostałe o grubości 4,75 mm i więcej: 7211 14 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7211 14 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7211 19- - Pozostałe: 7211 19 20 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7211 19 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 - Nie obrobione oprócz walcowania na zimno: 7211 23- - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7211 23 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7211 23 51 0- - - - Zwinięte przeznaczone do wytwarzania cienkiej blachy (ECSC)-4444 - - - - Pozostałe: 7211 23 91 0- - - - - Elektrotechniczne-4444 7211 23 99 0- - - - - Pozostałe-4444 7211 29- - Pozostałe: 7211 29 20 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7211 29 50 0- - - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-4444 7211 29 90 0- - - - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 7211 90- Pozostałe: - - O szerokości powyżej 500 mm: 7211 90 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7211 90 19 0- - - Pozostałe-4444 7211 90 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-4444 7212Wyroby walcowane płaskie ze stali niestopowej, o szerokości poniżej 600 mm, platerowane, powlekane lub pokrywane: 7212 10- Pokrywane lub powlekane cyną: 7212 10 10 0- - Blacha biała nie obrobiona więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 - - Pozostałe: - - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 10 91 0- - - - Obrobione jedynie powierzchniowo (ECSC)-4444 7212 10 93 0- - - - Pozostałe-4444 7212 10 99 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-4444 7212 20- Elektrolitycznie pokrywane lub powlekane cynkiem: - - O szerokości powyżej 500 mm: 7212 20 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7212 20 19 0- - - Pozostałe-4444 7212 20 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-4444 7212 30- W inny sposób powlekane lub pokrywane cynkiem: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 30 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7212 30 19 0- - - Pozostałe-4444 7212 30 90 0- - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-4444 7212 40- Malowane, lakierowane lub powlekane tworzywami sztucznymi: 7212 40 10 0- - Blacha biała, nie obrobiona więcej niż lakierowana (ECSC)-4444 - - Pozostałe: - - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 40 91 0- - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7212 40 93 0- - - - Pozostałe-4444 - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7212 40 95 0- - - - Powlekane lub pokrywane tlenkami chromu lub chromem i tlenkami chromu, lakierowane-4444 7212 40 98 0- - - - Pozostałe-4444 7212 50- W inny sposób powlekane lub pokrywane: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 50 10 0- - - Srebrzone, złocone, platynowane lub emaliowane-4444 - - - Pozostałe: - - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 50 31 0- - - - - Pokrywane ołowiem (ECSC)-4444 7212 50 51 0- - - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7212 50 58 0- - - - Pozostałe-4444 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: 7212 50 75 0- - - Powlekane lub pokrywane miedzią-4444 7212 50 91 0- - - Powlekane lub pokrywane chromem lub niklem-4444 - - - Pokrywane lub powlekane aluminium: 7212 50 93 0- - - - Pokrywane lub powlekane stopami aluminiowo-cynkowymi-4444 7212 50 97 0- - - - Pozostałe-4444 7212 50 99 0- - - Pozostałe-4444 7212 60- Platerowane: - - O szerokości przekraczającej 500 mm: 7212 60 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7212 60 19 0- - - Pozostałe-4444 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo: 7212 60 91 0- - - - Walcowane na gorąco, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 7212 60 93 0- - - - Pozostałe-4444 7212 60 99 0- - - Pozostałe-4444 7213Sztaby i pręty, walcowane na gorąco, w nieregularnie zwijanych kręgach, ze stali niestopowej: 7213 10 00 0- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania (ECSC)-4444 7213 20 00 0- Pozostałe, ze stali automatowej (ECSC)-4444 - Pozostałe: 7213 91- - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy mniejszej niż 14 mm: 7213 91 10 0- - - W rodzaju stosowanych do zbrojenia betonu (ECSC)-4444 7213 91 20 0- - - W rodzaju stosowanych do kordu oponowego (ECSC)-4444 - - - Pozostałe: 7213 91 41 0- - - - Zawierające w masie 0,06% lub mniej węgla (ECSC)-4444 7213 91 49 0- - - - Zawierające w masie powyżej 0,06%, ale poniżej 0,25% węgla (ECSC)-4444 7213 91 70 0- - - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale poniżej 0,75% węgla (ECSC)-4444 7213 91 90 0- - - - Zawierające w masie powyżej 0,75% węgla (ECSC)-4444 7213 99- - Pozostałe: 7213 99 10 0- - - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla (ECSC)-4444 7213 99 90 0- - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla (ECSC)-4444 7214Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej, nie obrobione więcej oprócz kucia, walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania na gorąco, lecz z włączeniem tych, które po walcowaniu zostały skręcone: 7214 10 00 0- Kute-4444 7214 20 00 0- Posiadające wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania lub skręcone po walcowaniu (ECSC)-4444 7214 30 00 0- Pozostałe, ze stali automatowej (ECSC)-4444 - Pozostałe: 7214 91- - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy): 7214 91 10 0- - - Zawierające w masie poniżej 0,25% węgla (ECSC)-4444 7214 91 90 0- - - Zawierające w masie 0,25% lub więcej węgla (ECSC)-4444 7214 99- - Pozostałe: - - - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7214 99 10 0- - - - W rodzaju stosowanych do zbrojenia betonu (ECSC)-4444 - - - - Pozostałe, o kołowym przekroju poprzecznym, którego średnica wynosi: 7214 99 31 0- - - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-4444 7214 99 39 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC)-4444 7214 99 50 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - - Zawierające w masie 0,25% węgla lub więcej, ale poniżej 0,6%: - - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, którego średnica wynosi: 7214 99 61 0- - - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-4444 7214 99 69 0- - - - - Mniej niż 80 mm (ECSC)-4444 7214 99 80 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7214 99 90 0- - - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla (ECSC)-4444 7215Pozostałe sztaby i pręty ze stali niestopowej: 7215 10 00 0- Ze stali automatowej, nie obrobione więcej niż gięcie na zimno lub wykończenie na zimno-4444 7215 50- Pozostałe, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: - - Zawierające w masie mniej niż 0,25% węgla: 7215 50 11 0- - - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy)-4444 7215 50 19 0- - - Pozostałe-4444 7215 50 30 0- - Zawierające w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-4444 7215 50 90 0- - Zawierające w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 7215 90- Pozostałe: 7215 90 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-4444 7215 90 90 0- - Pozostałe-4444 7216Kątowniki, kształtowniki i profile ze stali niestopowej: 7216 10 00 0- Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości poniżej 80 mm (ECSC)-4444 - Profile "L" lub "T", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości poniżej 80 mm: 7216 21 00 0- - Profile "L" (ECSC)-4444 7216 22 00 0- - Profile "T" (ECSC)-4444 - Profile "U", "I" lub "H", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej: 7216 31- - Profile "U": - - - O wysokości 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającej 220 mm: 7216 31 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-4444 7216 31 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - - O wysokości większej niż 220 mm: 7216 31 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-4444 7216 31 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7216 32- - Profile "I": - - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 220 mm: 7216 32 11 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-4444 7216 32 19 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - - Posiadające wysokość większą niż 220 mm: 7216 32 91 0- - - - Z równoległymi ścianami (ECSC)-4444 7216 32 99 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7216 33- - Profile "H": 7216 33 10 0- - - Posiadające wysokość 80 mm lub więcej, ale nie przekraczającą 180 mm (ECSC)-4444 7216 33 90 0- - - Posiadające wysokość większą niż 180 mm (ECSC)-4444 7216 40- Profile "L" lub "T", nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie, o wysokości 80 mm lub więcej: 7216 40 10 0- - Profile "L" (ECSC)-4444 7216 40 90 0- - Profile "T" (ECSC)-4444 7216 50- Pozostałe kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7216 50 10 0- - O przekroju poprzecznym, który można zawrzeć w kwadracie o boku 80 mm (ECSC)-4444 - - Pozostałe: 7216 50 91 0- - - Płaskowniki stalowe łebkowe (ECSC)-4444 7216 50 99 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 - Kątowniki, kształtowniki i profile, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: 7216 61- - Otrzymane z wyrobów walcowanych płaskich: 7216 61 10 0- - - Profile "C", "L", "U", "Z", "omega" lub o otwartych zakończeniach-4444 7216 61 90 0- - - Pozostałe-4444 7216 69 00 0- - Pozostałe-4444 - Pozostałe: 7216 91- - Gięte na zimno lub kształtowane na zimno z wyrobów walcowanych płaskich: 7216 91 10 0- - - Arkusze profilowane (żeberkowane)-4444 - - - Pozostałe: - - - - Pokrywane lub powlekane cynkiem o grubości: 7216 91 30 0- - - - - Mniejszej jak 2,5 mm-4444 7216 91 50 0- - - - - 2,5 mm lub więcej-4444 7216 91 90 0- - - - Pozostałe-4444 7216 99- - Pozostałe: 7216 99 10 0- - - Walcowane na gorąco lub wyciskane nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 7216 99 90 0- - - Pozostałe-4444 7217Drut ze stali niestopowej: 7217 10- Nie pokrywany ani nie powlekany, polerowany lub nie: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 10 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-4444 - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej: 7217 10 31 0- - - - Posiadający wgniecenia, żeberka, rowki lub inne odkształcenia, wykonane podczas procesu walcowania-4444 7217 10 39 0- - - - Pozostały-4444 7217 10 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale poniżej 0,6% węgla-4444 7217 10 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 7217 20- Pokrywany lub powlekany cynkiem: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 20 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-4444 7217 20 30 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej-4444 7217 20 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-4444 7217 20 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 7217 30- Pokrywany lub powlekany innymi metalami: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm: 7217 30 11 0- - - - Pokrywany miedzią-4444 7217 30 19 0- - - - Pozostały-4444 - - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej: 7217 30 31 0- - - - Pokrywany miedzią -4444 7217 30 39 0- - - - Pozostały-4444 7217 30 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale mniej niż 0,6% węgla-4444 7217 30 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 7217 90- Pozostały: - - Zawierający w masie mniej niż 0,25% węgla: 7217 90 10 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego mniejszy niż 0,8 mm-4444 7217 90 30 0- - - Posiadający maksymalny wymiar przekroju poprzecznego 0,8 mm lub więcej-4444 7217 90 50 0- - Zawierający w masie 0,25% lub więcej, ale poniżej 0,6% węgla-4444 7217 90 90 0- - Zawierający w masie 0,6% lub więcej węgla-4444 III. STAL NIERDZEWNA 7218Stal nierdzewna w postaci wlewków lub innych form pierwotnych; półwyroby ze stali nierdzewnej: 7218 10 00 0- Wlewki i inne formy pierwotne (ECSC)-4444 - Pozostałe: 7218 91- - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy): - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7218 91 11 0- - - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7218 91 19 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-4444 7218 91 90 0- - - Kute-4444 7218 99- - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym kwadratowym: 7218 99 11 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 7218 99 19 0- - - - Kute-4444 - - - Pozostałe: 7218 99 20 0- - - - Walcowane lub otrzymane przez odlewanie ciągłe (ECSC)-4444 - - - - Kute: 7218 99 91 0- - - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta-4444 7218 99 99 0- - - - - Pozostałe-4444 7219Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej o szerokości 600 mm lub większej: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, nie zwinięte: 7219 21- - O grubości powyżej 10 mm: 7219 21 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7219 21 90 0- - - Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-4444 7219 22- - O grubości 4,75 mm lub więcej, lecz nie przekraczającej 10 mm: 7219 22 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7219 22 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-4444 7219 23 00 0- - O grubości 3 mm lub więcej, lecz poniżej 4,75 mm (ECSC)-4444 7219 24 00 0- - O grubości mniejszej niż 3 mm (ECSC)-4444 - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7219 33- - O grubości powyżej 1 mm, lecz poniżej 3 mm: 7219 33 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7219 33 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-4444 7220Wyroby walcowane płaskie ze stali nierdzewnej, o szerokości mniejszej niż 600 mm: - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco: 7220 11 00 0- - O grubości 4,75 mm lub więcej (ECSC)-4444 7220 12 00 0- - O grubości poniżej 4,75 mm (ECSC)-4444 7220 20- Nie obrobione więcej oprócz walcowania na zimno: 7220 20 10 0- - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC)-4444 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - O grubości 3 mm lub więcej, zawierające: 7220 20 31 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-4444 7220 20 39 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-4444 - - - O grubości powyżej 0,35 mm, lecz poniżej 3 mm, zawierające: 7220 20 51 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-4444 7220 20 59 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-4444 - - - O grubości nie przekraczającej 0,35 mm, zawierające: 7220 20 91 0- - - - W masie 2,5% lub więcej niklu-4444 7220 20 99 0- - - - W masie poniżej 2,5% niklu-4444 7220 90- Pozostałe: - - O grubości powyżej 500 mm: 7220 90 11 0- - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem (ECSC)-4444 7220 90 19 0- - - Pozostałe-4444 - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm: - - - Nie obrobione więcej niż powierzchniowo, łącznie z platerowaniem: 7220 90 31 0- - - - Walcowane na gorąco, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 7220 90 39 0- - - - Pozostałe-4444 7220 90 90 0- - - Pozostałe-4444 7221 00Sztaby i pręty ze stali nierdzewnej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach: 7221 00 10 0- Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7221 00 90 0- Zawierające w masie poniżej 2,5% niklu (ECSC)-4444 7222Pozostałe sztaby i pręty ze stali nierdzewnej; kątowniki, kształtowniki i profile ze stali nierdzewnej: - Sztaby i pręty nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania: 7222 11- - O przekroju poprzecznym w kształcie koła: - - - O średnicy 80 mm lub więcej, zawierające w masie: 7222 11 11 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7222 11 19 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-4444 - - - O średnicy 25 mm lub więcej, ale mniej niż 80 mm, zawierające w masie: 7222 11 21 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7222 11 29 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-4444 - - - O średnicy mniejszej niż 25 mm, zawierające w masie: 7222 11 91 0- - - - 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7222 11 99 0- - - - Poniżej 2,5% niklu (ECSC)-4444 7222 19- - Pozostałe: 7222 19 10 0- - - Zawierające w masie 2,5% lub więcej niklu (ECSC)-4444 7222 19 90 0- - - Zawierające w masie mniej niż 2,5% niklu (ECSC)-4444 7222 20- Sztaby i pręty, nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła: - - - O średnicy 80 mm lub więcej, zawierające w masie: 7222 20 11 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-4444 7222 20 19 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-4444 - - - O średnicy 25 mm lub więcej, ale poniżej 80, zawierające w masie: 7222 20 21 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-4444 7222 20 29 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-4444 - - - O średnicy mniejszej niż 25 mm, zawierające w masie: 7222 20 31 0- - - - 2,5% lub więcej niklu-4444 7222 20 39 0- - - - Poniżej 2,5% niklu-4444 - - Pozostałe, zawierające w masie: 7222 20 81 0- - - 2,5% lub więcej niklu-4444 7222 20 89 0- - - Poniżej 2,5% niklu-4444 7222 30- Pozostałe sztaby i pręty: 7222 30 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 - - Kute, zawierające w masie: 7222 30 51 0- - - 2,5% lub więcej niklu-4444 7222 30 91 0- - - Mniej niż 2,5% niklu-4444 7222 30 98 0- - Pozostałe-4444 7222 40- Kątowniki, kształtowniki i profile: 7222 40 10 0- - Nie obrobione więcej oprócz walcowania na gorąco, ciągnienia na gorąco lub wyciskania (ECSC)-4444 - - Pozostałe: 7222 40 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 - - - Pozostałe: - - - - Nie obrobione więcej oprócz gięcia na zimno lub wykończenia na zimno: 7222 40 91 0- - - - - Otrzymane z produktów walcowanych płaskich-4444 7222 40 93 0- - - - - Pozostałe-4444 7222 40 99 0- - - - Pozostałe-4444 7223 00Drut ze stali nierdzewnej: - Zawierający w masie 2,5% lub więcej niklu: 7223 00 11 0- - Zawierający w masie 28% lub więcej niklu, lecz mniej niż 31% oraz 20% lub więcej chromu, lecz mniej niż 22%-4444 7223 00 19 0- - Pozostały-4444 - Zawierający w masie poniżej 2,5% niklu: 7223 00 91 0- - Zawierający w masie 13% lub więcej chromu, lecz mniej niż 25% oraz 3,5% lub więcej aluminium, lecz mniej niż 6%-4444 7223 00 99 0- - Pozostały-4444 IV. POZOSTAŁA STAL STOPOWA; SZTABY I PRĘTY DRĄŻONE, NADAJĄCE SIĘ DO WIERCEŃ, WYKONANE ZE STALI STOPOWEJ LUB NIESTOPOWEJ 7224Pozostała stal stopowa w postaci wlewków lub w innych pierwotnych formach; półwyroby z innej stali stopowej: 7224 10 00 0- Wlewki i inne formy pierwotne (ECSC)-4444 7224 90- Pozostałe: - - O prostokątnym (łącznie z kwadratowym) przekroju poprzecznym: - - - Walcowane na gorąco lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: - - - - O szerokości poniżej dwukrotnej grubości: 7224 90 01 0- - - - - Ze stali szybko tnącej (ECSC)-4444 7224 90 05 0- - - - - Zawierające w masie nie przekraczającej 0,7% węgla, 0,5% lub więcej, ale nie przekraczającej 1,2% manganu i 0,6% lub więcej, ale nie przekraczającej 2,3% krzemu; zawierające w masie 0,0008% lub więcej boru z zawartością jakiegokolwiek innego pierwiastka mniejszą niż zawartość minimalna określona w uwadze 1 (f) do niniejszego działu (ECSC)-4444 7224 90 08 0- - - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7224 90 15 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 7224 90 19 0- - - Kute-4444 - - Pozostałe: - - - Walcowane na gorąco lub otrzymane przez odlewanie ciągłe: 7224 90 31 0- - - - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu (ECSC)-4444 7224 90 39 0- - - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - - Kute: 7224 90 91 0- - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła lub wielokąta-4444 7224 90 99 0- - - - Pozostałe-4444 7225Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości 600 mm lub większej: - Ze stali krzemowej elektrotechnicznej: 7225 11 00 0- - O ziarnach zorientowanych (ECSC)-4444 7225 19- - Pozostałe: 7225 19 10 0- - - Walcowane na gorąco (ECSC)-4444 7225 19 90 0- - - Walcowane na zimno (ECSC)-4444 7225 40- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, nie zwinięte: 7225 40 20 0- - O grubości przekraczającej 15 mm (ECSC)-4444 7225 40 50 0- - O grubości 4,75 mm lub większej, ale nie przekraczającej 15 mm (ECSC)-4444 7225 50 00 0- Pozostałe, nie obrobione więcej niż walcowane na zimno (ECSC)-4444 7226Wyroby walcowane płaskie z innej stali stopowej, o szerokości poniżej 600 mm: - Ze stali krzemowej elektrotechnicznej: 7226 11- - O ziarnach zorientowanych: 7226 11 10 0- - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7226 11 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7226 19- - Pozostałe: 7226 19 10 0- - - Nie obrobione inaczej niż walcowane na gorąco (ECSC)-4444 - - - Pozostałe: 7226 19 30 0- - - - O szerokości przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7226 19 90 0- - - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm (ECSC)-4444 7226 20- Ze stali szybko tnącej: 7226 20 20 0- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco; o szerokości nie przekraczającej 500 mm, walcowane na gorąco, nie obrobione więcej niż platerowanie; o szerokości powyżej 500 mm, nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno lub nie obrobione więcej niż powierzchniowo, włączając platerowanie (ECSC)-4444 7226 20 80 0- - Pozostałe-4444 - Pozostałe: 7226 91- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco: 7226 91 10 0- - - O grubości 4,75 mm lub więcej (ECSC)-4444 7226 91 90 0- - - O grubości mniejszej niż 4,75 mm (ECSC)-4444 7226 92- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na zimno: 7226 92 10 0- - - O szerokości powyżej 500 mm (ECSC)-4444 7226 92 90 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm-4444 7226 99- - Pozostałe: 7226 99 20 0- - - O szerokości nie przekraczającej 500 mm, walcowane na gorąco, nie obrobione, nie obrobione więcej oprócz platerowania; o szerokości powyżej 500 mm, nie obrobione więcej niż powierzchniowo (ECSC)-4444 7226 99 80 0- - - Pozostałe-4444 7227Sztaby i pręty z innej stali stopowej, walcowane na gorąco, w nieregularnych kręgach: 7227 10 00 0- Ze stali szybko tnącej (ECSC)-4444 7227 20 00 0- Ze stali krzemowo-manganowej (ECSC)-4444 7227 90- Pozostałe: 7227 90 10 0- - Zawierające w masie 0,0008% lub więcej boru z jakimkolwiek innym pierwiastkiem, o zawartości mniejszej niż minimalna podana w uwadze 1 (f) do niniejszego działu (ECSC)-4444 7227 90 50 0- - Zawierające w masie 0,9% lub więcej, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu (ECSC)-4444 7227 90 95 0- - Pozostałe (ECSC)-4444 7228Pozostałe sztaby i pręty z innej stali stopowej; kątowniki, kształtowniki i profile z innej stali stopowej; sztaby i pręty drążone ze stali stopowej lub niestopowej, nadające się do celów wiertniczych: 7228 10- Sztaby i pręty ze stali szybko tnącej: 7228 10 10 0- - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie (ECSC)-4444 - - Pozostałe: 7228 10 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej oprócz platerowania (ECSC)-4444 7228 10 50 0- - - Kute-4444 7228 10 90 0- - - Pozostałe-4444 7228 20- Sztaby i pręty ze stali krzemowo-manganowej: - - Nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7228 20 11 0- - - O prostokątnym (innym niż kwadratowy) przekroju poprzecznym, walcowane z czterech stron (ECSC)-4444 7228 20 19 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - Pozostałe: 7228 20 30 0- - - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-4444 7228 20 60 0- - - Pozostałe-4444 7228 30- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż walcowanie na gorąco, ciągnienie na gorąco lub wyciskanie: 7228 30 20 0- - Ze stali narzędziowej (ECSC)-4444 - - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu: 7228 30 41 0- - - O przekroju okrągłym o średnicy 80 mm lub większej (ECSC)-4444 7228 30 49 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 - - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy: 7228 30 61 0- - - - 80 mm lub więcej (ECSC)-4444 7228 30 69 0- - - - Poniżej 80 mm (ECSC)-4444 7228 30 70 0- - - O prostokątnym przekroju poprzecznym (innym niż kwadratowy), walcowane z czterech stron (ECSC)-4444 7228 30 89 0- - - Pozostałe (ECSC)-4444 7228 40- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż kucie: 7228 40 10 0- - Ze stali narzędziowej-4444 7228 40 90 0- - Pozostałe-4444 7228 50- Pozostałe sztaby i pręty, nie obrobione więcej niż gięcie na zimno lub wykończenie na zimno: 7228 50 20 0- - Ze stali narzędziowej-4444 7228 50 40 0- - Zawierające w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu-4444 - - Pozostałe: - - - O przekroju poprzecznym w kształcie koła, o średnicy: 7228 50 61 0- - - - 80 mm lub więcej-4444 7228 50 69 0- - - - Poniżej 80 mm-4444 7228 50 70 0- - - O przekroju poprzecznym prostokątnym (innym niż kwadratowy), walcowane z czterech stron-4444 7228 50 89 0- - - Pozostałe-4444 7228 60- Pozostałe sztaby i pręty: 7228 60 10 0- - Walcowane na gorąco, ciągnione na gorąco lub wyciskane, nie obrobione więcej niż platerowanie (ECSC)-4444 - - Pozostałe: 7228 60 81 0- - - Ze stali narzędziowej-4444 7228 60 89 0- - - Pozostałe-4444 7228 80- Sztaby i pręty drążone, nadające się do celów wiertniczych: 7228 80 10 0- - Ze stali stopowej (ECSC)-4444 7228 80 90 0- - Ze stali niestopowej (ECSC)-4444 7229Drut z pozostałej stali stopowej: 7229 10 00 0- Ze stali szybko tnącej-4444 7229 20 00 0- Ze stali krzemowo-manganowej-4444 7229 90- Pozostały: 7229 90 50 0- - Zawierający w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu oraz, jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu-4444 7229 90 90 0- - Pozostały-4444 7301Ścianka szczelna ze stali, nawet drążona, tłoczona lub wykonana z połączonych elementów; kątowniki spawane, kształtowniki i profile ze stali: 7301 10 00 0- Ścianka szczelna (ECSC)-4444 7301 20 00 0- Kątowniki, kształtowniki i profile-4444 7302Kolejowy lub tramwajowy torowy materiał konstrukcyjny ze stali: szyny, szyny ochronne i szyny zębate, iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań, podkłady kolejowe, nakładki stykowe, siodełka szynowe, kliny siodełkowe, podkładki pod szyny, uchwyty szynowe, płyty podkładkowe, wiązadła i inne materiały przeznaczone do łączenia lub mocowania szyn: 7302 10- Szyny: 7302 10 10 0- - Przewodzące prąd, z częściami z metalu nieżelaznego-4444 - - Pozostałe: - - - Nowe: 7302 10 31 0- - - - O masie na 1 m 20 kg lub więcej (ECSC)-4444 7302 10 39 0- - - - O masie na 1 m poniżej 20 kg (ECSC)-4444 7302 10 90 0- - - Używane (ECSC)-4444 7302 20 00 0- Podkłady kolejowe (ECSC)-4444 7302 30 00 0- Iglice zwrotnicowe, skrzyżowania, cięgna sztywne zwrotnic i inne elementy skrzyżowań-4444 7302 40- Nakładki stykowe i podkładki pod szyny: 7302 40 10 0- - Walcowane (ECSC)-4444 7302 40 90 0- - Pozostałe-4444 7302 90- Pozostałe: 7302 90 10 0- - Szyny ochronne (ECSC)-4444 7302 90 30 0- - Uchwyty szynowe, płyty podkładkowe i wiązadła-4444 7302 90 90 0- - Pozostałe-4444 7303 00Rury, przewody rurowe i profile drążone, z żeliwa: 7303 00 10 0- Rury i przewody rurowe w rodzaju używanych w systemach ciśnieniowych-4444 7303 00 90 0- Pozostałe-4444 7304Rury, przewody rurowe i profile drążone, bez szwu, ze stali: 7304 10- Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: 7304 10 10 0- - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 168,3 mm-4444 7304 10 30 0- - O średnicy zewnętrznej powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7304 10 90 0- - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-4444 - Rura okładzinowa, przewód rurowy i rura płuczkowa w rodzaju używanych do wierceń ropy naftowej lub gazu: 7304 21 00 0- - Rura płuczkowa-4444 7304 29- - Pozostałe: 7304 29 11 0- - - Z wyłączeniem o średnicy nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7304 29 19 0- - - Z wyłączeniem o średnicy przekraczającej 406,4 mm-4444 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali niestopowej: 7304 31- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: 7304 31 10 0- - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - - Pozostałe: 7304 31 91 0- - - - Rury precyzyjne-4444 7304 31 99 0- - - - Pozostałe-4444 7304 39- - Pozostałe: 7304 39 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki-4444 - - - Pozostałe: 7304 39 20 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - - - Pozostałe: 7304 39 30 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 421 mm i o grubości ścianki powyżej 10,5 mm-4444 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Rury (przewody gazowe) gwintowane lub dające się gwintować: 7304 39 51 0- - - - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-4444 7304 39 59 0- - - - - - - Pozostałe-4444 - - - - - - Pozostałe, o średnicy zewnętrznej: 7304 39 91 0- - - - - - - Nie przekraczającej 168,3 mm-4444 7304 39 93 0- - - - - - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7304 39 99 0- - - - - - - Powyżej 406,4 mm-4444 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali nierdzewnej: 7304 41- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: 7304 41 10 0- - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 7304 41 90 0- - - Pozostałe-4444 7304 49- - Pozostałe: 7304 49 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki-4444 - - - Pozostałe: 7304 49 30 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - - - Pozostałe: 7304 49 91 0- - - - - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7304 49 99 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-4444 - Pozostałe, o okrągłym przekroju poprzecznym, z innej stali stopowej: 7304 51- - Ciągnione na zimno lub walcowane na zimno: - - - Proste i o jednolitej grubości ścianki, ze stali stopowej zawierającej w masie nie mniej niż 0,9%, ale i nie przekraczającej 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie przekraczającej 2% chromu i jeśli jest obecny, nie przekraczającej 0,5% molibdenu, o długości: 7304 51 11 0- - - - Nie przekraczającej 4,5 m-4444 7304 51 19 0- - - - Powyżej 4,5 m-4444 - - - Pozostałe: 7304 51 30 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - - - Pozostałe: 7304 51 91 0- - - - - Rury precyzyjne-4444 7304 51 99 0- - - - - Pozostałe-4444 7304 59- - Pozostałe: 7304 59 10 0- - - Nie obrobione, proste i o jednolitej grubości ścianki, wyłącznie do użytku przy produkcji rur i przewodów rurowych o innych przekrojach poprzecznych i grubościach ścianki-4444 - - - Pozostałe, proste i o jednolitej grubości ścianki, ze stali stopowej zawierającej w masie nie mniej niż 0,9%, ale nie więcej niż 1,15% węgla, nie mniej niż 0,5%, ale nie więcej niż 2% chromu i jeśli jest obecny, nie więcej niż 0,5% molibdenu, o długości: 7304 59 31 0- - - - Nie przekraczającej 4,5 m-4444 7304 59 39 0- - - - Powyżej 4,5 m-4444 - - - Pozostałe: 7304 59 50 0- - - - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - - - Pozostałe: 7304 59 91 0- - - - - O średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 168,3 mm-4444 7304 59 93 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7304 59 99 0- - - - - O średnicy zewnętrznej powyżej 406,4 mm-4444 7304 90- Pozostałe: 7304 90 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 7304 90 90 0- - Pozostałe-4444 7305Pozostałe rury i przewody rurowe (np. spawane, nitowane lub podobnie zamykane), o przekroju poprzecznym w kształcie koła, których zewnętrzna średnica przekracza 406,4 mm, z żeliwa lub stali: - Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: 7305 11 00 0- - Spawane wzdłużnie łukiem krytym-4444 7305 12 00 0- - Pozostałe, spawane wzdłużnie-4444 7305 19 00 0- - Pozostałe-4444 7305 20- Rury okładzinowe w rodzaju używanych do wiercenia ropy naftowej lub gazu: 7305 20 10 0- - Spawane wzdłużnie-4444 7305 20 90 0- - Pozostałe-4444 - Pozostałe, spawane: 7305 31 00 0- - Spawane wzdłużnie-4444 7305 39 00 0- - Pozostałe-4444 7305 90 00 0- Pozostałe-4444 7306Pozostałe rury, przewody rurowe i profile drążone z żeliwa i stali (np. z otwartym szwem lub spawane, nitowane lub zamykane w podobny sposób): 7306 10- Rury przewodowe w rodzaju używanych do rurociągów ropy naftowej lub gazu: - - Spawane wzdłużnie, o średnicy zewnętrznej: 7306 10 11 0- - - Nie przekraczającej 168,3 mm-4444 7306 10 19 0- - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7306 10 90 0- - Spawane spiralnie-4444 7306 20 00 0- Rury okładzinowe i przewody rurowe w rodzaju używanych do wierceń ropy naftowej lub gazu-4444 7306 30- Pozostałe, spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali niestopowej: 7306 30 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - Pozostałe: - - - Rury precyzyjne, o grubości ścianki: 7306 30 21 0- - - - Nie przekraczającej 2 mm-4444 7306 30 29 0- - - - Powyżej 2 mm-4444 - - - Pozostałe: - - - - Rury (przewody gazowe) gwintowane lub dające się gwintować: 7306 30 51 0- - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-4444 7306 30 59 0- - - - - Pozostałe-4444 - - - - Pozostałe, o średnicy zewnętrznej: - - - - - Nie przekraczającej 168,3 mm: 7306 30 71 0- - - - - - Powlekane lub pokrywane cynkiem-4444 7306 30 78 0- - - - - - Pozostałe-4444 7306 30 90 0- - - - - Powyżej 168,3 mm, ale nie przekraczającej 406,4 mm-4444 7306 40- Pozostałe, spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, ze stali nierdzewnej: 7306 40 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - Pozostałe: 7306 40 91 0- - - Ciągnione na gorąco lub walcowane na gorąco-4444 7306 40 99 0- - - Pozostałe-4444 7306 50- Pozostałe, spawane, o okrągłym przekroju poprzecznym, z innej stali stopowej: 7306 50 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - Pozostałe: 7306 50 91 0- - - Rury precyzyjne-4444 7306 50 99 0- - - Pozostałe-4444 7306 60- Pozostałe, spawane, o innym niż okrągły przekroju poprzecznym: 7306 60 10 0- - Z zamocowanymi łącznikami, odpowiednie do przesyłania gazów lub cieczy, do użytku w lotnictwie cywilnym-4444 - - Pozostałe: - - - O prostokątnym (łącznie z kwadratowym) przekroju poprzecznym, o grubości ścianki: 7306 60 31 0- - - - Nie przekraczającej 2 mm-4444 7306 60 39 0- - - - Powyżej 2 mm-4444 7306 60 90 0- - - O pozostałych przekrojach-4444 7306 90 00 0- Pozostałe-4444 7307Łączniki rur lub przewodów rurowych (np. złączki nakrętne, kolanka, tuleje) z żeliwa lub stali: - Łączniki odlewane: 7307 11- - Z żeliwa nieciągliwego: 7307 11 10 0- - - W rodzaju używanych w systemach ciśnieniowych-4444 7307 11 90 0- - - Pozostałe-4444 7307 19- - Pozostałe: 7307 19 10 0- - - Z żeliwa ciągliwego-4444 7307 19 90 0- - - Pozostałe-4444 - Pozostałe, ze stali nierdzewnej: 7307 21 00 0- - Kołnierze-4444 7307 22- - Gwintowane kolanka, łuki i tuleje: 7307 22 10 0- - - Tuleje-4444 7307 22 90 0- - - Kolanka i łuki-4444 7307 23- - Łączniki spawane doczołowo: 7307 23 10 0- - - Kolanka i łuki-4444 7307 23 90 0- - - Pozostałe-4444 7307 29- - Pozostałe: 7307 29 10 0- - - Gwintowane-4444 7307 29 30 0- - - Do spawania-4444 7307 29 90 0- - - Pozostałe-4444 - Pozostałe: 7307 91 00 0- - Kołnierze-4444 7307 92- - Gwintowane kolanka, łuki i tuleje: 7307 92 10 0- - - Tuleje-4444 7307 92 90 0- - - Kolanka i łuki-4444 7307 93- - Łączniki spawane doczołowo: - - - O największej średnicy zewnętrznej nie przekraczającej 609,6 mm: 7307 93 11 0- - - - Kolanka i łuki-4444 7307 93 19 0- - - - Pozostałe-4444 - - - O największej średnicy zewnętrznej powyżej 609,6 mm: 7307 93 91 0- - - - Kolanka i łuki-4444 7307 93 99 0- - - - Pozostałe-4444 7307 99- - Pozostałe: 7307 99 10 0- - - Gwintowane-4444 7307 99 30 0- - - Do spawania-4444 7307 99 90 0- - - Pozostałe-4444 7308Konstrukcje (z wyłączeniem budynków prefabrykowanych z pozycji nr 9406) i części konstrukcji (np. mosty i części mostów, wrota śluz, wieże, maszty kratowe, dachy, szkielety konstrukcji dachów, drzwi i okna oraz ramy do nich, progi drzwiowe, okiennice, balustrady, filary i kolumny) ze stali; płyty, pręty, kątowniki, kształtowniki, profile, rury i tym podobne, przygotowane do użycia w konstrukcjach, z żeliwa lub ze stali: 7308 10 00 0- Mosty i części mostów-4444 7308 20 00 0- Wieże i maszty kratowe-4444 7308 30 00 0- Drzwi, okna i ramy do nich oraz progi drzwiowe-4444 7308 40- Elementy rusztowań, szalowań, deskowań i obudów kopalnianych: 7308 40 10 0- - Obudowy kopalniane-4444 7308 40 90 0- - Pozostałe-4444 7308 90- Pozostałe: 7308 90 10 0- - Zapory, śluzy, wrota śluz, przystanie, doki stałe i inne konstrukcje morskie i związane z drogami wodnymi-4444 - - Pozostałe: - - - Wyłącznie lub głównie z arkuszy: 7308 90 51 0- - - - Panele złożone z dwóch ścian z profilowanego (żeberkowanego) arkusza z rdzeniem izolującym-4444 7308 90 59 0- - - - Pozostałe-4444 7308 90 99 0- - - Pozostałe-4444 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie warunków najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie Państwowej Straży Pożarnej, oraz zasad obliczania czynszu najmu za te lokale. (Dz. U. Nr 88, poz. 559) Na podstawie art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje warunki najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie Państwowej Straży Pożarnej, przydzielonych strażakom Państwowej Straży Pożarnej na podstawie decyzji administracyjnej właściwego organu, określonego w przepisach rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 4, poz. 13), oraz zasady obliczania czynszu najmu za te lokale. § 2. Do najmu lokalu, o którym mowa w § 1, oraz do obliczania czynszu najmu za ten lokal stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723). § 3. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach, o których mowa w § 1, zajmowanych przez osoby nie będące strażakami. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 89, poz. 560) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1996 r. Nr 5, poz. 32 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 508 i Nr 103, poz. 652), 2) kredycie - należy przez to rozumieć kredyt, o którym mowa w art. 1 ust. 2 ustawy, 3) spłacie kredytu - należy przez to rozumieć spłatę kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz odsetkami przejściowo wykupionymi ze środków budżetu państwa wraz z ich oprocentowaniem, 4) gospodarstwie domowym kredytobiorcy - należy przez to rozumieć gospodarstwo prowadzone przez osoby wspólnie zamieszkujące, bez względu na stopień pokrewieństwa i fakt, czy razem, czy oddzielnie się utrzymują, 5) udokumentowaniu dochodu gospodarstwa domowego - należy przez to rozumieć, z zastrzeżeniem ust. 2, złożenie przez kredytobiorcę oświadczenia o dochodach jego gospodarstwa domowego ustalonych zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy; w oświadczeniu kredytobiorcy powinna znaleźć się informacja, że jest on uprzedzony o odpowiedzialności karnej zgodnie z przepisami Kodeksu karnego. 2. Kredytobiorca jest obowiązany, na żądanie banku lub spółdzielni mieszkaniowej, przedstawić zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez członków gospodarstwa domowego kredytobiorcy. § 2. 1. Przejściowe wykupienie ze środków budżetu państwa należności bankowych z tytułu nie spłaconych przez kredytobiorców odsetek od kredytów, o których mowa w art. 7 ustawy, zaciągniętych przez spółdzielnie mieszkaniowe, następuje, z zastrzeżeniem ust. 3, jeżeli kredytobiorca spłaca kredyt w kwocie nie niższej za jeden miesiąc od iloczynu powierzchni użytkowej lokali obciążonych kredytem oraz normatywu spłaty kredytu za 1 m2 powierzchni użytkowej, określonego zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. 2. Członek spółdzielni zajmujący lokal obciążony kredytem, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do wnoszenia, na poczet spłaty kredytu w części przypadającej na zajmowany przez niego lokal, wpłat w kwocie nie niższej za jeden miesiąc od iloczynu powierzchni użytkowej tego lokalu oraz normatywu spłaty kredytu za 1 m2 powierzchni użytkowej, o którym mowa w ust. 1. 3. Przejściowym wykupieniem ze środków budżetu państwa należności banków z tytułu odsetek od kredytów, o których mowa w ust. 1, może być objęta część należności z tego tytułu, dotycząca członków spółdzielni spłacających kredyt w wysokości określonej w ust. 2, pod warunkiem prowadzenia przez spółdzielnię analitycznej ewidencji zadłużenia z tytułu kredytu w części przypadającej na zajmowane przez nich lokale oraz umożliwienia bankowi kontroli tej ewidencji. 4. Przejściowe wykupienie ze środków budżetu państwa należności banków z tytułu nie spłaconych przez kredytobiorcę odsetek od kredytów, o których mowa w art. 7 ustawy, zaciągniętych przez osoby fizyczne, następuje, jeżeli kredytobiorca spłaca kredyt w kwocie nie niższej za jeden miesiąc od iloczynu powierzchni użytkowej lokalu obciążonego kredytem oraz normatywu spłaty kredytu za 1 m2 powierzchni użytkowej, określonego zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. § 3. Przejściowe wykupienie ze środków budżetu państwa należności banków z tytułu nie spłaconych przez kredytobiorców odsetek od zaciągniętych przez osoby fizyczne kredytów, o których mowa w art. 8 ustawy, następuje, jeżeli kredytobiorca spłaca kredyt w kwocie nie niższej za jeden miesiąc niż 25% udokumentowanych miesięcznych dochodów jego gospodarstwa domowego. § 4. Oprocentowanie kredytów objętych przejściowym wykupem odsetek ze środków budżetu państwa ustala się - w poszczególnych kwartałach - w wysokości średniej arytmetycznej średnich rentowności 26-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych na przetargach w drugim miesiącu kwartału poprzedzającego dany kwartał, powiększonej o jeden punkt procentowy. § 5. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, zwany dalej "Prezesem Urzędu", na podstawie umów zawartych przez Prezesa Urzędu i Ministra Finansów z bankami prowadzącymi obsługę kredytów, dokonuje rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Umowy, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności terminy przekazywania przez banki rozliczeń i informacji, o których mowa w § 6, terminy przekazywania przez Prezesa Urzędu środków na przejściowe wykupienie odsetek oraz terminy przekazywania przez banki spłat zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek. 3. W przypadku kredytów, których obsługę prowadzą banki spółdzielcze, umowy, o których mowa w ust. 1, są zawierane z tymi bankami przez banki zrzeszające banki spółdzielcze, w tym banki regionalne, lub przez Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. Banki zrzeszające banki spółdzielcze i Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. zawierają umowy z bankami spółdzielczymi w imieniu Prezesa Urzędu i Ministra Finansów, na podstawie udzielonego im pełnomocnictwa. 4. Prezes Urzędu i Minister Finansów lub organy przez nich wskazane oraz upełnomocnione przez nich banki zrzeszające banki spółdzielcze i Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. mają prawo do kontrolowania prawidłowości rozliczeń banków z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów. § 6. 1. Banki sporządzają kwartalne: 1) rozliczenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytów objętych w danym kwartale przejściowym wykupem odsetek: a) dla kredytów, o których mowa w art. 7 ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, b) dla kredytów, o których mowa w art. 8 ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, c) dla kredytów, o których mowa w art. 11 ustawy, w zakresie dotyczącym kredytów, których spłata została zawieszona na podstawie art. 8a i 12a ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia, 2) informacje o stanie zadłużenia kredytobiorców z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek, dotyczące kredytów, od których odsetki nie są w danym kwartale przedstawione do przejściowego wykupienia: a) dla kredytów, o których mowa w art. 7 ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia, b) dla kredytów, o których mowa w art. 8 ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia, c) dla kredytów, o których mowa w art. 11 ustawy - według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia. 2. Rozliczenia i informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane Prezesowi Urzędu i podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu. § 7. 1. Prezes Urzędu przekazuje bankom środki na przejściowe wykupienie odsetek. 2. Banki przekazują na rachunek Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w Narodowym Banku Polskim środki zaliczone na spłatę zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Banki mogą przeznaczać część spłat, o których mowa w ust. 2, w wysokości wskaźnika określonego corocznie w ustawie budżetowej, na pokrycie kosztów związanych z administrowaniem i egzekwowaniem spłat zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek. § 8. Przepisy § 5, § 6 i § 7 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczeń z bankami z tytułu wykupienia ze środków budżetu państwa skapitalizowanych odsetek, o którym mowa w art. 11 ust. 3 i 6 ustawy. § 9. 1. Środki wpłacone przez kredytobiorcę według zasad określonych w art. 7 ustawy, przeznaczone przez bank, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, bank zalicza w pierwszej kolejności na spłatę raty kapitałowej, a następnie na spłatę skapitalizowanych odsetek. 2. Środki wpłacone przez kredytobiorcę według zasad określonych w art. 8 ustawy, przeznaczone przez bank, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami, bank zalicza na spłatę kredytu oraz spłatę skapitalizowanych odsetek, proporcjonalnie do stanów zadłużenia na koniec poprzedniego kwartału. 3. Środki wpłacone przez kredytobiorcę na spłatę kredytu według zasad określonych w art. 11 ust. 1 ustawy bank zalicza, z zastrzeżeniem ust. 4, w pierwszej kolejności na spłatę raty kapitałowej, a następnie odsetek naliczonych za dany kwartał oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek, proporcjonalnie do stanów zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz z tytułu przejściowego wykupienia odsetek na koniec poprzedniego kwartału. 4. Środki wpłacone przez kredytobiorcę na spłatę zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek w pierwszej kolejności pomniejszają zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tego zadłużenia naliczonym do końca poprzedniego roku, a następnie zadłużenie z tytułu oprocentowania odsetek naliczonego za dany rok. 5. Jeżeli kredytobiorca w okresie spłaty kredytu dokonał wpłat przekraczających miesięczny poziom określony w art. 7, 8 i 11 ustawy, bank zalicza dodatkowe wpłaty w pierwszej kolejności na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu. 6. Środki odzyskane przez bank w drodze windykacji należności z tytułu kredytów, o których mowa w art. 7, 8 i 11 ustawy, bank zalicza na spłatę zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek, proporcjonalnie do stanów zadłużenia na koniec poprzedniego kwartału, z zachowaniem zasad określonych w ust. 2 i 4. § 10. 1. W okresie zawieszenia spłaty, o którym mowa w art. 8a ustawy: 1) należności banku z tytułu odsetek podlegają przejściowemu wykupieniu ze środków budżetu państwa, 2) nie dokonuje się oprocentowania odsetek przejściowo wykupionych ze środków budżetu państwa, 3) kredytobiorca jest obowiązany do dokumentowania - co kwartał - dochodów swojego gospodarstwa domowego z poprzedniego kwartału. 2. Uprawnienie do zawieszenia spłaty na warunkach określonych w art. 8a ust. 1 i 2 ustawy przysługuje kredytobiorcy, łącznie nie dłużej niż przez 8 kwartałów, bez względu na ilość i czas trwania przerw w korzystaniu z tego uprawnienia. 3. Spółdzielnia mieszkaniowa zawiadamia każdorazowo właściwy urząd skarbowy o zawieszeniu spłaty kredytu. 4. Do zawieszenia spłaty kredytu na podstawie art. 12a ustawy mają zastosowanie przepisy ust. 1 pkt 1 i 2. § 11. 1. Nie spłacone przez kredytobiorcę i podlegające przejściowemu wykupieniu odsetki za dany kwartał stanowią zadłużenie kredytobiorcy z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od dnia otrzymania przez bank środków z budżetu państwa na ten cel. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez spółdzielnię mieszkaniową, bank niezwłocznie informuje ją o dacie i kwocie przejściowo wykupionych odsetek. 2. Odsetki przejściowo wykupione ze środków budżetu państwa są oprocentowane w wysokości stopy oprocentowania kredytu, o której mowa w § 4. 3. Kwoty oprocentowania przejściowo wykupionych odsetek są naliczane kwartalnie i ewidencjonowane na odrębnym koncie w ostatnim dniu kwartału, za który zostały naliczone. 4. Kwoty oprocentowania, o których mowa w ust. 3, są dopisywane, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, do stanu zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek w ostatnim dniu roku. 5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy. W tym przypadku: 1) do ustalenia stanu zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek na koniec danego roku przyjmuje się stan tego zadłużenia na koniec roku poprzedniego, powiększony o nominalną kwotę odsetek przejściowo wykupionych w danym roku i pomniejszony o dokonane w tym roku spłaty zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz umorzenia tego zadłużenia dokonane na podstawie odrębnych przepisów, 2) naliczone za dany rok kwoty oprocentowania zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek podlegają anulowaniu w ostatnim dniu roku. 6. Naliczone od początku danego roku kwoty oprocentowania przejściowo wykupionych odsetek od kredytów spłacanych systematycznie i terminowo podlegają w ciągu roku anulowaniu, jeżeli kredytobiorca: 1) spłacił całość zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek wraz z oprocentowaniem tych odsetek naliczonych do końca poprzedniego roku, 2) uzyskał uprawnienie do umorzenia zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 i 5, art. 10a oraz art. 11 ust. 6 ustawy. 7. Odsetki nie spłacone przez kredytobiorcę i nie podlegające przejściowemu wykupieniu ze środków budżetu państwa w związku z niespełnieniem warunków uprawniających do wykupu mogą być dopisywane do stanu zadłużenia kredytobiorcy z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami w terminach określonych przez bank, nie częściej jednak niż raz na kwartał. § 12. 1. Jeżeli kredyt został zaciągnięty przez spółdzielnię mieszkaniową, spółdzielnia, w terminie do dnia 28 grudnia każdego roku, przedstawia bankowi sporządzoną odrębnie dla każdego rachunku kredytowego, według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia, informację o wysokości zadłużenia z tytułu kredytu wraz ze skapitalizowanymi odsetkami oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek i ich oprocentowania, z podziałem na: 1) zadłużenie, które było w danym roku spłacane systematycznie i terminowo, 2) pozostałą część zadłużenia. 2. Stan zadłużenia na dzień 31 grudnia każdego roku wykazany w informacji, o której mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z bankiem. 3. Bank powiadamia kredytobiorców o stanie zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu na koniec poprzedniego roku, z podziałem na zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz zadłużenie z tytułu oprocentowania tych odsetek, w terminie: 1) do dnia 15 stycznia każdego roku - w przypadku kredytów, o których mowa w art. 7 i 11 ustawy, 2) do końca lutego każdego roku - w przypadku kredytów, o których mowa w art. 8 ustawy. § 13. Do okresu zawieszenia spłaty, o którym mowa w § 10 ust. 2, zalicza się okresy zawieszenia spłat kredytu wykorzystane na podstawie § 6 rozporządzenia wymienionego w § 14. § 14. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lutego 1996 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych (Dz. U. Nr 27, poz. 119). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 czerwca 1998 r. (poz. 560) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych. (Dz. U. Nr 89, poz. 561) Na podstawie art. 99 ust. 6 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wyceny krajowych i zagranicznych aktywów oraz zobowiązań funduszy emerytalnych. § 2. 1. Wartość aktywów i zobowiązań funduszu emerytalnego jest ustalana przez fundusz emerytalny w każdym dniu wyceny, o którym mowa w art. 168 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934), z dokładnością do jednego grosza. 2. Wycena aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych następuje według wartości rynkowej, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny. § 3. Wartość aktywów netto funduszu emerytalnego ustala się, pomniejszając wartość aktywów tego funduszu o jego zobowiązania. § 4. 1. Aktywami funduszu emerytalnego są w szczególności środki pieniężne pochodzące ze składek wpłaconych do funduszu, nabyte za nie prawa oraz pożytki z tych praw. 2. Do aktywów pracowniczego funduszu emerytalnego nie zalicza się: 1) akcji zdeponowanych na rachunkach ilościowych członków tego funduszu oraz praw poboru przysługujących z tych akcji, 2) akcji objętych przez pracowniczy fundusz emerytalny wskutek wykonania, w imieniu członków tego funduszu, praw poboru przysługujących z akcji zdeponowanych na rachunkach ilościowych, do dnia zaliczenia członkom funduszu jednostek rozrachunkowych z tytułu wykorzystania posiadanych przez nich praw poboru, 3) środków uzyskanych ze zbycia praw poboru przysługujących z akcji zdeponowanych na rachunkach ilościowych, do dnia zaliczenia posiadaczom tych praw jednostek rozrachunkowych z tytułu ich zbycia, 4) dywidend należnych z tytułu posiadanych akcji zdeponowanych na rachunkach ilościowych członków funduszu, do dnia zaliczenia posiadaczom tych praw jednostek rozrachunkowych z tytułu otrzymanej kwoty dywidendy. § 5. 1. Papiery wartościowe notowane na regulowanym rynku giełdowym są wyceniane w dniu wyceny w oparciu o jednolity kurs z tego dnia albo ostatni kurs odniesienia, w przypadku papierów wartościowych notowanych w systemie jednolitego kursu dnia lub w oparciu o ostatni kurs zamknięcia, w przypadku papierów wartościowych notowanych w systemie notowań ciągłych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Papiery wartościowe notowane na regulowanym rynku pozagiełdowym są wyceniane w dniu wyceny w oparciu o średnią cenę transakcji ważoną wolumenem obrotu z ostatniego dnia, w którym zawarto transakcję w czasie trwania dnia obrotu, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli do wyceny papierów wartościowych nie można zastosować przepisu ust. 1 lub 2, w związku z faktem, że są one w tym samym dniu notowane na dwóch lub więcej rynkach lub w więcej niż jednym systemie notowań, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2: 1) ustala się rynek, dla którego w miesiącu poprzedzającym średnia wielkość obrotów danym papierem wartościowym była największa, 2) dla rynku ustalonego w sposób, o którym mowa w pkt 1, ustala się system notowań, dla którego w miesiącu poprzedzającym średnia wielkość obrotów danym papierem wartościowym była największa, jeżeli dany papier wartościowy był notowany w tym miesiącu w więcej niż jednym systemie notowań, 3) dokonuje się wyceny danego papieru wartościowego, przyjmując za podstawę kurs określony dla rynku ustalonego w sposób, o którym mowa w pkt 1, i systemu notowań ustalonego w sposób, o którym mowa w pkt 2. 4. W przypadku jednoczesnego rozpoczęcia notowań na dwóch lub więcej rynkach lub w różnych systemach notowań, do czasu uzyskania informacji o obrotach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, za podstawę wyceny przyjmuje się kurs lub cenę wyznaczoną w sposób, o którym mowa w ust. 1 lub 2, z ostatniego dnia, w którym dany papier wartościowy był przedmiotem obrotu, a jeżeli istnieje więcej niż jedna cena lub kurs z tego samego dnia - stosuje się kurs lub cenę najniższą spośród wyznaczonych w sposób, o którym mowa w ust. 1 lub 2. § 6. 1. Papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, lecz nie notowane na rynku regulowanym, są wyceniane według ostatniej ceny nabycia na rynku pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej, a w przypadku gdy zostały określone różne ceny dla nabywców - według średniej ceny nabycia ważonej wolumenem nabytych przez fundusz emerytalny papierów wartościowych danej emisji. 2. Wartość akcji dopuszczonych do publicznego obrotu, lecz nie notowanych na rynku regulowanym, objętych wskutek wykonania prawa poboru, jest równa wartości akcji tego emitenta notowanych na rynku regulowanym, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli między akcjami nowej emisji i akcjami notowanymi na rynku regulowanym istnieją różnice w zakresie uprawnień przysługujących ich posiadaczom, wartość tych akcji jest określana jako suma wartości praw poboru niezbędnych do ich objęcia i ceny nabycia, po jakiej akcje te zostały objęte. Przez wartość praw poboru niezbędnych do objęcia akcji rozumie się ich wartość ustaloną według zasad wyceny papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu w ostatnim dniu, w którym mogło nastąpić wykonanie tego prawa. § 7. Jeżeli papierami wartościowymi, o których mowa w § 5 i § 6 ust. 1, są papiery wartościowe, do których kursu lub ceny doliczane są odsetki, w szczególności obligacje, wartość tych papierów wartościowych ustaloną w oparciu o zasady wyceny określone w § 5 i § 6 ust. 1 powiększa się o odsetki należne na dzień wyceny, chyba że wartość odsetek została uwzględniona w powyższym kursie lub cenie. § 8. 1. Papiery wartościowe nie dopuszczone do publicznego obrotu są wyceniane według ostatniej ceny nabycia, z zastrzeżeniem, że papiery wartościowe nabyte z dyskontem lub premią są wyceniane metodą liniowej amortyzacji dyskonta lub premii oraz że w przypadku papierów wartościowych, do których ceny są doliczane odsetki, ich wartość powiększa się o odsetki należne na dzień wyceny. 2. Wierzytelności z tytułu pożyczki, kredytu lub depozytu wycenia się według sumy wartości nominalnej i odsetek naliczonych do dnia wyceny. § 9. 1. Jednostki uczestnictwa zbywane przez fundusze inwestycyjne otwarte lub specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte wycenia się według ostatniej ceny odkupienia jednostki uczestnictwa w dniu wyceny. 2. W okresie między sprzedażą przez otwarty fundusz inwestycyjny jednostek uczestnictwa a pierwszym dniem, w którym fundusz emerytalny dokonuje odkupienia tych jednostek, ich wycena jest dokonywana według ostatniej ceny nabycia, a w przypadku gdy istnieją różne ceny nabycia z tego samego dnia - stosuje się cenę, po jakiej fundusz emerytalny mógłby nabyć posiadane przez siebie jednostki, jeżeli dokonano jednorazowego nabycia, ustaloną z uwzględnieniem podanej do publicznej wiadomości przez fundusz inwestycyjny tabeli opłat i prowizji. 3. Certyfikaty inwestycyjne emitowane przez fundusze inwestycyjne mieszane są wyceniane według ostatniej ceny ich wykupu, a jeżeli są notowane na rynku regulowanym i były przedmiotem obrotu po ostatnim dniu wyceny, stosuje się zasady określone w § 5. § 10. Jeżeli z przyczyn niezależnych od funduszu emerytalnego nie jest możliwa wycena papierów wartościowych nie notowanych na rynku regulowanym według zasad określonych w § 8, wartość tych papierów wartościowych ustala się według formuły liniowej, przyjmując, że wartość ta wzrasta każdego dnia w okresie, na który papier ten został nabyty, o stałą równą należnym odsetkom oraz równą dyskontu, z którym papier ten nabyto, albo maleje o stałą równą premii, z którą papier ten nabyto, odpowiednio podzielonym lub podzielonemu przez liczbę dni w okresie, na który ten papier został nabyty. § 11. 1. Do wyceny aktywów lokowanych za granicą stosuje się analogiczne zasady wyceny jak w przypadku wyceny aktywów krajowych. Wartość aktywów zagranicznych jest przeliczana na wartość w walucie polskiej według kursu średniego waluty obcej, w jakiej aktywa te są denominowane, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski w dniu wyceny. 2. W przypadku notowania papierów wartościowych jednocześnie na rynku regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i za granicą, ich wycena jest dokonywana na podstawie notowań na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 12. 1. Jeżeli nie jest możliwa wycena aktywów według zasad określonych w § 4-11 lub dokonanie wyceny z zastosowaniem tych zasad byłoby sprzeczne z zasadą ostrożnej wyceny, fundusz emerytalny szacuje wartość tych aktywów zgodnie z zasadami określonymi w § 2 ust. 2 według określonej przez siebie szczegółowej metodologii. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, fundusz jest zobowiązany przekazać, w dniu zastosowania określonej przez siebie metodologii wyceny po raz pierwszy, raport o zastosowanej metodologii do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. 3. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi może, w terminie trzech dni roboczych od daty otrzymania raportu, o którym mowa w ust. 2, nakazać zmianę zastosowanej metodologii w sposób przez siebie określony. 4. Decyzja Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w sprawie metodologii wyceny, o której mowa w ust. 3, ma zastosowanie począwszy od wyceny dokonywanej w dniu następującym po dniu doręczenia tej decyzji. § 13. Zobowiązania funduszu emerytalnego, które nie mogą być wycenione przy odpowiednim zastosowaniu zasad wyceny aktywów tego funduszu, są wyceniane według ich wartości księgowej na dzień wyceny. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz świadczeń, uprawnień i obowiązków żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach w 1998 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 562) Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 119) oraz art. 20a ust. 4 pkt 3 w związku z art. 20a ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944), a także art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678, Nr 141, poz. 943 i 944) oraz art. 136 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 2) szczegółowe zasady finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i pokrywania kosztów ubezpieczeń, świadczeń odszkodowawczych i świadczeń rentowych dla żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach. § 2. Wyznaczenie żołnierzy do pełnienia służby następuje zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) oraz ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944). § 3. 1. W czasie pełnienia służby poza granicami państwa żołnierz podlega Ministrowi Obrony Narodowej. 2. Z tytułu wykonywanych zadań służbowych żołnierz podlega także przełożonemu kierującemu działalnością jednostki wojskowej, w której pełni służbę poza granicami państwa. § 4. Żołnierz może być w każdym czasie odwołany do kraju przez Ministra Obrony Narodowej w przypadku: 1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, 2) naruszenia dyscypliny wojskowej albo popełnienia czynu, który narusza honor i godność żołnierską, 3) wniosku przedstawiciela państwa, w którym działa jednostka wojskowa, lub przedstawiciela misji specjalnej, w ramach której działa jednostka wojskowa, 4) wystąpienia z prośbą przez żołnierza. § 5. 1. Żołnierze przez czas pełnienia służby poza granicami państwa zachowują wszystkie uprawnienia i świadczenia, w tym prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych, przysługujące im z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia lub na prawo do innych należności pieniężnych. 2. Po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa żołnierzom, którzy byli zwolnieni ze stanowisk służbowych w kraju albo oddelegowani do wykonywania zadań służbowych, zapewnia się powrót na uprzednio zajmowane lub równorzędne stanowisko służbowe, chyba że w czasie pełnienia tej służby powstały przesłanki do wyznaczenia żołnierza na niższe stanowisko służbowe, określone w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. § 6. 1. Żołnierzom, niezależnie od uprawnień i świadczeń, o których mowa w § 5 ust. 1, przysługują: 1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie odrębnych przepisów, 2) jednorazowa należność pieniężna, 3) dodatek zagraniczny, 4) zwiększenie dodatku zagranicznego w formie dodatku wojennego lub dodatku za rozminowywanie, 5) dodatkowe umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej na podstawie odrębnych przepisów, 6) bezpłatna pomoc lecznicza oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne, 7) bezpłatny przewóz: a) z kraju do rejonu działania jednostki wojskowej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpłatne wyżywienie w czasie przewozu, b) z rejonu działania jednostki wojskowej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych, 8) płatny urlop dodatkowy po powrocie do kraju, po zakończeniu służby poza granicami państwa, 9) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby, pozostających w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) oraz w ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, 10) walutowy dodatek rodzinny, na zasadach i w stawkach określonych w przepisach dotyczących pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 2. Żołnierzom mogą być przyznawane nagrody uznaniowe z funduszu nagród, na który przeznacza się 1% sumy dodatków zagranicznych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 3 i 4, wypłaconych żołnierzom w danym miesiącu. § 7. 1. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, przysługuje również w okresie bezpośredniego przygotowania do wyjazdu, tj. od dnia ogłoszenia decyzji uprawnionego organu wojskowego o dacie wyjazdu albo od dnia rozpoczęcia wykonywania zadań służbowych poza garnizonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w przejściu granicznym, a także po powrocie od dnia przekroczenia granicy państwowej w drodze powrotnej do wyznaczonego dnia stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę. 2. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, po powrocie do kraju, nie przysługuje jednak w okresie korzystania przez żołnierza z urlopu dodatkowego, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 8. § 8. 1. Jednorazową należność pieniężną, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 2, wypłaca się w złotych, po wyznaczeniu w skład jednostki wojskowej do pełnienia służby poza granicami państwa, w wysokości uposażenia przysługującego żołnierzowi zawodowemu w stopniu wojskowym plutonowego z wysługą do dwóch lat na stanowisku zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia. Należność tę wypłaca jednostka wojskowa, na której zaopatrzeniu finansowym żołnierz pozostaje przed wyjazdem do pełnienia służby poza granicami państwa. 2. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi w razie: 1) cofnięcia przez żołnierza zgody na wyjazd - przed wyjazdem z kraju, chyba że zostało to spowodowane przypadkiem losowym, 2) cofnięcia przez organ wojskowy przed wyjazdem z kraju wyznaczenia żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa z przyczyn określonych w § 4 pkt 1, 2 i 4 - jeżeli żołnierz zobowiązał się do zwrotu tej należności, w formie pisemnej, przed otrzymaniem tej należności. § 9. 1. Dodatek zagraniczny, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 3, przysługuje od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w przejściu granicznym do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej. 2. Wysokość dodatku zagranicznego jest uzależniona od rangi zajmowanego stanowiska służbowego. 3. Miesięczne stawki dodatku zagranicznego określają załączniki nr 1-3 do rozporządzenia. § 10. 1. Zwiększenie dodatku zagranicznego w formie dodatku wojennego przysługuje w wysokości 3 dolarów USA za każdy dzień faktycznego wykonywania zadań w rejonie działania jednostki wojskowej - w warunkach wojennych. Prawo do tego dodatku oraz okres jego przysługiwania stwierdza w rozkazie dowódca jednostki wojskowej. 2. Minister Spraw Zagranicznych ogłasza dzień rozpoczęcia i zakończenia działań wojennych w rejonie stacjonowania lub działania jednostki wojskowej. 3. Żołnierzom pełniącym służbę w jednostce wojskowej, o której mowa w ust. 2, biorącym udział w rozminowywaniu terenu oraz zbieraniu, magazynowaniu i niszczeniu amunicji (środków wybuchowych), niezależnie od dodatku wojennego, zwiększa się dodatek zagraniczny w formie dodatku za rozminowywanie od 5 do 10 dolarów USA za każdy dzień wykonywania tych prac. Prawo do tego dodatku, okres jego przysługiwania oraz wysokość stwierdza w rozkazie dziennym dowódca jednostki wojskowej - w zależności od zakresu odpowiedzialności poszczególnych żołnierzy, uciążliwości wykonywanych prac i stopnia ponoszonego przez nich ryzyka. § 11. Nagrodę uznaniową, o której mowa w § 6 ust. 2, przyznaje w formie pieniężnej lub rzeczowej dowódca jednostki wojskowej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych w kraju. § 12. 1. Wysokość dodatku zagranicznego, o którym mowa w § 9 ust. 1, za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części jego stawki miesięcznej. 2. Wypłata dodatku, o którym mowa w ust. 1, wraz z jego zwiększeniami, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te mogą być przekazywane na imienny rachunek walutowy w banku krajowym, pisemnie wskazanym przez żołnierza. 3. Dodatek zagraniczny i zwiększenie dodatku zagranicznego, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 3 i 4, oraz nagrody uznaniowe są wypłacane w jednostce wojskowej - w zależności od wniosku osoby uprawnionej - w dolarach USA lub w walucie kraju, w którym jednostka wykonuje zadania. Bezpośrednio po przybyciu jednostki wojskowej do kraju wykonywania zadań dopuszcza się możliwość wypłacenia zaliczki na poczet przysługującego dodatku zagranicznego, którą przyznaje dowódca jednostki wojskowej. 4. Przekazywanie kwot na imienne rachunki walutowe we wskazanych przez żołnierzy bankach krajowych następuje za pośrednictwem organu finansowego jednostki wojskowej, na podstawie pisemnych deklaracji złożonych przez żołnierzy. Wpłaty kwot na imienne rachunki walutowe mogą być dokonywane wyłącznie w dolarach USA. § 13. Świadczenia, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 6, przysługują w terminie określonym w § 9 ust. 1. § 14. W przypadku powrotu żołnierza do kraju z przyczyn innych niż wymienione w § 4 pkt 1, 2 i 4, koszty przewozu ponosi żołnierz. § 15. 1. Dodatkowy urlop, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 8, przysługuje w wymiarze jednego dnia za każde rozpoczęte dziesięć dni służby poza granicami państwa. Żołnierza kieruje się na dodatkowy urlop bezpośrednio po powrocie do kraju. 2. Za czas dodatkowego urlopu żołnierze zachowują prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych, o których mowa w § 5 ust. 1. 3. Łączny wymiar urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie może przekraczać 30 dni kalendarzowych. § 16. Żołnierzowi wykonującemu zadania służbowe poza rejonem działania jednostki wojskowej przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, dojazdów i noclegów, płatne w walutach obcych, na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. § 17. 1. Żołnierzowi przysługuje obowiązkowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, na zasadach określonych w przepisach dotyczących pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 2. Ubezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, jest niezależne od innych ubezpieczeń wynikających z przepisów regulujących ubezpieczenia żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa. 3. Koszty związane z ubezpieczeniem, o którym mowa w ust. 1, oraz świadczeniami odszkodowawczymi i rentowymi są finansowane przez Ministerstwo Obrony Narodowej. 4. Dodatek zagraniczny, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 3, wlicza się do podstawy obliczenia wysokości jednorazowego odszkodowania pieniężnego przysługującego w razie wypadku lub choroby, pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku w złotych ustala się według określonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany, obowiązującego w dniu wypłaty. § 18. 1. Finansowanie jednostek wojskowych poza granicami państwa następuje na zasadach określonych w przepisach prawa budżetowego. 2. Wydatki związane z utworzeniem i funkcjonowaniem jednostek wojskowych pokrywa się z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej, z wyjątkiem wydatków refundowanych przez organizacje międzynarodowe. 3. Obsługę finansową jednostek wojskowych wykonuje Zakład Budżetowy "Wojskowe Misje Pokojowe", działający w resorcie obrony narodowej. § 19. Minister Obrony Narodowej: 1) zapewni jednostce wojskowej wyposażenie i środki niezbędne do jej działania, 2) zorganizuje łączność radiową, w tym tajną łączność szyfrową, między Ministerstwem Obrony Narodowej a jednostką wojskową, 3) wspólnie z Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej zorganizuje przewóz jednostki wojskowej do rejonu działania i z powrotem, a także jej zaopatrywanie. § 20. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji udzieli niezbędnej pomocy w zakresie wydania paszportów osobom wchodzącym w skład jednostki wojskowej. § 21. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej zorganizuje, według zapotrzebowania Ministra Obrony Narodowej, odpłatny przewóz transportem drogowym, kolejowym, morskim lub lotniczym osób i wyposażenia do rejonu działania jednostki wojskowej i z powrotem oraz bieżące zaopatrywanie jednostki wojskowej. § 22. Prezes Głównego Urzędu Ceł zapewni sprawny przebieg odprawy celnej osób i wyposażenia jednostki wojskowej przekraczającej granicę. § 23. Komendant Główny Straży Granicznej zapewni sprawny przebieg kontroli granicznej osób wchodzących w skład jednostki wojskowej w drodze do rejonu jej działania i z powrotem, a także podczas jej bieżącego zaopatrywania. § 24. Minister Łączności wspólnie z Ministrem Obrony Narodowej zorganizują odpłatne dostarczanie przesyłek pocztowych z kraju do rejonu działania jednostki wojskowej oraz z rejonu jej działania do kraju. § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1998 r. (poz. 562) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY ZAJMUJĄCYCH STANOWISKA SŁUŻBOWE W KWATERACH GŁÓWNYCH I DOWÓDZTWACH MISJI SPECJALNYCH ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyStawka dodatku miesięcznie w dolarach USA 1234 1Zastępca dowódcy sił misji specjalnej, szef sztabu sił misji specjalnej, dowódca sektora sił misji specjalnej, dowódca brygadygenerał2 500 2Szef sztabu sił misji specjalnejpłk2 000 3Zastępca dowódcy brygady, doradca wojskowy dowódcy sił misji specjalnejpłk1 950 4Zastępca szefa sztabu sił misji specjalnejpłk1 800 5Szef logistyki, szef personelu wojskowego, zastępca dowódcy sektora, szef wydziału - misji specjalnejppłk/płk1 650 6Szef służby zdrowia, naczelny epidemiolog, zastępca szefa logistyki, starszy oficer operacyjny, szef transportu, szef remontów, szef zaopatrzenia medycznego, starszy oficer logistyki, starszy oficer personelu wojskowego - misji specjalnejppłk1 450 7Starszy oficer - misji specjalnejmjr1 300 8Oficer, lekarz - misji specjalnejkpt.1 200 9Oficer, lekarz-asystent - misji specjalnejpor.1 050 10Technik budownictwa wojskowego, asystenci w sekcjach - chorążowie - misji specjalnejchor.950 11Dowódca posterunku policji wojskowej - misji specjalnejchor.850 12Dowódca zmiany policji wojskowej - misji specjalnejpdf. zaw.750 13Kancelista - misji specjalnejpdf. zaw.700 Załącznik nr 2 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH Lp.Stanowisko służboweGrupa dodatkuStawka dodatku w dolarach USA 1234 1Dowódca PKW - dowódca batalionuI1 650 2Zastępca dowódcy PKW - zastępca dowódcy batalionuII1 450 3Szef wydziału, pomocnik dowódcy, ordynatorIII1 300 4Starszy oficer w dowództwie PKW, dowódca kompanii, kierownik pododdziału, starszy oficer, starszy asystentIV1 200 5Zastępca dowódcy kompanii, kierownik gabinetu, tłumaczV1 050 6Dowódca plutonu, lekarz, inżynierVI950 7Pomocnik dowódcy plutonu - chorąży, szef kompanii - chorąży, kierownik magazynówVII850 8Dowódca drużyny, pielęgniarka oddziałowa, pielęgniarka operacyjna, stanowiska specjalistów wojskowych - chorążowieVIII750 9Pielęgniarka, stanowiska kierowców, mechaników - podoficerowie zawodowiIX700 10Żołnierze zasadniczej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz odbywający przeszkolenie wojskowe, pełniący funkcje dowódcze lub na stanowiskach żołnierzy zawodowych-500 11Pozostali żołnierze zasadniczej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz odbywający przeszkolenie wojskowe-450 Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH SIŁ WIELONARODOWYCH Lp.Stanowisko służboweGrupa dodatkuStawka dodatku w dolarach USA 1234 1Dowódca PKW - dowódca batalionu, dowódca wielonarodowej grupy zaopatrywaniaI1 800 2Dowódca PKW - dowódca kompanii, zastępca dowódcy batalionu, szef sztabu wielonarodowej grupy zaopatrywania, szef wydziału w sztabie brygady, dowódca polskiej grupy zaopatrywaniaII1 600 3Zastępca dowódcy polskiej grupy zaopatrywania, zastępca szefa wydziału w sztabie brygady, szef i zastępca szefa sekcji w nordyckiej grupie zaopatrywania, kierownik sekcji - major, starszy oficer w sztabie brygady - majorIII1 450 4Dowódca kompanii, dowódca plutonu medycznego, starszy oficer w batalionie - major, oficer w sztabie brygady - kapitan, oficer sekcji nordyckiej grupy zaopatrywania, szef sekcji polskiej grupy zaopatrywaniaIV1 300 5Zastępca dowódcy kompanii, lekarz, oficer w sztabie brygady - porucznik, oficer sekcji polskiej grupy zaopatrywaniaV1 150 6Dowódca plutonu, oficer w batalionieVI1 050 7Szef kompanii, dowódca obsługi, kierownik warsztatu, kierownik kuchni i stołówki, żandarm - dotyczy stanowisk chorążychVII950 8Dowódca drużyny, technik, żandarmVIII850 9Starszy kancelista, starszy kierowca, starszy mechanik - dotyczy stanowisk podoficerów zawodowychIX800 10Żołnierze zasadniczej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz odbywający przeszkolenie wojskowe - pełniący funkcje dowódcze lub na stanowiskach żołnierzy zawodowych-600 11Pozostali żołnierze zasadniczej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz odbywający przeszkolenie wojskowe-550 Żołnierzom pełniącym służbę w polskim kontyngencie wojskowym na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny tylko przez część miesiąca, kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego. (Dz. U. Nr 89, poz. 563) Na podstawie art. 38 ust. 5 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pracownik posiadający licencję pracownika ochrony fizycznej, zwany dalej "pracownikiem ochrony", może stosować środki przymusu bezpośredniego, z zachowaniem zasad określonych w art. 36 ust. 1 pkt 4, art. 36 ust. 4, art. 37 pkt 2 i art. 38 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740), zwanej dalej "ustawą". 2. Pracownik ochrony jest obowiązany do wezwania osoby do zachowania się zgodnego z prawem oraz do uprzedzenia, że w razie niepodporządkowania się wezwaniu zostaną użyte wobec niej środki przymusu bezpośredniego. 3. Pracownik ochrony może odstąpić od wezwania osoby do zachowania zgodnego z prawem oraz od uprzedzenia o zastosowaniu środków przymusu bezpośredniego, jeżeli zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia pracownika ochrony lub innej osoby, a także chronionego mienia. § 2. 1. Pracownik ochrony odstępuje natychmiast od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec której użyto tych środków, podporządkowała się wydanym poleceniom. 2. Można stosować jednocześnie różne środki przymusu bezpośredniego, jeżeli jest to konieczne w celu podporządkowania się lub osiągnięcia zamierzonego celu. § 3. 1. Siłę fizyczną stosuje się w celu odparcia zamachu na chronione osoby lub mienie, czynnej napaści na pracownika ochrony, obezwładnienia osoby, w związku ze zmuszeniem jej do wykonania polecenia lub w czasie ujmowania osoby, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy. 2. Używając siły fizycznej, nie wolno zadawać uderzeń, chyba że pracownik ochrony działa w obronie koniecznej albo w celu odparcia zamachu na życie, zdrowie ludzkie lub chronione mienie. § 4. 1. Kajdanki można stosować wobec osób ujętych w celu udaremnienia ucieczki albo zapobieżenia czynnej napaści lub czynnemu oporowi. 2. Kajdanek nie stosuje się wobec osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat, z wyjątkiem nieletnich w wieku powyżej 16 lat podejrzanych o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu. 3. Osobie ujętej, w stosunku do której nie stosuje się szczególnych środków ostrożności, kajdanki zakłada się na ręce trzymane z przodu. 4. Kajdanki można założyć na ręce trzymane z tyłu osobie o silnej budowie ciała, podejrzanej o popełnienie przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu. 5. Kajdanki powinny być założone tak, aby nie tamowały obiegu krwi. 6. Kajdanki powinno się, w miarę możliwości, zakładać w pomieszczeniach zamkniętych lub w miejscach odosobnionych, przy udziale dwóch pracowników ochrony, z których jeden zakłada kajdanki, a drugi wykonuje czynności ubezpieczające. § 5. 1. Pałka obronna wielofunkcyjna może być stosowana w razie: 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub pokonywania czynnego oporu, 2) odpierania zamachu na chronioną osobę, 3) przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia. 2. Nie wolno stosować pałki obronnej wielofunkcyjnej wobec osób stawiających bierny opór. 3. Zabrania się: 1) zadawania uderzeń i pchnięć pałką obronną wielofunkcyjną w głowę, szyję, brzuch i nieumięśnione oraz szczególnie wrażliwe części ciała, a także stosowania na te części ciała blokady i zakładania dźwigni, 2) zadawania uderzeń rękojeścią pałki obronnej wielofunkcyjnej, 3) stosowania pałki obronnej wielofunkcyjnej wobec osób, w stosunku do których użyto kajdanek. 4. Wolno zadawać uderzenia i pchnięcia pałką obronną wielofunkcyjną we wszystkie części ciała w celu odparcia bezpośredniego, bezprawnego zamachu na życie lub zdrowie pracownika ochrony lub innej osoby. § 6. 1. Pies obronny, jako środek przymusu bezpośredniego, może być wykorzystywany w przypadkach: 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub chronione osoby, 2) ujęcia osób. 2. Pies obronny powinien mieć założony kaganiec. Nie dotyczy to przypadków, gdy pies obronny jest wykorzystywany wobec przestępcy posiadającego broń palną lub inne niebezpieczne narzędzia, w celu odparcia czynnej napaści. § 7. 1. Paralizatory elektryczne, broń gazową i ręczne miotacze gazu można stosować w przypadkach: 1) odpierania czynnej napaści na pracownika ochrony lub osoby chronione, 2) pokonywania czynnego oporu, 3) bezpośredniego pościgu za osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa przeciwko dobrom powierzonym ochronie, 4) przeciwdziałania kradzieżom lub niszczeniu mienia, 5) ujęcia osób. 2. Przy stosowaniu środków, o których mowa w ust. 1, należy zachować ostrożność, uwzględniając ich właściwości mogące stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego. § 8. 1. Jeżeli wskutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia osoby, pracownik ochrony jest obowiązany natychmiast udzielić tej osobie pierwszej pomocy przedmedycznej, a w razie potrzeby lub na jej prośbę - podjąć niezwłoczne działania w celu zapewnienia pomocy lekarskiej. 2. W przypadku gdy nastąpiła śmierć lub podejrzenie śmierci osoby, wobec której zastosowano środek przymusu, pracownik ochrony jest obowiązany niezwłocznie wezwać lekarza. 3. Kobiecie ciężarnej bezpośrednio po użyciu środka przymusu bezpośredniego należy niezwłocznie zapewnić badanie stanu zdrowia przez lekarza. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku zastosowania środka przymusu nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, pracownik ochrony jest obowiązany do: 1) powiadomienia o zdarzeniu bezpośredniego przełożonego oraz najbliższej jednostki Policji, 2) zabezpieczenia, w miarę możliwości, śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce, do czasu przybycia Policji, osób postronnych, 3) ustalenia, w miarę możliwości, tożsamości osób będących świadkami zdarzenia. § 9. 1. Każdy przypadek zastosowania środków przymusu bezpośredniego oraz towarzyszące mu okoliczności dokumentuje się w ewidencji prowadzonej przez wewnętrzną służbę ochrony lub przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia. 2. Wpis w ewidencji, o której mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać: 1) dane personalne osoby, w stosunku do której zastosowano środki przymusu bezpośredniego, 2) datę, godzinę i miejsce zastosowania środka przymusu bezpośredniego, 3) przyczynę, rodzaj i skutek zastosowania środka przymusu bezpośredniego, 4) numer licencji, imię i nazwisko pracownika ochrony, 5) informację o udzieleniu pierwszej pomocy przedmedycznej i jej zakresie. § 10. Podczas stosowania środków przymusu bezpośredniego, w przypadku, o którym mowa w art. 37 pkt 2 ustawy, stosuje się przepisy § 2-5 oraz § 7-9 rozporządzenia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej oraz trybu wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w broń palną. (Dz. U. Nr 89, poz. 564) Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Funkcjonariusze Inspekcji Celnej, zwani dalej "funkcjonariuszami", mają prawo użycia broni palnej w stosunku do osób tylko w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), zwanej dalej "ustawą". 2. Przez użycie broni palnej rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu postępowania określonego w § 4. § 2. Przy podejmowaniu decyzji o użyciu broni palnej funkcjonariusz jest obowiązany postępować ze szczególną rozwagą, traktując użycie broni palnej jako ostateczny środek działania. § 3. Broni palnej nie używa się, w przypadkach określonych w art. 13 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, starców oraz osób o widocznym kalectwie albo o wyglądzie wskazującym na wiek do 13 lat. § 4. 1. Funkcjonariusze przed użyciem broni palnej są obowiązani: 1) po okrzyku "INSPEKCJA CELNA" wezwać osobę, w stosunku do której przewiduje się użycie broni palnej, do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy albo zaniechania ucieczki, 2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1 zagrozić użyciem broni palnej okrzykiem "STÓJ - BO STRZELAM", 3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli czynności określone w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy z zachowania osoby posiadającej broń lub niebezpieczne narzędzie wynika, że wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia i zdrowia ludzkiego. 3. Użycie broni palnej w sytuacji, o której mowa w ust. 2, musi być poprzedzone okrzykiem "INSPEKCJA CELNA". § 5. 1. Jeżeli wskutek użycia broni palnej następuje zranienie, podejrzenie śmierci lub śmierć osoby, funkcjonariusz jest obowiązany, z zachowaniem bezpieczeństwa własnego i osób trzecich oraz bez zbędnej zwłoki, udzielić pierwszej pomocy i niezwłocznie wezwać lekarza. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej nastąpiła szkoda w mieniu, funkcjonariusz jest obowiązany ponadto do: 1) zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczenia na to miejsce osób trzecich oraz 2) jeżeli jest to możliwe - ustalenia świadków zdarzenia. § 6. 1. W każdym przypadku użycia broni palnej lub oddania strzału ostrzegawczego funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym dyżurnego najbliższej jednostki Policji oraz bezpośredniego przełożonego. 2. Bezpośredni przełożony jest obowiązany niezwłocznie powiadomić dyżurnego Generalnego Inspektoratu Celnego o każdym przypadku użycia broni palnej. 3. W przypadku braku możliwości niezwłocznego powiadomienia bezpośredniego przełożonego o zdarzeniu, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz jest obowiązany powiadomić dyżurnego Generalnego Inspektoratu Celnego. § 7. 1. O każdym przypadku użycia broni palnej lub podjęcia czynności, o których mowa w § 4 ust. 1, funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie powiadomić właściwy organ Inspekcji Celnej, w formie pisemnej notatki służbowej, za pośrednictwem bezpośredniego przełożonego. 2. Notatka, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) stanowisko służbowe oraz imię i nazwisko funkcjonariusza, 2) określenie czasu i miejsca użycia broni palnej lub podjęcia czynności, o których mowa w § 4 ust. 1, 3) opis sytuacji poprzedzającej użycie broni palnej i sposobu postępowania funkcjonariusza przy użyciu broni palnej, a także informację o działaniach podjętych zgodnie z § 5, 4) dane umożliwiające identyfikację świadków zdarzenia, 5) jeśli jest to możliwe, dane identyfikacyjne osoby, wobec której użyto broni palnej, oraz określenie skutków użycia broni palnej i sposobu udzielenia pomocy w wypadku zranienia człowieka. 3. Do obowiązku organu Inspekcji Celnej, o którym mowa w ust. 1, należy: 1) zbadanie, czy użycie broni palnej lub podjęcie czynności określonych w § 4 ust. 1 nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami, 2) niezwłoczne zawiadomienie prokuratora w wypadku stwierdzenia, że użycie broni palnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, 3) wszczęcie postępowania dyscyplinarnego w wypadku wskazanym w pkt 2 oraz w razie stwierdzenia, że podjęcie czynności określonych w § 4 ust. 1 było niezgodne z obowiązującymi przepisami. § 8. 1. Pozwolenie na posiadanie broni palnej wydaje, na wniosek organu Inspekcji Celnej, w trybie określonym odrębnymi przepisami, właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji. 2. Organy Inspekcji Celnej dokonują zakupów broni palnej i amunicji według zasad obowiązujących w Policji. § 9. 1. O wydaniu funkcjonariuszowi broni palnej oraz amunicji decyduje właściwy organ Inspekcji Celnej, pod warunkiem uprzedniego przeszkolenia funkcjonariusza i przeprowadzenia z wynikiem pozytywnym sprawdzenia znajomości przepisów dotyczących użycia broni palnej oraz zasad bezpiecznego obchodzenia się z bronią palną i amunicją. 2. Przeszkolenie oraz sprawdzenie znajomości przepisów i zasad, o których mowa w ust. 1, organizuje właściwy organ Inspekcji Celnej, zgodnie z programem zatwierdzonym przez Generalnego Inspektora Celnego i uzgodnionym z Komendantem Głównym Policji. 3. Funkcjonariusz, któremu wydano broń palną i amunicję, jest obowiązany posiadać przy sobie w czasie wykonywania obowiązków służbowych świadectwo broni, legitymację służbową oraz znak identyfikacyjny. § 10. 1. Funkcjonariusze, po zakończeniu pracy, są obowiązani do codziennego zdania broni i amunicji do magazynu broni. 2. Spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w przypadkach: 1) wykonywania zadań służbowych wymagających przebywania poza siedzibą organu Inspekcji Celnej po upływie urzędowego czasu pracy, 2) wydania przez organ Inspekcji Celnej stosownego zezwolenia. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, funkcjonariusz, po zakończeniu pracy, jest obowiązany przechowywać broń palną i amunicję w sposób uniemożliwiający dostęp osób niepowołanych, a w szczególności w metalowej, wyposażonej w zamek kasecie, przytwierdzonej na stałe do konstrukcji budynku. § 11. 1. Właściwy organ Inspekcji Celnej jest obowiązany niezwłocznie spowodować zdanie przez funkcjonariusza broni palnej i amunicji do magazynu, o którym mowa w § 10 ust. 1, w przypadkach: 1) rozwiązania stosunku pracy, 2) stwierdzenia nieprzestrzegania obowiązujących zasad przechowywania broni palnej i amunicji, 3) podejrzenia użycia broni palnej i amunicji w sposób niezgodny z obowiązującymi przepisami. 2. Organy Inspekcji Celnej są obowiązane niezwłocznie powiadomić właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji o przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu legitymowania osób, zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych, wchodzenia do niektórych lokali mieszkalnych oraz umieszczania zamknięć celnych przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 89, poz. 565) Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowy tryb legitymowania osób, zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych, wchodzenia do lokali mieszkalnych zgłoszonych jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz zdejmowania i ponownego umieszczania zamknięć celnych przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", w toku czynności służbowych, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449), zwanej dalej "ustawą". Rozdział 2 Tryb legitymowania osób § 2. 1. Przed rozpoczęciem legitymowania osób funkcjonariusze są obowiązani do: 1) podania osobie legitymowanej swojego imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, 2) okazania znaku identyfikacyjnego oraz legitymacji służbowej w taki sposób, aby osoba legitymowana miała możliwość odczytania i zanotowania nazwiska funkcjonariusza, 3) podania osobie legitymowanej podstawy prawnej i przyczyny legitymowania. 2. Funkcjonariusz nie umundurowany jest obowiązany do okazania znaku identyfikacyjnego równocześnie z legitymacją służbową oraz umożliwienia osobie legitymowanej odnotowania numeru identyfikacyjnego. § 3. 1. Tożsamość osoby legitymowanej ustala się na podstawie: 1) dowodu osobistego lub paszportu, 2) tymczasowego dowodu osobistego lub tymczasowego zaświadczenia tożsamości, 3) dokumentu paszportowego cudzoziemca. 2. Tożsamość osoby legitymowanej można ustalić również na podstawie nie budzących wątpliwości dokumentów, innych niż wymienione w ust. 1, albo oświadczeń osób, których tożsamość jest znana funkcjonariuszowi, a także telefonicznego lub osobistego porozumienia się przez funkcjonariusza z osobami wskazanymi przez osobę legitymowaną. § 4. 1. Funkcjonariusze są obowiązani do zanotowania danych dotyczących tożsamości osoby legitymowanej oraz czasu, miejsca i przyczyny legitymowania. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, należy następnie zamieścić w notatce służbowej i włączyć tę notatkę, w zależności od rodzaju prowadzonych czynności służbowych, do akt postępowania karnego lub karnego skarbowego, postępowania kontrolnego lub akt operacyjno-rozpoznawczych. § 5. W przypadku gdy osoba legitymowana okaże funkcjonariuszowi nie budzące wątpliwości dokumenty, potwierdzające korzystanie przez tę osobę z immunitetu dyplomatycznego lub konsularnego, dalsze czynności służbowe z udziałem osoby legitymowanej mogą być wykonywane jedynie za jej zgodą. § 6. W razie legitymowania osób znajdujących się w pojeździe, gdy uzasadniają to względy bezpieczeństwa, funkcjonariusz ma prawo żądać opuszczenia pojazdu przez te osoby. Rozdział 3 Tryb zatrzymywania pojazdów § 7. 1. Zatrzymywanie pojazdu powinno być przeprowadzone co najmniej przez dwóch funkcjonariuszy. 2. Do zatrzymywania pojazdu stosuje się odpowiednio zasady określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602). § 8. 1. Czynności związane z zatrzymywaniem pojazdu są dokumentowane protokołem sporządzanym w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla kierującego zatrzymywanym pojazdem lub uprawnionego dysponenta pojazdu, a drugi włącza się do akt Inspekcji Celnej. 2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie podstawy prawnej, miejsca i czasu zatrzymywania pojazdu oraz dane osób uczestniczących w zatrzymywaniu, 2) opis przebiegu zatrzymywania, a w szczególności: a) rodzaj, markę i numer rejestracyjny pojazdu oraz dane dotyczące właściciela lub dysponenta pojazdu, b) wskazanie rodzaju i ilości towarów znajdujących się w pojeździe oraz określenie ich zgodności z dokumentami przewozowymi, c) wpisy dotyczące zdjęcia i ponownego umieszczenia zamknięć celnych, 3) treść oświadczeń i wniosków złożonych przez osoby obecne podczas zatrzymywania pojazdu. 3. Protokół odczytuje się właścicielowi lub dysponentowi pojazdu, a w razie konieczności innym osobom uczestniczącym w zatrzymaniu pojazdu, które powinny protokół podpisać. Brak podpisu którejkolwiek z tych osób należy omówić w protokole. O odczytaniu protokołu dokonuje się odpowiedniej wzmianki. Rozdział 4 Tryb zatrzymywania środków przewozowych innych niż pojazdy § 9. 1. Zatrzymywanie środków przewozowych na śródlądowych drogach wodnych odbywa się za pośrednictwem właściwych organów administracji żeglugowej oraz w trybie określonym odrębnymi przepisami o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych. 2. Zatrzymywanie kolejowych środków przewozowych odbywa się za pośrednictwem właściwych organów kolejowych oraz w trybie określonym odrębnymi przepisami technicznymi o utrzymaniu i eksploatacji kolei, a także o ochronie porządku na kolejach użytku publicznego. 3. Zatrzymywanie środków przewozowych na polskich wodach morskich odbywa się za pośrednictwem właściwych organów administracji morskiej i w trybie określonym odrębnymi przepisami prawa morskiego. § 10. 1. Podjęcie przez właściwe organy administracji żeglugowej, kolejowej i morskiej czynności związanych z zatrzymywaniem środków przewozowych, o których mowa w § 9, może nastąpić tylko na podstawie pisemnego wniosku organu Inspekcji Celnej. 2. Funkcjonariusze są obowiązani zastosować się do decyzji właściwych organów administracji żeglugowej, kolejowej i morskiej, w zakresie wyznaczenia czasu i miejsca zatrzymania środka przewozowego. § 11. W zakresie dokumentowania czynności funkcjonariuszy związanych z zatrzymywaniem środków przewozowych, o których mowa w § 9 stosuje się odpowiednio przepis § 8, z tym że odpis protokołu należy również przekazać organom, o których mowa w § 10, na ich wniosek. Rozdział 5 Tryb wchodzenia do lokali mieszkalnych zgłoszonych jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej § 12. 1. Przed wejściem do lokalu mieszkalnego zgłoszonego jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, zwanego dalej "lokalem", funkcjonariusze są obowiązani: 1) ustalić w sposób nie budzący wątpliwości, że lokal ten faktycznie został zgłoszony właściwym organom jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, 2) okazać stosowne upoważnienie do czynności kontrolnych. 2. Przepisy § 2 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Tryb zdejmowania i ponownego umieszczania zamknięć celnych § 13. 1. Jeżeli na pojazd lub inny środek przewozowy albo na przewożone towary są nałożone zamknięcia celne, funkcjonariusze są obowiązani zbadać, czy na tych zamknięciach nie ma śladów naruszeń. 2. W przypadku gdy stwierdzono ślady naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te ślady utrwalić oraz zabezpieczyć naruszone zamknięcia w sposób przewidziany dla dowodów w przepisach ustawy karnej skarbowej. 3. W przypadku gdy nie stwierdzono śladów naruszenia nałożonych zamknięć celnych, należy te zamknięcia dostarczyć do siedziby urzędu Inspekcji Celnej w celu protokolarnego przekazania do utylizacji właściwemu w tym zakresie przedsiębiorcy. 4. Po zdjęciu zamknięć i zakończeniu czynności kontrolnych należy ponownie umieścić zamknięcia celne w miejscach, gdzie znajdowały się zamknięcia zdjęte. § 14. 1. Do ponownego umieszczania zamknięć celnych funkcjonariusze stosują plomby ołowiane o średnicy 10 mm, wykonane według normy branżowej nr BN-89/8511-15. Na przedniej stronie plomb odciska się plombownicą godło państwowe, a na odwrocie - litery "IC" oraz numer identyfikacyjny plombownicy. 2. W Generalnym Inspektoracie Celnym prowadzi się ewidencję plombownic wprowadzonych do użytku służbowego w Inspekcji Celnej. 3. Generalny Inspektor Celny informuje Prezesa Głównego Urzędu Ceł o numerach identyfikacyjnych plombownic, wprowadzonych do użytku służbowego, ze wskazaniem jednostek organizacyjnych Inspekcji Celnej, dysponujących poszczególnymi plombownicami. § 15. 1. Przeprowadzone przez funkcjonariuszy czynności zdjęcia i ponownego umieszczenia zamknięć celnych dokumentuje się przez dokonanie: 1) stosownego wpisu do protokołu, o którym mowa w § 8, 2) adnotacji zawierającej dane o ilości, rodzaju i cechach identyfikacyjnych ponownie umieszczonych zamknięć celnych oraz o ewentualnym pobraniu zakwestionowanych towarów za pokwitowaniem. 2. Adnotację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zamieszcza się w protokole potwierdzonym odciskiem indywidualnego stempla identyfikacyjnego funkcjonariusza. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla kierującego zatrzymywanym pojazdem lub uprawnionego dysponenta towaru, drugi włącza się do dokumentów celnych, przewozowych lub innych związanych z towarem, a trzeci - do akt Inspekcji Celnej. 3. Indywidualny stempel identyfikacyjny ma formę kwadratu o boku 20 mm, ze znajdującym się wewnątrz oznaczeniem jednostki organizacyjnej Inspekcji Celnej oraz numeru identyfikacyjnego funkcjonariusza. 4. Jeżeli nie jest możliwe ponowne umieszczenie zamknięć celnych ze względu na warunki wykonywania czynności albo właściwości towaru lub środka przewozowego, funkcjonariusze konwojują zatrzymany pojazd lub inny środek przewozowy do siedziby najbliższej jednostki organizacyjnej urzędu celnego bądź do uzgodnionego z właściwym urzędem celnym miejsca, w którym może być zapewniony dozór celny. Rozdział 7 Przepisy końcowe § 16. Przepisów rozdziałów 3 i 4 nie stosuje się do pojazdów i innych środków przewozowych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź na zasadzie wzajemności na podstawie powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 566) Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. Z rezerwy środków, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), pomniejszonej o kwotę ujętą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 26 maja 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 465), przeznacza się 305 766 zł na 30 etatów dla centrali Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej na okres od dnia 1 lipca 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, warunków, terminu i trybu przedterminowego wykupu obligacji restrukturyzacyjnych. (Dz. U. Nr 89, poz. 567) Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się przedterminowy, częściowy wykup obligacji restrukturyzacyjnych, zwanych dalej "obligacjami", wyemitowanych na podstawie zarządzenia nr 67 Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 1993 r. w sprawie emisji obligacji restrukturyzacyjnej (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 16, poz. 71), zwanego dalej "zarządzeniem emisyjnym". § 2. Wykup obligacji, o którym mowa w § 1, zwany dalej "przedterminowym wykupem", nastąpi ze środków Funduszu Prywatyzacji Banków Polskich. § 3. Przedterminowy wykup obligacji nastąpi zgodnie ze stanem posiadania obligacji, wynikającym z prowadzonego przez Narodowy Bank Polski (Agenta emisji) rejestru posiadaczy obligacji restrukturyzacyjnych na okaziciela serii A, w dniu jego przeprowadzenia. § 4. Przedterminowy wykup będzie polegał na wypłacie na rzecz posiadaczy obligacji, o których mowa w § 3, kwoty w wysokości 1.107,76 zł za jedną obligację, z zastrzeżeniem § 6. § 5. Przedterminowy wykup obligacji zostanie przeprowadzony w dniu 31 lipca 1998 r. § 6. Przedterminowy wykup zostanie przeprowadzony za pośrednictwem Agenta emisji i nastąpi po dokonaniu, przypadającego w dniu 31 lipca 1998 r., wykupu rat kapitałowych i wypłaty odsetek dla dziesiątego okresu odsetkowego, zgodnie z harmonogramem obsługi obligacji restrukturyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 2 do zarządzenia emisyjnego. § 7. Po przeprowadzeniu przedterminowego wykupu Agent emisji wystawi uprawnionym posiadaczom obligacji, o których mowa w § 3, wyciągi z rejestru posiadaczy obligacji restrukturyzacyjnych na okaziciela serii A. § 8. 1. Wysokość kwoty przypadającej do wypłaty z tytułu należności dotyczących dziesiątego okresu odsetkowego, o którym mowa w § 6, wynosi 141,93 zł w odniesieniu do każdej ze sztuk obligacji, z czego rata kapitałowa wynosi 93,07 zł. 2. Po dokonaniu przedterminowego wykupu wartość jednej obligacji wyniesie 941,37 zł i stanowić będzie podstawę do obliczania odsetek naliczonych i odsetek wypłacanych dla jedenastego okresu odsetkowego, zaś wysokość raty kapitałowej w odniesieniu do jednej obligacji wyniesie dla tego okresu 47,07 zł. § 9. Obliczanie wysokości rat kapitałowych, stopy procentowej, bazowej stopy oprocentowania, naliczanych i wypłacanych odsetek oraz kapitału pozostającego do wykupu, a także ustalanie terminów wykupu rat kapitałowych i wypłaty odsetek dla okresów odsetkowych przypadających po przeprowadzeniu przedterminowego wykupu, nastąpi zgodnie z zasadami i harmonogramem określonymi w zarządzeniu emisyjnym, z uwzględnieniem przepisu § 8 ust. 2. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. (Dz. U. Nr 89, poz. 568) Na podstawie art. 774 pkt 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej odbywanej poza granicami kraju. 2. Podróżą służbową odbywaną poza granicami kraju, zwaną dalej "podróżą służbową", jest wykonywanie zadania w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę. § 2. Czas pobytu pracownika poza granicami kraju liczy się przy podróży służbowej odbywanej środkami komunikacji: 1) lądowej - od chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze za granicę do chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze powrotnej do kraju, 2) lotniczej - od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju, 3) morskiej - od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego. § 3. Z tytułu podróży służbowej przysługują: 1) diety, 2) zwrot kosztów: a) przejazdów, dojazdów i usług bagażowych, b) noclegów, c) innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. § 4. 1. Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. 2. Wysokość diety za dobę podróży służbowej w poszczególnych państwach określa załącznik do rozporządzenia. 3. Kwota diety, o której mowa w ust. 2, będzie ulegała podwyższeniu stosownie do wskaźnika wzrostu wynagrodzenia walutowego w grupie zaszeregowania IX b, ustalonego dla danego państwa na podstawie odrębnych przepisów regulujących wynagrodzenia i świadczenia pracowników polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 4. Podwyższenie diety wprowadza się począwszy od pierwszego dnia miesiąca, następującego po dacie wejścia w życie przepisu wprowadzającego podwyżkę wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży służbowej. 6. Przy obliczaniu diet stosuje się następujące zasady: 1) za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, 2) za niepełną dobę: a) do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety, b) ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety, c) ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości. § 5. 1. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej (promowej) - przysługuje 25% diety ustalonej według zasad określonych w § 4 ust. 6. 2. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na: 1) śniadanie - 15% diety, 2) obiad - 30% diety, 3) kolację - 30% diety, 4) inne wydatki - 25% diety. 3. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. Jeżeli jednak ekwiwalent jest niższy od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety. § 6. Pracownikowi odbywającemu podróż służbową w charakterze kuriera dyplomatycznego przysługuje dieta podwyższona o 25%. § 7. Za każdy dzień (dobę) pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą pracownikowi przysługuje 25% diety. § 8. 1. Środek transportu właściwy do odbycia podróży służbowej określa pracodawca. 2. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga na dany środek transportu przysługuje. § 9. 1. Za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na cen cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia. 2. W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. 3. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1. 4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia pracownikowi bezpłatny nocleg. § 10. 1. Pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego oraz usług bagażowych w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu. 2. W przypadku gdy pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia i opłaca dojazd własnym lub wynajętym środkiem transportu, delegowanemu pracownikowi przysługuje wyłącznie ryczałt na usługi bagażowych w wysokości 1/3 ryczałtu, o którym mowa w ust. 1. 3. Ryczałt nie przysługuje, jeżeli nie zachodzi potrzeba dojazdu, gdyż z uwagi na rozkład lotu pracownik nie opuszcza lotniska. 4. Na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży służbowej. § 11. 1. Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na odbycie podróży służbowej samochodem stanowiącym własność pracownika. 2. Za przejazd w podróży służbowej, o której mowa w ust. 1, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów według stawek za 1 km przebiegu, określonych przez pracodawcę na podstawie przepisów w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy. 3. Pracownikowi odbywającemu podróż służbową, o której mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt na usługi bagażowych w wysokości określonej w § 10 ust. 2. § 12. Jeżeli podróż służbowa trwa ponad 30 dni lub gdy państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie, pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłaconego w cenie biletu. § 13. 1. W razie choroby pracownikowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz lekarstw. 2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty leczenia z zakresu kosmetyki oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych, zakupu okularów. 3. Zwrot kosztów leczenia następuje ze środków pracodawcy. 4. W razie zgonu pracownika za granicą pracodawca pokrywa koszty transportu zwłok do kraju. § 14. 1. Pracownikom wchodzącym w skład polskich drużyn kolejowych, pocztowych, obsługi wagonów sypialnych i restauracyjnych, samolotów oraz pojazdów samochodowych, konwojentom pociągów i innym pracownikom odbywającym wielokrotne podróże służbowe za granicę przysługuje ryczałt w walucie obcej na pokrycie kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków, noclegów oraz dojazdów i przejazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości ustalonej przez pracodawcę. 2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, może być ustalony za każdy dzień (dobę) lub za czas pobytu za granicą, niezbędny do wykonania określonego zadania. 3. W ryczałcie nie uwzględnia się kosztów noclegu, jeżeli pracownik, z uwagi na charakter pracy, nie ma możliwości skorzystania z noclegu poza miejscem pracy. § 15. 1. Pracownik odbywający podróż służbową otrzymuje zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży i pobytu poza granicami kraju. 2. Rozliczenia kosztów podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki albo w walucie wymienialnej, w terminie siedmiu dni od zakończenia podróży. 3. Do rozliczenia należy załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik obowiązany jest złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. § 16. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Monitor Polski Nr 34, poz. 346 i z 1997 r. Nr 34, poz. 328). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 3 lipca 1998 r. (poz. 568) WYSOKOŚĆ DIETY ZA DOBĘ PODRÓŻY SŁUŻBOWEJ ORAZ LIMITU NA NOCLEG W HOTELU Lp.PaństwoWalutaKwota dietyKwota limitu na nocleg 12345 1AfganistanUSD4140 2AlbaniaUSD4270 3AlgieriaUSD4090 4Andorajak w Hiszpanii 5AngolaUSD5090 6Arabia SaudyjskaUSD4590 7ArgentynaUSD4680 8ArmeniaUSD3880 9AustraliaAUD55120 10AustriaATS594850 11AzerbejdżanUSD4480 12BahrajnUSD33100 13BangladeszUSD40120 14BelgiaBEF1 6495 500 15BiałoruśUSD3750 16BoliwiaUSD3850 17Bośnia i HercegowinaUSD5180 18BotswanaUSD35jak pod lp. 137 19BrazyliaUSD4980 20BułgariaUSD4570 21ChileUSD4175 22ChinyUSD4590 23ChorwacjaUSD4380 24CyprUSD*)3835 CYP 25CzechyUSD4065 26DaniaDKK305780 27DżibutiUSDjak pod lp. 137100 28EgiptUSD4080 29EkwadorUSD4350 30EstoniaUSD4870 31EtiopiaUSD4950 32FilipinyUSD4180 33FinlandiaFIM222400 34FrancjaFRF276600 35GhanaUSD4545 36GrecjaUSD*)4010 000 GRD 37GruzjaUSD4450 38GwineaUSD4050 39HaitiUSD*)4145 gourd 40HiszpaniaUSD*)418 000 ESP 41HolandiaNLG89110 42IndieUSD4185 43IndonezjaUSD4170 44IrakUSD6060 45IranUSD4560 46IrlandiaIEP3160 47IslandiaUSD4380 48IzraelUSD48100 49JaponiaYPY6 90013 000 50JemenUSD4195 51JordaniaUSD3755 52Federalna Republika JugosławiiUSD4480 53KamerunUSD42jak pod lp. 137 54KambodżaUSD4280 55KanadaCAD5685 56KatarUSDjak pod lp. 13750 57KazachstanUSD4480 58KeniaUSD4160 59KirgistanUSD4180 60KolumbiaUSD4180 61KongoUSD46jak pod lp. 137 62Korea PołudniowaUSD4180 63Korea PółnocnaUSD41150 64KostarykaUSD3760 65KubaUSD4170 66KuwejtKWD12,1040 67LaosUSD4770 68LibanUSD4795 69LiberiaUSD56jak pod lp. 137 70LibiaUSD*)5145 LYD 71Liechtensteinjak w Szwajcarii 72LitwaUSD4375 73Luksemburgjak w Belgii 74ŁotwaUSD5180 75MacedoniaUSD4380 76MalawiUSD3385 77MalezjaUSD39200 BYR 78MaliUSD4480 79MaltaUSD3045 80MarokoUSD*)39700 MAD 81MauretaniaUSD42jak pod lp. 137 82MeksykUSD3880 83MołdowaUSD3880 84Monakojak we Francji 85MongoliaUSD47100 86MozambikUSD4185 87MyanmarUSDjak pod lp. 13750 88NepalUSD40jak pod lp. 137 89NiemcyDEM78150 90NigeriaUSD43150 91NikaraguaUSD4050 92NorwegiaNOK303800 93Nowa ZelandiaNZD6370 USD 94OmanUSD3350 95PakistanUSD3890 96PanamaUSD3640 97ParagwajUSD44jak pod lp. 137 98PeruUSD4345 99PortugaliaUSD*)4315 000 PTE 100Republika Południowej AfrykiUSD3975 101Rosja i inne nie wymienione państwa Wspólnoty Niepodległych PaństwUSD4780 102RumuniaUSD4065 103San Marinojak we Włoszech 104SenegalUSD4275 105Sierra LeoneUSD3350 106SingapurSGD66145 107SłowacjaUSD4065 108SłoweniaDEM70122 109SomaliaUSDjak pod lp. 13750 110Sri LankaUSD4050 111SudanUSD46100 112SyriaUSD4275 113SzwajcariaCHF74120 114SzwecjaSEK322900 115TadżykistanUSD4080 116TajlandiaUSD37100 117TanzaniaUSD4880 118TogoUSD40jak pod lp. 137 119TunezjaUSD*)3940 TND 120TurcjaUSD4280 121TurkmeniaUSD4080 122UgandaUSD4960 123UkrainaUSD4280 124UrugwajUSD4865 125Stany Zjednoczone Ameryki (USA)USD45100 126UzbekistanUSD4080 127WenezuelaUSD36120 128WęgryUSD3990 129Wielka BrytaniaGBP3170 130WietnamUSD4280 131WłochyITL73 700150 000 132Wybrzeże Kości SłoniowejUSD4155 133ZairUSD46120 134ZambiaUSD4485 135ZimbabweUSD4295 136Zjednoczone Emiraty ArabskieUSD3780 137Pozostałe państwa pozaeuropejskieUSD4190 Przy podróżach do: - Gibraltaru dieta i limit hotelowy jak w Wielkiej Brytanii, - Hongkongu dieta wynosi 46 USD, a limit hotelowy 80 USD, - Tajwanu dieta wynosi 45 USD, a limit hotelowy 80 USD. ______________ *) Dotyczy kwoty diety. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie określenia województw i gmin objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, w których są stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu restrukturyzacji gospodarki i ograniczania negatywnych skutków bezrobocia. (Dz. U. Nr 90, poz. 569) Na podstawie art. 37i ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa województwa i gminy objęte zakresem działania rejonowych urzędów pracy, określone jako zagrożone strukturalną recesją i degradacją społeczną w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu, trybu i warunków wspierania środkami z budżetu państwa na 1998 r. realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych oraz tworzenia instytucji lokalnych (Dz. U. Nr 76, poz. 492), w których są stosowane wszystkie lub niektóre instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje stosowane w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 2. W 1998 r. w województwach łódzkim i katowickim oraz w gminach województwa wałbrzyskiego, nie wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338), są stosowane instrumenty ekonomiczno-finansowe i preferencje przewidziane w: 1) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 i Nr 14, poz. 78) - dla gmin o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo województw lub rejonów administracyjnych (gmin) zagrożonych recesją i degradacją społeczną, 2) rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 14, poz. 63 i z 1996 r. Nr 63, poz. 293), 3) rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1993 r. w sprawie wytycznych realizacji budżetu państwa w zakresie wydatków przeznaczonych na wsparcie restrukturyzacji i osłony likwidacji przedsiębiorstw (Dz. U. Nr 119, poz. 531, z 1995 r. Nr 128, poz. 621 i z 1997 r. Nr 30, poz. 167) - dla regionów zagrożonych bezrobociem. § 3. W 1998 r. w województwie łódzkim oraz w gminach województwa wałbrzyskiego, nie wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338), są stosowane preferencje przewidziane w: 1) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie karty podatkowej (Dz. U. Nr 151, poz. 717 i z 1997 r. Nr 101, poz. 633) - dla gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, 2) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 35, poz. 173 i Nr 148, poz. 722 oraz z 1997 r. Nr 1, poz. 4, Nr 6, poz. 35, Nr 128, poz. 834 i Nr 145, poz. 981) - dla gmin o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym. § 4. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie określenia województw i gmin objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, w których są stosowane szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje w celu restrukturyzacji gospodarki i ograniczania negatywnych skutków bezrobocia (Dz. U. Nr 31, poz. 176). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie przyznania bezrobotnym, zamieszkałym w niektórych województwach i gminach objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, prawa do zasiłku i stypendium, przysługującego bezrobotnym zamieszkałym w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. (Dz. U. Nr 90, poz. 570) Na podstawie art. 37i ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa województwa i gminy objęte zakresem działania rejonowych urzędów pracy, określone jako zagrożone strukturalną recesją i degradacją społeczną w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu, trybu i warunków wspierania środkami z budżetu państwa na 1998 r. realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych oraz tworzenia instytucji lokalnych (Dz. U. Nr 76, poz. 492), w których zamieszkałym bezrobotnym przysługuje w 1998 r. prawo do zasiłku i stypendium, przysługujące bezrobotnym zamieszkałym w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 2. W 1998 r. w województwach łódzkim i katowickim oraz w gminach województwa wałbrzyskiego, nie wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie określenia wykazu gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 71, poz. 338), przysługują uprawnienia określone w art. 37d i art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431) - dla bezrobotnych zamieszkałych w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie przyznania bezrobotnym, zamieszkałym w niektórych województwach i gminach objętych zakresem działania rejonowych urzędów pracy, prawa do zasiłku i stypendium, przysługującego bezrobotnym zamieszkałym w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz. U. Nr 31, poz. 177). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej krótkiej przez strażników gminnych. (Dz. U. Nr 90, poz. 571) Na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Strażnicy gminni, zwani dalej "strażnikami", mają prawo do użycia broni palnej krótkiej w stosunku do osób tylko w przypadkach określonych w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779), zwanej dalej "ustawą". 2. Przez użycie broni palnej krótkiej przez strażników rozumie się oddanie strzału w kierunku osoby w celu jej obezwładnienia, po wyczerpaniu trybu postępowania określonego w § 3. § 2. Przy podejmowaniu decyzji o użyciu broni palnej krótkiej strażnicy są obowiązani postępować ze szczególną rozwagą, traktując broń palną jako ostateczny środek działania, z zachowaniem warunków określonych w art. 18 ust. 2 ustawy. § 3. 1. Strażnicy, przed użyciem broni palnej krótkiej, są obowiązani: 1) po okrzyku "STÓJ - STRAŻ GMINNA" wezwać osobę do zachowania zgodnego z prawem, a w szczególności do natychmiastowego porzucenia broni lub niebezpiecznego narzędzia, odstąpienia od bezprawnych działań lub użycia przemocy, 2) w razie niepodporządkowania się wezwaniom określonym w pkt 1, zagrozić użyciem broni palnej krótkiej okrzykiem "STÓJ - BO STRZELAM", 3) oddać strzał ostrzegawczy w górę, jeżeli wezwania określone w pkt 1 i 2 okażą się bezskuteczne. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy wszelka zwłoka groziłaby bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego. 3. Użycie broni palnej krótkiej w sytuacji, o której mowa w ust. 2, musi być poprzedzone okrzykiem "STRAŻ GMINNA". 4. Podczas wykonywania zadań ochrony z bronią strażnik gminny jest obowiązany posiadać przy sobie legitymację służbową oraz świadectwo broni. § 4. Broni palnej krótkiej nie używa się w stosunku do kobiet o widocznej ciąży, osób, których wygląd wskazuje na wiek do 13 lat, osób w podeszłym wieku oraz o widocznym kalectwie. § 5. 1. Jeżeli wskutek użycia broni palnej krótkiej nastąpiło zranienie osoby, strażnik jest obowiązany z zachowaniem bezpieczeństwa własnego i innych osób oraz bez zbędnej zwłoki, udzielić jej pierwszej pomocy, a następnie spowodować udzielenie pomocy lekarskiej. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz gdy w wyniku użycia broni palnej krótkiej nastąpiła śmierć osoby lub szkoda w mieniu, strażnicy są obowiązani do: 1) zabezpieczenia śladów na miejscu zdarzenia i niedopuszczania na to miejsce osób postronnych, 2) w miarę możliwości, ustalenia świadków zdarzenia. § 6. 1. O każdym przypadku użycia broni palnej krótkiej lub jej utraty strażnik jest obowiązany niezwłocznie powiadomić najbliższą jednostkę Policji oraz komendanta straży gminnej lub swojego bezpośredniego przełożonego. 2. O każdym przypadku użycia broni palnej krótkiej lub podjęcia czynności określonych w § 3 strażnik jest obowiązany sporządzić notatkę, która powinna w szczególności zawierać: 1) imię i nazwisko strażnika, numer legitymacji służbowej, numer świadectwa broni, 2) datę, godzinę i miejsce użycia broni palnej krótkiej, 3) okoliczności poprzedzające użycie broni palnej krótkiej, 4) skutki użycia broni palnej krótkiej, 5) zakres ewentualnego udzielenia pierwszej pomocy, 6) dane osobowe ustalonych świadków zdarzenia, 7) inne okoliczności zdarzenia, w tym nazwisko lekarza, któremu przekazano osobę poszkodowaną. § 7. Do obowiązków komendanta straży gminnej należy: 1) zabezpieczenie broni, 2) zbadanie, czy użycie broni palnej krótkiej nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami, 3) niezwłoczne powiadomienie o każdym przypadku użycia broni palnej krótkiej lub podjęcia czynności określonych w § 3 przełożonego wymienionego w art. 7 ust. 2 ustawy, a jeżeli w wyniku użycia broni palnej krótkiej nastąpiła śmierć lub zranienie człowieka - również właściwego miejscowo prokuratora. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 2 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1998 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa. (Dz. U. Nr 90, poz. 572) Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1998 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa (Dz. U. Nr 63, poz. 410) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 1 wyrazy "trzy lata" zastępuje się wyrazami "pięć lat", 2) w § 5 w ust. 2 wyrazy "do trzech lat" zastępuje się wyrazami "do pięciu lat". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 2 lipca 1998 r. w sprawie określenia odpadów, które powinny być wykorzystywane w celach przemysłowych, oraz warunków, jakie muszą być spełnione przy ich wykorzystywaniu. (Dz. U. Nr 90, poz. 573) Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W celach przemysłowych powinny być wykorzystywane odpady posiadające właściwości umożliwiające, przy aktualnym stanie techniki, technologii i organizacji, ich wykorzystanie, w szczególności odpady, które mogą: 1) stanowić surowiec produkcyjny, 2) stanowić częściowy lub całkowity zamiennik surowca lub paliwa dotychczas stosowanego w danym procesie produkcyjnym, 3) być stosowane do podniesienia jakości lub efektywności procesu produkcji lub stanu bezpieczeństwa, 4) być stosowane do zmniejszenia negatywnego oddziaływania procesu produkcyjnego na środowisko, 5) stanowić źródło dających się odzyskać surowców, 6) po przetworzeniu stanowić wyroby użytkowe. 2. Wykaz odpadów, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Przy wykorzystywaniu odpadów, o których mowa w § 1, w celach przemysłowych muszą być spełnione następujące warunki: 1) prowadzenie procesów przemysłowych z zastosowaniem odpadów zamiast surowców powinno odbywać się z zachowaniem warunków bezpieczeństwa zdrowia ludzi i ochrony środowiska, 2) wyrób otrzymany w wyniku zastosowania odpadów zamiast surowca powinien odpowiadać standardom jakościowym określonym w odrębnych przepisach, a także nie może stanowić zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska. § 3. Wykorzystywanie odpadów, o których mowa w § 1, w celach energetycznych powinno zapewniać dotrzymanie dopuszczalnych norm emisji substancji zanieczyszczających środowisko, określonych na podstawie odrębnych przepisów. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 1998 r. (poz. 573) WYKAZ ODPADÓW, KTÓRE POWINNY BYĆ WYKORZYSTYWANE W CELACH PRZEMYSŁOWYCH Kod*)Rodzaje odpadów w poszczególnych grupach i podgrupach 12 01Odpady powstające przy poszukiwaniu, wydobyciu i wzbogacaniu rud oraz innych surowców mineralnych 01 01Odpady z wydobywania minerałów 01 01 01Odpady z wydobywania rud metali (z wyłączeniem 01 01 03) 01 01 02Odpady z wydobywania innych minerałów 01 01 03Odpady skalne z górnictwa miedzi 01 02Odpady ze wstępnej obróbki wydobytego urobku 01 02 01Odpady ze wstępnej obróbki rud metali 01 02 02Odpady ze wstępnej obróbki rud innych surowców mineralnych nie zawierających metali 01 04Odpady z fizycznej i chemicznej przeróbki surowców mineralnych, nie zawierających rud metali 01 04 01Skruszone skały 01 04 02Odpadowe piaski i iły 01 04 03Odpady o konsystencji pyłów i proszków 01 04 05Odpady i szlamy powstające przy płukaniu i oczyszczaniu surowców mineralnych 01 04 06Odpady powstające przy cięciu, płukaniu i obróbce postaciowej skał i minerałów 02Odpady z rolnictwa, sadownictwa, hodowli, rybołówstwa, leśnictwa oraz przetwórstwa żywności 02 01Odpady z produkcji podstawowej 02 01 02Odpadowa tkanka zwierzęca i padlina 02 03Odpady z przygotowywania i przetwórstwa produktów spożywczych i używek pochodzenia roślinnego (z wyłączeniem podgrupy 02 07) 02 03 06Odpadowe tłuszcze roślinne 03Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji papieru, tektury, masy celulozowej, płyt i mebli 03 01Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli 03 01 01Odpady kory i korka 03 01 02Trociny 03 01 03Wióry, ścinki, kawałki drewna i płyt wiórowych, fornir 03 01 04Odpady z chemicznej przeróbki drewna 03 03Odpady z produkcji i przetwórstwa masy celulozowej, papieru i tektury 03 03 01Kora 03 03 02Osady i szlamy z produkcji celulozy metodą siarczynową 03 03 06Włókna i osady z papieru (masa łapana) 03 03 08Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków 04Odpady z przemysłu skórzanego i tekstylnego 04 02Odpady z przemysłu tekstylnego 04 02 01Odpady nie przerobionych włókien i inne włókna naturalne pochodzenia roślinnego 04 02 02Nie przetworzone włókna pochodzenia zwierzęcego 04 02 03Nie przetworzone włókna sztuczne i syntetyczne 04 02 04Odpady nie przetworzonych mieszanych włókien przed przędzeniem i tkaniem 04 02 05Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia roślinnego 04 02 06Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia zwierzęcego 04 02 07Odpady przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia sztucznego bądź syntetycznego 04 02 08Odpady przetworzonych mieszanych włókien oraz tkanin 04 02 09Odpady materiałów złożonych (tkaniny impregnowane, elastomery, plastomery) 04 02 10Substancje organiczne z produktów naturalnych (tłuszcze, woski) 05Odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania gazu ziemnego oraz wysokotemperaturowej przeróbki węgla 05 01Ropopochodne szlamy i odpady stałe 05 01 01Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków 05 01 03Osady z dna zbiorników 05 01 04Kwaśne szlamy z procesów alkilowania 05 01 05Wycieki ropy naftowej 05 01 06Osady z konserwacji instalacji, urządzeń 05 01 07Kwaśne smoły 05 01 08Inne smoły 05 03Zużyte katalizatory 05 03 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 05 06Odpady z procesów termicznej przeróbki węgla 05 06 01Kwaśne smoły 05 06 02Smoła koksownicza 05 06 03Inne smoły 05 06 04Osady z kolumn chłodniczych 05 06 05Odpady ciekłe zawierające fenole 05 08Odpady z odzyskiwania (regeneracji) olejów 05 08 02Kwaśne smoły 05 08 03Inne smoły 05 08 04Uwodnione odpady ciekłe z regeneracji olejów 05 09Odpady z produkcji grafitu syntetycznego i elektrod węglowych 05 09 01Odpady ze składników wsadu 05 09 02Uszkodzone wyroby 05 09 03Pył z oczyszczania gazów odlotowych 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania związków nieorganicznych 06 01Odpadowe roztwory kwaśne 06 01 01Kwas siarkawy i siarkowy [siarkowy (IV) i (VI)] 06 01 02Kwas chlorowodorowy 06 01 03Kwas fluorowodorowy 06 01 04Kwas fosforawy i fosforowy [fosforowy (III) i (V)] 06 01 05Kwas azotawy i azotowy [azotowy (III) i (V)] 06 02Odpadowe roztwory alkaliczne 06 02 01Wodorotlenek wapnia 06 02 02Wodorotlenek sodu 06 02 03Woda amoniakalna 06 03Sole odpadowe i ich roztwory 06 03 01Węglany (z wyłączeniem 02 04 02 oraz 19 09 03) 06 03 02Roztwory soli zawierające siarczyny, siarczany [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki 06 03 03Sole stałe zawierające siarczyny, siarczany [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki 06 03 04Roztwory soli chlorowców 06 03 05Sole stałe zawierające chlorowce 06 03 06Roztwory soli fosforowych 06 03 07Stałe sole fosforowe 06 03 08Roztwory soli zawierające azotany i związki pokrewne 06 03 09Sole stałe zawierające azotki 06 03 10Sole stałe zawierające grupę amonową 06 03 12Sole i roztwory zawierające związki organiczne 06 12Odpady z produkcji, stosowania i regeneracji katalizatorów 06 12 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07Odpady z przemysłu syntezy organicznej 07 01Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania podstawowych produktów przemysłu syntezy organicznej 07 01 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki 07 01 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 01 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07 02Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tworzyw sztucznych oraz kauczuków i włókien syntetycznych 07 02 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne 07 02 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 02 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07 03Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania organicznych barwników i pigmentów (z wyłączeniem podgrupy 06 11) 07 03 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki 07 03 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 03 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07 04Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania pestycydów (z wyłączeniem 02 01 05) 07 04 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki 07 04 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 04 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07 05Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farmaceutyków 07 05 03Chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 05 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 05 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 07 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tłuszczów, natłustek, mydeł, detergentów, środków dezynfekcyjnych i kosmetyków 07 06 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne 07 06 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste 07 06 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne 09Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01 04Roztwory utrwalaczy 09 01 06Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające srebro 09 01 07Błony i papier fotograficzny zawierające srebro lub związki srebra 09 01 11Odpady powstające przy odzysku srebra z materiałów fotograficznych 10Odpady nieorganiczne z procesów termicznych 10 01Odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw (z wyłączeniem grupy 19) 10 01 01Żużle 10 01 02Popioły lotne z węgla kamiennego 10 01 12Zużyte materiały ogniotrwałe 10 01 14Mikrosfery z popiołów lotnych 10 02Odpady z hutnictwa żelaza i stali (z wyłączeniem podgrupy 10 14) 10 02 01Żużle z procesów wytapiania (wielkopiecowe, stalownicze) 10 02 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych 10 02 04Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych 10 02 06Zużyte materiały ogniotrwałe 10 02 07Zgary z hutnictwa żelaza 10 02 08Odpadowy siarczan żelazawy [siarczan żelaza (II)] 10 03Odpady z hutnictwa aluminium 10 03 01Smoły i inne odpady z masy surowcowej do wyrobu anod 10 03 02Uszkodzone i zużyte elektrody 10 03 03Piana z wytopu (z wyłączeniem 10 03 15) 10 03 08Żużle słone z drugiego wytopu 10 03 10Odpady z przetwarzania słonych żużli i zgarów z drugiego wytopu 10 03 12Inne pyły (łącznie z pyłami z młynów kulowych) 10 04Odpady z hutnictwa ołowiu 10 04 02Zgary 10 04 04Pyły z oczyszczania gazów odlotowych 10 04 06Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych 10 04 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych 10 05Odpady z hutnictwa cynku 10 05 01Żużle (z wyłączeniem 10 05 08) 10 05 02Zgary 10 05 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych 10 05 04Inne pyły 10 05 05Odpady stałe z oczyszczania gazu 10 05 06Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych 10 05 08Żużle granulowane z pieców szybowych oraz żużle z pieców obrotowych 10 06Odpady z hutnictwa miedzi 10 06 01Żużle (z wyłączeniem 10 06 09) 10 06 02Zgary 10 06 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych 10 06 05Odpady z procesów rafinacji elektrolitycznej 10 06 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych 10 06 08Zużyte materiały ogniotrwałe 10 06 09Żużle szybowe i granulowane 10 09Odpady z odlewnictwa żelaza 10 09 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone przed procesem odlewania 10 09 02Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone lub zyżyte po procesie odlewania 10 09 03Żużle odlewnicze 10 09 05Inne zużyte rdzenie i formy odlewnicze 10 10Odpady z odlewnictwa metali nieżelaznych 10 10 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone przed procesem odlewania 10 10 03Zgary i żużle odlewnicze 10 11Odpady z hutnictwa szkła 10 11 01Odpady z przygotowywania surowców wsadowych 10 11 02Szkło odpadowe z procesu technologicznego 10 11 03Odpady włókna szklanego i tkanin z włókna szklanego 10 11 04Pył z oczyszczania gazów odlotowych 10 12Odpady z produkcji wyrobów ceramiki budowlanej, szlachetnej i ogniotrwałej 10 12 07Zużyte materiały ogniotrwałe 10 12 08Wybrakowane wyroby ceramiczne 10 13Odpady z produkcji spoiw mineralnych i wyrobów zawierających te spoiwa 10 13 03Odpady z produkcji innych wyrobów ze spoiwem cementowym 10 13 08Zużyte materiały ogniotrwałe 10 13 10Odpady z produkcji cementu 10 14Odpady z produkcji żelazostopów 10 14 01Żużle z produkcji żelazokrzemu 10 14 02Pyły z produkcji żelazokrzemu 10 14 03Żużle z produkcji żelazochromu 10 14 04Pyły z produkcji żelazochromu 10 14 05Żużle z produkcji żelazomanganu 11Odpady nieorganiczne z przygotowania powierzchni i powlekania metali oraz z procesów hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 02Odpady i szlamy z hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 02 01Szlamy z hydrometalurgii miedzi 11 02 02Szlamy z hydrometalurgii cynku (włącznie z getytem i jarozytem) 11 02 03Odpady z produkcji anod dla procesów elektrolizy 12Odpady z kształtowania i powierzchniowej obróbki metali i tworzyw sztucznych 12 01Odpady z kształtowania (włącznie z kuciem, spawaniem, wytłaczaniem, toczeniem, cięciem, piłowaniem) 12 01 01Odpady z toczenia i piłowania żelaza oraz jego stopów 12 01 02Inne odpady żelaza i jego stopów 12 01 03Odpady z toczenia i piłowania metali nieżelaznych 12 01 04Inne odpady metali nieżelaznych 12 01 05Odpady tworzyw sztucznych 12 01 06Odpadowe oleje z obróbki metali zawierające chlorowce niezemulgowane 12 01 07Odpadowe oleje z obróbki metali nie zawierające chlorowców niezemulgowanych 12 01 08Odpadowe emulsje olejowe z obróbki metali zawierające chlorowce 12 01 09Odpadowe emulsje z obróbki metali nie zawierające chlorowców 12 01 11Szlamy z obróbki metali 12 01 12Zużyte woski i tłuszcze 12 01 13Odpady spawalnicze i zużyte elektrody 13Oleje odpadowe (z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05 i 12) 13 01Odpadowe oleje hydrauliczne i płyny hamulcowe 13 01 02Inne oleje hydrauliczne zawierające związki chlorowcoorganiczne niezemulgowane 13 01 03Inne oleje hydrauliczne nie zawierające związków chlorowcoorganicznych niezemulgowanych 13 01 04Emulsje olejowe zawierające związki chlorowcoorganiczne 13 01 05Emulsje olejowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych 13 01 06Hydrauliczne oleje mineralne 13 01 08Płyny hamulcowe 13 02Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe) 13 02 01Oleje smarowe zawierające związki chlorowcoorganiczne 13 02 02Oleje smarowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych 13 02 03Inne oleje smarowe 13 03Odpadowe oleje i ciecze stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory 13 03 02Oleje i ciecze zawierające inne związki chlorowcoorganiczne 13 03 03Oleje i ciecze nie zawierające związków chlorowcoorganicznych 13 03 05Oleje mineralne stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory 13 04Oleje zęzowe 13 04 01Oleje zęzowe z żeglugi śródlądowej 13 04 03Oleje zęzowe z innej żeglugi 14Odpady z rozpuszczalników organicznych (z wyłączeniem grup 07 i 08) 14 01Odpady z odtłuszczania metali i konserwacji maszyn 14 01 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony) 14 01 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki 14 01 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny 14 01 04Mieszaniny rozpuszczalników chlorowcoorganicznych z wodą 14 01 05Mieszaniny rozpuszczalników nie zawierających związanych chlorowców z wodą 14 02Odpady z czyszczenia tkanin i odtłuszczania produktów naturalnych 14 02 01Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki 14 02 02Mieszaniny rozpuszczalników lub cieczy organicznych nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych 14 03Odpady z przemysłu elektronicznego 14 03 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony) 14 03 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne 14 03 03Rozpuszczalniki i ich mieszaniny nie zawierające związków chlorowcoorganicznych 14 03 05Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki 14 04Odpady chłodziw, propelentów pianowych i aerozolowych 14 04 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony) 14 04 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki 14 04 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny 15Odpady opakowań, sorbentów, tkanin, materiałów filtracyjnych i ochronnych nie ujęte w innych grupach 15 01Odpady opakowaniowe 15 01 01Papier i tektura 15 01 02Tworzywa sztuczne 15 01 03Drewno 15 01 04Metale 15 01 07Szkło 16Odpady różne, nie ujęte w innych grupach 16 01Wyeksploatowane pojazdy 16 01 01Katalizatory z pojazdów, zawierające metale szlachetne 16 01 02Inne katalizatory z pojazdów 16 01 03Zużyte opony 16 01 04Pojazdy wycofane z eksploatacji 16 02Zużyte urządzenia i ich elementy 16 02 02Inne zużyte urządzenia elektroniczne i elektrotechniczne 16 02 03Urządzenia zawierające freony 16 06Baterie i akumulatory 16 06 01Baterie i akumulatory ołowiowe 16 06 02Baterie i akumulatory niklowo-kadmowe 16 06 03Suche ogniwa rtęciowe 16 06 06Elektrolit z baterii i akumulatorów 16 07Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych i cystern transportowych (z wyjątkiem grup 05 i 12) 16 07 02Odpady z czyszczenia statkowych zbiorników po ropie naftowej lub jej produktach 16 07 03Odpady z czyszczenia cystern kolejowych i samochodowych przewożących ropę naftową lub jej produkty 16 07 06Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych po ropie naftowej i jej produktach 16 08Odpady podobne do komunalnych segregowane i gromadzone selektywnie 16 08 01Papier i tektura 16 08 02Szkło 16 08 03Drobne elementy z tworzyw sztucznych 16 08 05Drobne elementy metalowe 16 08 07Drewno 16 08 09Oleje i tłuszcze 16 08 10Odzież 16 08 11Tekstylia 16 08 20Baterie 16 08 21Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć 16 08 23Urządzenia zawierające freony 17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz drogowych 17 01Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz drogowych 17 01 01Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów 17 01 02Gruz ceglany 17 01 03Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia 17 01 04Odpady materiałów budowlanych bazujących na gipsie 17 01 07Odpady z remontów i przebudowy dróg 17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych 17 02 01Drewno 17 02 02Szkło 17 02 03Tworzywa sztuczne 17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali 17 04 01Miedź, brąz, mosiądz 17 04 02Aluminium 17 04 03Ołów 17 04 04Cynk 17 04 05Żelazo i stal 17 04 06Cyna 17 04 08Kable 17 05Gleba i grunt z wykopów oraz z pogłębiania rzek i zbiorników wodnych 17 05 05Żwir, kamienie, skruszone skały 17 06Materiały izolacyjne (bez podgrupy 17 03) 17 06 05Wełna mineralna 17 07Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki 17 07 01Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki 20Odpady komunalne 20 01Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie 20 01 01Papier i tektura 20 01 02Szkło 20 01 03Drobne elementy z tworzyw sztucznych 20 01 04Inne frakcje tworzyw sztucznych 20 01 05Drobne elementy metalowe 20 01 06Inne frakcje metali 20 01 07Drewno 20 01 09Oleje i tłuszcze 20 01 10Odzież 20 01 11Tekstylia 20 01 20Baterie 20 01 21Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć 20 01 23Urządzenia zawierające freony 20 03Inne odpady komunalne 20 03 05Wraki pojazdów Objaśnienie: *) Kod według rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości środków niezbędnych do pokrycia kosztów wjazdu, przejazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz szczegółowych zasad dokumentowania ich posiadania. (Dz. U. Nr 90, poz. 574) Na podstawie art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wielkość środków na wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa się: 1) dla osób powyżej 16 roku życia - na kwotę 100 (stu) złotych na każdy dzień pobytu, nie mniej jednak niż 500 (pięćset) złotych, 2) dla osób do 16 roku życia - na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych na każdy dzień pobytu, nie mniej jednak niż 300 (trzysta) złotych, 3) dla uczestników wycieczek turystycznych, obozów młodzieżowych, zawodów sportowych lub osób mających opłacone koszty pobytu w Polsce albo osób przyjeżdżających do placówek leczniczo-sanatoryjnych - na kwotę 20 (dwudziestu) złotych na każdy dzień pobytu, nie mniej jednak niż 100 (sto) złotych. 2. Wielkość środków na wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przekraczający trzech dni określa się: 1) dla osób powyżej 16 roku życia - na kwotę 300 (trzystu) złotych, 2) dla osób do 16 roku życia - na kwotę 150 (stu pięćdziesięciu) złotych. § 2. Wielkość środków na przejazd cudzoziemca przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa się: 1) dla osób powyżej 16 roku życia - na kwotę 200 (dwustu) złotych, 2) dla osób do 16 roku życia - na kwotę 100 (stu) złotych. § 3. Wielkość środków na wyjazd cudzoziemca z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinna pokrywać koszty podróży deklarowanym przez cudzoziemca środkiem transportu do kraju pochodzenia lub innego państwa. § 4. 1. Cudzoziemiec dokumentuje posiadanie środków niezbędnych do wjazdu, pobytu, przejazdu i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okazanie na żądanie funkcjonariuszy Straży Granicznej, odpowiednio: 1) waluty polskiej, 2) zagranicznych środków płatniczych, które mogą być w Rzeczypospolitej Polskiej legalnie wymienione, będących równowartością kwot określonych w § 1 i 2, według tabeli kursów walut ustalanej przez Narodowy Bank Polski, 3) dokumentów umożliwiających uzyskanie w Polsce środków płatniczych, 4) zaświadczenia o posiadaniu środków płatniczych w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w wysokości nie mniejszej niż określona w § 1-3, potwierdzonego pieczęcią i podpisem upoważnionego pracownika banku, wystawionego najpóźniej na miesiąc przed przekroczeniem granicy. 2. Posiadanie przez cudzoziemca środków na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być udokumentowany przez okazanie funkcjonariuszowi Straży Granicznej, w trakcie kontroli granicznej, zaproszenia, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739), zwanej dalej "ustawą". 3. Posiadanie przez cudzoziemca środków na wyjazd z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być udokumentowany przez okazanie funkcjonariuszowi Straży Granicznej, w trakcie kontroli granicznej, biletu uprawniającego do podróży do kraju pochodzenia lub innego państwa albo przez okazanie środka transportu. 4. Cudzoziemiec wymieniony w § 1 pkt 3 obowiązany jest ponadto do okazania na żądanie funkcjonariuszy Straży Granicznej, odpowiednio: 1) dokumentu potwierdzającego uczestnictwo w imprezie turystycznej, obozie młodzieżowym lub zawodach sportowych, 2) dowodu wniesienia opłat na pokrycie kosztów pobytu w Polsce w zakresie co najmniej wyżywienia i zakwaterowania, 3) skierowania do placówki leczniczo-sanatoryjnej. 5. Dokument potwierdzający uczestnictwo w imprezie turystycznej, obozie młodzieżowym lub zawodach sportowych, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powinien zawierać w szczególności: 1) dokładne dane wystawcy dokumentu, 2) dane dotyczące organizatora i realizatora usług turystycznych, 3) termin oraz miejsce pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) szczegółowy wykaz usług turystycznych, a w przypadku wycieczki turystycznej - jej dokładną trasę, 5) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres cudzoziemca, w przypadku przyjazdu indywidualnego, lub liczbę osób objętych zbiorową imprezą turystyczną, 6) potwierdzenie opłacenia kosztów usługi turystycznej, z wyszczególnieniem kosztów zakwaterowania i wyżywienia oraz ceny tej usługi. § 5. W wypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy, kontroli posiadania przez cudzoziemca środków, o których mowa w rozporządzeniu, dokonuje wojewoda. § 6. Nie są obowiązani do dokumentowania posiadania środków niezbędnych do pokrycia kosztów wjazdu, przejazdu, pobytu i wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcy przekraczający granicę na podstawie: 1) umów i porozumień międzynarodowych, jeżeli przewidują one zwolnienie cudzoziemca z obowiązku posiadania tych środków albo obowiązek pokrycia kosztów jego pobytu przez polskie organy państwowe lub instytucje publiczne, 2) umów o małym ruchu granicznym, umów o uproszczonym trybie przekraczania granicy lub umów, które określają warunki przekraczania granicy w przejściach na szlakach turystycznych przecinających granicę państwową albo legitymujący się dokumentami upoważniającymi do przekraczania granicy na podstawie tych umów, 3) wizy pobytowej z prawem do pracy, 4) wizy pobytowej potwierdzającej uzyskanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub zezwolenia na osiedlenie się, 5) karty czasowego pobytu lub karty stałego pobytu oraz 6) w związku z niesieniem pomocy charytatywnej. § 7. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych podwyższa stawki określone w § 1 i 2, jeżeli wystąpi konieczność ich dostosowania na zasadzie wzajemności do wymogów określonych przez inne państwo dla obywateli polskich. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. (Dz. U. Nr 90, poz. 575) 1. Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 130, poz. 629) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), 2) ustawą z dnia 21 grudnia 1990 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 25), 3) ustawą z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 33, poz. 144), 4) ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 130, poz. 629), 5) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 6) ustawą z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), 7) ustawą z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 107, poz. 684), oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 39 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49), który stanowi: "Art. 39. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 22: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: «4. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są uprawnione do przeprowadzania doraźnych kontroli w zakresie oraz jednostkach organizacyjnych i miejscach, określonych w ust. 3, a także do wydawania, w wypadkach nie cierpiących zwłoki, decyzji niezbędnych do usunięcia zagrożenia sanitarno-epidemicznego, powiadamiając o tym niezwłocznie organy wymienione w ust. 3.», b) w ust. 5 wyrazy «o której była mowa w ust. 4» skreśla się, 2) w art. 34 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: «3. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrami: Zdrowia i Opieki Społecznej, Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Handlu Wewnętrznego i Usług oraz Handlu Zagranicznego określa zasady wykonywania nadzoru sanitarnego przez Wojskową Inspekcję Sanitarną nad zakładami zaopatrującymi wojsko w środki spożywcze.», 3) użyte w ustawie określenia «Minister Rolnictwa» oraz «Minister Handlu Wewnętrznego» zastępuje się odpowiednio określeniami «Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej» oraz «Minister Handlu Wewnętrznego i Usług», użytymi w odpowiednich przypadkach.", 2) art. 81 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), który stanowi: "Art. 81. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r.", 3) art. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 25), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.", 4) art. 2 i 3 ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 33, poz. 144), które stanowią: "Art. 2. W ustawie z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1985 r. Nr 12, poz. 49 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) w art. 25 w ust. 1 skreśla się wyrazy «stopnia wojewódzkiego». Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.", 5) art. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 130, poz. 629), który stanowi: "Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1995 r.", 6) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r., oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488).", 7) art. 66 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), który stanowi: "Art. 66. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.", 8) art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 107, poz. 684), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia." Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do obwieszczenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 lutego 1998 r. (poz. 575) USTAWA z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Rozdział 1 Zadania i zakres działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej Art. 1. Państwowa Inspekcja Sanitarna jest organem powołanym do nadzoru nad warunkami: 1) higieny środowiska, 2) higieny pracy w zakładach pracy, 3) higieny w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych, szkołach wyższych oraz w ośrodkach wypoczynku, 4) zdrowotnymi żywności i żywienia - w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników szkodliwych lub uciążliwych, a w szczególności w celu zapobiegania powstawaniu chorób zakaźnych i zawodowych. Art. 2. Wykonywanie zadań określonych w art. 1 polega na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego oraz prowadzeniu działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska, jeżeli ich występowanie ma charakter epidemiczny, a także na prowadzeniu działalności oświatowo-zdrowotnej. Art. 3. Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego należy: 1) opiniowanie projektów regionalnych i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz lokalizacji inwestycji pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, 2) opiniowanie projektów norm pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych oraz inicjowanie wydania takich norm, 3) opiniowanie projektów wytycznych w sprawach techniczno-budowlanych pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych, 4) kontrola przestrzegania wymagań higienicznych i zdrowotnych w dokumentacji projektowej: a) budowy i przebudowy obiektów budowlanych i statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych, b) nowych materiałów i procesów technologicznych przed ich zastosowaniem w produkcji lub w budownictwie, 5) uczestniczenie w dopuszczeniu do użytku obiektów budowlanych i statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych oraz w przejmowaniu do eksploatacji wybudowanych i przebudowanych zakładów lub ich części, 6) inicjowanie przedsięwzięć oraz prac badawczych w dziedzinie zapobiegania negatywnym wpływom czynników i zjawisk fizycznych, chemicznych i biologicznych na zdrowie ludzi. Art. 4. Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie bieżącego nadzoru sanitarnego należy kontrola przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne, w szczególności dotyczących: 1) higieny środowiska, a zwłaszcza czystości powietrza atmosferycznego, gleby, wody i innych elementów środowiska w zakresie ustalonym w odrębnych przepisach, 2) utrzymania należytego stanu higienicznego nieruchomości, zakładów pracy, instytucji, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, dróg, ulic oraz środków komunikacji publicznej, 3) warunków produkcji, transportu, przechowywania i sprzedaży żywności oraz warunków żywienia zbiorowego, 4) warunków zdrowotnych produkcji i obrotu przedmiotami użytku oraz innymi wyrobami mogącymi mieć wpływ na zdrowie ludzi, 5) warunków zdrowotnych środowiska pracy, a zwłaszcza zapobiegania powstawaniu chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami pracy, 6) higieny pomieszczeń i wymagań w stosunku do sprzętu używanego w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych, szkołach wyższych oraz w ośrodkach wypoczynku, 7) higieny procesów nauczania. Art. 5. Do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania chorób, o których mowa w art. 2, należy: 1) dokonywanie analiz i ocen epidemiologicznych, 2) opracowywanie programów i planów działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej, przekazywanie ich do realizacji publicznym zakładom opieki zdrowotnej 1) oraz kontrola realizacji tych programów i planów, 3) ustalanie zakresu i terminów szczepień ochronnych oraz sprawowanie nadzoru w tym zakresie, 4) wydawanie zarządzeń i decyzji lub występowanie do innych organów o ich wydanie - w wypadkach określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych, 5) planowanie i organizowanie sanitarnego zabezpieczenia granic państwa, 6) nadzór sanitarny nad ruchem pasażerskim i towarowym w morskich i lotniczych portach oraz przystaniach, 7) udzielanie poradnictwa w zakresie spraw sanitarno-epidemiologicznych lekarzom okrętowym i personelowi pomocniczo-lekarskiemu, zatrudnionemu na statkach morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznych, 8) kierowanie akcją sanitarną przy masowych przemieszczeniach ludności, zjazdach i zgromadzeniach. Art. 6. 2) Państwowa Inspekcja Sanitarna inicjuje, organizuje, prowadzi, koordynuje i nadzoruje działalność oświatowo-zdrowotną w celu ukształtowania odpowiednich postaw i zachowań zdrowotnych, a w szczególności: 1) inicjuje i wytycza kierunki przedsięwzięć zmierzających do zaznajamiania społeczeństwa z czynnikami szkodliwymi dla zdrowia, popularyzowania zasad higieny i racjonalnego żywienia, metod zapobiegania chorobom oraz umiejętności udzielania pierwszej pomocy, 2) pobudza aktywność społeczną do działań na rzecz własnego zdrowia, 3) udziela porad i informacji w zakresie zapobiegania i eliminowania negatywnego wpływu czynników i zjawisk fizycznych, chemicznych i biologicznych na zdrowie ludzi, 4) ocenia działalność oświatowo-zdrowotną prowadzoną przez szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, szkoły wyższe oraz środki masowego przekazywania, zakłady opieki zdrowotnej, inne zakłady, instytucje i organizacje oraz udziela im pomocy w prowadzeniu tej działalności. Rozdział 2 Organizacja Państwowej Inspekcji Sanitarnej Art. 7. 1. Państwowa Inspekcja Sanitarna podlega Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Państwową Inspekcją Sanitarną kieruje Główny Inspektor Sanitarny. Art. 8. 1. Głównego Inspektora Sanitarnego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Główny Inspektor Sanitarny jest zastępcą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej do spraw sanitarno-epidemiologicznych. Art. 9. 1. Organem doradczym i opiniodawczym Głównego Inspektora Sanitarnego w sprawach objętych zakresem działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej jest Rada Sanitarno-Epidemiologiczna, powoływana na okres trzech lat. 2. Rada Sanitarno-Epidemiologiczna składa się z przewodniczącego, sekretarza i członków, których powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej spośród pracowników nauki i osób posiadających wybitne przygotowanie praktyczne z dziedziny sanitarno-epidemiologicznej. W pracach Rady, na zaproszenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, uczestniczą przedstawiciele naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, związków zawodowych oraz organizacji społecznych. 3. Rada Sanitarno-Epidemiologiczna działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. Art. 10. 1. Organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej są: 1) Główny Inspektor Sanitarny, 2) państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni, 3) 3) państwowi terenowi inspektorzy sanitarni dla gmin, 4) państwowi portowi inspektorzy sanitarni dla morskich portów i przystani, wód wewnętrznych i terytorialnych oraz jednostek pływających na tych obszarach. 2. 4) Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji, w drodze rozporządzenia, określa terytorialny zakres działania oraz siedziby terenowych i portowych inspektorów sanitarnych. Art. 11. Państwowych wojewódzkich, terenowych i portowych inspektorów sanitarnych powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. Art. 12. 1. Państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni podlegają Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu. 2. Państwowi terenowi i portowi inspektorzy sanitarni podlegają właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu. Art. 13. 1. Państwowym inspektorem sanitarnym może być osoba, która: 1) jest obywatelem polskim, 2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych, 3) 5) jest lekarzem i uzyskała kierunkową specjalizację w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach albo uzyskała specjalizację I lub II stopnia z dziedziny medycyny lub ukończyła studium podyplomowe o kierunku zdrowie publiczne lub zarządzanie w służbie zdrowia, 4) 6) swoją postawą obywatelską daje rękojmię należytego wykonywania zadań pracownika organu państwowego, 5) posiada stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku. 2. 7) Do państwowych inspektorów sanitarnych stosuje się przepisy dotyczące pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Art. 14. 1. Pracownikom Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonującym czynności kontrolne przysługuje dodatek specjalny do wynagrodzenia. 2. 8) Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, określa zasady i tryb przyznawania dodatku oraz jego wysokość. Art. 15. 1. 9) Państwowy Inspektor Sanitarny wykonuje zadania przy pomocy podległej mu stacji sanitarno-epidemiologicznej, będącej zakładem opieki zdrowotnej. 2. Organizację oraz zasady działania stacji sanitarno-epidemiologicznych, a także wymagane kwalifikacje pracowników tych stacji określa Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. 10) Stacja sanitarno-epidemiologiczna prowadzona jest w formie jednostki budżetowej. Art. 16. 1. 11) Państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przedstawia wojewodzie raz do roku ocenę stanu sanitarnego i sytuacji epidemiologicznej województwa. 2. 12) Państwowi wojewódzcy, terenowi i portowi inspektorzy sanitarni, realizując swoje zadania, współpracują z organami wykonawczymi gmin oraz informują je o wynikach kontroli obiektów o podstawowym znaczeniu dla danego terenu. Art. 17. 13) Zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie nadzoru nad warunkami zdrowotnymi żywności i żywienia, w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, wykonują organy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. Art. 18. 1. 14) Zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej na obszarach kolejowych, z zastrzeżeniem ust. 2, wykonują wyznaczone organy kolejowej służby zdrowia w zakresie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Ministrów Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej. 2. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są uprawnione do przeprowadzania doraźnych kontroli na tych obszarach, a także do wydawania, w wypadkach nie cierpiących zwłoki, zarządzeń i decyzji niezbędnych do usunięcia zagrożenia sanitarno-epidemicznego, oraz powiadamiają o tym niezwłocznie właściwe organy. Art. 19. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej koordynuje wykonywanie zadań przez organy wymienione w art. 17 i 18 ust. 1. Może on w szczególności żądać informacji od właściwych ministrów w tym zakresie. Art. 20. 15) 1. W jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonują odpowiednio Wojskowa Inspekcja Sanitarna oraz Inspekcja Sanitarna Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. 16) Ministrowie Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, każdy w swoim zakresie działania, określają, w drodze rozporządzenia, organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Sanitarną oraz Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji: 1) na terenie podległych im obiektów i rejonów zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych oraz oddziałów i pododdziałów zwartych Policji, 2) w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej. 3. 17) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w porozumieniu z Szefem Urzędu Ochrony Państwa określa, w drodze rozporządzenia, organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji na terenie obiektów Urzędu Ochrony Państwa oraz w stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. Art. 21. 18) Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, zasady wykonywania zadań przez państwowych inspektorów sanitarnych w odniesieniu do zakładów karnych, aresztów śledczych oraz schronisk dla nieletnich i zakładów poprawczych, podległych Ministrowi Sprawiedliwości. Art. 22. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z właściwymi ministrami, określa jednolite formy nadzoru sanitarnego i zasady dokonywania ocen stanu sanitarno-epidemiologicznego. Rozdział 3 Uprawnienia Państwowej Inspekcji Sanitarnej Art. 23. 1. Państwowy inspektor sanitarny jest uprawniony do kontroli zgodności budowanych obiektów z wymaganiami higienicznymi i zdrowotnymi, określonymi w obowiązujących przepisach. 2. Stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości są wpisywane do dziennika budowy, z wyznaczeniem terminu ich usunięcia. Art. 24. 1. Jednostki organizacyjne, opracowujące projekty Polskich Norm, norm branżowych oraz norm zakładowych bądź ich zmian i odstępstw dotyczących elementów środowiska, obiektów i materiałów budowlanych, żywności i żywienia, przedmiotów użytku oraz innych wyrobów mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi, są obowiązane przedstawić te projekty do zaopiniowania: 1) Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu - w wypadku Polskich Norm i norm branżowych, 2) państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu - w wypadku norm zakładowych. 2. Wydanie normy, o której mowa w ust. 1, jej zmiana bądź odstępstwo od niej wymaga uprzedniej pozytywnej opinii właściwego inspektora sanitarnego. Art. 25. 1. Państwowy inspektor sanitarny w związku z wykonywaną kontrolą ma prawo: 1) wstępu o każdej porze dnia i nocy, na terenie miast i wsi do: a) zakładów pracy oraz wszystkich pomieszczeń i urządzeń wchodzących w ich skład, b) obiektów użyteczności publicznej, obiektów handlowych, ogrodów działkowych i nieruchomości oraz wszystkich pomieszczeń wchodzących w ich skład, c) środków transportu i obiektów z nimi związanych, w tym również na statki morskie, żeglugi śródlądowej i powietrzne, d) obiektów będących w trakcie budowy, 2) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób, 3) żądania okazania dokumentów i udostępniania wszelkich danych, 4) pobierania nieodpłatnie próbek do badań. 2. Zasady i tryb pobierania próbek do badań określają Polskie Normy, a w braku Polskiej Normy zasady te i tryb określa Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. Art. 26. 1. Państwowy inspektor sanitarny ma prawo wstępu do mieszkań w razie podejrzenia lub stwierdzenia choroby zakaźnej, zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi, a także jeżeli w mieszkaniu jest lub ma być prowadzona działalność produkcyjna lub usługowa. 2. Wstęp do mieszkań osób korzystających z immunitetów dyplomatycznych na mocy ustaw, umów bądź zwyczajów międzynarodowych jest dozwolony jedynie w porozumieniu z właściwym przedstawicielem dyplomatycznym. Art. 27. 1. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych, państwowy inspektor sanitarny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień. 2. Jeżeli naruszenie wymagań, o których mowa w ust. 1, spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, państwowy inspektor sanitarny nakazuje unieruchomienie zakładu pracy lub jego części (stanowiska pracy, maszyny lub innego urządzenia), zamknięcie obiektu użyteczności publicznej, wyłączenie z eksploatacji środka transportu, wycofanie z obrotu środka spożywczego, przedmiotu użytku lub innego wyrobu mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi albo podjęcie lub zaprzestanie innych działań; decyzje w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu. 3. 19) Z powodów i w trybie określonych w ust. 2 państwowy inspektor sanitarny nakazuje likwidację hodowli lub chowu zwierząt. 4. (skreślony). 20) Art. 28. 1. Państwowemu inspektorowi sanitarnemu przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciwko uruchomieniu wybudowanego lub przebudowanego zakładu pracy lub innego obiektu budowlanego, wprowadzeniu nowych technologii lub zmian w technologii, dopuszczeniu do obrotu materiałów stosowanych w budownictwie lub innych wyrobów mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi - jeżeli w toku wykonywanych czynności stwierdzi, że z powodu nieuwzględnienia wymagań higienicznych i zdrowotnych określonych w obowiązujących przepisach mogłoby nastąpić zagrożenie życia lub zdrowia ludzi. 2. Zgłoszenie sprzeciwu wstrzymuje dalsze działania w sprawach, o których mowa w ust. 1, do czasu wydania decyzji przez państwowego inspektora sanitarnego wyższego stopnia. Art. 29. W wypadkach wymienionych w art. 27 i 28 państwowi inspektorzy sanitarni są uprawnieni do zabezpieczenia pomieszczeń, środków transportu, maszyn i innych urządzeń, środków spożywczych, przedmiotów użytku i innych wyrobów mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi. Do postępowania zabezpieczającego stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944), o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Art. 30. 1. W razie stwierdzenia istotnych uchybień w działalności kontrolowanej jednostki, mogących mieć wpływ na stan zdrowia lub życie ludzi, państwowy inspektor sanitarny, niezależnie od przysługujących mu środków, o których mowa w art. 27 i 28, zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach kierownictwo kontrolowanej jednostki lub jednostkę albo organ powołany do sprawowania nadzoru nad tą jednostką. 2. 21) W razie stwierdzenia na terenach skażeń przemysłowych upraw roślin spożywczych i paszowych, państwowy wojewódzki inspektor sanitarny zawiadamia o tym wojewodę. 3. Jednostka organizacyjna lub organ, do którego skierowano zawiadomienie, jest obowiązany w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, powiadomić o podjętych i wykonanych czynnościach właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Art. 31. 1. Doraźne zalecenia, uwagi i wnioski, wynikające z przeprowadzonej kontroli zakładu pracy (statku), państwowy inspektor sanitarny wpisuje do książki kontroli sanitarnej, którą jest obowiązany posiadać zakład pracy (statek). 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, określa wzór książki kontroli sanitarnej, sposób jej prowadzenia, zasady dokonywania wpisów oraz tryb powiadamiania o usunięciu stwierdzonych uchybień. Art. 32. 1. Państwowi terenowi i portowi inspektorzy sanitarni są właściwi w I instancji we wszystkich sprawach należących do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej, które nie zostały na mocy ustaw lub wydanych na ich podstawie przepisów zastrzeżone dla Głównego Inspektora Sanitarnego lub państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych. 2. W postępowaniu administracyjnym organami wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego są: 1) w stosunku do państwowych terenowych i portowych inspektorów sanitarnych - państwowi wojewódzcy inspektorzy sanitarni, 2) w stosunku do państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych - Główny Inspektor Sanitarny. Art. 33. Państwowy inspektor sanitarny wyższego stopnia może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania państwowego inspektora sanitarnego niższego stopnia, jeżeli uzna to za wskazane ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy. W tych wypadkach państwowy inspektor sanitarny wyższego stopnia staje się organem I instancji. O podjęciu czynności Główny Inspektor Sanitarny lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny powiadamia właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Art. 34. 22) 1. Główny Inspektor Sanitarny może osobie posiadającej wymagane kwalifikacje nadać w określonym zakresie uprawnienie rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych do opiniowania w imieniu państwowego inspektora sanitarnego dokumentacji projektowej pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, wymagane od rzeczoznawców kwalifikacje, szczegółowe zasady, zakres i tryb nadawania uprawnień rzeczoznawcy do spraw sanitarnohigienicznych oraz zasady i tryb opiniowania przez rzeczoznawców dokumentacji projektowej. Art. 35. 1. Państwowy inspektor sanitarny może upoważnić niektórych pracowników stacji sanitarno-epidemiologicznych do wykonywania w jego imieniu określonych czynności kontrolnych i wydawania decyzji na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w drodze rozporządzenia. 2. Osoby dokonujące czynności kontrolnych podlegają przy wykonywaniu swoich zadań szczególnej ochronie prawnej, przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 36. 23) 1. Za badania oraz inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego pobiera się opłaty w wysokości kosztów ich wykonania, z zastrzeżeniem ust. 2. Opłaty ponosi osoba lub jednostka organizacyjna obowiązana do przestrzegania wymagań higienicznych i zdrowotnych. 2. Za badania i inne czynności wykonywane w związku ze sprawowaniem bieżącego nadzoru sanitarnego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie pobiera się opłat od osób oraz jednostek organizacyjnych obowiązanych do przestrzegania wymagań higienicznych i zdrowotnych, jeżeli w wyniku badań nie stwierdzono naruszenia tych wymagań. 3. Za badania i inne czynności związane z wydaniem oceny o środkach spożywczych, używkach, substancjach dodatkowych dozwolonych i przedmiotach użytku, przywożonych z zagranicy w celu wprowadzenia do obrotu lub produkcji, wykonywane w ramach bieżącego nadzoru sanitarnego, pobiera się od osób lub jednostek organizacyjnych, na rzecz których są one przywożone, opłaty w wysokości określonej w ust. 1, choćby badania związane z wydaniem oceny nie wykazały naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych. 4. Wysokość opłat o których mowa w ust. 1-3, ustala, na zasadach określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, kierownik jednostki organizacyjnej, w której przeprowadza się badania. 5. Do usług świadczonych przez stacje sanitarno-epidemiologiczne, wykonywanych na podstawie umowy zawartej z osobami fizycznymi lub osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej, stosuje się ceny umowne. Art. 37. W postępowaniu przed organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Rozdział 4 Przepis karny Art. 38. 24) Kto utrudnia lub udaremnia działalność organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej podlega karze aresztu do 3 miesięcy, ograniczenia wolności do 3 miesięcy albo grzywny. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 38a. 25) Przepis art. 13 ust. 1 pkt 3 ma zastosowanie do państwowych inspektorów sanitarnych powoływanych po dniu 1 września 1997 r. Art. 39. (pominięty). 26) Art. 40. 1. Traci moc dekret z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 37, poz. 160 i z 1975 r. Nr 16, poz. 91). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie zachowują moc przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 41. 27) Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1985 r., z tym że przepis art. 13 ust. 1 pkt 3 wchodzi w życie z dniem 1 września 1997 r. 1) Stosownie do art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041) ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o zakładzie społecznym służby zdrowia, rozumie się przez to publiczny zakład opieki zdrowotnej. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego1992 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 33, poz. 144), która weszła w życie z dniem 1 maja 1992 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 25), która weszła w życie z dniem 26 stycznia 1991 r. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3 oraz przez art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który wszedł w życie z dniem 1 października 1996 r. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 107, poz. 684), która weszła w życie z dniem 30 września 1997 r. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 3. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 2. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 69 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 35, poz. 192), która weszła w życie z dniem 1 lipca 1989 r. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2. 10) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 3. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 3. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 2 oraz przez art. 56 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369), która weszła w życie z dniem 15 grudnia 1997 r. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 3. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 20 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 4. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 5. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 5. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 3 oraz przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 5. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 2. 20) Przez art. 1 pkt 6 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 2. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 3. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 2. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 2. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 2. 25) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 5. 26) Zamieszczony w obwieszczeniu. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 3, a następnie przez art. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 130, poz. 629), która weszła w życie z dniem 21 listopada 1995 r. z mocą od dnia 1 września 1995 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. (Dz. U. Nr 91, poz. 576) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Mieszkańcy województwa tworzą z mocy prawa regionalną wspólnotę samorządową. 2. Województwo oznacza: 1) jednostkę samorządu terytorialnego - regionalną wspólnotę samorządową, 2) największą jednostkę zasadniczego podziału terytorialnego kraju w celu wykonywania administracji publicznej. Art. 2. 1. Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. 2. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, nie zastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Art. 3. Administracja samorządowa w województwie jest zespolona w jednym urzędzie i pod jednym zwierzchnikiem. Art. 4. 1. Zakres działania samorządu województwa nie narusza samodzielności powiatu i gminy. 2. Organy samorządu województwa nie stanowią wobec powiatu i gminy organów nadzoru lub kontroli oraz nie są organami wyższego stopnia w postępowaniu administracyjnym. Art. 5. 1. Mieszkańcy województwa podejmują rozstrzygnięcia w głosowaniu powszechnym (w drodze wyborów i referendum) lub za pośrednictwem organów samorządu województwa. 2. Referendum może być przeprowadzone w każdej ważnej dla województwa sprawie mieszczącej się w zakresie jego zadań. 3. Referendum przeprowadza się z inicjatywy sejmiku województwa lub na wniosek co najmniej 1/10 mieszkańców uprawnionych do głosowania. 4. Referendum jest ważne, jeżeli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania. 5. Zasady i tryb przeprowadzania referendum określa odrębna ustawa. Art. 6. 1. Samorząd województwa: 1) wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, 2) dysponuje mieniem wojewódzkim, 3) prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu. 2. Województwo ma osobowość prawną. 3. Samodzielność województwa podlega ochronie sądowej. Art. 7. 1. Ustrój województwa jako jednostki samorządu terytorialnego określa statut województwa uchwalony po uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów. 2. Statut i jego zmiany podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Art. 8. 1. W celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami. 2. Województwo może zawierać z innymi województwami oraz jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa porozumienia w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych. 3. Do porozumień stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). Art. 9. Samorząd województwa, na podstawie upoważnień ustawowych, stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa. Art. 10. Odrębna ustawa określa siedziby władz samorządu województwa. Rozdział 2 Zakres działalności Art. 11. 1. Samorząd województwa określa strategię rozwoju województwa, uwzględniającą w szczególności następujące cele: 1) pielęgnowanie polskości oraz rozwój i kształtowanie świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej mieszkańców, 2) pobudzanie aktywności gospodarczej, 3) podnoszenie poziomu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki województwa, 4) zachowanie wartości środowiska kulturowego i przyrodniczego przy uwzględnieniu potrzeb przyszłych pokoleń, 5) kształtowanie i utrzymanie ładu przestrzennego. 2. Samorząd województwa prowadzi politykę rozwoju województwa, na którą składa się: 1) tworzenie warunków rozwoju gospodarczego, w tym kreowanie rynku pracy, 2) utrzymanie i rozbudowa infrastruktury społecznej i technicznej o znaczeniu wojewódzkim, 3) pozyskiwanie i łączenie środków finansowych: publicznych i prywatnych, w celu realizacji zadań z zakresu użyteczności publicznej, 4) wspieranie i prowadzenie działań na rzecz podnoszenia poziomu wykształcenia obywateli, 5) racjonalne korzystanie z zasobów przyrody oraz kształtowanie środowiska naturalnego, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, 6) wspieranie rozwoju nauki i współpracy między sferą nauki i gospodarki, popieranie postępu technologicznego oraz innowacji, 7) wspieranie rozwoju kultury oraz ochrona i racjonalne wykorzystywanie dziedzictwa kulturowego, 8) promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa. 3. Strategia rozwoju województwa jest realizowana poprzez programy wojewódzkie. Art. 12. Samorząd województwa, przy formułowaniu strategii rozwoju województwa i realizacji polityki jego rozwoju, współpracuje w szczególności z: 1) jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego z obszaru województwa oraz z samorządem gospodarczym i zawodowym, 2) administracją rządową, szczególnie z wojewodą, 3) innymi województwami, 4) organizacjami pozarządowymi, 5) szkołami wyższymi i jednostkami naukowo-badawczymi, 6) organizacjami międzynarodowymi i regionami innych państw, zwłaszcza sąsiednich. Art. 13. 1. W sferze użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także może przystępować do takich spółek. 2. Poza sferą użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne oraz przystępować do nich, jeżeli działalność spółek polega na wykonywaniu czynności promocyjnych, edukacyjnych i wydawniczych służących rozwojowi województwa. 3. Zasady tworzenia przez województwo spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych oraz przystępowania do nich określa ustawa. Art. 14. 1. Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie: 1) edukacji publicznej, w tym szkolnictwa wyższego, 2) promocji i ochrony zdrowia, 3) kultury i ochrony jej dóbr, 4) pomocy społecznej, 5) polityki prorodzinnej, 6) modernizacji terenów wiejskich, 7) zagospodarowania przestrzennego, 8) ochrony środowiska, 9) gospodarki wodnej, 10) dróg publicznych i transportu, 11) kultury fizycznej i turystyki, 12) ochrony praw konsumentów, 13) obronności, 14) bezpieczeństwa publicznego, 15) przeciwdziałania bezrobociu i aktywizacji lokalnego rynku pracy. 2. Ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa. Rozdział 3 Władze samorządu województwa Art. 15. Organami samorządu województwa są: 1) sejmik województwa, 2) zarząd województwa. Art. 16. 1. Sejmik województwa jest organem stanowiącym i kontrolnym województwa. 2. Kadencja sejmiku województwa trwa 4 lata, licząc od dnia wyborów. 3. W skład sejmiku województwa wchodzą radni, wybierani w wyborach bezpośrednich, w liczbie określonej w odrębnej ustawie. 4. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do sejmiku województwa określa odrębna ustawa. Art. 17. W sprawie odwołania sejmiku województwa przed upływem kadencji rozstrzyga się wyłącznie w drodze referendum wojewódzkiego. Art. 18. Do wyłącznej właściwości sejmiku województwa należy: 1) stanowienie aktów prawa miejscowego, w szczególności: a) statutu województwa, b) zasad gospodarowania mieniem wojewódzkim, c) zasad i trybu korzystania z wojewódzkich obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, 2) uchwalanie strategii rozwoju województwa oraz wieloletnich programów wojewódzkich, 3) uchwalanie planu zagospodarowania przestrzennego, 4) podejmowanie uchwały w sprawie trybu prac nad projektem uchwały budżetowej, 5) podejmowanie uchwały w sprawie szczegółowości układu wykonawczego budżetu województwa, z zastrzeżeniem, że szczegółowość ta nie może być mniejsza niż określona w odrębnych przepisach, 6) uchwalanie budżetu województwa, 7) określanie zasad udzielania dotacji przedmiotowych i podmiotowych z budżetu województwa, 8) podejmowanie uchwały w sprawie wyboru niezależnego audytora oraz zamknięcia rachunków budżetu województwa, 9) rozpatrywanie sprawozdań z wykonania budżetu województwa, sprawozdań finansowych województwa oraz sprawozdań z wykonywania wieloletnich programów województwa, 10) podejmowanie uchwał w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi województwa z tytułu wykonania budżetu województwa, 11) uchwalanie, w granicach określonych ustawami, przepisów dotyczących podatków i opłat lokalnych, 12) podejmowanie uchwał w sprawie powierzenia zadań samorządu województwa innym jednostkom samorządu terytorialnego, 13) uchwalanie "Priorytetów współpracy zagranicznej województwa", 14) podejmowanie uchwał w sprawie uczestnictwa w międzynarodowych zrzeszeniach regionalnych i innych formach współpracy regionalnej, 15) wybór i odwoływanie zarządu województwa, 16) rozpatrywanie sprawozdań z działalności zarządu województwa, w tym w szczególności z działalności finansowej i realizacji programów, o których mowa w pkt 2, 17) powoływanie i odwoływanie, na wniosek marszałka województwa, skarbnika województwa, który jest głównym księgowym budżetu województwa, 18) podejmowanie uchwał w sprawie tworzenia związków, stowarzyszeń, fundacji oraz ich rozwiązywania, a także przystępowania do nich lub występowania z nich, 19) podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych województwa dotyczących: a) zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż 3 lata, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej; do czasu określenia zasad zarząd może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą sejmiku województwa, b) emitowania obligacji oraz określania zasad ich zbywania, nabywania i wykupu, c) zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów, d) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych zaciąganych przez zarząd województwa oraz maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd województwa w roku budżetowym, e) tworzenia spółek prawa handlowego i przystępowania do nich oraz określania zasad wnoszenia wkładów, a także obejmowania, nabywania i zbywania udziałów i akcji, 20) podejmowanie uchwał w innych sprawach zastrzeżonych ustawami i statutem województwa do kompetencji sejmiku województwa, 21) uchwalanie przepisów dotyczących organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy organów samorządu województwa. Art. 19. 1. Uchwały sejmiku województwa zapadają zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu jawnym lub jawnym imiennym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego sejmiku województwa. 3. Odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest równoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu absolutorium. Art. 20. 1. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona przewodniczącego sejmiku województwa bezwzględną większością głosów, w głosowaniu tajnym. 2. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona wiceprzewodniczących sejmiku województwa, nie więcej niż 3, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 3. Przewodniczący sejmiku województwa organizuje pracę sejmiku i prowadzi jego obrady. Przewodniczący sejmiku województwa może powierzyć wykonywanie powyższych czynności jednemu z wiceprzewodniczących sejmiku województwa. 4. Przewodniczący i wiceprzewodniczący sejmiku województwa nie mogą wchodzić w skład zarządu województwa. Art. 21. 1. Sejmik województwa obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego sejmiku województwa co najmniej raz na kwartał. 2. Przewodniczący sejmiku województwa jest obowiązany zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku przez zarząd województwa lub radnych stanowiących co najmniej 1/4 ustawowego składu sejmiku województwa. W przypadku odwołania lub wygaśnięcia mandatu przewodniczącego sejmiku województwa sesje sejmiku województwa zwołuje wiceprzewodniczący sejmiku województwa. 3. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący sejmiku województwa poprzedniej kadencji w terminie przypadającym w ciągu 14 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do sejmików województwa na obszarze całego kraju. Art. 22. 1. Radny przed objęciem mandatu składa ślubowanie: "Uroczyście ślubuję rzetelnie i sumiennie wykonywać obowiązki wobec Narodu Polskiego, strzec suwerenności i interesów Państwa Polskiego, czynić wszystko dla pomyślności Ojczyzny, wspólnoty samorządowej województwa i dobra obywateli, przestrzegać Konstytucji i innych praw Rzeczypospolitej Polskiej". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg". 2. Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Radny nieobecny na pierwszej sesji sejmiku województwa oraz radny, który uzyskał mandat w czasie trwania kadencji, składa ślubowanie na pierwszej sesji, na której jest obecny. Art. 23. 1. Radny nie jest związany instrukcjami wyborców. Radny województwa w swojej działalności jest obowiązany kierować się interesami państwa i wojewódzkiej wspólnoty samorządowej. 2. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Radny jest obowiązany brać udział w pracach organów samorządu województwa oraz wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. 4. Mandatu radnego województwa nie można łączyć z mandatem radnego powiatu i radnego gminy. Art. 24. 1. Radny nie może wchodzić w stosunki cywilnoprawne w sprawach majątkowych z województwem lub wojewódzkimi samorządowymi jednostkami organizacyjnymi, z wyjątkiem stosunków prawnych wynikających z korzystania z powszechnie dostępnych usług na warunkach ogólnych oraz stosunku najmu pomieszczeń do własnych celów mieszkaniowych lub własnej działalności gospodarczej oraz dzierżawy, a także innych prawnych form korzystania z nieruchomości, jeżeli najem, dzierżawa lub użytkowanie są oparte na warunkach ustalonych powszechnie dla danego typu czynności prawnych. 2. Radny nie może brać udziału w głosowaniu w sprawach, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy to jego interesu prawnego. 3. Radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. 4. Do radnego województwa stosuje się przepisy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet, o których mowa w ust. 3. Art. 25. 1. Z radnym nie może być nawiązany stosunek pracy w urzędzie marszałkowskim w tym województwie, w którym radny uzyskał mandat. Przepis ten nie dotyczy radnych wybranych do zarządu województwa, z którymi stosunek pracy jest nawiązywany na podstawie wyboru. 2. Przepis ust. 1 dotyczy także stanowiska kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej, bez względu na rodzaj umowy lub innych aktów, na których podstawie nawiązany został z radnym stosunek pracy. 3. Nawiązanie przez radnego stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. Art. 26. 1. Radny, który przed uzyskaniem mandatu pozostawał w stosunku pracy w urzędzie marszałkowskim lub był zatrudniony na stanowisku kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej w tym województwie, w którym uzyskał mandat, jest obowiązany złożyć wniosek o urlop bezpłatny w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, przed złożeniem ślubowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1. 2. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny na okres sprawowania mandatu oraz 3 miesięcy po jego wygaśnięciu. 3. Radny otrzymuje urlop bezpłatny bez względu na rodzaj i okres trwania stosunku pracy. Stosunek pracy nawiązany na czas określony, który ustałby przed terminem zakończenia urlopu bezpłatnego, przedłuża się do 3 miesięcy po zakończeniu tego urlopu. 4. W przypadku radnego zatrudnionego na stanowisku kierownika wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej przejętej lub utworzonej przez województwo w czasie kadencji termin, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 5. Niezłożenie przez radnego wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. 6. Po wygaśnięciu mandatu radnego w trybie ust. 2, urząd marszałkowski lub wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna przywraca radnego do pracy na tym samym lub równorzędnym stanowisku pracy, z wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu, jakie radny otrzymywałby, gdyby nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Radny jest obowiązany zgłosić gotowość przystąpienia do pracy w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia mandatu. Art. 27. 1. Pracodawca jest obowiązany zwalniać radnego od pracy zawodowej w celu umożliwienia radnemu brania udziału w pracach sejmiku województwa i jego komisji oraz zarządu województwa. 2. Rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody sejmiku województwa, którego radny jest członkiem. Sejmik województwa odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem mandatu przez tego radnego. Art. 28. 1. Sejmik województwa może powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje do wykonywania określonych zadań. 2. Statut województwa określa przedmiot działania, zakres zadań, zasady dotyczące składu, organizację wewnętrzną i tryb pracy komisji powoływanych przez sejmik województwa. Art. 29. Radni mogą tworzyć kluby radnych działające na zasadach określonych w statucie województwa. Art. 30. 1. Sejmik województwa kontroluje działalność zarządu województwa oraz wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. W tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, w tym przedstawiciele wszystkich klubów. Członkostwa w komisji rewizyjnej nie można łączyć z funkcjami marszałka województwa, przewodniczącego i wiceprzewodniczącego sejmiku województwa oraz radnych będących członkami zarządu województwa. 3. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu i występuje z wnioskiem do sejmiku województwa w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi województwa. Wniosek ten podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową. Art. 31. 1. Zarząd województwa jest organem wykonawczym województwa. 2. W skład zarządu województwa, liczącego 5 osób, wchodzi marszałek województwa jako jego przewodniczący, wiceprzewodniczący i pozostali członkowie. 3. Członkostwa zarządu województwa nie można łączyć z członkostwem w organach gminy i powiatu, z zatrudnieniem w administracji rządowej oraz z mandatem posła lub senatora. 4. Uchwały zarządu województwa zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy składu zarządu w głosowaniu jawnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 5. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos marszałka województwa. Art. 32. 1. Sejmik województwa wybiera ze swojego grona marszałka województwa bezwzględną większością głosów. 2. Sejmik województwa wybiera, na wniosek marszałka województwa, pozostałych członków zarządu województwa, w tym nie więcej niż 2 wiceprzewodniczących, w ciągu 3 miesięcy od daty ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy. 3. Wybory wiceprzewodniczących i pozostałych członków zarządu województwa dokonuje się bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 4. Wiceprzewodniczący i pozostali członkowie zarządu województwa mogą być wybrani spoza składu sejmiku województwa. 5. Do wiceprzewodniczących i pozostałych członków zarządu województwa wybranych spoza składu sejmiku województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 24 ust. 1, 2 i 4. Art. 33. 1. Jeżeli sejmik województwa nie dokona wyboru zarządu województwa w terminie określonym w art. 32 ust. 2, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Informację o rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust. 1 wojewoda podaje do publicznej wiadomości w środkach masowego przekazu i ogłasza, w formie obwieszczenia, w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Po rozwiązaniu sejmiku województwa z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. Wybory zarządza Prezes Rady Ministrów w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania sejmiku województwa. 4. Funkcje organów województwa, do czasu wyboru zarządu województwa przez nowy sejmik województwa, pełni właściwy terytorialnie wojewoda. 5. Jeżeli sejmik województwa wybrany w trybie określonym w ust. 3 nie dokona wyboru zarządu województwa w terminie określonym w art. 32 ust. 2, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu sejmiku województwa podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 6. W przypadku określonym w ust. 5 nie przeprowadza się kolejnych wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów do sejmiku województwa na kolejną kadencję oraz zarządu województwa zadania i kompetencje sejmiku województwa i zarządu województwa przejmuje właściwy terytorialnie wojewoda. Art. 34. 1. Uchwała sejmiku województwa w sprawie nieudzielenia zarządowi województwa absolutorium jest równoznaczna ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu województwa, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd województwa został odwołany z innej przyczyny. 2. Sejmik województwa rozpoznaje sprawę odwołania zarządu województwa z przyczyny określonej w ust. 1 na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium. 3. Sejmik województwa, po zapoznaniu się z wnioskiem komisji rewizyjnej i opinią regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały sejmiku województwa o nieudzieleniu zarządowi województwa absolutorium, może odwołać zarząd województwa większością 3/5 głosów ustawowego składu sejmiku. 4. Odwołanie zarządu województwa w sytuacji określonej w ust. 1 jest równoznaczne z odwołaniem marszałka województwa z funkcji przewodniczącego sejmiku województwa. Art. 35. 1. Sejmik województwa może odwołać zarząd województwa lub poszczególnych jego członków, z wyjątkiem marszałka województwa, z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium, jedynie na pisemnie uzasadniony i zaopiniowany przez komisję rewizyjną wniosek co najmniej 1/3 ustawowego składu sejmiku. 2. Sejmik województwa rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, na sesji zwołanej nie wcześniej niż 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. 3. Sejmik województwa może odwołać zarząd województwa lub poszczególnych jego członków w sytuacji i terminie określonych w ust. 1 i 2 większością 3/5 głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. Art. 36. Sejmik województwa może, na wniosek marszałka województwa, odwołać poszczególnych członków zarządu województwa bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. Wniosek ten jest rozpoznawany na sesji zwołanej nie wcześniej niż 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. Art. 37. 1. Sejmik województwa może odwołać marszałka województwa, z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium, jedynie na pisemnie uzasadniony i zaopiniowany przez komisję rewizyjną wniosek co najmniej 1/3 ustawowego składu sejmiku, tylko w przypadku jednoczesnego wyboru marszałka województwa. Wniosek ten jest rozpoznawany na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia zgłoszenia wniosku. 2. Uchwała sejmiku województwa jest podejmowana w sytuacji określonej w ust. 1 większością 3/5 głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 3. Odwołanie marszałka województwa jest równoznaczne z odwołaniem całego zarządu województwa. Art. 38. Jeżeli wniosek o odwołanie zarządu województwa lub poszczególnych jego członków albo marszałka województwa nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony, na zasadach i w trybie przewidzianych w art. 35-37, nie wcześniej niż 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. Art. 39. 1. W razie odwołania zarządu województwa lub poszczególnych jego członków sejmik województwa wybiera w ciągu miesiąca nowy zarząd województwa lub poszczególnych jego członków, w trybie i na zasadach określonych w art. 32. 2. Odwołany zarząd województwa lub poszczególni jego członkowie pełnią dotychczasowe obowiązki do czasu wyboru nowego zarządu województwa lub poszczególnych jego członków. Sejmik województwa może zwolnić członka zarządu województwa z tego obowiązku. Przepisu art. 33 ust. 1 o rozwiązaniu sejmiku województwa z mocy prawa nie stosuje się. Art. 40. 1. W przypadku złożenia przez członka zarządu województwa rezygnacji z pełnionej funkcji sejmik województwa na najbliższym posiedzeniu podejmuje uchwałę o przyjęciu rezygnacji i odwołaniu go z funkcji. 2. Niepodjęcie uchwały, o której mowa w ust. 1, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym odbyło się posiedzenie sejmiku województwa, o którym mowa w ust. 1. Art. 41. 1. Zarząd województwa wykonuje zadania należące do samorządu województwa, nie zastrzeżone na rzecz sejmiku województwa i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. 2. Do zadań zarządu województwa należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał sejmiku województwa, 2) gospodarowanie mieniem województwa, w tym wykonywanie praw z akcji i udziałów posiadanych przez województwo, 3) przygotowywanie projektu i wykonywanie budżetu województwa, 4) przygotowywanie projektów strategii rozwoju województwa, planu zagospodarowania przestrzennego i programów wojewódzkich oraz ich wykonywanie, 5) organizowanie współpracy ze strukturami samorządu regionalnego w innych krajach i z międzynarodowymi zrzeszeniami regionalnymi, 6) kierowanie, koordynowanie i kontrolowanie działalności wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, w tym powoływanie i odwoływanie ich kierowników, 7) uchwalanie regulaminu organizacyjnego urzędu marszałkowskiego. 3. Zasady i tryb działania zarządu województwa określa statut województwa. Art. 42. Po upływie kadencji sejmiku województwa zarząd województwa działa do dnia wyboru nowego zarządu województwa. Art. 43. 1. Marszałek województwa organizuje pracę zarządu województwa i urzędu marszałkowskiego, kieruje bieżącymi sprawami województwa oraz reprezentuje województwo na zewnątrz. 2. W sprawach nie cierpiących zwłoki, związanych z bezpośrednim zagrożeniem interesu publicznego, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu oraz w sprawach mogących spowodować znaczne straty materialne marszałek województwa podejmuje niezbędne czynności należące do właściwości zarządu województwa. Czynności podjęte w tym trybie wymagają przedstawienia do zatwierdzenia na najbliższym posiedzeniu zarządu województwa. 3. Marszałek województwa jest kierownikiem urzędu marszałkowskiego, zwierzchnikiem służbowym pracowników tego urzędu i kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych. Art. 44. 1. Sejmik województwa powołuje i odwołuje skarbnika województwa (głównego księgowego budżetu województwa), na wniosek marszałka województwa, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowego składu sejmiku, w głosowaniu tajnym. 2. Skarbnik województwa uczestniczy w pracach oraz obradach zarządu województwa i sejmiku województwa z głosem doradczym. Art. 45. 1. Zarząd województwa wykonuje zadania województwa przy pomocy urzędu marszałkowskiego i wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych lub wojewódzkich osób prawnych. 2. Status prawny pracowników samorządu województwa określa odrębna ustawa. Art. 46. 1. Decyzje w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej wydaje marszałek województwa, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 2. Marszałek województwa może upoważnić wiceprzewodniczących zarządu województwa, pozostałych członków zarządu województwa, pracowników urzędu marszałkowskiego oraz kierowników wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych do wydawania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust. 1. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, a w sprawach powierzonych na podstawie porozumienia z wojewodą - do właściwego ministra. 4. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla organów samorządu województwa, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędzie marszałkowskim w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Mienie samorządu województwa Art. 47. 1. Mieniem województwa jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez województwo lub inne wojewódzkie osoby prawne. 2. Wojewódzkimi osobami prawnymi, poza województwem, są samorządowe jednostki organizacyjne, którym ustawy przyznają wprost taki status, oraz te osoby prawne, które mogą być tworzone na podstawie odrębnych ustaw wyłącznie przez województwo. 3. Województwo jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia województwa nie należącego do innych wojewódzkich osób prawnych. Art. 48. Nabycie mienia województwa następuje na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym i innych ustawach, a także w drodze przekazania mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 49. 1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego realizacji zadań województwa, w szczególności określonych w art. 14, następuje na podstawie decyzji administracyjnej wojewody wydawanej z urzędu, z zastrzeżeniem art. 50. 2. Organem odwoławczym od decyzji, o której mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. 3. Nabycie mienia jest nieodpłatne i następuje z dniem, w którym decyzja o jego przekazaniu stała się ostateczna. Art. 50. 1. Przekazanie województwu mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, służącego wykonywaniu zadań gospodarczych przekraczających zakres użyteczności publicznej, może nastąpić na wniosek zarządu województwa, jeżeli mienie to służyć ma realizacji strategii rozwoju województwa i wojewódzkich programów, z wyłączeniem mienia przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia. 2. Przekazanie mienia określonego w ust. 1 następuje nieodpłatnie, w trybie właściwym dla przenoszenia nabywanych praw, z tym że przekazanie własności i innych praw do rzeczy następuje na podstawie ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. 3. Odmowa przekazania mienia, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze ostatecznej decyzji ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. Art. 51. 1. Nabycie przekazywanego mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych następuje wraz z obciążeniami, które powinny być ujawnione w decyzji o przekazaniu. 2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez województwo. Art. 52. Przekazanie mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych województwu jest wolne od podatków i opłat. Art. 53. Do postępowania w sprawie przekazania mienia, w drodze decyzji, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 54. 1. Ostateczna decyzja o przekazaniu województwu praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej, stanowi podstawę wpisu w księdze. 2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych. Art. 55. Prawa majątkowe województwa, nie należące do innych wojewódzkich osób prawnych, wykonuje zarząd województwa. Art. 56. 1. Kierownicy wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zarząd województwa. 2. Do czynności przekraczających zakres pełnomocnictwa wymagana jest zgoda, w formie uchwały, zarządu województwa. Art. 57. 1. Oświadczenia woli w imieniu województwa składa marszałek województwa wraz z członkiem zarządu województwa, chyba że statut województwa stanowi inaczej. 2. Sejmik województwa może udzielić marszałkowi upoważnienia do składania jednoosobowo oświadczeń woli, innych niż przewidywane w statucie województwa. 3. Czynność prawna, z której wynika zobowiązanie pieniężne, wymaga do jej skuteczności kontrasygnaty głównego księgowego budżetu województwa. 4. Główny księgowy budżetu województwa, który odmówi kontrasygnaty, dokonuje jej jednak na pisemne polecenie marszałka województwa, informując równocześnie o tym sejmik województwa oraz regionalną izbę obrachunkową. Art. 58. 1. Wojewódzkie osoby prawne samodzielnie decydują, w granicach ustaw, o sposobie wykonywania należących do nich praw majątkowych, z tym że nieodpłatne rozporządzenie mieniem oraz zbycie: 1) nieruchomości służącej do powszechnego użytku lub bezpośredniego zaspokajania potrzeb publicznych, 2) przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą - wymaga zgody, w formie uchwały, zarządu województwa. 2. Zgody zarządu województwa wymaga także zmiana przeznaczenia składników mienia określonego w ust. 1 pkt 1 i 2. 3. Uchwały zarządu województwa, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają nadzorowi, o którym mowa w rozdziale 7 ustawy. Art. 59. 1. W przypadku zbycia przez województwo lub inną wojewódzką osobę prawną przedmiotów posiadających szczególną wartość naukową, historyczną, kulturalną lub przyrodniczą Skarbowi Państwa przysługuje prawo pierwokupu lub wykupu wykonywane na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym. 2. Mienie nabyte nieodpłatnie od Skarbu Państwa podlega, w przypadkach określonych w ust. 1, zwrotowi na jego rzecz, jeżeli uprawniony organ państwowy wystąpi z żądaniem zwrotu. Art. 60. Województwo nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych wojewódzkich osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne wojewódzkie osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania województwa. Rozdział 5 Finanse samorządu województwa Art. 61. 1. Budżet województwa jest podstawą samodzielnej gospodarki finansowej województwa. 2. Budżet województwa jest planem finansowym obejmującym: 1) planowane dochody i wydatki województwa, 2) źródła sfinansowania deficytu budżetowego, 3) przeznaczenie nadwyżki budżetowej, 4) wydatki związane z wieloletnimi programami, w tym w szczególności inwestycyjnymi, z wyodrębnieniem wydatków na finansowanie każdego z programów. Art. 62. Zamieszczenie w budżecie województwa wydatków na określone cele nie stanowi podstawy zobowiązań wobec osób trzecich oraz roszczeń osób trzecich wobec województwa. Art. 63. 1. Budżet województwa jest uchwalany jako część uchwały budżetowej na rok kalendarzowy, zwany dalej "rokiem budżetowym". 2. Sejmik województwa ustala tryb prac nad projektem uchwały budżetowej, określając w szczególności: 1) terminy obowiązujące w toku prac nad projektem budżetu województwa, 2) obowiązki wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych w toku prac nad projektem budżetu województwa, 3) wymaganą przez sejmik województwa szczegółowość projektu, 4) materiały informacyjne, które zarząd województwa powinien przedstawić sejmikowi województwa, przedkładając projekt uchwały budżetowej. Art. 64. 1. Uchwała budżetowa województwa składa się z budżetu województwa, ustaleń dotyczących spraw, które, na podstawie Prawa budżetowego, pozostawiono do uchwały sejmiku województwa, oraz spraw wskazanych przez sejmik województwa w uchwale, o której mowa w art. 63 ust. 2. 2. Uchwała budżetowa może obejmować wydatki na wieloletnie programy inwestycyjne, jeżeli: 1) dla każdego programu wieloletniego zostały przez sejmik województwa odrębnie określone: a) nazwa programu, jego cel i zadania, które będą finansowane z budżetu województwa, b) jednostka organizacyjna wykonująca program lub też koordynująca wykonywanie programu, c) okres realizacji programu i łączne nakłady finansowe, d) wysokość wydatków w poszczególnych latach realizacji programu, 2) kolejne uchwały budżetowe będą obejmować nakłady na uruchomiony program w wysokości umożliwiającej jego terminowe zakończenie, 3) zmiana kwot wydatków na realizację programu może być wyłącznie skutkiem odrębnych uchwał sejmiku województwa zmieniających zakres wykonywania tego programu lub wstrzymujących jego wykonywanie. Art. 65. 1. Uchwałę budżetową województwa podejmuje się przed rozpoczęciem roku budżetowego. 2. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie wskazanym w ust. 1, do czasu uchwalenia budżetu przez sejmik województwa, jednak nie później niż do 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu przedłożony sejmikowi województwa. 3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, wojewoda ustala, na wniosek regionalnej izby obrachunkowej, budżet województwa najpóźniej do końca kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez wojewodę podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym, sejmik województwa może uchwalić prowizorium budżetowe województwa na okres objęty prowizorium budżetowym państwa. Art. 66. 1. Opracowanie i przedstawienie do uchwalenia projektu budżetu województwa, a także inicjatywa w sprawie zmian tego budżetu, należą do wyłącznej kompetencji zarządu województwa. 2. Zarząd województwa przygotowuje i przedstawia sejmikowi województwa, nie później niż 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy: 1) projekt budżetu województwa uwzględniający zasady Prawa budżetowego oraz ustalenia sejmiku województwa, o których mowa w art. 63 ust. 2 pkt 3, 2) projekt ustaleń uchwały budżetowej, o których mowa w art. 64 ust. 1, 3) materiały informacyjne określone przez sejmik województwa w uchwale budżetowej. 3. Bez zgody zarządu województwa sejmik województwa nie może wprowadzić w projekcie budżetu województwa zmian powodujących zwiększenie wydatków i jednoczesne zwiększenie deficytu projektowanego budżetu województwa albo zmian powodujących zwiększenie przewidywanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia nowych źródeł dochodów. Art. 67. 1. Dochody własne stanowią zasadnicze źródło finansowania zadań województwa. 2. Dochodami własnymi województwa są: 1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości określonej odrębną ustawą, 2) dochody z majątku województwa, 3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa, 4) dochody uzyskiwane przez jednostki budżetowe województwa oraz wpłaty innych wojewódzkich samorządowych jednostek organizacyjnych, 5) odsetki za nieterminowe przekazywanie udziałów, o których mowa w pkt 1, 6) inne dochody własne uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów. 3. Przekazanie województwu, w drodze ustawy, nowych zadań wymaga zapewnienia koniecznych środków finansowych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 6. Art. 68. Dochodami województwa mogą być: 1) subwencja wyrównawcza z budżetu państwa, 2) dotacje celowe z budżetu państwa i państwowych funduszy celowych na zadania wykonywane przez województwo, 3) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organami administracji rządowej, 4) dotacje celowe z budżetu gmin lub powiatów na zadania z zakresu tych jednostek samorządu terytorialnego wykonywane przez województwo na podstawie porozumień zawartych z organem gminy lub powiatu, 5) inne wpływy uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów. Art. 69. Wysokość łącznej kwoty subwencji wyrównawczej oraz zasady i kryteria jej rozdziału określa odrębna ustawa. Art. 70. 1. Za prawidłowe wykonanie budżetu województwa odpowiada zarząd województwa. 2. Zarządowi województwa przysługuje wyłączne prawo: 1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa, 2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielanych przez sejmik województwa, 3) dokonywania wydatków budżetowych, 4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie województwa, 5) dysponowania rezerwami budżetu województwa, 6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą. Art. 71. 1. Zasady zaciągania przez organ samorządu województwa kredytów i pożyczek na pokrywanie występujących w ciągu roku budżetowego niedoborów lub na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych rocznych dochodach określa odrębna ustawa. 2. Zasady emisji obligacji województwa określa odrębna ustawa. Art. 72. Gospodarka środkami finansowymi znajdującymi się w dyspozycji samorządu województwa jest jawna. Wymóg jawności jest spełniany między innymi przez: 1) zachowanie jawności debaty budżetowej, 2) opublikowanie uchwały budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu województwa, 3) przedstawianie pełnego wykazu kwot dotacji celowych udzielanych z budżetu województwa, 4) poddanie sprawozdania z wykonania budżetu województwa badaniu przez niezależnego audytora i ujawnienie wyników tego badania. Art. 73. 1. Bankową obsługę budżetu województwa wykonuje bank wybrany przez sejmik województwa w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych. 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem województwa a bankiem. 3. Zarząd województwa może lokować wolne środki budżetowe na rachunkach w innych bankach, bez konieczności uzyskania odrębnej zgody sejmiku województwa. 4. Zarząd województwa może, w granicach upoważnień zawartych w uchwale budżetowej, zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach. Art. 74. Dyspozycja środkami pieniężnymi województwa jest oddzielona od jej kasowego wykonania. Rozdział 6 Współpraca zagraniczna Art. 75. Sejmik województwa uchwala "Priorytety współpracy zagranicznej województwa", określające: 1) główne cele współpracy zagranicznej, 2) priorytety geograficzne przyszłej współpracy, 3) zamierzenia co do przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych. Art. 76. 1. Współpraca województwa ze społecznościami regionalnymi innych państw prowadzona jest zgodnie z prawem wewnętrznym, polityką zagraniczną państwa i jego międzynarodowymi zobowiązaniami, w granicach zadań i kompetencji województwa. 2. Województwo uczestniczy w działalności międzynarodowych instytucji i zrzeszeń regionalnych oraz jest w nich reprezentowane na zasadach określonych w porozumieniu zawartym przez ogólnokrajowe organizacje zrzeszające jednostki samorządu terytorialnego. Art. 77. 1. "Priorytety współpracy zagranicznej województwa" mogą być uchwalane oraz inicjatywy zagraniczne województwa, w tym w szczególności projekty umów o współpracy regionalnej lub projekty uchwał o przystąpieniu do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych, mogą być podejmowane za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych uzyskaną za pośrednictwem wojewody. 2. Uchwały, o których mowa w ust. 1, zapadają bezwzględną większością głosów ustawowego składu sejmiku województwa. 3. Uchwała oraz zawarte umowy o współpracy regionalnej, o których mowa w ust. 1, przesyłane są do ministra właściwego do spraw zagranicznych oraz ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Rozdział 7 Nadzór nad działalnością samorządu województwa Art. 78. 1. Nadzór nad działalnością samorządu województwa sprawuje Prezes Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. 2. Organy nadzoru mogą wkraczać w działalność województwa tylko w przypadkach określonych ustawami. Art. 79. Nadzór nad wykonywaniem zadań województwa jest sprawowany na podstawie kryterium zgodności z prawem. Art. 80. Organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania województwa, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych. Art. 81. Marszałek województwa przedstawia wojewodzie uchwały sejmiku województwa oraz uchwały zarządu województwa podlegające nadzorowi w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. W tym samym terminie marszałek województwa przedstawia regionalnej izbie obrachunkowej uchwały objęte zakresem nadzoru izby. Art. 82. 1. Uchwała organu samorządu wojewódzkiego sprzeczna z prawem jest nieważna. 2. O nieważności uchwały orzeka organ nadzorczy. Organ samorządu, którego uchwała została uchylona, może w ciągu 30 dni złożyć skargę do sądu administracyjnego. Przepisy o kontroli sądowej decyzji administracyjnych stosuje się odpowiednio. 3. Sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wniesienia skargi do sądu. 4. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa. Art. 83. 1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu samorządu województwa, jeżeli organ nadzoru nie uchyli jej w ciągu 30 dni od dnia jej otrzymania. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, orzeka się o niezgodności uchwały z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio. Art. 84. 1. W razie naruszenia przez sejmik województwa Konstytucji lub rażącego albo wielokrotnego naruszania ustaw Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może, w drodze uchwały, rozwiązać sejmik województwa. Rozwiązanie sejmiku województwa jest równoznaczne z rozwiązaniem wszystkich organów samorządu województwa. Do czasu wyboru nowych organów samorządu województwa funkcje tych organów pełni właściwy terytorialnie wojewoda. 2. Jeżeli naruszenia Konstytucji lub rażącego albo wielokrotnego naruszenia ustaw dopuszcza się zarząd województwa, wojewoda wzywa sejmik województwa do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu województwa. Do czasu wyboru nowego zarządu województwa funkcje zarządu województwa i marszałka województwa pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek wojewody. Art. 85. 1. W razie nie rokującego szybkiej poprawy i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy samorządu województwa Prezes Rady Ministrów może zawiesić organy samorządu województwa i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do 2 lat, nie dłużej jednak niż do wyboru zarządu województwa przez sejmik województwa nowej kadencji. 2. Ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom samorządu województwa i wezwaniu ich do niezwłocznego przedstawienia programu poprawy sytuacji województwa. 3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. 4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencje organów samorządu województwa. Art. 86. 1. Rozstrzygnięcia nadzorcze, o których mowa w art. 84 ust. 2 i art. 85 ust. 1, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia. 2. Do złożenia skargi jest uprawnione województwo. Podstawą wniesienia skargi jest uchwała sejmiku województwa. 3. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej. 4. Rozstrzygnięcia nadzorcze stają się ostateczne po upływie terminu przewidzianego na wniesienie skargi albo z dniem oddalenia skargi lub odrzucenia jej przez sąd. Art. 87. Postępowania sądowe, o których mowa w art. 82 i 86, są wolne od opłat sądowych. Art. 88. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy samorządu województwa. Kontrolę instancyjną w tym zakresie oraz nadzór pozainstancyjny i kontrolę sprawowaną przez sąd określają przepisy odrębne. Rozdział 8 Akty prawa miejscowego stanowionego przez samorząd województwa Art. 89. 1. Na podstawie tej ustawy oraz na podstawie upoważnień udzielonych w innych ustawach i w ich granicach sejmik województwa stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części. 2. Marszałek województwa podpisuje akty prawa miejscowego, przyjęte przez sejmik województwa, niezwłocznie po ich uchwaleniu i kieruje je do publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym podlega także uchwała budżetu województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa. 4. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, jeżeli przepisy odrębne lub akty prawa miejscowego nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego. 5. Zasady i tryb wydawania wojewódzkiego dziennika urzędowego określa odrębna ustawa. Art. 90. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przepisem aktu prawa miejscowego, wydanym w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu organu samorządu województwa, który wydał przepis, do usunięcia naruszenia - zaskarżyć przepis do sądu administracyjnego. 2. Nie stwierdza się nieważności aktu prawa miejscowego po upływie 1 roku od dnia jego wydania. 3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. Art. 91. 1. Przepisy art. 90 stosuje się odpowiednio, gdy organ samorządu województwa nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo, przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne, narusza prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego. Rozdział 9 Przepis końcowy Art. 92. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. (Dz. U. Nr 91, poz. 578) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Mieszkańcy powiatu tworzą z mocy prawa lokalną wspólnotę samorządową. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o powiecie, należy przez to rozumieć lokalną wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Art. 2. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. 2. Powiat ma osobowość prawną. 3. Samodzielność powiatu podlega ochronie sądowej. 4. O ustroju powiatu stanowi jego statut. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, wzorcowy statut powiatu. Art. 3. 1. Powiat jako jednostka zasadniczego podziału terytorialnego obejmuje całe obszary graniczących ze sobą gmin albo cały obszar miasta na prawach powiatu. Przy tworzeniu, łączeniu, podziale, znoszeniu powiatów i ustalaniu ich granic należy dążyć do tego, aby powiat obejmował obszar możliwie jednorodny ze względu na układ osadniczy i przestrzenny oraz więzi społeczne i gospodarcze, zapewniające zdolność wykonywania zadań publicznych. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, tworzy, łączy, dzieli i znosi powiaty, po zasięgnięciu opinii zainteresowanych rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, określa gminy wchodzące w skład powiatów oraz nazwy powiatów i siedziby ich władz. 4. Rada Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania przy składaniu wniosków w sprawach tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia powiatów oraz określania ich granic. Rozdział 2 Zakres działania i zadania powiatu Art. 4. 1. Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie: 1) edukacji publicznej, 2) promocji i ochrony zdrowia, 3) pomocy społecznej, 4) polityki prorodzinnej, 5) wspierania osób niepełnosprawnych, 6) transportu i dróg publicznych, 7) kultury i ochrony dóbr kultury, 8) kultury fizycznej i turystyki, 9) geodezji, kartografii i katastru, 10) gospodarki nieruchomościami, 11) zagospodarowania przestrzennego i nadzoru budowlanego, 12) gospodarki wodnej, 13) ochrony środowiska i przyrody, 14) rolnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, 15) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, 16) ochrony przeciwpowodziowej, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, 17) przeciwdziałania bezrobociu oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy, 18) ochrony praw konsumenta, 19) utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, 20) obronności, 21) promocji powiatu, 22) współpracy z organizacjami pozarządowymi. 2. Do określonego w ust. 1 zakresu działania powiatu należy wykonywanie zadań powiatowych służb, inspekcji i straży. 3. Ustawy mogą określać inne zadania powiatu. 4. Ustawy mogą określać niektóre sprawy należące do zakresu działania powiatu jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez powiat. 5. Powiat na uzasadniony wniosek zainteresowanej gminy przekazuje jej zadania z zakresu swojej właściwości na warunkach ustalonych w porozumieniu. 6. Zadania powiatu nie mogą naruszać zakresu działania gmin. Art. 5. 1. Powiat może zawierać z organami administracji rządowej porozumienia w sprawie wykonywania zadań publicznych z zakresu administracji rządowej. 2. Powiat może zawierać porozumienia w sprawie powierzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu. Art. 6. 1. W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. 2. Powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej. Art. 7. 1. Ustawy określają przypadki, w których właściwe organy administracji rządowej mogą nałożyć na powiat obowiązek wykonania określonych czynności w zakresie należącym do zadań powiatu, związanych z usuwaniem bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z obronnością. 2. Jeżeli działania związane z usuwaniem zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz z obronnością przeprowadza się w ramach zorganizowanej akcji, nałożenie obowiązku może dotyczyć wykonania czynności, o których mowa w ust. 1, również poza terenem powiatu. 3. Za czynności, o których mowa w ust. 2, powiatowi przysługuje zwrot koniecznych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami od organu administracji, który nałożył obowiązek wykonania tych czynności. Rozdział 3 Władze powiatu Art. 8. 1. Mieszkańcy powiatu podejmują rozstrzygnięcia w głosowaniu powszechnym - poprzez wybory i referendum powiatowe - lub za pośrednictwem organów powiatu. 2. Organami powiatu są: 1) rada powiatu, 2) zarząd powiatu. Art. 9. 1. Rada powiatu jest organem stanowiącym i kontrolnym powiatu, z zastrzeżeniem przepisów o referendum powiatowym. 2. Kadencja rady trwa 4 lata, licząc od dnia wyborów. 3. Radni wybierani są w wyborach bezpośrednich. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady powiatu oraz jej liczebność określa odrębna ustawa. Art. 10. 1. Odwołanie rady powiatu przed upływem kadencji następuje w drodze referendum powiatowego. 2. W drodze referendum mogą być rozstrzygane sprawy z zakresu właściwości powiatu. Art. 11. 1. Referendum przeprowadza się z inicjatywy rady lub na wniosek co najmniej 10% mieszkańców uprawnionych do głosowania. 2. Referendum jest ważne, jeżeli wzięło w nim udział co najmniej 30% uprawnionych do głosowania. 3. Referendum w sprawie odwołania rady powiatu przed upływem kadencji przeprowadza się na zasadach określonych w ust. 1 i 2, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy od dnia wyborów lub od dnia ostatniego referendum w sprawie odwołania rady powiatu przed upływem kadencji i nie później niż 6 miesięcy przed upływem kadencji. 4. Zasady i tryb przeprowadzania referendum określa odrębna ustawa. Art. 12. Do wyłącznej właściwości rady powiatu należy: 1) stanowienie aktów prawa miejscowego, w tym statutu powiatu, 2) wybór i odwołanie zarządu, 3) powoływanie i odwoływanie, na wniosek starosty, sekretarza powiatu i skarbnika powiatu, będącego głównym księgowym budżetu powiatu, 4) stanowienie o kierunkach działania zarządu powiatu oraz rozpatrywanie sprawozdań z działalności zarządu, w tym z działalności finansowej, 5) uchwalanie budżetu powiatu, 6) rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium dla zarządu z tego tytułu, 7) podejmowanie uchwał w sprawach wysokości podatków i opłat w granicach określonych ustawami, 8) podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych powiatu dotyczących: a) zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż trzy lata, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej, b) emitowania obligacji oraz określania zasad ich zbywania, nabywania i wykupu, c) zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów, d) ustalania maksymalnej wysokości pożyczek i kredytów krótkoterminowych zaciąganych przez zarząd oraz maksymalnej wysokości pożyczek i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku budżetowym, e) zobowiązań w zakresie podejmowania inwestycji i remontów o wartości przekraczającej granicę ustaloną corocznie przez radę, f) tworzenia i przystępowania do związków, stowarzyszeń, fundacji i spółdzielni oraz ich rozwiązywania lub występowania z nich, g) tworzenia i przystępowania do spółek, ich rozwiązywania i występowania z nich oraz określania zasad wnoszenia wkładów oraz obejmowania, nabywania i zbywania udziałów i akcji, h) współdziałania z innymi powiatami i z gminami, jeżeli związane jest to z koniecznością wydzielenia majątku, i) tworzenia, przekształcania i likwidacji jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek, 9) określanie wysokości sumy, do której zarząd może samodzielnie zaciągać zobowiązania, 10) podejmowanie uchwał w sprawach herbu powiatu i flagi powiatu, 11) podejmowanie uchwał w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady powiatu. Art. 13. 1. Uchwały rady i zarządu powiatu zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady (zarządu), w głosowaniu jawnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Odrzucenie w głosowaniu uchwały o udzieleniu absolutorium jest równoznaczne z przyjęciem uchwały o nieudzieleniu zarządowi absolutorium. Art. 14. 1. Rada powiatu wybiera ze swego grona przewodniczącego i jednego lub dwóch wiceprzewodniczących bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 2. Radny wchodzący w skład zarządu nie może pełnić funkcji, o których mowa w ust. 1. 3. Wyłącznym zadaniem przewodniczącego jest organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. W przypadku nieobecności przewodniczącego jego zadania wykonuje wiceprzewodniczący. 4. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady następuje na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu rady powiatu, w trybie określonym w ust. 1. 5. W przypadku rezygnacji przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego rada podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji zwykłą większością głosów, nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. Art. 15. 1. Rada powiatu obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego w miarę potrzeby, co najmniej jednak raz na kwartał. 2. Na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu rady, zarządu lub starosty przewodniczący obowiązany jest zwołać sesję w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. 3. Po upływie terminu określonego w ust. 2 sesję zwołuje starosta w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku. 4. Pierwszą sesję nowo wybranej rady zwołuje: 1) przewodniczący rady poprzedniej kadencji w terminie przypadającym w ciągu 14 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów na obszarze całego kraju lub w wypadku wyborów przedterminowych w ciągu 14 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu, 2) po upływie terminu określonego w pkt 1 sesję zwołuje przewodniczący wojewódzkiej komisji wyborczej w ciągu 21 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów dla całego kraju lub w wypadku wyborów przedterminowych w ciągu 21 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady powiatu. 5. Pierwszą sesję nowo wybranej rady do czasu wyboru przewodniczącego rady, prowadzi najstarszy wiekiem radny. Art. 16. 1. Rada powiatu kontroluje działalność zarządu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych. W tym celu powołuje komisję rewizyjną. 2. W skład komisji rewizyjnej wchodzą radni, z wyjątkiem radnych pełniących funkcje, o których mowa w art. 14 ust. 1, oraz radnych będących członkami zarządu. 3. Komisja rewizyjna opiniuje wykonanie budżetu powiatu i występuje z wnioskiem do rady powiatu w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium zarządowi. Wniosek w sprawie absolutorium podlega zaopiniowaniu przez regionalną izbę obrachunkową. 4. Komisja rewizyjna wykonuje inne zadania zlecone przez radę powiatu w zakresie kontroli. Uprawnienie to nie narusza uprawnień kontrolnych innych komisji powoływanych przez radę na podstawie art. 17. Art. 17. 1. Rada powiatu może powoływać ze swojego grona stałe i doraźne komisje do określonych zadań, ustalając przedmiot ich działania oraz skład osobowy. 2. Komisje podlegają radzie powiatu w całym zakresie swojej działalności, przedkładają jej swoje plany pracy i sprawozdania z działalności. 3. Radny pobiera diety z tytułu członkostwa w nie więcej niż dwóch komisjach. Art. 18. Radni mogą tworzyć kluby radnych. Art. 19. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy rady i komisji powoływanych przez radę, a także zasady tworzenia klubów radnych, określa statut. Art. 20. 1. Radny przed objęciem mandatu składa ślubowanie: "Uroczyście ślubuję rzetelnie i sumiennie wykonywać obowiązki wobec Narodu Polskiego, strzec suwerenności i interesów Państwa Polskiego, czynić wszystko dla pomyślności Ojczyzny, wspólnoty samorządowej powiatu i dobra obywateli, przestrzegać Konstytucji i innych praw Rzeczypospolitej Polskiej". Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania: "Tak mi dopomóż Bóg". 2. Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu. 3. Radny nieobecny na pierwszej sesji rady powiatowej oraz radny, który uzyskał mandat w czasie trwania kadencji , składa ślubowanie na pierwszej sesji, na której jest obecny. Art. 21. 1. Radny nie jest związany instrukcjami wyborców. Radny obowiązany jest kierować się dobrem powiatowej wspólnoty samorządowej. Radny przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców powiatu postulaty i przedstawia je organom powiatu do rozpatrzenia. 2. Radny obowiązany jest brać udział w pracach organów powiatu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. 3. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Przepis ten stosuje się również do osób wchodzących w skład zarządu. 4. Na zasadach ustalonych przez radę powiatu, z zastrzeżeniem ust. 5, radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet, o których mowa w ust. 4. 6. Do radnego powiatu stosuje się odpowiednio przepisy art. 24e-24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). 7. Radny nie może brać udziału w głosowaniu, jeżeli dotyczy to jego interesu prawnego. 8. Mandatu radnego powiatu nie można łączyć z mandatem radnego gminy i radnego województwa. Art. 22. 1. Pracodawca obowiązany jest zwolnić radnego od pracy zawodowej w celu umożliwienia radnemu brania udziału w pracach organów powiatu. 2. Rozwiązanie z radnym stosunku pracy wymaga uprzedniej zgody rady powiatu, której radny jest członkiem. Rada powiatu odmówi zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jeżeli podstawą rozwiązania tego stosunku są zdarzenia związane z wykonywaniem przez radnego mandatu. Art. 23. 1. Z radnym nie może być nawiązany stosunek pracy w starostwie powiatowym powiatu, w którym radny uzyskał mandat. 2. Przepis ust. 1 dotyczy również kierownika powiatowej jednostki organizacyjnej, bez względu na rodzaj umowy lub innych aktów, na których podstawie nawiązany został z nim stosunek pracy. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy radnych wybranych do zarządu, z którymi stosunek pracy nawiązany jest na podstawie wyboru. 4. Nawiązanie przez radnego stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. Art. 24. 1. Radny, który przed uzyskaniem mandatu wykonywał pracę w ramach stosunku pracy w starostwie powiatowym lub pełnił funkcję kierownika jednostki organizacyjnej tego powiatu, w którym uzyskał mandat, obowiązany jest złożyć wniosek o urlop bezpłatny w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy, przed złożeniem ślubowania, o którym mowa w art. 20 ust. 1. 2. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny na okres sprawowania mandatu. 3. Radny, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje urlop bezpłatny bez względu na rodzaj i okres trwania stosunku pracy. Stosunek pracy zawarty na czas określony, który ustałby przed terminem wygaśnięcia mandatu, przedłuża się do 3 miesięcy po upływie tego terminu. 4. W odniesieniu do radnego pełniącego funkcję kierownika jednostki organizacyjnej przejętej lub utworzonej przez powiat w czasie kadencji termin, o którym mowa w ust. 1, upływa po 6 miesiącach od dnia przejęcia lub utworzenia tej jednostki. 5. Niezłożenie przez radnego wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze zrzeczeniem się mandatu. Art. 25. Po wygaśnięciu mandatu radnego, o którym mowa w art. 24, odpowiednio starostwo powiatowe lub powiatowa jednostka organizacyjna przywraca radnego do pracy na tym samym lub równorzędnym stanowisku pracy, z wynagrodzeniem odpowiadającym wynagrodzeniu, jakie radny otrzymywałby, gdyby nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Radny zgłasza gotowość przystąpienia do pracy w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia mandatu. Art. 26. 1. Zarząd powiatu jest organem wykonawczym powiatu. 2. W skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie. 3. Członkostwa w zarządzie powiatu nie można łączyć z członkostwem w organie samorządu gminy i województwa oraz z zatrudnieniem w administracji rządowej, a także z mandatem posła albo senatora. 4. Do zarządu i członków zarządu stosuje się odpowiednio art. 21 ust. 6 i 7. Art. 27. 1. Rada powiatu wybiera starostę oraz na jego wniosek pozostałych członków zarządu powiatu w liczbie od 3 do 5 osób, w tym wicestarostę, w ciągu 3 miesięcy od dnia ogłoszenia wyników wyborów przez właściwy organ wyborczy. Wybór następuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. 2. Członkowie zarządu powiatu mogą być wybrani spoza składu rady. 3. Z członkami zarządu, o których mowa w ust. 2, nawiązuje się stosunek pracy. Art. 28. Zarząd powiatu działa do dnia wyboru nowego zarządu, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 5. Art. 29. 1. Jeżeli rada powiatu nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 27 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. 2. Informację o rozwiązaniu rady powiatu z przyczyny określonej w ust. 1 wojewoda niezwłocznie podaje do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty na obszarze powiatu oraz ogłasza w formie obwieszczenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Po rozwiązaniu rady powiatu z przyczyny określonej w ust. 1 przeprowadza się wybory przedterminowe. Wybory zarządza wojewoda w terminie 3 miesięcy od dnia rozwiązania rady powiatu. 4. Jeżeli rada powiatu, wybrana w trybie określonym w ust. 3, nie dokona wyboru zarządu w terminie określonym w art. 27 ust. 1, ulega rozwiązaniu z mocy prawa. Informację o rozwiązaniu rady podaje się do wiadomości w trybie określonym w ust. 2. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, nie przeprowadza się wyborów przedterminowych. Do dnia wyborów rady powiatu na kolejną kadencję oraz wyboru zarządu powiatu zadania i kompetencje rady i zarządu przejmuje komisarz rządowy ustanowiony przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek wojewody. Art. 30. 1. Uchwała rady powiatu w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium jest równoznaczna zez złożeniem wniosku o odwołanie zarządu, chyba że po zakończeniu roku budżetowego zarząd powiatu został odwołany z innej przyczyny. 2. Rada powiatu rozpoznaje sprawę odwołania zarządu z przyczyny, o której mowa ust. 1, na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały w sprawie nieudzielenia zarządowi absolutorium. Po zapoznaniu się z opiniami, o których mowa w art. 16 ust. 3, oraz z uchwałą regionalnej izby obrachunkowej w sprawie uchwały rady powiatu o nieudzieleniu zarządowi absolutorium, rada powiatu może odwołać zarząd większością co najmniej 3/5 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Art. 31. 1. Rada powiatu może odwołać zarząd lub poszczególnych jego członków z innej przyczyny niż nieudzielenie absolutorium jedynie na wniosek co najmniej 2/5 ustawowego składu rady. Wniosek wymaga formy pisemnej i uzasadnienia przyczyny odwołania. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, podlega zaopiniowaniu przez komisję rewizyjną. 3. Odwołanie zarządu powiatu lub poszczególnych jego członków, w tym starosty i wicestarosty, następuje większością co najmniej 3/5 głosów ustawowego składu rady, w głosowaniu tajnym. Głosowanie w sprawie odwołania rada powiatu przeprowadza po zapoznaniu się z opinią komisji rewizyjnej na następnej sesji po tej, na której zgłoszono wniosek o odwołanie, nie wcześniej jednak niż po upływie 1 miesiąca od zgłoszenia wniosku. Jeżeli wniosek o odwołanie starosty lub członka zarządu nie uzyskał wymaganej większości głosów, kolejny wniosek o odwołanie może być zgłoszony nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od poprzedniego głosowania. 4. W przypadku odwołania zarządu lub poszczególnych członków rada powiatu dokonuje wyboru nowego zarządu lub poszczególnych członków w trybie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, w ciągu 1 miesiąca po odwołaniu. W przypadku niedokonania wyboru nowego zarządu w terminie 1 miesiąca od odwołania, przepisy art. 29 stosuje się odpowiednio. 5. W przypadku rezygnacji z członkostwa w zarządzie powiatu rada podejmuje uchwałę w sprawie przyjęcia tej rezygnacji. Uchwała ta jest równoznaczna z odwołaniem ze składu zarządu powiatu. Uchwałę w sprawie przyjęcia rezygnacji rada podejmuje nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia złożenia rezygnacji. 6. Niepodjęcie przez radę powiatu uchwały w terminie, o którym mowa w ust. 5, jest równoznaczne z przyjęciem rezygnacji z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym powinna być podjęta uchwała. Art. 32. 1. Zarząd powiatu wykonuje uchwały rady powiatu i zadania powiatu określone przepisami prawa. 2. Do zadań zarządu powiatu należy w szczególności: 1) przygotowywanie projektów uchwał rady, 2) wykonywanie uchwał rady, 3) gospodarowanie mieniem powiatu, 4) wykonywanie budżetu powiatu, 5) zatrudnianie i zwalnianie kierowników jednostek organizacyjnych powiatu, z zastrzeżeniem art. 36 ust. 2. 3. W realizacji zadań zarząd powiatu podlega wyłącznie radzie powiatu. 4. Organizację wewnętrzną oraz tryb pracy zarządu określa statut powiatu. Art. 33. Zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego, kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu, które wspólnie tworzą powiatową administrację zespoloną. Art. 34. 1. Starosta organizuje pracę zarządu powiatu i starostwa powiatowego, kieruje bieżącymi sprawami powiatu oraz reprezentuje powiat na zewnątrz. 2. W sprawach nie cierpiących zwłoki, związanych z zagrożeniem interesu publicznego, zagrażających bezpośrednio zdrowiu i życiu oraz w sprawach mogących spowodować znaczne straty materialne starosta podejmie niezbędne czynności należące do właściwości zarządu powiatu. Nie dotyczy to wydawania przepisów porządkowych w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 2. 3. Czynności, o których mowa w ust. 2, wymagają przedstawienia do zatwierdzenia na najbliższym posiedzeniu zarządu powiatu. Art. 35. 1. Organizację i zasady funkcjonowania starostwa powiatowego określa regulamin organizacyjny uchwalony przez radę powiatu na wniosek zarządu powiatu. 2. Starosta jest kierownikiem starostwa powiatowego oraz zwierzchnikiem służbowym pracowników starostwa i kierowników jednostek organizacyjnych powiatu oraz zwierzchnikiem powiatowych służb, inspekcji i straży. 3. Starosta sprawując zwierzchnictwo w stosunku do powiatowych służb, inspekcji i straży: 1) powołuje i odwołuje kierowników tych jednostek, w uzgodnieniu z wojewodą, 2) zatwierdza programy ich działania, 3) uzgadnia wspólne działanie tych jednostek na obszarze powiatu, 4) w sytuacjach szczególnych kieruje wspólnymi działaniami tych jednostek, 5) zleca w uzasadnionych przypadkach przeprowadzenie kontroli. Art. 36. 1. Organizację i zasady funkcjonowania jednostek organizacyjnych powiatu określają regulaminy organizacyjne uchwalane przez zarząd powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Szczególne warunki lub zasady powoływania, odwoływania oraz tryb zatrudniania i zwalniania kierowników i pracowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu określa odrębna ustawa. 3. Status prawny pracowników starostwa powiatowego i jednostek organizacyjnych powiatu określa odrębna ustawa. Art. 37. 1. Rada powiatu powołuje i odwołuje sekretarza powiatu oraz skarbnika powiatu na wniosek starosty. 2. Sekretarz i skarbnik uczestniczą w pracach zarządu powiatu oraz mogą uczestniczyć w obradach rady powiatu i jej komisji z głosem doradczym. Art. 38. 1. W indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości powiatu decyzje wydaje starosta, chyba że przepisy szczególne przewidują wydawanie decyzji przez zarząd powiatu. 2. Starosta może upoważnić wicestarostę, poszczególnych członków zarządu powiatu, pracowników starostwa, powiatowych służb, inspekcji i straży oraz kierowników jednostek organizacyjnych powiatu do wydawania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust. 1. 3. Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Art. 39. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia, instrukcję kancelaryjną dla organów powiatu, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w starostwach powiatowych w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą. Rozdział 4 Akty prawa miejscowego stanowione przez powiat Art. 40. 1. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach rada powiatu stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze powiatu. 2. Akty prawa miejscowego stanowione są w szczególności w sprawach: 1) wymagających uregulowania w statucie, 2) porządkowych, o których mowa w art. 41, 3) szczególnego trybu zarządzania mieniem powiatu, 4) zasad i trybu korzystania z powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Art. 41. 1. W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, rada powiatu może wydawać powiatowe przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego, o ile przyczyny te występują na obszarze więcej niż jednej gminy. 2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 1, mogą przewidywać za ich naruszenie kary grzywny wymierzane w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach. Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego powiatu stanowi rada powiatu w formie uchwały, jeżeli ustawa upoważniająca do wydania aktu nie stanowi inaczej. 2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w art. 41, w przypadkach nie cierpiących zwłoki może wydać zarząd. 3. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 2, podlegają zatwierdzeniu na najbliższej sesji rady powiatu. Tracą one moc w razie nieprzedłożenia ich do zatwierdzenia lub odmowy zatwierdzenia. Termin utraty mocy obowiązującej określa rada powiatu. Art. 43. 1. Akty prawa miejscowego, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 1, ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 2. Akty prawa miejscowego podpisuje niezwłocznie po ich uchwaleniu przewodniczący rady powiatu i kieruje do publikacji. 3. Dzień wydania wojewódzkiego dziennika urzędowego jest dniem ogłoszenia aktu prawa miejscowego. 4. Akty prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że ustawa lub przepis powiatowy stanowi inaczej. Art. 44. 1. Przepisy porządkowe ogłasza się przez ich publikację w środkach masowego przekazu oraz w drodze obwieszczeń lub w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie. Przepisy te wchodzą w życie z dniem takiego ogłoszenia. Przepisu art. 43 ust. 4 nie stosuje się. 2. Przepisy porządkowe podlegają także ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Art. 45. Starostwo powiatowe gromadzi i udostępnia zbiór aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat. Rozdział 5 Mienie powiatu Art. 46. 1. Mieniem powiatu jest własność i inne prawa majątkowe nabyte przez powiat lub inne powiatowe osoby prawne. 2. Powiatowymi osobami prawnymi, poza powiatem, są samorządowe jednostki organizacyjne, którym ustawy przyznają wprost taki status, oraz te osoby prawne, które mogą być tworzone na podstawie odrębnych ustaw wyłącznie przez powiat. 3. Powiat jest w stosunkach cywilnoprawnych podmiotem praw i obowiązków, które dotyczą mienia powiatu nie należącego do innych powiatowych osób prawnych. Art. 47. 1. Nabycie mienia przez powiat następuje: 1) na podstawie odrębnej ustawy, z zastrzeżeniem, że nie stanowi ono mienia jakiejkolwiek gminy, 2) przez przekazanie w związku z utworzeniem lub zmianę granic powiatu w trybie art. 3, 3) w wyniku przejęcia od Skarbu Państwa na podstawie porozumienia, z wyłączeniem mienia przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia, 4) przez inne czynności prawne, 5) w innych przypadkach określonych odrębnymi przepisami. 2. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi: 1) tryb przekazywania mienia Skarbu Państwa powiatom, z uwzględnieniem potrzeb w zakresie wykonywania zadań powiatów, 2) kategorie mienia wyłączonego z przekazywania powiatom, przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia. Art. 48. 1. Oświadczenie woli w sprawach majątkowych w imieniu powiatu składają dwaj członkowie zarządu lub jeden członek zarządu i osoba upoważniona przez zarząd. 2. Zarząd może upoważnić pracowników starostwa, kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych powiatu do składania oświadczeń woli związanych z prowadzeniem bieżącej działalności powiatu. 3. Jeżeli czynność prawna może spowodować powstanie zobowiązań majątkowych, do jej skuteczności potrzebna jest kontrasygnata skarbnika powiatu lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Skarbnik powiatu, który odmówił kontrasygnaty, ma jednak obowiązek jej dokonania na pisemne polecenie starosty, przy równoczesnym powiadomieniu o tym rady powiatu i regionalnej izby obrachunkowej. Art. 49. Powiat nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych powiatowych osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne powiatowe osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania powiatu. Art. 50. Zarząd i ochrona mienia powiatu powinny być wykonywane ze szczególną starannością. Rozdział 6 Finanse powiatu Art. 51. 1. Powiat samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową na podstawie budżetu powiatu. 2. Budżet powiatu jest planem finansowym obejmującym dochody i wydatki powiatu. 3. Budżet powiatu jest uchwalany przez radę powiatu na rok kalendarzowy, zwany dalej "rokiem budżetowym". Art. 52. Zamieszczenie w budżecie powiatu wydatków na określone cele nie stanowi podstawy zobowiązań wobec osób trzecich oraz roszczeń osób trzecich wobec powiatu. Art. 53. Rada powiatu określa tryb prac nad projektem uchwały budżetowej, ustalając w szczególności: 1) obowiązki jednostek organizacyjnych powiatu oraz powiatowych służb, inspekcji i straży w toku prac nad projektem budżetu powiatu, 2) wymaganą przez radę powiatu szczegółowość projektu, z zastrzeżeniem, że szczegółowość ta nie może być mniejsza niż określona w odrębnych przepisach, 3) wymagane materiały informacyjne, które zarząd powiatu powinien przedstawić radzie powiatu wraz z projektem uchwały budżetowej, 4) terminy obowiązujące w toku prac nad projektem budżetu powiatu. Art. 54. 1. Uchwała budżetowa powiatu powinna być uchwalona przed rozpoczęciem roku budżetowego. 2. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie wskazanym w ust. 1, do czasu uchwalenia budżetu przez radę powiatu, nie później jednak niż do dnia 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu przedłożony radzie powiatu. 3. W przypadku nieuchwalenia budżetu w terminie, o którym mowa w ust. 2, regionalna izba obrachunkowa ustala budżet powiatu najpóźniej do dnia 30 kwietnia roku budżetowego. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki budżetowej jest projekt budżetu, o którym mowa w ust. 2. 4. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym, rada powiatu może uchwalić prowizorium budżetowe powiatu na okres objęty prowizorium budżetowym państwa. 5. Uchwałę budżetową powiatu lub uchwałę, o której mowa w ust. 4, starosta przedkłada regionalnej izbie obrachunkowej w ciągu 7 dni od dnia jej podjęcia. Art. 55. 1. Opracowywanie i przedstawianie do uchwalenia projektu budżetu powiatu, a także inicjatywa w sprawie zmian tego budżetu, należą do wyłącznej kompetencji zarządu powiatu. 2. Zarząd powiatu przygotowuje i przedstawia radzie powiatu, nie później niż do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy: 1) projekt budżetu powiatu uwzględniający zasady Prawa budżetowego oraz ustalenia rady powiatu, o których mowa w art. 53 pkt 1, 2 i 4, 2) materiały informacyjne, o których mowa w art. 53 pkt 3. 3. Bez zgody zarządu powiatu rada powiatu nie może wprowadzić w projekcie budżetu powiatu zmian powodujących zwiększenie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach lub zwiększenie planowanych dochodów bez jednoczesnego ustanowienia źródeł tych dochodów. Art. 56. 1. Dochodami powiatu są: 1) udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa w wysokości określonej odrębną ustawą, 2) subwencje z budżetu państwa na zadania realizowane przez powiat, 3) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania realizowane przez powiatowe służby, inspekcje i straże, 4) dochody powiatowych jednostek budżetowych oraz wpłaty innych powiatowych jednostek organizacyjnych, 5) dochody z majątku powiatu, 6) odsetki za nieterminowe przekazywanie udziałów, dotacji i subwencji, o których mowa w pkt 1-3. 2. Dochodami powiatu mogą być: 1) subwencja wyrównawcza z budżetu państwa, 2) dotacje celowe z budżetu państwa przekazywane na wykonanie czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1, 3) dotacje z państwowych funduszów celowych, 4) dotacje celowe z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat na mocy porozumień zawartych z organami administracji rządowej, 5) dotacje celowe z budżetu województwa na zadania z zakresu samorządu województwa wykonywane przez powiat na mocy porozumień zawartych z województwem, 6) spadki, zapisy i darowizny, 7) odsetki od środków finansowych powiatu gromadzonych na rachunkach bankowych, 8) odsetki i dywidendy od wniesionego kapitału, 9) inne wpływy uzyskiwane na podstawie odrębnych przepisów. 3. Przekazywanie powiatowi, w drodze ustawy, nowych zadań wymaga zapewnienia środków finansowych koniecznych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów. Art. 57. 1. Subwencje dla powiatów ustalane są według zobiektywizowanych kryteriów określonych w odrębnej ustawie. 2. Zasady ustalania kwot subwencji dla powiatów oraz ich rozdziału między powiaty określa odrębna ustawa. Art. 58. Wysokość kwoty subwencji wyrównawczej oraz zasady i kryteria jej rozdziału określa odrębna ustawa. Art. 59. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu powiatu stanowi nadwyżkę lub niedobór budżetu powiatu. 2. Uchwała budżetowa powiatu określa przeznaczenie nadwyżki lub źródła pokrycia niedoboru budżetu powiatu. 3. Zasady zaciągania przez organy powiatu kredytów i pożyczek na pokrywanie występujących w ciągu roku budżetowego niedoborów lub na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych rocznych dochodach określa odrębna ustawa. 4. Zasady emisji obligacji powiatowych określa odrębna ustawa. Art. 60. 1. Za prawidłowe wykonanie budżetu powiatu odpowiada zarząd powiatu. 2. Zarządowi powiatu przysługuje wyłączne prawo: 1) zaciągania zobowiązań mających pokrycie w ustalonych w uchwale budżetowej kwotach wydatków, w ramach upoważnień udzielonych przez radę powiatu, 2) emitowania papierów wartościowych, w ramach upoważnień udzielonych przez radę powiatu, 3) dokonywania wydatków budżetowych, 4) zgłaszania propozycji zmian w budżecie powiatu, 5) dysponowania rezerwą budżetu powiatu, 6) blokowania środków budżetowych, w przypadkach określonych ustawą. Art. 61. Gospodarka środkami finansowymi znajdującymi się w dyspozycji powiatu jest jawna. Wymóg jawności jest spełniany w szczególności przez: 1) jawność debaty budżetowej, 2) opublikowanie uchwały budżetowej oraz sprawozdań z wykonania budżetu powiatu, 3) przedstawienie pełnego wykazu kwot dotacji celowych udzielanych z budżetu powiatu, 4) ujawnienie sprawozdania zarządu z działań, o których mowa w art. 60 ust. 2 pkt 1 i 2. Art. 62. 1. Bankową obsługę budżetu powiatu wykonuje bank wybrany przez radę powiatu w trybie określonym w ustawie z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778). 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem powiatu a bankiem. 3. Zarząd powiatu może lokować wolne środki budżetowe na rachunkach w innych bankach bez konieczności uzyskania odrębnej zgody rady powiatu. 4. Zarząd powiatu może, w granicach upoważnień zamieszczonych w uchwale budżetowej, zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach. Art. 63. Dyspozycja środkami pieniężnymi powiatu jest oddzielona od jej kasowego wykonania. Art. 64. 1. Kontrolę gospodarki finansowej powiatu sprawuje regionalna izba obrachunkowa. 2. Z zastrzeżeniem przepisów tego rozdziału do trybu uchwalania budżetu oraz gospodarki finansowej powiatu stosuje się przepisy odrębnej ustawy. Rozdział 7 Związki, stowarzyszenia i porozumienia powiatów Art. 65. 1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, w tym wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, powiaty mogą tworzyć związki z innymi powiatami. 2. Uchwały o utworzeniu związku, przystąpieniu do związku lub wystąpieniu ze związku podejmują rady zainteresowanych powiatów. 3. Prawa i obowiązki powiatów uczestniczących w związku, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku. 4. Do związków powiatów stosuje się odpowiednio art. 38. Art. 66. 1. Związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. 2. Związek ma osobowość prawną. Art. 67. 1. Utworzenie związku wymaga przyjęcia jego statutu przez rady zainteresowanych powiatów bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady powiatu. 2. Statut związku powinien określać: 1) nazwę i siedzibę związku, 2) członków i czas trwania związku, 3) zadania związku, 4) organy związku, ich strukturę, zakres i tryb działania, 5) zasady korzystania z obiektów i urządzeń związku, 6) zasady udziału w kosztach wspólnej działalności, zyskach i pokrywania strat związku, 7) zasady przystępowania i występowania członków oraz zasady rozliczeń majątkowych, 8) zasady likwidacji związku, 9) tryb wprowadzania zamian w statucie związku, 10) inne zasady określające współdziałanie. Art. 68. 1. Rejestr związków prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej. 2. Związek nabywa osobowość prawną po zarejestrowaniu, z dniem ogłoszenia statutu. 3. Na decyzję o odmowie wpisania do rejestru przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb prowadzenia rejestru związków powiatów oraz ogłaszania statutów związków. Art. 69. 1. Organem stanowiącym i kontrolnym związku jest zgromadzenie związku, zwane dalej "zgromadzeniem". 2. W skład zgromadzenia wchodzi po dwóch reprezentantów powiatów uczestniczących w związku. Zasady reprezentacji powiatu w związku określa rada powiatu. Art. 70. 1. Uchwały zgromadzenia podejmowane są bezwzględną większością głosów statutowej liczby członków zgromadzenia. 2. Członek zgromadzenia może wnieść pisemny sprzeciw wraz z uzasadnieniem w stosunku do uchwały zgromadzenia w ciągu 7 dni od dnia jej podjęcia. 3. Wniesienie sprzeciwu wstrzymuje wykonanie uchwały i wymaga ponownego rozpatrzenia sprawy. 4. Sprzeciwu nie można zgłosić wobec uchwały podjętej w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy. Art. 71. 1. Organem wykonawczym związku jest zarząd. 2. Zarząd związku jest powoływany i odwoływany przez zgromadzenie spośród członków zgromadzenia. 3. O ile statut tak stanowi, dopuszczalny jest wybór członków zarządu spoza członków zgromadzenia w liczbie nie przekraczającej 1/3 składu zarządu związku. Art. 72. 1. Do gospodarki finansowej związku powiatów stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej powiatu. 2. Plan finansowy związku uchwala zgromadzenie związku. Art. 73. 1. Powiaty mogą zawierać porozumienia w sprawie powierzenia jednemu z nich prowadzenia zadań publicznych. 2. W zakresie nie uregulowanym treścią porozumienia do porozumień, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące związków powiatów. Art. 74. Miasto na prawach powiatu może tworzyć związki i zawierać porozumienia komunalne z gminami. Art. 75. 1. Powiaty mogą tworzyć stowarzyszenia, w tym również z gminami. 2. Do stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. Nr 20, poz. 104, z 1990 r. Nr 14, poz. 86, z 1996 r. Nr 27, poz. 118 i z 1997 r. Nr 121, poz. 769). Rozdział 8 Nadzór nad działalnością powiatu Art. 76. 1. Nadzór nad działalnością powiatu sprawuje Prezes Rady Ministrów oraz wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. 2. Organy nadzoru mogą wkraczać w działalność powiatu tylko w przypadkach określonych ustawami. 3. Nadzór nad związkiem powiatów sprawuje wojewoda właściwy dla siedziby związku. Art. 77. Nadzór nad wykonywaniem zadań powiatu sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem. Art. 78. 1. Starosta zobowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od dnia ich podjęcia. Uchwały organów powiatu w sprawie wydania przepisów porządkowych podlegają przekazaniu niezwłocznie. 2. Starosta przedkłada regionalnej izbie obrachunkowej, na zasadach określonych w ust. 1, uchwałę budżetową, uchwałę w sprawie absolutorium dla zarządu oraz inne uchwały objęte zakresem nadzoru izby. Art. 79. 1. Uchwała organu powiatu sprzeczna z prawem jest nieważna. O nieważności uchwały w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia jej doręczenia organowi nadzoru. 2. Organ nadzoru, wszczynając postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały, może wstrzymać jej wykonanie. 3. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego. 4. W przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę wydano z naruszeniem prawa. 5. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio. Art. 80. 1. Jeżeli stwierdzenie nieważności dotyczy uchwały budżetowej, budżet w części objętej stwierdzeniem nieważności nie może być wykonywany do chwili rozstrzygnięcia sprawy przez sąd administracyjny. Przepisy art. 54 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 2. W sprawach określonych w ust. 1 sąd administracyjny wyznacza rozprawę nie później niż w ciągu 30 dni od dnia wpłynięcia sprawy do sądu. Art. 81. 1. Po upływie terminu, o którym mowa w art. 79 ust. 1, organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały organu powiatu. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania uchwały należy do sądu. Art. 82. 1. Nie stwierdza się nieważności uchwały organu powiatu po upływie 1 roku od dnia jej podjęcia, chyba że uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały w terminie, o którym mowa w art. 78 ust. 1. 2. Jeżeli nie stwierdzono nieważności uchwały z powodu upływu terminu określonego w ust. 1, a istnieją przesłanki stwierdzenia nieważności, orzeka się o niezgodności uchwały z prawem. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego co do skutków takiego orzeczenia stosuje się odpowiednio. Art. 83. 1. W razie rażącego naruszenia przez radę powiatu Konstytucji lub ustaw Sejm, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może w drodze uchwały rozwiązać radę powiatu. Rozwiązanie rady równoznaczne jest z rozwiązaniem wszystkich organów powiatu. Prezes Rady Ministrów wyznacza osobę, która do czasu wyboru nowych organów powiatu pełni funkcję tych organów. 2. Jeżeli naruszenia Konstytucji lub powtarzających się naruszeń ustaw dopuści się zarząd powiatu, wojewoda wzywa radę powiatu do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwania nie odnoszą skutku, rozwiązuje zarząd. Do czasu wyborów funkcję zarządu i starosty pełni osoba wyznaczona przez wojewodę. Art. 84. 1. W razie nie rokującego nadziei na szybką poprawę i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy powiatu, Prezes Rady Ministrów może zawiesić organy powiatu i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do 2 lat, nie dłużej jednak niż do wyboru zarządu przez radę kolejnej kadencji. 2. Zawieszenie organów powiatu i ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom powiatu i wezwaniu ich do niezwłocznego przedłożenia programu poprawy sytuacji powiatu oraz po wysłuchaniu opinii sejmiku województwa. 3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody, zaopiniowany przez sejmik województwa. 4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencji organów powiatu. Art. 85. 1. Rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące powiatu, w tym rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 83 ust. 2 i art. 84 ust. 1, podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem, w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozstrzygnięć dotyczących organów związków i porozumień powiatów. 3. Do złożenia skargi uprawniony jest powiat lub związek powiatów, którego interes prawny, uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone. Podstawą do wniesienia skargi jest uchwała zarządu powiatu lub odpowiedniego organu związku powiatów. 4. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu administracyjnego decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej. 5. Rozstrzygnięcia nadzorcze stają się prawomocne z upływem terminu do wniesienia skargi albo z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi przez sąd. Art. 86. Postępowanie sądowe, o którym mowa w artykułach poprzedzających, jest wolne od płat sądowych. Art. 87. 1. Każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w sprawie orzekał już sąd administracyjny i skargę oddalił. 3. Skargę na uchwałę, o której mowa w ust. 1, można wnieść do sądu administracyjnego w imieniu własnym lub reprezentując grupę mieszkańców powiatu, którzy na to wyrażą pisemną zgodę. 4. W sprawie wezwania do usunięcia naruszenia stosuje się przepisy o terminach załatwiania spraw w postępowaniu administracyjnym. Art. 88. 1. Przepisy art. 87 stosuje się odpowiednio, gdy organ powiatu nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich. 2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego, na koszt i ryzyko powiatu. Art. 89. Przepisów tego rozdziału nie stosuje się do decyzji indywidualnych w sprawach z zakresu administracji publicznej, wydawanych przez organy powiatów oraz związki powiatów. Kontrolę instancyjną w tym zakresie oraz nadzór pozainstancyjny, a także kontrolę sprawowaną przez sąd określają odrębne przepisy. Art. 90. Przepisy tego rozdziału mają zastosowanie również do związków i porozumień, o których mowa w ustawie. Rozdział 9 Miasta na prawach powiatu Art. 91. 1. Miastem na prawach powiatu jest miasto liczące więcej niż 100 000 mieszkańców oraz miasto, które przestało być siedzibą wojewody z dniem 31 grudnia 1998 r. 2. Na wniosek właściwej rady miejskiej miasta, które przestało być siedzibą wojewody z dniem 31 grudnia 1998 r., Rada Ministrów odstępuje od nadania temu miastu statusu miasta na prawach powiatu. 3. Rada Ministrów może: 1) odstąpić o nadania miastu liczącemu więcej niż 100 000 mieszkańców praw powiatu, jeżeli nadanie tego prawa mogłoby ograniczyć wspólnotom samorządowym, wchodzącym w skład dotychczasowego powiatu, dostęp do usług publicznych o charakterze powiatowym, 2) nadać, na wniosek właściwej rady miejskiej, miastu liczącemu mniej niż 100 000 mieszkańców prawa powiatu, jeżeli miasto to ma niezbędną infrastrukturę do wykonywania zadań powiatowych, a nadanie tego prawa nie ograniczy wspólnotom samorządowym, wchodzącym w skład dotychczasowego powiatu, dostępu do usług publicznych o charakterze powiatowym. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 3, Rada Ministrów rozstrzyga po zapoznaniu się z opiniami zainteresowanych rad gmin, rady powiatu oraz właściwego sejmiku województwa. Nie dotyczy to pierwszego podziału administracyjnego kraju na powiaty. 5. Ilekroć w przepisach jest mowa o powiecie, rozumie się przez to również miasto na prawach powiatu. Art. 92. 1. Funkcje organów powiatu w miastach na prawach powiatu sprawuje: 1) rada miasta, 2) zarząd miasta. 2. Miasta na prawach powiatu wykonują zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. 3. Nazwę, skład, liczebność oraz zasady i tryb działania organów miasta na prawach powiatu określa ustawa o samorządzie terytorialnym. Rozdział 10 Przepis końcowy Art. 93. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie, z wyjątkiem przepisu art. 3, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia ustawy. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie ustanowienia obowiązku pobierania opłaty celnej dodatkowej od niektórych towarów przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 91, poz. 579) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1998 r. obowiązek pobierania opłaty celnej dodatkowej od towarów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, wprowadzanych na polski obszar celny i zgłaszanych organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, jeżeli jednostkowa cena importowa tych towarów jest niższa od ceny progu, ustanowionej w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 69, poz. 455). § 2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w § 1, nie dotyczy towarów wprowadzanych na polski obszar celny na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 159, poz. 1063 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 89 i Nr 65, poz. 423). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 6 sierpnia 1998 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 lipca 1998 r. (poz. 579) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienie 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże 0603 10 25 0- - - Chryzantemy - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże 0603 10 65 0- - - Chryzantemy Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie ustanowienia obowiązku pobierania opłaty celnej dodatkowej od niektórych towarów przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 91, poz. 580) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1998 r. obowiązek pobierania opłaty celnej dodatkowej od towarów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, wprowadzanych na polski obszar celny i zgłaszanych organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, jeżeli jednostkowa cena importowa tych towarów jest niższa od ceny progu, ustanowionej w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 69, poz. 455). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 6 sierpnia 1998 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 lipca 1998 r. (poz. 580) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienie 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 90- Pozostałe: - - Pozostały orkisz, pszenica zwykła i mieszanka żyta z pszenicą: 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwykłej i mieszanki żyta z pszenicą: 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwykłej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 10 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa żeglugi statków morskich i bezpieczeństwa życia na morzu. (Dz. U. Nr 91, poz. 581) Na podstawie art. 40 § 3 pkt 2, art. 49 § 1 i 3, art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - Kodeks morski (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 września 1997 r. w sprawie bezpieczeństwa żeglugi statków morskich i bezpieczeństwa życia na morzu (Dz. U. Nr 132, poz. 879) w załączniku nr 2 "Opłaty za przeprowadzanie inspekcji i wystawianie lub potwierdzanie dokumentów bezpieczeństwa statku" w części A "Opłaty za przeprowadzenie inspekcji i wystawienie dokumentów" wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 12 otrzymuje brzmienie: "12. Za certyfikat zarządzania bezpieczeństwem oraz za tymczasowy certyfikat 800 j.t." 2) pkt 13 otrzymuje brzmienie: "13. Za tymczasowy dokument zgodności 800 j.t." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Zagranicznych. (Dz. U. Nr 93, poz. 586) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Ministerstwu Spraw Zagranicznych nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Zagranicznych (Dz. U. Nr 69, poz. 442). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1998 r. (poz. 586) STATUT MINISTERSTWA SPRAW ZAGRANICZNYCH § 1. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, zwane dalej "Ministerstwem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Ministra Spraw Zagranicznych, zwanego dalej "Ministrem", działającym pod jego bezpośrednim kierownictwem. § 2. 1. Minister kieruje Ministerstwem przy pomocy sekretarza stanu, podsekretarzy stanu oraz dyrektora generalnego. 2. Zakres czynności osób wymienionych w ust. 1, z wyłączeniem dyrektora generalnego, ustala Minister, z zastrzeżeniem art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą". 3. Minister może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Ministerstwa, do podejmowania decyzji w określonych sprawach w jego imieniu. § 3. Minister może tworzyć rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze o charakterze stałym lub doraźnym, określając cel powołania, nazwę i skład osobowy, zakres zadań i tryb pracy tych organów, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 4 pkt 5 ustawy. § 4. 1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Sekretariat Ministra, 3) Biuro Dyrektora Generalnego, 4) Departament Strategii i Planowania Polityki, 5) Departament Polityki Bezpieczeństwa, 6) Departament Krajów Pozaeuropejskich i Systemu Narodów Zjednoczonych, 7) Departament Polityki Europejskiej, 8) Departament Spraw Prawnych i Konsularnych, 9) Departament Dyplomacji Kulturalnej, 10) Departament Integracji Europejskiej, 11) Departament Polityki Bezpieczeństwa Europejskiego, 12) Departament Polityki Eksportowej, 13) Departament Europy Wschodniej, 14) Departament Ameryki Północnej, 15) Departament Azji, Australii i Ameryki Łacińskiej, 16) Departament Afryki i Bliskiego Wschodu, 17) Departament do Spraw Politycznych ONZ, 18) Departament do Spraw Ekonomiczno-Społecznych ONZ, 19) Departament Europy Zachodniej, 20) Departament Europy Środkowej i Południowej, 21) Departament Konsularny, 22) Departament Polonii, 23) Departament Prawny, 24) Departament Traktatowy, 25) Departament Polityki Kulturalno-Naukowej, 26) Departament Promocji, 27) Departament Systemu Informacji, 28) Departament Unii Europejskiej, 29) Departament Instytucji Europejskich i Polityki Regionalnej, 30) Departament Analiz Ekonomicznych, 31) Protokół Dyplomatyczny, 32) Biuro Kadr, 33) Biuro Szkolenia, 34) Biuro Administracji, 35) Biuro Finansów, 36) Biuro Informatyki i Łączności, 37) Biuro Spraw Obronnych, 38) Archiwum. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych wymienionych w ust. 1 oraz tryb pracy Ministerstwa określa regulamin organizacyjny nadany przez Ministra na wniosek dyrektora generalnego. 3. Spory kompetencyjne między komórkami organizacyjnymi, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga Minister. § 5. 1. Ministrowi podlegają przedstawicielstwa dyplomatyczne, misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i instytuty polskie. 2. Minister sprawuje nadzór i koordynuje, za pośrednictwem kierowników przedstawicielstw dyplomatycznych, działalność innych niż wymienione w ust. 1 polskich placówek za granicą oraz przedstawicieli urzędów i instytucji delegowanych z kraju, z poszanowaniem konstytucyjnych i ustawowych kompetencji tych urzędów i instytucji. § 6. Minister nadzoruje, w zakresie określonym w odrębnych przepisach: 1) Polski Instytut Spraw Międzynarodowych w Warszawie, 2) Instytut Zachodni - Instytut Naukowo-Badawczy im. Zygmunta Wojciechowskiego w Poznaniu. § 7. 1. Przy Ministerstwie działa, jako jednostka wyodrębniona, Gospodarstwo Pomocnicze "Zarząd Obsługi". 2. Nadzór zwierzchni nad Gospodarstwem Pomocniczym sprawuje dyrektor generalny. 3. Organizację wewnętrzną, szczegółowy zakres zadań oraz tryb pracy Gospodarstwa Pomocniczego określają odrębne przepisy oraz regulamin wewnętrzny zatwierdzony przez dyrektora generalnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 lipca 1998 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru podatku dochodowego od osób prawnych należnego od niektórych podmiotów gospodarczych. (Dz. U. Nr 93, poz. 587) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu z tytułu różnic kursowych, należnego od niektórych przedsiębiorstw przemysłu zbrojeniowego objętych Porozumieniem ramowym z dnia 30 stycznia 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie podstawowych zasad uregulowania wzajemnego zadłużenia z tytułu operacji między Rzecząpospolitą Polską a byłym ZSRR. § 2. Wykaz podmiotów, o których mowa w § 1, zawiera załącznik do rozporządzenia. § 3. Zaniechanie poboru dotyczy kwot podatku, których termin płatności zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 8 września 1995 r. w sprawie przedłużenia terminu płatności podatku dochodowego od dochodu z tytułu różnic kursowych jednostkom gospodarczym objętym porozumieniem ramowym między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej (Monitor Polski Nr 46, poz. 523) został przedłużony na okres 3 lat od dnia wypłaty wierzytelności przez budżet państwa. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lipca 1998 r. (poz. 587) WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW PRZEMYSŁU ZBROJENIOWEGO OBJĘTYCH POROZUMIENIEM RAMOWYM Z DNIA 30 STYCZNIA 1995 R. MIĘDZY RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ A RZĄDEM FEDERACJI ROSYJSKIEJ 1. ZM BUMAR-ŁABĘDY S.A. 2. FMB BUMAR-MRĄGOWO 3. Huta STALOWA WOLA 4. WSK "PZL-RZESZÓW" 5. WSK "PZL-ŚWIDNIK" 6. KTEHS "PZL-HYDRAL" 7. STOCZNIA PÓŁNOCNA S.A. 8. PPIWOP "PROZEMAK" 9. PHZ "CENZIN" Sp. z o.o. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci gazowych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu paliwami gazowymi, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci gazowych oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców. (Dz. U. Nr 93, poz. 588) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki: 1) przyłączenia podmiotów do sieci gazowych, 2) pokrywania kosztów przyłączenia, 3) obrotu paliwami gazowymi, 4) świadczenia usług przesyłowych, 5) ruchu sieciowego i eksploatacji sieci gazowych, 6) standardów jakościowych obsługi odbiorców paliw gazowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042), 2) przedsiębiorstwie gazowniczym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania, dystrybucji i obrotu paliwami gazowymi oraz magazynowania paliw gazowych, 3) sieci przesyłowej - należy przez to rozumieć sieć służącą do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu wyższym niż 0,4 MPa, 4) sieci rozdzielczej - należy przez to rozumieć sieć gazową służącą do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych o ciśnieniu do 0,4 MPa, 5) operatorze sieci przesyłowej - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną przedsiębiorstwa gazowniczego, posiadającego koncesję na przesyłanie i dystrybucję paliw gazowych siecią przesyłową, odpowiedzialną za ruch sieciowy, 6) operatorze sieci rozdzielczej - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną przedsiębiorstwa gazowniczego, posiadającego koncesję na przesyłanie i dystrybucję paliw gazowych siecią rozdzielczą, odpowiedzialną za ruch sieciowy, 7) operatorze sieci - należy przez to rozumieć operatora sieci przesyłowej i operatora sieci rozdzielczej, 8) układzie pomiarowym - należy przez to rozumieć gazomierze i inne urządzenia pomiarowe lub rozliczeniowo-pomiarowe, a także układy połączeń między nimi, służące do pomiaru ilości pobranych paliw gazowych i dokonywania rozliczeń, 9) przyłączu - należy przez to rozumieć odcinek gazociągu od gazociągu zasilającego do kurka głównego włącznie, służący do przyłączania instalacji gazowej znajdującej się w obiekcie odbiorcy, 10) instalacji gazowej - należy przez to rozumieć urządzenia gazowe z układami połączeń między nimi, zasilane z sieci gazowej, znajdujące się na terenie i w obiekcie odbiorcy. § 3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do paliw gazowych z gazu płynnego. Rozdział 2 Przyłączenie podmiotów do sieci gazowej § 4. 1. Przyłączenie do sieci gazowej następuje na podstawie umowy o przyłączenie, po spełnieniu technicznych warunków przyłączenia określonych przez przedsiębiorstwo gazownicze, zwanych dalej "warunkami przyłączenia". 2. Umowę, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo gazownicze zawiera z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie do sieci gazowej, który posiada tytuł prawny do korzystania z obiektu podłączanego do tej sieci. § 5. 1. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci gazowej, który posiada tytuł prawny do korzystania z obiektu, o którym mowa w § 4 ust. 2, może wystąpić z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia. 2. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie spełnia wymogów określonych zgodnie z § 6, przedsiębiorstwo gazownicze, w terminie 7 dni od daty wpłynięcia wniosku, zawiadomi wnioskodawcę, wyznaczając termin do usunięcia braków. Jeżeli braki nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, przedsiębiorstwo gazownicze pozostawia wniosek bez rozpoznania. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, ustala przedsiębiorstwo gazownicze. 4. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci gazowej, który nie posiada tytułu prawnego do korzystania z obiektu przyłączanego do tej sieci, może wystąpić do przedsiębiorstwa gazowniczego o przedstawienie możliwości przyłączenia. 5. Przedsiębiorstwo gazownicze zobowiązane jest udzielić odpowiedzi o istniejących możliwościach przyłączenia, w terminie 21 dni od dnia wystąpienia, o którym mowa w ust. 4. § 6. 1. Wniosek o określenie warunków przyłączenia, dla podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej przewidującego odbiór paliwa gazowego w ilości do 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy, powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) określenie rodzaju paliwa gazowego zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, 3) określenie: a) terminu rozpoczęcia odbioru paliwa gazowego, b) celu wykorzystania paliwa gazowego, c) maksymalnego godzinowego odbioru paliwa gazowego. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu budowlanego lub nieruchomości, w którym będą użytkowane urządzenia i instalacje, 2) mapę zasadniczą terenu do celów projektowych z zaznaczonym miejscem odbioru paliwa gazowego. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, dla podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej, przewidującego odbiór paliwa gazowego w ilości powyżej 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy, powinien zawierać dodatkowo: 1) określenie: a) minimalnego i maksymalnego godzinowego, dobowego oraz rocznego zapotrzebowania na paliwo gazowe, b) wymaganego ciśnienia w punkcie dostawy i odbioru paliwa gazowego, 2) opis wymagań dotyczących warunków pracy przyłączanych urządzeń i instalacji gazowych w okresie rozruchu tych urządzeń, 3) określenie możliwości korzystania z innych źródeł energii w przypadku przerw lub ograniczeń w dostarczaniu paliwa gazowego. 4. W przypadku gdy do sieci gazowej ma być przyłączony podmiot ubiegający się o przyłączenie do tej sieci, zajmujący się przesyłaniem, dystrybucją albo magazynowaniem paliw gazowych, wniosek o określenie warunków przyłączenia powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) określenie: a) rodzaju paliwa gazowego zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, b) terminu rozpoczęcia przesyłania lub magazynowania paliw gazowych, 3) parametry ciśnienia paliw gazowych oraz charakterystykę pracy magazynu, 4) wymagane ciśnienia w punkcie dostawy i odbioru paliw gazowych, 5) opis wymagań w okresie rozruchu podłączonej sieci gazowej lub podłączonego magazynu. § 7. 1. Jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki dostarczania paliwa gazowego, przedsiębiorstwo gazownicze określa warunki przyłączenia w terminie: 1) 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 6 ust. 1, 2) 60 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 6 ust. 3, 3) 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 6 ust. 4. 2. Warunki przyłączenia są ważne przez okres dwóch lat od dnia ich wydania. § 8. Warunki przyłączenia powinny określać w szczególności: 1) miejsce podłączenia gazociągów lub instalacji gazowych do sieci gazowej i jej parametry techniczne, w tym średnicę gazociągu, 2) zakres niezbędnej budowy lub rozbudowy sieci gazowej w związku z przyłączeniem, 3) parametry techniczne przyłącza, 4) rodzaj paliw gazowych zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, 5) minimalne i maksymalne ciśnienie dostawy i odbioru paliw gazowych, 6) wymagania dotyczące dokonywania pomiaru i kontroli dostawy i odbioru paliw gazowych oraz miejsce zainstalowania układu pomiarowego, 7) charakterystykę dostawy i odbioru paliw gazowych, w tym minimalne i maksymalne godzinowe, dobowe oraz roczne zapotrzebowanie na paliwa gazowe, a także charakterystykę pracy magazynu, 8) miejsce dostawy i odbioru paliw gazowych, 9) granicę własności sieci przedsiębiorstwa gazowniczego i instalacji gazowej, 10) zasady korzystania przez odbiorcę z innych źródeł energii w przypadku przerw lub ograniczeń w dostarczaniu paliwa gazowego, 11) projektowany koszt wykonania przyłączenia, 12) wymagania dotyczące wyposażenia stacji gazowej, rodzaju układu pomiarowego i warunków technicznych ochrony antykorozyjnej. § 9. Umowa o przyłączenie, o której mowa w § 4 ust. 1, powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) termin realizacji przyłączenia, 3) sposób finansowania i rozliczania kosztów budowy przyłącza oraz budowy lub rozbudowy sieci rozdzielczej, 4) wysokość opłat za przyłączenie, 5) granicę własności sieci przedsiębiorstwa gazowniczego i instalacji gazowej, 6) przewidywany termin zawarcia umowy sprzedaży paliw gazowych lub umowy o świadczenie usługi przesyłowej, 7) zasady odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy o przyłączenie, a w szczególności za opóźnienie terminu realizacji prac w stosunku do ustalonych w umowie. § 10. 1. Odbiorca umożliwia przedsiębiorstwu gazowniczemu, w obrębie swoich nieruchomości, wybudowanie przyłącza. 2. Przedsiębiorstwo gazownicze może żądać od odbiorcy nieodpłatnego udostępnienia pomieszczenia lub miejsca w celu zamontowania układu pomiarowego lub urządzenia redukcyjnego z gazomierzem. 3. Przedsiębiorstwo gazownicze ma obowiązek powiadomienia odbiorcy o planowanych terminach prac, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyprzedzeniem umożliwiającym odbiorcy przygotowanie pomieszczeń lub nieruchomości. 4. Zasady powiadamiania odbiorcy o planowanych terminach prac powinny być określone w umowie o przyłączenie. § 11. Odbiorca, którego instalacja gazowa jest przyłączana do sieci gazowej przedsiębiorstwa gazowniczego, jest zobowiązany do działań zabezpieczających przed szkodliwym oddziaływaniem instalacji na sieć. Rozdział 3 Pokrywanie kosztów przyłączenia § 12. 1. Koszty przyłączenia do sieci gazowej określa się na podstawie: 1) nakładów na budowę przyłącza, 2) nakładów na budowę i rozbudowę sieci rozdzielczej, z uwzględnieniem stopnia wykorzystania przez odbiorcę zdolności przepustowej tej sieci. 2. Ponoszone przez przedsiębiorstwo gazownicze nakłady na przyłączenie do sieci gazowej, o których mowa w ust. 1, mogą być pokrywane ze środków własnych przedsiębiorstwa i środków obcych, w sposób określony w obowiązującym dla przedsiębiorstwa planie rozwoju w zakresie zaspokajania obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe. 3. Warunki pokrywania przez przedsiębiorstwo gazownicze kosztów przyłączenia, o których mowa w ust. 1, ustala się dla każdej wyodrębnionej sieci rozdzielczej zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. § 13. 1. Koszty przyłączenia ponoszone przez przedsiębiorstwo gazownicze, wynikające z warunków przyłączenia i uwzględniające stopień wykorzystania zdolności przepustowych sieci rozdzielczej budowanej lub rozbudowywanej w związku z przyłączeniem, stanowią podstawę do ustalenia, w taryfie lub umowie o przyłączenie, opłaty za przyłączenie. 2. Koszty przyłączenia, o których mowa w ust. 1, pokrywane są w formie: 1) określonej w taryfie - opłaty ryczałtowej za wybudowanie przyłącza i rozbudowę sieci gazowej lub 2) określonej w umowie o przyłączenie - opłaty ustalonej na podstawie indywidualnych rzeczywistych kosztów realizacji przyłączenia. 3. Odbiorca zgłaszający zmianę wielkości zapotrzebowania na paliwa gazowe, powodującą konieczność wymiany przyłącza i rozbudowy sieci gazowej, jest traktowany jak nowy odbiorca i wnosi opłatę jak za nowe przyłączenie. § 14. 1. Jeżeli budowa lub rozbudowa sieci przesyłowej przewidziana jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, koszty budowy i rozbudowy tej sieci ponosi przedsiębiorstwo gazownicze. 2. W przypadku gdy budowy lub rozbudowy sieci przesyłowej nie przewiduje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zakres budowy tej sieci i budowy przyłącza oraz związane z tym nakłady, a także warunki realizacji i pokrywania kosztów przyłączenia określa się w umowie o przyłączenie, o której mowa w § 4 ust. 1. § 15. 1. Jeżeli sieci gazowe nie należą do przedsiębiorstwa gazowniczego, które je eksploatuje na podstawie umowy zawartej z właścicielem, obowiązki związane z realizacją finansowania ich budowy, rozbudowy i modernizacji wraz z przyłączeniami obciążają właściciela. 2. Właściciel może zlecić przedsiębiorstwu gazowniczemu wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 1. Rozdział 4 Obrót paliwami gazowymi § 16. Przedsiębiorstwo gazownicze prowadzi obrót paliwami gazowymi na warunkach określonych w koncesji oraz umowie sprzedaży paliw gazowych. § 17. Umowa sprzedaży paliw gazowych powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) ilość paliwa gazowego niezbędną do utrzymania ruchu technologicznego urządzeń gazowych znajdujących się w obiekcie odbiorcy, 3) stawki opłat taryfowych, warunki wprowadzania zmian tych stawek, sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności oraz terminy regulowania należności, 4) terminy rozpoczęcia dostarczania paliw gazowych do obiektu oraz odczytów wskazań urządzeń pomiarowych, 5) szczegółowe warunki ustalania terminów przerywania dostarczania paliw gazowych i rozpoczynania dostarczania tych paliw po przerwie w dostarczaniu, 6) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności standardów jakościowych obsługi odbiorców, 7) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia. § 18. Przedsiębiorstwo gazownicze prowadzące obrót paliwami gazowymi zobowiązane jest do: 1) dostarczania paliwa gazowego na warunkach określonych w umowie sprzedaży lub w umowie o świadczenie usługi przesyłowej, 2) uzgadniania z odbiorcą: a) zmian warunków dostarczania paliwa gazowego, w szczególności gdy urządzenia gazowe wymagają przystosowania do nowych warunków, b) planowanych przerw lub ograniczeń w dostarczaniu paliwa gazowego, wprowadzanych na podstawie odrębnych przepisów lub umowy, 3) udzielania odbiorcom informacji o przewidywanych terminach przywrócenia normalnych warunków dostarczania paliwa gazowego w przypadku zakłóceń w jego dostarczaniu, 4) niezwłocznego likwidowania przerw i zakłóceń w dostarczaniu paliwa gazowego, 5) umożliwiania odbiorcy dostępu do układu pomiarowego oraz kontroli prawidłowości wskazań układu pomiarowego. § 19. Odbiorca paliw gazowych zobowiązany jest do: 1) odbioru i użytkowania paliwa gazowego zgodnie z obowiązującymi przepisami i warunkami umowy sprzedaży paliw gazowych lub umowy o świadczenie usługi przesyłowej, 2) zapewnienia: a) przedstawicielom przedsiębiorstwa gazowniczego dostępu do instalacji, układu pomiarowego oraz możliwości kontroli prawidłowości wskazań układu pomiarowego, b) możliwości wykonywania prac związanych z eksploatacją urządzeń i instalacji gazowych przedsiębiorstwa gazowniczego, znajdujących się w obiekcie odbiorcy, 3) prawidłowego realizowania poleceń w zakresie przerw i ograniczeń w odbiorze paliwa gazowego, wprowadzanych na podstawie odrębnych przepisów lub umowy, 4) niezwłocznego informowania przedsiębiorstwa gazowniczego o zauważonych wadach lub usterkach w układzie pomiarowym, a także o stwierdzonych przerwach i zakłóceniach w odbiorze paliwa gazowego, 5) terminowego regulowania należności. Rozdział 5 Świadczenie usług przesyłowych § 20. Przedsiębiorstwo gazownicze realizuje usługi przesyłowe na warunkach określonych w koncesji oraz umowie o świadczenie usług przesyłowych. § 21. Umowa o świadczenie usług przesyłowych powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) rodzaj paliwa gazowego zgodnie z wymaganiami Polskich Norm, 3) termin rozpoczęcia świadczenia usługi przesyłowej, 4) miejsce dostarczania i odbioru paliwa gazowego przeznaczonego do przesyłania, 5) ilość paliwa gazowego przewidzianego do przesyłania, w tym przeznaczonego na potrzeby technologiczne i straty sieciowe, oraz zasady pomiaru paliwa gazowego, 6) jakość, niezawodność i terminowość dostaw i odbioru paliwa gazowego, 7) stawki opłat taryfowych, warunki wprowadzania zmian tych stawek, sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności oraz terminy regulowania należności, 8) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, 9) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia. § 22. Przedsiębiorstwo gazownicze za świadczenie usługi przesyłowej pobiera opłaty określone w taryfie lub umowie o świadczenie usługi przesyłowej. § 23. Przedsiębiorstwo gazownicze nie może odmówić zawarcia umowy, o której mowa w § 20, jeżeli spełnione są równocześnie następujące warunki: 1) odbiorca uzyskał prawo do korzystania z usług przesyłowych na zasadach określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 65 ustawy, 2) istnieją techniczne możliwości przesyłania paliwa gazowego istniejącą siecią gazową, bez pogorszenia, poniżej poziomu określonego odrębnymi przepisami, niezawodności oraz jakości dostarczanego paliwa gazowego do odbiorców przyłączonych do sieci, 3) istnieją układy pomiarowe umożliwiające określenie ilości paliwa dostarczanego i odbieranego z sieci gazowej, 4) zapewnione jest zabezpieczenie sieci gazowej przed pogorszeniem parametrów i jakości paliwa gazowego, 5) świadczenie usług przesyłowych przez przedsiębiorstwo gazownicze nie będzie powodowało niekorzystnej zmiany opłat za dostarczanie paliwa gazowego, ponoszonych przez odbiorców przyłączonych do sieci gazowej. Rozdział 6 Prowadzenie ruchu sieciowego i eksploatacja sieci § 24. 1. Prowadzenie ruchu sieciowego należy do obowiązków przedsiębiorstwa gazowniczego, które powinno wyznaczyć operatora sieci. 2. Ruch sieci: 1) przesyłowej - prowadzi operator sieci przesyłowej, 2) rozdzielczej - prowadzi operator sieci rozdzielczej. § 25. Do obowiązków operatora sieci przesyłowej należy: 1) sterowanie przepływem paliw gazowych, 2) dysponowanie paliwami gazowymi w źródłach i magazynach przyłączonych do sieci przesyłowej, 3) sporządzanie bilansu paliwa gazowego w sieci, 4) decydowanie o terminie i czasie trwania planowanych robót w sieci przesyłowej, 5) przekazywanie innym operatorom sieci informacji o pracy sieci przesyłowej zgodnie z zawartymi umowami, 6) opracowywanie planów ograniczeń dostaw gazu dla operatorów sieci rozdzielczej oraz odbiorców przyłączonych bezpośrednio do sieci przesyłowej, 7) wprowadzanie ograniczeń w dostawach paliw gazowych, 8) prowadzenie optymalizacji pracy sieci przesyłowej, 9) sporządzanie raportów przepływu paliw gazowych w sieci przesyłowej, 10) zbieranie informacji dotyczących zdarzeń występujących w sieci przesyłowej. § 26. Do obowiązków operatora sieci rozdzielczej należy: 1) sterowanie przepływem paliw gazowych, 2) dysponowanie paliwami gazowymi w źródłach i magazynach gazu przyłączonych do sieci rozdzielczej, 3) sporządzanie bilansu paliwa gazowego w sieci, 4) decydowanie o terminie i czasie trwania planowanych robót w sieci rozdzielczej, 5) przekazywanie operatorowi sieci przesyłowej informacji dotyczącej pracy sieci rozdzielczej, zgodnie z zawartymi umowami, 6) opracowywanie planów ograniczeń dostaw gazu dla odbiorców przyłączonych bezpośrednio do sieci rozdzielczej i przekazywanie tych planów operatorowi sieci przesyłowej, 7) wprowadzanie ograniczeń w dostawach paliw gazowych, 8) prowadzenie optymalizacji pracy sieci rozdzielczej, 9) sporządzanie raportów przepływu paliw gazowych, 10) zbieranie informacji dotyczących zdarzeń występujących w sieci rozdzielczej. § 27. Plany remontów urządzeń mających wpływ na ruch sieci, do której urządzenia są przyłączone, wymagają uzgodnienia z operatorem sieci. § 28. 1. Przedsiębiorstwo gazownicze eksploatuje sieć gazową i zapewnia utrzymanie zdolności sieci gazowej do realizacji dostaw gazu, w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących wymagań jakościowych gazu. 2. Eksploatację sieci, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne prowadzi na warunkach określonych w odrębnych przepisach. Rozdział 7 Standardy jakościowe obsługi odbiorców § 29. Przedsiębiorstwo gazownicze zobowiązane jest do dostarczania paliw gazowych spełniających wymagania Polskich Norm i umowy sprzedaży paliw gazowych. § 30. W razie zastrzeżeń dotyczących jakości dostarczanych paliw gazowych odbiorca może zażądać wykonania badania ich jakości w niezależnym laboratorium badawczym posiadającym akredytację jednostki certyfikującej, uzyskaną zgodnie z odrębnymi przepisami. § 31. Przedsiębiorstwo gazownicze, w zakresie standardów jakościowych obsługi odbiorców, zobowiązane jest do: 1) udzielania odbiorcom informacji o przewidywanym terminie wznowienia dostawy paliw gazowych, przerwanej z powodu awarii sieci, 2) powiadamiania odbiorców o terminach i czasie planowanych przerw w dostawie paliw gazowych w formie: ogłoszeń prasowych, komunikatów radiowych lub telewizyjnych lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, lub indywidualnych zawiadomień pisemnych, telefonicznych bądź za pomocą innego środka telekomunikacji, co najmniej na 14 dni przed datą planowanej przerwy, 3) uwzględniania propozycji odbiorcy dotyczącej rodzaju przyłącza i jego usytuowania, jeśli propozycja ta jest zgodna z obowiązującymi przepisami i warunkami technicznymi, 4) odpłatnego podjęcia stosownych czynności w sieci w celu umożliwienia bezpiecznego wykonania przez odbiorcę lub inny podmiot prac w obszarze tej sieci, 5) pokrycia kosztów badań, o których mowa w § 30, oraz wypłacenia odbiorcy odszkodowania w wysokości ustalonej w taryfie lub umowie, w przypadku stwierdzenia niezgodności jakości paliw gazowych z wymaganiami Polskich Norm, 6) nieodpłatnego udzielania informacji dotyczących rozliczeń oraz aktualnych taryf, 7) rozpatrzenia wniosku lub reklamacji odbiorcy w sprawie rozliczeń i udzielenia odpowiedzi, nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku lub zgłoszenia reklamacji. § 32. 1. Przedsiębiorstwo gazownicze wstrzymuje dostarczanie paliwa gazowego w przypadku: 1) nielegalnego pobierania paliwa gazowego, w tym w szczególności: a) samowolnego przyłączenia do sieci gazowej, b) pobierania paliwa gazowego z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowego, c) dokonania przez odbiorcę zmian w układzie pomiarowym, 2) gdy instalacja odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, środowiska oraz bezpieczeństwa mienia, 3) niezastosowania się odbiorcy do ogłoszonych ograniczeń dostaw paliwa gazowego. 2. Przedsiębiorstwo gazownicze, wstrzymując dostawę paliwa gazowego, ma obowiązek, bez zbędnej zwłoki, powiadomić odbiorcę o wstrzymaniu dostawy z podaniem przyczyny wstrzymania. 3. Wznowienie dostawy paliwa gazowego następuje nie później niż po upływie 7 dni od dnia usunięcia przez odbiorcę przyczyn wstrzymania, o których mowa w ust. 1. § 33. 1. Przedsiębiorstwo gazownicze może wstrzymać dostarczanie paliwa gazowego w przypadku: 1) nieregulowania przez odbiorcę należności związanych z dostarczaniem paliwa gazowego, 2) uniemożliwienia przez odbiorcę upoważnionym przedstawicielom przedsiębiorstwa gazowniczego dostępu: a) wraz z niezbędnym sprzętem, do elementów sieci znajdujących się na terenie lub w obiekcie odbiorcy w celu przeprowadzenia prac eksploatacyjnych lub usunięcia awarii sieci, b) do instalacji, w tym do urządzenia pomiarowego. 2. Wstrzymanie dostarczania paliw gazowych w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może nastąpić w terminach określonych w umowie sprzedaży paliwa gazowego, a jeżeli umowa nie określa tych terminów - po upływie 14 dni od określonego przez przedsiębiorstwo gazownicze terminu dla usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub terminu uregulowania zaległych należności, określonego w doręczonym odbiorcy wezwaniu do podjęcia niezbędnych działań lub wezwaniu do zapłaty. 3. Wznowienie dostarczania paliw gazowych powinno nastąpić nie później niż po upływie 48 godzin po ustaniu przyczyny wstrzymania dostawy. § 34. Rodzaj układów pomiarowych oraz wymagania związane z ich stosowaniem ustala przedsiębiorstwo gazownicze. § 35. W przypadku odbiorców odbierających paliwa gazowe w ilości do 10 m3/h w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy obowiązek instalowania gazomierza i ponoszenia kosztów z tym związanych spoczywa na przedsiębiorstwie gazowniczym. § 36. 1. Przedsiębiorstwo gazownicze może zainstalować gazomierz na monety wrzutowe lub kartę magnetyczną, jeżeli odbiorca: 1) nie uregulował w terminie należności związanych z dostarczaniem paliw gazowych, 2) nie jest właścicielem obiektu, w którym prowadzi działalność gospodarczą, 3) użytkuje obiekt dorywczo w sposób uniemożliwiający cykliczne sprawdzanie stanu wskazań układu pomiarowego. 2. Koszty zakupu gazomierza i jego zainstalowania, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, ponosi odbiorca. 3. W razie nieuzasadnionej odmowy odbiorcy na zainstalowanie gazomierza i pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2, przedsiębiorstwo gazownicze może wstrzymać dostawę paliwa gazowego lub rozwiązać umowę sprzedaży paliw gazowych. 4. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w § 32 ust. 1 pkt 1 lit. b) i c) oraz § 36 ust. 1 pkt 3, przedsiębiorstwo gazownicze ma prawo zażądać przeniesienia, przez odbiorcę na jego koszt, układu pomiarowego w miejsce uzgodnione z przedsiębiorstwem gazowniczym. § 37. 1. Po zakończeniu dostarczania paliw gazowych, a także w razie wymiany układu pomiarowego w trakcie dostaw paliw gazowych, przedsiębiorstwo gazownicze zobowiązane jest wydać odbiorcy dokument zawierający dane identyfikujące układ pomiarowy i stany wskazań liczydeł w chwili zakończenia dostarczania paliw gazowych lub demontażu. 2. Odbiorca może uczestniczyć przy odczycie wskazań urządzenia pomiarowego przed jego demontażem. § 38. 1. Na żądanie odbiorcy zużywającego paliwa gazowe w ilości do 10 m3/h, w przeliczeniu na gaz wysokometanowy, przedsiębiorstwo gazownicze zobowiązane jest dokonać sprawdzenia prawidłowości działania gazomierza nie później niż w ciągu 30 dni od dnia zgłoszenia żądania. 2. Odbiorca ma prawo żądać laboratoryjnego sprawdzenia prawidłowości działania gazomierza. Badanie laboratoryjne przeprowadza się w ciągu 30 dni od dnia poinformowania odbiorcy o wyniku sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1. 3. Odbiorca pokrywa koszty sprawdzenia prawidłowości działania gazomierza oraz badania laboratoryjnego tylko w przypadku, gdy w wyniku badania laboratoryjnego nie stwierdzono nieprawidłowości w działaniu gazomierza. 4. W każdym przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu gazomierza przedsiębiorstwo gazownicze zobowiązane jest dokonać korekty uprzednio wystawionych faktur, na zasadach i w terminach określonych w taryfach. § 39. W stosunku do odbiorców zużywających paliwa gazowe w ilości ponad 10 m3/h, w przeliczeniu na gaz ziemny wysokometanowy, szczegółowe wymagania i obowiązki stron dotyczące układu pomiarowego określa umowa sprzedaży paliw gazowych lub umowa o świadczenie usługi przesyłowej. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe § 40. Warunki techniczne przyłączenia i dostawy gazu, ustalone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, zachowują ważność przez okres dwóch lat, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszym rozporządzeniem. § 41. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji. (Dz. U. Nr 93, poz. 589) Na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943) oraz art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) zarządza się, co następuje: § 1. Do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi zalicza się: 1) rafinerie ropy naftowej (z wyjątkiem instalacji do wytwarzania wyłącznie smarów z ropy naftowej), instalacje gazyfikacji i upłynniania węgla lub łupka bitumicznego o wydajności co najmniej 500 ton na dobę, 2) elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie i inne instalacje do spalania, w których ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie w jednostce czasu przy nominalnym obciążeniu obiektu wynosi co najmniej 300 MW, 3) elektrownie jądrowe i inne reaktory jądrowe łącznie z demontażem i wycofaniem z eksploatacji reaktorów jądrowych (z wyjątkiem instalacji badawczych do produkcji i konwersji materiałów rozszczepialnych i wzbogaconych, w których ilość energii cieplnej wprowadzanej w paliwie w jednostce czasu przy nominalnym obciążeniu obiektu nie przekracza 1 kW), 4) instalacje do końcowego usuwania napromieniowanego paliwa jądrowego i odpadu radioaktywnego, 5) inwestycje służące do produkcji lub wzbogacania paliw jądrowych, do przerobu paliw jądrowych lub do magazynowania, unieszkodliwiania i przerobu odpadów radioaktywnych, 6) inwestycje służące do pierwotnego wytopu surówki żelaza i stali oraz produkcji metali nieżelaznych do: a) prażenia i spiekania rud żelaza w instalacjach o przerobie co najmniej 1 miliona ton rudy na rok, b) produkcji co najmniej 1 miliona ton surówki i stali surowej na rok, c) produkcji ze złomu co najmniej 500 000 ton stali na rok, d) przerobu co najmniej 100 000 ton rud metali ciężkich na rok, e) produkcji, odzyskiwania lub przerobu metali nieżelaznych, ich związków lub innych stopów, w ilości co najmniej 100 000 ton na rok, procesami termicznymi, chemicznymi lub elektrolitycznymi, 7) zakłady wydobywania azbestu oraz przerobu azbestu i produktów zawierających azbest, 8) zakłady chemiczne lub grupy powiązanych ze sobą funkcjonalnie zakładów, wytwarzające: a) produkty organiczne (w tym pestycydy) powyżej 100 000 ton na rok, a produkty chemicznej przeróbki węgla powyżej 1000 ton na rok, b) produkty nieorganiczne powyżej 200 000 ton na rok, c) nawozy sztuczne powyżej 300 000 ton na rok, 9) autostrady i drogi ekspresowe, 10) porty lotnicze o długości podstawowego pasa startowego 2100 metrów lub większej, 11) porty morskie i instalacje portowe do obsługi następujących ładunków płynnych i sypkich: ropy naftowej i produktów naftowych, nawozów sztucznych, siarki i innych ładunków chemicznych, w tym położone poza linią brzegową na wodach terytorialnych i morskich wodach wewnętrznych oraz śródlądowe porty i drogi wodne pozwalające na żeglugę jednostek pływających o wyporności ponad 1350 ton, 12) rurociągi do przesyłu gazu, ropy naftowej, produktów naftowych i substancji chemicznych o średnicy większej niż 800 mm i długości ponad 40 km, 13) inwestycje związane z wykorzystywaniem lub unieszkodliwianiem odpadów niebezpiecznych oraz związane z termicznym przekształcaniem wszystkich odpadów, 14) nadpoziomowe stawy osadowe o powierzchni powyżej 10 ha, 15) zbiorniki wodne o pojemności całkowitej większej niż 10 mln m3 oraz zapory wodne o wysokości piętrzenia powyżej 8 m, 16) inwestycje służące do przesyłu zasobów wodnych między zlewniami, w celu zapobieżenia brakowi wody, w ilościach przekraczających 100 mln m3 rocznie, z wyłączeniem przesyłu wody pitnej rurociągami, 17) ujęcia wód podziemnych o wydajności powyżej 5 mln m3 na rok, 18) inwestycje związane ze sztucznymi systemami zasilania wód podziemnych o rocznej objętości zasilania wynoszącej co najmniej 10 mln m3 na rok, 19) zakłady wytwarzające masy celulozowe, papier lub tekturę, w ilości powyżej 200 ton na dobę masy powietrznie suchej pulpy, papieru lub tektury, 20) zakłady górnicze i zakłady przeróbcze: a) podziemne zakłady górnicze i związane z nimi technologicznie zakłady przeróbcze o wydobyciu i przerobie ponad 100 000 m3 urobku na rok, b) podziemne zakłady górnicze i związane z nimi technologicznie zakłady przeróbcze węgla i rud metali nieżelaznych, c) odkrywkowe zakłady górnicze o powierzchni odkrywki ponad 25 ha, 21) inwestycje służące do poszukiwania lub wydobywania węglowodorów spod dna morskiego, łącznie z urządzeniami do przeładunku i transportu na ląd, 22) zbiorniki do magazynowania wraz z urządzeniami do przeładunku: co najmniej 50 000 m3 ropy naftowej lub produktów chemicznych, co najmniej 30 000 m3 produktów naftowych oraz co najmniej 50 000 m3 gazu, 23) linie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym wyższym od 220 kV, 24) stacje i rozdzielnie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym wyższym od 400 kV, 25) inwestycje związane z hodowlą zwierząt w liczbie ponad 500 dużych jednostek przeliczeniowych (DJP) inwentarza; współczynniki przeliczeniowe sztuk zwierząt gospodarskich na DJP określa załącznik do rozporządzenia, 26) oczyszczalnie ścieków obsługujące powyżej 150 000 mieszkańców równoważnych (MR), 27) instalacje odsiarczania o wydajności powyżej 100 000 m3 na godzinę gazów odlotowych w warunkach normalnych: w temperaturze 273°K i przy ciśnieniu 101,1 kPa, 28) inwestycje związane z produkcją lub wykorzystaniem rtęci. § 2. Do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska zalicza się: 1) inwestycje w rolnictwie, związane z: a) hodowlą zwierząt, w liczbie od 50 do 500 DJP, w przypadku chowu ściółkowego - od 100 do 500 DJP, w przypadku zwierząt futerkowych mięsożernych w liczbie od 10 do 500 DJP, b) hodowlą ryb łososiowatych, c) hodowlą ryb innych niż łososiowate oraz skorupiaków w stawach o powierzchni większej niż 10 ha, d) hodowlą egzotycznych zwierząt powyżej 3 matek, 2) inwestycje w przemyśle wydobywczym: a) odkrywkowe zakłady górnicze o wielkości powierzchni odkrywki do 25 ha, z wyłączeniem wydobywania piasku, żwiru i gliny w ilości mniejszej niż 20 000 m3 na rok, i związane z nimi technologicznie zakłady przeróbcze kopalin, b) podziemne zakłady górnicze i związane z nimi technologicznie zakłady przeróbcze nie wymienione w § 1 pkt 20 lit. a), c) powierzchniowe zakłady przeróbcze kopalin, nie związane technologicznie z zakładem górniczym i usytuowane poza terenem zamkniętym, d) zakłady górniczy wydobywające kopaliny otworami wiertniczymi, z wyjątkiem wydobywania węglowodorów, e) zakłady wzbogacania węgla, f) służące ujęciu solanek i wód leczniczych, g) służące poszukiwaniu lub wydobywaniu węglowodorów na lądzie oraz poszukiwaniu wód termalnych, h) służące poszukiwaniu lub wydobywaniu kopalin pospolitych z dna morskiego, łącznie z urządzeniami do przeładunku i transportu na ląd, i) służące bezzbiornikowemu magazynowaniu substancji w górotworze oraz składowaniu odpadów w podziemnych wyrobiskach górniczych, a także wtłaczaniu wód złożowych, pochodzących z innego złoża, do górotworu, 3) inwestycje w przemyśle energetycznym: a) elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie i inne instalacje do spalania, nie wymienione w § 1 pkt 2, w których ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie w jednostce czasu przy nominalnym obciążeniu obiektu wynosi co najmniej 25 MW, a przy stosowaniu paliwa stałego - co najmniej 10 MW, b) rurociągi do przesyłu gazu, ropy naftowej i produktów naftowych oraz substancji chemicznych, nie wymienione w § 1 pkt 12, a także rurociągi do przesyłu pary i gorącej wody, z wyjątkiem gazociągów o ciśnieniu do 0,4 MPa włącznie oraz przyłączy do budynków, a także z wyjątkiem osiedlowej sieci ciepłowniczej, c) zakłady brykietowania węgla kamiennego i brunatnego, usytuowane poza obszarem zakładu górniczego, oraz zakłady brykietowania odpadów, d) reaktory jądrowe do produkcji i konwersji materiałów rozszczepialnych i wzbogaconych, służące do celów badawczych, w których ilość energii cieplnej wprowadzanej w paliwie w jednostce czasu przy nominalnym obciążeniu obiektu nie przekracza 1 kW, e) elektrownie wodne o wysokości spadu co najmniej 3,0 m, a na obszarach chronionych - wszystkie elektrownie wodne, 4) inwestycje w przemyśle hutniczym, metalurgicznym i maszynowym, obejmujące: a) inwestycje pierwotnego wytopu surówki żelaza i stali oraz produkcji metali nieżelaznych, nie wymienione w § 1 pkt 6, b) odlewnie, zakłady kuźnicze, walcownie i ciągarnie, c) urządzenia do wyciskania, wyciągania i wytłaczania odlewów, d) zakłady do powierzchniowej obróbki i powlekania metali (w tym galwanizernie), e) zakłady produkcji zbiorników, kadzi i innych pojemników z blach, f) zakłady produkcji i montowania pojazdów lub urządzeń mechanicznych oraz produkcji silników, g) stocznie, h) zakłady budowy i naprawy statków powietrznych, i) zakłady produkcji i naprawy sprzętu kolejowego, j) urządzenia do wytłaczania eksplozyjnego, k) zakłady sortowania i wstępnego przerobu złomu, w tym złomowania pojazdów i urządzeń mechanicznych oraz statków, l) zakłady konstrukcji metalowych o produkcji powyżej 1000 ton na rok, ł) zakłady produkujące i powlekające drut i kable, 5) inwestycje w przemyśle chemicznym, obejmujące: a) zakłady wytwarzające produkty organiczne, nieorganiczne i nawozy sztuczne (w tym pestycydy), w ilościach mniejszych niż określone w § 1 pkt 8, b) zakłady wytwarzające tworzywa sztuczne i wyroby z tworzyw sztucznych, materiały wybuchowe, wyroby pirotechniczne, wyroby gumowe na bazie elastomerów oraz wyroby farmaceutyczne, c) rafinerie ropy naftowej i instalacje do podziemnej gazyfikacji i upłynniania węgla, nie wymienione w § 1 pkt 1, i instalacje wytwarzania smarów z ropy naftowej, 6) inwestycje w przemyśle spożywczym: a) zakłady produkcji tłuszczów roślinnych i zwierzęcych, w tym dla celów technicznych, b) zakłady wytwarzające wyroby mleczarskie, c) browary i słodownie, d) ubojnie zwierząt o produkcji powyżej 50 ton na rok, e) krochmalnie przemysłowe, f) zakłady przetwórstwa mięsa o produkcji powyżej 200 ton na rok, g) zakłady przetwórstwa ryb o produkcji powyżej 50 ton na rok oraz produkcji tranu i mączki rybnej, h) zakłady przetwórstwa owoców i warzyw o produkcji powyżej 200 ton na rok, i) cukrownie, j) gorzelnie i wytwórnie win, 7) inwestycje w przemyśle tekstylnym, skórzanym, drzewnym i papierniczym, obejmujące: a) zakłady przemysłowego prania, odtłuszczania i farbowania materiałów włókienniczych, b) tartaki, zakłady wytwórcze płyt pilśniowych, wiórowych, sklejek i oklein, c) zakłady wytwarzające masy celulozowe, papier lub tekturę, nie wymienione w § 1 pkt 19, d) garbarnie i zakłady uszlachetniania skór, 8) inwestycje infrastrukturalne: a) linie kolejowe dopuszczające prędkości co najmniej 200 km/h oraz urządzenia przeładunkowe kolejowe i na inne rodzaje transportu oraz terminale między różnymi rodzajami transportu, b) porty lotnicze nie wymienione w § 1 pkt 10 oraz lądowiska, c) porty oraz przystanie, włącznie z portami rybackimi, nie wymienione w § 1 pkt 11, d) śródlądowe drogi wodne nie wymienione w § 1 pkt 11, i systematyczne regulacje rzek oraz urządzenia przeciwpowodziowe: wały przeciwpowodziowe, retencyjne zbiorniki przeciwpowodziowe, poldery, kanały ulgi, e) zbiorniki i zapory wodne, nie wymienione w § 1 pkt 15, i inne obiekty mające na celu piętrzenie wody lub długoterminowe jej magazynowanie - o wysokości piętrzenia lub głębokości powyżej 5 m, a na obszarach chronionych, wodach żeglownych i obszarach lasów - każdy zbiornik i zapora wodna, f) linie tramwajowe, koleje napowietrzne i podziemne (metro), kolejki linowe lub podobne linie szczególnego charakteru, używane wyłącznie lub głównie do transportu pasażerów, g) rurociągi do przesyłu wody o średnicy co najmniej 1000 mm lub kanały odkryte o długości powyżej 10 km, h) wały ochronne, nabrzeża, pirsy i inne konstrukcje ochronne lub zmieniające linię wybrzeża morskiego, i) linie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym od 110 kV do 220 kV, j) stacje i rozdzielnie elektroenergetyczne o napięciu znamionowym od 110 kV do 400 kV, k) inwestycje obejmujące urządzenia emitujące elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące w zakresie częstotliwości 0,03-300 000 MHz: radiolokacyjne, radiokomunikacyjne, radionawigacyjne o sumarycznej, określonej zgodnie z przepisami odrębnymi, mocy nadajników wyższej od 10 W oraz radiolinie, l) drogi krajowe, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych oraz drogi wojewódzkie, ł) stacje paliw płynnych, z wyłączeniem stacji gazu propan-butan, m) parkingi samochodowe lub zespoły parkingów dla więcej niż 500 samochodów osobowych lub 200 samochodów ciężarowych, n) kompleksy handlowe o powierzchni powyżej 3,0 ha, o) zajezdnie tramwajowe i autobusowe oraz bazy transportowe, p) drogowe przejścia graniczne i terminale odpraw celnych, 9) inwestycje turystyczne i wypoczynkowe: a) trasy narciarskie, bobslejowe, wyciągi narciarskie, b) pola kempingowe i karawaningowe na terenach nie zurbanizowanych, zapewniające pobyt dla ponad 100 osób, c) ośrodki wypoczynkowe, pensjonaty, hotele na terenach nie zurbanizowanych, zapewniające pobyt dla ponad 100 osób, d) stadiony dostosowane do pobytu publiczności w liczbie większej niż 5000 osób, e) parki rozrywki o powierzchni powyżej 30,0 ha, 10) inne inwestycje: a) zbiorniki do magazynowania wraz z urządzeniami do przeładunku: mniej niż 50 000 m3 ropy naftowej lub produktów chemicznych, mniej niż 30 000 m3 produktów naftowych oraz mniej niż 50 000 m3 gazu, z wyjątkiem zbiorników związanych z instalacjami grzewczymi i prądotwórczymi, b) koksownie, c) cementownie i zakłady przemysłu wapienniczego, d) zakłady produkcji szkła lub wyrobów szklanych, e) ujęcia wód podziemnych o wydajności od 1,5 mln m3 do 5 mln m3 na rok i ujęcia wód powierzchniowych o wydajności co najmniej 50 m3 na godzinę, f) inwestycje związane ze sztucznymi systemami zasilania wód podziemnych o objętości zasilania poniżej 10 mln m3, g) oczyszczalnie ścieków obsługujące od 400 do 150 000 MR, h) inwestycje nie wymienione w § 1 pkt 13, związane z wykorzystaniem lub unieszkodliwianiem odpadów, i) stałe tory wyścigowe lub próbne dla pojazdów mechanicznych, j) stacjonarne wytwórnie mas bitumicznych lub betonu, k) stanowiska testowania silników, turbin lub reaktorów, l) zakłady produkujące włókna mineralne, ł) zakłady wytwarzające styropian, z wyjątkiem prowadzących tylko produkcję finalną, wykorzystującą grys styropianowy, m) stacje obsługi lub remontowe sprzętu budowlanego, rolniczego lub środków transportu, nie wymienione w § 2 pkt 4 lit. h) oraz lit. i), posiadające więcej niż 3 stanowiska robocze, z wyłączeniem specjalistycznych stacji i warsztatów, prowadzących określoną jednoznacznie działalność obejmującą geometrię i wyważanie kół, ustawianie świateł, instalowanie zabezpieczeń antywłamaniowych oraz tapicerstwo, n) stacje przeładunku produktów naftowych z cystern do innego rodzaju cystern, o) nadpoziomowe stawy osadowe nie wymienione w § 1 pkt 14, p) instalacje odsiarczania nie wymienione w § 1 pkt 27, r) sztuczne wyspy, konstrukcje i urządzenia oraz linie elektroenergetyczne i rurociągi na polskich obszarach morskich, nie wymienione w § 1 pkt 12, 21 i 23, s) lakiernie i malarnie, z wyłączeniem zakładów zużywających w roku mniej niż 250 kg materiałów malarskich oraz z wyłączeniem lakierni proszkowych, t) inwestycje związane z unieszkodliwianiem zasolonych wód kopalnianych i solanek pozabiegowych. § 3. 1. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, sporządzane na etapie uzgadniania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, powinny spełniać następujące wymagania: 1) określać oddziaływanie inwestycji na następujące elementy środowiska: ludzi, świat zwierzęcy i roślinny, powietrze, powierzchnię ziemi i glebę, wody powierzchniowe i podziemne, złoża kopalin, klimat, krajobraz, dobra materialne i dziedzictwo kultury, z uwzględnieniem ich wzajemnych powiązań i oddziaływań, 2) uwzględniać stan środowiska w powiązaniu z istniejącym i planowanym zagospodarowaniem terenu z punktu widzenia nakładania się negatywnych oddziaływań na środowisko, 3) uwzględniać etap budowy, eksploatacji i likwidacji inwestycji wraz z towarzyszącymi jej obiektami i urządzeniami budowlanymi, 4) identyfikować i określać skutki potencjalnych sytuacji awaryjnych, 5) uwzględniać potencjalne skutki transgraniczne, 6) przyjmować za podstawę istniejące dane obserwacyjne i pomiarowe oraz inne informacje dotyczące stanu środowiska i występujących uciążliwości, 7) przedstawiać zastosowane metody oceny i przyjęte założenia, jak również wykorzystane dane o środowisku, a także stwierdzone braki i niedoskonałości w tym zakresie, 8) zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym, 9) przedstawiać zagadnienia w formie opisowej i graficznej. 2. Oceny, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać: 1) opis inwestycji, w tym jej położenie i powierzchnię oraz charakterystykę technologii i rozwiązań technicznych, 2) opis stanu środowiska i sposobu zagospodarowania terenu na obszarze potencjalnego oddziaływania inwestycji, 3) opis sposobu korzystania ze środowiska na etapie budowy, eksploatacji i likwidacji inwestycji, wraz z określeniem zużycia wody, kopalin materiało- i energochłonności, ilości i rodzajów wytwarzanych odpadów i ścieków, emitowanych zanieczyszczeń, odorów, promieniowania, wibracji oraz zasięgu uciążliwego hałasu (przedstawionego na mapach w odpowiedniej skali), 4) oszacowanie przewidywanych oddziaływań bezpośrednich, pośrednich, krótkotrwałych, odwracalnych i nieodwracalnych inwestycji na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi oraz planowane i istniejące zagospodarowanie terenu, 5) opis i analizę skuteczności proponowanych sposobów zminimalizowania ujemnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi, wynikających z aktualnego stanu wiedzy, w tym sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów lub minimalizacji ich ilości oraz ich usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania, z wyodrębnieniem przewidywanego postępowania z odpadami niebezpiecznymi, 6) oddziaływanie inwestycji przy zastosowaniu środków minimalizujących negatywny wpływ na zdrowie ludzi i poszczególne elementy środowiska oraz planowane i istniejące zagospodarowanie terenu w obszarze potencjalnego jej oddziaływania, 7) oszacowanie, czy uciążliwe oddziaływanie inwestycji na środowisko mieści się w granicach terenu, dla którego jednostka organizacyjna wystąpiła o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, a w przypadku niespełnienia tego warunku, dla inwestycji, dla których art. 71 ust. 2 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska dopuszcza ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania - wstępne określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobu korzystania z terenu, 8) koncepcję lokalnego monitoringu, 9) ochronę interesów osób trzecich, 10) wnioski, a w szczególności: a) do wykorzystania w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym do uwzględnienia w projekcie budowlanym, b) dotyczące ewentualnej potrzeby wykonania oceny oddziaływania inwestycji po określonym czasie eksploatacji, w celu sprawdzenia skuteczności zastosowanych środków minimalizujących negatywny wpływ na środowisko i zdrowie ludzi, c) dotyczące sposobu gospodarczego korzystania ze środowiska. § 4. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, poza spełnieniem wymagań wymienionych w § 3, powinny również: 1) identyfikować warianty technologiczne inwestycji i dla porównania - wariant polegający na niepodejmowaniu inwestycji, z punktu widzenia ich wpływu na środowisko i zdrowie ludzi, 2) zawierać porównanie proponowanych rozwiązań technologicznych z innymi stosowanymi w praktyce krajowej lub zagranicznej, z punktu widzenia wyboru czystszej produkcji, 3) określać zagrożenia i korzyści z realizacji inwestycji dla innych użytkowników środowiska, a także dla istniejącej i planowanej zabudowy oraz zagospodarowania terenu. § 5. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, sporządzane na etapie uzgodnienia projektu budowlanego, powinny spełniać następujące wymagania: 1) określać oddziaływanie inwestycji na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi przy przyjętym rozwiązaniu technologicznym, ze szczegółowością i dokładnością odpowiednią do posiadanych danych i informacji wynikających z projektu budowlanego i innych informacji uzyskanych po wydaniu decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oraz z uwzględnieniem sposobu zagospodarowania terenu, 2) brać pod uwagę wnioski zawarte w ocenie oddziaływania na środowisko, sporządzonej na etapie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, 3) określać metody oceny, przyjęte założenia oraz wykorzystywane dane o środowisku, a także stwierdzone braki i niedoskonałości w tym zakresie, 4) określać stopień i sposób uwzględnienia ustaleń dotyczących ochrony środowiska, zawartych, w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz innych rozstrzygnięciach administracyjnych dotyczących ochrony środowiska, 5) uwzględniać ochronę interesów osób trzecich, 6) ustalać, czy uciążliwe oddziaływanie obiektów na środowisko mieści się w granicach terenu, do którego jednostka organizacyjna ma tytuł prawny, a w przypadku niespełnienia tego warunku, dla inwestycji, dla których art. 71 ust. 2 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska dopuszcza ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania - określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobu korzystania z terenu, 7) zawierać wnioski, w szczególności dotyczące koncepcji lokalnego monitoringu oraz wymagań ochrony środowiska w trakcie wykonywania robót budowlanych i eksploatacji inwestycji, 8) zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym. § 6. Do oceny oddziaływania na środowisko inwestycji polegającej na odbudowie, rozbudowie, nadbudowie lub modernizacji obiektu budowlanego, powodującej zmianę sposobu zagospodarowania terenu, przepisy § 3-5 stosuje się odpowiednio, w zależności od rodzaju i etapu inwestycji. § 7. Wymagania, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania autostrad płatnych na środowisko, sporządzane na etapie udzielania wskazań lokalizacyjnych, określają przepisy rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 5 czerwca 1995 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania autostrady na środowisko, grunty rolne i leśne oraz na dobra kultury objęte ochroną (Dz. U. Nr 64, poz. 332). § 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1995 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi oraz ocen oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 52, poz. 284, z 1996 r. Nr 96, poz. 446 oraz z 1997 r. Nr 101, poz. 634 i Nr 128, poz. 840). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1998 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. (poz. 589) WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE SZTUK ZWIERZĄT GOSPODARSKICH NA DUŻE JEDNOSTKI PRZELICZENIOWE (DJP) Rodzaj zwierzątJedna sztuka rzeczywista odpowiada DJP 12 Ogiery1,2 Klacze i wałachy1,2 Źrebaki powyżej 2 lat1,0 Źrebaki powyżej 1 roku0,8 Źrebaki od 1/2 do 1 roku0,5 Źrebięta do 1/2 roku0,3 Buhaje1,4 Krowy1,0 Jałówki cielne1,0 Jałówki powyżej 1 roku0,8 Jałówki od 1/2 do 1 roku0,3 Cielęta do 1/2 roku0,15 Knury0,3 Maciory0,3 Warchlaki 2-4 miesięczne0,1 Prosięta do 2 miesięcy0,02 Tuczniki0,25 Bekony0,20 Tryki powyżej 11/2 roku0,12 Matki powyżej 11/2 roku0,10 Jagnięta do 31/2 miesiąca0,05 Jarlaki tryczki0,08 Jarlaki maciory0,10 Lisy i jenoty0,04 Norki i tchórze0,0025 Kury i kaczki0,004 Gęsi0,008 Indyki0,024 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko inwestycji nie zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, obiektów oraz robót zmieniających stosunki wodne. (Dz. U. Nr 93, poz. 590) Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko: 1) inwestycji, o których mowa w art. 70 ust. 1 i art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885), zwanej dalej "ustawą", nie zaliczonych do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, zwanych dalej "inwestycjami", 2) obiektów budowlanych albo zespołu obiektów, o których mowa w art. 70 ust. 1 i art. 71 ust. 2 ustawy, zwanych dalej "obiektami", 3) robót polegających na regulacji wód, budowie wałów przeciwpowodziowych oraz robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych i innych robót zmieniających stosunki wodne na terenach, o których mowa w art. 20 ust. 3 ustawy, zwanych dalej "robotami". § 2. 1. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji, sporządzane na etapie poprzedzającym opracowanie projektu budowlanego, powinny spełniać następujące wymagania: 1) określać oddziaływanie inwestycji na następujące elementy środowiska: ludzi, świat zwierzęcy i roślinny, powietrze, powierzchnię ziemi i glebę, wody powierzchniowe i podziemne, złoża kopalin, klimat, krajobraz, dobra materialne i dziedzictwo kultury, z uwzględnieniem ich wzajemnych powiązań i oddziaływań, 2) uwzględniać stan środowiska w powiązaniu z istniejącym i planowanym zagospodarowaniem terenu na obszarze potencjalnego oddziaływania inwestycji, 3) uwzględniać etap budowy, eksploatacji i likwidacji inwestycji wraz z towarzyszącymi jej obiektami i urządzeniami budowlanymi, 4) identyfikować i określać skutki potencjalnych sytuacji awaryjnych, 5) przyjmować za podstawę istniejące dane obserwacyjne i pomiarowe oraz inne informacje dotyczące stanu środowiska i występujących uciążliwości, 6) przedstawiać zastosowane metody oceny i przyjęte założenia, jak również wykorzystane dane o środowisku, a także stwierdzone braki i niedoskonałości w tym zakresie, 7) zawierać wnioski, 8) zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym, 9) przedstawiać zagadnienia w formie opisowej i graficznej. 2. Oceny, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać: 1) opis inwestycji, w tym jej położenie i powierzchnię oraz charakterystykę technologii i rozwiązań technicznych, 2) opis sposobu korzystania ze środowiska na etapie budowy, eksploatacji i likwidacji inwestycji wraz z określeniem zużycia wody, kopalin, materiało- i energochłonności, ilości i rodzajów wytwarzanych odpadów i ścieków, emitowanych zanieczyszczeń, odorów, promieniowania, wibracji oraz zasięgu uciążliwego hałasu (przedstawionego na mapach w odpowiedniej skali), 3) opis i analizę skuteczności proponowanych sposobów zminimalizowania ujemnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi, wynikających z aktualnego stanu wiedzy, 4) oszacowanie, czy uciążliwe oddziaływanie inwestycji na środowisko mieści się w granicach terenu, dla którego jednostka organizacyjna wystąpiła o wydanie decyzji lub otrzymała decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, a w przypadku niespełnienia tego warunku, gdy przepisy ustawy dopuszczają ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania - wstępne określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobu korzystania z terenu, 5) ochronę interesów osób trzecich. 3. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji, sporządzane po opracowaniu projektu budowlanego, powinny spełniać następujące wymagania: 1) określać oddziaływanie inwestycji na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi przy przyjętym rozwiązaniu technologicznym, ze szczegółowością i dokładnością odpowiednią do posiadanych danych wynikających z projektu budowlanego i innych informacji oraz z uwzględnieniem sposobu zagospodarowania terenu, 2) brać pod uwagę ustalenia zawarte w posiadanych decyzjach i innych rozstrzygnięciach administracyjnych dotyczących ochrony środowiska oraz wnioski sformułowane w ocenie oddziaływania na środowisko, jeśli taka była sporządzona wcześniej, 3) określać metody oceny, przyjęte założenia oraz wykorzystywane dane o środowisku oraz stwierdzone braki i niedoskonałości w tym zakresie, 4) uwzględniać ochronę interesów osób trzecich, 5) ustalać, czy uciążliwe oddziaływanie obiektów na środowisko mieści się w granicach terenu, do którego jednostka organizacyjna ma lub stara się o tytuł prawny, a w przypadku niespełnienia tego warunku, gdy przepisy ustawy dopuszczają ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania - określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobu korzystania z terenu, 6) zawierać wnioski, w tym w szczególności dotyczące wymagań ochrony środowiska w trakcie wykonywania robót budowlanych oraz na etapie eksploatacji i likwidacji inwestycji, 7) zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym. § 3. 1. Oceny oddziaływania na środowisko obiektów powinny spełniać następujące wymagania: 1) określać oddziaływanie obiektów na następujące elementy środowiska: ludzi, świat zwierzęcy i roślinny, powietrze, powierzchnię ziemi i glebę, wody powierzchniowe i podziemne, złoża kopalin, klimat, krajobraz, z uwzględnieniem ich wzajemnych powiązań i oddziaływań, 2) uwzględniać stan środowiska w powiązaniu z istniejącym i planowanym zagospodarowaniem terenu z punktu widzenia nakładania się negatywnych oddziaływań na środowisko i zdrowie ludzi, 3) uwzględniać etap eksploatacji i likwidacji, 4) przyjmować za podstawę istniejące dane obserwacyjne i pomiarowe o stanie środowiska, w tym uzyskane w ramach państwowego monitoringu środowiska z okresu poprzedzającego uruchomienie obiektów, jeżeli takie istnieją, oraz dane zebrane w czasie eksploatacji, a także inne informacje dotyczące stanu środowiska i występujących uciążliwości, 5) identyfikować i określać skutki potencjalnych sytuacji awaryjnych, 6) określać zastosowane metody oceny i przyjęte założenia, jak również wykorzystane dane o środowisku oraz stwierdzone braki i niedoskonałości w tym zakresie, 7) zawierać streszczenie w języku niespecjalistycznym, 8) przedstawiać zagadnienia w formie opisowej i graficznej. 2. Oceny, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać: 1) opis obiektów z podaniem ich położenia i powierzchni oraz charakterystyki zastosowanych rozwiązań technicznych i technologicznych, 2) opis stanu środowiska i sposobu zagospodarowania terenu w obszarze stwierdzonego oddziaływania obiektów, 3) analizę spełnienia warunków określonych w decyzjach administracyjnych wydanych na podstawie ustaw: o ochronie i kształtowaniu środowiska, Prawo wodne, Prawo geologiczne i górnicze, Prawo budowlane, o odpadach oraz o zagospodarowaniu przestrzennym, 4) stopień realizacji zaleceń z przeprowadzonych kontroli dotyczących ochrony środowiska i zdrowia ludzi, 5) dane jakościowe i ilościowe dotyczące poboru wody, wytwarzania ścieków, emisji zanieczyszczeń, odorów, promieniowania, wibracji oraz zasięg uciążliwego natężenia hałasu (przedstawiony na mapach w odpowiedniej skali), ustalone w czasie eksploatacji obiektów, w tym zaistniałe sytuacje awaryjne powodujące wprowadzenie do środowiska substancji niebezpiecznych, 6) porównanie zastosowanych rozwiązań technologicznych z innymi rozwiązaniami stosowanymi w praktyce krajowej lub zagranicznej i proponowanie rozwiązań ograniczających oddziaływanie na środowisko i zdrowie ludzi, 7) opis i analizę skuteczności proponowanych sposobów zminimalizowania ujemnego wpływu na środowisko oraz niezbędnego do osiągnięcia tego celu przystosowania technologii, rozwiązań technicznych, zgodnych z aktualnym stanem wiedzy, w tym sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów lub minimalizacji ich ilości oraz ich usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania, z wyodrębnieniem postępowania z odpadami niebezpiecznymi, 8) określenie potencjalnego oddziaływania obiektów przy zastosowaniu środków minimalizujących negatywny wpływ na poszczególne elementy środowiska i zdrowie ludzi oraz na istniejące i planowane zagospodarowanie terenu, 9) ustalenie, czy uciążliwe oddziaływanie obiektów na środowisko mieści się w granicach terenu, do którego jednostka organizacyjna ma tytuł prawny, a w przypadku niespełnienia tego warunku, gdy przepisy ustawy dopuszczają ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania - określenie lub weryfikację granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobu korzystania z terenu, 10) koncepcję lokalnego monitoringu, 11) wnioski, a w szczególności: a) dotyczące ewentualnej potrzeby wykonania oceny oddziaływania na środowisko obiektów po określonym czasie kontynuowania eksploatacji w celu sprawdzenia skuteczności zastosowanych środków minimalizujących negatywny wpływ na środowisko i zdrowie ludzi, b) dotyczące gospodarczego korzystania ze środowiska. § 4. Do ocen oddziaływania na środowisko robót, o których mowa w § 1 pkt 3, § 2 stosuje się odpowiednio. § 5. Do ocen oddziaływania na środowisko inwestycji polegających na odbudowie, rozbudowie, nadbudowie lub modernizacji obiektu, powodujących zmianę sposobu zagospodarowania terenu, § 2 stosuje się odpowiednio, w zależności od etapu inwestycyjnego. § 6. Oceny oddziaływania na środowisko inwestycji, o których mowa w art. 68 ust. 6 ustawy, oraz inwestycji i obiektów, o których mowa w art. 70 ust. 1 i art. 71 ust. 2 ustawy, zaliczonych do szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska, powinny spełniać wymagania określone w § 3-5 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji (Dz. U. Nr 93, poz. 589). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1998 r. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu, trybu składania i sposobu weryfikacji raportów połowowych. (Dz. U. Nr 93, poz. 591) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kapitanowie (szyprowie) statków rybackich o polskiej przynależności państwowej wykonujących rybołówstwo i kapitanowie (szyprowie) statków rybackich o obcej przynależności państwowej wykonujących rybołówstwo w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej zobowiązani są do sporządzania i składania raportów połowowych, które stanowią: 1) karty dziennika okrętowego statku rybackiego wykonującego rybołówstwo poza polskimi obszarami morskimi, zwane dalej "dalekomorskimi raportami połowowymi", 2) karty dziennika okrętowego statku rybackiego wykonującego rybołówstwo na obszarze Morza Bałtyckiego i Bełtów, zwane dalej "kutrowymi raportami połowowymi", 3) miesięczne raporty połowowe łodzi rybackiej, 4) dwutygodniowe informacje serwisowe z połowów dalekomorskich, zwane dalej "informacjami serwisowymi", 5) informacje połowowe wynikające z międzynarodowych umów dwustronnych i wielostronnych dotyczących rybołówstwa morskiego. 2. Szczegółowe dane podlegające wpisowi do raportów połowowych oraz wzory tych raportów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, określone są w przepisach dotyczących prowadzenia dzienników na statkach morskich o polskiej przynależności państwowej. 3. Wzór miesięcznego raportu połowowego łodzi rybackiej określa załącznik do rozporządzenia. 4. Zakres informacji serwisowych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, określa Dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie. § 2. Za czytelne i prawidłowe sporządzanie i składanie raportów połowowych, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-3, oraz za ich terminowe składanie odpowiadają kapitanowie (szyprowie) statków rybackich, a za składanie raportów połowowych, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4 i 5 - armatorzy statków rybackich. § 3. 1. Dalekomorskie raporty połowowe sporządza się codziennie i składa w Urzędzie Morskim w Szczecinie po zakończeniu rejsu. 2. Kutrowy raport połowowy sporządza się po każdym zaciągu i składa się: 1) w najbliższym kapitanacie/bosmanacie portu lub inspektorowi inspekcji morskiej, bezpośrednio po zawinięciu do portu, 2) raz na 10 dni do kapitanatu/bosmanatu portu macierzystego statku w przypadku niezawijania w tym okresie do polskich portów. 3. Wpisu w miesięcznym raporcie połowowym łodzi rybackiej dokonuje się przed upływem 24 godzin, każdorazowo po powrocie z łowiska i dokonaniu wyładunku. Po zakończeniu połowów w danym miesiącu miesięczny raport połowowy łodzi rybackiej składa się do właściwego terytorialnie kapitanatu/bosmanatu portu lub inspektorowi inspekcji morskiej, nie później jednak niż do 5 dnia następnego miesiąca. 4. Informacje serwisowe, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4, armatorzy dalekomorskich statków rybackich przesyłają co 14 dni do Urzędu Morskiego w Szczecinie. 5. Informacje połowowe, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 5, sporządza się i składa zgodnie z postanowieniami dwustronnych lub wielostronnych umów dotyczących rybołówstwa morskiego, w braku zaś takich postanowień informacje połowowe sporządza się i składa co miesiąc, nie później jednak niż do 10 dnia następnego miesiąca. Informacje połowowe armatorzy składają w Urzędzie Morskim w Szczecinie. § 4. 1. Dane zawarte w raportach połowowych podlegają kontroli i weryfikacji przez inspekcję morską lub inny upoważniony organ. 2. Fakt przeprowadzenia kontroli, wraz z uwagami dotyczącymi, między innymi, zgodności zapisów z ilością i składem gatunkowym połowu i wyładunku, odnotowuje się w raporcie połowowym. § 5. Podstawowe obszary statystyczne, według których należy rejestrować połowy, ustalają dyrektorzy właściwych urzędów morskich. § 6. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej może zlecić jednostce naukowo-badawczej gromadzenie raportów połowowych wymienionych w § 1 ust. 1 i sporządzanie na ich podstawie informacji statystycznych. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 1998 r. (poz. 591) Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 13 lipca 1998 r. w sprawie umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne. (Dz. U. Nr 93, poz. 592) Na podstawie art. 35a ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa konieczne elementy umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne oraz minimalny czas, na który umowa może być zawarta, tryb ogłaszania konkursu ofert, zakres ofert, tryb ich składania, sposób przeprowadzania konkursu, a także szczegółowe zasady i tryb zgłaszania i rozpatrywania skarg i protestów dotyczących tych czynności. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041), 2) umowie - należy przez to rozumieć umowę o udzielenie zamówienia na świadczenie zdrowotne, o której mowa w art. 35 ustawy, 3) udzielającym zamówienia - należy przez to rozumieć organ, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ustawy. § 3. Umowa nie może być zawarta na czas krótszy niż 3 miesiące, chyba że z rodzaju i ilości świadczeń zdrowotnych wynika czas krótszy. § 4. Zawarcie umowy następuje na podstawie wyniku konkursu ofert, ogłoszonego i przeprowadzonego przez udzielającego zamówienia, przy czym przeprowadzenie konkursu ofert następuje za pośrednictwem komisji konkursowej. § 5. Udzielający zamówienia dokonuje ogłoszenia o konkursie ofert, zwanego dalej "ogłoszeniem", wraz z zaproszeniem do składania ofert. § 6. Ogłoszenie zamieszcza się na łamach prasy codziennej, na tablicy ogłoszeń w siedzibie udzielającego zamówienia i w siedzibie terenowo właściwego okręgowego organu samorządu zawodu medycznego, odpowiedniego ze względu na rodzaj świadczeń zdrowotnych objętych ogłoszeniem. § 7. 1. W ogłoszeniu należy określić: 1) nazwę i siedzibę organu ogłaszającego konkurs, 2) przedmiot konkursu obejmujący: a) przyjęcie obowiązków udzielania określonych świadczeń zdrowotnych lub świadczeń zdrowotnych określonego rodzaju wskazanej szacunkowo liczbie osób ubezpieczonych i innych osób uprawnionych do świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej z danego terenu, b) czas, na który może być zawarta umowa, w tym termin rozpoczęcia udzielania świadczeń zdrowotnych, 3) miejsce i termin, w którym można zapoznać się ze szczegółowymi warunkami konkursu i materiałami informacyjnymi o przedmiocie konkursu, w tym z projektem umowy, a w przypadku określonym w § 8 ust. 2 - także miejsce, w którym można otrzymać obowiązujące formularze oferty, 4) miejsce i termin składania ofert, 5) miejsce i termin rozstrzygnięcia konkursu, 6) termin związania ofertą - nie dłuższy niż 30 dni od upływu terminu składania ofert, 7) zastrzeżenie o prawie do odwołania konkursu oraz do przesunięcia terminu składania ofert, 8) informację o możliwości składania skarg i protestów dotyczących konkursu ofert. 2. W ogłoszeniu można zawrzeć również proponowaną kwotę należności za realizację zamówienia. § 8. 1. Oferta powinna zawierać: 1) oświadczenie oferenta o zapoznaniu się z treścią ogłoszenia, 2) dane o oferencie: a) nazwę i siedzibę zakładu opieki zdrowotnej oraz numer wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej, b) imię i nazwisko, adres oraz numer wpisu do właściwego rejestru i oznaczenie organu dokonującego wpisu - w odniesieniu do osób, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy, 3) określenie warunków lokalowych, wyposażenia w aparaturę i sprzęt medyczny oraz środki transportu i łączności, 4) wskazanie liczby i kwalifikacji zawodowych osób udzielających określonych świadczeń zdrowotnych, 5) proponowaną kwotę należności za realizację zamówienia, z ewentualną kalkulacją elementów należności, 6) proponowany czas trwania umowy. 2. Udzielający zamówienia może żądać złożenia oferty na udostępnionym formularzu. § 9. Oferty składa się w zamkniętej kopercie w formie pisemnej pod rygorem nieważności, w miejscu i czasie określonych w ogłoszeniu. § 10. Oferty powinny być rozpatrzone w ciągu 14 dni od terminu określonego dla ich złożenia. § 11. 1. W celu przeprowadzenia konkursu ofert udzielający zamówienia powołuje komisję konkursową w składzie co najmniej 3 członków i wyznacza spośród nich przewodniczącego. 2. W pracach komisji ma prawo uczestniczyć z głosem doradczym przedstawiciel właściwego, ze względu na rodzaj świadczeń zdrowotnych objętych zamówieniem, samorządu zawodu medycznego, zwany dalej "przedstawicielem", jeżeli do konkursu przystąpi osoba, o której mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy. 3. Członek komisji konkursowej oraz przedstawiciel podlega wyłączeniu od udziału w komisji, gdy oferentem jest: 1) jego małżonek oraz krewny i powinowaty do drugiego stopnia, 2) osoba związana z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, 3) osoba pozostająca wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej, 4) osoba, której małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia albo osoba związana z nią z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli pozostaje wobec niego w stosunku nadrzędności służbowej. 4. Udzielający zamówienia w sytuacji, o której mowa w ust. 3, dokonuje wyłączenia i powołuje nowego członka komisji konkursowej oraz występuje do właściwego organu samorządu zawodowego o zmianę przedstawiciela. 5. Komisja konkursowa rozwiązuje się z chwilą rozstrzygnięcia konkursu ofert. § 12. 1. Konkurs ofert rozpoczyna się w miejscu i w terminie wskazanych w ogłoszeniu i trwa do czasu rozstrzygnięcia. 2. Konkurs umarza się, jeżeli postępowanie konkursowe nie zostanie zakończone wyłonieniem właściwej oferty. 3. W razie gdy do postępowania konkursowego zgłoszona została tylko jedna oferta, udzielający zamówienia może przyjąć tę ofertę, jeżeli komisja konkursowa stwierdzi, że spełnia ona wymagania określone rozporządzeniem. 4. W przypadku określonym w ust. 2 udzielający zamówienia dokonuje niezwłocznie ponownego ogłoszenia konkursu. § 13. 1. Komisja konkursowa, przystępując do rozstrzygnięcia konkursu ofert, dokonuje kolejno następujących czynności: 1) stwierdza prawidłowość ogłoszenia konkursu oraz liczbę otrzymanych ofert, 2) otwiera koperty z ofertami, 3) ustala, które z ofert spełniają warunki określone w § 8, 4) odrzuca oferty nie odpowiadające warunkom określonym w § 8 lub zgłoszone po wyznaczonym terminie, 5) ogłasza oferentom, które z ofert spełniają warunki określone w § 8, a które zostały odrzucone, 6) przyjmuje do protokołu wyjaśnienia i oświadczenia zgłoszone przez oferentów, 7) wybiera najkorzystniejszą ofertę albo nie przyjmuje żadnej z ofert. 2. Komisja konkursowa w czasie przeprowadzania konkursu przyjmuje i rozstrzyga skargi oferentów. 3. Komisja konkursowa działa na posiedzeniach zamkniętych bez udziału oferentów, z wyjątkiem czynności określonych w ust. 1 pkt 1, 2 i 5. § 14. Z przebiegu konkursu sporządza się protokół, który powinien zawierać: 1) oznaczenie miejsca i czasu konkursu, 3) imiona i nazwiska członków komisji konkursowej oraz przedstawiciela, 3) liczbę zgłoszonych ofert, 4) wskazanie ofert odpowiadających warunkom określonym w § 8, 5) wskazanie ofert nie odpowiadających warunkom określonym w § 8 lub zgłoszonych po terminie - wraz z uzasadnieniem, 6) wyjaśnienia i oświadczenia oferentów, 7) wskazanie najkorzystniejszej dla udzielającego zamówienia oferty albo stwierdzenie, że żadna z ofert nie została przyjęta - wraz z uzasadnieniem, 8) ewentualne odrębne stanowisko członka komisji konkursowej lub przedstawiciela, 9) wzmiankę o odczytaniu protokołu, 10) podpisy członków komisji i przedstawiciela. § 15. Komisja konkursowa niezwłocznie zawiadamia oferentów o zakończeniu konkursu i jego wyniku na piśmie. § 16. 1. W toku postępowania konkursowego, jednakże przed rozstrzygnięciem konkursu, oferent może złożyć do komisji konkursowej umotywowaną skargę. 2. Do czasu rozpatrzenia skargi postępowanie konkursowe zostaje zawieszone. 3. Komisja konkursowa rozpatruje skargę w ciągu 3 dni od daty jej złożenia. 4. O wniesieniu i rozstrzygnięciu skargi komisja konkursowa w formie pisemnej niezwłocznie informuje pozostałych oferentów i udzielającego zamówienia. § 17. 1. Oferent może złożyć do udzielającego zamówienia umotywowany protest dotyczący rozstrzygnięcia konkursu w ciągu 7 dni od daty otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w § 15. 2. Wniesienie protestu jest dopuszczalne tylko przed zawarciem umowy. 3. Po wniesieniu protestu udzielający zamówienia, aż do jego rozstrzygnięcia, nie może zawrzeć umowy. 4. Udzielający zamówienia rozpoznaje i rozstrzyga protest najpóźniej w ciągu 7 dni od daty jego złożenia. 5. O wniesieniu i rozstrzygnięciu protestu udzielający zamówienia niezwłocznie informuje w formie pisemnej pozostałych oferentów. 6. W przypadku uwzględnienia protestu udzielający zamówienia powtarza konkurs ofert. § 18. Udzielający zamówienia obowiązany jest zawrzeć umowę zgodną z wybraną przez komisję konkursową najkorzystniejszą ofertą w terminie 21 dni od dnia rozstrzygnięcia konkursu ofert. § 19. Umowa powinna zawierać: 1) oznaczenie stron umowy, 2) określenie świadczeń zdrowotnych lub świadczeń zdrowotnych określonego rodzaju, 3) określenie szacunkowej liczby osób ubezpieczonych i innych osób uprawnionych do świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej z danego terenu, 4) określenie sposobu zgłaszania się i rejestracji pacjentów, organizacji udzielania świadczeń zdrowotnych w lokalu i poza nim, dni i godzin udzielania świadczeń zdrowotnych i sposobu podania ich do wiadomości osobom uprawnionym do świadczeń zdrowotnych, 5) minimalną liczbę osób udzielających określonych świadczeń zdrowotnych lub świadczeń zdrowotnych określonego rodzaju, 6) określenie czasu, na który została zawarta umowa, 7) przyjęcie przez przyjmującego zamówienie obowiązku poddania się kontroli przeprowadzanej przez udzielającego zamówienia, 8) określenie rodzajów i sposobu kalkulacji należności, jaką udzielający zamówienia przekazuje przyjmującemu zamówienie z tytułu realizacji zamówienia, a w przypadku ustalenia stawki ryczałtowej - określenie jej wysokości, 9) ustalenie zasad rozliczeń oraz zasad i terminów przekazywania należności, 10) ustalenie trybu przekazywania udzielającemu zamówienia informacji o realizacji przyjętego zamówienia, 11) postanowienia dotyczące szczegółowych okoliczności uzasadniających rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem oraz okres wypowiedzenia, 12) postanowienia dotyczące rozwiązania umowy bez wypowiedzenia w przypadku nieudokumentowania, w terminie 30 dni od daty podpisania umowy przez przyjmującego zamówienie, zawarcia przez niego umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, o której mowa w art. 35 ust. 6 ustawy, 13) w przypadku osób, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 3 ustawy, zobowiązanie przyjmującego zamówienie do prowadzenia dokumentacji medycznej na zasadach obowiązujących w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, 14) zobowiązanie przyjmującego zamówienie do prowadzenia sprawozdawczości statystycznej na zasadach obowiązujących w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. § 20. W sprawach nie uregulowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. § 21. Postępowania konkursowe wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia toczą się według dotychczasowych przepisów. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 593) Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 736), w art. 6 w ust. 1 wyrazy "w terminie do dnia 31 października 1997 r." zastępuje się wyrazami "w terminie do dnia 31 października 1998 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 2 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne. (Dz. U. Nr 94, poz. 594) Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042) w art. 69 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 wyrazy "oraz właściwi ministrowie zachowują prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59" zastępuje się wyrazami "zachowuje prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i w trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59, oraz ustala zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła"; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, ustali zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła. 1b. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1a, powinno ustalać szczególne rodzaje przypadków zaliczanych do nielegalnego pobierania paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, sposób obliczania lub wysokość opłat za nielegalny pobór dla poszczególnych rodzajów przypadków i taryf oraz okres, za który należy się opłata."; 3) w ust. 2 po wyrazach "ustalania taryf" dodaje się wyrazy "lub opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 9 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia liczby sędziów i prezesów Sądu Najwyższego. (Dz. U. Nr 94, poz. 595) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679 i Nr 124, poz. 782) zarządza się, co następuje: § 1. Liczbę sędziów Sądu Najwyższego ustala się na 88, w tym 5 prezesów, łącznie z Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego. § 2. Traci moc zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 lutego 1996 r. w sprawie ustalenia liczby sędziów i prezesów Sądu Najwyższego (Monitor Polski Nr 12, poz. 135). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 17 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki. (Dz. U. Nr 94, poz. 596) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943 ) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki (Dz. U. Nr 24, poz. 128) w § 6: 1) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny Ministra, 2) Biuro Dyrektora Generalnego, 3) Departament Analiz i Informacji, 4) Departament Promocji Twórczości, 5) Departament Edukacji i Animacji Kulturalnej, 6) Departament Szkolnictwa Artystycznego, 7) Departament Współpracy z Zagranicą i Polonią, 8) Departament Kultury Mniejszości Narodowych, 9) Departament Muzeów, 10) Departament Prawny, 11) Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą, 12) Biuro Budżetu i Finansów, 13) Biuro Spraw Obronnych, 14) Sekretariat Ministra."; 2) w ust. 2 skreśla się wyrazy "Wydział Spraw Obronnych". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 9 lipca 1998 r. w sprawie wysokości opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną. (Dz. U. Nr 94, poz. 597) Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wysokość opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną, na którą składa się: 1) kwota wynikająca z zastosowania stawki opłat za te badania i czynności, określonej w załączniku do rozporządzenia, 2) koszt dojazdu do miejsca wykonywania badania lub innej czynności według stawek ustalonych zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 28 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 41, poz. 239), z wyjątkiem opłat za badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w rzeźniach, 3) koszt zużytych szczepionek i biopreparatów, z wyjątkiem odczynników zużytych do badań laboratoryjnych. § 2. Za badania oraz inne czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad obrotem środkami farmaceutycznymi oraz artykułami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt, jeżeli w wyniku badań stwierdzono naruszenie wymagań jakościowych, opłatę ustala się stosownie do udokumentowanych kosztów badania uwzględniających zakres wykonanych czynności w zależności od rodzaju badanego środka farmaceutycznego lub artykułu medycznego. § 3. 1. Stawki opłat określone w załączniku do rozporządzenia ulegają podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za I-III kwartał roku, w którym ceny ulegają podwyższeniu w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego, ogłoszonemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 2. Wysokość stawek opłat po podwyższeniu, o którym mowa w ust. 1, ogłasza Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Stawki te stosuje się od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym został ogłoszony wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, stanowiący podstawę podwyższenia wysokości stawek opłat. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1998 r. (poz. 597) STAWKI OPŁAT ZA BADANIA ORAZ INNE CZYNNOŚCI WYKONYWANE PRZEZ PAŃSTWOWĄ INSPEKCJĘ WETERYNARYJNĄ Lp.Rodzaj czynnościStawka w zł 123 1Badanie zwierząt hodowlanych i użytkowych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: 1) konia, bydła dorosłego: a) do 3 sztuk zwierząt, 24,00 b) powyżej 3 sztuk - od 1 zwierzęcia, 8,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia: a) do 10 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 10 sztuk - od 1 zwierzęcia, 2,00 3) psa, kota, zwierzęcia futerkowego: a) do 4 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 4 sztuk - od 1 zwierzęcia, 5,00 4) ptaka domowego, jagnięcia, koźlęcia: a) do 40 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 40 sztuk - od 1 zwierzęcia, 0,50 5) zwierzęcia egzotycznego: a) do 2 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 2 sztuk - od 1 zwierzęcia, 10,00 6) piskląt, zwierząt drobnych, bez względu na ich liczbę, przewożonych tym samym środkiem transportu.20 2Badanie alergiczne (tuberkulinizacja, maleinizacja) przy indywidualnym zgłoszeniu wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia - od 1 zwierzęcia:4,00 1) ssaka 2,00 2) ptaka. 3Pobieranie prób do badań laboratoryjnych - od 1 ssaka bez względu na ilość kierunków badań: 1) krwi lub mleka, 2,00 2) wymazu, 1,00 3) wypłuczyn z worka napletkowego.10,00 4Pobranie krwi od ptaka wraz z badaniem metodą płytową.0,30 5Badanie morfologiczne nasienia wraz z wystawieniem świadectwa zdrowia.10,00 6Badanie zwierząt rzeźnych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń: 1) konia, bydła dorosłego: a) do 7 sztuk zwierząt, 21,00 b) powyżej 7 sztuk - od 1 zwierzęcia, 3,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia, źrebięcia:0,20 a) do 20 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 20 sztuk - od 1 zwierzęcia, 1,00 3) jagnięcia, koźlęcia: a) do 100 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 100 sztuk - od 1 zwierzęcia, 0,20 4) królika, zająca, ptaka łownego: a) do 200 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 200 sztuk - od 1 zwierzęcia, 0,10 5) drobiu: a) do 1000 sztuk zwierząt, 20,00 b) powyżej 1000 sztuk - od każdego 1000 zwierząt, 10,00 7Badanie ryb żywych handlowych przeznaczonych do obrotu handlowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń, bez względu na ich ilość, przewożonych tym samym środkiem transportu.20,00 8Badanie środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz wędlin przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 3 000 kg, 80,00 2) od 3 000 kg do 25 000 kg, 200,00 3) ponad 25 000 kg, 350,00 Przy przywozie mięsa wieprzowego i jego przetworów opłata obejmuje również badanie w kierunku włośni. 9Badanie ryb świeżych, mrożonych, wędzonych, skorupiaków, mięczaków wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia za transport o wadze: 1) do 3 000 kg, 50,00 2) od 3 000 kg do 25 000 kg, 130,00 3) ponad 25 000 kg, 250,00 10Badanie produktów niejadalnych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 3 000 kg, 20,00 2) od 3 000 kg do 25 000 kg, 50,00 3) ponad 25 000 kg, 100,00 11Badanie pasz i surowców paszowych przeznaczonych do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionych z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych wraz z wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń za partię towaru o wadze: 1) do 3 000 kg, 20,00 2) od 3 000 kg do 25 000 kg, 50,00 3) ponad 25 000 kg, 100,00 12Badanie materiału biologicznego pochodzenia zwierzęcego przeznaczonego do obrotu krajowego lub na eksport albo przywiezionego z zagranicy z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wystawieniem wymaganych świadectw zdrowia lub orzeczeń stanowiącego jedną przesyłkę.30,00 13Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w rzeźniach z technologią umożliwiającą wykonywanie zsynchronizowanych badań jednocześnie przez więcej niż dwie osoby badające wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) konia, bydła powyżej 3 miesięcy, 6,00 2) świni, 3,00 3) cielęcia, owcy, kozy, 2,00 4) drobiu do 2,5 kg,0,02 5) drobiu od 2,5 kg do 5 kg,0,03 6) drobiu powyżej 5 kg, 0,06 7) królika, 0,20 8) nutrii.1,00 14Badanie zwierząt rzeźnych i mięsa w rzeźniach nie posiadających technologii wymienionej w lp. 13 wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) konia, 8,00 2) bydła powyżej 3 miesięcy, 6,50 3) świni, 5,00 4) cielęcia, owcy, kozy, 2,50 5) drobiu do 2,5 kg,0,02 6) drobiu od 2,5 kg do 5 kg,0,03 7) drobiu powyżej 5 kg, 00,06 8) królika, 0,20 9) nutrii.1,00 15Badanie mięsa zwierzyny łownej w punktach skupu i bazach eksportowych wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) dzika, 7,00 2) sarny, jelenia, daniela, łosia, 3,00 3) zająca, 0,50 4) ptaka łownego.0,50 16Badanie mięsa zwierzyny łownej poza punktami skupu i zakładami przetwórczymi wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia: 1) dzika, 10,00 2) sarny, jelenia, daniela, łosia, 6,00 3) zająca, 0,50 4) ptaka łownego.0,50 17Badanie mięsa zwierząt rzeźnych w zagrodach posiadaczy, bez względu na gatunek zwierzęcia, z wyjątkiem królików i drobiu, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia.10,00 18Badanie mięsa zwierząt rzeźnych ubitych z konieczności, bez względu na gatunek i wagę zwierzęcia, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia.12,00 19Badanie mięsa w przypadku odwołania się posiadacza, jeżeli wynik badania powtórnego potwierdzi orzeczenie pierwotne, bez względu na gatunek i wagę zwierzęcia, wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - od 1 zwierzęcia.15,00 20Badanie mięsa niewiadomego pochodzenia wraz z wystawieniem wymaganych świadectw przydatności do spożycia - za partię towaru o wadze: 1) do 1000 kg, 20,00 2) od 1000 kg do 10 000 kg, 50,00 3) powyżej 10 000 kg.150,00 21Ustalenie miejsca kwarantanny albo uboju zwierząt lub miejsca składowania innych towarów sprowadzonych z zagranicy.50,00 22Szczepienie w formie iniekcji - od 1 zwierzęcia: 1) bydła, konia, 1,50 2) świni, 1,00 3) pisklęcia jednodniowego, 0,04 4) ptaka.0,08 23Szczepienie psa lub kota przeciwko wściekliźnie wraz z wydaniem zaświadczenia - od 1 zwierzęcia.10,00 24Doustne podanie szczepionki dla: 1) ssaka - od 1 zwierzęcia, 1,50 2) ptaków - za każde 50 sztuk.010 25Weterynaryjna kontrola graniczna: 1) zwierząt bez względu na gatunek: a) do 5 zwierząt - od 1 zwierzęcia, 10,00 b) powyżej 5 zwierząt przewożonych tym samym środkiem transportu, 50,00 2) materiału biologicznego stanowiącego jedną przesyłkę, 30,00 3) artykułów spożywczych pochodzenia zwierzęcego przewożonych tym samym środkiem transportu, 50,00 4) niejadalnych surowców zwierzęcych, pasz i surowców paszowych przewożonych tym samym środkiem transportu.50,00 261) wystawienie zezwolenia weterynaryjnego na przywóz lub przewóz towarów z zagranicy, 100,00 2) przedłużenie ważności zezwolenia lub dokonanie zmian w zezwoleniu.20.00 27Wpis do rejestru zakładów spełniających warunki weterynaryjne wymagane przy eksporcie towarów.1000,00 28Analizy mikrobiologiczne: 1) badanie bakteriologiczne materiału - od 1 zwierzęcia, 30,00 2) badanie prób zbiorczych w kierunku pałeczek Salmonella, 30,00 3) badanie bakterioskopowe, 4,50 4) badanie w kierunku rzęsistka, 10,00 5) badanie mikologiczne pasz z identyfikacją grzybów30,00 29Badania mikrobiologiczne środków spożywczych, pasz i surowców paszowych: 1) badanie wędlin, wyrobów garmażeryjnych, produktów drobiarskich, 35,00 2) badanie konserw sterylizowanych mięsnych, rybnych, sterylizowanych warzywno-mięsnych, 20,00 3) badanie konserw pasteryzowanych mięsnych, 20,00 4) badanie ryb świeżych, mrożonych, wędzonych, skorupiaków, 25,00 mięczaków, 30,00 5) badanie przetworów jajowych, 25,00 6) badanie mikrobiologiczne w kierunku pałeczek Salmonella, 7) badanie mleka i przetworów mleczarskich:30,00 a) wykrywanie substancji hamujących w mleku, 11,00 b) badanie mleka w proszku: - mleko pełne, 70,00 - mleko odtłuszczone, 45,00 c) badanie mleka spożywczego, 15,00 d) badanie śmietanki, 20,00 e) badanie śmietany, 15,00 f) badanie masła, 35,00 g) badanie serów twarogowych i niedojrzewających, 25,00 h) badanie serów twardych, 40,00 i) badanie napojów mlecznych fermentowanych, 15,00 j) badanie deserów mlecznych, 35,00 k) próba Whiteside'a, 2,00 l) badanie szybkimi testami (Listeria, salmonella i inne), 85,00 ł) określanie ogólnej liczby drobnoustrojów w mleku surowym, 15,00 8) badanie mikrobiologiczne żelatyny, 80,00 9) badanie bakteriologiczne pasz, 35,00 10) badanie mikrobiologiczne urządzeń i sprzętu oraz rąk pracowników.20,00 30Badanie serologiczne i wirusologiczne: 1) badanie w kierunku toksoplazmozy, 15,00 2) badanie metodą ELISA - wszystkie kierunki - od 1 próbki, 18,00 3) diagnostyka chorób drobiu metodą ELISA, 12,00 4) odczyn seroneutralizacji, 30,00 5) test aglutynacji mikroskopowej z użyciem żywego antygenu: a) z 6 serotypami leptospir, 10,00 b) z 16 serotypami leptospir, 20,00 6) immunodyfuzja w żelu, 10,00 7) badanie koni w kierunku NZK metodą Cogginsa, 12,00 8) test OWD, 12,00 9) odczyn kwaśnej aglutynacji płytowej (OKP), 3,00 10) test hemaglutynacji czynnej, biernej, 5,00 11) test aglutynacji probówkowej i antyglobulinowy wg Coombsa, 10,00 12) badanie nasienia w kierunku otrętu z izolacją wirusa.55,00 31Badania chemiczne: 1) oznaczanie poziomu azotanów i azotynów, 25,00 2) oznaczanie poziomów polifosforanów dodanych, 50,00 3) oznaczanie zawartości białka, 35,00 4) oznaczanie zawartości tłuszczu, 25,00 5) oznaczanie stopnia zjełczenia tłuszczu, 70,00 6) oznaczanie zawartości soli kuchennej, 18,00 7) określanie poziomu pozostałości metali ciężkich - za każdy pierwiastek, 40,00 8) oznaczanie poziomu pozostałości pestycydów chloroorganicznych, chlorowanych bifenyli, pestycydów fosforoorganicznych - za każdą grupę chemiczną, 80,00 9) oznaczanie ilości kokcydiostatyków jonoforowych, 30,00 10) oznaczanie poziomu mikotoksyn: a) metodą HPLC, 130,00 b) metodą powinowactwa immunologicznego.70,00 11) określenie poziomu hormonów anabolicznych w paszy i tkankach.179,00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie terenu działania jednostek ochrony przeciwpożarowej, okoliczności i warunków udziału tych jednostek w działaniach ratowniczych poza terenem własnego działania oraz zakresu, szczegółowych warunków i trybu zwrotu poniesionych przez nie kosztów. (Dz. U. Nr 94, poz. 598) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa teren działania jednostek ochrony przeciwpożarowej, zwanych dalej "jednostkami", a także okoliczności i warunki ich udziału w działaniach ratowniczych poza terenem własnego działania oraz zakres, szczegółowe warunki i tryb zwrotu poniesionych przez nie kosztów. § 2. 1. Terenem własnego działania jednostek jest odpowiednio: 1) dla zakładowej straży pożarnej i zakładowej służby ratowniczej - teren zakładu, w którym została ona utworzona, a także obszar w promieniu 15 kilometrów od jego granic, 2) dla gminnej zawodowej straży pożarnej - teren gminy, w której została ona utworzona, a w wypadku jednostki włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego - także teren gmin sąsiednich, 3) dla terenowej służby ratowniczej - teren ustalony w regulaminie działania tej służby, 4) dla ochotniczej straży pożarnej - teren gminy, w której została ona utworzona, a w wypadku jednostki włączonej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego - teren działania właściwej miejscowo komendy rejonowej Państwowej Straży Pożarnej, 5) dla innej jednostki ratowniczej - teren ustalony w regulaminie działania tej jednostki. 2. Teren własnego działania oraz okoliczności i warunki udziału wojskowych straży pożarnych w działaniach ratowniczych poza tym terenem określają odrębne przepisy. § 3. 1. Do działań ratowniczych poza terenem własnego działania Państwowa Straż Pożarna wzywa jednostki włączone do odwodów operacyjnych. 2. Do działań ratowniczych poza terenem własnego działania Państwowa Straż Pożarna może wezwać jednostki nie włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. 3. Liczba oraz rodzaj sił i środków przeznaczonych do udzielania pomocy Państwowej Straży Pożarnej przez jednostki, o których mowa w ust. 2, jest określana w drodze porozumienia zawartego między właściwym komendantem rejonowym Państwowej Straży Pożarnej a podmiotem utrzymującym daną jednostkę. § 4. Państwowa Straż Pożarna wzywa jednostki do działań ratowniczych prowadzonych poza terenem ich własnego działania w następujących przypadkach: 1) gdy potencjał ratowniczy Państwowej Straży Pożarnej jest niewystarczający do przeprowadzenia działań ratowniczych, 2) gdy jednostka dysponuje: a) sprzętem specjalistycznym niezbędnym do przeprowadzenia działań ratowniczych, b) specjalistami lub zwierzętami niezbędnymi do przeprowadzenia działań ratowniczych, c) środkami gaśniczymi, neutralizatorami lub sorbentami, niezbędnymi do przeprowadzenia działań ratowniczych. § 5. 1. Wysokość kosztów uczestnictwa jednostki w działaniu ratowniczym poza terenem własnego działania określa podmiot ponoszący koszty jej funkcjonowania. 2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, występuje o zwrot poniesionych kosztów do organu Państwowej Straży Pożarnej, który wezwał jednostkę do udzielenia pomocy, za pośrednictwem właściwego dla miejsca prowadzenia działania ratowniczego komendanta rejonowego Państwowej Straży Pożarnej, w terminie 30 dni od dnia zakończenia działania ratowniczego, przedkładając zestawienie poniesionych kosztów. § 6. Zwrot kosztów uczestnictwa w działaniu ratowniczym nie przysługuje w przypadku udziału zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych w ratowaniu mienia własnego zakładu poza terenem działania, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1. § 7. W zestawieniu kosztów, o którym mowa w § 5 ust. 2, należy uwzględnić faktyczne koszty udziału jednostki w działaniu ratowniczym, obejmujące: 1) zużycie paliwa, 2) zużycie środków gaśniczych, neutralizatorów i sorbentów, 3) wyżywienie uczestników działania ratowniczego. § 8. W przypadku awarii, uszkodzenia lub utraty mienia jednostki na skutek prowadzenia działania ratowniczego poza terenem własnego działania, w zestawieniu kosztów, o którym mowa w § 5 ust. 2, uwzględnia się kwotę stanowiącą równowartość kosztów przywrócenia mienia do stanu poprzedniego, pomniejszoną o kwotę przysługującą z tytułu jego ubezpieczenia. § 9. 1. Komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej potwierdza fakt wezwania jednostki oraz jej udział w działaniu ratowniczym poza terenem własnego działania i opiniuje zestawienie kosztów przedstawione przez podmiot ponoszący koszty funkcjonowania jednostki. 2. Właściwy dla miejsca prowadzenia działania ratowniczego komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej zwraca koszty poniesione przez jednostkę w terminie 30 dni od dnia otrzymania zestawienia kosztów. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych dla przedsiębiorstw Państwowej Komunikacji Samochodowej. (Dz. U. Nr 94, poz. 599) Na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Dla przedsiębiorstw Państwowej Komunikacji Samochodowej różnicuje się stawkę dotacji przedmiotowej do pasażerskich przewozów autobusowych, realizowanych od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 1998 r., w sposób określony w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 lipca 1998 r. (poz. 599) STAWKI DOTACJI PRZEDMIOTOWEJ DLA PRZEDSIĘBIORSTW PAŃSTWOWEJ KOMUNIKACJI SAMOCHODOWEJ Lp.PKSStawka dotacji zł/1000 km 1Bartoszyce155,31 2Bełchatów170,84 3Będzin155,31 4Biała Podlaska155,31 5Białystok155,31 6Bielsko-Biała155,31 7Bielsk Podlaski155,31 8Biłgoraj155,31 9Bolesławiec170,84 10Brodnica155,31 11Brzeg170,84 12Brzozów155,31 13Busko-Zdrój170,84 14Bydgoszcz155,31 15Bytów170,84 16Ciechanów155,31 17Cieszyn155,31 18Chełm155,31 19Chojnice170,84 20Chrzanów155,31 21Częstochowa155,31 22Człuchów170,84 23Dębica155,31 24Dzierżoniów155,31 25Elbląg155,31 26Garwolin155,31 27Gdańsk155,31 28Gdynia155,31 29Gliwice155,31 30Głogów170,84 31Głubczyce155,31 32Gniezno155,31 33Gorlice155,31 34Gorzów Wlkp.155,31 35Gostynin170,84 36Grodzisk Maz.155,31 37Grójec155,31 38Grudziądz155,31 39Gryfice155,31 40Hrubieszów170,84 41Inowrocław170,84 42Jarosław155,31 43Jasło155,31 44Jelenia Góra155,31 45Jędrzejów155,31 46Kalisz170,84 47Kamień Pomorski155,31 48Katowice155,31 49Kędzierzyn-Koźle170,84 50Kętrzyn155,31 51Kielce155,31 52Kluczbork155,31 53Kłodzko155,31 54Kołobrzeg155,31 55Konin170,84 56Końskie170,84 57Koszalin155,31 58Kozienice155,31 59Kraków155,31 60Krasnystaw155,31 61Kraśnik155,31 62Krosno155,31 63Kutno155,31 64Kwidzyn155,31 65Legnica155,31 66Leszno170,84 67Limanowa155,31 68Lipno155,31 69Lubań155,31 70Lubin170,84 71Lubliniec155,31 72Lublin155,31 73Łańcut155,31 74Łomża155,31 75Łosice155,31 76Łódź155,31 77Łuków155,31 78Międzyrzec Podl.155,31 79Miechów155,31 80Mielec170,84 81Mińsk Maz.155,31 82Mława155,31 83Mrągowo170,84 84Myślenice155,31 85Myślibórz155,31 86Myszków155,31 87Nowa Sól155,31 88Nowy Dwór Maz.155,31 89Nowy Sącz155,31 90Nowy Targ155,31 91Nysa155,31 92Olkusz155,31 93Olsztyn155,31 94Oława155,31 95Opole155,31 96Opole Lubelskie155,31 97Ostrołęka155,31 98Ostrowiec Święt.155,31 99Ostróda155,31 100Ostrów Wlkp.170,84 101Oświęcim155,31 102Pabianice155,31 103Piaseczno155,31 104Piła170,84 105Piotrków Tryb.170,84 106Płock155,31 107Poznań155,31 108Prudnik155,31 109Przasnysz155,31 110Przemyśl155,31 111Pszczyna155,31 112Puławy155,31 113Racibórz155,31 114Radom155,31 115Radomsko155,31 116Radzyń Podl.155,31 117Rzeszów15,31 118Rybnik155,31 119Sanok155,31 120Sędziszów Młp.170,84 121Siedlce155,31 122Siemiatycze155,31 123Sieradz155,31 124Skarżysko Kam.155,31 125Skierniewice155,31 126Słupsk155,31 127Sokołów Podl.155,31 128Stalowa Wola155,31 129Stargard Szcz.155,31 130Starogard Gd.155,31 131Staszów155,31 132Strzelce Opl.155,31 133Sucha Beskidzka155,31 134Suwałki155,31 135Szczecin155,31 136Szczecinek155,31 137Szczytno170,84 138Świdnica155,31 139Tarnobrzeg170,84 140Tarnów155,31 141Tczew155,31 142Tomaszów Lub.170,84 143Tomaszów Maz.155,31 144Toruń155,31 145Turek155,31 146Tychy155,31 147Wadowice155,31 148Wałbrzych170,84 149Wałcz170,84 150Wejherowo155,31 151Wieluń155,31 152Włocławek155,31 153Włodawa155,31 154Wodzisław Śl.155,31 155Wołów170,84 156Wrocław170,84 157Zakopane155,31 158Zambrów155,31 159Zamość155,31 160Zawiercie155,31 161Zduńska Wola155,31 162Zgorzelec155,31 163Zielona Góra170,84 164Żary155,31 165Żyrardów155,31 166Żywiec155,31 167Kamienna Góra155,31 168Koło155,31 169Starachowice155,31 170Świdwin170,84 171Namysłów155,31 172Łęczyca-Sierpów155,31 173Opoczno155,31 Stawka średnia ważona158,27 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciwko chorobom zakaźnym. (Dz. U. Nr 94, poz. 600) Na podstawie art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1997 r. Nr 60, poz. 369) oraz art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz. U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) zarządza się, co następuje: § 1. Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1997 r. Nr 60, poz. 369) oraz art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz. U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), dotyczy następujących szczepień: 1) przeciw błonicy - dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 lat oraz osób w wieku powyżej 19 lat narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 2) przeciw krztuścowi - dzieci od 7 tygodnia życia do ukończenia 7 lat, 3) przeciw tężcowi - dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 lat oraz osób w wieku powyżej 19 lat narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 4) przeciw nagminnemu porażeniu dziecięcemu - dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 lat, 5) przeciw odrze - dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do ukończenia 19 lat, 6) przeciw różyczce - dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do ukończenia 19 lat, 7) przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B): a) noworodków i niemowląt od dnia urodzenia do ukończenia podstawowego cyklu szczepień, b) uczniów średnich i pomaturalnych szkół medycznych, c) studentów wyższych szkół medycznych, d) personelu medycznego narażonego na zakażenie HBV, e) otoczenia chorych na wzw B i nosicieli HBV, f) innych osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie, 8) przeciw wściekliźnie - osób podejrzanych o zakażenie wirusem wścieklizny, 9) przeciw gruźlicy: a) noworodków i niemowląt, b) dzieci i młodzieży od 13 miesiąca życia do ukończenia 19 lat, c) osób zgłaszających się na studia w wyższych oraz policealnych szkołach medycznych. § 2. W okolicznościach uzasadnionych sytuacją epidemiologiczną państwowy wojewódzki inspektor sanitarny może: 1) nałożyć obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym: a) przeciw durowi brzusznemu - na osoby od 18 do 60 lat, b) przeciw tężcowi - na osoby powyżej 18 lat, c) przeciw błonicy - na osoby powyżej 18 lat, 2) nałożyć na rodziców lub opiekunów prawnych dzieci do lat 18 obowiązek poddania szczepieniom ochronnym: a) przeciw durowi brzusznemu - dzieci od ukończenia drugiego roku życia, b) przeciw nagminnemu porażeniu dziecięcemu - dzieci od siódmego tygodnia życia. § 3. 1. Szczepienia ochronne prowadzone są indywidualnie, grupowo lub masowo. 2. Program szczepień ochronnych uwzględniający w szczególności terminy przeprowadzania szczepień obowiązkowych i badań, o których mowa w § 1, 2 i 4, oraz szczepień zalecanych, a także odstępy czasowe między poszczególnymi szczepieniami określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Badaniom tuberkulinowym przed szczepieniem przeciw gruźlicy podlegają: 1) niemowlęta bez blizny poszczepiennej mające kontakt z osobami chorymi na gruźlicę, 2) dzieci poniżej 12 roku życia mające kontakt z osobami chorymi na gruźlicę, 3) osoby od 12 roku życia. § 5. 1. Osoba, która ma zostać zaszczepiona, powinna być bezpośrednio przed szczepieniem poddana badaniu lekarskiemu. 2. Stwierdzenie przez lekarza przeciwwskazań do szczepienia ochronnego powoduje konieczność przesunięcia terminu szczepienia, aż do chwili ich ustąpienia. 3. Fakt wystąpienia oraz ustąpienia przeciwwskazań, o których mowa w ust. 2, lekarz potwierdza stosownym orzeczeniem lekarskim. § 6. 1. Szczepienia ochronne prowadzi się z użyciem szczepionek pojedynczych przeciw poszczególnym chorobom zakaźnym lub szczepionek skojarzonych, służących do równoczesnego uodpornienia przeciw dwu lub więcej chorobom zakaźnym. 2. Szczepionki te muszą posiadać świadectwo rejestracji, będące dowodem wpisu do Rejestru środków farmaceutycznych i materiałów medycznych. § 7. 1. Niepożądane odczyny poszczepienne podlegają zgłoszeniu przez lekarza właściwemu państwowemu terenowemu lub portowemu inspektorowi sanitarnemu. 2. Niepożądane odczyny po szczepieniu przeciw gruźlicy podlegają dodatkowo zgłoszeniu do Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc. § 8. 1. Szczepienia ochronne i badania, o których mowa w § 1, 2 i 4, przeprowadzają, z zastrzeżeniem ust. 2, publiczne zakłady opieki zdrowotnej wyznaczone przez wojewodę. 2. Szczepienia ochronne osób w wieku powyżej 18 lat, uprawnionych do świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministrów: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Przedsiębiorstwo Państwowe "Polskie Koleje Państwowe", przeprowadzają zakłady wyznaczone odpowiednio przez tych ministrów oraz Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. § 9. Terminy przeprowadzania szczepień ochronnych wymienionych w § 1 i 2 oraz badań, o których mowa w § 4, określa: 1) pisemne zawiadomienie wysłane przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w § 8, w odniesieniu do szczepień indywidualnych, 2) komunikat właściwego państwowego inspektora sanitarnego lub publicznego zakładu opieki zdrowotnej wykonującego szczepienia, podany do wiadomości w sposób dostępny dla wszystkich zainteresowanych w odniesieniu do szczepień grupowych lub masowych. § 10. 1. Dowodem poddania się szczepieniom ochronnym lub dowodem zwolnienia ze szczepienia jest wpis właściwego zakładu opieki zdrowotnej w dokumentacji indywidualnej pacjenta - książeczce zdrowia dziecka, innym odpowiednim dokumencie albo w osobnym zaświadczeniu. 2. Przeprowadzenie szczepień ochronnych powinno zostać udokumentowane przez zakład opieki zdrowotnej również w karcie uodpornienia, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 grudnia 1975 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 1976 r. Nr 1, poz. 8 i Nr 20, poz. 83, z 1980 r. Nr 5, poz. 12, z 1989 r. Nr 28, poz. 151, z 1991 r. Nr 14, poz. 66 oraz z 1994 r. Nr 40, poz. 155). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 lipca 1998 r. (poz. 600) Załącznik nr 1 PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH Program szczepień ochronnych (PSO) składa się z następujących części: I. Kalendarz szczepień A. Szczepienia dzieci i młodzieży według wieku B. Szczepienia osób dorosłych narażonych w sposób szczególny na zakażenie II. Szczepienia zalecane A. Finansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej B. Nie finansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej III. Informacje uzupełniające I. KALENDARZ SZCZEPIEŃ (część A i B) I. A. SZCZEPIENIA DZIECI I MŁODZIEŻY WEDŁUG WIEKU WiekSzczepienie przeciwUwagi 1 rok życiaw ciągu 24 godziny po urodzeniuWZW typu B - domięśniowoSzczepienie noworodków przeciw gruźlicy powinno być wykonane jednocześnie lub nie później niż w 24 godz. od szczenienia przeciw WZW typu B. GRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCG 2 miesiąc życia (po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW typu B)WZW typu B - domięśniowoTrzy kolejne dawki szczepienia podstawowego przeciw WZW typu B podawane są w odstępach sześciotygodniowych. BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI - podskórnie szczepionką DTPDawki 2 i 3 szczepionki przeciw WZW typu B należy podawać jednocześnie z 1 i 2 dawką szczepionek DTP i POLIO. POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa)Trzy kolejne dawki szczepienia podstawowego DTP i POLIO podawane są w odstępach sześciotygodniowych. przełom 3/4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)WZW typu B - domięśniowoU dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw krztuścowi można zastosować szczepionkę DT - wg zaleceń producenta. BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI - podskórnie szczepionką DTPWówczas w 2 miesiącu życia trzeba podać doustnie POLIO oraz domięśniowo szczepionkę przeciw WZW typu B, a po 6 tyg. jednocześnie zaszczepić pierwszą dawką DT (podskórnie) i drugą dawką szczepionki POLIO (doustnie) oraz WZW typu B (domięśniowo). Po następnych 6 tyg. podać: drugą dawkę szczepionki DT (podskórnie) i jednocześnie - trzecią dawkę szczepionki POLIO (doustnie). POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa) 5 miesiąc życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia) BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI - podskórnie szczepionką DTPDzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia żywą szczepionką przeciw poliomyelitis (OPV) należy podać podskórnie szczepionkę inaktywowaną (IPV) w cyklu jak szczepionką żywą. POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa)Patrz również - "Informacje uzupełniające" - część III PSO 12 miesiąc życiaWZW typu B - domięśniowoCzwarta dawka, uzupełniająca szczepienie podstawowe GRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGSzczepienie tylko u dzieci, które w wyniku pierwszego szczepienia BCG nie mają blizny bądź mają bliznę o średnicy mniejszej niż 3 mm. U dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby. 2 rok życia13-14 miesiąc życiaODRZE - podskórnie szczepionką żywąSzczepienie podstawowe. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia. Zamiast szczepionki pojedynczej przeciw odrze można podać w 13-15 miesiącu życia szczepionkę potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce zalecaną w części IIB PSO. 16-18 miesiąc życiaBŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI - podskórnie szczepionką DTPCzwarta dawka, uzupełniająca szczepienie podstawowe DTP i POLIO. Dzieci, które w pierwszym roku życia otrzymały dwie dawki DT, należy zaszczepić podskórnie trzecią dawką DT. POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa)Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia żywą szczepionką przeciw poliomyelitis (OPV) należy podać podskórnie szczepionkę inaktywowaną (IPV) okres przedszkolny6 rok życiaBŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie szczepionką DTPierwsza dawka przypominająca POLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa) 7 rok życiaODRZE - podskórnie szczepionką żywąDawka przypominająca. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia. Zamiast szczepionki pojedynczej przeciw odrze można podać szczepionkę potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce zalecaną w części IIB PSO. po 6 tygodniach, od szczepienia przeciw ODRZEGRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGSzczepienie bez próby tuberkulinowej. U dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby. szkoła podstawowa11 rok życiaPOLIOMYELITIS - doustnie szczepionką żywą poliwalentną (1, 2 i 3 typ wirusa)Druga dawka przypominająca 12 rok życiaGRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGTylko dzieci z ujemnym wynikiem próby tuberkulinowej Mantoux. Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby. 13 rok życiaRÓŻYCZCE - podskórnieTylko dziewczęta. 14 rok życiaBŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie szczepionką TdDruga dawka przypominająca szkoła ponadpodstawowa18 rok życiaGRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCGTylko osoby z ujemnym wynikiem próby tuberkulinowej Mantoux. Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby. 19 rok życia lub ostatni rok nauki w szkoleBŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie szczepionką TdTrzecia dawka przypominająca nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej dawki szczepionki DT lub Td. I. B. SZCZEPIENIA OSÓB DOROSŁYCH NARAŻONYCH W SPOSÓB SZCZEGÓLNY NA ZAKAŻENIE Szczepienie przeciwOsoby podlegające szczepieniuUwagi GRUŹLICY - śródskórnie szczepionką BCG- tuberkulinoujemni studenci akademii medycznych i uczniowie policealnych szkół medycznych (w pierwszym miesiącu nauki) nie zbadani próbami tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcySzczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby tuberkulinowej Mantoux WZW typu B - domięśniowo- pracownicy publicznych zakładów opieki zdrowotnej o wysokim ryzyku zakażeniaSzczepienia podstawowe wg schematu: 0, 1, 6 miesięcy Pojedyncze dawki przypominające: w odstępach co pięć lat tylko dla pracowników służby zdrowia narażonych w sposób szczególny na zakażenie. - uczniowie średnich i policealnych szkół medycznych oraz studenci akademii medycznych w ciągu pierwszego roku szkolnego/akademickiego - osoby z bliskiego otoczenia chorych na WZW typu B i nosicieli HBV (domownicy oraz osoby przebywające w zakładowych opiekuńczych, wychowawczych i zakładach zamkniętych); BŁONICY - podskórnie szczepionką monowalentną (d, D) lub skojarzoną ze szczepionką przeciw TĘŻCOWI (Td, DT)- osoby ze styczności z chorymi na błonicę, W szczepieniach przypominających należy podać: - osobom w wieku do 30 lat - jedną dawkę d (Td) - osobom w wieku 30 lat i starszym - jedną dawkę d (Td), a po miesiącu drugą dawkę d (Td) - dzieciom - jedną dawkę DT lub D, zależnie od wskazań. - pracownicy służby zdrowia, personel zatrudniony w ośrodkach dla uchodźców, wytypowani funkcjonariusze policji, osoby zatrudnione na przejściach granicznych oraz przy obsłudze pasażerów w komunikacji lotniczej, kolejowej i autobusowej na trasach międzynarodowych w kierunku wschodnim. - osoby wyjeżdżające do państw, w których występują zachorowania na błonicę, - osoby w wieku 20-29 lat ze wschodnich województw przygranicznych. TĘŻCOWI - podskórnie szczepionką zabitąZe wskazań indywidualnych osoby, które uległy zranieniu.Liczba dawek zależy od daty i cyklu poprzedniego szczepienia; Szczepienie wg zasad podanych w Komunikacie MZiOS (Dz. Urz. MZiOS z 1977 r. Nr 2, poz. 9).w uodpornieniu czynno-biernym podaje się także anatoksynę tężcową. WŚCIEKLIŹNIE - domięśniowo szczepionką zabitąZe wskazań indywidualnych osoby podejrzane o zakażenie wirusem wścieklizny (pokąsane przez zwierzęta podejrzane o wściekliznę, dzikie lub nieznane).Cykl szczepień wg zaleceń producenta. W przypadku ciężkich pokąsań należy zastosować swoistą immunoglobulinę jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki. Szczepienie w wytypowanych punktach szczepień przy szpitalach zakaźnych lub wojewódzkich stacjach sanitarno-epidemiologicznych. DUROWI BRZUSZNEMU - podskórnie szczepionką Ty lub TyTeDecyzję podejmuje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny zależnie od lokalnej sytuacji epidemiologicznejSzczepienie podstawowe wg schematu 0, 1, 12 miesięcy. Pojedyncze dawki przypominające: w odstępach co trzy - pięć lat. II.A. SZCZEPIENIA ZALECANE FINANSOWANE ZE ŚRODKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W BUDŻECIE MINISTERSTWA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ Szczepienie przeciwZalecane osobomUwagi WZW typu B - domięśniowo- przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia.Szczepienie podstawowe wg schematu 0, 1, 6 miesięcy. - chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych* GRUŹLICA- zakażonym wirusem HIV bez objawów chorobySzczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby tuberkulinowej Mantoux * patrz "Informacje uzupełniające" (cz. III PSO pkt B 4.) II.B. SZCZEPIENIA ZALECANE NIE FINANSOWANE ZE ŚRODKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W BUDŻECIE MINISTERSTWA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ Szczepienie przeciwZalecane osobomSzczepionki zarejestrowane w Polsce WZW typu B domięśniowo - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- dzieciom nie podlegającym szczepieniom obowiązkowymzaleca się szczepionki rekombinowane: - młodzieży - w wieku 20-40 lat, zwłaszcza kobietom - które ze względu na tryb życia lub wykonywane zajęcia są narażone na zakażenia związane z uszkodzeniem ciągłości tkanek lub poprzez kontakt seksualnyENGERIX-B (SmithKline Beecham) HB-VAX-II (Merk Sharp Dohme) WZW typu A domięśniowo - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży; szczególnie zalecane dzieciom rozpoczynającym naukę w szkole podstawowej, które nie chorowały na WZW typu AHAVRIX (SmithKline Beecham) - wyjeżdżającym do krajów rozwijających się i innych o wysokiej zapadalności na WZW typu AAVAXIM (Pasteur Merieux) tylko dla dorosłych - zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE - podskórnie - jedną dawkę szczepionki skojarzonej- dzieciom w wieku 13-15 miesięcy oraz w 7 roku życia zamiast obowiązkowego szczepienia przeciw odrze;zaleca się szczepionkę: MMR II (Merk Sharp Dohme) podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowieniazawierającą atenurowany szczep świnkowy Jeryl Lynn GRYPIE - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionkize wskazań klinicznych i indywidualnych:"split" - zawierające rozszczepione wiriony: - przewlekle chorym (astma, cukrzyca, niewydolność układu krążenia, oddychania, nerek)BEGRIVAC (Chiron Behring GmbH & Co) - w stanach obniżonej odpornościFLUARIX (SmithKline Beecham) - w podeszłym wieku VAXIGRIP (Pasteur Merieux) podjednostkowa: ze wskazań epidemiologicznych:INFLUVAC (Solvay Duphar B.V.) - pracownikom służby zdrowia, szkolnictwa, handlu, transportu, budownictwa oraz osobom narażonym na kontakty z dużą liczbą ludzi bądź pracującym na otwartej przestrzeni.Ważne są tylko jeden rok ze względu na coroczne zmiany składu szczepionki według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia. KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby:ENCEPUR (Chiron Behring GmbH & Co) osobom zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, rolnikom, młodzieży odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom obozów i koloniiFSME-IMMUN Inject (Immuno AG) Zakażeniom wywoływanym przez HAEMOPHILUS INFLUNZAE typ b - domięśniowo lub podskórnie - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- dzieciom od drugiego miesiąca życia dla zapobiegania zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych, posocznicy, zapaleniom nagłośni itp.Act-HIB (Pasteur Merieux) HIBERIX (SmithKline Beecham) Jeżeli szczepienie stosuje się w pierwszym roku życia dziecka najlepiej dwie pierwsze dawki podać jednocześnie ze szczepionkami DTP, POLIO i WZW B, natomiast dawkę trzecią ze szczepionkami DTP i POLIO.HibTITER (Wyeth-Lederle Pharma GmbH) PEDVAX HIB (Merk Sharp Dohme) BŁONICY, TĘŻCOWI - podskórnie - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- dorosłym (szczepionym podstawowo) pojedyncze dawki przypominające co 10 lat, nie szczepionym w przeszłości - szczepienie podstawowe.Td (Biomed Kraków) RÓŻYCZCE - podskórnie - dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki- młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie) dla zapobiegania różyczce wrodzonej. Nie wolno szczepić w okresie ciąży.ERVERAX (SmithKline Beecham) MERUVAX II (Merk Sharp Dohme) Przez trzy miesiące po szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę.RUDIVAX (Pasteur Merieux) ŻÓŁTEJ GORĄCZCE I INNYM CHOROBOM- wyjeżdżającym za granicę, według wymogów kraju docelowego oraz międzynarodowych przepisów zdrowotnych.Wszystkie szczepionki stosowane w punktach szczepień dla wyjeżdżających za granicę są zarejestrowane w Polsce. Szczegółowych informacji udzielają wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne III. INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE A. FINANSOWANIE SZCZEPIEŃ 1. Szczepienia wymienione w częściach IA, IB, IIA PSO są wykonywane szczepionkami finansowanymi ze środków znajdujących się w budżecie Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej (bezpłatne dla pacjenta). 2. Szczepienia wymienione w części IIB PSO (szczepienia zalecane przez Głównego Inspektora Sanitarnego) nie finansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej powinny być wykonywane z użyciem szczepionek zarejestrowanych w Polsce, dostępnych odpłatnie. Badanie kwalifikacyjne, zabieg i wpis do dokumentacji (ewentualnie wydanie świadectwa szczepienia), wykonane na zlecenie lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej w tym zakładzie, są bezpłatne. Ze względu na wymagania łańcucha chłodniczego wskazane jest prowadzenie szczepień zalecanych w placówkach dysponujących szczepionkami i przechowujących je zgodnie z zasadami. 3. Odpłatność szczepień osób wyjeżdżających za granicę regulują odrębne przepisy. B. SZCZEPIENIA PRZECIW WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU B 1. Szczepienia podstawowe noworodków prowadzone są 4 dawkami szczepionki (w cyklu: 0, 1, 2, 12), a osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie - 3 dawkami szczepionki (w cyklu: 0, 1, 6). 2. Jednorazową dawkę przypominającą należy podać pracownikom służby zdrowia o wysokim ryzyku zakażenia HBV szczepionym podstawowo przed pięciu laty lub wcześniej; nie przewiduje się podania dawki przypominającej osobom z innych grup ryzyka. 3. Osoby dializowane powinny być bezpłatnie szczepione podwójnymi dawkami szczepionki w cyklach zalecanych przez lekarza; pozostali przewlekle chorzy, narażeni w sposób szczególny na zakażenie, szczepieni są trzema dawkami pojedynczymi (w cyklu 0, 1, 6). 4. Wyjaśnia się, że szczepienia osób przewlekle chorych oraz przygotowywanych do zabiegów operacyjnych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej nie są szczepieniami obowiązkowymi (część IIA PSO - SZCZEPIENIA ZALECANE FINANSOWANE ZE ŚRODKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W BUDŻECIE MINISTERSTWA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ). Należy traktować je jako uprawnienie pacjenta. Niedopuszczalne jest odmawianie zabiegu pacjentowi w przypadku rezygnacji ze szczepienia. Wykonuje się je bezpłatnie w cyklu 0, 1, 6 miesięcy. Przed operacją należy podać co najmniej dwie dawki, a zabieg przeprowadzić nie wcześniej niż po dwóch tygodniach od drugiej dawki (tj. po sześciu tygodniach od rozpoczęcia szczepień). Po sześciu miesiącach od pierwszej dawki należy podać dawkę trzecią. W przypadku podjęcia szczepień w innym cyklu, wymagającym większej ilości szczepionki, należy zapewnić bezpłatnie dwie dawki przed operacją i jedną dawkę w okresie do 12 miesięcy od rozpoczęcia szczepień; pozostałe dawki należy wykonać jako szczepienie dodatkowe (preparatem zakupionym przez pacjenta). C. SZCZEPIENIE PRZECIW ODRZE 1. Szczepienie przypominające w 7 roku życia należy wykonać przed przypadającym w tym samym roku życia szczepieniem przeciw gruźlicy ze względu na długie gojenie się zmian po szczepieniu przeciw gruźlicy. 2. Zaleca się uzupełnienie dawki przypominającej szczepienia przeciw odrze dzieciom w 8-15 roku życia, które nie otrzymały jej we właściwym terminie. D. SZCZEPIENIA PRZECIW ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE Szczepienie szczepionką potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce można podać według wskazań dla szczepień zalecanych (cz. IIB PSO) w miejsce podstawowego szczepienia przeciw odrze w drugim roku życia oraz w miejsce uzupełniającego szczepienia przeciw odrze w siódmym roku życia. E. PRÓBY TUBERKULINOWE I SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY 1. Próby tuberkulinowe przed szczepieniem BCG u dzieci zdrowych, nie pozostających w styczności z chorym na gruźlicę, należy wykonywać począwszy od 12 roku życia (w kalendarzu - I próba tuberkulinowa). 2. Studenci akademii medycznych i uczniowie policealnych szkół medycznych rozpoczynający naukę i nie zbadani próbami tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcy powinni wykonać to badanie w pierwszym miesiącu nauki, a osoby tuberkulinoujemne poddać się szczepieniu. 3. Szczepienia przeciw gruźlicy zalecane są osobom zakażonym wirusem HIV bez objawów choroby (część II A PSO). F. SZCZEPIENIA PRZECIW POLIOMYELITIS 1. Szczepienia przeciw poliomyelitis prowadzone są szczepionką żywą (OPV) doustnie. 2. Dzieci mające przeciwwskazania do szczepień szczepionką żywą powinny być szczepione w wojewódzkich konsultacyjnych poradniach szczepień szczepionką zabitą (IPV) podskórnie w cyklu jak szczepionką żywą. Szczepionka zabita może być zamawiana przez wojewódzkie stacje sanitarno-epidemiologiczne dla poradni konsultacyjnej lub na wniosek indywidualny. G. SZCZEPIENIA PRZECIW KRZTUŚCOWI 1. Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia szczepionką komórkową przeciw krztuścowi, które wg opinii lekarza mogłyby być szczepione szczepionką acelularną (DTPa), można podać tę szczepionkę według zaleceń producenta. Obecnie szczepionka może być dostarczana na zasadzie importu indywidualnego. 2. Dzieciom nie szczepionym przeciw krztuścowi z powodu przeciwwskazań, które już zostały uodpornione szczepionką DT, można po ustąpieniu przeciwwskazań w stopniu umożliwiającym uzupełnienie odporności przeciw krztuścowi przy użyciu szczepionki acelularnej zastosować pojedynczą szczepionkę przeciw krztuścowi (Pa) według zaleceń producenta. Szczepionka dostarczana jest tylko na zasadzie importu indywidualnego. H. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ 1. Przeprowadzanie szczepień dzieci w wieku szkolnym na jesieni, tj. u rozpoczynających naukę, jest uzasadnione względami merytorycznymi: • wyprzedza sezonową zwyżkę zachorowań (I-V następnego roku kalendarzowego), • chroni dzieci w nowym środowisku przed zakażeniami kontaktowymi, • dopiero na jesieni większość dzieci urodzonych w tym samym roku osiąga wiek wskazany w programie szczepień. Jeżeli duża koncentracja szczepień utrudnia ich wykonanie albo przemawiają za tym ważne względy organizacyjne, część szczepień (zwłaszcza u dzieci kończących szkoły podstawowe lub ponadpodstawowe) można przeprowadzić w I połowie roku kalendarzowego. Wówczas należy szczepić wcześniej (przed wakacjami) dzieci kończące określony wiek w danym roku kalendarzowym, tzn. dopuszcza się wcześniejsze o około 0,5 roku wykonywanie szczepień, a nie przekładanie ich na kolejny rok kalendarzowy. 2. Określony w części IA wiek dziecka należy rozumieć jak w przykładzie: dziecko, które ukończyło 3 lata, jest już w czwartym roku życia. I. ODSTĘPY MIĘDZY SZCZEPIENIAMI Przypomina się, że skracanie odstępów między dawkami szczepionek bardziej pogarsza skuteczność szczepienia niż ich wydłużanie. Na wniosek Komisji Epidemiologii Chorób Zakaźnych Rady Sanitarno-Epidemiologicznej przy Głównym Inspektorze Sanitarnym wydłużono zalecany okres między podaniem szczepionek zabitych (nieżywych) po zabitych do 4 (czterech) tygodni (w miejsce wcześniej przyjmowanych 2 tygodni). Jednocześnie pozostają aktualne zalecenia, że szczepionkę żywą można podać po szczepionce żywej po upływie 6 (sześciu) tygodni. Po niżej wymienionych rodzajach szczepionek można rozpocząć kolejne szczepienia po upływie co najmniej: po podaniu szczepionkimożna podać szczepionkiżywązabitą żywej6 tyg.4 tyg.Szczep. żywe:- wirusowe: OPV, przeciw odrze, śwince, różyczce, żółtej gorączce; - bakteryjne: BCG zabitej4 tyg.4 tyg.Szczep. nieżywe:- wirusowe: IPV, przeciw wzw B i A, wściekliźnie, grypie, k.z.m. (zabite anatoksyny i inne)- bakteryjne: DTP, DT, Td, D, Te, TyTe, Ty, Hib i przeciw cholerze. J. Wybrane szczepionki zarejestrowane w Polsce, które nie zostały wymienione jako zalecane przez Głównego Inspektora Sanitarnego: - przeciw śwince MUMPSVAX (Merck Sharp Dohme) zawiera szczep świnkowy Jeryl Lynn - przeciw odrze, śwince i różyczce TRIMOWAX (Pasteur Merieux) zawiera szczep świnkowy Urabe AM-9 - przeciw zakażeniom pneumokokowym PNEUMO 23 (Pasteur Merieux) PNEUMOVAX 23 (Merck Sharp Dohme) - przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi i wzw B TRITANRIX HB (SmithKline Beecham) Załącznik nr 2 Ilustracja *) Niepotrzebne skreślić. **) Zaznaczyć "X" zależnie od wskazań "Nm/Dz" - niemowlęta, dzieci (w-g cz. IA PSO); "Ot Ch" - otoczenie chorego na wzw B; "Ot na" - z otoczenia HbsAg+; "Z med." - częste iniekcje/zabiegi medyczne, "Pryw" - zalecane przez lekarza na własne życzenie; "Inne" - nie wymienione wyżej. Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 marca 1991 r. w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym. (Dz. U. Nr 94, poz. 601) 1. Na podstawie § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 czerwca 1996 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 74, poz. 354) oraz w związku z art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 marca 1991 r. w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 20, poz. 87), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 września 1992 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 75, poz. 375), 2) rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 1994 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 140, poz. 801), 3) rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 czerwca 1996 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 74, poz. 354), i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia nie obejmuje: 1) § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 września 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 75, poz. 375) w brzmieniu: "§ 2. Formularze mandatów karnych według dotychczas obowiązującego wzoru mogą być używane do czasu wyczerpania ich nakładu. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 2) § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 140, poz. 801) w brzmieniu: "§ 2. Formularze mandatów karnych według dotychczas obowiązującego wzoru mogą być używane do czasu wyczerpania ich nakładu, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1996 r., po oznaczeniu w sposób trwały ich nowej wartości. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r.", 3) § 2 i 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 czerwca 1996 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 74, poz. 354) w brzmieniu: "§ 2. Formularze mandatów karnych według dotychczas obowiązującego wzoru mogą być używane do czasu wyczerpania ich nakładu, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1996 r.", "§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia." Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do obwieszczenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 maja 1998 r. (poz. 601) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH z dnia 5 marca 1991 r. w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym. Na podstawie art. 68 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenie funkcjonariusz oznacza policjanta lub upoważnionego do nakładania i przyjmowania grzywien w drodze mandatu karnego funkcjonariusza innego organu. § 2. W drodze mandatu karnego nie nakłada się grzywny: 1) za wykroczenia, za które należałoby orzec karę dodatkową, nawiązkę, obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego, obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody, zniszczonego lub uszkodzonego przedmiotu, ukradzionego, przywłaszczonego lub wyłudzonego mienia, albo 2) gdy sprawca wykroczenia znajduje się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, albo 3) gdy sprawca dopuścił się wykroczenia o charakterze chuligańskim. § 3. 1. Nakładając grzywnę w drodze mandatu karnego, funkcjonariusz obowiązany jest określić wykroczenie zarzucane obwinionemu. 2. Warunkiem nałożenia grzywny w drodze mandatu karnego jest wyrażenie przez sprawcę wykroczenia zgody na przyjęcie mandatu. § 4. 1) 1. W postępowaniu mandatowym można nakładać grzywny w drodze mandatu karnego: 1) kredytowanego, wydawanego ukaranemu za pokwitowaniem odbioru, 2) gotówkowego, wydawanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który ją nałożył, jeżeli wysokość grzywny nie przekroczy 100 zł. 2. Mandatem karnym kredytowanym można również nałożyć grzywnę zaocznie, w razie stwierdzenia pod nieobecność sprawcy - naocznie lub za pomocą urządzenia pomiarowo-kontrolnego - popełnienia wykroczenia, gdy nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawcy. § 5. 2) 1. Funkcjonariusz, wydając za pokwitowaniem odbioru mandat karny kredytowany, poucza ukaranego o obowiązku uiszczenia nałożonej grzywny w terminie siedmiu dni oraz o skutkach nieuiszczenia grzywny w tym terminie. 2. Pokwitowanie odbioru mandatu karnego kredytowanego przekazuje się niezwłocznie do właściwego urzędu wojewódzkiego albo urzędu gminy (miasta), z uwzględnieniem przepisów § 7 ust. 1 i 2. § 6. 1. Mandat karny staje się prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny bezpośrednio funkcjonariuszowi, który ją nałożył, lub z chwilą pokwitowania odbioru mandatu karnego kredytowanego przez ukaranego, a jeżeli był nałożony pod nieobecność sprawcy - z chwilą uiszczenia grzywny we wskazanym terminie. 2. W razie ukarania grzywną w drodze mandatu karnego za czyn nie będący wykroczeniem, należy zwrócić uiszczoną grzywnę. § 7. 1. 3) Grzywnę nałożoną w drodze mandatu karnego kredytowanego ukarany wpłaca do kasy właściwego urzędu wojewódzkiego lub na rachunek bankowy tego urzędu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. 4) W razie nałożenia grzywny w drodze mandatu karnego kredytowanego przez funkcjonariusza straży gminnej (miejskiej), ukarany wpłaca ją do kasy urzędu gminy (miasta) lub na rachunek bankowy tego urzędu. 3. W razie dokonania wpłaty grzywny, o której mowa w ust. 1 i 2, na rachunek bankowy, koszty z tym związane ponosi ukarany. § 8. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w oznaczonym terminie grzywny nałożonej pod nieobecność sprawcy mandatem karnym kredytowanym, organ uprawniony do jej nałożenia występuje do kolegium do spraw wykroczeń z wnioskiem o ukaranie sprawcy. We wniosku o ukaranie należy przytoczyć fakt odmowy przyjęcia mandatu lub nieuiszczenia w określonym terminie grzywny nałożonej pod nieobecność sprawcy. § 9. W razie nieuiszczenia w terminie grzywny nałożonej mandatem karnym kredytowanym, przyjętym przez ukaranego za pokwitowaniem odbioru, ściąga się ją w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. § 10. 5) Grzywny w drodze mandatu karnego nakłada się wykorzystując formularze stanowiące załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia. § 11. 1. 6) Kwoty pieniężne uzyskane z grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego wpłaca się do kasy lub na rachunek bankowy właściwego urzędu wojewódzkiego albo do kasy lub na rachunek bankowy urzędu gminy, z uwzględnieniem przepisów § 7 ust. 1 i 2. Opłaty pocztowe i bankowe związane z dokonaniem wpłaty obciążają rachunki bankowe tych urzędów. 2. 7) Kwoty pieniężne uzyskane z grzywien nałożonych w drodze mandatu karnego przez policjantów wpłaca się do kasy lub na rachunek bankowy właściwego urzędu wojewódzkiego, za pośrednictwem właściwej jednostki Policji. § 12. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 1 grudnia 1971 r. w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 34, poz. 302, z 1972 r. Nr 38, poz. 250, z 1975 r. Nr 46, poz. 252, z 1985 r. Nr 35, poz. 166 i z 1988 r. Nr 25, poz. 181). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. 8) Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 5 marca 1998 r. Załącznik nr 1 9) Strona 1 9) Ilustracja strona 2 10) Ilustracja Strona 3 11) Ilustracja Strona 4 Ilustracja Strona 5 Ilustracja Strona 6 Ilustracja Załącznik nr 2 Strona 1 12) Ilustracja Strona 2 13) Ilustracja Strona 3 14) Ilustracja Strona 4 Ilustracja Strona 5 15) Ilustracja Strona 6 16) Ilustracja 1) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 czerwca 1996 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 74, poz. 354), które weszło w życie z dniem 18 lipca 1996 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 3) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 30 grudnia 1994 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 140, poz. 801), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1995 r. 4) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 7) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 8) Rozporządzenie zostało ogłoszone dnia 15 marca 1991 r. 9) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 10) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 września 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie nakładania, uiszczania i ściągania grzywien w postępowaniu mandatowym (Dz. U. Nr 75, poz. 375), które weszło w życie z dniem 27 października 1992 r. 11) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 13) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 10. 14) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia wymienionego w przypisie 3. 15) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia wymienionego w przypisie 10. 16) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia wymienionego w przypisie 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. Nr 95, poz. 602) DZIAŁ I Przepisy wspólne Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, zgłaszania kandydatów oraz warunki ważności tych wyborów. Art. 2. 1. Wybory do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw są powszechne, równe, bezpośrednie i odbywają się w głosowaniu tajnym. 2. W wyborach do każdego z organów, o których mowa w ust. 1, głosować można tylko osobiście i tylko jeden raz. Art. 3. 1. W rozumieniu niniejszej ustawy organami stanowiącymi jednostek samorządu terytorialnego są rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o radzie gminy, należy przez to rozumieć także radę miasta na prawach powiatu. 3. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o radzie, należy przez to rozumieć także sejmik województwa. Art. 4. Przepisy niniejszego działu stosuje się do wyborów odpowiednich rad, jeżeli przepisy szczególne ustawy nie stanowią inaczej. Rozdział 2 Prawa wyborcze Art. 5. Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) do danej rady ma każdy obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 18 lat i stale zamieszkuje na obszarze działania tej rady. Art. 6. Nie mają prawa wybierania osoby: 1) pozbawione praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądowym, 2) pozbawione praw wyborczych orzeczeniem Trybunału Stanu, 3) ubezwłasnowolnione prawomocnym orzeczeniem sądowym. Art. 7. Prawo wybieralności (bierne prawo wyborcze) przysługuje osobie mającej prawo wybierania do danej rady. Art. 8. 1. Można kandydować tylko do jednego z organów wymienionych w art. 3 ust. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku uzupełniania składu rady lub wyboru danej rady przed upływem kadencji rad. 3. Można być radnym tylko jednej z rad, o których mowa w art. 3. Art. 9. Przy ustalaniu faktu stałego zamieszkania dla potrzeb niniejszej ustawy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Rozdział 3 Organy wyborcze Art. 10. 1. Państwowa Komisja Wyborcza, powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 47, poz. 297, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554, Nr 98, poz. 604, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943), i wojewódzcy komisarze wyborczy organizują wybory i sprawują nadzór nad ich przeprowadzeniem zgodnie z przepisami prawa. 2. Wybory przeprowadzają: 1) terytorialne (wojewódzkie, powiatowe i gminne) komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze. Art. 11. 1. Do zadań Państwowej Komisji Wyborczej należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego, 2) powoływanie i odwoływanie wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, 3) rozpatrywanie skarg na działalność wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, 4) ustalanie wzorów urzędowych formularzy oraz druków wyborczych, a także wzorów pieczęci organów wyborczych niższego stopnia, 5) sprawowanie nadzoru nad sporządzaniem spisów wyborców, 6) podawanie do publicznej wiadomości zbiorczych wyników wyborów do rad, 7) wykonywanie innych zadań określonych w ustawach. 2. Wykonując zadania, o których mowa w ust. 1 Państwowa Komisja Wyborcza wydaje wytyczne wiążące wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców oraz terytorialne i obwodowe komisje wyborcze, a także wyjaśnienia dla organów samorządu terytorialnego oraz podległych im jednostek wykonujących zadania związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem wyborów. 2. Państwowa Komisja Wyborcza uchyla postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego lub jego zastępcy podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z jej wytycznymi i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia. 4. Państwowa Komisja Wyborcza podejmuje uchwały w zakresie swoich ustawowych uprawnień. 5. Państwowa Komisja Wyborcza może na czas przeprowadzenia wyborów utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania. Do osób powołanych w skład inspekcji stosuje się odpowiednio przepisy art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 4 oraz art. 21 ust. 2. Art. 12. 1. Do zadań wojewódzkiego komisarza wyborczego należy: 1) sprawowanie nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego przez terytorialne i obwodowe komisje wyborcze, 2) zapewnianie we współdziałaniu z organami samorządu terytorialnego organizacji wyborów do rad na obszarze województwa, 3) powoływanie terytorialnych komisji wyborczych oraz rozwiązywanie terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych po wykonaniu ich ustawowych zadań, 4) rozpatrywanie skarg na działalność terytorialnych komisji wyborczych, 5) kontrolowanie, w zakresie ustalonym przez Państwową Komisję Wyborczą, prawidłowości sporządzania spisów wyborców, 6) podawanie do publicznej wiadomości informacji o składach terytorialnych komisji wyborczych powołanych na obszarze województwa, 7) udzielanie, w miarę potrzeby, terytorialnym i obwodowym komisjom wyborczym wyjaśnień, 8) ustalanie zbiorczych wyników wyborów do rad przeprowadzonych na obszarze województwa i ogłaszanie ich w trybie określonym w niniejszej ustawie, 9) przedkładanie sprawozdania z przebiegu wyborów na obszarze województwa, wraz z ich wynikami, Państwowej Komisji Wyborczej, 10) nadzorowanie i koordynowanie działalności zastępców wojewódzkiego komisarza wyborczego, 11) wykonywanie innych czynności przewidzianych w ustawach lub zleconych przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Wojewódzki komisarz wyborczy uchyla uchwały terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych podjęte z naruszeniem prawa lub niezgodne z wytycznymi Państwowej Komisji Wyborczej i przekazuje sprawę właściwej komisji do ponownego rozpatrzenia. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy może na czas przeprowadzenia wyborów utworzyć swoją inspekcję i określić jej zadania. Przepisy dotyczące osób powołanych do inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej, o których mowa w art. 11 ust. 5, mają zastosowanie do inspekcji powołanej przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 4. Wojewódzki komisarz wyborczy wydaje postanowienia w zakresie swoich ustawowych uprawnień. 5. Wojewódzcy komisarze wyborczy wykonują swoje zadania bezpośrednio lub przy pomocy swoich zastępców. 6. Zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wykonują na obszarze stanowiącym część województwa zadania należące do kompetencji wojewódzkiego komisarza wyborczego, z wyłączeniem zadań wymienionych w ust. 1 pkt 8 i 9. Art. 13. Do zadań terytorialnej komisji wyborczej należy: 1) rejestrowanie kandydatów na radnych, 2) zarządzanie druku obwieszczeń wyborczych i podanie ich do publicznej wiadomości w trybie określonym w ustawie, 3) zarządzanie druku kart do głosowania i ich dostarczania obwodowym komisjom wyborczym, 4) rozpatrywanie skarg na działalność obwodowych komisji wyborczych, 5) ustalenie wyników głosowania i wyników wyborów do rady i ogłoszenie ich w trybie określonym niniejszą ustawą, 6) przesłanie wyników głosowania i wyników wyborów wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu, 7) wykonywanie innych czynności określonych w ustawie lub zleconych przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. Art. 14. Do zadań obwodowej komisji wyborczej należy: 1) przeprowadzenie głosowania w obwodzie, 2) czuwanie w dniu wyborów nad przestrzeganiem prawa wyborczego w miejscu i czasie głosowania, 3) ustalenie wyników głosowania w obwodzie i podanie ich do publicznej wiadomości, 4) przesłanie wyników głosowania do właściwej terytorialnie komisji wyborczej. Art. 15. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy jest pełnomocnikiem Państwowej Komisji Wyborczej wyznaczonym na obszar województwa. 2. Wojewódzkich komisarzy wyborczych powołuje spośród sędziów, na okres 5 lat, Państwowa Komisja Wyborcza na wniosek ministra właściwego do spraw sprawiedliwości. Ta sama osoba może być ponownie powołana na stanowisko komisarza tylko raz. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy pełni swoją funkcję niezależnie od sprawowania urzędu sędziego właściwego sądu. 4. Funkcja wojewódzkiego komisarza wyborczego wygasa wskutek śmierci, ustania stosunku służbowego sędziego lub odwołania. Państwowa Komisja Wyborcza odwołuje wojewódzkiego komisarza wyborczego przed upływem okresu, na jaki został powołany, z powodu zrzeczenia się funkcji lub na wniosek prezesa właściwego sądu albo na wniosek ministra właściwego do spraw sprawiedliwości. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, powołanie wojewódzkiego komisarza wyborczego następuje w trybie i na zasadach przewidzianych w ust. 2. 6. W razie czasowej niemożności pełnienia funkcji przez wojewódzkiego komisarza wyborczego Państwowa Komisja Wyborcza może powierzyć pełnienie tej funkcji na ten okres jednemu z jego zastępców. Art. 16. 1. Zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego jest pełnomocnikiem Państwowej Komisji Wyborczej wyznaczonym na obszar określonych powiatów stanowiących część jednego województwa. 2. Zastępców wojewódzkiego komisarza wyborczego, w liczbie od 1 do 4, powołuje spośród sędziów, na okres 5 lat, Państwowa Komisja Wyborcza na wniosek wojewódzkiego komisarza wyborczego Ta sama osoba może być ponownie powołana na stanowisko zastępcy wojewódzkiego komisarza tylko raz. 3. Zastępca wojewódzkiego komisarza pełni swoją funkcję niezależnie od sprawowania urzędu sędziego właściwego sądu. 4. Funkcja zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wygasa wskutek śmierci, ustania stosunku służbowego sędziego lub odwołania. Państwowa Komisja Wyborcza odwołuje zastępcę wojewódzkiego komisarza wyborczego przed upływem okresu, na jaki został powołany, z powodu zrzeczenia się funkcji lub na wniosek wojewódzkiego komisarza wyborczego. 5. Przepis art. 15 ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 17. 1. Terytorialne komisje wyborcze powołuje, najpóźniej w 45 dniu przed dniem wyborów, wojewódzki komisarz wyborczy spośród wyborców zgłoszonych przez pełnomocników komitetów wyborczych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. W skład komisji wchodzi od 7 do 9 osób. 3. W skład komisji wyborczej wojewódzkiej, powiatowej oraz komisji wyborczej w mieście na prawach powiatu wchodzi z urzędu, jako przewodniczący, sędzia wskazany przez prezesa sądu wojewódzkiego. 4. Pierwsze posiedzenie wojewódzkiej komisji wyborczej organizuje wojewódzki komisarz wyborczy. 5. Pierwsze posiedzenia powiatowych i gminnych komisji wyborczych organizuje, z upoważnienia wojewódzkiego komisarza wyborczego, odpowiednio starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta). 6. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera, z zastrzeżeniem ust. 3, ze swojego składu przewodniczącego i jego zastępcę. 7. Skład komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 8. Zmiany i uzupełnienia w składzie komisji następują w trybie przepisów o jej powołaniu. Art. 18. 1. Obwodową komisję wyborczą powołuje, najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów, zarząd gminy spośród wyborców zgłoszonych przez pełnomocników komitetów wyborczych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W skład komisji wchodzi od 5 do 9 osób, w tym z urzędu, jako członek, osoba wskazana przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) spośród pracowników samorządowych gminy. 3. Pierwsze posiedzenie komisji organizuje wójt (burmistrz, prezydent miasta). 4. Komisja na pierwszym posiedzeniu wybiera ze swojego składu przewodniczącego i jego zastępcę. 5. Skład komisji podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. 6. Zmiany i uzupełnienia w składzie komisji następują w trybie przepisów o jej powołaniu. Art. 19. 1. W skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 10 ust. 2, mogą wchodzić tylko wyborcy stale zamieszkali na obszarze działania danej rady. Można być członkiem tylko jednej komisji wyborczej. 2. W skład każdej z komisji wyborczych wchodzi po jednym przedstawicielu zgłoszonym przez pełnomocnika każdego komitetu wyborczego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W przypadku zgłoszenia przez pełnomocników komitetów wyborczych do składu terytorialnej lub obwodowej komisji wyborczej liczby kandydatów przekraczającej dopuszczalny skład komisji, o składzie komisji decyduje publiczne losowanie przeprowadzone przez organ właściwy do jej powołania. 4. Jeżeli liczba kandydatów zgłoszonych w trybie, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest mniejsza od dopuszczalnego minimalnego składu liczbowego komisji, uzupełnienia jej składu dokonuje organ właściwy do powołania komisji ze zgłoszonych, przez pełnomocników komitetów wyborczych, kandydatów w ciągu 3 dni po upływie terminu określonego odpowiednio w art. 17 ust. 1 i w art. 18 ust. 1. 5. Sposób zgłaszania kandydatów, wzór zgłoszenia oraz zasady powoływania komisji wyborczych, w tym tryb przeprowadzenia losowania, określa Państwowa Komisja Wyborcza. 6. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych tracą członkostwo w komisji z dniem podpisania zgody na kandydowanie na radnego. 7. Członkowie komisji nie mogą pełnić funkcji pełnomocników komitetów wyborczych ani też mężów zaufania, o których mowa w art. 43 ust. 2. 8. Członkowie komisji nie mogą prowadzić agitacji na rzecz kandydatów na radnych. Art. 20. 1. Członkom komisji wyborczych przysługują: 1) diety i zwrot kosztów podróży, 2) zryczałtowane wynagrodzenia za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania i wyników wyborów na zasadach i w wysokości określonych przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej. 2. W związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, członkom komisji przysługuje na okres do 5 dni zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz uprawnień ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Przewodniczący wojewódzkich i powiatowych komisji wyborczych wykonują swoje zadania na zasadach takich jak sędzia sądu powszechnego delegowany do pracy w innym sądzie. 4. Wynagrodzenie wojewódzkich komisarzy wyborczych ustala minister właściwy do spraw administracji publicznej w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu członka Państwowej Komisji Wyborczej, określonej odrębnymi przepisami. Wynagrodzenie zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego wynosi do 80 procent wysokości wynagrodzenia wojewódzkiego komisarza wyborczego. Art. 21. 1. Osoby wchodzące w skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 10 ust. 2, korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych i ponoszą odpowiedzialność jak funkcjonariusze publiczni. 2. Osobom wchodzącym w skład komisji wyborczych, które uległy wypadkowi w czasie wykonywania zadań tych komisji albo w drodze do miejsca lub z miejsca ich wykonywania, przysługuje odszkodowanie w wysokości i na zasadach określonych dla pracowników w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Odszkodowanie wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, a postępowanie powypadkowe prowadzi wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców. Art. 22. 1. Państwowa Komisja Wyborcza ustala w regulaminie sposób wykonania swoich zadań wynikających z niniejszej ustawy oraz określa tryb pracy wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców, w tym sposób sprawowania przez nich nadzoru nad przestrzeganiem prawa wyborczego. 2. Państwowa Komisja Wyborcza ustala regulaminy terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych określając w nich w szczególności tryb pracy komisji oraz sposób wykonania zadań. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej może określić zasady i tryb wykorzystywania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów. Art. 23. 1. Obsługę Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych oraz ich zastępców zapewnia Krajowe Biuro Wyborcze, utworzone na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obsługę administracyjną właściwej terytorialnej komisji wyborczej oraz wykonanie zadań wyborczych odpowiednio na obszarze województwa, powiatu i gminy zapewnia marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta), jako zadanie zlecone. W tym celu marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta) może ustanowić pełnomocnika do spraw wyborów - urzędnika wyborczego. Zasady współdziałania urzędnika wyborczego z Krajowym Biurem Wyborczym określa porozumienie zawarte odpowiednio pomiędzy marszałkiem, starostą i wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) a Kierownikiem Krajowego Biura Wyborczego lub upoważnioną przez niego osobą. 3. Obsługę administracyjną i warunki techniczno-materialne pracy obwodowych komisji wyborczych zapewnia wójt (burmistrz, prezydent miasta), jako zadanie zlecone gminie. Art. 24. 1. Jednostki organizacyjne sprawujące trwały zarząd nieruchomości państwowych i komunalnych są obowiązane udostępnić pomieszczenia wskazane przez marszałka województwa, starostę i wójta (burmistrza, prezydenta miasta) z przeznaczeniem na siedziby odpowiednio terytorialnej komisji wyborczej oraz obwodowych komisji wyborczych (lokale wyborcze). 2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, są udostępniane bezpłatnie. 3. Siedziby organów wyborczych można również umieszczać w pomieszczeniach innych podmiotów niż wymienione w ust. 1, po uprzednim porozumieniu z zarządzającymi tymi pomieszczeniami. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do pomieszczeń niezbędnych dla wykonywania przez wojewódzkiego komisarza wyborczego i jego zastępców zadań związanych z wyborami. Rozdział 4 Zarządzanie wyborów Art. 25. 1. Wybory do rad zarządza się nie później niż na 30 dni przed upływem kadencji rad. Datę wyborów wyznacza się na dzień wolny od pracy, przypadający w ciągu 60 dni po upływie kadencji rad. 2. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, wyznacza, w drodze rozporządzenia, datę wyborów zgodnie z ust. 1 oraz określa dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych przewidzianych w ustawie (kalendarz wyborczy). 3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, podaje się niezwłocznie do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej najpóźniej w 60 dniu przed dniem wyborów. Art. 26. 1. W razie konieczności przeprowadzenia wyborów danej rady przed upływem kadencji z przyczyn określonych w ustawach, wybory zarządza się i przeprowadza w ciągu 45 dni od wystąpienia tej przyczyny. Przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio, z tym że w kalendarzu wyborczym terminy wykonania czynności wyborczych mogą być krótsze od przewidzianych w ustawie. 2. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów w sprawie wyborów, o których mowa w ust. 1, wojewoda podaje niezwłocznie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, na obszarze działania rady, do której wybory mają być przeprowadzone. Rozdział 5 Ustalenie liczby radnych Art. 27. 1. Liczbę radnych wybieranych do rad ustala, odrębnie dla każdej rady, wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym, odpowiednio do zasad określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). 2. Ustalenie liczby radnych dla każdej rady następuje na podstawie liczby mieszkańców zamieszkałych na obszarze działania danej rady, według stanu ewidencji ludności na koniec roku poprzedzającego rok, w którym wybory mają być przeprowadzone. Art. 28. Zarządzenie wojewody ustalające liczbę radnych wybieranych do rad ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym i podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, w każdej gminie najpóźniej w 55 dniu przed dniem wyborów. Po jednym egzemplarzu zarządzenia przekazuje się niezwłocznie każdej właściwej radzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu oraz przesyła do Państwowej Komisji Wyborczej. Art. 29. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 26, wojewoda, po porozumieniu z wojewódzkim komisarzem wyborczym, ustala liczbę radnych wybieranych do danej rady na podstawie liczby mieszkańców według stanu w ewidencji ludności na koniec miesiąca poprzedzającego zarządzenie o wyborach. 2. Liczbę radnych, o której mowa w ust. 1, podaje się w zarządzeniu o wyborach. 3. Przepisy art. 28 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Obwody głosowania Art. 30. 1. Głosowanie w wyborach do rad przeprowadza się w stałych obwodach głosowania utworzonych na obszarze gminy. 2. Podziału gminy na obwody głosowania dokonuje rada gminy, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), według następujących zasad: 1) obwód głosowania powinien obejmować od 500 do 3000 mieszkańców; w przypadkach uzasadnionych miejscowymi warunkami obwód głosowania może obejmować mniejszą liczbę mieszkańców, 2) można utworzyć odrębny obwód głosowania w zakładzie karnym, zakładzie opieki zdrowotnej, zakładzie pomocy społecznej bądź w innym zakładzie tego rodzaju, jeżeli stale zamieszkuje lub przebywa w nim co najmniej 15 wyborców objętych rejestrem wyborców w gminie, na terenie której położony jest zakład. 3. Uchwałę rady gminy o utworzeniu obwodów głosowania ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przekazuje się niezwłocznie wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 4. Na ustalenia rady gminy, o których mowa w ust. 2, wyborcom w liczbie co najmniej 15 przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego, w terminie 5 dni od daty podania ich do publicznej wiadomości. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w ciągu 5 dni i wydaje postanowienie; na postanowienie nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 31. 1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przedkłada radzie gminy wnioski w sprawie zmian w podziale na obwody głosowania, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian granic gminy lub zmiany liczby mieszkańców w gminie. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, przedkłada się nie później niż na 3 miesiące przed upływem kadencji rady gminy. Rada gminy dokonuje zmian w podziale na obwody głosowania najpóźniej w ciągu miesiąca od przedłożenia wniosku. 3. Do zmian w podziale na obwody głosowania przepisy art. 30 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Art. 32. Informację o numerach i granicach obwodów głosowania oraz wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych dla danych wyborów podaje wójt (burmistrz, prezydent miasta), w formie obwieszczenia, do wiadomości wyborców najpóźniej w 21 dniu przed dniem wyborów. Po jednym egzemplarzu obwieszczenia przekazuje się niezwłocznie terytorialnej komisji wyborczej oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Rozdział 7 Spis wyborców Art. 33. 1. Osoby, którym przysługuje prawo wybierania, wpisuje się do spisu wyborców. 2. Wyborca może być wpisany tylko do jednego spisu. Art. 34. 1. Spis wyborców służy dla wyborów do rad, do których wybory zostały zarządzone. 2. Spis sporządza się w urzędzie gminy, najpóźniej w 14 dniu przed dniem wyborów, na podstawie stałego rejestru wyborców w gminie, prowadzonego na zasadach określonych w przepisach ustawy - Ordynacja wyborcza do Sejmu. 3. Spis sporządza się w 2 egzemplarzach, oddzielnie dla każdego obwodu głosowania, według miejsca zamieszkania wyborców. 4. W spisie umieszcza się nazwisko i imiona, imię ojca, datę urodzenia oraz adres zamieszkania wyborcy. Art. 35. 1. Spis wyborców jest udostępniany do wglądu w urzędzie gminy. 2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) powiadamia wyborców, w sposób zwyczajowo przyjęty, o sporządzeniu spisu wyborców oraz o miejscu i czasie jego udostępniania. Art. 36. 1. Na nieprawidłowości w spisie wyborców mogą być wnoszone reklamacje. 2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) obowiązany jest rozpatrzyć reklamację w terminie 3 dni od daty jej wniesienia i wydać decyzję w sprawie. 3. Decyzję, wraz z uzasadnieniem, doręcza się niezwłocznie wnoszącemu reklamację, a gdy dotyczy ona innych osób - również tym osobom. Art. 37. 1. Na decyzję nie uwzględniającą reklamacji lub powodującą skreślenie ze spisu wyborców wnoszący reklamację bądź osoba skreślona ze spisu może wnieść, w terminie 3 dni od daty doręczenia decyzji, skargę za pośrednictwem wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do właściwego sądu rejonowego. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przesyła niezwłocznie sądowi skargę wraz z decyzją i aktami sprawy. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) może też niezwłocznie zmienić lub uchylić decyzję, jeżeli uzna skargę w całości za słuszną. 2. Prawo skargi do właściwego sądu rejonowego przysługuje wyborcy również w przypadku niewydania decyzji przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) na reklamację, o której mowa w art. 36, w terminie 7 dni od daty wniesienia reklamacji. 3. Sąd rozpoznaje skargę w postępowaniu nieprocesowym, w składzie jednego sędziego, w terminie 3 dni od daty jej wniesienia. Odpis postanowienia sądu doręcza się osobie, która wniosła skargę, oraz wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), którego decyzja została zaskarżona. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 38. Spis wyborców przekazuje się w przeddzień wyborów przewodniczącemu obwodowej komisji wyborczej. Art. 39. Minister właściwy do spraw administracji publicznej na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej określa, w drodze rozporządzenia, wzór spisu wyborców oraz sposób jego sporządzania i aktualizacji. Rozdział 8 Przebieg głosowania Art. 40. 1. Głosowanie odbywa się w lokalu obwodowej komisji wyborczej, zwanym dalej "lokalem wyborczym", między godziną 6 a 20, bez przerwy. 2. W obwodach głosowania, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2, obwodowa komisja wyborcza, po uzgodnieniu z terytorialną komisją wyborczą, może ustalić inne godziny rozpoczęcia i zakończenia głosowania. O ustaleniach tych powiadamia się wyborców oraz odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i wojewódzkiego komisarza wyborczego. 3. O godzinie 20 przewodniczący komisji zarządza zakończenie głosowania. Od tej chwili mogą głosować tylko wyborcy, którzy przybyli do lokalu wyborczego przed godziną 20. Art. 41. W lokalu wyborczym wydziela się miejsca zapewniające tajność głosowania, w liczbie umożliwiającej wyborcom swobodne korzystanie z nich. Art. 42. 1. Przed rozpoczęciem głosowania obwodowa komisja wyborcza sprawdza, czy urna jest pusta, po czym zamyka ją i opieczętowuje pieczęcią komisji oraz ustala liczbę otrzymanych kart do głosowania. 2. Od chwili opieczętowania aż do zakończenia głosowania urny otwierać nie wolno. Art. 43. 1. Od chwili rozpoczęcia głosowania aż do jego zakończenia w lokalu wyborczym powinno być obecnych co najmniej 3 członków obwodowej komisji wyborczej, w tym przewodniczący komisji lub jego zastępca. 2. W lokalu wyborczym podczas wszystkich czynności obwodowej komisji wyborczej mogą przebywać mężowie zaufania wyznaczeni przez pełnomocników komitetów wyborczych w trybie określonym niniejszą ustawą. Art. 44. 1. Przed przystąpieniem do głosowania wyborca okazuje obwodowej komisji wyborczej dowód osobisty lub inny dokument umożliwiający stwierdzenie jego tożsamości. 2. Wyborca nie wpisany do spisu wyborców zostanie przez komisję dopisany do spisu i dopuszczony do udziału w głosowaniu, jeżeli udokumentuje, iż stale zamieszkuje na terenie danego obwodu głosowania, a urząd gminy potwierdzi, że osoba ta jest wpisana do rejestru wyborców w gminie. Art. 45. 1. Wyborca wpisany do spisu wyborców lub dopisany do spisu zgodnie z art. 44 ust. 2 otrzymuje od komisji kartę do głosowania właściwą dla przeprowadzanych wyborów. 2. Wyborca potwierdza otrzymanie karty własnym podpisem w rubryce spisu na to przeznaczonej. 3. Komisja wydaje karty do głosowania opatrzone jej własną pieczęcią. 4. Po otrzymaniu karty do głosowania wyborca udaje się do miejsca zapewniającego tajność głosowania, znajdującego się w lokalu wyborczym. 5. Kartę do głosowania wyborca wrzuca do urny. Art. 46. Wyborcy niepełnosprawnemu, na jego prośbę, może pomagać przy głosowaniu inna osoba, z wyłączeniem członków komisji i mężów zaufania. Art. 47. 1. Głosowania przerywać nie wolno. Gdyby wskutek nadzwyczajnych wydarzeń głosowanie było przejściowo uniemożliwione, obwodowa komisja wyborcza może zarządzić jego przerwanie, przedłużenie albo odroczenie do dnia następnego. Uchwała w tej sprawie powinna być natychmiast podana do publicznej wiadomości i przesłana terytorialnej komisji wyborczej, wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 2. W razie przerwania lub odroczenia głosowania komisja zapieczętowuje wlot urny wyborczej i oddaje urnę wraz ze spisem wyborców na przechowanie przewodniczącemu komisji. Pieczęć komisji oddaje się w takim przypadku na przechowanie zastępcy przewodniczącego lub innemu członkowi komisji. W miarę możliwości komisja ustala również liczbę kart nie wykorzystanych, umieszcza je w opieczętowanym pakiecie i oddaje na przechowanie przewodniczącemu komisji. Przed ponownym podjęciem głosowania komisja stwierdza protokolarnie, czy pieczęcie na urnie i pakiecie z kartami są nie naruszone. Art. 48. 1. W lokalu wyborczym oraz na terenie budynku, w którym lokal się znajduje, jakakolwiek agitacja wyborcza jest zabroniona. 2. W lokalu wyborczym umieszcza się tylko urzędowe obwieszczenia wyborcze. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może postanowić o umieszczeniu w lokalu wyborczym oraz w miejscu zapewniającym tajność głosowania zwięzłej informacji o sposobie głosowania właściwym dla przeprowadzanych wyborów. Informację tę sporządza, według wzoru ustalonego przez Państwową Komisję Wyborczą, wojewódzki komisarz wyborczy i zapewnia umieszczenie jej we wszystkich lokalach wyborczych. Art. 49. Osobom uzbrojonym wstęp do lokalu wyborczego jest zakazany. Art. 50. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej odpowiada za utrzymanie porządku i spokoju w czasie głosowania; w tym celu ma prawo żądać opuszczenia lokalu wyborczego przez osoby zakłócające porządek i spokój oraz naruszające przepis art. 48 ust. 1. 2. Na żądanie przewodniczącego komisji komendant właściwego komisariatu policji obowiązany jest zapewnić konieczną pomoc. W takim przypadku przepis art. 49 nie ma zastosowania. Rozdział 9 Ustalanie wyników głosowania w obwodach głosowania Art. 51. Niezwłocznie po zakończeniu głosowania obwodowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania w obwodzie do danej rady. Art. 52. 1. Komisja ustala, na podstawie aktualnego spisu wyborców, liczbę osób uprawnionych do głosowania oraz liczbę wyborców, którym wydano karty do głosowania. 2. Komisja ustala liczbę nie wykorzystanych kart do głosowania, a następnie karty te umieszcza w zapieczętowanych pakietach. 3. Przewodniczący komisji w obecności jej członków otwiera urnę wyborczą, po czym komisja liczy znajdujące się w niej karty do głosowania. 4. Kart do głosowania przedartych, całkowicie na dwie lub więcej części, nie bierze się pod uwagę przy obliczeniach, o których mowa w ust. 3. 5. Jeżeli liczba kart do głosowania wyjętych z urny jest mniejsza lub większa od liczby wydanych kart, komisja podaje w protokole przypuszczalną przyczynę tej niezgodności. Art. 53. 1. Obwodowa komisja wyborcza ustala, na podstawie ważnych kart do głosowania, liczbę głosów nieważnych oraz liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów i głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z list. 2. Warunki ważności głosu określają przepisy szczególne niniejszej ustawy. 3. Komisja sporządza w trzech egzemplarzach protokół głosowania w obwodzie. Art. 54. 1. W protokole głosowania w obwodzie wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów każdej z list. 2. W protokole wymienia się ponadto liczbę otrzymanych i nie wykorzystanych kart do głosowania. 3. W protokole podaje się czas rozpoczęcia i zakończenia głosowania oraz omawia zarządzenia i wydane decyzje, jak również inne istotne okoliczności związane z przebiegiem głosowania. 4. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład obwodowej komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 5. Mężom zaufania przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag, z wymienieniem konkretnych zarzutów. 6. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio do członków obwodowej komisji wyborczej, z tym że nie zwalnia ich to z obowiązku podpisania protokołu głosowania w obwodzie. Art. 55. Niezwłocznie po sporządzeniu protokołu obwodowa komisja wyborcza podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania poprzez wywieszenie w lokalu wyborczym w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu głosowania w obwodzie. Art. 56. 1. Przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie przekazuje do właściwej terytorialnej komisji wyborczej, w zapieczętowanej kopercie, jeden egzemplarz protokołu głosowania w obwodzie wraz z wyjaśnieniami komisji do zgłoszonych zarzutów, o których mowa w art. 54 ust. 5 i 6. 2. Tryb przekazywania i przyjmowania protokołów, o których mowa w ust. 1, określa Państwowa Komisja Wyborcza. 3. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub systemu elektronicznego przesyłania danych. Art. 57. Po wykonaniu czynności wymienionych w art. 56 ust. 1 przewodniczący obwodowej komisji wyborczej niezwłocznie przekazuje w depozyt wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) dokumenty z głosowania oraz pieczęć w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą. Rozdział 10 Protesty wyborcze. Ważność wyborów Art. 58. 1. W ciągu 14 dni od daty wyborów może być wniesiony protest przeciwko ważności wyborów do danej rady lub wyborowi radnego z powodu dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom lub naruszenia przepisów niniejszej ustawy dotyczących przebiegu głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów. 2. Jeżeli podstawę protestu stanowi zarzut popełnienia przestępstwa przeciwko wyborom do danej rady lub naruszenia przez organy wyborcze przepisów ustawy dotyczących ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, może go wnieść każdy wyborca zamieszkały na obszarze działania tej rady. 3. Protest przeciwko wyborowi radnego w okręgu wyborczym może wnieść wyborca, którego nazwisko w dniu wyborów było umieszczone w spisie wyborców w jednym z obwodów głosowania na obszarze danego okręgu wyborczego. 4. Prawo wniesienia protestu przysługuje również pełnomocnikowi, o którym mowa w art. 101 ust. 2. 5. W razie wniesienia protestu, do czasu rozstrzygnięcia sprawy w sposób określony w art. 61, do osób wybranych stosuje się przepisy o obowiązkach i prawach radnych. Art. 59. 1. Protest wnosi się na piśmie do właściwego sądu wojewódzkiego. 2. Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty. Art. 60. 1. Sąd wojewódzki rozpoznaje protesty w postępowaniu nieprocesowym, w ciągu 30 dni po upływie terminu do wnoszenia protestów, w składzie 3 sędziów, z udziałem zainteresowanych, wojewódzkiego komisarza wyborczego i przewodniczących właściwych komisji wyborczych, stosując odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. 2. Sąd wojewódzki pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną w myśl art. 58 ust. 2-4 lub nie spełniający warunków określonych w art. 58 ust. 1 i art. 59 ust. 2. 3. Sąd wojewódzki pozostawia bez dalszego biegu również protest dotyczący sprawy, co do której w niniejszej ustawie przewiduje się możliwość wniesienia skargi lub odwołania do sądu lub właściwego organu wyborczego przed dniem głosowania. Art. 61. 1. Sąd wojewódzki rozpoznając protesty rozstrzyga o ważności wyborów oraz o ważności wyboru radnego. 2. Sąd wojewódzki, orzekając o nieważności wyborów lub o nieważności wyboru radnego, stwierdza wygaśnięcie mandatów oraz postanawia o przeprowadzeniu wyborów ponownych lub o podjęciu niektórych czynności wyborczych, wskazując czynność, od której należy ponowić postępowanie wyborcze. 3. Na orzeczenia sądu wojewódzkiego, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 60, zainteresowanym, wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu i przewodniczącemu właściwej komisji wyborczej przysługuje, w ciągu 7 dni od daty doręczenia, zażalenie do właściwego sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny rozpoznaje sprawę w ciągu 30 dni; na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia. 4. O zakończeniu postępowania w sprawie protestów i o treści ostatecznych orzeczeń właściwy sąd zawiadamia niezwłocznie zainteresowanych, wojewodę, wojewódzkiego komisarza wyborczego i przewodniczącego właściwej komisji wyborczej. Art. 62. 1. Przeprowadzenie wyborów ponownych lub podjęcie wskazanych czynności wyborczych zarządza wojewoda w ciągu 7 dni od dnia zakończenia postępowania sądowego, o którym mowa w art. 61 ust. 4. 2. Przepisy art. 26 stosuje się odpowiednio, z tym że w zarządzeniu wojewody o wyborach wymienia się ponadto osoby, które utraciły mandaty, ze wskazaniem oznaczenia listy kandydatów. 3. Wygaśnięcie mandatów radnych, o którym mowa w art. 61 ust. 2, następuje z dniem podania zarządzenia wojewody do publicznej wiadomości. Art. 63. 1. W razie unieważnienia wyborów lub wyboru radnego, wybory ponowne lub wskazane czynności wyborcze przeprowadzają te same komisje wyborcze, przy odpowiednim zastosowaniu przepisów niniejszej ustawy. 2. Jeżeli podstawą unieważnienia wyborów lub wyboru radnego były zarzuty odnoszące się do komisji wyborczych lub nieprawidłowości w spisie wyborców, powołuje się nowe komisje lub sporządza nowe spisy. 3. Wyborów ponownych nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rady. Art. 64. Wyniki wyborów ponownych i przeprowadzonych czynności wyborczych podaje się w sposób określony w niniejszej ustawie. Rozdział 11 Kampania wyborcza Art. 65. 1. Kampania wyborcza rozpoczyna się z dniem podania do publicznej wiadomości zarządzenia o wyborach do rad i ulega zakończeniu na 24 godziny przed dniem głosowania. 2. Zabrania się przeprowadzenia kampanii wyborczej: 1) na terenie urzędów administracji rządowej i administracji samorządu terytorialnego oraz sądów, 2) na terenie zakładów pracy w sposób i w formach zakłócających ich normalne funkcjonowanie, 3) na terenie jednostek wojskowych i innych jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej oraz oddziałów obrony cywilnej, a także skoszarowanych jednostek policyjnych. 3. W dniu głosowania zwoływanie zgromadzeń, organizowanie pochodów i manifestacji jest zabronione. Art. 66. 1. Zgromadzenia wyborców organizowane w ramach kampanii wyborczej nie podlegają przepisom ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. Nr 51, poz. 297). 2. Każdy wyborca może agitować na rzecz kandydatów na radnych, a także zbierać podpisy popierające zgłoszenia kandydatów, po uzyskaniu pisemnej zgody pełnomocnika komitetu wyborczego. 3. Podpisy popierające zgłoszenia, o których mowa w ust. 2, można zbierać w miejscu, czasie i w sposób wykluczający stosowanie jakichkolwiek nacisków zmierzających do wymuszenia podpisów. Art. 67. Bez uprzedniej zgody pełnomocnika komitetu wyborczego zakazana jest każda forma agitacji wyborczej polegająca na organizowaniu wieców wyborczych kandydatów, rozpowszechnianiu programów wyborczych kandydatów lub komitetów wyborczych oraz ich materiałów propagandowych o charakterze reklamy rozpowszechnianej dla celów kampanii wyborczej za pomocą środków masowego przekazu, plakatów, broszur i ulotek o masowym nakładzie oraz bezpłatnych infolinii. Art. 68. Zakazuje się komitetom wyborczym, kandydatom oraz wyborcom prowadzącym agitację na rzecz komitetów wyborczych lub kandydatów organizowania podczas kampanii wyborczej loterii fantowych, innego rodzaju gier losowych oraz konkursów, w których wygranymi są nagrody pieniężne lub przedmioty o wartości wyższej niż wartość przedmiotów zwyczajowo używanych w celach reklamowych lub promocyjnych. Art. 69. Od 7 dnia przed dniem wyborów aż do zakończenia głosowania zabrania się podawania do publicznej wiadomości wyników przedwyborczych badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań wyborczych i wyników wyborów oraz wyników sondaży wyborczych przeprowadzanych w dniu głosowania. Art. 70. 1. Wszelkie plakaty, hasła lub ulotki wyborcze, zawierające wyraźne oznaczenia, od kogo pochodzą, bądź stwierdzające, przez kogo są rozplakatowane, podlegają ochronie prawnej. 2. Do umieszczania plakatów wyborczych nie stosuje się przepisów art. 63a Kodeksu wykroczeń. Art. 71. 1. Na ścianach budynków, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych i innych można umieszczać plakaty i hasła wyborcze wyłącznie po uzyskaniu zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości. 2. Przy ustawianiu własnych urządzeń ogłoszeniowych w celu prowadzenia kampanii wyborczej należy stosować obowiązujące przepisy porządkowe. Przepis art. 70 stosuje się odpowiednio. 3. Plakaty i hasła wyborcze należy umieszczać w taki sposób, aby można je było usunąć bez powodowania szkód. 4. Policja (straż gminna) jest obowiązana usuwać plakaty i hasła, których sposób umieszczenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo bezpieczeństwu mienia bądź bezpieczeństwu w ruchu drogowym. 5. Plakaty i hasła wyborcze oraz urządzenia ogłoszeniowe ustawione w celu prowadzenia kampanii wyborczej pełnomocnicy komitetów wyborczych obowiązani są usunąć w terminie 30 dni po dniu wyborów. 6. Zarząd gminy postanawia o usunięciu plakatów i haseł wyborczych oraz urządzeń ogłoszeniowych nie usuniętych przez obowiązanych do tego w terminie, o którym mowa w ust. 5. Koszty usunięcia ponoszą obowiązani. Art. 72. 1. Jeżeli plakaty, hasła, ulotki, wypowiedzi albo inne formy propagandy i agitacji zawierają nieprawdziwe dane i informacje, kandydat na radnego lub pełnomocnik komitetu wyborczego ma prawo wnieść do sądu wojewódzkiego wniosek o: 1) orzeczenie konfiskaty takich materiałów, 2) wydanie zakazu publikowania takich danych i informacji, 3) nakazanie sprostowania informacji, 4) nakazanie przeproszenia pomówionego, 5) nakazanie uczestnikowi postępowania wpłacenia kwoty do 10 000 złotych na rzecz instytucji charytatywnej, 6) zasądzenie od uczestnika postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty do 10 000 złotych tytułem odszkodowania. 2. Sąd wojewódzki, w składzie jednego sędziego, rozpoznaje wniosek, o którym mowa w ust. 1, w ciągu 24 godzin w postępowaniu nieprocesowym. Sąd może rozpoznać sprawę w przypadku usprawiedliwionej nieobecności wnioskodawcy lub uczestnika postępowania, pod warunkiem że o terminie rozprawy zostali oni prawidłowo powiadomieni. Postanowienie kończące postępowanie w sprawie sąd niezwłocznie doręcza osobie zainteresowanej, o której mowa w ust. 1, właściwemu wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu i obowiązanemu do wykonania postanowienia sądu. 3. Na postanowienie sądu wojewódzkiego, w terminie 24 godzin od jego wydania, służy zażalenie do sądu apelacyjnego. Sąd apelacyjny, w składzie trzech sędziów, rozpoznaje zażalenie w postępowaniu nieprocesowym, w trybie i terminie, o których mowa w ust. 2. Na postanowienie sądu apelacyjnego nie przysługuje środek zaskarżenia i podlega ono natychmiastowemu wykonaniu. Art. 73. 1. Nieprawdziwe dane lub informacje, odnoszące się do wyborów i związane z kampanią wyborczą, opublikowane w prasie, podlegają sprostowaniu w ciągu 48 godzin. 2. W odniesieniu do sprostowań danych lub informacji opublikowanych w prasie innej niż dziennik sąd wskazuje dziennik, w którym sprostowanie ma być zamieszczone na koszt obowiązanego w ciągu 48 godzin. 3. W razie odmowy lub niezamieszczenia sprostowania przez obowiązanego w sposób określony w postanowieniu sądu, sąd na wniosek zainteresowanego zarządza opublikowanie sprostowania w trybie egzekucyjnym na koszt obowiązanego. 4. W sprawach, o których mowa w ust. 1-3 i art. 72, przepisu art. 65 ust. 1 nie stosuje się. Art. 74. Informacje, komunikaty, apele i hasła wyborcze, ogłaszane w prasie drukowanej lub w telewizji bądź radiu na koszt komitetów wyborczych, partii politycznej lub organizacji popierających kandydatów, a także na koszt samych kandydatów, muszą zawierać wskazanie, przez kogo są opłacane i od kogo pochodzą. Odpowiedzialnym za umieszczenie tego wskazania jest redaktor w rozumieniu przepisów Prawa prasowego. Art. 75. Wykonanie uprawnień wynikających z niniejszej ustawy nie ogranicza możliwości dochodzenia przez osoby pokrzywdzone lub poszkodowane uprawnień na podstawie przepisów innych ustaw, a w szczególności Kodeksu karnego, Kodeksu cywilnego i Prawa prasowego, wobec osób, których działanie lub zaniechanie w toku kampanii wyborczej naruszyło cudze dobra osobiste lub majątkowe. Art. 76. 1. Komitetom wyborczym, których listy kandydatów zostały zarejestrowane, przysługuje, w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej, prawo do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych przez terenowe oddziały "Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna" i przez spółki publicznej radiofonii regionalnej, zwane dalej "Telewizją Polską" i "Polskim Radiem", na ich koszt. 2. Łączny czas nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi w każdym programie regionalnym Telewizji Polskiej 15 godzin i w każdym programie regionalnym Polskiego Radia 20 godzin. 3. Przez pojęcie nieodpłatnego rozpowszechniania rozumie się zarówno rejestrację i emisję wystąpień przedstawicieli komitetów wyborczych bądź kandydatów na radnych, jak i rejestrację oraz emisję audycji wyborczych przygotowanych przez komitety wyborcze. 4. Podział czasu antenowego pomiędzy uprawnione komitety wyborcze jest dokonywany proporcjonalnie do liczby zarejestrowanych list kandydatów w okręgach, na obszarze emitowania audycji wyborczych. 5. Czas antenowy przysługujący jednemu komitetowi wyborczemu nie może być odstępowany innemu komitetowi wyborczemu. Art. 77. 1. Podziału czasu antenowego, według zasad, o których mowa w art. 76 ust. 4, dokonują właściwi dyrektorzy oddziałów Telewizji Polskiej i prezesi zarządów spółek Polskiego Radia na podstawie wniosków uprawnionych komitetów wyborczych. 2. Na ustalenia dotyczące podziału czasu antenowego komitetom wyborczym przysługuje skarga do wojewódzkiego komisarza wyborczego właściwego ze względu na siedzibę oddziału Telewizji Polskiej lub Polskiego Radia. Skargę wnosi się w terminie 48 godzin od dokonania ustalenia. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpatruje sprawę niezwłocznie i wydaje postanowienie. Na postanowienie wojewódzkiego komisarza wyborczego nie przysługuje środek zaskarżenia. 3. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w drodze rozporządzenia, określi po porozumieniu z Państwową Komisją Wyborczą tryb postępowania w sprawach podziału czasu nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych, sposób przygotowania i emisji tych audycji oraz sposób upowszechniania informacji o terminach emisji audycji wyborczych. Art. 78. 1. Komitetom wyborczym, które zarejestrowały listy kandydatów w ponad połowie okręgów w wyborach do wszystkich sejmików województw, przysługuje również prawo do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych w programach ogólnokrajowych Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. 2. Łączny czas nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych wynosi 15 godzin w Telewizji Polskiej i 20 godzin w Polskim Radiu. 3. Przepisy art. 76 i 77 stosuje się odpowiednio. 4. W czynnościach związanych z wykonywaniem uprawnień wynikających z ust. 1 komitet wyborczy reprezentuje pełnomocnik. Art. 79. 1. Niezależnie od czasu przyznanego na nieodpłatne rozpowszechnianie audycji wyborczych każdy komitet wyborczy może, w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej, odpłatnie rozpowszechniać audycje wyborcze w programach publicznych i niepublicznych nadawców radiowych i telewizyjnych. 2. Publiczni nadawcy nie mogą odmówić rozpowszechniania, na jednakowych warunkach dla wszystkich komitetów wyborczych korzystających z uprawnienia wynikającego z ust. 1, audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1. 3. Wysokość opłat pobieranych za rozpowszechnianie audycji wyborczych, o których mowa w ust. 1, nie może przekraczać stawek pobieranych za reklamy i musi być ustalana według cennika obowiązującego w dniu zarządzenia wyborów. 4. Do audycji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o działalności reklamowej w programach telewizyjnych i radiowych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Czas przeznaczony na rozpowszechnianie odpłatnych audycji wyborczych nie jest wliczany do ustalonego odrębnymi przepisami dopuszczalnego wymiaru czasu emisji reklam. Rozdział 12 Finansowanie wyborów Art. 80. Wydatki związane z organizacją przygotowań i przeprowadzeniem wyborów pokrywane są z budżetu państwa zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozdziale. Art. 81. 1. Z budżetu państwa pokrywane są wydatki związane z: 1) zadaniami Państwowej Komisji Wyborczej, wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców oraz Krajowego Biura Wyborczego, 2) zadaniami wyborczymi zleconymi jednostkom samorządu terytorialnego, 3) należnościami dla osób wchodzących w skład komisji wyborczych, o których mowa w art. 20 ust. 1, 4) refundacją wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 2. 2. Środki finansowe na zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego przekazywane są nie później niż w ciągu 30 dni od daty ogłoszenia o zarządzeniu wyborów. 3. Informację o wydatkach poniesionych z budżetu państwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, Kierownik Krajowego Biura Wyborczego podaje do publicznej wiadomości w ciągu 5 miesięcy od dnia głosowania. 4. W budżecie państwa zapewnia się ponadto corocznie, w ramach rezerwy celowej, środki na przeprowadzenie wyborów przedterminowych i uzupełniających do rad. 5. Zasady planowania finansowego oraz realizacji wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, a także sprawozdawczości finansowej określają przepisy budżetowe. 6. Dysponentem środków finansowych, o których mowa w ust. 1, jest Kierownik Krajowego Biura Wyborczego. Art. 82. 1. Wydatki komitetów wyborczych ponoszone w związku z wyborami są pokrywane z ich źródeł własnych. 2. Pełnomocnicy komitetów wyborczych mogą organizować zbiórki publiczne środków finansowych na cele wyborcze, na zasadach określonych w przepisach o zbiórkach publicznych. 3. Organizowanie zbiórki publicznej, o której mowa w ust. 2, nie wymaga uzyskania pozwolenia. Art. 83. 1. Komitetom wyborczym nie mogą być przekazywane na cele wyborcze środki finansowe pochodzące: 1) z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych i innych komunalnych osób prawnych, 2) od państwowych jednostek organizacyjnych, 3) od przedsiębiorstw państwowych, a także od przedsiębiorców z udziałem Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, związków komunalnych oraz innych komunalnych osób prawnych, 4) od podmiotów korzystających z dotacji budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, 5) od osób zagranicznych w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wartości niepieniężnych. Art. 84. 1. Finansowanie uczestnictwa w wyborach jest jawne. 2. Pełnomocnik komitetu wyborczego, którego lista kandydatów została zarejestrowana, obowiązany jest sporządzić sprawozdanie finansowe o źródłach pozyskanych funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze, według wzoru ustalonego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, po porozumieniu z Państwową Komisję Wyborczą. 3. Jeżeli komitet wyborczy utworzony przez wyborców osiągnie nadwyżkę pozyskanych środków finansowych nad poniesionymi wydatkami, pełnomocnik komitetu wyborczego jest obowiązany do jej przekazania instytucji charytatywnej. Informację o tym, ze wskazaniem celu, na który nadwyżka została przekazana, zamieszcza się w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w ust. 2. 4. Sprawozdanie finansowe obowiązany do jego sporządzenia składa wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu w ciągu 3 miesięcy od dnia wyborów. 5. Sprawozdania, o których mowa w ust. 2, udostępniane są do publicznego wglądu. Wojewódzki komisarz wyborczy podaje do publicznej wiadomości, w formie komunikatu w dzienniku o zasięgu co najmniej wojewódzkim, informację o obowiązanych do złożenia sprawozdania finansowego i o złożeniu sprawozdań w ustawowym terminie, a także o miejscu, czasie i sposobie ich udostępniania do wglądu. 6. Pełnomocnik komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców jest obowiązany przechowywać dokumenty związane z finansowaniem kampanii wyborczej przez okres 12 miesięcy od dnia wyborów. DZIAŁ II Wybory do rad gmin. Przepisy szczególne Rozdział 13 System wyborczy Art. 85. Wybory do rad gmin, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) gminne (miejskie) komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze. Art. 86. 1. Radni są wybierani w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos. Art. 87. W gminie liczącej do 20000 mieszkańców o wyborze na radnego rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególnych kandydatów. Art. 88. 1. W gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców podziału mandatów pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby ważnie oddanych głosów na kandydatów danej listy; mandaty przypadające na daną listę otrzymują zgłoszeni na tej liście kandydaci, którzy uzyskali najwięcej ważnych głosów. 2. W miastach na prawach powiatu w podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali miasta na prawach powiatu co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 14 Okręgi wyborcze Art. 89. 1. Okręg wyborczy obejmuje część obszaru gminy. 2. W gminach na terenach wiejskich okręgiem wyborczym jest sołectwo. Łączenie sołectw w celu utworzenia okręgu wielomandatowego jest możliwe, jeżeli wynika to z konieczności zachowania jednolitej normy przedstawicielstwa. 3. Podział sołectwa na dwa lub więcej okręgów wyborczych jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdyby liczba radnych wybieranych w danym sołectwie była większa niż przewidziana w art. 90. 4. W miastach przy tworzeniu okręgów wyborczych uwzględnia się utworzone jednostki pomocnicze (dzielnice, osiedla). Art. 90. 1. W każdym okręgu wyborczym tworzonym dla wyboru rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców wybiera się od 1 do 5 radnych. 2. Dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców tworzy się okręgi wyborcze, w których wybiera się od 5 do 10 radnych. Art. 91. Przy tworzeniu okręgów wyborczych stosuje się jednolitą normę przedstawicielstwa, wynikającą z podzielenia liczby mieszkańców gminy przez ustaloną dla tej rady liczbę wybieranych radnych. Odstępstwa od normy przedstawicielstwa są dopuszczalne wyłącznie wtedy, gdy jest to uzasadnione względami, o których mowa w art. 89 ust. 2 i 3. Art. 92. 1. Podział gminy na okręgi wyborcze jest stały. Zmiany granic okręgów wyborczych mogą być dokonywane najpóźniej na 3 miesiące przed upływem kadencji, jeżeli konieczność taka wynika ze zmiany w podziale terytorialnym państwa lub zmiany liczby mieszkańców danej gminy. 2. Podział na okręgi, ich granice i numery oraz liczbę radnych wybieralnych w każdym okręgu ustala, na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), rada gminy. 3. Uchwałę rady gminy w sprawie okręgów wyborczych ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przekazuje się niezwłocznie wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Art. 93. 1. Na ustalenia rady gminy w sprawach okręgów wyborczych wyborcom, w liczbie co najmniej 15, przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 5 dni od daty podania do publicznej wiadomości uchwały, o której mowa w art. 92 ust. 3. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w terminie 5 dni i wydaje postanowienie, doręczając je niezwłocznie wnoszącym skargę oraz radzie gminy. 2. Od postanowienia wojewódzkiego komisarza wyborczego przysługuje odwołanie do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 5 dni od daty jego doręczenia. Na orzeczenie Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek zaskarżenia. 3. Do zmian w podziale na okręgi wyborcze, o których mowa w art. 92 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 i 2. Art. 94. Informację o okręgach wyborczych, ich granicach i numerach, liczbie radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym oraz o wyznaczonej siedzibie gminnej komisji wyborczej podaje do publicznej wiadomości wójt (burmistrz, prezydent miasta), w formie obwieszczenia, najpóźniej w 50 dniu przed dniem wyborów. Rozdział 15 Zgłaszanie kandydatów na radnych Art. 95. 1. Prawo zgłaszania kandydatów na radnych przysługuje: 1) partiom politycznym, 2) stowarzyszeniom oraz organizacjom społecznym, zwanym dalej "organizacjami", 3) wyborcom. 2. Kandydaci zgłaszani są w formie list kandydatów. Przez listę kandydatów rozumie się również zgłoszenie jednego kandydata. Art. 96. 1. Partie polityczne oraz organizacje mogą utworzyć koalicję wyborczą w celu zgłoszenia wspólnych list kandydatów. W razie utworzenia koalicji wyborczej partia lub organizacja nie może samodzielnie zgłaszać list kandydatów na radnych do danej rady, jeżeli została zgłoszona wspólna lista kandydatów. 2. Czynności wyborcze w imieniu partii politycznych i organizacji wykonują ich statutowe organy upoważnione do reprezentowania tych partii i organizacji przy czynnościach prawnych. W imieniu koalicji wyborczej czynności, o których mowa, wykonuje utworzony w tym celu komitet wyborczy. 3. Przez użyte w ustawie określenie "komitet wyborczy" rozumie się również statutowe organy partii i organizacji, o których mowa w ust. 2. Art. 97. 1. Wyborcy w celu zgłoszenia list kandydatów tworzą komitet wyborczy. W skład komitetu wyborczego powinno wchodzić co najmniej 5 osób. 2. Do utworzonego przez wyborców komitetu wyborczego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. Nr 98, poz. 604) - z wyjątkiem przepisów dotyczących ewidencji partii politycznych - oraz przepisy innych ustaw dotyczące działalności partii politycznych. Art. 98. 1. Komitet wyborczy może zgłosić w każdym okręgu wyborczym tylko jedną listę kandydatów. 2. Lista kandydatów w wyborach do rady: 1) w gminie liczącej do 20000 mieszkańców może zawierać najwyżej tyle nazwisk kandydatów, ilu radnych jest wybieranych w danym okręgu wyborczym, 2) w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców nie może zawierać mniej niż 5 nazwisk kandydatów, z tym że liczba kandydatów nie może być większa niż dwukrotność liczby radnych wybieranych w danym okręgu wyborczym. 3. Kandydować można tylko w jednym okręgu wyborczym i tylko z jednej listy kandydatów. Art. 99. 1. W zgłoszeniu listy kandydatów podaje się: 1) nazwę komitetu wyborczego oraz dokładny adres jego siedziby, 2) nazwę rady gminy oraz numer okręgu wyborczego, do którego dokonuje się zgłoszenia, 3) nazwiska i imiona, wiek oraz miejsce zamieszkania kandydatów; nazwiska kandydatów umieszcza się w kolejności ustalonej przez komitet wyborczy. 2. Do każdego zgłoszenia należy dołączyć pisemne oświadczenia kandydatów o wyrażeniu zgody na kandydowanie oraz o posiadaniu prawa wybieralności (biernego prawa wyborczego) do danej rady. 3. W zgłoszeniu można wnosić o oznaczenie kandydatury nazwą lub skrótem nazwy partii politycznej lub organizacji popierającej kandydata (nie więcej jednak niż jedną nazwą lub jednym skrótem nazwy składającymi się z nie więcej niż 40 znaków drukarskich). Fakt poparcia kandydatury powinien być potwierdzony pisemnie przez właściwy statutowo organ partii lub organizacji; potwierdzenie składa się łącznie ze zgłoszeniem. 4. Jeżeli zgłoszenie dotyczy listy kandydatów partii politycznej lub organizacji, należy dołączyć również uwierzytelniony wyciąg odpowiednio z ewidencji partii bądź rejestru organizacji prowadzonych przez właściwy sąd, a w przypadku koalicji wyborczej - ponadto dokument stwierdzający utworzenie komitetu wyborczego. 5. Jeżeli listę kandydatów zgłaszają wyborcy, do zgłoszenia należy dołączyć wykaz imienny członków komitetu wyborczego wraz z ich dokładnymi adresami zamieszkania oraz numerami ewidencyjnymi PESEL. 6. Komitet wyborczy może złożyć Państwowej Komisji Wyborczej dokumenty, które zgodnie z ust. 4 i 5 jest obowiązany dołączyć do zgłoszenia listy kandydatów w okręgu wyborczym. Państwowa Komisja Wyborcza wystawia zaświadczenia potwierdzające złożenie tych dokumentów. Zaświadczenia takie komitet wyborczy może okazywać właściwym terenowo komisjom wyborczym. Przepisy art. 144 i 169 stosuje się odpowiednio. Art. 100. 1. Każda zgłaszana lista kandydatów powinna być poparta podpisami: 1) co najmniej 25 wyborców - jeżeli dotyczy zgłoszenia w gminie liczącej do 20000 mieszkańców, 2) co najmniej 150 wyborców - jeżeli dotyczy zgłoszenia w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców. 2. Wyborca może udzielić poparcia dowolnej liczbie list kandydatów. Wycofanie udzielonego poparcia nie jest skuteczne. 3. Wyborca udzielający poparcia liście składa podpis obok czytelnie wpisanego jego nazwiska i imienia, adresu zamieszkania oraz numeru ewidencyjnego PESEL. 4. Na każdej karcie wykazu osób popierających listę umieszcza się nazwiska kandydatów zgłaszanych w okręgu wyborczym. 5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Państwowej Komisji Wyborczej, określa, w drodze rozporządzenia, wzór wykazu osób popierających listę kandydatów. Art. 101. 1. Listy kandydatów, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, zgłasza się do gminnej komisji wyborczej, zwanej dalej "komisją wyborczą", najpóźniej w 30 dniu przed dniem wyborów do godziny 24, wraz z wykazem osób popierających listę. 2. Zgłoszenia listy dokonuje pełnomocnik komitetu wyborczego, uprawniony do składania oświadczeń w sprawie zgłoszenia wobec organów wyborczych, lub upoważniona przez niego osoba, zwani dalej "pełnomocnikiem". Do zgłoszenia załącza się dokument, wydany przez komitet wyborczy, stwierdzający ustanowienie pełnomocnika komitetu wyborczego, z podaniem jego nazwiska i imienia oraz dokładnego adresu zamieszkania i numeru ewidencyjnego PESEL. 3. Jeżeli zgłoszenia listy dokonuje osoba upoważniona prze pełnomocnika komitetu wyborczego, do zgłoszenia załącza się również odpowiednio dokument, o którym mowa w ust. 2, wydany przez pełnomocnika komitetu wyborczego. 4. Po dokonaniu zgłoszenia uzupełnienie listy o nazwiska kandydatów lub zmiany kandydatów albo ich kolejności na liście są niedopuszczalne. Art. 102. 1. W zgłoszeniu listy kandydatów pełnomocnik może wnosić o oznaczenie listy nazwą lub skrótem nazwy komitetu wyborczego, którą należy oznaczyć listę na urzędowych obwieszczeniach oraz na karcie do głosowania. 2. W sprawach związanych z oznaczeniem listy kandydatów nazwą lub skrótem nazwy partii politycznej bądź organizacji przepisy art. 99 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Art. 103. 1. Oznaczenie listy nazwą lub skrótem nazwy, o których mowa w art. 102, powinno różnić się dostatecznie od oznaczenia innych list. Nazwa lub skrót nazwy użyte dla oznaczenia list kandydatów zgłaszanych przez komitet wyborczy utworzony przez wyborców muszą być różne od nazwy lub skrótu nazwy partii politycznej lub organizacji wpisanych odpowiednio do ewidencji lub rejestru prowadzonych przez właściwy sąd. 2. Nazwa, skrót nazwy i symbol graficzny komitetu wyborczego utworzonego przez wyborców lub koalicję wyborczą korzystają z ochrony prawnej przewidzianej dla dóbr osobistych. 3. Jeżeli po przyjęciu zgłoszenia zostanie dokonane zgłoszenie zawierające to samo lub niedostatecznie różniące się oznaczenie listy, komisja wyborcza uznaje to za wadę zgłoszenia i wyznacza termin 3 dni w celu jej usunięcia. W przypadku nieusunięcia wady w terminie komisja odmawia rejestracji listy. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do zgłoszeń list kandydatów partii politycznych i organizacji. 5. Na uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 3, pełnomocnikowi przysługuje prawo wniesienia skargi do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 3 dni od daty ich doręczenia. Sąd rozpoznaje skargę, w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym w składzie 3 sędziów. O terminie posiedzenia zawiadamia się właściwą komisję wyborczą i pełnomocnika. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 104. Komisja wyborcza, przyjmując zgłoszenie, niezwłocznie bada, czy zgłoszenie jest zgodne z przepisami niniejszej ustawy. Na każdym zgłoszeniu komisja odnotowuje datę i godzinę oraz liczbę porządkową jego wpływu. Art. 105. 1. Jeżeli komisja wyborcza stwierdzi, na podstawie dostępnych urzędowo dokumentów, a w razie potrzeby również wyjaśnień wyborców, że zgłoszenie nie uzyskało wymaganego w myśl art. 100 poparcia wyborców, wówczas odmawia jego przyjęcia, wskazując stwierdzone wady, i zwraca pełnomocnikowi zgłoszenie. 2. Jeżeli usunięcie wskazanych wad zgłoszenia nie jest możliwe w terminie ustalonym dla dokonywania zgłoszeń, komisja odmawia rejestracji zgłoszenia i niezwłocznie zawiadamia o tym pełnomocnika. 3. Na uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, pełnomocnikowi przysługuje prawo wniesienia skargi do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 3 dni od daty ich doręczenia. Sąd rozpoznaje skargę, w terminie 3 dni, w postępowaniu nieprocesowym w składzie 3 sędziów. O terminie posiedzenia zawiadamia się właściwą komisję wyborczą i pełnomocnika. Na postanowienie sądu nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 106. 1. Jeżeli komisja wyborcza stwierdzi inne wady zgłoszenia aniżeli te, o których mowa w art. 105, wówczas wzywa pełnomocnika do ich usunięcia w terminie 3 dni. W przypadku nieusunięcia wskazanych wad w terminie komisja odmawia rejestracji zgłoszenia. 2. Uchwały komisji w sprawach, o których mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie pełnomocnikowi. Od uchwały pełnomocnikowi przysługuje prawo odwołania do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 3 dni od daty jej doręczenia, który rozpatruje odwołanie w terminie 3 dni i wydaje postanowienie. Na postanowienie wydane w wyniku rozpatrzenia odwołania nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 107. Komisja wyborcza niezwłocznie rejestruje we wskazanym okręgu wyborczym zgłoszenie listy kandydatów dokonane zgodnie z przepisami niniejszej ustawy, sporządzając protokół rejestracji. Po jednym egzemplarzu protokołu doręcza się pełnomocnikowi i przesyła wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Art. 108. 1. Jeżeli w terminie przewidzianym dla zgłoszenia list kandydatów nie zostaną w danym okręgu wyborczym zgłoszone co najmniej dwie listy, a liczba zgłoszonych kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w okręgu bądź mniejsza od niej, komisja wyborcza niezwłocznie wzywa, przez rozplakatowanie obwieszczeń, do dokonania dodatkowych zgłoszeń. W takim przypadku termin zgłaszania list kandydatów ulega przedłużeniu o 5 dni, licząc od dnia rozplakatowania obwieszczenia 2. Jeżeli w danym okręgu wyborczym, pomimo postępowania, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie zarejestrowana żadna lista kandydatów, wyborów w tym okręgu nie przeprowadza się. O przyczynach nieprzeprowadzenia wyborów komisja wyborcza niezwłocznie powiadamia wyborców w drodze obwieszczenia, którego druk i rozplakatowanie zapewnia wójt (burmistrz, prezydent miasta). Art. 109. 1. Po zarejestrowaniu list kandydatów komisja wyborcza ustala dla każdego okręgu wyborczego rejestr list kandydatów. 2. Listy kandydatów komitetu wyborczego zarejestrowane w więcej niż jednym okręgu wyborczym otrzymują jednolity numer, taki sam, jaki uzyskały listy tego komitetu w trybie określonym w art. 141 i art. 166 ust. 1 w województwie, na którego terenie znajduje się gmina. 3. Listy kandydatów komitetów wyborczych zarejestrowane w więcej niż jednym okręgu wyborczym, lecz nie spełniające warunku, o którym mowa w ust. 2, otrzymują kolejne jednolite numery ustalone w drodze losowania spośród numerów następujących po numerach nadanych w trybie art. 166 ust. 1. 4. Listy komitetów wyborczych zarejestrowane w jednym okręgu wyborczym otrzymują w ramach okręgu, w drodze losowania, kolejne numery następujące po numerach, o których mowa w ust. 3. 5. Komisja zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów, zawierającego ich numery, dane o kandydatach umieszczone w zgłoszeniach list wraz z ewentualnymi oznaczeniami kandydatów i list, o których mowa w art. 99 i 102. 6. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 5, przekazuje się wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta), który zapewnia jego druk i rozplakatowanie na obszarze gminy najpóźniej w 15 dniu przed dniem wyborów. Jeden egzemplarz obwieszczenia przesyła się niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Art. 110. 1. Komisja wyborcza skreśla z zarejestrowanej listy kandydatów nazwisko kandydata, który zmarł, utracił prawo wybieralności lub złożył oświadczenie na piśmie o wycofaniu zgody na kandydowanie, i zawiadamia o tym niezwłocznie właściwego pełnomocnika. 2. Jeżeli skreślenie nazwiska kandydata nastąpiło wskutek śmierci kandydata i powoduje, że w okręgu wyborczym liczba kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w tym okręgu lub mniejsza od niej, komisja informuje właściwego pełnomocnika o możliwości zgłoszenia nowego kandydata. Uzupełnienia listy dokonuje się najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów; w takim przypadku przepisu art. 100 ust. 1 nie stosuje się. 3. Komisja wyborcza unieważnia rejestrację listy, jeżeli nie pozostaje na niej nazwisko żadnego kandydata lub jeżeli komitet wyborczy powiadomi komisję o swoim rozwiązaniu. 4. O skreśleniu nazwiska kandydata i zgłoszeniu nowego kandydata, a także o unieważnieniu zarejestrowanej listy kandydatów z przyczyn, o których mowa w ust. 3, komisja zawiadamia niezwłocznie wyborców danego okręgu wyborczego oraz wojewódzkiego komisarza wyborczego. Rozdział 16 Mężowie zaufania Art. 111. 1. Przedstawicielami list kandydatów na radnych, reprezentującymi ich interesy w czasie głosowania i ustalania wyników głosowania w obwodzie głosowania, są mężowie zaufania. 2. Pełnomocnik, o którym mowa w art. 101 ust. 2, może wyznaczyć po jednym mężu zaufania do każdego obwodu głosowania na obszarze okręgu wyborczego, w którym dane zgłoszenie zostało zarejestrowane. 3. Pełnomocnik wydaje mężom zaufania zaświadczenie według wzoru określonego przez Państwową Komisję Wyborczą. Art. 112. 1. Przedstawicielem list kandydatów na radnych reprezentującym ich interesy w czasie ustalania wyników głosowania i wyników wyborów w okręgu wyborczym jest pełnomocnik, o którym mowa w art. 101 ust. 2. 2. Pełnomocnik może wyznaczyć swojego zastępcę, wydając mu stosowne zaświadczenie w myśl art. 111 ust. 3. Rozdział 17 Karty do głosowania Art. 113. 1. Komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 2. Jeżeli po wydrukowaniu kart do głosowania komisja wyborcza skreśli z listy kandydatów nazwisko kandydata z przyczyn, o których mowa w art. 110 ust. 1, nazwisko kandydata pozostawia się na wydrukowanych kartach do głosowania. Informacje o skreśleniu oraz o warunkach decydujących o ważności głosu oddanego na takiej karcie komisja wyborcza podaje do publicznej wiadomości w formie obwieszczenia i zapewnia jego rozplakatowanie w lokalach wyborczych w dniu wyborów. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli komisja wyborcza unieważnia rejestrację listy kandydatów z przyczyn, o których mowa w art. 110 ust. 3. Art. 114. Na karcie do głosowania w okręgu wyborczym umieszcza się listy kandydatów zarejestrowane w danym okręgu według nadanych im numerów, wymieniając nazwiska i imiona kandydatów każdej z list w kolejności ich umieszczenia na liście, wraz z oznaczeniami list, o których mowa w art. 102 ust. 1. Art. 115. 1. Na karcie do głosowania zamieszcza się zwięzłą informację o sposobie głosowania. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci gminnej komisji wyborczej. 3. Karta do głosowania może być zadrukowana tylko po jednej stronie. Wielkość i rodzaj czcionek powinny być jednakowe dla nazwisk wszystkich kandydatów i oznaczeń umieszczonych na karcie. 4. Wzór karty do głosowania ustala Państwowa Komisja Wyborcza. Art. 116. Nieważne są karty do głosowania inne niż urzędowo ustalone lub nie opatrzone pieczęcią obwodowej komisji wyborczej. Rozdział 18 Sposób głosowania i warunki ważności głosu Art. 117. 1. W wyborach radnych w gminie liczącej do 20000 mieszkańców wyborca głosuje na określonych kandydatów, stawiając znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwisk najwyżej tylu kandydatów, ilu radnych jest wybieranych w danym okręgu wyborczym. 2. Wyborca może głosować na określonych kandydatów bez względu na to, na jakich listach nazwiska ich są umieszczone. 3. Wyborca może głosować na mniejszą liczbę kandydatów. 4. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwisk więcej kandydatów niż radnych jest wybieranych lub nie postawiono znaku "x" w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata. Głos jest również nieważny, jeżeli znak "x" postawiono w kratce wyłącznie przy nazwisku kandydata w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2. Art. 118. 1. W wyborach radnych w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców wyborca głosuje tylko na jedną listę kandydatów, stawiając znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 4. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak "x" jest umieszczony w pierwszej kolejności. Art. 119. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 19 Ustalanie wyników wyborów Art. 120. 1. Na podstawie protokołów otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych gminna komisja wyborcza ustala wyniki głosowania i wyniki wyborów do rady gminy odrębnie dla każdego okręgu wyborczego. 2. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy lub ich zastępcy, o których mowa w art. 112. Art. 121. 1. Komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się odpowiednio liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów z uwzględnieniem art. 118 ust. 3, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawień, o których mowa w ust. 1, komisja wyborcza ustala wyniki wyborów radnych w okręgach wyborczych. Art. 122. 1. W wyborach do rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców za wybranych w danym okręgu wyborczym uważa się tych kandydatów, którzy otrzymali kolejno największą liczbę ważnie oddanych głosów. 2. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymali kandydaci z tej samej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk na liście. W przypadku gdy kolejność na liście była ustalona w porządku alfabetycznym, o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. 3. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymali kandydaci z różnych list, za wybranego uważa się kandydata z tej listy, której kandydaci otrzymali w okręgu wyborczym łącznie największą liczbę głosów. W przypadku gdyby i ta liczba była równa - rozstrzyga losowanie, o którym mowa w ust. 2. 4. Tryb przeprowadzenia losowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, określa Państwowa Komisja Wyborcza. Art. 123. 1. W wyborach do rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców gminna komisja wyborcza, na podstawie zestawienia, o którym mowa w art. 121, dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej, aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 2. W okręgach wyborczych w miastach na prawach powiatu podziału mandatów dokonuje się pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 88 ust. 2. 3. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów. 4. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 5. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniających do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym, o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. Tryb przeprowadzenia losowania określa Państwowa Komisja Wyborcza. Art. 124. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 122 i art. 123, komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do rady gminy. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 121 ust. 2, oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nie obsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 122 ust. 2 i 3 oraz w art. 123 ust. 5. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio. Art. 125. Gminna komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do rady gminy. Art. 126. 1. Przewodniczący komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu lub jego zastępcy, w zapieczętowanym pakiecie, jeden egzemplarz protokołu z wyborów wraz protokołami głosowania w obwodach głosowania, w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu z wyborów za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. 3. Pozostałe dokumenty z wyborów oraz pieczęć przewodniczący komisji wyborczej przekazuje w depozyt wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą. Art. 127. 1. Po otrzymaniu protokołów od gminnej komisji wyborczej wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów w okręgach wyborczych. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników, wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca zarządza ponowne ustalenie tych wyników i zawiadamia o tym niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą. Przepisy art. 120-126 stosuje się odpowiednio. Art. 128. Gminna komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. DZIAŁ III Wybory do rad powiatów. Przepisy szczególne Rozdział 20 Zasady ogólne Art. 129. Wybory do rad powiatów odbywają się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów działu II, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. Art. 130. Wybory do rad powiatów, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) powiatowe komisje wyborcze, 2) obwodowe komisje wyborcze. Art. 131. 1. W razie zarządzenia wyborów do rad powiatów na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad gmin, głosowanie przeprowadzają obwodowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad gmin, na podstawie tych samych spisów wyborców. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, obwodowa komisja wyborcza sporządza oddzielnie protokoły głosowania w obwodach dla wyborów do rady gminy i dla wyborów do rady powiatu, przekazując je odpowiednio gminnej i powiatowej komisji wyborczej. Rozdział 21 Liczba radnych. System wyborczy Art. 132. W skład rady powiatu wchodzą radni w liczbie dwudziestu w powiatach liczących do 40000 mieszkańców oraz po pięciu na każde kolejne rozpoczęte 20000 mieszkańców, ale nie więcej niż 60 radnych. Art. 133. 1. Radni są wybierani w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. W każdym okręgu wyborczym wybiera się od 3 do 10 radnych. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos. Art. 134. 1. O wyborze radnego powiatu rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególne listy kandydatów. Podziału mandatów pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby głosów oddanych na kandydatów danej listy. 2. W podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali powiatu co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 22 Okręgi wyborcze Art. 135. 1. W celu przeprowadzenia wyborów powiat dzieli się na okręgi wyborcze. 2. Okręgiem wyborczym jest jedna gmina. 3. W celu tworzenia okręgów możliwe jest łączenie gmin tylko w tym przypadku, jeżeli liczba radnych przypadająca na którąkolwiek z gmin, wynikająca z normy przedstawicielstwa dla okręgów, wynosiłaby mniej niż 3. 4. Podział gminy na dwa lub więcej okręgów jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdyby liczba radnych przypadających na tę gminę, wynikająca z normy przedstawicielstwa dla okręgów, wynosiła więcej niż 10 radnych. 5. Utworzenie na obszarze gminy dwóch lub więcej okręgów wyborczych wymaga porozumienia z radą tej gminy; należy przy tym uwzględnić podział danej gminy na okręgi wyborcze dla wyborów do rad gmin. 6. Łączenie dwóch lub więcej gmin w celu utworzenia okręgu wyborczego wymaga zasięgnięcia opinii rad tych gmin. 7. W miastach przy tworzeniu okręgów wyborczych uwzględnia się utworzone jednostki pomocnicze (dzielnice, osiedla). Art. 136. 1. Podział na okręgi wyborcze, ich numery, granice oraz liczbę radnych wybieranych w okręgu wyborczym ustala, na wniosek starosty, rada powiatu według jednolitej normy przedstawicielstwa obliczonej przez podzielenie liczby mieszkańców powiatu przez liczbę radnych wybieranych do danej rady, z uwzględnieniem art. 135 i następujących zasad: 1) ułamki liczby mandatów wybieranych w okręgu wyborczym równe lub większe od 1/2, jakie wynikną z zastosowania normy przedstawicielstwa, zaokrągla się w górę do liczby całkowitej, 2) jeżeli w wyniku postępowania, o którym mowa w pkt 1, liczba radnych wybieranych w okręgach przewyższa liczby wynikające z art. 132 i 133, mandaty nadwyżkowe odejmuje się w tych okręgach wyborczych, w których norma przedstawicielstwa jest najmniejsza. W przypadku gdy liczba mandatów jest mniejsza od wynikającej z art. 132 i 133, dodatkowe mandaty przydziela się tym okręgom wyborczym, w których norma przedstawicielstwa jest największa. 2. Podział na okręgi wyborcze jest stały. Uchwałę rady powiatu w sprawie okręgów wyborczych ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym oraz podaje do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty. Po jednym egzemplarzu uchwały przesyła się niezwłocznie każdej radzie gminy położonej na obszarze powiatu oraz wojewodzie i wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Art. 137. 1. Na ustalenia rady powiatu w sprawach okręgów wyborczych zainteresowanej radzie gminy, a także wyborcom w liczbie co najmniej 15, przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego komisarza wyborczego w terminie 5 dni od daty ich otrzymania. Wojewódzki komisarz wyborczy rozpoznaje sprawę w terminie 5 dni i wydaje orzeczenie, doręczając je niezwłocznie wnoszącym skargę oraz radzie powiatu. 2. Od orzeczenia wojewódzkiego komisarza wyborczego przysługuje odwołanie do Państwowej Komisji Wyborczej w terminie 5 dni od daty jego doręczenia. Na orzeczenie Państwowej Komisji Wyborczej nie przysługuje środek zaskarżenia. Art. 138. 1. Zmiany w podziale na okręgi wyborcze mogą być dokonywane najpóźniej na 3 miesiące przed upływem kadencji rad, jeżeli konieczność taka wynika ze zmiany w podziale terytorialnym państwa lub zmiany liczby mieszkańców danej gminy lub powiatu. 2. Do zmian w podziale na okręgi wyborcze przepisy art. 135-137 stosuje się odpowiednio. Art. 139. Informację o okręgach wyborczych, ich numerach i granicach, liczbie radnych wybieranych w okręgu wyborczym oraz wyznaczonej siedzibie powiatowej komisji wyborczej podaje do publicznej wiadomości starosta, w formie obwieszczenia, najpóźniej w 50 dniu przed dniem wyborów. Rozdział 23 Zgłaszanie kandydatów na radnych Art. 140. 1. Do zgłaszania i rejestrowania list kandydatów na radnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zgłaszania i rejestrowania list kandydatów do rad gmin. 2. Każda zgłoszona kandydatura powinna być poparta podpisami co najmniej 200 wyborców. Art. 141. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy przyznaje najpóźniej na 23 dni przed dniem wyborów jednolity numer dla list kandydatów komitetu, o którym mowa w art. 166 ust. 1, jeżeli zarejestrował listę we wszystkich okręgach wyborczych do więcej niż połowy rad powiatów na terenie województwa, i zawiadamia o tym niezwłocznie powiatowe komisje wyborcze. 2. Pozostałym listom numery przyznaje powiatowa komisja wyborcza stosując odpowiednio przepisy art. 109 ust. 3 i 4. 3. Powiatowa komisja wyborcza powiadamia niezwłocznie pełnomocników o przyznanych numerach list kandydatów. Art. 142. Powiatowa komisja wyborcza zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów. Przepisy art. 109 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. Art. 143. W razie skreślenia nazwiska kandydata wskutek jego śmierci, powodującego sytuację, o której mowa w art. 110 ust. 2, powiatowa komisja wyborcza informuje pełnomocnika komitetu wyborczego o możliwości zgłoszenia nowego kandydata najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. Przepisy art. 110 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Art. 144. 1. W razie zarządzenia wyborów do rad powiatów na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad gmin, komitety wyborcze zgłaszające listy kandydatów w wyborach do rad powiatów mogą zgłaszać również listy kandydatów na radnych do rad gmin. Przepisy art. 96 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Każdy komitet wyborczy może zgłosić do danego okręgu tylko jedną listę kandydatów. Rozdział 24 Karty do głosowania Art. 145. 1. Powiatowa komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym w trybie określonym przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci powiatowej komisji wyborczej. Art. 146. W razie skreślenia nazwiska kandydata lub unieważnienia listy kandydatów po wydrukowaniu kart do głosowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 113 ust. 2 i 3. Rozdział 25 Sposób głosowania i warunki ważności głosu Art. 147. 1. W wyborach do rad powiatów wyborca głosuje tylko na określoną listę kandydatów, stawiając znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 4. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub większej liczby kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak "x" jest umieszczony w pierwszej kolejności. Art. 148. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 26 Ustalanie wyników wyborów Art. 149. 1. Na podstawie protokołów otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych powiatowa komisja wyborcza ustala wyniki głosowania i wyniki wyborów do rady powiatu odrębnie dla każdego okręgu wyborczego. 2. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy. Art. 150. 1. Komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się odpowiednio liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów z uwzględnieniem art. 147 ust. 3, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawienia, o którym mowa w ust. 1, komisja wyborcza ustala wyniki wyborów radnych w okręgach wyborczych. Art. 151. 1. W wyborach do rady powiatu komisja wyborcza, na podstawie zestawienia, o którym mowa w art. 150 ust. 2, dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 134 ust. 2, w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej, aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 2. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów. 3. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 4. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym, o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez przewodniczącego komisji w obecności członków komisji i pełnomocników. Tryb przeprowadzenia losowania określa Państwowa Komisja Wyborcza. Art. 152. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 151, komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do rady powiatu. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 150 ust. 2, oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nie obsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 151 ust. 4. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio. Art. 153. Powiatowa komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do rady powiatu. Art. 154. 1. Przewodniczący komisji wyborczej przekazuje niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu lub jego zastępcy, w zapieczętowanym pakiecie, jeden egzemplarz protokołu z wyborów wraz protokołami głosowania w obwodach głosowania, w trybie określonym przez Państwową Komisję Wyborczą. 2. Państwowa Komisja Wyborcza może określić zasady i tryb wcześniejszego przekazywania danych z protokołu z wyborów za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub elektronicznego przesyłania danych. 3. Pozostałe dokumenty z wyborów oraz pieczęć przewodniczący komisji wyborczej przekazuje w depozyt staroście w sposób ustalony przez Państwową Komisję Wyborczą. Art. 155. 1. Po otrzymaniu protokołu od powiatowej komisji wyborczej wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania i wyników wyborów w okręgach wyborczych. 2. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w ustaleniu wyników, wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca zarządza ponowne ustalenie tych wyników i zawiadamia o tym niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą. Przepisy art. 149-154 stosuje się odpowiednio. Art. 156. Powiatowa komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. DZIAŁ IV Wybory do sejmików województw. Przepisy szczególne Rozdział 27 Zasady ogólne Art. 157. Wybory do sejmików województw odbywają się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów działu II, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej. Art. 158. Wybory do sejmików województw, pod nadzorem Państwowej Komisji Wyborczej i wojewódzkich komisarzy wyborczych, przeprowadzają: 1) wojewódzkie komisje wyborcze, 2) powiatowe komisje wyborcze, 3) obwodowe komisje wyborcze. Art. 159. 1. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad powiatów: 1) głosowanie przeprowadzają obwodowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad powiatów, na podstawie tych samych spisów wyborców, 2) powiatowe komisje wyborcze powołane dla wyborów do rad powiatów sporządzają protokoły zbiorczych wyników głosowania w powiecie dla wyborów do sejmiku województwa. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, sporządzane są odrębne protokoły głosowania w obwodzie dla wyborów do sejmików województw i dla wyborów do rad powiatów. 3. Miejskie komisje wyborcze w miastach na prawach powiatu sporządzają protokoły zbiorczych wyników głosowania w mieście dla wyborów do sejmiku województwa. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zarządzenia na ten sam dzień wyborów do sejmików województw, rad powiatów i rad gmin. Rozdział 28 Liczba radnych. System wyborczy Art. 160. W skład sejmiku województwa wchodzą radni w liczbie czterdziestu pięciu w województwach liczących do 2000000 mieszkańców oraz po pięciu radnych na każde kolejne rozpoczęte 500000 mieszkańców. Art. 161. 1. Radni wybierani są w okręgach wyborczych bezpośrednio spośród zgłoszonych kandydatów. 2. Na jednego kandydata wyborca może oddać tylko jeden głos. Art. 162. 1. O wyborze radnego województwa rozstrzyga liczba ważnie oddanych głosów na poszczególne listy kandydatów. Podziału mandatów w okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów dokonuje się proporcjonalnie do łącznej liczby głosów oddanych na kandydatów danej listy. 2. W podziale mandatów, o którym mowa w ust. 1, uczestniczą listy kandydatów tych komitetów wyborczych, na których listy oddano w skali województwa co najmniej 5% ważnie oddanych głosów. Rozdział 29 Okręgi wyborcze Art. 163. 1. W celu przeprowadzenia wyborów obszar województwa dzieli się na okręgi wyborcze. 2. Okręgiem wyborczym jest jeden powiat lub jego część. 3. Łączenie powiatów w celu utworzenia okręgu wyborczego jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdyby liczba radnych wybieranych w danym powiecie do sejmiku województwa była mniejsza niż 5 radnych. 4. Przepis art. 135 ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 164. 1. Podział na okręgi wyborcze, ich numery, granice oraz liczbę radnych wybieranych w okręgu wyborczym ustala, na wniosek marszałka, sejmik województwa według jednolitej normy przedstawicielstwa obliczonej przez podzielenie liczby mieszkańców województwa przez liczbę radnych wybieranych do danej rady, z uwzględnieniem art. 163 i następujących zasad: 1) w okręgu wyborczym wybiera się od 5 do 15 radnych, 2) w żadnym z powiatów stanowiących jeden okręg wyborczy nie mogą być wybierani radni w liczbie równej lub większej niż 3/5 ogólnej liczby danej rady. 2. Przepisy art. 136 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 oraz art. 137-139 stosuje się odpowiednio. Rozdział 30 Zgłaszanie kandydatów na radnych Art. 165. 1. Do zgłaszania i rejestrowania list kandydatów na radnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zgłaszania i rejestrowania list kandydatów do rad gmin w gminach liczących powyżej 20000 mieszkańców. 2. Każda zgłaszana lista kandydatów powinna być poparta podpisami co najmniej 300 wyborców. 3. Listy kandydatów, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, zgłasza się do wojewódzkiej komisji wyborczej. Art. 166. 1. Państwowa Komisja Wyborcza na podstawie rejestracji list kandydatów w wyborach do sejmików województw przyznaje w drodze losowania, najpóźniej na 25 dni przed wyborami, jednolity numer dla list komitetów wyborczych, o których mowa w art. 78. O terminie losowania zawiadamia się pełnomocników komitetów wyborczych. 2. Państwowa Komisja Wyborcza zawiadamia niezwłocznie wojewódzkie komisje wyborcze oraz pełnomocników o wylosowanych numerach list. 3. Pozostałe numery list przyznaje wojewódzka komisja wyborcza stosując odpowiednio przepisy art. 109 ust. 3 i 4. Art. 167. Wojewódzka komisja wyborcza zarządza wydrukowanie obwieszczenia o zarejestrowanych listach kandydatów. Przepisy art. 109 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. Art. 168. W razie skreślenia nazwiska kandydata wskutek jego śmierci, powodującego sytuację, o której mowa w art. 110 ust. 2, wojewódzka komisja wyborcza informuje pełnomocnika komitetu wyborczego o możliwości zgłoszenia nowego kandydata najpóźniej w 10 dniu przed dniem wyborów. Przepisy art. 110 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. Art. 169. 1. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad powiatów, komitety wyborcze zgłaszające kandydatów w wyborach do sejmiku województwa mogą zgłaszać również kandydatów na radnych do rad powiatów. Przepisy art. 96 ust. 1 stosuje się odpowiednio. 2. Każdy komitet wyborczy może zgłosić w wyborach do danej rady w okręgu wyborczym tylko jedną listę kandydatów. Art. 170. W razie zarządzenia wyborów do sejmików województw na ten sam dzień, na który zarządzono wybory do rad powiatów i rad gmin, przepisy art. 169 stosuje się odpowiednio. Rozdział 31 Karty do głosowania Art. 171. 1. Wojewódzka komisja wyborcza zarządza wydrukowanie, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego, kart do głosowania i zapewnia ich przekazanie obwodowym komisjom wyborczym. 2. Na karcie do głosowania drukuje się odcisk pieczęci wojewódzkiej komisji wyborczej. Art. 172. W razie skreślenia nazwiska kandydata z listy lub unieważnienia listy kandydatów po wydrukowaniu kart do głosowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 113 ust. 2 i 3. Rozdział 32 Sposób głosowania i warunki ważności głosu Art. 173. 1. Wyborca głosuje tylko na określoną listę kandydatów, stawiając znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwiska jednego z kandydatów z tej listy, przez co wskazuje jego pierwszeństwo do uzyskania mandatu. 2. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony wyłącznie przy nazwisku kandydata z jednej tylko listy w sytuacji określonej w art. 113 ust. 2, głos uznaje się za ważny i oddany na tę listę. 3. Jeżeli znak "x" postawiono w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów, ale z tej samej listy, głos uznaje się za ważny i oddany na wskazaną listę z przyznaniem pierwszeństwa do uzyskania mandatu temu kandydatowi, przy którego nazwisku znak "x" jest umieszczony w pierwszej kolejności. Art. 174. Za nieważny uznaje się głos, jeżeli na karcie do głosowania postawiono znak "x" w kratce z lewej strony obok nazwisk dwóch lub więcej kandydatów z różnych list lub nie postawiono tego znaku w kratce z lewej strony obok nazwiska żadnego kandydata z którejkolwiek z list. Art. 175. Dopisanie na karcie do głosowania dodatkowych nazwisk lub nazw albo poczynienie innych dopisków nie wpływa na ważność oddanego na niej głosu. Rozdział 33 Ustalanie wyników wyborów Art. 176. 1. Powiatowa komisja wyborcza, na podstawie otrzymanych od obwodowych komisji wyborczych protokołów głosowania w obwodach w wyborach do sejmików województw, ustala wyniki głosowania na poszczególne listy kandydatów i sporządza, w trzech egzemplarzach, protokół wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego). 2. W przypadku utworzenia okręgu wyborczego obejmującego więcej niż jeden powiat, zadania powiatowej komisji wyborczej, określone w ust. 1, wykonuje powiatowa komisja wyborcza wskazana przez wojewódzkiego komisarza wyborczego. 3. W protokole wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 173 ust. 2, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 4. Przy ustalaniu wyników mogą być obecni pełnomocnicy. 5. Przepisy art. 124 ust. 5 i 6, art. 125 i 126 stosuje się odpowiednio. Art. 177. Po otrzymaniu protokołów, o których mowa w art. 176, wojewódzka komisja wyborcza dokonuje sprawdzenia prawidłowości ustalenia wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego). Przepis art. 127 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 178. 1. Na podstawie protokołów wyników głosowania na obszarze powiatu (okręgu wyborczego) wojewódzka komisja wyborcza sporządza zestawienie wyników głosowania w okręgu wyborczym na poszczególne listy kandydatów, na urzędowym formularzu, w trzech egzemplarzach. 2. W zestawieniu wymienia się liczby: 1) osób uprawnionych do głosowania, 2) wyborców, którym wydano karty do głosowania, 3) oddanych kart do głosowania, 4) kart nieważnych, 5) kart ważnych, 6) głosów nieważnych, z podaniem przyczyny ich nieważności, 7) głosów ważnie oddanych na każdą z list kandydatów, z uwzględnieniem art. 173 ust. 2, 8) głosów ważnie oddanych na poszczególnych kandydatów z każdej z list. 3. Na podstawie zestawień, o których mowa w ust. 2, wojewódzka komisja wyborcza dokonuje podziału mandatów w każdym okręgu wyborczym pomiędzy listy kandydatów, o których mowa w art. 162 ust. 2, w sposób następujący: 1) liczbę głosów ważnie oddanych na każdą z list w okręgu wyborczym dzieli się kolejno przez 1; 2; 3; 4; 5 i dalej, aż do chwili, gdy z otrzymanych w ten sposób ilorazów da się uszeregować tyle kolejno największych liczb, ile wynosi liczba mandatów do rozdzielenia między listy, 2) każdej liście przyznaje się tyle mandatów, ile spośród ustalonego w powyższy sposób szeregu ilorazów przypada jej liczb kolejno największych. 4. Jeżeli kilka list uzyskało ilorazy równe ostatniej liczbie z liczb uszeregowanych w podany wyżej sposób, a list tych jest więcej niż mandatów do rozdzielenia, pierwszeństwo mają listy w kolejności ogólnej liczby oddanych na nie głosów. Gdyby na dwie lub więcej list oddano równą liczbę głosów, o pierwszeństwie rozstrzyga liczba obwodów głosowania, w których na daną listę oddano większą liczbę głosów. 5. Mandaty przypadające danej liście kandydatów uzyskują kandydaci w kolejności wynikającej z otrzymanej liczby głosów. 6. Jeżeli równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu otrzymało dwóch lub więcej kandydatów z danej listy, o wyborze rozstrzyga kolejność umieszczenia nazwisk kandydatów na liście. W przypadku gdy kolejność na liście była ustalona zgodnie z porządkiem alfabetycznym, o uzyskaniu mandatu rozstrzyga losowanie przeprowadzone przez wojewódzką komisje wyborczą w obecności pełnomocników. Art. 179. 1. Po ustaleniu wyników wyborów we wszystkich okręgach wyborczych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 178, wojewódzka komisja wyborcza sporządza w trzech egzemplarzach protokół z wyborów do sejmiku województwa. 2. W protokole podaje się, według okręgów wyborczych, liczbę radnych wybieranych w okręgu, liczby z zestawienia wyników głosowania, o którym mowa w art. 178 ust. 2, oraz nazwiska i imiona wybranych radnych z podaniem oznaczenia listy, z której zostali wybrani; w protokole podaje się również ewentualną liczbę nie obsadzonych mandatów. 3. W protokole podaje się również przebieg losowania, o którym mowa w art. 178 ust. 6. 4. Do protokołu załącza się zestawienia wyników głosowania w okręgach wyborczych. 5. Protokół podpisują i każdą ze stron parafują wszystkie osoby wchodzące w skład komisji wyborczej obecne przy jego sporządzaniu. Protokół opatruje się pieczęcią komisji. 6. Pełnomocnikom i członkom komisji przysługuje prawo wniesienia do protokołu uwag z wymienieniem konkretnych zarzutów. Przepis art. 54 ust. 6 stosuje się odpowiednio. Art. 180. 1. Wojewódzka komisja wyborcza niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości wyniki głosowania i wyniki wyborów w okręgach wyborczych poprzez wywieszenie w swojej siedzibie w miejscu łatwo dostępnym dla wyborców jednego z egzemplarzy protokołu z wyborów do sejmiku województwa. Jeden z egzemplarzy protokołu przekazuje Państwowej Komisji Wyborczej w trybie przez nią określonym. 2. Przepisy art. 154 i 155 stosuje się odpowiednio. Art. 181. Wojewódzka komisja wyborcza wydaje radnym zaświadczenia o wyborze. DZIAŁ V Ogłaszanie wyników wyborów Rozdział 34 Ogłaszanie wyników wyborów na obszarze województwa Art. 182. 1. Wojewódzki komisarz wyborczy, na podstawie protokołów z wyborów sporządzonych przez właściwe organy wyborcze, podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, wyniki wyborów do rad na obszarze województwa. 2. W obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się zbiorczą informację o wynikach głosowania i wynikach wyborów do rad, do których wybory zostały przeprowadzone, oraz - odrębnie dla każdej rady - dane zawarte w protokołach z wyborów. Państwowa Komisja Wyborcza może określić wzór obwieszczenia. Art. 183. Obwieszczenie wojewódzkiego komisarza wyborczego podaje się do publicznej wiadomości, przez rozplakatowanie odpowiedniego wyciągu z obwieszczenia, na obszarze każdej gminy oraz ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Jeden egzemplarz obwieszczenia przesyła się niezwłocznie do Państwowej Komisji Wyborczej. Rozdział 35 Ogłaszanie wyników wyborów na obszarze kraju Art. 184. 1. Państwowa Komisja Wyborcza podaje do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, zbiorcze wyniki wyborów do rad na obszarze kraju. 2. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, publikuje się w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym oraz ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 185. Państwowa Komisja Wyborcza przedkłada Prezesowi Rady Ministrów informację o przebiegu i wynikach wyborów. Informację tę przekazuje się również Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu i Marszałkowi Senatu. Art. 186. Państwowa Komisja Wyborcza publikuje opracowanie statystyczne zawierające szczegółowe informacje o wynikach głosowania i wynikach wyborów. Art. 187. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego na wniosek Państwowej Komisji Wyborczej, złożony po porozumieniu z Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych, określa, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania, przechowywania i udostępniania dokumentów z wyborów. DZIAŁ VI Wybory do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego. Przepisy szczególne Rozdział 36 Obsadzenie mandatów bez głosowania Art. 188. 1. Jeżeli w okręgu wyborczym w wyborach do rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców został zarejestrowany tylko jeden kandydat, głosowania nie przeprowadza się, a za wybranego uważa się zarejestrowanego kandydata. 2. Jeżeli w okręgu wyborczym w wyborach do rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców lub w wyborach do rad powiatów zarejestrowana liczba kandydatów jest równa liczbie radnych wybieranych w danym okręgu wyborczym lub od niej mniejsza, głosowania nie przeprowadza się, a za wybranych na radnych terytorialna komisja wyborcza uznaje zarejestrowanych kandydatów, a odpowiednio pozostałe mandaty pozostają nie obsadzone. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zarejestrowania w okręgu wyborczym dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców bądź w okręgu dla wyboru rady w powiecie tylko jednej listy kandydatów. Art. 189. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 188, właściwa terytorialna komisja wyborcza niezwłocznie zawiadamia wyborców danego okręgu wyborczego o przyczynach obsadzenia mandatów bez głosowania, w formie obwieszczenia, którego druk i rozplakatowanie zapewnia odpowiednio marszałek województwa, starosta i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jeden egzemplarz obwieszczenia przekazuje się niezwłocznie wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. 2. Komisja wyborcza sporządza odpowiedni protokół z obsadzenia mandatu radnego bez głosowania w okręgu wyborczym. Przepisy art. 123-127 stosuje się odpowiednio. Rozdział 37 Wygaśnięcie mandatu radnego Art. 190. 1. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje wskutek: 1) odmowy złożenia ślubowania, 2) pisemnego zrzeczenia się mandatu, 3) utraty prawa wybieralności lub braku tego prawa w dniu wyborów, 4) prawomocnego wyroku sądu, orzeczonego za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 5) śmierci. 2. Wygaśnięcie mandatu radnego w przypadkach określonych w ust. 1 stwierdza rada w drodze uchwały, najpóźniej w 3 miesiące od wystąpienia przyczyny wygaśnięcia mandatu. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 3 przed podjęciem uchwały o wygaśnięciu mandatu należy umożliwić radnemu złożenie wyjaśnień. 4. Uchwałę rady o wygaśnięciu mandatu radnego doręcza się niezwłocznie zainteresowanemu i przesyła wojewodzie oraz wojewódzkiemu komisarzowi wyborczemu. Art. 191. 1. Od uchwały rady o wygaśnięciu mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w art. 190 ust. 1 pkt 3, zainteresowanemu przysługuje odwołanie do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia. Przepisy art. 60 i 61 stosuje się odpowiednio. 2. Wygaśnięcie mandatu radnego następuje z dniem wydania przez sąd orzeczenia oddalającego odwołanie. Rozdział 38 Wybory uzupełniające Art. 192. 1. W przypadku nieobsadzenia mandatów lub wygaśnięcia mandatu radnego rady w gminie liczącej do 20000 mieszkańców, wojewoda zarządza wybory uzupełniające. 2. Przepisy art. 25 stosuje się odpowiednio, z tym że w zarządzeniu wojewody o wyborach podaje się liczbą wybieranych radnych. Art. 193. 1. Wybory uzupełniające, o których mowa w art. 192 ust. 1, przeprowadza się na zasadach i w trybie przepisów niniejszej ustawy w ciągu 3 miesięcy od daty stwierdzenia przez radę wygaśnięcia mandatu. 2. Jeżeli w wyniku wyborów, o których mowa w ust. 1, mandat pozostaje nie obsadzony, wybory uzupełniające powtarza się między 6 a 9 miesiącem, licząc od daty tych wyborów. 3. Kadencja radnych wybranych w wyborach uzupełniających upływa z dniem upływu kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. 4. Wyborów uzupełniających nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad. Art. 194. 1. W przypadku wygaśnięcia mandatu radnego wybranego w okręgu wyborczym dla wyboru rady w gminie liczącej powyżej 20000 mieszkańców oraz w powiecie, właściwa rada, po stwierdzeniu wygaśnięcia mandatu radnego, podejmuje na następnej sesji uchwałę o wstąpieniu na jego miejsce kandydata z tej samej listy, który w wyborach uzyskał kolejno największą liczbę głosów, a nie utracił prawa wybieralności. Przy równej liczbie głosów decyduje kolejność umieszczenia nazwiska kandydata na liście. 2. Kandydat może zrzec się pierwszeństwa przy obsadzeniu mandatu na rzecz kandydata z tej samej listy, który uzyskał kolejno największą liczbę głosów. Oświadczenie to powinno być zgłoszone radzie na piśmie w ciągu trzech dni od daty doręczenia zawiadomienia o przysługującym mu mandacie. 3. Jeżeli wskutek wygaśnięcia mandatów, których obsadzenie w trybie ust. 1 i 2 nie było możliwe, skład rady zmniejszył się więcej niż o 1/5, przeprowadza się wybory uzupełniające do danej rady, chyba że do zakończenia kadencji rady zostało mniej niż 6 miesięcy. Rozdział 39 Wybory przedterminowe Art. 195. W przypadkach określonych ustawami przeprowadza się wybory przedterminowe. Art. 196. 1. Wybory przedterminowe przeprowadza się na zasadach i w trybie przepisów niniejszej ustawy. 2. Kadencja radnych i rad wybranych w wyborach przedterminowych upływa z dniem zakończenia kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. 3. Wyborów przedterminowych nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad. Rozdział 40 Zmiany w podziale terytorialnym państwa Art. 197. 1. Zmiany w podziale terytorialnym państwa zachodzące w toku kadencji rad powodują następujące skutki: 1) jeżeli z jednej jednostki samorządu terytorialnego tworzy się dwie jednostki lub więcej, dotychczasowa rada zostaje z mocy prawa rozwiązana, 2) jeżeli z jednostki zostaje wyłączony obszar stanowiący okręg wyborczy dla wyboru danej rady i zostaje on włączony do sąsiedniej jednostki, radny stale zamieszkały i wybrany w tym okręgu staje się radnym rady w jednostce powiększonej; mandat radnego nie spełniającego tych warunków wygasa z mocy prawa, 3) jeżeli z jednostki zostaje wyłączony obszar stanowiący część okręgu wyborczego dla wyboru rady i zostaje on włączony do sąsiedniej jednostki, radny stale zamieszkały na tym obszarze i wybrany w tym okręgu staje się radnym w jednostce powiększonej; mandat radnego nie spełniającego tych warunków wygasa z mocy prawa, 4) jeżeli jednostka zostaje włączona do innej jednostki albo dwie jednostki lub więcej łączy się w nową jednostkę, rady tych jednostek zostają z mocy prawa rozwiązane. 2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio w przypadku radnego stale zamieszkałego na obszarze okręgu wyborczego lub jego części włączanego do sąsiedniej jednostki, a wybranego w innym okręgu wyborczym włączanym także w całości lub w części do tej jednostki. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, przeprowadza się wybory nowych rad w trybie i na zasadach określonych niniejszą ustawą. 4. W wyniku zmian w składach rad, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, dopuszcza się na czas danej kadencji, z zastrzeżeniem ust. 5, odstępstwa od ustawowej liczby radnych ustalonej dla danej rady, stosownie do przepisów ustaw. Zmiany w składach rad ogłasza, w formie obwieszczenia, wojewódzki komisarz wyborczy w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 5. Jeżeli w wyniku zmian, o których mowa w ust. 4, skład rady zmniejszył się poniżej 3/5 ustawowej liczby radnych, rada jednostki zostaje z mocy prawa rozwiązana. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio. 6. Wojewódzki komisarz wyborczy podaje do publicznej wiadomości oraz ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, w formie obwieszczenia, informację o rozwiązaniu z mocy prawa rady jednostki z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4 oraz w ust. 5. 7. Wygaśnięcie mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz w ust. 2, następuje w dniu wejścia w życie zmiany w podziale terytorialnym. Wygaśnięcie mandatu stwierdza właściwa rada, w drodze uchwały, podjętej w ciągu 3 miesięcy od ich wystąpienia. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio. 8. Wyborów uzupełniających i wyborów nowych rad nie przeprowadza się, jeżeli ich data przypadałaby w okresie 6 miesięcy przed zakończeniem kadencji rad. Art. 198. Kadencja rad i radnych wybranych w wyborach, o których mowa w art. 197, upływa z dniem upływu kadencji rad wybranych w wyborach zarządzonych na podstawie art. 25. DZIAŁ VII Przepisy karne Art. 199. Kto narusza zakazy określone w art. 48 ust. 1, art. 65, art. 67 albo 69 lub umieszcza plakaty i hasła wyborcze bądź ustawia urządzenia ogłoszeniowe z naruszeniem zasad określonych w art. 71 - podlega karze grzywny. Art. 200. Kto narusza zakaz określony w art. 68 - podlega grzywnie od 5000 złotych do 50000 złotych. Art. 201. 1. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 74, podlega karze grzywny. 2. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku sporządzenia i złożenia sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 84 ust. 2, albo do podania w nim nieprawdziwych danych - podlega karze grzywny. Art. 202. 1. Kto dopuszcza do niewykonania obowiązku przekazania nadwyżki środków finansowych, o której mowa w art. 84 ust. 3, instytucji charytatywnej - podlega grzywnie albo karze pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom łącznie. 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie - podlega grzywnie. Art. 203. Do postępowania w sprawach, o których mowa w art. 199 i 201, stosuje się przepisy o postępowaniu w sprawach o wykroczenia. DZIAŁ VIII Przepisy szczególne, przepisy przejściowe i końcowe Art. 204. Wszelkie pisma oraz postępowanie sądowe i administracyjne w sprawach wyborczych są wolne od opłat. Art. 205. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o upływie terminu do wniesienia skargi lub odwołania do sądu albo organu wyborczego, należy przez to rozumieć dzień złożenia skargi lub odwołania w sądzie lub organowi wyborczemu. 2. Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności określonej w ustawie przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, termin upływa pierwszego roboczego dnia po tym dniu. 3. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, czynności wyborcze określone kalendarzem wyborczym oraz czynności, o których mowa w ust. 1, dokonywane są w godzinach urzędowania sądów i organów wyborczych. Art. 206. Do przeprowadzenia wyborów do organów stanowiących obligatoryjnych związków komunalnych oraz do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego wchodzących w skład tych związków stosuje się przepisy niniejszej ustawy, chyba że ustawa o utworzeniu związku komunalnego stanowi inaczej. Art. 207. Państwowa Komisja Wyborcza powoła, w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy, wojewódzkich komisarzy wyborczych zgodnie z przepisami ustawy. Art. 208. 1. Zarządzone przez Prezesa Rady Ministrów, na podstawie art. 9 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz. U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387 i z 1998 r. Nr 50, poz. 311) w związku z art. 32 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601), wybory do rad gmin i do Rady miasta stołecznego Warszawy przeprowadza się, w wyznaczonym uprzednio terminie 11 października 1998 r., na podstawie przepisów niniejszej ustawy. 2. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, dostosuje kalendarz wyborczy odnoszący się do ogłoszonych na dzień 11 października 1998 r. wyborów, o których mowa w ust. 1, do wymogów niniejszej ustawy. Art. 209. W pierwszych wyborach do rad gmin przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy w terminie, o którym mowa w art. 208, zarząd gminy dokonuje podziału gminy na okręgi wyborcze, ustala liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu oraz tworzy obwody głosowania. Art. 210. 1. Prezes Rady Ministrów wyznaczy, w drodze rozporządzenia, datę pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw oraz określi dni, w których upływają terminy wykonania czynności określonych w ustawie (wspólny kalendarz wyborczy, jeżeli wybory do rad powiatów i sejmików województw zostaną wyznaczone na ten sam dzień). 2. W razie zarządzenia pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw na podstawie niniejszej ustawy na ten sam dzień, na który zarządzono pierwsze wybory do rad gmin przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy (art. 208), Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych określonych w ustawie (wspólny kalendarz wyborczy do wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw). Art. 211. 1. W pierwszych wyborach do rad powiatów i sejmików województw przeprowadzanych na podstawie niniejszej ustawy: 1) minister właściwy do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii właściwego wojewody i sejmiku samorządowego oraz Państwowej Komisji Wyborczej, dokonuje, w drodze rozporządzenia, podziału powiatów i województw na okręgi wyborcze oraz ustala liczbę radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym, 2) obsługę administracyjną wojewódzkich komisji wyborczych i wykonanie zadań wyborczych na obszarze województwa zapewnia wojewoda właściwy dla siedziby sejmiku województwa we współdziałaniu z dyrektorem delegatury Krajowego Biura Wyborczego, 3) obsługę administracyjną powiatowej komisji wyborczej i wykonanie zadań wyborczych na obszarze powiatu zapewnia burmistrz (prezydent miasta) właściwy dla siedziby powiatu, 4) art. 135 ust. 5 i 6 nie stosuje się, 5) art. 137 nie stosuje się, 6) art. 136, art. 139 i art. 164 stosuje się odpowiednio. 2. Opinia sejmiku samorządowego, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna być udzielona w terminie 7 dni od dnia zwrócenia się o nią przez ministra właściwego do spraw administracji. W przypadku niedotrzymania tego terminu minister wykonuje uprawnienia określone w ust. 1 pkt 1 bez uzyskania opinii sejmiku samorządowego. 3. Przy podziale województwa na okręgi wyborcze dla przeprowadzenia pierwszych wyborów do sejmików województw należy dążyć do tego, aby okręgi wyborcze obejmowały obszar możliwie jednorodny ze względu na układ osadniczy i przestrzenny. Art. 212. Traci moc ustawa z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin (Dz. U. z 1996 r. Nr 84, poz. 387 i z 1998 r. Nr 50, poz. 311). Art. 213. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 207, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. (Dz. U. Nr 97, poz. 604) Art. 1. W ustawie z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159 i z 1995 r. Nr 28, poz. 143) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8: a) w ust. 2a wyrazy "na mocy porozumienia zawartego w dniu 26 lipca 1944 r. miedzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o stosunkach między radzieckim wodzem naczelnym a polską administracją po wkroczeniu wojsk radzieckich na terytorium Polski" zastępuje się wyrazami "na obecnym terytorium Polski w okresie od dnia 1 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. oraz na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim, w okresie od dnia 1 stycznia 1944 r. do dnia 31 grudnia 1956 r.", b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu: "2b. Przez działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, o której mowa w ust. 2a, w odniesieniu do osób represjonowanych na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim poza obecnym terytorium Polski, należy rozumieć działalność w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 5 lutego 1946 r.", c) w ust. 3 na końcu dodaje się wyrazy " , z wyjątkiem art. 489"; 2) w art. 11: a) w ust. 1 skreśla się zdanie drugie, b) w ust. 2 skreśla się wyrazy " , przy czym termin określony w ust. 1 nie ma zastosowania". Art. 2. Prawomocne orzeczenie, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, oddalające żądanie odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 1 ze względu na to, że represje miały miejsce na ziemiach, które obecnie nie należą do Państwa Polskiego, lub miały miejsce poza strefą operacji wojennych albo były stosowane po dniu 8 maja 1945 r., nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy w oparciu o ponowne żądanie zgłoszone przez osobę represjonowaną, a w razie jej śmierci - przez małżonka, dzieci lub rodziców. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. z 1998 r. Nr 98, poz. 607) Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 59 w § 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) ukończył 65 rok życia, chyba że Krajowa Rada Sądownictwa, na wniosek sędziego, po zasięgnięciu opinii kolegium właściwego sądu, wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska, nie dłużej jednak niż do ukończenia 70 roku życia,"; 2) po art. 782 dodaje się art. 783 i 784 w brzmieniu: "Art. 783. § 1. Sędzia w stanie spoczynku obowiązany jest dochować godności urzędu sędziego. § 2. Za uchybienia godności urzędu sędziego po przejściu w stan spoczynku oraz godności urzędu sędziego w okresie pełnienia służby sędzia w stanie spoczynku odpowiada dyscyplinarnie. § 3. Do odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego w stanie spoczynku stosuje się odpowiednio przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, z tym że zamiast kar przewidzianych dla sędziów sąd dyscyplinarny orzeka kary: 1) upomnienia, 2) nagany, 3) zawieszenia waloryzacji uposażenia na okres od 1 roku do 3 lat, 4) pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia. § 4. Skazanie sędziego w stanie spoczynku prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych za przestępstwo popełnione przed przejściem w stan spoczynku lub prawomocne orzeczenie kary wydalenia ze służby za przewinienie popełnione w tym okresie powoduje utratę uprawnień do stanu spoczynku i uposażenia sędziego oraz uposażenia rodzinnego członków jego rodziny. § 5. W razie orzeczenia kary wymienionej w § 3 pkt 4 lub w wypadkach przewidziany w § 4 sędzia pozbawiony prawa do stanu spoczynku i uposażenia albo członek jego rodziny pozbawiony prawa do uposażenia rodzinnego nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. Art. 784. § 1. W razie utraty uprawnień do stanu spoczynku wskutek prawomocnego orzeczenia kary, o której mowa w art. 783 § 3 pkt 4, albo w wypadkach przewidzianych w art. 783 § 4 stosuje się odpowiednio przepis art. 781 § 2. § 2. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w art. 781 § 2, podlega waloryzacji wskaźnikiem wzrostu płac. § 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady waloryzacji składek, o których mowa w § 2." Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944) w art. 62a zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Do prokuratorów stosuje się odpowiednio przepisy art. 59 § 2-5 i § 7, art. 711 § 2-6, art. 78-784 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych." Art. 3. W ustawie z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. Nr 73, poz. 435, z 1990 r. Nr 53, poz. 306, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1996 r. Nr 72, poz. 347 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 124, poz. 782) w art. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) wyraża zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 rok życia,". Art. 4. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 124, poz. 782) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. Przepisy art. 1 i 6 niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio do sędziów sądów wojskowych, a także do sędziów Trybunału Konstytucyjnego, z tym że sędziowie Trybunału Konstytucyjnego przechodzą w stan spoczynku po ukończeniu swojej kadencji niezależnie od osiągniętego wieku. Uposażenie, o którym mowa w art. 1 pkt 6 niniejszej ustawy, przysługuje im z dniem osiągnięcia 65 roku życia." Art. 5. Sędziowie i prokuratorzy w stanie spoczynku oraz członkowie ich rodzin korzystają z prawa do świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Art. 6. () Art. 7. 1. Przepisy art. 6 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w art. 4, nie mają zastosowania do: 1) sędziów i prokuratorów, którzy w okresie od września 1939 r. do końca 1956 r. służyli w formacji Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (NKWD) lub innych organach represji Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR), działających przeciwko Narodowi i Państwu Polskiemu, 2) sędziów i prokuratorów, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni, pełnili służbę lub funkcję w strukturach Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa i Informacji Wojskowej, a także w nadzorujących je komórkach jednostek zwierzchnich, związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego, 3) sędziów i prokuratorów, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni w sądach wojskowych lub w prokuraturze wojskowej - w jednostkach organizacyjnych albo na stanowiskach związanych ze stosowaniem represji wobec osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Państwa Polskiego, 4) sędziów sądów powszechnych, którzy w latach 1944-1956 byli zatrudnieni w wyspecjalizowanych komórkach organizacyjnych stosujących represje za działalność niepodległościową, polityczną lub obronę praw człowieka (sekcjach i wydziałach spraw tajnych, wydziałach doraźnych), 5) sędziów i prokuratorów, którzy zostali skazani prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych za przestępstwo popełnione w okresie służby lub zostali wydaleni ze służby za przewinienia w okresie jej pełnienia, 6) sędziów i prokuratorów, którzy złożyli fałszywe oświadczenia dotyczące pracy, służby lub współpracy z organami wymienionymi w art. 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443). 2. Przepisy art. 6 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, nie mają zastosowania do członków rodzin po zmarłych sędziach lub prokuratorach określonych w ust. 1. 3. Przepisów ust. 1 pkt 1-4 nie stosuje się wobec osób, które: 1) udowodnią, że do służb i organów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, zostały skierowane przez organizacje niepodległościowe lub przez te organizacje były zwerbowane w celu udzielenia im pomocy, 2) udowodnią, że podczas zatrudnienia, pełnienia służby lub funkcji w strukturach, jednostkach i na stanowiskach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, wykonywały wyłącznie zadania nie związane ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Okoliczności wymienione w ust. 1 pkt 1-5, ust. 2 i 3 w stosunku do sędziów lub członków ich rodzin stwierdza Krajowa Rada Sądownictwa, w drodze decyzji. Wniosek o wydanie decyzji może złożyć Minister Sprawiedliwości, a także osoba represjonowana za działalność niepodległościową lub obronę praw człowieka, a w razie śmierci tej osoby - jej małżonek, rodzeństwo lub dzieci. Od decyzji zainteresowanym przysługuje skarga do sądu administracyjnego. 5. W stosunku do prokuratorów przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio, z tym że uprawnienia Krajowej Rady Sądownictwa przysługują Prokuratorowi Generalnemu. 6. Sędziowie i prokuratorzy, którzy uzyskali prawo do emerytury lub renty, składają oświadczenia przewidziane w art. 1 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 6. 7. Stwierdzenie okoliczności wymienionych w ust. 1 pkt 6 następuje w trybie przewidzianym w ustawie o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne. Art. 8. 1. Sędziowie w stanie spoczynku i prokuratorzy w stanie spoczynku, którzy pełnili służbę lub pracowali w organach albo komórkach organizacyjnych wymieniony w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 lub złożyli fałszywe oświadczenia dotyczące pracy, służby lub współpracy z organami, o których mowa w art. 2 ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, tracą prawo do stanu spoczynku i uposażenia w stanie spoczynku. 2. Członkowie rodzin sędziów i prokuratorów, określonych w ust. 1, tracą prawo do uposażenia rodzinnego. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1, stwierdza się w trybie określonym w art. 7 ust. 4 i 5. Utrata uprawnień następuje z dniem wydania decyzji. 4. Przepisy art. 7 ust. 6 i 7 stosuje się do sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku, którzy nie złożyli w okresie służby oświadczeń, o których mowa w art. 1 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 7 ust. 1 pkt 6. Art. 9. 1. Z dniem wszczęcia postępowania o wydanie decyzji przewidzianych w art. 7 ust. 4 i 5 oraz w art. 8 ust. 3 i 4 wypłatę uposażenia lub uposażenia rodzinnego ogranicza się do wysokości świadczeń, jakie przysługiwałyby uprawnionemu na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. 2. W razie wydania decyzji odmawiającej stwierdzenia okoliczności powodujących utratę uprawnień wypłaca się pozostałą część uposażenia. 3. W razie wydania decyzji stwierdzającej okoliczności powodujące utratę uprawnień osoba pozbawiona prawa do stanu spoczynku lub uposażenia albo uposażenia rodzinnego nabywa prawo do emerytury lub renty, jeżeli spełnia warunki określone w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. W takim wypadku od wynagrodzenia wypłaconego sędziemu lub prokuratorowi w okresie służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenie społeczne, przekazuje się składkę przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym. Przepis art. 784 § 2 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. Art. 10. Sędziowie i prokuratorzy, którzy przed dniem 17 października 1997 r. otrzymali od Krajowej Rady Sądownictwa i odpowiednio od Prokuratora Generalnego zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska pomimo ukończenia 65 roku życia, zachowują prawo do zajmowania tego stanowiska do końca terminu określonego w tej zgodzie. Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu art. 1 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Zgodnie z art. 122 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej podpisuję ustawę z pominięciem art. 6 uznanego wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1998 r. (Monitor Polski Nr 22, poz. 331) za niezgodny z Konstytucją. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski () Pominięto jako niezgodny z art. 7 Konstytucji stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 czerwca 1998 r. sygn. akt K.3/98 (Monitor Polski Nr 22, poz. 331). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. (Dz. U. Nr 98, poz. 610) Art. 1. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932) w art. 46 wyrazy "z dniem 1 stycznia 1999 r." zastępuje się wyrazami "z dniem 1 kwietnia 1999 r." Art. 2. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 230 dodaje się art. 230a w brzmieniu: "Art. 230a. Do dnia 15 lutego 1999 r. jest zabronione prowadzenie działalności akwizycyjnej, w tym reklamowej, na rzecz otwartych funduszy emerytalnych oraz wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz tych funduszy."; 2) w art. 231: a) wyrazy "z dniem 1 stycznia 1999 r." zastępuje się wyrazami "z dniem 1 kwietnia 1999 r.", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) art. 1-60, art. 92-94, art. 152, art. 157-164, art. 197, art. 215-222 i art. 230a, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 1998 r.," c) po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) art. 81-85, art. 90, art. 98 i art. 189-190, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 1999 r." Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o finansowaniu gmin. (Dz. U. Nr 98, poz. 611) Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 w ust. 1 po wyrazach "na dofinansowanie" dodaje się wyrazy " , z zastrzeżeniem art. 21a,"; 2) po art. 21 dodaje się art. 21a-21c w brzmieniu: "Art. 21a. 1. Gminy, na obszarze których wystąpiła powódź w 1998 r., mogą otrzymać dotację celową na dofinansowanie bieżących zadań własnych związanych z usuwaniem skutków tej powodzi. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, udzielane są przez wojewodów. Art. 21b. Do wysokości dotacji celowych na dofinansowanie inwestycji realizowanych jako zadania własne gmin, o których mowa w art. 21a ust. 1, nie stosuje się ograniczeń określonych w art. 21. Art. 21c. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala wykaz gmin, o których mowa w art. 21a ust. 1." Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny nieruchomości oraz zasad i trybu sporządzania operatu szacunkowego. (Dz. U. Nr 98, poz. 612) Na podstawie art. 159 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się w postępowaniu, w wyniku którego następuje określanie wartości nieruchomości, w tym gruntów, części składowych tych gruntów oraz budynków i lokali stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. § 2. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741). § 3. Ilekroć w rozpoorządzeniu jest mowa o: 1) określaniu wartości nieruchomości - rozumie się przez to określanie wartości rynkowej lub wartości odtworzeniowej nieruchomości jako przedmiotu prawa własności lub wartości innych praw do nieruchomości, 2) częściach składowych gruntu - rozumie się przez to części składowe, o których mowa w art. 48 Kodeksu cywilnego. Rozdział 2 Określanie wartości nieruchomości § 4. 1. Do określania wartości rynkowej nieruchomości, o której mowa w art. 150 ust. 1 pkt 1, stosuje się podejście porównawcze lub podejście dochodowe. 2. Określanie wartości rynkowej nieruchomości należy poprzedzić analizą transakcji na rynku nieruchomości, w szczególności w zakresie warunków, o których mowa w § 6. § 5. 1. Przy zastosowaniu podejścia porównawczego konieczna jest znajomość cen transakcyjnych nieruchomości podobnych do nieruchomości będącej przedmiotem wyceny, a także cech tych nieruchomości wpływających na poziom ich cen. 2. W podejściu porównawczym stosuje się metodę porównywania parami albo metodę analizy statystycznej rynku. 3. Przy metodzie porównywania parami porównuje się nieruchomość będącą przedmiotem wyceny której cechy są znane, kolejno z nieruchomościami podobnymi, które były przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji, a także cechy tych nieruchomości. 4. Przy metodzie analizy statystycznej rynku do porównań określonych w ust. 3 przyjmuje się grupę nieruchomości reprezentatywnych dla rynku właściwego miejscowo ze względu na położenie wycenianej nieruchomości, jeżeli były one przedmiotem obrotu rynkowego i dla których znane są ceny transakcyjne, warunki zawarcia transakcji, a także cechy tych nieruchomości. § 6. 1. Źródłem informacji o cenach transakcyjnych, o których mowa w § 5, nie mogą być informacje o transakcjach, w których wystąpiły szczególne warunki sprzedaży, a także ustalenia zapłaty, a zwłaszcza przymusowa sprzedaż, sprzedaż z odroczonym terminem przekazania nieruchomości nabywcy, bonifikata udzielona od ceny lub sprzedaż w drodze przetargu, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Ceny uzyskane przy sprzedaży w drodze przetargu mogą być źródłem informacji o cenach transakcyjnych, jeżeli w sposób rażący nie odbiegają od cen uzyskiwanych na rynku nieruchomości. § 7. 1. Podejście dochodowe stosuje się przy określaniu wartości nieruchomości przynoszących dochód lub mogących przynosić dochód, pod warunkiem że wysokość tego dochodu jest znana lub możliwa do określenia. 2. Przy zastosowaniu podejścia dochodowego konieczna jest znajomość dochodu uzyskiwanego lub możliwego do uzyskania z czynszu lub z innych dochodów z nieruchomości. § 8. 1. W podejściu dochodowym stosuje się metodę inwestycyjną lub metodę zysków. 2. Metodę inwestycyjną stosuje się przy określaniu wartości nieruchomości przynoszących dochód z czynszów, którego wysokość można ustalić na podstawie analizy kształowania się stawek rynkowych czynszów najmu lub dzierżawy. 3. Metodę zysków stosuje się przy określaniu wartości nieruchomości przynoszących dochód, którego wysokości nie można ustalić w sposób, o którym mowa w ust. 2. Dochód ten ustala się w wysokości równej udziałowi właściciela nieruchomości w zyskach osiąganych z działalności prowadzonej na tej nieruchomości. § 9. Metodę inwestycyjną i metodę zysków stosuje się przy użyciu techniki kapitalizacji prostej albo techniki dyskontowania strumieni pieniężnych. § 10. 1. Przy użyciu techniki kapitalizacji prostej wartość nieruchomości określa się jako iloczyn dochodu rocznego i współczynnika kapitalizacji. Współczynnik kapitalizacji odzwierciedla okres, w którym powinien nastąpić zwrot środków, wydatkowanych na zakup nieruchomości, z dochodów uzyskiwanych z tej nieruchomości. 2. Wysokość współczynnika kapitalizacji ustala się na podstawie badania rynku nieruchomości jako wzajemną relację pomiędzy ceną transakcyjną zapłaconą za nieruchomość a dochodem możliwym do uzyskania z tej nieruchomości. § 11. 1. Przy użyciu techniki dyskontowania strumieni pieniężnych wartość nieruchomości określa się jako sumę zdyskontowanych strumieni pieniężnych pochodzących z dochodów przewidywanych do uzyskiwania z nieruchomości w poszczególnych latach, powiększoną o wartość rezydualną nieruchomości. Wartość rezydualna przedstawia wartość nieruchomości po upływie ostatniego roku przyjętego do dyskontowania strumieni pieniężnych. 2. Liczba lat, o których mowa w ust. 1, jest zależna od przewidywanego okresu, w którym dochody z wycenianej nieruchomości będą ulegały zmianie. 3. Dyskontowania dokonuje się, na dzień określenia wartości nieruchomości, przy użyciu stopy dyskontowej. Stopa dyskontowa powinna odzwierciedlać wymaganą przez nabywców nieruchomości relację pomiędzy rocznym dochodem uzyskiwanym z nieruchomości a nakładami, jakie należy ponieść na jej zakup. § 12. Podejście kosztowe stosuje się do określania wartości odtworzeniowej nieruchomości, o której mowa w art. 150 ust. 1 pkt 2. § 13. 1. Przy określaniu wartości odtworzeniowej nieruchomości odrębnie określa się wartość gruntu i wartość jego części składowych. 2. Za wartość gruntu przyjmuje się koszty, jakie należałoby ponieść na zakup gruntu o takich samych cechach. 3. Za wartość części składowych gruntu przyjmuje się kwotę równą kosztom ich odtworzenia lub kosztom ich zastąpienia, pomniejszoną o wartość zużycia tych części składowych, albo kwotę równą kosztom ich likwidacji. § 14. W podejściu kosztowym stosuje się metodę kosztów odtworzenia, metodę kosztów zastąpienia albo metodę kosztów likwidacji. § 15. 1. Przy metodzie kosztów odtworzenia określa się, ile wyniosłyby koszty odtworzenia części składowych gruntu przy zastosowaniu tej samej technologii, której użyto do wzniesienia lub powstania tych części składowych. 2. Przy metodzie kosztów zastąpienia określa się, ile wyniosłyby koszty zastąpienia części składowych gruntu obiektami o takiej samej funkcji, jaką spełniają obiekty, których wartość określa się, lecz wykonanymi przy użyciu aktualnie stosowanych technologii i materiałów. 3. Przy metodzie kosztów likwidacji określa się wartość materiałów porozbiórkowych, pomniejszoną o koszty rozbiórki lub likwidacji. § 16. 1. Metodę kosztów odtworzenia lub kosztów zastąpienia stosuje się przy użyciu techniki szczegółowej, techniki elementów scalonych albo techniki wskaźnikowej. 2. Przy użyciu techniki szczegółowej koszty odtworzenia lub zastąpienia określa się na podstawie ilości niezbędnych do wykonania robót budowlanych oraz cen jednostkowych tych robót. 3. Przy użyciu techniki elementów scalonych koszty odtworzenia lub zastąpienia określa się na podstawie ilości scalonych elementów robót budowlanych oraz cen scalonych elementów tych robót. 4. Przy użyciu techniki wskaźnikowej koszty określa się przez przemnożenie ceny wskaźnikowej przez liczbę jednostek odniesienia, dla których ta cena została ustalona. Technikę wskaźnikową można stosować tylko wtedy, gdy obiekty, których wartość określa się, są porównywalne z obiektami, dla których znane są ceny wskaźnikowe. § 17. Metodę kosztów likwidacji stosuje się przy użyciu techniki szczegółowej, z tym że zamiast ilości niezbędnych do wykonania robót budowlanych oraz cen jednostkowych tych robót określa się ilość materiałów porozbiórkowych oraz ceny jednostkowe tych materiałów, a także uwzględnia się koszty rozbiórki lub likwidacji. § 18. 1. W podejściu mieszanym mogą być stosowane elementy podejść: porównawczego, dochodowego lub kosztowego. 2. W podejściu mieszanym stosuje się metodę pozostałościową lub metodę stawki szacunkowej gruntów. 3. Metodę pozostałościową stosuje się przy określaniu wartości nieruchomości, jeżeli nieruchomość ma być przedmiotem zabudowy, odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, modernizacji, przebudowy lub innych ulepszeń. Wartość nieruchomości można określić dla samego gruntu, dla gruntu wraz z jego częściami składowymi przed ich ulepszeniem lub osobno dla części składowych gruntu. 4. Wartość, o której mowa w ust. 3, określa się przez obliczenie, jaką wartość będzie miała nieruchomość po jej ulepszeniu i odjęciu od tej wartości kosztów zainwestowania w ulepszenie nieruchomości, z uwzględnieniem zysku inwestora. 5. Metodę stawki szacunkowej gruntów można stosować przy określaniu wartości nieruchomości przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne lub wykorzystywanych na te cele. 6. Przy zastosowaniu metody, o której mowa w ust. 5, wartość nieruchomości określa się jako iloczyn stawki szacunkowej 1 ha gruntów i ceny 1 decytony żyta ustalonej stosownie do przepisów o podatku rolnym. Stawki szacunkowe gruntów określają odrębne przepisy. § 19. W przypadku konieczności poniesienia nakładów na przywrócenie nieruchomości do stanu przydatnego do użytku, przekraczających wartość, jaką nieruchomość miałaby, gdyby te nakłady nie były konieczne, wartość tej nieruchomości może być wyrażona liczbą ujemną. Wyrażenie wartości nieruchomości liczbą ujemną należy uzasadnić. Rozdział 3 Określanie wartości nieruchomości w przypadkach szczególnych § 20. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się przy określaniu wartości nieruchomości, dla których nie ma nieruchomości porównawczych, będących przedmiotem obrotu na warunkach określonych w art. 151 ust. 1, a także przy określaniu wartości nieruchomości w sytuacji, gdy przepisy szczególne wymagają specjalnego sposobu ich wyceny. § 21. 1. Przy określaniu wartości nieruchomości, które ze względu na ich szczególne cechy nie są przedmiotem obrotu na rynku lokalnym, można przyjmować ceny transakcyjne uzyskiwane na rynku krajowym. 2. W razie braku cen transakcyjnych uzyskiwanych na rynku krajowym, przy określaniu wartości nieruchomości, o których mowa w ust. 1, można przyjmować ceny transakcyjne uzyskiwane na rynkach międzynarodowych. § 22. 1. Dla ustalenia ceny nieruchomości gruntowej oddawanej w użytkowane wieczyste oraz dla aktualizacji opłat z tego tytułu określa się jej wartość jako przedmiotu prawa własności, które przysługuje Skarbowi Państwa lub gminie. 2. Wartość, o której mowa w ust. 1, określa się w podejściu porównawczym według stanu i cen na dzień ustanowienia prawa użytkowania wieczystego lub aktualizacji opłat z tytułu tego prawa, z uwzględnieniem warunków wymienionych w art. 134 ust. 2. 3. W razie braku transakcji rynkowych sprzedaży nieruchomości jako przedmiotu prawa własności, wartość, o której mowa w ust. 1, określa się na podstawie cen transakcyjnych uzyskiwanych przy sprzedaży nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego, z uwzględnieniem zasad określających wzajemne relacje pomiędzy tymi prawami, ustalonych zgodnie z § 23. § 23. 1. Wartość rynkową nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego określa się w podejściu porównawczym, przyjmując ceny transakcyjne uzyskiwane przy sprzedaży nieruchomości gruntowych nie zabudowanych jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego, z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 134 ust. 2 oraz wysokości stawek procentowych opłat rocznych i nie wykorzystanego okresu trwania prawa użytkowania wieczystego. 2. Do określania wartości rynkowej nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego, w przypadku braku transakcji, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się kwotę równą 25% wartości rynkowej wycenianej nieruchomości jako przedmiotu prawa własności, powiększoną o 0,25% tej wartości za każdy rok nie wykorzystanego okresu prawa użytkowania wieczystego. § 24. Przy określaniu wartości nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego do celów, o których mowa w art. 33 ust. 3 i art. 69, stosuje się § 23 ust. 2. § 25. Wartość nieruchomości gruntowej jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego, wnoszonej do spółki w formie wkładu niepieniężnego (aportu), określa się stosownie do § 23. § 26. Wartość budynków i urządzeń dla ustalenia wynagrodzenia. o którym mowa w art. 33 ust. 2, określa się w podejściu kosztowym przez obliczenie kosztów odtworzenia tych budynków i urządzeń, pomniejszonych o wartość ich zużycia technicznego. § 27. 1. Dla ustalenia ceny nieruchomości oddawanej w trwały zarząd lub dla aktualizacji opłat z tego tytułu określa się jej wartość jako przedmiotu prawa własności, które przysługuje Skarbowi Państwa lub gminie. 2. Wartość o której mowa w ust. 1, określa się zarówno dla gruntu, jak i dla części składowych tego gruntu, z uwzględnieniem art. 88 ust. 1. 3. W przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 2, dla ustalenia ceny nieruchomości określa się jej wartość łącznie dla gruntu oraz dla jego części składowych. Cenę tę pomniejsza się o wartość nakładów poniesionych przez jednostkę organizacyjną na odbudowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub modernizację tych części składowych równą kwocie, o jaką wzrosła ich wartość na skutek poniesionych nakładów. 4. W przypadku, o którym mowa w art. 218 ust. 1, do ustalenia wartości nakładów stosuje się odpowiednio ust. 3. § 28. 1. Dla ustalenia odszkodowania w przypadku, o którym mowa w art. 134 ust. 4, za działki gruntu wydzielone pod nowe drogi albo pod poszerzenie dróg istniejących wartość nieruchomości ustala się w podejściu porównawczym, przyjmując ceny transakcyjne uzyskiwane przy sprzedaży nieruchomości na te cele. 2. Jeżeli nie ma cen transakcyjnych uzyskiwanych przy sprzedaży nieruchomości, dla ustalenia odszkodowania, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość 1 m2 gruntu równą wartości 1 m2 gruntu wchodzącego w skład nieruchomości, z której wydzielono drogi, powiększoną o 50% tej wartości. § 29. 1. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się szczególne okoliczności wynikające z obciążenia nieruchomości ograniczonymi prawami rzeczowymi. 2. Przy określaniu wartości nieruchomości, na której ustanowiono ograniczone prawo rzeczowe, jej wartość zmniejsza się o kwotę odpowiadająca wartości tego prawa, równej zmianie wartości nieruchomości, spowodowanej następstwami ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego. 3. W razie braku możliwości określenia wartości w sposób, o którym mowa w ust. 2, wartość ograniczonego prawa rzeczowego może być określona przez obliczenie kosztów uzyskania tego prawa. § 30. Przy ustalaniu stopnia zmniejszenia albo zwiększenia wartości nieruchomości, o którym mowa w art. 140 ust. 4, uwzględnia się wyłącznie te skutki zmian wartości nieruchomości, które zostały spowodowane działaniami dokonanymi bezpośrednio na tej nieruchomości. § 31. Wartość nieruchomości przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu, dla ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej, o której mowa w art. 146 ust. 3, określa się bez uwzględniania wartości części składowych tej nieruchomości. § 32. Różnicę wartości nieruchomości dla ustalenia odszkodowania za zmniejszenie się wartości nieruchomości spowodowane skutkami działań, o których mowa w art. 120 oraz art. 124-126, określa się według stanu na dzień, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, lub na dzień, w którym decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności. § 33. 1. Przy określaniu wartości nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków wyboru podejścia dokonuje rzeczoznawca majątkowy z uwzględnieniem przepisu art. 154 oraz biorąc pod uwagę ustalenia służby ochrony zabytków, a także inne okoliczności związane z zabytkowym charakterem nieruchomości. 2. Przy zastosowaniu podejścia porównawczego uwzględnia się w szczególności: 1) cechy materialne oraz możliwości rozwojowe nieruchomości, wynikające z ustaleń służby ochrony zabytków, 2) cechy niematerialne, w tym wartość artystyczną i historyczną, estetykę formy architektonicznej i unikalny charakter nieruchomości, 3) ceny transakcyjne nieruchomości podobnych, uzyskiwane na rynku krajowym lub międzynarodowym. 3. Przy zastosowaniu podejścia dochodowego uwzględnia się dochody, jakie można osiągnąć z nieruchomości, oraz ograniczenia i koszty, jakie należy ponosić ze względu na objęcie nieruchomości ochroną konserwatorską. § 34. 1. Przy określaniu wartości nieruchomości zadrzewionych lub zakrzewionych stanowiących parki, ogrody ozdobne lub zieleńce udostępnione publicznie w podejściu kosztowym stosuje się następujące zasady: 1) dla gruntu przyjmuje się wartość 1 m2 gruntu równą 50% wartości 1 m2 gruntów o funkcji przeważającej wśród gruntów przyległych, 2) dla drzew i roślin ustala się koszt ich nasadzenia oraz pielęgnacji do dnia określenia wartości nieruchomości. 2. Przy określaniu wartości gruntów wchodzących w skład nieruchomości, o których mowa w ust. 1, położonych poza strefami zainwestowania miejskiego, stosuje się metodę stawki szacunkowej gruntów. Rozdział 4 Zasady i tryb sporządzania operatu szacunkowego § 35. 1. Operat szacunkowy powinien być sporządzony w formie pisemnej, zgodnie ze stanem faktycznym i prawnym nieruchomości, oraz zawierać wszelkie informacje niezbędne do ustalenia sposobu postępowania i wniosków rzeczoznawcy majątkowego dotyczących określenia wartości nieruchomości. 2. Wyciąg, o którym mowa w art. 158, zamieszcza się na początku operatu szacunkowego. 3. Zapisy w operacie szacunkowym należy uzasadnić i udokumentować. 4. Operat szacunkowy powinien być sporządzony zgodnie z zasadą szczególnej staranności, w szczególności w zakresie wskazania podstaw prawnych dokonanych czynności, rozwiązań merytorycznych, przedstawienia toku obliczeń, wyniku końcowego, zawartych w operacie wniosków oraz ich uzasadnienia. § 36. 1. W operacie szacunkowym należy przedstawić czynności przeprowadzone w postępowaniu związanym z określeniem wartości nieruchomości, a w szczególności: 1) określenie nieruchomości i zakresu wyceny, 2) określenie celu wyceny, 3) określenie podstaw formalnych i materialnoprawnych wyceny nieruchomości oraz źródeł danych merytorycznych, 4) ustalenie daty sporządzenia wyceny, 5) określenie stanu nieruchomości, w tam stanu prawnego, techniczno-użytkowego oraz przeznaczenia w planie miejscowym, 6) określenie sposobu wyceny, w tym wskazanie rodzaju określanej wartości, wyboru podejścia, metody i techniki szacowania, 7) analizę i charakterystykę rynku nieruchomości w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, 8) określenie wartości nieruchomości, z przedstawieniem obliczeń tej wartości i wyniku końcowego wyceny. 2. W operacie szacunkowym należy, oprócz danych wymienionych w ust. 1, zamieścić także klauzule, w szczególności o sporządzeniu operatu szacunkowego zgodnie z przepisami prawa oraz standardami zawodowymi, o sporządzeniu i przekazaniu wyciągu, o którymi mowa w art. 158, a także zamieścić dokumenty uzasadniające dokonanie zapisów w operacie szacunkowym. 3. Wyciąg, o którym mowa w art. 158, powinien zawierać także określenie nieruchomości i celu wyceny, wskazanie osób, którym przysługują prawa do tej nieruchomości, określenie jej rodzaju i wartości, datę określenia wartości, datę sporządzenia operatu oraz podpis rzeczoznawcy majątkowego. 4. Końcową wartość nieruchomości należy podawać w zaokrągleniu do pełnych złotych. § 37. 1. Rzeczoznawca majątkowy sporządzający wycenę podpisuje operat szacunkowy, z podaniem posiadanych uprawnień do szacowania nieruchomości. 2. W przypadku sporządzenia operatu szacunkowego przez kilku rzeczoznawców majątkowych należy podać, które części operatu zostały sporządzone wspólnie, a które indywidualnie przez każdego z nich. Operat ten podpisują wszyscy sporządzający go rzeczoznawcy majątkowi. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 38. Sporządzanie operatów szacunkowych nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia odbywa się zgodnie z jego przepisami. § 39. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 14 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków, form, trybu przyznawania i wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla uczniów. (Dz. U. Nr 98, poz. 613) Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1993 r. w sprawie warunków, form, trybu przyznawania i wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla uczniów (Dz. U. Nr 74, poz. 350 i z 1997 r. Nr 51, poz. 326) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3a ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: "5. Wnioski o przyznanie stypendium, wraz z uzasadnieniem odpowiadającym warunkom określonym w ust. 1, przedstawia się radzie szkoły, a jeżeli rada szkoły nie została powołana - radzie pedagogicznej, w terminie do dnia 24 czerwca. Rada szkoły (rada pedagogiczna) zatwierdza jednego kandydata. 6. Wniosek o przyznanie stypendium, zatwierdzony przez radę szkoły (radę pedagogiczną), dyrektor szkoły przedstawia kuratorowi oświaty w terminie do dnia 10 lipca. Kurator oświaty dokonuje analizy wniosków, sporządza listę zbiorczą zatwierdzonych kandydatów i przedstawia ją - za pośrednictwem Ministra Edukacji Narodowej - Prezesowi Rady Ministrów w terminie do dnia 31 lipca."; 2) w § 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Na warunkach i w trybie określonym w § 3a, 4 i 5, z zastrzeżeniem ust. 3, uczniowi niepublicznej szkoły średniej o uprawnieniach szkoły publicznej może być przyznane stypendium Prezesa Rady Ministrów lub Ministra Edukacji Narodowej dla wybitnie uzdolnionych uczniów, a także stypendium Ministra Kultury i Sztuki za osiągnięcia artystyczne." § 2. W roku szkolnym 1998/1999 w odniesieniu do wniosków o przyznanie stypendium Prezesa Rady Ministrów uczniom niepublicznych szkół średnich o uprawnieniach szkół publicznych terminy, o których mowa w § 3a rozporządzenia wymienionego w § 1, określone: 1) w ust. 5 - przedłuża się odpowiednio do dnia 10 września 1998 r., 2) w ust. 6 - przedłuża się odpowiednio do dnia 15 września i dnia 25 września 1998 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie trybu składania wniosków i szczegółowych zasad przyznawania dotacji z rezerwy celowej budżetu państwa na rok 1998 na dofinansowanie zadań wynikających z "Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej". (Dz. U. Nr 98, poz. 614) Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. Z kwoty 30.483 tys. zł, określonej w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), przeznacza się kwotę 6.000 tys. zł na dotacje na dofinansowanie zadań wynikających z "Programu rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej". § 2. 1. Dotacje na dofinansowanie zadań określonych w § 1 są przyznawane przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Otrzymane przez wnioskodawców dotacje są przez nich ewidencjonowane na odrębnym rachunku finansowania poszczególnych zadań i są rozliczane po zakończeniu zadania. § 3. 1. Wnioski o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadań są składane: 1) w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia przez ministrów i kierowników urzędów administracji państwowej oraz wojewodów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań - do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 2) w terminie 20 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia przez pozostałych inwestorów na dofinansowanie realizowanych przez nich zadań - do wojewodów w celu zaopiniowania. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wojewodowie przekazują do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w terminie określonym w ust. 1 pkt 1. 3. Wniosek o przyznanie dotacji na dofinansowanie zadania powinien zawierać: 1) pełną nazwę zadania oraz miejscowość jego realizacji, 2) przedstawienie zakresu rzeczowego zadania określającego stopień degradacji terenu objętego wnioskiem oraz proponowane działania rekultywacyjne, 3) określenie własności terenu, na którym ma być realizowane zadanie, 4) stan przygotowań do realizacji zadania, 5) przewidywane koszty całkowite zadania, 6) planowaną wielkość dofinansowania zadania środkami z budżetu państwa oraz innych źródeł w 1998 r., 7) informację dotyczącą klasyfikacji budżetowej, według której miałyby być przyznane środki dotacji budżetowej na dofinansowanie zadania, 8) wielkość dotychczas poniesionych nakładów finansowych, wraz ze źródłami ich pochodzenia, 9) planowane terminy rozpoczęcia i zakończenia zadania, 10) opis stanu zaawansowania prac w przypadku zadań już rozpoczętych, 11) wielkość przewidywanych do poniesienia nakładów finansowych, wraz ze źródłem ich pochodzenia, na pozostałą do zrealizowania część zadania w latach następnych. 4. Przy rozpatrywaniu wniosków w pierwszej kolejności powinny być uwzględnione zadania już rozpoczęte oraz te, których niezrealizowanie może spowodować zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz szkody w środowisku. § 4. 1. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa po otrzymaniu wniosków: 1) przeprowadza weryfikację celowości i zasadności realizacji poszczególnych zadań oraz ich zgodności z "Programem rekultywacji terenów zdegradowanych przez wojska Federacji Rosyjskiej", 2) dokonuje podziału kwoty, o której mowa w § 1, oaz ustala dotacje na dofinansowanie poszczególnych zadań, 3) informuje Ministra Finansów i właściwych wojewodów, ministrów oraz kierowników urzędów administracji państwowej o ustalonych dotacjach na poszczególne zadania. 2. Minister Finansów, na wniosek właściwych wojewodów, ministrów i kierowników urzędów administracji państwowej, dokonuje zmian w budżecie państwa. § 5. 1. Wojewoda: 1) w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o przyznanych dotacjach na poszczególne zadania powiadamia wnioskodawców o ich wysokościach, 2) w terminie 14 dni od dnia otrzymania dotacji przekazuje je wnioskodawcom. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do ministrów i kierowników urzędów administracji państwowej. § 6. Kontrolę prawidłowego wykorzystania dotacji sprawują: 1) ministrowie i kierownicy urzędów administracji państwowej - w odniesieniu do otrzymanych dotacji, 2) wojewodowie - w odniesieniu do dotacji otrzymanych na realizację swoich zadań i zadań pozostałych inwestorów. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia kwot produkcji cukru. (Dz. U. Nr 98, poz. 615) Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Maksymalna ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej 1999 r. i przeznaczona na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 października 1999 r. do dnia 30 września 2000 r., wynosi 1.630 tys. ton (kwota A). § 2. Maksymalna ilość cukru, jaka może być wyprodukowana w czasie kampanii cukrowniczej 1999 r. i przeznaczona na eksport, z zastosowaniem dopłat, w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., wynosi 104,4 tys. ton (kwota B). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Jarosławiu. (Dz. U. Nr 98, poz. 616) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 sierpnia 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Jarosławiu", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Jarosław. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) ekonomika i organizacja gospodarki żywnościowej, 2) gospodarka turystyczna i hotelarstwo. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezesa Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz przedsiębiorstw państwowych podlegających przekształceniu w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, których akcje zostaną wniesione do Spółek Cukrowych. (Dz. U. Nr 98, poz. 617) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku nr 3 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 marca 1995 r. w sprawie określenia jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz przedsiębiorstw państwowych podlegających przekształceniu w jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, których akcje zostaną wniesione do Spółek Cukrowych (Dz. U. Nr 34, poz. 165 i Nr 136, poz. 668), skreśla się pkt 11. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie utworzenia Gorzowskiej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim. (Dz. U. Nr 98, poz. 618) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Tworzy się z dniem 1 sierpnia 1998 r. państwową wyższą szkołę zawodową pod nazwą "Gorzowska Wyższa Szkoła Zawodowa w Gorzowie Wielkopolskim", zwaną dalej "Uczelnią". 2. Siedzibą Uczelni jest miasto Gorzów Wielkopolski. § 2. Uczelnia prowadzi następujące specjalności zawodowe: 1) język polski, 2) język niemiecki, 3) edukacja wczesnoszkolna, 4) edukacja opiekuńczo-wychowawcza, 5) zarządzanie małym i średnim przedsiębiorstwem, 6) administracja publiczna. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia dla producentów cukru minimalnej ceny zbytu cukru na rynku krajowym. (Dz. U. Nr 98, poz. 619) Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Dla producentów cukru minimalna cena zbytu cukru na rynku krajowym, obowiązująca od dnia 1 października 1998 r. do dnia 30 września 1999 r., wynosi 1,71 zł/kg. § 2. Przez cenę minimalną, o której mowa w § 1, rozumie się cenę loco magazyn cukrowni, bez podatku od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 6 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Pracy i Polityki Socjalnej. (Dz. U. Nr 98, poz. 620) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Pracy i Polityki Socjalnej (Dz. U. Nr 42, poz. 265 i Nr 145, poz. 975) w § 5 w ust. 1: 1) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) Departament Polityki Sektorowej i Restrukturyzacji,"; 2) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) Departament Polityki Strukturalnej i Regionalnej". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie określenia szczególnych rodzajów i zakresu działalności gospodarczej nie wymagających uzyskania koncesji. (Dz. U. Nr 98, poz. 621) Na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594) zarządza się, co następuje: § 1. Nie wymaga uzyskania koncesji, prowadzona przez przedsiębiorstwa energetyczne, działalność gospodarcza w zakresie: 1) wytwarzania energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy znamionowej nie większej niż 50 MW, 2) wytwarzania ciepła w źródłach o łącznej mocy znamionowej nie większej niż 5,8 MW. § 2. Przepisów § 1 nie stosuje się do przedsiębiorstw energetycznych wytwarzających energię elektryczną lub ciepło w źródłach niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, jeżeli energia elektryczna lub ciepło jest przedmiotem obowiązkowego zakupu nałożonego na przedsiębiorstwa energetyczne, w trybie przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie określenia trybu przekazywania informacji o realizacji obrotu specjalnego z zagranicą. (Dz. U. Nr 98, poz. 622) Na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Osoba, której udzielono pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, w terminie 7 dni od dnia pełnego wykorzystania pozwolenia lub w terminie 7 dni od upływu terminu ważności, na który pozwolenie zostało wydane, przekazuje Ministrowi Gospodarki na piśmie informację o jego realizacji wraz z oryginałem pozwolenia. § 2. W przypadku gdy realizacja obrotu specjalnego z zagranicą wiąże się z obrotem towarami, niezależnie od sposobu ich przemieszczania przez granicę, do informacji, o której mowa w § 1, należy dołączyć potwierdzoną kopię zgłoszenia celnego zawierającego datę, pieczęć urzędu celnego, imienną pieczęć funkcjonariusza celnego, jego podpis oraz adnotację. § 3. Adnotacja, o której mowa w § 2, powinna zawierać dane określone przepisami zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Monitor Polski Nr 72, poz. 690). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wypłacania subwencji ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych prowadzącym zakłady pracy chronionej, w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 98, poz. 623) Na podstawie art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Prowadzący zakład pracy chronionej, zwany dalej "pracodawcą", może złożyć do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Funduszem", wniosek o wypłatę subwencji w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) nazwę i adres zakładu pracy chronionej, 2) numer i datę decyzji Pełnomocnika do Spraw Osób Niepełnosprawnych przyznającej status zakładu pracy chronionej, 3) liczbę zatrudnionych osób niepełnosprawnych (w tym także w systemie pracy nakładczej) w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, z podaniem stopnia niepełnosprawności tych osób, 4) kwotę wnioskowanej subwencji i jej przeznaczenie, 5) okres, na jaki subwencja ma być przyznana, 6) uzasadnienie. § 2. 1. Fundusz powiadamia pracodawcę, w formie pisemnej, w terminie 30 dni licząc od dnia otrzymania wniosku, o sposobie jego rozpatrzenia. 2. Uwzględnienie wniosku w całości nie wymaga uzasadnienia. § 3. 1. Wypłata subwencji następuje na podstawie umowy zawartej pomiędzy Funduszem a pracodawcą. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności: 1) wysokość subwencji i okres, na który została przyznana, 2) przeznaczenie subwencji, 3) warunki udzielenia subwencji, 4) termin i sposób wypłaty subwencji, 5) termin przedstawienia przez pracodawcę informacji o sposobie wykorzystania subwencji, nie dłuższy niż 90 dni licząc od zakończenia okresu, na który została przyznana, 6) zobowiązanie pracodawcy do zwrotu subwencji wraz z odsetkami ustawowymi, naliczonymi za okres od dnia otrzymania do dnia zwrotu, w przypadku wykorzystania subwencji niezgodnie z umową, a także termin i sposób zwrotu subwencji. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie zasad odbywania stażu asesorskiego asesorów sądów wojskowych. (Dz. U. Nr 98, poz. 624) Na podstawie art. 43 § 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Staż asesorski polega na wykonywaniu czynności sędziowskich w celu zdobycia kwalifikacji potrzebnych do zajmowania stanowiska sędziego. 2. Odbywanie stażu asesorskiego ma na celu zdobycie praktyki i doświadczenia sędziowskiego. 3. Asesor powinien brać udział w rozpoznawaniu spraw o różnorakiej problematyce prawnej. § 2. Z wnioskiem o powołanie na stanowisko asesora, a także o powierzenie asesorowi pełnienia czynności sędziowskich występuje do właściwych ministrów dyrektor komórki organizacyjnej, o której mowa w art. 5 § 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753), zwany dalej "dyrektorem". § 3. Asesorzy, którym nie powierzono pełnienia czynności sędziowskich, wykonują czynności sekretarsko-administracyjne w wojskowym sądzie garnizonowym. § 4. Do asesora odwołanego z zajmowanego stanowiska stosuje się przepisy dotyczące żołnierzy zawodowej służby stałej. § 5. 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej powierza asesorowi, na wniosek dyrektora, wykonywanie przez okres 6 miesięcy czynności sędziowskich w sądzie rejonowym. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, asesor wykonuje w wydziale karnym sądu rejonowego w pierwszym roku stażu asesorskiego. § 6. Za okres odbywania stażu asesorskiego w sądzie rejonowym sporządza się opinię, którą prezes sądu rejonowego przesyła prezesowi właściwego sądu wojskowego. § 7. Prezes właściwego wojskowego sądu okręgowego, po zasięgnięciu opinii kolegium wojskowego sądu okręgowego, występuje do dyrektora z wnioskiem o zgłoszenie Zgromadzeniu Sędziów Sądów Wojskowych kandydatury asesora na stanowisko sędziego. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosku o pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę. (Dz. U. Nr 98, poz. 625) Na podstawie art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzór wniosku o pozwolenie na budowę, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Ustala się wzór decyzji o pozwoleniu na budowę, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 lipca 1998 r. (poz. 625) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Pouczenie 1. Inwestor zobowiązany jest zawiadomić właściwy organ oraz projektanta sprawującego nadzór autorski o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych co najmniej na 7 dni przed ich rozpoczęciem oraz dołączyć oświadczenia kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego, stwierdzającego przyjęcie obowiązków wynikających z ustawy - Prawo budowlane. 2. O wydanie przez organ dziennika budowy występuje inwestor. 3. W przypadku gdy nie nałożono w niniejszej decyzji obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie, do użytkownika obiektu można przystąpić w terminie 14 dni od dnia doręczenia do właściwego organu zawiadomienia o zakończeniu budowy, a organ w tym terminie nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. 4. Inwestor może przystąpić do użytkowania obiektu przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych pod warunkiem uzyskania pozwolenia na użytkowanie, wydanego przez właściwy organ. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 21 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania funkcjonariuszom Straży Granicznej równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) Na podstawie art. 65 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, do następuje: § 1. 1. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej, zwanemu dalej "funkcjonariuszem", któremu nie wydano przedmiotów umundurowania w naturze, wypłaca się równoważnik pieniężny w wysokości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Funkcjonariuszowi mianowanemu w okresie od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego po raz pierwszy na stopień w korpusie oficerów lub chorążych oraz na wyższy stopień w przypadku zmiany korpusu przysługuje dodatkowo z dniem mianowania równoważnik pieniężny w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1, przysługuje funkcjonariuszowi za okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego. § 2. W przypadku nabycia przez funkcjonariusza uprawnienia do umundurowania innego rodzaju wojsk, równoważnik pieniężny, o którym mowa w § 1 ust. 1, wypłaca się w wysokości przysługującej funkcjonariuszowi użytkującemu ten rodzaj umundurowania. § 3. W przypadku przedłużenia o rok okresu używalności przedmiotów umundurowania należnych, a nie wydanych w naturze, funkcjonariuszowi wypłaca się równoważnik pieniężny za ten rok według cen obowiązujących w dniu wypłaty równoważnika. § 4. Równoważnik pieniężny, o którym mowa w § 1 ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi: 1) mianowanemu do służby w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego, któremu wydaje się z dniem mianowania przedmioty umundurowania w naturze. 2) korzystającemu z urlopu bezpłatnego lub wychowawczego trwającego dłużej niż 6 miesięcy - za okres tego urlopu. § 5. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby stałej, który do dnia zwolnienia ze służby nie otrzymał w naturze przedmiotów umundurowania, wypłaca się równoważnik pieniężny za nie wydane przedmioty umundurowania, według cen obowiązujących w dniu zwolnienia. § 6. Równoważnik pieniężny, o którym mowa w § 1 ust. 1, pomniejsza się o kwotę, która pozostała do zapłaty za pobrane nieodpłatnie do dnia 31 marca 1997 r. koszule koloru białego z krótkimi rękawami, koszule z wykładanym kołnierzem i krótkimi rękawami oraz pochewki z oznakami stopni do wymienionych koszul, w przypadku gdy funkcjonariuszowi został wypłacony równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie na 1996 r. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1998 r. (poz. 626) Załącznik nr 1 WYSOKOŚĆ RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO W ZAMIAN ZA PRZEDMIOTY UMUNDUROWANIA, KTÓRYCH NIE WYDAJE SIĘ W NATURZE, DLA FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ w złotych WyszczególnienieDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lądowychDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie marynarki wojennejDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lotniczych mężczyźnikobietymężczyźnikobietymężczyźnikobiety 1) oficerowie w stopniu generała (admirała)3388,103049,653666,643465,843378,183012,17 2) oficerowie starsi1593,501574,761726,761647,821557,861531,91 3) oficerowie młodsi1574,091554,521717,961629,831540,731512,18 4) chorążowie1585,551569,321656,601583,301552,681526,73 5) podoficerowie1563,821545,511627,881564,341529,521501,49 6) szeregowi1385,371372,871402,091338,551357,661335,95 Załącznik nr 2 WYSOKOŚĆ RÓWNOWAŻNIKA PIENIĘŻNEGO DLA FUNKCJONARIUSZY STRAŻY GRANICZNEJ MIANOWANYCH NA WYŻSZY STOPIEŃ w złotych WyszczególnienieDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lądowychDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie marynarki wojennejDla funkcjonariuszy użytkujących umundurowanie wojsk lotniczych mężczyźnikobietymężczyźnikobietymężczyźnikobiety 1) na stopień generała (admirała)4814,374499,726102,835707,994266,083147,17 2) na stopień majora (komandora podporucznika)270,79246,24622,01565,59246,88216,64 3) po raz pierwszy na stopień w korpusie oficerów263,67174,30704,82535,36181,47146,92 4) po raz pierwszy na stopień w korpusie chorążych271,63254,20409,07373,85239,61218,02 5) na stopień sierżanta (bosmana)193,54182,33369,58369,58163,72148,35 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 22 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłaty za wydanie licencji pracownika ochrony. (Dz. U. Nr 98, poz. 627) Na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość i tryb wnoszenia opłaty za wydanie licencji pracownika ochrony, zwanej dalej "licencją". § 2. 1. Opłatę za wydanie licencji ustala się w wysokości 50% opłaty skarbowej od koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia. 2. Opłata za wydanie duplikatu licencji wynosi 20% kwoty, o której mowa w ust. 1. § 3. Opłaty, o których mowa w § 2, wnosi się przy wydawaniu licencji lub jej duplikatu do kasy lub na rachunek bankowy właściwej terytorialnie komendy wojewódzkiej Policji. § 4. Nie pobiera się opłaty, o której mowa w § 2 ust. 1, za wymianę licencji w przypadku nieprawidłowego sporządzenia uprzednio wydanej licencji. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 91, poz. 628). Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 28 w ust. 1 wyrazy "nie mniej niż 40 pracowników" zastępuje się wyrazami "nie mniej niż 20 pracowników"; 2) skreśla się art. 64. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r. o wejściu w życie ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy o administracji rządowej w województwie. (Dz. U. Nr 99, poz. 631) Art. 1. 1. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578), zwana dalej "ustawą o samorządzie powiatowym", wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 2 ust. 5, art. 5, art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 1, art. 12 pkt 1-3, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1-3, art. 15 ust. 1-3 i 5, art. 16 ust. 1 i 2, art. 17 ust. 1 i 2, art. 18, art. 19, art. 20, art. 21 ust. 1-3, 5, 7 i 8, art. 22, art. 23, art. 26, art. 27 ust. 1 i 2, art. 32 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2 i 5, ust. 3 i 4, art. 34 ust. 1, art. 35 ust. 1 i 3 pkt 1, art. 36 ust. 1, art. 37, art. 39, art. 40 ust. 1 i 2 pkt 1, art. 42 ust. 1, art. 43, art. 47 ust. 2, art. 62 ust. 2, art. 76 ust. 1 i 2, art. 77, art. 78 ust. 1, art. 79, art. 85 oraz art. 92 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów. 2. Akty prawa miejscowego, w szczególności statut powiatu oraz uchwały rady i zarządu powiatu podjęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 6 ust. 1, art. 32 ust. 2 pkt 5, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 1, art. 37 oraz art. 40 ustawy o samorządzie powiatowym, wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 3. Akty powołania, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4. Porozumienia, o których mowa w art. 5 ustawy o samorządzie powiatowym, zawarte przed dniem 1 stycznia 1999 r., wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 5. Po upływie kadencji rady miejskiej zarząd miasta może złożyć wniosek, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, nie później jednak niż do dnia wyznaczenia terminu pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw. Wniosek może być złożony po zasięgnięciu opinii zarządów gmin leżących w granicach przyszłego powiatu. Art. 2. 1. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576), zwana dalej "ustawą o samorządzie województwa", wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 2 ust. 1, art. 7, art. 8, art. 9, art. 15, art. 16 ust. 1, art. 18 pkt 1 lit. a), pkt 15, 17, 20 i 21, art. 19 ust. 1 i 2, art. 20, art. 21 ust. 1 i 2, art. 22, art. 23, art. 24 ust. 1, 2 i 5, art. 25, art. 27, art. 28, art. 29, art. 30 ust. 1 i 2, art. 31, art. 32, art. 41 ust. 2 pkt 1, 6 i 7 oraz ust. 3, art. 43 ust. 1, art. 44, art. 46 ust. 4, art. 73 ust. 1 i 2, art. 78, art. 79, art. 80, art. 81, art. 82, art. 83 oraz art. 89 ust. 1, 2 i 4, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do sejmików województw. 2. Akty prawa miejscowego, w szczególności statut województwa oraz uchwały sejmiku i zarządu województwa podjęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 7, art. 8, art. 9, art. 18 pkt 1 lit. a), pkt 20 i 21, art. 41 ust. 2 pkt 7 oraz art. 89 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. 3. Akty powołania, o których mowa w art. 41 ust. 2 pkt 6 ustawy o samorządzie województwa, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 4. Porozumienia, o których mowa w art. 8 ustawy o samorządzie województwa, zawarte przed dniem 1 stycznia 1999 r., wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem 1 stycznia 1999 r. Art. 3. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Art. 4. Bieg terminów, o których mowa w art. 24 ust. 1 i art. 29 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym oraz art. 26 ust. 1 i art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 1999 r. Art. 5. Kadencja rad powiatów i sejmików województw wybranych w pierwszych wyborach rozpoczyna się w dniu wyborów do rad gmin przeprowadzonych w 1998 r. i wygasa jednocześnie z upływem kadencji rad gmin. Art. 6. Ilekroć w przepisach ustawy o samorządzie powiatowym i o samorządzie województwa, wchodzących w życie z dniem ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów i sejmików województw, jest mowa o wojewodzie, należy przez to rozumieć właściwego terytorialnie, ze względu na siedzibę władz powiatu i władz samorządu województwa, wojewodę w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176). Art. 7. 1. Sejmiki samorządowe, o których mowa w rozdziale 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775), pełnią swoją funkcję do dnia pierwszych wyborów do rad powiatów i sejmików województw. 2. Wyboru delegatów do sejmików, o których mowa w art. 78 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1, nie przeprowadza się. 3. Prezydia sejmików samorządowych pełnią swoją funkcję do dnia wyboru marszałka województwa, na którego obszarze znajduje się dotychczasowa siedziba sejmiku, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1998 r. Art. 8. W przypadku przeprowadzania wyborów uzupełniających, o których mowa w art. 20 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1994 r. Nr 54, poz. 224, z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 98, poz. 604), po dniu 1 stycznia 1999 r., okręgiem wyborczym w wyborach uzupełniających do Senatu IV kadencji, wybranego w dniu 21 września 1997 r., jest obszar województwa istniejącego do dnia 31 grudnia 1998 r. Art. 9. Z dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 3, traci moc ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176). Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej. (Dz. U. Nr 99, poz. 632) Art. 1. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 wyrazy "w trybie art. 31 i 32" zastępuje się wyrazami "w tym programie"; 2) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. Program badań statystycznych statystyki publicznej ustala Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określając dla każdego badania: 1) temat i organ prowadzący badanie, 2) rodzaj badania, 3) zakres podmiotowy i przedmiotowy oraz źródła zbieranych danych statystycznych, 4) podmioty gospodarki narodowej i osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej zobowiązane do udzielania informacji i przekazywania danych statystycznych lub uczestniczące w badaniu na zasadzie dobrowolności, 5) formy, częstotliwość, terminy i miejsce przekazywania danych statystycznych, 6) rodzaje wynikowych informacji statystycznych oraz formy i terminy ich udostępnienia, 7) koszty i sposób finansowania."; 3) w art. 30 w pkt 3 wyrazy "w przepisach wydanych na podstawie art. 31-33" zastępuje się wyrazami "w programie badań statystycznych statystyki publicznej oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 31"; 4) art. 31 otrzymuje brzmienie: "Art. 31. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy sprawozdawczych i objaśnienia co do sposobu ich wypełniania oraz wzory kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej."; 5) skreśla się art. 32-34; 6) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb i formy ogłaszania, udostępniania i rozpowszechniania wynikowych informacji statystycznych."; 7) w art. 40 skreśla się ust. 4-6; 8) w art. 42 skreśla się ust. 3 i 9; 9) w art. 43 skreśla się ust. 4; 10) w art. 44 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "i Narodowemu Bankowi Polskiemu" zastępuje się wyrazami " , Narodowemu Bankowi Polskiemu, Państwowej Inspekcji Pracy oraz Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych"; 11) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W zakresie informacji, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3-6 (z wyłączeniem identyfikatora systemu ewidencji ludności oraz miejsca zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą), oraz numeru identyfikacyjnego rejestr podmiotów jest jawny i dostępny dla osób trzecich w formach określonych w ust. 2 i 3."; 12) art. 46 otrzymuje brzmienie: "Art. 46. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, sposób i metodologię prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów, w tym wzory wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowe warunki i tryb współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej." Art. 2. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnień zawartych w ustawie, o której mowa w art. 1, zmienionych niniejszą ustawą, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 27 lipca 1998 r. w sprawie organizacji i trybu działania Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz zasad uczestnictwa w jej pracach ekspertów i przedstawicieli organów, organizacji i instytucji, nie reprezentowanych w Radzie, a także wysokości wynagrodzenia członków Rady oraz ekspertów i innych osób nie będących członkami Rady za udział w posiedzeniach Rady. (Dz. U. Nr 99, poz. 633) Na podstawie art. 44 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082) zarządza się, co następuje: § 1. Pierwsze posiedzenie Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych, zwanej dalej "Radą", zwołuje Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych w terminie 21 dni od dnia powołania Rady. § 2. 1. Rada na pierwszym posiedzeniu wybiera pięcioosobowe Prezydium w składzie: 3 przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz po jednym przedstawicielu administracji rządowej i samorządu terytorialnego. 2. Prezydium wybiera na pierwszym posiedzeniu przewodniczącego Rady spośród przedstawicieli organizacji pozarządowych. Przedstawiciel samorządu terytorialnego pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady, a przedstawiciel organu administracji rządowej pełni funkcję sekretarza Rady. 3. Po upływie połowy kadencji Rady przedstawiciel samorządu terytorialnego pełni funkcję przewodniczącego Rady, a dotychczasowy jej przewodniczący pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady. 4. W przypadku odwołania członka Prezydium Rady w czasie trwania kadencji Rady, Rada uzupełnia, w drodze wyboru, skład Prezydium, o którym mowa w ust. 1, a przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 3. 1. Pracami Rady kieruje przewodniczący Rady. 2. Przewodniczący Rady kieruje Radę na zewnątrz. 3. Do zadań przewodniczącego Rady należy w szczególności: 1) ustalanie przedmiotu i terminu posiedzeń Rady, 2) zawiadamianie o terminie posiedzeń Rady, 3) przewodniczenie posiedzeniom Rady, 4) zapraszanie na posiedzenia Rady ekspertów oraz przedstawicieli organów, organizacji i instytucji nie reprezentowanych w Radzie, 5) inicjowanie i organizowanie prac Rady. 4. Przewodniczącego, w razie jego nieobecności, zastępuje wiceprzewodniczący. § 4. 1. Rada może powoływać stałe lub doraźne zespoły problemowe w celu pracowania projektu opinii lub stanowiska Rady w określonych sprawach. 2. Rada może powoływać stały lub doraźny zespół ekspertów. § 5. Przewodniczący Rady jest obowiązany wyznaczyć termin posiedzenia Rady w okresie 14 dni od dnia ogłoszenia wniosku w tej sprawie. § 6. 1. Rada wyraża opinię lub zajmuje stanowisko w formie uchwały w sprawach należących do jej kompetencji. 2. Głosowanie jest jawne. Na umotywowany wniosek członka Rady Rada może zarządzić głosowanie tajne. § 7. 1. Uchwała może być podjęta, jeśli na posiedzeniu obecnych jest co najmniej 14 członków Rady, w tym jej przewodniczący lub wiceprzewodniczący. 2. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów członków Rady obecnych na posiedzeniu. W razie równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego posiedzenia Rady. § 8. Z posiedzenia Rady sporządza się protokół, który podpisuje przewodniczący posiedzenia Rady, sekretarz Rady oraz protokolant. § 9. 1. Członkowie Rady, eksperci i zaproszone do uczestnictwa w posiedzeniu Rady inne osoby nie będące członkami Rady otrzymują za udział w posiedzeniach Rady w okresie miesiąca kalendarzowego, bez względu na liczbę posiedzeń, wynagrodzenie w wysokości stanowiącej iloczyn najniższego wynagrodzenia pracowników i współczynnika 0,5. 2. Członkom Rady przysługują diety i inne należności z tytułu podróży służbowych związanych z wykonywaniem zadań członka Rady - na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. J. Gałęziak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 23 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 99, poz. 634) Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 69, poz. 455), w załączniku "Wielkości progowe i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy" w pozycji oznaczonej kodem PCN 0407 00 30 0 w kolumnie 5 "Cena progu w złotych za jednostkę miary" - liczbę "104,88" zastępuje się liczbą "104 880,00". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich. (Dz. U. Nr 99, poz. 635) Na postawie art. 95m ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje szczegółowe zasady i tryb postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943), zwana dalej "ustawą". 3. W zakresie nie uregulowanym przepisami, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. § 2. 1. Nadzór nad działalnością sądu dyscyplinarnego sprawuje prezes Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, który czynności z tym związane wykonuje osobiście lub przez delegowanego przez siebie członka tego sądu. 2. Nadzór nie może wkraczać w dziedzinę orzecznictwa. § 3. Obsługę kancelaryjną sądu dyscyplinarnego wykonuje właściwa okręgowa rada adwokacka, a obsługę Wyższego Sądu Dyscyplinarnego - Naczelna Rada Adwokacka. Rozdział 2 Strony, obrońcy i pełnomocnicy § 4. 1. Rzecznik dyscyplinarny działa z ramienia właściwej rady adwokackiej samodzielnie, jeśli nie jest związany jej poleceniami. 2. Odmowa wszczęcia dochodzenia lub umorzenia dochodzenia prowadzonego przez zastępcę rzecznika dyscyplinarnego wymaga zatwierdzenia przez rzecznika dyscyplinarnego. 3. O wyłączeniu rzecznika dyscyplinarnego w toku dochodzenia decyduje rada adwokacka, która go wybrała. O wyłączeniu zastępcy rzecznika dyscyplinarnego decyduje rzecznik dyscyplinarny. W postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym o wyłączeniu rzecznika dyscyplinarnego lub jego zastępcy decyduje sąd. 4. Na wniosek właściwej miejscowo okręgowej rady adwokackiej, obwinionego, jego obrońcy lub z urzędu rzecznik dyscyplinarny Naczelnej Rady Adwokackiej może ze względu na dobro postępowania przekazać prowadzenie dochodzenia rzecznikowi dyscyplinarnemu innej okręgowej rady adwokackiej. § 5. 1. Obwiniony, w razie śmierci obwinionego jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub siostra, może ustanowić obrońcę. 2. W razie gdy obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, sąd dyscyplinarny wyznacza mu obrońcę z urzędu, jeżeli: 1) zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności obwinionego, 2) postępowanie toczy się po śmierci obwinionego. 3. Sąd dyscyplinarny może wyznaczyć obwinionemu obrońcę z urzędu także w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach. § 6. 1. Obwiniony w każdym stadium dochodzenia może przeglądać akta sprawy oraz zgłaszać wnioski dowodowe. 2. Na wniosek obwinionego jego obrońca może być obecny przy składaniu wyjaśnień przez obwinionego. § 7. 1. W toku postępowania dyscyplinarnego pokrzywdzony jest w szczególności uprawniony do: 1) przeglądania akt sprawy, 2) zgłaszania wniosków dowodowych, 3) zadawania pytań obwinionemu, świadkom i biegłym, 4) wniesienia odwołania od postanowienia rzecznika dyscyplinarnego o odmowie wszczęcia dochodzenia lub o umorzeniu dochodzenia, 5) wniesienia odwołania od orzeczenia sądu dyscyplinarnego kończącego postępowanie. 2. Pokrzywdzony może ustanowić pełnomocnika. 3. W uzasadnionym przypadku sąd dyscyplinarny wyznacza pokrzywdzonemu, który nie jest w stanie osobiście dochodzić swoich praw, pełnomocnika spośród adwokatów. Rozdział 3 Dochodzenie § 8. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna dochodzenie na skutek uchwały rady adwokackiej lub polecenia Ministra Sprawiedliwości. Rzecznik może również wszcząć dochodzenie z urzędu. § 9. Rzecznik dyscyplinarny przeprowadza czynności wyjaśniające, jeżeli posiadane wiadomości wymagają zbadania, czy istnieją podstawy do wszczęcia dochodzenia. Postępowanie w tym zakresie nie powinno trwać dłużej niż jeden miesiąc. § 10. 1. Rzecznik dyscyplinarny: 1) wszczyna i prowadzi dochodzenie albo 2) odmawia wszczęcia dochodzenia lub wszczęte umarza, albo 3) przekazuje sprawę właściwemu organowi, informując o tym osobę lub instytucję, która wniosła zawiadomienie, oraz adwokata lub aplikanta adwokackiego, którego sprawa dotyczy. 2. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne zawiera znamiona przestępstwa ściganego z urzędu, o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny zawiadamia prokuratora. Zawiadomienie to rzecznik przesyła prokuratorowi również wtedy, gdy znamiona przestępstwa ściganego z urzędu ujawnią się dopiero w toku dochodzenia. § 11. 1. Rzecznik dyscyplinarny może odmówić wszczęcia dochodzenia, jeżeli uzna, że okoliczności sprawy nie dają podstaw do jego przeprowadzenia. 2. Rzecznik dyscyplinarny wydaje postanowienie o umorzeniu dochodzenia, jeżeli zebrany materiał daje podstawy do takiego rozstrzygnięcia. § 12. 1. Jeżeli wiadomość o przewinieniu dyscyplinarnym dotyczy członka organu adwokatury lub organu izby adwokackiej, rzecznik dyscyplinarny właściwej rady adwokackiej niezwłocznie przekaże sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu Naczelnej Rady Adwokackiej. 2. Rzecznik Naczelnej Rady Adwokackiej sprawę dotyczącą członka organu izby adwokackiej lub organu adwokatury, z wyjątkiem członków Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej, prezesa Wyższego Sądu Dyscyplinarnego oraz przewodniczącego Wyższej Komisji Rewizyjnej, może przekazać rzecznikowi dyscyplinarnemu rady adwokackiej innej niż ta, której członkiem jest adwokat, którego sprawa dotyczy. 3. Rzecznik dyscyplinarny zawiadamia Ministra Sprawiedliwości o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, a w sprawach prowadzonych na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy doręcza Ministrowi Sprawiedliwości odpisy postanowień o zamknięciu dochodzenia lub o jego umorzeniu, jak również odpis wniosku skierowanego do dziekana rady adwokackiej o ukaranie. § 13. 1. Rzecznik dyscyplinarny wydaje postanowienie o przedstawieniu zarzutów, jeżeli dane zebrane w toku dochodzenia dają podstawę do złożenia aktu oskarżenia. 2. Z treścią tego postanowienia rzecznik dyscyplinarny zapoznaje obwinionego i umożliwia mu złożenie wyjaśnień do protokołu na piśmie. § 14. 1. W toku dochodzenia rzecznik dyscyplinarny może się zwracać o dokonanie poszczególnych czynności do rzeczników dyscyplinarnych innych rad adwokackich. 2. Przy prowadzeniu dochodzenia rzecznik dyscyplinarny uprawniony jest do zgłaszania wniosków, o których mowa w art. 95e ust. 2 i 3 ustawy, do właściwego sądu rejonowego. § 15. 1. Postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia lub o jego umorzeniu wraz z uzasadnieniem doręcza się obwinionemu i pokrzywdzonemu, a także prezesowi sądu wojewódzkiego lub prokuratorowi wojewódzkiemu, jeżeli dochodzenie toczyło się na skutek ich zawiadomienia. Od postanowienia przysługuje stronom odwołanie do sądu dyscyplinarnego. 2. W sprawach wszczętych na polecenie Ministra Sprawiedliwości, w których rzecznik dyscyplinarny umorzył postępowanie, Ministrowi Sprawiedliwości przysługuje odwołanie do sądu dyscyplinarnego. § 16. Dochodzenie prowadzone przez rzecznika dyscyplinarnego powinno być zakończone w ciągu trzech miesięcy od daty jego wszczęcia. W przypadkach szczególnie uzasadnionych właściwa rada adwokacka może przedłużyć ten termin na dalszy ściśle oznaczony okres, nie dłużej jednak niż o trzy miesiące. § 17. 1. Przed sporządzeniem aktu oskarżenia rzecznik dyscyplinarny umożliwia obwinionemu zapoznanie się z zebranymi dowodami oraz złożenie wyjaśnień do protokołu lub na piśmie. 2. Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia dochodzenia, rzecznik dyscyplinarny wydaje postanowienie o jego zamknięciu i ogłasza je obwinionemu. 3. W ciągu 14 dni od zamknięcia dochodzenia rzecznik dyscyplinarny sporządza akt oskarżenia, który niezwłocznie składa do właściwego sądu dyscyplinarnego wraz z aktami sprawy, zawiadamiając o tym obwinionego i pokrzywdzonego. 4. W przypadkach, o których mowa w § 12 ust. 2, właściwy rzecznik dyscyplinarny składa akt oskarżenia w sądzie dyscyplinarnym izby adwokackiej innej niż ta, której członkiem jest obwiniony. § 18. 1. W toku prowadzonego dochodzenia rzecznik dyscyplinarny może zaniechać wniesienia aktu oskarżenia i skierować wniosek o ukaranie do dziekana rady adwokackiej. 2. Jeżeli dziekan odmówi ukarania lub w ciągu 14 dni nie wymierzy kary, rzecznik dyscyplinarny prowadzi dalej dochodzenie stosownie do przepisów niniejszego rozdziału. Rozdział 4 Postępowanie przed sądem dyscyplinarnym i dziekanem rady adwokackiej § 19. Sąd dyscyplinarny wszczyna postępowanie po otrzymaniu aktu oskarżenia i całości materiałów dochodzenia. § 20. 1. W sprawach, w których prowadzenie dochodzenia zostało przekazane na podstawie § 4 ust. 4 rzecznikowi dyscyplinarnemu innej rady adwokackiej, właściwy jest sąd dyscyplinarny izby adwokackiej, której radzie adwokackiej przekazano dochodzenie. 2. W sprawach, w których ustalono właściwość sądu dyscyplinarnego pierwszej instancji na podstawie przepisów ust. 1 oraz art. 92 ust. 3 i 4 ustawy, oskarżycielem jest rzecznik dyscyplinarny izby, której sąd dyscyplinarny rozpoznaje sprawę, chyba że oskarżenie objął rzecznik dyscyplinarny Naczelnej Rady Adwokackiej lub z jego upoważnienia rzecznik dyscyplinarny innej izby adwokackiej. § 21. 1. Po otrzymaniu aktu oskarżenia prezes sądu dyscyplinarnego wydaje niezbędne zarządzenia przygotowujące rozprawę, a jeżeli uzna, że należy uzupełnić dochodzenie lub zachodzą okoliczności wyłączające ściganie albo uzasadniające umorzenie postępowania na podstawie art. 95d ustawy, wnosi sprawę na posiedzenie. W przypadku postanowienia o uzupełnieniu dochodzenia zwraca akta właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. 2. Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu dyscyplinarnego zarządza doręczenie jego odpisu obwinionemu. § 22. 1. Na rozprawę wzywa się obwinionego, jego obrońcę i rzecznika dyscyplinarnego. O terminie rozprawy zawiadamia się pokrzywdzonego i jego pełnomocnika. 2. W zawiadomieniu o rozprawie skierowanym do stron, a także w wezwaniu do obwinionego, wymienia się wyznaczony skład orzekający sądu dyscyplinarnego. 3. Prezes sądu dyscyplinarnego zarządza wezwanie świadków i biegłych oraz przedstawienie innych dowodów wskazanych w akcie oskarżenia, a w miarę potrzeby także zgłoszonych przez strony przed rozpoczęciem rozprawy. 4. Udział rzecznika dyscyplinarnego w rozprawie jest obowiązkowy. 5. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, chyba że sąd dyscyplinarny uzna ich obecność za konieczną. § 23. 1. Wniosek o wyłączenie członka sądu dyscyplinarnego może być złożony w terminie zawitym siedmiu dni od otrzymania zawiadomienia o terminie rozprawy. Jeżeli przyczyna wyłączenia doszła do wiadomości strony później, termin ten biegnie od chwili dowiedzenia się o tej przyczynie. 2. Jeżeli po wysłaniu zawiadomienia o terminie rozprawy nastąpiła zmiana składu sądu dyscyplinarnego, termin, o którym mowa w ust. 1, biegnie od chwili dowiedzenia się o tym fakcie przez wnioskodawcę. Wniosek można złożyć najpóźniej do chwili rozpoczęcia rozprawy. § 24. 1. Rozprawę rozpoczyna odczytanie aktu oskarżenia. Akt oskarżenia odczytuje rzecznik dyscyplinarny, po czym następuje przesłuchanie obwinionego. 2. Materiały sprawy za zgodą stron mogą być bez odczytania uznane przez sąd dyscyplinarny w całości lub w części za materiał dowodowy. 3. Sąd dyscyplinarny może zarządzić przerwę w rozprawie. 4. Sąd odracza rozprawę w razie niestawiennictwa rzecznika dyscyplinarnego, jak również obwinionego lub jego obrońcy, których obecność uznano za konieczną. Sąd może odroczyć rozprawę w razie niestawiennictwa świadka lub biegłego albo z innej ważnej przyczyny. 5. Świadkowie zamieszkali poza okręgiem izby mogą być przesłuchani w trybie pomocy prawnej przez właściwy miejscowo sąd dyscyplinarny. § 25. 1. Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, rzecznik dyscyplinarny zarzucił obwinionemu inne przewinienie oprócz objętego aktem oskarżenia, sąd dyscyplinarny może za zgodą stron rozpoznać na tej samej rozprawie sprawę w zakresie rozszerzonym o nowe zarzuty lub odroczyć rozprawę. 2. W razie odroczenia rozprawy rzecznik dyscyplinarny składa nowy lub dodatkowy akt oskarżenia. § 26. Rozprawę kończą przemówienia stron, pełnomocników i obrońców, przy czym ostatni głos przysługuje obwinionemu. § 27. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół. § 28. 1. Po zamknięciu rozprawy i odbyciu narady przewodniczący ogłasza stronom orzeczenie podpisane przez skład orzekający, przytaczając ustnie jego motywy. 2. W sprawach szczególnie zawiłych sąd dyscyplinarny może odroczyć ogłoszenie orzeczenia najwyżej na trzy dni. § 29. 1. Sąd dyscyplinarny z urzędu uzasadnia na piśmie orzeczenie, od którego przysługuje odwołanie, oraz orzeczenie wydane w drugiej instancji. 2. Uzasadnienie orzeczenia powinno być sporządzone na piśmie w ciągu 14 dni. 3. Odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom, a jeżeli ustanowiono obrońcę lub pełnomocnika strony - odpis orzeczenia doręcza się obrońcy lub pełnomocnikowi. § 30. 1. W postępowaniu dyscyplinarnym przed dziekanem rady adwokackiej nie prowadzi się dochodzenia. Dziekan może dokonać czynności zmierzających do wyjaśnienia sprawy osobiście lub przez wyznaczonego członka rady adwokackiej, przy czym konieczne jest umożliwienie obwinionemu złożenia wyjaśnień do protokołu lub na piśmie. 2. Zawiadomienie o ukaraniu dokonanym w trybie przewidzianym w ust. 1 powinno zawierać oznaczenie rady adwokackiej, której dziekan wymierzył karę, datę, imię i nazwisko obwinionego, określenie przewinienia dyscyplinarnego, rozstrzygnięcie, wskazanie zastosowanych przepisów oraz uzasadnienie. 3. Do doręczenia zawiadomienia o ukaraniu przez dziekana stosuje się odpowiednio przepisy § 29 ust. 3, z tym że odpis zawiadomienia doręcza się również rzecznikowi dyscyplinarnemu Naczelnej Rady Adwokackiej. Rozdział 5 Środki odwoławcze § 31. 1. Odwołanie wraz z odpisami dla stron wnosi się do sądu lub organu, który wydał zaskarżone orzeczenie. Sąd lub organ w ciągu siedmiu dni od daty wpływu przekazuje akta sprawy sądowi dyscyplinarnemu właściwemu do rozpoznawania odwołania albo pozostawia odwołanie bez biegu, jeżeli zostało wniesione po upływie terminu lub przez osobę nie uprawnioną. 2. Od postanowienia o pozostawieniu odwołania bez biegu przysługuje odwołanie. § 32. Rozpoznając odwołanie od wymierzenia kary przez dziekana rady adwokackiej, sąd dyscyplinarny może utrzymać w mocy wymierzoną karę, uniewinnić obwinionego lub umorzyć postępowanie albo sprawę przekazać do uzupełnienia dochodzenia. Rozdział 6 Postępowanie przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym § 33. 1. Prezes Wyższego Sądu Dyscyplinarnego wyznacza rozprawę odwoławczą, a jeżeli odwołanie wniesione zostało po terminie lub przez osobę nie uprawnioną albo jest niedopuszczalne z mocy ustawy - kieruje sprawę na posiedzenie. 2. Wyższy Sąd Dyscyplinarny rozstrzyga na posiedzeniu o dopuszczeniu nowych dowodów; może też postanowić uzupełnienie postępowania dowodowego, zlecając te czynności rzecznikowi lub jednemu ze swych członków. § 34. Oskarżycielem przed Wyższym Sądem Dyscyplinarnym jest rzecznik dyscyplinarny Naczelnej Rady Adwokackiej. § 35. W postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem dyscyplinarnym, przy czym pierwszy głos przysługuje stronie odwołującej się, a jeżeli obie strony się odwołały - oskarżycielowi. § 36. 1. Po rozpoznaniu środka odwoławczego Wyższy Sąd Dyscyplinarny orzeka o utrzymaniu w mocy, zmianie albo uchyleniu zaskarżonego orzeczenia w całości lub w części. 2. Jeżeli pozwalają na to zebrane dowody, Wyższy Sąd Dyscyplinarny zmienia zaskarżone orzeczenie, orzekając odmiennie co do istoty, lub uchyla orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia sądowi dyscyplinarnemu w innym składzie. § 37. Do postępowania odwoławczego przed sądem dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy § 33 i 36. Rozdział 7 Tymczasowe zawieszenie w czynnościach zawodowych § 38. 1. Postanowienie sądu dyscyplinarnego o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych może zapaść na rozprawie lub na posiedzeniu. Od postanowienia przysługuje odwołanie. 2. Przed wydaniem postanowienia o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych sąd dyscyplinarny umożliwia złożenie wyjaśnień, jeżeli obwiniony uprzednio ich nie złożył. Od obowiązku tego można odstąpić w stosunku do adwokata lub aplikanta adwokackiego pozbawionego wolności. 3. Sąd dyscyplinarny przesyła Wyższemu Sądowi Dyscyplinarnemu odpis postanowienia o tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych. § 39. Okres tymczasowego zawieszenia w czynnościach zawodowych zalicza się na poczet kary dyscyplinarnej zawieszenia w czynnościach zawodowych. Rozdział 8 Postępowanie wykonawcze § 40. 1. Sąd dyscyplinarny, którego orzeczenie dyscyplinarne uprawomocniło się, przesyła najpóźniej w ciągu 14 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia jego odpis właściwej radzie adwokackiej do wykonania, a Ministrowi Sprawiedliwości i Naczelnej Radzie Adwokackiej - do wiadomości. Pokrzywdzonemu doręcza się odpis orzeczenia tylko wówczas, gdy wnosi on odwołanie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji lub gdy orzeczenie to zostało w innym wypadku przez instancję odwoławczą zmienione lub uchylone. 2. Odpis prawomocnego orzeczenia dołącza się do akt osobowych ukaranego. § 41. Datę rozpoczęcia i zakończenia kary zawieszenia w czynnościach zawodowych ustala się po otrzymaniu odpisu prawomocnego orzeczenia właściwa okręgowa rada adwokacka, która o powyższym zawiadamia ukaranego oraz zespół adwokacki bądź spółkę, w której wykonuje on zawód, a także Ministra Sprawiedliwości. § 42. O tymczasowym zawieszeniu w czynnościach zawodowych oraz o karze dyscyplinarnej zawieszenia w czynnościach zawodowych i wydaleniu z adwokatury zawiadamia się sądy, prokuratury i właściwe organy administracji państwowej w okręgu izby adwokackiej, w której adwokat lub aplikant adwokacki jest wpisany na listę, a w sprawie adwokata wykonującego zawód także w obsłudze prawnej - radę okręgowej izby radców prawnych. § 43. Z chwilą zatarcia kary dyscyplinarnej dziekan okręgowej rady adwokackiej zarządza wykreślenie wzmianki o ukaraniu dyscyplinarnym oraz usunięcie z akt osobowych dokumentów dotyczących ukarania. Rozdział 9 Wznowienie postępowania § 44. 1. O wznowieniu postępowania orzeka sąd dyscyplinarny, chyba że postępowanie zakończone zostało orzeczeniem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego lub Sądu Najwyższego; w takim wypadku właściwy jest sąd, który orzekał w sprawie jako ostatni. 2. Orzeczenie zapada w formie postanowienia. Od postanowienia sądu dyscyplinarnego przysługuje odwołanie do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego. 3. Wznowione postępowanie toczy się na zasadach określonych w niniejszym postępowaniu. Rozdział 10 Odszkodowanie za nieuzasadnione tymczasowe zawieszenie w czynnościach zawodowych § 45. Adwokat, któremu przysługuje na podstawie art. 95k ust. 1 i 2 ustawy roszczenie o utracony dochód, zgłasza wniosek w sądzie dyscyplinarnym, który orzekał w tej sprawie w pierwszej instancji. § 46. Sąd dyscyplinarny doręcza wniosek, o którym mowa w § 45, właściwej izbie adwokackiej, wzywając ją do udziału w postępowaniu. Izbie adwokackiej przysługują prawa strony. § 47. 1. Jeżeli wniosek dotknięty jest istotnymi brakami, uniemożliwiającymi jego rozpoznanie, sąd dyscyplinarny wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie siedmiu dni pod rygorem zwrotu wniosku. 2. Od postanowienia zarządzającego zwrot wniosku przysługuje odwołanie. 3. Zwrot wniosku nie przerywa biegu przedawnienia określonego w art. 95k ust. 3 ustawy. § 48. W razie gdy prawidłowo wezwana izba adwokacka nie bierze udziału w postępowaniu, sąd dyscyplinarny może rozpoznać sprawę w czasie nieobecności jej przedstawiciela i wydać orzeczenie zaoczne. Rozdział 11 Koszty postępowania § 49. 1. Koszty postępowania pobiera się w formie opłaty zryczałtowanej na rzecz izby adwokackiej, której obwiniony jest członkiem. 2. Opłata zryczałtowana wynosi w razie ukarania: 1) karą upomnienia przez dziekana rady - od 300 do 500 zł, a w postępowaniu zwykłym - od 500 do 1000 zł, 2) we wszystkich innych sprawach - od 1000 zł do 3000 zł. 3. Opłatę zryczałtowaną pobiera się za każdą instancję. W postępowaniu odwoławczym od wymierzenia kary przez dziekana pobiera się opłatę jak za postępowanie zwykłe. 4. Przy wydawaniu orzeczenia łącznego wymierzone opłaty sumuje się. 5. Ściąganie opłaty zryczałtowanej należy do właściwej izby adwokackiej. 6. Jeżeli jednym orzeczeniem ukarano dwóch lub więcej obwinionych, opłatę zryczałtowaną ponosi każdy z nich z osobna. 7. Jeżeli w orzeczeniu nie określono opłaty zryczałtowanej, określa ją prezes sądu dyscyplinarnego. Od wydanego postanowienia przysługuje odwołanie do sądu dyscyplinarnego. Rozdział 12 Przepisy przejściowe i końcowe § 50. W sprawach dyscyplinarnych wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu ukończenia dochodzenia lub zakończenia sprawy w danej instancji, chyba że pozostają w sprzeczności z przepisami ustawy - Prawo o adwokaturze. § 51. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i podziału środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 99, poz. 636) Na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wysokość i podział środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie gotowości bojowej w 1998 r. jednostek ochrony przeciwpożarowej włączonych do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, zwanych dalej "jednostkami ochrony przeciwpożarowej", w szczególności na cele, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770). § 2. 1. Wysokość środków finansowych przeznaczonych na zapewnienie gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, zwanych dalej "środkami finansowymi", ustala się w kwocie 1 220 000 zł. 2. Podział kwoty, o której mowa w ust. 1, na poszczególne województwa określa załącznik do rozporządzenia. § 3. Podziału środków finansowych między jednostki ochrony przeciwpożarowej, w granicach kwoty ustalonej dla danego województwa, dokonuje komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 lipca 1998 r. (poz. 636) PODZIAŁ ŚRODKÓW FINANSOWYCH MIEDZY WOJEWÓDZTWA Z PRZEZNACENIEM DLA JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ WŁĄCZONYCH DO KRAJOWEGO SYSTEMU RATOWNICZO-GAŚNICZEGO Lp.WojewództwoKwota w zł 123 1warszawskie80 300 2bialskopodlaskie11 650 3białostockie16 460 4bielskie13 100 5bydgoskie34 290 6chełmskie9 740 7ciechanowskie14 660 8częstochowskie38 460 9elbląskie15 800 10gdańskie 39 410 11gorzowskie27 290 12jeleniogórskie28 790 13kaliskie24 240 14katowickie99 880 15kieleckie24 990 16konińskie16 640 17koszalińskie20 160 18krakowskie23 820 19krośnieńskie7 340 20legnickie26 320 21leszczyńskie10 160 22lubelskie15 150 23łomżyńskie15 920 24łódzkie 17 670 25nowosądeckie23 310 26olsztyńskie27 970 27opolskie53 400 28ostrołęckie13 540 29pilskie18 970 30piotrkowskie18 740 31płockie14 540 32poznańskie26 060 33przemyskie5 130 34radomskie30 880 35rzeszowskie13 310 36siedleckie30 280 37sieradzkie20 980 38skierniewickie16 740 39słupskie14 240 40suwalskie18 180 41szczecińskie39 670 42tarnobrzeskie24 330 43tarnowskie15 060 44toruńskie16 990 45wałbrzyskie31 910 46włocławskie12 610 47wrocławskie40 630 48zamojskie11 090 49zielonogórskie49 200 Razem1 220 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 lipca 1998 r. w sprawie określenia wykazu wyrobów budowlanych nie mających istotnego wpływu na spełnianie wymagań podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych według uznanych zasad sztuki budowlanej. (Dz. U. Nr 99, poz. 637) Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz wyrobów budowlanych nie mających istotnego wpływu na spełnianie wymagań podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych według uznanych zasad sztuki budowlanej, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 1998 r. (poz. 637) WYKAZ WYROBÓW BUDOWLANYCH NIE MAJĄCYCH ISTOTNEGO WPŁYWU NA SPEŁNIANIE WYMAGAŃ PODSTAWOWYCH ORAZ WYROBÓW WYTWARZANYCH I STOSOWANYCH WEDŁUG UZNANYCH ZASAD SZTUKI BUDOWLANEJ Lp.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa grupy asortymentowej lub asortymentu 123 10614-67Kratki wentylacyjne żeliwne - wyłącznie kratki, dla których nie ma wymagań odnośnie do odporności ogniowej 20624-336, -337, -338Elementy budowlane z kształtowników aluminiowe: okapniki płaskie, obudowy słupów i listwy przypodłogowe 30624-351, -352, -353, -355, -359Osłony instalacji budowlanych aluminiowe: grzejników, wywietrzników, wnęk instalacyjnych, dekoracyjne (rastry), drzwiczki rewizyjne do zaworów i rozetki do rur 40624-441, -444, -445Żaluzje budowlane aluminiowe: zewnętrzne stałe, międzyszybowe nastawne i wewnętrzne nastawne - wyłącznie żaluzje, dla których nie ma wymagań odnośnie do odporności ogniowej 50624-531, -532, -536Osłony wykończeniowe ścienne budowlane aluminiowe: narożnikowe, okapowe, słupów 60625-38Elementy ogrodzeniowe budowlane stalowe - wyłącznie elementy do ogrodzeń o wysokości do 2,20 m 70625-351, -352, -353, -355, -359Osłony instalacji budowlanych stalowe: osłony grzejników, wywietrzników, wnęk instalacyjnych, dekoracyjne (rastry) oraz drzwiczki rewizyjne do zaworów, rozetki do rur i kratki wentylacyjne stalowe, bez regulacji wielkości otworu wlotowego 80625-396, -397Elementy budowlane z płaskowników i taśm stalowych: okapniki i listwy progowe 90625-441, -444, -445Żaluzje budowlane stalowe: zewnętrzne stałe, międzyszybowe nastawne i wewnętrzne nastawne - wyłącznie żaluzje, dla których nie ma wymagań odnośnie odporności ogniowej 100625-45Elementy budowlane do czyszczenia obuwia stalowe 110625-481, -482, -483, -484, -485, -489Elementy budowlane wspornikowe stalowe: uchwyty do rynien i rur spustowych, uchwyty do rur kanalizacyjnych, uchwyty wykonywane tradycyjnie do rur instalacji zimnej wody, c.w. i c.o., wsporniki i uchwyty do grzejników członowych i grzejników z rur gładkich i ożebrowanych oraz uchwyty do chorągwi 120625-54Kraty i okiennice budowlane stalowe i rozwiercane, z wyjątkiem krat i okiennic rozwiercanych, montowanych na przejściach ewakuacyjnych w budynkach 130654-18Wrzeciądze budowlane 140654-3 bez -31, 33Okucia budowlane zabezpieczające 151365-9Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa pozostałe: otuliny ochronne z pianki PE i PU do przewodów instalacji c.o. i c.w. prowadzonych podtynkowo w bruzdach, elementy mocujące izolację termiczną na rurach instalacji c.o. i c.w. i kratki wentylacyjne bez regulacji wielkości otworu wlotowego 161411-1Kruszywo budowlane mineralne niekruszone - wyłącznie kruszywo (piasek naturalny, żwir, otoczaki, pospółka, mieszanka kruszywowa) przeznaczone do wytwarzania betonów o klasie nie większej niż 15 171412Elementy ścienne kamienne - z wyjątkiem elementów stosowanych w ścianach pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi (od strony wewnętrznej) 181413-2Elementy budowlane kamienne obrobione - z wyjątkiem elementów stosowanych w pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi 191413-4Brukowiec 201413-5Kostka drogowa 211413-6Krawężniki kamienne 221416-211Mączka wapienna bitumiczna 231418-32Kreda malarska (mielona) 241419-1Gruz budowlany 251436-9Elementy gipsowe pozostałe osobno nie wymienione - wyłącznie elementy dekoracyjne 261445-1Kafle 271456-11, -12Elementy urządzeń osiedli z betonu - wyłącznie słupki ogrodzeniowe i płytki (deski) ogrodzeniowe do ogrodzeń o wysokości do 2,20 m 281482-3Elementy dekoracyjne budowlane z alabastru i malachitu 291484-2Wapno gaszone na mokro (lasowane) 301711-11Tarcica sosnowa nieobrzynana ogólnego przeznaczenia 311711-21Tarcica świerkowa i jodłowa nieobrzynana ogólnego przeznaczenia 321711-31Tarcica modrzewiowa nieobrzynana ogólnego przeznaczenia 331711-32Tarcica modrzewiowa obrzynana ogólnego przeznaczenia 341715-4Tarcica podłogowa strugana iglasta 351715-5Listwy przyścienne z drewna 361733-31Wrota drewniane klepkowe i wrota drewniane deskowe - wyłącznie wrota otwierane ręcznie, dla których nie ma wymagań odnośnie izolacji cieplnej, akustyczności, odporności ogniowej lub dymoszczelności 371733-84Listwy do stolarki drewnianej otworowej 381734-21Boazerie z drewna 391734-3Ogrodzenia z drewna i z materiałów drewnopochodnych 401734-9Stolarka budowlana pozostała osobno nie wymieniona: gonty, parapety, progi, okiennice, osłony instalacji budowlanych i elementy dekoracyjne z drewna 411735-12Komplety elementów budynków letnich jednokondygnacyjnych wolno stojących z drewna 421735-91Komplety elementów altan z drewna 431829-91Tapety papierowe 44 Elementy do budowy kominków z paleniskiem odkrytym Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu gęsi żywych i jaj gęsich. (Dz. U. Nr 100, poz. 638) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1998 r. zakaz wywozu towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. (poz. 638) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM WYWOZU PozycjaKod PCNWyszczególnienie 01050105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi - Pozostałe: 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 20 0- - - Gęsi 04070407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 11 0- - - Indycze albo gęsie ex. 0407 00 11 0Jaja gęsie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zlecania zadań państwowych jednostkom niepaństwowym oraz wykazu tych zadań. (Dz. U. Nr 100, poz. 639 ) Na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje : § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 lipca 1997 r. w sprawie zlecania zadań państwowych jednostkom niepaństwowym oraz wykazu tych zadań (Dz. U. Nr 94, poz. 573) w wykazie zadań "W pozostałych dziedzinach" po lp. 94 dodaje się lp. 94a w brzmieniu: "94a. Organizowanie działań promujących proces adaptacji i integracji Polski z Unią Europejską". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 640) Na podstawie art. 21c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. Wykaz ten stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski. Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 lipca 1998 r. (poz. 640) WYKAZ GMIN, NA KTÓRYCH OBSZARZE WYSTĄPIŁA POWÓDŹ W 1998 R. WojewództwoGmina lp.nazwalp.nazwa 12 34 1bielskie1Jasienica 2Jaworze 2elbląskie1Tolkmicko 3gdańskie1Kościerzyna miasto 2Kościerzyna gmina 4kieleckie1Kazimierza Wielka 2Koszyce 3Pacanów 4Skalbmierz 5Solec-Zdrój 5krośnieńskie1Biecz 2Brzozów 3Brzyska 4Bukowsko 5Chorkówka 6Dębowiec 7Dukla 8Skołyszyn 9Tyrawa Wołoska 6lubelskie1Janowiec 2Kazimierz Dolny 7nowosądeckie1Grybów miasto 2Limanowa miasto 3Mszana Dolna miasto 4Dobra 5Grybów 6Jodłownik 7Korzenna 8Laskowa 9Limanowa 10Łukowica 11Łużna 12Podegrodzie 13Sękowa 14Słopnice 15Tymbark 8przemyskie1Bircza 2Dubiecko 3Dynów 4Fredropol 5Jarosław 6Jawornik Polski 7Krzywcza 8Roźwienica 9Stary Dzików 9rzeszowskie1Błażowa 2Borowa 3Czermin 4Grodzisko Dolne 5Tuszów Narodowy 6Tyczyn 10tarnobrzeskie1Annopol 2Baćkowice 3Janów Lubelski 4Jarocin 5Jeżowe 6Koprzywnica 7Lipnik 8Łubnice 9Osiek 10Padew Narodowa 11Rytwiany 12Tarnobrzeg 11tarnowskie1Dąbrowa Tarnowska 2Gnojnik 3Iwkowa 4Mędrzechów 5Radgoszcz 6Ryglice 7Rzepiennik Strzyżewski 8Skrzyszów 9Szczucin 10Szerzyny 11Trzciana 12Tuchów 13Wadowice Górne 14Wojnicz 15Zakliczyn 12wałbrzyskie1Duszniki-Zdrój miasto 2Polanica-Zdrój miasto 3Kłodzko gmina 4Radków 5Szczytna Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 4 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego. (Dz. U. Nr 100, poz. 641) Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951) zarządza się, co następuje : § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. Nr 138, poz. 641) w § 23 w ust.1 wyrazy "dwóch tygodni" zastępuje się wyrazami "6 dni". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców. (Dz. U. Nr 100, poz. 642) Na podstawie art. 9 ust.1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594)zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki: 1) przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, 2) pokrywania kosztów przyłączenia, 3) obrotu ciepłem, 4) świadczenia usług przesyłowych, 5) ruchu sieciowego i eksploatacji sieci ciepłowniczej, 6) standardów jakościowych obsługi odbiorców. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) przedsiębiorstwie ciepłowniczym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła za pomocą sieci ciepłowniczej, 2) przedsiębiorstwie wytwórczym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła, 3) przedsiębiorstwie obrotu ciepłem - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą polegającą na handlu ciepłem, 4) dystrybutorze sieci ciepłowniczej - należy przez to rozumieć upoważnioną przez przedsiębiorstwo ciepłownicze jednostkę organizacyjną lub osobę, która jest odpowiedzialna za sterowanie pracą sieci ciepłowniczej, 5) źródle ciepła - należy prze to rozumieć połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do wytwarzania ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, 6) sieci ciepłowniczej - należy przez to rozumieć połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do obiektów, należące do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, 7) przyłączu - należy przez to rozumieć odcinek sieci ciepłowniczej łączący źródło ciepła z tą siecią lub odcinek sieci ciepłowniczej doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego, 8) węźle cieplnym - należy przez to rozumieć połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych, 9) grupowym węźle cieplnym - należy przez to rozumieć węzeł cieplny, z którym połączone są instalacje odbiorcze obsługujące więcej niż jeden budynek, 10) instalacji odbiorczej - należy przez to rozumieć połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do transportowania ciepła lub ciepłej wody z węzłów cieplnych do odbiorników ciepła lub punktów poboru ciepłej wody w budynkach, 11) obiektach - należy przez to rozumieć budowle lub budynki wraz z instalacjami odbiorczymi, 12) układzie pomiarowo-rozliczeniowym - należy przez to rozumieć dopuszczone do stosowania urządzenia służące do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których odczyty stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła, 13) zamówionej mocy cieplnej - należy przez to rozumieć największy pobór ciepła dostarczanego w postaci określonego nośnika ciepła, jaki może wystąpić w warunkach obliczeniowych dla wszystkich rodzajów potrzeb cieplnych przez okres co najmniej 1 godz., 14) warunkach obliczeniowych - należy przez to rozumieć obliczeniową temperaturę powietrza atmosferycznego określoną dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło, i temperaturę wody użytkowej, 15) obliczeniowym natężeniu przepływu nośnika ciepła - należy przez to rozumieć największe natężenie przepływu nośnika ciepła odpowiadające zamówionej mocy cieplnej i parametrom nośnika ciepła określonym w tabeli regulacyjnej dla warunków obliczeniowych, 16) tabeli regulacyjnej - należy przez to rozumieć przedstawioną w postaci tabeli lub na wykresie zależność temperatury nośnika ciepła od warunków atmosferycznych, 17) sezonie grzewczym - należy prze to rozumieć okres między wrześniem a majem roku następnego, w którym warunki atmosferyczne powodują konieczność ciągłego dostarczania ciepła w celu ogrzewania obiektów. Rozdział 2 Przyłączenie do sieci ciepłowniczej § 3. Przyłączenie do sieci ciepłowniczej następuje na podstawie umowy o przyłączenie i po spełnieniu technicznych warunków przyłączenia, określonych przez przedsiębiorstwo ciepłownicze, zwanych dalej "warunkami przyłączenia". § 4. 1. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci ciepłowniczej, który posiada tytuł prawny do korzystania z obiektu przyłączanego do tej sieci, może złożyć wniosek o określenie warunków przyłączenia. 2. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci ciepłowniczej, który nie posiada tytułu prawnego do korzystania z obiektu, o którym mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o określenie wstępnych warunków przyłączenia do sieci ciepłowniczej, zwanych dalej "wstępnymi warunkami przyłączenia". 3. Wzory wniosków, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala przedsiębiorstwo ciepłownicze. § 5. 1. W przypadku gdy do sieci ciepłowniczej mają być przyłączane źródła ciepła, wniosek o przyłączenie do sieci ciepłowniczej powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) określenie: a) rodzaju i osiągalnych parametrów nośnika ciepła, w tym ciśnienia i temperatury oraz właściwości fizykochemicznych nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, i dopuszczalnych zanieczyszczeń nośnika ciepła zwracanego z tej sieci do źródła ciepła, b) maksymalnej i minimalnej mocy cieplnej, jaka może być dostarczona ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej, a w przypadku etapowego osiągania tej mocy - określenie harmonogramu realizacji kolejnych etapów oraz maksymalnej i minimalnej mocy cieplnej dla tych etapów, c) charakterystyki technicznej źródła ciepła, w tym następujących danych określających tę charakterystykę dla kolejnych etapów rozwoju tego źródła: - układu technologicznego źródła ciepła i wydajności urządzeń wytwarzających ciepło, - układu regulacji ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej oraz charakterystyki urządzeń regulujących natężenie przepływu i temperaturę nośnika ciepła, - układu pomiarowo - rozliczeniowego oraz charakterystyki urządzeń służących do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła dostarczanego ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej, - maksymalnej i minimalnej wydajności instalacji do uzdatniania wody, dostarczanej przedsiębiorstwu ciepłowniczemu w celu napełniania sieci ciepłowniczej i instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków nośnika ciepła, 3) proponowany termin rozpoczęcia dostarczania ciepła i warunki jego dostarczania. 2 . Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny do korzystania z obiektu, 2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie obiektu względem istniejącej sieci ciepłowniczej oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu. 3. Warunki przyłączenia źródła ciepła powinny określać w szczególności: 1) miejsce i sposób przyłączenia źródła ciepła do sieci ciepłowniczej, 2) miejsce rozgraniczenia własności sieci ciepłowniczej, urządzeń lub instalacji między przedsiębiorstwem ciepłowniczym a przedsiębiorstwem wytwórczym oraz miejsce rozgraniczenia ich eksploatacji przez przedsiębiorstwo ciepłownicze, 3) wymagania dotyczące: a) układu technologicznego źródła ciepła ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie na warunki eksploatacji sieci ciepłowniczej i sterowanie pracą tej sieci, b) tabel regulacyjnych jakości nośnika ciepła, c) wydajności instalacji do uzdatniania wody, a także wymagania dotyczące jakości wody uzdatnionej, dostarczanej do sieci ciepłowniczej w celu napełniania tej sieci i instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków nośnika ciepła, d) rejestrowania i kontrolowania parametrów nośnika ciepła oraz ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, a także zdalnego rejestrowania i kontrolowania parametrów oraz zdalnego sterowania pracą źródła ciepła, 4) wymagania dotyczące układu pomiarowo - rozliczeniowego, układu regulacji ilości ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej, a w szczególności do regulacji natężenia przepływu oraz regulacji temperatury nośnika ciepła, a także miejsca ich zainstalowania, 5) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej oraz sterowania pracą sieci ciepłowniczej i eksploatacji tej sieci, 6) termin ważności wydanych warunków przyłączenia. §6. 1. W przypadku gdy do sieci ciepłowniczej mają być przyłączone węzły cieplne, zasilające obiekty odbiorców ciepła, wniosek o przyłączenie do sieci ciepłowniczej powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) określenie: a) rodzaju i parametrów instalacji odbiorczych, b) zamówionej mocy cieplnej i rodzaju potrzeb cieplnych oraz minimalnego poboru mocy cieplnej w okresie poza sezonem grzewczym, a w przypadku poboru ciepła dla celów technologicznych-harmonogram poboru mocy cieplnej w ciągu doby, tygodnia i roku, 3) informację określającą roczne zapotrzebowanie ciepła na ogrzewanie m2 powierzchni ogrzewanych pomieszczeń oraz informację o wynikach audytu energetycznego obiektu, a w przypadku braku takich informacji - charakterystykę techniczną obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło, a w szczególności informacje dotyczące: a) kubatury oraz powierzchni użytkowej ogrzewanych pomieszczeń, b) przeznaczenia ogrzewanych pomieszczeń, c) systemu wentylacji ogrzewanych pomieszczeń, d) przewidywanego sposobu podgrzewania wody użytkowej, e) strat cieplnych w obiekcie w warunkach obliczeniowych, a w braku takiej informacji-określenie rodzaju zastosowanej izolacji cieplnej w przegrodach budowlanych, 4) proponowany termin lub harmonogram rozpoczęcia poboru ciepła. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu, do którego będzie dostarczane ciepło z sieci ciepłowniczej, 2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie obiektu , do którego będzie dostarczane ciepło, w stosunku do istniejącej sieci ciepłowniczej oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu. 3. Warunki przyłączenia węzłów cieplnych powinny określać w szczególności: 1) miejsce i sposób doprowadzenia przyłącza do węzła cieplnego, 2) miejsce rozgraniczenia własności instalacji lub urządzeń, znajdujących się w pomieszczeniu węzła cieplnego, między przedsiębiorstwem ciepłowniczym a odbiorcą oraz miejsce rozgraniczenia ich eksploatacji przez przedsiębiorstwo ciepłownicze, 3) obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i tabele regulacyjne, 4) wymagania dotyczące: a) układu technologicznego węzła cieplnego i instalacji odbiorczej ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie na warunki eksploatacji sieci ciepłowniczej i sterowanie pracą tej sieci, b) miejsca zainstalowania: - urządzenia regulującego natężenie przepływu nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego, - układu pomiarowo-rozliczeniowego, c) regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych, d) zdalnego rejestrowania i kontrolowania parametrów nośnika ciepła oraz ilości ciepła dostarczanego do węzła cieplnego, e) miejsca połączenia instalacji odbiorczej z przyłączem oraz miejsca zainstalowania urządzenia mierzącego ilość ciepła i ilość wody, dostarczonych z sieci ciepłowniczej w celu napełniania instalacji odbiorczych oraz uzupełniania ubytków wody w tych instalacjach, 5) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej węzła cieplnego i instalacji odbiorczych, 6) termin ważności warunków przyłączenia. § 7. 1 W przypadku gdy do instalacji odbiorczej za węzłem grupowym, należącej do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, ma być przyłączona instalacja w obiekcie odbiorcy, wniosek o przyłączenie powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) informację określającą: a) rodzaj i parametry instalacji odbiorczych w obiekcie odbiorcy, b) maksymalny i minimalny pobór mocy cieplnej, c) roczne zapotrzebowanie ciepła na ogrzewanie m2 powierzchni ogrzewanych pomieszczeń w obiekcie, d) wyniki audytu energetycznego obiektu, 3) proponowany termin rozpoczęcia poboru ciepła. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu, w którym znajdują się instalacje odbiorcze przyłączane do instalacji odbiorczej za węzłem grupowym, 2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny określający usytuowanie obiektu, w którym znajdują się przyłączane instalacje odbiorcze, w stosunku do istniejącej instalacji odbiorczej za węzłem grupowym oraz innych obiektów i urządzeń uzbrojenia terenu. 3. W przypadku braku informacji, o których mowa w ust.1 pkt 2, wniosek o przyłączenie powinien zawierać charakterystykę techniczną obiektu, a w szczególności informacje dotyczące: 1) kubatury oraz powierzchni użytkowej ogrzewanych pomieszczeń, 2) przeznaczenia ogrzewanych pomieszczeń, 3) systemu wentylacji ogrzewanych pomieszczeń, 4) przewidywanego sposobu podgrzewania wody użytkowej, 5) strat cieplnych w obiekcie w warunkach obliczeniowych, a w braku takiej informacji - określenie rodzaju zastosowanej izolacji cieplnej w przegrodach budowlanych. 4. Warunki przyłączenia instalacji odbiorczej, o której mowa w ust. 1, powinny określać w szczególności: 1) miejsce i sposób przyłączenia instalacji odbiorczej w obiekcie odbiorcy z należącą do przedsiębiorstwa energetycznego instalacją odbiorczą za węzłem grupowym, 2) miejsce rozgraniczenia własności oraz miejsce rozgraniczenia eksploatacji instalacji odbiorczej, między przedsiębiorstwem ciepłowniczym a odbiorcą, 3) obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i tabele regulacyjne, 4) wymagania dotyczące: a) układu technologicznego instalacji odbiorczej ze względu na racjonalne wykorzystanie ciepła oraz oddziaływanie tej instalacji na warunki eksploatacji grupowego węzła cieplnego i sieci ciepłowniczej oraz sterowanie pracą tej sieci, b) miejsca zainstalowania urządzenia regulującego natężenie przepływu nośnika ciepła dostarczanego do instalacji centralnego ogrzewania oraz rodzaju i miejsca zainstalowania urządzeń, których wskazania będą stanowiły podstawę do określenia udziału odbiorców w kosztach ciepła dostarczonego do grupowego węzła cieplnego, 5) inne informacje niezbędne do opracowania dokumentacji projektowej węzła cieplnego i instalacji odbiorczych, 6) termin ważności warunków przyłączenia. § 8. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze określa warunki przyłączenia lub wstępne warunki przyłączenia w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia złożenia wniosków, o których mowa w § 4 ust. 1 i 2. Warunki przyłączenia są przekazywane wnioskodawcy wraz z projektem umowy o przyłączenie. 2. Warunki przyłączenia są ważne dwa lata od dnia ich określenia, wstępne warunki przyłączenia zaś - przez rok. 3. Jeżeli wniosek o przyłączenie dotyczy sieci ciepłowniczej, która nie jest przewidywana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, warunki przyłączenia powinny również określić zakres budowy sieci ciepłowniczej i przyłącza. § 9. Umowa o przyłączenie określa w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) zakres prac projektowych i budowlano-montażowych oraz prac z przeprowadzeniem prób odbiorów końcowych, wykonywanych przez strony, 3) sposób koordynacji prac wykonywanych przez strony oraz kontroli dotrzymywania wymagań określonych w warunkach przyłączenia, 4) terminy: a) zakończenia budowy przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych oraz terminy przeprowadzenia niezbędnych prób i odbiorów częściowych, b) przeprowadzenia prób końcowych i ostatecznego odbioru przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych, 5) sposób finansowania budowy przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych oraz sposób i szczegółowe warunki rozliczania kosztów budowy, 6) przewidywany termin rozpoczęcia dostarczania ciepła, 7) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy o przyłączenie, a w szczególności za opóźnienie terminu: a) realizacji prac w stosunku do ustalonych w umowie, b) rozpoczęcia dostarczania ciepła w sezonie grzewczym i poza tym sezonem, c) rozpoczęcia odbioru ciepła w sezonie grzewczym i poza tym sezonem. § 10. 1. Umowa o przyłączenie stanowi podstawę do rozpoczęcia realizacji prac projektowych i budowlano - montażowych oraz ich finansowania przez strony, na zasadach określonych w tej umowie. 2. Określone w umowie o przyłączenie próby i odbiory częściowe oraz próby końcowe i ostateczny odbiór przyłącza, węzła cieplnego i instalacji odbiorczych są przeprowadzane przy udziale upoważnionych przedstawicieli stron, które zawarły tę umowę. 3. W przypadku zakończenia budowy przyłącza , węzła cieplnego i instalacji odbiorczych przed sezonem grzewczym, niezbędne próby końcowe i ostateczny odbiór mogą być przeprowadzone podczas sezonu grzewczego w ustalonym przez strony terminie, po rozpoczęciu dostarczania ciepła do obiektu. 4. Wyniki prób i odbiorów, o których mowa w ust. 2 i 3, są potwierdzane prze strony w protokołach przeprowadzenia tych prób i odbiorów. Wzory protokołów ustala przedsiębiorstwo ciepłownicze. § 11. 1. Odbiorca ma obowiązek nieodpłatnie umożliwiać przedsiębiorstwu ciepłowniczemu, w obrębie swoich nieruchomości, budowę lub rozbudowę sieci ciepłowniczych i przyłączy oraz należących do przedsiębiorstwa ciepłowniczego instalacji odbiorczych za węzłem grupowym, określonych w: 1) warunkach przyłączenia - w przypadku nowych odbiorców, 2) planie, o którym mowa w § 12 ust. 3 - w przypadku istniejących odbiorców. 2. Odbiorca nieodpłatnie udostępnia pomieszczenia lub miejsca na zainstalowanie urządzeń pomiarowych, regulacyjnych i armatury, stanowiących elementy przyłącza do węzłów cieplnych lub instalacji odbiorczych w obiektach tego odbiorcy, a także pokrywa inne koszty związane z utrzymaniem tych pomieszczeń lub miejsc i zainstalowanych urządzeń, jeśli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej. 3. Przedsiębiorstwo ciepłownicze ma obowiązek powiadomienia odbiorcy o planowanych terminach prac, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyprzedzeniem umożliwiającym odbiorcy przygotowanie nieruchomości do przeprowadzenia tych prac. Zasady powiadamiania odbiorcy o planowanych pracach powinny być określone w umowie zawieranej z odbiorcą. Rozdział 3 Pokrywanie kosztów przyłączenia § 12. 1 Koszty przyłączania do sieci ciepłowniczej określa się na podstawie: 1) nakładów na budowę przyłączy, 2) nakładów na rozbudowę sieci ciepłowniczej, niezbędną do funkcjonowania przyłączy. 2. Koszty przyłączenia do instalacji odbiorczych za węzłem grupowym określa się na podstawie nakładów na budowę i rozbudowę instalacji należących do przedsiębiorstwa ciepłowniczego. 3. Ponoszone przez przedsiębiorstwo ciepłownicze nakłady na przyłączanie do sieci ciepłowniczej, o której mowa w ust. 1, mogą być pokrywane ze środków własnych przedsiębiorstwa i środków obcych, w sposób określony w uchwalonym przez radę gminy planie zaopatrzenia w ciepło, a w braku planu - w obowiązującym dla przedsiębiorstwa planie rozwoju i modernizacji sieci ciepłowniczej oraz przyłączania do tej sieci nowych źródeł ciepła i obiektów. 4. Warunki pokrywania przez przedsiębiorstwo ciepłownicze kosztów przyłączenia, o których mowa w ust. 1, są określane dla każdej wyodrębnionej sieci ciepłowniczej, zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. § 13. W przypadku gdy przyłączenie dotyczy źródła ciepła, zakres rozbudowy sieci ciepłowniczej i budowy przyłącza oraz związane z tym nakłady, a także warunki realizacji i pokrywania kosztów przyłączenia musza być określone w umowie o przyłączenie, o której mowa w § 9. § 14. 1. W przypadku gdy przyłączenie węzła cieplnego w obiekcie odbiorcy dotyczy sieci ciepłowniczej, przewidzianej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, przedsiębiorstwo ciepłownicze pokrywa koszty przyłączenia węzła cieplnego, obejmujące koszty budowy przyłącza do pomieszczenia węzła cieplnego, jeżeli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej, koszty przejścia przyłącza przez ścianę pomieszczenia węzła cieplnego oraz koszty zakupu i montażu za tą ścianą: 1) przy dostawie ciepła w postaci pary - układu pomiarowo - rozliczeniowego, 2) przy dostawie ciepła w postaci gorącej wody - układu pomiarowo - rozliczeniowego oraz urządzenia ustalającego obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła, dostarczanego z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego, 3) niezbędnej armatury odcinającej. 2. Jeżeli w pomieszczeniu węzła cieplnego, o którym mowa w ust. 1, jest instalowany przez odbiorcę prefabrykowany (kompaktowy) węzeł cieplny, wyposażony przez producenta w układ pomiarowo - rozliczeniowy i urządzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, pokrywane przez przedsiębiorstwo ciepłownicze koszty przyłączenia obejmują: koszty budowy przyłącza i koszty przejścia przyłącza przez ścianę pomieszczenia węzła cieplnego oraz koszty budowy odcinka sieci ciepłowniczej od tej ściany do miejsca połączenia z prefabrykowanym węzłem cieplnym. 3. W przypadku gdy przyłączenie węzła cieplnego dotyczy sieci ciepłowniczej, której nie przewiduje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zakres rozbudowy sieci ciepłowniczej i budowy przyłącza oraz związane z tym nakłady, a także warunki realizacji i pokrywania kosztów przyłączenia muszą być określone w umowie o przyłączenie, o której mowa w § 9. § 15. Jeżeli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej, przyłącza oraz odcinki instalacji odbiorczych za węzłem grupowym powinny być doprowadzane najkrótszą drogą oraz pod kątem prostym do granicy terenu źródła ciepła i do ściany pomieszczenia węzła cieplnego. § 16. 1. Jeżeli sieci ciepłownicze i instalacje odbiorcze za węzłami grupowymi nie należą do przedsiębiorstwa ciepłowniczego, które je eksploatuje na podstawie umowy zawartej z właścicielem, obowiązki związane z przyłączaniem odbiorców obciążają właściciela. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściciel ma obowiązek pokrywania kosztów przyłączenia źródeł ciepła i węzłów cieplnych do sieci ciepłowniczej lub przyłączenia instalacji odbiorczych w obiektach odbiorców do należących do niego instalacji odbiorczych za węzłami grupowymi, na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu dla przedsiębiorstw ciepłowniczych. 3. Właściciel może zlecić przedsiębiorstwu ciepłowniczemu wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 2, na warunkach określonych w umowie o przekazaniu sieci ciepłowniczych i instalacji odbiorczych za węzłami grupowymi do użytkowania przez to przedsiębiorstwo. § 17. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze lub właściciel, o którym mowa w § 16, pobiera od odbiorców określone w taryfach opłaty za przyłączenie obiektów do sieci ciepłowniczych oraz do instalacji odbiorczych za węzłami grupowymi, które należą do tego przedsiębiorstwa lub właściciela. 2. Jeśli w pomieszczeniu węzła cieplnego instalowany jest przez odbiorcę prefabrykowany węzeł cieplny, o którym mowa w § 14 ust. 2, opłata za przyłączenie tego węzła cieplnego powinna być pomniejszona o koszty zakupu i montażu urządzeń, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 2, jeśli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej. 3. Odbiorca zgłaszający zmianę zapotrzebowania ciepła, która powoduje konieczność wymiany istniejącego przyłącza i rozbudowy sieci ciepłowniczej lub instalacji odbiorczej za węzłem grupowym, może być traktowany jak nowy odbiorca, od którego pobierana jest opłata jak za nowe przyłączenie. 4. Odbiorca, który zmniejszył zapotrzebowanie ciepła, a zmiana ta nie spowodowała konieczności wymiany przyłącza lub instalacji odbiorczej za węzłem grupowym, nie może żądać z tego powodu częściowego zwrotu opłat poniesionych za przyłączenie. 5. Jeśli w ciągu pięciu lat po wybudowaniu przyłącza zostanie do niego przyłączony jeden lub więcej nowych odbiorców, przedsiębiorstwo ciepłownicze ma obowiązek ustalenia kosztów wspólnych dla tych odbiorców odcinka sieci ciepłowniczej i obliczenia nowych opłat za przyłączenie oraz zwrócenia pierwszemu odbiorcy ewentualnej nadwyżki poniesionych przez niego opłat za przyłączenie. 6. Przedsiębiorstwo ciepłownicze lub właściciel, o którym mowa w § 16, może odstąpić od pobierania od odbiorców opłat za przyłączenie, jeżeli pozwalają na to warunki techniczne i ekonomiczne. Rozdział 4 Obrót ciepłem § 18. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze prowadzi obrót ciepłem na warunkach określonych w koncesji na obrót ciepłem oraz w umowach sprzedaży ciepła, zawartych z przedsiębiorstwami wytwórczymi oraz z odbiorcami ciepła. 2. Przedsiębiorstwo obrotu ciepłem prowadzi obrót ciepłem na warunkach określonych w koncesji oraz w umowach: 1) sprzedaży ciepła - zawartych z przedsiębiorstwami wytwórczymi lub innymi dostawcami ciepła albo z odbiorcami ciepła, 2) o świadczenie usług przesyłowych - zawartych z przedsiębiorstwami ciepłowniczymi na rzecz i z upoważnienia odbiorców, którzy są ustawowo uprawnieni do korzystania z tych usług. § 19. Umowy, o których mowa w § 18, powinny określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) miejsca oraz warunki dostarczania i odbioru ciepła, w tym: a) lokalizację obiektów, do których będzie dostarczane ciepło, oraz przeznaczenie dostarczanego ciepła, b) wielkość zamówionej mocy cieplnej oraz obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i tabele regulacyjne oraz szczegółowe warunki i terminy wprowadzania zmian ustaleń w tym zakresie, c) rodzaj nośnika ciepła i jego parametry dla warunków obliczeniowych, d) terminy rozpoczęcia dostarczania ciepła do obiektów oraz szczegółowe warunki ustalania terminów rozpoczynania i przerywania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i dla innych potrzeb, 3) miejsce rozgraniczenia eksploatacji urządzeń lub instalacji, 4) prawa i obowiązki stron, 5) szczegółowe zasady ustalania terminów przeprowadzania prób i badań kontrolnych oraz konserwacji i remontów eksploatowanych przez strony urządzeń i instalacji, 6) szczegółowe zasady wprowadzania planów ograniczeń oraz wstrzymania dostarczania ciepła, 7) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia, 8) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za: a) przekroczenie: - zamówionej mocy cieplnej lub obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, - dopuszczalnych odchyleń od parametrów nośnika ciepła, - dopuszczalnych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła, b) niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców, c) nielegalny pobór ciepła, d) zwrot zanieczyszczonego nośnika ciepła lub jego kradzież, 9) standardy jakościowe obsługi odbiorców ciepła, 10) szczegółowe warunki określone w taryfie dla ciepła, w tym: a) podstawy i sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności, b) stawki opłat taryfowych oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek, c) opłaty dodatkowe, kary i bonifikaty oraz warunki wprowadzania zmian w tym zakresie, d) warunki i terminy regulowania należności. § 20. Strony umów, o których mowa w § 18, zobowiązane są do: 1) przedsiębiorstwa ciepłownicze: a) zakupu ciepła od przedsiębiorstw wytwórczych lub innych dostawców ciepła, oferujących najkorzystniejsze warunki sprzedaży ciepła, b) eksploatacji sieci ciepłowniczych i sterowania ich pracą w sposób zapewniający minimalizację kosztów dostarczania ciepła do odbiorców, c) dostarczania ciepła zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz na warunkach określonych w zawartych umowach, d) dotrzymywania standardów jakościowych obsługi odbiorców, e) uzgadniania z zainteresowanymi stronami zmian warunków dostarczania ciepła, a w szczególności zmian wymagających przystosowania urządzeń i instalacji do nowych warunków zasilania w ciepło, f) umożliwiania odbiorcom dostępu do układów pomiarowo - rozliczeniowych oraz wglądu do dokumentów stanowiących podstawę rozliczeń za dostarczane ciepło, g) umożliwiania przeprowadzenia kontroli prawidłowości wskazań układu pomiarowo - rozliczeniowego, h) uzgadniania przeprowadzania prób i pomiarów wymagających współdziałania z odbiorcami, i) powiadamiania o terminach planowych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła, j) informowania o przyczynach zakłóceń w dostarczaniu ciepła oraz o przewidywanych terminach usunięcia tych zakłóceń, k) niezwłocznego likwidowania przyczyn powodujących przerwy i ograniczenia lub inne zakłócenia w dostarczaniu ciepła; 2) przedsiębiorstwo obrotu ciepłem: a) zakupu ciepła od przedsiębiorstw wytwórczych lub innych dostawców ciepła, oferujących najkorzystniejsze warunki sprzedaży ciepła, b) prowadzenia obrotu ciepłem w sposób zapewniający minimalizację kosztów dostarczania ciepła do odbiorców, c) zawarcia z przedsiębiorstwem ciepłowniczym umowy o świadczenie usług przesyłowych, jeżeli zażąda tego odbiorca ustawowo uprawniony do korzystania z tych usług, d) sprzedaży ciepła i obsługi odbiorców, zgodnie z obowiązującymi przepisami i na warunkach określonych w zawartych umowach, e) zawarcia dodatkowych umów z dostawcami ciepła na dostarczenie ciepła w przypadku wystąpienia awarii, gdy umowy na zakup ciepła zawarte z przedsiębiorstwami wytwórczymi lub innymi dostawcami nie będą mogły być zrealizowane wskutek tych awarii, f) uzgadniania z przedsiębiorstwami wytwórczymi i odbiorcami warunków dostarczania i odbioru ciepła, a w szczególności zmian wymagających przystosowania u nich urządzeń lub instalacji do wymagań określonych w umowie o świadczenie usług przesyłowych, g) umożliwiania zainteresowanym stronom dostępu do układów pomiarowo - rozliczeniowych oraz wglądu do dokumentów stanowiących podstawę rozliczeń za dostarczane ciepło, h) umożliwiania zainteresowanym stronom przeprowadzania kontroli prawidłowości wskazań układów pomiarowo - rozliczeniowych, i) uzgadniania terminów przeprowadzania przez przedsiębiorstwo wytwórcze i przedsiębiorstwo ciepłownicze prób i pomiarów wymagających współdziałania z odbiorcami, j) powiadamiania o terminach planowych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła, k) informowania o przyczynach występowania zakłóceń w dostarczaniu ciepła oraz o przewidywanych terminach usunięcia tych zakłóceń; 3) odbiorca ciepła: a) użytkowania ciepła zgodnie z obowiązującymi przepisami i warunkami umowy sprzedaży ciepła, b) terminowego regulowania opłat i należności, c) dotrzymywania wymagań określonych w warunkach przyłączenia do sieci ciepłowniczej, a w szczególności wyregulowania i utrzymania użytkowanej instalacji w stanie nie powodującym zakłóceń w pracy sieci ciepłowniczej, d) utrzymania nieruchomości w sposób nie powodujący utrudnień w prawidłowej eksploatacji sieci ciepłowniczej, przeprowadzonej przez teren tych nieruchomości, e) uzgadniania z zainteresowanymi stronami zmian warunków dostarczania ciepła, a w szczególności zmian wymagających przystosowania instalacji lub urządzeń do nowych warunków, f) dostosowania, w ustalonych terminach, instalacji odbiorczych do zmienionych warunków dostarczania ciepła, zgodnie z otrzymanym zawiadomieniem, g) zabezpieczania przed uszkodzeniem i dostępem osób nie upoważnionych do założonych przez przedsiębiorstwo ciepłownicze lub przedsiębiorstwo obrotu ciepłem plomb w węźle cieplnym i instalacji odbiorczej, zwłaszcza w układzie pomiarowo - rozliczeniowym, h) niezwłocznego informowania stron, z którymi zawarł umowy, o zauważonych wadach lub usterkach w układzie pomiarowym lub innych okolicznościach mających wpływ na prawidłowość rozliczeń, a także o stwierdzonych przerwach lub zakłóceniach w dostarczaniu ciepła oraz o zakłóceniach i usterkach w pracy instalacji odbiorczych. Rozdział 5 Świadczenie usług przesyłowych § 21. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze realizuje usługi przesyłowe na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług przesyłowych. 2. Przedsiębiorstwo wytwórcze przedsiębiorstwo obrotu ciepłem albo odbiorca ciepła może zwrócić się do przedsiębiorstwa ciepłowniczego o zawarcie umowy, o której mowa w ust.1. § 22. Przedsiębiorstwo ciepłownicze nie może odmówić zawarcia umowy, o której mowa w § 21 ust. 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: 1) istnieją techniczne możliwości przesyłania istniejącą siecią ciepłowniczą zamówionej mocy cieplnej i ilości ciepła, bez pogorszenia niezawodności i zakresu dostarczania ciepła odbiorcom eksploatującym instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci, 2) istnieją układy pomiarowo - rozliczeniowe umożliwiające określenie ilości ciepła dostarczanego ze źródła ciepła i odbieranego z sieci ciepłowniczej, 3) zapewnione jest: a) zabezpieczenie sieci ciepłowniczej przed pogorszeniem parametrów i jakości nośnika ciepła w tej sieci, b) dotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców eksploatujących instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci, 4) świadczenie usług przesyłowych przez przedsiębiorstwo ciepłownicze nie będzie powodowało wzrostu opłat za dostarczanie ciepła, ponoszonych przez odbiorców eksploatujących instalacje odbiorcze przyłączone do tej sieci. § 23. Umowa o świadczenie usług przesyłowych powinna określać w szczególności: 1) oznaczenie stron zawierających umowę, 2) określenie miejsca oraz warunków dostarczania i odbioru ciepła, zwłaszcza: a) rodzaju nośnika ciepła i jego parametrów dla warunków obliczeniowych, b) lokalizację źródeł ciepła i obiektów, do których będzie dostarczane ciepło, oraz jego przeznaczenie, c) wielkość zamówionej mocy cieplnej oraz tabele regulacyjne, a także warunki i terminy wprowadzania zmian ustaleń w tym zakresie, d) dopuszczalne: - odchylenia parametrów nośnika ciepła w źródle ciepła i u odbiorców oraz wymagania dotyczące ich dotrzymania, - przerwy i ograniczenia w dostarczaniu ciepła, e) wymagane zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem nośnika ciepła w sieci ciepłowniczej, f) terminy rozpoczęcia dostarczania ciepła do obiektów oraz warunki ustalania terminów rozpoczynania i przerywania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i dla innych potrzeb, g) wymagania dotyczące sposobu i warunków przesyłania ciepła zakupionego w przedsiębiorstwie wytwórczym przez odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej, eksploatowanej przez przedsiębiorstwo ciepłownicze, 3) miejsce rozgraniczenia eksploatacji urządzeń lub instalacji, 4) ustalenia dotyczące zakresu i kosztów zainstalowania dodatkowych urządzeń lub instalacji w źródle ciepła i u odbiorców oraz sposób pokrycia tych kosztów, 5) szczegółowe zasady ustalania terminów przeprowadzania prób i badań kontrolnych oraz konserwacji i remontów eksploatowanych przez strony urządzeń lub instalacji, 6) szczegółowe zasady wprowadzania planów ograniczeń oraz wstrzymania dostarczania ciepła, 7) prawa i obowiązki stron, w tym odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, w zakresie: a) przekroczenia: - zamówionej mocy cieplnej, - dopuszczalnych odchyleń od parametrów nośnika ciepła, - dopuszczalnych przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła, b) kradzieży nośnika ciepła, 8) szczegółowe warunki określone w taryfie dla ciepła, w tym: a) miejsce zainstalowania i wymagania dotyczące układów pomiarowo - rozliczeniowych, b) podstawy i sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności, c) stawki opłat taryfowych oraz warunki wprowadzania zmiany tych stawek, d) opłaty dodatkowe, kary i bonifikaty oraz warunki wprowadzania zmian w tym zakresie, e) warunki i terminy regulowania należności, 9) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia. § 24. Przedsiębiorstwo ciepłownicze prowadzi rozliczenia i pobiera określone w taryfie opłaty za świadczenie usług przesyłowych. Rozdział 6 Ruch sieciowy i eksploatacja sieci ciepłowniczych § 25. Przedsiębiorstwo ciepłownicze określa organizację ruchu sieciowego i wyznacza dyspozytora sieci ciepłowniczej. § 26. 1. Ruch sieciowy polega na sterowaniu pracą sieci ciepłowniczej, do której ciepło jest dostarczane co najmniej z jednego źródła ciepła i z której ciepło jest dostarczane co najmniej do dwóch odbiorców. 2. Przedsiębiorstwo ciepłownicze opracowuje program pracy sieci ciepłowniczej, zwany dalej "programem", dla stabilnych warunków pracy oraz w przypadku awarii lub konieczności wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła. Ruch sieciowy jest prowadzony zgodnie z programem. 3. Przedsiębiorstwo ciepłownicze ma obowiązek udostępnienia programu stronom, z którymi zawarło umowę o przyłączenie do tej sieci i umowę sprzedaży ciepła lub umowę o świadczenie usług przesyłowych. § 27. 1. Program powinien uwzględniać lokalne warunki oraz wymagania racjonalnego użytkowania paliw i energii oraz ochrony środowiska, oraz zapewniać optymalizację kosztów dostarczania ciepła do odbiorców. 2. Program powinien określać: 1) warunki pracy sieci ciepłowniczej w sezonie grzewczym i w okresie letnim, w tym szczegółowe warunki: a) ustalania obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, b) ustalania tabeli regulacyjnej, c) uruchamiania i wyłączania ogrzewania, d) wprowadzania planowych przerw w eksploatacji urządzeń lub instalacji w źródłach ciepła, sieci ciepłowniczej i węzłach cieplnych oraz związanych z tym przerw i ograniczeń w dostarczaniu ciepła, e) regulacji ilości ciepła dostarczanego ze źródeł ciepła w zależności od warunków atmosferycznych i poboru ciepła przez odbiorców, a w szczególności regulacji natężenia przepływu nośnika ciepła i jego parametrów, zgodnie z warunkami określonymi w umowach, f) optymalizacji obciążeń dla jednego lub kilku źródeł ciepła, zasilających sieć ciepłowniczą, pod względem minimalizacji kosztów dostarczania ciepła do odbiorców, g) wprowadzania planu ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła, h) przyłączania do sieci ciepłowniczej oraz napełniania i uruchamiania przyjmowanych do eksploatacji odcinków sieci ciepłowniczej i przyłączy - nowych albo po wymianie lub remoncie, i) kontrolowania i rejestrowania ilości ciepła dostarczanego ze źródeł ciepła do sieci ciepłowniczej oraz ilości ciepła dostarczonego do węzłów cieplnych, a w szczególności natężenia przepływu i parametrów nośnika ciepła, j) współdziałania dyspozytora sieci ciepłowniczej z przedsiębiorstwami wytwórczymi i odbiorcami ciepła, k) prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego przez dyspozytora sieci ciepłowniczej. 2) możliwości rezerwowego dostarczania ciepła w przypadku wystąpienia awarii w źródłach ciepła i sieci ciepłowniczej, 3) zasady wprowadzania zmian w programie pracy sieci ciepłowniczej. 3. Przedsiębiorstwo ciepłownicze zobowiązane jest opracować program co najmniej na dwa miesiące przed rozpoczęciem sezonu grzewczego. § 28. 1. Dyspozytor sieci ciepłowniczej jest uprawniony do: 1) sterowania pracą sieci ciepłowniczej, a w szczególności: a) zmiany poboru mocy cieplnej ze źródeł ciepła dostarczających ciepło do sieci ciepłowniczej, b) regulacji ilości ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej do węzłów cieplnych, c) wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze ciepła, d) sterowania natężeniem przepływu i parametrami nośnika ciepła w sieci ciepłowniczej, e) realizacji programu pracy sieci ciepłowniczej, 2) wydawania dyspozycji w przypadku wystąpienia awarii bądź zagrożenia dla bezpiecznej pracy źródeł ciepła, sieci ciepłowniczej, węzłów cieplnych lub instalacji odbiorczych, 3) nadzorowania wykonania wydanych dyspozycji. 2. Osoby odpowiedzialne za prowadzenie eksploatacji sieci ciepłowniczej oraz źródeł ciepła i węzłów cieplnych, przyłączonych do tej sieci, są obowiązane do wykonywania dyspozycji otrzymanych od dyspozytora sieci ciepłowniczej w trybie i formie określonych w programie. 3. Przedsiębiorstwo wytwórcze lub odbiorca ma obowiązek uzgadniania z przedsiębiorstwem ciepłowniczym planów remontów urządzeń lub instalacji, mających wpływ na ruch sieciowy, oraz do zawiadamiania dyspozytora sieci ciepłowniczej o terminach wyłączenia i włączenia tych urządzeń lub instalacji. § 29. 1. Dyspozytor sieci ciepłowniczej ma obowiązek: 1) prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego, w której odnotowuje ważniejsze wydarzenia związane z ruchem sieciowym i wydane dyspozycje oraz sposób ich wykonania, 2) nadzorowania realizacji umów sprzedaży i umów o świadczenie usług przesyłowych w zakresie postanowień dotyczących wielkości poboru mocy cieplnej, a w szczególności natężenia przepływu i parametrów nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej ze źródeł ciepła oraz do węzłów cieplnych przyłączonych do tej sieci, 3) udzielania przedsiębiorstwom wytwórczym i odbiorcom żądanych informacji dotyczących obecnych i przewidywanych warunków dostarczania i odbioru ciepła, występujących zakłóceń i awarii oraz przewidywalnych terminów ich usunięcia. 2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać podstawowe dane charakteryzujące warunki pracy sieci ciepłowniczej oraz przyłączonych do niej źródeł ciepła i węzłów cieplnych. 3. Zakres prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego określa przedsiębiorstwo ciepłownicze oraz przekazuje do wiadomości przedsiębiorstwu wytwórczemu i odbiorcom. § 30. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze, eksploatując sieć ciepłowniczą zapewnia utrzymanie zdolności tej sieci do realizacji dostaw ciepła w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących wymagań jakościowych. 2. Eksploatacja sieci, o której mowa w ust. 1, musi być prowadzona zgodnie z instrukcją eksploatacji, zwaną dalej instrukcją, zatwierdzoną przez osobę kierującą przedsiębiorstwem ciepłowniczym. § 31. 1. Instrukcja określa procedury i zasady wykonywania czynności związanych z eksploatacją sieci ciepłowniczej, a w szczególności: 1) sposób uruchamiania i napełniania oraz zatrzymywania i opróżniania parowej i wodnej sieci ciepłowniczej, 2) zasady: a) trwałego i okresowego wyłączania z eksploatacji sieci ciepłowniczej i jej odcinków, w tym sposób zabezpieczenia przed korozją, b) regulacji hydraulicznej sieci ciepłowniczej, a w szczególności rozdziału nośnika ciepła do węzłów cieplnych, c) przekazywania sieci ciepłowniczej do remontów oraz jej przyjmowania do eksploatacji po remoncie, d) prowadzenia remontów, konserwacji i modernizacji sieci ciepłowniczej, e) postępowania w przypadku wystąpienia nadmiernych ubytków nośnika ciepła oraz w przypadku stwierdzenia pogorszenia jakości nośnika ciepła, f) postępowania w przypadku awarii sieci ciepłowniczych i przyłączy, 3) zakres i zasady kontroli szczelności sieci ciepłowniczej, 4) zakres, zasady i terminy przeprowadzania okresowych przeglądów i kontroli stanu technicznego sieci ciepłowniczej, a w szczególności: a) armatury i kompensatorów, b) kanałów i komór, punktów stałych, podpór i innych elementów konstrukcyjnych, c) rurociągów i powłok izolacyjnych, d) sygnalizacji zawilgocenia rurociągów i przecieków, 5) sposób odwadniania komór i kanałów z wód gruntowych i opadowych, a w razie awarii z wody sieciowej, 6) określenie punktów pomiarowo- kontrolnych, w których prowadzona jest okresowa lub ciągła rejestracja parametrów nośnika ciepła i pomiary natężenia przepływu nośnika ciepła, 7) sposób kontrolowania jakości nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej ze źródeł ciepła i zwracanego do tej sieci z węzłów cieplnych. § 32. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze wykonuje, nie rzadziej niż co pięć lat, okresowe analizy pracy sieci ciepłowniczych, które powinny obejmować: 1) ocenę stanu technicznego, 2) określenie: a) rodzaju i przyczyn awarii i zakłóceń w dostarczaniu i poborze ciepła, jakie wystąpiły w źródłach ciepła, sieciach ciepłowniczych, przyłączach i węzłach cieplnych, b) natężenia przepływu nośnika ciepła, spadku ciśnienia i stopnia wykorzystania zdolności przesyłowych poszczególnych odcinków sieci ciepłowniczych, 3) ocenę: a) ubytków nośnika ciepła, b) strat ciepła podczas przesyłu, c) jakości pracy węzłów cieplnych, przyłączonych do sieci ciepłowniczej, d) dotrzymywania warunków dostarczania i odbioru ciepła w zakresie: - jakości regulacji hydraulicznej, - zgodności rzeczywistych temperatur nośnika ciepła z tabelą regulacyjną, - przekroczenia zamówionej mocy cieplnej i obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, 4) porównywanie planowanych i rzeczywistych kosztów dostarczania ciepła do odbiorców oraz określenie przyczyn powstałych różnic, 5) końcową ocenę prawidłowości eksploatacji i sterowania pracą sieci ciepłowniczej wraz z wnioskami i zaleceniami ich wykorzystania przez przedsiębiorstwo ciepłownicze oraz przy aktualizacji programu pracy i instrukcji eksploatacji tej sieci. 2. Kierujący przedsiębiorstwem ciepłowniczym ustala częstotliwość wykonywania i zakres analizy pracy sieci ciepłowniczych. Rozdział 7 Standardy jakościowe obsługi odbiorców § 33. Standardy jakościowe obsługi odbiorców obejmują: 1) warunki sprzedaży ciepła w zakresie: a) zapewnienia obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, b) dotrzymywania parametrów nośnika ciepła, c) rozpoczęcia i przerwania dostarczania ciepła w celu ogrzewania i wentylacji, d) planowanych przerw w dostarczaniu ciepła w okresie letnim, 2) warunki wstrzymania dostarczania ciepła do odbiorców, 3) dotrzymywanie terminów: a) załatwiania interwencji, skarg i zażaleń, b) zawiadamiania odbiorców o planowanych zmianach warunków dostarczania ciepła, które wymagają dostosowania instalacji odbiorczych do nowych warunków. § 34. 1. Jeżeli przedsiębiorstwo wytwórcze i przedsiębiorstwo ciepłownicze jako odbiorca nie ustala w umowie sprzedaży ciepła standardów jakościowych, o których mowa w § 33 pkt 1, nie mogą być one niższe niż określone w rozporządzeniu i strony obowiązują następujące standardy: 1) odchylenie od obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła, dostarczanego do sieci ciepłowniczej parowej lub sieci gorącej wody, nie powinno przekraczać: +5% i -5%, 2) odchylenie temperatury nośnika ciepła dostarczanego do sieci ciepłowniczej i zwracanego z tej sieci w stosunku do tabeli regulacyjnej nie powinno przekraczać: a) w sieciach parowych: +10% i -5%, b) w sieciach gorącej wody: +2% i -2%, 3) rozpoczęcie i przerwanie dostarczania ciepła do sieci ciepłowniczej na potrzeby ogrzewania powinno nastąpić nie później niż: a) w sezonie grzewczym - w ciągu 12 godzin od wydania dyspozycji przez dyspozytora sieci ciepłowniczej, b) poza sezonem grzewczym - w ciągu 24 godzin od wydania dyspozycji przez dyspozytora sieci ciepłowniczej, 4) planowana przerwa w dostarczaniu ciepła w okresie letnim: a) nie może przekroczyć 10 dni, gdy ciepło jest dostarczane do sieci ciepłowniczej z jednego źródła ciepła, b) w pozostałych przypadkach nie może przekroczyć 14 dni, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo ciepłownicze zostanie powiadomione o planowanej przerwie z wyprzedzeniem co najmniej 14 dni, dla umożliwienia zakupu ciepła z innego źródła lub dostarczenia z własnego źródła ciepła. 2. Jeżeli przedsiębiorstwo ciepłownicze i odbiorca nie ustala w umowie sprzedaży ciepła standardów jakościowych, o których mowa w § 33 pkt 1, nie mogą być one niższe niż określone w rozporządzeniu i strony obowiązują następujące standardy: 1) odchylenie od obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego nie powinno przekraczać: a) w sieciach parowych: +3% i -8%, b) w sieciach gorącej wody: +5% i -5%, 2) odchylenie temperatury nośnika ciepła dostarczanego do węzła cieplnego w stosunku do tabeli regulacyjnej nie powinno przekraczać: a) w sieciach parowych: +5% i -10%, b) w sieciach gorącej wody: +5% i -5%, pod warunkiem że temperatura wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej jest zgodna z tabelą regulacyjną, z tolerancją +7% i -7%, 3) rozpoczęcie i przerwanie dostarczania ciepła w celu ogrzewania i wentylacji powinno nastąpić nie później niż: a) w ciągu 12 godzin od złożenia wniosku przez odbiorcę, jeżeli węzeł cieplny jest wyposażony w urządzenia automatycznej regulacji dostawy ciepła, b) w ciągu 36 godzin od złożenia wniosku przez odbiorcę, jeżeli węzeł cieplny nie został wyposażony w urządzenia automatycznej regulacji dostawy ciepła, 4) planowane przerwy w dostarczaniu ciepła w okresie letnim nie mogą przekroczyć 14 dni, a odbiorca musi być powiadomiony o terminach tych przerw z pięciodniowym wyprzedzeniem. § 35. 1. Wstrzymanie dostarczania ciepła może nastąpić natychmiast w przypadku pobierania ciepła bez zawarcia umowy sprzedaży ciepła. 2. Wstrzymanie dostarczania ciepła może nastąpić niezwłocznie po telefonicznym zawiadomieniu odbiorców w przypadkach, gdy wystąpią warunki stwarzające zagrożenie dla życia, zdrowia i środowiska lub zagrożenia w pracy źródła ciepła lub sieci ciepłowniczej, w wyniku których nastąpiłoby przerwanie lub zakłócenia w dostarczaniu ciepła innym odbiorcom, a w szczególności gdy: 1) z powodu wystąpienia awarii w źródle lub sieci ciepłowniczej nie ma innych możliwości dostarczenia ciepła do odbiorców, 2) dalsze funkcjonowanie przyłącza, węzła cieplnego lub instalacji odbiorczej stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia , zdrowia lub środowiska, 3) węzły cieplne i instalacje odbiorcze oraz zasilane z nich urządzenia są użytkowane przez odbiorcę w sposób powodujący zakłócenia w pracy źródeł ciepła lub sieci ciepłowniczej. 3. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, wstrzymanie dostarczania ciepła może także nastąpić, gdy odbiorca: 1) samowolnie dokonał zmian w instalacji odbiorczej, powodujących zwiększony pobór ciepła lub pogorszenie warunków dostarczania ciepła do innych odbiorców, 2) pobiera ciepło z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo - rozliczeniowego lub dokonał w tym układzie zmian zniekształcających wyniki pomiarów i rozliczeń, 3) utrzymuje nieruchomość w sposób zagrażający prawidłowemu funkcjonowaniu sieci ciepłowniczej, 4) uniemożliwia wstęp upoważnionym pracownikom przedsiębiorstwa ciepłowniczego, wraz z niezbędnym sprzętem, na teren nieruchomości lub do pomieszczeń, w celu przeprowadzenia prac związanych z eksploatacją i naprawą urządzeń stanowiących własność przedsiębiorstwa oraz badań, pomiarów lub kontroli, w tym także kontroli układów pomiarowych, dotrzymywania warunków umowy i warunków rozliczeń, 5) zalega z zapłatą należności za dostarczane ciepło. 4. Wstrzymanie dostarczania ciepła w przypadkach, o których mowa w ust. 3, może nastąpić w terminach określonych w umowie sprzedaży, a jeżeli umowa nie określa tych terminów - po upływie 14 dni od określonego przez przedsiębiorstwo ciepłownicze terminu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub terminu uregulowania zaległych należności, określonego w doręczonym odbiorcy wezwaniu do podjęcia niezbędnych działań lub wezwaniu do zapłaty. 5. Jeżeli wstrzymanie dostarczania ciepła, o którym mowa w ust. 3 i 4, dotyczy obiektów opieki zdrowotnej i społecznej, a szczególności szpitali, żłobków, przedszkoli, szkół, domów opieki, domów dziecka i sanatoriów, właściwy miejscowo zarząd gminy może, na wniosek odbiorcy, zlecić przedsiębiorstwu ciepłowniczemu kontynuację dostarczania ciepła do tych obiektów w sezonie grzewczym, jeżeli zarząd gminy zagwarantuje pokrycie związanych z tym kosztów z budżetu gminy w sytuacji, gdy odbiorca: 1) nadal nie będzie dotrzymywał warunków umowy, 2) nie ureguluje zaległych i bieżących należności w terminie 30 dni od terminu, o którym mowa w ust. 4. 6. Wznowienie dostarczania ciepła powinno nastąpić nie później niż po upływie 48 godzin po ustaniu przyczyny wstrzymania dostawy ciepła. § 36. Jeżeli strony nie określiły w umowie sprzedaży ciepła standardów jakościowych obsługi odbiorców, o których mowa w § 33 pkt 3 lit. a), strony obowiązują następujące standardy: 1) udzielenie informacji na żądanie odbiorców następuje w ciągu: a) 12 godzin - informacji telefonicznych o przewidywanym terminie usunięcia przerw i zakłóceń w dostarczaniu ciepła, b) 7 dni - informacji pisemnych o przewidywanym terminie usunięcia przerw i zakłóceń w dostarczaniu ciepła, 2) udzielenie odpowiedzi na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców następuje w ciągu: a) 12 godzin - informacji lub odpowiedzi telefonicznych na interwencje i skargi składane przez telefon lub informacji o przewidywanym terminie udzielenia pisemnego wyjaśnienia, b) 14 dni - odpowiedzi pisemnych na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców składane na piśmie oraz odpowiedzi na interwencje i skargi złożone przez telefon, które wymagają przeprowadzenia dodatkowych analiz, c) 30 dni - odpowiedzi pisemnych na interwencje, skargi i zażalenia odbiorców składane na piśmie, które wymagają przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. § 37. 1. Sprzedawca ciepła ma obowiązek zawiadomienia odbiorców o planowanych zmianach warunków dostarczania ciepła, o którym mowa w § 33 pkt 3 lit. b), w terminie określonym w umowie sprzedaży ciepła, a w przypadku gdy umowa sprzedaży nie określa tego terminu, z wyprzedzeniem, umożliwiającym dostosowanie instalacji odbiorczych do nowych warunków. 2. Termin wyprzedzenia, o którym mowa w ust. 1, nie powinien być krótszy niż: 1) 24 miesiące - jeżeli zmiana jest wprowadzana przez przedsiębiorstwo wytwórcze, 2) 12 miesięcy - jeżeli zmiana jest wprowadzana przez przedsiębiorstwo ciepłownicze. § 38. 1. Przedsiębiorstwo ciepłownicze wykonuje, na zlecenie odbiorcy, czynności związane z uruchomieniem i przerwaniem dostarczania ciepła do wskazanych przez odbiorcę obiektów. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo ciepłownicze wykonuje : 1) nieodpłatnie - w przypadku gdy jest to pierwsze zlecenie odbiorcy na : a) rozpoczęcie dostarczania ciepła do wskazanego obiektu po przyłączeniu tego obiektu do sieci ciepłowniczej, b) rozpoczęcie dostarczania ciepła w danym roku w celu ogrzewania wskazanego obiektu, c) przerwanie dostarczania ciepła w celu ogrzewania wskazanego obiektu po rozpoczęciu dostarczania ciepła, 2) odpłatnie - za każde dodatkowe zlecenie odbiorcy dotyczące przerwania lub rozpoczęcia dostarczania ciepła do wskazanych obiektów. 3. Przedsiębiorstwa ciepłownicze mogą pobierać, określone w taryfie, dodatkowe opłaty za wykonanie czynności związanych z uruchomieniem i przerwaniem dostarczania ciepła do obiektów w przypadkach, o których mowa w § 35. § 39. Przedsiębiorstwo ciepłownicze wykonuje zlecone przez odbiorców czynności związane z rozpoczęciem i przerwaniem dostarczania ciepła, w terminach określonych w umowach, a w przypadku gdy umowy nie określają tych terminów, czynności te są wykonywane w terminach określonych w § 34 ust. 2 pkt 3. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe § 40. Warunki przyłączenia wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność przez okres dwóch lat, jeżeli są zgodne z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. § 41. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 16 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. (Dz. U. Nr 100, poz. 643) Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Policjantowi, któremu nie wydano przedmiotów umundurowania w naturze, przysługuje równoważnik pieniężny, zwany dalej "równoważnikiem". § 2. 1. Policjant mianowany na stałe otrzymuje w zamian za przedmioty umundurowania ubioru galowego, wyjściowego i służbowego równoważnik w następującej wysokości: 1) nadinspektor - 2 353,90 zł, 2) oficer: a) mężczyzna - 1 665,20 zł, b) kobieta - 1 684,00 zł, 3) aspirant: a) mężczyzna - 1 664,10 zł, b) kobieta - 1 682,90 zł, 4) podoficer i szeregowy: a) mężczyzna - 1 645,20 zł, b) kobieta - 1 664,00 zł. 2. Policjant mianowany na okres służby przygotowawczej otrzymuje w zamian za przedmioty umundurowania służbowego równoważnik w następującej wysokości: 1) mężczyzna - 915,90 zł, 2) kobieta - 868,70 zł. 3. Równoważnik, w wysokości określonej w ust. 1 i 2, wypłaca się za okres od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do dnia 31 marca następnego roku, zwany dalej "rokiem zaopatrzeniowym". 4. Równoważnik wypłaca się w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia powstania uprawnienia do równoważnika. 5. W skład równoważnika, o którym mowa ust. 1 i 2, wchodzi ryczałt pieniężny za dwukrotne w roku chemiczne pranie przedmiotów umundurowania. § 3. Policjantowi mianowanemu na wyższy stopień w okresie roku zaopatrzeniowego przysługuje dodatkowo od dnia mianowania równoważnik za sznur galowy, daszki do czapek i oznaczenia stopnia, w następującej wysokości: 1) aspirantowi, podoficerowi i szeregowemu mianowanemu na stopień podkomisarza - 124,30 zł, 2) podoficerowi i szeregowemu mianowanemu na stopień młodszego aspiranta - 91,90 zł, 3) oficerowi mianowanemu na stopień podinspektora - 90,10 zł. § 4. 1. Policjant mianowany na stałe, w razie zwolnienia ze służby, nie zwraca równoważnika, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Policjant zwolniony ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943) przed upływem okresu, za który wypłacono równoważnik, jest obowiązany zwrócić część równoważnika za okres niepozostawania w służbie. § 5. Policjant mianowany na okres służby przygotowawczej, zwolniony ze służby przed upływem okresu, za który wypłacono równoważnik, jest obowiązany zwrócić część równoważnika za okres nie pozostawania w służbie. § 6. 1. Równoważnik nie przysługuje policjantowi: 1) przyjętemu do służby w okresie roku zaopatrzeniowego, któremu wydano przedmioty umundurowania w naturze, 2) korzystającemu z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, trwającego dłużej niż 6 miesięcy - za okres tego urlopu. 2. W przypadku wypłaty równoważnika przed wykorzystaniem urlopu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nadpłaconą część równoważnika należy zaliczyć na poczet należności przy wypłacie następnego równoważnika, odliczając liczbę miesięcy, za które był on nadpłacony, jeśli policjant nie wpłacił tej nadpłaty do komórki organizacyjnej właściwej w sprawach finansowych. § 7. 1. Policjantowi zawieszonemu w czynnościach służbowych wstrzymuje się na czas tego zawieszenia wypłatę równoważnika. 2. Równoważnik wypłaca się policjantowi po upływie okresu zawieszenia w czynnościach służbowych, stosownie do przepisów § 2 i § 4. § 8. Policjantowi przyjętemu do służby w okresie roku zaopatrzeniowego, za należne i nie wydane w naturze jednostkowe przedmioty umundurowania wypłaca się część równoważnika z dołu w wysokości rocznej należności, ustalonej według cen zakupu obowiązujących w dniu jego wypłaty. § 9. Uprawnienie do równoważnika w wysokości i na zasadach określonych w rozporządzeniu przysługuje policjantowi od dnia 1 kwietnia 1998 r. § 10. Traci moc zarządzenie nr 25 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 maja 1997 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie (Dz. Urz. MSWiA Nr 5, poz. 45). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 17 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie - Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych. (Dz. U. Nr 100, poz. 644) Na podstawie art. 37 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, Poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509; z 1995 r. Nr 34, poz. 163, i Nr 81, poz. 406; z 1996 r. Nr 77, poz. 367 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 listopada 1987 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. Nr 38, poz. 218; z 1989 r. Nr 53, poz. 315; z 1990 r. Nr 66, poz. 394; z 1992 r. Nr 16, poz. 67 i z 1996 r. Nr 70, poz. 334) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł II otrzymuje brzmienie: "Tytuł II. Czynności sądów apelacyjnych, wojewódzkich i rejonowych."; 2) w tytule II dział III otrzymuje brzmienie: "Dział III Czynności w sprawach karnych Rozdział 1 Przepisy ogólne § 344. 1. Wstępne czynności w sprawach karnych powinny zmierzać do tego, aby w każdej sprawie rozstrzygnięcie zapadło w miarę możliwości w pierwszym wyznaczonym terminie rozprawy lub posiedzenia. 2. Przewodniczący wydziału - po wpłynięciu aktu oskarżenia - dokonuje wstępnej kontroli tego aktu w celu ustalenia, czy nie zachodzą braki formalne, o których mowa w art. 337 § 1 kpk, bądź czy nie istnieje potrzeba skierowania sprawy na posiedzenie w celu rozstrzygnięcia o celowości zwrotu sprawy prokuratorowi do usunięcia istotnych braków postępowania, rozważenia kwestii umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania lub w celu rozstrzygnięcia innych kwestii wskazanych w art. 339 kpk. § 345. W zarządzeniu o wezwaniu do usunięcia braków pisma lub w zarządzeniu o zwrocie aktu oskarżenia w celu uzupełnienia jego braków formalnych należy wskazać wszystkie braki oraz sposób ich usunięcia. § 346. Jeżeli pismo nie pochodzi od oskarżyciela publicznego, obrońcy lub pełnomocnika, w zarządzeniu, o którym mowa w § 345, należy wskazać termin usunięcia braków oraz skutki niewykonania zarządzenia. § 347. W razie warunkowego umorzenia postępowania, przewodniczący rozprawy lub posiedzenia określa termin, w którym akta powinny podlegać bieżącej kontroli sędziego, oraz sposób kontroli wykonywania obowiązków nałożonych na oskarżonego, a także wydaje inne odpowiednie zarządzenia. § 348. Jeżeli w sprawie, w której warunkowo umorzono postępowanie, orzeczony został dozór kuratora lub osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, instytucji lub organizacji społecznej - należy pouczyć sprawującego dozór o obowiązku nadesłania opinii o oskarżonym, najpóźniej na trzy miesiące przed upływem okresu próby; w miarę potrzeby wzywa się sprawującego dozór do wcześniejszego nadesłania opinii o oskarżonym. § 349. W razie wydania postanowienia o przekazaniu sprawy do postępowania mediacyjnego, sąd określa termin nadesłania sprawozdania z wyników mediacji. § 350. 1. W przypadku złożenia przez oskarżonego odpowiednio uzasadnionego wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu (art. 78 § 1 kpk), przewodniczący wydziału wydaje zarządzenie. 2. Jeżeli oskarżony ubiegający się o wyznaczenie obrońcy z urzędu złoży wniosek, ale nie wykaże w sposób należyty, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony - przewodniczący wydziału wyznaczy mu odpowiedni termin do uzupełnienia wniosku. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu lub w przypadku wątpliwości co do sposobu wykazania przez oskarżonego niemożności poniesienia kosztów obrony - sprawę kieruje się na posiedzenie w celu merytorycznego rozpoznania wniosku. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w razie złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów postępowania. § 351. Kierownik sekretariatu ponownie zwraca się do Centralnego Rejestru Skazanych o nadesłanie danych o karalności, jeżeli dane znajdujące się w aktach sprawy pochodzą sprzed sześciu miesięcy. § 352. 1. Sąd pierwszej instancji zawiadamia o przyjęciu apelacji prokuratora, obrońców i pełnomocników oraz strony (art. 448 § 1 kpk). 2. Sąd pierwszej instancji przedstawia sądowi odwoławczemu apelację wraz z aktami sprawy dopiero po dołączeniu do nich dowodów doręczenia wszystkich zawiadomień o przyjęciu apelacji. § 3521. 1. O wpłynięciu zażalenia sporządzonego przez prokuratora, obrońcę lub pełnomocnika na postanowienie kończące postępowanie w sprawie, w tym m.in. na postanowienie zamykające drogę do wydania wyroku - zawiadamia się osoby, których zaskarżone postanowienie dotyczy, przez przesłanie im odpisów zażalenia (art. 461 § 1 kpk). 2. O wpłynięciu zażalenia, pochodzącego od osób nie wymienionych w ust. 1, informuje się osoby, których zaskarżone postanowienie dotyczy, przez wysłanie im stosownych zawiadomień (art. 461 § 2 kpk). 3. Dowody doręczenia odpisów i zawiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, dołącza się do akt przed rozpoznaniem zażalenia. § 3522. 1. W razie wpłynięcia kasacji, przewodniczący wydziału odwoławczego bada formalne warunki dopuszczalności kasacji i zarządza doręczenie odpisu kasacji, stosownie do treści art. 530 § 1 kpk. 2. Odpis postanowienia o odmowie przyjęcia kasacji doręcza się stronie, która ją wniosła. 3. Sąd odwoławczy przedstawia Sądowi Najwyższemu kasację wraz z aktami sprawy. Rozdział 2 Zawiadomienia, wezwania, doręczenia § 353. 1. Jeżeli przepisy przewidują obowiązek zawiadamiania organów władzy publicznej, urzędów lub instytucji o wszczęciu i ukończeniu postępowania, zawiadomienia takiego dokonuje sąd pierwszej instancji. 2. O wszczęciu postępowania sąd zawiadamia tylko wówczas, gdy zawiadomienia takiego nie dokonano w toku postępowania przygotowawczego. 3. Zawiadomienie o ukończeniu postępowania może również nastąpić przez przesłanie odpisu prawomocnego orzeczenia z informacją, że postępowanie w sprawie ukończono. 4. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania powinno być dokonane przed terminem pierwszej rozprawy, a o ukończeniu postępowania - najpóźniej w terminie 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia lub od daty zwrotu akt sądowi pierwszej instancji. 5. Jeżeli istnieją przepisy szczególne co do pewnej kategorii osób, dotyczące zawiadamiania o postępowaniu karnym, przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio. § 3531. Do doręczeń, zawiadomień, wezwań i innych pism sądowych w sprawach, w których mają zastosowanie przepisy art. 184 kpk, stosuje się przepisy dotyczące postępowania z dokumentami stanowiącymi tajemnicę państwową lub służbową. § 354. O terminach rozpoznawania spraw na rozprawach lub posiedzeniach zawiadamia się oskarżyciela publicznego przez doręczenie mu wokandy, które powinno nastąpić bezzwłocznie po jej sporządzeniu. W przypadkach pilnych o terminie rozpoznawania sprawy sąd może dokonać zawiadomienia w inny sposób. § 355. Zawiadamiając oskarżyciela publicznego o terminach czynności sądowych lub doręczając mu odpisy orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe, sąd przesyła również zawiadomienia i odpisy właściwemu finansowemu organowi dochodzeniowemu. § 356. W razie wytoczenia powództwa cywilnego przewodniczący wydziału zarządza bezzwłoczne przesłanie odpisów pozwu stronom. Przepisy § 128 stosuje się odpowiednio. § 357. W razie wydania orzeczenia kończącego postępowanie karne przeciwko osobie, której w innej sprawie warunkowo umorzono postępowanie, warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, sąd pierwszej instancji przesyła odpis tego orzeczenia ze wzmianką o prawomocności właściwemu sądowi, chyba że postępowanie ukończono wyrokiem uniewinniającym lub umorzeniem postępowania. Rozdział 3 Stosowanie środków zapobiegawczych i postępowanie z osobami pozbawionymi wolności § 358. W postępowaniu karnym szczególnej troski w zakresie szybkości postępowania wymagają sprawy osób zatrzymanych, tymczasowo aresztowanych oraz oskarżonych, w stosunku do których zapadły wyroki skazujące na karę pozbawienia wolności. § 359. Wnioski o zastosowanie tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym - po godzinach urzędowania sądu i w dniach wolnych od pracy - kierowane są bezpośrednio do sędziów pełniących dyżury. § 360. Bezpośrednio po otrzymaniu wniosku sędzia wyznacza posiedzenie, o którego terminie zawiadamia prokuratora oraz obrońcę, jeśli został już ustanowiony i zgłosił swój udział w czynnościach sądowych (art. 249 § 3 kpk). § 361. Prokurator sporządzający wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania powinien uczestniczyć w posiedzeniu sądu. Niestawiennictwo prokuratora nie wstrzymuje czynności sądowych, jeżeli został o nich prawidłowo zawiadomiony. § 3611. 1. Przesłuchanie podejrzanego poprzedzające zastosowanie przez sąd tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym odbywa się w siedzibie sądu, o którym mowa w art. 250 § 2 kpk. 2. Prezes sądu wyznacza odpowiednie pomieszczenia, w których przy zapewnieniu bezpieczeństwa będą przesłuchiwani doprowadzeni podejrzani, wobec których prokurator wystąpił z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania. 3. Jeżeli w czasie przesłuchania podejrzany powołuje się na zły stan zdrowia lub doznane obrażenia ciała, sąd zarządza zbadanie go przez lekarza. Wyniki badania uwzględnia się przy podejmowaniu decyzji w przedmiocie tymczasowego aresztowania. 4. Jeżeli bezzwłoczne poddanie podejrzanego badaniu lekarskiemu nie jest możliwe lub w znacznym stopniu utrudnione, sąd - po zastosowaniu tymczasowego aresztowania - zleca dokonanie takiego badania w areszcie śledczym. Po otrzymaniu opinii lekarza należy bezzwłocznie rozważyć kwestię utrzymania tymczasowego aresztowania i ewentualną potrzebę umieszczenia podejrzanego w odpowiednim zakładzie leczniczym. W postępowaniu przygotowawczym opinię lekarza przekazuje się bezzwłocznie prokuratorowi. 5. Jeżeli stan zdrowia podejrzanego uniemożliwia osadzenie go w areszcie śledczym, a od zastosowania tymczasowego aresztowania nie można odstąpić, tymczasowo aresztowanego umieszcza się w odpowiednim zakładzie leczniczym (art. 260 kpk i art. 213 kkw). § 3612. Rozpoznając wniosek o tymczasowe aresztowanie, sąd dopuszcza dodatkowy dowód, jeżeli uzna to za niezbędne i nie spowoduje to niemożności podjęcia decyzji w przedmiocie tymczasowego aresztowania i doręczenia zatrzymanemu postanowienia przed upływem 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu. § 3613. Prezes sądu zapewni warunki do podejmowania przez sąd czynności, o których mowa w przepisach § 360-362, również poza godzinami urzędowania sądu, a także zapewni możliwość kontaktu doprowadzonego z obrońcą dopuszczonym do udziału w posiedzeniu, z zastrzeżeniem, o którym mowa w art. 254 § 1 kpk. § 3614. Po przesłuchaniu podejrzanego sąd stosując tymczasowe aresztowanie zawiadamia podejrzanego o zastosowaniu tego środka i powinien doręczyć mu za pokwitowaniem odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, ze wskazaniem daty i godziny doręczenia, oraz pouczyć o terminie i sposobie zaskarżenia. W razie odmowy złożenia podpisu lub przeszkody w jego złożeniu należy uczynić o tym stosowną wzmiankę w postanowieniu. § 3615. Odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu wraz z nakazem przyjęcia sąd doręcza funkcjonariuszom konwojującym zatrzymanego, z poleceniem doprowadzenia go do aresztu śledczego. W nakazie przyjęcia sąd zaznacza, że aresztowany pozostaje do dyspozycji prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze. §3616. Przepisy § 359-3615 stosuje się odpowiednio do rozpatrywania przez sąd wniosków wojewody, Policji lub Straży Granicznej o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia, stosownie do art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739). § 3617. 1. O zastosowaniu tymczasowego aresztowania sąd zawiadamia osoby, organy i instytucje, zgodnie z art. 261 i 262 kpk. 2. W razie gdy nie ma osoby zobowiązanej do sprawowania pieczy nad mieszkaniem i mieniem podejrzanego, sąd zleca właściwemu organowi lub instytucji, a w razie konieczności - Policji, dokonanie niezbędnych czynności mających na celu zabezpieczenie lokalu i majątku aresztowanego oraz wydaje inne stosowne zarządzenia. W miarę możliwości należy uwzględnić wyrażone w tym względzie życzenia podejrzanego. O wydanych zarządzeniach zawiadamia się bezzwłocznie aresztowanego, a w razie potrzeby - właściwy organ lub instytucję. 3. W przypadku gdy zastosowanie tymczasowego aresztowania dotyczy obywatela państwa obcego, sąd wysyła zawiadomienia, o których mowa w art. 612 § 1 kpk, również do właściwego miejscowo urzędu konsularnego tego państwa lub - w braku takiego urzędu - do przedstawicielstwa dyplomatycznego tego państwa. § 3618. Wydając postanowienie o odmowie zastosowania tymczasowego aresztowania, sąd zarządza natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. Zażalenie prokuratora na odmowę zastosowania tymczasowego aresztowania nie wstrzymuje wykonania postanowienia sądu. § 3619. W razie uchylenia przez sąd tymczasowego aresztowania, a następnie uwzględnienia przez sąd odwoławczy zażalenia prokuratora w tym przedmiocie, od czasu trwania tymczasowego aresztowania odlicza się okres pobytu podejrzanego na wolności. W takim wypadku, po ponownym osadzeniu podejrzanego, nie wydaje się postanowienia w przedmiocie tymczasowego aresztowania, chyba że upłynął okres, do którego aresztowanie miało trwać. § 36110. 1. Tymczasowo aresztowany w postępowaniu przygotowawczym pozostaje do dyspozycji tego prokuratora, na którego wniosek środek ten został zastosowany. Po wniesieniu aktu oskarżenia tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji sądu. 2. Do dyspozycji sądu pozostaje także tymczasowo aresztowany, wobec którego środek ten został zastosowany po wniesieniu aktu oskarżenia do sądu. 3. W przypadku przekazania akt sprawy innemu sądowi albo zwrotu sprawy do uzupełnienia postępowania przygotowawczego, przekazuje się tymczasowo aresztowanego do dyspozycji właściwego sądu lub prokuratora, o czym zawiadamia się administrację zakładu karnego lub aresztu śledczego oraz tymczasowego aresztowanego. § 36111. 1. W postępowaniu sądowym odpis postanowienia sądu o tymczasowym aresztowaniu, wraz z nakazem przyjęcia wystawionym dla administracji aresztu śledczego, przesyła się do właściwej według miejsca zamieszkania oskarżonego jednostki Policji, dołączając nakaz doprowadzenia oskarżonego do aresztu śledczego. Jeżeli oskarżony jest już pozbawiony wolności, pisma te, z wyjątkiem nakazu doprowadzenia, przesyła się dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym oskarżony przebywa. 2. Jeżeli tymczasowe aresztowanie następuje na podstawie postanowienia sądu, wydanego w okolicznościach, o których mowa w art. 100 § 2 kpk, które należy oskarżonemu doręczyć, zarządza się, aby organ wykonujący postanowienie o tymczasowym aresztowaniu doręczył oskarżonemu odpis tego postanowienia. § 36112. 1. Zgody na doprowadzenie osoby tymczasowo aresztowanej w celu przesłuchania udziela organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje. Wniosek o udzielenie tej zgody powinien wskazywać rodzaj czynności, dla której przeprowadzenia aresztowany ma być doprowadzony. 2. O udzieleniu zgody zawiadamia się bezpośrednio administrację zakładu karnego lub aresztu śledczego , a w razie potrzeby - jednostkę, o której mowa w art. 251 § 1 kkw, w której tymczasowo aresztowany przebywa. W przypadku nieudzielenia zgody, zawiadamia się o tym sąd występujący o udzielenie zgody, wskazując termin, w którym doprowadzenie będzie mogło nastąpić. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli doprowadzenie tymczasowo aresztowanego jest konieczne z innych względów. 4. Udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1-3, wymagane jest zwłaszcza w przypadku pisemnego zastrzeżenia przez organ dysponujący, że wyłącznie za jego zezwoleniem może nastąpić wydanie tymczasowo aresztowanego do udziału w tej czynności procesowej, podejmowanej przez inny organ. § 362. 1. Żądania doprowadzenia osoby pozbawionej wolności do sądu powinny być ograniczone do istotnej potrzeby, przy czym dzień i godzina czynności (rozprawy, posiedzenia, udostępnienia akt do przejrzenia) powinny być ustalone z uwzględnieniem możliwości komunikacyjnych, związanych z doprowadzeniem i odprowadzeniem osoby konwojowanej. Doprowadzenie do sądu osób przebywających w tym samym zakładzie karnym lub areszcie śledczym powinno być - w miarę możliwości - zarządzone w jednym terminie. 2. W celu doprowadzenia do sądu osoby pozbawionej wolności należy wysłać: 1) nakaz wydania do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym osoba ta przebywa, 2) nakaz doprowadzenia do jednostki Policji, na której obszarze znajduje się dany zakład karny lub areszt śledczy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie wydania polecenia przetransportowania osoby pozbawionej wolności do odpowiedniego zakładu leczniczego albo z zakładu leczniczego do zakładu karnego lub aresztu śledczego. § 363. 1. W razie wydania przez sąd polecenia, aby osoba pozbawiona wolności została przetransportowana przed przeprowadzeniem czynności do zakładu karnego lub aresztu śledczego właściwego według zasad rejonizacji, należy również: 1) do nakazu doprowadzenia dołączyć pismo z żądaniem przetransportowania tej osoby do właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego, 2) wysłać nakaz wydania do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, z którego osoba ta będzie doprowadzona do sądu, podając informację o mającym nastąpić przetransportowaniu, a do właściwej jednostki Policji według miejsca, w którym znajduje się dany zakład karny lub areszt śledczy - nakaz doprowadzenia. 2. W przypadku, o którym mowa w ust.1, należy bezzwłocznie po przeprowadzeniu czynności zawiadomić administrację aresztu śledczego o jej zakończeniu, a następnie wydać polecenie przetransportowania osoby pozbawionej wolności do zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym poprzednio przebywała, chyba że sąd przeprowadzający czynność postanowi inaczej. Przepis § 362 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 364. 1. Nakazy wydania oraz wezwania dla osób pozbawionych wolności wysyła się do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, a nakazy doprowadzenia do właściwych jednostek Policji - odpowiednio wcześnie, tak aby właściwa jednostka otrzymała je na 7 dni przed datą czynności sądowej, a w terminie krótszym tylko - tylko w wyjątkowych przypadkach. W razie wydania polecenia przetransportowania, nakazy wydania i doprowadzenia, o których mowa w § 362 ust.2, należy doręczyć na 14 dni przed datą czynności sądowej. 2. W nakazach doprowadzenia należy w miarę potrzeby zamieścić wzmiankę zawierającą dane umożliwiające Policji zorientowanie się co do koniecznej liczebności konwoju, a w szczególności dane dotyczące zarzucanego czynu i dotychczasowej karalności osoby pozbawionej wolności, oraz wskazać osoby, które podczas jazdy i oczekiwania na przesłuchanie mogą być obiektem agresji ze strony innych osób z nimi przewożonych. § 365. Kierując tymczasowo aresztowanego na rozprawę lub posiedzenie w sądzie, do którego dyspozycji aresztowany pozostaje, administracja zakładu karnego lub aresztu śledczego przesyła, za pośrednictwem dowódcy konwoju, odpowiednie zawiadomienie, jeżeli aresztowany pozostaje także do dyspozycji innych organów lub odbywa karę pozbawienia wolności w innej sprawie. § 3651. Na wszelkich dokumentach wysyłanych przez sądy do administracji aresztów śledczych i zakładów karnych powinna być także umieszczona sygnatura akt prokuratorskich. § 366. 1. Sąd, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, jest właściwy- aż do czasu wydania nieprawomocnego wyroku w sprawie- do udzielenia zezwolenia na widzenie z aresztowanym. 2. Jeżeli sąd, o którym mowa w ust. 1, postanowił, że tymczasowo aresztowany nie może zostać przeniesiony do zakładu karnego po upływie 14 dni od wydania wyroku skazującego sądu pierwszej instancji (art. 223 § 1 kkw) albo jeżeli tymczasowo aresztowany nie wyraża zgody na stosowanie wobec niego regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności (art. 223 § 2 kkw), uprawnienie do udzielenia zezwolenia na widzenie z aresztowanym przysługuje temu sądowi aż do czasu uprawomocnienia się wyroku. § 367. 1. Zezwoleń na widzenie się z tymczasowo aresztowanym w sądzie przy sposobności rozprawy lub posiedzenia udziela na piśmie przewodniczący rozprawy lub posiedzenia. W zezwoleniu, które doręcza się dowódcy konwoju, wskazuje się miejsce oraz czas trwania widzenia nie przekraczający w zasadzie 15 min. 2. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się jeżeli: 1) tymczasowo aresztowany nie pozostaje do dyspozycji sądu w danej sprawie, 2) tymczasowo aresztowany jest oskarżony o zbrodnię albo występek, o których mowa w art. 242 lub 243 kk, bądź był za ten występek skazany, 3) zachodzi uzasadniona obawa, że tymczasowo aresztowany wykorzysta widzenie w celu utrudnienia postępowania karnego. 3. Zezwolenia na doręczenie żywności tymczasowo aresztowanemu, doprowadzonemu do sądu udziela na piśmie przewodniczący rozprawy lub posiedzenia. Zezwolenie, które należy doręczyć dowódcy konwoju, powinno określać tylko taką ilość żywności i papierosów, która może być spożyta w czasie pobytu w sądzie i w drodze powrotnej do zakładu karnego lub aresztu śledczego. § 368. Ograniczenia, o których mowa w § 367 ust. 1 i 2, nie dotyczą obrońcy osoby tymczasowo aresztowanej. § 3681. 1. W postanowieniu o zastosowaniu lub o przedłużeniu tymczasowego aresztowania, wydanym w postępowaniu sądowym, sąd oznacza czas jego trwania oraz termin, do którego tymczasowe aresztowanie ma trwać. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do postanowień w sprawie umieszczenia cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo w areszcie w celu wydalenia. § 3682. 1. Z chwilą wydania wyroku w stosunku do oskarżonego tymczasowo aresztowanego, sąd, stosownie do treści wyroku, wydaje z urzędu odpowiednie postanowienie co do uchylenia lub dalszego stosowania tymczasowego aresztowania (art. 264 § 1 i 2 kpk). 2. W razie wydania wyroku skazującego, odpis postanowienia , o którym mowa w ust.1, doręcza się administracji aresztu śledczego lub zakładu karnego wraz z zawiadomieniem o treści wyroku (§ 370 ust. 1). 3. W razie gdy stosownie do treści wyroku sąd zarządza bezzwłoczne zwolnienie tymczasowo aresztowanego (art. 264 § 1 kpk), przepis § 371 stosuje się odpowiednio. § 3683. 1. Sąd, który wydał postanowienie w przedmiocie utrzymania lub przedłużenia tymczasowego aresztowania podejrzanego (oskarżonego), przesyła administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego odpis tego postanowienia odpowiednio wcześnie, tak aby właściwa jednostka otrzymała go najpóźniej na trzy dni robocze przed upływem terminu aresztowania określonego w postanowieniu o zastosowanie tego środka. W razie stwierdzenia, że administracja zakładu lub aresztu nie otrzymała dokumentu w tym terminie, prezes sądu przekazuje bezzwłocznie teleksem, telefaksem lub telefonicznie informację o treści postanowienia i powoduje doręczenie jego odpisu oraz innych niezbędnych pism przed upływem tego terminu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie nieuwzględnienia wniosku prokuratora o przedłużenie tymczasowego aresztowania na dalszy czas oznaczony lub uchylenia przez właściwy sąd postanowienia przedłużającego tymczasowe aresztowanie. § 369. 1. W razie konieczności przedłużenia tymczasowego aresztowania na czas przekraczający okres, o którym mowa w art. 263 § 3 kpk, sąd, przed którym sprawa się toczy występuje do Sądu Najwyższego z wnioskiem o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania z takim wyprzedzeniem, aby termin, o którym mowa w § 3681, został zachowany. 2. Zawiadomienie o wystąpienie do Sądu Najwyższego z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, wysyła się bezzwłocznie do administracji aresztu śledczego lub zakładu karnego. § 370. 1. Bezzwłocznie po wydaniu wyroku skazującego w stosunku do osoby pozbawionej wolności należy przesłać administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego zawiadomienie wskazujące pełną kwalifikację prawną czynu przypisanego sprawcy, orzeczoną karę oraz podstawę jej wymierzenia oraz dane w przedmiocie zaliczenia tymczasowego aresztowania, czyniąc przy tym wzmiankę o nieprawomocności (prawomocności) wyroku, a także posiadane w sprawie informacje dotyczące osoby skazanego. O odroczeniu lub zarządzeniu przerwy w rozprawie przesyła się także odpowiednie zawiadomienie. 2. Jeżeli osoba pozbawiona wolności została doprowadzona do sądu, zawiadomienie i informacje, o których mowa w ust. 1, doręcza się za pośrednictwem dowódcy konwoju. § 371. 1. W razie uchylenia tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego doprowadzonego do sądu i pozostającego do jego dyspozycji w danej sprawie, przewodniczący rozprawy lub posiedzenia zarządza bezzwłoczne wypuszczenie tymczasowo aresztowanego na wolność, jeżeli nie podlega on zatrzymaniu w innej sprawie, oraz wydanie zwalnianemu, w razie potrzeby, zaświadczenia potwierdzającego najważniejsze dane personalne, datę i przyczyny zwolnienia. Pismo odpowiedniej treści wysyła się również organowi, który zawiadomiono o zastosowaniu tymczasowego aresztowania. 2. Przewodniczący rozprawy lub posiedzenia zarządza bezzwłoczne wysłanie do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego nakazu zwolnienia wraz z odpisem postanowienia. Sąd może doręczyć te dokumenty również za pośrednictwem dowódcy konwoju. 3. W uzasadnionym przypadku niezależnie od wysłania dokumentów, o których mowa w ust. 1, przewodniczący zarządza bezzwłoczne powiadomienie administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego o zwolnieniu. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie uchylenia tymczasowego aresztowania w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu (art. 252 § 1 i 3 kpk) oraz w razie uznania bezpodstawności zatrzymania w wyniku rozpoznania zażalenia na zatrzymanie (art. 246 § 2 i 3 kpk). § 372. 1. Jeżeli wobec wychowanka zakładu poprawczego zastosowano w toku postępowania przygotowawczego tymczasowe aresztowanie, a akt oskarżenia został wniesiony do sądu, prezes tego sądu dokonuje kontroli celowości zmiany stosowanego wobec nieletniego środka zapobiegawczego. 2. W przypadku zmiany lub uchylenia środka zapobiegawczego należy nieletniego bezzwłocznie przenieść do zakładu poprawczego, a jeżeli został skreślony z ewidencji tego zakładu- do schroniska dla nieletnich wskazanego w ustalonym trybie. 3. Odpis postanowienia o zmianie lub uchyleniu środka zapobiegawczego oraz ewentualną informację o przeniesieniu nieletniego do schroniska dla nieletnich przesyła się bezzwłocznie właściwemu sądowi rodzinnemu, który w razie potrzeby podejmuje niezbędne czynności w celu umieszczenia nieletniego w zakładzie poprawczym. § 373. Jeżeli wychowanek zakładu poprawczego pozostaje tymczasowo aresztowany, sąd, który wydał nieprawomocny wyrok skazujący go na karę pozbawienia wolności, rozważa z urzędu celowość uchylenia tego środka i przeniesienia nieletniego do zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich. Przepis § 372 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 374. Jeżeli wobec wychowanka zakładu poprawczego, co do którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie, sąd odwoławczy orzekł w wyniku apelacji łagodniejszą karę, sąd ten uchyla tymczasowe aresztowanie i kieruje nieletniego do zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich. Przepis § 372 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 375. Sąd, który wydał postanowienie o uchyleniu tymczasowego aresztowania lub o zmianie tego środka zapobiegawczego na łagodniejszy wobec wychowanka zakładu poprawczego, sporządza nakaz wydania nieletniego z aresztu śledczego, nakaz doprowadzenia go do zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich oraz nakaz przyjęcia go do zakładu poprawczego lub schroniska dla nieletnich. § 376. Wychowanek zakładu poprawczego, wobec którego nie zostało uchylone tymczasowe aresztowanie, po prawomocnym skazaniu go na karę pozbawienia wolności pozostaje w areszcie śledczym do czasu podjęcia przez sąd rodzinny wykonujący środek poprawczy rozstrzygnięcia co do tego, czy ma być wykonywany środek poprawczy, czy kara pozbawienia wolności. § 377. Korespondencję osoby tymczasowo aresztowanej cenzuruje wyznaczony sędzia tego sądu, do którego dyspozycji osoba ta pozostaje, chyba że przewodniczący wydziału zarządzi inaczej. § 378. 1. Poręczenie majątkowe w postaci pieniędzy, papierów wartościowych lub przedmiotu zastawu, o którym mowa w art. 266 § 1 kpk, składa się do depozytu sądowego. Pokwitowanie przyjęcia do depozytu dołącza się do protokołu poręczenia. 2. Przyjęcie poręczenia majątkowego w postaci hipoteki następuje przez dołączenie do protokołu przyjęcia poręczenia odpisu z księgi wieczystej, stwierdzającego dokonanie wpisu hipotecznego z tytułu poręczenia. 3. W protokole przyjęcia poręczenia odnotowuje się fakt zaznajomienia poręczającego z treścią art. 267-270 kpk. § 379. 1. W razie przyjęcia poręczenia od kierownictwa zakładu pracy, szkoły lub uczelni, w którym oskarżony pracuje lub uczy się, albo od organizacji społecznej, której oskarżony jest członkiem, sąd zawiadamia o tym poręczającego; w protokole przyjęcia poręczenia odnotowuje się fakt zaznajomienia poręczającego z treścią art. 271-274 kpk. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie przyjęcia poręczenia od zespołu żołnierskiego, z tym że zawiadomienie o przyjęciu poręczenia kieruje się do właściwego dowódcy wojskowego. § 380. W przypadku zastosowania dozoru Policji lub przełożonego wojskowego, sąd zawiadamia o tym właściwy organ, dołączając odpis postanowienia o zastosowaniu dozoru. Sąd zwraca się również do właściwego organu o bezzwłoczne zawiadomienie w razie naruszenia przez oskarżonego obowiązku nałożonego przy zastosowaniu dozoru. § 381. O uchyleniu lub zmianie środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego, poręczenia lub dozoru zawiadamia się poręczającego albo organ sprawujący dozór. § 382. 1. Przed zawieszeniem postępowania z powodu nieujęcia oskarżonego należy wyczerpać możliwości ustalenia jego adresu za pośrednictwem właściwej terenowo jednostki do spraw ewidencji ludności oraz Centralnego Biura Adresowego, a w razie bezskuteczności tej drogi - dokonać ustaleń na podstawie Kartoteki Skazanych i Tymczasowo Aresztowanych bądź zwrócić się do jednostki Policji właściwej według ostatniego, znanego sądowi miejsca zamieszkania lub pobytu oskarżonego, z poleceniem wszczęcia poszukiwań. 2. W razie wydania postanowienia o poszukiwaniu oskarżonego listem gończym, sąd może odstąpić od poszukiwań, o których mowa w ust. 1. 3. W razie wydania postanowienia o poszukiwaniu oskarżonego listem gończym, do listu gończego dołącza się odpisy aktu oskarżenia i postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, a także nakaz przyjęcia oskarżonego dla administracji aresztu śledczego. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, nakaz przyjęcia może być wystawiony na areszt śledczy nie określony z nazwy. § 383. Zawiadomienie o odwołaniu poszukiwań lub listu gończego wysyła się do jednostki Policji, która na zarządzenie sądu dokonywała poszukiwań, bezzwłocznie po ustaniu przyczyny, która spowodowała wszczęcie poszukiwań lub rozesłanie listu gończego. § 3831. O zastosowaniu przez sąd środka zapobiegawczego w postaci zawieszenia oskarżonego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo w postaci nakazu powstrzymania się od określonej działalności lub od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów (art. 276 kpk) zawiadamia się odpowiednie instytucje, organy samorządu zawodowego lub urzędy. § 384. 1. W razie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci zakazu opuszczania kraju przez oskarżonego (art. 277 kpk), odpis postanowienia w tym przedmiocie przesyła się właściwemu organowi paszportowemu oraz Straży Granicznej. 2. W razie zatrzymania paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy, składa się je do depozytu sądowego, o czym powiadamia się właściwy organ paszportowy. Rozdział 4 Dowody rzeczowe § 385. 1. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, złożone lub zatrzymane w związku z postępowaniem przedmioty załącza się do akt sprawy, a w miarę potrzeby umieszcza się do wszytej do akt sprawy kopercie, na której zaznacza się zawartość i datę przyjęcia przedmiotu oraz nazwę organu lub nazwisko osoby, która go złożyła. 2. Jeżeli przedmioty złożone lub zatrzymane w związku z postępowaniem nie mogą być dołączone do akt sprawy ze względu na ich rozmiar, wartość lub znaczenie, przechowuje się je w biurze podawczym, kasie sądowej lub innym pomieszczeniu odpowiednio zabezpieczonym. Jednakże pieniądze, papiery wartościowe i kosztowności należy złożyć do depozytu sądowego. § 386. Nie wolno przechowywać w sądzie materiałów wybuchowych, łatwo palnych, broni, substancji promieniotwórczych, odurzających lub trujących. Sposób i miejsce ich przechowywania ustala prezes sądu w porozumieniu z dowódcą najbliższej jednostki wojskowej lub komendantem właściwej jednostki Policji. § 387. 1. Oddanie przedmiotów na przechowanie powinno nastąpić bezzwłocznie po ich otrzymaniu przez sąd. Przedmioty przedstawia się sądowi tylko w przypadku, gdy są niezbędne przy czynności sądowej i tylko na czas niezbędny do dokonania tej czynności. 2. Przechowywane przedmioty wydaje się kierownikowi sekretariatu tylko na pisemne polecenie przewodniczącego rozprawy lub posiedzenia. § 388. Prezes sądu lub wyznaczony sędzia przy udziale kierownika oddziału administracyjnego przeprowadza, nie rzadziej niż co sześć miesięcy, kontrolę przechowywania przedmiotów na podstawie księgi przechowywanych przedmiotów, a w miarę potrzeby i na podstawie akt. § 389. Prezes sądu, w razie powstania możliwości zniszczenia lub uszkodzenia przechowywanych przedmiotów na skutek nieodpowiednich warunków przechowywania, wydaje zarządzenia w celu zapobieżenia zniszczeniu lub uszkodzeniu. Przepis art. 232 kpk stosuje się odpowiednio. § 390. 1. Jednocześnie z przekazaniem akt sprawy innemu sądowi przekazuje się właściwemu organowi przedmioty przechowywane w związku ze sprawą, a jeżeli przedmiot nie jest przechowywany w biurze podawczym, o przekazaniu zawiadamia się przechowującego. 2. Jeżeli sprawę przekazano sądowi odwoławczemu, przedmioty przechowywane w związku z tą sprawą pozostawia się w dotychczasowym przechowywaniu, chyba że przewodniczący wydziału sądu pierwszej instancji lub przewodniczący wydziału sądu odwoławczego zarządzi inaczej. 3. W razie przekazania sprawy w celu uzupełnienia postępowania przygotowawczego, o przekazaniu zawiadamia się przechowującego przedmioty złożone lub zatrzymane w związku z postępowaniem w tej sprawie. Przechowywane przedmioty przekazuje się oskarżycielowi publicznemu tylko na jego żądanie. Rozdział 5 Czynności w sprawach przekazanych przez kolegia do spraw wykroczeń § 391. O treści orzeczenia wydanego przez sąd w sprawie przekazanej do rozpoznania środka odwoławczego od rozstrzygnięcia kolegium do spraw wykroczeń (art. 508 § 3 kpk) zawiadamia się to kolegium przez przesłanie odpisu orzeczenia sądu. § 392. Bezzwłocznie po otrzymaniu z kolegium do spraw wykroczeń akt sprawy zakończonej rozstrzygnięciem wydanym przez kolegium i zawierającym stwierdzenie podpisane przez radcę kolegium o bezskutecznym upływie terminu do złożenia środka odwoławczego, przewodniczący wydziału lub inny wyznaczony sędzia stwierdza prawomocność rozstrzygnięcia kolegium i jeżeli jest ono wykonalne- wydaje sekretariatowi zarządzenia w celu wykonania tego rozstrzygnięcia. § 393. Do czynności związanych z wykonywaniem prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium w sprawie o wykroczenie stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 6 "Wykonanie orzeczeń sądowych". § 394. 1. Akta spraw o wykroczenia, w których postępowanie wykonawcze zostało całkowicie zakończone, przekazywane są do archiwum zakładowego sądu na zasadach ogólnych. 2. Jedną kopię wykazu spraw o wykroczenia przekazanych do archiwum zakładowego sądu kierownik sekretariatu przekazuje do kolegium do spraw wykroczeń w celu zamieszczenia w ewidencji tego kolegium informacji o miejscu przechowywania akt. Rozdział 6 Wykonanie orzeczeń sądowych Oddział 1 Przepisy ogólne § 395. Każde orzeczenie powinno być skierowane do wykonania w ciągu 14 dni od jego uprawomocnienia się lub od daty zwrotu akt sądowi pierwszej instancji albo od daty otrzymania akt z kolegium do spraw wykroczeń. Za datę skierowania do wykonania orzeczenia uznaje się datę podpisania przez przewodniczącego wydziału pism kierujących orzeczenie do wykonania. § 396. W razie gdy z mocy przepisów szczególnych właściwy do wykonania orzeczonych kar lub środków karnych jest sąd inny niż ten, który orzekał w danej sprawie, odpisy wydanych w postępowaniu wykonawczym orzeczeń, których treść podlega odnotowaniu przez sąd orzekający, należy przesłać temu sądowi z powołaniem się na sygnaturę jego akt. § 397. 1. W wykonywaniu dozorów, kary ograniczenia wolności oraz kontroli wykonywania orzeczonych przez sąd obowiązków bierze udział sądowy kurator zawodowy. 2. W szczególności sądowy kurator zawodowy wnioskuje kierowanie na posiedzenia wykonawcze spraw, w których w związku z przebiegiem procesu resocjalizacyjnego skazanego niezbędne jest podjęcie decyzji przez sąd. 3. W celu wykonania orzeczenia o dozorze sądowy kurator zawodowy, w terminie 14 dni od otrzymania odpisu orzeczenia, nawiązuje osobisty kontakt ze skazanym , dokonując oceny sytuacji podopiecznego w celu ustalenia podstawowych kierunków i częstotliwości kontaktów sądowego kuratora społecznego z podopiecznym. Oddział 2 Kara pozbawienia wolności § 398. 1. W celu wykonania wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, podejmuje bezzwłocznie wszelkie czynności zmierzające do osadzenia skazanego w zakładzie karnym. W szczególności sąd przesyła administracji właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego odpis lub wypis wyroku z uzasadnieniem, jeżeli było sporządzone, ze wskazaniem daty uprawomocnienia się wyroku, ze wzmianką o wykonalności, oraz nakaz przyjęcia do odbycia kary, a także dołącza wymagane dane dotyczące osoby skazanego (art. 11 kkw), jeśli nie zostały przekazane wcześniej (§ 370 ust. 1). Jeżeli w aktach sprawy znajdują się opinie psychologiczne i psychiatryczne lub sprawozdania z obserwacji sądowo-psychiatrycznej, zawierające informacje o skazanym mające znaczenie dla wykonywania kary, informacje takie również przesyła się administracji zakładu karnego. 2. W odniesieniu do skazanych za przestępstwa popełnione z motywacji politycznej, religijnej lub przekonań ideowych, (art. 107 § 1 kkw) - informację w tym przedmiocie dołącza się do dokumentacji, o której mowa w ust. 1. 3. Jeżeli w toku postępowania sąd stwierdzi, że oskarżony jest osobą uzależnioną od alkoholu albo środków odurzających lub psychotropowych, w wykazie informacji o skazanym zamieszcza się stosowną adnotację. Sąd zawiadamia również właściwą dla miejsca zamieszkania lub pobytu skazanego komisję do spraw przeciwdziałania alkoholizmowi, jeżeli nie dokonano tego w postępowaniu przygotowawczym. 4. Jeżeli skazany na karę pozbawienia wolności przebywa na wolności i ma być doprowadzony przez Policję, dokumenty wymienione w ust. 1 doręcza się administracji zakładu karnego za pośrednictwem jednostki Policji mającej doprowadzić skazanego do zakładu w celu odbycia kary. 5. Wezwanie skazanego na karę pozbawienia wolności do stawienia się w wyznaczonym terminie w zakładzie karnym powinno zawierać pouczenie, że w razie nie zastosowania się do wezwania, skazany zostanie doprowadzony przymusowo i obciążony kosztami doprowadzenia. O wyznaczonym terminie stawienia się skazanego w zakładzie karnym należy zawiadomić administrację właściwego zakładu karnego, zobowiązując ją do zawiadomienia sądu w razie nie zgłoszenia się skazanego w tym terminie. 6. Polecając Policji doprowadzenie skazanego do zakładu karnego (art. 79 § 2 kkw), sąd przesyła jednostce Policji właściwej według ostatniego miejsca pobytu skazanego nakaz doprowadzenia, wskazując zakład karny, do którego doprowadzenie ma nastąpić, a nadto, w razie potrzeby, dołącza informację o przesłaniu dyrektorowi zakładu dokumentów wymienionych w ust.1. Jeżeli skazanym jest żołnierz, a sąd zarządza doprowadzenie go do zakładu karnego, obowiązek doprowadzenia spoczywa na właściwych organach wojskowych (art. 79 § 3 kkw). 7. W razie zawieszenia postępowania wykonawczego lub odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności, co do której orzeczenie skierowano do wykonania, sąd zawiadamia o tym właściwy zakład karny lub jednostkę Policji, której polecono doprowadzenie skazanego do zakładu. § 399. W razie odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności zasadniczej lub zastępczej żołnierzowi zasadniczej służby wojskowej albo osobie powołanej do pełnienia takiej służby, sąd zawiadamia o tym dowódcę jednostki, w której skazany pełni służbę, albo właściwą wojskową komendę uzupełnień. Do zawiadomienia należy dołączyć pouczenie o treści art. 336 § 3 i 4 kk i art. 158 kkw. § 400. 1. W razie skazania wychowanka zakładu poprawczego na karę pozbawienia wolności, sąd, który wydał wyrok skazujący w pierwszej instancji, bezzwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia, przesyła sądowi rodzinnemu wykonującemu środek poprawczy akta sprawy karnej albo akta zastępcze w celu rozstrzygnięcia, czy nie zachodzi potrzeba wykonania w pierwszej kolejności środka poprawczego. 2. Po otrzymaniu prawomocnego postanowienia o wykonaniu w pierwszej kolejności środka poprawczego, sąd zawiesza postępowanie wykonawcze w części dotyczącej kary pozbawienia wolności, zawiadamiając sąd rodzinny o wykonaniu wyroku w pozostałej części. Oddział 3 Warunkowe umorzenie postępowania, warunkowe zawieszenie wykonania kary i warunkowe przedterminowe zwolnienie § 401. 1. Jeżeli nałożono obowiązek naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przestępstwem na osobę, wobec której warunkowo umorzono postępowanie, warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, sąd przesyła pokrzywdzonej przestępstwem osobie lub instytucji odpis lub wypis z orzeczenia ze wzmianką o wykonalności, z poleceniem zawiadomienia sądu w razie niewykonania przez zobowiązanego tego obowiązku. 2. W posiedzeniu sądu w przedmiocie podjęcia warunkowo umorzonego postępowania karnego oraz w przedmiocie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary bierze udział zawodowy kurator sądowy, który sprawował lub nadzorował sprawowanie dozoru nad sprawcą lub skazanym. 3. W razie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary, sąd przesyła odpis postanowienia w tym przedmiocie pokrzywdzonej osobie lub instytucji. § 402. 1. W razie gdy osobę, wobec której warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, oddano pod dozór, który ma być wykonywany w okręgu innego sądu, sąd, który orzekł dozór w pierwszej instancji, przesyła odpis lub wypis z orzeczenia w tym przedmiocie ze wzmianką o wykonalności odpowiednio - właściwemu sądowi rejonowemu lub sądowi penitencjarnemu, w którego okręgu dozór ma być wykonywany, dołączając odpisy dokumentów z akt sprawy, niezbędnych dla prawidłowego wykonywania dozoru. 2. W razie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary lub w razie odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia, przepisy § 398 stosuje się odpowiednio, z tym że do dokumentacji określonej w tych przepisach dołącza się również odpis postanowienia, zarządzającego wykonanie warunkowo zawieszonej kary lub odwołującego warunkowe przedterminowe zwolnienie. 3. W posiedzeniu sądu w przedmiocie odwołania warunkowego zwolnienia powinien brać udział sądowy kurator zawodowy, który sprawował lub nadzorował sprawowanie dozoru nad skazanym. Oddział 4 Kara ograniczenia wolności § 403. 1. W celu wykonania wyroku skazującego na karę ograniczenia wolności sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, przesyła odpis lub wypis wyroku ze wzmianką o wykonalności: 1) w przypadku orzeczenia wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne wskazanej przez sąd w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, pomocy społecznej, organizacji lub instytucji charytatywnej albo na rzecz społeczności lokalnej - wyznaczonemu przez właściwy organ samorządu terytorialnego komunalnemu zakładowi pracy lub wskazanemu przez sąd innemu zakładowi pracy, odpowiedniej placówce, instytucji albo organizacji, reprezentującej społeczność lokalną (art. 56 kkw), 2) w przypadku orzeczenia potrącenia wynagrodzenia za pracę (art. 35 § 2 kk) - zakładowi pracy zatrudniającemu skazanego. 2. Do wysłanego przez sąd odpisu lub wypisu wyroku, o którym mowa w ust.1, dołącza się pouczenie o obowiązku zawiadomienia sądowego kuratora zawodowego o dacie rozpoczęcia wykonywania kary ograniczenia wolności oraz o obowiązkach, o których mowa w art.58 § 1 i 2 oraz art. 59 kkw. Zakład pracy lub instytucję użyteczności publicznej należy nadto pouczyć o treści art. 83 kk. 3. Jeżeli kara ograniczenia wolności ma być wykonywana przez inny sąd niż sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, należy przesłać temu sądowi odpis lub wypis z wyroku wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, ze wzmianką o wykonalności, oraz odpisy dokumentów z akt sprawy, niezbędnych dla prawidłowego wykonania kary. 4. Zarządzając wykonanie kary ograniczenia wolności, należy zawiadomić uprawnionego o mających nastąpić na jego rzecz potrąceniach z wynagrodzenia skazanego, jeżeli potrącenia takie orzeczono. § 404. W razie orzeczenia kary ograniczenia wolności wobec żołnierza służby zasadniczej lub osoby powołanej do czynnej służby wojskowej, kierując do wykonania tę karę (art. 323 § 3 i § 4 kk), dokumenty, o których mowa w § 403, przesyła się odpowiednio do dowódcy jednostki, w której skazany pełni służbę, lub do dowódcy właściwej jednostki wojskowej wraz z pouczeniem o treści art. 323 § 5 kk. Oddział 5 Ułaskawienie § 405. W postępowaniu o ułaskawienie sporządzone przez sąd opinie pozytywne o skazanym dołącza się do akt sprawy w zalakowanej kopercie. § 406. 1. W stosunku do skazanego przebywającego w zakładzie karnym lub areszcie śledczym postanowienie o ułaskawieniu wykonuje sąd pierwszej instancji, a w przypadku gdy akt łaski dotyczy warunkowego przedterminowego zwolnienia - sąd penitencjarny. 2. Jeżeli z postanowienia o ułaskawieniu wynika obowiązek bezzwłocznego zwolnienia skazanego z zakładu karnego lub aresztu śledczego, sąd pierwszej instancji lub sąd penitencjarny doręcza administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego nakaz zwolnienia oraz odpis zarządzenia o zwolnieniu skazanego na skutek zastosowania prawa łaski. Sąd penitencjarny przesyła sądowi, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, akta sprawy wraz z drugim egzemplarzem odpisu wyciągu z postanowienia o ułaskawieniu. 3. Jeżeli postanowienie o ułaskawieniu dotyczy skazanego pozostającego na wolności, sąd pierwszej instancji bądź sad penitencjarny zwraca się pisemnie do ułaskawionego o przybycie do sądu w określonym terminie w celu wręczenia postanowienia o ułaskawieniu. W razie niestawiennictwa odpis wyciągu z postanowienia o ułaskawieniu przesyła się ułaskawionemu za pośrednictwem urzędu pocztowego. 4. Po dokonaniu czynności związanych z wykonaniem aktu łaski w przedmiocie warunkowego przedterminowego zwolnienia, sąd penitencjarny przesyła akta sprawy, wraz z drugim egzemplarzem odpisu wyciągu z postanowienia o ułaskawieniu, sądowi, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji. 5. O wszystkich przypadkach ułaskawienia zawiadamia się Centralny Rejestr Skazanych. W razie gdy ułaskawienie dotyczy darowania lub skrócenia okresu obowiązywania zastosowanych środków karnych, zawiadamia się ponadto odpowiednie organy, instytucje, zakład pracy lub organizacje wymienione w art. 179,180-183 kkw. 6. Jeżeli Prezydent nie skorzystał z prawa łaski, zawiadomienie w tym przedmiocie doręcza sąd pierwszej instancji zarówno skazanym przebywającym w zakładach karnych i aresztach śledczych, jak i osobom przebywającym na wolności. Oddział 6 Zabezpieczenie i kary majątkowe § 407. 1. W razie wydania postanowienia o zabezpieczeniu roszczeń o naprawie szkody lub grożących oskarżonemu kar majątkowych lub środków karnych o charakterze majątkowym, sąd przesyła bezzwłocznie odpis postanowienia, opatrzony wzmianką o wykonalności, właściwemu organowi egzekucyjnemu, zawiadamiając go o posiadanych danych o majątku oskarżonego. Zawiadomienia te należy przesyłać w miarę dokonywania ustaleń w tym zakresie, również po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu. 2. W razie uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, w której wydano postanowienie, o jakim mowa w ust. 1, sąd przesyła bezzwłocznie organowi egzekucyjnemu dokonującemu zabezpieczenia odpis tego orzeczenia do wiadomości. § 408. 1. W celu wykonania wyroku skazującego na grzywnę, sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku wpisuje grzywnę do dziennika należności sądowych i wzywa skazanego do dobrowolnego jej uiszczenia w terminie 30 dni, z pouczeniem, że w razie nieuiszczenia grzywny zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne, którego koszty obciążą skazanego. 2. Po bezskutecznym upływie terminu do dobrowolnego uiszczenia grzywny i nierozłożenia jej na raty, sąd wykonujący orzeczenie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu tytuł wykonawczy z poleceniem jego wykonania, chyba że z uwagi na to, iż skazany jest pozbawiony wolności albo mieszkając za granicą tylko czasowo przebywa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, sąd uzna, że egzekucja byłaby bezskuteczna. 3. W razie stwierdzenia nieściągalności grzywny nie przekraczającej 100 dziennych stawek, sąd może zwrócić się do skazanego o wyrażenie zgody na zmianę grzywny na pracę społecznie użyteczną. W piśmie do skazanego sąd określa rodzaj i czas trwania pracy. 4. W przypadku gdy skazany nie wyrazi zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej bądź pracy tej nie podejmie lub nie wykonuje - sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. Przepisy § 398 stosuje się odpowiednio, z tym że do dokumentacji określonej w tych przepisach dołącza się również odpis postanowienia o wykonaniu zastępczej kary pozbawienia wolności. 5. W posiedzeniu sądu w przedmiocie zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności powinien brać udział zawodowy kurator sadowy, który sprawował lub nadzorował sprawowanie dozoru nad skazanym. Oddział 7 Środki karne § 409. O prawomocnie orzeczonym pozbawieniu praw publicznych - sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, zawiadamia odpowiednie organy i instytucje, o których mowa w art. 179 kkw. § 410. 1. O prawomocnie orzeczonym zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności albo zakazie prowadzenia pojazdów sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, zawiadamia odpowiednio: właściwy organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, zakład pracy, instytucję lub organizację, o których mowa w art. 180-183 kkw, przesyłając odpis lub wypis z orzeczenia, w miarę potrzeby wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone. 2. Jednocześnie sąd wskazuje datę początkową, od której należy liczyć okres wykonywania środka karnego, i poucza o treści art. 185 kkw. § 411. 1. W celu wykonania środka karnego przepadku przedmiotów lub ściągnięcia kwoty pieniężnej, będącej równowartością przedmiotów, których przepadku nie można było orzec, wysyła się odpis lub wyciąg tego wyroku urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na siedzibę sądu orzekającego w pierwszej instancji. 2. W razie orzeczenia przepadku przedmiotu przechowywanego przez sąd, należy przekazać jednocześnie do biura podawczego lub do kasy sądowej odpis lub wypis z orzeczenia, z zaznaczeniem daty jego prawomocności, z poleceniem przekazania przedmiotu właściwemu urzędowi skarbowemu. Jeżeli przedmiot przechowywany jest w aktach sprawy, przekazuje się go bezpośrednio właściwemu organowi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. 3. Postępowanie z przedmiotami, które w razie orzeczenia ich przepadku podlegają przekazaniu bezpośrednio innym organom niż organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, regulują odrębne przepisy. 4. W razie orzeczenia przepadku przedmiotu przechowywanego poza sądem, wysyłając urzędowi skarbowemu lub instytucji, o której mowa w ust. 3, odpis lub wyciąg orzeczenia do wykonania, należy jednocześnie wysłać odpis lub wyciąg tego orzeczenia wraz z poleceniem wydania przedmiotu instytucji lub osobie, u której przedmiot jest przechowywany. 5. W razie orzeczenia przepadku przedmiotu z poleceniem jego zniszczenia, wykonanie tego orzeczenia należy do kierownika sekretariatu; ze zniszczenia przedmiotu sporządza się protokół, który dołącza się do akt sprawy. § 412. 1. Wykonując orzeczenie o przepadku przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, zabezpieczonych przez urząd celny, sąd przesyła temu urzędowi odpis orzeczenia ze wzmianką o wykonalności. 2. Wykonując orzeczenie o przepadku przedmiotów pochodzących z przestępstw przeciwko mieniu, gospodarczych i skarbowych, sąd przesyła odpis lub wypis z prawomocnego orzeczenia jednostce Policji, która prowadziła czynności dochodzeniowe w tej sprawie. § 413. 1. Wypis wyroku publikowany w związku z orzeczeniem kary podania wyroku do publicznej wiadomości powinien zawierać imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz imiona rodziców skazanego, czas, miejsce i rodzaj popełnionego przestępstwa, ewentualnie wysokość wyrządzonej szkody oraz podstawę prawną skazania wraz z wymiarem kary. Opis przestępstwa powinien być podany w sposób zwięzły i zrozumiały dla czytelnika. Przy kwalifikacji kumulatywnej oraz karze łącznej należy podać jedynie przepis najsurowszy, na którego podstawie została wymierzona kara. 2. Nie jest dopuszczalne publikowanie danych dotyczących osoby pokrzywdzonego, chyba że jest to uzasadnione jego interesem. 3. Przewodniczący wydziału stwierdza prawidłowość sporządzonego wypisu wyroku i zarządza przesłanie go do publikacji. Oddział 8 Środki zabezpieczające i koszty sądowe § 414. 1. Przesyłając do wykonania orzeczenie o zastosowaniu środka zabezpieczającego, polegającego na umieszczeniu sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym (art. 94 § 1 kk) lub w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego (art. 96 kk), sąd kontroluje przestrzeganie warunków, o których mowa w art. 203 kkw, dotyczących wykonywania środka zabezpieczającego. 2. Przed wydaniem postanowienia zarządzającego ponownie umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym (art. 94 § 3 kk), sąd zasięga opinii biegłych lekarzy psychiatrów i psychologów. § 415. Postanowienie ustalające wysokość kosztów przypadających w związku z postępowaniem wydaje sąd pierwszej instancji, który orzekał w danej sprawie, niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, jeśli rozstrzygnięcia w tym przedmiocie nie zapadły wcześniej. W miarę potrzeby wydaje się dodatkowe postanowienie. § 416. Koszty sądowe i pieniężne kary porządkowe stanowiące należności sądowe ściągane są w tym samym trybie co kara grzywny; po bezskutecznym upływie 30 - dniowego terminu przewidzianego do dobrowolnego ich uiszczenia - koszty sądowe i pieniężne kary porządkowe ściągane są w drodze egzekucji (art. 206 § 1 kkw). § 417. Odraczanie, rozkładanie na raty i umarzanie należności sądowych następuje na takich samych zasadach i w takim samym trybie jak odraczanie, rozkładanie na raty i umarzanie grzywny, przy czym okres odroczenia pieniężnej kary porządkowej nie może przekraczać 6 miesięcy (art. 206 § 2 kkw)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 101, poz. 645) Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne, ich usytuowanie na działce budowlanej oraz zagospodarowanie działek, w tym także akwenów i terenów przeznaczonych pod zabudowę tymi budowlami. 2. Warunki techniczne mają zastosowanie także do poszczególnych elementów konstrukcyjnych stoczniowych konstrukcji hydrotechnicznych. 3. Przy zachowaniu przepisów Prawo budowlanego oraz odrębnych ustaw i przepisów szczególnych, a także wymagań Polskich Norm, warunki, o których mowa w ust. 1, zapewniają: 1) bezpieczeństwo konstrukcji w zakresie nośności i stateczności, 2) bezpieczeństwo pożarowe, 3) bezpieczeństwo użytkowania, 4) warunki użytkowe, odpowiednie do przeznaczenia różnych typów budowli. 4. Ilekroć w niniejszym rozporządzeniu jest mowa o ustawie, rozumie się przez to ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118). § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) akwatorium - rozumie się przez to zespół wszystkich wydzielonych obszarów akwenów portów albo przystani morskich otoczonych budowlami morskimi, wraz z awanportem, kanałami i basenami, 2) akwenie - rozumie się przez to wszelki obszar pokryty wodą, 3) analizie nawigacyjnej - rozumie się przez to szczegółową analizę zagadnień manewrowania statkiem podczas jego podchodzenia i dobijania, a także odchodzenia od budowli morskiej oraz wejścia i wyjścia z basenu portowego i z portu, 4) awanporcie - rozumie się przez to akwen portowy, znajdujący się wewnątrz portu, oddzielony falochronami od morza terytorialnego, przeznaczony do wykonywania manewrów przez jednostki pływające wchodzące do portu i wychodzące z niego, a także do przekształcenia oraz zmniejszenia wysokości i oddziaływania fal morskich, 5) basenie portowym, stoczniowym, remontowym albo wyposażeniowym - rozumie się przez to odpowiednio akwen portowy, stoczniowy, remontowy lub wyposażeniowy, otoczony nabrzeżami albo innymi budowlami morskimi, przy których odbywa się postój i przeładunek towarów albo budowa, remont lub wyposażenie statków, 6) morskiej budowli hydrotechnicznej, zwanej dalej "budowlą morską" - rozumie się przez to budowlę nawodną lub podwodną, wznoszoną: a) na morzu terytorialnym, b) na morskich wodach wewnętrznych, c) na lądzie, lecz w rejonie bezpośredniego kontaktu z akwenami morskimi, czyli w pasie technicznym nadbrzeżnego pasa wybrzeża morskiego, d) w portach i przystaniach morskich, która wraz z instalacjami, urządzeniami budowlanymi związanymi z tą budowlą, urządzeniami technicznymi oraz innym celowym wyposażeniem niezbędnym do spełniania przeznaczonej mu funkcji stanowi całość techniczno-użytkową, 7) dalbach oraz samodzielnych urządzeniach cumowniczych, cumowniczo-odbojowych i odbojowych - rozumie się przez to samodzielne konstrukcje jednopalowe, wielopalowe albo ramowe, zapuszczane w dno akwenu i służące do przejęcia obciążeń do statku dobijającego lub przycumowanego do budowli morskiej, posadowione poza zasadniczą konstrukcją budowli morskiej oraz wyposażone w urządzenia cumownicze i odbojowe, 8) falochronie - rozumie się przez to budowlę morską osłaniającą całkowicie lub częściowo akwen przybrzeżny, głównie w portach i przystaniach morskich, a także brzeg morski przed działaniem fal morskich, 9) jednostce pływającej - rozumie się przez to dowolny statek wodny, 10) kierownicy - rozumie się przez to urządzenia odbojowe służące do ochrony statków wchodzących do wąskich wejść, 11) linii cumowniczej - rozumie się przez to linę na akwenie, wyznaczającą styk burty jednostki pływającej z urządzeniami odbojowymi budowli morskiej, przeznaczonej do cumowania jednostek pływających, 12) molo - rozumie się przez to wysunięty w morze, prostopadle albo ukośnie do brzegu, pomost albo nasyp ziemny obramowany nabrzeżami, przystosowany do obsługi statków oraz ruchu pojazdów albo ruchu pieszego lub do obsługi jednostek sportowych i statków pasażerskich, 13) nabrzeżu - rozumie się przez to budowlę morską tworzącą obudowę brzegu akwenu portu albo przystani morskiej, przeznaczoną do postoju i przeładunku jednostek pływających, celów komunikacyjnych, spacerowych, pasażerskich, przemysłu stoczniowego albo do składowania ładunków, 14) naziomie - rozumie się przez to powierzchnię gruntu przylegającego do konstrukcji budowli morskiej, 15) obrotnicy statków - rozumie się przez to ograniczony akwen żeglugowy, usytuowany na styku basenów i kanałów portowych lub na torze wodnym, przeznaczony do bezpiecznego wykonywania manewrów statków w celu wejścia do basenów portowych albo zmiany kursu lub ustawienia statków w porcie, z zastosowaniem własnych silników albo z pomocą holowników, 16) obrzeżu - rozumie się przez to nabrzeże nie wyposażone w urządzenia cumownicze, tj. nie przystosowane do obsługi jednostek pływających, 17) okładzinie - rozumie się przez to budowlę ochronną, zabezpieczającą przed rozmywaniem skarpy, wydmy, sztucznego wału brzegowego, łagodnego stoku niskiego klifu albo kanału morskiego, 18) opasce brzegowej - rozumie się przez to budowlę ochronną, posadowioną równolegle do linii brzegowej, stanowiącą umocnienia brzegu pasa technicznego, 19) opracowaniu analitycznym - rozumie się przez to dokumentację zawierającą szczegółową ocenę zagadnienia i ustalającą wnioski niezbędne do uwzględnienia w opracowaniu projektowym, wykonaną przez jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej, osobę prawną albo osobę fizyczną posiadającą w danej specjalności odpowiednie uprawnienia, 20) ostrodze brzegowej - rozumie się przez to budowlę ochronną brzegu morskiego, wychodzącą w morze poprzecznie do linii brzegowej, wykonaną w postaci szczelnej albo ażurowej przegrody, której zadaniem jest rozproszenie energii fali morskiej oraz powstrzymanie ruchu rumowiska morskiego, 21) pirsie - rozumie się przez to połączony z brzegiem pomost, usytuowany prostopadle albo ukośnie do tego brzegu, 22) pochłaniaczu fal - rozumie się przez to konstrukcję zapobiegającą tworzeniu się fali odbitej w basenie portowym, stanowiącą konstrukcję samodzielną lub element konstrukcyjny innej budowli, 23) pomoście - rozumie się przez to budowlę morską, wybudowaną nad akwenem albo skarpą brzegową nie będącą obudową brzegu i nie przenoszącą naporu gruntu terenu przylegającego do tej budowli, 24) robotach czerpalnych (pogłębiarskich) - rozumie się przez to podwodne roboty ziemne, wykonywane na akwenach, 25) robotach podwodnych - rozumie się przez to wszelkie roboty wykonywane pod wodą, 26) robotach refulacyjnych - rozumie się przez to roboty polegające na hydraulicznym odprowadzaniu urobku z robót czerpalnych na ustalone miejsce, 27) stanowisku stacji prób statków na uwięzi - rozumie się przez to budowlę morską wraz z umocnieniem dna, specjalnie przystosowaną i dopuszczoną do takich prób przez organ specjalistycznego nadzoru budowlanego, 28) statku odlichtowanym - rozumie się przez to statek morski częściowo rozładowany, tj. o zanurzeniu Tzr celowo zredukowanym w stosunku do największego dopuszczalnego zanurzenia kadłuba Tc, określonego zgodnie z wymaganiami § 22 pkt 4, 29) stoczniowej konstrukcji hydrotechnicznej - rozumie się przez to budowlę specjalnie przystosowaną do obciążeń oraz technologii procesu budowy, remontu, prób albo konserwacji jednostek pływających, 30) ścieżce cumowniczej - rozumie się przez to pas wolnego przejścia bezpośrednio przyległy do odwodnej krawędzi budowli morskiej, służący do obsługi manewrów cumowania i odcumowania jednostek pływających; za wolne powierzchnie tworzące ścieżkę cumowniczą należy uważać płaszczyzny równe, bez uskoków, 31) terminalu - rozumie się przez to specjalistyczny, portowy zespół obiektów budowlanych, przeznaczony do obsługi pasażerów (nazywany terminalem pasażerskim lub promowym) albo do przeładunku i składowania określonych towarów, a w szczególności: a) kontenerów - terminal kontenerowy, b) ropy naftowej i produktów naftowych - terminal paliwowy, c) gazów płynnych LPG i LNG - terminal gazowy, d) paliw i gazów płynnych - terminal paliwowo-gazowy, e) materiałów masowych i sypkich - terminal przeładunków masowych, 32) terytorium portowym - rozumie się przez to cały teren lądowy portu lub przystani morskiej wraz z jego zabudową, w szczególności w postaci placów składowych, dróg, torów kolejowych, sieci różnych mediów, magazynów i obiektów przemysłu portowego, 33) torze poddźwignicowym - rozumie się przez to tor jezdny dla dźwignic szynowych, posadowiony na samodzielnym fundamencie albo na konstrukcji budowli morskiej lub na obu tych konstrukcjach jednocześnie, 34) torze wodnym - rozumie się przez to wydzieloną część akwenu, określoną w odrębnych przepisach, utrzymywaną w stanie zapewniającym bezpieczną żeglugę określonych jednostek pływających; kierunek, kilometraż oraz oznaczenie stron toru wodnego wyznacza się od strony morza w kierunku portu, 35) torze podejściowym - rozumie się przez to tor wodny prowadzący z morza terytorialnego do portu morskiego albo przystani morskiej, 36) umocnieniu brzegowym - rozumie się przez to budowlę morską wykonywaną na brzegu polskich obszarów morskich, służącą do powstrzymywania postępu abrazji albo sprzyjającą akumulacji brzegu, 37) urządzeniu technicznym - rozumie się przez to urządzenia techniczne podlegające organom dozoru technicznego w portach i przystaniach morskich oraz w ciągach technologicznych baz przeładunkowych albo przeładunkowo-składowych, a także inne urządzenia techniczne zlokalizowane na terenie przeznaczonym do prac przeładunkowych i innych czynności wchodzących w zakres obsługi żeglugi morskiej, a objęte pełnym, ograniczonym lub uproszczonym dozorem organu specjalistycznego dozoru technicznego żeglugi morskiej, 38) wysepkach cumowniczych, cumowniczo-odbojowych i odbojowych - rozumie się przez to samodzielne konstrukcje, usytuowane poza zasadniczą konstrukcją budowli morskiej, osadzone na dnie lub zapuszczone w dno akwenu, służące do przejęcia obciążeń od statku dobijającego lub przycumowanego do budowli morskiej, a wyposażone w urządzenia cumownicze i odbojowe, 39) zapleczu nabrzeża - rozumie się przez to naziom bezpośrednio przyległy do konstrukcji nabrzeża, którego szerokość zależy od przeznaczenia nabrzeża, rodzaju towaru oraz technologii jego przeładunku i składowania. § 3. Budowle morskie i obiekty usytuowane w granicach terytorialnych portów i przystani morskich, na polskich obszarach morskich, w pasie technicznym oraz na innych terenach przeznaczonych do utrzymania ruchu i transportu morskiego dzielą się na: 1) budowle portowe, usytuowane na obszarze portów morskich, w szczególności falochrony, łamacze fal, nabrzeża przeładunkowe i postojowe, wysepki, pochłaniacze fal, bulwary spacerowe, 2) budowle przystani morskich, usytuowane na obszarze przystani morskich, w szczególności wysepki cumowniczo-przeładunkowe, pomosty przeładunkowe, 3) budowle ochrony brzegów morskich, w szczególności opaski i ostrogi brzegowe, falochrony brzegowe, progi podwodne, okładziny, wały przeciwsztormowe, zejścia na plażę, 4) konstrukcje stałych morskich znaków nawigacyjnych, w szczególności latarnie i radiolatarnie morskie usytuowane na lądzie i na akwenach morskich, stawy lądowe i nawodne, nabieżniki i świetlne znaki nawigacyjne, dalby nawigacyjne, 5) kanały i śluzy morskie, 6) budowle związane z komunikacją lądową, w szczególności kładki dla pieszych nad torami kolejowymi, mosty portowe, tunele podmorskie, 7) budowle związane z ujęciami morskich wód powierzchniowych, w szczególności czerpnie wody, rurociągi albo tunele podwodne, zbiorniki magazynowe wody, 8) budowle związane ze zrzutem wód do morza, w szczególności rurociągi podwodne zrzutu ścieków, konstrukcje zrzutu wody chłodzącej, 9) budowle służące rekreacji plażowej, w szczególności mola spacerowe i zjeżdżalnie wodne, 10) budowle lądowe bezpośrednio związane z żeglugą morską oraz z utrzymaniem ruchu i transportu morskiego, w szczególności tory poddźwignicowe posadowione samodzielnie poza nabrzeżami, hangary i garaże jednostek pływających, wieże stacji kontroli ruchu statków, wieże obserwacyjne redy, stacje radarowe, budowle oznakowania nawigacyjnego, 11) obiekty powstałe wskutek wykonywania robót czerpalnych i robót refulacyjnych albo związane z wykonywaniem tych robót, w szczególności akwatoria portowe i stoczniowe w postaci awanportu i basenów, tory wodne morskie i zalewowe, tory podejściowe, mijanki statków, pola refulacyjne, przystanie refulacyjne. § 4. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu i budowie nowych budowli morskich oraz odbudowie, przebudowie, rozbudowie, nadbudowie, dobudowie, remoncie, modernizacji, adaptacji i zmianie sposobu użytkowania istniejących budowli morskich, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przy odbudowie, przebudowie, rozbudowie, nadbudowie, dobudowie, remoncie, modernizacji, adaptacji i zmianie sposobu użytkowania istniejących budowli morskich albo ich części wymagania, o których mowa w § 1 ust. 3 pkt 1-3, mogą być spełnione w sposób inny niż określono w rozporządzeniu w oparciu o wskazania ekspertyz technicznych jednostek naukowo-badawczych, rzeczoznawców budowlanych oraz rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, właściwych w zakresie budownictwa specjalistycznego gospodarki morskiej. 3. W odniesieniu do budowli morskich i terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ekspertyza, o której mowa w ust. 2, podlega ponadto uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. 4. Budowle morskie wznoszone na obszarach parków narodowych i krajobrazowych podlegają na etapie ich projektowania uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem przyrody. § 5. Odbudowę, przebudowę, rozbudowę, nadbudowę, dobudowę, remont, modernizację i adaptację istniejących budowli morskich poprzedza się oceną aktualnego stanu technicznego całej budowli, jak i jej elementów konstrukcyjnych oraz oceną wpływu wprowadzanych zmian na otoczenie. § 6. 1. Zmianę sposobu użytkowania całości lub części istniejących budowli należy poprzedzić ekspertyzą techniczną sporządzoną przez rzeczoznawcę budowlanego albo opinią techniczną sporządzoną przez uprawnionego projektanta dopuszczającą dokonanie takiej zmiany oraz określającą warunki jej przeprowadzenia, z uwzględnieniem stanu podłoża gruntowego. 2. Ekspertyzy i opinie, o których mowa w ust. 1, sporządza się wówczas, gdy zamierza się dokonać zmiany: 1) przeznaczenia budowli morskich, 2) wartości albo układu obciążeń budowli morskich. § 7. Analiza nawigacyjna, o której mowa w § 2 pkt 3, podlega uzgodnieniu z dyrektorem właściwego terytorialnie urzędu morskiego. § 8. 1. Warunki techniczne nie obejmują: obiektów budowlanych oznakowania nawigacyjnego, pól odkładu urobku z robót czerpalnych oraz baz paliw i gazów płynnych, usytuowanych na polskich obszarach morskich, w granicach terytorialnych portów i przystani morskich oraz w pasie technicznym. 2. Warunki techniczne obiektów, o których mowa w ust. 1, regulują odrębne przepisy. § 9. Próby silników głównych jednostek pływających mogą się odbywać wyłącznie na specjalnie przygotowanych stanowiskach stacji prób statków na uwięzi. § 10. Wymiarowanie budowli morskich nie uwzględnia w zwykłej sytuacji obliczeniowej obciążeń od uderzenia jednostek pływających spowodowanych awarią tych jednostek, niewłaściwym ich manewrowaniem oraz kolizją z innymi jednostkami. § 11. Opracowania analityczne, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, sporządza się dla określonego projektu budowlanego w postaci jednego kompleksowego opracowania obejmującego wszystkie rozpatrywane zagadnienia. DZIAŁ II Warunki projektowania budowli morskich Rozdział 1 Poziomy morza § 12. 1. Rzędne korony budowli morskich oraz obciążenia hydrostatyczne i hydrodynamiczne tych budowli ustala się na podstawie poziomów morza, zdefiniowanych w niniejszym rozdziale. 2. Przez poziom morza rozumie się położenie zwierciadła wody w punkcie pomiarowym stanów morza, usytuowanym jak najbliżej miejsca lokalizacji budowli morskiej. § 13. Polskie obszary morskie traktuje się jako morze bezpływowe. § 14. Przy projektowaniu budowli morskich uwzględnia się siedem podstawowych charakterystycznych poziomów morza: 1) WWW - najwyższy dotychczas zaobserwowany poziom morza, nazywany "bezwzględnie najwyższym poziomem morza", 2) WW - najwyższy poziom morza zaobserwowany w określonym czasie, nazywany "najwyższym poziomem morza", 3) SWW - poziom średni z najwyższych rocznych poziomów morza zaobserwowanych w określonym czasie, nazywany "wysokim poziomem morza", 4) SW - poziom średni ze wszystkich zaobserwowanych poziomów morza w określonym czasie, nazywany "średnim poziomem morza", 5) SNW - poziom średni z najniższych rocznych poziomów morza zaobserwowanych w określonym czasie, nazywany "niskim poziomem morza", 6) NW - najniższy poziom morza zaobserwowany w określonym czasie, nazywany "najniższym poziomem morza", 7) NNW - najniższy dotychczas zaobserwowany poziom morza, nazywany "bezwzględnie najniższym poziomem morza". § 15. 1. Ekstremalne poziomy morza WWW oraz NNW dotyczą całego okresu dokonywania obserwacji stanów wód w danym punkcie pomiarowym wybrzeża. 2. Poziomy morza, o których mowa w ust. 1, podaje się wraz z datą ich pomiaru. § 16. 1. Poziomy morza WW, SWW, SW, SNW i NW określa się dla ostatniego dostępnego dwudziestoletniego okresu obserwacji, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Poziomy morza, o których mowa w ust. 1, podaje się łącznie z zaznaczeniem w nawiasie okresu ich obserwacji. 3. Poziomy średnie morza, oznaczone symbolami SWW, SW i SNW, oblicza się jako średnią arytmetyczną z zaobserwowanych poziomów morza w danym okresie obserwacji. 4. W przypadku braku obserwacji w okresie, o którym mowa w ust. 1, projektant budowli morskiej może na podstawie analizy uznać za wystarczające z punktu widzenia bezpieczeństwa budowli przyjęcie pomiarów z okresu nie krótszego niż dziesięć lat. § 17. 1. Poziom zerowy morza (Pz) odpowiada zeru amsterdamskiemu (Amst) wodowskazu, położonemu o 16,2 cm wyżej od poziomu średniego Morza Północnego, wyznaczonemu na podstawie obserwacji przeprowadzonych od 1701 do 1871 r. na stacji mareograficznej w Amsterdamie. 2. Poziom zerowy morza (Pz), o którym mowa w ust. 1, podaje się w geodezyjnym systemie odniesienia NN55 (Normal Null) odpowiadającym zeru głównego reperu wyjściowego dla obszaru Polski, umieszczonemu na Ratuszu Miejskim w Toruniu i wyznaczonemu na podstawie wyników niwelacji precyzyjnej przeprowadzonej w latach 1955-1957. 3. Poziom zerowy morza (Pz) odniesiony do wodowskazu w porcie morskim Kronsztadt oznacza się jako zero kronsztadzkie (Kron). 4. Do przeliczania wysokości pomiędzy zerem amsterdamskim (HAmst.) oraz zerem kronsztadzkim (HKron.) stosuje się, wyrażoną w metrach, zależność: HKron. = HAmst. + 0,08 5. W projekcie budowlanym należy każdorazowo zestawić podstawowe charakterystyczne poziomy morza, o którym mowa w § 14, oraz poziom zerowy morza (Pz), o którym mowa w ust. 1 i ust. 3, do którego odniesiono i oznaczono rzędne konstrukcji budowli morskiej. § 18. 1. Przy określaniu obciążeń parciem wody na budowle morskie uwzględnia się charakterystyczne poziomy morza, sezonowość oraz prawdopodobieństwo ich występowania. 2. Przy określaniu obciążeń, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się łączne rozkłady prawdopodobieństwa występowania wszystkich poziomów morza i sztormów. Rozdział 2 Parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich niezbędne przy projektowaniu budowli morskich § 19. 1. Dla określenia wielkości oddziaływania statków na budowle morskie w projekcie budowlanym ustala się parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich. 2. Parametry, o których mowa w ust. 1, wyraża się poprzez określenie: 1) pojemności brutto GT - dla statków pasażerskich, drobnicowych, rybackich i promów morskich, 2) nośności DWT - dla zbiornikowców, masowców, gazowców, pojemnikowców, chemikaliowców, 3) wyporności D statku w tonach - dla wszystkich typów i rodzajów statków, 4) podstawowych wymiarów kadłuba statku. § 20. Parametry, o których mowa w § 19, stosuje się przy projektowaniu akwenów żeglugowych, portowych i stoczniowych, a zwłaszcza przy ustalaniu: 1) długości stanowiska postojowego, 2) długości linii cumowniczej, 3) głębokości akwenu żeglugowego, 4) rozstawu i wielkości obciążeń wszystkich urządzeń cumowniczych, 5) liczby oraz nośności dalb i wysp: cumowniczych, odbojowych i cumowniczo-odbojowych, 6) średnicy obrotnicy statków. § 21. W projektach budowlanych akwenów żeglugowych, portowych i stoczniowych oraz budowli morskich należy uwzględnić okoliczności mogące wpływać na właściwe wymiarowanie budowli oraz rodzaj i parametry innych jednostek pływających, a w szczególności; 1) statków odlichtowanych większych od statków charakterystycznych, 2) statków nietypowych o dużej sylwetce bocznej kadłuba, 3) żaglowców, 4) okrętów wojennych. § 22. Wielkościom danego typu statku morskiego odpowiadają, określone w metrach, parametry kadłuba, do których zalicza się: 1) Lc - całkowitą długość kadłuba statku od dziobu do rufy: 2) Lpp - długość kadłuba statku pomiędzy pionem dziobowym i rufowym, 3) Bc - całkowitą szerokość kadłuba statku, 4) Tc - największe dopuszczalne zanurzenie kadłuba równomiernie całkowicie załadowanego statku w konstrukcyjnym stanie pływania, tj. do poziomu letniej linii ładunkowej znaku wolnej burty, 5) H - wysokość boczną kadłuba statku, mierzoną pomiędzy płaszczyzną podstawową przechodzącą przez najniższy punkt podwozia i linią pokładu, w płaszczyźnie owręża, 6) δ - współczynnik pełnotliwości kadłuba statku. § 23. Ustalenie parametrów kadłuba charakterystycznych statków morskich wymaga analizy parametrów kadłubów różnych typów statków aktualnie budowanych oraz eksploatowanych, o jednakowej nominalnej wielkości, zestawionych w odpowiednich rejestrach towarzystw klasyfikacyjnych statków. § 24. 1. Statki odlichtowane należy traktować jako charakterystyczne w odniesieniu do długości, szerokości i wysokości bocznej kadłuba, mające jednak zredukowane zanurzenie i zmniejszoną wyporność. 2. Wartość zredukowanego zanurzenia kadłuba statku odlichtowanego (Tzr), o której mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów rozdziału 3, wynika z: 1) lokalnych przepisów portowych albo 2) głębokości istniejących w danym porcie albo przy danej budowli, uniemożliwiających przyjęcie statku z pełnym ładunkiem, przy zachowaniu wymaganych rezerw nawigacyjnych. 3. Wartość zmniejszonej wyporności Dzr statku wyrażonej w tonach, o której mowa w ust. 1, należy obliczać jako iloczyn: długości kadłuba pomiędzy pionami (Lpp), szerokości kadłuba (Bc), zredukowanego zanurzenia kadłuba (Tzr) oraz współczynnika pełnotliwości kadłuba statku (δ). Rozdział 3 Głębokości akwenów przy budowlach morskich oraz sumaryczny zapas głębokości wody pod stępką kadłuba statku § 25. 1. Dla każdej budowli morskiej określa się następujące trzy głębokości wody: 1) głębokość techniczną Ht, 2) głębokość projektowaną Hp, 3) głębokość dopuszczalną Hdop.. 2. Głębokość wody mierzy się od średniego poziomu morza SW rozpatrywanego akwenu. 3. Głębokości wody nanoszone na plany sondażowe sprowadza się do poziomu zerowego planu i podaje z dokładnością do 0,1 m. § 26. 1. Przez plan sondażowy dna w sąsiedztwie budowli morskiej rozumie się plan sporządzony w skali 1:1000 lub 1:500 albo 1:250, obejmujący szerokość pasa dna do 50 m, mierząc od konstrukcji danej budowli. 2. Plan sondażowy torów wodnych sporządza się w skali 1:2000. § 27. 1. Pomiary głębokości wody, w profilach sondażowych prostopadłych do odwodnej linii budowli morskich, wykonuje się według następujących zasad: 1) pierwszy punkt pomiaru głębokości wody w profilu sondażowym - bezpośrednio przy konstrukcji budowli morskiej, 2) drugi punkt - w odległości 1 m od pierwszego punktu pomiaru głębokości profilu sondażowego, 3) trzeci punkt - w odległości 2 m od drugiego punktu profilu, 4) czwarty i następne punkty pomiaru głębokości - w stałej odległości co 5 m. 2. Odległość pomiędzy profilami sondażowymi, o których mowa w ust. 1, wynosi: 1) 5 m - w przypadku stwierdzenia zagrożenia stateczności budowli morskiej lub nałożenia takiego obowiązku przez organ specjalistycznego nadzoru budowlanego, 2) 10 m - w pozostałych przypadkach. 3. Legenda zamieszczona w planie sondażowym określa odległości punktów pomiaru głębokości wody w profilach sondażowych oraz odległości pomiędzy tymi profilami. 4. W obrębie wolno stojących budowli morskich sondaż obejmuje akwen o promieniu 50 m od tej budowli, z zachowaniem odległości punktów pomiaru głębokości w profilach sondażowych określonych w ust. 1. Profile sondażowe rozchodzą się promieniście od budowli morskiej pod kątem od 10° do 15°. 5. Plany sondażowe oraz atesty trałowania wykonują urzędy morskie lub Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej w Gdyni. 6. Plany oraz atesty, o których mowa w ust. 5, sporządzone przez inne jednostki organizacyjne wymagają zatwierdzenia przez właściwy urząd morski albo Biuro Hydrograficzne Marynarki wojennej w Gdyni. § 28. 1. Głębokość techniczna Ht jest podstawowym parametrem techniczno-użytkowym budowli morskiej, z zastrzeżeniem § 32 ust. 9 i § 33 ust. 2; stanowi ją wyrażona w metrach suma: Ht = Tc + Rt gdzie: Tc - zgodnie z § 22 pkt 4, Rt - sumaryczny zapas głębokości wody pod stępką kadłuba statku charakterystycznego, umożliwiający, w miejscu usytuowania danej budowli morskiej, pływalność tego statku w najniekorzystniejszych warunkach hydrologicznych, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Głębokość techniczną, o której mowa w ust. 1, wykorzystuje się przy określaniu dla danej budowli morskiej: 1) wymaganego rozstawu i nośności urządzeń cumowniczych, 2) wymaganego rozstawu i nośności urządzeń odbojowych, 3) niezbędnej długości linii cumowniczej. 3. W przypadku przewidywania w projekcie budowlanym cumowania do danej budowli morskiej jednostek pływających większych, niż wynikałoby to z głębokości technicznej Ht, należy przyjmować do obliczeń konstrukcji budowli morskich urządzenia cumownicze i odbojowe oraz oddziaływanie jednostek pływających na budowlę, tak jak dla głębokości technicznej właściwej dla zanurzenia rozpatrywanej jednostki w stanie całkowicie załadowanym Tc, z uwzględnieniem wymaganego dla takiej jednostki zapasu głębokości wody pod stępką Rt. 4. Dla statków pustych i odlichtowanych o zanurzeniu Tzr, o którym mowa w § 24, zamiast Tc wymienionego w ust. 1. należy uwzględniać zanurzenie zredukowane Tzr. 5. Sumaryczny zapas głębokości wody, o którym mowa w ust. 1, nie może być mniejszy od minimalnego sumarycznego zapasu głębokości wody (Rtmin), określonego w metrach wzorem: gdzie: Tc - zgodnie z § 22 pkt 4 η - współczynnik bezwymiarowy, zależny od rodzaju akwenu lub toru wodnego, określony w tab. 1. Tablica 1 Lp.Rodzaj akwenu lub toru wodnegoη 123 1Akweny portowe osłonięte od falowania0,05 2Wewnętrzne tory wodne, obrotnice statków, baseny i kanały portowe, na których jednostki pływające korzystają z holowników0,05 3Zewnętrzne tory podejściowe z morza do portów i przystani morskich0,10 4Otwarte akweny morskie0,15 § 29. Minimalny sumaryczny zapas głębokości wody Rtmin, wyrażony w metrach, składa się z: 1) rezerwy R1 na niedokładność hydrograficznego pomiaru głębokości wody, 2) rezerwy nawigacyjnej R2, tj. minimalnego zapasu wody pod stępką jednostki pływającej, umożliwiającego jej pływalność, zależnego od rodzaju gruntu dna akwenu lub sposobu umocnienia dna przy budowli morskiej, 3) rezerwy R3 na niskie stany wody, przyjmowanej na podstawie: a) krzywej sumy czasów trwania stanów wody dla danego wodowskazu, sporządzonej w oparciu o wieloletnie notowania, z wprowadzonym do obliczeń poziomem wody trwającym wraz z wyższymi poziomami przez 99% rozpatrywanego czasu lub b) różnicy pomiędzy poziomem morza SW i poziomem morza SNW, 4) rezerwy R4 na spłycenie dna akwenu, umożliwiającej pełną eksploatację akwenu w okresie pomiędzy podczyszczeniowymi robotami czerpalnymi, 5) rezerwy R5 na falowanie wody, 6) rezerwy R6 na zwiększenie zanurzenia jednostki pływającej w wodzie słodkiej polskich obszarów morskich, obliczonej w metrach ze wzoru: R6 = 0,025 · Tc gdzie: Tc - zgodnie z § 22 pkt 4, 7) rezerwy R7, wyrażonej w metrach, na podłużne przegłębienie kadłuba (do 2°) i przechyły boczne kadłuba (do 5°) jednostek pływających, obliczane według poniższych wzorów: a) rezerwa na podłużne przegłębienia kadłuba jednostki pływającej: RI7 = 0,0016 · Lc gdzie Lc - zgodnie z § 22 pkt 1, b) rezerwa na poprzeczny przechył kadłuba jednostki pływającej: RII7 = 0,008 · Bc gdzie: Bc - zgodnie z § 22 pkt 3. Do obliczeń głębokości wody przyjmuje się wartość rezerwy R7, jako wartość większą z dwóch wartości określonych w lit. a) i b), lecz nie mniejszą niż R7 = 0,15 m, 8) rezerwy R8 na przegłębienie rufy jednostki pływającej będącej w ruchu, uwzględnianej w obliczeniach głębokości wody torów podejściowych, torów wodnych, kanałów i basenów portowych oraz obrotnic statków, 9) rezerwy R9 na osiadanie całej jednostki pływającej będącej w ruchu, określanej indywidualnie w oparciu o badania modelowe i pomiary dokonywane na akwenach żeglugowych. § 30. Dopuszcza się pogłębienie dna przy budowli morskiej do głębokości technicznej (Ht), bez uwzględnienia tolerancji bagrowniczej tb, o której mowa w § 31 ust. 2. § 31. 1. Głębokość projektowaną Hp stanowi wyrażona w metrach suma: Hp = Ht + tb gdzie: Ht - głębokość techniczna, tb - tolerancja bagrownicza, określona zgodnie z ust. 2 i 3. 2. Tolerancja bagrownicza tb określa, wyrażoną w metrach, wartość głębokości, o jaką dopuszcza się przegłębienie dna akwenu w czasie prowadzenia robót czerpalnych, aby uzyskać dno akwenu o rzędnych nie wyższych niż głębokość techniczna Ht. 3. Wartość tolerancji bagrowniczej przyjmowana do obliczeń budowli morskich i projektowania robót czerpalnych, w zależności od miejsca prowadzenia robót czerpalnych, wynosi: 1) tb = 0,25 m - przy robotach czerpalnych wykonywanych w portach morskich, 2) tb = 0,35 m - przy robotach czerpalnych wykonywanych na zewnątrz portów morskich, a w szczególności na redach, na torach podejściowych, na trasach układania kabli i rurociągów na morzu terytorialnym i na morskich wodach wewnętrznych oraz przy profilowaniu dna morskiego pod budowle morskie. § 32. 1. Głębokość dopuszczalną Hdop. stanowi, wyrażona w metrach, suma Hdop. = Ht + Rp gdzie: Ht - głębokość techniczna budowli morskiej, określona zgodnie z wyżej podanymi zasadami, Rp - rezerwa na dopuszczalne przegłębienie dna w rejonie, w którym dno nie jest trwale umocnione, w trakcie całego okresu użytkowania budowli morskiej. 2. Głębokość dopuszczalną określa się na etapie projektowania budowy albo przebudowy budowli morskich i traktuje się ją jako maksymalną głębokość akwenu przy danej budowli morskiej. 3. Do obliczeń odporu gruntu i obliczeń stateczności budowli morskiej przyjmuje się rzędną dna, odpowiadającą głębokości dopuszczalnej (Hdop.). 4. Specjalna rezerwa na przyszłościowe zwiększenie głębokości technicznej (Ht) zawarta jest w wartości głębokości dopuszczalnej (Hdop.), w przypadku spełnienia trzech poniższych warunków: 1) nośność urządzeń cumowniczych i odbojowych projektowanej budowli morskiej uwzględnia siły wywołane cumowaniem i dobijaniem przewidywanych możliwych maksymalnych jednostek pływających w stanie całkowitego załadowania. 2) długość linii cumowniczej i rozstaw urządzeń cumowniczych gwarantuje właściwe warunki do zacumowania możliwych maksymalnych jednostek pływających, 3) rezerwa na dopuszczalne przegłębienie dna w trakcie okresu użytkowania budowli (Rp) zrównoważona jest wykonaniem trwałego umocnienia dna, uniemożliwiającego powstanie przegłębień dna poniżej głębokości dopuszczalnej (Hdop.) oraz zapewniającego wymagany odpór gruntu dna akwenu, na rzędnej odpowiadającej głębokości dopuszczalnej (Hdop.). 5. Wartość rezerwy na dopuszczalne przegłębienie dna, z zastrzeżeniem ust. 6. nie może być mniejsza niż Rp =1,0 m. 6. Dla budowli morskich, dla których zrezygnowano z wykonania trwałego umocnienia dna, oraz dla budowli morskich usytuowanych w rejonie: 1) łuku wklęsłego ujść rzek lub cieśnin do morza, 2) przewężeń koryta akwenu, 3) wystąpienia dużego falowania lub znacznych prądów wody przy dnie akwenu, wartość rezerwy Rp przyjmuje się nie mniejszą niż 1,5 m. 7. Rezerwę na dopuszczalne przegłębienie dna, powstałe w wyniku oddziaływania strumieni zaśrubowych jednostek pływających na nie umocnione dno przy budowli morskiej, ustala się indywidualnie w fazie projektowania tej budowli. 8. Rezerwa Rp obejmuje tolerancję bagrowniczą tb. 9. Przy projektowaniu robót czerpalnych przy istniejących budowlach morskich, dla których ze względów bezpieczeństwa niedopuszczalne są przegłębienia dna (tb = 0), albo dopuszczalne są tolerancje bagrownicze mniejsze niż określone w § 31 ust. 3, projekt robót czerpalnych przewiduje dopuszczalne niedogłębienie dna, to jest ustala głębokość techniczną (Ht), wyrażoną w metrach, na podstawie wzoru: Ht = Hdop. - tbzr gdzie: Hdop. - głębokość dopuszczalna, tbzr - zmniejszona lub zerowa tolerancja bagrownicza. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, suma przegłębień i niedogłębień dna przyjęta w projekcie robót czerpalnych nie może przekroczyć wartości pełnej tolerancji bagrowniczej (tb), określonej w § 31 ust. 3. 11. Projekt budowlany zawiera określenie szerokości pasa dna wzdłuż budowli morskiej, w którym ma być zachowana głębokość dopuszczalna (Hdop.). § 33. 1. Jeżeli posiadana dokumentacja techniczna dla istniejących budowli morskich określa tylko jedną głębokość akwenu, uznaje się ją za głębokość dopuszczalną (Hdop.). 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, głębokość techniczną (Ht), wyrażoną w metrach, określa się na podstawie wzoru: Ht = Hdop. - tb gdzie: Hdop. - głębokość dopuszczalna, tb - pełna tolerancja bagrownicza. § 34. Przez głębokość nawigacyjną (Hn) rozumie się różnicę rzędnych, mierzoną od średniego poziomu morza SW do płaszczyzny poziomej, która jest styczna do najwyżej położonego dna w rozpatrywanym akwenie przeznaczonym do żeglugi. § 35. 1. Przez głębokość nawigacyjną aktualną (Hna) rozumie się głębokość nawigacyjną (Hn), odniesioną do aktualnego poziomu wody. 2. Dopuszczalne zanurzenie statku (Ta) na akwenach żeglugowych określa się odejmując od głębokości nawigacyjnej aktualnej (Hna) wymagany w danych warunkach żeglugowych sumaryczny zapas głębokości wody pod stępką kadłuba statku (Rt). Rozdział 4 Badania podłoża gruntowego dla posadowienia budowli morskich § 36. Projektowanie budowli morskich należy poprzedzić szczegółowym rozpoznaniem geotechnicznych warunków ich posadowienia. § 37. 1. Przeprowadzone badania podłoża gruntowego i uzyskane wyniki stanowią podstawę wykonania szczegółowej analizy geotechnicznej umożliwiającej opracowanie projektu budowli morskiej. 2. Podłoże gruntowe, pod wpływem wszystkich przyłożonych obciążeń, nie może ulegać w założonym okresie użytkowym zmianom: a) zagrażającym bezpieczeństwu konstrukcji budowli, b) zagrażającym bezpieczeństwu ludzi i mienia składowanego albo posadowionego na tej budowli, c) zakłócającym użytkowanie wybudowanej budowli. § 38. Przy ustalaniu zakresu badań polowych podłoża gruntowego dla posadowienia budowli morskich należy kierować się następującymi zasadami: 1) badania polowe przewiduje się tylko wówczas, gdy informacje i materiały o podłożu gruntowym uzyskane z dotychczasowych prac i badań wstępnych są niewystarczające do wykonania projektu budowlanego, 2) liczba i usytuowanie punktów badawczych umożliwiają wydzielenie warstw geotechnicznych zgodnie z Polską Normą, 3) badania gruntów spoistych plastycznych i miękko-plastycznych, a także gruntów organicznych obejmują badania wytrzymałości gruntu na ścinanie, 4) próbne obciążenie gruntu sztywną płytą lub świdrem talerzowym stosuje się jedynie w skomplikowanych układach warstw podłoża, 5) na obszarze usytuowania jednej budowli morskiej przewiduje się nie mniej niż trzy otwory badawcze, 6) punkty badań w postaci wierceń i wykopów badawczych oraz sondowań tworzą na planie sytuacyjnym układ trójkątów albo czworoboków najbardziej zbliżonych do równobocznych i pokrywających rzuty projektowanych konstrukcji; 7) skrajne punkty badań znajdują się około 2 m poza obrysem przewidywanych fundamentów konstrukcji budowli morskiej, 8) rozstaw punktów badań w układzie trójkątów albo czworoboków, przy spodziewanym nieregularnym układzie warstw geotechnicznych, wynosi od 30 do 50 m, w zależności zarówno od stopnia spodziewanej nieregularności, jak i wielkości obszaru badań podłoża gruntowego. § 39. 1. Głębokość badań podłoża gruntowego określa się zgodnie z Polską Normą. 2. Dla budowli morskiej grawitacyjnej posadowionej bezpośrednio na podłożu co najmniej jeden otwór badawczy wykonywany jest do głębokości równej półtorakrotnej szerokości albo średnicy podstawy fundamentu dla L : B 1 oraz trzykrotnej szerokości (B) podstawy fundamentu dla budowli pasmowych L : B > 5, gdzie L jest długością podstawy fundamentu. 3. Warunki określone w ust. 2 mają zastosowanie do budowli morskich posadowionych na palach. Głębokość otworu badawczego mierzy się do poziomu podstaw pali, biorąc pod uwagę szerokość i długość grupy pali. § 40. Dokumentacje z badań geotechnicznych zawierające ustalenia przydatności gruntów na potrzeby budownictwa morskiego wymagają, w przypadkach ich wykorzystania, aktualizacji po 5 latach od daty ich wykonania. § 41. Wartości parametrów geotechnicznych gruntów ustalone na podstawie badań są wartościami charakterystycznymi tych parametrów. Rozdział 5 Obliczenia statyczne budowli morskich § 42. 1. Budowle morskie projektuje się tak, aby zachowały swoją stateczność, trwałość oraz cechy użytkowe w okresie użytkowania ustalonym w obliczeniach statycznych projektu budowlanego. 2. Elementy konstrukcyjne budowli morskich, narażone na uszkodzenia lub korozję, zabezpiecza się odpowiednio oraz konstruuje tak, aby umożliwić ich naprawę lub wymianę. § 43. 1. Projekt budowlany każdej budowli morskiej zawiera kompletne obliczenia statyczne, spełniające wymagania określone w niniejszym rozdziale oraz w Polskich Normach. 2. Obliczenia statyczne, o których mowa w ust. 1, są podstawową częścią projektu budowlanego każdej budowli morskiej. § 44. 1. Obliczenia statyczne budowli morskiej zawierają: 1) zestawienie wymagań technologicznych i użytkowych budowli morskiej będącej przedmiotem obliczeń: zestawienie to obejmuje wymagania mające wpływ na podstawowe wymiary i obciążenia konstrukcji oraz metody obliczeń i wymiarowania konstrukcji, 2) obliczeniowe przekroje geotechniczne, w których zawarte są przyjęte do obliczeń właściwości fizyczne i mechaniczne gruntu, a także miarodajne poziomy wód w akwenie morskim oraz gruncie i ich wzajemne powiązanie, 3) zestawienie obciążeń budowli z dokładnym uwidocznieniem odległości i obszaru, w jakim obciążenia te występują, oraz danych wyjściowych, które stanowiły podstawę określenia tych obciążeń, 4) schematy obliczeniowe budowli w określonej skali, uwidaczniające wszystkie podstawowe wymiary konstrukcji i rzędne oraz układy działających obciążeń, 5) opis rozwiązań konstrukcyjnych budowli morskich uwzględniający dane, które nie są uwidocznione na schematach obliczeniowych, oraz dane dotyczące poszczególnych etapów realizacji konstrukcji z charakterystyką miarodajnych stanów obliczeniowych w rozpatrywanym etapie realizacji, 6) opis i uzasadnienie zastosowanych metod obliczeniowych z uwzględnieniem przyjętych współczynników bezpieczeństwa, jeśli obliczenia te odbiegają od metod i zaleceń Polskich Norm, 7) opis przebiegu badań i wyniki badań modelowych budowli morskiej, w przypadku gdy badania te stanowią podstawę określenia danych wyjściowych do projektu danej konstrukcji, 8) charakterystykę zastosowanych wyrobów i materiałów budowlanych. 2. We wszystkich obliczeniach statycznych uwzględnia się ocenę możliwych odchyleń oraz ocenę stopnia wiarygodności danych i parametrów wyjściowych przyjętych do obliczeń. 3. W przypadkach, w których podłoże na to pozwala, wprowadza się dla uzyskania rozwiązań ekonomicznych układy statyczne niewyznaczalne. 4. Obliczenia statyczne wykonuje się z uwzględnieniem wariantów rozwiązań, dla uzyskania optymalnego kształtu budowli i pełnego wykorzystania wbudowanych wyrobów i materiałów budowlanych. § 45. 1. Rozwiązania konstrukcyjne budowli morskiej uzależnia się od parametrów wytrzymałościowych podłoża gruntowego, stanowiącego podłoże fundamentowe tych budowli, oraz od obciążeń zewnętrznych, mających w dużej ich części charakter obciążeń losowych. 2. Metodę obliczeń statycznych przyporządkowuje się rodzajowi budowli morskiej, z uwzględnieniem charakteru obciążeń oraz oddziaływania konstrukcji i podłoża. § 46. 1. Obliczenia statyczne konstrukcji budowli morskich przeprowadza się według metody stanów granicznych, rozróżniając grupy: 1) stanów granicznych nośności i związane z nimi obciążenia obliczeniowe oraz 2) stanów granicznych użytkowania i związane z nimi obciążenia charakterystyczne. 2. Obliczenia konstrukcji budowli morskich wykazują, że we wszystkich możliwych do przewidzenia przypadkach projektowych, w stadium realizacji budowy i użytkowania, spełnione są warunki sprawdzanych stanów granicznych. § 47. Rodzaje, wartości, współczynniki oraz kombinacje obciążeń budowli morskich ustala się i przyjmuje zgodnie z wymogami określonymi w dziale IV. § 48. W obliczeniach statycznych budowli morskich, przy wyznaczaniu obciążeń obliczeniowych w metodzie standardów granicznych, uwzględnia się współczynnik konsekwencji zniszczenia γn, stanowiący mnożnik zwiększający obciążenia budowli pozwalający na uwzględnienie skutków ewentualnej katastrofy. § 49. Współczynnik konsekwencji zniszczenia γn, o którym mowa w § 48, przyjmuje następujące wartości: 1) od 1,1 do 1,3 - zgodnie z klasą chronionego obszaru zdefiniowaną w § 50 - dla budowli morskich obciążonych falowaniem morskim, których zniszczenie pociągnęłoby za sobą zatopienie obszarów chronionych tymi budowlami oraz katastrofalne skutki materialne i społeczne, 2) 1,1 - dla budowli morskich obciążonych falowaniem morskim, których awaria nie powoduje skutków, o których mowa w pkt 1, 3) 1,05 - dla budowli morskich obciążonych dynamicznie, 4) 1,0 - dla budowli ustawionych na konstrukcjach budowli morskich i nie narażonych na oddziaływanie falowania morskiego, 5) 1,0 - dla budowli morskich obciążonych statycznie oraz pozostałych budowli morskich. § 50. Wartość współczynnika konsekwencji zniszczenia γn dla budowli morskich, o których mowa w § 49 pkt 1, w zależności od klasy chronionego obszaru, przyjmuje się według tab. 2. Tablica 2 Klasa chronionego obszaruIIIIIIIV 12345 Współczynnik konsekwencji zniszczenia γn1,31,21,151,1 gdzie poszczególne klasy oznaczają: 1) klasa I - obszar zatopiony o powierzchni ponad 300 km2 albo liczbę zaginionej ludności ponad 300 osób, 2) klasa II - obszar zatopiony o powierzchni ponad 150 km2 do 300 km2 albo liczbę zaginionej ludności od 81 do 300 osób, 3) klasa III - obszar zatopiony o powierzchni ponad 10 km2 do 150 km2 albo liczbę zaginionej ludności od 11 do 80 osób, 4) klasa IV - obszar zatopiony o powierzchni do 10 km2 albo liczbę zaginionej ludności do 10 osób. § 51. 1. Model obliczeniowy budowli morskiej odwzorowuje istotne parametry i czynniki mające wpływ na zachowanie budowli w rozpatrywanym stanie granicznym, w tym w szczególności obciążenia i oddziaływania, właściwości materiałów, cechy geometryczne oraz sztywność elementów, połączeń i więzi podporowych. 2. Do wyznaczenia obciążeń budowli morskich dla metody stanów granicznych częściowe współczynniki bezpieczeństwa, a także parametry geotechniczne podłoża przyjmuje się według Polskich Norm. 3. Do przeprowadzenia obliczeń stateczności i wytrzymałości budowli morskiej metodą naprężeń dopuszczalnych stosuje się współczynniki pewności i stateczności oraz współczynniki bezpieczeństwa według Polskich Norm. 4. Siły przekrojowe i przemieszczenia konstrukcji wyznacza się metodami mechaniki budowli. 5. W wypadku gdy wyniki analizy obliczeniowej wzbudzają wątpliwości, to siły przekrojowe i przemieszczenia należy wyznaczyć na podstawie badań doświadczalnych. § 52. 1. W celu niedopuszczenia do nadmiernych ugięć, przemieszczeń lub drgań, utrudniających lub uniemożliwiających prawidłowe użytkowanie budowli, sprawdza się stany graniczne jej użytkowania. 2. Do obliczeń stanów granicznych użytkowania budowli morskich przyjmuje się wartości obciążeń charakterystycznych. 3. Przy obliczaniu ugięć i przemieszczeń konstrukcji nie uwzględnia się współczynników dynamicznych. 4. Różnica częstotliwości drgań wzbudzanych i drgań własnych konstrukcji narażonych na oddziaływania falowania morskiego w postaci obciążeń dynamicznych wielokrotnie zmiennych powinna wynosić co najmniej 25% częstotliwości drgań własnych. § 53. 1. Stateczność budowli morskiej w metodzie stanów granicznych wymaga spełnienia następującej zależności: Ep,dst ≤ m · Ep,stb gdzie: Ep,dst - obliczeniowa wartość efektu oddziaływania destabilizującego, Ep,stb - obliczeniowa wartość efektu oddziaływania stabilizującego, m - współczynnik korekcyjny zależny od rodzaju sprawdzanego warunku stateczności, rodzaju konstrukcji i przyjętej metody obliczeń konstrukcji. 2. Współczynnik korekcyjny (m), o którym mowa w ust. 1, przyjmuje następujące wartości: 1) przy sprawdzaniu przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża: a) m = 0,9 - gdy stosuje się rozwiązanie teorii granicznych stanów naprężeń, b) m = 0,8 - przy przybliżonych metodach oznaczenia parametrów gruntu, 2) m = 0,8 - przy sprawdzaniu poślizgu po podłożu, 3) przy sprawdzaniu poślizgu w podłożu: a) m = 0,8 - gdy stosuje się kołowe linie poślizgu w gruncie, b) m = 0,7 - gdy stosuje się uproszczone metody obliczeń, 4) m = 0,8 - przy sprawdzaniu stateczności na obrót. 3. Obliczeniowe wartości efektów oddziaływania destabilizującego Ep,dst i stabilizującego Ep,stb, o których mowa w ust. 1, określa się dla obciążeń obliczeniowych. § 54. 1. Obciążenia obliczeniowe budowli morskich oblicza się jako iloczyn obciążenia charakterystycznego oraz współczynników obciążenia γf, współczynnika konsekwencji zniszczenia γn i współczynnika jednoczesności obciążeń zmiennych Ψ0. 2. W przypadku wyznaczania obciążenia od falowania metodami probabilistycznymi, wartość współczynnika obciążenia γf wynosi 1,0. 3. Wartość współczynnika jednoczesności obciążeń zmiennych Ψ0 przyjmuje się zgodnie z § 126. § 55. Przy projektowaniu budowli morskich stawianych z bloków obliczeniowa wypadkowa wszystkich sił poziomych i pionowych działających na budowlę, odniesiona do dowolnego przekroju poziomego, w tym do podstawy budowli, powinna mieścić się w rdzeniu przekroju. DZIAŁ III Zabudowa i zagospodarowanie terenu oraz akwatorium Rozdział 1 Usytuowanie budowli morskiej § 56. 1. Usytuowanie budowli morskich dostosowuje się do funkcji poszczególnych rejonów portowych lub obszarów przyległych do brzegu morskiego. 2. Usytuowanie budowli morskiej na działce budowlanej albo akwatorium dostosowuje się do linii i gabarytów istniejącej zabudowy, aby zapewnić zachowanie odległości między budowlami morskimi i innymi obiektami lub urządzeniami terenowymi oraz odległości budowli i urządzeń od granic działki i zabudowy na działkach sąsiednich, na zasadach określonych w niniejszym rozporządzeniu, a także w przepisach odrębnych. § 57. Jeżeli projekt budowlany przewiduje usytuowanie morskich znaków nawigacyjnych na budowlach, przeprowadza się analizę widoczności tych znaków w porze dziennej i zasięgu świateł w porze nocnej oraz analizę nawigacyjną. § 58. 1. Rejony portowe tworzą niezależne pojedyncze lub zgrupowane przystanie. 2. Przystanie klasyfikuje się następująco: 1) ze względu na położenie: brzegowe, portowe, pełnomorskie, 2) ze względu na osłonięcie: a) wewnętrzne - osłonięte przed falowaniem morskim, b) otwarte - nie osłonięte przed falowaniem morskim, 3) ze względu na spełniane funkcje: a) żeglugi pasażerskiej, b) przeładunku towarów masowych - sypkich, ciekłych i gazowych, c) przeładunku drobnicy, d) przeładunku kontenerów, e) promowe, f) poduszkowców, g) rybackie, h) jachtowe, i) dla wojennych jednostek pływających oraz j) dla specjalnych jednostek pływających. § 59. W celu zapewnienia stateczności brzegów kanałów morskich projekt budowlany budowli morskiej usytuowanej wzdłuż tych kanałów poprzedza analiza nawigacyjna sporządzona z uwzględnieniem założonego przekroju poprzecznego i głębokości kanału oraz występujących prędkości wody i kierunków jej przepływu. § 60. Usytuowanie budowli morskich na odcinkach brzegów, gdzie charakterystyczną cechą strefy brzegowej jest transport osadów wzdłuż brzegu morskiego, poprzedza się analizą i określeniem warunków do wykonania obejścia dla unoszonego materiału dennego. § 61. Projekt usytuowania budowli morskiej wzdłuż brzegu poprzedza się oceną oddziaływania tej budowli na stateczność brzegu morskiego w rejonach nie podlegających zabezpieczeniu. § 62. Usytuowanie i układ budowli morskich zapewnia, określony w opracowaniu analitycznym, dopuszczalny stopień falowania wewnątrzportowego w celu: 1) stworzenia bezpiecznych warunków postoju statków przy nabrzeżach lub statków na kotwicach, 2) zapewnienia osłoniętych powierzchni manewrowych i obrotnic statków, 3) zapewnienia osłoniętego odcinka drogi wodnej dla umożliwienia zatrzymania statku wchodzącego do portu przy bezpiecznej prędkości nawigacyjnej, 4) zapewnienia spełnienia wymagań operacji przeładunkowych z punktu widzenia dopuszczalnych ruchów statku w czasie ich postoju przy budowli. § 63. Przy usytuowaniu budowli morskich osłaniających akweny portów lub przystani morskich i określaniu warunków nawigacyjnych wewnątrz portów lub przystani rozpatruje się zakres odbicia lub pochłaniania fali wewnątrz portu, a tam, gdzie następuje zmiana głębokości, ocenia się ruch wody na płyciznach, refrakcję fali i tarcie wody o dno. § 64. Usytuowanie układu budowli morskich, a w szczególności falochronów, oraz ustalanie wymiarów akwatorium poprzedza się analizą zmian linii brzegowej i topografii dna morskiego przed i po realizacji budowli morskich. § 65. Projektowanie układu budowli morskich, o których mowa w § 64, poprzedza się badaniami przy użyciu modeli matematycznych i hydraulicznych, z uwzględnieniem udokumentowanych danych wyjściowych dla tych modeli, w odniesieniu do projektowanego obszaru portu. § 66. 1. Miejsca postojowe statków projektuje się tak, aby nie były one usytuowane w linii tworzącej prostopadłą między linią burty a kierunkiem silnych wiatrów i falowania, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy miejsca postojowe nie mogą być zaprojektowane w sposób określony w ust. 1, wykonuje się opracowanie analityczne ustalające dodatkowe warunki pracy i obciążenia budowli i odpowiadające im ograniczenia żeglugowe i przeładunkowe. § 67. Przy projektowaniu usytuowania miejsc postojowych statków bierze się pod uwagę wpływ prądu wody na żeglugę w porcie z uwzględnieniem jego siły, dostępność holowników, warunki obciążenia budowli morskiej oraz dopuszczalność ruchu statków w czasie postoju przy budowli. § 68. W miejscach, w których występują prądy wody o znacznej prędkości i niekorzystnych kierunkach, dokonuje się zmiany ich kierunku poprzez ustawienie kierownic, z uwzględnieniem kierunku podchodzenia statku. § 69. 1. Dopuszczalny odstęp między cumującymi statkami projektuje się z uwzględnieniem metody dobijania i cumowania statków, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dla statków rybackich oraz jednostek sportowych dopuszcza się przyjmowanie długości miejsca postoju równe 1,15 długości rozpatrywanej jednostki pływającej. § 70. 1. Rzędną korony budowli morskiej służącej do postoju statków oraz rzędną terenu portowego określa się w oparciu o opracowanie analityczne, zakładając wykluczenie możliwości zalania terenu portu lub przystani morskiej w okresie występowania najwyższego poziomu morza WWW. 2. W opracowaniu analitycznym, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się analizę statystyczną wysokich poziomów wody i częstotliwości ich występowania, z uwzględnieniem możliwości i częstotliwości występowania falowania. 3. Rzędną korony budowli morskich i terenów, o których mowa w § 49 pkt 1 i § 50, ustala się z uwzględnieniem ryzyka skutków ich zatopienia. 4. Jeżeli w rejonie usytuowania budowli morskich występuje falowanie morskie albo falowanie od przepływających jednostek pływających, minimalne wzniesienie korony budowli morskiej ustala się na wysokości 0,50 m ponad bezwzględnie najwyższy poziom morza WWW. W takim wypadku można odstąpić od wykonania opracowania analitycznego, o którym mowa w ust. 1. § 71. 1. Rzędna korony konstrukcji budowli morskiej, niższa od bezwzględnie najwyższego poziomu morza WWW, dopuszczalną jest wyłącznie w przystaniach dla małych jednostek pływających, w szczególności jachtów, motorówek i kutrów rybackich. 2. Odstępstwo od zasad określonych w § 70, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy lądowego zaplecza terenu tych przystani. § 72. 1. Przy sytuowaniu i określaniu wysokości budowli morskich osłaniających akweny portowe, gdy za tą budowlą znajdują się obszary użytkowe, określa się dopuszczalne objętości przelewającej się wody ponad koronę falochronu, biorąc pod uwagę wartości określone w § 137 ust. 3. 2. Dla budowli morskich ochraniających brzeg przyjmuje się następujące dopuszczalne objętości przelewającej się wody: 1) opaska pionowościenna lub pochyłościenna: a) nie chroniona korona i tylna ściana 2 x 10-3 m3/m · s, b) chroniona korona i nie chroniona tylna skarpa 2 x 10-2 m3/m · s, c) chroniona korona i tylna skarpa 5 x 10-2 m3/m · s, 2) opaska typu skarpowego: a) skarpa bez nawierzchni 5 x 10-2 m3/m · s, b) bulwar z nawierzchnią 2 x 10-1 m3/m · s. 3. Dopuszczalne objętości przelewającej się wody, o których mowa w § 137 ust. 3, uzupełnia się następującymi wartościami dla opasek brzegowych, w przypadku usytuowania budynków bezpośrednio za tą opaską: 1) przy założeniu uniknięcia uszkodzenia budynku 1 x 10-6 m3/m · s, 2) przy założeniu uniknięcia uszkodzenia konstrukcji, z uszkodzeniem okien i drzwi 3 x 10-5 m3/m · s. § 73. Przy wyborze usytuowania budowli morskich tworzących przystań jachtową lub port jachtowy należy: 1) unikać usytuowania wymagającego wykonywania długich torów podejściowych, 2) sytuować wejście na głębokościach naturalnych, nie mniejszych od wymaganej głębokości na wejściu, 3) sytuować wejście tak, aby możliwe było podejście z kierunków różniących się o kąt nie mniejszy niż 90°. § 74. 1. Głębokość minimalną wody na torze podejściowym do portu, w kanałach wewnętrznych i basenach, określa się w odniesieniu do poszczególnych budowli morskich, na podstawie opracowania analitycznego. 2. W opracowaniu analitycznym, o którym mowa w ust. 1, określa się również usytuowanie i szerokości torów podejściowych i wewnętrznych kanałów portowych. § 75. 1. Usytuowanie i wymiary obrotnic statków określa się w oparciu o analizę nawigacyjną. 2. Przy projektowaniu obrotnic statków albo przebudowy już istniejących najmniejsza średnica obrotnicy (Dobr) nie może być mniejsza od wartości zestawionych w tab. 3. Tablica 3 Lp.Sposób obracania statków morskichBudowa nowych obrotnicPrzebudowa istniejących obrotnic 1234 1Obrót na szpringu umocowanym do pachoła cumowniczego na budowli morskiej1,5 · Lc1,3 · Lc 2Obrót za pomocą holowników zbiornikowców, gazowców lub chemikaliowców(2,0-2,5) · Lc2,0 · Lc 3Obrót za pomocą holowników statków morskich innych niż zbiornikowce, gazowce lub chemikaliowce2,0 · Lc1,6 · Lc gdzie: Lc - wyrażona w metrach całkowita długość kadłuba charakterystycznych statków morskich. 3. Na akwenach, gdzie występuje prąd wody o pomierzonych prędkościach i kierunkach występowania, mający wpływ na miarodajne jednostki pływające, usytuowanie i wymiary obrotnicy statków projektuje się w kształcie zbliżonym do elipsy, której duża oś odpowiada wymiarom określonym w tab. 3. 4. Głębokość wody na obszarze obrotnicy statków określa się w zależności od stopnia załadowania obracanych na niej statków. Rozdział 2 Wzajemne oddziaływanie budowli i środowiska § 76. Na określonych miejscowymi planami zagospodarowania odcinkach brzegów morskich zapewnia się ich stateczność, zabezpieczając odpowiednio brzegi przed uszkodzeniem przez wodę i inne czynniki, w szczególności, gdy może to spowodować utratę wartości kulturalnych, przyrodniczych i gospodarczych. § 77. W ocenach oddziaływania budowli i środowiska, opracowywanych zgodnie z kryteriami ustalonymi odrębnymi przepisami, poza oddziaływaniem środowiska morskiego na budowlę, ocenia się również wpływ budowli morskiej na środowisko. § 78. W rozwiązaniach technicznych odprowadzenia wód do basenów portowych zapewnia się wyłącznie odprowadzenia wód określonych jako pozbawione zanieczyszczeń. § 79. Budowle morskie projektuje się tak, aby zapobiegać tworzeniu się wód stojących w akwatorium, w szczególności przez konstruowanie odpowiednich otworów lub kanałów płuczących w konstrukcjach osłaniających. § 80. Badania batymetryczne niezbędne do określenia oddziaływań budowli i środowiska w obszarze refrakcji fal morskich obejmują obszar rozciągający się w kierunku morza od budowli morskiej do głębokości równej połowie długości fal głębokowodnych. § 81. 1. Morskie budowle osłaniające projektuje się z uwzględnieniem prądów morskich, których wartości charakterystyczne uzyskuje się z pomiarów. 2. Dopuszcza się przyjęcie danych, o których mowa w ust. 1, w oparciu o udokumentowane źródła dla budowli, których projekt zawiera udokumentowanie i analizę powstałych obciążeń, a rodzaj budowli nie kwalifikuje jej do grupy określonej w § 76. § 82. Budowle morskie zrzutu i poboru wody, których usytuowanie wynika z zagospodarowania terenów przyległych do pasa technicznego, projektuje się tak, aby zapewniały utrzymanie pierwotnego kształtu i stateczności brzegu morskiego. § 83. Na akwenach dających możliwość swobodnego usytuowania budowli morskich sytuuje się je tak, aby przeważające wiatry, fale i prądy miały jaj najmniejszy wpływ na użytkowanie budowli oraz aby budowle morskie wywoływały jak najmniej szkodliwy wpływ na warunki na brzegu i wewnątrz akwenu. § 84. Ocenę wpływów określonych w § 83 wykazuje się w opracowaniu analitycznym. W przypadkach uzasadnionych bezpieczeństwem konstrukcji ocenę opiera się na wynikach modelowania fizycznego lub matematycznego. § 85. W opracowaniu analitycznym typuje się i uwzględnia miejsca powstawania erozji dennej w wyniku oddziaływania strumieni zaśrubowych. Wnioski z opracowania analitycznego uwzględnia się w fazie projektowania budowli morskiej. Rozdział 3 Dojścia i dojazdy do budowli morskich oraz obszary związane z budowlami morskimi § 86. 1. Projektowanie obszaru terytorium portowego przyległego do nabrzeży dokonuje się na podstawie opracowania analitycznego. 2. W opracowaniu analitycznym, o którym mowa w ust. 1, ocenia się również możliwość zmiany przeznaczenia poszczególnych nabrzeży lub rejonów portu. § 87. Szerokości pasa terytorium portowego przylegającego do nabrzeża zapewnia swobodne i bezpieczne operowanie urządzeń przeładunkowych oraz dojazd pojazdów ratunkowych i specjalnych. § 88. Konstrukcja i usytuowanie budowli morskiej zapewnia dojazd i dostęp albo środki dostępu, umożliwiające kontrolę, przegląd i konserwację tych budowli. § 89. W przypadku terminali obsługujących jednostki pływające do przewozu ładunków zaliczonych do materiałów niebezpiecznych albo jednostki pływające o wyporności większej od 100 000 ton, projekt budowli musi uwzględniać zastosowanie urządzeń monitorujących na bieżąco prędkość podchodzenia statku do budowli morskiej oraz prędkość wiatru i prądu wody. § 90. Szerokość ścieżki cumowniczej powinna być zachowana do wysokości 2,00 m nad jej powierzchnią, licząc od odwodnej krawędzi budowli morskiej do odwodnej krawędzi skrajni podpory dźwignicy albo innego urządzenia technicznego, bez uwzględniania szerokości urządzeń odbojowych. § 91. Najmniejsza szerokość ścieżki cumowniczej spełniającej wymagania § 90, wynosi 1,20 m. § 92. 1. Na ścieżce cumowniczej dopuszcza się umieszczenie: 1) urządzeń cumowniczych, 2) urządzeń wyjściowych na budowlę morską, wraz z pałąkami uchwytów ułatwiających wyjście, usytuowanych na koronie ścieżki cumowniczej, 3) krytych wnęk, służących do podłączeń wszelkiego rodzaju instalacji pomiędzy jednostką pływającą i budowlą morską. 2. Pokrywy wnęk, o których mowa w ust. 1 pkt 3, ich zawiasy oraz uchwyty służące do podnoszenia pokryw, a także górne płaszczyzny podstaw pachołów cumownicznych, nie mogą wystawać ponad powierzchnię korony ścieżki cumowniczej. § 93. 1. Przy projektowaniu szerokości ścieżki cumowniczej poza wymogami określonymi w § 90 i 91 uwzględnia się: 1) szerokość głowicy pachołów cumowniczych pierwszej linii, 2) odstęp pomiędzy odlądową krawędzią głowicy pachołów cumowniczych pierwszej linii od odwodnej krawędzi skrajni odwodnej podpory dźwignicy, który nie może być mniejszy niż 0,80 m, 3) odległość od odwodnej szyny przebudowywanej budowli morskiej wyposażonej w tory poddźwigniowe, którą przyjmuje się jako równą co najmniej 1,75 m, a dla nowej budowli morskiej - 2,00 m, 4) wystające poza linię cumowniczą nadbudówki oraz górne krawędzie burt statków, 5) odstęp odwodnej krawędzi nabrzeża od najbardziej na wodę wysuniętego elementu konstrukcji dźwignicy, który z uwzględnieniem pełnego obrotu ruchomej części dźwignicy nie może być mniejszy niż 1,20 m; zalecany wymiar odstępu - 1,50 m, 6) szerokość konstrukcji odwodnej podpory dźwignicy, 7) poprzeczny przechył kadłuba jednostki pływającej o kąt 5°, mierząc od pionu, oraz odkształcenie urządzeń odbojowych. 2. W projekcie budowli przedstawia się w formie opisowej i graficznej dobór właściwej szerokości ścieżki cumowniczej, spełniającej wymagania określone w ust. 1 oraz w § 90-92. § 94. 1. Na nabrzeżach przeznaczonych do przeładunku drewna i drobnicy poziom nawierzchni zrównuje się z górną powierzchnią szyn kolejowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Od zewnętrznej strony szyn, w bezpośrednim ich sąsiedztwie, poziom nawierzchni obniża się o 10 mm na szerokości 100 mm. 3. Na nabrzeżach przeznaczonych do przeładunku towarów masowych o położeniu poziomu nawierzchni w stosunku do górnej powierzchni szyn kolejowych decydują wymagania technologiczne. § 95. 1. Przejścia dla pieszych planuje się tak, aby były one jak najrzadziej skrzyżowane z drogami komunikacji kolejowej i drogowej. 2. Chodniki oddziela się od jezdni krawężnikami i w miarę możliwości pasem zieleni. 3. Szerokość chodnika nie może być mniejsza niż 1,20 m. DZIAŁ IV Obciążenia morskich budowli hydrotechnicznych Rozdział 1 Rodzaje obciążeń budowli morskich § 96. Budowle morskie bez względu na rodzaj i zakres obciążeń dzielą się na: 1) obciążone statycznie, lecz nie obciążone falowaniem morskim, parciem i ciągnieniem statków oraz urządzeniami transportowymi i przeładunkowymi, 2) obciążone dynamicznie, parciem i ciągnieniem statków oraz urządzeniami transportowymi i przeładunkowymi, lecz nie obciążone falowaniem morskim, 3) obciążone dynamicznie wyłącznie falowaniem morskim. § 97. 1. Obciążenia budowli morskich dzielą się na obciążenia: 1) od strony akwenu - od środowiska morskiego i jednostek pływających, 2) od strony lądu - od pojazdów komunikacji lądowej, stałych i ruchomych urządzeń przeładunkowych, składowanych materiałów, budowli użytkowych sytuowanych bezpośrednio na morskiej budowli hydrotechnicznej lub w jej bezpośredniej bliskości, tłumu ludzi. 2. Na obciążenia budowli morskich od strony akwenu składają się: 1) obciążenia od środowiska morskiego wywołane: a) falowaniem morskim, b) oddziaływaniem lodu, c) oddziaływaniem wiatru, d) parciem hydrostatycznym wody, 2) obciążenia od jednostek pływających: a) od ciągnienia i parcia statku, b) od szczególnego oddziaływania statku na budowlę morską. 3. Na obciążenia budowli morskich od strony lądu składają się: 1) obciążenia od parcia i odporu gruntu, 2) obciążenia od urządzeń transportowych, składowania ładunków i materiałów: a) od szynowych urządzeń dźwignicowych, b) od kontenerów i urządzeń do ich obsługi, c) od pojazdów kołowych, w tym taboru kolejowego, d) od składowanych ładunków i materiałów, 3) obciążenia od tłumu ludzi, 4) obciążenia od budowli użytkowych, posadowionych bezpośrednio na konstrukcji budowli morskiej. § 98. Obciążenia od oddziaływania lodu na budowle morskie dzielą się na obciążenia od: 1) pól kry lodowej, dryfujących pod wpływem wiatrów, prądów morskich lub rzecznych oraz kry lodowej dociskanej przez statki, 2) parcia ciągłej pokrywy lodowej, spowodowanego zmianami temperatury lodu w akwenach zamkniętych, 3) lodu przymarzniętego do konstrukcji przy zmianie poziomów wody w akwenie, 4) lodu leżącego na konstrukcji budowli. § 99. Obciążenia wywołane oddziaływaniem wiatru dzielą się na: 1) działające bezpośrednio na budowle morskie, 2) działające pośrednio, poprzez obiekty i urządzenia zainstalowane na konstrukcjach budowli morskich. § 100. 1. Obciążenie budowli morskich od jednostek pływających dzielą się na: 1) przyłożone do konstrukcji pasmowych, 2) przyłożone do konstrukcji punktowych. 2. Obciążenia budowli morskich wymienione w ust. 1 rozpatruje się w podziale na: 1) obciążenia związane z podchodzeniem i zacumowaniem statków do budowli morskiej, 2) obciążenia od ciągnienia i parcia statku stojącego przy budowli morskiej, 3) obciążenia związane z odchodzeniem statków od budowli morskiej, 4) indywidualne, niekonwencjonalne oddziaływania statków na budowle morskie. 3. Indywidualne, niekonwencjonalne oddziaływania statków, określone w ust. 2 pkt 4, uwzględnia się w przypadkach: 1) oddziaływania statków na uwięzi, w przypadku prób ich maszyn głównych, na stanowiskach stacji prób statków na uwięzi, 2) oddziaływania statków narażonych na działanie fali wywołanej przepływającym statkiem lub powstałej przy wodowaniu statków, 3) oddziaływania statków specjalistycznych do przewozu lekkich ładunków przestrzennych, o zwiększonej powierzchni nawiewu wiatru na kadłub, 4) oddziaływania statków na stanowiskach specjalnych, 5) oddziaływania statków szybkich, w szczególności katamaranów o napędzie strugowodnym i wodolotów. § 101. Obciążenia od dźwignic szynowych dzielą się na: 1) zmienne w części długotrwałe - naciski kół dźwignic przekazywane na tory poddźwignicowe podczas prawidłowej eksploatacji, uwzględniające prędkość wiatru dopuszczalną przy ich pracy, 2) zmienne w całości krótkotrwałe - naciski kół dźwignic przekazywane na tory poddźwignicowe w czasie postoju zakotwionych dźwignic w okresie występowania sztormowego wiatru określonego normą, 3) wyjątkowe - naciski kół dźwignic - występujące przy maksymalnym obliczeniowym momencie wywracającym dźwignice, których wielkość określa się w oparciu o obliczenia sprawdzające statyczność dźwignicy. § 102. 1. Przy projektowaniu specjalistycznych terminali przeładunkowo-składowych kontenerów w portach i przystaniach morskich uwzględnia się obciążenia budowli morskich od kontenerów i urządzeń do ich obsługi. 2. Obciążenia, o których mowa w ust. 1, dzielą się na: 1) w zależności od źródła powstania: a) od składowanych kontenerów, b) od kontenerowych pojazdów bezszynowych, c) od szynowych dźwignic kontenerowych; 2) w zależności od miejsca powstania: a) w strefie ścieżki cumowniczej, b) w strefie ułożenia szyn toru poddźwignicowego lub w strefie pracy dźwignic samojezdnych, c) w strefie składowania, d) w strefie ruchu. § 103. Obciążenia nawierzchni składu kontenerów, w zależności od sposobu składowania, dzielą się na: 1) punktowe, występujące w przypadku składowania przestrzennego, w którym do składowania kontenerów istnieje dostęp ze wszystkich stron, 2) szeregowe, występujące w przypadku składowania szeregowego, w którym istnieje swobodny dostęp tylko wzdłuż szeregu, 3) blokowe, występujące w przypadku składowania blokowego, w którym brak jest dostępu do środka bloku. § 104. 1. Obciążenia budowli morskich od pojazdów kołowych uwzględnia się w podziale na obciążenia od samochodów i innych pojazdów zaliczonych do taboru samochodowego, a także pojazdów taboru kolejowego poruszających się na podtorzu kolejowym. 2. Obciążenia wymienione w ust. 1 analizuje się w podziale na obciążenia: 1) bezpośrednio oddziaływające na konstrukcję budowli morskiej, 2) pośrednio przekazywane na konstrukcję budowli morskiej, 3) obciążające jedynie klin gruntu działający na konstrukcję budowli morskiej. § 105. Obciążenia budowli morskich od składowania ładunków i materiałów dzielą się na: 1) działające na konstrukcję lub jej elementy bezpośrednio lub pośrednio poprzez warstwę gruntu lub zasypkę na konstrukcji, 2) działające poza konstrukcją, lecz w klinie odłamu gruntu. § 106. Przy projektowaniu budowli morskich rozróżnia się obciążenia stałe, zmienne i wyjątkowe. § 107. Obciążenia stałe budowli morskich obejmują: 1) ciężar własny stałych elementów konstrukcji, 2) ciężar własny gruntu w konstrukcjach narzutowych albo ciężar własny gruntu stałych zasypów spoczywających na elementach konstrukcji, 3) parcie gruntu w stanie rodzimym i zasypów działających stale na konstrukcję, 4) obciążenia stałe od budowli użytkowych, przekazywane bezpośrednio na konstrukcje budowli morskich albo mające wpływ na ich stateczność, 5) siłę wstępnego sprężenia elementów konstrukcyjnych, przyjmowaną zgodnie z Polskimi Normami. § 108. 1. Obciążenia zmienne budowli morskich obejmują: 1) w całości długotrwałe, do których należą: a) ciężar własny tych części konstrukcji budowli morskich, których położenie nie może ulec zmianie podczas ich użytkowania, b) ciężar własny i parcie urządzeń zainstalowanych na stałe na konstrukcji budowli morskiej, c) ciężar własny i parcie ciał stałych, cieczy i gazów wypełniających stałe urządzenia zainstalowane na konstrukcji, d) parcie hydrostatyczne wody działające stale na konstrukcję budowli morskiej; 2) w części długotrwałe, do których należą: a) ciężar wody o zmiennym poziomie zwierciadła, b) siły wywołane nierównym osiadaniem podłoża, któremu nie towarzyszą zmiany struktury gruntu, c) siły wynikające ze skurczu, pełzania lub relaksacji elementów konstrukcyjnych budowli morskiej, d) obciążenia od dźwignic samojezdnych oraz stacjonarnych, e) obciążenia od składowania ładunków i materiałów na naziomie terenu w pobliżu budowli morskich, f) parcie gruntu, wynikające z działania innych obciążeń zmiennych w części długotrwałych, g) obciążenia od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 1; 3) w całości krótkotrwałe, do których należą: a) oddziaływanie falowania morskiego, b) oddziaływanie prądów morskich, c) oddziaływanie lodu, d) oddziaływanie jednostek pływających dobijających, odchodzących oraz przycumowanych do budowli, e) oddziaływanie jednostek pływających podczas ich budowy, wodowania i prób, f) obciążenie śniegiem, g) obciążenie wiatrem, h) obciążenie termiczne pochodzenia klimatycznego, i) obciążenie parciem gruntu, wynikające z działania innych obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych, j) obciążenie próbne, k) obciążenie tłumem ludzi, l) obciążenia od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 2. 2. Wartości charakterystyczne obciążeń zmiennych przyjmuje się zgodnie z Polskimi Normami. § 109. 1. Obciążenia wyjątkowe budowli morskich obejmują: 1) uderzenie budowli przez jednostki pływające, podczas ich żeglugi, 2) uderzenie pojazdami, 3) obciążenie sejsmiczne, 4) obciążenie spowodowane wybuchem, 5) działanie pożaru, 6) obciążenie spowodowane awarią urządzeń technologicznych, 7) obciążenie od urządzeń transportowych, stosowanych do przemieszczania elementów konstrukcyjnych lub urządzeń technologicznych rozpatrywanej konstrukcji budowli morskiej, 8) obciążenie sztormowych zakotwień urządzeń dźwignicowych, 9) uderzenie dźwignic oraz innych urządzeń technicznych w odboje lub inne urządzenia ograniczające, 10) obciążenie spowodowane wezbraniami sztormowymi wywołującymi powódź, 11) obciążenie wiatrem przekraczającym wartości ustalone dla danego kraju, określone w Polskiej Normie, 12) obciążenie od dźwignic szynowych, o których mowa w § 101 pkt 3. 2. Wartości charakterystyczne obciążeń wyjątkowych wyznacza się indywidualnie. Rozdział 2 Zasady ustalania obciążeń budowli morskich §110. Doboru oddziaływań charakterystycznych falowania morskiego dokonuje się zaliczając obciążenia dynamiczne od tego falowania do obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych albo do obciążeń wyjątkowych. § 111. Okres powtarzalności sztormu projektowego (Tp) wyrażany w latach, przyjmowany do obliczeń projektowanej budowli morskiej, zależny od jej charakteru i przeznaczenia, nie powinien być mniejszy od okresów podanych w tab. 4. § 112. Przy doborze okresu powtarzalności sztormu projektowego (Tp) uwzględnia się: 1) zapewnienie bezpieczeństwa życia ludzkiego, 2) stopień zagrożenia ekologicznego wywołanego awarią budowli morskiej, 3) charakter, przeznaczenie i miejsce usytuowania budowli morskiej, 4) prawdopodobieństwo jednoczesnego wystąpienia wysokiego poziomu morza. Tablica 4 Lp.Charakter i przeznaczenie budowli morskiej (akwatorium)Okres powtarzalności sztormów Tp (lata) 123 1Morskie tamy i obwałowania, gęsto zamieszkanych obszarów depresyjnychTp = 1000 lat 2a) Nawodne i lądowe stałe znaki nawigacyjne (stawy) usytuowane na morzu terytorialnym (na akwenie i na wyspach)Tp = 200 lat b) Budowle morskie o charakterze monumentalnym 3a) Morskie tamy i obwałowania, nie zamieszkanych obszarów depresyjnych i pseudodepresyjnychTp = 100 lat b) Zewnętrzne falochrony portów i przystani morskich c) Opaski brzegowe chroniące tereny wykorzystywane rolniczo d) Tunele podmorskie o kluczowym znaczeniu e) Nawodne i lądowe stałe znaki nawigacyjne (stawy) usytuowane na morskich wodach wewnętrznych (na akwenie i na wyspach) f) Wewnętrzne falochrony portów i przystani morskich g) Nabrzeża, pirsy, mola i pomosty przystaniowe 4) a) Samodzielne dalby oraz wysepki cumownicze, odbojowe i cumowniczo-odbojoweTp = 50 lat b) Tunele podmorskie i podwodne mniej uczęszczane c) Akwatoria i żeglugowe kanały morskie, o maksymalnym czasie dostępności do statków 5a) Akwatoria i żeglugowe kanały o ograniczonym czasie dostępności dla statkówTp = 25 lat b) Hydrotechniczne budowle stoczniowe 6a) Tymczasowe budowle morskieTp = 5 lat b) Zejścia na plażę 7Inne budowle morskiewedług założeń uzasadnionych przez projektanta § 113. 1. Parametry sztormu projektowego określa się na podstawie analizy możliwie najdłuższej w czasie obserwacji falowania w rejonie usytuowania projektowanej budowli morskiej. 2. W przypadku braku notowań obserwacji falowania w miejscu usytuowania projektowanej budowli morskiej, w analizie, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się notowania dla najbliższego i najbardziej podobnego miejsca, w którym zanotowano odpowiednio długą obserwację falowania morskiego. § 114. Wysokość charakterystyczną fali projektowej określa się w zależności od rodzaju budowli morskiej, jako wysokość: 1) fali znacznej sztormu projektowego, będącą wysokością średnią z 1/3 fal najwyższych, 2) najbardziej prawdopodobnej fali maksymalnej w sztormie projektowym, 3) fali o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia w sztormie projektowym. § 115. Dla projektowanej budowli morskiej określa się dopuszczalne prawdopodobieństwo (PL) (w liczbach bezwzględnych) wystąpienia warunków ekstremalnych o założonym okresie powtarzalności sztormu projektowego (Tp) w czasie całego okresu użytkowania budowli (L) wyrażonego w latach według wzoru: PL = 1 - exp(-L/Tp) § 116. Dla budowli morskiej o uzasadnionym w założeniach dużym stopniu niezawodności, poza obliczeniami deterministycznymi dla przyjętych fal projektowych, przeprowadza się analizę widmową projektowanej budowli obciążonej sztormem projektowym. § 117. 1. Przy wymiarowaniu budowli morskich jako obciążenia korony budowli, z zastrzeżeniem ust. 2, przyjmuje się: 1) obciążenie równomiernie rozłożone od tłumu ludzi - równe q = 5 kN/m2, 2) obciążenie równomiernie rozłożone od składowania towarów i ładunków - nie mniejsze niż q = 40 kN/m2, 3) obciążenie równomiernie rozłożone do taboru samochodowego, o ciężarze z ładunkiem nie przekraczającym 150 kN - nie mniejsze niż q = 10 kN/m2, 4) obciążenie równomiernie rozłożone od taboru samochodowego, bez ograniczenia jego wielkości - nie mniejsze niż q = 20 kN/m2, 5) obciążenie równomiernie rozłożone od wewnątrzzakładowego taboru kolejowego, tzn. bez lokomotyw trakcji publicznej, przy rozstawie torów kolejowych a = 4,50 m - nie mniejsze niż q = 20 kN/m2, 6) obciążenie równomiernie rozłożone od trakcyjnego taboru kolejowego, z lokomotywami trakcji publicznej, przy rozstawie torów kolejowych a = 4,50 m i grubości warstwy podsypki pod torem kolejowym większym od 1,50 m - nie mniejsze niż q = 35 kN/m2, 7) obciążenie równomiernie rozłożone od roboczego sprzętu budowlanego, poruszającego się w czasie budowy za nabrzeżem lub obrzeżem na wykonanym zasypie - nie mniejsze niż q = 10 kN/m2, 2. Przy pozostałych obciążeniach przyjmuje się: 1) obciążenie w postaci sił skupionych oraz obciążenie równomiernie rozłożone od żurawi samojezdnych lub innych urządzeń technicznych; ustala się je każdorazowo indywidualnie, z uwzględnieniem rozstawu i wielkości powierzchni łap podpór, 2) obciążenie od specjalistycznych pojazdów kołowych, służących między innymi do przewozu ciężkiej drobnicy, kontenerów lub elementów jednostek pływających, jako obciążenie równomiernie rozłożone, wyrażone w kN/m2, obliczone ze wzoru: gdzie: G - wyrażany w kN maksymalny ciężar pojazdu z ładunkiem, F - wyrażona w m2 powierzchnia obrysu rzutu nadwozia pojazdu, 3) obciążenie równomiernie rozłożone od składowanych kontenerów; oblicza się je indywidualnie, w zależności od: konfiguracji placu składowego, liczby warstw składowanych kontenerów oraz przeznaczenia składu i stopnia wykorzystania ładowności składowanych kontenerów. § 118. 1. Poziome obciążenie zastępcze równomiernie rozłożone (Cs), pochodzące od siły ciągnienia statku (Q) zaczepionej na urządzeniu cumowniczym usytuowanym na środku sekcji, ustala się dla budowli morskich wyposażonych w urządzenia cumownicze wówczas, gdy budowla ta, a zwłaszcza jej nadbudowa, ma dostateczną sztywność poziomą. 2. Wartość obciążenia zastępczego (Cs) wyrażoną w kN/m, o którym mowa w ust. 1, oblicza się według następującego wzoru: gdzie: Q - wyrażona w kN nośność urządzenia cumowniczego, ustalona zgodnie z § 206 ust. 4-6, Ls - wyrażona w m długość sekcji lub odcinka dylatacyjnego budowli morskiej. § 119. 1. Przy projektowaniu budowli morskich, a zwłaszcza samodzielnych urządzeń odbojowych, uwzględnia się prędkość podchodzenia dobijających jednostek pływających (Vp), wyrażoną w m/s. 2. Przez prędkość podchodzenia, o której mowa w ust. 1, rozumie się prędkość przesuwania się kadłuba dobijającej jednostki pływającej, w stosunku do budowli morskiej. 3. Dla jednostek pływających, podchodzących z pomocą holowników do linii cumowniczej, przyjmuje się prędkości podchodzenia zgodnie z tab. 5. 4. Dla jednostek pływających podchodzących bez pomocy holowników przyjmuje się prędkość podchodzenia określoną w ust. 3, z uwzględnieniem następujących współczynników korekcyjnych: 1) dla warunków korzystnych - 1,0, 2) dla warunków ciężkich, w tym w lodach - 1,4. Tablica 5 Lp.Usytuowanie budowli morskiejRodzaj podejścia jednostki pływającejPrędkość podchodzenia Vp w m/s jednostek pływających o wyporności do 1500 tonjednostek pływających o wyporności w przedziale od ponad 1550 do 6500 tonjednostek pływających o wyporności ponad 6500 ton 123456 1Budowla i jednostka pływająca są narażone na silny wiatr i falowanie morskieciężkie (trudne)0,750,550,40 korzystne (łatwe)0,600,450,30 2Budowla i jednostka pływająca są narażone na umiarkowany wiatr i falowanieciężkie (trudne)0,500,400,25 korzystne (łatwe)0,350300,20 3Budowla i jednostka pływająca chronione są przed działaniem wiatru i falowaniaciężkie (trudne)0,250,200,15 korzystne (łatwe)0,200,150,10 5. Dla jednostek pływających podchodzących do budowli morskiej burtą, usytuowaną równolegle do linii cumowniczej, prędkość podchodzenia (Vp), wyrażona w m/s, przyjmuje się zgodnie z tab. 6. Tablica 6 Lp.Wyporność statku tPrędkość podchodzenia Vp w m/s 123, 1do 2 0000,30 2od 2 001 do 10 0000,18 3od 10 001 do 125 000 4powyżej 125 0000,14 § 120. 1. W przystaniach i portach morskich wyróżniających się porywami wiatrów i dużą częstotliwością występowania wiatrów sztormowych, ze statystycznie określonego kierunku, wyrażone w Pa, charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru (qk), działającego na jednostki pływające przekazywane na urządzenia cumownicze, oblicza się na podstawie poniższego wzoru: gdzie: p = 1,23 kg/m3 - gęstość powietrza, Vk - charakterystyczna prędkość wiatru wyrażona w m/s, ustalona jako średnia dziesięciominutowa prędkość wiatru na wysokości 10 m nad poziomem gruntu w terenie otwartym, która może być przekroczona średnio raz w przewidywanym okresie użytkowania budowli równym 50 lat, o prawdopodobieństwie wystąpienia p = 2%, określona na podstawie 50-letniego ciągu obserwacji rzeczywistych prędkości i kierunku wiatrów dla rejonu usytuowania danej budowli morskiej. 2. Za poryw wiatru, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się prędkość wiatru, przewyższającą prędkość średnią dziesięciominutową co najmniej o 5 m/s. 3. W przypadku przewężenia wzniesieniami i budowlami lądowymi terenu długich dolin sprawdza się możliwość wzrostu prędkości wiatru wskutek efektu dyszy. § 121. 1. Do obliczeń statycznych nabrzeży i obrzeży ze ścianką szczelną, dla których zabronione jest projektowanie systemu odwadniającego, przyjmuje się pełną wartość parcia hydrostatycznego. 2. Zasadę określoną w ust. 1 stosuje się również, gdy nie można zapewnić skuteczności działania systemu odwadniającego. § 122. 1. Obciążenie od pokrywy lodowej i warstwy pokrywy śniegu na budowli morskiej określa się z uwzględnieniem lokalnych warunków środowiskowych. 2. Obciążenie od pokrywy lodowej, o którym mowa w ust. 1, nie może być mniejsze niż obciążenie równomiernie rozłożone q = 1,0 kN/m2. 3. Obciążenie od warstwy pokrywy śniegu, o którym mowa w ust. 1, nie może być mniejsze niż obciążenie równomiernie rozłożone q = 0,75 kN/m2. Obciążenie to uwzględnia się niezależnie od obciążenia od pokrywy lodowej, o której mowa w ust. 2. 4. Wymagania określone w ust. 2 i 3 nie dotyczą budowli morskich usytuowanych na otwartych akwenach, gdzie występują rozbryzgi fal, zamarzające na nadbudowie tych budowli, dla których obciążenie równomiernie rozłożone nie może być mniejsze od q = 10 kN/m2. Wielkość obliczeniową tego obciążenia należy ustalać na podstawie obserwacji przeprowadzonej na sąsiednich budowlach, mającej na celu określenie możliwej grubości pokrywy lodowej. 5. W przypadku uwzględnienia obciążenia od pokrywy lodowej i pokrywy śnieżnej nie uwzględnia się jednoczesnego obciążenia ruchomego budowli morskiej, pochodzącego od środków transportowych. § 123. 1. Obciążenie poziome od działania lodu na budowle morskie usytuowane na akwenach określa się na podstawie: 1) grubości pokrywy lodowej (h), pomierzonej w miejscu usytuowania projektowanej budowli, w czasie wieloletnich obserwacji, ze szczególnym uwzględnieniem grubości zwałów lodowych spiętrzonej kry lodowej, 2) analizy przyczyn uszkodzeń, awarii lub katastrof budowlanych, budowli morskich usytuowanych na tym samym akwenie. 2. Przy projektowaniu budowli morskich, dla których brak jest danych z pomiarów i nie występują zdarzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, do obliczeń obciążenia poziomego od działania lodu przyjmuje się grubość pokrywy lodowej (h) o wartościach nie mniejszych niż: 1) na akwenach otwartych polskiego brzegu Morza Bałtyckiego: a) przed Krynicą Morską - 0,30 m, b) przed Świbnem i Gdańskiem - 0,45 m, c) przed Gdynią wokół Helu - 0,50 m, d) przed Rozewiem, Łebą, Ustką i Jarosławcem - 0,45 m, e) przed Darłowem i Kołobrzegiem - 0,40 m, f) przed Dziwnowem, Międzyzdrojami i Świnoujściem - 0,50 m, g) na akwenach morza terytorialnego, w odległości od 1 km od brzegu - 0,70 m, 2) na akwenach osłoniętych polskiego wybrzeża: a) Nowa Pasłęka, Zalew Wiślany - 0,60 m, b) Krynica Morska, Zalew Wiślany - 0,65 m, c) Tolkmicko, Zalew Wiślany - 0,70 m, d) Świbno, Przekop Wisły - 0,55 m, e) Gdańsk i Gdynia, porty - 0,50 m, f) Puck, port i wody przyległe - 0,70 m, g) Jastarnia, port i wody przyległe - 0,55 m, h) Hel, port - 0,50 m, i) Władysławowo, port - 0,35 m, j) Łeba, Ustka, Darłowo, Kołobrzeg, porty - 0,55 m, k) Szczecin, port - 0,35 m, l) Wolin, Dziwna - 0,55 m, ł) Trzebież, Zalew Szczeciński - 0,60 m, m) Tor Wodny Świnoujście-Szczecin, Zalew Szczeciński - 0,60 m, n) Podgrodzie, Zalew Szczeciński - 0,65 m, o) Świnoujście, port - 0,50 m. 3. Obciążenie poziome od działania lodu zwiększa się co najmniej dwukrotnie, w przypadkach gdy: 1) istnieje możliwość spiętrzenia kry lodowej o szerokości co najmniej 10 h, szczególnie w rejonie torów wodnych, gdzie lód jest kruszony i rozpychany przez jednostki pływające, 2) brak jest wyników badań terenowych, wskazujących na to, że grubość spiętrzonego lodu może przekraczać dwukrotnie grubość pokrywy lodowej h określonej w ust. 2. 4. Jeżeli w wyniku pomiarów stwierdza się, że grubość zwału lodowego o szerokości co najmniej 10 h może być większa niż 2 h, do wzorów na obliczenie obciążenia poziomego od działania lodu wstawia się pomierzoną, rzeczywistą grubość zwału lodowego spiętrzonej kry lodowej. 5. W celu zmniejszenia sił poziomych od zwałów lodowych spiętrzonej kry lodowej budowle morskie projektuje się z odpowiednim łamaczem lodu. Rozdział 3 Kombinacja obciążeń budowli morskich § 124. 1. Kombinacje obciążeń budowli morskich ustala się zgodnie z Polską Normą w zależności od rozpatrywanego stanu granicznego nośności albo użytkowania, z uwzględnieniem wariantów jednoczesnego działania rożnych obciążeń w poszczególnych stadiach realizacji oraz użytkowania tej budowli. 2. Kombinacje obciążeń budowli morskich, o których mowa w ust. 1, ustala się tak, aby dawały najbardziej niekorzystny efekt w rozpatrywanym stanie granicznym. § 125. 1. Kombinacje obciążeń budowli morskich w stanach granicznych nośności rozpatruje się w podziale na kombinację: 1) podstawową, składającą się z obciążeń stałych i zmiennych, 2) obciążeń długotrwałych, w konstrukcjach z materiałów podatnych na wpływy reologiczne, 3) wyjątkową, składającą się obciążeń stałych, zmiennych i jednego obciążenia wyjątkowego; w przypadkach uzasadnionych może wystąpić więcej niż jedno obciążenie wyjątkowe. 2. Kombinację obliczeniową obciążeń długotrwałych, podstawową wymienioną w ust. 1 pkt 1, stosuje się w obliczeniach wszystkich budowli morskich oraz ich elementów konstrukcyjnych. 3. Kombinację obliczeniowych obciążeń długotrwałych wymienioną w ust. 1 pkt 2 stosuje się przy obliczaniu nośności konstrukcji żelbetowych, dla elementów ściskanych mimośrodowo oraz z betonu sprężonego. 4. Kombinację wyjątkową, wymienioną w ust. 1 pkt 3, stosuje się w przypadkach, gdy ze względu na przeznaczenie, użytkowanie lub usytuowanie budowli morskiej mogą wystąpić obciążenia wyjątkowe. 5. W uzasadnionych przypadkach, dla okresu montażu budowli morskich, można zmniejszyć wartość obciążeń zmiennych o 20% w stosunku do wartości przyjętych dla okresu użytkowania tych budowli. § 126. 1. Kombinacja podstawowa obciążeń obliczeniowych wymieniona w § 125 ust. 1 pkt 1 stanowi sumę: gdzie: γfi - współczynnik obciążenia (częściowy współczynnik bezpieczeństwa), γn - współczynnik konsekwencji zniszczenia, przyjmowany na podstawie Polskiej Normy oraz § 49, 50, 245 ust. 3 i § 253 pkt 4, Gki - wartość charakterystyczna obciążenia stałego, Qki - wartość charakterystyczna obciążenia zmiennego, Ψoi - współczynnik jednoczesności obciążeń zmiennych, określany zgodnie z ust. 3 i 4. 2. Obciążenia zmienne w kombinacji obciążeń obliczeniowych szereguje się według ich znaczenia i mnoży przez współczynnik jednoczesności obciążenia Ψoi, przynależny do kolejnego miejsca i uszeregowania znaczenia obciążenia. 3. Ustala się, że wszystkie obciążenia zmienne w całości i w części długotrwałe, wprowadzane są do kombinacji obciążeń, w przypadku ich występowania, ze współczynnikiem jednoczesności Ψoi = 1,0. 4. Wartość współczynnika jednoczesności obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych Ψoi przyjmuje się według uszeregowania ich znaczenia podanego w tab. 7: Tablica 7 Znaczenie obciążenia zmiennego w całości krótkotrwałegoKolejność uszeregowania obciążenia (i)Ψoi 123 Podstawowe11,0 Drugie20,9 Trzecie30,8 Wszystkie pozostałe40,7 5. Ze względu na to, że współczynnik jednoczesności obciążeń zmiennych Ψoi uwzględnia wpływ prawdopodobieństwa jednoczesnego wystąpienia kilku różnych obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych, obciążenia zmienne budowli morskich szereguje się według ich znaczenia. 6. Uszeregowanie, o którym mowa w ust. 4, realizuje się tylko na podstawie wyników obliczeń statycznych, w zależności od wartości naprężeń, jakie dane obciążenie wywołuje w elementach konstrukcji, co wymaga dokładnego i jednoznacznego określenia wartości tych obciążeń. 7. Gdy nie jest możliwe dokładne określenie obciążeń, o których mowa w ust. 5 i 6, przy wzięciu pod uwagę konsekwencji zniszczenia rozpatrywanych budowli morskich, przyjmuje się współczynnik Ψoi =1,0, niezależnie od znaczenia analizowanego obciążenia zmiennego w całości krótkotrwałego. § 127. 1. W przypadkach gdy obciążenia zmienne w całości krótkotrwałe są dokładnie i jednoznacznie określone, zezwala się na ich uwzględnienie w następujących przykładowych kombinacjach: 1) rodzaj obciążenia:Kolejność uszeregowania obciążenia (i) a) oddziaływanie falowania morskiego1 b) obciążenie wiatrem2 c) oddziaływanie prądów morskich3 d) obciążenie pozostałe4 2) rodzaj obciążenia:i a) oddziaływania lodu1 b) oddziaływania prądów morskich2 c) obciążenie śniegiem3 d) obciążenia pozostałe4 3) rodzaj obciążenia:i a) oddziaływanie jednostek pływających dobijających oraz przycumowanych do konstrukcji1 b) obciążenie wiatrem2 c) oddziaływanie prądów morskich3 d) obciążenia pozostałe4 4) rodzaj obciążenia:i a) oddziaływanie jednostek pływających podczas ich budowy, wodowania i prób1 b) obciążenie wiatrem2 c) obciążenie śniegiem3 d) obciążenia pozostałe4 2. Ostateczną, wybraną kombinację obciążeń obliczeniowych, jak i uszeregowanie tych obciążeń dla danej budowli morskiej, ustala się w obliczeniach statycznych projektu morskiego. § 128. 1. W kombinacji wyjątkowej wszystkie wartości obciążeń zmiennych mnoży się przez współczynnik jednoczesności obciążeń zmiennych Ψoi = 0,8. 2. Kombinacja wyjątkowa, o której mowa w ust. 1, stanowi sumę: gdzie: Fa - obciążenie wyjątkowe. § 129. 1. Kombinacje obciążeń w stanach granicznych użytkowania rozpatruje się w podziale na: 1) podstawową, 2) obciążeń długotrwałych. 2. Kombinację podstawową, wymienioną w ust. 1 pkt 1, stosuje się w obliczeniach wszystkich budowli morskich oraz ich elementów konstrukcyjnych. 3. Kombinację obciążeń długotrwałych, wymienioną w ust. 1 pkt 2, w której występują wszystkie obciążenia stałe oraz zmienne w całości i w części długotrwałe, stosuje się do tych budowli i konstrukcji, dla których ma znaczenie czas występowania obciążeń. 4. W stanach granicznych użytkowania stosuje się wartość współczynnika obciążenia γf = 1,0, z wyjątkiem torów poddźwignicowych i ich fundamentów, dla których przyjmuje się γf = 1,2. § 130. 1. Kombinacja podstawowa obciążeń budowli morskich w stanach granicznych użytkowania składa się ze wszystkich obciążeń stałych i zmiennych tej budowli równocześnie występujących. 2. Kombinacja podstawowa, o której mowa w ust. 1, stanowi sumę: § 131. 1. Kombinacja długotrwałych obciążeń budowli morskich w stanach granicznych użytkowania składa się ze wszystkich równocześnie występujących obciążeń stałych oraz obciążeń zmiennych w całości długotrwałych. 2. Kombinacja obciążeń długotrwałych, o której mowa w ust. 1, stanowi sumę: gdzie: Gki - wartość charakterystyczna obciążenia stałego, Q'ki - wartość charakterystyczna obciążenia zmiennego w całości długotrwałego, Q''ki - wartość charakterystyczna obciążenia zmiennego w części długotrwałego, Ψdi - współczynnik kombinacji obciążeń długotrwałych, określony zgodnie z ust. 3. 3. Współczynnik kombinacji obciążeń długotrwałych Ψdi wynosi: a) Ψdi = 1,0 - dla obciążeń zmiennych w całości długotrwałych, b) Ψdi = 0,5 - dla obciążeń zmiennych w części długotrwałych, jeżeli obowiązujące normy obciążeń konstrukcji budowlanych lub specjalnych nie stanowią inaczej. DZIAŁ V Falochrony Rozdział 1 Klasyfikacja falochronów § 132. W zależności od rodzaju osłaniającego obiektu wyróżnia się falochrony: 1) portowe: a) zewnętrzne - oddzielające akwen portowy od morza, b) wewnętrzne - zwane ostrogami portowymi, dzielące chroniony akwen, 2) kierujące, chroniące ujście rzek przed falą i zapiaszczeniem, 3) blokujące, zatrzymujące ruch rumowiska w pewnej odległości przed portem, 4) brzegowe i progi podwodne, stanowiące osłonę brzegu, określone w dziale VI. § 133. Ze względu na rodzaj konstrukcji wyróżnia się falochrony: 1) stałe, zwarte lub ażurowe, posadowione na dnie w gruncie nośnym zalegającym poniżej dna, 2) pływające, przeholowywane na dowolne miejsce i tam zakotwiczone, 3) pneumatyczne i hydrauliczne, w postaci strumienia powietrza lub wody wypuszczanej pod ciśnieniem z rury położonej na dnie morza. § 134. Falochrony stałe ażurowe powodują częściowe rozproszenie energii nabiegającej fali. § 135. 1. Falochrony stałe zwarte obejmują: 1) falochrony o ścianach stromych, masywne i sprężyste, 2) falochrony o ścianach pochyłych, narzutowe i nasypowe, 3) falochrony mieszane, 4) falochrony podwójne, 5) falochrony półażurowe. 2. Falochrony masywne o ścianach stromych stanowią sztywne masywy murowane, betonowe lub żelbetowe, stawiane na podsypce lub bezpośrednio na dnie morza, noszące nazwę falochronów stawianych, albo zapuszczone w grunt nośny poniżej dna, noszące nazwę falochronów zapuszczanych. 3. Falochrony sprężyste o ścianach stromych budowane są z materiałów sprężystych, głównie z drewna lub stali. Do tego typu falochronów zalicza się: a) falochrony kaszycowe, b) falochrony palisadowe. 4. Falochrony narzutowe wykonane są z kamienia albo prefabrykowanych bloków betonowych. 5. Falochrony nasypowe wykonywane są z piasku, żwiru albo drobnego kamienia. 6. Falochrony mieszane składają się z części dolnej, stanowiącej podwodnym falochron narzutowy, oraz z części górnej, stanowiącej dowolną konstrukcję masywną o ścianach stromych. Wykonywane są także od strony chronionego akwenu jako stawiane, a od strony morza - jako narzutowe. 7. Falochrony podwójne składają się z falochronu zewnętrznego, o ścianach stromych lub pochyłych, z falochronu wewnętrznego oraz z rozdzielającego je kanału rozproszenia energii falowania. Falochron wewnętrzny może być wykorzystywany jako nabrzeże, a kanał rozproszenia energii falowania jako kanał nawigacyjny lub do celów rekreacyjno-sportowych. 8. Falochrony półażurowe obejmują żelbetowe skrzynie, podzielone na podłużne komory. Ściany komór odmorskich są do strony morza ażurowe, co pozwala na przenikanie wody do wnętrz skrzyń i rozpraszanie energii uderzającej fali. Stateczność falochronu zapewniają komory balastowe wypełnione piaskiem. 9. Falochrony ażurowe stanowią wieloprętowe pomosty na filarach lub palach. Rozdział 2 Szczególne wymagania w zakresie falochronów portowych § 136. 1. Usytuowanie i układ falochronów dla zapewnienia koniecznego stopnia osłonięcia portu przed falowaniem określa się zgodnie z § 62-65, z uwzględnieniem bezpieczeństwa ruchu statków w rejonie wejść i wewnątrz portu. 2. Unika się układów falochronów powodujących konieczność zmiany kursu jednostek wchodzących do portu w rejonie główek falochronu. 3. Układ falochronów rozpatruje się łącznie z przyjętym rozwiązaniem konstrukcyjnym poszczególnych falochronów. 4. Ustalając szerokość i położenie wejścia do portu, zakłada się możliwość zawinięcia statku do portu w niekorzystnych warunkach oddziaływania wiatru, falowania i lodu. 5. Ustalając w projekcie budowlanym układ i rodzaj falochronu, dąży się do wyboru rozwiązań optymalnych, biorąc pod uwagę wymagania funkcjonalne i bezpieczeństwa, oddziaływanie na środowisko oraz względy ekonomiczne. Ocena rozwiązań zawiera analizy strat i prawdopodobieństwo ich wystąpienia, w założonym okresie użytkowania falochronu. § 137. 1. Przy rozpatrywaniu efektu osłonięcia portu przed falowaniem bierze się pod uwagę warunki falowe występujące z dużą częstotliwością, które określają okres użytkowania portu, oraz warunki zachodzące sporadycznie, które decydują o bezpieczeństwie postoju statków w porcie. Doboru okresu powtarzalności sztormów oraz wyznaczenia parametrów fal projektowych dokonuje się odpowiednio do przyjętego wskaźnika stopnia ryzyka. 2. Oddziaływanie falowania rozpatruje się dla różnych kierunków podchodzenia falowania oraz różnych poziomów morza spowodowanych pływami lub wezbraniami sztormowymi, z uwzględnieniem zmian profilu dna w wyniku robót czerpalnych oraz efektów wzmacniania i wygaszania falowania wewnątrz portu. 3. Na etapie projektowania rozpatruje się skutki i zakres przelewania się fal ponad koroną falochronu. Dla ludzi i sprzętu znajdującego się na falochronie skutki przelewającej się wody ocenia się na podstawie granicznych wartości wydatku wody w odległości 3 m od wewnętrznego lica ściany konstrukcji nadwodnej, które określają: 1) niedogodność dla ludzi, przy wydatku ponad 4x10-6 m3/m·s, 2) niedogodność dla sprzętu, przy wydatku ponad 1x10-6 m3/m·s, 3) niebezpieczeństwo dla ludzi, przy wydatku ponad 3x10-5 m3/m·s, 4) niemożliwe przejście pojazdów, przy wydatku ponad 2x10-5 m3/m·s. Dopuszcza się wartości szczytowe przy przelewie grzbietu fali, które mogą być do 100 razy większe od wymienionych w pkt 1-4. 4. Wartość przyjmowanego wskaźnika stopnia ryzyka, wymienionego w ust. 1, przyjmuje się w zależności od: 1) funkcji i znaczenia falochronu, 2) rodzaju konstrukcji falochronu, 3) wiarygodności danych wyjściowych do projektowania, 4) nadzoru jakościowego i tolerancji wykonawstwa, 5) istnienia wyników badań modelowych wystarczających do określenia warunków zniszczenia proponowanego rozwiązania konstrukcyjnego. § 138. 1. W pracach projektowych dotyczących ustalenia usytuowania, układu oraz konstrukcji i sposobu wykonawstwa falochronu wykorzystuje się: 1) dane meteorologiczne i klimatyczne, w szczególności dotyczące kierunków i prędkości wiatru, temperatury i ciśnienia atmosferycznego, 2) dane na temat zarejestrowanego falowania, kierunki, intensywność i okresy trwania rozwiniętego falowania, a w przypadku gdy występuje ciągłe falowanie martwe, dane w zakresie fal długookresowych, 3) dane o ekstremalnych poziomach morza i rzek wpadających do morza lub portu, 4) dane o kierunkach i prędkościach prądów morskich, 5) dane dotyczące batymetrii i topografii brzegu, 6) dane geotechniczne o podłożu gruntowym, 7) dane na temat transportu rumowiska wzdłuż brzegu, 8) dane o okresach zalodzenia i grubościach powłoki lodowej, 9) dane dotyczące przepływu, transportu rumowiska i kry lodowej przez rzeki wpadające do rozpatrywanego akwenu, 10) dane o materiałach konstrukcyjnych przewidzianych do wykorzystania przy budowie falochronów, 11) dane dotyczące obciążeń wynikające z założonych dodatkowych funkcji falochronu. 2. Wyboru właściwej konstrukcji falochronu dokonuje się biorąc pod uwagę: 1) funkcję falochronu związaną z wymaganym stopniem osłonięcia określonego akwenu przed falowaniem, 2) dodatkowe funkcje, jakie falochron ma spełniać, 3) wymagania w zakresie stateczności falochronu, 4) wymagania w zakresie wpływu falochronu na stan falowania w rejonie wejścia do portu, 5) intensywność dopuszczalnego przelewania się fali przez koronę falochronu, 6) dopuszczalny stopień przenikania falowania przez korpus falochronu, 7) dopuszczalny wpływ falochronu na zmianę warunków falowania w rejonie budowy falochronu, 8) dostępność materiałów do budowy falochronów, 9) stopień dopuszczalnego zniszczenia lub przemieszczenia konstrukcji oraz możliwość przeprowadzenia bieżącej kontroli stanu falochronu i napraw zniszczeń, 10) sposób zapobieżenia tworzenia się wód stojących w porcie lub przystani morskiej. § 139. 1. Falochrony projektuje się dla stanów granicznych nośności i użytkowania. 2. Stan graniczny nośności ma miejsce, gdy nastąpiła całkowita utrata przez falochron zdolności do pełnienia jego podstawowej funkcji, łącznie z poważnym ograniczeniem pełnienia przez port zakładanych funkcji. 3. Stan graniczny użytkowania ma miejsce, gdy nastąpiła częściowa utrata przez falochron zdolności do pełnienia jego podstawowej funkcji, jednak bez istotnego ograniczenia pełnienia przez port zakładanych funkcji. § 140. Dąży się do projektowania falochronów przy uwzględnieniu kryteriów optymalizacyjnych. W tym ujęciu przeprowadza się porównanie kosztów uniknięcia lub zredukowania ryzyka zniszczenia, z kosztami napraw wszystkich statystycznie spodziewanych zniszczeń, w czasie wystąpienia falowania przekraczającego miarodajne falowanie projektowe. § 141. 1. Przy projektowaniu falochronów stawianych sprawdza się możliwość zniszczenia lub uszkodzenia falochronu na skutek: 1) wywrócenia falochronu, przy uwzględnieniu obrotu wokół krawędzi podstawy i w gruncie dna oraz przy założeniu najbardziej niekorzystnego rozkładu i wartości obciążeń hydrodynamicznych pod podstawą, 2) poziomego przesunięcia falochronu, przy wystąpieniu poślizgu pod podstawą i w gruncie dna, 3) przekroczenia nośności podłoża, 4) utraty równowagi falochronu przy wystąpieniu przegłębień dna wywołanych erozją, przy uwzględnieniu redukcji nośności podłoża i utraty stateczności wzdłuż najniekorzystniejszej linii poślizgu, 5) wystąpienia nadmiernych i nierównomiernych osiadań, 6) przelewania się fali ponad koroną falochronu, przy uwzględnieniu obciążeń poziomych oraz obciążeń masą przelewającej się wody, 7) oddziaływania na elementy falochronu obciążeń falowych o charakterze uderzeń hydrodynamicznych, trwających krócej niż 0,2 s, 8) zmęczenia materiału lub utraty właściwości materiału, w związku z długotrwałym oddziaływaniem środowiska morskiego. 2. Połączenia sekcji falochronu powinny być wymiarowane na ścianie przy założeniu, że co najmniej 25% obliczeniowego obciążenia poziomego, działającego na daną sekcję, może się przenieść na sekcję sąsiednią. 3. Dopuszczalne wartości osiadania falochronów określane są przez użytkownika i projektanta. Wynikają one z oceny wrażliwości konstrukcji falochronu na osiadania oraz z ograniczeń stanu użytkowania. § 142. Przy projektowaniu falochronów zapuszczanych w dno stosuje się wymagania określone w § 141 oraz sprawdza możliwość zniszczenia lub uszkodzenia falochronu na skutek utraty stateczności albo wystąpienia nadmiernych przemieszczeń fundamentu głębokiego. § 143. 1. Przy projektowaniu falochronów narzutowych sprawdza się możliwości zniszczeni lub uszkodzenia falochronu na skutek: 1) wybicia lub uszkodzenia elementów zastosowanych w warstwie ochronnej, 2) przesunięcia się elementów zastosowanych w warstwie ochronnej, 3) ruchu nadbudowy, 4) przelewania się fali nad koroną, przy uwzględnieniu obciążeń poziomych oraz obciążeń masą przelewającej się wody i możliwości uszkodzenia skarpy od strony wewnętrznej falochronu, 5) utraty stateczności skarpy falochronu przy wystąpieniu przegłębień dna wywołanych erozją, przy uwzględnieniu redukcji nośności podłoża i utraty stateczności wzdłuż najniekorzystniejszej linii poślizgu, 6) ucieczki materiału z rdzenia falochronu, 7) wystąpienia nadmiernych i nierównomiernych osiadań, 8) oddziaływania na elementy falochronu obciążeń falowych o charakterze uderzeń hydrodynamicznych, trwających krócej niż 0,2 s, 9) zmęczenia materiału lub utraty właściwości materiału w związku z długotrwałym oddziaływaniem środowiska morskiego, w tym możliwości obniżenia efektu zazębiania się kamieni lub bloków, na skutek obtoczenia. 2. Zewnętrzna warstwa ochronna falochronu narzutowego powinna sięgać do głębokości równej od 1,5 do 2 wysokości fali projektowej. W projekcie budowlanym określa się minimalną liczbę elementów umocnienia, na jednostkę powierzchni skarpy. 3. Przy projektowaniu falochronów narzutowych dopuszcza się stosowanie metod empirycznych i współczynników bezpieczeństwa potwierdzonych wynikami badań modelowych. § 144. 1. Przy projektowaniu falochronów mieszanych uwzględnia się wymagania określone w § 141 i 143, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Projekt budowlany powinien eliminować możliwość oddziaływania fal załamanych na część falochronu na ścianie stromej, przy przyjęciu najbardziej niekorzystnego poziomu wody. § 145. W projekcie budowlanym falochronów stawianych, narzutowych i nasypowych określa się sposób przygotowania dna w miejscu budowy falochronu, przy uwzględnieniu: 1) potrzeby wyrównania dna, 2) uzyskania odpowiedniego rozkładu nacisku na podłoże, 3) zapewnienia warunków do szybkiej dysypacji ciśnień porowych mobilizowanych pod podstawą. § 146. W projekcie budowlanym falochronów stawianych i zapuszczanych przewiduje się odpowiednią strefę ochrony dna przed erozją oraz określa się rodzaj i zasięg tej ochrony. § 147. 1. W nadbudowie falochronów palisadowych w postaci pełnej płyty projektuje się otwory do uzupełniania narzutu kamiennego wewnątrz tej palisady, z przykrywą ażurową wykonaną ze stali odpornej na korozję, tak aby woda mogła wytryskiwać spod nadbudowy na jej wierzch. 2. Rozstaw otworów, o których mowa w ust. 1, nie może być mniejszy niż 4,0 m i nie większy niż 6,0 m. § 148. 1. Falochrony wyposaża się stosownie do funkcji podstawowej i dodatkowych budowli, po spełnieniu odpowiednich dla tych funkcji wymagań, określonych w dziale IX. 2. Falochrony dodatkowo wyposaża się w: 1) drabinki wyjściowe od strony zewnętrznej i wewnętrznej falochronów, 2) urządzenia cumownicze i odbojowe od strony wewnętrznej, jeśli przewiduje się możliwość dobijania jednostek pływających. DZIAŁ VI Budowle ochrony brzegów morskich Rozdział 1 Klasyfikacja budowli ochrony brzegów morskich § 149. 1. W zależności od sposobu ochrony brzegu projektuje się budowle ochrony brzegów morskich jako budowle: 1) wzdłużbrzegowe, 2) usytuowane poprzecznie do linii brzegowej. 2. Budowlami wzdłużbrzegowymi są: 1) paski brzegowe, 2) falochrony brzegowe, 3) progi podwodne. 3. Budowlami poprzecznymi są ostrogi brzegowe. § 150. 1. Pod względem konstrukcyjnym opaski brzegowe dzielą się na: masywne ściany oporowe, ścianki szczelne, palisady, okładziny ciągłe, blokowe i narzutowe oraz wykonane z kombinacji tych konstrukcji. 2. Pod względem konstrukcyjnym falochrony brzegowe dzielą się na odcinkowe lub ciągłe. 3. Progi podwodne projektuje się tylko jako konstrukcje ciągłe. 4. Ostrogi brzegowe projektuje się jako konstrukcje stawiane, wbijane albo narzutowe. 5. Doboru odpowiedniego rodzaju budowli ochrony brzegu morskiego dokonuje się przy uwzględnieniu funkcji, jakie określana budowla powinna spełniać. Dotyczy to przede wszystkim odbijania fal, rozproszenia energii falowania, zapobiegania rozmywaniu skarp naturalnych i sztucznych brzegu morskiego, zmniejszenia wzdłużbrzegowego transportu rumowiska, akumulacji rumowiska i rozbudowy brzegu morskiego. Rozdział 2 Szczególne wymagania w zakresie budowli ochrony brzegów morskich § 151. Usytuowanie budowli ochrony brzegów morskich poprzedza się analizą procesów mających wpływ na zmianę batymetrii i linii brzegowej. § 152. W projekcie budowlanym budowli ochrony brzegu morskiego zapewnia się pełnienie jej zasadniczych funkcji w przypadku nieznacznych deformacji, przemieszczeń lub osiadań oraz przewiduje się zabezpieczenie przy budowlach miejsc zagrożonych erozją lokalną. § 153. Budowlę ochraniającą lub umacniającą brzeg morski projektuje się tak, aby umożliwić jej kontrolę oraz wykonywanie napraw. § 154. 1. Falochrony brzegowe i progi podwodne posadawia się wzdłuż brzegu morskiego, w odległości od brzegu zapewniającej skuteczność działania budowli, polegającą na zapobieganiu procesom erozyjnym i wymuszaniu procesów akumulacyjnych. 2. Usytuowanie falochronu brzegowego zapewnia dysypację maksymalnej energii falowania. § 155. 1. Usytuowanie ostróg brzegowych, szczególnie w przypadku istnienia silnego wzdłużbrzegowego transportu rumowiska, przyjmuje się prostopadle do średniego przebiegu linii brzegowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się odchylenie kierunku ostróg brzegowych od kierunku prostopadłego, ze względu na ukształtowanie brzegu oraz rzeczywisty kierunek transportu rumowiska. § 156. 1. Budowle ochrony brzegu morskiego, usytuowane przy ogólnodostępnych plażach, nie mogą całkowicie odcinać dostępu do brzegu morza. 2. W budowlach, o których mowa w ust. 1, ogólnodostępnych zejścia na plażach dla pieszych sytuuje się w odstępach nie większych niż 200 m, a przejazdy dla transportu kołowego - w odstępach nie większych niż 1000 m. 3. Na pozostałych odcinkach chronionego brzegu morskiego odstępy zejść na plażę, o których mowa w ust. 2, nie powinny przekraczać odpowiednio - 500 i 2000 m. 4. W rejonach szczególnie zagrożonych niszczącym działaniem fal i prądów morskich oraz w rejonach, gdzie jest to niemożliwe ze względów technicznych, dopuszcza się rezygnację z wykonywania zejść i przejazdów, o których mowa w ust. 2 i 3. § 157. 1. Długość opaski brzegowej powinna uwzględniać zabezpieczenie skrzydeł tej budowli. 2. Stopę opaski brzegowej zabezpiecza się tak, aby powodowała jak największe straty energii nabiegających fal. 3. Opaski nieprzepuszczalne lub słabo przepuszczalne wyposaża się w system odwodnień, umożliwiający swobodny i nie niszczący odpływ wody gruntowej zza opaski. § 158. 1. Okładziny skarp o nachyleniu większym niż 1:4 wymagają zawsze podparcia zapobiegającego obsunięciu się okładziny. 2. Podparcie pionowe okładziny, wykonywane w postaci ścianki szczelnej lub palisady, zabezpiecza się w sposób eliminujący negatywne skutki podchodzenia falowania. 3. Wysokość zabezpieczenia brzegu wykonana w postaci okładzin nie może być niższa niż 1 m ponad linię nabiegania fali morskiej na skarpę. 4. W przypadku przewidywanego przelewania się wody, górną krawędź okładziny zabezpiecza się systemem odwodnienia. 5. Okładzina nieprzepuszczalna podparta ścianką szczelną wymaga zastosowania systemu otworów i filtrów dla odprowadzenia nadmiaru wody gruntowej. 6. W przypadku okładzin elastycznych dopuszcza się ubytki materiału podłoża, jednakże nie mogą one powodować zakłóceń pracy konstrukcji. 7. W przypadku okładzin nieodkształcalnych ubytki, o którym mowa w ust. 6, są niedopuszczalne. § 159. 1. Wymiary ciągłego falochronu brzegowego wyznacza się w oparciu o długość fal mających największy udział w przebudowie brzegu. 2. Szerokość korony falochronu brzegowego nie może być mniejsza niż 3 m. § 160. 1. Wysokość progu podwodnego nie może przekraczać poziomu zerowego morza w miejscu posadowienia. 2. Stopę falochronu brzegowego i progu podwodnego zabezpiecza się od strony morskiej i lądowej przed oddziaływaniem prądów rozmywających i możliwością upłynnienia gruntu pod budowlą. § 161. 1. Ostrogi brzegowe projektuje się w grupach. 2. Długość odcinka brzegu morskiego chronionego grupą ostróg powiększa się tak, aby powstające obszary erozyjne znalazły się w najbardziej odpornej na erozję części brzegu. 3. Rozstaw ostróg brzegowych nie może przekraczać potrójnej długości ostrogi. 4. Długość ostrogi brzegowej wiąże się z szerokością aktywnej strefy wzdłużbrzegowego transportu osadów. 5. Nasadę ostrogi brzegowej wprowadza się w ląd tak, aby nie dopuścić do powstania rozmywającego prądu wzdłużbrzegowego pomiędzy nasadą i plażą. 6. Rzędna korony ostrogi brzegowej powinna być niższa od wymaganej średniej rzędnej plaży w obszarze chronionym. 7. W przypadku stosowania ostróg palisadowych długość pali nie może być mniejsza niż 4 m. Pale powinny być zagłębione w grunt na 2/3 swej długości, z uwzględnieniem dopuszczalnych przegłębień w rejonie tej budowli. § 162. W projekcie budowlanym sprawdza się zachowanie warunków stateczności budowli ochrony brzegów morskich we wszystkich zakresach oddziaływania następujących sił zewnętrznych: 1) oddziaływania fal przy różnych poziomach wody w morzu, 2) oddziaływania lodu, 3) parcia hydrostatycznego i hydrodynamicznego wody, 4) zmiennego poziomu wody gruntowej, 5) parcia gruntu, 6) obciążenia naziomu. § 163. W projekcie budowlanym stawianych budowli ochrony brzegów morskich sprawdza się: 1) możliwość przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego lub naprężenia dopuszczalnego, w zależności od przyjętej metody obliczeń, 2) możliwość wystąpienia poślizgu po podłożu lub w podłożu, 3) ogólną stateczność uskoku naziomu - dla opasek brzegowych, 4) warunek dopuszczalnego osiadania lub przechylenia budowli, określony przez użytkownika i projektanta budowli, 5) możliwość upłynnienia gruntu pod budowlą. § 164. Budowle ochrony brzegów morskich w postaci konstrukcji palowej projektuje się tak, aby nie wystąpiły: 1) przekroczenia obliczeniowej nośności pionowej pali, 2) przekroczenia obliczeniowej nośności poziomej pali, 3) zmiany ogólnej stateczności uskoku naziomu podtrzymywanego przez pale. § 165. Budowle ochrony brzegów morskich w postaci budowli narzutowych projektuje się tak, aby: 1) zachowały stateczność skarp budowli ochraniającej, 2) zachowały stateczność pojedynczego elementu narzutu, 3) wykluczały możliwość przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego lub naprężenia dopuszczalnego, w zależności od przyjętej metody obliczeń, 4) zachowywały warunek dopuszczalnego osiadania, 5) wykluczały możność upłynnienia gruntu przed i pod budowlą. § 166. W obliczeniach stateczności budowli ochrony brzegu morskiego uwzględnia się obciążenia i stany wyjątkowe, do których zalicza się: 1) dla opaski brzegowej oraz jej elementów: a) zwiększone parcie gruntu wywołane osuwaniem się skarpy na zapleczu opaski, b) występowanie ciśnienia spływowego i podwyższonego poziomu wody gruntowej za opaską, c) obciążenia wywołane obrastaniem konstrukcji lodem, d) uszkodzenia wywołane uderzeniami kry lodowej lub pływających elementów niesionych przez fale - w odniesieniu do opasek wbijanych, 2) dla okładziny: a) impulsy ciśnieniowe występujące w trakcie oddziaływania falowania, szczególnie w przypadku okładzin z bloków lub płyt betonowych i okładzin nieprzepuszczalnych w rejonie dylatacji, b) pojawienie się nasilonych przepływów wody w warstwach filtracyjnych, c) zjawiska związane z rozrastaniem się pod budowlą korzeni roślin, d) agresywne oddziaływanie chemiczne wody morskiej na okładziny na terenie i w sąsiedztwie portów oraz w sąsiedztwie zrzutów ścieków, 3) dla falochronów brzegowych i progów podwodnych: a) podmycie odlądowej lub odmorskiej stopy budowli oraz zabezpieczeń bocznych, b) uszkodzenia wywołane uderzeniami kry lodowej, c) napór pola lodowego, 4) dla ostróg brzegowych: a) pojawienie się znacznych przegłębień dna w sąsiedztwie budowli, b) obciążenia wywołane obrastaniem konstrukcji lodem, c) uderzenia kry lodowej lub pływających elementów niesionych przez fale, d) napór pola lodowego. DZIAŁ VII Nabrzeża, obrzeża i pomosty Rozdział 1 Klasyfikacja § 167. 1. W zależności od pełnionych funkcji wyróżnia się: 1) nabrzeża przeładunkowe i postojowe, będące miejscami cumowania statków, przeładunku towarów lub obsługi pasażerów, 2) obrzeża stanowiące obudowę brzegów. 2. W zależności od pełnionych funkcji wyróżnia się pomosty: 1) przeładunkowe, 2) komunikacyjne, stanowiące lądowe drogi komunikacyjne usytuowane na akwenie, 3) specjalne, w szczególności takie jak: kładki dla cumowników, kładki dojściowe dla pieszych, estakady rurociągów i estakady taśmociągów. § 168. 1. W zależności od zastosowanego rozwiązania konstrukcyjnego i materiałów użytych do budowy wyróżnia się nabrzeża: 1) masywne stawiane, wykonane z żelbetonowych wielkowymiarowych prefabrykatów skrzyniowych, bloków betonowych lub monolitów betonowych, 2) masywne zapuszczane w podłoże gruntowe, wykonane ze studni albo kesonów, 3) płytowe, składające się ze ścianki szczelnej, płyty żelbetowej i pali, 4) oczepowe, składające się ze ścianki szczelnej, oczepu i zakotwienia, 5) kątowe, złożone z prefabrykatów wspornikowych albo tarczowych, 6) powłokowo-gruntowe, składające się z gruntu niespoistego zbrojonego albo z gródz komorowych wypełnionych gruntem, 7) kozłowe, składające się ze ścianki szczelnej, oczepu i pali kotwiących, tworzących kozioł ze ścianką szczelną. 2. Pod względem zastosowania rozwiązania konstrukcyjnego wyróżnia się obrzeża: 1) stanowiące pionowe obudowy brzegu, w postaci uskoku naziomu o konstrukcji jak w ust. 1, 2) stanowiące obudowę brzegów skarpowych, zabezpieczonych okładzinami. 3. Pod względem zastosowanego rozwiązania konstrukcyjnego wyróżnia się pomosty: 1) na filarach masywnych, stawianych lub zapuszczanych, 2) na filarach palowych, 3) na równomiernym ruszcie palowym. Rozdział 2 Szczególne wymagania w zakresie nabrzeży, obrzeży i pomostów § 169. 1. W projekcie budowlanym nabrzeży albo pomostów przedstawia się uzasadnienie przyjętych założeń, warunków wykonawstwa i warunków użytkowania, mających wpływ na obliczenia konstrukcji i jej trwałość. 2. W projekcie budowlanym nabrzeży albo pomostów, przeznaczonych do obsługi statków, w którym nie przewiduje się umocnienia dna przy budowli, w obliczeniach stateczności ze względu na możliwe erozyjne przegłębienie dna zwiększa się oprócz głębokości technicznej także głębokość dopuszczalną. 3. W projekcie budowlanym przebudowywanego nabrzeża, pomostu lub obrzeża ocena stateczności związana z planowaną zmianą zakresu użytkowania lub wystąpienia zagrożenia stateczności tych budowli uwzględnia wyniki aktualnej inwentaryzacji stanu technicznego budowli, batymetrię dna, dotychczasowe i ewentualne nowe warunki eksploatacyjne, a także aktualne parametry podłoża gruntowego oraz obserwacje z pracy konstrukcji. 4. Długość odcinków dylatacyjnych, tj. sekcji nabrzeży, obrzeży i pomostów, ustala się biorąc pod uwagę rozwiązanie konstrukcyjne tych budowli. § 170. 1. Projekt budowlany nabrzeża, pomostu lub obrzeża uwzględnia: 1) warunki hydrologiczne, meteorologiczne, batymetryczne, geologiczne i hydrogeologiczne, 2) funkcje budowli i związane z nimi obciążenia, w przypadku nabrzeży i pomostów przeładunkowych i postojowych, parametry kadłuba charakterystycznych statków morskich według rozdziału 2 działu II, w stanie pełnego załadowania i bez ładunku, a także parametry statków większych w stanie częściowego załadowania i bez ładunku; w przypadku obrzeży - obciążenia środowiskowe i zewnętrzne, 3) technologię prowadzenia prac przeładunkowych, urządzenia przeładunkowe, urządzenia i środki transportu ładunku oraz usytuowanie portowych składów i magazynów, 4) sposoby manewrowania statkami podczas podchodzenia do stanowisk cumowniczych z udziałem albo bez udziału holowników, stosowane w ramach uzasadnionych preferencji nawigacyjnych albo ze względu na rodzaj przewożonego ładunku, 5) wyposażenie dostosowane do potrzeb konkretnej budowli. 2. Rzędną korony nabrzeża, pomostu albo obrzeża wyznacza się zgodnie z ustaleniami § 70. 3. Rzędną spodu nadbudowy nabrzeży, obrzeży i pomostów ustala się biorąc pod uwagę rodzaj konstrukcji, oddziaływanie lodu i możliwości wykonawstwa przy określonych poziomach wody. 4. Wysokość uskoku naziomu określa się różnicą rzędnych, liczoną od korony nabrzeża, pomostu albo obrzeża, do rzędnej dna akwenu przyległego do budowli. 5. Usytuowanie nabrzeża, pomostu albo obrzeża poprzedza się analizą warunków batymetrycznych i geotechnicznych, według rozdziału 3 i 4 działu II. 6. W oparciu o analizę wymienioną w ust. 5 dokonuje się: 1) wyboru lokalizacji szczegółowej budowli, zapewniającej optymalne warunki: podchodzenia i postoju statków na stanowiskach cumowania, prowadzenia prac przeładunkowych i uzyskania bezpośredniego zaplecza nabrzeża, 2) opracowania właściwego rozwiązania konstrukcyjnego budowli oraz budowli bezpośredniego zaplecza lądowego, 3) bilansu kubatury robót czerpalnych i ziemnych, z uwzględnieniem zagospodarowania urobku oraz ograniczenia i oszacowania negatywnych ekologicznych skutków tych robót. 7. W projekcie budowlanym nabrzeży, pomostów i obrzeży określa się wartość dopuszczalnych przemieszczeń pionowych i poziomych na okres budowy oraz użytkowania i uwzględnia się je przy wymiarowaniu konstrukcji. 8. Projekt budowlany nabrzeża, pomostu albo obrzeża powinien uwzględniać wymagania i warunki utrzymania dobrego stanu technicznego budowli w założonym okresie użytkowania, w tym również ochronę antykorozyjną. 9. Wypukłe narożniki pirsów, pomostów, w miejscach załamania linii nabrzeży i innych budowli, zaokrągla się w planie. 10. Projekt budowlany nie może przewidywać wystawania podwodnych elementów konstrukcji, urządzeń, instalacji lub sieci poza lico odwodnej ściany nadbudowy konstrukcji budowli morskiej. § 171. 1. Nabrzeża i obrzeża masywne stawiane stosuje się, gdy w miejscu posadowionych budowli występuje podłoże gruntowe o dobrych własnościach fizycznych i mechanicznych. 2. Elementami składowymi budowli wymienionej w ust. 1 są: 1) podsypka wykonana z kamienia, kamienia łamanego, żwiru, 2) konstrukcja podwodna - żelbetowe prefabrykowane skrzynie pływające, żelbetowe prefabrykaty cienkościenne komorowe, bloki betonowe, monolity betonowe, 3) konstrukcja nadwodna - żelbetowa nadbudowa prefabrykowana albo betonowana w deskowaniu na miejscu, ściana oporowa stanowiąca całość z płytą żelbetową lub żelbetowym rusztem belkowym, osadzonymi na konstrukcji podwodnej; w konstrukcji nadwodnej, zależnie od funkcji, umieszcza się kanały instalacyjne i odwodnieniowe oraz elementy wyposażenia. 3. Nabrzeża i obrzeża masywne zapuszczane stosuje się w przypadku występowania w miejscu posadowienia budowli warstwy gruntu o wymaganych własnościach fizycznych i mechanicznych, poniżej rzędnej projektowanego dna akwenu. 4. Elementami składowymi nabrzeża albo obrzeża masywnego zapuszczonego wymienionego w ust. 3, jest konstrukcja: 1) podwodna - studnia żelbetowa, studnia betonowa, keson żelbetowy, 2) nadwodna - według zasad określonych w ust. 2 pkt 3. 5. Nabrzeża oraz obrzeża płytowe i oczepowe stosuje się w miejscach, w których podłoże gruntowe umożliwia wprowadzenie w grunt głównych elementów nośnych budowli, w postaci ścianek szczelnych i pali. 6. Nabrzeża i obrzeża płytowe wymienione w ust. 5 składają się: 1) ze ścianki szczelnej - brusów stalowych, żelbetowych i drewnianych albo ścianki szczelinowej, 2) z pali rozmieszczonych w rzędach, pionowych i nachylonych - żelbetowych prefabrykowanych, żelbetowych formowanych w gruncie, stalowych rurowych, stalowych kształtowych albo drewnianych, 3) z konstrukcji nadwodnej - żelbetowej płyty nadbudowy, z wykształconą wzdłuż krawędzi odwodnej ścianą oporową, łączącą w całość ruszt palcowy i ściankę szczelną. 7. Elementami składowymi nabrzeży i obrzeży oczepowych są: 1) ścianka szczelna, 2) oczep - żelbetowa belka lub kształtownik stalowy, łączące brusy ścianki szczelnej, stanowiące konstrukcję nadwodną budowli, 3) konstrukcja kotwiąca - zakotwienie zakładane na jednym poziomie lub kilku poziomach, obejmujące: elementy kotwiące w postaci pali pojedynczych lub kozłowych, płyt prefabrykowanych żelbetowych, ścianek stalowych, bloków betonowych, ław żelbetowych lub kotew gruntowych oraz ściągi z prętów stalowych lub kabli stalowych wstępnie sprężonych, a także kleszczy stężających brusy ścianki szczelnej. 8. Nabrzeża albo obrzeża kątowe i tarczowe stosuje się w warunkach dopuszczających stosowanie stawianych lekkich prefabrykatów: 1) typu wspornikowego, z poszerzoną asymetrycznie podstawą, usztywnionych żebrami, ustawionych na podsypce i dostosowanych wymiarami do wysokości uskoku naziomu, 2) bloków podporowych ustawianych na podsypce, tarcz stalowych lub żelbetowych podpartych przegubowo w blokach uchwyconych górą oczepem i zakotwionych jak w ust. 7 pkt 3. 9. Nabrzeża i obrzeża powłokowo-gruntowe: 1) nabrzeża, obrzeża i grodze - zbudowane są z brusów stalowych ścianek szczelnych, tworzących grodze koliste lub łukowe, wypełnione piaskiem gruboziarnistym lub żwirem, zwieńczonych konstrukcją nadwodną, 2) nabrzeża i obrzeża z zasypem zbrojonym - uskok naziomu utrzymywany jest w równowadze powłoką metalową lub z tworzywa sztucznego, kotwioną na całej wysokości uskoku w zasypie z gruntu niespoistego, za pomocą taśm, krat lub mat metalowych lub z tworzyw sztucznych. 10. Nabrzeża pomostowe przeładunkowe i postojowe, pomosty komunikacyjne i estakady wykonuje się w postaci konstrukcji pomostowych, na które nie oddziałuje parcie i odpór gruntu. Konstrukcje te projektuje się w postaci prefabrykowanych dźwigarów opartych na filarach lub na konstrukcji płytowych na ruszcie palowym. 11. Elementami składowymi konstrukcji pomostowych są: 1) filary masywne stawiane w postaci żelbetowych prefabrykowanych skrzyń pływających, żelbetowych prefabrykatów lub bloków betonowych, 2) filary masywne zapuszczane w podłoże w postaci żelbetowych i betonowych studni, żelbetowych kolumn lub kesonów, 3) filary na palach stalowych lub palach prefabrykowanych żelbetowych, 4) prefabrykowane żelbetowe, strunobetonowe, kablobetonowe lub stalowe dźwigary oparte na filarach, 5) płyty ciężkie żelbetowe lub żelbetowe nawierzchnie płytowo-żebrowe oparte na równomiernym ruszcie pali stalowych lub prefabrykowanych żelbetowych. § 172. 1. W celu obniżenia poziomu wody za stalową ścianką szczelną konstrukcji nabrzeża lub obrzeża stosuje się odpowiedni system odwadniający. 2. W celu wymienionym w ust. 1 stosuje się filtry i otwory odwadniające w ściance szczelnej. 3. Otwory odwadniające w stalowej ściance szczelnej wykonuje się poniżej średniego poziomu wody SW, tak by sięgały 0,35 m poniżej średniego niskiego poziomu wody SNW. 4. Filtr systemu odwadniającego wykonuje się wzdłuż całego odwadnianego nabrzeża lub obrzeża, tak aby zapewniał swobodny przepływ wody, uniemożliwiając jednocześnie wypłukiwanie gruntu spoza nabrzeża. 5. Obniżenie poziomu wody gruntowej stosuje się szczególnie tam, gdzie może wystąpić gwałtowne obniżenie się swobodnego zwierciadła wody lub gwałtowne podniesienie się zwierciadła wody gruntowej, powodując różnicę poziomów wody większą od 0,50 m w ciągu doby. 6. Przy wymiarowaniu filtra bierze się pod uwagę przewidzianą wielkość osiadania otaczającego go gruntu oraz samego filtra. § 173. Nabrzeża i obrzeża masywne, płytowe, oczepowe, kozłowe, tarczowe i powłokowo-gruntowe sprawdza się pod względem: 1) przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża gruntowego lub naprężeń dopuszczalnych, 2) poślizgu po podłożu lub w podłożu, 3) obrotu ze ścięciem części podłoża, 4) przekroczenia dopuszczalnych wartości osiadań i różnicy osiadań oraz przechylenia budowli, przy czym wartości dopuszczalne ustala użytkownik i projektant, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo budowli, wymagania użytkowe i warunki eksploatacyjne, 5) wystąpienia ciśnień filtracyjnych, a w przypadku obecności w podłożu wody artezyjskiej także przebić hydraulicznych podłoża. § 714. Nabrzeża pomostowe i pomosty sprawdza się pod względem: 1) przekroczenia obliczeniowego oporu granicznego podłoża w rejonie ostrzy i pobocznicy pali podporowych, 2) przekroczenia dopuszczalnych naprężeń w materialne pali, w przypadku działania obciążeń poziomych, 3) przekroczenia dopuszczalnych wartości osiadań i różnicy osiadań oraz przechylenia budowli. DZIAŁ VIII Samodzielne urządzenia odbojowe i cumownicze Rozdział 1 Szczególne wymagania w zakresie samodzielnych urządzeń odbojowych i cumowniczych § 175. Dalby wielopalowe projektuje się tak, aby zapewnić pełną współpracę i wspólne odkształcenia w głowicy dalby. § 176. Jako dalby odbojowe stosuje się konstrukcje sprężyste. Unikać należy konstrukcji sztywnych, w szczególności z pali żelbetowych. § 177. 1. Dalby albo wysepki cumownicze i cumowniczo-odbojowe wyposaża się w pachoły cumownicze lub haki szybko zwalniające oraz drabinki wyjściowe bądź też w kabestany i barierki ochronne albo pochwyty. 2. Wysokość barierek ochronnych i pochwytów powinna wynosić 1,10 m. 3. Barierki ochronne i pochwyty rozmieszcza się tak, aby nie przeszkadzały przy cumowaniu i nie były niszczone przez cumy. 4. Dalby albo wysepki cumownicze i cumowniczo-odbojowe mogą być połączone z nabrzeżem lub pomostem kładką dojściową dla cumowników, o szerokości nie mniejszej niż 1,20 m. 5. Zabrania się zakładania drabinek wyjściowych od czoła dalb i wysepek, w miejscach usytuowania urządzeń odbojowych. § 178. Wysepki i dalby odbojowe wyposaża się w urządzenia odbojowe, przenoszące naciski lub uderzenia jednostki pływającej poprzez odkształcanie się. § 179. Dalby lub wysepki usytuowane na akwenach o stwierdzonym regularnie występującym i znacznym zalodzeniu konstruuje się w sposób ułatwiający kruszenie lodu. § 180. Doboru rodzaju i typu elementów odbojowych dokonuje się w zależności od wartości energii kinetycznej uderzenia jednostki pływającej, zastosowanej konstrukcji dalby, możliwości pochłaniania energii i wielkości reakcji przekazywanej na budowlę przez element odbojowy, jego wymiarów i sposobu mocowania. § 181. Rozstaw dalb odbojowych w linii cumowniczej uzależnia się od wielkości jednostek pływających oraz wielkości i rodzaju stosowanych odbojnic. § 182. W przypadku gdy chroniona budowla morska nie jest przystosowana do przenoszenia sił od dobijających statków, usytuowanie dalb i ram odbojowych względem tej budowli morskiej zapewnia możliwość swobodnych ruchów poziomych głowic dalb, bez możliwości zetknięcia się głowic z chronioną budowlą. § 183. Dla pojedynczych stanowisk cumowniczych dalby i wysepki odbojowe rozmieszcza się wzdłuż linii cumowniczej, tak aby odległość między dalbami skrajnymi dla danego statku wynosiła 0,3 Lc÷0,4 Lc, gdzie Lc - długość całkowita statku. § 184. Wartość wysunięta odwodnej krawędzi urządzenia odbojowego przed elementy konstrukcji podwodnej, w fazie jego ściśnięcia, wyrażoną w metrach, przyjmuje się według wzoru: gdzie: Ht - głębokość techniczna przy budowli morskiej wyrażona w metrach. § 185. Dolną krawędź głowicy dalby umieszcza się powyżej poziomu średniej wody SW. § 186. Rzędną korony dalby oraz wysepki cumowniczej i cumowniczo-odbojowej dostosowuje się do rzędnej chronionej budowli morskiej. § 187. Górną i dolną krawędź tarczy odbojowej albo urządzenia odbojowego zainstalowanego na głowicy samodzielnej konstrukcji odbojowej ustala się na rzędnych uwzględniających minimalne i maksymalne stany wody oraz rodzaj burt statków: gładkie lub wyposażone w listwy odbojowe. § 188. Pojedyncze stanowisko wyposażone w dalby albo wysepki cumownicze sytuuje się tak, aby kąty pionowe dla cum nie przekraczały 25°, a kąty poziome 15°. Rozdział 2 Obciążenia i obliczenia statyczne § 189. Odległość krawędzi pala od krawędzi żelbetowej głowicy samodzielnego urządzenia cumowniczego lub odbojowego nie może być mniejsza od 0,20 m. § 190. 1. Maksymalna dopuszczalna pozioma odchyłka położenia osi głowic pali, względem przyjętego w projekcie budowlanym układu odniesienia, wynosi przy wprowadzaniu pali w podłoże sprzętem pływającym: 1) dla pali o średnicy do 0,50 m - 0,3 D, 2) dla pali o średnicy większej od 0,50 m - 0,375 D, gdzie: D - średnica zewnętrzna lub wymiar boku przekroju pala, w poziomie spodu konstrukcji zwieńczającej pale, wyrażone w metrach. 2. Odchyłki, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekroczyć wartości równej 0,12 r, gdzie r jest odstępem osiowym między palami, wyrażanym w metrach. 3. Dopuszczalna odchyłka rzędnych głowic pali zapuszczonych w grunt od rzędnych projektowanych wynosi ± 0,05 m. 4. Dopuszczalna odchyłka nachylenia osi pali wykonywanych na wodzie wynosi: 1) dla pali pionowych - 3% od pionu, 2) dla pali ukośnych - 4% od nachylenia projektowanego. § 191. Stałe dalby stalowe i żelbetowe projektuje się tak, aby ich trwałość wynosiła minimum 25 lat, a w przypadku dalb drewnianych - 10 lat. § 192. Dalby stalowe usytuowane w pobliżu aktywnie chronionych budowli hydrotechnicznych obejmuje się ochroną katodową. § 193. Elementy drewniane samodzielnych konstrukcji cumowniczych i odbojowych zabezpiecza się przed gniciem przez powlekanie i nasycanie środkami ochronnymi. § 194. 1. Przed blokiem stanowiącym fundament samodzielnego urządzenia cumowniczego, posadowionym bezpośrednio na gruncie, zabrania się przeprowadzania jakichkolwiek instalacji i sieci kablowych oraz rurociągowych. 2. Zakaz określony w ust. 1 dotyczy obszaru znajdującego się w zasięgu klina odłamu gruntu od strony zakładania lin cumowniczych. § 195. W narożnikach budowli morskich zabrania się sytuowania urządzeń cumowniczych na samodzielnych fundamentach posadowionych bezpośrednio na gruncie, jeśli nie gwarantują one stateczności w pełnym sektorze pracy cum. § 196. W obliczeniach samodzielnych urządzeń cumowniczych i odbojowych, rozpatrując obciążenia od działania lodu, zakłada się brak możliwości jednoczesnego wystąpienia obciążenia od falowania i uderzenia statku. § 197. 1. Obciążenia dalb cumowniczych, cumowniczo-odbojowych, wysepek cumowniczych i cumowniczo-odbojowych od ciągnienia cum określa się indywidualnie na podstawie ustalonego planu cumowania statku, określającego usytuowanie kadłuba statku w stosunku do urządzeń cumowniczych, kierunki zamocowania cum i szpringów. 2. Przy wyznaczaniu wartości obciążenia od cum uwzględnia się wielkość statku, wpływ obciążeń od wiatru, falowania i prądów wody oraz możliwość zmian naporu wiatru na kadłub statku spowodowanych przez stałe budowle lądowe i lokalne ukształtowanie terenu. 3. Obciążenie od cum przyjmuje się jako siłę poziomą, działającą na wysokości zależnej od zastosowanego urządzenia cumowniczego i w całym możliwym sektorze cumowania. § 198. Obciążenia dalb odbojowych od uderzenia statku przyjmuje się w odniesieniu do najniższego poziomu przyłożenia siły dobijania, biorąc pod uwagę najniższy poziom morza NW. § 199. Głębokość zapuszczenia dalb wielopalowych projektuje się z uwzględnieniem warunku nośności osiowej pali na wciskanie i wyciąganie oraz nośności bocznej pali. § 200. Energię kinetyczną uderzenia jednostki pływającej ustala się, z uwzględnieniem dodatkowej masy wody i prędkości podchodzenia tej jednostki do budowli morskiej. § 201. 1. Sprężyste dalby wielopalowe, utwierdzone w gruncie, oblicza się jako jednopalowe o wymiarach odpowiadających obrysowi grupy pali, pod warunkiem, że osiowe odstępy pali w dalbach wielopalowych nie są większe od 3 D, gdzie D jest zewnętrzną średnicą pala rurowego lub krawędzią przekroju prostokątnego pala, nie przekraczającą jednak 0,80 m. 2. Wysepki cumownicze i odbojowe oblicza się jak konstrukcje wieżowe i sprawdza się stateczność z trzech warunków równowagi przy założeniu głębokości dopuszczalnej (Hdop). 3. Wszystkie obliczenia statyczne dalb i wysepek prowadzi się po określeniu ugięć tych konstrukcji, uzasadnionych warunkami użytkowania. 4. Całkowite ugięcie konstrukcji dalby wraz z odbojnicą, przy maksymalnym obciążeniu od jednostki pływającej, ze względów użytkowych nie powinno przekroczyć 1,50 m. § 202. Przy projektowaniu konstrukcji żelbetowej samodzielnych urządzeń cumowniczych i odbojowych stosuje się beton konstrukcyjny klasy nie niższej niż B 30. DZIAŁ IX Wyposażenie budowli morskich Rozdział 1 Urządzenia wyjściowe § 203. 1. Nabrzeża, pomosty, pirsy, falochrony, dalby i wysepki cumowniczo-odbojowe zaopatruje się w stalowe drabinki wyjściowe, w odstępach nie większych niż 50 m, tak aby nie kolidowały z urządzeniami cumowniczymi i odbojowymi oraz linami cumowniczymi. 2. Drabinki, o których mowa w ust. 1, muszą: 1) być tak umieszczone, aby dolny szczebel sięgał nie mniej niż 0,50 m poniżej bezwzględnie najniższego poziomu wody NNW w danym akwenie, 2) być umieszczone we wnękach, tak aby nie wystawały poza odwodną ścianę nadbudowy budowli morskiej, 3) być wykonane ze szczebli stalowych o przekroju kwadratowym 22 x 22 mm, zamocowanych w podłużnicach, krawędzią do góry, 4) mieć rozstaw szczebli od 0,28 do 0,35 m, 5) mieć szerokość użytkową w świetle podłużnic nie mniejszą niż 0,30 m, 6) być montowane tak, aby szczeble znajdowały się co najmniej 0,15 m od ścian lub innych równoległych powierzchni znajdujących się za drabinką, 7) być montowane tak, aby pierwszy szczebel znajdował się 0,15 m poniżej górnej krawędzi budowli, 8) mieć w górnej części pałąkowate uchwyty z pręta stalowego o średnicy 40 mm, poręcze lub inne urządzenie umożliwiające bezpieczne i wygodne wejście i zejście, wystające ponad koronę budowli morskiej do 0,3 m i oddalone od krawędzi odwodnej (w kierunku do budowli) nie więcej niż 0,45 m, 9) być tak skonstruowane, aby umożliwiać szybki i dogodny montaż lub demontaż, 10) być tak skonstruowane, aby były odporne na zniszczenie przez krę lodową dociskaną przez statki. 3. W przypadku możliwego obciążenia krą lodową dopuszcza się wykonanie dolnej części drabinki w formie łańcucha ze szczeblami stalowymi odpowiadającymi wymaganiom, o których mowa w ust. 2 pkt 3-5. 4. Wnęki dla umieszczenia drabinek wyjściowych powinny mieć w przypadku nabrzeży betonowych szerokość nie mniejszą niż 0,50 m i głębokość nie mniejszą niż 0,25 m. 5. Dopuszcza się stosowanie drabinek linowych na obiektach tymczasowych. § 204. 1. W przypadku wyposażenia budowli morskich w zejścia do motorówek, lokalizuje się je na początku i na końcu budowli. 2. W przypadku budowli, których długość znacznie przekracza 500 m, zejścia o których mowa w ust. 1, lokalizuje się w punktach pośrednich, co 200-500 m. 3. Górną krawędź zejścia do motorówek sytuuje się tak, aby w przypadku nabrzeży i pirsów ruch osób i przeładunek towarów nie ulegał wzajemnemu zakłóceniu. 4. Zejścia do motorówek na nabrzeżach sytuuje się tak, aby nie powodowały zagrożenia dla dobijających i cumujących jednostek pływających. 5. Schodki zejścia do motorówek powinny mieć szerokość użytkową nie mniejszą niż 1,20 m. 6. Schodki zejścia do motorówek należy: 1) wykonywać jako jednobiegowe lub dwubiegowe, 2) wykonywać z szorstkiego betonu, 3) zabezpieczyć krawędzie profilami stalowymi. 7. Wysokość stopni schodków należy ustalać z warunku określonego wzorem: 2h + b = 0,60 do 0,65 m gdzie h - wysokość stopnia wyrażona w m, b - głębokość stopnia wyrażona w m. 8. Na odlądowej ścianie przylegającej do schodków zejścia mocuje się poręcz na wysokości 1,10 m, mierząc od krawędzi stopni. 9. Zabrania się wykonywania poręczy i balustrady do odwodnej strony zejścia. 10. Uskok nabrzeża przy zejściu do motorówek zabezpiecza się barierką o wysokości 1,10 m. 11. Podest zejścia do motorówek wyposaża się w pachoł lub rożek cumowniczy. 12. Szerokość spocznika wynosi 1,50 m. Rozdział 2 Urządzenia cumownicze § 205. 1. Urządzanie cumownicze usytuowane na koronie budowli morskich nie mogą zakłócać swobodnego poruszania się dźwignic, a odległość w świetle pomiędzy skrajnią dźwignic a urządzeniami cumowniczymi nie może być mniejsza od 0,25 m. 2. Urządzenia cumownicze, zapewniające pracę cum tylko w pewnym sektorze ze względu na nośność fundamentów i wytrzymałość zakotwienia, zaopatruje się w trwałe i widoczne oznakowanie kierunków, w których dopuszcza się zakładanie cum. § 206. 1. Odległości pomiędzy pachołami albo innymi rodzajami urządzeń cumowniczych pierwszej linii cumowniczej nie mogą być większe niż: 1) 10 m - dla jachtów, motorówek, kutrów rybackich i innych małych jednostek pływających, 2) 12 m - dla holowników portowych i statków morskich o wyporności do 4 000 ton, 3) 20 m - dla statków morskich o wyporności do 16 000 ton, 4) 25 m - dla statków morskich o wyporności powyżej 16 000 ton. 2. Pachoły cumownicze umieszcza się w środku odcinka dylatacyjnego. 3. Odległość odwodnej krawędzi pachoła cumowniczego pierwszej linii od krawędzi odwodnej budowli nie może być mniejsza niż 0,20 m. Dla nabrzeży do obsługi barek odległość ta nie może być mniejsza niż 0,50 m. 4. Nośność pachoła cumowniczego (Q) pierwszej linii nie może być mniejsza niż: 1) 100 kN - dla statków o wyporności do 2 000 ton, 2) 300 kN - dla statków o wyporności do 10 000 ton, 3) 600 kN - dla statków o wyporności do 20 000 ton, 4) 800 kN - dla statków o wyporności do 50 000 ton, 5) 1000 kN - dal statków o wyporności do 100 000 ton, 6) 1500 kN - dla statków o wyporności do 200 000 ton, 7) 2000 kN - dla statków o wyporności do 300 000 ton, 8) 2500 kN - dla statków o wyporności powyżej 300 000 ton. 5. Siły, o których mowa w ust. 4, zwiększa się o 25%, w przypadku gdy stanowisko postojowe statków usytuowane jest na akwenie o silnym prądzie wody. 6. Siły określone w ust. 4 zwiększa się dwukrotnie, w przypadku gdy pachoły cumownicze usytuowane są w narożniku budowli morskiej. 7. Pachoły cumownicze oraz ich zakotwienia powinny być zdolne do przeniesienia sił w całym poziomym sektorze cumowania, a w płaszczyźnie pionowej od -10° do +45°, mierząc od poziomu korony budowli morskiej. 8. Zakotwienie pachoła cumowniczego projektuje się tak, aby w przypadku przeciążenia następowało zerwanie trzonu albo głowicy pachoła, bez uszkodzenia budowli i podstawy tego pachoła. § 207. 1. Odległości pomiędzy urządzeniami cumowniczymi drugiej linii cumowniczej nie mogą być większe niż: 1) 75 m - dla statków morskich o wyporności do 16 000 ton, 2) 100 m - dla statków morskich o wyporności powyżej 16 000 ton. 2. Odległość urządzeń cumowniczych drugiej linii cumowniczej od linii cumowniczej nie powinna być mniejsza niż 20 m. 3. Urządzenia cumownicze drugiej linii cumowniczej posadawia się na samodzielnych fundamentach. 4. Nośność pachoła (Q) drugiej linii cumowniczej dla dużych statków nie może być mniejsza niż: 1) 2500 kN - dla statków o wyporności do 100 000 ton, 2) 3000 kN - dla statków o wyporności do 200 000 ton, 3) 4000 kN - dla statków o wyporności do 300 000 ton, 4) 5000 kN - dla statków o wyporności powyżej 300 000 ton. 5. Konieczność instalowania urządzeń cumowniczych drugiej linii cumowniczej wynika z analizy oddziaływania wiatru na jednostki pływające cumujące przy rozpatrywanej budowli, przeprowadzonej w obliczeniach statycznych projektu budowlanego. 6. Urządzenie cumownicze drugiej linii cumowniczej sytuuje się tak, aby liny cumownicze nie kolidowały z drogami pożarowymi oraz przebiegały w pewnym oddaleniu od obrysu dźwignic lub innych szynowych urządzeń technicznych, w miejscu ich postoju w okresie sztormu. § 208. 1. Haki i pachoły szybko zwalniające spełniają wymagania zawarte w § 206 i 207. 2. Zapewnia się minimalną wolną przestrzeń 1,5 m wokół roboczej strony haków szybko zwalniających, kabestanów i wciągarek oraz wolną przestrzeń roboczą 1,0 m wokół pachołów i prowadnic lin. Wymaganie dotyczy również samodzielnych urządzeń cumowniczych. 3. Nie stosuje się haków i pachołów szybko zwalniających w rejonie przeładunku materiałów mogących zaklinować mechanizmy tych urządzeń. 4. Haki i pachoły szybko zwalniające stosuje się tam, gdzie mogą wystąpić trudności ze zdejmowaniem cumy, wynikające z trudnego dostępu do urządzenia lub ciężaru cum. 5. Haki i pachoły szybko zwalniające stosuje się przede wszystkim na stanowiskach przeładunku ładunków niebezpiecznych, a w szczególności paliw płynnych, gazów płynnych i chemikaliów. § 209. 1. Kabestany stosuje się tam, gdzie obkładanie cumy może być utrudnione przez jej ciężar lub ograniczony obszar dla jej obsługi. 2. Zapewnia się dostęp do urządzeń sterujących kabestanem, a zwłaszcza do wyłącznika głównego. 3. Nośność kabestanu zapewnia przyciągnięcie najcięższej cumy jednostki pływającej docelowo przewidywanej do obsługi przy rozpatrywanej budowli morskiej. § 210. Zabrania się instalowania pierścieni cumowniczych na nabrzeżach. § 211. Dla stanowisk przeładunkowych ładunków niebezpiecznych, wyposażonych w samodzielne urządzenia cumownicze, na których zainstalowano wciągarki, systemy sygnalizacyjno-ostrzegawcze albo zdalnie sterowane elektryczne urządzenia zwalniające haki cumownicze, instalacje elektryczne stosuje się tylko w wykonaniu przeciwwybuchowym. § 212. Na samodzielnych dalbach cumowniczych oraz cumowniczo-odbojowych stosowanych w rejonach przeładunku ładunków niebezpiecznych instaluje się urządzenia cumownicze w postaci haków szybko zwalniających. Konstrukcję haków szybko zwalniających oddziela się od podłoża podkładką izolującą, zabezpieczającą przed iskrzeniem. Urządzenia te wyposaża się w system zabezpieczający przed zwolnieniem cum przez osoby niepowołane. § 213. Urządzenia cumownicze zainstalowane na dalbach i wysepkach cumowniczych oraz cumowniczo-odbojowych powinny być oświetlone według odrębnych przepisów i Polskich Norm. Rozdział 3 Urządzenia odbojowe § 214. System urządzeń odbojowych musi chronić kadłub statku oraz budowlę morską przed bezpośrednim wzajemnym kontaktem w czasie dobijania, postoju i odchodzenia jednostki pływającej. § 215. Urządzenie odbojowe i jego zamocowanie do budowli morskiej musi być odporne na obciążenia wywołane przemieszczaniem się zacumowanego statku, spowodowanym parciem wiatru, oddziaływaniem prądu, oddziaływaniem falowania na statek oraz załadunkiem towarów na statek i ich wyładunkiem. § 216. 1. Budowle morskie, do których dobijają i cumują statki o zróżnicowanych parametrach, wyposaża się w urządzenia odbojowe ciągłe i quasi-ciągłe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, można zastosować urządzenia odbojowe punktowe, rozmieszczane w odstępach nie większych niż 0,15 · LM, gdzie LM - długość statku najmniejszego, wyrażana w metrach. 3. Duże punktowe odbojnice stałe albo ruchome umiejscawia się w środku odcinka dylatacyjnego budowli morskiej, a punktowe odbojnice stałe albo ruchome o małych wymiarach i niskich współczynnikach tłumienia energii kinetycznej uderzenia statku umiejscawia się na każdej ćwiartce odcinka dylatacyjnego. 4. W przypadkach uzasadnionych w projekcie budowlanym zezwala się na odstępstwo od zasady określonej w ust. 3. 5. Jeżeli stosuje się urządzenia odbojowe punktowe, rozmieszcza się je w odstępach nie większych niż 0,25 · LM. 6. Narożniki budowli morskich usytuowane na wejściach do basenów portowych wyposaża się w urządzenia odbojowe, najlepiej obrotowe. 7. Urządzenia odbojowe instalowane na budowlach morskich przystosowanych do przeładunku materiałów niebezpiecznych nie mogą wywoływać iskrzenia w czasie kontaktu burty kadłuba jednostki pływającej z tym urządzeniem. § 217. 1. Wysokości urządzeń odbojowych dostosowuje się do jednostek pływających, podchodzących do budowli morskiej, z uwzględnieniem ekstremalnych stanów wody oraz ekstremalnych wartości zanurzenia tych jednostek. 2. Wysokość urządzeń odbojowych w przystaniach promowych musi zapewniać utrzymanie stałego kontaktu z listwą odbojową promu. Listwa odbojowa nie może trafić poniżej lub powyżej zainstalowanego urządzenia odbojowego. § 218. Zabrania się wykonywania jakichkolwiek instalacji na urządzeniach odbojowych. § 219. 1. System mocujący urządzenia odbojowe musi zapewniać wymianę elementów uszkodzonych. 2. Systemy mocujące urządzenia odbojowe i elementy metalowe odbojnic wykonuje się z tego samego metalu. Wszystkie elementy metalowe odbojnic zabezpiecza się przeciwkorozyjnie. 3. Elementy mocujące urządzenie odbojowe nie mogą w żadnej fazie pracy wystawać poza jego przednie lico. § 220. 1. Przy indywidualnym projektowaniu albo doborze z katalogów wytwórców, odbojnic ze stalowym czołowym panelem wzmacniającym odbojnicę dla konkretnych typów jednostek pływających obsługiwanych przy danej budowli morskiej uwzględnia się zakaz przekraczania jednostkowego parcia odbojnic (p) na kadłub jednostki pływającej, określony w ust. 3. 2. Dla płaskich odcinków kadłuba jednostek pływających odbojnice, o których mowa w ust. 1, muszą być zaprojektowane tak, aby całkowita powierzchnia styku odbojnicy z kadłubem jednostki pływającej (F), wyrażona w m2, była równa albo większa od ilorazu: gdzie: R - wyrażona w kN, całkowita siła reakcji, przekazywana przez jednostkę pływającą na odbojnicę, p - wyrażone w kN/m2, dopuszczalne jednostkowe parcie odbojnicy na poszycie kadłuba jednostki pływającej, określone w ust. 3. 3. Dopuszczalne jednostkowe parcie odbojnic na poszycie kadłuba jednostki pływającej przyjmuje wartości określone w tab. 8. Tablica 8 Lp., Typ jednostki pływającej, Dopuszczalne jednostkowe parcie odbojnic p [kN/m2] 123, 1Drobnicowce o wyporności:< 400 a) do 20 000 ton b) powyżej 20 000 ton400-700 2Kontenerowce:< 400 a) I i II generacji b) III, IV i wyższych generacji < 250 3Zbiornikowce o wyporności:< 300 a) do 60 000 ton b) powyżej 60 000 ton< 350 4Masowce< 200 5Gazowce< 200 § 221. Projektant budowli morskiej, dobierając odbojnice z katalogów wytwórców lub projektując indywidualnie odbojnice, kieruje się poniższymi wymogami konstrukcyjnymi i użytkowymi: 1) droga ugięcia odbojnicy powinna być jak najdłuższa, a pochłaniana na niej energia kinetyczna jak największa, 2) siła reakcji wywołana uderzeniem statku w odbojnice, przenoszona na konstrukcję budowli morskiej, powinna być jak najmniejsza, 3) urządzenie odbojowe powinno jak najmniej wystawać przed odwodną krawędź budowli morskiej, 4) naprawa uszkodzeń urządzeń odbojowych powinna zapewniać możliwość wymiany uszkodzonych elementów urządzeń odbojowych, 5) przy awaryjnym dobijaniu jednostki pływającej uszkodzeniu powinny ulec odbojnice, a nie chroniona przez nie budowla morska, 6) konserwacja urządzeń odbojowych powinna być łatwa i nie wymagająca specjalistycznego oprzyrządowania, 7) przyjęte rozwiązanie powinno zapewniać prosty montaż i demontaż urządzeń odbojowych. Rozdział 4 Kanały instalacyjne oraz instalacje § 222. 1. Budowle morskie wyposaża się w odpowiednie instalacje, w zależności od funkcji i przeznaczenia tych budowli. 2. Instalacje, z zastrzeżeniem § 228-231, układa się w kanałach instalacyjnych. § 223. 1. W zależności od przeznaczenia budowli morskiej wyposaża się ją w następujące instalacje: 1) zasilające: a) wodociągowa wody pitnej, wody przemysłowej i wody do celów gaśniczych, b) elektryczną i zdalnego sterowania, c) telekomunikacyjną, d) gazów technicznych, e) oleju bunkrowego, f) sprężonego powietrza, g) pary wodnej, 2) odprowadzające: a) kanalizację burzową, b) kanalizację ściekową, c) instalację odprowadzenia benzyny i olejów: d) instalację próżniową, 3) ochronne: a) uziemiającą, b) ochrony katodowej. 2. Przy projektowaniu instalacji, o których mowa w ust. 1, przewiduje się w uzasadnionych w projekcie przypadkach przejścia rezerwowe przez konstrukcje budowli morskich, umożliwiające przyszłościową ich rozbudowę bez rozkuwania konstrukcji. § 224. 1. Kanały instalacyjne muszą umożliwiać dostęp do instalacji umieszczonych w tych kanałach. 2. Krawędzie kanałów instalacyjnych wzmacnia się profilami stalowymi. 3. Kanały instalacyjne wyposaża się w wydzielone miejsca przyłączeniowe, w rozstawach zależnych od przesyłanych mediów i wymagań technologicznych. 4. Konstrukcja kanału instalacyjnego musi umożliwiać skuteczne odprowadzanie przedostającej się do niego wody. 5. Odwodnienia grawitacyjne kanałów, studzienek i wnęk instalacyjnych wykonuje się za pomocą rur o średnicy nie mniejszej niż 0,15 m. § 225. 1. Kanały instalacji zasilającej urządzenia dźwignicowe wyposaża się w ruchome przykrycie. 2. Kanał zasilający urządzenia dźwignicowe musi być na tyle głęboki i tak odwadniany, aby był wykluczony kontakt wody z urządzeniami zasilającymi. § 226. Instalacja zasilająca urządzenia dźwignicowe może być prowadzona na powierzchni budowli morskiej tam, gdzie nie przewiduje się ruchu kołowego i pieszego. § 227. 1. Przykrycia i pokrywy wnęk kanałów instalacyjnych projektuje się tak, aby były w stanie przenieść obciążenia mogące pojawić się na ich powierzchni. 2. Przykrycia i pokrywy wnęk kanałów instalacyjnych zaopatruje się w otwory albo zaczepy umożliwiające ich podniesienie. 3. Ciężar pojedynczego elementu przykrycia kanału instalacyjnego otwieranego ręcznie nie może przekraczać 30 kg. 4. Przykrycia i pokrywy wnęk kanałów instalacyjnych, wraz z zawiasami i uchwytami służącymi do ich podnoszenia, usytuowane na ścieżce cumowniczej oraz w miejscach, gdzie odbywa się ruch pojazdów, nie mogą wystawać ponad powierzchnię ścieżki cumowniczej albo nawierzchni. § 228. 1. W celu zapobieżenia wybuchom instalacje acetylenu umieszcza się bezpośrednio w gruncie albo w specjalnej niszy w odwodnej ścianie nadbudowy budowli morskiej. 2. Zabrania się umieszczania instalacji acetylenu w kanale instalacyjnym. § 229. 1. Przewody instalacyjne umieszcza się powyżej powierzchni budowy tylko tam, gdzie nie przewiduje się ruchu kołowego lub pieszego. 2. Przewody instalacyjne podwieszone pod pomostami i pirsami umieszcza się w rurach osłonowych odpornych na wpływy środowiska. 3. Przewody wodociągowe układa się poniżej głębokości przemarzania gruntu. 4. Wszelkie rurociągi układane w kanałach instalacyjnych oznacza się odpowiednimi barwami i napisami. 5. Projekt budowlany instalacji zasilającej statki w olej bunkrowy, o której mowa w § 223 ust. 1 pkt 1 lit. e), określa minimalną i maksymalną prędkość podawania oleju bunkrowego. § 230. Kable elektryczne poza kanałem instalacyjnym układa się w rurach osłonowych. § 231. 1. Instalacje zasilające i odprowadzające układane pod konstrukcjami torów poddźwignicowych przeprowadza się w rurach osłonowych o odpowiedniej średnicy i wytrzymałości. 2. Zabezpieczenia i osłony instalacji ułożonych pod ciągami komunikacyjnymi projektuje się tak, aby przenosiły obciążenia mogące pojawić się na ich powierzchni. 3. Instalacje projektuje się z uwzględnieniem nierównomiernego przemieszczania się części konstrukcji w stosunku do zasypu, poprzez zastosowanie połączeń przegubowych albo przesuwnych. § 232. 1. Punkty poboru energii elektrycznej sytuuje się na nabrzeżach w odstępach nie większych niż 60 m. 2. Przy występowaniu zagrożenia zalewania wodą punktów poboru energii elektrycznej przewidywanych do umieszczenia we wnękach instalacyjnych wykonuje się je jako wolno stojące szafki kablowe, usytuowane poza ścieżką cumowniczą. 3. Punkty podłączeń telefonu sytuuje się na nabrzeżach w odstępach odpowiadających przyjętemu rozstawowi drabinek wyjściowych, tj. nie rzadziej niż co 50 m. § 233. 1. Budowle morskie, przy których przewidywany jest postój statków, wyposaża się w instalację wody do celów gaśniczych, z hydrantami w odstępach nie mniejszych niż 100 m. 2. Budowle morskie wyposaża się w stałe instalacje gaśnicze, zgodnie z wymaganiami właściwych przepisów ochrony przeciwpożarowej albo odrębnych przepisów. 3. Stałą instalację gaśniczą, o której mowa w ust. 2, uzupełnia się według ustalonych potrzeb sprzętem zainstalowanym na pływających jednostkach pomocniczych. § 234. 1. W projekcie budowlanym budowli morskich, składających się ze stalowych elementów konstrukcyjnych, które mają być objęte przyszłościową ochroną katodową, należy zapewnić: 1) trwałe połączenie elektryczne metalowych elementów konstrukcyjnych tych budowli, przed zabetonowaniem lub trwałym zakryciem nadbudowy budowli, z wyprowadzeniem końcówek tego połączenia do kanału instalacyjnego albo w razie braku takiego kanału - poza budowlę morską. 2) przed zabetonowaniem nadbudowy budowli morskiej osadzenie w niej odpowiednich rur przepustów do przeprowadzania kabli anod umieszczanych w akwenie, w celu wykonania przyszłościowej ochrony katodowej bez naruszania konstrukcji tej budowli. 2. Trwałe połączenie elektryczne, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dla stalowych ścianek szczelnych zapewnia się przez przyspawanie stalowych prętów lub płaskowników o odpowiednim przekroju do głowicy każdego brusa ścianki szczelnej. 3. Kable, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przymocowuje się do budowli morskiej i zabezpiecza przed uszkodzeniem przez lód, prąd wody i uderzenie manewrujących jednostek pływających. Rozdział 5 Odwodnienie nawierzchni i odprowadzenie wód § 235. 1. Górnym powierzchniom budowli morskich, z których wody mogą być odprowadzane wprost do akwenu, nadaje się odpowiedni spadek poprzeczny w kierunku krawędzi konstrukcji. 2. W przypadku budowli morskiej, której nawierzchnia jest wykonywana jako powierzchnia komunikacyjna i składowa, spadek, o którym mowa w ust. 1, nie powinien przekraczać 2,5%. § 236. 1. W rejonach przeładunkowych, w których zachodzi możliwość wystąpienia zanieczyszczenia akwenu spływającymi z budowli substancjami, stosuje się odprowadzenia do zbiorczych kanałów ściekowych, połączonych z oczyszczalnią. 2. Powierzchnie budowli zagrożonych zanieczyszczeniem wykonuje się ze spadkami poprzecznymi i podłużnymi umożliwiającymi odprowadzenie zanieczyszczonej wody albo innych substancji z całej powierzchni. § 237. 1. Wszystkie odprowadzenia wód opadowych do akwenów umieszcza się w budowli morskiej tak, aby nie ulegały uszkodzeniu oraz nie stanowiły zagrożenia dla kadłuba jednostki pływającej podczas dobijania. 2. Odprowadzenia, o których mowa w ust. 1, zabezpiecza się zaworami zwrotnymi zawsze wtedy, gdy istnieje zagrożenie zatopienia ich przy podwyższonym stanie wody w basenie portowym. 3. Wody ściekowe z jednostek pływających i budowli morskich oraz wody z kanałów instalacyjnych, w których ułożono rurociągi dla bunkrowania statków w paliwa płynne, odprowadza się do kanalizacji połączonej z oczyszczalnią ścieków, przystosowaną do oczyszczania danego rodzaju ścieków. § 238. Kanały dla szyn zamocowanych poniżej poziomu powierzchni korony budowli morskiej wyposaża się w system odwadniający. Rozdział 6 Krawędzie odwodne budowli morskich § 239. 1. Odwodną krawędź korony budowli morskich wyposaża się w stałe, rozbieralne lub przenośne krawężniki betonowe, żelbetowe albo stalowe, zabezpieczające przed ześlizgiwaniem się przedmiotów do wody albo wypadnięciem pojazdów poruszających się przy odwodnej ścianie budowli. 2. Krawężniki wymienione w ust. 1 sytuuje się z przerwami w rejonie urządzeń cumowniczych, w miejscu wjazdu na statki oraz drabinek wyjściowych. 3. Wysokość krawężników, o których mowa w ust. 1, nie może być mniejsza niż 0,15 m. 4. Konstrukcja krawężników, o których mowa w ust. 1, musi zapewniać odpływ wód opadowych oraz z topniejącego śniegu i lodu do akwenu, jeśli przewidziano nachylenie nawierzchni w kierunku wody. § 240. 1. Budowle morskie, nie przewidziane do obsługi statków, wyposaża się w balustrady, wykonane zgodnie z wymaganiami dotyczącymi balustrad mostowych. 2. Zakazuje się sytuowania balustrad na odwodnych krawędziach budowli morskich, przeznaczonych do postoju jednostek pływających albo przeładunku. Rozdział 7 Oświetlenie § 241. 1. Punkty świetlne rozmieszcza się w taki sposób, aby było zapewnione rozpoznawanie świateł oznakowania nawigacyjnego, instalowanego w porcie i przystani morskiej oraz na jednostkach pływających. 2. Źródła światła białego mogące utrudniać widoczność świateł oznakowania nawigacyjnego w kierunku z jednostki pływającej na ląd muszą być odpowiednio: 1) oddalone od osi nabieżnika świetlnego, 2) przesłonięte od strony wody, w celu uniemożliwienia bezpośredniego padania promieni świetlnych poza: a) linię cumowniczą - w przypadku budowli przeznaczonych do obsługi jednostek pływających, b) odwodną krawędź budowli morskiej - w przypadku innych budowli. 3. Budowle morskie wyposaża się w kolorowe ostrzegawcze światła nawigacyjne, zgodnie z wymaganiami odrębnych przepisów. 4. Budowle morskie przystani promów morskich i portowych dodatkowo wyposaża się w przeciwmgielne oświetlenie koloru żółtego. 5. Budowle morskie mają zapewnione zewnętrzne oświetlenie światłem białym, którego średnie natężenie oraz równomierność jest zgodna z wymaganiami Polskiej Normy. § 242. Przenośne urządzenie oświetleniowe, eksploatowane czasowo, zasilane prądem elektrycznym o napięciu powyżej napięcia bezpiecznego zabezpiecza się odpowiednio do rodzaju sieci zasilającej. Rozdział 8 Oznakowanie barwne § 243. 1. Barwne oznakowanie dla stałych elementów wyposażenia budowli morskich ustala się według poniższych zasad: 1) metalowe drabinki wyjściowe - przez pomalowanie: a) podłużnic drabinek naprzemianległymi pasami czerwonymi i białymi o szerokościach pasów równych 0,10 m, b) szczebli drabinek na kolor żółty, 2) krawężniki stanowiące wyposażenie odwodnej krawędzi korony budowli morskich - poprzez pomalowanie odlądowej ściany krawężników naprzemianległymi pasami żółtymi i czarnymi, pochylonymi pod kątem 45°, o identycznej szerokości, nie mniejszej niż 0,10 m i nie większej niż 0,25 m, 3) barierki i balustrady - poprzez oznakowanie naprzemianległymi pasami czerwonymi i białymi o identycznych szerokościach pasów, nie mniejszych niż 0,10 m i nie większych niż 0,25 m, 4) pokrywy kanałów ślizgowych torów poddźwignicowych - poprzez pomalowanie ich wewnętrznych powierzchni barwą czerwoną, 5) pokrywy gniazd zasilających - poprzez oznakowanie powierzchni zewnętrznymi pasami białymi i czerwonymi pochylonymi pod kątem 45°o szerokości 0,06 m, a powierzchni wewnętrznych barwą czerwoną, 6) podciągarki wagonowe - poprzez pomalowanie krawędzi pionowych i krawędzi bębna naprzemianległymi pasami żółtymi i czarnymi o szerokości 0,06 m oraz głównego wyłącznika barwą czerwoną, 7) odboje torów poddźwignicowych - poprzez pomalowanie naprzemianległymi pasami żółtymi i czarnymi o szerokości 0,06 m pochylonymi pod kątem 45°, 8) pachoły cumownicze, haki, kabestany - poprzez jednolite pomalowanie ich głowic i trzonów barwą żółtą, a podstawy - barwą czarną. 2. Barwne oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykonuje się z użyciem farb odblaskowych. Rozdział 9 Tory poddźwignicowe § 244. 1. Przy końcach szyn toru poddźwignicowego stosuje się odbój w postaci konstrukcji oporowej, z zainstalowanym na niej elementami sprężystymi. 2. Odboje i zainstalowane na nich elementy sprężyste wykonuje się w osi zderzaka dźwignicy, z odchyłką w pionie i poziomie nie większą niż ±5 mm. 3. Odboje wykonuje się tak, aby wszystkie zderzaki dźwignicy usytuowane po tej samej stronie zadziałały równocześnie. 4. Odboje kotwi się w fundamencie, w sposób niezależny od zakotwienia szyn toru poddźwignicowego. 5. Przebudowywane tory poddźwignicowe wyposaża się w odboje zakotwione w sposób określony w ust. 4. § 245. 1. Wymiarowanie konstrukcji odboju uwzględnia siły uderzenia zderzakami dźwignicy w odboje, wywołane najechaniem dźwignicy na odboje z prędkością Vu, o której mowa w ust. 2, wyrażoną w m/s. 2. Obliczeniową prędkość najechania dźwignicy na odbój (Vu) wyznacza się według poniższych zasad: 1) dla przypadku niestosowania wyłączników krańcowych jazdy dźwignic przyjmuje się 100% nominalnej prędkości jazdy dźwignicy (Vj), czyli: Vu = Vj 2) dla przypadku stosowania wyłączników krańcowych jazdy dźwignic redukuje się prędkość najechania dźwignicy (Vu), jednak nie więcej niż 50% nominalnej prędkości jazdy dźwignicy (Vj), czyli musi być spełniona nierówność: 0,5 · Vj ≤ Vu ≤ Vj 3. Dla przypadku określonego w ust. 2 pkt 2 do obliczeń odbojów przyjmuje się współczynnik konsekwencji zniszczenia γn = 1,0 albo większy od 1,0. 4. Podatność sprężystą zderzaka dźwignicy (k1) przyjmuje się do obliczeń na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej albo katalogu dźwignicy. 5. Podatność sprężystą elementu sprężystego odboju (k2) wyznacza się indywidualnie, w zależności od rozwiązania konstrukcyjnego odboju, zastosowanego w danym projekcie budowlanym. 6. Do wymiarowania konstrukcji odboju metodą stanów granicznych stosuje się współczynniki obciążeń podanych w Polskiej Normie. 7. Elementy sprężyste układu zderzak - odbój dobiera się tak, aby opóźnienie uzyskiwane przez dźwignicę podczas hamowania na zderzakach przy najechaniu na odboje nie przekraczało wartości 4 m/s2. § 246. Obciążenia od dźwignic działające na budowle morskie albo samodzielne tory poddźwignicowe, posadowione poza konstrukcjami budowli morskich, uwzględnia się jako obciążenia przekazywane: 1) bezpośrednio poprzez szyny zainstalowane na konstrukcjach budowli morskich, 2) pośrednio poprzez podsypkę, pomiędzy fundamentem toru poddźwignicowego a budowlą morską, 3) pośrednio jako dodatkowe parcie boczne gruntu na ścianę budowli morskiej zabezpieczającą uskok naziomu, wskutek posadowienia samodzielnych torów poddźwignicowych na gruncie zalegającym za budowlą morską. § 247. Tolerancja ułożenia szyn toru poddźwignicowego, po zakończeniu jego budowy albo przebudowy, nie może przekraczać tolerancji określonej w Polskiej Normie. § 248. Przy wymiarowaniu konstrukcji torów poddźwignicowych uwzględnia się pełne obciążenie wywierane przez dźwignice, obejmujące: 1) naciski pionowe (P) przypadające na wszystkie podpory, które przy znanym rozstawie podpór oraz znanej liczbie i rozstawie kół jezdnych pod podporami dźwignic pozwalają na ustalenie maksymalnych pionowych nacisków kół oraz zastępczego obciążenia obliczeniowego (q) równomiernie rozłożonego, 2) siłę poziomą (Hr) działającą równolegle do szyn jezdnych, uwzględniającą siły bezwładności powstające w czasie rozruchu i hamowania kół dźwignic, 3) siłę poziomą (Hp) prostopadłą do szyn jezdnych, uwzględniającą siły od uderzeń bocznych kół i ukosowania się dźwignic przemieszczających się po torze poddźwignicowym oraz od parcia wiatru na dźwignice. § 249. W obliczeniach statycznych belek poddźwignicowych przyjmuje się rozchodzenie się pionowych sił skupionych od kół dźwignicy, pod kątem 45° od pionu. § 250. Obliczenia statyczne konstrukcji torów poddźwignicowych, a szczególnie o charakterze konstrukcji pomostowej lub estakadowej, wykonuje się przy uwzględnieniu podatności podpór. § 251. Obliczenia statyczne konstrukcji torów poddźwignicowych wykonuje się dla najmniej korzystnych kombinacji zestawów sił skupionych od kół jednej lub dwóch podpór dźwignicy, przy uwzględnieniu możliwych zestawów obciążeń od dźwignic sąsiednich, czyli od dwóch dźwignic zestawionych zderzakami na styk. § 252. W obliczeniach statycznych nabrzeży lub innych budowli morskich wyposażonych w tory poddźwignicowe sprawdza się przypadek obciążenia eksploatacyjnego, gdy na torach poddźwignicowych brak jest dźwignicy, a występuje obciążenie równomiernie rozłożone pochodzące od składowania towarów lub ładunków, lub od ruchu pojazdów lądowych. § 253. Przy wymiarowaniu szyn, belki poddźwignicowej, pali fundamentowych lub podłoża gruntowego w stanach granicznych nośności: 1) należy ustalać wartość charakterystyczną obciążenia pionowego (Q) na koło danej podpory dźwignicy, wyrażonego w kN, według wzoru: Q = P ·β gdzie: P - nacisk pionowy, wyrażony w kN, określony zgodnie z § 248 pkt 1; β - bezwymiarowy współczynnik dynamiczny, o którym mowa w pkt 2, 2) w przypadku braku ustaleń współczynnika dynamicznego (β) w Polskich Normach dla konkretnego typu dźwignicy, współczynnik ten przyjmuje się w przedziale od 1,20 do 1,40, 3) należy ustalać wartość obliczeniową pionowych nacisków kół dźwignicy jako iloczyn wartości charakterystycznej obciążenia pionowego (Q), obliczonego zgodnie z pkt 1, przez współczynnik obciążenia γt = 1,20, 4) ze względu na znacznie dłuższą trwałość konstrukcji torów poddźwignicowych od trwałości dźwignic oraz możliwość wymiany dźwignic na dźwignice dające większe naciski w czasie użytkowania konstrukcji torów poddźwignicowych, przy projektowaniu nowej lub przebudowie istniejącej konstrukcji toru poddźwignicowego, wartość obliczeniową pionowych nacisków kół dźwignicy, ustaloną zgodnie z wymogami pkt 3, należy dodatkowo zwiększyć, mnożąc przez współczynnik konsekwencji zniszczenia γt = 1,25. § 254. Przy projektowaniu nowych lub przebudowie istniejących konstrukcji torów poddźwignicowych na nabrzeżach, dla dźwignice o dużej rozpiętości z podporą przegubową, dąży się do ustawienia dźwignic na nabrzeżu w taki sposób, aby podpora przegubowa była ustawiona na odwodnej szynie toru poddźwignicowego. Rozdział 10 Budowle i urządzenia przystani promów morskich i portowych oraz przystani statków Ro-Ro § 255. Przystanie promów morskich, przystanie promów portowych oraz przystanie statków Ro-Ro wyposaża się w pomosty ruchome. § 256. Wjazd lub wejście na pomosty ruchome wyposaża się w zdalnie sterowane szlabany i sygnalizację świetlną. § 257. Wszelkie przystanie promowe, a w szczególności łoża ich pomostów ruchomych, wyposaża się w kanał ulgi lub tak konstruuje, aby zapewnić: 1) dużą redukcję negatywnego oddziaływania napędów jednostek pływających na dno przy budowli morskiej, wywołanego strumieniem zaśrubowym napędu głównego i sterów strumieniowych, 2) szybkie odprowadzenie kry lodowej, gromadzącej się w rejonie danej budowli morskiej, 3) łatwiejsze manewry jednostek pływających dobijających i odchodzących od przystani promowych, szczególnie w okresie występowania lodów. § 258. Pasażerskie przystanie przystosowane do obsługi promów morskich różnej wielkości i konstrukcji wyposaża się dodatkowo w specjalne ruchome schodnie, w postaci skonstruowanych i odpowiednio zabezpieczonych urządzeń technicznych, przeznaczone wyłącznie do komunikacji osobowej pomiędzy promami morskimi i galerią dojściową. § 259. 1. Projekt budowlany przystani promowych i przystani dla statków Ro-Ro zawiera rozwiązanie konstrukcyjne umocnienia dna. 2. Projekt budowlany, o którym mowa w ust. 1, opiera się na wynikach specjalistycznych analiz określających oddziaływania promu lub statku Ro-Ro, konstrukcji budowli morskiej i podłoża dna przy tej konstrukcji. Projekt ten uwzględnia manewrowanie promów i statków Ro-Ro za pomocą własnego napędu bez użycia holowników, a także fakt, iż jednostki te cumują zawsze w takim samym położeniu. 3. Specjalistyczne analizy, o których mowa w ust. 2, zawierają: 1) analizę nawigacyjną, określającą: a) prędkość promu wody na poziomie projektowanego dna, wywołaną oddziaływaniem sterów strumieniowych oraz śrub napędu głównego promów, przewidywanych do eksploatacji aktualnie oraz docelowo, b) proponowane rozmieszczenie urządzeń odbojowych, z uwzględnieniem dobijania promów w trudnych warunkach lodowych, c) wartość energii kinetycznej dobijających promów, jaką muszą pochłonąć urządzenia odbojowe, w określonym miejscu ich usytuowania, d) wytyczne dla kapitanów promów i dla opracowania instrukcji nawigacyjnej; 2) ustalenia: a) niezbędnego obszaru umocnienia dna, z uwzględnieniem zagadnień hydraulicznych i hydrologicznych akwenu, w których rejonie usytuowana jest dana przystań promowa, b) niezbędnej szerokości umocnienia dna, zapewniającej mobilizację koniecznego odporu gruntu przy konstrukcji przystani promowej, z uwzględnieniem łoża pomostu ruchomego, c) potrzeby wykonania szykan, na powierzchni umocnienia dna, zmniejszających prędkość wody, wywołaną oddziaływaniem śrub napędu głównego i sterów strumieniowych promów morskich albo statków Ro-Ro. 4. W uzasadnionych przez projektanta przypadkach projekt budowlany, o którym mowa w ust. 1, poprzedza się wykonaniem badań modelowych. § 260. W projekcie budowlanym przystani promowej zawiera się rozwiązanie konstrukcyjne łoża pomostu ruchomego, chroniące gruszkę dziobową promu morskiego przed uszkodzeniem. § 261. Dobór urządzenia odbojowego z katalogów wytwórców albo projekt indywidualnych odbojnic realizuje się z wymogiem zapewnienia właściwego bezpieczeństwa pasażerów promów, z uwzględnieniem tzw. komfortu dobicia promów. DZIAŁ X Przepisy przejściowe i końcowe § 262. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do morskich budowli hydrotechnicznych i ich usytuowania, dla których przed dniem wejścia w życie rozporządzenia została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę lub decyzja o pozwoleniu na wykonanie robót budowlanych albo został złożony wniosek o wydanie takiej decyzji. § 263. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K.J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów. (Dz. U. Nr 102, poz. 646) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów (Dz. U. Nr 159, poz. 1056) po pozycji towarowej określonej kodem PCN ex 4819 20 10 0 dodaje się pozycje towarowe określone kodami PCN 5101 11 00 1, 5101 19 00 1, 5101 21 00 1, 5101 29 00 1 i 5101 30 00 1 w brzmieniu: Kod PCNWyszczególnienieZawieszenie stawek celnych: autonomicznej, konwencyjnej, preferencyjnej DEV i preferencyjnej LDCZawieszenie obniżonych stawek: UEEFTACzechy i SłowacjaWęgrySłoweniaRumuniaLitwaŁotwaIzrael 123456789101112 5101Wełna, z wyjątkiem zgrzeblonej lub czesanej - Wełna potna, łącznie z wełną praną z drugiej strzyży: 5101 11 00- - Wełna strzyżona 5101 11 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej3 2,1 3 5101 19 00- - Pozostała: 5101 19 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej3 2,1 3 - Wełna odtłuszczona, nie karbonizowana: 5101 21 00- - Wełna strzyżona: 5101 21 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej3 2,1 3 5101 29 00- - Pozostała: 5101 29 00 1- - - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej3 2,1 3 5101 30 00- Karbonizowana: 5101 30 00 1- - O grubości nominalnej 24 mikrony i powyżej3 2,1 3 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 5 sierpnia 1998 r. w sprawie ewidencji i rejestru wykazów zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza. (Dz. U. Nr 102, poz. 647) Na podstawie art. 86e ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady prowadzenia przez jednostkę organizacyjną obowiązaną do uiszczania opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza, zwaną dalej "jednostką", ewidencji zawierającej wykaz rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza oraz dane, na podstawie których określono te ilości, 2) szczegółowe zasady prowadzenia przez wojewodę rejestru, w którym przechowuje się wykazy rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych przez jednostkę do powietrza. § 2. 1. Jednostka wprowadzające do powietrza substancje zanieczyszczające, z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzi aktualizowaną co kwartał ewidencję zawierającą: 1) nazwę, adres i numer identyfikacyjny REGON, 2) wyszczególnienie źródeł substancji zanieczyszczających, 3) wykaz rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza, 4) dane, na podstawie których określono ilości zanieczyszczeń, w tym w szczególności: a) rodzaje i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza przez poszczególne źródła, b) dane o urządzeniach technicznych redukujących emisję zanieczyszczeń: rodzaj, skuteczność, dyspozycyjność - określoną jako stosunek czasu pracy urządzenia redukującego do czasu pracy źródła substancji zanieczyszczającej, c) wskaźniki emisji zanieczyszczeń i sposób ich ustalenia, d) wyniki pomiarów emisji zanieczyszczeń wraz z warunkami eksploatacyjnymi występującymi w trakcie pomiarów oraz informacje o użytej aparaturze pomiarowej, w przypadku ciągłych pomiarów emisji - średnie emisje dobowe, e) pozostałe dane techniczne i technologiczne wykorzystane przy ustalaniu rodzajów i ilości zanieczyszczeń. 2. Jeżeli jednostka dokonuje: 1) przeładunku benzyn silnikowych - zamiast wykazów i danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, zamieszcza w ewidencji dane o rodzaju operacji technicznej oraz ilości przeładowanej benzyny, 2) spalania paliw w źródłach o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt opalanych węglem kamiennym lub olejem, do 1 MWt opalanych koksem, drewnem lub gazem - zamiast wykazów i danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, zamieszcza w ewidencji dane o rodzaju i ilości spalonego paliwa, 3) spalania paliw w silnikach spalinowych - zamiast wykazów i danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, zamieszcza w ewidencji dane o rodzaju i ilości spalonego paliwa. § 3. W przypadku eksploatowania tego samego typu źródeł substancji zanieczyszczających jednostka może podać w ewidencji łączną ilość zanieczyszczeń danego rodzaju, łączną ilość przeładowanej benzyny lub łączną ilość spalonego paliwa oraz średnią skuteczność urządzeń redukujących emisję zanieczyszczeń, ważoną względem osiągniętej wydajności źródeł, w okresie kwartału. § 4. Ewidencja, o której mowa w § 2, jest sporządzana w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przekazywany wojewodzie, a drugi jest przechowywany przez jednostkę przez okres 5 lat, licząc od dnia przekazania wojewodzie. § 5. 1. Wojewoda właściwy ze względu na miejsce korzystania ze środowiska przez jednostkę przechowuje w rejestrze wykazy i dane, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 i w ust. 2. 2. W przypadku wyłączenia, uzasadnionego przez jednostkę szczególnymi potrzebami ochrony tajemnicy handlowej, danych, na podstawie których określono rodzaje i ilości zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza, adnotację o tym zamieszcza się w rejestrze. 3. Rejestr przechowuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi klasyfikacji i kwalifikacji dokumentacji do celów archiwalnych. § 6. Rejestr jest dostępny do wglądu w siedzibie wojewody, w warunkach zapewniających bezpieczeństwo rejestru. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie liceum technicznego. (Dz. U. Nr 102, poz. 648) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się typ szkoły średniej ogólnokształcącej o profilu zawodowym - o nazwie liceum techniczne, zwane dalej "liceum". 2. Liceum daje wykształcenie średnie ogólne z możliwością uzyskania świadectwa dojrzałości oraz przygotowanie ogólnozawodowe określone profilem kształcenia zawodowego. 3. Profile kształcenia zawodowego, odpowiadające określonym dziedzinom gospodarki, określają odrębne przepisy. § 2. Nauka w liceum trwa 4 lata. § 3. Kształcenie w liceum prowadzone jest według programów nauczania uwzględniających podstawy programowe obowiązkowych przedmiotów ogólnokształcących oraz podstawy programowe profili kształcenia zawodowego, określone odrębnymi przepisami. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie profili kształcenia zawodowego. (Dz. U. Nr 102, poz. 649) Na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się profile kształcenia zawodowego, wymienione w załączniku do rozporządzenia. 2. Profile kształcenia zawodowego odpowiadają grupowaniom rodzajów działalności, występującym w Polskiej Klasyfikacji Działalności, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 128, poz. 829), w zakresie dwóch pierwszych poziomów, tj. sekcji i działów. § 2. Kształcenie w profilach prowadzone jest według programów nauczania uwzględniających podstawy programowe profili kształcenia zawodowego, określone odrębnymi przepisami. § 3. Do czasu ustalenia podstaw programowych dla poszczególnych profili kształcenie powinno być prowadzone według dokumentacji programowych zatwierdzonych przez Ministra Edukacji Narodowej. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 lipca 1998 r. (poz. 649) PROFILE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO Lp.Nazwa profilu kształcenia zawodowegoSymbol i nazwa sekcji i działu przyporządkowanych profilowi kształcenia zawodowego 123 1Kształtowanie środowiskaSekcja ARolnictwo, łowiectwo i leśnictwo dział 01Rolnictwo i łowiectwo, łącznie z działalnością usługową Sekcja CGórnictwo i kopalnictwo dział 10Górnictwo węgla kamiennego i brunatnego; wydobywanie torfu dział 11Wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego, łącznie z działalnością usługową dział 12Kopalnictwo rud uranu i toru dział 13Kopalnictwo rud metali Sekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 37Zagospodarowanie odpadów Sekcja EWytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, wodę dział 41Pobór, uzdatnianie i rozprowadzanie wody Sekcja FBudownictwo dział 45Budownictwo Sekcja OPozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna dział 90Odprowadzanie ścieków, wywóz odpadów, usługi sanitarne i pokrewne 2MechanicznySekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 28Produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyjątkiem maszyn i urządzeń dział 29Produkcja maszyn i urządzeń, gdzie indziej nie sklasyfikowana dział 33Produkcja instrumentów medycznych, precyzyjnych i optycznych, zegarów i zegarków dział 34Produkcja pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep dział 35Produkcja pozostałego sprzętu transportowego 3Elektryczno-energetycznySekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 29Produkcja maszyn i urządzeń, gdzie indziej nie sklasyfikowana dział 30Produkcja maszyn biurowych i komputerów dział 31Produkcja maszyn i aparatury elektrycznej, gdzie indziej nie sklasyfikowana Sekcja EWytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, wodę dział 40Wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę 4ElektronicznySekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 30Produkcja maszyn biurowych i komputerów dział 32Produkcja sprzętu i urządzeń radiowych, telewizyjnych i telekomunikacyjnych Sekcja KObsługa nieruchomości, wynajem, nauka i usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej dział 72Informatyka Sekcja ITransport, gospodarka magazynowa i łączność dział 64Poczta i telekomunikacja 5Leśnictwo i technologia drewnaSekcja ARolnictwo, łowiectwo i leśnictwo dział 02Leśnictwo, łącznie z działalnością usługową Sekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 20Produkcja drewna i wyrobów z drewna dział 36Produkcja mebli; działalność produkcyjna, gdzie indziej nie sklasyfikowana 6TransportowySekcja ITransport, gospodarka magazynowa i łączność dział 60Transport lądowy; transport rurociągowy dział 61Transport wodny dział 62Transport lotniczy dział 63Działalność wspomagająca transport; działalność związana z turystyką 7ChemicznySekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 21Produkcja masy celulozowej, papieru oraz wyrobów z papieru dział 23Wytwarzanie koksu, produktów rafinacji ropy naftowej i paliw jądrowych dział 24Produkcja wyrobów chemicznych dział 25Produkcja wyrobów gumowych i z tworzyw sztucznych dział 26Produkcja wyrobów z surowców niemetalicznych pozostałych 8Usługowo-gospodarczySekcja HHotele i restauracje dział 55Hotele i restauracje Sekcja ITransport, gospodarka magazynowa i łączność dział 63Działalność wspomagająca transport; działalność związana z turystyką Sekcja OPozostała działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna dział 93Pozostała działalność usługowa 9Rolniczo-spożywczySekcja ARolnictwo, łowiectwo i leśnictwo dział 01Rolnictwo i łowiectwo, łącznie z działalnością usługową Sekcja BRybołówstwo i rybactwo dział 05Rybołówstwo i rybactwo, łącznie z działalnością usługową Sekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 15Produkcja artykułów spożywczych i napojów 10TekstylnySekcja DPrzetwórstwo przemysłowe dział 17Włókiennictwo dział 18Produkcja odzieży i wyrobów futrzarskich dział 19Produkcja skór wyprawionych i wyrobów ze skór wyprawionych 11Ekonomiczno-administracyjnySekcja JPośrednictwo finansowe dział 65Pośrednictwo finansowe, z wyjątkiem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-rentowych dział 66Ubezpieczenia i fundusze emerytalno-rentowe Sekcja KObsługa nieruchomości, wynajem, nauka i usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej dział 74Pozostałe usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Sekcja LAdministracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne dział 75Administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne 12Społeczno-socjalnySekcja NOchrona zdrowia i opieka społeczna dział 85Ochrona zdrowia i opieka społeczna Sekcja PGospodarstwa domowe zatrudniające pracowników dział 95Gospodarstwa domowe zatrudniające pracowników Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. (Dz. U. Nr 102, poz. 650) 1. Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 621) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 68, poz. 341) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 127), 2) ustawą z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 98, poz. 472), 3) ustawą z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), 4) ustawą z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 621), 5) ustawą z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 80, poz. 503), 6) ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), 7) ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego, a w szczególności z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386 i z 1995 r. Nr 16, poz. 79). 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje następujących przepisów: 1) art. 53-61 i art. 63-64a ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 68, poz. 341 i z 1997 r. Nr 80, poz. 503), które stanowią: "Art. 53. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85) przepisy działu II rozdziału 4 otrzymują brzmienie: «Rozdział 4 Przestępstwa w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych Art. 117. § 1. Kto prowadzi działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych bez wymaganego zezwolenia lub w działalności takiej pośredniczy - podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 lub grzywny do 1.500.000.000 zł albo obu tym karom łącznie. § 2. W wypadku określonym w § 1 podlegają przepadkowi stanowiące przedmiot przestępstwa skarbowego dokumenty i urządzenia gry losowej lub zakładu wzajemnego oraz wygrane, które na podstawie tych dokumentów przypadają grającym, a także pieniądze uzyskane ze sprzedaży udziału w grze i wpłaconych stawek. Art. 118. Kto urządza bez wymaganego zezwolenia loterię fantową lub grę bingo fantowe, podlega karze grzywny do 100.000.000 złotych. Art. 119. § 1. Kto uczestniczy w grach losowych i zakładach wzajemnych urządzanych bez wymaganego zezwolenia, podlega karze grzywny do 50.000.000 złotych. § 2. Art. 117 § 2 stosuje się odpowiednio. Art. 120. Kto urządza grę losową lub zakład wzajemny niezgodnie z przepisami o grach losowych i zakładach wzajemnych lub z regulaminem gry lub zakładu wzajemnego, podlega karze grzywny do 500.000.000 złotych. Art. 121. Kto nie będąc do tego uprawniony z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub w zakładzie wzajemnym, podlega karze ograniczenia wolności lub grzywny do 20.000.000 złotych albo obu tym karom łącznie". Art. 54. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86 i Nr 40, poz. 174) w art. 17 w ust. 1 dodaje się pkt 16 w brzmieniu: «16) dochody z tytułu prowadzenia loterii fantowych i gry bingo fantowe na podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych przepisów.» Art. 55. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86) w art. 21 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) pkt 6 otrzymuje brzmienie: «6) wygrane w grach losowych i zakładach wzajemnych urządzanych przez uprawniony podmiot,» 2) w pkt 36 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje pkt 37 w brzmieniu: «37) dochody z tytułu urządzania loterii fantowych i gry bingo fantowe na podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych przepisów.» Art. 56. W ustawie z dnia 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1987 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 16, poz. 112 i Nr 19, poz. 132, z 1990 r. Nr 14, poz. 88 oraz z 1991 r. Nr 94, poz. 421 i Nr 100, poz. 442) w art. 2 pkt 17 otrzymuje brzmienie: «17) sprawowanie nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe i zakłady wzajemne,». Art. 57. 1. Zezwolenia udzielone na podstawie ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach (Dz. U. Nr 19, poz. 122 i z 1982 r. Nr 7, poz. 54) wygasają w terminach określonych w ust. 2, z tym że do warunków urządzania i zasad prowadzenia działalności określonej w tych zezwoleniach stosuje się przepisy niniejszej ustawy. 2. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wygasają: 1) zezwolenia udzielone spółkom z udziałem zagranicznym - z dniem wejścia w życie ustawy, 2) zezwolenia udzielone spółkom z wyłącznym udziałem osób krajowych - w terminie 12 miesięcy licząc od dnia wejścia w życie ustawy, 3) zezwolenia udzielone pozostałym podmiotom - w terminie 18 miesięcy licząc od dnia wejścia w życie ustawy. 3. Do chwili wygaśnięcia zezwoleń udzielonych podmiotom wymienionym w ust. 2 pkt 3 uprawnienia z nich wynikające przechodzą na spółki powstałe w wyniku przekształcenia tych podmiotów lub utworzonych przez te podmioty. Art. 58. Z dniem wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem art. 60, tracą moc zezwolenia na utworzenie spółek z udziałem zagranicznym, w części dotyczącej prowadzenia gier losowych, wydane na podstawie przepisów o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych, z uwzględnieniem ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. Nr 60, poz. 253, Nr 80, poz. 350 i Nr 111, poz. 480). Art. 59. 1. Spółki, o których mowa w art. 57 ust. 2 pkt 2 i ust. 3, mogą wystąpić o udzielenie zezwolenia na podstawie niniejszej ustawy. 2. Termin do złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia wynosi: 1) 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - dla spółek określonych w art. 57 ust. 2 pkt 2, 2) 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - dla spółek określonych w art. 57 ust. 3. Art. 60. Przepis art. 57 ust. 2 pkt 2 stosuje się do spółek z udziałem zagranicznym, jeżeli do dnia wejścia w życie ustawy: 1) udziałowcy będący podmiotami zagranicznymi złożą oświadczenia o zrzeczeniu się wszelkich roszczeń wobec Skarbu Państwa z tytułu wygaśnięcia zezwolenia lub 2) udziałowcy dokonają zbycia udziałów na rzecz podmiotu, w stosunku do którego Minister Finansów nie zgłasza zastrzeżeń, a spółka bądź jej udziałowcy złożą oświadczenie przejęcia ewentualnych zobowiązań wobec Skarbu Państwa z tytułu wygaśnięcia zezwolenia. Art. 61. Loterie urządzane na podstawie planów loterii, zatwierdzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, rozegrane zostaną na zasadach ustalonych w dotychczas obowiązujących przepisach. "Art. 63. 1. W okresie roku od dnia wejścia w życie ustawy pozostają bez zmian zasady opodatkowania jednostek, które otrzymały zezwolenia wyłącznie na urządzanie gier w automatach losowych. 2. W okresie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy stawki podatku od gier z tytułu prowadzenia działalności w zakresie totalizatorów na sportowe współzawodnictwo zwierząt na podstawie zezwoleń udzielonych wyłącznie na ich urządzenie wynosi 5%; po upływie tego okresu stawka podatku od gier w odniesieniu do tych totalizatorów wynosi przez okres roku 7,5%. Art. 64. Przewidziane w ustawie akty wykonawcze zostaną wydane nie później niż po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia ustawy. Art. 64a. 1. Od dnia 1 sierpnia 1997 r. do dnia 31 stycznia 1998 r. podmiot urządzający gry liczbowe jest obowiązany przekazywać z dopłat, o których mowa w art. 47a ust. 1, 35% tych wpływów na wyodrębniony rachunek utworzony przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2. Wpływy z dopłat, gromadzone na wyodrębnionym rachunku, o którym mowa w ust. 1, przeznacza się wyłącznie na finansowanie i dofinansowywanie wydatków związanych z usunięciem skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. 3. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 1, jest prowadzona przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na wyłączny wniosek Pełnomocnika Rządu do Spraw Usuwania Skutków Powodzi, w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 47b ust. 2a. 4. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, przekazuje się według zasad i w trybie określonych dla wpłat z tytułu podatku od gier."; 2) art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 127), który stanowi: "Art. 17. Ustawa wchodzi w życie: 2) z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r. w zakresie przepisów: - art. 1 pkt 1-8, pkt 9 lit. a-c i d (z wyjątkiem części dotyczącej oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług), pkt 10, 11, 13, 14, pkt 15 (z wyjątkiem art. 23 ust. 1 pkt 2-4 i pkt 43-44 oraz pkt 46 w części dotyczącej obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu), pkt 16, 17 lit. a i c, pkt 18, pkt 20-28, pkt 29 lit. a (z wyjątkiem art. 41 ust. 1 pkt 3 i 4), lit. b, c, d, pkt 30-36, - art. 2 pkt 1-5, pkt 6 lit. a-e, f (z wyjątkiem części dotyczącej oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług oraz pkt 9 i 10), pkt 7 lit. a i b, pkt 8 lit. a, pkt 9, pkt 10 (z wyjątkiem art. 16 ust. 1 pkt 2-4 i pkt 46-47 oraz pkt 51 w części dotyczącej obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu), pkt 11, pkt 12 lit. a, pkt 13-17, - art. 5, - art. 11 pkt 1, 3, 4, - art. 12 pkt 1, - art. 13,"; 3) art. 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 98, poz. 472), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 45 dni od dnia ogłoszenia."; 4) art. 84 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), który stanowi: "Art. 84. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 3, art. 7, art. 9, art. 10, art. 20, art. 24, art. 32, art. 34, art. 37, art. 45-47, art. 50, art. 66, art. 73 ust. 1, 2 i 4, art. 74, art. 76, art. 79, art. 80 i art. 82, które wchodzą w życie z dniem 1 października 1996 r. oraz art. 41, który wchodzi w życie z dniem wejścia w życie ustawy konstytucyjnej z dnia 21 czerwca 1996 r. o zmianie ustawy konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 106, poz. 488)."; 5) art. 2-4 i 6 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 621), które stanowią: "Art. 2. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703 oraz z 1995 r. Nr 132, poz. 641) przepisy działu II rozdziału 4 otrzymują brzmienie: «Rozdział 4 Przestępstwa w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych Art. 117. § 1. Kto prowadzi działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych bez wymaganego zezwolenia lub w działalności takiej pośredniczy - podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 lub grzywny do 500.000 zł albo obu tym karom łącznie. § 2. W wypadku określonym w § 1, podlegają przepadkowi - stanowiące przedmiot przestępstwa skarbowego - dokumenty i urządzenia gry losowej lub zakładu wzajemnego oraz wygrane, które na podstawie tych dokumentów przypadają grającym, a także pieniądze uzyskane ze sprzedaży udziału w grze i wpłaconych stawek. Art. 118. Kto prowadzi bez wymaganego zezwolenia działalność w zakresie loterii fantowej lub gry bingo fantowe - podlega karze grzywny do 100.000 zł. Art. 119. § 1. Kto uczestniczy w grach losowych i zakładach wzajemnych urządzanych bez wymaganego zezwolenia - podlega karze grzywny do 5.000 zł. § 2. Art. 117 § 2 stosuje się odpowiednio. Art. 120. Kto urządza grę losową lub zakład wzajemny niezgodnie z przepisami ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych albo z regulaminem gry lub zakładu wzajemnego - podlega karze grzywny do 100.000 zł. Art. 121. Kto nie będąc do tego uprawniony z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej trudni się sprzedażą losów lub innych dowodów udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym - podlega karze ograniczenia wolności lub grzywny do 5.000 zł albo obu tym karom łącznie.» Art. 3. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496) w art. 54 w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt. 6 w brzmieniu: «6) informację o wykorzystaniu środków finansowych pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych.» Art. 4. Podmioty prowadzące działalność w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych na podstawie udzielonych zezwoleń obowiązane są, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosować statuty spółek do wymogów niniejszej ustawy pod rygorem utraty zezwolenia." "Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 45 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 6) art. 2 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 80, poz. 503), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia."; 7) art. 99 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który stanowi: "Art. 99. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r., z tym że przepisy art. 12-98 wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 8) art. 344 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), który stanowi: "Art. 344. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., z tym że przepisy art. 22 § 6, art. 28 § 3, art. 46 § 3, art. 48 § 3, art. 56 § 3, art. 58, art. 67 § 3, art. 79 § 3, art. 82 § 3, art. 83, art. 84 § 2, art. 87 § 5, art. 119, art. 196 § 4, art. 283 § 3, art. 303, art. 314 pkt 2 i 3, art. 316 pkt 1 oraz art. 328 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 11 maja 1998 r. (poz. 650) USTAWA z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych. Art. 2. 1. Grami losowymi są gry o wygrane pieniężne lub rzeczowe, których wynik zależy od przypadku, a warunki gry określa regulamin. Są to: 1) gry liczbowe, w których wygraną uzyskuje się przez prawidłowe wytypowanie liczb, znaków lub innych wyróżników, a wysokość wygranych zależy od łącznej kwoty wypłaconych stawek, 2) loterie pieniężne, w których uczestniczy się poprzez nabycie losu lub innego dowodu udziału w grze, a podmiot urządzający loterię oferuje wyłącznie wygrane pieniężne, 3) loterie fantowe, w których uczestniczy się poprzez nabycie losu lub innego dowodu udziału w grze, a podmiot urządzający loterię oferuje wyłącznie wygrane rzeczowe, 4) gry cylindryczne, w których uczestniczy się w grze poprzez wytypowanie liczb, znaków lub innych wyróżników, a wysokość wygranej zależy od z góry określonego stosunku wpłaty do wygranej, wynik zaś gry ustalany jest za pomocą urządzenia obrotowego, 5) gry w karty: black jack, poker, baccarat, 6) gry w automatach losowych, prowadzone na urządzeniach, które rozstrzygają o wygranej lub przegranej, 7) gra bingo pieniężne, w której uczestniczy się poprzez nabycie przypadkowych zestawów liczb z ustalonego z góry zbioru liczb, a podmiot urządzający grę oferuje wyłącznie wygrane pieniężne, których wysokość zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek, 8) gra bingo fantowe, w której uczestniczy się poprzez nabycie przypadkowych zestawów liczb z ustalonego z góry zbioru liczb, a podmiot urządzający grę oferuje wyłącznie wygrane rzeczowe, 9) 1) loterie promocyjne, w których uczestniczy się przez nabycie towaru lub usługi i tym samym nieodpłatnie uczestniczy się w loterii, a podmiot urządzający loterię oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe. 2. Zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne, polegające na odgadywaniu: 1) wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek - totalizatory, 2) zaistnienia różnych zdarzeń, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, pomiędzy przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo. 3. Minister Finansów rozstrzyga w drodze decyzji, czy gra lub zakład wzajemny nie wymienione w ust. 1 i 2 jest grą losową lub zakładem wzajemnym. Art. 3. Urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier i zakładów, o których mowa w art. 2, dozwolone jest wyłącznie na zasadach określonych w ustawie. Art. 4. 1. Prowadzenie działalności w zakresie gier liczbowych i loterii pieniężnych stanowi monopol Państwa. 2. 2) Wykonywanie monopolu należy do Ministra Skarbu Państwa, który, w porozumieniu z Ministrem Finansów, w tym celu tworzy jednoosobowe spółki Skarbu Państwa lub powołuje inne jednostki organizacyjne. 3. Do prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym. Art. 5. 1. Działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w automatach losowych, gry bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych może być prowadzona w formie spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, której akcjonariuszami (udziałowcami) są wyłącznie osoby krajowe, nie będące osobami zależnymi od podmiotów zagranicznych w rozumieniu przepisów o spółkach z udziałem zagranicznym. 2. Do spółek, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy Kodeksu handlowego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Art. 6. 1. 3) Loterie fantowe, gry bingo fantowe i loterie promocyjne mogą być urządzane przez osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej na podstawie udzielonego zezwolenia. 2. 4) Gry, o których mowa w ust. 1, mogą być urządzane jednorazowo w skali ogólnokrajowej lub lokalnej. 3. Dochód z loterii fantowej i gry bingo fantowe przeznaczany jest w całości na realizację określonych w zezwoleniu i regulaminie gry celów społecznie użytecznych, w szczególności dobroczynnych. Art. 7. Urządzanie gier cylindrycznych i gier w karty dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry, a gier w automatach losowych - w kasynach gry lub w salonach gier w automatach losowych. Art. 8. 5) Zabrania się reklamowania na terytorium kraju gier losowych i zakładów wzajemnych określonych w art. 2 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2, przez co rozumie się zachęcanie do udziału w grach i zakładach, przekonywanie o ich zaletach, miejscach, w których są urządzane, i możliwościach uczestnictwa. Art. 9. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) ośrodkach gier - rozumie się przez to: a) 6) kasyno gry - jako miejsce, w którym prowadzi się gry cylindryczne, gry w karty lub gry w automatach losowych na podstawie zatwierdzonego regulaminu, a ilość zainstalowanych automatów losowych nie przekracza 30 sztuk, b) 7) salon gier w automatach losowych - jako miejsce, w którym prowadzi się gry w automatach losowych na podstawie zatwierdzonego regulaminu, a ilość zainstalowanych automatów losowych wynosi od 15 do 70 sztuk, c) salon gry bingo pieniężne - jako miejsce, w którym prowadzi się grę bingo pieniężne na podstawie zatwierdzonego regulaminu, 2) punkcie przyjmowania zakładów wzajemnych - rozumie się przez to miejsce, w którym przyjmowane są zakłady totalizatora lub bukmacherstwa na podstawie zatwierdzonego regulaminu. Rozdział 2 Urządzanie gier losowych i zakładów wzajemnych Art. 10. 1. Wartość wygranej w grze losowej lub zakładzie wzajemnym nie może być niższa od ceny losu lub innego dowodu udziału w grze albo kwoty wpłaconej stawki. 2. Ogólna wartość wygranych w grze liczbowej, totalizatorze i grze bingo pieniężne nie może być niższa niż 50% kwoty wpłaconych stawek, a w loterii pieniężnej oraz fantowej - niższa niż 30% łącznej ceny przeznaczonych do sprzedaży losów lub innych dowodów udziału w grze. Art. 11. 1. Wygrane w grach losowych lub zakładach wzajemnych wypłaca (wydaje) się okazicielom losów lub innych dowodów udziału w grze lub zakładzie, za zwrotem tych dowodów, chyba że regulamin gry losowej lub zakładu stanowi inaczej. 2. Podmiot urządzający gry lub zakłady wzajemne nie ma obowiązku badania uprawnień okaziciela losu lub innego dowodu udziału w grze lub zakładzie, może jednak wstrzymać wypłatę (wydanie) wygranej na okres nie przekraczający 30 dni, jeśli zachodzą wątpliwości co do uprawnień okaziciela do rozporządzenia losem (dowodem); w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania wypłaty wygranej, podmiot urządzający grę lub zakład obowiązany jest doliczyć ustawowe odsetki za okres wstrzymania wypłaty. 3. Nie dokonuje się wypłaty (wydania) wygranej na podstawie losu lub innego dowodu udziału w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, którego autentyczności lub numeru nie można stwierdzić. 4. W razie utraty lub zniszczenia losu bądź innego dowodu udziału w grze, wystawionego imiennie albo na okaziciela, stwierdzającego udział w grze losowej lub zakładzie wzajemnym, ich uczestnikowi nie służą żadne roszczenia wobec podmiotu urządzającego grę losową lub zakład wzajemny, chyba że regulamin tej gry lub zakładu stanowi inaczej. 5. Podmiot urządzający grę losową lub zakład wzajemny obowiązany jest, na żądanie uczestnika gry lub zakładu, wystawić imienne zaświadczenie o uzyskanej przez niego wygranej; zaświadczenie jest drukiem ścisłego zarachowania. 6. Wysokość wygranej bądź przegranej w grze losowej lub zakładzie wzajemnym stanowi tajemnicę uczestnika, której obowiązany jest przestrzegać podmiot urządzający gry losowe lub zakłady wzajemne; informacje o wysokości wygranej bądź przegranej są ujawniane wyłącznie na żądanie Ministra Finansów oraz inspektora kontroli skarbowej, a także sądu i prokuratury w związku z toczącym się postępowaniem. 7. Minister Finansów określi, w drodze zarządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, oraz zasady jego ewidencjonowania. Art. 12. 1. Roszczenia z gry losowej lub zakładu wzajemnego przedawniają się z upływem terminu ustalonego w regulaminie gry lub zakładu. 2. Termin, o którym mowa w ust. 1, nie może być krótszy niż siedem dni i dłuższy niż sześć miesięcy i biegnie od dnia, w którym roszczenie stosownie do regulaminu stało się wymagalne. 3. W razie zgłoszenia roszczenia w terminie, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia zakończenia postępowania reklamacyjnego; w przypadku wstrzymania wypłaty (wydania) wygranej na podstawie art. 11 ust. 2 - z upływem okresu, na który wstrzymano wypłatę (wydanie). Art. 13. 1. Podmiot ubiegający się o zezwolenie na urządzanie gier lub prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych przedstawia Ministrowi Finansów projekt regulaminu gry lub zakładu wzajemnego. 2. Regulamin gry losowej lub zakładu wzajemnego zatwierdza Minister Finansów w terminie określonym w art. 34. 3. Każda zmiana regulaminu gry losowej i zakładu wzajemnego wymaga zatwierdzenia przez Ministra Finansów. 4. Regulamin gry losowej lub zakładu wzajemnego określa: 1) szczegółowe warunki gry lub zakładu, 2) prawa i obowiązki uczestników, 3) nazwę podmiotu urządzającego grę lub zakład, 4) zasady i tryb składania i rozpatrywania roszczeń wnoszonych przez uczestników gry lub zakładu, 5) wysokość kapitału gry lub zakładu przeznaczonego do natychmiastowej wypłaty wygranych. 5. Podmiot urządzający gry lub zakłady jest obowiązany zapewnić uczestnikom możliwość zapoznania się z treścią regulaminu. 6. 8) Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może przekazać określonym izbom i urzędom skarbowym uprawnienia do zatwierdzania regulaminów oraz dokonywanych w nich zmian, przedstawianych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1, prowadzące działalność w skali lokalnej. Art. 14. 9) Spółki urządzające grę bingo pieniężne są obowiązane nabywać kartony używane do gry od przedsiębiorcy upoważnionego przez Ministra Finansów. Art. 15. 10) Spółka posiadająca lub ubiegająca się o zezwolenie na prowadzenie zakładów wzajemnych lub zmianę jego warunków, dotyczące wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, obowiązana jest uzyskać zgodę krajowych organizatorów takiego współzawodnictwa na wykorzystanie jego wyników. Art. 16. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) ogólne warunki urządzania gier losowych i zakładów wzajemnych, 2) warunki dopuszczenia do eksploatacji i użytkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej automatów losowych i innych urządzeń do gier losowych, 3) warunki produkcji i sprzedaży kartonów do gry bingo pieniężne. Art. 17. 1. Wstęp do ośrodków gier oraz do punktów przyjmowania zakładów bukmacherskich dozwolony jest dla osób, które ukończyły 18 lat. 2. W kasynie gry oraz salonie gry bingo pieniężne pobiera się każdorazowo od osób wchodzących do ośrodków gier opłatę: 1) w kasynie gry - w wysokości średniej wartości najniższych stawek stosowanych w poszczególnych rodzajach gier cylindrycznych, 2) 11) w salonie gry bingo pieniężne - w wysokości odpowiadającej najniższej cenie za używany do gry karton, w zamian za imienny dowód jej uiszczenia, będący jednocześnie jednorazową kartą wstępu. 3. 12) Płatnikiem opłaty, o której mowa w ust. 2, jest osoba sprawująca zarząd nad kasynem gry lub salonem gry bingo pieniężne. 4. 13) Pobrane opłaty płatnik wpłaca na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na lokalizację ośrodka gier, w terminie do dnia dziesiątego następnego miesiąca po upływie miesiąca, w którym pobrano opłatę. 5. 14) Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi dochód budżetu państwa; do jej poboru stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083). 6. Przepis ust. 2 nie dotyczy osób upoważnionych przez Ministra Finansów do sprawowania nadzoru i kontroli oraz inspektorów kontroli skarbowej. 7. Osoba sprawująca zarząd nad kasynem gry lub salonem gry bingo pieniężne może wyrazić zgodę na wejście do tych ośrodków gier osobie, której celem przebywania w ośrodku jest chęć załatwienia lub wyjaśnienia roszczeń wynikających z uczestnictwa w grze. Art. 18. 1. 15) W kasynach gry prowadzi się, na koszt podmiotu urządzającego grę, rejestrację gości. 2. 16) Rejestracja, o której mowa w ust. 1, jest warunkiem wstępu do kasyna gry i polega na zapisywaniu, gromadzeniu i każdorazowym sprawdzaniu danych osobowych wchodzących do kasyna: 1) imienia i nazwiska, 2) daty i miejsca urodzenia, 3) numeru, serii i cech dokumentów tożsamości. 3. 17) Po uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 17 ust. 2, i dokonaniu rejestracji osoba wchodząca do kasyna otrzymuje imienny dowód uiszczenia opłaty, będący jednocześnie jednorazową kartą wstępu. 4. Od obowiązku określonego w ust. 1 zwolnione są osoby, o których mowa w art. 17 ust. 6. 5. Dane wynikające z rejestracji są udostępniane wyłącznie Ministrowi Finansów, sądom i prokuraturze. Art. 19. 1. Osoby sprawujące zarząd nad ośrodkami gier, osoby zatrudnione w celu sprawowania nadzoru nad grami losowymi i zakładami wzajemnymi oraz bezpośrednio prowadzące gry zobowiązane są posiadać nienaganną opinię, odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe potwierdzone świadectwem zawodowym oraz nie mogą być karane za przestępstwa z winy umyślnej. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, stanowiska, o których mowa w ust. 1, oraz ustala zasady weryfikacji osób zajmujących te stanowiska. Art. 20. 1. Świadectwa zawodowe, o których mowa w art. 19 ust. 1, wydaje Minister Finansów na podstawie egzaminu złożonego przed komisją egzaminacyjną. 2. Minister Finansów może uznać za ważne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świadectwa wydane przez właściwą władzę innego państwa bądź przez wyspecjalizowaną organizację prowadzącą szkolenie w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych. 3. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, zakres uprawnień związanych z uzyskanym świadectwem zawodowym oraz ustala skład komisji i warunki przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w ust. 1. Art. 21. 1. Spółka może zatrudniać na stanowiskach związanych z bezpośrednim prowadzeniem gier losowych i zakładów wzajemnych osoby nie mające polskiego obywatelstwa lub karty stałego pobytu w Polsce, przez okres jednego roku licząc od dnia podjęcia działalności. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób będących obywatelami państwa, w którym obowiązuje zasada wzajemności w odniesieniu do zatrudniania przy prowadzeniu gier losowych i zakładów wzajemnych obywateli polskich. Art. 22. 1. Spółka obowiązana jest do zainstalowania w kasynie gry systemu służącego kontroli całości czynności istotnych ze względu na prowadzenie kasyna, w tym umożliwiającego rozstrzyganie wątpliwości związanych z urządzanymi grami, za pomocą magnetycznego zapisu obrazu. 2. Zapis obrazu, o którym mowa w ust. 1, udostępniany jest wyłącznie osobom upoważnionym przez Ministra Finansów do sprawowania nadzoru i kontroli lub uczestnikom gry zgłaszającym reklamacje. 3. Minister Finansów określa, w drodze zarządzenia, szczegółowe warunki instalacji i wykorzystania systemu, o którym mowa w ust. 1. Art. 23. Każdy ośrodek gier powinien posiadać niezależne od sieci ogólnodostępnej zapasowe źródła energii elektrycznej oraz instalacje przeciwzakłóceniowe zapewniające ciągły i niezakłócony przebieg gier. Rozdział 3 Udzielanie zezwoleń Art. 24. 1. Zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych udziela Minister Finansów. 2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, ustali zasady przetargu (konkursu ofert), w wypadku gdy o zezwolenie ubiega się więcej niż jeden podmiot spełniający określone w ustawie warunki. 3. 18) Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może przekazać określonym izbom skarbowym lub urzędom skarbowym uprawnienie do wydawania zezwoleń na urządzanie gier losowych przez podmioty wymienione w art. 6 ust. 1, prowadzące działalność w skali lokalnej, oraz określać szczegółowe warunki ich przyznawania. Art. 25. 19)Wysokość kapitału spółki akcyjnej lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ubiegającej się o zezwolenie, o którym mowa w art. 24 ust. 1, nie może wynosić mniej niż: 1) 2,5 mln złotych - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia kasyna gry, 2) 1,5 mln złotych - gdy zezwolenie dotyczy prowadzenia salonu gier w automatach losowych, salonu bingo pieniężne lub przyjmowania zakładów wzajemnych. Art. 26. 1. W spółkach prowadzących działalność w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych powołuje się rady nadzorcze. 2. Za wkłady do kapitału akcyjnego spółki akcyjnej występującej z wnioskiem o udzielenie zezwolenia mogą być wydawane tylko akcje imienne. 3. Zbycie lub zastawienie udziału lub akcji w spółce prowadzącej działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych wymaga zezwolenia Ministra Finansów. 4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zbywca (zastawnik) oraz nabywca (zastawca) dysponują akcjami (udziałami), których wartość nie przekracza jednej setnej kapitału spółki. Art. 27. 1. W spółkach prowadzących działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych nie może być akcji (udziałów) uprzywilejowanych, a maksymalna wysokość akcji (udziałów) jednego podmiotu nie może przekraczać jednej trzeciej wartości kapitału spółki. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa. Art. 28. 1. Spółka, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych, nie może powierzać innemu podmiotowi (zagranicznemu lub krajowemu) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem gier losowych i zakładów wzajemnych. 2. Urządzenia służące do prowadzenia gier losowych i zakładów wzajemnych w ośrodkach gier nie mogą stanowić własności osób trzecich. Art. 28a. 20) Przepisów art. 26-28 nie stosuje się do działalności w zakresie loterii promocyjnej. Art. 29. 1. 21) Kasyna gry mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 250 do 350 tys. mieszkańców - jedno kasyno, 2) powyżej 350 do 500 tys. mieszkańców - dwa kasyna, 3) powyżej 500 do 1000 tys. mieszkańców - trzy kasyna, 4) powyżej 1000 tys. mieszkańców - pięć kasyn. 2. 22) Salony gier w automatach losowych mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 50 do 100 tys. mieszkańców - jeden salon, 2) powyżej 100 do 200 tys. mieszkańców - dwa salony, 3) powyżej 200 do 300 tys. mieszkańców - trzy salony, 4) powyżej 300 do 500 tys. mieszkańców - cztery salony, 5) powyżej 500 do 700 tys. mieszkańców - pięć salonów, 6) powyżej 700 do 1000 tys. mieszkańców - sześć salonów, 7) powyżej 1000 tys. mieszkańców - siedem salonów. 3. Liczbę mieszkańców, o której mowa w ust. 1 i 2, ustala się na podstawie danych ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów ewidencji i statystyki z roku poprzedzającego rok, w którym prowadzący gry złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie kasyna gry lub salonu gier w automatach losowych. 4. Kasyna gry i salony gier w automatach losowych mogą być także lokalizowane na polskich pełnomorskich statkach pasażerskich i promach pasażerskich, pod warunkiem że gra prowadzona jest w czasie rejsu i rozpoczyna się w 30 minut po wypłynięciu z portu i kończy się 30 minut przed wpłynięciem do portu przeznaczenia. Art. 30. 1. 23) Salony gry bingo pieniężne mogą być lokalizowane w miastach liczących: 1) od 100 do 200 tys. mieszkańców - jeden salon, 2) powyżej 200 do 400 tys. mieszkańców - dwa salony, 3) powyżej 400 do 700 tys. mieszkańców - trzy salony, 4) powyżej 700 do 1000 tys. mieszkańców - pięć salonów, 5) powyżej 1000 tys. mieszkańców - siedem salonów. 2. Przepis art. 29 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Art. 31 24) Minister Finansów w szczególnie uzasadnionych przypadkach może wyrazić zgodę na lokalizację ośrodków gier w innych miejscowościach oraz na większą ich liczbę od określonej w art. 29 i 30, z tym że ogólna liczba ośrodków gier nie może wzrosnąć więcej niż o 5 kasyn, 20 salonów gier w automatach losowych i o 20 salonów gier w bingo pieniężne. Art. 32. 1. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w automatach losowych, gry w bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych powinien zawierać: 1) odpis aktu notarialnego umowy spółki lub statutu spółki akcyjnej oraz aktualny wypis z rejestru handlowego, 2) oznaczenie imienne udziałów i akcji z określoną ich wartością, 3) 25)dane osobowe (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, zawód, cechy dokumentu tożsamości) wspólników będących osobami fizycznymi, przedstawiających sobą co najmniej jedną setną wartości kapitału spółki, członków władz spółki (zarządu, rady nadzorczej) oraz osób sprawujących zarząd nad ośrodkami gier; w przypadku spółek osób prawnych i fizycznych należy podać również informacje o obecnym i przeszłym statusie prawnym, o sytuacji finansowej oraz o źródłach pochodzenia kapitału, o którym mowa w art. 25, 4) opis usytuowania geograficznego budynku lub miejsca, w którym ma być ulokowany ośrodek gier, wyraźne określenie jego rozmiarów, wraz z planem i ogólnymi informacjami związanymi z konstrukcją, 5) odpis dokumentów wskazujących na prawo do władania budynkiem (lokalem) lub umowy zobowiązującej do oddania we władanie budynku (lokalu), w którym urządzane będą gry lub zakłady, 6) przewidywaną datę rozpoczęcia działalności, 7) przewidywany rodzaj gier lub zakładów oraz ich liczbę, wraz z informacją o planowanej kolejności ich uruchomienia, 8) szacunkową wielkość zatrudnienia, z określeniem stanowisk pracy; w przypadku kasyna gry - wstępną umowę o pracę z osobą sprawującą zarząd nad ośrodkiem gier, 9) opis organizacji i funkcjonowania ośrodka gier lub punktu przyjmowania zakładu wzajemnego, w szczególności zasady przechowywania i ewidencjonowania kapitału gry lub zakładu, 10) studium ekonomiczno-finansowe, zawierające co najmniej określenie inwestycji i przewidywanej rentowności, 11) projekty regulaminów gier, w szczególności zasady postępowania reklamacyjnego, o którym mowa w art. 12, 12) projekt systemu służącego rejestracji gości wchodzących do ośrodków gier, 13) proponowane warunki złożenia zabezpieczenia określonego w art. 38, 14) zgodę, o której mowa w art. 15, 15) opinię rady gminy o lokalizacji ośrodka gier. 2. Wniosek o udzielenie zezwolenia na urządzenie loterii fantowej i gry bingo fantowe powinien zawierać: 1) określenie rodzaju gry, 2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, 3) dane osobowe (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, zawód, cechy dokumentu tożsamości) osób zarządzających podmiotem występującym z wnioskiem, 4) określenie obszaru, na którym planowane jest urządzenie gry, 5) określenie czasu, w którym planuje się urządzenie gry, 6) dokładne wyznaczenie celu, na który przeznaczy się dochód z urządzanej gry, 7) określenie planowanej wielkości sprzedaży losów lub kartonów, 8) gwarancje wypłacalności nagród, 9) projekt regulaminu gry, w szczególności zasady postępowania reklamacyjnego, o którym mowa w art. 12. 3. 26) Wniosek o udzielenie zezwolenia na urządzenie loterii promocyjnej powinien zawierać: 1) określenie rodzaju loterii, 2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, 3) dane osobowe (imiona i nazwiska, wiek, obywatelstwo, miejsce zamieszkania, cechy dokumentu tożsamości) osób zarządzających podmiotem występującym z wnioskiem, 4) określenie obszaru, na którym planuje się urządzenie loterii, 5) określenie czasu, w którym planuje się urządzenie loterii, 6) określenie planowanej wielkości sprzedaży towarów lub dowodów udziału w loterii, 7) bankowe gwarancje wypłat nagród, 8) projekt regulaminu loterii, w szczególności zasady postępowania reklamacyjnego, o którym mowa w art. 12. Art. 33. 1. Osoby fizyczne będące wspólnikami spółki, przedstawiające sobą jedna setną kapitału, oraz członkami władz (zarządu, rady nadzorczej) spółki ubiegającej się o zezwolenie, a także osoby fizyczne zarządzające lub reprezentujące podmiot ubiegający się o zezwolenie na urządzanie loterii fantowych i gry bingo fantowe powinny posiadać nienaganną opinię, w szczególności muszą przedstawić zaświadczenie, że nie były karane za przestępstwa z winy umyślnej. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osób wymienionych w art. 21 oraz do innych fizycznych osób zagranicznych. Osoby te powinny przedstawić odpowiednie, uwierzytelnione świadectwa, wystawione przez właściwe władze państwa, którego są obywatelami lub stałymi mieszkańcami. Art. 34. Rozpatrzenie wniosków o udzielenie zezwolenia oraz zatwierdzenie regulaminów gier lub zakładów powinno nastąpić nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Art. 35. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w automatach losowych, gry bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych obejmuje: 1) nazwę spółki, 2) zatwierdzoną strukturę udziałów lub akcji imiennych, a także nazwiska członków zarządu i rady nadzorczej spółki, 3) miejsce urządzania gier lub zakładów, ze wskazaniem właściciela budynku (obiektu), w którym są urządzane, 4) rodzaj i ilość urządzanych gier lub zakładów, 5) warunki, które powinna spełniać spółka, w szczególności dotyczące zabezpieczeń, o których mowa w art. 38, 6) zatwierdzone warunki techniczne prowadzenia rejestracji gości, o której mowa w art. 18 ust. 2, 7) nieprzekraczalny termin rozpoczęcia działalności. 2. (skreślony). 27) 3. Zezwolenie na urządzenie loterii fantowej i gry bingo fantowe obejmuje: 1) nazwę podmiotu urządzającego grę, 2) nazwę gry, 3) nazwiska osób zarządzających podmiotem urządzającym grę, 4) teren, na którym gra będzie urządzana, 5) czas urządzania gry, 6) cel, na który przeznacza się dochód, 7) planowaną wielkość sprzedaży losów lub kartonów. 3a. 28) Zezwolenie na urządzenie loterii promocyjnej obejmuje: 1) nazwę podmiotu urządzającego loterię, 2) nazwę loterii, 3) nazwiska osób zarządzających podmiotem urządzającym loterię, 4) obszar, na którym loteria będzie urządzana, 5) czas urządzania loterii, 6) planowaną wielkość sprzedaży towarów lub dowodów udziału w loterii, 7) nieprzekraczalny termin rozpoczęcia działalności. 4. 29) Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, 3 i 3a dołącza się zatwierdzone regulaminy gier, zakładów wzajemnych i loterii. Art. 36. 30) 1. Zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier urządzanych w kasynie i w salonie gry bingo pieniężne udziela się na okres 6 lat. 2. Zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier w automatach losowych urządzanych w salonie gier w automatach losowych oraz w zakresie zakładów wzajemnych udziela się na okres 3 lat. 3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, może być udzielone na okres dłuższy, nie przekraczający jednak 6 lat, jeżeli gry w automatach losowych lub zakłady wzajemne będą urządzane w obiekcie wybudowanym po udzieleniu zezwolenia lub w budynku, którego adaptacja wiązałaby się z koniecznością przeprowadzenia kapitalnego remontu. 4. Zezwolenia na urządzenie loterii fantowej, gry bingo fantowe i loterii promocyjnej udziela się na okres nie dłuższy niż 2 lata. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 4, wygasają, jeżeli w okresie 1 roku od dnia ich udzielenia nie podjęto działalności. Art. 37. Jedno zezwolenie jest udzielane na jeden ośrodek gier albo na określoną w zezwoleniu liczbę punktów przyjmowania zakładów wzajemnych. Art. 38. 1. Spółka, której udzielono zezwolenia, jest zobowiązana do złożenia w terminie określonym w zezwoleniu finansowego zabezpieczenia w wysokości: 1) 31) 700 tys. złotych - na kasyno gry, 2) 31) 300 tys. złotych - na salon gier w automatach losowych, 3) 31) 300 tys. złotych - na salon gry bingo pieniężne, 4) 31) 20 tys. złotych - na punkt przyjmowania zakładów bukmacherskich. 2. Zabezpieczenia są składane zgodnie z poniższą tabelą: Liczba (kasyn, salonów lub punktów)Krotność zabezpieczeń od 1 do 31 zabezpieczenie od 4 do 62 zabezpieczenia od 7 do 93 zabezpieczenia od 10 do 204 zabezpieczenia od 21 do 305 zabezpieczeń od 31 do 40 i więcej6 zabezpieczeń z tym że krotność zabezpieczeń zwiększa się o 1 na każde 10 ośrodków 3. Zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zapewniają ochronę interesu finansowego uczestników gier i zakładów oraz służą do zaspokajania innych ewentualnych roszczeń, w tym zwłaszcza z tytułu zobowiązań podatkowych. 4. Zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą polegać na: 1) zawarciu umowy ubezpieczeniowej z instytucją ubezpieczeniową na warunkach zaakceptowanych przez organ udzielający zezwolenia lub 2) przedstawieniu gwarancji bankowych na warunkach zaakceptowanych przez organ udzielający zezwolenia albo 3) złożeniu właściwej kwoty na rachunku bankowym wskazanym przez organ udzielający zezwoleń; kwota ta, wraz z odsetkami, podlega zwrotowi po wygaśnięciu zezwolenia, chyba że została przeznaczona na zaspokojenie roszczeń określonych w ust. 3, albo 4) zabezpieczeniu hipotecznym na nieruchomościach (lub prawie wieczystego użytkowania) stanowiących własność spółki. 5. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 i 2. Art. 39. 32) 1. Podmiot urządzający gry losowe lub zakłady wzajemne uiszcza opłaty za udzielone zezwolenie oraz za złożenie egzaminu i wydanie świadectwa zawodowego osobom, o których mowa w art. 19 ust. 1. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i wpłacane są na wyodrębniony rachunek Ministra Finansów. 3. 10% środków, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na zakupy specjalistycznego sprzętu i wyposażenia oraz szkolenie, zapewniające zwiększenie skuteczności nadzoru i kontroli podmiotów urządzających gry losowe i zakłady wzajemne. 4. Ze środków, o których mowa w ust. 3, mogą być również pokrywane koszty dodatkowych badań dokumentów przedstawionych przez wnioskodawców i koszty weryfikacji podmiotów urządzających gry losowe i zakłady wzajemne, zleconych przez Ministra Finansów wyspecjalizowanym instytucjom. 5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez Ministra Finansów w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042). 6. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których mowa w ust. 1. Wysokość opłat podlega w każdym roku podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. Rozdział 4 Podatek od gier Art. 40. 1. Podmioty urządzające gry i prowadzące działalność w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od gier. 2. Obowiązek podatkowy w podatku od gier powstaje z chwilą rozpoczęcia wykonywania działalności. 3. Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 2, kończy się z chwilą zaprzestania wykonywania działalności. 4. 33) Nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier prowadzenie działalności w zakresie wymienionym w art. 2 ust. 1 pkt 9. Art. 41. 34) Podatek od gier stanowi dochód budżetu państwa. 2. (skreślony). 35) Art. 42. Podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi: 1) w loteriach - suma wpływów uzyskanych ze sprzedaży losów lub innych dowodów udziału w grze, 2) w grach liczbowych - suma wpłaconych stawek, 3) w grze bingo pieniężne - wartość nominalna kartonów zakupionych przez spółkę, 4) w grze bingo fantowe - wartość nominalna kartonów użytych do gry, 5) w grach cylindrycznych, grach w karty black jack, baccarat - kwota stanowiąca różnicę pomiędzy sumą wpłat gotówkowych z tytułu wymiany żetonów w kasie i na stole gry a sumą wypłaconych z kasy kwot za zwrócone żetony, 6) 36) w automatach losowych - kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów użytych do gry lub wpłaconą do kasy salonu i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier, 7) w pokerze, w którym uczestnicy grają pomiędzy sobą, a kasyno urządza grę - suma wpływów kasyna z tego tytułu, 8) w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek. Art. 43. 1. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, zasady obliczania podatku od gier, terminy i tryb płatności oraz tryb sporządzania i przedstawiania organom podatkowym rozliczeń tego podatku. 2. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku od gier, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 1, ustala się: 1) według miejsca lokalizacji ośrodka gier, 2) według siedziby podmiotu prowadzącego zakłady wzajemne, gry liczbowe lub loterie pieniężne, 3) według siedziby organu, który wydał zezwolenie na urządzanie loterii fantowej lub gry bingo fantowe. Art. 44. 37)1. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 14, jest obowiązany obliczać należny podatek od gier przy sprzedaży kartonów do gry bingo pieniężne spółce urządzającej grę i przekazywać pobrany podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika w terminie 23 dni po upływie miesiąca, w którym pobrano podatek. 2. Przedsiębiorca określony w ust. 1 jako płatnik podatku od gier obowiązany jest uzależnić wydanie kartonów od uprzedniego uiszczenia tego podatku. Art. 45. 38) 1. Stawka podatku od gier wynosi dla: 1) loterii fantowych, gry bingo fantowe, gry bingo pieniężne oraz zakładów wzajemnych - 10%, 2) loterii pieniężnej - 15%, 3) gier liczbowych - 20%, 4) gier prowadzonych w kasynach gry: Podstawa opodatkowania za okresy dekadoweStawka podatku do 60 tys. zł25% powyżej 60 do 120 tys. zł15 tys. zł + 30% od kwoty powyżej 60 tys. zł powyżej 120 do 200 tys.33 tys. zł + 35% od kwoty powyżej 120 tys. zł powyżej 200 do 300 tys. zł61 tys. zł + 40% od kwoty powyżej 200 tys. zł powyżej 300 tys. zł101 tys. zł + 50% od kwoty powyżej 300 tys. zł 5) gier prowadzonych w salonach gier w automatach losowych: Podstawa opodatkowania za okresy dekadoweStawka podatkowa do 15 tys. zł30% powyżej 15 do 30 tys. zł4,5 tys. zł + 40% od kwoty powyżej 15 tys. zł powyżej 30 do 50 tys. zł10,5 tys. zł + 50% od kwoty powyżej 30 tys. zł powyżej 50 tys. zł20,5 tys. zł + 60% od kwoty powyżej 50 tys. zł 2. Stawka podatku od gier z tytułu prowadzenia działalności w zakresie zakładów wzajemnych na sportowe współzawodnictwo zwierząt na podstawie zezwoleń udzielonych wyłącznie na ich urządzenie - wynosi 2%. 3. 38a) Od początku roku podatkowego 1997 Minister Finansów w terminie do 30 listopada roku poprzedzającego rok podatkowy, w drodze rozporządzenia, dokonuje corocznie waloryzacji podstawy opodatkowania za okresy dekadowe dla gier prowadzonych w kasynach gry i salonach gier w automatach losowych w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen konsumpcyjnych towarów i usług w okresie pierwszych trzech kwartałów roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego. Art. 46. 1. Podmioty urządzające gry i prowadzące działalność w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych obowiązane są prowadzić księgi w sposób zapewniający ustalanie podstawy opodatkowania oraz obliczanie wysokości należnego podatku. 2. Minister Finansów określa, w drodze zarządzenia, zasady prowadzenia ksiąg, o których mowa w ust. 1. Art. 47. Obowiązek podatkowy w innych podatkach i opłatach określają odrębne ustawy. Rozdział 4a 39) Dopłaty do stawek w grach liczbowych Art. 47a. 1. 40) W grach liczbowych stanowiących monopol państwa ustanawia się dopłaty do stawek w wysokości 20% stawki ustalonej dla danej gry. 2. Informację o ustanowieniu dopłaty, o której mowa w ust. 1, zamieszcza się w regulaminie gry liczbowej. 3. Dopłaty, o których mowa w ust. 1, nie są przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 47b. 1. 41) Podmiot urządzający gry liczbowe obowiązany jest przekazywać wpływy z dopłat, o których mowa w art. 47a ust. 1, na wyodrębniony rachunek utworzony w tym celu przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. 42) Wpływy z dopłat, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są wyłącznie na modernizację, remonty i dofinansowanie inwestycji obiektów sportowych oraz rozwijanie sportu wśród dzieci, młodzieży i niepełnosprawnych. 2a. 43) Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w art. 47a ust. 1, jest prowadzona przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w formie określonej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042). 2b. 43) Minister Finansów w porozumieniu z Prezesem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dofinansowywania inwestycji, o których mowa w ust. 2, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków i ich rozliczania. 3. 44) Dopłaty, o których mowa w art. 47a ust. 1, przekazuje się według zasad w terminach i w trybie określonych dla wpłat z tytułu podatku od gier. Art. 47c. (skreślony). 45) Rozdział 5 Nadzór i kontrola Art. 48. 1. Minister Finansów sprawuje nadzór i kontrolę nad działalnością podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe lub zakłady wzajemne w zakresie zgodności tej działalności z przepisami ustawy, udzielonym zezwoleniem oraz regulaminem gry losowej lub zakładu wzajemnego; uzasadnione koszty nadzoru ponosi podmiot prowadzący gry losowe lub zakłady wzajemne. 2. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może przekazać zakres swoich uprawnień określonych w ust. 1 izbom lub urzędom skarbowym w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 6 ust. 1. 3. Minister Finansów sprawuje również specjalny nadzór podatkowy związany z kontrolą obliczania rezultatów gry na stołach i w automatach losowych. Art. 49. 1. 46) Podmioty urządzające gry i prowadzące działalność w zakresie gier losowych lub zakładów wzajemnych obowiązane są, na każde wezwanie, umożliwić inspektorom kontroli skarbowej oraz innym osobom upoważnionym przez Ministra Finansów dokonanie wszystkich czynności niezbędnych do zagwarantowania skuteczności kontroli i nadzoru, a w szczególności: 1) udostępnić obiekty i urządzenia służące do prowadzenia gry lub zakładu, 2) zapewnić wgląd w dokumentację i umożliwić sporządzanie kopii niezbędnych dokumentów, 3) umożliwić na czas kontroli korzystanie z pomieszczeń wydzielonych w ośrodkach gier, 4) umożliwić filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, jeżeli film, fotografia lub nagranie dźwiękowe może stanowić dowód lub przyczynić się do utrwalenia dowodu w sprawie będącej przedmiotem kontroli, 5) udostępnić środki łączności lub konieczne środki techniczne, jakimi dysponuje, w zakresie czynności związanych z wykonywanym nadzorem i kontrolą, 6) udzielać wszystkich wyjaśnień w sprawach mieszczących się w zakresie nadzoru i kontroli. 2. Przy dokonywaniu czynności nadzorczych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy o kontroli skarbowej. 3. 47) Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do upoważnionych przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli, przeprowadzających kontrolę w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o Najwyższej Izbie Kontroli. Art. 50. 1. W toku wykonywania czynności związanych z nadzorem i kontrolą osoba upoważniona przez Ministra Finansów może w szczególności: 1) badać dokumenty i ewidencję, 2) legitymować osoby w ośrodkach gier w celu ustalenia tożsamości, 3) przesłuchiwać świadków, 4) zabezpieczać zebrane dowody. 2. Osoby upoważnione przez Ministra Finansów, w związku z wykonywaniem czynności nadzorczych i kontrolnych, korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, w czasie i w związku z wykonywaną czynnością nadzoru i kontroli, nie mogą być zatrzymane bez uprzedniej zgody Ministra Finansów; osoby te za wykroczenia związane z bezpośrednim pełnieniem obowiązków służbowych odpowiadają tylko dyscyplinarnie. Art. 51. W ramach sprawowanego nadzoru i kontroli Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może: 1) wprowadzić na szczególnych zasadach obowiązek prowadzenia ewidencji i obsługi kasowej wszystkich gier losowych i zakładów wzajemnych; w szczególności może ustalić procedurę związaną z otwarciem i zamknięciem stołów gry w kasynach gry oraz obliczanie rezultatów gry na stołach i w automatach, tam gdzie się one znajdują, 2) określać szczególne zasady prowadzenia rachunkowości odnośnie do wszystkich gier losowych i zakładów wzajemnych oraz określać warunki związane ze stałą kontrolą rachunkowości podmiotów urządzających gry, a w szczególności obowiązek składania okresowych sprawozdań rachunkowych, 3) szczegółowo określać obowiązki i ograniczenia niezbędne dla zagwarantowania skuteczności nadzoru wynikającego z przepisów ustawy, 4) określić zasady ewidencjonowania napiwków w kasynach gry. Art. 52. 1. W razie stwierdzenia, że podmiot, któremu udzielono zezwolenia: 1) narusza ustawę, 2) uchybia przepisom regulaminów, 3) narusza warunki zezwolenia, Minister Finansów może wydać w formie decyzji polecenie usunięcia nieprawidłowości. 2. Minister Finansów cofa zezwolenie w przypadku: 1) niezastosowania się podmiotu do wydanego polecenia lub powtórnego wystąpienia okoliczności określonych w ust. 1, 2) obniżenia kapitału akcyjnego (zakładowego) spółki poniżej granicy określonej w art. 25. Art. 52a. 48) Minister Finansów corocznie przedkłada właściwej komisji sejmowej informację o realizacji ustawy. Rozdział 6 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 53. (pominięty). 49) Art. 54. (pominięty). 49) Art. 55. (pominięty). 49) Art. 56. (pominięty). 49) Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 57. (pominięty). 49) Art. 58. (pominięty). 49) Art. 59. (pominięty). 49) Art. 60. (pominięty). 49) Art. 61. (pominięty). 49) Art. 62. Od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Przedsiębiorstwo Państwowe "Polski Monopol Loteryjny" oraz Przedsiębiorstwo Państwowe "Totalizator Sportowy" prowadzą działalność na podstawie jej przepisów. Art. 63. (pominięty). 49) Art. 64. (pominięty). 49) Art. 64a. (pominięty). 49) Art. 65. Tracą moc: 1) art. 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1950 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 20, poz. 173, z 1958 r. Nr 11, poz. 40 i z 1976 r. Nr 19, poz. 122), 2) 50) ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 191, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1989 r. Nr 3, poz. 12 i Nr 74, poz. 443, z 1991 r. Nr 9, poz. 30 i Nr 35, poz. 155 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86) - w części dotyczącej podatku obrotowego z tytułu prowadzenia gier losowych i totalizatorów, 3) ustawa z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach (Dz. U. Nr 19, poz. 122 i z 1982 r. Nr 7, poz. 54), 4) 51) z zastrzeżeniem art. 63 - ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1987 r. Nr 12, poz. 77, z 1989 r. Nr 3, poz. 12, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 21, poz. 126, z 1991 r. Nr 9, poz. 30 i Nr 80, poz. 350 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86) - w części dotyczącej podatku obrotowego z tytułu prowadzenia gier losowych i totalizatorów. Art. 66. Ustawa wchodzi w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia. 52) 1) Dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 132, poz. 621), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 52 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw normujących funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 496), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 770), który wszedł w życie z dniem 22 października 1997 r. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) W brzmieniu ustalonym przez art. 320 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 320 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 12 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 320 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 12 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) Dodany przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) Przez art. 1 pkt 16 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) Dodany przez art. 1 pkt 16 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) Zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz. U. Nr 84, poz. 386 i z 1995 r. Nr 16, poz. 79), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., kwoty uległy przeliczeniu z mocy prawa. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) Oznaczenie ust. 1 skreślone przez art. 13 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 127), która weszła w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r. 35) Przez art. 13 ustawy wymienionej w przypisie 34. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 62 ustawy wymienionej w przypisie 9. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 38a) Przepis art. 45 ust. 3 wszedł w życie z dniem 5 grudnia 1996 r. zgodnie z art. 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. Nr 98, poz. 472), która weszła w życie z dniem 1 listopada 1994 r. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 43) Dodany przez art. 1 pkt 23 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 44) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 45) Przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 47) Dodany przez art. 1 pkt 25 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 48) Dodany przez art. 1 pkt 26 ustawy wymienionej w przypisie 1. 49) Zamieszczony w obwieszczeniu. 50) Ustawa utraciła moc z dniem 31 grudnia 1995 r. stosownie do art. 55 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 i z 1994 r. Nr 132, poz. 670). 51) Ustawa utraciła moc z dniem 31 grudnia 1995 r. stosownie do art. 55 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy wymienionej w przypisie 50. 52) Ustawa została ogłoszona w dniu 10 września 1992 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych. (Dz. U. Nr 102, poz. 651) 1. Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 569) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 138, poz. 681), 2) ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 569) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania tekstu jednolitego. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity nie obejmuje: 1) art. 36-57, 59 i 60 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w brzmieniu: "Art. 36. W ustawie z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 105, poz. 453, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214 i Nr 105, poz. 509) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 78 w ust. 1 wyrazy «dodatek rodzinny» skreśla się; 2) w art. 87 w ust. 3 w zdaniu drugim wyrazy «i dodatek rodzinny» skreśla się; 3) w art. 89 w ust. 1 przecinek po wyrazach «do uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 4) w art. 90 w ust. 1 przecinek po wyrazach «do uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 5) w art. 92: a) w ust. 3 w zdaniu drugim wyrazy «z dodatku rodzinnego oraz» skreśla się, b) ust. 4 skreśla się. Art. 37. W ustawie z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i z 1990 r. Nr 36, poz. 206) w art. 7 w ust. 2 pkt 1 skreśla się. Art. 38. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602 oraz z 1994 r. Nr 10, poz. 37) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 12 otrzymuje brzmienie: «Art. 12. 1. Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, z tym że dodatek pielęgnacyjny z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów przysługuje w wysokości zwiększonej o 50%.»; 2) w art. 27 wyrazy «dodatki rodzinne i» skreśla się; 3) art. 38 otrzymuje brzmienie: «Art. 38. 1. Do renty inwalidzkiej przysługuje dodatek pielęgnacyjny - z tytułu zaliczenia do I grupy inwalidów lub ukończenia 75 lat życia. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.» Art. 39. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 1 przecinek po wyrazach «o charakterze stałym» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 2) w art. 15 w ust. 1 wyraz «rodzinny» skreśla się; 3) w art. 18 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: «1) co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym,»; 4) w art. 31: a) ust. 3 skreśla się, b) w ust. 5 pkt 3 skreśla się; 5) w art. 37 w ust. 1 i 2 wyrazy «z wyjątkiem dodatku rodzinnego» skreśla się; 6) w art. 38 w ust. 1 wyrazy «, z wyjątkiem dodatku rodzinnego,» skreśla się; 7) w art. 39 w ust. 1 w zdaniu pierwszym przecinek po wyrazach «wypłatę uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 8) w art. 40 ust. 3 skreśla się. Art. 40. W ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422) w art. 22 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy «dodatki rodzinne oraz» skreśla się. Art. 41. W ustawie z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 146, z 1989 r. Nr 32, poz. 169 i Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 110, poz. 474 oraz z 1994 r. Nr 133, poz. 686) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 pkt 3 skreśla się; 2) rozdział 4 skreśla się; 3) w art. 27 w ust. 1 wyrazy «i 3» skreśla się. Art. 42. W dekrecie z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w ust. 1 pkt 4 skreśla się; 2) art. 11 i 12 skreśla się. Art. 43. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 i z 1991 r. Nr 110, poz. 474) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 pkt 3 skreśla się; 2) art. 8 skreśla się; 3) w art. 11 w ust. 1 pkt 1 skreśla się; 4) w art. 16 w ust. 1 wyrazy «w art. 5 pkt 1-3» zastępuje się wyrazami «w art. 5 pkt 1 i 2». Art. 44. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202 oraz z 1990 r. Nr 36, poz. 206) w art. 24 ust. 6 skreśla się. Art. 45. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321 oraz z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 46 ust. 1 pkt 1 skreśla się; 2) art. 118 skreśla się. Art. 46. W ustawie z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. Nr 5, poz. 32, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i z 1994 r. Nr 84, poz. 385) w art. 1 w ust. 2 w pkt 1 lit. a) skreśla się. Art. 47. W ustawie z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474 oraz z 1994 r. Nr 84, poz. 385) w art. 2 w ust. 1 pkt 2 skreśla się. Art. 48. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156 i z 1990 r. Nr 36, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7 w ust. 1 pkt 3 skreśla się; 2) art. 10 skreśla się; 3) w art. 12 pkt 1 skreśla się; 4) w art. 14 pkt 1 skreśla się; 5) w art. 33 w ust. 1 wyrazy «o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1-3» zastępuje się wyrazami «o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2». Art. 49. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 64 otrzymuje brzmienie: «Art. 64. 1. Za członków rodziny funkcjonariusza uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 60, 62 i 63 uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.»; 2) w art. 91 w ust. 1 pkt 4 skreśla się; 3) w art. 104 w ust. 1 przecinek po wyrazach «stanowisku służbowym» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 4) w art. 111 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 5) w art. 112 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 6) w art. 114: a) w ust. 2 zdanie drugie skreśla się, b) ust. 3 skreśla się; 7) w art. 115 wyrazy «art. 114 ust. 1-3» zastępuje się wyrazami «art. 114 ust. 1 i 2». Art. 50. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 77 otrzymuje brzmienie: «Art. 77. 1. Za członków rodziny policjanta, uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 73, 75 i 76, uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.»; 2) w art. 104 w ust. 1 pkt 4 skreśla się; 3) w art. 117 w ust. 1 przecinek po wyrazach «stanowisku służbowym» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 4) w art. 124 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 5) w art. 125 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 6) w art. 127: a) w ust. 2 zdanie drugie skreśla się, b) ust. 3 skreśla się; 7) w art. 128 wyrazy «art. 127 ust. 1-3» zastępuje się wyrazami «art. 127 ust. 1 i 2». Art. 51. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 81 otrzymuje brzmienie: «Art. 81. 1. Za członków rodziny funkcjonariusza uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 77, 79 i 80 uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.»; 2) w art. 108 w ust. 1 pkt 4 skreśla się; 3) w art. 121 w ust. 1 przecinek po wyrazach «stanowisku służbowym» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 4) w art. 128 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 5) w art. 129 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 6) w art. 131: a) w ust. 2 zdanie drugie skreśla się, b) ust. 3 skreśla się; 7) w art. 132 wyrazy «art. 131 ust. 1-3» zastępuje się wyrazami «art. 131 ust. 1 i 2». Art. 52. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342 i z 1994 r. Nr 1, poz. 3) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 w ust. 1 pkt 1 skreśla się; 2) art. 54 skreśla się; 3) w art. 55a wyrazy «54 i» skreśla się; 4) w art. 78 w ust. 1 pkt 3 skreśla się. Art. 53. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645 oraz z 1994 r. Nr 99, poz. 482) w art. 16 w ust. 4 wyraz «rodzinny,» skreśla się. Art. 54. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 67 otrzymuje brzmienie: «Art. 67. 1. Za członków rodziny strażaka uprawnionych do świadczeń przewidzianych w art. 65 i 66 uważa się małżonka i dzieci. 2. Za dzieci uważa się dzieci własne, dzieci małżonka, dzieci przysposobione, dzieci przyjęte na wychowanie, które: 1) nie przekroczyły 18 roku życia, a w razie uczęszczania do szkoły - 24 lat albo 25 lat, jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok studiów, albo 2) stały się inwalidami I lub II grupy przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1.»; 2) w art. 87 w ust. 1 pkt 5 skreśla się; 3) w art. 101 w ust. 1 przecinek po wyrazach «stanowisku służbowym» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 5) w art. 108 w ust. 1 przecinek po wyrazach «należnego uposażenia» zastępuje się kropką i pozostałą część zdania skreśla się; 6) w art. 110: a) w ust. 2 zdanie drugie skreśla się, b) ust. 3 skreśla się; 7) w art. 111 wyrazy «art. 110 ust. 1-3» zastępuje się wyrazami «art. 110 ust. 1 i 2». Art. 55. W ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602 oraz z 1994 r. Nr 84, poz. 385) w art. 21 w ust. 1 pkt 1 skreśla się. Art. 56. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 1 wyraz «rodzinnego,» skreśla się; 2) w art. 25: a) w ust. 1 pkt 1 skreśla się, b) ust. 2 skreśla się. Art. 57. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 1 wyraz «rodzinnego,» skreśla się; 2) w art. 25: a) w ust. 1 pkt 1 skreśla się, b) ust. 2 skreśla się." "Art. 59. Prawo do zasiłku rodzinnego za okres od dnia 1 marca 1995 r. do dnia 31 sierpnia 1995 r. ustala się na podstawie dochodu rodziny uzyskanego w IV kwartale 1994 r., przyjmując jako górną granicę dochodu na osobę w rodzinie 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego dla celów emerytalnych w IV kwartale tego roku. Art. 60. Zasiłek rodzinny przysługuje nadal na wszystkie dzieci, na które do dnia wejścia w życie ustawy wypłacany był zasiłek rodzinny, bez względu na wiek, gdy były inwalidami II grupy, a inwalidztwo powstało w wieku do ukończenia 25 lat, o ile spełnione są pozostałe warunki określone w ustawie." 2) art. 7 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 138, poz. 681) w brzmieniu: "Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."; 3) art. 2-7 i 9 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 569) w brzmieniu: "Art. 2. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w art. 107 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach «funduszu alimentacyjnego,» dodaje się wyrazy «a także nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych w razie braku możliwości potrącenia z wypłaconych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych,». Art. 3. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265, z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1: a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: «1a) osobie samotnie wychowującej dziecko - oznacza to osobę gospodarującą z dzieckiem pozostającym pod jej opieką i na jej wyłącznym utrzymaniu, nawet jeśli otrzymuje alimenty,» b) w pkt 2 po wyrazach «świadczeń w naturze» dodaje się wyrazy «a także różnice między kwotą zasiłku rodzinnego przyznaną na trzecie i dalsze dzieci a kwotą tego zasiłku przyznaną na pierwsze i drugie dziecko», c) pkt 4 otrzymuje brzmienie: «4) całkowitej niezdolności do pracy - oznacza to całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz stopień znaczny lub umiarkowany niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych,» d) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: «4a) niezdolność do pracy z tytułu wieku - oznacza to ukończone 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę,» e) w pkt 7 po wyrazach «domy pomocy społecznej» dodaje się wyrazy «w tym specjalistyczne», f) w pkt 9 po wyrazach «dom pomocy społecznej» dodaje się wyrazy «w tym specjalistyczny», g) w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10 w brzmieniu: «10) specjalistycznym domu pomocy społecznej - oznacza to ośrodek o zasięgu krajowym dla osób wymagających rehabilitacji zdrowotnej lub społecznej, świadczący usługi okresowo.»; 2) w art. 12: a) w pkt 5 po wyrazach «wymagających opieki» przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy «wojewoda może prowadzić specjalistyczne domy pomocy społecznej,» b) w pkt 6 po wyrazie «społecznej» dodaje się wyrazy «, w tym specjalistycznych,» c) w pkt 7 wyrazy «stacjonarnych placówkach pomocy społecznej» zastępuje się wyrazami «jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej», d) w pkt 9: - po wyrazach «na prowadzenie domów pomocy społecznej» dodaje się wyrazy «, w tym specjalistycznych», - po wyrazach «prowadzenie rejestru domów pomocy społecznej» dodaje się wyrazy «w tym specjalistycznych,»; 3) w art. 19: a) w ust. 2 po dwukrotnie użytym wyrazie «społecznej» dodaje się dwukrotnie wyrazy «, w tym specjalistycznych,», b) w ust. 3 po trzykrotnie użytym wyrazie «społecznej» dodaje się trzykrotnie w odpowiednim przypadku wyrazy «, w tym specjalistyczny,»; 4) w art. 20: a) w ust. 1, 4, 5, 6 i 7 w pkt 1, 2 i 3 po wyrazie «społecznej» dodaje się w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy «, w tym specjalistyczne,» b) w ust. 2, 3 i 7 w pkt 4 oraz w ust. 8 po wyrazie «społecznej» dodaje się w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy «, w tym specjalistyczne»; 5) w art. 27 w ust. 1 wyrazy «dochodu określonego w» zastępuje się wyrazami «kryterium dochodowego na osobę określonego zgodnie z»; 6) w art. 27a w ust. 1 po wyrazie «osobie» dodaje się wyraz «pełnoletniej»; 7) w art. 29: a) w ust. 1 po wyrazie «stały» dodaje się wyrazy «,stały wyrównawczy», b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: «2. Osobie uprawnionej do zasiłku stałego, stałego wyrównawczego lub renty socjalnej może zostać przyznany dodatek, o którym mowa w ust. 1, z powodu długotrwałej choroby na okres tej choroby.», c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: «3. Dodatek, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługuje, jeżeli osoba jest uprawniona do zasiłku pielęgnacyjnego lub dodatku pielęgnacyjnego,»; 8) art. 30 otrzymuje brzmienie: «Art. 30. 1. Osobie uprawnionej do zasiłku stałego i stałego wyrównawczego, a także gwarantowanego zasiłku okresowego lub renty socjalnej przysługują świadczenia zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin; przysługują one również osobom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu. 2. Świadczeń zdrowotnych w publicznych zakładach opieki zdrowotnej udziela się na podstawie wpisu w legitymacji ubezpieczeniowej lub na podstawie decyzji administracyjnej przyznającej świadczenie.»; 9) w art. 31 w ust. 4a dodaje się na końcu wyrazy: «Zasiłek przysługuje, jeżeli osoba uprawniona wystąpiła z wnioskiem o jego wypłatę nie później niż w terminie 30 dni od dnia ustania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.»; 10) w art. 31a po wyrazie «przyznany» dodaje się wyraz «bezzwrotny»; 11) w art. 31b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: «1. Za osobę, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz w art. 31 ust. 4a, legitymującą się co najmniej pięcioletnim okresem składkowym lub nieskładkowym w rozumieniu przepisów o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent, opłaca się składkę na ubezpieczenie społeczne od kwoty najniższego wynagrodzenia, chyba że osoba podlega ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu na podstawie odrębnych przepisów.», b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: «2a. Zakład Ubezpieczeń Społecznych obejmuje ubezpieczeniem osobę, za którą ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne. 2b. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, tryb obejmowania ubezpieczeniem, opłacania i rozliczania składek oraz tryb wydawania legitymacji ubezpieczeniowej.»; 12) w art. 35: a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: «4a. Pobyt w specjalistycznym domu pomocy społecznej jest odpłatny. Wysokość opłaty ustala organ kierujący w porozumieniu z osobą ubiegającą się o przyjęcie do tego domu, uwzględniając jej sytuację materialną i zakres usług świadczonych przez dom.», b) w ust. 5 po dwukrotnie użytym wyrazie «społecznej,» dodaje się dwukrotnie w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazy «w tym specjalistyczne»; 13) w art. 43: a) ust. 2a otrzymuje brzmienie: «2a. Właściwy organ może zmienić lub uchylić decyzję administracyjną na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa lub jeżeli nastąpiły zmiany z sytuacji dochodowej lub osobistej osób otrzymujących świadczenie, a także, jeżeli wystąpiły przesłanki, o których mowa w ust. 4 i 5 oraz w art. 6 i art. 34 ust. 4a. Zmiana decyzji na korzyść strony nie wymaga jej zgody.», b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: «6. Świadczenia pieniężne pomocy społecznej wypłaca się w okresach miesięcznych, od miesiąca kalendarzowego, w którym został złożony wniosek wraz z wymaganą dokumentacją. Wysokość gwarantowanego zasiłku okresowego oraz składki na ubezpieczenie społeczne w miesiącu złożenia wniosku ustala się dzieląc kwotę przysługującego zasiłku i wysokość składki przez 30 dni i mnożąc przez liczbę dni kalendarzowych następujących od dnia złożenia wniosku.». Art. 4. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255 i Nr 63, poz. 403) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2: a) lit. d) i e) otrzymują brzmienie: «d) nie jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe, lub nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy jako domownik w gospodarstwie rolnym o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 2 ha przeliczeniowe, e) nie jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) gospodarstwa stanowiącego dział specjalny produkcji rolnej w rozumieniu przepisów podatkowych, chyba że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, obliczony dla ustalenia podatku dochodowego od osób fizycznych, nie przekracza wysokości przeciętnego dochodu z pracy w indywidualnych gospodarstwach rolnych z 2,6 ha, ustalonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, na podstawie przepisów o podatku rolnym, lub nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tytułu stałej pracy jako domownik w takim gospodarstwie,» b) po lit. i) dodaje się lit. j) w brzmieniu: «j) nie pobiera, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, zasiłku stałego, stałego wyrównawczego, gwarantowanego zasiłku okresowego lub renty socjalnej.»; 2) w art. 24 w ust. 4 po wyrazach «zalicza się również» dodaje się wyrazy «okresy pobierania, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, gwarantowanego zasiłku okresowego oraz»; 3) w art. 37m dodaje się ust. 3 w brzmieniu: «3. Okresy pobierania zasiłku przedemerytalnego oraz świadczenia przedemerytalnego są okresami nieskładkowymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.»; 4) w art. 53 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazach «osób duchownych» dodaje się wyrazy «, osób pobierających, na podstawie przepisów o pomocy społecznej, zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy». Art. 5. 1. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 3, mają zastosowanie do osób, które przed jej wejściem w życie spełniały warunki określone w niniejszej ustawie, chociażby uzyskały w tej sprawie decyzję odmowną, jeżeli wystąpiły z wnioskiem o przyznanie świadczenia lub o opłacenie składki na ubezpieczenie społeczne w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Termin 30 dni, o którym mowa w art. 31 ust. 4a ustawy, o której mowa w art. 3 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dotyczy osób, o których mowa w ust. 1. 3. W przypadku gdy w okresie od 1 stycznia 1997 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy osobom, o których mowa w ust. 1, przyznany został zasiłek okresowy na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 3, kwoty przyznanego zasiłku zalicza się na poczet gwarantowanego zasiłku okresowego i nie dokonuje wyrównania. Art. 6. 1. Prawo do zasiłku rodzinnego ustala się po raz pierwszy na okres od dnia 1 września 1997 r. do dnia 31 maja 1998 r. 2. Urzędy pracy wypłacają do 31 grudnia 1997 r. zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne osobom pobierającym gwarantowany zasiłek okresowy, jeżeli osobom tym w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy urząd pracy wypłacał zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny albo nabędą prawo do gwarantowanego zasiłku okresowego od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 7. Zasiłki pielęgnacyjne wypłacane emerytom i rencistom z tytułu ukończenia wieku 75 lat życia lub zaliczenia do I grupy inwalidów stają się z mocy prawa od dnia wejścia w życie ustawy dodatkami pielęgnacyjnymi w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin lub o ubezpieczeniu społecznym bez konieczności wydawania decyzji." "Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1997 r., z wyjątkiem art. 13 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 oraz ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r., oraz z wyjątkiem art. 3, art. 4, art. 5 i art. 6 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia ustawy." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do obwieszczenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 maja 1998 r. (poz. 651) USTAWA z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych Rozdział 1 Zasiłki rodzinne Art. 1. 1. Zasiłek rodzinny przysługuje uprawnionemu na członka rodziny, na zasadach określonych w ustawie. 2. 1) Za uprawnionego, o którym mowa w ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego kartę stałego pobytu lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Art. 2. 1. 2) Zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uprawnionego, uzyskany w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, nie przekracza kwoty odpowiadającej 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych za ten sam rok kalendarzowy, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. 2) Prawo do zasiłku rodzinnego ustala się na okres dwunastomiesięczny - od dnia 1 czerwca do dnia 31 maja następnego roku kalendarzowego - zwany dalej okresem zasiłkowym. W razie zgłoszenia wniosku w trakcie okresu zasiłkowego, prawo do zasiłku rodzinnego ustala się od miesiąca, w którym powstało prawo, do końca okresu zasiłkowego, z zastrzeżeniem art. 28. 3. 2) W przypadku utraty stałego źródła dochodu przed terminem ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie oblicza się z wyłączeniem utraconego źródła dochodu. 4. Zasiłek rodzinny przysługuje w następnym okresie zasiłkowym, chociaż dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, jeżeli kwota tego przekroczenia przypadająca na wszystkich członków rodziny nie równoważy kwoty zasiłku, pod warunkiem że zasiłek rodzinny przysługiwał w poprzednim okresie zasiłkowym. 5. W przypadku osiągania dochodów z gospodarstwa rolnego zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli na osobę w rodzinie uprawnionego przypada nie więcej niż 2 ha przeliczeniowe. 6. 3) Na użytek ustawy przyjmuje się, że miesięczny dochód z 2 ha przeliczeniowych jest równy kwocie odpowiadającej 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1. 7. 3) Dochody rodzin utrzymujących się z gospodarstwa rolnego oraz innych pozarolniczych źródeł sumuje się. Art. 3. 4) 1. Przy ustalaniu prawa do zasiłku rodzinnego uwzględnia się dochody członków rodziny: uprawnionego, jego małżonka i dzieci, pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. Za dochody, o których mowa w ust. 1, uważa się: 1) dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem kwot świadczonych alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, 2) renty inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, renty kombatanckie i renty osób represjonowanych oraz członków ich rodzin - przyznane na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 3) dodatki kombatanckie, świadczenia pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę Niemiecką lub ZSRR, dodatek do emerytur i rent przyznany żołnierzom-górnikom na podstawie przepisów o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnionym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, dochody z tytułu emerytur i rent otrzymywanych przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji pozostałych po tej wojnie niewypałów i niewybuchów, 4) ryczałt energetyczny przysługujący kombatantom i innym osobom uprawnionym, 5) otrzymywane z zagranicy: renty z tytułu inwalidztwa wojennego, kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945, 6) zasiłki wychowawcze, 7) rentę socjalną, stały zasiłek, stały zasiłek wyrównawczy i gwarantowany zasiłek okresowy, 8) zasiłki chorobowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, 9) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe oraz odsetki od tych dochodów lub środków lokowanych na bankowych rachunkach terminowych, 10) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendiów - w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju - obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium, 11) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż stosunek pracy lub stypendium - w wysokości odpowiadającej równowartości diet, określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód, 12) należności pieniężne wypłacane żołnierzom i pracownikom skierowanym do polskich kontyngentów w misjach międzynarodowych, 13) przychody ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej, 14) wynagrodzenie otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, 15) alimenty otrzymywane na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej, 16) stypendia. 3. Dochody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i współpracy przy prowadzeniu tej działalności przyjmuje się w wysokości nie niższej, niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone. 4. Przeciętny miesięczny dochód rodziny ustala się dzieląc łączną kwotę dochodów uzyskanych przez członków rodziny, o których mowa w ust. 1, w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy przez liczbę dwanaście. Art. 4. 1. Przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się dzieląc łączną kwotę przeciętnego miesięcznego dochodu rodziny przez liczbę członków rodziny: uprawnionego, jego małżonka i dzieci, pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. 5) Przez osobę samotnie wychowującą dziecko rozumie się osobę stanu wolnego: pannę, kawalera, rozwiedzioną, rozwiedzionego, wdowę lub wdowca. 3. Przez dzieci, o których mowa w ust. 1, rozumie się: 1) dzieci własne uprawnionego, dzieci jego małżonka i dzieci przysposobione, 2) wnuki, rodzeństwo, inne dzieci - których opiekunem prawnym został ustanowiony uprawniony lub jego małżonek, 3) dzieci przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. 4. Do rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym zalicza się także: 1) małżonka przebywającego w domu pomocy społecznej, jeżeli za jego pobyt rodzina ponosi odpłatność, 2) dzieci, o których mowa w ust. 3, przebywające: a) w internacie szkolnym, domu studenckim lub na stancji, b) w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli za ich pobyt rodzina ponosi odpłatność, 3) 6) małżonka oraz dzieci, o których mowa w ust. 3, nie zamieszkujących wspólnie z uprawnionym, na których ustala się prawo do zasiłku rodzinnego. Art. 5. 7) 1. W przypadku zwiększenia się liczby członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym, na wniosek uprawnionego, przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się ponownie. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca, w którym powstało prawo, do końca okresu zasiłkowego, z zastrzeżeniem art. 28. 2. W przypadku zmniejszenia się liczby członków rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym, przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się ponownie. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła ta okoliczność. 3. O zmniejszeniu się liczby członków rodziny uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek. Art. 6. 8) 1. W razie utraty źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przez uprawnionego lub członka jego rodziny, pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym, prawo do zasiłku, na wniosek uprawnionego, ustala się ponownie na podstawie przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie, z wyłączeniem utraconego źródła dochodu. Prawo do zasiłku ustala się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła utrata źródła dochodu, z zastrzeżeniem art. 28. Przepisy art. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 2. W razie uzyskania nowego źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przez uprawnionego lub członka jego rodziny, pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym, prawo do zasiłku rodzinnego ustala się ponownie od miesiąca następującego po upływie pełnego miesiąca kalendarzowego od uzyskania dochodu z tego źródła. Prawo to ustala się na podstawie przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na osobę w rodzinie, z okresu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, z doliczeniem dochodu na osobę w rodzinie z nowego źródła z miesiąca kalendarzowego, w którym został uzyskany. 3. O uzyskaniu nowego źródła dochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, uprawniony powinien niezwłocznie powiadomić organ wypłacający zasiłek. Art. 7. Zasiłek rodzinny przysługuje na dzieci, o których mowa w art. 4 ust. 3. Art. 8. 1. Zasiłek rodzinny na dziecko przysługuje do ukończenia 16 roku życia, a jeżeli kształci się w szkole - do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 20 lat; jeżeli ukończenie 20 lat przypada na ostatni lub przedostatni rok nauki w szkole, zasiłek rodzinny przysługuje odpowiednio do zakończenia bieżącego lub następnego roku szkolnego. 2. W przypadku przerwy w nauce spowodowanej chorobą dziecka będącego nadal uczniem lub studentem, zasiłek rodzinny wypłaca się przez okres tej przerwy, z uwzględnieniem ust. 1. Art. 9. 1. Zasiłek rodzinny przysługuje na małżonka, jeżeli spełnia jeden z następujących warunków: 1) sprawuje opiekę nad dzieckiem, któremu przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, 2) ukończyła 60 lat kobieta lub ukończył 65 lat mężczyzna, 3) 9) jest niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym. 2. 10) Zasiłek rodzinny przysługuje na osobę wymienioną w art. 4 ust. 3 bez względu na wiek, gdy jest ona niepełnosprawna w stopniu znacznym lub umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym powstała w wieku uprawniającym do zasiłku. Art. 10. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na dziecko: 1) pozostające w związku małżeńskim, chyba że związek małżeński został zawarty między osobami kształcącymi się w szkole, 2) przebywające w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności, 3) kształcące się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie), 4) przebywające w zakładzie karnym lub poprawczym. Art. 11. 1. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na małżonka: 1) przebywającego w domu pomocy społecznej, jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności, 2) przebywającego w zakładzie karnym, 3) osiągającego miesięcznie dochody brutto w kwocie równej lub wyższej od najniższego świadczenia rentowego w systemie pracowniczym. 2. Zasiłek rodzinny nie przysługuje małżonkom wzajemnie na siebie. Art. 12. 1. Zasiłek rodzinny nie przysługuje na członków rodziny zamieszkujących poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywających poza terytorium Polski dłużej niż 3 miesiące, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 2. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do studentów uczących się za granicą oraz członków rodziny przebywających czasowo na leczeniu za granicą. Art. 13. 1. 11) Zasiłek rodzinny przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w wysokości: 1) 29,10 złotych miesięcznie na małżonka oraz na pierwsze i drugie dziecko, 2) 36 złotych miesięcznie na trzecie dziecko, 3) 45 złotych na każde kolejne dziecko. 1a. 12) Osobie samotnie wychowującej dziecko zasiłek rodzinny na to dziecko przysługuje w podwójnej wysokości, o ile dziecku przysługuje zasiłek pielęgnacyjny. 2. 13) W przypadkach przekroczenia dochodu na osobę w rodzinie, o którym mowa w art. 2 ust. 4, kwotę zasiłku rodzinnego na każdą osobę pomniejsza się o kwotę tego przekroczenia. Kwotę zasiłku rodzinnego przypadającą do wypłaty zaokrągla się do 10 groszy w górę. 3. 14) Stawka zasiłku rodzinnego podlega waloryzacji w terminie od dnia 1 czerwca każdego roku kalendarzowego o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych przyjęty w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, z uwzględnieniem ust. 4-8. 4. 13) Stawka zasiłku rodzinnego podlega zaokrągleniu do 10 groszy w górę. 5. Jeżeli faktyczny wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym różnił się od przyjętego w ustawie budżetowej, wskaźnik kolejnej waloryzacji podlega weryfikacji w sposób określony w ust. 6. 6. Weryfikacja wskaźnika kolejnej waloryzacji, o której mowa w ust. 3, polega na pomnożeniu tego wskaźnika przez wskaźnik weryfikacyjny, o którym mowa w ust. 7. 7. Wskaźnik weryfikacyjny stanowi iloraz faktycznego wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w danym roku kalendarzowym podzielonego przez wskaźnik wzrostu przyjęty na ten rok kalendarzowy w ustawie budżetowej, wyrażony w procentach z zaokrągleniem do setnych części procentu. 8. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" wskaźnik waloryzacji oraz stawkę zasiłku rodzinnego. 9. Zasiłek rodzinny, który uprawnionym wypłacają ośrodki pomocy społecznej, w szczególnych przypadkach może być realizowany w postaci rzeczowej. Rozdział 2 Zasiłki pielęgnacyjne Art. 14. 1. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje uprawnionemu na zasadach określonych w ustawie. 2. Za uprawnionego, o którym mowa ust. 1, uważa się obywatela polskiego zamieszkałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemca posiadającego kartę stałego pobytu. 3. 15) Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje: 1) dziecku w wieku do lat 16 w przypadku stwierdzenia przez publiczny zakład opieki zdrowotnej, że ze względu na stan zdrowia wymaga ono ze strony innej osoby stałej opieki polegającej na pielęgnacji lub na systematycznym współdziałaniu w postępowaniu leczniczym lub rehabilitacyjnym; stwierdzenie to jest równoznaczne z uznaniem dziecka za niepełnosprawne, 2) osobie w wieku powyżej 16 lat, jeżeli jest niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym, a niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do zasiłku rodzinnego, 3) osobie, która ukończyła 75 lat, 4) osobie, która jest niepełnosprawna w stopniu znacznym. 4. 16) Zasiłek pielęgnacyjny przysługujący dziecku w wieku do 16 lat wypłaca się po osiągnięciu tego wieku do czasu ukończenia nauki w szkole, w przypadku stwierdzenia, że nadal odpowiada ono warunkom określonym w ust. 3 pkt 1, nie dłużej jednak niż do ukończenia 24 lat. 5. 17) Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w drodze rozporządzenia: 1) stany zdrowia, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 2) szczegółowe zasady, warunki oraz tryb wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego. Art. 14a. 18) 1. Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie przebywającej w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, z wyjątkiem osób, za których pobyt rodzina ponosi odpłatność. 2. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje za miesiące, w których osoba uprawniona do zasiłku nie przebywała w placówce, o której mowa w ust. 1, co najmniej przez dwa tygodnie. Art. 15. 19) 1. Zasiłek pielęgnacyjny wynosi 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym, poprzedzającym termin ostatniej w 1995 r. waloryzacji emerytur i rent, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Kwota zasiłku ulega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent - od miesiąca, w którym jest przeprowadzana waloryzacja. Rozdział 3 Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych Art. 16. 1. Ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego i pielęgnacyjnego oraz ich wypłata następuje na wniosek uprawnionego, jego przedstawiciela ustawowego lub innej osoby uprawnionej do jego reprezentowania. 2. Do zgłoszenia wniosku uprawnione są również inne osoby, a w tym: pracownicy socjalni oraz przedstawiciele organizacji społecznych, jeżeli uprawniony nie ma możliwości zgłoszenia takiego wniosku lub zgłoszenie wniosku zaniedbuje. Art. 17. 1. Uprawnienie do zasiłku rodzinnego ustala się na podstawie: 1) oświadczenia o dochodach rodziny osoby ubiegającej się o przyznanie zasiłku, 2) innych oświadczeń i dowodów niezbędnych do ustalenia prawa do zasiłku. 2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego, wzór oświadczenia o dochodach rodziny, wzory innych oświadczeń oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do zasiłku rodzinnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2. 3. (skreślony). 20) Art. 18. Uprawnienie do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się na podstawie jednego z następujących dokumentów: 1) 21) zaświadczenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej - dla dzieci do lat 16, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1, 2) 22) orzeczenia o niepełnosprawności wydanego na podstawie odrębnych przepisów, 3) dokumentu stwierdzającego wiek - dla osób, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3. Art. 19. 23) 1. Niepełnosprawność, o której mowa w ustawie, ustala się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) niepełnosprawności w stopniu znacznym - należy przez to rozumieć również całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, orzeczoną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, lub stałą albo długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym i do samodzielnej egzystencji, orzeczoną na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w celu uzyskania świadczeń określonych w tych przepisach, 2) niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym - należy przez to rozumieć również całkowitą niezdolność do pracy, orzeczoną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, lub stałą albo długotrwałą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym, orzeczoną na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników w celu uzyskania świadczeń określonych w tych przepisach. Art. 20. 24) 1. Uprawnienia do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) pracodawcy zatrudniający co najmniej 5 pracowników - swoim pracownikom w czasie trwania ich zatrudnienia, a po rozwiązaniu stosunku pracy - za miesiące kalendarzowe, w których pracodawca wypłacił zasiłek z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 2) właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Ministrowi Sprawiedliwości - żołnierzom lub funkcjonariuszom tych służb, 3) Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - osobom podlegającym ubezpieczeniu społecznemu rolników, 4) jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia - osobom ubezpieczonym z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, 5) rolnicze spółdzielnie produkcyjne - swoim członkom, 6) zespoły adwokackie - adwokatom, członkom zespołów adwokackich, 7) rejonowe urzędy pracy - bezrobotnym oraz osobom pobierającym zasiłki przedemerytalne i świadczenia przedemerytalne, 8) oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym innym niż wymienieni w pkt 1 i 3-7, 9) właściwe organy rentowe - osobom, którym wypłacają świadczenia emerytalno-rentowe, 10) właściwe jednostki organizacyjne gminy - ośrodki pomocy społecznej - w pozostałych przypadkach, 2. Jednostki organizacyjne gminy, o których mowa w ust. 1 pkt 10, ustalają uprawnienia do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz zasiłki te realizują, z zastrzeżeniem przepisu art. 13 ust. 9, w ramach zadań zleconych z zakresu administracji rządowej na podstawie art. 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775). 3. Ustalenie uprawnień do zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3, 8, 9 i 10, następuje w formie decyzji. Art. 21. 25) Pracodawcy, właściwe jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Ministrowi Sprawiedliwości, jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, zespoły adwokackie, właściwe organy finansowe oraz urzędy administracji rządowej i samorządowej są obowiązane wydawać zaświadczenia potrzebne do ustalenia uprawnień do zasiłku rodzinnego i pielęgnacyjnego. Zaświadczenia takie są wolne od opłat. Art. 22. Uprawniony pobierający zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny jest obowiązany zawiadamiać o wszelkich zmianach mających wpływ na uprawnienia do zasiłku rodzinnego lub pielęgnacyjnego oraz na żądanie wypłacającego zasiłek przedstawić odpowiednie dowody, o których mowa w art. 17 ust. 1 i w art. 18. Art. 23. 26) Wypłacone przez pracodawców, jednostki, które zawarły umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicze spółdzielnie produkcyjne, zespoły adwokackie i rejonowe urzędy pracy zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne zalicza się na poczet należnych składek na ubezpieczenie społeczne, z wyjątkiem zasiłków, których wypłata uznana została za bezpodstawną na podstawie decyzji oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Art. 24. 1. 27) Uprawniony, któremu zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny wypłaca pracodawca, jednostka, która zawarła umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicza spółdzielnia produkcyjna, zespół adwokacki lub rejonowy urząd pracy, może wystąpić z wnioskiem do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustalenie uprawnień do tych zasiłków i o wydanie decyzji. 2. 27) Z wnioskiem o ustalenie uprawnień do zasiłku rodzinnego oraz pielęgnacyjnego przysługującego uprawnionemu i o wydanie decyzji może wystąpić do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych także pracodawca, jednostka, która zawarła umowę agencyjną lub umowę zlecenia, rolnicza spółdzielnia produkcyjna, zespół adwokacki lub rejonowy urząd pracy. 3. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje odpowiednio oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwy ze względu na miejsce zatrudnienia uprawnionego lub miejsce jego zamieszkania. Art. 24a. 28) 1. Kontrola prawidłowości wypłacania zasiłków rodzinnych należy do organu uprawnionego do wydania decyzji w sprawach zasiłków. 2. W razie powzięcia wątpliwości przez organ uprawniony do wydania decyzji może on poddać weryfikacji oświadczenia, o których mowa w art. 17 ust. 1. W tym celu organ ten może w szczególności wezwać osobę, której przyznano zasiłek, do złożenia dodatkowych wyjaśnień lub do udokumentowania dochodów. Art. 25. 1. Od decyzji oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz innego właściwego organu rentowego przysługuje odwołanie w terminie i na zasadach przewidzianych dla świadczeń z ubezpieczenia społecznego, określonych w odrębnych przepisach. 2. 29) Odwołanie od decyzji jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szefowi Urzędu Ochrony Państwa, Ministrowi Sprawiedliwości oraz od decyzji ośrodków pomocy społecznej następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 26. 1. Uprawniony, który pobierał nienależnie zasiłek rodzinny lub pielęgnacyjny, jest obowiązany do jego zwrotu. 2. Za kwoty nienależnie pobranych zasiłków w rozumieniu ust. 1 uważa się: 1) kwoty zasiłku wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do zasiłku albo wstrzymanie jego wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca zasiłek była pouczona o braku prawa do jego pobierania, 2) kwoty zasiłku przyznanego lub wypłaconego na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą zasiłek. 3. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych za okres dłuższy niż 3 miesiące, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła o zajściu okoliczności powodujących ustanie prawa do zasiłków albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to zasiłki rodzinne lub pielęgnacyjne były nadal wypłacane, w pozostałych przypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, licząc od miesiąca stwierdzenia nienależnej wypłaty. 4. Roszczenia z tytułu nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej należność. 5. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu płatności, rozłożenie spłaty należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej dłużnik został zawiadomiony. Nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych nie można jednak dochodzić, jeżeli od terminu ich pobrania upłynęło 10 lat. 6. 30) Kwoty nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, ustalone prawomocną decyzją wydaną zgodnie z przepisami art. 20 ust. 3 i art. 24, podlegają potrąceniu z wypłacanych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, a jeżeli prawo do pobierania zasiłków nie istnieje, podlegają: 1) potrąceniu przez organ rentowy z wypłacanych emerytur i rent, jeżeli organ ten wypłacał je wraz z emeryturą lub rentą, 2) ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w pozostałych przypadkach. 7. Kwoty zasiłków, o których mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają zwrotowi wraz z odsetkami w wysokości ustawowej, określonej przepisami prawa cywilnego. 8. Zobowiązanie z tytułu nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych wygasa przez ich zwrot jednostce wypłacającej, o której mowa w art. 20 ust. 1, przedawnienie lub umorzenie. Art. 27. 1. Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne za dany miesiąc kalendarzowy wypłaca się najpóźniej do dnia 15 następnego miesiąca. 2. 31) W przypadku nabycia prawa do zasiłków po raz pierwszy lub ponownego ustalenia uprawnień zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne wypłaca się nie później niż do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedstawione zostały dowody niezbędne do wypłaty zasiłków. Art. 28. 1. 32) Zasiłek rodzinny i pielęgnacyjny wypłaca się, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym powstało prawo do zasiłku, jednak za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc wstecz od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. 2. Jeżeli odmowa wypłaty zasiłku rodzinnego lub pielęgnacyjnego lub ustalenie wysokości tego zasiłku były następstwem błędu wypłacającego, wypłata zasiłku może nastąpić najdalej za 3 lata wstecz, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o sprostowanie błędu lub dnia wydania decyzji z urzędu prostującej błąd. Art. 29. 1. Na jednego członka rodziny wypłaca się tylko jeden zasiłek rodzinny. 2. W przypadku zbiegu prawa rodziców lub opiekunów do zasiłku rodzinnego, zasiłek wypłaca się temu z rodziców lub opiekunów, który zażąda wypłaty zasiłku, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli dziecko nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z obojgiem rodziców, zasiłek rodzinny wypłaca się temu z rodziców, z którym dziecko przebywa. 4. 33) W razie zbiegu prawa do zasiłku rodzinnego z prawem do walutowego dodatku rodzinnego, przysługującego pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych, wypłaca się świadczenie wybrane przez zainteresowanego. Art. 30. 34) 1. Uprawnionemu wypłaca się tylko jeden zasiłek pielęgnacyjny. 2. W przypadku zbiegu prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z prawem do dodatku pielęgnacyjnego do emerytury lub renty wypłaca się dodatek pielęgnacyjny, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Dodatek pielęgnacyjny wypłaca się od miesiąca, od którego przyznano emeryturę lub rentę, bądź od miesiąca następnego po zaprzestaniu wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego. Art. 31. W przypadku śmierci uprawnionego przed podjęciem należnego mu zasiłku rodzinnego lub zasiłku pielęgnacyjnego wypłaca się go małżonkowi uprawnionego lub dzieciom, z którymi prowadził wspólne gospodarstwo domowe. Art. 32. 1. Pracodawca lub rejonowy urząd pracy, który wypłaca zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne, jest obowiązany: 1) prowadzić dokumentację dotyczącą wypłat zasiłków, 2) zwracać się do oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustalenie uprawnień do zasiłku w przypadkach wątpliwych, 3) okazywać lub przedstawiać do wglądu wszystkie dokumenty dotyczące wypłaty zasiłków - organom kontrolnym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz innym organom uprawnionym do kontroli oraz udzielać w tych sprawach niezbędnych wyjaśnień i informacji, 4) podejmować lub wstrzymywać wypłatę zasiłku na polecenie oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Ośrodek pomocy społecznej, oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz inne organy rentowe obowiązane są prowadzić dokumentację dotyczącą wypłat zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych. Art. 33. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i jego oddziały kontrolują prawidłowość wypłaty zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych przez pracodawców i rejonowe urzędy pracy. Art. 33a. 35) Osobom indywidualnie opłacającym składki na ubezpieczenie społeczne zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne mogą być, na ich wniosek, wypłacane przez pomniejszenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne o kwoty przysługujących zasiłków. Art. 34. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wypłaty zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych. Rozdział 4 Finansowanie zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych Art. 35. 1. Zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne są finansowane z budżetu państwa. 2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 36. (pominięty) 36) Art. 37. (pominięty) 36) Art. 38. (pominięty) 36) Art. 39. (pominięty) 36) Art. 40. (pominięty) 36) Art. 41. (pominięty) 36) Art. 42. (pominięty) 36) Art. 43. (pominięty) 36) Art. 44. (pominięty) 36) Art. 45. (pominięty) 36) Art. 46. (pominięty) 36) Art. 47. (pominięty) 36) Art. 48. (pominięty) 36) Art. 49. (pominięty) 36) Art. 50. (pominięty) 36) Art. 51. (pominięty) 36) Art. 52. (pominięty) 36) Art. 53. (pominięty) 36) Art. 54. (pominięty) 36) Art. 55. (pominięty) 36) Art. 56. (pominięty) 36) Art. 57. (pominięty) 36) Art. 58. Traci moc dekret z dnia 28 października 1947 r. o ubezpieczeniu rodzinnym (Dz. U. Nr 66, poz. 414, z 1950 r. Nr 20, poz. 170 i Nr 36, poz. 333 oraz z 1989 r. Nr 35, poz. 192). Rozdział 6 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 59. (wygasł) 36) Art. 60. (pominięty) 36) Art. 61. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 1995 r., z tym że przepisy art. 13 ust. 3-8 wchodzą w życie z dniem 1 marca 1996 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 93, poz. 569), która weszła w życie z dniem 1 września 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1 6) Dodany przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit a) ustawy wymienionej w przypisie 1 - który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 12) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit b) ustawy wymienionej w przypisie 1 - który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) W brzmieniu ustalonym przez art. 6 ustawy z dnia 29 września 1995 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 138, poz. 681), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1996 r. 20) Przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) Dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) Dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) Zamieszczony w obwieszczeniu Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów. (Dz. U. Nr 103, poz. 652) Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się powiaty oraz określa ich nazwy, siedziby władz i gminy wchodzące w ich skład, wymienione w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. (poz. 652) Część I. Województwo dolnośląskie Poz. 1. Powiat bolesławiecki z siedzibą władz w Bolesławcu obejmujący: 1) miasto: Bolesławiec 2) gminy: Bolesławiec, Gromadka, Nowogrodziec, Osiecznica, Warta Bolesławiecka Poz. 2. Powiat dzierżoniowski z siedzibą władz w Dzierżoniowie obejmujący: 1) miasta: Bielawa, Dzierżoniów, Pieszyce, Piława Górna 2) gminy: Dzierżoniów, Łagiewniki, Niemcza Poz. 3. Powiat głogowski z siedzibą władz w Głogowie obejmujący: 1) miasto: Głogów 2) gminy: Głogów, Jerzmanowa, Kotla, Pęcław, Żukowice Poz. 4. Powiat górowski z siedzibą władz w Górze obejmujący: gminy: Góra, Jemielno, Niechlów, Wąsosz Poz. 5. Powiat jaworski z siedzibą władz w Jaworze obejmujący: 1) miasto: Jawor 2) gminy: Bolków, Męcinka, Mściwojów, Paszowice, Wądroże Wielkie Poz. 6. Powiat jeleniogórski z siedzibą władz w Jeleniej Górze obejmujący: 1) miasta: Karpacz, Kowary, Piechowice, Szklarska Poręba 2) gminy: Janowice Wielkie, Jeżów Sudecki, Mysłakowice, Podgórzyn, Stara Kamienica Poz. 7. Powiat kamiennogórski z siedzibą władz w Kamiennej Górze obejmujący: 1) miasto: Kamienna Góra 2) gminy: Kamienna Góra, Lubawka, Marciszów Poz. 8. Powiat kłodzki z siedzibą władz w Kłodzku obejmujący: 1) miasta: Duszniki-Zdrój, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Nowa Ruda, Polanica-Zdrój 2) gminy: Bystrzyca Kłodzka, Kłodzko, Lądek-Zdrój, Lewin Kłodzki, Międzylesie, Nowa Ruda, Radków, Stronie Śląskie, Szczytna Poz. 9. Powiat legnicki z siedzibą władz w Legnicy obejmujący: 1) miasto: Chojnów 2) gminy: Chojnów, Krotoszyce, Kunice, Legnickie Pole, Miłkowice, Prochowice, Ruja Poz. 10. Powiat lubański z siedzibą władz w Lubaniu obejmujący: 1) miasto: Lubań, Świeradów-Zdrój 2) gminy: Leśna, Lubań, Olszyna, Platerówka, Siekierczyn Poz. 11. Powiat lubiński z siedzibą władz w Lubinie obejmujący: 1) miasto: Lubin 2) gminy: Lubin, Rudna, Ścinawa Poz. 12. Powiat lwówecki z siedzibą władz w Lwówku Śląskim obejmujący; gminy: Gryfów Śląski, Lubomierz, Lwówek Śląski, Mirsk, Wleń Poz. 13. Powiat milicki z siedzibą władz w Miliczu obejmujący: Gminy: Cieszków, Krośnice, Milicz Poz. 14. Powiat oleśnicki z siedzibą władz w Oleśnicy obejmujący: 1) miasto: Oleśnica 2) gminy: Bierutów, Dobroszyce, Dziadowa Kłoda, Międzybórz, Oleśnica, Syców, Twardogóra Poz. 15. Powiat oławski z siedzibą władz w Oławie obejmujący: 1) miasto: Oława 2) gminy: Domaniów, Jelcz-Laskowice, Oława Poz. 16. Powiat polkowicki z siedzibą władz w Polkowicach obejmujący: gminy: Chocianów, Gaworzyce, Grębocice, Polkowice, Przemków, Radwanice Poz. 17. Powiat strzeliński z siedzibą władz w Strzelinie obejmujący: gminy: Borów, Kondratowice, Przeworno, Strzelin, Wiązów Poz. 18. Powiat średzki z siedzibą władz w Środzie Śląskiej obejmujący: gminy: Kostomłoty, Malczyce, Miękinia, Środa Śląska, Udanin Poz. 19. Powiat świdnicki z siedzibą władz w Świdnicy obejmujący: 1) miasta: Świdnica, Świebodzice 2) gminy: Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Strzegom, Świdnica, Żarów Poz. 20. Powiat trzebnicki z siedzibą władz w Trzebnicy obejmujący: gminy: Oborniki Śląskie, Prusice, Trzebnica, Wisznia Mała, Zawonia, Żmigród Poz. 21. Powiat wałbrzyski z siedzibą władz w Wałbrzychu obejmujący: 1) miasta: Boguszów-Gorce, Jedlina-Zdrój, Szczawno-Zdrój 2) gminy: Czarny Bór, Głuszyca, Mieroszów, Stare Bogaczowice, Walim Poz. 22. Powiat wołowski z siedzibą władz w Wołowie obejmujący: gminy: Brzeg Dolny, Wińsko, Wołów Poz. 23. Powiat wrocławski z siedzibą władz we Wrocławiu obejmujący: gminy: Czernica, Długołęka, Jordanów Śląski, Kąty Wrocławskie, Kobierzyce, Mietków, Sobótka, Święta Katarzyna, Żórawina Poz. 24. Powiat ząbkowicki z siedzibą władz w Ząbkowicach Śląskich obejmujący: gminy: Bardo, Ciepłowody, Kamieniec Ząbkowicki, Stoszowice, Ząbkowice Śląskie, Ziębice, Złoty Stok Poz. 25. Powiat zgorzelecki z siedzibą władz w Zgorzelcu obejmujący: 1) miasta: Zawidów, Zgorzelec 2) gminy: Bogatynia, Pieńsk, Sulików, Węgliniec, Zgorzelec Poz. 26. Powiat złotoryjski z siedzibą władz w Złotoryi obejmujący: 1) miasta: Wojcieszów, Złotoryja 2) gminy: Pielgrzymka, Świerzawa, Zagrodno, Złotoryja *** Miasta: 1) Jelenia Góra - miasto na prawach powiatu 2) Legnica - miasto na prawach powiatu 3) Wałbrzych - miasto na prawach powiatu 4) Wrocław - miasto na prawach powiatu Część II. Województwo kujawsko-pomorskie Poz. 1. Powiat aleksandrowski z siedzibą władz w Aleksandrowie Kujawskim obejmujący: 1) miasta: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek, Nieszawa 2) gminy: Aleksandrów Kujawski, Bądkowo, Koneck, Raciążek, Waganiec, Zakrzewo Poz. 2. Powiat brodnicki z siedzibą władz w Brodnicy obejmujący: 1) miasto: Brodnica 2) gminy: Bobrowo, Brodnica, Brzozie, Grążawy, Górzno, Jabłonowo Pomorskie, Osiek, Świedziebnia, Zbiczno Poz. 3. Powiat bydgoski z siedzibą władz w Bydgoszczy obejmujący: gminy: Białe Błota, Dąbrowa Chełmińska, Dobrcz, Koronowo, Nowa Wieś Wielka, Osielsko, Sicienko, Solec Kujawski Poz. 4. Powiat chełmiński z siedzibą władz w Chełmnie obejmujący: 1) miasto: Chełmno 2) gminy: Chełmno, Kijewo Królewskie, Lisewo, Papowo Biskupie, Stolno, Unisław Poz. 5. Powiat golubsko-dobrzyński z siedzibą władz w Golubiu-Dobrzyniu obejmujący: 1) miasto: Golub-Dobrzyń 2) gminy: Ciechocin, Golub-Dobrzyń, Kowalewo Pomorskie, Radomin, Zbójno Poz. 6. Powiat grudziądzki z siedzibą władz w Grudziądzu obejmujący: gminy: Grudziądz, Gruta, Łasin, Radzyń Chełmiński, Rogóźno, Świecie n. Osą Poz. 7. Powiat inowrocławski z siedzibą władz w Inowrocławiu obejmujący: 1) miasto: Inowrocław 2) gminy: Dąbrowa Biskupia, Gniewkowo, Inowrocław, Janikowo, Kruszwica, Pakość, Rojewo, Złotniki Kujawskie Poz. 8. Powiat lipnowski z siedzibą władz w Lipnie obejmujący: 1) miasto: Lipno 2) gminy: Bobrowniki, Chrostkowo, Dobrzyń n. Wisłą, Kikół, Lipno, Skępe, Tłuchowo, Wielgie Poz. 9. Powiat mogileński z siedzibą władz w Mogilnie obejmujący: gminy: Dąbrowa, Jeziora Wielkie, Mogilno, Strzelno Poz. 10. Powiat nakielski z siedzibą władz w Nakle n. Notecią obejmujący: gminy: Kcynia, Mrocza, Nakło n. Notecią, Sadki, Szubin Poz. 11. Powiat radziejowski z siedzibą władz w Radziejowie obejmujący: 1) miasto: Radziejów 2) gminy: Bytoń, Dobre, Osięciny, Piotrków Kujawski, Radziejów, Topólka Poz. 12. Powiat rypiński z siedzibą władz w Rypinie obejmujący: 1) miasto: Rypin 2) gminy: Brzuze, Rogowo, Rypin, Skrwilno, Wąpielsk Poz. 13. Powiat sępoleński z siedzibą władz w Sępólnie Krajeńskim obejmujący: gminy: Kamień Krajeński, Sępólno Krajeńskie, Sośno, Więcbork Poz. 14. Powiat Świecki z siedzibą władz w Świeciu obejmujący: gminy: Bukowiec, Dragacz, Drzycim, Jeżewo, Lniano, Nowe, Osie, Pruszcz, Świecie, Świekatowo, Warlubie Poz. 15. Powiat toruński z siedzibą władz w Toruniu obejmujący: 1) miasto: Chełmża 2) gminy: Chełmża, Czernikowo, Lubicz, Łubianka, Łysomice, Obrowo, Wielka Nieszawka, Zławieś Wielka Poz. 16. Powiat tucholski z siedzibą władz w Tucholi obejmujący: gminy: Cekcyn, Gostycyn, Kęsowo, Lubiewo, Śliwice, Tuchola Poz. 17. Powiat wąbrzeski z siedzibą władz w Wąbrzeźnie obejmujący: 1) miasto: Wąbrzeźno 2) gminy: Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Wąbrzeźno Poz. 18. Powiat włocławski z siedzibą władz we Włocławku obejmujący: 1) miasto: Kowal 2) gminy: Baruchowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Fabianki, Izbica Kujawska, Kowal, Lubanie, Lubień Kujawski, Lubraniec, Włocławek Poz. 19. Powiat żniński z siedzibą władz w Żninie obejmujący: gminy: Barcin, Gąsawa, Janowiec Wielkopolski, Łabiszyn, Rogowo, Żnin *** Miasta: 1) Bydgoszcz - miasto na prawach powiatu 2) Grudziądz - miasto na prawach powiatu 3) Toruń - miasto na prawach powiatu 4) Włocławek - miasto na prawach powiatu. Część III. Województwo lubelskie Poz. 1. Powiat bialski z siedzibą władz w Białej Podlaskiej obejmujący: 1) miasta: Międzyrzec Podlaski, Terespol 2) gminy: Biała Podlaska, Drelów, Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Międzyrzec Podlaski, Piszczac, Rokitno, Rossosz, Sławatycze, Sosnówka, Terespol, Tuczna, Wisznice, Zalesie Poz. 2. Powiat biłgorajski z siedzibą władz w Biłgoraju obejmujący: 1) miasto: Biłgoraj 2) gminy: Aleksandrów, Biszcza, Biłgoraj, Frampol, Goraj, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny, Tarnogród, Tereszpol, Turobin Poz. 3. Powiat chełmski z siedzibą władz w Chełmie obejmujący: 1) miasto: Rejowiec Fabryczny 2) gminy: Białopole, Chełm, Dorohusk, Dubienka, Kamień, Leśniowice, Rejowiec Fabryczny, Ruda-Huta, Sawin, Siedliszcze, Wierzbica, Wojsławice, Żmudź Poz. 4. Powiat hrubieszowski z siedzibą władz w Hrubieszowie obejmujący: 1) miasto: Hrubieszów 2) gminy: Dołhobyczów, Horodło, Hrubieszów, Mircze, Trzeszczany, Uchanie, Werbkowice Poz. 5. Powiat janowski z siedzibą władz w Janowie Lubelskim obejmujący: gminy: Batorz, Chrzanów, Dzwola, Godziszów, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki Poz. 6. Powiat krasnostawski z siedzibą władz w Krasnymstawie obejmujący: 1) miasto: Krasnystaw 2) gminy: Fajsłowice, Gorzków, Izbica, Krasnystaw, Kraśniczyn, Łopiennik Górny, Rejowiec, Rudnik, Siennica Różana, Żółkiewka Poz. 7. Powiat kraśnicki z siedzibą władz w Kraśniku obejmujący: 1) miasto: Kraśnik 2) gminy: Annopol, Dzierzkowice, Gościeradów, Kraśnik, Szastarka, Trzydnik Duży, Urzędów, Wilkołaz, Zakrzówek Poz. 8. Powiat lubartowski z siedzibą władz w Lubartowie obejmujący: 1) miasto; Lubartów 2) gminy: Abramów, Firlej, Jeziorzany, Kamionka, Kock, Lubartów, Michów, Niedźwiada, Ostrów Lubelski, Ostrówek, Serniki, Uścimów Poz. 9. Powiat lubelski z siedzibą władz w Lublinie obejmujący: gminy: Bełżyce, Borzechów, Bychawa, Garbów, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Niedrzwica Duża, Niemce, Strzyżewice, Wojciechów, Wólka, Wysokie, Zakrzew Poz. 10. Powiat łęczyński z siedzibą władz w Łęcznie obejmujący: gminy: Cyców, Ludwin, Łęczna, Milejów, Puchaczów, Spiczyn Poz. 11. Powiat łukowski z siedzibą władz w Łukowie obejmujący: 1) miasta: Łuków, Stoczek Łukowski 2) gminy: Adamów, Krzywda, Łuków, Serokomla, Stanin, Stoczek Łukowski, Trzebieszów, Wojcieszków, Wola Mysłowska Poz. 12. Powiat opolski z siedzibą władz w Opolu Lubelskim obejmujący: gminy: Chodel, Józefów, Karczmiska, Łaziska, Opole Lubelskie, Poniatowa, Wilków Poz. 13. Powiat parczewski z siedzibą władz w Parczewie obejmujący: gminy: Dębowa Kłoda, Jabłoń, Milanów, Parczew, Podedwórze, Siemień, Sosnowica Poz. 14. Powiat puławski z siedzibą władz w Puławach obejmujący: 1) miasto: Puławy 2) gminy: Baranów, Janowiec, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Markuszów, Nałęczów, Puławy, Wąwolnica, Żyrzyn Poz. 15. Powiat radzyński z siedzibą władz w Radzyniu Podlaskim obejmujący: 1) miasto: Radzyń Pdlaski 2) gminy: Borki, Czemierniki, Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Radzyń Podlaski, Ulan-Majorat, Wohyń Poz. 16. Powiat rycki z siedzibą władz w Rykach obejmujący: 1) miasto: Dęblin 2) gminy: Kłoczew, Nowodwór, Ryki, Stężyca, Ułęż Poz. 17. Powiat świdnicki z siedzibą władz w Świdniku obejmujący: 1) miasto: Świdnik 2) gminy: Mełgiew, Piaski, Rybczewice, Trawniki Poz. 18. Powiat tomaszowski z siedzibą władz w Tomaszowie Lubelskim obejmujący: 1) miasto: Tomaszów Lubelski 2) gminy: Bełżec, Jarczów, Krynice, Lubycza Królewska, Łaszczów, Rachanie, Susiec, Tarnawatka, Telatyn, Tomaszów Lubelski, Tyszowce, Ulhówek Poz. 19. Powiat włodawski z siedzibą władz we Włodawie obejmujący: 1) miasto: Włodawa 2) gminy: Hanna, Hańsk, Stary Brus, Urszulin, Włodawa, Wola Uhruska, Wyryki Poz. 20. Powiat zamojski z siedzibą władz w Zamościu obejmujący: gminy: Adamów, Grabowiec, Komarów-Osada, Krasnobród, Łabunie, Miączyn, Nielisz, Radecznica, Sitno, Skierbieszów, Stary Zamość, Sułów, Szczebrzeszyn, Zamość, Zwierzyniec *** Maista: 1) Biała Podlaska - miasto na prawach powiatu 2) Chełm - miasto na prawach powiatu 3) Lublin - miasto na prawach powiatu 4) Zamość - miasto na prawach powiatu Część IV. Województwo lubuskie Poz. 1. Powiat gorzowski z siedzibą władz w Gorzowie Wielkopolskim obejmujący: 1) miasto: Kostrzyn 2) gminy: Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Lubiszyn, Santok, Witnica Poz. 2. Powiat krośnieński z siedzibą władz w Krośnie Odrzańskim obejmujący: 1) miasto: Gubin 2) gminy: Bobrowice, Bytnica, Dąbie, Gubin, Krosno Odrzańskie, Maszewo Poz. 3. Powiat międzyrzecki z siedzibą władz w Międzyrzeczu obejmujący: gminy: Bledzew, Międzyrzecz, Przytoczna, Pszczew, Skwierzyna, Trzciel Poz. 4. Powiat nowosolski z siedzibą władz w Nowej Soli obejmujący: 1) miasto: Nowa Sól 2) gminy: Bytom Odrzański, Kolsko, Kożuchów, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko, Sława, Szlichtyngowa, Wschowa Poz. 5. Powiat słubicki z siedzibą władz w Słubicach obejmujący: gminy: Cybinka, Górzyca, Ośno Lubuskie, Rzepin, Słubice Poz. 6. Powiat strzelecko-drezdenecki z siedzibą władz w Strzelcach Krajeńskich obejmujący: gminy: Dobiegniew, Drezdenko, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie, Zwierzyn Poz. 7. Powiat sulęciński z siedzibą władz w Sulęcinie obejmujący: gminy: Krzeszyce, Lubniewice, Słońsk, Sulęcin, Torzym Poz. 8. Powiat świebodziński z siedzibą władz w Świebodzinie obejmujący: gminy: Lubrza, Łagów, Skąpe, Szczaniec, Świebodzin, Zbąszynek Poz. 9. Powiat zielonogórski z siedzibą władz w Zielonej Górze obejmujący: gminy: Babimost, Bojadła, Czerwieńsk, Kargowa, Nowogród Bobrzański, Sulechów, Świdnica, Trzebiechów, Zabór, Zielona Góra Poz. 10. Powiat żagański z siedzibą władz w Żaganiu obejmujący: 1) miasta: Gozdnica, Żagań 2) gminy: Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Niegosławice, Szprotawa, Wymiarki, Żagań Poz. 11. Powiat żarski z siedzibą władz w Żarach obejmujący: 1) miasta: Łęknica, Żary 2) gminy: Brody, Jasień, Lipinki Łużyckie, Lubsko, Przewóz, Trzebiel, Tuplice, Żary *** Miasta: 1) Gorzów Wielkopolski - miasto na prawach powiatu 2) Zielona Góra - miasto na prawach powiatu. Część V. Województwo łódzkie Poz. 1. Powiat bełchatowski z siedzibą władz w Bełchatowie obejmujący: 1) miasto: Bełchatów 2) gminy: Bełchatów, Drużbice, Kleszczów, Kluki, Rusiec, Szczerców, Zelów Poz. 2. Powiat kutnowski z siedzibą władz w Kutnie obejmujący: 1) miasto: Kutno 2) gminy: Bedlno, Dąbrowice, Krośniewice, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Nowe Ostrowy, Oporów, Strzelce, Żychlin Poz. 3. Powiat łaski z siedzibą władz w Łasku obejmujący: gminy: Buczek, Łask, Sędziejowice, Widawa, Wodzierady Poz. 4. Powiat łęczycki z siedzibą władz w Łęczycy obejmujący: 1) miasto: Łęczyca 2) gminy: Daszyna, Góra Św. Małgorzaty, Grabów, Łęczyca, Piątek, Świnice Warckie, Witonia Poz. 5. Powiat łowicki z siedzibą władz w Łowiczu obejmujący: 1) miasto: Łowicz 2) gminy: Bielawy, Chąśno, Domaniewice, Kiernozia, Kocierzew Południowy, Łowicz, Łyszkowice, Nieborów, Zduny Poz. 6. Powiat łódzki wschodni z siedzibą władz w Łodzi obejmujący: 1) miasto: Brzeziny 2) gminy: Andrespol, Brójce, Brzeziny, Dmosin, Jeżów, Koluszki, Nowosolna, Rogów, Rzgów, Tuszyn Poz. 7. Powiat opoczyński z siedzibą władz w Opocznie obejmujący: gminy: Białaczów, Drzewica, Mniszków, Opoczno, Paradyż, Poświętne, Sławno, Żarnów Poz. 8. Powiat pabianicki z siedzibą władz w Pabianicach obejmujący: 1) miasta: Konstantynów Łódzki, Pabianice 2) gminy: Dłutów, Dobroń, Ksawerów, Lutomiersk, Pabianice Poz. 9. Powiat pajęczański z siedzibą władz w Pajęcznie obejmujący: gminy: Działoszyn, Kiełczygłów, Nowa Brzeźnica, Pajęczno, Rząśnia, Siemkowice, Strzelce Wielkie, Sulmierzyce Poz. 10. Powiat piotrkowski z siedzibą władz w Piotrkowie Trybunalskim obejmujący: gminy: Aleksandrów, Czarnocin, Gorzkowice, Grabica, Łęki Szlacheckie, Moszczenica, Ręczno, Rozprza, Sulejów, Wola Krzysztoporska, Wolbórz Poz. 11. Powiat poddębicki z siedzibą władz w Poddębicach obejmujący: gminy: Dalików, Poddębice, Pęczniew, Uniejów, Wartkowice, Zadzim Poz. 12. Powiat radomszczański z siedzibą władz w Radomsku obejmujący: 1) miasto: Radomsko 2) gminy: Dobryszyce, Gidle, Gomunice, Kamieńsk, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Przedbórz, Radomsko, Wielgomłyny, Żytno Poz. 13. Powiat rawski z siedzibą władz w Rawie Mazowieckiej obejmujący: 1) miasto: Rawa Mazowiecka 2) gminy: Biała Rawska, Cielądz, Rawa Mazowiecka, Regnów, Sadkowice Poz. 14. Powiat sieradzki z siedzibą władz w Sieradzu obejmujący: 1) miasto: Sieradz 2) gminy: Błaszki, Brąszewice, Brzeźnio, Burzenin, Goszczanów, Klonowa, Sieradz, Warta, Wróblew, Złoczew Poz. 15. Powiat skierniewicki z siedzibą władz w Skierniewicach obejmujący: gminy: Bolimów, Głuchów, Godzianów, Kowiesy, Lipce Reymontowskie, Maków, Nowy Kawęczyn, Skierniewice, Słupia Poz. 16. Powiat tomaszowski z siedzibą władz w Tomaszowie Mazowieckim obejmujący: 1) miasto: Tomaszów Mazowiecki 2) gminy: Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd, Żelechlinek Poz. 17. Powiat wieluński z siedzibą władz w Wieluniu obejmujący: gminy: Biała, Czarnożyły, Konopnica, Mokrsko, Osjaków, Ostrówek, Pątnów, Skomlin, Wieluń, Wierzchlas Poz. 18. Powiat wieruszowski z siedzibą władz w Wieruszowie obejmujący: gminy: Bolesławiec, Czastary, Galewice, Lututów, Łubnice, Sokolniki, Wieruszów Poz. 19. Powiat zduńskowolski z siedzibą władz w Zduńskiej Woli obejmujący: 1) miasto: Zduńska Wola 2) gminy: Szadek, Zapolice, Zduńska Wola Poz. 20. Powiat zgierski z siedzibą w Zgierzu obejmujący: 1) miasta: Głowno, Ozorków, Zgierz 2) gminy: Aleksandrów Łódzki, Głowno, Ozorków, Parzęczew, Stryków, Zgierz *** Miasta: 1) Łódź - miasto na prawach powiatu 2) Piotrków Trybunalski - miasto na prawach powiatu 3) Skierniewice - miasto na prawach powiatu Część VI. Województwo małopolskie Poz. 1. Powiat bocheński z siedzibą władz w Bochni obejmujący: 1) miasto: Bochnia 2) gminy: Bochnia, Drwinia, Lipnica Murowana, Łapanów, Nowy Wiśnicz, Rzezawa, Trzciana, Żegocina Poz. 2. Powiat brzeski z siedzibą w Brzesku obejmujący: gminy: Borzęcin, Brzesko, Czchów, Dębno, Gnojnik, Iwkowa, Szczurowa Poz. 3. Powiat chrzanowski z siedzibą władz w Chrzanowie obejmujący: gminy: Alwernia, Babice, Chrzanów, Libiąż, Trzebinia Poz. 4. Powiat dąbrowski z siedzibą władz w Dąbrowie Tarnowskiej obejmujący: Gminy: Bolesław, Dąbrowa Tarnowska, Gręboszów, Mędrzechów, Olesno, Radgoszcz, Szczucin Poz. 5. Powiat gorlicki z siedzibą władz w Gorlicach obejmujący: 1) miasto: Gorlice 2) gminy: Biecz, Bobowa, Gorlice, Lipinki, Łużna, Moszczenica, Ropa, Sękowa, Uście Gorlickie Poz. 6. Powiat krakowski z siedzibą władz w Krakowie obejmujący: gminy: Czernichów, Igołomia-Wawrzeńczyce, Iwanowice, Jerzmanowice-Przeginia, Kocmyrzów-Luborzyca, Krzeszowice, Liszki, Michałowice, Mogilany, Skała, Skawina, Słomniki, Sułoszowa, Świątniki Górne, Wielka Wieś, Zabierzów, Zielonki Poz. 7. Powiat limanowski z siedzibą władz w Limanowej obejmujący: 1) miasta: Limanowa, Mszana Dolna 2) gminy: Dobra, Jodłownik, Kamienica, Laskowa, Limanowa, Łukowica, Mszana Dolna, Niedźwiedź, Słopnice, Tymbark Poz. 8. Powiat miechowski z siedzibą władz w Miechowie obejmujący: gminy: Charsznica, Gołcza, Kozłów, Książ Wielki, Miechów, Racławice, Słaboszów Poz. 9. Powiat myślenicki z siedzibą władz w Myślenicach obejmujący: gminy: Dobczyce, Lubień, Myślenice, Pcim, Raciechowice, Siepraw, Sułkowice, Tokarnia, Wiśniowa Poz. 10. Powiat nowosądecki z siedzibą władz w Nowym Sączu obejmujący: 1) miasto: Grybów 2) gminy: Chełmiec, Gródek n. Dunajcem, Grybów, Kamionka Wielka, Korzenna, Krynica, Łabowa, Łącko, Łososina Dolna, Muszyna, Nawojowa, Piwniczna, Podegrodzie, Rytro, Stary Sącz Poz. 11. Powiat nowotarski z siedzibą władz w Nowym Targu obejmujący: 1) miasta: Nowy Targ, Szczawnica 2) gminy: Czarny Dynajec, Czorsztyn, Jabłonka, Krościenko n. Dunajcem, Lipnica Wielka, Łapsze Niżne, Nowy Targ, Ochotnica Dolna, Raba Wyżna, Rabka, Spytkowice, Szflary Poz. 12. Powiat olkuski z siedzibą władz w Olkuszu obejmujący: 1) miasta: Bukowno, Sławków 2) gminy: Bolesław, Klucze, Olkusz, Trzyciąż, Wolbrom Poz. 13. Powiat oświęcimski z siedzibą władz w Oświęcimiu obejmujący: 1) miasto: Oświęcim 2) gminy: Brzeszcze, Chełmek, Kęty, Osiek, Oświęcim, Polanka Wielka, Przecieszów, Zator Poz. 14. Powiat proszowicki z siedzibą władz w Proszowicach obejmujący: gminy: Koniusza, Koszyce, Nowe Brzesko, Pałecznica, Proszowice, Radziemice Poz. 15. Powiat suski z siedzibą władz w Suchej Beskidzkiej obejmujący: 1) miasta: Jordanów, Sucha Beskidzka 2) gminy: Budzów, Bystra-Sidzina, Jordanów, Maków Podhalański, Stryszawa, Zawoja, Zembrzyce Poz. 16. Powiat tarnowski z siedzibą władz w Tarnowie obejmujący: gminy: Ciężkowice, Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Ryglice, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Tarnów, Tuchów, Wierzchosławice, Wietrzychowice, Wojnicz, Zakliczyn, Żabno Poz. 17. Powiat tatrzański z siedzibą władz w Zakopanem obejmujący: 1) miasto: Zakopane 2) gminy: Biały Dunajec, Bukowina Tatrzańska, Kościelisko, Poronin Poz. 18. Powiat wadowicki z siedzibą władz w Wadowicach obejmujący: gminy: Andrychów, Brzeźnica, Kalwaria Zebrzydowska, Lanckorona, Mucharz, Spytkowice, Stryszów, Tomice, Wadowice, Wieprz Poz. 19. Powiat wielicki z siedzibą władz w Wieliczce obejmujący: gminy: Biskupice, Gdów, Kłaj, Niepołomice, Wieliczka *** Miasta: 1) Kraków - miasto na prawach powiatu 2) Nowy Sącz - miasto na prawach powiatu 3) Tarnów - miasto na prawach powiatu. Część VII. Województwo mazowieckie Poz. 1. Powiat białobrzeski z siedzibą władz w Białobrzegach obejmujący: gminy: Białobrzegi, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Stromiec, Wyśmierzyce Poz. 2. Powiat ciechanowski z siedzibą władz w Ciechanowie obejmujący: 1) miasto: Ciechanów 2) gminy: Ciechanów, Glinojeck, Gołymin-Ośrodek, Grudusk, Ojrzeń, Opinogóra Górna, Regimin, Sońsk Poz. 3. Powiat garwoliński z siedzibą władz w Garwolinie obejmujący: 1) miasta: Garwolin, Łaskarzew 2) gminy: Borowie, Garwolin, Górzno, Łaskarzew, Maciejowice, Miastków Kościelny, Parysów, Pilawa, Sobolew, Trojanów, Wilga, Żelechów Poz. 4. Powiat gostyniński z siedzibą władz w Gostyninie obejmujący: 1) miasto: Gostynin 2) gminy: Gostynin, Pacyna, Sanniki, Szczawin Kościelny Poz. 5. Powiat grodziski z siedzibą władz w Grodzisku Mazowieckim obejmujący: 1) miasta: Milanówek, Podkowa Leśna 2) gminy: Baranów, Grodzisk Mazowiecki, Jaktorów, Żabia Wola Poz. 6. Powiat grójecki z siedzibą władz w Grójcu obejmujący: gminy: Belsk Duży, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto n. Pilicą, Pniewy, Tarczyn, Warka Poz. 7. Powiat kozienicki z siedzibą władz w Kozienicach obejmujący: gminy: Garbatka-Letnisko, Głowaczów, Gniewoszów, Grabów n. Pilicą, Kozienice, Magnuszew, Sieciechów Poz. 8. Powiat legionowski z siedzibą władz w Legionowie obejmujący: 1) miasto: Legionowo 2) gminy: Jabłonna, Nieporęt, Serock, Wieliszew Poz. 9. Powiat lipski z siedzibą władz w Lipsku obejmujący: gminy: Chotcza, Ciepielów, Lipsko, Rzeczniów, Sienno, Solec n. Wisłą Poz. 10. Powiat łosicki z siedzibą władz w Łosicach obejmujący: gminy: Huszlew, Łosice, Olszanka, Platerów, Sarnaki, Stara Kornica Poz. 11. Powiat makowski z siedzibą władz w Makowie Mazowieckim obejmujący: 1) miasto: Maków Mazowiecki 2) gminy: Czerwonka, Karniewo, Krasnosielc, Młynarze, Płoniawy-Bramura, Różan, Rzewnie, Sypniewo, Szelków Poz. 12. Powiat miński z siedzibą władz w Mińsku Mazowieckim obejmujący: 1) miasta: Mińsk Mazowiecki, Sulejówek, Wesoła 2) gminy: Cegłów, Dębe Wielkie, Dobre, Halinów, Jakubów, Kałuszyn, Latowicz, Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Siennica, Stanisławów Poz. 13. Powiat mławski z siedzibą władz w Mławie obejmujący: 1) miasto: Mława 2) gminy: Dzierzgowo, Lipowiec Kościelny, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wieczfnia Kościelna, Wiśniewo Poz. 14. Powiat nowodworski z siedzibą władz w Nowym Dworze Mazowieckim obejmujący: 1) miasto: Nowy Dwór Mazowiecki 2) gminy: Czosnów, Leoncin, Nasielsk, Pomiechówek, Zakroczym Poz. 15. Powiat ostrołęcki z siedzibą władz w Ostrołęce obejmujący: Gminy: Baranowo, Czarnia, Czerwin, Goworowo, Kadzidło, Lelis, Łyse, Myszyniec, Olszewo-Borki, Rzekuń, Troszyn Poz. 16. Powiat ostrowski z siedzibą władz w Ostrowi Mazowieckiej obejmujący: 1) miasto: Ostrów Mazowiecka 2) gminy: Andrzejewo, Boguty-Pianki, Brok, Małkinia Górna, Nur, Ostrów Mazowiecka, Stary Lubotyń, Szulborze Wielkie, Wąsewo, Zaręby Kościelne Poz. 17. Powiat otwocki z siedzibą władz w Otwocku obejmujący: 1) miasta: Józefów, Otwock 2) gminy: Celestynów, Karczew, Kołbiel, Osieck, Sobienie-Jeziory Wiązowna Poz. 18. Powiat piaseczyński z siedzibą władz w Piasecznie obejmujący: gminy: Góra Kalwaria, Konstancin-Jeziorna, Lesznowola, Piaseczno, Prażmów Poz. 19. Powiat płocki z siedzibą władz w Płocku obejmujący: gminy: Bielsk, Bodzanów, Brudzeń Duży, Bulkowo, Drobin, Gąbin, Łąck, Mała Wieś, Nowy Duninów, Radzanowo, Słubice, Słupno, Stara Biała, Staroźreby, Wyszogród Poz. 20. Powiat płoński z siedzibą władz w Płońsku obejmujący: 1) miasta: Płońsk, Raciąż 2) gminy: Baboszewo, Czerwińsk n. Wisłą, Dzierzążnia, Joniec, Naruszewo, Nowe Miasto, Płońsk, Raciąż, Sochocin, Załuski Poz. 21. Powiat pruszkowski z siedzibą władz w Pruszkowie obejmujący: 1) miasta: Piastów, Pruszków 2) gminy: Brwinów, Michałowice, Nadarzyn, Raszyn Poz. 22. Powiat przasnyski z siedzibą władz w Przasnyszu obejmujący: 1) miasto: Przasnysz 2) gminy: Chorzele, Czernice Borowe, Jednorożec, Krasne, Krzynowłoga Mała, Przasnysz Poz. 23. Powiat przysuski z siedzibą władz w Przysusze obejmujący: gminy: Borkowice, Gielniów, Klwów, Odrzywół, Potworów, Przysucha, Rusinów, Wieniawa Poz. 24. Powiat pułtuski z siedzibą władz w Pułtusku obejmujący: gminy: Gzy, Obryte, Pokrzywnica, Pułtusk, Świercze, Winnica, Zatory Poz. 25. Powiat radomski z siedzibą władz w Radomiu obejmujący: 1) miasto: Pionki 2) gminy: Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedińsk, Jedlina-Letnisko, Kowala, Pionki, Przytyk, Skaryszew, Wierzbica, Wolanów, Zakrzew Poz. 26. Powiat siedlecki z siedzibą władz w Siedlcach obejmujący: gminy: Domanice, Korczew, Kotuń, Mokobody, Mordy, Paprotnia, Przesmyki, Siedlce, Skórzec, Suchożebry, Wiśniew, Wodynie, Zbuczyn Poduchowny Poz. 27. Powiat sierpecki z siedzibą władz w Sierpcu obejmujący: 1) miasto: Sierpc 2) gminy: Gozdowo, Mochowo, Rościszewo, Sierpc, Szczutowo, Zawidz Poz. 28. Powiat sochaczewski z siedzibą władz w Sochaczewie obejmujący: 1) miasto: Sochaczew 2) gminy: Brochów, Iłów, Młodzieszyn, Nowa Sucha, Rybno, Sochaczew, Teresin Poz. 29. Powiat sokołowski z siedzibą władz w Sokołowie Podlaskim obejmujący: 1) miasto: Sokołów Podlaski 2) gminy: Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sokołów Podlaski, Sterdyń Poz. 30. Powiat szydłowiecki z siedzibą władz w Szydłowcu obejmujący: gminy: Chlewiska, Jastrząb, Mirów, Orońsko, Szydłowiec Poz. 31. Powiat warszawski z siedzibą władz w Warszawie obejmujący: gminy: Warszawa-Bemowo, Warszawa-Białołęka, Warszawa-Bielany, Warszawa-Centrum, Warszawa-Rembertów, Warszawa-Targówek, Warszawa-Ursus, Warszawa-Ursynów, Warszawa-Wawer, Warszawa-Wilanów, Warszawa-Włochy Poz. 32. Powiat warszawski zachodni z siedzibą władz w Warszawie obejmujący: gminy: Błonie, Izabelin, Kampinos, Leszno, Łomianki, Ożarów Mazowiecki, Stare Babice Poz. 33. Powiat węgrowski z siedzibą władz w Węgrowie obejmujący: 1) miasto: Węgrów 2) gminy: Grębków, Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek, Wierzbno Poz. 34. Powiat wołomiński z siedzibą władz w Wołominie obejmujący: 1) miasta: Kobyłka, Marki, Ząbki, Zielonka 2) gminy: Dąbrówka, Jadów, Klembów, Poświętne, Radzymin, Strachówka, Tłuszcz, Wołomin Poz. 35. Powiat wyszkowski z siedzibą władz w Wyszkowie obejmujący: gminy: Brańszczyk, Długosiodło, Rząśnik, Somianka, Wyszków, Zabrodzie Poz. 36. Powiat zwoleński z siedzibą władz w Zwoleniu obejmujący: gminy: Kazanów, Policzna, Przyłęk, Tczów, Zwoleń Poz. 37. Powiat żuromiński z siedzibą władz w Żurominie obejmujący: gminy: Bieżuń, Kuczbork-Osada, Lubowidz, Lutocin, Siemiątkowo Koziebrodzkie, Żuromin Poz. 38. Powiat żyrardowski z siedzibą władz w Żyrardowie obejmujący: 1) miasto: Żyrardów 2) gminy: Mszczonów, Puszcza Mariańska, Radziejowice, Wiskitki *** Miasta: 1) Ostrołęka - miasto na prawach powiatu 2) Płock - miasto na prawach powiatu 3) Radom - miasto na prawach powiatu 4) Siedlce - miasto na prawach powiatu. Część VIII. Województwo opolskie Poz. 1. Powiat brzeski z siedzibą w Brzegu obejmujący: 1) miasto: Brzeg 2) gminy: Brzeg, Grodków, Lewin Brzeski, Lubsza, Olszanka Poz. 2. Powiat głubczycki z siedzibą władz w Głubczycach obejmujący: gminy: Baborów, Branice, Głubczyce, Kietrz Poz. 3. Powiat kędzierzyńsko-kozielski z siedzibą władz w Kędzierzynie-Koźlu obejmujący: 1) miasto: Kędzierzyn-Koźle 2) gminy: Bierawa, Cisek, Pawłowiczki, Polska Cerkiew, Reńska Wieś Poz. 4. Powiat kluczborski z siedzibą władz w Kluczborku obejmujący: gminy: Byczyna, Kluczbork, Lasowice Wielkie, Wołczyn Poz. 5. Powiat krapkowicki z siedzibą władz w Krapkowicach obejmujący: gminy: Gogolin, Krapkowice, Strzeleczki, Walce, Zdzieszowice Poz. 6. Powiat namysłowski z siedzibą władz w Namysłowie obejmujący: gminy: Domaszowice, Namysłów, Pokój, Świerczów, Wilków Poz. 7. Powiat nyski z siedzibą władz w Nysie obejmujący: gminy: Głuchołazy, Kamiennik, Korfantów, Łambinowice, Nysa, Otmuchów, Paczków, Pakosławice, Skoroszyce Poz. 8. Powiat oleski z siedzibą władz w Oleśnie obejmujący: gminy: Dobrodzień, Gorzów Śląski, Olesno, Praszka, Radłów, Rudniki, Zębowice Poz. 9. Powiat opolski z siedzibą władz w Opolu obejmujący: gminy: Chrząstowice, Dąbrowa, Dobrzeń Wielki, Komprachcice, Łubniany, Murów, Niemodlin, Ozimek, Popielów, Prószków, Tarnów Opolski, Tułowice, Turawa Poz. 10. Powiat prudnicki z siedzibą władz w Prudniku obejmujący: gminy: Biała, Głogówek, Lubrza, Prudnik Poz. 11. Powiat strzelecki z siedzibą władz w Strzelcach Opolskich obejmujący: gminy: Izbicko, Jemielnica, Kolonowskie, Leśnica, Strzelce Opolskie, Ujazd, Zawadzkie *** Miasto: Opole - miasto na prawach powiatu. Część IX. Województwo podkarpackie Poz. 1. Powiat bieszczadzki z siedzibą władz w Ustrzykach Dolnych obejmujący: gminy: Baligród, Cisna, Czarna, Lesko, Lutowiska, Olszanica, Solina, Ustrzyki Dolne Poz. 2. Powiat brzozowski z siedzibą władz w Brzozowie obejmujący: gminy: Brzozów, Domaradz, Dydnia, Haczów, Jasienica Rosielna, Nozdrzec Poz. 3. Powiat dębicki z siedzibą władz w Dębicy obejmujący: 1) miasto: Dębica 2) gminy: Brzostek, Czarna, Dębica, Jodłowa, Pilzno, Żyraków Poz. 4. Powiat jarosławski z siedzibą władz w Jarosławiu obejmujący: 1) miasta: Jarosław, Radymno 2) gminy: Chłopice, Jarosław, Laszki, Pawłosiów, Pruchnik, Radymno, Rokietnica, Roźwienica, Wiązownica Poz. 5. Powiat jasielski z siedzibą władz w Jaśle obejmujący: 1) miasto: Jasło 2) gminy: Brzyska, Dębowiec, Jasło, Kołaczyce, Krempna, Nowy Żmigród, Osiek Jasielski, Skołyszyn, Szerzyny, Tarnowiec Poz. 6. Powiat kolbuszowski z siedzibą władz w Kolbuszowej obejmujący: gminy: Cmolas, Kolbuszowa, Majdan Królewski, Niwiska, Raniżów, Stary Dzikowiec Poz. 7. Powiat krośnieński z siedzibą władz w Krośnie obejmujący: gminy: Chorkówka, Dukla, Iwonicz-Zdrój, Jedlicze, Korczyna, Krościenko Wyżne, Miejsce Piastowe, Rymanów, Wojaszówka Poz. 8. Powiat leżajski z siedzibą władz w Leżajsku obejmujący: 1) miasto: Leżajsk 2) gminy: Grodzisko Dolne, Kuryłówka, Leżajsk, Nowa Sarzyna Poz. 9. Powiat lubaczowski z siedzibą władz w Lubaczowie obejmujący: 1) miasto: Lubaczów 2) gminy: Cieszanów, Horyniec, Lubaczów, Narol, Oleszyce, Stary Dzików, Wielkie Oczy Poz.10. Powiat łańcucki z siedzibą władz w Łańcucie obejmujący: 1) miasto: Łańcut 2) gminy: Białobrzegi, Czarna, Łańcut, Markowa, Rakszawa, Żołynia Poz. 11. Powiat mielecki z siedzibą władz w Mielcu obejmujący: 1) miasto: Mielec 2) gminy: Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec, Padew Narodowa, Przecław, Radomyśl Wielki, Tuszów Narodowy, Wadowice Górne Poz. 12. Powiat niżański z siedzibą władz w Nisku obejmujący: gminy: Harasiuki, Jarocin, Jeżowe, Krzeszów, Nisko, Rudnik n. Sanem, Ulanów Poz. 13. Powiat przemyski z siedzibą władz w Przemyślu obejmujący: gminy: Bircza, Dubiecko, Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Przemyśl, Stubno, Żurawica Poz. 14. Powiat przeworski z siedzibą władz w Przeworsku obejmujący: 1) miasto: Przeworsk 2) gminy: Adamówka, Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, Przeworsk, Sieniawa, Tryńcza, Zarzecze Poz. 15. Powiat ropczycko-sędziszowski z siedzibą władz w Ropczycach obejmujący: gminy: Iwierzyce, Ostrów, Ropczyce, Sędziszów Małopolski, Wielopole Skrzyńskie Poz. 16. Powiat rzeszowski z siedzibą władz w Rzeszowie obejmujący: 1) miasto: Dynów 2) gminy: Błażowa, Boguchwała, Chmielnik, Dynów, Głogów Małopolski, Hyżne, Kamień, Krasne, Lubenia, Sokołów Małopolski, Świlcza, Trzebowisko, Tyczyn Poz. 17. Powiat sanocki z siedzibą władz w Sanoku obejmujący: 1) miasto: Sanok 2) gminy: Besko, Bukowsko, Komańcza, Sanok, Tyrawa Wołoska, Zagórz, Zarszyn Poz. 18. Powiat stalowowolski z siedzibą władz w Stalowej Woli obejmujący: 1) miasto: Stalowa Wola 2) gminy: Bojanów, Pysznica, Radomyśl, Zaklików, Zaleszany Poz. 19. Powiat strzyżowski z siedzibą władz w Strzyżowie obejmujący: gminy: Czudec, Frysztak, Niebylec, Strzyżów, Wiśniowa Poz. 20. Powiat tarnobrzeski z siedzibą władz w Tarnobrzegu obejmujący: gminy: Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Nowa Dęba *** Miasta: 1) Krosno - miasto na prawach powiatu 2) Przemyśl - miasto na prawach powiatu 3) Rzeszów - miasto na prawach powiatu 4) Tarnobrzeg - miasto na prawach powiatu. Część X. Województwo podlaskie Poz. 1. Powiat augustowski z siedzibą władz w Augustowie obejmujący: 1) miasto: Augustów 2) gminy: Augustów, Bargłów Kościelny, Lipsk, Nowinka, Płaska, Sztabin Poz. 2. Powiat białostocki z siedzibą władz w Białymstoku objemujący: gminy: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Juchnowiec Kościelny, Łapy, Michałowo, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków, Zabłudów, Zawady Poz. 3. Powiat bielski z siedzibą władz w Bielsku Podlaskim obejmujący: 1) miasta: Bielsk Podlaski, Brańsk 2) gminy: Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Orla, Rudka, Wyszki Poz. 4. Powiat grajewski z siedzibą władz w Grajewie obejmujący: 1) miasto: Grajewo 2) gminy: Grajewo, Radziłów, Rajgród, Szczuczyn, Wąsosz Poz. 5. Powiat hajnowski z siedzibą władz w Hajnówce obejmujący: 1) miasto: Hajnówka 2) gminy: Białowieża, Czeremcha, Czyże, Dubicze Cerkiewne, Hajnówka, Kleszczele, Narew, Narewka Poz. 6. Powiat kolneński z siedzibą władz w Kolnie obejmujący: 1) miasto: Kolno 2) gminy: Grabowo, Kolno, Mały Płock, Stawiski, Turośl Poz. 7. Powiat łomżyński z siedzibą władz w Łomży obejmujący: gminy: Jedwabne, Łomża, Miastkowo, Nowogród, Piątnica, Przytuły, Śniadowo, Wizna, Zbójna Poz. 8. Powiat moniecki z siedzibą władz w Mońkach obejmujący: gminy: Goniądz, Jasionówka, Jaświły, Knyszyn, Krypno, Mońki, Trzcianne Poz. 9. Powiat sejneński z siedzibą władz w Sejnach obejmujący: 1) miasto: Sejny 2) gminy: Giby, Krasnopol, Puńsk, Sejny Poz. 10. Powiat siemiatycki z siedzibą władz w Siemiatyczach obejmujący: 1) miasto: Siemiatycze 2) gminy: Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja, Perlejewo, Siemiatycze Poz. 11. Powiat sokólski z siedzibą władz w Sokółce obejmujący: gminy: Dąbrowa Białostocka, Janów, Korycin, Krynki, Kuźnica, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola, Szudziałowo Poz. 12. Powiat suwalski z siedzibą władz w Suwałkach obejmujący: gminy: Bakałarzewo, Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki, Wiżajny Poz. 13. Powiat wysokomazowiecki z siedzibą władz w Wysokiem Mazowieckiem obejmujący: 1) miasto: Wysokie Mazowieckie 2) gminy: Ciechanowiec, Czyżew-Osada, Klukowo, Kobylin-Borzymy, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Sokoły, Szepietowo, Wysokie Mazowieckie Poz. 14. Powiat zambrowski z siedzibą władz w Zambrowie obejmujący: 1) miasto: Zambrów 2) gminy: Kołaki Kościelne, Rutki, Szumowo, Zambrów *** Miasta: 1) Białystok - miasto na prawach powiatu 2) Łomża - miasto na prawach powiatu 3) Suwałki - miasto na prawach powiatu. Część XI. Województwo pomorskie Poz. 1. Powiat bytowski z siedzibą władz w Bytowie obejmujący: gminy: Borzytuchom, Bytów, Czarna Dąbrówka, Kołczygłowy, Lipnica, Miastko, Parchowo, Studzienice, Trzebielino, Tuchomie Poz. 2. Powiat chojnicki z siedzibą władz w Chojnicach obejmujący: 1) miasto: Chojnice 2) gminy: Brusy, Chojnice, Czersk, Konarzyny Poz. 3. Powiat człuchowski z siedzibą władz w Człuchowie obejmujący: 1) miasto: Człuchów 2) gminy: Czarne, Człuchów, Debrzno, Koczała, Przechlewo, Rzeczenica Poz. 4. Powiat kartuski z siedzibą władz w Kartuzach obejmujący: gminy: Chmielno, Kartuzy, Przodkowo, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Sulęczyno, Żukowo Poz. 5. Powiat kościerski z siedzibą władz w Kościerzynie obejmujący: 1) miasto: Kościerzyna 2) gminy: Dziemiany, Karsin, Kościerzyna, Liniewo, Lipusz, Nowa Karczma, Stara Kiszewa Poz. 6. Powiat kwidzyński z siedzibą władz w Kwidzynie obejmujący: 1) miasto: Kwidzyn 2) gminy: Gardeja, Kwidzyn, Prabuty, Ryjewo, Sadlinki Poz. 7. Powiat lęborski z siedzibą władz w Lęborku obejmujący: 1) miasta: Lębork, Łeba 2) gminy: Cewice, Nowa Wieś Lęborska, Wicko Poz. 8. Powiat malborski z siedzibą władz w Malborku obejmujący: 1) miasto: Malbork 2) gminy: Dzierzgoń, Lichnowy, Malbork, Mikołajki Pomorskie, Miłoradz, Nowy Staw, Stare Pole, Stary Dzierzgoń, Stary Targ, Sztum Poz. 9. Powiat nowodworski z siedzibą władz w Nowym Dworze Gdańskim obejmujący: 1) miasto: Krynica Morska 2) gminy: Nowy Dwór Gdański, Ostaszewo, Stegna, Sztutowo Poz. 10. Powiat gdański z siedzibą władz w Pruszczu Gdańskim obejmujący: 1) miasto: Pruszcz Gdański 2) gminy: Cedry Wielkie, Kolbudy Górne, Pruszcz Gdański, Przywidz, Pszczółki, Suchy Dąb, Trąbki Wielkie Poz. 11. Powiat pucki z siedzibą władz w Pucku obejmujący: 1) miasta: Hel, Jastarnia, Puck, Władysławowo 2) gminy: Kosakowo, Krokowa, Puck Poz. 12. Powiat słupski z siedzibą władz w Słupsku obejmujący: 1) miasto: Ustka 2) gminy: Damnica, Dębnica Kaszubska, Główczyce, Kępice, Kobylnica, Potęgowo, Słupsk, Smołdzino, Ustka Poz. 13. Powiat starogardzki z siedzibą władz w Starogardzie Gdańskim obejmującym: 1) miasta: Czarna Woda, Skórcz, Starogard Gdański 2) gminy: Bobowo, Kaliska, Lubichowo, Osieczna, Osiek, Skarszewy, Skórcz, Smętowo Graniczne, Starogard Gdański, Zblewo Poz. 14. Powiat tczewski z siedzibą władz w Tczewie obejmujący: 1) miasto: Tczew 2) gminy: Gniew, Morzeszczyn, Pelplin, Subkowy, Tczew Poz. 15. Powiat wejherowski z siedzibą władz w Wejherowie obejmujący: 1) miasta: Reda, Rumia, Wejherowo 2) gminy: Choczewo, Gniewino, Linia, Luzino, Łęczyce, Szemud, Wejherowo *** Miasta: 1) Gdańsk - miasto na prawach powiatu 2) Gdynia - miasto na prawach powiatu 3) Słupsk - miasto na prawach powiatu 4) Sopot - miasto na prawach powiatu. Część XII. Województwo śląskie Poz. 1. Powiat będziński z siedzibą władz w Będzinie obejmujący: 1) miasta: Będzin, Czeladź, Wojkowice 2) gminy: Bobrowniki, Mierzęcice, Psary, Siewierz Poz. 2. Powiat bielski z siedzibą władz w Bielsku-Białej obejmujący: 1) miasto: Szczyrk 2) gminy: Bestwina, Buczkowice, Czechowice-Dziedzice, Jasienica, Jaworze, Kozy, Porąbka, Wilamowice, Wilkowice Poz. 3. Powiat cieszyński z siedzibą władz w Cieszynie obejmujący: 1) miasta: Cieszyn, Ustroń, Wisła 2) gminy: Brenna, Chybie, Dębowiec, Goleszów, Hażlach, Istebna, Skoczów, Strumień, Zebrzydowice Poz. 4. Powiat częstochowski z siedzibą władz w Częstochowie obejmujący: gminy: Blachownia, Dąbrowa Zielona, Janów, Kamienica Polska, Kłomnice, Koniecpol, Konopiska, Kruszyna, Lelów, Mstów, Mykanów, Olsztyn, Poczesna, Przyrów, Rędziny, Starcza Poz. 5. Powiat gliwicki z siedzibą władz w Gliwicach obejmujący: 1) miasta: Knurów, Pyskowice 2) gminy: Gierałtowice, Pilchowice, Rudziniec, Sośnicowice, Toszek, Wielowieś Poz. 6. Powiat kłobucki z siedzibą władz w Kłobucku obejmujący: gminy: Kłobuck, Krzepice, Lipie, Miedźno, Opatów, Panki, Popów, Przystajń, Wręczyca Wielka Poz. 7. Powiat lubliniecki z siedzibą władz w Lublińcu obejmujący: 1) miasto: Lubliniec 2) gminy: Boronów, Ciasna, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków, Woźniki Poz. 8. Powiat mikołowski z siedzibą władz w Mikołowie obejmujący: 1) miasta: Łaziska Górne, Mikołów, Orzesze 2) gminy: Ornontowice, Wyry Poz. 9. Powiat myszkowski z siedzibą władz w Myszkowie obejmujący: 1) miasto: Myszków 2) gminy: Koziegłowy, Niegowa, Poraj, Żarki Poz. 10. Powiat pszczyński z siedzibą władz w Pszczynie obejmujący: gminy: Goczałkowice-Zdrój, Kobiór, Miedźna, Pawłowice, Pszczyna, Suszec Poz. 11. Powiat raciborski z siedzibą władz w Raciborzu obejmujący: 1) miasto: Racibórz 2) gminy: Kornowac, Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie, Rudnik Poz. 12. Powiat rybnicki z siedzibą władz w Rybniku obejmujący: gminy: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Lyski, Świerklany Poz. 13. Powiat tarnogórski z siedzibą władz w Tarnowskich Górach obejmujący: 1) miasta: Kalety, Miasteczko Śląskie, Radzionków, Tarnowskie Góry 2) gminy: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg, Zbrosławice Poz. 14. Powiat tyski z siedzibą władz w Tychach obejmujący: 1) miatsta: Bieruń, Imielin, Lędziny 2) gminy: Bojszowy, Chełm Śląski Poz. 15. Powiat wodzisławski z siedzibą władz w Wodzisławiu Śląskim obejmujący: 1) miasta: Pszów, Radlin, Rydułtowy, Widzisław Śląski 2) gminy: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice, Mszana Poz. 16. Powiat zawierciański z siedzibą władz w Zawierciu obejmujący: 1) miasta: Poręba, Zawiercie 2) gminy: Irządze, Kroczyce, Łazy, Ogrodzieniec, Pilica, Szczekociny, Włodowice, Żarnowiec Poz. 17. Powiat żywiecki z siedzibą władz w Żywcu obejmujący: 1) miasto: Żywiec 2) gminy: Czernichów, Gilowice, Jeleśnia, Koszarawa, Lipowa, Łękawica, Łodygowice, Milówka, Radziechowy-Wieprz, Rajcza, Ślemień, Świnna, Ujsoły, Węgierska Górka *** Miasta: 1) Bielsko-Biała - miasto na prawach powiatu 2) Bytom - miasto na prawach powiatu 3) Chorzów - miasto na prawach powiatu 4) Częstochowa - miasto na prawach powiatu 5) Dąbrowa Górnicza - miasto na prawach powiatu 6) Gliwice - miasto na prawach powiatu 7) Jastrzębie-Zdrój - miasto na prawach powiatu 8) Jaworzno - miasto na prawach powiatu 9) Katowice - miasto na prawach powiatu 10) Mysłowice - miasto na prawach powiatu 11) Piekary Śląskie - miasto na prawach powiatu 12) Ruda Śląska - miasto na prawach powiatu 13) Rybnik - miasto na prawach powiatu 14) Siemianowice Śląskie - miasto na prawach powiatu 15) Sosnowiec - miasto na prawach powiatu 16) Świętochłowice - miasto na prawach powiatu 17) Tychy - miasto na prawach powiatu 18) Zabrze - miasto na prawach powiatu 19) Żory - miasto na prawach powiatu Część XIII. Województwo świętokrzyskie Poz. 1. Powiat buski z siedzibą władz w Busku-Zdroju obejmujący: gminy: Busko-Zdrój, Gnojno, Nowy Korczyn, Pacanów, Solec-Zdrój, Stopnica, Tuczępy, Wiślica Poz. 2. Powiat jędrzejowski z siedzibą władz w Jędrzejowie obejmujący: gminy: Imielno, Jędrzejów, Małogoszcz, Nagłowice, Oksa, Sędziszów, Słupia, Sobków, Wodzisław Poz. 3. Powiat kazimierski z siedzibą władz w Kazimierzy Wielkiej obejmujący: gminy: Bejsce, Czarnocin, Kazimierza Wielka, Opatowiec, Skalbmierz Poz. 4. Powiat kielecki z siedzibą władz w Kielcach obejmujący: gminy: Bieliny, Bodzentyn, Chęciny, Chmielnik, Daleszyce, Górno, Łagów, Łopuszno, Masłów, Miedziana Góra, Mniów, Morawica, Nowa Słupia, Piekoszów, Pierzchnica, Raków, Sitkówka-Nowiny, Strawczyn, Zagnańsk Poz. 5. Powiat konecki z siedzibą władz w Końskich obejmujący: gminy: Fałków, Gowarczów, Końskie, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Słupia (Konecka), Smyków, Stąporków Poz. 6. Powiat opatowski z siedzibą władz w Opatowie obejmujący: gminy: Baćkowice, Iwaniska, Lipnik, Opatów, Ożarów, Sadowie, Tarłów, Wojciechowice Poz. 7. Powiat ostrowiecki z siedzibą władz w Ostrowcu Świętokrzyskim obejmujący: 1) miasto: Ostrowiec Świętokrzyski 2) gminy: Bałtów, Bodzechów, Ćmielów, Kunów, Waśniów Poz. 8. Powiat pińczowski z siedzibą władz w Pińczowie obejmujący: gminy: Działoszyce, Kije, Michałów, Pińczów, Złota Poz. 9. Powiat sandomierski z siedzibą władz w Sandomierzu obejmujący: 1) miasto: Sandomierz 2) gminy: Dwikozy, Klimontów, Koprzywnica, Łoniów, Obrazów, Samborzec, Wilczyce, Zawichost Poz. 10. Powiat skarżyski z siedzibą władz w Skarżysku-Kamiennej obejmujący: 1) miasto: Skarżysko-Kamienna 2) gminy: Bliżyn, Łączna, Skarżysko Kościelne, Suchedniów Poz. 11. Powiat starachowicki z siedzibą władz w Starachowicach obejmujący: 1) miasto: Starachowice 2) gminy: Brody, Mirzec, Pawłów, Wąchock Poz. 12. Powiat staszowski z siedzibą władz w Staszowie obejmujący: gminy: Bogoria, Łubnice, Oleśnica, Osiek, Połaniec, Rytwiany, Staszów, Szydłów Poz. 13. Powiat wołoszczowski z siedzibą władz w Włoszczowie obejmujący: gminy: Kluczewsko, Krasocin, Moskorzew, Radków, Secemin, Włoszczowa *** Miasto: Kielce - miasto na prawach powiatu. Część XIV. Województwo warmińsko-mazurskie Poz. 1. Powiat bartoszycki z siedzibą władz w Bartoszycach obejmujący: 1) miasta: Bartoszyce, Górowo Iławeckie 2) gminy: Bartoszyce, Bisztynek, Górowo Iławieckie, Sępopol Poz. 2. Powiat braniewski z siedzibą władz w Braniewie obejmujący: 1) miasto: Braniewo 2) gminy: Braniewo, Frombork, Lelkowo, Pieniężno, Płoskinia, Wilczęta Poz. 3. Powiat działdowski z siedzibą władz w Działdowie obejmujący: 1) miasto: Działdowo 2) gminy: Działdowo, Iłowo-Osada, Lidzbark, Płośnica, Rybno Poz. 4. Powiat elbląski z siedzibą władz w Elblągu obejmujący: gminy: Elbląg, Godkowo, Gronowo Elbląskie, Markusy, Milejewo, Młynary, Pasłęk, Rychliki, Tolkmicko Poz. 5. Powiat ełcki z siedzibą władz w Ełku obejmujący: 1) miasto: Ełk 2) gminy: Ełk, Kalinowo, Prostki, Stare Juchy Poz. 6. Powiat giżycki z siedzibą władz w Giżycku obejmujący: 1) miasto: Giżycko 2) gminy: Banie Mazurskie, Budry, Giżycko, Kruklanki, Miłki, Pozezdrze, Ryn, Węgorzewo, Wydminy Poz. 7. Powiat iławski z siedzibą władz w Iławie obejmujący: 1) miasta: Iława, Lubawa 2) gminy: Iława, Kisielice, Lubawa, Susz, Zalewo Poz. 8. Powiat kętrzyński z siedzibą władz w Kętrzynie obejmujący: 1) miasto: Kętrzyn 2) gminy: Barciany, Kętrzyn, Korsze, Reszel, Srokowo Poz. 9. Powiat lidzbarski z siedzibą władz w Lidzbarku Warmińskim obejmujący: 1) miasto: Lidzbark Warmiński 2) gminy: Kiwity, Lidzbark Warmiński, Lubomino, Orneta Poz. 10. Powiat mrągowski z siedzibą władz w Mrągowie obejmujący: 1) miasto: Mrągowo 2) gminy: Mikołajki, Mrągowo, Piecki, Sorkwity Poz. 11. Powiat nidzicki z siedzibą władz w Nidzicy obejmujący: gminy: Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo, Nidzica Poz. 12. Powiat nowomiejski z siedzibą władz w Nowym Mieście Lubawskim obejmujący: 1) miasto: Nowe Miasto Lubawskie 2) gminy: Biskupiec, Grodziczno, Kurzętnik, Nowe Miasto Lubawskie Poz. 13. Powiat olecko-gołdapski z siedzibą władz w Olecku obejmujący: gminy: Dubeninki, Gołdap, Kowale Oleckie, Olecko, Świętajno, Wieliczki Poz. 14. Powiat olsztyński z siedzibą władz w Olsztynie obejmujący: gminy: Barczewo, Biskupiec, Dobre Miasto, Dywity, Gietrzwałd, Jeziorany, Jonkowo, Kolno, Olsztynek, Purda, Stawiguda, Świątki Poz. 15. Powiat ostródzki z siedzibą władz w Ostródzie obejmujący: 1) miasto: Ostróda 2) gminy: Dąbrówno, Grunwald, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg, Ostróda Poz. 16. Powiat piski z siedzibą władz w Piszu obejmujący: gminy: Biała Piska, Orzysz, Pisz, Ruciane-Nida Poz. 17. Powiat szczycieński z siedzibą władz w Szczytnie obejmujący: 1) miasto: Szczytno 2) gminy: Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Rozogi, Szczytno, Świętajno, Wielbark *** Miasta: 1) Elbląg - miasto na prawach powiatu 2) Olsztyn - miasto na prawach powiatu. Część XV. Województwo wielkopolskie Poz. 1. Powiat chodzieski z siedzibą władz w Chodzieży obejmujący: 1) miasto: Chodzież 2) gminy: Budzyń, Chodzież, Margonin, Szamocin Poz. 2. Powiat czarnkowsko-trzcianecki z siedzibą władz w Czarnkowie obejmujący: 1) miasto: Czarnków 2) gminy: Czarnków, Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo, Trzcianka, Wieleń Poz. 3. Powiat gnieźnieński z siedzibą władz w Gnieźnie obejmujący: 1) miasto: Gniezno 2) gminy: Czerniejewo, Gniezno, Kiszkowo, Kłecko, Łubowo, Mieleszyn, Niechanowo, Trzemeszno, Witkowo Poz. 4. Powiat gostyński z siedzibą władz w Gostyniu obejmujący: gminy: Borek Wielkopolski, Gostyń, Krobia, Pępowo, Piaski, Pogorzela, Poniec Poz. 5. Powiat grodziski z siedzibą władz w Grodzisku Wielkopolskim obejmujący: gminy: Granowo, Grodzisk Wielkopolski, Kamieniec, Rakoniewice, Wielichowo Poz. 6. Powiat jarociński z siedzibą władz w Jarocinie obejmujący: gminy: Jaraczewo, Jarocin, Kotlin, Żerków Poz. 7. Powiat kaliski z siedzibą władz w Kaliszu obejmujący: gminy: Blizanów, Brzeziny, Ceków Kolonia, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Mycielin, Opatówek, Stawiszyn, Szczytniki, Żelazków Poz. 8. Powiat kępiński z siedzibą władz w Kępnie obejmujący: gminy: Baranów, Bralin, Kępno, Łęka Opatowska, Perzów, Rychtal, Trzcinica Poz. 9. Powiat kolski z siedzibą władz w Kole obejmujący: 1) miasto: Koło 2) gminy: Babiak, Chodów, Dąbie, Grzegorzew, Kłodawa, Koło, Kościelec, Olszówka, Osiek Mały, Przedecz Poz. 10. Powiat koniński z siedzibą władz w Koninie obejmujący: gminy: Golina, Grodziec, Kazimierz Biskupi, Kleczew, Kramsk, Krzymów, Rychwał, Rzgów, Skulsk, Sompolno, Stare Miasto, Ślesin, Wierzbinek, Wilczyn Poz. 11. Powiat kościański z siedzibą władz w Kościanie obejmujący: 1) miasto: Kościan 2) gminy: Czempiń, Kościan, Krzywiń, Śmigiel Poz. 12. Powiat krotoszyński z siedzibą władz w Krotoszynie obejmujący: 1) miasto: Sulmierzyce 2) gminy: Kobylin, Koźmin Wielkopolski, Krotoszyn, Rozdrażew, Zduny Poz. 13. Powiat leszczyński z siedzibą władz w Lesznie obejmujący: gminy: Krzemieniewo, Lipno, Osieczna, Rydzyna, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice Poz. 14. Powiat międzychodzki z siedzibą władz w Międzychodzie obejmujący: gminy: Chrzypsko Wielkie, Kwilcz, Międzychód, Sieraków Poz. 15. Powiat nowotomyski z siedzibą władz w Nowym Tomyślu obejmujący: gminy: Kuślin, Lwówek, Miedzichowo, Nowy Tomyśl, Opalenica, Zbąszyń Poz. 16. Powiat obornicki z siedzibą władz w Obornikach obejmujący: gminy: Oborniki, Rogoźno, Ryczywół Poz. 17. Powiat ostrowski z siedzibą władz w Ostrowie Wielkopolskim obejmujący: 1) miasto: Ostrów Wielkopolski 2) gminy: Nowe Skalmierzyce, Odolanów, Ostrów Wielkopolski, Przygodzice, Raszków, Sieroszewice, Sośnie Poz. 18. Powiat ostrzeszowski z siedzibą władz w Ostrzeszowie obejmujący: gminy: Czajków, Doruchów, Grabów n. Prosną, Kobyla Góra, Kraszewice, Mikstat, Ostrzeszów Poz. 19. Powiat pilski z siedzibą władz w Pile obejmujący: 1) miasto: Piła 2) gminy: Białośliwie, Kaczory, Łobżenica, Miasteczko Krajeńskie, Szydłowo, Ujście, Wyrzysk, Wysoka Poz. 20. Powiat pleszewski z siedzibą władz w Pleszewie obejmujący: gminy: Chocz, Czermin, Dobrzyca, Gizałki, Gołuchów, Pleszew Poz. 21. Powiat poznański z siedzibą władz w Poznianiu obejmujący: 1) miasta: Luboń, Puszczykowo 2) gminy: Buk, Czerwonak, Dopiewo, Kleszczewo, Komorniki, Kostrzyn, Kórnik, Mosina, Murowana Goślina, Pobiedziska, Rokietnica, Stęszew, Suchy Las, Swarzędz, Tarnowo Podgórne Poz. 22. Powiat rawicki z siedzibą władz w Rawiczu obejmujący: gminy: Bojanowo, Jutrosin, Miejska Górka, Pakosław, Rawicz Poz. 23. Powiat słupecki z siedzibą władz w Słupcy obejmujący: 1) miasto: Słupca 2) gminy: Lądek, Orchowo, Ostrowite, Powidz, Słupca, Strzałkowo, Zagórów Poz. 24. Powiat szamotulski z siedzibą władz w Szamotułach obejmujący: 1) miasto: Obrzycko 2) gminy: Duszniki, Kaźmierz, Obrzycko, Ostroróg, Pniewy, Szamotuły, Wronki Poz. 25. Powiat śremski z siedzibą władz w Śremie obejmujący: gminy: Brodnica, Dolsk, Książ Wielkopolski, Śrem Poz. 26. Powiat średzki z siedzibą władz w Środzie Wielkopolskiej obejmujący: gminy: Dominowo, Krzykosy, Nowe Miasto n. Wartą, Środa Wielkopolska, Zaniemyśl Poz. 27. Powiat turecki z siedzibą władz w Turku obejmujący: 1) miasto: Turek 2) gminy: Brudzew, Dobra, Kawęczyn, Malanów, Przykona, Tuliszków, Turek, Władysławów Poz. 28. Powiat wągrowiecki z siedzibą władz w Wągrowcu obejmujący: 1) miasto: Wągrowiec 2) gminy: Damasławek, Gołańcz, Mieścisko, Skoki, Wapno, Wągrowiec Poz. 29. Powiat wolsztyński z siedzibą władz w Wolsztynie obejmujący: gminy: Przemęt, Siedlec, Wolsztyn Poz. 30. Powiat wrzesiński z siedzibą władz we Wrześni obejmujący: gminy: Kołaczkowo, Miłosław, Nekla, Pyzdry, Września Poz. 31. Powiat złotowski z siedzibą władz w Złotowie obejmujący: 1) miasto: Złotów 2) gminy: Jastrowie, Krajenka, Lipka, Okonek, Tarnówka, Zakrzewo, Złotów *** Miasta: 1) Kalisz - miasto na prawach powiatu 2) Konin - miasto na prawach powiatu 3) Leszno - miasto na prawach powiatu 4) Poznań - miasto na prawach powiatu. Część XVI. Województwo zachodniopomorskie Poz. 1. Powiat białogardzki z siedzibą władz w Białogardzie obejmujący: 1) miasto: Białogard 2) gminy: Białogard, Karlino, Tychowo Poz. 2. Powiat choszczeński z siedzibą władz w Choszcznie obejmujący: gminy: Bierzwnik, Choszczno, Drawno, Krzęcin, Pełczyce, Recz Poz. 3. Powiat drawski z siedzibą władz w Drawsku Pomorskim obejmujący: gminy: Czaplinek, Drawsko Pomorskie, Kalisz Pomorski, Ostrowice, Wierzchowo, Złocieniec Poz. 4. Powiat goleniowski z siedzibą władz w Goleniowie obejmujący: gminy: Dobra, Goleniów, Maszewo, Nowogard, Osina, Przybiernów, Stepnica Poz. 5. Powiat gryficki z siedzibą władz w Gryficach obejmujący: gminy: Brojce, Gryfice, Karnice, Płoty, Radowo Małe, Resko, Rewal, Trzebiatów Poz. 6. Powiat gryfiński z siedzibą władz w Gryfinie obejmujący: gminy: Banie, Cedynia, Chojna, Gryfino, Mieszkowice, Moryń, Stare Czarnowo, Trzcińsko-Zdrój, Widuchowa Poz. 7. Powiat kamieński z siedzibą władz w Kamieniu Pomorskim obejmujący: gminy: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Międzyzdroje, Świerzno, Wolin Poz. 8. Powiat kołobrzeski z siedzibą władz w Kołobrzegu obejmujący: 1) miasto: Kołobrzeg 2) gminy: Dygowo, Gościno, Kołobrzeg, Rymań, Siemyśl, Ustronie Morskie Poz. 9. Powiat koszaliński z siedzibą władz w Koszalinie obejmujący: gminy: Będzino, Biesiekierz, Bobolice, Manowo, Mielno, Polanów, Sianów, Świeszyno Poz. 10. Powiat myśliborski z siedzibą władz w Myśliborzu obejmujący: gminy: Barlinek, Boleszkowice, Dębno, Myślibórz, Nowogródek Pomorski Poz. 11. Powiat policki z siedzibą władz w Policach obejmujący: gminy: Dobra (Szczecińska), Kołbaskowo, Nowe Warpno, Police Poz. 12. Powiat pyrzycki z siedzibą władz w Pyrzycach obejmujący: gminy: Bielice, Kozielice, Lipiany, Przelewice, Pyrzyce, Warnice Poz. 13. Powiat sławieński z siedzibą władz w Sławnie obejmujący: 1) miasta: Darłowo, Sławno 2) gminy: Darłowo, Malechowo, Postomino, Sławno Poz. 14. Powiat stargardzki z siedzibą władz w Stargardzie Szczecińskim obejmujący: 1) miasto: Stargard Szczeciński 2) gminy: Chociwel, Dobrzany, Dolice, Ińsko, Kobylanka, Łobez, Marianowo, Stara Dąbrowa, Stargard Szczeciński, Suchań, Węgorzyno Poz. 15. Powiat szczecinecki z siedzibą władz w Szczecinku obejmujący: 1) miasto: Szczecinek 2) gminy: Barwice, Biały Bór, Borne Sulinowo, Grzmiąca, Szczecinek Poz. 16. Powiat świdwiński z siedzibą władz w Świdwinie obejmujący: 1) miasto: Świdwin 2) gminy: Brzeżno, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Sławoborze, Świdwin Poz. 17. Powiat wałecki z siedzibą władz w Wałczu obejmujący: 1) miasto: Wałcz 2) gminy: Człopa, Mirosławiec, Tuczno, Wałcz *** Miasta: 1) Koszalin - miasto na prawach powiatu 2) Szczecin - miasto na prawach powiatu 3) Świnoujście - miasto na prawach powiatu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 11 sierpnia 1998 r. w sprawie zarządzenia wyborów do rad powiatów i sejmików województw oraz określenia wspólnego kalendarza wyborczego do wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 104, poz. 653) Na podstawie art. 210 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się wybory do rad powiatów i sejmików województw. § 2. Datę wyborów, o których mowa w § 1, wyznacza się na niedzielę 11 października 1998 r. § 3. Dni, w których upływają terminy wykonania czynności wyborczych określonych w ustawie z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602), określa wspólny kalendarz wyborczy do wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 1998 r. (poz. 653) WSPÓLNY KALENDARZ WYBORCZY DO WYBORÓW DO RAD GMIN, RAD POWIATÓW I SEJMIKÓW WOJEWÓDZTW ORAZ RADY MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY Termin wykonania czynności wyborczejTreść czynności do 17 sierpnia 1998 r.- podanie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, zarządzenia wojewody ustalającego liczbę radnych wybieranych do każdej rady gminy, rady powiatu, sejmiku województwa oraz do Rady Miasta Stołecznego Warszawy do 22 sierpnia 1998 r.- podanie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, informacji o okręgach wyborczych, ich granicach, numerach i liczbie radnych wybieranych w okręgu wyborczym oraz o wyznaczonej siedzibie terytorialnej komisji wyborczej dla wyborów do rad gmin, rad powiatów, sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy do 27 sierpnia 1998 r.- powołanie przez wojewódzkiego komisarza wyborczego terytorialnych komisji wyborczych do 11 września 1998 r. do godz. 2400- zgłaszanie terytorialnym komisjom wyborczym list kandydatów na radnych, odrębnie dla każdego okręgu wyborczego dla wyborów do rad gmin, rad powiatów, sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy do 16 września 1998 r.- przyznanie przez Państwową Komisję Wyborczą w wyborach do sejmików województw jednolitych numerów dla list tych komitetów wyborczych, które zarejestrowały listy kandydatów w ponad połowie okręgów w wyborach do wszystkich sejmików województw do 21 września 1998 r.- powołanie przez zarządy gmin obwodowych komisji wyborczych - podanie do publicznej wiadomości, w formie obwieszczenia, informacji o numerach i granicach obwodów głosowania oraz o wyznaczonych siedzibach obwodowych komisji wyborczych do 26 września 1998 r.- rozplakatowanie obwieszczeń właściwych terytorialnych komisji wyborczych o zarejestrowanych listach kandydatów na radnych zawierających numery list, dane o kandydatach umieszczone w zgłoszeniach list wraz z ewentualnymi oznaczeniami kandydatów i list do 28 września 1998 r.- sporządzenie spisu wyborców w urzędzie gminy 10 października 1998 r.- przekazanie przewodniczącym obwodowych komisji wyborczych spisów wyborców 11 października 1998 r. godz. 600-2000- głosowanie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie podstawowych stanowisk pracy, wymagań kwalifikacyjnych oraz zasad wynagradzania pracowników państwowych wyższych szkół zawodowych nie będących nauczycielami akademickimi. (Dz. U. Nr 104, poz. 654) Na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do zatrudnionych w państwowych wyższych szkołach zawodowych, zwanych dalej "uczelniami zawodowymi": 1) pracowników inżynieryjno-technicznych, 2) pracowników bibliotecznych oraz dokumentacji i informacji naukowo-technicznej, 3) pozostałych pracowników: a) administracyjnych, b) ekonomicznych, c) technicznych, d) obsługi, e) zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, zwanych dalej "pracownikami". § 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do: 1) pracowników zatrudnionych w wyodrębnionych organizacyjnie i działających na własnym rozrachunku zakładach doświadczalnych, 2) pracowników zatrudnionych w klubach kultury, świetlicach oraz instruktorów studenckiego ruchu artystycznego. § 3. Ustala się: 1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) tabelę miesięcznych stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) wykaz podstawowych stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania pracowników inżynieryjno-technicznych, administracyjnych, ekonomicznych, technicznych i obsługi, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) wykaz podstawowych stanowisk, kwalifikacji i zaszeregowania oraz wykaz stanowisk kierowniczych, których zajmowanie uprawnia do otrzymywania dodatku funkcyjnego, pracowników bibliotecznych oraz pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej, stanowiące załącznik nr 4 do rozporządzenia, 5) tabele godzinowych stawek wynagrodzenia zasadniczego oraz zaszeregowania do kategorii godzinowych stawek wynagrodzenia zasadniczego pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych, stanowiące załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 4. 1. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego i innych składników wynagrodzenia dla kanclerza ustala, w ramach obowiązujących stawek, rektor, biorąc pod uwagę liczebność pracowników i studentów oraz stopień złożoności i trudności w administrowaniu uczelnią zawodową. 2. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego i innych składników wynagrodzenia dla zastępców kanclerza, w tym kwestora, ustala rektor na wniosek kanclerza. 3. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego i innych składników wynagrodzenia dla pozostałych pracowników, nie wymienionych w ust. 1 i 2, ustala rektor, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W razie zawierania przez kanclerza umów o pracę z pracownikami nie będącymi nauczycielami akademickimi, wysokość wynagrodzenia zasadniczego i innych składników wynagrodzenia ustala kanclerz. § 5. 1. Godzinową stawkę: 1) wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, oraz 2) składników wynagrodzenia obliczanych od minimalnej stawki miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia zasadniczego (składnika wynagrodzenia) przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. 2. Do pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu oraz kierowców mogą być stosowane miesięczne lub godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego. § 6. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia - w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę. Zasada ta nie dotyczy dodatków za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w § 11. § 7. 1. W ramach posiadanego przez uczelnię zawodową limitu wynagrodzeń osobowych może być tworzony fundusz premiowy. 2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii określa zakładowy regulamin premiowania. § 8. Do pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych może być stosowany indywidualny albo zespołowy (akordowy lub akordowo-premiowy) system wynagradzania. § 9. 1. Pracownikom przysługuje dodatek za staż pracy w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wypłacany w okresach miesięcznych, wzrastający o 1% za każdy następny rok pracy, z tym że dodatek ten nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego. 2. Zasady zaliczania okresów pracy i innych okresów uprawniających pracowników do dodatków za staż pracy oraz wypłacania tych dodatków określają przepisy dotyczące wynagradzania nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelniach zawodowych. § 10. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach robotniczych, którzy dodatkowo organizują i kierują pracą brygady składającej się z co najmniej 5 osób łącznie z brygadzistą, przysługuje dodatek w wysokości do 15% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania, w zależności od stopnia trudności i złożoności powierzonej pracy oraz związanej z tym odpowiedzialności za wyniki pracy brygady. § 11. Pracownikom przysługują dodatki za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia - zgodnie z zasadami określonymi w przepisach dotyczących wynagradzania nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelniach zawodowych. § 12. 1. Pracownikom zatrudnionym na stanowiskach, na których posługiwanie się językiem obcym jest niezbędne do wykonywania czynności wynikających z zakresu ich obowiązków służbowych, przysługuje dodatek za znajomość języków obcych, zwanych dalej "dodatkiem", w wysokości: 1) za znajomość jednego języka obcego - do 10% minimalnej stawki miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) za znajomość każdego następnego języka obcego - do 15% minimalnej stawki miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Warunkiem przyznania pracownikowi dodatku jest zdanie egzaminu przed komisją powołaną przez rektora w zatrudniającej go lub w i innej uczelni, w której prowadzona jest specjalizacja z zakresu danego języka. Komisja może uznać świadectwo stwierdzające znajomość języka obcego, wydane przez zagraniczną lub krajową instytucję uprawnioną do wydawania takich świadectw, za podstawę przyznania pracownikowi dodatku. 3. Od składania egzaminu, o którym mowa w ust. 2, zwolnieni są pracownicy posiadający: 1) dyplom ukończenia studiów wyższych na wydziale filologii obcej w zakresie danego języka obcego lub ukończenia nauczycielskiego kolegium języków obcych, 2) uprawnienia tłumacza w zakresie danego języka obcego, przyznawane na podstawie odrębnych przepisów. 4. Złożenie egzaminu, o którym mowa w ust. 2, uprawnia do dodatku przez okres 5 lat. Warunkiem przyznania dodatku po upływie tego okresu jest ponowne złożenie egzaminu z wynikiem pozytywnym. Nie dotyczy to pracowników, którzy złożyli egzamin z wynikiem co najmniej dobrym. 5. Dodatek przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. § 13. 1. Kierowcom, z wyjątkiem kierowców samochodów osobowych, za powierzone dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres ich normalnych obowiązków, może być przyznane dodatkowe wynagrodzenie w wysokości nie przekraczającej 60% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego w I kategorii zaszeregowania, określonej w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Kierowcom samochodów osobowych może być przyznane, za ich zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe, obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca - w razie gdy faktyczny czas pracy tych kierowców w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, przyznaje rektor. § 14. 1. Za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania, jednak nie niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy. 2. Za każdą godzinę pracy na drugiej zmianie pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego z osobistego zaszeregowania. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 lipca 1998 r. (poz. 654) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Lp.KategoriaStawka w złotych 123 1I390-500 2II395-510 3III400-520 4IV405-540 5V410-570 6VI415-620 7VII420-670 8VIII430-730 9IX440-790 10X460-850 11XI480-910 12XII500-790 13XIII520-1030 14XIV550-1090 15XV590-1150 16XVI630-1210 17XVII670-1280 18XVIII710-1360 19XIX750-1500 20XX890-1700 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO LP.KategoriaStawka dodatku funkcyjnego w złotych 123 1135-90 2240-100 3350-150 4465-210 5590-250 66120-360 77220-500 88470-650 Załącznik nr 3 WYKAZ PODSTAWOWYCH STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW INŻYNIERYJNO-TECHNICZNYCH, ADMINISTRACYJNYCH, EKONOMICZNYCH, TECHNICZNYCH I OBSŁUGI. Lp.StanowiskoWymagania kwalifikacyjneKategoria wykształcenie i inne wym. formalneliczba lat praktyki zawodowejwynagrodzenia zasadniczegododatku funkcyjnego 123456 1Kanclerzwyższe8, w tym 4 na stanowisku kierowniczymXVII - XX5 - 8 2Kwestorwyższe8, w tym 4 na stanowisku kierowniczym lub samodzielnymXVI - XIX4 - 7 3Zastępca kanclerzawyższe6, w tym 3 na stanowisku kierowniczym lub samodzielnymXVI - XVIII4 - 6 4Zastępca kwestorawyższe6, w tym 2 na stanowisku kierowniczym lub samodzielnymXV - XVIII3 - 5 5Kierownik (dyrektor) jednostki międzyuczelnianej lub innej jednostki organizacyjnejwyższe6XIV - XVIII3 - 6 6Zastępca kierownika (dyrektora) jednostki międzyuczelnianej lub innej jednostki organizacyjnejwyższe5XIII - XVII2 - 5 7Główny specjalistawyższe5XIV - XVI I2 - 4* Radca prawnywg odrębnych przepisów2 - 4 8Rzecznik patentowywg odrębnych przepisówXII - XVII2 - 6* Starszy specjalista naukowo-technicznywyższe6 Starszy specjalista: administracyjny, ekonomiczny i techniczny, główny informatyk- 9Specjalista naukowo-technicznywyższe5XI - XVI1 - 4* 10Specjalista: administracyjny, ekonomiczny, techniczny, informatykwyższe3X - XIV- 11Starszy (lub samodzielny): asystent/referent, księgowy i inne stanowiska równorzędneśrednie3VI - XIII- 12Referent techniczny, ekonomiczny, magazynier, maszynistkaśrednie1VI - X- zasadnicze zawodowe 13Inspektor służby ochrony mieniaśrednie-VI - VIII- podstawowe2 14Pomoc techniczna, laborantśrednie-II - IV- zasadnicze- podstawowe- 15pracownik gospodarczy, robotnikpodstawowe- I - V- *Dodatek funkcyjny przysługuje tylko w przypadku bezpośredniego kierowania zespołem składającym się co najmniej z 4 pracowników. Załącznik nr 4 A. WYKAZ PODSTAWOWYCH STANOWISK, KWALIFIKACJI I ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW BIBLIOTECZNYCH ORAZ PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWO-TECHNICZNEJ Lp.StanowiskaWymagane kwalifikacje w zakresieKategoria wynagrodzenia zasadniczego wykształcenialiczby lat praktyki zawodowej 12345 1Kustoszkwalifikacje określone odrębnymi przepisami* XIII - XV** 2Starszy bibliotekarz, starszy dokumentalistaXI - XIV 3Starszy konserwator książkiwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności2XI - XIV 4a) Bibliotekarzwyższe bibliotekarskie lub inne wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności1X - XIII inne wyższe2 studium bibliotekarskie2 średnie bibliotekarskie2 inne średnie4 b) Dokumentalistawyższe odpowiadające wykonywanej specjalności1 studium informacji naukowo-technicznej2 c) Konserwator książkipolicealne studium zawodowe2 5Starszy magazynier bibliotecznyśrednie6IX - XIII 6Starszy technik dokumentalistaśrednie i przeszkolenie w zakresie informacji naukowo-technicznej6IX - XII 7a) Młodszy bibliotekarzwyższe-VIII - XI studium bibliotekarskie- średnie bibliotekarskie- średnie oraz przeszkolenie bibliotekarskie- b) Młodszy dokumentalistastudium informacji naukowo-technicznej- c) Młodszy konserwator książkiwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności- średnie w zakresie wykonywanej specjalności- 8Technik dokumentalistaśrednie i przeszkolenie w zakresie informacji naukowo-technicznej4VII - X 9Magazynier bibliotecznyśrednie lub zasadnicze zawodowe-VI - X 10Technik-konserwator książkiśrednie techniczne w zakresie wykonywanej specjalności-V - IX 11)a) Młodszy technik dokumentalistaśrednie-V - VIII b) Pomocnik bibliotecznyzasadnicze zawodowe lub podstawowe-V - VIII * Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 października 1991 r. w sprawie określenia kwalifikacji zawodowych, jakie powinna posiadać osoba zatrudniona w uczelni na stanowisku kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza i starszego dokumentalisty (Monitor Polski Nr 36, poz. 266) ** Pracownikowi, który przepracował w służbie bibliotecznej co najmniej 12 lat, w tym co najmniej 4 lata na stanowisku kustosza, rektor może przyznać kategorię XVI wynagrodzenia zasadniczego. B. WYKAZ STANOWISK KIEROWNICZYCH, KTÓRYCH ZAJMOWANIE UPRAWNIA PRACOWNIKÓW BIBLIOTECZNYCH ORAZ PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWO-TECHNICZNEJ DO OTRZYMYWANIA DODATKU FUNKCYJNEGO Lp.Stanowisko kierowniczeKategoria dodatku funkcyjnego 123 1Dyrektor biblioteki2 - 4 2Zastępca dyrektora biblioteki1 - 3 Kierownik ośrodka dokumentacji naukowo-technicznej 3Kierownik oddziału (sekcji) w bibliotece lub ośrodku informacji naukowo-technicznej 1 - 2 Załącznik nr 5 TABELA A GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH Lp.KategoriaStawka wynagrodzenia w złotych 123 1I2,20-2,80 2II2,22-2,85 3III2,24-2,90 4IV2,27-3,00 5V2,30-3,25 6VI2,33-3,50 7VII2,37-3,80 8VIII2,42-4,10 9IX2,47-4,40 10X2,58-4,80 11XI2,70-5,20 TABELA B ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH DO KATEGORII GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Lp.Wymagane kwalifikacjeKategoria zaszeregowania 123 1Robotnicy bez przygotowania zawodowego oraz zatrudnieni przy pilnowaniuI - III 2Robotnicy przyuczeni, posiadający umiejętności fachowe w zakresie potrzebnym do wykonywania prac o charakterze pomocniczymII - IV 3Robotnicy wykwalifikowani, posiadający umiejętności fachowe w zakresie wymaganym do wykonywania prac pod nadzorem lub samodzielnieIII - V 4Robotnicy posiadający przygotowanie zawodowe do wykonania samodzielnej pracy o charakterze złożonymV - VII 5Robotnicy wysoko wykwalifikowani, legitymujący się dyplomem technika lub mistrza w zawodzie, w zakresie którego wykonują samodzielnie trudne i precyzyjne prace*VII - X 6Kierowca autobusu**VI - XI 7Kierowca samochodu ciężarowego*V - X 8Kierowca samochodu osobowego**III - IX * Do kategorii XI mogą być zaszeregowani robotnicy posiadający kwalifikacje zawodowe wymagane od robotników zaszeregowanych do kategorii X, wykonujących prace o szczególnie wysokim stopniu trudności, lub posiadający specjalne uprawnienia. ** Wymagania kwalifikacyjne kierowców (lp. 6-8) określają odrębne przepisy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich oraz bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej państwowych wyższych szkół zawodowych. (Dz. U. Nr 104, poz. 655) Na podstawie art. 59 ust. 3 oraz w związku z art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do: 1) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach pracowników dydaktycznych, 2) pracowników bibliotecznych oraz dokumentacji i informacji naukowo-technicznej, posiadających uprawnienia bibliotekarzy dyplomowanych oraz dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej, zwanych dalej "pracownikami", zatrudnionych w państwowych wyższych szkołach zawodowych, zwanych dalej "uczelniami zawodowymi". § 2. 1. Ustala się tabele stawek miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego pracowników, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego pracownika ustala się przez podzielenie miesięcznego wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania przez 156 godzin. 3. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia - w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę, z zastrzeżeniem § 8 ust. 7. § 3. 1. Wynagrodzenie zasadnicze rektora uczelni zawodowej ustala Minister Edukacji Narodowej, zwany dalej "Ministrem". 2. Wynagrodzenia zasadnicze pozostałych pracowników wymienionych w § 1 ustala rektor. § 4. 1. Pracownikom pełniącym funkcje wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia przysługuje dodatek funkcyjny w wysokości określonej w tym załączniku. 2. Wysokość dodatku funkcyjnego dla rektora ustala Minister. 3. Wysokość dodatku funkcyjnego dla prorektorów oraz dla pozostałych pracowników ustala rektor. 4. Minister może ustalić dodatek funkcyjny dla rektora powyżej maksymalnej stawki określonej w załączniku nr 2, jeżeli senat uczelni zawodowej podejmie uchwałę o trwałym przeznaczeniu na ten cel środków finansowych pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590), zwanych dalej "ustawą". 5. Dodatek funkcyjny przysługuje również pracownikom, którym powierzono czasowo pełnienie obowiązków kierowniczych. W tym wypadku prawo do podatku powstaje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po podjęciu pełnienia obowiązków kierowniczych i wygasa z dniem pierwszym miesiąca kalendarzowego następującego po zaprzestaniu pełnienia tych obowiązków. 6. Pracownik, któremu powierzono pełnienie funkcji kierowniczej na czas określony, traci prawo do dodatku funkcyjnego z upływem tego okresu, a w razie wcześniejszego odwołania - z końcem miesiąca, w którym nastąpiło odwołanie. 7. Dodatek funkcyjny nie przysługuje w okresie nieobecności w pracy, za który nie przysługuje wynagrodzenie zasadnicze. W okresie niepełnienia obowiązków z powodu choroby dodatek przysługuje za okres nie przekraczający 3 miesięcy. § 5. Nauczycielowi akademickiemu prowadzącemu zajęcia dydaktyczne w języku obcym wykładowym lub zajęcia z języka obcego będącego przedmiotem kierunkowym rektor może przyznać dodatek w wysokości do 30% wynagrodzenia zasadniczego. § 6. Osobie nie będącej obywatelem polskim, zatrudnionej w uczelni zawodowej w charakterze nauczyciela akademickiego, przysługuje wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w rozporządzeniu, z tym że wynagrodzenie zasadnicze może być podwyższone nie więcej jednak niż do 150% maksymalnej stawki przewidzianej na danym stanowisku, a za zgodą Ministra - nie więcej niż do 200% tej stawki. § 7. 1. Do okresów pracy i innych dodatków, od których zależy prawo pracownika do dodatku za staż pracy, zalicza się: 1) zakończone okresy zatrudnienia, 2) inne okresy zaliczane do okresu uprawniającego do dodatku za staż pracy na podstawie odrębnych przepisów. 2. Do okresów pracy, od których zależy prawo pracownika do dodatku za staż pracy, zalicza się, poza okresami wymienionymi w ust. 1, okresy: 1) asystenckich studiów przygotowawczych, o których mowa w zarządzeniu Ministrów: Szkolnictwa Wyższego, Oświaty, Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 16 października 1964 r. w sprawie zasad i warunków tworzenia w szkołach wyższych asystenckich studiów przygotowawczych (Monitor Polski Nr 77, poz. 358), 2) pobytu za granicą wynikającego ze skierowania udzielonego na podstawie przepisów o kierowaniu za granicę pracowników w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych. 3. Dodatek za staż pracy przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. 4. Dodatek za staż pracy przysługuje pracownikowi również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego. § 8. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek pieniężny za prace wykonywane w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, zwany dalej "dodatkiem". 2. Dodatek wypłaca się w wysokości: 1) od 15,00 zł do 60,00 zł przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości, 2) od 26,00 zł do 80,00 zł przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości, 3) od 34,00 zł do 115,00 zł przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości. 3. Do pierwszego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej, 2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie, 3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna poniżej 10°C lub powyżej 25°C, 4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe (np. spawanie, stosowanie lamp w celach bakteriobójczych), 5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą, 6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych. 4. Do drugiego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach: 1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej, 2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie, 3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego (np. w kesonach, komorach ciśnieniowych), 4) narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych), 5) natężenia hałasu przekraczającego dopuszczalne normy. 5. Do trzeciego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane: 1) w warunkach narażenia na działanie benzenu, benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy, 2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, 3) w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami, 4) w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo, 5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia, 6) pod ziemią. 6. Prace określone w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli aktualnymi badaniami i pomiarami stwierdzone zostało przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia lub innych obowiązujących norm higienicznosanitarnych określonych odrębnymi przepisami i Polskimi Normami. 7. Dodatek przysługuje pracownikowi wykonującemu prace, o których mowa w ust. 3 i 4 oraz ust. 5 pkt 1-4 i 6, co najmniej przez 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikowi wykonującemu prace wymienione w ust. 5 pkt 5 - przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia, niezależnie od wymiaru czasu pracy wynikającego ze stosunku pracy. 8. Pracownikowi wykonującemu w danym miesiącu prace w warunkach o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości przysługuje jeden dodatek, według najwyższego stopnia uciążliwości lub szkodliwości. 9. Uczelnie zawodowe prowadzą ewidencję stanowisk pracy, na których zatrudnionym pracownikom przyznane zostały dodatki, oraz czasu ich pracy w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia. § 9. 1. Za pracę wykonywaną w godzinach ponadwymiarowych, o których mowa w art. 58 ustawy, nauczycielowi akademickiemu przysługuje dodatkowe wynagrodzenie obliczone według następujących stawek: Lp.StanowiskoStawka za godzinę w złotych 1Profesor25,00-40,00 2Wykładowca20,00-30,00 3Asystent15,00-25,00 2. Rektor może w uzasadnionych wypadkach podwyższać stawki określone w ust. 1, jednak nie więcej niż o 35%. 3. Wysokość wynagrodzenia za jedną godzinę ponadwymiarową ustala rektor, w ramach stawek określonych w ust. 1. 4. W czasie choroby lub innej nieprzewidzianej, usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela akademickiego godziny zajęć dydaktycznych, które według planu zajęć przypadałyby na okres tej nieobecności, zalicza się, dla celów ustalenia liczby godzin zajęć dydaktycznych, jako godziny przepracowane zgodnie z planem. 5. Nauczycielowi akademickiemu, dla którego nie zaplanowano obciążenia dydaktycznego z powodu: jego zatrudnienia po rozpoczęciu roku akademickiego, przewidzianej nieobecności w pracy związanej między innymi z długotrwałą chorobą, urlopem bezpłatnym lub innym zwolnieniem od pracy, odbywaniem służby wojskowej, urlopem macierzyńskim lub ustania stosunku pracy przed zakończeniem roku akademickiego, do przepracowanych godzin zajęć dydaktycznych zalicza się jedną trzydziestą ustalonego dla danego stanowiska rocznego pensum za każdy tydzień nieobecności przypadającej za okres, w którym prowadzone są w uczelni zawodowej zajęcia dydaktyczne. 6. Wynagrodzenie za pracę w godzinach ponadwymiarowych wypłaca się, po dokonaniu rozliczenia faktycznych godzin zajęć dydaktycznych, w zasadzie raz w roku, po zakończeniu roku akademickiego, z tym że rektor może zarządzić rozliczanie tych zajęć w krótszych okresach. 7. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe oblicza się na podstawie stawek obowiązujących w ostatnim dniu okresu, którego dotyczy rozliczenie pensum; wynagrodzenie za okresy krótsze niż rok akademicki nie podlega przeliczeniu. § 10. 1. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach uczelnianej komisji rekrutacyjnej przysługuje następujące wynagrodzenie w zależności od liczby kandydatów: 1) do 2000 osób - do 175,00 zł, 2) od 2001 do 4000 osób - do 215,00 zł, 3) ponad 4000 osób - do 270 zł. 2. Rektor może ustalić wynagrodzenie dla sekretarza uczelnianej komisji wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie wyższe jednak niż o 50%. 3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach komisji rekrutacyjnej powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) przewodniczącemu - 40,00 zł za każdych 50 kandydatów, 2) sekretarzowi - przy liczbie kandydatów: a) do 200 osób - do 320,00 zł, b) od 201 do 400 osób - do 380,00 zł, c) ponad 400 osób - do 510,00 zł, 3) pozostałym członkom komisji - do 17,00 zł za każdych 50 kandydatów. 4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do postępowania kwalifikacyjnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości dzielącej się przez 50. 5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego (lub rozmowy kwalifikacyjnej z każdym kandydatem) egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł. Wynagrodzenie to przysługuje tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę kwalifikacyjną z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej. 6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4,00 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być wyższe od 8,00 zł. 7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej i w powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1-6. 8. Za przeprowadzenie wchodzącej w skład postępowania kwalifikacyjnego z wychowania fizycznego jednej próby sprawnościowej każdego kandydata komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł, niezależnie od liczby jej członków. 9. Rektor może przyznać członkom komisji egzaminacyjnej, przeprowadzającym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł za przeprowadzenia jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata. 10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor. § 11. 1. Kierownik studenckich praktyk zawodowych otrzymuje, z tytułu wykonywania prac administracyjnych związanych z praktykami, wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 530,00 zł miesięcznie. 2. Opiekun studenckiej praktyki zawodowej otrzymuje z tytułu pełnienia tej funkcji dodatkowe wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 370,00 zł miesięcznie. 3. Wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli senat uczelni zawodowej obniżył nauczycielom akademickim obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych z tytułu pełnienia określonych wyżej funkcji. § 12. Za zajęcia, o których mowa w § 10 i § 11, wynagrodzenia wypłacane są po dokonaniu rozliczenia faktycznych godzin pracy lub zajęć. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 lipca 1998 r. (poz. 655) Załącznik nr 1 TABELE STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A - nauczycieli akademickich Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia w złotych 1Profesor1250-2000 2Wykładowca1000-1500 3Asystent750-1250 B - bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia w złotych 1Starszy kustosz dyplomowany, starszy dokumentalista dyplomowany1000-1600 2Kustosz dyplomowany, dokumentalista dyplomowany850-1500 3Adiunkt biblioteczny, adiunkt dokumentacji i informacji naukowo-technicznej800-1300 4Asystent biblioteczny, asystent dokumentacji i informacji naukowo-technicznej700-1200 Załącznik nr 2 TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKÓW FUNKCYJNYCH Lp.FunkcjaStawka dodatku funkcyjnego w złotych 1Rektor1200-1600 2Prorektor800-1200 31) Dyrektor biblioteki250-300 2) Kierownik jednostki międzyuczelnianej 3) Kierownik jednostki uczelnianej 41) Kierownik pracowni, laboratorium100-250 2) Zastępca kierownika jednostki międzyuczelnianej 3) Zastępca kierownika jednostki uczelnianej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 11 sierpnia 1998 r. o sprostowaniu błędu. (Dz. U. Nr 104, poz. 656) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujący błąd: w ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603) w załączniku do ustawy w części 6 "województwo małopolskie" w poz. 144 zamiast wyrazu "Stopnice" powinien być wyraz "Słopnice". Prezes Rady Ministrów: wz. J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 sierpnia 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu niektórych towarów do Libii. (Dz. U. Nr 105, poz. 659) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) oraz w związku z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 833 z dnia 11 listopada 1993 r. dotyczącą środków podjętych wobec Libii zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się zakaz wywozu z polskiego obszaru celnego do Libii towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 sierpnia 1998 r. (poz. 659) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM WYWOZU PozycjaKod PCNWyszczególnienie 38153815Inicjatory reakcji, przyspieszacze reakcji oraz preparaty katalityczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: - Katalizatory na nośniku: 3815 12 00 0- - Ze związkami metali szlachetnych i z metalami szlachetnymi jako substancjami aktywnymi ex3815 12 00 0Zawierające platynę 3815 19- - Pozostałe: ex3815 19Zawierające molibden 3815 90- Pozostałe: 3815 90 90 0- - Pozostałe ex3815 90 90 0Zawierające platynę lub molibden 39173917Rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie (np. złącza, kolanka, kołnierze) z tworzyw sztucznych: ex3917Przewody giętkie do łączenia podwodnych rur rozgałęźnych z pojedynczymi beczkami cumowniczymi i pływającymi przewodami przeładunkowymi (w zakresie średnic od 304,8 do 406,4 mm) z tworzyw sztucznych 73157315Łańcuchy i ich części, ze stali: - Pozostałe łańcuchy: 7315 82- - Pozostałe z ogniwami spawanymi lub zgrzewanymi: ex7315 82Łańcuchy kotwiczne 83078307Rury giętkie z metali nieszlachetnych, z łącznikami lub bez: 8307 10- Ze stali: 8307 10 90 0- - Pozostałe ex 8307 10 90 0Przewody giętkie do łączenia podwodnych rur rozgałęźnych z pojedynczymi beczkami cumowniczymi i pływającymi przewodami przeładunkowymi (w zakresie średnic od 304,8 do 406,4 mm) 84028402Kotły wytwarzające parę wodną lub inne pary (z wyjątkiem kotłów centralnego ogrzewania do gorącej wody, mogących również wytwarzać parę o niskim ciśnieniu); kotły wodne wysokotemperaturowe: - Kotły wytwarzające parę wodną lub inne pary: 8402 19- - Pozostałe kotły parowe, także kotły hybrydowe: 8402 19 90 0- - - Pozostałe ex8402 19 90 0Kotły odpowiadające standardom nr 1 Amerykańskiego Towarzystwa Inżynierów i Mechaników 8402 90 00 0- Części ex8402 90 00 0Części do wyżej wymienionych kotłów z pozycji 8402 84138413Pompy do cieczy, nawet wyposażone w urządzenia pomiarowe; podnośniki do cieczy: ex8413Pompy do cieczy o średniej i dużej mocy, których wydajność jest równa lub większa niż 0,097 m3/s, a człony napędzające (turbiny gazowe i silniki elektryczne) są przeznaczone do użytku w transporcie ropy naftowej i gazu ziemnego. Pompy przeładunkowe do cieczy wysokiej wydajności (1,11 m3/s) i ciśnieniu (1 MPa). Pompy wspomagające do cieczy o tym samym poziomie natężenia przepływu. Pompy odpowiadające standardom nr 610 Amerykańskiego Instytutu Ropy Naftowej - Części: 8413 91- - Pomp: 8413 91 90 0- - - Pozostałe ex8413 91 90 0Części do wyżej wymienionych pomp z pozycji 8413 84148414Pompy powietrzne lub próżniowe, sprężarki i wentylatory powietrza lub innych gazów; okapy wentylacyjne lub recyrkulacyjne z wbudowanym wentylatorem, z filtrami lub bez: ex8414Pompy do gazu o średniej i dużej mocy, których wydajność jest równa lub większa niż 0,097 m3/s, a człony napędzające (turbiny gazowe i silniki elektryczne) są przeznaczone do użytku w transporcie ropy naftowej i gazu ziemnego. Pompy przeładunkowe do gazu wysokiej wydajności (1,11 m3/s) i ciśnieniu (1 MPa). Pompy odpowiadające standardom nr 610 Amerykańskiego Instytutu Ropy Naftowej 8414 90- Części: 8414 90 90 0- - Pozostałe ex8414 90 90 0Części do wyżej wymienionych pomp z pozycji 8414 84198419Maszyny, instalacje lub sprzęt laboratoryjny, z podgrzewaniem elektrycznym lub bez, do poddawania materiałów procesom wymagającym zmiany temperatury, takim jak: grzanie, gotowanie, prażenie, destylowanie, rektyfikowanie, sterylizowanie, pasteryzowanie, poddawanie działaniu pary wodnej, suszenie, odparowywanie, parowanie, skraplanie lub chłodzenie, inne niż urządzenia lub instalacje w rodzaju stosowanych do celów domowych; urządzenia do podgrzewania wody przepływowe lub pojemnościowe, nieelektryczne: 8419 40 00 0- Instalacje do destylacji lub rektyfikacji ex8419 40 00 0Piece, kolumny frakcyjne i reaktory katalityczne odpowiadające standardom nr 8 Amerykańskiego Towarzystwa Inżynierów i Mechaników 8419 90- Części: 8419 90 80 0- - Pozostałe ex8419 90 80 0Części do wyżej wymienionych urządzeń z pozycji 8419 89078907Pozostałe konstrukcje pływające (np. tratwy, zbiorniki, koferdamy, przystanie, boje i znaki nawigacyjne): 8907 90 00 0- Pozostałe ex8907 90 00 0Boje przeładunkowe i cumownicze 90269026Przyrządy i aparaty do pomiaru lub kontroli przepływu, poziomu, ciśnienia lub innych parametrów cieczy lub gazów (np. przepływomierze, poziomowskazy, manometry, ciśnieniomierze, liczniki energii cieplnej) z wyjątkiem aparatów i przyrządów objętych pozycjami nr 9014, 9015, 9028 lub 9032: ex9026Przyrządy do zespołowej kontroli rurociągu 90329032Przyrządy i aparatura do automatycznej regulacji i kontroli: ex9032Przyrządy do zespołowej kontroli rurociągu dział 84dział 84REAKTORY JĄDROWE, KOTŁY, MASZYNY I URZĄDZENIA MECHANICZNE ORAZ ICH CZĘŚCI exdział 84Urządzenia do oczyszczania (tzn. do zatrzymywania spadku zawartości węgla), od 406,4 mm wzwyż Urządzenia dozujące wysokiej wydajności (0,28 m3/s lub więcej) ex8481Części zamienne do wszystkich wyżej wymienionych pozycji towarowych ex8482Części zamienne do wszystkich wyżej wymienionych pozycji towarowych ex8483Części zamienne do wszystkich wyżej wymienionych pozycji towarowych Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie wzoru wykazu osób popierających listę kandydatów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz do Rady Miasta Stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 105, poz. 660) Na podstawie art. 100 ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór wykazu osób popierających listę kandydatów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 sierpnia 1998 r. (poz. 660) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 27 lipca 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania odszkodowania przysługującego w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy pracownikom operacyjnym zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej. (Dz. U. Nr 105, poz. 661) Na podstawie art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Odszkodowanie określone w rozporządzeniu przysługuje, jeżeli wskutek zdarzenia w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy pracownikom operacyjnym zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej, w wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926), zwanego dalej "wypadkiem", nastąpiły utrata życia albo uszczerbek na zdrowiu. 2. Odszkodowanie przyznaje się osobie, która wskutek wypadku poniosła uszczerbek na zdrowiu, zwanej dalej "osobą poszkodowaną". 3. Jeżeli wskutek wypadku osoba poszkodowana zmarła, odszkodowanie przyznaje się członkom rodziny. 4. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli śmierć lub uszczerbek na zdrowiu osoby poszkodowanej nastąpiły z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa tej osoby. § 2. 1. Osobie poszkodowanej, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, przysługuje jednorazowe odszkodowanie pieniężne. 2. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu, nie rokujące poprawy. 3. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. § 3. 1. W razie śmierci osoby poszkodowanej wskutek wypadku jednorazowe odszkodowanie pieniężne przysługuje następującym członkom jej rodziny: 1) małżonkowi, z którym do dnia śmierci osoba poszkodowana pozostawała w ustawowej wspólności majątkowej, lub uprawnionemu do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu lub ugody sądowej, 2) dzieciom własnym i przysposobionym oraz pasierbom, wnukom i rodzeństwu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach o zapatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 3) rodzicom, osobom przysposabiającym, macosze, ojczymowi lub osobom będącym w faktycznym pożyciu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej prowadzili z nią wspólne gospodarstwo domowe lub jeżeli osoba ta przyczyniała się w znacznym stopniu do ich utrzymania albo jeżeli zostało ustalone wyrokiem sądowym lub ugodą sądową prawo do świadczeń alimentacyjnych z jej strony. 2. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również byłemu małżonkowi osoby poszkodowanej, jeżeli do chwili jej śmierci był on uprawniony do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie orzeczenia sądu. 3. Jeżeli osoba poszkodowania zmarła wskutek wypadku po otrzymaniu z tego tytułu odszkodowania, uprawnionym członkom jej rodziny przysługuje jednorazowe odszkodowanie pieniężne, jeżeli byłoby ono wyższe niż odszkodowanie wypłacone tej osobie. W takim przypadku odszkodowanie przyznaje się w wysokości stanowiącej różnicę między kwotami tych odszkodowań i wypłaca się w odpowiednich częściach uprawionym członkom rodziny. § 4. 1. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne określone w § 3 przysługuje, jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku, nie później jednak niż w ciągu 3 lat od dnia, w którym nastąpił wypadek. 2. Proporcjonalne zwiększenie odszkodowania przysługuje osobie poszkodowanej, jeżeli uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10% w czasie określonym w ust. 1. § 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej może przyznać odszkodowanie również: 1) członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku, innemu niż osoby wymienione w § 3 ust. 1, albo innej osobie bliskiej - w granicach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, 2) osobie poszkodowanej albo uprawnionemu członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku - wyższe niż określone w przepisach wymienionych w pkt 1. § 6. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne dla osób poszkodowanych oraz członków ich rodzin przysługuje w wysokości określonej w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 7. 1. Do sposobu ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej albo związku śmierci tej osoby z wypadkiem, a także trybu przyznawania i wypłaty jednorazowego odszkodowania, stosuje się odpowiednio przepisy o odszkodowaniach przysługujących w związku ze służbą w Policji, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. 2. O stopniu i charakterze uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej orzekają komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Komisje lekarskie, o których mowa w ust. 2, ustalają również związek śmierci osoby poszkodowanej z wypadkiem. 4. Organem właściwym w sprawach odszkodowań jest Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej. § 8. Osobie poszkodowanej oraz uprawionym członkom jej rodziny mogą zostać przyznane także świadczenia przewidziane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 września 1997 r. w sprawie świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób nie będących pracownikami (Dz. U. Nr 120, poz. 758), na zasadach i w trybie przepisów tego rozporządzenia. § 9. Postępowanie w sprawach odszkodowania wszczyna się z urzędu lub na wniosek osoby uprawnionej. § 10. Do postępowania w sprawach odszkodowania, w zakresie nie uregulowanym w rozporządzeniu, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. § 11. Odszkodowania przewidziane w rozporządzeniu oraz koszty związane z ich przyznawaniem pokrywa się z budżetu państwa, w części dotyczącej Ministerstwa Finansów. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. (Dz. U. Nr 105, poz. 662) Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 marca 1996 r. w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II (Dz. U. Nr 35, poz. 152 i z 1998 r. Nr 22, poz. 96) w § 2 wyrazy "2%" zastępuje się wyrazami "1%". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 3 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad reasekuracji ryzyk ubezpieczeniowych za granicą. (Dz. U. Nr 105, poz. 663) Na podstawie art. 58 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1995 r. w sprawie zasad reasekuracji ryzyk ubezpieczeniowych za granicą (Dz. U. Nr 143, poz. 707 i z 1996 r. Nr 37, poz. 164) w § 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku umów zawieranych z reasekuratorami mającymi siedziby w państwach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub będących członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. R. Zagórny Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia przypadków, w których funkcjonariusze straży ochrony kolei mogą wykonywać swoje zadania poza obszarem kolejowym. (Dz. U. Nr 114, poz. 742) Na podstawie art. 51 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Funkcjonariusze straży ochrony kolei mogą wykonywać zadania określone w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", poza obszarem kolejowym w następujących przypadkach: 1) bezpośredniego pościgu za osobą, w stosunku do której istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia czynu zabronionego prawem na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 2) konieczności doprowadzenia osoby zatrzymanej w trybie art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy do jednostki Policji usytuowanej poza obszarem kolejowym, 3) wykonywania ochrony przewozów mienia kolejowego lub mienia powierzonego kolei, 4) wykonywania ochrony budynków, budowli i urządzeń kolejowych usytuowanych poza obszarem kolejowym. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 21 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: białostockim, bielskim, ciechanowskim, częstochowskim, katowickim, kieleckim, krośnieńskim, łomżyńskim, nowosądeckim, ostrołęckim, pilskim, piotrkowskim, poznańskim, przemyskim, siedleckim, sieradzkim, suwalskim, rzeszowskim, tarnowskim i zielonogórskim. (Dz. U. Nr 114, poz. 743) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Komunikacji z dnia 14 lipca 1986 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: białostockim, bielskim, ciechanowskim, częstochowskim, katowickim, kieleckim, krośnieńskim, łomżyńskim, nowosądeckim, ostrołęckim, pilskim, piotrkowskim, poznańskim, przemyskim, siedleckim, sieradzkim, suwalskim, rzeszowskim, tarnowskim i zielonogórskim (Dz. U. Nr 30, poz. 151, z 1994 r. Nr 109, poz. 525, z 1996 r. Nr 2, poz. 13, Nr 75, poz. 359, Nr 95, poz. 439 i Nr 127, poz. 601, z 1997 r. Nr 34, poz. 213 i Nr 76, poz. 480 oraz z 1998 r. Nr 32, poz. 174) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 4 Wykaz dróg wojewódzkich - województwo częstochowskie, w części "A. Drogi zamiejskie" skreśla się wyrazy "08 206 Grabarze - Wapiennik - Stanisławów", "08 408 Maluszyn - Pukarzów - Grodzisko", 2) w załączniku nr 8 Wykaz dróg wojewódzkich - województwo łomżyńskie, w części "A. Drogi zamiejskie" po wyrazach "23 369 Wagi - Chrostowo - Kąty - Chyliny" dodaje się wyrazy "23 370 droga nr 23 371 - Łomża", 3) w załączniku nr 9 Wykaz dróg wojewódzkich - województwo nowosądeckie, w części "A. Drogi zamiejskie" skreśla się wyrazy "25 121 Banica - Wołowiec", 4) w załączniku nr 10 Wykaz dróg wojewódzkich - województwo ostrołęckie, w części "A. Drogi zamiejskie": a) w nazwie drogi nr 28 361 Orzyc - Zakliczewo - granica województwa - (Chrzanowo-Bronisze) skreśla się wyraz "Orzyc", a wyraz "Zakliczewo" zastępuje się wyrazami "od drogi 599", b) skreśla się wyrazy "28 372 Ciepielewo - Smrock-Kolonia", 5) w załączniku nr 18 Wykaz dróg wojewódzkich - województwo suwalskie, w części "B. Ulice miejskie zaliczone do kategorii dróg wojewódzkich" w rubryce miasta Giżycko skreśla się wyraz "Turystyczna". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a także zakresu informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy. (Dz. U. Nr 115, poz. 744) Na podstawie art. 237 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego. § 2. 1. Do czasu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku pracodawca ma obowiązek zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób wykluczający: 1) dopuszczenie do miejsca wypadku osób niepowołanych, 2) uruchamianie bez koniecznej potrzeby maszyn i innych urządzeń technicznych, które w związku z wypadkiem zostały wstrzymane, 3) dokonywanie zmiany położenia maszyn i innych urządzeń technicznych, jak również zmiany położenia innych przedmiotów, które spowodowały wypadek lub pozwalają odtworzyć jego okoliczności. 2. Zgodę na uruchomienie maszyn i innych urządzeń technicznych lub dokonanie zmian w miejscu wypadku wyraża pracodawca, w uzgodnieniu ze społecznym inspektorem pracy, po dokonaniu oględzin miejsca wypadku oraz po sporządzeniu, jeśli zachodzi potrzeba, szkicu lub fotografii miejsca wypadku. 3. Zgodę, o której mowa w ust. 2, w sytuacji zaistnienia wypadku śmiertelnego, ciężkiego lub zbiorowego wyraża pracodawca po uzgodnieniu z właściwym inspektorem pracy i prokuratorem, a w razie zaistnienia takich wypadków w zakładzie górniczym - także po uzgodnieniu z właściwym organem państwowego nadzoru górniczego. 4. Dokonywanie zmian w miejscu wypadku bez uzyskania zgody, o której mowa w ust. 2 i 3, jest dopuszczalne, jeżeli zachodzi konieczność ratowania osób lub mienia albo zapobieżenia grożącemu niebezpieczeństwu. § 3. 1. Okoliczności i przyczyny wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych ustala zespół powypadkowy, w którego skład wchodzi pracownik kierujący komórką służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zakładowy społeczny inspektor pracy. 2. Okoliczności i przyczyny wypadków innych niż określone w ust. 1 ustala zespół powypadkowy, w którego skład wchodzi pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz oddziałowy (wydziałowy) społeczny inspektor pracy. § 4. 1. U pracodawcy zatrudniającego nie więcej niż 10 pracowników, który zgodnie z art. 23711 § 1 Kodeksu pracy nie ma obowiązku tworzenia służby bezpieczeństwa i higieny pracy, zamiast członka zespołu powypadkowego - pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy, w skład tego zespołu wchodzi pracodawca lub pracownik wyznaczony przez pracodawcę albo specjalista spoza zakładu pracy. 2. U pracodawcy zatrudniającego nie więcej niż 50 pracowników, zamiast członka zespołu powypadkowego - pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy, w skład tego zespołu może wchodzić specjalista spoza zakładu pracy, o którym mowa w art. 23711 § 2 Kodeksu pracy. 3. U pracodawcy zatrudniającego nie więcej niż 100 pracowników, zamiast członka zespołu powypadkowego - pracownika służby bezpieczeństwa i higieny pracy, w skład tego zespołu może wchodzić pracownik, któremu, stosownie do art. 23711 § 3 Kodeksu pracy, pracodawca powierzył wykonywanie zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy. 4. U pracodawcy, u którego nie działa społeczna inspekcja pracy, w skład zespołu powypadkowego zamiast społecznego inspektora pracy, jako członek zespołu, wchodzi przedstawiciel pracowników przeszkolony w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. § 5. Jeżeli pracodawca nie może dopełnić obowiązku utworzenia zespołu powypadkowego w składzie dwuosobowym, określonym w § 3 i 4, ze względu na małą liczbę zatrudnionych pracowników, okoliczności i przyczyny wypadku ustala zespół powypadkowy, w którego skład wchodzi pracodawca oraz specjalista spoza zakładu pracy. § 6. 1. Niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku zespół powypadkowy jest obowiązany przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, a w szczególności: 1) dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku, 2) jeżeli jest to konieczne, sporządzić szkic lub wykonać fotografię miejsca wypadku, 3) przesłuchać poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, 4) przesłuchać świadków wypadku, 5) zasięgnąć opinii lekarza, w szczególności lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami, oraz w razie potrzeby innych specjalistów, 6) zebrać inne dowody dotyczące wypadku, 7) dokonać kwalifikacji prawnej wypadku, kierując się zasadami określonymi w art. 6 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", 8) określić wnioski i środki profilaktyczne. 2. Przed przesłuchaniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, zespół powypadkowy uprzedza świadka o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań. 3. Zespół powypadkowy jest obowiązany wykorzystać materiały zebrane przez organy prowadzące śledztwo lub dochodzenie, jeżeli materiały te zostaną mu udostępnione. 4. Jeżeli wypadek miał rozmiary katastrofy albo spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, zespół powypadkowy wykorzystuje ustalenia zespołu specjalistów, powołanego przez właściwego ministra, wojewodę lub organ sprawujący nadzór określony w art. 23714 Kodeksu pracy, do ustalenia przyczyn wypadku oraz wyjaśnienia problemów technicznych i technologicznych. § 7. 1. Ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, który miał miejsce na terenie innego zakładu pracy, dokonuje zespół powypadkowy powołany przez pracodawcę poszkodowanego, w obecności przedstawiciela pracodawcy, na którego terenie miał miejsce wypadek. 2. Pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, w którym została poszkodowana osoba nie będąca jego pracownikiem, jest obowiązany w szczególności: 1) zapewnić udzielenie pomocy poszkodowanemu, 2) zabezpieczyć miejsce wypadku w sposób określony w § 2 ust. 1, 3) zawiadomić niezwłocznie o wypadku pracodawcę poszkodowanego, 4) udostępnić miejsce wypadku i niezbędne materiały oraz udzielić informacji i wszechstronnej pomocy zespołowi powypadkowemu ustalającemu okoliczności i przyczyny wypadku. 3. Na wniosek pracodawcy poszkodowanego pracownika pracodawca, na którego terenie miał miejsce wypadek, może ustalić okoliczności i przyczyny wypadku, a następnie dokumentację powypadkową przekazać pracodawcy poszkodowanego pracownika. Pracodawca ten zatwierdza protokół powypadkowy w trybie określonym w § 12. § 8. 1. Po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół powypadkowy sporządza - nie później niż w ciągu 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku - protokół ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, zwany dalej "protokołem powypadkowym", według wzoru ustalonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie art. 237 § 2 Kodeksu pracy. 2. Ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku w terminie późniejszym niż określony w ust. 1, wskutek uzasadnionych przeszkód lub trudności, wymaga podania przyczyn tego opóźnienia w treści protokołu powypadkowego. 3. Zespół powypadkowy sporządza protokół powypadkowy w niezbędnej liczbie egzemplarzy i wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową doręcza niezwłocznie pracodawcy w celu zatwierdzenia. § 9. 1. Członek zespołu powypadkowego ma prawo złożyć do protokołu powypadkowego zdanie odrębne, które powinien uzasadnić. 2. W przypadku rozbieżności zdań członków zespołu powypadkowego, o treści protokołu powypadkowego decyduje pracodawca. § 10. 1. Zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać poszkodowanego z treścią protokołu powypadkowego przed jego zatwierdzeniem. 2. Poszkodowany ma prawo zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym, o czym zespół powypadkowy jest obowiązany pouczyć poszkodowanego. 3. Poszkodowany ma prawo wglądu do akt sprawy oraz sporządzania z nich notatek i odpisów oraz kopii. 4. Zespół powypadkowy jest obowiązany zapoznać z treścią protokołu powypadkowego członków rodziny zmarłego pracownika, o których mowa w art. 12 ustawy, oraz pouczyć ich o prawie do zgłoszenia uwag i zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole powypadkowym. § 11. 1. Stwierdzenie w protokole powypadkowym, że wypadek nie jest wypadkiem przy pracy albo że zachodzą okoliczności, które mogą mieć wpływ na prawo pracownika do świadczeń przysługujących z tytułu wypadku, wymaga szczegółowego uzasadnienia i wskazania dowodów stanowiących podstawę takiego stwierdzenia. 2. Do protokołu powypadkowego dołącza się protokoły przesłuchania poszkodowanego, świadków, a także inne dokumenty zebrane w czasie ustalania okoliczności i przyczyn wypadku, np. pisemną opinię lekarza, pisemną opinię innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku, a także odrębne zdanie złożone przez członka zespołu powypadkowego oraz uwagi i zastrzeżenia, o których mowa w § 10 ust. 2 i 4, jeżeli zostały zgłoszone. § 12. 1. Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca nie później niż w ciągu 5 dni od dnia jego sporządzenia. 2. Pracodawca zwraca nie zatwierdzony protokół powypadkowy, w celu wyjaśnienia i uzupełnienia go przez zespół powypadkowy, jeżeli do treści protokołu zostały zgłoszone zastrzeżenia przez poszkodowanego lub członków rodziny zmarłego wskutek wypadku pracownika albo protokół ten nie odpowiada warunkom określonym w rozporządzeniu. 3. Zespół powypadkowy, po dokonaniu wyjaśnień i uzupełnień, o których mowa w ust. 2, sporządza, nie później niż w ciągu 5 dni, nowy protokół powypadkowy, do którego dołącza protokół nie zatwierdzony przez pracodawcę. § 13. 1. Zatwierdzony protokół powypadkowy pracodawca niezwłocznie doręcza poszkodowanemu pracownikowi, a w razie wypadku śmiertelnego - członkom rodziny, o których mowa w § 10 ust. 4. 2. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych pracodawca niezwłocznie doręcza właściwemu inspektorowi pracy. § 14. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, zawierający ustalenia naruszające uprawnienia pracownika albo nieprawidłowe wnioski profilaktyczne, może być zwrócony pracodawcy przez właściwego inspektora pracy, z uzasadnionym wnioskiem o ponowne ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku. Przepis § 12 ust. 3 stosuje się odpowiednio. § 15. Protokół powypadkowy wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową pracodawca przechowuje przez 10 lat. § 16. Pracodawca prowadzi rejestr wypadków na podstawie wszystkich protokołów powypadkowych. Rejestr ten powinien zawierać: imię i nazwisko poszkodowanego, miejsce i datę wypadku, informacje dotyczące skutków wypadku dla poszkodowanego, datę sporządzenia protokołu powypadkowego, stwierdzenie, czy wypadek jest wypadkiem przy pracy, krótki opis okoliczności wypadku, datę przekazania wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, informację o wypłaconych świadczeniach lub o przyczynach pozbawienia tych świadczeń oraz inne okoliczności wypadku, których zamieszczenie w rejestrze jest celowe. § 17. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 1992 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 37, poz. 160). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotyczących działalności zawodowej. (Dz. U. Nr 115, poz. 745) Na podstawie art. 197 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób i warunki odbywania praktyki zawodowej, 2) tryb i sposób doskonalenia kwalifikacji rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, 3) szczegółowe zasady i tryb działania Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz jej organizację, 4) szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego i ustalania jego kosztów oraz nadawania uprawnień i licencji zawodowych, a także wzory świadectw tych uprawnień i licencji, 5) sposób prowadzenia i zakres danych centralnych rejestrów rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, 6) szczegółowe zasady i tryb działania Komisji Odpowiedzialności Zawodowej oraz jej organizację, 7) szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania wyjaśniającego z tytułu odpowiedzialności zawodowej oraz stosowania kar dyscyplinarnych z tego tytułu. § 2. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) osobie uprawnionej - należy przez to rozumieć osobę, która posiada uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, licencję zawodową pośrednika w obrocie nieruchomościami albo zarządcy nieruchomości, 2) osobie zainteresowanej - należy przez to rozumieć osobę, która ubiega się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, licencji zawodowej pośrednika w obrocie nieruchomościami albo zarządcy nieruchomości, 3) centralnym rejestrze - należy przez to rozumieć centralny rejestr rzeczoznawców majątkowych, centralny rejestr pośredników w obrocie nieruchomościami albo centralny rejestr zarządców nieruchomości, 4) organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości - należy przez to rozumieć organizacje zarejestrowane w formie stowarzyszeń osób fizycznych, zrzeszające co najmniej 100 osób zawodowo wykonujących czynności odpowiednio rzeczoznawcy majątkowego, pośrednika w obrocie nieruchomościami lub zarządcy nieruchomości, a także zarejestrowane federacje stowarzyszeń i innych organizacji działających w tym zakresie, dające rękojmię właściwego wykonywania czynności powierzonych przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Rozdział 2 Sposób i warunki odbywania praktyki zawodowej § 4. 1. Osoba zainteresowana, z zastrzeżeniem ust. 4, składa do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wniosek o odbycie praktyki zawodowej, po ukończeniu studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości albo kursów kwalifikacyjnych w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub zarządzania nieruchomościami. 2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, osoba zainteresowana wskazuje osobę uprawnioną, organizację zawodową lub podmiot gospodarczy, które wyraziły zgodę na prowadzenie praktyki, albo zwraca się o ustalenie takiej osoby, organizacji lub podmiotu. 3. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wydaje osobie zainteresowanej dziennik praktyki oraz ustala osobę prowadzącą praktykę. 4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do osób, o których mowa w art. 230 oraz w art. 232 ust. 3. § 5. 1. Praktyka odbywa się zgodnie z regulaminem odbywania praktyk, ustalonym przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Praktyka trwa co najmniej 6 miesięcy. 3. W ramach praktyki, z zastrzeżeniem § 6, osoba zainteresowana powinna: 1) w przypadku praktyki w zakresie szacowania nieruchomości - wykonać 15 projektów operatów szacunkowych, w których określi wartość poszczególnych nieruchomości przy zastosowaniu różnych podejść, 2) w przypadku praktyki w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami - uczestniczyć w wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 180 ust. 1, 3) w przypadku praktyki w zakresie zarządzania nieruchomościami - uczestniczyć w wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 185 ust. 1. § 6. 1. Osoby z wykształceniem wyższym, legitymujące się świadectwem ukończenia przed dniem 1 stycznia 1998 r. studiów podyplomowych z zakresu szacowania nieruchomości, powinny wykonać 10 projektów operatów szacunkowych. 2. Osoby, o których mowa w art. 230 ust. 1 i 2, powinny przedstawić 10 operatów szacunkowych. Operaty te mogą być wykonane w ramach działalności biegłego z listy wojewódzkiej lub biegłego sądowego. 3. Osoby, o których mowa w art. 232 ust. 3, mogą ubiegać się w postępowaniu kwalifikacyjnym o uznanie, że spełniły wymogi, o których mowa w § 5, w ramach dotychczasowej działalności zawodowej. § 7. 1. Dokumentami potwierdzającymi odbycie praktyki są: 1) wypełniony dziennik praktyk podpisany przez osobę prowadzącą praktykę, 2) sprawozdanie z odbytej praktyki sporządzone przez osobę zainteresowaną. 2. Do sprawozdania z odbytej praktyki z zakresu szacowania nieruchomości osoba zainteresowana dołącza, wykonane w ramach praktyki, projekty operatów szacunkowych. 3. Osoby, o których mowa w art. 230 oraz w art. 232 ust. 3, zamiast dokumentów wymienionych w ust. 1, przedstawiają w postępowaniu kwalifikacyjnym opis dotychczasowej działalności zawodowej wraz z dokumentami potwierdzającymi tę działalność. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 8. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może powierzyć, w drodze porozumienia, wykonywanie zadań, o których mowa w § 4, odpowiednio organizacjom zawodowym rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości albo właściwym terytorialnie wojewodom. Porozumienie to podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Rozdział 3 Tryb i sposób doskonalenia kwalifikacji rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości § 9. 1. Doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2 odbywa się przez: 1) działalność naukową, 2) działalność dydaktyczną, 3) publikacje książkowe lub publikacje w prasie specjalistycznej, 4) udział w konferencjach, seminariach i sympozjach naukowo-technicznych, 5) prowadzenie praktyk zawodowych, 6) udział w spotkaniach szkoleniowych organizowanych przez organizacje zawodowe, 7) ukończenie kursów podnoszących kwalifikacje zawodowe, 8) pracę w Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz Komisji Odpowiedzialności Zawodowej. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może być uznana za spełnienie obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych, jeżeli dotyczy odpowiednio szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami albo zarządzania nieruchomościami. § 10. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, w celu sprawdzenia spełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych, może żądać udokumentowania doskonalenia tych kwalifikacji. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może powierzyć, w drodze porozumienia, dokonywanie sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio organizacjom zawodowym rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości albo właściwym terytorialnie wojewodom. Porozumienie to podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. § 11. W przypadku dwukrotnego stwierdzenia niespełnienia obowiązku doskonalenia kwalifikacji zawodowych lub nieprzedstawienia, pomimo żądania, udokumentowania doskonalenia kwalifikacji zawodowych, Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wszczyna z urzędu postępowanie z tytułu odpowiedzialności zawodowej, kierując sprawę do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej. Rozdział 4 Szczegółowe zasady i tryb działania Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz jej organizacja § 12. 1. Państwowa Komisja Kwalifikacyjna, zwana dalej "Komisją Kwalifikacyjną", przeprowadza postępowanie kwalifikacyjne dla osób zainteresowanych. 2. W ramach Komisji Kwalifikacyjnej działają 3 podkomisje odpowiednio do spraw: 1) szacowania nieruchomości, 2) pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, 3) zarządzania nieruchomościami. 3. W skład Komisji Kwalifikacyjnej wchodzą: 1) przewodniczący, 2) trzej wiceprzewodniczący, 3) trzej sekretarze, 4) członkowie. 4. Osoby wchodzące w skład Komisji Kwalifikacyjnej są powoływane na okres 3 lat. 5. Siedzibą Komisji Kwalifikacyjnej jest miasto stołeczne Warszawa. § 13. 1. Komisją Kwalifikacyjną kieruje przewodniczący przy pomocy 3 wiceprzewodniczących odpowiednio do spraw: 1) szacowania nieruchomości, 2) pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, 3) zarządzania nieruchomościami. 2. Przewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej kieruje całokształtem spraw związanych z jej działalnością i sprawuje nadzór nad działalnością podkomisji. 3. Wiceprzewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej kierują bezpośrednio odpowiednimi podkomisjami. 4. W przypadku zdarzeń losowych przewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej może powierzyć bezpośrednie kierowanie podkomisją sekretarzowi lub, jeżeli nie jest to możliwe, innemu członkowi Komisji Kwalifikacyjnej. 5. Sekretarze Komisji Kwalifikacyjnej prowadzą sprawy organizacyjne związane z działalnością podkomisji i w tym zakresie współdziałają z przewodniczącym oraz wiceprzewodniczącymi tej Komisji. § 14. Komisja Kwalifikacyjna działa na posiedzeniach plenarnych oraz na posiedzeniach związanych z przeprowadzaniem postępowania kwalifikacyjnego, zgodnie z regulaminem ustalonym przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. § 15. 1. Posiedzenia plenarne Komisji Kwalifikacyjnej zwołuje jej przewodniczący w celu omówienia spraw związanych z działalnością Komisji oraz dokonania ustaleń związanych z przeprowadzaniem postępowania kwalifikacyjnego. Posiedzenia plenarne zwołuje się dla całej Komisji lub dla poszczególnych podkomisji. 2. Posiedzenie plenarne Komisji Kwalifikacyjnej zwołuje się w zależności od potrzeb, jednak co najmniej raz w roku. § 16. 1. Wiceprzewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej, w celu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, wyznaczają każdorazowo ze składu podkomisji, którymi bezpośrednio kierują, zespoły kwalifikacyjne w liczbie co najmniej 5 osób. 2. Zespołem kwalifikacyjnym kieruje, z zastrzeżeniem ust. 3, wiceprzewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej lub inna osoba przez niego wyznaczona, wchodząca w skład zespołu. 3. W przypadku, o którym mowa w art. 232 ust. 1 pkt 3, zespół kwalifikacyjny jest wyznaczany i kierowany przez przewodniczącego Komisji Kwalifikacyjnej. Rozdział 5 Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, ustalania jego kosztów oraz nadawania uprawnień i licencji zawodowych, a także wzory świadectw tych uprawnień i licencji. § 17. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast organizuje postępowanie kwalifikacyjne. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast może powierzyć, w drodze porozumienia, organizowanie postępowań kwalifikacyjnych odpowiednio organizacjom zawodowym rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości albo właściwym terytorialnie wojewodom. Porozumienie to podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 3. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się w siedzibie Komisji Kwalifikacyjnej lub na posiedzeniach wyjazdowych. § 18. 1. Osoba zainteresowana składa wniosek o nadanie uprawnień lub licencji zawodowych, zwanych dalej "uprawnieniami", do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. W przypadku, o którym mowa w § 17 ust. 2, wniosek składa się za pośrednictwem organizacji zawodowej lub właściwego terytorialnie wojewody. 2. Do wniosku należy dołączyć: 1) dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa odpowiednio w art. 177 ust. 1 pkt 2-5, art. 182 ust. 1 pkt 2-5, art. 187 ust. 1 pkt 2-5, art. 230 oraz art. 232 ust. 1, 2) opis przebiegu dotychczasowej pracy zawodowej, 3) dwie fotografie, 4) znaki opłaty skarbowej zgodnie z przepisami o opłacie skarbowej, 5) inne dokumenty mogące mieć wpływ na ocenę dotychczasowego dorobku zawodowego osoby zainteresowanej. § 19. 1. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia złożenia wniosku. 2. W przypadku wniosków niekompletnych, termin, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia dostarczenia brakujących dokumentów. § 20. O terminie i miejscu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego oraz o wysokości opłaty egzaminacyjnej i sposobie jej wniesienia powiadamia się osoby zainteresowane najpóźniej na 21 dni przed terminem ustalonym do przeprowadzenia tego postępowania. § 21. Zespół kwalifikacyjny przeprowadza postępowanie kwalifikacyjne w trzech kolejnych, odrębnych etapach, w których sprawdza: 1) czy wniosek osoby zainteresowanej spełnia wymogi formalne oraz czy ta osoba wniosła opłatę egzaminacyjną, 2) przygotowanie teoretyczne osoby zainteresowanej do prowadzenia działalności zawodowej, 3) przygotowanie praktyczne osoby zainteresowanej do prowadzenia działalności zawodowej. § 22. 1. Zespół kwalifikacyjny sprawdza, czy wniosek osoby zainteresowanej spełnia wymogi formalne, na podstawie dokumentów złożonych wraz z tym wnioskiem. 2. Przygotowanie teoretyczne i praktyczne osoby zainteresowanej zespół kwalifikacyjny sprawdza, z zastrzeżeniem ust. 3, przez przeprowadzenie egzaminu. 3. W przypadku, o którym mowa w art. 232 ust. 1 pkt 3, zespół kwalifikacyjny może odstąpić od przeprowadzenia egzaminu i dokonać sprawdzenia przygotowania teoretycznego lub praktycznego osoby zainteresowanej na podstawie udokumentowanego dotychczasowego dorobku zawodowego tej osoby. § 23. 1. W razie negatywnego wyniku egzaminu, przeprowadzonego w celu stwierdzenia przygotowania teoretycznego osoby zainteresowanej, postępowanie kwalifikacyjne uznaje się za zakończone. Osoba ta może ponownie złożyć wniosek, o którym mowa w § 18 ust. 1, po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia egzaminu z wynikiem negatywnym. 2. W razie negatywnego wyniku egzaminu, przeprowadzonego w celu stwierdzenia przygotowania praktycznego osoby zainteresowanej, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. W przypadku złożenia ponownego wniosku o nadanie uprawnień w ciągu 12 miesięcy od dnia egzaminu, o którym mowa w ust. 2, zespół kwalifikacyjny przeprowadza postępowanie kwalifikacyjne wyłącznie w zakresie sprawdzenia przygotowania praktycznego osoby zainteresowanej. § 24. Postępowanie kwalifikacyjne uznaje się za zakończone, jeżeli osoba zainteresowana nie przystąpiła w wyznaczonych terminach do jednego z etapów, o których mowa w § 21 pkt 2 i 3, oraz nie przedstawiła stosownego usprawiedliwienia. § 25. 1. Z postępowania kwalifikacyjnego zespół kwalifikacyjny sporządza protokół, który podpisują wszyscy członkowie zespołu. 2. W protokole, o którym mowa w ust. 1, odnotowuje się odrębnie wyniki każdego etapu postępowania kwalifikacyjnego. § 26. 1. Przewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej przekazuje protokół postępowania kwalifikacyjnego, wraz z całą dokumentacją związaną z przeprowadzonym postępowaniem, Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 2. Protokół postępowania kwalifikacyjnego stanowi podstawę do wydania świadectwa stwierdzającego nadanie uprawnień osobie zainteresowanej albo do wydania decyzji odmawiającej nadania tych uprawnień, stosownie do art. 192. § 27. 1. Świadectwa stwierdzające nadanie uprawnień sporządza się według wzorów stanowiących załączniki nr 1-6 do rozporządzenia. 2. Uprawnienia, o których mowa w art. 231, otrzymane po dniu 29 listopada 1991 r., mogą być, na wniosek osób posiadających te uprawnienia, stwierdzone świadectwem sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 28. 1. Koszty postępowania kwalifikacyjnego ponoszą, stosownie do art. 191 ust. 5, osoby zainteresowane. 2. Koszty, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności koszty: 1) organizowania plenarnych posiedzeń Komisji Kwalifikacyjnej, 2) obsługi administracyjno-biurowej działalności Komisji Kwalifikacyjnej, 3) przygotowania materiałów pomocniczych, związanych z postępowaniem kwalifikacyjnym, 4) opracowania pytań egzaminacyjnych, 5) delegacji członków zespołu kwalifikacyjnego, 6) wynagrodzeń członków zespołu kwalifikacyjnego, 7) wynajmu sal do przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego, 8) obsługi biurowej związanej z przeprowadzaniem postępowania kwalifikacyjnego. § 29. Organizator postępowania kwalifikacyjnego ustala i rozlicza koszty tego postępowania stosownie do liczby jego uczestników. § 30. 1. Osoba zainteresowana wpłaca organizatorowi postępowania kwalifikacyjnego opłatę egzaminacyjną ustaloną zgodnie z § 29. 2. Osobie zainteresowanej zwraca się część opłaty egzaminacyjnej, stosownie do nie poniesionych kosztów przez organizatora postępowania kwalifikacyjnego, w razie: 1) nieprzeprowadzenia w pełnym zakresie postępowania kwalifikacyjnego na skutek usprawiedliwionego niestawiennictwa osoby zainteresowanej lub 2) niedopuszczenia tej osoby do wszystkich etapów postępowania kwalifikacyjnego. Rozdział 6 Sposób prowadzenia i zakres danych centralnych rejestrów rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości § 31. 1. W centralnym rejestrze wpisy dotyczące osób, które uzyskały uprawnienia, numeruje się w sposób ciągły kolejnymi liczbami arabskimi, z uwzględnieniem § 46. 2. Numer wpisu w centralnym rejestrze stanowi numer uprawnień. § 32. 1. Podstawą wpisu do centralnego rejestru jest świadectwo stwierdzające nadanie uprawnień. 2. Wpisu do centralnego rejestru dokonuje się z urzędu jednocześnie z wydaniem świadectwa, o którym mowa w ust. 1. § 33. 1. W centralnych rejestrach wpisuje się następujące dane dotyczące osób, którym nadano uprawnienia: 1) numer kolejny wpisu, 2) datę wpisu, 3) imię i nazwisko, 4) imiona rodziców, 5) datę i miejsce urodzenia, 6) adres zamieszkania, 7) wykształcenie, 8) numer ewidencyjny PESEL. 2. Dane wymienione w ust. 1 podlegają aktualizacji na wniosek osób, których dotyczą, na podstawie dokumentów dostarczonych przez te osoby. § 34. W razie utraty świadectwa stwierdzającego nadanie uprawnień, do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego i wydania duplikatu tego świadectwa, wydaje się na wniosek osoby, która utraciła świadectwo, wypis z centralnego rejestru w formie zaświadczenia. § 35. Wykreślenie z rejestru następuje w przypadku: 1) śmierci, 2) pozbawienia uprawnień, 3) utraty, z mocy wyroku sądowego, prawa wykonywania zawodu. Rozdział 7 Szczegółowe zasady i tryb działania Komisji Odpowiedzialności Zawodowej oraz jej organizacja § 36. 1. Komisja Odpowiedzialności Zawodowej przeprowadza postępowanie wyjaśniające z tytułu odpowiedzialności zawodowej osób uprawnionych. 2. Komisja Odpowiedzialności Zawodowej składa się z 3 sekcji, odpowiednio dla: 1) rzeczoznawców majątkowych, 2) pośredników w obrocie nieruchomościami, 3) zarządców nieruchomości. 3. W skład Komisji Odpowiedzialności Zawodowej wchodzą: 1) przewodniczący, 2) trzej wiceprzewodniczący, 3) członkowie. 4. Osoby wchodzące w skład Komisji Odpowiedzialności Zawodowej są powoływane na okres 3 lat. 5. Siedzibą Komisji Odpowiedzialności Zawodowej jest miasto stołeczne Warszawa. § 37. 1. Komisją Odpowiedzialności Zawodowej kieruje przewodniczący przy pomocy wiceprzewodniczących, odpowiednio do spraw: 1) rzeczoznawców majątkowych, 2) pośredników w obrocie nieruchomościami, 3) zarządców nieruchomości. 2. Przewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej kieruje całokształtem spraw związanych z jej działalnością i sprawuje nadzór nad działalnością sekcji, a w szczególności: 1) reprezentuje Komisję na zewnątrz, 2) koordynuje działalność sekcji, 3) rozpatruje skargi na działalność sekcji, 4) dokonuje podziału spraw pomiędzy sekcje, 5) przekazuje Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wnioski Komisji o zastosowanie kar dyscyplinarnych, 6) składa corocznie Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast sprawozdania z działalności Komisji. 3. Wiceprzewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej kierują bezpośrednio odpowiednimi sekcjami, a w szczególności: 1) dbają o sprawne funkcjonowanie sekcji, 2) wyznaczają do rozpoznania konkretnej sprawy zespoły, o których mowa w § 38, oraz terminy ich posiedzeń, 3) zapewniają prawidłowy przebieg postępowania wyjaśniającego, 4) przekazują przewodniczącemu Komisji wyniki postępowania wyjaśniającego wraz z wnioskami wynikającymi z tego postępowania. 4. Osoba powołana przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej może być odwołana ze składu Komisji w przypadku: 1) rezygnacji z członkostwa w Komisji, 2) skazania za przestępstwa, o których mowa w art. 177 ust. 1 pkt 2, art. 182 ust. 1 pkt 2 albo w art. 187 ust. 1 pkt 2, 3) skazania prawomocnym wyrokiem na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub zakazu wykonywania zawodu, 4) niewywiązywania się z obowiązków członka Komisji. § 38. 1. W celu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego wiceprzewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej tworzą każdorazowo z członków sekcji, którymi bezpośrednio kierują, zespoły w liczbie nie mniejszej niż 3 osoby. 2. Zespołem kieruje osoba wyznaczona przez wiceprzewodniczącego Komisji Odpowiedzialności Zawodowej, wchodząca w skład zespołu. Rozdział 8 Szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania postępowania wyjaśniającego z tytułu odpowiedzialności zawodowej oraz stosowania kar dyscyplinarnych z tego tytułu § 39. 1. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast kieruje do przewodniczącego Komisji Odpowiedzialności Zawodowej wnioski o wszczęcie postępowania wyjaśniającego: 1) z urzędu lub 2) na skutek skarg składanych na osobę uprawnioną. 2. We wniosku wskazuje się zarzuty, które powinny zostać zbadane w postępowaniu wyjaśniającym, dotyczące niewypełnienia obowiązków, o których mowa w art. 175, 181 i 186. § 40. 1. Przewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej rozdziela na poszczególne sekcje wnioski o wszczęcie postępowań wyjaśniających, przekazując je odpowiednim wiceprzewodniczącym. 2. Wiceprzewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej tworzy zespół do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, wyznacza termin jego posiedzenia oraz zawiadamia o wszczęciu postępowania osobę, której to postępowanie dotyczy. W zawiadomieniu wskazuje się zarzuty oraz termin posiedzenia zespołu. Termin posiedzenia nie może być wyznaczony wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia. § 41. 1. Po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania wyjaśniającego osoba, której dotyczy to postępowanie, może ustanowić obrońcę lub zwrócić się do przewodniczącego Komisji Odpowiedzialności Zawodowej o wyznaczenie obrońcy z urzędu. 2. Obrońcę z urzędu ustanawia się odpowiednio spośród osób wskazanych przez organizacje zawodowe rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości. § 42. 1. Zespół przeprowadza postępowanie wyjaśniające i wydaje rozstrzygnięcie na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego. 2. W czasie postępowania wyjaśniającego osoba, której dotyczy to postępowanie, i jej obrońca mają prawo zadawania pytań świadkom, a także składania wniosków dowodowych oraz oświadczeń. 3. Zespół może odmówić przeprowadzenia dalszych dowodów, jeżeli dowody zebrane uzna za wystarczające. § 43. Wiceprzewodniczący Komisji Odpowiedzialności Zawodowej umarza postępowanie wyjaśniające, jeżeli: 1) osoba, wobec której wszczęto postępowanie, utraciła uprawnienia lub prawo wykonywania zawodu, 2) upłynęły 3 lata od zaistnienia okoliczności będących przyczyną wszczęcia postępowania. § 44. 1. Rozstrzygnięcie postępowania wyjaśniającego następuje większością głosów członków zespołu. W razie równej liczby głosów decyduje głos osoby wyznaczonej do kierowania tym zespołem. 2. Z postępowania wyjaśniającego sporządza się protokół, który zawiera: 1) oznaczenie miejsca i daty przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, 2) imiona i nazwiska członków zespołu prowadzącego postępowanie wyjaśniające, 3) imię i nazwisko osoby, której dotyczy to postępowanie, oraz jej obrońcy, 4) podstawę wszczęcia postępowania, w tym podniesione zarzuty, 5) krótki opis przebiegu postępowania wyjaśniającego, w tym informacje o przeprowadzonych dowodach oraz złożonych oświadczeniach, 6) rozstrzygnięcie, 7) wnioski o zastosowanie kar dyscyplinarnych, o których mowa odpowiednio w art. 178 ust. 2, w art. 183 ust. 2, w art. 188 ust. 2, lub o umorzenie postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej, 8) podpisy członków zespołu. § 45. Postępowanie wyjaśniające z tytułu odpowiedzialności zawodowej przeprowadza się w siedzibie Komisji Odpowiedzialności Zawodowej lub na posiedzeniach wyjazdowych. Rozdział 9 Przepisy przejściowe i końcowe § 46. 1. Centralny rejestr osób posiadających uprawnienia zawodowe, o których mowa w art. 231, wydane po dniu 29 listopada 1991 r., podlega zamknięciu według stanu na dzień 31 grudnia 1997 r., a dokonane w nim wpisy przenosi się do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych. 2. Przy przenoszeniu wpisów, o których mowa w ust. 1, zachowuje się dotychczasową ich numerację. § 47. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 sierpnia 1998 r. (poz. 745) Załącznik nr 1 ŚWIADECTWO NADANIA UPRAWNIEŃ ZAWODOWYCH W ZAKRESIE SZACOWANIA NIERUCHOMOŚCI Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Uwaga: świadectwo jest dwustronne o formacie strony 8 cm × 11 cm. Załącznik nr 3 ŚWIADECTWO NADANIA LICENCJI ZAWODOWEJ POŚREDNIKA W OBROCIE NIERUCHOMOŚCIAMI Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Uwaga: świadectwo jest dwustronne o formacie strony 8 cm × 11 cm. Załącznik nr 5 ŚWIADECTWO NADANIA LICENCJI ZAWODOWEJ ZARZĄDCY NIERUCHOMOŚCI Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Uwaga: świadectwo jest dwustronne o formacie strony 8 cm × 11 cm. Załącznik nr 7 ŚWIADECTWO NADANIA UPRAWNIEŃ ZAWODOWYCH W ZAKRESIE SZACOWANIA NIERUCHOMOŚCI Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 26 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. (Dz. U. Nr 115, poz. 746) Na podstawie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W § 4 w ust. 1 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 marca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 22, poz. 115 i z 1998 r. Nr 23, poz. 122) dodaje się pkt 7a w brzmieniu: "7a) Departament Pomocy Przedakcesyjnej i Funduszy Strukturalnych,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności państwowych jednostek budżetowych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności, a także organów do tego uprawnionych. (Dz. U. Nr 115, poz. 747) Na podstawie art. 16 ust. 6a ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady umarzania, odraczania terminu zapłaty oraz rozkładania na raty wierzytelności państwowych jednostek budżetowych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanych dalej "wierzytelnościami", wobec osób fizycznych, osób prawnych, a także jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, zwanych dalej "dłużnikami". § 2. 1. Wierzytelność może zostać umorzona, w całości lub w części, jeżeli: 1) wierzytelności nie ściągnięto w toku zakończonego postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego, 2) nie można ustalić dłużnika lub dłużnik zmarł nie pozostawiając spadkobierców, 3) ściągnięcie wierzytelności zagraża ważnym interesom dłużnika, a w szczególności jego egzystencji, 4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej wierzytelności, lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne. 2. Umorzenie, w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, może nastąpić na wniosek dłużnika, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - również z urzędu. § 3. 1. Do umarzania wierzytelności uprawniony jest: 1) kierownik państwowej jednostki budżetowej - jeżeli wartość wierzytelności nie przekracza 10-krotności kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, w roku poprzedzającym podjęcie decyzji o umorzeniu, ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 2) organ wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego - jeżeli wartość wierzytelności jest wyższa niż 10-krotność kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1, a nie przekracza 20-krotności tej kwoty, 3) minister, w rozumieniu art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) - jeżeli wartość wierzytelności jest wyższa niż 20-krotność kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1. 2. Przez wartość wierzytelności, o której mowa w ust. 1, rozumie się należność główną. § 4. Organ właściwy do umarzania wierzytelności jest również uprawniony do umarzania odsetek oraz innych należności ubocznych. § 5. W przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi, kierownik państwowej jednostki budżetowej, na wniosek dłużnika, może odroczyć termin zapłaty całości lub części wierzytelności lub rozłożyć płatność całości lub części wierzytelności na raty, biorąc pod uwagę możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes jednostki budżetowej. § 6. Umorzenie wierzytelności oraz udzielenie ulg, o których mowa w § 5, następuje: 1) w odniesieniu do wierzytelności o charakterze administracyjnoprawnym - w drodze decyzji, 2) w odniesieniu do wierzytelności wynikających ze stosunków cywilnoprawnych - w drodze umowy. § 7. 1. Organy wymienione w § 3 ust. 1 przedstawiają Ministrowi Finansów sprawozdania dotyczące zakresu umorzonych wierzytelności oraz ulg udzielonych w trybie określonym w § 4. 2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, składane są według stanu na dzień 30 czerwca oraz 31 grudnia każdego roku kalendarzowego - w terminie jednego miesiąca od zakończenia okresów sprawozdawczych. 3. Dane w sprawozdaniach, o których mowa w ust. 1, wykazuje się narastająco, od początku roku. 4. Wzór sprawozdania określa załącznik do rozporządzenia. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 sierpnia 1998 r. (poz. 747) SPRAWOZDANIE Z DOKONANYCH UMORZEŃ WIERZYTELNOŚCI PAŃSTWOWYCH JEDNOSTEK BUDŻETOWYCH ORAZ ULG Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek nie prowadzących działalności gospodarczej. (Dz. U. Nr 115, poz. 748) Na podstawie art. 82 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do niektórych jednostek nie będących spółkami prawa handlowego, nie prowadzących działalności gospodarczej, a w szczególności do: 1) stowarzyszeń, 2) partii politycznych, 3) związków zawodowych, 4) organizacji pracodawców, 5) izb gospodarczych, 6) fundacji, 7) organizacji dobroczynności i opieki społecznej, 8) przedstawicielstw podmiotów zagranicznych, 9) wspólnot mieszkaniowych, z wyjątkiem wspólnot, w których zarząd nieruchomością wspólną powierzono jednostce działającej na zasadach określonych w przepisach prawa budżetowego. 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do kościelnych osób prawnych nie prowadzących działalności gospodarczej. Kościelne osoby prawne prowadzą rachunkowość według zasad określonych przez wewnętrzne przepisy kościelne, dotyczące tych jednostek. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669), 2) jednostce - rozumie się przez to jednostki wymienione w ust. 1, utworzone i prowadzące działalność na podstawie przepisów prawa polskiego, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 3) wspólnocie mieszkaniowej - rozumie się przez to wspólnotę mieszkaniową, w której właściciele lokali podjęli uchwałę o wyborze zarządu dla nieruchomości wspólnej, 4) działalności statutowej - rozumie się przez to działalność jednostki nie mającą charakteru działalności gospodarczej, określoną przepisami prawa i jej statutem, 5) funduszu statutowym - rozumie się przez to fundusz podstawowy jednostki, tworzony na podstawie przepisów prawa i statutu jednostki, przeznaczony na finansowanie jej działalności statutowej. § 2. 1. Wspólnoty mieszkaniowe prowadzą księgi rachunkowe i sporządzają roczne sprawozdanie finansowe w sposób uproszczony, określony w § 3 albo w § 4 ust. 2-5 oraz w § 5. 2. Wyboru sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych wspólnoty mieszkaniowej, spośród wymienionych w ust. 1, dokonują w drodze uchwały właściciele lokali. 3. Księgi rachunkowe prowadzi się odrębnie dla każdej wspólnoty mieszkaniowej w sposób zapewniający sporządzenie na koniec roku obrotowego rocznego sprawozdania finansowego w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia; pozycje rocznego sprawozdania finansowego mogą być wykazywane ze szczegółowością większą niż określona w tym załączniku, stosownie do potrzeb i wielkości wspólnoty mieszkaniowej. 4. Jednostki nie wymienione w ust. 1 prowadzą księgi rachunkowe i sporządzają roczne sprawozdanie finansowe w sposób określony w § 4-6. § 3. 1. Uproszczony sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych przez wspólnoty mieszkaniowe polega na prowadzeniu ewidencji, w ramach której rejestruje się wszystkie przychody, koszty i środki pieniężne oraz związane z tym rozrachunki; w tym przypadku księgi rachunkowe mogą być prowadzone: 1) w postaci rejestru lub 2) na luźnych kartach kontowych - za pomocą komputera albo w postaci innych urządzeń księgowych. 2. Prowadzenie ksiąg rachunkowych, o których mowa w ust. 1, powinno zapewnić uzyskanie danych niezbędnych do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego, a zwłaszcza ustalenie: 1) wielkości przychodów w postaci należnych opłat od właścicieli lokali na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz innych przychodów, 2) wielkości kosztów zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności wydatków na remonty i bieżącą konserwację, opłat za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, opłat za antenę zbiorczą i windę, wydatków z tytułu ubezpieczenia, podatków i innych opłat publicznoprawnych (z wyjątkiem pokrywanych przez właścicieli poszczególnych lokali), wydatków na utrzymanie porządku i czystości, wynagrodzeń członków zarządu lub zarządcy oraz innych opłat, 3) stanu rozrachunków (należności i zobowiązań), 4) przychodów, rozchodów oraz stanu środków pieniężnych. 3. Różnica między przychodami a kosztami wspólnoty mieszkaniowej, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, zwiększa odpowiednio jej przychody lub koszty w następnym roku obrotowym. § 4. 1. Jednostki nie wymienione w § 2 ust. 1 prowadzą księgi rachunkowe stosując odpowiednie przepisy ustawy o rachunkowości, z uwzględnieniem przepisów ust. 2-6. 2. Do przychodów jednostki zalicza się otrzymane środki pieniężne ze źródeł określonych odrębnymi przepisami prawa i statutem, w tym otrzymane składki statutowe, nieodpłatnie otrzymane składniki majątku, a także kwoty należne ze sprzedaży składników majątku oraz przychody finansowe, dotacje i subwencje, a w przedstawicielstwach podmiotów zagranicznych - także środki pieniężne otrzymane od macierzystego podmiotu zagranicznego, z przeznaczeniem na sfinansowanie kosztów działalności przedstawicielstwa. 3. Do kosztów działalności jednostki zalicza się koszty związane z realizacją zadań statutowych, w tym także świadczenia określone statutem. Za koszty uważa się również koszty administracyjne jednostki, a w szczególności wynagrodzenia oraz inne świadczenia na rzecz pracowników i innych osób, odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zużycie materiałów i energii, usługi obce oraz pozostałe koszty o charakterze administracyjnym. 4. Różnica pomiędzy przychodami a kosztami, o których mowa w ust. 2 i 3, ustalona w rachunku wyników, zwiększa - po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego - odpowiednio przychody lub koszty w następnym roku obrotowym; różnicę dodatnią można zaliczyć na zwiększenie funduszu statutowego. 5. Jednostka może zrezygnować ze stosowania zasady ostrożnej wyceny, określonej w ustawie o rachunkowości. 6. Kierownik jednostki ustala i aktualizuje dokumentację opisującą przyjęte zasady rachunkowości. § 5. 1. Jednostki nie wymienione w § 2 ust. 1 sporządzają roczne sprawozdanie finansowe na dzień kończący rok obrotowy oraz na każdy inny dzień bilansowy. 2. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 1, składa się z: 1) bilansu, 2) rachunku wyników, 3) informacji dodatkowej. 3. W bilansie wykazuje się stany aktywów i pasywów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych poprzedniego i bieżącego roku obrotowego, podane w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 4. W rachunku wyników wykazuje się oddzielnie przychody i koszty oraz zyski i straty za poprzedni i bieżący rok obrotowy, podane w kolejności i w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 5. Pozycje bilansu oraz rachunku wyników mogą być wykazywane ze szczegółowością większą niż określona w załącznikach nr 2 i 3 do rozporządzenia, stosownie do potrzeb i wielkości jednostki. 6. Informacja dodatkowa powinna zawierać nie objęte bilansem oraz rachunkiem wyników informacje i wyjaśnienia niezbędne do oceny gospodarki finansowej jednostki, a w szczególności: 1) objaśnienia stosowanych metod wyceny aktywów i pasywów oraz przyczyn ewentualnych ich zmian w stosunku do roku poprzedniego, 2) uzupełniające dane o aktywach i pasywach, 3) informacje o strukturze zrealizowanych przychodów ze wskazaniem ich źródeł, w tym przychodów określonych statutem, 4) informacje o strukturze kosztów stanowiących świadczenia pieniężne i niepieniężne określone statutem oraz o strukturze kosztów administracyjnych, 5) dane o źródłach zwiększenia i sposobie wykorzystania funduszu statutowego, 6) dane dotyczące udzielonych gwarancji, poręczeń i innych zobowiązań związanych z działalnością statutową, 7) informacje o tendencjach zmian w przychodach i kosztach oraz składnikach majątku i źródłach ich finansowana. § 6. Jeżeli jednostka podejmie działalność gospodarczą w ciągu roku obrotowego, to z dniem podjęcia tej działalności stosuje przepisy ustawy o rachunkowości odnoszące się do jednostek prowadzących działalność gospodarczą; dzień ten jest dniem rozpoczęcia działalności w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o rachunkowości. § 7. 1. Do czasu zakończenia roku obrotowego jednostki objęte rozporządzeniem, o którym mowa w § 8, stosują dotychczasowe przepisy. 2. Wspólnoty mieszkaniowe stosują przepisy rozporządzenia od początku roku obrotowego rozpoczynającego się po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla jednostek nie prowadzących działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 140, poz. 789 i z 1996 r. Nr 95, poz. 435). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 sierpnia 1998 r. (poz. 748) Załącznik nr 1 ROCZNE SPRAWOZDANIE FINANSOWE WSPÓLNOTY MIESZKANIOWEJ W części I, II i III sprawozdania wykazuje się przychody i koszty oraz różnicę do rozliczenia za bieżący i poprzedni rok obrotowy. I. Przychody 1. Opłaty bieżące na pokrycie kosztów zarządu 2. Inne przychody 3. Razem przychody (poz. 1+2) II. Koszty zarządu nieruchomością wspólną 1. Opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej 2. Opłaty za antenę i windę 3. Ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne (z wyjątkiem pokrywanych bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali) 4. Wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia 5. Koszty remontów i bieżącej konserwacji 6. Inne koszty zarządu nieruchomością wspólną 7. Razem koszty (poz. 1+2+3+4+5+6) III. Różnica między przychodami a kosztami 1. Zwiększająca koszty roku następnego (wielkość ujemna) 2. Zwiększająca przychody roku następnego (wielkość dodatnia) IV. Stan rozrachunków i środków pieniężnych na koniec oraz na początek każdego roku obrotowego 1. Należności (według poszczególnych dłużników) 2. Zobowiązania (według poszczególnych wierzycieli) 3. Stan środków pieniężnych Załącznik nr 2 BILANS W bilansie wykazuje się następujące informacje o stanie aktywów i pasywów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych poprzedniego i bieżącego roku obrotowego. Aktywa A. Majątek trwały I. Wartości niematerialne i prawne II. Rzeczowy majątek trwały III. Finansowy majątek trwały B. Majątek obrotowy I. Zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego II. Należności i roszczenia III. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu IV. Środki pieniężne C. Rozliczenia międzyokresowe Suma aktywów Pasywa A. Fundusze własne I. Fundusz statutowy II. Wynik finansowy ogółem za rok obrotowy 1. Nadwyżka przychodów nad kosztami (wielkość dodatnia) 2. Nadwyżka kosztów nad przychodami (wielkość ujemna). B. Rezerwy C. Zobowiązania długoterminowe z tytułu kredytów i pożyczek D. Zobowiązania krótkoterminowe i fundusze specjalne I. Zobowiązania II. Fundusze specjalne E. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów Suma pasywów Załącznik nr 3 RACHUNEK WYNIKÓW W rachunku wyników wykazuje się przychody i koszty oraz zyski i straty za poprzedni i bieżący rok obrotowy, z następującą szczegółowością: A. Przychody z działalności statutowej I. Składki brutto określone statutem II. Inne przychody określone statutem oraz dotacje i subwencje B. Koszty realizacji zadań statutowych C. Wynik na działalności statutowej (wielkość dodatnia lub wielkość ujemna) (A-B) D. Koszty administracyjne 1. Zużycie materiałów i energii 2. Usługi obce 3. Wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia 4. Amortyzacja 5. Pozostałe E. Pozostałe przychody (nie wymienione w poz. A i G) F. Pozostałe koszty (nie wymienione w poz. B, D i H) G. Przychody finansowe H. Koszty finansowe I. Wynik brutto na całokształcie działalności (wielkość dodatnia lub ujemna) (C-D+E-F+G-H) J. Zyski i straty nadzwyczajne: I. Zyski nadzwyczajne - wielkość dodatnia II. Straty nadzwyczajne - wielkość ujemna K. Wynik finansowy ogółem (I+J) I. Różnica zwiększająca koszty roku następnego (wielkość ujemna) II. Różnica zwiększająca przychody roku następnego (wielkość dodatnia) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 19 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, składu komisji konkursowej oraz ramowego regulaminu przeprowadzania konkursu. (Dz. U. Nr 115, poz. 749) Na podstawie art. 44a ust. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) zakładzie - rozumie się przez to publiczny zakład opieki zdrowotnej, 3) właściwym podmiocie - rozumie się przez to podmiot, który utworzył zakład, albo kierownika zakładu, o których mowa w art. 44a ust. 2 ustawy. § 2. 1. Konkurs na stanowiska kierownicze w zakładzie, wymienione w art. 44a ust. 1 ustawy, przeprowadza komisja konkursowa powołana przez właściwy podmiot. 2. Komisję konkursową powołuje się nie później niż po upływie dwóch miesięcy od dnia zwolnienia stanowiska objętego konkursem. 3. Powołanie komisji konkursowej wszczyna postępowanie konkursowe. § 3. 1. Postępowanie konkursowe obejmuje: 1) opracowanie i przyjęcie przez komisję konkursową regulaminu konkursu, na podstawie ramowego regulaminu postępowania konkursowego, stanowiącego załącznik do rozporządzenia, oraz projektu ogłoszenia o konkursie, 2) ogłoszenie o konkursie, w terminie nie przekraczającym 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania konkursowego, 3) rozpatrzenie zgłoszonych kandydatur, 4) wybranie kandydata na stanowisko objęte konkursem. 2. Postępowanie konkursowe prowadzi się z zachowaniem kolejności czynności określonych w ust. 1. § 4. 1. W skład komisji konkursowej nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, której dotyczy postępowanie konkursowe, albo pozostaje wobec niej w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. 2. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 1, zostaną ujawnione po powołaniu komisji konkursowej, właściwy podmiot dokonuje w jej składzie odpowiedniej zmiany; komisja konkursowa w nowym składzie może uznać za ważne czynności dokonane przez komisję konkursową działającą w składzie poprzednim. § 5. 1. Właściwy podmiot powiadamia pisemnie przewodniczącego komisji konkursowej o składzie osobowym komisji. 2. Przewodniczący komisji powiadamia pisemnie członków komisji o posiedzeniu komisji konkursowej co najmniej na 14 dni przed wyznaczonym terminem posiedzenia. 3. Przyjęcie regulaminu konkursu i projektu ogłoszenia o konkursie może odbywać się w drodze korespondencyjnej; regulamin konkursu i projekt ogłoszenia o konkursie uważa się za przyjęty, jeżeli żaden z członków komisji nie zgłosi uwag w terminie wskazanym przez przewodniczącego komisji konkursowej. 4. W przypadku nieprzyjęcia dokumentów, o których mowa w ust. 3, przez komisję konkursową w drodze korespondencyjnej, przewodniczący komisji zarządza posiedzenie komisji konkursowej. 5. Przewodniczący komisji konkursowej przekazuje właściwemu podmiotowi regulamin konkursu oraz projekt ogłoszenia o konkursie. § 6. 1. Postępowanie konkursowe jest nieważne w razie: 1) niezachowania kolejności czynności, o których mowa w § 3 ust. 1, 2) niedokonania jednej lub więcej czynności określonych w § 3 ust. 1, niespełnienia warunków wymienionych w § 7 bądź rozpatrzenia kandydatury osoby, która nie złożyła jednego lub więcej dokumentów, o których mowa w § 11 ust. 1, 3) ujawnienia po zakończeniu postępowania konkursowego, że do składu komisji konkursowej powołane zostały osoby, o których mowa w § 4 ust. 1, 4) naruszenia tajności głosowania, 5) niepowiadomienia kandydata lub członka komisji konkursowej o terminie posiedzenia komisji. 2. Wniosek o stwierdzenie nieważności postępowania konkursowego zgłasza się do właściwego podmiotu, który ogłosił konkurs, w terminie 14 dni od dnia wybrania przez komisję konkursową kandydata na stanowisko objęte konkursem. 3. Właściwy podmiot, który ogłosił konkurs, w razie stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego ogłasza konkurs ponownie; ponowne wszczęcie postępowania konkursowego powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od stwierdzenia nieważności postępowania konkursowego. § 7. 1. Ogłoszenie o konkursie powinno zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres zakładu, 2) stanowisko objęte konkursem, 3) wymagane kwalifikacje kandydata, 4) miejsce oraz termin złożenia wymaganych od kandydatów dokumentów, nie krótszy niż 30 dni od daty opublikowania ogłoszenia, 5) przewidywany termin rozpatrzenia zgłoszonych kandydatur. 2. W ogłoszeniu można zamieścić informację o warunkach pracy i warunkach socjalnych, które zapewnia zakład. 3. Ogłoszenie o konkursie należy: 1) zamieścić w prasie codziennej o zasięgu ogólnokrajowym, jeżeli przedmiotem postępowania konkursowego są stanowiska kierownika zakładu, zastępcy kierownika zakładu w zakładzie, w którym kierownik nie jest lekarzem, ordynatora, naczelnej pielęgniarki, przełożonej pielęgniarek zakładu lub pielęgniarki oddziałowej, a w razie gdy przedmiotem postępowania konkursowego jest stanowisko ordynatora - również w Gazecie Lekarskiej, 2) podać do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w siedzibie zakładu. § 8. Do konkursu mogą przystąpić osoby posiadające kwalifikacje wymagane do zajmowania danego stanowiska w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, określone odrębnymi przepisami. § 9. W skład komisji konkursowej wchodzą: 1) w przypadku gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska kierownika zakładu lub zastępcy kierownika zakładu, w zakładzie, w którym kierownik nie jest lekarzem: a) od trzech do sześciu przedstawicieli, w tym przynajmniej jeden lekarz, podmiotu, który utworzył zakład; podmiot ten wskazuje, spośród przedstawicieli, przewodniczącego komisji, b) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady lekarskiej, c) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych, d) przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej; w zakładzie, w którym działa więcej niż jedna organizacja związkowa - po jednym przedstawicielu zakładowej organizacji związkowej działającej w zakładzie, e) przedstawiciel rady społecznej zakładu, f) przedstawiciel organu gminy, jeżeli nie jest to organ uprawniony do nawiązania stosunku pracy, g) przedstawiciel wojewody, który zlecił zadania związane z prowadzeniem zakładu, jeżeli organem uprawnionym do nawiązania stosunku pracy jest organ gminy, h) przedstawiciel wojewody, jeżeli organ ten nie jest uprawniony do nawiązania stosunku pracy, 2) w przypadku gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska ordynatora: a) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady lekarskiej - lekarz będący specjalistą w danej lub pokrewnej dziedzinie medycyny jako przewodniczący komisji, b) kierownik zakładu, z tym że w przypadku, gdy o stanowisko ordynatora ubiega się: - kierownik zakładu lub jego zastępca do spraw lecznictwa - przedstawiciel wojewody właściwego ze względu na siedzibę zakładu, - kierownik kolejowego zakładu opieki zdrowotnej lub jego zastępca do spraw lecznictwa - przedstawiciel zarządu przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe", c) dwaj lekarze - przedstawiciele właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej izby lekarskiej, będący specjalistami w danej lub pokrewnej dziedzinie medycyny, d) przedstawiciel specjalistycznego towarzystwa naukowego, będący specjalistą w danej dziedzinie medycyny, e) konsultant wojewódzki będący specjalistą w danej lub pokrewnej dziedzinie medycyny, wyznaczony przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę zakładu, f) ordynator w danej lub pokrewnej dziedzinie medycyny, wskazany przez właściwą ze względu na siedzibę zakładu okręgową radę lekarska, g) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych, 3) w przypadku gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska naczelnej pielęgniarki lub przełożonej pielęgniarek, w skład komisji konkursowej wchodzą: a) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych jako przewodniczący komisji, b) kierownik zakładu lub jego przedstawiciel, c) naczelna pielęgniarka lub przełożona pielęgniarek, zatrudniona w podobnym zakładzie, wskazana przez właściwą ze względu na siedzibę zakładu okręgową radę pielęgniarek i położnych, d) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady lekarskiej, e) przedstawiciel zakładowej organizacji związkowej, a w zakładzie, w którym działa więcej niż jedna organizacja związkowa - po jednym przedstawicielu zakładowej organizacji związkowej działającej w zakładzie; nie dotyczy to konkursu na stanowisko przełożonej pielęgniarek, f) dwaj przedstawiciele właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych, g) przedstawiciel właściwego towarzystwa naukowego, 4) w przypadku gdy postępowanie konkursowe dotyczy stanowiska pielęgniarki oddziałowej, w skład komisji konkursowej wchodzą: a) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych jako przewodniczący komisji, b) ordynator oddziału, c) przełożona pielęgniarek, d) pielęgniarka oddziałowa zatrudniona w podobnym zakładzie, wskazana przez właściwą ze względu na siedzibę zakładu okręgową radę pielęgniarek i położnych, e) przedstawiciel właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady lekarskiej, f) dwaj przedstawiciele właściwej ze względu na siedzibę zakładu okręgowej rady pielęgniarek i położnych. § 10. Komisja konkursowa może prowadzić prace, jeżeli w posiedzeniach komisji bierze udział przewodniczący komisji oraz co najmniej 5 osób powołanych w skład komisji, z wyjątkiem postępowania, o którym mowa w § 9 pkt 1, w którym oprócz przewodniczącego komisji powinno brać udział co najmniej 8 osób powołanych w skład komisji. § 11. 1. Kandydaci zgłaszający się do konkursu składają: 1) podanie o przyjęcie na stanowisko objęte konkursem, 2) dokumenty stwierdzające kwalifikacje zawodowe wymagane do zajmowania danego stanowiska, a kandydaci na stanowiska, z którymi wiąże się posiadanie prawa wykonywania zawodu, dokument potwierdzający to prawo, 3) opisany przez kandydata przebieg pracy zawodowej, 4) opinię o pracy z okresu ostatnich 3 lat, a w przypadku kandydata na stanowisko ordynatora - dodatkowo co najmniej dwie opinie o kwalifikacjach zawodowych kandydata, 5) inne dokumenty, w szczególności potwierdzające dorobek i kwalifikacje zawodowe kandydata. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, kandydaci składają właściwemu podmiotowi, który ogłosił konkurs; na kopercie kandydat umieszcza swoje imię i nazwisko oraz adres. 3. Imię i nazwisko kandydata właściwy podmiot, który ogłosił konkurs, może ujawnić członkom komisji konkursowej. § 12. 1. W trakcie rozpatrywania zgłoszonych kandydatur komisja konkursowa w toku rozmowy z kandydatem może zażądać od niego wykazania się stosownymi wiadomościami, w tym w stosunku do kandydatów na stanowisko kierownika zakładu, zastępcy kierownika zakładu w zakładzie, w którym kierownik nie jest lekarzem, oraz naczelnej pielęgniarki - umiejętnościami związanymi z zarządzaniem zakładem; wiadomości te sprawdza komisja lub wyznaczeni przez przewodniczącego komisji jej członkowie. 2. Każdemu kandydatowi na stanowisko kierownika zakładu lub zastępcy kierownika zakładu w zakładzie, w którym kierownik nie jest lekarzem, udostępnia się jednakowe dla wszystkich kandydatów materiały informacyjne o stanie prawnym, organizacyjnym i ekonomicznym zakładu. § 13. 1. Komisja konkursowa wybiera kandydata na dane stanowisko w drodze tajnego głosowania, bezwzględną większością głosów. 2. Jeżeli w głosowaniu, o którym mowa w ust. 1, kandydat nie został wybrany, przewodniczący komisji konkursowej zarządza drugie głosowanie. 3. Jeżeli również w drugim głosowaniu kandydat nie został wybrany, przewodniczący komisji konkursowej zarządza trzecie głosowanie. 4. Przeprowadzenie drugiego i trzeciego głosowania odbywa się w sposób wskazany w ust. 1 i może być poprzedzone ponowną dyskusją i rozmową z kandydatem. § 14. 1. Ze swoich czynności komisja konkursowa sporządza protokół postępowania konkursowego, który podpisują wszyscy członkowie komisji konkursowej obecni na posiedzeniu. 2. Protokół udostępnia się do wglądu kandydatom biorącym udział w konkursie, na ich żądanie. 3. Osoby, których kandydatury były rozpatrywane, właściwy podmiot, który ogłosił konkurs, powiadamia pisemnie o wynikach konkursu w terminie nie dłuższym niż 7 dni od dnia ostatniego posiedzenia komisji konkursowej. § 15. Kierownik zakładu przed nawiązaniem stosunku pracy z kandydatem wybranym w drodze konkursu na stanowisko: ordynatora i przełożonej pielęgniarek lub pielęgniarki oddziałowej zasięga opinii związków zawodowych działających w zakładzie. § 16. Jeżeli z kandydatem wybranym w drodze postępowania konkursowego nie nawiązano stosunku pracy, właściwy podmiot uzasadnia na piśmie odmowę nawiązania stosunku pracy; uzasadnienie przekazuje się komisji konkursowej oraz kandydatowi na jego wniosek. § 17. W przypadku gdy na stanowisko objęte konkursem nawiązano stosunek pracy z osobą, o której mowa w art. 44a ust. 4 ustawy, konkurs ogłasza się po upływie dwóch lat, jednak nie później niż w terminie trzech lat od dnia nawiązania stosunku pracy. § 18. 1. Komisja konkursowa ulega rozwiązaniu z dniem nawiązania stosunku pracy z kandydatem wybranym w drodze konkursu albo z osobą wskazaną przez właściwy podmiot. 2. W przypadku gdy z żadnym z kandydatów wybranych w wyniku postępowania dwóch kolejnych konkursów nie nawiązano stosunku pracy, właściwy podmiot może powołać mową komisję konkursową. § 19. Postępowanie konkursowe wszczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia toczy się według przepisów obowiązujących w dniu jego wszczęcia. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19 sierpnia 1998 r. (poz. 749) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 27 lipca 1998 r. w sprawie określenia szczegółów stroju urzędowego sędziów i ławników sądów wojskowych. (Dz. U. Nr 116, poz. 750) Na podstawie art. 25 § 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Strojem urzędowym sędziego i ławnika sądu wojskowego na rozprawie jest toga, a sędziego przewodniczącego - także nakładany na kołnierz togi łańcuch z wizerunkiem orła ustalonym dla godła państwowego Rzeczypospolitej Polskiej w odrębnych przepisach. 2. Togę zakłada się na wojskowy ubiór wyjściowy. § 2. 1. Toga jest suknią fałdzistą z lekkiego czarnego materiału wełnianego lub wełnopodobnego, sięgającą powyżej kostek - około 25 cm od ziemi. U góry ma odcinany karczek szerokości 21 cm. 2. Toga u dołu ma w obwodzie od 270 cm do 278 cm i od karczka w dół ułożona jest w kontrafałdy: po trzy na obydwu przodach togi oraz pięć do siedmiu na plecach. Środkowa kontrafałda na plecach togi ma fałdy po obu stronach; pozostałe kontrafałdy są wszywane do karczka w kierunku rękawów. 3. Kołnierz togi jest okrągły, płasko wyłożony, zapinany pod szyją na haftkę. Szerokość kołnierza wynosi z tyłu 16 cm, a z przodu 18 cm. Końce kołnierza są ścięte, tworząc wycięcie w formie kąta prostego. Toga zapinana jest na pięć guzików, z których jeden umieszczony jest po prawej stronie tuż pod kołnierzem, a cztery dalsze, zapinane kryto, umieszczone są poniżej karczka. 4. Rękawy togi u góry ułożone są w siedem do dziewięciu kontrafałd, tworzących bufy. Rękawy mają u dołu w obwodzie 75 cm i skrojone są w ten sposób, że po odwinięciu tworzą mankiety szerokości 10 cm, przymocowane z przodu do szwów rękawów. Wewnątrz rękawa przy przegubie ręki umieszczony jest zatrzask, na który można rękaw zapinać. 5. Przy kołnierzu togi wszyty jest żabot z fioletowego materiału wełnianego lub wełnopodobnego, długości 21 cm, szerokości u dołu 28 cm, ułożony w 13 kontrafałd, których środkowa - szerokości 2 cm - ma fałdy po obu stronach; pozostałe kontrafałdy biegną w kierunku rękawów. Żabot z prawej strony togi jest zapinany na guziczek. Przody togi po obu stronach wewnętrznych mają podszycie z tego samego materiału co toga, szerokości 10 cm. Przód togi, boki i karczek są szyte podwójną stebnówką, szerokości 0,5 cm, a karczek togi podszyty jest czarną podszewką. Kołnierz togi i mankiety mają wypustkę w kolorze fioletowym z materiału wełnianego lub wełnopodobnego, szerokości 0,5 cm. 6. Wzór togi określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Łańcuch jest wykonany z metalu w kolorze złotym i składa się z 62 do 68 ogniw, w tym z 60 do 66 ogniw w kształcie koła o średnicy zewnętrznej 3 cm oraz dwóch umieszczonych przeciwlegle - ogniw ozdobnych. Wewnątrz dolnego ozdobnego ogniwa umieszczone są litery RP. Do ogniwa tego umocowany jest - na dwóch łańcuszkach - orzeł, wykonany z metalu w kolorze srebrnym, o wysokości 8 cm i szerokości 7 cm. 2. Wzór łańcucha z orłem określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 lipca 1998 r. (poz. 750) Załącznik nr 1 WZÓR TOGI Rys. 1. Przód togi Ilustracja Rys. 2. Tył togi Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR ŁAŃCUCHA Z ORŁEM Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie flagi oraz oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych Straży Granicznej. (Dz. U. Nr 116, poz. 751) Na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa dla Straży Granicznej: 1) wzór flagi, 2) okoliczności i warunki jej podnoszenia, 3) sposób oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych, 4) znaki rozpoznawcze używane w nocy przez te jednostki i statki. § 2. 1. Flagą Straży Granicznej, zwaną dalej "flagą", jest płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej w kształcie prostokąta, którego stosunek szerokości do długości wynosi 1 : 1,8. Pośrodku długości białego pasa umieszczone jest godło Rzeczypospolitej Polskiej. Stosunek wysokości godła do szerokości płata tkaniny wynosi 2 : 5. Płat tkaniny posiada zielone obramowanie, którego szerokość w stosunku do szerokości płata tkaniny wynosi 1 : 9. 2. Wzór flagi stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Flaga podniesiona na jednostce pływającej Straży Granicznej, zwanej dalej "jednostką pływającą", jest znakiem przynależności tej jednostki do Straży Granicznej. 2. Flagę podnoszą jednostki pływające w czasie wykonywania zadań określonych w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770). § 4. 1. Jednostkę pływającą oznakowuje się: 1) banderą, której wzór określają odrębne przepisy, podnoszoną na flagsztoku rufowym, a na jednostkach będących w drodze - na gaflu ostatniego masztu; jednostki pływające, które ze względów konstrukcyjnych nie mają flagsztoku rufowego, nie podnoszą bandery, 2) flagą podnoszoną na prawym noku rei, a w przypadku jej braku - na topie masztu, 3) dodatkowym znakiem rozpoznawczym przynależności jednostek pływających do Straży Granicznej, umieszczonym na obu burtach jednostki pływającej w 1/3 długości, licząc od dziobu, pochylonym do przodu do poziomu pokładu pod kątem 60°; znakiem tym jest skośny czerwony pas z żółtym obrzeżem; szerokość pasa czerwonego stanowi 10% długości jednostki pływającej; stosunek szerokości jednego pasa żółtego obrzeża do szerokości pasa czerwonego wynosi 1 : 10, 4) numerem burtowym, umieszczonym na burcie w części dziobowej przed dodatkowym znakiem rozpoznawczym i powtórzonym w części rufowej, o połowę niższym, o wysokości liter i cyfr proporcjonalnej do wielkości jednostki pływającej, 5) napisem STRAŻ GRANICZNA - POLISH BORDER GUARD, umieszczonym na obu burtach jednostki pływającej; napisu tego nie umieszcza się na jednostkach pływających o długości kadłuba poniżej 5 m; napis POLISH BORDER GUARD umieszcza się pod napisem STRAŻ GRANICZNA. 2. Wzór oznakowania jednostki pływającej stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 5. Samoloty i śmigłowce Straży Granicznej, zwane dalej "statkami powietrznymi", oznakowuje się: 1) znakiem polskiej przynależności państwowej, 2) dodatkowym znakiem rozpoznawczym, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, 3) znakiem rejestracyjnym, 4) napisem STRAŻ GRANICZNA - POLISH BORDER GUARD. § 6. 1. Znakiem polskiej przynależności państwowej jest czteropolowa biało-czerwona kokarda z białym obrzeżem, umieszczona w zielonym kwadratowym polu. Górne prawe i dolne lewe pola kokardy są białe z czerwonym skrajem, a pola górne lewe i dolne prawe są czerwone z białym skrajem. 2. Znak polskiej przynależności państwowej jest jednocześnie znakiem przynależności do Straży Granicznej. 3. Wzór znaku polskiej przynależności państwowej stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7. 1. Numer burtowy jednostek pływających i znak rejestracyjny statków powietrznych składa się dwóch liter "SG" oraz trzech cyfr. Litery i cyfry rozdziela się poziomą kreską. 2. Numer burtowy jednostkom pływającym i znak rejestracyjny statkom powietrznym nadaje Komendant Główny Straży Granicznej. § 8. 1. Na samolotach Straży Granicznej umieszcza się: 1) znak polskiej przynależności państwowej - na dolnej i górnej powierzchni płatów nośnych oraz po obu stronach na stateczniku pionowym, a gdy są dwa - na ich zewnętrznych powierzchniach, 2) dodatkowy znak rozpoznawczy - pochylony do przodu, opasujący kadłub, umieszczony tak, aby był dobrze widoczny, 3) znak rejestracyjny - na dolnej i górnej powierzchni płatów nośnych oraz na obu burtach kadłuba pomiędzy płatami a usterzeniem, 4) napis STRAŻ GRANICZNA - POLISH BORDER GUARD - na obu burtach kadłuba, w miejscu dobrze widocznym. 2. Jeżeli samolot ma więcej niż jeden płat, znak polskiej przynależności państwowej oraz dodatkowy znak rozpoznawczy umieszcza się na dolnej powierzchni płata dolnego i górnej powierzchni płata górnego. 3. Wzory oznakowania samolotów Straży Granicznej stanowią załączniki nr 4 i 5 do rozporządzenia. § 9. 1. Na śmigłowcach Straży Granicznej umieszcza się: 1) znak polskiej przynależności państwowej - na kadłubie na dolnej powierzchni i na obu burtach w końcowej jego części, 2) dodatkowy znak rozpoznawczy - pochylony do przodu, opasujący cały kadłub w części środkowej oraz pochylony do przodu, opasujący belkę ogonową, 3) znak rejestracyjny - na belce ogonowej, 4) napis STRAŻ GRANICZNA - POLISH BORDER GUARD - na obu burtach kadłuba w miejscach dobrze widocznych. 2. Wzory oznakowania śmigłowców Straży Granicznej stanowią załączniki nr 6, 7 i 8 do rozporządzenia. § 10. 1. Znakami rozpoznawczymi używanymi przez jednostki pływające w czasie wykonywania zadań służbowych na polskich obszarach morskich oraz na wodach granicznych, w nocy i w warunkach ograniczonej widoczności, są światła określone w umowach międzynarodowych i innych odrębnych przepisach. 2. Jednostki pływające, w czasie wykonywania zadań służbowych na polskich obszarach morskich, które ze względów konstrukcyjnych nie mogą spełnić warunków, o których mowa w ust. 1, oznakowuje się jednym pulsującym światłem zielonym, świecącym dookoła widnokręgu i widocznym z odległości co najmniej 2 mil morskich. § 11. Statki powietrzne w nocy i w warunkach ograniczonej widoczności, w czasie wykonywania zadań służbowych, niezależnie od świateł przewidzianych w odrębnych przepisach, oznakowuje się jednym pulsującym światłem niebieskim, świecącym dookoła widnokręgu, umieszczonym w miejscu, z którego będzie najlepiej widoczne. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 lipca 1998 r. (poz. 751) Załącznik nr 1 WZÓR FLAGI STRAŻY GRANICZNEJ Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR OZNAKOWANIA JEDNOSTKI PŁYWAJĄCEJ STRAŻY GRANICZNEJ Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR ZNAKU POLSKIEJ PRZYNALEŻNOŚCI PAŃSTWOWEJ Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR OZNAKOWANIA SAMOLOTU STRAŻY GRANICZNEJ (widok z góry) Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR OZNAKOWANIA SAMOLOTU STRAŻY GRANICZNEJ (widok z boku) Ilustracja Załącznik nr 6 WZÓR OZNAKOWANIA ŚMIGŁOWCA STRAŻY GRANICZNEJ (widok z boku) Ilustracja Załącznik nr 7 WZÓR OZNAKOWANIA ŚMIGŁOWCA STRAŻY GRANICZNEJ (widok z góry) Ilustracja Załącznik nr 8 WZÓR OZNAKOWANIA ŚMIGŁOWCA STRAŻY GRANICZNEJ (widok z dołu) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wydawania upoważnień do kontroli oraz trybu wykonywania czynności nadzoru Komendanta Głównego Policji nad działalnością specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych. (Dz. U. Nr 116, poz. 752) Na podstawie art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wydawania upoważnień do kontroli działalności specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zwanych dalej "upoważnieniem" oraz, tryb wykonywania czynności nadzoru nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi, polegających na: 1) kontroli organizacji i zasad działania, uzbrojenia, wyposażenia oraz współpracy z innymi formacjami i służbami, 2) kontroli zgodności aktualnego stanu ochrony jednostki z planem ochrony, 3) wstępie na teren obszarów i obiektów, a także innych miejsc, w których jest prowadzona ochrona, oraz żądaniu wyjaśnień i udostępniania bądź wglądu w dokumentację ochronną, 4) wstępie na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie ochrony osób i mienia, 5) wydawaniu pisemnych zaleceń mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej do przepisów prawa. § 2. 1. Upoważnienie, o którym mowa w § 1, wydaje i przedłuża termin jego ważności Komendant Główny Policji. 2. Upoważnienie wydaje się policjantowi służby prewencyjnej Komendy Głównej Policji lub komend wojewódzkich Policji, na podstawie pisemnego wniosku bezpośredniego przełożonego. Wniosek powinien zawierać: stopień, imię, nazwisko, numer identyfikatora policjanta oraz krótkie uzasadnienie. 3. Wzór upoważnienia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Upoważnienie jest wydawane na dany rok kalendarzowy, z tym że wydane w ostatnim kwartale jest ważne do końca następnego roku kalendarzowego. 2. Przedłużenia ważności upoważnienia dokonuje się na podstawie pisemnego wniosku bezpośredniego przełożonego. § 4. 1. Blankiety upoważnień stanowią druki ścisłego zarachowania. 2. Ewidencję wydawanych upoważnień prowadzi się w książce ewidencji upoważnień. 3. Wzór książki ewidencji upoważnień określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Wypełnione książki ewidencji upoważnień przechowuje się na zasadach określonych w przepisach dotyczących organizacji archiwów i zasad postępowania z materiałami archiwalnymi oraz dokumentacją niearchiwalną w Policji. § 5. Upoważnienie uprawnia do wstępu na teren kontrolowanego obszaru lub obiektu oraz do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową i służbową, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia kontroli. § 6. Kontrole mogą być prowadzone: 1) ze względu na zakres, jako: a) problemowe - obejmujące wybrany zakres zagadnień związanych z ochroną lub prowadzoną działalnością ochronną, b) kompleksowe - obejmujące całokształt zagadnień związanych z ochroną lub prowadzoną działalnością ochronną, 2) ze względu na tryb ich wszczynania, jako: a) planowe - wynikające z rocznego planu kontroli specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zatwierdzonego przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji, b) doraźne - interwencyjne, wynikające z potrzeby zbadania nagłych zdarzeń. § 7. Policjant przeprowadzający kontrolę, zwany dalej "kontrolującym", jest obowiązany okazać upoważnienie, legitymację służbową oraz sporządzony w formie pisemnej zakres kontroli kierownikowi jednostki chronionej przez specjalistyczną uzbrojoną formację ochronną, zwanemu dalej "kierownikiem jednostki chronionej", oraz osobie kierującej specjalistyczną uzbrojoną formacją ochronną, zwanej dalej "kontrolowanym". § 8. Kontrolę przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub upoważnionej przez niego osoby. § 9. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, po jednym egzemplarzu dla kontrolującego, kontrolowanego i kierownika jednostki chronionej. 2. Protokół powinien zawierać w szczególności: 1) nazwę i adres siedziby kontrolowanej specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej oraz miejsce przeprowadzenia kontroli, 2) imię i nazwisko kontrolowanego, 3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolującego, 4) zakres i czas trwania kontroli, 5) ustalenia i wnioski, 6) zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej do przepisów prawa, 7) termin realizacji zaleceń. 3. Protokół podpisują kontrolujący i kontrolowany lub upoważniona przez niego osoba. 4. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona może wnieść do protokołu, przed jego podpisaniem, pisemne zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia kontroli, ustaleń i wniosków z kontroli oraz wpisanych do protokołu zaleceń i terminu ich realizacji. 5. Podpisanie protokołu następuje nie później niż w ciągu 14 dni od dnia zakończenia czynności kontrolnych. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego, protokół podpisuje wyłącznie kontrolujący, umieszczając adnotację o przyczynie odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego. § 10. 1. Kontrolujący może utrwalić przebieg kontroli za pomocą technik audiowizualnych. 2. Przeprowadzenie kontroli oraz utrwalanie przebiegu jej czynności za pomocą technik, o których mowa w ust. 1, odbywa się z zachowaniem przepisów o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 3. Nośniki obrazu lub dźwięku, na których utrwalono przebieg czynności kontrolnych, załącza się do protokołu, o którym mowa w § 9. § 11. Czynności, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, są wykonywane poprzez sprawdzenie: 1) zgodności organizacji ochrony z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, 2) zgodności faktycznie wykonywanych czynności ochronnych z dokumentacją ochronną, 3) uprawnień pracowników ochrony do wykonywania czynności w ramach specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej, 4) zakresu i prawidłowości wykonywania zadań ochronnych przez poszczególnych pracowników ochrony, 5) zgodności wyposażenia pracowników ochrony z warunkami wynikającymi z planu ochrony lub innej dokumentacji określającej zasady wykonywania zadań ochronnych na poszczególnych stanowiskach, 6) warunków przechowywania broni i amunicji oraz zgodności ewidencji broni i amunicji ze stanem faktycznym, 7) prawidłowości prowadzenia dokumentacji ochronnej. § 12. 1. Przed wejściem na teren obszarów i obiektów, w których prowadzona jest ochrona, lub na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie ochrony osób i mienia kontrolujący jest obowiązany okazać upoważnienie oraz legitymację służbową. 2. Kontrolujący może żądać udostępniania lub wglądu w dokumentację ochronną od osób upoważnionych do prowadzenia i dysponowania tą dokumentacją. 3. Kontrolujący może żądać od kontrolowanego i pracowników ochrony ustnych lub pisemnych wyjaśnień w sprawach będących przedmiotem kontroli. Z ustnych wyjaśnień kontrolujący sporządza w razie potrzeby protokół. 4. Kontrolujący ma prawo wstępu na teren kontrolowanego obiektu poza godzinami, w jakich prowadzona jest w nim działalność, tylko w obecności kierownika jednostki chronionej lub upoważnionej przez niego osoby. § 13. Przepisy rozporządzenia nie ograniczają uprawnień organu koncesyjnego w zakresie kontroli sprawowanej przez ten organ. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 sierpnia (poz. 752) Załącznik nr 1 WZÓR UPOWAŻNIENIA DO KONTROLI DZIAŁALNOŚCI SPECJALISTYCZNYCH UZBROJONYCH FORMACJI OCHRONNYCH Upoważnienie - blankiet o wymiarach 10 cm × 7 cm str. 1 (zewnętrzna tytułowa) Ilustracja str. 2 Ilustracja str. 3 Ilustracja str. 4 (zewnętrzna) Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR KSIĄŻKI EWIDENCJI UPOWAŻNIEŃ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt. (Dz. U. Nr 116, poz. 753) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje zasady i warunki wyłapywania zwierząt domowych lub gospodarskich, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie istnieje możliwość ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką zwierzę dotąd pozostawało, zwanych dalej "zwierzętami bezdomnymi". § 2. Wyłapywanie zwierząt bezdomnych ma charakter stały lub okresowy, w zależności od treści uchwały, podjętej przez radę gminy, o której mowa w art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą". § 3. Organ gminy podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie, co najmniej na 21 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia wyłapywania zwierząt bezdomnych: 1) termin ich wyłapywania, 2) granice terenu, na którym będą wyłapywane, 3) adres schroniska, z którym uzgodniono umieszczenia zwierząt po wyłapaniu, 4) podmiot wykonujący wyłapywanie. § 4. Działania w zakresie wyłapywania zwierząt bezdomnych, w szczególności psów i kotów, obejmują: 1) przeprowadzenie wyłapywania przez podmiot, z którym została zawarta umowa, o której mowa w § 5, 2) przewiezienie i umieszczenie zwierząt w schronisku. § 5. 1. Organ gminy może zawrzeć umowę na przeprowadzenie wyłapywania zwierząt bezdomnych z podmiotem prowadzącym schronisko lub przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026). 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności: 1) wskazanie urządzeń i środków, przy których pomocy zwierzęta będą wyłapywane, 2) określenie środków do przewozu zwierząt, 3) zapewnienie, w razie potrzeby, pomocy lekarsko-weterynaryjnej, 4) wskazanie miejsca przetrzymywania wyłapanych zwierząt przed przewiezieniem do schroniska. § 6. Bezdomne zwierzęta po wyłapaniu powinny zostać niezwłocznie przewiezione do schroniska lub miejsca, o którym mowa w § 5 ust. 2 pkt 4. § 7. Używane przy wyłapywaniu zwierząt bezdomnych urządzenia i środki nie mogą stwarzać zagrożenia dla ich życia i zdrowia ani zadawać im cierpienia. § 8. Środki do przewozu zwierząt powinny spełniać warunki, o których mowa w art. 24 ust. 1 ustawy. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej. (Dz. U. Nr 116, poz. 754) Na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591) zarządza się, co następuje: § 1. Do prowadzenia ruchu kolejowego przeznaczone są: 1) budynki: a) telekomunikacji kolejowej, b) nastawnie, c) podstacje trakcyjne i kabiny sekcyjne, d) strażnice przejazdowe, 2) budowle: a) drogi szynowe, b) podtorze: nasypy, przekopy, rowy odwadniające, c) mosty, wiadukty, tunele, przepusty, konstrukcje oporowe, d) rampy, perony, place ładunkowe, e) skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi w jednym poziomie, f) nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych oraz dojścia do peronów w poziomie szyn, 3) urządzenia: a) sterowania ruchem kolejowym, b) sieci trakcyjnej, podstacji trakcyjnych i kabin sekcyjnych, linii zasilających podstacje trakcyjne oraz sterowania zdalnego tymi urządzeniami, c) telekomunikacji kolejowej, związane z prowadzeniem ruchu kolejowego, d) elektrycznego ogrzewania rozjazdów, e) hamulce torowe, f) oświetleniowe do celów bezpiecznego prowadzenia ruchu, g) elektroenergetyki użytkowej, zasilające urządzenia określone w lit. a)-f). § 2. Do utrzymania linii kolejowej przeznaczone są: 1) budynki: a) w których przebywają pracownicy zatrudnieni przy utrzymaniu budynków, budowli i urządzeń do prowadzenia ruchu kolejowego, b) w których przebywają pracownicy zatrudnieni przy zwalczaniu skutków zimy, c) w których wykonywane są naprawy maszyn i urządzeń do utrzymywania budowli określonych w § 1 pkt 2 lit. a), b) i d), d) w których wykonywane są naprawy urządzeń określonych w § 1 pkt 3 lit. a), 2) budowle: a) kołowe drogi technologiczne położone wzdłuż linii i na stacjach kolejowych, b) zasłony odśnieżne, żywopłoty, ogrodzenia, pasy przeciwpożarowe, 3) urządzenia do wykonywania diagnostyki, pomiarów i napraw: a) drogi szynowej, mostów, wiaduktów, tuneli, przepustów i konstrukcji oporowych, b) sieci trakcyjnej, zasilania sieci trakcyjnej i elektroenergetyki użytkowej, o której mowa w § 1 pkt 3 lit. g). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 25 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. (Dz. U. Nr 116, poz. 755) Na podstawie art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 27 czerwca 1996 r. w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 82, poz. 383, z 1997 r. Nr 17, poz. 95 i Nr 108, poz. 701 oraz z 1998 r. Nr 6, poz. 23) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ustala się opłaty abonamentowe za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych w roku kalendarzowym 1999: 1) za używanie odbiorników radiofonicznych w wysokości: a) 3,50 zł za jeden miesiąc, b) 6,95 zł za dwa miesiące, c) 10,35 zł za trzy miesiące, d) 13,75 zł za cztery miesiące, e) 17,10 zł za pięć miesięcy, f) 20,30 zł za sześć miesięcy, g) 23,60 zł za siedem miesięcy, h) 26,80 zł za osiem miesięcy, i) 30,00 zł za dziewięć miesięcy, j) 33,10 zł za dziesięć miesięcy, k) 36,20 zł za jedenaście miesięcy, l) 39,20 zł za rok, 2) za używanie odbiorników telewizyjnych lub telewizyjnych i radiofonicznych w wysokości: a) 10,60 zł za jeden miesiąc, b) 21,05 zł za dwa miesiące, c) 31,30 zł za trzy miesiące, d) 41,60 zł za cztery miesiące, e) 51,70 zł za pięć miesięcy, f) 61,50 zł za sześć miesięcy, g) 71,30 zł za siedem miesięcy, h) 81,10 zł za osiem miesięcy, i) 90,70 zł za dziewięć miesięcy, j) 100,30 zł za dziesięć miesięcy, k) 109,70 zł za jedenaście miesięcy, l) 118,70 zł za rok."; 2) w § 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Użytkownik odbiornika może uiścić opłatę, o której mowa w § 1 pkt 1 lit. b)-l) i pkt 2 lit. b)-l), do 20 dnia pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego.", b) skreśla się ust. 3 i 4; 3) w § 3 w ust. 3 skreśla się wyrazy "i 3"; 4) w § 6a w pkt 4 na końcu skreśla się przecinek i dodaje wyrazy "oraz lekarzy rzeczoznawców i komisji lekarskich Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 i Nr 106, poz. 668),". § 2. Opłaty wnoszone na poczet 1999 r. mogą być przyjmowane w 1998 r. według stawek obowiązujących od dnia 1 stycznia 1999 r. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 1 pkt 1-3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: B. Sulik Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 117, poz. 756) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu: "Art. 1a. Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach: 1) solidarności społecznej, 2) samorządności, 3) samofinansowania, 4) prawa wolnego wyboru lekarza i Kasy Chorych, 5) zapewnienia równego dostępu do świadczeń, 6) działalności Kas Chorych nie dla zysku, 7) gospodarności i celowości działania."; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. Ubezpieczonymi na podstawie przepisów ustawy są osoby posiadające obywatelstwo polskie i zamieszkujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz cudzoziemcy przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu wydanej im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, jeżeli: 1) podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, 2) ubezpieczają się dobrowolnie, 3) są członkami rodziny osób, o których mowa w pkt 1 i 2."; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Ubezpieczonym przysługują świadczenia określone w przepisach ustawy, służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, udzielane w przypadku choroby, urazu, ciąży, porodu i połogu oraz w celu zapobiegania chorobom i promocji zdrowia."; 4) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. 1. Ubezpieczenie zdrowotne realizowane jest przez instytucje ubezpieczenia zdrowotnego, zwane w ustawie "Kasami Chorych", z uwzględnieniem art. 4a. 2. Kasa Chorych w celu zapewnienia ubezpieczonym świadczeń określonych ustawą gromadzi środki finansowe, zarządza nimi oraz zawiera umowy ze świadczeniodawcami, o których mowa w art. 7 pkt 23. 3. Świadczenia zdrowotne są udzielane ubezpieczonym w ramach środków finansowych posiadanych przez Kasę Chorych i powinny odpowiadać aktualnej wiedzy i praktyce medycznej oraz nie przekraczać granic koniecznej potrzeby. 4. Ubezpieczeni, o których mowa w art. 2 pkt 1 i 2, wnoszą do Kasy Chorych składkę na ubezpieczenie zdrowotne. 5. Ubezpieczeni współuczestniczą w kosztach udzielanych im świadczeń wnosząc opłaty (udział własny) na zasadach określonych ustawą. 6. Kasa Chorych, realizując swoje zadania, współdziała z innymi instytucjami działającymi na rzecz ochrony zdrowia, instytucjami ubezpieczeń społecznych, organami jednostek samorządu terytorialnego, administracji rządowej, samorządami zawodów medycznych i organizacjami świadczeniodawców, a także ze stowarzyszeniami i grupami samopomocowymi tworzonymi w celu udzielania pomocy osobom chorym lub promocji zdrowia. 7. Kasa Chorych nie może prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej. 8. Kasa Chorych nie może prowadzić zakładów opieki zdrowotnej, nie może być ich właścicielem ani nie może posiadać w jakiejkolwiek formie praw własności w stosunku do podmiotów prawnych prowadzących zakłady opieki zdrowotnej, w szczególności nie może być akcjonariuszem lub udziałowcem spółek prowadzących zakłady opieki zdrowotnej."; 5) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: "Art. 4a. 1. Ubezpieczony może realizować obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego w innej niż Kasa Chorych instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, działającej na podstawie odrębnych przepisów o działalności ubezpieczeniowej, jeżeli instytucja ta: 1) zapewnia zakres świadczeń zdrowotnych nie mniejszy niż zagwarantowany ustawą, 2) obejmuje ubezpieczeniem każdą zgłaszającą się osobę bez względu na czynniki ryzyka, 3) nie różnicuje wysokości składki w zależności od czynników ryzyka, 4) działa na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie różnicuje składki w zależności od regionu, 5) obejmuje ubezpieczeniem członków rodziny osoby opłacającej składkę, 6) uzyskała zgodę Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych na realizację zadań powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Instytucja, o której mowa w ust. 1, w zakresie realizacji zadań powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego podlega nadzorowi i kontroli Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. 3. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych może cofnąć zgodę, o której mowa w ust. 1 pkt 6, jeżeli instytucja ubezpieczenia zdrowotnego nie realizuje przepisów ust. 1 pkt 1-5 i nie zapewnia ubezpieczonym świadczeń określonych ustawą. W razie cofnięcia zgody przepis art. 69c ust. 3 stosuje się odpowiednio."; 6) skreśla się art. 5 i 6; 7) w art. 7: a) w pkt 14 skreśla się wyrazy "lub osobę pobierającą emeryturę lub rentę zagraniczną," b) pkt 15 otrzymuje brzmienie: "15) przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej «Monitor Polski»," c) w pkt 20 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 21-30 w brzmieniu: "21) członku rodziny - rozumie się przez to następujące osoby, pozostające na wyłącznym utrzymaniu ubezpieczonego opłacającego składkę: a) dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione oraz wnuka i dziecko obce przyjęte na wychowanie, również w ramach rodziny zastępczej, do ukończenia przez nie 18 lat, a jeżeli kształci się dalej - do ukończenia 26 lat, natomiast jeżeli jest niepełnosprawne w znacznym stopniu - bez ograniczenia wieku, b) małżonka, c) krewnych wstępnych pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia, 22) Kasie Chorych bez bliższego oznaczenia - rozumie się przez to regionalną lub branżową Kasę Chorych, 23) świadczeniodawcy - rozumie się przez to zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie oraz osobę wykonującą zawód medyczny w ramach indywidualnej lub specjalistycznej praktyki albo osobę, która uzyskała fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, 24) Pełnomocniku - rozumie się przez to Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego, o którym mowa w art. 167, 25) Urzędzie Nadzoru - rozumie się przez to Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o którym mowa w art. 151-151f, 26) świadczeniach pielęgniarskich - rozumie się przez to świadczenia zdrowotne określone w art. 4 i 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 27) poziomie referencyjnym szpitali - rozumie się przez to podział szpitali w zależności od zakresu i rodzaju udzielanych przez nie świadczeń zdrowotnych, 28) aptece - rozumie się przez to aptekę ogólnodostępną, 29) szpitalu - rozumie się przez to również szpital kliniczny, 30) ambulatoryjnej opiece zdrowotnej - rozumie się przez to udzielanie świadczeń zdrowotnych pacjentom nie wymagającym hospitalizacji (leczenia szpitalnego) przez przychodnie, poradnie i ośrodki zdrowia oraz udzielanie tych świadczeń w ramach praktyki zawodów medycznych."; 8) w art. 8: a) w pkt 1 po wyrazie "społecznym" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem art. 2", b) pkt 9-17 otrzymują brzmienie: "9) sędziowie i prokuratorzy, 10) osoby pobierające emeryturę lub rentę, osoby w stanie spoczynku pobierające uposażenie lub uposażenia rodzinne oraz osoby pobierające uposażenie po zwolnieniu ze służby, 11) dzieci, uczniowie oraz słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 12) studenci i słuchacze studiów doktoranckich, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 13) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, 14) osoby pobierające stypendium sportowe po ukończeniu 15 roku życia, nie objęte ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu, 15) bezrobotni, 16) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne, 17) osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej," c) po pkt 17 dodaje się pkt 18-21 w brzmieniu: "18) kombatanci nie podlegający ubezpieczeniu społecznemu w Rzeczypospolitej Polskiej lub nie pobierający emerytury lub renty, 19) osoby korzystające z urlopu wychowawczego nie pozostające na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu, 20) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, jeżeli nie są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie pkt 1-19, 21) cudzoziemcy, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu wydanej im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy."; 9) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu: "Art. 8a. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu osoby podlegającej temu obowiązkowi w Kasie Chorych, zgodnie z przepisami art. 16, i opłaceniu składki w terminie i na zasadach określonych ustawą. 2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu w Kasie Chorych: 1) staje się członkiem Kasy Chorych, 2) uzyskuje wraz z członkami rodziny prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, z zastrzeżeniem art. 51. 3. Członkostwo w Kasie Chorych osoby, o której mowa w ust. 2, kończy się z dniem wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia, chyba że osoba ta ubezpiecza się nadal dobrowolnie. 4. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o której mowa w ust. 2, i członków jej rodziny ustaje po upływie 30 dni od dnia wygaśnięcia jej członkostwa w Kasie Chorych, chyba że osoba ta stała się w tym czasie członkiem innej Kasy Chorych. 5. W odniesieniu do osób ubiegających się o przyznanie emerytury lub renty członkostwo w Kasie Chorych nie wygasa w okresie trwania postępowania o przyznanie tych świadczeń. 6. W razie nienabycia praw do emerytury lub renty osoba, o której mowa w ust. 5, zobowiązana jest do zwrotu kosztów udzielanych jej świadczeń zdrowotnych w okresie od daty, o której mowa w ust. 4. 7. Jednocześnie można być członkiem tylko jednej Kasy Chorych."; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: "Art. 9. 1. Osoba nie wymieniona w art. 8 może ubezpieczać się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Kasie Chorych. 2. Podstawę wymiaru składki opłacanej przez osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem określonym w umowie zawartej przez tę osobę z Kasą Chorych, a przestaje być nim objęta z dniem rozwiązania umowy lub nieopłacenia składki w obowiązującym terminie. 4. Objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym osoby, o której mowa w ust. 1, oznacza równoczesne ubezpieczenie członków jej rodziny. 5. Osoba, o której mowa w ust. 1, w okresie objęcia jej ubezpieczeniem zdrowotnym jest członkiem Kasy Chorych, z którą zawarła umowę. 6. Prawo do świadczeń zdrowotnych osoby, o której mowa w ust. 1, i członków jej rodziny rozpoczyna się w dniu objęcia ubezpieczeniem i wygasa po upływie 30 dni od dnia ustania członkostwa w Kasie Chorych. 7. Kasa Chorych może uzależnić objęcie ubezpieczeniem osoby, o której mowa w ust. 1, od wpłacenia przez nią kwoty odpowiadającej wielokrotności miesięcznej składki na ubezpieczenie zdrowotne, naliczanej na zasadach określonych w ust. 2, jeśli nie była ona dotąd członkiem Kasy Chorych lub przerwa w jej ubezpieczeniu zdrowotnym w Kasie Chorych trwała dłużej niż 3 miesiące. 8. Szczegółowe zasady ustalania wysokości i pobierania kwoty, o której mowa w ust. 7, określa statut Kasy Chorych, z tym że nie może być ona wyższa niż dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia. 9. Kasa Chorych zawiadamia Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym osoby ubezpieczającej się na własny wniosek."; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: "Art. 10. W Kasach Chorych nie mogą ubezpieczać się obywatele państw obcych, przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na innej podstawie niż karta stałego pobytu lub karta czasowego pobytu wydana im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, a także którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych instytucjach, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej."; 12) w art. 11 skreśla się wyrazy "objętych ubezpieczeniem społecznym" oraz "pracowników, a w stosunku do rolników - w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników"; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: "Art. 13. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 8 i 9 powstaje z dniem przyznania im uposażenia, a wygasa z dniem utraty prawa do pobierania uposażenia."; 14) art. 14 otrzymuje brzmienie: "Art. 14. 1. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego emerytów i rencistów powstaje od dnia, od którego przysługuje wypłata emerytury lub renty, a wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób w stanie spoczynku pobierających uposażenie lub pobierających uposażenie rodzinne oraz osób pobierających uposażenie po zwolnieniu ze służby."; 15) w art. 15: a) w pkt 1 i 2 wyrazy "pkt 10" zastępuje się wyrazami "pkt 11", b) w pkt 3 wyrazy "pkt 11 i 12" zastępuje się wyrazami "pkt 12 i 13", c) pkt 4-7 otrzymują brzmienie: "4) osób wymienionych w art. 8 pkt 14 - powstaje w dniem przyznania stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do jego pobierania, 5) bezrobotnych - powstaje z dniem uzyskania statusu bezrobotnego, a wygasa z dniem utraty tego statusu, 6) osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy - obejmuje okres od dnia przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego do dnia utraty prawa do ich pobierania, 7) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej - obejmuje okres od dnia przyznania renty lub zasiłku do dnia utraty prawa do ich pobierania," d) w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8-10 w brzmieniu: "8) osób korzystających z urlopu wychowawczego - powstaje z dniem rozpoczęcia urlopu, a wygasa z dniem zakończenia urlopu, 9) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 20 - powstaje z dniem zaistnienia określonych w tym przepisie warunków, a wygasa z dniem ich ustania, 10) osób, o których mowa w art. 8 pkt 21 - powstaje z dniem otrzymania karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu, wydanej w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, a wygasa z dniem jego utraty."; 16) art. 16 otrzymuje brzmienie: "Art. 16. 1. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniem społecznym oraz wymienionych w ust. 3-10 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego lub do ubezpieczenia społecznego rolników, z zastrzeżeniem ust. 11. 2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 2-9 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego pracowników, z zastrzeżeniem ust. 11. 3. Osoby pobierające emeryturę lub rentę zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub inna właściwa instytucja emerytalno-rentowa. 4. Osoby wymienione w art. 8 pkt 11 i 12 zgłaszają do ubezpieczenia zdrowotnego szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli, szkoły wyższe, jednostki prowadzące studia doktoranckie, placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne i domy pomocy społecznej. 5. Osoby wymienione w art. 8 pkt 13 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Krajowa Szkoła Administracji Publicznej. 6. Osoby wymienione w art. 8 pkt 14 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot wypłacający stypendium. 7. Bezrobotnych oraz osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego wypłacający zasiłek lub świadczenie. 8. Osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej. 9. Osoby wymienione w art. 8 pkt 20 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Osoby te zobowiązane są zgłosić się w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w celu ich zarejestrowania. 10. Osoby nie wymienione w ust. 1-9 zgłaszają się do ubezpieczenia zdrowotnego same. 11. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1-10, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Zgłoszenie powinno zawierać wskazanie Kasy Chorych, imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, datę urodzenia oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer. Gdy osoba zgłaszana do ubezpieczenia zdrowotnego nie ma nadanego numeru PESEL i numeru NIP, zgłoszenie powinno zawierać rodzaj i numer dowodu tożsamości. Zgłoszenie powinno zawierać również następujące dane dotyczące członków rodziny objętej ubezpieczeniem: stopień pokrewieństwa, nazwisko, imię, datę urodzenia, adres zamieszkania, stopień niepełnosprawności oraz numer PESEL. 12. Osoby, o których mowa w ust. 1-10, są obowiązane w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia się w innej Kasie Chorych zawiadomić o tym fakcie Kasę Chorych, której ostatnio byli członkami, oraz poinformować płatnika ich składki i właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego."; 17) skreśla się art. 17; 18) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. 1. Dowodem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest karta identyfikacyjna ubezpieczenia zdrowotnego, zwana dalej "kartą ubezpieczenia". 2. Na karcie ubezpieczenia umieszcza się następujące dane osobowe: 1) imię i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) datę urodzenia, 4) miejsce zamieszkania. 3. Na karcie ubezpieczenia, za zgodą ubezpieczonego, mogą być umieszczane dodatkowe informacje dotyczące stanu zdrowia. 4. Kartę ubezpieczenia otrzymuje osoba ubezpieczona po zgłoszeniu jej w Kasie Chorych zgodnie z art. 16. 5. Zakres informacji umieszczanych na karcie ubezpieczenia oraz wzór, tryb jej wydawania i unieważniania określi, w drodze rozporządzenia, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych."; 19) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 7,5% podstawy wymiaru składki, z zastrzeżeniem art. 20 i art. 169d."; 20) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. 1. Składka na ubezpieczenie zdrowotne rolnika podlegającego ubezpieczeniu społecznemu rolników jest równa kwocie odpowiadającej cenie połowy kwintala żyta z każdego hektara przeliczeniowego użytków rolnych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, ustalonej dla celów wymiaru podatku rolnego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Podstawą wymiaru składki dla rolnika prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej jest ponadto deklarowana kwota odpowiadająca dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. 3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 8 pkt 20, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej. 4. Podstawą wymiaru składki dla domownika pracującego z rolnikiem w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej. 5. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje członków jego rodziny, jeżeli nie są oni domownikami w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Składka rolnika nie może przekroczyć wysokości kwoty składki naliczanej z 50 hektarów przeliczeniowych prowadzonego gospodarstwa rolnego."; 21) w art. 21: a) w ust. 1 po wyrazach "w art. 8 pkt 1 lit. a) i c)-h)" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 3a", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 8 i 9 - jest kwota odpowiadająca wysokości ich uposażenia, 2) osób wymienionych w art. 8 pkt 10 - jest kwota emerytury, renty, z wyłączeniem dodatków, zasiłków, świadczeń pieniężnych i ryczałtu energetycznego, 3) osób wymienionych w art. 8 pkt 11 i 12 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 4) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 i 14 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium, 5) osób wymienionych w art. 8 pkt 15 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium - kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 6) osób wymienionych w art. 8 pkt 16 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, 7) osób wymienionych w art. 8 pkt 17 - jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej, zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego lub gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej, 8) osób wymienionych w art. 8 pkt 18 - jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, 9) osób wymienionych w art. 8 pkt 19 - jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku wychowawczego, 10) osób wymienionych w art. 8 pkt 21, jeżeli nie dotyczą ich przepisy art. 8 pkt 1-20 - jest kwota odpowiadająca wysokości przeciętnego wynagrodzenia.", c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. f), z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej.", d) w ust. 4 skreśla się wyrazy "po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas"; 22) art. 24 otrzymuje brzmienie: "Art. 24. 1. Za osobę pozostającą w stosunku pracy lub w stosunku służbowym, pobierającą uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne albo uposażenie po zwolnieniu ze służby składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza pracodawca, a w razie wypłaty świadczeń pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o którym mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) - podmiot zobowiązany do wypłaty tych świadczeń. 2. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zleceniodawca. 3. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium, osobę pobierającą zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza właściwy urząd pracy. 4. Za osobę objętą ubezpieczeniem społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza spółdzielnia. 5. Za osobę pobierającą uposażenie posła lub senatora składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Kancelaria Sejmu lub Kancelaria Senatu. 6. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty emerytury, renty, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, i odprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego albo inna instytucja emerytalno-rentowa wypłacająca emeryturę lub rentę. 7. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 13, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej. 8. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 14, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający stypendium. 9. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą działalność gospodarczą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza osoba prowadząca działalność gospodarczą."; 23) w art. 25: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Składki na ubezpieczenie zdrowotne: 1) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 20, oraz domowników, z wyjątkiem rolników prowadzących działy specjalne, opłaca Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 9, 2) bezrobotnych nie pobierających zasiłku opłaca właściwy urząd pracy, 3) osób pobierających zasiłek wychowawczy opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 4) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej opłaca jednostka pomocy społecznej przyznająca rentę lub zasiłek, 5) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 8 pkt 11, przebywających w placówce opiekuńczo-wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej opłaca placówka lub dom, a uczniów i słuchaczy nie przebywających w takiej placówce, jeżeli nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, opłaca szkoła lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz uczęszcza, 6) studentów i uczestników studiów doktoranckich, o których mowa w art. 8 pkt 12, opłaca szkoła wyższa lub jednostka organizacyjna prowadząca studia doktoranckie, w której osoby te odbywają studia, jeżeli nie podlegają one obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, 7) kombatantów, o których mowa w art. 8 pkt 18, opłaca Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.", b) w ust. 2 po wyrazie "rodzin" dodaje się wyrazy ", jak również osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939-1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych po tej wojnie, otrzymujących dochody z tytułu emerytury lub renty, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie odrębnych przepisów," c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego. 4. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 3, Fundusz Kościelny otrzymuje dotacje z budżetu państwa."; 24) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: "Art. 25a. 1. Płatnik, o którym mowa w art. 24 i art. 25 ust. 1, za terminowe naliczenie i odprowadzenie składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz przekazanie związanych z tym informacji ma prawo do wynagrodzenia w wysokości 0,1% odprowadzonej kwoty składek. 2. Kwota należnego wynagrodzenia potrącana jest przez płatnika z kwoty pobranych składek."; 25) art. 26 otrzymuje brzmienie: "Art. 26. 1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 23-25, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w terminie do 15 dnia następnego miesiąca, w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Od nie opłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadzie i w wysokości określonych przepisami wydanymi na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne: 1) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. a) i c)-h), w pkt 2-19 i 21 oraz w art. 9 są opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, 2) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 10, w stosunku do osób pobierających świadczenia emerytalno-rentowe z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, oraz w art. 8 pkt 20 i w art. 20 są opłacane i ewidencjonowane w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 3) osób wymienionych w art. 8 w pkt 1 lit. a) i d) oraz w pkt 2-7 i 10 mogą być opłacane i ewidencjonowane bezpośrednio w branżowej Kasie Chorych. 4. Niezwłocznie, nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz dokumentów umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę do właściwej Kasy Chorych. 5. Kasa Chorych jest uprawniona do nieodpłatnego dostępu do informacji o ubezpieczonym i opłacanej przez niego składce, w zakresie niezbędnym do realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, znajdujących się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas określi, w drodze rozporządzenia, zasady, tryb i terminy dokonywania rozliczeń związanych z opłatą składek na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w ust. 3 pkt 2 oraz tryb i terminy dokonywania rozliczeń związanych z przekazaniem składki wraz z należnymi odsetkami przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do właściwej Kasy Chorych. Rozporządzenie może różnicować terminy opłacania składek, jednak nie później niż w terminie określonym w ust. 1."; 26) po art. 26 dodaje się art. 26a w brzmieniu: "Art. 26a. Koszty poboru, ewidencjonowania i dochodzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne Kasa Chorych zwraca odpowiednio: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% oraz Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,25% kwoty składek."; 27) art. 27 otrzymuje brzmienie: "Art. 27. Od kwoty nie przekazanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z należnymi odsetkami Kasa Chorych pobiera odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych przepisami wydanymi na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa."; 28) w art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nadpłaconą składkę zalicza się na poczet następnych należnych składek, a jeżeli obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego wygasł, nadpłacona składka podlega zwrotowi przez Kasę Chorych."; 29) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Składka na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu: 1) od podatku dochodowego od osób fizycznych obliczonego według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471 i Nr 108, poz. 685) - na zasadach określonych w tej ustawie, 2) od zryczałtowanego podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych - na zasadach określonych w odrębnych przepisach.", b) skreśla się ust. 2; 30) art. 31 otrzymuje brzmienie: "Art. 31. 1. Osobom ubezpieczonym przysługują, na zasadach określonych w ustawie, świadczenia zdrowotne mające na celu: 1) zachowanie zdrowia oraz zapobieganie chorobom i urazom, 2) wczesne wykrywanie chorób, 3) leczenie, 4) zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie. 2. W celu realizacji uprawnień określonych w ust. 1 Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu w szczególności: 1) badanie i poradę lekarską, 2) badanie diagnostyczne, 3) leczenie (ambulatoryjne, w domu chorego, szpitalne oraz w ramach pomocy doraźnej), 4) rehabilitację leczniczą, 5) świadczenie pielęgniarskie, 6) opiekę nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu, opiekę prenatalną nad płodem i opiekę nad noworodkiem, 7) opiekę profilaktyczną, 8) zaopatrzenie w leki i materiały medyczne, 9) zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz lecznicze środki techniczne, 10) orzekanie o stanie zdrowia, 11) opiekę paliatywno-hospicyjną."; 31) po art. 31 dodaje się art. 31a-31f w brzmieniu: "Art. 31a. 1. Ubezpieczonemu w Kasie Chorych nie przysługują: 1) świadczenia, których sposób finansowania określają odrębne przepisy, w tym świadczenia służby medycyny pracy, 2) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie ubezpieczonego, jeżeli nie są one związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także jeżeli nie są wydawane dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego, 3) świadczenia zdrowotne w szpitalach uzdrowiskowych i sanatoriach uzdrowiskowych, nie związane z bezpośrednią przyczyną skierowania ubezpieczonego na leczenie uzdrowiskowe, 4) świadczenia zdrowotne z zakresu stomatologii, inne niż określone w art. 31e, 5) szczepienia ochronne inne niż zlecone do wykonania Kasom Chorych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, 6) świadczenia ponadstandardowe, których wykaz określi, w drodze rozporządzenia, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych; świadczenia te ubezpieczony finansuje ze środków własnych, 7) wysokospecjalistyczne procedury medyczne; wykaz, zasady i tryb udzielania tych świadczeń określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej; świadczenia te finansowane są z budżetu państwa. 2. Kasy Chorych nie finansują kosztów leczenia ubezpieczonego poza granicami kraju, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może skierować ubezpieczonego do przeprowadzenia za granicą leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju. Koszty tych świadczeń są finansowane z budżetu państwa. 3. Kasy Chorych nie finansują kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym. Koszty te finansowane są na podstawie odrębnych przepisów. Art. 31b. 1. Kasa Chorych realizuje uprawnienia ubezpieczonego do świadczeń na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób poprzez: 1) propagowanie zachowań prozdrowotnych, zachęcanie do indywidualnej odpowiedzialności za własne zdrowie, 2) zapewnienie ubezpieczonym profilaktycznych badań lekarskich w celu wczesnego rozpoznania chorób układu krążenia, chorób nowotworowych oraz innych chorób, 3) prowadzenie profilaktyki stomatologicznej u dzieci do lat 18, 4) przeprowadzanie badań profilaktycznych u dzieci do lat 18 i kobiet w ciąży, 5) wykonywanie szczepień ochronnych. 2. Kasa Chorych realizuje świadczenia, o których mowa w ust. 1, w ramach profilaktycznych programów zdrowotnych lub programów polityki zdrowotnej: 1) zlecanych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i finansowanych z budżetu państwa, 2) podejmowanych i finansowanych przez Kasy Chorych ze środków własnych, 3) finansowanych z innych źródeł. Art. 31c. 1. Ubezpieczony ma prawo do leczenia szpitalnego na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty poprzez leczenie ambulatoryjne, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 3. 2. Ubezpieczony ma prawo do wyboru szpitala spośród szpitali tego samego poziomu referencyjnego, które zawarły umowę z Kasą Chorych. Jeżeli ubezpieczony wybierze inny szpital wyższego poziomu referencyjnego, Kasa Chorych obciąża go wynikającą stąd różnicą kosztów. 3. Różnice kosztów, o których mowa w ust. 2, określa się porównując średni koszt leczenia pacjenta na oddziałach danej specjalności w szpitalach obu poziomów referencyjnych na obszarze działania Kasy Chorych w poprzednim roku kalendarzowym. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, krajową sieć szpitali ustalając ich poziom referencyjny w zależności od rodzaju udzielanych przez te szpitale świadczeń zdrowotnych. Art. 31d. 1. Ubezpieczony ma prawo do świadczeń rehabilitacji leczniczej w celu zapobieżenia niepełnosprawności, jej usunięcia, ograniczenia lub złagodzenia jej skutków. 2. Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu niezbędne świadczenia rehabilitacyjne w zakładzie rehabilitacji leczniczej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Koszty wyżywienia i zakwaterowania w zakładzie rehabilitacji leczniczej pokrywane są na zasadach określonych dla zakładów opiekuńczo-leczniczych w odrębnych przepisach. Art. 31e. 1. Ubezpieczony ma prawo do bezpłatnych podstawowych świadczeń lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych. 2. Wykaz podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Krajowego Związku Kas Chorych. Art. 31f. 1. Ubezpieczony ma prawo do świadczeń z zakresu badań diagnostycznych, w tym analityki medycznej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, bezpłatnie lub za zryczałtowaną opłatą. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz badań diagnostycznych, za które ubezpieczony wnosi zryczałtowane opłaty, oraz maksymalną wysokość tych opłat."; 32) skreśla się art. 32-34; 33) w art. 35 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Zaopatrzenie w leki i materiały medyczne przysługuje ubezpieczonemu także na podstawie recepty wystawionej przez lekarza nie będącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z Kasą Chorych umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept."; 34) w art. 38: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 6 po wyrazie "ustala" dodaje się wyrazy ", w drodze rozporządzenia," c) w ust. 7 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia"; 35) skreśla się art. 40-42; 36) w art. 43 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia"; 37) w art. 44 w ust. 2 skreśla się wyrazy "i członkom ich rodzin"; 38) w art. 45 po wyrazie "określa" dodaje się wyrazy ", w drodze rozporządzenia,"; 39) art. 47 otrzymuje brzmienie: "Art. 47. 1. Zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze i lecznicze środki techniczne przysługuje ubezpieczonym na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie. 2. Inwalidom wojennym i wojskowym przysługuje prawo do bezpłatnych przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Kasa Chorych może wprowadzić limit cen dla przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych, o takim samym zastosowaniu, ale różnych cenach - w zakresie którego finansuje to świadczenie. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego Związku Kas Chorych szczegółowy wykaz przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia. 5. Udział Kasy Chorych nie może być niższy niż kwota stanowiąca 50% limitu ceny świadczenia lub ceny świadczenia, jeżeli limit nie został ustalony. 6. Kasa Chorych może osobie ubezpieczonej wypożyczać nieodpłatnie, po wniesieniu kaucji, niezbędne przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze na warunkach określonych w statucie Kasy."; 40) art. 48 otrzymuje brzmienie: "Art. 48. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Kasę Chorych. 3. Ubezpieczony ponosi koszty zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym oraz, z zastrzeżeniem art. 50 ust. 2, koszty przejazdu do i z sanatorium, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady potwierdzania skierowania, o którym mowa w ust. 1."; 41) skreśla się art. 49; 42) art. 50 otrzymuje brzmienie: "Art. 50. 1. Ubezpieczonemu na podstawie zlecenia lekarza przysługują bezpłatne przejazdy środkiem transportu sanitarnego w przypadkach: 1) przewozu osób wymagających natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej, 2) przewozów wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia w przypadkach schorzeń zagrażających zdrowiu lub życiu. 2. Ubezpieczonemu na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadku przewozu osób z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą korzystanie ze środków transportu publicznego w celu odbycia leczenia do najbliższego zakładu udzielającego świadczeń w tym zakresie i z powrotem. 3. Statut Kasy Chorych może określać wysokość udziału własnego ubezpieczonego w kosztach przejazdu lub pełne pokrycie tych kosztów przez ubezpieczonego w przypadkach nie wymienionych w ust. 1 i 2."; 43) art. 51 otrzymuje brzmienie: "Art. 51. 1. Ubezpieczony ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego jest obowiązany przedstawić kartę ubezpieczenia. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, karta może zostać przedstawiona w terminie późniejszym, na zasadach określonych w statucie Kasy Chorych. 2. W razie nieprzedstawienia karty ubezpieczenia lub w przypadku, gdy ubezpieczony nie opłacił składki na ubezpieczenie zdrowotne przez okres dłuższy niż 30 dni, świadczenie zostaje udzielone na koszt ubezpieczonego, z wyjątkiem nagłych zachorowań związanych w wypadkiem, zatruciem, urazem, stanów zagrożenia życia lub porodu. 3. W razie nieodprowadzenia składki za ubezpieczonego przez zobowiązanego płatnika, przez okres dłuższy niż 30 dni, Kasa Chorych obciąża tego płatnika kosztami świadczenia udzielonego ubezpieczonemu. 4. W razie późniejszego przedstawienia karty ubezpieczenia lub opłacenia zaległych składek wraz z odsetkami, ubezpieczony i płatnik może ubiegać się o zwrot kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3, w trybie określonym w statucie Kasy Chorych. 5. Roszczenia, o których mowa w ust. 3, ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenia stały się wymagalne. 6. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 3 miesiąca życia."; 44) skreśla się art. 52; 45) art. 53 otrzymuje brzmienie: "Art. 53. 1. Kasy Chorych zawierają umowy o udzielanie świadczeń ze świadczeniodawcami posiadającymi uprawnienia do udzielania świadczeń na podstawie odrębnych przepisów. 2. Kasa Chorych po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych określa warunki dotyczące udzielania świadczeń zdrowotnych, zapewnienia jakości i dostępności świadczeń, rozliczania kosztów świadczeń i mechanizmów ograniczania wzrostu tych kosztów, a także zasady kontroli realizacji umów. 3. Kasa Chorych przy zawieraniu umów jest obowiązana do przestrzegania: 1) zasady zrównoważenia wydatków z przychodami Kasy Chorych, 2) zasady, że suma kwot zobowiązań Kasy Chorych wobec świadczeniodawców ze wszystkich zawartych umów musi się mieścić w planie finansowym Kasy Chorych. 4. Umowy między Kasą Chorych a świadczeniodawcami powinny określać w szczególności: 1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń, 2) warunki i zasady udzielania świadczeń, 3) zasady rozliczeń ze świadczeniodawcami, 4) maksymalną kwotę zobowiązania Kasy Chorych wobec świadczeniodawcy, 5) zasady kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń oraz realizacji umów, 6) zasady rozpatrywania kwestii spornych, zażaleń, przeprowadzania i udokumentowania postępowania kontrolnego oraz wydawania wniosków pokontrolnych, 7) zasady prowadzenia dokumentacji przez świadczeniodawców na potrzeby realizacji ubezpieczenia zdrowotnego i jej udostępniania Kasie Chorych."; 46) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zawieranie przez Kasy Chorych umów o udzielanie świadczeń odbywa się po uprzednim przeprowadzeniu konkursu ofert."; 47) po art. 54 dodaje się art. 54a w brzmieniu: "Art. 54a. Przy zawieraniu umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych oraz usług transportu sanitarnego nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych."; 48) skreśla się art. 55; 49) po art. 55 dodaje się art. 55a w brzmieniu: "Art. 55a. 1. Organy samorządu terytorialnego, po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych w porozumieniu z Kasą Chorych, na których obszarze działa, są obowiązane do opracowania i aktualizacji planu zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej na obszarze ich działania; w oparciu o ten plan Kasa Chorych zawiera umowy ze świadczeniodawcami. Organy samorządu terytorialnego zamieszczają plan w dzienniku urzędowym województwa, na obszarze którego działa Kasa Chorych. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki, jakim powinien odpowiadać plan zabezpieczenia ambulatoryjnego opieki zdrowotnej, uwzględniając zapewnienie ubezpieczonym całodobowego dostępu do świadczeń lekarskich i pielęgniarskich oraz niezbędną dla tego celu liczbę lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej lub rodzinnych, lekarzy specjalistów, pielęgniarek i położnych i innych świadczeniodawców."; 50) art. 56 otrzymuje brzmienie: "Art. 56. 1. Kasa Chorych nie może zawierać umowy o udzielanie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych z lekarzem, jeżeli udziela on świadczeń w zakładzie opieki zdrowotnej, który zawarł umowę z Kasą Chorych. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do innego świadczeniodawcy wykonującego zawód medyczny lub psychologa."; 51) art. 57 otrzymuje brzmienie: "Art. 57. Kasy Chorych zawierają umowy ze szpitalami będącymi samodzielnymi publicznymi lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej w rozumieniu ustawy o zakładach opieki zdrowotnej w celu zapewniania ubezpieczonym leczenia szpitalnego."; 52) art. 58 otrzymuje brzmienie: "Art. 58. 1. Świadczenia ambulatoryjne z zakresu specjalistycznej opieki zdrowotnej są udzielane ubezpieczonym na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, z wyjątkiem świadczeń: 1) ginekologa i położnika, 2) stomatologa, 3) dermatologa i wenerologa, 4) onkologa, 5) psychiatry, 6) lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych oraz od tytoniu, 7) dla osób zakażonych wirusem HIV, 8) dla osób chorych na gruźlicę, 9) dla kombatantów w zakresie chorób wojennych i obozowych. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, związane z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanem zagrożenia życia lub porodem udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 3. Świadczenia zdrowotne szpitali są udzielane bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego w razie wypadków, zatruć, urazów, porodu, stanów zagrożenia życia oraz w razie wydania na podstawie odrębnych przepisów decyzji o przymusowej hospitalizacji. 4. Świadczenia z zakresu diagnostyki, rehabilitacji leczniczej oraz zabiegi ambulatoryjne, a także świadczenia innych niż lekarze świadczeniodawców są udzielane ubezpieczonemu na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 5. Świadczenie zdrowotne udzielone ubezpieczonemu bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli to skierowanie jest wymagane, opłaca ubezpieczony."; 53) art. 59 otrzymuje brzmienie: "Art. 59. 1. Leki i materiały medyczne są wydawane ubezpieczonym przez aptekę na zasadach określonych w ustawie. 2. Apteka ma obowiązek w szczególności: 1) zapewniać dostępność leków i materiałów medycznych objętych wykazami leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, oraz leków, preparatów diagnostycznych, a także sprzętu jednorazowego użytku, o których mowa w art. 39, 2) udostępniać do kontroli przez Kasę Chorych lub na jej zlecenie przez organy nadzoru farmaceutycznego dokumentację, którą apteka jest obowiązana prowadzić na podstawie odrębnych przepisów, 3) przekazywać dane o obrocie refundowanymi lekami i materiałami medycznymi. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przekazywania oraz zakres danych o obrocie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3."; 54) po art. 59 dodaje się art. 59a w brzmieniu: "Art. 59a. 1. Apteka otrzymuje refundację ceny leku lub materiału medycznego wydawanego ubezpieczonemu bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. 2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać ustalonego limitu cen, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2, i dokonywana jest przez Kasę Chorych na zasadach, o których mowa w ust. 3-5. 3. Kasa Chorych w porozumieniu z Okręgową Izbą Aptekarską ustala: 1) terminy przedstawiania przez apteki Kasie Chorych zbiorczych zestawień zrealizowanych recept podlegających refundacji, 2) terminy zwrotu aptekom należności z tytułu refundacji, po przedłożeniu zestawienia recept, o którym mowa w pkt 1, 3) tryb udostępniania Kasie Chorych do kontroli recept zrealizowanych przez ubezpieczonych i związanych z tym informacji, 4) wysokość odsetek należnych aptekom w razie nieterminowej refundacji ceny, o której mowa w ust. 1. 4. Uzgodnienia te obowiązują Kasę Chorych oraz wszystkie apteki na terenie działania danej Kasy Chorych oraz danej Okręgowej Izby Aptekarskiej. 5. W przypadku nieuzgodnienia terminów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, terminy te nie mogą przekroczyć 15 dni. 6. Kasa Chorych dokonuje zwrotu należności z tytułu refundacji w terminie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub ust. 5. 7. W przypadku przekroczenia przez Kasę Chorych terminu, o którym mowa w ust. 5, aptece przysługują odsetki. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych i Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji."; 55) art. 60 otrzymuje brzmienie: "Art. 60. 1. Ubezpieczony ma prawo do: 1) wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) wyboru lekarza specjalisty spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 1 i 5, 3) wyboru szpitala na zasadach określonych w art. 31c oraz 58 ust. 3, 4) wyboru pielęgniarki, położnej i innych świadczeniodawców związanych umową z Kasą Chorych, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 5, 5) wyboru Kasy Chorych, 6) pokrycia przez Kasę Chorych, której ubezpieczony jest członkiem, wydatków poniesionych w związku z uzyskaniem świadczeń w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub potrzeby natychmiastowego leczenia szpitalnego, udzielanych przez świadczeniodawców nie związanych umową z żadną Kasą Chorych - do wysokości przeciętnych kosztów takich świadczeń w danej Kasie Chorych, o ile wykaże, że nie miał możliwości uzyskania świadczenia u świadczeniodawcy związanego umową z Kasą. 2. Jeżeli ubezpieczony zmienia wybranego przez siebie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego bez zgody Kasy Chorych przed upływem sześciu miesięcy od dokonania wyboru, wnosi zryczałtowaną opłatę rejestracyjną do Kasy Chorych w wysokości 2,5% przeciętnego wynagrodzenia."; 56) art. 61 otrzymuje brzmienie: "Art. 61. 1. Kasa Chorych przeprowadza lub zleca kontrolę bieżącej realizacji umowy o udzielanie świadczeń, a w szczególności kontrolę: 1) sposobu korzystania ze świadczeń przez ubezpieczonych, dostępności i jakości świadczeń oraz zasad organizacji ich udzielania, 2) stosowania procedur diagnostycznych i terapeutycznych pod względem jakości i zgodności z przyjętymi standardami, 3) sposobu korzystania ze świadczeń specjalistycznych i stosowanych technologii medycznych, 4) zasadności wyboru leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych stosowanych w diagnostyce, leczeniu i rehabilitacji, 5) zasad wystawiania recept. 2. Kontrole dokumentacji medycznej i jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych mogą być przeprowadzane tylko przez upoważnionych przez Kasę Chorych lekarzy, pielęgniarki, położne lub przedstawicieli innych zawodów medycznych, o ile zakres kontroli ich dotyczy. 3. Podmiot kontrolowany zobowiązany jest do przedłożenia niezbędnych dokumentów, udzielania informacji i pomocy podczas kontroli. 4. Podmiot kontrolowany powinien uwzględniać wyniki kontroli i stosować się do zaleceń pokontrolnych."; 57) art. 62 otrzymuje brzmienie: "Art. 62. 1. W razie pobytu ubezpieczonego poza obszarem działania właściwej Kasy Chorych i nagłego zachorowania lub pogorszenia się stanu zdrowia, świadczeń udziela zakład opieki zdrowotnej lub lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, z którym Kasa Chorych, właściwa ze względu na miejsce pobytu ubezpieczonego, zawarła umowę o udzielanie świadczeń. 2. Koszty świadczeń, o których mowa w ust. 1, są rozliczane bezpośrednio pomiędzy właściwymi kasami."; 58) skreśla się art. 63 i 64; 59) w tytule rozdziału 6 wyrazy "kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego" zastępuje się wyrazami "Kas Chorych"; 60) art. 65 otrzymuje brzmienie: "Art. 65. 1. Zadania z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego realizują: 1) regionalne Kasy Chorych, 2) branżowe Kasy Chorych, 3) Krajowy Związek Kas Chorych. 2. Kasy Chorych są z mocy ustawy członkami Krajowego Związku Kas Chorych. 3. Kasa Chorych może tworzyć biura terenowe, zwane dalej "oddziałami Kasy"."; 61) art. 66 otrzymuje brzmienie: "Art. 66. 1. Kasa Chorych jest instytucją samorządną, reprezentującą ubezpieczonych. 2. Kasy Chorych mają osobowość prawną."; 62) w art. 67 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Kasy Chorych uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie. 2. W postępowaniu przed Sądem Rejonowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym."; 63) skreśla się art. 68 i 69; 64) po art. 69 dodaje się art. 69a-69c w brzmieniu: "Art. 69a. 1. Regionalna Kasa Chorych jest podstawową jednostką organizacyjną ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Regionalna Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar zamieszkany przez co najmniej 1 000 000 ludności. Obszar działania Kasy Chorych powinien uwzględniać granice administracyjne jednego lub kilku województw. 3. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zamieszkałą na obszarze działania Kasy Chorych. 4. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia, zamieszkałą poza obszarem działania Kasy Chorych - na wniosek tej osoby. Art. 69b. Osoba objęta obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego jest członkiem regionalnej Kasy Chorych właściwej dla miejsca zamieszkania lub na swój wniosek innej Kasy Chorych albo instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, o której mowa w art. 4a. Art. 69c. 1. Branżowe Kasy Chorych tworzy i znosi Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas, na wniosek poparty przez pisemne deklaracje co najmniej 500 000 osób. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę branżowej Kasy Chorych, 2) ustrój Kasy Chorych i kompetencje jej organów, 3) tryb powoływania i odwoływania na stanowiska w organach Kasy Chorych, 4) kryteria przyjmowania członków Kasy Chorych zgodne z zasadą wolnego wyboru Kasy Chorych. 3. W przypadku zniesienia branżowej Kasy Chorych, jej członkowie stają się członkami regionalnej Kasy Chorych. 4. Rozporządzenie o zniesieniu branżowej Kasy Chorych określa sposób przeprowadzenia likwidacji Kasy i przeznaczenie jej mienia."; 65) skreśla się art. 70; 66) w rozdziale 6 skreśla się tytuł "Oddział 1. Regionalne kasy"; 67) skreśla się art. 71; 68) art. 72 otrzymuje brzmienie: "Art. 72. 1. Do zakresu działania Kasy Chorych należy wykonywanie wszelkich czynności z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego, a w szczególności: 1) prowadzenie ewidencji osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym, 2) stwierdzanie i potwierdzanie prawa osoby ubezpieczonej do świadczeń, 3) analizowanie wykonania obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 4) zarządzanie funduszami Kasy, 5) ustalanie planu finansowego, 6) zawieranie i finansowanie umów o udzielanie świadczeń na rzecz ubezpieczonych oraz kontrola realizacji tych umów, 7) tworzenie oddziałów Kasy Chorych i kierowanie ich działalnością."; 69) art. 73 otrzymuje brzmienie: "Art. 73. 1. Statut Kasy Chorych określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę Kasy Chorych, 2) obszar działania Kasy Chorych, 3) zasady tworzenia i funkcjonowania oddziałów Kasy Chorych, 4) liczbę członków organów Kasy Chorych i zakres czynności tych organów, 5) zasady funkcjonowania biura Kasy Chorych, 6) zasady sporządzania i zatwierdzania planu finansowego i rocznego sprawozdania finansowego, 7) skład i zasady działania prezydium rady Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 8) zasady kontroli wewnętrznej Kasy Chorych, 9) warunki członkostwa osób ubezpieczających się dobrowolnie, 10) zasady ustalania wynagrodzeń oraz diet i zwrotu kosztów dla członków organów Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 11) inne zadania wynikające z ustawy. 2. Statut Kasy Chorych i jego każdorazowa zmiana wymaga zatwierdzenia przez Urząd Nadzoru. 3. Statut Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkich dziennikach urzędowych województw, na których obszarze działa ta Kasa, oraz zostaje podany do publicznej wiadomości. 4. Uchwała o utworzeniu oddziału Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym województwa, na którego obszarze utworzono ten oddział, oraz podana zostaje do publicznej wiadomości."; 70) art. 74 otrzymuje brzmienie: "Art. 74. Organami Kasy Chorych są: 1) rada Kasy Chorych, 2) zarząd Kasy Chorych."; 71) art. 75 otrzymuje brzmienie: "Art. 75. 1. Rada regionalnej Kasy Chorych powoływana jest przez sejmik województwa, spośród osób ubezpieczonych w danej Kasie, z obszaru działania regionalnej Kasy Chorych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Rada Kasy Chorych nie może liczyć więcej niż 21 członków. 3. W przypadku gdy Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar więcej niż jednego województwa, sejmiki wojewódzkie powołują do rady Kasy Chorych członków w liczbie proporcjonalnej do liczby osób ubezpieczonych mieszkających na terenie danego województwa. 4. Członkowie rady Kasy Chorych nie mogą być jednocześnie członkami zarządu, pracownikami Kas Chorych, świadczeniodawcami współpracującymi z Kasami Chorych, właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasami Chorych na udzielanie świadczeń, a także członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych, na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934)."; 72) po art. 75 dodaje się art. 75a i 75b w brzmieniu: "Art. 75a. 1. Kadencja rady Kasy Chorych trwa 4 lata i upływa w dniu pierwszego posiedzenia nowo powołanej rady. Członek rady Kasy Chorych może być odwołany przed upływem kadencji. Pierwsze posiedzenie rady zwołuje marszałek sejmiku województwa właściwego dla miejsca będącego siedzibą Kasy Chorych. Marszałek przewodniczy jej do czasu wyboru przewodniczącego rady Kasy Chorych. 2. Rada Kasy Chorych zbiera się na pierwszym posiedzeniu nie później niż w ciągu 14 dni od dnia powołania. Art. 75b. 1. Rada Kasy Chorych wybiera spośród swojego składu przewodniczącego, wiceprzewodniczących i sekretarza rady oraz przewodniczącego i członków komisji skarg i wniosków. 2. Komisja skarg i wniosków rozpatruje skargi i wnioski ubezpieczonych i udziela im odpowiedzi, współpracując w tym zakresie z dyrektorem Kasy Chorych i zastępcą dyrektora do spraw medycznych, oraz składa kwartalne sprawozdania radzie Kasy."; 73) art. 76 otrzymuje brzmienie: "Art. 76. Do zakresu działania rady Kasy Chorych należy w szczególności: 1) uchwalanie statutu Kasy Chorych, 2) podejmowanie decyzji o utworzeniu oddziałów Kasy Chorych i ustalanie obszaru ich działania, 3) powoływanie i odwoływanie dyrektora Kasy Chorych oraz na jego wniosek dwóch zastępców dyrektora, w tym zastępcy dyrektora do spraw medycznych, 4) powoływanie i odwoływanie członków komisji skarg i wniosków, 5) uchwalanie planu finansowego oraz przyjmowanie i zatwierdzanie rocznych oraz kwartalnych sprawozdań finansowych, 6) uchwalanie planu pracy oraz rozpatrywanie i przyjmowanie kwartalnych oraz rocznych sprawozdań z jego wykonania, 7) rozpatrywanie okresowych sprawozdań z działalności zarządu Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków, 8) uchwalenie regulaminu rady i zarządu Kasy Chorych, 9) podejmowanie uchwał dotyczących majątku Kasy Chorych, inwestycji przekraczających upoważnienia statutowe dla zarządu oraz nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości, 10) wybór przedstawicieli do Krajowego Związku Kas Chorych, 11) inne zadania zastrzeżone w ustawie i statucie Kasy Chorych do właściwości rady."; 74) skreśla się art. 77; 75) art. 78 otrzymuje brzmienie: "Art. 78. 1. Rada Kasy Chorych odbywa posiedzenia nie rzadziej niż raz na dwa miesiące. 2. Posiedzenia zwołuje i przewodniczy im przewodniczący rady Kasy Chorych lub działający z jego upoważnienia wiceprzewodniczący. 3. Nadzwyczajne posiedzenie rady Kasy Chorych jest zwoływane na wniosek zarządu Kasy, Prezesa Urzędu Nadzoru, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej albo co najmniej 1/3 członków rady Kasy, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia doręczenia żądania przewodniczącemu rady Kasy lub pełniącemu jego obowiązki wiceprzewodniczącemu."; 76) art. 79 otrzymuje brzmienie: "Art. 79. 1. Rada Kasy Chorych, z zastrzeżeniem ust. 2, podejmuje uchwały w obecności co najmniej połowy liczby członków. 2. Na posiedzeniach nadzwyczajnych rada Kasy Chorych podejmuje uchwały w obecności co najmniej 2/3 liczby członków. 3. Uchwały rady Kasy Chorych zapadają bezwzględną większością głosów członków obecnych na posiedzeniu. 4. Bezwzględna większość głosów ma miejsce wówczas, gdy za kandydatem lub wnioskiem oddana została liczba głosów co najmniej o jeden większa od sumy pozostałych ważnie oddanych głosów. 5. Protokoły z posiedzeń rady Kasy Chorych są dostępne do wglądu dla ubezpieczonych w Kasie Chorych."; 77) skreśla się art. 80; 78) w art. 81 ust. 1-3 otrzymują brzmienie: "1. Członkowie rady Kasy Chorych za udział w posiedzeniu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, a zamiejscowi - również zwrot kosztów noclegów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do członków komisji skarg i wniosków. 3. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1 i 2, uchwala rada Kasy Chorych, przy czym nie może ona przekraczać 2/3 przeciętnego wynagrodzenia."; 79) art. 82 otrzymuje brzmienie: "Art. 82. 1. Zarząd Kasy Chorych tworzą dyrektor oraz 2-5 członków, w tym 2 zastępców dyrektora. 2. Zarząd Kasy Chorych reprezentuje Kasę na zewnątrz, kieruje działalnością Kasy i decyduje we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych do kompetencji rady Kasy. 3. Statut Kasy Chorych określa zakres obowiązków dyrektora Kasy Chorych i jego zastępców. 4. Zarząd Kasy Chorych podejmuje decyzje zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków, w tym dyrektora lub jego zastępcy. 5. Oświadczenia woli w imieniu zarządu Kasy Chorych składa dyrektor zarządu lub z jego upoważnienia jeden z jego zastępców. 6. Do zadań zarządu Kasy Chorych należy w szczególności: 1) wykonywanie uchwał rady Kasy Chorych, 2) opracowywanie projektu planu pracy Kasy Chorych, 3) opracowywanie projektu planu finansowego Kasy Chorych, 4) wykonywanie planu finansowego i planu pracy Kasy Chorych, 5) zarządzanie funduszami i mieniem Kasy Chorych, 6) lokowanie funduszu rezerwowego Kasy Chorych, 7) opracowywanie kwartalnych i rocznych sprawozdań z działalności Kasy Chorych oraz kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych, 8) negocjowanie umów ze świadczeniodawcami, ich zawieranie i rozliczanie oraz kontrola ich wykonywania, 9) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie i statucie Kasy Chorych, 10) zapewnienie obsługi organizacyjno-technicznej organów Kasy Chorych, 11) przedstawianie radzie Kasy Chorych projektów utworzenia oddziałów Kasy, ich lokalizacji, obszaru i zakresu działania, 12) kierowanie działalnością oddziałów Kasy Chorych, 13) przekazywanie do Urzędu Nadzoru statutu i innych uchwał rady Kasy Chorych, planu finansowego oraz kwartalnych i rocznego sprawozdania finansowego, sprawozdań kwartalnych i rocznego z działalności Kasy Chorych nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ich przyjęcia przez radę Kasy, a także informacji, o których mowa w art. 130 ust. 4, 14) podawanie do publicznej wiadomości statutu Kasy Chorych, rocznego planu finansowego oraz rocznego sprawozdania finansowego, 15) przygotowanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych corocznych prognoz przychodów i kosztów, 16) przygotowywanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych projektu planu zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 55a. 7. Dyrektor wykonuje, jako pracodawca, czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura Kasy Chorych."; 80) art. 83 otrzymuje brzmienie: "Art. 83. 1. Zastępcą dyrektora Kasy Chorych do spraw medycznych jest lekarz. 2. Do zakresu działania zastępcy dyrektora Kasy Chorych do spraw medycznych należy w szczególności: 1) dokonywanie ocen zachorowalności i chorobowości wśród ubezpieczonych w Kasie Chorych oraz opracowywanie wniosków dotyczących działania Kasy w tym zakresie, 2) monitorowanie dostępności i jakości świadczeń zdrowotnych zapewnianych przez Kasę Chorych oraz przeprowadzanie lub zlecanie przeprowadzenia kontroli w tym zakresie i przedstawianie wniosków zarządowi Kasy, 3) współpraca z komisją skarg i wniosków w zakresie dotyczącym udzielania świadczeń."; 81) po art. 83 dodaje się art. 83a w brzmieniu:: "Art. 83a. Członkowie zarządu Kasy Chorych oraz pracownicy Kasy Chorych nie mogą jednocześnie być członkami rady Kasy Chorych, świadczeniodawcami, właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasą Chorych, a także członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych na podstawie ustawy o działalności ubezpieczeniowej."; 82) skreśla się art. 84-88; 83) w rozdziale 6 skreśla się oddział 2 i 3 oraz tytuł "Oddział 4 Krajowy Związek Kas"; 84) art. 107 otrzymuje brzmienie: "Art. 107. 1. Krajowy Związek Kas Chorych zrzesza Kasy Chorych. 2. Siedzibą Krajowego Związku Kas Chorych jest Warszawa. 3. Krajowy Związek Kas Chorych prowadzi działalność na podstawie ustawy i statutu Krajowego Związku Kas Chorych. 4. Krajowy Związek Kas Chorych uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru. Przepisy art. 67 stosuje się odpowiednio."; 85) art. 108 otrzymuje brzmienie: "Art. 108. Krajowy Związek Kas Chorych, reprezentując wspólne interesy Kas Chorych, wspiera Kasy Chorych w wypełnianiu ich zadań, a w szczególności: 1) określa po zasięgnięciu opinii krajowych przedstawicieli świadczeniodawców zasady wzajemnej współpracy, a w szczególności: zasady udzielania świadczeń zdrowotnych, ich jakości i dostępności oraz analizy przyczyn wzrostu kosztów świadczeń, zasady rozliczeń ze świadczeniodawcami oraz zasady kontroli realizacji umów, 2) reprezentuje Kasy Chorych wobec organów administracji rządowej oraz Sejmu i Senatu, 3) ustala zakres niezbędnych danych gromadzonych w systemach informatycznych Kas Chorych i przez świadczeniodawców, a także zakres i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych i świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru, Krajowym Związkiem Kas Chorych, 4) prowadzi działalność konsultacyjną, informacyjną oraz szkoleniową dla Kas Chorych, 5) zbiera i opracowuje materiały informacyjne dla potrzeb Kas Chorych, 6) sporządza coroczną prognozę przychodów i kosztów wszystkich Kas Chorych oraz Krajowego Związku Kas Chorych na kolejne 3 lata oraz prognozę długoterminową, 7) opracowuje wzorcową dokumentację na potrzeby wszystkich Kas Chorych, 8) przygotowuje informacje o działalności Kas Chorych dla Sejmu i Senatu oraz dla Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej."; 86) art. 109 otrzymuje brzmienie: "Art. 109. Organami Krajowego Związku Kas Chorych są: 1) Rada Krajowego Związku Kas Chorych, 2) dyrektor Biura Krajowego Związku Kas Chorych."; 87) art. 110 otrzymuje brzmienie: "Art. 110. W skład Rady Krajowego Związku Kas Chorych wchodzą po jednym przedstawicielu regionalnej Kasy Chorych, gdy Kasa liczy do 2 000 000 członków, a w przypadku gdy liczy powyżej 2 000 000 członków - dwóch przedstawicieli."; 88) w art. 111 dodaje się na końcu wyrazy "i kończy się w dniu pierwszego posiedzenia nowo wybranej Rady Krajowego Związku Kas Chorych."; 89) art. 112 otrzymuje brzmienie: "Art. 112. Rada Krajowego Związku Kas Chorych wybiera spośród swojego składu przewodniczącego i zastępców przewodniczącego oraz sekretarza."; 90) art. 113 otrzymuje brzmienie: "Art. 113. Do zakresu działania Rady Krajowego Związku Kas Chorych należy: 1) uchwalanie statutu, 2) powoływanie i odwoływanie dyrektora Biura Krajowego Związku Kas Chorych, 3) występowanie do organów administracji państwowej i instytucji państwowych, instytucji samorządu terytorialnego i samorządów zawodowych zrzeszających osoby wykonujące zawody medyczne oraz organizacji związkowych o podjęcie określonych inicjatyw lub działań w sprawach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym, 4) uchwalanie programów działania i planu finansowego oraz przyjmowanie i zatwierdzanie rocznego sprawozdania finansowego i rocznego sprawozdania z wykonania programów działania, 5) wykonywanie zadań, o których mowa w art. 108 i w statucie."; 91) po art. 113 dodaje się art. 113a w brzmieniu: "Art. 113a. 1. Statut Krajowego Związku Kas Chorych określa szczegółowo zasady funkcjonowania, organizację i finansowanie działalności organów Krajowego Związku Kas Chorych oraz Biura Krajowego Związku Kas. 2. Statut Krajowego Związku Kas Chorych zatwierdza Urząd Nadzoru."; 92) art. 114 otrzymuje brzmienie: "Art. 114. 1. Posiedzenia Rady Krajowego Związku Kas Chorych zwołuje przewodniczący Rady lub pełniący jego obowiązki zastępca przewodniczącego. 2. Posiedzenie Rady jest także zwoływane na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz 1/3 liczby członków Rady Krajowego Związku Kas Chorych, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia wniosku przewodniczącemu rady lub pełniącemu jego obowiązki zastępcy przewodniczącego."; 93) w art. 115 w ust. 2 skreśla się na końcu kropkę i dodaje się wyrazy "lub gdy głosowanie dotyczy wyborów przewodniczącego i zastępców przewodniczącego oraz sekretarza."; 94) skreśla się art. 116; 95) w art. 117 w ust. 2 wyrazy "150%" zastępuje się wyrazami "300%"; 96) art. 118 otrzymuje brzmienie: "Art. 118. Do zakresu działania dyrektora Biura Krajowego Związku Kas Chorych należy w szczególności: 1) bieżące zarządzanie funduszami i mieniem Krajowego Związku Kas Chorych, 2) organizacja Biura Krajowego Związku Kas Chorych, 3) przekazywanie do Urzędu Nadzoru statutu i innych uchwał Rady Krajowego Związku Kas Chorych, w tym planu finansowego i sprawozdania finansowego, oraz sprawozdania z działalności Krajowego Związku Kas Chorych nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ich przyjęcia przez Radę, 4) wykonywanie uchwał Rady Krajowego Związku Kas Chorych, 5) przygotowywanie programów działania i planu finansowego oraz sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności oraz innych dokumentów przedkładanych na posiedzenia Rady, 6) zapewnienie obsługi technicznej i organizacyjno-finansowej Rady Krajowego Związku Kas Chorych."; 97) skreśla się art. 119; 98) art. 120 otrzymuje brzmienie: "Art. 120. Dyrektor Biura Krajowego Związku Kas Chorych wykonuje, jako pracodawca, czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników Biura."; 99) skreśla się art. 121-123; 100) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: "Gospodarka finansowa Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych"; 101) art. 124 otrzymuje brzmienie: "Art. 124. Krajowy Związek Kas Chorych oraz Kasy Chorych prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie."; 102) skreśla się art. 125 i 126; 103) art. 127 otrzymuje brzmienie: "Art. 127. Przychodami Kasy Chorych są: 1) składki na ubezpieczenie zdrowotne, 2) dochody z lokat i papierów wartościowych emitowanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa, 3) odsetki od nie opłaconych w terminie składek, 4) darowizny i zapisy, 5) kwoty wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135, 6) środki na zadania, o których mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 i 3, 7) inne przychody."; 104) art. 128 otrzymuje brzmienie: "Art. 128. 1. Kosztami Kasy Chorych są: 1) koszty świadczeń dla ubezpieczonych, 2) koszty działalności Kasy Chorych i jej oddziałów, w szczególności utrzymania nieruchomości, wynagrodzenia, narzuty na wynagrodzenia, diety i zwroty kosztów podróży, 3) odpisy na fundusz rezerwowy Kasy Chorych, 4) odpisy na rzecz Krajowego Związku Kas Chorych, 5) odszkodowania, 6) zwroty kosztów świadczeń zdrowotnych udzielanych przez inne Kasy Chorych lub instytucje w przypadkach określonych ustawą, 7) wyrównanie finansowe, o którym mowa w art. 135, 8) koszty realizacji zadań, o których mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 i 3. 2. Przychody Kasy Chorych są przeznaczone na finansowanie kosztów, o których mowa w ust. 1, oraz inwestycji służących potrzebom Kasy Chorych."; 105) art. 129 otrzymuje brzmienie: "Art. 129. 1. Wysokość środków na koszty administracyjne Kasy Chorych i jej oddziałów określa corocznie rada Kasy w planie finansowym Kasy. 2. Wysokość odpisu ze środków Kasy Chorych na rzecz Krajowego Związku Kas Chorych ustala corocznie Rada Krajowego Związku Kas Chorych, w oparciu o przyjęte zadania. Odpis ten w okresie roku kalendarzowego nie może przekroczyć kwoty 0,05% rocznych planowanych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne."; 106) art. 130 otrzymuje brzmienie: "Art. 130. 1. Kasa Chorych tworzy fundusz rezerwowy. 2. Fundusz rezerwowy Kasy Chorych przeznaczony jest wyłącznie na sfinansowanie różnicy spowodowanej przewagą kosztów działalności bieżącej nad przychodami Kasy Chorych. 3. Każdorazowe uruchomienie funduszu rezerwowego wymaga uchwały rady Kasy Chorych. 4. Kasa Chorych zawiadamia Urząd Nadzoru o uruchomieniu funduszu rezerwowego w terminie 7 dni od jego uruchomienia."; 107) art. 131 otrzymuje brzmienie: "Art. 131. 1. Wysokość odpisu na fundusz rezerwowy wynosi 1% miesięcznych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne. 2. Środki funduszu rezerwowego są lokowane: 1) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, 2) na rachunkach bankowych w bankach mających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których kapitał własny wynosi co najmniej 100 000 000 zł, z tym że w jednym banku nie może być lokowane więcej niż 15% środków funduszu rezerwowego. 3. Dochody z lokat, o których mowa w ust. 2, zasilają fundusz rezerwowy do wysokości określonej w ust. 4. 4. Fundusz rezerwowy tworzony jest do wysokości 4% kwoty planowanych rocznych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne."; 108) po art. 131 dodaje się art. 131a-131d w brzmieniu: "Art. 131a. Kasa Chorych jest obowiązana lokować swoje środki wyłącznie w papierach wartościowych, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 1, lub na rachunkach bankowych, z zastrzeżeniem art. 131 ust. 2 pkt 2, w taki sposób, aby osiągnąć jak największy stopień bezpieczeństwa i rentowności przy jednoczesnym zachowaniu płynności środków. Art. 131b. 1. Kasa Chorych sporządza na każdy rok plan finansowy zrównoważony w zakresie wpływów i wydatków. 2. W planie finansowym uwzględnia się kwotę wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135. 3. Dyrektor Kasy Chorych przedstawia projekt planu finansowego na rok następny radzie Kasy Chorych i Urzędowi Nadzoru do dnia 30 września. 4. Rada Kasy Chorych uchwala nie później niż do dnia 30 października plan finansowy na rok następny i przekazuje go do Urzędu Nadzoru. 5. Urząd Nadzoru zatwierdza plan finansowy do dnia 30 listopada. 6. Kasa Chorych podaje zatwierdzony plan finansowy do publicznej wiadomości. 7. W przypadku wystąpienia niedoboru finansowego w regionalnej Kasie Chorych sejmik województwa, na obszarze którego działa ta Kasa, może udzielić jej pożyczki. Art. 131c. Jeżeli na podstawie przepisów art. 151b oraz 151f powołany zostanie zarząd komisaryczny Kasy Chorych, może on za zgodą Urzędu Nadzoru dokonać zmian organizacyjnych w Kasie Chorych. Art. 131d. 1. Nadwyżkę przychodów nad kosztami Kasy Chorych w danym roku przeznacza się na: 1) spłatę pożyczki, o której mowa w art. 131b ust. 7, 2) zwiększenie zakresu świadczeń zdrowotnych. 2. O przeznaczeniu nadwyżki decyduje rada Kasy Chorych w drodze uchwały."; 109) skreśla się art. 132; 110) art. 133 otrzymuje brzmienie: "Art. 133. 1. Przychodami Krajowego Związku Kas Chorych są comiesięczne odpisy Kas Chorych na rzecz Krajowego Związku Kas, określone w art. 129 ust. 2. Przychodami mogą być też darowizny i zapisy. 2. Przychody Krajowego Związku Kas Chorych przeznaczone są na sfinansowanie: 1) kosztów administracyjnych działalności organów i Biura Krajowego Związku Kas Chorych, w tym amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wynagrodzeń i narzutów na wynagrodzenia, diet i zwrotów kosztów podróży, 2) kosztów realizacji zadań określonych w art. 108, 3) inwestycji koniecznych dla realizacji zadań Krajowego Związku Kas Chorych. 3. Wydatki Krajowego Związku Kas Chorych powinny być pokrywane przez wpływy. 4. Nadwyżka wpływów nad wydatkami w danym roku kalendarzowym pozostaje w Krajowym Związku Kas Chorych i przechodzi na rok następny. 5. Krajowy Związek Kas Chorych sporządza na następny rok kalendarzowy plan finansowy i przekazuje ten plan do zatwierdzenia Urzędowi Nadzoru nie później niż do dnia 30 listopada."; 111) skreśla się art. 134; 112) art. 135 otrzymuje brzmienie: "Art. 135. 1. Kasy Chorych uczestniczą w wyrównaniu finansowym dokonywanym między Kasami Chorych ze względu na zróżnicowanie przychodów i kosztów, zwanym dalej "wyrównaniem". 2. Za czynniki różnicujące przyjmuje się: 1) kwotę planowanych przychodów rocznych Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne przypadającą średnio na 1 osobę uprawnioną do świadczeń w danej Kasie Chorych w roku poprzednim, 2) liczbę osób ubezpieczonych powyżej 60 roku życia według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, algorytm wyrównania uwzględniający czynniki różnicujące oraz wysokość procentową przewidywanych przychodów Kasy Chorych, które nie będą uwzględnione w wyrównaniu. Urząd Nadzoru oblicza na podstawie tego algorytmu wysokość kwot wyrównania dla poszczególnych Kas Chorych w następnym roku kalendarzowym. 4. Urząd Nadzoru do dnia 10 września zawiadamia Kasy Chorych o kwotach ich udziału w wyrównaniu w następnym roku. 5. Kwoty wyrównania zostają uwzględnione w planach finansowych Kas Chorych na rok następny. 6. Kasy Chorych, obowiązane do wypłaty ze swego funduszu kwoty wyrównania finansowego, przekazują co miesiąc 1/12 część rocznej kwoty wyrównania dla Kas Chorych, które otrzymują to wyrównanie. Tryb i terminy przekazywania kwot wyrównania między Kasami Chorych określa Urząd Nadzoru. 7. Kasa Chorych w przypadku zaległości w przekazywaniu kwot wyrównania finansowego obowiązana jest do zapłacenia odsetek za zwłokę na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa. 8. Należności z tytułu wyrównania podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."; 113) po art. 135 dodaje się art. 135a w brzmieniu: "Art. 135a. 1. Kasa Chorych sporządza coroczną prognozę przychodów i kosztów na kolejne 3 lata. 2. Organy administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego, organizacje świadczeniodawców lub pracodawców oraz inne instytucje udzielają Kasie Chorych wszelkich informacji koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w ust. 1. Kasa Chorych przesyła prognozy do Krajowego Związku Kas Chorych i Urzędu Nadzoru."; 114) skreśla się art. 136-140; 115) art. 141 otrzymuje brzmienie: "Art. 141. Kasy Chorych oraz Krajowy Związek Kas Chorych przeprowadzają coroczne badanie sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów i prowadzą rachunkowość na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669)."; 116) po art. 141 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu: "Rozdział 7a Przetwarzanie i ochrona danych Art. 141a. 1. Kasy Chorych są uprawnione do uzyskiwania i przetwarzania danych osobowych osób ubezpieczonych w celu: 1) stwierdzenia obowiązku ubezpieczenia i członkostwa, 2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń Kas Chorych, 3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki, 4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń, 5) rozliczenia ze świadczeniodawcami, 6) rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec Kasy Chorych, 7) kontroli przestrzegania zasad gospodarności, 8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne ubezpieczonych w danej populacji. 2. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Kasy Chorych mają prawo przetwarzania następujących danych osobowych: 1) imię i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) data urodzenia, 4) płeć, 5) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę, 6) adres zamieszkania, 7) stopień niepełnosprawności, jeżeli dziecko ukończyło 26 lat, 8) udzielone ubezpieczonemu świadczenia zdrowotne, których charakterystyka zawiera między innymi: a) rodzaj udzielonego świadczenia, b) świadczeniodawcę wykonującego usługę, c) świadczeniodawcę zlecającego usługę, d) rozpoznanie według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć związane z wykonaną usługą. Art. 141b. 1. Apteki są zobowiązane udostępniać na żądanie Kasom Chorych do wglądu recepty i przekazywać niezbędne dane rozliczeniowe, których rodzaj określa Rada Krajowego Związku Kas Chorych w porozumieniu z Naczelną Radą Aptekarką. 2. Szpitale oraz pozostali świadczeniodawcy działający w ramach umów z Kasami Chorych zobowiązani są do gromadzenia i przekazywania Kasom Chorych danych, które określa Rada Krajowego Związku Kas Chorych. Art. 141c. Jeżeli ubezpieczony przenosi się do innej Kasy Chorych, dotychczas ubezpieczająca go Kasa Chorych zobowiązana jest przekazać Kasie Chorych aktualnie go ubezpieczającej wszelkie dane niezbędne do kontynuacji ubezpieczenia. Art. 141d. Kasa Chorych na żądanie ubezpieczonego informuje go o udzielonych mu świadczeniach oraz ich kosztach."; 117) tytuł rozdziału 8 otrzymuje brzmienie: "Uprawnienia kontrolne Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego"; 118) art. 142 otrzymuje brzmienie: "Art. 142. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przeprowadzają kontrolę wykonywania przez osoby oraz podmioty wymienione w art. 16 i 23-25 obowiązków w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy kontrola rzetelności: 1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem, 2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości obliczania, opłacania i odprowadzania składki. 3. Kasa Chorych analizuje uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 1 i 2, i występuje z wnioskami do tych instytucji."; 119) skreśla się art. 143-145; 120) w art. 146 wyraz "kasie" zastępuje się wyrazami "Kasie Chorych"; 121) w art. 147 i 148 wyraz "kasy" zastępuje się wyrazami "Kasy Chorych"; 122) w art. 150 wyraz "kasę" zastępuje się wyrazami "Kasę Chorych"; 123) tytuł rozdziału 10 otrzymuje brzmienie: "Nadzór nad realizacją powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego"; 124) art. 151 otrzymuje brzmienie: "Art. 151. 1. Tworzy się Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych jako centralny organ administracji rządowej. 2. Urzędem Nadzoru kieruje Prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. 3. Wiceprezesa Urzędu Nadzoru powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru. 4. Zadaniem Urzędu Nadzoru jest ochrona interesów osób ubezpieczonych. 5. Nadzór nad działalnością Urzędu Nadzoru sprawuje Prezes Rady Ministrów, stosując kryterium zgodności z prawem. 6. W zakresie funkcji nadzoru Urząd Nadzoru podlega jedynie ustawom. 7. Organizację Urzędu Nadzoru określa statut. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Nadzoru."; 125) po art. 151 dodaje się art. 151a-151f w brzmieniu: "Art. 151a. 1. Pracownicy Urzędu Nadzoru nie mogą być członkami organów lub pracownikami Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych, świadczeniodawcami mającymi umowę z Kasami Chorych ani pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasami Chorych na udzielanie świadczeń zdrowotnych. 2. Do pracowników Urzędu Nadzoru nie mają zastosowania przepisy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje pracowników Urzędu Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania, z uwzględnieniem poziomu płac w Państwowym Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń. 4. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór stosując kryterium legalności nad działalnością: 1) Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych, 2) świadczeniodawców w zakresie realizacji umów z Kasami Chorych, 3) instytucji ubezpieczenia zdrowotnego, o której mowa w art. 4a, w zakresie realizacji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. 5. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór nad gospodarką finansową podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 3, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości i gospodarności oraz zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym. 6. Urząd Nadzoru zatwierdza statuty oraz bada uchwały przyjmowane przez organa uchwałodawcze podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 3, w zakresie zgodności z prawem i stwierdza nieważność uchwały w całości lub w części, jeżeli narusza ona prawo lub stwarza zagrożenie wystąpienia ujemnego wyniku finansowego. 7. W przypadku uznania przez Urząd Nadzoru uchwały dotyczącej planu finansowego za nieważną w całości lub w części, jeśli nieprawidłowości uchwały nie zostaną w terminie wyznaczonym usunięte przez organ uchwałodawczy oraz w przypadku nieuchwalenia planu finansowego na rok następny do dnia 15 listopada roku poprzedzającego przez podmiot wymieniony w ust. 4 pkt 1 i 3, Urząd Nadzoru ustala plan finansowy w całości lub w części uznanej za nieważną. 8. Urząd Nadzoru rozpatruje i zatwierdza kwartalne i roczne sprawozdania finansowe Kas Chorych. 9. Urząd Nadzoru może żądać dodatkowego sprawozdania finansowego w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności gdy Kasa Chorych naruszy fundusz rezerwowy. Art. 151b. 1. Jeżeli Kasa Chorych w przypadku naruszenia funduszu rezerwowego nie przedstawi Urzędowi Nadzoru planu przywrócenia równowagi finansowej lub przedstawiony plan tej równowagi nie gwarantuje albo gdy realizacja planu okaże się nieskuteczna, Urząd Nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny Kasy Chorych. 2. Urząd Nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny Kasy Chorych w każdym przypadku rażącego naruszenia przepisów prawa i nieusunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie oraz niewywiązywania się z zadań ustawowych w zakresie zapewniania ubezpieczonym należnych świadczeń. Art. 151c. 1. Urząd Nadzoru może przeprowadzić w każdym czasie kontrolę działalności i stanu majątkowego Kasy Chorych i innych podmiotów wymienionych w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3. 2. Przy przeprowadzaniu kontroli Urząd Nadzoru może korzystać z usług podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz podmiotów uprawnionych do kontroli jakości i kosztów świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Kasę Chorych. 3. Podmioty wymienione w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3 zobowiązane są do przedkładania Urzędowi Nadzoru dokumentacji, udzielania mu pomocy oraz udzielania wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania jego zadań. 4. Urząd Nadzoru może wydawać zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności kontrolowanego podmiotu do przepisów prawa. 5. W razie niewykonywania zaleceń, o których mowa w ust. 4, prowadzenia działalności z naruszeniem przepisów prawa, statutu, odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w ust. 3, Urząd Nadzoru może w przypadku: 1) Kas Chorych: a) nakładać na członka zarządu Kasy Chorych karę upomnienia, pieniężną do wysokości 3-krotnego wynagrodzenia brutto tej osoby wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary, b) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o odwołanie członka zarządu, c) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o zawieszenie w czynnościach członka zarządu do czasu rozpatrzenia wniosku o jego odwołanie, d) ustanawiać zarząd komisaryczny, 2) Krajowego Związku Kas Chorych: a) nakładać kary pieniężne na dyrektora biura w wysokości określonej w pkt 1 lit. a), b) nakładać kary pieniężne na członków prezydium Rady Krajowego Związku w wysokości do 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia, c) występować do Rady Krajowego Związku Kas Chorych o odwołanie prezydium Rady. 6. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 5, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 151d. 1. Urząd Nadzoru jest uprawniony do przeprowadzania kontroli w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych i w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego, określonych przepisami ustawy. 2. Urząd Nadzoru określa kwoty, tryb i terminy wyrównania między Kasami Chorych zgodnie z przepisami art. 135 i zleca Kasom Chorych przeprowadzenie tego wyrównania oraz je nadzoruje. 3. Urząd Nadzoru wydaje oraz cofa zgodę instytucji ubezpieczenia zdrowotnego innej niż Kasa Chorych, uprawniającą ją do realizacji obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z przepisami art. 4a. 4. Urząd Nadzoru może prowadzić działalność szkoleniową i informacyjną dla podmiotów wymienionych w art. 151a ust. 4 pkt 1 i 3. 5. Urząd Nadzoru współdziała z organami administracji rządowej, jednostkami samorządu terytorialnego i innymi instytucjami w zakresie kształtowania polityki zdrowotnej państwa dotyczącej ubezpieczeń zdrowotnych. Art. 151e. 1. W sprawach, o których mowa w art. 151a ust. 4-9, art. 151b, art. 151c ust. 4-6, art. 151d ust. 1-3, Prezes Urzędu Nadzoru wydaje decyzje administracyjne. 2. Do postępowania przed Urzędem Nadzoru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Na decyzję Prezesa Urzędu Nadzoru służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Art. 151f. 1. Zarząd komisaryczny Kasy Chorych ustanowiony przez Urząd Nadzoru może być powołany na okres od 6 do 12 miesięcy. 2. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na organizację i sposób działania Kasy Chorych jako osoby prawnej, z wyjątkiem zmian przewidzianych w ustawie. 3. Na zarząd komisaryczny przechodzi prawo podejmowania decyzji we wszelkich sprawach zastrzeżonych w ustawie i statucie do właściwości organów Kasy Chorych. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego zarząd Kasy Chorych ulega rozwiązaniu, a jego pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania zarządu komisarycznego kompetencje innych organów Kasy Chorych ulegają zawieszeniu. 4. Na decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego radzie Kasy Chorych służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. 5. Zarząd komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Urzędem Nadzoru plan przywrócenia płynności finansowej i wypłacalności Kasy Chorych, zapewnia należyte wykonanie tego planu oraz nie rzadziej niż co 3 miesiące informuje Urząd Nadzoru o wynikach jego realizacji. 6. Szczegółowe zadania zarządu komisarycznego, terminy ich wykonania oraz wynagrodzenia członków zarządu komisarycznego określa decyzja o ustanowieniu zarządu. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają Kasę Chorych. 7. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do rejestru, o którym mowa w art. 67 ust. 1."; 126) skreśla się art. 152 i 153; 127) art. 154 otrzymuje brzmienie: "Art. 154. Przewodniczący Rady Krajowego Związku Kas Chorych przedstawia corocznie Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do końca lipca roku następnego, sprawozdanie z działalności Kas Chorych."; 128) art. 155 otrzymuje brzmienie: "Art. 155. Kto: 1) nie zgłasza wymaganych przepisami danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na ubezpieczenia zdrowotne albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, 2) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, 3) nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne, 4) pobiera nienależne opłaty od ubezpieczonych za świadczenia objęte umową z Kasą Chorych, podlega karze grzywny do 5 000 zł."; 129) skreśla się art. 162; 130) w art. 165: a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083)," b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 i 2, udzielane na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego finansowane są z budżetu państwa na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia."; 131) w art. 166 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Ministrów Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Sprawiedliwości bądź Transportu i Gospodarki Morskiej, może zwolnić publiczne zakłady opieki zdrowotnej, tworzone i utrzymywane przez tych ministrów lub przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", z obowiązku, o którym mowa w ust. 1."; 132) w art. 167: a) ust. 3-6 otrzymują brzmienie: "3. Pełnomocnik kończy swoją działalność nie później niż w ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia działalności przez rady regionalnych Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych. 4. Rady regionalnych Kas Chorych, powołane zgodnie z art. 75, rozpoczynają działalność 1 września 1999 r. 5. Pełnomocnik składa Radzie Ministrów co 6 miesięcy sprawozdanie z przebiegu wdrażania w życie niniejszej ustawy. 6. Pełnomocnik tworzy Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego."; b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: "7. Pełnomocnik podejmuje działania konieczne do realizacji niniejszej ustawy, a w szczególności: 1) sporządza plan finansowy wydatków z uwzględnieniem art. 131b oraz art. 169b i przedstawia go do zatwierdzenia Radzie Ministrów, 2) powołuje i odwołuje pełnomocników regionalnych Kas Chorych, zwanych dalej "pełnomocnikami regionalnymi", 3) opracowuje wzory umów zawieranych przez Kasę Chorych ze świadczeniodawcami oraz wzory dokumentacji wewnętrznej Kas Chorych, 4) organizuje system szkoleń pracowników dla tworzonych regionalnych Kas Chorych, 5) do czasu rozpoczęcia działalności organów, o których mowa w art. 75-81 i w art. 108-117, pełni ich funkcję, 6) dokonuje rejestracji Kas Chorych. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Pełnomocnika, w drodze rozporządzenia: 1) określa liczbę, obszar działania oraz siedziby regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów, 2) tworzy regionalne Kasy Chorych oraz ich oddziały, 3) nadaje statut regionalnym Kasom Chorych, 4) ustala zakres niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców oraz w systemach informatycznych Kas Chorych, a także zakres i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych a świadczeniodawcami, Urzędem Nadzoru i Krajowym Związkiem Kas Chorych."; 133) po art. 167 dodaje się art. 167a i 167b w brzmieniu: "Art. 167a. 1. Do zadań pełnomocnika regionalnego należy zorganizowanie regionalnej Kasy Chorych. W tym celu pełnomocnik regionalny w szczególności: 1) sporządza plan finansowy, z uwzględnieniem art. 131b oraz art. 169c, i przedstawia do zatwierdzenia Pełnomocnikowi, 2) sporządza spis osób, które podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w danej Kasie Chorych, 3) przedkłada Pełnomocnikowi analizę finansową planowanych przychodów i kosztów w organizowanej Kasie Chorych, 4) składa Pełnomocnikowi kwartalne sprawozdanie ze swojej działalności, 5) wypełnia zadania zarządu regionalnej Kasy Chorych. 2. W celu zorganizowania i przygotowania do działania regionalnej Kasy Chorych pełnomocnik regionalny tworzy Tymczasową Kasę Chorych. Tymczasowa Kasa Chorych z dniem rejestracji przekształca się w regionalną Kasę Chorych. 3. Tymczasowa Kasa Chorych jest państwową jednostką organizacyjną, która prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych. 4. Zasady wynagrodzenia pracowników zatrudnianych w tymczasowej Kasie Chorych ustala Pełnomocnik. 5. Majątek będący w dyspozycji tymczasowej Kasy Chorych staje się z dniem rejestracji własnością tej Kasy Chorych. 6. Pełnomocnik regionalny kończy swoją działalność w dniu pierwszego posiedzenia zarządu powołanego przez radę regionalnej Kasy Chorych. Art. 167b. Pracownicy zatrudnieni przez Pełnomocnika lub pełnomocnika regionalnego organizujący regionalne Kasy Chorych z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami właściwej regionalnej Kasy Chorych."; 134) skreśla się art. 168; 135) po art. 168 dodaje się art. 168a w brzmieniu: "Art. 168a. 1. Osoby objęte obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 8, stają się z mocy niniejszej ustawy członkami regionalnej Kasy Chorych, właściwej dla ich miejsca zamieszkania. 2. Podmioty, o których mowa w art. 16, są obowiązane dokonać zgłoszenia ubezpieczonego do właściwej Kasy Chorych, nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r. 3. Kasa Chorych od dnia rozpoczęcia działalności przejmuje finansowanie i zapewnia kontynuację świadczeń zdrowotnych zleconych ubezpieczonym przed tym dniem w publicznych zakładach opieki zdrowotnej."; 136) art. 169 otrzymuje brzmienie: "Art. 169. Pełnomocnik regionalny przed dniem rozpoczęcia działalności Kasy Chorych zawiera na 1 rok umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 stycznia 1999 r., w szczególności: 1) z lekarzami, którzy posiadają uprawnienia i warunki do udzielania świadczeń oraz zgłaszają chęć zawarcia umowy, z zastrzeżeniem art. 56, 2) z przychodniami, poradniami i wiejskimi ośrodkami zdrowia będącymi zakładami opieki zdrowotnej, które powinny do dnia zawarcia umowy z Kasą Chorych przyjąć status samodzielnego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, 3) z pielęgniarkami i położnymi, z zastrzeżeniem pkt 1."; 137) po art. 169 dodaje się art. 169a-169e w brzmieniu: "Art. 169a. Pełnomocnik regionalny przed dniem rozpoczęcia działalności Kasy Chorych zawiera na okres 1 roku umowę na udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 stycznia 1999 r. ze szpitalami będącymi samodzielnymi zakładami opieki zdrowotnej na obszarze działania tej Kasy Chorych, o ile szpitale te spełniają warunki określone w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, lub z niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej. Art. 169b. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania i kryteria, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasady i tryb zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. Art. 169c. Wprowadzenie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego finansowane jest z budżetu państwa w zakresie: 1) działalności Pełnomocnika i biura Pełnomocnika, 2) działalności pełnomocników regionalnych, 3) zorganizowania i wyposażenia tymczasowych i regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów, 4) utworzenia systemu informacyjno-obliczeniowego w tymczasowych i regionalnych Kasach Chorych, 5) szkolenia pracowników tymczasowych i regionalnych Kas Chorych, 6) wynagrodzeń pracowników tymczasowych Kas Chorych i regionalnych Kas Chorych do dnia 31 grudnia 1998 r., 7) dotacji w wysokości odpowiadającej kwocie przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 4 tygodni działalności w 1999 r., z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135, 8) pożyczki w wysokości przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 2 tygodni lutego 1999 r. z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135. Pożyczka podlega zwrotowi nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Wysokość rat oraz terminy zwrotu pożyczki określają umowy zawarte pomiędzy Kasami Chorych a Ministrem Finansów. Art. 169d. Po rocznym okresie obowiązywania ustawy Rada Ministrów przedstawi Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdanie z wykonania ustawy wraz z wnioskami dotyczącymi wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne. Art. 169e. Kasy Chorych przejmują finansowanie świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 2 ust. 2 pkt 2 oraz w art. 3 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224 i Nr 123, poz. 780)."; 138) w art. 170: a) skreśla się pkt 9, b) po pkt 30 dodaje się pkt 31-39 w brzmieniu: "31) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 32) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 33) art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 479, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 34) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 35) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 36) art. 11 ust. 3, art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 37) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 252 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 38) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 253 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 39) art. 14 ust. 3, art. 16 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668)."; Art. 2. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) w art. 3 w § 1 wyrazy "kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego" zastępuje się wyrazami "Kasy Chorych." Art. 3. W ustawie z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 93, poz. 569 i Nr 111, poz. 725 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 skreśla się wyrazy "i świadczenia w naturze"; 2) skreśla się art. 8. Art. 4. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 15 na końcu ust. 1 w miejsce kropki wstawia się przecinek i dodaje się wyrazy "finansowanym z budżetu państwa"; 2) w art. 20 w ust. 1 dodaje się na końcu wyrazy "finansowane z budżetu państwa". Art. 5. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943) w art. 36 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Działalność, o której mowa w ust. 3, prowadzona przez jednostkę badawczo-rozwojową w ramach programów polityki zdrowotnej jest finansowana z budżetu państwa." Art. 6. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 i Nr 106, poz. 668) w art. 10 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) pokrywanie wydatków na świadczenia zdrowotne, w szczególności osób bezdomnych i innych, które nie mają żadnych źródeł utrzymania i nie są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym." Art. 7. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 78: a) w ust. 1 w pkt 5 dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) rolników, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu, a podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu," b) w ust. 2: - w pkt 3 skreśla się wyrazy "obejmującej również wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5.", - dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) z dotacji budżetu państwa przeznaczonej na składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1 pkt 5."; 2) w art. 79 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się wyrazy "oraz refundacji przez Kasy Chorych kosztów związanych z realizacją ubezpieczenia zdrowotnego." Art. 8. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471 i Nr 108, poz. 685) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 27b otrzymuje brzmienie: "Art. 27b. 1. Podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne: 1) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 2) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,5% podstawy wymiaru tej składki. 3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie."; 2) w art. 30 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1 oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego w pierwszej kolejności wydatki określone w art. 27b ust. 1 pkt 1, a następnie wydatki określone w art. 27a ust. 1; w przypadku dokonywania odliczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 2-12, art. 27a ust. 2-17 i art. 27b ust. 2 i 3."; 3) w art. 32 ust. 3b otrzymuje brzmienie: "3b. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym."; 4) w art. 33 ust. 3a otrzymuje brzmienie: "3a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 2 i 3, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Kwotę składki zmniejszającej zaliczkę oblicza się w sposób określony w ust. 3."; 5) w art. 34: a) ust. 4a otrzymuje brzmienie: "4a. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym."; b) w ust. 9 wyrazy "obniżony o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych" zastępuje się wyrazami "obniżony, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej."; 6) w art. 35 ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym."; 7) w art. 37 w ust. 1 w ostatnim zdaniu wyrazy "obniżony przez płatnika o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych" zastępuje się wyrazami "obniżony przez płatnika, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej"; 8) w art. 38 w ust. 1 wyrazy "kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym" zastępuje się wyrazami "kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2."; 9) w art. 39 w ust. 1 w zdaniu pierwszym wyrazy "składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika" zastępuje się wyrazami "składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2."; 10) w art. 41 ust. 1a otrzymuje brzmienie: "1a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym."; 11) w art. 42 w ust. 3 w zdaniu pierwszym wyrazy "składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika" zastępuje się wyrazami "składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2."; 12) w art. 43 w ust. 4 po wyrazie "obniżone" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2"; 13) w art. 44 ust. 3b otrzymuje brzmienie: "3b. Zaliczki, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz w ust. 3a, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej bezpośrednio w tych miesiącach przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym." Art. 9. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 8: 1) w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" reprezentowane przez Zarząd PKP.", 2) w ust. 2 skreśla się pkt 2. Art. 10. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383 i Nr 108, poz. 685) w art. 17 w ust. 1: 1) pkt 4p otrzymuje brzmienie: "4p) dochody Krajowego Związku Kas Chorych i Kas Chorych w części przeznaczonej na cele statutowe," 2) pkt 27 otrzymuje brzmienie: "27) dochody z lokat zwiększające fundusz rezerwowy Kas Chorych, o którym mowa w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,". Art. 11. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 133, poz. 883) w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 na końcu zdania po przecinku dodaje się wyrazy "a także pracowników zatrudnionych w Urzędzie Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz pracowników tymczasowej Kasy Chorych". Art. 12. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 16a otrzymuje brzmienie: "Art. 16a. Na zadania kolejowej służby zdrowia w zakresie zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej, o których mowa w art. 10 ust. 3, przekazywana jest dotacja z budżetu państwa." Art. 13. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681) w art. 23 w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy ", finansowanymi z budżetu państwa." Art. 14. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 15. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem następujących przepisów ustawy wymienionej w art. 1: 1) art. 18, art. 21 ust. 3, art. 26 ust. 6, art. 54, 54a, 56, 166, 167, 167a, 168a, art. 169, 169a, 169b i 169c, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, 2) art. 55a, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r., 3) art. 4a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 117, poz. 757) Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1986 r. Nr 36, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1995 r. Nr 83, poz. 417) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. § 1. Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński. § 2. Małżeństwo zostaje również zawarte, gdy mężczyzna i kobieta zawierający związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i kierownik urzędu stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa. Gdy zostaną spełnione powyższe przesłanki, małżeństwo uważa się za zawarte w chwili złożenia oświadczenia woli w obecności duchownego. § 3. Przepis paragrafu poprzedzającego stosuje się, jeżeli ratyfikowana umowa międzynarodowa lub ustawa regulująca stosunki między państwem a kościołem albo innym związkiem wyznaniowym przewiduje możliwość wywołania przez związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu tego kościoła albo innego związku wyznaniowego takich skutków, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego."; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. Jeżeli mimo niezachowania przepisów artykułów poprzedzających został sporządzony akt małżeństwa, każdy, kto ma w tym interes prawny, może wystąpić z powództwem o ustalenie nieistnienia małżeństwa."; 3) w art. 3 dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego wyjaśnia osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo doniosłość związku małżeńskiego, przepisy regulujące prawa i obowiązki małżonków oraz przepisy o nazwisku małżonków i o nazwisku ich dzieci."; 4) w art. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Małżeństwo przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego nie może być zawarte przed upływem miesiąca od dnia, kiedy osoby, które zamierzają je zawrzeć, złożyły kierownikowi urzędu stanu cywilnego pisemne zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie tego małżeństwa."; 5) dodaje się art. 41 w brzmieniu: "Art. 41. § 1. Osobom zamierzającym zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 kierownik urzędu stanu cywilnego wydaje zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa oraz treść i datę złożonych przed nim oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków i ich dzieci. § 2. Zaświadczenie traci moc po upływie trzech miesięcy od dnia jego wydania. § 3. Wydając zaświadczenie kierownik urzędu stanu cywilnego informuje strony o dalszych czynnościach koniecznych do zawarcia małżeństwa."; 6) art. 5 otrzymuje brzmienie: "Art. 5. Kierownik urzędu stanu cywilnego, który dowiedział się o istnieniu okoliczności wyłączającej zawarcie zamierzonego małżeństwa, odmówi przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński lub wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 41, a w razie wątpliwości zwróci się do sądu o rozstrzygnięcie, czy małżeństwo może być zawarte."; 7) w art. 6 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Z ważnych powodów sąd może zezwolić, żeby oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone przez pełnomocnika."; 8) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. § 1. Jeżeli małżeństwo jest zawierane przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński powinny być złożone publicznie w obecności dwóch pełnoletnich świadków. § 2. Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje mężczyznę i kobietę, czy zamierzają zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy oboje odpowiedzą na to pytanie twierdząco, wzywa ich do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich dzieci. § 3. Każda z osób zawierających małżeństwo składa oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński, powtarzając za kierownikiem urzędu stanu cywilnego treść oświadczenia lub odczytując je na głos. Osoba nie mogąca mówić składa oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński podpisując akt małżeństwa. § 4. Po złożeniu oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przez obie strony kierownik urzędu stanu cywilnego ogłasza, że wskutek zgodnych oświadczeń obu stron małżeństwo zostało zawarte."; 9) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. § 1. Duchowny, przed którym zawierany jest związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego, nie może przyjąć oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 - bez uprzedniego przedstawienia mu zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, sporządzonego przez kierownika urzędu stanu cywilnego. § 2. Niezwłocznie po złożeniu oświadczeń, o których mowa w § 1, duchowny sporządza zaświadczenie stwierdzające, że oświadczenia zostały złożone w jego obecności przy zawarciu związku małżeńskiego podlegającego prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego. Zaświadczenie to podpisują duchowny, małżonkowie i dwaj pełnoletni świadkowie obecni przy złożeniu tych oświadczeń. § 3. Zaświadczenie, o którym mowa w § 2, wraz z zaświadczeniem sporządzonym przez kierownika urzędu stanu cywilnego na podstawie art. 41 § 1 duchowny przekazuje do urzędu stanu cywilnego przed upływem pięciu dni od zawarcia małżeństwa; nadanie jako przesyłki poleconej w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z przekazaniem do urzędu stanu cywilnego. Jeżeli zachowanie tego terminu nie jest możliwe z powodu siły wyższej, bieg terminu ulega zawieszeniu przez czas trwania przeszkody."; 10) art. 9 otrzymuje brzmienie: "Art. 9. § 1. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron, oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński mogą być złożone niezwłocznie przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego bez złożenia lub przedstawienia dokumentów niezbędnych do zawarcia małżeństwa. Jednakże i w tym wypadku strony są obowiązane złożyć zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. § 2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu jednej ze stron, oświadczenia przewidziane w art. 1 § 2 mogą być złożone przed duchownym bez przedstawienia zaświadczenia sporządzonego przez kierownika urzędu stanu cywilnego, stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. W takim wypadku strony składają przed duchownym zapewnienie, że nie wiedzą o istnieniu okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Przepisy art. 1 § 3 oraz art. 2 i art. 8 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio."; 11) art. 10 otrzymuje brzmienie: "Art. 10. § 1. Nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat osiemnastu. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny. § 2. Unieważnienia małżeństwa zawartego bez zezwolenia sądu opiekuńczego przez kobietę nie mającą ukończonych lat osiemnastu, jak również unieważnienia małżeństwa zawartego nawet za zezwoleniem sądu, lecz przed ukończeniem przez kobietę lat szesnastu, może żądać każdy z małżonków. Jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku. § 3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku, jeżeli małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął."; 12) dodaje się art. 151 w brzmieniu: "Art. 151. § 1. Małżeństwo może być unieważnione, jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński lub oświadczenie przewidziane w art. 1 § 2 zostało złożone: 1) przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome wyrażenie woli, 2) pod wpływem błędu co do tożsamości drugiej strony, 3) pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osoby trzeciej, jeżeli z okoliczności wynika, że składający oświadczenie mógł się obawiać, że jemu samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste. § 2. Unieważnienia małżeństwa z powodu okoliczności wymienionych w § 1 może żądać małżonek, który złożył oświadczenie dotknięte wadą. § 3. Nie można żądać unieważnienia małżeństwa po upływie sześciu miesięcy od ustania stanu wyłączającego świadome wyrażenie woli, od wykrycia błędu lub ustania obawy wywołanej groźbą - a w każdym wypadku po upływie lat trzech od zawarcia małżeństwa."; 13) art. 17 otrzymuje brzmienie: "Art. 17. Małżeństwo może być unieważnione tylko z przyczyn przewidzianych w przepisach działu niniejszego."; 14) art. 25 otrzymuje brzmienie: "Art. 25. § 1. O nazwisku, które każdy z małżonków będzie nosił po zawarciu małżeństwa, decyduje jego oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. Oświadczenie może być złożone bezpośrednio po zawarciu małżeństwa albo przed sporządzeniem przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. § 2. Małżonkowie mogą nosić wspólne nazwisko będące dotychczasowym nazwiskiem jednego z nich. Każdy z małżonków może również zachować swoje dotychczasowe nazwisko albo połączyć z nim dotychczasowe nazwisko drugiego małżonka. Nazwisko utworzone w wyniku połączenia nie może składać się z więcej niż dwóch członów. § 3. W razie niezłożenia oświadczenia w sprawie nazwiska, każdy z małżonków zachowuje swoje dotychczasowe nazwisko."; 15) w art. 79 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. W razie niebezpieczeństwa grożącego bezpośrednio życiu ojca lub dziecka, uznanie dziecka może nastąpić także przed notariuszem."; 16) w art. 88 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Dziecko, co do którego istnieje domniemanie, że pochodzi ono od męża matki, nosi jego nazwisko, chyba że małżonkowie oświadczyli, że dziecko nosić będzie nazwisko matki. Oświadczenia w tej sprawie składane są jednocześnie ze złożeniem oświadczeń w sprawie nazwisk przyszłych małżonków." Art. 2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r, Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 561 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Zezwolenia na zawarcie małżeństwa kobiecie nie mającej ukończonych lat osiemnastu udziela sąd opiekuńczy na jej wniosek. Postanowienie o udzieleniu zezwolenia staje się skuteczne z chwilą uprawomocnienia się i nie może być zmienione ani uchylone."; 2) art. 564 otrzymuje brzmienie: "Art. 564. Postanowienie rozstrzygające o tym, czy okoliczność przedstawiona przez kierownika urzędu stanu cywilnego wyłącza zawarcie małżeństwa, a także o tym, czy okoliczności przedstawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego uzasadniają odmowę: 1) przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, 2) wydania zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, o których mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 3) wydania zezwolenia na zawarcie małżeństwa przed upływem terminu, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 4) sporządzenia aktu małżeństwa zawartego zgodnie z art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 5) wydania zaświadczenia, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający żadnego obywatelstwa zgodnie z prawem polskim może zawrzeć małżeństwo za granicą, sąd wydaje po przeprowadzeniu rozprawy." Art. 3. W ustawie z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1995 r. Nr 83, poz. 417) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia: 1) przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, 2) wydania zaświadczenia o braku okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, o których mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 3) wydania zezwolenia na zawarcie małżeństwa przed upływem terminu, o którym mowa w art. 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 4) sporządzenia aktu małżeństwa zawartego zgodnie z art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, 5) wydania zaświadczenia, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający żadnego obywatelstwa zgodnie z prawem polskim może zawrzeć małżeństwo za granicą, powiadamia na piśmie osobę zainteresowaną o przyczynach odmowy. Osoba zainteresowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej pisma kierownika urzędu stanu cywilnego może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu stanu cywilnego o rozstrzygnięcie, czy okoliczności przedstawione przez kierownika urzędu stanu cywilnego uzasadniają odmowę dokonania czynności. Prawomocne postanowienie sądu wiąże kierownika urzędu stanu cywilnego."; b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. Wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, jest niedopuszczalne, jeżeli sąd na podstawie art. 5 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rozstrzygnął, że małżeństwo nie może być zawarte. 4. Odmowa dokonania innych czynności związanych z rejestracją stanu cywilnego niż określonych w ust. 2 oraz nie przewidzianych w ustawie, a mogących mieć wpływ na stan cywilny osób, następuje w formie decyzji."; 2) art. 12 otrzymuje brzmienie: "Art. 12. 1. Zawarcie małżeństwa następuje w urzędzie stanu cywilnego wybranym przez osoby zamierzające wstąpić w związek małżeński. 2. Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa wydaje kierownik urzędu stanu cywilnego miejsca zamieszkania jednej z osób zamierzających zawrzeć małżeństwo w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 3. Akt małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego sporządza się w urzędzie stanu cywilnego właściwym ze względu na miejsce zawarcia małżeństwa."; 3) art. 27 otrzymuje brzmienie: "Art. 27. 1. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady sporządzania aktów stanu cywilnego, 2) sposób prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia, 3) wzory aktów stanu cywilnego i wzory odpisów aktów, 4) wzór zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa i wzór zaświadczenia stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego; zaświadczenia te powinny stanowić jeden dokument i zawierać wszystkie dane niezbędne do sporządzenia aktu małżeństwa, 5) wzory protokołów sporządzanych w sprawach, o których mowa w art. 59 i 60, 6) wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 71. 2. Minister właściwy w sprawach administracji na podstawie informacji otrzymanych od właściwych przedstawicieli kościołów i innych związków wyznaniowych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" obwieszczenie zawierające wykaz stanowisk, których zajmowanie upoważnia do sporządzenia zaświadczenia stanowiącego podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Osoba zajmująca jedno z tych stanowisk jest duchownym w rozumieniu przepisów o zawarciu małżeństwa."; 4) w art. 53 skreśla się wyrazy "z zachowaniem uroczystej formy"; 5) art. 56 otrzymuje brzmienie: "Art. 56. 1. Cudzoziemiec zamierzający zawrzeć małżeństwo jest obowiązany złożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego dokument stwierdzający, że zgodnie z właściwym prawem może zawrzeć małżeństwo. 2. Jeżeli otrzymanie dokumentu napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd w postępowaniu nieprocesowym na wniosek cudzoziemca może go zwolnić od złożenia dokumentu. 3. W postępowaniu o zwolnienie cudzoziemca od złożenia dokumentu sąd na podstawie właściwego prawa ustala, czy osoba ta może zawrzeć małżeństwo. 4. Przepisów powyższych nie stosuje się do cudzoziemca nie mającego obywatelstwa żadnego państwa, jeżeli ma on w Polsce miejsce zamieszkania."; 6) art. 58 otrzymuje brzmienie: "Art. 58. 1. Zawarcie małżeństwa następuje z zachowaniem uroczystej formy. Kierownik urzędu stanu cywilnego w czasie przyjmowania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński nosi odznakę, której wzór i sposób noszenia określa, w drodze rozporządzenia, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Podczas składania oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński stoją wszyscy obecni, nie wyłączając kierownika urzędu stanu cywilnego. 3. Jeżeli zachodzą uzasadnione przyczyny, kierownik urzędu stanu cywilnego może przyjąć oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński poza lokalem urzędu stanu cywilnego."; 7) dodaje się art. 61a w brzmieniu: "Art. 61a. 1. Podstawą sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest zaświadczenie sporządzone zgodnie z art. 8 § 2 tego Kodeksu, przekazane do urzędu stanu cywilnego. 2. Akt małżeństwa sporządza się niezwłocznie, nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu, w którym do urzędu stanu cywilnego nadeszły dokumenty określone w ust. 1. Jako datę zawarcia małżeństwa wpisuje się datę złożenia oświadczeń przewidzianych w art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 3. Po sporządzeniu aktu małżeństwa przekazane dokumenty włącza się do akt zbiorowych rejestracji stanu cywilnego. 4. Jeżeli zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przekazane do urzędu stanu cywilnego przez nadanie jako przesyłka polecona w polskim urzędzie pocztowym zostało utracone przed dotarciem do urzędu stanu cywilnego, kierownik tego urzędu, na wniosek osoby zainteresowanej, zwróci się do duchownego o potwierdzenie treści utraconego zaświadczenia oraz dostarczenie dowodu nadania przesyłki. Na tej podstawie kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzi akt małżeństwa, jeżeli stwierdzi, że zachowany został termin, o którym mowa w art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. 5. Kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia sporządzenia aktu małżeństwa, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 1, przekazano do urzędu stanu cywilnego po upływie terminu określonego w art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego."; 8) w art. 62: a) w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) stwierdzenie, że osoby zawierające małżeństwo złożyły zgodne oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Nazwisko (nazwiska), które będą nosili małżonkowie, oraz nazwisko, które będą nosiły dzieci pochodzące z małżeństwa, wpisuje się do aktu małżeństwa na podstawie pisemnych oświadczeń złożonych zgodnie z art. 25 § 1 i art. 88 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Jeżeli obywatel polski zawierający małżeństwo w zagranicznym urzędzie stanu cywilnego nie złożył oświadczenia w sprawie swojego nazwiska, może je złożyć wraz z wnioskiem o wpisanie aktu małżeństwa do polskiej księgi małżeństw, a gdy małżeństwo zawierali obywatele polscy, mogą także złożyć oświadczenie o nazwisku dzieci zrodzonych z tego małżeństwa."; 9) po art. 62 dodaje się art. 62a w brzmieniu: "Art. 62a. Przed zawarciem małżeństwa podlegającego prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego duchowny informuje osoby zamierzające zawrzeć to małżeństwo o treści podstawowych przepisów prawa polskiego dotyczących zawarcia małżeństwa i jego skutków."; 10) art. 71 otrzymuje brzmienie: "Art. 71. 1. Obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający obywatelstwa żadnego państwa zamierzający zawrzeć małżeństwo za granicą może otrzymać zaświadczenie stwierdzające, że zgodnie z prawem polskim może on zawrzeć małżeństwo. Przepis art. 41 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stosuje się odpowiednio. 2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje kierownik urzędu stanu cywilnego miejsca zamieszkania osoby, której zaświadczenie dotyczy. 3. Jeżeli obywatel polski zamieszkały za granicą nie miał miejsca zamieszkania w Polsce albo nie można ustalić jego ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce albo wyjechał z Polski przed ukończeniem 16 roku życia i stale przebywa za granicą, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje konsul." Art. 4. W ustawie z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 9, poz. 34 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739) w art. 26 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: "5) przyjmuje oświadczenia o uznaniu dziecka, 6) przyjmuje od małżonka rozwiedzionego oświadczenie o powrocie do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa." Art. 5. W ustawie z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz. U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) skreśla się art. 4. Art. 6. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668) dodaje się art. 15a w brzmieniu: "Art. 15a. 1. Małżeństwo zawarte w formie przewidzianej przez prawo kanoniczne wywiera takie skutki, jak małżeństwo zawarte przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, jeżeli spełnione zostały wymagania określone w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. 2. Osobę duchowną, przed którą składa się oświadczenia o zawarciu małżeństwa, określa prawo kanoniczne." Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 15 listopada 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo przewozowe. (Dz. U. Nr 117, poz. 758) Art. 1. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 846 otrzymuje brzmienie: "Art. 846. § 1. Utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład jest odpowiedzialny za utratę lub uszkodzenie rzeczy wniesionych przez osobę korzystającą z usług hotelu lub podobnego zakładu, zwaną dalej "gościem", chyba że szkoda wynikła z właściwości rzeczy wniesionej lub wskutek siły wyższej albo że powstała wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby, która mu towarzyszyła, była u niego zatrudniona albo go odwiedzała. § 2. Rzeczą wniesioną w rozumieniu przepisów tytułu niniejszego jest rzecz, która w czasie korzystania przez gościa z usług hotelu lub podobnego zakładu znajduje się w tym hotelu lub podobnym zakładzie albo znajduje się poza nim, a została powierzona utrzymującemu zarobkowo hotel lub podobny zakład lub osobie u niego zatrudnionej albo umieszczona w miejscu przez nich wskazanym lub na ten cel przeznaczonym. § 3. Rzeczą wniesioną jest również rzecz, która w krótkim, zwyczajowo przyjętym okresie poprzedzającym lub następującym po tym, kiedy gość korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu, została powierzona utrzymującemu zarobkowo hotel lub podobny zakład lub osobie u niego zatrudnionej albo umieszczona w miejscu przez nich wskazanym lub na ten cel przeznaczonym. § 4. Pojazdów mechanicznych i rzeczy w nich pozostawionych oraz żywych zwierząt nie uważa się za rzeczy wniesione. Utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład może za nie odpowiadać jako przechowawca, jeżeli została zawarta umowa przechowania. § 5. Wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności, o której mowa w § 1, przez umowę lub ogłoszenie nie ma skutku prawnego,"; 2) art. 849 otrzymuje brzmienie: "Art. 849. § 1. Zakres obowiązku naprawienia szkody przez utrzymującego zarobkowo hotel lub podobny zakład w wypadku utraty lub uszkodzenia rzeczy wniesionych ogranicza się, względem jednego gościa, do wysokości stokrotnej należności za dostarczone mu mieszkanie, liczonej za jedną dobę. Jednakże odpowiedzialność za każdą rzecz nie może przekraczać pięćdziesięciokrotnej wysokości tej należności. § 2. Ograniczenia zakresu obowiązku naprawienia szkody nie dotyczą wypadku, gdy utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład przyjął rzeczy na przechowanie albo odmówił ich przyjęcia na przechowanie, mimo że obowiązany był je przyjąć, jak również wypadku, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego lub osoby u niego zatrudnionej. § 3. Utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład jest obowiązany przyjąć na przechowanie pieniądze, papiery wartościowe i cenne przedmioty, w szczególności kosztowności i przedmioty mające wartość naukową lub artystyczną. Może odmówić przyjęcia tych rzeczy tylko wówczas, jeżeli zagrażają one bezpieczeństwu albo jeżeli w stosunku do wielkości lub standardu hotelu albo podobnego zakładu mają zbyt dużą wartość lub gdy zajmują zbyt dużo miejsca."; 3) art. 852 otrzymuje brzmienie: "Art. 852. Przepisy o odpowiedzialności i ustawowym prawie zastawu utrzymującego zarobkowo hotel lub podobny zakład stosuje się odpowiednio do zakładów kąpielowych. Jednakże co się tyczy przedmiotów, które zazwyczaj nie bywają wnoszone przez osoby korzystające z usług tych zakładów, odpowiedzialność prowadzącego zakład ogranicza się do wypadku, gdy przyjął taki przedmiot na przechowanie albo gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego albo osoby u niego zatrudnionej." Art. 2. W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 63 ust. 2-5 otrzymują brzmienie: "2. Przewoźnik odpowiada za przewożone przez podróżnego rzeczy jak za przesyłkę, jeżeli podróżny umieści je, bez możliwości sprawowania nad nimi stałego nadzoru, w miejscu wskazanym przez przewoźnika lub na ten cel przeznaczonym. 3. Prowadzący przedsiębiorstwo eksploatujące środki transportowe z pomieszczeniami przeznaczonymi do spania ponosi odpowiedzialność określoną w ust. 2 za rzeczy zazwyczaj wnoszone do takich pomieszczeń. Za inne rzeczy odpowiedzialność prowadzącego przedsiębiorstwo ogranicza się do wypadku, gdy przyjął je na przechowanie albo gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego lub osoby u niego zatrudnionej. 4. Wysokość odszkodowania należnego od przewoźnika albo prowadzącego przedsiębiorstwo eksploatujące środki transportowe z pomieszczeniami przeznaczonymi do spania za utratę, ubytek lub uszkodzenie rzeczy wymienionych w ust. 1-3 nie może przewyższać zwykłej wartości rzeczy. 5. Przewoźnik albo prowadzący przedsiębiorstwo eksploatujące środki transportowe z pomieszczeniami przeznaczonymi do spania nie ponosi odpowiedzialności za utratę lub uszkodzenie pieniędzy, papierów wartościowych i cennych przedmiotów, w szczególności kosztowności albo przedmiotów mających wartość naukową lub artystyczną, chyba że rzeczy te przyjął na przechowanie albo szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego lub osoby u niego zatrudnionej." Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty. (Dz. U. Nr 117, poz. 759) Art. 1. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu: "5a) opiekę nad uczniami ze znacznymi lub sprzężonymi dysfunkcjami poprzez umożliwianie realizowania indywidualnych form i programów nauczania," b) w pkt 7 skreśla się wyraz "średnich"; 2) w art. 2: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkola specjalne," b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły ponadgimnazjalne ogólnokształcące i zawodowe, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół wyższych, oraz szkoły specjalne, szkoły sportowe oraz mistrzostwa sportowego i szkoły artystyczne," c) pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) placówki oświatowo-wychowawcze, placówki pracy pozaszkolnej, w tym ogniska artystyczne oraz placówki kształcenia ustawicznego umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej i kwalifikacji zawodowych, zdobywanie umiejętności, kształtowanie i rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku," d) skreśla się pkt 6; 3) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. System oświaty wspomagają stowarzyszenia i fundacje prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania."; 4) w art. 3: a) skreśla się oznaczenie ust. 1, b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) placówce publicznej - należy przez to rozumieć placówkę prowadzoną przez ministra lub jednostkę samorządu terytorialnego," c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) organie prowadzącym szkołę lub placówkę - należy przez to rozumieć ministra, jednostkę samorządu terytorialnego, inne osoby prawne i fizyczne," d) skreśla się pkt 6, e) w pkt 8 wyrazy "rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazami "zespolonej administracji rządowej", f) w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 14 w brzmieniu: "14) zadaniach oświatowych jednostek samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć zadania w zakresie kształcenia, wychowania i opieki.", g) skreśla się ust. 1a i 2; 5) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Nauczyciel w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych ma obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską z poszanowaniem godności osobistej ucznia."; 6) w art. 5: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-4, może być zakładana i prowadzona przez: 1) jednostkę samorządu terytorialnego, 2) inną osobę prawną, 3) osobę fizyczną. 3. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zakładać i prowadzić jedynie szkoły i placówki publiczne.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: "3a. Ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości mogą zakładać i prowadzić publiczne szkoły i placówki, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 29. 3b. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania zakłada i prowadzi szkoły dla dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, w tym szkoły i szkolne punkty konsultacyjne przy palcówkach dyplomatycznych i konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zespoły tych szkół, publiczne placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym oraz może zakładać i prowadzić szkoły o charakterze eksperymentalnym.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi oraz przedszkoli specjalnych, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół podstawowych artystycznych i gimnazjów artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.", d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: "5a. Zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół artystycznych, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7, z wyjątkiem szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, należy do zadań własnych powiatu, z zastrzeżeniem ust. 6c. 5b. Przepisy ust. 5 i 5a nie ograniczają możliwości zakładania i prowadzenia przez jednostki samorządu terytorialnego szkół, których prowadzenie nie należy do ich zadań własnych.", e) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Zakładanie i prowadzenie publicznych zakładów kształcenia i placówek doskonalenia nauczycieli, bibliotek pedagogicznych oraz szkół i placówek o znaczeniu regionalnym wymienionych w ust. 5a należy do zadań własnych samorządu województwa.", f) po ust. 6 dodaje się ust. 6a-6c w brzmieniu: "6a. Powiat i gmina mogą w uzgodnieniu z kuratorem oświaty zakładać i prowadzić w ramach zadań własnych publiczne placówki doskonalenia nauczycieli, zakłady kształcenia nauczycieli i biblioteki pedagogiczne. 6b. Gmina może zakładać i prowadzić publiczne placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 o zasięgu gminnym. 6c. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, uwzględniając w szczególności ogólnokrajowy lub ponadpowiatowy zasięg ich działania, których prowadzenie należy do samorządu województwa.", g) skreśla się ust. 10; 7) art. 5a otrzymuje brzmienie: "Art. 5a. 1. Zadania oświatowe jednostek samorządu terytorialnego finansowane są na zasadach określonych w odrębnych ustawach. 2. Zadaniem oświatowym gmin jest zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki w szkołach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2, zadaniem oświatowym powiatu - w szkołach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, oraz w placówkach, o których mowa w art. 2 pkt 3-5 i 7, a zadaniem oświatowym samorządu województwa - w szkołach, placówkach, zakładach kształcenia i placówkach doskonalenia nauczycieli, o których mowa w art. 5 ust. 6. 3. Środki niezbędne na realizację zadań oświatowych, o których mowa w ust. 2, w tym na wynagrodzenia nauczycieli oraz utrzymanie szkół i placówek, zagwarantowane są w dochodach jednostek samorządu terytorialnego."; 8) po art. 5a dodaje się art. 5b w brzmieniu: "Art. 5b. 1. Prawa i obowiązki nauczycieli publicznych przedszkoli, szkół i placówek określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Jednostka samorządu terytorialnego może zwiększyć wynagrodzenia nauczycieli w szkołach i placówkach przez nią prowadzonych ponad poziom określony w odrębnych przepisach."; 9) w art. 7 w ust. 1 w pkt 4 lit. a) otrzymuje brzmienie: "a) programy nauczania uwzględniające podstawę programową kształcenia ogólnego, a w przypadku szkół zawodowych również podstawy programowe kształcenia w danym zawodzie lub profilu kształcenia zawodowego."; 10) w art. 8 po wyrazach "Szkoła podstawowa" dodaje się wyrazy "i gimnazjum"; 11) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Szkoły publiczne i niepubliczne dzielą się na: 1) sześcioletnią szkołę podstawową, kończącą się sprawdzianem, uprawniającą do dalszego kształcenia w gimnazjum, 2) trzyletnie gimnazjum, kończące się egzaminem, dające możliwość dalszego kształcenia w liceum profilowanym lub w szkole zawodowej, 3) szkoły ponadgimnazjalne: a) trzyletnie licea profilowane, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, b) dwuletnie szkoły zawodowe, kończące się egzaminem zawodowym oraz dające możliwość dalszego kształcenia w dwuletnim liceum uzupełniającym, c) dwuletnie licea uzupełniające, umożliwiające absolwentom szkół wymienionych w lit. b) uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu, o którym mowa w lit. a), d) szkoły policealne, dające możliwość uzupełnienia wykształcenia zawodowego, które mogą kończyć się egzaminem zawodowym.", b) skreśla się ust. 4; 12) po art. 9 dodaje się art. 9a-9d w brzmieniu: "Art. 9a. 1. Tworzy się Centralną Komisję Egzaminacyjną z siedzibą w Warszawie. 2. Do zadań Centralnej Komisji Egzaminacyjnej należy w szczególności: 1) opracowywanie propozycji standardów wymagań będących podstawą przeprowadzania sprawdzianów oraz egzaminów we współpracy w szczególności z zainteresowanymi ministrami, szkołami wyższymi, jednostkami badawczo-rozwojowymi, organizacjami pracodawców i samorządami zawodowymi, 2) dokonywanie analizy wyników sprawdzianów i egzaminów oraz składanie ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania corocznych sprawozdań o poziomie osiągnięć uczniów na poszczególnych etapach kształcenia, 3) przygotowywanie i upowszechnianie programów doskonalenia nauczycieli w zakresie diagnozowania i oceniania, 4) inspirowanie badań naukowych i innowacji w dziedzinie oceniania i egzaminowania, 5) prowadzenie ewidencji egzaminatorów okręgowych komisji egzaminacyjnych. Art. 9b. 1. Centralna Komisja Egzaminacyjna wpisuje do ewidencji egzaminatorów osoby zgłoszone przez okręgowe komisje egzaminacyjne. 2. Od decyzji w sprawach odmowy wpisu oraz skreślenia z ewidencji egzaminatorów przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinni odpowiadać egzaminatorzy, warunki wpisywania i skreślania egzaminatorów z ewidencji egzaminatorów. Art. 9c. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania tworzy, w drodze rozporządzenia, okręgowe komisje egzaminacyjne oraz określa ich zasięg terytorialny. 2. Do zadań okręgowych komisji egzaminacyjnych należy w szczególności: 1) przeprowadzanie sprawdzianów i egzaminów, o których mowa w art. 9 ust. 1, 2) przygotowywanie zadań i testów egzaminacyjnych, 3) analizowanie wyników sprawdzianów i egzaminów oraz formułowanie wniosków, 4) opracowywanie i przekazywanie sprawozdań z przeprowadzonych sprawdzianów i egzaminów dyrektorom szkół, organom prowadzącym szkoły, kuratorom oświaty i Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, 5) szkolenie kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów, 6) współpraca z innymi okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi oraz Centralną Komisją Egzaminacyjną. Art. 9d. 1. Nadzór nad działalnością Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych sprawuje minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. 2. Centralna Komisja Egzaminacyjna i okręgowe komisje egzaminacyjne są państwowymi jednostkami budżetowymi finansowanymi z budżetu ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. 3. Organizację Centralnej Komisji Egzaminacyjnej oraz okręgowych komisji egzaminacyjnych określają ich statuty nadane przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania."; 13) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Świadectwo ukończenia szkoły, z wyjątkiem szkoły medycznej, można uzyskać również na podstawie egzaminów eksternistycznych."; 14) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Publiczne przedszkola, szkoły podstawowe i gimnazja organizują naukę religii na życzenie rodziców, publiczne szkoły ponadgimnazjalne na życzenie bądź rodziców, bądź samych uczniów; po osiągnięciu pełnoletności o pobieraniu nauki religii decydują uczniowie."; 15) w art. 14a skreśla się wyrazy "w uzgodnieniu z kuratorem oświaty"; 16) art. 15 otrzymuje brzmienie: "Art. 15. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia. 2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia."; 17) w art. 16: a) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: "4. Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w której obwodzie dziecko mieszka, po zasięgnięciu opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej. 5. Obowiązek szkolny spełnia się przez uczęszczanie do szkoły podstawowej i gimnazjum, publicznych albo niepublicznych.", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Po ukończeniu gimnazjum obowiązek nauki spełnia się przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej albo w formach pozaszkolnych.", c) ust. 8 otrzymuje brzmienie: "8. Na wniosek rodziców dyrektor publicznej szkoły podstawowej lub gimnazjum, w obwodzie których dziecko mieszka, lub dyrektor szkoły ponadgimnazjalnej, do której dziecko uczęszcza, może zezwolić na spełnianie przez dziecko odpowiednio obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą oraz określa warunki jego spełniania. Dziecko spełniając odpowiednio obowiązek szkolny lub obowiązek nauki w tej formie może otrzymać świadectwo ukończenia poszczególnych klas danej szkoły lub ukończenia tej szkoły na podstawie egzaminów klasyfikacyjnych przeprowadzonych przez szkołę, której dyrektor zezwolił na taką formę spełniania obowiązku szkolnego lub nauki.", d) skreśla się ust. 9; 18) w art. 17: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Sieć publicznych szkół powinna być zorganizowana w sposób umożliwiający wszystkim dzieciom spełnianie obowiązku szkolnego, z uwzględnieniem ust. 2. 2. Droga dziecka z domu do szkoły nie może przekraczać: 1) 3 km - w przypadku uczniów klas I-IV szkół podstawowych, 2) 4 km - w przypadku uczniów klas V i VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do publicznych szkół podstawowych i gimnazjów.", c) w ust. 4 skreśla się wyrazy "w uzgodnieniu z kuratorem oświaty" oraz po wyrazie "podstawowych" dodaje się wyrazy "i gimnazjów", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Rada powiatu ustala plan sieci publicznych szkół ponadgimnazjalnych. Uchwała rady powiatu podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym."; 19) w art. 18: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne," b) w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) powiadamiania organów gminy o formie spełniania obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat i zmianach w tym zakresie."; 20) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. 1. Dyrektorzy publicznych szkół podstawowych i gimnazjów kontrolują spełnianie obowiązku szkolnego przez dzieci zamieszkujące w obwodach tych szkół, a gmina kontroluje spełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki przez młodzież w wieku 16-18 lat, a w szczególności: 1) kontrolują wykonywanie obowiązków, o których mowa w art. 18 pkt 1, 2 i 5, a także współdziałają z rodzicami w realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 18 pkt 3 i 4, 2) prowadzą ewidencję spełniania obowiązku szkolnego oraz obowiązku nauki. 2. Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest obowiązany w ramach zadań własnych przesyłać właściwym dyrektorom szkół informacje o aktualnym stanie i zmianach w ewidencji dzieci i młodzieży w wieku 3-18 lat."; 21) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. Niespełnianie obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki podlega egzekucji w trybie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji."; 22) w art. 22 w ust. 2: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) podstawę programową wychowania przedszkolnego, kształcenia ogólnego, a w odniesieniu do szkół zawodowych również podstawy programowe kształcenia w poszczególnych zawodach lub podstawy programowe profili kształcenia zawodowego," b) w pkt 4 na końcu dodaje się wyrazy "i sprawdzianów", c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: "4a) standardy wymagań będące podstawą przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów,"; 23) art. 29 otrzymuje brzmienie: "Art. 29. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, wykaz szkół i placówek, które prowadzą ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości."; 24) art. 31 otrzymuje brzmienie: "Art. 31. Kurator oświaty, w imieniu wojewody, wykonuje zadania i kompetencje w zakresie oświaty określone w ustawie i przepisach odrębnych na obszarze województwa, a w szczególności: 1) sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami, publicznymi i niepublicznymi, z zastrzeżeniem art. 32a, 2) wydaje decyzje administracyjne w sprawach określonych w ustawie, 3) współdziała w organami prowadzącymi szkoły i palcówki publiczne w organizowaniu doskonalenia zawodowego nauczycieli, 4) współdziała z radami oświatowymi powołanymi na podstawie art. 48, 5) wykonuje zadania organu wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego w sprawach szkół publicznych zakładanych i prowadzonych przez osoby prawne i fizyczne, szkół i placówek niepublicznych, a w zakresie obowiązku szkolnego i obowiązku nauki - także w stosunku do dyrektorów szkół i organów jednostek samorządu terytorialnego."; 25) art. 32 otrzymuje brzmienie: "Art. 32. 1. Kurator oświaty wykonuje swoje zadania i kompetencje przy pomocy kuratorium oświaty. 2. Kuratoria oświaty są państwowymi jednostkami budżetowymi. 3. Wojewoda na wniosek kuratora oświaty, może tworzyć delegatury kuratorium oświaty. Kierownik delegatury może, z upoważnienia kuratora oświaty, prowadzić sprawy na obszarze działania delegatury, w tym sprawować nadzór pedagogiczny i wydawać decyzje administracyjne. 4. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określa, w drodze rozporządzenia, organizację kuratoriów oświaty oraz zasady tworzenia ich delegatur."; 26) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu: "Art. 32a. 1. Nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi szkołami i placówkami artystycznymi sprawuje minister właściwy do spraw kultury, który w tym celu może w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, w drodze rozporządzenia, utworzyć specjalistyczną jednostkę nadzoru oraz określić jej organizację i zakres powierzonych zadań związanych ze sprawowaniem nadzoru pedagogicznego. 2. Specjalistyczna jednostka nadzoru jest państwową jednostką budżetową finansowaną z budżetu ministra właściwego do spraw kultury. 3. Przepisy ust. 1 nie naruszają uprawnień kuratora oświaty w zakresie nadzoru pedagogicznego nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących w szkołach artystycznych. 4. W odniesieniu do szkół i placówek, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw kultury wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania przepisy określone w art. 10 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1-4 i 5-8."; 27) w art. 33 w ust. 2 skreśla się pkt 5; 28) w art. 34: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Jeżeli dyrektor szkoły lub placówki nie usunie w wyznaczonym terminie uchybień, o których mowa w ust. 1, nie opracuje programu poprawy efektywności kształcenia i wychowania lub nie uwzględni w tym programie zgłoszonych uwag i wniosków, organ sprawujący nadzór pedagogiczny może wystąpić do organu prowadzącego szkołę lub placówkę z wnioskiem o odwołanie dyrektora szkoły lub placówki w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia lub z końcem roku szkolnego.", b) w ust. 3 wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4" zastępuje się wyrazami "z wyjątkiem szkoły prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego", c) w ust. 4 wyraz "gminę" zastępuje się wyrazami "jednostkę samorządu terytorialnego", a wyraz "gmina" zastępuje się wyrazami "jednostka samorządu terytorialnego"; 29) w art. 34b wyrazy "w zakładach poprawczych" zastępuje się wyrazami "przy zakładach poprawczych"; 30) w art. 35: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania nadzoruje i koordynuje wykonywanie nadzoru pedagogicznego na terenie kraju.", b) skreśla się ust. 2, c) w ust. 2a skreśla się wyrazy "oraz kuratorskimi ośrodkami pracy z młodzieżą", d) skreśla się ust. 3, e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Kurator oświaty oraz organy, o których mowa w ust. 1 i 2a oraz w art. 32a, sprawują nadzór pedagogiczny przy pomocy nauczycieli zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w kuratoriach oświaty oraz w urzędach tych organów lub podporządkowanych im jednostkach organizacyjnych.", f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Kurator oświaty oraz organy, o których mowa w ust. 5, mogą zlecać osobom posiadającym odpowiednie kwalifikacje prowadzenie badań i opracowywanie ekspertyz służących ocenie efektywności działalności dydaktycznej, wychowawczej oraz opiekuńczej szkół i placówek.", g) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykaz stanowisk, o których mowa w ust. 5, kwalifikacje niezbędne do sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 5a."; 31) w art. 38 w pkt 1 dodaje się lit. c) w brzmieniu: "c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a,"; 32) w art. 45: a) w ust. 3 w pkt 4 wyrazy "minimów programowych" zastępuje się wyrazami "podstaw programowych", b) w ust. 4 wyrazy "organów administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "organów administracji rządowej"; 33) art. 48 i 49 otrzymują brzmienie: "Art. 48. 1. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może powołać radę oświatową działającą przy tym organie. 2. Do zadań rady oświatowej należy: 1) badanie potrzeb oświatowych na obszarze działania jednostki samorządu terytorialnego oraz przygotowywanie projektów ich zaspokajania, 2) opiniowanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego w części dotyczącej wydatków na oświatę, 3) opiniowanie projektów sieci publicznych szkół i placówek, 4) opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego wydawanych w sprawach oświaty, 5) wyrażanie opinii i wniosków w innych sprawach dotyczących oświaty. 3. Właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego jest obowiązany przedstawić radzie oświatowej projekty aktów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4. Art. 49. Organ, o którym mowa w art. 48 ust. 1, ustala: 1) skład i zasady wyboru członków rady oświatowej, 2) regulamin działania rady oświatowej."; 34) w art. 58 ust. 1-4 otrzymują brzmienie: "1. Szkołę lub placówkę publiczną zakłada się na podstawie aktu założycielskiego, który określa jej typ, nazwę i siedzibę, a w przypadku szkół prowadzących kształcenie zawodowe - także zawody i profile kształcenia zawodowego. 2. Akt założycielski szkoły publicznej, w której realizowany jest obowiązek szkolny, oprócz danych wymienionych w ust. 1, określa także jej zasięg terytorialny (obwód), a w szczególności nazwy miejscowości (w miastach nazwy ulic lub ich części) należących do jej obwodu, a także podporządkowane jej organizacyjnie szkoły filialne. 3. Założenie szkoły publicznej przez osobę prawną lub fizyczną wymaga zezwolenia właściwego organu jednostki samorządu terytorialnego, której zadaniem jest prowadzenie szkół publicznych danego typu, wydanego po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - ministra właściwego do spraw kultury. 4. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, łącznie z projektami aktu założycielskiego i statutu, powinien być złożony nie później niż na 6 miesięcy przed początkiem roku budżetowego, w którym ma nastąpić uruchomienie szkoły."; 35) w art. 59 ust. 1, 2 i 4 otrzymują brzmienie: "1. Szkoła publiczna, z zastrzeżeniem ust. 2, może być zlikwidowana z końcem roku szkolnego przez organ prowadzący szkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole publicznej o tym samym albo zbliżonym profilu. Organ prowadzący jest obowiązany co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji zawiadomić rodziców uczniów, właściwego kuratora oświaty oraz właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego o zamiarze likwidacji. 2. Szkoła i placówka publiczna prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego może zostać zlikwidowana po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty, a szkoła publiczna prowadzona przez inną osobę prawną lub osobę fizyczną - za zgodą organu, który udzielił zezwolenia na jej założenie. W przypadku szkoły artystycznej wymagana jak również pozytywna opinia ministra właściwego do spraw kultury." "4. Dokumentację zlikwidowanej szkoły prowadzonej przez osobę prawną lub fizyczną przekazuje się właściwemu organowi jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 58 ust. 3."; 36) w art. 60 skreśla się ust. 4; 37) w art. 61: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Struktura organizacyjna szkoły podstawowej obejmuje klasy I-VI.", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "za zgodą kuratora oświaty"; 38) w art. 62: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Szkoła podstawowa i gimnazjum, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół artystycznych, nie mogą być łączone w zespół.", b) w ust. 6 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Porozumienie powinno określać, który z organów będzie wykonywać zadania organu prowadzącego, sposób finansowania oraz tryb rozwiązania zespołu."; 39) skreśla się art. 65; 40) w art. 68 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje, organizację oraz zasady działania ośrodków doskonalenia zawodowego i innych placówek kształcenia ustawicznego dorosłych, a także zasady odpłatności za naukę w tych ośrodkach i placówkach."; 41) w art. 68d w ust. 1 skreśla się wyrazy ", rodzinach zastępczych"; 42) w art. 69 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Ochotnicze Hufce Pracy umożliwiają młodzieży w wieku powyżej 15 lat, która nie ukończyła szkoły podstawowej lub gimnazjum albo nie kontynuuje nauki po ukończeniu tych szkół, zdobycie kwalifikacji zawodowych oraz uzupełnienie wykształcenia podstawowego lub gimnazjalnego."; 43) w art. 71b w ust. 1 po wyrazach "Kształceniem specjalnym" dodaje się wyrazy "lub integracyjnym"; 44) art. 72 otrzymuje brzmienie: "Art. 72. Dzieciom i młodzieży pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej organizuje się rodziny zastępcze na zasadach określonych w ustawie o pomocy społecznej."; 45) skreśla się art. 73-76; 46) w art. 78: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 skreśla się wyrazy "i 2"; 47) art. 79 otrzymuje brzmienie: "Art. 79. 1. Przedszkola publiczne, szkoły publiczne i placówki publiczne prowadzone przez organy wymienione w art. 5 ust. 2 pkt 1 są jednostkami lub zakładami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych przedszkoli, szkół i placówek określają odrębne przepisy. 2. Przedszkola i placówki, o których mowa w ust. 1, będące jednostkami budżetowymi mogą tworzyć środki specjalne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Plan finansowy środków specjalnych, o których mowa w ust. 2, zatwierdza dyrektor na wniosek rady przedszkola lub placówki."; 48) art. 80 otrzymuje brzmienie: "Art. 80. 1. Szkoły publiczne nie wymienione w art. 79 prowadzą gospodarkę finansową według zasad określonych przez organ prowadzący szkołę. Szkoły te otrzymują na każdego ucznia dotację z budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązanej do prowadzenia odpowiedniego typu szkół, w wysokości równej wydatkom przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu prowadzonych przez tę jednostkę samorządu terytorialnego. 2. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego."; 49) w art. 82: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.", b) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) zobowiązanie do przestrzegania wymagań określonych w art. 7 ust. 3 w przypadku szkoły podstawowej oraz gimnazjum, a także w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności.", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W przypadku szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności, wpis do ewidencji może nastąpić, jeżeli osoba prowadząca przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty.", d) w ust. 3 po wyrazie "właściwemu" dodaje się wyrazy "kuratorowi oświaty, a w przypadku szkół artystycznych również ministrowi właściwemu do spraw kultury oraz", e) w ust. 3a pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazwę zawodu lub profilu kształcenia zawodowego."; 50) art. 85 otrzymuje brzmienie: "Art. 85. 1. Niepublicznej szkole podstawowej i gimnazjum założonym zgodnie z art. 82 ust. 1-3 przysługują uprawnienia szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności. 2. Kurator oświaty w ciągu 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności przez szkołę podstawową, gimnazjum lub szkołę ponadgimnazjalną, która uzyskała uprawnienia szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności, jest obowiązany sprawdzić spełnianie warunków określonych w art. 7 ust. 3. W stosunku do szkół artystycznych uprawnienia kuratora oświaty przysługują odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw kultury. 3. Organ jednostki samorządu terytorialnego, o której mowa w art. 82 ust. 1, na wniosek osoby prowadzącej szkołę niepubliczną nie posiadającą uprawnień szkoły publicznej nadaje tej szkole uprawnienia szkoły publicznej, jeżeli osoba ta przedstawi pozytywną opinię kuratora oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - ministra właściwego do spraw kultury, o spełnianiu przez szkołę warunków określonych w art. 7 ust. 3."; 51) skreśla się art. 87; 52) w art. 88 skreśla się wyrazy "uzyskane zgodnie z art. 85 ust. 1 lub 3, art. 86 ust. 1 i art. 87", a wyrazy "jest równoznaczne z jej likwidacją" zastępuje się wyrazami "lub gimnazjum jest równoznaczne z ich likwidacją"; 53) art. 89 otrzymuje brzmienie: "Art. 89. Nadzór pedagogiczny nad szkołami i placówkami niepublicznymi sprawują właściwi kuratorzy oświaty, a w przypadku szkół artystycznych - również minister właściwy do spraw kultury. Przepisy art. 33 stosuje się odpowiednio."; 54) w art. 90: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. 2. Niepubliczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne, szkoły artystyczne i szkoły ponadgimnazjalne o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: "3a. Placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7, otrzymują dotacje z budżetu powiatu. 3b. Szkoły niepubliczne nie posiadające uprawnień szkoły publicznej oraz placówki niepubliczne, o których mowa w art. 2 pkt 3, 4 i 10, mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu.", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, 2, 3a i 3b, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.", d) skreśla się ust. 5 i 6, e) w ust. 7 na końcu dodaje się wyrazy "oraz organów prowadzących te szkoły lub placówki"; 55) w art. 91 w ust. 1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "właściwej jednostki samorządu terytorialnego"; 56) użyte w ustawie w różnych przypadkach wyrazy "Minister Edukacji Narodowej, Minister Kultury i Sztuki, Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Sprawiedliwości, Minister Pracy i Polityki Socjalnej oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się odpowiednio wyrazami "minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, minister właściwy do spraw kultury, minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw administracji publicznej, minister właściwy do spraw sprawiedliwości, minister właściwy do spraw pracy oraz minister właściwy do spraw zdrowia", użytymi w tych samych przypadkach. Art. 2. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. zakładanie i prowadzenie publicznych szkół podstawowych specjalnych, szkół ponadpodstawowych, szkół artystycznych, szkół sportowych i mistrzostwa sportowego oraz placówek wymienionych w art. 2 pkt 3-5 i 7 ustawy, o której mowa w art. 1, przechodzi do zadań własnych powiatu. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy szkół publicznych prowadzonych przez osoby prawne i fizyczne na podstawie zezwolenia. Art. 3. Do nowo tworzonych i istniejących w dniu wejścia w życie ustawy szkół podstawowych i ponadpodstawowych stosuje się przepisy dotychczasowe. Art. 4. Szkoły i placówki przejęte i prowadzone przed dniem wejścia w życie ustawy przez gminy zgodnie z art. 104 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą być nadal prowadzone przez te gminy, chyba że rada gminy w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy podejmie uchwałę o przekazaniu prowadzenia szkoły lub placówki powiatowi. Art. 5. 1. Szkoły i placówki niepubliczne wpisane w dniu wejścia w życie ustawy do ewidencji prowadzonej przez kuratorów oświaty i właściwych ministrów wpisuje się z urzędu do ewidencji prowadzonej przez odpowiednią jednostkę samorządu terytorialnego. 2. Kuratorzy oświaty i ministrowie, o których mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy przekażą właściwym jednostkom samorządu terytorialnego dokumentację związaną z wpisem szkół i placówek niepublicznych do ewidencji. Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 22 ust. 2 pkt 4a ustawy, o której mowa w art. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., i art. 62 ust. 1a ustawy, o której mowa w art. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2001 r., oraz z wyjątkiem przepisów dotyczących funkcjonowania i tworzenia: 1) sześcioletnich szkół podstawowych, 2) gimnazjów, 3) szkół ponadgimnazjalnych oraz przepisów dotyczących obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, które wchodzą w życie w terminie i na zasadach określonych w odrębnej ustawie. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej. (Dz. U. Nr 118, poz. 760) Na podstawie art. 69 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres stosowania i sposób obliczania wysokości opłat pobieranych z tytułu nielegalnego pobierania energii elektrycznej. § 2. Do nielegalnego pobierania energii elektrycznej z sieci zalicza się: 1) pobieranie energii bez zawarcia umowy sprzedaży z przedsiębiorstwem energetycznym, 2) pobieranie energii niezgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży, w tym: a) z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego, b) w wyniku dokonywania w układzie pomiarowo-rozliczeniowym uszkodzeń powodujących jego nieprawidłowe działanie, c) samowolną manipulację w urządzeniu regulującym obliczeniowe natężenie przepływu energii elektrycznej. § 3. 1. W przypadku odbiorców rozliczanych według taryf dwuczłonowych opłaty za moc i energię pobraną z całkowitym lub częściowym pominięciem rozliczeniowego układu pomiarowego ustala się następująco: 1) opłatę za moc umowną i obrachunkową oblicza się przy zastosowaniu cen jednostkowych określonych w odpowiedniej taryfie obowiązującej w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca, 2) opłatę za moc umowną pobiera się w przypadku nielegalnego pobierania energii bez zawarcia umowy z dostawcą; moc umowną należy przyjmować w wysokości mocy obrachunkowej ustalonej według zasad określonych w pkt 5, 3) opłatę za energię czynną oblicza się przy zastosowaniu najwyższej ceny jednostkowej przewidzianej w taryfie, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, 4) opłaty, o których mowa w pkt 1 i 2, pobiera się za cały udowodniony okres nielegalnego poboru energii elektrycznej z uwzględnieniem terminów przedawnienia roszczeń, 5) za podstawę do ustalenia wielkości mocy obrachunkowej oraz zużycia energii czynnej w okresie trwania nielegalnego poboru przyjmuje się pobór mocy i zużycie energii, jakie wystąpiły w okresie obrachunkowym przed powstaniem lub po ustaniu nielegalnego poboru, 6) od należności obliczonych według zasad określonych w pkt 1-3 odlicza się kwoty pobrane od odbiorcy z tytułu okresowych rozliczeń w czasie trwania nielegalnego poboru energii elektrycznej. 2. W przypadku odbiorców rozliczanych według taryf jednoczłonowych opłaty za energię elektryczną pobraną z całkowitym lub częściowym pominięciem rozliczeniowego układu pomiarowego ustala się następująco: 1) do obliczenia opłat przyjmuje się najwyższą cenę jednostkową energii czynnej, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, oraz udowodnioną ilość nielegalnie pobranej energii elektrycznej, jednak nie niższą niż 1 000 kWh, 2) w przypadku nielegalnego poboru energii poprzez uszkodzenie lub manipulację w układzie pomiarowym, której ilości nie można ustalić, ryczałtowe opłaty za nielegalnie pobraną energię elektryczną stanowią równowartość: a) przy układzie jednofazowym 6 000 kWh, b) przy układzie pomiarowym 3-fazowym o prądzie znamionowym do 20 A włącznie (pomiar bezpośredni) bez względu na przeciążalność licznika 12 000 kWh, c) przy układzie pomiarowym 3-fazowym o prądzie znamionowym powyżej 20 A (pomiar bezpośredni) bez względu na przeciążalność licznika za każdy amper prądu znamionowego licznika 600 kWh, d) przy układzie pomiarowym z przekładnikami prądu (pomiar półpośredni) za każdy amper prądu znamionowego obwodu pierwotnego przekładnika prądowego 600 kWh, e) przy układzie pomiarowym z przekładnikami prądu i napięcia (pomiar pośredni) za każdy amper prądu obliczeniowego 600 kWh, 3) prąd obliczeniowy, o którym mowa w pkt 2, określa się według wzoru: Io = 2,5 × U × I gdzie: U - górne napięcie znamionowe przekładnika napięciowego w kV, I - mniejsza z następujących wielkości: - prąd znamionowy strony pierwotnej przekładnika prądowego, - suma prądów znamionowych transformatorów oraz innych odbiorników przyłączonych na napięciu zasilania, 4) w przypadku nielegalnego poboru energii z instalacji nie wyposażonej w układ pomiarowy lub w wyniku całkowitego albo częściowego pominięcia układu pomiarowego, przy którym niemożliwe jest ustalenie ilości pobranej energii, ryczałtowe opłaty za nielegalnie pobraną energię elektryczną stanowią równowartość: a) przy pobieraniu energii elektrycznej jedną fazą - za każdy amper prądu znamionowego zabezpieczenia 250 kWh; za zabezpieczenie uważa się bezpieczniki najbliższe odbiorcy, licząc od strony zasilania, niedostępne dla odbiorcy i osób postronnych; w razie braku zabezpieczeń między instalacją odbiorczą a siecią zasilającą przyjmuje się wielkości zabezpieczeń, jakie powinny być stosowane dla danej instalacji, jednak nie mniejsze niż 25 A, b) przy pobieraniu energii elektrycznej dwoma lub trzema fazami opłatę ustala się jak w lit. a), z uwzględnieniem krotności (2 lub 3), zależnie od ilości faz, którymi nielegalnie pobierano energię. 3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, pobiera się za cały czas nielegalnego poboru energii elektrycznej, który nie przekracza roku lub gdy okresu tego nie można ustalić. Jeżeli udowodniony okres nielegalnego poboru przekracza rok, ustalone opłaty wzrastają trzykrotnie. § 4. Niezależnie od opłat i należności z tytułów określonych w § 3 ustala się następujące opłaty: 1) za wznowienie wstrzymanej z winy odbiorcy dostawy energii elektrycznej pobiera się opłatę w wysokości 60,00 zł, 2) za zniszczenie lub uszkodzenie przez odbiorcę licznika albo innego urządzenia pomiarowego ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej wartości urządzenia pomiarowego, obowiązującej w dniu jego wymiany, 3) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomb założonych przez dostawcę na jakiejkolwiek części urządzenia odbiorczego lub wewnętrznej linii zasilającej albo na urządzeniu pomiarowym znajdującym się w pomieszczeniach ogólnie dostępnych pobiera się opłatę stanowiącą równowartość: a) przy zerwaniu jednej plomby 50 kWh, b) przy zerwaniu więcej niż jednej plomby, za każdą następną 15 kWh, 4) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomb legalizacyjnych założonych przez Główny Urząd Miar pobiera się opłatę stanowiącą równowartość: a) przy liczniku do pomiaru bezpośredniego 600 kWh, b) przy liczniku do pomiaru półpośredniego lub pośredniego 900 kWh, 5) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomby założonej przez dostawcę przy wstrzymaniu dostawy energii elektrycznej i samowolne podłączenie instalacji pobiera się opłatę stanowiącą równowartość 1000 kWh, 6) za zerwanie plomby założonej przez dostawcę na wskaźniku mocy 15-minutowej lub innym urządzeniu związanym z pomiarem mocy pobiera się opłatę stanowiącą równowartość (obliczoną z zastosowaniem stawki za moc obrachunkową w danej taryfie): a) przy pierwszym zerwaniu plomby - 150% ilości kW mocy umownej, b) przy kolejnym zerwaniu plomby w okresie nie przekraczającym terminu przedawnienia roszczeń - 200% ilości kW mocy umownej, 7) za zerwanie plomby na przedlicznikowym zabezpieczeniu nadmiarowo-prądowym (taryfy paramocowe) pobiera się opłatę stanowiącą równowartość miesięcznej opłaty stałej przewidzianej w taryfie, 8) w przypadku powiadomienia dostawcy o zerwaniu lub naruszeniu (uszkodzeniu) plomb opłaty ustalone w pkt 3-7 ulegają obniżeniu o 50%. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór paliw gazowych. (Dz. U. Nr 118, poz. 761) Na podstawie art. 69 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres stosowania i sposób obliczania wysokości opłat pobieranych z tytułu nielegalnego pobierania paliw gazowych. § 2. Do nielegalnego pobierania paliw gazowych z sieci zalicza się: 1) pobieranie paliw bez zawarcia umowy sprzedaży z przedsiębiorstwem energetycznym, 2) pobieranie paliw niezgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży, w tym: a) z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego, b) w wyniku dokonywania w układzie pomiarowo-rozliczeniowym uszkodzeń powodujących jego nieprawidłowe działanie, c) samowolną manipulację w urządzeniu regulującym obliczeniowe natężenie przepływu paliwa. § 3. 1. Opłatę za nielegalny pobór paliwa gazowego oblicza się jako iloczyn 2-krotnej stawki opłaty za pobrane paliwo, ustalonej w taryfie, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i ilości paliw ustalonych według zasad określonych w ust. 2-4. 2. Ilość nielegalnie pobranego paliwa gazowego dla odbiorców, rozliczanych za moc i ilość pobranego paliwa, wyposażonych w urządzenia rejestrujące przebieg godzinowego poboru paliwa gazowego w sposób ciągły, oblicza się jako iloczyn maksymalnego godzinowego poboru paliwa ustalonego w umowie sprzedaży i liczby godzin poboru, przyjmując nie mniej niż: 1) dla odbiorców o ruchu jednozmianowym - 8 godz./dobę, 2) dla odbiorców o ruchu dwuzmianowym - 16 godz./dobę, 3) dla odbiorców o ruchu trzyzmianowym - 24 godz./dobę. 3. Ilość nielegalnie pobranego paliwa gazowego dla odbiorców, rozliczanych za moc i ilość pobranego paliwa, wyposażonych w gazomierze bez urządzenia rejestrującego przebieg godzinowego poboru paliwa gazowego, oblicza się jako iloczyn przepustowości zainstalowanego gazomierza lub sumy maksymalnego poboru zainstalowanych odbiorników paliwa gazowego oraz czasu nielegalnego poboru, nie mniej jednak niż za 10 godz./dobę i liczby dób nielegalnego poboru. 4. Ilość nielegalnie pobranego paliwa gazowego dla odbiorców rozliczanych jedynie za ilość pobranego paliwa oblicza się jako sumę iloczynów poboru paliwa gazowego przez zainstalowane odbiorniki i liczby dób nielegalnego poboru. 5. Wielkość poboru paliwa gazowego przez zainstalowane odbiorniki ustala się w wysokości, jak niżej: Lp.Rodzaj odbiornikaŚredniodobowy pobór gazu w m3/dobę Z5**)Za5**)K5**)M5**) 1kuchnia 2-palnikowa1,01,62,02,2 2kuchnia 3-palnikowa1,42,22,83,0 3kuchnia 4-palnikowa z piekarnikiem2,43,84,85,2 4terma gazowa1,01,62,02,2 5piec kąpielowy łazienkowy4,06,48,08,6 6*)piec centralnego ogrzewania o mocy: 15 kW lub 1,5 m212,019,024,026,0 20 kW lub 2,0 m216,025,032,034,0 30 kW lub 3,0 m2, 24,038,048,052,0 40 kW lub 4,0 m232,050,064,068,0 60 kW lub 6,0 m248,076,096,0104,0 *) Do obliczania przyjmuje się okres od 15 października do 15 kwietnia. **) Taryfy określone w cenniku urzędowym nr 6/Z/98 "Paliwa gazowe do dystrybucji". 6. Opłaty, o których mowa w ust. 1, obowiązują, jeżeli czas trwania nielegalnego poboru paliwa gazowego nie przekracza jednego roku lub okresu tego nie można ustalić. Jeżeli udowodniony okres nielegalnego poboru przekracza rok, opłaty wzrastają trzykrotnie. 7. Dla odbiorców pobierających paliwa gazowe bez umowy lub niezgodnie z umową ustala się opłatę w wysokości 450,00 zł. § 4. Niezależnie od opłat i należności z tytułów określonych w § 3 ustala się następujące opłaty: 1) za wznowienie wstrzymanej z winy odbiorcy dostawy paliwa gazowego ustala się opłatę w wysokości 60,00 zł, 2) za zniszczenie lub uszkodzenie przez odbiorcę gazomierza albo innego urządzenia pomiarowego ustala się opłatę w wysokości dwukrotnej jego wartości, obowiązującej w dniu jego wymiany, 3) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomb założonych przez dostawcę na jakiejkolwiek części urządzenia odbiorczego wewnętrznej instalacji gazowej lub na urządzeniu pomiarowym ustala się opłatę w wysokości 50,00 zł, 4) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomb legalizacyjnych na urządzeniu pomiarowym, założonych przez Główny Urząd Miar, ustala się opłatę w wysokości 100,00 zł, 5) w przypadku powiadomienia dostawcy o zerwaniu lub naruszeniu (uszkodzeniu) plomb opłaty ustalone w pkt 3 i 4 ulegają obniżeniu o 50%. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór ciepła. (Dz. U. Nr 118, poz. 762) Na podstawie art. 69 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zakres stosowania i sposób obliczania wysokości opłat pobieranych z tytułu nielegalnego pobierania ciepła. § 2. Do nielegalnego pobierania ciepła zalicza się: 1) pobieranie ciepła bez zawarcia umowy sprzedaży z przedsiębiorstwem energetycznym, 2) pobieranie ciepła niezgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży, w tym: a) z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego, b) w wyniku dokonywania w układzie pomiarowo-rozliczeniowym uszkodzeń powodujących jego nieprawidłowe działanie, c) samowolną manipulację w urządzeniu regulującym obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła. § 3. 1. W przypadku odbiorców rozliczanych według taryf dwuczłonowych opłaty za moc i opłaty za energię pobraną z całkowitym lub częściowym pominięciem rozliczeniowego układu pomiarowego ustala się następująco: 1) opłatę za moc oblicza się jako iloczyn obliczeniowej lub zamówionej mocy cieplnej i stawki opłaty stałej obowiązującej w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca, 2) opłatę za energię pobraną oblicza się jako iloczyn najwyższej stawki opłaty zmiennej przewidzianej w taryfie, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i obliczeniowej ilości ciepła. 2. W przypadku odbiorców rozliczanych według taryfy jednoczłonowej opłatę za ciepło pobrane z całkowitym lub częściowym pominięciem rozliczeniowego układu pomiarowego ustala się jako iloczyn najwyższej ceny jednostkowej ciepła, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i obliczeniowej ilości ciepła. 3. W przypadkach nielegalnego poboru ciepła z instalacji nie wyposażonej w licznik lub w wyniku całkowitego albo częściowego pominięcia układu pomiarowego, ryczałtową opłatę za nielegalnie pobrane ciepło ustala się jako iloczyn najwyższej ceny ryczałtowej, według której jest lub powinien być rozliczany odbiorca w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i ilości jednostek, w odniesieniu do których dostawca dokonuje rozliczeń w systemie ryczałtowym. 4. W przypadkach nielegalnego poboru ciepła bez zawarcia umowy z dostawcą opłatę za nielegalny pobór ciepła ustala się jako iloczyn najwyższej ceny jednostkowej ciepła, stosowanej przez dostawcę w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i obliczeniowej ilości ciepła lub jako iloczyn najwyższej ceny ryczałtowej, stosowanej przez dostawcę w dniu stwierdzenia nielegalnego poboru, i ilości jednostek, w odniesieniu do których dostawca dokonuje rozliczeń w systemie ryczałtowym. 5. Opłaty, o których mowa w ust. 1-4 obowiązują jeżeli czas trwania nielegalnego poboru ciepła nie przekracza roku lub okresu tego nie można ustalić. Jeżeli udowodniony okres nielegalnego poboru przekracza rok, ustalone opłaty wzrastają trzykrotnie. § 4. Niezależnie od opłat i należności z tytułów określonych w § 3 ustala się następujące opłaty: 1) za wznowienie wstrzymanej z winy odbiorcy dostawy ciepła 60,00 zł, 2) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomby założonej przez dostawcę na jakiejkolwiek części urządzenia odbiorczego lub na urządzeniu pomiarowym 50,00 zł, 3) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomby legalizacyjnej założonej przez Główny Urząd Miar 100,00 zł, 4) w przypadku powiadomienia dostawcy o naruszeniu (uszkodzeniu) plomby pobiera się 50% wysokości opłat ustalonych w pkt 2 i 3, 5) za zerwanie lub naruszenie (uszkodzenie) plomby założonej przez dostawcę przy wstrzymaniu dostawy ciepła i samowolne podłączenie instalacji 220,00 zł, 6) za zniszczenie lub uszkodzenie przez odbiorcę urządzenia pomiarowego pobiera się opłatę w wysokości dwukrotnej jego wartości obowiązującej w dniu stwierdzenia szkody. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 września 1998 r. w sprawie XI emisji obligacji pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym oraz jej warunków. (Dz. U. Nr 118, poz. 763) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Emituje się obligacje pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym, zwane dalej "obligacjami", w seriach o terminach wykupu odpowiednio: 1) 12 lutego 2001 r. i 12 lutego 2004 r. - na łączną kwotę 5 000 000 000 zł (pięciu miliardów złotych), 2) 12 czerwca 2001 r. i 12 czerwca 2004 r. - na łączną kwotę 5 000 000 000 zł (pięciu miliardów złotych), 3) 12 października 2001 r. i 12 października 2004 r. - na łączną kwotę 5 000 000 000 zł (pięciu miliardów złotych). 2. Ustala się nominał obligacji w wysokości 1 000 zł (jednego tysiąca złotych). 3. Obligacje są na okaziciela. 4. Emisja obligacji następuje z dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 2. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 3. 1. Obligacje mogą być nabywane przez krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami określonymi w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach prawnych regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi. § 4. 1. Obligacje są oferowane do sprzedaży na przetargach. Minister Finansów może zaoferować obligacje danej serii na jednym lub na kilku przetargach, które odbywają się w terminach określonych w ust. 2 oraz w § 5. 2. Przetargi odbywają się w dniach: 1) 7 października 1998 r. lub 4 listopada 1998 r., lub 2 grudnia 1998 r., lub 6 stycznia 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2004 r., 2) 3 lutego 1999 r. lub 3 marca 1999 r., lub 7 kwietnia 1999 r., lub 5 maja 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 czerwca 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 czerwca 2004 r., 3) 2 czerwca 1999 r. lub 7 lipca 1999 r., lub 4 sierpnia 1999 r., lub 1 września 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 października 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 października 2004 r. § 5. 1. Obligacje nie sprzedane na przetargach, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, Minister Finansów może zaoferować do sprzedaży na dodatkowych przetargach w okresie od dnia 3 lutego 1999 r. do dnia 3 stycznia 2001 r., jako obligacje o terminie wykupu 12 lutego 2004 r. 2. Obligacje nie sprzedane na przetargach, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2, Minister Finansów może zaoferować do sprzedaży na dodatkowych przetargach w okresie od dnia 2 czerwca 1999 r. do dnia 2 maja 2001 r., jako obligacje o terminie wykupu 12 czerwca 2004 r. 3. Obligacje nie sprzedane na przetargach, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 3, Minister Finansów może zaoferować do sprzedaży na dodatkowych przetargach w okresie od dnia 6 października 1999 r. do dnia 5 września 2001 r., jako obligacje o terminie wykupu 12 października 2004 r. 4. Sprzedaż obligacji na dodatkowych przetargach w terminach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, odbywa się na warunkach określonych odpowiednio dla obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2004 r., 12 czerwca 2004 r. lub 12 października 2004 r. 5. Obligacje serii o danym terminie wykupu, nie sprzedane lub nie zaoferowane na przetargach, o których mowa w ust. 1-3, ulegają umorzeniu. § 6. 1. Sprzedaż obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności wzór oferty przetargowej. § 7. 1. W przetargach mogą brać udział podmioty posiadające status bezpośredniego uczestnika Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych na dzień przed przetargiem (uczestnicy przetargu), z zastrzeżeniem § 14 ust. 2. 2. Podmioty, o których mowa w § 3 ust. 1, nie będące uczestnikami przetargu, mogą składać oferty zakupu obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu, uprawnionych do pośrednictwa na podstawie odrębnych przepisów. Obowiązek zapłacenia ceny zakupu ciąży na uczestniku przetargu. § 8. 1. Narodowy Bank Polski, w imieniu Ministra Finansów, podaje co najmniej na tydzień przed dniem przetargu informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) łączną wartość nominalną obligacji przewidywanych do sprzedaży, 3) termin składania ofert (dzień, godzinę), 4) warunki emisji, 5) termin wykupu, 6) daty i warunki płatności za obligacje, 7) warunki uczestnictwa w przetargu i sposób udostępnienia wzoru oferty przetargowej. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach przekazu, w szczególności za pomocą bankowych systemów przekazywania informacji. § 9. 1. Uczestnicy przetargu składają oferty zakupu obligacji w dniu przetargu do godziny 1100. 2. Łączna wartość nominalna obligacji będących przedmiotem oferty o takiej samej cenie przetargowej, przedstawionej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem, nie może być mniejsza niż 1 000 000 zł (jeden milion złotych). 3. W ofercie zakupu uczestnicy przetargu określają nominalną wartość obligacji, które chcą zakupić, oraz podają cenę (z dokładnością do jednego grosza), którą gotowi są zapłacić za każde 100 złotych wartości nominalnej obligacji (cenę przetargową). 4. Oferta zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu, 2) termin wykupu obligacji, 3) liczbę obligacji w sztukach, 4) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 5) cenę za każde 100 zł wartości nominalnej, z dokładnością do jednego grosza, 6) wartość obligacji według ceny przetargowej, 7) numer konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, na które uczestnik nabywa obligacje, 8) stempel firmowy i podpis oferenta. 5. Cena zakupu obligacji uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje i wielkość przyjętej oferty. 6. Wartość odsetek, wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje, jest obliczana przy zastosowaniu stopy procentowej, o której mowa w § 15 ust. 3, właściwej dla danej serii obligacji. Dla obligacji sprzedanych na dodatkowych przetargach, o których mowa w § 5 ust. 1-3, obliczana jest przy zastosowaniu stopy procentowej, o której mowa w § 15 ust. 3 pkt 3. 7. Sposób wyliczenia wartości odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje, ceny zakupu jednej obligacji oraz ceny zakupu obligacji dla jednej oferty, dla obligacji oferowanych do sprzedaży w terminach, o których mowa w § 4 ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. Wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje oraz dni zapłaty za obligacje określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 8. Sposób wyliczenia wartości odsetek wykupywanych w dniu zapłaty, ceny zakupu jednej obligacji oraz ceny zakupu obligacji dla jednej oferty, dla obligacji oferowanych do sprzedaży na dodatkowych przetargach, o których mowa w § 5 ust. 1-3, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 10. 1. Po upływie terminu składania ofert zakupu obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu najniższą przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Wszystkie oferty zakupu obligacji z ceną wyższą od najniższej przyjętej ceny przetargowej zostają przyjęte. Oferty zakupu obligacji z ceną równą najniższej przyjętej cenie przetargowej mogą być przyjęte w całości lub częściowo (redukcja ofert). W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta w chwilą przyjęcia oferty przez Ministra Finansów. 4. Uczestnicy przetargu są powiadamiani o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty za pomocą dowolnego z dostępnych środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia, następnego dnia po przetargu, pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. 6. Przetarg może zostać unieważniony przez Ministra Finansów, bez podania przyczyn, do chwili przyjęcia ofert. § 11. 1. Po przetargu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w § 8 ust. 2, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji oferowanych do sprzedaży, 2) wartość nominalną obligacji, na które otrzymano ofertę zakupu, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty zakupu przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. § 12. 1. Uczestnicy przetargu, których oferty zostały przyjęte, są zobowiązani zapłacić cenę zakupu za nabyte w wyniku przyjęcia oferty obligacje serii o danym terminie wykupu. Wykaz dni zapłaty określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zapłata ceny zakupu obligacji przez uczestnika przetargu następuje przez obciążenie rachunku pieniężnego albo bankowego uczestnika w banku obsługującym, na podstawie umowy z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. W dniu zapłaty uczestnik jest obowiązany posiadać na przedmiotowym rachunku kwoty niezbędne do dokonania rozliczenia, nie później niż do godziny ustalonej przez regulamin Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, wydany na podstawie art. 127 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669). § 13. 1. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku uczestnika przetargu, w sytuacji gdy spośród ofert złożonych przez danego uczestnika przetargu zostały przyjęte co najmniej dwie oferty, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił cenę zakupu za te obligacje, które zgodnie z przyjętymi ofertami mają najwyższe ceny przetargowe. 2. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku uczestnika przetargu, w sytuacji gdy oprócz ofert złożonych przez uczestnika przetargu na rachunek własny przynajmniej jedna oferta jest złożona na rachunek innego podmiotu, a wszystkie ze złożonych ofert mają tę samą cenę, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił w pierwszej kolejności cenę zakupu za te obligacje, na które złożył ofertę na rachunek innego podmiotu. 3. W przypadku nieuiszczenia należności w dniu zapłaty i w wysokości wynikającej z ceny zakupu obligacji, od nieuiszczonej kwoty będą naliczane, za każdy dzień uchybienia terminowi, odsetki w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu refinansowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski pod zastaw papierów wartościowych (kredyt lombardowy). 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, wysokość odsetek jest liczona od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu obligacji a kwotą umożliwiającą rozliczenie pojedynczej transakcji. Przez pojedynczą transakcję rozumie się zakup obligacji przez uczestnika przetargu, który złożył ofertę na określoną liczbę obligacji po danej cenie na jedno konto. 5. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji. § 14. 1. Jeżeli cena zakupu obligacji, powiększona o należne odsetki, nie zostanie zapłacona najpóźniej trzeciego dnia następującego po dniu zapłaty (dzień rozliczenia), uważa się, że odstąpiono od nabycia obligacji. 2. W przypadku odstąpienia od nabycia obligacji uczestnik przetargu nie może brać udziału w kolejno następujących po sobie trzech przetargach obligacji oferowanych na podstawie rozporządzenia, poczynając od pierwszego przetargu, którego ogłoszenie nastąpiło po dniu wykluczenia. § 15. 1. Odsetki od obligacji są naliczane od jej wartości nominalnej. Naliczanie odsetek od obligacji serii o danym terminie wykupu następuje od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym przetargu, zgodnie z § 4 ust. 2 oraz § 12 ust. 2. 2. Odsetki są wypłacane co roku, poczynając od dnia: 1) 12 lutego 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2004 r., 2) 12 czerwca 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 czerwca 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 czerwca 2004 r., 3) 12 października 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 12 października 2001 r. oraz dla obligacji serii o terminie wykupu 12 października 2004 r. 3. Obligacje są oprocentowane według stopy procentowej, która wynosi: 1) dla należności odsetkowych z tytułu obligacji serii o terminie wykupu 12 lutego 2001 r. - 13% w stosunku rocznym, 2) dla należności odsetkowych z tytułu obligacji serii o terminie wykupu 12 czerwca 2001 r. oraz 12 października 2001 r. - 12% w stosunku rocznym, 3) dla należności odsetkowych z tytułu obligacji serii o terminie wykupu: 12 lutego 2004 r. - 10% w stosunku rocznym, 12 czerwca 2004 r. - 10% w stosunku rocznym, 12 października 2004 r. - 10% w stosunku rocznym. 4. Poczynając od dnia wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. 5. Dni ustalenia praw do odsetek, dni wypłaty odsetek oraz ich wysokość określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. Przez dzień ustalenia praw z tytułu należności odsetkowych rozumie się dzień, z którego upływem zostaje określony stan posiadania obligacji, w celu wypłaty w oznaczonym dniu świadczeń z tego tytułu. Spełnienie świadczenia z tytułu odsetek następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do odsetek. § 16. 1. Wykup obligacji i wypłata odsetek następują ze środków budżetu państwa za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. 2. Wykup obligacji odbywa się według ich wartości nominalnej. § 17. Spełnienie świadczenia z obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji. § 18. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę należnych odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. § 19. Jeżeli dzień wykupu obligacji lub wypłaty odsetek, lub inny dzień, w którym na podstawie rozporządzenia powstaje obowiązek wykonania czynności przez emitenta lub posiadacza obligacji, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub w sobotę, wykup obligacji lub wypłata odsetek, lub wykonanie innej czynności przewidzianej rozporządzeniem następuje w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 września 1998 r. (poz. 763) Załącznik nr 1 SPOSÓB WYLICZENIA WARTOŚCI ODSETEK WYKUPYWANYCH W DNIU ZAPŁATY, CENY ZAKUPU JEDNEJ OBLIGACJI ORAZ CENY ZAKUPU OBLIGACJI DLA JEDNEJ OFERTY DLA OBLIGACJI OFEROWANYCH DO SPRZEDAŻY W TERMINACH, O KTÓRYCH MOWA W § 4 UST. 2 ROZPORZĄDZENIA 1. Wartość odsetek On wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu jest - dla jednej obligacji - równa iloczynowi stopy procentowej r dla obligacji serii o danym terminie wykupu i wartości nominalnej jednej obligacji oraz ilorazu, którego licznik stanowi liczba dni, które upłynęły od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym przetargu przewidzianym dla danej serii obligacji zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, do dnia zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, natomiast mianownik stanowi liczba 365. Wartość odsetek wyraża się wzorem: dla n = 1, 2, 3, 4 gdzie: On - wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje serii o danym terminie wykupu dla jednej obligacji zakupionej na n-tym przetargu, w zaokrągleniu do 1 grosza, r - wysokość stopy procentowej należności odsetkowych dla obligacji serii o danym terminie wykupu, an - liczba dni, które upłynęły od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym przetargu przewidzianym dla obligacji danej serii, to jest odpowiednio w dniu: 12 października 1998 r. albo 12 lutego 1999 r., albo 12 czerwca 1999 r., do dnia zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu przewidzianym dla obligacji danej serii, n - numer przetargu dla obligacji serii o danym terminie wykupu, zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia. 2. Cena zakupu jednej obligacji sprzedanej na przetargu, o którym mowa w § 4 ust. 2 rozporządzenia - Ci z i-tej oferty jest równa sumie ceny Ki oferowanej za jedną obligację (uwzględniającej cenę przetargową Pi za każde 100 zł wartości nominalnej obligacji dla i-tej oferty) oraz wartości odsetek On, wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu: Ci=Ki+On gdzie: Ci - cena zakupu jednej obligacji dla i-tej oferty na n-tym przetargu, Ki - cena za jedną obligację w i-tej ofercie na n-tym przetargu, uwzględniająca wartość nominalną obligacji oraz cenę przetargową, On - przypadająca na jedną obligację wartość odsetek, wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje danej serii, zakupione na n-tym przetargu, w zaokrągleniu do 1 grosza, Pi - cena przetargowa za 100 zł wartości nominalnej obligacji dla i-tej oferty na n-tym przetargu, i - numer oferty na n-tym przetargu. W symbolach Ci, Ki oraz Pi pominięto - dla uproszczenia zapisu - indeks n oznaczający numer przetargu. 3. Cena zakupu obligacji Ni dla i-tej oferty na danym przetargu jest równa iloczynowi ceny zakupu jednej obligacji Ci dla i-tej oferty oraz liczby obligacji Ii, na którą opiewa i-ta oferta, bądź liczby obligacji po zastosowaniu stopy redukcji dla oferty z najniższą przyjętą ceną przetargową: Ni=Ci×Ii gdzie: Ni - cena zakupu obligacji dla i-tej oferty, Ci - jak w punkcie 2 niniejszego załącznika, Ii - liczba obligacji z i-tej oferty przyjętych na przetargu. Załącznik nr 2 WARTOŚĆ ODSETEK WYKUPYWANYCH W DNIU ZAPŁATY ZA OBLIGACJE ORAZ DNI ZAPŁATY ZA OBLIGACJE OFEROWANE NA PRZETARGACH, O KTÓRYCH MOWA W § 4 UST. 2 ROZPORZĄDZENIA Data przetarguWartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje o terminie wykupu 12.02.2001 r.o terminie wykupu 12.02.2004 r. 07.10.1998 r.0,0012.10.1998 r.0,0012.10.1998 r. 04.11.1998 r.11,0412.11.1998 r.8,4912.11.1998 r. 02.12.1998 r.21,7312.12.1998 r.16,7112.12.1998 r. 06.01.1999 r.32,7712.01.1999 r.25,2112.01.1999 r. o terminie wykupu 12.06.2001 r.o terminie wykupu 12.06.2004 r. 03.02.1999 r.0,0012.02.1999 r.0,0012.02.1999 r. 03.03.1999 r.9,2112.03.1999 r.7,6712.03.1999 r. 07.04.1999 r.19,4012.04.1999 r.16,1612.04.1999 r. 05.05.1999 r.29,2612.05.1999 r.24,3812.05.1999 r. o terminie wykupu 12.10.2001 r.o terminie wykupu 12.10.2004 r. 02.06.1999 r.0,0012.06.1999 r.0,0012.06.1999 r. 07.07.1999 r.9,8612.07.1999 r.8,2212.07.1999 r. 04.08.1999 r.20,0512.08.1999 r.16,7112.08.1999 r. 01.09.1999 r.30,2512.09.1999 r.25,2112.09.1999 r. Załącznik nr 3 SPOSÓB WYLICZENIA WARTOŚCI ODSETEK WYKUPYWANYCH W DNIU ZAPŁATY, CENY ZAKUPU JEDNEJ OBLIGACJI ORAZ CENY ZAKUPU OBLIGACJI DLA JEDNEJ OFERTY DLA OBLIGACJI OFEROWANYCH DO SPRZEDAŻY NA DODATKOWYCH PRZETARGACH, O KTÓRYCH MOWA W § 5 UST. 1-3 ROZPORZĄDZENIA 1. Wartość odsetek Om wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na dodatkowym przetargu w m-tym miesiącu jest - dla jednej obligacji - równa iloczynowi stopy procentowej r dla obligacji serii o danym terminie wykupu i wartości nominalnej jednej obligacji oraz ilorazu, którego licznik stanowi liczba dni, obejmujących okres od ostatniego dnia wypłaty odsetek dla obligacji serii o terminie wykupu odpowiednio dnia: 12 lutego 2004 r. albo 12 czerwca 2004 r., albo 12 października 2004 r., wskazanego w załączniku nr 4 do rozporządzenia, do dnia zapłaty za obligacje danej serii zakupione na dodatkowym przetargu w m-tym miesiącu, natomiast mianownik stanowi liczba dni w okresie roku od dnia wypłaty tych odsetek do dnia wypłaty kolejnej należności odsetkowej dla obligacji serii o danym terminie wykupu. Dla obligacji sprzedanych na dodatkowym przetargu wartość odsetek wyraża się wzorem: - dla roku liczącego 365 dni dla m=1, ..., 12 - dla roku liczącego 366 dni, gdzie: Om - wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za jedną obligację zakupioną na dodatkowym przetargu w m-tym miesiącu, w zaokrągleniu do 1 grosza, r - wysokość stopy procentowej dla obligacji danej serii, zgodnie z § 15 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia, cm - liczba dni, które upłynęły od ostatniego dnia wypłaty odsetek dla obligacji o terminie wykupu odpowiednio 12 lutego 2004 r. albo 12 czerwca 2004 r., albo 12 października 2004 r., do dnia zapłaty za obligacje zakupione na dodatkowym przetargu w m-tym miesiącu, m - numer miesiąca, w którym odbywa się dodatkowy przetarg. 2. Cena zakupu Ci jednej obligacji sprzedanej na dodatkowym przetargu, o którym mowa w § 5 ust. 1, 2 i 3, z i-tej oferty jest równa sumie ceny Ki oferowanej za jedną obligację (uwzględniającej cenę przetargową Pi za każde 100 zł wartości nominalnej obligacji dla i-tej oferty) oraz wartości odsetek Om wykupywanych w dniu zapłaty za obligację zakupioną na przetargu w m-tym miesiącu: Ci=Ki+Om gdzie: Ci - cena zakupu jednej obligacji dla i-tej oferty na dodatkowym przetargu w m-tym miesiącu, Ki - cena za jedną obligację w i-tej ofercie na przetargu w m-tym miesiącu, uwzględniająca wartość nominalną obligacji oraz cenę przetargową, Om - przypadająca na jedną obligację wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na przetargu w m-tym miesiącu, w zaokrągleniu do 1 grosza, Pi - cena przetargowa za 100 zł wartości nominalnej obligacji dla i-tej oferty na przetargu w m-tym miesiącu, i - numer oferty na przetargu. W symbolach Ci, Ki oraz Pi pominięto - dla uproszczenia zapisu - indeks m oznaczający numer miesiąca, w którym odbywa się dany przetarg dodatkowy. 3. Cena zakupu obligacji Ni dla i-tej oferty na przetargu w danym miesiącu jest równa iloczynowi ceny zakupu jednej obligacji Ci dla i-tej oferty oraz liczby obligacji Ii, na którą opiewa i-ta oferta, bądź liczby obligacji po zastosowaniu stopy redukcji dla oferty z najniższą przyjętą ceną przetargową: Ni=Ci×Ii gdzie: Ni - cena zakupu obligacji dla i-tej oferty, Ci - jak w punkcie 2 niniejszego załącznika, Ii - liczba obligacji z i-tej oferty przyjętych na przetargu. Załącznik nr 4 DNI USTALENIA PRAW Z TYTUŁU ODSETEK, DNI WYPŁATY ODSETEK ORAZ WYSOKOŚĆ NALEŻNYCH ODSETEK Dni płatnościDni ustalenia prawNależność odsetkowa w złDni ustalenia prawNależność odsetkowa w zł o terminie wykupu 12.02.2001 r.o terminie wykupu 12.02.2004 r. 12.02.1999 r.01.02.1999 r.43,8101.02.1999 r.33,70 12.02.2000 r.01.02.2000 r.130,0001.02.2000 r.100,00 12.02.2001 r.30.01.2001 r.130,0030.01.2001 r.100,00 12.02.2002 r. 30.01.2002 r.100,00 12.02.2003 r. 30.01.2003 r.100,00 12.02.2004 r. 30.01.2004 r.100,00 o terminie wykupu 12.06.2001 r.o terminie wykupu 12.06.2004 r. 12.06.1999 r.31.05.1999 r.39,4531.05.1999 r.32,88 12.06.2000 r.30.05.2000 r.120,0030.05.2000 r.100,00 12.06.2001 r.30.05.2001 r.120,0030.05.2001 r.100,00 12.06.2002 r. 29.05.2002 r.100,00 12.06.2003 r. 30.05.2003 r.100,00 12.06.2004 r. 31.05.2004 r.100,00 o terminie wykupu 12.10.2001 r.o terminie wykupu 12.10.2004 r. 12.10.1999 r.29.09.1999 r.40,1129.09.1999 r.33,42 12.10.2000 r.29.09.2000 r.120,0029.09.2000 r.100,00 12.10.2001 r.01.10.2001 r.120,0001.10.2001 r.100,00 12.10.2002 r. 01.10.2002 r.100,00 12.10.2003 r. 30.09.2003 r.100,00 12.10.2004 r. 29.09.2004 r.100,00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej. (Dz. U. Nr 118, poz. 764) Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Warsztat terapii zajęciowej, zwany dalej "warsztatem", realizuje zadania w zakresie rehabilitacji społecznej i zawodowej zmierzającej do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności każdego uczestnika, niezbędnych do możliwie niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia w środowisku. 2. Realizacja przez warsztat celu, o którym mowa w ust. 1, odbywa się poprzez: 1) ogólne usprawnianie, 2) rozwijanie umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej, 3) przygotowanie do życia w środowisku społecznym, między innymi przez rozwój umiejętności planowania i komunikowania się, dokonywania wyborów, decydowania o swoich sprawach oraz innych umiejętności niezbędnych w niezależnym życiu, a także poprawę kondycji psychicznej, 4) rozwijanie umiejętności przy zastosowaniu różnych technik terapii zajęciowej, 5) rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy, 6) rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających podjęcie pracy w zakładzie aktywności zawodowej lub innej pracy zarobkowej, albo szkolenia zawodowego. § 2. Pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej lub inna jednostka organizacyjna zamierzająca zorganizować lub prowadząca warsztat: 1) przyjmuje zgłoszenia kandydatów do uczestnictwa w warsztacie, 2) zatwierdza kandydatów na podstawie wskazań do terapii zajęciowej zawartych w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności wydanym przez właściwy organ. § 3. 1. Pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej lub inna jednostka organizacyjna, zamierzający zorganizować warsztat, zwani dalej "jednostkami organizującymi warsztat", przedstawiają właściwemu terenowo oddziałowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, zwanego dalej "Funduszem", projekt zorganizowania warsztatu. Projekt powinien zawierać: 1) nazwę oraz określenie siedziby jednostki organizującej warsztat, 2) adres i tytuł prawny do obiektu - lokalu przeznaczonego na warsztat, 3) wypis z rejestru sądowego, w którym zarejestrowana jest jednostka organizująca warsztat, lub inny dokument potwierdzający osobowość prawną, a w przypadku gdy jednostka organizująca warsztat nie posiada osobowości prawnej - dokument potwierdzający istnienie takiej jednostki, 4) proponowaną liczbę uczestników warsztatu wraz z określeniem rodzaju ich niepełnosprawności, 5) plan działalności warsztatu uwzględniający kompleksowy program rehabilitacyjny oraz formy jego realizacji, 6) propozycje dotyczące obsady etatowej warsztatu, z wyszczególnieniem liczby, stanowisk i wymaganych kwalifikacji pracowników, 7) preliminarz kosztów uruchomienia warsztatu wraz z uzasadnieniem, 8) preliminarz rocznych kosztów działalności warsztatu, z podaniem ich wielkości dla jednego uczestnika w miesiącu, 9) plan pomieszczeń warsztatu, 10) regulamin warsztatu, 11) określenie formy opieki medycznej w warsztacie. 2. Projekt zorganizowania warsztatu, o którym mowa w ust. 1, podlega merytorycznej i formalnej ocenie utworzonego w oddziale Funduszu zespołu, w którego skład wchodzą: 1) dyrektor oddziału Funduszu lub wyznaczony przez niego pracownik, jako przewodniczący zespołu, 2) lekarz o specjalności właściwej dla rodzaju niepełnosprawności osób uczestniczących w warsztacie, 3) psycholog, 4) inni specjaliści, w zależności od potrzeb, 5) przedstawiciel jednostki zamierzającej zorganizować lub prowadzącej warsztat. 3. Do zadań zespołu, o którym mowa w ust. 2, należy ponadto: 1) dokonywanie oceny rocznych sprawozdań z realizacji programu działalności rehabilitacyjnej warsztatu, 2) dokonywanie wspólnie z radą programową warsztatu, o której mowa w § 6 ust. 2, corocznej oceny efektów realizacji indywidualnych programów terapii. 4. Członkowie zespołu, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, otrzymują za udział w pracach zespołu wynagrodzenie na podstawie umów zlecenia zawieranych z oddziałem Funduszu, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Zarząd Funduszu. § 4. 1. Oddział Funduszu, po stwierdzeniu zgodności projektu zorganizowania warsztatu z celami i zasadami działania oraz po weryfikacji przedstawionych preliminarzy, podejmuje decyzję o finansowaniu warsztatu w wysokości i na warunkach określonych w umowie zawartej z jednostką organizującą warsztat. 2. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności: 1) strony umowy, 2) siedzibę i zakres działania warsztatu, 3) liczbę uczestników warsztatu, 4) liczbę pracowników warsztatu oraz nazwy stanowisk, 5) termin rozpoczęcia działalności warsztatu, 6) wysokość środków finansowych niezbędnych do zorganizowania (uruchomienia) warsztatu i jego działalności - z podziałem na rodzaje kosztów, 7) sposób finansowania i rozliczania kosztów zorganizowania i działalności warsztatu, 8) sposób sprawowania przez oddział Funduszu kontroli działalności warsztatu pod względem prawidłowości gospodarowania środkami finansowymi Funduszu, 9) warunki rozwiązania umowy, 10) zobowiązanie jednostki do zwrotu oddziałowi Funduszu - w przypadku likwidacji warsztatu - całego wyposażenia warsztatu zakupionego ze środków Funduszu, 11) zobowiązanie do zachowania formy pisemnej dla dokonania zmian w umowie. 3. Umowę, o której mowa w ust. 1, zawiera się na czas nie określony. 4. Przeniesienie na inny podmiot, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668), praw i obowiązków wynikających z prowadzenia warsztatu możliwe jest za zgodą stron umowy. § 5. 1. Warsztat jest placówką pobytu dziennego. 2. Czas trwania zajęć w warsztacie wynosi 35 godzin tygodniowo i 7 godzin dziennie. Ustalenie mniejszego wymiaru zajęć powoduje konieczność odpowiedniego zmniejszenia wysokości finansowania. 3. Zajęcia rehabilitacyjne są prowadzone w warsztacie zgodnie z indywidualnym programem przygotowanym dla uczestnika warsztatu przez radę programową warsztatu, o której mowa w § 6 ust. 2. 4. Program, o którym mowa w ust. 3, powinien określać w szczególności: 1) formy terapii oraz ich techniczne i organizacyjne dostosowanie do sprawności psychofizycznej uczestnika, 2) przewidywany zakres terapii, 3) zakres i metody nauki zaradności osobistej, 4) sprawności psychofizyczne niezbędne do podjęcia pracy oraz metody ich ćwiczenia, 5) formy rehabilitacji społecznej, 6) formy współpracy z rodziną lub opiekunami, 7) osoby odpowiedzialne za realizację programu. 5. Warsztat zapewnia warunki niezbędne do pełnej realizacji programu rehabilitacji. § 6. 1. Pracownikami warsztatu są: 1) kierownik warsztatu, 2) specjaliści do spraw rehabilitacji lub rewalidacji, 3) instruktorzy terapii zajęciowej, 4) pracownik socjalny, 5) pielęgniarka lub lekarz medycyny, w zależności od potrzeb, 6) psycholog, 7) instruktor zawodu, w miarę potrzeb, 8) inne osoby niezbędne do prawidłowego funkcjonowania warsztatu. 2. Pracownicy warsztatu, wymienieni w ust. 1 pkt 1-7, tworzą radę programową warsztatu. 3. Pracowników warsztatu zatrudnia jednostka organizująca warsztat. 4. Na jedną osobę pracującą bezpośrednio z uczestnikami nie powinno przypadać więcej niż pięciu uczestników warsztatu. § 7. Rada programowa warsztatu, o której mowa w § 6 ust. 2, dokonuje z udziałem uczestników warsztatu okresowo, nie rzadziej niż raz na pół roku, oceny ich indywidualnych efektów rehabilitacyjnych i, jeżeli zachodzi potrzeba, modyfikuje program rehabilitacji lub wskazuje na możliwości i formy dalszej rehabilitacji, informując o tym ich rodziny lub opiekunów. § 8. 1. Ze środków Funduszu są pokrywane następujące koszty zorganizowania warsztatu: 1) adaptacji pomieszczeń przeznaczonych na warsztat: a) do 100% w przypadku, gdy jednostka organizująca warsztat nie prowadzi dochodowej działalności gospodarczej, b) do 60% w przypadku, gdy jednostka organizująca warsztat prowadzi dochodową działalność gospodarczą lub jest państwową lub gminną jednostką organizacyjną, 2) wyposażenia warsztatu. 2. Do kosztów działalności warsztatu finansowanych ze środków Funduszu zalicza się: 1) wynagrodzenia pracowników warsztatu wraz z dodatkowym wynagrodzeniem rocznym, ze składkami na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, oraz odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - w przypadku ich ponoszenia, 2) koszty materiałów, energii, usług materialnych i usług niematerialnych, niezbędnych do funkcjonowania warsztatu, 3) koszty dowozu uczestników lub koszty eksploatacji samochodu związane z realizacją programu rehabilitacji i niezbędnej obsługi działalności warsztatu, 4) koszty szkoleń pracowników warsztatu ściśle związane z działalnością warsztatu, 5) koszty ubezpieczenia uczestników, 6) koszty kieszonkowego, o którym mowa w § 11, 7) koszty wycieczek organizowanych dla uczestników warsztatu, 8) koszty materiałów do terapii w pracowniach, w tym w pracowni gospodarstwa domowego. 3. Pierwsza transza środków Funduszu jest przekazywana na cele wymienione w ust. 1 i 2 - w wysokości określonej w umowie, o której mowa w § 4 ust. 1 - jednostce organizującej warsztat w terminie 14 dni od daty podpisania umowy. 4. Jednolite wskaźniki i procedury dofinansowania kosztów zorganizowania i działalności warsztatu ustala Zarząd Funduszu. § 9. 1. Strony umowy corocznie określają, w formie załącznika do umowy, o której mowa w § 4 ust. 1, wysokość środków finansowych na działalność warsztatu. 2. Plan finansowy na rok następny jest przedstawiany przez jednostkę prowadzącą warsztat oddziałowi Funduszu nie później niż do dnia 15 października roku bieżącego. § 10. Środki Funduszu są przekazywane zgodnie z umową, o której mowa w § 4 ust. 1, na konto jednostki prowadzącej warsztat, która jest zobowiązana do prowadzenia wydzielonej księgowości analitycznej dla działalności warsztatu oraz do składania oddziałowi Funduszu pełnego rozliczenia rocznego na podstawie przedstawianego do wglądu całościowego bilansu rocznej działalności jednostki. § 11. 1. Uczestnik warsztatu otrzymuje kieszonkowe w wysokości do 20% najniższego wynagrodzenia pracowników określonego na podstawie Kodeksu pracy. 2. Wysokość kieszonkowego i sposób gospodarowania nim ustala kierownik warsztatu, według zasad określonych w regulaminie warsztatu, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Kieszonkowe wykorzystuje się do treningu ekonomicznego - zgodnie z potrzebami i decyzjami każdego uczestnika, wynikającymi z programu rehabilitacji. 4. Jeżeli osoba niepełnosprawna, w opinii rady programowej warsztatu, nie jest w stanie wskazać swoich potrzeb i podjąć decyzji, sposób wykorzystania kieszonkowego określają wspólnie kierownik warsztatu, pracownik socjalny lub inny pracownik warsztatu dobrze znający uczestnika - w porozumieniu z jego rodzicami (opiekunami prawnymi). § 12. 1. Jednostka prowadząca warsztat składa w oddziale Funduszu kwartalne informacje o wydatkowaniu środków finansowych, nie później niż do 5 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym. 2. Odsetki naliczane przez bank od środków przekazanych na konto warsztatu nie zwiększają limitu środków przekazanych warsztatowi na jego działalność w okresie sprawozdawczym. Odsetki te są wykazywane w sprawozdaniu finansowym warsztatu. 3. Oddział Funduszu, po przyjęciu informacji, o których mowa w ust. 1, przekazuje jednostce prowadzącej warsztat, nie później niż do 25 dnia miesiąca rozpoczynającego kwartał, środki finansowe na następny kwartał, pomniejszone o kwotę odsetek, o których mowa w ust. 2. § 13. 1. Jednostka prowadząca warsztat składa w oddziale Funduszu roczne sprawozdanie z działalności rehabilitacyjnej i wykorzystania środków finansowych warsztatu w terminie do dnia 1 marca następnego roku. 2. Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności: 1) listę uczestników i rodzaje ich niepełnosprawności, 2) poziom frekwencji uczestników warsztatu w poszczególnych miesiącach roku sprawozdawczego, 3) charakterystykę i efekty terapii zajęciowej, zwłaszcza w zakresie zaradności osobistej i samodzielności uczestników, 4) rozliczenie roczne, o którym mowa w § 10, 5) informację o wykorzystaniu przez warsztat środków finansowych, z uwzględnieniem kwot uzyskanych ze sprzedaży produktów i usług, o których mowa w § 14 ust. 2 i 3. § 14. 1. Warsztat prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Ewentualny dochód ze sprzedaży produktów i usług, wykonanych przez uczestników warsztatu w ramach realizowanego programu terapii, przeznacza się - w porozumieniu z uczestnikami warsztatu - na pokrycie wydatków związanych z ich zbiorowym uczestnictwem w życiu społecznym organizowanym przez warsztat. 3. W przypadku gdy wysokość dochodu, o którym mowa w ust. 2, przekracza w skali miesiąca kwotę odpowiadającą iloczynowi 30% najniższego wynagrodzenia pracowników i liczby uczestników warsztatu, o jego przeznaczeniu decydują strony umowy, o której mowa w § 4 ust. 1. § 15. Warsztat jest obowiązany do posiadania i prowadzenia, w sposób zgodny z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883): 1) dokumentacji stanowiącej podstawę do zakwalifikowania osoby niepełnosprawnej do uczestnictwa w warsztacie, 2) dokumentacji zawierającej informacje o miejscu zamieszkania, stanie rodzinnym uczestnika, jego warunkach mieszkaniowych i bytowych, 3) indywidualnego programu rehabilitacji i terapii w zakresie rozwoju: a) zaradności osobistej, b) samodzielności społecznej (m.in. wypełniania różnych ról społecznych), c) form komunikowania się (mowy biernej, czynnej, umiejętności nawiązywania i utrzymywania kontaktów), d) znajomości i umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej, e) poprawy kondycji psychicznej oraz fizycznej sprzyjającej niezależności, samodzielności i aktywności oraz radzeniu sobie w trudnych sytuacjach, f) umiejętności niezbędnych we współżyciu i współpracy, g) umiejętności wykonywania różnych czynności, wynikających z form terapii zajęciowej, h) psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy, i) usprawniania ruchowego, 4) indywidualnego zeszytu obserwacji, zawierającego bieżącą rejestrację przebiegu rehabilitacji oraz okresowe oceny efektów, a także modyfikację programów rehabilitacji w związku z efektami dotychczasowych działań, 5) "książki pracy uczestnika warsztatu", wypełnianej przez uczestnika samodzielnie lub przy pomocy wyznaczonego pracownika warsztatu, zawierającej następujące dane i informacje: imię i nazwisko, nazwę pracowni, rodzaj wytworu, opis wykonywanych czynności, datę rozpoczęcia, datę zakończenia, sposób wykorzystania wytworu, podpis uczestnika, 6) dokumentacji współpracy z rodzinami lub opiekunami, 7) dokumentacji dotyczącej stanu zdrowia uczestników warsztatu. § 16. 1. Zespół, o którym mowa w § 3 ust. 2, dokonuje kontroli realizacji programu rehabilitacji. 2. W ramach kontroli zespół może żądać między innymi: 1) przedstawienia przez kierownika jednostki prowadzącej warsztat, w wyznaczonym terminie, informacji o realizacji programu rehabilitacji warsztatu, 2) udostępnienia dokumentów związanych z prowadzoną rehabilitacją. § 17. Traci moc rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 września 1992 r. w sprawie zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej (Dz. U. Nr 71, poz. 357). § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 31 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą. (Dz. U. Nr 118, poz. 765) Na podstawie art. 193 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 marca 1992 r. w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą (Dz. U. Nr 31, poz. 133, Nr 52, poz. 241, Nr 62, poz. 308, Nr 78, poz. 399 i Nr 100, poz. 504, z 1993 r. Nr 59, poz. 277, Nr 83, poz. 391 i Nr 99, poz. 453, z 1994 r. Nr 12, poz. 45, Nr 33, poz. 124, Nr 88, poz. 411, Nr 99, poz. 481, Nr 138, poz. 738 i Nr 140, poz. 795, z 1995 r. Nr 19, poz. 96, Nr 47, poz. 247, Nr 85, poz. 431 i Nr 136, poz. 675, z 1996 r. Nr 24, poz. 111, Nr 56, poz. 255 i Nr 105, poz. 487, z 1997 r. Nr 12, poz. 69, Nr 34, poz. 211, Nr 52, poz. 333 i Nr 120, poz. 761 oraz z 1998 r. Nr 29, poz. 158) w § 1 w ust. 1 wyrazy "7,84 zł" zastępuje się wyrazami "8,30 zł". 2. Świadczenie w wysokości ustalonej w ust. 1 przysługuje od dnia 1 sierpnia 1998 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 3 września 1998 r. w sprawie wysokości opłaty od wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium do spraw wykroczeń. (Dz. U. Nr 118, poz. 766) Na podstawie art. 116 § 6 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131, Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) zarządza się, co następuje: § 1. Opłatę od wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium do spraw wykroczeń ustala się na kwotę 100 zł. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: w z. J. Niemcewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania odszkodowań przysługujących w razie utraty życia albo poniesienia uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu podczas udzielania pomocy Straży Granicznej lub w związku z jej udzielaniem. (Dz. U. Nr 118, poz. 767) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. 1. Odszkodowania określone w rozporządzeniu przysługują osobie, zwanej dalej "osobą poszkodowaną", która podczas udzielania pomocy Straży Granicznej lub w związku z jej udzielaniem, w trybie określonym w odrębnych przepisach, poniosła śmierć albo uszczerbek na zdrowiu lub szkodę w mieniu. 2. Odszkodowania mogą być przyznane osobie poszkodowanej, która - działając bez porozumienia z organami Straży Granicznej - podjęła czynności zmierzające do zapobieżenia popełnieniu przestępstwa albo wzięła udział w pościgu lub ujęciu osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa, którego zwalczanie należy do ustawowych zadań Straży Granicznej. 3. Jeżeli wskutek okoliczności, o których mowa w ust. 1 lub 2, osoba poszkodowana zmarła, odszkodowania przyznaje się członkom jej rodziny. 4. Odszkodowania nie przysługują, jeżeli śmierć, uszczerbek na zdrowiu albo szkoda w mieniu osoby poszkodowanej nastąpiły z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa albo gdy ich wyłączną przyczyną było nadużycie alkoholu lub środków odurzających. § 2. Odszkodowania z tytułu utraty życia albo poniesienia uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu wskutek okoliczności, o których mowa w § 1 ust. 1 lub 2, zwanych dalej "wypadkiem", obejmują: 1) jednorazowe odszkodowanie - dla osoby poszkodowanej, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, 2) jednorazowe odszkodowanie - dla członków rodziny zmarłej osoby poszkodowanej, 3) świadczenia wyrównawcze - dla osoby poszkodowanej, której wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, 4) odszkodowanie za szkody poniesione w mieniu - dla osoby poszkodowanej lub członków jej rodziny. Rozdział 2 Odszkodowanie z tytułu śmierci osoby poszkodowanej albo uszczerbku na zdrowiu § 3. 1. W razie śmierci osoby poszkodowanej wskutek wypadku, jednorazowe odszkodowanie przysługuje następującym członkom jej rodziny: 1) małżonkowi, z którym w dniu śmierci osoba poszkodowana pozostawała we wspólności ustawowej, lub uprawnionemu do świadczeń alimentacyjnych z jej strony na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub ugody sądowej, 2) dzieciom własnym, dzieciom małżonka i przysposobionym, wnukom i rodzeństwu, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej spełniali warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej, określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, 3) rodzicom, osobom przysposabiającym, macosze oraz ojczymowi, jeżeli w dniu śmierci osoby poszkodowanej prowadzili z nią wspólne gospodarstwa domowe lub jeżeli osoba ta przyczyniała się w znacznym stopniu do ich utrzymania albo jeżeli zostało ustalone prawomocnym orzeczeniem sądu lub ugodą sądową prawo do alimentów z jej strony. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również byłemu małżonkowi osoby poszkodowanej, jeżeli był on uprawniony do świadczeń alimentacyjnych przysługujących na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub ugody sądowej. 3. Odszkodowanie przysługuje niezależnie od zasiłku pogrzebowego, odprawy oraz innych świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów. 4. Jeżeli do odszkodowania uprawnione są tylko dzieci, ustaloną kwotę odszkodowania dzieli się między nie w częściach równych. 5. Jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku po otrzymaniu z tego tytułu odszkodowania uprawnionym członkom jej rodziny przysługuje odszkodowanie, jeżeli byłoby ono wyższe niż odszkodowanie wypłacone tej osobie. W takim wypadku odszkodowanie przyznaje się w wysokości stanowiącej różnicę między kwotami tych odszkodowań i wypłaca się w odpowiednich częściach uprawnionym członkom rodziny. 6. Jednorazowe odszkodowanie pieniężne wypłaca się także, jeżeli osoba poszkodowana zmarła wskutek wypadku w ciągu 3 lat od tego zdarzenia. § 4. 1. Osobie poszkodowanej, która doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku, przysługuje jednorazowe odszkodowanie pieniężne. 2. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy. 3. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. 4. Jednorazowe odszkodowanie przysługuje za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. § 5. 1. Odszkodowanie ulega proporcjonalnemu zwiększeniu, jeżeli uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10% w stosunku do tego, który był podstawą przyznania odszkodowania. 2. Zwiększenie odszkodowania, o którym mowa w ust. 1, przysługuje, jeżeli zmiany w stanie zdrowia osoby poszkodowanej uzasadniające zwiększenie odszkodowania nastąpiły w czasie określonym w § 3 ust. 6. § 6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji może przyznać odszkodowanie: 1) członkowi rodziny osoby poszkodowanej, która zmarła wskutek wypadku, nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej albo innej osobie bliskiej - w granicach określonych w przepisach, o których mowa w § 8, 2) osobie poszkodowanej albo uprawnionemu członkowi rodziny osoby zmarłej wskutek wypadku - wyższe niż odszkodowanie określone w przepisach, o których mowa w § 8. § 7. Kwoty jednorazowych odszkodowań ulegają podwyższeniu w ostatnim miesiącu każdego kwartału o taki procent, o jaki wzrosło przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w poprzednim kwartale. Kwoty jednorazowych odszkodowań wynikające z podwyżki zaokrągla się w górę do pełnych 10 groszy. § 8. W zakresie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań oraz zasad i terminów wzrostu stosuje się odpowiednio przepisy obwieszczeń Ministra Pracy i Polityki Socjalnej wydanych na podstawie § 5 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 1988 r. w sprawie podwyższania niektórych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 29, poz. 199 i z 1989 r. Nr 61, poz. 366). Rozdział 3 Świadczenia wyrównawcze § 9. 1. Osobie poszkodowanej, która wskutek wypadku doznała uszczerbku na zdrowiu co najmniej w 20% i osiąga wynagrodzenie zmniejszone co najmniej o 10%, przysługuje świadczenie wyrównawcze. 2. Świadczenie wyrównawcze nie przysługuje, jeżeli z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy osoba poszkodowana pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy. § 10. 1. Świadczenie wyrównawcze stanowi różnicę między wynagrodzeniem z okresu przed powstaniem całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy a wynagrodzeniem z okresu powstania tej niezdolności; nie może jednak przekraczać 30% wynagrodzenia z okresu przed powstaniem niezdolności do pracy. 2. Świadczenie wyrównawcze przysługuje na warunkach i w wysokości określonej w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. § 11. Świadczenie wyrównawcze wypłaca się przez okres nie dłuższy niż trzy lata. Rozdział 4 Odszkodowanie za szkody poniesione w mieniu § 12. 1. Osobie poszkodowanej, która wskutek wypadku poniosła szkodę w mieniu, przysługuje odszkodowanie. 2. Jeżeli osoba poniosła śmierć wskutek wypadku, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobom powołanym do spadku po osobie poszkodowanej według zasad określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. 3. W razie uzyskania odszkodowania z firmy ubezpieczeniowej lub innych instytucji, z budżetu państwa wypłacana jest tylko różnica do wysokości odszkodowania ustalonego zgodnie z § 16. Rozdział 5 Postępowanie w sprawach świadczeń § 13. 1. Ustalenie stopnia uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej albo związku śmierci osoby z wypadkiem, a także właściwości organów, trybu przyznawania i wypłaty odszkodowania następuje na zasadach określonych przepisami o odszkodowaniach przysługujących w związku ze służbą w Straży Granicznej, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozporządzenia. 2. O stopniu i charakterze uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej orzekają komisje lekarskie podległe Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Komisje lekarskie, o których mowa w ust. 2, ustalają również związek śmierci osoby z wypadkiem. § 14. W razie zbiegu prawa do odszkodowań przewidzianych w rozporządzeniu z prawem do świadczeń przysługujących na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych lub przepisów o odszkodowaniach w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą w Straży Granicznej stosuje się przepisy korzystniejsze. § 15. Postępowanie w sprawach odszkodowań wszczyna się z urzędu lub na wniosek osoby poszkodowanej albo innych osób uprawnionych. § 16. 1. Po wszczęciu postępowania w sprawie odszkodowania za szkody poniesione w mieniu wyznaczona przez Komendanta Głównego Straży Granicznej osoba przeprowadza postępowanie wyjaśniające. 2. W toku postępowania wyjaśniającego ustala się: 1) rodzaj, czas, miejsce i przyczynę powstania szkody, 2) wysokość szkody, 3) okoliczności towarzyszące powstaniu szkody. 3. W celu dokonania ustaleń, o których mowa w ust. 2, osoba prowadząca postępowanie wyjaśniające korzysta z protokołów, raportów służbowych oraz innych dokumentów sporządzonych w związku z udzieleniem pomocy przez osobę poszkodowaną Straży Granicznej, w trybie określonym w odrębnych przepisach. W razie potrzeby przesłuchuje się świadków lub zasięga opinii rzeczoznawców. 4. Z przebiegu postępowania sporządza się protokół, który poza ustaleniami, o których mowa w ust. 2, powinien zawierać: 1) datę i miejsce dokonania czynności oraz imię i nazwisko osoby przeprowadzającej postępowanie, a także imię i nazwisko oraz adres osoby poszkodowanej, 2) kalkulację ustalonej wysokości szkody, 3) imiona i nazwiska przesłuchanych świadków oraz treść ich zeznań, 4) treść opinii rzeczoznawców. 5. Przed wydaniem decyzji osobę poszkodowaną lub inne osoby uprawnione zapoznaje się z materiałami zebranymi w postępowaniu wyjaśniającym i wyznacza się termin do wniesienia przez nie uwag i wniosków. 6. Po rozpatrzeniu uwag osób, o których mowa w ust. 5, albo gdy w wyznaczonym terminie uwagi nie zostaną zgłoszone, wydaje się decyzje o przyznaniu albo odmowie przyznania odszkodowania. § 17. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu stosuje się odpowiednio przepisy o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. § 18. Odszkodowania przewidziane w rozporządzeniu wypłaca się z budżetu państwa w części dotyczącej Straży Granicznej. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 19. W sprawach o przyznanie świadczeń odszkodowawczych, nie zakończonych decyzją do dnia wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się jego przepisy. § 20. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 października 1991 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo szkody w mieniu podczas udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy Policji, Urzędowi Ochrony Państwa lub Straży Granicznej (Dz. U. Nr 98, poz. 437) w zakresie uregulowanym w niniejszym rozporządzeniu. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Katolickiemu Centrum Edukacji Młodzieży "Kana" z siedzibą w Tarnowie. (Dz. U. Nr 118, poz. 768) Na podstawie art. 10 w związku z art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 90, poz. 557, Nr 96, poz. 590, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668) i w związku z art. 3 pkt 15 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Nadaje się osobowość prawną organizacji kościelnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej pod nazwą Katolickie Centrum Edukacji Młodzieży "Kana", z siedzibą w Tarnowie, erygowanej przez Biskupa Tarnowskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 1 września 1998 r. w sprawie trybu postępowania w zakresie podziału nieodpłatnego czasu emisyjnego, przygotowania i emisji oraz informowania o terminach emisji audycji wyborczych przed wyborami do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. Nr 118, poz. 769) Na podstawie art. 77 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. Audycje wyborcze są nieodpłatnie rozpowszechniane w programach regionalnych i ogólnokrajowych "Telewizji Polskiej - Spółka Akcyjna", zwanej dalej "Telewizją Polską", oraz programach regionalnych emitowanych przez spółki publicznej radiofonii regionalnej, zwane dalej "spółkami radiofonii regionalnej", a także w programach ogólnokrajowych "Polskiego Radia - Spółka Akcyjna", zwanego dalej "Polskim Radiem", w okresie od 15 dnia przed dniem wyborów do dnia zakończenia kampanii wyborczej. § 2. 1. Ustala się, na potrzeby rozpowszechniania audycji wyborczych, obszary emitowania programów regionalnych "Telewizji Polskiej", określone w załączniku nr 1, oraz obszary emitowania programów regionalnych poszczególnych spółek radiofonii regionalnej, określone w załączniku nr 2. 2. Na wniosek zainteresowanych komitetów wyborczych, dotyczący rozpowszechniania audycji w okręgach wyborczych położonych na granicy obszarów określonych w załącznikach, o których mowa w ust. 1, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może zezwolić na emitowanie audycji wyborczych z obszaru sąsiedniego, jeżeli jest to uzasadnione lepszym odbiorem programu. § 3. Zarządy "Telewizji Polskiej" oraz "Polskiego Radia" dokonają podziału łącznego czasu rozpowszechniania audycji wyborczych pomiędzy poszczególne programy ogólnokrajowe, w granicach łącznego czasu nieodpłatnych audycji wyborczych ustalonego dla programów ogólnokrajowych. § 4. 1. Pełnomocnicy komitetów wyborczych przedstawią organom spółek określonym w § 7 i § 8, nie później niż 22 dni przed dniem wyborów, wnioski o przydział nieodpłatnego czasu antenowego. 2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać: 1) nazwę komitetu wyborczego uprawnionego do nieodpłatnego rozpowszechniania audycji wyborczych, 2) imię i nazwisko oraz adres osoby upoważnionej przez komitet wyborczy do jego reprezentowania w sprawach związanych z nieodpłatnym rozpowszechnianiem audycji wyborczych, zwanej "pełnomocnikiem", 3) wykaz okręgów wyborczych w wyborach do rad gmin, rad powiatów oraz do sejmików województw objętych obszarem emitowania programu, w których zarejestrowano listy kandydatów. 3. Do wniosku załącza się: 1) kopie protokołów rejestracji list kandydatów objętych wnioskiem, 2) dokument wydany przez komitet wyborczy, stwierdzający ustanowienie pełnomocnika komitetu wyborczego do spraw audycji wyborczych. § 5. 1. Komitety wyborcze uprawnione do rozpowszechniania audycji w tym samym programie mogą składać wspólne wnioski o przydział czasu antenowego. 2. W przypadku złożenia wspólnego wniosku o przydział czasu antenowego przez dwa lub więcej komitetów wyborczych, przyznaje się wspólny czas antenowy, stanowiący sumę czasu antenowego przysługującego odrębnie każdemu komitetowi. 3. Komitety wyborcze składające wniosek o przyznanie wspólnego czasu antenowego są zobowiązane do wskazania jednego pełnomocnika. § 6. Przed dokonaniem podziału czasu antenowego organy spółek określone w § 7 i § 8 zwołują zebrania pełnomocników w celu poinformowania ich o proponowanym ramowym układzie czasu emisji audycji wyborczych, warunkach rejestracji i emisji audycji wyborczych oraz przeprowadzenia losowania kolejności emitowania audycji wyborczych. § 7. Dyrektorzy oddziałów "Telewizji Polskiej" oraz prezesi zarządów spółek radiofonii regionalnej dokonują podziału czasu antenowego w programach regionalnych proporcjonalnie do liczny zarejestrowanych list kandydatów na obszarze emitowania danego programu. § 8. Prezesi zarządów "Telewizji Polskiej" i "Polskiego Radia" dokonują podziału czasu antenowego pomiędzy komitety wyborcze uprawnione do rozpowszechniania audycji wyborczych w programach ogólnokrajowych, proporcjonalnie do liczby list kandydatów zarejestrowanych przez te komitety w wyborach do sejmików województw. § 9. Po rozpatrzeniu wniosków pełnomocników, nie później niż 19 dni przed dniem wyborów, organy spółek określone w § 7 i § 8 dokonują ustaleń i informują na piśmie pełnomocników o: 1) czasie antenowym przyznanym komitetowi wyborczemu, 2) terminach emisji audycji wyborczych komitetu wyborczego, 3) terminach i czasie rejestracji audycji wyborczych, 4) warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać materiały audycji wyborczych przygotowanych samodzielnie przez komitety wyborcze. § 10. Materiały audycji wyborczej przygotowanej samodzielnie przez komitet wyborczy należy dostarczyć nadawcy najpóźniej 24 godziny przed emisją. § 11. Audycje wyborcze są emitowane w blokach, w ramach których kolejność emisji audycji wyborczych poszczególnych komitetów ustalana jest w drodze losowania z udziałem pełnomocników, o których mowa w § 6. § 12. 1. Nadawca zobowiązany do emisji audycji wyborczych zapewnia nieodpłatnie rejestrację wystąpień przedstawicieli komitetów wyborczych, kandydatów na radnych lub innych przekazów przygotowanych przez komitety wyborcze w studiu tego nadawcy. 2. Nadawca zapewnia możliwość korzystania ze studia w celu rejestracji audycji w wymiarze trzykrotnego czasu emisyjnego przewidzianego dla danej audycji. § 13. Nadawcy zobowiązani do emisji audycji wyborczych ogłaszają co najmniej dwukrotnie w swoich audycjach informacyjnych harmonogram emisji bloków audycji wyborczych i codziennie informują o emisjach audycji wyborczych w zapowiedziach programowych, a także za pośrednictwem prasy drukowanej, w trybie przyjętym dla informowania o treści programu. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: B. Sulik Załączniki do rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 1 września 1998 r. (poz. 769) Załącznik nr 1 Obszary emitowania programów regionalnych Telewizji Polskiej Układ według okręgów wyborczych do sejmików województw WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1, 2Wrocław m.w.Oddz. Terenowy Wrocław 3powiaty: oleśnicki, trzebnicki, milicki, wołowski, górowskiOddz. Terenowy Wrocław 4powiaty: oławski, wrocławski, strzeliński, średzki Oddz. Terenowy Wrocław dzierżoniowskiOddz. Terenowy Wrocław (TVP2) 5Wałbrzych m.w., powiaty: świdnicki, ząbkowickiOddz. Terenowy Wrocław wałbrzyski, kłodzkiOddz. Terenowy Wrocław (TVP2) 6powiaty: jaworski, złotoryjskiOddz. Terenowy Wrocław Jelenia Góra m.w., powiaty: jeleniogórski, kamiennogórskiOddz. Terenowy Wrocław (TVP2) 7powiaty: zgorzelecki, bolesławiecki, lubański, lwóweckiOddz. Terenowy Wrocław (TVP2) 8Legnica m.w., powiaty: legnicki, lubiński, polkowicki, głogowskiOddz. Terenowy Wrocław WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Bydgoszcz m.w.Oddz. Terenowy Bydgoszcz 2powiaty: bydgoski, tucholski, nakielski, sępoleński, świeckiOddz. Terenowy Bydgoszcz 3Grudziądz m.w., powiaty: chełmiński, grudziądzki, wąbrzeskiOddz. Terenowy Bydgoszcz 4Toruń m.w.Oddz. Terenowy Bydgoszcz 5powiaty: toruński, golubsko-dobrzyńskiOddz. Terenowy Bydgoszcz brodnickiOddz. Terenowy Warszawa 6powiaty: inowrocławski, żniński, mogileńskiOddz. Terenowy Bydgoszcz 7powiaty: aleksandrowski, radziejowskiOddz. Terenowy Bydgoszcz Włocławek m.w., powiaty: włocławski, lipnowski, rypińskiOddz. Terenowy Warszawa WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Lublin m.w., powiaty: łęczyński, świdnickiOddz. Terenowy Lublin 2powiaty: lubelski, puławskiOddz. Terenowy Lublin 3powiaty: janowski, kraśnicki, opolskiOddz. Terenowy Lublin 4powiaty: lubartowskiOddz. Terenowy Lublin ryckiOddz. Terenowy Lublin (TVP2) łukowskiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 5powiat parczewskiOddz. Terenowy Lublin Biała Podlaska m.w., powiaty: bialski, radzyńskiOddz. Terenowy Lublin (TVP2) 6Chełm m.w., powiaty: krasnostawskiOddz. Terenowy Lublin chełmski, włodawskiOddz. Terenowy Lublin (TVP2) 7powiat biłgorajskiOddz. Terenowy Lublin Zamość m.w., powiaty: hrubieszowski, tomaszowski, zamojskiOddz. Terenowy Lublin (TVP2) WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Gorzów Wielkopolski m.w.Oddz. Terenowy Poznań (TVP2) 2powiaty: gorzowski, strzelecko-drezdeneckiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 3powiaty: międzyrzecki, sulęciński, słubickiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 4Zielona Góra m.w.Oddz. Terenowy Poznań (TVP2) 5powiaty: zielonogórski, świebodziński, krośnieńskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 6powiaty: żarski, żagańskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 7powiat nowosolskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1powiaty: sieradzki, łaski, zduńskowolski, poddębickiOddz. Terenowy Łódź wieruszowski, wieluńskiOddz. Terenowy Łódź (TVP2) pajęczańskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 2powiaty: bełchatowskiOddz. Terenowy Łódź radomszczańskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 3Piotrków Trybunalski m.w., powiaty: piotrkowskiOddz. Terenowy Łódź opoczyńskiOddz. Terenowy Łódź (TVP2) 4powiaty: tomaszowski, pabianicki, łódzki wschodniOddz. Terenowy Łódź 5, 6Łódź m.w.Oddz. Terenowy Łódź 7powiaty: kutnowski, łęczycki, zgierskiOddz. Terenowy Łódź 8Skierniewice m.w., powiaty: skierniewicki, łowickiOddz. Terenowy Łódź rawskiOddz. Terenowy Łódź (TVP2) WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1, 2Kraków m.w.Oddz. Terenowy Kraków 3Tarnów m.w., powiaty: tarnowski, dąbrowskiOddz. Terenowy Kraków 4Nowy Sącz m.w., powiaty: nowosądeckiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) gorlickiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) 5powiaty: bocheński, brzeski, wielicki, proszowickiOddz. Terenowy Kraków 6powiaty: nowotarski, tatrzański, limanowskiOddz. Terenowy Kraków 7powiaty: myślenicki, wadowickiOddz. Terenowy Kraków suskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 8powiaty: krakowski, miechowskiOddz. Terenowy Kraków 9powiaty: oświęcimski, chrzanowski, olkuskiOddz. Terenowy Kraków WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1, 2, 3, 4WarszawaOddz. Terenowy Warszawa 5powiaty: grodziski, warszawski zachodni, pruszkowski, żyrardowski, sochaczewskiOddz. Terenowy Warszawa 6powiaty: legionowski, wołomiński, nowodworskiOddz. Terenowy Warszawa 7Radom m.w., powiaty: radomskiOddz. Terenowy Warszawa białobrzeski, kozienicki, lipski, zwoleński, szydłowiecki, przysuskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 8powiaty: miński, garwolińskiOddz. Terenowy Warszawa węgrowskiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 9Siedlce m.w., powiaty: siedlecki, łosicki, sokołowski, ostrowskiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 10Ostrołęka m.w., powiaty: ostrołęcki, przasnyski, makowski, wyszkowskiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 11powiaty: płoński, pułtuskiOddz. Terenowy Warszawa ciechanowski, mławski, żuromińskiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 12Płock m.w., powiaty: płocki, gostyniński, sierpeckiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) 13powiaty: piaseczyński, otwocki, grójeckiOddz. Terenowy Warszawa WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1powiaty: brzeski, namysłowskiOddz. Terenowy Wrocław 2powiat nyskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 3Opole m.w.Oddz. Terenowy Katowice (TVP2) 4powiaty: strzeleckiOddz. Terenowy Katowice opolskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 5powiaty: kluczborski, oleskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 6powiaty: krapkowicki, prudnickiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 7powiaty: kędzierzyńsko-kozielskiOddz. Terenowy Katowice głubczyckiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Rzeszów m.w., powiat rzeszowskiOddz. Terenowy Rzeszów 2powiaty: ropczycko-sędziszowski, strzyżowskiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) dębicki, mieleckiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 3powiaty: kolbuszowski, niżańskiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) Tarnobrzeg m.w., powiaty: tarnobrzeski, stalowowolskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 4powiaty: leżajski, łańcucki, przeworskiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) 5Przemyśl m.w., powiaty: jarosławski, lubaczowski, przemyskiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) 6powiaty: sanocki, brzozowski, bieszczadzkiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) 7Krosno m.w., powiaty: jasielski, krośnieńskiOddz. Terenowy Rzeszów (TVP2) WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Suwałki m.w., powiaty: suwalski, sejneńskiOddz. Terenowy Białystok 2powiaty: sokólskiOddz. Terenowy Białystok augustowskiOddz. Terenowy Białystok (TVP2) 3Białystok m.w.Oddz. Terenowy Białystok 4powiat białostockiOddz. Terenowy Białystok 5powiaty: bielski, hajnowski, siemiatyckiOddz. Terenowy Białystok 6Łomża m.w., powiaty: łomżyński, wysokomazowiecki, zambrowskiOddz. Terenowy Białystok 7powiaty: grajewski, kolneński, monieckiOddz. Terenowy Białystok WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1powiaty: chojnickiOddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) człuchowski, bytowskiOddz. Terenowy Szczecin (TVP2) 2powiat lęborskiOddz. Terenowy Gdańsk Słupsk m.w., powiat słupskiOddz. Terenowy Szczecin (TVP2) 3powiaty: wejherowski, pucki, kartuski, kościerskiOddz. Terenowy Gdańsk 4Gdynia m.w., Sopot m.w.Oddz. Terenowy Gdańsk 5, 6Gdańsk m.w.Oddz. Terenowy Gdańsk 7powiaty: starogardzki, gdański, tczewskiOddz. Terenowy Gdańsk 8powiaty: malborski, nowodworski, kwidzyńskiOddz. Terenowy Gdańsk WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Jastrzębie-Zdrój m.w., Rybnik m.w., Żory m.w., powiaty: raciborski, wodzisławskiOddz. Terenowy Katowice rybnickiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 2Bielsko-Biała m.w., powiaty: żywiecki, bielski, cieszyńskiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 3Zabrze m.w., Ruda Śląska m.w.Oddz. Terenowy Katowice 4Katowice m.w.Oddz. Terenowy Katowice 5Gliwice m.w., powiat gliwickiOddz. Terenowy Katowice 6Chorzów m.w., Siemianowice Śląskie m.w., Świętochłowice m.w., Piekary Śląskie m.w.Oddz. Terenowy Katowice 7Mysłowice m.w., Tychy m.w., powiaty: pszczyński, mikołowski, tyskiOddz. Terenowy Katowice 8Częstochowa m.w., powiaty: częstochowski, myszkowskiOddz. Terenowy Katowice kłobuckiOddz. Terenowy Katowice (TVP2) 9Dąbrowa Górnicza m.w., powiaty: będziński, zawierciańskiOddz. Terenowy Katowice 10Bytom m.w., powiaty: lubliniecki, tarnogórskiOddz. Terenowy Katowice 11Jaworzno m.w., Sosnowiec m.w.Oddz. Terenowy Katowice WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1powiaty: sandomierski, staszowskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 2powiaty: buski, kazimierski, pińczowskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 3powiaty: jędrzejowski, konecki, włoszczowskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 4powiaty: skarżyski, starachowickiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 5powiaty: ostrowiecki, opatowskiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) 6Kielce m.w.Oddz. Terenowy Kraków (TVP2) 7powiat kieleckiOddz. Terenowy Kraków (TVP2) WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Elbląg m.w., powiat elbląskiOddz. Terenowy Gdańsk 2powiaty: ełcki, giżycki, olecko-gołdapski, piskiOddz. Terenowy Białystok (TVP2) 3powiaty: iławski, nowomiejski, działdowskiOddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) 4powiaty: ostródzki, olsztyńskiOddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) 5Olsztyn m.w.Oddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) 6powiaty: lidzbarski, braniewski, bartoszycki, kętrzyńskiOddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) 7powiaty: mrągowski, szczycieńskiOddz. Terenowy Gdańsk (TVP2) nidzickiOddz. Terenowy Warszawa (TVP2) WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Poznań m.w.Oddz. Terenowy Poznań 2powiaty: poznański, obornicki, średzki, śremskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 3Konin m.w., powiaty: koniński, kolski, słupecki, tureckiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 4Kalisz m.w., powiaty: kaliski, jarociński, pleszewskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 5powiaty: ostrowski, krotoszyński, ostrzeszowskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) kępińskiOddz. Terenowy Wrocław (TVP2) 6Leszno m.w., powiaty: leszczyński, gostyński, kościański, rawickiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 7powiaty: szamotulski, wolsztyński, międzychodzki, grodziski, nowotomyskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 8powiaty: pilski, chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, złotowskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 9powiaty: gnieźnieński, wągrowiecki, wrzesińskiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Numer okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa oddziału TVP S.A. 1Szczecin m.w., powiat polickiOddz. Terenowy Szczecin 2Świnoujście m.w., powiaty: kamieński, goleniowski, gryfickiOddz. Terenowy Szczecin 3powiaty: kołobrzeski, białogardzki, drawski, świdwińskiOddz. Terenowy Szczecin (TVP2) wałeckiOddz. Terenowy Poznań (TVP2) 4Koszalin m.w., powiaty: koszaliński, sławieński, szczecineckiOddz. Terenowy Szczecin (TVP2) 5powiaty: stargardzki, choszczeński, gryfiński, pyrzycki, myśliborskiOddz. Terenowy Szczecin Załącznik nr 2 Obszary emitowania programów spółek radiofonii regionalnej Układ według okręgów wyborczych do sejmików województw WOJEWÓDZTWO DOLNOŚLĄSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1, 2Wrocław m.w.Radio Wrocław S.A. Wrocław 3powiaty: oleśnicki, trzebnicki, milicki, wołowski, górowski 4powiaty: oławski, wrocławski, strzeliński, średzki, dzierżoniowski 5Wałbrzych m.w., powiaty: wałbrzyski, kłodzki, świdnicki, ząbkowicki 6Jelenia Góra m.w., powiaty: jeleniogórski, jaworski, kamiennogórski, złotoryjski 7powiaty: zgorzelecki, bolesławiecki, lubański, lwówecki 8Legnica m.w., powiaty: legnicki, lubiński, polkowicki, głogowski WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Bydgoszcz m.w.Radio Pomorza i Kujaw S.A. Bydgoszcz 2powiaty: bydgoski, tucholski, nakielski, sępoleński, świecki 3Grudziądz m.w., powiaty: chełmiński, grudziądzki, wąbrzeski 4Toruń m.w. 5powiaty: toruński, brodnicki, golubsko-dobrzyński 6powiaty: inowrocławski, żniński, mogileński 7Włocławek m.w., powiaty: włocławski, lipnowski, rypiński, aleksandrowski, radziejowski WOJEWÓDZTWO LUBELSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Lublin m.w., powiaty: łęczyński, świdnickiRadio Lublin S.A. Lublin 2powiaty: lubelski, puławski 3powiaty: janowski, kraśnicki, opolski 4powiaty: lubartowski, łukowski, rycki 5Biała Podlaska m.w., powiaty: bialski, parczewski, radzyński 6Chełm m.w., powiaty: chełmski, krasnostawski, włodawski 7Zamość m.w., powiaty: biłgorajski, hrubieszowski, tomaszowski, zamojski WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Gorzów Wielkopolski m.w.Radio Zachód S.A. Zielona Góra 2powiaty: gorzowski, strzelecko-drezdenecki 3powiaty: międzyrzecki, sulęciński, słubicki 4Zielona Góra m.w. 5powiaty: zielonogórski, świebodziński, krośnieński 6powiaty: żarski, żagański 7powiat nowosolski WOJEWÓDZTWO ŁÓDZKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1powiaty: sieradzki, wieruszowski, wieluński, łaski, zduńskowolski, poddębicki, pajęczańskiRadio Łódź S.A.Łódź 2powiaty: bełchatowski, radomszczańskiRadio Katowice S.A.Katowice 3Piotrków Trybunalski m.w., powiaty: piotrkowski, opoczyńskiRadio Kielce S.A.Kielce 4powiaty: tomaszowski, pabianicki, łódzki wschodniRadio Łódź S.A.Łódź 5, 6Łódź m.w. 7powiaty: kutnowski, łęczycki, zgierski 8Skierniewice m.w., powiaty: skierniewicki, łowicki, rawski WOJEWÓDZTWO MAŁOPOLSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1, 2Kraków m.w.Radio Kraków S.A. Kraków 3Tarnów m.w., powiaty: tarnowski, dąbrowski 4Nowy Sącz m.w., powiaty: nowosądecki, gorlicki 5powiaty: bocheński, brzeski, wielicki, proszowicki 6powiaty: nowotarski, tatrzański, limanowski 7powiaty: myślenicki, suski, wadowicki 8powiaty: krakowski, miechowski 9powiaty: oświęcimski, chrzanowski, olkuski WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1, 2, 3, 4WarszawaRadio dla Ciebie S.A. Warszawa 5powiaty: grodziski, warszawski zachodni, pruszkowski, żyrardowski, sochaczewski 6powiaty: legionowski, wołomiński, nowodworski 7Radom m.w., powiaty: radomski, białobrzeski, kozienicki, lipski, zwoleński, szydłowiecki, przysuskiRadio Kielce S.A.Kielce 8powiaty: miński, garwoliński, węgrowskiRadio dla Ciebie S.A. Warszawa 9Siedlce m.w., powiaty: siedlecki, łosicki, sokołowski, ostrowski 10Ostrołęka m.w., powiaty: ostrołęcki, przasnyski, makowski, wyszkowski 11powiaty: ciechanowski, mławski, płoński, pułtuski, żuromiński 12Płock m.w., powiaty: płocki, gostyniński, sierpecki 13powiaty: piaseczyński, otwocki, grójecki WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1powiaty: brzeski, namysłowskiRadio Opole S.A. Opole 2powiat nyski 3Opole m.w. 4powiaty: opolski, strzelecki 5powiaty: kluczborski, oleski 6powiaty: krapkowicki, prudnicki 7powiaty: kędzierzyńsko-kozielski, głubczycki WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Rzeszów m.w., powiat rzeszowskiRadio Rzeszów S.A. Rzeszów 2powiaty: dębicki, mielecki, ropczycko-sędziszowski, strzyżowski 3Tarnobrzeg m.w., powiaty: tarnobrzeski, stalowowolski, kolbuszowski, niżański 4powiaty: leżajski, łańcucki, przeworski 5Przemyśl m.w., powiaty: jarosławski, lubaczowski, przemyski 6powiaty: sanocki, brzozowski, bieszczadzki 7Krosno m.w., powiaty: jasielski, krośnieński WOJEWÓDZTWO PODLASKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Suwałki m.w., powiaty: suwalski, sejneńskiRadio Białystok S.A. Białystok 2powiaty: augustowski, sokólski 3Białystok m.w. 4powiat białostocki 5powiaty: bielski, hajnowski, siemiatycki 6Łomża m.w., powiaty: łomżyński, wysokomazowiecki, zambrowski 7powiaty: grajewski, kolneński, moniecki WOJEWÓDZTWO POMORSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1powiaty: chojnicki, człuchowski, bytowskiRadio Koszalin S.A.Koszalin 2Słupsk m.w., powiaty: słupski, lęborskiRadio Gdańsk S.A. Gdańsk 3powiaty: wejherowski, pucki, kartuski, kościerski 4Gdynia m.w., Sopot m.w. 5, 6Gdańsk m.w. 7powiaty: starogardzki, gdański, tczewski 8powiaty: malborski, nowodworski, kwidzyński WOJEWÓDZTWO ŚLĄSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Jastrzębie-Zdrój m.w., Rybnik m.w., Żory m.w., powiaty: raciborski, rybnicki, wodzisławskiRadio Katowice S.A. Katowice 2Bielsko-Biała m.w., powiaty: żywiecki, bielski, cieszyński 3Zabrze m.w., Ruda Śląska m.w. 4Katowice m.w. 5Gliwice m.w., powiat gliwicki 6Chorzów m.w., Siemianowice Śląskie m.w., Świętochłowice m.w., Piekary Śląskie m.w. 7Mysłowice m.w., Tychy m.w., powiaty: pszczyński, mikołowski, tyski 8Częstochowa m.w., powiaty: częstochowski, kłobucki, myszkowski 9Dąbrowa Górnicza m.w., powiaty: będziński, zawierciański 10Bytom m.w., powiaty: lubliniecki, tarnogórski 11Jaworzno m.w., Sosnowiec m.w. WOJEWÓDZTWO ŚWIĘTOKRZYSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1powiaty: sandomierski, staszowskiRadio Kielce S.A. Kielce 2powiaty: buski, kazimierski, pińczowski 3powiaty: jędrzejowski, konecki, włoszczowski 4powiaty: skarżyski, starachowicki 5powiaty: ostrowiecki, opatowski 6Kielce m.w. 7powiat kielecki WOJEWÓDZTWO WARMIŃSKO-MAZURSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Elbląg m.w., powiat elbląskiRadio Olsztyn S.A.Olsztyn 2powiaty: ełcki, giżycki, olecko-gołdapski, piskiRadio Białystok S.A.Białystok 3powiaty: iławski, nowomiejski, działdowskiRadio Olsztyn S.A. Olsztyn 4powiaty: ostródzki, olsztyński 5Olsztyn m.w. 6powiaty: lidzbarski, braniewski, bartoszycki, kętrzyński 7powiaty: mrągowski, szczycieński, nidzicki WOJEWÓDZTWO WIELKOPOLSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Poznań m.w.Radio Merkury S.A. Poznań 2powiaty: poznański, obornicki, średzki, śremski 3Konin m.w., powiaty: koniński, kolski, słupecki, turecki 4Kalisz m.w., powiaty: kaliski, jarociński, pleszewski 5powiaty: ostrowski, kępiński, krotoszyński, ostrzeszowski 6Leszno m.w., powiaty: leszczyński, gostyński, kościański, rawicki 7powiaty: szamotulski, wolsztyński, międzychodzki, grodziski, nowotomyski 8powiaty: pilski, chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, złotowski 9powiaty: gnieźnieński, wągrowiecki, wrzesiński WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE Nr okręgu wyborczegoGranice okręguNazwa rozgłośniSiedziba 1Szczecin m.w., powiat polickiRadio Szczecin S.A. Szczecin 2Świnoujście m.w., powiaty: kamieński, goleniowski, gryficki 3powiaty: kołobrzeski, białogardzki, drawski, świdwiński, wałeckiRadio Koszalin S.A. Koszalin 4Koszalin m.w., powiaty: koszaliński, sławieński, szczecinecki 5powiaty: stargardzki, choszczeński, gryfiński, pyrzycki, myśliborskiRadio Szczecin S.A.Szczecin Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 9 września 1998 r. o sprostowaniu błędów. (Dz. U. Nr 118, poz. 770) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 oraz z 1993 r. Nr 7, poz. 34) prostuje się następujące błędy w załączniku do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 sierpnia 1998 r. w sprawie podziału powiatów i województw na okręgi wyborcze oraz ustalenia liczby radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym (Dz. U. Nr 109, poz. 688): 1) w części IV. Województwo lubuskie, w poz. 2 Powiat krośnieński z siedzibą władz w Krośnie Odrzańskim, w kolumnie Liczba radnych w okręgu, w rubryce dotyczącej okręgu wyborczego: a) nr 2, zamiast liczby "5" powinna być liczba "4", b) nr 4, zamiast liczby "3" powinna być liczba "4", 2) w części VI. Województwo małopolskie, w poz. 1 Powiat bocheński z siedzibą władz w Bochni, w kolumnie Liczba radnych w okręgu, w rubryce dotyczącej okręgu wyborczego: a) nr 1, zamiast liczby "5" powinna być liczba "6", b) nr 2, zamiast liczby "6" powinna być liczba "5", 3) w części XIV. Województwo warmińsko-mazurskie, w poz. 10 Powiat mrągowski z siedzibą władz w Mrągowie, w kolumnie Liczba radnych w okręgu, w rubryce dotyczącej okręgu wyborczego: a) nr 1, zamiast liczby "5" powinna być liczba "6", b) nr 2, zamiast liczby "6" powinna być liczba "5". Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i trybu zajmowania oraz zwalniania mieszkań przez osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe. (Dz. U. Nr 119, poz. 771) Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 1995 r. w sprawie warunków i trybu zajmowania oraz zwalniania mieszkań przez osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 150, poz. 732, z 1996 r. Nr 151, poz. 715 i z 1997 r. Nr 12, poz. 64) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 5 skreśla się ust. 2 i 3; 2) w § 5a skreśla się wyrazy "lub nieoznaczony". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 3 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki. (Dz. U. Nr 119, poz. 772) Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Gospodarki (Dz. U. Nr 106, poz. 490) zarządza się, co następuje: § 1. W statucie Ministerstwa Gospodarki, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki (Dz. U. Nr 157, poz. 798), w § 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W skład Ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Polityczny, 2) Sekretariat Ministerstwa, 3) Biuro Rzecznika Prasowego, 4) Departament Kontroli i Zamówień Publicznych, 5) Departament Instrumentów Polityki Gospodarczej, 6) Departament Postępowań Ochronnych, 7) Departament Stosunków Gospodarczych z Zagranicą, 8) Departament Administrowania Obrotem Towarami i Usługami, 9) Departament Rozwoju Regionalnego, 10) Departament Rzemiosła, Małych i Średnich Przedsiębiorstw, 11) Departament Promocji Gospodarczej, 12) Departament Strategii Gospodarczej, 13) Departament Analiz i Prognoz, 14) Departament Integracji Europejskiej i Organizacji Międzynarodowych, 15) Departament Handlu i Usług, 16) Departament Jednostek Badawczo-Rozwojowych i Współpracy Naukowej, 17) Departament Prawny i Legislacji, 18) Departament Polityki Przemysłowej, 19) Departament Kontroli Eksportu, 20) Departament Rezerw Państwowych i Spraw Obronnych, 21) Departament Energetyki, 22) Departament Restrukturyzacji Przemysłu, 23) Biuro Administracyjno-Budżetowe, 24) Biuro Kadr, Szkolenia i Organizacji, 25) Biuro Informatyki i Oprogramowania." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zamówieniach publicznych. (Dz. U. Nr 119, poz. 773) 1. Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 778) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 12 października 1994 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 130, poz. 645), 2) ustawą z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 99, poz. 488), 3) ustawą z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. Nr 123, poz. 777), 4) ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 778) i zmian wynikających z przepisów wydanych przed dniem ogłoszenia tekstu jednolitego. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 93-96 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i z 1995 r. Nr 99, poz. 488), które stanowią: "Art. 93. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: «1. Regionalne izby obrachunkowe, zwane dalej »izbami«, powołane są do kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych gmin, związków międzygminnych, innych komunalnych osób prawnych i sejmików samorządowych.»; 2) w art. 13: a) w pkt 4 po wyrazach «za I półrocze» dodaje się wyrazy «oraz o udzielonych zamówieniach publicznych», b) w pkt 5 po wyrazach «zlecanych gminom» dodaje się wyrazy «oraz sprawozdaniach z realizacji zamówień publicznych»; 3) w art. 21 ust. 2 otrzymuje brzmienie: «2. O negatywnej opinii wydanej w sprawach określonych w art. 13 pkt 4 i 5 izba informuje właściwego wojewodę oraz Ministra Finansów i Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.» Art. 94. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 42: a) skreśla się w ust. 1 pkt 5, b) skreśla się ust. 3; 2) w art. 57 w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: «14) naruszenie zasad, formy i trybu postępowania przy udzielaniu zamówień publicznych, ustalonych ustawą z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344).» Art. 95. Do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego rozpoczętego przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. Art. 96. W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1995 r. organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może postanowić, że zamówienia publiczne dokonywane ze środków własnych udzielane są zgodnie z przepisami ustawy. Postanowienie to nie może być odwołane."; 2) art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 130, poz. 645), który stanowi: "Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r."; 3) art. 2 i 3 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 99, poz. 488), które stanowią: "Art. 2. Do spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych w dotychczas obowiązującym brzmieniu. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 4) art. 16 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. Nr 123, poz. 777), który stanowi: "Art. 16. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r."; 5) art. 2-5 i 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 778), które stanowią: "Art. 2. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 775) w art. 57 w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie: «14) naruszenie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 76, poz. 344 i Nr 130, poz. 645, z 1995 r. Nr 99, poz. 488 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 777 i 778),». Art. 3. Postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone są na zasadach dotychczasowych, z wyjątkiem unieważnienia postępowania oraz formy zawarcia umowy, do których stosuje się przepisy niniejszej ustawy. Art. 4. Umowy w sprawach zamówień publicznych zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy pozostają w mocy, z tym że rozszerzenie ich zakresu przedmiotowego lub zmiana stron umowy nie są możliwe. Art. 5. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą." "Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy art. 15 ust. 2, art. 19 ust. 1 pkt 3, art. 38 i art. 71 ust. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą wchodzą w życie z dniem ogłoszenia." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy o zamówieniach publicznych nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 3 lipca 1998 r. (poz. 773) USTAWA z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady, formy i tryb udzielania zamówień publicznych, organ właściwy w sprawach o zamówienia publiczne, a także tryb rozpatrywania protestów i odwołań złożonych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) 1) robotach budowlanych - należy przez to rozumieć roboty budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), 2) "dostawach" - należy przez to rozumieć dostarczanie zamawiającemu surowców, produktów, sprzętu, jak również innych rzeczy i dóbr, 3) "usługach" - należy przez to rozumieć wszelkie prace, które nie są robotami budowlanymi ani dostawą, 4) "zamówieniach publicznych", nazywanych dalej także "zamówieniami" - należy przez to rozumieć zamówienia na roboty budowlane, dostawy oraz wykonywanie usług, opłacane ze środków publicznych w całości lub w części, 5) "zamawiającym" - należy przez to rozumieć każdy podmiot udzielający zamówienia publicznego na podstawie niniejszej ustawy, 6) "krajowych dostawcach i wykonawcach" - należy przez to rozumieć osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w kraju oraz osoby prawne i nie mające osobowości prawnej jednostki organizacyjne, utworzone zgodnie z przepisami prawa polskiego, mające siedzibę w kraju, 7) 2) środkach publicznych - należy przez to rozumieć środki: a) pochodzące z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, przeznaczone na działalność bieżącą i inwestycyjną, b) 3) pozabudżetowe - w rozumieniu ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042), z wyłączeniem środków pochodzących z darowizn przekazanych przez osoby fizyczne oraz prawne nie zobowiązane do stosowania przepisów niniejszej ustawy, c) kredytowe, na które Skarb Państwa, gmina lub związek komunalny udzieliły poręczeń, gwarancji albo dofinansowały koszty obsługi kredytu, d) pomocy zagranicznej przyznane na podstawie umów międzynarodowych, chyba że umowy te określają odmienne procedury wykorzystania tych środków, e) 4) gminnych funduszy celowych, f) 4) pochodzące z opłat abonamentowych i opłat za używanie nie zarejestrowanych odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), 8) "najkorzystniejszej ofercie" - należy przez to rozumieć ofertę z najniższą ceną przy takiej samej jakości przedmiotu zamówienia lub ofertę, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny, kosztów eksploatacji, czasu wykonania lub dostawy oraz innych kryteriów opisanych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, 9) 5) wartości zamówienia - należy przez to rozumieć wartość szacunkową zamówienia, ustaloną przez zamawiającego z należytą starannością - bez podatku od towarów i usług (VAT), 10) 5) surowcach i produktach krajowych - należy przez to rozumieć towary pochodzące z Polski, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 11) 5) jednostkach zależnych - należy przez to rozumieć jednostki organizacyjne, w których państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne posiadają: a) co najmniej 50% udziałów (akcji) lub b) większość głosów w zgromadzeniu wspólników (walnym zgromadzeniu akcjonariuszy) jednostki zależnej lub c) prawo do powołania lub odwoływania co najmniej połowy członków organu zarządzającego lub nadzorczego jednostki zależnej. Art. 3. 1. Ustawę stosuje się do zamówień na dostawy, wykonywanie usług i robót budowlanych opłacanych w całości lub w części ze środków publicznych. 2. 6) Zamawiający nie może, w celu uniknięcia stosowania ustawy lub uniknięcia procedur udzielania zamówień publicznych określonych ustawą, dzielić zamówienia na części oraz zaniżać wartości zamówienia. 3. 7) Jeżeli zamówienie publiczne ma być finansowane z udziałem środków zagranicznych przyznanych na podstawie umowy międzynarodowej, która przewiduje inne niż ustawa procedury udzielania zamówienia, zamawiający udzielający zamówienia stosuje procedury określone w tej umowie międzynarodowej. 4. 7) Prezes Urzędu Zamówień Publicznych w porozumieniu z Ministrem Finansów może udzielić, na wniosek zamawiającego, zezwolenia na odstąpienie od stosowania przepisów ustawy w przypadku zamówienia finansowanego z udziałem środków zagranicznych, przyznanych na innej podstawie niż umowa międzynarodowa, jeżeli otrzymanie tych środków jest uzależnione od zastosowania procedur odmiennych niż określone w ustawie. Art. 4. 1. Ustawę stosuje się do zamówień publicznych udzielanych przez: 1) państwowe jednostki budżetowe i zakłady budżetowe oraz gospodarstwa pomocnicze utworzone przy państwowych jednostkach budżetowych, 2) państwowe fundusze celowe, 3) 8) jednostki samorządu terytorialnego i sejmiki samorządowe, 4) (skreślony) 9), 5) spółdzielnie, fundacje i stowarzyszenia, w zakresie, w jakim dysponują środkami publicznymi, 6) 10) wykonujące zadania o charakterze użyteczności publicznej: a) państwowe jednostki organizacyjne, b) komunalne jednostki organizacyjne, c) jednostki zależne, 7) 10) agencje państwowe w zakresie nie uregulowanym odrębnymi przepisami, 8) 10) jednostki publicznej radiofonii i telewizji. 2. 11) Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady udzielania zamówień publicznych ze względu na stan klęski żywiołowej, ochronę bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego państwa lub ochronę tajemnicy państwowej. 3. Rada Ministrów może wskazać, w drodze rozporządzenia, inne podmioty dysponujące środkami publicznymi, które obowiązane są stosować przepisy ustawy. Art. 5. 1. 12) Jeżeli przedmiot zamówień leży w sferze zainteresowania wielu jednostek administracji rządowej, Rada Ministrów może wyznaczyć jednostkę organizacyjną właściwą do prowadzenia postępowania o zamówienie i dokonania zamówienia wspólnego w imieniu tych jednostek. 2. 13) Jeżeli przedmiot zamówień leży w sferze zainteresowania wielu jednostek komunalnych, zarząd gminy może wyznaczyć komunalną jednostkę organizacyjną właściwą do prowadzenia postępowania o zamówienie i dokonania zamówienia wspólnego w imieniu tych jednostek. 3. 13) Upoważnienie do dokonania zamówienia wspólnego, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być udzielone w stosunku do konkretnego zamówienia lub na czas oznaczony. Art. 6. Ustawy nie stosuje się do: 1) przyznawania na naukę środków budżetowych, będących w dyspozycji Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych, 2) zasad i trybu przyznawania dotacji ze środków publicznych, jeżeli dotacje te przyznawane są na podstawie ustaw, 3) 14) udzielania zamówień: a) gospodarstwom pomocniczym i zakładom budżetowym w zakresie bieżącej obsługi zamawiającego, b) 15) przedsiębiorstwom podległym Ministrowi Sprawiedliwości, działającym przy zakładach karnych i aresztach śledczych, oraz gospodarstwom pomocniczym przy jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej i gospodarstwom pomocniczym zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich, 4) 14) wydatkowania środków publicznych przyznanych w drodze dotacji określonych w prawie budżetowym na realizację zadań z zakresu rolnictwa, z wyjątkiem środków przyznanych na zadania inwestycyjne. Art. 6a. 16) Do czynności podejmowanych w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przez zamawiających, dostawców lub wykonawców stosuje się, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie i przepisach odrębnych, przepisy Kodeksu cywilnego. Rozdział 2 Urząd Zamówień Publicznych Art. 7. Tworzy się Urząd Zamówień Publicznych, zwany dalej "Urzędem". Art. 8. 1. Centralnym organem administracji państwowej właściwym w sprawach zamówień publicznych w zakresie określonym ustawą jest Prezes Urzędu. 2. Prezesa Urzędu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Prezes Urzędu podlega Prezesowi Rady Ministrów. Art. 9. 1. Do zakresu działania Prezesa Urzędu należy: 1) 17) zatwierdzanie wyboru trybu udzielania zamówienia publicznego innego niż przetarg nieograniczony, zgodnie z art. 14 ust. 3, 2) ustalanie i prowadzenie listy arbitrów rozpatrujących odwołania wniesione w postępowaniu o zamówienie publiczne, a także ogłaszanie listy arbitrów w Biuletynie Zamówień Publicznych, 3) składanie Radzie Ministrów rocznego sprawozdania o funkcjonowaniu systemu zamówień publicznych, 4) opracowywanie projektów przepisów prawnych dotyczących zamówień publicznych, 5) 18) upowszechnianie ogólnych warunków umów w sprawach o zamówienia publiczne, wzorów umów, regulaminów oraz wzorców postępowania przy udzielaniu zamówienia, na wniosek i w porozumieniu z właściwymi ministrami, 6) 18) gromadzenie informacji o planach zamówień publicznych, zawartych umowach oraz o realizacji zamówień publicznych, 7) opracowywanie programów szkoleń dotyczących zamówień publicznych oraz organizowanie i inspirowanie szkoleń, 8) współpraca międzynarodowa w sprawach związanych z zamówieniami publicznymi, 9) 19) wydawanie Biuletynu Zamówień Publicznych. 2. Prezes Urzędu może również: 1) 20) wnioskować do Rady Ministrów w sprawach wspólnych zamówień publicznych, przewidzianych w art. 5 ust. 1, 2) żądać od zamawiających informacji o przebiegu procesu udzielania zamówień publicznych i ich realizacji oraz udostępniania dokumentacji dotyczącej zamówienia publicznego, 3) 21) w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy zawiadomić właściwy organ orzekający o naruszeniu dyscypliny budżetowej. Art. 10. 1. Organem doradczym i opiniodawczym Prezesa Urzędu jest Kolegium. 2. Członków Kolegium powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Urzędu. Art. 11. (skreślony) 22). Art. 12. Organizację Urzędu określi statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów. Rozdział 3 Zasady udzielania zamówień publicznych Art. 12a. 23) Zamówienie publiczne może być udzielone wyłącznie dostawcy lub wykonawcy, który został wybrany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 13. Zamówienia publicznego udziela się w trybie: 1) przetargu nieograniczonego, 2) przetargu ograniczonego, 3) przetargu dwustopniowego, 4) negocjacji z zachowaniem konkurencji, 5) zapytania o cenę, 6) zamówienia z wolnej ręki. Art. 14. 24) 1. Podstawowym trybem udzielania zamówienia publicznego jest przetarg nieograniczony. 2. Zamawiający może udzielić zamówienia publicznego w innym trybie niż przetarg nieograniczony wyłącznie w okolicznościach określonych w niniejszej ustawie. 3. Zastosowanie trybu innego niż przetarg nieograniczony przy zamówieniach publicznych, których wartość przekracza kwotę 200 000 ECU, wymaga zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu, z zastrzeżeniem art. 71 ust. 1a. Art. 14a. 25) 1. Ogłoszenia o zamówieniach publicznych przewidziane w ustawie ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych wydawanym przez Prezesa Urzędu. 2. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1, publikowane są w Biuletynie Zamówień Publicznych nie później niż w 10 dniu od daty doręczenia do Urzędu. 3. Jeżeli ogłoszenie nie spełnia wymogów określonych w ustawie, Prezes Urzędu odmawia zamieszczenia takiego ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych. 4. Publikacja w Biuletynie Zamówień Publicznych ogłoszeń, o których mowa w ust. 1, jest bezpłatna. 5. Prezes Urzędu może, w drodze porozumienia, przekazać redagowanie lub wydawanie regionalnego wydania Biuletynu Zamówień Publicznych innemu organowi administracji publicznej. 6. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia: 1) określi wzory ogłoszeń, o których mowa w ust. 1, oraz dodatkowe informacje, które muszą być zawarte w ogłoszeniach, 2) może ustanowić regionalne wydania Biuletynu Zamówień Publicznych, 3) może określić szczegółowe zasady i warunki publikacji ogłoszeń w Biuletynie Zamówień Publicznych oraz w regionalnych wydaniach Biuletynu Zamówień Publicznych. Art. 14b. 25) Zamawiający obowiązany jest przekazać do publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich ogłoszenia o postępowaniu o zamówienie publiczne w zakresie i na zasadach określonych, w drodze rozporządzenia, przez Radę Ministrów. Art. 15. 1. 26) W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość nie przekracza równowartości kwoty 30 000 ECU lub w którego finansowaniu udział środków publicznych nie przekracza równowartości kwoty 30 000 ECU, nie jest obowiązkowy tryb przetargu nieograniczonego i nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących publikacji ogłoszeń w Biuletynie Zamówień Publicznych, pisemności postępowania, protokołu postępowania, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, terminów, wadium, protestów i odwołań. 2. 27) W postępowaniu o zamówienie publiczne, w którego finansowaniu udział środków publicznych nie przekracza równowartości 3 000 ECU, nie stosuje się, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 5, preferencji krajowych oraz przepisów art. 19 i art. 22-24. 3. 28) Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, do dnia 30 września określić obowiązującą od dnia 1 stycznia roku następnego wysokość kwot, z którymi ustawa wiąże stosowanie odpowiednich przepisów. Art. 16. Zamawiający obowiązany jest do traktowania na równych prawach wszystkie podmioty ubiegające się o zamówienie publiczne i do prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji. Art. 17. 1. 29) Przedmiot zamówienia określa się za pomocą obiektywnych cech technicznych i jakościowych przy przestrzeganiu Polskich Norm lub klasyfikacji wydanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668), a w odniesieniu do robót budowlanych dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót. 2. Przedmiotu i warunków zamówienia nie wolno określać w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję. 3. 30) Nie stanowi utrudnienia uczciwej konkurencji określenie przedmiotu zamówienia przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia: 1) jeżeli ze względów technologicznych, ekonomicznych lub organizacyjnych zachodzi konieczność zachowania norm, parametrów lub standardów, jakimi charakteryzują się posiadane przez zamawiającego maszyny lub urządzenia, a zamawiający dopuszcza składanie ofert równoważnych, 2) jeżeli obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów. Art. 18. 1. Dostawcy i wykonawcy krajowi oraz zagraniczni uczestniczą w postępowaniu o zamówienie publiczne na równych zasadach, stosownie do przepisów ustawy. 2. Zamawiający może ograniczyć udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia wyłącznie do dostawców lub wykonawców krajowych oraz zagranicznych mających oddział lub przedstawicielstwo w Polsce, jeżeli wartość zamówienia nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 15 ust. 1. 3. Jeżeli przedmiotem zamówienia są usługi lub roboty budowlane na obszarze Polski, zamawiający może wymagać, aby całość prac objętych zamówieniem była wykonana przy wykorzystaniu podmiotów, surowców i produktów krajowych. 4. O stosowaniu preferencji krajowych zamawiający informuje dostawców i wykonawców rozpoczynając postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego. Oświadczenie w sprawie preferencji nie może zostać później zmienione. 5. Zastosowanie preferencji krajowych następuje z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską. 6. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) zakres i sposób stosowania preferencji krajowych przy udzielaniu zamówień publicznych, w tym preferencji, o których mowa w ust. 2 i 3, 2) rodzaje dostaw, usług oraz robót budowlanych, przy których zamawianiu stosowanie preferencji krajowych jest obowiązkowe, 3) szczegółowe zasady udzielania przez Prezesa Urzędu zgody na stosowanie lub odstąpienie od stosowania preferencji krajowych. Art. 19. 1. Z ubiegania się o udzielenie zamówienia publicznego wyklucza się: 1) 31) dostawców lub wykonawców, którzy w ciągu ostatnich trzech lat przed wszczęciem postępowania wyrządzili szkodę nie wykonując zamówienia lub wykonując je z nienależytą starannością, 2) dostawców i wykonawców, w odniesieniu do których wszczęto postępowanie upadłościowe lub których upadłość ogłoszono, 3) 32) dostawców lub wykonawców, którzy zalegają z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne, z wyjątkiem przypadków, kiedy uzyskali oni przewidzianą prawem zgodę na zwolnienie, odroczenie lub rozłożenie na raty zaległych płatności, 4) osoby fizyczne, które prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego albo inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych, 5) osoby prawne, których urzędujących członków władz prawomocnie skazano za przestępstwo popełnione w związku z postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego albo inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. 2. Wszczęcie postępowania o popełnienie przestępstw, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, może stanowić podstawę wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Art. 20. W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego nie mogą występować w imieniu zamawiających ani też wykonywać czynności związanych z postępowaniem o zamówienie publiczne, a także być biegłymi osoby, które: 1) pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z oferentem, jego zastępcą prawnym lub członkami władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie zamówienia, 2) przed upływem trzech lat od daty wszczęcia postępowania pozostawały w stosunku pracy lub zlecenia z oferentem albo były członkami władz osób prawnych ubiegających się o udzielenie zamówienia, 3) pozostają z dostawcą lub wykonawcą w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności. Art. 21. 1. Wszelkie oświadczenia i zawiadomienia składane przez zamawiających i dostawców lub wykonawców wymagają formy pisemnej, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Jeżeli w postępowaniu o udzielenie zamówienia strony porozumieją się w formie innej niż pisemna, treść przekazanej informacji musi zostać niezwłocznie potwierdzona na piśmie. Art. 22. 1. Z zastrzeżeniem ochrony praw własności intelektualnej oraz tajemnicy handlowej, zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców wyłącznie dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. 2. 33) Przystępując do udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne każdy dostawca lub wykonawca składa oświadczenie, że: 1) jest uprawniony do występowania w obrocie prawnym, zgodnie z wymaganiami ustawowymi, 2) posiada uprawnienia niezbędne do wykonania określonych prac lub czynności, jeżeli ustawy nakładają obowiązek posiadania takich uprawnień, 3) posiada niezbędną wiedzę i doświadczenie, potencjał ekonomiczny i techniczny, a także pracowników zdolnych do wykonania zamówienia, 4) znajduje się w sytuacji finansowej zapewniającej wykonanie zamówienia, 5) nie podlega wykluczeniu z postępowania na podstawie art. 19. 3. W postępowaniu o zamówienie, którego wartość nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający może żądać od dostawców lub wykonawców potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w ust. 2. 4. 34) W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający żąda od dostawców lub wykonawców potwierdzenia spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2. 5. 34) W postępowaniu o zamówienie, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający wzywa dostawców lub wykonawców do złożenia oświadczenia, czy pozostają w stosunku zależności lub dominacji w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 88, poz. 554) 34a) z innymi uczestnikami postępowania lub zamawiającym albo osobami po stronie zamawiającego biorącymi udział w postępowaniu. 6. 35) Dostawcy i wykonawcy są zobowiązani do dostarczenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, w terminie określonym przez zamawiającego. Wezwanie powinno zawierać wykaz uczestników postępowania oraz osób po stronie zamawiającego biorących udział w postępowaniu. 7. 35) Zamawiający wyklucza z postępowania uczestników postępowania, którzy nie złożyli oświadczenia w wymaganym terminie lub pozostają w stosunku zależności z innymi uczestnikami postępowania. 8. 35) Wymagania dotyczące dokumentów oraz oświadczeń, o których mowa w ust. 2-5, określa się jednakowo dla wszystkich dostawców lub wykonawców. 9. 35) Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jakich dokumentów zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2. Art. 23. 1. Zamawiający może, przed ogłoszeniem przetargu lub zaproszeniem do udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne, przeprowadzić wstępną kwalifikację dostawców lub wykonawców, zgodnie z warunkami wskazanymi w art. 22 ust. 2. 2. Informację o wstępnej kwalifikacji ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych albo wysyła do dostawców lub wykonawców stosownie do przepisów określających tryb zaproszenia do udziału w postępowaniu o zamówienie, nie później niż miesiąc przed publikacją ogłoszenia o przetargu lub wysłaniem zaproszeń do wzięcia udziału w postępowaniu o zamówienie. 3. Informacja o wstępnej kwalifikacji zawiera: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) ilość, liczbę i rodzaj zamawianych dostaw, a w odniesieniu do robót budowlanych rodzaj, zakres i lokalizację budowy, 3) pożądany lub wymagany termin realizacji zamówienia publicznego, 4) określenie warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 5) określenie sposobu uzyskania formularza wstępnej kwalifikacji, o którym mowa w ust. 4, 6) miejsce i termin składania wniosków o wstępną kwalifikację. 4. 36) Zamawiający przekazuje niezwłocznie, jednak nie później niż na 14 dni przed terminem składania wniosków o wstępną kwalifikację, wszystkim zainteresowanym formularz wstępnej kwalifikacji zawierający dane określone w ust. 3 oraz: 1) opis sposobu przygotowywania wniosków o wstępną kwalifikację, 2) opis kryteriów i sposobów dokonywania oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 3) informację o dokumentach, jakich mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu wykazania, że spełniają wymagane warunki, 4) nazwiska, stanowiska służbowe oraz sposób porozumiewania się z pracownikami zamawiającego uprawnionymi do bezpośredniego kontaktowania się z dostawcami i wykonawcami. 5. Zamawiający kwalifikuje do dalszego udziału w postępowaniu dostawców lub wykonawców wyłącznie na podstawie warunków określonych w formularzu wstępnej kwalifikacji. 6. Do dalszego udziału w postępowaniu o zamówienie publiczne dopuszczeni są wyłącznie dostawcy lub wykonawcy, którzy zostali zakwalifikowani we wstępnej kwalifikacji. 7. Zamawiający zawiadamia niezwłocznie każdego dostawcę lub wykonawcę o wynikach wstępnej kwalifikacji. Lista dostawców lub wykonawców dopuszczonych do dalszego postępowania jest jawna. Art. 24. 1. Kryteria oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców nie podlegają zmianie w toku danego postępowania. Dotyczy to także przypadków, w których zamawiający przeprowadza wstępną kwalifikację. 2. Dostawcy lub wykonawcy zobowiązani są wykazać, że spełniają wymagane warunki, w terminie określonym przez zamawiającego. 3. Z postępowania prowadzonego bez wstępnej kwalifikacji nie można wykluczyć oferenta, który zobowiązał się przedstawić wymagane dokumenty przed upływem terminu do składania ofert. 4. Zamawiający wyklucza z postępowania dostawcę lub wykonawcę, jeżeli stwierdzi, że dostarczone przez niego informacje istotne dla prowadzonego postępowania są nieprawdziwe. Art. 25. 1. Podczas prowadzenia postępowania o zamówienie zamawiający sporządza protokół postępowania o zamówienie publiczne, zawierający: 1) opis przedmiotu zamówienia, 2) nazwisko lub firmę (nazwę) oraz adresy dostawców i wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia, 3) informacje o spełnianiu warunków wymaganych od dostawców lub wykonawców, 4) cenę oraz inne istotne elementy każdej z ofert, 5) streszczenie oceny i porównania złożonych ofert, 6) uzasadnienie odrzucenia wszystkich ofert, jeżeli takie nastąpiło, 7) ewentualne wskazanie przyczyn niezawarcia umowy w postępowaniu o zamówienie przeprowadzonym w trybie innym niż przetarg nieograniczony, 8) powody ograniczenia przetargu do niektórych dostawców lub wykonawców, jeżeli takie nastąpiło, 9) powody zastosowanie przez zamawiającego trybu dokonywania zamówienia innego niż przetarg nieograniczony, 10) powody przeprowadzenia wstępnej kwalifikacji dostawców i wykonawców, 11) uzasadnienie stosowania preferencji krajowych, 12) informacje o wniesionych protestach i odwołaniach oraz ich rozstrzygnięciach, 13) informacje dotyczące zawieszenia postępowania, 14) informacje o powołaniu biegłych rzeczoznawców, 15) wskazanie wybranej oferty, wraz z uzasadnieniem wyboru. 2. Z zastrzeżeniem art. 27 pkt 1, protokół jest jawny, z tym że części protokołu określone w ust. 1 pkt 3-7 i pkt 14 mogą być udostępnione po dokonaniu wyboru oferty lub po zakończeniu postępowania, jeżeli nie doszło do wyboru oferty, dostawcom lub wykonawcom, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia. 3. 37) Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) wzór protokołu postępowania o zamówienie publiczne, 2) dodatkowe wymagania, którym musi odpowiadać protokół postępowania o zamówienie publiczne. 4. 38) Zamawiający, udzielając zamówienia na roboty budowlane, przekazuje Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji informacje cenowe z postępowania oraz kopię oferty najkorzystniejszej. 5. 39) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i tryb przekazania informacji, o których mowa w ust. 4. Art. 26. 1. W postępowaniu o zamówienie publiczne, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zamawiający obowiązany jest prowadzić dokumentację podstawowych czynności związanych z postępowaniem, zawierającą informacje określone w art. 25 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5, 9 i 15. 2. Po zakończeniu postępowania dokumentacja podstawowych czynności, o której mowa w ust. 1, jest jawna dla dostawców i wykonawców, którzy ubiegali się o udzielenie zamówienia. Art. 26a. 40) Zamawiający zobowiązany jest, przez okres 3 lat od zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, do przechowywania ofert w sposób gwarantujący ich nienaruszalność. Art. 27. Zamawiający nie może ujawnić: 1) informacji, których ujawnienie narusza ważny interes państwa, ważne interesy handlowe stron oraz zasady uczciwej konkurencji, 2) informacji związanych z przebiegiem badania, oceny i porównywania treści złożonych ofert, z wyjątkiem informacji zamieszczonych w protokole. Art. 27a. 41) Zamawiający zobowiązany jest odrzucić ofertę, jeżeli: 1) jest sprzeczna z ustawą lub specyfikacją istotnych warunków zamówienia, 2) oferent nie złożył wymaganych oświadczeń lub nie spełnił innych wymagań określonych w ustawie lub specyfikacji istotnych warunków zamówienia albo zaproszeniu do składania ofert, w szczególności nie wniósł wadium, 3) jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, 4) jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów. Art. 27b. 41) 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego unieważnia się w przypadkach, gdy: 1) w postępowaniu prowadzonym w trybie innym niż tryb zamówienia z wolnej ręki wpłynęły mniej niż dwie oferty nie podlegające odrzuceniu, 2) cena najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą zamawiający przeznaczył na finansowanie zamówienia, 3) wystąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania lub realizacja zamówienia nie leży w interesie publicznym, czego nie można było wcześniej przewidzieć, 4) zamawiający nie dopełnił obowiązku zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych lub określił przedmiot zamówienia w sposób niezgodny z zasadami określonymi w ustawie albo postępowanie obarczone jest wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej umowy. 2. O unieważnieniu postępowania zamawiający informuje dostawców lub wykonawców biorących udział w postępowaniu. Informacja powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne. Art. 27c. 41) Jeżeli oferent, którego oferta została wybrana, przedstawił nieprawdziwe dane, uchyla się od zawarcia umowy lub nie wnosi wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania umowy, zamawiający wybiera tę spośród pozostałych ofert, która uzyskała najwyższą liczbę punktów, chyba że złożono tylko dwie ważne oferty lub upłynął termin, o którym mowa w art. 40 ust. 1. Rozdział 4 Przetarg nieograniczony i przetarg ograniczony Art. 28. 1. Przetarg jest organizowany przez zamawiającego w celu wyboru najkorzystniejszej oferty na wykonanie zamówienia publicznego. 2. W przetargu nieograniczonym oferty mogą złożyć wszyscy dostawcy lub wykonawcy, którzy chcą wziąć udział w przetargu, z zastrzeżeniem art. 23. 3. Oferty w przetargu ograniczonym mogą złożyć jedynie dostawcy lub wykonawcy zaproszeni przez zamawiającego do składania ofert. Art. 29. 1. Zamawiający zaprasza do udziału w przetargu nieograniczonym zamieszczając ogłoszenie w miejscu publicznie dostępnym w swojej siedzibie oraz, za pośrednictwem Prezesa Urzędu, w Biuletynie Zamówień Publicznych. 2. (skreślony) 42). 3. Zamawiający może także ogłosić organizację przetargu nieograniczonego w prasie. Ogłoszenie to nie może być jednak skierowane do prasy przed publikacją w Biuletynie Zamówień Publicznych. Art. 30. 43) Ogłoszenie o przetargu nieograniczonym zawiera co najmniej: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) ilość, liczbę i rodzaj zamawianych dostaw lub usług, a w odniesieniu do robót budowlanych - rodzaj, zakres i lokalizację budowy, 3) pożądany lub wymagany termin realizacji zamówienia publicznego, 4) informację o warunkach wymaganych od dostawców i wykonawców, 5) oświadczenie o stosowaniu preferencji krajowych, 6) określenie sposobu uzyskania formularza zawierającego specyfikację istotnych warunków zamówienia, a także cenę formularza, jeżeli jego udostępnienie jest odpłatne, 7) miejsce i termin składania ofert, 8) miejsce i termin otwarcia ofert. 2. (skreślony) 43a). Art. 31. (skreślony) 44). Art. 32. Zamawiający może zorganizować przetarg ograniczony w przypadku gdy: 1) ze względu na specjalistyczny charakter zamówienia istnieje ograniczona liczba dostawców lub wykonawców mogących wykonać dane zamówienie, 2) koszty przeprowadzenia przetargu nieograniczonego byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do wartości zamówienia. Art. 33. 1. W przypadku określonym w art. 32 pkt 1, zamawiający zaprasza do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu wszystkich znanych dostawców i wykonawców. 2. W przypadku określonym w art. 32 pkt 2, zamawiający zaprasza do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu taką liczbę dostawców i wykonawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję oraz sprawny przebieg postępowania o zamówienie publiczne, nie mniej jednak niż czterech. 3. 45) W zaproszeniu do zgłoszenia zainteresowania udziałem w przetargu zawiera się co najmniej informacje określone w art. 30 pkt 1-5. 4. Wyznaczony przez zamawiającego termin do zgłaszania zainteresowania udziałem w przetargu nie może być krótszy niż 3 tygodnie od daty wysłania zaproszenia. 5. Jeżeli wartość zamówienia przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 2 46), zaproszenie do zgłaszania zainteresowania udziałem w przetargu ogłasza się w Biuletynie Zamówień Publicznych nie później niż na dwa tygodnie przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 4. 6. 47) Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 4, zamawiający zaprasza do składania ofert dostawców lub wykonawców, którzy zgłosili zainteresowanie udziałem w przetargu, nie mniej jednak niż: 1) dwóch - w przypadku określonym w art. 32 pkt 1, 2) czterech - w przypadku określonym w art. 32 pkt 2. 7. (skreślony) 48). Art. 34. 1. Zamawiający przesyła dostawcy lub wykonawcy formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia, nie później niż w ciągu tygodnia od dnia zgłoszenia wniosku o przesłanie formularza. 2. W razie organizacji przetargu ograniczonego, formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia przesyła się łącznie z zaproszeniem do udziału w przetargu. 3. W przypadkach, w których przeprowadzono wstępną kwalifikację, formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia przesyła się wszystkim zakwalifikowanym dostawcom lub wykonawcom. 4. Cena, jakiej wolno żądać za formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia, może pokrywać jedynie koszty jego druku oraz przesłania. Art. 35. 1. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia zawiera: 1) opis sposobu przygotowywania ofert, 2) opis kryteriów i sposobów dokonywania oceny spełniania warunków wymaganych od dostawców i wykonawców, 3) informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania wymaganych warunków, 4) określenie przedmiotu zamówienia (w razie potrzeby również za pomocą planów, rysunków lub projektów), łącznie z wyszczególnieniem wszelkich dodatkowych usług, które mogą być wykonane w ramach umowy, 5) pożądany lub wymagany termin wykonania umowy, 6) opis wszelkich innych niż cena kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów, 7) istotne dla zamawiającego postanowienia, które zostaną wprowadzone do treści zawieranej umowy, 8) opis odpowiednich części zamówienia, jeżeli dopuszczalne jest składanie ofert częściowych, 9) opis sposobu obliczenia ceny oferty, 10) w przetargach o charakterze międzynarodowym informacje dotyczące walut obcych, w jakich mogą być prowadzone rozliczenia między zamawiającym a dostawcą lub wykonawcą, 11) wszelkie wymagania, w szczególności kwotę, dotyczące wadium oraz zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 12) wskazanie miejsca i terminu składania ofert, 13) opis sposobu udzielania wyjaśnień dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego oraz oświadczenie, czy zamierza się zwołać zebranie dostawców i wykonawców, 14) termin do którego dostawca lub wykonawca będzie związany złożoną ofertą, 15) wskazanie miejsca i terminu otwarcia ofert, 16) informacje o trybie otwarcia i oceny ofert, 17) nazwiska, stanowiska służbowe oraz sposób porozumiewania się z pracownikami zamawiającego, uprawnionymi do bezpośredniego kontaktowania się z dostawcami i wykonawcami, 18) wszelkie przyszłe zobowiązania dostawcy lub wykonawcy związane z umową w sprawie zamówienia publicznego, 19) pouczenie o środkach odwoławczych przysługujących dostawcy lub wykonawcy w toku postępowania o udzielenie zamówienia, 20) informację o wszelkich formalnościach, jakie powinny zostać dopełnione po zakończeniu przetargu w celu zawarcia umowy, 21) ogólne warunki umowy, wzór umowy albo regulamin, jeżeli zamawiający wymaga od oferenta, by zawarł z nim umowę na takich warunkach. 2. Zamawiający obowiązany jest, w odniesieniu do robót budowlanych, posiadać dokumentację określającą przedmiot przetargu oraz kosztorys inwestorski. 2a. 49) Kosztorys inwestorski stanowi podstawę do określenia wartości szacunkowej zamówienia na roboty budowlane. 3. 50) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określi, w drodze rozporządzenia: 1) metody i podstawy sporządzania kosztorysu inwestorskiego, 2) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych, ceny jednostkowe robót budowlanych oraz ceny czynników produkcji dla potrzeb sporządzania kosztorysu inwestorskiego. 4. 51) Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dla poszczególnych rodzajów zamówień, wzory formularzy specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz dodatkowe informacje, które muszą zawierać te formularze. Art. 36. 1. 52) Dostawca lub wykonawca może zwrócić się do zamawiającego o wyjaśnienie specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Zamawiający zobowiązany jest niezwłocznie udzielić wyjaśnień, chyba że prośba o wyjaśnienie specyfikacji wpłynęła do zamawiającego na mniej niż 6 dni przed terminem otwarcia ofert. 2. Zamawiający jednocześnie przesyła treść wyjaśnienia wszystkim dostawcom i wykonawcom, którym doręczono specyfikację istotnych warunków zamówienia, bez ujawniania źródła zapytania. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zamawiający może w każdym czasie, przed upływem terminu do składania ofert, zmodyfikować treść dokumentów zawierających specyfikację istotnych warunków zamówienia. Dokonane w ten sposób uzupełnienie przekazuje się niezwłocznie wszystkim dostawcom oraz wykonawcom i jest dla nich wiążące. 4. W razie zwołania przez zamawiającego zebrania wszystkich dostawców i wykonawców w celu wyjaśnienia wątpliwości dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia, sporządza się protokół zawierający zgłoszone na zebraniu zapytania o wyjaśnienie treści specyfikacji oraz odpowiedzi na nie, bez wskazywania źródeł zapytań. Protokół zebrania doręcza się niezwłocznie dostawcom i wykonawcom, którym przesłano specyfikację. Art. 37. 1. 53) Ofertę sporządza się w języku polskim, z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu, na wniosek zamawiającego, może wyrazić zgodę na sporządzenie oferty w języku powszechnie używanym w handlu międzynarodowym. 3. 54) Każdy oferent może złożyć jedną ofertę. Art. 38. 55) 1. Ofertę złożoną po terminie zwraca się bez otwierania po upływie terminu przewidzianego na wniesienie protestu. 2. Wyznaczony przez zamawiającego termin składania ofert nie może być krótszy niż: 1) 6 tygodni od dnia ogłoszenia przetargu nieograniczonego, 2) 4 tygodnie od daty wysłania zaproszeń w przetargu ograniczonym. 3. Zamawiający może wyznaczyć termin składania ofert krótszy niż określony w ust. 2, jednakże nie krótszy niż 3 tygodnie, jeżeli: 1) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 2, uniemożliwiłoby udzielenie i wykonanie zamówienia w danym roku budżetowym, 2) wyznaczenie terminu, o którym mowa w ust. 2, mogło spowodować powstanie szkody w znacznych rozmiarach, 3) uprzednio przeprowadzone postępowanie przetargowe w tej samej sprawie nie doprowadziło do zawarcia umowy, 4) przedmiotem zamówienia są dostawy, usługi lub roboty budowlane powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych. 4. W postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość przekracza 50 000 ECU, skrócenie terminu możliwe jest w okolicznościach określonych w ust. 3, za wcześniejszą zgodą Prezesa Urzędu. Art. 39. 1. Zamawiający przedłuża termin składania ofert w celu umożliwienia dostawcom i wykonawcom uwzględnienia w przygotowanych ofertach otrzymanych wyjaśnień albo uzupełnień dotyczących specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Na wniosek dostawcy lub wykonawcy, który nie jest w stanie złożyć oferty w wyznaczonym terminie z powodu okoliczności od niego niezależnych, zamawiający może przedłużyć termin składania ofert. 3. Przedłużenie terminu składania ofert dopuszczalne jest tylko przed jego upływem. 4. 56) O przedłużeniu terminu zamawiający powiadamia natychmiast każdego dostawcę lub wykonawcę, któremu przesłano specyfikację istotnych warunków zamówienia. Art. 40. 1. 57) Składający ofertę pozostaje nią związany przez czas określony w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jednak nie dłużej niż 45 dni. Bieg terminu rozpoczyna się wraz upływem terminu składania ofert. 2. Przed upływem terminu związania złożoną ofertą zamawiający może zwrócić się do dostawców i wykonawców o przedłużenie terminu o czas oznaczony. 3. Odmowa przychylenia się do prośby zamawiającego ze strony dostawcy lub wykonawcy nie powoduje utraty wadium. 4. Zgoda dostawcy lub wykonawcy na przedłużenie okresu związania ofertą dopuszczalna jest tylko z jednoczesnym przedłużeniem okresu ważności wadium albo, jeżeli nie jest to możliwe, z wniesieniem nowego wadium obejmującego przedłużony okres związania ofertą. 5. Zmiany albo wycofanie oferty dokonane przez dostawcę lub wykonawcę przed upływem terminu do składania ofert są skuteczne. Art. 41. 1. Dostawca lub wykonawca przystępujący do przetargu jest obowiązany wnieść wadium w granicach 1-5% wartości przedmiotu zamówienia na zasadach określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. 58) Wadium może być wnoszone w pieniądzu, poręczeniach oraz gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu i notowań giełdowych lub wekslach. 2a. 59) Wadium wniesione w pieniądzu zamawiający przechowuje na rachunku bankowym. 3. W przypadku gdy koszty zorganizowania przetargu nie są znaczne, Prezes Urzędu może, na wniosek zamawiającego, wyrazić zgodę na odstąpienie od obowiązku wnoszenia wadium przez przystępujących do danego przetargu. Art. 42. 60) 1. Zamawiający zobowiązany jest niezwłocznie zwrócić wadium, jeżeli: 1) upłynął termin określony w art. 40 ust. 1, 2) zawarto umowę i wniesiono zabezpieczenie należytego wykonywania umowy, 3) zamawiający unieważnił przetarg. 2. Zamawiający zobowiązany jest zwrócić wadium w ciągu 3 dni od zgłoszenia pisemnego wniosku przez dostawcę lub wykonawcę: 1) który wycofał ofertę przed upływem terminu do składania oferty, 2) którego oferta została uznana za nieważną, a dostawca lub wykonawca nie skorzystał z prawa do wniesienia protestu. 3. Jeżeli wadium wniesiono w pieniądzu, zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszonym o koszty prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek oferenta. 4. Oferent, którego oferta została wybrana, traci wadium na rzecz zamawiającego w przypadku, gdy: 1) odmówi podpisania umowy na warunkach określonych w ofercie, 2) odmówi wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy, 3) zawarcie umowy stało się niemożliwe z winy oferenta, 4) przedstawił w ofercie dane nieprawdziwe. Art. 43. 1. Oferty otwiera się w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu o przetargu. 2. Oferenci mogą być obecni przy otwieraniu ofert. 3. Firma (nazwa) i adres oferenta, którego oferta jest otwierana, a także cena oferty ogłaszane są osobom obecnym oraz niezwłocznie odnotowywane w protokole postępowania przetargowego. 4. Informacje, o których mowa w ust. 3, doręcza się oferentom, którzy nie byli obecni przy otwieraniu ofert, na ich wniosek. Art. 44. 1. W toku dokonywania oceny złożonych ofert zamawiający może żądać udzielenia przez dostawców i wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych przez nich ofert. 2. Niedopuszczalne jest prowadzenie negocjacji między zamawiającym a oferentem, dotyczących złożonej oferty, oraz dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w treści złożonej oferty, w tym zwłaszcza zmiany ceny. 3. Zamawiający poprawia oczywiste omyłki w tekście oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym oferenta. Art. 45. (skreślony) 61). Art. 46. (skreślony) 62). Art. 47. Z tytułu odrzucenia ofert oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zamawiającemu. Art. 48. 63) 1. Przy dokonywaniu wyboru oferty stosuje się wyłącznie zasady i kryteria określone w zaproszeniu do udziału w postępowaniu albo specyfikacji istotnych warunków zamówienia. 2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania kryteriów oceny i wyboru ofert przy udzielaniu zamówień publicznych. Art. 49. Uwzględniając preferencje krajowe, jeżeli takie są stosowane, wybiera się ofertę najkorzystniejszą. Art. 50. 1. 64) O wyniku przetargu zamawiający zawiadamia niezwłocznie pozostałych oferentów, wskazując firmę (nazwę) i siedzibę tego, którego ofertę wybrano, oraz cenę. 2. 65) Ogłoszenie zawierające informacje, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie zamieszcza się w miejscu publicznie dostępnym w siedzibie zamawiającego oraz wysyła się do uczestników postępowania. 3. Jeżeli ogłoszenie o przetargu opublikowane zostało w Biuletynie Zamówień Publicznych, ogłoszenie, o którym mowa w ust. 2, publikuje się w Biuletynie. 4. 66) Prezes Urzędu określa, w drodze zarządzenia 109): 1) wzór ogłoszenia o wyborze oferty, 2) dodatkowe informacje, które muszą być zawarte w ogłoszeniu. Art. 51. 1. 67) Jeżeli zamawiający dokona wyboru oferty zgodnie z przepisami ustawy, obowiązany jest do zawarcia umowy w terminie nie krótszym niż 7 dni od dnia ogłoszenia, o którym mowa w art. 50 ust. 2, nie później jednak niż przed upływem terminu związania ofertą, chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 27b ust. 1 pkt 5 68). 2. Zawiadomienie o wyborze oferty określające termin zawarcia umowy doręcza się niezwłocznie wybranemu oferentowi. Art. 52. (skreślony) 69). Rozdział 5 Przetarg dwustopniowy Art. 53. W przetargu dwustopniowym w pierwszym etapie dostawcy i wykonawcy składają oferty wstępne bez podawania ceny, a zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców określenia parametrów przedmiotu zamówienia. Drugi etap jest przetargiem, którego zasięg jest ograniczony do wybranych oferentów i może być poprzedzony negocjacjami zamawiającego z oferentami. Art. 54. Przetarg dwustopniowy stosuje się w przypadku, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) nie można z góry określić szczegółowych cech technicznych i jakościowych zamawianych dostaw, usług lub robót budowlanych, 2) z powodu specjalistycznego charakteru dostaw, usług lub robót budowlanych konieczne są negocjacje z dostawcami lub wykonawcami, 3) przedmiotem zamówienia jest przeprowadzenie badań, eksperymentu, sporządzenie opinii naukowej albo świadczenie innych wyspecjalizowanych usług, 4) 70) przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych. Art. 55. 71) Do przetargu dwustopniowego stosuje się przepisy art. 35 ust. 1, art. 36 i 37, art. 38, z wyjątkiem ust. 2 pkt 2, art. 39-43, art. 44 ust. 1 oraz art. 47-51. Art. 56. 1. Ogłoszenie o organizacji przetargu dwustopniowego zawiera co najmniej: 1) nazwę i adres zamawiającego, 2) opis przedmiotu zamówienia, w tym wymaganych parametrów technicznych i innych, a w przypadku robót budowlanych - ich rodzaj i lokalizację, 3) opis kryteriów, którymi zamawiający będzie się kierował przy wyborze oferty, wraz z podaniem znaczenia tych kryteriów, 4) termin i miejsce złożenia oferty wstępnej. 2. W specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający może żądać od dostawców i wykonawców określenia sposobu i czasu wykonania, parametrów technicznych, jakości oraz innych charakterystycznych cech dostaw, usług lub robót budowlanych. 3. (skreślony) 72). Art. 57. 1. 73) Termin złożenia oferty wstępnej nie może być krótszy niż 6 tygodni od daty publikacji ogłoszenia o organizacji przetargu dwustopniowego. 2. 74) W uzasadnionych przypadkach, na wniosek zamawiającego, Prezes Urzędu może wyrazić zgodę na wyznaczenie terminu krótszego niż wskazany w ust. 1. Art. 58. Zamawiający może prowadzić z każdym dostawcą lub wykonawcą negocjacje dotyczące treści złożonej przez niego oferty wstępnej, zachowując w tajemnicy treść prowadzonych negocjacji. Art. 59. 75) Po złożeniu ofert wstępnych zamawiający może dokonać zmiany wymagań technicznych i jakościowych, określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a także zmienić kryteria oceny ofert. Art. 60. O dokonanych zmianach specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający informuje dostawców lub wykonawców w zaproszeniu do składania ofert ostatecznych. Art. 61. Do drugiego etapu przetargu zamawiający wybiera dostawców lub wykonawców, których oferty spełniają określone w specyfikacji wstępnej wymagania, zapraszając ich do składania ofert ostatecznych zawierających cenę. W zaproszeniu określa się miejsce i termin składania ofert ostatecznych. Art. 62. 76) Dostawca lub wykonawca wnosi wadium przystępując do drugiego etapu przetargu. Rozdział 6 Inne tryby udzielania zamówień publicznych Art. 63. 77) Negocjacje z zachowaniem konkurencji to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający negocjuje warunki umowy w sprawie zamówienia z odpowiednią, zapewniającą konkurencję, liczbą dostawców lub wykonawców, nie mniejszą niż dwóch. Art. 64. Negocjacje z zachowaniem konkurencji stosować można, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) (skreślony) 78), 2) zachodzi pilna potrzeba udzielenia zamówienia w sytuacji, której wcześniej nie można było przewidzieć, a nie wynikała ona z winy zamawiającego, 3) wszczęto postępowanie przetargowe i nie wpłynęła wymagana liczba ważnych ofert lub wszystkie oferty odrzucono, a można w sposób uzasadniony przypuszczać, że powtórny przetarg nie doprowadzi do zawarcia umowy. Art. 65. 79) 1. Zamawiający zaprasza do udziału w negocjacjach z zachowaniem konkurencji, wysyłając zaproszenie co najmniej do 2 oferentów. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 200 000 ECU, zamawiający ogłasza informację o zaproszeniu w Biuletynie Zamówień Publicznych. 2. Negocjacje z zachowaniem konkurencji mogą być poprzedzone wysłaniem do dostawców lub wykonawców zaproszenia do składania ofert wstępnych. Art. 66. 1. Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a także dokumenty związane z negocjacjami, dostarczane są dostawcom lub wykonawcom na równych zasadach. 2. Prowadzone negocjacje mają charakter poufny. Żadna ze stron nie może bez zgody drugiej strony ujawnić informacji technicznych i handlowych związanych z negocjacjami. 3. Po przeprowadzeniu negocjacji zamawiający zwraca się do wszystkich dostawców i wykonawców o złożenie ofert ostatecznych zawierających cenę i wybiera ofertę najkorzystniejszą. 4. 80) Do negocjacji z zachowaniem konkurencji stosuje się odpowiednio przepisy art. 30, art. 37, art. 47-51 oraz art. 59. Art. 67. Zapytanie o cenę stanowi tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający kieruje pytanie o cenę dostaw rzeczy lub usług do takiej liczby dostawców lub wykonawców, która zapewnia wybór najkorzystniejszej oferty, konkurencję i sprawny przebieg postępowania, nie mniej niż do czterech. Art. 68. 1. 81) Zapytanie o cenę może być stosowane, gdy przedmiotem zamówienia są dostawy rzeczy lub usługi powszechnie dostępne o ustalonych standardach jakościowych. 2. 82) Zapytanie o cenę, którego wartość przekracza kwotę, o której mowa w art. 15 ust. 1, powinno zawierać: 1) określenie przedmiotu zamówienia, łącznie z wyszczególnieniem wszelkich dodatkowych usług, które mają być wykonane w ramach umowy, 2) informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć dostawcy i wykonawcy w celu potwierdzenia spełnienia wymaganych warunków, 3) określenie terminu wykonania umowy, 4) opis odpowiednich części zamówienia, jeżeli dopuszczalne jest składanie ofert częściowych, 5) określenia miejsca i terminu składania ofert, 6) wysokość zabezpieczenia należytego wykonania umowy, jeżeli zamawiający wymaga jego wniesienia. 3. 82) Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 200 000 ECU, zamawiający ogłasza informację o zapytaniu o cenę w Biuletynie Zamówień Publicznych. Art. 69. 83) 1. Każdy z dostawców lub wykonawców może zaproponować tylko jedną cenę i nie może jej zmienić. Nie prowadzi się żadnych negocjacji w sprawie ceny. 2. Zamawiający udziela zamówienia dostawcy lub wykonawcy, który zaoferował najniższą cenę. 3. Jeżeli nie można dokonać wyboru najkorzystniejszej oferty ze względu na to, że zostały złożone oferty o takiej samej cenie, zamawiający wzywa oferentów, którzy złożyli te oferty, do złożenia ofert dodatkowych. 4. Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 20 000 ECU, zamawiający zawiadamia niezwłocznie o wyborze oferty pozostałych oferentów, wskazując nazwę i siedzibę tego, którego ofertę wybrano, oraz cenę. 5. Jeżeli informacja o zapytaniu o cenę opublikowana została w Biuletynie Zamówień Publicznych, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 4, publikuje się w Biuletynie. Art. 70. Zamówienie z wolnej ręki to tryb udzielenia zamówienia publicznego, w którym zamawiający udziela zamówienia po rokowaniach tylko z jednym dostawcą lub wykonawcą. Art. 71. 1. Zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki tylko wtedy, gdy zachodzi jedna z następujących okoliczności: 1) 84) dokonuje zamówień dodatkowych, nie przekraczających 20% wartości uprzedniego zamówienia, a zachodzi konieczność zachowania tych samych norm, parametrów i standardów, 2) zawiera umowę o przeprowadzenie badań, eksperymentu lub sporządzenie opinii naukowej, 3) ze względu na szczególny rodzaj dostaw, usług lub robót budowlanych można je uzyskać tylko od jednego dostawcy lub wykonawcy, 4) dokonuje zamówienia publicznego na twórcze prace projektowe oraz na prace z zakresu działalności twórczej w dziedzinie kultury i sztuki, 5) można skorzystać tylko z jednego dostawcy lub wykonawcy w wyniku zastosowania dozwolonego zakresu preferencji krajowych, 6) ze względu na szczególne okoliczności gospodarcze lub społeczne, których zamawiający nie mógł przewidzieć, wymagane jest natychmiastowe wykonanie zamówienia, 7) 85) wartość zamówienia nie przekracza równowartości 3 000 ECU lub udział środków publicznych w finansowaniu zamówienia nie przekracza równowartości 3 000 ECU. 1a. 86) Jeżeli wartość zamówienia przekracza równowartość kwoty 20 000 ECU, zastosowanie trybu zamówienia z wolnej ręki wymaga zatwierdzenia przez Prezesa Urzędu. 2. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zakres prac projektowych oraz tryb przeprowadzania konkursu na prace, o których mowa w ust. 1 pkt 4. 3. 87) Zamówienie publiczne na twórcze prace projektowe oraz na prace z zakresu działalności twórczej w dziedzinie kultury i sztuki o wartości przekraczającej 100 000 ECU udziela się w trybie zamówienia z wolnej ręki poprzedzonego konkursem z zachowaniem przepisu ust. 2. Rozdział 7 Umowy w sprawach zamówień publicznych Art. 72. 1. 88) Do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. 2. 89) Umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna, jeżeli w postępowaniu o zamówienie publiczne poprzedzającym jej zawarcie doszło do naruszenia przepisów określonych w ustawie lub aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie i jeżeli to naruszenie miało wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W szczególności umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna, jeżeli zamawiający: 1) nie dopełnił obowiązku zamieszczenia ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych, 2) udzielił zamówienia bez uzyskania wymaganej decyzji administracyjnej, 3) dokonał wyboru oferty z rażącym naruszeniem ustawy, 4) zawarł umowę bez wymaganej zgody przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu. 3. 89) Umowa w sprawie zamówienia publicznego jest nieważna w części wykraczającej poza określenie przedmiotu zamówienia zawarte odpowiednio w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub zaproszeniu. 4. 89) W przypadkach określonych w ust. 2 i 3 Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności umowy w sprawie zamówienia publicznego w całości lub w części. Art. 73. 90) Umowy w sprawach zamówień publicznych nie mogą być zawierane na czas nie oznaczony. Zawarcie umowy na czas dłuższy niż 3 lata wymaga wcześniejszej zgody Prezesa Urzędu. Art. 74. 91) Umowy w sprawach zamówień publicznych, o wartości powyżej 3 000 ECU, wymagają pod rygorem nieważności zachowania formy pisemnej, chyba że przepisy odrębne wymagają innej formy szczególnej. Art. 75. 1. Zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy zabezpieczenia należytego wykonania umowy. 2. 92) Zabezpieczenie należytego wykonania umowy może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach państwowych, poręczeniach oraz gwarancjach bankowych, gwarancjach ubezpieczeniowych, zastawach na papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa, a za zgodą zamawiającego - w akcjach dopuszczonych do obrotu i notowań giełdowych lub wekslach oraz poręczeniach osób fizycznych lub osób prawnych. Zabezpieczenie należytego wykonania umowy nie może przekraczać dwukrotnej wartości zastrzeżonych kar umownych lub 10% wartości zamówienia. 2a. 93) Jeżeli zabezpieczenie należytego wykonania umowy wniesiono w pieniądzu, zamawiający zwraca je wraz z odsetkami wynikającymi z umowy rachunku bankowego, na którym było ono przechowywane, pomniejszonym o koszty prowadzenia rachunku oraz prowizji bankowej za przelew pieniędzy na rachunek dostawcy lub wykonawcy. 3. 94) Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wartość zamówień, co do których konieczne jest zabezpieczenie należytego wykonania umowy, wysokość zabezpieczenia oraz szczegółowe zasady jego zwrotu. Art. 76. 1. Zakazuje się zmian postanowień zawartej umowy oraz wprowadzania nowych postanowień do umowy, niekorzystnych dla zamawiającego, jeżeli przy ich uwzględnieniu należałoby zmienić treść oferty, na podstawie której dokonano wyboru oferenta, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy. 2. Zmiana umowy dokonana z naruszeniem przepisu ust. 1 jest nieważna. 3. Prezes Urzędu może wystąpić do sądu o stwierdzenie nieważności zmian, o których mowa w ust. 1. Art. 77. W razie wystąpienia istotnej zmiany okoliczności powodującej, że wykonanie umowy nie leży w interesie publicznym, czego nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy, zamawiający może odstąpić od umowy w terminie miesiąca od powzięcia wiadomości o powyższych okolicznościach. W takim wypadku dostawca lub wykonawca może żądać jedynie wynagrodzenia należnego mu z tytułu wykonania części umowy. Art. 78. (skreślony) 95). Rozdział 8 Protesty i odwołania Art. 79. 1. Dostawcom lub wykonawcom, których interes prawny doznał uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego określonych w ustawie zasad udzielania zamówień, przysługują środki odwoławcze przewidziane w niniejszym rozdziale. 2. Postępowaniu odwoławczemu nie podlega: 1) wybór trybu postępowania w sprawie o udzielenie zamówienia publicznego, 2) zastosowanie preferencji krajowych, 3) odrzucenie wszystkich ofert. Art. 80. Wobec czynności podjętych przez zamawiającego w toku postępowania o zamówienie publiczne dostawca lub wykonawca może złożyć umotywowany, pisemny protest do zamawiającego. Art. 81. 1. W przypadku wniesienia protestu, aż do jego ostatecznego rozstrzygnięcia, nie wolno zawrzeć umowy w sprawie zamówienia publicznego. 2. W przypadku określonym w art. 64 pkt 2, przed ostatecznym rozstrzygnięciem protestu, Prezes Urzędu może wyrazić zgodę na zawarcie umowy. 3. 96) Wniesienie protestu przerywa bieg terminu związania ofertą. Art. 82. 1. Protest można wnieść w ciągu 7 dni od dnia, w którym dostawca lub wykonawca powziął lub mógł powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia. 2. Wniesienie protestu dopuszczalne jest tylko przed zawarciem umowy w sprawie zamówienia publicznego. 3. Zamawiający odrzuca protest wniesiony po terminie. Art. 83. 1. O złożeniu protestu zamawiający zawiadamia niezwłocznie dostawców i wykonawców uczestniczących w danym postępowaniu. 2. Uczestnikami postępowania dotyczącego protestu stają się też dostawcy i wykonawcy uczestniczący w postępowaniu o zamówienie publiczne, którzy przystąpią do postępowania protestacyjnego w terminie 3 dni od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1. 3. Dostawca lub wykonawca, który nie przystąpił do postępowania protestacyjnego, nie może następnie wnieść protestu powołując się na te same okoliczności. Art. 84. 1. Zamawiający rozpatruje protest najpóźniej w ciągu 7 dni od jego wniesienia. 2. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia protestu zamawiający podaje przyczyny rozstrzygnięcia oraz pouczenie o sposobie i terminie wniesienia środka odwoławczego. 3. W przypadku uwzględnienia protestu zamawiający powtarza oprotestowaną czynność. 4. Brak rozpatrzenia protestu w przewidzianym terminie poczytuje się za jego oddalenie. 5. 97) O powtórzeniu czynności zamawiający informuje niezwłocznie wszystkich dostawców i wykonawców. Art. 85. 1. Po wniesieniu protestu zamawiający zawiesza postępowanie o udzielenie zamówienia do czasu rozpatrzenia protestu, nie dłużej jednak niż na okres 7 dni, chyba że: 1) protest jest oczywiście niezasadny, 2) zamawiający albo inny dostawca lub wykonawca mógłby ponieść szkodę nieproporcjonalnie większą w stosunku do tej, która grozi wnoszącemu protest, 3) zawieszeniu postępowania sprzeciwia się ważny interes publiczny. 2. Od rozstrzygnięcia o zawieszeniu postępowania o udzielenie zamówienia odwołanie nie przysługuje. Art. 86. 1. 98) Od rozstrzygnięcia lub odrzucenia protestu oraz w przypadku braku rozpatrzenia w terminie zainteresowanemu dostawcy lub wykonawcy przysługuje odwołanie. 2. 99) Odwołanie wnosi się do Prezesa Urzędu w terminie 3 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia lub 7 dni od upływu terminu rozpatrzenia informując jednocześnie zamawiającego. 3. 100) Złożenie odwołania w polskim urzędzie pocztowym jest równoznaczne z wniesieniem go do Prezesa Urzędu. Art. 86a. 101) 1. Od odwołania pobiera się wpis. Wysokość wpisu nie może przekraczać kosztów postępowania. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu. Art. 87. Do postępowania odwoławczego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o sądzie polubownym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Art. 88. 1. 102) Odwołanie rozpatruje zespół trzech arbitrów wybranych z listy arbitrów prowadzonej przez Prezesa Urzędu, przy czym jednego arbitra wyznacza dostawca lub wykonawca, który wniósł odwołanie, jednego zamawiający, a jednego Prezes Urzędu. 2. 103) Arbiter przy rozpatrywaniu odwołania pełni swą funkcję z najwyższą starannością w sposób bezstronny; nie jest reprezentantem żadnego z uczestników postępowania ani też Prezesa Urzędu. 3. 103) Arbiter podlega ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. 4. 103) Jeżeli zachodzą okoliczności uniemożliwiające wykonanie przez arbitra jego obowiązku, Prezes Urzędu wzywa uczestnika postępowania do wyznaczenia, w określonym terminie, innego arbitra albo jeżeli jest to osoba przez niego wyznaczona, wyznacza innego arbitra. Art. 89. 1. Równocześnie z wniesieniem odwołania dostawca lub wykonawca wyznacza arbitra. 2. Prezes Urzędu niezwłocznie po wpłynięciu odwołania wzywa zamawiającego do wyznaczenia arbitra w terminie 3 dni od dnia doręczenia wezwania. 3. Jeżeli w wyznaczonym terminie uczestnik postępowania odwoławczego nie wyznaczy arbitra, arbitra tego wyznaczy Prezes. 4. Spośród wyznaczonych arbitrów Prezes Urzędu wskazuje przewodniczącego zespołu arbitrów. 5. 104) O wyłączeniu arbitra z postępowania odwoławczego rozstrzyga Prezes Urzędu. Art. 89a. 105) 1. Odwołujący się może cofnąć odwołanie. 2. W razie cofnięcia odwołania przed rozprawą, odwołującemu zwraca się połowę wpisu. Art. 90. 1. 106) Zespół arbitrów rozpatruje odwołanie w terminie 14 dni od jego doręczenia. 2. Rozpatrując odwołanie zespół arbitrów uwzględnia lub oddala odwołanie oraz orzeka o kosztach postępowania. 3. 107) Uwzględniając odwołanie zespół arbitrów może nakazać dokonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo ją unieważnić, z wyjątkiem podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego. Art. 91. Uczestnicy postępowania ponoszą koszty postępowania stosownie do jego wyników. Art. 91a. 108) Uczestnikom postępowania przysługuje skarga do sądu powszechnego na zasadach określonych w Kodeksie postępowania cywilnego. Skargę wnosi się do sądu w ciągu tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia. Art. 92. 1. Prezes Urzędu określa, w drodze zarządzenia 109): 1) regulamin postępowania przy rozpatrywaniu odwołań, 2) warunki wpisu na listę arbitrów i skreślenia z listy arbitrów, 3) 110) wysokość wynagrodzenia za czynności arbitrów. 2. Prezes Urzędu wpisuje na listę arbitrów osoby wybrane spośród kandydatów zgłoszonych przez: 1) Prezesa Urzędu, 2) ministrów, kierowników urzędów centralnych i wojewodów, 3) ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego i regionalne izby obrachunkowe, 4) stowarzyszenia zawodowe, samorządy gospodarcze i inne organizacje gospodarcze. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe Art. 93-96. (pominięte) 111). Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., z tym że: 1) przepisy art. 7-12 i art. 92 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, 2) przepisy art. 4 ust. 1 pkt 3 w części dotyczącej zamówień publicznych finansowanych ze środków własnych oraz art. 31 44) wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 778), która weszła w życie z dniem 9 listopada 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 99, poz. 488), która weszła w życie z dniem 9 września 1995 r. 3) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b) tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 4) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. b) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. 5) Dodany przez art. 1 pkt 1 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 2. 7) Dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a) tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 9) Przez art. 1 pkt 3 lit. a) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. 10) Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. a) tiret trzecie ustawy powołanej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 12) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy powołanej w przypisie 1. 13) Dodany przez art. 1 pkt 4 ustawy powołanej w przypisie 1. 14) Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy powołanej w przypisie 2. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 14 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności (Dz. U. Nr 123, poz. 777), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 16) Dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 1. 17) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. a) tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. a) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. 19) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit. a) tiret trzecie ustawy powołanej w przypisie 1. 20) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 lit. b) tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 21) Dodany przez art. 1 pkt 6 lit. b) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. 22) Przez art. 1 pkt 7 ustawy powołanej w przypisie 1. 23) Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy powołanej w przypisie 1. 24) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 1. 25) Dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy powołanej w przypisie 1. 26) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. Stosownie do art. 7 ustawy powołanej w przypisie 1 art. 15 ust. 2 w brzmieniu ustalonym tą ustawą wszedł w życie z dniem 9 października 1997 r. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 29) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 30) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 32) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. Stosownie do art. 7 ustawy powołanej w przypisie 1 art. 19 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym tą ustawą wszedł w życie z dniem 9 października 1997 r. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 34) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 34a) Obecnie: ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 954 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), gdyż ustawa z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych została uchylona przez art. 191 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. 35) Dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 36) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy powołanej w przypisie 2. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 38) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 15 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 15 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 40) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy powołanej w przypisie 1. 41) Dodany przez art. 1 pkt 17 ustawy powołanej w przypisie 1. 42) Przez art. 1 pkt 18 ustawy powołanej w przypisie 1. 43) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy powołanej w przypisie 1. 43a) Przez art. 1 pkt 19 ustawy powołanej w przypisie 1. 44) Przez art. 1 pkt 20 ustawy powołanej w przypisie 1. 45) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 46) Zgodnie z art. 15 ust. 1 w postępowaniu o zamówienie publiczne, którego wartość nie przekracza równowartości kwoty 30 000 ECU lub w którego finansowaniu udział środków publicznych nie przekracza równowartości kwoty 30 000 ECU, nie jest obowiązkowy tryb przetargu nieograniczonego i nie stosuje się przepisów ustawy dotyczących publikacji ogłoszeń w Biuletynie Zamówień Publicznych, pisemności postępowania, protokołu postępowania, specyfikacji istotnych warunków zamówienia, terminów, wadium, protestów i odwołań - stąd też wynika, iż obowiązek publikacji dotyczy postępowań o wartości szacunkowej powyżej 30 000 ECU. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 21 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 48) Przez art. 1 pkt 21 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 49) Dodany przez art. 1 pkt 22 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 50) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 22 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 52) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 ustawy powołanej w przypisie 1. 53) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 54) Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 55) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy powołanej w przypisie 1. Stosownie do art. 7 ustawy powołanej w przypisie 1 art. 38 w brzmieniu ustalonym tą ustawą wszedł w życie z dniem 9 października 1997 r. 56) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 ustawy powołanej w przypisie 2. 57) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 ustawy powołanej w przypisie 1. 58) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 59) Dodany przez art. 1 pkt 27 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 60) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 ustawy powołanej w przypisie 1. 61) Przez art. 1 pkt 29 ustawy powołanej w przypisie 1. 62) Przez art. 1 pkt 30 ustawy powołanej w przypisie 1. 63) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy powołanej w przypisie 1. 64) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 2 oraz przez art. 1 pkt 32 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 65) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 66) Dodany przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 2. 67) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy powołanej w przypisie 1. 68) Artykuł zawiera omyłkowo przywołany punkt 5 skreślony w toku prac legislacyjnych. 69) Przez art. 1 pkt 34 ustawy powołanej w przypisie 1. 70) Dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy powołanej w przypisie 1. 71) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 36 ustawy powołanej w przypisie 1. 72) Przez art. 1 pkt 37 ustawy powołanej w przypisie 1. 73) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 2. 74) Dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy powołanej w przypisie 2. 75) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy powołanej w przypisie 2. 76) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy powołanej w przypisie 2. 77) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy powołanej w przypisie 1. 78) Przez art. 1 pkt 39 ustawy powołanej w przypisie 1. 79) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy powołanej w przypisie 1. 80) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 41 ustawy powołanej w przypisie 1. 81) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 42 ustawy powołanej w przypisie 1. 82) Dodany przez art. 1 pkt 42 ustawy powołanej w przypisie 1. 83) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy powołanej w przypisie 1. 84) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. a) tiret pierwsze ustawy powołanej w przypisie 1. 85) Dodany przez art. 1 pkt 12 ustawy powołanej w przypisie 2 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. a) tiret drugie ustawy powołanej w przypisie 1. Art. 71 ust. 1 pkt 7 w brzmieniu ustalonym tą ustawą wszedł w życie w dniu 9 października 1997 r. 86) Dodany przez art. 1 pkt 44 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 87) Dodany przez art. 1 pkt 44 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 88) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 45 ustawy powołanej w przypisie 1. 89) Dodany przez art. 1 pkt 45 ustawy powołanej w przypisie 1. 90) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy powołanej w przypisie 1. 91) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 ustawy powołanej w przypisie 1. 92) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 93) Dodany przez art. 1 pkt 48 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 94) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. c) ustawy powołanej w przypisie 1. 95) Przez art. 1 pkt 49 ustawy powołanej w przypisie 1. 96) Dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy powołanej w przypisie 1. 97) Dodany przez art. 1 pkt 51 ustawy powołanej w przypisie 1. 98) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 2. 99) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 2. 100) Dodany przez art. 1 pkt 52 ustawy powołanej w przypisie 1. 101) Dodany przez art. 1 pkt 53 ustawy powołanej w przypisie 1. 102) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 54 ustawy powołanej w przypisie 1. 103) Dodany przez art. 1 pkt 54 ustawy powołanej w przypisie 1. 104) Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy powołanej w przypisie 2. 105) Dodany przez art. 1 pkt 55 ustawy powołanej w przypisie 1. 106) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 56 lit. a) ustawy powołanej w przypisie 1. 107) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 56 lit. b) ustawy powołanej w przypisie 1. 108) Dodany przez art. 1 pkt 57 ustawy powołanej w przypisie 1. 109) Obecnie regulacja ta może być przeprowadzona zgodnie z zasadami wynikającymi z rozdz. III Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), która weszła w życie z dniem 17 października 1997 r. 110) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy powołanej w przypisie 2. 111) Zamieszczone w obwieszczeniu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 września 1998 r. w sprawie utworzenia okręgów wojskowych oraz określenia ich siedzib i terytorialnego zasięgu działania. (Dz. U. 120. poz. 774) Na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się, na potrzeby administracji wojskowej, następujące okręgi wojskowe jako jednostki terytorialnego podziału specjalnego: 1) Pomorski Okręg Wojskowy, 2) Śląski Okręg Wojskowy. § 2. 1. Pomorski Okręg Wojskowy obejmuje obszar województw: zachodniopomorskiego, pomorskiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, wielkopolskiego, kujawsko-pomorskiego i mazowieckiego. 2. Siedzibą Pomorskiego Okręgu Wojskowego i jego dowództwa jest Bydgoszcz. § 3. 1. Śląski Okręg Wojskowy obejmuje obszar województw: lubuskiego, dolnośląskiego, opolskiego, łódzkiego, świętokrzyskiego, lubelskiego, śląskiego, małopolskiego i podkarpackiego. 2. Siedzibą Śląskiego Okręgu Wojskowego i jego dowództwa jest Wrocław. § 4. Znosi się dotychczasowe okręgi wojskowe: 1) Krakowski Okręg Wojskowy, 2) Pomorski Okręg Wojskowy, 3) Śląski Okręg Wojskowy, 4) Warszawski Okręg Wojskowy. § 5. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 czerwca 1992 r. w sprawie utworzenia okręgów wojskowych oraz określenia ich siedzib i terytorialnego zasięgu działania (Dz. U. Nr 48, poz. 217). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 11 września 1998 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Ryszarda Czarneckiego. (Dz. U. Nr 120, poz. 775) Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Minister-członek Rady Ministrów Ryszard Czarnecki, zwany dalej "Ministrem", wykonuje zadania wyznaczone przez Prezesa Rady Ministrów, zwłaszcza związane z inicjowaniem, programowaniem i realizacją działań na rzecz edukacji i promocji w kraju integracji europejskiej. § 2. Do zakresu działania Ministra należy w szczególności: 1) opracowanie programów i harmonogramów edukacji i promocji w kraju integracji europejskiej, 2) wspieranie działań organów rządowych promujących integrację europejską, 3) monitorowanie, opiniowanie i analizowanie działań edukacyjnych i promocyjnych podejmowanych w kraju na rzecz integracji europejskiej, 4) inicjowanie i wspieranie współdziałania organów rządowych z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami pozarządowymi w zakresie edukacji i promocji w kraju integracji europejskiej. § 3. 1. W toku wykonywania działań Minister współdziała z właściwymi ministrami, kierownikami urzędów centralnych, wojewodami i innymi organami administracji rządowej oraz organami samorządu terytorialnego i organizacjami pozarządowymi. 2. Organy administracji rządowej są obowiązane do udzielania pomocy Ministrowi w realizacji jego zadań, w szczególności przez udostępnianie mu wszelkich niezbędnych informacji. 3. Zasady i formy współdziałania Ministra z organami samorządu terytorialnego i organizacjami pozarządowymi określa się w porozumieniach zawartych z tymi organami i organizacjami. § 4. W zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań Minister może, w uzgodnieniu z Szefem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów: 1) powoływać zespoły do opracowania określonych zagadnień, 2) zlecać przeprowadzanie ekspertyz oraz innych opracowań. § 5. Obsługę organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewnia Ministrowi Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości, warunków i terminów uiszczania opłat za wpis do rejestru osób uprawnionych do wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz otwartych funduszy emerytalnych oraz za zmianę danych objętych tym wpisem. (Dz. U. Nr 120, poz. 776) Na podstawie art. 94 ust. 9 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokość opłaty za wpis do rejestru osób uprawnionych do wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz otwartych funduszy emerytalnych wynosi 100 zł. 2. Wysokość opłaty za zmianę danych objętych wpisem do rejestru osób uprawnionych do wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz otwartych funduszy emerytalnych wynosi 50 zł. § 2. 1. Opłata za wpis do rejestru albo zmianę danych objętych wpisem wnoszona jest na rachunek Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi przed zgłoszeniem: 1) osoby fizycznej do rejestru, 2) zmiany danych objętych wpisem. 2. Dowód wniesienia opłaty załączany jest do zgłoszenia o wpis do rejestru albo zmianę danych objętych wpisem. § 3. W przypadku odmowy dokonania wpisu do rejestru albo odmowy dokonania zmiany danych objętych wpisem, Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, w terminie 21 dni od dnia wydania decyzji odmawiającej, zwraca opłatę podmiotowi, który dokonał wpłaty. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 2 września 1998 r. w sprawie sposobu, zakresu i warunków stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów. (Dz. U. Nr 120, poz. 777) Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Sposób stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów zależy od rodzaju organizmu szkodliwego, miejsca i czasu jego występowania oraz rodzaju użytego środka. 2. Stosowanie środków ochrony roślin odbywa się na podstawie oceny zagrożenia drzewostanów, zweryfikowanej szczegółowymi obserwacjami prowadzonymi przed i w okresie zamierzonego zabiegu ochronnego. 3. Przy stosowaniu środków ochrony roślin pierwszeństwo mają środki biologiczne; stosowanie środków chemicznych należy ograniczyć do przypadków, gdy środki biologiczne są niewystarczające. 4. Sposób stosowania środków ochrony roślin nie powinien stanowić zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz stanu środowiska. § 2. 1. Przeciwko bakteriom i grzybom wywołującym choroby infekcyjne roślin stosuje się środki ochrony roślin w formie płynnej lub proszku do sporządzania zawiesin wodnych. 2. Przeciwko grzybom wywołującym choroby infekcyjne części podziemnej roślin stosuje się środki ochrony roślin na pniaki, poprzez nanoszenie środków biologicznych zawierających grzybnię powłocznika olbrzymiego (Phlebiopsis - Phlebia gigantea) lub grzybnie innych gatunków o podobnym działaniu. § 3. Do niszczenia chwastów powinno się stosować środki chemiczne niszczące pokrywę roślinną przed przygotowaniem gruntu pod leśną uprawę, plantację lub szkółkę, bądź do ograniczania rozwoju trzcinnika (Calamagrostis) i odrośli w istniejących leśnych uprawach i szkółkach; przy niszczeniu chwastów w istniejących leśnych uprawach i szkółkach wykonuje się zabiegi punktowe lub rzędowe (pasowe). § 4. Do zwalczania nicieni w szkółkach leśnych stosuje się środki nicieniobójcze wprowadzane do gruntu rzędowo lub punktowo. § 5. Do ograniczania liczebności owadów uszkadzających system korzeni roślin stosuje się środki owadobójcze płynne, proszki do sporządzania zawiesin wodnych lub granulowane do dezynfekcji gruntu. § 6. 1. Do zatruwania szkodliwych owadów w szkółkach i uprawach leśnych zwabianych na pułapki (wałki drewna, wiązki chrustu, płaty kory) - stanowiących schronienie, bazę pokarmową i rozrodczą - stosuje się środki owadobójcze. 2. Do ograniczania liczebności szkodliwych owadów liściożernych występujących na roślinach stosuje się środki biologiczne, środki zakłócające procesy wzrostu i rozwoju owadów oraz środki owadobójcze o działaniu kontaktowym. § 7. 1. Do ograniczania liczebności szkodników drewna - wtórnych i technicznych - stosuje się do ich zwabiania feromony i atraktanty oraz dezynsekcję drewna środkami owadobójczymi. 2. Do zabezpieczania niekorowanego drewna przed organizmami szkodliwymi stosuje się środki owadobójcze przy użyciu naziemnej aparatury opryskującej w okresie poprzedzającym rójkę owadów. § 8. Do zwalczania owadów uszkadzających owoce drzew leśnych stosuje się preparaty systemiczne lub kontaktowe, poprzez opryskiwanie koron drzew albo wykonywanie iniekcji. § 9. 1. Przy masowym występowaniu gryzoni, w sytuacjach stwarzających zagrożenie trwałości lasu, stosuje się preparaty gryzoniobójcze (rodentycydy), dopuszczone do obrotu i stosowania na podstawie odrębnych przepisów. 2. Do zabezpieczania roślin lub ich części przed uszkadzaniem przez roślinożerne ssaki stosuje się preparaty zmniejszające atrakcyjność pokarmową tych roślin dla zwierząt bądź działające odstraszająco (repelenty), w sposób bezpieczny dla środowiska, poprzez nanoszenie preparatów na pędy sadzonek lub korę drzew. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 8 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania. (Dz. U. Nr 120, poz. 778) Na podstawie art. 31 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1996 r. w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania (Dz. U. Nr 45, poz. 202), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w pkt 2 i w § 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy "na czas nieokreślony"; 2) po § 4 dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. W rejonach administracyjnych (gminach), które utraciły status rejonu zagrożonego szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, zwrot kosztów dojazdu i zakwaterowania jest dokonywany do końca okresu, na który został przyznany." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad rozdziału środków finansowych przeznaczonych wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 120, poz. 779) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady rozdziału środków finansowych, przekazywanych Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej i Zarządowi Głównemu Związku Ochotniczych Staży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczonych wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, pochodzących z: 1) opłat za szkolenie strażaków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", oraz członków ochotniczej straży pożarnej, o której mowa w art. 32 ust. 4 ustawy, prowadzone odpłatnie przez Państwową Straż Pożarną, 2) wpływów uzyskanych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia od ognia, przekazywanych przez zakłady ubezpieczeń - zwanych dalej "środkami finansowymi". § 2. 1. Środki finansowe są przeznaczone wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej, w szczególności na: 1) zapewnienie gotowości bojowej jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-6 i 8 ustawy, a zwłaszcza na: a) zakup urządzeń i sprzętu przeciwpożarowego, specjalistycznej odzieży ochronnej oraz chemicznych środków gaśniczych, b) pokrywanie kosztów zakupu paliwa, olejów i smarów oraz na remonty generalne środków transportu - w zakresie nie sfinansowanym z budżetu państwa, 2) finansowanie wykonywanych przez ochotnicze straże pożarne i ich związki zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej innych niż przekazane gminom jako zadania zlecone, 3) pokrywanie kosztów okresowych badań lekarskich członków ochotniczych straży pożarnych biorących bezpośredni udział w działaniach ratowniczych. 2. Środki finansowe mogą być przeznaczone również na: 1) badania naukowe i działalność racjonalizatorską w zakresie bezpieczeństwa pożarowego i innych zagrożeń, 2) propagowanie bezpieczeństwa pożarowego. § 3. Rozdziału środków finansowych na cele określone w § 2 dokonuje Prezydium Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Staży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpatrzeniu wniosków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-6 i 8 ustawy. § 4. 1. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dokonuje rozdziału środków finansowych, na cele określone w § 2 ust. 1, między jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, po rozpatrzeniu wniosków tych jednostek, przekazywanych za pośrednictwem komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej wraz z ich opinią. 2. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej dokonuje rozdziału środków finansowych na cele określone w § 2 zgodnie z planem wydatków na dany rok, po rozpatrzeniu wniosków jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-6 i 8 ustawy, oraz dyrektora Centrum Naukowo-Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej i komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 maja 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad rozdziału środków finansowych przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 44, poz. 198). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 września 1998 r. w sprawie określenia rodzajów obiektów, w których mogą być stosowane paralizatory elektryczne. (Dz. U. Nr 120, poz. 780) Na podstawie art. 38 ust. 6 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Do obiektów, w których mogą być stosowane paralizatory elektryczne, zalicza się: 1) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały chemiczne, toksyczne i wybuchowe, 2) elektrownie i ciepłownie, 3) stacje telewizyjne i radiowe, 4) porty lotnicze i morskie, 5) dworce komunikacji kolejowej i samochodowej, 6) sale operacyjne w bankach, 7) sale operacyjne w urzędach pocztowych i telekomunikacyjnych, 8) pomieszczenia w urzędach administracji publicznej, muzeach i archiwach. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 września 1998 r. w sprawie zasad i wysokości diet i zwrotu kosztów podróży oraz zryczałtowanego wynagrodzenia dla członków komisji wyborczych oraz osób wchodzących w skład inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych, powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady miasta stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 120, poz. 781) Na podstawie art. 20 ust. 1, w związku z art. 11 ust. 5 i art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osobom wchodzącym w skład terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych przysługują, w związku z udziałem w pracach tych komisji, diety i zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 69, poz. 454), z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszego rozporządzenia. 2. Dieta dla osób wchodzących w skład komisji wyborczej wynosi półtorej diety ustalonej na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, o którym mowa w ust. 1. 3. Osobom wchodzącym w skład komisji wyborczej przysługuje zwrot kosztów przejazdów publicznymi środkami komunikacji. 4. W uzasadnionych wypadkach, związanych w szczególności z brakiem możliwości dojazdu publicznymi środkami komunikacji, osobom wchodzącym w skład komisji wyborczej zamieszkałym poza miejscowością stanowiącą siedzibę komisji wyborczej przysługuje, za zgodą przewodniczącego komisji wyborczej, zwrot kosztów przejazdu własnym pojazdem samochodowym według stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 41, poz. 239) lub zwrot kosztów za przejazd pojazdem przedsiębiorstwa usługowego. § 2. Należności, o których mowa w § 1, są wypłacane na podstawie rachunków, oświadczeń i poleceń wyjazdu służbowego akceptowanych przez przewodniczącego bądź, z jego upoważnienia, przez zastępcę przewodniczącego właściwej komisji wyborczej. § 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się także do osób wykonujących czynności inspekcji na polecenie i z upoważnienia Państwowej Komisji Wyborczej, wojewódzkich komisarzy wyborczych i zastępców wojewódzkich komisarzy wyborczych. § 4. 1. Osobom wchodzącym w skład terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie w wysokości: 1) osobom wchodzącym w skład terytorialnych komisji wyborczych - 15% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w roku zarządzenia wyborów, z wyłączeniem przewodniczących wojewódzkich, powiatowych i miejskich, w miastach na prawach powiatu, komisji wyborczych; 2) osobom wchodzącym w skład obwodowych komisji wyborczych - 10% wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1. 2. Zryczałtowane wynagrodzenie nie przysługuje, jeżeli osoba wchodząca w skład komisji wyborczej nie uczestniczyła w czynnościach, o których mowa w ust. 1. 3. Zryczałtowane wynagrodzenie jest wypłacane na podstawie pisemnego potwierdzenia przewodniczącego bądź, z jego upoważnienia, zastępcy przewodniczącego właściwej komisji wyborczej. § 5. Osobom powołanym w skład inspekcji przez Państwową Komisję Wyborczą lub przez wojewódzkich komisarzy wyborczych przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie za każdy dzień wykonywania zadań w wysokości: 1) członkom inspekcji powołanej przez Państwową Komisję Wyborczą - 1/30 wynagrodzenia członka Państwowej Komisji Wyborczej, 2) członkom inspekcji powołanym przez wojewódzkiego komisarza wyborczego - 1/30 wynagrodzenia zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego. § 6. Należności, o których mowa w § 1, 4 i 5, wypłacają: 1) osobom wchodzącym w skład inspekcji powołanej przez Państwową Komisję Wyborczą - Krajowe Biuro Wyborcze, 2) osobom wchodzącym w skład inspekcji powołanej przez wojewódzkich komisarzy wyborczych - właściwe delegatury Krajowego Biura Wyborczego, 3) osobom wchodzącym w skład wojewódzkich komisji wyborczych - marszałek województwa, 4) osobom wchodzącym w skład powiatowych komisji wyborczych - starosta, 5) osobom wchodzącym w skład miejskich, gminnych i obwodowych komisji wyborczych - wójt (burmistrz, prezydent miasta). § 7. Należności określone w rozporządzeniu są pokrywane z budżetu państwa, ze środków przeznaczonych na pokrycie kosztów związanych z przeprowadzeniem wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. § 8. W wyborach do rad powiatów i sejmików województw zarządzonych na dzień 11 października 1998 r. należności, o których mowa w § 6 pkt 3 i 4, wypłacają: 1) osobom wchodzącym w skład wojewódzkich komisji wyborczych - wojewoda właściwy dla siedziby komisji wyborczej, 2) osobom wchodzącym w skład powiatowych komisji wyborczych - burmistrz (prezydent miasta) właściwy dla siedziby powiatu. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 6 sierpnia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 września 1998 r. w sprawie wynagradzania wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców. (Dz. U. Nr 120, poz. 782) Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojewódzkim komisarzom wyborczym i ich zastępcom ustala się wynagrodzenie miesięczne na podstawie prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, z zastosowaniem mnożnika: 1) wojewódzki komisarz wyborczy - 3,0, 2) zastępca wojewódzkiego komisarza wyborczego - 2,4. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje niezależnie od wynagrodzenia wypłacanego osobie pełniącej funkcję wojewódzkiego komisarza wyborczego lub zastępcy wojewódzkiego komisarza wyborczego z tytułu zatrudnienia w jej miejscu pracy. 3. Wynagrodzenie miesięczne, o którym mowa w ust. 1, pomniejsza się o 1/30 za każdy dzień, w którym wojewódzki komisarz wyborczy lub jego zastępca nie pełnił swojej funkcji. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 6 sierpnia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 września 1998 r. w sprawie wzoru spisu wyborców dla wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady miasta stołecznego Warszawy, sposobu jego sporządzania i aktualizacji. (Dz. U. Nr 120, poz. 783) Na podstawie art. 39 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Wzór spisu wyborców oraz sposób jego sporządzania § 1. Spis wyborców sporządza się w urzędzie gminy, na podstawie stałego rejestru wyborców w gminie. § 2. 1. Spis wyborców sporządza się w 2 egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Formularz spisu zapisuje się dwustronnie § 3. 1. Spis wyborców sporządza się pismem maszynowym lub w formie wydruku komputerowego. 2. W razie sporządzania spisu w formie wydruku komputerowego: 1) można przyjąć układ formularza odmienny od określonego we wzorze, pod warunkiem zamieszczenia wszystkich danych przewidzianych w tym wzorze, 2) nie stosuje się warunku określonego w § 2 ust. 2. § 4. 1. Spis wyborców w gminie mającej status miasta oraz w gminie warszawskiej sporządza się według ulic wymienionych w porządku alfabetycznym, w obrębie ulic - według kolejnych numerów domów, a w obrębie domów - według kolejnych numerów mieszkań. 2. Spis wyborców w gminie innej niż określona w ust. 1 sporządza się według poszczególnych miejscowości wymienionych w porządku alfabetycznym, w obrębie miejscowości - według kolejnych numerów domów i mieszkań; jeżeli w miejscowości są ulice - także według ulic wymienionych w porządku alfabetycznym oraz kolejnych numerów domów i mieszkań. § 5. 1. Spis wyborców dla obwodu utworzonego w zakładzie karnym, zakładzie opieki zdrowotnej, zakładzie pomocy społecznej lub w innym zakładzie tego rodzaju sporządza się w kolejności alfabetycznej nazwisk wyborców, na podstawie wykazu wyborców przebywających w tym zakładzie do dnia wyborów włącznie. 2. Wzór wykazu, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, sporządza kierownik zakładu i doręcza do urzędu gminy nie później niż na 16 dni przed dniem wyborów, obejmując wykazem wyłącznie wyborców, którzy stale zamieszkują lub przebywają w zakładzie, zameldowanych na obszarze gminy na pobyt stały lub nie zameldowanych w gminie na pobyt stały, lecz wpisanych do rejestru wyborców w gminie na własny wniosek. 4. Kierownik zakładu powiadamia osoby objęte wykazem, że zostaną skreślone ze spisu wyborców w miejscu stałego zamieszkania na obszarze gminy i będą mogły głosować w wyborach wyłącznie w obwodzie głosowania utworzonym w zakładzie. 5. W razie konieczności dopisania do spisu wyborców osób, o których mowa w ust. 3, przybyłych do zakładu po sporządzeniu wykazu, kierownik zakładu doręcza do urzędu gminy dodatkowy wykaz z nazwiskami tych wyborców, nie później niż na dwa dni przed dniem wyborów, stosując wzór wykazu, o którym mowa w ust. 2. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. § 6. Spis wyborców sporządza się najpóźniej w 14 dniu przed dniem wyborczych. Rozdział 2 Aktualizowanie spisu wyborców § 7. Spis wyborców jest aktualizowany do dnia przekazania przewodniczącemu obwodowej komisji wyborczej, przez wpisanie nazwisk wyborców na dodatkowym formularzu spisu lub skreślenie nazwiska ze spisu już sporządzonego. § 8. 1. Na dodatkowym formularzu spisu wyborców, o którym mowa w § 7, wpisuje się osoby, które: 1) zostały wpisane do rejestru wyborców po sporządzeniu spisu wyborców, 2) zostały pominięte w rejestrze lub w spisie, jeżeli reklamacja w sprawie ich wpisania została uwzględniona przez wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo przez właściwy sąd rejonowy, 3) zostały objęte dodatkowym wykazem, o którym mowa w § 5 ust. 5. 2. Dopisania osób, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na obydwu egzemplarzach spisu. 3. Przy dopisywaniu wyborcy do spisu zamieszcza się w rubryce "Uwagi" adnotację określającą przyczynę dopisania. Stosownie do okoliczności wpisuje się: "wpis do rejestru", "reklamacja", "wykaz". Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 9. 1. Ze spisu wyborców skreśla się osoby: 1) które zostały skreślone z rejestru wyborców na podstawie zmian wynikających z przepisów o aktach stanu cywilnego i ewidencji ludności, 2) wobec których wydano decyzję wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo postanowienie właściwego sądu rejonowego o skreśleniu z rejestru lub ze spisu wyborców w wyniku reklamacji, 3) które zostały umieszczone w spisie w wyniku oczywistego błędu, 4) które nie mają prawa wybierania w myśl art. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602), po otrzymaniu zawiadomienia właściwego sądu, 5) które zostały umieszczone w spisie wyborców na obszarze gminy, w zakładzie, o którym mowa w § 5, 6) które opuściły zakład, o którym mowa w § 5. 2. Skreśleń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na obydwu egzemplarzach spisu wyborców. 3. Przy skreślaniu wyborcy ze spisu zamieszcza się w rubryce "Uwagi" adnotację określającą przyczynę skreślenia. Stosownie do okoliczności wpisuje się: "skreślenie z rejestru", "reklamacja", "błąd", "zawiadomienie sądu", "§ 5 rozporządzenia", "§ 9 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia". Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Przepis końcowy § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 września 1998 r. (poz. 783) Załącznik nr 1 SPIS WYBORCÓW Ilustracja Załącznik nr 2 WYKAZ OSÓB Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 2 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. (Dz. U. Nr 120, poz. 784) Na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 października 1997 r. w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. (Dz. U. Nr 134, poz. 900 i Nr 160, poz. 1100) w załączniku nr 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) lp. 3 otrzymuje brzmienie: 123456 "3białostockie BIAŁYSTOK19Modernizacja ul. Towarowej wraz z wiaduktem 4,5 km2 050 19Modernizacja skrzyżowania ul. 1000-lecia Państwa Polskiego z ulicami: Radzymińską i I Armii Wojska Polskiego 1900 m2450 Razem 2 5000" 2) lp. 20 otrzymuje brzmienie: 123456 "20legnickie LEGNICA343Modernizacja ul. Wrocławskiej z wiaduktem 3,1 km3 3003 300 3Modernizacja mostu przez rz. Kaczawę w ciągu ul. Jaworzyńskiej 56 m1 000 GŁOGÓW 34Modernizacja ul. Obwodowej 1,0 km300 34Modernizacja ul. Legnickiej 0,6 km 1 300 292Modernizacja mostu w ciągu ul. Rudnowskiej 28 m 200 Razem 6 1003 300" 3) lp. 38 otrzymuje brzmienie: 123456 "38słupskie SŁUPSK6Modernizacja ul. Gdańskiej od ul. Sierpinka do ul. Kozietulskiego 0,5 km900900 6Modernizacja ul. Tuwima od pl. Zwycięstwa do pl. Dąbrowskiego 0,4 km400400 6Modernizacja ul. Zamkowej od pl. Rybackiego do ul. Jagiełły 0,1 km300300 Razem 1 6001 600" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 7 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przewozu osób i bagażu. (Dz. U. Nr 120, poz. 785) Na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu (Dz. U. Nr 64, poz. 312) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, tryb ich uzgadniania i koordynacji w tym zakresie oraz zasady ponoszenia kosztów związanych z tą koordynacją,"; 2) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: "Treść, sposób i terminy ogłaszania rozkładów jazdy, tryb ich uzgadniania i koordynacji w tym zakresie oraz zasady ponoszenia kosztów związanych z tą koordynacją"; 3) w § 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Koordynację rozkładów jazdy, o której mowa w ust. 1, wykonuje pod nadzorem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej Polska Izba Gospodarcza Transportu Samochodowego i Spedycji, zwana dalej «koordynatorem rozkładów jazdy»."; 4) dodaje się § 4a w brzmieniu: "§ 4a. Koszty związane z ustaleniami rozkładów jazdy, ich koordynacją, z tym z wydawaniem rozkładów jazdy, określane są na podstawie kalkulacji kosztów ponoszonych przez koordynatora rozkładów jazdy i rozliczane są z przewoźnikami proporcjonalnie do planowanego przebiegu ich środków transportu w koordynowanym rozkładzie jazdy - na podstawie umowy zawartej między przewoźnikiem a koordynatorem." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 1/98. z dnia 1 września 1998 r. (Dz. U. Nr 120, poz. 786) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wojciech Sokolewicz - przewodniczący Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak - sprawozdawca protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 1 września 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Ministra Finansów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że: rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2, poz. 3) - w części ustalającej w załączniku nr 1 do rozporządzenia "Tabela stawek podatku akcyzowego dla niektórych wyrobów akcyzowych produkowanych w kraju" (poz. 1) i w załączniku nr 3 "Tabela stawek podatku akcyzowego dla niektórych importowanych towarów" (poz. 16) - podwyższone stawki podatku akcyzowego dla paliw do silników, przez włączenie do tych stawek dotychczasowego podatku od środków transportowych, narusza art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2, poz. 3 i Nr 80, poz. 519) w zakresie, w jakim obniża stawki podatku akcyzowego dla paliw do silników w stosunku do wartości określonych ustawowo, jest zgodne z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wojciech Sokolewicz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 120, poz. 787) 1. Na podstawie art. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 111, poz. 723) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych: 1) ustawą z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433), 2) ustawą z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654), 3) obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 maja 1996 r. o utracie mocy obowiązującej art. 39 ust. 2 pkt 2-4 i art. 45 ust. 3 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 56, poz. 257), 4) ustawą z dnia 19 marca 1997 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 43, poz. 272), 5) obwieszczeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 1997 r. o utracie mocy obowiązującej ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych w zakresie, w jakim w art. 47 pkt 3 i art. 67 pkt 2 uchyla art. 691 Kodeksu cywilnego oraz art. 9 ust. 2 i 3 Prawa lokalowego (Dz. U. Nr 68, poz. 439), 6) ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 111, poz. 723) i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje: 1) art. 46-54 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509), które stanowią: "Art. 46. W ustawie z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 105, poz. 453, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 53, poz. 214) w art. 31 dodaje się nowy ust. 5 w brzmieniu: «5. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministrem Finansów, określa wysokość czynszu najmu lokali mieszkalnych będących w administracji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, a także zasady zwrotu różnicy w opłatach czynszowych za inne lokale mieszkalne, za które funkcjonariusz Służby Więziennej jest obowiązany opłacać czynsz.» Art. 47. W ustawie - Kodeks cywilny wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 680 otrzymuje brzmienie: «Art. 680. Do najmu lokali stosuje się przepisy niniejszego tytułu tylko o tyle, o ile stosunek ten nie jest odmiennie uregulowany w przepisach ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych.»; 2) skreśla się art. 689; 3) skreśla się art. 691 a). Art. 48. W ustawie - Kodeks postępowania cywilnego w art. 1046 skreśla się § 4. Art. 49. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 53, poz. 252, Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1993 r. Nr 129, poz. 602 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 163) skreśla się art. 57. Art. 50. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355 i Nr 91, poz. 421) skreśla się art. 76. Art. 51. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70) skreśla się art. 57. Art. 52. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163) skreśla się art. 123. Art. 53. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 5, poz. 23 i Nr 6, poz. 29 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 90, poz. 419) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 41; 2) w art. 42 ust. 4 otrzymuje brzmienie: «4. Na wniosek osoby bliskiej, która pozostała w lokalu po śmierci najemcy, cenę sprzedaży pomniejsza się, uwzględniając, zamiast okresu własnej pracy albo okresu najmu, okres pracy najemcy w zakładach pracy, o których mowa w ust. 2 pkt 1.»; 3) art. 47 otrzymuje brzmienie: «Art. 47. Emeryci i renciści, którzy nabyli prawo do bezpłatnego mieszkania z tytułu pracy w państwowych gospodarstwach rolnych, są zwolnieni z czynszu najmu lokali mieszkalnych.» Art. 54. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 129, poz. 600) w art. 21 w ust. 1 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: «4) wypłaty dodatków mieszkaniowych, określonych w odrębnych przepisach.»" 2) art. 94 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433), który stanowi: "Art. 94. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy rozdziałów 4-6 oraz art. 86-91 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."; 3) art. 44 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654), który stanowi: "Art. 44. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów art. 35, 38 i 39, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1996 r."; 4) obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 maja 1996 r. o utracie mocy obowiązującej art. 39 ust. 2 pkt 2-4 i art. 45 ust. 3 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 56, poz. 257), które stanowi: "W wykonaniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 października 1995 r. sygn. K 4/95 i z mocy art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 13, poz. 59) oraz uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 października 1993 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 481) ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 39 ust. 2 pkt 2, pkt 3 w zakresie, w jakim wyłącza od uprawnień do dodatku mieszkaniowego podatników podatku rolnego, i pkt 4 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654) oraz art. 45 ust. 3 przedmiotowej ustawy w części dotyczącej określenia w drodze rozporządzenia zasad i trybu ustalania oraz przekazywania gminom z budżetu państwa dotacji na dofinansowanie dodatków mieszkaniowych. Obwieszczenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej."; 5) art. 25 ustawy z dnia 19 marca 1997 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych(Dz. U. Nr 43, poz. 272), który stanowi: "Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia."; 6) obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 1997 r. o utracie mocy obowiązującej ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych w zakresie, w jakim art. 47 pkt 3 i art. 67 pkt 2 uchyla art. 691 Kodeksu cywilnego oraz art. 9 ust. 2 i 3 Prawa lokalowego (Dz. U. Nr 68, poz. 439), które stanowi: "W wykonaniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 grudnia 1996 r. sygn. K 25/95 i z mocy art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 13, poz. 59 i z 1996 r. Nr 77, poz. 367) oraz uchwały Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 października 1993 r. (Dz. U. Nr 105, poz. 481) ogłaszam utratę mocy obowiązującej ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509 i z 1995 r. Nr 86, poz. 433) w zakresie, w jakim w art. 47 pkt 3 i art. 67 pkt 2 uchyla art. 691 Kodeksu cywilnego oraz art. 9 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 115, poz. 496 oraz z 1994 r. Nr 85, poz. 388) w stosunku do osób, które zawarły z najemcą lokalu mieszkalnego umowę o sprawowanie nad nim opieki według tegoż art. 9 ust. 2 ustawy. Obwieszczenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej."; 7) art. 2-7 i art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 111, poz. 723), które stanowią: "Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183) w art. 210 dodaje się § 3 w brzmieniu: «§ 3. Sąd rozpatrując powództwo spółdzielni o nakazanie opróżnienia lokalu przez osoby, o których mowa w § 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez członka z lokalu zajmowanego na warunkach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu oraz jego szczególną sytuację materialną i rodzinną, może w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu orzec o uprawnieniu tych osób do lokalu socjalnego. W takim wypadku właściwy organ gminy jest obowiązany zapewnić lokal socjalny na zasadach, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 56, poz. 257 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 68, poz. 439 i Nr 111, poz. 723).» Art. 3. Przepisy art. 26b ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio do najemców lokali mieszkalnych w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych, których najem został nawiązany przed dniem 12 listopada 1994 r. na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale lub na podstawie innego tytułu prawnego przed wprowadzeniem w danej miejscowości publicznej gospodarki lokalami albo szczególnego trybu najmu. Art. 4. Lokale mieszkalne, które w dniu wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, znajdowały się w dyspozycji organów państwowych albo podległych im lub nadzorowanych państwowych jednostek organizacyjnych, pozostają nadal w dyspozycji tych organów lub jednostek, chyba że prawo do dysponowania tymi lokalami wygasło z mocy prawa lub umowy. Art. 5. 1. W razie ustania najmu lokalu, zawartego przed dniem 12 listopada 1994 r. na czas trwania stosunku pracy, były najemca lub osoby pozostające w lokalu po śmierci najemcy zachowują prawo do lokalu zamiennego, jeżeli przysługiwało im ono na podstawie przepisów obowiązujących przed tym dniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu przed dniem 12 listopada 1994 r. z powodu śmierci najemcy. 3. W razie likwidacji, przekształcenia lub upadłości zakładu pracy, a także przeniesienia własności budynków mieszkalnych na inną osobę po dniu 12 listopada 1994 r., umowy najmu lokalu zawarte na czas trwania stosunku pracy stają się umowami zawartymi na czas nie oznaczony. Najemcy takich lokali, z wyłączeniem najemców lokali w budynkach stanowiących własność spółdzielni mieszkaniowych, opłacają czynsz regulowany do dnia 31 grudnia 2004 r. Art. 6. 1. Osobie uprawnionej do lokalu zamiennego na podstawie art. 5 ust. 1, która nie otrzymała propozycji jego dostarczenia w okresie 12 miesięcy od dnia utraty tytułu prawnego do zajmowanego lokalu, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy najmu tego lokalu na czas nie oznaczony. 2. Osobie uprawnionej do lokalu zamiennego na podstawie art. 5 ust. 2 lub art. 58 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, która nie otrzymała propozycji jego dostarczenia w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przysługuje roszczenie o zawarcie umowy najmu tego lokalu na czas nie oznaczony. Art. 7. 1. W razie niezłożenia przez właściciela nieruchomości, do której stosuje się art. 61 ustawy, o której mowa w art. 1, wniosku o przywrócenie zarządu w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r., gminie przysługuje roszczenie o przejęcie przez niego zarządu. Kwota wydatków poniesionych z budżetu gminy na eksploatację i remonty w okresie od dnia 12 listopada 1994 r. do dnia przywrócenia zarządu, a nie zwrócona przez właściciela, podlega zabezpieczeniu hipoteką na nieruchomości; odsetki od tej kwoty wynoszą 5% w stosunku rocznym. 2. Jeżeli właściciel nieruchomości zarządzanej przez gminę nie jest znany lub nie zostało ustalone miejsce jego pobytu, do budynków położonych na tej nieruchomości stosuje się przepisy art. 5 ustawy, o której mowa w art. 1." "Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia jej ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 34, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 12 listopada 1994 r., oraz art. 1 pkt 27 w zakresie dotyczącym art. 45a i 45b ustawy, o której mowa w art. 1, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1998 r." 3. Podany w załączniku jednolity tekst ustawy nie obejmuje zmian właściwości ministrów wynikających z wprowadzenia działów administracji rządowej i ich klasyfikacji ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 lipca 1998 r. (poz. 787) USTAWA z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. 1) Ustawa reguluje najem samodzielnych lokali mieszkalnych przeznaczonych w całości przez wynajmującego do wynajmowania oraz zasady przyznawania dodatków mieszkaniowych. 2. W zakresie nie uregulowanym ustawą do najmu lokali mieszkalnych stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do najmu okazjonalnego. 2. 2) Do lokali mieszkalnych będących w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefa Urzędu Ochrony Państwa, jak też jednostek organizacyjnych Służby Więziennej podległych Ministrowi Sprawiedliwości, a także do lokali mieszkalnych będących w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej przepisy ustawy stosuje się, jeżeli przepisy odrębne dotyczące tych lokali nie stanowią inaczej. Art. 3. 1. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, zwanym dalej "lokalem", w rozumieniu ustawy jest: 1) wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służy zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, 2) budynek mieszkalny, w którym znajduje się tylko jeden lokal (dom jednorodzinny), oraz lokal stanowiący odrębną nieruchomość, jeżeli taki dom lub lokal jest w całości przedmiotem najmu. 2. W rozumieniu ustawy lokalem mieszkalnym jest również pracownia wynajęta twórcy do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki. 3. Lokal zamienny nie może mieć wyposażenia technicznego gorszego od lokalu dotychczas zajmowanego i powinien znajdować się w tej samej lub w pobliskiej miejscowości. Powierzchnia pokoi w lokalu zamiennym powinna odpowiadać powierzchni pokoi dotychczas zajmowanych; warunek ten uznaje się za spełniony, jeżeli na członka gospodarstwa domowego najemcy przypada 10 m2 powierzchni łącznej pokoi, a w wypadku gospodarstwa jednoosobowego - 20 m2 tej powierzchni. 4. Lokal socjalny powinien nadawać się do zamieszkania ze względu na wyposażenie i stan techniczny, a powierzchnia pokoi w takim lokalu, przypadająca na członka gospodarstwa domowego najemcy, nie może wynosić mniej niż 5 m2. 5. 3) Przez powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego rozumie się powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności: pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom najemcy, bez względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania; nie uważa się jednak za powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego powierzchni: balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych na przechowywanie opału. Obmiaru powierzchni użytkowej lokalu dokonuje się w świetle wyprawionych ścian, według zasad określonych w Polskiej Normie. Art. 4. Zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej jest zadaniem własnym gminy. Art. 5. 1. 4) Lokale stanowiące własność gminy albo komunalnych osób prawnych lub spółek prawa handlowego utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego, bądź pozostające w samoistnym posiadaniu tych podmiotów tworzą mieszkaniowy zasób gminy. 2. 5) Mieszkaniowy zasób, o którym mowa w ust. 1, gmina tworzy w drodze budowy lub nabywania budynków mieszkalnych i utrzymuje go na poziomie umożliwiającym zaspokojenie potrzeb rodzin o niskich dochodach, a także, w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale zamienne lub socjalne. 3. Zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy oraz kryteria wyboru osób, z którymi umowy najmu powinny być zawierane w pierwszej kolejności, określa rada gminy. Sprawy te powinny być poddane kontroli społecznej. Rozdział 2 Ogólne zasady najmu Art. 6. 6) Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy lokal wraz z pomieszczeniami przynależnymi do używania na czas nie oznaczony, chyba że najem lokalu jest związany ze stosunkiem pracy lub zawarcia umowy na czas oznaczony żąda najemca. Art. 6a. 7) 1. Zawarcie umowy najmu, z wyłączeniem umowy najmu lokalu socjalnego i zamiennego oraz umowy zawieranej w związku z zamianą lokali, może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu. Kaucja ta nie może przekraczać 3% wartości odtworzeniowej lokalu, o której mowa w art. 25 ust. 3. 2. Zwrot kaucji następuje w kwocie odpowiadającej przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu obowiązującej w dniu jej wypłaty. Art. 7. Małżonkowie wspólnie zajmujący lokal są z mocy prawa najemcami tego lokalu, chociażby umowa najmu została zawarta tylko przez jednego z nich. Art. 8. 8) 1. W razie śmierci najemcy jego zstępni, wstępni, pełnoletnie rodzeństwo, osoby przysposabiające albo przysposobione oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z najemcą, mieszkający z nim stale do chwili jego śmierci, wstępują w stosunek najmu lokalu oraz nabywają jego uprawnienia i obowiązki związane z tym lokalem chyba, że się tego prawa zrzekną wobec wynajmującego. Nie dotyczy to osób, które w chwili śmierci najemcy miały tytuł prawny do zajmowania innego lokalu mieszkalnego. 2. W razie braku osób uprawnionych do wstąpienia w stosunek najmu lub w razie zrzeczenia się przez nie tego prawa, stosunek najmu lokalu wygasa. Art. 9. 1. 9) Wynajmujący jest zobowiązany do zapewnienia sprawnego działania istniejących urządzeń technicznych budynku, umożliwiających najemcy korzystanie z oświetlenia i ogrzewania lokalu, ciepłej i zimnej wody, wind, zbiorczej anteny i innych urządzeń należących do wyposażenia lokalu lub budynku. 2. W razie oddania w najem lokalu opróżnionego przez dotychczasowego najemcę, wynajmujący jest obowiązany wymienić zużyte elementy wyposażenia. 3. Do wynajmującego należy w szczególności: 1) utrzymanie w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczeń i urządzeń budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców, oraz jego otoczenia, 2) dokonywanie napraw budynku, jego pomieszczeń i urządzeń oraz przywrócenie poprzedniego stanu budynku uszkodzonego, niezależnie od przyczyn, z tym że najemcę obciąża obowiązek pokrycia szkód powstałych z jego winy, 3) dokonywanie napraw lokali, napraw lub wymiany instalacji i elementów wyposażenia technicznego, w zakresie nie obciążającym najemcy, a zwłaszcza: a) napraw i wymiany wewnętrznych instalacji wodociągowej, gazowej i ciepłej wody - bez urządzeń odbiorczych, a także napraw i wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej, telefonicznej oraz anteny zbiorczej - z wyjątkiem osprzętu, b) wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej oraz podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków. 4. W sprawach zarządu lokalami tworzącymi mieszkaniowy zasób gminy właściciel powinien współdziałać z przedstawicielami najemców. Zakres tego współdziałania określa rada gminy, w szczególności w stosunku do budynków stanowiących współwłasność gminy lub osób prawnych, o których mowa w art. 5 ust. 1. Art. 10. 1. Najemca jest obowiązany utrzymywać lokal i pomieszczenia do niego przynależne we właściwym stanie technicznym i sanitarnym oraz przestrzegać regulaminu domowego. Najemca jest także obowiązany dbać i chronić przed uszkodzeniem lub dewastacją części budynku przeznaczone do wspólnego korzystania, jak windy, klatki schodowe, korytarze, pomieszczenia zsypów, inne pomieszczenia gospodarcze oraz otoczenie budynku. 2. Z zastrzeżeniem art. 11, najemcę obciąża naprawa i konserwacja: 1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych w kuchni i pomieszczeniach sanitarnych, 2) okien i drzwi, 3) wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą, 4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek, wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą, 5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej, 6) pieców węglowych i akumulacyjnych bądź wymiana zużytych elementów, 7) etażowego centralnego ogrzewania, a w wypadku gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana, 8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności, 9) innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych poprzez: a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów, b) malowanie drzwi i okien od strony wewnętrznej, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych, w celu ich zabezpieczenia przed korozją. 3. Poza naprawami, o których mowa w ust. 2, najemca jest obowiązany do naprawienia szkód powstałych z jego winy. Odpowiedzialność najemcy i pełnoletnich osób stale z nim zamieszkujących za powstałą szkodę jest solidarna. Nie dotyczy to podnajemców. Art. 11. W umowach najmu lokali nie stanowiących mieszkaniowego zasobu gminy strony mogą ustalić odmiennie prawa i obowiązki, o których mowa w art. 9 i art. 10, jeżeli czynsz nie jest regulowany. W szczególności strony mogą objąć najmem rzeczy ruchome stanowiące wyposażenie lokalu. Art. 12. Roboty remontowe w lokalu znajdującym się w budynku wpisanym do rejestru zabytków mogą być przeprowadzone wyłącznie na podstawie i po uzyskaniu zezwolenia właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków; w takim wypadku nie stosuje się terminu, o którym mowa w art. 15 ust. 4. Art. 13. Przed wydaniem lokalu najemcy strony sporządzają protokół, w którym określają stan techniczny i stopień zużycia znajdujących się w nim instalacji i urządzeń. Protokół stanowi podstawę rozliczeń przy zwrocie lokalu. Art. 14. Umowa podnajmu lokalu w całości lub jego części albo oddania w bezpłatne używanie wymaga zgody wynajmującego wyrażonej na piśmie, jednakże wynajmujący nie może zgody odmówić bez uzasadnionej przyczyny. Art. 15. 1. W razie awarii wywołującej szkodę lub grożącej bezpośrednio powstaniem szkody, najemca jest obowiązany do natychmiastowego udostępnienia lokalu w celu jej usunięcia. Jeżeli najemca jest nieobecny albo odmawia udostępnienia lokalu, wynajmujący ma prawo wejść do lokalu w obecności funkcjonariusza policji lub straży miejskiej, a gdy wymaga to pomocy straży pożarnej, także przy jej udziale. 2. Jeżeli otwarcie lokalu nastąpiło pod nieobecność najemcy lub pełnoletniej osoby stale z nim zamieszkującej, wynajmujący jest obowiązany zabezpieczyć lokal i znajdujące się w nim rzeczy do czasu przybycia najemcy. Z czynności tych sporządza się protokół. 3. Najemca powinien także udostępnić wynajmującemu lokal w celu dokonania: 1) okresowego, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach również doraźnego, przeglądu stanu i wyposażenia technicznego lokalu oraz ustalenia zakresu niezbędnych prac i ich wykonania, 2) zastępczego wykonania przez wynajmującego prac obciążających najemcę. 4. Jeżeli rodzaj koniecznej naprawy tego wymaga, najemca jest obowiązany opróżnić lokal i przenieść się na koszt wynajmującego do lokalu zamiennego, jednak na czas nie dłuższy niż rok. Czynsz za lokal zamienny, bez względu na wyposażenie techniczne, nie może być wyższy niż za lokal dotychczasowy. Art. 16. Najemca może wprowadzić w lokalu ulepszenia tylko za zgodą wynajmującego i na podstawie pisemnej umowy określającej sposób rozliczeń z tego tytułu. Art. 17. 1. 10) Po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca zobowiązany jest odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw, a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów wyposażenia technicznego, wymienionych w art. 10 ust. 2 pkt 4, które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy, a jeżeli najemca w okresie najmu dokona wymiany niektórych elementów tego wyposażenia - przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości pomiędzy stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia. 2. Wynajmujący może żądać usunięcia ulepszeń wprowadzonych przez najemcę z naruszeniem art. 16 i przywrócenia stanu poprzedniego, jeżeli nie naruszy to substancji lokalu, albo ulepszenia zatrzymać za zwrotem ich wartości uwzględniającej stopień zużycia według stanu na dzień opróżnienia lokalu. Art. 18. 1. 11) W razie samowolnego zajęcia lokalu ten, którego prawo zostało naruszone, może dokonać usunięcia sprawcy, działając z pomocą policji albo straży gminnej (miejskiej). 2. 11) Jeżeli sprawca, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie usunięty przed upływem trzech miesięcy od dnia samowolnego zajęcia lokalu, ten, którego prawo zostało naruszone, może ubiegać się o jego eksmisję wyłącznie na drodze sądowej. 3. Odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego wynosi 200% czynszu, jaki osoba zajmująca lokal byłaby obowiązana opłacać z tytułu jego najmu. 4. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, wynajmujący może żądać odszkodowania uzupełniającego. Art. 19. 1. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa warunki i tryb zajmowania oraz zwalniania mieszkań przez osoby wymienione w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, biorąc pod uwagę szczególne potrzeby mieszkaniowe tych osób wynikające z pełnionych przez nie funkcji. 2. (skreślony) 12). Rozdział 3 Czynsz i inne opłaty Art. 20. 1. Z tytułu najmu najemca jest obowiązany opłacać czynsz. 2. W wypadkach przewidzianych ustawą wysokość czynszu ustala się w sposób w niej określony (czynsz regulowany). W pozostałych wypadkach czynsz jest wolny. 3. Wysokość czynszu powinna uwzględniać stan techniczny i położenie domu, powierzchnię i wyposażenie lokalu oraz inne czynniki podwyższające lub obniżające jego wartość użytkową. 4. Wysokość czynszu strony określają w umowie. Art. 21. 13) 1. Czynsz obejmuje: podatek od nieruchomości, koszty administrowania, koszty konserwacji, utrzymania technicznego budynku, koszty utrzymania zieleni oraz wszystkich pomieszczeń wspólnego użytkowania, w tym opłaty za utrzymanie czystości, energię cieplną i elektryczną, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 4. 2. Najemca oprócz czynszu jest obowiązany do uiszczania opłat za świadczenia związane z eksploatacją mieszkania, w tym opłaty za energię elektryczną, energię cieplną, gaz, wodę, za odbiór nieczystości stałych i płynnych, windę, antenę zbiorczą oraz domofon. Art. 22. 1. Jeżeli strony nie uzgodniły inaczej, czynsz jest płatny miesięcznie z góry do 10 dnia miesiąca, do rąk wynajmującego lub na wskazany przez niego rachunek. 2. Jeżeli opłaty, o których mowa w art. 21, mają być płatne za pośrednictwem wynajmującego, termin płatności strony określają w umowie najmu. 3. Za zapłatę czynszu i opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale mieszkające z nim osoby pełnoletnie. Art. 23. 1. 14) Wynajmujący może podwyższyć czynsz wolny, wypowiadając wysokość czynszu dotychczasowego, z zachowaniem terminu wypowiedzenia. 2. Jeżeli strony w umowie nie ustaliły terminu dłuższego, wówczas termin wypowiedzenia wysokości czynszu wynosi 3 miesiące. 3. 15) Wypowiedzenie czynszu powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie. Na żądanie najemcy wynajmujący określi przyczynę i kalkulację podwyżki czynszu wolnego. Art. 24. 1. 16) Najemca przed upływem połowy okresu wypowiedzenia czynszu wolnego może zakwestionować wysokość podwyżki kierując sprawę do sądu rejonowego albo oświadczyć wynajmującemu na piśmie, że z lokalu rezygnuje i że opróżni go w terminie miesiąca. W takim wypadku, w zastrzeżonym terminie miesięcznym, z którego upływem najem ulega rozwiązaniu, najemca jest obowiązany uiszczać czynsz dotychczasowy. 2. 17) W razie podwyżki czynszu regulowanego, w tym czynszu za najem lokalu socjalnego, najemca może wystąpić przeciwko wynajmującemu do sądu rejonowego z powodu niezgodności podwyżki z uchwałą rady gminy lub z ustawą. W wypadku uwzględnienia powództwa najemca może żądać zwrotu nadpłaconej kwoty wraz z odsetkami lub zaliczenia jej na poczet przyszłego czynszu. Art. 25. 1. 18) Czynsz regulowany, z zastrzeżeniem art. 66, opłacają najemcy lokali tworzących mieszkaniowy zasób gminy oraz stanowiących własność Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych lub osób prawnych prowadzących eksploatację budynków w celach niezarobkowych, z wyjątkiem spółdzielni mieszkaniowych. 2. Maksymalny czynsz regulowany nie może przekraczać w stosunku rocznym 3% wartości odtworzeniowej lokalu. 3. Wartość odtworzeniową lokalu wyznacza iloczyn jego powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego. 4. Wojewoda, w drodze zarządzenia, ustala co kwartał wysokość wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego. Art. 26. 1. 19) Z zachowaniem zasad, o których mowa w art. 25, rada gminy, w drodze uchwały, ustala zróżnicowane stawki czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających jego wartość użytkową, a w szczególności: 1) położenie budynku (centrum, peryferie, zabudowa zwarta lub wolno stojąca), 2) położenie lokalu w budynku (kondygnacja, stopień nasłonecznienia), 3) wyposażenie budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje oraz ich stan, 4) ogólny stan techniczny budynku. 2. 20) Stawki czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu, z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających jego wartość użytkową, mają charakter cen sztywnych. Art. 26a. 21) 1. Uchwała rady gminy w sprawie wysokości stawek czynszu regulowanego określa wysokość stawek czynszu w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia tej uchwały w życie. Jeżeli uchwała ta przewiduje więcej niż jedną podwyżkę wysokości stawek czynszu w tym okresie, to powinna określać ich terminy i wysokość. 2. Uchwała rady gminy w sprawie wysokości stawek czynszu regulowanego wchodzi w życie po upływie co najmniej miesiąca od dnia ogłoszenia, z początkiem miesiąca kalendarzowego. 3. Zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu zobowiązani są zawiadomić pisemnie najemcę o nowej wysokości czynszu, nie później niż 7 dni przed wejściem w życie uchwały rady gminy, o której mowa w ust. 1. Art. 26b. 21) Najemcy lokali mieszkalnych w budynkach spółdzielni mieszkaniowych opłacają czynsz w wysokości odpowiadającej kosztom eksploatacji i remontów ponoszonych przez członków spółdzielni. Czynsz ten nie jest czynszem wolnym. Przepis ten stosuje się również do najemców pracowni wynajętych do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki. Rozdział 4 Lokale socjalne Art. 27. Na lokale socjalne powinny być przeznaczane lokale o obniżonej wartości użytkowej, w szczególności z gorszym wyposażeniem technicznym. Art. 28. 1. Umowa o najem lokalu socjalnego może być zawarta z osobą, która nie ma zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych i znalazła się w niedostatku, wskutek czego jej dochód miesięczny nie pozwala na wynajęcie lokalu na zasadach ogólnych. Umowę o najem lokalu socjalnego zawiera się również w wypadku, gdy ustawa nakłada na gminę taki obowiązek. 2. Umowę najmu z osobami, o których mowa w ust. 1, zawiera się na czas oznaczony. Umowę tę można przedłużyć na następny okres, jeżeli najemca nadal znajduje się w sytuacji uzasadniającej zawarcie umowy. Art. 29. Umowę najmu lokalu socjalnego można rozwiązać ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli najemca wszedł w posiadanie innego lokalu mieszkalnego. Art. 30. Rada gminy określa, z jakimi osobami, o których mowa w art. 28 ust. 1, umowy najmu powinny być zawierane w pierwszej kolejności, oraz stawki czynszów za najem tych lokali. Rozdział 5 Ustanie stosunku najmu Art. 31. 1. Wynajmujący może wypowiedzieć najem wyłącznie z ważnej przyczyny. 2. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia. Art. 32. 1. Najpóźniej na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego wynajmujący może wypowiedzieć najem, jeżeli najemca: 1) pomimo pisemnego upomnienia nadal: a) używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki dopuszczając do powstania szkód albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców, b) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali, 2) jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub opłat, o których mowa w art. 21, co najmniej przez dwa pełne okresy płatności, pomimo uprzedzenia na piśmie o zamiarze wypowiedzenia najmu i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności, 3) podnajął albo oddał lokal lub jego część do bezpłatnego używania bez zgody wynajmującego. 2. 22) Najpóźniej na trzy miesiące naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego można wypowiedzieć najem, jeżeli najemcy lub jego małżonkowi opłacającym czynsz regulowany przysługuje tytuł prawny do innego lokalu położonego w tej samej lub pobliskiej miejscowości, z zastrzeżeniem przepisu art. 56 ust. 8. Art. 33. 1. 23) Z ważnych przyczyn, innych niż określone w art. 32, wynajmujący może wytoczyć powództwo o rozwiązanie najmu i nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu, jeżeli strony nie osiągnęły porozumienia co do warunków i terminu rozwiązania umowy. W takim wypadku do upływu wyznaczonego przez sąd terminu opróżnienia lokalu najemca jest obowiązany uiszczać odszkodowanie za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego w wysokości odpowiadającej czynszowi, jaki najemca powinien był płacić, gdyby powództwa nie wytoczono. 2. 24) Jeżeli najemca lokalu wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, powództwo o rozwiązanie najmu i nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu może wytoczyć inny najemca, osoba, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, lub właściciel innego lokalu w tym budynku. 3. 24) Współnajemca może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd eksmisji małżonka, rozwiedzionego małżonka lub innego współnajemcy tego samego lokalu, jeżeli swoim rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia on wspólne zamieszkiwanie. Art. 34. 1. 25) Jeżeli, pomimo ustania stosunku najmu, najemca nie opuszcza lokalu, stosuje się przepisy art. 18 ust. 3 i 4. 2. 26) Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego, której przysługuje prawo do lokalu zamiennego lub socjalnego. Do czasu dostarczenia lokalu zamiennego lub socjalnego osoba ta uiszcza odszkodowanie za korzystanie z lokalu w wysokości odpowiadającej czynszowi, jaki powinna płacić, gdyby stosunek najmu nie wygasł. Art. 35. Jeżeli przyczyną wytoczenia powództwa, o którym mowa w art. 33, jest konieczność przeprowadzenia rozbiórki budynku lub remontu albo modernizacji, wymagających opróżnienia niektórych bądź wszystkich lokali, wynajmujący jest obowiązany zapewnić najemcy opłacającemu czynsz regulowany lokal zamienny oraz pokryć koszty przeprowadzki. Art. 36. 1. Sąd, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania z lokalu przez najemcę, jego szczególną sytuację materialną i rodzinną, może w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu orzec o uprawnieniu najemcy do otrzymania lokalu socjalnego. W takim wypadku gmina jest obowiązana zapewnić lokal socjalny. 2. Uprawniony, o którym mowa w ust. 1, ma pierwszeństwo w uzyskaniu lokalu socjalnego. Art. 37. Wyroków sądowych nakazujących eksmisję nie wykonuje się w okresie od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, jeżeli zobowiązanemu nie wskazano lokalu, do którego ma nastąpić przekwaterowanie. Art. 38. Ograniczenia, o których mowa w art. 36 i 37, nie dotyczą eksmisji orzeczonej przez sąd z powodu znęcania się nad rodziną. Rozdział 6 Dodatki mieszkaniowe Art. 39. 1. Dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom mieszkającym w lokalach, do których mają tytuł prawny, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku nie przekracza 150% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% w gospodarstwie wieloosobowym. 2. 27) Do dnia dostarczenia lokalu zamiennego lub socjalnego dodatek mieszkaniowy przysługuje także osobom uiszczającym odszkodowanie za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego w wysokości odpowiadającej czynszowi regulowanemu. 3. 28) Dodatek mieszkaniowy nie przysługuje najemcom opłacającym czynsz wolny. Art. 40. 1. Przez gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osoby stale razem zamieszkujące. 2. Za podstawę obliczenia dochodu przypadającego na jednego członka gospodarstwa domowego przyjmuje się sumę dochodów członków tego gospodarstwa osiągniętych w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku. 2a. 29) Ustalając dochód osoby prowadzącej działalność gospodarczą, za dochód przyjmuje się kwotę podaną w oświadczeniu, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez te osoby kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa sposób deklarowania oraz wzór deklaracji o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego oraz dokumenty, które do deklaracji należy dołączyć lub które powinny być przez składających deklarację przechowywane w celu udostępnienia na żądanie organu przyznającego dodatek mieszkaniowy. Art. 41. 1. Wysokość dodatku stanowi różnicę pomiędzy wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu a wydatkami poniesionymi przez osobę otrzymującą dodatek, w wysokości: 1) 15% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie jednoosobowym, 2) 12% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 2-4-osobowym, 3) 10% dochodów gospodarstwa - w gospodarstwie 5-osobowym i większym. 2. Jeżeli dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest wyższy od określonego w art. 39 ust. 1, a kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek obniża się o tę kwotę. 3. Jeżeli powierzchnia użytkowa lokalu jest mniejsza lub równa normatywnej powierzchni użytkowej, dodatek mieszkaniowy ustala się w wysokości różnicy między faktycznymi wydatkami ponoszonymi na ten lokal a odpowiednią kwotą wymienioną w ust. 1 pkt 1-3. 4. 30) Nie przyznaje się dodatku, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 2% najniższej emerytury. Art. 42. 1. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać: 1) 35 m2 - dla 1 osoby, 2) 40 m2 - dla 2 osób, 3) 45 m2 - dla 3 osób, 4) 55 m2 - dla 4 osób, 5) 65 m2 - dla 5 osób, 6) 31) 70 m2 - dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię użytkową o 5 m2. 2. (skreślony) 32). 3. Normy powierzchni użytkowej, określone w ust. 1, podwyższa się o 10 m2, jeżeli w lokalu mieszka osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku. 4. Wydatki na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu oblicza się dzieląc wydatki na lokal zajmowany przez jego powierzchnię użytkową i mnożąc uzyskany w ten sposób wskaźnik przez normatywną powierzchnię użytkową lokalu, o której mowa w ust. 1. 5. 33) Dodatek mieszkaniowy nie przysługuje, jeżeli powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu przekracza powierzchnię normatywną o więcej niż 30% w budynkach wybudowanych po 1945 r. i o więcej niż 50% w budynkach wybudowanych przed końcem 1945 r. 5a. 34) Wysokość wydatków, przyjętych dla celów obliczania dodatku mieszkaniowego w wypadku spółdzielczego prawa do lokalu i prawa do domu jednorodzinnego w rozumieniu przepisów Prawa spółdzielczego oraz domów jednorodzinnych i lokali nie wchodzących do mieszkaniowego zasobu gminy, nie może być wyższa od wydatków za lokal liczonych według stawki bazowej czynszu regulowanego 6. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje wydatków za zajmowany lokal mieszkalny, stanowiących podstawę obliczania dodatku mieszkaniowego. Art. 43. 1. Dodatek mieszkaniowy przyznaje na wniosek osoby uprawnionej, o której mowa w art. 39 ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. 2. 35) Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na podstawie deklaracji, o której mowa w art. 40 ust. 3, na okres sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca, w którym wniosek został złożony. Decyzja powinna być wydana w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku. 2a. (skreślony) 36). 3. 37) W wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się - w drodze decyzji - do czasu uregulowania zaległości. Jeżeli uregulowanie zaległości nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia ich powstania, decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa. 3a. 38) Osoba, w stosunku do której z powodu nieuregulowania należności za zajmowany lokal wygasła decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego, może wystąpić ponownie o jego przyznanie po uregulowaniu zaległości powstałych w okresie obowiązywania wygasłej decyzji. 4. Jeżeli w wyniku wznowienia postępowania stwierdzono, że dodatek przyznano na podstawie nieprawdziwych danych zawartych w deklaracji lub wniosku albo że przyznano go w nadmiernej wysokości, osoba otrzymująca dodatek mieszkaniowy jest zobowiązana do zwrotu nienależnie pobranych kwot w podwójnej wysokości. Należności te, wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi, podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji. Wypłatę dodatku w skorygowanej wysokości wstrzymuje się do czasu wyegzekwowania należności. 5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa wzór wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego oraz dokumenty, które oprócz deklaracji o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego należy do wniosku dołączyć. Art. 44. 1. Dodatek mieszkaniowy wypłaca się zarządcy domu, z wyjątkiem ryczałtu wymienionego w ust. 4, który jest wypłacany wnioskodawcy. 2. Dodatek mieszkaniowy wypłaca się w całości do rąk wnioskodawcy będącego właścicielem domu jednorodzinnego. 3. Zarządca zalicza dodatek mieszkaniowy na poczet przysługujących mu lub rozliczanych za jego pośrednictwem należności z tytułu zajmowanego przez wnioskodawcę lokalu mieszkalnego. 3a. 39) Zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu zobowiązane są niezwłocznie zawiadomić organ przyznający dodatek mieszkaniowy o wystąpieniu zaległości, o których mowa w art. 43 ust. 3, obejmujących co najmniej dwa miesiące. 3b. 39) Jeżeli zarządca domu lub inna osoba uprawniona do pobierania czynszu nie spełnili obowiązku, o którym mowa w ust. 3a, zobowiązani są do zwrotu kwot wypłaconych im z tytułu dodatku mieszkaniowego po terminie, w którym mieli dopełnić tego obowiązku. 4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa, w jakich wypadkach wnioskodawcy przysługuje ryczałt na zakup opału, oraz jego wysokość w zależności od sposobu ogrzewania wody i lokalu mieszkalnego. Art. 45. 1. Wypłata dodatków mieszkaniowych jest zadaniem własnym gminy. 2. 40) Gminy uzyskują dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadania, o którym mowa w ust. 1, w granicach kwot określonych na ten cel w ustawie budżetowej. Podziału dotacji na województwa dokonuje Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. 3. 41) Wojewodowie udzielają dotacji gminom w granicach kwot określonych na ten cel w budżetach wojewodów, proporcjonalnie do kwot zapotrzebowania na dotację, wynikających z ich wniosków o przyznanie dotacji. 4. 42) Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał, w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. Wojewoda przedstawia Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorczy wniosek o przyznanie dotacji w terminie do 25 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał. 5. 42) Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminie przez wojewodę w miesięcznych ratach. Nadpłata dotacji za kwartał może być zaliczona na poczet dotacji należnej w kwartale następnym, z wyjątkiem nadpłaty za dany rok, która podlega przekazaniu na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku. 6. 42) Jeżeli w wyniku połączenia lub podziału gmin nastąpiły zmiany w podstawie obliczania kwoty dotacji, wojewoda uwzględnia te zmiany od pierwszego dnia następnego miesiąca po ich wejściu w życie. 7. 42) Gmina przedstawia wojewodzie, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, rozliczenie dotacji sporządzone narastająco za okres od dnia 1 stycznia do dnia kończącego dany kwartał, z tym że zapotrzebowanie na dotację obliczone zgodnie z art. 45a ustala się jako sumę tego zapotrzebowania obliczonego odrębnie dla każdego kwartału. 8. 42) Wojewodowie przedstawiają Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zbiorcze rozliczenia dotacji do końca miesiąca następującego po każdym kwartale. Art. 45a. 43) 1. Zapotrzebowanie na dotację, o którym mowa w art. 45 ust. 3, gmina określa, z zastrzeżeniem art. 45b, w wysokości: 1) 70% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników lokali mieszkalnych nie stanowiących własności gminy - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale nie przekracza 25%, 2) sumy stanowiącej 20% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy i 50% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników pozostałych lokali mieszkalnych - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 25%, lecz nie przekracza 40%, 3) sumy stanowiącej 40% kwoty dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy i 30% kwoty dodatków mieszkaniowych dla użytkowników pozostałych lokali mieszkalnych - jeżeli procentowy udział dodatków mieszkaniowych dla najemców lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy w ogólnej kwocie dodatków mieszkaniowych w danym kwartale jest wyższy niż 40%. 2. Do obliczenia procentowego udziału, o którym mowa w ust. 1, w danym kwartale gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych przyznanych na podstawie decyzji wydanych przed datą złożenia wniosku, 2) rozliczenia dotacji - łączną kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem. 3. Do obliczenia zapotrzebowania na dotację na dany kwartał gmina przyjmuje przy sporządzaniu: 1) wniosku o przyznanie dotacji - sumę kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z decyzji o ich przyznaniu wydanych przed datą złożenia wniosku i kwoty dodatków mieszkaniowych wynikającej z zarejestrowanych przed tą datą wniosków o przyznanie dodatków, 2) rozliczenia dotacji - kwotę dodatków mieszkaniowych wypłaconych w kwartale objętym rozliczeniem. Art. 45b. 43) 1. Gmina może, z zastrzeżeniem ust. 6, określić zapotrzebowanie na dotację w wysokości różnicy pomiędzy kwotą dodatków mieszkaniowych a kwotą stanowiącą iloczyn wskaźnika procentowego, określonego w zależności od kategorii gminy ustalonej zgodnie z ust. 3 i należnych podstawowych dochodów podatkowych, o których mowa w ust. 4. 2. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1, wynosi: 1) 5% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były niższe od określonej przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast średniej kwoty tych dochodów w danej kategorii gmin, 2) 8% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od średniej kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 150% tej kwoty, 3) 10% dla gmin, których należne podstawowe dochody podatkowe za rok bazowy w przeliczeniu na 1 mieszkańca były wyższe od 150% kwoty dochodów, o której mowa w pkt 1, lecz nie przekraczały 250% tej kwoty. 3. Dla potrzeb obliczania zapotrzebowania na dotacje w sposób określony w ust. 1 ustala się pięć kategorii gmin: 1) I kategoria - gminy do 5 tys. mieszkańców, 2) II kategoria - gminy powyżej 5 tys. do 10 tys. mieszkańców, 3) III kategoria - gminy powyżej 10 tys. do 50 tys. mieszkańców, 4) IV kategoria - gminy powyżej 50 tys. do 300 tys. mieszkańców, 5) V kategoria - gminy powyżej 300 tys. mieszkańców, z tym że liczbę mieszkańców ustala się zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611). 4. Przez należne podstawowe dochody podatkowe gminy za rok bazowy należy rozumieć dochody, o których mowa w art. 3 pkt 5 i 6 ustawy wymienionej w ust. 3, ustalone w sposób określony (dla celów obliczenia wskaźników G i P) w art. 14 ust. 3 tej ustawy, przeliczone na warunki całego roku odpowiednim dla roku bazowego wskaźnikiem relacji planowanych dochodów budżetu państwa do tych dochodów zrealizowanych w I półroczu. 5. Przez rok bazowy rozumie się rok, o którym mowa w art. 3 pkt 4 ustawy, o której mowa w ust. 3. 6. Przepisy art. 45a ust. 3 stosuje się odpowiednio. 7. Jeżeli gmina dokonała wyboru sposobu obliczania zapotrzebowania na dotacje zgodnie z ust. 1, stosuje się go w ciągu całego roku. Art. 45c. 43a) 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przyznawania dodatków mieszkaniowych i ich wypłat. 2. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast: 1) w porozumieniu z Ministrem Finansów określi, w drodze zarządzenia 44), szczegółowy tryb rozliczeń dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych oraz wzory wniosku o przyznanie dotacji i rozliczenie dotacji, 2) ogłasza, w terminie do 30 listopada każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" dla poszczególnych kategorii gmin średnie należnych podstawowych dochodów podatkowych gmin za ten rok w przeliczeniu na 1 mieszkańca, o których mowa w art. 45b ust. 2. Rozdział 7 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 46-54. (pominięte) 45) Rozdział 8 Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe Art. 55. 1. Przepisy ustawy stosuje się do najmu nawiązanego przed dniem jej wejścia w życie, z uwzględnieniem przepisów niniejszego rozdziału. 2. Umowy najmu zawarte na podstawie ustawy, o której mowa w art. 67 pkt 2, pozostają w mocy. Art. 56. 1. Najem nawiązany na podstawie decyzji administracyjnych o przydziale lub na podstawie innego tytułu prawnego przed wprowadzeniem w danej miejscowości publicznej gospodarki lokalami albo szczególnego trybu najmu jest, w rozumieniu ustawy, najmem umownym zawartym na czas nie oznaczony. 2. 46) Do dnia 31 grudnia 2004 r. włącznie czynsz najmu lokali, nawiązanego w sposób, o którym mowa w ust. 1, położonych w domach stanowiących własność osób fizycznych albo lokali stanowiących własność takich osób, ustala się zgodnie z przepisami o czynszu regulowanym. 3. Jeżeli będzie to uzasadnione stopniem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w gminie, rada gminy po zasięgnięciu opinii sejmiku samorządowego może ustalić termin krótszy niż określony w ust. 2. 4. W razie gdy właściciel, o którym mowa w ust. 2, zamierza zamieszkać w swoim lokalu i w tym celu zwalnia na rzecz najemcy zajmowany dotychczas lokal znajdujący się w zasobach gminy, najemca jest obowiązany opróżnić lokal właściciela i przenieść się do lokalu zwolnionego, jeżeli spełnia on przewidziane ustawą wymagania dla lokalu zamiennego. W takim wypadku właściciel może wypowiedzieć najem w trybie art. 32 ust. 2. 5. Gmina jest obowiązana wynająć lokal osobie, która opróżniła lokal właściciela, od następnego dnia po upływie okresu wypowiedzenia najmu przez właściciela. 6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio, jeżeli w lokalu właściciela ma zamieszkać jego pełnoletnie dziecko lub rodzice. 7. 47) Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli właściciel lokalu zaoferuje najemcy lokal zamienny stanowiący jego własność lub jeżeli lokal zamienny na wniosek właściciela dostarczy gmina. W takim wypadku najemca płaci czynsz regulowany. 8. 47) Jeżeli najemca lub jego małżonek posiadają tytuł prawny do innego lokalu zajmowanego przez najemcę, do którego stosuje się przepisy ust. 1 i 2, nie można wypowiedzieć im najmu, na podstawie art. 32 ust. 2. 9. Jeżeli przyczyną rozwiązania najmu w trybie art. 35 przez właściciela, o którym mowa w ust. 2, jest stwierdzona przez właściwy organ nadzoru budowlanego konieczność opróżnienia lokalu z powodu zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia, obowiązek dostarczenia najemcy lokalu zamiennego i pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa na gminie. Obowiązek ten wygasa z dniem 1 stycznia 2005 r. 10. 48) Jeżeli z przyczyn określonych w ust. 9 lokal mieszkalny ma opróżnić jego właściciel lub właściciel budynku, w którym ten lokal się znajduje, gmina jest zobowiązana dostarczyć właścicielowi lokal zamienny na okres nie dłuższy niż czas trwania remontu. Obowiązek ten wygasa z dniem 1 stycznia 2005 r. 11. 48) W razie ustania, po dniu wejścia w życie ustawy, stosunku pracy z osobami zatrudnionymi na stanowiskach dozorcy domu, palacza centralnego ogrzewania lub konserwatora domowego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 1 oraz art. 58 ust. 2; osobom tym przysługuje prawo do lokalu zamiennego, jeżeli przysługiwało im ono na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy. Art. 57. 49) Z zastrzeżeniem art. 56 ust. 3, do dnia 31 grudnia 2004 r. w budynkach stanowiących własność osób prawnych nie wymienionych w art. 25 ust. 1 osoby będące w dniu wejścia w życie ustawy najemcami lokali oraz następcy prawni tych osób, wymienieni w art. 8 ust. 1, opłacają czynsz regulowany. Przepis ten stosuje się do najemców pracowni wynajętych do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki w budynkach spółdzielni mieszkaniowych. Art. 57a. 50) 1. W razie przekazania przez gminę towarzystwu budownictwa społecznego budynku na własność, najemcy lokali mieszkalnych w tym budynku, opłacający dotychczas czynsz regulowany, oraz ich następcy prawni w rozumieniu art. 8 ust. 1 nadal opłacają czynsz według stawek ustalonych na podstawie art. 26 do dnia 31 grudnia 2004 r., a w tym okresie nie stosuje się do nich art. 28 i 30 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943). 2. Gmina pokrywa różnicę między wpływami z czynszów obliczonych według stawek obowiązujących w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego, pomniejszonymi o kwotę przypadającą na spłatę kredytów, a wpływami z czynszów płaconych przez najemcę, o których mowa w ust. 1. Art. 57b. 50) Jeżeli najemca przed wejściem w życie ustawy, za zgodą wynajmującego, dokonał w lokalu ulepszeń mających wpływ na wysokość czynszu regulowanego, wynajmujący może zwrócić najemcy wartość ulepszenia i podwyższyć odpowiednio czynsz; w razie niezwrócenia wartości ulepszenia, najemca opłaca czynsz w wysokości nie uwzględniającej ulepszenia. Art. 58. 1. Umowy najmu dotychczasowych mieszkań zakładowych, bez względu na ich treść, stają się z mocy prawa umowami zawartymi w rozumieniu ustawy na czas nie oznaczony, chyba że ich najem również po wejściu w życie ustawy będzie związany ze stosunkiem pracy. W takim wypadku umowa staje się umową na czas oznaczony. 2. Osoba, zajmująca mieszkanie zakładowe bez tytułu prawnego wskutek wypowiedzenia jej najmu przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowuje uprawnienie do lokalu zamiennego nabyte na podstawie dotychczasowych przepisów. W razie przejęcia mieszkania zakładowego przez gminę, osobę, o której mowa wyżej, gmina może pozostawić w dotychczasowym mieszkaniu, na zasadzie określonej w ust. 1. 3. 51) Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do najemców lokali, które utraciły charakter mieszkań zakładowych przed dniem wejścia w życie ustawy wskutek likwidacji, przekształcenia lub upadłości zakładu pracy, a także przeniesienia własności budynków mieszkalnych na inną osobę. Najemcy takich lokali opłacają czynsz regulowany do dnia 31 grudnia 2004 r. Art. 59. Umowa najmu lokalu, zawarta na warunkach i w trybie określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2 na okres zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji przez najemcę, wygasa po upływie tego okresu. Art. 60. Ilekroć w odrębnych przepisach wydanych przed dniem wejścia w życie ustawy jest mowa o domach jednorodzinnych, małych domach mieszkalnych, domach mieszkalno-pensjonatowych lub letniskowych, rozumie się przez to budynki odpowiadające wymaganiom określonym w przepisach dotychczas obowiązujących. Art. 61. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy do czynności jednostek zarządzających nieruchomościami na mocy decyzji administracyjnych, wydanych na podstawie art. 25 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli zarząd zostanie przywrócony właścicielowi na jego wniosek złożony w ciągu roku od dnia wejścia w życie ustawy, znosi się wzajemne rozliczenia z tytułu dochodów z nieruchomości i wydatków na eksploatację i remonty bieżące, jakie miały miejsce do dnia przywrócenia zarządu. 3. Z czynności, o których mowa w ust. 2, sporządza się protokół. Art. 61a. 52) Do zrzeszeń właścicieli i zarządców domów, utworzonych na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 67 pkt 2, stosuje się przepisy o stowarzyszeniach, jeżeli statut zrzeszenia nie stanowi inaczej. Art. 62. 53) Kaucja wpłacona przez najemcę przed dniem wejścia w życie ustawy, pomniejszona o ewentualne należności wynajmującego z tytułu najmu, podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem w ciągu miesiąca od opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Art. 63. Postępowanie administracyjne wszczęte na podstawie ustaw, o których mowa w art. 67 pkt 1 i 2, i nie zakończone do dnia wejścia w życie ustawy decyzją ostateczną podlega umorzeniu. Przepis ten nie dotyczy postępowania wszczętego na podstawie przepisów rozdziału 12 w dziale II i art. 156-161 Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 63a. 54) Do osób, które do chwili śmierci najemcy lokalu sprawowały nad nim opiekę na podstawie umowy zawartej z najemcą przed dniem wejścia w życie ustawy, spełniającej wymogi określone w art. 9 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2 stosuje się przepisy art. 8 ust. 1. Art. 64. Właściciel lub zarządca budynku, jeżeli nie zostanie zawarta umowa najmu, może wytoczyć powództwo o nakazanie przez sąd opróżnienia lokalu z osób, które w dniu wejścia w życie ustawy zajmowały go bez tytułu prawnego. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepis art. 33. Art. 65. Wydane i nie wykonane przed dniem wejścia w życie ustawy prawomocne orzeczenia sądowe oraz ostateczne decyzje administracyjne w sprawach opróżnienia lokali podlegających przepisom ustawy, o której mowa w art. 67 pkt 2, są wykonywane przez organy gmin w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 66. 1. 55) Lokale należące do zasobów gminy o powierzchni przekraczającej 80 m2 mogą być po dniu wejścia w życie ustawy oddane w najem za zapłatą czynszu wolnego. 2. 56) Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie oddania w najem lokalu w drodze zamiany osobie, której gospodarstwo domowe składa się co najmniej z 4 osób. Art. 67. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 22 kwietnia 1959 r. o remontach i odbudowie oraz o wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków (Dz. U. z 1968 r. Nr 36, poz. 249 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198), 2) ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. z 1987 r. Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 115, poz. 496 oraz z 1994 r. Nr 85, poz. 388) 57), 3) ustawa z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i z 1989 r. Nr 20, poz. 108), 4) ustawa z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 32, poz. 190). Art. 68. 1. Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 58) 2. Do czasu wydania przepisów, o których mowa w art. 26, lecz nie dłużej niż przez sześć miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, zachowują moc przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2, w zakresie dotyczącym ustalania wysokości czynszu najmu. W tym samym okresie osoby, o których mowa w art. 46 ustawy wymienionej w art. 53, opłacają czynsz najmu w wysokości pokrywającej koszty eksploatacji tych domów i lokali mieszkalnych. 3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 54 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 67 pkt 2 zachowują moc nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. a) Patrz obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 1997 r., powołane w pkt 6. 1) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz o zmianie ustawy - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 111, poz. 723), która weszła w życie z dniem 24 października 1997 r. 2) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1. 3) Dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1. 4) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 5) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 6) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1. 7) Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1. 8) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1. 9) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1. 10) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy wymienionej w przypisie 1. 11) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 10 ustawy wymienionej w przypisie 1. 12) Przez art. 21 ustawy z dnia 19 marca 1997 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz. U. Nr 43, poz. 272). Ustawa weszła w życie z dniem 15 maja 1997 r. 13) W brzmieniu ustalonym przez art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654), która weszła w życie z dniem 28 grudnia 1995 r., oraz przez art. 1 pkt 11 ustawy wymienionej w przypisie 1. 14) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 15) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 16) Zgodnie z oznaczeniem i w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 17) Dodany przez art. 1 pkt 13 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 18) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 ustawy wymienionej w przypisie 1. 19) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 20) Dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy wymienionej w przypisie 1. 21) Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy wymienionej w przypisie 1. 22) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 17 ustawy wymienionej w przypisie 1. 23) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 24) Dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy wymienionej w przypisie 1. 25) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 26) Dodany przez art. 1 pkt 19 ustawy wymienionej w przypisie 1. 27) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 28) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 20 ustawy wymienionej w przypisie 1. 29) Dodany przez art. 1 pkt 21 ustawy wymienionej w przypisie 1. 30) Dodany przez art. 1 pkt 22 ustawy wymienionej w przypisie 1. 31) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 32) Przez art. 1 pkt 23 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 33) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 23 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 34) Dodany przez art. 1 pkt 23 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 35) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 36) Dodany przez art. 40 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 13, a następnie skreślony przez art. 1 pkt 24 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 37) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 38) Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. d) ustawy wymienionej w przypisie 1. 39) Dodany przez art. 1 pkt 25 ustawy wymienionej w przypisie 1. 40) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 41) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 42) Dodany przez art. 1 pkt 26 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 43) Dodany przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 1; stosownie do art. 9 ustawy wymienionej w przypisie 1 wszedł w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. 43a) Dodany przez art. 1 pkt 27 ustawy wymienionej w przypisie 1. 44) Zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP (Dz. z 1997 r. U. Nr 78, poz. 483) zarządzenia przestały być źródłem powszechnie obowiązującego prawa RP. 45) Teksty przepisów zawiera obwieszczenie. 46) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1. 47) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 28 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1. 48) Dodany przez art. 1 pkt 28 lit. c) ustawy wymienionej w przypisie 1. 49) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 ustawy wymienionej w przypisie 1. 50) Dodany przez art. 1 pkt 30 ustawy wymienionej w przypisie 1. 51) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 31 ustawy wymienionej w przypisie 1. 52) Dodany przez art. 1 pkt 32 ustawy wymienionej w przypisie 1. 53) W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy wymienionej w przypisie 1. 54) Dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy wymienionej w przypisie 1; stosownie do art. 9 ustawy wymienionej w przypisie 1 wszedł w życie z mocą od dnia 12 listopada 1994 r. 55) Zgodnie z oznaczeniem ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy wymienionej w przypisie 1. 56) Dodany przez art. 1 pkt 35 ustawy wymienionej w przypisie 1. 57) Art. 67 ust. 2 nie utracił mocy w zakresie, w jakim uchyla art. 9 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe w stosunku do osób, które zawarły z najemcą lokalu mieszkalnego umowę o sprawowanie nad nim opieki według tegoż art. 9 ust. 2 ustawy - obwieszczenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 1997 r. (Dz. U. Nr 68, poz. 439). 58) Ustawa została ogłoszona w dniu 11 października 1994 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Kamiennej Górze. (Dz. U. Nr 121, poz. 788) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Kamiennej Górze (Dz. U. Nr 135, poz. 903) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Strefę ustanawia się na gruntach o powierzchni 226,42 ha, położonych na terenie miasta Kamienna Góra oraz gminy Nowogrodziec.", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Zarządzającym strefą jest Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości S.A. z siedzibą w Kamiennej Górze."; 2) § 14 otrzymuje brzmienie: "§ 14. Zwalnia się od podatku dochodowego od osób prawnych dochody Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości S.A. z siedzibą w Kamiennej Górze w części wydatkowanej w roku podatkowym lub roku po nim następującym na cele rozwoju strefy, w tym nabycie nieruchomości lub innych rzeczy, służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy, oraz modernizację i rozbudowę infrastruktury gospodarczej i technicznej na jej terenie."; 3) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 września 1998 r. (poz. 788) SZCZEGÓŁOWY OPIS GRANIC TERENU SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ MAŁEJ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI W KAMIENNEJ GÓRZE Opisywany obszar specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) zlokalizowany jest w mieście Kamienna Góra (województwo jeleniogórskie) w północno-zachodniej części miasta i obejmuje swym zasięgiem nieruchomości uwidocznione w ewidencji gruntów w obrębach: 1, 2, 3 i 4, tworzących 13 kompleksów (numery 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 15) oraz grunty położone w zachodniej części gminy Nowogrodziec w obrębie Wykroty. Łączna powierzchnia wynosi 226,4248 ha. Opis granic kompleksu 1, położonego przy ulicy Papieża Jana Pawła II nr 10, rozpoczęto od punktu nr 1, znajdującego się na styku granic działek nr 163 (ulica Papieża Jana Pawła II), 84 i 276. Od tego punktu granica biegnie w kierunku północno-zachodnim brzegiem ulicy do punktu nr 2, położonego na styku granic działek nr 276 i 83/3. W tym miejscu granica załamuje się i biegnie w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 3. Dalej granica biegnie linią łamaną w ogólnym kierunku północnym przez punkty nr 4, 5, 6, 7 do punktu nr 8, który znajduje się u zbiegu działek nr 273, 80/1 i 274. Następnie granica biegnie w kierunku północno-wschodnim brzegiem ulicy Fabrycznej oznaczonej nr 80/1, a następnie wzdłuż granicy pomiędzy terenem Szpitala Rejonowego oznaczonego nr działki 139 i zakładu przemysłowego oznaczonego nr działki 274 do punktu nr 9, leżącego na styku działek nr 139, 83/19, 274. W punkcie nr 9 granica załamuje się i biegnie w ogólnym kierunku południowo-wschodnim, linią łamaną wzdłuż granicy pomiędzy działkami nr 274 i 83/19, a następnie pomiędzy działkami nr 83/15 i 83/16 przez punkty nr 10 i 11 do punktu nr 12, który znajduje się na lewym brzegu rzeki Bóbr oznaczonej nr działki 27. Od punktu nr 12 granica biegnie w kierunku południowym brzegiem rzeki, początkowo wzdłuż działki nr 83/15, a następnie działki nr 276 do punktu nr 13. W tym miejscu granica odchodzi od rzeki Bóbr i biegnie początkowo w kierunku zachodnim do punktu nr 14, a następnie w kierunku południowym wzdłuż działek nr 276 i 277 do punktu nr 15. Następnie granica biegnie wzdłuż działki nr 276, początkowo w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 16, gdzie zmienia kierunek na południowo-zachodni i biegnie do punktu nr 1, położonego na brzegu ulicy Papieża Jana Pawła II. Opis granic kompleksu 2, położonego przy ulicy Piotra Ściegiennego 3 i przy ulicy Papieża Jana Pawła II nr 11A, rozpoczęto od punktu nr 17, znajdującego się u zbiegu ulic Piotra Ściegiennego i Józefa Lompy oraz działki nr 190/14. Od tego punktu granica biegnie brzegiem ulicy Piotra Ściegiennego w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 18, a następnie linią łamaną przez punkty nr 19, 20, 21 do punktu nr 22. Od punktu nr 22 granica biegnie wzdłuż działki nr 192/3 w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 23, a następnie w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 24. W tym miejscu granica załamuje się i biegnie w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 25, znajdującego się u zbiegu działek nr 191, 86 i 190/1. Dalej granica biegnie wzdłuż działki nr 190/1, początkowo w kierunku północno-zachodnim od punktu nr 26 do punktu nr 27, a następnie w kierunku południowo-zachodnim do punktu nr 28, znajdującego się na skraju ulicy Józefa Lompy. Od punktu nr 28 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim brzegiem tej ulicy przez punkt nr 29 do punktu nr 17. Opis granicy kompleksu 3, położonego w rejonie ulic: Sportowej, Józefa Lompy i Małgorzaty Fornalskiej, rozpoczęto od punktu nr 30, położonego na styku działek nr 188 (ulica Sportowa), 244/7, 247/35 (teren zakładu przemysłowego) i 183 (boisko sportowe). Od tego punktu granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim do punktu nr 31, gdzie załamuje się i biegnie linią łamaną w ogólnym kierunku północno-wschodnim wzdłuż granicy działek nr 244/7, 245/1, 247/2 do punktu nr 32, który znajduje się na styku działek nr 247/2, 247/45 i działki nr 189 (ulica Józefa Lompy). Następnie granica biegnie brzegiem ulicy Józefa Lompy w kierunku wschodnim do punktu nr 33, znajdującego się na styku działek nr 189, 247/24, 247/45 i 247/46. Z punktu nr 33 granica biegnie linią łamaną wzdłuż granicy działki nr 247/46 w kierunku południowym do punktu nr 34, a następnie w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 35. W punkcie nr 35 granica załamuje się i biegnie linią łamaną w kierunku południowo-zachodnim przez punkty nr 36 i 37 do punktu nr 38. Od tego punktu granica biegnie linią łamaną w kierunku południowym wzdłuż działki nr 247/42 do punktu nr 39, znajdującego się na lewym brzegu rzeki Bóbr u zbiegu granic działek nr 247/42 i 247/44. W punkcie nr 39 granica załamuje się i biegnie brzegiem rzeki Bóbr w kierunku południowo-zachodnim do punktu nr 40, znajdującego się na brzegu rzeki i styku granic działek nr 247/41 i 247/42. W punkcie nr 40 granica odchodzi od rzeki Bóbr w kierunku północnym i biegnie linią łamaną po granicy działki nr 247/41, a następnie działki nr 247/32, przez punkty nr 41 i 42 do punktu nr 43, znajdującego się u zbiegu granic działek nr 247/32, 247/31 oraz nr 247/33. Z punktu nr 43 granica biegnie linią łamaną w kierunku północno-wschodnim brzegiem działek nr 247/31, 247/30 i 183 (stanowiącej boisko sportowe) do punktu nr 30, zamykając kompleks 3. Opis granicy kompleksu 4, położonego przy ulicy Jedwabnej, rozpoczęto od punktu nr 44, położonego u zbiegu granic działek nr 8, 140/3 i 140/1. Od tego miejsca granica biegnie brzegiem ulicy w kierunku wschodnim do punktu nr 45, położonego u zbiegu granic działek nr 140/3, 8 i 142/2. W tym miejscu granica załamuje się i biegnie linią łamaną w kierunku południowym do punktu nr 46, położonego na styku granic działek nr 137/3, 138/2 i 144/2. Następnie granica biegnie w kierunku zachodnim brzegiem rowu oznaczonego nr działki 137/3. W tym miejscu granica ponownie zmienia kierunek i biegnie linią łamaną w kierunku północnym przez punkt nr 48 do wcześniej opisanego punktu nr 44, znajdującego się na brzegu ulicy Jedwabnej. Opis granic kompleksu 5, położonego w rejonie ulicy Jedwabnej, rozpoczęto od punktu nr 49, znajdującego się u zbiegu granic działek oznaczonych nr 115/1, 108/1, 108/2 i 115/2. Z tego miejsca granica biegnie brzegiem drogi w kierunku wschodnim do punktu nr 50. W tym miejscu granica załamuje się i biegnie w kierunku północno-wschodnim wzdłuż granicy działki nr 105/2 do punktu nr 51. Następnie granica biegnie w kierunku wschodnim brzegiem drogi oznaczonej nr 86/6 do punktu nr 52. Od tego punktu granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż działki nr 105/2 do punktu nr 53. Dalej granica biegnie linią łamaną wokół działek nr 123 i 125, początkowo w kierunku wschodnim, a następnie w kierunku południowo-zachodnim przez punkty oznaczone nr 54, 55, 56, 57, 58, 59, gdzie ponownie zmienia kierunek na zachodni, do punktu nr 60. Granica ponownie zmienia swój kierunek i biegnie wzdłuż granicy działki nr 122/3, początkowo w kierunku południowym do punktu nr 61, a następnie w kierunku zachodnim przez punkt nr 62 do punktu nr 63. Od tego miejsca granica biegnie w linii prostej w kierunku północnym do wyżej opisanego punktu nr 49. Opis granic kompleksu 6, położonego przy ulicy Towarowej, rozpoczęto od punktu nr 64, położonego na brzegu drogi oznaczonej nr działki 34 i na styku granic działek nr 30 i 31. Od tego punktu granica biegnie brzegiem drogi w kierunku zachodnim do punktu nr 65. W tym miejscu granica odchodzi od drogi i biegnąc przez punkty nr 66, 67 i 68 omija działkę nr 28/1. Dalej granica ponownie biegnie w kierunku zachodnim do punktu nr 69. Następnie granica biegnie linią łamaną w ogólnym kierunku północno-wschodnim przez punkty nr 70, 71 do punktu nr 72, położonego na brzegu nieczynnej bocznicy kolejowej. W tym miejscu granica ponownie zmienia kierunek i biegnie linią łamaną wzdłuż linii kolejowej przez punkty nr 73, 74, 75, 76, 77 do punktu nr 78. Granica ponownie zmienia swój kierunek na północno-zachodni i biegnie brzegiem drogi oznaczonej nr 14/5 przez punkt nr 79 do punktu nr 80. W tym miejscu granica ponownie zmienia kierunek i biegnie wokół działki nr 16/4 przez punkt nr 81 do punktu nr 82. Z tego miejsca granica biegnie linią łamaną przez punkty nr 82, 83, 84 do punktu nr 85. Następnie granica biegnie brzegiem drogi oznaczonej nr działki 24 przez punkt nr 86 do punktu nr 87. Od punktu nr 87 granica biegnie początkowo w kierunku zachodnim i biegnie przez punkty nr 88 i 89 do wyżej opisanego punktu nr 64, położonego na brzegu drogi nr 34. Opis granic kompleksu 7, położonego przy ulicy Jesionowej, rozpoczęto od punktu nr 90, znajdującego się na styku działki nr 61/5 z działką nr 20 oraz działką nr 1/1 (linia kolejowa). Z tego miejsca granica biegnie w kierunku południowym brzegiem linii kolejowej do punktu nr 91. W tym miejscu granica zmienia kierunek i biegnie liną łamaną, wzdłuż terenów kolejowych w ogólnym kierunku północno-zachodnim przez punkty nr 92, 93 do punktu nr 94. Następnie granica biegnie w kierunku północno-zachodnim do punktu nr 95, położonego na brzegu rowu nr 60/6. Granica ponownie zmienia swój kierunek i biegnie brzegiem rowu, wzdłuż działki nr 59/4 do punktu nr 96, znajdującego się na brzegu ulicy Jesionowej. Od punktu nr 96 granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż ulicy i dochodzi do wcześniej opisanego punktu nr 90. Opis granic kompleksu 8, położonego przy ulicy Jesionowej, rozpoczęto od punktu nr 97, położonego na styku działki nr 58 z działką nr 20 (ul. Jesionowa) i działką nr 1/1 (linia kolejowa do Marciszowa). Od punktu nr 97 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim, brzegiem ulicy Jesionowej przez punkt nr 98 do punktu nr 99, znajdującego się na styku działek nr 55/1 i 55/2. Następnie granica biegnie linią łamaną, początkowo w kierunku północnym do punktu nr 100 i dalej w kierunku wschodnim do punktu nr 101, który znajduje się na brzegu linii kolejowej. Od punktu nr 101 granica biegnie w kierunku południowym wzdłuż linii kolejowej przez punkt nr 102 do wcześniej opisanego punktu nr 97, znajdującego się na brzegu ulicy Jesionowej. Opis granic kompleksu 9, położonego przy ulicy Jesionowej, rozpoczęto od punktu nr 103, znajdującego się na styku granic działek nr 61/3, 61/4 i 62 (bocznica kolejowa). Od punktu nr 103 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim, brzegiem bocznicy kolejowej, przez punkt nr 104 do punktu nr 105. Następnie granica biegnie w kierunku wschodnim do punktu nr 106 pomiędzy działkami nr 61/2 i 61/3 oraz do punktu nr 107 pomiędzy działkami nr 59/2 i 59/3. Od punktu nr 107 do punktu nr 108 granica biegnie brzegiem ulicy Jesionowej. W tym miejscu granica ponownie zmienia kierunek i biegnie na południowy zachód przez punkt nr 109 do wyżej opisanego punktu nr 103, znajdującego się przy bocznicy kolejowej. Opis granic kompleksu 10, położonego w rejonie ulicy Jedwabnej, rozpoczęto od punktu nr 110, znajdującego się na styku działek nr 62 (bocznica kolejowa) i działek nr 4/2 i 4/3. Od punktu nr 110 granica biegnie linią łamaną w kierunku południowo-zachodnim, przez punkty nr 111, 112, 113, wzdłuż wydzielonego terenu pod budowę drogi, do punktu nr 114, znajdującego się na styku działek nr 34 (polna droga), 58/2 i 58/3. Następnie granica biegnie w kierunku północno-zachodnim wzdłuż działki nr 58/2, przez punkt nr 115 do punktu nr 116. Od punktu nr 116 granica biegnie wzdłuż drogi nr 34, przez punkty nr 117, 118 do punktu nr 119 i dalej w tym samym kierunku wzdłuż działki nr 63. Od punktu nr 120 granica kompleksu przebiega wokół działki nr 68 przez punkty nr 121, 122 do punktu nr 123. Dalej granica biegnie w kierunku wschodnim do punktu nr 124, gdzie ponownie zmienia kierunek i biegnie w kierunku południowo-zachodnim, i biegnie do punktu nr 125, który znajduje się na brzegu drogi nr 74/2. Od punktu nr 125 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim, brzegiem drogi do punktu nr 126, a następnie brzegiem drogi nr 86/7 do punktu nr 127. W tym miejscu granica ponownie zmienia kierunek i biegnie przez punkt nr 128 do punktu nr 129 zachodnim brzegiem rowu (działka nr 93). Następnie granica biegnie w kierunku północno-zachodnim, brzegiem drogi nr 161/3 do punktu nr 130 i dalej brzegiem drogi nr 168/4 do punktu nr 131. Od punktu nr 131 granica biegnie w kierunku północno-wschodnim, wzdłuż wydzielonego pasa pod budowę autostrady, przez punkty nr 132, 133, 134 do punktu nr 135, położonego na brzegu bocznicy kolejowej. Od tego miejsca granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż bocznicy kolejowej przez punkt nr 136 do wcześniej opisanego punktu nr 110. Opis granic kompleksu 11, położonego przy ulicy Jedwabnej, rozpoczęto od punktu nr 137, znajdującego się na styku działek nr 8 (ulica Jedwabna), 140/1 i 140/2. Od tego punktu granica biegnie w kierunku południowym przez punkty nr 138 i 139 do punktu nr 140, znajdującego się na brzegu drogi nr 133. W tym miejscu granica załamuje się i biegnie w kierunku zachodnim, wzdłuż drogi nr 133, przez punkty nr 141, 142 do punktu nr 143. Następnie granica biegnie w kierunku północno-wschodnim przez punkty nr 144, 145, 146, 147 do punktu nr 148, położonego na brzegu ulicy Jedwabnej. Od punktu nr 148 granica biegnie brzegiem rowu oznaczonego nr 137/2 do punktu nr 149, a następnie w kierunku północnym do punktu nr 150, który znajduje się na brzegu ulicy Jedwabnej. Granica kompleksu od punktu nr 150 do wyżej opisanego punktu nr 137 biegnie w kierunku wschodnim, wzdłuż ulicy Jedwabnej. Opis granic kompleksu 12, położonego przy ulicy Jedwabnej, rozpoczęto od punktu nr 151, znajdującego się na styku działek nr 169, 170 i 8 (ulica Jedwabna). Od punktu nr 151 granica biegnie w kierunku zachodnim, brzegiem ulicy Jedwabnej, przez punkty nr 152 i 153 do punktu nr 154. Następnie granica biegnie w kierunku północno-wschodnim do punktu nr 155, położonego na styku działek nr 171/3, 169 i 171/4. Od punktu nr 155 granica biegnie w kierunku wschodnim, wzdłuż drogi nr 171/4 do punktu nr 156, a następnie w tym samym kierunku, wzdłuż działki nr 170, do wcześniej opisanego punktu nr 151. Opis granic kompleksu 15, położonego przy ulicy Jesionowej, rozpoczęto od punktu nr 189, położonego u zbiegu działek nr 50/2, 50/1 i 20 (ulica Jesionowa). Od punktu nr 189 granica biegnie w kierunku północno-wschodnim, wzdłuż działki nr 50/1 do punktu nr 190, położonego na brzegu ulicy Polnej. Od tego miejsca granica biegnie w kierunku południowo-wschodnim, brzegiem ulicy Polnej, przez punkty nr 191, 192, 193, 194 do punktu nr 195, który położony jest na styku działek nr 52/2 i 52/1. Następnie granica biegnie w kierunku zachodnim wzdłuż granicy działek nr 52/2 i 50/1 do punktu położonego na brzegu ulicy Jesionowej, u zbiegu granicy działek nr 50/1 i 50/3. Od punktu nr 196 granica biegnie w kierunku północno-zachodnim brzegiem ulicy do wcześniej opisanego nr 189. Obręb Wykroty Opis granicy rozpoczęto od punktu nr 1 położonego na styku granicy działek nr 1104 i 1125 z północną granicą działki nr 1140, tj. drogi krajowej nr 4 Bolesławiec-Zgorzelec. Stąd granica biegnie prawą stroną drogi oznaczonej nr 1104 w kierunku północno-zachodnim przez punkty o nr 2, 3 i 4 do punktu nr 5, zlokalizowanego na styku granicy działek nr 1105 i 1104 z działką nr 1095/2. Następnie, utrzymując ten sam kierunek, przecina drogę oznaczoną nr 1095/2, dochodzi do punktu nr 6, usytuowanego na zbiegu granicy działek nr 1092 i 1091 z działką nr 1095/2. Od punktu nr 6 granica lekkim łukiem zmienia kierunek na północny, biegnąc prawą stroną drogi oznaczonej nr 1092 poprzez punkty o nr 7, 8 i 9, dochodzi do punktu nr 10, położonego na styku granicy działek nr 1091 i 1028 z drogą nr 1092. W punkcie nr 10 granica ponownie zmienia kierunek na północno-zachodni, biegnąc nadal prawą stroną drogi oznaczonej nr 1092 przez punkt nr 11, dochodzi do punktu nr 12. W punkcie tym granica zmienia kierunek na zachodni i nadal biegnąc prawą stroną drogi nr 1092 przez punkt nr 13, dochodzi do punktu nr 14. Zlokalizowany jest on na zbiegu północnej granicy działki nr 1092 (drogi) w obrębie Wykroty (gm. Nowogrodziec) ze wschodnią granicą działki nr 2252 (drogi) w obrębie Czerwona Woda (gm. Węgliniec). W punkcie nr 14 granica załamuje się pod kątem ostrym w kierunku północno-wschodnim i prawą stroną drogi oznaczonej w obrębie Czerwona Woda (gm. Węgliniec) nr: 2252, 2249 i 2247, poprzez punkty o nr 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 i 25, linią lekko łamaną dobiega do punktu nr 26, zlokalizowanego w północno-zachodnim narożniku działki nr 1025. Odcinek granicy od punktu nr 14 do nr 26 stanowi granicę między gminami Nowogrodziec i Węgliniec. Z punktu nr 26 granica, biegnąc północną granicą działki nr 1025, obiera kierunek wschodni, a następnie łukiem przez punkty o nr 27, 28, 29 i 30 skręca na północny wschód, dochodząc do punktu nr 31, położonego u zbiegu granic działek nr 1025, 1311 i leśnej nr 1315/324. W punkcie nr 31 granica zmienia kierunek na wschodni i wzdłuż północnej granicy działki nr 1311 biegnie do punktu nr 32, gdzie na krótkim odcinku do punktu nr 33 skręca na północny wschód, aby w punkcie tym powrócić do kierunku wschodniego i przez punkty nr 34 i 35 osiągnąć punkt nr 36, zlokalizowany u zbiegu granic działek nr 1026/2, 1311 i leśnej nr 1316/325. Punkt nr 36 stanowi zwrot granicy w kierunku południowo-zachodnim i granicą między działkami nr 1311 i 1026/2 przez punkt nr 37 w południowo-wschodnim narożniku działki nr 1311 granica skręca w kierunku zachodnim, dochodząc do punktu nr 38, położonego na styku granic działek nr 1025, 1311 i 1026/2. Od punktu nr 38 granica biegnie w kierunku południowym wschodnią granicą działki nr 1025 przez punkty nr 39 i 40, przecinając w linii prostej drogę oznaczoną nr 1028, osiąga punkt nr 41, położony na jej południowej granicy. W punkcie nr 41 granica zwraca się w kierunku wschodnim, aby południową granicą drogi oznaczonej nr 1028 przez punkty o nr 42, 43, 44, 45 i 46 dojść do punktu nr 47, zlokalizowanego u zbiegu granic dróg nr 1028 i 1090. W tym miejscu granica skręca w kierunku południowym i w linii prostej zachodnią granicą drogi nr 1090 dochodzi do styku z północną granicą drogi oznaczonej nr 1095/2, gdzie znajduje się punkt nr 48. Z punktu tego północną krawędzią drogi nr 1095/2, w kierunku zachodnim przez punkty o nr 49, 50, 51, 52, 53 i 54 granica dobiega do punktu nr 55, który leży na przedłużeniu o szerokość drogi nr 1095/2 granicy między działkami nr 1105 i 1106. W punkcie nr 55 granica zwraca się w kierunku południowo-wschodnim i biegnąc w linii prostej granicą między działkami nr 1105 i 1106, przez punkty nr 56, 57 i 58, przecinając drogę nr 1124 i dalej między działkami nr 1125, 1126, 1132 i 1133, poprzez punkty nr 59 i 60 dochodzi do punktu nr 61 położonego na styku granicy działek nr 1125 i 1133 z północną krawędzią drogi krajowej nr 4 oznaczoną nr 1140. W punkcie nr 61 następuje zwrot granicy w kierunku zachodnim, która, biegnąc północną granicą działki nr 1140 (szosa nr 4 Bolesławiec-Zgorzelec) przez punkt nr 62, zamyka niniejszy opis w punkcie nr 1. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 121, poz. 789) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1997 r. w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów (Dz. U. Nr 143, poz. 953) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) Komitet Rady Ministrów do Spraw Polityki Regionalnej i Zrównoważonego Rozwoju."; 2) w § 4 w pkt 1: a) lit. e) otrzymuje brzmienie: "e) ekonomiczne aspekty ochrony środowiska," b) skreśla się lit. i)-ł); 3) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Do zakresu działania Komitetu Rady Ministrów do Spraw Polityki Regionalnej i Zrównoważonego Rozwoju należą: 1) sprawy projektów aktów normatywnych, projektów programów, analiz, sprawozdań i innych dokumentów rządowych dotyczących polityki regionalnej i przestrzennej państwa oraz zgodności rozwoju społeczno-gospodarczego państwa z zasadami ekorozwoju, w szczególności: a) instrumentów polityki rozwoju regionalnego Polski, b) ocen zgodności polityki przemysłowej, energetycznej, transportowej, rolnej, przestrzennej, komunalnej, prywatyzacyjnej i innych programów rozwoju i restrukturyzacji z polityką rozwoju regionalnego i wymogami zrównoważonego rozwoju, c) zasad i kryteriów alokacji środków budżetu państwa przeznaczonych na wspieranie rozwoju regionalnego, d) zasad kształtowania finansów samorządu terytorialnego i ich relacji z budżetem państwa, e) ekonomicznych i finansowych aspektów kształtowania oraz rozwijania współpracy regionalnej i transgranicznej, f) kształtowania obszarów wiejskich i strukturalnych przeobrażeń wsi, g) kształtowania zasad proekologicznej polityki państwa na obszarach wiejskich, h) kształtowania oraz rozwijania współpracy regionalnej i międzynarodowej współpracy regionów, i) opiniowania działań Rządu w zakresie przedsięwzięć związanych z pozyskiwaniem i wykorzystywaniem środków pochodzących z pomocy zagranicznej, a przeznaczonych na wsparcie rozwoju regionalnego i ochronę środowiska, j) kształtowania zasad zrównoważonej polityki zarządzania środowiskiem, k) kształtowania koncepcji polityki zagospodarowania przestrzennego kraju i ocen stanu zagospodarowania kraju, l) określania przedsięwzięć i instrumentów zapobiegających powstawaniu zanieczyszczeń i odpadów, m) kształtowania współpracy międzynarodowej w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju, 2) inne sprawy powierzone przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów."; 4) w § 6 w pkt 1 w lit. d) po wyrazie "oraz" dodaje się wyrazy "społeczne aspekty". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 15 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania Prezesa Agencji Mienia Wojskowego i członków Rady Nadzorczej Agencji Mienia Wojskowego. (Dz. U. Nr 121, poz. 790) Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1997 r. w sprawie zasad wynagradzania Prezesa Agencji Mienia Wojskowego i członków Rady Nadzorczej Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 91, poz. 563) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Wysokość miesięcznego wynagrodzenia Prezesa Agencji Mienia Wojskowego, zwanej dalej «Agencją», jest obliczana przy zastosowaniu mnożnika prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej."; 2) w § 2 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) wynagrodzenie zasadnicze - 4,9, 2) dodatek funkcyjny - 1,2." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie emisji obligacji rocznej pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym. (Dz. U. Nr 121, poz. 791) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie emisji obligacji rocznej pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym (Dz. U. Nr 73, poz. 467) w § 14 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 po wyrazach "w wysokości 0,97" dodaje się przecinek i wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 1a"; 2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W przypadku, w którym dla obligacji serii o danym terminie wykupu stopa procentowa, wyliczona zgodnie z ust. 1 pkt 1, jest niższa o więcej niż sześć punktów procentowych od oprocentowania kredytu lombardowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski w dniu ostatniego przetargu, z którego średnia ważona stopa rentowności bonów skarbowych uwzględniana jest przy jej obliczaniu, za stopę procentową przyjmuje się stopę procentową kredytu lombardowego obowiązującą w wymienionym dniu pomniejszoną o 6 punktów procentowych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 10 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełnią czynną służbę wojskową żołnierze zawodowi, i szczegółowych zasad ustalania wysokości oraz trybu przyznawania świadczenia finansowego umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego. (Dz. U. Nr 121, poz. 792) Na podstawie art. 48 ust. 2 i art. 49 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 lutego 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełnią czynną służbę wojskową żołnierze zawodowi, i szczegółowych zasad ustalania wysokości oraz trybu przyznawania świadczenia finansowego umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 23, poz. 107) w § 7 skreśla się ust. 2. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych. (Dz. U. Nr 121, poz. 793) Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości i rodzaje substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych, 2) warunki uznawania dopuszczalnych ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających za dotrzymane, 3) czas obowiązywania dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych oraz warunków uznawania dopuszczalnych ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających za dotrzymane, 4) postępowanie w przypadku zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub pracy urządzeń ochronnych, 5) warunki prowadzenia procesów technologicznych i operacji technicznych, 6) urządzenia techniczne konieczne ze względu na wymagania ochrony środowiska, 7) przypadki, w których niezbędne jest prowadzenie pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych i zakres tych pomiarów. 2. Rozporządzenie stosuje się do źródeł będących urządzeniami technicznymi, w których następuje proces spalania paliw w celu wytworzenia energii elektrycznej i/lub energii cieplnej w wodzie, parze wodnej lub innym nośniku, zwanych dalej "źródłami", z wyłączeniem procesów, w których produkty spalania wykorzystywane są bezpośrednio w procesach wytwórczych, oraz procesów spalania odpadów komunalnych i niebezpiecznych, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Rozporządzenia nie stosuje się do procesów spalania w silnikach spalinowych oraz do turbin gazowych. § 2. 1. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu (NO2), pyłu i tlenku węgla (CO), zwane dalej "dopuszczalnymi ilościami substancji zanieczyszczających", ze spalania paliw w źródłach, do których użytkowania przystąpiono po dniu 28 marca 1990 r., zwanych dalej "źródłami nowymi", podaje załącznik nr 1 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 3-6. 2. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach, do których użytkowania przystąpiono przed dniem 29 marca 1990 r., zwanych dalej "źródłami istniejącymi", oraz czas ich obowiązywania podaje załącznik nr 2 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 6. § 3. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach, które decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu otrzymają po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a z których gazy odlotowe odprowadzane są wspólnym emitorem, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 1, odpowiadająca łącznej mocy cieplnej tych źródeł. § 4. Dopuszczalna ilość dwutlenku siarki ze spalania paliw w źródłach nowych o mocy cieplnej nie mniejszej niż 400 megawatów termicznych (MWt), które pracują przez okres nie dłuższy niż 2 200 godzin w roku kalendarzowym (średnia krocząca z pięciu lat), wynosi 800 mg SO2 w metrze sześciennym suchych gazów odlotowych o temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa - w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu w gazach odlotowych ze spalania drewna - 11%, pozostałych paliw stałych - 6%, paliw ciekłych i gazowych - 3%. § 5. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródle, powstałym w wyniku zwiększenia jego mocy cieplnej po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia o co najmniej 50 MWt, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 1, odpowiadająca mocy cieplnej źródła po rozbudowie, z wyłączeniem źródeł wielopaliwowych, w których spalane są w tym samym czasie dwa lub więcej paliwa. § 6. 1. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w tym samym czasie dwóch lub więcej paliw w wielopaliwowym źródle stanowi, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, średnia obliczona z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2, ze spalania poszczególnych paliw, ważona względem mocy cieplnej ze spalania tych paliw. 2. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w wielopaliwowym źródle, razem z innymi paliwami, pozostałości z procesu przerobu ropy naftowej, dla jednostek organizacyjnych prowadzących ten proces, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3, wartość ustalona następująco: 1) od dwukrotnej najwyższej wartości dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczającej, o której mowa w § 2, ze spalania jednego z tych paliw odejmuje się wartość najniższą, następnie różnicę tę mnoży się przez moc cieplną ze spalania paliwa z najwyższą dopuszczalną ilością substancji zanieczyszczającej, a w przypadku gdy spalane są dwa paliwa z najwyższą dopuszczalną ilością substancji zanieczyszczającej - różnicę tę mnoży się przez wyższą moc cieplną ze spalania tych dwóch paliw; 2) dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczającej, o której mowa w § 2, ze spalania pozostałych paliw mnoży się przez moc cieplną z ich spalania; 3) sumę wartości z pkt 1 i 2 dzieli się przez moc cieplną ze spalania wszystkich paliw. 3. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w wielopaliwowym źródle, razem z innymi paliwami, pozostałości z procesu przerobu ropy naftowej, dla jednostek organizacyjnych prowadzących ten proces, jeżeli moc cieplna ze spalania jednego z paliw wynosi co najmniej 50% mocy cieplnej ze spalania wszystkich paliw, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2, odpowiadająca temu paliwu. § 7. 1. Uznaje się, że dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw jest dotrzymana, jeżeli: 1) ilość substancji zanieczyszczających ze źródła istniejącego, przeznaczonego do likwidacji przed końcem 2010 r., nie przekroczy w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 2, obowiązującej w okresie do dnia 31 grudnia 2005 r., 2) średnia obliczona z ilości substancji zanieczyszczających ze źródeł, z których gazy odlotowe odprowadzane są wspólnym emitorem, ważona względem natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, nie przekroczy średniej obliczonej z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2 ust. 2, ze źródeł pracujących w tym samym czasie, ważonej względem nominalnego natężenia przepływu objętości gazów odlotowych z tych źródeł, 3) średnia obliczona z ilości substancji zanieczyszczających ze źródeł istniejących jednej jednostki organizacyjnej, zlokalizowanych na jednym terenie, ważona względem natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, nie przekroczy średniej obliczonej z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2, ze źródeł pracujących w tym samym czasie, ważonej względem nominalnego natężenia przepływu objętości gazów odlotowych z tych źródeł, 4) jednocześnie są spełnione, dla źródła, w którego gazach odlotowych prowadzone są ciągłe pomiary stężeń substancji zanieczyszczających, następujące warunki: a) średnia ilość substancji zanieczyszczających dla faktycznych godzin pracy źródła odniesiona do miesiąca kalendarzowego nie przekroczy dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2, oraz b) 97% średnich ilości dwutlenku siarki i 97% średnich ilości pyłu oraz 95% średnich ilości tlenków azotu odniesionych do 48 godzin, obliczonych każdego dnia kalendarzowego dla poprzednich dwóch dni kalendarzowych, nie przekroczy 110% dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2. 2. W przypadku gdy źródło istniejące zostało zastąpione źródłem nowym, ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i ust. 2, obowiązują do dnia 31 grudnia 2005 r. 4. Średnie ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w ust. 1 pkt 4, oblicza się z jednogodzinnych średnich ilości substancji zanieczyszczających, przy czym w obliczeniach nie uwzględnia się okresów: 1) do 240 godzin w roku kalendarzowym z tytułu, wpływających na zwiększenie ilości dwutlenku siarki, zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odsiarczających, 2) osiągania obciążenia źródła określonego przez producenta, przy którym może ono pracować, 3) prób rozruchowych źródła lub urządzenia ochronnego, 4) dochodzenia do pełnej zdolności produkcyjnej. 5. Jeżeli zawartość siarki w węglu brunatnym nie pozwala na dotrzymanie dopuszczalnej ilości dwutlenku siarki, o której mowa w § 2 ust. 2, ze źródeł istniejących powiązanych technologicznie z kopalniami węgla brunatnego, uznaje się, że dopuszczalna ilość dwutlenku siarki jest dotrzymana, gdy ilość dwutlenku siarki nie przekroczy w okresie 3 miesięcy - 3 000 mg/m3 suchych gazów odlotowych o temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa - w warunkach normalnych, przy zawartości 6% tlenu w gazach odlotowych. § 8. 1. W przypadku wystąpienia, wpływających na zwiększenie ilości substancji zanieczyszczających, zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub w pracy urządzeń ochronnych ograniczających wprowadzanie tych substancji do powietrza powiadamia się niezwłocznie wojewodę oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska oraz jednostka organizacyjna podejmują działania dotyczące w szczególności ograniczenia lub wstrzymania procesów technologicznych i operacji technicznych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. W przypadku przekroczenia dopuszczalnych ilości pyłu, o których mowa w § 2, o więcej niż 30% w wyniku zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odpylających, praca źródła powinna być niezwłocznie zatrzymana. 4. W przypadku wystąpienia zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odsiarczających praca źródła powinna być zatrzymana niezwłocznie, nie później niż po 48 godzinach trwania zakłóceń. § 9. W procesach spalania paliw, w celu ograniczenia emisji pyłu ze źródeł, mogą być stosowane związki zawierające siarkę, z tym że od 1 stycznia 2006 r. dopuszcza się stosowanie w tych procesach wyłącznie siarki w postaci płynnej. § 10. W przypadku gdy nie są dotrzymane dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości dwutlenku siarki, tlenków azotu lub pyłu, o których mowa w § 2, konieczne jest zastosowanie urządzeń technicznych ograniczających wprowadzanie tych substancji do powietrza. § 11. 1. Pomiary stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych prowadzi się w sposób ciągły, jeżeli moc źródła wynosi co najmniej 300 MWt lub gdy wspólnym emitorem odprowadzane są gazy odlotowe ze źródeł o łącznej mocy cieplnej co najmniej 300 MWt, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jednostki organizacyjne posiadające źródła, o których mowa w ust. 1, nie wyposażone w urządzenia do ciągłych pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych, mają obowiązek prowadzenia pomiarów od dnia 1 stycznia 2001 r. § 12. Pomiary stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych ze źródeł nie wymienionych w § 11 ust. 1, dla których wymagane jest ustalenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, prowadzi się okresowo, w seriach pomiarowych, co najmniej dwukrotnie w ciągu roku kalendarzowego. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r. (poz. 793) Załącznik nr 1 DOPUSZCZALNE DO WPROWADZANIA DO POWIETRZA ILOŚCI SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH ZE SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH, DO KTÓRYCH UŻYTKOWANIA PRZYSTĄPIONO PO DNIU 28 MARCA 1990 R. I. Dopuszczalne ilości dwutlenku siarki 1. Ze spalania paliw stałych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość dwutlenku siarki w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych węgiel kamienny i brunatnykoks < 51 500800 ≥ 5-501 300800 ≥ 50-100850- ≥ 100-500liniowy spadek od 850 do 400- ≥ 500400- 2. Ze spalania paliw ciekłych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość dwutlenku siarki w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych < 300850 ≥ 300-500liniowy spadek od 850 do 400 ≥ 500400 3. Ze spalania paliw gazowych Rodzaj gazuDopuszczalna ilość dwutlenku siarki w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych gaz ziemny35 gaz ciekły5 gaz wielkopiecowy, gaz koksowniczy, niskokaloryczny gaz uzyskiwany przy gazyfikacji pozostałości po rafinacji ropy naftowej800 II. Dopuszczalne ilości tlenków azotu, w przeliczeniu na dwutlenek azotu 1. Ze spalania paliw stałych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość tlenków azotu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu w gazach odlotowych ze spalania: drewna - 11%, pozostałych paliw stałych - 6% węgiel kamiennywęgiel brunatny, koks i drewno < 50400400 ≥ 50460400 2. Ze spalania paliw ciekłych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość tlenków azotu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych < 50400 ≥ 50460 3. Ze spalania paliw gazowych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość tlenków azotu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych < 5150 ≥ 5-50300 ≥ 50350 III. Dopuszczalne ilości pyłu 1. Ze spalania paliw stałych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość pyłu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu w gazach odlotowych ze spalania: drewna - 11%, pozostałych paliw stałych - 6% źródła, dla których decyzję o pozwoleniu na budowę wydano do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzeniaźródła, dla których decyzję o pozwoleniu na budowę wydano po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia < 5700100 ≥ 5-50400100 ≥ 50-30035050 ≥ 30020050 2. Ze spalania paliw ciekłych Dopuszczalna ilość pyłu ze spalania paliw ciekłych o zawartości popiołu większej niż 0,06% w źródłach o mocy cieplnej mniejszej niż 500 MWt wynosi 100 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych, a w pozostałych przypadkach spalania paliw ciekłych wynosi 50 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych. 3. Ze spalania paliw gazowych Rodzaj gazuDopuszczalna ilość pyłu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych gaz ziemny5 gaz ciekły5 gaz wielkopiecowy, gaz koksowniczy10 gazy wytwarzane przez przemysł stalowy, które mogą być zużytkowane w innym miejscu50 pozostałe gazy5 IV. Dopuszczalne ilości tlenku węgla 1. Ze spalania paliw stałych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość tlenku węgla w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu w gazach odlotowych ze spalania: drewna - 11%, pozostałych paliw stałych - 6% < 50250 ≥ 50200 2. Ze spalania paliw ciekłych Dopuszczalna ilość tlenku węgla ze spalania paliw ciekłych wynosi 150 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych. 3. Ze spalania paliw gazowych Rodzaj gazuDopuszczalna ilość tlenku węgla w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych gaz ziemny100 pozostałe gazy150 Objaśnienia: 1) warunki normalne oznaczają temperaturę 273 K i ciśnienie 101,3 kPa; 2) dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających dotyczą źródeł o mocy cieplnej powyżej: - 0,5 MWt opalanych węglem i olejem, - 1,0 MWt opalanych koksem, gazem, drewnem; 3) moc cieplna oznacza ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie do źródła w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu. Załącznik nr 2 DOPUSZCZALNE DO WPROWADZANIA DO POWIETRZA ILOŚCI SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH ZE SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH, DO KTÓRYCH UŻYTKOWANIA PRZYSTĄPIONO PRZED DNIEM 29 MARCA 1990 R. 1. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania węgla kamiennego Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2005 r.od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2010 r. SO2NO2pyłCOSO2NO2pyłCO < 52 0004001 9002501 500400700250 ≥ 5-502 0004001 0002501 500400400250 ≥ 50-1002 0005403502501 500540200250 ≥ 100-3002 3505403502501 500540200250 ≥ 300-5002 350*5403502501 200540200250 ≥ 5002 3505403502501 200540100250 * Dla źródeł przeznaczonych do likwidacji przed końcem 2005 r. dopuszczalna ilość dwutlenku siarki wynosi 3 000 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych,, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych. 2. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania węgla brunatnego Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2005 r.od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2010 r. SO2*NO2pyłCOSO2NO2pyłCO ≥ 50-3002 5004502252502 000450225250 ≥ 300-5002 5004502252502 000450225250 ≥ 5002 5004502252502 000450100250 * Dla źródeł przeznaczonych do likwidacji przed końcem 2005 r. dopuszczalna ilość dwutlenku siarki wynosi 3 500 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych,, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych. 3. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania koksu Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2005 r.od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2010 r. SO2NO2pyłCOSO2NO2pyłCO < 51 100450635250800450635250 ≥ 5-50800450635250800450400250 4. Obowiązująca do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalna ilość tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu ze spalania drewna wynosi 400 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych,, przy zawartości tlenu 11% w gazach odlotowych. Obowiązująca do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalna ilość tlenku węgla ze spalania drewna wynosi 250 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych,, przy zawartości tlenu 11% w gazach odlotowych. 5. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw ciekłych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2005 r.od 1 stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2010 r. SO2NO2pył*COSO2NO2pył*CO < 54 3754505015085045050150 ≥ 5-504 375450501501 70045050150 ≥ 503 500630501501 70063050150 * Dopuszczalna ilość pyłu ze spalania paliw ciekłych o zawartości popiołu większej niż 0,06% w źródłach o mocy cieplnej mniejszej niż 500 MWt wynosi 100 mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych,, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych. 6. Dopuszczalne ilości tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu ze spalania paliw gazowych Moc cieplna źródła w MWtDopuszczalna ilość tlenków azotu w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2010 r. < 5150 ≥ 5-50300 ≥ 50350 7. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw gazowych Rodzaj gazuDopuszczalna ilość w mg/m3 suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych do 31 grudnia 2010 r. SO2pyłCO gaz ziemny355100 gaz ciekły55150 gaz koksowniczy80010150 gaz wielkopiecowy80050150 niskokaloryczny gaz uzyskiwany przy gazyfikacji pozostałości po rafinacji ropy naftowej80010150 gaz miejski1005150 pozostałe gazy355150 Objaśnienia: 1) warunki normalne oznaczają temperaturę 273 K i ciśnienie 101,3 kPa; 2) dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających dotyczą źródeł o mocy cieplnej powyżej: - 0,5 MWt opalanych węglem i olejem, - 1,0 MWt opalanych koksem, gazem, drewnem; 3) moc cieplna oznacza ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie do źródła w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 12 września 1998 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów oraz służących do przekazywania informacji o rodzaju i ilości odpadów umieszczonych na składowisku odpadów i o czasie ich składowania. (Dz. U. Nr 121, poz. 794) Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzory dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów oraz służących do przekazywania informacji o rodzaju i ilości odpadów umieszczonych na składowisku odpadów oraz o czasie ich składowania: 1) wzór karty ewidencji odpadów, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wzór dokumentu obrotu odpadami niebezpiecznymi, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) wzór karty informacyjnej o rodzaju i ilości odpadów umieszczonych na składowisku odpadów oraz o czasie ich składowania, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 12 września 1998 r. (poz. 794) Załącznik nr 1 Ilustracja Objaśnienia do "Karty ewidencji odpadów" 1. Kartę ewidencji odpadów prowadzą wytwarzający i odbiorcy odpadów. Dla odpadów komunalnych kartę ewidencji odpadów wypełniają w pozycji "Wytwarzający" podmioty, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. Nr 132, poz. 622 z późniejszymi zmianami). Dokument ten jest przeznaczony do rejestracji ilości odpadów jednego rodzaju. 2. Pozycja "Rodzaj odpadów" - wpisuje się tu rodzaj odpadów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). 3. Pozycja "Kod" - podaje się tu kod rodzaju odpadów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). 4. Pozycja "Niebezpieczny" - zakreślenie tej pozycji znakiem "X" oznacza odpad niebezpieczny zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). 5. Pozycja "Jednostka miary" - zakreślenie jednej z dwóch opcji znakiem "X" oznacza przyjętą jednostkę miary zgodnie z układem SI. Masę odpadów niebezpiecznych podaje się w kg, odpadów innych niż niebezpieczne - w Mg (tonach), z dokładnością do jednej setnej. 6. Przyjęte oznaczenia literowe odpowiadają pojęciom: W - wykorzystanie, U - unieszkodliwianie w inny sposób niż składowanie, S - składowanie. 7. Kolumny: 1-8 wypełnia wytwarzający odpady, kolumny 9-13 wypełnia odbiorca (odbiorcy) odpadów. 8. Kolumna 2 "Ilość odpadów wytworzonych w danym miesiącu/miesiąc" - wpisuje się sumę ilości odpadów podaną w kolumnach 3-8 oraz miesiąc, którego to dotyczy. 9. Kolumny: 3, 4, 5 - wpisuje się tu ilość odpadów, która została wykorzystana - W, unieszkodliwiona w inny sposób niż składowanie - U lub składowana - S przez wytwarzającego we własnym zakresie, w miesiącu. 10. Kolumny: 6, 7, 8 - wpisuje się tu ilość odpadów przekazaną do wykorzystania lub gromadzoną przez wytwarzającego - W, przekazaną do unieszkodliwienia w inny sposób niż składowanie - U, składowania - S. 11. Kolumny: 11, 12, 13 - ilość odpadów przyjęta przez odbiorcę do wykorzystania - W, unieszkodliwiania w inny sposób niż składowanie - U, składowania - S. 12. Kolumna 10 "Data przyjęcia i miejsce przeznaczenia odpadów" - wpisuje się datę przyjęcia odpadów oraz adres miejsca, w którym odpady są wykorzystywane, unieszkodliwiane w inny sposób niż składowanie lub składowane. Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Objaśnienia do "Dokumentu obrotu odpadami niebezpiecznymi" 1. Pozycja "Nr" - numer kolejny dokumentu obrotu odpadami niebezpiecznymi - pozycję wypełnia wytwarzający odpady. 2. Pozycja 1 Rodzaj odpadów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135) - pozycję wypełnia wytwarzający odpady. 3. Pozycję 2 Kod - wypełnia wytwarzający odpady. 4. Pozycję 3 Masa odpadów, z dokładnością do tysięcznych części tony (1 kg) - wypełnia wytwarzający odpady. 5. W pozycji 4 Przeznaczenie odpadów - wpisuje się słownie: wykorzystanie, unieszkodliwienie (inne niż składowanie), składowanie; pozycję wypełnia wytwarzający odpady lub odbiorca odpadów. 6. Pozycję 5 Numery rejestracyjne pojazdu samochodowego, przyczepy lub naczepy w przypadku transportu drogowego lub numer listu przewozowego w przypadku transportu kolejowego lub rzecznego - wypełnia podmiot przewożący odpady. 7. W pozycji 6 wpisuje się nr identyfikacyjny REGON wytwarzającego odpady. 8. W pozycji 7 wpisuje nr identyfikacyjny REGON odbiorcy odpadów, z tym że w przypadku gdy odbiorców jest kilku, każdy z nich wypełnia kolejno tę pozycję w Dokumencie. Dotyczy to również pozycji 9 i 10. 9. W pozycji 8 wpisuje się datę przekazania odpadów przez wytwarzającego. 10. W pozycji 9 wpisuje się datę przyjęcia odpadów przez odbiorcę odpadów. 11. W pozycji 10 zakreślenie jednej z trzech pozycji znakiem "X" oznacza odpowiednio: a) "W" - wykorzystanie odpadów, b) "U" - unieszkodliwienie odpadów (inne niż składowanie), c) "S" - składowanie odpadów na składowisku odpadów. Pozycję wypełnia odbiorca odpadów, który wykorzystał, unieszkodliwił odpady w inny sposób niż składowanie lub umieścił odpady na składowisku. Załącznik nr 3 Ilustracja Objaśnienia do "Karty informacyjnej o rodzaju i ilości odpadów umieszczonych na składowisku odpadów oraz o czasie ich składowania" 1. Kolumna 2 "Kod" - podaje się tu kod rodzaju odpadów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1135). 2. Kolumna 3 "Rodzaj odpadów" - wpisuje się tu rodzaj odpadów zgodnie z wymienionym w punkcie 1 rozporządzeniem. W przypadku gdy odpady uległy zmieszaniu, podaje się wszystkie rodzaje zmieszanych odpadów. 3. Kolumna 4 "Stan na początek roku kalendarzowego" - podaje się tu masę odpadów składowanych w latach poprzednich na składowisku lub jego części nie objętej rekultywacją, przy czym dla roku 1998 należy przyjąć stan "0" (zerowy). 4. W kolumnie 5 masę odpadów umieszczonych na składowisku odpadów podaje się w Mg (tonach), przy czym dla odpadów uwodnionych podaje się procentową zawartość wody w odpadach (W). 5. W kolumnie 6 czas składowania odpadów na składowisku odpadów podaje się w pełnych miesiącach kalendarzowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 7 września 1998 r. w sprawie zasad i trybu umarzania dowodów zawarcia umowy rachunku oszczędnościowego. (Dz. U. Nr 121, poz. 795) Na podstawie art. 61 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Imienny dokument potwierdzający zawarcie umowy rachunku oszczędnościowego, zwany dalej "dowodem", może być umorzony w razie utraty wskutek zniszczenia, zaginięcia lub bezprawnego zaboru. 2. Umorzenie utraconego dowodu może nastąpić na wniosek posiadacza rachunku, jego pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego, zwanego dalej "osobą zainteresowaną". § 2. O umorzeniu rozstrzyga oddział banku prowadzący rachunek. § 3. 1. Wniosek o umorzenie utraconego dowodu może być złożony w każdej palcówce banku, z którym zawarta została umowa rachunku oszczędnościowego, potwierdzona tym dowodem. 2. Wniosek powinien zawierać: 1) imię i nazwisko posiadacza lub posiadaczy rachunku, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców oraz adres, 2) określenie numeru i symboli dowodu, a w razie niemożności ich określenia - nazwę placówki banku, w której dowód został wystawiony, 3) dokładne lub przybliżone określenie stanu wkładu oszczędnościowego, 4) wskazanie okoliczności utraty dowodu i wskazanie ewentualnych środków dowodowych na tę okoliczność. 3. Jeżeli osoba zainteresowana nie może określić danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, powinna złożyć we wniosku odpowiednie oświadczenie w celu uzupełnienia tych danych przez bank. 4. Jeżeli wniosek dotyczy rachunku, którego posiadacz lub posiadacze udzielili stałego pełnomocnictwa do dysponowania tym rachunkiem, do wniosku należy dołączyć oświadczenie pełnomocnika, że dowód nie znajduje się w jego posiadaniu. W razie złożenia wniosku przez pełnomocnika, powinien on dołączyć do wniosku analogiczne oświadczenie posiadacza lub posiadaczy rachunku. 5. W razie gdy posiadacz rachunku ma dwóch przedstawicieli ustawowych, a wniosek składa jeden z nich, powinien on dołączyć do wniosku oświadczenie drugiego przedstawiciela, że dowód nie znajduje się w jego posiadaniu. 6. Bank odstąpi od wymaganych oświadczeń, o których mowa w ust. 4 i 5, jeżeli uzyskanie takich oświadczeń nie jest możliwe. 7. W razie gdy utrata dowodu nastąpiła łącznie z utratą dokumentu stwierdzającego tożsamość, wnioskodawca powinien dołączyć do wniosku oświadczenie o zgłoszeniu do właściwego organu faktu utraty tego dokumentu. § 4. 1. Placówka banku, o której mowa w § 3 ust. 1, przesyła wniosek wraz z dokumentami do oddziału banku prowadzącego rachunek. 2. Oddział, o którym mowa w ust. 1: 1) sprawdza wymienione we wniosku dane dotyczące utraconego dowodu, 2) dokonuje zastrzeżenia wypłat, 3) wywiesza w swoim lokalu, przeznaczonym do obsługi klientów, w widocznym miejscu, ogłoszenie o toczącym się postępowaniu o umorzenie dowodu, a w uzasadnionych przypadkach kieruje ogłoszenie do innych oddziałów tego banku. 3. Ogłoszenie powinno zawierać: 1) dane o posiadaczu lub posiadaczach rachunku oraz oznaczenie utraconego dowodu, 2) informację, że osoby, które roszczą sobie prawa do utraconego dowodu z tytułu przelewu na ich rzecz wierzytelności z tego dowodu, mogą zgłaszać swoje prawa, 3) wezwanie osób, w których posiadaniu znajduje się utracony dowód, do złożenia go w dowolnej placówce banku, 4) wskazanie 30-dniowego terminu do zgłoszenia praw (pkt 2), ewentualnie innych zastrzeżeń i złożenia dowodu (pkt 3), licząc od dnia ogłoszenia, 5) zastrzeżenie, że niezgłoszenie praw do utraconego dowodu i niezłożenie go w placówce banku w wyznaczonym terminie, określonym w ogłoszeniu, może spowodować umorzenie dowodu. § 5. 1. Jeżeli w terminie, o którym mowa w § 4 ust. 3 pkt 4: 1) osoba zainteresowana odnajdzie dowód - powinna zawiadomić o tym właściwy oddział banku, 2) osoba trzecia złoży dowód i nie zgłosi na piśmie zastrzeżeń co do wydania go posiadaczowi rachunku - właściwy oddział banku wydaje go posiadaczowi rachunku lub wystawia nowy dowód, 3) właściwy oddział banku ustali w inny sposób, że dowód znajduje się w czyimkolwiek posiadaniu - zawiadamia o tym osobę zainteresowaną. 2. Jeżeli osoba trzecia w terminie przewidzianym w § 4 ust. 3 pkt 4 zgłosi swoje prawo do utraconego i nie odnalezionego dowodu z tytułu pisemnego przelewu wierzytelności z tego dowodu, właściwy oddział banku zawiadamia o tym osobę zainteresowaną, wstrzymując załatwienie wniosku. 3. Po upływie terminu określonego w § 4 ust. 3 pkt 4, jeżeli utracony dowód nie odnalazł się i ze strony osób trzecich nie zostały zgłoszone prawa do tego dowodu, oddział banku prowadzący rachunek rozstrzyga o umorzeniu dowodu. § 6. W razie umorzenia utraconego dowodu, właściwy oddział banku wystawia na żądanie osoby, na której rzecz nastąpiło umorzenie - nowy dowód. § 7. Oddział banku prowadzący rachunek odmawia umorzenia dowodu, jeżeli brak podstaw do rozstrzygnięcia o jego umorzeniu. § 8. Do postępowań wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 9. Przewidziany w rozporządzeniu tryb umarzania dowodów nie wyłącza postępowania sądowego, określonego w przepisach o umarzaniu utraconych dokumentów. § 10. Wysokość oraz zasady ponoszenia opłat i kosztów postępowania w sprawach objętych rozporządzeniem regulują odrębne przepisy. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: w z. J. Niemcewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 września 1998 r. w sprawie zasad i warunków korzystania przez żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin z prawa do przejazdu na koszt wojska. (Dz. U. Nr 121, poz. 796) Na podstawie art. 62 ust. 4 i art. 63 w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i warunki korzystania z prawa do przejazdu na koszt wojska przez: 1) żołnierzy zawodowych pełniących służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanych dalej "żołnierzami zawodowymi", oraz członków ich rodzin - raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem, 2) żołnierzy zawodowych, o których mowa w pkt 1, korzystających z zakwaterowania tymczasowego, posiadających rodzinę - raz w miesiącu do miejsca zamieszkania tej rodziny i z powrotem. § 2. 1. Żołnierzowi zawodowemu oraz jego małżonkowi i dzieciom przysługuje prawo do przejazdu na koszt wojska raz w roku z miejscowości stałego zamieszkania lub pełnienia służby wojskowej do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem, zwane dalej "prawem do przejazdu", publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez: 1) przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", 2) przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, jeżeli brak jest połączenia kolejowego, o którym mowa w pkt 1, albo gdy przejazd autobusem nie jest droższy. 2. Przejazd publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" przysługuje: 1) w pierwszej klasie pociągu ekspresowego - oficerom w stopniu wojskowym generała (admirała) oraz innym oficerom zajmującym stanowiska służbowe o stopniu etatowym generała (admirała), 2) w pierwszej klasie pociągu pospiesznego lub w drugiej klasie pociągu ekspresowego - oficerom starszym, 3) w drugiej klasie pociągu pospiesznego lub w pierwszej klasie pociągu osobowego - pozostałym żołnierzom zawodowym. 3. Uprawnionym członkom rodzin żołnierzy zawodowych przysługuje prawo do przejazdu tą sama klasą i rodzajem pociągu co żołnierzom zawodowym, o których mowa w ust. 2. 4. W razie odbycia przejazdu innym środkiem transportu niż określono w ust. 1, osobie uprawnionej wypłaca się ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd, o którym mowa w ust. 2. 5. Podstawę wypłaty ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w ust. 4, stanowi pisemne oświadczenie żołnierza zawodowego o odbyciu przez niego przejazdu innym środkiem transportu wraz z potwierdzeniem pobytu w danej miejscowości przez organy wojskowe (komendę garnizonu, jednostkę wojskową), organy administracji terenowej, ośrodki wczasowe i urzędy pocztowe, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Żołnierzom zawodowym - absolwentom szkół wojskowych, którzy po ich ukończeniu udają się na urlop wypoczynkowy, przysługuje prawo do przejazdu na koszt wojska z miejsca siedziby szkoły do: 1) wybranej miejscowości w kraju, a z niej do miejscowości pełnienia służby, albo 2) miejsca zamieszkania członka rodziny uprawnionego do przejazdu na koszt wojska i z tego miejsca do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem. 2. Członkom rodzin żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo do przejazdu na zasadach określonych w § 2 ust. 3. 3. Przepisy § 2 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio. § 4. 1. Termin wykorzystania przejazdu na koszt wojska raz w roku do wybranej miejscowości w kraju i z powrotem upływa z dniem 31 grudnia danego roku kalendarzowego. 2. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osobom uprawnionym wypłaca się zryczałtowany ekwiwalent pieniężny. Wypłata następuje po złożeniu do organu finansowego jednostki wojskowej pisemnego oświadczenia żołnierza zawodowego, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. Prawo do przejazdu ustala się według stanu rodzinnego żołnierza zawodowego w dniu realizacji świadczenia, przy czym uwzględnia się również dziecko, które w roku kalendarzowym, w którym przysługuje świadczenie, ukończy wiek uprawniający do przejazdu na koszt wojska. 4. Wysokość ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w § 2 ust. 4, ustala się według cen obowiązujących w dniu przejazdu, natomiast wysokość zryczałtowanego ekwiwalentu pieniężnego, o którym mowa w § 4 ust. 2, ustala się według cen obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia, nie wyższych jednak niż obowiązujące w dniu 31 grudnia roku kalendarzowego, za który przysługuje ekwiwalent. 5. Roszczenia z tytułu prawa do przejazdu ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944). § 5. 1. Za dzieci żołnierza zawodowego posiadającego prawo do przejazdu uważa się dzieci własne żołnierza, dzieci jego małżonka, dzieci przysposobione i dzieci przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej - do ukończenia: 1) osiemnastego roku życia albo 2) dwudziestu czterech lat życia, jeżeli pobierają naukę w szkole średniej, pomaturalnej lub wyższej; w razie gdy ukończenie dwudziestu czterech lat życia przypada na ostatni rok nauki w szkole wyższej - do czasu ukończenia tego roku nauki, albo 3) stały się niepełnosprawne w stopniu znacznym lub umiarkowanym przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1. 2. Prawo do przejazdu nie przysługuje dzieciom żołnierza zawodowego: 1) pozostającym w związku małżeńskim, chyba że związek małżeński został zawarty między osobami kształcącymi się w szkole, 2) przebywającym w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli za jego pobyt rodzina nie ponosi odpłatności, 3) kształcącym się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatnie pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie), 4) przebywającym w zakładzie karnym lub poprawczym, 5) osiągającym dochód w kwocie przekraczającej miesięcznie najniższe wynagrodzenie pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, określone przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. 3. Dochód, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, ustala się według zasad przewidzianych przy ustalaniu prawa do zasiłku rodzinnego. § 6. Prawo do przejazdu nie przysługuje żołnierzom zawodowym, którym udzielono urlopu bezpłatnego lub których przeniesiono w stan nieczynny na okres dłuższy niż jeden rok. Przepis ten stosuje się również do członków rodziny żołnierza zawodowego. § 7. 1. Żołnierzowi zawodowemu, korzystającemu z zakwaterowania tymczasowego i posiadającemu rodzinę, przysługuje raz w miesiącu prawo do przejazdu na koszt wojska w razie udzielenia mu, na podstawie odrębnych przepisów, urlopu okolicznościowego w celu odwiedzenia rodziny lub wypoczynkowego, zwane dalej "przejazdem w celu odwiedzenia rodziny", publicznym transportem zbiorowym wykonywanym przez: 1) przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe", 2) przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, jeżeli brak jest połączenia kolejowego pomiędzy miejscowością stałego pełnienia służby wojskowej przez żołnierza zawodowego a miejscem zamieszkania jego rodziny albo gdy przejazd autobusem nie jest droższy i wnosi o to żołnierz. 2. Przejazd w celu odwiedzenia rodziny przysługuje od miejscowości, w której żołnierz zawodowy pełni służbę wojskową, do miejscowości stałego zamieszkania jego rodziny, z powodu posiadania której udzielono mu urlopu okolicznościowego, i z powrotem. 3. Przejazd w celu odwiedzenia rodziny przysługuje w klasie drugiej pociągu pospiesznego albo autobusem zwykłym lub pospiesznym. Jeżeli lokalne warunki odbycia przejazdu to uzasadniają, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę wojskową, może wyrazić zgodę na przejazd w klasie drugiej pociągu ekspresowego. 4. Przejazd w celu odwiedzenia rodziny przysługuje w terminie, w którym udzielono żołnierzowi zawodowemu urlopu okolicznościowego w celu odwiedzenia rodziny. W miesiącu, w którym żołnierz zawodowy wykorzystuje urlop wypoczynkowy, i z tego względu, na podstawie odrębnych przepisów, nie udzielono mu urlopu okolicznościowego w celu odwiedzenia rodziny, przejazd ten przysługuje w terminie udzielonego urlopu wypoczynkowego. 5. Przejazd w celu odwiedzenia rodziny nie przysługuje, jeżeli rodzina żołnierza zawodowego zamieszkuje w miejscowości pobliskiej, w rozumieniu przepisów o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. § 8. 1. Za zgodą dowódcy jednostki wojskowej żołnierz zawodowy może odbyć przejazd w celu odwiedzenia rodziny innym środkiem transportu niż określony w § 7 ust. 1. 2. W przypadku określonym w ust. 1 żołnierzowi zawodowemu przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd kolejami przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe", a gdy brak jest połączenia kolejowego - za przejazd autobusem przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, według zasad określonych w § 7 ust. 2 i 3. 3. Wypłaty ekwiwalentu pieniężnego dokonuje się na podstawie oświadczenia żołnierza zawodowego o odbyciu przejazdu, zamieszczonego na skierowaniu (poleceniu wyjazdu służbowego). § 9. 1. Prawo do przejazdu na koszt wojska nie obejmuje opłat dodatkowych i dopłat. 2. Przejazd na koszt wojska, o którym mowa w § 2 i 7, przysługuje najkrótszą trasą kolejową lub autobusową albo łącznie transportem kolejowym i autobusowym. 3. Prawo do przejazdu, o którym mowa w § 2, realizuje jednostka wojskowa, w której żołnierz zawodowy pozostaje na zaopatrzeniu finansowym, a przejazdu, o którym mowa w § 7 - jednostka wojskowa, której dowódca udzielił żołnierzowi zawodowemu urlopu okolicznościowego w celu odwiedzenia rodziny lub wypoczynkowego. 4. Przy realizacji prawa do przejazdu, o którym mowa w § 2 i 7, uwzględnia się posiadane przez żołnierza zawodowego oraz członków jego rodziny uprawnienia, w tym wykupione, do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów publicznym transportem zbiorowym. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 1998 r. (poz. 796) Ilustracja Ilustracja * Niepotrzebne skreślić. ** Należy wpisać odpowiednio: - "ustawy" - w przypadku uprawnień wynikających z ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 460), - "wykupu" oraz podać instytucję wykupującą uprawnienia do ulgi przejazdowej. *** Np. w razie niepełnosprawności dziecka powyżej 18 lat należy podać stopień niepełnosprawności oraz rok otrzymania decyzji. POUCZENIE 1. Prawo do przejazdu na koszt wojska przysługuje żołnierzowi zawodowemu, jego małżonkowi oraz dzieciom własnym, dzieciom małżonka, dzieciom przysposobionym i dzieciom przyjętym na wychowanie, w tym w ramach rodzin zastępczych - do ukończenia: 1) osiemnastego roku życia albo 2) dwudziestu czterech lat życia, jeżeli pobierają naukę w szkole średniej, pomaturalnej lub wyższej; w przypadku gdy ukończenie dwudziestu czterech lat życia przypada na ostatni rok nauki w szkole wyższej - do czasu ukończenia tego roku nauki, albo 3) stały się niepełnosprawne w stopniu znacznym lub umiarkowanym przed osiągnięciem wieku określonego w pkt 1. 2. Przejazd na koszt wojska nie przysługuje dzieciom żołnierza zawodowego: 1) pozostającym w związku małżeńskim, chyba że związek małżeński został zawarty między osobami kształcącymi się w szkole, 2) przebywającym w domu pomocy społecznej, w domu dziecka lub w innej placówce opiekuńczo-wychowawczej, jeśli za ich pobyt rodzina nie wnosi opłat, 3) kształcącym się w szkole wojskowej lub innej szkole zapewniającej nieodpłatne pełne utrzymanie (wyżywienie, zakwaterowanie, umundurowanie), 4) przebywającym w zakładzie karnym lub poprawczym, 5) osiągającym dochód w kwocie przekraczającej miesięcznie najniższe wynagrodzenie pracowników za pełny miesięczny wymiar czasu pracy, określane przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 września 1998 r. w sprawie zasad przyznawania odrębnego wynagrodzenia dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji za wykonywanie zleconych czynności wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe. (Dz. U. Nr 121, poz. 797) Na podstawie art. 3 ust. 2 oraz art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Żołnierzowi zawodowemu, któremu dowódca jednostki wojskowej zleci wykonywanie dodatkowych czynności wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3, odrębne wynagrodzenie. 2. Wykaz dodatkowych czynności, o których mowa w ust. 1, oraz maksymalne stawki odrębnego wynagrodzenia określa załącznik do rozporządzenia. 3. Odrębne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, może być przyznane pod warunkiem, że w etacie jednostki wojskowej nie występują stanowiska obejmujące swym zakresem obowiązki, z tytułu których zlecono wykonywanie dodatkowych czynności, oraz gdy ich wprowadzenie w jednostce wojskowej wynika z odrębnych przepisów. § 2. Decyzję o zleceniu żołnierzowi zawodowemu dodatkowych czynności, o których mowa w § 1, z określeniem miesięcznej wysokości wynagrodzenia, a także określonym terminem wykonywania tych czynności - stwierdza się w rozkazie jednostki wojskowej. § 3. Odrębne wynagrodzenie wypłaca się w terminach miesięcznych z dołu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 maja 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 września 1998 r. (poz. 797) WYKAZ DODATKOWYCH CZYNNOŚCI ORAZ MAKSYMALNE STAWKI ODRĘBNEGO WYNAGRODZENIA Lp.Określenie czynności dodatkowejMaksymalna stawka odrębnego wynagrodzenia miesięcznego w % od najniższego uposażenia* 1Dowódca jednostki wojskowej pełniący jednocześnie obowiązki dowódcy garnizonu10 2Członkowie komisji resortowej - powołanej odrębną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, w której określono prawo do dodatkowego wynagrodzenia: 1) przewodniczący komisji15 2) członek komisji10 3) członek podkomisji/zespołu5 3Radca prawny - koordynator pomocy prawnej7 4Pilot-instruktor prowadzący w powietrzu szkolenie kandydatów na pilotów (nawigatorów) lub szkolący pilotów (nawigatorów) do latania na nowym typie samolotów - w Jednostce Wojskowej Nr 11596 5Czynności dodatkowe polegające na wykonywaniu funkcji:5 1) metrologa (inspektora metrologa) 2) inspektora ochrony przeciwpożarowej 3) inspektora ochrony tajemnicy wojskowej 4) inspektora szkolenia fizycznego 5) energetyka 6) oficera dochodzeniowego szkód w mieniu wojska * Najniższe uposażenie zasadnicze żołnierza zawodowego (plutonowego z wysługą 2 lat na stanowisku zaszeregowania w 32 grupie uposażenia). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 września 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych warunków i trybu włączania jednostek ochrony przeciwpożarowej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. (Dz. U. Nr 121, poz. 798) Na podstawie art. 20 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, zwanego dalej "systemem", mogą być włączane jednostki ochrony przeciwpożarowej, zwane dalej "jednostkami", których siły i środki przewidziane są do użycia w planach ratowniczych po spełnieniu warunków, o których mowa w § 2. § 2. 1. Do systemu może zostać włączona jednostka, która posiada: 1) co najmniej dwa średnie lub ciężkie samochody pożarnicze, 2) wyszkolonych ratowników w liczbie zapewniającej pełną obsadę co najmniej dwóch samochodów pożarniczych, 3) skuteczny system łączności powiadamiania i alarmowania, 4) urządzenia łączności w sieci radiowej systemu na potrzeby działań ratowniczych oraz która pozostaje w stałej gotowości do podejmowania działań ratowniczych. 2. Do systemu może być włączona także jednostka, która nie spełnia warunków wymienionych w ust. 1, jeśli jej działalność ma zastosowanie w warunkach przewidzianych w planie działań ratowniczych. 3. Ocenę warunków, o których mowa w ust. 1, przeprowadza właściwy miejscowo komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej. § 3. 1. Włączenie jednostki do systemu jest poprzedzone zawarciem porozumienia między właściwym miejscowo komendantem rejonowym Państwowej Straży Pożarnej, podmiotem tworzącym jednostkę oraz tą jednostką. 2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, określa w szczególności: 1) siły i środki jednostki przewidziane do wykorzystania w systemie, 2) zadania ratownicze przewidziane dla jednostki w ramach systemu, 3) wymaganą liczbę i poziom wyszkolenia ratowników w jednostce, 4) sposób utrzymania stanu gotowości jednostki do działań ratowniczych, w szczególności w zakresie: a) sprawności technicznej samochodów pożarniczych i ich wyposażenia, b) przygotowania ratowników do działań, c) przebiegu alarmowania, 5) sposoby alarmowania jednostki, 6) warunki rozwiązania porozumienia. § 4. 1. Komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej przedstawia właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej wykaz jednostek, z którymi zawarł porozumienie, o którym mowa w § 3 ust. 1. 2. Na wniosek właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej wydaje decyzję w sprawie włączenia jednostki do systemu. § 5. Właściwy miejscowo komendant rejonowy Państwowej Straży Pożarnej, w razie stwierdzenia nieprzestrzegania przez jednostkę włączoną do systemu postanowień porozumienia, o którym mowa w § 3 ust. 1, wzywa tę jednostkę do przywrócenia, w wyznaczonym terminie, stanu określonego w porozumieniu. § 6. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej prowadzi ewidencję jednostek ochrony przeciwpożarowej włączonych do systemu. § 7. Jednostki włączone do systemu zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu włączania jednostek ochrony przeciwpożarowej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. Nr 140, poz. 800) zachowują przynależność do systemu. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 września 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania oraz sposobu organizacji straży ochrony kolei. (Dz. U. Nr 121, poz. 799) Na podstawie art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Dla realizacji zadań określonych w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) ustala się, że do zakresu działania straży ochrony kolei należy: 1) ochrona obszaru kolejowego przed dostępem osób nieuprawnionych i nieupoważnionych, 2) kontrola wstępu na obszar kolejowy, do budynków, budowli i urządzeń kolejowych, 3) prowadzenie działalności profilaktycznej związanej z ochroną życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 4) gromadzenie i analiza danych o zjawiskach zagrożenia osób i mienia w celu przeciwdziałania tym zjawiskom, 5) opracowywanie systemów ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych i przedstawianie wniosków zarządowi kolei, 6) wykonywanie zadań poza obszarem kolejowym w przypadkach określonych w przepisach szczególnych, 7) szkolenie zawodowe funkcjonariuszy straży ochrony kolei. § 2. 1. Jednostką organizacyjną zarządu kolei jest komenda straży ochrony kolei. 2. W zależności od obszaru swojego działania zarząd kolei może tworzyć jednostki straży ochrony kolei podległe komendzie straży ochrony kolei: 1) oddziały okręgowe straży ochrony kolei, 2) oddziały rejonowe straży ochrony kolei, w skład których mogą wchodzić placówki straży ochrony kolei. 3. Lokalizację komendy straży ochrony kolei oraz podległych jej oddziałów określa zarząd kolei po uzyskaniu opinii Komendanta Głównego Policji. 4. Dla potrzeb straży ochrony kolei zarząd kolei może utworzyć ośrodek szkolenia zawodowego straży ochrony kolei oraz hodowli i tresury psów służbowych, zwany dalej "ośrodkiem", podległy komendzie straży ochrony kolei. § 3. Nadzór nad działalnością straży ochrony kolei sprawuje zarząd kolei przez komendanta straży ochrony kolei. § 4. Zarząd kolei zapewnia umundurowanie dla funkcjonariuszy straży ochrony kolei. § 5. 1. Do zakresu działania komendy straży ochrony kolei należy: 1) opracowywanie planów działalności straży ochrony kolei na obszarze działania zarządu kolei, 2) prowadzenie działalności profilaktycznej związanej z ochroną życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 3) dokonywanie analiz w zakresie stanu ochrony życia i zdrowia ludzi oraz mienia na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 4) opracowywanie programów szkolenia i doskonalenia zawodowego funkcjonariuszy straży ochrony kolei oraz opiniowanie innych programów szkolenia w zakresie ochrony kolei, 5) sprawowanie ogólnego nadzoru nad postępowaniem mandatowym straży ochrony kolei oraz wnioskami kierowanymi przez straż ochrony kolei do kolegiów do spraw wykroczeń, 6) współpraca z przewoźnikami kolejowymi w zakresie zapewnienia bezpiecznego przewozu osób i rzeczy, 7) określanie potrzeb w zakresie wyposażenia straży ochrony kolei w środki techniczne niezbędne do realizacji zadań, 8) koordynacja działań porządkowych i zapobiegających kradzieżom, prowadzonych przez straż ochrony kolei na obszarze działania zarządu kolei, 9) współpraca ze strażami ochrony kolei innych zarządów kolei, 10) sprawowanie nadzoru nad przydzielaniem straży ochrony kolei psów służbowych oraz hodowlą i tresurą tych psów, 11) dokonywanie kontroli działalności oddziałów straży ochrony kolei i ośrodka. 2. W przypadku gdy oddziały okręgowe i rejonowe straży ochrony kolei nie zostały przez zarząd kolei utworzone, komenda straży ochrony kolei wykonuje także zadania określone w § 7 pkt 4 oraz w § 9 pkt 1-6 i 8-12. § 6. 1. Komendą straży ochrony kolei kieruje i reprezentuje ją na zewnątrz komendant straży ochrony kolei, powoływany i odwoływany przez zarząd kolei. 2. Komendant straży ochrony kolei może kierować strażą ochrony kolei przy pomocy zastępców. 3. Zastępców komendanta straży ochrony kolei powołuje i odwołuje zarząd kolei na wniosek komendanta straży ochrony kolei. § 7. Do zakresu działania oddziału okręgowego straży ochrony kolei należy: 1) opracowywanie planów działalności oddziału okręgowego straży ochrony kolei, 2) organizowanie działań porządkowych i zapobiegających kradzieżom na obszarze działania oddziału, 3) dokonywanie kontroli stanu zabezpieczenia mienia, 4) zamawianie i rozdzielanie sprzętu technicznego na potrzeby straży ochrony kolei oraz nadzór nad jego wykorzystaniem, a także przydzielanie psów służbowych, 5) współdziałanie z innymi oddziałami okręgowymi straży ochrony kolei oraz strażami ochrony kolei innych zarządów kolei, 6) sprawowanie kontroli nad postępowaniem mandatowym oraz wnioskami kierowanymi do kolegiów do spraw wykroczeń przez oddziały rejonowe straży ochrony kolei, 7) kontrola prowadzenia działań z użyciem psów służbowych w oddziałach rejonowych straży ochrony kolei. § 8. 1. Oddziałem okręgowym straży ochrony kolei kieruje komendant oddziału okręgowego straży ochrony kolei powoływany i odwoływany przez komendanta straży ochrony kolei. 2. Komendant oddziału okręgowego może kierować oddziałem przy pomocy zastępcy. § 9. Do zakresu działania oddziału rejonowego straży ochrony kolei należy: 1) wystawianie posterunków ochronnych, 2) patrolowanie obszaru kolejowego i pociągów pasażerskich, 3) konwojowanie: a) wyznaczonych przez zarząd kolei pociągów towarowych lub wagonów, b) wartości pieniężnych w sposób określony w odrębnych przepisach, 4) zabezpieczanie w razie wypadku kolejowego mienia i wszelkich śladów do czasu przybycia organów dochodzeniowych i komisji, 5) kontrolowanie stanu zabezpieczenia i ochrony budynków, budowli i urządzeń kolejowych, pociągów i innych pojazdów szynowych, 6) prowadzenie działań porządkowych i zapobiegających kradzieżom, 7) współdziałanie z innymi oddziałami rejonowymi straży ochrony kolei, strażami ochrony kolei innych zarządów kolei oraz przewoźnikami kolejowymi, 8) zabezpieczanie i konserwacja oraz właściwa eksploatacja przydzielonego sprzętu technicznego, 9) prowadzenie działań z użyciem psów służbowych i utrzymywanie tych psów, 10) prowadzenie ewidencji nałożonych grzywien w formie mandatu karnego, 11) składanie do kolegiów do spraw wykroczeń wniosków o ukaranie za naruszenie przepisów porządkowych na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach szynowych, 12) określanie zadań dla placówek straży ochrony kolei. § 10. 1. Oddziałem rejonowym straży ochrony kolei kieruje komendant oddziału rejonowego straży ochrony kolei, powoływany i odwoływany przez komendanta straży ochrony kolei. 2. Komendant oddziału rejonowego może kierować oddziałem przy pomocy zastępcy. § 11. Placówkę straży ochrony kolei stanowi zespół pracowników oddziału rejonowego straży ochrony kolei, mający siedzibę poza siedzibą oddziału rejonowego ze względu na obszar działania tego oddziału. § 12. Ośrodek prowadzi szkolenie i doskonalenie zawodowe funkcjonariuszy straży ochrony kolei oraz hodowlę i tresurę psów służbowych. § 13. Do zakresu działania ośrodka należy: 1) szkolenie i doskonalenie funkcjonariuszy straży ochrony kolei, 2) prowadzenie działalności szkoleniowej i instruktorskiej przewodników psów służbowych, 3) prowadzenie hodowli i tresury psów służbowych, 4) kontrola prowadzenia działań z użyciem psów służbowych i utrzymania tych psów w straży ochrony kolei. § 14. Ośrodkiem kieruje komendant ośrodka powoływany i odwoływany przez komendanta straży ochrony kolei. § 15. Szczegółową organizację straży ochrony kolei określa zarząd kolei w regulaminie organizacyjnym. § 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 września 1998 r. w sprawie przebiegu służby wojskowej żołnierzy zawodowych po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny. (Dz. U. Nr 122, poz. 800) Na podstawie art. 106i ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb: 1) przenoszenia żołnierzy zawodowych do dyspozycji oraz pełnienia służby wojskowej w okresie przebywania w dyspozycji, 2) postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza resortem obrony narodowej, 3) opiniowania żołnierzy zawodowych, zapoznawania ich z opinią służbową oraz wnoszenia i rozpatrywania odwołań, 4) mianowania żołnierzy zawodowych na kolejne stopnie wojskowe do stopnia pułkownika (komandora) włącznie, 5) wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk, 6) powoływania, w przypadkach szczególnych, do zawodowej służby wojskowej, 7) udzielania urlopów żołnierzom zawodowym oraz odwoływania z tych urlopów, 8) zwalniania z zawodowej służby wojskowej. § 2. W rozumieniu rozporządzenia określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944), 2) jednostka wojskowa - jednostkę resortu obrony narodowej, samodzielną pod względem organizacyjnym i administracyjnym, posiadającą odrębny etat, 3) wyższe szkoły wojskowe - akademie wojskowe i wyższe szkoły oficerskie, 4) szkoły wojskowe - szkoły chorążych zawodowych i podoficerskie szkoły zawodowe, 5) szkoły niewojskowe - szkoły cywilne, o których mowa w art. 10 ust. 2 ustawy, oraz inne szkoły cywilne stopnia ponadpodstawowego, 6) decyzje personalne to: a) postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o mianowaniu na pierwszy stopień oficerski lub stopnie generalskie albo o wyznaczaniu na stanowiska służbowe i zwalnianiu z tych stanowisk, b) decyzje Ministra Obrony Narodowej o mianowaniu na stopnie wojskowe lub powoływaniu do zawodowej służby wojskowej i zwalnianiu z tej służby albo wyznaczaniu na stanowiska służbowe i zwalnianiu z tych stanowisk, c) rozkazy (decyzje) osób uprawnionych do mianowania na stopnie wojskowe lub do powoływania do zawodowej służby wojskowej i zwalniania z tej służby albo do wyznaczania na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk, 7) przypadki szczególne przy powoływaniu do zawodowej służby wojskowej - sytuacje, w których do służby zawodowej są powoływani kandydaci na żołnierzy zawodowych, którzy rozpoczęli naukę w czasie pokoju, a ukończyli ją według wojennego programu szkolenia, w tym również kształceni poza granicami kraju, jak też sytuacje, w których są powoływane do zawodowej służby wojskowej inne osoby niż określone w art. 10 i 11 ustawy, 8) wojenny program szkolenia - skrócony program szkolenia żołnierzy, wprowadzany do realizacji po ogłoszeniu mobilizacji lub wybuchu wojny, 9) jednostki wojennego systemu uzupełniania wojsk - jednostki organizacyjne przeznaczone do wykonywania zadań związanych z uzupełnianiem wojsk, występujące w wojennych strukturach uzupełniania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", 10) wykaz stanowisk - wykaz stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej, przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych w czasie mobilizacji i wojny. Rozdział 2 Przenoszenie żołnierzy zawodowych do dyspozycji oraz pełnienie służby wojskowej w okresie przebywania w dyspozycji § 3. 1. Do dyspozycji właściwego organu wojskowego przenosi się żołnierza zawodowego: 1) o którym mowa w art. 106b ust. 4 ustawy, pozostającego w chwili ogłoszenia mobilizacji lub wybuchu wojny w stanie nieczynnym lub w rezerwie kadrowej, jeśli nie wyznacza się go na stanowisko służbowe, 2) zaginionego, 3) przebywającego w niewoli, 4) skierowanego do szpitala na leczenie, 5) zawieszonego w wykonywaniu czynności służbowych, 6) tymczasowo aresztowanego, 7) odwołanego ze służby na stanowisku służbowym poza resortem obrony narodowej. 2. Żołnierz zawodowy pozostający w dyspozycji może być kierowany przez dowódcę (szefa), w którego dyspozycji pozostaje, do wykonywania określonych przez niego zadań służbowych, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4 i 6. 3. Po ustaniu przyczyny przebywania żołnierza zawodowego w dyspozycji, w przypadku braku możliwości wyznaczenia na stanowisko służbowe, kieruje się go do etatowego stanu zmiennego pododdziału uzupełnienia kadrowego właściwego dla dowódcy (szefa), w którego dyspozycji żołnierz ten pozostaje. 4. Żołnierza zawodowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 7, w miarę możliwości, wyznacza się na stanowisko służbowe nie niższe niż zajmowane przed zawieszeniem w wykonywaniu czynności służbowych, przeniesieniem do rezerwy kadrowej lub przed odwołaniem ze służby na stanowisku poza resortem obrony narodowej. § 4. Organy wojskowe właściwe w sprawach przenoszenia żołnierzy zawodowych do dyspozycji oraz pełnienia przez nich służby wojskowej w okresie pozostawania w dyspozycji określają odrębne przepisy. Rozdział 3 Postępowanie przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza resortem obrony narodowej § 5. 1. Żołnierz pełniący zawodową służbę wojskową w czasie pokoju na zasadach określonych w art. 20a ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3, pełni w dalszym ciągu tę służbę, po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny, na dotychczas zajmowanym stanowisku. 2. Stanowisko, o którym mowa w ust. 1, ujmuje się w wykazie stanowisk prowadzonym przez Sztab Generalny Wojska Polskiego. 3. Żołnierza zawodowego, który dotychczas pełnił służbę na innym stanowisku służbowym niż ustalone w wykazie stanowisk, po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny, kierownik jednostki organizacyjnej poza resortem obrony narodowej, zwanej dalej "jednostką organizacyjną", w której pełni on służbę, niezwłocznie kieruje do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej. § 6. Na stanowisko ujęte w wykazie stanowisk żołnierza zawodowego wyznacza się i odwołuje z tego stanowiska decyzją personalną właściwego organu wojskowego - na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej, któremu żołnierz podlega. § 7. Odwołania żołnierza zawodowego ze stanowiska służbowego, o którym mowa w § 5 ust. 2, dokonuje Minister Obrony Narodowej: 1) na wniosek żołnierza zawodowego, 2) na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę, 3) z urzędu - ze względu na potrzeby Sił Zbrojnych. § 8. 1. Żołnierz zawodowy, który pełni zawodową służbę wojskową na stanowisku ujętym w wykazie stanowisk, z tytułu jej pełnienia podlega organowi określonemu w odrębnych przepisach. 2. Przepis ust. 1 nie narusza uprawnień służbowych przełożonych w jednostce organizacyjnej, którym podlega żołnierz zawodowy. § 9. Organy właściwe w sprawach postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza resortem obrony narodowej określają odrębne przepisy. Rozdział 4 Opiniowanie żołnierzy zawodowych, zapoznawanie ich z opinią służbową oraz wnoszenie i rozpatrywanie odwołań § 10. 1. Żołnierz zawodowy, po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny, podlega opiniowaniu służbowemu w formie opiniowania specjalnego. 2. Opinię specjalną o żołnierzu zawodowym, zwaną dalej "opinią", sporządza się w przypadku: 1) zakończenia kształcenia (szkolenia), jeżeli trwało ono przynajmniej jeden miesiąc - na 7 dni przed jego zakończeniem, 2) niewywiązywania się z obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym, 3) żądania prokuratora wojskowego lub Żandarmerii Wojskowej, w związku z prowadzonym przeciwko żołnierzowi postępowaniem przygotowawczym, 4) zwalniania żołnierza z zawodowej służby wojskowej, 5) ogłoszenia demobilizacji w Siłach Zbrojnych. 3. Wzór opinii określa załącznik do rozporządzenia. § 11. 1. Opinię sporządza się w jednym egzemplarzu, z zastrzeżeniem § 16. 2. W przypadku wydania opinii o żołnierzu zawodowym, opartej na nierzetelnej i nieobiektywnej ocenie, opiniujący ponosi odpowiedzialność przewidzianą w przepisach o dyscyplinie wojskowej. § 12. W opinii uwzględnia się, stosownie do okoliczności: 1) stan i rozwój kwalifikacji zawodowych żołnierza zawodowego, ze szczególnym uwzględnieniem przydatności do służby na stanowiskach dowódczych, i wykonywanie funkcji specjalistycznych, 2) ocenę cech osobowości żołnierza zawodowego, w tym szczególnie odporność psychiczną i fizyczną oraz zdyscyplinowanie, 3) stan zdrowia, doznane rany i kontuzje, 4) ocenę realizacji zadań służbowych oraz przydatność na zajmowanym stanowisku, 5) predyspozycje do zajmowania innych stanowisk służbowych, 6) ocenę ogólną. § 13. Opinię doręcza się opiniowanemu żołnierzowi zawodowemu na jego wniosek oraz organowi, który wniósł o jej sporządzenie. § 14. 1. Żołnierza zawodowego zapoznaje się z treścią opinii, po jej sporządzeniu, w ciągu: 1) 7 dni - w przypadku, o którym mowa w § 10 ust. 2 pkt 1, 2) 30 dni - w pozostałych przypadkach, z wyjątkiem określonych w § 10 ust. 2 pkt 3, oraz w przypadkach zwalniania żołnierza z zawodowej służby wojskowej z przyczyn, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 1 i 9-12 ustawy. 2. Żołnierz zawodowy potwierdza własnoręcznym podpisem zapoznanie się z opinią, a w razie odmowy złożenia podpisu zapoznający czyni na niej adnotację o tej odmowie. 3. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od wydanej o nim opinii służbowej do wyższego przełożonego w terminie 14 dni od dnia zapoznania się z treścią opinii. § 15. 1. Wyższy przełożony, do którego wniesiono odwołanie od opinii, rozstrzyga ostatecznie o treści tej opinii przez: 1) utrzymanie jej w mocy, 2) zmianę jej treści w części lub w całości. 2. O sposobie załatwienia odwołania zawiadamia się przełożonego żołnierza zawodowego, który wniósł odwołanie. 3. Przepisy § 14 stosuje się odpowiednio. § 16. W przypadku, o którym mowa w § 10 ust. 2 pkt 4, opinię sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden wręcza się żołnierzowi. § 17. Organy wojskowe właściwe w sprawach opiniowania żołnierzy zawodowych, zapoznawania ich z opinią służbową oraz rozpatrywania odwołań żołnierzy od opinii określają odrębne przepisy. Rozdział 5 Mianowanie żołnierzy zawodowych na kolejne stopnie wojskowe do stopnia pułkownika (komandora) włącznie § 18. 1. Żołnierza zawodowego na kolejny stopień wojskowy mianuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub uprawniony organ wojskowy, z własnej inicjatywy albo na wniosek bezpośredniego przełożonego żołnierza, na zasadach, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy. 2. Jeżeli w decyzji personalnej o mianowaniu nie określono dnia mianowania, za dzień ten przyjmuje się datę wydania tej decyzji. § 19. 1. Żołnierza zawodowego, który zmarł lub zginął w okolicznościach świadczących o szczególnym męstwie, mimo niespełniania warunków do mianowania, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy, można pośmiertnie mianować na kolejny stopień wojskowy. 2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, następuje z dniem dokonania czynu. § 20. Mianowanie na kolejny stopień wojskowy następuje w formie postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej lub decyzji (rozkazu) uprawnionego organu wojskowego. Rozdział 6 Wyznaczanie żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalnianie z tych stanowisk § 21. 1. Żołnierz zawodowy może zajmować tylko jedno stanowisko służbowe: 1) oficer - przewidziane w etacie dla oficera, 2) chorąży - dla chorążego, 3) podoficer zawodowy - dla podoficera zawodowego. 2. W zależności od potrzeb Sił Zbrojnych można wyznaczyć: 1) chorążego na stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla oficera - do stopnia etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie, 2) podoficera zawodowego na stanowisko służbowe przewidziane w etacie dla chorążego (chorążego marynarki) - jeśli nie wiąże się z tym stosunek zwierzchności odpowiednio nad oficerami lub chorążymi. § 22. 1. Żołnierza zawodowego wyznacza się na stanowisko służbowe przewidziane w etacie, z uwzględnieniem kwalifikacji, stanu zdrowia i opinii. 2. Mimo braku wymogów, o których mowa w ust. 1, przełożony, stosownie do swoich uprawnień, może wyznaczyć na wyższe stanowisko służbowe żołnierza zawodowego, który na polu walki wykazał się wyjątkowymi umiejętnościami dowódczymi, a także w innych przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych. 3. Wyznaczanie na stanowiska służbowe i zwalnianie z tych stanowisk następuje na podstawie decyzji personalnej właściwego organu wojskowego. § 23. Żołnierza zawodowego zalicza się, stosownie do posiadanych przez niego kwalifikacji do pełnienia służby wojskowej, do odpowiedniego korpusu osobowego, grupy i specjalności wojskowej, określonych w odrębnych przepisach. § 24. Żołnierza zawodowego do służby poza granicami kraju wyznacza Minister Obrony Narodowej. § 25. Czas pełnienia służby żołnierza zawodowego na stanowisku służbowym liczy się od dnia objęcia tego stanowiska, ogłoszonego w rozkazie dowódcy jednostki. Rozdział 7 Powoływanie w przypadkach szczególnych do zawodowej służby wojskowej § 26. Żołnierza, o którym mowa w art. 10 i 11 ustawy, który rozpoczął naukę w czasie pokoju, powołuje się na jego wniosek do zawodowej służby wojskowej pełnionej jako służba stała. § 27. W przypadkach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych do zawodowej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała, można powołać: 1) żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową - na jego wniosek o powołanie albo na wniosek organu wojskowego, za zgodą zainteresowanego, 2) osobę posiadającą szczególne kwalifikacje lub umiejętności - na jej wniosek o powołanie albo na wniosek organu wojskowego, za zgodą osoby zainteresowanej. § 28. 1. Powołanie w przypadkach szczególnych, o których mowa w § 26 i 27, do zawodowej służby wojskowej następuje na podstawie decyzji personalnych: 1) wydanych w czasie pokoju przez: a) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie mianowania na pierwszy stopień oficerski - w stosunku do absolwentów i słuchaczy ostatniego roku studiów (nauki) wyższych szkół wojskowych oraz studentów wyższych szkół niewojskowych, b) Ministra Obrony Narodowej w sprawie mianowania na pierwszy stopień w korpusie chorążych zawodowych - w stosunku do słuchaczy wyższych szkół wojskowych oraz studentów wyższych szkół niewojskowych, którzy ich nie ukończyli, oraz absolwentów szkół chorążych zawodowych, c) dowódców uprawnionych do mianowania na pierwszy stopień w korpusie podoficerów zawodowych - w stosunku do kadetów szkół chorążych zawodowych, którzy ich nie ukończyli, oraz absolwentów podoficerskich szkół zawodowych, 2) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie mianowania na pierwszy stopień oficerski, Ministra Obrony Narodowej w sprawie mianowania na pierwszy stopień w korpusie chorążych zawodowych oraz rozkazów uprawnionych dowódców w sprawie mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów zawodowych - w stosunku do absolwentów oraz słuchaczy i kadetów innych niż ostatniego roku studiów (nauki) wyższych szkół wojskowych i szkół chorążych, kształconych według programu wojennego, a także pozostałych osób. 2. Decyzję personalną o powołaniu do służby zawodowej wykonują: 1) komendanci wyższych szkół wojskowych i centrów szkolenia, w których są usytuowane szkoły wojskowe - w stosunku do absolwentów szkół kształcących kandydatów na żołnierzy zawodowych oraz słuchaczy szkół kształcących kandydatów na oficerów i chorążych zawodowych, którzy nie złożyli z wynikiem pozytywnym egzaminów dyplomowych lub końcowych, 2) komendanci wyższych szkół wojskowych i centrów szkolenia - w stosunku do pozostających w ich ewidencji absolwentów, uczniów i studentów szkół niewojskowych, skierowanych na studia (naukę) przez organ wojskowy, 3) dowódcy jednostek wojskowych - w stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w tych jednostkach, 4) właściwi wojskowi komendanci uzupełnień - w stosunku do osób określonych w § 27 pkt 2, 5) dyrektor Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej lub dowódcy uprawnieni do powołania do zawodowej służby wojskowej - w stosunku do pozostałych żołnierzy i innych osób. 3. Komendanci wyższych szkół wojskowych i centrów szkolenia, w których są usytuowane szkoły wojskowe, zawiadamiają właściwych wojskowych komendantów uzupełnień o powołaniu do zawodowej służby wojskowej absolwentów, elewów, kadetów i słuchaczy oraz uczniów i studentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2. § 29. Wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej składa: 1) żołnierz pełniący czynną służbę wojskową - do dowódcy jednostki wojskowej, 2) żołnierz rezerwy lub osoba niezbędna Siłom Zbrojnym ze względu na posiadanie szczególnych umiejętności lub kwalifikacji - do właściwego wojskowego komendanta uzupełnień. § 30. 1. Wniosek żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową o powołanie do zawodowej służby wojskowej opiniuje dowódca jednostki wojskowej, w której pełni on służbę. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z dokumentami personalnymi przesyła się do organu wojskowego uprawnionego do powołania do zawodowej służby wojskowej. 3. Wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej w korpusie oficerów zawodowych przesyła się do Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej. 4. Do Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej przesyła się także wniosek o powołanie do zawodowej służby wojskowej w korpusie chorążych i podoficerów zawodowych, w przypadku gdy jednostka wojskowa, w której pełni służbę wnoszący wniosek, nie podlega dowódcy rodzaju sił zbrojnych, korpusu lub okręgu wojskowego. 5. O sposobie załatwienia wniosku powiadamia zainteresowanego żołnierza dowódca jednostki wojskowej, w której pełni on służbę, a w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej dowódca ten powiadamia również wojskowego komendanta uzupełnień, który powołał żołnierza do czynnej służby wojskowej. 6. O sposobie załatwienia wniosku właściwy wojskowy komendant uzupełnień powiadamia osobę, o której mowa w § 29 pkt 2. § 31. 1. Dniem rozpoczęcia pełnienia zawodowej służby wojskowej jest dzień: 1) mianowania na pierwszy stopień wojskowy w odpowiednim korpusie żołnierzy zawodowych - w stosunku do: absolwenta, elewa, kadeta i słuchacza szkoły kształcącej kandydatów na żołnierzy zawodowych oraz absolwenta, ucznia i studenta szkoły niewojskowej, do której byli skierowani przez organ wojskowy, 2) ogłoszenia w rozkazie personalnym o powołaniu do zawodowej służby wojskowej - w stosunku do żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową, 3) stawienia się do służby w jednostce wojskowej - w stosunku do żołnierza rezerwy i innej osoby. 2. Dzień stawienia się żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej stwierdza w rozkazie dowódca jednostki wojskowej oraz powiadamia o tym Departament Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej. § 32. Organy właściwe w sprawach powoływania, w przypadkach szczególnych, do zawodowej służby wojskowej określają odrębne przepisy. Rozdział 8 Udzielanie urlopów żołnierzom zawodowym oraz odwoływanie z tych urlopów § 33. 1. Urlopu okolicznościowego w celu załatwienia ważnych spraw osobistych żołnierzowi zawodowemu może udzielić uprawniony przełożony, w wymiarze określonym w art. 106f pkt 1 ustawy. 2. Urlopu, w drodze wyróżnienia, udziela żołnierzowi zawodowemu uprawniony przełożony, w wymiarze i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 3. Urlopu zdrowotnego żołnierzowi zawodowemu udziela komendant wojskowego zakładu leczniczego, na podstawie orzeczenia właściwej wojskowej komisji lekarskiej, określając termin jego wykorzystania. 4. Do wymiaru urlopów wymienionych w ust. 1-3 nie wlicza się czasu niezbędnego na przejazd do miejsca pobytu na urlopie i z powrotem do miejsca stacjonowania jednostki wojskowej żołnierza zawodowego. § 34. 1. Udzielenie urlopów, o których mowa w § 33, stwierdza w rozkazie organ wojskowy uprawniony do ich udzielania, określając jednocześnie wymiar urlopu oraz termin jego wykorzystania. 2. Żołnierzowi zawodowemu, któremu udzielono urlopu, wydaje się dokumenty uprawniające do pobytu poza jednostką wojskową. 3. Odwołanie żołnierza zawodowego z urlopu przez uprawnionego przełożonego może nastąpić w każdym czasie, jeżeli obecność żołnierza jest konieczna do wykonania zadań w jednostce wojskowej. Rozdział 9 Zwalnianie z zawodowej służby wojskowej § 35. 1. Żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej, z zastrzeżeniem ust. 2, nie później niż w ciągu 30 dni od daty prawomocnego uznania go przez wojskową komisję lekarską za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej oraz z dniem: 1) wydania orzeczenia o utracie obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa, 2) utraty (pozbawienia) stopnia wojskowego, 3) uprawomocnienia się orzeczenia sądu o wymierzeniu kary zakazu wykonywania zawodu żołnierza zawodowego, 4) ukarania karą usunięcia z zawodowej służby wojskowej, orzeczoną w postępowaniu dyscyplinarnym, 5) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności (aresztu wojskowego) bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. 2. Żołnierza zawodowego zajmującego stanowisko sędziego sądu wojskowego, asesora sądu wojskowego, któremu powierzono pełnienie czynności sędziowskich, prokuratora wojskowego albo asesora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury zwalnia się z zawodowej służby, po uprzednim odwołaniu odpowiednio ze stanowiska sędziego, prokuratora, asesora albo po utracie tego stanowiska. 3. Żołnierza zawodowego, który zmarł lub został uznany za zmarłego, skreśla się z ewidencji decyzją personalną uprawnionego organu wojskowego. § 36. 1. Żołnierza zawodowego zwalnia się z zawodowej służby wojskowej decyzją personalną. 2. Decyzję personalną, o której mowa w ust. 1, doręcza się zwalnianemu żołnierzowi zawodowemu za pokwitowaniem. 3. Żołnierzowi zawodowemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od decyzji personalnej o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej do wyższego przełożonego w terminie 14 dni od jej doręczenia. § 37. Organy właściwe w sprawach zwalniania z zawodowej służby wojskowej określają odrębne przepisy. Rozdział 10 Przepisy przejściowe i końcowe § 38. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 39. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 września 1998 r. (poz. 800) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 9 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wyroby ze względu na potrzebę ochrony zdrowia i środowiska. (Dz. U. Nr 122, poz. 801) Na podstawie art. 79 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz w związku z art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 listopada 1994 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wyroby ze względu na potrzebę ochrony zdrowia i środowiska (Dz. U. Nr 133, poz. 690, z 1996 r. Nr 155, poz. 766 i z 1997 r. Nr 85, poz. 542), wprowadza się następujące zmiany: 1) po § 2 dodaje się § 2a, 2b i 2c w brzmieniu: "§ 2a. Ustala się nie mniejszy niż 80% stopień biodegradacji anionowych i niejonowych związków powierzchniowo czynnych, zawartych w wyrobach wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 2b. Ustala się wielkość dopuszczalnych doz rtęci w wyładowczych źródłach światła zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia. § 2c. 1. Ustala się wykaz wyrobów, które nie mogą zawierać substancji zubożających warstwę ozonową (SZWO) - chlorowcowanych pochodnych węglowodorów (CFCs, HC FCs). 2. Wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1, klasyfikowanych według nomenklatury towarowej taryfy celnej, określa załącznik nr 5a do rozporządzenia. 3. Wykaz wyrobów, o których mowa w ust. 1, klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, określa załącznik nr 5b do rozporządzenia. 4. Wykaz substancji zubożających warstwę ozonową, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 5c do rozporządzenia.", 2) dodaje się załączniki nr 3, 4, 5a, 5b oraz 5c do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załącznikach nr 1, 2, 3a, 3b oraz 3c do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 września 1998 r. (poz. 801) Załącznik nr 1 WYKAZ WYROBÓW ZAWIERAJĄCYCH ANIONOWE I NIEJONOWE ZWIĄZKI POWIERZCHNIOWO CZYNNE, KTÓRYCH STOPIEŃ BIODEGRADACJI NIE MOŻE BYĆ MNIEJSZY NIŻ 80% Lp.Nazwa grupowaniaSymbol PKWiUKod PCN 1234 1Preparaty powierzchniowo czynne, przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-30.003402 20 10 0 2Proszki do prania głównego na surowcach syntetycznych /detergenty/, przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.14ex 3402 20 90 0 3Granulki do prania głównego na surowcach syntetycznych /detergenty/ do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.15ex 3402 20 90 0 4Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia, przeznaczone do sprzedaży detalicznej: do prania głównego, pozostałe24.51.32-50.19ex 3402 20 90 0 5Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia, przeznaczone do sprzedaży detalicznej: do prania delikatnych tkanin24.51.32-50.20ex 3402 20 90 0 6Środki do zmywania naczyń emaliowanych i ceramicznych, przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.31ex 3402 20 90 0 7Środki do zmywania naczyń aluminiowych przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.32ex 3402 20 90 0 8Środki do zmywania nakryć stołowych, przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.33ex 3402 20 90 0 9Środki do zmywania naczyń szklanych, przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-50.34ex 3402 20 90 0 10Środki do zmywania naczyń, przeznaczone do sprzedaży detalicznej, pozostałe24.51.32-50.39ex 3402 20 90 0 11Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia, przeznaczone do sprzedaży detalicznej:24.51.32-50.903402 20 90 0 12Preparaty powierzchniowo czynne do prania i czyszczenia nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-60.903402 90 10 0 13Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia dywanów i dywanowych wykładzin podłogowych, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej.24.51.32-70.10ex 3402 90 90 0 14Preparaty do mycia samochodów, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-70.30ex 3402 90 90 0 15Preparaty do mycia okien, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej24.51.32-70.40ex 3402 90 90 0 16Preparaty do prania i preparaty do czyszczenia, nie przeznaczone do sprzedaży detalicznej.24.51.32-70.903402 90 90 0 17Szampony w płynie /bez koloryzujących/24.52.16-30.10ex 3305 10 00 0 18Płyny kosmetyczne do kąpieli24.52.19-70.10ex 3307 30 00 0 Załącznik nr 2 WIELKOŚĆ DOPUSZCZALNYCH DOZ RTĘCI W WYŁADOWCZYCH ŹRÓDŁACH ŚWIATŁA Lp.Nazwa grupowaniaSymbol PKWiUKod PCNDoza rtęci [w mg] 1Lampy wyładowcze, inne niż lampy ultrafioletowe, fluorescencyjne - z podgrzewaną katodą, zakończone z obu stron kapturkami31.50.15-10.008539 31 10 010 2Lampy wyładowcze, inne niż lampy ultrafioletowe, fluorescencyjne, z podgrzewaną katodą, pozostałe31.50.15-30.008539 31 90 05 3Lampy wyładowcze, sodowe, inne niż z rurką wyładowczą w kształcie litery U, wysokoprężneex 31.50.15-57.10ex 8539 32 50 016 moc: 50 - 250 W moc: 330 - 400 W 4Lampy wyładowcze, ultrafioletowe31.50.15-70.108539 49 10 010 Załącznik nr 3a WYKAZ WYROBÓW KLASYFIKOWANYCH WEDŁUG NOMENKLATURY TOWAROWEJ TARYFY CELNEJ, KTÓRE NIE MOGĄ ZAWIERAĆ OKREŚLONYCH SUBSTANCJI ZUBOŻAJĄCYCH WARSTWĘ OZONOWĄ (SZWO) Lp.Nazwa wyrobuNomenklatura towarowa taryfy celnejZakazane SZWO 1Mleko i śmietana, nie zagęszczone ani nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącegoPozycja 0401CFC Kody PCN od 0401 10 10 0 do 0401 30 99 0a)HCFC 2Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącegoPozycja 0402CFC Kody PCN od 0402 10 11 0 do 0402 99 99 0a)HCFC 3Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczona lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakaoPozycja 0403CFC Kody PCN od 0403 10 11 0 do 0403 90 99 0a)HCFC 4Gliceryna surowa, wody glicerynowe i ługi glicerynowePozycja 1520CFC Kod PCN 1520 00 00 0a)HCFC 5Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadniczePozycja 2710CFC Kody PCN od 2710 00 11 0 do 2710 00 98 0a)HCFC 6Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy, ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, inne woski mineralne i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych procesów, nawet barwionePozycja 2712CFC Kody PCN od 2712 10 10 0 do 2712 90 99 0a)HCFC 7Farby i pokosty (łącznie z emaliami i lakierami) na bazie polimerów syntetycznych i chemicznie modyfikowanych polimerów naturalnych, rozproszonych lub rozpuszczonych w środowisku niewodnym; roztwory określone w uwadze 4 do działu 32Pozycja 3208CFC Kody PCN od 3208 10 10 0 do 3208 90 99 0a)HCFC 8Farby i pokosty (także emalie i lakiery) na bazie polimerów syntetycznych lub polimerów naturalnych modyfikowanych chemicznie, rozproszone lub rozpuszczone w środowisku wodnymPozycja 3209CFC Kod PCN 3209 10 00 0 i 3209 90 00 0a)HCFC 9Pozostałe farby i pokosty (łącznie z emaliami, lakierami i farbami klejowymi); gotowe pigmenty wodne używane do wykańczania skóry:Pozycja 3210CFC Kod PCN 3210 00 10 0 i 3210 00 90 0a)HCFC 10Pigmenty (także proszki metali i płatki) rozproszone w środowisku niewodnym, w postaci cieczy lub pasty, używane do produkcji farb (także emalii); folie do wytłoczeń, barwniki i inne środki barwiące przygotowane w postaciach lub opakowaniach do sprzedaży detalicznejPozycja 3212CFC Kody PCN od 3212 10 10 0 do 3212 90 90 0a)HCFC 11Farby do celów artystycznych, szkolnych i reklamowych, środki modyfikujące odcienie, farby do celów rozrywkowych i podobne, w tabletkach, tubkach, słoikach, butelkach, miseczkach albo podobnych postaciach lub opakowaniachPozycja 3213CFC Kod PCN 3213 10 00 0 i 3213 90 00 0a)HCFC 12Kit szklarski, kit ogrodniczy, kity żywiczne, masy uszczelniające i podobne mastyksy; wypełniacze malarskie, nieogniotrwałe preparaty powierzchniowe do fasad, ścian wewnętrznych, podłóg, sufitów itp.Pozycja 3214CFC Kody PCN od 3214 10 10 0 do 3214 90 00 0a)HCFC 13Olejki eteryczne (nawet pozbawione terpenów), łącznie z konkretami i absolutami; rezinoidy; wyekstrahowane oleożywice; koncentraty olejków eterycznych w tłuszczach, nielotnych olejkach, woskach lub podobnych substancjach otrzymanych metodą enfleurage lub maceracji; terpenowe produkty uboczne deterpenacji olejków eterycznych; wodne destylaty i wodne roztwory olejków eterycznychPozycja 3301CFC Kody PCN od 3301 11 10 0 do 3301 90 90 0a)HCFC 14Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do wytwarzania napojówPozycja 3302CFC Kody PCN od 3302 10 10 0 do 3302 90 90 0a)HCFC 15Perfumy i wody toaletowePozycja 3303CFC Kod PCN 3303 00 10 0 i 3303 00 90 0a)HCFC 16Preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry (z wyjątkiem leków), łącznie z preparatami do opalania, do manicure i pedicurePozycja 3304CFC Kody PCN od 3304 10 00 0 do 3304 99 00 0a)HCFC 17Preparaty do włosówPozycja 3305CFC Kody PCN od 3305 10 00 0 do 3305 90 90 0a)HCFC 18Preparaty do higieny zębów i jamy ustnej, łącznie z pastami i proszkami do przytwierdzania protez; nici dentystyczne do czyszczenia międzyzębowego (dental floss), w indywidualnych opakowaniach do sprzedaży detalicznejPozycja 3306CFC Kody PCN od 3306 10 00 0 do 3306 90 00 0a)HCFC 19Preparaty stosowane przed goleniem, do golenia lub po goleniu, dezodoranty osobiste, preparaty do kąpieli, depilatory i inne preparaty perfumeryjne, kosmetyczne i toaletowe, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, gotowe dezodoranty do pomieszczeń, nawet perfumowane lub mające własności dezynfekcyjnePozycja 3307CFC Kody PCN od 3307 10 00 0 do 3307 90 00 0a)HCFC 20Organiczne środki powierzchniowo czynne (inne niż mydło); preparaty powierzchniowo czynne, preparaty do prania (łącznie z pomocniczymi preparatami piorącymi) oraz preparaty czyszczące, zawierające lub nie zawierające mydła, inne niż te w poz. nr 3401Pozycja 3402CFC Kody PCN od 3402 11 10 0 do 3402 90 90 0a)HCFC 21Preparaty smarowe (łącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami do wyjmowania z formy opartymi na smarach) oraz preparaty stosowane do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry, skór futerkowych i innych materiałów, wyłączając preparaty zawierające w masie jako składnik zasadniczy 70% lub więcej olejów otrzymanych z ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznychPozycja 3403CFC Kody PCN od 3403 11 00 0 do 3403 99 90 0a)HCFC 22Woski sztuczne i preparowane:Pozycja 3404CFC Kody PCN od 3404 10 00 0 do 3404 90 90 0a)HCFC 23Pasty i kremy do obuwia, mebli, podłóg, nadwozi, szkła lub metalu, pasty i proszki do czyszczenia oraz podobne preparaty (nawet w postaci papieru, watoliny, filcu, włókniny, tworzyw sztucznych komórkowych lub gumy porowatej, impregnowanych, powlekanych lub pokrytych takimi preparatami) wyłączając woski z poz. nr 3404Pozycja 3405CFC Kody PCN od 3405 10 00 0 do 3405 90 90 0a) b)c)HCFC 24Gotowe kleje i inne gotowe spoiwa, gdzie indziej nie uwzględnione ani nie włączone; produkty przygotowane do użycia jako kleje lub spoiwa, przeznaczone do sprzedaży detalicznej, nie przekraczające masy netto 1 kgPozycja 3506CFC Kody PCN od 3506 10 00 0 do 3506 99 00 0a)HCFC 25Stopy żelazowo-cerowe i inne stopy piroforyczne we wszystkich postaciach; artykuły z materiałów łatwo palnych wymienione w uwadze 2 działu 36Pozycja 3606CFC Kody PCN od 3606 10 00 0 do 3606 90 90 0a) 26Środki owadobójcze, gryzoniobójcze, grzybobójcze, chwastobójcze, opóźniające kiełkowanie, regulatory wzrostu roślin, środki odkażające i podobne produkty w postaciach lub opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży detalicznej, lub w postaci preparatów i artykułów (np. taśm nasyconych siarką, knotów i świec oraz lepów na muchy)Pozycja 3808CFC Kody PCN od 3808 10 10 0 do 3808 90 90 9a)HCFC 27Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączonePozycja 3809CFC Kody PCN od 3809 10 10 0 do 3809 93 00 0a)HCFC 28Preparaty i ładunki do gaśnic przeciwpożarowych; granaty gaśniczePozycja 3813HCFCi) Kod PCN 3813 00 00 0halonyh) 29Organiczne, złożone rozpuszczalniki i rozcieńczalniki, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; gotowe zmywacze farb i lakierówPozycja 3814CFC Kod PCN 3814 00 10 0 i 3814 00 90 0a)HCFC 30Środki zapobiegające zamarzaniu i płyny przeciwoblodzeniowePozycja 3820CFC Kod PCN 3820 00 00 0a)HCFC 31Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowePozycja 3823CFC Kody PCN od 3823 11 00 0 do 3823 70 00 0a)HCFC 32Gotowe spoiwa do form odlewniczych lub rdzeni; produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych /łącznie z mieszaninami produktów naturalnych/, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone; produkty odpadowe tych przemysłów gdzie indziej nie wymienione ani nie włączonePozycja 3824CFC Kody PCN od 3824 10 00 0 od 3824 90 95 0a), g)HCFC 33Polimery etylenu, w formach podstawowychPozycja 3901CFC Kody PCN od 3901 10 10 0 do 3901 90 90 0b)HCFC 34Polimery propylenu lub innych alkenów w formach podstawowychPozycja 3902CFC Kody PCN od 3902 10 00 0 do 3902 90 90 0b)HCFC 35Polimery styrenu, w formach podstawowychPozycja 3903CFC Kody PCN od 3903 11 00 0 do 3903 90 90 0b)HCFC 36Polimery chlorku winylu lub innych chlorowcowanych alkenów, w formach podstawowychPozycja 3904CFC Kody PCN od 3904 10 00 0 do 3904 90 00 0b)HCFC 37Polimery octanu winylu lub innych estrów winylowych, w formach podstawowych; inne polimery winylowe w formach podstawowychPozycja 3905CFC Kody PCN od 3905 12 00 0 od 3905 99 90 0b)HCFC 38Polimery akrylowe w formach podstawowychPozycja 3906CFC Kody PCN od 3906 10 00 0 od 3906 90 90 0b)HCFC 39Poliacetale, inne polietery i żywice epoksydowe, w formach podstawowych; poliwęglany, żywice alkidowe, poliestry allilowe i inne poliestry, w formach podstawowychPozycja 3907CFC Kody PCN od 3907 10 00 0 od 3907 99 99 0b)HCFC 40Poliamidy w formach podstawowychPozycja 3908CFC Kod PCN 3908 10 00 0 i 3908 90 00 0b)HCFC 41Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowychPozycja 3909CFC Kody PCN od 3909 10 00 0 od 3909 50 90 0b)HCFC 42Silikony w formach podstawowychPozycja 3910CFC Kod PCN 3910 00 00 0a), b)HCFC 43Żywice naftowe, żywice kumaronowo-indenowe, politerpeny, polisiarczki, polisulfony i inne produkty wymienione w uwadze 3 do działu 39, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowychPozycja 3911CFC Kody PCN od 3911 10 00 0 do 3911 90 99 0a), b)HCFC 44Celuloza i jej pochodne chemiczne, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowychPozycja 3912CFC Kody PCN od 3912 11 00 0 do 3912 90 90 0b)HCFC 45Polimery naturalne (np. kwas alginowy) i zmodyfikowane polimery naturalne utwardzone (np. utwardzone białka, pochodne chemiczne kauczuku naturalnego), gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, w formach podstawowychPozycja 3913CFC Kody PCN od 3913 10 00 0 do 3913 90 80 0b)HCFC 46Odpady, ścinki i braki z tworzyw sztucznychPozycja 3915CFC Kody PCN od 3915 10 00 0 do 3915 90 99 0b)HCFC 47Rury, przewody i węże oraz ich wyposażenie (np. złącza, kolanka, kołnierze) z tworzyw sztucznychPozycja 3917CFC Kody PCN od 3917 10 10 0 do 3917 40 90 0b), c)HCFC 48Wykładziny podłogowe z tworzyw, nawet samoprzylepne, w rolkach lub w postaci płytek; wykładziny ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, jak zdefiniowano w uwadze 9 do działu 39Pozycja 3918CFC Kody PCN od 3918 10 10 0 do 3918 90 00 0b), c)HCFC 49Pozostałe płyty, arkusze, folie i pasy, z tworzyw sztucznych niekomórkowych, nie wzmocnionych, nie laminowanych, nie na podłożu ani nie połączonych podobnie z innym materiałemPozycja 3920CFC Kody PCN od 3920 10 23 0 do 3920 99 90 0b), c)HCFC 50Pozostałe płyty, arkusze, folie, pasy i taśmy z tworzyw sztucznychPozycja 3921CFC Kody PCN od 3921 11 00 0 do 3921 90 90 0b), c)HCFC 51Wanny, prysznice, umywalki, bidety, miski klozetowe, sedesy i pokrywy, spłuczki ustępowe i podobne artykuły sanitarne, z tworzyw sztucznychPozycja 3922CFC Kody PCN od 3922 10 00 0 do 3922 90 00 0b), c)HCFC 52Artykuły do transportu i pakowania towarów, z tworzyw sztucznych; korki, pokrywki, kapsle i pozostałe zamknięcia, z tworzyw sztucznychPozycja 3923CFC Kody PCN od 3923 10 00 0 do 3923 90 90 0b), c)HCFC 53Naczynia stołowe, kuchenne, inne artykuły gospodarstwa domowego i artykuły toaletowe z tworzyw sztucznychPozycja 3924CFC Kody PCN od 3924 10 00 0 do 3924 90 90 0b), c)HCFC 54Artykuły budowlane z tworzyw sztucznych, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączonePozycja 3925CFC Kody PCN od 3925 10 00 0 do 3925 90 80 0b), c)HCFC 55Pozostałe artykuły z tworzyw sztucznych oraz artykuły z innych materiałów objętych pozycjami od 3901 do 3914Pozycja 3926CFC Kody PCN od 3926 10 00 0 do 3926 90 99 0b), c)HCFC 56Pompy powietrzne lub próżniowe, sprężarki i wentylatory powietrza lub innych gazów; okapy wentylacyjne lub recyrkulacyjne z wbudowanym wentylatorem, z filtrami lub bezPozycja 8414CFC Kody PCN od 8414 10 10 0 do 8414 90 90 0e) 57Klimatyzatory, zawierające wentylator napędzany silnikiem oraz elementy służące do zmiany temperatury i wilgotności, także klimatyzatory nie posiadające możliwości oddzielnej regulacji wilgotnościPozycja 8415CFC Kody PCN od 8415 10 00 0 do 8415 90 90 0e) 58Chłodziarki, zamrażarki i inne urządzenia chłodzące lub zamrażające, elektryczne lub inne; pompy cieplne inne niż klimatyzatory z pozycji nr 8415Pozycja 8418CFC Kody PCN od 8418 10 10 0 do 8418 99 90 0e) 59Maszyny, instalacje lub sprzęt laboratoryjny z podgrzewaniem elektrycznym lub bez, do poddawania materiałów procesom wymagającym zmiany temperatury, takim jak: grzanie, gotowanie, prażenie, destylowanie, rektyfikowanie, sterylizowanie, pasteryzowanie, poddawanie działaniu pary wodnej, suszenie, odparowywanie, parowanie, skraplanie lub chłodzenie, inne niż urządzenia lub instalacje w rodzaju stosowanych do celów domowych; urządzenia do podgrzewania wody przepływowe lub pojemnościowe, nieelektrycznePozycja 8419CFC Kody PCN od 8419 11 00 0 od 8419 90 80 0d), e)halonyh) 60Urządzenia mechaniczne (obsługiwane ręcznie lub inaczej) do rozrzucania, rozpraszania lub rozpylania cieczy lub proszków; gaśnice napełnione lub nie napełnione; pistolety natryskowe i podobne urządzenia; maszyny do wytwarzania strumienia pary lub piasku i podobne maszyny wytwarzające strumień czynnika roboczegoPozycja 8424CFC Kody PCN od 8424 10 10 0 od 8424 90 90 0e)HCFCi) halonyh) 61Maszyny do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych lub do produkcji wyrobów z tych materiałów, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w dziale 84Pozycja 8477CFC Kody PCN od 8477 10 10 0 od 8477 90 80 0e), f) 62Maszyny i urządzenia mechaniczne przeznaczone do wykonywania funkcji specjalnych, nie wymienione ani nie ujęte gdzie indziej w niniejszym dzialePozycja 8479CFC Kody PCN od 8479 10 00 0 do 8479 90 97 0d), e)HCFCi) halonyh) 63Lokomotywy szynowe zasilane energią elektryczną ze źródła zewnętrznego lub z akumulatorówPozycja 8601CFC Kod PCN 8601 10 00 0 i 8601 20 00 0d) 64Pozostałe lokomotywy; tendryPozycja 8602CFC Kod PCN 8602 10 00 0 i 8602 90 00 0d) 65Kolejowe lub tramwajowe wagony osobowe, towarowe i transportowe o napędzie własnym, inne niż z pozycji 8604Pozycja 8603CFC Kod PCN 8603 10 00 0 i 8603 90 00 0d) 66Naprawcze lub serwisowe pojazdy szynowe z napędem własnym lub bez (np. wagony warsztatowe, dźwigi szynowe, wagony wyposażone w podbijaki podsypki, maszyny do regulacji toru, wagony próbno-kontrolne i drezyny)Pozycja 8604CFC Kod PCN 8604 00 00 0d) 67Pasażerskie wagony kolejowe lub tramwajowe, bez własnego napędu; wagony bagażowe, pocztowe oraz inne wagony kolejowe lub tramwajowe specjalnego przeznaczenia, bez własnego napędu (z wyłączeniem objętych pozycją nr 8604)Pozycja 8605CFC Kod PCN 8605 00 00 0d) 68Towarowe wagony kolejowe lub tramwajowe, bez własnego napęduPozycja 8606CFC Kody PCN 8606 10 00 0 i 8606 99 00 0d) 69Pojemniki i kontenery (także do przewozu cieczy) przystosowane do przewozu jednym lub więcej środkami transportuPozycja 8609CFC Kody PCN od 8609 00 10 0 do 8609 00 90 0c), d) 70Ciągniki (inne niż z poz. nr 8709)Pozycja 8701CFC Kody PCN od 8701 10 10 0 do 8701 90 90 0d) 71Pojazdy samochodowe do przewozu dziesięciu lub więcej osób razem z kierowcąPozycja 8702CFC od 8702 10 11 0 do 8702 90 90 0d) 72Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z poz. nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymiPozycja 8703CFC Kody PCN od 8703 10 11 1 do 8703 90 90 9d) 73Pojazdy samochodowe do transportu towarowegoPozycja 8704CFC Kody PCN od 8704 10 11 0 do 8704 90 00 0d) 74Pojazdy samochodowe specjalnego przeznaczenia, różne od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (np. pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne)Pozycja 8705CFC Kody PCN od 8705 10 00 1 do 8705 90 90 0d) 75Nadwozia (także kabiny) pojazdów samochodowych według pozycji nr 8701 do 8705Pozycja 8707CFC Kody PCN od 8707 10 10 0 do 8707 90 90 9d) 76Części i akcesoria do pojazdów samochodowych z pozycji od nr 8701 do 8705Pozycja 8708CFC Kody PCN od 8708 10 10 0 do 8708 99 98 9d), e) 77Pojazdy mechaniczne z własnym napędem dla transportu wewnątrzzakładowego, nie wyposażone w urządzenia podnośnikowe, przeznaczone do użytku w zakładach produkcyjnych, magazynach, portach i lotniskach do przewozu towarów na niewielkie odległości; ciągniki przeznaczone do użytku na peronach kolejowych; części do powyższych pojazdówPozycja 8709CFC Kody PCN od 8709 11 10 0 do 8709 90 00 0d) 78Czołgi oraz inne opancerzone samobieżne pojazdy bojowe z uzbrojeniem lub bez, oraz części tych pojazdówPozycja 8710CFC Kod PCN 8710 00 00 0d) 79Przyczepy i naczepy; inne pojazdy bez napędu mechanicznego; ich części:Pozycja 8716CFC Kody PCN od 8716 10 10 0 do 8716 90 90 9c), d) 80Pozostałe statki powietrzne (np. śmigłowce, samoloty); statki kosmiczne (także sztuczne satelity) oraz stacje orbitalne i pojazdy nośne statków kosmicznych:Pozycja 8802CFC Kody PCN od 8802 11 10 0 do 8802 60 00 0d) 81Części wyrobów z pozycji 8801 lub 8802:Pozycja 8803CFC Kody PCN od 8803 10 10 1 do 8803 90 99 0d), e) 82Liniowce pasażerskie, statki (łodzie) wycieczkowe, promy, statki towarowe, barki oraz podobne jednostki pływające, do przewozu osób lub towarów:Pozycja 8901CFC Kody PCN od 8901 10 10 0 do 8901 90 99 0d) 83Statki rybackie; statki-przetwórnie oraz inne jednostki pływające, do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa:Pozycja 8902CFC Kody PCN od 8902 00 12 0 do 8902 00 90 0d) 84Jachty i inne jednostki pływające wypoczynkowe lub sportowe; łodzie wioślarskie i kajaki:Pozycja 8903CFC Kody PCN od 8903 10 11 0 do 8903 99 99 0c), d) 85Holowniki i pchacze:Pozycja 8904CFC Kody PCN od 8904 00 10 0 do 8904 00 99 0d) 86Latarniowce, statki pożarnicze, pogłębiarki, dźwigi pływające i inne jednostki pływające, których zdolność żeglugowa ma drugorzędne znaczenie wobec ich podstawowej funkcji; pływające doki; pływające lub podwodne platformy wiertnicze lub produkcyjnePozycja 8905CFC Kody PCN od 8905 10 10 0 do 8905 90 90 0d) 87Pozostałe jednostki pływające, włącznie z okrętami wojennymi i łodziami ratunkowymi i z wyłączeniem łodzi wioślarskichPozycja 8906CFC Kody PCN od 8906 00 10 0 do 8906 00 99 0d) 88Pozostałe konstrukcje pływające (np. tratwy, zbiorniki, koferdamy, przystanie, boje i znaki nawigacyjne)Pozycja 8907CFC Kod PCN 8907 10 00 0 i 8907 90 00 0c), d) 89Statki i inne konstrukcje pływające przeznaczone do złomowaniaPozycja 8908CFC Kod PCN 8908 00 00 0d) 90Meble do siedzenia (inne niż z pozycji 9402), nawet przekształcalne w miejsca do spania, oraz ich częściPozycja 9401CFC Kody PCN od 9401 10 10 0 do 9401 90 80 0c)HCFC 91Meble lekarskie, chirurgiczne, dentystyczne lub weterynaryjne (np. stoły operacyjne, stoły do badań, łóżka szpitalne ze stosownymi mechanizmami, fotele dentystyczne); fotele fryzjerskie i podobne, obrotowe, z pochylanym oparciem lub podnoszone; części do powyższych wyrobówPozycja 9402CFC Kod PCN 9402 10 00 0 i 9402 90 00 0c)HCFC 92Pozostałe meble i ich częściPozycja 9403CFC Kody PCN od 9403 10 10 0 do 9403 90 90 0c)HCFC 93Stelaże pod materace; artykuły pościelowe lub podobne (np. materace, kołdry, pierzyny, poduchy, poduszki i jaśki) wyposażone w sprężyny lub wypchane albo też zawierające jakieś materiały, bądź wykonane z gąbki gumowej lub z tworzywa sztucznego, nawet pokrytePozycja 9404CFC Kody PCN od 9404 10 00 0 do 9404 90 90 0c)HCFC 94Budynki prefabrykowanePozycja 9406CFC Kody PCN od 9406 00 10 0 do 9406 00 90 0c)HCFC Załącznik nr 3b WYKAZ WYROBÓW KLASYFIKOWANYCH WEDŁUG SYMBOLI POLSKIEJ KLASYFIKACJI WYROBÓW I USŁUG, KTÓRE NIE MOGĄ ZAWIERAĆ OKREŚLONYCH SUBSTANCJI ZUBOŻAJĄCYCH WARSTWĘ OZONOWĄ (SZWO) Lp.Nazwa wyrobuSymbol PKWiUZakazane SZWO 1Mleko płynne przetworzone i śmietana15.51.1a)CFC, HCFC 2Mleko i śmietana zagęszczone słodzone lub nie, inne niż w stanie stałym15.51.51a)CFC, HCFC 3Jogurt i inne rodzaje sfermentowanego lub zakwaszonego mleka lub śmietany15.51.52a)CFC, HCFC 4Dywany i pozostałe włókiennicze wykładziny podłogowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane (w tym z filcu)17.51.14c)CFC, HCFC 5Oleje lekkie pozostałe otrzymane z przerobu ropy naftowej oraz lekkie produkty przerobu, gdzie indziej nie sklasyfikowane23.20.13a)CFC, HCFC 6Nafta (w tym do silników odrzutowych)23.20.14a)CFC, HCFC 7Oleje pozostałe ze średnich frakcji ropy naftowej; produkty przerobu, ze średnich frakcji, gdzie indziej nie sklasyfikowane23.20.16a)CFC, HCFC 8Oleje smarowe otrzymane z ropy naftowej; produkty przerobu z ciężkich frakcji, gdzie indziej nie sklasyfikowane23.20.18a)CFC, HCFC 9Produkty naftowe pozostałe23.20.3a)CFC, HCFC 10Ekstrakty garbarskie lub barwiące; garbniki i ich pochodne; środki barwiące, gdzie indziej nie sklasyfikowane24.12.2a)CFC, HCFC 11Alkohole tłuszczowe przemysłowe24.14.21a)CFC, HCFC 12Kwasy tłuszczowe przemysłowe monokarboksylowe; kwasy karboksylowe i ich pochodne24.14.3a)CFC, HCFC 13Polimery etylenu w formach podstawowych24.16.1b)CFC, HCFC 14Polimery styrenu w formach podstawowych24.16.2b)CFC, HCFC 15Polimery chlorku winylu lub innych chlorowcowanych olefin, w formach podstawowych24.16.3b)CFC, HCFC 16Polietery i poliestry; poliwęglany, żywice alkidowe i epoksydowe24.16.4b)CFC, HCFC 17Polimery propylenu i innych olefin, w formach podstawowych24.16.51b)CFC, HCFC 18Polimery octanu winylu i innych estrów winylowych oraz inne polimery winylu, w formach podstawowych24.16.52b)CFC, HCFC 19Polimery akrylu w formach podstawowych24.16.53b)CFC, HCFC 20Poliamidy w formach podstawowych24.16.54b)CFC, HCFC 21Żywice mocznikowe; żywice tiomocznikowe i melaminowe, w formach podstawowych24.16.55b)CFC, HCFC 22Żywice aminowe, żywice fenolowe i poliuretany, w formach podstawowych, pozostałe24.16.56b)CFC, HCFC 23Silikony w formach podstawowych24.16.57a), b)CFC, HCFC 24Tworzywa sztuczne w formach podstawowych pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane24.16.58a), b)CFC, HCFC 25Odpady, ścinki i braki z tworzyw sztucznych24.16.6b)CFC, HCFC 26Kauczuk syntetyczny w formach podstawowych24.17a)CFC, HCFC 27Pestycydy i inne środki agrochemiczne24.2a)CFC, HCFC 28Farby, lakiery i podobne środki pokrywające, farba drukarska i gotowe sykatywy24.3a)CFC, HCFC 29Gliceryna24.51.1a)CFC, HCFC 30Substancje organiczne powierzchniowo czynne (poza mydłem)24.51.2a)CFC, HCFC 31Detergenty i preparaty do prania24.51.32a)CFC, HCFC 32Preparaty i woski zapachowe24.51.4a)CFC, HCFC 33Wyroby kosmetyczne i toaletowe24.52a)CFC, HCFC 34Kleje i żelatyna24.62a)CFC, HCFC 35Olejki eteryczne24.63a)CFC, HCFC 36Preparaty smarowe; dodatki; preparaty zapobiegające zamarzaniu24.66.3a)CFC, HCFC 37Środki wykańczalnicze, nośniki barwników, stosowane w celu przyspieszenia procesu barwienia lub utrwalania barwników oraz podobne produkty24.66.45a)CFC, HCFC 38Wyroby z kauczuku pozostałe25.13c)CFC, HCFC 39Rury, przewody i węże oraz ich zamocowania, z tworzyw sztucznych25.21.2b), c)CFC, HCFC 40Płyty, arkusze, filmy, folie i pasy, z tworzyw sztucznych, nie wzmacnianych ani nie łączonych w podobny sposób z innymi materiałami25.21.3b), c)CFC, HCFC 41Płyty, arkusze, filmy, folie i pasy z tworzyw sztucznych, o porowatej strukturze pozostałe25.21.41b), c)CFC, HCFC 42Opakowania z tworzyw sztucznych25.22b), c)CFC, HCFC 43Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa25.23b), c)CFC, HCFC 44Naczynia stołowe, kuchenne i inne wyroby używane w gospodarstwie domowym oraz wyroby toaletowe, z tworzyw sztucznych25.24.23b), c)CFC, HCFC 45Sprężarki do urządzeń chłodniczych29.12.33e)CFC 46Części pomp powietrznych lub próżniowych, sprężarek powietrza i innych gazów, wentylatorów, wialni, wyciągów29.12.43e)CFC 47Zawory ciśnieniowe: redukcyjne, sterujące kontrolne i zawory bezpieczeństwa29.13.11e)CFC 48Urządzenia klimatyzacyjne29.23.12e)CFC 49Urządzenia chłodnicze i zamrażające oraz pompy ciepła, poza urządzeniami dla gospodarstw domowych29.23.13e)CFC 50Części urządzeń do chłodzenia i zamrażania oraz części pomp ciepła29.23.3e)CFC 51Gaśnice, pistolety natryskowe, urządzenia mechaniczne do wytwarzania strumienia pary lub piasku i tym podobne urządzenia mechaniczne, poza przeznaczonymi dla rolnictwa29.24.24e)CFC, HCFCi), halonyh) 52Automaty sprzedające29.24.33e)CFC 53Maszyny i urządzenia, gdzie indziej nie sklasyfikowane, do obróbki gumy lub tworzyw sztucznych albo do wyrobu produktów z tych materiałów29.56.23e), f)CFC 54Maszyny i urządzenia specjalnego przeznaczenia, gdzie indziej nie sklasyfikowane29.56.25e)CFC, HCFCi), halonyh) 55Czołgi oraz inne opancerzone pojazdy bojowe i ich części29.60.11d)CFC 56Chłodziarki i zamrażarki typu domowego29.71.11e)CFC 57Meble medyczne, w tym chirurgiczne, stomatologiczne lub weterynaryjne; fotele fryzjerskie i podobne oraz ich części33.10.2c)CFC, HCFC 58Samochody osobowe34.10.2d)CFC 59Pojazdy mechaniczne przeznaczone do przewozu dziesięciu lub więcej osób34.10.3d)CFC 60Pojazdy mechaniczne przeznaczone do przewozu towarów34.10.4d)CFC 61Pojazdy mechaniczne przeznaczone do celów specjalnych34.10.5d)CFC 62Nadwozia do pojazdów mechanicznych, przyczepy i naczepy34.2c), d)CFC 63Części i akcesoria do pojazdów mechanicznych pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane34.30.2d), e)CFC 64Okręty wojenne35.11.1d)CFC 65Statki i podobne jednostki pływające przeznaczone do przewozu osób i towarów35.11.2d)CFC 66Statki rybackie i pozostałe statki specjalne35.11.3d)CFC 67Platformy wiertnicze lub platformy produkcyjne pływające lub podwodne35.11.4d)CFC 68Konstrukcje pływające pozostałe35.11.5c), d)CFC 69Statki i inne konstrukcje pływające przeznaczone do złomowania35.11.6d)CFC 70Łodzie wycieczkowe i sportowe35.12c), d)CFC 71Lokomotywy szynowe i tendry35.20.1d)CFC 72Wagony osobowe, towarowe i specjalne (z wyjątkiem wagonów warsztatowych i podobnych) kolejowe lub tramwajowe, z własnym napędem35.20.2d)CFC 73Tabor kolejowy i tramwajowy pozostały35.20.3d)CFC 74Części lokomotyw kolejowych, tramwajowych lub taboru; osprzęt, łączniki i ich części; mechaniczny sprzęt do sterowania ruchem35.20.4d), e)CFC 75Samoloty i śmigłowce35.30.3d)CFC 76Statki kosmiczne (łącznie ze sztucznymi satelitami) oraz kosmiczne rakiety nośne35.30.4d)CFC 77Części statków powietrznych i statków kosmicznych pozostałe35.30.5d), e)CFC 78Krzesła i meble do siedzenia36.11c)CFC, HCFC 79Meble biurowe i sklepowe pozostałe36.12c)CFC, HCFC 80Meble pozostałe36.14c)CFC, HCFC 81Materace36.15.12c)CFC, HCFC Załącznik nr 3c WYKAZ SUBSTANCJI ZUBOŻAJĄCYCH WARSTWĘ OZONOWĄ - CHLOROWCOWANYCH POCHODNYCH WĘGLOWODORÓW (CFCs, HCFCs) CFC 1. Trichlorofluorometan R11 /CFC-11/ 2. Dichlorodifluorometan R12 /CFC-12/ 3. Chlorotrifluorometan R13 /CFC-13/ 4. Pentachlorofluoroetan R111 /CFC-111/ 5. Tetrachlorodifluoroetan R112 /CFC-112/ 6. Trichlorotrifluoroetan R113 /CFC-113/ 7. Dichlorotetrafluoroetan R114 /CFC-114/ 8. Chloropentafluoroetan R-115 /CFC-115/ 9. Heptachlorofluoropropan R-211 /CFC-211/ 10. Heksachlorodifluoropropan R-212 /CFC-212/ 11. Pentachlorotrifluoropropan R-213 /CFC-213/ 12. Tetrachlorotetrafluoropropan R-214 /CFC-214/ 13. Trichloropentafluoropropan R-215 /CFC-215/ 14. Dichloroheksafluoropropan R-216 /CFC-216/ 15. Chloroheptafluoropropan R-217 /CFC-217/ HCFC 16. Dichlorofluorometan R-21 /HCFC-21/ 17. Chlorodifluorometan R-22 /HCFC-22/ 18. Chlorofluorometan R-31 /HCFC-31/ 19. Tetrachlorofluoroetan R-121 /HCFC-121/ 20. Trichlorodifluoroetan R-122 /HCFC-122/ 21. Dichlorotrifluoroetan R-123 /HCFC-123/ 22. 2,2-dichloro-1,1,1-trifluoroetan R-123 /HCFC-123/ 23. Chlorotetrafluoroetan R-124 /HCFC-124/ 24. 2-chloro-1,1,1,2-tetrafluoroetan R-124 /HCFC-124/ 25. Trichlorofluoroetan R-131 /HCFC-131/ 26. Dichlorodifluoroetan R-132 /HCFC-132/ 27. Chlorotrifluoroetan R-133 /HCFC-133/ 28. Dichlorofluoroetan R-141 /HCFC-141/ 29. 1,1-dichloro-1-fluoroetan R-141b /HCFC-141b/ 30. Chlorodifluoroetan R-132 /HCFC-142/ 31. 1-chloro-1,1-difluoroetan R-142 /HCFC-142b/ 32. Chlorofluoroetan R-151 /HCFC-151/ 33. Heksachlorofluoropropan R-221 /HCFC-221/ 34. Pentachlorodifluoropropan R-222 /HCFC-222/ 35. Tetrachlorotrifluoropropan R-223 /HCFC-223/ 36. Trichlorotetrafluoropropan R-224 /HCFC-224/ 37. Dichloropentafluoropropan R-225 /HCFC-225/ 38. 3,3-dichloro-1,1,1,2,2-pentafluoropropan R-225ca /HCFC-225ca/ 39. 1,3-dichloro-1,1,2,2,3-pentafluoropropan R-225cb /HCFC-225cb/ 40. Chloroheksafluoropropan R-226 /HCFC-226/ 41. Pentachlorofluoropropan R-231 /HCFC-231/ 42. Tetrachlorodifluoropropan R-232 /HCFC-232/ 43. Trichlorotrifluoropropan R-233 /HCFC-233/ 44. Dichlorotetrafluoropropan R-234 /HCFC-234/ 45. Chloropentafluoropropan R-235 /HCFC-235/ 46. Tetrachlorofluoropropan R-241 /HCFC-241/ 47. Trichlorodifluoropropan R-242 /HCFC-242/ 48. Dichlorotrifluoropropan R-243 /HCFC-243/ 49. Chlorotetrafluoropropan R-244 /HCFC-244/ 50. Trichlorofluoropropan R-251 /HCFC-251/ 51. Dichlorodifluoropropan R-252 /HCFC-252/ 52. Chlorotrifluoropropan R-253 /HCFC-253/ 53. Dichlorofluoropropan R-261 /HCFC-261/ 54. Chlorodifluoropropan R-262 /HCFC-262/ 55. Chlorofluoropropan R-271 /HCFC-271/ Halony 56. Chlorobromodifluorometan Halon-1211 57. Bromotrifluorometan Halon-1301 58. Dibromotetrafluoroetan Halon-2402 a) dotyczy wyrobów występujących w postaci aerozolu lub sprayu b) dotyczy wyrobów występujących w postaci spienionej /pianek/. Zakaz dotyczący HCFC obowiązuje tylko wtedy, gdy tworzywo spienione nie jest przeznaczone do stosowania jako izolacja termiczna lub tzw. "pianka integralna" /integral skin foam/ c) dotyczy wyrobów zawierających tworzywa w postaci spienionej /pianek/. Zakaz dotyczący HCFC obowiązuje tylko wtedy, gdy tworzywo spienione nie jest przeznaczone do stosowania jako izolacja termiczna lub tzw. "pianka integralna" /integral skin foam/ i) dotyczy HCFC stosowanych w urządzeniach przeciwpożarowych, z wyłączeniem urządzeń na nowo budowanych statkach, w których te substancje dopuszcza się do stosowania do 1 stycznia 2020 r. /Aneks VI Konwencji MARPOL/. h) nie dotyczy halonów pochodzących z odzysku, dla których istnieje dokumentacja potwierdzająca to pochodzenie g) z wyłączeniem substancji klasyfikowanych pod kodem 3824 90 95 0, 3824 71 00 0 oraz 3824 79 00 0, które są objęte odrębnym rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową (Dz. U. Nr 162, poz. 1128) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia czasowego zakazu obrotu z zagranicą substancjami zubożającymi warstwę ozonową i towarami zawierającymi te substancje (Dz. U. Nr 160, poz. 1088). e) dotyczy również wyrobów nie zawierających zakazanych SZWO, lecz przeznaczonych do pracy z nimi z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych do odzysku i/lub oczyszczania lub destrukcji SZWO d) dotyczy wyrobów wyposażonych w urządzenia chłodnicze i /lub/ klimatyzacyjne f) dotyczy maszyn do produkcji wyrobów piankowych Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w instytucjach kultury. (Dz. U. Nr 122, poz. 802) Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 110, poz. 721 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia 25 maja 1992 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w instytucjach kultury (Dz. U. Nr 46, poz. 206) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2: a) w ust. 1: - skreśla się pkt 1, - pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) ośrodkach badań i dokumentacji zabytków - ustala załącznik nr 5 do rozporządzenia," b) skreśla się ust. 3. 2) skreśla się załączniki nr 1, 2 i 7 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji. (Dz. U. Nr 122, poz. 803) Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach określa załącznik nr 1 rozporządzenia. 2. Pracowników służby bibliotecznej zatrudnionych w bibliotekach publicznych dla dzieci i młodzieży obowiązuje ponadto posiadanie przygotowania pedagogicznego wymienionego w części B załącznika nr 2 do rozporządzenia. § 2. Wykaz szkół wyższych, szkół oraz innych form kształcenia, których ukończenie uznaje się za wykształcenie bibliotekarskie i przygotowanie pedagogiczne, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Wymagania kwalifikacyjne stwierdza pracodawca, na podstawie dyplomów, świadectw lub zaświadczeń oraz świadectw pracy, dokumentujących: 1) ukończenie szkół wyższych, szkół, kursów kwalifikacyjnych oraz innych form kształcenia, 2) okresy zatrudnienia, 3) dorobek naukowy, dydaktyczny, zawodowy. § 4. 1. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania stanowisk określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia zalicza się okresy zatrudnienia na stanowiskach wymagających przygotowania bibliotekarskiego w: 1) bibliotekach i ośrodkach informacji naukowej, 2) jednostkach badawczo-rozwojowych, 3) archiwach, instytucjach kultury innych niż biblioteki, w urzędach organów administracji rządowej i samorządowej, organizacjach społecznych, szkołach wyższych, szkołach i placówkach oświatowo-wychowawczych. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może zaliczyć pracownikowi do stażu pracy okresy zatrudnienia w innych instytucjach niż wymienione w ust. 1, na stanowiskach, na których nabył kwalifikacje przydatne do pracy na określonym stanowisku w bibliotece. 3. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania stanowisk bibliotekarzy dyplomowanych zalicza się ponadto staż pracy naukowej i dydaktycznej. § 5. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji do zajmowania dotychczasowego stanowiska, a ukończył 45 lat życia i posiada 25-letni staż pracy związanej z działalnością biblioteczną, jest zwolniony od obowiązku uzupełnienia kwalifikacji wymaganych na tym stanowisku. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załączniki do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 czerwca 1998 r. (poz. 803) Załącznik nr 1 WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA OKREŚLONYCH STANOWISK W BIBLIOTEKACH 1. Bibliotekarze dyplomowani Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustosz dyplomowanywyższe (tytuł magistra, magistra inżyniera, lekarza lub równorzędny) oraz:co najmniej 4 lata na stanowisku kustosza dyplomowanego - dorobek naukowy, dydaktyczny lub zawodowy w zakresie bibliotekarstwa albo informacji naukowej, - znajomość języka obcego, - złożenie egzaminu lub uznanie dorobku naukowego i zawodowego zgodnie z postępowaniem kwalifikacyjnym określonym w odrębnych przepisach 2Kustosz dyplomowanyjak wyżejco najmniej 3 lata na stanowisku adiunkta bibliotecznego albo 8 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 3Adiunkt bibliotecznyjak wyżejco najmniej 2 lata na stanowisku asystenta bibliotecznego lub 6 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 4Asystent bibliotecznyjak wyżejco najmniej 2 lata w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej albo na stanowisku pracownika naukowo-dydaktycznego lub pracownika naukowego 2. Pracownicy służby bibliotecznej Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy kustoszwyższe bibliotekarskie, 5 lat wyższe oraz podyplomowe studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej 2Kustoszwyższe bibliotekarskie, 3 lata wyższe oraz podyplomowe studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej wyższe zawodowe bibliotekarskie (studia licencjackie)4 lata 3Straszy bibliotekarzwyższe bibliotekarskie2 lata wyższe zawodowe bibliotekarskie (studia licencjackie)3 lata studium bibliotekarskie4 lata 4Bibliotekarzwyższe bibliotekarskie- wyższe zawodowe bibliotekarskie (studia licencjackie)1 rok studium bibliotekarskie, 2 lata średnie bibliotekarskie 5Młodszy bibliotekarzstudium bibliotekarskie, - średnie bibliotekarskie, średnie oraz przeszkolenie specjalistyczne (praktyka, kurs dla nowo zatrudnionych bibliotekarzy) 3. Specjaliści innych zawodów związanych z działalnością biblioteczną Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy dokumentalista dyplomowanywyższe (tytuł magistra, magistra inżyniera, lekarza lub równorzędny) oraz:co najmniej 4 lata na stanowisku dokumentalisty dyplomowanego - dorobek naukowy, dydaktyczny lub zawodowy w zakresie bibliotekarstwa albo informacji naukowej, - znajomość języka obcego, - złożenie egzaminu lub uznanie dorobku naukowego i zawodowego zgodnie z postępowaniem kwalifikacyjnym określonym w odrębnych przepisach 2Dokumentalista dyplomowanyjak wyżejco najmniej 3 lata na stanowisku adiunkta dokumentacji naukowej albo 8 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 3Adiunkt dokumentacji naukowejjak wyżejco najmniej 2 lata na stanowisku asystenta dokumentacji naukowej albo 6 lat w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej lub muzealnej 4Asystent dokumentacji naukowejjak wyżejco najmniej 2 lata w służbie: bibliotecznej, informacji naukowej, technicznej i ekonomicznej, archiwalnej, muzealnej albo na stanowisku pracownika naukowo-dydaktycznego lub pracownika naukowego 5Główny specjalista: chemik, dokumentalista, ekonomista, filolog, historyk, historyk sztuki, informatyk, kartograf, konserwator, lekarz, muzykolog i inniwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności, co najmniej 6 lat na stanowisku starszego specjalisty dorobek naukowy, dydaktyczny, zawodowy 6Starszy specjalista:wyższe odpowiadające wykonywanej specjalnościco najmniej 2 lata na stanowisku specjalisty jak wyżejwyższe zawodoweco najmniej 3 lata na stanowisku specjalisty 7Specjalista:wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności- jak wyżejwyższe zawodowe1 rok 8Archiwista, fotograf, introligator, operator sprzętu komputerowego, operator sprzętu reprograficznego, renowator i innitechnikum, policealne studium zawodowe, średnie zawodowe - odpowiadające wykonywanej specjalności- Załącznik nr 2 WYKAZ SZKÓŁ WYŻSZYCH, SZKÓŁ I INNYCH FORM KSZTAŁCENIA, KTÓRYCH UKOŃCZENIE UZNAJE SIĘ ZA WYKSZTAŁCENIE BIBLIOTEKARSKIE I PRZYGOTOWANIE PEDAGOGICZNE A. Wykształcenie uznane za bibliotekarskie do zajmowania stanowisk bibliotekarskich określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia 1. Za wykształcenie średnie bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się: 1) ukończenie szkoły średniej oraz jednej z wymienionych form kształcenia: a) Rocznego Studium Bibliotekarskiego w Jarocinie, b) Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego (z półtorarocznym cyklem nauczania) w Warszawie, c) ogólnobibliotekarskich kursów kwalifikacyjnych, d) kwalifikacyjnych kursów bibliotekarskich w Państwowym Ośrodku Kształcenia Korespondencyjnego Bibliotekarzy w Warszawie, 2) ukończenie przed 1970 r. jednej z następujących szkół lub kursów, pod warunkiem posiadania wykształcenia średniego: a) liceum bibliotekarskiego lub liceum bibliotekarskiego i księgarskiego, b) Państwowego Kursu Bibliotekarskiego w Jarocinie, c) dwóch lat studiów z zakresu bibliotekoznawstwa. 2. Za wyższe wykształcenie określone jako studium bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się ukończenie: 1) Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego w Centrum Ustawicznego Kształcenia Bibliotekarzy w Warszawie, 2) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego, dawniej Państwowego Studium Bibliotekarskiego w Jarocinie, 3) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego z dwuletnim cyklem nauczania, dawniej Policealnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego w Warszawie, 4) państwowego pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy, dawniej państwowego studium kulturalno-oświatowego i bibliotekarskiego - wydziału bibliotekarskiego lub wydziału animatorów kultury, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego, 5) Państwowego Zaocznego Studium Oświaty i Kultury Dorosłych w Warszawie, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego, 6) policealnego studium archiwistyki, policealnego studium dokumentacji i informacji naukowej, policealnego studium księgarskiego, pod warunkiem posiadania świadectwa maturalnego, 7) czterech lat studiów wyższych oraz ukończenie międzywydziałowego studium bibliotekoznawstwa lub informacji naukowej albo posiadanie kwalifikacji w zakresie średniego wykształcenia bibliotekarskiego lub równorzędnego, 8) szkoły średniej i spełnienie jednego z następujących warunków (dotyczy okresu do 1970 r.): a) ukończenie trzech lat studiów w zakresie bibliotekoznawstwa, b) ukończenie co najmniej trzech lat studiów wyższych, pod warunkiem posiadania średniego wykształcenia bibliotekarskiego lub równorzędnego. 3. Za wyższe wykształcenie bibliotekarskie (wykształcenie równorzędne) uznaje się: 1) ukończenie studiów wyższych z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 2) ukończenie innych studiów wyższych niż wymienione w pkt 1 ze specjalnością bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 3) ukończenie wyższych zawodowych studiów (studiów licencjackich) bibliotekarskich, 4) ukończenie podyplomowych studiów bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 5) ukończenie studiów międzywydziałowych bibliotekoznawstwa i informacji naukowej, 6) ukończenie przed rokiem 1970 studiów wyższych oraz jednej ze szkół lub jednego z kursów wymienionych w części A, ust. 1 pkt 1 i 2, 7) uzyskanie stopnia naukowego doktora lub doktora habilitowanego nauk humanistycznych, jeżeli rozprawa doktorska lub habilitacyjna dotyczyła zagadnień z zakresu bibliotekoznawstwa, 8) ukończenie studiów wyższych i złożenie egzaminu bibliotekarskiego lub egzaminu z informacji i dokumentacji naukowej. B. Za przygotowanie pedagogiczne, wymagane na odpowiednich stanowiskach, uznaje się ukończenie: 1) wyższych studiów z przygotowaniem pedagogicznym albo szkół lub kursów dających przygotowanie pedagogiczne w rozumieniu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. Nr 98, poz. 433 oraz z 1994 r. Nr 5, poz. 19 i Nr 109, poz. 521), 2) studiów podyplomowych w zakresie przygotowania pedagogicznego, 3) państwowego pomaturalnego studium kształcenia animatorów kultury i bibliotekarzy, dawniej państwowego studium kulturalno-oświatowego i bibliotekarskiego, 4) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego Zaocznego w Warszawie, 5) Pomaturalnego Studium Bibliotekarskiego, dawniej Państwowego Studium Bibliotekarskiego w Jarocinie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania stanowisk w muzeach oraz trybu ich stwierdzania. (Dz. U. Nr 122, poz. 804) Na podstawie art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania stanowisk związanych z działalnością podstawową muzeów określa załącznik do rozporządzenia. 2. Na stanowiskach nie związanych z działalnością podstawową mogą być zatrudnieni pracownicy posiadający wykształcenie podstawowe, średnie lub wyższe, odpowiadające rodzajom prac wykonywanych na tych stanowiskach i uwzględniające zakres zadań na danym stanowisku oraz wymagania określone dla niektórych rodzajów prac w przepisach odrębnych. § 2. Wymagania kwalifikacyjne oraz staż pracy stwierdza, z zastrzeżeniem § 4, pracodawca na podstawie dyplomów, świadectw lub zaświadczeń oraz świadectw pracy, dokumentujących: 1) ukończenie szkół wyższych, szkół oraz kursów kwalifikacyjnych lub innych form kształcenia, 2) uprawnienia nabyte do wykonywania określonych zawodów, 3) okresy zatrudnienia. § 3. 1. Do stażu pracy wymaganego do zajmowania stanowisk określonych w załączniku do rozporządzenia zalicza się okresy zatrudnienia w: 1) instytucjach kultury, 2) urzędach organów administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego na stanowiskach związanych z działalnością kulturalną, 3) instytucjach innych niż wymienione w pkt 1 i 2, prowadzących działalność kulturalną. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może zaliczyć pracownikowi do stażu pracy okresy zatrudnienia na innych stanowiskach niż wymienione w ust. 1, na których nabył kwalifikacje przydatne do pracy na określonym stanowisku w muzeum. § 4. 1. Stwierdzenia kwalifikacji niezbędnych do zajmowania stanowiska kustosza dyplomowanego dokonuje komisja kwalifikacyjna na wniosek osoby zainteresowanej. 2. Członków komisji kwalifikacyjnej powołuje i odwołuje Minister Kultury i Sztuki spośród członków Rady do Sprawa Muzeów działającej przy Ministrze Kultury i Sztuki. 3. Liczba członków komisji kwalifikacyjnej nie może przekroczyć 5 osób. 4. Członkowie komisji kwalifikacyjnej wybierają przewodniczącego komisji. 5. Komisja kwalifikacyjna działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. 6. Komisja kwalifikacyjna stwierdza, na podstawie dokumentów oraz rozmowy z kandydatem, posiadanie wymaganych kwalifikacji, w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku przez zainteresowanego. 7. W przypadku stwierdzenia przez komisję, że zainteresowany nie spełnia wymagań kwalifikacyjnych do zajmowania stanowiska kustosza dyplomowanego, zainteresowany może zwrócić się w ciągu 14 dni do Ministra Kultury i Sztuki z prośbą o ponowne rozpatrzenie wniosku. § 5. 1. Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiada kwalifikacji do zajmowania dotychczasowego stanowiska, a ukończył 45 lat życia i posiada 25-letni staż pracy związanej z działalnością podstawową w muzeach, jest zwolniony od obowiązku uzupełniania kwalifikacji wymaganych na tym stanowisku. 2. Pracownik zatrudniony w dniu wejścia w życie rozporządzenia na stanowisku starszego kustosza albo starszego asystenta muzealnego na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów zachowuje uprawnienia do zajmowania tego stanowiska. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Załącznik do rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 26 czerwca 1998 r. (poz. 804) WYMAGANIA KWALIFIKACYJNE UPRAWNIAJĄCE DO ZAJMOWANIA STANOWISK ZWIĄZANYCH Z DZIAŁALNOŚCIĄ PODSTAWOWĄ W MUZEACH 1. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania stanowisk muzealników Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Kustosz dyplomowany- wyższe specjalistyczne, 8 lat (w tym 2 lata na stanowisku kustosza) - podyplomowe studium muzealnicze, - znajomość dwóch języków obcych, a ponadto: - stopień naukowy doktora w dziedzinie prezentowanej w zbiorach muzeum, w którym jest zatrudniony, lub dorobek zawodowy w zakresie wskazanym w art. 2 ustawy o muzeach 2Kustoszwyższe specjalistyczne oraz podyplomowe studium muzealnicze i znajomość języka obcego6 lat 3Adiunktwyższe specjalistyczne3 lata 4Asystentwyższe specjalistyczne- wyższe zawodowe (licencjat)- Uwaga: 1. Za wykształcenie wyższe zawodowe uznaje się studia zawodowe w szkole wyższej, zakończone uzyskaniem dyplomu - w jednej z dziedzin prezentowanych w zbiorach muzeum. 2. Za wykształcenie wyższe specjalistyczne uznaje się ukończenie studiów wyższych i uzyskanie dyplomu magisterskiego - w jednej z dziedzin prezentowanych w zbiorach muzeum. 2. Wymagania kwalifikacyjne uprawniające do zajmowania pozostałych stanowisk Lp.StanowiskoWymagane kwalifikacje wykształceniestaż pracy 1234 1Starszy konserwatorwyższe odpowiadające wykonywanej specjalności6 lat 2Konserwatorwyższe specjalistyczne5 lat 3Adiunkt konserwatorskiwyższe specjalistyczne4 lata wyższe zawodowe (licencjat)5 lat 4Starszy asystent konserwatorskiwyższe specjalistyczne2 lata wyższe zawodowe (licencjat)3 lata 5Asystent konserwatorskiwyższe specjalistyczne- wyższe zawodowe (licencjat)- 6Starszy dokumentalistawyższe specjalistyczne2 lata 7Dokumentalistawyższe specjalistyczne1 rok 8Młodszy dokumentalistaśrednie zawodowe- 9Starszy renowatorśrednie specjalistyczne3 lata 10Renowatorśrednie specjalistyczne2 lata 11Renowator przyuczonyśrednie4 lata zasadnicza szkoła zawodowa6 lat 12Młodszy renowatorśrednie- zasadnicza szkoła zawodowa3 lata 13Przewodnik muzealnyśrednie i przeszkolenie specjalistyczne- Uwaga: 1. Za wykształcenie wyższe zawodowe uznaje się studia zawodowe w szkole wyższej zakończone uzyskaniem dyplomu - w jednej z dziedzin prezentowanych w zbiorach muzeum. 2. Za wykształcenie wyższe specjalistyczne uznaje się ukończenie studiów wyższych i uzyskanie dyplomu magisterskiego - w jednej z dziedzin prezentowanych w zbiorach muzeum. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 3 września 1998 r. w sprawie metod obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych. (Dz. U. Nr 122, poz. 805) Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się metody obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych, stanowiące załącznik do rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli metody obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych inne niż ujęte w załączniku umożliwiają uzyskanie dokładniejszych wyników, a uzasadnieniem ich stosowania są zjawiska meteorologiczne oraz mechanizmy fizyczne i procesy chemiczne, jakim podlegają substancje zanieczyszczające, dopuszcza się stosowanie tych metod. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załącznik do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 3 września 1998 r. (poz. 805) METODY OBLICZANIA STANU ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA DLA ŹRÓDEŁ ISTNIEJĄCYCH I PROJEKTOWANYCH Wykaz oznaczeń Lp.OznaczenieJednostkaZnaczenie 1234 1A, B-współczynniki we wzorach na obliczanie współczynników dyfuzji atmosferycznej 2CpkJ/(m3•K)ciepło właściwe gazów odlotowych przy stałym ciśnieniu w warunkach normalnych 3dmśrednica wewnętrzna wylotu emitora 4drmśrednica równoważna wylotu emitora 5dkmdługość boku kwadratowego źródła powierzchniowego lub długość odcinka źródła liniowego, powstałych z podziału źródła powierzchniowego lub liniowego 6Dmdługość boku kwadratowego źródła powierzchniowego lub długość źródła liniowego 7D30mg/m3 µg/m3dopuszczalna wartość stężenia substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesiona do 30 minut 8Damg/m3 µg/m3dopuszczalna wartość stężenia substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesiona do roku 9DpMg/(km2 . rok) g/(m2 . rok)dopuszczalny opad pyłu 10e-numer emitora (od 1 do n) 11ekg/semisja substancji zanieczyszczających z jednego ze źródeł punktowych zastępujących źródło powierzchniowe lub liniowe 12Eg/semisja substancji zanieczyszczających ze źródła powierzchniowego lub liniowego 13Egmg/smaksymalna emisja substancji gazowej 14Epmg/smaksymalna emisja pyłu zawieszonego 15Efmg/s, Mg/rokemisja pyłu danej frakcji 16Ezmg/semisja substancji zanieczyszczającej z emitora zastępczego 17gmg/s, Mg/rokśrednia emisja substancji gazowej dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) 18pmg/s, Mg/rokśrednia emisja pyłu zawieszonego dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) 19fmg/s, Mg/rok, Mg/miesiącśrednia emisja pyłu danej frakcji dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) 20Fm2, km2powierzchnia sektora róży wiatrów lub obszaru objętego obliczeniami 21G-liczba obliczeniowych kierunków wiatrów wynikająca z podziału kąta 22hmgeometryczna wysokość emitora liczona od poziomu terenu 23mśrednia arytmetyczna wysokości emitorów, obliczana przy tworzeniu emitora zastępczego 24hzmwysokość emitora zastępczego 25hmaxmwysokość najwyższego emitora w zespole emitorów 26Hmwysokość pozornego punktu emisji lub efektywna wysokość źródła powierzchniowego lub liniowego 27i-numer sytuacji meteorologicznej (od 1 do 36) 28j-numer sektora róży wiatrów (od 1 do r) 29k-numer źródła punktowego zastępującego źródło powierzchniowe lub liniowe (od 1 do n) 30K-parametr emitora 31-średnia arytmetyczna parametrów emitorów, obliczana przy tworzeniu emitora zastępczego 32Kz-parametr emitora zastępczego 33I-numer kierunku wiatru (od 1 do G) 34Lp-liczba wszystkich przypadków występowania sytuacji meteorologicznych w róży wiatrów 35n-liczba emitorów w zespole emitorów lub liczba źródeł punktowych, którymi zastępowane jest źródło powierzchniowe lub liniowe 36Nij-liczba przypadków występowania sytuacji meteorologicznej "i" w sektorze róży wiatrów "j" 37OpfMg/(km2 . miesiąc) Mg/(km2 . rok) g/(m2 . rok)opad pyłu danej frakcji w sektorze róży wiatrów 38OpMg/(km2 . miesiąc) Mg/(km2 . rok) g/(m2 . rok)całkowity opad pyłu 39p, qmwymiary wylotu emitora o przekroju prostokątnym 40pskPaciśnienie gazów odlotowych na wylocie emitora 41QkJ/semisja ciepła z emitora 42Rmg/m3, µg/m3tło zanieczyszczeń 43RpMg/(km2 . miesiąc) Mg/(km2 . rok) g/(m2 . rok)tło opadu pyłu 44r-liczba sektorów róży wiatrów 45smodległość punktu, w którym dokonuje się obliczeń, od środka źródła powierzchniowego powstałego z podziału źródła powierzchniowego lub odległość tego punktu od najbliższego punktu odcinka źródła liniowego, powstałego z podziału źródła liniowego 46sminmdopuszczalna minimalna odległość między punktem, w którym dokonuje się obliczeń, a źródłem punktowym zastępującym źródło powierzchniowe 47Samg/m3, µg/m3stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do roku 48Sxyzmg/m3, µg/m3stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do 30 minut 49Sxymg/m3, µg/m3stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do 30 minut, na powierzchni terenu 50Sxzmg/m3, µg/m3stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do 30 minut, w osi wiatru, na wysokości "z" 51Sxmg/m3, µg/m3stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do 30 minut, w odległości x od emitora, na powierzchni terenu, w osi wiatru 52Smmg/m3, µg/m3stężenie maksymalne substancji gazowej w powietrzu w określonej sytuacji meteorologicznej 53Smpmg/m3, µg/m3stężenie maksymalne pyłu zawieszonego w powietrzu w określonej sytuacji meteorologicznej 54Smmmg/m3, µg/m3najwyższe ze stężeń maksymalnych substancji zanieczyszczającej w powietrzu 55Sxmmg/m3, µg/m3najwyższe stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu w odległości x od emitora 56mg/m3, µg/m3stężenie średnie (sezonowe lub roczne) substancji zanieczyszczającej w powietrzu 57xmg/m3, µg/m3stężenie średnie (sezonowe lub roczne) substancji zanieczyszczającej w powietrzu w odległości x od emitora 58S99,8mg/m3, µg/m399,8 percentyl obliczony ze stężeń substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesionych do 30 minut, występujących w ciągu roku kalendarzowego 59TKtemperatura gazów odlotowych na wylocie emitora 60ToKśrednia temperatura powietrza dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) 61uam/sprędkość wiatru na wysokości anemometru 62uhm/sprędkość wiatru na wysokości wylotu emitora 63m/sśrednia prędkość wiatru w warstwie od poziomu terenu do wysokości H 64vm/sprędkość gazów odlotowych na wylocie emitora 65vgrm/sprędkość graniczna gazów odlotowych na wylocie emitora 66wfm/sprędkość opadania pyłu danej frakcji 67xmskładowa odległość emitora od punktu, dla którego dokonuje się obliczeń, równoległa do kierunku wiatru 68ymskładowa odległość emitora od punktu, dla którego dokonuje się obliczeń, prostopadła do kierunku wiatru 69zmwysokość, dla której oblicza się stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu 70xmmodległość emitora od punktu występowania stężenia Sm lub Smp 71xmmmodległość emitora od punktu występowania stężenia Smm 72Xe, Ye, Zemwspółrzędne emitora 73Xp, Yp, Zpmwspółrzędne punktu, dla którego dokonuje się obliczeń 74Zmwysokość budynku 75zomśrednia wartość współczynnika aerodynamicznej szorstkości terenu w sektorze róży wiatrów lub na obszarze objętym obliczeniami 76ßrad/stopieńkąt wierzchołkowy róży wiatrów 77 ymwspółczynnik poziomej dyfuzji atmosferycznej 78zmwspółczynnik pionowej dyfuzji atmosferycznej 79%czas pracy emitora w ciągu roku 1. Przygotowanie danych do obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza: 1.1 Tło zanieczyszczeń Tło zanieczyszczeń - aktualny stan zanieczyszczenia powietrza, wyrażony jako stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do roku, skorygowany w przypadku źródła istniejącego o jego udział w zanieczyszczeniu powietrza. Tło zanieczyszczeń uwzględnia się w przypadku obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza substancjami wymienionymi w lp. 1-25 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, poz. 355). Wyjątek stanowią obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł modernizowanych, jeżeli modernizacja spowoduje zmniejszenie ilości substancji wprowadzanych do powietrza, oraz źródeł, z których wymienione wcześniej substancje wprowadzane są do powietrza wyłącznie emitorami wysokości nie mniejszej niż 100 metrów. 1.2 Położenie źródeł Położenie punktowego źródła, którym jest pojedynczy emitor lub emitor zastępczy, utworzony według zasad określonych w punkcie 2.5, oznacza się za pomocą współrzędnych Xe i Ye, przy czym oś X jest skierowana w kierunku wschodnim, a oś Y w kierunku północnym. W przypadku obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł projektowanych, gdy nie jest jeszcze sprecyzowane ich usytuowanie, dopuszcza się przyjęcie, że wszystkie źródła położone są w geometrycznym środku terenu. 1.3 Parametry techniczne źródeł Parametrami technicznymi emitora są: a) geometryczna wysokość emitora liczona od poziomu terenu - h, b) średnica wewnętrzna wylotu emitora - d, c) prędkość gazów odlotowych na wylocie emitora - v, d) temperatura gazów odlotowych na wylocie emitora - T. W przypadku emitora o wylocie prostokątnym, o wymiarach p × q, oblicza się średnicę równoważną według wzoru: /1.1/ Dla źródeł projektowanych parametry techniczne ustala się przez analogię do istniejącego źródła oraz na podstawie założeń technicznych i technologicznych. 1.4 Emisja substancji zanieczyszczających Emisję substancji zanieczyszczających ze źródeł projektowanych ustala się szacunkowo na podstawie wskaźników emisji substancji zanieczyszczających, charakterystycznych dla procesu technologicznego, lub przez analogię do emisji ze źródła istniejącego. W przypadku źródeł istniejących i źródeł projektowanych o przesądzonej technologii i rozwiązaniach technicznych, emisję substancji zanieczyszczających ustala się na podstawie wyników pomiarów, założeń technologicznych oraz wielkości produkcji. Należy ustalić: a) maksymalną emisję substancji zanieczyszczających odniesioną do 30 minut - Eg, Ep, b) średnią emisję substancji zanieczyszczających dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) - , p, f. W przypadku trwania maksymalnej emisji krócej niż 30 minut, należy obliczyć najwyższą średnią emisję odniesioną do 30 minut. W przypadku źródeł pracujących nierównomiernie, należy dokonać podziału okresu obliczeniowego na podokresy 1, 2, 3, ..., w których pracują one w sposób równomierny. Jeżeli obliczone emisje dla tych podokresów wynoszą odpowiednio E1, E2, E3, ... i nie różnią się między sobą o więcej niż 30%, to średnia emisja dla okresu obliczeniowego wyraża się wzorem: /1.2/ Podział okresu obliczeniowego jest uzależniony także od warunków wyrzutu gazów odlotowych. Parametry emitora dla poszczególnych podokresów ~1, ~2, ~3, ... nie mogą różnić się między sobą o więcej niż 30%. 1.5 Dane meteorologiczne Przy obliczaniu stanu zanieczyszczenia powietrza niezbędne są następujące dane meteorologiczne: a) statystyka stanów równowagi atmosfery, prędkości i kierunków wiatru (róża wiatrów), b) średnia temperatura powietrza dla okresu obliczeniowego (sezonu lub roku) - To. Wyróżnionych jest 36 różnych sytuacji meteorologicznych wynikających z 6 stanów równowagi atmosfery, którym odpowiadają zakresy prędkości wiatru ze skokiem co 1 m/s (tablica 1.1.). Tablica 1.1. Sytuacje meteorologiczne Stan równowagi atmosferyZakres prędkości wiatru ua [m/s] 1 - silnie chwiejna1 - 3 2 - chwiejna1 - 5 3 - lekko chwiejna1 - 8 4 - obojętna1 - 11 5 - lekko stała1 - 5 6 - stała1 - 4 Statystyki stanów równowagi atmosfery, prędkości i kierunków wiatru oraz średnie temperatury powietrza To zawiera katalog danych meteorologicznych opracowany przez państwową służbę meteorologiczną. 2. Obliczenia wstępne Należy obliczyć: 2.1 Parametr emitora K Zasady wyznaczania parametru emitora K podane są w tablicy 2.1. Wielkości występujące w tablicy 2.1. oblicza się według następujących wzorów: - graniczna prędkość gazów odlotowych na wylocie emitora /2.1/ - emisja ciepła z emitora /2.2/ W przypadku braku informacji o ciśnieniu gazów na wylocie emitora przyjmuje się ps = 101,3 kPa. - parametr emitora według formuły Hollanda K=1,5.vd+0,00974.Q /2.3/ - parametr emitora według formuły CONCAWE K=1,126.Q0,58 /2.4/ Tablica 2.1. Zasady wyznaczania parametru emitora K Typ emitoraWarunki dotycząceParametr emitora K prędkości gazów odlotowych na wylocie emitora v [m/s]emisji ciepła z emitora Q [kJ/s] wyrzutnia zadaszonadowolnedowolneK = 0 wyrzutnia pozioma wyrzutnia pionowav <_ vgrdowolneK = 0 v > vgrQ <_ 2 . 104formuła Hollanda Q > 2 . 104formuła CONCAWE 2.2 Parametry meteorologiczne Parametry meteorologiczne występujące w obliczeniach stanu zanieczyszczenia powietrza obejmują: - prędkość wiatru na wysokości wlotu emitora /2.5/ - średnią prędkość wiatru w warstwie od poziomu terenu do wysokości pozornego punktu emisji, obliczonej zgodnie z punktem 2.3. /2.6/ - współczynnik poziomej dyfuzji atmosferycznej /2.7/ gdzie /2.8/ - współczynnik pionowej dyfuzji atmosferycznej /2.9/ gdzie /2.10/ Występujące we wzorach 2.5.-2.10. wartości stałych zależnych od stanu równowagi atmosfery - m, a, b podane są w tablicy 2.2. Występująca we wzorach 2.5. i 2.6. liczba "14" oznacza wysokość anemometru. Jeżeli H/zo nie zawiera się w zakresie od 10 do 1500, współczynniki A oraz B oblicza się według wzorów 2.8. i 2.10 przyjmując: H/zo = 10, gdy H/zo < 10 H/zo = 1500, gdy H/zo > 1500 Wartości współczynnika aerodynamicznej szorstkości terenu zo, występującego we wzorach 2.8. i 2.10., oblicza się zgodnie z punktem 2.4. Tablica 2.2. Stałe zależne od stanów równowagi atmosfery StałaStan równowagi atmosfery 123456 m0,0800,1430,1960,2700,3630,440 a0,8880,8650,8450,8180,7840,756 b1,2841,1080,9780,8220,6600,551 g1,6921,7811,8641,9952,1882,372 C10,2130,2180,2240,2340,2510,271 C20,8150,7710,7270,6570,5530,457 2.3 Wysokość pozornego punktu emisji H Wysokość pozornego punktu emisji oblicza się w zależności od parametru emitora K, geometrycznej wysokości emitora h oraz prędkości wiatru uh, występującej na wysokości wylotu emitora, w następujący sposób: - gdy parametr emitora K = 0, to H=h /2.11/ - gdy parametr emitora K obliczany jest według formuły Hollanda, to /2.12/ - gdy parametr emitora K obliczany jest według formuły CONCAWE, to /2.13/ 2.4 Aerodynamiczna szorstkość terenu Współczynnik aerodynamicznej szorstkości terenu zo wyznacza się na podstawie map topograficznych. Dla pojedynczego źródła lub zespołu złożonego ze źródeł wysokości mniejszej niż 50 metrów zalecana jest mapa topograficzna w skali 1:25 000, a dla źródeł wyższych - mapa w skali 1:100 000. Przy określaniu najwyższego ze stężeń maksymalnych Smm dla pojedynczego źródła lub zespołu źródeł, który może być zastąpiony emitorem zastępczym, należy wyznaczyć średnie wartości współczynnika aerodynamicznej szorstkości terenu zo dla r sektorów róży wiatrów w zasięgu 50 hmax. Dla każdego sektora należy obliczyć średnią wartość zo według wzoru: /2.14/ W przypadku obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla zespołu źródeł przyjmuje się średnią wartość zo dla obszaru, na którym dokonywane są obliczenia. W przypadku tła zanieczyszczeń jednakowego na całym obszarze, na którym dokonuje się obliczeń, do obliczenia Smm należy przyjąć najwyższą wartość zo z wartości obliczonych dla poszczególnych sektorów róży wiatrów. W przypadku zróżnicowanego tła zanieczyszczeń należy obliczyć Smm dla wszystkich r sektorów róży wiatrów i wybrać najwyższą wartość. Przy obliczaniu stężenia substancji zanieczyszczających na wysokości budynku należy przyjąć wartość zo w sektorze róży wiatrów, w którym znajduje się ten budynek. Tablica 2.3. Wartości współczynnika aerodynamicznej szorstkości terenu zo Lp.Typ pokrycia terenuwspółczynnik zo [m] dla rokuzimylata 12345 1woda0,000080,000050,0001 2łąki, pastwiska0,020,0010,04 3pola uprawne0,0350,0010,07 4sady, zarośla, zagajniki0,40,40,4 5lasy2,02,02,0 6zwarta zabudowa wiejska0,50,50,5 7miasto do 10 tys. mieszkańców1,01,01,0 8miasto powyżej 10 tys. do 100 tys. mieszkańców 8.1- zabudowa niska0,50,50,5 8.2- zabudowa średnia2,02,02,0 9miasto powyżej 100 tys. do 500 tys. mieszkańców 9.1- zabudowa niska0,50,50,5 9.2- zabudowa średnia2,02,02,0 9.3- zabudowa wysoka3,03,03,0 10miasto powyżej 500 tys. mieszkańców 10.1- zabudowa niska0,50,50,5 10.2- zabudowa średnia2,02,02,0 10.3- zabudowa wysoka5,05,05,0 2.5 Parametry emitora zastępczego Emitor zastępczy można utworzyć dla zespołu n emitorów, jeśli dla każdego z nich spełnione są równocześnie warunki: /2.15/ i /2.16/ a odległość między najbardziej oddalonymi emitorami nie przekracza 2. Średnie wartości i oblicza się jako średnie arytmetyczne parametrów n emitorów. Parametry emitora zastępczego oblicza się następująco: /2.17/ /2.18/ /2.19/ Parametr emitora zastępczego Kz można obliczać dla tych emitorów, których parametry K były obliczone według tej samej formuły, to znaczy Hollanda lub CONCAWE. Emitor zastępczy umieszcza się w stosunku do emitorów, z których został utworzony, w odległości odpowiedniej do emisji substancji zanieczyszczających z poszczególnych emitorów. 2.6 Najwyższe ze stężeń maksymalnych substancji zanieczyszczających w powietrzu Smm Stężenie maksymalne substancji gazowej w określonej sytuacji meteorologicznej oblicza się według wzoru: /2.20/ gdzie stałe zależne od stanu równowagi atmosfery C1 oraz g podane są w tablicy 2.2, a współczynniki A oraz B oblicza się według wzorów 2.8. i 2.10. Posługując się wzorem 2.20 należy obliczyć wartość Sm w 36 sytuacjach meteorologicznych, podanych w tablicy 1.1. i wybrać wartość najwyższą Smm. Obliczenia dla danego stanu równowagi atmosfery przerywa się, jeżeli spełniony zostanie warunek: Sm(ui)>Sm(ui+l) /2.21/ W przypadku obliczania maksymalnego stężenia pyłu zawieszonego Smp stosuje się wzór: /2.22/ Stężenia Sm i Smp występują w stosunku do emitora w odległości xm, wyrażonej wzorem: /2.23/ gdzie stałe zależne od stanu równowagi atmosfery C2 oraz b podane są w tablicy 2.2. 3. Zakres obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza 3.1 Zakres skrócony Skrócony zakres obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza stosuje się w przypadku: - jednego emitora lub zespołu emitorów, z których został utworzony emitor zastępczy, przy zachowaniu warunku: /3.1/ - zespołu emitorów, dla których spełniony jest warunek: /3.2/ lub dla których w każdym punkcie terenu spełniony jest warunek: /3.3/ - jednego emitora lub zespołu emitorów, z których został utworzony emitor zastępczy, przy jednoczesnym zachowaniu dwóch warunków - kryterium opadu pyłu: a) [mg/s] 3.4/ b) roczna emisja pyłu nie przekracza 10 000 Mg. Kryterium opadu pyłu uwzględnia emisję pyłu wszystkich frakcji, w tym również pył zawieszony. Jeżeli w odległości od źródła, mniejszej niż 30.xmm, znajdują się obszary parków narodowych, leśnych kompleksów promocyjnych, ochrony uzdrowiskowej lub obszary, na których znajdują się pomniki historii wpisane na "Listę dziedzictwa światowego", należy obliczyć Sx w punktach na tym obszarze w 36 sytuacjach meteorologicznych i sprawdzić, czy został spełniony warunek: /3.5/ Jeżeli w odległości od źródła, mniejszej niż 10h, istnieją lub są projektowane budynki wysokości Z, wyższe niż parterowe, należy sprawdzić, czy na wysokości budynku nie są przekroczone dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu. Jako zasadę należy przyjąć, iż geometryczna wysokość emitora h w promieniu (4h+30) powinna przewyższać wysokość budynku Z. Rozróżnia się następujące przypadki: - gdy we wszystkich 36 sytuacjach meteorologicznych (tablica 1.1.) wysokość pozornego punktu emisji H jest mniejsza od wysokości Z, wykonuje się obliczenia stężeń Sxz dla wysokości H, w odległości, w której znajduje się budynek, dla 6 stanu równowagi i prędkości wiatru ua=1 m/s; - gdy we wszystkich 36 sytuacjach meteorologicznych wysokość pozornego punktu emisji H jest większa od wysokości Z, obliczenia stężeń Sxz wykonuje się dla wysokości Z dla wszystkich sytuacji meteorologicznych; - gdy Hmin < Z < Hmax obliczenia stężeń Sxz dla wysokości H wykonuje się w sytuacjach meteorologicznych, w których Z ≥H, a w pozostałych sytuacjach meteorologicznych stężenia Sxz oblicza się dla wysokości Z. Wszystkie obliczone wartości stężenia Sxz muszą spełniać warunek: /3.6/ Obliczenia Sxz dla budynków dotyczą budynków mieszkalnych i biurowych, a także żłobków, przedszkoli, szkół, szpitali i sanatoriów. Jeżeli w odległości mniejszej niż 10h od źródła emisji substancji zanieczyszczających, wymienionych w lp. 26-172 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, poz. 355), znajdują się źródła innych jednostek organizacyjnych, z których wprowadzane są do powietrza takie same substancje, to w obliczeniach stanu zanieczyszczenia powietrza uwzględnia się źródła tych jednostek organizacyjnych, nie uwzględnia się natomiast tła zanieczyszczeń R. 3.2 Zakres pełny Pełny zakres obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza stosuje się w przypadku emitorów lub ich zespołów nie spełniających warunków określonych w punkcie 3.1. Dla pojedynczego emitora lub emitora zastępczego należy sprawdzić, czy został spełniony warunek: /3.7/ Dla zespołu źródeł na całym obszarze, na którym dokonuje się obliczeń, należy obliczyć w sieci obliczeniowej rozkład najwyższych stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu odniesionych do 30 minut, z uwzględnieniem statystyki warunków meteorologicznych, i sprawdzić, czy został spełniony warunek: /3.8/ Jeżeli w odległości od źródła, mniejszej niż 30.xmm, znajdują się obszary parków narodowych, leśnych kompleksów promocyjnych, ochrony uzdrowiskowej lub obszary, na których znajdują się pomniki historii wpisane na "Listę dziedzictwa światowego", należy obliczyć Sx w punktach na tych obszarach w 36 sytuacjach meteorologicznych i sprawdzić, czy został spełniony warunek: /3.9/ Jeżeli w odległości od źródła, mniejszej niż 10h, znajdują się lub są projektowane budynki mieszkalne, należy wykonać obliczenia stężeń na wysokości budynku, zgodnie z zasadami podanymi w punkcie 3.1. Jeżeli nie są spełnione warunki: 3.6, 3.7, 3.8 lub 3.9, to należy obliczyć 99,8 percentyl S99,8 ze stężeń substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesionych do 30 minut, występujących w ciągu roku kalendarzowego, i sprawdzić, czy spełniony jest warunek: /3.10/ W celu ustalenia wartości 99,8 percentyla S99,8 należy wykonać w sieci obliczeniowej obliczenia stężeń substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesionych do 30 minut, dla 36 sytuacji meteorologicznych i wielu kierunków wiatru różniących się co najwyżej o 2°, i następnie utworzyć z tych stężeń ciąg niemalejący: /3.11/ Każdemu z obliczonych stężeń należy przyporządkować częstość ich występowania N obliczoną według wzoru: /3.12/ 99,8 percentyl S99,8 jest równy składnikowi ciągu stężeń o liczbie porządkowej t, dla której przy kolejnym zsumowaniu częstości N po raz pierwszy spełniony jest warunek: /3.13/ Dopuszczalne wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu odniesionych do 30 minut uważa się za dotrzymane, jeżeli nie przekracza ich 99,8 percentyl obliczony ze stężeń odniesionych do 30 minut, występujących w roku kalendarzowym, co oznacza, że 99,8% wartości tych stężeń wraz z tłem R nie przekracza wartości dopuszczalnej D30. Dla pojedynczego źródła lub zespołu źródeł należy obliczyć w sieci obliczeniowej rozkład stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu odniesionych do roku i sprawdzić, czy w każdym punkcie został spełniony warunek: /3.14/ Dla zespołu źródeł emitujących pył lub dla źródła pojedynczego, które emituje pył w takich ilościach, że nie spełnia ono kryterium opadu pyłu podanego w punkcie 3.1, należy wykonać obliczenia opadu pyłu w sieci obliczeniowej, z uwzględnieniem statystyki warunków meteorologicznych w celu sprawdzenia warunku: /3.15/ Jeżeli w odległości mniejszej niż 10h od źródła emisji substancji zanieczyszczających, wymienionych w lp. 26-172 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, poz. 355), znajdują się źródła innych jednostek organizacyjnych, z których wprowadzane są do powietrza takie same substancje, to w obliczeniach stanu zanieczyszczenia powietrza uwzględnia się źródła tych jednostek organizacyjnych, nie uwzględnia się natomiast tła zanieczyszczeń R. 4. Formuły obliczeniowe dla pojedynczego punktowego źródła Następujące formuły są słuszne w określonej sytuacji meteorologicznej, to znaczy dla określonego stanu równowagi atmosfery i prędkości wiatru, przy założeniu, że źródło znajduje się w punkcie o współrzędnych Xe = Ye = 0, Ze = H i oś X pokrywa się z kierunkiem wiatru, a oś Y jest prostopadła do osi X. 4.1 Stężenie substancji gazowej w powietrzu odniesione do 30 minut Stężenie substancji gazowej w punkcie o współrzędnych Xp, Yp, Zp oblicza się według wzoru: /4.1/ Stężenie substancji gazowej w punkcie o współrzędnych Xp, Yp na powierzchni terenu oblicza się według wzoru: /4.2/ Stężenie substancji gazowej w punkcie o współrzędnych Xp, Zp w osi wiatru oblicza się według wzoru: /4.3/ Stężenie substancji gazowej w odległości x od emitora, w osi wiatru i na powierzchni terenu, oblicza się według wzoru: /4.4/ Najwyższe stężenie Sxm jest to najwyższa wartość spośród stężeń Sx obliczonych w 36 sytuacjach meteorologicznych, podanych w tablicy 1.1. 4.2 Stężenie pyłu zawieszonego w powietrzu odniesione do 30 minut Stężenie pyłu zawieszonego, którego prędkość opadania wf = 0, w punkcie o współrzędnych Xp, Yp, Zp oblicza się według wzoru: /4.5/ Stężenie pyłu zawieszonego w punkcie o współrzędnych Xp, Yp na powierzchni terenu oblicza się według wzoru: /4.6/ Stężenie pyłu zawieszonego w punkcie o współrzędnych Xp, Zp w osi wiatru oblicza się według wzoru: /4.7/ Stężenie pyłu zawieszonego w odległości x od źródła, w osi wiatru i na powierzchni terenu, oblicza się według wzoru: /4.8/ Najwyższe stężenie Sxm jest to najwyższa wartość spośród stężeń Sx obliczonych w 36 sytuacjach meteorologicznych, podanych w tablicy 1.1. 4.3 Opad pyłu Opad pyłu o prędkości opadania wf > 0 na powierzchni terenu w sektorze róży wiatrów o kącie wierzchołkowym ß = 2&/r oblicza się według wzoru: /4.9/ Według tego wzoru oblicza się średni opad pyłu w odległości x od źródła, na łuku sektora róży wiatrów przy założeniu, że wiatr ma kierunek od źródła do punktu o współrzędnych Xp, Yp. Gdyby b>1 i [(1-b)wfx+buH]<0, przyjmuje się, że Opf=0. Przy obliczaniu całkowitego opadu pyłu należy dokonać zsumowania dla wszystkich frakcji pyłu i sytuacji meteorologicznych, uwzględniając częstość występowania tych sytuacji w danym sektorze róży wiatrów "j": /4.10/ 4.4 Stężenie średnie substancji zanieczyszczających w powietrzu Stężenie średnie substancji gazowej w punkcie o współrzędnych Xp, Yp, na powierzchni terenu oblicza się według wzoru: /4.11/ Stężenie średnie pyłu zawieszonego w punkcie o współrzędnych Xp, Yp, na powierzchni terenu oblicza się według wzoru: /4.12/ Według tych wzorów oblicza się stężenie średnie w punktach na łuku sektora róży wiatrów, w odległości x od źródła, przy założeniu, że wiatr ma kierunek od źródła do punktu o współrzędnych Xp, Yp. Przy obliczaniu stężenia średniego należy zsumować wartości stężeń obliczonych we wszystkich sytuacjach meteorologicznych, uwzględniając częstości występowania danych sytuacji meteorologicznej w sektorze róży wiatrów "j": /4.13/ 5. Obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla zespołu źródeł punktowych Obliczenia stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu lub opadu pyłu dla zespołu źródeł punktowych prowadzi się w geometrycznej sieci punktów o współrzędnych Xp, Yp. Emitory znajdują się w punktach o współrzędnych Xe, Ye. Obliczenia wykonuje się dla wielu kierunków wiatru różniących się co najwyżej o 2°, uwzględniając zmiany składowych odległości źródła od punktu o współrzędnych Xp, Yp: równoległej do kierunku wiatru - x i prostopadłej do kierunku wiatru - y; ujemna wartość x oznacza, że w punkcie, w którym dokonuje się obliczeń, wartość stężenia równa jest zeru. 5.1 Najwyższe ze stężeń maksymalnych substancji zanieczyszczających w powietrzu Wartości stężeń odniesionych do 30 min. w danym punkcie oblicza się odpowiednio dla substancji gazowych według wzoru 4.1 lub 4.2, a dla pyłu zawieszonego według wzoru 4.5 lub 4.6. Jako Smm wybiera się największą wartość stężenia ze zbioru stężeń obliczonych dla wszystkich kierunków wiatru, prędkości wiatru i stanów równowagi atmosfery po zsumowaniu stężeń dla wszystkich emitorów. Operacja wyboru Smm powtarza się dla każdego punktu w sieci obliczeniowej. 5.2 Stężenie średnie substancji zanieczyszczających w powietrzu Wartość stężenia średniego * (sezonowego lub rocznego) w danym punkcie oblicza się sumując stężenia Sxy według wzoru: /5.1/ gdzie Sxy oblicza się według wzoru 4.2 w przypadku substancji gazowej lub 4.6 w przypadku pyłu zawieszonego, z tym że zamiast emisji maksymalnej substancji zanieczyszczającej należy przyjąć emisję średnią. Wartość N wyrażona jest wzorem 3.12. Do obliczenia stężenia średniego * można wykorzystać także wzory 4.11 lub 4.12. Należy zsumować obliczone wartości według wzoru: /5.2/ W przypadku dokonywania obliczeń dla poszczególnych okresów ~, na jakie z uwagi na nierównomierność pracy emitorów podzielono rok, należy zastosować odpowiednie dla tych okresów statystyki meteorologiczne. Stężenie substancji zanieczyszczającej w powietrzu odniesione do roku, porównywane bezpośrednio z wartością dopuszczalną Da, oblicza się według wzoru: /5.3/ 5.3 Opad pyłu Opad pyłu oblicza się zgodnie z zasadami podanymi w punkcie 4.3. sumując w każdym punkcie sieci obliczeniowej wartości opadu pyłu pochodzącego z poszczególnych emitorów obliczone według wzoru 4.9. W przypadku dokonywania obliczeń dla poszczególnych okresów ~, na jakie z uwagi na nierównomierność pracy emitorów podzielono rok, roczną wartość opadu pyłu oblicza się według wzoru: /5.4/ 6. Obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla powierzchniowych źródeł Obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla powierzchniowego źródła wykonuje się tak jak obliczenia dla zespołu źródeł punktowych, zgodnie z punktem 5, po uprzednim umownym zastąpieniu źródła powierzchniowego zespołem źródeł punktowych. 6.1 Zastępowanie powierzchniowego źródła zespołem źródeł punktowych Przedstawione sposoby zastępowania źródeł powierzchniowych zespołem źródeł punktowych dotyczą źródeł powierzchniowych mających kształt kwadratu o bokach długości od 10 do 1000 m, równoległych do kierunków północ - południe i wschód - zachód. Emisja substancji zanieczyszczających jest równomierna, a efektywna wysokość źródła powierzchniowego jest jednakowa na całej jego powierzchni. W przypadku gdy kształt źródła powierzchniowego jest inny niż kwadrat, należy je zastąpić zespołem kwadratowych źródeł powierzchniowych, w przybliżeniu odpowiadającym kształtowi tego źródła. Zastępowanie źródła powierzchniowego o boku D zespołem źródeł punktowych polega na właściwym podziale źródła powierzchniowego na kwadraty o boku dk i na zastąpieniu każdego z nich źródłem punktowym usytuowanym w środku kwadratu. Efektywna wysokość źródła punktowego jest równa efektywnej wysokości źródła powierzchniowego. Emisja ze źródła punktowego wyraża się wzorem: /6.1/ Do podziału źródła powierzchniowego stosuje się następujące metody: I metoda Podział kwadratowego źródła powierzchniowego o boku D polega na kolejnym dzieleniu go na cztery kwadraty o dwukrotnie mniejszym boku. Każdy z powstałych w ten sposób kwadratów dzieli się następnie na cztery kwadraty o dwukrotnie mniejszym boku itd. Dzielenie kończy się, jeżeli dla każdego ze źródeł powierzchniowych o boku dk powstałych z kolejnego k-tego podziału źródła powierzchniowego, spełniony jest jeden z dwóch warunków: warunek I: Po kolejnym podziale bok źródła powierzchniowego dk jest równy 1/8 długości boku kwadratowego źródła powierzchniowego D lub jest mniejszy niż 20 metrów. warunek II: a) przy obliczaniu stężeń substancji zanieczyszczających odniesionych do 30 minut oraz stężeń średnich substancji zanieczyszczających na podstawie wzoru 5.1. /6.2/ gdzie: A - współczynnik obliczany według wzoru 2.8. s - odległość punktu, w którym oblicza się stężenie, od środka źródła powierzchniowego powstałego z podziału a - stała zależna od stanu równowagi atmosfery, podana w tabeli 2.2. b) przy obliczaniu stężeń średnich substancji zanieczyszczających na podstawie wzoru 5.2 /6.3/ c) przy obliczaniu opadu pyłu /6.4/ W przypadku obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza w punkcie położonym w odległości s od najbliższego źródła punktowego, zastępującego jeden z fragmentów źródła powierzchniowego, mniejszej niż smin, należy przyjąć, że s jest równe smin, wyrażonemu wzorem: /6.5/ II metoda: Kwadratowe źródło powierzchniowe o boku D dzieli się na: a) co najmniej 100, jeżeli D >_ 100 metrów, b) (entier(D/10))2, jeżeli D < 100 metrów, jednakowych źródeł powierzchniowych w kształcie kwadratu o boku dk, równomiernie rozmieszczonych i pokrywających cały obszar źródła powierzchniowego o boku D. W przypadku obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza w punkcie położonym w odległości s od najbliższego źródła punktowego, zastępującego jeden z fragmentów źródła powierzchniowego, mniejszej niż smin, należy przyjąć, że s jest równe smin, wyrażonemu wzorem. /6.6/ Po dokonaniu podziału źródła powierzchniowego i zastąpieniu go zespołem źródeł punktowych dokonuje się obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza zgodnie z punktem 5. 7. Obliczanie stanu zanieczyszczenia powietrza dla liniowych źródeł Obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla liniowego źródła wykonuje się tak jak obliczenia dla zespołu źródeł punktowych, zgodnie z punktem 5, po uprzednim umownym zastąpieniu źródła liniowego zespołem źródeł punktowych. 7.1 Zastępowanie liniowego źródła zespołem źródeł punktowych Przedstawione sposoby zastępowania źródeł liniowych zespołem źródeł punktowych dotyczą skończonych źródeł prostoliniowych o stałej emisji substancji zanieczyszczających z jednostki długości i stałej efektywnej wysokości źródła. W przypadku gdy źródło nie odpowiada powyższym założeniom, należy je przedstawić w postaci zespołu źródeł liniowych spełniających te założenia. Zastępowanie źródła liniowego długości D zespołem źródeł punktowych polega na właściwym podziale źródła liniowego na odcinki długości dk i na zastąpieniu każdego z nich źródłem punktowym usytuowanym w środku odcinka. Efektywna wysokość źródła punktowego jest równa efektywnej wysokości źródła liniowego. Emisja substancji zanieczyszczających ze źródła punktowego wyraża się wzorem: /7.1/ Do podziału źródła liniowego stosuje się następujące metody: I metoda Podział źródła liniowego o długości D polega na kolejnym dzieleniu go na dwa równe odcinki. Każdy z powstałych w ten sposób odcinków dzieli się dalej na dwa odcinki o dwukrotnie mniejszej długości itd. Dzielenie kończy się, jeżeli dla każdego z odcinków źródła liniowego o długości dk, powstałych z kolejnego, k-tego podziału pierwotnego źródła liniowego, spełniony jest jeden z dwóch warunków: warunek I: Po kolejnym podziale długość odcinka źródła liniowego jest mniejsza niż 20 metrów. warunek II: a) przy obliczaniu stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu odniesionych do 30 minut oraz stężeń średnich substancji zanieczyszczających na podstawie wzoru 5.1. /7.2/ gdzie: A - współczynnik obliczany według wzoru 2.8. s - odległość punktu, w którym określa się stężenie, od najbliższego punktu odcinka źródła liniowego, powstałego z podziału a - stała zależna od stanu równowagi atmosfery, podana w tabeli 2.2. b) przy obliczaniu stężeń średnich na podstawie wzoru 5.2. /7.3/ c) przy obliczaniu opadu pyłu /7.4/ II metoda: Źródło liniowe dzieli się na odcinki o długości 10 metrów. Po dokonaniu podziału źródła liniowego i zastąpieniu go zespołem źródeł punktowych dokonuje się obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza zgodnie z punktem 5. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 16 września 1998 r. w sprawie biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. (Dz. U. Nr 122, poz. 806) Na podstawie art. 70a ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) kwalifikacje, jakim powinien odpowiadać biegły z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 2) sposób, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień biegłemu, 3) sposób, tryb i szczegółowe warunki działania komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień biegłych, 4) sposób ustalania kosztów postępowania kwalifikacyjnego, zwanego dalej "postępowaniem o nadanie uprawnień biegłego", 5) wynagrodzenie za udział w pracach komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień biegłych, 6) sposób, tryb i szczegółowe warunki postępowania sprawdzającego kwalifikacje biegłego. § 2. 1. O nadanie uprawnień biegłego z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa może ubiegać się osoba, która: 1) posiada ukończone studia wyższe, 2) posiada co najmniej pięcioletnią praktykę zawodową w zakresie, w którym ubiega się o nadanie uprawnień biegłego, 3) wykaże się autorstwem lub współautorstwem co najmniej pięciu opracowań z zakresu ochrony środowiska, w szczególności ocen oddziaływania na środowisko, prognoz skutków wpływu ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko, planów ochrony rezerwatów, parków narodowych, parków krajobrazowych, operatów i opinii z zakresu postępowania wodnoprawnego. 2. Posiadanie co najmniej pięcioletniego stażu pracy w administracji publicznej na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym, związanym z rozpatrywaniem opracowań wymienionych w ust. 1 pkt 3, jest równoznaczne ze spełnieniem wymagań określonych w ust. 1 pkt 2 i 3. § 3. 1. Uprawnienia biegłego można uzyskać w zakresie: 1) postępowania wodnoprawnego, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) ochrony przyrody, zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) sporządzania prognoz skutków wpływu ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego na środowisko, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 726, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 4) sporządzania ocen oddziaływania na środowisko, zgodnie z art. 20 ust. 3, art. 68 ust. 6, art. 70 ust. 1, art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), art. 40 ust. 4a, ust. 5 pkt 2 lit. b), art. 41 ust. 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych (Dz. U. Nr 127, poz. 627, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Uprawnienia biegłego mogą być nadawane w więcej niż jednym zakresie. § 4. 1. Wszczęcie postępowania o nadanie uprawnień biegłego następuje na pisemny wniosek osoby ubiegającej się o wpis na listę biegłych Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) wypełniony arkusz kwalifikacyjny, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) oświadczenie o korzystaniu w pełni z praw publicznych i posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych, 3) odpis dyplomu ukończenia szkoły wyższej, 4) zaświadczenie potwierdzające praktykę zawodową, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lub § 2 ust. 2, 5) wykaz opracowań, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, autorstwa lub współautorstwa osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień biegłego, z podaniem roku wykonania i miejsca udostępnienia. § 5. 1. Postępowanie o nadanie uprawnień biegłego składa się z dwóch etapów: 1) etap I: ustalenie spełnienia wymagań określonych w § 2 i 4, 2) etap II: egzamin pisemny i ustny. 2. Egzamin przeprowadza się oddzielnie dla każdego zakresu wymienionego w § 3 ust. 1. 3. Egzamin obejmuje sprawdzenie umiejętności praktycznego stosowania posiadanej wiedzy i znajomości przepisów prawa w zakresie wymienionym we wniosku, w stopniu niezbędnym do wykonywania zadań biegłego. 4. Warunkiem dopuszczenia do drugiego etapu postępowania o nadanie uprawnień jest spełnienie wymagań określonych w § 2 i 4. 5. O terminie i miejscu egzaminu powiadamia się osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień biegłego nie później niż na 30 dni przed wyznaczoną datą egzaminu. 6. Zmiana terminu egzaminu może nastąpić na uzasadniony ważnymi przyczynami wniosek osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień biegłego. § 6. 1. "Komisja kwalifikacyjna do spraw uprawnień biegłych", zwana dalej "komisją", powołana przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, ustala spełnienie wymagań formalnych określonych w § 2 i 4 oraz dokonuje oceny kwalifikacji osób ubiegających się o nadanie uprawnień biegłego, w zespołach działających w składzie od trzech do pięciu osób, wyznaczonych przez przewodniczącego komisji spośród członków komisji będących specjalistami w zakresie, w którym prowadzony będzie egzamin, lub posiadających znajomość przepisów prawa w tym zakresie. 2. W skład zespołu, o którym mowa w ust. 1, wchodzą: 1) przewodniczący, 2) sekretarz, 3) członkowie. 3. O wyniku egzaminu zespół rozstrzyga większością głosów; w razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego zespołu. 4. Wynik egzaminu określa się jako "pozytywny" lub "negatywny". 5. Z przebiegu egzaminu sporządza się protokół, w którym stwierdza się wynik egzaminu; protokół podpisują przewodniczący, sekretarz i członkowie zespołu. 6. Dokumentację z postępowania o nadanie uprawnień biegłego przewodniczący zespołu przedkłada niezwłocznie Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. § 7. W wyjątkowych wypadkach komisja może przedstawić Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa wniosek o nadanie uprawnień bez konieczności zdawania egzaminu, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, po stwierdzeniu przez nią posiadania umiejętności przez osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień biegłego, na podstawie oceny pierwszego etapu postępowania, uzasadnionych przebiegiem pracy zawodowej. § 8. 1. Osobie, która uzyskała pozytywny wynik egzaminu lub została zwolniona z obowiązku zdawania egzaminu, Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa nadaje uprawnienia biegłego, wydając świadectwo stwierdzające te uprawnienia, i wpisuje ją na listę biegłych. Wzór świadectwa stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. W przypadku wydania decyzji o odmowie nadania uprawnień biegłego z powodu negatywnego wyniku egzaminu, ponowny wniosek o wszczęcie postępowania o nadanie uprawnień biegłego może być rozpatrzony po upływie dwóch lat od daty wydania decyzji. § 9. 1. Koszty postępowania o nadanie uprawnień biegłego obejmują: 1) wynagrodzenie dla członków komisji biorących udział w pracach zespołów, o których mowa w § 6 ust. 1, 2) koszty delegacji członków komisji, 3) koszty obsługi administracyjno-biurowej komisji. 2. Koszty postępowania, o których mowa w ust. 1, pokrywane są przez osoby ubiegające się o nadanie uprawnień biegłego. 3. Koszty postępowania, o których mowa w ust. 2, ustala się jako równowartość 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw, za ostatni kwartał poprzedzający datę złożenia wniosku, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Koszty postępowania uiszcza się w dwóch ratach, najpóźniej w dniu: 1) złożenia wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 1 - pierwsza rata w wysokości 30%, 2) przystąpienia do egzaminu, o którym mowa w § 5 ust. 5 - druga rata w wysokości 70%. 5. Osoba, która uzyskała uprawnienia biegłego zgodnie z § 7, oraz osoba, która nie przystępuje do egzaminu, jest zwolniona z uiszczenia drugiej raty. § 10. 1. Przewodniczący, sekretarz i pozostali członkowie zespołów otrzymują wynagrodzenie za udział w postępowaniu o nadanie uprawnień biegłego. 2. Ustala się wynagrodzenie za udział w każdym etapie postępowania, o którym mowa w § 5 ust. 1: 1) etap I - dla: a) przewodniczącego - 2,5%, b) sekretarza - 2,0%, c) każdego z członków - 2,0%, 2) etap II - dla: a) przewodniczącego - 4,5%, b) sekretarza - 4,0%, c) każdego z członków - 4,0% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w § 9 ust. 3, za każdą osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień biegłego. § 11. 1. Komisja po powzięciu wiadomości, że biegły nie wykonuje swoich zadań z należytą starannością albo zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej lub obowiązującymi przepisami, wszczyna postępowanie sprawdzające. 2. Postępowanie sprawdzające odbywa się w zespołach weryfikacyjnych, działających w trzyosobowym składzie, wyznaczonym przez przewodniczącego komisji spośród członków komisji będących specjalistami w zakresie, w którym prowadzone jest postępowanie. 3. W skład zespołu weryfikacyjnego, o którym mowa w ust. 2, wchodzą: 1) przewodniczący, 2) sekretarz, 3) członek. 4. W posiedzeniu zespołu weryfikacyjnego ma prawo uczestniczyć biegły, w którego sprawie toczy się postępowanie sprawdzające. 5. Z przebiegu postępowania sprawdzającego sporządza się protokół, w którym stwierdza się wynik postępowania; protokół podpisują przewodniczący, sekretarz i członek zespołu weryfikacyjnego. 6. Dokumentację postępowania sprawdzającego przewodniczący zespołu weryfikacyjnego przedkłada niezwłocznie Ministrowi Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 7. W razie stwierdzenia, że biegły nie wykonuje swoich zadań z należytą starannością albo zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej lub obowiązującymi przepisami, przewodniczący zespołu weryfikacyjnego występuje do Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z wnioskiem o cofnięcie uprawnień biegłemu. 8. O stwierdzeniu braku uchybień w wykonywaniu zadań biegłego komisja zawiadamia zainteresowanych. § 12. 1. Przewodniczący, sekretarz i członek zespołu weryfikacyjnego otrzymują wynagrodzenie za udział w postępowaniu sprawdzającym. 2. Ustala się wynagrodzenie za udział w postępowaniu sprawdzającym, o którym mowa w § 11 ust. 1, dla: 1) przewodniczącego - 3,5%, 2) sekretarza - 3,0%, 3) członka - 3,0% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w § 9 ust. 3, za każdego biegłego, w sprawie którego toczy się postępowanie sprawdzające. 3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, płatne jest ze środków Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 16 września 1998 r. (poz. 806) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 września 1998 r. w sprawie zwiększenia liczby członków kolegiów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie i Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach. (Dz. U. Nr 123, poz. 807) Na podstawie art. 15 ust. 2a ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Liczbę członków kolegium: 1) Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie - zwiększa się o 2, 2) Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach - zwiększa się o 4. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 sierpnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni i amunicji przez straże gminne. (Dz. U. Nr 123, poz. 808) Na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 marca 1998 r. w sprawie warunków przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni i amunicji przez straże gminne (Dz. U. Nr 32, poz. 172) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. 1. Decyzję o przydzieleniu strażnikowi broni palnej krótkiej, w przypadkach określonych w art. 11 pkt 5 i 9 ustawy, podejmuje właściwy komendant straży gminnej. 2. Przydział broni może nastąpić po przedłożeniu pozwolenia na broń oraz po ukończeniu z wynikiem pozytywnym przeszkolenia z zakresu posługiwania się bronią." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 września 1998 r. w sprawie określenia zasad i trybu wykorzystywania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów. (Dz. U. Nr 123, poz. 809) Na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady m. st. Warszawy, przeprowadzanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602), zwanej dalej "Ordynacją wyborczą", dopuszcza się stosowanie, przy ustalaniu wyników głosowania i wyników wyborów przez terytorialne komisje wyborcze, elektronicznych systemów przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów, zwanych dalej "systemami elektronicznymi". 2. Zastosowanie systemu elektronicznego, w formie oprogramowania wyborczego, następuje na wniosek przewodniczącego właściwej terytorialnej komisji wyborczej, skierowany do: 1) wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego dla siedziby gminy lub powiatu - w przypadku wyborów do rady gminy lub rady powiatu, 2) wojewody właściwego dla siedziby sejmiku województwa - w przypadku wyborów do sejmiku województwa. § 2. Przez oprogramowanie wyborcze systemu elektronicznego terytorialnej komisji wyborczej rozumie się zbiór modułów programowych, umożliwiających: 1) zarejestrowanie danych o kandydatach na radnych i listach kandydatów, w zakresie określonym w Ordynacji wyborczej, 2) zarejestrowanie danych o numerach i siedzibach obwodowych komisji wyborczych, 3) zarejestrowanie danych o podziale obszaru działania danej rady na okręgi wyborcze, 4) zarejestrowanie danych liczbowych zawartych w protokołach głosowania w obwodach głosowania, w zakresie określonym przez art. 54 ust. 1 i 2 Ordynacji wyborczej, 5) obliczenie wyników głosowania dla każdego okręgu wyborczego, w celu sporządzenia zestawień, o których mowa w art. 121, 150, 176 i 178 Ordynacji wyborczej, 6) sporządzenie wydruków kontrolnych danych, o których mowa w pkt 1-5, 7) sporządzenie, w formie wydruków, dokumentacji służącej do ustalenia wyników wyborów przez właściwą terytorialną komisję wyborczą. § 3. Rejestracja danych, o których mowa w § 2 pkt 4, odbywa się: 1) w wyborach do rady gminy - w siedzibie gminnej komisji wyborczej, 2) w wyborach do rady powiatu - w siedzibie powiatowej komisji wyborczej, 3) w wyborach do sejmiku województwa - odpowiednio w siedzibie powiatowej komisji wyborczej lub miejskiej komisji wyborczej w mieście na prawach powiatu, właściwej do ustalenia zbiorczych wyników głosowania w powiecie (okręgu wyborczym), 4) w wyborach do Rady m. st. Warszawy - w siedzibie Stołecznej Komisji Wyborczej. § 4. 1. Przesyłanie danych pomiędzy komisjami wyborczymi, o których mowa w § 3 pkt 3, a wojewódzkimi komisjami wyborczymi odbywa się z wykorzystaniem rządowej sieci elektronicznej. 2. Dopuszcza się użycie publicznej sieci telekomunikacyjnej do transmisji danych wyborczych pod warunkiem zastosowania takich metod teletransmisji, które zapewniają bezpieczeństwo oraz autentyczność i zgodność przekazanych danych z danymi zawartymi w protokołach wyników głosowania i wyników wyborów. § 5. Oprogramowanie wyborcze oraz obsługę systemów elektronicznych dla terytorialnych komisji wyborczych zapewniają, stosownie do właściwości, wojewodowie oraz wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast). § 6. 1. Oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do rad gmin oraz do Rady m. st. Warszawy powinno spełniać warunki określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do rad powiatów powinno spełniać warunki określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do sejmików województw powinno spełniać warunki określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 4. Oprogramowanie, o którym mowa w ust. 1-3, podlega rejestracji w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji nie później niż do 7 dnia przed dniem poprzedzającym datę wyborów. 5. Wytwórca oprogramowania deponuje je w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji w postaci kodu wykonywalnego oraz kodu źródłowego, na nośniku i w postaci uniemożliwiających ich zniekształcenie. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 września 1998 r. (poz. 809) Załącznik nr 1 1. Wstęp Załącznik określa warunki, jakie powinno spełniać oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do rad gmin oraz do Rady m. st. Warszawy. 2. Specyfikacja strumienia danych Przy opisie struktur danych przyjęto model relacyjny z następującymi oznaczeniami: 1. kolumna PK oznacza klucz główny (ang. primary key) obiektu danych, 2. kolumna FK oznacza klucz obcy (ang. foreign key), czyli pochodzący z innego obiektu, 3. kolumna Typ zawiera opis typu wg oznaczeń DBASE: • Character(n) ciąg n znaków alfanumerycznych, • Numeric(n[,m]) liczba n znaków, z czego m znaków przeznaczonych na część ułamkową, • Date data w formacie RRRR-MM-DD. 2. 1. Formaty danych 1. Dane przekazywane będą w postaci plików tekstowych. 2. Do reprezentowania polskich znaków przyjmuje się kod WIN-1250, stosowany na platformach WINDOWS. 3. Wszystkie występujące liczby są liczbami całkowitymi, nieujemnymi, zapisywanymi bez separatorów. 4. Przyjęty zostaje pełny format daty RRRR-MM-DD, np. 1998-06-17. 5. Pola logiczne reprezentowane są jako jednoznakowe pole o dziedzinie "T" - prawda i "N" - fałsz. 6. Procenty zapisywane są do dwóch miejsc po przecinku, np. 78. 89 z kropką jako separatorem. 2. 2. Wspólne kodowanie 2. 2. 1. Ujednolicone kody gmin Każda gmina otrzymuje swój unikatowy 6-cyfrowy numer o zasięgu ogólnopolskim. Numery te zostaną ustalone wspólnie z GUS i podane zostaną do wiadomości. Wymagane jest stosowanie tych kodów do jednoznacznej identyfikacji gminy. Kody te wykorzystywane są jako dziedzina parametrów: Kod rady i Kod gminy. 2. 2. 2. Numer identyfikacyjny wyborów Wybory do rad gmin zarządzone na 11 października 1998 r. są pierwszymi przeprowadzanymi na podstawie ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) i otrzymują numer identyfikacyjny Numer Wyborów = 1 (jeden). 2. 3. Logiczny model danych Poniżej zamieszczony został w postaci diagramu encji (ang. ERD) model wymaganych danych, przesyłanych do systemu zbiorczego. Ilustracja 2. 4. Szczegółowy logiczny opis danych Tabela poniżej zawiera listę obiektów danych, które program rejestrujący w siedzibie komisji gminnej powinien przekazywać do wojewódzkiego komisarza wyborczego do systemu zbiorczego. Obiekt danychKodOznaczenie na modelu Opis rady samorządowejRSRada Katalog obwodów głosowaniaOBGObwód głosowania Katalog okręgów wyborczychOKWOkręg wyborczy Powiązanie obwodów z okręgamiOKOBOkręg - obwód Rejestr okręgowych list kandydatów na radnychRLK - komitety wyborczeRLKWRada Komitet - listy kandydatówRLKLLista kandydatów - kandydaciRLKKKandydat Istotne dane z protokołów komisji obwodowychPKO - główna część liczbowa podsumowującaPKOGProtokół - głosy wg listPKOLGłosy na listę - głosy wg kandydatówPKOKGłosy na kandydata Dane z załącznika i protokołu komisji wyborczejPKT - główna część liczbowa podsumowującaPKTGPKT - G - głosy wg listPKTLPKT - L - głosy wg kandydatówPKTKPKT - K - lista wybranych radnychPKTRPKT - R 2. 4. 1. RS Rada samorządowa Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Szczebel rady Character(2)Szczebel rady. Dopuszczalne są wartości: GP - rada gminy w gminie powyżej 20 000 mieszkańców GM - rada miejska w mieście na prawach powiatu Opis Character(72)Nazwa rady gminy lub miasta System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Próg udziału Numeric(4,2)Procentowy próg udziału w zależności od szczebla dla • GP - próg procentowy = 0. 00 • GM - dla miasta na prawach powiatu 5. 00 dla innych 0. 00 Liczba mandatów Numeric(8)Łączna liczba radnych wybieranych w okręgach wyborczych Liczba okręgów Numeric(8)Liczba okręgów, w których przeprowadza się wybory Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których przeprowadza się głosowanie Liczba upraw. ze spisu wyborców Numeric(8)Ogólna przewidywana liczba uprawnionych do głosowania na terenie gminy (ze spisów wyborców) 2. 4. 2. OKW Okręgi wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach gminy Nazwa okręgu Character(72)Oficjalna niepowtarzalna nazwa okręgu wyborczego Siedziba Character(30)Siedziba okręgu System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Liczba mandatów Numeric(8)Liczba mandatów obsadzanych w danym okręgu Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których odbywa się głosowanie w okręgu Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych do głosowania w danym okręgu Aktywny Character(1)Fakt przeprowadzenia bądź nieprzeprowadzenia głosowania w okręgu: T - głosowanie odbyło się M - głosowania nie przeprowadzono z przyczyn określonych w art. 188 ust. 1 pkt 2 Ordynacji wyborczej L - głosowania nie przeprowadzono z przyczyn określonych w art. 188 ust. 1 pkt 3 Ordynacji wyborczej 2. 4. 3. OBG Obwody głosowania Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania w gminie Nazwa obwodu Character(72)Adres obwodowej komisji wyborczej Kod typu Character(1)Kod typu obwodu głosowania: P - powszechny L - szpitale K - zakłady karne Liczba uprawnionych Numeric(8)Przewidywana liczba uprawnionych do głosowania ze spisów wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 4. OKOB Okręgi i obwody Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach gminy Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych wg spisu wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 5. RLK Rejestr list kandydatów Rejestr kandydatów obejmuje trzy powiązane ze sobą części: • komitety wyborcze, • listy kandydatów dla każdego okręgu osobno, • spis kandydatów zgłaszanych na każdej z list osobno. 2. 4. 5. 1. RLKW Komitety wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Skrót TKWPKCharacter(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez gminną komisję wyborczą na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nazwa komitetu Character(72)Pełna nazwa komitetu Oznaczenie Character(48)Ujednolicone na obszarze gminy oznaczenie list komitetu Aktywny Character(1)T - oznacza, że komitet uczestniczy w wyborach N - oznacza, że komitet został wycofany z wyborów, już po wydrukowaniu obwieszczeń i kart do głosowania 2. 4. 5. 2. RLKL Listy kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach gminy Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Skrót TKW Character(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez gminną komisję wyborczą na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nr zgłoszenia Numeric(8)Liczba porządkowa wpływu zgłoszenia do gminnej komisji wyborczej Data rejestracji DataData rejestracji listy przez gminną komisję wyborczą Oznaczenie Character(48)Oznaczenie listy Aktywna Character(1)N - wskazuje, że lista została wycofana po druku obwieszczeń T - oznacza, że lista jest ważna w dniu głosowania 2. 4. 5. 3. RLKK Kandydaci Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Nazwisko Character(48)Nazwisko kandydata w mianowniku Imię 1 Character(30)Pierwsze imię kandydata - w mianowniku Imię 2 Character(30)Drugie i trzecie imię kandydata - w mianowniku Wiek Numeric(8)Wiek > 18 Płeć Character(1)K - kobieta M - mężczyzna Kod pocztowy Character(6)Część adresu - kod pocztowy Miejscowość Character(30)Część adresu - miejscowość Adres Character(72)Część adresu - ulica, nr domu itp. Kandydat aktywny Character(1)T - kand. ma być uwzględniany w głosowaniu N - kand. został skreślony po wydruku kart do głosowania 2. 4. 6. PKO Protokół komisji obwodowej Protokół komisji obwodowej składa się z trzech powiązanych ze sobą części: • główna część, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów. 2. 4. 6. 1. PKOG PKO - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba osób uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty oddane Numeric(8)Liczba oddanych (wyjętych z urny) kart do głosowania Karty nieważne Numeric(8)Liczba kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Liczba kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Liczba głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Liczba głosów ważnych (w sumie) Karty otrzymane Numeric(8)Liczba otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Liczba nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 6. 2. PKOL PKO - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę, bez wskazania kandydata - w liczbie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 6. 3. PKOK PKO - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Numer kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie oddanych głosów na kandydata Kandydaci nieaktywni mają liczbę głosów 0 (zero) 2. 4. 7. PKT Protokół komisji terytorialnej Protokół komisji gminnej (terytorialnej) powstaje poprzez sumowanie liczb z protokołów komisji obwodowych, pogrupowanych wg okręgów wyborczych. Składa się także z czterech części: • część główna protokołu, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów, • lista wybranych radnych. 2. 4. 7. 1. PKTG PKT - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Liczba protokołów Numeric(8)Liczba zarejestrowanych protokołów komisji obwodowych Liczba uprawnionych Numeric(8)Suma w okręgu - liczby uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Suma w okręgu - liczby wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty w urnie Numeric(8)Suma w okręgu - oddanych kart do głosowania (wyjętych z urny) Karty nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych Karty otrzymane Numeric(8)Suma w okręgu - otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Suma w okręgu - nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 7. 2. PKTL PKT - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych oddanych na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych bez wskazania kandydata - w ogólnej sumie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 7. 3. PKTK PKT - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Suma głosów ważnych oddanych na kandydata (dla nieaktywnych = 0 "zero") 2. 4. 7. 4. PKTR PKT - radni Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Wybrany Character(1)Oznaczenie sposobu wyboru na radnego: G - w wyniku głosowania L - w drodze losowania 2. 5. Opis techniczny Komplet danych przekazywanych z komisji gminnej do modułu centralnego powinien zawierać pliki: Plik tekstowyKod specyfikacjiOznaczenie na modelu ERDZawartość pliku info Informacje o przekazywanych danych radaRSRadaOpis rady samorządowej obwodOBGObwód głosowaniaKatalog obwodów głosowania okregOKWOkręg wyborczyKatalog okręgów wyborczych okrobwOKOBOkręg - obwódPowiązanie obwodów z okręgami rejkomRLKWRada KomitetRejestr - komitetów wyborczych rejlistRLKLLista kandydatówRejestr - listy kandydatów rejkandRLKKKandydatRejestr - kandydaci protokolPKOGProtokółProtokół obwodowy - główna część liczbowa protlstPKOLGłosy na listęProtokół obwodowy - głosy wg list protkandPKOKGłosy na kandydataProtokół obwodowy - głosy wg kandydatów zestglPKTGPKT-GZestawienie - główna część liczbowa podsumowująca zestlstPKTLPKT-LZestawienie - głosy wg list zestkandPKTKPKT-KZestawienie - głosy wg kandydatów zestradPKTRPKT-RZestawienie - lista wybranych radnych Wymagany jest dodatkowy plik info, który zawiera informacje o przekazywanych danych. W pliku należy podać następujące informacje: ParametrTypOpis Numer wyborówNumeric(2)Numer identyfikujący wybory, ten sam jak w pozostałych plikach danych Kod radyCharacter(6)Kod gminy wg GUS - siedziby rady gminy lub miasta, gdzie sporządzany jest zestaw danych Data przygotowaniaDateDzień przygotowania danych do wysłania Godzina przygotowaniaCharacter(8)Godzina przygotowania danych w formacie GG:MM:SS Osoba odpowiedzialnaCharacter(48)Kontakt na osobę odpowiedzialną za przygotowanie danych do wysłania Dane zapisywane są w plikach tekstowych wg następujących zasad: 1. Jeden wiersz w pliku tekstowym odpowiada jednemu zapisowi w odpowiednim pliku bazy danych. 2. Wiersz pliku tekstowego podzielony jest na pola o zmiennej długości. Każde pole zakończone jest separatorem pola "|" (ASCII = 124). 3. Kolejne pola wiersza odpowiadają kolejnym atrybutom wg specyfikacji w rozdziałach powyżej. Przykład wiersza danych dla pliku rada - Opis rady samorządowej 1|020901|GM|Rada miasta XXX|P|5. 00|45|7|1403|245867| Odpowiada to zapisowi wg specyfikacji RS: Nazwa atrybutuTypZawartość Numer wyborówNumeric(2)1 Kod jednostkiCharacter(6)020901 Szczebel radyCharacter(2)GM OpisCharacter(72)Rada miasta XXX System wyboruCharacter(1)P Próg udziałuNumeric(4,2)5. 00 Liczba mandatówNumeric(8)45 Liczba okręgówNumeric(8)7 Liczba obwodówNumeric(8)1403 Liczba upraw. ze spisu wyborcówNumeric(8)245867 Załącznik nr 2 1. Wstęp Załącznik określa warunki, jakie powinno spełniać oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do rad powiatów. 2. Specyfikacja strumienia danych Przy opisie struktur danych przyjęto model relacyjny z następującymi oznaczeniami: 1. kolumna PK oznacza klucz główny (ang. primary key) obiektu danych, 2. kolumna FK oznacza klucz obcy (ang. foreign key), czyli pochodzący z innego obiektu, 3. kolumna Typ zawiera opis typu wg oznaczeń DBASE: • Character(n) ciąg n znaków alfanumerycznych, • Numeric(n[,m]) liczba n znaków, z czego m znaków przeznaczonych na część ułamkową, • Date data w formacie RRRR-MM-DD. 2. 1. Formaty danych 1. Dane przekazywane będą w postaci plików tekstowych. 2. Do reprezentowania polskich znaków przyjmuje się kod WIN-1250, stosowany na platformach WINDOWS. 3. Wszystkie występujące liczby są liczbami całkowitymi, nieujemnymi, zapisywanymi bez separatorów. 4. Przyjęty zostaje pełny format daty RRRR-MM-DD, np. 1998-06-17. 5. Pola logiczne reprezentowane są jako jednoznakowe pole o dziedzinie "T" - prawda i "N" - fałsz. 6. Procenty zapisywane są do dwóch miejsc po przecinku, np. 78. 89 z kropką jako separatorem. 2. 2. Wspólne kodowanie 2. 2. 1. Ujednolicone kody gmin i powiatów Każda gmina i powiat otrzymują swój unikatowy 6-cyfrowy numer o zasięgu ogólnopolskim. Numery te zostaną ustalone wspólnie z GUS i podane zostaną do wiadomości. Wymagane jest stosowanie tych kodów do jednoznacznej identyfikacji gmin -siedzib obwodów i powiatów - siedzib rad powiatowych. Kody te wykorzystywane są jako dziedzina parametrów: Kod rady i Kod gminy. 2. 2. 2. Numer identyfikacyjny wyborów Wybory do rad powiatów zarządzone na 11 października 1998 r. są pierwszymi przeprowadzanymi na podstawie ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) i otrzymują numer identyfikacyjny Numer Wyborów = 1 (jeden). 2. 3. Logiczny model danych Poniżej zamieszczony został w postaci diagramu encji (ang. ERD) model wymaganych danych, przesyłanych do systemu zbiorczego. Ilustracja 2. 4. Szczegółowy logiczny opis danych Tabela poniżej zawiera listę obiektów danych, które program rejestrujący w siedzibie komisji powiatowej powinien przekazywać do wojewódzkiego komisarza wyborczego do modułu obsługującego centralę. Obiekt danychKodOznaczenie na modelu Opis rady samorządowejRSRada Katalog obwodów głosowaniaOBGObwód głosowania Katalog okręgów wyborczychOKWOkręg wyborczy Powiązanie obwodów z okręgamiOKOBOkręg - obwód Rejestr okręgowych list kandydatów na radnychRLK - komitety wyborczeRLKWRada Komitet - listy kandydatówRLKLLista kandydatów - kandydaciRLKKKandydat Istotne dane z protokołów komisji obwodowychPKO - główna część liczbowa podsumowującaPKOGProtokół - głosy wg listPKOLGłosy na listę - głosy wg kandydatówPKOKGłosy na kandydata Dane z załącznika i protokołu komisji wyborczejPKT - główna część liczbowa podsumowującaPKTGPKT-G - głosy wg listPKTLPKT-L - głosy wg kandydatówPKTKPKT-K - lista wybranych radnychPKTRPKT-R 2. 4. 1. RS Rada samorządowa Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Szczebel rady Character(2)Szczebel rady. PO - rada powiatu Opis Character(72)Nazwa rady powiatu System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Próg udziału Numeric(4,2)Procentowy próg udziału dla powiatu = 5. 00 Liczba mandatów Numeric(8)Łączna liczba radnych wybieranych w okręgach wyborczych Liczba okręgów Numeric(8)Liczba okręgów, w których przeprowadza się wybory Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których przeprowadza się głosowanie Liczba upraw. ze spisu wyborców Numeric(8)Ogólna przewidywana liczba uprawnionych do głosowania na terenie powiatu (ze spisów wyborców) 2. 4. 2. OKW Okręgi wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach powiatu Nazwa okręgu Character(72)Oficjalna niepowtarzalna nazwa okręgu wyborczego Siedziba Character(30)Siedziba okręgu System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Liczba mandatów Numeric(8)Liczba mandatów obsadzanych w danym okręgu Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których odbywa się głosowanie w okręgu Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych do głosowania w danym okręgu Aktywny Character(1)Fakt przeprowadzenia bądź nieprzeprowadzenia głosowania w okręgu: T - głosowanie odbyło się M - głosowania nie przeprowadzono z przyczyn określonych w art. 188 ust. 1 pkt 2 Ordynacji wyborczej L - głosowania nie przeprowadzono z przyczyn określonych w art. 188 ust. 1 pkt 3 Ordynacji wyborczej 2. 4. 3. OBG Obwody głosowania Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania Nazwa obwodu Character(72)Adres obwodowej komisji wyborczej Kod typu Character(1)Kod typu obwodu głosowania: P - powszechny L - szpitale K - zakłady karne Liczba uprawnionych Numeric(8)Przewidywana liczba uprawnionych do głosowania ze spisu wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 4. OKOB Okręgi i obwody Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych wg spisu wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 5. RLK Rejestr list kandydatów Rejestr kandydatów obejmuje trzy powiązane ze sobą części: • komitety wyborcze, • listy kandydatów dla każdego okręgu osobno, • spis kandydatów zgłaszanych na każdej z list osobno. 2. 4. 5. 1 RLKW Komitety wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Skrót TKWPKCharacter(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez powiatową komisję wyborczą do identyfikacji na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nazwa komitetu Character(72)Pełna nazwa komitetu Oznaczenie Character(48)Ujednolicone na obszarze powiatu oznaczenie list komitetu Aktywny Character(1)T - oznacza, że komitet uczestniczy w wyborach N - oznacza, że komitet został wycofany z wyborów, już po wydrukowaniu obwieszczeń i kart do głosowania 2. 4. 5. 2. RLKL Listy kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady powiatu Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Skrót TKW Character(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez komisję wyborczą na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nr zgłoszenia Numeric(8)Liczba porządkowa wpływu zgłoszenia do komisji wyborczej Data rejestracji DataData rejestracji listy przez komisję wyborczą Oznaczenie Character(48)Oznaczenie listy Aktywna Character(1)N - wskazuje, że lista została wycofana po druku obwieszczeń T - oznacza, że lista jest ważna w dniu głosowania 2. 4. 5. 3. RLKK Kandydaci Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady powiatu Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Nazwisko Character(48)Nazwisko kandydata w mianowniku Imię 1 Character(30)Pierwsze imię kandydata - w mianowniku Imię 2 Character(30)Drugie i trzecie imię kandydata - w mianowniku Wiek Numeric(8)Wiek > 18 Płeć Character(1)K - kobieta M - mężczyzna Kod pocztowy Character(6)Część adresu - kod pocztowy Miejscowość Character(30)Część adresu - miejscowość Adres Character(72)Część adresu - ulica, nr domu itp. Kandydat aktywny Character(1)T - kand. ma być uwzględniany w głosowaniu N - kand. skreślony po wydrukowaniu kart do głosowania 2. 4. 6. PKO Protokół komisji obwodowej Protokół komisji obwodowej składa się z trzech powiązanych ze sobą części: • główna część, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów. 2. 4. 6. 1. PKOG PKO - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba osób uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty oddane Numeric(8)Liczba oddanych (wyjętych z urny) kart do głosowania Karty nieważne Numeric(8)Liczba kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Liczba kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Liczba głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Liczba głosów ważnych (w sumie) Karty otrzymane Numeric(8)Liczba otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Liczba nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 6. 2. PKOL PKO - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę, bez wskazania kandydata - w liczbie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 6. 3. PKOK PKO - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Numer kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie oddanych głosów na kandydata Kandydaci nieaktywni mają liczbę głosów 0 (zero) 2. 4. 7. PKT Protokół komisji terytorialnej Protokół komisji powiatowej (terytorialnej) powstaje poprzez sumowanie liczb z protokołów komisji obwodowych pogrupowanych według okręgów wyborczych. Składa się z czterech części: • część główna protokołu, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów, • lista wybranych radnych. 2. 4. 7. 1. PKTG PKT - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Liczba protokołów Numeric(8)Liczba zarejestrowanych protokołów komisji obwodowych Liczba uprawnionych Numeric(8)Suma w okręgu - liczby uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Suma w okręgu - liczby wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty w urnie Numeric(8)Suma w okręgu - oddanych kart do głosowania (wyjętych z urny) Karty nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych Karty otrzymane Numeric(8)Suma w okręgu - otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Suma w okręgu - nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 7. 2. PKTL PKT - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych oddanych na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych bez wskazania kandydata - w ogólnej sumie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 7. 3. PKTK PKT - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Suma głosów ważnych oddanych na kandydata (dla nieaktywnych = 0 "zero") 2. 4. 7. 4. PKTR PKT - radni Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby rady powiatu Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach rady Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Wybrany Character(1)Oznaczenie sposobu wyboru na radnego: G - w wyniku głosowania L - w drodze losowania 2. 5. Opis techniczny Komplet danych przekazywanych z komisji powiatowej do systemu zbiorczego powinien zawierać pliki: Plik tekstowyKod specyfikacjiOznaczenie na modelu ERDZawartość pliku info Informacje o przekazywanych danych radaRSRadaOpis rady samorządowej obwodOBGObwód głosowaniaKatalog obwodów głosowania okregOKWOkręg wyborczyKatalog okręgów wyborczych okrobwOKOBOkręg - obwódPowiązanie obwodów z okręgami rejkomRLKWRada KomitetRejestr - komitetów wyborczych rejlistRLKLLista kandydatówRejestr - listy kandydatów rejkandRLKKKandydatRejestr - kandydaci protokolPKOGProtokółProtokół obwodowy - główna część liczbowa protlstPKOLGłosy na listęProtokół obwodowy - głosy wg list protkandPKOKGłosy na kandydataProtokół obwodowy - głosy wg kandydatów zestglPKTGPKT-GZestawienie - główna część liczbowa podsumowująca zestlstPKTLPKT-LZestawienie - głosy wg list zestkandPKTKPKT-KZestawienie - głosy wg kandydatów zestradPKTRPKT-RZestawienie - lista wybranych radnych Wymagany jest dodatkowy plik info, który zawiera informacje o przekazywanych danych. W pliku należy podać następujące informacje: ParametrTypOpis Numer wyborówNumeric(2)Numer identyfikujący wybory, ten sam jak w pozostałych plikach danych Kod radyCharacter(6)Kod powiatu wg GUS - siedziby powiatowej komisji wyborczej, gdzie sporządzany jest zestaw danych Data przygotowaniaDateDzień przygotowania danych do wysłania Godzina przygotowaniaCharacter(8)Godzina przygotowania danych w formacie GG:MM:SS Osoba odpowiedzialnaCharacter(48)Kontakt z osobą odpowiedzialną za przygotowanie danych do wysłania Dane zapisywane są w plikach tekstowych wg następujących zasad: 1. Jeden wiersz w pliku tekstowym odpowiada jednemu zapisowi w odpowiednim pliku bazy danych. 2. Wiersz pliku tekstowego podzielony jest na pola o zmiennej długości. Każde pole zakończone jest separatorem pola "|" (ASCII = 124). 3. Kolejne pola wiersza odpowiadają kolejnym atrybutom wg specyfikacji w rozdziałach powyżej. Przykład wiersza danych dla pliku rada - Opis rady samorządowej 1|020900|PO|Rada powiatu XXX|P|5. 00|45|7|1403|245867| Odpowiada to zapisowi wg specyfikacji RS: Nazwa atrybutuTypZawartość Numer wyborówNumeric(2)1 Kod jednostkiCharacter(6)020900 Szczebel radyCharacter(2)PO OpisCharacter(72)Rada powiatu XXX System wyboruCharacter(1)P Próg udziałuNumeric(4,2)5. 00 Liczba mandatówNumeric(8)45 Liczba okręgówNumeric(8)7 Liczba obwodówNumeric(8)1403 Liczba upraw. ze spisu wyborcówNumeric(8)245867 Załącznik nr 3 1. Wstęp Załącznik określa warunki, jakie powinno spełniać oprogramowanie wyborcze przeznaczone do użytku w wyborach do sejmików województw. 2. Specyfikacja strumienia danych Przy opisie struktur danych przyjęto model relacyjny z następującymi oznaczeniami: 1. kolumna PK oznacza klucz główny (ang. primary key) obiektu danych, 2. kolumna FK oznacza klucz obcy (ang. foreign key), czyli pochodzący z innego obiektu, 3. kolumna Typ zawiera opis typu wg oznaczeń DBASE: • Character(n) ciąg n znaków alfanumerycznych, • Numeric(n[,m]) liczba n znaków, z czego m znaków przeznaczonych na część ułamkową, • Date data w formacie RRRR-MM-DD. 2. 1 Formaty danych 1. Dane przekazywane będą w postaci plików tekstowych. 2. Do reprezentowania polskich znaków przyjmuje się kod WIN-1250, stosowany na platformach WINDOWS. 3. Wszystkie występujące liczby są liczbami całkowitymi, nieujemnymi, zapisywanymi bez separatorów. 4. Przyjęty zostaje pełny format daty RRRR-MM-DD, np. 1998-06-17. 5. Pola logiczne reprezentowane są jako jednoznakowe pole o dziedzinie "T" - prawda i "N" - fałsz. 6. Procenty zapisywane są do dwóch miejsc po przecinku, np. 78. 89 z kropką jako separatorem. 2. 2. Wspólne kodowanie 2. 2. 1. Ujednolicone kody gmin i województw Każda gmina i województwo otrzymuje swój unikatowy 6-cyfrowy numer o zasięgu ogólnopolskim. Numery te zostaną ustalone wspólnie z GUS i podane zostaną do wiadomości. Wymagane jest stosowanie tych kodów do jednoznacznej identyfikacji gmin i województw. Kody te wykorzystywane są jako dziedzina parametrów: Kod rady i Kod gminy. 2. 2. 2. Numer identyfikacyjny wyborów Wybory do sejmików wojewódzkich zarządzone na 11 października 1998 r. są pierwszymi przeprowadzanymi na podstawie ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) i otrzymują numer identyfikacyjny Numer Wyborów = 1 (jeden). 2. 3. Logiczny model danych Poniżej zamieszczony został w postaci diagramu encji (ang. ERD) model wymaganych danych, przesyłanych do systemu zbiorczego. Ilustracja 2. 4. Szczegółowy logiczny opis danych Tabela poniżej zawiera listę obiektów danych, które program rejestrujący w siedzibie komisji wojewódzkiej powinien przekazywać do wojewódzkiego komisarza wyborczego do systemu zbiorczego. Obiekt danychKodOznaczenie na modelu Opis rady samorządowejRSRada Katalog obwodów głosowaniaOBGObwód głosowania Katalog okręgów wyborczychOKWOkręg wyborczy Powiązanie obwodów z okręgamiOKOBOkręg - obwód Rejestr okręgowych list kandydatów na radnychRLK - komitety wyborczeRLKWRada Komitet - listy kandydatówRLKLLista kandydatów - kandydaciRLKKKandydat Istotne dane z protokołów komisji obwodowychPKO - główna część liczbowa podsumowującaPKOGProtokół - głosy wg listPKOLGłosy na listę - głosy wg kandydatówPKOKGłosy na kandydata Dane z załącznika i protokołu komisji wyborczejPKT - główna część liczbowa podsumowującaPKTGPKT-G - głosy wg listPKTLPKT-L - głosy wg kandydatówPKTKPKT-K - lista wybranych radnychPKTRPKT-R 2. 4. 1. RS Rada samorządowa Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Szczebel rady Character(2)WO - sejmik wojewódzki Opis Character(72)Nazwa sejmiku wojewódzkiego System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Próg udziału Numeric(4,2)Procentowy próg udziału dla sejmiku = 5. 00 Liczba mandatów Numeric(8)Łączna liczba radnych wybieranych w okręgach wyborczych Liczba okręgów Numeric(8)Liczba okręgów, w których przeprowadza się wybory Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których przeprowadza się głosowanie Liczba uprawn. ze spisu wyborców Numeric(8)Ogólna przewidywana liczba uprawnionych do głosowania na terenie województwa (ze spisów wyborców) 2. 4. 2. OKW Okręgi wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nazwa okręgu Character(72)Oficjalna niepowtarzalna nazwa okręgu wyborczego Siedziba Character(30)Siedziba okręgowej komisji wyborczej System wyboru Character(1)P - proporcjonalny (głosowanie na listy) Liczba mandatów Numeric(8)Liczba mandatów obsadzanych w danym okręgu Liczba obwodów Numeric(8)Liczba obwodów, w których odbywa się głosowanie w okręgu Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych do głosowania w danym okręgu ze spisu wyborców Aktywny Character(1)Fakt przeprowadzenia bądź nieprzeprowadzenia głosowania w okręgu: T - głosowanie odbyło się 2. 4. 3. OBG Obwody głosowania Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania Nazwa obwodu Character(72)Adres obwodowej komisji wyborczej Kod typu Character(1)Kod typu obwodu głosowania: P - powszechny L - szpitale K - zakłady karne Liczba uprawnionych Numeric(8)Przewidywana liczba uprawnionych do głosowania ze spisu wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 4. OKOB Okręgi i obwody Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Kolejny numer obwodu głosowania Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba uprawnionych wg spisu wyborców Aktywny Character(1)N - wskazuje, że obwód został w ostatniej chwili zamknięty T - oznacza, że w obwodzie odbywało się głosowanie 2. 4. 5. RLK Rejestr list kandydatów Rejestr kandydatów obejmuje trzy powiązane ze sobą części: • komitety wyborcze, • listy kandydatów dla każdego okręgu osobno, • spis kandydatów zgłaszanych na każdej z list osobno. 2. 4. 5. 1. RLKW Komitety wyborcze Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Skrót TKWPKCharacter(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez komisję wyborczą na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nazwa komitetu Character(72)Pełna nazwa komitetu Oznaczenie Character(48)Ujednolicone na obszarze województwa oznaczenie list komitetu Aktywny Character(1)T - oznacza, że komitet uczestniczy w wyborach N - oznacza, że komitet został wycofany z wyborów, już po wydrukowaniu obwieszczeń i kart do głosowania 2. 4. 5. 2. RLKL Listy kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Skrót TKW Character(8)Skrótowe oznaczenie komitetu przyjęte przez komisję wyborczą na potrzeby elektronicznego przetwarzania danych Nr zgłoszenia Numeric(8)Liczba porządkowa wpływu zgłoszenia do komisji wyborczej Data rejestracji DataData rejestracji listy przez komisję wyborczą Oznaczenie Character(48)Oznaczenie listy Aktywna Character(1)N - wskazuje, że lista została wycofana po druku obwieszczeń T - oznacza, że lista jest ważna w dniu głosowania 2. 4. 5. 3. RLKK Kandydaci Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Nazwisko Character(48)Nazwisko kandydata w mianowniku Imię 1 Character(30)Pierwsze imię kandydata - w mianowniku Imię 2 Character(30)Drugie i trzecie imię kandydata - w mianowniku Wiek Numeric(8)Wiek > 18 Płeć Character(1)K - kobieta M - mężczyzna Kod pocztowy Character(6)Część adresu - kod pocztowy Miejscowość Character(30)Część adresu - miejscowość Adres Character(72)Część adresu - ulica, nr domu itp. Kandydat aktywny Character(1)T - kand. ma być uwzględniany w głosowaniu N - kand. skreślony po wydrukowaniu kart do głosowania 2. 4. 6. PKO Protokół komisji obwodowej Protokół komisji obwodowej składa się z trzech powiązanych ze sobą części: • główna część, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów. 2. 4. 6. 1 PKOG PKO - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Liczba uprawnionych Numeric(8)Liczba osób uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty oddane Numeric(8)Liczba oddanych (wyjętych z urny) kart do głosowania Karty nieważne Numeric(8)Liczba kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Liczba kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Liczba głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Liczba głosów ważnych (w sumie) Karty otrzymane Numeric(8)Liczba otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Liczba nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 6. 2. PKOL PKO - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Liczba ważnie danych głosów na listę, bez wskazania kandydata - w liczbie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 6. 3. PKOK PKO - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Kod gminyPKCharacter(6)Kod gminy wg GUS - lokalizacja obwodu Nr obwoduPKNumeric(8)Numer obwodu głosowania w gminie Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Numer kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Liczba ważnie oddanych głosów na kandydata Kandydaci nieaktywni mają liczbę głosów 0 (zero) 2. 4. 7. PKT Protokół komisji terytorialnej Protokół komisji wojewódzkiej (terytorialnej) powstaje poprzez sumowanie liczb z protokołów komisji obwodowych pogrupowanych wg okręgów wyborczych. Składa się także z czterech części: • część główna protokołu, • głosy wg list, • głosy wg kandydatów, • lista wybranych radnych. 2. 4. 7. 1. PKTG PKT - Główny Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Liczba protokołów Numeric(8)Liczba zarejestrowanych protokołów komisji obwodowych Liczba uprawnionych Numeric(8)Suma w okręgu - liczby uprawnionych do głosowania Karty wydane Numeric(8)Suma w okręgu - liczby wyborców, którym wydano karty do głosowania Karty w urnie Numeric(8)Suma w okręgu - oddanych kart do głosowania (wyjętych z urny) Karty nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart nieważnych (wyjętych z urny) Karty ważne Numeric(8)Suma w okręgu - kart ważnych (wyjętych z urny) Głosy nieważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów nieważnych Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych Karty otrzymane Numeric(8)Suma w okręgu - otrzymanych kart do głosowania Karty nie wykorzystane Numeric(8)Suma w okręgu - nie wykorzystanych kart do głosowania 2. 4. 7. 2. PKTL PKT - wg list Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Głosy ważne Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych oddanych na listę Głosy bez wskazania Numeric(8)Suma w okręgu - głosów ważnych bez wskazania kandydata - w ogólnej sumie głosów ważnych (art. 118 ust. 3 Ordynacji wyborczej) 2. 4. 7. 3. PKTK PKT - wg kandydatów Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Głosy ważne Numeric(8)Suma głosów ważnych oddanych na kandydata (dla nieaktywnych = 0 "zero") 2. 4. 7. 4. PKTR PKT - radni Nazwa atrybutuPKTypOpis Numer wyborówPKNumeric(2)Numer identyfikujący wybory Kod radyPKCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby sejmiku województwa Nr okręguPKNumeric(8)Numer okręgu wyborczego w ramach sejmiku Nr listyPKNumeric(8)Niepowtarzalny w okręgu wyborczym numer listy kandydatów Nr pozycjiPKNumeric(8)Pozycja kandydata na liście okręgowej Wybrany Character(1)Oznaczenie sposobu wyboru na radnego: G - w wyniku głosowania L - w drodze losowania 2. 5. Opis techniczny Komplet danych przekazywanych z komisji wojewódzkiej do systemu zbiorczego powinien zawierać pliki: Plik tekstowyKod specyfikacjiOznaczenie na modelu ERDZawartość pliku info Informacje o przekazywanych danych radaRSRadaOpis rady samorządowej obwodOBGObwód głosowaniaKatalog obwodów głosowania okregOKWOkręg wyborczyKatalog okręgów wyborczych okrobwOKOBOkręg - obwódPowiązanie obwodów z okręgami rejkomRLKWRada KomitetRejestr - komitetów wyborczych rejlistRLKLLista kandydatówRejestr - listy kandydatów rejkandRLKKKandydatRejestr - kandydaci protokolPKOGProtokółProtokół obwodowy - główna część liczbowa protlstPKOLGłosy na listęProtokół obwodowy - głosy wg list protkandPKOKGłosy na kandydataProtokół obwodowy - głosy wg kandydatów zestglPKTGPKT-GZestawienie - główna część liczbowa podsumowująca zestlstPKTLPKT-LZestawienie - głosy wg list zestkandPKTKPKT-KZestawienie - głosy wg kandydatów zestradPKTRPKT-RZestawienie - lista wybranych radnych Wymagany jest dodatkowy plik info, który zawiera informacje o przekazywanych danych. W pliku należy podać następujące informacje: ParametrTypOpis Numer wyborówNumeric(2)Numer identyfikujący wybory, ten sam jak w pozostałych plikach danych Kod radyCharacter(6)Kod województwa wg GUS - siedziby wojewódzkiej komisji wyborczej, gdzie sporządzany jest zestaw danych Data przygotowaniaDateDzień przygotowania danych do wysłania Godzina przygotowaniaCharacter(8)Godzina przygotowania danych w formacie GG:MM:SS Osoba odpowiedzialnaCharacter(48)Kontakt z osobą odpowiedzialną za przygotowanie danych do wysłania Dane zapisywane są w plikach tekstowych wg następujących zasad: 1. Jeden wiersz w pliku tekstowym odpowiada jednemu zapisowi w odpowiednim pliku bazy danych. 2. Wiersz pliku tekstowego podzielony jest na pola o zmiennej długości. Każde pole zakończone jest separatorem pola "|" (ASCII = 124). 3. Kolejne pola wiersza odpowiadają kolejnym atrybutom wg specyfikacji w rozdziałach powyżej. Przykład wiersza danych dla pliku rada - Opis sejmiku województwa 1|020000|WO|Sejmik województwa XXX|P|5. 00|155|21|2403|2245867| Odpowiada to zapisowi wg specyfikacji RS: Nazwa atrybutuTypZawartość Numer wyborówNumeric(2)1 Kod radyCharacter(6)020000 Szczebel radyCharacter(2)WO OpisCharacter(72)Sejmik województwa XXX System wyboruCharacter(1)P Próg udziałuNumeric(4,2)5. 00 Liczba mandatówNumeric(8)155 Liczba okręgówNumeric(8)21 Liczba obwodówNumeric(8)2403 Liczba upraw. ze spisu wyborcówNumeric(8)2245867 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 września 1998 r. w sprawie trybu tworzenia i likwidacji instytutów Polskiej Akademii Nauk. (Dz. U. Nr 124, poz. 810) Na podstawie art. 43 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Instytuty Polskiej Akademii Nauk, zwanej dalej "Akademią", są tworzone w drodze uchwały Prezydium Akademii. 2. Prezes Akademii składa wniosek do Prezydium Akademii o utworzenie instytutu, po zasięgnięciu opinii właściwego wydziału Akademii, zwanego dalej "wydziałem". § 2. 1. Przed zgłoszeniem wniosku o utworzenie instytutu Prezes Akademii, na wniosek przewodniczącego właściwego wydziału, powołuje zespół przygotowawczy, zwany dalej "zespołem". 2. Zespół przygotowuje ocenę zasadności i warunków utworzenia instytutu, zawierającą w szczególności: 1) określenie dziedziny i zakresu badań naukowych lub prac badawczo-rozwojowych, w jakich powstała potrzeba koncentracji pracowników naukowych i środków badawczych, 2) ustalenie możliwości spełnienia warunków koniecznych do uzyskania przez tworzony instytut uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora, 3) określenie warunków lokalowych, wyposażenia oraz środków finansowych niezbędnych do rozpoczęcia działalności przez tworzony instytut. § 3. 1. Pracami zespołu kieruje przewodniczący właściwego wydziału lub osoba przez niego wskazana. 2. W skład zespołu wchodzą ponadto: 1) dwaj członkowie Akademii reprezentujący właściwy wydział, 2) trzej pracownicy naukowi, posiadający co najmniej stopień naukowy doktora, reprezentujący dziedzinę nauki właściwą dla tworzonego instytutu, 3) dwaj specjaliści praktycy reprezentujący właściwą dziedzinę nauki, jeżeli przedmiot działania tworzonego instytutu tego wymaga. 3. W przypadku tworzenia instytutu w miejsce likwidowanej placówki naukowej, w skład zespołu, oprócz osób wymienionych w ust. 1, wchodzą: dyrektor, główny księgowy tej placówki oraz dwaj pracownicy posiadający co najmniej stopień naukowy doktora, zatrudnieni w placówce. § 4. 1. Przewodniczący wydziału przedstawia ocenę opracowaną przez zespół na posiedzeniu wydziału. 2. Wydział, w drodze uchwały, wyraża opinię o zasadności utworzenia instytutu. § 5. Uchwała Prezydium Akademii o utworzeniu instytutu powinna zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę instytutu, 2) przedmiot działania, 3) stwierdzenie, że zostały spełnione wymagania określone w art. 37 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), zwanej dalej "ustawą". § 6. 1. Likwidacja instytutu następuje w drodze uchwały Prezydium Akademii. 2. Wniosek do Prezydium akademii o likwidację instytutu składa Prezes Akademii, po zasięgnięciu opinii właściwego wydziału. § 7. 1. Przed zgłoszeniem wniosku o likwidację instytutu Prezes Akademii, na wniosek przewodniczącego właściwego wydziału, powołuje zespół opiniujący. 2. Zespół opiniujący przygotowuje opinię zawierającą w szczególności: 1) ocenę działalności merytorycznej, efektywności i możliwości dalszego wykonywania zadań przez instytut, 2) ocenę stanu ekonomiczno-finansowego, ze szczególnym uwzględnieniem stanu majątkowego, wartości niematerialnych i prawnych, w tym praw autorskich, 3) ocenę możliwości kontynuacji badań naukowych lub prac badawczo-rozwojowych, 4) sposób dokonania likwidacji, stosownie do art. 41 ustawy, 5) wskazanie kandydata na likwidatora. § 8. 1. Pracami zespołu opiniującego kieruje przewodniczący właściwego wydziału lub osoba przez niego wskazana. 2. W skład zespołu opiniującego wchodzą ponadto: 1) dwaj członkowie Akademii reprezentujący właściwy wydział, 2) dwaj członkowie rady naukowej likwidowanego instytutu, 3) dyrektor i główny księgowy likwidowanego instytutu. § 9. 1. Przewodniczący wydziału przedstawia opinię opracowaną przez zespół opiniujący na posiedzeniu wydziału. 2. Wydział w drodze uchwały, wyraża opinię o zasadności likwidacji instytutu. § 10. 1. Uchwała Prezydium Akademii o likwidacji instytutu powinna zawierać w szczególności: 1) określenie instytutu podlegającego likwidacji, 2) oznaczenie dnia otwarcia likwidacji, 3) określenie sposobu i trybu zadysponowania składnikami materialnymi i niematerialnymi likwidowanego instytutu, 4) oznaczenie dnia zakończenia likwidacji, 5) w przypadku sposobu likwidacji określonego w art. 41 pkt 1 ustawy - wskazanie rodzaju placówki naukowej nie mającej osobowości prawnej, która zostanie utworzona w trybie art. 57 ust. 1 ustawy, 6) w przypadku sposobu likwidacji określonego w art. 41 pkt 2 ustawy - wskazanie instytutu lub instytutów Akademii, które przejmą prawa i zobowiązania likwidowanego instytutu, oraz określenie zakresu tych praw i zobowiązań. § 11. Od dnia otwarcia likwidacji instytut używa dotychczasowej nazwy z dodaniem wyrazów "w likwidacji". § 12. 1. Po powzięciu uchwały przez Prezydium Akademii o likwidacji instytutu Prezes Akademii odwołuje dyrektora instytutu i wyznacza likwidatora. 2. Do obowiązków likwidatora należy w szczególności: 1) sporządzenie planu finansowego likwidacji, 2) opracowanie harmonogramu likwidacji instytutu, 3) zgłoszenie do rejestru instytutów Akademii wniosku o wpisanie otwarcia likwidacji instytutu, 4) zawiadomienie banku finansującego działalność instytutu o otwarciu likwidacji, 5) składanie Prezesowi Akademii okresowych sprawozdań o przebiegu likwidacji, 6) sporządzenie sprawozdania finansowego według zasad określonych w odrębnych przepisach, 7) egzekucja należności, zaspokojenie lub zabezpieczenie wierzycieli, 8) zagospodarowanie mienia według wskazań Prezesa Akademii lub osoby przez niego wskazanej, 9) rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami instytutu, 10) zgłoszenie wniosku o wykreślenie instytutu z rejestru instytutów Akademii, 11) przekazanie materiałów placówkom naukowym przejmującym działalność i majątek instytutu lub do archiwum, zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Prezes Akademii zawiera umowę z likwidatorem, w której określa w szczególności: 1) podstawowe obowiązki likwidatora, 2) wysokość wynagrodzenia, 3) warunki rozwiązania umowy. § 13. Termin otwarcia likwidacji oznacza równocześnie zakończenie działalności organów kolegialnych działających w likwidowanym instytucie. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 września 1998 r. w sprawie rejestru instytutów Polskiej Akademii Nauk. (Dz. U. Nr 124, poz. 811) Na podstawie art. 47 ust. 5 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Polska Akademia Nauk , zwana dalej "Akademią", prowadzi rejestr instytutów Akademii, zwany dalej "rejestrem". § 2. Dla każdego instytutu Akademii, zwanego dalej "instytutem", zakłada się osobną księgę rejestrową. § 3. 1. Księga rejestrowa składa się z czterech działów, do których wpisuje się w odrębnych rubrykach dane wymienione w ust. 2-5. 2. Dział pierwszy "Oznaczenie instytutu" zawiera: 1) numer kolejny wpisu, 2) pełną i skróconą nazwę instytutu oraz jego siedzibę i adres, 3) wzmiankę o złożeniu do rejestru statutu oraz dokumentów o utworzeniu instytutu wymaganych na podstawie ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), 4) przedmiot działania instytutu, 5) uwagi. 3. Dział drugi "Organizacja instytutu" zawiera: 1) numer kolejny wpisu, 2) imiona i nazwiska: dyrektora instytutu i jego zastępców oraz osób mających pełnomocnictwo ogólne, 3) imiona i nazwiska przewodniczącego rady naukowej instytutu i jego zastępców, 4) uwagi. 4. Dział trzeci "Mienie instytutu" zawiera: 1) numer kolejny wpisu, 2) wzmiankę o prawach instytutu do posiadanego mienia, o obciążeniu środków trwałych instytutu prawami rzeczowymi, 3) wzmiankę o złożeniu do rejestru sprawozdania finansowego za ostatni rok, 4) uwagi. 5. Dział czwarty "Likwidacja lub upadłość instytutu" zawiera: 1) numer kolejny wpisu, 2) wzmiankę dotyczącą likwidacji instytutu lub jego upadłości, 3) imię i nazwisko likwidatora lub syndyka masy upadłości, 4) uwagi. § 4. Każdy wpis do księgi rejestrowej oznacza się numerami wynikającymi z kolejności wpisów oraz zaopatruje się w datę dokonania wpisu i podpis osoby prowadzącej rejestr. § 5. Księgi rejestrowe nie mogą być wynoszone poza miejsce ich przechowywania. § 6. Niezależnie od księgi rejestrowej prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu do rejestru oraz dokumenty dotyczące postępowania rejestrowego. § 7. Wniosek o wpis do rejestru powinien zawierać dane potrzebne do wypełnienia poszczególnych rubryk księgi rejestrowej. Do wniosku należy dołączyć dokumenty stanowiące podstawę wpisu. § 8. Rozpatrując wniosek o wpis do rejestru, rejestrujący bada treść wniosku oraz zgodność z prawem treści dokumentów mających stanowić podstawę wpisu. § 9. Dyrektor instytutu, w przypadku zaistnienia zmian podlegających wpisowi do rejestru, jest obowiązany złożyć wniosek o dokonanie tych zmian w terminie 14 dni od dnia ich zaistnienia. § 10. W przypadku likwidacji instytutu wniosek o wpis do rejestru o wykreślenie instytutu składa likwidator w terminie 14 dni od dnia zakończenia likwidacji. § 11. W przypadku upadłości instytutu wniosek o wpis do rejestru zgłasza syndyk w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia postanowienia o upadłości. § 12. Decyzja Prezesa Akademii o dokonaniu wpisu do rejestru określa dosłowną treść wpisu oraz rubrykę rejestru, w której wpis ma być dokonany. § 13. Decyzja Prezesa Akademii o dokonaniu wpisu do rejestru podlega natychmiastowemu wykonaniu z urzędu. Numer kolejny wpisu w księdze rejestrowej odnotowuje się na wniosku o wpis i na dokumencie stanowiącym podstawę wpisu. § 14. Prezes Akademii wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru w następujących przypadkach: 1) niezgodności z prawem przedstawionych dokumentów mających stanowić podstawę wpisu do rejestru, 2) zgłoszenia wniosku o wpis przez osobę nieuprawnioną, 3) w razie upływu terminu uzupełnienia dokumentów, wyznaczonego przez Prezesa Akademii. § 15. W księdze rejestrowej czyni się wzmiankę o wniesieniu skargi na decyzję o wpisie oraz o orzeczeniu sądu w tym przedmiocie. § 16. Przepisy dotyczące wpisu do rejestru stosuje się odpowiednio do wykreślenia wpisu z rejestru i do wprowadzenia zmian w rejestrze. § 17. Rejestr może być udostępniony do wglądu tylko pod nadzorem osoby prowadzącej rejestr. § 18. Odpisy i wyciągi z rejestru są wydawane na żądanie: 1) organów instytutu, którego wpis dotyczy, 2) organów i wydziałów Akademii, 3) innych osób, które wykażą w tym swój interes prawny. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997. (Dz. U. Nr 124, poz. 812) Na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997 (Dz. U. Nr 162, poz. 1109) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 3 skreśla się wyraz "i 6"; 2) w pkt 5 po wyrazie "2," dodaje się wyraz "6,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. (Dz. U. Nr 124, poz. 813) Na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 września 1996 r. w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego (Dz. U. Nr 115, poz. 548 i Nr 154, poz. 748, z 1997 r. Nr 69, poz. 441 i Nr 160, poz. 1091 oraz z 1998 r. Nr 81, poz. 526) w załączniku nr 2 w części VIII wyrazy "do dnia 30 września 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 1998 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 23 września 1998 r. w sprawie warunków, form, trybu przyznawania i wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla studentów studiów dziennych uczelni zawodowych. (Dz. U. Nr 124, poz. 814) Na podstawie art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Pomoc materialna ze środków budżetu państwa dla studentów studiów dziennych uczelni zawodowych obejmuje następujące świadczenia: 1) stypendia socjalne, 2) stypendia specjalne dla osób niepełnosprawnych, 3) stypendia za wyniki w nauce, 4) stypendia ministra za osiągnięcia w nauce, 5) dopłaty do zakwaterowania, 6) dopłaty do posiłków, 7) zapomogi. 2. Dla niepracujących małżonków i dzieci studenci mogą otrzymywać świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6. § 2. 1. Stypendium socjalne może otrzymać student będący w trudnej sytuacji materialnej. 2. Stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych może otrzymać student, którego niepełnosprawność, potwierdzona orzeczeniem właściwego organu, powoduje konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów związanych ze studiowaniem. 3. Stypendium za wyniki w nauce może otrzymać student, który po zaliczeniu I roku studiów uzyskał za rok studiów wysoką średnią ocen. 4. Student szczególnie wyróżniający się w nauce oraz posiadający konkretne osiągnięcia naukowe może po zaliczeniu I roku studiów otrzymać stypendium ministra za osiągnięcia w nauce. 5. Dopłatę do zakwaterowania może otrzymać student znajdujący się w trudnej sytuacji materialnej, któremu codzienne dojazdy do uczelni w znacznym stopniu utrudniałyby studiowanie. 6. Pierwszeństwo w otrzymaniu dopłaty do posiłków przysługuje studentowi, o którym mowa w ust. 5. 7. Zapomoga może być przyznana studentowi, który z przyczyn losowych znalazł się przejściowo w trudnej sytuacji materialnej. § 3. 1. Stypendia za wyniki w nauce, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 3 i 4, są przyznawane na wniosek senatu lub innego organu wskazanego w statucie uczelni; pozostałe świadczenia są przyznawane na wniosek studenta. 2. Świadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-3, 5 i 6, są przyznawane przez komisję stypendialną. 3. Od decyzji komisji stypendialnej, o której mowa w ust. 2, studentowi przysługuje odwołanie do odwoławczej komisji stypendialnej. 4. Komisję stypendialną, o której mowa w ust. 2, oraz odwoławczą komisję stypendialną, o której mowa w ust. 3, powołuje rektor spośród studentów i pracowników uczelni. Studenci powinni stanowić co najmniej połowę składu komisji. 5. Rektor sprawuje nadzór nad prawidłowością przyznawania świadczeń i uchyla decyzje komisji stypendialnej i odwoławczej komisji stypendialnej, jeżeli są one niezgodne z przepisami rozporządzenia lub regulaminu, o którym mowa w § 10. Świadczenia wypłacone na podstawie uchylonej następnie decyzji nie podlegają zwrotowi. § 4. 1. Świadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-6, studenci mogą otrzymywać przez okres do 10 miesięcy w danym roku akademickim. 2. Okres otrzymywania świadczeń, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 5 i 6, może być wydłużony do 12 miesięcy w wypadkach określonych w regulaminie, o którym mowa w § 10. 3. W czasie powtarzania roku (semestru) studiów lub w czasie urlopu studenci mogą otrzymać świadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 5-7, tylko w przypadkach szczególnych, określonych w regulaminie, o którym mowa w § 10. 4. Studentowi, który po ukończeniu studiów kontynuuje naukę na drugim kierunku (specjalności) studiów, przysługują świadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1, z tym że stypendium socjalne przysługuje nie dłużej niż rok od ukończenia pierwszego kierunku (specjalności). 5. Studenci studiujący równocześnie na kilku kierunkach (specjalnościach) studiów mogą otrzymywać świadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-7, na jednym wybranym przez siebie kierunku (specjalności). Stypendium za wyniki w nauce student może otrzymać na każdym z kierunków (specjalności), z uwzględnieniem przepisu § 5 ust. 1. 6. Świadczenia są przyznawane na semestr lub rok akademicki i wypłacane co miesiąc. § 5. 1. Łączna miesięczna wysokość stypendiów socjalnego i za wyniki w nauce nie może być wyższa niż 75%, a wysokość stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych niższa niż 25% najniższego wynagrodzenia zasadniczego asystenta w poprzednim miesiącu, ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich państwowych uczelni zawodowych. 3. Wysokość stypendium ministra za osiągnięcia w nauce nie może być większa niż najniższe wynagrodzenie zasadnicze asystenta w poprzednim miesiącu, ustalone w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich państwowych uczelni zawodowych. Student, który otrzymuje stypendium ministra, nie może otrzymywać stypendium za wyniki w nauce, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 3. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, określonych w regulaminie, o którym mowa w § 10, łączna miesięczna wysokość stypendiów socjalnego i za wyniki w nauce może przekroczyć wysokość określoną w ust. 1. § 6. 1. Pierwszeństwo w otrzymaniu miejsca w domu studenckim przysługuje studentowi, o którym mowa w § 2 ust. 5. 2. Wysokość opłaty za miejsce w domu studenckim oraz wysokość dopłaty, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 5, ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego. 3. W przypadku gdy student, o którym mowa w § 2 ust. 5, nie może zamieszkać w domu studenckim z powodu niewystarczającej liczby miejsc, rektor, po zasięgnięciu opinii uczelnianego organu samorządu studenckiego, może wyrazić zgodę na wypłacanie studentowi dopłaty do zakwaterowania poza domem studenckim, po przedstawieniu przez niego umowy najmu kwatery. Wysokość dopłaty nie może być wyższa od dopłaty do miejsca w domu studenckim. § 7. 1. Pierwszeństwo w korzystaniu ze stołówki studenckiej przysługuje studentowi, o którym mowa w § 2 ust. 5. 2. Wysokość dopłaty do posiłku w stołówce studenckiej ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego. Dopłata nie może być wyższa niż połowa pełnego kosztu przygotowania posiłku. 3. W przypadku gdy uczelnia nie posiada stołówki studenckiej, rektor, w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego, może zawrzeć umowę o wyżywieniu studentów z zakładem żywienia zbiorowego. Do posiłków w zakładzie, z którym umowa została zawarta, można stosować dopłaty, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 6. § 8. Zapomogę przyznaje studentowi, o którym mowa w § 2 ust. 7, rektor. Wysokość zapomogi nie może być wyższa niż 50% najniższego wynagrodzenia zasadniczego asystenta w poprzednim miesiącu, ustalonego w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich państwowych uczelni zawodowych. § 9. Podział środków, przyznanych uczelni z budżetu państwa, na poszczególne rodzaje świadczeń, określa rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego. § 10. 1. Szczegółowy regulamin przyznawania i ustalania wysokości świadczeń, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-3, 5-7 i w ust. 2, ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego. 2. W nowo utworzonej wyższej szkole zawodowej podział środków, o którym mowa w § 9, oraz regulamin, o którym mowa w ust. 1, określa na okres jednego roku rektor. § 11. Świadczenia, o których mowa w rozporządzeniu, mogą być przyznawane wyłącznie w ramach środków finansowych z budżetu państwa, przyznanych przez organ finansujący pomoc materialną państwa dla studentów studiów dziennych uczelni zawodowych. § 12. Przyznawanie pomocy materialnej studentom nie będącym obywatelami polskimi regulują odrębne przepisy. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 7 września 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku informowania przez jednostkę gospodarczą (sprzedawcę) izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej. (Dz. U. Nr 124, poz. 815) Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się obowiązek informowania izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej przez: 1) osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, 2) osoby fizyczne, będące producentami lub jednostkami handlowymi oraz innymi jednostkami pośredniczącymi w obrocie - w zakresie towarów wytwarzanych w kraju, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2 i 3 oraz § 5, 3) osoby prawne wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia - w zakresie grup towarów objętych tym załącznikiem, z zastrzeżeniem § 2 ust. 3 i § 5, 4) nowo powstałe jednostki organizacyjne i inne, o których mowa w pkt 1-3, kontynuujące zakres działalności gospodarczej jednostek zlikwidowanych, podzielonych, połączonych lub przekształconych, - zwane dalej "jednostkami gospodarczymi". § 2. 1. Obowiązek złożenia informacji o zamiarze podwyższenia ceny umownej ciąży odpowiednio na jednostce gospodarczej, będącej producentem towaru bądź jednostką handlową lub inną jednostką pośredniczącą w obrocie, która zamierza podwyższyć cenę umowną, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Jednostka gospodarcza będąca jednostką handlową lub inną jednostką pośredniczącą w obrocie ma obowiązek złożenia informacji, o której mowa w ust. 1, tylko wtedy, gdy procentowy wskaźnik marży handlowej w podwyższonej cenie przekracza ten wskaźnik w dotychczasowej cenie. 3. Jednostka gospodarcza nie ma obowiązku złożenia informacji, o której mowa w ust. 1, w przypadku, gdy kwota wzrostu ceny towaru wynika wyłącznie: 1) ze wzrostu obciążeń podatkami pośrednimi tego towaru w związku z zastosowaniem do niego wyższej stawki podatku niż dotychczas obowiązująca lub 2) z wprowadzenia takiego podatku na towary uprzednio wolne od opodatkowania. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, jednostka gospodarcza jest obowiązana do sporządzenia i okazania kalkulacji uzasadniającej wysokość kwoty wzrostu ceny lub kwoty wzrostu marży handlowej. § 3. 1. Informację o zamiarze podwyższenia ceny umownej składa się w izbie skarbowej właściwej ze względu na siedzibę jednostki gospodarczej, w terminie 21 dni przed datą zamierzonego wprowadzenia podwyższonej ceny w życie. 2. Informacja przekazywana do izby skarbowej przez jednostkę gospodarczą będącą producentem towaru powinna zawierać: 1) nazwę towaru, z uwzględnieniem klasyfikacji wyrobów według Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) oraz Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), 2) cenę dotychczas stosowaną w obrocie i cenę podwyższoną, 3) uzyskiwaną rentowność przy dotychczasowej cenie, 4) wielkość produkcji w skali roku, 5) uzasadnienie konieczności podwyższenia ceny. 3. Informacja przekazywana do izby skarbowej przez jednostkę gospodarczą będącą jednostką handlową lub inną jednostką pośredniczącą w obrocie towarów powinna zawierać: 1) nazwę towaru, z uwzględnieniem klasyfikacji wyrobów według Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW) oraz Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), 2) cenę dotychczas stosowaną w obrocie i cenę podwyższoną, 3) marżę handlową dotychczas stosowaną w obrocie oraz marżę handlową podwyższoną, 4) uzasadnienie konieczności podwyższenia marży. 4. Przez cenę dotychczas stosowaną w obrocie, o której mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2, rozumie się cenę ostatnio stosowaną w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym zamierza się wprowadzić w życie cenę podwyższoną, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. W przypadku gdy miała miejsce okresowa obniżka ceny uprzednio zaakceptowanej przez izbę skarbową i stosowanej w obrocie, a następnie dokonano podwyżki tej ceny do poziomu nie przekraczającego ceny uprzednio zaakceptowanej przez izbę skarbową i stosowanej w obrocie, to jako cenę ostatnio stosowaną przyjmuje się cenę zaakceptowaną przez izbę skarbową i stosowaną w obrocie, jeżeli nie upłynęło 12 miesięcy od ostatniego dnia jej zastosowania przed obniżką. 6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do marży handlowej. § 4. 1. Izba skarbowa, w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o zamiarze podwyższenia ceny, wydaje decyzję o odroczeniu dokonania podwyżki ceny na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, licząc od dnia wydania decyzji, lub informuje jednostkę gospodarczą o zaniechaniu odroczenia. 2. Niewydanie decyzji o odroczeniu dokonania podwyżki ceny lub informacji o zaniechaniu odroczenia ceny w terminie, o którym mowa w ust. 1, oznacza akceptację złożonego wniosku o zamiarze podwyższenia ceny. § 5. Rozporządzenia nie stosuje się do towarów: 1) wytwarzanych przez podległe Ministrowi Sprawiedliwości jednostki gospodarcze i gospodarstwa pomocnicze zatrudniające skazanych, 2) sprzedawanych na eksport, zarówno w przypadku, gdy ceny wyrażone są w walucie obcej, jak i krajowej. § 6. 1. Decyzje o odroczeniu dokonania podwyżki cen, wydane na podstawie zarządzenia wymienionego w § 7, pozostają w mocy w okresie ustalonym w tych decyzjach. 2. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i nie zakończonych do tego dnia stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku informowania przez jednostkę gospodarczą (sprzedawcę) izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej (Monitor Polski Nr 62, poz. 560, z 1994 r. Nr 31, poz. 254, Nr 44, poz. 364, Nr 47, poz. 384 i Nr 52, poz. 444, z 1995 r. Nr 18, poz. 223, Nr 39, poz. 467 i Nr 46, poz. 522, z 1996 r. Nr 15, poz. 202, Nr 24, poz. 256, Nr 54, poz. 491 i Nr 61, poz. 569 oraz z 1997 r. Nr 7, poz. 59). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 września 1998 r. (poz. 815) Załącznik nr 1 WYKAZ towarów objętych obowiązkiem informowania izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej. Lp.Symbol Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW)Symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)Grupa wyrobów 1234 1 Środki farmaceutyczne i materiały medyczne objęte wykazem środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu w kraju, ogłaszanym w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, wydanym na podstawie art. 18 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770), z wyjątkiem leków recepturowych 21231-1124.15.30-23.10Nawozy azotowe amonowe 24.15.10-75.30 24.15.10-77.20 24.15.30-29.00 31231-1224.15.30-60.10Nawozy azotowe saletrzane 24.15.70-70.20 41341ex 24.41Substancje farmaceutyczne (15.89.20) 51345-7ex 24.41Półprodukty farmaceutyczne 6154326.15.23-50.00Opakowania szklane farmaceutyczne (26.13.11-70) Załącznik nr 2 WYKAZ osób prawnych i grup wyrobów objętych obowiązkiem informowania izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej. Lp.Jednostka gospodarczaSymbol Systematycznego Wykazu WyrobówSymbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i UsługGrupa wyrobów 12345 1Kombinat Górniczo-Hutniczy Miedzi "Polska Miedź" S.A. - Lubin05311100027.44.13-30.10miedź 27.44.13-30.20 27.44.13-30.30 27.44.13-30.90 2Huta Aluminium "Konin" S.A. - Konin05313100027.42.11-30.11aluminium hutnicze 3"Agromet" Fabryka Maszyn Rolniczych - Strzelce Opolskie08253200029.32.34-30.29kombajny do sprzętu ziemniaków 4"Agromet-Dolzamet" Fabryka Maszyn Rolniczych - Chojnów082613500ex 29.32.63-35parniki węglowe do płukania, przerobu okopowych na pasze 5Zakłady Chemiczne "Police" - Police123140000ex 24.15.80-10nawozy wieloskładnikowe, biele tytanowe 13111200024.12.24-15.10 6Zakłady Azotowe "Kędzierzyn" S.A. - Kędzierzyn-Koźle12415770024.15.30-13.30mocznik techniczny 12425420024.14.34-33.00bezwodnik ftalowy 7Mazowieckie Zakłady Rafineryjne "Petrochemia Płock" S.A. - Płock126311000ex 24.16.10-35polietylen farmaceutyczny 8Warszawskie Zakłady Fotochemiczne "Organika-Foton" - Warszawa13353210024.64.11-50.12błony fotograficzne rentgenowskie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. (Dz. U. Nr 124, poz. 816) Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne (Dz. U. Nr 41, poz. 213 i Nr 149, poz. 728, z 1997 r. Nr 73, poz. 458 oraz z 1998 r. Nr 74, poz. 482) w § 2 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się pkt 7a w brzmieniu: "7a) Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny oraz Trybunał Konstytucyjny - w zakresie dotyczącym sędziów oraz sędziów w stanie spoczynku pobierających uposażenie oraz członków ich rodzin pobierających uposażenia rodzinne - wypłacane przez właściwe jednostki organizacyjne Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Trybunału Konstytucyjnego," 2) w pkt 8 wyrazy "pkt 1-7" zastępuje się wyrazami "pkt 1-7a". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 29 września 1998 r. w sprawie wzoru sprawozdania finansowego o źródłach pozyskanych funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze, sporządzanego przez pełnomocników komitetów wyborczych w wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. Nr 124, poz. 817) Na podstawie art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wzór sprawozdania finansowego o źródłach pozyskanych funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze, sporządzanego przez pełnomocników komitetów wyborczych w wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1998 r. (poz. 817) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 16 września 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery. (Dz. U. Nr 124, poz. 818) Na podstawie art. 47 ust. 10 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) Agencja - Wojskową Agencję Mieszkaniową; 2) bonifikata - kwotę przekazywaną na rzecz sprzedającego w przypadku udzielenia ulgi lub obniżki w cenie nabycia lokalu mieszkalnego zajmowanego przez osobę uprawnioną, gdy sprzedający udzieli jej ulgi lub obniżki w cenie nabycia mniejszej niż wynikająca z art. 58 ust. 1 i 2 lub nie zastosuje żadnej ulgi ani obniżki; 3) ekwiwalent - kwotę przekazywaną w zamian za rezygnację z kwatery; 4) średnia cena rynkowa 1 m2 powierzchni użytkowej - cenę 1 m2 powierzchni użytkowej, ustaloną przez dyrektora oddziału rejonowego Agencji na podstawie cen ogłaszanych przez wojewodów, urzędy gmin, urzędy skarbowe oraz cen stosowanych przez pośredników obrotu nieruchomościami i spółdzielnie mieszkaniowe w obrocie lokalami mieszkalnymi; 5) zasób Agencji - zasób mieszkaniowy pozostający we władaniu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. § 2. 1. Wypłatę ekwiwalentu realizuje się na wniosek osoby uprawnionej, zarejestrowany w oddziale rejonowym Agencji, na podstawie umowy zawartej między tą osobą a dyrektorem oddziału rejonowego Agencji. 2. Wzór wniosku oraz umowy określają załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia. 3. W Agencji prowadzi się listę kolejności zawierania umów o wypłatę ekwiwalentu, zwaną dalej "listą", według daty wpływu wniosków, z zastrzeżeniem ust. 7. Lista jest jawna; wgląd do niej ma każdy oczekujący na wypłatę ekwiwalentu. 4. Lista podlega aktualizacji do dnia 31 października każdego roku kalendarzowego. 5. Żołnierzowi zawodowemu pełniącemu czynną służbę wojskową jako służbę stałą, zwanemu dalej "żołnierzem zawodowym", nie posiadającemu kwatery, przy składaniu wniosku o ekwiwalent podczas ustalania kolejności na liście zalicza się okres oczekiwania na przydział kwatery. 6. Zawarcie umowy z osobą, która dokonuje kupna lokalu mieszkalnego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, i przekazanie bonifikaty sprzedającemu następuje poza kolejnością określoną na liście. 7. Umowę o wypłatę ekwiwalentu zawiera się z zachowaniem pierwszeństwa, w kolejności dla osób: 1) które zwolniły dotychczas zajmowaną kwaterę w garnizonie, w którym wolny zasób mieszkaniowy nie przekracza 1% całego zasobu, 2) w dalszej kolejności, które zwolnią zajmowaną kwaterę w okresie do sześciu miesięcy od dnia zawarcia umowy o wypłatę ekwiwalentu, jeżeli w tym garnizonie wolny zasób mieszkaniowy nie przekracza 1% całego zasobu. § 3. 1. Organem właściwym do przyjęcia wniosku żołnierza zawodowego oraz zawarcia umowy jest dyrektor oddziału rejonowego Agencji, właściwy ze względu na miejsce pełnienia służby żołnierza, z zastrzeżeniem § 4 ust. 2. 2. Organem właściwym do przyjęcia wniosku osoby uprawnionej, nie będącej żołnierzem zawodowym, oraz zawarcia umowy jest dyrektor oddziału rejonowego Agencji, na którego terenie osoba uprawniona zamieszkuje albo dokumentuje zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych, z zastrzeżeniem § 4 ust. 2. § 4. 1. Warunkiem podpisania umowy o wypłacenie ekwiwalentu osobie uprawnionej, o której mowa w art. 40 ust. 2 ustawy, jest przyjęcie średniej ceny rynkowej, określonej w art. 47 ust. 4 i 5 ustawy, dla miejscowości, w której zlokalizowany jest dom lub lokal mieszkalny. 2. Umowę, o której mowa w ust. 1, zawiera dyrektor oddziału rejonowego Agencji, właściwy ze względu na położenie domu lub lokalu mieszkalnego. § 5. 1. Jeżeli po śmierci osoby uprawnionej prawo do kwatery nabywa więcej niż jedna osoba, zawiera się jedną umowę o wypłatę ekwiwalentu z wszystkimi osobami uprawnionymi, uwzględniając ich łączne uprawnienia do należnej powierzchni mieszkalnej kwatery. 2. Umowę w imieniu osób niepełnoletnich zawiera przedstawiciel ustawowy lub kurator sądowy. § 6. 1. W przypadku osoby uprawnionej, która złożyła wniosek o wypłatę ekwiwalentu i zajmuje kwaterę lub lokal mieszkalny w zasobie gminy (zakładu pracy), termin zwolnienia kwatery (lokalu mieszkalnego) określony w umowie nie powinien przekraczać sześciu miesięcy. 2. Jeżeli osoba uprawniona, zajmująca kwaterę w zasobie Agencji albo kwaterę (lokal mieszkalny) w zasobie gminy, zakładu pracy lub innego właściciela nieruchomości, zaproponuje dłuższy niż sześć miesięcy okres poprzedzający zwolnienie kwatery (lokalu mieszkalnego), to wniosek taki może być uwzględniony na warunkach określonych w umowie. § 7. 1. Osoba uprawniona, która nie dotrzyma ustalonego w umowie terminu zwolnienia kwatery, jest obowiązana do uiszczenia odsetek ustawowych liczonych od kwoty wypłaconego ekwiwalentu za każdy dzień zwłoki, niezależnie od opłat za zajmowaną kwaterę. 2. W razie niedotrzymania określonego w umowie terminu płatności należnego ekwiwalentu, Agencja jest obowiązana do uiszczenia odsetek ustawowych. § 8. 1. Wysługę lat, o której mowa w art. 47 ust. 2 ustawy, w stosunku do żołnierza zawodowego potwierdza właściwy dowódca (szef, dyrektor) jednostki (instytucji) wojskowej w formie zaświadczenia. 2. Dla osoby uprawnionej nie będącej żołnierzem zawodowym przyjmuje się wysługę lat na podstawie zaświadczenia wojskowego organu emerytalnego. § 9. Zabezpieczenie wypłaconego ekwiwalentu, o którym mowa w art. 47 ust. 6 ustawy, następuje poprzez ustanowienie hipoteki albo wystawienie weksla in blanco poręczonego przez dwóch żyrantów. § 10. Do obliczenia wysokości ekwiwalentu przysługującego osobie, o której mowa w art. 87 ust. 2 ustawy, przyjmuje się różnicę między zajmowaną powierzchnią użytkową lokalu mieszkalnego, uzyskanego i zajmowanego w wyniku przyznanej pomocy finansowej, a powierzchnią przysługującą w dniu zawarcia umowy. § 11. Ekwiwalent nie przysługuje osobie, której już raz zrealizowano prawo do kwatery, a która albo nabyła przydzieloną jej kwaterę przed dniem wejścia ustawy w życie, albo też zamieniła przydzieloną jej kwaterę z osobą nieuprawnioną zajmującą lokal mieszkalny nie będący kwaterą. § 12. 1. Osoba uprawniona, która ubiega się o zamianę udzielonej pomocy finansowej na formę bezzwrotną lub o uzupełnienie udzielonej pomocy finansowej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy, składa pisemny wniosek do dyrektora oddziału rejonowego Agencji, właściwego dla miejsca zaspokajania swoich potrzeb mieszkaniowych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, podlega rozpatrzeniu przez zawarcie umowy. 3. Wniosek osoby, która zwróciła pomoc finansową w sytuacjach nie przewidzianych w przepisach obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy lub bez dopełnienia warunków określonych tymi przepisami, po rozpatrzeniu nie wywołuje skutków, o których mowa w ust. 2. 4. Wniosek osoby, która na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy skorzystała z pomocy finansowej w formie zaliczkowej na uzyskanie spółdzielczego lokalu mieszkalnego i nie otrzymała przydziału lokalu, realizuje się po uzyskaniu tego lokalu. 5. Zawarcie umowy na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, odbywa się niezależnie od kolejności określonej w § 2 ust. 3. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 września 1998 r. (poz. 818) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 18 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających oraz wymagań, jakim powinna odpowiadać dokumentacja niezbędna do wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza. (Dz. U. Nr 124, poz. 819) Na podstawie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających, zwane dalej "dopuszczalną emisją", ustala się w przypadku wprowadzania tych substancji do powietrza przez urządzenia techniczne (emitory) na okres nie dłuższy niż 10 lat. 2. Dopuszczalną emisję ustala się dla każdego urządzenia, w którym zachodzą procesy technologiczne lub są prowadzone operacje techniczne powodujące powstawanie substancji zanieczyszczających (źródła substancji zanieczyszczających), emitora oraz jednostki organizacyjnej i wyraża się jako: 1) natężenie przepływu masy substancji zanieczyszczających w kg/h (g/h) lub stężenie substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych w mg/m3 w stanie suchym w warunkach normalnych - w temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa, 2) roczną ilość substancji zanieczyszczających w Mg/rok dla jednostki organizacyjnej. § 2. Ustalając dopuszczalną emisję, należy uwzględniać w szczególności: 1) rodzaj i parametry procesu technologicznego i operacji technicznej, 2) rodzaje i parametry surowców stosowanych w procesie technologicznym i operacji technicznej, 3) warunki wprowadzania substancji zanieczyszczających do powietrza, w tym charakterystykę emitorów, 4) urządzenia ochronne ograniczające wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza, 5) usytuowanie stanowisk do pomiaru ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, 6) pracę źródeł substancji zanieczyszczających i urządzeń ochronnych w innych niż zwyczajne warunkach eksploatacji. § 3. 1. Dla substancji zanieczyszczających oraz procesów technologicznych i operacji technicznych, dla których w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz. U. Nr 121, poz. 793) nie zostały określone dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości substancji zanieczyszczających, dopuszczalną emisję ustala się na poziomie nie powodującym przekraczania dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu, określonych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, poz. 355). 2. Dopuszczalną emisję dla jednostek organizacyjnych znajdujących się na obszarze, na którym pomiary wykazują przekroczenia dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu w odniesieniu do roku, z zastrzeżeniem ust. 3, ustala się na poziomie niższym niż przewidziany w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz. U. Nr 121, poz. 793), jednak nie niższym niż określony w tym rozporządzeniu dla źródeł nowych. 3. Jeżeli obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł substancji zanieczyszczających, z których gazy odlotowe z procesów spalania paliw wprowadzane są do powietrza emitorami wysokości nie mniejszej niż 100 m, wykażą przekroczenia dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu w odniesieniu do roku, dopuszczalną emisję ustala się na poziomie niższym niż przewidziany w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, jednak nie niższym niż określony w tym rozporządzeniu dla źródeł nowych. § 4. Dokumentacja niezbędna do wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, zwanej dalej "decyzją o dopuszczalnej emisji", powinna spełniać następujące wymagania: 1) zawierać charakterystykę obszaru, na którym znajduje się i oddziałuje jednostka organizacyjna, obejmującą: a) wypis i wyrys z obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, a w przypadku jego braku - decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, b) opis terenu w zasięgu pięćdziesięciokrotnej wysokości najwyższego emitora, z uwzględnieniem obszarów parków narodowych, leśnych kompleksów promocyjnych, ochrony uzdrowiskowej oraz obszarów, na których znajdują się pomniki historii wpisane na "Listę dziedzictwa światowego", c) analizę i określenie aerodynamicznej szorstkości terenu przyjętej do obliczeń, d) analizę i określenie aktualnego stanu zanieczyszczenia powietrza przyjętego do obliczeń, e) analizę i określenie warunków meteorologicznych przyjętych do obliczeń, 2) zawierać opis procesu technologicznego i operacji technicznej, w tym w szczególności: a) schemat technologiczny z bilansem masowym stosowanych paliw i surowców, b) charakterystykę techniczną źródeł substancji zanieczyszczających, emitorów, urządzeń ochronnych, wraz z oceną ich stanu technicznego, c) analizę czasu pracy źródeł substancji zanieczyszczających i emitorów w ciągu roku, d) wyniki pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych w odniesieniu do wydajności źródła substancji zanieczyszczających lub zużycia surowców, e) analizę zmian rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, jakie nastąpiły po wydaniu ostatniej decyzji o dopuszczalnej emisji, f) określenie natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, g) określenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza w kg/h lub mg/m3 gazów odlotowych w stanie suchym w warunkach normalnych oraz w Mg/rok, h) plany dotyczące działań zmierzających do zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza powodowanego działalnością jednostki organizacyjnej, i) analizę możliwości ograniczenia ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza wraz z przedstawieniem terminu oraz sposobu dokonania ograniczeń, w przypadku przekraczania dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu lub dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych, określonych rozporządzeniami, o których mowa w § 3 ust. 1, j) obliczenie ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, zapewniających dotrzymywanie dopuszczalnych wartości stężeń tych substancji w powietrzu, w przypadku ich przekraczania, k) analizę pracy źródeł substancji zanieczyszczających i urządzeń ochronnych w warunkach eksploatacji innych niż zwyczajne, l) usytuowanie stanowisk do pomiaru stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych oraz proponowany zakres, metodykę oraz sposób wykonywania tych pomiarów, ł) określenie ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, przypadającej na jednostkę produktu lub surowca, 3) zawierać analizę wpływu źródeł substancji zanieczyszczających na stan zanieczyszczenia powietrza, obejmującą: a) obliczenia stanu zanieczyszczenia powietrza zgodnie z metodami określonymi w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 3 września 1998 r. w sprawie metod obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych (Dz. U. Nr 122, poz. 805), b) przedstawienie graficzne wyników obliczeń stanu zanieczyszczenia powietrza, 4) zawierać proponowane rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. (Dz. U. Nr 124, poz. 820) Na podstawie art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych zalicza się: 1) chorobę Parkinsona, 2) stwardnienie rozsiane, 3) paraplegię, tetraplegię, hemiplegię, 4) znaczne upośledzenie widzenia (ślepotę) oraz niedowidzenie, 5) głuchotę i głuchoniemotę, 6) nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS, 7) epilepsję, 8) przewlekłe choroby psychiczne, 9) upośledzenie umysłowe, 10) miastenię, 11) późne powikłania cukrzycy. § 2. 1. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych obniża się w następujący sposób: 1) liczbę zatrudnionych pracowników ze schorzeniami, o których mowa w § 1, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, mnoży się przez współczynnik wynoszący: a) 3 - w przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do znacznego stopnia niepełnosprawności, b) 2 - w przypadku gdy osoba niepełnosprawna posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, 2) wielkości ustalone zgodnie z pkt 1 lit. a) i b) dodaje się, a sumę dzieli przez liczbę pracowników zatrudnionych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy; otrzymany iloraz mnoży się przez 100%, 3) wartość wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, ustaloną zgodnie z pkt 1 i 2, odejmuje się od 6% - w przypadku gdy jest niższa od 6%. 2. Różnica otrzymana jako wynik odejmowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stanowi obniżony wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 21 kwietnia 1992 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz zasad i trybu jego obniżania (Dz. U. Nr 46, poz. 207). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 17 września 1998 r. w sprawie szczegółowych kryteriów obowiązujących przy wyznaczaniu i uchylaniu wyznaczenia lekarza weterynarii lub innej osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności. (Dz. U. Nr 124, poz. 821) Na podstawie art. 44 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do wykonywania niektórych czynności może zostać wyznaczony lekarz weterynarii, który spełnia łącznie poniższe kryteria: 1) posiada prawo wykonywania zawodu lekarza weterynarii i wpis do rejestru członków właściwej terytorialnie okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej, 2) jest zatrudniony przez lekarza weterynarii na podstawie stosunku pracy lub wykonuje zawód lekarza weterynarii w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na podstawie przepisów o działalności gospodarczej, 3) legitymuje się co najmniej rocznym okresem wykonywania zawodu lekarza weterynarii, 4) wykazuje się znajomością obowiązujących przepisów prawa dotyczących tych czynności, 5) posiada warunki i środki techniczne do wykonywania tych czynności, 6) wykonuje zawód lekarza weterynarii najbliżej miejsca, gdzie mają być wykonane wyznaczone czynności. § 2. Do wykonywania niektórych czynności pomocniczych może zostać wyznaczona również osoba nie będąca lekarzem weterynarii, która spełnia łącznie poniższe kryteria: 1) jest zatrudniona przez lekarza weterynarii na podstawie stosunku pracy lub wykonuje zawód w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na podstawie przepisów o działalności gospodarczej, 2) posiada warunki i środki techniczne do wykonywania tych czynności, a ponadto: 3) jest technikiem weterynarii lub 4) jest weterynaryjnym kontrolerem sanitarnym lub technikiem weterynarii i odbyła 3-miesięczną praktykę rzeźnianą i sanitarną oraz laboratoryjną w wyznaczonym przez wojewódzkiego lekarza weterynarii inspektoracie weterynarii, lub 5) posiada średnie wykształcenie zawodowe lub ogólnokształcące i ukończyła 14-dniowy kurs specjalistyczny w zakresu wykrywania włośni w mięsie i przetworach mięsnych, organizowany przez wojewódzki inspektorat weterynarii. § 3. Uchylenie wyznaczenia w stosunku do lekarza weterynarii następuje w przypadku: 1) utraty przez wyznaczonego prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii lub 2) utraty zatrudnienia u lekarza weterynarii na podstawie stosunku pracy lub zaprzestania wykonywania zawodu lekarza weterynarii w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na podstawie przepisów o działalności gospodarczej, lub 3) niewywiązywania się wyznaczonej osoby z powierzonych jej zadań, w szczególności poprzez niewykonywanie ich terminowo, oraz w razie stwierdzenia zaniedbań w dokumentowaniu wykonanych czynności, lub 4) utraty warunków i środków technicznych do wykonywania czynności określonych w wyznaczeniu, lub 5) naruszenia zasad etyki i deontologii weterynaryjnej, w związku z wykonywaniem czynności objętych wyznaczeniem, lub 6) złożenia wniosku przez wyznaczonego. § 4. Uchylenie wyznaczenia w stosunku do osoby nie będącej lekarzem weterynarii, a posiadającej odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności pomocniczych, następuje w przypadku utraty przez tę osobę zatrudnienia u lekarza weterynarii na podstawie stosunku pracy lub zaprzestania wykonywania zawodu w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej na podstawie przepisów o działalności gospodarczej albo w przypadkach określonych w § 3 pkt 3, 4 i 6. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 18 września 1998 r. zmieniające regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. (Dz. U. Nr 124, poz. 822) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 kwietnia 1992 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz. U. Nr 38, poz. 163, z 1993 r. Nr 79, poz. 372, z 1996 r. Nr 131, poz. 619 i z 1998 r. Nr 111, poz. 698) wprowadza się następujące zmiany: 1) w podstawie prawnej oraz w § 4 wyrazy w nawiasie otrzymują brzmienie: "(Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607)"; 2) w § 6 skreśla się ust. 2 i 3; 3) w § 60: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przedstawioną przez zespół wizytacyjny ocenę pracy prokuratury zatwierdza - po rozpatrzeniu ewentualnych uwag kierownika kontrolowanej jednostki - prokurator przełożony zarządzający wizytację, który podpisuje również zalecenia powizytacyjne."; 4) w § 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sprawozdanie z lustracji, w ciągu 14 dni od jej zakończenia, przesyła się kierownikowi kontrolowanej jednostki, który w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania może zgłosić uwagi."; 5) § 64 otrzymuje brzmienie: "§ 64. Prokurator informuje bezzwłocznie przełożonego o naruszeniach w znacznym stopniu porządku prawnego, a zwłaszcza o sprawach dużej wagi ze względu na ich rodzaj, charakter i skutki oraz o ważniejszych wydarzeniach poruszających opinię społeczną."; 6) w § 72 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 7) § 721 otrzymuje brzmienie: "§ 721. 1. Prokurator apelacyjny powołuje i odwołuje z pełnienia funkcji: 1) w prokuraturze apelacyjnej i wojewódzkiej: kierownika działu w wydziale, kierownika szkolenia, wizytatora i rzecznika prasowego, 2) w prokuraturze rejonowej: zastępcę prokuratora rejonowego i kierownika ośrodka zamiejscowego oraz kierownika działu i sekcji. 2. Prokurator apelacyjny powołuje i odwołuje prokuratora z pełnienia funkcji w prokuraturze wojewódzkiej i rejonowej, o których mowa w ust. 1, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii prokuratora wojewódzkiego. 3. Prokurator apelacyjny powierza, na okres do 6 miesięcy, pełnienie funkcji naczelnika wydziału lub kierownika samodzielnego działu w prokuraturze apelacyjnej i wojewódzkiej, kierownika ośrodka zamiejscowego prokuratury wojewódzkiej oraz prokuratora rejonowego. 4. Prokurator apelacyjny powierza pełnienie funkcji w prokuraturze wojewódzkiej i rejonowej, o których mowa w ust. 3, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii prokuratora wojewódzkiego."; 8) § 75 otrzymuje brzmienie: "§ 75. 1. Opinia o prokuratorach i innych pracownikach powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy może być wydana wyłącznie na ich prośbę. 2. Opinie o prokuratorach i innych pracownikach prokuratur wojewódzkich i rejonowych wydaje prokurator wojewódzki, opinie o prokuratorach i innych pracownikach prokuratur apelacyjnych - prokurator apelacyjny, a o prokuratorach Prokuratury Krajowej oraz prokuratorach delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości - Prokurator Generalny. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą opinii wydawanych o aplikantach i asesorach oraz innych opinii służbowych sporządzonych w czasie trwania stosunku służbowego (stosunku pracy) prokuratorów i pracowników prokuratury."; 9) w § 82 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 10) w § 86 skreśla się ust. 2; 11) w § 88 wyrazy "art. 186 kk" zastępuje się wyrazami "art. 209 kk"; 12) § 89 otrzymuje brzmienie: "§ 89. 1. Prokurator, który został zawiadomiony o dokonanym przestępstwie, co do którego nie jest właściwy miejscowo, jest obowiązany zapewnić bezzwłoczne dokonanie czynności niezbędnych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa, a następnie przekazać sprawę według właściwości. 2. W sprawach o kradzieże w transporcie lądowym, wodnym i powietrznym oraz o przestępstwa dokonane na szkodę pasażerów korzystających z tego transportu, w razie niemożności ustalenia miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy do prowadzenia bądź nadzorowania postępowania przygotowawczego jest prokurator, w którego okręgu działania przestępstwo zostało stwierdzone. 3. W razie niemożności określenia miejsca stwierdzenia (ujawnienia) przestępstwa, o którym mowa w ust. 2, właściwy jest prokurator, który przyjął lub w którego okręgu działania przyjęto zawiadomienie o przestępstwie."; 13) po § 89 dodaje się § 891 w brzmieniu: "§ 891. 1. Właściwość miejscową prokuratur określają: 1) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 lutego 1991 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych (Dz. U. Nr 23, poz. 95 i Nr 69, poz. 301, z 1992 r. Nr 25, poz. 110 i Nr 64, poz. 327, z 1993 r. Nr 16, poz. 76, z 1994 r. Nr 55, poz. 231 i Nr 140, poz. 796, z 1995 r. Nr 92, poz. 462, Nr 102, poz. 505 i Nr 147, poz. 717, z 1996 r. Nr 154, poz. 751, z 1997 r. Nr 67, poz. 434 oraz z 1998 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 74, poz. 483), 2) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 1993 r. w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych w Warszawie, Białymstoku, Gdańsku, Katowicach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Poznaniu, Rzeszowie i Wrocławiu oraz ustalenia ich siedzib i terytorialnego zakresu działania (Dz. U. Nr 56, poz. 262), 3) przepisy § 83-85 i § 87-89 niniejszego regulaminu. 2. Decyzja o przekazaniu sprawy według właściwości miejscowej innej prokuraturze nie wymaga formy postanowienia i nie podlega zaskarżeniu. 3. Spór o właściwość miejscową między jednostkami równorzędnymi rozstrzyga kierownik prokuratury nadrzędnej nad prokuraturą, która decyzję o przekazaniu jej sprawy uznała za nietrafną i wystąpiła o rozstrzygnięcie sporu. 4. Kierownik prokuratury nadrzędnej może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, przekazać podległej jednostce organizacyjnej do prowadzenia lub nadzorowania sprawę z wyłączeniem zasad wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1."; 14) skreśla się § 92; 15) tytuł rozdziału 2 w dziale I części szczególnej otrzymuje brzmienie: "Wszczęcie śledztwa lub dochodzenia"; 16) § 94 otrzymuje brzmienie: "§ 94. Czynności, o których mowa w art. 307 § 1 kpk, mogą polegać w szczególności na: 1) osobistym przyjęciu przez prokuratora od pokrzywdzonego do protokołu zawiadomienia o przestępstwie, 2) zażądaniu przedstawienia dodatkowych dokumentów albo wyjaśnień niezbędnych dla prawidłowej oceny zdarzenia, którego dotyczy zawiadomienie, 3) zażądaniu przeprowadzenia kontroli w określonym zakresie, 4) przyjęciu uzupełniających informacji od przedstawiciela pokrzywdzonej instytucji lub od inspektora organu kontroli, 5) zażądaniu nadesłania dokumentacji lekarskiej dotyczącej osoby pokrzywdzonej."; 17) w § 98: a) w ust. 1 wyrazy "art. 267 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 308 § 1 i 2 kpk", b) skreśla się ust. 3; 18) tytuł rozdziału 3 w dziale I części szczególnej otrzymuje brzmienie: "Śledztwo lub dochodzenie prowadzone przez prokuratora"; 19) § 101 otrzymuje brzmienie: "§ 101. 1. Powierzenie Policji lub innemu organowi przeprowadzenia śledztwa lub prowadzonego przez siebie dochodzenia w całości może nastąpić w szczególności wówczas, gdy zachodzi konieczność korzystania w szerokim zakresie ze znajdujących się w ich dyspozycji środków operacyjno-technicznych. 2. Powierzenie Policji lub innemu organowi przeprowadzenia śledztwa lub prowadzonego przez siebie dochodzenia w całości lub w określonym zakresie następuje w formie zarządzenia. 3. W zarządzeniu, o którym mowa w 2, prokurator w miarę potrzeby wskazuje czynności, poza wymienionymi w art. 311 § 4 kpk, których wykonanie zastrzega dla siebie."; 20) po § 101 dodaje się § 1011 i 1012 w brzmieniu: "§ 1011. 1. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa powinien wyjaśniać powody, dla których nie można było go zakończyć, i wskazywać kierunki dalszego postępowania. 2. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej 3 miesięcy do roku powinien być przedstawiony prokuraturze nadrzędnej nie później niż 7 dni przed upływem terminu. 3. Postanowienie o przedłużeniu okresu śledztwa na okres do roku wydaje odpowiednio prokurator apelacyjny lub wojewódzki. 4. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej roku przesyła do Prokuratury Krajowej wraz z aktami sprawy i własnym stanowiskiem kierownik prokuratury nadrzędnej nie później niż 14 dni przed upływem terminu, z wyjątkiem sytuacji określonej w § 163. Jeżeli wniosek przesyła prokurator wojewódzki, niezwłocznie zawiadamia o tym prokuraturę apelacyjną. § 1012. Okres dochodzenia ulega przedłużeniu, zgodnie z art. 310 § 2 i 3 kpk, jedynie wtedy, gdy prowadzi je inny organ niż prokurator."; 21) § 102 otrzymuje brzmienie: "§ 102. 1. Ogłoszenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz pouczenie o prawie żądania podania ustnie podstaw zarzutów, a także o prawie żądania sporządzenia uzasadnienia tego postanowienia, podejrzany potwierdza swoim podpisem. W razie odmowy złożenia podpisu lub przeszkody w jego złożeniu należy o tym uczynić stosowną wzmiankę. 2. Na postanowieniu o przedstawieniu zarzutów zamieszcza się wzmiankę o zgłoszeniu przez podejrzanego lub jego obrońcę żądań, o których mowa w ust. 1. 3. Fakt podania ustnie podstaw zarzutów należy udokumentować w protokole przesłuchania podejrzanego lub w notatce urzędowej. 4. W uzasadnieniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów przytacza się w sposób zwięzły okoliczności faktyczne stanowiące podstawę przedstawienia zarzutów."; 22) po § 104 dodaje się § 1041 w brzmieniu: "§ 1041. W wypadku braku podstaw do wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, o którym mowa w art. 308 § 3 kpk, prokurator wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w stosunku do osoby przesłuchiwanej w charakterze podejrzanego."; 23) w § 105: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Jeżeli wniosek, o którym mowa w art. 316 § 3 kpk, został złożony w prokuraturze lub w siedzibie innego organu prowadzącego postępowanie, prokurator przekazuje go sądowi z własnym stanowiskiem."; 24) w § 106 w ust. 1 i 2 wyrazy "art. 272 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 316 § 1 kpk"; 25) w § 107 w ust. 1 wyrazy "art. 272 § 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 316 § 2 kpk"; 26) w § 108 w ust. 1 i w § 109 wyrazy "art. 273 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 317 § 1 kpk"; 27) po § 109 dodaje się § 1091 w brzmieniu: "§ 1091. Notatki urzędowe, o których mowa w art. 319 § 1 kpk, mogą zawierać wyłącznie informacje o źródłach dowodowych i okolicznościach, które mają być przy ich pomocy udowodnione. Treść notatek nie może naruszać art. 143 i 174 kpk."; 28) w § 111 w ust. 2 wyrazy "art. 70 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 79 § 1 kpk"; 29) w § 112 wyrazy "art. 64 § 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 73 § 2 kpk"; 30) po § 112 dodaje się § 1121 w brzmieniu: "§ 1121. W postępowaniu przygotowawczym odmowa udostępnienia akt następuje w formie zarządzenia i wymaga uzasadnienia."; 31) § 114 otrzymuje brzmienie: "§ 114. 1. Przed pierwszym przesłuchaniem należy udzielić pokrzywdzonemu wyczerpujących informacji i pouczeń o przysługujących mu uprawnieniach oraz ciążących na nim obowiązkach, jak również konsekwencjach ich niedopełnienia. O zakresie udzielonych informacji i pouczeń zamieszcza się stosowną wzmiankę w początkowej części protokołu przesłuchania (protokołu przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie). 2. Podpisaną przez podejrzanego kopię pouczenia, o którym mowa w art. 300 kpk, należy włączyć do akt sprawy. 3. Podejrzanego należy w miarę potrzeby pouczyć także o uprawnieniach i obowiązkach innych niż wymienione w art. 300 kpk, w tym o możliwości złożenia wyjaśnień na piśmie. O zakresie udzielonych pouczeń zamieszcza się stosowną wzmiankę w początkowej części protokołu przesłuchania podejrzanego. 4. Odmowę zgody na złożenie przez podejrzanego wyjaśnień na piśmie przesłuchujący odnotowuje, wraz z podaniem powodów odmowy, w protokole przesłuchania podejrzanego."; 32) w § 116: a) skreśla się ust. 2, b) w ust. 3 wyrazy "art. 133 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 147 § 1 kpk"; 33) tytuł oddziału 4 w rozdziale 5 działu I części szczególnej otrzymuje brzmienie: "Zatrzymanie rzeczy. Przeszukanie. Dowody rzeczowe"; 34) § 122-126 otrzymują brzmienie: "§ 122. Zatrzymaniu w drodze dobrowolnego wydania lub odebrania albo po uprzednim przeszukaniu podlegają rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie, które: 1) służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, 2) zachowały na sobie ślady przestępstwa, 3) pochodzą bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, 4) mogą służyć jako środek dowodowy do wykrycia sprawcy czynu lub ustalenia przyczyn i okoliczności przestępstwa albo których posiadanie bez zezwolenia jest zabronione. § 123. Podejmując decyzję w przedmiocie zatwierdzenia zatrzymania rzeczy lub przeszukania, prokurator ustala, czy dokonanie tych czynności na podstawie nakazu kierownika właściwej jednostki Policji lub legitymacji służbowej jej funkcjonariusza było uzasadnione oraz czy polecenie prokuratora nie mogło być uprzednio wydane, a także czy czynności te zostały przeprowadzone i udokumentowane zgodnie z przepisami kpk. § 124. W postanowieniu o przeszukaniu lub zatrzymaniu rzeczy należy podać cel tych czynności, ze wskazaniem osób, które mają być wykryte lub ujęte, albo przedmiotów, które mają być znalezione lub zatrzymane, jak również imię, nazwisko i adres osoby (nazwę i adres instytucji), u której czynności te mają być przeprowadzone, oraz organ wykonujący czynność. § 125. Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania, o którym mowa w art. 229 kpk, powinien zawierać także oświadczenie osoby, u której dokonano przeszukania, co do pochodzenia przedmiotów i sposobu przeprowadzenia czynności oraz określenie sposobu zabezpieczenia przedmiotów. § 126. Na stwierdzone przez prokuratora uchybienia związane z przeszukaniem lub zatrzymaniem rzeczy należy zwrócić uwagę organowi, którego funkcjonariusz dokonał czynności, a w wypadku rażących uchybień domagać się wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub wszcząć śledztwo."; 35) § 129 otrzymuje brzmienie: "§ 129. 1. Dane o osobie podejrzanego, o których mowa w art. 213 § 1 i 2 kpk, należy zebrać bezzwłocznie po sporządzeniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów. W wypadku rozstrzygania kwestii zastosowania środka zapobiegawczego uzyskanie danych, o których mowa w art. 213 § 1 kpk, powinno nastąpić przed podjęciem decyzji w tym przedmiocie. 2. Danych o karalności podejrzanego, wobec którego nie stosowano tymczasowego aresztowana, pochodzących sprzed 6 miesięcy, należy zażądać ponownie."; 36) w § 130 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 37) w § 133 w pkt 3 wyrazy "art. 145 § 2, art. 155, 168 i 209-211 kk" zastępuje się wyrazami "art. 156 § 1, art. 197 i 280-282 kk"; 38) w § 134 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 39) § 135 otrzymuje brzmienie: "§ 135. Przy przesłuchaniu dokonywanym osobiście przez prokuratora nie może być obecny funkcjonariusz, który prowadzi postępowanie przygotowawcze. Przesłuchanie to, w miarę możliwości, powinno odbywać się w siedzibie prokuratury."; 40) w § 136 skreśla się zdanie drugie; 41) w § 137 skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1; 42) § 139 i 140 otrzymują brzmienie: "§ 139. 1. Prokurator w ramach sprawowanego nadzoru nad prawidłowością zatrzymania w toku postępowania przygotowawczego ocenia legalność i zasadność zatrzymania, zwracając zwłaszcza uwagę na: 1) istnienie przesłanek określonych w art. 244 § 1 kpk, 2) ustalenie, czy okres zatrzymania był adekwatny po potrzeb procesowych i nie przekroczył terminów określonych w art. 248 § 1 i 2 kpk, 3) udokumentowanie zatrzymania, przy czym protokół zatrzymania powinien znajdować się w aktach głównych sprawy i zawierać adnotację o doręczeniu jego odpisu zatrzymanemu wraz z pouczeniem o przysługujących mu prawach, 4) stan zdrowia zatrzymanego, w szczególności czy poddano go badaniu lekarskiemu w wypadkach tego wymagających. 2. Szczególnie wnikliwej oceny wymaga wypadek, gdy w czasie zatrzymania lub bezpośrednio potem nie przesłuchano osoby zatrzymanej bądź przesłuchano ją w charakterze świadka. § 140. Stwierdzone uchybienia związane z zatrzymaniem należy wytknąć, a w wypadku rażących uchybień wystąpić z wnioskiem o wszczęcie wobec winnych postępowania dyscyplinarnego lub wszcząć śledztwo."; 43) w § 142 wyrazy "art. 209 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 249 § 1 kpk"; 44) skreśla się § 143; 45) w § 144 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 46) § 145 otrzymuje brzmienie: "§ 145. W razie złożenia poręczenia majątkowego, o którym mowa w art. 257 § 2 kpk, prokurator wydaje postanowienie o uchyleniu tymczasowego aresztowania i o zastosowaniu poręczenia majątkowego."; 47) w § 146 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Po wydaniu przez sąd postanowienia o tymczasowym aresztowaniu prokurator przesyła do aresztu śledczego - jeżeli wynika to z akt śledztwa lub dochodzenia - informacje o podejrzanym mające na celu zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego lub zapewnienie bezpieczeństwa w areszcie. W wypadku gdy zachodzi konieczność izolowania podejrzanego od innych tymczasowo aresztowanych, informacja powinna zawierać w szczególności ich dane osobowe."; 48) w § 147 wyrazy "art. 218 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 259 kpk"; 49) w § 148 wyrazy "art. 217 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 258 § 1 kpk"; 50) § 153 otrzymuje brzmienie: "§ 153. 1. Tymczasowo aresztowany w postępowaniu przygotowawczym pozostaje do dyspozycji prokuratora, na którego wniosek środek ten został zastosowany. 2. Jeżeli sąd lub inny uprawniony organ zwraca się o wydanie tymczasowo aresztowanego, a dobro postępowania nie stoi temu na przeszkodzie, prokurator wyraża zgodę na doprowadzenie. 3. O wyrażeniu zgody zawiadamia się, na 7 dni przed mającym nastąpić wydaniem, areszt śledczy, w którym podejrzany jest osadzony. W razie nieudzielenia zgody powiadamia się o tym organ żądający, ze wskazaniem, kiedy doprowadzenie będzie mogło nastąpić."; 51) po § 153 dodaje się § 1531 w brzmieniu: "§ 1531. 1. W razie wydania przez prokuratora polecenia przetransportowania tymczasowo aresztowanego do innego aresztu śledczego w związku z potrzebą dokonania czynności procesowych, należy, na 14 dni przed datą czynności, wysłać do właściwej jednostki Policji nakaz doprowadzenia, dołączając do niego pismo z żądaniem przetransportowania oraz nakaz wydania skierowany do administracji aresztu wraz z informacją o mającym nastąpić przetransportowaniu. 2. Bezzwłocznie po zakończeniu czynności, o których mowa w ust. 1, należy wydać polecenie przetransportowania osoby tymczasowo aresztowanej do aresztu śledczego, w którym poprzednio przebywała, chyba że prokurator uwzględniając wniosek administracji aresztu zarządzi inaczej."; 52) § 159 i 160 otrzymują brzmienie: "§ 159. Z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym wobec podejrzanego pozostającego na wolności, który w tej samej sprawie był przedtem aresztowany, prokurator występuje do sądu właściwego do dalszego stosowania lub przedłużenia tego środka. § 160. 1. Jeżeli sąd wyda postanowienie o zwrocie sprawy prokuratorowi na podstawie art. 345 § 1 kpk lub art. 397 § 1 kpk, a w sprawie tej nadal istnieją podstawy do utrzymania tymczasowego aresztowania, właściwy prokurator niezwłocznie po uprawomocnieniu się tego postanowienia, a jeszcze przed zwrotem sprawy do prokuratury, występuje do sądu, przed którym toczy się postępowanie, z wnioskiem o przedłużenie stosowania tego środka nie przekraczającego okresu, o którym mowa w art. 263 § 3 kpk. 2. Jeżeli oczekiwanie na uprawomocnienie się postanowienia o zwrocie sprawy powodowałoby zagrożenie upływu oznaczonego terminu tymczasowego aresztowania bądź niezachowanie terminu określonego w art. 263 § 5 kpk, prokurator uczestniczący w rozprawie lub posiedzeniu, na którym zapadła decyzja o zwrocie sprawy, wnosi o przedłużenie tymczasowego aresztowania przez sąd, przed którym toczy się postępowanie, bądź też o wystąpienie przez ten sąd z wnioskiem o jego przedłużenie na podstawie art. 263 § 4 kpk."; 53) skreśla się § 161; 54) w § 164 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Areszt śledczy należy również zawiadomić, z wyprzedzeniem co najmniej 3 dni, o tym, iż prokurator nie będzie występował o przedłużenie tymczasowego aresztowania."; 55) w § 1641 wyrazy "art. 235a kpk" zastępuje się wyrazami "art. 277 § 1 kpk"; 56) po § 1641 dodaje się § 1642 w brzmieniu: "§ 1642. 1. Środek zapobiegawczy, o którym mowa w art. 276 kpk, można zastosować w szczególności wtedy, gdy popełnienie przestępstwa pozostaje w związku z wykonywaniem przez podejrzanego czynnościami służbowymi, działalnością zawodową lub prowadzeniem przez niego określonego rodzaju pojazdów. 2. Odpis postanowienia o zawieszeniu podejrzanego w czynnościach służbowych lub w wykonywaniu zawodu albo zawierającego nakaz powstrzymania się od określonej działalności doręcza się pracodawcy lub właściwemu organowi samorządu zawodowego albo instytucji, odpis zaś postanowienia o nakazaniu powstrzymania się od prowadzenia określonego rodzaju pojazdów - Komendzie Głównej Policji."; 57) § 165 otrzymuje brzmienie: "§ 165. W sprawach, o których mowa w art. 291 kpk, należy już w początkowym stadium postępowania przygotowawczego zbierać informacje o stanie majątkowym osoby podejrzanej oraz o rzeczach i prawach majątkowych podlegających zabezpieczeniu, a będących we władaniu innych osób."; 58) w § 167 wyrazy "art. 248 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 291 kpk", a wyrazy "art. 61 § 1 kpk" - wyrazami "art. 71 § 1 kpk"; 59) § 170 otrzymuje brzmienie: "§ 170. 1. Przesyłając organowi egzekucyjnemu postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym do wykonania, prokurator w piśmie przewodnim wskazuje mienie podejrzanego ujawnione w toku postępowania przygotowawczego i miejsce, w którym ono się znajduje. 2. W sprawach, w których Policja lub organ kontroli finansowej dokonały tymczasowego zajęcia, jeden egzemplarz protokołu zajęcia dołącza się do akt postępowania przygotowawczego, a drugi przesyła wraz z postanowieniem o zabezpieczeniu organowi egzekucyjnemu, czyniąc o tym w piśmie przewodnim stosowną wzmiankę. 3. Odpis postanowienia o zabezpieczeniu majątkowym doręcza się podejrzanemu za zwrotnym poświadczeniem odbioru, które załącza się do akt postępowania przygotowawczego. Podejrzanemu, wobec którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, odpis postanowienia doręcza się podczas przesłuchania lub za pośrednictwem administracji aresztu śledczego, natomiast podejrzanemu przebywającemu na wolności - za pośrednictwem organu egzekucyjnego."; 60) skreśla się § 173; 61) § 174 otrzymuje brzmienie: "§ 174. O uchyleniu postanowienia o zabezpieczeniu zawiadamia się podejrzanego i organ egzekucyjny, któremu postanowienie przesłano do wykonania."; 62) w § 176 w ust. 1 wyrazy "art. 15 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 22 § 1 kpk"; 63) tytuł rozdziału 8 w dziale I części szczególnej otrzymuje brzmienie: "Zakończenie śledztwa lub dochodzenia"; 64) skreśla się § 183, § 188 i § 189; 65) § 190 otrzymuje brzmienie: "§ 190. Do okresu postępowania przygotowawczego nie wlicza się czasu, jaki upływa: 1) od zamknięcia śledztwa lub dochodzenia, a w postępowaniu uproszczonym od wniesienia aktu oskarżenia, do otrzymania akt sprawy z sądu na skutek zwrotu sprawy na podstawie art. 345 § 1 lub art. 397 § 1 kpk, 2) od zawieszenia postępowania do jego podjęcia, 3) od umorzenia postępowania do uchylenia postanowienia o umorzeniu na skutek zażalenia albo na podstawie art. 328 kpk, a także do podjęcia na nowo lub wznowienia umorzonego postępowania na podstawie art. 327 kpk."; 66) po § 190 dodaje się § 1901 w brzmieniu: "§ 1901. W postanowieniu o skierowaniu sprawy do postępowania mediacyjnego prokurator określa termin zakończenia tego postępowania."; 67) § 192 otrzymuje brzmienie: "§ 192. Po otrzymaniu zażalenia na postanowienia o: zastosowaniu lub przedłużeniu tymczasowego aresztowania, zastosowaniu innych środków zapobiegawczych oraz o zabezpieczeniu majątkowym prokurator, nie dostrzegając możliwości uchylenia lub zmiany tych postanowień, niezwłocznie przesyła zażalenie wraz z aktami sądowi, który wydał zaskarżone orzeczenie bądź jest właściwy do rozpoznania zażalenia, i przedstawia uzasadniony wniosek o podjęcie stosownego rozstrzygnięcia."; 68) § 193 otrzymuje brzmienie: "§ 193. 1. Uznając, że nie ma podstaw do uwzględnienia zażalenia na postanowienie kończące postępowanie, prokurator jest obowiązany przedstawić je niezwłocznie prokuratorowi nadrzędnemu, wraz z aktami sprawy i wnioskiem zawierającym jego stanowisko co do zasadności zażalenia. 2. Przed dokonaniem czynności, o których mowa w ust. 1, prokurator może osobiście przedsięwziąć lub zlecić Policji sprawdzenie nowych istotnych faktów i dowodów, na które powołuje się wnoszący zażalenie. 3. Prokurator nadrzędny, uznając, że nie ma podstaw do uwzględnienia zażalenia pokrzywdzonego na postanowienie, o którym mowa w art. 306 § 1 kpk, niezwłocznie przedstawia je właściwemu sądowi wraz z aktami sprawy i pisemnym uzasadnieniem swego stanowiska." 69) skreśla się § 195; 70) tytuł rozdziału 10 w dziale I części szczególnej otrzymuje brzmienie: "Podjęcie na nowo i wznowienie umorzonego postępowania; podjęcie postępowania sprawdzającego"; 71) skreśla się § 196; 72) § 197 otrzymuje brzmienie: "§ 197. Postanowienie o podjęciu na nowo umorzonego śledztwa, dochodzenia lub postępowania sprawdzającego należy wydać bezzwłocznie po ujawnieniu okoliczności wskazującej, że umorzenie postępowania było niezasadne bądź że postępowanie sprawdzające wymaga uzupełnienia."; 73) skreśla się § 198; 74) w § 200 w ust. 1 wyrazy "art. 293 § 3 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 327 § 3 kpk"; 75) § 2011 otrzymuje brzmienie: "§ 2011. 1. Pismo żądające wszczęcia postępowania przygotowawczego w sprawie, w której uprawomocniło się postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego, przekazuje się do załatwienia jednostce, w której wydano to postanowienie. Jeżeli pismo nie zawiera żadnych nowych okoliczności i brak jest podstaw do jego uwzględnienia, prokurator rejonowy (lub jego zastępca), a w prokuraturze wojewódzkiej naczelnik wydziału, udziela składającemu pismo odpowiedzi, informując go o braku podstaw do uwzględnienia pisma i o możliwości pozostawienia bez biegu następnych pism w tej samej sprawie, jeśli nie zostaną wskazane nowe okoliczności. 2. Pismo będące wnioskiem o zbadanie w trybie nadzoru służbowego sprawy, w której uprawomocniło się postanowienie o umorzeniu postępowania w sprawie, powinno być rozpoznane przez prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem, który wydał lub zatwierdził to postanowienie. Jeżeli sprawa była rozpoznawana w trybie instancyjnym, pismo to, wraz z aktami sprawy, należy przekazać do rozpoznania prokuratorowi nadrzędnemu nad prokuratorem, który orzekał w tym trybie. Pismo informujące o braku podstaw do wydania postanowienia przewidzianego w art. 327 § 1 kpk podpisuje w prokuraturze wojewódzkiej i apelacyjnej kierownik tej jednostki albo jego zastępca lub naczelnik wydziału, a w Prokuraturze Krajowej - dyrektor lub wicedyrektor biura. Pismo to powinno zawierać pouczenie, iż następne pisma w tej samej sprawie, nie wskazujące nowych okoliczności, będą pozostawione bez rozpoznania. 3. Pismo kwestionujące zasadność prawomocnego postanowienia o umorzeniu postępowania przygotowawczego przeciwko osobie, będące co do istoty wnioskiem o wznowienie postępowania, przekazuje się do rozpoznania prokuratorowi nadrzędnemu nad prokuratorem, który wydał lub zatwierdził to postanowienie. W przypadku braku podstaw do wydania postanowienia na podstawie art. 327 § 2 kpk, pismo informujące o tym podpisuje w prokuraturze wojewódzkiej i apelacyjnej kierownik jednostki albo jego zastępca lub naczelnik wydziału. Pismo to powinno zawierać pouczenie, o którym mowa w ust. 2. 4. Jeżeli pismo żądające zbadania sprawy w trybie nadzoru służbowego zawiera wniosek o wydanie postanowienia przewidzianego w art. 328 kpk lub potrzeba taka wyłoni się w toku badania sprawy, pismo, wraz z aktami i stosownym wnioskiem prokuratury nadrzędnej w stosunku do jednostki, w której wydano postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego, oraz stanowiskiem prokuratury apelacyjnej - jeżeli nie jest ona jednocześnie prokuraturą nadrzędną - przekazuje się Prokuraturze Krajowej. Pismo informujące o braku podstaw do wydania postanowienia na podstawie art. 328 kpk podpisuje dyrektor (wicedyrektor) biura Prokuratury Krajowej."; 76) w § 202 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Obowiązkiem prokuratora sprawującego nadzór nad postępowaniem przygotowawczym, w tym także nad dochodzeniem, o którym mowa w art. 308 kpk, oraz nad postępowaniem sprawdzającym, jest zapewnienie sprawnego i zgodnego z przepisami procedury karnej oraz regulaminu przebiegu tych postępowań."; 77) po § 204 dodaje się § 2041 w brzmieniu: "§ 2041. W wypadku powierzenia Policji lub innym organom przeprowadzenia dochodzenia w całości lub w określonym zakresie, przepisy § 203 i 204 - w razie potrzeby - stosuje się odpowiednio."; 78) w § 208 pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) należyte wyjaśnienie okoliczności sprawy,"; 79) w § 212: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli akt oskarżenia, o którym mowa w art. 474 § 4 kpk, został sporządzony niewłaściwie, prokurator poleca poprawić go lub sam go sporządza.", b) skreśla się ust. 3; 80) § 213 otrzymuje brzmienie: "§ 213. W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 326 § 1 kpk, prokurator sprawdza w szczególności: 1) szybkość i trafność podejmowania pierwszych czynności po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie, 2) sposób dokumentowania ustnych zawiadomień o przestępstwie oraz zasadność wszczynania dochodzeń, 3) prawidłowość decyzji o zatrzymaniu osób podejrzanych oraz zawiadomienia prokuratora o tych decyzjach, 4) przestrzeganie terminów dochodzeń oraz postępowań sprawdzających."; 81) skreśla się § 216; 82) w § 218: a) w zdaniu pierwszym wyrazy "art. 104 § 1 i art. 295 § 1 i 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 119 § 1 i art. 332 § 1 i 2 kpk", b) w pkt 1 wyrazy "art. 10 kk" zastępuje się wyrazami "art. 11 kk"; 83) w § 219 skreśla się ust. 2; 84) § 220 otrzymuje brzmienie: "§ 220. 1. W uzasadnieniu aktu oskarżenia należy wskazać, co do których oskarżonych wydano postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym oraz w jakiej części wyłączono materiały do odrębnego postępowania lub postępowanie umorzono. 2. Na marginesie uzasadnienia, a także listy, wykazu i wniosku, wymienionych w art. 333 kpk, należy podać właściwe numery kart akt sprawy dotyczące powołanego dowodu lub osoby."; 85) w § 221: a) w ust. 2 w pkt 1 oraz w ust. 4 wyrazy "art. 297 § 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 334 § 2 kpk", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. W razie dołączenia do aktu oskarżenia wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy zgoda oskarżonego, o której mowa w art. 335 § 1 kpk, powinna być zawarta w protokole jego wyjaśnień bądź wyrażona w odrębnym oświadczeniu."; 86) § 222 otrzymuje brzmienie: "§ 222. 1. Akt oskarżenia przeciwko tymczasowo aresztowanemu powinien wpłynąć do sądu najpóźniej na 3 dni przed upływem terminu tymczasowego aresztowania. Do trzydniowego terminu nie wlicza się sobót, niedziel oraz świąt określonych odrębnymi przepisami. 2. Przekazanie tymczasowo aresztowanego do dyspozycji sądu następuje równocześnie z przesłaniem aktu oskarżenia. 3. W razie zastosowania w postępowaniu przygotowawczym poręczenia lub dozoru Policji, o przesłaniu do sądu aktu oskarżenia należy zawiadomić poręczającego lub jednostkę organizacyjną Policji sprawującą dozór nad podejrzanym."; 87) w § 224 wyrazy "art. 258 § 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 307 § 1 kpk"; 88) w § 225: a) w ust. 1 wyrazy "art. 50 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 60 § 1 kpk", b) w ust. 2 wyrazy "art. 50 § 4 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 60 § 4 kpk"; c) skreśla się ust. 3; 89) § 226 otrzymuje brzmienie: "§ 226. 1. Jeżeli w toku postępowania przygotowawczego wszczętego o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego okaże się, że czyn będący przedmiotem postępowania jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego, a interes społeczny nie wymaga objęcia oskarżenia, prokurator wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. W uzasadnieniu postanowienia należy wykazać brak w czynie znamion przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego oraz brak interesu społecznego w kontynuowaniu ścigania z urzędu. Przepis § 225 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania, o którym mowa w ust. 1 oraz w § 225 ust. 1, rozpoznaje prokurator nadrzędny."; 90) w § 233: a) w ust. 1 wyrazy "art. 124 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 138 kpk", b) w ust. 2 wyrazy "art. 520 § 1 i art. 540 § 1 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 586 § 1 i art. 613 § 1 kpk", a wyrazy "art. 124 kpk" - wyrazami "art. 138 kpk"; 91) w § 243 wyrazy "art. 512 i 513 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 578 i 579 kpk"; 92) § 251 otrzymuje brzmienie: "§ 251. 1. Prokurator uczestniczy w posiedzeniach sądu, gdy ustawa tak stanowi, a nadto, gdy sąd rozpoznaje wniosek prokuratora albo rozstrzyga zażalenie na jego decyzję. 2. Prokurator powinien uczestniczyć także w innych posiedzeniach, gdy wymaga tego interes postępowania. 3. Prokurator powinien uczestniczyć w rozprawie przed sądem rodzinnym przeciwko nieletniemu, który po ukończeniu 15 lat dopuścił się czynu wymienionego w art. 10 § 2 kk."; 93) w § 256 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 94) w § 264 skreśla się ust. 2; 95) § 267 otrzymuje brzmienie: "§ 267. 1. W razie stwierdzenia w orzeczeniu sądu odwoławczego uchybień wymienionych w art. 439 kpk lub innego rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 523 kpk, wniosek o doręczenie orzeczenia kieruje do sądu odwoławczego odpowiednio naczelnik właściwego wydziału prokuratury apelacyjnej lub wojewódzkiej. 2. Kasację od orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, wnosi do Sądu Najwyższego za pośrednictwem sądu odwoławczego odpowiednio prokurator apelacyjny lub prokurator wojewódzki. 3. W posiedzeniu sądu odwoławczego w przedmiocie dopuszczalności kasacji uczestniczy odpowiednio prokurator prokuratury apelacyjnej lub wojewódzkiej; w razie potrzeby prokurator ten zaskarża orzeczenie o niedopuszczalności kasacji. 4. Pisemną odpowiedź na kasację składa, jeżeli uzna to za celowe ze względu na skomplikowany charakter sprawy, naczelnik właściwego wydziału prokuratury apelacyjnej lub wojewódzkiej. 5. W wypadku niesporządzenia przez sąd odwoławczy uzasadnienia orzeczenia w czasie powodującym zagrożenie upływu terminu, o którym mowa w art. 524 § 3 kpk, prokurator apelacyjny lub wojewódzki, na miesiąc przed upływem tego terminu, powinien zawiadomić o tym prezesa sądu odwoławczego."; 96) skreśla się § 268; 97) w dziale IV części szczególnej skreśla się oznaczenia oraz tytuły rozdziałów 1 i 2; 98) skreśla się § 270 i § 271; 99) w dziale IV części szczególnej dodaje się § 2811 w brzmieniu: "§ 2811. 1. Nadzór nad prawidłowością wykonania postanowienia o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu aresztu w celu wydalenia sprawuje prokurator wojewódzki właściwy ze względu na siedzibę ośrodka lub aresztu. 2. Prokuratorowi przysługuje w każdym czasie prawo wstępu do pomieszczeń, w których przebywają cudzoziemcy, przeprowadzania z nimi rozmów, badania ich skarg i wniosków, jak również przeglądania dokumentów i żądania wyjaśnień od administracji ośrodka lub aresztu. 3. W razie stwierdzenia niezgodnego z prawem pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub areszcie prokurator bezzwłocznie powiadamia o tym prezesa właściwego sądu rejonowego, wojewodę oraz komendanta wojewódzkiego Policji lub oddziału Straży Granicznej."; 100) w § 282: a) w ust. 2 wyrazy "art. 495 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 563 kpk", b) w ust. 4 wyrazy "art. 499 § 1 i 2 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 567 § 1 i 2 kpk"; 101) w § 283 w ust. 2 wyrazy "art. 501 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 568 kpk"; 102) w § 305 w ust. 1 skreśla się pkt 4; 103) w § 309: a) skreśla się pkt 5 i 6, b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) kieruje do sądu wojewódzkiego wnioski o uchylenie prawomocnych rozstrzygnięć w razie rażącego naruszenia prawa, jeżeli mogło ono mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, albo w razie utraty mocy lub zmiany, w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, przepisu prawnego będącego podstawą ukarania,"; 104) § 311 otrzymuje brzmienie: "§ 311. 1. Przewidzianą w ustawach szczególnych zgodę na dokonanie czynności kontrolnych prokurator wydaje w formie postanowienia. 2. Przepisy § 124-126 stosuje się odpowiednio."; 105) w § 314 w ust. 1: a) wyrazy "art. 12 kpk" zastępuje się wyrazami "art. 18 § 2 kpk", b) skreśla się pkt 2; 106) skreśla się § 315; 107) w § 316 skreśla się ust. 3; 108) w § 162, 163, 229 ust. 1, § 231, 234, 235 ust. 4, § 243, 244 ust. 1 i 3 oraz w § 245 w ust. 1 skreśla się wyrazy "Ministerstwa Sprawiedliwości". § 2. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1992 r. - Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 18 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom, a także pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, jak również szczegółowych zasad i trybu tworzenia funduszu pomocy postpenitencjarnej oraz przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc. (Dz. U. Nr 124, poz. 823) Na podstawie art. 43 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom, a także w wyjątkowych wypadkach pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, ze środków pomocy postpenitencjarnej, zwanej dalej "pomocą", jak również szczegółowe zasady i tryb tworzenia funduszu pomocy postpenitencjarnej oraz przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc. § 2. Udzielanie pomocy powinno mieć na celu ułatwienie społecznej readaptacji osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych, poprzez dążenie do zapewnienia im i ich rodzinom, w miarę możliwości, odpowiednich warunków życia, zakwaterowania, pracy, nauki lub leczenia, a także umożliwienie pokrzywdzonym i ich rodzinom przezwyciężenia skutków przestępstwa. § 3. 1. Pomocy udziela się: 1) osobom pozbawionym wolności, w szczególności gdy z uwagi na stan zdrowia, podeszły wiek, kalectwo lub brak możliwości zapewnienia im świadczenia pracy nie są w stanie zaspokoić swoich uzasadnionych potrzeb, objętych celami i zakresem pomocy, 2) osobom zwalnianym z zakładów karnych lub aresztów śledczych, w szczególności gdy z uwagi na stan zdrowia, podeszły wiek, kalectwo, trudną sytuację życiową lub rodzinną nie są w stanie własnym działaniem, samodzielnie przezwyciężyć trudności związanych z zapewnieniem sobie i najbliższej rodzinie podstawowych warunków egzystencji, 3) członkom rodziny osoby pozbawionej wolności, którzy pozostawali na jej utrzymaniu, jeżeli ich sytuacja materialna lub zdrowotna uniemożliwia zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, 4) członkom rodziny osoby zwalnianej z zakładu karnego lub aresztu śledczego, z którymi ona zamieszkuje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, jeżeli ich sytuacja materialna lub zdrowotna uniemożliwia zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. 2. W wyjątkowych wypadkach pomocy udziela się osobom pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej, w szczególności gdy skutkiem przestępstwa jest śmierć, trwałe kalectwo lub konieczność specjalistycznego leczenia, zwłaszcza gdy otrzymanie od sprawcy przestępstwa odszkodowania jest niemożliwe lub znacznie utrudnione. § 4. Pomocy nie udziela się, gdy osoba uprawniona do jej uzyskania korzysta z podobnych świadczeń z innych źródeł lub dysponuje własnymi środkami finansowymi, których właściwe wykorzystanie może zapewnić realizację celów oraz zaspokojenie potrzeb objętych jej zakresem. § 5. Pomoc polega w szczególności na: 1) udzielaniu świadczeń pieniężnych, 2) finansowaniu zakupów żywności, lekarstw, odzieży, protez, sprzętu do rehabilitacji, podręczników i innych pomocy do nauki, niezbędnych przedmiotów wyposażenia mieszkania lub narzędzi i wyposażenia potrzebnego do wykonywania wyuczonego zawodu albo prowadzenia na własny rachunek działalności gospodarczej, 3) opłacaniu czynszu za lokal mieszkalny lub pokrywaniu kosztów czasowego zakwaterowania, 4) pokrywaniu kosztów specjalistycznych porad prawnych, psychologicznych lub zawodowych, 5) organizowaniu i finansowaniu kursów przygotowania zawodowego lub pokrywaniu kosztów związanych z udziałem w takich kursach, 6) pokrywaniu kosztów związanych ze specjalistycznym leczeniem lub rehabilitacją zdrowotną, 7) finansowaniu przejazdów publicznymi środkami komunikacji masowej, 8) pokrywaniu kosztów związanych z uzyskaniem dokumentów tożsamości oraz innych niezbędnych dokumentów. § 6. 1. Zadania związane z udzielaniem pomocy realizują prezesi sądów rejonowych lub upoważnieni przez nich sędziowie oraz sądowi kuratorzy zawodowi. W stosunku jednak do osób pozbawionych wolności zadania te realizują dyrektorzy zakładów karnych i aresztów śledczych albo osoby kierujące innym zakładem przewidzianym w przepisach prawa karnego wykonawczego. 2. W realizacji zadań związanych z udzielaniem pomocy mogą uczestniczyć stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje, jak również kościoły i inne związki wyznaniowe oraz osoby godne zaufania, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 7. 1. Pomocy udziela się na wniosek lub z urzędu. 2. Z wnioskiem o udzielenie pomocy może wystąpić osoba uprawniona do jej uzyskania, a także prokurator, kurator sądowy, obrońca lub pełnomocnik oraz przedstawiciel skazanego, ustanowiony na podstawie art. 42 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. 3. Osoba ubiegająca się o udzielenie pomocy powinna wykazać we wniosku, w szczególności przez załączenie odpowiednich dokumentów, iż wymaga ona przyznania jej takiej pomocy. Osoby zwolnione z zakładów karnych lub aresztów śledczych obowiązane są przedstawić także dokument zwolnienia. 4. W przypadku złożenia wniosku przez osobę zwolnioną z zakładu karnego lub aresztu śledczego, a także złożenia wniosku na jej rzecz, fakt ten oraz zakres udzielonej pomocy lub przyczynę odmowy jej udzielenia odnotowuje się na dokumencie zwolnienia. 5. W razie potrzeby, w szczególności gdy wniosek nie odpowiada warunkom określonym w ust. 3, żąda się uzupełnienia wniosku lub dokumentacji. Do czasu uzupełnienia wniosku nie podlega on rozpoznaniu w zakresie, w jakim wymagał uzupełnienia. 6. Miejscowo właściwy do rozpoznania wniosku lub przyznania pomocy z urzędu jest prezes sądu rejonowego, w którego okręgu zamieszkuje osoba uprawniona do uzyskania pomocy, z wyjątkiem spraw osób pozbawionych wolności, które rozpoznaje dyrektor zakładu karnego, aresztu śledczego lub kierujący innym zakładem przewidzianym z przepisach prawa karnego wykonawczego, w którym osoba ta jest osadzona. § 8. 1. Świadczeń w ramach pomocy udziela się przez okres niezbędny dla zrealizowania celów tej pomocy. 2. Świadczeń określonych w § 5 pkt 1 i 3 nie udziela się: 1) osobom, które uchylają się od podjęcia pracy lub od jej wykonywania, 2) osobom, które nie wykorzystują uzyskanych środków zgodnie z ich przeznaczeniem, 3) osobom zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych, a także ich rodzinom, w okresie ponad 3 miesięcy od dnia zwolnienia, chyba że konieczność przedłużenia tego okresu do 6 miesięcy wynika ze szczególnych okoliczności, takich jak choroba lub czasowa niezdolność do pracy, 4) rodzinom osób pozbawionych wolności w okresie ponad 3 miesięcy od dnia osadzenia członka rodziny w zakładzie karnym lub areszcie śledczym, chyba że konieczność przedłużenia tego okresu do 6 miesięcy wynika ze szczególnych okoliczności, takich jak choroba lub czasowa niezdolność do pracy. § 9. 1. Kurator sądowy, w porozumieniu z administracją zakładu karnego lub aresztu śledczego oraz za zgodą i przy współdziałaniu skazanego, w okresie, o którym mowa w art. 164 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, opracowuje program przewidywanych działań w zakresie pomocy niezbędnej dla skazanego oraz określa wysokość środków potrzebnych na realizację takiego programu. 2. Program, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się organowi realizującemu zadania związane z udzielaniem pomocy. § 10. 1. Fundusz pomocy postpenitencjarnej, zwany dalej "funduszem", tworzy się z przychodów określonych w art. 43 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. 2. Fundusz zwiększa się: 1) o odsetki od środków funduszu, 2) o nie wykorzystane środki uzyskane na cele pomocy osobom zwalnianym z zakładu karnego oraz na zapobieganie przestępczości przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia - na podstawie art. 52 § 1 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 13, poz. 98, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 289, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1990 r. Nr 14, poz. 85, Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 95, poz. 475 oraz z 1996 r. Nr 61, poz. 283). 3. Funduszem gospodaruje się na zasadach określonych dla środków specjalnych jednostek budżetowych, z zachowaniem przepisów niniejszego rozporządzenia. § 11. 1. Fundusz stanowi źródło finansowania zadań związanych z udzielaniem pomocy, realizowanych przez podmioty wymienione w § 6 ust. 1. 2. Podmioty wymienione w § 6 ust. 2, prowadzące działalność polegającą na udzielaniu pomocy, mogą uzyskać środków z funduszu na prowadzenie takiej działalności po przedstawieniu uzasadnionego programu działalności oraz określeniu celu i sposobu wydatkowania środków. § 12. Środki finansowe funduszu pomocy postpenitencjarnej przeznacza się zgodnie z rocznym planem finansowym sporządzanym w Ministerstwie Sprawiedliwości, który powinien w szczególności określać wysokość środków przeznaczanych dla przedmiotów wymienionych w § 6. § 13. 1. Roczny plan finansowy, o którym mowa w § 12, przed zatwierdzeniem, przedstawia się Radzie Głównej do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym w celu zasięgnięcia jej opinii. 2. Rada Główna do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym oraz rady terenowe do spraw społecznej readaptacji i pomocy skazanym mogą w każdym czasie przedstawiać wnioski w przedmiocie podziału i wykorzystania funduszu. § 14. 1. Podmioty, które otrzymują środki z funduszu na prowadzenie działalności polegającej na udzielaniu pomocy, prowadzą dokumentację związaną z przeznaczaniem uzyskanych środków, w szczególności obejmującą dane osób, które uzyskały pomoc, wpływające wnioski, pokwitowanie odbioru pieniędzy, kopie przekazów i rachunków, oraz składają Ministrowi Sprawiedliwości coroczne sprawozdanie z wykorzystania tych środków. 2. Nie wykorzystane środki funduszu przez przedmioty, o których mowa w ust. 1, w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny. § 15. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do osób przebywających w zakładach, w których wykonuje się środki zabezpieczające, lub zwalnianych z tych zakładów. § 16. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 maja 1974 r. w sprawie pomocy postpenitencjarnej (Dz. U. Nr 21, poz. 126), 2) zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 listopada 1975 r. w sprawie pomocy postpenitencjarnej i zapobiegania przestępczości (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 7, poz. 63). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 14 września 1998 r. w sprawie równoważnej ilości innych składników krwi, których oddanie uprawnia dawcę krwi do tytułów i odznak honorowych. (Dz. U. Nr 124, poz. 824) Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Równoważnymi ilościami składników krwi, odpowiadającymi objętościom oddanej krwi uprawniającym do tytułu "Zasłużony Honorowy Dawca Krwi", są: 1) dla kobiety - co najmniej 15 litrów osocza, co odpowiada 6 donacjom krwinek płytkowych, pobranych przy użyciu separatora komórkowego, 2) dla mężczyzny - co najmniej 20 litrów osocza, co odpowiada 9 donacjom krwinek płytkowych, pobranych przy użyciu separatora komórkowego. § 2. Równoważnymi ilościami składników krwi, odpowiadającymi objętości oddanej krwi przez zasłużonego honorowego dawcę krwi, dającej podstawę do nadania orderu, odznaczenia oraz odznaki "Honorowy Dawca Krwi - Zasłużony dla Zdrowia Narodu", są 1) dla kobiety - co najmniej 50 litrów osocza, co odpowiada 21 donacjom krwinek płytkowych, pobranych przy użyciu separatora komórkowego, 2) dla mężczyzny - co najmniej 60 litrów osocza, co odpowiada 24 donacjom krwinek płytkowych, pobranych przy użyciu separatora komórkowego. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 14 września 1998 r. w sprawie wartości kalorycznej posiłku regeneracyjnego przysługującego dawcy krwi. (Dz. U. Nr 124, poz. 825) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wartość kaloryczna posiłku regeneracyjnego przysługującego zasłużonemu honorowemu dawcy krwi lub honorowemu dawcy krwi, oddającemu 450 ± 10 ml krwi lub 400 ml osocza metodą plazmoferezy konwencjonalnej albo 600 ml osocza metodą plazmoferezy automatycznej - wynosi 4500 kalorii. 2. Wartość kaloryczna posiłku regeneracyjnego, o której mowa w ust. 1, przysługuje także dawcy krwi poddanemu zabiegowi uodpornienia lub innemu zabiegowi w celu uzyskania surowic diagnostycznych i leczniczych preparatów krwiopochodnych. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 28 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. (Dz. U. Nr 125, poz. 826) Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 1995 r. w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie (Dz. U. Nr 154, poz. 798, z 1996 r. Nr 156, poz. 787 i z 1998 r. Nr 34, poz. 191) wprowadza się następujące zmiany: 1. W załączniku nr 2: 1) po pozycji określonej kodem PCN 1507 10 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 1507 10 10 0 w brzmieniu: "PozycjaKod PCNWyszczególnienie 1507 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi" 2) po pozycji określonej kodem PCN 1704 90 55 0 dodaje się pozycje określone kodami PCN 1802 00 00 0, 1806, 1806 90, 1806 90 70 0 i 1806 90 90 0 w brzmieniu: "PozycjaKod PCNWyszczególnienie 18021802 00 00 0Kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao 18061806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 1806 90- Pozostałe: 1806 90 70 0- - Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów 1806 90 90 0- - Pozostałe" 3) skreśla się pozycję towarową określoną kodem PCN 2847 00 00 0. 2. W załączniku nr 3 po pozycji określonej kodem PCN 8301 50 00 0 dodaje się pozycję określoną kodem PCN 8301 70 00 0 w brzmieniu: "PozycjaKod PCNWyszczególnienie 8301 70 00 0- Klucze występujące oddzielnie" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 25 września 1998 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta. (Dz. U. Nr 125, poz. 827) Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Dokumentacja prowadzona przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta powinna zawierać: 1) imię i nazwisko oraz numer wpisu na listę lekarzy weterynarii, lekarza prowadzącego dokumentację, 2) daty: rozpoczęcia i zakończenia dokonywania wpisów do dokumentacji, 3) datę i godzinę przyjęcia zgłoszenia, 4) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres posiadacza zgłoszonego zwierzęcia, 5) opis zgłoszonego zwierzęcia, 6) informację o ilości zwierząt utrzymywanych przez posiadacza zgłoszonego zwierzęcia, 7) informację o dokonanym rozpoznaniu choroby i jej objawach oraz stwierdzonych zmianach chorobowych u zgłoszonego zwierzęcia, 8) opis zastosowanego leczenia, 9) datę i godzinę wykonania czynności leczniczej, 10) czytelny podpis ordynującego, 11) dodatkowe informacje dotyczące w szczególności wyników badań laboratoryjnych, wydanych zaświadczeń, udzielonych posiadaczowi zwierzęcia pouczeń o obowiązującym okresie karencji dla zastosowanego środka, oraz informacje o obowiązku określonym w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 2. 1. Lekarze weterynarii leczący zwierzęta prowadzą dokumentację w formie "Książki leczenia zwierząt". 2. Książka leczenia zwierząt składa się z karty tytułowej oraz z kolejno ponumerowanych stron. 3. Wzór książki leczenia zwierząt określa załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Książka leczenia zwierząt powinna być sporządzona i prowadzona czytelnie, w miarę możliwości pismem maszynowym; kolejne zapisy należy sporządzać w porządku chronologicznym. 2. Skreślenia i poprawki w książce leczenia zwierząt powinny być potwierdzone podpisem dokonującego ich lekarza weterynarii. 3. Książka leczenia zwierząt może być sporządzana i przechowywana przy użyciu elektronicznych nośników informacji, pod warunkiem sporządzania i przechowywania wydruków komputerowych będących odpowiednikami dokumentacji przewidzianej w rozporządzeniu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 września 1998 r. (poz. 827) Ilustracja Strony następne Lp.Zgłoszenie przyjęto (data, godzina)Posiadacz zgłoszonego zwierzęcia (imię i nazwisko lub nazwa oraz adres)Opis zgłoszonego zwierzęcia (gatunek, płeć, odmiana, znaki szczególne, wiek, numer kolczyka)Ilość zwierząt utrzymywanych przez posiadacza zgłoszonego zwierzęciaDokonane rozpoznanie choroby i jej objawy oraz stwierdzone zmiany chorobowe u zgłoszonego zwierzęciaOpis zastosowanego leczenia zgłoszonego zwierzęcia (wyszczególnienie zastosowanych środków)Data i godzina wykonania czynności leczniczejPodpis ordynującego (czytelny)Dodatkowe informacje (w szczególności wyniki badań laboratoryjnych, rodzaj wydanych zaświadczeń i udzielonych pouczeń, informacja o pouczeniu o obowiązującym okresie karencji dla zastosowanego środka) 12345678910 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 25 września 1998 r. w sprawie wzoru upoważnienia, jakie obowiązani są posiadać, i wzoru odznaki identyfikacyjnej, jaką obowiązani są nosić na widocznym miejscu, przy wykonywaniu czynności pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania niektórych czynności. (Dz. U. Nr 125, poz. 828) Na podstawie art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór upoważnienia, jakie obowiązani są posiadać przy wykonywaniu czynności pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania niektórych czynności, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. 1. Określa się graficzny wzór odznaki identyfikacyjnej, jaką obowiązani są nosić na widocznym miejscu przy wykonywaniu czynności pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania niektórych czynności, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Odznaka identyfikacyjna, o której mowa w ust. 1, wykonana jest z tłoczonej płytki metalowej koloru srebrnego, grubości 1 mm i średnicy dłużnej 70 mm, na której obwodzie umieszczony jest napis koloru czarnego "Inspekcja Weterynaryjna". W górnej części odznaki, w kole, znajduje się wizerunek orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej, a poniżej numer z pięcioma miejscami cyfrowymi w kolorze czarnym. W dolnej części odznaki znajduje się wizerunek stylizowanej litery V, której prawe ramię otacza wąż Eskulapa. Odznaka łączona jest z podkładem wykonanym ze skóry tłoczonej w kolorze czarnym, w którym zamontowana jest zapinka. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 września 1998 r. (poz. 828) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 GRAFICZNY WZÓR ODZNAKI IDENTYFIKACYJNEJ, JAKĄ OBOWIĄZANI SĄ NOSIĆ NA WIDOCZNYM MIEJSCU PRZY WYKONYWANIU CZYNNOŚCI PRACOWNICY INSPEKTORATÓW WETERYNARII ORAZ LEKARZE WETERYNARII I INNE OSOBY WYZNACZONE DO WYKONYWANIA NIEKTÓRYCH CZYNNOŚCI Wzór odznaki w skali 1 : 1 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 23 września 1998 r. w sprawie określenia wysokości prowizji od opłat drogowych pobieranych przez urzędy celne oraz sposobu jej pobierania i rozliczania z Generalną Dyrekcją Dróg Publicznych. (Dz. U. Nr 125, poz. 829) Na podstawie art. 40b ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780) zarządza się, co następuje: § 1. Od opłat drogowych, pobieranych po przeprowadzeniu kontroli pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy, których masa, naciski osi lub wymiary przekraczają dopuszczalną masę, naciski osi lub wymiary, urzędy celne pobierają prowizję w wysokości 12% opłaty. § 2. Od opłat, o których mowa w § 1, uiszczonych przez wykonującego międzynarodowy transport drogowy na konto miejscowego urzędu celnego urzędy celne odliczają prowizję, a pozostałą część opłaty, w terminie 3 dni po każdych kolejnych 10 dniach miesiąca, przekazują na rachunek środka specjalnego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. (Dz. U. Nr 126, poz. 830) Na podstawie art. 71 ust. 2, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 oraz w związku z art. 43 ust. 1-3, art. 44 i 46 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943), a także w związku z art. 71 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753), art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753 i Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607), art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej (Dz. U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195), art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6: a) w ust. 1 wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4" zastępuje się wyrazami "z zastrzeżeniem ust. 6", b) skreśla się ust. 4, c) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Przepisy ust. 1-3 i 5 nie dotyczą pracowników zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi."; 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia: a) w I Tabeli stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników ministerstw i urzędów centralnych na końcu dodaje się część XIII w brzmieniu: "XIII. Główny Inspektorat Kolejnictwa 123456 1.Okręgowy inspektor kolejnictwaXVIII-XX9wyższe7 2.Okręgowy inspektor:XVII-XIX8wyższe7 - kolejowego nadzoru budowlanego, - bezpieczeństwa ruchu kolejowego, - dozoru kolejowego 3.Kierownik oddziału kontroliXVII-XVIII6wyższe7 4.Starszy inspektor nadzoru, XIV-XVI5wyższe6 starszy inspektor odbioru technicznego, starszy inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, starszy kontroler 5.Inspektor nadzoru, XII-XIV-wyższe5" inspektor odbioru technicznego, inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, kontroler b) w XI Tabeli stanowisk, zaszeregowań i kwalifikacji pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych i obsługi tytuł części XI otrzymuje brzmienie: "XI. Zakład Ubezpieczeń Społecznych". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 sierpnia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej. (Dz. U. Nr 126, poz. 831) Na podstawie art. 68 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej (Dz. U. Nr 57, poz. 258) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 32 otrzymuje brzmienie: "§ 32. W postępowaniu przed organami orzekającymi w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej stosuje się odpowiednio przepisy art. 5-9, art. 10 § 1 pkt 1-5, 7 i 9, art. 18, art. 18a, art. 18b § 3 i 4, art. 21 § 4, art. 26 § 1 i 3, art. 28 § 1, 3 i 4, art. 30, 31 i 34-36, art. 37 § 4, art. 38, 39, 44 i 46-51, art. 52 § 1, art. 53-55, 57, 58, art. 59 § 1, art. 60, 62, art. 63 § 1, art. 79 § 2, art. 80, 84, 93 i 119-125, art. 126 § 1-3, art. 127, 128, art. 128a § 2, art. 129-134 i art. 135 § 1 i 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 1971 r. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717)."; 2) po § 32 dodaje się § 32a-32k w brzmieniu: "§ 32a. Przewodniczący komisji orzekającej pierwszej instancji, po otrzymaniu środka zaskarżenia: 1) wydaje postanowienie o odmowie jego przyjęcia, jeżeli został wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalny z mocy ustawy albo 2) przekazuje niezwłocznie akta sprawy organowi właściwemu do jego rozpoznania. § 32b. Odwołanie od orzeczenia wydanego przez komisję orzekającą pierwszej instancji rozpoznaje w drugiej instancji Główna Komisja Orzekająca przy Ministrze Finansów. § 32c. Do postępowania przed komisją orzekającą drugiej instancji stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją orzekającą pierwszej instancji, ze zmianami przewidzianymi w § 32d-32h. § 32d. O terminie rozprawy przewodniczący Głównej Komisji Orzekającej drugiej instancji zawiadamia obwinionego, jego obrońcę i głównego rzecznika dyscypliny budżetowej. § 32e. 1. Komisja orzekająca drugiej instancji orzeka na podstawie materiału dowodowego, zebranego przez komisję pierwszej instancji. 2. Skład orzekający przeprowadzi jednak dowód z dokumentu dołączonego do odwołania lub przedstawionego na rozprawie, a w uzasadnionych przypadkach może również przeprowadzić postępowanie dowodowe za pomocą innych środków dowodowych, zwłaszcza gdy ma się to przyczynić do przyspieszenia lub uproszczenia postępowania. § 32f. 1. Skład orzekający komisji orzekającej drugiej instancji: 1) utrzymuje w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie albo 2) uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie, przy czym: a) wydaje nowe rozstrzygnięcie, zmieniając zaskarżone rozstrzygnięcie w całości lub części albo b) przekazuje sprawę komisji orzekającej pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, jeżeli zachodzi potrzeba ponownego przeprowadzenia postępowania dowodowego lub jego uzupełnienia, a okoliczności sprawy nie uzasadniają zastosowania przepisu § 32e ust. 2. 2. O utrzymaniu w mocy lub uchyleniu rozstrzygnięcia skład orzekający komisji orzekającej drugiej instancji rozstrzyga w drodze orzeczenia. § 32g. Komisja orzekająca drugiej instancji, a także komisja orzekająca pierwszej instancji, której przekazano sprawę do ponownego rozpoznania na podstawie § 32f ust. 1 pkt 2 lit. b), może ukarać obwinionego albo zaostrzyć karę tylko wtedy, gdy odwołanie wniesiono na jego niekorzyść. § 32h. 1. Zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania rozpoznaje przewodniczący komisji orzekającej drugiej instancji. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący komisji orzekającej drugiej instancji utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przekazuje sprawę przewodniczącemu komisji orzekającej pierwszej instancji w celu wszczęcia postępowania. § 32i. 1. Na postanowienie o umorzeniu postępowania stronom przysługuje zażalenie do komisji orzekającej drugiej instancji. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia skład orzekający utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przekazuje sprawę do rozpoznania komisji orzekającej pierwszej instancji. Przepis § 32g stosuje się odpowiednio. § 32j. 1. Na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu przysługuje wnoszącemu o przywrócenie terminu zażalenie do przewodniczącego komisji orzekającej drugiej instancji. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący komisji orzekającej drugiej instancji utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i przywraca uchybiony termin. § 32k. 1. Na postanowienie o odmowie przyjęcia środka zaskarżenia przysługuje wnoszącemu ten środek zażalenie do przewodniczącego komisji orzekającej drugiej instancji. 2. W wyniku rozpoznania zażalenia przewodniczący komisji orzekającej drugiej instancji utrzymuje postanowienie w mocy albo uchyla je i nadaje sprawie właściwy bieg." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o zamówieniach publicznych. (Dz. U. Nr 126, poz. 832) Na podstawie art. 22 ust. 9 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie określenia dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o zamówieniach publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 87), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1: - w pkt 2 skreśla się wyraz "kopii", - w pkt 4 wyrazy "z właściwego urzędu skarbowego" zastępuje się wyrazami "właściwego organu podatkowego", - pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) bilansu oraz rachunku zysków i strat za ostatni rok, a w przypadku dostawców lub wykonawców nie zobowiązanych do sporządzenia bilansu - informacji określającej obroty, zysk oraz zobowiązania i należności ogółem.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Zamawiający może żądać, aby dokumenty sporządzone w języku obcym były składane wraz z tłumaczeniami na język polski, sporządzonymi przez tłumaczy przysięgłych.", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1-3a, mogą być przedstawione w formie oryginału lub kserokopii poświadczonej za zgodność z oryginałem przez dostawcę lub wykonawcę.", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Zamawiający może żądać przedstawienia oryginału lub notarialnie potwierdzonej kopii dokumentu wyłącznie wtedy, gdy przedstawiona przez dostawcę lub wykonawcę kserokopia dokumentu jest nieczytelna lub budzi wątpliwości co do jej prawdziwości, a zamawiający nie może sprawdzić jej prawdziwości w inny sposób."; 2) w § 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli w kraju, w którym dostawca lub wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, nie wydaje się dokumentów, o których mowa w ust. 1, można je zastąpić dokumentem zawierającym oświadczenie dostawcy lub wykonawcy złożone przed właściwym organem sądowym, administracyjnym, organem samorządu zawodowego lub gospodarczego albo przed notariuszem kraju, w którym dana osoba ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy "i oświadczenia" oraz po wyrazach "w formie" dodaje się wyraz "oryginału" i przecinek. § 2. Do postępowań wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się dotychczasowe przepisy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 14 września 1998 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów Karty Nauczyciela na instruktorów i kierowników praktycznej nauki zawodu oraz na niektórych innych pracowników prowadzących prace dydaktyczne i wychowawcze. (Dz. U. Nr 126, poz. 833) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do: 1) pracowników, dla których praca dydaktyczno-wychowawcza stanowi podstawowe zajęcie: a) pełniących funkcje instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz kierowników praktycznej nauki zawodu, b) prowadzących pracę wychowawczą z młodocianymi pracownikami (uczniami) w placówkach zbiorowego zakwaterowania, 2) pracowników pedagogicznych zatrudnionych na stanowiskach nauczycieli w ośrodkach szkolenia i doskonalenia kadr, w ośrodkach szkolenia zawodowego oraz w prowadzonych przez organizacje spółdzielcze i społeczne placówkach kształcących i doskonalących w formach pozaszkolnych - na zasadach określonych w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759). § 2. 1. Pracownicy, o których mowa w § 1, zostają objęci przepisami ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela w następujących zakresach: 1) art. 6 - obowiązki nauczyciela, 2) art. 9 - wymagane kwalifikacje, 3) art. 12 ust. 3 - obowiązek podnoszenia wiedzy ogólnej i zawodowej, 4) art. 42 ust. 3 i 9 - tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych (wychowawczych) prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami - w ramach obowiązującego ich czasu pracy, z tym że wymiar zajęć dla: a) instruktorów praktycznej nauki zawodu ustala się na 22 godziny tygodniowo - odpowiednio jak dla nauczycieli praktycznej nauki zawodu we wszystkich typach szkół, b) pracowników prowadzących pracę wychowawczą z młodocianymi pracownikami (uczniami) w placówkach zbiorowego zakwaterowania ustala się na 30 godzin tygodniowo, c) osób wymienionych w § 1 pkt 2 ustala się na: - 18 godzin tygodniowo dla tych, którzy prowadzą zajęcia dydaktyczne - odpowiednio jak dla nauczycieli przedmiotów teoretycznych w szkołach zawodowych, - 22 godziny tygodniowo dla tych, którzy prowadzą zajęcia praktyczne - odpowiednio jak dla nauczycieli praktycznej nauki zawodu we wszystkich typach szkół, 5) art. 42 ust. 6 i 8 - zasady obniżania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć pracowników zajmujących stanowiska kierownicze, z tym że obowiązkowy tygodniowy wymiar godzin zajęć prowadzonych bezpośrednio z uczniami przez kierowników praktycznej nauki zawodu ustala się na 14 godzin tygodniowo, 6) art. 51 - nadawanie "Medalu Komisji Edukacji Narodowej", 7) art. 64 ust. 3 - wymiar urlopu wypoczynkowego, 8) art. 86-88 i 90 - uprawnienia emerytalne. 2. Pracodawcy ustalają i corocznie aktualizują wykazy pracowników, o których mowa w § 1. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 1988 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów Karty Nauczyciela na instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz na niektórych innych pracowników uspołecznionych zakładów pracy, prowadzących prace pedagogiczne i wychowawcze (Dz. U. Nr 34, poz. 261). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 29 września 1998 r. w sprawie zasad zawierania przez Bank Gospodarstwa Krajowego z bankami umów określających zasady korzystania ze środków Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich. (Dz. U. Nr 126, poz. 834) Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego proponuje zawarcie umowy, o której mowa w ustawie z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685), zwanej dalej "ustawą", bankom posiadającym rozbudowaną sieć oddziałów. 2. Przedstawiając propozycję podpisania umów Bank Gospodarstwa Krajowego informuje banki o: 1) zasadach udzielania kredytów studenckich i korzystania ze środków Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwanego dalej "Funduszem", 2) maksymalnej wysokości oprocentowania kredytów studenckich, która nie może przekroczyć 1,20 stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego, 3) podstawowych kryteriach, jakie powinien spełniać bank. § 2. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego zawiera umowy z bankami, które oferują najkorzystniejsze warunki udzielania kredytów dotyczące w szczególności: 1) oprocentowania kredytu studenckiego, 2) wysokości pobieranej prowizji, 3) lokalizacji i liczby oddziałów udzielających kredytów. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonując wyboru banków, z którymi zawiera umowy, zmierza ponadto do stworzenia warunków udzielania kredytów studenckich w ośrodkach akademickich przez oddziały co najmniej dwóch różnych banków. § 3. Bank Gospodarstwa Krajowego podejmuje decyzje o wyborze banków, z którymi zostaną podpisane umowy, po zasięgnięciu opinii Komisji do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich. § 4. Umowa w szczególności: 1) określa zasady przekazywania bankom środków Funduszu przeznaczonych na spłatę: a) odsetek od kredytów studenckich w kwotach, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy, oraz odsetek od kredytów umorzonych, naliczonych do dnia przekazania środków, b) kredytów umorzonych w części lub całości, 2) ustala wysokość oprocentowania kredytów, nie przekraczającą wielkości określonej w § 1 ust. 2 pkt 2, 3) określa szczegółowe warunki spłaty kredytów, 4) zawiera stwierdzenie o braku uprawnień w przypadku powstania zadłużenia przeterminowanego do dopłaty do odsetek naliczonych od tego zadłużenia, 5) zawiera zobowiązanie banku do rozpatrywania wniosków o kredyt wszystkich studentów spełniających kryteria określone w ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie, bez względu na uczelnię, rok i kierunek oraz system studiów, 6) zawiera uprawnienia dla Banku Gospodarstwa Krajowego do przeprowadzania kontroli prawidłowości realizacji umowy, 7) zawiera obowiązek banku kredytującego do przedstawiania Ministrowi Edukacji Narodowej, w terminie do 31 marca każdego roku, informacji obejmującej liczbę kredytobiorców w podziale na uczelnie, kierunki i systemy studiów. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 30 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. (Dz. U. Nr 126, poz. 835) Na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Student może otrzymać jedną pożyczkę studencką, zwaną dalej "pożyczką", albo jeden kredyt studencki, zwany dalej "kredytem". 2. Pożyczka lub kredyt udzielane są na okres studiów, przy czym okres ten nie może przekroczyć łącznie sześciu lat. Okresy, na które udzielono pożyczki lub kredytu, sumuje się. 3. Przez łączny okres studiów należy rozumieć sumę okresów studiowania, z wyłączeniem urlopów, o których mowa w § 9 ust. 3, w tym kształcenia w innych uczelniach i na innych kierunkach studiów, pod warunkiem że : 1) nie ciąży na studencie obowiązek natychmiastowej spłaty kredytu, zgodnie z § 11 ust. 4, 2) nie są to kolejne studia po złożeniu egzaminu magisterskiego, 3) nie są to kolejne studia zawodowe po złożeniu egzaminu dyplomowego. § 2. 1. Student ubiegający się o przyznanie pożyczki lub kredytu składa wniosek na ustalonym przez bank formularzu. 2. Wniosek o pożyczkę lub kredyt zawiera: 1) dane osobowe studenta: a) imię i nazwisko, b) numer PESEL, c) serię i numer dowodu tożsamości, d) datę i miejsce urodzenia, e) adres zamieszkania, 2) dane dotyczące studiów: a) nazwę i adres szkoły wyższej, b) kierunek studiów lub specjalność zawodową, c) system studiów, 3) dane wymagane przez bank dla celów oceny zdolności kredytowej i zabezpieczenia spłaty pożyczki lub kredytu. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) zaświadczenie szkoły wyższej stwierdzające, że ubiegający się o przyznanie pożyczki lub kredytu jest studentem i uzyskał wpis na kolejny semestr (rok studiów), 2) dokumenty potwierdzające dane, o których mowa w ust. 2 pkt 3, 3) dokument potwierdzający dane studenta nie posiadającego obywatelstwa polskiego, o których mowa w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685), zwanej dalej "ustawą", 4) informacje o dotychczas ukończonych studiach wyższych. 4. Wzór zaświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. Szkoła wyższa prowadzi ewidencję wydanych zaświadczeń. 5. W przypadku gdy wnioskodawca ubiega się o pierwszeństwo w otrzymaniu pożyczki lub kredytu i nie studiuje na preferowanym kierunku studiów, określonym w trybie art. 15 ust. 1 pkt 5 ustawy, wniosek powinien zawierać również informację o wysokości miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie studenta. Do wniosku należy dołączyć: 1) oświadczenie studenta o liczbie osób w rodzinie, o których mowa w § 5 ust. 1, 2) zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego o dochodach uzyskanych w ostatnim roku podatkowym, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych: a) studenta, b) członków jego rodziny, o których mowa w pkt 1, 3) informacje o dochodach studenta i członków jego rodziny, wymienionych w § 5 ust. 2 pkt 2-11 oraz ust. 3 i 4, potwierdzone innym dowodem określonym przez bank. 6. Rektor w porozumieniu z uczelnianym samorządem studenckim organizuje w uczelni system informacji dla studentów o pożyczkach i kredytach. § 3. 1. Wniosek o pożyczkę wraz z dokumentami, o których mowa w § 2 ust. 3 i 5, składany jest w Banku Gospodarstwa Krajowego lub w banku wskazanym przez Bank Gospodarstwa Krajowego. 2. Wniosek o kredyt wraz z dokumentami, o których mowa w § 2 ust. 3 i 5, składany jest w oddziale wybranego przez studenta jednego banku, z którym Bank Gospodarstwa Krajowego zawarł umowę określającą zasady korzystania ze środków Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich, zwanego dalej "Funduszem". 3. Termin składania wniosków, o których mowa w ust. 1 i 2, upływa z dniem 31 października. § 4. 1. Bank w ciągu 10 dni od upływu terminu złożenia wniosków, o których mowa w § 3 ust. 3, przekazuje Bankowi Gospodarstwa Krajowego dane dotyczące studentów ubiegających się o przyznanie kredytu, a w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 5, również informacje o wysokości dochodu na osobę w rodzinie studenta. Zakres, tryb i formę informacji określa umowa, o której mowa w § 3 ust. 2. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego, po otrzymaniu danych, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie przedstawia Ministrowi Edukacji Narodowej zbiorczą informację na temat liczby przyjętych wniosków o przyznanie pożyczki lub kredytu, w podziale na poszczególne przedziały dochodu na osobę w rodzinie studenta, oraz zawiadamia banki o przypadkach naruszenia przepisu § 3 ust. 2. 3. Minister Edukacji Narodowej na podstawie informacji, o której mowa w ust. 2, ogłasza maksymalną wysokość dochodu na osobę w rodzinie, uprawniającego studenta do ubiegania się o pierwszeństwo w uzyskaniu pożyczki lub kredytu. § 5. 1. Przy ustalaniu miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie uwzględnia się, oprócz dochodów studenta i jego rodziców, dochody jego współmałżonka, dzieci i rodzeństwa, jeżeli pozostają z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. 2. Za dochody, o których mowa w ust. 1, uważa się: 1) dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem kwot świadczonych alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową, 2) zasiłki wychowawcze, 3) renty socjalne, stałe zasiłki, stałe zasiłki wyrównawcze i gwarantowane zasiłki okresowe, 4) zasiłki chorobowe wypłacane na podstawie odrębnych przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin, 5) dochody pochodzące z międzypaństwowych instytucji finansowych lub ze środków przyznanych przez rządy obcych państw na podstawie umów zawartych z tymi instytucjami lub państwami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, 6) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy - w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju - obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca, 7) część dochodów osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przebywających czasowo za granicą i uzyskujących tam dochody z innych tytułów niż stosunek pracy - w wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju obliczonych za okres, w którym osoby te uzyskiwały dochód, 8) należności pieniężne wypłacane żołnierzom i pracownikom skierowanym do polskich kontyngentów w misjach międzynarodowych, 9) przychody ze stosunku służbowego otrzymywane w czasie służby kandydackiej przez funkcjonariuszy Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej, 10) wynagrodzenie otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnię wniesionych wkładów gruntowych, 11) alimenty na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej. 3. W przypadku niemożliwości udokumentowania dochodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i współpracy przy prowadzeniu tej działalności w inny sposób przyjmuje się je w wysokości nie niższej niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone. 4. Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni użytków rolnych w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 ha przeliczeniowego, określanego na podstawie przepisów o podatku rolnym. § 6. 1. Przeciętny miesięczny dochód rodziny ustala się dzieląc przez liczbę 12 łączną kwotę dochodów uzyskanych przez członków rodziny w ostatnim roku podatkowym. 2. Przeciętny miesięczny dochód przypadający na jedną osobę w rodzinie ustala się dzieląc łączną kwotę przeciętnego miesięcznego dochodu rodziny przez liczbę członków rodziny. § 7. W umowie pożyczki Bank Gospodarstwa Krajowego, a w umowie kredytu bank kredytujący, określają w szczególności okres i terminy wypłacania pożyczki lub kredytu, wysokość oprocentowania należnego od studenta, zwanego dalej "kredytobiorcą", terminy i sposób ustalenia rozpoczęcia spłaty pożyczki lub kredytu oraz wysokości spłacanych rat należnych od studenta. § 8. 1. Pożyczka lub kredyt są wypłacane kredytobiorcy, w miesięcznych ratach przez okres 10 miesięcy w roku, z zastrzeżeniem ust. 2. Pierwsza rata przysługuje za październik. 2. Pożyczka lub kredyt są wypłacane przez okres 5 miesięcy, jeżeli w ostatnim roku studiów nauka trwa zgodnie z planem studiów tylko jeden semestr. 3. Miesięczna rata pożyczki lub kredytu jest przekazywana na rachunek bankowy wskazany przez kredytobiorcę. § 9. 1. Kredytobiorca jest zobowiązany, w terminie do 31 marca i 31 października każdego roku, do czasu ukończenia studiów, przedstawiać odpowiednio Bankowi Gospodarstwa Krajowego lub właściwemu bankowi zaświadczenie szkoły wyższej, według wzoru, o którym mowa w § 2 ust. 4, potwierdzające, że jest studentem, również w przypadku niekorzystania z pożyczki lub z kredytu w następnych latach studiów. 2. Bank zaprzestaje wypłacania rat kredytu, a Bank Gospodarstwa Krajowego rat pożyczki, z Funduszu, jeżeli kredytobiorca: 1) nie zaliczył semestru (roku studiów), chyba że wynika to z przyczyn zdrowotnych lub ważnych przyczyn losowych, potwierdzonych przez szkołę wyższą; wznowienie wypłat może nastąpić w następnym semestrze (roku akademickim) po złożeniu zaświadczenia o uzyskaniu wpisu na kolejny semestr (rok akademicki), 2) nie przedstawił bankowi w wymaganym terminie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1; w przypadku przedstawienia zaświadczenia w terminie późniejszym, wznowienie wypłat może nastąpić w miesiącu następującym po miesiącu, w którym złożono zaświadczenie, 3) korzystał z więcej niż jednej pożyczki lub kredytu, 4) został zawieszony w korzystaniu z praw studenta na podstawie orzeczenia komisji dyscyplinarnej; wznowienie wypłat może nastąpić w miesiącu następującym po miesiącu, w którym złożono zaświadczenie o przywróceniu praw studenta, 5) wystąpił z wnioskiem o zaprzestanie wypłacania pożyczki lub kredytu studenckiego. 3. W przypadku udzielenia kredytobiorcy urlopu z przyczyn zdrowotnych lub ważnych przyczyn losowych, wypłatę kredytu lub pożyczki zawiesza się do czasu powrotu na studia. § 10. 1. Kapitał pożyczki lub kapitał kredytu spłacane są przez kredytobiorcę w równych ratach miesięcznych. 2. Liczba rat spłaty pożyczki lub kredytu stanowi dwukrotność liczby wypłaconych rat pożyczki lub kredytu. 3. Liczba rat spłaty pożyczki lub kredytu może być: 1) większa niż określona w ust. 2, jeżeli kredytobiorca udokumentuje, że wysokość spłaty pożyczki lub kredytu przekracza 20% jego przeciętnego miesięcznego dochodu, o którym mowa w ust. 4, 2) mniejsza niż określona w ust. 2 - na wniosek kredytobiorcy. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, wysokość miesięcznej spłaty pożyczki lub kredytu może zostać na wniosek kredytobiorcy zmniejszona do 20% jego przeciętnego miesięcznego dochodu, ustalonego na podstawie zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego o dochodach uzyskanych w ostatnim roku podatkowym, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, a w przypadku uzyskiwania dochodów wymienionych w § 5 ust. 2 pkt 2-11 oraz ust. 3 i 4, na podstawie innego dowodu określonego przez bank. § 11. 1. Spłata pożyczki lub kredytu, wraz z należnymi odsetkami, rozpoczyna się po upływie jednego roku od daty ukończenia studiów, nie później jednak niż w dniu 1 października roku następującego po roku, w którym według planu studiów kredytobiorca powinien ukończyć studia. 2. Na wniosek kredytobiorcy może zostać ustalony wcześniejszy termin rozpoczęcia spłat. 3. W przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2 pkt 2, kredytobiorca rozpoczyna spłatę pożyczki lub kredytu, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin złożenia zaświadczenia, z uwzględnieniem postanowień § 12. 4. W przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2 pkt 3, właściwy bank wypowiada umowę pożyczki lub kredytu i żąda spłaty pożyczki lub kredytu z dniem upływu terminu wypowiedzenia. § 12. Bank Gospodarstwa Krajowego lub bank kredytujący zobowiązane są do powiadomienia kredytobiorcy o wysokości miesięcznej spłaty pożyczki lub kredytu wynikającej z kwoty wypłaconej pożyczki lub kredytu oraz liczby rat spłaty. § 13. 1. Odsetki od kredytu spłacane przez kredytobiorcę są naliczane w wysokości połowy stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego począwszy od dnia spłaty pierwszej raty kredytu przez okres równy dwukrotności liczby wypłaconych rat kredytu. 2. Odsetki od pożyczki są naliczane w wysokości połowy stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego począwszy od dnia spłaty pierwszej raty pożyczki przez okres równy dwukrotności liczby wypłaconych rat pożyczki. 3. Kredytobiorcy, na których ciąży obowiązek spłaty pożyczki lub kredytu zgodnie z § 11 ust. 3, spłacają odsetki naliczone od dnia spłaty pierwszej raty pożyczki lub kredytu w wysokości 0,75 stopy redyskontowej Narodowego Banku Polskiego. 4. Kredytobiorcy, którym wypowiedziano umowę pożyczki lub kredytu zgodnie z § 11 ust. 4, spłacają odsetki w wysokości odsetek ustawowych począwszy od dnia wypowiedzenia umowy. 5. W przypadku niespłacenia w terminie raty pożyczki lub kredytu, Bank Gospodarstwa Krajowego lub bank kredytujący nalicza odsetki od zadłużenia przeterminowanego w wysokości odsetek ustawowych. Odsetki te są spłacane przez kredytobiorcę w pełnej wysokości. Odsetki w pełnej wysokości spłacane są również po upływie okresów, o których mowa w ust. 1 i 2. 6. Do okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, dolicza się okres odbywania przez kredytobiorcę służby wojskowej. § 14. 1. Pożyczka lub kredyt są umarzane w 20% kredytobiorcy, który ukończył studia w grupie 5% najlepszych absolwentów szkoły wyższej. 2. Umorzenia pożyczki lub kredytu, o których mowa w ust. 1, dokonuje odpowiednio Bank Gospodarstwa Krajowego lub właściwy bank, na wniosek kredytobiorcy potwierdzony przez dziekana lub inny organ jednoosobowy szkoły wyższej. 3. Rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego ustali sposób wyłaniania najlepszych absolwentów szkoły wyższej. 4. Pożyczka lub kredyt, na wniosek kredytobiorcy, mogą być umorzone w całości w przypadku trwałej utraty zdolności do spłaty zobowiązań, jeśli kredytobiorca udokumentuje trwałą niezdolność do pracy. Wniosek powinien zawierać oświadczenie wnioskodawcy o zgodzie na gromadzenie i przechowywanie jego danych osobowych, zawartych w orzeczeniu, o którym mowa w ust. 5. 5. Podstawą umorzenia, o którym mowa w ust. 4, jest orzeczenie wydane na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) lub inne orzeczenie traktowane na równi z tym orzeczeniem. 6. Pożyczkę lub kredyt umarza odpowiednio Bank Gospodarstwa Krajowego lub właściwy bank w całości przy braku prawnych możliwości dochodzenia roszczeń w przypadku śmierci kredytobiorcy. 7. W przypadkach trudnej sytuacji życiowej kredytobiorcy pożyczka lub kredyt mogą być umorzone częściowo na jego wniosek. 8. Umorzeń, o których mowa w ust. 4 i 7, dokonuje Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Komisji do Spraw Pożyczek i Kredytów Studenckich. § 15. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje bankom ze środków Funduszu: 1) całą kwotę odsetek od kredytu, należnych: a) w okresie studiów i urlopów, o których mowa w § 9 ust. 3, b) w okresie od zakończenia studiów do terminu rozpoczęcia spłaty kredytu, o którym mowa w § 11 ust. 1 i 2, c) od kredytów umorzonych, naliczonych do dnia przekazania środków, d) w okresie odbywania przez kredytobiorcę służby wojskowej, e) w okresie do terminu rozpoczęcia spłaty kredytu, o którym mowa w § 11 ust. 3, 2) część odsetek od kredytu stanowiącą różnicę między odsetkami wynikającymi z umowy kredytu a odsetkami spłaconymi przez kredytobiorcę, 3) środki odpowiadające kwocie kredytu umorzonego w przypadkach określonych w § 14 ust. 1, 4, 6 i 7. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje bankom środki Funduszu na pokrycie odsetek, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w okresach miesięcznych na podstawie zapotrzebowania zawierającego: 1) kwotę odsetek podlegających spłacie ze środków Funduszu, 2) oświadczenie o wymagalności odsetek objętych zapotrzebowaniem, 3) oświadczenie o uprawnieniu kredytobiorców, których zadłużenie stanowi podstawę naliczenia odsetek, do spłaty odsetek ze środków Funduszu, 4) oświadczenie o spłacie odsetek należnych od kredytobiorców po rozpoczęciu spłaty kredytu. 3. Banki przekazują Bankowi Gospodarstwa Krajowego w okresach kwartalnych rozliczenia udzielonych kredytów, wypłaconych rat kredytów, dokonanych przez kredytobiorców spłat kredytów i odsetek oraz kredytów umorzonych. 4. Terminy składania zapotrzebowań, o których mowa w ust. 2, i rozliczeń, o których mowa w ust. 3, oraz ich wzory określa umowa, o której mowa w § 3 ust. 2. 5. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje bankom środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, po otrzymaniu: 1) oświadczenia od banku o nabyciu przez kredytobiorcę prawa do umorzenia kredytu, o którym mowa w § 14 ust. 1 i 6, 2) informacji Ministra Edukacji Narodowej o umorzeniu, o którym mowa w § 14 ust. 4 i 7. § 16. Wysokość miesięcznej raty pożyczki lub kredytu na rok akademicki 1998/1999 wynosi 400 zł. § 17. Termin składania wniosków, o których mowa w § 2 ust. 1, w roku akademickim 1998/1999 upływa z dniem 16 listopada 1998 r. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 września 1998 r. (poz. 835) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 2 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat pobieranych przez organy celne. (Dz. U. Nr 126, poz. 836) Na podstawie art. 276 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobieranych przez organy celne (Dz. U. Nr 139, poz. 937) w § 6 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się lit. i). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 7 października 1998 r. w sprawie ustanowienia opłaty celnej dodatkowej na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 126, poz. 837) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się do dnia 31 grudnia 1998 r. opłatę celną dodatkową, w wysokości określonej w załączniku do niniejszego rozporządzenia, na towary rolne wymienione w tym załączniku, wprowadzane na polski obszar celny i zgłaszane organom celnym w celu dopuszczenia do wolnego obrotu, jeżeli ilość tych towarów przekroczy w roku kalendarzowym wielkość progową, określoną w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy (Dz. U. Nr 69, poz. 455 i Nr 99, poz. 634). § 2. Opłata celna dodatkowa, o której mowa w § 1, nie dotyczy towarów wprowadzanych na polski obszar celny na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 159, poz. 1063 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 89 i Nr 65, poz. 423). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 7 października 1998 r. (poz. 837) WYKAZ TOWARÓW ROLNYCH OBJĘTYCH OPŁATĄ CELNĄ DODATKOWĄ Kod PCNWyszczególnienieWysokość opłaty celnej dodatkowej 123 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone:20% - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 28 września 1998 r. w sprawie sposobu rozdysponowania środków finansowych przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników oraz zasad przyznawania tej premii. (Dz. U. Nr 126, poz. 838) Na podstawie art. 18a ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) sposób rozdysponowania środków finansowych stanowiących: a) wpływy z tytułu kosztów pobierania próbek oraz wykonywania pomiarów i analiz, na podstawie których stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska, poniesionych przez jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne, których działalność jest źródłem naruszenia tych wymagań, b) 20% wpływów z tytułu pobranych kar pieniężnych wymierzonych w wyniku kontroli przestrzegania wymogów ochrony środowiska, przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska oraz na premie dla jej pracowników, 2) zasady przyznawania premii dla pracowników Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska. § 2. 1. Środki finansowe stanowiące wpływy z tytułu kosztów pobierania próbek oraz wykonywania pomiarów i analiz, zgromadzone na rachunku środków specjalnych w wojewódzkim inspektoracie ochrony środowiska, przeznacza się na usprawnienie funkcjonowania tego inspektoratu. 2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, mogą w szczególności być wykorzystane na: 1) poprawę warunków lokalowych, zakup wyposażenia laboratoryjnego, aparatury pomiarowej i badawczej, środków transportu, wyposażenia biurowego, w tym w urządzenia i systemy informatyczne, 2) poprawę organizacji pracy, 3) szkolenie pracowników w zakresie wdrażania nowych rozwiązań organizacyjnych, stosowania nowoczesnej aparatury i wyposażenia, o których mowa w pkt 1. § 3. 1. Środki finansowe stanowiące wpływy z tytułu kar wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska przekazują co miesiąc Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska. 2. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zgromadzone na rachunku środków specjalnych w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska, przeznacza się na: 1) premie miesięczne dla pracowników Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska i wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska, 2) należne od premii: a) dodatkowe wynagrodzenia roczne, b) nagrody jubileuszowe i odprawy emerytalne, 3) naliczane od premii zasiłki chorobowe i wynagrodzenia za czas choroby, 4) naliczane od wynagrodzeń określonych w pkt 1 i w pkt 2 lit. a) składki na ubezpieczenie społeczne i składki na Fundusz Pracy. § 4. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, co miesiąc: 1) dokonuje podziału środków finansowych, o których mowa w § 3 ust. 1, między Główny Inspektorat Ochrony Środowiska i wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska, według zasad określonych w ust. 2, 2) przekazuje do wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska przyznane środki finansowe, z przeznaczeniem na cele, o których mowa w § 3 ust. 2. 2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska dokonuje podziału środków finansowych, o których mowa w ust. 1, według następujących zasad: 1) ustala przeciętną liczbę pracowników zatrudnionych w danym miesiącu w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska i w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, 2) dzieli środki finansowe, o których mowa w § 3 ust. 1, przez liczbę przeciętnie zatrudnionych, o których mowa w pkt 1, 3) określa dla każdego inspektoratu ochrony środowiska środki finansowe na premie za dany miesiąc, mnożąc liczbę przeciętnie w nim zatrudnionych przez wielkość środków, o których mowa w pkt 2. § 5. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przyznaje premie miesięczne: 1) pracownikom Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, 2) wojewódzkim inspektorom ochrony środowiska. 2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przyznaje premie miesięczne pozostałym pracownikom wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. § 6. 1. Podstawę wymiaru premii miesięcznej dla pracowników zatrudnionych w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska ustala się jako iloraz kwoty środków, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, przypadających dla Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska w miesiącu, za który premia jest przyznawana, oraz liczby przeciętnie zatrudnionych pracowników w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska w danym miesiącu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio przy obliczaniu podstawy wymiaru premii miesięcznej dla pracowników zatrudnionych w wojewódzkim inspektoracie ochrony środowiska. § 7. 1. Premię miesięczną przyznaje się w wysokości: 1) nie niższej niż 60% podstawy wymiaru premii, o której mowa w § 6, 2) nie wyższej niż wysokość wynagrodzenia zasadniczego należnego pracownikowi za miesiąc, za który premia jest przyznawana, z uwzględnieniem ust. 2. 2. W wypadkach uzasadnionych szczególnymi osiągnięciami pracownika w danym miesiącu premia miesięczna, na wniosek bezpośredniego przełożonego, może być podwyższona o 50% w stosunku do wysokości premii określonej w ust. 1 pkt 2. Przepisy § 5 stosuje się odpowiednio. § 8. Premię miesięczną przyznaje się pracownikowi za osiągnięcia i wyniki pracy, biorąc pod uwagę stopień przyczynienia się pracownika do skutecznej realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. Nr 77, poz. 335, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 9. Pracownikowi zatrudnionemu po raz pierwszy w Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska przyznaje się premię miesięczną po przepracowaniu pełnych trzech miesięcy kalendarzowych. § 10. Premia miesięczna nie przysługuje pracownikowi Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska lub wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska, jeżeli w miesiącu, za który premia jest przyznawana: 1) pracownik został zwolniony z pełnienia obowiązków służbowych w warunkach określonych na podstawie art. 151 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) lub w art. 45 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366), 2) pracownik naruszył podstawowe obowiązki pracownicze określone w prawie pracy, a nie został ukarany na podstawie art. 108 Kodeksu pracy, 3) stosunek pracy został rozwiązany przez pracodawcę bez wypowiedzenia z winy pracownika. § 11. 1. Premie miesięczne należne pracownikom zatrudnionym w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska i w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska, a nie wypłacone do dnia wejścia w życie rozporządzenia, wypłaca się jednorazowo z zachowaniem zasad określonych w § 7-10. 2. Premie miesięczne za grudzień 1998 r. wypłaca się nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych. (Dz. U. Nr 126, poz. 839) Na podstawie art. 34 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych. § 2. Przez ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych rozumie się zespół czynności zmierzających do określenia przydatności gruntów na potrzeby budownictwa, wykonywanych w szczególności w terenie i w laboratorium. § 3. 1. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych obejmuje: 1) fundamentowanie obiektów budowlanych, 2) określanie nośności i stateczności podłoża gruntowego, 3) ustalanie i weryfikację wzajemnego oddziaływania obiektu budowlanego i podłoża gruntowego w różnych fazach budowy i eksploatacji, 4) ocenę stateczności skarp, wykopów i nasypów oraz ich zabezpieczania, 5) wybór metody wzmacniania podłoża gruntowego, 6) ocenę oddziaływania wód gruntowych na budowlę, 7) ocenę gruntów stosowanych w robotach ziemnych, 8) wybór metody podtrzymywania skarp, 9) wykonywanie barier uszczelniających. 2. Geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych ustala się w celu uzyskania danych: 1) dotyczących budowy i parametrów geotechnicznych podłoża gruntowego współpracującego z projektowanym obiektem i w strefie oddziaływania projektowanych robót, 2) umożliwiających rozpoznanie zagrożeń mogących wystąpić w trakcie robót budowlanych lub w ich wyniku, 3) wymaganych do bezpiecznego i racjonalnego zaprojektowania i wykonania obiektu budowlanego. § 4. 1. W celu ustalenia geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych wykonuje się analizę i ocenę dokumentacji geotechnicznej, geologiczno-inżynierskiej i hydrogeologicznej, danych archiwalnych oraz innych danych dotyczących badanego terenu i jego otoczenia. 2. W zależności od potrzeb należy: 1) przygotować program badań geotechnicznych w terenie na potrzeby projektowanego obiektu, 2) wykonać badania geotechniczne w terenie obejmujące w szczególności: a) małośrednicowe sondowania próbnikami przelotowymi, b) sondowania dynamiczne i statyczne, c) badania presjometryczne i dylatometryczne, d) badania georadarowe i elektrooporowe, e) badania dynamiczne gruntów, f) odkrywki fundamentów, g) badania wodoprzepuszczalności gruntów i konstrukcji ziemnych, h) badania wód gruntowych i ich oddziaływania na konstrukcję, i) badania na poletkach doświadczalnych, 3) wykonać badania geotechniczne w laboratorium, obejmujące w szczególności: a) badania fizyczno-mechanicznych i dynamicznych właściwości gruntów, b) badania chemicznych właściwości gruntów i wód gruntowych, c) badania próbek gruntów ulepszonych i materiałów zastosowanych do ulepszania podłoża gruntowego, 4) ustalić wzajemne oddziaływanie fundamentów obiektu budowlanego i podłoża gruntowego w skali laboratoryjnej, technicznej i naturalnej, w tym próbne obciążenia gruntu, pali i fundamentów, 5) wykonać inne czynności geotechniczne, jak: a) prognozę zmian właściwości podłoża gruntowego, b) obliczenie nośności, stateczności i osiadań fundamentów, c) ustalenie danych niezbędnych do zaprojektowania fundamentów, d) określenie szkodliwości oddziaływań wód gruntowych na obiekt budowlany i sposobów przeciwdziałania tym zagrożeniom, e) określenie zakresu pomiarów geodezyjnych przemieszczeń obiektu wznoszonego i obiektów sąsiednich oraz gruntu, niezbędnych do rozpoznania zagrożeń mogących wystąpić w trakcie robót budowlanych lub w ich wyniku. § 5. 1. Zakres czynności wykonywanych przy ustalaniu geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych jest uzależniony od zaliczenia obiektu budowlanego do kategorii geotechnicznej obiektów budowlanych, o której mowa w § 7, zwanej dalej "kategorią geotechniczną". 2. Kategorię geotechniczną ustala się w zależności od rodzaju warunków gruntowych oraz czynników konstrukcyjnych charakteryzujących możliwość przenoszenia odkształceń i drgań, stopnia złożoności oddziaływań, stopnia zagrożenia życia i mienia awarią konstrukcji, jak również od wartości zabytkowej lub technicznej obiektu i zagrożenia środowiska. 3. Rozróżnia się następujące rodzaje warunków gruntowych: 1) proste warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów jednorodnych genetycznie i litologicznie, równoległych do powierzchni terenu, nie obejmujących gruntów słabonośnych, przy zwierciadle wód gruntowych poniżej projektowanego poziomu posadawiania oraz braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych, 2) złożone warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów niejednorodnych, nieciągłych, zmiennych genetycznie i litologicznie, obejmujących grunty słabonośne, przy zwierciadle wód gruntowych w poziomie projektowanego posadawiania i powyżej tego poziomu oraz przy braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych, 3) skomplikowane warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów objętych występowaniem niekorzystnych zjawisk geologicznych, zwłaszcza zjawisk i form krasowych, osuwiskowych, sufozyjnych, kurzawkowych, glacitektonicznych, na obszarach szkód górniczych, przy możliwych nieciągłych deformacjach górotworu oraz w centralnych obszarach delt rzek. § 6. 1. Kategorię geotechniczną całego obiektu lub jego poszczególnych części określa projektant obiektu w uzgodnieniu z osobą upoważnioną, na podstawie odrębnych przepisów, do ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektu budowlanego. W trakcie czynności geotechnicznych oraz budowy, przy stwierdzeniu innych od założonych w programie warunków gruntowych, kategoria geotechniczna może ulec zmianie. 2. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, forma ich przedstawienia oraz zakres niezbędnych badań powinny być dostosowane do kategorii geotechnicznej. § 7. Rozróżnia się następujące kategorie geotechniczne: 1) pierwsza kategoria geotechniczna, która obejmuje niewielkie obiekty budowlane o statycznie wyznaczalnym schemacie obliczeniowym, w prostych warunkach gruntowych, dla których wystarcza jakościowe określenie właściwości gruntów, takie jak: a) 1- lub 2-kondygnacyjne budynki mieszkalne i gospodarcze, b) ściany oporowe i rozparcia wykopów, jeżeli różnica poziomów nie przekracza 2 m, c) wykopy do głębokości 1,2 m i nasypy do wysokości 3 m wykonywane zwłaszcza przy budowie dróg, pracach drenażowych oraz układaniu rurociągów, 2) druga kategoria geotechniczna, która obejmuje obiekty budowlane w prostych i złożonych warunkach gruntowych, wymagające ilościowej oceny danych geotechnicznych i ich analizy, takie jak: a) fundamenty bezpośrednie lub głębokie, b) ściany oporowe lub inne konstrukcje oporowe, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. b), utrzymujące grunt albo wodę, c) wykopy i nasypy, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. c), oraz budowle ziemne, d) przyczółki i filary mostowe oraz nabrzeża, e) kotwy gruntowe i inne systemy kotwiące, 3) trzecia kategoria geotechniczna, która obejmuje: a) nietypowe obiekty budowlane niezależnie od stopnia skomplikowania warunków gruntowych, których wykonanie lub użytkowanie może stwarzać poważne zagrożenie dla użytkowników i środowiska, takie jak: obiekty energetyki jądrowej, rafinerie, zakłady chemiczne, zapory wodne, lub których projekty budowlane zawierają nowe, nie sprawdzone w krajowej praktyce, rozwiązania techniczne, nie znajdujące podstaw w przepisach i Polskich Normach, b) obiekty budowlane posadawiane w skomplikowanych warunkach gruntowych, c) obiekty zabytkowe i monumentalne. § 8. 1. Geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych opracowuje się w formie ekspertyzy lub dokumentacji geotechnicznej. 2. Dla obiektów budowlanych wymagających wykonania robót geologicznych, zaliczonych do trzeciej kategorii geotechnicznej oraz w złożonych warunkach gruntowych do drugiej kategorii, poza dokumentacją geotechniczną należy wykonać dokumentację geologiczno-inżynierską, opracowaną zgodnie z odrębnymi przepisami. § 9. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do obiektów budowlanych, w stosunku do których został złożony wniosek o wydanie decyzji o pozwolenie na budowę przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych. (Dz. U. Nr 127, poz. 840) Na podstawie art. 20a ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) oraz art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie reguluje: 1) szczegółowe zasady i tryb postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza granicami państwa oraz określa organy wojskowe właściwe w tych sprawach, 2) uprawnienia i obowiązki żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa, 3) uposażenie i inne należności pieniężne otrzymywane przez żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa. § 2. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do żołnierzy zawodowych, zwanych dalej "żołnierzami": 1) wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa: a) w składzie polskich kontyngentów wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", do misji specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach tych misji, b) jako obserwatorzy wojskowi lub osoby posiadające status obserwatora wojskowego w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych, 2) wyznaczonych na stanowiska służbowe: a) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych, b) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy międzynarodowych dowództwach wojskowych, c) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych dowództw wojskowych. 2. Przepisy rozporządzenia - tylko w zakresie określonym w § 15 - stosuje się również do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych lub sił wielonarodowych albo bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych dowództw wojskowych, na podstawie indywidualnych kontraktów. § 3. 1. Przepisów rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, nie stosuje się do żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, w ataszatach wojskowych i w urzędach konsularnych. 2. Uprawnienia i obowiązki oraz uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy, o których mowa w ust. 1, określają przepisy dotyczące pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 3. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, nie otrzymują uposażenia zasadniczego i dodatków przysługujących z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej. Rozdział 2 Wyznaczanie żołnierzy do pełnienia służby poza granicami państwa i odwoływanie z pełnienia tej służby § 4. 1. Decyzję o wyznaczeniu żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa podejmuje Minister Obrony Narodowej, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. 2. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa następuje po uzyskaniu jego pisemnej zgody oraz: 1) opinii Wojskowych Służb Informacyjnych, 2) orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia tej służby, wydanego po przeprowadzeniu badań lekarskich, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 7. 3. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych albo bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych następuje ponadto po uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych. § 5. 1. Zgodę na wyznaczenie do pełnienia służby poza granicami państwa, o której mowa w art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944), zwanej dalej "ustawą", żołnierz wyraża w formie pisemnego oświadczenia, wskazującego miejsce i czas pełnienia tej służby oraz stanowisko służbowe, na którym zgadza się ją pełnić, a także stopień wojskowy, w którym godzi się występować. 2. W przypadku żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, w oświadczeniu powinna być wyrażona również zgoda na poddanie się sprawdzeniu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej. 3. Do oświadczenia załącza się podpisany przez żołnierza zakres czynności na stanowisku służbowym, na którym będzie pełnić służbę poza granicami państwa. § 6. 1. W przypadku gdy służba, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, będzie wiązać się z dostępem do wiadomości uznanych za niejawne przez państwo lub organizację międzynarodową, w którym lub przy której działa polskie przedstawicielstwo, a z tym państwem lub z tą organizacją została zawarta umowa o wzajemnej ochronie tych wiadomości, Minister Obrony Narodowej wydaje żołnierzowi upoważnienie do dostępu do wiadomości niejawnych, zwane dalej "upoważnieniem". 2. Wydanie upoważnienia jest poprzedzone zasięgnięciem opinii Wojskowych Służb Informacyjnych, które swoją opinię przedstawiają Ministrowi Obrony Narodowej. 3. Upoważnienie sporządza się w języku polskim oraz w języku uzgodnionym z właściwym państwem lub organizacją międzynarodową. 4. Upoważnienie powinno zawierać: 1) dane osobowe żołnierza, 2) dopuszczenie do dostępu do wiadomości o oznaczonej klauzuli niejawności, 3) okres ważności upoważnienia, 4) inne dane wynikające z umowy, o której mowa w ust. 1. 5. Minister Obrony Narodowej przysyła oryginał upoważnienia państwu lub organizacji międzynarodowej, w którym lub przy której działa przedstawicielstwo. Kopię upoważnienia włącza się do akt personalnych żołnierza. § 7. 1. W okresie pełnienia służby, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, żołnierz pozostaje na stanowisku służbowym ostatnio zajmowanym w kraju. 2. Stanowiska służbowe, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, ujmuje się w Wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, zwanym dalej "wykazem stanowisk", prowadzonym przez Ministra Obrony Narodowej. § 8. 1. W trakcie pełnienia służby poza granicami państwa żołnierz podlega Ministrowi Obrony Narodowej. 2. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, podlega również przełożonemu kierującemu działalnością misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych. 3. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, podlega również: 1) kierownikowi polskiego przedstawicielstwa wojskowego - w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b), 2) przełożonym określonym dla danej struktury przez organizację międzynarodową lub międzynarodowe dowództwo wojskowe - w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. c). § 9. Decyzja o wyznaczeniu żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa może być uchylona przez Ministra Obrony Narodowej przed dniem wyjazdu z kraju: 1) w przypadku prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, w tym skarbowe, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych, 2) na wniosek państwa lub organizacji międzynarodowej, w której żołnierz miał pełnić służbę, albo na wniosek żołnierza, 3) z uwagi na potrzeby Sił Zbrojnych. § 10. 1. Żołnierz może być odwołany do kraju w każdym czasie przez Ministra Obrony Narodowej w przypadku: 1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, stwierdzonego w opinii służbowej, 2) prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, w tym skarbowe, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych bądź w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu, 3) wniosku państwa, w którym działa misja specjalna organizacji międzynarodowej, albo misji specjalnej organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na którego terytorium ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowego dowództwa wojskowego, przy którym działa przedstawicielstwo, albo też państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, bądź też dowódcy sił wielonarodowych, 4) wniosku żołnierza albo, 5) potrzeb Sił Zbrojnych. 2. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż sześćdziesiąt dni. § 11. Przepisów § 4 ust. 2 i § 6 nie stosuje się do żołnierzy Jednostki Wojskowej Nr 2305, jeżeli utrudnia to jej natychmiastowe użycie poza granicami państwa. Rozdział 3 Uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz przysługujące im świadczenia § 12. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, przez cały czas pełnienia służby poza granicami państwa zachowuje wszystkie uprawnienia i świadczenia, w tym prawo do uposażenia i innych należności pieniężnych, przysługujące mu z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na te uprawnienia albo na prawo lub wysokość tych świadczeń. § 13. 1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), niezależnie od uprawnień i świadczeń określonych w § 12, przysługują: 1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach, 2) jednorazowa należność pieniężna, 3) dodatek zagraniczny, 4) dodatek wojenny, 5) walutowy dodatek rodzinny, 6) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach, 7) bezpłatne badania lekarskie, a także bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne, 8) bezpłatny przewóz: a) z kraju do rejonu działania misji specjalnej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpłatne wyżywienie w czasie tego przewozu, b) z rejonu działania misji specjalnej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych, 9) urlop zdrowotny po powrocie do kraju, po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa, 10) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa. 2. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), mogą być przyznawane nagrody z walutowego funduszu nagród, wynoszącego 1% sumy dodatków zagranicznych wypłaconych żołnierzom w każdym miesiącu. § 14. 1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), niezależnie od uprawnień i świadczeń określonych w § 12, przysługują świadczenia wymienione w § 13 ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7 i 8 lit. a) oraz w pkt 9 i 10. 2. Świadczenia, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1, przysługują żołnierzowi wymienionemu w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej go do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej oraz, po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9. 3. Do żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), stosuje się przepisy § 17, 23, 24, 26 i 28. § 15. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 2, przysługują świadczenia określone w § 13 ust. 1 pkt 6, 9 i 10; stosuje się do niego także przepisy § 23, 26 i § 31 ust. 1. § 16. Bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie przysługuje żołnierzowi: 1) przed wyjazdem, w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, 2) w czasie pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej, 3) po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9. § 17. 1. Jednorazowa należność pieniężna przysługuje w wysokości miesięcznego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego w stopniu wojskowym plutonowego, z wysługą do dwóch lat, na stanowisku służbowym zaszeregowanym do 32 grupy uposażenia. 2. Jednorazową należność pieniężną wypłaca się w złotych polskich, po wydaniu decyzji o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa. 3. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi, jeżeli decyzja o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa została uchylona przed dniem wyjazdu z kraju z powodów określonych w § 9 pkt 1 lub na wniosek żołnierza. 4. Jednorazową należność pieniężną wypłaca jednostka wojskowa, na której zaopatrzeniu finansowym pozostaje żołnierz polskiego kontyngentu wojskowego przygotowujący się do pełnienia służby poza granicami państwa. § 18. 1. Dodatek zagraniczny przysługuje od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej. 2. Grupy i stawki dodatku zagranicznego dla poszczególnych stanowisk służbowych, w zależności od warunków działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, zakresu wykonywanych zadań służbowych oraz ponoszonej odpowiedzialności, określają tabele stanowiące załączniki nr 1-3 do rozporządzenia. 3. Minister Obrony Narodowej zaszeregowuje do odpowiednich grup dodatku zagranicznego stanowiska służbowe nie wymienione w tabelach, o których mowa w ust. 2. 4. Żołnierzom biorącym udział w rozminowywaniu terenu albo zbieraniu, przechowywaniu lub niszczeniu amunicji i materiałów wybuchowych zwiększa się stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w ust. 2, od 5 do 10 dolarów amerykańskich za każdy dzień wykonywania tych prac. Wysokość zwiększenia w tych granicach ustala dowódca polskiego kontyngentu wojskowego w zależności od uciążliwości wykonywanych prac, stopnia ponoszonego ryzyka i zakresu odpowiedzialności. 5. Dodatek zagraniczny wlicza się do podstawy obliczenia wysokości świadczenia odszkodowawczego przysługującego w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku ustala się według ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany, obowiązującego w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania. § 19. 1. Dodatek wojenny przysługuje za czas faktycznego przebywania w strefie działań wojennych. 2. Minister Spraw Zagranicznych, w drodze obwieszczenia, określa strefy działań wojennych oraz dzień rozpoczęcia i zakończenia w nich działań wojennych. 3. Stawka dodatku wojennego wynosi 3 dolary amerykańskie za każdy dzień faktycznego przebywania w strefie działań wojennych. § 20. 1. Walutowy dodatek rodzinny przysługuje, jeżeli organizacja międzynarodowa, która wysłała misję specjalną, wymaga przebywania za granicą wraz z żołnierzem członków jego najbliższej rodziny albo jeżeli na wniosek żołnierza Minister Obrony Narodowej wyraził zgodę na jego przebywanie za granicą wraz z członkami najbliższej rodziny, a organizacja międzynarodowa, która wysłała misję specjalną, to dopuszcza. 2. Walutowy dodatek rodzinny wypłaca się na zasadach i według stawek, o których mowa w § 8-9a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 r. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 56, poz. 252, z 1997 r. Nr 44, poz. 275 oraz z 1998 r. Nr 76, poz. 500). § 21. Nagrody, o których mowa w § 13 ust. 2, przyznaje w formie pieniężnej, dowódca polskiego kontyngentu wojskowego, a żołnierzowi wyznaczonemu do pełnienia służby w kwaterze głównej, dowództwie lub sztabie misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych - jego narodowy przełożony, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych w kraju. § 22. 1. Dodatki określone w § 13 ust. 1 pkt 3-5 oraz nagrody, o których mowa w § 13 ust. 2, wypłaca się w dolarach amerykańskich albo w walucie państwa, w którym żołnierz pełni służbę, w zależności od pisemnego wniosku żołnierza. 2. Wypłata dodatków, o których mowa w ust. 1, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te lub ich części mogą być przekazywane na imienne rachunki walutowe w banku krajowym pisemnie wskazanym przez niego, z tym że przekazy takie mogą być dokonywane tylko w dolarach amerykańskich. 3. Bezpośrednio po przybyciu polskiego kontyngentu wojskowego do rejonu działania jego dowódca może zezwolić na wypłacenie zaliczki na poczet przysługującego dodatku zagranicznego. 4. Dodatek zagraniczny i walutowy dodatek rodzinny za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części ich stawki miesięcznej. 5. Do dodatków, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 3 i 4, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944). § 23. 1. Podczas pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych żołnierz występuje w ubiorze właściwym dla danej misji, który może składać się z części umundurowania żołnierzy Sił Zbrojnych i części ustalonej przez organizację międzynarodową, która wysłała daną misję, lub właściwe organy sił wielonarodowych. 2. Podczas pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych żołnierz nosi oznaki stopnia wojskowego, do którego w etacie polskiego kontyngentu wojskowego jest zaszeregowane stanowisko służbowe, na którym wykonuje zadania służbowe w tym kontyngencie, nawet jeżeli stopień ten jest inny od posiadanego przez niego w kraju. § 24. 1. Badania lekarskie przeprowadza się przed wyjazdem z kraju w rejon działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, w związku z rozpoczęciem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpośrednio po powrocie do kraju, w związku z zakończeniem pełnienia tej służby, w zakresie i trybie określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach. 2. Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne przysługują, w rejonie działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych oraz w czasie przewozu tam i z powrotem, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej. § 25. 1. W przypadku określonym w § 20 ust. 1 przewóz, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 8, przysługuje również członkom najbliższej rodziny żołnierza. 2. W przypadku odwołania żołnierza do kraju z powodów określonych w § 10 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4, koszty przewozu ponosi żołnierz. § 26. 1. Urlop zdrowotny przysługuje, w wymiarze jednego dnia, za każde rozpoczęte dziesięć dni pełnienia służby poza granicami państwa. Urlop ten wykorzystuje się po powrocie do kraju, w związku z zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, bezpośrednio przed wyznaczonym dniem stawienia się w jednostce wojskowej, w której żołnierz pełni służbę. 2. Łączny wymiar urlopu zdrowotnego nie może przekroczyć trzydziestu dni kalendarzowych. 3. Uposażenie za czas urlopu zdrowotnego wypłaca się w walucie polskiej, przyjmując jako podstawę jego obliczenia uposażenie pobrane na ostatnio zajmowanym w kraju. stanowisku służbowym § 27. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), wykonującemu zadania służbowe poza rejonem działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, dojazdów i noclegów, płatne w walutach obcych, na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. § 28. 1. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, przysługuje - na koszt Ministerstwa Obrony Narodowej - ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zaistniałych w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, wskutek których nastąpiło uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć żołnierza, według zasad obowiązujących wobec pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 2. Zakres ubezpieczenia i sumę ubezpieczenia określa umowa ubezpieczenia zawarta między Ministrem Obrony Narodowej a zakładem ubezpieczeń, z tym że suma ubezpieczenia nie powinna być niższa niż świadczenie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 10. § 29. 1. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), w związku z zakończeniem pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, podlega opiniowaniu specjalnemu, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy. 2. Opinię specjalną, o której mowa w ust. 1, sporządza bezpośredni przełożony żołnierza. Dowódca polskiego kontyngentu wojskowego może sporządzić opinię odmienną. Rozdział 4 Uprawnienia i obowiązki żołnierzy pełniących służbę w polskich przedstawicielstwach wojskowych oraz w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych dowództw wojskowych, a także przysługujące im świadczenia § 30. 1. Żołnierzowi pełniącemu służbę w przedstawicielstwie, organizacji lub dowództwie, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, przysługują: 1) uposażenie walutowe, 2) inne należności pieniężne i świadczenia - na zasadach określonych w rozporządzeniu wymienionym w § 20 ust. 2, z tym że uprawnienia przyznane w tym rozporządzeniu Ministrowi Spraw Zagranicznych, w stosunku do żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, przysługują Ministrowi Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Stanowiska służbowe żołnierzy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, oraz grupy zaszeregowania tych stanowisk, a także współczynnik do obliczania wysokości uposażenia walutowego w poszczególnych grupach zaszeregowania określa tabela stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Przepis § 18 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 4. Wysokość uposażenia walutowego w poszczególnych grupach zaszeregowania oblicza się od wynagrodzenia bazowego określonego w § 3 ust. 3 rozporządzenia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przy zastosowaniu współczynników ustalonych w tabeli, o której mowa w ust. 2. § 31. 1. W okresie pełnienia służby w przedstawicielstwie, organizacji lub dowództwie, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, żołnierz zachowuje wszystkie uprawnienia i świadczenia, z wyjątkiem prawa do uposażenia, jakie przysługują mu z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej w kraju, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na te uprawnienia albo na prawo lub wysokość tych świadczeń. 2. Do ustalenia uposażenia stanowiącego podstawę obliczenia wysokości uprawnień i świadczeń, o których mowa w ust. 1, stanowiska służbowe wynikające z wykazu stanowisk zaszeregowuje się do grup uposażenia według zasad określonych w ustawie wymienionej w § 22 ust. 5. § 32. 1. Żołnierzowi pełniącemu służbę w przedstawicielstwie, organizacji lub dowództwie, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, niezależnie od uprawnień i świadczeń określonych w § 31 ust. 1, przysługują: 1) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach, 2) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa, 3) wyposażenie w sprzęt biurowy i pojazdy mechaniczne, według należności wynikających z wykazu stanowisk, używane na zasadach określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach. 2. Przy obliczaniu świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przyjmuje się uposażenie ustalone według zasad, o których mowa w § 31 ust. 2, w stawkach obowiązujących w dniu wydania decyzji o przyznaniu tych świadczeń. § 33. 1. Do żołnierzy pełniących służbę w przedstawicielstwach, organizacjach i dowództwach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy § 13 ust. 1 pkt 7 i 8, § 23-25 oraz § 28. 2. Minister Obrony Narodowej może wyrazić zgodę na pokrycie żołnierzowi kosztów: 1) podróży żony towarzyszącej mu w podróży służbowej w państwie pełnienia służby, jeżeli wymaga tego miejscowy zwyczaj, 2) przejazdu członków najbliższej rodziny żołnierza do kraju w celu leczenia szpitalnego i z powrotem. § 34. Żołnierz pełniący służbę na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, jest obowiązany przestrzegać przepisów obowiązujących w organizacji międzynarodowej lub międzynarodowym dowództwie wojskowym, przy których lub w których jest wyznaczony na stanowisko służbowe. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 35. W sprawach dotyczących pełnienia czynnej służby wojskowej przez żołnierzy, o których mowa w § 2 ust. 1, nie uregulowanych w rozporządzeniu, stosuje się przepisy obowiązujące wobec żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w kraju. § 36. Rozporządzenie stosuje się również wobec żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową poza granicami państwa w pierwszym dniu miesiąca następnego po miesiącu wejścia w życie rozporządzenia. § 37. 1. Pełnienie służby przez żołnierzy zawodowych poza resortem obrony narodowej określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej (Dz. U. Nr 130, poz. 846). 2. Uposażenie i inne należności pieniężne, przysługujące żołnierzom zawodowym skierowanym za granicę do akademii i szkół oraz na kursy, określa zarządzenie Nr 27/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom skierowanym na szkolenie za granicą (Dz. Rozk. MON poz. 34, z 1994 r. poz. 30, z 1995 r. poz. 39 i z 1997 r. poz. 38). § 38. W stosunku do żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji określone w rozporządzeniu uprawnienia i obowiązki Ministra Obrony Narodowej przysługują Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 39. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r. (poz. 840) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY ZAJMUJĄCYCH STANOWISKA SŁUŻBOWE W KWATERACH GŁÓWNYCH, DOWÓDZTWACH I SZTABACH MISJI SPECJALNYCH ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH I SIŁ WIELONARODOWYCH Lp.Stanowisko służboweStopień etatowyStawka dodatku - miesięcznie w dolarach USA 1234 1Zastępca dowódcy, szef sztabu, dowódca sektora, dowódca brygadygenerał2 500 2Szef sztabupłk2 000 3Zastępca dowódcy brygady, doradca wojskowy dowódcy siłpłk1 950 4Zastępca szefa sztabu sił, dowódca wielonarodowej grupy zaopatrywaniapłk1 800 5Szef logistyki, szef personelu wojskowego, zastępca dowódcy sektora, szef wydziału - misji specjalnejppłk, płk1 650 6Szef wydziału w sztabie brygady, dowódca polskiej grupy zaopatrywaniamjr, ppłk1 600 7Zastępca szefa wydziału, ppłk1 450 szef służby, mjr, ppłk szef sekcji, mjr, ppłk starszy oficer w sztabiemjr, ppłk 8Starszy oficer misji specjalnej, mjr1 300 oficer w sztabie brygady, kpt. oficer sekcji wielonarodowej grupy zaopatrywania, kpt. szef służby, szef sekcjikpt. 9Oficer, lekarz - misji specjalnej, oficer w sztabiekpt.1 200 10Oficer w sztabie brygady, oficer sekcji, dowódca plutonu w pododdziale wielonarodowympor.1 150 11Oficer, lekarz-asystent - misji specjalnejpor.1 050 12Technik budownictwa wojskowego, asystenci w sekcjach-chorążowie - misji specjalnej, starszy żandarmchor.950 13Dowódca posterunku policji wojskowej misji specjalnej, starszy kancelista, starszy kierowca, żandarmchor.850 14Kierowca, żandarmpdf. zaw.800 15Dowódca zmiany policji wojskowej misji specjalnejpdf. zaw.750 16Kancelista misji specjalnejpdf. zaw.700 Żołnierzom pełniącym służbę na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny tylko przez część miesiąca, kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium. Załącznik nr 2 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH Lp.Stanowisko służboweGrupa dodatkuStawka dodatku w dolarach USA 1234 1Dowódca PKW - dowódca batalionuI1 650 2Zastępca dowódcy PKW - zastępca dowódcy batalionuII1 450 3Dowódca zgrupowania, szef wydziału, pomocnik dowódcy, ordynatorIII1 300 4Starszy oficer w dowództwie PKW, zastępca dowódcy zgrupowania, dowódca kompanii, kierownik pododdziału, starszy oficer, starszy asystentIV1 200 5Zastępca dowódcy kompanii, kierownik gabinetu, tłumaczV1 050 6Dowódca plutonu, lekarz, inżynierVI950 7Pomocnik dowódcy plutonu - chorąży, szef kompanii - chorąży, kierownik magazynówVII850 8Dowódca drużyny, pielęgniarka oddziałowa, pielęgniarka operacyjna, stanowiska specjalistów wojskowych - chorążowieVIII750 9Pielęgniarka, stanowiska kierowców, mechaników - podoficerowie zawodowiIX700 Załącznik nr 3 TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH SIŁ WIELONARODOWYCH Lp.Stanowisko służboweGrupa dodatkuStawka dodatku w dolarach USA 1234 1Dowódca PKW - dowódca batalionuI1 800 2Dowódca PKW - dowódca kompanii, zastępca dowódcy batalionu, dowódca grupy logistycznejII1 600 3Kierownik sekcji - major, zastępca dowódcy grupy logistycznejIII1 450 4Dowódca kompanii, dowódca plutonu medycznego, starszy oficer w batalionie - major, starszy oficer, szef sekcji w grupie logistycznejIV1 300 5Zastępca dowódcy kompanii, lekarz, oficer - specjalista w grupie logistycznejV1 150 6Dowódca plutonu, oficer w batalionieVI1 050 7Szef kompanii, dowódca obsługi, kierownik kancelarii, kierownik warsztatu, kierownik kuchni i stołówki, żandarm, chorąży zaopatrzenia - dotyczy stanowisk chorążychVII950 8Dowódca drużyny, technik, żandarmVIII850 9Starszy kancelista, starszy kierowca, starszy mechanik - dotyczy stanowisk podoficerów zawodowychIX800 Żołnierzom pełniącym służbę w polskim kontyngencie wojskowym na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny tylko przez część miesiąca, kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium. Załącznik nr 4 TABELA STAWEK UPOSAŻENIA WALUTOWEGO DLA ŻOŁNIERZY PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ NA STANOWISKACH SŁUŻBOWYCH W POLSKICH PRZEDSTAWICIELSTWACH WOJSKOWYCH PRZY ORGANIZACJACH MIĘDZYNARODOWYCH I MIĘDZYNARODOWYCH DOWÓDZTWACH WOJSKOWYCH ORAZ BEZPOŚREDNIO W STRUKTURACH TYCH ORGANIZACJI I DOWÓDZTW Lp.Stanowisko służboweGrupa zaszeregowaniaWspółczynnik obliczeniowy 1234 1Polski Przedstawiciel WojskowyIIa3,50 b3,20 Zastępca Polskiego Przedstawiciela WojskowegoIIc3,00 d2,95 2Główny specjalista, szef zespołuIIIc2,60 d2,55 3Szef sekretariatu, szef wydziału, zastępca szefa zespołu, specjalistaIVc2,30 d2,25 4Starszy oficerVc2,00 d1,95 5OficerVIc1,70 d1,65 6Chorąży, kierowca, kasjer, kierownik kancelariiVIIc1,40 d1,35 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej. (Dz. U. Nr 127, poz. 841) Na podstawie art. 20a ust. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) i art. 22 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678, Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej (Dz. U. Nr 130, poz. 846) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: "8) w zakresie zwierzchniego nadzoru nad sądami wojskowymi."; 2) w § 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) urzędy naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji rządowej, w których znajdują się komórki organizacyjne do spraw obronnych (wojskowych) lub inne komórki organizacyjne wykonujące zadania albo prowadzące prace, o których mowa w § 2,"; 3) w § 4 w pkt 1 wyrazy "pracowników administracji rządowej i samorządu terytorialnego" zastępuje się wyrazami "obowiązujących w tych jednostkach"; 4) w § 12 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) Ministrowi Obrony Narodowej: a) wyznaczeni na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, zaszeregowane do etatowych stopni wojskowych generałów, b) sędziowie powołani na stanowiska w departamencie, o którym mowa w art. 5 § 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753),"; 5) w § 16 w ust. 1 w pkt 1 pod lit. d) po wyrazach "urlopy wypoczynkowe" dodaje się wyrazy "z lat poprzedzających rok zwolnienia,"; 6) § 20 otrzymuje brzmienie: "§ 20. 1. W sprawach dotyczących przebiegu służby wojskowej żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu, stosuje się odpowiednio przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zasady powoływania żołnierzy zawodowych, będących sędziami, na stanowiska służbowe w departamencie, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 1 lit. b), i odwoływania ich z tych stanowisk oraz wysokość przysługującego im uposażenia regulują odrębne przepisy." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 października 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 127, poz. 842) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie w całości poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od zryczałtowanego wynagrodzenia wypłacanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) oraz przepisami rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 września 1998 r. w sprawie zasad i wysokości diet i zwrotu kosztów podróży oraz zryczałtowanego wynagrodzenia dla członków komisji wyborczych oraz osób wchodzących w skład inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych, powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 120, poz. 781) osobom: 1) wchodzącym w skład terytorialnych i obwodowych komisji wyborczych - za czas związany z przeprowadzeniem głosowania oraz ustaleniem wyników głosowania i wyników wyborów, 2) powołanym w skład inspekcji przez Państwową Komisję Wyborczą lub przez wojewódzkich komisarzy wyborczych - za każdy dzień wykonywania zadań. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wynagrodzeń, o których mowa w § 1, wypłaconych w związku z wyborami w dniu 11 października 1998 r. do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 12 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. (Dz. U. Nr 127, poz. 843) Na podstawie art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania (Dz. U. Nr 124, poz. 820) w § 4 wyrazy "po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia" zastępuje się wyrazami "z dniem 1 stycznia 1999 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 21 września 1998 r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli zatrudnionych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych. (Dz. U. Nr 127, poz. 844) Na podstawie art. 42 ust. 9 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych lub specjalistycznych prowadzonych bezpośrednio z nieletnimi lub na ich rzecz oraz na rzecz ich rodzin przez nauczycieli nie wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, zatrudnionych w pełnym wymiarze zajęć w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych, ustala się według następujących norm: Lp.StanowiskoTygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć 1Pedagodzy, psycholodzy24 2Specjaliści zatrudnieni na innych stanowiskach pedagogicznych24 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 8 października 1998 r. w sprawie wysokości, szczegółowych zasad otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokości równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. (Dz. U. Nr 127, poz. 845) Na podstawie art. 69 ust. 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Funkcjonariusz Służby Więziennej, zwany dalej "funkcjonariuszem", nabywa prawo do otrzymywania równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie i równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania z pierwszym dniem roku mundurowego, który obejmuje okres od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do dnia 31 marca roku następnego. 2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy funkcjonariusza mianowanego na pierwsze stanowisko służbowe w ciągu roku mundurowego. § 2. 1. Funkcjonariusz w korpusie oficerów Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie, w wysokości: 1) generał - 2 737,51 zł, 2) oficer od stopnia pułkownika do stopnia majora: a) mężczyzna - 1 528,87 zł, b) kobieta - 1 525,96 zł, 3) oficer od stopnia kapitana do stopnia podporucznika: a) mężczyzna - 1 503,98 zł, b) kobieta - 1 501,07 zł. 2. Funkcjonariusz w korpusie chorążych Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: a) mężczyzna - 1 469,83 zł, b) kobieta - 1 466,92 zł. 3. Funkcjonariusz w korpusie podoficerów Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: a) mężczyzna - 1 449,73 zł, b) kobieta - 1 446,82 zł. 4. Funkcjonariusz w korpusie szeregowych Służby Więziennej otrzymuje równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie w wysokości: a) mężczyzna - 1 398,23 zł, b) kobieta - 1 395,32 zł. 5. Funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, 2, 3 i 4, otrzymuje równoważnik pieniężny za czyszczenie chemiczne umundurowania w wysokości 213,20 zł. § 3. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 2, 3, 4 i 5 oraz art. 39 ust. 3 pkt 1, 2 i 7 w związku z art. 36 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883), zwanej dalej "ustawą", a także funkcjonariusz w służbie przygotowawczej zwolniony w trybie art. 39 ust. 2 pkt 6 ustawy, przed upływem okresu, za który wypłacono równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie, jest obowiązany zwrócić część równoważnika za okres niepozostawania w służbie. 2. Funkcjonariuszowi korzystającemu z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, trwającego dłużej niż sześć miesięcy, równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie za okres tego urlopu nie przysługuje. 3. W przypadku wypłaty równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie przed wykorzystaniem urlopu, o którym mowa w ust. 2, nadpłaconą część tego równoważnika należy zaliczyć na poczet należności przy wypłacie następnego równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie, odliczając liczbę miesięcy, za które był on nadpłacony, jeśli funkcjonariusz nie wpłacił tej nadpłaty do komórki organizacyjnej właściwej w sprawach finansowych. § 4. 1. Funkcjonariuszowi zawieszonemu w czynnościach służbowych wstrzymuje się na czas tego zawieszenia wypłatę równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. 2. Równoważnik, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się funkcjonariuszowi po upływie okresu zawieszenia w czynnościach służbowych, stosownie do przepisów § 2 i § 3 ust. 1. § 5. Równoważnik pieniężny w zamian za umundurowanie i równoważnik pieniężny za czyszczenie chemiczne umundurowania w roku mundurowym 1998/1999 wypłaca się w wysokości różnicy między kwotą należną na podstawie niniejszego rozporządzenia a kwotą już wypłaconą funkcjonariuszowi na podstawie dotychczasowych przepisów. § 6. Uprawnienie do równoważników, o których mowa w § 5, w wysokości i na zasadach określonych w rozporządzeniu przysługuje funkcjonariuszom od dnia 1 kwietnia 1998 r. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 kwietnia 1997 r. w sprawie wysokości, szczegółowych zasad otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokości równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. Urz. Min. Sprawiedl. Nr 2, poz. 10). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży osobnych kwater stałych. (Dz. U. Nr 127, poz. 846) Na podstawie art. 58 ust. 8 w związku z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb sprzedaży osobnych kwater stałych będących własnością Skarbu Państwa i pozostających w trwałym zarządzie jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanych dalej "kwaterami". § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie bez bliższego jej określenia - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) właściwym organie - należy przez to rozumieć organ wojskowy, który został upoważniony do sprzedaży kwater na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673 i Nr 115, poz. 741), 3) osobie uprawnionej - należy przez to rozumieć: a) żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, b) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, c) emerytów i rencistów wojskowych uprawnionych do kwatery z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, w tym również w byłych Wojskach Ochrony Pogranicza, d) członków rodziny osób, o których mowa pod lit. a)-c), uprawnionych do wojskowej renty rodzinnej w związku ze śmiercią tych osób, zamieszkałych w kwaterze z żołnierzem, emerytem lub rencistą w dniu jego śmierci, e) osoby, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 3 ustawy. § 3. 1. Właściwy organ informuje mieszkańców o możliwości zakupu kwatery, podając do publicznej wiadomości zestawienie budynków, w których kwatery przewidywane są do sprzedaży, zwane dalej "zestawieniem". 2. Zestawienie podaje się do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danym garnizonie oraz wywiesza w siedzibie właściwego organu. § 4. Osoby uprawnione, zainteresowane zakupem kwatery, zawiadamiają o tym na piśmie właściwy organ w terminie trzydziestu dni od dnia podania zestawienia do wiadomości publicznej. § 5. 1. Po wykonaniu czynności, o których mowa w § 4, właściwy organ ustala wykaz budynków, o których mowa w art. 57 ust. 2 ustawy, zwany dalej "wykazem". 2. Wykaz zawiera w szczególności elementy określone w art. 35 ust. 2 pkt 1-4, 6, 7 i 9-11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 3. Wykaz podaje się do wiadomości mieszkańców budynków wymienionych w tym wykazie, w sposób określony w § 3 ust. 2. 4. Wykaz może być na bieżąco uzupełniany. § 6. 1. Z osobą uprawnioną, która zawiadomiła o zamiarze zakupu kwatery, właściwy organ zawiera umowę przedwstępną. 2. Cenę sprzedaży kwatery pomniejsza się o przysługujące osobom uprawnionym zniżki, o których mowa w art. 58 lub 59 ustawy oraz w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668). § 7. Po sporządzeniu wykazu oraz podpisaniu umowy przedwstępnej właściwy organ: 1) spisuje z nabywcą kwatery protokół uzgodnień określający w szczególności: a) powierzchnię użytkową kwatery, w stosunku do której nabywca kwatery uprawniony jest do pomniejszeń ceny sprzedaży, o których mowa w art. 58 lub 59 ustawy, b) formę i termin zapłaty należności z tytułu nabycia kwatery - w przypadku jednorazowej pełnej wpłaty należności z tytułu nabycia kwatery, c) liczba rat i terminy ich wnoszenia - w przypadku rozłożenia na raty należności z tytułu nabycia kwatery, 2) przekazuje do notariusza w terminie określonym w protokole uzgodnień dokumenty niezbędne do sporządzenia aktu notarialnego, 3) uzgadnia z notariuszem i nabywcą kwatery termin i miejsce sporządzenia aktu notarialnego. § 8. Umowa sprzedaży kwatery nie może być zawarta do czasu uregulowania zobowiązań finansowych osoby uprawnionej, wynikających z tytułu zajmowania kwatery. § 9. 1. W przypadku sprzedaży kwatery na raty nie spłacona część należności z tytułu jej nabycia podlega zabezpieczeniu hipotecznemu. 2. Raty nie spłacone w terminie określonym w umowie podlegają ściągnięciu wraz z odsetkami ustawowymi w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. 3. W razie sprzedaży nieruchomości obciążonej hipotecznie, pozostała do spłaty należność wraz z oprocentowaniem staje się natychmiast wymagalna. § 10. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 8 października 1998 r. o utracie mocy obowiązującej art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy. (Dz. U. Nr 127, poz. 847) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. O Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 marca 1998 r. sygn. akt K 40/97 ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195, z 1994 r. Nr 86, poz. 396 i z 1995 r. Nr 124, poz. 601). Obwieszczenie podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 14 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. (Dz. U. Nr 128, poz. 848) Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 kwietnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 48, poz. 249 i Nr 153, poz. 774, z 1996 r. Nr 103, poz. 476 i Nr 146, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 162, poz. 1105) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 po wyrazach "z zastrzeżeniem § 3" dodaje się wyrazy "i § 31", 2) w § 2 tabela pierwsza otrzymuje brzmienie: "Lp.StanowiskoMnożnik prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej wynagrodzenia zasadniczegododatku funkcyjnego 1234 1Marszałek Sejmu, Marszałek Senatu, Prezes Rady Ministrów6,22 2Wicemarszałek Sejmu, wicemarszałek Senatu, wiceprezes Rady Ministrów, Prezes Najwyższej Izby Kontroli5,71,6 3Szef Kancelarii Prezydenta, minister5,61,5 4Szef Kancelarii Sejmu, Szef Kancelarii Senatu, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Rzecznik Praw Obywatelskich, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli, Prezes Polskiej Akademii Nauk5,01,3 5Zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta, zastępca Szefa Kancelarii Sejmu, zastępca Szefa Kancelarii Senatu, sekretarz stanu, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji4,91,2 6Główny Inspektor Pracy, zastępca Prokuratora Generalnego, podsekretarz stanu (wiceminister), kierownik urzędu centralnego, kierownik Krajowego Biura Wyborczego, Sekretarz Komitetu Integracji Europejskiej, wiceprezes Polskiej Akademii Nauk, wojewoda4,41,2 7Zastępca kierownika urzędu centralnego, zastępca Głównego Inspektora Pracy, wicewojewoda, Rzecznik Ubezpieczonych4,01,2" 3) po § 3 dodaje się § 31 w brzmieniu: "§ 31. Wynagrodzenie Prezesa i wiceprezesa Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń, o którym mowa w art. 82c ust. 5 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) ustala się z uwzględnieniem poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych, przy zastosowaniu następujących mnożników: Lp.StanowiskoMnożnik poziomu płac w instytucjach ubezpieczeniowych wynagrodzenia zasadniczegododatku funkcyjnego 1234 1Prezes Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń2,20,8 2Wiceprezes Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń2,00,8" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 września 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 8 października 1998 r. w sprawie rolniczych centrów kształcenia ustawicznego. (Dz. U. Nr 128, poz. 850) Na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W celu kształcenia, dokształcania i doskonalenia osób dorosłych na potrzeby rolnictwa i gospodarki żywnościowej mogą być tworzone rolnicze centra kształcenia ustawicznego, zwane dalej "centrami". 2. Do zadań centrum należy w szczególności: 1) kształcenie, dokształcanie i doskonalenie osób dorosłych w formach szkolnych i pozaszkolnych, 2) realizowanie zadań związanych z przyznawaniem tytułów kwalifikacyjnych zgodnie z odrębnymi przepisami, 3) organizowanie egzaminów eksternistycznych z zakresu programów nauczania szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej oraz kursów, 4) opracowywanie i wydawanie skryptów, poradników metodycznych dla nauczycieli, wykładowców i słuchaczy, 5) przygotowywanie nowoczesnych środków dydaktycznych, w tym programów komputerowych, programów audiowizualnych na potrzeby nauczycieli, wykładowców i słuchaczy, 6) opracowywanie i upowszechnianie nowatorskich rozwiązań programowo-metodycznych oraz organizacyjnych w zakresie oświaty rolniczej dorosłych, 7) udzielanie szkołom i placówkom kształcenia, dokształcania i doskonalenia dorosłych pomocy organizacyjnej, metodycznej i dydaktycznej, 8) współpraca ze szkołami i placówkami kształcenia, dokształcania i doskonalenia dorosłych w kraju i za granicą, 9) współpraca z urzędami pracy, pracodawcami, izbami rolniczymi, organizacjami pozarządowymi w zakresie rekwalifikacji kadr. § 2. 1. Akt założycielski centrum powinien w szczególności określać jednostki organizacyjne wchodzące w jego skład. 2. Przekształcenie i likwidacja jednostki organizacyjnej wchodzącej w skład centrum następuje w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 3. Organizację centrum oraz jednostek organizacyjnych wchodzących w jego skład określa statut, ustalony na podstawie ramowego statutu szkół publicznych dla dorosłych. § 4. 1. Centrum może posiadać filie. 2. Filia centrum może być w szczególności utworzona przy szkole dla młodzieży, kształcącej w kierunkach prowadzonych przez filię. 3. Filię centrum tworzy organ prowadzący centrum na wniosek dyrektora centrum. § 5. W celu zapewnienia jednostkom organizacyjnym odpowiednich warunków pracy centrum w szczególności powinno posiadać: 1) odpowiednio urządzone pomieszczenia do prowadzenia zajęć dydaktycznych (sale wykładowe, pracownie przedmiotowe itp.), 2) warsztaty i pracownie do prowadzenia zajęć praktycznej nauki zawodu, realizowanych na podstawie odrębnych przepisów, 3) salę projekcyjną, 4) pomieszczenia i urządzenia służące wydawaniu skryptów, poradników metodycznych, programów audiowizualnych i innych materiałów dydaktycznych, 5) bibliotekę wspólną dla wszystkich jednostek centrum, 6) pokoje noclegowe dla słuchaczy szkół lub kursów zaocznych, jeżeli centrum nie posiada internatu. § 6. Działalnością centrum kieruje dyrektor przy pomocy wicedyrektorów. § 7. Dyrektor centrum organizuje i nadzoruje całokształt pracy jednostek organizacyjnych centrum oraz odpowiada za działalność dydaktyczno-wychowawczą, administracyjno-gospodarczą i finansową. § 8. 1. Filią centrum kieruje i odpowiada za całokształt jej działalności kierownik filii. 2. Stanowisko kierownika filii centrum powierza i ze stanowiska tego odwołuje dyrektor centrum. 3. Kierownik filii centrum podlega bezpośrednio dyrektorowi centrum, który ustala zakres jego obowiązków. § 9. 1. W centrum może być utworzona rada centrum, złożona z przedstawicieli rad jednostek organizacyjnych wchodzących w jego skład. 2. Podział kompetencji pomiędzy radą centrum oraz radami jednostek organizacyjnych centrum określa statut centrum. § 10. 1. W jednostkach organizacyjnych wchodzących w skład centrum działają odrębne rady pedagogiczne, chyba że statut centrum stanowi inaczej. 2. W filiach centrum mogą działać odrębne rady pedagogiczne. 3. Kompetencje rady pedagogicznej określają odrębne przepisy. § 11. 1. W centrum zatrudnia się nauczycieli, innych pracowników pedagogicznych oraz pracowników nie będących nauczycielami. 2. Zasady zatrudniania i wynagradzania pracowników centrum określają odrębne przepisy. § 12. Zasady sprawowania nadzoru pedagogicznego nad działalnością centrum określają odrębne przepisy. § 13. 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową zgodnie z przepisami obowiązującymi jednostki budżetowe. 2. Pozaszkolne formy kształcenia, dokształcania i doskonalenia, prowadzone przez centrum, finansowane są ze środków podmiotów zlecających. Rozliczenia dokonywane są w formie środków specjalnych jako działalność pozabudżetowa centrum. § 14. 1. Centrum posiada pieczęć urzędową, wspólną dla wszystkich jednostek organizacyjnych wchodzących w jego skład. 2. W świadectwach szkolnych, indeksach i innych dokumentach wydawanych przez jednostki organizacyjne wchodzące w skład centrum powinna być podana pełna nazwa jednostki organizacyjnej; nazwa centrum umieszczona jest na pieczęci urzędowej. § 15. Centrum prowadzi archiwum wspólne dla wszystkich jednostek organizacyjnych wchodzących w jego skład. § 16. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące zespołów szkół. § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. (Dz. U. Nr 128, poz. 851) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 460) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1992 r. w sprawie określenia rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 101, poz. 516, z 1994 r. Nr 60, poz. 250 i z 1997 r. Nr 101, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Dokumentami poświadczającymi uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego są dla: 1) dzieci w wieku do 4 lat - dokument stwierdzający wiek dziecka, a w szczególności: książeczka zdrowia dziecka, dowód osobisty jednego z rodziców, paszport, 2) inwalidów wojennych i wojskowych, zaliczonych do I grupy inwalidów lub uznanych za niezdolnych do samodzielnej egzystencji - książka inwalidy wojennego (wojskowego), 3) przewodnika towarzyszącego w podróży osobie niewidomej lub ociemniałej - jeden z dokumentów osoby niewidomej lub ociemniałej, o których mowa w § 5, 4) opiekuna towarzyszącego w podróży: inwalidzie wojennemu lub wojskowemu I grupy lub uznanemu za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, inwalidzie I grupy, osobie niezdolnej do samodzielnej egzystencji lub osobie o znacznym stopniu niepełnosprawności - jeden z dokumentów inwalidy, osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji albo osoby niepełnosprawnej, o których mowa w pkt 2 oraz w § 2. 2. Dokumentami poświadczającymi uprawnienia do bezpłatnych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego dla dzieci i młodzieży dotkniętej inwalidztwem lub niepełnosprawnej, przy przejazdach z miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu do przedszkola, szkoły, placówki opiekuńczo-wychowawczej, ośrodka rehabilitacji, ośrodka rehabilitacyjno-wychowawczego, domu pomocy społecznej, ośrodka wsparcia, zakładu opieki zdrowotnej, poradni psychologiczno-pedagogicznej i z powrotem, są odpowiednio: 1) dla dzieci i młodzieży uczęszczających do szkoły albo szkoły wyższej: a) legitymacja szkolna dla uczniów dotkniętych inwalidztwem lub niepełnosprawnych, b) legitymacja szkolna albo studencka wraz z jednym z dokumentów wymienionych w pkt 2, 2) dla dzieci i młodzieży nie uczęszczających do szkoły: a) legitymacja Polskiego Związku Niewidomych, b) legitymacja Polskiego Związku Głuchych, c) legitymacja Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, d) legitymacja Krajowego Komitetu Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym Ruchowo przy Zarządzie Głównym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, e) duplikat zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia dziecka dla ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego (wzór Mz/L-1b), f) orzeczenie lub wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, stwierdzające zaliczenie do jednej z grup inwalidów, g) wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, stwierdzającego całkowitą niezdolność do samodzielnej egzystencji, całkowitą albo częściową niezdolność do pracy, h) orzeczenie zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawności lub legitymacja dokumentująca niepełnosprawność, wystawione przez uprawniony organ."; b) w ust. 5 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) dla rodziców lub opiekunów podróżujących wraz z dzieckiem - dokumenty dziecka określone w ust. 2 i 3 lub zaświadczenie, o którym mowa w pkt 2 lit. a), z zastrzeżeniem ust. 4, 2) dla rodziców lub opiekunów podróżujących po dziecko lub po odwiezieniu dziecka: a) zaświadczenie wydane przez przedszkole lub szkołę (wzór MEN-III/4), b) duplikat zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. e), wraz z zaświadczeniem (zawiadomieniem), o którym mowa w ust. 3."; 2) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Dokumentami poświadczającymi uprawnienia do bezpłatnych przejazdów w klasie 2 pociągów osobowych, a także do ulgi 50% przy przejazdach w klasie 1 pociągów osobowych oraz w klasie dowolnej w pociągach pośpiesznych i ekspresowych oraz środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego dla inwalidów I grupy, osób uznanych za niezdolne do samodzielnej egzystencji lub osób o znacznym stopniu niepełnosprawności, są odpowiednio: 1) orzeczenie lub wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, stwierdzające zaliczenie do I grupy inwalidów, 2) orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej albo orzeczenie komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, stwierdzające zaliczenie do I grupy inwalidów, 3) dowód osobisty z wpisem o zaliczeniu do I grupy inwalidów, 4) legitymacja Polskiego Związku Niewidomych, z adnotacją o zaliczeniu do I grupy inwalidów, uznaniu niezdolności do samodzielnej egzystencji lub zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności, 5) legitymacja Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej, z adnotacją o zaliczeniu do I grupy inwalidów, uznaniu niezdolności do samodzielnej egzystencji lub zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności, 6) orzeczenie zespołu orzekającego o znacznym stopniu niepełnosprawności lub legitymacja dokumentująca znaczny stopień niepełnosprawności, wystawione przez uprawniony organ, 7) wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, stwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji, 8) wypis orzeczenia lekarza rzeczoznawcy Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, stwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji, 9) zaświadczenie ZUS, stwierdzające zaliczenie wyrokiem sądu do I grupy inwalidów bądź uznanie niezdolności do samodzielnej egzystencji, na czas określony. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 6, 7, 8 i 9, okazuje się wraz z dowodem osobistym lub innym dokumentem umożliwiającym stwierdzenie tożsamości osoby uprawnionej."; 3) w § 3: a) pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8) zarządy i koła Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego," b) w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: "14) terenowe jednostki Krajowego Związku Emerytów i Rencistów Służby Więziennej."; 4) § 4 i § 5 otrzymują brzmienie: "§ 4. Dokumentami poświadczającymi uprawnienia do ulgi 50% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego są dla: 1) dzieci w wieku powyżej 4 lat do rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej - dokument, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, 2) kombatantów oraz innych osób uprawnionych w myśl przepisów ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668) - legitymacje lub zaświadczenia o uprawnieniach, zaopatrzone w nadruk lub stempel o uprawnieniu do przejazdów PKP i PKS z ulgą 50%, 3) inwalidów wojennych i wojskowych zaliczonych do innej niż I grupa inwalidów lub uznanych za całkowicie lub częściowo niezdolnych do pracy - książka inwalidy wojennego (wojskowego). § 5. Dokumentami poświadczającymi uprawnienia do ulgi 50% przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego dla osób niewidomych lub ociemniałych są odpowiednio: 1) orzeczenie lub wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, 2) wypis z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, 3) orzeczenie zespołu orzekającego o stopniu niepełnosprawności lub legitymacja osoby niepełnosprawnej wystawiona przez uprawniony organ, 4) legitymacja Polskiego Związku Niewidomych, 5) legitymacja Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzające inwalidztwo, niezdolność do pracy albo niepełnosprawność z powodu stanu narządu wzroku." § 2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 grudnia 1992 r. w sprawie określenia rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 września 1998 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 129, poz. 854) Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się "Program badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999", zwany dalej "Programem", stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Jeżeli obowiązek przekazywania danych statystycznych określony w Programie jest uzależniony od liczby pracujących, liczbę pracujących przyjmuje się według stanu na dzień 30 listopada roku poprzedzającego przekazywanie danych statystycznych. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Program badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999 stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre surowce przywożone z zagranicy do produkcji żywności dla osób będących na diecie bezglutenowej. (Dz. U. Nr 129, poz. 855) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre surowce przywożone z zagranicy do produkcji żywności dla osób będących na diecie bezglutenowej (Dz. U. Nr 159, poz. 1067) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 2 po wyrazach "Dz. U. Nr 158, poz. 1047" dodaje się wyrazy "oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447, Nr 74, poz. 477, Nr 81, poz. 525 i Nr 88, poz. 558"; 2) w § 3: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 25 ton dla pozycji towarowej określonej kodem PCN 1108 11 00 0."; 3) w załączniku do rozporządzenia po pozycji "- Skrobie:" przed pozycją towarową określoną kodem PCN 1108 12 00 0 dodaje się pozycję towarową określoną kodem PCN 1108 11 00 0 w brzmieniu:: Kod PCNWyszczególnienieIlość "1108 11 00 0- - Skrobia pszenna150 ton" § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym. (Dz. U. Nr 129, poz. 856) Na podstawie art. 129 pkt 1 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym (Dz. U. Nr 45, poz. 274) w § 2 wyrazy "art. 48 § 1 i 2, art. 63 § 1 i 2, art. 80 § 1, 3 i 4, art. 81 § 1, 3 i 4 oraz w art. 82-87" zastępuje się wyrazami "art. 48, art. 63 § 1 i 2, art. 80-87 oraz art. 911". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 129, poz. 857) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2, poz. 3 i Nr 80, poz. 519) wprowadza się następujące zmiany: 1) w załączniku nr 1 do rozporządzenia poz. 1 otrzymuje brzmienie: 1234 10241-1, 0242-2, -3Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1 231,00 zł/t w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1 209,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1 118,00 zł/t c) paliwo lotnicze1 203,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych735,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie675,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie715,00 zł/t 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych695,00 zł/t 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych w produkcie gotowym wynosi minimum 10%1)wolne od podatku 5) oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 6) pozostałewolne od podatku 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia poz. 16 i 17 otrzymują brzmienie: 1234 16ex 2710 00Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1 231,00 zł/t w tym: a) etylina 941 209,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1 118,00 zł/t c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1 203,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych735,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie675,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie715,00 zł/t 3) paliwa do silników odrzutowych695,00 zł/t 2710 00 66 94) pozostałe oleje napędowe, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 17bez względu na kod PCNOleje opałowe o parametrach określonych w ust. 1 lit. f) Uwag dodatkowych do działu 27 w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447, Nr 74, poz. 477, Nr 81, poz. 525 i Nr 88, poz. 558), w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 2710 00 67 9 2710 00 68 9 § 2. Przepisu § 15 ust. 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia, o którym mowa w § 1, nie stosuje się do sprzedaży wyrobów wymienionych w § 1, od których pobrano podatek akcyzowy według stawek obowiązujących przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. (Dz. U. Nr 129, poz. 858) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa, bez bliższego jej określenia - ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740), 2) wartości pieniężne - krajowe i zagraniczne znaki pieniężne, czeki, weksle i inne dokumenty zastępujące w obrocie gotówkę oraz złoto, srebro i wyroby z tych metali, kamienie szlachetne i perły, a także platynę i inne metale z grupy platynowców, 3) przechowywanie wartości pieniężnych - magazynowanie wartości pieniężnych w pomieszczeniach służących do przechowywania wartości pieniężnych, wyposażonych w odpowiednie urządzenia techniczne, zwanych dalej "pomieszczeniami", lub w urządzeniach służących do przechowywania wartości pieniężnych, zwanych dalej "urządzeniami", 4) transport wartości pieniężnych - przewożenie lub przenoszenie wartości pieniężnych poza obrębem jednostki organizacyjnej, 5) jednostka obliczeniowa - jednostkę określającą dopuszczalny limit stale lub jednorazowo przechowywanych i transportowanych wartości pieniężnych, wynoszącą 120-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za ubiegły kwartał, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", 6) klasa odporności na włamanie - klasyfikacyjne oznaczenie odporności na włamanie, wyrażonej w jednostkach oporowych obliczanych dla każdego urządzenia, 7) posterunki doraźne - posterunki wystawiane w miejscu, które wymaga ochrony natychmiastowej i tymczasowej, 8) konwojent - pracownika ochrony wyposażonego w broń palną, 9) środki łączności wewnętrznej - środki służące do nawiązywania łączności w obrębie chronionego obiektu lub między członkami konwoju, 10) środki łączności zewnętrznej - środki służące do nawiązywania łączności z instytucjami zewnętrznymi, 11) środki ochrony osobistej - wyposażenie kuloodporne składające się co najmniej z kamizelki i hełmu. § 2. Przedsiębiorcy i kierownicy innych jednostek organizacyjnych, w celu ochrony wartości pieniężnych, są obowiązani zapewnić bezpośrednią fizyczną ochronę budynków, pomieszczeń i pojazdów przeznaczonych do ich przechowywania lub transportu lub wykonać techniczne zabezpieczenie tych budynków, pomieszczeń i pojazdów. § 3. 1. Budynki i pomieszczenia przeznaczone do przechowywania wartości pieniężnych, usytuowane w granicach obszarów i obiektów umieszczonych w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5 ustawy, lub na terenie jednostek, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy, podlegają bezpośredniej ochronie fizycznej lub zabezpieczeniu technicznemu zgodnie z planem ochrony, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. 2. Przedsiębiorcy i kierownicy innych jednostek organizacyjnych, nie wymienionych w ewidencji, o której mowa w art. 5 ust. 5 ustawy, w budynkach i pomieszczeniach, w których przechowywane są wartości pieniężne, zapewniają co najmniej zabezpieczenie techniczne. § 4. 1. W zakresie zabezpieczenia technicznego, o którym mowa w § 2, przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne stosują: 1) do przechowywania wartości pieniężnych - pomieszczenia lub urządzenia odpowiedniej klasy odporności na włamanie, 2) do przewożenia wartości pieniężnych - pojazdy przystosowane do przewozu wartości pieniężnych, zwane dalej "pojazdami przystosowanymi", lub pojazdy specjalne (bankowozy), 3) do ochrony budynków i pomieszczeń oraz pojazdów - systemy alarmowe. 2. Wykaz rodzajów systemów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Pomieszczenia i urządzenia, ich podział ze względu na klasę odporności na włamanie oraz limit przechowywanych wartości pieniężnych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Zainstalowane w obiektach bankowych Narodowego Banku Polskiego systemy sygnalizacji alarmowej muszą być podłączone do najbliższej jednostki Policji pełniącej całodobowo służbę lub do jednostki Policji monitorującej systemy alarmowe, wskazanej przez właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji. Warunki podłączenia określa umowa zawarta pomiędzy Prezesem Narodowego Banku Polskiego a Komendantem Głównym Policji. § 5. 1. W budynkach i pomieszczeniach, o których mowa w § 3 ust. 1, w razie wystąpienia niesprawności systemów alarmowych, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, trwającej dłużej niż 12 godzin, liczbę posterunków bezpośredniego dozoru budynków i pomieszczeń zwiększa się do czasu usunięcia niesprawności o co najmniej jednoosobowy posterunek doraźny. 2. Jeżeli niesprawność systemów alarmowych, o której mowa w ust. 1, wystąpiła poza godzinami pracy chronionej jednostki albo spodziewany czas naprawy urządzeń wykracza poza te godziny, posterunek doraźny tworzy co najmniej dwóch pracowników ochrony, w tym jeden uzbrojony. 3. Pracowników ochrony, o których mowa w ust. 1 i 2, wyposaża się w niezbędne środki łączności zewnętrznej. § 6. 1. Transport wartości pieniężnych nie przekraczających 1 jednostki obliczeniowej może być wykonywany pieszo, jeżeli użycie pojazdu mechanicznego nie jest uzasadnione ze względu na odległość dzielącą jednostkę, w której wartości pieniężne są pobierane, od jednostki, do której są transportowane, a do przenoszenia wartości pieniężnych używa się odpowiedniego zabezpieczenia technicznego. 2. W przypadku gdy przenoszone wartości pieniężne przekraczają 0,3 jednostki obliczeniowej, osoba transportująca jest chroniona przez co najmniej jednego pracownika ochrony, który może być nie uzbrojony. § 7. 1. Wartości pieniężne większe niż 1 jednostka obliczeniowa transportuje się pojazdami specjalnymi lub przystosowanymi. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać pojazdy przystosowane, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Transport wartości pieniężnych powyżej 20 jednostek obliczeniowych wykonuje się przy użyciu pojazdów specjalnych. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać pojazdy specjalne, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 8. 1. Ochronę wartości pieniężnych transportowanych pojazdami mechanicznymi wykonują konwojenci wyposażeni w wewnętrzne i zewnętrzne środki łączności. 2. Zasady uzbrojenia konwojentów regulują odrębne przepisy. 3. Konwojenci powinni być wyposażeni w środki ochrony osobistej. § 9. 1. Transport wartości pieniężnych jest chroniony co najmniej przez: 1) jednego konwojenta - przy przewozie wartości pieniężnych do 5 jednostek obliczeniowych, 2) dwóch konwojentów - przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 5 do 15 jednostek obliczeniowych, 3) trzech konwojentów - przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 15 do 50 jednostek obliczeniowych, 4) czterech konwojentów - przy przewozie wartości pieniężnych powyżej 50 jednostek obliczeniowych. 2. Przy transporcie wartości pieniężnych powyżej 30 jednostek obliczeniowych samochodem specjalnym należy do transportu przydzielić samochód ubezpieczający. 3. W przypadku transportowania wartości pieniężnych kolumną samochodów należy do transportu przydzielić dwa samochody ubezpieczające, ustalając liczebność grupy konwojowej, liczącej po dwóch konwojentów na samochód ubezpieczający i po jednym konwojencie na każdy samochód przewożący wartości pieniężne. 4. Konwój wartości pieniężnych transportowanych drogą lotniczą wykonuje co najmniej dwóch pracowników ochrony, którzy mogą być nie uzbrojeni. § 10. Ochrona bankowych transportów wartości pieniężnych organizowanych przez jednostki organizacyjne Narodowego Banku Polskiego i innych banków lub transportów specjalnych może być wzmocniona przez funkcjonariuszy Policji lub żołnierzy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, na zasadach określonych w umowie zawartej pomiędzy Prezesem Narodowego Banku Polskiego lub prezesem innego banku a Komendantem Głównym Policji lub Dowódcą Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 11. Jeden z konwojentów, wyznaczony przez dowódcę konwoju, asystuje osobie przenoszącej wartości pieniężne. § 12. 1. Samochody specjalne przewożące wartości pieniężne mogą być wyposażone w przepustkę specjalną "W", zwaną dalej "przepustką", będącą dokumentem umożliwiającym zwolnienie od kontroli drogowej. 2. Przepustkę wydaje Komendant Główny Policji, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej chronionej przez wewnętrzną służbę ochrony lub przedsiębiorcy, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia w formie konwojowania wartości pieniężnych. § 13. Przedsiębiorcy i inne jednostki organizacyjne wykonujące zabezpieczenie budynków i pomieszczeń oraz pojazdów zobowiązani są stosować urządzenia zabezpieczenia technicznego, posiadające świadectwa badań jakościowych lub kwalifikacyjne, certyfikaty lub inne dokumenty, potwierdzające ich zgodność z obowiązującymi normami, wydane przez upoważnioną jednostkę. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 7 ust. 2, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 14 października 1998 r. (poz. 858) Załącznik nr 1 WYKAZ RODZAJÓW SYSTEMÓW ALARMOWYCH STOSOWANYCH DO OCHRONY BUDYNKÓW, POMIESZCZEŃ ORAZ POJAZDÓW PODCZAS PRZECHOWYWANIA I TRANSPORTOWANIA WARTOŚCI PIENIĘŻNYCH 1. Systemy alarmowe włamania. 2. Telewizyjne systemy nadzoru. 3. Systemy kontroli dostępem. 4. Systemy alarmowe osobiste. 5. Systemy transmisji alarmu. 6. Systemy alarmowe napadowe. 7. Samochodowe systemy alarmowe. 8. Systemy alarmowe mieszane oraz systemy alarmowe zintegrowane. Załącznik nr 2 PODZIAŁ POMIESZCZEŃ I URZĄDZEŃ W ZALEŻNOŚCI OD ODPORNOŚCI NA WŁAMANIE, WYRAŻONEJ W JEDNOSTKACH OPOROWYCH (RU), ORAZ ZE WZGLĘDU NA LIMIT PRZECHOWYWANYCH WARTOŚCI PIENIĘŻNYCH, WYRAŻONY W JEDNOSTKACH OBLICZENIOWYCH Klasa odporności na włamanie pomieszczeń i urządzeńMinimalna wartość odporności na włamanie (RU)Klasa zamkaDopuszczalny limit wartości pieniężnych (w jednostkach obliczeniowych) przechowywanych w pomieszczeniach i urządzeniach pomieszczenia i urządzenia nie chronione systemem alarmowym lub chronione systemem alarmowym klasy niższej od SA3pomieszczenia i urządzenia chronione systemem alarmowym klasy co najmniej SA3 dostęp częściowydostęp całkowitypomieszczeniaurządzeniapomieszczeniaurządzenia 0poniżej 30poniżej 501 × A---- I30501 × A-0,5-1,3 II50801 × A-1,5-3 III801201 × B-3-6 IV1201802 × B-5-10 V1802702 × B881515 VI2704002 × C12122020 VII4006002 × C16163030 VIII5508252 × C20204040 IX70010502 × C30-6060 X90013502 × C40-100100 XI-20003 × C lub 2 × D60-bez ograniczenia- XII-30003 × C lub 2 × D--bez ograniczenia- XIII-45002 × D--bez ograniczenia- Załącznik nr 3 WARUNKI TECHNICZNE POJAZDÓW PRZYSTOSOWANYCH DO PRZEWOZU WARTOŚCI PIENIĘŻNYCH 1. Samochód dostawczy przystosowany do transportu wartości pieniężnych powinien być wyposażony w: 1) okna wykonane z materiału o zwiększonej odporności na przebicie i rozbicie, bez możliwości ich otwierania, 2) drzwi z mechanizmem automatycznego blokowania, 3) elektromechaniczny zawór odcięcia dopływu paliwa lub prądu, 4) wydzielony przedział ładunkowy do przewozu wartości pieniężnych, wykonany z blachy stalowej o grubości co najmniej 1 mm, łączonej w sposób trwały, z odrębnymi drzwiami z zamkiem o wysokiej klasie odporności na włamanie (co najmniej klasa "A"), 5) radiowy, optyczny lub akustyczny system alarmowy, 6) środki łączności wewnętrznej i zewnętrznej, 7) pojemnik stalowy lub walizkę specjalistyczną ze stojakiem służącym do przechowywania wartości pieniężnych podczas transportu, zamontowane w przedziale ładunkowym. Pojemnik stalowy i stojak powinny być zamontowane w sposób uniemożliwiający ich odłączenie od podłoża przy zamkniętych zamkach i ryglach. Pokrywa pojemnika powinna być zamykana co najmniej na jeden zamek trójpunktowy jednokluczowy, o minimum pięciu zastawkach w pełni zamiennych. 2. Samochód osobowy przystosowany do przewozu wartości pieniężnych powinien spełniać odpowiednio wymagania określone w ust. 1 pkt 2, 3, 5, 6 i 7. Załącznik nr 4 WYMAGANIA TECHNICZNE SAMOCHODÓW SPECJALNYCH (BANKOWOZÓW) I. Samochód specjalny powinien spełniać co najmniej następujące warunki techniczne: 1) posiadać seryjną konstrukcję skrzyniową z wyodrębnionym przedziałem ładunkowym i wzmocnionym zawieszeniem, 2) posiadać opancerzony przedział osobowy z 5 miejscami oraz całkowicie odrębny przedział ładunkowy, wzmocniony stalą konstrukcyjną wyższej jakości, łączoną w sposób trwały, 3) przedział ładunkowy powinien posiadać tylko jedne drzwi zewnętrzne, np. drzwi tylne dwuskrzydłowe z blokadą ryglowania jednego skrzydła przez drugie i możliwością mocowania do ścian przedziału w położeniu otwartym z zawiasami o sworzniach zabezpieczonych przed wybiciem; drzwi powinny być wyposażone w dodatkowy zamek wierzchni jednostronny przerabialny o minimum siedmiu płaskich zastawkach, 4) wyłożenie wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powinno być ognioodporne i trwałe, w szczególności odporne na uszkodzenia w czasie załadunku i wyładunku wartości pieniężnych, 5) przedział ładunkowy powinien być oświetlony tak, aby istniała możliwość jego obserwacji przez szklany wziernik o średnicy 60 mm z przedziału osobowego, 6) powinien być wyposażony w: a) sygnalizator alarmowy o zmiennym tonie mocowany w przedziale silnikowym; włącznik sygnalizatora powinien być łatwo dostępny dla kierowcy lub członka zespołu konwojującego oraz samoczynnie włączający się przy próbie niepowołanego otwarcia każdych drzwi, b) sygnalizację alarmową połączoną ze światłami awaryjnymi i sygnalizatorem alarmowym o zmiennym tonie oraz włącznikiem rozrusznika i blokadą dopływu paliwa, c) elektromechaniczny zawór odcinający dopływ paliwa lub inne urządzenie dające taki sam skutek, d) urządzenia łączności radiowej, 7) przedział osobowy, zbiornik paliwa, oszklenie kabiny powinny być odporne na przestrzelenie pociskami kalibru 7,62 mm z rdzeniem stalowym, wystrzeliwanymi z karabinka AK 47. II. Silnik powinien mieć system gaśniczy oraz zbiornik paliwa wykonany w sposób zabezpieczający przed wybuchem. III. System kontroli zamknięcia drzwi powinien być połączony z ogólnym systemem zamknięcia z sygnalizowaniem dla każdych drzwi alarmowym sygnałem dźwiękowym oraz światłami, a także elektryczną blokadą drzwi sterowaną z kabiny kierowcy. IV. Wszystkie urządzenia elektryczne powinny posiadać instalację uniemożliwiającą zakłócenie przez urządzenia zewnętrzne. V. Koła powinny posiadać wkładki masywowe umożliwiające dalszą jazdę po zniszczeniu opony do 15 km z prędkością 50 km/godz. VI. Samochód do przewozu wartości pieniężnych powinien posiadać świadectwo homologacji oraz atesty na opancerzenie i oszklenie przedziału osobowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych. (Dz. U. Nr 130, poz. 859) Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: DZIAŁ I Przepisy ogólne Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 1. 1. Przepisy rozporządzenia ustalają: 1) warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać lotniska cywilne i ich usytuowanie, 2) warunki techniczne użytkowania lotnisk cywilnych. 2. Warunki techniczne, o których mowa w ust. 1, dotyczą następujących rodzajów lotnisk: 1) przeznaczonych do startów i lądowań samolotów i szybowców, zwanych dalej "lotniskami dla samolotów", 2) przeznaczonych do startów i lądowań śmigłowców, zwanych dalej "lotniskami dla śmigłowców". 3. Ograniczenia wysokości przeszkód na lotniskach i w ich rejonach oraz sposób oznakowania tych przeszkód są uregulowane w obowiązujących Polskich Normach. 4. Przepisy rozporządzenia stosuje się przy budowie, odbudowie, rozbudowie, przebudowie, modernizacji oraz zmianie sposobu użytkowania lotniska. § 2. Przy wyborze usytuowania lotniska oraz przy ustalaniu rozmieszczenia jego części należy uwzględnić w szczególności: 1) odległości od obsługiwanych przez lotnisko miejscowości i powiązania komunikacyjne z nimi, 2) ochronę otoczenia i środowiska naturalnego przed szkodliwymi oddziaływaniami lotniska, w tym ochronę przed hałasem lotniczym i podmuchami powietrza wzbudzanymi przez wirniki i silniki statków powietrznych, 3) zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu lotniczego związane z warunkami miejscowymi, w tym zanieczyszczenia przemysłowe zmniejszające widoczność, szlaki migracji ptaków i wysokie obiekty w sąsiedztwie lotniska, 4) topografię terenu, w tym ukształtowanie pozwalające na ograniczenie wielkości robót ziemnych oraz rozmiary terenu wolnego od zabudowy dostateczne do umieszczenia nawierzchni lotniskowych wymaganych rozmiarów, 5) ochronę gruntów rolnych i leśnych, 6) warunki gruntowo-wodne i klimatyczne, w szczególności kierunek przeważających wiatrów. Rozdział 2 Określenia § 3. 1. W rozumieniu przepisów rozporządzenia, w odniesieniu do lotnisk dla samolotów: 1) długość deklarowana może być jedną z następujących czterech wielkości (rys. 1): a) rozporządzalną długością rozbiegu TORA (take-off- run available), to jest długością drogi startowej deklarowaną jako odpowiednia do rozbiegu startującego samolotu, b) rozporządzalną długością startu TODA (take-off distance available), to jest długością deklarowaną jako odpowiednia do rozbiegu startującego samolotu, powiększoną o ewentualne zabezpieczenie wydłużonego startu, c) rozporządzalną długością przerwanego startu ASDA (accelerate-stop distance available), to jest rozporządzalną długością startu powiększoną o ewentualne zabezpieczenie przerwanego startu, d) rozporządzalną długością lądowania LDA (landing distance available), to jest długością drogi startowej deklarowaną jako odpowiednia do lądowania; Ilustracja 2) droga kołowania TWY (taxiway) - to droga na lotnisku lądowym wyznaczona do kołowania statków powietrznych, łącząca części lotniska; wyróżnia się w szczególności następujące rodzaje dróg kołowania: a) drogę kołowania na miejsce postoju, to jest część płyty oznaczoną jako droga kołowania, umożliwiającą dostęp do miejsc postoju, b) drogę kołowania szybkiego zjazdu, to jest drogę kołowania połączoną pod ostrym kątem z drogą startową i umożliwiającą samolotowi opuszczenie drogi startowej z większą prędkością niż prędkość osiągana na innych drogach kołowania, co pozwala na skrócenie czasu zajmowania drogi startowej przez lądujący samolot, 3) droga startowa RWY (runway) - to powierzchnia wyznaczona na lotnisku lądowym, przygotowana do startów i lądowań statków powietrznych, 4) główna droga startowa - to droga startowa wykorzystywana w miarę możliwości w pierwszej kolejności, 5) latarnia lotnicza - to światło naziemne widoczne ze wszystkich stron, wskazujące określony punkt, 6) latarnia lotniskowa - to latarnia lotnicza pozwalająca na ustalenie położenia lotniska z powietrza, 7) latarnia ostrzegawcza - to latarnia uprzedzająca o niebezpieczeństwie dla ruchu lotniczego, 8) latarnia tożsamości - to latarnia lotnicza wysyłająca sygnał umożliwiający ustalenie tożsamości określonego punktu, 9) liczba klasyfikacyjna statku powietrznego ACN (aircraft classification number) - to wartość opisująca oddziaływanie statku powietrznego na nawierzchnię, 10) liczba klasyfikacyjna nawierzchni PCN (pavement classification number) - to wartość opisująca nośność nawierzchni odpowiadającą nieograniczonemu użytkowaniu, 11) lotnicze światło naziemne - to światło ułatwiające nawigację lotniczą, 12) miejsce oczekiwania - to miejsce, w którym kołujące statki powietrzne i przejeżdżające pojazdy mogą być zatrzymywane sygnałami z wieży kontroli lotniska, 13) miejsce postoju statku powietrznego - to obszar na płycie przeznaczony do postoju statków powietrznych, 14) nieprzyrządowa droga startowa - to droga startowa przeznaczona do wykorzystywania według procedur podejścia wzrokowego, 15) niezależne, równolegle podejścia - to równoczesne podejścia do równoległych lub prawie równoległych przyrządowych dróg startowych, przy których nie jest określona minimalna, radarowa separacja pomiędzy statkami, 16) niezależne, równoległe odloty - to równoczesne odloty z równoległych lub prawie równoległych dróg startowych, 17) niezawodność systemu świateł - to prawdopodobieństwo, że system działa w ramach ustalonych tolerancji i jest użyteczny operacyjnie, 18) obiekt łamliwy - to obiekt o małej masie, zaprojektowany tak, aby poprzez podatność na odkształcenie (złamanie, wykręcenie) zmniejszone było ryzyko uszkodzenia najeżdżającego nań samolotu, 19) pas drogi kołowania - to powierzchnia obejmująca drogę kołowania oraz jej pobocza, zmniejszająca ryzyko uszkodzenia statku powietrznego, który wykołował poza tę drogę, 20) pas drogi startowej - to powierzchnia obejmująca drogę startową i ewentualne zabezpieczenie przerwanego startu (SWY), zmniejszająca ryzyko uszkodzenia statku powietrznego, który wykołował poza drogę startową, oraz zabezpieczająca statki powietrzne przelatujące nad tą powierzchnią w czasie operacji startów i lądowań, 21) płyta - to powierzchnia wyznaczona na lotnisku lądowym, na której statki powietrzne zatrzymują się w celu przyjmowania pasażerów, załadunku i wyładunku towarów i poczty, tankowania paliwa, postoju i obsługi, 22) pobocze - to obszar sąsiadujący z nawierzchnią i przygotowany jako przejście pomiędzy nawierzchnią i sąsiadującym terenem, 23) pole manewrowe - to część lotniska wykorzystywana do startów, lądowań i naziemnego ruchu statków powietrznych, nie obejmująca płyt, 24) pole naziemnego ruchu lotniczego - to część lotniska wykorzystywana do startów, lądowań i naziemnego ruchu statków powietrznych, obejmująca pole manewrowe i płyty, 25) pole wzlotów - to część pola naziemnego ruchu lotniczego przeznaczona do startów i lądowań statków powietrznych, 26) poprzeczka świetlna - to zespół nie mniej niż trzech naziemnych świateł lotniczych umieszczonych obok siebie w linii prostej, z większej odległości widzianych jako krótka świetlna linia, 27) prawie równoległe drogi startowe - to drogi, które się nie krzyżują, lecz przedłużenia ich osi zbiegają się pod kątem nie większym niż 15°, 28) próg - to początek części drogi startowej wykorzystywanej do lądowań, 29) przesunięty próg - to próg drogi startowej umieszczony w innym miejscu niż jej początek, 30) przeszkoda - to obiekt umieszczony na obszarze przeznaczonym do naziemnego ruchu statków powietrznych lub wystający ponad określoną powierzchnię, chroniącą statki powietrzne w locie, 31) przyrządowa droga startowa - to droga jednego z następujących typów: a) przyrządowa droga startowa z podejściem nieprecyzyjnym - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez niewzrokową pomoc nawigacyjną, zapewniającą co najmniej kierunkowe prowadzenie w podejściu wzdłuż linii prostej, b) przyrządowa droga startowa z podejściem precyzyjnym kategorii I - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez ILS lub MLS (system lądowania według wskazań przyrządów Instrument Landing System albo mikrofalowy system lądowania Microwave Landing System), przeznaczona do operacji z wysokością decyzji większą niż 60 m i przy widzialności nie mniejszej niż 800 m lub RVR nie mniejszym niż 550 m, c) przyrządowa droga startowa z podejściem precyzyjnym kategorii II - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez ILS lub MLS, przeznaczona do operacji z wysokością decyzji większą niż 30 m i przy widzialności nie mniejszej niż 800 m lub RVR nie mniejszym niż 350 m, d) przyrządowa droga startowa z podejściem precyzyjnym kategorii IIIA - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez ILS lub MLS, aż do powierzchni drogi startowej i wzdłuż jej powierzchni, przeznaczona do operacji lądowania z wysokością decyzji nie większą niż 30 m (lub bez ograniczeń wysokości decyzji) oraz z RVR nie mniejszym niż 200 m, e) przyrządowa droga startowa z podejściem precyzyjnym kategorii IIIB - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez ILS lub MLS aż do powierzchni drogi startowej i wzdłuż jej powierzchni, przeznaczona do operacji lądowania z wysokością decyzji nie większą niż 15 m (lub bez ograniczeń wysokości decyzji) oraz z RVR od 50 do 200 m, f) przyrządowa droga startowa z podejściem precyzyjnym kategorii IIIC - droga startowa obsługiwana przez pomoce wzrokowe oraz przez ILS lub MLS, aż do powierzchni drogi startowej i wzdłuż jej powierzchni, przeznaczona do operacji lądowania bez ograniczeń wysokości decyzji i RVR, 32) punkt odniesienia lotniska - to punkt określający geograficzną lokalizację lotniska, 33) rzeczywiste natężenie światła błyskowego - to światło równe natężeniu światła stałego tej samej barwy, o tym samym zasięgu widzialności, zapewniającego podobną widoczność w podobnych warunkach obserwacji, 34) referencyjna długość startu samolotu - to minimalna długość wymagana do startu samolotu dla maksymalnej, certyfikowanej masy do startu, na poziomie morza, w warunkach atmosfery wzorcowej przy pogodzie bezwietrznej i z poziomej nawierzchni; referencyjna długość startu jest określona w podręczniku użytkowania statku powietrznego w locie, wydanym przez producenta statku powietrznego (zatwierdzona przez właściwy organ); przy czym może oznaczać równoważną długość drogi startowej albo długość startu, 35) rozdzielone, równoległe operacje - to równoległe operacje na równoległych lub prawie równoległych drogach startowych, prowadzone tak, że na jednej z dróg wykonywane są starty, a na drugiej lądowania, 36) służba zarządzania ruchem na płycie - to służba nadzorująca ruch statków powietrznych i pojazdów oraz inne czynności na płycie, 37) strefa przyziemienia - to część drogi startowej sąsiadująca z progiem, na której następuje pierwsze zetknięcie się lądującego samolotu z tą drogą, 38) śnieg na ziemi, na polu wzlotów - to śnieg: a) suchy, czyli śnieg, który rozprasza się pod wpływem podmuchu i rozsypuje po ściśnięciu w dłoni; gęstość takiego śniegu nie przekracza 0,35 kg/dm3, b) mokry, czyli śnieg, który zlepia się po ściśnięciu w dłoni, o gęstości od 0,35 do 0,5 kg/dm3, c) ubity, czyli śnieg zagęszczony, przy usuwaniu tworzący bryły lub kruszący się, o gęstości ponad 0,5 kg/dm3, d) topniejący, czyli śnieg nasycony wodą, rozbryzgujący się pod stopami, o gęstości od 0,5 do 0,8 kg/dm3, 39) światła ochronne drogi startowej - to system świateł ostrzegający pilotów i kierowców pojazdów o zbliżaniu się drogi startowej, wykorzystywanej właśnie do startu lub lądowania, 40) światła rozładowania kondensatora - to krótkie błyśnięcia światła o dużym natężeniu powstające w wyniku wyładowań wysokiego napięcia w otoczeniu gazowym, 41) temperatura referencyjna lotniska - to średnia miesięczna maksymalnych dziennych temperatur najcieplejszego miesiąca roku, określona dla obszaru lotniska; za najcieplejszy uważa się miesiąc o najwyższej średniej temperaturze miesięcznej; temperatura ta powinna być wartością z wielu lat, 42) wskaźnik kierunku lądowania - to urządzenie wskazujące wzrokowo aktualny kierunek startów i lądowań statków powietrznych, 43) wysokość lotniska nad poziomem morza - to wysokość bezwzględna najwyższego punktu na polu wzlotów, 44) wskaźnik używalności lotniska lub drogi startowej - to procent czasu, w którym wiatr poprzeczny nie przekracza wartości uniemożliwiającej użycie drogi startowej (systemu dróg startowych); wiatr porzeczny oznacza tu składową wiatru przy powierzchni, prostopadłą do osi drogi startowej, 45) zabezpieczenie końca drogi startowej RESA (runway end safety area) - to powierzchnia symetryczna względem przedłużenia osi drogi startowej, sąsiadująca z końcem pasa drogi startowej, zmniejszająca ryzyko uszkodzenia samolotu, który przyziemił zbyt krótko lub przekroczył koniec drogi startowej, 46) zabezpieczenie przerwanego startu SWY (stopway) - to prostokątna powierzchnia wyznaczona w terenie, na końcu części drogi startowej wyznaczonej jako rozporządzalna długość rozbiegu (TORA), przygotowana do tego, aby samolot mógł na niej zatrzymać się w przypadku przerwanego startu, 47) zabezpieczenie wydłużonego startu CWY (clearway) - to powierzchnia wyznaczona w terenie albo na zbiorniku wodnym, odpowiednia do tego, aby statek powietrzny mógł nad nią wykonać część początkowego wznoszenia do wysokości określonej w odrębnych przepisach, 48) zależne, równoległe podejścia - to równoległe podejścia do równoległych lub prawie równoległych przyrządowych dróg startowych, przy których jest określona minimalna, radarowa separacja pomiędzy statkami, 49) zasięg widzialności drogi startowej RVR (runway visual range) - to odległość, do której pilot statku powietrznego będącego na osi drogi startowej może zobaczyć oznakowanie powierzchniowe drogi startowej albo światła ograniczające drogę startową lub światła jej osi, 50) zatoka oczekiwania - to powierzchnia umożliwiająca zatrzymywanie i wymijanie się statków powietrznych w celu ułatwienia ich naziemnego ruchu, 51) znak tożsamości lotniska - to znak umieszczony na lotnisku umożliwiający jego identyfikację z powietrza. 2. Rysunek 2 przedstawia przykładowy schemat rozmieszczenia niektórych elementów lotniska dla samolotów. Ilustracja § 4. W rozumieniu przepisów rozporządzenia, w odniesieniu do lotnisk dla śmigłowców: 1) długość deklarowana może być jedną z następujących trzech długości: a) rozporządzalną długością startu dla śmigłowców TODAH (take-off distance available), to jest długością pola końcowego podejścia FATO powiększoną o ewentualne zabezpieczenie przerwanego startu dla śmigłowców CWYH, deklarowaną jako odpowiednia do wykonania startu śmigłowca, b) rozporządzalną długością przerwanego startu dla śmigłowców RTODAH (rejected take-off distance available), to jest długością pola końcowego podejścia FATO deklarowaną jako odpowiednia do wykonania przerwanego startu śmigłowca, c) rozporządzalną długością lądowania dla śmigłowców LDAH (landing distance available), to jest długością pola końcowego podejścia FATO powiększoną o dodatkowy obszar, deklarowaną jako odpowiednia do wykonania manewru lądowania śmigłowca z wysokości określonej w odrębnych przepisach, 2) pole końcowego podejścia FATO (final approach and take-off area) - to powierzchnia, nad którą są wykonywane manewry końcowej fazy podejścia, lądowania i startu; FATO może również obejmować rozporządzalną długość przerwanego startu dla śmigłowców RTODAH, 3) śmigłowcowa droga kołowania - to droga kołowania na lądzie przeznaczona wyłącznie dla śmigłowców i przystosowana do ich ruchu, 4) zabezpieczenie wydłużonego startu dla śmigłowców CWYH (clearway) - to powierzchnia wyznaczona w terenie albo na zbiorniku wodnym, odpowiednia do tego, aby śmigłowiec mógł nad nią rozpędzić się i wznieść do wysokości określonej w odrębnych przepisach, 5) miejsce postoju śmigłowca - to obszar wyznaczony do postoju oraz do przyziemiania albo wznoszenia się śmigłowca w operacjach podlotu, 6) lotnisko śmigłowcowe na poziomie terenu - to lotnisko usytuowane na gruncie lub na zbiorniku wodnym, 7) strefa przyziemienia i utraty siły nośnej TLOF (touchdown and lift-off area) - to nawierzchnia wyznaczona i przystosowana do przyziemiania i wznoszenia się śmigłowca, 8) zabezpieczenie FATO - to powierzchnia otaczająca pole końcowego podejścia, wolna od przeszkód, oprócz niezbędnych pomocy nawigacyjnych, zmniejszająca ryzyko uszkodzenia śmigłowca zbaczającego z FATO. § 5. 1. Wprowadza się kod referencyjny lotniska, określony w tabeli 1. Wprowadza się do celów projektowania podstawę ustalania parametrów elementów lotniska dla samolotów. 2. Kod referencyjny lotniska, zwany dalej "kodem", składa się z dwóch elementów: cyfry i litery. 3. Przyjmuje się cyfrę kodu odpowiadającą, zgodnie z tabelą 1, największej długości referencyjnej startu spośród samolotów, dla których projektowany obiekt jest przeznaczony. 4. Długość referencyjna startu, o której mowa w ust. 3, może być określona przy masie startowej mniejszej niż maksymalna dopuszczalna masa do startu. 5. Przyjmuje się literę kodu odpowiadającą, zgodnie z tabelą 1, największej rozpiętości skrzydeł i największej odległości pomiędzy zewnętrznymi krawędziami skrajnych kół głównego podwozia spośród samolotów, dla których projektowany obiekt jest przeznaczony. Tabela 1 Kod referencyjny lotniska Litera (pierwszy element) kodu referencyjnego lotniskaCyfra (drugi element) kodu referencyjnego lotniska cyfra kodureferencyjna długość startowa samolotu, w metrachlitera kodurozpiętość skrzydeł, modległość pomiędzy zewnętrznymi krawędziami skrajnych kół głównego podwozia w metrach 1poniżej 800Aponiżej 15poniżej 4,5 2od 800 do 1 200Bod 15 do 24od 4,5 do 6 3powyżej 1 200 do 1 800Cpowyżej 24 do 36powyżej 6 do 9 4powyżej 1 800Dpowyżej 36 do 52powyżej 9 do 14 Epowyżej 52 do 65powyżej 9 do 14 DZIAŁ II Dane lotniska Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 6. 1. Przepisy niniejszego działu określają dane lotnisk, które należy udostępniać użytkownikom za pośrednictwem służb informacji lotniczej. 2. Obowiązek udostępniania dotyczy także zmian danych, o których mowa w ust. 1. 3. Tryb udostępniania danych określają przepisy w sprawie informacji lotniczej. Rozdział 2 Dane lotniska dla samolotów § 7. Współrzędne geograficzne położenia lotniska powinny być ustalane zgodnie z zasadami Światowego Systemu Geodezyjnego WGS-84. § 8. 1. Dla lotnisk międzynarodowych podaje się bezwzględne rzędne następujących elementów lotniska: 1) końców dróg startowych oraz punktów zmian pochyleń wzdłuż osi dróg startowych, 2) najwyższych punktów stref przyziemienia na drogach startowych z podejściem precyzyjnym, 3) miejsc sprawdzania wysokościomierzy przed lotem. 2. Dla portów lotniczych z dokładnością do setnej części sekundy podaje się współrzędne geograficzne: a) progów dróg startowych, b) miejsc postoju statków powietrznych, c) węzłów (skrzyżowań) osi dróg kołowania. 3. Dla portów lotniczych z dokładnością do dziesiątej części sekundy podaje się współrzędne geograficzne znaczących przeszkód w sąsiedztwie lotniska. 4. Usytuowanie punktu odniesienia lotniska podaje się z dokładnością do jednej sekundy. 5. Temperaturę referencyjną lotniska podaje się z dokładnością do jednego stopnia Celsjusza. § 9. Udostępnia się następujące wymiary elementów lotnisk i dane związane z wymiarami: 1) w odniesieniu do dróg startowych: a) rzeczywiste kierunki geograficzne, b) długości, w tym także długości deklarowane TORA, TODA, ASDA, LDA, c) szerokości, d) położenia przesuniętych progów, e) pochylenia poprzeczne, f) rodzaje nawierzchni, g) typy dróg startowych, h) dla dróg startowych z podejściem precyzyjnym - informacje o strefie wolnej od przeszkód; 2) informacje o długościach, szerokościach i rodzajach nawierzchni: a) pasów dróg startowych, b) zabezpieczeń końca drogi startowej RESA, c) zabezpieczeń przerwanego startu SWY; 3) w odniesieniu do dróg kołowania: a) oznaczenia, b) szerokości, c) rodzaje nawierzchni, 4) w odniesieniu do płyt: a) rodzaje nawierzchni, b) miejsca postoju statków powietrznych, 5) zasięgi działania służby kontroli ruchu lotniczego, 6) długości i przekroje terenu dla zabezpieczeń wydłużonego startu CWY. § 10. Udostępnia się dane dotyczące następujących pomocy nawigacyjnych: 1) pomocy wzrokowych dla procedur podejścia, 2) oznakowania poziomego i oświetlenia dróg startowych, 3) oznakowania poziomego i oświetlenia dróg kołowania i płyt, 4) innych wzrokowych pomocy prowadzących i kontrolnych na drogach kołowania, 5) wzrokowych systemów wprowadzania na miejsce postoju VDGS (visual docking guidance systems). § 11. 1. Informacje o nośności nawierzchni przeznaczonych dla statków powietrznych, których masa postojowa przekracza 5 700 kg, powinny być określane metodą PCN-ACN. 2. Liczba klasyfikacyjna statku powietrznego ACN opisuje oddziaływanie tego statku na nawierzchnię dla określonych kategorii podłoża, z uwzględnieniem położenia środka ciężkości odpowiadającego krytycznemu obciążeniu krytycznego podwozia. 3. Liczba klasyfikacyjna nawierzchni PCN wskazuje na to, że statki powietrzne tych typów, których liczby klasyfikacyjne (ACN) są równe bądź mniejsze niż PCN określony dla konkretnej nawierzchni, mogą poruszać się i pozostawać na tej nawierzchni bez ograniczania ciśnienia w oponach lub całkowitej masy statku powietrznego. 4. Udostępnia się następujące dane dotyczące nawierzchni: 1) liczbę klasyfikacyjną nawierzchni PCN, 2) rodzaj nawierzchni, 3) kategorię nośności podłoża, 4) największe dopuszczalne ciśnienie w oponach lub największą dopuszczalną wartość całkowitej masy statku powietrznego, 5) metodę oceny. § 12. 1. Dane o nośności nawierzchni określonej metodą PCN-ACN udostępnia się w następującej postaci: PCN-/A/B/C/D/F/ gdzie: A - liczba PCN, B - określenie rodzaju nawierzchni, C - określenie nośności podłoża, D - określenie największego dopuszczalnego ciśnienia w oponach, E - określenie metody oceny. 2. Sposób przedstawiania parametrów, o których mowa w ust. 1, powinien odpowiadać ustaleniom określonym w tabeli 2. Tabela 2 Forma udostępniania danych o nośności nawierzchni, ustalonych metodą PCN-ACN Lp.CechaOpisOznaczenie wykorzystywane do udostępniania danych o nośności nawierzchni 1Rodzaj nawierzchni*)nawierzchnia sztywna (rigid pavement)R nawierzchnia podatna (flexible pavement)F 2Nośność podłoża k, MN/m3 dla nawierzchni sztywnychCBR dla nawierzchni podatnych nośność wysokapowyżej 120powyżej 13A nośność średniapowyżej 60 do 120powyżej 8 do 13B nośność niskaod 25 do 60od 4 do 8C nośność bardzo niskaponiżej 25poniżej 4D 3Maksymalne dopuszczalne ciśnienie w oponachwysokie - bez ograniczenia ciśnieniaW średnie - ciśnienie ograniczone do 1,5 MPaX niskie - ciśnienie ograniczone do 1,0 MPaY bardzo niskie - ciśnienie ograniczone do 0,5 MPaZ 4Metoda ocenymetoda techniczna: na podstawie badań charakterystyki nawierzchniT metoda doświadczalna: na podstawie wiedzy o statkach dotychczas korzystających z nawierzchniU Przykład: PCN-60/F/B/Y/T; PCN określony metodą techniczną dla nawierzchni podatnej na podłożu o średniej nośności wyniósł 60 z ograniczeniem ciśnienia w oponach do 1,0 MPa *) W odniesieniu do nawierzchni o konstrukcji mieszanej należy to zaznaczyć w odrębnej uwadze. § 13. Nośność nawierzchni przeznaczonej dla statków powietrznych o masie postojowej nie większej niż 5 700 kg opisuje się łącznie dwoma wartościami: 1) największą dopuszczalną masą statku powietrznego, 2) największym, dopuszczalnym ciśnieniem w oponach. § 14. 1. Udostępnia się aktualne dane dotyczące stanu pola naziemnego ruchu lotniczego, ważne dla bezpieczeństwa operacji lotniczych, a w szczególności dane o: 1) robotach budowlanych i pracach konserwacyjnych, 2) nierównościach lub uszkodzeniach nawierzchni na drodze startowej, drodze kołowania lub płycie, 3) obecności śniegu, topniejącego śniegu i lodu na drodze startowej, drodze kołowania i płycie, 4) obecności wody na drodze startowej, drodze kołowania i płycie, 5) zwałowiskach i zaspach śnieżnych w pobliżu drogi startowej, drogi kołowania i płyty, 6) obecności chemicznych substancji zapobiegających zamarzaniu lub odladzających na drodze startowej i drodze kołowania, 7) innych okresowych zagrożeniach, 8) awariach i nieprawidłowościach działania części lotniskowych pomocy nawigacyjnych, 9) awariach podstawowego i rezerwowego zasilania. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, przygotowuje się na podstawie codziennych inspekcji. 3. Informacje o zawilgoceniu drogi startowej udostępnia się przy użyciu następujących określeń: 1) "WILGOTNA" (DAMP), gdy powierzchnia zmieniła kolor w wyniku zawilgocenia, 2) "MOKRA" (WET), gdy powierzchnia jest nasiąknięta, ale nie ma zastoisk wody, 3) "KAŁUŻE" (WATER PATCHES), gdy widoczne są liczne kałuże stojącej wody, 3) "ZALANA" (FLOODED), gdy widoczne są rozległe obszary stojącej wody. 4. Udostępnia się informacje o szorstkości nawierzchni, w szczególności nawierzchni mokrej lub zaśnieżonej, z podaniem typu urządzenia użytego do zbadania wielkości współczynnika tarcia. § 15. 1. Udostępnia się informacje o sposobach wzywania służb usuwających uszkodzone statki powietrzne z pola naziemnego ruchu lotniczego oraz dane o wyposażeniu technicznym tych służb, w szczególności poprzez wskazanie, jakie typy statków mogą być usuwane. 2. Udostępnia się informacje na temat ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa, w szczególności poprzez podawanie wiadomości o poziomie ochrony i o jego zmianach. § 16. Udostępnia się podstawowe charakterystyki geometryczne wzrokowych systemów wskazywania ścieżki podejścia, w szczególności dane o pochyleniach i kierunkach rozsyłu oraz o rozmieszczeniu świateł. Rozdział 3 Dane lotniska dla śmigłowców § 17. 1. Usytuowanie geometrycznego środka strefy przyziemienia TLOF oraz pola końcowego podejścia FATO powinno być określane z dokładnością do setnej części sekundy. 2. Usytuowanie osi dróg kołowania dla śmigłowców powinno być określane z dokładnością do setnych części sekundy. 3. Usytuowanie miejsc postoju powinno być określane z dokładnością do setnych części sekundy. 4. Usytuowanie przeszkód w sąsiedztwie lotniska powinno być określane z dokładnością do dziesiątych części sekundy. § 18. 1. Bezwzględna wysokość lotniska dla śmigłowców powinna być określana z dokładnością do 1 metra. 2. W przypadku lotniska ogólnego użytku z tą samą dokładnością należy podać bezwzględne rzędne strefy przyziemienia TLOF i obu progów pola końcowego podejścia FATO. § 19. Udostępnia się dane dotyczące lotnisk: 1) informację, czy lotnisko jest położone na poziomie terenu, czy też zostało urządzone na budowli lub statku morskim, 2) w odniesieniu do strefy przyziemienia TLOF: a) rozmiary, b) pochylenia, c) rodzaj nawierzchni, d) nośność nawierzchni wyrażoną w tys. kg dopuszczalnego, punktowego obciążenia; 3) w odniesieniu do pola końcowego podejścia FATO: a) typ FATO, b) oznaczenie, c) wytrzymałość nawierzchni, d) rodzaj nawierzchni, e) wymiary, 4) w odniesieniu do zabezpieczenia FATO: a) wymiary, b) rodzaj nawierzchni, 5) w odniesieniu do naziemnych dróg kołowania, tranzytowych dróg kołowania i dróg kołowania powietrznego: a) oznaczenia, b) wytrzymałości, c) rodzaje nawierzchni, 6) w odniesieniu do płyt: a) wymiary, b) rozmieszczenie miejsc postoju; 7) w odniesieniu do zabezpieczenia wydłużonego startu śmigłowców CWYH: a) wymiary, b) przekrój terenu, 8) dane dotyczące pomocy wzrokowych, 9) informacje o oznakowaniu i oświetleniu pola końcowego podejścia, strefy przyziemienia TLOF, dróg kołowania i płyt; 10) wartości długości deklarowanych TODAH, RTODAH, LDAH. DZIAŁ III Charakterystyka fizyczna lotnisk dla samolotów Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 20. 1. Części pola naziemnego ruchu lotniczego mogą mieć nawierzchnię sztuczną lub nawierzchnię naturalną. 2. Nawierzchnie części pola naziemnego ruchu lotniczego powinny charakteryzować się dostateczną równością, szorstkością i wytrzymałością, określonymi w szczególności zgodnie z obowiązującymi Polskimi Normami. 3. Pole naziemnego ruchu lotniczego w okresie wykorzystywania do startów i lądowań powinno być codziennie poddawane inspekcji w celu wykrycia uszkodzeń, zanieczyszczeń i innych zagrożeń dla ruchu. Zanieczyszczenia powinny być usuwane regularnie z nawierzchni wykorzystywanych przez statki powietrzne. Rozdział 2 Charakterystyka fizyczna dróg startowych § 21. 1. Liczba i rozmieszczenie dróg startowych powinny być tak dobrane, aby zapewniały największe techniczno-operacyjne wykorzystanie lotniska. 2. W szczególności liczbę i rozmieszczenie dróg startowych ustala się przy uwzględnieniu wskaźnika używalności drogi startowej zależnego od kierunków i prędkości wiatrów oraz ukształtowania terenu, zwłaszcza w strefach podejścia. 3. Wskaźnik używalności lotniska komunikacyjnego powinien wynosić co najmniej 95%. 4. Do określenia wskaźnika używalności przyjmuje się składową wiatru bocznego prostopadłą do osi drogi startowej, nie przekraczającą: 1) 37 km/h - dla samolotów o referencyjnej długości startu nie mniejszej niż 1500 m, 2) 24 km/h - dla samolotów o referencyjnej długości startu od 1200 m do 1500 m oraz dla samolotów o referencyjnej długości startu przekraczającej 1 500 m, jeżeli należy spodziewać się częstego występowania małej skuteczności hamowania spowodowanej niedostatecznym tarciem; 3) 19 km/h - dla samolotów o referencyjnej długości startu nie przekraczającej 1200 m. 5. Przy określaniu wymaganej wartości wskaźnika używalności należy uwzględnić w szczególności: 1) charakterystykę ruchową samolotów i wskazania wytwórców, 2) szerokość dróg startowych, 3) przewidywany charakter eksploatacji (jak w szczególności loty VFR - Visual Flight Rules, IFR - Instrument Flight Rules, tylko dzienne, sezonowe). 6. Podstawą obliczenia wskaźnika używalności są dane meteorologiczne pochodzące z pomiarów prowadzonych co najmniej przez pięć lat, dokonywanych osiem razy dziennie w regularnych odstępach. § 22. 1. Odległość pomiędzy osiami równoległych dróg startowych nie powinna być mniejsza niż: 1) w przypadku dwóch nieprzyrządowych dróg startowych, przewidzianych do jednoczesnego używania: a) 210 m - jeżeli co najmniej jedna z nich ma cyfrę kodu 3 lub 4, b) 150 m - jeżeli co najmniej jedna z nich ma cyfrę kodu 2, c) 120 m - jeżeli obie mają cyfrę kodu 1, 2) w przypadku dwóch przyrządowych dróg startowych, przewidzianych do jednoczesnego używania: a) 1035 m - dla podejść równoległych niezależnych, z zastrzeżeniem ust. 2, b) 915 m - dla podejść równoległych zależnych, c) 760 m - dla odlotów równoległych niezależnych, d) 760 m - dla operacji równoległych wykonywanych na drogach startowych wykorzystywanych wyłącznie do startów. 2. Odległość pomiędzy osiami równoległych przyrządowych dróg startowych wykorzystywanych do jednoczesnych, niezależnych podejść powinna być określana z uwzględnieniem analiz operacyjnych co do zapewnianego poziomu bezpieczeństwa. 3. W przypadku rozdzielonych, równoległych operacji wymagane minimalne odległości między ich osiami, o których mowa w ust. 1: 1) mogą być zmniejszone do nie mniej niż 300 m, o 30 m na każde 150 m przesunięcia drogi wykorzystywanej do lądowań w kierunku, skąd zbliża się samolot (rysunek 3), 2) powinny być zwiększone o 30 m na każde 150 m przesunięcia drogi wykorzystywanej do lądowań w kierunku ruchu lądujących na niej samolotów (przeciwnym niż określony w pkt 1). Ilustracja Rzeczywiste długości dróg startowych § 23. 1. Rzeczywista długość głównej drogi startowej powinna być wystarczająca do sprostania wymogom operacyjnym samolotów, dla których droga ta została przewidziana, z uwzględnieniem poprawek dotyczących warunków lokalnych, odnoszących się do ciśnienia atmosferycznego, temperatury, pochylenia podłużnego, wilgotności i charakterystyki nawierzchni, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2-5. 2. Wymagane, rzeczywiste długości dróg startowych powinny być określane na podstawie charakterystyk osiągów samolotów udostępnianych przez producentów, a gdy uzyskanie takich charakterystyk nie jest możliwe - poprzez skorygowanie podstawowej długości drogi startowej przy użyciu współczynników poprawkowych. 3. Przy określaniu wymaganej, rzeczywistej długości drogi startowej można uwzględnić użytkowanie samolotu o parametrach krytycznych przy masie mniejszej od maksymalnej, dopuszczalnej do startu. 4. Przy określaniu wymaganej, rzeczywistej długości drogi startowej należy uwzględniać starty i lądowania w obu kierunkach. 5. Przy określaniu wymaganej, rzeczywistej długości drogi startowej można uwzględnić spełnienie niektórych wymagań operacyjnych samolotu o parametrach krytycznych przez zabezpieczenie wydłużonego startu CWY i zabezpieczenie przerwanego startu SWY. § 24. Rzeczywista długość pomocniczej drogi startowej na lotnisku komunikacyjnym powinna być określana tak, aby wskaźnik używalności lotniska uzyskał wartość określoną w § 21 ust. 3. Inna charakterystyka dróg startowych § 25. 1. Próg drogi startowej powinien być usytuowany na jej początku; jeżeli jednak ten początek jest nieużyteczny dla lądowań, w szczególności ze względu na zniszczenie nawierzchni lub występowanie przeszkód, próg powinien być przesunięty tak, aby pomiędzy nim a nieużyteczną nawierzchnią pozostawała wyrównana powierzchnia o długości 60 m i szerokości równej szerokości pasa drogi startowej. 2. Jeżeli próg został przesunięty z powodu przeszkód lotniczych, wielkość przesunięcia powinna być tak dobrana, aby pochylenie powierzchni ograniczającej przeszkody nie przekraczało 3,3% dla cyfry kodu 4 i 5% dla cyfry kodu 3. § 26. 1. Szerokość drogi startowej nie powinna być mniejsza od wartości podanych w tabeli 3, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Szerokość przyrządowej drogi startowej z podejściem precyzyjnym nie powinna być mniejsza niż 30 m. Tabela 3 Najmniejsze dopuszczalne szerokości dróg startowych (w metrach) Cyfra koduLitera kodu ABCDE 1181823-- 2232330-- 330303045- 4--454545 § 27. 1. W odniesieniu do pochyleń podłużnych osi drogi startowej rozróżnia się następujące warunki: 1) ogólnego wskaźnika pochylenia podłużnego, 2) największego, dopuszczalnego pochylenia podłużnego, 3) miejscowej różnicy pochyleń, 4) łuku pionowego niwelety, 5) zasięgu widoczności, 6) odległości pomiędzy węzłami niwelety. 2. Ogólny wskaźnik pochylenia podłużnego, obliczany jako iloraz różnicy maksymalnej i minimalnej rzędnej osi drogi startowej przez jej długość (rysunek 4A) nie może przekraczać: 1) 0,01 - dla cyfry kodu 3 i 4, 2) 0,02 - dla cyfry kodu 1 i 2. Ilustracja 3. Pochylenie podłużne nie może przekraczać (rysunek 4B): 1) 0,8% na pierwszej i ostatniej ćwiartce długości drogi startowej o cyfrze kodu 4, 2) 1,25% na pozostałych odcinkach drogi startowej o cyfrze kodu 4, 3) 0,8% na pierwszej i ostatniej ćwiartce długości drogi startowej o cyfrze kodu 3 z podejściem precyzyjnym kategorii II lub III, 4) 1,5% na pozostałych odcinkach drogi startowej z podejściem precyzyjnym o cyfrze kodu 3, 5) 2% dla drogi startowej o cyfrze kodu 1 lub 2. 4. Miejscowa różnica pochyleń podłużnych pomiędzy sąsiadującymi odcinkami drogi startowej nie może przekraczać (rysunek 4C): 1) 1,5% - dla cyfr kodu 3 i 4, 2) 2,0% - dla cyfr kodu 1 i 2. 5. Zmiana pochylenia podłużnego powinna być dokonana płynnie, łukiem pionowym o promieniu nie mniejszym niż (rysunek 5A): 1) 30 000 m - dla cyfry kodu 4 (co odpowiada zmianie 0,1% co 30 m), 2) 15 000 m - dla cyfry kodu 3 (co odpowiada zmianie 0,2% co 30 m), 3) 7 500 m - dla cyfr kodu 1 i 2 (co odpowiada zmianie 0,4% co 30 m). Ilustracja 6. Punkt położony na wysokości X nad osią drogi startowej powinien być widoczny z każdego punktu położonego na tej samej wysokości i w odległości równej połowie długości drogi startowej (rysunek 5B), przy czym X wynosi: 1) 3 m - dla litery kodu C, D lub E, 2) 2 m - dla litery kodu B, 3) 1,5 m - dla litery kodu A. 7. Odległości pomiędzy węzłami niwelety, w których następuje zmiana pochyleń podłużnych zastosowanych na dłuższych odcinkach, nie powinny być mniejsze niż 45 m, nie powinny być również mniejsze od iloczynów bezwzględnych różnic zmian spadków, wyrażonych jako ułamki, pomnożonych przez następujące wartości (rysunek 5C): 1) 30 000 m - dla cyfry kodu 4, 2) 15 000 m - dla cyfry kodu 3, 3) 5 000 m - dla cyfry kodu 1 lub 2. § 28. 1. Powierzchnia drogi startowej powinna być dwuspadowa, ze stałym pochyleniem poprzecznym, symetrycznym - od osi do krawędzi. 2. Pochylenie poprzeczne nawierzchni drogi startowej powinno wynosić, z zastrzeżeniem ust. 3: 1) od 1% do 1,5% - dla litery kodu C, D lub E, 2) od 1% do 2% - dla litery kodu A lub B. 3. Dopuszcza się zastosowanie mniejszych pochyleń poprzecznych na skrzyżowaniach drogi startowej z innymi drogami, pod warunkiem zapewnienia sprawnego odprowadzenia wód opadowych. W takim przypadku pochylenie poprzeczne nie powinno być mniejsze niż 0,5%. 4. Dopuszcza się zachowanie jednostronnego pochylenia poprzecznego w odniesieniu do drogi startowej oddanej do użytku przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem zapewnienia sprawnego odprowadzenia wód opadowych. § 29. Nośność drogi startowej powinna być wystarczająca do przyjęcia obciążeń od samolotów bez uszkodzeń zarówno tej drogi, jak i samolotów. § 30. 1. Powierzchnia drogi startowej nie powinna mieć nierówności, które powodowałyby wstrząsy, kołysanie, nadmierne drgania lub inne utrudnienia w prowadzeniu samolotu, zwłaszcza podczas startu lub lądowania. 2. Za dopuszczalne uznaje się nierówności: 1) wzdłuż drogi startowej - do 3 cm na długości 45 m, 2) w dowolnym kierunku - do 3 mm na długości 3 m, z wyłączeniem ścieku przykrawędziowego, w którym mogą występować znaczniejsze nierówności. 3. Nawierzchnie sztuczne dróg startowych powinny charakteryzować się dobrymi współczynnikami tarcia. 4. Nawierzchnia sztucznej drogi startowej powinna mieć szczeliny (teksturę poprzeczną do osi) o głębokości co najmniej 1 mm. Rozdział 3 Pobocza dróg startowych § 31. 1. Pobocze drogi startowej powinno być urządzone, gdy: 1) szerokość drogi startowej o literze kodu D lub E jest mniejsza od 60 m, 2) teren przylegający do drogi startowej ma zbyt małą nośność, aby kołujący po nim samolot nie został uszkodzony. 2. Pobocza drogi startowej powinny być usytuowane symetrycznie względem osi drogi startowej, tak aby łączna szerokość drogi startowej i poboczy nie była mniejsza niż 60 m. 3. Pochylenia poprzeczne poboczy drogi startowej nie powinny przekraczać 2,5%. 4. Droga startowa i jej pobocze wzdłuż linii styku powinny mieć ten sam poziom. § 32. 1. Pobocze drogi startowej powinno się charakteryzować nośnością wystarczającą do tego, aby kołujący po nim samolot nie został uszkodzony i aby przenieść obciążenia od przejeżdżających po poboczu pojazdów. 2. Żadne obiekty nie powinny znajdować się na poboczach drogi startowej, z wyjątkiem świetlnych pomocy wzrokowych o małej masie, małej wysokości i konstrukcji łamliwej, niezbędnych do nawigacji lotniczej. Rozdział 4 Pasy dróg startowych § 33. 1. Droga startowa i zabezpieczenie przerwanego startu SWY powinny być usytuowane wewnątrz pasa drogi startowej (rysunek 6). Ilustracja 2. Pas drogi startowej powinien sięgać przed progiem i poza koniec drogi startowej oraz poza zabezpieczenia: przerwanego startu SWY i wydłużonego startu CWY na odległość co najmniej (d1 na rysunku 6): 1) 60 m - jeżeli cyfrą kodu drogi startowej jest 2, 3 lub 4, 2) 60 m - dla drogi startowej przyrządowej o cyfrze kodu 1, 3) 30 m - dla drogi startowej nieprzyrządowej o cyfrze kodu 1. 3. Szerokość pasa drogi startowej powinna wynosić, z każdej strony osi tej drogi, co najmniej szerokość (d2 na rysunku 6): 1) dla przyrządowej drogi startowej: a) 150 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, b) 75 m - dla cyfry kodu 1 lub 2, 2) dla nieprzyrządowej drogi startowej: a) 75 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, b) 40 m - dla cyfry kodu 2, c) 30 m - dla cyfry kodu 1. § 34. 1. Z wyjątkiem pomocy wzrokowych niezbędnych do nawigacji lotniczej, żadne stałe obiekty nie powinny znajdować się na pasie drogi startowej w odległości mniejszej niż: 1) 60 m od osi drogi startowej z podejściem precyzyjnym o cyfrze kodu 3 lub 4; 2) 45 m od osi drogi startowej z podejściem precyzyjnym kategorii I i o cyfrze kodu 1 lub 2. 2. Pomoce nawigacyjne, usytuowane w granicach pasa drogi startowej, powinny mieć możliwie małą masę, małą wysokość i łamliwą konstrukcję. 3. Jeżeli obiekt jest usytuowany na pasie drogi startowej, a ze względów funkcjonalnych nie musi być umieszczony ponad terenem lub równo z nim, powinien być zagłębiony co najmniej 30 cm poniżej poziomu terenu. 4. W granicach pasa drogi startowej (w części określonej w ust. 1) w czasie jej wykorzystywania do startów i lądowań samolotów nie powinien znajdować się żaden obiekt ruchomy. § 35. 1. Pas drogi startowej po obu jej stronach powinien być wyrównany i zadarniony co najmniej na szerokość (licząc od osi drogi startowej): 1) 75 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, 2) 40 m - dla cyfry kodu 2 oraz dla przyrządowej drogi startowej o cyfrze kodu 1, 3) 30 m - dla nieprzyrządowej drogi startowej o cyfrze kodu 1. 2. Dla drogi startowej z podejściem precyzyjnym o cyfrze kodu 3 lub 4 wyrównana część pasa powinna mieć rozmiary przedstawione na rysunku 7. Ilustracja 3. Powierzchnia części pasa przylegającej do drogi startowej lub pobocza powinna być na tym samym poziomie co krawędź pobocza drogi startowej. 4. Pochylenia podłużne na części pasa drogi startowej, o której mowa w ust. 1 i 2, nie powinny przekraczać: 1) 1,50% - dla cyfry kodu 4, 2) 1,75% - dla cyfry kodu 3, 3) 2,00% - dla cyfry kodu 1 lub 2. 5. Pochylenia poprzeczne na części pasa drogi startowej, o której mowa w ust. 1 i 2, nie powinny przekraczać, z zastrzeżeniem ust. 6: 1) 2,5% - dla cyfry kodu 3 lub 4, 2) 3% - dla cyfry kodu 1 lub 2. 6. Na pasie o szerokości 3 metrów przylegającym do krawędzi drogi startowej pochylenie może być zwiększone do 5%. 7. Pochylenia poprzeczne na powierzchni pasa drogi startowej poza częścią, o której mowa w ust. 1 i 2, nie powinny przekraczać 5%. 8. Pochylenia poprzeczne pasa drogi startowej powinny zapewnić sprawny odpływ wody. 9. Zmiany pochyleń pasa drogi startowej powinny następować łagodnie. § 36. 1. Pas drogi startowej po obu jej stronach powinien być umocniony tak, aby zmniejszone było zagrożenie statku powietrznego, który przypadkowo opuścił drogę startową. 2. Umocnienie powinno sięgać na odległość - licząc od osi drogi startowej i jej przedłużenia: 1) 75 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, 2) 40 m - dla cyfry kodu 2 oraz dla przyrządowej drogi startowej o cyfrze kodu 1, 3) 30 m - dla nieprzyrządowej drogi startowej o cyfrze kodu 1. Rozdział 5 Zabezpieczenia końców dróg startowych RESA § 37. 1. Zabezpieczenia końców dróg startowych RESA urządza się dla dróg startowych: 1) o cyfrze kodu 3 lub 4, 2) przyrządowych o cyfrze kodu 1 lub 2. 2. Najmniejsze dopuszczalne wymiary zabezpieczenia końca drogi startowej RESA określone są na rysunku 8A. Ilustracja § 38. 1. Na zabezpieczeniu końca drogi startowej RESA nie powinny znajdować się żadne obiekty i urządzenia, z wyjątkiem obiektów i urządzeń niezbędnych dla nawigacji lotniczej. 2. Niezbędne obiekty i urządzenia nawigacyjne powinny być łamliwe i o możliwie małej wysokości, jeżeli są usytuowane w granicach zabezpieczenia końca drogi startowej RESA w odległości od osi drogi startowej z podejściem precyzyjnym nie większej niż: 1) 60 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, 2) 45 m - dla cyfry kodu 1 lub 2. § 39. 1. Pochylenia zabezpieczenia końca drogi startowej RESA powinny być tak dobrane, aby powierzchnia RESA znajdowała się poniżej powierzchni podejścia i powierzchni wznoszenia. 2. Na obszarze zabezpieczenia końca drogi startowej RESA powinno się unikać dużych zmian pochyleń, zwłaszcza połączonych ze zmianą kierunku pochylenia. 3. Pochylenia podłużne i poprzeczne zabezpieczenia końca drogi startowej RESA nie powinny przekraczać 5%. § 40. Powierzchnia zabezpieczenia końca drogi startowej RESA powinna być wyrównana, a nośność nawierzchni powinna umożliwiać przemieszczanie się po niej pojazdów ratowniczych i przeciwpożarowych, a także zmniejszanie się ryzyka uszkodzenia samolotu, który przyziemił przed drogą startową lub wykołował poza drogę startową. Rozdział 6 Zabezpieczenia wydłużonego startu CWY § 41. 1. Zabezpieczenie wydłużonego startu CWY powinno rozpoczynać się od końca rozporządzalnej długości rozbiegu TORA i być usytuowane symetrycznie wobec osi drogi startowej (rysunek 8B). 2. Długość zabezpieczenia wydłużonego startu CWY nie powinna być większa niż połowa rozporządzalnej długości rozbiegu TORA, a szerokość nie powinna być mniejsza od 150 m. § 42. 1. Teren leżący w granicach zabezpieczenia wydłużonego startu CWY nie powinien wystawać ponad płaszczyznę o pochyleniu 1,25%, ograniczoną od dołu prostą poziomą prostopadłą do osi drogi startowej i przechodzącą przez koniec TORA (rysunek 9). Ilustracja 2. Z wyjątkiem niezbędnych pomocy nawigacyjnych, charakteryzujących się małą masą, małą wysokością i konstrukcją łamliwą, żaden obiekt nie powinien znajdować się w granicach zabezpieczenia wydłużonego startu CWY. Rozdział 7 Zabezpieczenia przerwanego startu SWY § 43. 1. Potrzebną długość zabezpieczenia przerwanego startu SWY określa się na podstawie danych udostępnionych przez wytwórców samolotów. 2. Zabezpieczenie przerwanego startu SWY powinno mieć tę samą szerokość co droga startowa, z którą jest ono związane (rysunek 8B). § 44. 1. Pochylenia i zmiany pochyleń w granicach zabezpieczenia przerwanego startu SWY, jak również strefy przejściowej między drogą startową a SWY powinny odpowiadać wymaganiom ustalonym dla drogi startowej, z którą zabezpieczenie jest związane, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zmiana pochyleń na połączeniu zabezpieczenia przerwanego startu SWY z drogą startową o cyfrze kodu 3 lub 4 oraz wzdłuż tego zabezpieczenia nie powinna przekroczyć 0,3% na długości 30 m (co odpowiada najmniejszemu, dopuszczalnemu promieniowi krzywizny 10 000 m). § 45. 1. Zabezpieczenie przerwanego startu SWY powinno być przygotowane w taki sposób, aby w przypadkach przerwanego startu mogło przenieść obciążenia od samolotów, dla których zostało przewidziane, nie dopuszczając do uszkodzeń konstrukcji tych samolotów. 2. Nawierzchnia zabezpieczenia przerwanego startu SWY powinna wykazywać dostateczne tarcie. Rozdział 8 Drogi kołowania § 46. 1. Lotnisko powinno mieć urządzoną sieć dróg kołowania o nawierzchni sztucznej, z wyjątkiem przypadków, gdy częstotliwość i rodzaj operacji oraz masa samolotów użytkujących lotnisko uzasadniają rezygnację z nawierzchni sztucznych. 2. Drogi kołowania powinny: 1) mieć przepustowość odpowiadającą co najmniej przepustowości dróg startowych, 2) rzadko się krzyżować oraz mieć możliwie najdłuższe odcinki proste, pozwalające na szybkie kołowanie, 3) być widoczne z wieży kontroli ruchu, 4) zapewniać kołowanie samolotów nie kolidujące z pracą urządzeń radionawigacyjnych, 5) być usytuowane tak, aby kołujące samoloty nie kierowały szkodliwych podmuchów na inne samoloty, naziemne pomoce nawigacyjne, budynki i inne obiekty, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Podmuchy kierowane przez statki powietrzne w kierunku budowli należy powstrzymywać płotkami przeciwpodmuchowymi. 4. Rozmieszczenie i konstrukcję płotków, o których mowa w ust. 3, ustala się na podstawie analizy aerodynamicznej. § 47. 1. Proste odcinki drogi kołowania powinny mieć szerokości nie mniejsze niż określone w tabeli 4. 2. Szerokości dróg kołowania na prostych i łukach należy ustalać tak, aby dla środka kabiny załogi samolotu znajdującego się nad znakami osiowymi drogi kołowania minimalna odległość między zewnętrznymi kołami głównego podwozia a krawędzią drogi kołowania nie była mniejsza od odległości określonych w tabeli 5. 3. Promienie łuków dróg kołowania powinny być dostosowane do możliwości manewrowych i normalnych prędkości kołowania samolotów. 4. Na połączeniach i skrzyżowaniach dróg kołowania powinno się stosować krzywe przejściowe. Tabela 4 Najmniejsze dopuszczalne szerokości prostych odcinków dróg kołowania Litera koduNajmniejsze dopuszczalne szerokości dróg kołowania A- 7,5 m B- 10,5 m C- 15,0 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o bazie kół*) poniżej 18 m D- 18 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o bazie kół 18 m i więcej - 18 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o odległości pomiędzy zewnętrznymi krawędziami skrajnych kół głównego podwozia poniżej 9 m - 23 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o odległości pomiędzy zewnętrznymi krawędziami skrajnych kół głównego podwozia 9 m lub więcej E- 23 m *) Określenie "baza kół" oznacza odległość pomiędzy osiami przedniego i głównego podwozia. Tabela 5 Najmniejsze dopuszczalne odległości między zewnętrznymi kołami głównego podwozia a krawędzią drogi kołowania Litera koduNajmniejsza dopuszczalna odległość A- 1,5 m B- 2,25 m C- 3,0 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o bazie kół*) poniżej 18 m - 4,5 m, jeżeli droga kołowania przeznaczona jest dla samolotów o bazie kół 18 m lub więcej D- 4,5 m E- 4,5 m *) Określenie "baza kół" oznacza odległość pomiędzy osiami przedniego i głównego podwozia. § 48. Odległość między osią drogi kołowania a osią drogi startowej lub osią innej równoległej drogi kołowania albo też innym obiektem powinna być równa co najmniej odległości określonej w tabeli 6. Tabela 6 Najmniejsze dopuszczalne odległości pomiędzy osią drogi kołowania a innymi obiektami Litery kodu dróg startowychOdległość pomiędzy osią drogi kołowania a osią drogi startowej w metrach (dla poszczególnych cyfr kodu)Odległość w metrach przyrządowa droga startowanieprzyrządowa droga startowa*)**)***) 12341234 A82,582,5--37,547,5--23,7516,2512,0 B87,087,0--42,052,0--33,521,516,5 C--168,0---93,0-44,026,024,5 D--176,0176,0--101,0101,066,540,536,0 E---182,5---107,580,047,542,5 *) Odległość pomiędzy osiami równoległych dróg kołowania. **) Odległość pomiędzy osią drogi kołowania, inną niż droga na miejsce postoju, a innym obiektem. ***) Odległość pomiędzy osią drogi kołowania na miejsce postoju a innym obiektem. § 49. 1. Pochylenie podłużne drogi kołowania nie powinno przekraczać: 1) 1,5% - dla litery kodu C, D lub E, 2) 3,0% - dla litery kodu A lub B. 2. Jeżeli zachodzi potrzeba zmiany pochylenia podłużnego drogi kołowania, to powinno się zastosować krzywą przejściową; w tym przypadku różnica pochyleń podłużnych nie może przekroczyć: 1) 1,0% na każde 30 m - dla litery kodu C, D lub E (najmniejszy, dopuszczalny promień krzywizny równy 3 000 m), 2) 1,0% na każde 25 m - dla litery kodu A lub B (najmniejszy, dopuszczalny promień krzywizny równy 2 500 m). 3. Powierzchnia drogi kołowania powinna być widoczna z wysokości: 1) 3,0 m powyżej nawierzchni drogi kołowania w zasięgu co najmniej 300 m - dla litery kodu C, D lub E, 2) 2,0 m powyżej nawierzchni drogi kołowania w zasięgu co najmniej 200 m - dla litery kodu B, 3) 1,5 m powyżej nawierzchni drogi kołowania w zasięgu co najmniej 150 m - dla litery kodu A. § 50. 1. Pochylenia poprzeczne dróg kołowania powinny zapewnić spływ wody z nawierzchni, lecz nie mogą przekraczać: 1) 1,5% - dla litery kodu C, D lub E, 2) 2,0% - dla litery kodu A lub B. 2. Pochylenia dróg kołowania na płycie powinny spełniać wymagania dotyczące pochyleń płyty. § 51. 1. Nośność nawierzchni drogi kołowania powinna być wystarczająca do przeniesienia ruchu samolotów. 2. Nawierzchnia drogi kołowania powinna być pozbawiona nierówności i uszkodzeń, które mogłyby powodować uszkodzenie konstrukcji statków powietrznych korzystających z tej drogi. 3. Sztuczna nawierzchnia drogi kołowania powinna charakteryzować się dostatecznym tarciem. § 52. 1. Połączenia dróg kołowania z drogami startowymi powinny być wykonywane z poszerzeniami na łukach (rysunek 10). Ilustracja 2. Połączenie drogi startowej z drogą kołowania szybkiego zjazdu (rysunek 11) powinno być wykonane z zastosowaniem poziomej krzywej przejściowej o promieniu równym co najmniej: 1) 550 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, w celu zapewnienia bezpiecznego zjazdu samolotu z prędkością 93 km/h, 2) 275 m - dla cyfry kodu 1 lub 2, w celu zapewnienia bezpiecznego zjazdu samolotu z prędkością 65 km/h. Ilustracja § 53. 1. Droga kołowania szybkiego zjazdu powinna mieć, po krzywej przejściowej, odcinek prosty umożliwiający samolotowi opuszczającemu drogę startową zmniejszenie prędkości i zatrzymanie się przed pierwszym skrzyżowaniem z inną drogą kołowania. 2. Przy kącie skrzyżowania odcinka prostego drogi kołowania szybkiego zjazdu z osią drogi startowej, zbliżonym do 30°, długość odcinka prostego, o którym mowa w ust. 1, nie powinna być mniejsza niż: 1) 75 m - dla cyfry kodu 3 lub 4, 2) 35 m - dla cyfry kodu 1 lub 2. 3. Kąt skrzyżowania osi prostego odcinka drogi kołowania szybkiego zjazdu z osią drogi startowej powinien wynosić od 25° do 45°. Rozdział 9 Pobocza dróg kołowania § 54. 1. Droga kołowania, obsługująca drogę startową o literze kodu C, D lub E, powinna mieć pobocza usytuowane symetrycznie względem osi drogi kołowania, tak aby całkowita szerokość drogi kołowania i jej poboczy nie była mniejsza niż: 1) 25 m, jeżeli literą kodu obsługiwanej drogi startowej jest C, 2) 38 m, jeżeli literą kodu obsługiwanej drogi startowej jest D, 3) 44 m, jeżeli literą kodu obsługiwanej drogi startowej jest E. 2. Droga kołowania i jej pobocze, jak również pas drogi kołowania i pobocze, wzdłuż linii styku powinny być położone na tych samych poziomach. § 55. 1. Nośność poboczy drogi kołowania powinna być wystarczająca dla przeniesienia sporadycznych obciążeń od samolotu o parametrach krytycznych. 2. Jeżeli droga kołowania ma być użytkowana przez samoloty z silnikami turboodrzutowymi, nawierzchnia poboczy powinna być odporna na wykruszenia wywołane warunkami atmosferycznymi i pracą silników. Rozdział 10 Pas drogi kołowania § 56. 1. Droga kołowania powinna znajdować się w granicach pasa drogi kołowania, z wyjątkiem drogi kołowania do miejsca postoju statku powietrznego, usytuowanej na płycie. 2. Pas drogi kołowania powinien być symetryczny względem osi drogi kołowania. 3. Odległość pomiędzy krawędzią pasa drogi kołowania a osią drogi kołowania powinna być równa co najmniej określonej w tabeli 6 odległości pomiędzy drogą kołowania, inną niż droga kołowania na miejsce postoju, a innym obiektem. § 57. Z wyjątkiem niezbędnych pomocy nawigacyjnych o małej masie, małej wysokości i o łamliwej konstrukcji, żaden obiekt, który mógłby zagrażać bezpieczeństwu kołującego samolotu, nie powinien znajdować się na pasie drogi kołowania. § 58. Pas drogi kołowania powinien być wyrównany co najmniej do linii odległej od osi drogi kołowania o: 1) 11,0 m - dla obsługiwanej drogi startowej o literze kodu A, 2) 12,5 m - dla obsługiwanej drogi startowej o literze kodu B lub C, 3) 19,0 m - dla obsługiwanej drogi startowej o literze kodu D, 4) 22,0 m - dla obsługiwanej drogi startowej o literze kodu E. § 59. 1. Dodatnie pochylenie poprzeczne wyrównanej części pasa drogi kołowania, o której mowa w § 58, obliczone w odniesieniu do pochylenia poprzecznego drogi kołowania, nie powinno przekraczać: 1) 2,5% - jeśli literą kodu obsługiwanej drogi startowej jest C, D lub E, 2) 3,0% - jeśli literą kodu obsługiwanej drogi startowej jest A lub B. 2. Ujemne pochylenie poprzeczne wyrównanej części pasa drogi kołowania nie powinno przekraczać 5,0%, licząc w stosunku do poziomu drogi kołowania. § 60. Pas drogi kołowania, wzdłuż styku z drogą kołowania lub jej poboczem, powinien być położony na tym samym poziomie co droga kołowania lub jej pobocze. Rozdział 11 Zatoki oczekiwania, miejsca oczekiwania na drogach kołowania i miejsca oczekiwania na drogach samochodowych § 61. 1. W przypadku dużego natężenia ruchu powinno się urządzać zatoki oczekiwania, a w przypadku: 1) przecięcia drogi kołowania z drogą startową, 2) przecięcia się dwóch dróg startowych, jeżeli jedna z nich stanowi część trasy kołowania, 3) przecięcia się dwóch dróg kołowania powinno się urządzać miejsca oczekiwania. 2. Miejsce oczekiwania na drodze obsługi powinno być stosowane na przecięciu się tej drogi z drogą startową lub z często użytkowaną drogą kołowania. § 62. 1. Odległość między zatoką oczekiwania lub miejscem oczekiwania, urządzonymi na przecięciu drogi kołowania z drogą startową oraz między miejscem oczekiwania na drodze obsługi samolotu a osią drogi startowej powinna być co najmniej równa odległości określonej w tabeli 7. 2. Odległość, o której mowa w ust. 1, powinna zapewniać pracę urządzeń radionawigacyjnych nie zakłócaną przez oczekujący statek powietrzny lub pojazd. Tabela 7 Najmniejsza dopuszczalna odległość między zatoką oczekiwania, miejscem oczekiwania na drodze kołowania lub miejscem oczekiwania na drodze obsługi samolotu a osią drogi startowej (m) Cyfra kodu Typ drogi startowej1234 nieprzyrządowa30407575 z podejściem nieprecyzyjnym40407575 z podejściem precyzyjnym kategorii I60b)60b)90a), b)90a), b) z podejściem precyzyjnym kategorii II i III--90a), b)90a), b) przeznaczona wyłącznie do startów30407575 a) jeżeli rzędna zatoki lub miejsca oczekiwania różni się od rzędnej progu, to - gdy próg jest niżej - odległość należy zwiększyć o 5 metrów na każdy metr różnicy rzędnych; w tej samej proporcji należy zmniejszyć tę odległość, gdy próg jest wyżej b) ze względu na konieczność usunięcia zakłóceń w pracy pomocy radionawigacyjnych możliwe jest zwiększenie tych odległości. § 63. Usytuowanie miejsca oczekiwania na drodze kołowania, przed jej skrzyżowaniem innym niż z drogą startową, powinno być takie, aby oczekujący samolot lub pojazd nie naruszał powierzchni ograniczenia przeszkód oraz nie utrudniał pracy ILS/MLS lub innych pomocy radionawigacyjnych. Rozdział 12 Płyty § 64. 1. Rozróżnia się następujące płyty: 1) przeddworcowe pasażerskie, 2) inne przeddworcowe, 3) towarowe, 4) przedhangarowe, 5) obsługi technicznej, 6) lotnictwa ogólnego. 2. Wymagania dotyczące płyt przeddworcowych mają odpowiednie zastosowanie do innych rodzajów płyt. 3. Płyty dla samolotów lekkich mogą mieć nawierzchnię darniową. § 65. 1. Wymiary płyty przeddworcowej powinny być wystarczające dla umożliwienia sprawnego i niezakłóconego kołowania samolotów, wsiadania i wysiadania pasażerów, załadunku i wyładunku towarów i przesyłek pocztowych oraz bieżącej obsługi samolotów w czasie największego natężenia ruchu na lotnisku. 2. Płyta przeddworcowa powinna wykazywać nośność wystarczającą dla przeniesienia obciążeń od najcięższych samolotów, z maksymalną masą do startu, jakie mogą w przyszłości z niej korzystać; części płyty podlegające częstym obciążeniom związanym z kołowaniem samolotów i ich postojem wymagają większej nośności niż nawierzchnia dróg startowych. 3. Pochylenia płyty przeddworcowej, a zwłaszcza drogi kołowania do miejsca postoju statku powietrznego, nie powinny przekraczać 1%, jednakże powinny one zapewniać spływ wody z powierzchni płyty i zapobiegać tworzeniu się zastoisk wody. 4. Miejsce postoju statku powietrznego powinno być usytuowane tak, aby zapewniało odległość pomiędzy samolotem a innymi obiektami nie mniejszą niż określona w tabeli 8, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Najmniejsza dopuszczalna odległość, o której mowa w ust. 4, może być zmniejszona, jeżeli samoloty korzystają z VDGS. Tabela 8 Najmniejsze dopuszczalne odległości pomiędzy miejscami postoju a innymi obiektami (m) Litera koduNajmniejsza dopuszczalna odległość A3,0 B3,0 C4,5 D7,5 E7,5 § 66. Na płycie powinny być umiejscowione drogi obsługi samolotu oraz powierzchnie umożliwiające manewrowanie i przechowywanie sprzętu obsługi naziemnej. Rozdział 13 Wydzielone miejsca postoju § 67. 1. Na terenie lotniska powinno być wyznaczone wydzielone miejsce postoju statku powietrznego dla statku, który stał się obiektem bezprawnego działania lub jeżeli z innych przyczyn zachodzi konieczność odsunięcia tego statku od obszarów zwykle wykorzystywanych. 2. Wydzielone miejsce postoju statku powietrznego, o którym mowa w ust. 1, powinno być usytuowane nie bliżej niż 100 m od innych miejsc postojowych, budynków i stref ogólnie dostępnych. Nie powinno natomiast być usytuowane nad podziemnymi urządzeniami zawierającymi palny gaz lub paliwo lotnicze ani też nad kablami elektrycznymi lub telekomunikacyjnymi. Rozdział 14 Pola wzlotów o nawierzchni naturalnej § 68. Naturalna nawierzchnia drogi startowej powinna być pozbawiona nierówności i umożliwiać: 1) utrzymanie kierunku ruchu statku powietrznego, jego hamowanie i rozbieg, 2) odprowadzenie wód opadowych, 3) zachowywanie wymaganej nośności mokrej nawierzchni. § 69. 1. Wysokość trawy na polu wzlotów nie powinna przekraczać 10 cm, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W obrębie RESA i SWY trawa może mieć wysokość do 20 cm. 3. W odległości do 3 m od krawędzi nawierzchni sztucznych trawa powinna być nisko koszona, w celu zapewnienia widoczności pomocy nawigacyjnych. DZIAŁ IV Charakterystyka fizyczna lotnisk dla śmigłowców Rozdział 1 Lotniska dla śmigłowców na poziomie terenu § 70. 1. Części lotnisk dla śmigłowców projektuje się odpowiednio do parametrów krytycznych śmigłowców, dla których lotniska są przeznaczone. 2. Nawierzchnie na lotnisku dla śmigłowców powinny być zaprojektowane odpowiednio do przewidywanych obciążeń oraz powinny być odporne na podmuch wzbudzany przez wirniki śmigłowców. 3. Lotnisko dla śmigłowców może stanowić część lotniska dla samolotów. § 71. Rozróżnia się następujące elementy naziemnych lotnisk dla śmigłowców: 1) pole końcowego podejścia FATO, 2) zabezpieczenie wydłużonego startu CWY, 3) strefę przyziemienia TLOF, 4) zabezpieczenie pola końcowego podejścia FATO, zwane dalej "zabezpieczeniem FATO", 5) naziemną drogę kołowania, 6) drogę kołowania powietrznego, 7) drogę tranzytową. § 72. 1. Lotnisko na poziomie terenu powinno mieć co najmniej jedno pole końcowego podejścia FATO. 2. Pole końcowego podejścia FATO może być umieszczone w pobliżu pasa drogi startowej lub pasa drogi kołowania dla samolotów albo na jednym z tych pasów. 3. Wymiary pola końcowego podejścia FATO ustala się na podstawie wymiarów śmigłowca o parametrach krytycznych, wykorzystując dane udostępnione przez wytwórcę śmigłowca i uwzględniając warunki lokalne. 4. W rozumieniu ust. 3 śmigłowcem o parametrze krytycznym jest ten spośród śmigłowców wykorzystujących lotnisko, dla którego wymagane są największe rozmiary FATO. § 73. 1. Całkowite pochylenie nawierzchni pola końcowego podejścia FATO nie może przekroczyć 3%. 2. Miejscowe pochylenia powierzchni pola końcowego podejścia FATO nie powinny przekraczać 5%. 3. Powierzchnia pola końcowego podejścia FATO powinna być tak urządzona, aby: a) nie stanowiła zagrożenia dla lądujących lub startujących śmigłowców, b) jej nośność wystarczała do przyjęcia przerwanego startu w odniesieniu do śmigłowców, w stosunku do których przewiduje się taką procedurę. § 74. 1. Odległość pomiędzy polem końcowego podejścia FATO usytuowanym blisko drogi kołowania lub drogi startowej, wykorzystywanym do operacji VMC, a krawędzią drogi startowej lub drogi kołowania nie powinna być mniejsza od odległości określonych w tabeli 9. 2. Pole końcowego podejścia FATO nie powinno być umieszczone w sąsiedztwie skrzyżowania dróg kołowania i innych obszarów, w których występują silne podmuchy silników odrzutowych. Tabela 9 Najmniejsze dopuszczalne odległości pomiędzy polem końcowego podejścia FATO a drogami startowymi i drogami kołowania Masa samolotu lub masa śmigłowca w kgOdległość pomiędzy krawędzią FATO a krawędzią drogi startowej lub drogi kołowania w m 12 do 2 72060 powyżej 2 720 do 5 760120 powyżej 5 760 do 100 000180 powyżej 100 000250 § 75. 1. Zabezpieczenie wydłużonego startu CWY urządza się na końcu obszaru objętego rozporządzalną długością przerwanego startu śmigłowców RTODAH. 2. Szerokość zabezpieczenia wydłużonego startu CWY nie może być mniejsza niż łączna szerokość sąsiedniego zabezpieczenia pola końcowego podejścia FATO oraz zabezpieczeń bocznych (rysunek 12). 3. Nawierzchnia zabezpieczenia wydłużonego startu CWY powinna spełniać wymagania określone dla nawierzchni pola końcowego podejścia FATO. Ilustracja § 76. 1. Na lotnisku dla śmigłowców powinna być urządzona co najmniej jedna strefa przyziemienia TLOF, zlokalizowana wewnątrz pola końcowego podejścia FATO. 2. Rozmiary strefy przyziemienia TLOF określa się tak, aby wewnątrz nie mieściło się koło o średnicy równej wielkości bazy podwozia śmigłowca, pomnożonej przez 1,5. 3. Pochylenia powierzchni strefy przyziemienia TLOF powinny umożliwić odprowadzenie wody opadowej, lecz nie mogą przekraczać 2% względem poziomu. § 77. 1. Pole końcowego podejścia FATO powinno być otoczone zabezpieczeniem FATO. 2. Wymiary zabezpieczenia FATO ustala się tak, aby: 1) na lotniskach przewidzianych do operacji VMC zabezpieczenie FATO rozciągało się poza granicą pola końcowego podejścia FATO nie mniej niż na odległość: a) 3 m, b) 25% największego wymiaru śmigłowca (długości lub średnicy wirnika), 2) na lotniskach przeznaczonych do operacji IMC zabezpieczenie FATO rozciągało się poza granicą pola końcowego podejścia FATO co najmniej na odległości pokazane na rysunku 12. 3. Pochylenie zabezpieczenia FATO nie powinno przekraczać 4% od granicy pola końcowego podejścia FATO. 4. Wewnątrz zabezpieczenia FATO nie powinno być obiektów ruchomych, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Dopuszczalne jest umieszczenie obiektów o wysokości do 25 cm, jeżeli ich usytuowanie wewnątrz zabezpieczenia FATO jest uzasadnione funkcjonalnie. § 78. 1. Szerokości dróg kołowania dla śmigłowców nie powinny być mniejsze od wartości określonych w tabeli 10. 2. Podłużne pochylenie drogi kołowania dla śmigłowców nie powinno przekraczać 3%. Tabela 10 Najmniejsze dopuszczalne szerokości dróg kołowania dla śmigłowców Lp.Odległość pomiędzy głównymi goleniami śmigłowca w mNajmniejsza dopuszczalna szerokość drogi kołowania dla śmigłowców w m 1poniżej 4,57,5 2od 4,5 do 610,5 3powyżej 6 do 1015 4powyżej 1020 3. Droga kołowania dla śmigłowców powinna być wyposażona po obu stronach w symetryczne pobocza, każde o szerokości nie mniejszej niż największy promień wirnika. 4. Droga kołowania dla śmigłowców i jej pobocza powinny mieć pochylenia poprzeczne umożliwiające sprawny odpływ wody, ale nie przekraczające 2%. § 79. 1. Drogi kołowania powietrznego są przeznaczone do ruchu śmigłowców nad powierzchnią terenu, z wykorzystaniem efektu poduszki powietrznej i z prędkością nie przekraczającą 37 km/h. 2. Szerokość drogi podlotu nie powinna być mniejsza od podwojonej średnicy wirnika śmigłowca. 3. Nawierzchnia drogi podlotu powinna: 1) być zdatna do awaryjnego lądowania śmigłowca, 2) umożliwiać uzyskanie efektu poduszki powietrznej. 4. Pochylenia drogi kołowania powietrznego powinny spełniać zalecenia wytwórni śmigłowców oraz następujące wymagania: 1) pochylenie poprzeczne nie powinno przekraczać 10%, 2) pochylenie podłużne nie powinno przekraczać 7%. 5. Najmniejsze dopuszczalne odległości pomiędzy sąsiednimi drogami kołowania, naziemnymi i powietrznymi, oraz pomiędzy drogami kołowania i innymi obiektami, wyrażone jako wielokrotność największej średnicy wirnika śmigłowca, określa tabela 11. Tabela 11 Najmniejsze dopuszczalne odległości pomiędzy sąsiednimi, powietrznymi drogami kołowania, drogami podlotu oraz drogami kołowania i innymi obiektami, wyrażone jako wielokrotność największej średnicy wirnika śmigłowca Element lotniskaDroga kołowaniaDroga podlotuObiektMiejsce postoju śmigłowców Droga kołowania2 (pomiędzy krawędziami)4 (pomiędzy osiami)1 (pomiędzy obiektami)2 (pomiędzy krawędziami) Droga podlotu4 (pomiędzy osiami)4 (pomiędzy osiami)1,5 (pomiędzy osią a obiektem)4 (pomiędzy osią a krawędzią) § 80. 1. Drogi tranzytowe dla śmigłowców są przeznaczone do ruchu śmigłowców nad powierzchnią terenu na wysokości nie przekraczającej 30 m, z prędkością przekraczającą 37 km/h. 2. Szerokość drogi tranzytowej dla śmigłowców nie powinna być mniejsza niż: 1) siedmiokrotność średnicy wirnika śmigłowca - dla ruchu w dzień, 2) dziesięciokrotność średnicy wirnika śmigłowca - dla ruchu w nocy. 3. Przy zmianie kierunku drogi tranzytowej dla śmigłowców (rysunek 13): 1) kąt zwrotu stycznej (τ) nie powinien przekraczać 120°, 2) powinien być możliwy zakręt po łuku o promieniu (R) nie mniejszym niż 270 m. Ilustracja § 81. 1. Do płyt postojowych dla śmigłowców stosuje się przepisy dotyczące płyt na lotniskach dla samolotów, o których mowa w § 64 i 65, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Pochylenia na miejscach postoju śmigłowców nie mogą przekraczać 2%. 3. Najmniejsza odległość pomiędzy śmigłowcem na miejscu postoju a innym statkiem powietrznym lub obiektem powinna być większa od promienia wirnika śmigłowca. 4. Wymiary miejsca postoju śmigłowca powinny być takie, aby można było wpisać w zarys tego miejsca koło o średnicy nie mniejszej niż największy wymiar śmigłowca. § 82. Strefa TLOF na lotnisku śmigłowcowym w okresie wykorzystywania do startów i lądowań powinna być codziennie poddawana inspekcji w celu wykrycia uszkodzeń, zanieczyszczeń i innych zagrożeń dla ruchu. Zanieczyszczenia powinny być usuwane regularnie z nawierzchni wykorzystywanych przez statki powietrzne. Rozdział 2 Inne lotniska dla śmigłowców § 83. 1. Lotniska dla śmigłowców nad poziomem gruntu lub na wodzie, lub na statkach i innych budowlach morskich powinny być projektowane zgodnie z zaleceniami wytwórców śmigłowców, zawartymi w podręcznikach użytkowania śmigłowców, z zastrzeżeniem ust.2-4. 2. Na lotnisku powinno być co najmniej jedno pole końcowego podejścia FATO. 3. Wymiary pola końcowego podejścia FATO, o którym mowa w ust. 2, powinny być takie, aby wewnątrz jego obrysu można było wpisać koło o średnicy odpowiadającej średnicy wirnika lub innemu największemu wymiarowi śmigłowca pomnożonemu przez 1,5 - w odniesieniu do lotnisk na budynkach i 1,0 - w odniesieniu do lotnisk na statkach i innych jednostkach morskich. 4. Konstrukcja budowli, statku lub innej budowli morskiej powinna uwzględniać obciążenia pochodzące od śmigłowców, obsługi, pasażerów i towarów. DZIAŁ V Wskaźniki i znaki na lotnisku dla samolotów Rozdział 1 Wskaźniki § 84. 1. Lotnisko powinno być wyposażone co najmniej w jeden wskaźnik kierunku wiatru. 2. Wskaźnik kierunku wiatru powinien być: 1) widoczny ze statku powietrznego będącego w locie lub znajdującego się na polu naziemnego ruchu lotniczego, 2) oddalony od zawirowań powietrza wywołanych przez sąsiednie obiekty. 3. Wskaźnik kierunku wiatru powinien mieć kształt ściętego stożka zrobionego z płótna tkaniny tak, aby jego długość była równa co najmniej 3,6 m, a średnica większej podstawy nie mniejsza niż 0,9 m (rysunek 14A). Tkanina powinna być w kolorach: białym i czerwonym, ułożonych naprzemiennie. 4. Usytuowanie wskaźnika kierunku wiatru powinno być oznaczone okręgiem o średnicy 15 m ze środkiem w miejscu usytuowania konstrukcji wsporczej wskaźnika, oznaczonym białym pasem na powierzchni o szerokości 1,2 m. Ilustracja § 85. 1. Jeżeli na lotnisku jest przewidziany wskaźnik kierunku lądowania, powinien on być umieszczony w dobrze widocznym miejscu. 2. Wskaźnik kierunku lądowania powinien mieć kształt litery T zgodnie z rysunkiem 15 oraz określone na rysunku 15 najmniejsze dopuszczalne rozmiary. Ilustracja § 86. Na lotnisku z ruchem kontrolowanym wieża kontroli powinna być wyposażona w reflektor sygnałowy: 1) wysyłający sygnały świetlne czerwone, zielone i białe, 2) nastawiany ręcznie na dowolny punkt, 3) po nadaniu sygnału danej barwy wysyłający sygnał w jednej z dwóch pozostałych barw. § 87. 1. Pole sygnałowe jest to powierzchnia, na której są wykładane znaki służące do przekazywania informacji załogom nie mającym łączności radiowej z ziemią. 2. Pole sygnałowe powinno być powierzchnią równą i poziomą w kształcie kwadratu o boku równym co najmniej 9 m. § 88. Jeżeli na lotnisku nie ma nawierzchni sztucznej i nie wyznaczono w terenie drogi startowej o nawierzchni naturalnej, to należy oznaczyć krawędzie pola wzlotów za pomocą znaków, jak na rysunku 14B, rozmieszczonych w narożach pola wzlotów oraz wzdłuż jego krawędzi nie rzadziej niż co 200 m. Rozdział 2 Oznakowanie poziome drogi startowej § 89. Na skrzyżowaniu dróg startowych powinno być zachowane oznakowanie drogi ważniejszej, z wyjątkiem jej znaków krawędziowych, a oznakowanie innych dróg startowych powinno być przerwane. § 90. 1. Oznakowanie poziome dróg startowych powinno być białe. 2. Oznakowanie dróg kołowania i płyt powinno być żółte, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Linie bezpieczeństwa na płycie przeddworcowej powinny mieć barwę dobrze widoczną, kontrastującą z barwą znaków stanowiska postojowego statku powietrznego. 4. Farba wykorzystywana do oznakowania powinna mieć dostateczną szorstkość, przyczepność do nawierzchni i trwałość. § 91. 1. Progi dróg startowych z nawierzchnią sztuczną powinny mieć znaki tożsamości. 2. Znaki tożsamości drogi startowej powinny być umieszczone na progu drogi startowej, zgodnie ze wskazaniami rysunku 16. Ilustracja 3. Znakiem progu drogi startowej jest liczba dwucyfrowa, dla dróg równoległych - uzupełniona literą. 4. Liczba, o której mowa w ust. 3, jest liczbą całkowitą, najbliższą 1/10 wartości azymutu magnetycznego osi drogi startowej, mierzonego od północy w kierunku ruchu wskazówek zegara, przez obserwatora patrzącego od strony podejścia. 5. W przypadku dwóch równoległych dróg startowych, każda liczba tożsamości powinna być uzupełniona literą, w porządku od lewej do prawej, patrząc od strony podejścia: "L" i "R". 6. Cyfry i litery powinny mieć kształt i proporcje zgodne z rysunkiem 17. Ilustracja 7. Wymiary znaków progu powinny być nie mniejsze od podanych na rysunku 16, a jeśli znaki włączone są do znaków progu, to stosuje się odpowiednio większe wymiary, aby wypełnić odpowiednio przerwę pomiędzy pasami znaków progowych. § 92. 1. Na drodze startowej z nawierzchnią sztuczną wykonuje się znaki osi. 2. Oś drogi startowej oznacza się linią przerywaną. Długość pasa powinna być nie mniejsza niż 30 m i nie mniejsza niż długość przerwy. Suma długości pasa i przerwy powinna być nie mniejsza niż 70 m. 3. Szerokość pasów w oznakowaniu osi drogi startowej powinna być nie mniejsza niż: 1) 0,90 m - na drogach startowych z podejściem precyzyjnym kategorii II i III, 2) 0,45 m - na drogach startowych z podejściem nieprecyzyjnym, których cyfrą kodu jest 3 i 4, oraz na drogach startowych z podejściem precyzyjnym kategorii I, 3) 0,30 m - na drogach startowych z podejściem przyrządowym, których cyfrą kodu jest 1 i 2, oraz na drogach startowych nieprzyrządowych. § 93. 1. Znaki progu powinny być umieszczone na drogach startowych przyrządowych o nawierzchni sztucznej i na drogach startowych nieprzyrządowych o cyfrze kodu 3 lub 4. 2. Pasy oznaczające próg powinny zaczynać się w odległości 6 m od progu. 3. Znaki progu drogi startowej powinny być utworzone z szeregu podłużnych pasów o jednakowych wymiarach, o szerokości około 1,8 m i długości nie mniejszej niż 30,0 m, rozmieszczonych symetrycznie w stosunku do osi RWY, zgodnie z rys. 16. Liczba pasów powinna się zmieniać w zależności od szerokości drogi startowej zgodnie z zasadami określonymi w tabeli 12. Tabela 12 Liczba pasów w oznakowaniu progu w zależności od szerokości drogi startowej Szerokość drogi startowejLiczba pasów 12 18 m4 23 m6 30 m8 45 m12 60 m16 § 94. 1. Jeżeli próg jest przesunięty w stosunku do końca drogi startowej lub zakończenie drogi startowej nie jest prostopadłe do jej osi, dodaje się przed znakami progu poprzeczną linię o szerokości nie mniejszej niż 1,8 m. 2. Próg drogi startowej przesunięty tymczasowo należy oznaczyć zgodnie z rysunkiem 18A. Ilustracja 3. Na części drogi startowej przed progiem przesuniętym na stałe powinny być umieszczone strzałki zgodnie z rysunkiem 18B. 4. Jeśli część drogi startowej przed przesuniętym progiem nie nadaje się do wykorzystania do kołowania statków powietrznych, powinny być na niej umieszczone znaki nieużyteczności. § 95. 1. Oznakowanie poziome punktu celowania powinno być użyte na końcu podejścia do przyrządowej drogi startowej z nawierzchnią sztuczną przy liczbach kodu 2, 3 lub 4. 2. Oznakowanie poziome punktu celowania rozpoczyna się nie bliżej w stosunku do progu niż w odległości wskazanej w tabeli 13, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Na drodze startowej wyposażonej we wzrokowy system wskazywania ścieżki podejścia oznakowanie punktu celowania powinno być zgodne ze wskazaniem tego systemu. 4. Oznakowanie poziome punktu celowania powinno składać się z dwóch linii, odróżniających się od tła. Wymiary linii oraz boczne prześwity między wewnętrznymi krawędziami powinny być zgodne z warunkami określonymi w tabeli 13. 5. Jeżeli na drodze startowej wykonane jest oznakowanie poziome strefy przyziemienia, boczne przerwy pomiędzy znakami punktu celowania powinny być takie jak w tym oznakowaniu. Tabela 13 Usytuowanie i wymiary oznakowania punktu celowania (w m) Rozporządzalna długość lądowania LDA Usytuowanie i wymiaryponiżej 800 m800 i więcej, lecz poniżej 1 2001 200 i więcej, lecz poniżej 2 4002 400 i więcej odległość od progu do początku znaków150250300400 długość linii30-4530-4545-6045-60 szerokość linii466-106-10 prześwit pomiędzy liniami6918-22,518-22,5 § 96. 1. Oznakowanie poziome strefy przyziemienia powinno znajdować się w strefie przyziemienia drogi startowej z podejściem precyzyjnym o nawierzchni sztucznej i cyfrach kodu 2, 3 lub 4. 2. Oznakowanie poziome strefy przyziemienia powinno składać się z par prostokątnych znaków symetrycznie położonych względem osi drogi startowej, a liczba takich par ma odpowiadać rozporządzalnej długości lądowania (LDA), zgodnie z tabelą 14. 3. Oznakowanie poziome strefy przyziemienia powinno odpowiadać jednemu z dwóch równoważnych wariantów przedstawionych na rysunku 19. Tabela 14 Liczba par znaków strefy przyziemienia zależnie od rozporządzalnej długości lądowania LDA lub odległości pomiędzy progami drogi startowej LDA lub odległość pomiędzy progami drogi startowej w mLiczba par znaków strefy przyziemienia 12 poniżej 9001 900 lub więcej, lecz poniżej 1 2002 1 200 i więcej, lecz poniżej 1 5003 1 500 i więcej, lecz poniżej 2 4004 2 400 i więcej6 Ilustracja § 97. 1. Znaki krawędziowe drogi startowej powinny być stosowane pomiędzy progami RWY o nawierzchni sztucznej, jeżeli brak jest kontrastu między brzegami drogi startowej a poboczami lub przyległym terenem, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Na drogach startowych z podejściem precyzyjnym znaki krawędziowe stosuje się niezależnie od istnienia kontrastu, o którym mowa w ust. 1. 3. Znaki krawędziowe drogi startowej składają się z dwóch linii rozmieszczonych wzdłuż obu krawędzi RWY tak, aby zewnętrzny brzeg każdej linii pokrywał się w przybliżeniu z brzegiem drogi startowej, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Gdy droga startowa ma szerokość większą niż 60 m, znaki powinny być rozmieszczone w odległości 30 m od jej osi. 5. Szerokość znaków krawędziowych drogi startowej wynosi co najmniej 0,9 m na drogach startowych o szerokości 30 m lub większej i co najmniej 0,45 m na drogach startowych węższych. Rozdział 3 Inne oznakowania poziome § 98. 1. Oznakowanie osi drogi kołowania powinno być urządzone na drodze kołowania z nawierzchnią sztuczną, tam gdzie cyfra kodu wynosi 3 lub 4, w taki sposób, aby zapewnione było prowadzenie statku powietrznego od osi drogi startowej do tego miejsca na płycie, w którym zaczynają się znaki miejsca postoju statku powietrznego. 2. Oznakowanie osi drogi kołowania powinno znajdować się na drodze startowej z nawierzchnią sztuczną, gdy ta droga startowa jest częścią standardowej trasy kołowania i zachodzi jeden z dwóch przypadków: 1) nie ma oznakowania poziomego osi drogi startowej lub 2) oś trasy kołowania nie pokrywa się z osią drogi startowej. 3. Na prostych odcinkach drogi kołowania oznakowanie poziome osi drogi kołowania powinno być umieszczone wzdłuż jej osi. Na łukach oznakowanie powinno być prowadzone w stałej odległości od zewnętrznej krawędzi. 4. Na skrzyżowaniu z drogą startową oznakowanie osi drogi kołowania powinno być zakończone prostym odcinkiem, równoległym do osi drogi startowej, o długości 60 m - dla cyfry kodu 3 lub 4 i 30 m dla cyfry kodu 1 lub 2. § 99. Oznakowanie osi drogi kołowania jest linią o szerokości co najmniej 15 cm, ciągłą, z wyjątkiem przecięć z oznakowaniem miejsc oczekiwania. § 100. 1. Oznakowanie poziome miejsca oczekiwania sąsiadującego z drogą startową z podejściem precyzyjnym powinno być urządzone zgodnie z rysunkiem 20 (typ A). 2. Inne miejsca oczekiwania, w szczególności umieszczone na tych samych drogach kołowania, lecz dalej od drogi startowej z podejściem precyzyjnym, powinny być oznakowane zgodnie z rysunkiem 20 (dla typu B). 3. Oznakowanie miejsca oczekiwania, umieszczone na skrzyżowaniu dróg startowych, powinno być prostopadłe do osi tej spośród nich, która jest elementem trasy kołowania. Ilustracja § 101. Oznakowanie poziome skrzyżowania dróg kołowania z nawierzchnią sztuczną powinno być urządzone zgodnie z rysunkiem 20 i tak, aby statek powietrzny znajdujący się w miejscu oczekiwania nie stanowił zagrożenia dla ruchu statku poruszającego się po prostopadłej drodze kołowania. § 102. 1. Oznakowanie poziome lotniskowego miejsca sprawdzania VOR powinno być wykonane zgodnie z rysunkiem 21. 2. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, uzupełnia się linią wskazującą kierunek ustawienia statku powietrznego, jeżeli istnieje zalecane ustawienie. 3. Oznakowanie poziome, o którym mowa w ust. 1, powinno kontrastować z oznakowaniem drogi kołowania. Ilustracja § 103. 1. Oznakowanie poziome miejsc postoju statków powietrznych powinno zapewniać bezpieczny ruch statków powietrznych. W szczególności oznakowanie powinno być wykonane z uwzględnieniem wymagań ruchowych statków powietrznych, mających korzystać z tych miejsc. 2. Oznakowanie poziome miejsc postoju statków powietrznych składa się z następujących elementów (rysunek 22): 1) znaków tożsamości, 2) linii wjazdu i wyjazdu, 3) poprzeczek zakrętu, 4) poprzeczek wyprostowania, 5) poprzeczek zatrzymania, 6) linii wyjazdu. 3. Znak tożsamości (numer) miejsca postoju statku powietrznego powinien być umieszczony na linii wjazdu. 4. Linie wjazdu, zakrętu i wyjazdu nie powinny mieć szerokości mniejszej niż 15 cm. Linie te powinny być ciągłe, z wyjątkiem przypadku, w którym nakłada się na siebie oznakowanie kilku stanowisk; w takim przypadku dodatkowe oznakowanie wykonuje się liniami przerywanymi. Ilustracja Rys. 22 Oznakowanie miejsca postoju na płycie Informacje uzupełniające: 1. W linię wjazdu wpisuje się numer miejsca postoju. 2. Linią przerywaną przedstawia się znaki dla drugorzędnego typu samolotu. 5. Dopuszczalne rodzaje linii wjazdu określa rysunek 23. 6. Poprzeczka zakrętu powinna być prostopadła do linii wjazdu i usytuowana na wprost pilota zajmującego lewy fotel w miejscu, w którym należy rozpocząć zakręt. Poprzeczka ta powinna mieć długość przynajmniej 6 m i szerokość nie mniejszą niż 15 cm oraz powinna wskazywać kierunek zakrętu. 7. Poprzeczka wyprostowania powinna być umieszczona w taki sposób, aby zbiegała się z przedłużeniem osi statku powietrznego znajdującego się w wymaganej pozycji postojowej i aby była widoczna dla pilota w końcowej fazie manewru. Poprzeczka wyprostowania powinna mieć nie mniej niż 15 cm szerokości. 8. Linia zatrzymania powinna być umieszczona pod kątem prostym do poprzeczki wyprostowania, na wprost pilota zajmującego lewy fotel, w miejscu zatrzymania statku powietrznego. Linia ta powinna mieć nie mniej niż 6 m długości i 15 cm szerokości. Ilustracja Rys. 23 Linie wjazdu na miejsca postoju na płycie § 104. 1. Linie bezpieczeństwa umieszczane na płytach z nawierzchnią sztuczną powinny kontrastować z oznakowaniem miejsc postoju. 2. Linie bezpieczeństwa wyznaczają: 1) granice zasięgu końca skrzydła samolotu o parametrach krytycznych, manewrującego na płycie, z zapasem bezpieczeństwa, 2) strefę ruchu pojazdów naziemnych i innego sprzętu obsługi, 3) obszar bezpiecznego ruchu pasażerów, z dodaniem oznakowania składającego się z poprzecznych białych pasów, tzw. zebr. 3. Linie bezpieczeństwa powinny być ciągłe i posiadać przynajmniej 10 cm szerokości. § 105. Oznakowanie miejsc oczekiwania pojazdów drogowych regulują przepisy o ruchu drogowym. § 106. 1. Oznakowanie zamkniętej drogi startowej lub drogi kołowania (rysunek 24) urządza się na nawierzchni dróg na stałe zamkniętych dla statków powietrznych. 2. Białe oznakowanie zamkniętej drogi startowej rozmieszcza się na obu progach oraz wzdłuż osi, nie rzadziej niż co 300 m. 3. Żółte oznakowanie zamkniętej drogi kołowania rozmieszcza się na wjazdach na drogę. Ilustracja Rys. 24 Oznakowanie zamkniętej drogi startowej i zamkniętej drogi kołowania § 107. Umocnione pobocze drogi kołowania oznacza się na łukach żółtymi pasami o szerokości 15 cm (rysunek 25). Ilustracja Rys. 25 Oznakowanie umocnionego pobocza § 108. W przypadku przesunięcia progu przedproże oznacza się znakami kontrastującymi z nawierzchnią, w sposób określony na rysunku 26. Ilustracja Rys. 26. Oznakowanie przedproża drogi startowej Rozdział 4 Znaki pionowe § 109. 1. Znaki pionowe na polu naziemnego ruchu lotniczego powinny być mocowane na konstrukcjach lekkich i łamliwych oraz na takich wysokościach i w takich odległościach od tras poruszających się statków powietrznych, aby nie powodowały zagrożenia uszkodzenia statków oraz nie zakłócały działania urządzeń radionawigacyjnych. 2. Znaki pionowe powinny być czytelne z odległości umożliwiających pilotowi podejmowanie decyzji z odpowiednim wyprzedzeniem. 3. Rozróżnia się pionowe znaki nakazu i pionowe znaki informacyjne. § 110. 1. Pionowe znaki nakazu wskazują miejsca, w których poruszające się statki powietrzne lub pojazdy powinny się zatrzymywać i uzyskiwać zgodę na dalszy ruch od służby kierowania ruchem na lotnisku i służby kierowania ruchem na płycie. 2. W szczególności rozróżnia się pionowe znaki nakazu umieszczane w miejscach oczekiwania oraz zakaz wjazdu (NO ENTRY). 3. Znak zakazu wjazdu należy umieszczać tam, gdzie wstęp jest zabroniony. § 111. 1. Pionowe znaki nakazu powinny być umieszczane co najmniej po lewej stronie drogi kołowania. 2. Znaki miejsc oczekiwania kategorii I, II i III powinny być umieszczane po obu stronach oznakowania miejsca oczekiwania (rysunek 27). Ilustracja Rys. 27 Rozmieszczenie znaków pionowych na skrzyżowaniu drogi startowej z drogą kołowania § 112. 1. Na pionowych znakach nakazu białe napisy są umieszczane na czerwonym tle (rysunek 28). 2. Na pionowych znakach nakazu umieszcza się napisy: NO ENTRY, określenia kategorii podejścia precyzyjnego CAT I, II i III oraz azymuty dróg startowych wyrażone w sposób przyjęty dla znaków tożsamości progów. Ilustracja Rys. 28 Znaki nakazu § 113. 1. Pionowe znaki informacyjne stosuje się w celu ułatwienia poruszania się po polu naziemnego ruchu lotniczego (rysunek 29). 2. Znaki, o których mowa w ust. 1, w szczególności wskazują kierunek, umiejscowienie lub trasę zjazdu z drogi startowej. 2. Łączne znaki umiejscowienia i kierunku stosuje się w celu przekazania informacji przed skrzyżowaniem dróg kołowania. Ilustracja Rys. 29 Pionowe znaki informacyjne § 114. Na lotniskach międzynarodowych w treści pionowych znaków informacyjnych stosuje się w szczególności następujące skrótowe oznaczenia poszczególnych części lotniska: 1) azymuty dróg startowych wyrażone w sposób przyjęty dla znaków tożsamości progów, 2) litery oznaczające tożsamość drogi kołowania, 3) określenie APRON lub RAMP dla płyt, 4) PARK lub PARKING dla innych obszarów postoju statków powietrznych, 5) CIVIL do oznaczenia cywilnych części lotnisk użytkowanych wspólnie z wojskiem, 6) MIL do oznaczenia części wojskowych, 7) CARGO do oznaczenia obszaru obsługi przewozów towarowych, 8) INTL do oznaczenia części wykorzystywanych w lotach międzynarodowych, 9) ACP do oznaczenia miejsc sprawdzania wysokościomierzy przed lotem, 10) VOR do oznaczenia miejsc sprawdzania VOR 11) FUEL do oznaczenia miejsc obsługi, 12) HGR do oznaczenia hangarów. § 115. Jeżeli dopuszcza się wykonywanie startów z wykorzystaniem jedynie części drogi startowej, znak wskazujący miejsce rozpoczęcia takiego startu zawiera również informację o rozporządzalnej długości startu. § 116. 1. Znak pionowy punktu sprawdzania VOR powinien: 1) być widoczny z kabiny samolotu sprawdzającego VOR, 2) zawierać napis na żółtym lub czarnym tle. 2. Napis na znaku, o którym mowa w ust. 1, powinien określać: 1) oznaczenie VOR, 2) częstotliwość radiową VOR, 3) kierunek geograficzny VOR, wyrażony w pełnych stopniach, 4) odległość do DME współpracującego z VOR, wyrażoną w milach morskich. DZIAŁ VI Światła na lotniskach dla samolotów Rozdział 1 Postanowienia ogólne § 117. 1. Nielotnicze światła naziemne na obszarze i w pobliżu lotniska, które mogą zagrażać bezpieczeństwu statku powietrznego, powinny być zgaszone, zasłonięte lub w inny sposób przystosowane, w celu usunięcia zagrożenia. 2. Naziemne światła lotnicze w pobliżu wód żeglownych nie powinny wprowadzać w błąd jednostek pływających. 3. Świetlny system pomocy nawigacyjnych lotniska należy projektować tak, aby światła dostarczały jednoznacznych informacji pilotom korzystającym z lotniska, a w szczególności światła lotnicze nie wprowadzały w błąd pilotów. 4. Systemy oświetlenia lotniska powinny charakteryzować się niezawodnością. 5. Sygnały przeznaczone dla kierowców pojazdów drogowych urządza się zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. 6. Zasady uruchamiania systemów oświetlenia lotniska ze względu na potrzeby ruchu lotniczego są określone w odrębnych przepisach. § 118. 1. Naziemne światła podejścia i ich konstrukcje powinny być łamliwe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli konstrukcja podtrzymująca jest otoczona obiektami niełamliwymi, to tylko elementy wystające ponad otaczające obiekty powinny być łamliwe. 3. Oprawy i konstrukcje podtrzymujące powinny być widoczne, a w razie potrzeby oznakowane. § 119. 1. Naziemne światła dróg startowych, zabezpieczeń przerwanego startu i dróg kołowania powinny być łamliwe i na tyle niskie, aby nie zagrażały uszkodzeniem śmigieł i innych elementów statków powietrznych. 2. Oprawy świateł zagłębionych w nawierzchniach dróg startowych, dróg kołowania i płyt powinny przenosić bez uszkodzenia obciążenia od kół statku powietrznego. 3. Natężenie świateł drogi startowej powinno odpowiadać najniekorzystniejszym warunkom widzialności i być skorelowane z natężeniem sąsiadującej części systemu świetlnego podejścia. 4. W przypadku zastosowania systemów o dużym natężeniu światła należy przewidzieć możliwość regulowania i dostosowywania natężenia świateł, a w szczególności w następujących systemach świateł: 1) podejścia, 2) krawędzi drogi startowej, 3) progu drogi startowej, 4) końca drogi startowej, 5) osi drogi startowej, 6) strefy przyziemienia drogi startowej, 7) osi drogi kołowania. 5. Natężenia świateł dla poszczególnych systemów powinny odpowiadać wymaganiom określonym w tabeli 15, zgodnie z rysunkiem 30. Tabela 15 Wielkości do diagramów stałego natężenia poszczególnych systemów świetlnych System świetlny1 krzywa2 krzywa3 krzywaNatężenie w kandelachKolor abababi0i1i2i3 oś podejścia do drogi startowej i poprzeczki105,5146,0158,520 00010 0002 0001 000biały poprzeczki podejścia7,05,011,56,016,58,05 0002 500500250czerwony próg5,54,57,56,09,08,510 0005 0001 000500zielony poprzeczki skrzydłowe7,05,011,56,016,58,010 0005 0001 000500zielony strefa przyziemienia5,03,57,06,08,58,55 0002 500500250biały oś drogi startowej (rozstaw 30 m)5,03,57,06,08,58,55 0002 500500250biały oś drogi startowej (rozstaw 15 m) - kat. III5,04,57,08,58,5105 0002 500500250biały - kat. I i II5,04,57,08,58,5102 5001 250250125biały oś drogi startowej (rozstaw 7,5 m)5,04,57,08,58,5101 25063512563biały koniec drogi startowej6,02,257,55,09,06,52 5001 250250125czerwony krawędź drogi startowej o szerokości 45 m5,53,57,56,09,08,510 0005 0001 000500biały krawędź drogi startowej o szerokości 60 m6,63,58,56,010,08,510 0005 0001 000500biały Ilustracja Rys. 30 Diagramy izokandeli - systemy świetlne drogi startowej (linie stałego natężenia światła) § 120. 1. Zastosowanie latarni lotniskowej lub latarni tożsamości powinno być uzasadnione operacyjnie. 2. Latarnie lotniskowe należy stosować w szczególności wówczas, gdy lotnisko jest wykorzystywane w nocy, a operacje lotnicze odbywają się głównie z widocznością, oraz występują trudności w ustaleniu położenia lotniska z powietrza. 3. Latarnia lotniskowa powinna wysyłać na przemian błyski białe i zielone w częstotliwością od 20 do 30 razy na minutę, we wszelkich kierunkach, z natężeniem co najmniej 2 000 kandeli i z dostatecznym kątem pionowym rozsyłu. § 121. 1. Latarnia tożsamości powinna być zainstalowana na lotnisku przeznaczonym do użytkowania w nocy i gdy występują trudności z rozpoznaniem lotniska z powietrza. 2. Latarnia tożsamości powinna być widoczna ze wszystkich kierunków pod dostatecznym kątem pionowym rozsyłu i wysyłać, z natężeniem nie mniejszym niż 2000 kandeli, identyfikacyjne sygnały zielone w Międzynarodowym Kodzie Morse'a. § 122. Awaryjne zasilanie systemów oświetleniowych powinno spełniać wymagania co do czasu włączania się, określone w tabeli 16. Tabela 16 Wymagania dotyczące uruchamiania (czasu włączania się) zasilania awaryjnego systemów oświetleniowych Charakterystyka wyposażenia podejść:Elementy oświetlenia wymagające zasilaniaMaksymalny czas włączania się zasilania rezerwowego droga startowa nieprzyrządowawskaźniki ścieżki podejścia, krawędź RWY, próg RWY, koniec RWY, przeszkody2 minuty droga startowa przyrządowa z podejściem nieprecyzyjnymświetlny system podejścia, wskaźniki ścieżki podejścia, krawędź RWY, próg RWY, koniec RWY, przeszkody15 sekund droga startowa przyrządowa z podejściem precyzyjnym kategorii Iświetlny system podejścia, wskaźniki ścieżki podejścia, krawędź RWY, próg RWY, koniec RWY, przeszkody, główne drogi kołowania15 sekund droga startowa przyrządowa z podejściem precyzyjnym kategorii II/IIIświetlny system podejścia, krawędź RWY, próg RWY, koniec RWY, oś RWY, oświetlenie przeszkód, główne drogi kołowania15 sekund droga startowa przyrządowa z podejściem precyzyjnym kategorii II/IIIpoprzeczki zatrzymania1 sekunda droga startowa przeznaczona do startów przy RVR 550 mkrawędź RWY, główne drogi kołowania, przeszkody15 sekund droga startowa przeznaczona do startów przy RVR 550 moś i koniec RWY, poprzeczki zatrzymania1 sekunda Uwaga: skrót RWY oznacza drogę startową. Rozdział 2 Świetlne systemy podejścia do drogi startowej Uproszczony świetlny system podejścia do drogi startowej § 123. 1. Uproszczony świetlny system podejścia do drogi startowej powinien być zastosowany na drodze startowej z podejściem nieprecyzyjnym, chyba że inne pomoce wzrokowe zapewniają dostateczne prowadzenie lądującego samolotu. 2. System świetlny podejścia odpowiedniej kategorii powinien być zainstalowany na drodze startowej z podejściem precyzyjnym. 3. Stosowanie systemów podejścia o innej geometrii niż ustalona w niniejszym rozporządzeniu dopuszcza się w trybie określonym w prawie budowlanym. § 124. 1. Uproszczony system świetlny podejścia składa się ze świateł lub poprzeczek świetlnych umieszczonych na przedłużeniu osi drogi startowej na odległości nie mniejszej niż 420 m od progu, z prostopadłą do tej osi poprzeczką świetlną o długości 30 m umieszczoną w odległości 300 m od progu (rysunek 31). 2. Światła poprzeczki świetlnej powinny być rozmieszczone w płaszczyźnie poziomej. 3. Światła poprzeczki świetlnej powinny być rozstawione w taki sposób, aby ich linia była widziana jako całość, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Pomiędzy światłami poprzeczki świetlnej należy pozostawić przejazd dla pojazdów ratowniczych. 5. Światła lub poprzeczki świetlne osi powinny być rozmieszczone co 60 m, a w przypadkach uzasadnionych względami operacyjnymi dopuszczalne jest zastosowanie odstępu 30 m. Ilustracja Rys. 31 Uproszczony, świetlny system podejścia § 125. 1. Ponad poziom świateł uproszczonego świetlnego systemu podejścia w odległości do 60 m od osi mogą wystawać wyłącznie anteny ILS lub MLS, pod warunkiem oznakowania ich jako przeszkód. 2. Uproszczony świetlny system podejścia jest złożony ze stałych świateł o barwie kontrastującej z otoczeniem. 3. Oś uproszczonego świetlnego systemu podejścia składa się z pojedynczych świateł lub poprzeczek świetlnych o długości co najmniej 3 m. Świetlny system podejścia precyzyjnego kategorii I § 126. 1. Świetlny system podejścia precyzyjnego kategorii I składa się ze świateł rozmieszczonych na przedłużeniu osi drogi startowej, na odległość powyżej 900 m od progu drogi startowej, oraz z poprzeczki świetlnej, symetrycznej i prostopadłej do osi (rysunek 32) w odległości 300 m od progu drogi startowej. 2. Światła osi drogi startowej powinny być rozmieszczone co 30 m. Ilustracja Rys. 32 Świetlny system podejścia kategorii I § 127. 1. Świetlny system podejścia precyzyjnego kategorii I powinien być umieszczony w poziomie. Dopuszczalne odchylenie osi symetrii systemu od poziomu nie może przekroczyć wartości określonych na rysunku 33. Ilustracja Rys. 33 Ograniczenia usytuowania osi oświetlenia podejścia - w profilu 2. Tylko anteny MLS i ILS mogą wystawać ponad powierzchnię systemu w odległości do 60 m od osi, pod warunkiem oznakowania ich jako przeszkody. 3. Punkty świetlne na przedłużeniu osi drogi startowej należące do świetlnego systemu podejścia precyzyjnego kategorii I mogą być urządzone zgodnie z przepisem ust. 4, 5 lub 6 i powinny wysyłać światło białe o zmiennym natężeniu. 4. Punkty świetlne na przedłużeniu osi drogi startowej składają się: 1) z pojedynczych świateł - na odcinku 300 m sąsiadującym z progiem, 2) z podwójnych świateł - na odcinku pośrednim o długości 300 m, 3) z potrójnych świateł - na odcinku 300 m najbardziej odległym od drogi startowej. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, powinno się zastosować dodatkowe poprzeczki świetlne w odległościach odpowiednio 150 m, 300 m, 450 m, 600 m i 750 m od progu drogi startowej (rysunek 34). Ilustracja Rys. 34 System świetlny podejścia kategorii I - wariant 6. Punkty świetlne na przedłużeniu osi mogą składać się z poprzeczek o długości co najmniej 4 m. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, dopuszcza się uzupełnienie sygnału poprzeczek światłami rozładowania kondensatora o częstotliwości 2 Hz. Świetlny system podejścia precyzyjnego kategorii II lub III § 128. 1. Świetlny system podejścia precyzyjnego kategorii II lub III składa się z: 1) poprzeczek świetlnych rozmieszczonych na przedłużeniu osi drogi startowej na odległość ponad 900 m od progu, jak w przypadku świetlnego systemu podejścia precyzyjnego kategorii I, 2) dwóch bocznych rzędów świateł, rozmieszczonych symetrycznie na długości 270 m od progu, 3) dwóch poprzeczek świetlnych w odległości 150 m i 300 m od progu - zgodnie z rys. 35. 2. Światła na przedłużeniu osi drogi startowej powinny być umieszczone co 30 m. 3. Światła tworzące boczne rzędy powinny być rozmieszczone po obu stronach osi w równych odstępach. 4. System, o którym mowa w ust. 1, może być uzupełniony o światła błyskowe rozmieszczone na osi, na odcinku w odległości od 300 do 900 m od progu drogi startowej. Ilustracja Rys. 35 Wymiary w metrach Oświetlenie drogi startowej i jej przedłużenia dla podejścia precyzyjnego kategorii II i III § 129. Do świetlnego systemu podejścia precyzyjnego stosuje się przepisy § 123 ust. 2 oraz § 124 ust. 5. Rozdział 3 Wzrokowe systemy wskazywania ścieżki podejścia § 130. 1. Drogę startową wyposaża się we wzrokowy system wskazywania ścieżki podejścia w przypadkach uzasadnionych analizą operacji statków powietrznych. 2. Rozróżnia się w szczególności następujące wzrokowe systemy wskazywania ścieżki podejścia (rysunki 36 i 37): 1) T-VASIS, 2) AT-VASIS, 3) PAPI, 4) APAPI. Ilustracja Rys. 36 Wzrokowe systemy wskazywania ścieżki podejścia Ilustracja Rys. 37 Rozmieszczenie jednostek świetlnych T-VASIS, PAPI i APAPI (wymiary w metrach) Rozdział 4 Oświetlenie drogi startowej (rys. 38) Ilustracja 1 - czerwone światła krawędziowe drogi startowej 2 - przesunięty lewy próg 3 - białe światła krawędziowe drogi startowej 4 - biało-czerwone oświetlenie osi drogi startowej 5 - przesunięty prawy próg 6 - czerwone światła osi drogi startowej 7 - poprzeczka świetlna 8 - światła osi drogi startowej 9 - zielone światła progu 10 - białe światła osi drogi startowej 11 - czerwone światła końca drogi startowej 12 - białe światła krawędziowe drogi startowej 13 - przesunięty lewy próg 14 - białe światła osi drogi startowej 15 - przesunięty prawy próg 16 - czerwone światła krawędziowe drogi startowej 17 - czerwone światła końca drogi startowej 18 - czerwone światła osi drogi startowej 19 - biało czerwone oświetlenie osi drogi startowej 20 - zielone światła progu 21 - poprzeczki świetlne osi drogi startowej Rys. 38 Oświetlenie drogi startowej; oba progi przesunięte, system podejścia precyzyjnego kategorii I z lewej strony § 131. 1. Światła tożsamości progu drogi startowej powinny być rozmieszczone na przedłużeniu progu drogi startowej z podejściem nieprecyzyjnym, na zewnątrz, symetrycznie i w odległości około 10 m od świateł krawędziowych. 2. Światła tożsamości progu drogi startowej to białe światła błyskowe o częstotliwości od 1 do 2 Hz, widoczne wyłącznie od strony podejścia. 3. Ocena potrzeby rozmieszczenia świateł tożsamości progu drogi startowej powinna być dokonana na podstawie analizy operacyjnej. § 132. 1. Światła krawędziowe drogi startowej rozmieszcza się wzdłuż dróg startowych z podejściem precyzyjnym lub innych, przeznaczonych do wykorzystywania w nocy. 2. Światła krawędziowe drogi startowej rozmieszcza się wzdłuż krawędzi drogi startowej symetrycznie względem jej osi, a także wzdłuż powierzchni objętych długościami deklarowanymi jako droga startowa, w odległości nie większej niż 3 m od krawędzi. 3. Światła krawędziowe drogi startowej rozmieszcza się w odstępach co 60 m dla dróg startowych przyrządowych i 100 m dla dróg startowych nieprzyrządowych. 4. Światła krawędziowe drogi startowej powinny być białe, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 5. W przypadku przesuniętego progu światła krawędziowe przedproża powinny być od strony podejścia czerwone. 6. Na jednej trzeciej długości drogi startowej, lecz nie więcej niż na długości 600 m, można zastosować światła krawędziowe drogi startowej w kolorze żółtym. 7. Światła krawędziowe drogi startowej powinny być widoczne w zakresie przestrzeni niezbędnym operacyjnie i mieć natężenie nie mniejsze od 50 kandeli. § 133. 1. Światła progu drogi startowej (rysunek 39 i rysunek 40) rozmieszcza się na drodze startowej wyposażonej w światła krawędziowe, z wyjątkiem dróg startowych nieprzyrządowych oraz dróg startowych z podejściem nieprecyzyjnym, na których próg przesunięto i zastosowano świetlne poprzeczki skrzydłowe. 2. Światła progu rozmieszcza się symetrycznie względem osi drogi startowej, po obu jej stronach, w linii progu lub nie dalej niż 3,0 m za jego końcem: 1) w przypadku nieprzyrządowej drogi startowej lub drogi startowej z podejściem nieprecyzyjnym oświetlenie progu składa się co najmniej z sześciu świateł, 2) w przypadku drogi startowej z podejściem precyzyjnym kategorii I liczba świateł oświetlenia progu wynika z ich rozstawienia w równych odstępach pomiędzy rzędami świateł krawędziowych drogi startowej, 3) w przypadku drogi startowej z podejściem precyzyjnym kategorii II lub III światła progu rozmieszcza się w odstępach 3 m pomiędzy światłami krawędziowymi drogi startowej. 3. Światła progu powinny świecić zielono - jednokierunkowo, w stronę podejścia. 4. Świateł progu drogi startowej nie rozmieszcza się na drodze startowej nieprzyrządowej oraz drodze startowej z podejściem nieprecyzyjnym, na których próg przesunięto i zastosowano świetlne poprzeczki skrzydłowe. Ilustracja Rys. 39 Oświetlenie progu i końca przyrządowej drogi startowej z podejściem precyzyjnym kategorii II (Oznaczenia i plan oświetlenia końca drogi startowej przy przesuniętym progu - jak na poprzednim rysunku) Ilustracja Rys. 40 Oświetlenie progu i końca drogi startowej nieprzyrządowej lub przyrządowej z podejściem nieprecyzyjnym § 134. 1. Progowe poprzeczki skrzydłowe rozmieszcza się na drodze startowej nieprzyrządowej lub o podejściu nieprecyzyjnym z przesuniętym progiem, gdy nie ma świateł progu. 2. Progowe poprzeczki skrzydłowe rozmieszcza się symetrycznie względem osi drogi startowej po obu jej stronach, na wprost progu. 3. Progowa poprzeczka skrzydłowa powinna się składać co najmniej z 5 świateł usytuowanych na długości co najmniej 10 m wzdłuż linii prostopadłej do osi drogi startowej. 4. Progowe poprzeczki skrzydłowe powinny świecić zielono jednokierunkowo, w stronę podejścia. § 135. 1. Światła końca drogi startowej rozmieszcza się na końcach drogi startowej wyposażonej w światła krawędziowe. 2. Oznakowanie końca drogi startowej powinno być złożone co najmniej z 6 świateł świecących czerwono jednokierunkowo - w stronę drogi startowej. 3. Światła końca drogi startowej powinny być rozmieszczone w jednakowych odstępach pomiędzy światłami krawędziowymi lub w dwóch grupach, symetrycznie względem osi drogi startowej. 4. Światła końca drogi startowej powinny być umieszczone w oprawach wspólnych ze światłami progu. § 136. 1. Światła osi drogi startowej powinny być rozmieszczone na drodze startowej z podejściem precyzyjnym kategorii II i III oraz na drogach startowych przeznaczonych do startów przy zasięgu widzialności drogi startowej RVR rzędu 400 m (rysunek 41). Ilustracja Rys. 41 Światła osi drogi startowej 2. Światła osi drogi startowej powinny być rozmieszczone wzdłuż osi drogi startowej (nie dalej niż w odległości 60 cm od osi geometrycznej drogi startowej - rysunek 42) w następujących odstępach: 1) 7,5 lub 15 m - dla drogi startowej z podejściem precyzyjnym kategorii III, 2) 7,5 m, 15 m lub 30 m - w pozostałych przypadkach. 3. Światła osi drogi startowej powinny być: 1) białe na odcinku pierwszych 900 m od progu, 2) na zmianę, białe i czerwone - na odcinku pomiędzy miejscem oddalonym o 900 m od progu a miejscem, w którym do końca drogi startowej pozostaje tylko 300 m, 3) czerwone - na ostatnich 300 m przed końcem drogi startowej. Ilustracja Rys. 42 Położenie świateł i oznakowań osi drogi startowej i drogi kołowania zjazdu § 137. 1. Światła strefy przyziemienia rozmieszcza się na drodze startowej z podejściem precyzyjnym kategorii II i III (rysunek 35). 2. Światła strefy przyziemienia rozmieszcza się symetrycznie względem osi drogi startowej na długości 900 m, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Na drogach startowych o długości mniejszej niż 1 800 m rozstaw podlega odpowiedniemu skróceniu, tak aby światła strefy przyziemienia nie przekroczyły połowy długości drogi startowej. 4. Oświetlenie strefy przyziemienia składa się z par poprzeczek świetlnych rozmieszczonych co 30 lub 60 m. 5. Poprzeczka składa się co najmniej z 3 białych świateł, rozmieszczonych nie rzadziej niż co 1,5 m. Rozdział 5 Inne światła § 138. 1. Oświetlenie zabezpieczenia przerwanego startu SWY składa się z czerwonych, jednokierunkowych świateł widocznych ze strony drogi startowej, rozmieszczonych jak światła krawędziowe drogi startowej oraz na końcu SWY. 2. Oświetlenie osi drogi kołowania rozmieszcza się na drogach kołowania wykorzystywanych przy RVR nie przekraczającym 350 m w celu zapewnienia bezpiecznego kołowania od osi drogi startowej do miejsca postoju, chyba że ze względu na małe obciążenie ruchem oświetlenie osi nie jest potrzebne. 3. Światła osi drogi kołowania są zielonymi światłami stałymi, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 4. Światło osi drogi kołowania powinno być ukierunkowane tak, aby było widoczne jedynie ze statku powietrznego zbliżającego się do światła. 5. Na osi drogi kołowania służącej do zjazdu z drogi startowej, od styku z osią drogi startowej do przecięcia osi drogi kołowania z granicą strefy bezpieczeństwa ILS/MLS, rozmieszcza się na przemian światła żółte i zielone (rysunek 43). 6. Światła osiowe drogi kołowania należy rozmieszczać w odległościach zapewniających właściwe prowadzenie statku powietrznego w warunkach atmosferycznych, dla których system jest projektowany. 7. W szczególności rozstaw świateł osiowych drogi kołowania nie powinien przekroczyć: 1) 30 cm - na odcinkach prostych, 2) 1/8 promienia łuku - na odcinkach krzywych drogi kołowania. 8. Światła osiowe drogi kołowania rozmieszcza się nie dalej niż 30 cm od geometrycznej osi drogi kołowania. Ilustracja Rys. 43 Oświetlenie drogi kołowania (przykłady) § 139. 1. Światła krawędziowe drogi kołowania (rysunek 43) rozmieszcza się: 1) na granicach miejsc oczekiwania, zatok oczekiwania i płyt, 2) na drogach kołowania nie wyposażonych w oświetlenie osi, jeżeli przewiduje się korzystanie z nich w nocy i nie istnieje inne oświetlenie, zapewniające dostateczną orientację. 2. Światła krawędziowe drogi kołowania powinny być rozmieszczone nie rzadziej niż co 60 m. 3. Światła krawędziowe drogi kołowania powinny być stałymi światłami niebieskimi, widocznymi pod kątem 30° do poziomu ze wszystkich kierunków, z których jest to uzasadnione operacyjnie. § 140. 1. Poprzeczki zatrzymania urządza się w miejscach oczekiwania na drogach kołowania obsługujących drogi startowe przeznaczone do użytku przy RVR rzędu 350 m, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Nie urządza się poprzeczek zatrzymania, jeżeli inne pomoce nawigacyjne lub stosowane na lotnisku procedury kierowania ruchem gwarantują utrzymanie wymaganych separacji pomiędzy statkami na drodze startowej a pojazdami i statkami na drodze kołowania. 3. Poprzeczki zatrzymania rozmieszcza się prostopadle do osi drogi kołowania. 4. Poprzeczki zatrzymania składają się z czerwonych świateł rozmieszczonych co 3 m, skierowanych w stronę statku zbliżającego się do skrzyżowania. 5. Poprzeczki zatrzymania wyłącza się, gdy droga jest wolna. Zasilanie poprzeczek powinno uniemożliwić jednoczesną awarię wszystkich świateł w poprzeczce. § 141. 1. Światła skrzyżowania dróg kołowania umieszcza się w odległości od 30 do 60 m od bliższej krawędzi przecinanej drogi kołowania. 2. Oświetlenie skrzyżowania dróg kołowania składa się co najmniej z trzech świateł żółtych, świecących w kierunku podejścia do skrzyżowania, rozmieszczonych co 1,5 m symetrycznie względem osi drogi kołowania. § 142. 1. Światła ochronne drogi startowej (rysunek 44) urządza się na skrzyżowaniach dróg kołowania i dróg startowych, gdy: 1) droga startowa jest przeznaczona do używania przy RVR rzędu 550 m i nie urządzono poprzeczek zatrzymania, 2) droga startowa obciążona znacznym ruchem jest wykorzystywana przy RVR zawartym w granicach 550-1200 m. 2. Światła ochronne drogi startowej umieszcza się symetrycznie względem drogi kołowania w odległości od drogi startowej uwzględniającej wymagane separacje. 3. Oświetlenie ochronne drogi startowej składa się z dwóch par żółtych świateł rozmieszczonych co 3 m, widocznych z kabiny samolotu zbliżającego się do miejsca oczekiwania. Ilustracja Rys. 44 Światła ochronne drogi startowej § 143. 1. Oświetlenie płyty powinno być tak urządzone, aby inne światła lotnicze były dobrze widoczne. 2. Oświetlenie płyty powinno umożliwić wykonywanie w nocy prac przewidywanych w programie użytkowym i nie może oślepiać ludzi pracujących na płycie. 3. Wydzielone miejsce postoju należy oświetlić jak płytę. § 144. 1. System wprowadzania statku powietrznego na miejsce postoju (VDGS) powinien być tak urządzony, aby wskazywał dokładnie miejsce postoju statku powietrznego na płycie. 2. W szczególności VDGS powinien przekazywać wymagane informacje o kierunku ruchu i miejscach zatrzymania, niezależnie od warunków pogodowych, widoczności i stanu nawierzchni lotniskowych. § 145. 1. Światła wprowadzania na miejsce postoju powinny być zgodne co do natężenia z oznakowaniem miejsca postoju. 2. Oświetlenie wprowadzające na miejsce postoju powinno być żółte, z wyjątkiem czerwonych świateł wskazujących miejsca zatrzymania. 3. Światła wprowadzania na miejsce postoju rozmieszcza się w odległościach co 15 m na odcinkach prostych i co 7,5 m na łukach. DZIAŁ VII Znaki i światła na lotniskach dla śmigłowców Rozdział 1 Znaki § 146. 1. Na lotnisku dla śmigłowców powinien być urządzony wskaźnik kierunku wiatru. 2. Wskaźnik kierunku wiatru powinien być umieszczony tak, aby był widoczny zarówno z ziemi, jak i z powietrza oraz aby jego wskazania nie były zniekształcane podmuchem wzbudzanym przez wirniki. Tkanina powinna być w kolorach: białym i czerwonym, ułożonych na przemian. 3. Wskaźnik kierunku wiatru przekazuje informacje o kierunku i sile wiatru. 4. Wskaźnik kierunku wiatru na lotnisku na powierzchni ziemi powinien być wykonany w kształcie stożka ściętego poziomo i mieć następujące wymiary: 1) długość - 2,4 m, 2) większa średnica - 0,6 m, 3) mniejsza średnica - 0,3 m. § 147. 1. Na lotnisku dla śmigłowców powinien być umieszczony znak tożsamości w kształcie białej litery H o wymiarach nie mniejszych niż określone na rysunku 45. 2. Na lotnisku dla śmigłowców urządzonym przy szpitalu litera H w znaku tożsamości powinna być czerwona i umieszczona na tle białego krzyża (rysunek 45). Ilustracja Wymiary w metrach Rys. 45 Znak identyfikacyjny lotniska śmigłowcowego (na rysunku pokazany z krzyżem szpitalnym) § 148. 1. Oznakowanie pola końcowego podejścia FATO wykonuje się na jego krawędzi. 2. Oznakowanie pola końcowego podejścia FATO składa się z prostokątnych, białych pasów o szerokości nie mniejszej niż 1 m oraz o długości 9 m lub 1/5 długości boku FATO. 3. Znaki pola końcowego podejścia FATO rozmieszcza się: 1) co 50 m - na granicy prostokątnego pola końcowego podejścia FATO (ale nie mniej niż 3 znaki na jednej krawędzi), 2) co 10 m - na krawędziach pola końcowego podejścia FATO w innym kształcie. § 149. 1. Oznakowanie tożsamości pola końcowego podejścia FATO umieszcza się na początku FATO (rysunek 46A). 2. Treścią oznakowania tożsamości pola końcowego podejścia FATO jest liczba dwucyfrowa, całkowita, najbliższa 1/10 wartości azymutu magnetycznego osi FATO, mierzonego od północy w kierunku ruchu wskazówek zegara, przez obserwatora patrzącego od strony podejścia. Ilustracja Rys. 46 Oznakowanie FATO i punktu celowania § 150. 1. Oznakowanie punktu celowania umieszcza się na lotnisku dla śmigłowców wówczas, gdy ze względów operacyjnych pilot powinien znaleźć się nad określonym punktem przed przyziemieniem. 2. Oznakowanie punktu celowania umieszcza się wewnątrz pola końcowego podejścia FATO. 3. Oznakowanie punktu celowania powinno być białym trójkątem równobocznym (rysunek 46B). § 151. Oznakowaniem strefy przyziemienia TLOF, rozmieszczonym na granicy TLOF, powinna być ciągła biała linia o szerokości 30 cm. § 152. Oznakowaniem ułatwiającym przyziemienie, urządzanym ze względów operacyjnych, powinien być żółty okrąg o szerokości linii 0,5 m. § 153. 1. Do oznakowania osi naziemnej drogi kołowania i miejsc postoju stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące dróg kołowania dla samolotów. 2. Droga kołowania powietrznego powinna być oznakowana wzdłuż osi znakami żółto-zielono-żółtymi, zgodnie z rysunkiem 47A, rozmieszczonymi co 30 m na odcinkach prostych i co 15 m wzdłuż krzywych. Ilustracja Rys. 47 Znaki dróg kołowania i dróg tranzytowych dla śmigłowców 3. Droga tranzytowa powinna być oznakowana wzdłuż osi znakami żółto-zielono-żółtymi, zgodnie z rysunkiem 47B lub C, rozmieszczonymi w odległościach co 60 m na odcinkach prostych i co 30 m na łukach. 4. Znaki, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być łamliwe. Rozdział 2 Światła § 154. Latarnia lotniskowa na lotnisku dla śmigłowców: 1) powinna wysyłać powtarzalne serie białych sygnałów świetlnych z natężeniem od 250 do 2000 kandeli, z dostatecznym kątem pionowym rozsyłu i w sposób określony na rysunku 48, 2) powinna być widoczna ze wszystkich stron oraz 3) nie powinna oślepiać pilotów. Ilustracja Rys. 48 Charakterystyka latarni lotniskowej na lotnisku dla śmigłowców § 155. 1. Świetlny system podejścia na lotnisku dla śmigłowców umieszcza się na linii prostej wzdłuż preferowanego kierunku podejścia. 2. System, o którym mowa w ust. 1, składa się z białych świateł rozmieszczonych zgodnie z rysunkiem 49. 3. System, o którym mowa w ust. 1, urządza się ze świateł stałych lub, jeśli jest to uzasadnione względami kontrastu z otoczeniem, świateł błyskowych o częstotliwości 1 Hz widocznych ze wszystkich kierunków. Ilustracja Rys. 49 Świetlny system podejścia na lotnisku śmigłowcowym (przykładowe rozwiązanie) § 156. 1. Wzrokowy system naprowadzania urządza się wówczas, gdy zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) niezbędne jest zachowanie określonego kierunku lotu ze względu na prześwity nad przeszkodami, wymagania procedur ruchu lotniczego lub zmniejszenie hałasu, 2) nie jest możliwe zastosowanie świetlnego systemu podejścia. 2. Wzrokowy system naprowadzania powinien być umieszczony tak, aby umożliwiał naprowadzenie śmigłowca na kierunek lotu zmierzający do pola końcowego podejścia FATO. 3. Światła systemu, o którym mowa w ust. 1, powinny być łamliwe i powinny być umieszczane jak najniżej. 4. System, o którym mowa w ust. 1, powinien być przystosowany do przekazywania co najmniej trzech sygnałów: 1) ostrzegającego o odchyleniu na lewo, 2) ostrzegającego o odchyleniu na prawo, 3) informującego o locie po trasie (rysunek 50). Ilustracja Rys. 50 Rozbieżność sygnału "na trasie" w świetlnym systemie naprowadzania na lotnisku dla śmigłowców § 157. 1. Na lotniskach dla śmigłowców mogą być stosowane wzrokowe systemy wskazywania ścieżki podejścia: 1) zmodyfikowane PAPI i APAPI, używane na lotniskach dla samolotów, 2) śmigłowcowy system wskazywania ścieżki podejścia HAPI. 2. Wzrokowy system wskazywania ścieżki podejścia stosuje się w przypadkach uzasadnionych operacyjnie. § 158. 1. Światła pola końcowego podejścia FATO stosuje się na poziomie terenu na lotnisku dla śmigłowców wykorzystywanym w nocy. 2. Białe światła pola końcowego podejścia FATO rozmieszcza się wzdłuż granicy FATO w następujący sposób: 1) na granicy prostokątnego FATO co 50 m, nie mniej jednak niż 4 światła wzdłuż jednej krawędzi (licząc ze światłem narożnym), 2) wzdłuż granicy FATO w innym kształcie nie częściej niż co 5 m, jednak nie mniej niż dziesięć świateł wzdłuż obwodu. 3. Emisja światła powinna być zgodna z rysunkiem 51. Ilustracja Rys. 51 Diagram izokandeli świateł FATO § 159. Białe światła punktu celowania rozmieszcza się na oznakowaniu punktu celowania (rysunek 46), jeżeli lotnisko jest wykorzystywane w nocy. § 160. 1. Oświetlenie strefy przyziemienia TLOF stosuje się na lotnisku wykorzystywanym w nocy. 2. Oświetlenie strefy przyziemienia TLOF na lotnisku na poziomie terenu może się składać z: 1) żółtych świateł krawędziowych, 2) oświetlenia projektorowego, 3) paneli świetlnych - jeżeli systemy wymienione w pkt 1 i 2 nie zostaną zastosowane i jeżeli zostało urządzone oświetlenie pola końcowego podejścia FATO. 3. Światła krawędziowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1, powinny być rozmieszczane wzdłuż granicy TLOF nie rzadziej niż co 5 m. 4. Emisja światła powinna być zgodna z rysunkiem 52 lub rysunkiem 53. Ilustracja Rys. 52 Diagram izokandeli świateł TLOF Ilustracja Rys. 53 Diagram izokandeli paneli świetlnych TLOF § 161. Do oświetlenia dróg kołowania dla śmigłowców przepisy o światłach na drogach kołowania dla samolotów stosuje się odpowiednio. § 162. Do awaryjnego zasilania systemów oświetleniowych na lotnisku dla śmigłowców przepisy § 122 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ VIII Ochrona ratowniczo-gaśnicza lotniska § 163. 1. Pojazdy ratowniczo-gaśnicze powinny zostać rozmieszczone na obszarze pola wzlotów w odpowiednich miejscach, tak aby ich pozycje operacyjne: 1) nie zakłócały działania elektronicznych urządzeń nawigacyjnych, 2) nie znajdowały się w obszarach prześwitów między przeszkodami lotniskowymi lub nie przeszkadzały w normalnym kołowaniu samolotów, 3) nie wydłużały czasu realizacji w dojazdach do jakiejkolwiek części pola wzlotów na lotnisku. 2. Zarząd lotniska zapewnia utrzymanie źródeł energii elektrycznej na pozycjach operacyjnych w celu zapewnienia możliwości ogrzewania, chłodzenia i utrzymania łączności radiowej. § 164. 1. Awaryjne drogi dojazdowe powinny być wybudowane na lotnisku w taki sposób, aby zapewniały osiągnięcie minimalnych czasów reakcji, w szczególności awaryjne drogi dojazdowe powinny być wybudowane w strefach podejścia i wznoszenia do 1000 m od progów dróg startowych lub co najmniej od progów do granic administracyjnych lotniska. 2. Na awaryjnych drogach dojazdowych powinny zostać wybudowane odpowiednie zakręty o promieniach pozwalających na łatwe manewrowanie głównych samochodów ratowniczo-gaśniczych, ułatwiające ich wyjazd przez bramy i bariery. 3. Jeśli lotnisko jest ogrodzone, należy maksymalnie ułatwić wyjazd przez zainstalowanie bram awaryjnych lub łamliwych barier. Zewnętrzne powierzchnie bram awaryjnych lub barier łamliwych powinny zostać oznakowane zgodnie z ich przeznaczeniem w miejscach, gdzie awaryjne drogi dojazdowe wyposażone w bramy awaryjne lub łamliwe bariery dochodzą do dróg publicznych, włącznie z zakazem parkowania w ich bezpośrednim sąsiedztwie. 4. Zarówno awaryjne drogi dojazdowe, jak i bramy oraz bariery, powinny być poddawane regularnym inspekcjom oraz próbom technicznym potwierdzającym ich niezawodność w czasie prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych, w przypadku zdarzeń lotniczych poza lotniskiem. § 165. 1. Awaryjne drogi dojazdowe oraz wszystkie związane z nimi mosty i wiadukty powinny być wybudowane w ten sposób, aby wytrzymywały przejazd najcięższych używanych pojazdów pożarniczych, oraz powinny być tak skonstruowane, aby były dostępne w każdych warunkach atmosferycznych. 2. Drogi znajdujące się w odległości do 90 m od drogi startowej powinny mieć nawierzchnię niepylącą. 3. Na awaryjnych drogach dojazdowych powinny zostać wybudowane strefy mijania pojazdów, pozwalające na przejazd samochodów ratowniczo-gaśniczych w obu kierunkach. § 166. Krawędzie drogi powinny zostać oznaczone, jeżeli nawierzchnię drogi trudno odróżnić od sąsiedniej nawierzchni oraz na obszarach, gdzie śnieg może pokryć krawędzie drogi. § 167. 1. Przy lokalizacji strażnicy pożarnej powinny być brane pod uwagę w szczególności potrzeba interwencyjnego zabezpieczenia operacji lotniczych i interwencyjnego zabezpieczenia obiektów dworca lotniczego. Na lotniskach o dużym natężeniu ruchu powinna zostać wybudowana większa liczba strażnic pożarnych, zlokalizowanych strategicznie w stosunku do układu dróg startowych. 2. Jeśli na lotnisku znajduje się więcej niż jedna strażnica, w każdej z nich powinny być garażowane pojazdy ratowniczo-gaśnicze. § 168. Strażnica powinna zostać wyposażona w bezpośrednią łączność telefoniczną ze służbą kontroli ruchu lotniczego oraz bezpośrednie linie łączności z lokalnymi jednostkami straży pożarnych. § 169. 1. Prześwity bram wyjazdowych powinny zapewniać odpowiednią przestrzeń dla pojazdów oraz szybki i bezpieczny wyjazd pojazdów z elementami takimi jak zamontowane drabiny, wystające światła, anteny. 2. Bramy wyjazdowe sterowane elektronicznie powinny zostać skonstruowane tak, aby były w pełni otwarte w ciągu 15 sekund od chwili alarmu. 3. Zatoki garażowe powinny zapewniać wystarczającą przestrzeń dla załogi poruszającej się wokół pojazdów, do przeprowadzania konserwacji, oraz dostęp do szafek z wyposażeniem. 4. Sufity powinny być wystarczająco wysokie, aby umożliwiały dostęp do górnych części samochodów oraz dokonanie inspekcji zbiorników na środek pianotwórczy i wodę oraz innych. § 170. 1. Boks garażowy włącznie z powierzchnią obsługową powinien być wybudowany z uwzględnieniem parametrów obecnie eksploatowanych pojazdów oraz przyszłych modeli, które mogą zostać zakupione w przypadku modernizacji sprzętu lub podwyższenia kategorii lotniska. 2. Nawierzchnie boksów garażowych powinny wytrzymywać ewentualne większe masy nowych pojazdów. 3. Boksy garażowe powinny być wybudowane tak, aby zapewniały wjazd do strażnicy od jej zaplecza. 4. W boksach garażowych strażnicy powinna zostać wykonana instalacja elektryczna do ogrzewania silników pojazdów, zasilania prostowników akumulatorów oraz innych urządzeń ochronnych. Silniki pojazdów powinny być utrzymywane w temperaturze zapewniającej ich natychmiastowy wyjazd alarmowy. 5. Pojazdy powinny być zaparkowane w strażnicy w taki sposób, aby awaria jednego nie utrudniała innym wyjazdu. § 171. 1. W strażnicy powinno znajdować się stanowisko kierowania przyjmujące wezwania i alarmy. Stanowisko to powinno znajdować się w pomieszczeniu zlokalizowanym w taki sposób, aby można było obserwować z niego możliwie największą część pola wzlotów. Pomieszczenie to powinno zapewniać izolację dźwiękową, wentylację oraz klimatyzację. 2. Stanowisko kierowania powinno zostać wyposażone w sposób zapewniający jego użytkowanie w porze nocnej. 3. Stanowisko kierowania powinno być również wyposażone w środki alarmujące inne pomocnicze służby lotniskowe przewidziane do wykorzystania w przypadku sytuacji zagrożenia. § 172. 1. Strażnica powinna zostać wyposażona w dzwonki alarmowe. 2. Dzwonki alarmowe powinny być tak usytuowane, aby były słyszalne we wszystkich pomieszczeniach strażnicy oraz w jej otoczeniu przy hałasie wywoływanym przez samoloty. § 173. 1. Zarząd lotniska o dużym natężeniu ruchu zapewnia na miejscu każdego zdarzenia lotniczego dostawy wody w ilości 4540 dm3/min. przez okres co najmniej 30 minut. 2. Zarząd lotniska określa w porozumieniu z właściwą jednostką Państwowej Straży Pożarnej w zakresie dostarczenia lotniskowej służbie ratowniczo-gaśniczej dodatkowych ilości wody do celów gaśniczych. 3. Zarząd lotniska może stosować: 1) dodatkową autocysternę wodną na lotnisku, 2) system dowozu (zaopatrzenia wodnego) zapewniający szybkie uzupełnienie wody w samochodach biorących udział we wstępnej fazie gaszenia pożaru, 3) instalację hydrantową z hydrantami umieszczonymi za progami dróg startowych lub w ich sąsiedztwie, 4) stałe zbiorniki na wodę, zlokalizowane w odpowiednich odległościach od dróg startowych, 5) wyniesione zbiorniki grawitacyjne z wodą, umożliwiające szybkie uzupełnienie zbiorników lotniskowych samochodów ratowniczo-gaśniczych. DZIAŁ IX Przepisy przejściowe i końcowe § 174. 1. W rozporządzeniu Ministra Komunikacji z dnia 15 września 1964 r. w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 37, poz. 237) traci moc § 27, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W stosunku do danych dotyczących lotnisk i lądowisk cywilnych wykorzystywanych wyłącznie do lotów krajowych do dnia 31 grudnia 2002 r. stosuje się przepisy dotychczasowe. § 175. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Przepisy działu II "Dane lotniska" w odniesieniu do lotnisk cywilnych wykorzystywanych wyłącznie do lotów krajowych stosuje się od dnia 1 stycznia 2003 r. 3. Warunki techniczne lotnisk cywilnych i lądowisk istniejących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz warunki ich użytkowania zostaną dostosowane do warunków technicznych i warunków użytkowania lotnisk cywilnych określonych w niniejszym rozporządzeniu w terminie do dnia 1 stycznia 2001 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 131, poz. 860) Art. 1. W ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Sądem właściwym do orzekania o zgodności z prawdą oświadczeń dotyczących pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa wymienionych w ustawie lub współpracy z tymi organami w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r. jest Sąd Apelacyjny w Warszawie, zwany dalej «Sądem»."; 2) w art. 3 w ust. 1 po wyrazach "Sejm i Senat" dodaje się wyrazy " , Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu", a wyrazy "oraz sędzia i prokurator" zastępuje się wyrazami "oraz sędzia, prokurator i adwokat"; 3) skreśla się art. 5; 4) w art. 7: a) w ust. 1: - w pkt 5 wyrazy "lub Sejm i Senat" zastępuje się wyrazami " , Sejm i Senat lub Marszałek Sejmu", - w pkt 6 po wyrazie "Senat" dodaje się wyrazy "lub Marszałek Senatu", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8) kandydat na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego lub sędziego Trybunału Stanu - Marszałkowi Sejmu," - po pkt 8 dodaje się pkt 8a i 8b w brzmieniu: "8a) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Sądu Najwyższego - Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, 8b) osoba nie będąca sędzią, ubiegająca się o stanowisko sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego - Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego," - po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu: "10a) osoba ubiegająca się o wpis na listę adwokatów - Ministrowi Sprawiedliwości," b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Złożenie oświadczenia powoduje wygaśnięcie obowiązku jego powtórnego złożenia w przypadku późniejszego kandydowania na funkcję publiczną, z którą związany jest obowiązek złożenia oświadczenia.", c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: "4. Organy, którym składane są oświadczenia, przekazują je niezwłocznie, z zastrzeżeniem ust. 5, do Sądu celem rozpoznania w trybie określonym w rozdziale 4. 5. Oświadczenie kandydata na posła albo senatora przekazuje się jedynie w przypadku, gdy zostanie on wybrany."; 5) w art. 8, w art. 23 w ust. 1, w art. 24 w ust. 4, w art. 26, w art. 28 oraz w art. 30 użyty w różnych przypadkach wyraz "Lustracyjny" skreśla się; 6) w art. 11: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "lub art. 8", a wyrazy "o fakcie" zastępuje się wyrazami "stwierdzającego fakt", b) w ust. 2 wyrazy "o fakcie" zastępuje się wyrazami "stwierdzającego fakt"; 7) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie: "Rzecznik Interesu Publicznego"; 8) skreśla się art. 12-16; 9) art. 17 otrzymuje brzmienie: "Art. 17. 1. Stroną reprezentującą interes publiczny, w postępowaniu lustracyjnym i w postępowaniu kasacyjnym przewidzianym w art. 24 ust. 5, jest Rzecznik Interesu Publicznego, zwany dalej «Rzecznikiem». 2. Rzecznika i jego zastępców powołuje i odwołuje Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego. 3. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy może być powołany ten, kto łącznie spełnia następujące warunki: 1) ma kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska sędziego, 2) wyróżnia się wiedzą prawniczą, 3) nie pracował w organach bezpieczeństwa państwa, nie pełnił w nich służby ani nie współpracował z nimi w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 10 maja 1990 r., 4) nie jest tajnym współpracownikiem Urzędu Ochrony Państwa lub Wojskowych Służb Informacyjnych. 4. Na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy można powołać sędziego w stanie spoczynku lub prokuratora w stanie spoczynku. W przypadku powołania na te stanowiska sędziego lub prokuratora pełniących czynną służbę, są oni delegowani do pełnienia tych funkcji przez organy właściwe według przepisów o ustroju sądów i o prokuraturze. 5. Niezwłocznie po wyrażeniu zgody na powołanie kandydat na stanowisko Rzecznika lub jego zastępcy składa Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego oświadczenie; przepis art. 7 ust. 4 ma zastosowanie. W celu sprawdzenia warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zasięga informacji organów, o których mowa w art. 17e."; 10) po art. 17 dodaje się art. 17a-17g w brzmieniu: "Art. 17a. Rzecznik i jego zastępcy w zakresie wykonywania swoich zadań podlegają tylko Konstytucji i ustawom. Art. 17b. 1. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych. 2. Rzecznik i jego zastępcy nie mogą należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością ich urzędu. Art. 17c. 1. Kadencja Rzecznika i jego zastępców trwa 6 lat, licząc od dnia powołania; po upływie kadencji Rzecznik pełni swoje obowiązki do czasu powołania nowego Rzecznika. 2. Kadencja Rzecznika i jego zastępców ustaje z chwilą ich śmierci lub odwołania. 3. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego odwołuje Rzecznika lub jego zastępcę w przypadku: 1) zrzeczenia się stanowiska, 2) stwierdzenia prawomocnym orzeczeniem Sądu niezgodności z prawdą jego oświadczenia, 3) długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków związanych ze stanowiskiem, 4) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo. Art. 17d. 1. Do zadań Rzecznika i jego zastępców należą w szczególności: 1) analiza oświadczeń wpływających do Sądu, 2) zbieranie informacji niezbędnych do prawidłowej oceny oświadczeń, 3) składanie wniosków do Sądu o wszczęcie postępowania lustracyjnego, 4) sygnalizowanie odpowiednim organom o niewywiązywaniu się organów pozasądowych z obowiązków nałożonych przez ustawę, 5) przedstawianie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi, Senatowi, Prezesowi Rady Ministrów i Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego corocznej informacji o swojej działalności, wraz z wnioskami wynikającymi ze stanu przestrzegania przepisów niniejszej ustawy. 2. Rzecznik, w zakresie wykonywania zadań określonych w ust. 1 pkt 2, może żądać nadesłania lub przedstawienia akt oraz dokumentów i pisemnych wyjaśnień, a w razie potrzeby przesłuchiwać świadków, zasięgać opinii biegłych oraz dokonywać przeszukań; w tym zakresie, a także w zakresie zadań określonych w art. 17 ust. 1 do Rzecznika stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego dotyczące prokuratora. Art. 17e. Rzecznik, jego zastępcy oraz upoważnieni pracownicy Bura Rzecznika Interesu Publicznego mają pełny dostęp do dokumentacji, ewidencji i pomocy informacyjnych, bez względu na formę ich utrwalenia, zgromadzonych lub wytworzonych do dnia 10 maja 1990 r. przez: 1) Ministra Obrony Narodowej, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, oraz Ministra Spraw Zagranicznych, a także przez podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez nich organy i jednostki organizacyjne, 2) Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Art. 17f. 1. Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Interesu Publicznego, zwanego dalej «Biurem». 2. W Biurze mogą być zatrudnione wyłącznie osoby, które zostały dopuszczone do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714). 3. Do pracowników Biura stosuje się odpowiednio przepisy o pracownikach urzędów państwowych. 4. Organizację oraz zasady działania Biura określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów w uzgodnieniu z Pierwszym Prezesem Sądu Najwyższego. 5. Działalność Biura finansowana jest ze środków budżetowych Sądu Najwyższego. Art. 17g. W sprawach wynagrodzeń Rzecznika oraz jego zastępców stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wynagrodzenia sędziów Sądu Najwyższego."; 11) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: "Postępowanie lustracyjne"; 12) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. Dostęp do akt i innych materiałów związanych z postępowaniem lustracyjnym i postępowaniem kasacyjnym, o którym mowa w art. 24 ust. 5, mają wyłącznie pracownicy Sądu oraz Sądu Najwyższego, którzy zostali dopuszczeni do tajemnicy państwowej w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej."; 13) po art. 18 dodaje się art. 18a i 18b w brzmieniu: "Art. 18a. 1. Postępowanie lustracyjne wszczyna się na wniosek Rzecznika lub jego zastępcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 4 oraz art. 18b ust. 4, po ustaleniu, że przedłożone materiały wskazują na możliwość złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia. 2. Postępowanie wobec Rzecznika i jego zastępców Sąd wszczyna z urzędu. 3. Sąd wszczyna postępowanie z urzędu w przypadku złożenia oświadczenia przez osobę wymienioną w art. 8, a także w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach. 4. Sąd wszczyna postępowanie również na wniosek osoby, która złożyła oświadczenie stwierdzające fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, a domaga się ustalenia, że jej praca, służba lub współpraca była wymuszona poprzez groźbę utraty życia lub zdrowia przez nią lub osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego. Art. 18b. 1. Poseł lub senator może zwrócić się pisemnie do Rzecznika lub jego zastępcy o wystąpienie przez niego z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego w stosunku do wskazanej osoby, która złożyła oświadczenie. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Rzecznik lub jego zastępca występuje do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania lustracyjnego, o czym informuje posła lub senatora, albo wydaje postanowienie o odmowie wystąpienia z wnioskiem. 3. Poseł lub senator może złożyć do Sądu zażalenie na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia doręczenia. 4. Sąd po rozpatrzeniu zażalenia wydaje orzeczenie o utrzymaniu postanowienia w mocy albo o jego uchyleniu; w przypadku uchylenia postanowienia Rzecznika, Sąd wszczyna postępowanie z urzędu."; 14) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. W postępowaniu lustracyjnym, kasacyjnym oraz w postępowaniu, o którym mowa w art. 18b, w zakresie nie uregulowanym przepisami niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego."; 15) w art. 20 skreśla się zdanie drugie; 16) art. 21 i 22 otrzymują brzmienie: "Art. 21. 1. W celu rozpatrzenia sprawy Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyznacza rozprawę. 2. Sprawę rozpoznaje 3 sędziów z udziałem protokolanta. 3. Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie może zarządzić rozpoznanie sprawy przez 3 sędziów sądu wojewódzkiego delegowanych do Sądu. 4. Na wniosek strony lub urzędu Sąd wyłącza w całości lub w części jawność postępowania. Art. 22. 1. Postępowanie lustracyjne kończy się wydaniem orzeczenia na piśmie. Do orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wyroku. 2. Sąd wydaje orzeczenie stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia lub stwierdzające, że oświadczenie było prawdziwe. W przypadku braku dostatecznych dowodów pozwalających na ocenę prawdziwości oświadczenia Sąd orzeka o umorzeniu postępowania. Orzeczenia Sądu wymagają uzasadnienia. 3. W przypadku gdy w trakcie postępowania lustracyjnego zostanie stwierdzone, iż osoba lustrowana, podejmując pracę lub służbę w organach bezpieczeństwa państwa albo współpracę z nimi, działała pod przymusem w obawie utraty życia lub zdrowia przez nią lub przez osoby dla niej najbliższe w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, fakt ten podawany jest w orzeczeniu Sądu. 4. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające zgodność z prawdą oświadczenia osoby określonej w art. 8 podaje się do publicznej wiadomości na wniosek tej osoby, w trybie określonym w art. 28."; 17) w art. 23: a) w ust. 1 i 2 wyrazy "osobie lustrowanej" zastępuje się wyrazem "stronie", b) w ust. 2 wyrazy "7 dni" zastępuje się wyrazami "14 dni"; 18) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sąd rozpoznaje odwołanie w składzie 3 sędziów, z wyłączeniem tych sędziów, którzy uczestniczyli w wydaniu orzeczenia w pierwszej instancji. W składzie tym zasiada co najmniej 2 sędziów sądu apelacyjnego, w tym przewodniczący.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Sąd wyznacza termin rozprawy nie później niż na 30 dzień od dnia otrzymania odwołania.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Od orzeczenia Sądu wydanego w drugiej instancji przysługuje kasacja. Kasacja wniesiona przez Rzecznika jest zwolniona od opłaty."; 19) skreśla się art. 25; 20) w art. 27 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Postępowanie lustracyjne może być wznowione z urzędu, na wniosek osoby, w sprawie której wydano prawomocne orzeczenie, Rzecznika lub Prezesa Sądu Apelacyjnego w Warszawie."; 21) skreśla się art. 29; 22) w art. 30: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, b) w ust. 1 wyraz "fałszywego" zastępuje się wyrazami "niezgodnego z prawdą", c) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Prawomocne orzeczenie Sądu stwierdzające fakt złożenia przez osobę lustrowaną niezgodnego z prawdą oświadczenia powoduje utratę zajmowanego stanowiska lub funkcji, do których pełnienia wymagane są cechy określone w ust. 1; nie dotyczy to sędziów, którzy w tym zakresie podlegają sądownictwu dyscyplinarnemu."; 23) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Minister Sprawiedliwości, Minister Spraw Zagranicznych oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa udzielą Sądowi i Rzecznikowi pomocy w realizacji ich zadań. W szczególności obowiązani są na żądanie Sądu lub Rzecznika udostępnić im wszelkie, łącznie z zawierającymi tajemnicę państwową, materiały operacyjne i archiwalne, a także inne dokumenty niezbędne do przeprowadzenia dowodów w związku z wykonywaniem ich zadań określonych w ustawie.", b) w ust. 2 wyrazy "Sądu Lustracyjnego" zastępuje się wyrazami "Sądu lub Rzecznika", c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Instytucje i organy państwowe obowiązane są na żądanie Sądu lub Rzecznika udzielić niezbędnej pomocy w związku z wykonywaniem nich zadań określonych w ustawie. Jeżeli instytucje i organy państwowe dysponują materiałami, które według ich oceny mogą mieć istotne znaczenie dowodowe w związku z wykonywanymi przez Sąd lub Rzecznika zadaniami, mają obowiązek poinformować ich o tym oraz niezwłocznie udostępnić im te materiały. 4. Inni niż wymienieni w ust. 1 i 3 dysponenci dokumentów bądź informacji, określonych w tych przepisach, obowiązani są do powiadomienia o fakcie ich posiadania Sądu lub Rzecznika oraz do udostępnienia im tych dokumentów, materiałów bądź informacji."; 24) art. 32 i 33 otrzymują brzmienie: "Art. 32. Prezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie i Rzecznik uzgadniają z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministrem Sprawiedliwości, Ministrem Spraw Zagranicznych, Szefem Urzędu Ochrony Państwa oraz Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych szczegółowy tryb udostępniania materiałów lub dokumentów, o których mowa w art. 31 ust. 1. Art. 33. 1. W razie potrzeby Sąd, Rzecznik i jego zastępcy mają prawo, także z udziałem biegłych, wstępu do tych pomieszczeń organów wymienionych w art. 31, w których materiały lub dokumenty, określone w powołanym przepisie, są przechowywane bądź archiwizowane. 2. Biegłych powołanych przez Sąd lub Rzecznika dopuszcza się do tajemnicy państwowej, w rozumieniu przepisów wynikających z ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej."; 25) skreśla się art. 34; 26) w art. 40: a) skreśla się ust. 2, b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3. Sąd podaje do wiadomości publicznej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" treść oświadczenia osoby, o której mowa w ust. 1, stwierdzającego fakt jej pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi, w części A określonej wzorem stanowiącym załącznik do ustawy. 4. Postępowanie w stosunku do osoby, o której mowa w ust. 1, przeprowadza się na zasadach i w trybie przewidzianym w niniejszej ustawie."; 27) skreśla się art. 41 i 42; 28) część A załącznika do ustawy otrzymuje brzmienie: Ilustracja Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400, Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: "9a) Biurze Rzecznika Interesu Publicznego,"; 2) w art. 36 w ust. 5 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu: "9a) Rzeczniku Interesu Publicznego - dla urzędników Biura Rzecznika Interesu Publicznego.". Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 11b: a) w ust. 2 w zdaniu drugim wyrazy "niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym" zastępuje się wyrazami " , które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem przez nich zadań określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860)", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Szef Urzędu Ochrony Państwa na żądanie Sądu Apelacyjnego w Warszawie lub Rzecznika Interesu Publicznego udostępnia wszelkie posiadane dokumenty i materiały, o których mowa w ust. 2."; 2) w art. 12 w ust. 1 wyrazy "lub przeprowadzenia postępowania lustracyjnego" zastępuje się wyrazami "lub w celu wykonania przez Sąd Apelacyjny w Warszawie i Rzecznika Interesu Publicznego zadań, o których mowa w art. 11b ust. 2". Art. 4. W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędzie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 106, poz. 491 oraz z 1997 r. Nr 70, poz. 443 i Nr 141, poz. 943) w art. 9 w ust. 1 w zdaniu drugim wyrazy "niezbędnych Sądowi Lustracyjnemu w postępowaniu lustracyjnym" zastępuje się wyrazami " , które Sąd Apelacyjny w Warszawie lub Rzecznik Interesu Publicznego uznają za niezbędne w związku z wykonywaniem ich zadań, określonych w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 i z 1998 r. Nr 131, poz. 860)". Art. 5. Osoba, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), składa do Sądu Apelacyjnego w Warszawie oświadczenie, o którym mowa w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 6. 1. Podmioty, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy otrzymały, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443), oświadczenia określone w art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, obowiązane są do przesłania ich w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. 2. Postępowanie z oświadczeniami określonymi w ust. 1 toczy się według przepisów ustawy, o której mowa w art. 1. Art. 7. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ z dnia 23 października 1998 r. (Dz. U. Nr 131, poz. 861) Na podstawie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 48, poz. 195 i Nr 86, poz. 396 oraz z 1995 r. Nr 124, poz. 601) Państwowa Komisja Wyborcza podaje do publicznej wiadomości zbiorcze wyniki wyborów do rad na obszarze kraju, przeprowadzonych w dniu 11 października 1998 r. Wyniki wyborów na obszarze kraju I. Dane ogólne 1. Wybory przeprowadzono do 2.821 rad, w tym: a) do 2.489 rad gmin, z czego do 2.156 rad gmin w gminach liczących do 20 tys. mieszkańców, do 268 rad gmin w gminach liczących powyżej 20 tys. mieszkańców, do 65 rad miejskich w miastach na prawach powiatu, b) do 308 rad powiatów, c) do 16 sejmików województw, d) do Rady miasta stołecznego Warszawy, e) do 7 rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum. 2. Wybierano łącznie 63.767 radnych, w tym: a) 52.379 radnych rad gmin, z czego: 41.474 radnych rad gmin w gminach do 20 tys. mieszkańców, 7.984 radnych rad gmin w gminach powyżej 20 tys. mieszkańców, 2.921 radnych rad miejskich w miastach na prawach powiatu, b) 10.290 radnych powiatów, c) 855 radnych województw, d) 68 radnych Rady miasta stołecznego Warszawy, e) 175 radnych rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum. 3. Uprawnionych do głosowania było 28.544.777 osób. 4. Głosowanie przeprowadzono w 23.756 obwodach głosowania. 5. Wybrano łącznie 63.765 radnych, w tym: a) 52.377 radnych rad gmin, z czego: 41.472 radnych rad gmin w gminach do 20 tys. mieszkańców, 7.984 radnych rad gmin w gminach powyżej 20 tys. mieszkańców, 2.921 radnych rad miejskich w miastach na prawach powiatu, b) 10.290 radnych powiatów, c) 855 radnych województw, d) 68 radnych Rady miasta stołecznego Warszawy, e) 175 radnych rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum. 6. Wyborów nie przeprowadzono w 1 okręgu wyborczym, w którym nie zarejestrowano żadnej listy kandydatów na radnych. 7. Głosowania nie przeprowadzono w 1.649 okręgach wyborczych w wyborach do rad gmin i do rad powiatów, w których liczba zarejestrowanych kandydatów była równa lub mniejsza od liczby radnych wybieranych w okręgach wyborczych. W związku z tym 1.662 radnych uzyskało mandaty bez głosowania. 8. Ogółem pozostały nie obsadzone 2 mandaty, co stanowi 0,003% ogólnej liczby mandatów. II. Wybory do rad gmin w gminach liczących do 20 tys. mieszkańców 1. Wybory przeprowadzono do 2.156 rad gmin, w których utworzono 26.159 okręgów wyborczych. 2. Wybierano 41.474 radnych spośród 122.722 kandydatów zgłoszonych na 93.891 listach kandydatów. 3. Wybrano 41.472 radnych, w tym 1.647 radnych w 1.647 okręgach wyborczych uzyskało mandaty bez głosowania. 4. Uprawnionych do głosowania było 11.856.800 osób. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 5.870.314 osób, to jest 49,51% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 5.699.732, to jest 97,09% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 170.582, to jest 2,91% ogólnej liczby głosów, w tym 108.741 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 63,75% liczby głosów nieważnych. 8. Wyborów nie przeprowadzono w 1 okręgu wyborczym, w który nie zarejestrowano żadnej listy kandydatów na radnych. 9. Ogółem pozostały nie obsadzone 2 mandaty, co stanowi 0,005% liczby ogólnej mandatów. III. Wybory do rad gmin w gminach liczących powyżej 20 tys. mieszkańców 1. Wybory przeprowadzono do 268 rad gmin, w których utworzono 1.227 okręgów wyborczych. 2. Wybierano 7.984 radnych spośród 55.457 kandydatów zgłoszonych na 6.569 listach kandydatów. 3. Wybrano 7.984 radnych, w tym 6 radnych w 1 okręgu wyborczym uzyskało mandaty bez głosowania. 4. Uprawnionych do głosowania było 7.669.747 osób. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 3.492.090 osób, to jest 45,53% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 3.321.909, to jest 95,13% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 170.181, to jest 4,87% ogólnej liczby głosów, w tym 66.156 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 38,87% liczby głosów nieważnych. IV. Wybory do rad miejskich w miastach na prawach powiatu 1. Wybory przeprowadzono do 65 rad miejskich w miastach na prawach powiatu, w których utworzono 453 okręgi wyborcze. 2. Wybierano 2.921 radnych spośród 29.912 kandydatów zgłoszonych na 3.242 listach kandydatów. 3. Wybrano 2.921 radnych. 4. Uprawnionych do głosowania było 8.672.077 osób. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 3.454.558 osób, to jest 39,84% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 3.365.282, to jest 97,42% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 89.276, to jest 2,58% ogólnej liczby głosów, w tym 34.484 głosy nieważne z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 43,11% liczby głosów nieważnych. V. Wybory do rad powiatów 1. Wybory przeprowadzono do 308 rad powiatów, w których utworzono 2.058 okręgów wyborczych. 2. Wybierano 10.290 radnych spośród 56.829 kandydatów zgłoszonych na 8.907 listach kandydatów. 3. Wybrano 10.290 radnych, w tym 9 radnych w 1 okręgu wyborczym uzyskało mandaty bez głosowania. 4. Uprawnionych do głosowania było 19.859.256 osób. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 9.485.117 osób, to jest 47,76% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 8.780.524, to jest 92,57% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 704.593, to jest 7,43% ogólnej liczby głosów, w tym 336.724 głosy nieważne z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 47,79% liczby głosów nieważnych. VI. Wybory do sejmików województw 1. Wybory przeprowadzono do 16 sejmików województw, w których utworzono 127 okręgów wyborczych. 2. Wybierano 855 radnych spośród 7.426 kandydatów zgłoszonych na 859 listach kandydatów. 3. Wybrano 855 radnych. 4. Uprawnionych do głosowania było 28.544.777 osób. 5. W wyborach wzięły udział (oddały karty ważne) 12.945.043 osoby, to jest 45,35% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 11.721.825, to jest 90,55% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 1.223.218, to jest 9,45% ogólnej liczby głosów, w tym 893.000 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 73,00% liczby głosów nieważnych. VII. Wybory do Rady miasta stołecznego Warszawy 1. Wybory do Rady miasta stołecznego Warszawy przeprowadzono w 7 okręgach wyborczych. 2. Wybierano 68 radnych spośród 648 kandydatów zgłoszonych na 67 listach kandydatów. 3. Wybrano 68 radnych. 4. Uprawnionych do głosowania było 1.275.151 osób. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 536.736 osób, to jest 42,09% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 514.106, to jest 95,78% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 22.630, to jest 4,22% ogólnej liczby głosów, w tym 18.100 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 79,98% liczby głosów nieważnych. VIII. Wybory do rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum 1. Wybory przeprowadzono do 7 rad dzielnic w gminie Warszawa-Centrum, w których utworzono 25 okręgów wyborczych. 2. Wybierano 175 radnych spośród 2.024 kandydatów zgłoszonych na 238 listach kandydatów. 3. Wybrano 175 radnych. 4. Uprawnione do głosowania były 747.884 osoby. 5. W wyborach wzięło udział (oddało karty ważne) 313.819 osób, to jest 41,96% uprawnionych. 6. Głosów ważnych oddano 306.191, to jest 97,57% ogólnej liczby głosów. 7. Głosów nieważnych oddano 7.628, to jest 2,43% ogólnej liczby głosów, w tym 5.319 głosów nieważnych z powodu niepostawienia znaku "x" obok nazwiska żadnego kandydata, co stanowi 69,73% liczby głosów nieważnych. Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej: Ferdynand Rymarz Zastępcy Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej: Stanisław Kosmal Andrzej Wróblewski Członkowie Państwowej Komisji Wyborczej: Stefan Jaworski Jan Kacprzak Andrzej Mączyński Zbigniew Szonert Stanisław Zabłocki Tadeusz Żyznowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków. (Dz. U. Nr 132, poz. 862) Na podstawie art. 107 ust. 3 pkt 1-3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 151, poz. 716) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. 1. Utrzymanie i eksploatacja urządzeń, o których mowa w § 1, polega na: 1) dostarczaniu wody i odprowadzaniu ścieków, 2) zainstalowaniu wodomierza i jego utrzymaniu, 3) zapewnieniu stałej sprawności technicznej i technologicznej tych urządzeń, 4) likwidacji zbędnego podłączenia wodociągowego i kanalizacyjnego, 5) określaniu godzin poboru wody w przypadku jej niedoboru, 6) wstrzymaniu lub ograniczeniu dopływu wody po uprzednim podaniu czasu ich trwania w razie: a) braku wody na ujęciu, b) zanieczyszczenia wody na ujęciu w sposób niebezpieczny dla zdrowia, c) potrzeby zwiększenia dopływu wody do hydrantów pożarowych, d) konieczności przeprowadzenia niezbędnych napraw urządzeń wodociągowych, e) uszkodzenia instalacji odbiorczej grożącego niebezpieczeństwem, f) przerw w zasilaniu energetycznym urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. 2. Właścicielowi urządzeń, o których mowa w § 1, przysługuje prawo odcięcia dostawy wody i zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego, w przypadku nielegalnego wykonania przyłącza wodociągowego lub przyłącza kanalizacyjnego."; 2) w § 3: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego, na wniosek podmiotów eksploatujących urządzenia, w odniesieniu do urządzeń stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego i komunalnych osób prawnych," b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: "2a. Do kosztów utrzymania i eksploatacji urządzeń, o których mowa w ust. 2, zalicza się w szczególności: 1) koszty nabycia, poboru i uzdatniania wody, 2) koszty oczyszczania ścieków i odprowadzania ich do odbiornika, 3) koszty konserwacji i remontów, 4) koszty amortyzacji lub wartość umorzenia, 5) bankowe odsetki od kredytów przeznaczonych na wymianę zużytych bądź modernizację istniejących urządzeń, z wyjątkiem tych, które zwiększają wartość początkową środka trwałego. 2b. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, może być zróżnicowana dla gospodarstw domowych i pozostałych odbiorców, w przypadku wystąpienia udokumentowanej różnicy kosztów utrzymania i eksploatacji urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych."; 3) w § 4 w ust. 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Ilość pobieranej wody ustala się na podstawie wskazań wodomierza głównego, jeżeli strony w umowie nie postanowią inaczej." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 19 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szkoleń i egzaminów dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem, oraz wynagrodzeń członków rad nadzorczych tych spółek. (Dz. U. Nr 132, poz. 863) Na podstawie art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie szkoleń i egzaminów dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem, oraz wynagrodzeń członków rad nadzorczych tych spółek (Dz. U. Nr 110, poz. 718) w § 5 w ust. 1 w pkt 4 po wyrazach "radców prawnych" dodaje się przecinek i wyraz "adwokatów". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 października 1998 r. w sprawie opłat za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym. (Dz. U. Nr 132, poz. 864) Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 1991 r. o wprowadzeniu częściowej odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatoriach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 64, poz. 272, z 1996 r. Nr 34, poz. 148 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie dotyczy osób pełnoletnich uprawnionych do bezpłatnych świadczeń leczniczych, które otrzymały skierowanie na leczenie w sanatorium uzdrowiskowym, wydane na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 2. 1. Opłata za 24-dniowy pobyt w sanatorium uzdrowiskowym wynosi: Lp.WyszczególnienieOd 1 października do 30 kwietnia złOd 1 maja do 30 września zł 1234 1W pokoju 1-osobowym z pełnym węzłem sanitarnym158211 2W pokoju 1-osobowym bez pełnego węzła sanitarnego132184 3W pokoju 2-osobowym z pełnym węzłem sanitarnym105158 4W pokoju 2-osobowym bez pełnego węzła sanitarnego92126 5W pokoju wieloosobowym z pełnym węzłem sanitarnym7495 6W pokoju wieloosobowym bez pełnego węzła sanitarnego6379 2. Wysokość opłaty ulega odpowiedniemu przeliczeniu, jeżeli pobyt kuracjusza w sanatorium uzdrowiskowym przypada w okresie obowiązywania różnych stawek odpłatności. 3. Opłatę pobiera się za pełny okres kuracji, licząc od daty wpisanej w skierowaniu. Opłatę wnosi się w sanatorium uzdrowiskowym lub instytucji prowadzącej sanatorium przed rozpoczęciem pobytu. § 3. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 marca 1994 r. w sprawie opłat za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 43, poz. 166). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia i stosuje się do osób rozpoczynających pobyt w sanatorium uzdrowiskowym z dniem wejścia w życie rozporządzenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 20 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów. (Dz. U. Nr 132, poz. 865) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1997 r. w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów (Dz. U. Nr 143, poz. 953 i z 1998 r. Nr 121, poz. 789) w § 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Funkcję sekretarza stałego komitetu pełni sekretarz lub podsekretarz stanu albo wyznaczony przez przewodniczącego komitetu urzędnik zatrudniony w komórce organizacyjnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, która sprawuje obsługę tego komitetu." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 października 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 132, poz. 866) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie w całości poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od nagrody wypłaconej ze środków Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji za pomoc w ujęciu sprawcy bądź sprawców zabójstwa nadinspektora Marka Papały, byłego Komendanta Głównego Policji. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do kwot wypłaconych po tym dniu z tytułu nagrody, o której mowa w § 1. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 6 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. (Dz. U. Nr 132, poz. 867) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady: 1) kształtowania i kalkulacji taryf przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, magazynowania, przetwarzania, przesyłania i dystrybucji lub obrotu ciepłem, 2) rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) ustawa - ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668), 2) sprzedawca - przedsiębiorstwo energetyczne dostarczające odbiorcy ciepło na podstawie umowy sprzedaży ciepła, zawartej z tym odbiorcą, 3) indywidualny odbiorca w lokalu - osoba, która posiada tytuł prawny do korzystania z lokalu, 4) źródło ciepła - połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do wytwarzania ciepła dostarczanego do cieci ciepłowniczej albo zainstalowane w obiekcie urządzenia lub instalacje do wytwarzania ciepła, które zasilają instalacje odbiorcze w tym obiekcie, 5) sieć ciepłownicza - połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do obiektów, należące do przedsiębiorstwa energetycznego, 6) przyłącze - odcinek sieci ciepłowniczej łączący źródło ciepła z tą siecią lub odcinek sieci ciepłowniczej doprowadzający ciepło wyłącznie do jednego węzła cieplnego, 7) węzeł cieplny - połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych, 8) grupowy węzeł cieplny - węzeł cieplny, z którym są połączone instalacje odbiorcze obsługujące więcej niż jeden budynek, 9) instalacja odbiorcza - połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do transportowania ciepła lub ciepłej wody z węzłów cieplnych do odbiorników ciepła lub punktów poboru ciepłej wody w budynkach, 10) obiekt - budowlę lub budynek wraz z instalacjami odbiorczymi, 11) układ pomiarowo-rozliczeniowy - dopuszczone do stosowania urządzenia służące do pomiaru ilości i parametrów nośnika ciepła, których odczyty stanowią podstawę do obliczenia należności z tytułu dostarczania ciepła, 12) zamówiona moc cieplna - największy pobór ciepła dostarczanego w postaci określonego nośnika, jaki może wystąpić w warunkach obliczeniowych, przez okres co najmniej jednej godziny, 13) warunki obliczeniowe - obliczeniową temperaturę powietrza atmosferycznego określoną dla strefy klimatycznej, w której zlokalizowane są obiekty, do których jest dostarczane ciepło, i temperaturę wody użytkowej, 14) obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła - największe natężenie przepływu nośnika ciepła odpowiadające zamówionej mocy cieplnej i parametrom nośnika ciepła, określonym w tabeli regulacyjnej dla warunków obliczeniowych, 15) sezon grzewczy - okres między wrześniem a majem roku następnego, w którym warunki atmosferyczne powodują konieczność ciągłego dostarczania ciepła w celu ogrzewania obiektów, 16) uzasadnione koszty - koszty określone przez przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie ustawy i niniejszego rozporządzenia, przy zachowaniu należytej staranności zmierzającej do ochrony interesów odbiorców i minimalizacji kosztów, niezbędne do wykonania zobowiązań wynikających z umowy o przyłączenie do sieci ciepłowniczej, umowy sprzedaży ciepła lub umowy o świadczenie usług przesyłowych, 17) subsydiowanie skrośne - pokrywanie kosztów dotyczących jednego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub jednej grupy odbiorców przychodami pochodzącymi z innego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub od innej grupy odbiorców. Rozdział 2 Zasady kształtowania i kalkulacji taryf § 3. Przedsiębiorstwo energetyczne ustala taryfę w sposób zapewniający: 1) zgodność z założeniami polityki energetycznej państwa, a w szczególności z określoną w tych założeniach polityką inwestycyjną i cenową oraz innymi czynnikami wpływającymi na poziom uzasadnionych kosztów, stanowiących podstawę do ustalania cen i opłat, 2) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, 3) wyeliminowanie subsydiowania skrośnego. § 4. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem w ciepło, rodzaju odbiorców i charakteru ich zapotrzebowania na ciepło. § 5. 1. Taryfa powinna, odpowiednio do prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, określać: 1) poszczególne grupy odbiorców, 2) rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, a także warunki ich stosowania, w tym sposób wprowadzania zmian cen i stawek opłat oraz zasady uwzględniania przy kalkulacji cen i stawek opłat: a) uzasadnionych kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym kosztów modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska, b) kosztów współfinansowania przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia ciepła u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł ciepła i sieci ciepłowniczych oraz przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, c) skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, d) projektowanej poprawy efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego, e) ochrony interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, 3) bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania przez strony warunków umowy, 4) opłaty za nielegalny pobór ciepła. 2. Określone w taryfie ceny i stawki opłat różnicuje się dla poszczególnych grup odbiorców odpowiednio do zakresu prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem w ciepło odbiorców i uzasadnionych kosztów ponoszonych z tego tytułu przez przedsiębiorstwo energetyczne. 3. Ceny i stawki opłat, o których mowa w ust. 2, mogą być kalkulowane z uwzględnieniem sezonowego różnicowania ich wysokości. 4. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane kształtować taryfę w taki sposób, aby odbiorca mógł na jej podstawie obliczyć należność odpowiadającą zakresowi prowadzonej działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem w ciepło, określonej w umowie sprzedaży ciepła. § 6. 1. Określone w taryfie warunki stosowania cen i stawek opłat są kształtowane z uwzględnieniem standardów jakościowych obsługi odbiorców, określonych w umowie sprzedaży ciepła lub umowie o świadczenie usług przesyłowych albo w odrębnych przepisach. 2. Warunki, o których mowa w ust. 1, powinny określać w szczególności: 1) zakres świadczonych usług dla określonych grup odbiorców przyłączonych do wydzielonej sieci ciepłowniczej, o której mowa w § 9 ust. 2, lub zasilanych z wydzielonych źródeł ciepła, nie przyłączonych do sieci, 2) standardy jakościowe obsługi odbiorców, 3) sposób postępowania w przypadku zgłoszenia reklamacji, 4) sposób obliczania należności w przypadku niedotrzymania przez strony warunków umowy, 5) sposób postępowania i obliczania należności w przypadku uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego. § 7. 1. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła zawiera: 1) ceny za zamówioną moc cieplną - wyrażone w złotych za MW, 2) ceny ciepła - wyrażone w złotych za GJ lub w złotych za MWh, 3) ceny nośnika ciepła, dostarczonego do napełniania sieci ciepłowniczych i instalacji odbiorczych oraz do uzupełnienia jego ubytków poza źródłem ciepła - wyrażone w złotych za metr sześcienny nośnika ciepła lub w złotych za tonę skroplin. 2. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania i dystrybucji ciepła zawiera: 1) ceny za zamówioną moc cieplną - wyrażone w złotych za MW, 2) ceny ciepła - wyrażone w złotych za GJ lub MWh, 3) ceny nośnika ciepła, dostarczonego do napełniania instalacji odbiorczych oraz do uzupełnienia jego ubytków w tych instalacjach - wyrażone w złotych za metr sześcienny nośnika ciepła lub w złotych za tonę skroplin, 4) stawki opłat abonamentowych - wyrażone w złotych za przyłącze, 5) stawki opłat za usługi przesyłowe - wyrażone w złotych za MW zamówionej mocy cieplnej, 6) stawki opłat za przyłączenie do sieci, obejmujące: a) stawki opłat za budowę przyłączy - wyrażone w złotych za metr bieżący przyłącza, b) stawki opłat za wykonanie przejścia przyłącza przez ścianę obiektu - wyrażone w złotych za przejście przyłącza przez ścianę obiektu, c) stawki opłat za rozbudowę sieci ciepłowniczej - wyrażone w złotych za metr sześcienny na godzinę natężenia przepływu nośnika ciepła lub w złotych za tonę na godzinę natężenia przepływu pary. 3. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem określa warunki prowadzenia rozliczeń na podstawie cen i stawek opłat ustalanych przez inne przedsiębiorstwo energetyczne i zawiera: 1) stawki opłat za usługi przesyłowe - wyrażone w złotych za MW zamówionej mocy cieplnej, 2) stawki opłat abonamentowych - wyrażone w złotych za przyłącze, 3) stawki opłat za przyłączenie do sieci, obejmujące: a) stawki opłat za budowę przyłączy - wyrażone w złotych za metr bieżący przyłącza, b) stawki opłat za wykonanie przejścia przyłącza przez ścianę obiektu - wyrażone w złotych za przejście przyłącza przez ścianę obiektu, c) stawki opłat za rozbudowę sieci ciepłowniczej - wyrażone w złotych za metr sześcienny na godzinę natężenia przepływu nośnika ciepła lub w złotych za tonę na godzinę natężenia przepływu pary. 4. Taryfa przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem określa warunki prowadzenia rozliczeń na podstawie cen i stawek opłat ustalanych przez inne przedsiębiorstwo energetyczne i zawiera stawki opłat abonamentowych - wyrażone w złotych za przyłącze. 5. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne prowadzi więcej niż jeden rodzaj działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 1-3, taryfa opracowana przez to przedsiębiorstwo zawiera, odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, ceny i stawki opłat określone w ust. 1-3. § 8. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania lub magazynowania ciepła lub przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła może pobierać od odbiorców: 1) opłaty z tytułu współfinansowania przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia ciepła u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł ciepła lub sieci ciepłowniczych, 2) opłaty z tytułu współfinansowania przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej. § 9. 1. Podział odbiorców na grupy, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, powinien być dokonywany w zależności od: 1) źródeł ciepła lub sieci ciepłowniczych, z których dostarczane jest ciepło, 2) rodzaju dostarczanego nośnika ciepła i jego parametrów, 3) systemu rozliczeń, 4) miejsca dostarczania ciepła oraz zakresu niezawodności i ciągłości świadczonych usług przez przedsiębiorstwo energetyczne i ponoszonych z tego tytułu kosztów. 2. Wyodrębnioną grupę stanowią odbiorcy: 1) przyłączeni do wydzielonej sieci ciepłowniczej, tworzącej odrębny układ technologiczny połączonych ze sobą rurociągów wraz z instalacjami i urządzeniami zainstalowanymi w tej sieci, lub odbiorcy, do których ciepło jest dostarczane bezpośrednio z wydzielonego źródła ciepła nie przyłączonego do sieci, 2) przyłączeni do wydzielonej sieci ciepłowniczej, w której nośnikiem ciepła jest para wodna lub gorąca woda o określonych parametrach i sposobie ich regulacji, w zależności od warunków atmosferycznych i zapotrzebowania na ciepło, 3) do których jest stosowany ten sam system rozliczeń, 4) o takim samym charakterze zapotrzebowania na ciepło, dla których są stosowane te same ceny i stawki opłat. § 10. 1. Uzasadnione koszty, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) i ust. 2, ustala się dla określonych grup odbiorców na podstawie: 1) kosztów wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem, poniesionych w poprzednim roku obrotowym, 2) planowanych rocznych kosztów modernizacji i rozwoju oraz kosztów związanych z realizacją inwestycji w zakresie ochrony środowiska. 2. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie ewidencji kosztów, prowadzonej zgodnie z dokumentacją księgową opisującą przyjęte zasady rachunkowości, określone przepisami o rachunkowości, w sposób umożliwiający ustalenie kosztów stałych i kosztów zmiennych poniesionych przez przedsiębiorstwo energetyczne w stosunku do poszczególnych grup odbiorców. 3. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie planu, o którym mowa w art. 20 ustawy, jako średnie roczne koszty w okresie objętym planem, wynikające z określonych w tym planie nakładów inwestycyjnych, a do czasu uchwalenia tego planu przez radę gminy - w obowiązującym dla przedsiębiorstwa energetycznego planie rozwoju i modernizacji sieci ciepłowniczej oraz przyłączania do tej sieci nowych źródeł ciepła i obiektów. 4. Koszty prowadzenia działalności, w tym koszty modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska, które są wspólne dla wszystkich lub kilku grup odbiorców, dzieli się na poszczególne grupy odbiorców, zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie energetycznym metodą podziału kosztów. 5. W przypadku przedsiębiorstwa energetycznego wielobranżowego, ponoszone przez to przedsiębiorstwo koszty wspólne dla wszystkich lub kilku rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej dzieli się na poszczególne rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z przyjętą w tym przedsiębiorstwie metodą podziału kosztów. 6. Metoda podziału kosztów, o której mowa w ust. 4 i 5, nie może spowodować wystąpienia subsydiowania skrośnego. 7. W przypadku skojarzonego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w źródle ciepła, jako uzasadnione koszty wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła przyjmuje się różnicę między łącznymi uzasadnionymi kosztami prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania, przetwarzania oraz magazynowania ciepła i energii elektrycznej, wraz z kosztami modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska w tym źródle, a kosztami uzyskania przychodu ze sprzedaży mocy i energii elektrycznej. § 11. 1. Uzasadnione koszty, o których mowa w § 10, obejmują: 1) w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 7 ust. 1 - koszty prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, w tym koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, 2) w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 7 ust. 2 - koszty prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania i dystrybucji ciepła, w tym koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, 3) w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 7 ust. 3 - koszty prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem, w tym koszty modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, 4) w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 7 ust. 4 - koszty prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu ciepłem, w tym koszty modernizacji i rozwoju. 2. Do kosztów uzasadnionych, o których mowa w ust. 1, nie zalicza się kosztów związanych z używaniem mienia nie stanowiącego własności przedsiębiorstwa energetycznego, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 3. 3. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła stanowi, że przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, prowadzi również działalność gospodarczą w zakresie eksploatacji węzłów cieplnych, grupowych węzłów cieplnych, odcinków instalacji odbiorczych między węzłami grupowymi i poszczególnymi budynkami, instalacji odbiorczych w obiektach odbiorcy, które stanowią mienie odbiorcy, to uzasadnione koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, obejmują odpowiednio koszty prowadzenia tej działalności. § 12. 1. Ceny i stawki opłat, o których mowa w § 7, ustala się jako bazowe ceny i stawki opłat na podstawie jednostkowych kosztów obliczanych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2 i 3 oraz w § 15 ust. 4 i w § 30 ust. 2. 2. Jednostkowe koszty, o których mowa w ust. 1, stanowiące podstawę do ustalania: 1) bazowych cen za zamówioną moc cieplną, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, oblicza się według wzoru: Kjm=A×Ku:N gdzie poszczególne symbole oznaczają: Kjm - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do ustalenia bazowej ceny za zamówioną moc cieplną dla danej grupy odbiorców [w zł/MW], Ku - uzasadnione koszty w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania ciepła, o których mowa w § 10 i 11, związane z dostarczaniem ciepła dla danej grupy odbiorców, A - wskaźnik udziału opłat za zamówioną moc cieplną w łącznych opłatach w roku obrotowym dla danej grupy odbiorców, którego wartość może być zawarta w przedziale od 0,3 do 0,4, N - określoną w umowach sprzedaży ciepła moc cieplną zamówioną przez daną grupę odbiorców w poprzednim roku obrotowym lub średnią zamówioną moc cieplną, obliczoną jako średnia arytmetyczna mocy cieplnej zamówionej w kolejnych 12 miesiącach poprzedniego roku obrotowego, jeżeli wskutek przyłączenia lub odłączenia obiektów albo w wyniku uzgodnienia między stronami w ciągu poprzedniego roku obrotowego nastąpiła zmiana zamówionej mocy cieplnej [w MW], 2) bazowych cen ciepła, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, oblicza się według wzoru: Kjc=(1-A)×Ku:Q gdzie poszczególne symbole oznaczają: Kjc - koszt jednostkowy, stanowiący podstawę do ustalenia bazowej ceny ciepła dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh], Q - ilość ciepła dostarczoną danej grupie odbiorców w poprzednim roku obrotowym [w GJ lub w MWh], A - wskaźnik udziału opłat za zamówioną moc cieplną w łącznych opłatach w roku obrotowym dla danej grupy odbiorców, którego wartość może być zawarta w przedziale od 0,3 do 0,4, Ku - uzasadnione koszty w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania ciepła, o których mowa w § 10 i 11, związane z dostarczaniem ciepła dla danej grupy odbiorców, 3) bazowych cen nośnika ciepła, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 3, oblicza się jako iloraz uzasadnionych kosztów w zakresie pozyskania, uzdatniania i podgrzewania nośnika ciepła oraz ilości tego nośnika, dostarczonego do napełniania sieci ciepłowniczych lub instalacji odbiorczych, a także do uzupełnienia jego ubytków w tych sieciach lub instalacjach, 4) bazowych stawek opłat abonamentowych, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 2 i ust. 4, oblicza się jako iloraz uzasadnionych kosztów obejmujących w szczególności koszty obsługi odbiorców w zakresie odczytów wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych, obliczania należności, wystawiania faktur i egzekwowania należności, a także czynności związanych z kontrolą układów pomiarowo-rozliczeniowych, dotrzymywania warunków umów i prawidłowości rozliczeń oraz liczby przyłączy, 5) bazowych stawek opłat za usługi przesyłowe, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 5 i ust. 3 pkt 1, oblicza się jako iloraz uzasadnionych kosztów w zakresie przesyłania ciepła, o których mowa w § 10 i 11, związanych z dostarczaniem ciepła dla danej grupy odbiorców i mocy cieplnej, zamówionej przez tę grupę odbiorców w danym roku obrotowym. 3. Jednostkowe koszty, które stanowią podstawę do ustalania bazowych stawek opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 i ust. 3 pkt 3 oblicza się według następujących zasad: 1) jednostkowe koszty budowy przyłączy, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 lit. a) i ust. 3 pkt 3 lit. a), na których podstawie ustalane są bazowe stawki opłat za przyłącze, określa się jako iloraz uzasadnionych kosztów modernizacji i rozwoju planowanych w roku obrotowym na budowę określonego rodzaju przyłączy i łącznej długości tych przyłączy, 2) jednostkowe koszty wykonania przejść przyłączy przez ściany obiektów, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 lit. b) i ust. 3 pkt 3 lit. b), na których podstawie ustalane są bazowe stawki opłat za przejście przyłącza przez ścianę, określa się jako iloraz uzasadnionych kosztów modernizacji i rozwoju planowanych w roku obrotowym na wykonanie określonego rodzaju przejść przyłączy przez ściany obiektów i łącznej ilości tych przejść, 3) jednostkowe koszty rozbudowy sieci ciepłowniczej, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 lit. c) i ust. 3 pkt 3 lit. c), na których podstawie ustalane są bazowe stawki opłat za rozbudowę sieci ciepłowniczej, określa się jako iloraz uzasadnionych kosztów modernizacji i rozwoju planowanych w roku obrotowym na budowę lub wymianę odcinków sieci ciepłowniczej doprowadzających ciepło do przyłączy i obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła dla tych odcinków. § 13. 1. Uzasadnione koszty, stanowiące podstawę do ustalenia jednostkowych kosztów i stawek opłat za usługi przesyłowe, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 5 i ust. 3 pkt 1, ustala się dla poszczególnych grup odbiorców na podstawie: 1) ewidencji kosztów, prowadzonej zgodnie z dokumentacją księgową opisującą przyjęte zasady rachunkowości, określone przepisami o rachunkowości, oraz rzeczywistego wykonania w poprzednim roku obrotowym kosztów stałych i kosztów zmiennych poniesionych w stosunku do poszczególnych grup odbiorców w zakresie: a) przesyłania i dystrybucji ciepła siecią ciepłowniczą, b) wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, jeżeli w sieci ciepłowniczej są zainstalowane urządzenia lub instalacje współpracujące ze źródłami ciepła należącymi do przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, c) strat ciepła i ubytków nośnika ciepła podczas przesyłania, 2) kosztów modernizacji i rozwoju oraz kosztów związanych z realizacją inwestycji w zakresie ochrony środowiska, określonych na podstawie planu, o którym mowa w art. 20 ustawy, jako średnie roczne koszty w okresie objętym planem, wynikające z określonych w tym planie nakładów inwestycyjnych, a do czasu uchwalenia tego planu przez radę gminy - z obowiązującym dla przedsiębiorstwa planie rozwoju i modernizacji sieci ciepłowniczej oraz przyłączania do tej sieci nowych źródeł ciepła i obiektów. 2. Zużycie paliw i energii elektrycznej do napędów urządzeń lub instalacji oraz straty ciepła i ubytki nośnika ciepła podczas przesyłania ustalane są w oparciu o wielkości lub wskaźniki wynikające z analiz pracy sieci ciepłowniczych i pomiarów wykonanych przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła lub zleconych specjalistycznym jednostkom pomiarowo-badawczym. Jako wielkości techniczne uzasadnione uznaje się średnie wartości z ostatnich dwóch lat, pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w art. 51 ustawy. § 14. 1. Bazowe ceny i stawki opłat, o których mowa w § 12 ust. 1, ustala się na podstawie kosztów jednostkowych, obliczanych według zasad określonych w § 12 ust. 2 i 3, powiększonych o ustaloną przez przedsiębiorstwo energetyczne marżę zysku, nie wyższą niż 10%, i po zastosowaniu współczynnika korekcyjnego X, o którym mowa w § 17 ust. 2 i 3, uwzględniającego projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego w okresie 12 miesięcy. 2. Wielkość współczynnika korekcyjnego, o którym mowa w ust. 1, określa przedsiębiorstwo energetyczne, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wielkość współczynnika korekcyjnego, określoną we wniosku o zatwierdzenie taryfy przez przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję, ustala Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, przy zatwierdzeniu taryfy. § 15. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne może ustalić w taryfie stawki opłat i zasady obliczania dodatkowych opłat, pobieranych za dodatkowe usługi lub czynności, wykonywane na dodatkowe zlecenie odbiorcy. 2. Dodatkowe opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się za: 1) przerwanie i wznowienie dostarczania ciepła, 2) sprawdzenie prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, 3) usługi pogotowia technicznego, 4) inne usługi lub czynności wykonywane na zlecenie odbiorcy ciepła. 3. Stawki opłat, stanowiące podstawę do obliczenia dodatkowych opłat, o których mowa w ust. 1, ustala się w sposób eliminujący subsydiowanie skrośne, jako stawki bazowe na podstawie jednostkowych uzasadnionych kosztów, powiększonych o marżę zysku, o której mowa w § 14. 4. Jednostkowe koszty, stanowiące podstawę do ustalenia stawek bazowych, o których mowa w ust. 3, określa się na podstawie ewidencji kosztów poniesionych w poprzednim roku obrotowym na wykonywanie dodatkowych usług lub czynności, o których mowa w ust. 2. § 16. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne ustala bazowe ceny i bazowe stawki opłat, o których mowa w § 14, na okres pięciu lat, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może określić okres obowiązywania bazowych cen i bazowych stawek opłat od jednego roku do pięciu lat. § 17. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, nie częściej niż raz na 12 miesięcy, dostosowuje stawki opłat i ceny do zmieniających się warunków ekonomicznych. 2. Stawki opłat i ceny, stanowiące podstawę do obliczania wysokości opłat, które są niezależne od ilości dostarczonego ciepła, dostosowuje się do zmieniających się warunków ekonomicznych według wzoru: Csn=Csb[1+(RPIn-1-X):100] gdzie poszczególne symbole oznaczają: Csn - nową cenę lub stawkę opłaty niezależną od ilości dostarczonego ciepła, Csb - odpowiednio bazową cenę lub bazową stawkę opłaty, o której mowa w § 16 ust. 1, albo cenę lub stawkę opłaty stosowaną w rozliczeniach po ostatnim jej dostosowaniu do zmieniających się warunków ekonomicznych, o których mowa w ust. 1, RPIn-1 - wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych, jaki w okresie 12 miesięcy nastąpił w stosunku do ich poziomu, uwzględnionego przy ostatniej zmianie ceny lub stawki opłaty, ustalony na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" [w %], X - współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego w okresie 12 miesięcy [w %]. 3. Ceny stanowiące podstawę do obliczania wysokości opłat zależnych od ilości dostarczonego ciepła dostosowuje się do zmieniających się warunków ekonomicznych według wzoru: Czn=Czb{Z×Up:100+[1+(RPIn-1-X):100]Ur:100} gdzie poszczególne symbole oznaczają: Czn - nową cenę ciepła, Czb - cenę bazową lub cenę ciepła stosowaną w rozliczeniach po ostatnim jej dostosowaniu do zmieniających się warunków ekonomicznych, o których mowa w ust. 1, Z - średni wskaźnik zmiany cen paliwa obliczony według wzoru: Z=(Cwn:Cwb)×Uw:100+(Cgn:Cgb)×Ug:100+(Con:Cob)×Uo:100 gdzie poszczególne symbole oznaczają: Cwn; Cgn; Con - nowe ceny węgla, gazu i oleju po zmianie dla danego asortymentu paliw, Cwb; Cgb; Cob - średnie ceny węgla, gazu i oleju, określone jako średnie ceny dla ostatnich 12 miesięcy, na podstawie średnich miesięcznych cen ogłoszonych w publikacjach Głównego Urzędu Statystycznego, Uw; Ug; Uo - udział zużycia węgla, gazu i oleju w zużyciu paliw ogółem [w %], Up - udział kosztów paliw w łącznych kosztach stanowiących podstawę do ustalenia ceny ciepła dla danej grupy odbiorców [w %], Ur - udział pozostałych kosztów w łącznych kosztach stanowiących podstawę do ustalenia ceny ciepła dla danej grupy odbiorców [w %], RPIn-1 - wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych, jaki w okresie 12 miesięcy nastąpił w stosunku do ich poziomu, uwzględnionego przy ostatniej zmianie ceny lub stawki opłaty, ustalony na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" [w %], X - współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego w okresie 12 miesięcy [w %]. § 18. 1. Stawki opłat i ceny ustalone w taryfie przez przedsiębiorstwo energetyczne stanowią podstawę do obliczania opłat określonych w umowie sprzedaży ciepła lub umowie o świadczenie usług przesyłowych, lub w umowie o przyłączenie do sieci. 2. Stawki opłat i ceny, o których mowa w ust. 1, określa się dla każdej grupy odbiorców. § 19. 1. Stawki opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 6 i ust. 3 pkt 3, mogą być różnicowane dla przyłączy i sieci ciepłowniczych budowanych nad ziemią, pod ziemią i w pomieszczeniach, po określeniu wpływu warunków lokalnych - w tym ukształtowania terenu, rodzaju i przeznaczenia gruntu, rodzaju nawierzchni, zastosowanej technologii, wymaganych zabezpieczeń i innych czynników - na poziom jednostkowych kosztów, o których mowa w § 12 ust. 3. 2. Stawki opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w ust. 1, aktualizuje się wraz ze zmianą planów, o których mowa w § 10 ust. 3, stanowiących podstawę do określenia uzasadnionych kosztów modernizacji i rozwoju. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła ewidencjonuje poniesione koszty i określa rzeczywiste koszty przyłączania do sieci ciepłowniczych w sposób umożliwiający weryfikację planowanych jednostkowych kosztów i stawek opłat, o których mowa w ust. 1 i 2. § 20. 1. Wysokość opłat określonych w umowie sprzedaży ciepła lub umowie o świadczenie usług przesyłowych oblicza się według następujących zasad: 1) roczna opłata za zamówioną moc cieplną - stanowi iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, 2) opłata za dostarczone ciepło - stanowi iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, i ceny ciepła dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono ciepło, 3) opłata za nośnik ciepła - stanowi iloczyn ustalonej na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego ilości nośnika ciepła, dostarczonego do napełniania i uzupełnienia jego ubytków w sieciach ciepłowniczych i instalacjach odbiorczych, oraz ceny nośnika ciepła dla danej sieci ciepłowniczej; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono nośnik ciepła, 4) opłata abonamentowa - stanowi iloczyn liczby przyłączy, doprowadzających ciepło do węzłów cieplnych w obiektach odbiorcy, i stawki opłaty abonamentowej; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym jest wystawiana faktura, 5) opłata za usługi przesyłowe - stanowi iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę w roku obrotowym i stawki opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, 6) opłata za dodatkowo zlecone przez odbiorcę przerwanie i wznowienie dostarczania ciepła - stanowi iloczyn liczby przyłączy, w których przerwano lub wznowiono dostarczanie ciepła, i stawki opłaty za przerwanie i wznowienie dostarczania ciepła do przyłącza, 7) opłata za dodatkowo zlecone przez odbiorcę sprawdzenie prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego - stanowi iloczyn liczby układów pomiarowo-rozliczeniowych i stawki opłaty za dodatkowe sprawdzenie, 8) opłata za usługi pogotowia technicznego - stanowi sumę iloczynów: a) poszczególnych rodzajów usług wykonanych przez pogotowie techniczne i stawek opłat za poszczególne rodzaje wykonanych usług, b) odległości dojazdu i stawki opłaty za dojazd pogotowia technicznego, 9) opłata za inne usługi lub czynności wykonywane na zlecenie odbiorcy - stanowi sumę iloczynów ilości poszczególnych rodzajów usług lub czynności i stawek opłaty za poszczególne rodzaje wykonanych usług lub czynności. 2. Wysokość opłat określonych w umowie o przyłączenie do sieci oblicza się według następujących zasad: 1) jeżeli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej, opłata za przyłączenie do sieci pobierana jest przed rozpoczęciem dostarczania ciepła i stanowi sumę opłat za przyłącze, za wykonanie przejść przyłącza przez ściany i za rozbudowę sieci ciepłowniczej, których wysokość oblicza się według następujących zasad: a) opłata za przyłącze - stanowi iloczyn długości przyłącza i stawki opłaty za to przyłącze, b) opłata za wykonanie przejść przyłączy przez ściany - stanowi iloczyn ilości wykonanych określonego rodzaju przejść przez ściany i stawek opłat za te przejścia, c) opłata za rozbudowę sieci ciepłowniczej jest zależna od udziału odbiorcy w obciążeniu odcinków sieci, którymi nośnik ciepła jest dostarczany do przyłącza wykonanego dla tego odbiorcy, oraz stanowi iloczyn obliczeniowego natężenia przepływu nośnika ciepła dla przyłącza i stawki opłaty za rozbudowę poszczególnych odcinków sieci ciepłowniczej, doprowadzających ciepło do przyłącza, 2) w przypadku sieci ciepłowniczych, w których nośnikiem ciepła jest woda, przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła może stosować zryczałtowane opłaty, których wysokość jest zależna od średnicy nominalnej rurociągu doprowadzającego nośnik ciepła do węzła cieplnego; zryczałtowane opłaty mogą być stosowane za: a) przyłącze, gdy długość przyłącza nie przekracza 5 metrów, b) wykonanie przejścia przyłącza przez ścianę, c) rozbudowę sieci ciepłowniczych, gdy obliczeniowe natężenie przepływu wody w przyłączu nie przekracza 0,25 m3/h, 3) jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła pobiera od odbiorców zryczałtowane opłaty, o których mowa w pkt 2 lit. a), oraz długość przyłącza przekracza 5 metrów, opłata za to przyłącze obejmuje zryczałtowaną opłatę oraz dodatkową opłatę za każdy rozpoczęty metr przyłącza powyżej 5 metrów, jeżeli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej, 4) jeżeli w pomieszczeniu węzła cieplnego instalowany jest, na koszt odbiorcy, prefabrykowany węzeł cieplny wyposażony przez producenta w układ pomiarowo-rozliczeniowy i urządzenie regulujące natężenie przepływu nośnika ciepła, opłata za przyłącze powinna być pomniejszona o koszt ich zakupu i montażu, 5) suma pobranych od odbiorców opłat za rozbudowę sieci ciepłowniczych, o których mowa w pkt 1 lit. c), nie może przekroczyć 70% łącznych nakładów, określonych w planie, o którym mowa w art. 20 ustawy, na rozbudowę sieci ciepłowniczej, związaną z przyłączaniem do tej sieci odbiorców. § 21. 1. W przypadku grupowego węzła cieplnego, z którym połączone są instalacje odbiorcze należące do więcej niż jednego odbiorcy, opłaty pobierane od poszczególnych odbiorców oblicza się według następujących zasad: 1) roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną oblicza się jako iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną dla odbiorców zasilanych z węzła grupowego, 2) opłatę za ciepło, dostarczone w celu ogrzewania, oblicza się według wzoru: Ooo=Qwgo×Cwg×Qoo:Qso lub Ooo=Qwgo×Cwg×Goo:Gso gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ooo - opłatę za ciepło dostarczone w celu ogrzewania, obliczoną dla danego odbiorcy, Qwgo - ilość ciepła dostarczoną do węzła grupowego w celu ogrzewania, określoną na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, zainstalowanego w węźle cieplnym [w GJ lub w MWh], Cwg - cenę ciepła dostarczanego do węzła grupowego [w zł/GJ lub w zł/MWh], Qoo - ilość ciepła dostarczoną w celu ogrzewania do budynków eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań ciepłomierzy zainstalowanych w tych budynkach [w GJ lub w MWh], Qso - ilość ciepła dostarczoną w celu ogrzewania do wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań ciepłomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w GJ lub w MWh], Goo - ilość nośnika ciepła dostarczonego w celu ogrzewania do obiektów eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], Gso - ilość nośnika ciepła dostarczonego w celu ogrzewania do wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], 3) opłatę za ciepło, dostarczone w celu podgrzewania wody wodociągowej, oblicza się według wzoru: Ocwo=Qwgcw×Cwg×Gcwo:Gscwo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ocwo - opłatę za ciepło dostarczone w celu podgrzewania wody wodociągowej, obliczoną dla odbiorcy, Qwgcw - ilość ciepła dostarczoną do węzła grupowego w celu podgrzewania wody wodociągowej, określoną na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, zainstalowanego w węźle cieplnym [w GJ lub w MWh], Cwg - cenę ciepła dostarczanego do węzła grupowego [w zł/GJ lub w zł/MWh], Gcwo - ilość ciepłej wody zużytej w obiektach eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], Gscwo - ilość ciepłej wody zużytej we wszystkich obiektach zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], 4) opłatę za nośnik ciepła oblicza się według wzoru: Ono=Gnwg×Cn×Noo:Nowg gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ono - opłatę za nośnik ciepła, obliczoną dla odbiorcy, Gnwg - ilość nośnika ciepła dostarczonego do węzła grupowego w celu napełniania zasilanych z tego węzła instalacji odbiorczych i uzupełnienia ubytków wody w tych instalacjach [w m3], Cn - cenę nośnika ciepła dostarczanego do węzła grupowego [w zł/m3], Noo - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę w celu ogrzewania wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego, eksploatowanych przez niego obiektów [w MW], Nowg - moc cieplną zamówioną przez odbiorców w celu ogrzewania wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego [w MW], 5) opłatę abonamentową oblicza się jako iloczyn liczby budynków eksploatowanych przez odbiorcę i stawki opłaty abonamentowej, 6) opłatę za przyłączenie grupowego węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, ustaloną według zasad określonych w § 20 ust. 2, dzieli się między poszczególnych odbiorców proporcjonalnie do ich udziału w obciążeniu grupowego węzła cieplnego według wzoru: Opo=Opwg×No:Nwg gdzie poszczególne symbole oznaczają: Opo - opłatę za przyłączenie, obliczoną dla odbiorcy, Opwg - opłatę za przyłączenie grupowego węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, No - zamówioną moc cieplną dla obiektów eksploatowanych przez odbiorcę [w MW], Nwg - zamówioną moc cieplną dla wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego [w MW]. 2. Rozliczenia za wodę wodociągową, podgrzewaną w węźle grupowym, przeprowadza się na zasadach określonych w odrębnej umowie, która może być zawarta między odbiorcami i przedsiębiorstwem: 1) dostarczającym wodę wodociągową do obiektów zasilanych z węzła grupowego, 2) energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, które kupuje wodę wodociągową podgrzewaną w węźle grupowym od przedsiębiorstwa dostarczającego zimną wodę wodociągową do obiektów zasilanych z tego węzła. § 22. 1. Odbiorca nieodpłatnie udostępnia przedsiębiorstwu energetycznemu prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła pomieszczenie węzła cieplnego oraz pokrywa inne koszty związane z jego utrzymaniem, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej. 2. Jeżeli odbiorca lub grupa odbiorców zażąda, aby umowa sprzedaży ciepła przewidywała odpłatne udostępnienie pomieszczenia węzła cieplnego oraz odpłatność za inne koszty związane z jego utrzymaniem, to opłaty z tego tytułu stanowią dla przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła koszty, o których mowa w § 10 ust. 1 pkt 1 i 2, ponoszone przez to przedsiębiorstwo w celu zaopatrzenia w ciepło danego odbiorcy lub grupy odbiorców. § 23. 1. Opłatę z tytułu współfinansowania przez przedsiębiorstwo energetyczne przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia ciepła u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł ciepła, ustala się na podstawie indywidualnych kalkulacji, zgodnie z postanowieniami zawartymi w odrębnej umowie. 2. Opłatę z tytułu współfinansowania przez przedsiębiorstwo energetyczne przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej ustala się na podstawie odrębnych kalkulacji, w przypadku gdy koszty te nie będą mogły być pokryte przychodami ze sprzedaży ciepła wytworzonego w źródłach niekonwencjonalnych. 3. W przypadku nałożenia na przedsiębiorstwo energetyczne obowiązku zakupu ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, uzasadnione koszty zakupu tego ciepła ustala się według zasad określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy. § 24. 1. W uzasadnionych przypadkach, wynikających z nietypowych warunków dostarczania ciepła, a w szczególności zawarcia umowy sprzedaży ciepła na czas określony, przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła lub przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji może, na wniosek odbiorcy, prowadzić rozliczenia, w których zamiast ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 2, stosuje się tylko cenę ciepła obliczoną według wzoru: Cc=1,2(Ccn×N+Ccb×Q):Q gdzie poszczególne symbole oznaczają: Cc - cenę ciepła dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh], Ccn - cenę za zamówioną moc cieplną [w zł/MW] dla odbiorców o podobnym charakterze zapotrzebowania na ciepło, z którymi rozliczenia prowadzone są przy zastosowaniu ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła, N - moc cieplną zamówioną w poprzednim roku obrotowym przez odbiorców o podobnym charakterze zapotrzebowania na ciepło, z którymi rozliczenia prowadzone są przy zastosowaniu ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła, lub średnią zamówioną moc cieplną, obliczoną jako średnia arytmetyczna mocy cieplnej zamówionej przez tych odbiorców w kolejnych 12 miesiącach poprzedniego roku obrotowego, w przypadku gdy z powodu przyłączenia lub odłączenia obiektów, lub w wyniku uzgodnień między stronami, w ciągu poprzedniego roku obrotowego nastąpiła zmiana zamówionej mocy cieplnej [w MW], Ccb - cenę ciepła dla odbiorców o podobnym charakterze zapotrzebowania na ciepło, z którymi rozliczenia są prowadzone przy zastosowaniu ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła [w zł/GJ lub w zł/MWh], Q - ilość ciepła dostarczoną w poprzednim roku obrotowym odbiorcom o podobnym charakterze zapotrzebowania na ciepło, z którymi rozliczenia prowadzone są przy zastosowaniu ceny za zamówioną moc cieplną i ceny ciepła [w GJ lub w MWh]. 2. Opłata za ciepło stanowi iloczyn ilości dostarczonego ciepła, ustalonej na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, i ceny ciepła dla danej grupy odbiorców, o której mowa w ust. 1; opłata jest pobierana w każdym miesiącu, w którym wystąpiła dostawa ciepła. § 25. Przedsiębiorstwo energetyczne, nie posiadające koncesji lub zwolnione przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, opracowuje taryfę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie i rozporządzeniu oraz wprowadza ją do stosowania przy zawieraniu umów z poszczególnymi odbiorcami po dniu, w którym Minister Finansów zaprzestanie ustalania taryf dla ciepła. § 26. 1. W przypadku nowo tworzonych przedsiębiorstw energetycznych lub podejmowania przez istniejące przedsiębiorstwa nowego rodzaju działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w ciepło, podstawę do określenia jednostkowych kosztów, o których mowa w § 12-14, 16 i 30, stanowią koszty planowane w pierwszym roku obrotowym. 2. Przedsiębiorstwo, o którym mowa w ust. 1, w terminie dwóch miesięcy po zakończeniu pierwszego roku obrotowego, jest zobowiązane dokonać weryfikacji jednostkowych kosztów i ustalonych na ich podstawie cen i stawek opłat. Rozdział 3 Kalkulacja taryf oraz zasady rozliczeń w obrocie ciepłem § 27. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem prowadzi rozliczenia z: 1) przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, sprzedającym ciepło do sieci ciepłowniczej eksploatowanej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem, 2) odbiorcą przyłączonym do sieci ciepłowniczej eksploatowanej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem, 3) przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem, korzystającym z usług przesyłowych świadczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, 4) odbiorcą kupującym ciepło bezpośrednio od przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła i korzystającym z usług przesyłowych świadczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie obrotu ciepłem prowadzi rozliczenia z: 1) przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła, sprzedającym ciepło przedsiębiorstwu energetycznemu prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem i dostarczającym ciepło do sieci ciepłowniczej eksploatowanej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, 2) przedsiębiorstwem energetycznym prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, świadczącym usługi przesyłowe dla przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem, 3) odbiorcą korzystającym z usług świadczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem. § 28. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji oraz obrotu ciepłem stosuje w rozliczeniach następujące rodzaje opłat: 1) opłatę abonamentową - stanowiącą iloczyn liczby przyłączy doprowadzających ciepło do węzłów cieplnych w obiektach odbiorcy i stawki opłaty abonamentowej; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym jest wystawiana faktura, 2) opłatę za usługi przesyłowe - stanowiącą iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę w roku obrotowym i stawki opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, 3) inne opłaty ustalone w taryfie według zasad określonych w rozdziale 2 rozporządzenia, jeżeli umowa sprzedaży ciepła lub umowa o świadczenie usług przesyłowych nie stanowi inaczej, a w szczególności opłaty za: a) przyłączenie do sieci ciepłowniczej, b) dodatkowo zlecone przez odbiorcę przerwanie i wznowienie dostarczania ciepła, c) dodatkowo zlecone przez odbiorcę sprawdzenie prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, d) usługi pogotowia technicznego, e) inne usługi lub czynności wykonywane na zlecenie odbiorcy lub przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem, 4) opłaty obliczane na podstawie cen ustalonych dla danej sieci ciepłowniczej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła: a) roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną - stanowiącą iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, b) opłatę za dostarczone ciepło - stanowiącą iloczyn ilości ciepła dostarczonego do węzłów cieplnych zasilających budynki eksploatowane przez odbiorcę, ustaloną na podstawie odczytów wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych zainstalowanych w tych węzłach, i ceny ciepła; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym wystąpiła dostawa ciepła, c) opłatę za nośnik ciepła - stanowiącą iloczyn ilości tego nośnika, ustalonej na podstawie wskazań ciepłomierza zainstalowanego w miejscu określonym w umowie sprzedaży ciepła, i ceny nośnika ciepła; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym wystąpiła dostawa nośnika ciepła. § 29. W przypadku grupowego węzła cieplnego, z którym połączone są instalacje odbiorcze należące do więcej niż jednego odbiorcy, opłaty pobierane od poszczególnych odbiorców oblicza się według następujących zasad: 1) roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną oblicza się jako iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną, ustalonej przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania ciepła dla danej sieci ciepłowniczej, 2) opłatę za ciepło, dostarczone w celu ogrzewania, oblicza się według wzoru: Ooo=Qwgo×Ccs×Qoo:Qso lub Ooo=Qwgo×Ccs×Goo:Gso gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ooo - opłatę za ciepło dostarczone w celu ogrzewania, obliczoną dla danego odbiorcy, Qwgo - ilość ciepła dostarczoną do węzła grupowego w celu ogrzewania, określoną na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, zainstalowanego w węźle cieplnym [w GJ lub w MWh], Ccs - cenę ciepła dostarczanego do węzła grupowego [w zł/GJ lub w zł/MWh], Qoo - ilość ciepła dostarczoną w celu ogrzewania do budynków eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań ciepłomierzy zainstalowanych w tych budynkach [w GJ lub w MWh], Qso - ilość ciepła dostarczoną w celu ogrzewania do wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań ciepłomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w GJ lub w MWh], Goo - ilość nośnika ciepła dostarczonego w celu ogrzewania do obiektów eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], Gso - ilość nośnika ciepła dostarczonego w celu ogrzewania do wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], 3) opłatę za ciepło dostarczone w celu podgrzewania wody wodociągowej oblicza się według wzoru: Ocwo=Qwgcw×Ccs×Gcwo:Gscwo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ocwo - opłatę za ciepło dostarczone w celu podgrzewania wody wodociągowej, obliczoną dla danego odbiorcy, Qwgcw - ilość ciepła dostarczoną do węzła grupowego w celu podgrzewania wody wodociągowej, określoną na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, zainstalowanego w węźle cieplnym [w GJ lub w MWh], Ccs - cenę ciepła dostarczanego do węzła grupowego [w zł/GJ lub w zł/MWh], Gcwo - ilość ciepłej wody zużytej w obiektach eksploatowanych przez odbiorcę, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], Gscwo - ilość ciepłej wody zużytej we wszystkich obiektach zasilanych z węzła grupowego, określoną na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych w tych obiektach [w m3], 4) opłatę za nośnik ciepła oblicza się według wzoru: Ono=Gnwg×Cn×Noo:Nowg gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ono - opłatę za nośnik ciepła, obliczoną dla danego odbiorcy, Gnwg - ilość nośnika ciepła dostarczonego do węzła grupowego w celu napełniania zasilanych z tego węzła instalacji odbiorczych i uzupełnienia ubytków wody w tych instalacjach [w m3], Cn - cenę nośnika ciepła, ustaloną przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła dla danej sieci ciepłowniczej [w zł/m3], Noo - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę w celu ogrzewania eksploatowanych przez niego obiektów [w MW], Nowg - moc cieplną zamówioną przez odbiorców w celu ogrzewania wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego [w MW], 5) opłatę abonamentową oblicza się jako iloczyn liczby budynków eksploatowanych przez odbiorcę i stawki opłaty abonamentowej, 6) opłatę za usługi przesyłowe, związane z dostarczeniem ciepła w celu ogrzewania, oblicza się według wzoru: Opu=Cp×Noo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Opu - opłatę za usługi przesyłowe, związane z dostarczaniem ciepła w celu ogrzewania, obliczoną dla odbiorcy, Cp - stawkę opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców [w zł/MW], Noo - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę w roku obrotowym w celu ogrzewania eksploatowanych przez niego obiektów [w MW], 7) opłatę za usługi przesyłowe, związane z dostarczaniem ciepła w celu podgrzewania wody wodociągowej, oblicza się według wzoru: Ocwpu=Cp×Ncwo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ocwpu - opłatę za usługi przesyłowe, związane z dostarczaniem ciepła w celu podgrzewania wody wodociągowej, obliczoną dla danego odbiorcy, Cp - stawkę opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców [w zł/MW], Ncwo - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę w roku obrotowym w celu podgrzewania wody wodociągowej [w MW], 8) opłatę za przyłączenie grupowego węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, ustaloną według zasad określonych w § 20 ust. 2, dzieli się między poszczególnych odbiorców proporcjonalnie do ich udziału w obciążeniu grupowego węzła cieplnego według wzoru: Opo=Opwg×No:Nwg gdzie poszczególne symbole oznaczają: Opo - opłatę za przyłączenie, obliczoną dla odbiorcy, Opwg - opłatę za przyłączenie grupowego węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, No - zamówioną moc cieplną dla obiektów eksploatowanych przez odbiorcę [w MW], Nwg - moc cieplną zamówioną przez odbiorców dla wszystkich obiektów zasilanych z węzła grupowego [w MW]. § 30. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem stosuje w rozliczeniach opłaty abonamentowe, które stanowią iloczyn liczby przyłączy doprowadzających ciepło do węzłów cieplnych w obiektach odbiorcy i stawki opłaty abonamentowej - pobierane w każdym miesiącu, w którym są wystawiane faktury, oraz następujące rodzaje opłat, które są ustalane: 1) przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła: a) roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną - stanowiącą iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę i ceny za zamówioną moc cieplną; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, b) opłatę za dostarczone ciepło - stanowiącą iloczyn ilości ciepła dostarczonego do węzłów cieplnych zasilających budynki eksploatowane przez odbiorcę, ustaloną na podstawie odczytów wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych zainstalowanych w tych węzłach, i ceny ciepła; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono ciepło, 2) przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła: a) opłatę za nośnik ciepła - stanowiącą iloczyn ilości tego nośnika, dostarczonego w celu napełniania i uzupełniania ubytków nośnika ciepła w obiektach odbiorcy, ustalonej na podstawie wskazań ciepłomierza zainstalowanego w miejscu określonym w umowie o świadczenie usług przesyłowych i ceny nośnika ciepła ustalonej przez przedsiębiorstwo prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania i magazynowania ciepła; opłata ta jest pobierana w każdym miesiącu, w którym dostarczono nośnik ciepła, b) opłatę za usługi przesyłowe - stanowiącą iloczyn mocy cieplnej zamówionej przez odbiorcę w roku obrotowym i stawki opłaty za usługi przesyłowe dla danej grupy odbiorców; opłata ta jest pobierana w 12 ratach miesięcznych, 3) w taryfie przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, zgodnie z zasadami określonymi w rozdziale 2 rozporządzenia, jeżeli umowa o świadczenie usług przesyłowych nie stanowi inaczej, a w szczególności opłaty za: a) dodatkowo zlecone przez odbiorcę przerwanie i wznowienie dostarczania ciepła, b) dodatkowo zlecone przez odbiorcę sprawdzenie prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, c) usługi pogotowia technicznego, d) inne usługi lub czynności wykonywane na zlecenie przedsiębiorstwa energetycznego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem. 2. Jednostkowe koszty, o których mowa w § 12 ust. 1, stanowiące podstawę do ustalenia opłat abonamentowych, o których mowa w ust. 1, oblicza się jako iloraz uzasadnionych kosztów w zakresie dokonywania odczytów wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych i wodomierzy w węzłach cieplnych, wykonywania obliczeń należności i wystawiania faktur oraz kosztów związanych z egzekwowaniem należności od odbiorców i liczby przyłączy do obiektów należących do odbiorców, w których imieniu przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu ciepłem zawarło umowy sprzedaży ciepła. § 31. Przedsiębiorstwo energetyczne, prowadzące rozliczenia w obrocie ciepłem, wyodrębnia w fakturze wystawionej odbiorcy opłaty, obliczone na podstawie cen lub stawek opłat ustalonych przez to przedsiębiorstwo, i opłaty ustalone przez inne przedsiębiorstwa energetyczne, z którymi prowadzi rozliczenia w obrocie ciepłem. § 32. 1. W przypadku niedotrzymania przez strony warunków umowy sprzedaży ciepła, wysokość opłat ustala się według zasad określonych w rozporządzeniu, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej. 2. W przypadku niedotrzymania przez sprzedawcę standardów jakościowych obsługi odbiorców lub niedotrzymania warunków umowy przez odbiorcę, rozliczanego w systemie opomiarowanym, wysokość opłat ustala się według następujących zasad: 1) jeżeli sprzedawca: a) zwiększył obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i przekroczył jego dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła i zamówioną moc cieplną przyjmuje się obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła, b) zmniejszył obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i przekroczył jego dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła i zamówioną moc cieplną przyjmuje się zmniejszone natężenie przepływu, c) podniósł temperaturę dostarczanego nośnika ciepła i przekroczył jej dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła przyjmuje się temperaturę nośnika ciepła, która jest zgodna z warunkami umowy, d) obniżył temperaturę dostarczanego nośnika ciepła i przekroczył jej dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła przyjmuje się obniżoną temperaturę nośnika ciepła, 2) jeżeli odbiorca: a) zwiększył obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i przekroczył jego dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła i zamówioną moc cieplną przyjmuje się zwiększone natężenie przepływu nośnika ciepła, b) zmniejszył obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła i przekroczył jego dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za: - ilość dostarczonego ciepła - przyjmuje się zmniejszone natężenie przepływu nośnika ciepła, - zamówioną moc cieplną - przyjmuje się obliczeniowe natężenie przepływu nośnika ciepła, c) podniósł temperaturę zwracanego nośnika ciepła i przekroczył jej dopuszczalne odchylenie bez zmiany postanowień umowy, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła przyjmuje się temperaturę nośnika ciepła, która jest zgodna z warunkami umowy, d) obniżył temperaturę zwracanego nośnika ciepła, do obliczenia wysokości opłat za ilość dostarczonego ciepła przyjmuje się: - temperaturę nośnika ciepła, zgodną z warunkami umowy - w przypadku gdy wytwarzanie ciepła jest skojarzone z wytwarzaniem energii elektrycznej, - obniżoną temperaturę nośnika ciepła - w pozostałych przypadkach. 3. Sprawdzenie dotrzymywania przez sprzedawcę standardów jakościowych obsługi odbiorców i dotrzymywania przez odbiorcę warunków umowy jest dokonywane na podstawie średniego natężenia przepływu i temperatury nośnika ciepła: 1) w okresie doby - gdy nośnikiem ciepła jest woda, 2) w ciągu godziny - gdy nośnikiem ciepła jest para. 4. Średnie natężenie przepływu i temperatury nośnika ciepła, o których mowa w ust 3, stanowią podstawę do ustalania wysokości opłat, o których mowa w ust.2 § 33. 1. W przypadku uszkodzenia lub stwierdzenia nieprawidłowych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, wysokość opłat, w okresie braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczonego ciepła, ustala się według zasad określonych w rozporządzeniu, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej. 2. W przypadku uszkodzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego, o którym mowa w ust. 1, ilość ciepła dostarczonego w okresie braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczonego ciepła oblicza się według wzoru: Qb=[Qow(tw-tb):(tw-to)+Qcwt]×hb:ho gdzie poszczególne symbole oznaczają: Qb - ilość ciepła dostarczonego w okresie braku prawidłowego pomiaru [w GJ lub w MWh], Qow - ilość ciepła dostarczonego w zależności od warunków atmosferycznych na ogrzewanie i wentylację, w okresie rozliczeniowym przed uszkodzeniem układu pomiarowo-rozliczeniowego [w GJ lub w MWh], Qcwt - ilość ciepła dostarczonego niezależnie od warunków atmosferycznych na podgrzewanie wody wodociągowej lub na cele technologiczne w okresie rozliczeniowym przed uszkodzeniem układu pomiarowo-rozliczeniowego [w GJ lub w MWh], tw - temperaturę obliczeniową ogrzewanych pomieszczeń [w °C], tb - średnią temperaturę zewnętrzną w okresie braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczonego ciepła [w °C], to - średnią temperaturę zewnętrzną w okresie rozliczeniowym przed uszkodzeniem układu pomiarowo-rozliczeniowego [w °C], hb - liczbę dni braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczonego ciepła, ho - liczbę dni w okresie rozliczeniowym przed uszkodzeniem układu pomiarowo-rozliczeniowego. 3. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, o którym mowa w ust. 1, wprowadza się uzgodnioną przez strony korektę odczytów wskazań tego układu, a jeżeli ustalenie takiej korekty nie jest możliwe, ilość ciepła dostarczoanego w okresie nieprawidłowych wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego oblicza się w sposób określony w ust. 2. 4. Jeżeli nie można ustalić liczby dni w okresie braku prawidłowego pomiaru ilości dostarczonego ciepła, ilość dostarczonego ciepła oblicza się począwszy od dnia rozpoczęcia okresu rozliczeniowego do dnia usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. 5. Odbiorca ma prawo żądać od sprzedawcy sprawdzenia prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku stwierdzenia uszkodzenia tego układu lub założonych na nim plomb bądź wadliwego działania obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym sprzedawcę. 6. Żądanie lub zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, nie zwalnia odbiorcy od obowiązku regulowania bieżących należności za usługi związane z zaopatrzeniem w ciepło. 7. Sprzedawca jest obowiązany: 1) sprawdzić, w okresie 3 dni od dnia zgłoszenia przez odbiorcę, prawidłowość wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego w miejscu jego zainstalowania, 2) wymontować, w razie potrzeby lub na żądanie odbiorcy, zakwestionowany układ pomiarowo-rozliczeniowy i sprawdzić go w laboratorium, 3) doręczyć odbiorcy protokół sprawdzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego - w terminie 14 dni od dnia sprawdzenia prawidłowości jego działania, 4) dokonać stosownej korekty obliczenia należności - w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu. 8. Odbiorca pokrywa koszty sprawdzenia układu pomiarowo-rozliczeniowego, w przypadku gdy sprawdzenie to wykonano na żądanie odbiorcy i nie stwierdzono błędu wskazań większego od określonego przepisami dla danej klasy dokładności ani innych wad powodujących nieprawidłowe działanie tego układu. § 34. W przypadku niedotrzymania przez sprzedawcę warunków umowy w zakresie terminów rozpoczęcia i zakończenia dostarczania ciepła w celu ogrzewania i planowych przerw w dostarczaniu ciepła w okresie letnim, odbiorcy przysługują bonifikaty, których wysokość, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, ustala się według następujących zasad: 1) jeżeli rozpoczęcie lub zakończenie dostarczania ciepła w celu ogrzewania nastąpiło z opóźnieniem w stosunku do ustalonych standardów jakościowych obsługi odbiorców, bonifikata stanowi 1/30 miesięcznej opłaty za zamówioną moc cieplną dla obiektów, w których nastąpiło opóźnienie - za każdą rozpoczętą dobę opóźnienia, 2) jeżeli planowa przerwa w dostarczaniu ciepła w okresie letnim była dłuższa od ustalonych standardów jakościowych obsługi odbiorców, bonifikata stanowi 1/30 miesięcznej opłaty za zamówioną moc cieplną dla obiektów, w których nastąpiło przedłużenie przerwy w dostarczaniu ciepła - za każdą rozpoczętą dobę przedłużenia tej przerwy. § 35. 1. Jeżeli sprzedawca dotrzymuje określonych w odrębnych przepisach standardów jakościowych obsługi odbiorców, moc cieplna dostarczona odbiorcy nie może być niższa niż wynika to z dopuszczalnych odchyleń obliczeniowego natężenia przepływu i temperatury nośnika ciepła dostarczanego ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego oraz temperatury nośnika ciepła zwracanego z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do źródła ciepła. 2. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, za dopuszczalne ograniczenie w dostarczaniu ciepła uznaje się ograniczenie mocy cieplnej, wynoszące w warunkach obliczeniowych: 1) przy dostarczaniu ciepła do sieci ciepłowniczej: a) do 7% - gdy nośnikiem ciepła jest gorąca woda, b) do 10% - gdy nośnikiem ciepła jest para, 2) przy dostarczaniu ciepła do węzła cieplnego: a) do 10% - gdy nośnikiem ciepła jest gorąca woda, b) do 17% - gdy nośnikiem ciepła jest para. 3. W przypadku gdy niedotrzymanie warunków umowy przez jedną ze stron powoduje powstanie strat lub wzrost kosztów ponoszonych przez drugą stronę, stosuje się odpowiednio upust ustalony według zasad określonych w ust. 4 albo w ust. 5, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej. 4. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, za ograniczenie w dostarczaniu ciepła uznaje się ograniczenie mocy cieplnej wynoszące do 40%, a upust, o którym mowa w ust. 3, oblicza się według wzoru: 1) przy rozliczeniach według cen za zamówioną moc cieplną i cen ciepła: Su=Sum+Suc Sum=0,25[No(Tz-Tp):(Tzo-Tpo)+Ncwt-Nd]×Ccng×hp:365 Suc=0,4×Qn×Ccg Qn=3,6[No(Tz-Tp):(Tzo-Tpo)+Ncwt-Nd]×24×hp 2) przy rozliczeniach według cen ciepła: Su=0,34×Qn×Cc gdzie poszczególne symbole oznaczają: Su - łączny upust za ograniczenia w dostarczaniu ciepła, Sum - upust za nie dostarczoną moc cieplną, Suc - upust za nie dostarczone ciepło, No - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę na ogrzewanie, wentylację, w zależności od warunków atmosferycznych [w MW], Ncwt - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę na podgrzewanie wody wodociągowej lub cele technologiczne, niezależnie od warunków atmosferycznych [w MW], Nd - moc cieplną dostarczoną odbiorcy w okresie ograniczeń w dostarczaniu ciepła [w MW], Tz - średnią temperaturę wody dostarczanej ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w okresie miesiąca lub w innym okresie rozliczeniowym [w °C], Tp - średnią temperaturę wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do źródła ciepła w okresie miesiąca lub w innym okresie rozliczeniowym [w °C], Tzo - temperaturę wody dostarczanej ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w warunkach obliczeniowych [w °C], Tpo - temperaturę wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do źródła ciepła w warunkach obliczeniowych [w °C], hp - liczbę dni, w których wystąpiły ograniczenia w dostarczaniu ciepła, Qn - ilość ciepła nie dostarczoną odbiorcy z powodu ograniczeń w dostarczaniu ciepła [w GJ lub w MWh], Ccng - cenę za moc cieplną zamówioną przez daną grupę odbiorców [w zł/MW], Ccg - cenę ciepła przy rozliczeniach według cen za zamówioną moc cieplną i cen ciepła - dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh], Cc - cenę ciepła przy rozliczeniach według cen ciepła - dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh]. 5. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, za przerwę w dostarczaniu ciepła uznaje się ograniczenie mocy cieplnej wynoszące ponad 40%, a upust, o którym mowa w ust. 3, oblicza się według wzoru: 1) przy rozliczeniach według cen za zamówioną moc cieplną i cen ciepła: Su=Sum+Suc Sum=0,5[No(Tz-Tp):(Tzo-Tpo)+Ncwt-Nd]×Ccng×hp:365 Suc=0,8×Qn×Ccg Qn=3,6[No(Tz-Tp):(Tzo-Tpo)+Ncwt-Nd]×24×hp 2) przy rozliczeniach według cen ciepła: Su=0,68×Qn×Cc gdzie poszczególne symbole oznaczają: Su - łączny upust za ograniczenia w dostarczaniu ciepła, Sum - upust za nie dostarczoną moc cieplną, Suc - upust za nie dostarczone ciepło, No - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę na ogrzewanie, wentylację, w zależności od warunków atmosferycznych [w MW], Ncwt - moc cieplną zamówioną przez odbiorcę na podgrzewanie wody wodociągowej lub cele technologiczne, niezależnie od warunków atmosferycznych [w MW], Nd - moc cielną dostarczoną odbiorcy w okresie ograniczeń w dostarczaniu ciepła [w MW], Tz - średnią temperaturę wody dostarczanej ze źródła ciepła do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w okresie miesiąca lub w innym okresie rozliczeniowym [w °C], Tp - średnią temperaturę wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do źródła ciepła w okresie miesiąca lub w innym okresie rozliczeniowym [w °C], Tzo - temperaturę wody dostarczanej za źródła ciepła do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do węzła cieplnego w warunkach obliczeniowych [w °C], Tpo - temperaturę wody zwracanej z węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej lub z sieci ciepłowniczej do źródła ciepła w warunkach obliczeniowych [w °C], hp - liczbę dni, w których wystąpiły ograniczenia w dostarczaniu ciepła, Qn - ilość ciepła nie dostarczoną odbiorcy z powodu ograniczeń w dostarczaniu ciepła [w GJ lub w MWh], Ccng - cenę za moc cieplną zamówioną przez daną grupę odbiorców [w zł/MW], Ccg - cenę ciepła przy rozliczeniach według cen za zamówioną moc cieplną i cen ciepła - dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh], Cc - cenę ciepła przy rozliczeniach według cen ciepła - dla danej grupy odbiorców [w zł/GJ lub w zł/MWh]. 6. Jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej, a odbiorca nie dotrzymał warunków umowy, a u sprzedawcy: 1) nastąpiły zakłócenia w pracy źródła ciepła lub sieci ciepłowniczej albo zakłócenia w dostarczaniu ciepła innym odbiorcom - odbiorca jest obowiązany zapłacić sprzedawcy opłatę dodatkową, w wysokości stanowiącej równowartość 1/180 rocznej opłaty za zamówioną moc cieplną za każdą rozpoczętą dobę, w której wystąpiły zakłócenia, 2) nastąpiło zmniejszenie produkcji energii elektrycznej przy jej skojarzonym wytwarzaniu wraz z ciepłem - odbiorca jest obowiązany zapłacić sprzedawcy opłatę dodatkową, w wysokości stanowiącej równowartość 1/180 rocznej opłaty za zamówioną moc cieplną za każdą rozpoczętą dobę, w której wystąpiły zakłócenia. 7. Wystąpienie przerw lub ograniczeń w dostarczaniu ciepła, o których mowa w ust. 4 i 5, oraz zakłóceń lub zmniejszenia produkcji energii elektrycznej, o których mowa w ust. 6, wymaga potwierdzenia protokołem podpisanym przez sprzedawcę i odbiorcę lub ich upoważnionych przedstawicieli. 8. W przypadku niestawienia się przedstawiciela jednej ze stron w uzgodnionym miejscu i czasie w celu sporządzenia protokołu, o którym mowa w ust. 7, protokół może być sporządzony przez jedną ze stron. Protokół stanowi podstawę do prowadzenia postępowania i dochodzenia upustów oraz innych roszczeń, o których mowa w ust. 4-6. § 36. 1. W przypadku nielegalnego pobierania ciepła przez odbiorcę, sprzedawca może pobierać podwyższone opłaty w wysokości dwukrotnych cen i stawek opłat, określonych w taryfie dla danej grupy odbiorców, jeżeli umowa sprzedaży ciepła nie stanowi inaczej. 2. Podwyższone opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego nielegalnego pobierania ciepła. § 37. 1. W przypadku gdy ciepło pobierane jest bez zawarcia umowy sprzedaży ciepła, sprzedawca obciąża pobierającego opłatami za nielegalny pobór mocy i ciepła w wysokości pięciokrotnych cen i stawek opłat, określonych w taryfie dla odbiorców o podobnym charakterze zapotrzebowania na ciepło. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego pobierania ciepła. Rozdział 4 Zasady rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach § 38. 1. Koszty zakupu ciepła dostarczonego do budynku lub wytworzenia ciepła w kotłowni lokalnej znajdującej się w budynku pokrywane są przez indywidualnych odbiorców w lokalach znajdujących się w tym budynku. 2. Zarządzający budynkiem ustala ceny i stawki opłat oraz pobiera opłaty za ogrzewanie i podgrzewanie wody użytkowej, wynikające z kosztów, o których mowa w ust. 1. § 39. 1. Rozliczenia z indywidualnymi odbiorcami w lokalach za ciepło dostarczone na ogrzewanie i na podgrzewanie wody wodociągowej prowadzi się w systemie opomiarowanym, jeżeli w budynku są zainstalowane: 1) w przypadku zakupu ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej - urządzenia: a) umożliwiające określenie ilości ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania, b) niezbędne do indywidualnego rozliczania kosztów ogrzewania poszczególnych lokali, c) do pomiaru ilości podgrzanej wody wodociągowej, która została zużyta w poszczególnych lokalach lub punktach czerpalnych, 2) w przypadku wytwarzania ciepła w kotłowni lokalnej znajdującej się w budynku - urządzenia: a) niezbędne do indywidualnego rozliczania kosztów ogrzewania poszczególnych lokali, b) do pomiaru ilości podgrzanej wody wodociągowej, która została zużyta w poszczególnych lokalach lub punktach czerpalnych. 2. W przypadku wyposażenia budynku w urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), lub urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów podgrzewania wody wodociągowej, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c), opomiarowany system rozliczeń stosuje się w takim zakresie, na jaki pozwalają zainstalowane urządzenia. § 40. 1. Rozliczenia, o których mowa w § 39, prowadzi się z zastosowaniem: 1) w budynkach wyposażonych w instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej - opłat obejmujących: a) łączną opłatę stałą za ciepło dostarczone na ogrzewanie i na podgrzewanie wody wodociągowej - pobieraną przez 12 miesięcy w roku, b) opłatę zmienną za ciepło dostarczone na ogrzewanie - pobieraną w okresie ogrzewania, c) opłatę zmienną za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej - pobieraną w okresie poboru cieplej wody użytkowej, 2) w budynkach wyposażonych w instalacje centralnego ogrzewania - opłat obejmujących: a) opłatę stałą za ciepło dostarczone na ogrzewanie - pobieraną przez 12 miesięcy w roku, b) opłatę zmienną za ciepło dostarczone na ogrzewanie - pobieraną w okresie ogrzewania. 2. W przypadku zakupu ciepła dostarczanego z sieci ciepłowniczej udział opłat zmiennych w łącznych opłatach za ciepło dostarczone na ogrzewanie lub za ciepło dostarczone na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej, o których mowa w ust. 1, ponoszonych w roku obrotowym, ustala się w sposób zapewniający pokrycie kosztów dostarczania ciepła do obiektu w kolejnych miesiącach roku obrotowego. 3. W przypadku wytwarzania ciepła w kotłowni lokalnej znajdującej się w budynku udział opłat zmiennych w łącznych opłatach za ciepło dostarczone na ogrzewanie lub za ciepło dostarczone na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej, o których mowa w ust. 1, ponoszonych w roku obrotowym, ustala się w sposób: 1) zapewniający pokrycie kosztów wytwarzania ciepła w kotłowni lokalnej, w kolejnych miesiącach roku obrotowego, 2) stwarzający zachętę ekonomiczną dla indywidualnych odbiorców w lokalach do oszczędnego użytkowania ciepła wytwarzanego w kotłowni lokalnej; udział opłat zmiennych w łącznych opłatach, o których mowa w ust. 1, ponoszonych w roku obrotowym, powinien być nie niższy niż 50% i nie wyższy niż 70%. 4. Podstawę ustalania opłat za ciepło dostarczone na ogrzewanie i za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej stanowi: 1) dla opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 lit. a) - powierzchnia lokalu, dla której jest ustalana opłata za użytkowanie tego lokalu, 2) dla opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b): a) wskazania ciepłomierza zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji centralnego ogrzewania do poszczególnych lokali, b) wskazania przepływomierza zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji ogrzewania do poszczególnych lokali, c) wskazania podzielników kosztów zainstalowanych na grzejnikach w poszczególnych lokalach, d) wskazania innych urządzeń dopuszczonych do stosowania przez upoważnione do tego jednostki, 3) dla opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c): a) wskazania przepływomierza zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji ciepłej wody użytkowej do poszczególnych lokali, mierzącego ilość podgrzanej wody wodociągowej zużytej w tym lokalu, b) wskazania przepływomierzy zainstalowanych w punktach poboru ciepłej wody użytkowej w poszczególnych lokalach, mierzących ilość podgrzanej wody wodociągowej zużytej w tych lokalach, c) wskazania innych urządzeń dopuszczonych do stosowania przez upoważnione do tego jednostki, mierzących ilość podgrzanej wody wodociągowej zużytej w poszczególnych lokalach, 5. Odczyty wskazań urządzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, przeprowadza się raz w roku, po zakończeniu sezonu grzewczego, w terminach określonych przez zarządzającego budynkiem. 6. Odczyty wskazań urządzeń, o których mowa w ust. 4 pkt 3, stanowią podstawę do ustalania opłaty za podgrzaną wodę wodociągową, jeżeli opłaty tej nie pobrano przy rozliczeniach za zimną wodę wodociągową dostarczoną do budynku. § 41. 1. Wysokość opłat, o których mowa w § 40 ust. 1, ustala się według następujących zasad: 1) opłatę stałą za ciepło dostarczone na ogrzewanie i za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej ustala się według wzoru: Ou=(Obo+Oow)×Pzu:Pzo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ou - miesięczną opłatę stałą dla danego lokalu za ciepło dostarczone na ogrzewanie i za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej, Obo - w przypadku: - zakupu ciepła - sumę opłat, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 3-9, poniesionych w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu dostarczania ciepła do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni, zlokalizowanej w budynku - koszty stałe, niezależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, Oow - w przypadku: - zakupu ciepła - sumę opłat, o których mowa w § 20 ust.1 pkt 1 oraz pkt 3-9, poniesionych w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni, zlokalizowanej w budynku - koszty stałe, niezależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, Pzu - powierzchnię lokalu, dla którego ustalana jest miesięczna opłata stała za ciepło dostarczone na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej [w m2], Pzo - sumę powierzchni wszystkich lokali w obiekcie, dla których ustalane są miesięczne opłaty stałe za ogrzewanie i za podgrzewanie wody wodociągowej [w m2], 2) opłaty zmienne za ogrzewanie ustala się według wzoru: a) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań ciepłomierzy lub przepływomierzy zainstalowanych na odgałęzieniach instalacji centralnego ogrzewania do poszczególnych lokali: Oou=Ooz×Qu:Qoo lub Oou=Ooz×Gu:Goo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Oou - miesięczną opłatę zmienną dla danego lokalu za ciepło dostarczone na ogrzewanie, Ooz - w przypadku: - zakupu ciepła - opłatę poniesioną w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem, obliczoną jako iloczyn ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i ilości ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni zlokalizowanej w budynku - koszty zmienne, zależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, Qu - odczyt wskazań ciepłomierza zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji centralnego ogrzewania do danego lokalu [w GJ lub w kWh], Gu - odczyt wskazań przepływomierza zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji centralnego ogrzewania do danego lokalu [w m3], Qoo - sumę odczytów wskazań ciepłomierzy zainstalowanych na odgałęzieniach instalacji centralnego ogrzewania do wszystkich lokali w danym budynku [w GJ lub w kWh], Goo - sumę odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych na odgałęzieniach instalacji centralnego ogrzewania do wszystkich lokali w danym budynku [w m3], b) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań podzielników kosztów, zainstalowanych na grzejnikach w poszczególnych lokalach: Oou=Ooz×Iu:Ioo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Iu - sumę odczytów wskazań podzielników kosztów zainstalowanych na grzejnikach w danym lokalu [ilość podziałek lub odczyt cyfrowy], Ioo - sumę odczytów wskazań podzielników kosztów zainstalowanych na grzejnikach we wszystkich lokalach w danym obiekcie [ilość podziałek lub odczyt cyfrowy], Oou - miesięczną opłatę zmienną dla danego lokalu za ciepło dostarczone na ogrzewanie, Ooz - w przypadku: - zakupu ciepła - opłatę poniesioną w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem, obliczoną jako iloczyn ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i ilości ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni zlokalizowanej w budynku - koszty zmienne, zależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła, dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, c) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań innych urządzeń dopuszczonych do stosowania przez upoważnione do tego jednostki, miesięczną opłatę zmienną za ogrzewanie oblicza się dla danego lokalu według zasad, o których mowa w lit. a) i b), 3) opłaty zmienne za podgrzewanie wody wodociągowej ustala się według wzoru: a) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych na odgałęzieniach instalacji ciepłej wody użytkowej do poszczególnych lokali: Ouw=Ozw×Gu:Gow gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ouw - miesięczną opłatę zmienną dla danego lokalu za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej, Ozw - w przypadku: - zakupu ciepła - opłatę za ciepło poniesioną w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem, obliczoną jako iloczyn ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i ilości ciepła dostarczonego w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni, zlokalizowanej w budynku - koszty zmienne, zależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła, dostarczonego w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, Gu - odczyt wskazań przepływomierza, zainstalowanego na odgałęzieniu instalacji ciepłej wody użytkowej w danym lokalu [w m3], Gow - sumę odczytów wskazań przepływomierzy zainstalowanych na odgałęzieniach instalacji ciepłej wody użytkowej we wszystkich lokalach w danym obiekcie [w m3], b) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań przepływomierzy, zainstalowanych w punktach poboru ciepłej wody użytkowej w poszczególnych lokalach: Ouw=Ozw×Gpu:Goo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Gpu - sumę odczytów wskazań przepływomierzy, zainstalowanych w punktach poboru ciepłej wody użytkowej w danym lokalu [w m3], Goo- sumę odczytów wskazań przepływomierzy, zainstalowanych w punktach poboru ciepłej wody użytkowej we wszystkich lokalach w danym obiekcie [w m3], Ouw - miesięczną opłatę zmienną dla danego lokalu za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej, Ozw - w przypadku: - zakupu ciepła - opłatę za ciepło poniesioną w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem, obliczoną jako iloczyn ceny ciepła dla danej grupy odbiorców i ilości ciepła dostarczonego w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni, zlokalizowanej w budynku - koszty zmienne, zależne od ilości dostarczonego ciepła, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła dostarczonego w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, c) gdy indywidualnego rozliczenia dokonuje się na podstawie odczytów wskazań innych urządzeń dopuszczonych do stosowania przez upoważnione do tego jednostki, miesięczną opłatę za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej oblicza się dla danego lokalu według zasad, o których mowa w pkt 3 lit. a) i b). 2. W przypadku zmiany użytkownika lokalu w okresie między kolejnymi odczytami wskazań urządzeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz w § 40 ust. 4 pkt 2 i 3, należy przeprowadzić dodatkowy odczyt w celu ustalenia wskazań tych urządzeń przed zmianą użytkownika lokalu. Na podstawie dodatkowego odczytu oblicza się wysokość opłaty, którą wnosi dotychczasowy użytkownik lokalu. Nowy użytkownik lokalu jest obowiązany uregulować opłatę obliczoną na podstawie następnego odczytu, dokonanego w planowanym terminie. § 42. W przypadku grupowego węzła cieplnego, z którym połączone są instalacje odbiorcze w kilku budynkach, wysokość opłat, o których mowa w § 41 ust. 1, poniesionych w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem, niezależnych od ilości dostarczonego ciepła, i opłat za ciepło dostarczone do celów ogrzewania i podgrzewania wody wodociągowej zużytej w poszczególnych budynkach, ustala się według zasad określonych w § 21 ust. 1 i 2. § 43. 1. Rozliczenia z indywidualnymi odbiorcami w lokalach należy prowadzić w taki sposób, aby wysokość opłat dla poszczególnych lokali była ustalana z uwzględnieniem różnic występujących w danym budynku w odniesieniu do wielkości strat ciepła wynikających z odmiennego usytuowania lokali w tym budynku. 2. Jeżeli w obiekcie znajdują się lokale o zwiększonych stratach ciepła wynikających z ich usytuowania, w opomiarowanym systemie rozliczeń stosuje się odpowiednie współczynniki korygujące w taki sposób, aby wysokość opłat pobieranych od indywidualnych odbiorców w lokalach była zależna od wysokości temperatury w pomieszczeniach, a nie od zwiększonych strat ciepła powstałych w wyniku przenikania ciepła przez przegrody budowlane. 3. Współczynniki korygujące, o których mowa w ust. 2, ustala się na podstawie: 1) aktualnie obowiązujących normatywów i zasad obliczania strat ciepła powstałych w wyniku przenikania ciepła przez przegrody budowlane, 2) wydajności grzejników zainstalowanych w poszczególnych lokalach, 3) danych dotyczących rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach w poprzednich latach. 4. Współczynników korygujących, o których mowa w ust. 2, można nie stosować w przypadku, gdy: 1) pobierane są odpowiednio niższe opłaty za użytkowanie lokali o zwiększonych stratach ciepła (opłaty czynszowe) lub gdy cena zakupu tych lokali została odpowiednio obniżona, 2) straty ciepła w obiekcie są bardzo niskie, co powoduje, że różnice w opłatach za ogrzewanie lokali szczytowych i narożnych oraz lokali położonych między innymi lokalami są tak nieznaczne, że nie mają one wpływu na opłaty ponoszone przez użytkowników tych lokali. § 44. 1. Jeżeli instalacje odbiorcze w budynku nie zostały wyposażone w urządzenia, o których mowa w § 39, rozliczenia z indywidualnymi odbiorcami w lokalach za ciepło dostarczone na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej prowadzi się w systemie ryczałtowym. 2. Rozliczenia, o których mowa w ust. 1, prowadzi się stosując opłaty ryczałtowe za ciepło dostarczone na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej; opłaty te są pobierane przez 12 miesięcy w roku. 3. Podstawę rozliczeń, o których mowa w ust. 2, stanowią: 1) dla ustalenia opłat ryczałtowych za ciepło dostarczone na ogrzewanie - powierzchnia lokalu, dla której jest ustalana opłata za użytkowanie lokalu, 2) dla ustalenia opłat ryczałtowych za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej: a) powierzchnia lokalu, dla której jest ustalana opłata za użytkowanie lokalu, lub b) liczba osób zameldowanych na pobyt stały w lokalu. 4. Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2 i 3, ustala się według następujących zasad: 1) opłatę ryczałtową za ogrzewanie ustala się według wzoru: Ouo=Oooc×Pu:Po gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ouo - miesięczną opłatę ryczałtową za ciepło dostarczone na ogrzewanie, obliczaną dla danego lokalu, Oooc - w przypadku: - zakupu ciepła - łączne opłaty określone w § 20 ust. 1 poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu dostarczania ciepła do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni zlokalizowanej w budynku - łączne koszty stałe i zmienne, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła dostarczonego do instalacji centralnego ogrzewania w tym budynku, Pu - powierzchnię lokalu, dla którego jest ustalana opłata ryczałtowa za ciepło dostarczone na ogrzewanie [w m2], Po - sumę powierzchni wszystkich lokali w budynku, dla której ustala się opłaty za ciepło dostarczone na ogrzewanie [w m2], 2) opłata ryczałtowa za podgrzewanie wody wodociągowej może być ustalana według wzoru: Ouw=Oowc×Pu:Po lub Ouw=Oowc×Lu:Lo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ouw - miesięczną opłatę za ciepło dostarczone na podgrzewanie wody wodociągowej, obliczaną dla danego lokalu, Oowc - w przypadku: - zakupu ciepła - łączne opłaty określone w § 20 ust. 1 poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu dostarczania ciepła w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, - wytwarzania ciepła w lokalnej kotłowni zlokalizowanej w budynku - łączne koszty stałe i zmienne, poniesione w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem z tytułu wytwarzania ciepła dostarczonego w celu podgrzewania wody wodociągowej w tym budynku, Lu - liczbę osób zameldowanych na pobyt stały w danym lokalu, Lo - liczbę osób zameldowanych na pobyt stały we wszystkich lokalach w danym obiekcie, Pu - powierzchnię lokalu, dla którego jest ustalana opłata ryczałtowa za ogrzewanie [w m2], Po - sumę powierzchni wszystkich lokali w budynku, dla której ustala się opłaty za ciepło dostarczone na ogrzewanie [w m2]. § 45. 1. W przypadku grupowego węzła cieplnego, z którym połączone są instalacje odbiorcze w kilku budynkach, wysokość poniesionych w danym miesiącu przez zarządzającego budynkiem łącznych opłat, o których mowa w § 44 ust. 4, za ciepło dostarczone do celów ogrzewania poszczególnych budynków i opłat za ciepło dostarczone do celów podgrzewania wody wodociągowej, zużytej w poszczególnych budynkach ustala się według zasad określonych w § 21 ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną, obliczoną według zasad określonych w § 21 ust. 1 pkt 1, dzieli się na roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną na cele ogrzewania i roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną na cele podgrzewania wody. 3. Podziału, o którym mowa w ust. 2, dokonuje się według wzoru: Onbo=0,7Onb oraz Onbcw=Onb-Onbo gdzie poszczególne symbole oznaczają: Onb - roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną dla danego budynku, Onbo - roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną na cele ogrzewania, Onbcw - roczną opłatę stałą za zamówioną moc cieplną na cele podgrzewania wody wodociągowej. § 46. 1. Jeżeli eksploatacja węzła cieplnego i instalacji odbiorczych lub tylko węzła cieplnego jest prowadzona przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, związane z tym koszty są uwzględniane w cenie za zamówioną moc cieplną i cenie ciepła lub stawce opłaty za usługi przesyłowe. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, zarządzający budynkiem nie uwzględnia kosztów eksploatacji węzła cieplnego i instalacji odbiorczych w opłatach pobieranych za eksploatację tego budynku. 3. Jeżeli eksploatacja węzła cieplnego i instalacji odbiorczych lub tylko instalacji odbiorczych jest prowadzona przez zarządzającego budynkiem, związane z tym koszty nie są uwzględniane przy ustalaniu opłat, o których mowa w § 41 i 44. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, zarządzający budynkiem nie uwzględnia kosztów eksploatacji węzła cieplnego i instalacji odbiorczych w opłatach pobieranych od indywidualnych odbiorców w lokalach za ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej. 5. Ponoszone przez zarządzającego budynkiem koszty eksploatacji węzła cieplnego i instalacji odbiorczych stanowią koszty eksploatacji obiektu, które są uwzględniane w opłatach za korzystanie z lokali znajdujących się w tym budynku. § 47. W przypadku gdy lokal lub kilka lokali mieszkalnych, znajdujących się w obiekcie lub budynku niemieszkalnym, posiadają wydzielone instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej, rozliczenia za ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej z użytkownikami tych lokali prowadzi się w opomiarowanym systemie rozliczeń, o którym mowa w § 39-43. § 48. 1. Rozliczenia ryczałtowe z indywidualnymi odbiorcami w lokalach prowadzi się w taki sposób, aby wysokość opłat była ustalana z uwzględnieniem różnic, jakie występują w danym budynku w odniesieniu do wielkości: 1) strat ciepła w lokalach, wynikających z odmiennego przeznaczenia lokali, 2) zużycia podgrzanej wody wodociągowej w zależności od przeznaczenia lokali. 2. Do rozliczeń ryczałtowych należy stosować współczynniki korygujące, określone na podstawie rozliczeń w systemie opomiarowanym, prowadzonych z indywidualnymi odbiorcami w podobnych obiektach. § 49. W przypadku uszkodzenia urządzenia, którego wskazania stanowią podstawę do ustalania wysokości opłat pobieranych od indywidualnego odbiorcy w lokalu, do obliczenia wysokości tych opłat przyjmuje się wskazania tego urządzenia w porównywalnym wcześniejszym okresie. § 50. 1. Zarządzający budynkiem uzyskane wpływy z bonifikat, upustów lub innych opłat z tytułu niedotrzymania przez przedsiębiorstwo energetyczne warunków umowy sprzedaży ciepła lub umowy o świadczenie usług przesyłowych dzieli między indywidualnych odbiorców w lokalach, proporcjonalnie do powierzchni lokali. 2. Bonifikaty, upusty lub inne opłaty, o których mowa w ust. 1, mogą być zaliczone, za zgodą indywidualnych odbiorców w lokalach, na poczet przyszłych opłat za ciepło dostarczane na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej. § 51. 1. Indywidualnym odbiorcom w lokalach przysługują upusty w opłatach za ciepło dostarczane na ogrzewanie i podgrzewanie wody wodociągowej, jeżeli z powodu wadliwego działania instalacji odbiorczych: 1) temperatura w lokalu jest niższa od temperatury obliczeniowej, określonej w odrębnych przepisach i obowiązujących Polskich Normach, 2) temperatura podgrzanej wody wodociągowej jest w punkcie czerpalnym niższa od 45°C. 2. Upusty, o których mowa w ust. 1, określa się na podstawie obowiązującej ceny energii elektrycznej dla gospodarstw domowych w taryfie całodobowej, w następujących wysokościach: 1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 zarządzający budynkiem udziela indywidualnemu odbiorcy w lokalu upustu za każdą rozpoczętą dobę niedogrzewania, w wysokości stanowiącej równowartość: a) 15 kWh energii elektrycznej, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu nie przekroczyło 2°C w stosunku do temperatury obliczeniowej, b) 30 kWh energii elektrycznej, jeżeli obniżenie temperatury w lokalu przekroczyło 2°C w stosunku do temperatury obliczeniowej, 2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 zarządzający budynkiem udziela indywidualnemu odbiorcy w lokalu upustu za każdą rozpoczętą dobę, w której wystąpiło zaniżenie temperatury ciepłej wody użytkowej, w wysokości stanowiącej równowartość: a) 10 kWh energii elektrycznej, jeżeli temperatura wody nie była niższa od 40°C, b) 25 kWh energii elektrycznej, jeżeli temperatura wody była niższa od 40°C. § 52. 1. Opłaty obliczone i pobrane od indywidualnych odbiorców w lokalach oraz bonifikaty, upusty i inne opłaty, o których mowa w § 40-51, stanowią podstawę do rozliczenia rocznych kosztów zaopatrzenia budynku w ciepło. 2. Rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, jest dokonywane w terminie ustalonym przez zarządzającego budynkiem i obejmuje porównanie poniesionych przez niego kosztów związanych z zakupem lub wytworzeniem ciepła dla celów ogrzewania i podgrzewania wody wodociągowej oraz opłat pobranych od indywidualnych odbiorców w lokalach. 3. Jeżeli w wyniku dokonanego rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, powstanie różnica między poniesionymi przez zarządzającego budynkiem kosztami i opłatami pobranymi od indywidualnych odbiorców w lokalach, różnicę tę uwzględnia się przy ustalaniu wysokości opłat na następny rok obrotowy. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 53. 1. W braku układów pomiarowo-rozliczeniowych, niezbędnych do stosowania opomiarowanego systemu rozliczeń, dopuszcza się stosowanie rozliczeń w systemie ryczałtowym z odbiorcami, do czasu zainstalowania przez przedsiębiorstwo energetyczne, prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła, niezbędnych układów pomiarowo-rozliczeniowych. 2. System rozliczeń ryczałtowych, o którym mowa w ust. 1, oparty jest na ryczałtowych cenach umownych, stosowanych przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. 3. Opłaty pobierane przez sprzedawcę w systemie rozliczeń ryczałtowych oblicza się na podstawie cen, o których mowa w ust. 2, które stanowią bazowe stawki opłat dla tego systemu rozliczeń. 4. Stawki opłat, stanowiące podstawę do obliczania wysokości opłat ryczałtowych, o których mowa w ust. 3, dostosowuje się do zmieniających się warunków ekonomicznych, według zasad określonych w § 17 ust. 1. 5. Podmioty stosujące system rozliczeń ryczałtowych są obowiązane do: 1) zastosowania opomiarowanego systemu rozliczeń po zainstalowaniu niezbędnego układu pomiarowo-rozliczeniowego, 2) wprowadzenia niezbędnych zmian w umowie sprzedaży ciepła, wynikających z zastosowania opomiarowanego systemu rozliczeń. 6. System rozliczeń ryczałtowych, o którym mowa w ust. 1-3, może być stosowany nie dłużej niż do dnia 30 września 1999 r. § 54. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne może opracować pierwszą taryfę na podstawie uzasadnionych kosztów, poniesionych w okresie ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających opracowanie taryfy. 2. Przy ustalaniu pierwszej taryfy zgodnie z zasadami określonymi w § 14, ze względu na ochronę interesów odbiorców, przedsiębiorstwo energetyczne nie może podwyższyć ostatnio stosowanych cen i stawek opłat o więcej niż 15%, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne przy ustaleniu pierwszej taryfy wprowadza nowe rodzaje cen i stawki opłat niż ostatnio stosowane, to średni wzrost cen i stawek opłat uwzględnionych w tej taryfie nie może być wyższy niż określony w ust. 2. 4. Przedsiębiorstwo energetyczne, w którym uzasadnione koszty prowadzenia działalności gospodarczej dotyczącej zaopatrzenia w ciepło były w ostatnim roku obrotowym wyższe od uzyskanych z tego tytułu przychodów, może dokonać podwyżki ostatnio stosowanych cen i stawek opłat, zgodnie z zasadami określonymi w art. 45 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 45 ust. 4 ustawy. 5. Postanowienia ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do zarządzającego budynkiem. § 55. 1. Jeżeli wymaga tego ochrona interesów odbiorców, przedsiębiorstwo energetyczne może stopniowo dostosowywać dotychczasowy system rozliczeń i taryfy do wymogów i zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu, a w szczególności stosować uśrednione: 1) koszty modernizacji i rozwoju rozproszonych źródeł i sieci ciepłowniczych eksploatowanych przez jedno przedsiębiorstwo energetyczne, jeżeli umożliwia to skoncentrowanie środków na realizację inwestycji modernizacyjnych i rozwojowych, wpływających na wzrost efektywności wykorzystania energii i ochronę środowiska, a w szczególności ograniczających tempo wzrostu opłat ponoszonych przez odbiorców, 2) stawki opłat i ceny dla rozproszonych źródeł i sieci ciepłowniczych eksploatowanych przez jedno przedsiębiorstwo energetyczne, jeżeli umożliwia to ograniczenie drastycznego wzrostu opłat ponoszonych przez odbiorców zaopatrywanych w ciepło z niskosprawnych źródeł ciepła lub ze źródeł ciepła, w których muszą być stosowane drogie sortymenty paliwa. 2. Dostosowywanie dotychczasowych systemów rozliczeń i taryf, o których mowa w ust. 1, do wymogów i zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu następuje w terminie nie dłuższym niż 3 lata od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 56. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 15 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania cen węgla brunatnego. (Dz. U. Nr 132, poz. 868) Na podstawie art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady kształtowania cen węgla brunatnego pomiędzy kopalnią a elektrownią. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) kopalni - rozumie się przez to zakład górniczy w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wydobywania węgla brunatnego, 2) elektrowni - rozumie się przez to przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, wykorzystujące w procesie energetycznym jako podstawowe paliwo węgiel brunatny, 3) cenie węgla - rozumie się przez to należność w złotych za 1 Mg węgla dostarczonego elektrowni, 4) węglu wskaźnikowym - rozumie się przez to węgiel brunatny o wartości opałowej 8 850 MJ/mg, zawartości popiołu 12% i zawartości siarki 0,6%. § 3. 1. Ceny węgla brunatnego ustala kopalnia w sposób zapewniający: 1) pokrycie uzasadnionych kosztów działalności kopalni, w tym kosztów modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska, z uwzględnieniem założeń polityki energetycznej państwa, a w szczególności z określoną w tych założeniach polityką inwestycyjną i cenową oraz innymi czynnikami wpływającymi na poziom uzasadnionych kosztów, stanowiących podstawę do ustalania cen węgla, 2) wyeliminowanie pokrywania kosztów dotyczących jednej grupy odbiorców węgla i jednego rodzaju działalności kopalni przychodami pochodzącymi ze sprzedaży węgla od innej grupy odbiorców węgla lub z innego rodzaju działalności gospodarczej. 2. Uzasadnione koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują koszty: 1) wydobycia i dostarczania węgla do uzgodnionego przez kopalnię i elektrownię miejsca dostarczania, 2) działalności pomocniczej w zakresie, w jakim warunkuje ona wydobycie i dostarczanie węgla, o którym mowa w pkt 1, 3) modernizacji, rozwoju i ochrony środowiska. § 4. 1. Uzasadnione koszty, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie: 1) kosztów wydobycia i dostarczania węgla, poniesionych w poprzednim roku obrotowym, 2) planowanych rocznych kosztów modernizacji i rozwoju, w tym kosztów związanych z realizacją inwestycji w zakresie ochrony środowiska. 2. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie ewidencji kosztów, prowadzonej zgodnie z przyjętymi w dokumentacji księgowej zasadami rachunkowości określonymi przepisami o rachunkowości, w sposób umożliwiający ustalenie kosztów stałych i kosztów zmiennych poniesionych przez kopalnię w stosunku do elektrowni. 3. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie obowiązującego dla kopalni planu rozwoju i modernizacji jako średnie roczne koszty w okresie objętym planem, wynikające z określonych w tym planie nakładów inwestycyjnych. § 5. 1. Podstawą do opracowania planu rozwoju i modernizacji kopalni, o którym mowa w § 4 ust. 3, jest uzgodniony z elektrownią plan dostaw węgla do elektrowni. 2. Kopalnia przedkłada elektrowni do zaopiniowania plan rozwoju i modernizacji kopalni w zakresie jego zgodności z planem dostaw węgla do elektrowni. 3. Plany rozwoju i modernizacji kopalni oraz plany dostaw węgla do elektrowni obejmują okres, dla którego ustala się bazową cenę dla węgla wskaźnikowego, o której mowa w § 6 ust. 4. § 6. 1. Cenę węgla ustala się jako bazową cenę dla węgla wskaźnikowego na podstawie kosztów jednostkowych, obliczanych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2. 2. Koszty jednostkowe dla węgla wskaźnikowego, o których mowa w ust. 1, oblicza się według wzoru: KJ=KU:IW gdzie poszczególne symbole oznaczają: KJ - koszt jednostkowy stanowiący podstawę do ustalenia bazowej ceny dla węgla wskaźnikowego [w zł/Mg], KU - uzasadnione koszty, o których mowa w § 3, bez podatku od towarów i usług [w zł], IW - ilość węgla dostarczonego do elektrowni w poprzednim roku obrotowym przeliczonego na węgiel wskaźnikowy [w Mg]. 3. Sposób przeliczania ilości węgla dostarczonego do elektrowni w poprzednim roku obrotowym na węgiel wskaźnikowy strony określają w umowie. 4. Bazową cenę dla węgla wskaźnikowego ustala się na podstawie kosztów jednostkowych, o których mowa w ust. 2, powiększonych o: 1) marżę zysku, nie wyższą niż 10%, 2) podatek od towarów i usług, określony w odrębnych przepisach. § 7. Okres, dla którego ustalana jest bazowa cena dla węgla wskaźnikowego, obejmuje od jednego roku do pięciu lat i jest określony przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki przy zatwierdzaniu bazowej ceny dla węgla wskaźnikowego. § 8. 1. W okresie, dla którego ustalona została bazowa cena dla węgla wskaźnikowego, kopalnia, nie częściej niż raz na 12 miesięcy, dostosowuje ceny węgla do zmieniających się warunków ekonomicznych. 2. Cenę dla węgla wskaźnikowego dostosowuje się do zmieniających się warunków ekonomicznych według wzoru: CN=CN-1{1+[(RPI)N-1-X]/100} gdzie poszczególne symbole oznaczają: CN - nową cenę dla węgla wskaźnikowego [w zł/Mg], CN-1 - bazową cenę dla węgla wskaźnikowego lub cenę węgla wskaźnikowego przed zmianą [w zł/Mg], (RPI)N-1 - wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych, jaki w okresie 12 miesięcy nastąpił w stosunku do ich poziomu uwzględnionego przy ostatniej zmianie ceny węgla, ustalony na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" [w %], X - współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania kopalni oraz zmianę wielkości i warunków wydobycia węgla w okresie 12 miesięcy. 3. Wartość współczynnika korekcyjnego "X", o którym mowa w ust. 2, ustala Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek kopalni przy zatwierdzaniu bazowej ceny dla węgla wskaźnikowego. § 9. Przeliczenie bazowej ceny dla węgla wskaźnikowego na ceny węgla o rzeczywistych parametrach jakościowych następuje w sposób określony w umowie sprzedaży. § 10. Kopalnia może opracować pierwszą bazową cenę dla węgla wskaźnikowego na podstawie uzasadnionych kosztów, poniesionych w okresie ostatnich 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających opracowanie bazowej ceny dla węgla wskaźnikowego, które nie pokrywają się z rokiem obrotowym. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad planowania i wykorzystywania środków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych. (Dz. U. Nr 132, poz. 869) Na podstawie art. 4 § 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: § 1. Planowanie i realizacja wydatków związanych z działalnością sądów wojskowych odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) - zwanej dalej "ustawą - Prawo budżetowe". § 2. Dochody i wydatki sądów wojskowych planuje się w odrębnym rozdziale klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 i Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556 oraz z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999). § 3. Właściwymi do planowania dochodów i wydatków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych są dysponenci środków budżetowych drugiego stopnia - dowódca Garnizonu Warszawa, dowódca Wojsk Lądowych, dowódca Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz dowódca Marynarki Wojennej. § 4. Podstawę planowania dochodów i wydatków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych stanowią: liczba etatów kalkulacyjnych oraz zadania dyrektywne określane każdorazowo w wytycznych Ministra Obrony Narodowej do planowania dochodów i wydatków budżetowych w Ministerstwie Obrony Narodowej. § 5. Dyrektor właściwego w sprawach sądów wojskowych departamentu Ministerstwa Sprawiedliwości przekazuje informacje o zakresie merytorycznych zadań realizowanych przez sądy wojskowe, mogących mieć znaczenie w planowaniu dochodów i wydatków tych sądów, w celu ich ujęcia w wytycznych, o których mowa w § 4. § 6. Dochody i wydatki związane z działalnością sądów wojskowych wykazywane w rozdziale, o którym mowa w § 2, zawierają wszystkie dochody i wydatki objęte klasyfikacją analityczną dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów Ministerstwa Obrony Narodowej, określoną w odrębnych przepisach, z wyjątkiem wydatków związanych z indywidualnymi należnościami rzeczowymi żołnierzy i równoważnikami wypłacanymi w zamian za te należności. § 7. Dyrektor departamentu, o którym mowa w § 5, lub osoba przez niego upoważniona uczestniczy w weryfikacji projektów budżetów przedstawianych przez dysponentów określonych w § 3, prowadzonej we właściwej w sprawach budżetu jednostce organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej na podstawie odrębnych przepisów - w odniesieniu do wydatków związanych z działalnością sądów wojskowych. § 8. 1. Realizacja wydatków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych odbywa się poprzez wojskowe jednostki budżetowe, których dowódcy są dysponentami środków budżetowych trzeciego stopnia, posiadające na zaopatrzeniu sądy wojskowe lub ich wydziały zamiejscowe, oraz przez innych dysponentów właściwych do realizowania określonych grup wydatków. 2. Dysponenci środków budżetowych, o których mowa w ust. 1, przekazują prezesom sądów i ich wydziałów zamiejscowych, w trybie przewidzianym dla sprawozdawczości budżetowej, informacje o realizacji wydatków zaopatrywanych sądów wojskowych. 3. Dyrektor właściwej w sprawach budżetu jednostki organizacyjnej Ministerstwa Obrony Narodowej przekazuje zbiorcze informacje o realizacji dochodów i wydatków budżetowych sądów wojskowych dyrektorowi departamentu, o którym mowa w § 5. 4. Zmiany w planach wydatków oraz przeniesienia wydatków pomiędzy dysponentami w trakcie roku budżetowego odbywają się w trybie i na zasadach określonych w ustawie - Prawo budżetowe, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii dyrektora departamentu, o którym mowa w § 5. 5. W przypadku zwiększenia budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej z tytułu podwyżek uposażeń żołnierzy i płac pracowników, zmiany w wydatkach osobowych sądów wojskowych dokonuje Minister Obrony Narodowej. § 9. Nadzór nad realizacją dochodów i wydatków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych sprawuje Minister Obrony Narodowej. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcania, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. (Dz. U. Nr 132, poz. 870) Na podstawie art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zakładami opieki zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanymi dalej "zakładami opieki zdrowotnej", są zespoły zakładów opieki zdrowotnej zarządów służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, szpitale specjalistyczne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji i sanatoria Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji tworzy, przekształca i likwiduje zakłady opieki zdrowotnej w trybie określonym w art. 36 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej "ustawą". 3. Wniosek o utworzenie i likwidację składa Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, natomiast o przekształcenie - kierownik zakładu opieki zdrowotnej za pośrednictwem Dyrektora Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 4. Akt o utworzeniu lub przekształceniu zakładu opieki zdrowotnej określa nazwę zakładu, siedzibę, formę gospodarki finansowej, podstawowe kierunki działalności, obszar działania oraz organ sprawujący nadzór nad zakładem. § 2. 1. Zakłady opieki zdrowotnej działają na podstawie statutu, który w szczególności określa: 1) nazwę zakładu, 2) cele i zadania zakładu, 3) siedzibę i obszar działania, 4) rodzaje i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, 5) organy zakładu i strukturę organizacyjną, 6) formę gospodarki finansowej. 2. Statut, o którym mowa w ust. 1, nadaje, zmienia i uchyla Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Statut zakładu opieki zdrowotnej może określać sposób uczestniczenia zakładu w prowadzeniu badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych lub realizacji celów naukowych i dydaktycznych oraz w kształceniu osób przygotowujących się do wykonywania zawodu medycznego lub wykonujących zawód medyczny. § 3. 1. Organizację wewnętrzną oraz ramowy zakres działania komórek organizacyjnych zakładu opieki zdrowotnej określa w regulaminie organizacyjnym Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Szczegółowy zakres obowiązków na poszczególnych stanowiskach pracy w zakładzie opieki zdrowotnej określa kierownik tego zakładu. § 4. 1. Odpowiedzialność za zarządzanie zakładem opieki zdrowotnej ponosi kierownik zakładu. 2. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej kieruje zakładem i reprezentuje go na zewnątrz. 3. Kierownik zakładu opieki zdrowotnej jest przełożonym pracowników zakładu. 4. Stosunek pracy z kierownikiem zakładu opieki zdrowotnej nawiązuje się na podstawie powołania, umowy o pracę lub na podstawie umowy cywilno-prawnej. 5. Nawiązania stosunku pracy, o którym mowa w ust. 4, dokonuje z upoważnienia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 5. 1. W zakładach opieki zdrowotnej przeprowadza się konkurs na stanowisko: 1) ordynatora, 2) naczelnej pielęgniarki, 3) przełożonej pielęgniarek zakładu, 4) pielęgniarki oddziałowej. 2. Konkurs, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzany jest odpowiednio na zasadach i w trybie określonych w art. 44a ustawy. § 6. 1. Przy zakładzie opieki zdrowotnej tworzy się radę społeczną, zwaną dalej "radą". 2. W skład rady wchodzą: 1) jako przewodniczący - przedstawiciel Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2) jako członkowie - po jednym przedstawicielu: a) Straży Pożarnej, b) Policji, c) Straży Granicznej - przy zakładach opieki zdrowotnej obejmujących swoim działaniem tę służbę, d) Służby Więziennej. 3. W posiedzeniach rady z głosem doradczym mają prawo uczestniczyć przedstawiciele związków zawodowych i samorządów zawodów medycznych. 4. Członkowi rady przysługuje zwolnienie z wykonywania obowiązków w ramach pracy na czas uczestniczenia w posiedzeniach rady. 5. Radę powołuje, odwołuje oraz zwołuje jej pierwsze posiedzenie Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 7. Rada realizuje zadania wynikające z art. 46 ustawy. § 8. 1. Skład rady i czas trwania jej kadencji określa statut zakładu opieki zdrowotnej. 2. Sposób zwoływania posiedzeń rady, tryb pracy i podejmowania uchwał określa regulamin rady zatwierdzony przez Dyrektora Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 3. Od uchwały rady kierownikowi zakładu opieki zdrowotnej przysługuje odwołanie do Dyrektora Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 9. 1. Podmiotem sprawującym nadzór nad zakładami opieki zdrowotnej jest Dyrektor Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. 2. Podmiot sprawujący nadzór dokonuje kontroli i oceny działalności zakładu opieki zdrowotnej oraz pracy kierownika zakładu. 3. Kontrola i ocena, o których mowa w ust. 2, obejmuje w szczególności: 1) realizację zadań statutowych, dostępność i poziom udzielanych świadczeń, 2) prawidłowość gospodarowania mieniem, 3) gospodarkę finansową. 4. Podmiot sprawujący nadzór w razie stwierdzenia, że decyzja kierownika zakładu opieki zdrowotnej jest sprzeczna z prawem, wstrzymuje jej wykonanie oraz zobowiązuje kierownika do jej zmiany lub cofnięcia. § 10. 1. Dyrektorowi Centralnego Zarządu Służby Zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do zakładów opieki zdrowotnej przysługuje prawo: 1) przeprowadzania czynności kontrolnych, a w szczególności: a) wizytacji pomieszczeń zakładu, b) sprawdzania przestrzegania spełniania wymagań dotyczących dopuszczenia do stosowania i sposobu użytkowania, przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, aparatury i sprzętu medycznego oraz ambulansów sanitarnych, c) żądania informacji i dokumentacji, w tym również dokumentacji medycznej, z zastrzeżeniem przepisu art. 18 ustawy, d) obserwowania czynności związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy, 2) wydawania zaleceń pokontrolnych mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, 3) wydawania w miarę potrzeby decyzji nakazujących usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości. 2. Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d), mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę wykonującą zawód medyczny. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 7/98. z dnia 20 października 1998 r. (Dz. U. Nr 132, poz. 871) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Lech Garlicki, Stefan J. Jaworski, Wiesław Johann, Jadwiga Skórzewska-Łosiak - sprawozdawca, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 20 października 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283), w zakresie dotyczącym najemców lokali mieszkalnych pozostających w administracji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, których najem nigdy nie był związany ze służbą w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej, z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 883), rozumiany jako odnoszący się jedynie do mieszkań funkcjonariuszy Służby Więziennej, nie jest niezgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ferdynand Rymarz Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. (Dz. U. Nr 133, poz. 872) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb wprowadzenia w życie ustaw: 1) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576), 2) z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577), 3) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578), 4) z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656), zwanej dalej "ustawą o podziale terytorialnym", 5) z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą kompetencyjną". Art. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o: 1) dotychczasowym wojewodzie, dotychczasowym urzędzie wojewódzkim i dotychczasowym województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176), 2) wojewodzie, urzędzie wojewódzkim i województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie o administracji rządowej w województwie i w ustawie o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, 3) dotychczasowym komendancie wojewódzkim lub dotychczasowej komendzie wojewódzkiej - rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 1998 r., 4) komendancie wojewódzkim lub komendzie wojewódzkiej - rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawach: o Policji i o Państwowej Straży Pożarnej, w brzmieniu nadanym przez ustawę kompetencyjną, 5) dotychczasowym wojewódzkim funduszu - rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą dotychczasowego wojewody, 6) wojewódzkim funduszu - rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą władz samorządu województwa, 7) staroście - rozumie się przez to także przewodniczącego zarządu miasta na prawach powiatu. Art. 3. Wdrożenie reformy administracji publicznej należy do zakresu działania ministra właściwego do spraw administracji publicznej oraz do innych organów administracji rządowej - zgodnie z ich właściwością. Art. 4. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy wdrożenie reformy administracji publicznej na obszarze województwa należy do Delegata Rządu do Spraw Reformy Ustrojowej w Województwie, zwanego dalej "Delegatem Rządu", będącego pełnomocnikiem Rządu w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. z 1996 r. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943). 2. W przypadku powołania na Delegata Rządu osoby będącej dotychczasowym wojewodą, zakres zadań i kompetencji tego wojewody wykonuje dotychczasowy wicewojewoda. 3. Z dniem powołania Delegata Rządu Prezes Rady Ministrów jednocześnie powierza Delegatowi Rządu pełnienie obowiązków wojewody od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia powołania wojewody w trybie ustawy o administracji rządowej w województwie, z wyjątkiem uprawnień określonych w art. 28 ust. 1 wymienionej ustawy. Delegatowi Rządu będącemu dotychczasowym wojewodą przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla wojewody w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. 4. Przepisu art. 10 ust. 4 ustawy, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się. Art. 5. 1. Do zadań Delegata Rządu należy: 1) koordynowanie prac organów administracji rządowej w zakresie spraw związanych z wdrożeniem reformy administracji publicznej w województwie, 2) współdziałanie z organami jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw związanych z reformą administracji publicznej w województwie, 3) przygotowanie administracji publicznej do działania od dnia 1 stycznia 1999 r., w tym: a) zapewnienie, we współpracy z gminami i terenowymi organami administracji rządowej, warunków umożliwiających odbycie - w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. - posiedzeń rad powiatowych i sejmików województw, b) nadzorowanie kierowników urzędów rejonowych w zakresie tworzenia przez nich starostw powiatowych na obszarze ich działania, c) wskazanie lokalizacji urzędów i jednostek organizacyjnych zespolonej administracji rządowej w województwie, d) przygotowanie projektu tymczasowego statutu urzędu wojewódzkiego, obowiązującego do czasu nadania statutu na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie, e) przygotowanie, do dnia 28 grudnia 1998 r., projektu tymczasowego regulaminu urzędu wojewódzkiego i innych aktów w zakresie organizacji urzędu do czasu ich ustalenia na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie, f) uzgodnienie, do dnia 28 grudnia 1998 r., tymczasowych regulaminów komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, będących aparatem pomocniczym kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, g) uzgodnienia dotyczące przekazywania zadań z zakresu administracji rządowej organom jednostek samorządu terytorialnego w drodze porozumienia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o administracji rządowej w województwie, h) koordynowanie przekazywania instytucji i jednostek organizacyjnych lub ich części odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego, i) sprawowanie nadzoru nad ewidencją zobowiązań i inwentaryzacją obiektów, nieruchomości, urządzeń, sprzętu i dokumentacji, w tym archiwalnej, likwidowanych, przekształcanych lub przekazywanych jednostek organizacyjnych, a także nad protokolarnym ich przekazywaniem, j) zapewnienie funkcjonowania, od dnia 1 stycznia 1999 r., komitetów, zespołów, rad i innych ciał kolegialnych, wykonujących zadania określone w odrębnych ustawach, k) współpraca z organami samorządu województwa i powiatów w przygotowaniu ich statutów i regulaminów, 4) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej miesięcznych sprawozdań ze swojej działalności, ocen i wniosków wynikających z wykonywanych zadań oraz informacji o występujących zagrożeniach, 5) wykonywanie innych zadań określonych przez Prezesa Rady Ministrów lub ministra właściwego do spraw administracji publicznej, w szczególności w zakresie koordynowania prac pełnomocnika regionalnej kasy chorych; art. 7 stosuje się odpowiednio. 2. W zakresie określonym w ust. 1 organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do współdziałania z Delegatem Rządu, w tym w szczególności do udzielania niezbędnych informacji. 3. Nadzór nad działalnością Delegata Rządu sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, nada najpóźniej do dnia 15 grudnia 1998 r., w drodze zarządzenia, urzędowi wojewódzkiemu tymczasowy statut. 5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i szczegółowe zasady tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy o administracji rządowej w województwie. Art. 6. 1. Tymczasowy statut urzędu wojewódzkiego oraz regulamin, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 lit. e), wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. 2. Tymczasowy statut urzędu wojewódzkiego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, o którym mowa w art. 43 ustawy o administracji rządowej w województwie. Art. 7. 1. Delegat Rządu może wydawać polecenia obowiązujące organy administracji rządowej na obszarze województwa, z wyjątkiem organów określonych w załączniku do ustawy o administracji rządowej w województwie. O wydanych poleceniach Delegat Rządu niezwłocznie informuje właściwego ministra. 2. Z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej oraz indywidualnych spraw pracowniczych. 3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom administracji specjalnej i wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu. Art. 8. 1. Organem pomocniczym Delegata Rządu jest Zespół do Spraw Wdrożenia Reformy Administracji Publicznej w Województwie, zwany dalej "Zespołem". W skład Zespołu wchodzą dotychczasowi wojewodowie mający siedziby na obszarze województwa oraz inne osoby powołane przez Delegata Rządu. 2. Delegat Rządu wyznacza sekretarza Zespołu kierującego bieżącymi pracami Zespołu. 3. Delegat Rządu może powoływać inne zespoły o charakterze opiniodawczo-doradczym. 4. Obsługę merytoryczną, finansową, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Delegata Rządu oraz Zespołu wykonuje dotychczasowy urząd wojewódzki w mieście będącym siedzibą wojewody oraz inne dotychczasowe urzędy wojewódzkie na obszarze województwa. Art. 9. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania dotychczasowych wojewodów i wicewojewodów. Wygaśnięcie aktu powołania jest równoznaczne z odwołaniem w rozumieniu przepisów o wynagradzaniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. Art. 10. Od dnia powołania do dnia 31 grudnia 2000 r. wojewoda wykonuje jednocześnie zadania i ma kompetencje Delegata Rządu określone w ustawie. Rozdział 2 Organizacja administracji publicznej Art. 11. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się: 1) Główny Inspektorat Weterynarii, 2) Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków - działające na podstawie odrębnych przepisów. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób tworzenia urzędów, o których mowa w ust. 1, w szczególności poprzez wyłączenie odpowiednich jednostek organizacyjnych ze struktury organizacyjnej właściwych ministerstw. Art. 12. 1. Dotychczasowe urzędy wojewódzkie w: Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Olsztynie, Opolu, Poznaniu, Rzeszowie, Szczecinie, Warszawie i Wrocławiu stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. urzędami wojewódzkimi. 2. Dotychczasowe urzędy wojewódzkie nie wymienione w ust. 1 wchodzą z dniem 1 stycznia 1999 r. w skład urzędu wojewódzkiego w województwie, na którego obszarze miały swoje siedziby. Art. 13. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania kierowników urzędów rejonowych i ich zastępców. Art. 14. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r.: 1) urzędy rejonowe oraz zamiejscowe jednostki urzędów rejonowych w tych miastach będących siedzibami władz powiatów, w których nie ma siedzib władz miasta na prawach powiatu, stają się starostwami powiatowymi, 2) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu stają się starostwami powiatowymi powiatów mających siedziby swoich władz w tych miastach, 3) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu, w których nie ma siedziby władz innego powiatu, wchodzą w skład urzędu miasta, 4) urzędy rejonowe nie wymienione w pkt 1-3 wchodzą w skład starostwa powiatowego powiatu, na którego obszarze miały siedziby. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się starostwa powiatowe w miastach będących siedzibami władz powiatu, w których przed tym dniem nie było siedziby urzędu rejonowego lub zamiejscowej jednostki urzędu rejonowego. 3. Dla obszaru miasta na prawach powiatu funkcję starostwa powiatowego pełni urząd miasta. Art. 15. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. rozwiązuje się miejskie strefy usług publicznych, utworzone na podstawie ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120). 2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. urzędy miejskich stref usług publicznych stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. odpowiednio starostwami powiatowymi albo tworzą starostwa powiatowe w połączeniu z urzędem rejonowym lub jego zamiejscową jednostką, mającymi siedziby na obszarze powiatu. Art. 16. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne mające siedziby w mieście będącym siedzibą wojewody: 1) komenda wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej, 2) komenda wojewódzka Policji, 3) kuratorium oświaty, 4) okręgowa delegatura Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, 5) okręgowy inspektorat inspekcji nasiennej, 6) wojewódzki inspektorat nadzoru farmaceutycznego, 7) wojewódzki inspektorat ochrony roślin, 8) wojewódzki inspektorat ochrony środowiska, 9) wojewódzki inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej, 10) wojewódzki inspektorat weterynarii, 11) wojewódzka stacja sanitarno-epidemiologiczna, 12) wojewódzki oddział Państwowej Służby Ochrony Zabytków - stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, w rozumieniu ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32. 2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. jednostki wymienione w ust. 1, w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami wojewodów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, w drodze zarządzenia wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., może ustalić inne niż określone w ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich. Art. 17. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne mające siedziby w mieście będącym siedzibą władz powiatu: 1) komenda rejonowa Państwowej Straży Pożarnej, 2) komenda rejonowa Policji, 3) rejonowy inspektorat weterynarii, 4) terenowa stacja sanitarno-epidemiologiczna - stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, w rozumieniu ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32. 2. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami władz powiatów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych. 3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, uzgodniony z właściwym starostą, w drodze zarządzenia wydanego do dnia 15 grudnia 1998 r., może ustalić inne niż wynikające z ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, w miastach będących siedzibą władz miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście stają się miejskimi jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na obszarze tego miasta i powiatu, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i starostę. 6. W razie braku porozumienia, o którym mowa w ust. 5, w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia stanowiska albo od dnia pisemnego poinformowania współdziałającego przewodniczącego zarządu o zamiarze odwołania z funkcji, uprawnienia prezydenta miasta i starosty przejmuje wojewoda. 7. Uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 2-5 ustawy o samorządzie powiatowym wykonuje odrębnie prezydent miasta w miastach na prawach powiatu i starosta, zgodnie z właściwością miejscową. Art. 18. 1. Z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy ministrowie i centralne organy administracji rządowej, nadzorujący terenowe organy rządowej administracji specjalnej, których zadania z dniem 1 stycznia 1999 r. są przejmowane odpowiednio przez samorządy województw, powiaty, kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewodów oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem starostów, w terminie do dnia 30 listopada 1998 r., zapewnią dostosowanie ich organizacji, w ramach swoich kompetencji, do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dotychczasowych wojewodów i podległych im jednostek organizacyjnych, których zadania z dniem 1 stycznia 1999 r. przejmują odpowiednie jednostki samorządu terytorialnego lub wojewodowie. Art. 19. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia wydanego do dnia 31 grudnia 1998 r., dostosuje organizację i obszar działania wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewódzkie urzędy pracy stają się wojewódzkimi urzędami pracy wchodzącymi w skład urzędu marszałkowskiego, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewoda przejmuje odpowiednią część mienia wojewódzkiego urzędu pracy, służącą wykonywaniu jego zadań w zakresie przeciwdziałania bezrobociu, oraz zespół pracowników. 4. Z dniem 1 stycznia 2000 r. urzędy pracy nie wymienione w ust. 2 stają się powiatowymi urzędami pracy wchodzącymi w skład powiatowej administracji zespolonej. 5. Do przejęcia urzędów pracy lub ich części, o których mowa w ust. 2-4, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych, z tym że przepisy art. 54, 57 i 58 stosuje się odpowiednio. Art. 20. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia wydanego do dnia 31 grudnia 1998 r., dostosuje organizację regionalnych i wojewódzkich komend Ochotniczych Hufców Pracy do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. 2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewódzkie komendy Ochotniczych Hufców Pracy stają się jednostkami organizacyjnymi urzędów marszałkowskich. 3. Do przejęcia wojewódzkich komend Ochotniczych Hufców Pracy stosuje się przepisy niniejszej ustawy dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych. Art. 21. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., organizację dyrekcji okręgowych dróg publicznych oraz będących ich częściami zarządów drogowych i drogowej służby liniowej, która umożliwi dostosowanie z dniem 1 stycznia 1999 r. organizacji tych jednostek do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. Art. 22. Minister Finansów w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, dostosuje organizację, obszar działania urzędów i izb skarbowych oraz urzędów kontroli skarbowej, a także ich siedziby do organizacji administracji publicznej określonej w ustawach, o których mowa w art. 1. Art. 23. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności stają się powiatowymi zespołami do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Krajowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności staje się wojewódzkim zespołem do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności w województwie mazowieckim i zostaje przejęty przez wojewodę mazowieckiego. 3. Zespoły, o których mowa w ust. 1, do czasu powołania powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, wykonują zadania na obszarze więcej niż jednego powiatu. 4. Do przejęcia zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych. 5. Do czasu powołania wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności zespołem orzekającym w drugiej instancji jest zespół, o którym mowa w ust. 2. 6. Zespoły, o których mowa w ust. 1, działają do czasu powołania nowych zespołów, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zespołów i ich właściwość miejscową. Art. 24. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 4, jednostki organizacyjne powiatowych służb, inspekcji i straży, o których mowa w art. 17 ust. 1, w miastach będących siedzibami władz powiatu, w których przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib odpowiednich rejonowych jednostek organizacyjnych. 2. Do czasu zorganizowania jednostek organizacyjnych w powiatach, o których mowa w ust. 1, oraz powołania ich kierowników zadania tych kierowników wykonują kierownicy jednostek organizacyjnych powiatowych służb, inspekcji i straży właściwych dla sąsiedniego powiatu. 3. W przypadku określonym w ust. 2 nie stosuje się przepisów art. 17 ust. 5-7. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, oraz obszar ich działania. Art. 25. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa następujące wojewódzkie państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej: 1) biura planowania przestrzennego, 2) ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, 3) biura geodezji i terenów rolnych oraz ich oddziały, 4) zarządy melioracji i urządzeń wodnych, 5) zakłady konserwacji urządzeń wodnych i melioracyjnych, 6) ośrodki medycyny pracy, 7) kolumny transportu sanitarnego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego, które z tym dniem stają się wojewódzkimi osobami prawnymi w rozumieniu ustawy o samorządzie województwa. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują wojewódzkie ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wojewodowie przejmują, mające siedzibę na obszarze województwa, przedsiębiorstwa państwowe i państwowe jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez dotychczasowych wojewodów i nie przejmowane przez samorząd województwa lub powiat, w tym w szczególności wojewódzkie ośrodki informatyki, ośrodki doradztwa rolniczego, z wyjątkiem ośrodków doradztwa rolniczego, które po tym dniu przejmie minister właściwy do spraw rolnictwa w celu utworzenia Krajowego Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich. Art. 26. 1. Przejęcie przez jednostki samorządu terytorialnego instytucji i jednostek organizacyjnych określonych w ustawie kompetencyjnej oraz niniejszej ustawie następuje z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. 2. Przejęcie instytucji i jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, mających siedzibę na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego następuje również wtedy, gdy dotychczasowy obszar działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych obejmuje obszar więcej niż jednej jednostki samorządu terytorialnego i jeżeli: 1) organ administracji rządowej, któremu ta instytucja lub jednostka podlega lub jest podporządkowana, nie dokona jej podziału we właściwym trybie do dnia 31 grudnia 1998 r. lub 2) właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego, których obszar pokrywa się z obszarem działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych, nie zawrą do dnia 31 grudnia 1998 r. porozumienia, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym lub w art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa, określającego jednostki samorządu terytorialnego właściwe do przejęcia instytucji lub jednostek organizacyjnych. 3. Podział instytucji lub jednostek organizacyjnych, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może polegać w szczególności na utworzeniu dwóch lub więcej instytucji lub jednostek organizacyjnych na podstawie wydzielonych części mienia i zespołu pracowników instytucji lub jednostki organizacyjnej podlegającej podziałowi. 4. Jeżeli do dnia 31 grudnia 1998 r. nie zostanie dokonany podział instytucji lub jednostki organizacyjnej lub nie zostaną zawarte porozumienia, o których mowa w ust. 2, podziału tych instytucji lub jednostki organizacyjnej dokonuje, w drodze decyzji, właściwy wojewoda. Art. 27. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się urzędy marszałkowskie w miastach będących siedzibami władz samorządu województwa. Art. 28. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komend wojewódzkich, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz ich zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i komendanta wojewódzkiego Policji oraz ich zastępców, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi wojewódzcy (okręgowi) inspektorzy i kierownicy innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3-12, oraz ich zastępcy stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio wojewódzkich inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców. 3. Osoby, o których mowa w ust. 2, pełnią obowiązki do czasu powołania wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komend rejonowych Państwowej Straży Pożarnej i komendanci komend rejonowych Policji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz ich zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendantów komend powiatowych Państwowej Straży Pożarnej i komendantów komend powiatowych Policji oraz ich zastępców. 5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. rejonowi inspektorzy i kierownicy innych rejonowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4, oraz ich zastępcy stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio powiatowych inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców. 6. Osoby, o których mowa w ust. 5, pełnią obowiązki do czasu powołania powiatowych inspektorów i kierowników innych powiatowych jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 7. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 2 i 5, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. Art. 29. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. odwołuje się dotychczasowych wojewódzkich (okręgowych) komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 2, oraz ich zastępców, z zastrzeżeniem 2. 2. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 1, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. 3. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. osoby, o których mowa w ust. 1, wykonują zadania ustalone przez odpowiednich wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych lub osoby pełniące ich obowiązki zgodnie z art. 28 ust. 2. 4. Z dniem 31 grudnia 1998 r. odwołuje się dotychczasowych rejonowych komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 2, oraz ich zastępców. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 30. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach, które były siedzibami więcej niż jednej komendy rejonowej Policji, tworzy się z dotychczasowych komend rejonowych komendę miejską Policji. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się, w miastach liczących więcej niż 700 000 mieszkańców i będących siedzibami władz powiatu, komendę powiatową Policji, z zastrzeżeniem art. 32. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r.: 1) komisariaty Policji w miastach będących siedzibami władz powiatów, w których przed tym dniem nie było siedzib komend rejonowych Policji, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1 i 2, stają się komendami powiatowymi Policji, 2) dotychczasowe komisariaty i komisariaty specjalistyczne Policji stają się komisariatami i komisariatami specjalistycznymi Policji podległymi właściwym miejscowo komendantom odpowiednio: powiatowym (miejskim) i wojewódzkim Policji. 4. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy pełnomocników do spraw organizacji komend miejskich Policji, o których mowa w ust. 1, oraz komend powiatowych Policji, o których mowa w ust. 2, spośród komendantów komend rejonowych Policji działających na obszarze miasta. 5. W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 4: 1) uprawnienia określone w art. 6c ust. 1 i art. 6e ust. 2 pkt 2 ustawy o Policji wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta na prawach powiatu i starostę, a określone w art. 11 ustawy o Policji, przez prezydenta miasta lub starostę - zgodnie z właściwością miejscową; przepis art. 17 ust. 5-7 stosuje się odpowiednio, 2) w skład komisji konkursowej, o której mowa w art. 6h ust. 4 pkt 2 ustawy o Policji, wchodzą jako przedstawiciele władz samorządowych: jeden przedstawiciel prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i jeden przedstawiciel starosty powiatu, którego władze mają swoją siedzibę w tym mieście. Art. 31. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komisariatów i komisariatów specjalistycznych Policji stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio: 1) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, w przypadku określonym w art. 30 ust. 3 pkt 1, 2) komendanta komisariatu Policji, 3) komendanta komisariatu specjalistycznego Policji. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komendanci rejonowi będący pełnomocnikami, o których mowa w art. 30 ust. 4, stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendanta miejskiego lub powiatowego Policji. 3. Pełnienie obowiązków komendantów Policji, o których mowa w ust. 1 i 2, trwa nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r. 4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zastępców komendantów komisariatów Policji. Art. 32. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się komendę wojewódzką Policji obejmującą zakresem swojego działania obszar województwa mazowieckiego, z wyłączeniem obszaru powiatu warszawskiego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Komenda Stołeczna Policji staje się jednostką organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy Komendanta Stołecznego Policji, wykonującą swoje zadania na obszarze powiatu warszawskiego. 3. Komenda Stołeczna Policji działa na prawach komendy wojewódzkiej i nie wchodzi w skład zespolonej administracji powiatowej. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowy Komendant Stołeczny Policji oraz jego zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio Komendanta Stołecznego Policji oraz jego zastępców. 5. Komendant Stołeczny Policji wykonuje na obszarze powiatu warszawskiego zadania i kompetencje odpowiadające zadaniom i kompetencjom komendanta komendy powiatowej i wojewódzkiej Policji. Komendant wojewódzkiej komendy Policji, o którym mowa w ust. 1, wykonuje swoje zadania i kompetencje na obszarze województwa mazowieckiego, z wyjątkiem obszaru powiatu warszawskiego. 6. Komendant Główny Policji powołuje Komendanta Stołecznego Policji, na wniosek wojewody mazowieckiego i odwołuje go po zaopiniowaniu przez tego wojewodę. 7. Komendant Główny Policji, na wniosek Komendanta Stołecznego Policji, powołuje i odwołuje I i II zastępcę Komendanta Stołecznego Policji. 8. Do konkursu na stanowisko Komendanta Stołecznego Policji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o Policji dotyczące konkursu na stanowisko komendanta wojewódzkiego, z tym że w skład komisji konkursowej wchodzi zamiast przedstawiciela sejmiku województwa przedstawiciel rady powiatu. Pozostałe przepisy ustawy o Policji dotyczące trybu oraz zasad powoływania i odwoływania komendanta wojewódzkiego stosuje się odpowiednio. 9. Kompetencje starosty warszawskiego w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji określone w ustawie o samorządzie powiatowym i w ustawie o Policji wykonuje wojewoda mazowiecki. 10. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, w których organem właściwym jest: 1) komendant powiatowy Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest komendant komendy wojewódzkiej, o której mowa w ust. 1, 2) komendant wojewódzki Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest Komendant Główny Policji. 11. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy spośród oficerów Policji pełnomocnika do spraw organizacji komendy, o której mowa w ust. 1, który z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się pełniącym obowiązki komendanta tej komendy. Art. 33. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. osoby pełniące obowiązki: 1) komendanta wojewódzkiego Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend wojewódzkich i komisariatów specjalistycznych, które miały siedziby na obszarze województwa, 2) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend rejonowych i komisariatów, które miały siedziby na obszarze powiatu lub miasta na prawach powiatu. 2. Uprawnienie, o którym mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o Policji, w okresie do dnia 30 czerwca 1999 r. przysługuje właściwym komendantom wojewódzkim Policji. Art. 34. W przypadkach określonych w art. 17 ust. 4 uprawnienia, o których mowa w art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i starostę, a uprawnienia określone w art. 14 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej - przez prezydenta miasta lub starostę zgodnie z ich właściwością miejscową. Przepis art. 17 ust. 6 stosuje się odpowiednio. Art. 35. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki ratowniczo-gaśnicze Państwowej Straży Pożarnej stają się jednostkami ratowniczo-gaśniczymi komend powiatowych lub komend miejskich Państwowej Straży Pożarnej w powiatach, na których obszarze znajdują się siedziby tych jednostek. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. stosunek służbowy dowódców jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej przekształca się w stosunek służbowy na podstawie mianowania. 3. Do dnia 30 czerwca 1999 r. jednostki ratowniczo-gaśnicze komend powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej mogą prowadzić działania ratowniczo-gaśnicze na dotychczasowych obszarach operacyjnych. 4. Do dnia 30 czerwca 1999 r. stanowiska kierowania dotychczasowych komendantów zniesionych komend wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej podlegają komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. Art. 36. Z dniem 1 stycznia 1999 r. osoby pełniące obowiązki komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec strażaków i pracowników zniesionych komend wojewódzkich i rejonowych Państwowej Straży Pożarnej, które miały siedziby na obszarze województwa. Art. 37. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. znosi się komisje dyscyplinarne, o których mowa w art. 121 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, działające przy dotychczasowych komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Komisje dyscyplinarne przy dotychczasowych komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów stają się komisjami dyscyplinarnymi przy komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej. 3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się odpowiednio do komisji dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 2. Art. 38. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach będących siedzibami wojewodów tworzy się wojewódzkie inspektoraty nadzoru budowlanego. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. terenowe biura inspekcyjno-kontrolne Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego mające siedziby w miastach, o których mowa w ust. 1, wchodzą w skład wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. 3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekaże z majątku Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego część wyposażenia wojewódzkim inspektoratom nadzoru budowlanego. Art. 39. 1. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 30 listopada 1998 r. powierzy pełnienie obowiązków wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego osobie, która jest pracownikiem aparatu wykonawczego organów nadzoru budowlanego. Z zastrzeżeniem art. 41 i 42 pełniący obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego wykonują swoje zadania i kompetencje od dnia 1 stycznia 1999 r. do czasu powołania we właściwym trybie wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Pracownicy Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego zatrudnieni w terenowych biurach inspekcyjno-kontrolnych, mający siedziby w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów, stają się z tym dniem pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. 3. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego, określone w art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. Art. 40. Z dniem 1 stycznia 1999 r. w miastach będących siedzibami władz powiatów tworzy się powiatowe inspektoraty nadzoru budowlanego. Art. 41. 1. Pełniący obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 15 grudnia 1998 r. powierzy pełnienie obowiązków powiatowego inspektora nadzoru budowlanego osobie będącej pracownikiem aparatu wykonawczego organów nadzoru budowlanego. Pełniący obowiązki powiatowego inspektora nadzoru budowlanego wykonują swoje kompetencje od dnia 1 stycznia 1999 r. do czasu powołania we właściwym trybie powiatowych inspektorów nadzoru budowlanego, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 2. Pracownicy urzędów rejonowych wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio. 3. Wykazy pracowników, o których mowa w ust. 2, przygotowuje kierownik urzędu rejonowego. Art. 42. 1. Organizację wojewódzkiego inspektoratu nadzoru budowlanego określa tymczasowy regulamin organizacyjny, ustalony, w uzgodnieniu z Delegatem Rządu, do dnia 31 grudnia 1998 r. przez pełniącego obowiązki wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego. 2. Organizację powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego określają tymczasowe regulaminy organizacyjne, ustalone przez pełniących obowiązki wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego. Art. 43. 1. Dotychczasowe wojewódzkie fundusze, których siedziby znajdują się w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządów województw, włącza się z tym dniem do dotychczasowego wojewódzkiego funduszu, którego siedzibą jest miasto będące siedzibą władz samorządu województwa. 2. Dotychczasowy wojewódzki fundusz, którego siedzibą jest miasto będące z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą władz samorządu województwa, z włączonymi wojewódzkimi funduszami, o których mowa w ust. 1, staje się z tym dniem wojewódzkim funduszem i wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowych wojewódzkich funduszy. 3. Zarządy dotychczasowych wojewódzkich funduszy sporządzą, do dnia 31 grudnia 1998 r., wykaz zobowiązań i wierzytelności tych funduszy. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowe wojewódzkie fundusze nie mogą zaciągać zobowiązań obciążających majątek funduszu statutowego i rezerwowego. Art. 44. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania prezesów zarządów oraz zastępców prezesów zarządów dotychczasowych wojewódzkich funduszy, których siedziby znajdują się w miastach nie będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządu województwa. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. prezesi zarządów oraz zastępcy prezesów zarządów dotychczasowych wojewódzkich funduszy, których siedziby znajdują się w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządu województwa, do czasu powołania zarządów wojewódzkich funduszy we właściwym trybie pełnią obowiązki odpowiednio prezesów zarządów lub ich zastępców. 3. Z dniem 31 grudnia 1998 r. rady nadzorcze dotychczasowych wojewódzkich funduszy ulegają rozwiązaniu. Do dnia 31 stycznia 1999 r. zarządy województw powołają rady nadzorcze wojewódzkich funduszy. Art. 45. Do czasu nadania statutu wojewódzkiemu funduszowi stosuje się statut dotychczasowego wojewódzkiego funduszu, którego siedzibą jest miasto będące z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą władz samorządu województwa. Art. 46. 1. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, w drodze zarządzenia wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., wydzieli z dniem 31 grudnia 1998 r. z przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" 16 jednostek organizacyjnych o nazwie "Okręgowy Inspektorat Sanitarny Polskich Kolei Państwowych" i utworzy z nich z tym dniem państwowe jednostki organizacyjne - publiczne zakłady opieki zdrowotnej - o nazwie "kolejowa stacja sanitarno-epidemiologiczna". 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. kolejowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, o których mowa w ust. 1, stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy kolejowego inspektora sanitarnego. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi okręgowi inspektorzy sanitarni Polskich Kolei Państwowych stają się pełniącymi obowiązki kolejowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania kolejowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy portowych inspektorów sanitarnych. 5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi portowi inspektorzy sanitarni stają się pełniącymi obowiązki portowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania portowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. Art. 47. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki samorządu terytorialnego przejmują uprawnienia organu administracji rządowej, który utworzył samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej. 2. Prezes Rady Ministrów określi do dnia 30 listopada 1998 r., w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów, o których mowa w ust. 1, oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. 3. Przejęcie zakładów, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z tym że majątek ruchomy Skarbu Państwa, przekazany w nieodpłatne użytkowanie samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. własnością tych zakładów. Art. 48. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują publiczne szkoły podstawowe specjalne, szkoły ponadpodstawowe, szkoły sportowe i mistrzostwa sportowego oraz placówki wymienione w art. 2 pkt 3-5 i 7 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez dotychczasowych wojewodów oraz właściwych ministrów. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorządy województw przejmują publiczne zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli - z wyjątkiem placówek o zasięgu ogólnokrajowym, biblioteki pedagogiczne oraz szkoły i placówki o znaczeniu regionalnym określone w odrębnych przepisach, prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez dotychczasowych wojewodów oraz właściwych ministrów. 3. Przyjęcie szkół i placówek wymienionych w ust. 1 i 2 następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Przepis art. 89 stosuje się odpowiednio. Art. 49. 1. Z dniem 1 stycznia 2001 r. zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych przechodzi odpowiednio do obowiązkowych zadań samorządu województwa lub powiatu. 2. Zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych może przejść do obowiązkowych zadań własnych samorządu województwa lub powiatu w terminie wcześniejszym niż określony w ust. 1, w drodze porozumienia między organem odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego a ministrem właściwym do spraw kultury. 3. Do czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych należy do ministra właściwego do spraw kultury. Art. 50. Z dniem 1 stycznia 1999 r. minister właściwy do spraw oświaty i wychowania przejmuje placówki doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnokrajowym, prowadzone dotychczas przez właściwych ministrów. Art. 51. Do nauczycieli zatrudnionych w Centralnej Komisji Egzaminacyjnej, okręgowych komisjach egzaminacyjnych i w specjalistycznych jednostkach nadzoru, o których mowa odpowiednio w art. 9a ust. 1, art. 9c ust. 1 i w art. 32a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) dotyczące nauczycieli zatrudnionych w urzędach organów administracji rządowej. Rozdział 3 Sprawy pracownicze Art. 52. 1. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, wykonujący do dnia wejścia w życie ustawy zadania i kompetencje podlegające przejęciu przez samorząd województwa lub powiat, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami urzędu marszałkowskiego lub starostwa powiatowego. 2. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, nie wymienieni w ust. 1, wykonujący z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu wojewódzkiego. Art. 53. 1. Pracownicy urzędów rejonowych i zamiejscowych jednostek tych urzędów, mających siedziby na obszarze powiatu, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się odpowiednio pracownikami starostwa powiatowego lub urzędu miasta, zgodnie z art. 14 ust. 1. 2. Do kierowników urzędów rejonowych oraz ich zastępców stosuje się przepis ust. 1 oraz odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2. Art. 54. Pracownicy urzędów terenowych organów rządowej administracji specjalnej i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład rządowej administracji ogólnej, wykonujący zadania i kompetencje, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się zadaniami i kompetencjami służb, inspekcji i straży działających pod zwierzchnictwem wojewody lub starosty albo urzędów wojewódzkich, marszałkowskich lub starostw powiatowych, z tym dniem stają się pracownikami jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy kierowników odpowiednich służb, inspekcji i straży wojewódzkich lub powiatowych albo odpowiednich urzędów. Art. 55. 1. Stosownie do podziału zadań i kompetencji między administrację rządową a jednostki samorządu terytorialnego pracownicy dotychczasowych państwowych jednostek organizacyjnych nie wymienieni w art. 52-54 stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami odpowiednio wojewódzkich samorządowych lub powiatowych jednostek organizacyjnych albo jednostek podległych lub podporządkowanych wojewodzie. 2. Osoby pełniące na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów funkcje kierowników jednostek, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób wymienionych w art. 29, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. kierownikami tych jednostek. Art. 56. 1. Pracownicy biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedziby na obszarze województwa z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu marszałkowskiego w tym województwie. 2. Pracownicy urzędów miejskich stref usług publicznych mających siedziby w miastach będących siedzibami starostw powiatowych z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami tych starostw. 3. Marszałek województwa przejmuje, z dniem wyboru, uprawnienia pracodawcy w stosunku do pracowników biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedzibę na obszarze województwa. Art. 57. 1. Pracodawcy zatrudniający pracowników, o których mowa w art. 52-54 i w art. 56, w terminie do dnia 30 października 1998 r., przygotują imienne wykazy osób wykonujących z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje podlegające przejęciu, odpowiednio do ich podziału, przez jednostki samorządu terytorialnego i administrację rządową w województwie. 2. Pracodawcy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do dnia 15 listopada 1998 r. podać na piśmie zainteresowanym pracownikom dane dotyczące nazwy i siedziby nowego pracodawcy. Przepisy art. 231 § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 3. Delegat Rządu ustali i przekaże zbiorcze wykazy osób przechodzących do jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio dotychczasowemu wojewodzie, marszałkowi województwa i starostom, a w miastach na prawach powiatu - prezydentom miast. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy: 1) obszar działania urzędów rejonowych, urzędów organów administracji specjalnej i urzędów miejskich stref usług publicznych nie odpowiada obszarowi powiatu, 2) obszar działania wojewódzkiego sejmiku samorządowego nie odpowiada obszarowi województwa. Art. 58. 1. Stosunki pracy z pracownikami, o których mowa w art. 52-54 i 56, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r., jeżeli przed dniem 31 maja 1999 r. nie zostaną im zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w razie ich nieprzyjęcia do dnia 15 czerwca 1999 r. 2. Pracodawca obowiązany jest powiadomić na piśmie pracownika odpowiednio o terminie wygaśnięcia stosunku pracy albo o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy i płacy. 3. Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić za wypowiedzeniem. Przepis art. 411 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 4. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują uprawnienia pracownicze wynikające z aktów, na których podstawie powstał ich stosunek pracy przed dniem 1 stycznia 1999 r., do dnia: 1) 15 czerwca 1999 r., jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy lub płacy na dalszy okres, albo 2) wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo 3) wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3. 5. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom: 1) mianowanym - przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860), 2) innym niż wymienieni w pkt 1 - przysługuje odprawa, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110). 6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 29. Art. 59. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się komisje dyscyplinarne: 1) działające przy kierownikach urzędów rejonowych, 2) pierwszej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów, 3) drugiej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komisje dyscyplinarne pierwszej instancji przy dotychczasowych wojewodach w miastach będących z tym dniem siedzibami wojewodów stają się odpowiednimi komisjami dyscyplinarnymi działającymi przy wojewodach. 3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 4. Sprawy dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się właściwym komisjom, o których mowa w ust. 2. Rozdział 4 Nabycie mienia Art. 60. 1. Mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych przejmowanych z dniem 1 stycznia 1999 r. przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie przepisów ustawy kompetencyjnej oraz przepisów niniejszej ustawy z tym dniem staje się z mocy prawa mieniem właściwych jednostek samorządu terytorialnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. 2. Państwowe osoby prawne, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się samorządowymi osobami prawnymi, zachowują swój majątek. 3. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepisu art. 49 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa nie stosuje się. 4. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadkach, gdy nabycie mienia Skarbu Państwa z mocy prawa przez jednostki samorządu terytorialnego przewidują odrębne przepisy. Art. 61. 1. Mienie Skarbu Państwa będące we władaniu instytucji i państwowych jednostek organizacyjnych nie przejmowanych w całości przez jednostki samorządu terytorialnego podlega przekazaniu po uprzednim wygaśnięciu zarządu lub trwałego zarządu. 2. Przekazanie części mienia państwowej osoby prawnej jednostce samorządu terytorialnego, wynikające z częściowego przejęcia zadań i kompetencji przez tę jednostkę, następuje po uprzednim przekształceniu tej osoby prawnej, dokonanym zgodnie z właściwymi przepisami. Art. 62. Organem odwoławczym w sprawach nabycia mienia Skarbu Państwa przez jednostki samorządu terytorialnego jest minister właściwy do spraw Skarbu Państwa. Art. 63. Koszty uregulowania stanu prawnego mienia przekazywanego jednostkom samorządu terytorialnego ponosi Skarb Państwa. Art. 64. Przekazanie powiatom mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych, innego niż określone w art. 60 ust. 1 i 4, a służącego do wykonania zadań powiatu, może nastąpić, na wniosek zarządu powiatu, w drodze decyzji wojewody. Art. 65. 1. Nabycie przez powiat przekazywanego mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych następuje wraz z obciążeniami, które ujawnia się w decyzji o przekazaniu. 2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich. 3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez powiat. 4. Przekazanie powiatowi mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych jest nieodpłatne oraz wolne od podatków i opłat. Art. 66. Do postępowania w sprawie przekazania mienia powiatowi, w drodze decyzji, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Art. 67. 1. Ostateczna decyzja o przekazaniu powiatowi praw, które są lub mogą być ujawnione w księdze wieczystej, stanowi podstawę do wpisu w księdze wieczystej. 2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych. Art. 68. 1. Mienie będące we władaniu wojewódzkich sejmików samorządowych staje się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem samorządu województwa, na którego obszarze miał siedzibę sejmik. 2. Mienie miejskich stref usług publicznych staje się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem właściwych powiatów. 3. Nabycie mienia określonego w ust. 1 lub 2 stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepis art. 62 stosuje się odpowiednio. Art. 69. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przekaże właściwym organom samorządu województwa wykonywanie praw z akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach rozwoju regionalnego, których siedziby znajdują się na obszarze województwa. Przepis art. 50 ustawy o samorządzie województwa stosuje się odpowiednio. 2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. marszałek województwa przejmuje zadania i kompetencje przewidziane dla fundatora w statutach fundacji, których fundatorem jest Skarb Państwa, ustanowionych przez dotychczasowych wojewodów. Art. 70. Przekazanie mienia jednostek, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 5, następuje z wyłączeniem będących w trwałym zarządzie: 1) śródlądowych wód powierzchniowych płynących, 2) gruntów pokrytych państwowymi wodami płynącymi w granicach określonych liniami brzegu, 3) terenów między korytem wody płynącej a wałami przeciwpowodziowymi, 4) wałów przeciwpowodziowych wraz z gruntami, na których są posadowione, 5) zbiorników retencyjnych, zapór i stopni wodnych, jazów i innych podobnych urządzeń hydrotechnicznych. Art. 71. Mienie nabyte, na zasadach określonych w ustawie, przez jednostki samorządu terytorialnego podlega przepisom dotyczącym postępowania regulacyjnego, o którym mowa w: 1) art. 61-63 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757), 2) art. 38a-38g ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375), 3) art. 48a-48d ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287, Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 4) art. 40-45 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 5) art. 24-26 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668), 6) art. 40-42 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 7) art. 30-34 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668). Art. 72. 1. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 1999 r. Agencja Mienia Wojskowego przekaże wojewodzie lub właściwemu organowi jednostki samorządu terytorialnego, w drodze umowy, nieruchomości będące własnością Skarbu Państwa na cele związane z wykonywaniem przez te organy zadań administracji publicznej. 2. Do przekazywania nieruchomości, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 23 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770), z tym że odwołanie od decyzji Prezesa Agencji Mienia Wojskowego, której stroną jest wojewoda, rozpatruje Minister Skarbu Państwa. Art. 73. 1. Nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. 2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca: 1) gmina - w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi, 2) Skarb Państwa - w odniesieniu do pozostałych dróg. 3. Podstawą do ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nieruchomości, o których mowa w ust. 1, jest ostateczna decyzja wojewody wydana na wniosek właściwego zarządu drogi. 4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w odrębnej ustawie, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. 5. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem. Art. 74. 1. Samorządy województw oraz powiaty przejmują z dniem 1 stycznia 1999 r. mieszczące się w zakresie ich zadań i kompetencji inwestycje centralne, których inwestorami w dniu 31 grudnia 1998 r. byli ministrowie lub dotychczasowi wojewodowie. 2. Kwoty dotacji celowych na kontynuację inwestycji, o których mowa w ust. 1, określa na dany rok ustawa budżetowa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb przekazywania samorządom województw i powiatom inwestycji, o których mowa w ust. 1, 2) wykaz inwestycji centralnych, o których mowa w ust. 1, podlegających przekazaniu samorządom województw oraz powiatom. Rozdział 5 Rozliczenia finansowe Art. 75. 1. Wojewodowie są obowiązani rozliczyć dotacje udzielone ze środków budżetu państwa przez dotychczasowych wojewodów, którzy mieli swoje siedziby na obszarze województwa. 2. Jeżeli z rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, wynika obowiązek zwrotu całości lub części dotacji, środki te są przekazywane na rachunek bieżący właściwego wojewody, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Art. 76. Łączne sprawozdania budżetowe z wykonania budżetów dotychczasowych wojewodów za rok 1998, odrębnie dla każdego dotychczasowego województwa, przy uwzględnieniu podległości jednostek istniejącej w dniu 31 grudnia 1998 r., sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wojewoda, na którego obszarze działania położone są miasta będące siedzibami dotychczasowych wojewodów. Art. 77. 1. Środki pieniężne znajdujące się w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych, z wyjątkiem rachunków bieżących, państwowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych: 1) o których mowa w art. 26 ust. 1 lub przejmowanych w całości przez wojewodów - pozostają w dyspozycji tych jednostek, 2) o których mowa w art. 26 ust. 2 lub przejmowanych w części przez wojewodów - podlegają przekazaniu odpowiednim jednostkom, stosownie do decyzji właściwego organu administracji rządowej, 3) likwidowanych - podlegają przekazaniu jako dochód budżetu państwa po zakończeniu likwidacji. 2. Środki finansowe pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych sejmików samorządowych podlegają przekazaniu sejmikom województw. Art. 78. 1. Środki pieniężne pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych: 1) wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym, 2) terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych - w dotychczasowych urzędach wojewódzkich podlegają przekazaniu na właściwe rachunki tych funduszy w urzędzie wojewódzkim województwa, którego obszar obejmuje miasta będące siedzibami dotychczasowych wojewodów. 2. Wojewodowie ustalą kwoty należne za rok 1998, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, i przekażą środki pieniężne odpowiednio: 1) Centralnemu Funduszowi Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym, 2) Centralnemu Funduszowi Ochrony Gruntów. 3. Wojewodowie, po przekazaniu środków, o których mowa w ust. 2, przekażą pozostałe środki pieniężne na rachunkach bieżących funduszy wymienionych w ust. 1 zarządom województw odpowiednio na rachunki: wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r. 4. Wojewodowie sporządzą zestawienie należności i zobowiązań funduszy, o których mowa w ust. 1, według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. i przekażą je zarządom województw, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r. 5. Należności i zobowiązania wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym oraz terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem był dotychczasowy wojewoda, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. należnościami i zobowiązaniami odpowiednio wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem jest zarząd województwa. Art. 79. 1. Środki pieniężne, pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych dotychczasowego urzędu wojewódzkiego i dotychczasowego wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska, służących do gromadzenia i redystrybucji wpływów z tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i za wprowadzanie w nim zmian oraz kar pieniężnych za naruszenie wymagań dotyczących ochrony środowiska, za naruszanie warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi, a także za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie wyznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami określonymi decyzją organu właściwego w sprawach nadzoru budowlanego o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, podlegają przekazaniu na właściwe rachunki: 1) urzędu wojewódzkiego województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowego urzędu wojewódzkiego, 2) wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowych wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska - oraz podziałowi zgodnie z obowiązującymi w dniu 31 grudnia 1998 r. przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Wojewodowie i wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska w województwach, o których mowa w ust. 1, sporządzą na dzień 31 grudnia 1998 r. zestawienie należności z tytułu opłat i kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, i zestawienie zobowiązań wobec dotychczasowych funduszy stanowiących dochody tych funduszy i przekażą je samorządom województwa i ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 3. Samorząd województwa przejmuje z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa i obowiązki wynikające z zobowiązań i należności, o których mowa w ust. 2. 4. Zobowiązania i należności nie ujawnione zmieniają kwotę wpłat na rachunek odpowiedniego funduszu. Art. 80. 1. Zobowiązaniami Skarbu Państwa, powstałymi do dnia 31 grudnia 1998 r., są zobowiązania finansowe państwowych jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, przejmowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. 2. Zobowiązania sejmików województw powstałe przed dniem 31 grudnia 1998 r. stają się zobowiązaniami samorządów województw. Art. 81. W celu wykonania zobowiązań, w tym wynikających z art. 56 ust. 3, marszałek województwa, z dniem wyboru, jest uprawniony do dysponowania środkami finansowymi wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedziby na obszarze województwa. Art. 82. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb rozliczenia środków budżetowych za rok 1998 oraz szczególne zasady i tryb sporządzenia i przekazywania sprawozdań budżetowych za rok 1998, a także szczególne zasady i terminy przeprowadzenia inwentaryzacji przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 16, 18 i 26, oraz inne jednostki przejmowane przez wojewodów. Art. 83. 1. Zarządy województw i zarządy powiatów, a w przypadku ich niepowołania - pełnomocnicy, o których mowa odpowiednio w art. 101 ust. 3 i 5 oraz w art. 102 ust. 3 i 4, w terminie do dnia 10 grudnia 1998 r. zawrą z bankiem umowę o obsługę bankową odpowiednio budżetu województwa lub powiatu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się trybu określonego w przepisach o zamówieniach publicznych. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, obowiązuje do czasu zakończenia procedury wyboru banku do obsługi budżetu odpowiednio województwa lub powiatu, określonej w art. 73 ustawy o samorządzie województwa oraz w art. 62 ustawy o samorządzie powiatowym. 4. Zarządy województw i zarządy powiatów lub pełnomocnicy, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 15 grudnia 1998 r. przekażą Ministrowi Finansów informacje o numerach rachunków bankowych do obsługi ich budżetu. 5. Minister Finansów, w terminie do dnia 20 grudnia 1998 r., przekaże na rachunki, o których mowa w ust. 4, ratę części oświatowej subwencji ogólnej na styczeń 1999 r. Art. 84. 1. Minister Finansów opracuje dla poszczególnych powiatów i województw samorządowych, z wyłączeniem miast na prawach powiatu, projekty ich budżetów na rok 1999, z uwzględnieniem podziału na działy klasyfikacji budżetowej, w terminie do dnia 30 listopada 1998 r. oraz przekaże te projekty właściwym organom stanowiącym tych jednostek. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia podjęcia uchwał budżetowych powiaty i województwa prowadzą gospodarkę finansową na podstawie projektów budżetów, o których mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów do dnia 20 listopada 1998 r. przekaże właściwym organom władz mającym siedzibę w miastach na prawach powiatu informacje niezbędne do przygotowania projektu budżetu. 4. Zarządy miast na prawach powiatu przedkładają projekty budżetów na rok 1999 do dnia 10 grudnia 1998 r. Art. 85. 1. Miasto na prawach powiatu sporządza jeden budżet. 2. Uchwała budżetowa miasta na prawach powiatu określa poszczególne dochody z uwzględnieniem podziału według źródeł dochodów gmin, powiatów oraz rodzajów przewidzianych na zadania realizowane przez gminy i powiaty wydatków. Art. 86. 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów. 2. Komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, w mieście będącym z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą wojewody, stają się z tym dniem komisjami orzekającymi przy wojewodzie. 3. Właściwość komisji orzekającej przy wojewodzie obejmuje swoim zakresem dotychczasowy zakres należący do właściwości komisji przy dotychczasowych wojewodach. 4. Postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach, przekazuje się właściwej komisji przy wojewodzie, przy czym rozstrzygnięcia dotychczasowe pozostają w mocy. 5. Sprawozdanie o sposobie załatwienia spraw wniesionych w 1998 r. do komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, odrębnie dla każdego dotychczasowego województwa, sporządzi i złoży komisja orzekająca przy wojewodzie, na którego obszarze działania położona jest siedziba dotychczasowego wojewody. 6. Nie wyegzekwowane do dnia 31 grudnia 1998 r. kary pieniężne za naruszenie dyscypliny budżetowej, wymierzone przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach, egzekwuje właściwa miejscowo komisja orzekająca przy wojewodzie. Rozdział 6 Przepisy dostosowujące oraz przepisy końcowe Art. 87. Zadania i odpowiadające im kompetencje, przejęte przez gminy o statusie miasta na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), stają się zadaniami i kompetencjami tych miast. Art. 88. Z dniem 1 stycznia 1999 r. do właściwości gmin tworzących powiat warszawski przechodzą, jako zadania własne, zadania i odpowiadające im kompetencje określone w art. 19 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944), w zakresie należności z tytułu podatków i opłat, dla których organ gminy jest właściwy do ich ustalenia i pobierania. Art. 89. 1. Porozumienia zawarte przez gminy z organami administracji rządowej w zakresie przejęcia przez te gminy określonych w porozumieniach zadań i kompetencji wraz ze środkami na ich realizację, z zastrzeżeniem ust. 4, pozostają w mocy, z tym że w prawa i obowiązki organów administracji rządowej działających na podstawie ustawy o terenowych organach rządowej administracji ogólnej wstępują te organy i podmioty, które z dniem 1 stycznia 1999 r. przejęły zadania i kompetencje będące przedmiotem porozumienia. 2. Nie uregulowane do dnia 1 stycznia 1999 r. zobowiązania administracji rządowej wynikające z porozumień pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa. 3. Porozumienia, o których mowa w ust. 1, obowiązują do czasu ich rozwiązania, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 4. Gminom, które po dniu 1 stycznia 1999 r. poniosą na realizację zadań i kompetencji będących przedmiotem porozumienia nakłady konieczne wyższe niż określone w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje roszczenie o ich zwrot, chyba że zainteresowana gmina do dnia 31 stycznia 1999 r. wypowie warunki finansowe dotychczasowej współpracy przy wykonywaniu zadań i kompetencji przejętych przez organy i podmioty określone w ust. 1, ze skutkiem w postaci rozwiązania porozumienia, w przypadku gdy strony, w terminie dwóch miesięcy, nie ustalą nowych warunków finansowych. 5. Delegat Rządu sporządzi i przekaże zainteresowanym organom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, wykaz zawartych przez te organy porozumień z gminami lub ich związkami. Art. 90. Gminy, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przejęły zadania z zakresu geodezji i kartografii, nadal realizują te zadania, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 6a ust. 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Art. 91. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorządy województw oraz powiaty przejmują od wojewodów do prowadzenia jako zadania własne, działające odpowiednio na obszarze danego województwa lub powiatu zakłady, ośrodki oraz domy, o których mowa w art. 22 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Art. 92. Do czasu przyjęcia odmiennych uregulowań zarząd powiatu wykonuje zadania wymienione w art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o samorządzie powiatowym przy pomocy powiatowego centrum zarządzania kryzysowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego. Art. 93. 1. Dla bezrobotnych, którzy nabędą prawo do zasiłku w 1999 r., okres pobierania zasiłku, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 225, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), ustala się z uwzględnieniem stopy bezrobocia, jaka występowała w dniu 30 czerwca 1998 r. na obszarze działania rejonowego urzędu pracy obejmującym gminę, na której obszarze zamieszkuje bezrobotny. 2. W składzie rad zatrudnienia, o których mowa w art. 8 i 9 ustawy wymienionej w ust. 1, rozpoczynających działalność po dniu 1 stycznia 1999 r., uwzględnia się przedstawicieli powiatów i samorządu województwa. Art. 94. Do właściwości starosty przechodzą, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jako zadania z zakresu administracji rządowej, określone w przepisach zadania urzędów rejonowych rządowej administracji ogólnej oraz zadania i kompetencje kierowników tych urzędów. Art. 95. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych, każdy w zakresie swojego działania, dostosują istniejące systemy organizacyjne, ewidencyjne i informacyjne do nowej organizacji terytorialnej administracji publicznej. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy Ministra Sprawiedliwości, w zakresie obowiązku dostosowania struktury sądownictwa powszechnego i powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury do nowego podziału terytorialnego państwa. Art. 96. 1. Postępowanie w sprawach indywidualnych wszczętych i nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1999 r., przechodzących do właściwości organów powiatów i samorządów województw, przejmują starostowie i marszałkowie województw, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, z tym że: 1) wszystkie czynności podjęte w postępowaniu przed dniem 1 stycznia 1999 r., a także decyzje administracyjne pozostają w mocy, 2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez terenowe organy administracji rządowej stopnia wojewódzkiego przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości powiatów rozpatrują właściwi ministrowie lub kierownicy centralnych organów administracji rządowej, 3) odwołania od decyzji wydanych przez kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości powiatów: a) z zakresu administracji rządowej - rozpatruje wojewoda, b) z zakresu zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego - rozpatruje właściwe terytorialnie samorządowe kolegium odwoławcze. 2. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez naczelnych dyrektorów okręgów dróg publicznych przed dniem 1 stycznia 1999 r. rozpatruje Generalny Dyrektor Dróg Publicznych. 3. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez obwodowych i okręgowych kolejowych inspektorów sanitarnych rozpatruje wojewódzki inspektor sanitarny. Art. 97. Z dniem 31 grudnia 1998 r. znosi się kolegialne organy opiniodawczo-doradcze działające przy dotychczasowych wojewodach, kierownikach urzędów rejonowych i wojewódzkich sejmikach samorządowych. Art. 98. 1. Z dniem przejęcia jednostek organizacyjnych powiaty i samorząd województwa przejmują, określone w przepisach szczególnych, uprawnienia i obowiązki organów prowadzących lub utrzymujących te jednostki. 2. Statuty, regulaminy lub inne przepisy organizacyjne w przejmowanych jednostkach organizacyjnych zachowują moc do czasu wydania przez organy powiatu lub samorządu województwa nowych przepisów, chyba że do ich wydania są właściwe inne organy. Art. 99. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają porozumienia zawarte pomiędzy organami administracji rządowej i gminami lub innymi podmiotami, dotyczące wykonywania zadań i kompetencji administracji rządowej w zakresie opieki zdrowotnej. Art. 100. Po upływie terminu określonego w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) pierwszą sesję nowo wybranej rady gminy zwołuje właściwy miejscowo dotychczasowy wojewoda. Art. 101. 1. Pierwszą sesję nowo wybranej rady powiatu zwołuje przewodniczący właściwej terytorialnie komisji wyborczej, w terminie czternastu dni od dnia ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą zbiorczych wyników wyborów do rad powiatów w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Na pierwszej sesji rada powiatu wybiera przewodniczącego rady, a także ustala termin wyboru zarządu powiatu, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia tej sesji. 3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd powiatu, rada powiatu ustanawia pełnomocnika do organizacji starostwa powiatowego. 4. Rada powiatu ustanawia pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów ustawowego składu rady. 5. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. rada powiatu nie wybierze zarządu powiatu i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu właściwego ze względu na siedzibę władz powiatu. 6. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3 i 5, należy zorganizowanie starostwa powiatowego oraz przygotowanie projektów uchwał rady powiatu, w tym projektów statutu powiatu, a w przypadku niewybrania przez radę powiatu do dnia 31 grudnia 1998 r. zarządu powiatu - wykonywanie zadań zarządu powiatu i starosty, w tym wydawanie decyzji w sprawach indywidualnych. 7. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 5, działa do dnia wyboru zarządu powiatu. Art. 102. 1. Pierwszą sesję nowo wybranego sejmiku województwa zwołuje przewodniczący właściwej terytorialnie komisji wyborczej, w terminie czternastu dni od ogłoszenia zbiorczych wyników wyborów do sejmików województw na obszarze całego kraju. Otwarcie sesji powierza się jednemu z najstarszych wiekiem radnych wskazanemu przez przewodniczącego komisji wyborczej. 2. Na pierwszej sesji sejmik województwa wybiera przewodniczącego sejmiku, a także ustala termin wyboru zarządu województwa, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia pierwszej sesji. 3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd województwa, sejmik województwa ustanawia pełnomocnika do organizacji urzędu marszałkowskiego. 4. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. sejmik województwa nie wybierze zarządu województwa i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu. 5. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, należy zorganizowanie urzędu marszałkowskiego oraz przygotowanie projektów uchwał sejmiku województwa, w tym projektu statutu województwa. 6. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 4, działa do dnia wyboru zarządu województwa. Art. 103. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, do dnia 31 października 1998 r., wykaz dróg krajowych i wojewódzkich. 2. Dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogami gminnymi. 3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe drogi krajowe i wojewódzkie, nie wymienione w ust. 1, stają się drogami powiatowymi. 4. Zarządca drogi powiatowej lub wojewódzkiej, który przejął właściwe drogi, jest następcą prawnym dotychczasowego zarządu drogi. Przepis art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) stosuje się odpowiednio. 5. Następca prawny dotychczasowego zarządu drogi publicznej wstępuje w jego prawa i obowiązki, w szczególności wynikające z zawartych umów i porozumień oraz decyzji administracyjnych. Art. 104. W okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 30 czerwca 2000 r. nie dokonuje się podziału gmin w celu utworzenia nowej gminy. Art. 105. Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień zmienionych ustawą kompetencyjną, nie dłużej jednak niż do dnia 30 września 1999 r., zachowują moc dotychczasowe akty wykonawcze, o ile nie są sprzeczne z ustawami. Art. 106. 1. Wojewodowie ustalą i ogłoszą w terminie do dnia 31 marca 1999 r. wykazy aktów prawa miejscowego wydanych przez dotychczasowych wojewodów i nadal obowiązujących na obszarze województwa lub jego części. 2. Akty prawa miejscowego nie zamieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, tracą moc z dniem ogłoszenia wykazu. Art. 107. Rada Ministrów do dnia 30 czerwca 2000 r. przedłoży Sejmowi informację o skutkach obowiązywania ustaw, o których mowa w art. 1, wraz z propozycjami niezbędnych zmian. Art. 108. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 109 w ust. 3 kropkę na końcu skreśla się i dodaje się wyrazy "albo w mieście, które do dnia 31 grudnia 1998 r. było siedzibą wojewody." Art. 109. Z dniem 31 grudnia 1998 r. tracą moc: 1) ustawa z dnia 1 marca 1949 r. o zakładach utylizacyjnych (Dz. U. Nr 18, poz. 113, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 i z 1988 r. Nr 41, poz. 324), 2) ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. o ograniczeniu uboju cieląt (Dz. U. Nr 8, poz. 51 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), 3) ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120). Art. 110. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 108, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. (Dz. U. Nr 134, poz. 873) Na podstawie art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 31 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), zwane dalej "umowami", mogą być zawierane ze świadczeniodawcami, którzy spełniają wymagania określone w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej oraz o działalności gospodarczej. § 2. Umowę zawiera się po uprzednim: 1) przeprowadzeniu analizy zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne na obszarze działania Kasy Chorych, 2) przeprowadzeniu analizy kosztów świadczeń zdrowotnych udzielanych w oparciu o zawieraną umowę oraz analizy kosztów świadczeń zdrowotnych udzielanych przez innych świadczeniodawców, 3) dokonaniu analizy i oceny jakości, liczby i dostępności do świadczeń, które miałyby stać się przedmiotem umowy. § 3. Informacja o rodzaju świadczeń zdrowotnych mających stać się przedmiotem umowy, terminie i trybie składania wniosków o zawarcie umowy jest ogłaszana w "Biuletynie Kas Chorych" oraz zamieszczana na tablicy ogłoszeń w siedzibie właściwego pełnomocnika regionalnego albo zarządu Kasy Chorych. § 4. 1. Świadczeniodawcy ubiegający się o zawarcie umowy powinni złożyć pełnomocnikowi regionalnemu albo zarządowi Kasy Chorych wniosek o zawarcie umowy, kopie dokumentów potwierdzających spełnianie wymagań, o których mowa w § 1, oraz plan rzeczowo-finansowy zawierający przewidywane nakłady na wykonywanie zadań objętych umową. 2. Plan rzeczowo-finansowy, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzany na czas trwania umowy i zawiera w szczególności: 1) liczbę możliwych do udzielenia przez świadczeniodawcę świadczeń zdrowotnych określonego rodzaju, 2) koszt jednostkowy świadczenia zdrowotnego, 3) informację o warunkach lokalowych oraz wyposażaniu w sprzęt i aparaturę medyczną niezbędną do udzielania świadczeń zdrowotnych mających stać się przedmiotem umowy, 4) informację o kwalifikacjach osób udzielających świadczeń zdrowotnych mających stać się przedmiotem umowy. § 5. Umowa może być zawarta po spełnieniu przez świadczeniodawcę następujących kryteriów: 1) odpowiedniej dostępności do świadczeń, 2) kompleksowości udzielania świadczeń zdrowotnych określonego rodzaju, 3) gwarancji ciągłości procesu udzielania świadczeń, 4) zapewnieniu odpowiedniej jakości udzielania świadczeń. § 6. Zawarcie umowy następuje w wyniku rokowań. § 7. Umowa powinna zawierać w szczególności: 1) oznaczenie stron umowy, 2) czas trwania umowy, 3) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, 4) warunki i zasady udzielania świadczeń zdrowotnych, 5) sumę należności przekazywaną świadczeniodawcy z tytułu realizacji umowy, sposób i termin jej przekazywania oraz zasady rozliczeń, 6) zasady kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń w zakresie objętym umową, 7) rodzaje i sposoby przekazywania informacji wynikających z realizacji umowy, 8) okoliczności, w których może nastąpić renegocjacja warunków umowy, 9) zasady i tryb rozpatrywania sporów wynikających z realizacji umowy, 10) zasady prowadzenia i udostępniania dokumentacji przez świadczeniodawców na potrzeby ubezpieczenia zdrowotnego. § 8. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu w zakresie umów i rokowań stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 października 1998 r. w sprawie algorytmu wyrównania finansowego dokonywanego między Kasami Chorych oraz wysokości procentowej przewidywanych przychodów, które nie są uwzględnione w wyrównaniu. (Dz. U. Nr 134, poz. 874) Na podstawie art. 135 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Wysokość procentową przewidywanych przychodów ze składek Kas Chorych, które nie będą uwzględniane w wyrównaniu, ustala się na 60%. Wysokość ta dla każdej Kasy Chorych jest taka sama. § 2. Ustala się algorytm wyrównania finansowego między Kasami Chorych, uwzględniający czynniki różnicujące, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), 2) ubezpieczonym - należy przez to rozumieć osoby, o których mowa w art. 2 ustawy, 3) roku bazowym - należy przez to rozumieć rok, w którym Kasa Chorych uwzględnia kwoty wyrównania w planach finansowych na rok planowania, zgodnie z wyliczeniem i informacją Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, 4) roku planowania - należy przez to rozumieć rok, którego dotyczą kwoty wyrównania i w którym następuje wyrównanie, 5) planowych przychodach rocznych Kasy Chorych ze składek - należy przez to rozumieć planowane przychody roczne Kasy Chorych pochodzące ze składek na ubezpieczenie zdrowotne po dokonaniu najpierw odliczeń na rzecz płatników składek, następnie na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zgodnie z art. 25a ust. 1 oraz art. 26a ustawy, a w razie samodzielnego poboru składek przez Kasę Chorych - pomniejszone o koszty poboru składek na poziomie odpisu na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 6) korektorze wiekowym - należy przez to rozumieć ustalony stosunek kosztów leczenia osób powyżej 60 roku życia do kosztów leczenia osób do 60 roku życia włącznie, we wszystkich Kasach Chorych, 7) korektorze dochodowym - należy przez to rozumieć stosunek planowanych przychodów ze składek w Kasie Chorych na jednego ubezpieczonego do planowanych przychodów na jednego ubezpieczonego we wszystkich Kasach Chorych. § 4. Dla 1998 r., jako roku bazowego, ustala się liczbę osób w wieku poniżej i powyżej 60 roku życia na podstawie danych przekazanych przez pełnomocników Kas Chorych. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. (poz. 874) ALGORYTM WYRÓWNANIA FINANSOWEGO MIĘDZY KASAMI CHORYCH Dla ustalenia kwot wyrównania finansowego stosuje się następujący TU WZÓR algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) (pw)n - kwota wyrównania, którą dana Kasa Chorych otrzymuje od innych Kas lub - ze znakiem (-) - kwota wyrównania, którą dana Kasa przekazuje innym Kasom Chorych 2) n - indeks oznaczający daną Kasę Chorych 3) N - liczba wszystkich Kas Chorych 4) w - wskaźnik udziału przychodów Kas Chorych ze składek, które biorą udział w wyrównaniu, obliczony w następujący sposób: gdzie a - wysokość procentowa przychodów Kasy Chorych ze składek, które nie biorą udziału w wyrównaniu 5) Pn[+1] - planowane przychody roczne ze składek n-tej Kasy Chorych na rok planowania 6) Sn[-1] - skorygowana liczba ubezpieczonych w n-tej Kasie, obliczona w następujący sposób: gdzie: un,≤60[-1] - liczba osób ubezpieczonych do 60 roku życia włącznie w n-tej Kasie Chorych według stanu na 30 czerwca roku poprzedzającego rok bazowy, un,>60[-1] - liczba osób ubezpieczonych powyżej 60 roku życia w n-tej Kasie Chorych, według stanu na 30 czerwca roku poprzedzającego rok bazowy, k=2,5679 - korektor "wiekowy" dn - korektor "dochodowy" dla n-tej Kasy Chorych, obliczony w następujący sposób: Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 21 października 1998 r. w sprawie organizacji zebrań żołnierskich oraz szczegółowych zasad wybierania i odwoływania ławników sądów wojskowych. (Dz. U. Nr 134, poz. 875) Na podstawie art. 64 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o ustroju sądów wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Organizacja zebrań żołnierskich § 1. 1. Ławników do sądów wojskowych wybiera się odrębnie do wojskowych sądów okręgowych i wojskowych sądów garnizonowych. 2. Wybory, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w jednostkach wojskowych na zebraniach żołnierskich, zwanych dalej "zebraniami", oddzielnie dla żołnierzy: 1) zawodowych, 2) pełniących służbę w charakterze kandydatów na żołnierzy zawodowych, 3) odbywających zasadniczą służbę wojskową, w tym nadterminową zasadniczą służbę wojskową. § 2. Prezesi właściwych sądów wojskowych, co najmniej na trzy miesiące przed upływem kadencji ławników wojskowych, podają dowódcom garnizonów, znajdujących się na obszarze właściwości tych sądów, liczbę ławników w poszczególnych stopniach wojskowych, którzy powinni być wybrani w danym garnizonie na następną kadencję. § 3. Dowódca garnizonu ustala liczbę ławników w poszczególnych stopniach wojskowych, którzy powinni być wybrani w poszczególnych jednostkach wojskowych wchodzących w skład garnizonu. § 4. Wybory ławników powinny odbyć się najpóźniej na jeden miesiąc przed upływem kadencji ławników dotychczasowych. § 5. 1. Dowódca garnizonu może zarządzić przeprowadzenie wyboru ławników w poszczególnych jednostkach wojskowych albo łącznie dla kilku jednostek wojskowych wchodzących w skład garnizonu, podając termin zebrań. 2. W przypadku gdy zebranie nie wybrało wymaganej liczby ławników, wybory uzupełniające zarządza się w terminie 7 dni od dnia zebrania określonego w ust. 1. § 6. 1. W razie zarządzenia wyboru ławników dla kilku jednostek wojskowych, dowódca garnizonu wyznacza przewodniczącego i protokolanta zebrania. 2. Przewodniczącego i protokolanta zebrania dla wyboru ławników w jednostce wojskowej wyznacza dowódca tej jednostki. 3. Przed wyznaczeniem na przewodniczącego i protokolanta dowódca garnizonu (jednostki wojskowej) odbiera od nich oświadczenie o odmowie kandydowania na ławników. § 7. 1. Prawo zgłaszania kandydatów na ławników przysługuje wyłącznie uprawnionym żołnierzom, o których mowa w § 1 ust. 2. 2. Kandydatów na ławników powinno być więcej co najmniej o 1/4 od liczby ławników w poszczególnych stopniach wojskowych, którzy mają być wybrani z danej jednostki wojskowej. 3. W przypadku niespełnienia warunku, o którym mowa w ust. 2, pozostałych kandydatów na ławników zgłasza dowódca jednostki wojskowej, w liczbie zapewniającej przeprowadzenie wyboru ławników. 4. Kandydat po zgłoszeniu na ławnika w trybie ust. 1 składa oświadczenie, czy wyraża zgodę na kandydowanie. § 8. Przed przystąpieniem do wyboru kandydat podaje swój stopień wojskowy, imię i nazwisko, wykształcenie oraz motywację do pełnienia funkcji ławnika. § 9. Zebranie podejmuje uchwały co do wyboru ławników, jeżeli bierze w nim udział co najmniej połowa ogólnej liczby uprawnionych żołnierzy. § 10. Z przebiegu zebrania sporządza się protokół, który podpisują przewodniczący zebrania i protokolant. Rozdział 2 Wybory ławników § 11. Zebranie dokonuje wyboru ławników w drodze uchwały, większością głosów, w głosowaniu tajnym. § 12. 1. Głosowanie tajne odbywa się na kartach głosowania, przygotowanych przez komisję skrutacyjną. Nazwiska na kartach muszą być wpisane w kolejności alfabetycznej, a każda karta opatrzona pieczęcią jednostki wojskowej albo dowódcy garnizonu. 2. Komisję skrutacyjną w składzie trzech osób zebranie wybiera w głosowaniu jawnym, większością głosów, spośród uczestników zebrania nie kandydujących w wyborach. § 13. 1. Na każdego z kandydatów trzeba oddać głos "za", "przeciw" albo wstrzymać się od głosu. 2. W przypadku uzyskania wymaganej liczby głosów "za" przez większą liczbę kandydatów niż liczba ławników w poszczególnych stopniach wojskowych, których wyboru powinno dokonać zebranie, za wybranych uważa się tych, którzy uzyskali największą ilość głosów. Gdy ilość głosów "za" jest równa, za wybraną należy uznać osobę, która otrzymała mniej głosów "przeciw". 3. W sytuacji, kiedy dwóch lub więcej kandydatów do brakującego mandatu ławnika uzyskało taką samą ilość głosów "za" i "przeciw", przewodniczący zebrania przeprowadza wybory uzupełniające. § 14. Wybory uzupełniające i dodatkowe ławników przeprowadza się stosując zasady określone w § 7-13. § 15. 1. Imienne listy żołnierzy wybranych na ławników dowódca jednostki wojskowej przesyła niezwłocznie po wyborze dowódcy garnizonu oraz ogłasza je w rozkazie jednostki wojskowej. 2. Dowódca garnizonu przekazuje imienne listy ławników prezesom właściwych sądów wojskowych. Rozdział 3 Odwoływanie ławników § 16. Odwołania ławnika dokonuje się większością głosów w głosowaniu tajnym. § 17. Zebranie dla odwołania ławnika przeprowadza się w jednostce wojskowej, w której ławnik pełni służbę, stosując zasady głosowania określone w § 11-14. § 18. Dane personalne odwołanego ławnika ogłasza się w rozkazie jednostki wojskowej. § 19. O odwołaniu ławnika dowódca jednostki zawiadamia prezesa właściwego sądu wojskowego i dowódcę garnizonu. Rozdział 4 Przepisy końcowe § 20. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 lipca 1972 r. w sprawie ławników w sądach wojskowych (Dz. U. Nr 28, poz. 202 i z 1995 r. Nr 92, poz. 459). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 22 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania pomocy finansowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na zmniejszenie wydatków mieszkaniowych, wolnej od podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 134, poz. 876) Na podstawie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686, Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się szczegółowe zasady udzielania pomocy finansowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na zmniejszenie wydatków mieszkaniowych, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416, Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686, Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej "pomocą finansową". § 2. 1. Pomoc finansowa może być udzielona osobie uprawnionej do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jeżeli w miesiącu poprzedzającym datę złożenia wniosku o udzielenie tej pomocy dochód na osobę w gospodarstwie domowym nie przekroczył kwoty stanowiącej: 1) w gospodarstwach domowych jednoosobowych - 150%, 2) w gospodarstwach domowych dwuosobowych - 125%, 3) w gospodarstwach domowych trzyosobowych i większych - 100% najniższego wynagrodzenia za pracę, obowiązującego w tym miesiącu, określonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie Kodeksu pracy. 2. Dochodem gospodarstwa domowego są wszelkie dochody osób wspólnie zamieszkujących i gospodarujących podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem ust. 3, pomniejszone o kwotę świadczonych na rzecz dzieci alimentów ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową. W dochodzie gospodarstwa domowego uwzględnia się kwotę alimentów otrzymywanych na rzecz dzieci na podstawie wyroku lub ugody sądowej. 3. Dochody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i współpracy przy prowadzeniu tej działalności przyjmuje się w wysokości nie niższej niż zadeklarowane przez osoby osiągające te dochody kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli z tytułu tej działalności lub współpracy nie istnieje obowiązek ubezpieczenia społecznego - kwoty nie niższe od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązujących osoby ubezpieczone. 4. Dochodem na osobę w gospodarstwie domowym jest kwota wynikająca z podzielenia dochodu gospodarstwa domowego, o którym mowa w ust. 2, przez liczbę osób pozostających w tym gospodarstwie. § 3. Wydatkami mieszkaniowymi uwzględnianymi przy ustalaniu wysokości pomocy są miesięczne opłaty z tytułu: 1) użytkowania lokalu mieszkalnego, z wyłączeniem spłaty kredytu bankowego, 2) podnajmu całości lub części lokalu mieszkalnego, 3) udziału w kosztach zarządu nieruchomością wspólną w gospodarstwach domowych właścicieli lokali mieszkalnych, 4) odszkodowania za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego, wnoszonego przez osoby, którym przysługuje prawo do lokalu zamiennego lub socjalnego, 5) centralnego ogrzewania i dostawy ciepłej wody, 6) dostawy zimnej wody, 7) zużycia energii elektrycznej do celów bytowych, 8) dostawy gazu przewodowego i bezprzewodowego do celów bytowych, 9) zakupu opału do celów bytowych, 10) wywozu śmieci i nieczystości. § 4. Pomoc finansowa może być udzielona do wysokości różnicy między kwotą wydatków mieszkaniowych, o których mowa w § 3, a wpłatą własną zobowiązanego, stanowiącą co najmniej: 1) w gospodarstwach domowych jednoosobowych - 8%, 2) w gospodarstwach domowych dwuosobowych i większych - 6% dochodu gospodarstwa domowego, o którym mowa w § 2 ust. 2. § 5. Pomocy finansowej udziela się na wniosek osoby uprawnionej. Wniosek powinien zawierać w szczególności dane dotyczące: adresu zajmowanego lokalu mieszkalnego, wysokości miesięcznych opłat mieszkaniowych, liczby osób zamieszkałych w lokalu mieszkalnym, wysokości dochodu na osobę w gospodarstwie domowym. § 6. 1. Pomoc finansowa jest przyznawana osobie uprawnionej, po udokumentowaniu uiszczenia opłat, o których mowa w § 3, za poprzedni miesiąc. 2. Zasady przekazywania pomocy finansowej określa regulamin wydany w trybie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717). § 7. Osoby uprawnione korzystające z pomocy finansowej są obowiązane poinformować pracodawcę o zmianie sytuacji majątkowej w ich gospodarstwie domowym, mającej wpływ na możliwość udzielenia pomocy lub na jej wysokość. § 8. Pomoc finansowa nie przysługuje: 1) osobom, które podnajęły część lub całość zajmowanego lokalu mieszkalnego osobom trzecim, 2) nauczycielom otrzymującym częściowy zwrot czynszu i opłat eksploatacyjnych oraz dodatek mieszkaniowy na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) osobom otrzymującym dodatki mieszkaniowe i ryczałt na zakup opału na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787), 4) kombatantom pobierającym ryczałt energetyczny z tytułu ponoszonych opłat za korzystanie z energii elektrycznej, gazowej lub cieplnej dla celów domowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668). § 9. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 6 września 1993 r. w sprawie zasad udzielania pomocy finansowej z zakładowego funduszu mieszkaniowego na zmniejszenie wydatków mieszkaniowych, wolnej od podatku dochodowego od osób fizycznych (Monitor Polski Nr 48, poz. 462). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 3 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia wykazu gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 877) Na podstawie art. 21c ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611) zarządza się, co następuje: § 1. Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 640), otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 listopada 1998 r. (poz. 877) WYKAZ GMIN, NA KTÓRYCH OBSZARZE WYSTĄPIŁA POWÓDŹ W 1998 R. Lp.WojewództwoLp.Gmina 12 34 1BIELSKIE1Dębowiec 2Jasienica 3Jaworze 4Jeleśnia 5Kozy 6Łodygowice 7Maków Podhalański 8Stryszawa 9Stryszów 10Wisła 11Zawoja 2CZĘSTOCHOWSKIE1Niegowa 3ELBLĄSKIE1Tolkmicko 4GDAŃSKIE1 2Kościerzyna miasto Kościerzyna 3Liniewo 4Nowa Karczma 5KIELECKIE1Bejsce 2Działoszyce 3Kazimierza Wielka 4Koszyce 5Kunów 6Oleśnica 7Pacanów 8Pałecznica 9Skalbmierz 10Słaboszów 11Solec-Zdrój 6KRAKOWSKIE1Gołcza 2Jerzmanowice-Przeginia 3Niepołomice 4Raciechowice 5Wiśniowa 7KROŚNIEŃSKIE1Biecz 2Brzozów 3Brzyska 4Bukowsko 5Chorkówka 6Dębowiec 7Dukla 8Jasienica Rosielna 9Lipinki 10Osiek Jasielski 11 12Rymanów Sanok 13Skołyszyn 14Tyrawa Wołoska 15Zarszyn 8LUBELSKIE1Janowiec 2Kazimierz Dolny 9NOWOSĄDECKIE1Grybów miasto 2Limanowa miasto 3Mszana Dolna miasto 4Szczawnica miasto 5Bobowa 6Dobra 7Gorlice 8Grybów 9Jodłownik 10Kamienica 11Korzenna 12Laskowa 13Limanowa 14Łącko 15Łukowica 16Łużna 17Moszczenica 18Mszana Dolna 19Nawojowa 20Nowy Targ 21Ochotnica Dolna 22Podegrodzie 23Sękowa 24Słopnice 25 26Spytkowice Tymbark 27Uście Gorlickie 10PRZEMYSKIE1Dynów miasto 2Bircza 3Dubiecko 4Dynów 5Fredropol 6Gać 7Horyniec 8Jarosław 9Jawornik Polski 10Krasiczyn 11Krzywcza 12Laszki 13Lubaczów 14Oleszyce 15Pawłosiów 16Radymno 17Roźwienica 18Sieniawa 19Stary Dzików 20Stubno 21Zarzecze 11RADOMSKIE1Chotcza 2Solec nad Wisłą 12RZESZOWSKIE1Białobrzegi 2Błażowa 3Borowa 4Czermin 5Frysztak 6 7Gawłuszowice Grodzisko Dolne 8Kuryłówka 9Leżajsk 10Lubenia 11Mielec 12Ostrów 13Przecław 14Ropczyce 15Tuszów Narodowy 16Tyczyn 13TARNOBRZESKIE1Annopol 2Baćkowice 3Baranów Sandomierski 4Janów Lubelski 5Jarocin 6Jeżowe 7Koprzywnica 8Krzeszów 9Lipnik 10Łubnice 11Nowa Dęba 12Osiek 13Padew Narodowa 14Połaniec 15Pysznica 16Radomyśl 17Rytwiany 18Sadowie 19Samborzec 20Tarłów 21 22Tarnobrzeg Ulanów 23Wilczyce 24Zaleszany 25Zawichost 14TARNOWSKIE1Dąbrowa Tarnowska 2Bochnia 3Bolesław 4Borzęcin 5Brzostek 6Czchów 7Dębica 8Dębno 9Gnojnik 10Gręboszów 11Iwkowa 12Jodłowa 13Lipnica Murowana 14Łapanów 15Mędrzechów 16Nowy Wiśnicz 17Olesno 18Pleśna 19Radgoszcz 20Radłów 21Ryglice 22Rzepiennik Strzyżewski 23Skrzyszów 24Szczucin 25Szczurowa 26Szerzyny 27 28Trzciana Tuchów 29Wadowice Górne 30Wierzchosławice 31Wietrzychowice 32Wojnicz 33Zakliczyn 34Żabno 35Żegocina 15WAŁBRZYSKIE1Duszniki-Zdrój miasto 2Polanica-Zdrój miasto 3Kłodzko 4Lewin Kłodzki 5Nowa Ruda 6Radków 7Szczytna 16ZAMOJSKIE1Józefów 2Sułów Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". (Dz. U. Nr 135, poz. 878) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew", stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 października 1998 r. (poz. 878) PLAN ROZWOJU SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ "TCZEW" 1. Wstęp Specjalna Strefa Ekonomiczna "Tczew" ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" (Dz. U. Nr 135, poz. 908) na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 497, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące ich osiągnięciu, a także obowiązki zarządzającego związane z osiągnięciem celów ustanowienia strefy i terminy podejmowanych przedsięwzięć. Specjalną Strefę Ekonomiczną "Tczew" utworzono w celu zagospodarowania nadwyżki siły roboczej w rejonie tczewskim, związanej z najwyższym bezrobociem na obszarze województwa gdańskiego. Powstanie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" pozwoli na utworzenie nowych miejsc pracy w strefie (ok. 3000-3500) oraz na obszarze miasta Tczew (ok. 1000) w związku z koniecznością powstania bądź rozwoju nowych dziedzin w sektorze usług i w związku z powstaniem nowych więzi kooperacyjnych pomiędzy przedsiębiorcami działającymi w strefie i poza strefą. Funkcjonowanie strefy przyczyni się do zmiany struktury przemysłu województwa gdańskiego. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyspieszonego wzrostu gospodarczego pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Finansowanie budowy nowych zakładów będzie leżało po stronie inwestorów, natomiast nakłady na rozwój infrastruktury ponosić będzie w przeważającej części zarządzający strefą. Działania zarządzającego strefą polegać będą na zbywaniu, na rzecz inwestorów, prawa własności gruntów, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniu przetargów lub rokowań, udzielaniu inwestorom zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, wykonywaniu bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców w strefie oraz ustalaniu zakresu tej kontroli. Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i szybko będą tworzyć nowe miejsca pracy. 2. Cele ustanowienia strefy Celem ustanowienia strefy jest rozwój miasta i rejonu Tczewa poprzez optymalne wykorzystanie terenów wniesionych aportem przez miasto Tczew i gminę Tczew wraz z dostępną infrastrukturą. 1. Cele strategiczne: • likwidowanie bezrobocia poprzez tworzenie nowych miejsc pracy, • rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w istniejących i nowych branżach produkcyjnych, • tworzenie możliwości kooperacyjnych z przedsiębiorcami funkcjonującymi poza terenem strefy. 2. Działania: • promocja strefy, • preferowanie projektów umożliwiających powstanie powiązań kooperacyjnych z podmiotami działającymi poza strefą, • rozwój branż wykorzystujących atuty regionu, • dywersyfikacja działalności gospodarczej podejmowanej w strefie, • monitorowanie oraz ograniczanie wpływu strefy na środowisko naturalne. 3. Środki techniczne Specjalna Strefa Ekonomiczna "Tczew" o powierzchni 102,26 ha jest położona na dwóch obszarach przedzielonych zabudową miejską, tj.: - teren Rokitki o powierzchni 35,8 ha, - teren Czatkowy o powierzchni 66,46 ha. Obszar Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" jest terenem przeznaczonym w miejscowych (miejskim i gminnym) planach zagospodarowania przestrzennego na cele przemysłu i usług bez żadnych ograniczeń lokalizacyjnych. 3.1. Teren Rokitki Położony jest w południowo-zachodniej części miasta i na sąsiadującej części gminy wiejskiej Tczew w odległości około 2 km od centrum miasta oraz około 3,5 km od planowanego zjazdu z projektowanej autostrady A-1. Ograniczony jest dwiema trasami kolejowymi (Tczew-Starogard Gdański-Berlin i Gdynia-Tczew-Śląsk) oraz dwiema trasami kołowymi (droga Tczew-Kościerzyna i ul. Rokicka). Na terenie nie ma żadnej infrastruktury. Teren Rokitki stanowią grunty nie zabudowane i nie zagospodarowane. Jedyną zabudową trwałą są komunalne magistrale rurowe. a) Woda i ciepło Wzdłuż południowej granicy obszaru przebiega magistrala wody i centralnego ogrzewania (Ø200). b) Ścieki Wzdłuż północnej granicy obszaru przebiega magistrala kanalizacji sanitarnej i deszczowej Ø 800, Ø 600 - po 70 m). Miejska oczyszczalnia ścieków posiada zdolność do odbioru i oczyszczania ścieków od inwestorów lokujących się na tym terenie. c) Energia elektryczna W bezpośrednim sąsiedztwie terenu przebiega komunalna magistrala energetyczna 110 kV. d) Gaz Istniejąca miejska sieć gazowa zapewni zasilanie gazem wszystkich projektowanych obiektów. e) Telekomunikacja Na terenie Tczewa działa dwóch operatorów sieci lokalnych. W bezpośrednim sąsiedztwie terenu znajdują się łącza teletechniczne dołączone do nowoczesnej centrali telefonicznej wykorzystywanej dotychczas w 60%. f) Odpady stałe Odpady o charakterze komunalnym będą wywożone na składowisko komunalne. Odpady o charakterze specjalnym będą zagospodarowywane przez wytwarzających je przedsiębiorców. 3.2. Teren Czatkowy Ograniczony jest przebiegiem dwóch ulic o charakterze miejskim. Obszar położony jest w odległości około 2 km od centrum miasta w pobliżu ciągu komunikacyjnego do Gdańska. Na terenie nie ma infrastruktury. Teren nie jest zabudowany i posiada dogodne warunki do wszelkiej zabudowy przemysłowej. a) Woda i ciepło W pobliżu przebiega miejska sieć wodociągowa oraz ciepłownicza. b) Ścieki Teren znajduje się w pobliżu miejskiej oczyszczalni ścieków posiadającej zdolność do odbioru i oczyszczania ścieków od inwestorów lokujących się na tym terenie. c) Energia elektryczna W niewielkiej odległości przebiega komunalna magistrala energetyczna 15 kV. d) Gaz Istniejąca miejska sieć gazowa zapewni zasilanie gazem wszystkich projektowanych obiektów. e) Telekomunikacja Na terenie Tczewa działa dwóch operatorów sieci lokalnych. W bezpośrednim sąsiedztwie terenu znajdują się łącza teletechniczne dołączone do nowoczesnej centrali telefonicznej wykorzystywanej dotychczas w 60%. f) Odpady stałe Odpady o charakterze komunalnym będą wywożone na składowisko komunalne. Odpady o charakterze specjalnym będą zagospodarowywane przez wytwarzających je przedsiębiorców. 4. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 4.1. Warunki prawno-organizacyjne 4.1.1. Zarządzający strefą Zarządzającym strefą została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, polegające w szczególności na: 1) promocji strefy, 2) organizowaniu rokowań lub przetargów, 3) zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności nieruchomości położonych na terenie strefy, 4) udzielaniu zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, 5) gospodarowaniu infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności w strefie, 6) inicjowaniu powstania infrastruktury do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci skupiska przedsiębiorstw usługowych, 7) koordynowaniu lokalizacji inwestycji w Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec" i Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Tczew", 8) podejmowaniu wspólnych przedsięwzięć z innymi podmiotami. 4.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 4.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew", a także ustalanie zakresu tej kontroli (Dz. U. z 1998 r. Nr 22, poz. 110). Minister Gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego cofa lub zmienia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki (Dz. U. z 1998 r. Nr 22, poz. 109). Otrzymanie zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie przynosi następujące korzyści finansowe: 1) przez pierwsze 10 lat możliwe jest uzyskanie całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego, którego warunkiem jest: a) zainwestowanie co najmniej 1 mln ECU albo b) zatrudnienie minimum 100 osób, 2) przy niższym poziomie zainwestowania zwolnieniu podlega dochód w kwocie odpowiadającej wielkości inwestycji, 3) z tytułu zatrudnienia ulgi w podatku dochodowym wynoszą 10% za każdych 10 pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz nie mogą przekroczyć 100%, 4) przez pozostały okres funkcjonowania strefy (którą ustanowiono na 20 lat) obowiązuje 50% ulga podatkowa. Przez cały okres funkcjonowania strefy obowiązuje zwolnienie z podatku od nieruchomości. W przypadku braku prawa do zwolnień inwestorzy mogą stosować podwyższone stawki amortyzacji środków trwałych. 4.2. Warunki prawno-ekonomiczne 4.2.1. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Funkcje te ograniczone są wyłącznie do terenu strefy. Przyjęcie takiego rozwiązania prawnego umożliwia sprawniejsze i szybsze podejmowanie stosownych decyzji i tym samym skraca cykl inwestycyjny. Pełnienie wyżej wymienionych funkcji przez zarządzającego strefą wymaga: - powierzenia zarządzającemu przez właściwych kierowników urzędów rejonowych, za zgodą Wojewody Gdańskiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego, - powierzenia zarządzającemu przez Prezydenta Miasta Tczew i Wójta Gminy Tczew, za zgodą odpowiednich rad gmin, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, - przygotowania planu przestrzennego zagospodarowania obszaru strefy, - przygotowania geodezyjnej mapy numerycznej. 4.2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępna w bezpośrednim sąsiedztwie strefy infrastruktura umożliwi pierwszym inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym oraz pozwoli na rozwój tej infrastruktury na pozostałym obszarze. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 4.2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Działania zarządzającego polegać będą na: - nawiązaniu kontaktów z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń, - koordynowaniu działalności szkoleniowej, - stymulowaniu zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 4.2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmie współpracę z: - instytucjami biznesowymi miast i gmin w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, - władzami miasta, gmin, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwój mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), - instytucjami społecznymi i politycznymi, a także mediami całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. 5. Strategia rozwoju strefy 5.1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) stworzenie alternatywy dla monokultury przemysłu stoczniowego, 2) pozyskanie inwestorów strategicznych, których działalność i stopień kooperacji jest elementem przyciągającym innych inwestorów do strefy oraz regionu, 3) oparcie strategii na średnich przedsiębiorstwach, 4) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy, generujących dużą ilość miejsc pracy w strefie oraz regionie, 5) minimalizacja wpływu strefy na środowisko. 5.2. Założenia szczegółowe W Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Tczew" przewiduje się preferowanie następujących dziedzin: a) przemysłu metalowego - wykorzystanie wykwalifikowanej siły roboczej z byłej Fabryki Przekładni Samochodowych "POLMO", b) przemysłu maszynowego, urządzeń zmechanizowanych i elektronarzędzi - wykorzystanie wykwalifikowanej siły roboczej z byłej Fabryki Przekładni Samochodowych "POLMO", c) przemysłu elektronicznego - wykorzystanie rezerw siły roboczej, głównie kobiet, po byłym zakładzie produkcji telewizorów "UNIMOR", d) przetwórstwa rolno-spożywczego - wykorzystanie lokalnej produkcji rolniczej i sadowniczej, e) innych pochodnych od wyżej wymienionych branż, umożliwiających tworzenie miejsc pracy dla kobiet. 5.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególną uwagę zasługują usługi: - związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - w zakresie transportu, - finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne, architektoniczne itp.). Zarządzający będzie gromadzić na potrzeby inwestorów informacje, które mogą być wykorzystywane przez przedsiębiorców prowadzących działalność w strefie. 5.4. Pozyskiwanie inwestorów 5.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Zakłada się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: a) inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, których działalność sprzyjać będzie wytworzeniu się więzów kooperacyjnych, b) średnich i małych inwestorów, tworzących nowe podmioty w drodze inwestycji bezpośrednich, c) firm usługowych, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi podmiotów działających w strefie. Działania promocyjne na rzecz pozyskania inwestorów będą obejmować: a) współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy, b) promocję ogólną (nie adresowaną) w kraju i za granicą, c) promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z wyselekcjonowanych branż przemysłowych, d) badania trendów gospodarczych, a zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi, e) analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy, f) współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. 5.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnianie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, - udzieleniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 5.5. Rozwój środków technicznych Tereny Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" są terenami nie zabudowanymi i w związku z tym konieczne jest zbudowanie obiektów i infrastruktury umożliwiającej rozprowadzanie mediów do poszczególnych inwestorów. 5.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury W celu zapewnienia dogodnego dostępu do infrastruktury zarządzający: a) wybuduje główną sieć rozprowadzającą od istniejących magistrali miejskich: ciepłowniczej, wodociągowej, gazowej i kanalizacyjnej, b) doprowadzi na teren strefy zasilanie energetyczne i wybuduje niezbędną liczbę stacji transformatorowych, c) wybuduje sieć kanalizacji deszczowej, d) wybuduje sieć telekomunikacyjną, e) wybuduje układ dróg na potrzeby strefy. Inwestorzy będą ponosić nakłady związane z budową infrastruktury na nabytych przez nich działkach i partycypować w części kosztów infrastruktury doprowadzającej media do granic działek. Będzie to każdorazowo przedmiotem negocjacji. 5.5.2. Siedziba zarządzającego Siedziba Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, będzie mieścić się w wynajętych pomieszczeniach w centrum Gdańska. Przewiduje się ulokowanie tam pomieszczeń dla Zarządu Spółki oraz pracowników działu marketingu. Pozostali pracownicy spółki, związani bezpośrednio z obsługą Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew", pracować będą w budynku biurowym stanowiącym własność spółki, który po odpowiedniej adaptacji będzie zaspokajał potrzeby strefy. Ponadto wolne powierzchnie biurowe będą wydzierżawiane inwestorom oraz firmom świadczącym usługi na rzecz przedsiębiorców. 6. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez stopę bezrobocia oraz absolwentów szkół średnich i wyższych uczelni. Wielkość bezrobocia może gwałtownie wzrosnąć w wyniku ograniczenia zatrudnienia w przemyśle stoczniowym i gospodarce morskiej. Zarządzający podejmie rozmowy z Wojewódzkim Urzędem Pracy i rejonowymi urzędami pracy w celu uruchomienia programu szkoleń dla bezrobotnych z młodszych grup wieku. 7. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (zakup gruntów, budowa obiektów, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego (rozbudowa infrastruktury). 7.1. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy podejmujący działalność w strefie będą ponosić nakłady na kupno gruntów, budowę hal i ich wyposażenie. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się przede wszystkim w budowie przyłączy lokalnych i każdorazowo będzie to przedmiotem negocjacji z zarządzającym. 7.2. Nakłady zarządzającego 1. Koszty utrzymania majątku będącego własnością zarządzającego, tj. Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Spółka z o.o., poniesie sam zarządzający. W miarę udostępniania majątku inwestorom koszty te będą się zmniejszać. Zarządzający uzyska przychody z tytułu sprzedaży lub dzierżawy gruntów i nieruchomości, opłat administracyjnych, lokat wolnych środków, sprzedaży mediów, usług świadczonych na rzecz inwestorów itp. 2. Koszty przygotowania infrastruktury wyniosą docelowo 5 mln zł. 3. Zarządzający prowadzić będzie wspólne działania promocyjne dotyczące Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" i Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". Wyniosą one łącznie 2,5 mln zł. 4. Stałym kosztem zarządzającego będą wydatki na funkcjonowanie spółki szacowane na około 72 mln zł w okresie trwania strefy, tj. około 3,6 mln zł rocznie. 8. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy obejmuje 4 podstawowe etapy: EtapOkresGłówne cele etapu I1997-1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej, - przyjęcie pierwszych inwestorów, - przygotowanie programów dla realizacji etapu II, - realizowanie pierwszych inwestycji infrastrukturalnych II1999-2004- kontynuowanie realizacji inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa), - wprowadzenie inwestorów do strefy, - rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie, - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej, - monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy III2005-2015- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia IV2016-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy 9. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności strefy Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacjiI półrocze 1998 r. 2Wydanie regulaminu strefyI półrocze 1998 r. 3Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieII półrocze 1998 r. 4Wniesienie aportem gruntów w Specjalną Strefę Ekonomiczną "Tczew" przez gminę wiejską Tczew i miasto TczewII półrocze 1998 r. 5Zmiana klasyfikacji gruntów w Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Tczew"II półrocze 1998 r. 6Przygotowanie założeń i opracowań specjalistycznych do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru strefyII półrocze 1998 r. 7Podział geodezyjny terenów Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew"II półrocze 1998 r. 8Uzyskanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieII półrocze 1998 r. 9Opracowanie programu budowy infrastrukturyII półrocze 1998 r. 10Uzyskanie od Prezydenta Miasta Tczew i Wójta Gminy Tczew prawa do wydawania decyzji w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu strefyII półrocze 1998 r. 11Uzyskanie od Urzędu Rejonowego w Tczewie zgody na wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanegoII półrocze 1998 r. 12Rozpoczęcie realizacji planu modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)II półrocze 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice". (Dz. U. Nr 135, poz. 879) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice", stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 października 1998 r. (poz. 879) PLAN ROZWOJU SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ "STARACHOWICE" 1. Wstęp Specjalna Strefa Ekonomiczna "Starachowice" ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. (Dz. U. Nr 135, poz. 906), na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Specjalną Strefę Ekonomiczną "Starachowice" utworzono na obszarze gminy miasta Starachowice położonego w północnej części województwa kieleckiego. Dominującą branżą gospodarczą miasta Starachowice i regionu starachowickiego był przemysł metalowy, w tym głównie motoryzacyjny, oparty na działalności jednego dużego producenta samochodów ciężarowych - Fabryki Samochodów Ciężarowych "Star". Starachowice i region starachowicki rozwinęły się w oparciu o jeden zakład i w momencie znacznego ograniczenia jego roli na rynku krajowym - drastycznego spadku produkcji i zatrudnienia - nie byłyby w stanie funkcjonować bez podjęcia nadzwyczajnych środków zaradczych. Wysokość bezrobocia, zubożenie społeczeństwa miasta i regionu oraz brak możliwości pełnego wykorzystania majątku produkcyjnego i bogatej infrastruktury przemysłowej uzasadniały konieczność zastosowania specjalnych instrumentów ekonomicznych. Ustanowienie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" stwarza możliwość przeprowadzenia transformacji gospodarczej miasta Starachowice i regionu. Połączenie atrakcyjnych warunków dla inwestorów z istniejącą bogatą technicznie i zwartą infrastrukturą przemysłową oraz zasobami rynku pracy stwarza gwarancję uzyskania pożądanej dynamiki przemian gospodarczych. Stosunkowo dobrze rozwinięty system bankowy, dogodne położenie geograficzne (bliskość międzynarodowej trasy E-7, dostęp do trakcji kolejowej na terenie strefy oraz rozwinięty i dobrze utrzymany stan dróg dojazdowych) stanowią dodatkowe atuty pozwalające prognozować skuteczny rozwój strefy. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyspieszonego wzrostu gospodarczego pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Zasoby dostępne na terenie strefy stanowią majątek obejmujący grunty, budynki i infrastrukturę. Zarządzający jest właścicielem większości terenów znajdujących się w strefie. Pozostali właściciele to Zakłady Starachowickie "Star" S.A. i osoby fizyczne. Działania zarządzającego strefą będą polegały na nabywaniu i zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności do nieruchomości, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniu przetargów lub rokowań, na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" oraz ustalenia zakresu tej kontroli (Dz. U. Nr 22, poz. 106). Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i szybko tworzyć będą nowe miejsca pracy. 2. Cele ustanowienia strefy Utworzenie nowych miejsc pracy poprzez wykorzystanie istniejącej bogatej infrastruktury i dynamiczny rozwój miasta Starachowice i regionu. 2.1. Cele strategiczne: - tworzenie nowych miejsc pracy dla istniejących i prognozowanych zasobów siły roboczej, - stworzenie alternatywy dla istniejącej monokultury przemysłowej, - zagospodarowanie i efektywne wykorzystanie zbędnego majątku i infrastruktury poprzemysłowej Zakładów Starachowickich "Star" S.A. (ZS "Star" S.A.), - rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w istniejących i nowych branżach produkcyjnych oraz transfer nowoczesnej techniki, - wsparcie funkcjonujących w mieście i regionie podmiotów gospodarczych poprzez tworzenie możliwości kooperacyjnych z przedsiębiorcami w strefie. 2.2. Działania: - promocja strefy w kraju i za granicą, - rozwój branż wykorzystujących mocne strony regionu, - preferowanie działalności rozwijającej kooperację z podmiotami działającymi w regionie poza strefą, - dywersyfikacja działalności gospodarczej na terenie strefy, - stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko naturalne. 3. Środki techniczne Specjalna Strefa Ekonomiczna "Starachowice" zlokalizowana jest w całości w obrębie miasta Starachowice, na wydzielonym z obszaru produkcyjnego terenie ZS "Star" S.A. Strefa stanowi zwarty obszar o powierzchni 123,77 ha, z czego: - 57,81% stanowią grunty będące własnością zarządzającego, - 37,53% stanowią grunty będące własnością Skarbu Państwa, w użytkowaniu wieczystym ZS "Star" S.A. i innych przedsiębiorstw, - 4,66% stanowią grunty będące własnością Skarbu Państwa, w użytkowaniu wieczystym osób fizycznych. Teren strefy jest w znacznej mierze uzbrojony technicznie, zabudowany obiektami przemysłowymi (budynki, budowle). Łączna powierzchnia zabudowy wynosi 140 000 m2, co stanowi 11,3% całkowitej powierzchni strefy. 3.1. Budowle i infrastruktura Tereny objęte strefą mają stosunkowy dobry dostęp do infrastruktury technicznej, jednak ich część północna wymaga znacznych nakładów finansowych na realizację zadań inwestycyjnych, związanych głównie z zasilaniem w energię elektryczną i gaz. Prawie cały teren strefy (granice strefy) jest obecnie ogrodzony. Planowane jest uzupełnienie ogrodzenia w części północnej i wschodniej strefy oraz budowa ogrodzenia - wspólnie z ZS "Star" S.A. - wzdłuż granicy ZS "Star" S.A. ze strefą i wokół części terenów i obiektów, które znajdują się w obrębie strefy, a stanowią własność ZS "Star" S.A. A. Drogi Strefa znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie trasy międzynarodowej E-7 na linii Warszawa-Kraków przez Skarżysko-Kamienną oraz ma połączenie z trasą Warszawa-Rzeszów przez Rudnik lub Lubienię i trasą Łódź-Kielce-Lublin przez drogę do Radomia. Stan techniczny dróg dojazdowych do Starachowic jest dobry. Teren strefy uzbrojony jest w sieć dróg wewnętrznych, zapewniających swobodny dojazd do obiektów i terenów położonych w strefie. Niezbędne jest wybudowanie dróg wewnętrznych w północnej części strefy. B. Komunikacja kolejowa Przez Starachowice przebiega linia kolejowa z Przemyśla do Łodzi. W odległości 18 km, w Skarżysku-Kamiennej, znajduje się ważny węzeł kolejowy. Na terenie strefy od strony narożnika północno-wschodniego wchodzi tor zdawczo-odbiorczy, rozwidlający się na kilka bocznic, i tor szlakowy prowadzący do ciepłowni "BUGAJ". Na terenie strefy znajduje się warsztat naprawczy taboru kolejowego. Do dyspozycji inwestorów są budynki magazynowe z rampami kolejowymi i samochodowymi oraz dwa samojezdne żurawie kolejowe o udźwigu 16 t i 20 t. Planowane jest zlikwidowanie części zbędnych szlaków kolejowych na terenie strefy. C. Energia elektryczna Teren strefy obsługiwany jest przez dwie linie kablowe wysokiego napięcia 110 kV. Dostawcą energii jest Zakład Energetyczny Skarżysko-Kamienna. Na terenie strefy znajduje się podstacja główna PG-4 o mocy 2 × 10 MW, z rezerwą mocy 8 MW, oraz podstacja PG-1 o mocy 4 MW, z rezerwą mocy 2 MW. Planowana jest budowa dwóch stacji transformatorowych w północnej części strefy oraz położenie kabli zasilających. D. Gaz ziemny Starachowice zaopatrywane są w gaz ziemny linią przesyłową Wschód-Zachód. Przy terenach strefy wzdłuż ulicy Radomskiej przebiega gazociąg średnioprężny o przekroju 300 mm. Część terenu strefy zasilana jest obecnie ze stacji redukcyjnej o maksymalnej przepustowości 1 800 m3/h i maksymalnym ciśnieniu 0,2 MPa. Aktualna przepustowość wymienionej stacji wynosi 650 m3/h. Planowane jest wybudowanie nowych linii zasilających tereny strefy pozbawione obecnie dostępu do gazu. E. Ciepło W odległości ok. 600 m od strefy zlokalizowana jest ciepłownia, która posiada aktualnie dwa kotły po 25 MW każdy. Ciepłownia zaprojektowana i budowana była na cztery kotły po 25 MW każdy. Budynek ciepłowni, jak również estakady pod rurociągi rozprowadzające zostały wykonane dla czterech kotłów. Aktualna wydajność ciepłowni jest wykorzystywana w pełni na potrzeby ZS "Star" S.A. i Starachowic. Po ustawieniu dodatkowych kotłów i ułożeniu dodatkowych rurociągów ciepłownia może dostarczać ciepło dla SSE "Starachowice". F. Sprężone powietrze Na terenie strefy znajduje się centralna sprężarkownia ZS "Star" S.A. przy ul. Wieżowej. Sprężarkownia dysponuje rezerwami sprężonego powietrza w wysokości 300 m3/h. G. Woda Starachowice zaopatrywane są w wodę z wielostudniowego ujęcia głębinowego. Zdolność produkcyjna wodociągu oceniana jest na 31 tys. m3 wody na dobę, z czego obecnie wykorzystywane jest 16 tys. m3 wody na dobę. Teren strefy zasilany jest w wodę z wodociągu miejskiego: - od strony ul. Radomskiej - rurociągiem o średnicy 200 mm, - od strony ul. Szerokiej - rurociągiem o średnicy 150 mm (ujęcie rezerwowe). Planowana jest budowa rurociągu zasilającego w wodę północną część strefy. H. Ścieki Miasto posiada mechaniczno-biologiczną oczyszczalnię ścieków. Oczyszczalnia ta odbiera 21 tys. m3 ścieków na dobę, z rezerwą rzędu 4 tys. m3. Planuje się jej rozbudowę w celu osiągnięcia przepustowości 33 tys. m3 ścieków na dobę, aby zapewnić odbiór ścieków z całego terenu strefy. Wody opadowe, po wstępnym oczyszczeniu przez odolejacze, odprowadzane są z terenu strefy siecią komunalną lub w odkrytych kanałach do rzeki Kamiennej, a ścieki sanitarne - kolektorami o średnicy 700 mm i o średnicy 400 mm, mającymi odpowiednio wyloty od strony ulic Radomskiej i 1 Maja i łączącymi się z systemem kanalizacji miejskiej, prowadzącym do oczyszczalni ścieków. Planowana jest budowa kolektora ścieków i wód opadowych w północnej części strefy. I. Odpady stałe Odpady stałe o charakterze komunalnym będą składowane i utylizowane na składowisku komunalnym w Marcinkowie, położonym w odległości 6 km od obszaru strefy. Odpady o charakterze specjalnym będą zagospodarowywane przez wytwarzające je podmioty. J. Telekomunikacja Część terenu strefy jest obsługiwana przez zmodernizowaną centralę ZS "Star" S.A. W mieście działa nowoczesna centrala cyfrowa "Alcatel" ze znacznymi rezerwami na dalsze podłączenia oraz telefonia komórkowa firmy "Centertel" i GSM. Planowane jest położenie sieci kablowej w północnej i północno-zachodniej części strefy, która będzie połączona bezpośrednio z siecią Telekomunikacji Polskiej S.A. 4. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez stopę bezrobocia, która w obszarze działania Rejonowego Urzędu Pracy w Starachowicach na koniec IV kwartału 1997 r. wynosiła 19,1% osób w wieku zawodowo czynnym. Dodatkowym źródłem siły roboczej są absolwenci następujących szkół wyższych, średnich i zawodowych funkcjonujących w regionie: - Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach, - Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, - Technikum Mechanicznego dla Młodzieży i Dorosłych w Starachowicach, - Technikum Przemysłu Spożywczego w Starachowicach, - Technikum Zaocznego Przemysłu Spożywczego w Starachowicach, - Technikum Zawodowego dla Młodzieży i Dorosłych w Starachowicach, - Technikum Ekonomicznego w Starachowicach, - trzech zespołów szkół zawodowych. Ponadto w regionie Starachowic działają szkoły niepubliczne: - Wyższa Szkoła Handlowa w Kielcach z Oddziałem Zamiejscowym w Ostrowcu Świętokrzyskim, - Świętokrzyska Szkoła Biznesu w Kielcach, - Pomaturalna Szkoła Samorządu i Administracji w Kielcach. 5. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 5.1. Warunki prawno-organizacyjne 5.1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym strefą została ustanowiona spółka Specjalna Strefa Ekonomiczna "Starachowice" S.A. z siedzibą w Starachowicach. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności przez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie rokowań lub przetargów, 3) zbywanie na rzecz inwestorów nieruchomości i gruntów położonych na terenie strefy, 4) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności gospodarczej, 5) podejmowanie wspólnych inicjatyw gospodarczych z innymi podmiotami. Realizacja ustanowionych zadań została określona w strukturze organizacyjnej zarządzającego. 5.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 5.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej, wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" oraz ustalanie zakresu tej kontroli. Minister Gospodarki po zasięgnięciu opinii zarządzającego cofa i zmienia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki. Otrzymane zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej związane jest z ulgą finansową: Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice": - strefa została ustanowiona na okres 20 lat, - przez pierwsze 10 lat możliwe jest całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, którego warunkiem jest: □ zainwestowanie co najmniej 1 000 000 ECU albo □ zatrudnienie minimum 100 osób, - w pozostałym okresie obowiązuje ulga w wysokości 50% podatku dochodowego, - całkowite zwolnienie od podatku od nieruchomości w czasie istnienia strefy. Przy niższym poziomie zainwestowania zwolnieniu podlega dochód w kwocie odpowiadającej równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych. Ulgi w podatku dochodowym z tytułu zatrudnienia wynoszą 10% za każdych 10 pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę i nie mogą przekroczyć 100%. W przypadku braku prawa do zwolnień można podwyższać stawki amortyzacji środków trwałych służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 4,0. 5.2. Warunki prawno-ekonomiczne 5.2.1. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Dopuszcza się pełnienie wyżej wymienionych funkcji przez zarządzającego strefą, co wymaga: - powierzenia zarządzającemu przez Kierownika Urzędu Rejonowego, za zgodą Wojewody Kieleckiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego, - powierzenia zarządzającemu przez Prezydenta Miasta, za zgodą Rady Miasta, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, - przygotowania geodezyjnej mapy numerycznej. 5.2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwia inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 5.2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Zarządzający będzie: - nawiązywał kontakty z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń (Rejonowy i Wojewódzki Urząd Pracy), - koordynował działalność szkoleniową, - stymulował zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 5.2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmie: - współpracę z władzami miasta i gmin, w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwój mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), - współpracę z instytucjami i przedsiębiorstwami miasta i regionu w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego, obsługi celnej i innych usług, - współpracę z instytucjami społecznymi i politycznymi, a także mediami całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy, - działania wspierające podmioty gospodarcze funkcjonujące na terenie miasta i regionu, poprzez stworzenie możliwości kooperacyjnych z przedsiębiorcami działającymi w strefie. 6. Strategia rozwoju strefy 6.1. Założenia ogólne Zakłada się utworzenie w strefie do 4500 miejsc pracy w przeliczeniu na jednego zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin pracy oraz do 1800 miejsc pracy poza strefą. Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) stworzenie sprzyjających warunków do powstania znaczącej liczby nowych miejsc pracy w strefie i poza nią, 2) stworzenie alternatywy dla istniejącej monokultury przemysłowej, 3) kompleksowe zagospodarowanie infrastruktury gospodarczej i majątku produkcyjnego nie użytkowanego przez Zakłady Starachowickie "Star" S.A., 4) pozyskanie inwestorów strategicznych, których działalność i stopień kooperacji jest elementem przyciągającym innych przedsiębiorców do strefy oraz do miasta i regionu, 5) preferowanie inwestorów trwale związanych z obszarem strefy, generujących dużą ilość miejsc pracy, 6) wspieranie funkcjonujących na terenie miasta i regionu przedsiębiorców poprzez tworzenie możliwości kooperacyjnych z przedsiębiorcami działającymi w strefie, 7) minimalizację wpływu strefy na środowisko naturalne, bieżącą współpracę z instytucjami ochrony środowiska. 6.2. Założenia szczegółowe W Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" przewiduje się preferowanie następujących dziedzin produkcji: 1) przemysłu motoryzacyjnego - ze względu na bogate tradycje miasta i regionu w tej branży, dostępną technologię, a także kwalifikacje pracowników oraz osób pozostających bez pracy, 2) przemysłu metalowego ze szczególnym uwzględnieniem branż produkcji narzędzi i oprzyrządowania, maszyn i urządzeń, systemów zabezpieczeń; działający na terenie strefy przedsiębiorcy, specjalizujący się w tych branżach, posiadają duże doświadczenie, dostęp do technologii, a także wysoko wykwalifikowanych pracowników, 3) przemysłu elektronicznego i elektrotechnicznego - w szczególności w zakresie urządzeń oświetleniowych, przemysłowej aparatury sterowniczej, 4) przetwórstwa drewna - w oparciu o miejscowe zasoby surowcowe i kadrę pracowniczą, 5) przemysłu materiałów budowlanych - w oparciu o szeroko dostępne na Kielecczyźnie surowce i materiały, tradycje w zakresie przemysłu materiałów budowlanych, zasoby surowcowe oraz występującą w kraju koniunkturę w branży budownictwa przemysłowego i mieszkaniowego. 6.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie w tym zakresie zasługują: - usługi projektowania i wykonawstwa budowlanego obiektów przemysłowych, - usługi związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - usługi w zakresie transportu, - usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne), architektoniczne itp., - usługi w zakresie telekomunikacji, - usługi składów i agencji celnych, magazynowania, przeładunku i przechowywania towarów, pozwalające na szybką obsługę przedsiębiorców z obszaru strefy, eksportujących swoje wyroby i importujących surowce i półfabrykaty. Zarządzający gromadzić będzie w tym zakresie informacje, które mogą być wykorzystywane przez podmioty podejmujące działalność w strefie. 6.4. Pozyskiwanie inwestorów 6.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych mających na celu pozyskiwanie inwestorów krajowych i zagranicznych. W celu pozyskania inwestorów zakłada się następujące działania promocyjne: - kreowanie wizerunku strefy poprzez intensywną promocję ogólną w kraju i za granicą (udział w targach i konferencjach, publikacje), - promocję adresowaną - kierowanie ofert do wybranych firm z wybranych branż przemysłowych w kraju i za granicą, - współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy, - analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy, - współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. Zakłada się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: - inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, - inwestorów wykorzystujących w istotnej części majątek strefy i zatrudniających znaczną liczbę pracowników; działalność obu wymienionych grup inwestorów określi dynamikę i charakter rozwoju strefy, - średnich i małych inwestorów krajowych i zagranicznych, tworzących nowe przedsiębiorstwa na terenie strefy, - firmy usługowe, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi przedsiębiorców działających w strefie. 6.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnienie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, - udzielaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 6.5. Rozwój środków technicznych Środki techniczne dostępne na obszarze strefy w postaci budynków i infrastruktury są wystarczające dla uruchomienia działalności w strefie i wprowadzenia pierwszych inwestorów. Nie wystarczają jednak do osiągnięcia jednego z głównych celów, którym jest utworzenie blisko 4500 nowych miejsc pracy. Oznacza to konieczność ponoszenia przez inwestorów nakładów na inwestycje budowlane, w tym również w zakresie infrastruktury technicznej. 6.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i poziom infrastruktury - to jeden z kluczowych warunków rozwoju strefy. Istniejąca w strefie infrastruktura umożliwia wprowadzenie pierwszych inwestorów i rozpoczęcie przez nich działalności. Wykorzystanie jednak całego obszaru strefy oraz osiągnięcie strategicznie założonych celów wymaga modernizacji i rozbudowy infrastruktury. Planuje się realizację następujących prac modernizacyjnych i rozbudowy infrastruktury: - remont i modernizację istniejących dróg i ciągów pieszych na terenie strefy, - likwidację znacznej części nie wykorzystywanej trakcji kolejowej na terenie strefy dla uzyskania terenów pod budowę obiektów i dróg, - budowę wewnętrznych dróg w północnej i północno-zachodniej części strefy, - budowę nowych, wewnętrznych sieci - wodnej, gazowej, telekomunikacyjnej, oraz kolektorów odprowadzających ścieki sanitarne i wody opadowe, - wybudowanie dwóch nowych stacji energetycznych w północnej części strefy, - remont istniejących i budowę nowych odcinków ogrodzenia zewnętrznego i wewnętrznego, - instalacje oświetlenia zewnętrznego oraz ochrony strefy, - prace związane z organizacją zieleni na terenie strefy. Zarządzający, we współpracy z dostawcami mediów technicznych, wybuduje zewnętrzne przyłącza strefy oraz wewnętrzne sieci magistralne. Przyłącza wykonają na własny koszt inwestorzy. 6.5.2. Siedziba zarządzającego Siedziba Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" S.A. znajduje się na terenie strefy, w budynku biurowym spełniającym zasadnicze wymagania funkcjonalne i organizacyjne. Administracyjne i reprezentacyjne funkcje budynku i jego otoczenia wymagać będą pewnych prac modernizacyjnych, prowadzonych na koszt zarządzającego. Powierzchnia użytkowa budynku umożliwia przeznaczenie jego części na wynajem innym podmiotom. 7. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (zakup gruntów, dzierżawa i budowa hal, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego (przygotowanie dokumentacji i obsługi geodezyjnej, rozbudowa infrastruktury, częściowa rekultywacja terenu). 7.1. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy podejmujący działalność w strefie będą ponosić nakłady na zakup gruntów, budowę bądź adaptację obiektów produkcyjnych i administracyjno-biurowych oraz ich wyposażenie. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się przede wszystkim w zakresie budowy przyłączy lokalnych, co każdorazowo będzie przedmiotem negocjacji z zarządzającym. 7.2. Nakłady zarządzającego 1. Koszty utrzymania majątku będącego własnością Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" S.A. będzie ponosił zarządzający. W miarę udostępniania majątku inwestorom, koszty jego utrzymania będą się zmniejszać. Majątek zarządzającego, poprzez sprzedaż, dzierżawę czy najem, umożliwi pozyskanie środków na finansowanie niezbędnych inwestycji i działalności spółki zarządzającej. 2. Koszty utrzymania i rozbudowy infrastruktury wyniosą docelowo 24 mln zł i powinny być poniesione w okresie nie dłuższym niż 5-7 lat, co oznacza średni roczny wydatek w granicach 3,4-4,8 mln zł. 3. Koszty adaptacji, remontu i wyposażenia siedziby zarządzającego do poniesienia w 1998 r. i 1999 r. szacuje się na 1,2 mln zł. 4. Wydatki ponoszone przez zarządzającego na opracowanie dokumentacji niezbędnej do sporządzenia szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego strefy oraz obsługi geodezyjnej wyniosą 1,2 mln zł. 5. Na marketing i promocję strefy zarządzający planuje przeznaczyć w pierwszych 5 latach działalności 0,35 mln zł rocznie. 6. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki, szacowane na 1,5 mln zł rocznie. Szczegółowe prognozy kosztów i przychodów będą sporządzane w ramach okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 8. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy obejmuje 4 podstawowe etapy: EtapOkresGłówne cele etapu I1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej, - przyjęcie pierwszych inwestorów, - realizacja pierwszych inwestycji infrastrukturalnych, - przygotowanie programów dla realizacji etapu II II1999-2005- wprowadzenie inwestorów do strefy, - realizacja podstawowych inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa), - rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie, - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej, - monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy III2006-2012- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia IV2013-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych, obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy 9. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności przez Specjalną Strefę Ekonomiczną "Starachowice" S.A. Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Określenie zasad zarządzania strefą, wraz ze strukturą organizacjiI półrocze 1998 r. 2Wydanie regulaminu strefyI półrocze 1998 r. 3Rozpoczęcie remontu siedziby zarządzającegoI półrocze 1998 r. 4Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieI półrocze 1998 r. 5Uzyskanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieII półrocze 1998 r. 6Całkowite przejęcie majątkuII półrocze 1998 r. 7Przygotowanie dokumentacji i obsługi geodezyjnej terenów strefy (sporządzenie map geodezyjnych)II półrocze 1998 r. 8Opracowanie szczegółowego programu modernizacji i rozbudowy infrastrukturyII półrocze 1998 r. 9Sporządzenie map geodezyjnychII półrocze 1998 r. 10Rozpoczęcie realizacji planu modernizacji i rozbudowy istniejącej i budowy nowej infrastrukturyI półrocze 1999 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec". (Dz. U. Nr 135, poz. 880) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec", stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 października 1998 r. (poz. 880) PLAN ROZWOJU SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ "ŻARNOWIEC" 1. Wstęp Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec" ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" (Dz. U. Nr 135, poz. 910) na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 497, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące ich osiągnięciu. Przedstawia obowiązki zarządzającego związane z działaniami podejmowanymi dla osiągnięcia celów ustanowienia strefy, a także terminy wykonywania tych obowiązków. Specjalną Strefę Ekonomiczną "Żarnowiec" utworzono w celu zagospodarowania majątku po zaniechanej budowie Elektrowni Jądrowej "Żarnowiec" oraz ograniczenia bezrobocia w okolicznych gminach. Funkcjonowanie strefy będzie bardzo ważnym czynnikiem pobudzenia aktywności gospodarczej regionu przez wytworzenie powiązań kooperacyjnych oraz przyczyni się do zmiany struktury przemysłu województwa gdańskiego. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyspieszonego wzrostu gospodarczego, pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Na terenie strefy zlokalizowane są składniki majątku, stanowiące własność zarządzającego, a także przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na terenie strefy, w chwili jej ustanowienia. Obejmują one grunty, budynki oraz infrastrukturę. Finansowanie budowy nowych zakładów będzie leżało po stronie inwestorów, natomiast nakłady na rozwój infrastruktury ponosić będzie w przeważającej części zarządzający strefą. Działania zarządzającego strefą polegać będą na zbywaniu na rzecz inwestorów prawa własności gruntów, budynków i budowli, gospodarowaniu infrastrukturą oraz przeprowadzaniu przetargów lub rokowań, udzielaniu inwestorom zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, wykonywaniu bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców w strefie oraz ustalaniu zakresu tej kontroli. Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i szybko będą tworzyć nowe miejsca pracy, a także inwestorzy, których przedsięwzięcia będą zapewniać efektywne wykorzystanie infrastruktury. 2. Cele ustanowienia strefy Celem ustanowienia strefy jest optymalne zagospodarowanie majątku wytworzonego w trakcie przerwanej budowy Elektrowni Jądrowej "Żarnowiec". 1. Cele strategiczne: • efektywne wykorzystanie istniejących budynków i infrastruktury, • zagospodarowanie terenów zdegradowanych w trakcie budowy Elektrowni Jądrowej "Żarnowiec", • tworzenie nowych miejsc pracy, • pobudzenie rozwoju gospodarczego regionu oraz zmiana struktury przemysłu. 2. Działania: • promocja strefy, • preferowanie projektów umożliwiających powstanie powiązań kooperacyjnych z podmiotami działającymi poza strefą, • rozwój branż wykorzystujących atuty regionu, • dywersyfikacja działalności gospodarczej podejmowanej w strefie, • monitorowanie oraz ograniczanie wpływu strefy na środowisko naturalne. 3. Środki techniczne Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec" obejmuje jeden zwarty obszar, położony w gminach Krokowa i Gniewino. Całkowity obszar strefy wynosi 197,01 ha, z czego powierzchnia: - 29,36 ha leży na terenie gminy Gniewino, - 167,65 ha leży na terenie gminy Krokowa. Z całego obszaru strefy 154,75 ha należy do zarządzającego, w tym około 50 ha stanowią tereny zajęte przez obiekty infrastruktury oraz z innych przyczyn niemożliwe do zagospodarowania. Pozostała część o powierzchni 32,26 ha należy do podmiotów prowadzących działalność na obszarze strefy w momencie jej utworzenia. 3.1. Budynki Na terenie strefy znajdują się budynki wykonane w czasie realizacji budowy Elektrowni Jądrowej "Żarnowiec". Budynki te miały służyć jako zaplecze dla wykonawców tej inwestycji i w związku z tym charakteryzują się różnorodnym przeznaczeniem i stanem wykończenia. Całkowita powierzchnia użytkowa wykończonych budynków wynosi 80 212 m2, z czego powierzchnia będąca własnością zarządzającego - 32 004 m2. Na powierzchnię będącą własnością zarządzającego składa się: - powierzchnia produkcyjna - 9 045 m2, - powierzchnia magazynowa - 2 898 m2, - powierzchnia administracyjna - 11 421 m2, - pozostałe - 8 640 m2. Wśród budynków znajdujących się na terenie strefy są również nie oddane do użytku. Ich powierzchnia, należąca do zarządzającego, wynosi 30 459 m2. Są to obiekty na różnych etapach realizacji - wykończone oraz nie wykończone. Wszystkie będą oferowane do zagospodarowania. 3.2. Infrastruktura a) Woda Zasoby wody ze studni głębinowych wynoszą 400 m3/godzinę. Istnieje stacja uzdatniania wody, której wydajność wynosi 210 m3/godzinę. Można zwiększyć wydajność poprzez jej modernizację. Na terenie strefy znajduje się sieć wodociągowa. Sieć ta wymaga remontu i modernizacji oraz rozbudowy stosownie do potrzeb inwestorów. Oddzielną instalację stanowi sieć wody przeciwpożarowej, która nie obejmuje całego obszaru strefy. b) Ścieki Kolektor główny kanalizacji sanitarnej # 1600 przebiega przez teren strefy do oczyszczalni ścieków - o wydajności 1 150 m3/dobę ścieków sanitarnych - znajdującej się na terenie strefy. Poprzez rozbudowę i modernizację istnieje możliwość zwiększenia wydajności oczyszczalni. Na terenie strefy znajduje się sieć kanalizacji sanitarnej, deszczowej oraz drenażowej. c) Energia elektryczna Rezerwa energii elektrycznej wynosi ponad 8 MW. W przypadku zapotrzebowania na energię elektryczną o mocy powyżej rezerwy, istnieje konieczność budowy linii 110 kV oraz rozdzielni 110/15 kV. Należy przeprowadzić remont i modernizację stacji transformatorowych oraz linii energetycznych. c) Telefonizacja Centrala telefoniczna na 800 numerów (rezerwa 600 wolnych) zabezpiecza w całości potrzeby strefy. Planuje się wymianę centrali, budowę światłowodu i rozbudowę sieci telefonicznej. d) Ciepło Na granicy strefy planowana jest budowa elektrowni gazowej, która będzie dostarczać ciepło odpadowe obiektom strefy. Przejściowo uruchomione będą kotłownie lokalne na gaz lub olej. Na terenie strefy znajduje się wyłączona kotłownia, którą ze względów ekonomicznych (budowano ją na potrzeby elektrowni atomowej, w związku z tym jej uruchomienie jest opłacalne dopiero przy zapotrzebowaniu minimum 6 t pary/h) należy zlikwidować wraz z kominem. e) Gaz Brak jest gazu ziemnego. Na potrzeby pierwszych inwestorów planuje się doprowadzenie gazu ziemnego ze źródeł lokalnych, eksploatowanych na terenie gminy Krokowa. W następnej kolejności, po zakończeniu budowy elektrowni gazowej, gaz będzie doprowadzany z sieci krajowej lub ze źródeł morskich. f) Sprężone powietrze Stacja sprężarek zapewnia dostawę gazu o wydajności 99 m3/minutę. Na terenie strefy rozprowadzona jest sieć sprężonego powietrza, która w przypadku zwiększonego zapotrzebowania będzie wymagała modernizacji stacji sprężarek i sieci. g) Drogi Drogi dojazdowe o znaczeniu wojewódzkim i lokalnym (gminnym) w pełni zaspokajają potrzeby strefy. Drogi wewnętrzne wymagają rozbudowy i modernizacji. h) Bocznica kolejowa Do strefy doprowadzona jest linia kolejowa, której łączna długość torów bocznicy na terenie strefy wynosi 8 km. i) Odpady stałe Odpady stałe składowane będą na wysypisku komunalnym w miejscowości Karczma Rybska, znajdującym się w odległości 7 km od strefy. 4. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 4.1. Warunki prawno-organizacyjne 4.1.1. Zarządzający strefą Zarządzającym strefą została ustanowiona Specjalna Strefa Ekonomiczna "Żarnowiec-Tczew" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku. Zarządzający strefą będzie prowadził działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności: 1) promocji strefy, 2) organizowania rokowań lub przetargów, 3) zbywania na rzecz inwestorów prawa własności nieruchomości oraz gruntów położonych na terenie strefy, 4) udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, 5) gospodarowania infrastrukturą w sposób ułatwiający przedsiębiorcom prowadzenie działalności w strefie, 6) inicjowania powstania infrastruktury do prowadzenia działalności gospodarczej w postaci skupiska przedsiębiorstw usługowych, 7) koordynowania lokalizacji inwestycji w Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec" i Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Tczew", 8) podejmowania wspólnych przedsięwzięć z innymi przedsiębiorcami. 4.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 4.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności inwestorów na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec", a także ustalanie zakresu tej kontroli (Dz. U. z 1998 r. Nr 22, poz. 114). Minister Gospodarki, po zasięgnięciu opinii zarządzającego, cofa lub ogranicza zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu Ministra Gospodarki (Dz. U. z 1998 r. Nr 22, poz. 109). Otrzymanie zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie przynosi następujące korzyści finansowe: 1) przez pierwsze 10 lat - możliwe jest uzyskanie całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego, którego warunkiem jest: a) zainwestowanie co najmniej 1 mln ECU albo b) zatrudnienie minimum 100 osób, 2) przy niższym poziomie zainwestowania zwolnieniu podlega dochód w kwocie odpowiadającej wielkości inwestycji, 3) z tytułu zatrudnienia ulgi w podatku dochodowym wynoszą 10% za każdych 10 pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz nie mogą przekroczyć 100%, 4) przez pozostały okres funkcjonowania strefy (którą ustanowiono na 20 lat) obowiązuje 50% ulga podatkowa. Przez cały okres funkcjonowania strefy obowiązuje zwolnienie z podatku od nieruchomości. W przypadku braku prawa do zwolnień inwestorzy mogą stosować podwyższone stawki amortyzacji środków trwałych. 4.2. Warunki prawno-ekonomiczne 4.2.1. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Funkcje te ograniczone są wyłącznie do terenu strefy. Przyjęcie takiego rozwiązania prawnego umożliwia sprawniejsze i szybsze podejmowanie stosownych decyzji i tym samym skraca cykl inwestycyjny. Pełnienie wyżej wymienionych funkcji przez zarządzającego strefą wymaga: - powierzenia zarządzającemu, przez właściwych kierowników urzędów rejonowych, za zgodą Wojewody Gdańskiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego, - powierzenia zarządzającemu, przez właściwych wójtów gmin, za zgodą odpowiednich rad gmin, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, - przygotowania planu przestrzennego zagospodarowania obszaru strefy, - przygotowania geodezyjnej mapy numerycznej. 4.2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwi inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Docelowo należy dążyć do powstania specjalnych firm usługowych, które przejmą od zarządzającego, na podstawie odpowiednich umów, eksploatację infrastruktury technicznej. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: - opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, - opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, - umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 4.2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr możliwe będzie dzięki ofercie instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Zarządzający podejmuje następujące działania: - nawiązanie kontaktów z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń, - koordynowanie działalności szkoleniowej, - stymulowanie zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 4.2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmuje: - współpracę z instytucjami biznesowymi miast i gmin w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, - współpracę z władzami miasta, gmin, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwój mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), - współpracę z instytucjami społecznymi i politycznymi, a także dostawcami mediów całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. 5. Strategia rozwoju strefy 5.1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) maksymalne zagospodarowanie majątku po budowie Elektrowni Jądrowej "Żarnowiec", 2) pozyskanie inwestorów strategicznych, których działalność i stopień kooperacji jest elementem przyciągającym innych inwestorów do strefy oraz regionu, 3) oparcie strategii na średnich przedsiębiorstwach, 4) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy, generujących dużą liczbę miejsc pracy w strefie i regionie, 5) minimalizacja wpływu strefy na środowisko. 5.2. Założenia szczegółowe W Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec" przewiduje się preferowanie następujących dziedzin: a) przemysłu metalowego oraz b) przemysłu maszynowego, urządzeń zmechanizowanych i elektronarzędzi - z uwagi na konieczność zagospodarowania istniejących budynków, c) przemysłu chemicznego - z uwagi na duże możliwości wykorzystania mediów istniejących na terenie strefy, d) produkcji materiałów budowlanych - z uwagi na duże możliwości wykorzystania lokalnych surowców, e) przemysłu elektronicznego - z uwagi na konieczność zagospodarowania istniejących budynków, f) przetwórstwa rolno-spożywczego - z uwagi na rolniczy charakter otoczenia, g) przetwórstwa drewna - z uwagi na wykorzystanie surowców z lokalnych i pobliskich terenów, h) innych pochodnych od wyżej wymienionych branż. 5.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie zasługują usługi: - związane z dostawą mediów i odprowadzaniem ścieków i odpadów, - w zakresie transportu, - finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), - doradcze (ekonomiczne, prawne). Zarządzający gromadzić będzie, na potrzeby inwestorów informacje, które mogą być wykorzystywane przez podmioty prowadzące działalność w strefie. 5.4. Pozyskiwanie inwestorów 5.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Zakłada się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: a) potrzebujących małego terenu, a jednocześnie angażujących duży kapitał inwestycyjny, wykorzystujących majątek strefy i tworzących więzy kooperacyjne z przedsiębiorcami spoza strefy, b) średnich i małych inwestorów, tworzących nowe podmioty w drodze inwestycji bezpośrednich, c) tworzących nowe podmioty z udziałem spółek, które były właścicielami terenów w momencie tworzenia strefy, d) świadczących usługi, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi inwestorów działających w strefie. Działania promocyjne na rzecz pozyskania inwestorów będą obejmować: - współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy, - promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z wyselekcjonowanych branż przemysłowych, - promocję ogólną (nie adresowaną) w kraju i za granicą, - badania trendów gospodarczych, a zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi, - analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy, - współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. 5.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnianie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: - określeniem rodzaju i wielkości majątku, - wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, - udzieleniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 5.5. Rozwój środków technicznych Budynki oraz infrastruktura dostępne na terenie strefy nie pozwalają na realizację jej głównych celów. Zarówno budynki, jak i infrastruktura miały inne przeznaczenie (budowa elektrowni jądrowej) i tymczasowy charakter. Ponadto całe przedsięwzięcie realizowano ponad 10 lat temu, co powoduje, że zastosowane rozwiązania techniczne są częściowo przestarzałe. Wszystko to stwarza konieczność budowy nowych obiektów i adaptacji już istniejących budynków, przy czym część z nich zostanie wyburzona. Budowle infrastrukturalne wymagają również modernizacji oraz budowy nowych odcinków sieci 5.5.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Dostępność i stan infrastruktury w poszczególnych częściach strefy jest zróżnicowany. Dodatkowo, w celu uzyskania dogodniejszych lokalizacji nowych zakładów, należy w niektórych przypadkach skorygować przebieg sieci infrastruktury. Przewiduje się realizację następujących zadań: - budowę, rozbudowę oraz modernizację dróg, - modernizację i uproszczenie istniejącego układu torowego, - remont i modernizację stacji uzdatniania wody, - remont i modernizację sieci wodociągowej, - budowę nowych odcinków sieci wodociągowej, - budowę sieci wody przeciwpożarowej, - modernizację i remont oczyszczalni ścieków, - modernizację i remont przepompowni ścieków, - remont głównego kolektora kanalizacji sanitarnej, - remont głównego kolektora kanalizacji deszczowej, - remont kolektora odprowadzającego ścieki do Piaśnicy, - remont i modernizację sieci wód drenażowych, - remont i modernizację stacji transformatorowych, - wymianę części kabli energetycznych, - w przypadku zapotrzebowania powyżej 8 MW - budowę linii 110 kV oraz rozdzielni 110/15 kV, - modernizację centrali telefonicznej oraz budowę światłowodu, - likwidację istniejącej kotłowni wraz z kominem, - modernizację istniejącej sieci ciepłowniczej, tj. likwidację estakady i ułożenie sieci z rur preizolowanych, - remont i rozbudowę sieci, urządzeń sprężonego powietrza, - budowę lokalnych kotłowni c.o. na gaz lub olej, czynnych do chwili uruchomienia elektrowni gazowej, - wymiana urządzeń łączności bezprzewodowej. Znaczną część nakładów związanych w rozbudową infrastruktury będą ponosić inwestorzy. Dotyczyć to będzie głównie budowy przyłączy do linii magistralnych. Nakłady związane z doprowadzeniem mediów do inwestycji poniosą przedsiębiorcy, a modernizacja głównych magistrali zostanie sfinansowana przez zarządzającego i dostawców mediów. Zakres partycypacji przedsiębiorców w modernizacji infrastruktury będzie negocjowany. 5.5.2. Siedziba zarządzającego Siedziba Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będzie mieścić się w wynajętych pomieszczeniach w centrum Gdańska. Przewiduje się ulokowanie tam pomieszczeń dla Zarządu Spółki oraz pracowników działu marketingu. Pozostali pracownicy spółki, związani bezpośrednio z obsługą Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec", pracować będą w budynku biurowym spółki, zlokalizowanym na terenie strefy, który po odpowiedniej adaptacji będzie w całości zaspokajał potrzeby zarządzającego. Wolne powierzchnie biurowe będą wydzierżawiane inwestorom oraz firmom obsługującym infrastrukturę. 6. Zasoby kadrowe Zasoby siły roboczej są określone przez stopę bezrobocia oraz liczbę absolwentów szkół średnich i wyższych uczelni. Wielkość bezrobocia może gwałtownie wzrosnąć w wyniku ograniczenia zatrudnienia w przemyśle stoczniowym i gospodarce morskiej. Zarządzający podejmie rozmowy z Wojewódzkim Urzędem Pracy i rejonowymi urzędami pracy, w celu uruchomienia programu szkoleń dla bezrobotnych z młodszych grup wieku. Drugim ważnym źródłem siły roboczej staną się absolwenci średnich szkół technicznych i ekonomicznych. 7. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: - inwestorów (zakup gruntów, dzierżawa i budowa hal, adaptacja istniejących obiektów, udział w budowie infrastruktury), - zarządzającego (rozbudowa infrastruktury i częściowa rekultywacja terenu, w tym likwidacja części budynków). 7.1. Nakłady inwestorów Podmioty gospodarcze podejmujące działalność w strefie będą ponosić nakłady na zakup gruntów, budowę hal i ich wyposażenie. Udział inwestorów w rozwoju infrastruktury przewiduje się przede wszystkim w budowie przyłączy lokalnych i każdorazowo będzie to przedmiotem negocjacji z zarządzającym. 7.2. Nakłady zarządzającego Koszty utrzymania majątku będącego własnością zarządzającego, tj. Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Spółka z o.o., poniesie sam zarządzający. W miarę udostępniania majątku inwestorom koszty te będą się zmniejszać. Zarządzający uzyska przychody z tytułu sprzedaży nieruchomości, dzierżawy i najmu obiektów, opłat administracyjnych, lokat wolnych środków, sprzedaży mediów, usług świadczonych na rzecz inwestorów itp. 1. Koszty przygotowania infrastruktury wyniosą docelowo 35 mln zł. Największe nakłady powinny być poniesione w latach 1998-2004 w kwocie 20 mln zł. 2. Zarządzający prowadzić będzie wspólne działania promocyjne dotyczące Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" i Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". Wyniosą one łącznie 2,5 mln zł. 3. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki szacowane na około 72 mln zł w okresie trwania strefy, tj. około 3,6 mln zł rocznie. Szczegółowa projekcja kosztów i przychodów będzie przedmiotem okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego. 8. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Rozwój strefy obejmuje 4 podstawowe etapy: EtapOkresGłówne cele etapu I1997-1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej, - przyjęcie pierwszych inwestorów, - przygotowanie programów dla realizacji etapu II, - realizacja pierwszych inwestycji infrastrukturalnych II1999-2004- kontynuacja realizacji inwestycji infrastrukturalnych (budowa, rozbudowa), - wprowadzanie inwestorów do strefy, - rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie, - gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej, - monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy III2005-2015- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia IV2016-2017- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy. 9. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności strefy Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacyjnąI półrocze 1998 r. 2Wydanie regulaminu strefyI półrocze 1998 r. 3Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieII półrocze 1998 r. 4Przygotowanie założeń i opracowań specjalistycznych do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru strefyII półrocze 1998 r. 5Wydanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieII półrocze 1998 r. 6Uzyskanie od Wójta gminy Gniewino i Wójta gminy Krokowa prawa do wydawania decyzji w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu strefyII półrocze 1998 r. 7Uzyskanie od Urzędu Rejonowego w Pucku i Urzędu Rejonowego w Wejherowie zgody na wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanegoII półrocze 1998. 8Opracowanie programu budowy infrastrukturyII półrocze 1998 r. 9Rozpoczęcie realizacji planu modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)II półrocze 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 października 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci elektroenergetycznych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu energią elektryczną, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców. (Dz. U. Nr 135, poz. 881) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki: 1) przyłączenia podmiotów do sieci elektroenergetycznych, 2) pokrywania kosztów przyłączenia, 3) obrotu energią elektryczną, 4) świadczenia usług przesyłowych, 5) prowadzenia ruchu sieciowego i eksploatacji sieci elektroenergetycznych, 6) standardów jakościowych obsługi odbiorców energii elektrycznej. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668), 2) przedsiębiorstwie sieciowym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, 3) przedsiębiorstwie obrotu - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą polegającą na handlu energią elektryczną, 4) przedsiębiorstwie wytwórczym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, 5) operatorze - należy przez to rozumieć operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu rozdzielczego, 6) operatorze systemu przesyłowego - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej za pomocą sieci przesyłowej, odpowiedzialne za ruch, utrzymanie i rozwój tej sieci oraz połączeń sieci przesyłowej z innymi sieciami, zapewniające bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej, 7) operatorze systemu rozdzielczego - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na przesyłanie i dystrybucję energii elektrycznej za pomocą sieci rozdzielczej, odpowiedzialne za ruch, utrzymanie i rozwój tej sieci oraz połączeń sieci rozdzielczej z innymi sieciami, zapewniające bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej, 8) sieci przesyłowej - należy przez to rozumieć sieć służącą do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, o napięciu wyższym niż 110 kV, 9) sieci rozdzielczej - należy przez to rozumieć sieć służącą do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, o napięciu nie wyższym niż 110 kV, 10) mocy przyłączeniowej - należy przez to rozumieć największą moc czynną pobieraną lub oddawaną do sieci, określoną w umowie o przyłączenie, umowie sprzedaży energii elektrycznej lub umowie o świadczenie usług przesyłowych, 11) przyłączu - należy przez to rozumieć odcinek sieci lub instalacji służący do połączenia urządzeń instalacji lub sieci przyłączonego podmiotu z siecią, 12) układzie pomiarowo-rozliczeniowym - należy przez to rozumieć liczniki i inne urządzenia pomiarowe lub rozliczeniowo-pomiarowe, a także układy połączeń między nimi, służące bezpośrednio lub pośrednio do pomiaru i rozliczeń, 13) jednostce wytwórczej - należy przez to rozumieć zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej, należących do przedsiębiorstwa energetycznego. Rozdział 2 Przyłączenie podmiotów do sieci elektroenergetycznej § 3. Przyłączenie podmiotów do sieci elektroenergetycznej, zwanej dalej "siecią", następuje na podstawie umowy o przyłączenie i po spełnieniu warunków przyłączenia, określonych przez przedsiębiorstwo sieciowe, zwanych dalej "warunkami przyłączenia". § 4. Podmioty przyłączane do sieci dzieli się na następujące grupy przyłączeniowe, zwane dalej "grupami przyłączeniowymi": 1) grupa I - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci przesyłowej, 2) grupa II - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym 110 kV, oraz podmioty przyłączane do sieci rozdzielczej, które wymagają dostaw energii elektrycznej o parametrach innych niż standardowe, albo podmioty posiadające własne jednostki wytwórcze współpracujące z siecią, 3) grupa III - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, lecz niższym niż 110 kV, 4) grupa IV - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV oraz mocy przyłączeniowej większej od 40 kW lub prądzie znamionowym zabezpieczenia przedlicznikowego w torze prądowym większym od 63 A, 5) grupa V - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV oraz mocy przyłączeniowej nie większej niż 40 kW i prądzie znamionowym zabezpieczenia przedlicznikowego nie większym niż 63 A, 6) grupa VI - podmioty przyłączane do sieci na czas określony, niezależnie od napięcia znamionowego sieci. § 5. 1. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci, który posiada tytuł prawny do korzystania z obiektu przełączanego do tej sieci, może złożyć wniosek o określenie warunków przyłączenia. 2. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci, który nie posiada tytułu prawnego do korzystania z obiektu, o którym mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o określenie wstępnych warunków przyłączenia. 3. Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 2, podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci składa w przedsiębiorstwie sieciowym, do którego sieci ubiega się o przyłączenie. 4. Wzory wniosków, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala przedsiębiorstwo sieciowe. § 6. 1. Wniosek o określenie warunków przyłączenia lub wstępnych warunków przyłączenia powinien zawierać w szczególności: 1) oznaczenie wnioskodawcy, 2) określenie mocy przyłączeniowej, 3) przewidywane roczne zużycie energii elektrycznej, 4) charakterystykę ruchową i eksploatacyjną przyłączanych urządzeń, instalacji lub sieci, 5) wymagania dotyczące odmiennych, od standardów jakościowych, parametrów energii elektrycznej lub parametrów jej dostarczania, w tym: a) niezawodności lub ciągłości zasilania, b) dopuszczalnej zawartości wyższych harmonicznych, c) dopuszczalnej asymetrii napięć, d) dopuszczalnych odchyleń i wahań napięcia, 6) określenie minimalnej mocy wymaganej dla zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i mienia, w przypadku wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. 2. Wniosek o określenie warunków przyłączenia lub wstępnych warunków przyłączenia dla przedsiębiorstw wytwórczych powinien zawierać dodatkowo: 1) określenie wielkości: a) planowanej rocznej produkcji energii elektrycznej, b) mocy dyspozycyjnej, osiąganej i zainstalowanej jednostek wytwórczych, 2) planowane zapotrzebowanie mocy i energii elektrycznej w celu zabezpieczenia potrzeb własnych, w przypadku awarii lub planowego wyłączenia własnych jednostek wytwórczych. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z obiektu, w którym będą używane urządzenia lub instalacje elektryczne, 2) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie przyłączanego obiektu względem istniejącej sieci oraz sąsiednich obiektów. § 7. 1. Warunki przyłączenia lub wstępne warunki przyłączenia, w zależności od danych zgłoszonych we wniosku, o którym mowa w § 6, powinny określać w szczególności: 1) miejsce przyłączenia, 2) miejsce dostarczania energii elektrycznej, 3) rodzaj połączenia z siecią urządzeń instalacji lub innych sieci objętych wnioskiem, 4) zakres niezbędnej rozbudowy sieci w związku z przyłączeniem, 5) obowiązujący zakres wymagań wynikających z instrukcji, o której mowa w § 34, 6) miejsce zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego, 7) wymagania dotyczące układu pomiarowo-rozliczeniowego, 8) rodzaj i usytuowanie zabezpieczenia głównego, dane znamionowe oraz inne niezbędne wymagania w zakresie automatyki zabezpieczeniowej i sieciowej, 9) wartości: a) prądów zwarć wielofazowych i czasów ich wyłączania, b) prądu zwarcia doziemnego, 10) wymagany stopień skompensowania mocy biernej, 11) wymagania w zakresie: a) dostosowania przyłączonych urządzeń, instalacji lub sieci do systemów sterowania dyspozytorskiego, b) zabezpieczenia sieci przed powodowaniem zakłóceń elektrycznych przez urządzenia, instalacje lub sieci wnioskodawcy, c) wyposażenia urządzeń, instalacji lub sieci - związanego ze współpracą z siecią, do której urządzenia, instalacje lub sieci są przyłączone, 12) możliwości dostarczania energii elektrycznej w warunkach odmiennych od standardowych, 13) dane i informacje dotyczące sieci, niezbędne w celu doboru systemu ochrony od porażeń w instalacji lub sieci przyłączanego podmiotu, 14) termin ważności warunków przyłączenia. 2. Określone przez przedsiębiorstwo sieciowe warunki przyłączenia lub wstępne warunki przyłączenia nie mogą być bardziej uciążliwe dla podmiotów ubiegających się o przyłączenie niż określone w rozporządzeniu. 3. Warunki przyłączenia lub wstępne warunki przyłączenia są przekazywane wnioskodawcy wraz z projektem umowy o przyłączenie. 4. Warunki przyłączenia są ważne 2 lata, wstępne zaś warunki przyłączenia przez rok, od dnia ich określenia. 5. W okresie ważności wstępnych warunków przyłączenia podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci po przedłożeniu dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do obiektu, w którym będą używane urządzenia lub instalacje elektryczne, może wystąpić z wnioskiem o zawarcie umowy o przyłączenie. § 8. Przedsiębiorstwo sieciowe określa warunki przyłączenia lub wstępne warunki przyłączenia w terminie: 1) 14 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do IV, V lub VI grupy przyłączeniowej, o których mowa w § 4 pkt 4-6, 2) 30 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do III grupy przyłączeniowej, o której mowa w § 4 pkt 3, 3) 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do I lub II grupy przyłączeniowej, o których mowa w § 4 pkt 1 i 2. § 9. Umowa o przyłączenie, o której mowa w § 3, powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) termin realizacji przyłączenia, 3) wysokość opłaty za przyłączenie oraz zasady rozliczenia kosztów przyłączenia, 4) zakres i sposób wymiany danych i informacji w trakcie realizacji warunków przyłączenia oraz tryb przyłączania instalacji do sieci, 5) sposób koordynacji prac wykonywanych przez strony oraz kontroli dotrzymywania wymagań określonych w warunkach przyłączenia, 6) terminy przeprowadzania prób i odbiorów częściowych oraz prób końcowych i ostatecznego odbioru przyłącza i przyłączonych urządzeń, instalacji lub sieci, 7) miejsce rozgraniczenia własności urządzeń, instalacji i sieci między przedsiębiorstwem sieciowym a przyłączanym podmiotem, 8) przewidywany termin zawarcia umowy sprzedaży energii elektrycznej lub umowy o świadczenie usług przesyłowych, 9) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia, 10) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy. § 10. 1. Umowa o przyłączenie stanowi podstawę do rozpoczęcia realizacji prac projektowych i budowlano-montażowych oraz ich finansowania przez strony, na zasadach określonych w tej umowie. 2. Określone w umowie o przyłączenie próby i odbiory częściowe oraz próby końcowe i ostateczny odbiór przyłącza i przyłączonych urządzeń, instalacji lub sieci są przeprowadzane przy udziale upoważnionych przedstawicieli stron, które zawarły tę umowę. 3. Wyniki prób i odbiorów, o których mowa w ust. 2, są potwierdzane przez strony w protokołach przeprowadzenia tych prób i odbiorów. Wzory protokołów ustala przedsiębiorstwo energetyczne. § 11. 1. Przyłączany podmiot jest obowiązany nieodpłatnie umożliwić przedsiębiorstwu energetycznemu, w obrębie swojej nieruchomości, budowę i rozbudowę sieci i przyłączy. 2. Przyłączany podmiot nieodpłatnie udostępnia pomieszczenia lub miejsca na zainstalowanie układów pomiarowo-rozliczeniowych i sterujących, a także pokrywa inne koszty związane z utrzymaniem tych pomieszczeń lub miejsc i zainstalowanych urządzeń, jeżeli umowa o przyłączenie nie stanowi inaczej. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek powiadomić przyłączany podmiot o planowanych terminach prac, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyprzedzeniem umożliwiającym przyłączanemu podmiotowi przygotowanie nieruchomości, urządzeń, instalacji lub sieci do przeprowadzenia tych prac; zasady powiadamiania o planowanych pracach powinny być określone w umowie. § 12. 1. Miejsce dostarczania energii elektrycznej dla przedsiębiorstw wytwórczych oraz podmiotów zaliczanych do grup przyłączeniowych I-III i VI, o których mowa w § 4, określa umowa o przyłączenie. 2. Miejscem dostarczania energii elektrycznej dla podmiotów zaliczanych do grup przyłączeniowych IV i V, o których mowa w § 4, są: 1) przy zasilaniu z elektroenergetycznej linii napowietrznej przyłączem wykonanym pojedynczymi przewodami fazowymi - zaciski prądowe przewodów przy izolatorach stojaka dachowego lub konstrukcji wsporczej w ścianie budynku, na wyjściu w kierunku instalacji odbiorcy, 2) przy zasilaniu kablem ziemnym lub przyłączem kablowym z linii napowietrznej - zaciski prądowe na wyjściu przewodów od zabezpieczenia w złączu, w kierunku instalacji odbiorcy, 3) przy zasilaniu przyłączem napowietrznym, wykonanym wielożyłowym przewodem izolowanym - zaciski prądowe, o których mowa w pkt 1, lub zaciski prądowe na wejściu do zabezpieczenia w złączu, w zależności od przyjętego rozwiązania technicznego, 4) w budynkach z wieloma lokalami - zaciski prądowe na wyjściu od zabezpieczeń głównych w złączu, w kierunku instalacji odbiorców. Rozdział 3 Pokrywanie kosztów przyłączenia § 13. 1. Koszty przyłączenia do sieci określa się na podstawie: 1) nakładów na budowę przyłączy, 2) nakładów na budowę lub rozbudowę sieci o tym samym napięciu co budowane przyłącze - niezbędną do realizacji przyłączenia. 2. Koszty przyłączenia ponoszone przez przedsiębiorstwo sieciowe, wynikające z warunków przyłączenia lub z wstępnych warunków przyłączenia, stanowią podstawę do ustalenia, w taryfie lub umowie o przyłączenie, opłaty za przyłączenie. 3. Koszty przyłączenia, o których mowa w ust. 2, są pokrywane w formie: 1) określonej w taryfie - opłaty ryczałtowej za przyłącze i za rozbudowę sieci o tym samym napięciu co budowane przyłącze, 2) określonej w umowie o przyłączenie - opłaty ustalonej na podstawie indywidualnych rzeczywistych kosztów realizacji przyłączenia. § 14. 1. Nakłady, o których mowa w § 13 ust. 1, ponosi przedsiębiorstwo sieciowe, jeżeli budowa przyłącza i budowa lub rozbudowa sieci są przewidywane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Nakłady na budowę i niezbędną rozbudowę sieci dotyczą sieci o tym samym napięciu co budowane przyłącze. 2. W przypadku gdy budowa przyłącza i budowa lub rozbudowa sieci, w zakresie niezbędnym dla przyłączenia podmiotu, nie jest przewidywana w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zakres i warunki realizacji inwestycji oraz pokrywania kosztów przyłączenia określa umowa o przyłączenie, o której mowa w § 3. § 15. Ryczałtową opłatę za przyłączenie różnicuje się w zależności od czynników mających wpływ na wysokość nakładów związanych z przyłączeniem instalacji wnioskodawcy do istniejącej sieci, a w szczególności od: 1) wielkości mocy przyłączeniowej, 2) długości najkrótszego możliwego do zrealizowania pod względem technicznym i prawnym przyłączenia obiektu wnioskodawcy z miejscem przyłączenia, określonym w warunkach przyłączenia. § 16. Przy określaniu udziału wnioskodawcy w pokrywaniu rzeczywistych kosztów przyłączenia uwzględnia się stopień wykorzystania przepustowości linii elektroenergetycznych i transformatorów, określonych jako stosunek mocy przyłączeniowej do mocy czynnej, jaką w sposób trwały można przesyłać tą linią, lub do mocy znamionowej transformatora. § 17. 1. Jeżeli na wniosek przyłączonego podmiotu nastąpi wymiana przyłącza, za wymianę przyłącza pobierana jest opłata jak za nowe przyłączenie. 2. Przy wymianie przyłącza, bez zwiększenia mocy przyłączeniowej, dokonywanej na wniosek przyłączonego podmiotu, podmiot ten ponosi koszty tej wymiany. 3. Za zwiększenie mocy przyłączeniowej, bez przebudowy przyłącza dokonanej na wniosek przyłączonego podmiotu, podmiot ten ponosi tylko te koszty rozbudowy i przebudowy sieci, które wynikają z przyrostu mocy przyłączeniowej. 4. Jeżeli w ciągu pięciu lat po wybudowaniu przyłącza zostaną do niego przyłączone nowe podmioty, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do ustalenia kosztów wspólnych budowy lub rozbudowy sieci dla tych podmiotów i obliczenia nowych opłat za przyłączenie, a w przypadku powstania nadwyżki w poniesionej przez pierwszy podmiot opłacie za przyłączenie - zwrócenia tej nadwyżki pierwszemu podmiotowi. Rozdział 4 Obrót energią elektryczną § 18. Przedsiębiorstwo energetyczne prowadzi obrót energią elektryczną na warunkach określonych w koncesji oraz umowie sprzedaży energii elektrycznej. § 19. Umowa, o której mowa w § 18, powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) miejsce dostarczania i odbioru energii elektrycznej oraz miejsca pomiaru, w tym lokalizację obiektów, do których będzie dostarczana energia elektryczna, 3) zobowiązanie do sprzedaży i odbioru określonej ilości energii elektrycznej, 4) termin rozpoczęcia sprzedaży energii elektrycznej, 5) ceny i stawki opłat taryfowych, warunki wprowadzania ich zmian, sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności oraz terminy regulowania należności, 6) moc umowną, nie większą od mocy przyłączeniowej, 7) charakterystykę energetyczną odbioru, 8) standardy jakościowe obsługi odbiorców, 9) obowiązki i prawa stron dotyczące dokonywania pomiaru i kontroli poboru energii elektrycznej, 10) obowiązki stron w zakresie przekazywania danych i informacji niezbędnych do prowadzenia ruchu sieciowego i eksploatacji sieci, o których mowa w § 23, 11) odmienne warunki eksploatacyjno-ruchowe niż określone w instrukcji, o której mowa w § 34, 12) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, 13) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia. § 20. Przedsiębiorstwo energetyczne, prowadząc obrót energią elektryczną, jest obowiązane do: 1) zawarcia z przedsiębiorstwem sieciowym umowy o świadczenie usług przesyłowych, jeżeli zażąda tego odbiorca uprawniony do korzystania z tych usług, 2) uwzględniania treści instrukcji, o której mowa w § 34, przy zawieraniu umów sprzedaży energii elektrycznej. § 21. Przedsiębiorstwo sieciowe jest obowiązane do: 1) dostarczania energii elektrycznej, zgodnie z obowiązującymi standardami jakościowymi energii, na warunkach określonych umową sprzedaży energii elektrycznej lub umową o świadczenie usług przesyłowych, 2) uzgadniania z odbiorcą zmian warunków dostarczania energii elektrycznej, w szczególności wymagających przystosowania urządzeń elektrycznych do nowych warunków, 3) instalowania na własny koszt układu pomiarowo-rozliczeniowego, w przypadku podmiotów zaliczonych do grup przyłączeniowych IV-VI, o których mowa w § 4, zasilanych z sieci o napięciu nie wyższym niż 1 kV, 4) informowania odbiorców o terminach planowanych przerw i ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej, 5) niezwłocznego likwidowania przerw i zakłóceń w dostarczaniu energii elektrycznej, 6) umożliwiania odbiorcy dostępu do układu pomiarowo-rozliczeniowego, wglądu do materiałów stanowiących podstawę do rozliczeń za dostarczoną energię elektryczną oraz kontroli prawidłowości wskazań tych układów. § 22. Odbiorca energii elektrycznej jest obowiązany do: 1) pobierania mocy i energii elektrycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami i warunkami umowy, 2) utrzymywania wewnętrznej instalacji zasilającej i odbiorczej w stanie technicznym zgodnym z wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach, 3) terminowego regulowania należności za energię elektryczną oraz innych należności związanych z dostarczaniem tej energii, 4) utrzymywania użytkowanej nieruchomości w sposób nie powodujący utrudnień w prawidłowym funkcjonowaniu sieci, a w szczególności do zachowania wymaganych odległości od istniejących urządzeń, w przypadku stawiania obiektów budowlanych i sadzenia drzew, 5) powierzania budowy lub dokonywania zmian w instalacji elektrycznej osobom posiadającym odpowiednie uprawnienia i kwalifikacje, 6) umożliwienia upoważnionym przedstawicielom przedsiębiorstwa energetycznego dostępu, wraz z niezbędnym sprzętem, do należących do niego elementów sieci i urządzeń znajdujących się na terenie lub w obiekcie odbiorcy w celu przeprowadzania prac eksploatacyjnych lub usunięcia awarii w sieci lub do układu pomiarowo-rozliczeniowego, 7) dostosowania swoich urządzeń do zmienionych warunków funkcjonowania sieci, o których został uprzednio powiadomiony, 8) zabezpieczenia przed uszkodzeniem plomb, a w szczególności plomb zabezpieczeń głównych i w układzie pomiarowo-rozliczeniowym, 9) niezwłocznego poinformowania przedsiębiorstwa sieciowego o zauważonych wadach lub usterkach w układzie pomiarowo-rozliczeniowym i o innych okolicznościach mających wpływ na możliwość niewłaściwego rozliczenia za energię elektryczną oraz o powstałych przerwach w dostarczaniu energii elektrycznej lub niewłaściwych jej parametrach. § 23. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne i podmioty przekazują operatorowi, do sieci którego są przyłączone, dane i informacje o zawartych umowach sprzedaży energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do planowania i prowadzenia ruchu sieciowego oraz eksploatacji sieci, w tym informacje o wielkości planowanej produkcji energii elektrycznej będącej przedmiotem umów sprzedaży zawartych z innymi niż ten operator podmiotami. 2. W szczególności jeżeli dane i informacje, o których mowa w ust. 1, określają: 1) średnie roczne dostawy energii elektrycznej w danym roku kalendarzowym - dane i informacje należy przekazać nie później niż do końca trzeciego kwartału roku poprzedzającego dany rok, 2) średnie kwartalne dostawy energii elektrycznej w danym kwartale roku kalendarzowego - dane i informacje należy przekazać nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem kwartału, 3) średnie miesięczne dostawy energii elektrycznej w danym miesiącu roku kalendarzowego - dane i informacje należy przekazać nie później niż na tydzień przed rozpoczęciem miesiąca, 4) wielkości godzinowych dostaw energii elektrycznej w poszczególnych godzinach rozliczeniowych - dane i informacje należy przekazać nie później niż do godziny 1000 dnia poprzedzającego dzień, w którym dostarczona będzie energia elektryczna. 3. Szczegółowy zakres danych i informacji, o których mowa w ust. 1, oraz szczegółowy tryb ich przekazywania określa instrukcja, o której mowa w § 34. § 24. Przedsiębiorstwo sieciowe zapewnia: 1) dostarczanie energii elektrycznej w ilościach zapewniających pokrycie zapotrzebowania na energię elektryczną podmiotom przyłączonym do sieci tego przedsiębiorstwa, 2) dostawy energii elektrycznej i świadczenie usług niezbędnych do realizacji rezerwowej sprzedaży lub dostarczania energii elektrycznej w przypadku braku pełnego pokrycia zapotrzebowania odbiorcy dostawami wynikającymi z zawartych przez niego umów z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi, a także do utrzymania jakości, ciągłości i niezawodności dostarczania tej energii. § 25. Przedsiębiorstwo sieciowe będące operatorem systemu przesyłowego dla realizacji dostaw, o których mowa w § 24, zapewnia: 1) bilansowanie, dla każdej godziny doby, dostaw energii elektrycznej w krajowym systemie elektroenergetycznym na podstawie składanych ofert i danych otrzymanych od operatorów systemów rozdzielczych oraz prognozowanego zapotrzebowania na tę energię, 2) organizację i dokonywanie rozliczeń zrealizowanych ofert, o których mowa w pkt 1, w celu zamknięcia bilansu energii elektrycznej dla każdej godziny doby, 3) zachowanie poufności danych i informacji, o których mowa w § 23. Rozdział 5 Świadczenie usług przesyłowych § 26. Przedsiębiorstwo sieciowe świadczy usługi przesyłowe na warunkach określonych w koncesji oraz umowie o świadczenie usług przesyłowych. § 27. Umowa o świadczenie usług przesyłowych powinna określać w szczególności: 1) strony zawierające umowę, 2) wielkość i miejsce wprowadzania energii elektrycznej do sieci i odbioru energii elektrycznej z sieci, 3) termin rozpoczęcia świadczenia usług przesyłowych, 4) szczegółowe dane charakteryzujące zakres i tryb realizacji usług przesyłowych, 5) sposób przeprowadzania pomiarów dostarczanej energii elektrycznej, 6) jakość energii elektrycznej oraz niezawodność jej dostarczania i warunki odbioru, 7) stawki opłat taryfowych za usługi przesyłowe, warunki wprowadzania zmian tych stawek, sposoby prowadzenia rozliczeń i obliczania należności oraz terminy regulowania należności, 8) warunki rezerwowej sprzedaży lub dostarczania energii elektrycznej przez przedsiębiorstwa sieciowe w przypadku braku pełnego pokrycia zapotrzebowania odbiorcy na energię dostawami wynikającymi z innych zawartych umów, 9) odmienne warunki eksploatacyjno-ruchowe niż określone w instrukcji, o której mowa w § 34, 10) odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, 11) termin ważności umowy oraz postanowienia dotyczące zmiany warunków umowy i jej wypowiedzenia. § 28. Przedsiębiorstwo sieciowe nie może odmówić zawarcia umowy, o której mowa w § 26, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: 1) odbiorca uzyskał prawo do korzystania z usług przesyłowych, na podstawie odrębnych przepisów, 2) istnieją układy pomiarowo-rozliczeniowe niezbędne do realizacji umowy, 3) istnieją możliwości świadczenia usług przesyłowych bez pogorszenia innym odbiorcom warunków dostaw energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ustawy, lub postanowienia umowy zawartej między podmiotem występującym o świadczenie usług przesyłowych a przedsiębiorstwem sieciowym zapewniają takie możliwości, 4) zostały uzgodnione warunki zmian umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 29. Przedsiębiorstwo sieciowe prowadzi rozliczenia i pobiera opłaty za świadczenie usług przesyłowych określone w umowie o świadczenie tych usług. Rozdział 6 Prowadzenie ruchu sieciowego i eksploatacja sieci § 30. Ruch i eksploatację sieci: 1) przesyłowej - prowadzi operator systemu przesyłowego, 2) rozdzielczej - prowadzi operator systemu rozdzielczego. § 31. 1. Do obowiązków operatora systemu przesyłowego należy: 1) prowadzenie ruchu sieci przesyłowej oraz koordynacja ruchu sieci rozdzielczych w sposób zapewniający bezpieczną pracę krajowego systemu elektroenergetycznego oraz równe traktowanie stron, 2) dotrzymywanie parametrów i warunków umożliwiających dostarczanie energii elektrycznej o jakości wymaganej odrębnymi przepisami, 3) zapewnienie sprawnego funkcjonowania połączeń krajowego systemu elektroenergetycznego z zagranicznymi systemami elektroenergetycznymi, 4) prognozowanie krajowego zapotrzebowania na moc i energię elektryczną, 5) sporządzanie koordynacyjnych planów produkcji energii elektrycznej i utrzymywania mocy dyspozycyjnej, w tym planów rocznych, w terminie do dnia 30 listopada roku poprzedniego, 6) sporządzanie dobowych planów pracy jednostek wytwórczych przyłączonych do sieci przesyłowej oraz innych jednostek wytwórczych, na podstawie odrębnych umów, 7) dysponowanie mocą jednostek wytwórczych, o których mowa w pkt 6, oraz sterowanie przepływami energii elektrycznej w sieci przesyłowej, w celu realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług przesyłowych, 8) sterowanie przepływami energii elektrycznej w sieci przesyłowej, z uwzględnieniem wymiany z innymi połączonymi sieciami, 9) zapewnianie odpowiedniego poziomu i struktury rezerw mocy oraz usług systemowych, w celu dotrzymania standardowych parametrów energii elektrycznej, a w szczególności częstotliwości określonej w § 37 ust. 1 pkt 1, 10) wprowadzanie, na podstawie odrębnych przepisów, ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, 11) likwidowanie awarii lub zagrożeń dla bezpiecznej pracy sieci przesyłowej, 12) zbieranie, przekazywanie lub publikowanie danych i informacji niezbędnych dla prowadzenia ruchu sieciowego i bezpieczeństwa energetycznego kraju. 2. Operator systemu przesyłowego jest obowiązany zachować poufność danych, o których mowa w ust. 1 pkt 12. § 32. 1. Do obowiązków operatora systemu rozdzielczego należy: 1) prowadzenie ruchu sieci rozdzielczej w sposób zapewniający bezpieczną pracę krajowego systemu elektroenergetycznego oraz równe traktowanie stron, 2) dotrzymywanie parametrów i warunków umożliwiających dostarczanie energii elektrycznej o jakości wymaganej odrębnymi przepisami, 3) zapewnienie funkcjonowania połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi, w zakresie wynikającym z umowy z operatorem systemu przesyłowego, 4) prognozowanie zapotrzebowania na moc i energię elektryczną dla obszaru, na którym działa, 5) sporządzanie koordynacyjnych planów produkcji energii elektrycznej, utrzymywania mocy dyspozycyjnej, w tym planu rocznego, w terminie do dnia 15 listopada roku poprzedniego, 6) sporządzanie dobowych planów pracy jednostek wytwórczych przyłączonych do sieci rozdzielczej, 7) dysponowanie mocą jednostek wytwórczych, o których mowa w pkt 6, oraz sterowanie przepływami energii elektrycznej w sieci rozdzielczej, w celu realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług przesyłowych, 8) sterowanie przepływani energii elektrycznej w sieci rozdzielczej, z uwzględnieniem wymiany z innymi połączonymi sieciami, 9) zapewnianie odpowiedniego poziomu i struktury rezerw mocy oraz usług systemowych, w celu dotrzymania standardowych parametrów energii elektrycznej, w zakresie wynikającym z umowy zawartej z operatorem systemu przesyłowego, 10) wprowadzanie, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, 11) likwidowanie awarii lub zagrożeń dla bezpiecznej pracy sieci rozdzielczej, 12) zbieranie i przekazywanie danych oraz informacji niezbędnych dla prowadzenia ruchu sieciowego i bezpieczeństwa energetycznego kraju. 2. Operator systemu rozdzielczego ma obowiązek zachowania poufności danych, o których mowa w ust. 1 pkt 12. 3. Operator systemu rozdzielczego, który prowadzi ruch sieciowy i eksploatację sieci przyłączonej do sieci przesyłowej, uzgadnia treść instrukcji, o której mowa w § 34, z operatorem systemu przesyłowego, w celu zapewnienia niezawodnego sterowania ruchem sieci. § 33. Operator prowadząc ruch sieciowy oraz eksploatując sieć, jest obowiązany do: 1) utrzymania we właściwym stanie technicznym sieci oraz jej połączeń z innymi sieciami, 2) opracowania oraz uzgodnienia planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 3) zapewniania ciągłości, niezawodności i efektywności funkcjonowania sieci, 4) rozwoju sieci oraz połączeń z innymi sieciami w celu zapewnienia ciągłości dostarczania energii elektrycznej. § 34. 1. Operator prowadzi ruch sieciowy i eksploatację sieci zgodnie z instrukcją ruchu i eksploatacji, zwaną dalej "instrukcją". 2. Instrukcja określa procedury i zasady wykonywania czynności związanych z ruchem sieciowym i eksploatacją sieci, a w szczególności: 1) przyłączania do sieci urządzeń, instalacji i innych sieci, 2) zakres, zasady i terminy przeprowadzania okresowych przeglądów i kontroli stanu technicznego sieci oraz przyłączonych do niej urządzeń, instalacji i innych sieci, 3) zasady postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń ciągłości dostarczania energii elektrycznej lub wystąpienia awarii w sieci, 4) procedury wprowadzania przerw i ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej, 5) sposób prowadzenia ruchu sieci, w tym: a) programowania pracy sieci, b) prowadzenia dokumentacji ruchu sieciowego, c) zakres współpracy ruchowej i eksploatacyjnej z przyłączonymi do sieci instalacjami, urządzeniami i innymi sieciami. § 35. Podmioty zaliczane do grup przyłączeniowych I-IV i VI, o których mowa w § 4, opracowują instrukcję ruchu i eksploatacji posiadanych urządzeń, instalacji i sieci, z uwzględnieniem warunków określonych w instrukcji opracowanej dla sieci, do której te podmioty są przyłączone. § 36. Plany remontów i wyłączeń z ruchu urządzeń, instalacji i sieci w zakresie, w jakim mają wpływ na ruch i eksploatację sieci, do której są przyłączone, wymagają uzgodnienia z operatorem prowadzącym ruch i eksploatację tej sieci. Rozdział 7 Standardy jakościowe obsługi odbiorców § 37. 1. Jeżeli strony nie ustaliły w umowie sprzedaży standardów jakościowych energii elektrycznej, obowiązują je następujące standardy jakościowe: 1) częstotliwość 50 Hz z maksymalnymi odchyleniami od - 0,5 Hz do + 0,2 Hz, 2) dopuszczalne odchylenie napięcia od znamionowego w czasie 15 minut w przedziale od - 10% do + 5% w sieciach o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV i w sieci o napięciu 400 kV oraz ± 10% w sieciach o napięciu znamionowym 110 i 220 kV, 3) współczynnik odkształcenia napięcia w miejscach przyłączenia nie większy od 1,5%, a zawartość poszczególnych wyższych harmonicznych nie może przekraczać 1% harmonicznej podstawowej. 2. Warunkiem utrzymania napięcia w granicach określonych w ust. 1 jest pobieranie przez odbiorcę mocy nie większej od mocy maksymalnej, przy współczynniku tg & nie większym niż 0,4. 3. Łączny czas trwania w ciągu roku wyłączeń awaryjnych, liczony dla poszczególnych wyłączeń od zgłoszenia przez odbiorcę braku zasilania do jego przywrócenia, dla grup przyłączeniowych IV i V, o których mowa w § 4, nie może przekroczyć: 1) 72 godzin - w okresie do dnia 31 grudnia 2002 r., 2) 60 godzin - w okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2004 r., 3) 48 godzin - w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. 4. Czas trwania jednorazowej przerwy w dostarczaniu energii elektrycznej dla grup przyłączeniowych IV i V, o których mowa w § 4, nie może przekroczyć: 1) 48 godzin - w okresie do dnia 31 grudnia 2002 r., 2) 36 godzin - w okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2004 r., 3) 24 godzin - w okresie od dnia 1 stycznia 2005. 5. Dla grup przyłączeniowych I-III i VI, o których mowa w § 4, dopuszczalny łączny czas trwania w ciągu roku wyłączeń awaryjnych oraz czas trwania jednorazowych przerw, o których mowa w ust. 3 i 4, określa umowa sprzedaży. § 38. Przedsiębiorstwo energetyczne w zakresie standardów jakościowych obsługi odbiorców jest obowiązane do: 1) przyjmowania przez całą dobę zgłoszeń i reklamacji od odbiorców, 2) bezzwłocznego usuwania zakłóceń w dostarczaniu energii elektrycznej, spowodowanych nieprawidłową pracą sieci, 3) udzielania odbiorcom, na ich żądanie, informacji o przewidywanym terminie wznowienia dostarczania energii elektrycznej, przerwanego z powodu awarii w sieci, 4) powiadamiania odbiorców, z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem, o terminach i czasie planowanych przerw w dostarczaniu energii elektrycznej, w formie: a) ogłoszeń prasowych, komunikatów radiowych lub telewizyjnych lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie - odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV, b) indywidualnych zawiadomień pisemnych, telefonicznych lub za pomocą innego środka telekomunikacji - odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, 5) informowania na piśmie, co najmniej: a) z tygodniowym wyprzedzeniem - odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, o zamierzonej zmianie nastawień w automatyce zabezpieczeniowej i innych parametrach mających wpływ na współpracę ruchową z siecią, b) z rocznym wyprzedzeniem - odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV, o konieczności dostosowania instalacji do zmienionych warunków zasilania, c) z 3-letnim wyprzedzeniem - odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, o konieczności dostosowania instalacji do zmienionego napięcia znamionowego, podwyższonego poziomu mocy zwarcia i innych warunków funkcjonowania sieci, 6) odpłatnego podjęcia stosownych czynności w sieci, w celu umożliwienia bezpiecznego wykonania przez odbiorcę lub inny podmiot prac w obszarze oddziaływania tej sieci, 7) nieodpłatnego udzielania informacji w sprawie zasad rozliczeń oraz aktualnych taryf, 8) rozpatrywania wniosku lub reklamacji odbiorcy w sprawie rozliczeń i udzielenia odpowiedzi, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku lub zgłoszenia reklamacji, 9) udzielania upustów, w wysokości określonej w taryfach, za niedotrzymanie parametrów, o których mowa w § 37. § 39. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wstrzymuje dostarczanie energii elektrycznej w przypadku: 1) nielegalnego pobierania energii elektrycznej, w tym w szczególności: a) samowolnego przyłączenia do sieci, b) pobierania energii elektrycznej z całkowitym lub częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego, 2) gdy instalacja odbiorcy stwarza bezpośrednie zagrożenie dla życia, zdrowia lub środowiska, 3) dokonania przez odbiorcę zmian w układzie pomiarowo-rozliczeniowym, umożliwiających zafałszowanie pomiaru. 2. Wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może nastąpić niezwłocznie. 3. Wznowienie dostarczania energii elektrycznej następuje nie później niż po upływie 48 godzin po ustaniu przyczyny wstrzymania, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w ust. 4. 4. Jeżeli wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej nastąpiło w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2, przedsiębiorstwo energetyczne może uzależnić wznowienie dostarczania energii elektrycznej od zmiany lokalizacji układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz pokrycia przez odbiorcę kosztów przebudowy przyłącza. § 40. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne może wstrzymać dostarczanie energii elektrycznej w przypadku: 1) nieregulowania przez odbiorcę należności związanych z dostarczaniem energii elektrycznej, 2) używania przez odbiorcę urządzeń wprowadzających zakłócenia w pracy sieci lub instalacji innych odbiorców, 3) samowolnego wprowadzania przez odbiorcę zmian w części instalacji odbiorcy, oplombowanej przez przedsiębiorstwo energetyczne, 4) uniemożliwienia upoważnionym przedstawicielom przedsiębiorstwa energetycznego dostępu, wraz z niezbędnym sprzętem, do elementów sieci i urządzeń, będących własnością tego przedsiębiorstwa, znajdujących się na terenie, w obiekcie lub lokalu odbiorcy, w celu przeprowadzenia prac eksploatacyjnych lub usunięcia awarii w sieci lub do układu pomiarowo-rozliczeniowego, 5) utrzymywania przez odbiorcę nieruchomości w sposób zagrażający prawidłowemu funkcjonowaniu sieci. 2. Wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może nastąpić w terminach określonych w umowie sprzedaży energii elektrycznej, a jeżeli umowa nie określa tych terminów - po upływie 14 dni od określonego przez przedsiębiorstwo energetyczne terminu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości lub terminu uregulowania zaległych należności, określonego w doręczonym odbiorcy wezwaniu do podjęcia niezbędnych działań lub wezwaniu do zapłaty. 3. Jeżeli wstrzymanie dostarczania energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1, dotyczy obiektów opieki zdrowotnej i społecznej, a w szczególności szpitali, żłobków, przedszkoli, szkół, domów opieki, domów dziecka i sanatoriów, właściwy zarząd jednostki samorządu terytorialnego może, na wniosek odbiorcy, zlecić przedsiębiorstwu energetycznemu kontynuację dostarczania energii elektrycznej do tych obiektów, jeżeli zarząd jednostki samorządu terytorialnego zagwarantuje pokrycie związanych z tym kosztów z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w sytuacji gdy odbiorca: 1) nadal nie będzie dotrzymywał warunków umowy sprzedaży, 2) nie uregulował zaległych i bieżących należności w ciągu 30 dni od terminu, o którym mowa w ust. 2. 4. Wznowienie dostarczania energii elektrycznej następuje nie później niż po upływie 48 godzin po ustaniu przyczyny wstrzymania. § 41. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne może zainstalować przedpłatowy układ pomiarowo-rozliczeniowy, jeżeli odbiorca: 1) co najmniej dwukrotnie w ciągu kolejnych 12 miesięcy nie uregulował w terminie należności związanych z dostarczaniem energii elektrycznej, 2) nie ma tytułu prawnego do obiektu lub lokalu, do którego jest dostarczana energia elektryczna, 3) użytkuje obiekt lub lokal dorywczo, w sposób uniemożliwiający cykliczne sprawdzanie stanu układu pomiarowo-rozliczeniowego. 2. Koszty zakupu i zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego, o którym mowa w ust. 1, ponosi odbiorca. 3. W razie nieuzasadnionej odmowy odbiorcy na zainstalowanie układu pomiarowo-rozliczeniowego i pokrycia kosztów, o których mowa w ust. 2, przedsiębiorstwo energetyczne może wstrzymać dostarczanie energii elektrycznej lub rozwiązać umowę sprzedaży tej energii. § 42. Po zakończeniu okresu dostarczania energii elektrycznej, a także w przypadku wymiany układu pomiarowo-rozliczeniowego w trakcie jej dostarczania, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane wydać odbiorcy dokument zawierający dane identyfikujące układ pomiarowo-rozliczeniowy i stan wskazań licznika w chwili demontażu. § 43. 1. Na żądanie odbiorcy przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane dokonać sprawdzenia prawidłowości działania układu pomiarowo-rozliczeniowego, nie później niż w ciągu 14 dni od dnia zgłoszenia. 2. Odbiorca ma prawo żądać laboratoryjnego sprawdzenia prawidłowości działania układu pomiarowo-rozliczeniowego; badanie laboratoryjne przeprowadza się w ciągu 14 dni od dnia zgłoszenia żądania. 3. Odbiorca pokrywa koszty sprawdzenia prawidłowości działania układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz badania laboratoryjnego tylko w przypadku, gdy w wyniku badania laboratoryjnego nie stwierdzono nieprawidłowości w działaniu elementów układu pomiarowo-rozliczeniowego. 4. W ciągu 30 dni od dnia otrzymania protokołu badania laboratoryjnego odbiorca może zlecić wykonanie ekspertyzy badanego uprzednio układu pomiarowo-rozliczeniowego, a przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane umożliwić przeprowadzenie takiej ekspertyzy. 5. Koszty ekspertyzy, o której mowa w ust. 4, pokrywa odbiorca. 6. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu układu pomiarowo-rozliczeniowego, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 3 i 5, a także dokonania korekty należności za dostarczoną energię elektryczną. § 44. 1. Przepisy § 43 stosuje się do odbiorców przyłączonych do sieci o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV. 2. W przypadku odbiorców zasilanych z sieci o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV szczegółowe wymagania i obowiązki stron dotyczące układu pomiarowo-rozliczeniowego określa umowa sprzedaży lub umowa o świadczenie usług przesyłowych. Rozdział 8 Przepisy przejściowe i końcowe § 45. Warunki przyłączania określone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność przez okres dwóch lat, jeżeli są zgodne z warunkami określonymi w rozporządzeniu. § 46. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 19 października 1998 r. w sprawie książki obiektu budowlanego. (Dz. U. Nr 135, poz. 882) Na podstawie art. 64 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa wzór książki obiektu budowlanego, zwanej dalej "książką", oraz sposób jej prowadzenia. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118). § 2. Książka powinna być założona w dniu przekazania obiektu do użytkowania i systematycznie prowadzona przez okres jego użytkowania. § 3. 1. Książka powinna mieć format A-4 i być wykonana w sposób trwały, zapewniający przydatność do użytkowania w całym okresie użytkowania obiektu. 2. Wzór książki określa załącznik do rozporządzenia. § 4. Książka powinna mieć strony ponumerowane oraz zabezpieczone w sposób chroniący przed ich usunięciem lub wymianą. § 5. 1. Wpisy do książki obiektu obejmują: 1) podstawowe dane identyfikujące obiekt: a) rodzaj obiektu i jego adres, b) właściciela, zarządcę - nazwę lub imię i nazwisko, c) protokół odbioru obiektu - numer i datę sporządzenia, d) pozwolenie na użytkowanie obiektu - nazwę organu, który wydał, numer i datę wydania, e) zmianę właściciela lub zarządcy - numer i datę protokołu przejęcia obiektu, f) wpis o zamknięciu książki, datę jej założenia, 2) dane ogólne o obiekcie budowlanym wraz z wykazem dokumentacji, w tym dokumentacji technicznej przekazanej właścicielowi (zarządcy) przy zakładaniu książki obiektu, 3) plan sytuacyjny obiektu, z zaznaczonymi granicami nieruchomości, określający również usytuowanie miejsc przyłączenia obiektu do sieci uzbrojenia terenu oraz armatury lub urządzeń przeznaczonych do odcięcia czynnika dostarczanego za pomocą tych sieci, a w szczególności gazu, energii elektrycznej i ciepła, 4) protokoły kontroli oraz badań określonych w art. 62 ust. 1 i 2 ustawy oraz przeprowadzonych remontów i przebudowy obiektu. § 6. 1. Wpisy do książki obiektu powinny być dokonywane w dniu zaistnienia okoliczności, dla której jest wymagane dokonanie odpowiedniego wpisu. 2. Wpis do książki powinien: 1) zawierać dane identyfikujące dokument będący przedmiotem wpisu, określać ważne ustalenia w nim zawarte oraz dane identyfikujące osobę, która dokument wystawiła, 2) cechować się jednoznacznością i zwięzłością. 3. Wpisów, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), dokonuje właściciel lub zarządca obiektu albo osoba upoważniona przez właściciela lub zarządcę. 4. Sprostowania błędów we wpisach dokonuje się przez przekreślenie wyrazów pojedynczą linią oraz umieszczenie daty i podpisu osoby dokonującej zmiany. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 października 1998 r. (poz. 882) WZÓR (okładka) ..................................................... Właściciel (zarządca) obiektu Książka obiektu budowlanego tom ...... Nazwa obiektu: ............................................ Adres obiektu: .............................................. ...................................................................... Data założenia książki obiektu ...................... Wpis o zamknięciu książki obiektu: ...................................................................... Nazwisko i imię osoby upoważnionej do dokonywania wpisówData zamknięciaData założenia nowej książkiPodpis Spis treści Lp.WyszczególnienieStr. IOsoba upoważniona do dokonywania wpisu2 IIDane identyfikacyjne obiektu3 IIISpis dokumentacji dołączonej do książki obiektu4 i 5 IVDane techniczne charakteryzujące obiekt6 VPlan sytuacyjny obiektu7 VIWykaz protokołów kontroli okresowych stanu technicznej sprawności obiektu8-21 VIIWykaz protokołów kontroli okresowych stanu technicznej sprawności i wartości użytkowej całego obiektu22-29 VIII. 1Wykaz opracowań technicznych dotyczących obiektu30-32 VIII. 2Dane dotyczące opracowania technicznego33-44 IX. 1Wykaz protokołów odbioru robót remontowych i modernizacyjnych w obiekcie45-60 IX. 2Dane dotyczące dokumentacji technicznej61-70 XWykaz protokołów awarii i katastrof obiektu71-73 XIWykaz pozwoleń na zmianę sposobu użytkowania obiektu74 (Strona 1) I. OSOBA UPOWAŻNIONA DO DOKONYWANIA WPISU Wzór Tablica nr 1 Okres Lp.Nazwisko i imięPodpisoddo (Strona 2) Ilustracja (Strona 3) III. SPIS DOKUMENTACJI DOŁĄCZONEJ DO KSIĄŻKI OBIEKTU Wzór Tablica nr 3 Lp.Nazwa dołączonego dokumentuIlość stronData dołączeniaPodpis 1Pozwolenie na budowę 2Dokumentacja budowy 3Dokumentacja powykonawcza 4Protokół odbioru obiektu 5Pozwolenie na użytkowanie obiektu 6Instrukcja eksploatacji obiektu (jeśli znajduje się w posiadaniu właściciela obiektu) 7Protokoły kontroli okresowych stanu technicznej sprawności obiektu (według wykazu w tablicy 4) 8Protokoły kontroli okresowych stanu technicznej sprawności i wartości użytkowej całego obiektu (według wykazu w tablicy 5) 9Opracowania techniczne dotyczące obiektu (według wykazu w tablicy 6) 10Dokumentacja techniczna dotycząca remontów i modernizacji obiektu (według wykazu w tablicy 8 i 11) 11Protokoły awarii i katastrof obiektu (według wykazu w tablicy 10) 12Dokumenty pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu (według wykazu w tablicy 11) (Strony 4 i 5) Wzór IV. DANE TECHNICZNE CHARAKTERYZUJĄCE OBIEKT (Strona 6) V. PLAN SYTUACYJNY OBIEKTU Plan sytuacyjny obiektu, z zaznaczonymi granicami nieruchomości, określający również usytuowanie miejsc przyłączenia obiektu do sieci uzbrojenia terenu oraz armatury lub urządzeń przeznaczonych do odcięcia czynnika dostarczanego za pomocą tych sieci (Strona 7) VI. WYKAZ PROTOKOŁÓW KONTROLI OKRESOWYCH STANU TECHNICZNEJ SPRAWNOŚCI OBIEKTU (przeprowadzanych co najmniej jeden raz w roku; art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy) Wzór Tablica nr 4 Lp.Data kontroliNr protokołuZakres robót remontowych określonych w protokole kontroliData wykonania robót 12345 (Strony 8-21) VII. WYKAZ PROTOKOŁÓW KONTROLI OKRESOWYCH STANU TECHNICZNEJ SPRAWNOŚCI I WARTOŚCI UŻYTKOWEJ CAŁEGO OBIEKTU (przeprowadzanych co 5 lat; art. 62 ust. 1 pkt 2 ustawy) Wzór Tablica nr 5 Lp.Data kontroliNr protokołuZakres robót remontowych określonych w protokole kontroliData wykonania robót 12345 (Strony 22-29) VIII. 1. WYKAZ OPRACOWAŃ TECHNICZNYCH DOTYCZĄCYCH OBIEKTU EKSPERTYZY, BADANIA TECHNICZNE OBIEKTU, OPINIE, ORZECZENIA TECHNICZNE, DOKUMENTACJA TECHNICZNA I INNE OPRACOWANIA DOTYCZĄCE OBIEKTU Wzór Tablica nr 6 Data Lp.Nazwa opracowaniazlecenia opracowaniaodbioru opracowaniaPrzedmiot opracowania i sposób wykorzystaniaData wykonania robót 123456 (Strony 30-32) VIII. 2. DANE DOTYCZĄCE OPRACOWANIA TECHNICZNEGO (lp. ........ z tablicy nr 6) Wzór Tablica nr 7 ................................................................................................... (rodzaj opracowania) Lp.WyszczególnienieOpis 123 1Powód zlecenia 2Autor 3Koszt 4Data opracowania 5Sposób realizacji wniosków i zaleceń*) *) Nie dotyczy dokumentacji technicznej. UWAGI: (Strony 33-44) IX. 1. WYKAZ PROTOKOŁÓW ODBIORU ROBÓT REMONTOWYCH I MODERNIZACYJNYCH W OBIEKCIE Wzór Tablica nr 8 Lp.Nr pozwolenia na budowę*)Podstawa realizacji robót**)Zakres remontu lub modernizacjiProtokół odbioru nr i data 12345 *) Jeżeli jest wymagane. **) Podać lp. z tablicy nr 6 zawierającą dane dot. dokumentacji technicznej. (Strony 45-60) IX. 2. DANE DOTYCZĄCE DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ**) (lp. ........ z tablicy nr 8) Wzór Tablica nr 9 ........................................................................................ (rodzaj opracowania technicznego) Lp.WyszczególnienieOpis 123 1Autor 2Koszt 3Data odbioru opracowania 4Zakres robót przewidzianych dokumentacją techniczną **) Informacje uzupełniające do kolumny 3 w tablicy 8. UWAGI: (Strony 61-70) X. WYKAZ PROTOKOŁÓW AWARII I KATASTROF OBIEKTU (art. 78 ust. 1 ustawy) Wzór Tablica nr 10 Lp.Data awarii lub katastrofyData i nr protokołuZakres uszkodzeńPrzyczyny awarii lub katastrofyData usunięcia uszkodzeń 123456 UWAGI: (Strony 71-73) XI. WYKAZ POZWOLEŃ NA ZMIANĘ SPOSOBU UŻYTKOWANIA OBIEKTU (art. 71 ustawy) Wzór Tablica nr 11 Lp.Numer i dataZakres dokonanych zmianSposób użytkowania pozwolenia na budowę*)protokołu odbioru**)pozwolenia na zmianę sposobu użytkowaniaprzed zmianąpo zmianie *) Jeśli jest wymagane. **) Jeśli sporządzono protokół. UWAGI: (Strona 74) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 30 października 1998 r. w sprawie przeznaczenia środków z Funduszu Pracy na restrukturyzację zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego. (Dz. U. Nr 136, poz. 883) Na podstawie art. 57 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684) zarządza się, co następuje: § 1. Z Funduszu Pracy przeznacza się w 1998 r. na restrukturyzację zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego kwotę 250.000.000 zł na sfinansowanie: 1) refundacji składek na ZUS, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych dla górnictwa (Dz. U. Nr 63, poz. 409), 2) wypłat świadczeń socjalnych w okresie trwania urlopu górniczego, nagród z okazji "Dnia Górnika" i dodatkowych nagród rocznych wynikających z "Karty Górnika", a także składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu wypłat, o których mowa w § 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1998 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa (Dz. U. Nr 63, poz. 410 i Nr 90, poz. 572), 3) wypłat jednorazowych odpraw pieniężnych bezwarunkowych, o których mowa w § 13 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1998 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa (Dz. U. Nr 63, poz. 410 i Nr 90, poz. 572), 4) odpraw pieniężnych przysługujących na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110) dla pracowników, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych dla górnictwa (Dz. U. Nr 63, poz. 409), wypłacanych pracownikom łącznie z jednorazowymi odprawami pieniężnymi bezwarunkowymi, o których mowa w pkt 3. § 2. 1. Prezes Krajowego Urzędu Pracy przekaże kwotę, o której mowa w § 1, na rachunek bankowy Ministerstwa Gospodarki, umiejscowiony w Narodowym Banku Polskim Oddział Okręgowy w Warszawie nr 10101010-749-223-0, z którego są wydatkowane środki budżetu państwa na cele ujęte w dziale 96 cz. 13 rozdz. 9611 - dotacje dla górnictwa, w ciągu 7 dni po wejściu w życie rozporządzenia, na realizację zadań, o których mowa w § 1. 2. Kwota nie wykorzystana na realizację zadań, o których mowa w § 1, podlega zwrotowi na rachunek bankowy Funduszu Pracy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. P. Kołodziejczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów. (Dz. U. Nr 136, poz. 884) Na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757) zarządza się, co następuje: § 1. Akty urodzenia, małżeństwa i zgonu sporządza się według wzorów stanowiących odpowiednio załączniki nr 1, 2 i 3 do rozporządzenia. § 2. 1. Akt stanu cywilnego może być sporządzony pismem ręcznym, maszynowym lub przy wykorzystaniu systemu komputerowego. 2. Akt stanu cywilnego powinien być sporządzony starannie i czytelnie; pisownia poszczególnych wyrazów nie może budzić wątpliwości i powinna być zgodna z obowiązującą normą ortograficzną, z wyjątkiem pisowni nazwisk, która może uwzględniać również pisownię tradycyjną, używaną przez osobę noszącą określone nazwisko, z zastrzeżeniem § 4 ust. 1. 3. W akcie stanu cywilnego nazwiska i imiona osób oraz nazwy miejscowości wpisuje się w pełnym brzmieniu bez skrótów. Przy wpisywaniu nazw urzędów, instytucji i aktów prawnych można posługiwać się powszechnie przyjętymi skrótami. 4. Akt zgonu osoby o nie ustalonej tożsamości sporządza się na druku ustalonym dla aktu zgonu, wpisując w poszczególne rubryki aktu dane, o których mowa w art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36, poz. 180, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 83, poz. 417 i z 1998 r. Nr 117, poz. 757), zwanej dalej "ustawą", po wykreśleniu rubryk aktu, w których z braku danych nie można dokonać wpisów. 5. Pomyłki powstałe przy sporządzaniu aktu stanu cywilnego wykreśla się linią ciągłą w sposób umożliwiający odczytanie wyrazu wykreślonego; prawidłowe brzmienie wyrazu wykreślonego wpisuje się w rubryce "uwagi". § 3. 1. Akt stanu cywilnego oznacza się kolejnym numerem oddzielnie dla każdego rodzaju aktu. 2. Numerację aktów stanu cywilnego rozpoczyna się na początku roku kalendarzowego od numeru 1 i kończy numerem nadanym ostatniemu aktowi w danym roku kalendarzowym. Kolejność numeracji aktów stosuje się bez względu na liczbę ksiąg stanu cywilnego obejmujących akty danego rodzaju sporządzone w ciągu roku. § 4. 1. Nazwiska do aktu stanu cywilnego wpisuje się w pierwszym przypadku liczby pojedynczej, bez zwyczajowo używanych nazwisk z przyrostkami w formie żeńskiej: -owa, -ina, -ówna, -anka. 2. Nazwiska zakończone na: -ski, -cki, -dzki wpisuje się z zachowaniem rodzaju żeńskiego lub męskiego w zależności od tego, czy nazwisko dotyczy kobiety, czy mężczyzny. 3. Nazwisko w postaci przymiotnika wpisuje się do aktu stanu cywilnego z zachowaniem rodzaju żeńskiego lub męskiego w zależności od tego, czy nazwisko dotyczy kobiety, czy mężczyzny, z tym że osoby w oświadczeniu o nazwisku (nazwiskach) składanym bezpośrednio po zawarciu małżeństwa albo przed sporządzeniem przez kierownika urzędu stanu cywilnego zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa mogą wskazać pisownię nazwiska bez uwzględnienia formy właściwej dla rodzaju żeńskiego lub męskiego. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio przy wyborze nazwiska dla dzieci oraz przy wpisywaniu zagranicznych aktów stanu cywilnego, dotyczących obywateli polskich, do polskich ksiąg stanu cywilnego. § 5. 1. Datę urodzenia, zawarcia małżeństwa lub zgonu wpisuje się do aktu stanu cywilnego i odpisu aktu stanu cywilnego słownie i cyframi arabskimi umieszczonymi w nawiasie w kolejności: dzień, miesiąc, rok. 2. Inne daty w akcie stanu cywilnego i jego odpisie wpisuje się wyłącznie cyframi arabskimi, w kolejności jak w ust. 1, z tym że nazwy miesięcy wpisuje się słownie. § 6. 1. Akt stanu cywilnego podpisują osoby zgłaszające urodzenie lub zgon, osoby zawierające małżeństwo lub pełnomocnicy, świadkowie, a także biegły lub tłumacz, jeżeli akt został sporządzony z ich udziałem. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli zgłaszającym urodzenie lub zgon jest szpital lub inny zakład. 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego podpisuje akt stanu cywilnego niezwłocznie po jego sporządzeniu i pod podpisem odciska pieczątkę ze swoim imieniem i nazwiskiem. 4. Jeżeli akt stanu cywilnego sporządza wójt, burmistrz (prezydent) albo zastępca kierownika urzędu stanu cywilnego, pod podpisem odciska pieczątkę z imieniem, nazwiskiem oraz pełnioną funkcją. § 7. 1. W akcie stanu cywilnego sporządzonym na podstawie decyzji administracyjnej, orzeczenia sądu lub protokołu wpisuje się w rubryce "uwagi" stosowną adnotację. 2. Wolne miejsca w poszczególnych rubrykach aktu, jak również w rubryce "uwagi", zakreśla się po sporządzeniu aktu stanu cywilnego w sposób uniemożliwiający dokonanie w tych miejscach jakichkolwiek wpisów. § 8. 1. W wypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, sporządza się kserokopię odpisu aktu stanu cywilnego lub notatkę urzędową informującą o treści aktu zawartej w odpisie, numerze aktu i nazwie urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony. 2. W wypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 2 i art. 54 ust. 2 ustawy, sporządza się notatkę urzędową informującą o treści aktu stanu cywilnego, stanowiącego podstawę dokonania czynności w zakresie rejestracji stanu cywilnego lub sporządzenia innego aktu stanu cywilnego. § 9. Akty stanu cywilnego, ich odpisy i inne dokumenty wystawione w języku obcym, składane kierownikowi urzędu stanu cywilnego w związku z dokonywaniem czynności z zakresu rejestracji stanu cywilnego, powinny być składane wraz z ich urzędowym tłumaczeniem na język polski, dokonanym przez tłumacza przysięgłego lub polskiego konsula. § 10. 1. Akty stanu cywilnego sporządza się w księgach stanu cywilnego. 2. Akty stanu cywilnego mogą być także sporządzane na luźnych drukach, które łączy się w księgę stanu cywilnego; objętość księgi nie może przekraczać 500 aktów. § 11. 1. W księgach stanu cywilnego strony zapisuje się kolejno, nie pozostawiając stron nie zapisanych. 2. Nie zapisane kolejno w księgach stanu cywilnego strony z powodu wad technicznych przekreśla się, wpisując adnotację o przyczynie przekreślenia strony. § 12. 1. Księgę stanu cywilnego zamyka się przez wpisanie o tym stosownej adnotacji na następnej stronie księgi po ostatnim sporządzonym akcie stanu cywilnego w danym roku kalendarzowym. 2. Urząd stanu cywilnego, który w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał wszystkich stron zawartych w księdze stanu cywilnego, może księgę tę wykorzystywać w latach następnych, nie dłużej jednak niż przez okres 5 lat. 3. W wypadku określonym w ust. 2 wpisuje się na następnej stronie, po ostatnim akcie stanu cywilnego sporządzonym w danym roku kalendarzowym, adnotację o zamknięciu księgi na dany rok oraz adnotację o otwarciu księgi na rok następny. § 13. 1. Odpisy zupełne aktu urodzenia, aktu małżeństwa i aktu zgonu sporządza się według wzorów określonych odpowiednio w załącznikach nr 4, 5 i 6 do rozporządzenia, a odpisy skrócone aktu urodzenia, małżeństwa i zgonu - według wzorów stanowiących odpowiednio załączniki nr 7, 8 i 9 do rozporządzenia. 2. Odpisy aktów stanu cywilnego, o których mowa w ust. 1, podpisuje kierownik urzędu stanu cywilnego lub jego zastępca i opatruje pieczęcią urzędową z wizerunkiem orła oraz nazwą urzędu stanu cywilnego umieszczoną w otoku pieczęci. Wzór i wymiary pieczęci określają odrębne przepisy. 3. Kierownik urzędu stanu cywilnego może uwierzytelnić fotokopię lub kserokopię odpisu aktu stanu cywilnego na podstawie przedstawionego oryginału odpisu aktu stanu cywilnego. § 14. 1. Nazwę miejscowości, w której nastąpiło zdarzenie mające wpływ na stan cywilny osoby i wymagające zarejestrowania, wpisuje się do odpisu aktu stanu cywilnego w brzmieniu aktualnie obowiązującym. 2. Nazwę miejscowości położonej za granicą wpisuje się w akcie stanu cywilnego lub w jego odpisie w pisowni oryginalnej w alfabecie łacińskim. Obok nazwy miejscowości można wpisać w nawiasie nazwę państwa. 3. W razie zmiany nazwy miejscowości, adnotację o tej zmianie wpisuje się w akcie stanu cywilnego w formie wzmianki dodatkowej. 4. Na wniosek osoby zainteresowanej w odpisie skróconym aktu stanu cywilnego obok aktualnego brzmienia nazwy miejscowości wpisuje się w nawiasie nazwę miejscowości wpisaną w akcie w chwili jego sporządzenia. § 15. 1. Dla aktów urodzenia, małżeństwa i zgonu prowadzi się akta zbiorowe rejestracji stanu cywilnego, według kolejności ich sporządzania. Akta zbiorowe oznacza się numerem nadanym aktowi stanu cywilnego. 2. Dokumenty złożone kierownikowi urzędu stanu cywilnego do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, kierownik urzędu stanu cywilnego przekazuje do urzędu stanu cywilnego, w którym sporządzono akt małżeństwa. Dokumenty te podlegają włączeniu do akt zbiorowych danego aktu małżeństwa. 3. Akt zbiorowych nie zamyka się po upływie roku kalendarzowego. Dokumenty mające wpływ na treść lub na ważność aktu stanu cywilnego, po dokonaniu na ich podstawie odpowiednich wpisów w księgach stanu cywilnego, włącza się do akt zbiorowych dotyczących danego aktu stanu cywilnego. Akt zbiorowych nie zszywa się ani nie oprawia w sposób trwały. 4. Dokumenty złożone do akt zbiorowych nie podlegają zwrotowi. 5. Na żądanie sądu lub prokuratora albo na wniosek osoby, która wykaże interes prawny, kierownik urzędu stanu cywilnego wydaje z akt zbiorowych zaświadczenie, odpis lub potwierdzoną kserokopię dokumentów znajdujących się w tych aktach. Na wydanym odpisie lub kserokopii dokumentu zamieszcza się adnotację o celu jego wydania. § 16. 1. Do poszczególnych rodzajów aktów stanu cywilnego prowadzi się oddzielne skorowidze alfabetyczne; do skorowidzów wpisuje się nazwisko i imię osoby, której akt stanu cywilnego dotyczy, oraz numer aktu. 2. Skorowidze alfabetyczne prowadzi się dla aktów stanu cywilnego, sporządzonych w danym roku kalendarzowym. § 17. 1. Rejestracja stanu cywilnego w urzędach stanu cywilnego może być równocześnie prowadzona w systemie komputerowym. Dane wprowadzone do systemu komputerowego mogą zawierać wyłącznie informacje zgromadzone w aktach stanu cywilnego oraz zaświadczeniach, o których mowa w ustawie. 2. Dane zgromadzone w systemie komputerowym rejestracji stanu cywilnego podlegają ochronie na podstawie odrębnych przepisów. 3. Komputerowy system rejestracji stanu cywilnego oraz przekazywanie danych za pomocą nośników informatycznych lub urządzeń teletransmisji podlega zabezpieczeniom sprzętowym i programowym uniemożliwiającym dostęp osób nieuprawnionych. 4. Niedopuszczalne jest przekazywanie danych z komputerowego systemu rejestracji stanu cywilnego, z wyjątkiem danych przekazywanych do organu gminy właściwego w sprawach ewidencji ludności. Do tego organu mogą być przekazywane wyłącznie dane zawarte w odpisach skróconych aktów stanu cywilnego. § 18. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa, i zaświadczenie, o którym mowa w art. 8 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, stanowiące podstawę sporządzenia aktu małżeństwa zawartego w sposób określony w art. 1 § 2 i 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia. 2. Zaświadczenie stwierdzające brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa kierownik urzędu stanu cywilnego sporządza w czterech egzemplarzach, z których trzy wydaje nupturientom, celem doręczenia duchownemu. 3. Zaświadczenie stanowiące podstawę sporządzenia aktu małżeństwa duchowny sporządza w trzech egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla kierownika urzędu stanu cywilnego sporządzającego akt małżeństwa, drugi - dla małżonków, a trzeci pozostawia się w aktach jednostki organizacyjnej kościoła lub związku wyznaniowego, w której zawarto małżeństwo. § 19. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 71 ustawy, stwierdzające, że obywatel polski lub zamieszkały w Polsce cudzoziemiec nie mający obywatelstwa żadnego państwa, zamierzający zawrzeć małżeństwo za granicą, może zgodnie z prawem polskim zawrzeć małżeństwo, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia. § 20. Protokół, o którym mowa w art. 59 ustawy, stwierdzający złożenie przez przyszłych małżonków oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego poza lokalem urzędu stanu cywilnego, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia. § 21. Protokół, o którym mowa w art. 60 ustawy, stwierdzający złożenie przez przyszłych małżonków oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przed konsulem, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia. § 22. 1. Księgi stanu cywilnego przechowuje się w archiwum urzędu stanu cywilnego stanowiącym pomieszczenie zapewniające należyte ich zabezpieczenie przed uszkodzeniem, zniszczeniem, kradzieżą oraz dostępem osób trzecich. 2. Pomieszczenie, w którym są przechowywane księgi stanu cywilnego, powinno być wyposażone w odpowiedni sprzęt przeciwpożarowy oraz w urządzenia kontrolujące temperaturę i wilgotność powietrza. 3. Księgi stanu cywilnego poddaje się, w razie potrzeby, konserwacji. § 23. Za należyte przechowywanie, zabezpieczenie i konserwację ksiąg stanu cywilnego odpowiedzialny jest wójt, burmistrz (prezydent) oraz kierownik urzędu stanu cywilnego. § 24. Do sprawowania kontroli prawidłowości sporządzania aktów stanu cywilnego i prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, należytego ich zabezpieczenia przed uszkodzeniem, zniszczeniem, kradzieżą oraz dostępem osób trzecich uprawniony jest wojewoda. § 25. Przepisy dotyczące sposobu przechowywania, zabezpieczenia i kontroli ksiąg stanu cywilnego stosuje się odpowiednio do akt zbiorowych rejestracji stanu cywilnego i skorowidzów alfabetycznych. § 26. 1. Odpisy ksiąg stanu cywilnego (wtóropisy), sporządzone przed dniem wejścia w życie ustawy, przechowuje się w dotychczasowym miejscu. 2. Do odpisów ksiąg stanu cywilnego, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy § 22 ust. 2 i 3, § 23 i § 28 ust. 1 i 2. § 27. 1. Księgi stanu cywilnego z obszaru, który na mocy umowy z dnia 16 sierpnia 1945 r. o polsko-radzieckiej granicy państwowej pozostał w granicach ZSRR, przechowuje Urząd Stanu Cywilnego właściwy dla miasta stołecznego Warszawy - Oddział Śródmieście. 2. Akty stanu cywilnego, odtworzone w postępowaniu sądowym w okresie od dnia 28 października 1947 r. do dnia 30 kwietnia 1952 r., przechowuje Urząd Stanu Cywilnego właściwy dla dzielnicy Łódź-Śródmieście. 3. Akty stanu cywilnego, odtworzone w postępowaniu sądowym w okresie od dnia 1 maja 1952 r. do dnia 30 września 1954 r., przechowują urzędy stanu cywilnego ówczesnych miast wojewódzkich. § 28. 1. Kierownik urzędu stanu cywilnego przekazuje właściwym archiwom państwowym księgi stanu cywilnego wraz z aktami zbiorowymi po upływie 100 lat od zamknięcia księgi stanu cywilnego. 2. Zasady przekazywania ksiąg stanu cywilnego do archiwów państwowych określają odrębne przepisy. 3. Księgi stanu cywilnego, o których mowa w § 27 ust. 1, przekazuje się do Archiwum Głównego Akt Dawnych. § 29. Od dnia 1 stycznia 2000 r. akty stanu cywilnego, ich odpisy zupełne i skrócone oraz zaświadczenia, których wzory zostały określone w załącznikach nr 1-11 do rozporządzenia, będą sporządzane wyłącznie na drukach zawierających znak wodny z wizerunkiem orła z koroną na głowie. § 30. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 lutego 1987 r. w sprawie zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, prowadzenia i kontroli ksiąg stanu cywilnego, ich przechowywania oraz zabezpieczania (Dz. U. Nr 7, poz. 43). § 31. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 listopada 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 października 1998 r. (poz. 884) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 5 Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 6 Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Załącznik nr 9 Ilustracja Załącznik nr 10 Strona 1 Ilustracja Strona 2 Ilustracja Załącznik nr 11 Ilustracja Załącznik nr 12 Ilustracja Załącznik nr 13 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 26 października 1998 r. w sprawie opłat za wpisanie do rejestru środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych. (Dz. U. Nr 136, poz. 885) Na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące opłaty za wpisanie środka farmaceutycznego lub materiału medycznego do Rejestru Środków Farmaceutycznych i Materiałów Medycznych, zwanego dalej "rejestrem": 1) środka farmaceutycznego, który zawiera substancję czynną nie wchodzącą w skład innego środka farmaceutycznego zarejestrowanego w kraju - 10 000 zł, 2) środka farmaceutycznego, zawierającego substancję czynną wchodzącą w skład innego środka farmaceutycznego zarejestrowanego w kraju przed okresem nie dłuższym niż 5 lat, licząc od daty złożenia wniosku na nowo rejestrowany środek farmaceutyczny - 10 000 zł, 3) środka farmaceutycznego, zawierającego substancję czynną wchodzącą w skład innego środka farmaceutycznego zarejestrowanego w kraju przed okresem dłuższym niż 5 lat, licząc od daty złożenia wniosku - 6 000 zł, 4) środka farmaceutycznego będącego preparatem ziołowym lub galenowym - 3 000 zł, 5) materiału medycznego - 2 000 zł, 6) zestawu różnych postaci materiałów medycznych przeznaczonych do określonego celu diagnostycznego, leczniczego lub dla potrzeb rehabilitacji, zwanego dalej "zestawem materiałów medycznych" - 3 000 zł. 2. Za ponowne wpisanie do rejestru środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych, zarejestrowanego na podstawie ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o środkach farmaceutycznych, artykułach sanitarnych i aptekach (Dz. U. Nr 3, poz. 19, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 8, poz. 27 i Nr 94, poz. 422), opłata wynosi dla: 1) środka farmaceutycznego wymienionego w ust. 1 pkt 1-3 - 2 000 zł, 2) środka farmaceutycznego wymienionego w ust. 1 pkt 4 - 500 zł, 3) materiału medycznego wymienionego w ust. 1 pkt 5 i 6 - 500 zł. § 2. 1. Opłata za wpisanie środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych do rejestru, jeżeli wpis jest wynikiem zmiany danych objętych rejestrem, wynosi, z zastrzeżeniem ust. 2, dla: 1) środka farmaceutycznego, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1-3 - 1 000 zł, 2) środka farmaceutycznego, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 4 - 300 zł, 3) materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych, o których mowa w § 1 pkt 5 i 6 - 300 zł. 2. Opłata za wpisanie środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych do rejestru, jeżeli wpis jest wynikiem zmiany nazwy wytwórcy lub formy organizacyjno-prawnej funkcjonowania wytwórcy, wynosi 1 000 zł, niezależnie od liczby wydanych świadectw rejestracyjnych. § 3. Opłata za przedłużenie okresu ważności wpisu środka farmaceutycznego i materiału medycznego, z wyłączeniem środka farmaceutycznego i materiału medycznego stosowanych wyłącznie u zwierząt, odpowiada opłacie określonej w § 1 ust. 2. § 4. 1. Ustala się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące opłaty za wpisanie do rejestru środka farmaceutycznego lub materiału medycznego, stosowanego wyłącznie u zwierząt: 1) środka farmaceutycznego przeznaczonego do stosowania dla drobiu, rzeźnych zwierząt gospodarskich lub ryb hodowlanych - 4 000 zł, 2) środka farmaceutycznego przeznaczonego do stosowania wyłącznie u domowych zwierząt mięsożernych, zwierząt futerkowych lub gołębi domowych - 2 400 zł, 3) środka farmaceutycznego przeznaczonego do stosowania wyłącznie u gatunków zwierząt ozdobnych i egzotycznych oraz owadów użytkowych - 600 zł, 4) środka farmaceutycznego będącego preparatem ziołowym lub galenowym stosowanym wyłącznie u zwierząt - 1 500 zł, 5) materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych, stosowanego wyłącznie u zwierząt - odpowiednio 1 000 zł i 1 500 zł. 2. Opłata za ponowne wpisanie do rejestru środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych, stosowanego wyłącznie u zwierząt, a zarejestrowanego na podstawie ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o środkach farmaceutycznych, artykułach sanitarnych i aptekach (Dz. U. Nr 3, poz. 19, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 8, poz. 27 i Nr 94, poz. 422), wynosi dla: 1) środków farmaceutycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, odpowiednio 1 000 zł, 800 zł i 200 zł, 2) środka farmaceutycznego, materiału medycznego i zestawu materiałów medycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 - 250 zł. § 5. 1. Opłata za wpisanie środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych, stosowanego wyłącznie u zwierząt, jeżeli wpis jest wynikiem zmiany danych objętych rejestrem, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi: 1) dla środka farmaceutycznego wymienionego w § 4 ust. 1 pkt 1 - 500 zł, 2) dla środka farmaceutycznego wymienionego w § 4 ust. 1 pkt 2 - 400 zł, 3) dla środka farmaceutycznego wymienionego w § 4 ust. 1 pkt 3 - 100 zł, 4) dla środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych wymienionego w § 4 ust. 1 pkt 4 i 5 - 150 zł. 2. Opłata za wpisanie środka farmaceutycznego, materiału medycznego lub zestawu materiałów medycznych do rejestru, o ile nowy wpis jest wynikiem zmiany nazwy wytwórcy lub formy organizacyjno-prawnej funkcjonowania wytwórcy, wynosi 500 zł, niezależnie od liczby wydanych świadectw rejestracyjnych. § 6. Opłata za przedłużenie okresu ważności wpisu środka farmaceutycznego i materiału medycznego, stosowanych wyłącznie u zwierząt, odpowiada opłacie określonej w § 4 ust. 2. § 7. Opłat, o których mowa w § 1-3, dokonuje się na rachunek dochodów budżetowych Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, a w odniesieniu do środków farmaceutycznych i materiałów medycznych, stosowanych wyłącznie u zwierząt, o których mowa w § 4-6, na rachunek dochodów budżetowych Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - nie później niż w dniu wydania świadectwa rejestracyjnego. W dowodzie opłaty powinna być podana nazwa i adres wytwórcy, nazwa podmiotu upoważnionego przez wytwórcę, nazwa środka farmaceutycznego lub materiału medycznego oraz określenie ich postaci i dawki, a także klauzula o treści "rejestracja środka farmaceutycznego", "rejestracja materiału medycznego" lub "rejestracja materiału medycznego będącego zestawem". § 8. Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 kwietnia 1996 r. w sprawie opłat za wpisanie do rejestru środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych (Monitor Polski Nr 30, poz. 318). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 23 września 1998 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej. (Dz. U. Nr 137, poz. 886) Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, kryteria i tryb przydziału umundurowania, o którym mowa w ust. 4, z uwzględnieniem ilości i rodzajów składników umundurowania przysługujących funkcjonariuszom Inspekcji Celnej oraz okresu używalności tych składników."; 2) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, określając zwłaszcza sposoby i tryb gromadzenia dokumentacji oraz przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych."; 3) w art. 31 ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki odbywania praktyki oraz sposób organizacji kursów specjalistycznych i przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych, a także obowiązujące kryteria kwalifikacji, z uwzględnieniem: 1) czasu trwania praktyki i wiedzy niezbędnej dla funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, 2) kryteriów oceny osób przystępujących do egzaminu kwalifikacyjnego oraz trybu jego przeprowadzania."; 4) w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wypełniania oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniami co do terminu i miejsca składania, odpowiedzialności za podanie informacji niezgodnych z faktycznym stanem rzeczy, a także jego wzór." Art. 2. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych przepisów art. 28 ust. 4, art. 31 ust. 7 i art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449) pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich nowymi przepisami, jednak nie dłużej niż przez okres sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. (Dz. U. Nr 137, poz. 887) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ubezpieczenia społeczne obejmują: 1) ubezpieczenie emerytalne, 2) ubezpieczenia rentowe, 3) ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, zwane dalej "ubezpieczeniem chorobowym", 4) ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej "ubezpieczeniem wypadkowym". Art. 2. 1. Ustawa określa: 1) zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, 2) zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne oraz podstaw ich wymiaru, 3) zasady, tryb i terminy: a) zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, b) prowadzenia ewidencji ubezpieczonych i płatników składek, c) rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, d) opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, 4) zasady prowadzenia kont ubezpieczonych oraz kont płatników składek, 5) zasady działania Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "FUS", 6) organizację, zasady działania i finansowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "Zakładem", 7) zasady działania Funduszu Rezerwy Demograficznej, zwanego dalej "FRD", oraz zasady zarządzania tym funduszem, 8) zasady kontroli wykonywania zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych. 2. Rodzaje świadczeń z ubezpieczeń społecznych, warunki nabywania prawa do nich oraz zasady i tryb ich przyznawania określają odrębne przepisy. 3. Wypłacalność świadczeń z ubezpieczeń społecznych gwarantowana jest przez państwo. Art. 3. 1. Zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych określone ustawą wykonują: 1) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 2) otwarte fundusze emerytalne, określone w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 3) zakłady emerytalne, określone w przepisach o zakładach emerytalnych, 4) płatnicy składek. 2. Zadania związane z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego płatnicy składek wykonują odpłatnie. Wynagrodzenia płatników składek określa się jako procent kwoty tych świadczeń. Wysokość stopy procentowej oraz tryb rozliczenia tego wynagrodzenia określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. Pozostałe zadania z zakresu ubezpieczeń społecznych płatnicy składek są zobowiązani wykonywać nieodpłatnie. 3. Zakres zadań z ubezpieczeń społecznych wykonywanych przez otwarte fundusze emerytalne i zakłady emerytalne określają przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz o zakładach emerytalnych. Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) ubezpieczeni - osoby fizyczne podlegające chociaż jednemu z ubezpieczeń społecznych, o których mowa w art. 1, 2) płatnik składek: a) pracodawca - w stosunku do pracowników oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, b) jednostka wypłacająca świadczenia socjalne i zasiłki socjalne - w stosunku do osób pobierających świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osób pobierających zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, c) podmiot, na którego rzecz wykonywana jest odpłatnie praca w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania - w stosunku do osób, które ją wykonują, na podstawie skierowania do pracy, d) ubezpieczony wyłącznie zobowiązany do opłacenia składek na własne ubezpieczenia społeczne, e) Kancelaria Sejmu i Kancelaria Senatu - w stosunku do posłów i senatorów, f) duchowny diecezjalny albo przełożony domu zakonnego lub klasztoru - w stosunku do członków swych zakonów, g) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej w stosunku do: - żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej lub osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej, - żołnierzy zawodowych, h) jednostka organizacyjna podległa Komendzie Głównej Policji - w stosunku do funkcjonariuszy Policji, i) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych - w stosunku do funkcjonariuszy oraz żołnierzy, j) jednostka organizacyjna podległa ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości - w stosunku do funkcjonariuszy Służby Więziennej, k) ośrodek pomocy społecznej - w stosunku do osób pobierających zasiłki stałe lub gwarantowane zasiłki okresowe z pomocy społecznej, l) Urząd Ochrony Państwa - w stosunku do funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, ł) powiatowy urząd pracy - w stosunku do osób pobierających zasiłek dla bezrobotnych lub stypendium, m) Zakład - w stosunku do osób przebywających na urlopach wychowawczych lub pobierających zasiłek macierzyński, n) podmiot wypłacający stypendium sportowe - w stosunku do osób pobierających te stypendia, 3) składki - składki na ubezpieczenia społeczne osób wymienionych w pkt 1, 4) zasiłki - zasiłki i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia chorobowego oraz ubezpieczenia wypadkowego, 5) deklaracja rozliczeniowa - zestawienie informacji o należnych składkach na fundusze, na które składki pobiera Zakład, kwot rozliczanych w ciężar składek oraz kwot należnych do zapłaty, 6) imienny raport miesięczny - informacje o osobie podlegającej ubezpieczeniom społecznym przedkładane Zakładowi przez płatnika składek za dany miesiąc kalendarzowy, 7) konto ubezpieczonego - konto, na którym ewidencjonowane są składki oraz informacje dotyczące przebiegu ubezpieczeń społecznych danego ubezpieczonego, 8) konto płatnika - konto, na którym ewidencjonowana jest kwota zobowiązań z tytułu składek oraz innych składek danego płatnika zbieranych przez Zakład, kwoty zapłaconych składek, stan rozliczeń oraz inne informacje dotyczące płatnika składek, 9) przychód - przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy, 10) przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych - przychody z tytułu pracy w spółdzielni i z tytułu wytwarzania na jej rzecz produktów rolnych, 11) otwarty fundusz emerytalny - fundusz wybrany przez ubezpieczonego spośród funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 12) zakład emerytalny - wybrany przez ubezpieczonego zakład emerytalny, wypłacający emeryturę dożywotnią, działający na podstawie przepisów o zakładach emerytalnych. Art. 5. 1. Ubezpieczenie społeczne rolników, jeżeli nie podlegają oni obowiązkowi ubezpieczeń społecznych na podstawie ustawy, regulują odrębne przepisy. 2. Nie podlegają ubezpieczeniom społecznym określonym w ustawie obywatele państw obcych, których pobyt na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nie ma charakteru stałego i którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Rozdział 2 Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym Art. 6. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: 1) pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów, 2) osobami wykonującymi pracę nakładczą, 3) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych, zwanymi dalej "członkami spółdzielni", 4) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jeżeli zostały zawarte z jednym zleceniodawcą na czas dłuższy niż 14 dni, a okres przerwy między nimi wynosi mniej niż 60 dni, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4, 5) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi, 6) posłami i senatorami pobierającymi uposażenie, zwanymi dalej "posłami i senatorami", 7) osobami pobierającymi stypendium sportowe, zwanymi dalej "stypendystami sportowymi", 8) osobami wykonującymi odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, 9) osobami pobierającymi zasiłek dla bezrobotnych oraz absolwentami pobierającymi stypendium w okresie odbywania szkolenia lub stażu, na które zostali skierowani przez powiatowy urząd pracy, zwanymi dalej "bezrobotnymi", 10) duchownymi, 11) żołnierzami niezawodowymi w służbie czynnej, 12) osobami odbywającymi zastępcze formy służby wojskowej, 13) żołnierzami zawodowymi, 14) funkcjonariuszami Policji, 15) funkcjonariuszami Urzędu Ochrony Państwa, 16) funkcjonariuszami Straży Granicznej, 17) funkcjonariuszami Państwowej Straży Pożarnej, 18) funkcjonariuszami Służby Więziennej, 19) osobami przebywającymi na urlopach wychowawczych lub pobierającymi zasiłek macierzyński, 20) osobami pobierającymi świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu oraz osobami pobierającymi zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, wynikające z odrębnych przepisów lub układów zbiorowych pracy. 2. Zasady podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej regulują odrębne przepisy. 3. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby wymienione w ust. 1 pkt 13-18, które podjęły służbę po dniu wejścia w życie ustawy. 4. Osoby określone w ust. 1 pkt 4 nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli są uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 lat. Art. 7. Prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje: 1) małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą, 2) osobom, które z powodu sprawowania opieki nad członkiem rodziny spełniającym warunki do przyznania zasiłku pielęgnacyjnego nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2, 3) obywatelom polskim wykonującym pracę za granicą w podmiotach zagranicznych oraz obywatelom polskim wykonującym pracę w podmiotach zagranicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli podmioty te nie posiadają w Polsce swojej siedziby ani przedstawicielstwa, 4) studentom oraz uczestnikom dziennych studiów doktoranckich, jeżeli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu, 5) alumnom seminariów duchownych, nowicjuszom, postulantom i juniorystom do ukończenia 25 roku życia. Art. 8. 1. Za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, o których mowa w ust. 11 - dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jako osoba współpracująca. 3. Za osobę wykonującą pracę nakładczą uważa się osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę nakładczą. 4. Za członka spółdzielni uważa się członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną oraz spółdzielni kółek rolniczych, zajmujących się produkcją rolną, działających zgodnie z art. 138-178 oraz art. 180 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770), który wykonuje pracę na rzecz spółdzielni na innej podstawie niż stosunek pracy lub wytwarza na jej rzecz produkty rolne w prowadzonym przez siebie gospodarstwie. 5. Na równi z członkiem spółdzielni, o którym mowa w ust. 4, traktuje się inne osoby, które wykonują pracę w spółdzielni lub w gospodarstwie rolnym spółdzielni na innej podstawie niż stosunek pracy, nie będące jej członkami i wynagradzane według zasad obowiązujących członków spółdzielni, w tym kandydatów na członka spółdzielni. 6. Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się: 1) osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, 2) twórcę i artystę, 3) osobę wykonującą wolny zawód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. 7. Za twórcę, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, uważa się osobę, która tworzy dzieła w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii i lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, będące przedmiotem prawa autorskiego. 8. Za artystę, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, uważa się osobę wykonującą zarobkowo działalność artystyczną w dziedzinie sztuki aktorskiej i estradowej, reżyserii teatralnej i estradowej, sztuki tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki, instrumentalistyki, kostiumografii, scenografii, a także w dziedzinie produkcji audiowizualnej reżyserów, scenarzystów, operatorów obrazu i dźwięku, montażystów i kaskaderów. 9. Uznanie działalności za twórczą lub artystyczną i ustalenie daty jej rozpoczęcia następuje w formie decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, działającej przy ministrze właściwym do spraw kultury. 10. Minister właściwy do spraw kultury w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego powołuje, w drodze rozporządzenia, komisję, o której mowa w ust. 9, oraz szczegółowo określa jej zadania, a także skład i tryb działania. 11. Za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego. 12. Za stypendystę sportowego uważa się osobę pobierającą stypendium sportowe, z wyjątkiem osób uczących się lub studiujących, jeśli nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innego tytułu. 13. Za osobę duchowną uważa się duchownego oraz członków zakonów męskich i żeńskich Kościoła Katolickiego, innych kościołów i związków wyznaniowych, z wyjątkiem alumnów seminariów duchownych, nowicjuszów, postulantów i juniorystów, którzy nie ukończyli 25 roku życia. 14. Na równi z zatrudnieniem na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej uważa się zatrudnienie obywateli polskich za granicą w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych misjach lub misjach specjalnych, a także w innych polskich placówkach, instytucjach lub przedsiębiorstwach, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 15. Za osobę w stosunku służby uważa się żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy: 1) Policji, 2) Urzędu Ochrony Państwa, 3) Straży Granicznej, 4) Państwowej Straży Pożarnej, 5) Służby Więziennej. Art. 9. 1. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 10 i 12-18, spełniające jednocześnie warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni lub służby. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów. 2. Osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej. Może ona jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 7. 3. Osoba prowadząca kilka rodzajów działalności pozarolniczej jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z jednego wybranego przez siebie rodzaju działalności. 4. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 13-18, mające ustalone prawo do emerytury lub renty, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 5. Osoby, o których mowa w art. 6, nie wymienione w ust. 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty, podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 6. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8 i 19, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli nie mają ustalonego prawa do emerytury lub renty i nie mają innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń społecznych. 7. Duchowni spełniający warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej podlegają ubezpieczeniom z tytułu tej działalności. Art. 10. Osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi oraz osoby, o których mowa w art. 7 pkt 3, mogą po ustaniu tych ubezpieczeń kontynuować je dobrowolnie, jednakże wówczas, gdy okres tego ubezpieczenia przekracza 10 lat, nie obowiązuje gwarancja wypłaty minimalnego świadczenia, w wypadku gdy stan własnego konta ubezpieczonego nie będzie go zapewniał. Art. 11. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12. 2. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10. Art. 12. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. 2. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu bezrobotni pobierający zasiłek dla bezrobotnych oraz osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 11 i 13-20 oraz art. 7 i 10. 3. Nie podlegają ubezpieczeniu wypadkowemu osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, jeżeli wykonują pracę poza siedzibą lub miejscem prowadzenia działalności zleceniodawcy. Art. 13. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: 1) pracownicy - od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku, 2) osoby wykonujące pracę nakładczą oraz zleceniobiorcy - od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy, 3) członkowie spółdzielni - od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy na rzecz spółdzielni do dnia zakończenia jej wykonywania, 4) osoby prowadzące działalność pozarolniczą - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, 5) osoby współpracujące - od dnia rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej albo umowy zlecenia do dnia zakończenia tej współpracy, 6) posłowie i senatorowie - od dnia nabycia prawa do uposażenia do dnia utraty tego prawa, 7) stypendyści sportowi - od dnia spełnienia warunków, o których mowa w art. 8 ust. 12, do dnia zaprzestania spełniania tych warunków, 8) osoby wykonujące odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania - od dnia rozpoczęcia wykonywania pracy do dnia zakończenia wykonywania tej pracy, 9) bezrobotni - od dnia nabycia prawa do zasiłku lub stypendium do dnia utraty prawa do nich, 10) duchowni - od dnia przyjęcia do stanu duchownego do dnia wystąpienia z tego stanu, 11) żołnierze niezawodowi w służbie czynnej oraz osoby odbywające zastępcze formy służby wojskowej - od dnia powołania lub skierowania do tej służby do dnia zwolnienia z tej służby, 12) osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 13-18 - od dnia nawiązania stosunku służbowego do dnia zwolnienia ze służby, 13) osoby pozostające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński - od dnia spełnienia warunków, o których mowa w art. 9 ust. 6, do dnia zaprzestania spełniania tych warunków, 14) osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 - od dnia nabycia prawa do świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego do dnia utraty tego prawa. Art. 14. 1. Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony. 2. Ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe, o których mowa w ust. 1, ustają: 1) od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tych ubezpieczeń, nie wcześniej jednak niż od dnia, w który wniosek został złożony, 2) z powodu nieopłacenia składek na te ubezpieczenia należnych za jeden pełny miesiąc; w uzasadnionych przypadkach, na wniosek zainteresowanego, Zakład może przywrócić termin do opłacenia składki, 3) od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom. 3. Za okres opłacania składek uważa się także okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. Rozdział 3 Zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne Art. 15. 1. Wysokości składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe wyrażone są w formie stopy procentowej, jednakowej dla wszystkich ubezpieczonych. 2. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe jest zróżnicowana dla poszczególnych płatników składek i ustalana w zależności od poziomu zagrożeń zawodowych i skutków tych zagrożeń. Art. 16. 1. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: 1) pracowników, 2) osób wykonujących pracę nakładczą, 3) członków spółdzielni, 4) zleceniobiorców, 5) posłów i senatorów, 6) stypendystów sportowych, 7) osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, 8) osób współpracujących, 9) żołnierzy zawodowych, 10) funkcjonariuszy Policji, 11) funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, 12) funkcjonariuszy Straży Granicznej, 13) funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, 14) funkcjonariuszy Służby Więziennej finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek, z zastrzeżeniem ust. 7. 2. Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób wymienionych w ust. 1 pkt 1-4, 7 i 8 finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. 3. Składki na ubezpieczenie wypadkowe osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-8, osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz bezrobotnych pobierających stypendium finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek. 4. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe: 1) osób prowadzących pozarolniczą działalność, 2) osób, o których mowa w art. 7 i 10, finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni. 5. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej oraz osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej oraz składki na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej finansuje w całości minister właściwy do spraw obrony narodowej, ze środków będących w jego dyspozycji. 6. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej finansują w całości ośrodki pomocy społecznej. 7. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Pożarnej, pełniących służbę kandydacką, finansują w całości właściwe komendy główne ze środków będących w ich dyspozycji. 8. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopach wychowawczych lub pobierających zasiłek macierzyński finansuje w całości budżet państwa. 9. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bezrobotnych finansują w całości powiatowe urzędy pracy z Funduszu Pracy. 10. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, finansują: 1) duchowni - w wysokości 20% składki oraz Fundusz Kościelny - w wysokości 80% składki, 2) Fundusz Kościelny - w wysokości 100% składki za członków zakonów kontemplacyjnych klauzurowych, misjonarzy w okresach pracy na terenach misyjnych. 11. Składki na ubezpieczenie chorobowe duchownych finansują w całości, z własnych środków, ubezpieczeni. 12. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 i ust. 2, finansuje w całości budżet państwa. 13. Składki na ubezpieczenia społeczne niektórych zatrudnionych osób niepełnosprawnych finansowane są zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668). 14. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj dokumentacji będącej podstawą rozliczeń finansowania składek, o którym mowa w ust. 13. Art. 17. 1. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe za ubezpieczonych, o których mowa w art. 16 ust. 1-3 i 5-13, obliczają, rozliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu w całości płatnicy składek. 2. Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1, obliczają części składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe finansowane przez ubezpieczonych i po potrąceniu ich ze środków ubezpieczonych przekazują do Zakładu. 3. Składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczeni nie wymienieni w ust. 1 sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu. Art. 18. 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, 8 i pkt 13-18 stanowi przychód, o którym mowa w art. 4 pkt 9 i 10, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 pkt 5 i ust. 13. 2. W podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3, nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. 3. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe zleceniobiorców ustala się zgodnie z ust. 1, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo albo w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej. 4. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: 1) posłów i senatorów - stanowi kwota uposażenia, 2) stypendystów sportowych - stanowi kwota stypendium, 3) bezrobotnych - stanowi kwota zasiłku lub stypendium, 4) osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 - stanowi kwota świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego, 5) żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, z zastrzeżeniem pkt 6, i ubezpieczonych odbywających zastępcze formy służby wojskowej, a także pozostających w służbie kandydackiej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz duchownych - stanowi kwota najniższego wynagrodzenia, ustalana przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, zwana dalej "kwotą najniższego wynagrodzenia", 6) żołnierzy odbywających nadterminową służbę wojskową - stanowi kwota uposażenia - łącznie z kosztami uzyskania i kwotą podatku, o których mowa w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. 5. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek stały lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej oraz osób przebywających na urlopie wychowawczym stanowi kwora najniższego wynagrodzenia. 6. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób pobierających zasiłek macierzyński stanowi kwota tego zasiłku. 7. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, oraz ubezpieczonych podlegających dobrowolnie tym ubezpieczeniom, o których mowa w art. 7 i 10, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż kwota najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 3, 9 i 10. 8. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10. Składka w nowej wysokości obowiązuje od trzeciego miesiąca następnego kwartału. 9. Za miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca, kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu. 10. Zasady zmniejszenia najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio w przypadku pobierania przez część miesiąca zasiłków. 11. Na wniosek ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, podstawa wymiaru może być wyższa niż określona w ust. 4 pkt 5. Składkę od podstawy wymiaru w części przewyższającej kwotę najniższego wynagrodzenia finansują duchowni, instytucje diecezjalne lub zakonne. 12. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe pracowników skierowanych do pracy lub służby w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych misjach specjalnych za granicą stanowi kwota odpowiadająca kwocie ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, przysługującego na podstawie odrębnych przepisów. 13. Za przychód, o którym mowa w ust. 1, w przypadku pracowników, których wynagrodzenie finansowane jest ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, rozumie się wynagrodzenie należne pracownikowi za okres, którego dotyczy to finansowanie. Art. 19. 1. Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6, 7 i 10, w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone - z zastrzeżeniem ust. 2 i 9. 2. Jeżeli brak jest podstaw, o których mowa w ust. 1, dla ustalenia przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej, wynagrodzenie to ustala się na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z trzeciego kwartału roku poprzedniego. 3. Do osiągnięcia kwoty, o której mowa w ust. 1, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oblicza się i przekazuje do Zakładu od podstawy wymiaru ustalonej zgodnie z art. 18. Od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. 4. W przypadku gdy osoba, o której mowa w ust. 1, objęta jest ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o osiągnięciu kwoty, o której mowa w ust. 1, Zakład informuje niezwłocznie płatników składek i tę osobę za pośrednictwem płatników składek. 5. W przypadku gdy do opłacania składek za osobę, o której mowa w ust. 1, zobowiązany jest płatnik oraz z innego tytułu sam ubezpieczony, ubezpieczony po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek może złożyć oświadczenie o zaprzestaniu potrącania składek, zawiadamiając o tym Zakład za pośrednictwem płatnika. Za skutki błędnego oświadczenia odpowiada ubezpieczony. 6. Zakład dokonuje na bieżąco sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jeżeli roczna podstawa wymiaru składek została przekroczona w stosunku do kwoty, o której mowa w ust. 1, Zakład zwraca składki obliczone i przekazane od nadwyżki ponad tę kwotę. Nie dokonuje się zwrotu składek przekazanych do otwartych funduszy emerytalnych. 7. Okres nieopłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o której mowa w ust. 1, traktuje się jak okres ubezpieczenia w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z FUS. 8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do osób, których podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w myśl art. 13 i art. 14 ust. 2 w danym roku kalendarzowym ustało po opłaceniu składek od rocznej podstawy wymiaru, o której mowa w ust. 1. 9. Przepisu ust. 8 nie stosuje się przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniom chorobowemu i wypadkowemu. 10. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do końca poprzedniego roku kalendarzowego, w drodze obwieszczenia, kwotę ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składki, o której mowa w ust. 1. Art. 20. 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1. Art. 21. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek, z uwzględnieniem ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1, oraz wyłączenia z podstawy wymiaru składek niektórych rodzajów przychodów. Art. 22. 1. Stopy procentowe składek wynoszą: 1) 19,52% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie emerytalne, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, 2) 13,00% podstawy wymiaru - na ubezpieczenia rentowe, 3) 2,45% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie chorobowe, 4) od 0,40% do 8,12% podstawy wymiaru - na ubezpieczenie wypadkowe. 2. Wysokość stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe, dla każdego płatnika składek, określa, z zastrzeżeniem art. 121, na okres nie dłuższy niż trzy lata w formie decyzji Zakład. Zasady różnicowania stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe określają przepisy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. 3. Część składki na ubezpieczenie emerytalne pochodząca ze składki ubezpieczonego, wynosząca 7,3% podstawy wymiaru składki, odprowadzana jest przez Zakład do wybranego przez ubezpieczonego otwartego funduszu emerytalnego, z uwzględnieniem art. 111. 4. Część składki na ubezpieczenie emerytalne, wynosząca 1% podstawy wymiaru składki, odprowadzana jest przez Zakład do FRD, z uwzględnieniem art. 112 ust. 2. Art. 23. 1. Od nie opłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Wyegzekwowane odsetki od części składki na ubezpieczenie emerytalne, o której mowa w art. 22 ust. 3, są odprowadzane do wybranego przez ubezpieczonego otwartego funduszu emerytalnego na jego konto. 3. Składki ściągnięte w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub egzekucji sądowej oraz składki wpłacone w ramach układu ratalnego, z należnymi waloryzacjami, są ewidencjonowane na koncie ubezpieczonego, jeżeli konto to nie zostało wcześniej uzupełnione w trybie art. 40. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się do składek przekazanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Art. 24. 1. W razie nieopłacenia składek lub opłacenia ich w zaniżonej wysokości, Zakład może wymierzyć płatnikowi składek dodatkową opłatę do wysokości 100% nie opłaconych składek. Od decyzji w sprawie wymierzenia dodatkowej opłaty przysługuje odwołanie do sądu według zasad określonych w art. 83. 2. Składki oraz odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, dodatkowa opłata i opłata prolongacyjna, zwane dalej "należnościami z tytułu składek", nie opłacone w terminie, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub egzekucji sądowej. 3. Należności z tytułu składek podlegają zaspokojeniu w drodze postępowania egzekucyjnego w administracji przed innymi wierzytelnościami, z wyjątkiem kosztów egzekucyjnych, należności za pracę, należności alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, jak również kosztów ostatniej choroby i kosztów pogrzebu dłużnika, w wysokości odpowiadającej miejscowym zwyczajom. 4. Należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, a w przypadku przerwania biegu przedawnienia, o którym mowa w ust. 5, po upływie 10 lat licząc od dnia, w którym stały się wymagalne. 5. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu opłacenia należności z tytułu składek, rozłożenie spłaty tych należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia tych należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. 6. Bieg przedawnienia terminów określonych w ust. 4 i 5 ulega zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy. 7. Zwrotu od Zakładu nienależnie opłaconych składek nie można dochodzić, jeżeli od daty ich opłacenia upłynęło 5 lat. 8. Nienależnie opłacone składki odprowadzone do otwartego funduszu emerytalnego podlegają zaliczeniu na poczet przyszłej składki. 9. Odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne oraz dodatkowa opłata finansowane są w całości z własnych środków przez płatnika składek. Art. 25. Należności z tytułu składek są wyłączone z postępowania układowego, określonego prawem o postępowaniu układowym. Art. 26. 1. Zakład ma prawo do występowania z wnioskiem o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości dłużnika zalegającego z opłatą należności z tytułu składek także wtedy, gdy dłużnikiem jest państwowa jednostka organizacyjna nie będąca jednostką budżetową. 2. Wystawione przez Zakład dokumenty stwierdzające istnienie należności z tytułu składek oraz jej wysokość są podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność zobowiązanego. Jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie jest dokonywane przez złożenie tych dokumentów do zbioru dokumentów. 3. Należności z tytułu składek są zabezpieczane hipoteką ustawową na wszystkich nieruchomościach dłużnika. Hipoteka powstaje z dniem wydania przez Zakład decyzji określającej wysokość należności z tytułu składek. 4. Do hipoteki, o której mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, dotyczące hipoteki ustawowej. Art. 27. 1. Należności z tytułu składek są zabezpieczane ustawowym prawem zastawu na ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika. 2. Do zastawu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, dotyczące zastawów skarbowych. 3. Wypis z rejestru zastawów, o którym mowa w art. 46 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wydawany jest na wniosek Zakładu nieodpłatnie. Art. 28. 1. Należności z tytułu składek mogą być umarzane w całości lub w części przez Zakład, z uwzględnieniem ust. 2-4. 2. Należności z tytułu składek mogą być umarzane tylko w przypadku ich całkowitej nieściągalności. 3. Całkowita nieściągalność, o której mowa w ust. 2, zachodzi, gdy: 1) dłużnik zmarł nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości nie podlegające egzekucji na podstawie odrębnych przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia i jednocześnie nie ma możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie, 2) sąd oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika lub umorzył postępowanie upadłościowe z przyczyn, o których mowa w art. 13 oraz w art. 218 § 1 pkt 1 i § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), 3) w przypadku dłużników - osób prawnych nastąpiło wykreślenie dłużnika z właściwego rejestru osób prawnych, przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, i jednocześnie nie ma możliwości przeniesienia odpowiedzialności na osoby trzecie, 4) nie nastąpiło zaspokojenie należności w zakończonym postępowaniu likwidacyjnym, 5) całkowitą nieściągalność stwierdził urząd skarbowy, właściwy do prowadzenia postępowania egzekucyjnego, 6) jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwot przekraczających koszty egzekucji. 4. Umorzenie składek powoduje także umorzenie odsetek za zwłokę, dodatkowej opłaty i należnych Zakładowi kosztów egzekucyjnych oraz opłaty prolongacyjnej. Art. 29. 1. Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Odroczenie terminu płatności może dotyczyć jedynie należności finansowanej przez płatnika składek. 2. Od składek, które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od daty wpływu wniosku o udzielenie tych ulg. 3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagalna wraz odsetkami za zwłokę naliczonymi na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja podatkowa. 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Zakład ustala opłatę prolongacyjną na zasadach i w wysokości przewidzianej w ustawie - Ordynacja podatkowa dla podatków stanowiących dochód budżetu państwa. Art. 30. Do składek finansowanych przez ubezpieczonych nie będących płatnikami składek nie stosuje się art. 28 i 29. Art. 31. Do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio: art. 26, art. 29 § 1 i 2, art. 33 § 1-4 i § 6-7, art. 51 § 1, art. 55, art. 59 § 1 pkt 1 i 3, art. 60 § 1, art. 61 § 1, art. 62, art. 72 § 1 pkt 1, art. 74 § 1 pkt 1, art. 75 § 1, art. 76 § 1 pkt 1 lit. c) i e) oraz § 2 i 3, art. 77 § 1, § 2 pkt 1 i 2 i § 4, art. 91, art. 93 § 1-3, art. 94, art. 97 § 1, art. 98 § 1, § 2 pkt 1-2 i 4-5 oraz § 3, art. 100 § 1, art. 101 § 1 i 3, art. 105 § 1-3, art. 106 § 1 i 2, art. 107 § 1 i 2 pkt 2 i 4, art. 108 § 1 i 3, art. 110 § 1 i 2 pkt 2, art. 111 § 1-4 i § 5 pkt 1, art. 112 § 1-4, § 5 pkt 2 i § 6-9, art. 113 oraz art. 115-119 ustawy - Ordynacja podatkowa. Art. 32. Do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne. Rozdział 4 Zgłoszenia do ubezpieczenia, prowadzenie kont i rejestrów oraz zasady rozliczania składek i zasiłków Art. 33. 1. Zakład prowadzi: 1) konta ubezpieczonych, z których każde jest oznaczone numerem ewidencyjnym nadanym osobie ubezpieczonej przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL), 2) konta płatników składek, oznaczone numerem identyfikacji podatkowej NIP nadanym przez urząd skarbowy, 3) Centralny Rejestr Ubezpieczonych, 4) Centralny Rejestr Płatników Składek, 5) Centralny Rejestr Członków Otwartych Funduszy Emerytalnych, 6) Centralny Rejestr Otrzymujących Emerytury z Zakładów Emerytalnych, 7) inne rejestry niezbędne do realizacji zadań określonych odrębnymi przepisami. 2. Jeżeli osoba ubezpieczona, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie posiada numeru PESEL, nie podała go lub podany numer budzi wątpliwości co do jego prawidłowości, konto ubezpieczonego oznacza się numerem NIP lub serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do płatników składek, z tym że ich konta oznacza się: numerem z krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON) lub numerem PESEL bądź serią i numerem dowodu osobistego albo paszportu. 4. Zakład jest uprawniony do nieodpłatnego korzystania z: 1) Centralnej Bazy Danych RCI PESEL, 2) danych zgromadzonych w Krajowej Ewidencji Podatników na zasadach przewidzianych w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, 3) danych zgromadzonych w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON), prowadzonym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 5. Szczegółowy zakres danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 1 pkt 3-7, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, uwzględniając w nich również dane dotyczące wykształcenia oraz wykonywanego zawodu. Art. 34. 1. Zakład zapewnia rzetelność i kompletność informacji gromadzonych na kontach ubezpieczonych i na kontach płatników składek w sposób uregulowany niniejszą ustawą. 2. Informacje zawarte na koncie ubezpieczonego i koncie płatnika składek prowadzonych w formie elektronicznej, które przekazane zostały w postaci dokumentu pisemnego albo elektronicznego, są środkiem dowodowym w postępowaniu administracyjnym i sądowym z zakresu ubezpieczeń społecznych. 3. Do informacji zawartych na kontach ubezpieczonych i kontach płatników składek oraz danych źródłowych będących podstawą zapisów na tych kontach stosuje się przepisy o ochronie danych osobowych. 4. Wykorzystywanie danych osobowych i innych informacji zgromadzonych na kontach ubezpieczonych dopuszczalne jest jedynie w przypadkach określonych w ustawie. Art. 35. Ubezpieczeni i płatnicy składek są zobowiązani podawać nadane im numery, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3, na wszystkich dokumentach związanych z ubezpieczeniami społecznymi, w tym z rozliczaniem i opłacaniem składek oraz przyznawaniem i wypłatą świadczeń określonych odrębnymi przepisami. Art. 36. 1. Każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych. 2. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1-4, 6-9, 11-18, 20 i ust. 2, duchownych będących członkami zakonów lub klasztorów oraz osób współpracujących, o których mowa w art. 8 ust. 11, należy do płatnika składek. 3. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, 10 i 19, z zastrzeżeniem ust. 2, należy do tych osób. 4. Zgłoszeń, o których mowa w ust. 2 i 3, dokonuje się w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Osoby, które obejmowane są ubezpieczeniami społecznymi na zasadach dobrowolności, z wyłączeniem osób, które zamierzają kontynuować ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgłaszają wniosek o objęcie ubezpieczeniem w terminie przez nie wybranym. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. 6. Osoby, które zamierzają kontynuować ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zgłaszają wniosek o objęcie tymi ubezpieczeniami w terminie 30 dni od ustania ubezpieczeń społecznych. 7. Prawdziwość danych zawartych w zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych osoba zgłaszana potwierdza własnoręcznym podpisem. 8. W przypadku przekazywania do Zakładu zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych w postaci dokumentu elektronicznego, zgłoszenie w postaci dokumentu pisemnego z własnoręcznym podpisem osoby zgłaszanej płatnik przechowuje przez okres 5 lat. 9. Zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych według ustalonego wzoru dokonuje się w jednostce organizacyjnej Zakładu. Na podstawie pierwszego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zakładane jest konto, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1. 10. Zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych zawiera w szczególności następujące dane dotyczące osoby zgłaszanej: PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2, nazwisko, imię pierwsze i drugie, datę urodzenia, nazwisko rodowe, obywatelstwo i płeć, w przypadku cudzoziemca - posiadanie karty stałego lub czasowego pobytu wydanej w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, tytuł ubezpieczenia, wymiar czasu pracy, stopień pokrewieństwa lub powinowactwa oraz pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym z pracodawcą, zleceniodawcą, osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, stopień niepełnosprawności, stopień niezdolności do pracy, wykonywanie pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, posiadanie ustalonego prawa do emerytury lub renty, adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu, adres do korespondencji, jeżeli jest inny niż adres zameldowania na stałe miejsce pobytu i adres zamieszkania. 11. Każda osoba, w stosunku do której wygasł tytuł do ubezpieczeń społecznych, podlega wyrejestrowaniu z tych ubezpieczeń. Zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek jest zobowiązany złożyć w terminie 7 dni od daty zaistnienia tego faktu. Przepisy ust. 2, 3 i 9 stosuje się odpowiednio. Art. 37. 1. W przypadku niedokonania zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w myśl art. 36 ust. 2-4 zgłoszenia dokonuje z urzędu Zakład. 2. Organy właściwe do wydawania uprawnień na prowadzenie działalności pozarolniczej, o której mowa w art. 8 ust. 6, przekazują jednostce organizacyjnej Zakładu kopie uprawnień udzielonych osobom fizycznym i jednostkom organizacyjnym nie posiadającym osobowości prawnej, jak również kopie decyzji cofających te uprawnienia, jeżeli nie mają one obowiązku uzyskiwania wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON). Art. 38. 1. W razie sporu dotyczącego obowiązku ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje decyzję osobie zainteresowanej oraz płatnikowi składek. 2. Zakład wydaje również decyzję o objęciu ubezpieczeniami społecznymi, w razie gdy zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych nastąpiło przez Zakład. Art. 39. 1. Nie później niż w terminie, o którym mowa w art. 36 ust. 4, ubezpieczony jest zobowiązany do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym, z zastrzeżeniem art. 111. 2. W przypadku gdy ubezpieczony nie dopełni obowiązku określonego w ust. 1 w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku ubezpieczenia, Zakład wzywa ubezpieczonego na piśmie do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym nie później niż do przedostatniego dnia roboczego danego kwartału. Jeżeli od daty otrzymania wezwania do przedostatniego dnia roboczego danego kwartału jest mniej niż 30 dni, termin, o którym mowa, mija w przedostatnim dniu następnego kwartału kalendarzowego. Jeżeli ubezpieczony nie dopełni obowiązku zawarcia umowy w tych terminach, Zakład wyznacza otwarty fundusz emerytalny w drodze losowania. 3. Zakład przeprowadza losowanie, o którym mowa w ust. 2, w ostatnim dniu roboczym każdego kwartału kalendarzowego, przy czym liczba ubezpieczonych uzyskujących członkostwo w poszczególnych otwartych funduszach, określanych w wyniku losowania, powinna być proporcjonalna do liczby członków tych funduszy na koniec kwartału poprzedzającego kwartał, w którym przeprowadzane jest losowanie. 4. Do dnia przeprowadzenia losowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, część składki, o której mowa w art. 22 ust. 3, jest zdeponowana na odrębnym rachunku prowadzonym przez Zakład. Nominalną wartość składki przekazuje się na rachunek ubezpieczonego w wylosowanym otwartym funduszu emerytalnym. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przeprowadzania przez Zakład losowania, o którym mowa w ust. 2 i 3. Art. 40. 1. Na koncie ubezpieczonego gromadzi się informacje o wysokości wpłaconych i zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, po odprowadzeniu składki na otwarte fundusze emerytalne. 2. Na koncie ubezpieczonego ewidencjonuje się informacje: 1) wymienione w drukach: zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, imiennym raporcie miesięcznym i w deklaracji rozliczeniowej, 2) o członkostwie w otwartym funduszu emerytalnym i o terminach przekazania składek do tego funduszu, 3) o członkostwie w kasie chorych i o terminach przekazania składek do tej kasy, 4) o wysokości należnych i wpłaconych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne oraz o wysokości należnej i odprowadzonej składki na otwarty fundusz emerytalny, 5) o faktach pozaubezpieczeniowych, mających wpływ na prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i na ich wysokość, 6) o wysokości emerytury dożywotniej wypłacanej przez zakład emerytalny, 7) niezbędne do przyznania i wypłaty świadczeń z ubezpieczeń społecznych, a także świadczeń finansowanych z budżetu państwa oraz o dokonanych wypłatach, 8) niezbędne do ustalenia kapitału początkowego, 9) o kapitale początkowym oraz zwaloryzowanym kapitale początkowym, 10) niezbędne do realizacji przez Zakład zadań zleconych na podstawie odrębnych przepisów. 3. Ubezpieczony, który w ciągu 3 miesięcy od otrzymania wynagrodzenia stwierdził, że płatnik składki nie płacił należnej składki na ubezpieczenie emerytalne, może wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie tej składki. 4. Zakład na wniosek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 3, dokonuje na koncie ubezpieczonego uzupełnienia kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne do wysokości składek należnych wraz z waloryzacją. 5. W przypadku gdy Zakład stwierdzi, że od 6 miesięcy składka na ubezpieczenie emerytalne jest nie opłacona bądź wpłacona w wysokości niższej niż należna, powinien niezwłocznie zawiadomić ubezpieczonego. 6. Ubezpieczony w terminie 2 miesięcy od otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 5, powinien wystąpić z wnioskiem o uzupełnienie składki. 7. Zakład na wniosek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 6, dokonuje na koncie ubezpieczonego uzupełnienia kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne do wysokości składek należnych od ubezpieczonego wraz z waloryzacją. 8. Zakład może odmówić uzupełnienia kwoty składki, o której mowa w ust. 4 i 7, w razie współdziałania ubezpieczonego z płatnikiem składek w celu uniknięcia obowiązku opłacania składek. 9. Zakład uzupełnia konto ubezpieczonego z urzędu, jeżeli nieopłacenie składki na ubezpieczenie emerytalne było wynikiem umorzenia należności, o którym mowa w art. 28, z uwzględnieniem art. 30, lub przedawnienia, o którym mowa w art. 24, jeżeli konto ubezpieczonego nie zostało wcześniej uzupełnione. 10. Przepisów ust. 3-9 nie stosuje się do ubezpieczonych, którzy opłacają składki na ubezpieczenie emerytalne w całości z własnych środków. Art. 41. 1. Płatnik składek przekazuje do Zakładu imienne raporty miesięczne, po upływie każdego miesiąca kalendarzowego, w terminie ustalonym dla rozliczania składek. 2. Jeżeli obowiązek ubezpieczeń społecznych wygasł w ciągu miesiąca kalendarzowego, płatnik składek przekazuje do Zakładu raport, o którym mowa w ust. 1, za okres ubezpieczenia w danym miesiącu, w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu. 3. Imienny raport miesięczny zawiera informacje dotyczące płatnika składek określone w art. 43 ust. 4 i 5, miesiąc i rok, których raport dotyczy, oraz: 1) numery identyfikacyjne ubezpieczonego (PESEL, NIP lub inny numer, o którym mowa w art. 33 ust. 2), 2) nazwisko i imię, 3) wymiar czasu pracy, 4) zestawienie należnych składek na ubezpieczenia społeczne w podziale na ubezpieczenie: emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, zawierające dane o: a) tytule ubezpieczenia, b) podstawie wymiaru składek, c) kwocie składki w podziale na należną od ubezpieczonego i płatnika składek, d) kwocie obniżenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, wynikającego z ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932 i z 1998 r. Nr 98, poz. 610), 5) podstawę wymiaru i kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, 6) informacje niezbędne do uznania okresów pracy za okresy pracy górniczej, 7) rodzaje i okresy przerw w opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne, 8) informacje o wypłaconych zasiłkach oraz wynagrodzeniach z tytułu niezdolności do pracy wypłaconych na podstawie Kodeksu pracy oraz o zasiłkach finansowanych z budżetu państwa, 9) oświadczenie płatnika składek, że dane zawarte w raporcie są zgodne ze stanem faktycznym, potwierdzone podpisem płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej. 4. Imienny raport miesięczny zawiera również zestawienie wypłaconych składników wynagrodzenia w zakresie niezbędnym do określenia wysokości zasiłków oraz datę sporządzenia raportu miesięcznego, podpis płatnika składek albo osoby przez niego upoważnionej. 5. Imienne raporty miesięczne mogą zawierać informacje o złożeniu przez ubezpieczonego zawiadomienia o przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w art. 19 ust. 5. 6. Płatnik składek zobowiązany jest do złożenia imiennego raportu miesięcznego korygującego, w formie nowego dokumentu zawierającego wszystkie dane określone w ust. 3-5, z uwzględnieniem zaistniałych zmian, w każdym przypadku, gdy po złożeniu imiennego raportu miesięcznego: 1) występuje konieczność korekty danych wykazanych w imiennym raporcie miesięcznym w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 38, 2) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 42, 3) nieprawidłowości w opłacaniu składek ustalił w drodze kontroli Zakład. 7. Imienny raport miesięczny korygujący w przypadkach, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, płatnik przekazuje w terminie 7 dni odpowiednio od daty wystąpienia tych okoliczności lub otrzymania decyzji; w przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3 - w terminie 30 dni od otrzymania ustaleń kontroli. 8. Informacje zawarte w raportach, o których mowa w ust. 1-6, płatnik składek przekazuje ubezpieczonemu na piśmie w celu ich weryfikacji. 9. Przepisy ust. 1-8 stosuje się odpowiednio do składek na ubezpieczenie zdrowotne, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. W przypadku pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne z emerytur i rent, płatnik składek przekazuje co miesiąc emerytowi lub renciście informację o pobranej składce na dowodzie potwierdzającym kwotę przekazanej emerytury lub renty. 11. Ubezpieczony zgłasza na piśmie lub do protokołu do płatnika składek wniosek o sprostowanie informacji zawartych w imiennym raporcie miesięcznym w terminie 3 miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 8, jeżeli, jego zdaniem, nie są one zgodne ze stanem faktycznym. O fakcie tym informuje Zakład. W razie nieuwzględnienia przez płatnika składek reklamacji w terminie jednego miesiąca od daty jej wpływu, na wniosek ubezpieczonego, Zakład po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje decyzję. 12. Jeżeli ubezpieczony nie zakwestionuje informacji zawartych w imiennym raporcie miesięcznym w terminie określonym w ust. 11, to informacje te uznaje się za zgodne ze stanem faktycznym, chyba że informacje dotyczące okresu objętego raportem zakwestionuje Zakład, wydając decyzję. 13. Jeżeli Zakład zakwestionuje i zmieni informacje przekazane przez płatnika składek, zawiadamia o tym ubezpieczonego i płatnika składek. Jeżeli w terminie określonym w ust. 11 osoba ubezpieczona i płatnik składek nie złożą wniosku o zmianę stanowiska Zakładu, informacje uznane przez Zakład traktuje się jako prawdziwe. W razie złożenia takiego wniosku, Zakład po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje decyzję. 14. Przepisy ust. 11-13 mają zastosowanie do raportów, o których mowa w ust. 6. Art. 42. O wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 36, oraz w raportach, o których mowa w art. 41, płatnik składek zawiadamia Zakład w terminie 7 dni od daty zaistnienia tych zmian. Art. 43. 1. Płatnicy składek są zobowiązani do złożenia druku - zgłoszenie płatnika składek w Zakładzie w terminie 7 dni od: 1) daty zatrudnienia pierwszego pracownika lub powstania stosunku prawnego uzasadniającego objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi pierwszej osoby, 2) daty powstania obowiązku ubezpieczeń emerytalnego i rentowych dla ubezpieczonych wyłącznie zobowiązanych do płacenia składek na własne ubezpieczenie albo składek na ubezpieczenie osób z nimi współpracujących. 2. Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10, oraz osoby podlegające dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 5, wyłącznie zobowiązane do opłacania składek na własne ubezpieczenia, dokonują zgłoszenia płatnika składek łącznie ze zgłoszeniem do ubezpieczeń społecznych. 3. Zgłoszenia według ustalonego wzoru płatnicy składek dokonują w jednostce organizacyjnej Zakładu. 4. Zgłoszenie płatnika składek - osoby fizycznej zawiera w szczególności następujące dane: NIP, REGON, PESEL lub inny numer, który zapewnia prawidłową identyfikację, nazwisko, imię pierwsze i drugie, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, rodzaj i numer uprawnienia, na podstawie którego prowadzona jest pozarolnicza działalność, nazwę organu wydającego uprawnienie oraz datę jego wydania, datę rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności, nazwę skróconą firmy, pod którą prowadzona jest pozarolnicza działalność, datę powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, wykaz rachunków bankowych, posiadanie statusu zakładu pracy chronionej lub aktywności zawodowej, adres siedziby, adres zamieszkania, jeżeli jest inny niż adres siedziby, adres do korespondencji, adres prowadzenia działalności. 5. Zgłoszenie płatnika składek - osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej zawiera w szczególności następujące dane: NIP, REGON, nazwę skróconą płatnika, nazwę zgodną z aktem prawnym konstytuującym płatnika, nazwę organu założycielskiego płatnika, występowanie obowiązku wpisu do rejestru lub ewidencji, nazwę organu rejestrowego lub ewidencyjnego, datę i numer wpisu do rejestru lub ewidencji, datę rozpoczęcia wykonywania działalności, z którą łączy się obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, datę powstania obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, wykaz rachunków bankowych, posiadanie statusu zakładu pracy chronionej lub aktywności zawodowej, adres siedziby i adres do korespondencji, adres prowadzenia działalności. Art. 44. O wszelkich zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 43, płatnik składek zawiadamia Zakład w terminie 14 dni od zaistnienia tych zmian. Art. 45. Na koncie płatnika składek: 1) ewidencjonuje się dane identyfikacyjne, numery NIP, REGON oraz ewentualnie PESEL, nazwy i numery rachunków bankowych płatnika, dane informacyjne płatnika składek, w tym szczególną formę prawną według krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), numer według Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD), numer według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) oraz wszelkie inne dane konieczne dla obsługi konta, a w szczególności dla celów rozliczania należności z tytułu składek oraz dla celów prowadzenia postępowania egzekucyjnego, w tym informacje dotyczące wspólników spółek cywilnych, jawnych i komandytowych, w zakresie rejestrowanym w Krajowej Ewidencji Podatników, 2) prowadzone są rozliczenia należnych składek, wypłacanych przez płatnika zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych podlegających zaliczeniu na poczet składek oraz innych składek pobieranych przez Zakład, 3) ewidencjonuje się dane niezbędne do realizacji przez Zakład zadań zleconych odrębnymi przepisami. Art. 46. 1. Płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. 2. Rozliczenie składek, o których mowa w ust. 1, oraz wypłaconych przez płatnika w tym samym miesiącu zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych podlegających rozliczeniu na poczet składek następuje w deklaracji rozliczeniowej według ustalonego wzoru. Nie podlegają rozliczeniu w deklaracji rozliczeniowej zasiłki wypłacone przez płatnika bezpodstawnie. 3. Deklarację rozliczeniową oraz imienne raporty miesięczne płatnik składek przekazuje bezpośrednio do wskazanej przez Zakład jednostki organizacyjnej. 4. Deklaracja rozliczeniowa zawiera: 1) dane identyfikacyjne płatnika składek, a w szczególności numery NIP, REGON, PESEL lub inny numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 33 ust. 3, nazwę skróconą firmy, a w przypadku płatników składek - osób fizycznych - nazwisko i imię, 2) informacje o liczbie ubezpieczonych, 3) zestawienie należnych składek na poszczególne rodzaje ubezpieczeń społecznych, z uwzględnieniem podziału na składki finansowane przez ubezpieczonego i przez płatnika oraz budżet państwa i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 4) kwoty wypłaconych zasiłków oraz zasiłków finansowanych z budżetu państwa, podlegających rozliczeniu w ciężar składek na ubezpieczenia społeczne, 5) kwoty przysługujących płatnikowi wynagrodzeń w myśl art. 3 ust. 2 ustawy oraz art. 25a ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 23, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), 6) zestawienie należnych składek na: a) ubezpieczenie zdrowotne, b) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 7) zestawienie zbiorcze i wynikowe należnych składek i składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz kwot do zapłaty, 8) dla osób, które w całości opłacają składki na ubezpieczenia z własnych środków - tytuł ubezpieczenia, podstawę wymiaru i ewentualne pomniejszenia wynikające z art. 19 ust. 1, 9) oświadczenie płatnika składek, że dane zawarte w deklaracji są zgodne ze stanem faktycznym, potwierdzone podpisem płatnika składek lub osoby przez niego upoważnionej. Art. 47. 1. Płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, nie później niż: 1) do 12 dnia następnego miesiąca - dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie, 2) do 8 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych, jednostek gospodarki pozabudżetowej w rozumieniu art. 14-17 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042), 3) do 15 dnia następnego miesiąca - dla pozostałych płatników. 2. Płatnik składek, który opłaca składki wyłącznie za siebie, przesyła jedynie deklarację rozliczeniową. 3. Płatnik składek zobowiązany jest złożyć deklarację rozliczeniową korygującą, w której zmiana danych następuje w formie całego dokumentu zawierającego nowe, skorygowane dane, w każdym przypadku, o którym mowa w art. 41 ust. 6, łącznie z raportem miesięcznym korygującym. W przypadku gdy korekta dotyczy danych wykazanych wyłącznie w deklaracji rozliczeniowej, deklarację rozliczeniową korygującą składa się w ciągu 7 dni od stwierdzenia nieprawidłowości. W takim wypadku raportów, o których mowa w art. 41 ust. 6, nie składa się. 4. Składki lub wpłaty opłaca się na wskazane przez Zakład rachunki bankowe odrębnymi wpłatami, w podziale na: 1) ubezpieczenia społeczne, 2) ubezpieczenie zdrowotne, 3) Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 4) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przy użyciu dokumentów płatniczych określonych w art. 49 ust. 3. 5. Informacje zawarte w dokumentach płatniczych przekazywane są poprzez międzybankowy system elektroniczny jako zlecenie płatnicze dla Zakładu. Zlecenie to powinno w szczególności zawierać datę obciążenia rachunku bankowego płatnika, jeżeli wpłata dokonana jest w formie polecenia przelewu, lub datę dokonania wpłaty, jeżeli wpłata dokonana jest w formie gotówkowej. 6. Dokument płatniczy musi zawierać w szczególności informacje o numerze identyfikacji podatkowej NIP płatnika oraz o jego numerze PESEL lub REGON bądź innym identyfikatorze, o którym mowa w art. 33 ust. 3, a także o tytule wpłaty oraz okresie, za jaki jest dokonywana. 7. Brak możliwości zidentyfikowania wpłaty nie obciąża Zakładu. 8. Instytucje obsługujące wpłaty składek na ubezpieczenia społeczne są zobowiązane do niezwłocznego transferu za pośrednictwem międzybankowego systemu rozliczeń elektronicznych. 9. Przekazanie składki do otwartego funduszu emerytalnego przez Zakład następuje niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 2 dni roboczych, licząc od otrzymania składki opłaconej przy użyciu dokumentu płatniczego określonego w art. 49 ust. 3, raportów miesięcznych i deklaracji, z zastrzeżeniem ust. 11 oraz art. 118. 10. Jeżeli Zakład nie jest w stanie przekazać składki do otwartego funduszu emerytalnego z uwagi na błędy w przekazanych mu informacjach, kwoty składek gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym do czasu ich identyfikacji. 11. Płatnik składek jest zwolniony z obowiązku składania deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za kolejny miesiąc, jeżeli nie nastąpiły żadne zmiany w stosunku do miesiąca poprzedniego, a wpłaty dokonywane są w terminie w nie zmienionej wysokości, z zastrzeżeniem ust. 12. Zwolnienie nie dotyczy deklaracji rozliczeniowej oraz raportów za miesiąc grudzień. 12. Płatnik składek jest zobowiązany przekazać ubezpieczonemu informacje, o których mowa w art. 41 ust. 8, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym był zwolniony z obowiązku przedkładania imiennego raportu miesięcznego do Zakładu. 13. Jeżeli płatnik, o którym mowa w ust. 11, nie ureguluje składek za określony miesiąc, Zakład dokonuje przypisu składek z urzędu w wysokości wynikającej z ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej i zawiadamia o tym fakcie płatnika. Postanowienia art. 48 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 14. Przepisy niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 15. 15. Deklarację rozliczeniową i składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przekazuje się i opłaca w terminie do dnia 20 następnego miesiąca. Art. 48. 1. Jeżeli płatnik składek nie złoży w terminie deklaracji rozliczeniowej, nie będąc z tego obowiązku zwolniony, Zakład dokonuje wymiaru składek z urzędu w wysokości wynikającej z ostatnio złożonej deklaracji rozliczeniowej, bez uwzględnienia wypłaconych zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych, zawiadamiając o tym płatnika. 2. Jeżeli po wymierzeniu składek z urzędu płatnik składek złoży deklarację rozliczeniową, Zakład koryguje wymiar składek do wysokości wynikającej ze złożonej deklaracji rozliczeniowej, z uwzględnieniem wykazanych w deklaracji zasiłków oraz zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych. Art. 49. 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia: 1) kolejność zaliczania wpłat składek na FUS oraz innych należności, do których poboru jest zobowiązany Zakład, jeżeli płatnik opłaca je i przekazuje niezgodnie z przepisami ustawy, 2) szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach rozliczania składek i wypłaconych zasiłków, zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz kolejność zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze, z uwzględnieniem pierwszeństwa zaspokojenia należności funduszu emerytalnego. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa wzory: 1) zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, 2) imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, 3) zgłoszeń płatnika składek, 4) deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, 5) innych dokumentów niezbędnych do prowadzenia kont płatników składek i kont ubezpieczonych. 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, po zaopiniowaniu przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, wzory bankowych dokumentów płatniczych stosowanych przez płatników składających dyspozycje płatności składek na ubezpieczenia społeczne w postaci dokumentu pisemnego. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do innych należności, do których poboru jest zobowiązany Zakład. Art. 50. 1. W terminie do dnia 31 marca każdego roku Zakład zobowiązany jest przesłać ubezpieczonemu informacje dotyczące danych zgromadzonych na koncie ubezpieczonego, a w szczególności o wysokości zaewidencjonowanych na koncie zwaloryzowanych kwot na dzień 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego oraz o wysokości hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony uzyskałby w wieku emerytalnym określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. W celu oszacowania hipotetycznej emerytury, o której mowa w ust. 1, zaewidencjonowane na koncie ubezpieczonego na dzień 31 grudnia poprzedniego roku zwaloryzowane składki i kapitał początkowy dzieli się przez średnie dalsze trwanie życia w wieku emerytalnym, określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ustalone dla ubezpieczonego na dzień 31 grudnia poprzedniego roku. Kwotę tę dzieli się również przez średnie dalsze trwanie życia w wieku przekraczającym wiek emerytalny o rok, a także dwa, trzy i cztery lata. W przypadku gdy ubezpieczony przekroczył wiek emerytalny, hipotetyczną emeryturę oblicza się dla jego faktycznego wieku oraz dla kolejnych pięciu lat. 3. Dane zgromadzone na koncie ubezpieczonego, o których mowa w art. 40, i na koncie płatnika składek, o których mowa w art. 45, mogą być udostępniane sądom, prokuratorom, organom kontroli skarbowej oraz Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ochrony danych osobowych. 4. Dane, o których mowa w ust. 3, udostępnia się także na wniosek osób fizycznych i płatników składek, których dotyczą informacje zawarte na kontach. Rozdział 5 Fundusz Ubezpieczeń Społecznych Art. 51. 1. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych jest państwowym funduszem celowym, powołanym w celu realizacji zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych. 2. Dysponentem FUS jest Zakład. Art. 52. 1. Przychody FUS pochodzą: 1) ze składek na ubezpieczenia społeczne, nie podlegających przekazaniu na rzecz otwartych funduszy emerytalnych, 2) z dotacji na sfinansowanie składek osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19, 3) z wpłat z budżetu państwa oraz z innych instytucji, przekazanych na świadczenia, których wypłatę zlecono Zakładowi, z wyjątkiem wpłat z instytucji zagranicznych, 4) z oprocentowania rachunków bankowych FUS, 5) z odsetek od nieterminowo regulowanych zobowiązań wobec FUS, 6) ze zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, wraz z odsetkami, 7) z dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 24 ust. 1, i z opłaty prolongacyjnej, 8) z dotacji z budżetu państwa, 9) ze środków FRD, o których mowa w art. 59. 2. Składkę na ubezpieczenia społeczne zalicza się do przychodów FUS w miesiącu następującym po miesiącu, za który składka jest należna. 3. Na należności wątpliwe FUS nie tworzy rezerw w ciężar wyniku finansowego, o których mowa w przepisach o rachunkowości. Art. 53. 1. W granicach określonych w ustawie budżetowej FUS może otrzymywać z budżetu państwa dotacje. 2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, mogą być przeznaczone wyłącznie na uzupełnienie środków na wypłaty świadczeń gwarantowanych przez państwo, jeśli przychody przekazywane na rachunki funduszy określonych w art. 55 pkt 1-4 oraz środki zgromadzone na funduszach rezerwowych nie zapewniają pełnej i terminowej wypłaty świadczeń finansowanych z przychodów FUS. 3. Za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych FUS może zaciągać kredyty i pożyczki. Art. 54. Ze środków zgromadzonych w FUS finansowane są: 1) wypłaty świadczeń z ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, chorobowego oraz wypadkowego, 2) wydatki na prewencję rentową, 3) spłaty kredytów i pożyczek wraz z odsetkami, zaciąganych w celu wypłaty świadczeń z FUS, 4) odsetki za nieterminowe wypłaty świadczeń, 5) należności dla płatników składek, o których mowa w art. 3 ust. 2, 6) wydatki związane z realizacją zadań, o których mowa w art. 52 ust. 1 pkt 3, 7) składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 19, 8) odpisy stanowiące przychody Zakładu, o których mowa w art. 76 ust. 1 pkt 1. Art. 55. W ramach FUS wyodrębnia się fundusze: 1) emerytalny, z którego finansowane są wypłaty emerytur, 2) rentowy, z którego finansowane są wypłaty rent z tytułu niezdolności do pracy, rent szkoleniowych, rent rodzinnych, dodatków do rent rodzinnych dla sierot zupełnych, dodatków pielęgnacyjnych, zasiłków pogrzebowych oraz świadczenia zlecone Zakładowi do wypłaty podlegające finansowaniu z budżetu państwa, a także koszty prewencji rentowej, 3) chorobowy, z którego finansowane są świadczenia określone w odrębnych przepisach, 4) wypadkowy, z którego finansowane są świadczenia określone w odrębnych przepisach, 5) rezerwowe dla: a) ubezpieczeń rentowych oraz chorobowego, b) ubezpieczenia wypadkowego. Art. 56. 1. Fundusze rezerwowe tworzy się: 1) dla ubezpieczeń rentowych oraz chorobowego ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunkach funduszy, o których mowa w art. 55 pkt 2 i 3, pomniejszonych o kwoty niezbędne do zapewnienia wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku, 2) dla ubezpieczenia wypadkowego ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunku funduszu wypadkowego, pomniejszonych o kwoty niezbędne do zapewnienia wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku, 3) z odsetek od ulokowanych środków funduszy rezerwowych. 2. Środki funduszy rezerwowych mogą być wykorzystane jedynie na uzupełnienie niedoborów funduszy: rentowego, chorobowego i wypadkowego. 3. Środki funduszy rezerwowych mogą być lokowane jedynie na lokatach bankowych oraz w papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, chyba że Rada Ministrów, na wniosek Prezesa Zakładu, zezwoli na ulokowanie środków w inny sposób. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej oraz zasady lokowania środków FUS. Art. 57. W ustawie budżetowej określa się corocznie kwotę wydatków na prewencję rentową. Rozdział 6 Fundusz Rezerwy Demograficznej Art. 58. 1. Dla ubezpieczeń emerytalnych ze środków pozostających w dniu 31 grudnia każdego roku na rachunku funduszu emerytalnego, pomniejszonych o kwotę niezbędną na zapewnienie wypłat świadczeń przypadających na pierwszy miesiąc kolejnego roku - tworzy się Fundusz Rezerwy Demograficznej. 2. FRD zasilany jest także: 1) ze środków, o których mowa w art. 22 ust. 4, 2) ze środków z prywatyzacji mienia Skarbu Państwa, na podstawie odrębnych przepisów, 3) z przychodów od środków FRD ulokowanych zgodnie z art. 63 ust. 2 i art. 65 ust. 2 i 4, 4) z odsetek uzyskanych z lokat na rachunkach prowadzonych przez Zakład, a nie stanowiących przychodów FUS i Zakładu, 5) z innych źródeł. Art. 59. 1. Środki FRD mogą być wykorzystane wyłącznie na uzupełnienie wynikającego z przyczyn demograficznych niedoboru funduszu emerytalnego, o którym mowa w art. 55 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 112 ust. 1. 2. Rada Ministrów na wniosek Zakładu, w drodze rozporządzenia, zarządza wykorzystanie środków FRD. Art. 60. 1. FRD posiada osobowość prawną. 2. Statut FRD nadaje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia. 3. Organem FRD jest Zakład. 4. Środkami FRD dysponuje Zakład, z zastrzeżeniem art. 59 i 64. 5. Zakład reprezentuje FRD w sposób określony dla reprezentacji Zakładu w jego statucie. 6. Siedzibą FRD jest siedziba Zakładu. 7. Nazwa FRD jest prawnie chroniona. Art. 61. 1. Gospodarka finansowa FRD odbywa się na podstawie wieloletniej prognozy kroczącej dochodów i wydatków funduszu emerytalnego. 2. Podstawą prognozy, o której mowa w ust. 1, są w szczególności założenia dotyczące sytuacji demograficznej i społeczno-ekonomicznej kraju, a zwłaszcza założenia dotyczące płodności, umieralności, wzrostu gospodarczego, wysokości zarobków, migracji, inflacji, stopy bezrobocia, struktury populacji w podziale na poszczególne grupy zawodowe oraz grupy znajdujące się poza siłą roboczą, oraz wskaźniki waloryzacji składek i świadczeń wypłacanych z ubezpieczeń społecznych. 3. Prognoza sporządzona może być jedynie przez licencjonowanego aktuariusza działającego na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej. Wyboru aktuariusza dokonuje Zarząd Zakładu w drodze konkursu. 4. Prognoza, o której mowa w ust. 1 i 3, jest przedstawiana Radzie Ministrów corocznie do dnia 31 marca. 5. Prognoza publikowana jest corocznie w Biuletynie Informacyjnym. Zakres publikacji określi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia. Art. 62. FRD nie może zaciągać pożyczek lub kredytów. Budżet państwa gwarantuje wypłatę świadczeń emerytalnych z FUS. Art. 63. 1. FRD lokuje swoje środki w celu osiągnięcia ich maksymalnego bezpieczeństwa i rentowności. 2. Do dnia 31 grudnia 2001 r. FRD lokuje swoje środki w bonach i obligacjach skarbowych oraz innych papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa. Art. 64. 1. Po 1 stycznia 2002 r. zarządzanie środkami FRD może być powierzone przez Zakład uprawnionemu podmiotowi zewnętrznemu na zasadach określonych w ustawie i umowie o zarządzaniu. 2. Wybór zarządzającego środkami FRD odbywa się w trybie przetargu dwustopniowego lub negocjacji z zachowaniem konkurencji. Przepisy o zamówieniach publicznych stosuje się odpowiednio. Art. 65. 1. Żadnemu podmiotowi lub grupie podmiotów związanych w rozumieniu przepisów o organizacji i finansowaniu otwartych funduszy emerytalnych nie może być powierzone w zarządzanie więcej niż 15% środków FRD. 2. Zarządzający jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, lokować środki FRD tylko w kraju i wyłącznie w: 1) bonach, obligacjach skarbowych i innych papierach wartościowych Skarbu Państwa, 2) papierach wartościowych emitowanych przez gminy, związki gmin i miasto stołeczne Warszawa, 3) dłużnych papierach wartościowych gwarantowanych przez Skarb Państwa, 4) akcjach dopuszczonych do publicznego obrotu, 5) zabezpieczonych całkowicie obligacjach dopuszczonych do publicznego obrotu, 6) zabezpieczonych całkowicie obligacjach emitowanych przez spółki, których akcje zostały dopuszczone do publicznego obrotu. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określa, w drodze rozporządzenia, wzór umowy o zarządzanie oraz dopuszczalne proporcje udziału poszczególnych lokat, a także może określić inne dopuszczalne formy lokowania środków FRD, z uwzględnieniem ryzyka inwestycyjnego oraz celów powołania FRD. 4. Środki FRD mogą być lokowane przez Zakład także bezpośrednio w jednostkach uczestnictwa funduszy inwestycyjnych wybranych w trybie, o którym mowa w art. 64, jeżeli ich polityka inwestycyjna określona w statucie i faktycznie realizowana nie jest sprzeczna z wymogami określonymi w ust. 2 i 3. Rozdział 7 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Art. 66. 1. Zakład jest państwową jednostką organizacyjną i posiada osobowość prawną. Siedzibą Zakładu jest miasto stołeczne Warszawa. 2. Nadzór nad zgodnością działań Zakładu z obowiązującymi przepisami sprawuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 3. Zakład działa na podstawie niniejszej ustawy oraz innych ustaw regulujących poszczególne zakresy jego działalności. 4. W zakresie prowadzonej działalności, o której mowa w art. 68-71, Zakładowi przysługują środki prawne właściwe organom administracji państwowej. Art. 67. 1. W skład Zakładu wchodzą: 1) centrala, 2) terenowe jednostki organizacyjne. 2. W skład centrali Zakładu wchodzi także Biuro Rent Zagranicznych powołane do realizacji umów międzynarodowych w zakresie ubezpieczeń społecznych. Art. 68. Do zakresu działania Zakładu należy między innymi: 1) realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, a w szczególności: a) stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych, b) ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz wypłacanie tych świadczeń, chyba że na mocy odrębnych przepisów obowiązki te wykonują płatnicy składek, c) wymierzanie i pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, d) prowadzenie rozliczeń z płatnikami składek z tytułu należnych składek i wypłacanych przez nich świadczeń podlegających finansowaniu z funduszy ubezpieczeń społecznych lub innych źródeł, e) prowadzenie indywidualnych kont ubezpieczonych i kont płatników składek, f) orzekanie przez lekarzy orzeczników Zakładu dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 2) realizacja umów i porozumień międzynarodowych w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, 3) dysponowanie środkami finansowymi funduszów ubezpieczeń społecznych oraz środkami Funduszu Alimentacyjnego, 4) opracowywanie aktuarialnych analiz i prognoz w zakresie ubezpieczeń społecznych, 5) kontrola orzecznictwa o czasowej niezdolności do pracy, 6) kontrola wykonywania przez płatników składek i przez ubezpieczonych obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych oraz innych zadań zleconych Zakładowi, 7) wydawanie Biuletynu Informacyjnego, 8) popularyzacja wiedzy o ubezpieczeniach społecznych. Art. 69. 1. Do zakresu działania Zakładu należy także prowadzenie prewencji rentowej, obejmującej: 1) rehabilitację leczniczą osób zagrożonych całkowitą lub częściową niezdolnością do pracy albo osób pobierających rentę okresową, 2) badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy, 3) inne działania prewencyjne. 2. W ramach prewencji rentowej Zakład może: 1) kierować osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 1, do ośrodków rehabilitacyjnych, 2) prowadzić własne ośrodki rehabilitacyjne, 3) udzielać zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne w innych ośrodkach, 4) dofinansowywać rozwój bazy leczniczo-technicznej ośrodków wymienionych w pkt 3, 5) prowadzić we własnym zakresie badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy lub zamawiać ich przeprowadzenie przez inne podmioty, 6) finansować inne działania dotyczące prewencji rentowej. 3. Do zamówień, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb: 1) kierowania na rehabilitację leczniczą, 2) finansowania bazy leczniczo-technicznej ośrodków rehabilitacyjnych, 3) udzielania zamówień na świadczenia i usługi rehabilitacyjne. Art. 70. 1. Zakład sporządza dla każdego funduszu wymienionego w art. 55 pkt 1-4 prognozę sytuacji finansowej na najbliższy rok obrotowy. Rachunek jest zestawieniem przewidywanych zobowiązań i wpływów na dany rok z tytułu składek i innych źródeł. 2. Dla kolejnych 5 lat obrotowych Zakład sporządza dla każdego z funduszy uproszczony rachunek ubezpieczeń. Przepis art. 61 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 71. 1. Zakład wykonuje również zadania powierzone na podstawie innych ustaw. 2. Zakład może wykonywać inne zlecone zadania z dziedziny ubezpieczeń lub zabezpieczenia społecznego. 3. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, Zakład wykonuje odpłatnie, na zasadach określonych w przepisach lub w umowach albo w porozumieniach zawartych z jednostką zlecającą. Art. 72. Organami Zakładu są: 1) Prezes Zakładu, 2) Zarząd, którego przewodniczącym jest z urzędu Prezes Zakładu, 3) Rada Nadzorcza Zakładu. Art. 73. 1. Działalnością Zakładu kieruje Prezes Zakładu, który reprezentuje Zakład na zewnątrz. 2. Prezesa Zakładu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego złożony po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej Zakładu, a także określa jego wynagrodzenie. 3. Do zakresu działania Prezesa Zakładu należy w szczególności: 1) kierowanie pracami Zarządu, 2) koordynowanie współpracy Zakładu z urzędami administracji rządowej, w tym w szczególności z Urzędem Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi, Państwowym Urzędem Nadzoru Ubezpieczeniowego, a także z innymi organami rentowymi, 3) tworzenie, przekształcanie i znoszenie terenowych jednostek organizacyjnych oraz określanie ich siedziby, właściwości terytorialnej i rzeczowej, 4) powoływanie i odwoływanie kierowników jednostek organizacyjnych Zakładu, ich zastępców oraz głównych księgowych, 5) zwierzchni nadzór nad orzecznictwem lekarskim dla celów ubezpieczeń społecznych, 6) przyznawanie świadczeń w drodze wyjątku, 7) spełnianie funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, 8) zatwierdzanie projektów dotyczących administrowania środkami FRD. Art. 74. 1. Zarząd Zakładu składa się z Prezesa Zakładu oraz z 2-4 osób, powoływanych i odwoływanych przez Radę Nadzorczą Zakładu, na wniosek Prezesa Zakładu. 2. Zarząd kieruje działaniami Zakładu w zakresie nie zastrzeżonym dla Prezesa Zakładu. 3. Do zadań Zarządu należy w szczególności: 1) bieżące zarządzanie funduszami, których dysponentem jest Zakład, 2) przygotowywanie projektów dotyczących administrowania środkami FRD, 3) prowadzenie gospodarki finansowej Zakładu, 4) opracowywanie projektu rocznego planu finansowego FUS i FRD oraz przekazywanie go w trybie określonym w przepisach dotyczących prac nad projektem budżetu państwa - po zaopiniowaniu przez dwóch niezależnych aktuariuszy nie będących pracownikami Zakładu, a następnie przez Radę Nadzorczą Zakładu - ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 5) sporządzanie rocznych sprawozdań finansowych FUS i FRD i przedkładanie ich - po zaopiniowaniu w trybie określonym w pkt 4 - ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 6) przedstawianie Radzie Nadzorczej Zakładu informacji o pracy Zakładu - w formie, zakresie i terminach określonych przez Radę Nadzorczą Zakładu, 7) przedstawianie Radzie Nadzorczej Zakładu wniosków w sprawie ustalenia i zmian systemu wynagradzania i premiowania pracowników Zakładu, 8) sporządzanie planu finansowego Zakładu i sprawozdań z jego wykonania oraz przedkładanie ich - po zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą Zakładu - ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego, 9) opracowywanie rocznych sprawozdań z działalności Zakładu i przedkładanie ich - po zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą Zakładu - ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. 4. Tryb pracy Zarządu określa regulamin uchwalany przez Radę Nadzorczą Zakładu. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek Prezesa Zakładu, po zaopiniowaniu przez Radę Nadzorczą Zakładu, nadaje, w drodze rozporządzenia, statut Zakładu, w którym określa w szczególności: 1) strukturę organizacyjną Zakładu oraz zakres rzeczowy działania centrali i terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu, 2) tryb funkcjonowania i kompetencje organów Zakładu. 6. Projekty i sprawozdania, o których mowa w ust. 3 pkt 4, 5 i 9, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego kieruje do publikacji w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w formie komunikatu oraz w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnokrajowym. Art. 75. 1. Rada Nadzorcza Zakładu składa się z 15 osób i jest powoływana przez Prezesa Rady Ministrów na pięcioletnią kadencję, przy czym: 1) 5 członków, w tym przewodniczący Rady, powoływanych jest na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, 2) 5 członków powoływanych jest na wniosek ogólnokrajowych organizacji pracodawców, 3) 5 członków powoływanych jest na wniosek ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej i ogólnokrajowego związku zawodowego reprezentatywnych dla pracowników większości pracodawców oraz ogólnokrajowej organizacji emerytów i rencistów. 2. Do zadań Rady Nadzorczej Zakładu należy w szczególności: 1) uchwalanie regulaminu działania Zarządu Zakładu, 2) ustalanie wynagrodzenia członków Zarządu, z wyłączeniem Prezesa Zakładu, 3) okresowa ocena - w przyjętym przez siebie trybie - pracy Zarządu, 4) zatwierdzanie projektu rocznego planu finansowego Zakładu i sprawozdania z jego wykonania, a także rocznego sprawozdania z działalności Zakładu, 5) opiniowanie projektów planów finansowych FUS i FRD oraz sprawozdań z ich wykonania, 6) opiniowanie projektów aktów prawnych z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz zgłaszanie inicjatyw w tym zakresie kierowanych do ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, 7) opiniowanie zasad wynagradzania i premiowania pracowników Zakładu, 8) wybór biegłego rewidenta wykonującego badanie rocznego sprawozdania finansowego Zakładu, 9) opiniowanie kandydata na Prezesa Zakładu, 10) opiniowanie projektu statutu Zakładu. 3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) tryb zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu, 2) regulamin i zasady wynagradzania członków Rady Nadzorczej Zakładu. Art. 76. 1. Zakład uzyskuje przychody z: 1) odpisów z funduszy, o których mowa w art. 55; wysokość odpisu ustala się corocznie w ustawie budżetowej na podstawie planu finansowego FUS, zatwierdzonego, po zaopiniowaniu przez niezależnego audytora, przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu, 2) należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek lub wpłat na: a) ubezpieczenie zdrowotne od Kas Chorych, b) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, c) Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, d) Fundusz Pracy - których wysokość określają odrębne przepisy, 3) należności z tytułu poniesionych kosztów poboru i dochodzenia składek na otwarte fundusze emerytalne w wysokości nie wyższej niż 0,8% przypisu składek na to ubezpieczenie oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w wysokości nie wyższej niż 0,6% należnej kwoty wpłat, z tym że wysokość należności i wpłat ustala się corocznie w ustawie budżetowej, 4) wpływów z tytułu wykonywania innych zadań zlecanych Zakładowi, 5) dotacji z budżetu państwa, 6) należności z tytułu poniesionych kosztów bieżącej działalności Zakładu związanych z: a) działalnością Funduszu Alimentacyjnego, b) obsługą świadczeń wypłacanych z FUS, podlegających finansowaniu ze środków budżetu państwa, 7) innych dochodów. 2. Należności z tytułu poniesionych kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 6, podlegają refundacji z Funduszu Alimentacyjnego i budżetu państwa w części proporcjonalnej do liczby świadczeń finansowanych z tych źródeł. 3. Koszty działalności Zakładu w zakresie weryfikacji błędów związanych z przekazywaniem składki do otwartych funduszy emerytalnych pokrywają podmioty odpowiedzialne za prawidłowość przekazanych informacji, w wysokości określonej ryczałtowo w tabeli opłat. Tabelę opłat określa, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek Rady Nadzorczej Zakładu. 4. Koszty związane z teletransmisją, obsługą bankową, zakupami licencji oraz amortyzacją ustalane są w każdym roku odrębnie na podstawie aktualnych potrzeb i cen. Art. 77. 1. Zakład gospodaruje swoim mieniem oraz prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w ramach posiadanych środków. 2. Z przychodów, o których mowa w art. 76, pokrywa się w szczególności: 1) wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, 2) wydatki na zakup towarów i usług, 3) koszty bieżącej działalności Rady Nadzorczej Zakładu, 4) pozostałe koszty bieżącej działalności Zakładu, 5) wydatki na inwestycje, 6) wydatki na działalność szkoleniową i popularyzatorską w zakresie ubezpieczeń społecznych, 7) koszty obsługi świadczeń finansowanych z FUS, a realizowanych przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, 8) koszty wypłaty świadczeń, w tym realizowanych na mocy umów międzynarodowych. 3. Zakład dysponuje środkami finansowymi w walutach obcych pochodzących z wpłat instytucji zagranicznych przekazywanych na pokrycie wypłat świadczeń zagranicznych osobom uprawnionym zamieszkałym w Polsce. Art. 78. Sprawozdanie finansowe Zakładu podlega badaniu i ogłoszeniu na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości. Art. 79. Indywidualne dane uzyskane przez Zakład od ubezpieczonych oraz płatników składek są objęte tajemnicą służbową Zakładu. Do przestrzegania tej tajemnicy obowiązani są: 1) pracownicy Zakładu, 2) członkowie Rady Nadzorczej Zakładu. Rozdział 8 Obowiązki ubezpieczonych oraz tryb odwoławczy Art. 80. W celu ustalenia prawa do świadczeń oraz ich wysokości ubezpieczeni zobowiązani są do: 1) przedstawiania stanów faktycznych mających wpływ na prawo lub wysokość świadczeń, 2) informowania o wszelkich zmianach mających wpływ na świadczenie, 3) przedkładania na żądanie środków dowodowych, 4) osobistego stawiennictwa, jeżeli okoliczności sprawy tego wymagają, 5) poddania się badaniom lekarskim, a także leczeniu lub rehabilitacji, jeżeli oczekuje się, że leczenie lub rehabilitacja przywróci zdolność do pracy lub spowoduje, że zdolność do pracy zostanie zachowana. Art. 81. Przepisu art. 80 nie stosuje się, jeżeli: 1) Zakład ma możliwości mniejszym nakładem niż ubezpieczony ustalić okoliczności niezbędne do przyznania i wypłaty świadczenia, 2) badanie mogłoby narazić ubezpieczonego na pogorszenie stanu zdrowia lub zagrażać jego życiu. Art. 82. W przypadku gdy ubezpieczony utrudnia możliwość wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, Zakład może, w drodze decyzji, wstrzymać wypłatę świadczenia lub zawiesić postępowanie do chwili podjęcia współpracy. Art. 83. 1. Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności: 1) zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, 2) przebiegu ubezpieczeń, 3) ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek, 4) ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 5) wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych. 2. Od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. 3. Odwołanie do sądu przysługuje również w razie niewydania decyzji w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenia. 4. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmownej odwołanie nie przysługuje. 5. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę. 6. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję w terminie 14 dni od wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu. 7. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem. Rozdział 9 Zwrot nienależnie pobranych świadczeń oraz odsetki za opóźnienie w wypłacie świadczeń Art. 84. 1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, jest obowiązana do jego zwrotu, wraz z odsetkami, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego. 2. Za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania, 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia. 3. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych za okres dłuższy niż ostatnie 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ wypłacający świadczenia o zajściu okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to świadczenia były nadal wypłacane, a w pozostałych przypadkach - za okres dłuższy niż ostatnie 3 lata. 4. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń, ustalone prawomocną decyzją, podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń, a jeżeli prawo do świadczeń nie istnieje - ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. 5. Przepisów ust. 2-4 i 8 nie stosuje się, jeżeli przepisy szczególne określające zasady przyznawania i wypłacania świadczeń stanowią inaczej. 6. Jeżeli pobranie nienależnych świadczeń zostało spowodowane przekazaniem przez pracodawcę nieprawdziwych danych mających wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość, obowiązek zwrotu tych świadczeń obciąża pracodawcę. 7. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej należność. 8. Zakład może odstąpić od żądania zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń w całości lub części, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. 9. Przepisy ust. 1-8 stosuje się także do pieniężnych świadczeń innych niż z ubezpieczeń społecznych, wypłacanych przez Zakład na mocy odrębnych przepisów. 10. Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio do świadczeń wypłaconych bezpośrednio przez pracodawcę. Art. 85. 1. Jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wypłacania odsetek. Rozdział 10 Kontrola wykonywania zadań z zakresu ubezpieczeń społecznych Art. 86. 1. Kontrolę wykonywania zadań i obowiązków w zakresie ubezpieczeń społecznych przez płatników składek przeprowadzają inspektorzy kontroli Zakładu. 2. Kontrola może obejmować w szczególności: 1) zgłaszanie do ubezpieczeń społecznych, 2) prawidłowość i rzetelność obliczania, potrącania i opłacania składek oraz innych składek i wpłat, do których pobierania zobowiązany jest Zakład, 3) ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i wypłacanie tych świadczeń oraz dokonywanie rozliczeń z tego tytułu, 4) prawidłowość i terminowość opracowywania wniosków o świadczenia emerytalne i rentowe, 5) wystawianie zaświadczeń lub zgłaszanie danych dla celów ubezpieczeń społecznych. Art. 87. 1. W trakcie przeprowadzania kontroli inspektor kontroli Zakładu ma prawo: 1) badać wszelkie księgi, dokumenty finansowo-księgowe i osobowe oraz inne nośniki informacji związane z zakresem kontroli, 2) zabezpieczać zebrane dowody, 3) żądać udzielania informacji przez płatnika składek i ubezpieczonego, 4) legitymować osoby w celu ustalenia ich tożsamości, jeśli jest to niezbędne dla potrzeb kontroli, 5) przesłuchiwać świadków, 6) przesłuchiwać płatnika składek i ubezpieczonego, jeżeli z powodu braku lub po wyczerpaniu innych środków dowodowych pozostały nie wyjaśnione okoliczności mające znaczenie dla postępowania kontrolnego. 2. Inspektor kontroli Zakładu wykorzystuje dla celów kontroli informacje zawarte na kontach ubezpieczonych i na kontach płatników składek. Art. 88. 1. Płatnicy składek są zobowiązani: 1) udostępnić wszelkie księgi, dokumenty i inne nośniki informacji związane z zakresem kontroli, które są przechowywane u płatnika oraz u osób trzecich w związku z powierzeniem tym osobom niektórych czynności na podstawie odrębnych umów, 2) sporządzić i wydać kopie dokumentów związanych z zakresem kontroli i określonych przez inspektora kontroli Zakładu, 3) zapewnić niezbędne warunki do przeprowadzenia czynności kontrolnych, w tym udostępnić środki łączności, z wyjątkiem środków transportowych, oraz inne niezbędne środki techniczne do wykonania czynności kontrolnych, którymi dysponuje płatnik, 4) udzielać wyjaśnień kontrolującemu, 5) przedstawić tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji finansowo-księgowej i osobowej przedłożonej przez płatnika składek. 2. Czynności określonych w ust. 1 płatnik składek jest obowiązany dokonać nieodpłatnie. 3. W sprawach objętych zakresem kontroli płatnik składek ma obowiązek, w wyznaczonym terminie, dostarczyć inspektorowi kontroli Zakładu żądane dokumenty. Art. 89. 1. Inspektor kontroli Zakładu podejmuje czynności kontrolne u płatnika składek po okazaniu legitymacji służbowej i upoważnienia do kontroli, z równoczesnym zawiadomieniem o wszczęciu postępowania kontrolnego. 2. Inspektor kontroli Zakładu ma obowiązek zapoznania płatnika składek z jego prawami i obowiązkami wynikającymi z ustawy. Płatnik składek potwierdza podpisem na zawiadomieniu o wszczęciu postępowania kontrolnego, że zapoznał się z tymi prawami i obowiązkami. 3. W przypadku nieobecności płatnika składek czynności kontrolne mogą być wszczęte po okazaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw płatnika składek. Z czynności tych sporządza się protokół i doręcza niezwłocznie płatnikowi składek. 4. Obecny w czasie kontroli płatnik składek, a także osoba przez niego wskazana, mają prawo uczestniczyć w czynnościach kontrolnych. 5. Płatnik składek powinien być zawiadomiony o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, w sposób umożliwiający mu udział w przeprowadzaniu tego dowodu, nie później niż bezpośrednio przed podjęciem tych czynności. 6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się, jeżeli okoliczności faktyczne uzasadniają natychmiastowe podjęcie czynności, a płatnik jest nieobecny. Fakt nieobecności płatnika odnotowuje się w protokole przeprowadzonej kontroli. Art. 90. 1. Czynności kontrolne prowadzone są w siedzibie płatnika składek oraz w miejscach prowadzenia przez niego działalności, a także w miejscu prowadzenia działalności przez osoby trzecie w związku z powierzeniem tym osobom niektórych czynności na podstawie odrębnych umów. 2. Inspektor kontroli Zakładu jest uprawniony do wstępu i poruszania się po terenie siedziby płatnika oraz miejsc prowadzenia przez niego działalności, na podstawie dokumentów, o których mowa w art. 89 ust. 1, bez potrzeby uzyskiwania przepustki oraz nie podlega rewizji osobistej przewidzianej w wewnętrznym regulaminie określonym przez płatnika składek. 3. Inspektor kontroli Zakładu podlega przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy obowiązującym na terenie, gdzie wykonuje czynności kontrolne. 4. Czynności kontrolne mogą być wykonywane poza miejscami określonymi w ust. 1 w razie niezapewnienia przez płatnika składek warunków, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, a także w przypadkach, gdy charakter czynności tego wymaga. 5. W przypadkach określonych w ust. 4 płatnik składek jest obowiązany, na żądanie inspektora kontroli Zakładu, wydać określone przez niego dokumenty wymienione w art. 88 ust. 1 pkt 1 na czas niezbędny do przeprowadzenia czynności kontrolnych, nie dłuższy jednak niż 3 tygodnie. Czynności w tym zakresie są prowadzone w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu. Z wydania dokumentów sporządza się protokół, który podpisuje również płatnik składek. 6. Zakład zapewnia płatnikowi składek, na jego żądanie, dostęp do wydanych dokumentów. Art. 91. 1. Ustalenia kontroli opisuje się w protokole kontroli, który powinien zawierać: 1) oznaczenie terytorialnej jednostki organizacyjnej Zakładu, 2) oznaczenie kontrolowanego płatnika składek, 3) oznaczenie inspektorów kontroli Zakładu wykonujących kontrolę, 4) określenie zakresu kontroli, 5) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, 6) opis dokonanych ustaleń z podaniem podstaw prawnych, 7) przedstawienie dowodów, 8) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń, 9) pieczęć i podpis inspektora kontroli Zakładu. 2. Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden doręcza się kontrolowanemu płatnikowi składek lub osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia jego spraw. 3. Płatnik składek ma prawo w terminie 14 dni od daty otrzymania protokołu złożyć pisemne zastrzeżenia do jego ustaleń, wskazując równocześnie stosowne środki dowodowe. 4. Inspektor kontroli Zakładu ma obowiązek rozpatrzyć zgłoszone zastrzeżenia i w razie potrzeby podjąć dodatkowe czynności kontrolne. O sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń płatnika składek informuje się na piśmie. 5. Protokół kontroli stanowi podstawę do wydania decyzji w zakresie i trybie określonym w art. 83. Art. 92. 1. Inspektor kontroli Zakładu podlega wyłączeniu z udziału w kontroli w razie stwierdzenia okoliczności, które mogą mieć wpływ na bezstronność w jego postępowaniu. 2. Inspektor kontroli Zakładu jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po ustaniu zatrudnienia na stanowisku inspektora kontroli Zakładu. Art. 93. 1. Inspektorem kontroli Zakładu może być pracownik Zakładu, który: 1) posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i korzysta w pełni z praw cywilnych i obywatelskich, 2) ma nienaganną opinię i nie był karany za przestępstwo z winy umyślnej, 3) posiada wyższe wykształcenie, 4) jest zatrudniony w centrali lub w terenowej jednostce organizacyjnej Zakładu co najmniej dwa lata, 5) złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko inspektora kontroli Zakładu z wynikiem pozytywnym przed komisją powołaną przez głównego inspektora kontroli Zakładu. 2. Inspektora kontroli Zakładu powołuje Prezes Zakładu na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu. 3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Zakładu, na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu, może powołać na stanowisko inspektora kontroli Zakładu osobę nie spełniającą warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 4. Prezes Zakładu, na wniosek głównego inspektora kontroli Zakładu, odwołuje ze stanowiska inspektora kontroli Zakładu osobę, która: 1) złożyła rezygnację ze stanowiska, 2) nie spełnia warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2, 3) utraciła zdolność fizyczną lub psychiczną do pracy na zajmowanym stanowisku, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim, 4) otrzymała ujemną ocenę kwalifikacyjną, potwierdzoną ponowną ujemną oceną dokonaną nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy i nie później niż w ciągu roku od poprzedniej oceny, 5) ma ustalone prawo do emerytury lub renty. 5. Pracownicy Zakładu uprawnieni do wykonywania czynności kontrolnych przed wejściem w życie ustawy, którzy spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, zachowują uprawnienia do prowadzenia kontroli płatników składek, jeżeli w okresie 18 miesięcy złożą egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 5. Art. 94. 1. Prezes Zakładu powołuje i odwołuje głównego inspektora kontroli Zakładu po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej Zakładu. 2. Główny inspektor kontroli Zakładu oraz upoważnieni przez niego inspektorzy kontroli Zakładu zarządzają kontrole płatników składek, a w imieniu Prezesa Zakładu nadzór nad ich przeprowadzeniem sprawuje główny inspektor kontroli Zakładu. Art. 95. Inspektorzy kontroli Zakładu w związku z wykonywaniem czynności kontrolnych korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych. Art. 96. 1. Izby i urzędy skarbowe są obowiązane przekazywać Zakładowi informacje o stwierdzonych przypadkach naruszenia przepisów o ubezpieczeniach społecznych. 2. Organy kontroli, rewizji i inspekcji działające w administracji rządowej i samorządzie terytorialnym są zobowiązane do udostępniania Zakładowi, na jego wniosek, wyników kontroli przeprowadzonych przez te organy. Art. 97. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli płatników składek. Rozdział 11 Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko przepisom ustawy Art. 98. 1. Kto, jako płatnik składek albo osoba obowiązana do działania w imieniu płatnika: 1) nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w przewidzianym przepisami terminie, 2) nie zgłasza wymaganych ustawą danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia, 3) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli, 4) nie dopełnia obowiązku wypłacania świadczeń z ubezpieczeń społecznych albo wypłaca je nienależnie, 5) nie prowadzi dokumentacji związanej z obliczaniem składek oraz z wypłatą świadczeń z ubezpieczeń społecznych, 6) nie dopełnia obowiązku przesyłania deklaracji rozliczeniowych oraz imiennych raportów miesięcznych w przewidzianym terminie, podlega karze grzywny do 5 000 złotych. 2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynów określonych w ust. 1 przy opłacaniu składek lub dokonywaniu wpłat z innych tytułów, do których poboru obowiązany jest Zakład. Rozdział 12 Zmiany w obowiązujących przepisach Art. 99. W ustawie z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom posiadania gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego (Dz. U. Nr 9, poz. 87 i Nr 10, poz. 111, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 oraz z 1975 r. Nr 17, poz. 94) wprowadza się następujące zmiany w art. 9 w ust. 1: 1) skreśla się pkt 3, 2) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne duchownych w wymiarze określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887)". Art. 100. W ustawie z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) w art. 60a po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i na ubezpieczenie zdrowotne oraz wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych." Art. 101. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 26 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zapłaconych przez podatnika lub potrąconych przez płatnika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,"; 2) w art. 32 w ust. 2 po wyrazach "2a" dodaje się wyrazy "oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2"; 3) w art. 33 w ust. 3 w zdaniu pierwszym kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "pomniejszoną o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2."; 4) w art. 35 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, pomniejszonych o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, a także od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy."; 5) w art. 37 w ust. 1a po wyrazie "płatnik" dodaje się wyrazy "odlicza od dochodu potrącone w ciągu roku składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2,"; 6) w art. 39 w ust. 1 po wyrazach "dochodów oraz" dodaje się wyrazy "potrąconych przez płatnika w roku podatkowym składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2,". Art. 102. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685 i Nr 117, poz. 756) w art. 6 w ust. 1 w pkt 11 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu: "12) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887)." Art. 103. W ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4: a) w ust. 1 po wyrazach "nie wypłaconego wynagrodzenia za pracę" dodaje się wyrazy "za okres nie dłuższy niż 1 miesiąc, zarządzając jednocześnie udzielenie pracodawcy pożyczki w wysokości odpowiadającej kwocie składki na ubezpieczenia społeczne od należnych pracownikom, a nie wypłaconych wynagrodzeń za ten okres.", b) w ust. 1a wyrazy "określa się warunki jego zwrotu przez pracodawcę" zastępuje się wyrazami "i o udzieleniu pożyczki pracodawcy, określa się warunki ich zwrotu przez pracodawcę", c) w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: "Art. 6a ust. 2a stosuje się odpowiednio."; 2) w art. 6: a) w ust. 2 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) składki na ubezpieczenia społeczne należne od pracodawców, o których mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887).", b) w ust. 4 po wyrazach "lit. a)-d)" dodaje się wyrazy "oraz pkt 4"; 3) w art. 6a: a) w ust. 2 po wyrazach "art. 4 ust. 2" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem ust. 2a", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W przypadku gdy wynagrodzenie należne pracownikowi przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2, przy obliczaniu należności z tego tytułu uwzględnia się również kwotę składki na ubezpieczenia społeczne, finansowanej ze środków pracownika, od różnicy pomiędzy wynagrodzeniem należnym pracownikowi a wysokością przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 2."; 4) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Składki na Fundusz ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych." Art. 104. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 31: a) w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy "i pogrzebowe", b) skreśla się ust. 5; 2) w art. 37m: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Osobom pobierającym zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne przysługują zasiłki pogrzebowe, na zasadach przewidzianych dla pracowników.", b) w ust. 2 po wyrazach "o których mowa w" dodaje się wyrazy "ust. 1a oraz"; 3) w art. 48 w ust. 2 skreśla się pkt 2; 4) w art. 49 w ust. 1 skreśla się pkt 2; 5) w art. 53: a) w ust. 1 wyrazy "ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne" zastępuje się wyrazami "ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887)", b) w ust. 3 wyrazy "na ubezpieczenie społeczne wynosi" zastępuje się wyrazami "ustalona zgodnie z ust. 1 wynosi"; 6) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Składki na Fundusz Pracy opłaca się za okres trwania ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne." Art. 105. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w pkt 21 w zdaniu wstępnym po wyrazach "przez to" dodaje się wyrazy ", z zastrzeżeniem pkt 21a," b) po pkt 21 dodaje się pkt 21a w brzmieniu: "21a) za członka rodziny uważa się także dzieci uprawnione do renty rodzinnej,"; 2) w art. 8 w pkt 10 po wyrazach "lub rentę" dodaje się wyrazy "z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 7 pkt 21a"; 3) w art. 8a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Członkostwo w Kasie Chorych osoby, o której mowa w ust. 2, nie wygasa w okresie pobierania przez tę osobę zasiłków, przyznanych na podstawie przepisów o ubezpieczeniu chorobowym lub wypadkowym, których nie zalicza się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne."; 4) w art. 21: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. a), c)-h), stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 2b, 2c i 3a. 2. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 2b, 2c i 3a.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu: "2a. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, nie objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, stanowi kwota odpowiadająca uposażeniu tych osób. 2b. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887). 2c. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.", c) w ust. 3 w pkt 1 skreśla się przecinek i dodaje się wyrazy "pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych,"; 5) art. 26a otrzymuje brzmienie: "Art. 26a. Koszty poboru i ewidencjonowania składek na ubezpieczenie zdrowotne potrącane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 0,5% oraz przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,25% kwoty składek przekazanych do Kas Chorych."; 6) w art. 169c dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: "2. Do dnia 30 czerwca 1999 r. nie stosuje się przepisów art. 26 ust. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dokonują rozdysponowania pomiędzy Kasy Chorych środków finansowych pochodzących z pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie planu finansowego sporządzonego przez Pełnomocnika. 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują środki, o których mowa w ust. 2, do właściwej Kasy Chorych, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne." Art. 106. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: "Art. 25. 1. Składki na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionych u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 25 osób, w przeliczeniu na pełny etat, oraz niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładach pracy chronionej i zakładach aktywizacji zawodowej, nalicza się na zasadach określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W zakładach pracy zatrudniających mniej niż 25 osób, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych, zaliczonych do znacznego lub do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności: 1) część wynagrodzenia odpowiadającą składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenie emerytalne finansuje Państwowy Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) część kosztów osobowych pracodawcy, odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenie emerytalne od pracodawcy, finansuje budżet państwa. 3. W zakładach pracy chronionej i zakładach aktywizacji zawodowej w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych: 1) część wynagrodzenia, odpowiadającą należnej składce pracownika na ubezpieczenia emerytalne i chorobowe, finansuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 2) część kosztów osobowych pracodawcy, odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracodawcy, finansuje budżet państwa, a w części odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenie wypadkowe finansuje Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych powiadamia zakłady, o których mowa w ust. 2 i 3, o przekazaniu części wynagrodzenia pracownika odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenia społeczne, finansowanej przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w terminie 7 dni od daty otrzymania. 5. Przez osoby zatrudnione, o których mowa w ust. 2 i 3, rozumie się pracowników oraz osoby wykonujące pracę nakładczą. 6. Szczegółowe zasady i tryb rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne, z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa, określi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego. 7. Różnica między składką na ubezpieczenia społeczne, potrącaną osobie niepełnosprawnej pracującej w zakładach pracy, o których mowa w ust. 2 i 3, a częścią składki na ubezpieczenia społeczne odprowadzoną do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pozostaje w tych zakładach pracy."; 2) w art. 31: a) w ust. 3 w pkt 1 lit. a) po wyrazach "w wysokości 10%" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3a," b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Prowadzący zakład pracy chronionej może uzyskać zwolnienie z wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w trybie określonym w art. 49 również w przypadku, gdy środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie wystarczają na sfinansowanie składki, o której mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2." Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 107. 1. Płatnicy składek zobowiązani są dokonać imiennych zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych wszystkich osób, za które są zobowiązani opłacać składki na ubezpieczenia społeczne za dzień 31 grudnia 1998 r. i dzień 1 stycznia 1999 r., w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. 2. Zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, zobowiązani są dokonać również płatnicy składek opłacający składki na własne ubezpieczenia społeczne za dzień 31 grudnia 1998 r. i dzień 1 stycznia 1999 r., w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. 3. Płatnicy składek, o których mowa w ust. 1 i 2, zobowiązani są dokonać zgłoszenia płatnika składek w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. Art. 108. Płatnicy składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne, którzy nie posiadają, jako podatnicy, numeru identyfikacji podatkowej NIP lub nie złożyli wniosku o nadanie tego numeru, obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego, w celu otrzymania NIP, w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy, w trybie określonym w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników. Art. 109. Składki na ubezpieczenie społeczne i zasiłki oraz zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne należne za okres do dnia 31 grudnia 1998 r. płatnicy składek są zobowiązani rozliczać i opłacać na podstawie przepisów dotychczasowych. Art. 110. 1. Pracodawcy podwyższą pracownikom wynagrodzenie należne od dnia 1 stycznia 1999 r., przeliczając je w taki sposób, aby po potrąceniu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe nie było ono niższe niż przed przeliczeniem. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do uposażeń i innych dochodów z tytułu służby. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania wynagrodzeń, uposażeń i innych dochodów, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłosi wysokość najniższego wynagrodzenia pracowników po przeliczeniu w sposób określony w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3. Art. 111. 1. Podział składki, o którym mowa w art. 22 ust. 3, jest obowiązkowy dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1968 r. 2. Ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1, są zobowiązani do zawarcia umowy z otwartym funduszem emerytalnym w terminie do dnia 30 września 1999 r. Przepis art. 39 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 3. Ubezpieczeni urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r., mogą na swój wniosek przystąpić - poprzez zawarcie umowy - do wybranego otwartego funduszu emerytalnego. 4. Ubezpieczeni, o których mowa w ust. 3, mogą zawrzeć umowę z otwartym funduszem emerytalnym w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 6. 5. Przystąpienie przez ubezpieczonych, o których mowa w ust. 3, do otwartego funduszu emerytalnego jest nieodwołalnym oświadczeniem woli o wyborze ubezpieczenia emerytalnego na zasadach określonych dla osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1968 r. 6. Termin, o którym mowa w ust. 4, uważa się za zachowany, jeżeli osoba urodzona w okresie określonym w ust. 3 nie podlegała obowiązkowi ubezpieczeń społecznych w 1999 r., lecz przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego w ciągu 6 miesięcy od powstania obowiązku ubezpieczenia po dniu 31 grudnia 1999 r. oraz w dniu powstania tego obowiązku nie ukończyła 50 lat. 7. Cała składka na ubezpieczenie emerytalne ubezpieczonych, którzy nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, przekazywana jest na FUS. 8. Składka, o której mowa w art. 22 ust. 3, podlega przekazaniu na rzecz otwartego funduszu emerytalnego, począwszy od najbliższej płatności składek na ubezpieczenie emerytalne, dokonanej po otrzymaniu przez Zakład od otwartego funduszu emerytalnego zawiadomienia o zawarciu umowy członkowskiej przez ubezpieczonego. 9. Składka ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1, podlega przekazaniu do otwartych funduszy emerytalnych na zasadach określonych w ust. 8, jednakże w przypadku, gdyby ubezpieczony nie zawarł umowy w terminie, o którym mowa w ust. 2, składka, począwszy od składki z tytułu zatrudnienia w październiku 1999 r., przeznaczona na otwarty fundusz emerytalny podlega przekazaniu do otwartego funduszu emerytalnego niezwłocznie po nabyciu członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym. Przepis art. 39 ust. 4 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Art. 112. 1. Uruchomienie środków FRD może nastąpić nie wcześniej niż w 2009 r. 2. Stopa procentowa, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4, ulega obniżce o 1% podstawy wymiaru składki od roku kalendarzowego, o którym mowa w ust. 1. Art. 113. Kadencja dotychczasowych rad nadzorczych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, powołanych na podstawie art. 20 i 21 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1, ustaje z dniem powołania Rady Nadzorczej Zakładu, o której mowa w art. 75. Art. 114. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy majątek pozostający w zarządzie Zakładu, stanowiący własność Skarbu Państwa, staje się nieodpłatnie własnością Zakładu. 2. Nabycie z mocy prawa własności nieruchomości w ramach majątku, o którym mowa w ust. 1, stwierdza w formie decyzji wojewoda. 3. Ostateczna decyzja stwierdzająca nabycie własności nieruchomości stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej. 4. W zakresie prowadzonej działalności określonej w ustawie Zakład nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, nie ponosi opłat skarbowych i sądowych. Art. 115. Zakład jest następcą prawnym działających do 1950 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczalni społecznych i funduszy ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczeń społecznych i jest uprawniony, jeżeli nie narusza to praw osób trzecich, do występowania o zwrot nieruchomości stanowiących w podanym okresie własności tych osób prawnych. Art. 116. 1. Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, utworzony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1, z dniem 1 stycznia 1999 r. likwiduje się, a jego środki pieniężne, wierzytelności i zobowiązania przejmuje fundusz emerytalny wyodrębniony z FUS zgodnie z art. 55. 2. Aktywa i pasywa w zakresie działalności bieżącej i inwestycyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, działającego na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. aktywami i pasywami Zakładu. 3. Fundusz emerytalny sfinansuje przejściowo koszty Zakładu. Zwrot kosztów funduszowi emerytalnemu następuje po uzyskaniu przez fundusze, o których mowa w art. 55, przychodów ze składek na ubezpieczenia społeczne. Art. 117. 1. Zakład przejmuje kolejowe jednostki organizacyjne właściwe do ustalenia i wypłaty świadczeń, działające na podstawie ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i z 1998 r. Nr 66, poz. 431). 2. Kolejowe jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, dokonają wypłaty świadczeń w 1998 r. oraz przekażą dokumentację niezbędną Zakładowi do wypłaty świadczeń za okres od dnia wejścia w życie ustawy i dokumentację wymaganą do przyznania lub przeliczenia świadczeń, a także dokumentację niezbędną do dokonania rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1998. 3. Minister właściwy do spraw transportu przekaże Zakładowi prawa majątkowe i środki rzeczowe w zakresie niezbędnym do przejęcia zadań, o których mowa w ust. 1. 4. Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przejęcia jednostek, o których mowa w ust. 1. Art. 118. W 1999 r. termin, o którym mowa w art. 47 ust. 9, wynosi 5 dni roboczych, w 2000 r. - 4 dni robocze, a w 2001 r. - 3 dni robocze. Art. 119. Banki są zobowiązane przygotować i zapewnić płatnikom składek dostęp do formularzy dokumentów płatniczych określonych ustawą, nie później niż do dnia 15 grudnia 1998 r. Art. 120. Zadania określone w ustawie, niezbędne do funkcjonowania Zakładu od dnia 1 stycznia 1999 r., przed tym dniem wykonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych wymieniony w art. 7 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1. Art. 121. Stopa procentowa składek na ubezpieczenie wypadkowe za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 1999 r. wynosi 2,03% podstawy wymiaru. Art. 122. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), 2) ustawa z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) art. 1-5 oraz art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 1-4 oraz art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) rozdział 8 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 6) ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153). 2. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy aktów wykonawczych wydane na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami ustawy. 3. Ilekroć przepisy: 1) odsyłają do przepisów o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, do przepisów o ubezpieczeniach społecznych lub do przepisów o ubezpieczeniach społecznych pracowników - należy przez to rozumieć odesłanie do przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, 2) określają jako organ właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Biuro Rent Zagranicznych - należy przez to rozumieć jednostkę organizacyjną Zakładu. Art. 123. W sprawach uregulowanych ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Art. 124. Przepisy art. 50 ust. 1 w części dotyczącej informowania o danych zgromadzonych na koncie stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r. Art. 125. Przepisy art. 32, art. 47 ust. 4 pkt 4, ust. 14 i 15, art. 68 pkt 1 lit. c) oraz art. 76 ust. 1 pkt 2 lit. c) i pkt 3 w części dotyczącej pobierania wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stosuje się od dnia 1 stycznia 2000 r. Art. 126. Przepisy art. 50 ust. 1 w części dotyczącej emerytury hipotetycznej stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r. Art. 127. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem: 1) art. 24-31, 33, 73 ust. 2, art. 74 ust. 1 i 5, art. 75 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 2, 9 i 10 oraz ust. 3, art. 109, 117 ust. 2-4, art. 119 i 120, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 108, który wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1998 r., 3) art. 39 ust. 1-4, który wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r., 4) art. 15 ust. 2, art. 22 ust. 1 pkt 4 i ust. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., 5) art. 22 ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia. (Dz. U. Nr 138, poz. 890) Na podstawie art. 19 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851), wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 w pkt 2: a) lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) są przeznaczone do konserwacji sprzętu, maszyn, aparatów lub pojazdów albo do zastąpienia części tego samego rodzaju, uszkodzonych lub nie nadających się do użytku.", b) skreśla się lit. d); 2) w § 11 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów, których ilość lub rodzaj nie wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej."; 3) w § 13: a) dotychczasowa treść otrzymuje oznaczenie ust. 1, b) dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: "2. Świadectwo pochodzenia prawidłowo wystawione w kraju, z którego dokonano wywozu towaru, jest uznawane przez organ celny za dowód pochodzenia towaru. 3. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału świadectwa pochodzenia organ celny uzna duplikat tego świadectwa wystawiony prawidłowo przez upoważniony organ."; 4) w § 15 dodaje się ust. 7 i 8 w brzmieniu: "7. Świadectwo pochodzenia można również wystawić po dokonaniu wywozu towaru z polskiego obszaru celnego. Świadectwo pochodzenia wystawione po wywozie towaru może dotyczyć także towarów objętych wieloma zgłoszeniami celnymi. 8. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału świadectwa pochodzenia, na wniosek zainteresowanego organ celny wystawia duplikat świadectwa."; 5) po § 20 dodaje się § 20 a w brzmieniu: "§ 20a. 1. W celu sprawdzenia autentyczności świadectwa pochodzenia towarów lub prawidłowości danych w nim zawartych organ celny może skierować je do weryfikacji do organu wystawiającego świadectwo. 2. Jeżeli organ, do którego skierowano świadectwo w celu jego weryfikacji, nie udzieli odpowiedzi w terminie 10 miesięcy od dnia wysłania wniosku o weryfikację lub udzielona odpowiedź nie będzie zawierała informacji pozwalających na stwierdzenie, że weryfikowany dokument jest autentyczny i zawiera prawidłowe dane, dokument uznaje się za nieprawidłowy do potwierdzenia pochodzenia towaru."; 6) załączniki nr 2 i 3 otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. (poz. 890) Załącznik nr 1 WYKAZ PROCESÓW WYKONYWANYCH NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, NADAJĄCYCH PRODUKTOM INNYM NIŻ MATERIAŁY I WYROBY WŁÓKIENNICZE POCHODZENIE KRAJU WYTWARZANIA Pozycja HSOpis produktuRodzaje procesów 123 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0202Mięso wołowe mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0205Mięso końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy lub dwóch miesięcy w przypadku świń, owiec lub kóz1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożoneUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej 5 tygodni1), a w przypadku ptaków mających mniej niż 5 tygodni - od urodzenia 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobówUbój poprzedzony tuczeniem przez okres co najmniej trzech miesięcy1), a w przypadku zwierząt mających mniej niż 3 miesiące - od urodzenia 0302 do 0305Ryby inne niż żyweWytwarzanie, w którym wszystkie użyte uprzednio materiały z działu 3 muszą być pochodzące ex 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, suszoneSuszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): - jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex 0407 - jaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex 0408 lub - białka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex 3502 0506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktówWytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z działu 2 muszą być przedtem pochodzące 1603Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnychWytwarzanie ze zwierząt objętych działem 1. Jednakże wszystkie użyte ryby, skorupiaki, mięczaki lub inne bezkręgowce wodne muszą być przedtem pochodzące 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiejWytwarzanie, w którym wszystkie użyte ryby lub ikra rybia muszą być przedtem pochodzące 1605Skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne, przetworzone lub konserwowaneWytwarzanie, w którym wszystkie użyte skorupiaki, mięczaki lub inne bezkręgowce wodne muszą być przedtem pochodzące ex 2701WęgielCałkowicie uzyskane2) ex 3502Albumina jaja, suszonaSuszenie (po stłuczeniu i oddzieleniu, gdzie jest to konieczne): - jaj ptasich, w skorupkach, świeżych lub konserwowanych, z pozycji ex 0407 - jaj ptasich, bez skorupek, innych niż suszone, z pozycji ex 0408 lub - białka jaj, innego niż suszonego, z pozycji ex 3502 3503Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501Wytwarzanie, w którym wszystkie użyte materiały z pozycji nr 0506 muszą być przedtem pochodzące 6401 do 6405ObuwieWytwarzanie z materiałów wymienionych w jakiejkolwiek pozycji, z wyjątkiem połączeń wierzchów z wewnętrznymi podeszwami lub innymi częściami podeszwy objętych pozycją nr 6406 ex 8520Magnetofony, wyposażone lub nie w urządzenia do odtwarzania dźwiękuWytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeśli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu stanowi co najmniej 45% ceny ex works produktu. Kiedy powyższa reguła nie jest spełniona, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35% ceny ex works produktu. Kiedy reguła 35% jest spełniona przez dwa kraje, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy ex 8527Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegarWytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeśli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu stanowi co najmniej 45% ceny ex works produktu. Kiedy powyższa reguła nie jest spełniona, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35% ceny ex works produktu. Kiedy reguła 35% jest spełniona przez dwa kraje, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy ex 8528Urządzenia odbiorcze dla telewizji (z wyłączeniem odtwarzaczy wideo, projektorów wideo i monitorów wideo) nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, ale nie z magnetowidem lub odtwarzaczami dźwiękuWytwarzanie, podczas którego wartość dodana w wyniku montażu i, jeśli ma to miejsce, włączenie części pochodzących z kraju montażu stanowi co najmniej 45% ceny ex works produktu. Kiedy powyższa reguła nie jest spełniona, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części stanowiące więcej niż 35% ceny ex works produktu. Kiedy reguła 35% jest spełniona przez dwa kraje, produkt powinien być traktowany jako pochodzący z kraju, z którego pochodzą części reprezentujące większy udział procentowy ex 8542Elektroniczne układy scaloneDyfuzja, w czasie której układy scalone są formowane na półprzewodniku poprzez selektywne wprowadzanie właściwych domieszek 8712Rowery dwukołowe i inne rowery (także trzykołowe wózki - rowery dostawcze), bezsilnikoweWytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów nie przekracza 30% ceny ex works produktu ex 9613Zapalniczki kieszonkowe gazowe jednorazoweWytwarzanie, w którym wartość wszystkich użytych materiałów z pozycji 9613 nie przekracza 30% ceny ex works produktu 1) Gdy te warunki nie są spełnione, mięso (odpadki) powinno być uważane za pochodzące z kraju, gdzie zwierzęta lub ptaki, z których zostało uzyskane, były tuczone lub hodowane przez najdłuższy okres. 2) Określenie "całkowicie uzyskane" oznacza produkty mineralne tam wydobyte (w danym kraju), zgodnie z przepisem art. 16 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego. Załącznik nr 2 WYKAZ TOWARÓW PRZYWOŻONYCH NA POLSKI OBSZAR CELNY, KTÓRYCH POCHODZENIE MUSI BYĆ UDOKUMENTOWANE ŚWIADECTWEM POCHODZENIA Pozycja HSOpis produktu 12 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone 0202Mięso wołowe mrożone 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone 0204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożone 0205Mięso końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów 0302 do 0305Ryby inne niż żywe ex 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, suszone 0506Kości i rdzenie rogów, nie obrobione, odtłuszczone, wstępnie przygotowane (ale nie przycięte dla nadania kształtu), poddane działaniu kwasu lub odżelatynowane; proszek i odpadki tych produktów 1603Ekstrakty i soki z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej 1605Skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne, przetworzone lub konserwowane ex 2701Węgiel ex 3502Albumina jaja, suszona 3503Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501 Sekcja XIMateriały i wyroby włókiennicze 6401 do 6405Obuwie ex 8520Magnetofony, wyposażone lub nie w urządzenia do odtwarzania dźwięku ex 8527Urządzenia odbiorcze dla radiotelefonii, posiadające lub nie, w tej samej obudowie, aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, lub posiadające zegar ex 8528Urządzenia odbiorcze dla telewizji (z wyłączeniem odtwarzaczy wideo, projektorów wideo i monitorów wideo) nawet zawierające odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku, ale nie z magnetowidem lub odtwarzaczami dźwięku 8712Rowery dwukołowe i inne rowery (także trzykołowe wózki - rowery dostawcze), bezsilnikowe ex 9613Zapalniczki kieszonkowe gazowe jednorazowe Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 października 1998 r. w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których można je stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. (Dz. U. Nr 138, poz. 891) Na podstawie art. 197 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Generalne zabezpieczenie, o którym mowa w art. 197 § 1 Kodeksu celnego, może być stosowane w następujących procedurach celnych: 1) dopuszczenia do obrotu, 2) tranzytu, 3) składu celnego, 4) przetwarzania pod kontrolą celną, 5) odprawy czasowej, 6) uszlachetniania czynnego. 2. Zabezpieczenie ryczałtowe, o którym mowa w art. 197 § 1 Kodeksu celnego, może być stosowane w procedurze uszlachetniania czynnego podlegającego systemowi zawieszeń. § 2. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego, zwana dalej "wnioskodawcą", składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania albo ze względu na miejsce objęcia towarów procedurą celną. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać: 1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy, 2) procedurę celną lub procedury celne, w których będzie stosowane generalne zabezpieczenie lub zabezpieczenie ryczałtowe, 3) organy celne, na których obszarze właściwości miejscowej wnioskodawca zamierza korzystać z pozwolenia, 4) wysokość generalnego zabezpieczenia, oszacowaną zgodnie z art. 198 § 2 Kodeksu celnego, lub wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, ustaloną w sposób określony w § 10 ust. 1, 5) wcześniej wydane pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) dokument potwierdzający prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, 2) oświadczenie podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, o dokonywaniu przez wnioskodawcę systematycznie przywozu lub wywozu towarów co najmniej od roku, z zastrzeżeniem ust. 4, 3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacyjnego REGON, 4) decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług, 6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy: a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenie społeczne, 7) oświadczenie podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 8) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 9) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe, 10) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego - oświadczenie o wysokości zabezpieczeń złożonych w celu zagwarantowania pokrycia kwot wynikających z długów celnych, w stosunku do towarów przywiezionych przez wnioskodawcę i objętych procedurą, o której mowa w § 1 ust. 2, w okresie ostatnich sześciu miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek. 4. Jeżeli wnioskodawcą jest agencja celna, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie jest wymagane. § 3. 1. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3, powinny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach, chyba że zostały wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek. W takim przypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty. 2. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku. 3. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 6, 8 i 9, powinny być sporządzone nie wcześniej niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku. 4. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego ma obowiązek niezwłocznie informować organ celny o każdej zmianie danych zawartych we wniosku oraz w załączonych dokumentach. § 4. 1. Pozwolenie na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego, zwane dalej "pozwoleniem", określa w szczególności: 1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy, 2) procedurę celną lub procedury celne, w których może być stosowane generalne zabezpieczenie lub zabezpieczenie ryczałtowe, 3) organy celne, na których obszarze właściwości miejscowej wnioskodawca może korzystać z pozwolenia, 4) wysokość generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem § 10 ust. 2. W wypadku zgody na korzystanie z pozwolenia przed więcej niż jednym organem celnym wysokość zabezpieczenia określa się również dla każdego organu odrębnie, przy czym suma kwot zabezpieczenia określonego dla poszczególnych organów celnych odpowiada kwocie całego zabezpieczenia. 2. Pozwolenie jest wydawane w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje wnioskodawca, a drugi jest zatrzymywany przez organ celny, który je wydał. § 5. 1. Generalne zabezpieczenie lub zabezpieczenie ryczałtowe, w wysokości określonej w pozwoleniu, należy złożyć w ciągu miesiąca od dnia otrzymania tego pozwolenia do organu celnego, który wydał pozwolenie. 2. Na uzasadniony wniosek termin, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony nie więcej niż o trzy miesiące. 3. W wypadku złożenia zabezpieczenia z określonym terminem ważności należy najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie. § 6. 1. Organ celny, przyjmując zabezpieczenie, wydaje wnioskodawcy: 1) potwierdzenie złożenia generalnego zabezpieczenia, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia, lub 2) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia ryczałtowego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia, - w ilości odpowiadającej liczbie urzędów celnych, na których obszarze właściwości miejscowej wnioskodawca może korzystać z pozwolenia. 2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia. 3. Osoba, której wydano potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, kwituje jego przyjęcie na pozwoleniu. 4. Osoba, której wydano potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, przedstawia je w chwili zgłoszenia towarów do objęcia ich procedurą celną, wymagającą złożenia zabezpieczenia, w urzędzie celnym, w którym będzie korzystać z pozwolenia. § 7. 1. Z pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego można korzystać tylko po przedstawieniu we właściwym urzędzie celnym potwierdzenia, o którym mowa w § 6 ust. 1. 2. Na potwierdzeniu złożenia generalnego zabezpieczenia funkcjonariusz celny odnotowuje powstanie oraz wykonanie zobowiązań objętych tym zabezpieczeniem. § 8. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie organ celny może je zmienić, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się temu i przemawia za tym słuszny interes wnioskodawcy. § 9. 1. Organ celny cofa pozwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli osoba, której wydano pozwolenie: 1) nie dochowa warunku wynikającego z procedury celnej, której dotyczy pozwolenie, lub 2) popadnie w zwłokę w zapłacie kwoty wynikającej z długu celnego, lub 3) przestanie spełniać co najmniej jeden z wymogów określonych w art. 197 § 2 Kodeksu celnego, lub 4) nie złoży generalnego zabezpieczenia lub zabezpieczenia ryczałtowego w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1 albo ust. 2, lub 5) najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu ważności zabezpieczenia nie udokumentuje przedłużenia jego ważności albo nie złoży nowego zabezpieczenia, lub 6) nie dokona aktualizacji wysokości zabezpieczenia ryczałtowego w ciągu miesiąca po upływie trzymiesięcznego okresu, o którym mowa w § 10 ust. 2. 2. Organ celny nie cofa pozwolenia, jeżeli uchybienia, o których mowa w ust. 1, są nieznaczne albo gdy działanie lub zaniechanie osoby korzystającej z pozwolenia nie spowodowało uszczuplenia dochodów budżetu państwa w kwocie przekraczającej równowartość 2000 ECU. 3. Organ celny, który wydał decyzję o cofnięciu pozwolenia, niezwłocznie zawiadamia o tej decyzji organy celne, na których obszarze właściwości miejscowej osoba, której wydano pozwolenie, mogła z niego korzystać. § 10. 1. Jeżeli osoba wnioskująca o wydanie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego stosowała procedurę uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń w okresie ostatnich sześciu miesięcy, wysokość zabezpieczenia ryczałtowego określa się, dzieląc przez sześć sumę kwot należności celnych zabezpieczonych w tym okresie przez wnioskodawcę w związku ze stosowaniem tej procedury celnej. 2. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego jest obowiązana do aktualizowania wysokości tego zabezpieczenia co trzy miesiące. 3. Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego nie udziela się osobie, która nie stosowała procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń przez okres ostatnich sześciu miesięcy. § 11. Pozwolenia wydane na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów pozostają w mocy i są stosowane w trybie i na zasadach określonych w przepisach, na których podstawie zostały wydane. § 12. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1997 r. w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których można je stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego (Dz. U. Nr 145, poz. 973). § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. (poz. 891) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 karta nr 1 Ilustracja karta nr 2 ADNOTACJE URZĘDOWE O STANIE WYKORZYSTANIA GENERALNEGO ZABEZPIECZENIA Powstanie zobowiązaniaWykonanie zobowiązania data adnotacjirodzaj zobowiązaniakwotapodpis oraz odcisk datownikadata adnotacjisposób wykonania zobowiązaniakwotapodpis oraz odcisk datownika Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 5 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nagród Prezesa Rady Ministrów za rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz działalność naukową i naukowo-techniczną. (Dz. U. Nr 138, poz. 892) Na podstawie art. 36a ustawy z dnia 12 września 1990 r. o tytule naukowym i stopniach naukowych (Dz. U. Nr 65, poz. 386 i z 1997 r. Nr 43, poz. 272) oraz art. 12 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie nagród Prezesa Rady Ministrów za rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz działalność naukową i naukowo-techniczną (Dz. U. Nr 47, poz. 295) w § 1 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Wysokość nagród, o których mowa w ust. 2, podwyższa się corocznie o kwotę wynikającą ze wskaźnika inflacji przyjętego w założeniach do projektu budżetu państwa na dany rok." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 9 listopada 1998 r. w sprawie określenia wzoru formularza oświadczenia o stanie majątkowym składanego przez radnych. (Dz. U. Nr 138, poz. 893) Na podstawie art. 24h ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór formularza oświadczenia o stanie majątkowym składanego przez radnych, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1998 r. (poz. 893) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 5 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, organizacji i trybu działania Komisji Egzaminacyjnej powołanej dla sprawdzenia tych kwalifikacji oraz wzoru świadectwa stwierdzającego te kwalifikacje i wymagania. (Dz. U. Nr 138, poz. 894) Na podstawie art. 81 ust. 3 pkt 4 i 4a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, organizacji i trybu działania Komisji Egzaminacyjnej powołanej dla sprawdzenia tych kwalifikacji oraz wzoru świadectwa stwierdzającego te kwalifikacje i wymagania (Dz. U. Nr 114, poz. 734) w § 2 w ust. 2 w pkt 4 wyrazy "w zakresie rachunkowości" zastępuje się wyrazami "o specjalizacji rachunkowość". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 2 września 1998 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobów bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów zawierających azbest. (Dz. U. Nr 138, poz. 895) Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Bezpieczne użytkowanie wyrobów zawierających azbest, które posiadają gęstość objętościową większą niż 1000 kg/m3, możliwe jest po stwierdzeniu braku widocznych uszkodzeń, mogących stwarzać warunki dla emisji azbestu do otoczenia. 2. Właściciele lub zarządcy obiektów i urządzeń budowlanych z zabudowanymi wyrobami zawierającymi azbest dokonują przeglądu technicznego tych wyrobów, z którego powinni sporządzić w dwóch egzemplarzach ocenę stanu i możliwości ich bezpiecznego użytkowania. Wzór oceny stanu i możliwości bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 3. Jeden egzemplarz oceny, o której mowa w ust. 2, należy złożyć do właściwego terenowego organu nadzoru budowlanego w terminie do dnia 31 marca 1999 r. Drugi egzemplarz oceny właściciel lub zarządca, o którym mowa w ust. 2, przechowuje łącznie z dokumentacją obiektu lub urządzenia. 4. Przeglądów stanu technicznego obiektów i urządzeń budowlanych z zabudowanymi wyrobami zawierającymi azbest należy dokonywać zgodnie z przepisami prawa budowlanego. § 2. 1. Celem bezpiecznego użytkowania wyrobów zawierających azbest należy: 1) zabezpieczyć wyroby zawierające azbest, nie zakwalifikowane do wymiany lub naprawy w ocenie, o której mowa w § 1 ust. 2, przez: a) zabudowę (zamknięcie) przestrzeni, w której znajdują się wyroby zawierające azbest, szczelną przegrodą bez naruszenia samego wyrobu, b) pokrywanie urządzeń budowlanych, instalacji przemysłowych lub powierzchni zawierających azbest szczelną powłoką z głęboko penetrujących środków wiążących azbest, posiadających odpowiednią aprobatę techniczną, 2) przy pracach zabezpieczających wyeliminować jakąkolwiek obróbkę mechaniczną. 2. Dopuszcza się oddzielenie powierzchni wyrobów zawierających azbest przez nałożenie szczelnej warstwy materiału nie zawierającego tego surowca. § 3. 1. Prace polegające na usuwaniu lub naprawie wyrobów zawierających azbest mogą być wykonywane wyłącznie przez wykonawców posiadających odpowiednie wyposażenie techniczne do prowadzenia takich prac oraz zatrudniających pracowników przeszkolonych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przy usuwaniu i wymianie materiałów zawierających azbest. Wykonawcy prac powinni posiadać zezwolenie na prowadzenie działalności, w wyniku której powstają odpady niebezpieczne. 2. Prace przy naprawie wyrobów zawierających azbest w obiektach i urządzeniach budowlanych lub prace mające na celu jego usunięcie z obiektu lub urządzenia budowlanego powinny być poprzedzone zgłoszeniem tego faktu właściwemu terenowemu organowi nadzoru budowlanego. § 4. 1. Wszystkie wyroby zawierające azbest, które posiadają gęstość objętościową mniejszą niż 1000 kg/m3, oraz wyroby zawierające azbest, zakwalifikowane zgodnie z oceną, o której mowa w § 1 ust. 2, do wymiany na skutek nadmiernego zużycia powinny być usunięte na koszt właściciela obiektu lub urządzenia budowlanego. 2. Usuwane wyroby zawierające azbest powinny być zastąpione wyrobami nie zawierającymi tego surowca. § 5. 1. Wykonawca prac, polegających na naprawie lub usuwaniu wyrobów zawierających azbest z obiektów i urządzeń budowlanych, zobowiązany jest do: 1) izolowania od otoczenia obszaru prac przez stosowanie odpowiednich osłon, 2) ogrodzenia terenu prac z zachowaniem bezpiecznej odległości od traktów komunikacyjnych dla osób pieszych, nie mniejszej niż 1 m przy stosowaniu osłon, 3) umieszczeniu tablic ostrzegawczych o treści: "Uwaga! Zagrożenie azbestem", "Osobom nie upoważnionym wstęp wzbroniony", 4) zastosowania odpowiednich środków technicznych celem zmniejszenia emisji włókien azbestu. 2. Prace związane z usuwaniem azbestu lub wyrobów zawierających azbest muszą być prowadzone w taki sposób, żeby wyeliminować uwalnianie azbestu lub co najmniej zminimalizować pylenie do dopuszczalnych wartości stężeń w powietrzu regulowanych przepisami szczególnymi. Zapewnienie tego wymaga: 1) nawilżania wodą wyrobów zawierających azbest przed ich usuwaniem lub demontażem i utrzymywania w stanie wilgotnym przez cały czas pracy, 2) demontażu całych wyrobów (płyt, rur, kształtek) bez jakiegokolwiek uszkadzania, tam gdzie jest to technicznie możliwe, 3) odspajania materiałów trwale związanych z podłożem przy stosowaniu wyłącznie narzędzi ręcznych lub wolnoobrotowych, wyposażonych w miejscowe instalacje odciągające powietrze. 3. Wykonawca prac związanych z usuwaniem wyrobów zawierających azbest z obiektów i urządzeń budowlanych zobowiązany jest do składowania wszystkich zdemontowanych wyrobów oraz ich części w opakowaniach, w osobnym pomieszczeniu zabezpieczonym przed dostępem osób niepowołanych. Materiały te powinny być opakowane w folię o grubości nie mniejszej niż 0,2 mm i oznakowane zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia. Po zakończeniu prac miejsca składowania odpadów należy oczyścić z ewentualnych pozostałości azbestu. 4. Wykonawca prac polegających na usunięciu wyrobów zawierających azbest z obiektów i urządzeń budowlanych o łącznej powierzchni usuwanych materiałów powyżej 500 m2 zobowiązany jest do udowodnienia prawidłowego wykonania prac i wykazania braku zanieczyszczenia azbestem miejsc wykonywania robót przez przedstawienie wyników pomiarów stężeń pyłów azbestu. Wyniki te powinny być przedstawione właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego lub urządzenia budowlanego, zlecającemu pracę usuwania wyrobów zawierających azbest, oraz Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wyniki pomiarów powinny być przechowywane przez właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego przez okres co najmniej 5 lat. 5. Po wykonaniu prac polegających na usunięciu wyrobów zawierających azbest o łącznej powierzchni nie przekraczającej 500 m2 z obiektów i urządzeń budowlanych wykonawca prac ma obowiązek złożenia właścicielowi lub zarządcy obiektu budowlanego lub urządzenia budowlanego pisemnego oświadczenia, że prace te zostały wykonane z zachowaniem właściwych przepisów technicznych i sanitarnych, a cały teren robót został prawidłowo oczyszczony z azbestu. Oświadczenie właściciel lub zarządca obiektu budowlanego lub urządzenia budowlanego powinien przechowywać przez okres co najmniej 5 lat. § 6. Prace polegające na usuwaniu lub naprawie wyrobów zawierających azbest w zakładach lub warsztatach zamkniętych powinny być wykonywane przez pracowników przeszkolonych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przy usuwaniu i wymianie materiałów zawierających azbest. § 7. 1. Przygotowanie wyrobów i odpadów zawierających azbest do przewiezienia na miejsce składowania należy wykonać w sposób eliminujący emisję włókien azbestowych do powietrza przez: 1) szczelne opakowanie w folię polietylenową wyrobów i odpadów o gęstości objętościowej większej niż 1000 kg/m3, 2) umieszczenie w workach z folii polietylenowej i szczelne zamknięcie pyłu azbestowego oraz wyrobów i odpadów o gęstości objętościowej mniejszej niż 1000 kg/m3, a następnie umieszczenie worków w opakowaniu zbiorczym z folii, lub przez zestalenie tych wyrobów przy użyciu cementu i po utwardzeniu szczelne opakowanie w folię polietylenową, 3) utrzymywanie w czasie pakowania wyrobów i odpadów zawierających azbest w stanie wilgotnym. 2. Na opakowaniach z wyrobami i odpadami zawierającymi azbest należy umieścić oznakowanie zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia. § 8. Transport z miejsca usuwania do miejsca składowania zdemontowanych wyrobów i odpadów zawierających azbest oznakowanych zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia odbywa się z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 1998 r. (poz. 895) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Oznakowanie wyrobów i odpadów zawierających azbest Ilustracja 1. Oznakowanie według wyżej zamieszczonego wzoru powinno być umieszczane na opakowaniach lub (w przypadku wyrobów nie opakowanych) na samych wyrobach. 2. Oznakowanie powinno spełniać następujące wymagania: 1) wysokość znaku powinna wynosić co najmniej 5 cm, a szerokość co najmniej 3 cm, 2) górna część powinna zawierać białą literę "a" na czarnym tle; dolna część powinna zawierać czytelny napis koloru białego lub czarnego na czerwonym tle, o treści "UWAGA! ZAWIERA AZBEST! Wdychanie pyłu azbestu stanowi niebezpieczeństwo dla zdrowia! Postępuj zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy!", 3) jeżeli produkt zawiera krokidolit, wyrazy "ZAWIERA AZBEST!" należy zastąpić wyrazami "ZAWIERA AZBEST - KROKIDOLIT!", 4) jeżeli oznaczenie jest w formie nadruku bezpośrednio na produkcie, wystarczające jest oznaczenie jednokolorowe na kontrastującym kolorze tła, 5) oznakowanie odpadów różni się od oznakowania wyrobów dopiskiem "Odpady". 3. Oznakowanie opakowań powinno mieć formę etykiety, trwale przytwierdzonej do opakowania, lub bezpośredniego nadruku na opakowaniu. 4. Wyroby nie opakowane, zawierające azbest, powinny mieć oznakowanie w formie etykiety, trwale przytwierdzonej do wyrobu, lub bezpośredniego nadruku na wyrobie. 5. Etykiety i napisy na nich zamieszczone oraz nadruki powinny być trwałe (nie ulegające zniszczeniu, zwłaszcza pod wpływem warunków atmosferycznych i czynników mechanicznych). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 7 października 1998 r. w sprawie ustanowienia dodatkowych kontyngentów na wywóz niektórych odpadów, złomu żeliwa i stali oraz metali nieżelaznych w 1998 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 896) Na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 i art. 10 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1998 r. ustanawia się kontyngenty ilościowe na wywóz towarów wymienionych w załączniku do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Kontyngenty ilościowe, o których mowa w § 1, nie dotyczą towarów krajowych wywożonych czasowo na podstawie art. 151 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 3. Rozdysponowanie kontyngentów ilościowych, o których mowa w § 1, następuje proporcjonalnie do wartości obrotów zrealizowanych przez osobę wnioskującą. § 4. Określa się maksymalną ilość towaru, na jaką może być udzielone pozwolenie, w wysokości 10 000 ton. § 5. Na osoby dokonujące wywozu z polskiego obszaru celnego towarów, o których mowa w § 1, nakłada się obowiązek składania sprawozdań z wykorzystania pozwoleń. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 7 października 1998 r. (poz. 896) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH WYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY ILOŚCIOWE PozycjaKod PCNWyszczególnienieWielkość kontyngentu 1234 72047204Odpady i złom żeliwa i stali; wlewki do przetopienia z żeliwa lub stali:200 000 ton 7204 10 00 0- Odpady i złom żeliwny (ECSC) - Odpady i złom ze stali stopowej: 7204 21- - Ze stali nierdzewnej: 7204 21 10 0- - - Zawierającej 8% lub więcej niklu w masie (ECSC) 7204 21 90 0- - - Pozostałe (ECSC) 7204 29 00 0- - Pozostałe 7204 30 00 0- Odpady i złom z ocynowanego żeliwa lub stali (ECSC) - Pozostałe odpady i złom: 7204 41- - Wióry z toczenia, wiórkowania, dłutowania, frezowania, piłowania, pilnikowania, okrawania i tłoczenia, w wiązkach lub nie: 7204 41 10 0- - - Wióry z toczenia, wiórkowania, dłutowania, frezowania, piłowania i pilnikowania (ECSC) - - - Ażury z okrawania lub tłoczenia: 7204 41 91 0- - - - W wiązkach (ECSC) 7204 41 99 0- - - - Pozostałe (ECSC) 7204 49- - Pozostałe: 7204 49 10 0- - - W kawałkach (rozdrobnione) (ECSC) - - - Pozostałe: 7204 49 30 0- - - - W wiązkach (ECSC) - - - - Pozostałe: 7204 49 91 0- - - - - Nie sortowane (ECSC) 7204 49 99 0- - - - - Pozostałe (ECSC) 76027602 00Odpady aluminium i złom: 7602 00 90 0- Złom ex7602 00 90 0Zużyte puszki aluminiowe500 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 12/98. z dnia 3 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 138, poz. 898) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Teresa Dębowska-Romanowska - przewodnicząca Lech Garlicki - sprawozdawca Wiesław Johann Jadwiga Skórzewska-Łosiak Błażej Wierzbowski protokolant: Joanna Szymczak, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Gminy w Starym Czarnowie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) z art. 167 ust. 1 oraz z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. orzeka: Art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) jest zgodny z art. 167 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. i nie jest niezgodny z zasadą sprawiedliwości społecznej wyrażoną w art. 2 Konstytucji. Teresa Dębowska-Romanowska Lech Garlicki Jadwiga Skórzewska-Łosiak Wiesław Johann Błażej Wierzbowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 13 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. (Dz. U. Nr 139, poz. 899) Na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich (Dz. U. Nr 108, poz. 685) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę (Dz. U. Nr 126, poz. 835) § 17 otrzymuje brzmienie: "§ 17. Termin składania wniosków, o których mowa w § 2 ust. 1, w roku akademickim 1998/1999 upływa z dniem 24 listopada 1998 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 21 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. (Dz. U. Nr 139, poz. 900) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się plan rozwoju Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stanowiący załącznik do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (poz. 900) PLAN ROZWOJU ŁÓDZKIEJ SPECJALNEJ STREFY EKONOMICZNEJ 1. Wstęp Plan rozwoju strefy określa w szczególności cele ustanowienia strefy oraz działania, środki techniczne i organizacyjne służące osiągnięciu tych celów, obowiązki zarządzającego dotyczące działań zmierzających do osiągnięcia celów ustanowienia strefy i terminy wykonania tych obowiązków. Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 289 i Nr 135, poz. 913) na podstawie ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna została utworzona w województwie, w którym silnie dominującą branżą gospodarki jest przemysł tekstylny. Na całym świecie, w tym również w Polsce, przemysł lekki, a przede wszystkim przemysł włókienniczy, charakteryzuje się niższymi od przeciętnych poziomami rentowności i płac. Dlatego poziom przychodów z tego przemysłu, przekraczający w województwie łódzkim trzecią część ogółu przychodów z całego sektora przedsiębiorstw, skutkuje gorszym od przeciętnego stanem ekonomicznym i poziomem życia na tym terenie. Dodatkowo na to niekorzystne zjawisko nałożyło się drastyczne ograniczenie produkcji, upadłość wielu przedsiębiorstw oraz masowe zwolnienia pracowników. Częściową kompensatą wymienionych uwarunkowań jest powstanie dużej liczby małych firm prywatnych, działających w branży tekstylnej, wykorzystujących majątek (w dużej mierze zdekapitalizowany) i pracowników po zlikwidowanych lub upadłych przedsiębiorstwach państwowych. Są to jednak w większości małe firmy konfekcyjne, niezdolne do zasadniczej przebudowy gospodarczej regionu. Oczekiwany rozwój gospodarczy województwa łódzkiego można osiągnąć przez zastosowanie specjalnych instrumentów ekonomicznych, które przyciągną dużych inwestorów krajowych i zagranicznych, stosujących nowoczesne technologie, zdolnych do zagospodarowania wolnych terenów oraz powierzchni pozostałych po dawnych gigantach przemysłowych. Instrumentem zapewniającym dywersyfikację produkcji oraz wprowadzenie nowoczesnych technologii, a także wykorzystanie przygotowanej zawodowo kadry i istniejącego w województwie potencjału technicznego jest Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna. Województwo łódzkie ma wiele atutów, które w połączeniu z korzyściami płynącymi z faktu posiadania strefy powinny przyśpieszyć proces przyciągania kapitału. Są to: - centralne położenie województwa w kraju, - duża kolejowa stacja rozrządowo-kontenerowa Łódź-Olechów o zdolności obsługi 200 wagonów na dobę, wykorzystywana obecnie w ok. 50%, - istniejące zaplecze naukowo-badawcze i bankowe, - autostrady A1, A2 i A8, - duże tradycje przemysłowe oraz wieloletnie kontakty handlowe z rynkami wschodnimi, co jest szczególnie ważne w okresie odbudowy rynków zbytu w Rosji i innych krajach, które powstały po rozpadzie byłego ZSRR, - działalność targowo-wystawiennicza, - kilkumilionowy rynek konsumentów. Plan rozwoju strefy prezentuje strategię przyśpieszonego wzrostu gospodarczego pobudzonego bodźcami proinwestycyjnymi. Zasoby dostępne na terenie strefy stanowią majątek obejmujący grunty, budynki i infrastrukturę. Zarządzający, tj. Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. (ŁSSE S.A.), będzie właścicielem znacznej części majątku - poprzez jego objęcie w drodze aportu nieruchomości w zamian za wyemitowane akcje serii C. Nakłady związane z budową zakładów i wyposażeniem technicznym poniosą inwestorzy, natomiast koszt rozwoju infrastruktury poniesie w głównej mierze zarządzający. Działania zarządzającego strefą będą polegały na: - zbywaniu, w drodze przetargu lub rokowań, na rzecz inwestorów prawa własności gruntów i nieruchomości, - udzielaniu inwestorom zezwoleń na prowadzenie działalności w strefie, - wykonywaniu bieżącej kontroli działalności inwestorów, - gospodarowaniu infrastrukturą. Preferowani będą inwestorzy, którzy trwale zwiążą się ze strefą i szybko tworzyć będą nowe miejsca pracy. Potencjalnym inwestorom Wojewódzki Urząd Pracy oraz inne agendy rynku pracy, w porozumieniu z zarządzającym strefą, oferują duże zasoby siły roboczej z możliwością dalszego kształcenia i przekwalifikowania. 2. Cele ustanowienia strefy Celem ustanowienia strefy jest rozwój gospodarczy regionu łódzkiego poprzez wdrażanie rozwiązań stymulujących optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów ludzkich, infrastruktury technicznej i społecznej, znajdujących się na terenie strefy i w całym regionie. 2.1. Cele strategiczne: - zaktywizowanie gospodarcze regionu, zgodnie z programem zrównoważonego rozwoju, większe zróżnicowanie struktury gałęziowo-branżowej, - złagodzenie społecznych i ekonomicznych skutków restrukturyzacji przemysłu lekkiego poprzez tworzenie nowych miejsc pracy, - rozwój dziedzin produkcji i usług będących nośnikami postępu technicznego (nowoczesne techniki i technologie), - pełne wykorzystanie istniejącego zaplecza naukowo-badawczego i potencjału intelektualnego, - położenie szczególnego nacisku na rozwój przetwórstwa rolno-spożywczego na terenach podstref usytuowanych w gminach o charakterze rolniczym, - efektywne zagospodarowanie infrastruktury technicznej, - wspieranie funkcjonujących podmiotów gospodarczych na terenie regionu łódzkiego. 2.2. Działania: - promocja strefy w kraju i za granicą, - rozwój branż wykorzystujących mocne strony regionu, zgodnie ze specyfiką poszczególnych podstref, - preferowanie działalności rozwijającej kooperację z podmiotami działającymi w regionie poza strefą, - dywersyfikacja działalności gospodarczej, - stałe monitorowanie wpływu strefy na środowisko, - wykorzystanie środowiska naukowego do rozwiązywania złożonych problemów ŁSSE. 3. Środki techniczne Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna jest strefą rozproszoną, zlokalizowaną w całości w województwie łódzkim, i składa się z czterech podstref: 1) Podstrefa Łódź 77,1 ha w tym: • kompleks "Centrum" 13,1 ha • kompleks "Dąbrowa" 3,5 ha • kompleks "Nowy Józefów-Srebrna" 60,5 ha 2) Podstrefa Zgierz 32,2 ha w tym: • kompleks "Boruta" 24,2 ha • kopleks "Rudunki" 8,0 ha 3) Podstrefa Ozorków 32,2 ha 4) Podstrefa Pabianice 67,4 ha w tym: • kompleks "Porszewice" 29,2 ha • kompleks "Ksawerów" 38,2 ha ______ Całkowity obszar strefy wynosi 208,9 ha 3.1. Infrastruktura Tereny objęte Łódzką Specjalną Strefą Ekonomiczną charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem, co umożliwia koncentrowanie preferowanych branż przemysłowych w rejonach, które będą dla nich najbardziej odpowiednie. Mają zróżnicowaną dostępność do mediów, toteż wymagają zróżnicowanych nakładów finansowych na realizację zadań inwestycyjnych (związanych głównie z zasilaniem w energię elektryczną i gaz), warunkujących prowadzenie działalności gospodarczej przez inwestorów. 3.2. Podstrefa ŁÓDŻ 3.2.1. Kompleks "Centrum" Kompleks Centrum podstrefy Łódź jest obszarem gęsto zabudowanym. Położony jest na obrzeżu centrum miasta Łodzi, na terenach b. zakładów "Uniontex" pomiędzy ulicami: Tymienieckiego, Targową, Fabryczną i Magazynową. Obejmuje powierzchnię 13,1 ha, z czego drogi i parkingi zajmują ok. 33 tys. m2, a powierzchnia zabudowana - 26,2 tys. m2. Preferowany przemysł: elektroniczny, mechaniki precyzyjnej, spożywczy, produkcja opakowań. Cechą charakterystyczną obszaru jest ogromna kubatura istniejących obiektów, w przeważającej części z ubiegłego wieku, o wysokim stopniu zużycia. Znaczna część tych obiektów jest objęta rejestrem zabytków, tak więc wyburzenia czy modernizacje będą wymagały zgody konserwatora zabytków. Na tym terenie rośnie znaczna ilość dużych drzew liściastych objętych ochroną. a) Energia elektryczna Szacuje się, że przy maksymalnym zapełnieniu kompleksu zapotrzebowanie na energię elektryczną wyniesie ok. 3,7 MW. Istniejąca sieć energetyczna nie zapewnia niezawodnego zasilania, toteż konieczne jest przeprowadzenie odrębnego kabla 15 kV z Rozdzielczego Punktu Zasilania (RPZ), zlokalizowanego przy ul. Milionowej, wraz z rozbudową Głównego Punktu Zasilania (GPZ) i stacji rozdzielczej. b) Ciepło Istniejąca na terenie kompleksu sieć ciepłownicza nie nadaje się do dalszej eksploatacji. Ustalono, na podstawie przeprowadzonych szacunków kosztorysowych, że najbardziej opłacalnym źródłem energii cieplnej będzie gaz ziemny. Pełne pokrycie zapotrzebowania na gaz wymaga budowy gazociągu średniego ciśnienia długości 1,3 km. c) Woda Otaczające kompleks ulice są wyposażone w miejską sieć wodociągową, która zapewnia dostawy wody w pełni pokrywające zapotrzebowanie. W ul. Tymienieckiego znajduje się przewód # 300 mm, w ul. Targowej # 100 mm, w ul. Fabrycznej # 100 mm i # 350 mm. Ponadto na terenie kompleksu "Centrum" znajduje się studnia głębinowa górnokredowa. Rozmieszczone co kilkadziesiąt metrów hydranty przeciwpożarowe zapewniają również niezbędne ilości wody na wypadek pożaru. d) Gaz W najbliższym otoczeniu kompleksu "Centrum" istnieje wyłącznie sieć niskiego ciśnienia. W ul. Tymienieckiego znajduje się przewód o średnicy nominalnej Dn = 150 mm, w ul. Targowej Dn = 250 mm i w ul. Fabrycznej Dn = 150 mm. Powyższa sieć zapewnia pełne pokrycie potrzeb. e) Ścieki W rejonie kompleksu istnieje system kanalizacji ogólnospławnej, która zapewnia odprowadzenie wszystkich ścieków. f) Komunikacja Kompleks "Centrum" ma dogodne połączenia drogowe z głównymi arteriami miasta, a ich stan techniczny wymaga stosunkowo niewielkich remontów. W bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu znajduje się czynna bocznica kolejowa, która może również obsługiwać inwestorów kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą, niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. Polskiej Telefonii Komórkowej (PTK) "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.2.2. Kompleks "Dąbrowa" Kompleks "Dąbrowa" podstrefy Łódź jest terenem nie zabudowanym. Leży we wschodniej części Łodzi, na terenie dzielnicy przemysłowej Dąbrowa. Od północy przylega do ul. Dostawczej, od wschodu do ul. Puszkina. Obejmuje powierzchnię 3,5 ha, w tym przewidywana powierzchnia zabudowy wynosi 6,2 tys. m2. Preferowany przemysł: elektroniczny, elektrotechniczny lub o podobnym charakterze. a) Energia elektryczna Kompleks "Dąbrowa" może być zasilany energią elektryczną z dwóch źródeł: ze stacji transformatorowo-rozdzielczej 110/15 kV lub z takiej samej rozdzielni RPZ "EC-IV". W pierwszym przypadku konieczne byłoby ułożenie kabla 15 kV długości ok. 700 m.b., w drugim przypadku - kabla 15 kV długości 1300 m.b. b) Ciepło Ciepło będzie dostarczane z Elektrociepłowni IV za pośrednictwem miejskiej sieci wody gorącej, która zapewnia pokrycie potrzeb kompleksu. c) Woda Znajdująca się na terenie kompleksu "Dąbrowa" sieć wodociągowa: w ul. Dostawczej wodociąg # 200 mm zasilany z magistrali w ul. Puszkina # 1000 mm w pełni zaspokaja potrzeby planowanych inwestycji, włączając w to również niezbędną ilość wody dla ochrony przeciwpożarowej. d) Gaz Gaz może być dostarczany z istniejącego w ul. Dostawczej gazociągu o średnicy nominalnej Dn = 200 mm i wydajności 600 Nm3/h. Wielkość ta kilkakrotnie przekracza przewidywane potrzeby kompleksu. e) Ścieki Istniejący system kanałów sanitarnych i deszczowych zapewnia odbiór wszystkich ścieków. f) Komunikacja Istniejący system dróg zapewnia dogodny dojazd do kompleksu, a ich stan techniczny nie wymaga nakładów inwestycyjnych. W odległości od 0,3 km do 1,5 km znajduje się kilka czynnych bocznic kolejowych, które mogą obsługiwać inwestorów kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.2.3. Kompleks "Nowy Józefów-Srebrna" Kompleks Nowy Józefów-Srebrna jest terenem nie zabudowanym. Leży częściowo na terenie miasta Łodzi, a częściowo na terenie Konstantynowa. Obejmuje powierzchnię 60,5 ha. Obszar przeznaczony do zabudowy wynosi 108 tys. m2. Preferowany przemysł: elektromaszynowy, materiałów budowlanych, produkcja opakowań. a) Energia elektryczna Na terenie omawianego kompleksu i w jego bezpośrednim sąsiedztwie przebiega wiele linii 15 kV, które zapewniają dostawy energii dla pierwszych inwestorów. Docelowy pobór mocy wymaga budowy niezależnego kabla z GPZ 110/15 kV wzdłuż ul. Nowy Józefów długości ok. 1,7 km. b) Ciepło W sąsiedztwie kompleksu nie ma żadnej ciepłowni, toteż optymalnym źródeł grzewczym będzie gaz ziemny lub paliwa płynne. c) Woda Głównym źródłem dostaw wody będzie istniejąca w ul. Maratońskiej magistrala wodociągowa # 600 mm wraz z odgałęzieniem # 300 mm, prowadzącym do ul. Józefów. Oba przewody leżą w bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu, a ich wydajność znacznie przekracza zapotrzebowanie. Konieczna jest budowa sieci rozprowadzającej wodę do poszczególnych inwestorów kompleksu, realizowana na ich koszt. d) Gaz Dostawy gazu będą realizowane z istniejącego w ul. Maratońskiej gazociągu średniego ciśnienia o średnicy nominalnej Dn = 225 mm. Gazociąg ten jest zasilany ze stacji redukcyjnej 10 położonej w sąsiedztwie skrzyżowania ul. Maratońskiej z ul. Sanitariuszek. Deklarowane przez Mazowieckie Zakłady Gazownicze dostawy gazu w pełni pokrywają przewidywane potrzeby kompleksu. e) Ścieki Ścieki sanitarne i technologiczne będą odprowadzane już istniejącymi kolektorami sanitarnymi: w ul. Maratońskiej kolektorem o przekroju D = 1,0 × 1,75 m oraz w ulicy bez nazwy kolektorem o przekroju D = 1,80 × 1,75 m. Położenie obu kolektorów stwarza dogodne warunki do rozprowadzenia sieci kanalizacyjnej i sanitarnej po terenie całego kompleksu. Wszystkie wody opadowe będą odprowadzane do kanału o przekroju D = 2,5 × 2,0 m znajdującego się w ul. Maratońskiej. f) Komunikacja W sąsiedztwie kompleksu przebiegają dwie ważne arterie komunikacyjne: ul. Łódzka w Konstantynowie (droga krajowa nr 710) i ul. Maratońska w Łodzi, zapewniające dogodne warunki dojazdu zarówno do Łodzi, jak i do Konstantynowa. Dla zapewnienia dojazdu z kompleksu do dróg regionalnych konieczne będzie wybudowanie nowej drogi łączącej obie wymienione arterie. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się, obecnie nieczynna, bocznica kolejowa. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.3. Podstrefa ZGIERZ 3.3.1. Kompleks "Boruta" Kompleks "Boruta" w Zgierzu został zlokalizowany na wydzielonych terenach Zakładów Przemysłu Barwników (ZPB) "Boruta" S.A. w ich południowo-wschodniej części, przylegającej do ul. Konstantynowskiej (droga wojewódzka). Jest to teren zabudowany, obejmujący powierzchnię 24,2 ha, z czego do zabudowy przewiduje się 48,4 tys. m2. Preferowany przemysł: chemiczny, rolno-spożywczy i farmaceutyczny. a) Energia elektryczna Dostawy energii elektrycznej realizowane będą z istniejącej na terenie ZPB "Boruta" S.A. stacji transformatorowej o mocy 110/15 kV. b) Ciepło Ogrzewanie może pochodzić z systemu grzewczego ZPB "Boruta" S.A. Alternatywą może być ogrzewanie gazem ziemnym lub paliwami płynnymi. c) Woda Istniejąca na terenie ZPB "Boruta" S.A. sieć wodociągowa ma znaczne nadwyżki wody, w pełni pokrywające przewidywane zapotrzebowanie inwestorów kompleksu. d) Gaz Zapewnienie dostaw gazu wymaga budowy stacji redukcyjnej 1° oraz rurociągu przesyłowego średniego ciśnienia o średnicy nominalnej Dn = 225 mm o długości ok. 2 km. e) Ścieki Ścieki sanitarne i technologiczne odprowadzane będą, poprzez istniejący system kanalizacyjny ZPB "Boruta" S.A., do nowo wybudowanej miejskiej oczyszczalni ścieków. Wody opadowe będą odprowadzane do rzeki Sokołówki, przebiegającej w odległości ok. 200 m na południe od granicy kompleksu. f) Komunikacja Istnieje konieczność budowy odrębnej drogi dojazdowej o długości ok. 850 m. W bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu znajduje się bocznica kolejowa ZPB "Boruta" S.A., która może obsługiwać inwestorów kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.3.2. Kompleks "Rudunki" Kompleks "Rudunki" jest terenem nie zabudowanym. Zlokalizowany jest w północno-wschodniej części Zgierza po obu stronach ul. Stępowizna, w bezpośrednim sąsiedztwie Zakładów Urządzeń i Elementów Technicznych Przemysłu Lekkiego "ZUT". Obejmuje powierzchnię 8 ha, z czego do zabudowy przewiduje się 14,2 tys. m2. Preferowany przemysł: metalowy, maszynowy, materiałów i narzędzi budowlanych. a) Energia elektryczna Dostawy energii wymagają ułożenia kabla 10 kV długości około 500 m z pobliskiego GPZ. b) Ciepło Energia cieplna może być dostarczana z Zakładów Urządzeń i Elementów Technicznych Przemysłu Lekkiego "ZUT". Alternatywą może być ogrzewanie gazowe lub paliwami płynnymi. c) Woda Istniejący w ul. Szczawińskiej przewód Ф 100 mm nie zapewnia potrzebnych dostaw wody. Konieczna będzie budowa 4 km nowej magistrali wodociągowej, co najmniej Ф 300 mm, od stacji wodociągowej przy ul. Ciosnowskiej. d) Gaz Gaz może być doprowadzany gazociągiem wysokiego ciśnienia o przekroju Dn = 300 mm, biegnącym w odległości ok. 600 m na północ od kompleksu, lub bezpośrednio z przewodu średniego ciśnienia o przekroju Dn = 200 mm, znajdującego się w ul. Przygranicznej. Wariant pierwszy wymaga budowy stacji redukcyjnej 1° oraz ułożenia przewodu Dn = 150 mm o długości 800 m.b., wariant drugi - budowy gazociągu Dn = 150 mm o długości ok. 1,5 km. Oba rozwiązania zapewniają dostawy gazu kilkakrotnie przekraczające zapotrzebowanie. Wybór wariantu będzie wynikiem negocjacji zarządzającego, dostawcy gazu i władz lokalnych. e) Ścieki Ścieki odprowadzane będą do systemu kanalizacji miejskiej. f) Komunikacja Dojazd do kompleksu "Rudunki" wymaga budowy drogi długości 320 m.b., poprzez teren Zakładu "Polopren" Spółka z o.o. Budowa powyższej drogi przewidziana jest w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się czynna bocznica kolejowa, która może obsługiwać inwestorów kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.4. Podstrefa OZORKÓW Podstrefa "Ozorków" jest terenem nie zabudowanym. Obejmuje powierzchnię 32,2 ha, z czego do zabudowy przewiduje się 60,8 tys. m2. Preferowany przemysł: spożywczy, przetwórstwa owocowo-warzywnego, opakowań, części i akcesoriów samochodowych, papierniczy. Podstrefa "Ozorków" leży w południowej części Ozorkowa w bezpośrednim sąsiedztwie linii kolejowej - po jej wschodniej stronie. Od południa i południowego wschodu podstrefa przylega do ul. Adamówek. W bezpośrednim sąsiedztwie podstrefy znajduje się stacja wodociągów miejskich. Przez północną część podstrefy przebiega rurociąg # 400 mm, zasilający stację wodociągową ze studni zlokalizowanych w dolinie rzeki Bzury. a) Energia elektryczna W sąsiedztwie podstrefy znajdują się dwie stacje transformatorowe: przy ul. Nowe Miasto (A), przy ul. Armii Krajowej (B), których rezerwy mocy wynoszące odpowiednio: 1000 kW i 2000 kW nie pokrywają docelowych potrzeb podstrefy. Zapewnienie potrzebnej ilości energii wymaga ułożenia 2,8 km kabla 15 kV, o dostosowanym do potrzeb przekroju, z GPZ zlokalizowanego w północnej części miasta. b) Ciepło W najbliższym otoczeniu podstrefy nie ma żadnej ciepłowni, w związku z czym najbardziej racjonalnym rozwiązaniem będzie zastosowanie do celów grzewczych gazu ziemnego lub paliw płynnych. c) Woda Wodociągi w Ozorkowie dysponują znacznymi rezerwami. Zasilanie podstrefy wodą wymaga jedynie budowy przewodu # 300 mm w ul. Staszica, a następnie połączenia go przewodem, poprowadzonym poprzez podstrefę, z istniejącym w ul. Adamówek przewodem # 100 mm. d) Gaz Zasilanie gazem wymaga ułożenia 2,3 km przewodu gazowego do przewodu średniego ciśnienia Dn = 225 mm, zlokalizowanego w ul. Zgierskiej. Znajdująca się na terenie Ozorkowa stacja redukcyjna 1° zapewnia znacznie większe dostawy gazu od szacowanych potrzeb. e) Ścieki Istniejący w Ozorkowie system kanalizacji może zaspokoić potrzeby pierwszych inwestorów. Docelowy odbiór ścieków wymaga odpowiedniej do potrzeb rozbudowy sieci kanalizacyjnej. Analogiczne uwarunkowania dotyczą systemu kanalizacji deszczowej. f) Komunikacja Omawiana podstrefa leży na obrzeżu miasta, poza układem drogowym o znaczeniu regionalnym. Obecne połączenie podstrefy z ulicą Adamówek prowadzące do drogi krajowej nr 1 jest nie przystosowane do bardziej intensywnego ruchu, a w szczególności do intensywnego ruchu towarowego. Zachodzi więc konieczność rozbudowy układu drogowego. Zakres inwestycji będzie uzależniony od liczby inwestorów ulokowanych w podstrefie. Na granicy podstrefy znajduje się stacja PKP Ozorków, wyposażona w bocznicę kolejową, zdolną do obsługi inwestorów kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. zapewnia każdą niezbędną ilość przyłączy telekomunikacyjnych. Podstrefa znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. oraz Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.5. Podstrefa PABIANICE 3.5.1. Kompleks "Porszewice" Kompleks "Porszewice" jest terenem nie zabudowanym. Obejmuje powierzchnię 29,2 ha, z czego do zabudowy przewiduje się ok. 50,0 tys. m2. Preferowany przemysł: rolno-spożywczy, kosmetyczny, techniki medycznej, części i akcesoriów samochodowych i inny. Kompleks zlokalizowany został wzdłuż drogi krajowej nr 711, w północnym rejonie gminy Pabianice, przy granicy z Konstantynowem. a) Energia elektryczna W pierwszym etapie kompleks może być zasilany energią elektryczną, w ograniczonym zakresie, z istniejącej w sąsiedztwie trafostacji 15/04 kV. Docelowe rozwiązanie będzie wymagało wybudowania niezależnej stacji transformatorowej 110/15 kV w rejonie skrzyżowania drogi krajowej z rzeką Ner i ułożenia kabla 15 kV długości ok. 3,5 km. b) Ciepło W najbliższym sąsiedztwie nie ma żadnej ciepłowni, w związku z czym najbardziej racjonalnym systemem grzewczym będą kotłownie na paliwo płynne lub piece akumulacyjne. c) Woda Dostawy wody będą realizowane z ujęcia znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie kompleksu. d) Gaz W obecnych warunkach nie ma możliwości zasilania kompleksu gazem ziemnym. e) Ścieki Odprowadzanie ścieków wymaga budowy oczyszczalni i systemu kanalizacyjnego. f) Komunikacja Ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo kompleksu "Porszewice" z drogą krajową nie zachodzi w tym przypadku konieczność podejmowania dodatkowych inwestycji drogowych. Najbliższa linia PKP z czynną bocznicą znajduje się w odległości ok. 7 km od granic kompleksu. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. planuje w 1999 r. budowę kanalizacji teletechnicznych zapewniających każdą niezbędną liczbę numerów. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. i Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 3.5.2. Kompleks "Ksawerów" Kompleks "Ksawerów" jest terenem nie zabudowanym. Obejmuje powierzchnię ogółem 38,2 ha, w tym projektowana powierzchnia zabudowy wynosi ok. 65,0 tys. m2. Preferowany przemysł: spożywczy, przetwórstwo rolno-warzywne, kosmetyczny, farmaceutyczny. Omawiany kompleks leży w granicach gminy Ksawerów, w jej północno-zachodniej części, w odległości ok. 600 m od ul. Rypułtowickiej w Pabianicach oraz w odległości ok. 1,2 km od ul. Łódzkiej (droga krajowa nr 14). Kompleks "Ksawerów" będzie graniczył od południa i zachodu z będącym w budowie Łódzkim Rolno-Spożywczym Rynkiem Hurtowym (ŁRSRH). Wszystkie elementy infrastruktury technicznej muszą uwzględniać potrzeby zabudowy gminy Ksawerów, ŁRSRH i omawianego kompleksu, w związku z czym w kosztach inwestycji partycypować będą trzy ww. podmioty. a) Energia elektryczna Zasilanie kompleksu energią elektryczną wymaga ułożenia kabla 15 kV długości ok. 1,6 km z GPZ zlokalizowanego w Rypułtowicach. b) Ciepło W warunkach omawianego kompleksu najbardziej racjonalnym rozwiązaniem jest zastosowanie ogrzewania gazem ziemnym lub paliwami płynnymi. c) Woda Zaopatrzenie w wodę będzie realizowane z istniejącej w ul. Szkolnej stacji wodociągowej. Przy zapotrzebowaniu przekraczającym wydajność ww. ujęcia, pobór wody może być realizowany z wodociągu miejskiego Pabianic. d) Gaz Gaz może być dostarczany do kompleksu po przedłużeniu o ok. 0,4 km istniejącego w ul. Szkolnej gazociągu średniego ciśnienia o przekroju Dn = 250 mm. e) Ścieki Ścieki odprowadzane będą do systemu kanalizacyjnego miasta Pabianice, a wody opadowe - do istniejących kanałów melioracyjnych. f) Komunikacja Dojazd do kompleksu wymaga budowy 7,2 km drogi krajowej prowadzącej od ul. Pabianickiej w Łodzi do ul. Łaskiej w Pabianicach. Wojewoda Łódzki wystąpił do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej o realizację tej inwestycji w ramach zadania rządowego. Najbliższe dostępne bocznice kolejowe znajdują się na stacji Lublinek w odległości ok. 5,7 km od granic kompleksu, a w odległości ok. 5,5 km jest bocznica zakładów przemysłowych miasta Pabianic. g) Telekomunikacja "Telekomunikacja Polska" S.A. planuje w 1999 r. budowę kanalizacji teletechnicznych zapewniających każdą niezbędną liczbę numerów. Kompleks znajduje się w zasięgu co najmniej dwóch operatorów sieci bezprzewodowych, tj. PTK "Centertel" S.A. i Polskiej Telefonii Cyfrowej Spółki z o.o. 4. Działania prawno-organizacyjne i ekonomiczne 4.1. Warunki prawno-organizacyjne 4.1.1. Zarządzanie strefą Zarządzającym strefą jest Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. z siedzibą w Łodzi. Zarządzający strefą prowadzi działania zmierzające do osiągnięcia celów ustanowienia strefy, zgodnie z planem rozwoju oraz regulaminem strefy, w szczególności przez: 1) promocję strefy, 2) organizowanie rokowań lub przetargów, 3) zbywanie na rzecz inwestorów prawa własności nieruchomości i użytkowania wieczystego gruntów położonych na terenie strefy, 4) gospodarowanie infrastrukturą w sposób ułatwiający podmiotom gospodarczym prowadzenie działalności gospodarczej, 5) podejmowanie wspólnych inicjatyw gospodarczych z innymi podmiotami, 6) działalność gospodarczą na własny rachunek. 4.1.2. Regulamin strefy Regulamin strefy określa sposób wykonywania zarządu strefą przez zarządzającego. W szczególności określa stosunek pomiędzy zarządzającym a przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terenie strefy. 4.1.3. Procedura udzielania zezwoleń Minister Gospodarki powierzył zarządzającemu udzielanie zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywanie bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenie zakresu tej kontroli. Minister Gospodarki, po zasięgnięciu opinii zarządzającego, cofa i zmienia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie. Ustalenie przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, następuje w drodze przetargu lub rokowań zgodnie z procedurą określoną w zarządzeniu Ministra Gospodarki (Monitor Polski z 1997 r. Nr 40, poz. 407). Otrzymanie zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie przynosi następujące korzyści finansowe: 1) przez pierwsze 10 lat - możliwe jest uzyskanie całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego, którego warunkiem jest: a) zainwestowanie co najmniej 2 mln ECU, albo b) zatrudnienie minimum 100 osób, 2) przy niższym poziomie zainwestowania, zwolnieniu podlega dochód w kwocie odpowiadającej wielkości inwestycji, 3) z tytułu zatrudnienia ulgi w podatku dochodowym wynoszą 10% za każdych 10 pracowników zatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz nie mogą przekroczyć 100%, 4) przez pozostały okres funkcjonowania strefy (którą ustanowiono na 20 lat) - obowiązuje 50% ulga podatkowa. Przez cały okres funkcjonowania strefy obowiązuje zwolnienie z podatku od nieruchomości. W przypadku braku prawa do zwolnień inwestorzy mogą stosować podwyższone stawki amortyzacji środków trwałych. 4.2. Warunki prawno-ekonomiczne 4.2.1. Udogodnienia dotyczące procesu inwestowania Zakres udogodnień obejmuje możliwość powierzenia zarządzającemu strefą wykonywania funkcji administracyjnych z zakresu prawa budowlanego i lokalizacji inwestycji. Funkcje te ograniczone są wyłącznie do terenu strefy. Przyjęcie takiego rozwiązania prawnego umożliwia sprawniejsze i szybsze podejmowanie stosownych decyzji i tym samym skraca cykl inwestycyjny. Pełnienie ww. funkcji przez zarządzającego strefą wymaga: - powierzenia zarządzającemu przez właściwych kierowników urzędów rejonowych, za zgodą Wojewody Łódzkiego, wydawania decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, dotyczących prawa budowlanego, - powierzenia zarządzającemu przez właściwych wójtów gmin, za zgodą odpowiednich rad gmin, wydawania decyzji administracyjnych w sprawach ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, - przygotowania planu przestrzennego zagospodarowania obszaru strefy, - przygotowania geodezyjnej mapy numerycznej. 4.2.2. Udostępnienie infrastruktury Dostępna na terenie strefy infrastruktura w istotny sposób umożliwi inwestorom rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej zarówno o charakterze produkcyjnym, jak i usługowym. Przez udostępnienie infrastruktury rozumie się w szczególności: • opracowanie i realizację programu rozwoju infrastruktury, • opracowanie przez zarządzającego planu modernizacji istniejącej infrastruktury, • umożliwienie inwestorom korzystania z infrastruktury na umownych warunkach. 4.2.3. Szkolenia Zaspokojenie oczekiwań inwestorów w zakresie doboru odpowiednio wyszkolonych kadr umożliwi oferta instytucji szkolących, działających w lokalnym środowisku. Zarządzający podejmie następujące działania: • nawiązanie kontaktów z instytucjami szkolącymi i wspomagającymi finansowanie szkoleń, • koordynowanie działalności szkoleniowej, • stymulowanie zmiany profilu nauczania zgodnie z potrzebami inwestorów. 4.2.4. Otoczenie strefy W związku z istotną rolą strefy dla otoczenia w aspekcie ekonomicznym, społecznym oraz kulturowym zarządzający podejmuje: • współpracę z instytucjami biznesowymi miast i gmin w celu rozwijania doradztwa prawnego, organizacyjnego, finansowego i innych usług konsultingowych, • współpracę z władzami miasta, gmin, przedsiębiorstwami i instytucjami w celu tworzenia przyjaznego środowiska dla inwestorów (rozwój mieszkalnictwa, hotelarstwa, bazy turystyczno-wypoczynkowej, komunikacyjnej itp.), • współpracę z instytucjami naukowo-badawczymi w celach opiniodawczych i projektowych dla realizacji priorytetów strefy, • współpracę z instytucjami bankowymi i finansowymi w zakresie finansowego wspierania przedsięwzięć gospodarczych, • współpracę z instytucjami społecznymi i politycznymi, a także mass mediami całego regionu, w celu tworzenia przyjaznego klimatu dla strefy. 5. Strategia rozwoju strefy 5.1. Założenia ogólne Przy opracowywaniu strategii rozwoju przyjęto następujące założenia: 1) stworzenie możliwości większego zróżnicowania gałęziowo-branżowego z regionie, 2) pozyskanie kilku inwestorów strategicznych, tworzących sieć firm kooperujących z podmiotami gospodarczymi działającymi w strefie i poza strefą, 3) oparcie strategii gospodarczej na małych i średnich przedsiębiorstwach, 4) preferowanie inwestycji trwale związanych z obszarem strefy, generujących dużą liczbę miejsc pracy lub nowoczesne technologie, 5) minimalizację wpływu strefy na środowisko, bieżącą współpracę z instytucjami ochrony środowiska. 5.2. Założenia szczegółowe Na podstawie analizy potencjalnych możliwości rozwoju regionu, struktury bezrobotnych, uwarunkowań demograficznych przewiduje się preferowanie następujących dziedzin: 1) przemysłu chemicznego i farmaceutycznego (w tym szczególnie biotechnologii); istniejące zaplecze naukowo-badawcze w postaci wyższych uczelni (w tym dwóch medycznych) i instytutów naukowych oraz zaplecze przemysłowe może być wykorzystane przy wdrażaniu do produkcji określonych specyfików bądź półfabrykatów poszukiwanych na rynku (za pomocą własnych patentów oraz licencji), 2) przemysłu spożywczego (w tym szczególnie przetwórstwa rolno-spożywczego); charakteryzuje się on małą podatnością na zmiany koniunktury gospodarczej, relatywnie małą kapitałochłonnością i stosunkowo dużą pracochłonnością; preferowani będą inwestorzy wykorzystujący lokalne surowce, 3) przemysłu metalowego i precyzyjnego charakteryzującego się bogatym asortymentem wytwarzanych produktów i stosunkowo dużą elastycznością aparatu produkcyjnego, dzięki czemu może on wypełnić określone luki rynkowe, 4) przemysłu wytwarzającego urządzenia dla ochrony środowiska - ze względu na potencjalnie duży rynek zbytu, 5) przemysłu techniki medycznej - nośnika postępu technicznego, czystego ekologicznie - ze względu na potencjalnie duży rynek zbytu, 6) przemysłu elektronicznego - kryterium wysokiej techniki zaliczanej w świecie do podstawowych nośników postępu technicznego (przede wszystkim elektroniki powszechnego użytku, wytwarzania podzespołów, konfekcjonowania i składania), 7) przemysłu opakowań - ze względu na nie zaspokojony popyt na opakowania spełniające standardy Unii Europejskiej oraz na potencjalnie duży rynek zbytu, 8) przemysłu materiałów budowlanych - ze względu na wykorzystanie lokalnych surowców, możliwości zatrudnienia mniej wykwalifikowanych pracowników, perspektywę wzrostu popytu na materiały budowlane wraz z rozwojem gospodarczym kraju, 9) produkcji części, podzespołów i akcesoriów motoryzacyjnych - ze względu na potencjalnie duży rynek zbytu. Rozmieszczenie preferowanych rodzajów produkcji w poszczególnych obszarach strefy obrazuje poniższa tabela: Nazwa podstrefyPrzemysł 12 Podstrefa Łódź, w tym: kompleks "Centrum"elektroniczny, mechaniki precyzyjnej, opakowań lub spożywczy kompleks "Dąbrowa"elektroniczny, elektrotechniczny lub przemysł o podobnym charakterze kompleks "Nowy Józefów-Srebrna"elektromaszynowy, materiałów budowlanych, opakowań Podstrefa Zgierz, w tym: kompleks "Boruta"chemiczny, rolno-spożywczy, farmaceutyczny kopleks "Rudunki"metalowy, maszynowy, materiałów i narzędzi budowlanych Podstrefa Ozorkówspożywczy, przetwórstwa owocowo-warzywnego, opakowań, motoryzacyjny, papierniczy Podstrefa Pabianice, w tym: kompleks "Porszewice"rolno-spożywczy, kosmetyczny, techniki medycznej, motoryzacyjny i inny kompleks "Ksawerów"spożywczy, przetwórstwa rolno-warzywnego, farmaceutyczny, kosmetyczny 5.3. Działalność usługowa Jednym z podstawowych czynników decydujących o rozwoju strefy jest dostępność i poziom usług oferowanych inwestorom. Na szczególne podkreślenie w tym zakresie zasługują następujące kierunki: • usługi związane z dostawą mediów, odprowadzaniem ścieków i wykorzystaniem lub unieszkodliwianiem odpadów; • usługi remontowo-budowlane; • usługi w zakresie transportu; • usługi finansowe (bankowe, ubezpieczeniowe), doradcze (ekonomiczne, prawne, architektoniczne) itp.; • usługi telekomunikacyjne; • usługi celne. Zarządzający gromadzić będzie informacje, potrzebne inwestorom prowadzącym działalność gospodarczą w strefie. 5.4. Pozyskiwanie inwestorów 5.4.1. Zasady pozyskiwania inwestorów Przyjęta strategia rozwoju strefy wyznacza zasadnicze kierunki działań promocyjnych, mających na celu pozyskanie inwestorów krajowych i zagranicznych. Przewiduje się następujące działania promocyjne: • współpracę z rządowymi i pozarządowymi agendami w promowaniu strefy; • współpracę z organami samorządowymi; • kreowanie wizerunku strefy poprzez intensywne działania promocyjne w kraju i za granicą (ogłoszenia w czasopismach, udział w konferencjach i targach); • promocję adresowaną w formie ofert kierowanych do wybranych firm z wyselekcjonowanych branż przemysłowych; • badania i analizę trendów gospodarczych, a zwłaszcza zainteresowań inwestorów określonymi branżami przemysłowymi; • analizę rynku potencjalnych inwestorów pod kątem strategii rozwoju strefy; • współpracę z lokalnymi i regionalnymi organizacjami na rzecz kreowania przychylnego stosunku do strefy. Przewiduje się pozyskanie następujących kategorii inwestorów: • inwestorów strategicznych, angażujących duży kapitał inwestycyjny, wykorzystujących w istotnej części majątek strefy i zatrudniających znaczną liczbę pracowników; działalność tych inwestorów określi dynamikę i charakter rozwoju strefy w szczególności w odniesieniu do takich kompleksów jak "Nowy Józefów-Srebrna" w podstrefie Łódź, "Porszewice" i "Ksawerów" w podstrefie Pabianice, "Boruta" w podstrefie Zgierz oraz podstrefy Ozorków; • krajowych i zagranicznych, którzy stworzą nowe małe i średnie przedsiębiorstwa produkcyjne w drodze inwestycji bezpośrednich i zatrudnią proporcjonalnie dużą liczbę pracowników; • firm usługowych, których działalność nie wymaga zezwolenia, a które prowadzić będą działalność na rzecz obsługi podmiotów działających w strefie. 5.4.2. Udostępnianie majątku Udostępnianie majątku nastąpi w drodze umowy cywilnoprawnej (sprzedaży, dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze) i poprzedzone będzie: • określeniem rodzaju i wielkości majątku, • wybraniem, w drodze rokowań lub przetargu, najkorzystniejszej oferty inwestycyjnej z punktu widzenia celów strefy, • udzielaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. 6. Rozwój środków technicznych Środki techniczne dostępne na obszarze strefy w postaci budynków i infrastruktury nie gwarantują osiągnięcia jednego z głównych celów, jakim jest stworzenie ok. 7000 nowych miejsc pracy. Oznacza to konieczność wznoszenia przez inwestorów nowych budynków oraz rozbudowy infrastruktury. 6.1. Budowa, modernizacja i rozbudowa infrastruktury Jednym z kluczowych warunków rozwoju strefy jest dostępność i poziom infrastruktury. Na obszarach wszystkich podstref jest on różny dla różnych mediów. We wszystkich obszarach strefy istnieje konieczność budowy magistralnych instalacji oraz związanych z nimi urządzeń technicznych. Lp.Nazwa kompleksu (podstrefy)Nakłady na infrastrukturę (mln zł) wod.kan.gazenergia elektrycznadrogirazem 1kompleks "Nowy Józefów-Srebrna"2,6250,2500,5009,00012,375 2kompleks "Centrum"0,1000,9000,5002,5004,000 3kompleks "Dąbrowa"0,100-0,340-0,440 4podstrefa Ozorków7,8401,6001,1402,00012,580 5kopleks "Rudunki"16,5000,6000,5001,10018,700 6kompleks "Boruta"4,3000,8500,4001,7507,300 7kompleks "Porszewice"5,400-1,00010,00016,400 Cała infrastruktura106,555 mln zł Projektowanie 10%10,655 mln zł Razem117,210 mln zł Rezerwa 10% na roboty nie przewidziane11,721 mln zł Razem128,931 mln zł Zarządzający, we współpracy z dawcami mediów technicznych, wybuduje zewnętrzne przyłącza strefy oraz wewnętrzne sieci magistralne, przy współdziałaniu finansowym inwestorów i gmin. Przyłącza wykonają na własny koszt inwestorzy. 6.2. Siedziba zarządu Obecna, tymczasowa siedziba Zarządu Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej S.A. znajduje się w wynajętych pomieszczeniach przy ul. Piotrkowskiej 173 w Łodzi. Docelową siedzibą zarządu jest budynek znajdujący się na terenie kompleksu "Centrum" przy ul. Tymienieckiego 22/24, który po koniecznej modernizacji i adaptacji, przeprowadzonej na koszt zarządzającego, zapewni odpowiedni do pełnionych funkcji standard oraz pozwoli na wynajem części powierzchni biurowych. 7. Zasoby kadrowe Źródłem zasobów kadrowych są bezrobotni, których liczba w województwie łódzkim na koniec 1997 r. wynosiła 51 148 osób, w tym 28 143 kobiety, z czego: - w Łodzi - 38 382 osoby (w tym 21 342 kobiety), - w Pabianicach - 4 674 osoby (w tym 2 495 kobiet), - w Zgierzu - 8 092 osoby (w tym 4 306 kobiet), oraz absolwenci średnich i zawodowych szkół i uczelni wyższych. Dobrze rozwinięte szkolnictwo oraz stosunkowo wysoki poziom bezrobocia - to czynniki sprzyjające napływowi inwestorów, a więc korzystne z punktu widzenia rozwoju strefy. 8. Nakłady na uruchomienie i rozwój strefy Rozwój strefy wymaga poniesienia nakładów przez: • inwestorów (zakup gruntów, budowa hal, wyposażenie w maszyny i urządzenia, udział w budowie i finansowaniu infrastruktury), • zarządzającego (rozbudowa infrastruktury, przygotowanie dokumentacji i obsługi geodezyjnej itd.), • organy samorządowe gmin (w zakresie uzgodnień formalnoprawnych, jak również w zakresie finansowania infrastruktury). 8.1. Nakłady inwestorów Przedsiębiorcy zamierzający prowadzić działalność w strefie będą ponosili nakłady na kupno gruntu, budowę hal i ich wyposażenie. Konieczny będzie również udział inwestorów w rozbudowie infrastruktury, głównie w zakresie finansowania budowy przyłączy lokalnych, co każdorazowo będzie przedmiotem negocjacji z zarządzającym. Zakłada się, że nakłady inwestycyjne w strefie przekroczą 800 mln zł (bez uwzględnienia nakładów na infrastrukturę). 8.2. Nakłady zarządzającego 1. Wysokość wydatków przeznaczonych na marketing i promocję będzie skorelowana z możliwościami finansowymi zarządzającego; zakłada się, że część wydatków będzie współfinansowana przez instytucje zewnętrzne (środki pomocowe, budżety lokalne); szacuje się, że w pierwszych pięciu latach funkcjonowania strefy nakłady te osiągną poziom ok. 600-700 tys. zł. 2. Koszty utrzymania majątku będącego własnością Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej będzie ponosił zarządzający; majątek ten, znajdujący się zarówno na terenie strefy, jak i poza nią, będzie źródłem przychodów z dzierżawy bądź sprzedaży przeznaczonych na inwestycje infrastrukturalne i działalność spółki zarządzającej; w miarę udostępniania majątku inwestorom koszty funkcjonowania strefy będą się zmniejszać. 3. Szacunki w zakresie nakładów na wykonanie infrastruktury (budowę dróg i doprowadzenie mediów - gazu, energii elektrycznej, wody, telefonii, odprowadzania ścieków itp.) zawarte są w zestawieniu tabelarycznym. Zakłada się, że wydatki oszacowane na ok. 106,555 mln zł na wykonanie infrastruktury będą ponoszone wspólnie z gminami, inwestorami i gestorami, natomiast udział poszczególnych podmiotów w ich finansowaniu będzie wynikał z przeprowadzanych negocjacji. 4. Koszty poniesione przez zarządzającego na przygotowanie dokumentacji i obsługi geodezyjnej wyniosą ok. 2 mln zł. 5. Stałym wydatkiem zarządzającego będą koszty funkcjonowania spółki szacowane na ok. 1,5 mln zł w skali roku. Szczegółowe prognozy kosztów i przychodów będą sporządzane w ramach okresowych planów ekonomiczno-finansowych zarządzającego i uzależnione będą m.in. od charakteru i tempa uruchamianych przedsięwzięć gospodarczych w strefie. 8.3. Nakłady organów samorządowych gmin Gminy w swoich planach budżetowych uwzględniają rozwój poszczególnych kompleksów, m.in. w zakresie finansowania bądź współfinansowania infrastruktury (budowy dróg, doprowadzenia mediów itp.). 8.4. Działalność gospodarcza Łódzka Specjalna Strefa Ekonomiczna S.A. jako jednostka gospodarcza dysponować będzie środkami finansowymi pochodzącymi z następujących źródeł: • ze sprzedaży gruntów, budynków i budowli, • z dzierżawy gruntów i budynków, • z kredytów bankowych, • z zysku netto z działalności gospodarczej, • ze zwiększenia kapitału przez emisję akcji (gotówka plus aporty). Po sprzedaży wszystkich gruntów i wydaniu wszystkich zezwoleń działalność Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej S.A. koncentrować się będzie na: • sprzedaży inwestorom usług infrastrukturowych, • organizacji usług wewnątrz strefy, • kontroli warunków uzyskiwanych ulg i działalności inwestorów. 9. Etapy rozwoju strefy Kształtowanie i rozwój strefy jest przedsięwzięciem długofalowym, zaplanowanym na 20 lat, tj. na okres, na jaki ustanowiono strefę. Plan rozwoju strefy na charakter strategiczny, długookresowy. Podział wszystkich niezbędnych działań związanych z prowadzeniem i funkcjonowaniem strefy można podzielić na pięć etapów: EtapTerminGłówne cele etapu I1997-1998- tworzenie warunków formalnoprawnych i organizacyjnych umożliwiających podejmowanie działalności gospodarczej, 1998- przyjęcie pierwszych inwestorów, grudzień 1998- przygotowanie programów dla realizacji etapu II II1999- realizacja pierwszych inwestycji infrastrukturalnych, - wprowadzanie inwestorów do strefy III1998- rozwój działalności gospodarczej zarządzającego w strefie i w regionie, 1999- gospodarowanie urządzeniami infrastruktury gospodarczej i technicznej, 2000- monitorowanie procesów rozwoju działalności gospodarczej na terenie strefy IV2008- osiągnięcie docelowego poziomu aktywności gospodarczej i zatrudnienia V2008-2018- przygotowanie warunków do funkcjonowania powstałego obszaru przemysłowego po wygaśnięciu regulacji prawnych, obowiązujących w ciągu 20 lat trwania strefy Na podstawie planu rozwoju strefy zarządzający opracowuje roczne plany operacyjne i przedstawia je do akceptacji Ministrowi Gospodarki. Zarządzający strefą sporządza i składa Ministrowi Gospodarki kwartalne sprawozdania z przebiegu realizacji planu ustanowienia strefy oraz przedkłada wnioski dotyczące dalszych działań. 10. Obowiązki zarządzającego i terminy ich wykonania Podstawowe obowiązki w okresie uruchamiania działalności ŁSSE S.A.: Lp.ObowiązkiTermin wykonania 1Określenie zasad zarządzania strefą wraz ze strukturą organizacji1997 r. 2Przejęcie majątkudo końca 2000 r. 3Wydanie regulaminu strefyIII kwartał 1997 r. 4Opracowanie procedur wydawania zezwoleń na działalność w strefieIV kwartał 1997 r. 5Uzyskanie pierwszych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w strefieI kwartał 1998 r. 6Przygotowanie założeń i opracowań specjalistycznych do sporządzenia miejscowego palny zagospodarowania przestrzennego obszaru strefydo końca 1999 r. 7Sporządzenie map geodezyjnych zawierających ewidencję gruntów i budynków oraz inwentaryzację sieci uzbrojenia terenu strefydo końca 2000 r. 8Opracowanie planu budowy infrastruktury1999 r. 9Rozpoczęcie realizacji planu modernizacji istniejącej i budowy nowej infrastruktury (I etap)do końca 2001 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obowiązku stosowania Polskich Norm. (Dz. U. Nr 139, poz. 901) Na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. "Wykaz Polskich Norm do obowiązkowego stosowania", stanowiący załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 27 czerwca 1997 r. w sprawie obowiązku stosowania Polskich Norm (Dz. U. Nr 83, poz. 535), otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 20 października 1998 r. (poz. 901) WYKAZ POLSKICH NORM DO OBOWIĄZKOWEGO STOSOWANIA Lp.Polska NormaTreść 123 1PN-83/A-07005Towary żywnościowe. Warunki klimatyczne i okresy przechowywania w chłodniach. 2PN-A-07006:1997Towary żywnościowe. Wytyczne zamrażania w chłodniach. 3PN-64/A-07008Warunki higienicznosanitarne w chłodniach. 4PN-91/A-74017Przetwory zbożowe i makaron. Pakowanie, przechowywanie i transport. 5PN-91/A-74022Przetwory zbożowe. Mąka pszenna - wraz ze zmianą PN-A-74022/A1:1996. 6PN-86/A-74032Przetwory zbożowe. Mąka żytnia. 7PN-88/A-74036Przetwory zbożowe. Kasza manna - w zakresie tabl. 1, lp.: 6, 8, 10-12. 8PN-82/A-74037Przetwory zbożowe. Płatki owsiane - w zakresie tabl. 1, lp.: 10, 12-14. 9PN-A-74040:1996Produkty specjalnego przeznaczenia. Otręby zbożowe. 10PN-92/A-74101Pieczywo żytnie - wraz ze zmianą PN-92/A-74101 Zmiana 2:1996. 11PN-93/A-74103Pieczywo mieszane - wraz ze zmianą PN-93/A-74103 Zmiana 2:1996. 12PN-92/A-74105Pieczywo pszenne zwykłe i wyborowe - wraz ze zmianą PN-92/A-74105 Zmiana 2:1996. 13PN-94/A-74106Pieczywo pszenne półcukiernicze - wraz ze zmianą PN-A-74106/A1:1996. 14PN-A-74109:1996Pieczywo o przedłużonej trwałości. 15PN-A-74110:1994Pieczywo. Pakowanie, przechowywanie i transport. 16PN-A-74111:1998Wyroby piekarskie - Wyroby z ciasta zaparzonego w roztworze wodorotlenku sodowego lub w wodzie. 17PN-A-74112:1997Pieczywo trwałe żytnie, mieszane i pszenne. 18PN-A-74123:1997Produkty dietetyczne. Pieczywo bezglutenowe. 19PN-87/A-74131Makaron - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 20PN-93/A-74133Makaron zwyczajny - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 21PN-79/A-74201Przetwory zbożowe. Kasza jaglana - w zakresie tabl. 1, lp.: 8-11. 22PN-60/A-74202Przetwory zbożowe. Kasza pęczak pszenny - w zakresie tabl. rubr.: 6, 8, 12, 13. 23PN-87/A-74203Przetwory zbożowe. Kasza jęczmienna - w zakresie tabl. 1, lp.: 6, 11-13. 24PN-76/A-74204Przetwory zbożowe. Kasza gryczana - w zakresie tabl. rubr.: 5-7, 9. 25PN-A-74205:1997Przetwory zbożowe - Kaszki i mączki kukurydziane - w zakresie tabl. 1, lp.: 8-10. 26PN-A-74220:1997Przetwory zbożowe - Ryż - w zakresie p. 2.1, 2.2 tabl. 1, lp.: 15, 16, 17. 27PN-73/A-74600Przetwory zbożowe. Groch obłuskany polerowany - w zakresie tabl. lp.: 6, 7, 13, 14, 16. 28PN-84/A-74771Przetwory skrobiowe. Glukoza krystaliczna. 29PN-A-74780:1996Przetwory ziemniaczane - Smażone przekąski ziemniaczane - w zakresie liczby kwasowej i zawartości nadtlenków w tłuszczu oraz wymagań mikrobiologicznych. 30PN-87/A-74820Skrobia, pochodne i produkty uboczne. Słownictwo. 31PN-76/A-74821Spożywcze przetwory ziemniaczane. Nazwy i określenia. 32PN-A-74850:1996Cukier biały. 33PN-A-74852:1998Półprodukty i produkty przemysłu cukrowniczego - Terminologia. 34PN-71/A-75000Przetwory owocowe i warzywne. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 35PN-A-75028:1997Produkty i półprodukty owocowe, warzywne, owocowo-warzywne, mięsno-warzywne, grzybowe - Wymagania mikrobiologiczne. 36PN-70/A-75030Grzyby świeże i przetwory grzybowe. Nazwy i określenia. 37PN-A-75045:1997Przetwory dla dzieci - Konserwy - Wymagania. 38PN-A-75048:1994Przetwory owocowo-warzywne. Soki dla dzieci. 39PN-A-75049:1996Przetwory owocowe - Kremogeny. 40PN-A-75054:1997Mrożone owoce i warzywa - Terminologia. 41PN-A-75100:1994Przetwory owocowe. Dżemy. 42PN-93/A-75102Przetwory owocowe. Powidła śliwkowe. 43PN-93/A-75103Przetwory owocowe. Marmolada. 44PN-A-75104:1994Przetwory owocowe. Galaretki. 45PN-A-75201:1997Produkty owocowe - Śliwki suszone. 46PN-A-75951:1994Przetwory owocowe. Soki owocowe. 47PN-75/A-75953Przetwory owocowe. Kompoty. 48PN-A-75955:1998Produkty owocowe - Soki owocowe słodzone. 49PN-A-75956:1994Przetwory owocowe. Nektary. 50PN-A-75957:1994Przetwory owocowe. Soki owocowe zagęszczone. 51PN-A-75958:1996Produkty warzywne i owocowo-warzywne - Soki. 52PN-A-75959:1997Produkty owocowe - Soki z owoców południowych. 53PN-A-75960:1996Konserwy mięsno-warzywne. 54PN-A-75965:1998Produkty owocowe - Soki z owoców leśnych. 55PN-A-75966:1997Produkty owocowe - Zagęszczone soki owocowe dosładzane. 56PN-A-75980:1997Produkty mięsno-warzywne i warzywne - Zupy zagęszczone. 57PN-93/A-76100Kawa palona. 58PN-75/A-77601Przetwory warzywne. Koncentrat pomidorowy. 59PN-72/A-77603Przetwory warzywne. Warzywa suszone. 60PN-75/A-77605Przetwory owocowe. Owoce leśne suszone. 61PN-A-77606:1996Przetwory warzywne - Przecier pomidorowy. 62PN-A-77607:1997Produkty owocowe i grzybowe - Susze - Wymagania mikrobiologiczne. 63PN-A-77608:1997Produkty owocowe - Jabłka, gruszki, wiśnie suszone. 64PN-A-77609:1997Produkty owocowe - Przeciery owocowe i słodzone. 65PN-A-77610:1998Przetwory owocowe - Owoce pasteryzowane. 66PN-88/A-77626Miód pszczeli. 67PN-A-77627:1996Koncentrat propolisu. 68PN-72/A-77700Przetwory warzywne. Kapusta kwaszona. 69PN-/A-77701:1997Produkty warzywne - Ogórki kwaszone i przeciery z ogórków kwaszonych. 70PN-A-77750:1997Produkty warzywne i warzywno-grzybowe - Sałatki. 71PN-A-77801:1997Przetwory warzywne - Ogórki konserwowe i korniszony. 72PN-76/A-77802Przetwory warzywne. Fasolka konserwowa. 73PN-76/A-77803Przetwory warzywne. Groszek konserwowy. 74PN-A-77805:1997Produkty warzywne - Zagęszczony sok z buraków ćwikłowych. 75PN-A-77806:1997Produkty warzywne, owocowe i warzywno-owocowe - Warzywa i owoce marynowane. 76PN-A-77807:1997Produkty warzywne - Warzywa konserwowe. 77PN-A-77808:1998Produkty warzywne - Fasola w sosie pomidorowym. 78PN-A-78503:1997Przetwory grzybowe. Grzyby marynowane. 79PN-A-78505:1998Przetwory grzybowe. Grzyby sterylizowane. 80PN-89/A-78510Przetwory grzybowe. Grzyby suszone - z wyłączeniem p. 3.4. 81PN-93/A-79021Wyroby spirytusowe, produkty i półprodukty. Terminologia. 82PN-A-79030:1997Produkty spożywcze - Ekstrakt karotenowy. 83PN-93/A-79031Napoje bezalkoholowe. Terminologia, klasyfikacja - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 84PN-93/A-79032Napoje bezalkoholowe gazowane - wraz ze zmianą PN-A-79032/A1:1996 i zmianą PN-79032/A2:1997. 85PN-A-79034:1994Napoje bezalkoholowe niegazowane - wraz ze zmianą PN-A-79034/A1:1997. 86PN-A-79035:1994Napoje bezalkoholowe niskogazowane. 87PN-A-79036:1997Zaprawy do napojów - w zakresie wymagań mikrobiologicznych i dodatku barwników syntetycznych. 88PN-A-79038:1995Napoje bezalkoholowe gazowane słodzone aspartamem i aspartamem z acesulfamem K. 89PN-A-79039:1996Napoje bezalkoholowe gazowane słodzone cukrem i aspartamem, cukrem i aspartamem z acesulfamem K oraz cukrem i acesulfamem K. 90PN-A-79098:1995Piwo - z wyłączeniem części dotyczącej znakowania opakowań jednostkowych. 91PN-A-79522:1994Spirytus rektyfikowany. 92PN-90/A-79523Spirytus surowy. 93PN-A-79530:1995Wyroby spirytusowe gatunkowe - Wspólne wymagania i badania. 94PN-A-79531:1995Wyroby spirytusowe czyste - Wspólne wymagania i badania. 95PN-A-79733:1996Ocet. 96PN-65/A-82000Mięso i podroby zwierząt rzeźnych. Wspólne wymagania i badania. 97PN-91/A-82001Mięso w tuszach, półtuszach i ćwierćtuszach - wraz ze zmianą PN-A-82001/A1:1995 i zmianą PN-A-82001/A2:1996. 98PN-86/A-82002Wieprzowina. Części zasadnicze. 99PN-88/A-82003Wołowina. Części zasadnicze. 100PN-86/A-82004Podroby zwierząt rzeźnych. 101PN-A-82005:1996Cielęcina - Części zasadnicze. 102PN-A-82006:1996Baranina - Części zasadnicze. 103PN-A-82007:1996Przetwory mięsne - Wędliny - wraz ze zmianą PN-A-82007/A1:1998. 104PN-A-82009:1997Mięso i przetwory mięsne - Mięso mielone. 105PN-A-82010:1997Mięso i przetwory mięsne - Hamburgery. 106PN-A-82011:1996Wyroby garmażeryjne - Półprodukty z mięsa i podrobów. Wymagania. 107PN-A-82012:1996Wyroby garmażeryjne - Wyroby gotowe z mięsa i podrobów - Wymagania. 108PN-A-82013:1996Wyroby garmażeryjne kulinarne - Wymagania. 109PN-A-82015:1998Wyroby garmażeryjne - Galarety - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 110PN-A-82016:1998Wyroby garmażeryjne - Sałatki - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 111PN-A-82017:1998Wyroby garmażeryjne - Terminologia. 112PN-A-82022:1998Mięso i przetwory mięsne - Konserwy mięsne. 113PN-A-82201:1996Mrożone wyroby kulinarne - Półprodukty i potrawy. 114PN-93/A-82245Żelatyna spożywcza. 115PN-A-82300:1995Wyroby garmażeryjne niemięsne. 116PN-76/A-85700Kości. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 117PN-85/A-85800Słonina - z wyłączeniem części dotyczącej znakowania opakowań jednostkowych. 118PN-90/A-85802Tłuszcze zwierzęce jadalne topione - z wyłączeniem p. 5.2. 119PN-88/A-85804Tłuszcze zwierząt rzeźnych. Podstawowe nazwy, określenia i klasyfikacja - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 120PN-A-86002:1995Mleko surowe do skupu - z wyłączeniem p. 5.2 w zakresie częstotliwości badań. 121PN-A-86003:1996Mleko i przetwory mleczne - Mleko spożywcze - wraz ze zmianą PN-A-86003/A1:1998. 122PN-91/A-86005Mleko kozie pasteryzowane. 123PN-92/A-86024Mleko i przetwory mleczarskie - Mleko w proszku - wraz ze zmianą PN-A-86024/A1:1996. 124PN-A-86025:1994Modyfikowane mleko i mieszanka dla niemowląt typu Laktovit. 125PN-82/A-86043Mleko i przetwory mleczarskie - Mleko zagęszczone - wraz ze zmianą PN-82/A-86043 Zmiana 3:1996. 126PN-90/A-86050Mleko i przetwory mleczarskie. Śmietanka i śmietana - wraz ze zmianą PN-90/A-86050 Zmiana 2:1996. 127PN-83/A-86061Mleko i przetwory mleczarskie - Napoje mleczne fermentowane - wraz ze zmianą PN-83/A-86061 Zmiana 4:1996 i zmianą PN-83/A-86061 Zmiana 5:1996. 128PN-A-86155:1995Mleko i przetwory mleczne - Masło. 129PN-68/A-86230Mleko i przetwory mleczarskie - Sery podpuszczkowe dojrzewające - wraz ze zmianą PN-68/A-86230 Zmiana 13:1996. 130PN-66/A-86233Mleko i przetwory mleczarskie - Sery topione - Wspólne wymagania i badania - wraz ze zmianą PN-66/A-86233 Zmiana 16:1996. 131PN-91/A-86300Mleko i przetwory mleczarskie. Sery twarogowe niedojrzewające - wraz ze zmianą PN-A-86300/A1:1996 i zmianą PN-A-86300/A2:1997 - w zakresie wymagań mikrobiologicznych. 132PN-80/A-86431Mleko i przetwory mleczarskie - Lody - wraz ze zmianą PN-80/A-86431 Zmiana 7:1996 i zmianą PN-80/A-86431 Zmiana 8:1997. 133PN-A-86501:1996Przetwory jajowe chłodzone i mrożone - Wymagania i metody badań. 134PN-89/A-86502Przetwory jajowe suszone. 135PN-85/A-86503Jaja spożywcze. 136PN-90/A-86505Jaja i przetwory jajowe. Terminologia. 137PN-84/A-86520Tuszki drobiowe. 138PN-92/A-86521Mięso i przetwory drobiowe. Terminologia. 139PN-92/A-86522Mięso drobiowe oddzielone mechanicznie. 140PN-A-86523:1995Produkty drobiarskie - Podroby drobiowe. 141PN-A-86524:1994Mięso drobiowe w elementach - wraz ze zmianą PN-A-86524/A1:1998. 142PN-A-86525:1996Produkty drobiarskie - Konserwy drobiowe - Wymagania wspólne. 143PN-A-86526:1995Produkty drobiarskie - Wędliny drobiowe - Wymagania wspólne - wraz ze zmianą PN-A-86526/A1:1998 - z wyłączeniem p. 5.1. 144PN-A-86527:1996Produkty drobiarskie - Półprodukty z surowego mięsa drobiowego - Wymagania i metody badań. 145PN-A-86528:1996Produkty drobiarskie - Wyroby garmażeryjne gotowe z mięsa drobiowego - Wymagania i metody badań. 146PN-A-86529:1998Produkty drobiarskie - Mrożone potrawy kulinarne z mięsa drobiowego. 147PN-A-86900:1997Olejki eteryczne. 148PN-A-86901:1997Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze kuchenne - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 149PN-A-86902:1997Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze cukiernicze i piekarskie - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 150PN-A-86903:1997Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Tłuszcze przeestryfikowane - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 151PN-A-86904:1997Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Lecytyna rzepakowa i sojowa - w zakresie parametrów jełczenia tłuszczu oraz kwasu erukowego. 152PN-92/A-86907Margaryna. Wspólne wymagania i badania - z wyłączeniem wymagań dotyczących zawartości środków konserwujących. 153PN-86/A-86908Tłuszcze roślinne jadalne. Rafinowane oleje roślinne. 154PN-A-86909:1996Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce - Rafinowane tłuszcze uwodornione - w zakresie liczby kwasowej oraz zawartości nadtlenków i sumy kwasów C22 w tłuszczu uwodornionym. 155PN-74/A-86945Produkty przemysłu olejarskiego. Klasyfikacja, nazwy i określenia z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 156PN-A-86946:1997Substancje aromatyczne i aromaty spożywcze - Terminologia - Klasyfikacja i metody badań. 157PN-A-86947:1998Naturalne substancje zapachowe i aromatyczne - Terminologia. 158PN-A-86950:1995Majonez - z wyłączeniem p. 4.1.2. 159PN-A-86951:1997Produkty warzywne, owocowe, warzywno-owocowe i warzywno-grzybowe - Sosy. 160PN-A-86952:1997Przyprawy ziołowe - Pieprz ziołowy. 161PN-A-86959:1997Przyprawy ziołowe - Bazylia. 162PN-A-86960:1997Przyprawy ziołowe - Czarnuszka. 163PN-A-86961:1997Przyprawy ziołowe - Estragon. 164PN-A-86962:1997Przyprawy ziołowe - Gorczyca biała. 165PN-A-86963:1997Przyprawy ziołowe - Gorczyca czarna. 166PN-A-86964:1997Musztarda. 167PN-A-86965:1997Przyprawy ziołowe - Pieprz czarny. 168PN-A-86966:1997Przyprawy ziołowe - Pieprz biały. 169PN-A-86967:1998Przyprawy ziołowe - Mieszanki przyprawowe. 170PN-93/A-88000Wyroby cukiernicze trwałe. Terminologia - wraz ze zmianą PN-A-88000:1993/A1 - z wyłączeniem p.: 4.2.12 i 4.4. 171PN-A-88036:1998Chrupki - Wymagania. 172PN-93/A-88100Wyroby cukiernicze trwałe. Guma do żucia. 173PN-A-88101:1998Wyroby i półprodukty ciastkarskie - Pierniki. 174PN-A-88102:1998Wyroby cukiernicze - Czekolada. 175PN-A-88103:1998Wyroby cukiernicze - Kakao. 176PN-A-88104:1998Wyroby cukiernicze - Cukierki. 177PN-A-88106:1998Wyroby ciastkarskie - Wyroby z ciasta drożdżowego. 178PN-A-88107:1998Wyroby cukiernicze - Wyroby wschodnie. 179PN-A-88108:1998Wyroby cukiernicze - Wyroby żelowe. 180PN-A-88109:1998Wyroby ciastkarskie - Herbatniki i suchary. 181PN-A-88111:1998Wyroby cukiernicze - Wyroby czekoladowe. 182PN-A-88112:1998Wyroby cukiernicze - Wyroby czekoladopodobne i w polewie kakaowej. 183PN-A-88114:1998Wyroby ciastkarskie - Wafle przekładane i nadziewane. 184PN-A-88115:1998Wyroby ciastkarskie - Wyroby biszkoptowe i biszkoptowo-tłuszczowe. 185PN-A-88116:1998Wyroby cukiernicze - Marcepan i wyroby pokrewne. 186PN-A-88117:1998Wyroby cukiernicze - Wyroby z mas tłustych. 187PN-A-89000:1998Wyroby i półprodukty ciastkarskie - Terminologia. 188PN-86/A-94000Koncentraty spożywcze. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 189PN-77/A-94001Mrożone wyroby kulinarne. Klasyfikacja, nazwy i określenia - z wyłączeniem części dotyczącej klasyfikacji. 190PN-A-94011:1996Koncentraty spożywcze - Koncentraty lodów. 191PN-A-94012:1998Koncentraty spożywcze - Koncentraty napojów. 192PN-A-94013:1998Koncentraty spożywcze - Ekstrakty kaw zbożowych. 193PN-A-94014:1998Koncentraty spożywcze - Błyskawiczne kleiki i kaszki dla niemowląt i dzieci. 194PN-A-94015:1998Modyfikowane mleko i mieszanki mleczne dla niemowląt. 195PN-A-94050:1996Koncentraty spożywcze - Koncentraty obiadowe. 196PN-A-94051:1996Koncentraty spożywcze - Koncentraty deserów. 197PN-A-94052:1996Koncentraty spożywcze - Buliony, rosoły i hydrolizaty białkowe. 198PN-93/A-95000Koncentraty ciast bezglutenowych. 199PN-75/A-99000Tytoń i wyroby tytoniowe. Nazwy i określenia - wraz ze zmianą PN-A-99000/A1:1996. 200PN-B-10720:1998Wodociągi - Zabudowa zestawów wodomierzowych w instalacjach wodociągowych - Wymagania i badania przy odbiorze. 201PN-92/B-12041Melioracje wodne. Obszar oddziaływania. 202PN-93/B-12043Drenowanie. Wykonawstwo. Roboty przygotowawcze. 203PN-B-12045:1994Drenowanie. Projektowanie. Zabiegi towarzyszące. 204PN-B-12077:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Wodopój - Wymagania i metody badań. 205PN-B-12078:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Poidła - Wymagania i metody badań. 206PN-B-12079:1997Gnojowica - Terminologia. 207PN-B-12080:1996Urządzenia wodno-melioracyjne - Elementy drewnianych ścianek szczelnych - Wymagania i badania. 208PN-B-12081:1996Urządzenia wodno-melioracyjne - Przepusty rurowe - Wymiary. 209PN-B-12082:1996Urządzenia wodno-melioracyjne - Darniowanie - Wymagania i badania przy odbiorze. 210PN-B-12083:1996Urządzenia wodno-melioracyjne - Bruki z kamienia naturalnego - Wymagania i badania przy odbiorze. 211PN-B-12084:1996Drenowanie - Terminologia. 212PN-B-12085:1996Drenowanie - Zasady rozplanowania sieci drenarskiej. 213PN-B-12086:1997Drenowanie - Wymiarowanie zbieraczy. 214PN-B-12087:1997Drenowanie - Ujęcie i odprowadzenie wód źródlanych i wysiękowych. 215PN-B-12088:1997Drenowanie - Zabezpieczenia rurociągów drenarskich. 216PN-B-12089:1997Drenowanie - Układanie sączków drenarskich - Wymagania i badania przy odbiorze. 217PN-B-12090:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Bród - Wymagania i metody badań. 218PN-B-12091:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Mnichy drewniane - Wymagania i metody badań. 219PN-B-12092:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Zastawki - Wymiary. 220PN-B-12093:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Stopnie - Wymiary. 221PN-B-12094:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Mnichy żelbetowe - Wymiary. 222PN-B-12095:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Nasypy - Wymagania i badania przy odbiorze. 223PN-B-12096:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Przepusty z rur betonowych i żelbetowych - Wymagania i metody badań. 224PN-B-12097:1997Urządzenia wodno-melioracyjne - Otwory jazów - Wymiary. 225PN-87/E-05026/01Ogrodzenia elektryczne w rolnictwie. Postanowienia ogólne. 226PN-87/E-05026/02Ogrodzenia elektryczne w rolnictwie. Elektryzatory. Bezpieczeństwo użytkowania. Ogólne wymagania i badania. 227PN-E-05301:1997Bezpieczeństwo elektrycznych urządzeń do połowu ryb w wodach śródlądowych - Wymagania i badania. 228PN-ISO 3720:1997Herbata czarna - Definicja i podstawowe wymagania. 229PN-87/P-22027Skóry surowe futrzarskie. Nazwy i określenia. 230PN-R-01000:1997Nawodnienia - Nawodnienia umiejscowione - Terminologia. 231PN-R-01001:1997Nawodnienia - Deszczownie - Terminologia podstawowa. 232PN-R-04033:1998Gleby i utwory mineralne - Podział na frakcje i grupy granulometryczne. 233PN-R-04151:1997Gospodarka ziemią w rolnictwie - Terminologia. 234PN-R-04152:1997Erozja i melioracje przeciwerozyjne - Terminologia. 235PN-R-64757:1994Pasze - Aflatoksyny - dopuszczalna zawartość i oznaczanie. 236PN-R-64791:1994Pasze. Wymagania i badania mikrobiologiczne. 237PN-93/R-64801Pasze. Mączki paszowe pochodzenia zwierzęcego. 238PN-92/R-64809Wytyczne sanitarnohigieniczne w produkcji mączek paszowych i tłuszczów technicznych pochodzenia zwierzęcego. 239PN-78/R-65023Materiał siewny. Nasiona roślin rolniczych. 240PN-75/R-65031Ziarno roślin strączkowych jadalnych. Fasola. 241PN-81/R-65032Ziarno roślin strączkowych jadalnych. Groch. 242PN-79/R-65648Materiał siewny. Sadzeniaki ziemniaka. 243PN-R-65649:1997Rośliny przemysłowe - Chmielarstwo - Terminologia. 244PN-90/R-66151Rośliny przemysłowe oleiste. Ziarno rzepaku i rzepiku podwójnie ulepszonego - w zakresie zawartości kwasu erukowego w tłuszczu. 245PN-R-67008:1996Materiał siewny. Nasiona drzew owocowych. 246PN-R-67009:1997Materiał siewny. Nasiona roślin zielarskich. 247PN-84/R-67010Materiał szkółkarski. Podkładki drzew i krzewów owocowych. 248PN-83/R-67011Materiał szkółkarski. Drzewka owocowe - jabłonie, grusze, śliwy, czereśnie, wiśnie, brzoskwinie i morele - z wyłączeniem części dotyczącej etykietowania opakowań jednostkowych drzewek owocowych. 249PN-91/R-67012Materiał szkółkarski. Zrazy i sadzonki roślin sadowniczych. 250PN-R-67032:1996Materiał siewny. Nasiona roślin kwiaciarskich. 251PN-R-67040:1996Materiał szkółkarski. Sadzonki truskawki i poziomki - w zakresie truskawek. 252PN-R-67043:1996Materiał szkółkarski. Sadzonki maliny i jeżyny. 253PN-R-67045:1996Materiał szkółkarski. Krzewy leszczyny. 254PN-R-67046:1996Materiał szkółkarski. Rośliny porzeczek, agrestu i winorośli. 255PN-R-67050:1996Materiał siewny. Nasiona roślin warzywnych. 256PN-75/R-74450Rośliny okopowe. Ziemniaki jadalne. 257PN-75/R-74453Rośliny okopowe. Ziemniaki jadalne wczesne. 258PN-84/R-75024Owoce świeże. Jabłka. 259PN-73/R-75025Owoce świeże. Gruszki. 260PN-73/R-75026Owoce świeże. Śliwki. 261PN-72/R-75027Owoce świeże. Czereśnie. 262PN-72/R-75028Owoce świeże. Wiśnie. 263PN-R-75031:1996Agrest. 264PN-R-75033:1996Porzeczka. 265PN-75/R-75078Grzyby świeże. Pieczarki uprawne. 266PN-R-75101:1997Sadownictwo - Terminologia. 267PN-R-75349:1996Uprawy warzywne i ozdobne pod osłonami - Terminologia. 268PN-70/R-75350Warzywa świeże. Podstawowe nazwy i określenia. 269PN-71/R-75356Warzywa świeże. Badanie jakości. 270PN-87/R-75357Warzywa świeże. Cebula. 271PN-84/R-75358Warzywa świeże. Marchew. 272PN-85/R-75359Warzywa świeże. Ogórki. 273PN-72/R-75361Warzywa świeże. Kalafiory. 274PN-72/R-75362Warzywa świeże. Kapusta. 275PN-91/R-75368Warzywa świeże. Pomidory. 276PN-R-75409:1996Przechowywanie warzyw - Terminologia. 277PN-R-75502:1996Morele. 278PN-R-75505:1996Bakłażan. 279PN-R-75508:1996Kapusta brukselska. 280PN-R-75518:1996Czosnek. 281PN-R-75519:1996Winogrona. 282PN-R-75521:1996Por. 283PN-R-75522:1996Sałaty oraz endywie o liściach kędzierzawych i endywie o liściach szerokich (batawie). 284PN-R-75526:1996Brzoskwinie i nektaryny. 285PN-R-75528:1996Papryka słodka. 286PN-R-75532:1996Maliny. 287PN-R-75534:1996Szpinak. 288PN-R-75535:1996Truskawki. 289PN-R-75538:1996Cykoria sałatowa. 290PN-R-75541:1996Cukinia. 291PN-73/R-75761Warzywa świeże. Szparagi. 292PN-77/R-75762Warzywa świeże. Fasola szparagowa. 293PN-80/R-75763Warzywa świeże. Groch zielony. 294PN-76/R-78505Grzyby świeże. 295PN-85/R-78563Jaja kurze wylęgowe. 296PN-R-78564:1998Jaja wylęgowe indycze, kacze i gęsie. 297PN-R-78565:1998Jaja wylęgowe bażantów, przepiórek japońskich i kaczek krzyżówek. 298PN-R-78566:1998Drób - Pisklęta jednodniowe. 299PN-R-78890:1996Wosk pszczeli. 300PN-R-78891:1996Propolis - kit pszczeli. 301PN-R-78892:1996Świeże mleczko pszczele. 302PN-R-78893:1996Obnóża pyłkowe. 303PN-R-78894:1997Węza. 304PN-76/R-93000Rybactwo stawowe. Nazwy i określenia. 305PN-76/R-93100:1998Ryby hodowlane - Materiał zarybieniowy łososia i troci. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 października 1998 r. uchylające rozporządzenie w sprawie obowiązku stosowania norm branżowych. (Dz. U. Nr 139, poz. 902) Na podstawie art. 19 ust. 2 w związku z art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 marca 1994 r. w sprawie obowiązku stosowania norm branżowych (Dz. U. Nr 40, poz. 153, z 1995 r. Nr 2, poz. 9 i Nr 127, poz. 612, z 1996 r. Nr 65, poz. 323 oraz z 1997 r. Nr 83, poz. 536). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 27 października 1998 r. w sprawie regulaminu funkcjonowania Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych. (Dz. U. Nr 139, poz. 903) Na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się regulamin funkcjonowania Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 16, poz. 78, z 1997 r. Nr 60, poz. 370, Nr 80, poz. 505 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą". § 2. Wniosek o przyznanie lub wypłatę środków terenowego Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, zwanego dalej "funduszem terenowym", składa się dysponentowi funduszu terenowego właściwemu ze względu na położenie gruntów rolnych, o których mowa w art. 20 ust. 2 i art. 25 ust. 1 ustawy. § 3. 1. Wniosek o przyznanie środków funduszu terenowego na realizację zadań wymienionych w art. 25 ust. 1 pkt 1-6 i 10 ustawy, z zastrzeżeniem § 6, powinien określać: 1) wnioskodawcę, 2) przedsięwzięcie i przyczyny jego podjęcia, 3) rodzaj i rozmiar prac niezbędnych do wykonania, 4) termin realizacji przedsięwzięcia, 5) koszt wykonania planowanych prac oraz wysokość nakładów na jeden hektar, a w przypadku budowy i modernizacji dróg dojazdowych do gruntów rolnych - na jeden kilometr, 6) udział własny w kosztach realizacji przedsięwzięcia. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć: 1) wyrys z mapy ewidencji gruntów, na której należy określić lokalizację i ewentualne etapy realizacji projektowanych prac, 2) wypis z operatu ewidencji gruntów dotyczący nieruchomości, na której ma być realizowane przedsięwzięcie, i wypis z księgi wieczystej, jeżeli jest założona dla tej nieruchomości. § 4. Wniosek o przyznanie środków funduszu terenowego na realizację zadań wymienionych w art. 25 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy powinien określać przedsięwzięcie i koszty jego realizacji. § 5. Wniosek o przyznanie środków funduszu terenowego na zakup sprzętu i oprogramowania, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 11 ustawy, powinien zawierać informacje o przeznaczeniu tego sprzętu i oprogramowania oraz o dotychczasowym wyposażeniu w taki sprzęt. § 6. 1. Wniosek o zwrot kosztów zakupu nasion i sadzonek ze środków funduszu terenowego, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, powinien określać wysokość poniesionych kosztów zakupu. Do wniosku należy dołączyć kopię decyzji nakazującej właścicielowi zalesienie, zadrzewienie bądź zakrzewienie gruntów lub założenie na nich trwałych użytków zielonych oraz dokumenty potwierdzające wysokość poniesionych kosztów. 2. Wniosek o wypłatę ze środków funduszu terenowego odszkodowania, o którym mowa w art. 15 ust. 3 ustawy, powinien określać wysokość szkody wynikającą ze zmniejszenia produkcji roślinnej. Do wniosku należy dołączyć kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz dokumenty potwierdzające wysokość szkody. § 7. Wniosek o przekazanie środków funduszu terenowego na realizację wykonania zastępczego obowiązków określonych w ustawie, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 9 ustawy, powinien spełniać wymagania § 3 ust. 1 pkt 1-5. Do wniosku należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 2, oraz kopię decyzji nakładającej obowiązek wykonania określonej czynności. § 8. 1. Wniosek dysponenta funduszu terenowego o zasilenie funduszu terenowego ze środków centralnego Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, zwanego dalej "funduszem centralnym", z zastrzeżeniem ust. 2, powinien zawierać: 1) wykaz przedsięwzięć dofinansowywanych ze środków funduszu terenowego, 2) udział procentowy środków funduszu terenowego w kosztach ogólnych poszczególnych przedsięwzięć oraz kwotę środków funduszu terenowego przydzielaną w województwie na poszczególne rodzaje dofinansowywanych prac na jeden hektar lub w przypadku budowy i modernizacji dróg dojazdowych do gruntów rolnych - na jeden kilometr. 2. Wniosek dysponenta funduszu terenowego o zasilenie funduszu terenowego ze środków funduszu centralnego na zadania wymienione w art. 25 ust. 1 pkt 11 ustawy powinien zawierać informacje, o których mowa w § 5. § 9. Wniosek o przyznanie środków funduszu centralnego na realizację zadań wymienionych w art. 25 ust. 1 pkt 7 i 11 ustawy powinien określać przedsięwzięcie i koszty jego realizacji. § 10. Dysponent środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych prowadzi ewidencję wniosków, o których mowa w § 2 i 9. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 9 listopada 1998 r. o utracie mocy obowiązującej art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 139, poz. 905) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643) w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1998 r. sygn. akt K. 17/97 ogłaszam utratę mocy obowiązującej art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104) w zakresie, w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej przez powołaną ustawę jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe" i odpowiedzialność za wykroczenia skarbowe. Prezes Trybunału Konstytucyjnego: M. Safjan Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. (Dz. U. Nr 140, poz. 906) Na podstawie art. 34 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego, stanowiącego podstawę do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, i nie ogranicza zakresu opracowań projektowych w stadiach poprzedzających opracowanie projektu budowlanego, wykonywanych równocześnie (np. projekt technologiczny) oraz na potrzeby związane z wykonywaniem robót budowlanych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu powołane są artykuły ustawy bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668). Rozdział 2 Wymagania dotyczące formy projektu budowlanego § 3. 1. W projekcie budowlanym należy na stronie tytułowej zamieścić: 1) nazwę, adres obiektu budowlanego i numery ewidencyjne działek, na których obiekt jest usytuowany, 2) imię i nazwisko lub nazwę inwestora oraz jego adres, 3) nazwę i adres jednostki projektowania, 4) imiona i nazwiska projektantów opracowujących wszystkie części projektu obiektu budowlanego wraz z określeniem zakresu ich opracowania, specjalności i numeru posiadanych uprawnień budowlanych, oraz datę opracowania i podpisy pod projektem, 5) spis zawartości projektu budowlanego wraz z wykazem załączonych do projektu wymaganych przepisami szczególnymi uzgodnień, pozwoleń lub opinii, także specjalistycznych, oraz stosownie do potrzeb, oświadczeń właściwych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 34 ust. 3. 2. Jeżeli projekt architektoniczno-budowlany podlega sprawdzeniu, na stronie (stronach) tytułowej należy zamieścić imiona i nazwiska osób sprawdzających projekt, wraz z podaniem przez każdego z nich specjalności i numeru posiadanych uprawnień budowlanych, datę i podpisy. § 4. 1. Na rysunkach wchodzących w skład projektu budowlanego należy umieścić metrykę projektu zawierającą: 1) nazwę i adres obiektu budowlanego, 2) tytuł (nazwę), skalę i numer rysunku, 3) imię i nazwisko projektanta (projektantów), specjalność i numer uprawnień budowlanych, datę i podpis. 2. W projekcie architektoniczno-budowlanym, objętym obowiązkiem sprawdzenia, należy umieścić w metryce, o której mowa w ust. 1, imię i nazwisko osoby sprawdzającej rysunek, specjalność i numer posiadanych uprawnień budowlanych oraz datę i podpis potwierdzający sprawdzenie. 3. Projekt przeznaczony do wielokrotnego zastosowania, spełniający wymagania rozporządzenia, może być zastosowany jako projekt architektoniczno-budowlany przez projektanta obiektu budowlanego, po przystosowaniu do wymagań decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz do warunków otoczenia. § 5. Wszystkie strony i arkusze stanowiące części projektu budowlanego oraz załączniki do projektu powinny być opatrzone numeracją. Części projektu w odrębnych oprawach oraz załączniki powinny mieć numerację zgodną ze spisem zawartości projektu. § 6. 1. Projekt budowlany należy sporządzić w czytelnej technice graficznej oraz oprawić w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający dekompletację projektu. 2. Dopuszcza się oprawę projektu budowlanego w tomy obejmujące: 1) projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz oświadczenia, o których mowa w art. 34 ust. 3 pkt 3, 2) projekt architektoniczno-budowlany i wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektów budowlanych, o których mowa w art. 34 ust. 3 pkt 4. Do zamierzenia budowlanego zawierającego więcej niż jeden obiekt można stosować oprawę wielotomową. 3. Projekt budowlany należy opracować w języku polskim, stosując zasady wymiarowania oraz oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach lub inne objaśnione w legendzie. 4. Projekt budowlany sporządza się w 3 egzemplarzach z przeznaczeniem 1 egzemplarza do archiwum właściwego organu nadzoru budowlanego i 2 egzemplarzy dla inwestora. § 7. 1. Wymagania rozporządzenia dotyczące projektu zagospodarowania działki lub terenu i projektu architektoniczno-budowlanego należy spełnić z zachowaniem przepisu art. 34 ust. 2, uwzględniając w szczególności cechy danego obiektu, takie jak przeznaczenie, sposób użytkowania, usytuowanie, rozmiary, sposób i zakres oddziaływania na otoczenie i złożoność rozwiązań technicznych oraz rodzaj i specyfikę obiektu. 2. Z projektu budowlanego zawierającego obiekty lub części niejawne służące obronności i bezpieczeństwu państwa powinny być wyłączone części projektu zawierające układy funkcjonalne, technologiczne, parametry techniczne, dane o wyposażeniu oraz inne mogące ujawnić charakter, przeznaczenie i nazwę obiektu budowlanego. Zakres wyłączenia określa inwestor zgodnie z odrębnymi przepisami dotyczącymi ochrony tajemnicy państwowej i służbowej oraz umowami i porozumieniami międzynarodowymi. Rozdział 3 Projekt zagospodarowania działki lub terenu § 8. 1. Projekt zagospodarowania działki lub terenu powinien zawierać część opisową oraz część rysunkową sporządzoną na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub mapy jednostkowej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, z zastrzeżeniem § 10. 2. Część opisowa, o której mowa w ust. 1, sporządzona z uwzględnieniem § 7, powinna określać: 1) przedmiot inwestycji, a w wypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt budowlany - zakres całego zamierzenia oraz kolejność realizacji obiektów, 2) istniejący stan zagospodarowania działki lub terenu z omówieniem przewidywanych w nim zmian, w tym adaptacji i rozbiórek w zakresie niezbędnym do uzupełnienia części rysunkowej projektu zagospodarowania działki lub terenu, 3) projektowane zagospodarowanie działki lub terenu, w tym urządzenia budowlane związane z obiektami, układ komunikacyjny, sieci uzbrojenia terenu z przeciwpożarowym zaopatrzeniem wodnym, ukształtowanie terenu i zieleni w zakresie niezbędnym do uzupełnienia części rysunkowej projektu zagospodarowania działki lub terenu, 4) zestawienie powierzchni poszczególnych części zagospodarowania działki budowlanej lub terenu, jak powierzchnia zabudowy projektowanych i adaptowanych obiektów budowlanych, powierzchnia dróg, parkingów, placów i chodników, powierzchnia zieleni oraz innych części terenu niezbędnych do sprawdzenia zgodności z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, 5) dane informujące, czy działka lub teren, na którym jest projektowany obiekt budowlany, są wpisane do rejestru zabytków oraz czy podlegają ochronie na podstawie ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 6) dane określające wpływ eksploatacji górniczej na działkę lub teren zamierzenia budowlanego, znajdującego się w granicach terenu górniczego, 7) informację i dane o charakterze i cechach istniejących i przewidywanych zagrożeń dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników projektowanych obiektów budowlanych i ich otoczenia w zakresie zgodnym z przepisami odrębnymi, 8) inne konieczne dane wynikające ze specyfiki, charakteru i stopnia skomplikowania obiektu budowlanego lub robót budowlanych. 3. Część rysunkowa, o której mowa w ust. 1, sporządzona na mapie zgodnie z § 7, powinna określać: 1) orientację położenia działki lub terenu w stosunku do sąsiednich terenów i stron świata, 2) granice działki budowlanej lub terenu, usytuowanie, obrys i układ istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, w tym urządzeń budowlanych z nimi związanych, z oznaczeniem wejść i wjazdów oraz liczby kondygnacji, charakterystycznych rzędnych, wymiarów i wzajemnych odległości obiektów i urządzeń oraz ich przeznaczenia, w nawiązaniu do istniejącej zabudowy terenów sąsiednich, rodzaj i zasięg uciążliwości, zasięg obszaru ograniczonego użytkowania, układ komunikacji wewnętrznej przedstawiony w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej komunikacji zewnętrznej, określający układ dróg wewnętrznych, dojazdów, bocznic kolejowych, parkingów, placów i chodników, w miarę potrzeby przekroje oraz profile elementów tego układu, charakterystyczne rzędne i wymiary, 3) ukształtowanie terenu, z oznaczeniem zmian w stosunku do stanu istniejącego, a w razie potrzeby charakterystyczne rzędne i przekroje pionowe terenu, 4) ukształtowanie zieleni, z oznaczeniem istniejącego zadrzewienia podlegającego adaptacji lub likwidacji, oraz układ projektowanej zieleni wysokiej i niskiej, a w razie potrzeby charakterystyczne rzędne i przekroje pionowe terenu, 5) urządzenia przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego, w tym rodzaj i wielkość źródeł, usytuowanie stanowisk czerpania wody i dojazd do nich dla samochodów straży pożarnej oraz charakterystyczne rzędne i wymiary, 6) układ sieci i przewodów uzbrojenia terenu, przedstawiony z przyłączami do odpowiednich sieci zewnętrznych i wewnętrznych oraz urządzeń, w tym: wodociągowych, ujęć wody ze strefami ochronnymi, cieplnych, gazowych i kanalizacyjnych lub służących do oczyszczania ścieków, oraz określający sposób odprowadzania wód opadowych, z podaniem niezbędnych profili podłużnych, spadków, przekrojów przewodów oraz charakterystycznych rzędnych, wymiarów i odległości, wraz z usytuowaniem przyłączy, urządzeń i punktów pomiarowych, 7) układ linii lub przewodów elektrycznych i telekomunikacyjnych oraz związanych z nim urządzeń technicznych, przedstawiony w powiązaniu z sieciami zewnętrznymi, z oznaczeniem miejsca i rzędnych w miarę potrzeby, przyłączenia do sieci zewnętrznych i złączy z instalacją obiektów budowlanych oraz charakterystycznych elementów, punktów pomiarowych, symboli i wymiarów, 8) w razie potrzeby rezerwę i podział terenu wynikający z programu całego zamierzenia budowlanego oraz przewidywanej rozbudowy, 9) granice obszaru terenu zamkniętego i zewnętrznych stref ochronnych, na którym znajdują się obiekty budowlane służące obronności i bezpieczeństwu państwa. § 9. Dane, o których mowa w § 8 ust. 3, mogą być zamieszczone na dodatkowych rysunkach, jeżeli poprawi to czytelność projektu zagospodarowania działki lub terenu. W razie konieczności przedstawienia układu sieci, przewodów i urządzeń instalacji zewnętrznych na oddzielnych rysunkach, należy do projektu załączyć zbiorczy rysunek koordynacyjny uzbrojenia działki lub terenu. § 10. Projekt zagospodarowania działki budowlanej lub terenu powinien być sporządzony na mapie w skali dostosowanej do rodzaju i wielkości obiektu lub zamierzenia budowlanego i zapewniającej jego czytelność. Rozdział 4 Projekt architektoniczno-budowlany § 11. 1. Projekt architektoniczno-budowlany obiektu budowlanego powinien zawierać zwięzły opis techniczny oraz część rysunkową. 2. Opis techniczny, o którym mowa w ust. 1, sporządzony z uwzględnieniem § 7, powinien określać: 1) przeznaczenie i program użytkowy obiektu budowlanego oraz, w zależności od rodzaju obiektu, jego charakterystyczne parametry techniczne, w szczególności: kubaturę, zestawienie powierzchni, wysokość i długość, 2) formę architektoniczną i funkcję obiektu, sposób jego dostosowania do krajobrazu i otaczającej zabudowy oraz sposób spełnienia wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 1, 3) układ konstrukcyjny obiektu budowlanego, zastosowane schematy konstrukcyjne (statyczne), założenia przyjęte do obliczeń konstrukcji, w tym dotyczące obciążeń, oraz podstawowe wyniki tych obliczeń, a dla konstrukcji nowych, nie sprawdzonych - wyniki ewentualnych badań doświadczalnych, rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe podstawowych elementów konstrukcji obiektu, kategorię geotechniczną obiektu, warunki i sposób jego posadowienia oraz zabezpieczenia przed wpływami eksploatacji górniczej, rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe wewnętrznych i zewnętrznych przegród budowlanych; w wypadku projektowania przebudowy, rozbudowy lub nadbudowy do opisu technicznego należy dołączyć ocenę techniczną obejmującą, w uzasadnionych wypadkach, także ocenę aktualnych warunków geologiczno-inżynierskich i stan posadowienia obiektu, 4) w stosunku do obiektu użyteczności publicznej i budynku mieszkalnego wielorodzinnego - sposób zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z tego obiektu przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich, 5) w stosunku do obiektu usługowego, produkcyjnego lub technicznego - podstawowe dane technologiczne oraz współzależności urządzeń i wyposażenia związanego z przeznaczeniem obiektu i jego rozwiązaniami budowlanymi, 6) w stosunku do obiektu budowlanego liniowego - rozwiązania budowlane i techniczno-instalacyjne, nawiązujące do warunków terenu występujących wzdłuż jego trasy, oraz rozwiązania techniczno-budowlane w miejscach charakterystycznych lub o szczególnym znaczeniu dla funkcjonowania obiektu albo istotne ze względów bezpieczeństwa, z uwzględnieniem wymaganych stref ochronnych, 7) rozwiązania zasadniczych elementów wyposażenia budowlano-instalacyjnego, zapewniające użytkowanie obiektu zgodnie z przeznaczeniem, w szczególności instalacji i urządzeń: sanitarnych, grzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, gazowych, elektrycznych, telekomunikacyjnych, piorunochronnych, a także sposób powiązania instalacji obiektu z sieciami zewnętrznymi i punkty pomiarowe, założenia przyjęte do obliczeń instalacji oraz podstawowe wyniki tych obliczeń, z uzasadnieniem doboru, rodzaju i wielkości urządzeń, 8) rozwiązania i sposób funkcjonowania zasadniczych urządzeń instalacji technicznych, w tym przemysłowych i ich zespołów tworzących całość techniczno-użytkową, decydującą o podstawowym przeznaczeniu obiektu, w tym charakterystykę i odnośne parametry instalacji i urządzeń technologicznych, mających wpływ na architekturę, konstrukcję, instalacje i urządzenia techniczne związane z obiektem, 9) charakterystykę energetyczną obiektu budowlanego, z wyjątkiem obiektów wymienionych w art. 20 ust. 3 pkt 2, określającą w zależności od potrzeb: a) bilans mocy urządzeń elektrycznych oraz zużywających inne rodzaje energii, stanowiących jego stałe wyposażenie budowlano-instalacyjne, z wydzieleniem mocy urządzeń służących do celów technologicznych związanych z przeznaczeniem obiektu, b) w stosunku do budynku wyposażonego w instalacje grzewcze lub chłodnicze - właściwości cieplne przegród zewnętrznych, w tym ścian pełnych oraz drzwi, wrót, a także przegród przeźroczystych i innych, c) parametry sprawności energetycznej instalacji grzewczej i innych urządzeń mających wpływ na gospodarkę cieplną obiektu, w tym wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, d) dane wykazujące, że przyjęte w projekcie rozwiązania budowlane i instalacyjne spełniają wymagania dotyczące oszczędności energii zawarte w przepisach techniczno-budowlanych, 10) dane techniczne obiektu charakteryzujące wpływ obiektu budowlanego na środowisko i jego wykorzystywanie oraz na zdrowie ludzi i obiekty sąsiednie pod względem: a) zapotrzebowania i jakości wody oraz ilości, jakości i sposobu odprowadzania ścieków, b) emisji zanieczyszczeń gazowych, w tym zapachów, pyłowych i płynnych, z podaniem ich rodzaju, ilości i zasięgu rozprzestrzeniania się, c) rodzaju i ilości wytwarzanych odpadów, d) emisji hałasu oraz wibracji, a także promieniowania, w szczególności jonizującego, pola elektromagnetycznego i innych zakłóceń, z podaniem odpowiednich parametrów tych czynników i zasięgu ich rozprzestrzeniania się, e) wpływu obiektu na istniejący drzewostan, powierzchnię ziemi, w tym glebę, wody powierzchniowe i podziemne, oraz wykazać, że przyjęte w projekcie rozwiązania przestrzenne, funkcjonalne i techniczne ograniczają lub eliminują wpływ obiektu na środowisko przyrodnicze, zdrowie ludzi i inne obiekty budowlane, zgodnie z odrębnymi przepisami, 11) warunki ochrony przeciwpożarowej określone w odrębnych przepisach. § 12. 1. Część rysunkowa, o której mowa w § 11 ust. 1, sporządzona z uwzględnieniem § 7, powinna przedstawiać: 1) elewacje w liczbie dostatecznej do wyjaśnienia formy architektonicznej obiektu oraz jego wyglądu zewnętrznego ze wszystkich widocznych stron, z określeniem graficznym lub opisowym na rysunku wykończeniowych materiałów budowlanych i kolorystyki elewacji, 2) rzuty wszystkich charakterystycznych poziomów obiektu, w tym widok dachu lub przekrycia oraz przekroje, a dla obiektu liniowego - przekroje normalne i podłużne (profile), przeprowadzone w charakterystycznych miejscach obiektu, konieczne do przedstawienia: a) układu funkcjonalno-przestrzennego obiektu, b) rozwiązań budowlano-konstrukcyjnych obiektu i jego powiązania z podłożem oraz przyległymi obiektami budowlanymi, c) położenia sytuacyjno-wysokościowego i skrajnych parametrów instalacji i urządzeń technologicznych, związanych lub mających wpływ na konstrukcję obiektu budowlanego, funkcjonowanie instalacji i urządzeń oraz bezpieczeństwo ich użytkowania, d) budowli przemysłowych i innych tworzących samonośną całość techniczno-użytkową, jak komin, zbiornik, kolumna rafineryjna, niezbędnych wymiarów, w tym zewnętrznych w rzucie poziomym i pionowym, z nawiązaniem do poziomu terenu, przestrzeni wewnętrznych obiektu, w szczególności pomieszczeń, rodzaju konstrukcji, przekrojów jego elementów, a także instalacji oraz gabarytów (obrysu) urządzeń technologicznych, o których mowa pod lit. c), 3) w stosunku do budynku ogrzewanego - rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe przegród zewnętrznych wraz z niezbędnymi szczegółami budowlanymi, mającymi wpływ na właściwości cieplne i szczelność przegród, jeżeli ich odwzorowanie nie było wystarczające na rysunkach, o których mowa w pkt 2, 4) podstawowe urządzenia instalacji ogólnotechnicznych i technologicznych lub ich części, jeżeli ich odwzorowanie nie było wystarczające na rysunkach, o których mowa w pkt 2, 5) zasadnicze elementy wyposażenia technicznego, ogólnobudowlanego, umożliwiającego użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, w tym: a) instalacje oraz urządzenia sanitarne, grzewcze, wentylacyjne i gazowe, b) instalacje i urządzenia elektryczne i telekomunikacyjne oraz instalację piorunochronną, c) instalacje i urządzenia ochrony przeciwpożarowej określone w przepisach szczególnych, wraz ze sposobem powiązania instalacji obiektu bezpośrednio z sieciami (urządzeniami) zewnętrznymi albo z instalacjami zewnętrznymi na zagospodarowywanym terenie oraz związanymi z nimi urządzeniami technicznymi, uwidocznione na rzutach i przekrojach pionowych obiektu, co najmniej w formie odpowiednio opisanych schematów lub przedstawione na odrębnych rysunkach. 2. Część rysunkowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zaopatrzona w niezbędne oznaczenia graficzne i wyjaśnienia opisowe umożliwiające jednoznaczne odczytanie projektu. 3. Opracowanie części rysunkowej projektu budowlanego liniowego obiektu budowlanego należy dostosować odpowiednio do charakteru i specyfiki funkcjonalnej i technicznej obiektu. 4. Część rysunkowa projektu przebudowy obiektu budowlanego powinna wyróżniać graficznie stan istniejący. § 13. 1. Część rysunkowa projektu architektoniczno-budowlanego powinna być, z zastrzeżeniem ust. 2, sporządzona w skali dostosowanej do specyfiki i charakteru obiektu budowlanego oraz stopnia dokładności oznaczeń graficznych na rysunkach, jednak nie mniejszej niż: 1) 1:200 dla obiektów budowlanych o dużych rozmiarach, 2) 1:100 dla pozostałych obiektów budowlanych i wydzielonych części obiektów wymienionych w pkt 1, 3) 1:50 dla wydzielonych części obiektów budowlanych podlegających przebudowie lub rozbudowie oraz części i obiektów skomplikowanych i o małych rozmiarach. 2. W stosunku do obiektu budowlanego liniowego należy dobierać skale rysunków dostosowane do długości obiektu i umożliwiające odwzorowanie obiektu z dokładnością zapewniającą czytelność projektu. Rozdział 5 Przepisy końcowe § 14. Traci moc zarządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Monitor Polski z 1995 r. Nr 2, poz. 30). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 2 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu leków podstawowych, uzupełniających i środków antykoncepcyjnych. (Dz. U. Nr 140, poz. 907) Na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 502 i Nr 104, poz. 661) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych, uzupełniających i środków antykoncepcyjnych (Dz. U. Nr 31, poz. 166) wprowadza się następujące zmiany: A. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków podstawowych": 1) pod lp. 7 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Sedacorontabl. 0,2 gx50 tabl. 2) pod lp. 8: a) w odniesieniu do leku o nazwie Amoxil syrop 2,5 g/100 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "syrop 2,5 g/100 ml" zastępuje się wyrazami "syrop 2,56 g/100 ml", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ospamox 250kaps. 0,25 gx12 kaps. 3) pod lp. 12 na końcu dodaje się wyrazy: B+Rp. Atehexal 25tabl. powl. 0,025 gx50 tabl. 4) pod lp. 16 w odniesieniu do leku o nazwie Becotide w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "aerosol 0,05 mg/dawkę" zastępuje się wyrazami "aerosol 11,7-14,5 mg/10 ml", 5) pod lp. 18: a) w odniesieniu do leku o nazwie Cetriscabin w rubryce "Postać i dawka" wyraz "płyn" zastępuje się wyrazami "emulsja 300 mg/30 mg w 1 g", b) w odniesieniu do leku o nazwie Novoscabin w rubryce "Postać i dawka" po wyrazie "płyn" dodaje się wyrazy "30%", 6) lp. 19 otrzymuje brzmienie: 19 Benzylpenicillinum natricum BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 100 000 j.m.xfiol. 10 ml BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 200 000 j.m.xfiol. 10 ml BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 600 000 j.m.xfiol. 10 ml BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 1 000 000 j.m.xfiol. 10 ml BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 3 000 000 j.m.xfiol. 24 ml BRp.Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom., wlewów 5 000 000 j.m.xfiol. 24 ml 7) pod lp. 22 w odniesieniu do leku o nazwie Bedifos prolongatum w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "inj. 0,007 g/1 ml" zastępuje się wyrazami "zaw. mikrokryst. do inj. 0,007 g/1 ml", 8) pod lp. 26 w odniesieniu do leków o nazwie Pulmicort Turbuhaler w rubryce "Postać i dawka": a) wyrazy "proszek zmikron. do inh. 100 mcg" zastępuje się wyrazami "proszek do inh. 100 mcg", b) wyrazy "proszek zmikron. do inh. 200 mcg" zastępuje się wyrazami "proszek do inh. 200 mcg", 9) pod lp. 35 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Clotrimazolummaść do oczu 1%x3 g 10) pod lp. 39: a) w odniesieniu do leku o nazwie Biseptol 120 w rubryce "Nazwa" po wyrazach "Biseptol 120" dodaje się wyrazy "(Duo-septol 120)", b) w odniesieniu do leku o nazwie Biseptol 480 w rubryce "Nazwa" po wyrazach "Biseptol 480" dodaje się wyrazy "(Duo-septol 480)", 11) pod lp. 47: a) w odniesieniu do leku o nazwie Mydriacyl 0,5% - w rubryce "Nazwa" skreśla się wyrazy "0,5%", - w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy "0,5%", b) w odniesieniu do leku o nazwie Mydriacyl 1,0%: - w rubryce "Nazwa" skreśla się wyrazy "1,0%", - w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy "1,0%", 12) pod lp. 50 w odniesieniu do leku o nazwie Oxycardil 120 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. powl. 120 mg" zastępuje się wyrazami "tabl. powl. (o kontr. uwal.) 120 mg", 13) pod lp. 54 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Enalapriltabl. 5 mgx20 tabl. BRp.Enalapriltabl. 10 mgx20 tabl. 14) pod lp. 55 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Clexaneinj. 60 mg/0,6 mlx2 amp. - strzykawki BRp.Clexaneinj. 80 mg/0,8 mlx2 amp. - strzykawki BRp.Clexaneinj. 100 mg/1 mlx2 amp. - strzykawki 15) lp. 59 otrzymuje brzmienie: 59 Erythromycini estolas BRp.Erythromycinum pro Suspensionegran. do przyg. zaw. 1,25 g/5 mlc30 g 16) pod lp. 61 w odniesieniu do leku o nazwie Berotec 200 aerozol dozowany: a) w rubryce "Nazwa" skreśla się wyrazy "aerozol dozowany", b) w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "aerozol 200 mcg" zastępuje się wyrazami "aerozol dozowany 200 mcg/dawkę", 17) pod lp. 67 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Hydrocortisonumkrem 1%x15 g 18) pod lp. 71: a) w odniesieniu do leku o nazwie Ibuprofen zaw. 2% w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 2%" zastępuje się wyrazami "zaw. 0,1 g/5 ml", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ibumetin retardtabl. o przedł. dział. 0,6 gx30 tabl. BRp.•Nurofentabl. powl. 200 mgx48 tabl. BRp.•Nurofengran. mus. 200 mg/2,1 g gran.x24 sasz. 19) pod lp. 72: a) w odniesieniu do leku o nazwie Aerosonit w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "12 ml (300 dawek)" zastępuje się wyrazami "18 ml (200 dawek)", b) w odniesieniu do leku o nazwie Iso Mack Retard tabl. o przedł. dział. 0,04 g: - w rubryce "Postać i dawka" wyraz "tabl." zastępuje się wyrazem "kaps.", - w rubryce "Opakowanie, na które ustalono ryczałt" wyrazy "30 tabl." zastępuje się wyrazami "30 kaps.", 20) pod lp. 73: a) w odniesieniu do leku o nazwie Effox Long w rubryce "Nazwa" dodaje się liczbę "50", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Olicard 40 retardkaps. o przedł. dział. 0,04 gx20 kaps. BRp.Olicard 60 retardkaps. o przedł. dział. 0,06 gx20 kaps. 21) lp. 74 otrzymuje brzmienie: 74 Kalii chloridum Rp.Kalipoz prolongatumtabl. 0,75 gb30 tabl. Rp.Kalimat prolongatumtabl. 0,75 gb30 tabl. Rp.Kaliumsyrop 20 mEqK+/10 mlb150 ml Rp.Kalium effervescensgranulat 20 mEqK+/5 gc12 sasz. po 5 g 22) pod lp. 75: a) w odniesieniu do leku o nazwie Kalium effervescens (bezcukrowy) w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy "20 mEqK+/3 g", b) w odniesieniu do leku o nazwie Kalium granulat (bezcukrowy) w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy "20 mEqK+/3 g", 23) lp. 76 otrzymuje brzmienie: 76 Kalii gluconas Rp.Kalium gluconicumsyrop 13,3 mEqK+/10 mlb150 ml Rp.Kalium gluconicumproszek 10 mEqK+/5 gc12 saszetek po 5 g 24) pod lp. 78 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Sinemet CR 100/25tabl. o kontr. uwal. 100 mg/25 mgx100 tabl. 25) lp. 82 otrzymuje brzmienie: 82 Medroxyprogesteroni acetas BRp.Depo-Proverainj. 0,15 g/1 mlx5 fiol. BRp.Depo-Proverainj. 50 mg/mle5 fiol. po 3 ml BRp.Depo-Provera 500inj. 150 mg/mlf5 fiol. po 3,3 ml BRp.Depo-Provera 1000inj. 150 mg/mlf5 fiol. po 6,7 ml BRp.Farlutalinj. 0,5 g/2,5 mlx5 fiol. BRp.Farlutal 250tabl. 0,25 gx20 tabl. BRp.Farlutal 500tabl. 0,5 gx20 tabl. BRp.Farlutalinj. 1,0 g/5 mlx5 fiol. BRp.Proveratabl. 0,1 ge20 tabl. BRp.Proveratabl. 0,5 gf20 tabl. BRp.Proveragran. 200 mg/4 gx10 saszetek BRp.Proveragran. 500 mg/10 gf10 saszetek BRp.Proveragran. 1000 mg/10 gf10 saszetek 26) pod lp. 90 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Metoclopramid 10czopek 10 mgx5 czopków BRp.Metoclopramid 20czopek 20 mgx5 czopków 27) pod lp. 91 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Betaloc ZOK 50tabl. o kontr. uwaln. 0,05 gx30 tabl. BRp.Betaloc ZOK 100tabl. o kontr. uwaln. 0,1 gx30 tabl. BRp.Betaloc ZOK 200tabl. o kontr. uwaln. 0,2 gx30 tabl. BRp.Metohexal 50tabl. 0,05 gx20 tabl. BRp.Metohexal 100tabl. 0,1 gx20 tabl. 28) pod lp. 100: a) w odniesieniu do leku o nazwie Adalat CC 30 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. powl. 0,03 g" zastępuje się wyrazami "tabl. powl. o przedł. dział. 30 mg", b) w odniesieniu do leku o nazwie Adalat CC 60 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. powl. 0,06 g" zastępuje się wyrazami "tabl. powl. o przedł. dział. 0,06 g", 29) pod lp. 102 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "proszek 1 800 000 j.m." zastępuje się wyrazami "proszek 2 000 000 j.m.", 30) pod lp. 107: a) w odniesieniu do leków o nazwie Megacillin Oral Tabs w rubryce "Postać i dawka": - wyrazy "tabl. 600 000 j.m." zastępuje się wyrazami "tabl. do przyg. zaw. 600 000 j.m.", - wyrazy "tabl. 1 000 000 j.m." zastępuje się wyrazami "tabl. do przyg. zaw. 1 000 000 j.m.", b) w odniesieniu do leku o nazwie Megacillin Oral Syrop w rubryce "Postać i dawka" wyraz "syrop" zastępuje się wyrazami "gran. do przyg. syr. 300 000 j.m./5 ml", c) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Taropentabl. powl. 500 000 j.m.x12 tabl. BRp.Taropentabl. powl. 1 000 000 j.m.x12 tabl. BRp.Taropentabl. powl. 1 500 000 j.m.x12 tabl. 31) pod lp. 120 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Novo-Ranidinetabl. powl. 150 mgx30 tabl. Rp.Novo-Ranidinetabl. powl. 300 mgx30 tabl. Rp.Ranitydynatabl. powl. 150 mgx30 tabl. Rp.Ranitydynatabl. powl. 300 mgx30 tabl. Rp.Rantagonkrople dla dzieci 25 mg/1 mlx30 ml Rp.Rantagonsyrop 150 mg/10 mlx300 ml Rp.Gastorensyrop 75 mg/5 mlx300 ml Rp.Ranitydynasyrop 75 mg/5 mlx100 ml 32) pod lp. 122 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Steri-Neb Salamolroztwór do nebulizacji 5 mg/2,5 mlx20 amp. 33) pod lp. 123 na końcu dodaje się wyrazy: &BRp. Segantabl. 0,005 gx60 tabl. &BRp.Selerintabl. 0,005 gx50 tabl. 34) pod lp. 126 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,1 gx20 kaps. BRp.Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,2 gx20 kaps. BRp.Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,3 gx20 kaps. 35) pod lp. 129 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Novo-Veramiltabl. powl. 0,08 gx30 tabl. BRp.Novo-Veramiltabl. powl. 0,12 gx30 tabl. B. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 30% ceny leku": 1) pod lp. 9 w odniesieniu do leku o nazwie Augmentin tabl. 625 mg w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. 625 mg" zastępuje się wyrazami "tabl. powl. 625 mg", 2) pod lp. 15 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Zyrtecroztw. doustny 1 mg/1 mlx75 ml 3) pod lp. 22 w odniesieniu do leku o nazwie Crupodex w rubryce "Postać i dawka" wyraz "zasypka" zastępuje się wyrazami "proszek 30%", 4) pod lp. 23 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Diclacinj. dom. 0,075 g/3 mlx5 amp. 5) pod lp. 35: a) w odniesieniu do leku o nazwie Presomen tabl. powl. 0,3 mg w rubryce "Nazwa" dodaje się wyraz "Mite", b) w odniesieniu do leku o nazwie Presomen tabl. powl. 0,6 mg w rubryce "Nazwa" dodaje się liczbę "0,6", c) w odniesieniu do leku o nazwie Presomen: - w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. powl." zastępuje się wyrazem "draż.", - w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "20 tabl." zastępuje się wyrazami "20 draż.", 6) pod lp. 53 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Profenidtabl. powl. 0,1 gx30 tabl. BRp.Profenidtabl. o przedł. dział. 200 mgx14 tabl. 7) pod lp. 55 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Mesalazynaczopek 0,25 gx30 czopków 8) pod lp. 57 na końcu dodaje się wyrazy: &BRp. Methyldopatabl. 0,25 gx30 tabl. 9) pod lp. 64 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Alevetabl. powl. 0,220 gx7 tabl. powl. 10) pod lp. 67 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Cropoz Naerozol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkęx15 ml C. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 50% ceny leku": 1) pod lp. 23 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Miacalcic Nasal 200aerozol donosowy 200 j.m./dawkęx2 ml (14 dawek) 2) pod lp. 26 w odniesieniu do leku o nazwie Mucodyne kaps. 0,375 g w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "100 tabl." zastępuje się wyrazami "100 kaps.", 3) pod lp. 27: a) w odniesieniu do leku o nazwie Duracef gran. do sporz. syropu 0,125 g/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "gran. do sporz. syropu 0,125 g/5 ml" zastępuje się wyrazami "prosz. do przyg. zaw. 0,125 g/5 ml", b) w odniesieniu do leku o nazwie Duracef gran. do sporz. syropu 0,25 g/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "gran. do sporz. syropu 0,25 g/5 ml" zastępuje się wyrazami "prosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml", c) w odniesieniu do leku o nazwie Duracef gran. do sporz. syropu 0,5 g/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "gran. do sporz. syropu 0,5 g/5 ml" zastępuje się wyrazami "prosz. do przyg. zaw. 0,5 g/5 ml", d) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Duraceftabl. rozp. 1 gx10 tabl. BRp.Biodroxilgran. do sporz. zaw. 125 mg/5 mlx45 g BRp.Biodroxilgran. do sporz. zaw. 250 mg/5 mlx45 g BRp.Biodroxilgran. do sporz. zaw. 500 mg/5 mlx45 g BRp.Biodroxilkaps. 0,5 gx12 kaps. BRp.Biodroxiltabl. powl. 1gx12 tabl. BRp.Tadroxilgran. do sporz. zaw. 125 mg/2,5 gx14 sasz. po 2,5 g BRp.Tadroxilgran. do sporz. zaw. 250 mg/2,5 gx14 sasz. po 2,5 g 4) pod lp. 28 w odniesieniu do leku o nazwie Cephalexin - Ratiopharm TS w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "120 ml" zastępuje się wyrazami "72 g gran.", 5) pod lp. 29: a) w odniesieniu do leku o nazwie Ceclor zaw. 125 mg/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 125 mg/5 ml" zastępuje się wyrazami "subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml", b) w odniesieniu do leku o nazwie Ceclor zaw. 125 mg w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 125 mg" zastępuje się wyrazami "subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml", c) w odniesieniu do leku o nazwie Ceclor zaw. 250 mg/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 250 mg/5 ml" zastępuje się wyrazami "subst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml", d) w odniesieniu do leku o nazwie Ceclor zaw. 250 mg w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 250 mg" zastępuje się wyrazami "subst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml", e) w odniesieniu do leku o nazwie Vercef zaw. 125 mg/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "zaw. 125 mg/5 ml" zastępuje się wyrazami "gran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml", f) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ceclorgran. do przyg. zaw. 375 mg/5 mlx75 ml 6) pod lp. 30: a) w odniesieniu do leku o nazwie Sefril gran. do przyg. zaw. 3 g/60 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "gran. do przyg. zaw. 3 g/60 ml" zastępuje się wyrazami "gran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Sefrilgran. do przyg. zaw. 250 mlx14 sasz. po 2,5 g 7) lp. 32 otrzymuje brzmienie: 32 Chlormidazol Rp.•Polfungicidmaść 5%b25 g Rp.•Polfungicidpłyn 5 g, 1 g w 100 mlb10 ml 8) pod lp. 33: a) w odniesieniu do leku o nazwie Fenactil inj. 0,025 g/5 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "inj. 0,025 g/5 ml" zastępuje się wyrazami "inj. dom. 0,025 g/5 ml", b) w odniesieniu do leku o nazwie Fenactil inj. 0,05 g/2 ml w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "inj. 0,05 g/2 ml" zastępuje się wyrazami "inj. doż. 0,05 g/2 ml", 9) pod lp. 39: a) w odniesieniu do leku o nazwie Cipropol tabl. 0,5 g w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "tabl. 0,5 g" zastępuje się wyrazami "tabl. powl. 0,5 g", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Quintor 250tabl. powl. 0,25 gx10 tabl. BRp.Quintor 500tabl. powl. 0,5 gx10 tabl. 10) pod lp. 41 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Klacid Unotabl. o modyf. uwal.x7 tabl. BRp.Fromilid 250tabl. powl. 0,25 gx10 tabl. BRp.Fromilid 500tabl. powl. 0,5 gx14 tabl. BRp.Klacidgram. do przyg. zaw. 0,25 g/5 mlx50 ml 11) pod lp. 43 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Clindacinkaps. 300 mgx16 kaps. 12) pod lp. 55: a) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Diclo tabl. powl. 0,025 g w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "100 tabl. powl." zastępuje się wyrazami "30 tabl. powl.", b) w odniesieniu do leku o nazwie Apo-Diclo tabl. powl. 0,05 g w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "100 tabl. powl." zastępuje się wyrazami "30 tabl. powl.", c) w odniesieniu do leku o nazwie Rewodina w rubryce "Nazwa" dodaje się liczbę "25", d) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Diclofenac Duo Pharmavitkaps. z peletk. dojel. i o przedł. dział. 0,075 gx30 kaps. BRp.Diclofenac 25tabl. powl. dojel. 0,025 gx30 tabl. BRp.Diclofenac 50tabl. powl. dojel. 0,05 gx30 tabl. 13) pod lp. 59 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Unidox Solutabtabl. 0,1 gx10 tabl. 14) pod lp. 63 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Fem 7plaster 1,5 mg (50 mcg/dobę)x4 plastry BRp.Dermestril 25plaster 2 mg, 25 µg/dobęx8 plast. o pow. 9 cm2 BRp.Dermestril 50plaster 4 mg, 50 µg/dobęx8 plast. o pow. 18 cm2 BRp.Dermestril 100plaster 8 mg, 100 µg/dobęx8 plast. o pow. 36 cm2 BRp.Estromikrontabl. 0,5 mgx30 tabl. BRp.Estromikrontabl. 1 mgx30 tabl. BRp.Estromikrontabl. 2 mgx30 tabl. BRp.Oesclim 25plaster 5 mg/11 cm2 (25 µg/dobę)x6 plastrów BRp.Oesclim 50plaster 10 mg/22 cm2 (50 µg/dobę)x6 plastrów BRp.Oesclim 100plaster 20 mg/44 cm2 (100 µg/dobę)x6 plastrów 15) pod lp. 78 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Afibroziltabl. powl. 0,45 gx60 tabl. 16) pod lp. 81 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Buscopanczopki 0,01 gx10 czopków BRp.Buscopanczopki 0,0075 gx5 czopków 17) pod lp. 90 w rubryce "Nazwa" wyrazy "Kaliumiodid 200" zastępuje się wyrazem "lodox", 18) pod lp. 96 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Loratadynatabl. 0,01 gx10 tabl. BRp.Rotadintabl. 10 mgx10 tabl. 19) pod lp. 97 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Gestomikrontabl. 5 mgx20 tabl. BRp.Gestomikrontabl. 10 mgx20 tabl. 20) pod lp. 98 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Ipertrofan 40tabl. powl. 40 mg (150 000 IU)x10 tabl. 21) pod lp. 108: a) w odniesieniu do odżywki o nazwie Bebilon sojowy w rubryce "Postać i dawka" dodaje się wyrazy "2185 kJ/100 g", b) w rubryce "Nazwa" po wyrazie "Pro-Sobee" dodaje się liczbę "1", c) na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Bebilon pepti MTCproszek 2155 kJ/100 gx450 g 22) pod lp. 109 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Oflodinextabl. powl. 0,1 gx10 tabl. BRp.Oflodinextabl. powl. 0,2 gx10 tabl. 23) pod lp. 110: a) w odniesieniu do leku o nazwie Ortanol w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "kaps.,, tabl. 20 mg" zastępuje się wyrazami "kaps.,, tabl. powl. 20 mg", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Polprazolkaps. 0,02 gx14 kaps. BRp.Prazolkaps. 0,02 gx14 kaps. 24) pod lp. 111 w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "aerosol 0,3 g/20 ml" zastępuje się wyrazami "aerosol 0,75 mg/dawkę", 25) pod lp. 115: a) w odniesieniu do leku o nazwie Trental inj. 0,1 g/5 ml: - w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "inj. 0,1 g/5 ml" zastępuje się wyrazami "inj. 20 mg/1 ml-5 ml", - w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen" wyrazy "5 amp." zastępuje się wyrazami "5 amp. po 5 ml", b) na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Polfilinroztw. do inj. 0,1 g/5 mlx5 amp. BRp.Polfilinkonc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 mlx10 amp. BRp.Pentohexal 300inj. 300 mg/15 mgx5 amp. 26) pod lp. 118 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Hoteminkaps. 0,01 gx20 kaps. BRp.Hoteminkaps. 0,02 gx20 kaps. 27) pod lp. 124 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Rulidtabl. do sporz. zaw. 0,05 gx10 tabl. 28) pod lp. 127 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Spironolacton 25tabl. 0,025 gx20 tabl. 29) pod lp. 137 na końcu dodaje się wyrazy: &BRp. Tramal Retard 100tabl. o przedł. uwal. 0,1 gx10 tabl. &BRp.Tramal Retard 150tabl. o przedł. uwal. 0,15 gx10 tabl. &BRp.Tramal Retard 200tabl. o przedł. uwal. 0,2 gx10 tabl. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 listopada 1998 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 2 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uprawnień do nabycia leku, preparatu diagnostycznego, artykułu sanitarnego i sprzętu jednorazowego użytku w przypadku niektórych chorób. (Dz. U. Nr 140, poz. 908) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684, z 1996 r. Nr 139, poz. 646 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 502 i Nr 104, poz. 661) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 sierpnia 1996 r. w sprawie uprawnień do nabycia leku, preparatu diagnostycznego, artykułu sanitarnego i sprzętu jednorazowego użytku w przypadku niektórych chorób (Dz. U. Nr 98, poz. 456 i Nr 154, poz. 756, z 1997 r. Nr 135, poz. 920 oraz z 1998 r. Nr 31, poz. 167) wprowadza się następujące zmiany: A. W załączniku nr 1 do rozporządzenia "Wykaz leków do bezpłatnego wydawania na recepty - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 3 w odniesieniu do leku o nazwie Mucopront: a) w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "syrop 5% - 200 ml" zastępuje się wyrazami "kaps. 375 mg", b) w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen", wyrazy "200 ml" zastępuje się wyrazami "20 kaps.", 2) lp. 4 otrzymuje brzmienie: 4 Mesnum BRp. Mistabronpłyn do inh. 0,6 g/3 mld5 amp. BRp. Mistabronaerosol do nosa 5 mg/dawkęd12,5 ml BRp. Mucofluidaerosol do nosa 5 g/100 gd12,5 ml 3) pod lp. 5 na końcu dodaje się wyrazy: Rp.•Kreon 10 000kaps. 150 mg (10 000 j. lipazy)d20 kaps. 4) pod lp. 23 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Farmorubicin PFSfiol. 0,01 g/5 mlx1 fiol. BRp. Farmorubicin PFSfiol. 0,05 g/25 mlx1 fiol. 5) pod lp. 24 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,05 g/2,5 mlx1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,1 g/5 mlx1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,2 g/10 mlx1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,4 g/20 mlx1 fiol. 6) pod lp. 28 w odniesieniu do leku o nazwie Macdafen w rubryce "Postać i dawka" wyrazy "inj. 1 g/50 ml" zastępuje się wyrazami "inj. 1 g/24 ml", 7) lp. 30 otrzymuje brzmienie: 30 Lomustinum BRp. Cecenukaps. 0,04 gx5 kaps. BRp. Lomustinumtabl. 0,04 gf5 tabl. 8) pod lp. 39 na końcu dodaje się wyrazy: ∆ARp. Tamoxifentabl. 0,02 gx30 tabl. ∆ARp. Zitazoniumtabl. 0,02 gx30 tabl. ∆ARp. Zitazoniumtabl. 0,03 gx30 tabl. ∆ARp. Zitazoniumtabl. 0,04 gx30 tabl. 9) pod lp. 42 na końcu dodaje się wyrazy: ∆BRp. Tramal. Retard 100tabl. o przedł. uwal. 0,1 gx10 tabl. ∆BRp. Tramal. Retard 150tabl. o przedł. uwal. 0,15 gx10 tabl. ∆BRp. Tramal. Retard 200tabl. o przedł. uwal. 0,2 gx10 tabl. 10) pod lp. 47 na końcu dodaje się wyrazy: ∆BRp. Conzepinzaw. 2% (100 mg/5 ml)x100 ml, 250 ml ∆BRp. Timonil 150 retardtabl. o przedł. dział. 0,15 gx50 tabl. ∆BRp. Timonil 200tabl. 0,2 gx50 tabl. ∆BRp. Timonilzaw. doustna 0,1 g/5 mlx250 ml ∆BRp. Timonil 300 retardtabl. o przedł. dział. 0,3 gx50 tabl. ∆BRp. Timonil 600 retardtabl. o przedł. dział. 0,6 gx50 tabl. ∆BRp. Tegretol 125czopek doodbytn. 0,125 gx5 czopków ∆BRp. Tegretol 250czopek doodbytn. 0,25 gx5 czopków 11) lp. 52 otrzymuje brzmienie: 52∆BRp. Depakine-Chrono 300tabl. powl. o przedł. dział. 0,3 gd30 tabl. ∆BRp. Depakine-Chrono 300tabl., tabl. powl. 0,3 gd30 tabl. ∆BRp. Depakine-Chrono 500tabl. powl. o przedł. dział. 0,5 gd30 tabl. ∆BRp. Depakine-Chrono 500tabl., tabl. powl. 0,5 gd30 tabl. 12) pod lp. 59 na końcu dodaje się wyrazy: ∆BRp. Conzepinzaw. 2% (100 mg/5 ml)x100 ml, 250 ml ∆BRp. Timonil 150 retardtabl. o przedł. dział. 0,15 gx50 tabl. ∆BRp. Timonil 200tabl. 0,2 gx50 tabl. ∆BRp. Timonilzaw. doustna 0,1 g/5 mlx250 ml ∆BRp. Timonil 300 retardtabl. o przedł. dział. 0,3 gx50 tabl. ∆BRp. Timonil 600 retardtabl. o przedł. dział. 0,6 gx50 tabl. 13) pod lp. 86 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Genotropin 36inj. 36 j.m.x1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Humatropeinj. 18 j.m.x1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Humatrope36 j.m.x1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Humatrope72 j.m.x1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Zomacton 4inj. 4,86 j.m.x5 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Zomacton 12inj. 12,96 j.m.x5 fiol. s. subst. + rozp. 14) lp. 99 otrzymuje brzmienie: 99 Glipizidum BRp. Minidiabtabl. 0,005 gd30 tabl. BRp. Glipizide BPtabl. 0,005 gc30 tabl. BRp. Glbenesetabl. 0,005 gd30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. o przedłuż. uwalnianiu 5 mgx30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. o przedłuż. uwalnianiu 10 mgx30 tabl. 15) lp. 102 otrzymuje brzmienie: 102 Insuliny chromatograficznie oczyszczone BRp. Insulinum Maxirapid "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Insuline Semi Tarduminj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insuline Tardum MXinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. N.P.H. Endopancrine Protamine Cristalliseeinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Orgasuline Ordinaire Insuline Humaineinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Endopancrine 40inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Orgasuline N.P.H. Humaineinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulin Minilente SPPinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulin Superlente SPPinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Inutral SPPinj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml Insuliny wysokooczyszczone pochodzenia zwierzęcego BRp. Insulinum Maxirapid "WO-S"inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Maxirapid "WO-S"inj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "WO-S" alto depuratumroztw. do inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "WO-S" alto depuratuminj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "WO-S"inj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlxfiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid MC 40 j.m./ml (wieprzowa monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid MC (wieprzowa monokomponentna)inj. fiol. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Semilente MCinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Semilente MCinj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Lente MCinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Lente MCinj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Ultralente MCinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Ultralente MCinj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard MCinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard MCinj. 80 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Iletin II R (Pork)inj. 40 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Iletin II NPH (Pork)inj. 40 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Iletin II Lente (Pork)inj. 40 j.m./1 mldfiol. 10 ml BRp. Iletin II Protamine Zinc. (Pork) inj. 40 j.m./1 mldfiol. 10 ml Insuliny wysokooczyszczone ludzkie BRp. Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid HM (biosyntetyczna ludzka monokomponentna)inj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Insulin Insulatard HMinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Insulatard HMinj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard HM (biosyntetyczna ludzka z cynkiem)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard HMinj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna monokomponentna)100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Insulin Ultratard HMinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Insulin Ultratard HMinj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin Rinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin Ninj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin Linj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin Linj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin Uinj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin Uinj. 100 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 40 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 40 j.m./1 mlefiol. 10 ml BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 40 j.m./1 mlffiol. 10 ml BRp. Insuman Rapidroztw. do inj. 40 j.m./1 mlf5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Rapidroztw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 5 ml BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 40 j.m./1 mlf5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 5 ml BRp. Insuman Basalzaw. do inj. 40 j.m./1 mlf5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Basalzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 5 ml B. W załączniku nr 2 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz testów diagnostycznych do wydawania na recepty po wniesieniu opłaty ryczałtowej - chorym w leczeniu": 1) lp. 111 otrzymuje brzmienie: 111 Protein hydrolisat compositum Rp. Humana z MCTproszekd350 g Rp. Humana SLproszeke650 g Rp. Isomilproszekd400 g Rp. Nofelan Sproszeke400 g Rp. Nofemixproszeke350 g Rp. Nofemix FTproszeke350 g Rp. Nofemix ILWproszeke350 g Rp. Nutramigenproszeke425 g Rp. Lofenalacproszekc450 g Rp. Pregestimilproszeke450 g Rp. ProSobeeproszekd400 g Rp. ProSobee 1proszekd400 g Rp. ProSobee 2proszekd400 g Rp. Mixaminproszeke600 g Rp. Bebilon Sojowyproszek 2185 kJ/100 gd400 g Rp. Bebilon Pepti MTCproszek 2155 kJ/100 ge450 g Rp. Bebilon Peptiproszek 2165 kJ/100 gx450 g 2) lp. 115 otrzymuje brzmienie: 115 Insuliny wysokooczyszczone ludzkie BRp. Insulin Actrapid HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Actrapid HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Insulatard HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Insulatard HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 10 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 10 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM Penfillinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 20 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 20 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 40 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 40 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 50 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 50 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 10 HM NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 20 HM NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 40 HM NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 50 HM NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Actrapid NovoLetinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Actrapid NovoLetinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 30 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 30 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Insulatard NovoLetinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Insulatard NovoLetinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 100 j.m./1 mlf10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 100 j.m./1 mlf5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Insuman Rapidzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 wkładów do OptiPen BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 wkładów do OptiPen BRp. Insuman Basalzaw. do inj. 100 j.m./1 mlf5 wkładów do OptiPen 3) pod lp. 118 na końcu dodaje się wyrazy: Rp. Sensor-Electrodetest paskowyx50 pasków Rp. Glucotrend Glucosetest paskowyx50 pasków C. W załączniku nr 3 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz sprzętu jednorazowego użytku do wydawania na recepty za częściową odpłatnością 30% ceny - chorym w leczeniu": 1) lp. 122 otrzymuje brzmienie: 122 Ondansetron hydrochloride dihydrate BRp. Zofrantabl. powl. 0,004 gf10 tabl. BRp. Zofrantabl. powl. 0,008 gf10 tabl. BRp. Atossatabl. powl. 0,004 gx10 tabl. BRp. Atossatabl. powl. 0,008 gx10 tabl. 2) pod. lp. 124 na końcu dodaje się wyrazy: ∆BRp Deprexetinkaps. 0,02 gx30 kaps. ∆BRp. Fluoksetynatabl. 0,01 gx20 tabl. ∆BRp. Fluoksetynatabl. 0,02 gx20 tabl. ∆BRp. Fluoksetynasyrop 20 mg/5 mlx120 ml ∆BRp. Fluoxetinkaps. 0,02 gx30 kaps. 3) lp. 125 otrzymuje brzmienie: 125 Mianserini hydrochloridum ∆BRp. Lerivontabl. powl. 0,01 gd30 tabl. ∆BRp. Lerivontabl. 0,03 ge20 tabl. ∆BRp. Lerivontabl. powl. 0,06 gf30 tabl. ∆BRp. Miansantabl. powl. 0,01 gd30 tabl. ∆BRp. Miansantabl. 0,03 ge14 tabl. ∆BRp. Norserintabl. powl. 0,01 gf100 tabl. ∆BRp. Norserintabl. powl. 0,02 gx60 tabl. ∆BRp. Norserintabl. powl. 0,03 gx20 tabl. 4) pod lp. 127 w rubryce "Nazwa" wyraz "Trusopot" zastępuje się wyrazem "Trusopt". D. W załączniku nr 4 do rozporządzenia "Wykaz leków oraz sprzętu jednorazowego użytku do wydawania na recepty za częściową odpłatnością 50% ceny - chorym w leczeniu": 1) pod lp. 129 na końcu dodaje się wyrazy: ∆BRp. Buspironetabl. 5 mgx20 tabl. ∆BRp. Buspironetabl. 10 mgx20 tabl. 2) pod lp. 130: a) w odniesieniu do leku o nazwie Fevarin tabl. powl. 50 mg w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen", wyrazy "10 tabl. powl." zastępuje się wyrazami "60 tabl. powl.", b) w odniesieniu do leku o nazwie Fevarin tabl. powl. 100 mg w rubryce "Opakowanie, dla którego ustalono kategorię cen", wyrazy "10 tabl. powl." zastępuje się wyrazami "30 tabl. powl.", 3) pod lp. 136 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Lovastintabl. 20 mgx28 tabl. 4) pod lp. 138 na końcu dodaje się wyrazy: BRp. Zocortabl. powl. 40 mgx14 tabl. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 listopada 1998 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu świadczeń ponadstandardowych. (Dz. U. Nr 140, poz. 909) Na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz ponadstandardowych świadczeń zdrowotnych, finansowanych przez ubezpieczonego ze środków własnych, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 listopada 1998 r. (poz. 909) WYKAZ ŚWIADCZEŃ PONADSTANDARDOWYCH 1. Świadczenia pomocy doraźnej, z wyjątkiem wypadków, urazów, nagłego zagrożenia życia lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodującego zagrożenie życia oraz świadczeń związanych z ciążą i porodem. 2. Zabiegi chirurgii plastycznej i zabiegi kosmetyczne w przypadkach nie będących następstwem wady wrodzonej, urazu, choroby lub następstw jej leczenia. 3. Operacje zmiany płci. 4. Świadczenia z zakresu stomatologii inne niż określone w wykazie podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych, wydanym na podstawie art. 31e ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). 5. Świadczenia z zakresu akupunktury, z wyjątkiem świadczeń udzielanych w związku z leczeniem bólu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu wysokospecjalistycznych procedur medycznych finansowanych z budżetu państwa oraz zasad i trybu udzielania tych świadczeń. (Dz. U. Nr 140, poz. 910) Na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wysokospecjalistyczne procedury medyczne finansowane z budżetu państwa obejmują czynności medyczne, leki lub lecznicze środki techniczne. 2. Wykaz wysokospecjalistycznych procedur medycznych finansowanych z budżetu państwa określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Wysokospecjalistyczne procedury medyczne udzielane są na podstawie skierowania właściwego lekarza specjalisty w zakładach opieki zdrowotnej, z którymi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej zawarł odpowiednią umowę. 2. Zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 1: 1) dokonuje kwalifikacji do udzielenia odpowiednich wysokospecjalistycznych procedur medycznych, 2) ustala w oparciu o kryteria medyczne kolejność udzielania wysokospecjalistycznych procedur medycznych, 3) w przypadku ograniczonych możliwości udzielenia odpowiedniego świadczenia dokonuje wpisu do rejestru pacjentów oczekujących. § 3. Zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w § 2 ust. 1, prowadzi na potrzeby Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej rejestr pacjentów oczekujących oraz sporządza wykaz pacjentów, którym udzielono wysokospecjalistycznych procedur medycznych. § 4. Rejestr pacjentów oraz wykaz, o którym mowa w § 3, przekazywany jest Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej po zakończeniu każdego miesiąca w terminie do 10 dnia następnego miesiąca. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 listopada 1998 r. (poz. 910) A. WYKAZ WYSOKOSPECJALISTYCZNYCH PROCEDUR MEDYCZNYCH FINANSOWANYCH Z BUDŻETU PAŃSTWA Lp.Nazwa procedury 12 1Transfuzja wewnątrzmaciczna 2Korekta wad rozwoju płodu: • zastosowanie sztucznego płynu owodniowego w małowodziu • wewnątrzmaciczne leczenie wielowodzia (seryjne amniopunkcje) • zakładanie shuntu pęcherzowo-owodniowego w przypadku uropatii zaporowej • odbarczenie wodogłowia 3Przeszczep szpiku autologiczny wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 4Przeszczep szpiku allogeniczny wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 5Przeszczep szpiku od nie spokrewnionego dawcy wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 6Przeszczep wątroby wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 7Przeszczep nerki wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 8Przeszczep nerki i trzustki wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 9Przeszczep serca wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 10Przeszczep płuca wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 11Przeszczep serca i płuca wraz z leczeniem immunosupresyjnym w okresie jednego roku 12Operacje wad wrodzonych serca u niemowląt 13Operacyjne leczenie i rekonstrukcja twarzoczaszki z użyciem wszczepów 14Żywienie pozajelitowe w warunkach domowych 15Afereza lecznicza 16Terapia hyperbaryczna 17Leczenie po samoistnych krwawieniach podpajęczynówkowych z tętniaka lub naczyniaka mózgu wraz z leczeniem wokółoperacyjnym 18Operacyjne leczenie padaczki wraz z diagnostyką 19Operacje czaszkowo-twarzowe z powodu nowotworów, w tym operacje podstawy czaszki z elementami rekonstrukcji 20Przezklinowa operacja przysadki mózgowej wraz z leczeniem wokółoperacyjnym 21Koronaroplastyka 22Koronarografia 23Endowaskularne zabiegi neurochirurgii interwencyjnej 24Operacyjne udrożnienie tętnicy szyjnej 25Immunoablacja w leczeniu aplazji szpiku 26Hemodializoterapia: dializator, układ linii tętniczych i żylnych, koncentraty, płyny do dializoterapii, dialina i erytropoetyna 27Leczenie ostrej fazy oparzenia skóry III stopnia powyżej 30% powierzchni ciała 28Czynności medyczne związane z operacjami na otwartym sercu w krążeniu pozautrojowym 29Radioterapia przy zastosowaniu specjalnej techniki leczenia: • stereotaktyczna • niekoplanarna • konformalna • więcej niż 1 frakcja dziennie • radykalna radioterapia głowy i szyi • całego układu chłonnego 30Brachyterapia 31Brachyterapia ze stereotaksją mózgową B. WYKAZ WYSOKOSPECJALISTYCZNYCH PROCEDUR MEDYCZNYCH FINANSOWANYCH Z BUDŻETU PAŃSTWA W ZAKRESIE DOTYCZĄCYM KOSZTÓW LECZNICZYCH ŚRODKÓW TECHNICZNYCH Lp.ProceduryLecznicze środki techniczne 123 1Operacyjne leczenie całkowitej głuchotyimplant ślimakowy 2Operacyjne leczenie wady wrodzonej ucha z niedorozwojem (niewykształceniem) jamy bębenkowejlecznicze środki techniczne 3Wszczepianie filtra naczyniowego do żyły głównejfiltr naczyniowy 4Zabiegi endowaskularne z użyciem stentówstenty naczyniowe 5Wszczepianie protez naczyniowychproteza naczyniowa 6Wszczepianie implantów kręgosłupowychimplanty kręgosłupowe 7Zakładanie portów naczyniowych do radykalnej chemioterapiiport naczyniowy 8Wykonywanie zabiegów w zakresie radiologii inwazyjnej - embolizacja naczyńśrodki techniczne C. WYKAZ WYSOKOSPECJALISTYCZNYCH PROCEDUR MEDYCZNYCH FINANSOWANYCH Z BUDŻETU PAŃSTWA W ZAKRESIE DOTYCZĄCYM KOSZTÓW LEKÓW Lp.ProceduryLeki 123 1Leczenie gruźlicy wielolekooporneleki przeciwprątkowe 2Leczenie chorych zakażonych wirusem HIVleki antyretrowirusowe 3Leczenie ciężkiej postaci hemofiliiczynniki krzepnięcia 4Leczenie choroby Gaucheraleki 5Skojarzone leczenie raka jajnikacytostatyki 6Skojarzone leczenie raka piersicytostatyki 7Skojarzone leczenie drobnokomórkowego raka płucacytostatyki 8Leczenie nowotworów złośliwych u dziecicytostatyki 9Leczenie mięsaka Ewinga i kostniakomięsaka do 35 roku życiacytostatyki 10Terapia izotopowaizotopy jodu, fosforu, strontu 11Leczenie cisplatyną ze wskazań onkologicznychleki przeciwwymiotne 12Leczenie nowotworów o wysokiej chemiowyleczalnościczynnik wzrostu 13Leczenie karłowatości przysadkowejhormon wzrostu Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych. (Dz. U. Nr 140, poz. 911) Na podstawie art. 31e ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa przysługujących ubezpieczonemu bezpłatnie stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Wykaz podstawowych materiałów stomatologicznych przysługujących ubezpieczonemu bezpłatnie stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 listopada 1998 r. (poz. 911) Załącznik nr 1 WYKAZ PODSTAWOWYCH ŚWIADCZEŃ ZDROWOTNYCH LEKARZA STOMATOLOGA 1. Badanie lekarskie stomatologiczne. 2. Instruktaż higieny jamy ustnej. 3. Leczenie zmian na błonie śluzowej jamy ustnej. 4. Usunięcie złogów nazębnych. 5. Badanie żywotności zębów. 6. Rentgenodiagnostyka (zdjęcia wewnątrzustne). 7. Dewitalizacja (trepanacja zęba). 8. Opatrunek leczniczy. 9. Wypełnienie zęba z ubytkiem na jednej powierzchni. 10. Wypełnienie zęba z ubytkiem na dwóch powierzchniach. 11. Zabezpieczenie profilaktyczne bruzd lakiem szczelinowym (do 8 roku życia). 12. Postępowanie przy próchnicy głębokiej - pośrednie pokrycie miazgi. 13. Postępowanie przy obnażeniu i skaleczeniu miazgi - bezpośrednie pokrycie miazgi. 14. Leczenie próchnicy początkowej o ostrym przebiegu. 15. Leczenie nadwrażliwości zębów. 16, Leczenie endodontyczne zębów przednich 3+3, 3-3. 17. Znieczulenie nasiękowe. 18. Znieczulenie przewodowe. 19. Usunięcie zęba. 20. Nacięcie ropnia. 21. Opatrunek chirurgiczny. 22. Chirurgiczne zaopatrzenie rany. 23. Repozycja i unieruchomienie zwichniętego zęba lub grupy zębów. 24, Repozycja i unieruchomienie zwichnięcia żuchwy. 25. Leczenie chorób ślinianek. 26. Założenie szyny standardowej nazębnej. 27. Zdjęcie szyny nazębnej przy wymianie lub zakończeniu leczenia. 28. Pobranie wycinka do badań histopatologicznych, w tym biopsja kości. 29. Plastyka połączenia lub przetoki ustno-zatokowej. 30. Chirurgiczne usunięcie zęba. 31. Podcięcie wędzidełka wargi, języka, policzka. 32, Wyciski szczęk dla diagnozy, planowania i kontroli. 33. Leczenie aparatem ortodontycznym do zdejmowania - jednoszczękowym - do 14 roku życia. 34. Leczenie aparatem ortodontycznym do zdejmowania - dwuszczękowym - do 14 roku życia. 35. Zachowanie przestrzeni międzyzębowych jako postępowanie zapobiegające skutkom przedwczesnej utraty zębów (utrzymywacz przestrzeni jako wyłączne postępowanie) do 14 roku życia. 36. Kontrola przebiegu leczenia aparatem ortodontycznym do 14 roku życia. 37. Naprawa aparatu ortodontycznego do 14 roku życia. 38. Korekta aparatu ortodontycznego autopolimerem do 14 roku życia. 39. Proteza dziecięca. 40. Jedna całkowita proteza akrylanowa raz na 5 lat lub uzupełnienie protetyczne w równowartości protezy akrylanowej całkowitej. Załącznik nr 2 WYKAZ PODSTAWOWYCH MATERIAŁÓW STOMATOLOGICZNYCH 1. Materiały do wypełnień tymczasowych typu fleczer i tlenek cynku. 2. Cementy podkładowe na bazie wodorotlenku wapnia, cement fosforanowy. 3. Amalgamat kapsułkowy. 4. Chemoutwardzalny materiał kompozycyjny do ubytków w zębach przednich 3+3, 3-3. 5. Glasjonomery. 6. Nici chirurgiczne niewchłanialne. 7. Szyny unieruchamiające i drut ligaturowy. 8. Standardowe płytki przedsionkowe. 9. Masa wyciskowa alginatowa. 10. Ćwieki gutaperkowe. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 6 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokości udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia. (Dz. U. Nr 140, poz. 912) Na podstawie art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz przedmiotów ortopedycznych przysługujących ubezpieczonemu oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Wykaz środków pomocniczych przysługujących ubezpieczonemu oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Wykaz leczniczych środków technicznych przysługujących ubezpieczonemu oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 listopada 1998 r. (poz. 912) Załącznik nr 1 WYKAZ PRZEDMIOTÓW ORTOPEDYCZNYCH PRZYSŁUGUJĄCYCH UBEZPIECZONEMU ORAZ WYSOKOŚĆ UDZIAŁU WŁASNEGO UBEZPIECZONEGO W CENIE ICH NABYCIA Lp.Rodzaj przedmiotów ortopedycznychWysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie nabycia 123 1Proteza kończyny dolnejbezpłatnie raz na 3 lata 2Proteza robocza kończyny górnejbezpłatnie raz na 3 lata 3Proteza kosmetyczna kończyny górnejbezpłatnie raz na 3 lata 4Wózki inwalidzkie ręczne do stałego użytkowania (terenowe i pokojowe)bezpłatnie raz na 5 lat 5Wózki specjalne dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym lub innymi schorzeniami uniemożliwiającymi samodzielne poruszanie siębezpłatnie raz na 3 lata 6Gorsety, kołnierze ortopedyczne i aparaty ortopedyczne (przy trwałej dysfunkcji)bezpłatnie raz na 2 lata 7Przedmioty uzupełniające przedmioty ortopedyczne, jak: - uchwyty robocze do protezbezpłatnie raz na 3 lata - pończochy kikutowebezpłatnie 6 sztuk rocznie na każdą kończynę 8Laski i kule do stałego użytkowania30% raz na 2 lata 9Balkoniki i podpórki ułatwiające chodzenie - do stałego użytkowania30% raz na 5 lat 10Obuwie ortopedyczne będące częścią składową aparatu ortopedycznegobezpłatnie raz na 1 rok 11Obuwie ortopedyczne30% raz na 1 rok 12Ortezy kończyny górnej (przy czasowej dysfunkcji)30% 13Ortezy kończyny dolnej (przy czasowej dysfunkcji)30% 14Ortezy tułowia i szyi (przy czasowej dysfunkcji)30% 15Wózki do raczkowania (pełzaki)bezpłatnie raz na 2 lata 16Foteliki do siedzenia dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym lub innymi schorzeniami uniemożliwiającymi samodzielne poruszanie siębezpłatnie raz na 2 lata 17Parapodium lub indywidualne przedmioty pionizującebezpłatnie raz na 2 lata Załącznik nr 2 WYKAZ ŚRODKÓW POMOCNICZYCH PRZYSŁUGUJĄCYCH UBEZPIECZONEMU ORAZ WYSOKOŚĆ UDZIAŁU WŁASNEGO UBEZPIECZONEGO W CENIE ICH NABYCIA Lp.Rodzaj środka pomocniczegoWysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie nabycia 123 1a) Szkła korekcyjne (w tym szkła korekcyjne barwione) umożliwiające dokładne widzenie i zapobiegające znużeniu oka30% raz na 2 lata, każdorazowo w razie zmiany korekcji b) Szkła pryzmatyczne w okresie leczenia zezabezpłatnie c) Szkła korekcyjne wykonane indywidualnie w przypadku, gdy szkła wymienione pod lit. a) nie zapewniają poprawybezpłatnie raz na 2 lata d) Szkła do bliży i dali30% raz na 2 lata e) Szkła dwuogniskowe uzasadnione stanem wzroku oraz rodzajem wykonywanej pracy30% raz na 2 lata f) Soczewki kontaktowe lecznicze przy leczeniu stożka rogówki i przy dużej anizometropii (łącznie z afakią)30% raz na 2 lata g) Obturatory dla dzieci zezujących z niedowidzeniem jednego okabezpłatnie raz na 2 lata h) Pomoce optyczne dla niedowidzących umożliwiające obserwację jednooczną i dwuoczną przedmiotów bliskich i dalekich, stanowiące wyposażenie pierwszej pomocy, w tym: - lupabezpłatnie raz na 2 lata - lunety, w tym monookularybezpłatnie raz na 5 lat - lupy lunetowebezpłatnie raz na 5 lat - okulary lunetowebezpłatnie raz na 5 lat - okulary lornetkowebezpłatnie raz na 5 lat 2a) Proteza oka szklana lub z mas plastycznych zapobiegająca nieprawidłowemu rozwojowi oczodołu i asymetrii twarzy u dzieci oraz stosowana ze względów psychologicznych i kosmetycznych u dorosłychbezpłatnie dzieci i młodzież w okresie wzrostu, bezpłatnie dorośli raz na 3 lata b) Specjalna proteza oka wykonana indywidualnie w przypadkach uszkodzenia oczodołu oraz zniekształcenia powiek, worka spojówkowego i oczodołu uniemożliwiających zastosowanie protez zapisanych pod lit. a)bezpłatnie dzieci i młodzież w okresie wzrostu, bezpłatnie dorośli raz na 5 lat 3a) Aparat (aparaty) słuchowy(e) na przewodnictwo powietrza lub kostne przy jednostronnym lub obustronnym ubytku słuchu w przypadku wad słuchu powodujących utrudnienie lub ograniczenie w nabywaniu języka i komunikowaniu się na drodze słuchowejbezpłatnie dzieci i młodzież do 18 roku życia lub do 26 roku życia w przypadku pobierania nauki, 30% dorośli raz na 5 lat b) Wkładka uszna wykonana indywidualnie w przypadku wady słuchu powodującej utrudnienie w nabywaniu języka i komunikowaniu się na drodze słuchowejbezpłatnie dzieci i młodzież w okresie wzrostu, bezpłatnie dorośli raz na 5 lat 4Systemy wspomagające słyszenie (pętle induktofoniczne, system FM i na podczerwień) w przypadku wad słuchu utrudniających lub ograniczających nabywanie języka i naukę szkolną50% dzieci i młodzież do 18 roku życia lub do 26 roku życia w przypadku pobierania nauki 5Cewniki zewnętrzne do 30 sztuk w przypadku nietrzymania moczu50% raz na 1 miesiąc 6Cewniki urologiczne do 6 sztuk w przypadku schorzeń wymagających cewnikowania pęcherza moczowego50% raz na 1 miesiąc 7Pas do zbiornika na kał z zapasem woreczków wymiennych w ilości do 90 sztuk miesięczniebezpłatnie raz na 1 rok 8Worki samoprzylepne jednorazowego użycia w ilości do 90 sztuk lub w równowartości ich kosztu inny sprzęt stomijny (np. zestawy irygacyjne, płytki + worki itp.) po zabiegach na: - jelicie cienkim (ileostomii)bezpłatnie raz na 1 miesiąc - jelicie grubym (kaleostomii) - układzie moczowym (urostomii) 9Pieluchy anatomiczne do 60 sztuk miesięcznie w przypadku pacjentów: - z chorobą nowotworową przebiegającą w postaci owrzodziałych lub krwawiących guzów krocza, okolicy krzyżowej itp., bezpłatnie raz na 1 miesiąc - z przetokami nowotworowymi lub popromiennymi (pęcherzowo-pochwowymi, pęcherzowo-pochwowo-odbytniczymi, pochwowo-odbytniczymi) - z nietrzymaniem stolca lub moczu w wyniku chorób nowotworowych lub zamiennie pieluchomajtki do 60 sztuk miesięcznie50% raz na 1 miesiąc 10Pieluchomajtki lub zamiennie pieluchy anatomiczne do 60 sztuk miesięcznie dla pacjentów: - z głębokim upośledzeniem umysłowym, w zespołach otępiennych o różnej etiologii50% raz na 1 miesiąc - z postępującymi chorobami układu nerwowego z pęcherzem neurogennym i zaburzeniami mikcji zwieraczy, w tym wadami rozwojowymi, przepuklinami oponowo-rdzeniowymi, przepuklinami oponowo-mózgowymi, wynicowaniem pęcherza 11Rurka tracheostomijna wraz z zapasowym wkładem w przypadku nowotworu krtani lub urazu oraz duszności pochodzenia krtaniowegobezpłatnie raz na 1 rok 12Krtań elektroniczna (aparat wspomagający mowę) w przypadku nowotworu lub urazu krtanibezpłatnie 13Proteza powietrzna - aparat do leczenia obturacyjnego bezdechu sennego u osób z obturacyjnym bezdechem sennym30% raz na 5 lat 14Inhalator dyszowy dla chorych na mukowiscydozę:bezpłatnie - nebulizator (generator aerozolu)raz na 1 rok - sprężarka powietrzaraz na 5 lat 15Proteza piersi w przypadku amputacji piersi w następstwie zmian nowotworowych30% raz na 2 lata 16Peruki w przebiegu leczenia chorób nowotworowych30% raz na 1 rok 17Pasy przepuklinowe, o ile stan zdrowia nie pozwala na wykonanie operacjibezpłatnie raz na 1 rok 18Pasy brzuszne przy opuszczeniu trzewi, przy rozległych przepuklinach pooperacyjnychbezpłatnie raz na 1 rok 19Poduszka przeciwodleżynowa w przypadku paraplegii, tetraplegii i innych chorób wymagających używania wózka inwalidzkiego30% raz na 2 lata 20Materac przeciwodleżynowy w przypadku paraplegii, tetraplegii, innych chorób wymagających stałego przebywania w łóżku bez możliwości zmiany pozycji30% raz na 2 lata Załącznik nr 3 WYKAZ LECZNICZYCH ŚRODKÓW TECHNICZNYCH PRZYSŁUGUJĄCYCH UBEZPIECZONEMU ORAZ WYSOKOŚĆ UDZIAŁU WŁASNEGO UBEZPIECZONEGO W CENIE ICH NABYCIA Lp.Rodzaj leczniczego środka technicznegoWysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie nabycia 1Endoprotezy piersibezpłatnie 2Ekspandery piersibezpłatnie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 3 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazów towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą. (Dz. U. Nr 142, poz. 915) Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026) oraz art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujące wykazy towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi: 1) "Lista eksportowo-tranzytowa" - wykaz towarów i technologii o podwójnym zastosowaniu, wywożonych za granicę i przewożonych przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) "Lista importowa" - wykaz towarów i technologii o podwójnym zastosowaniu, przywożonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) "Lista uzbrojenia" - wykaz towarów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przywożonych, przewożonych i wywożonych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Traci moc zarządzenie Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie ustalenia wykazów towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą (Monitor Polski Nr 84, poz. 750 i z 1997 r. Nr 45, poz. 443). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załączniki do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 3 sierpnia 1998 r. (poz. 915) SPIS TREŚCI 1. ZAŁĄCZNIK NR 1 - LISTA EKSPORTOWO-TRANZYTOWA Kategoria 0 - Materiały, instalacje i urządzenia jądrowe Kategoria 1 - Materiały, substancje chemiczne, "mikroorganizmy" i "toksyny" Kategoria 2 - Przetwórstwo materiałów Kategoria 3 - Elektronika Kategoria 4 - Komputery Kategoria 5 - Telekomunikacja i "ochrona informacji" Kategoria 6 - Czujniki i lasery Kategoria 7 - Nawigacja i awionika Kategoria 8 - Urządzenia okrętowe Kategoria 9 - Układy napędowe, pojazdy kosmiczne i ich wyposażenie 2. ZAŁĄCZNIK NR 2 - LISTA IMPORTOWA Kategoria 0 - Materiały, instalacje i urządzenia jądrowe Kategoria 1 - Materiały, substancje chemiczne, "mikroorganizmy" i "toksyny" Kategoria 2 - Przetwórstwo materiałów Kategoria 3 - Elektronika Kategoria 4 - Komputery Kategoria 5 - Telekomunikacja i "ochrona informacji" Kategoria 6 - Czujniki i lasery Kategoria 7 - Nawigacja i awionika Kategoria 8 - Urządzenia okrętowe Kategoria 9 - Układy napędowe, pojazdy kosmiczne i ich wyposażenie 3. ZAŁĄCZNIK NR 3 - LISTA UZBROJENIA 4. DEFINICJE TERMINÓW UŻYWANYCH W WYKAZACH 5. WYKAZ SKRÓTÓW NIEKTÓRYCH ORGANIZACJI Załącznik nr 1 LISTA EKSPORTOWO-TRANZYTOWA WYKAZ TOWARÓW I TECHNOLOGII O PODWÓJNYM ZASTOSOWANIU WYWOŻONYCH ZA GRANICĘ I PRZEWOŻONYCH PRZEZ TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Każda z kategorii jest podzielona na następujące grupy: A. Systemy, urządzenia i części B. Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne C. Materiały D. Oprogramowanie E. Technologie W cudzysłowach umieszczono terminy zdefiniowane w "słowniku", wspólnym dla Listy eksportowo-tranzytowej i importowej. Nie są objęte kontrolą urządzenia specjalnie skonstruowane dla zastosowań medycznych, nawet jeśli zawierają elementy objęte szczególną kontrolą obrotu na mocy niniejszego wykazu. Uwaga do Technologii Jądrowej (czytać łącznie z grupą E kategorii 0) "Technologia" bezpośrednio związana z jakimikolwiek towarami wymienionymi w kategorii 0 objęta jest kontrolą zgodnie z postanowieniami kategorii 0. "Technologia", która jest "niezbędna" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów objętych kontrolą pozostaje pod taką samą kontrolą nawet wtedy, gdy może być stosowana do towarów taką kontrolą nie objętych. Zgoda na eksport określonych towarów upoważnia również do eksportu do tego samego użytkownika minimalnej "technologii" wymaganej dla instalacji, działania, utrzymania i naprawy tych towarów. Kontrole transferu "technologii" nie mają zastosowania do informacji "będących własnością publiczną" lub związanych z "podstawowymi badaniami naukowymi". Uwaga Ogólna do technologii (czytać łącznie z grupą E kategorii od 1 do 9) Eksport "technologii", która jest "niezbędna" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w kategoriach od 1 do 9, podlega kontroli na warunkach podanych w każdej z tych kategorii. "Technologia", która jest "niezbędna" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów objętych kontrolą, pozostaje pod taką samą kontrolą nawet wtedy, gdy może być stosowana do towarów taką kontrolą nie objętych. Kontrolą eksportu nie obejmuje się minimalnej "technologii" wymaganej do instalacji, działania, utrzymania i naprawy towarów nie kontrolowanych lub takich, które uzyskały odrębnie zgodę na eksport. Uwaga: Powyższe nie dotyczy technologii napraw wyszczególnionych w pozycjach 1E002.e., 1E002.f., 8E002.a. i 8E002.b. Kontrole transferu "technologii" nie mają zastosowania do informacji "będących własnością publiczną", związanych z "podstawowymi badaniami naukowymi" lub koniecznych przy stosowaniu rozwiązań opatentowanych. Uwaga Ogólna do oprogramowania Niniejsza uwaga wyklucza jakąkolwiek kontrolę "oprogramowania" wymienianego w grupie D kategorii od 1 do 9, które jest: a. ogólnie dostępne poprzez: 1. sprzedaż gotowego oprogramowania w punktach sprzedaży detalicznej bez żadnych ograniczeń w wyniku: a. bezpośrednich transakcji sprzedaży b. transakcji realizowanych na zamówienie pocztowe c. transakcji realizowanych drogą telefoniczną i 2. przygotowanie do samodzielnej instalacji przez użytkownika bez konieczności dalszej pomocy sprzedawcy. b. uznawane za "będące własnością publiczną". KATEGORIA 0 - MATERIAŁY, INSTALACJE I URZĄDZENIA JĄDROWE 0A Systemy, urządzenia i części 0A001 Następujące "reaktory jądrowe" oraz specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do użytkowania z nimi urządzenia i podzespoły: a. "Reaktory jądrowe" zdolne do pracy w taki sposób, żeby mogła w nich przebiegać kontrolowana, samopodtrzymująca się reakcja łańcuchowa; b. Metalowe zbiorniki lub główne części do nich, także wykonane prototypowo w warsztatach, specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do umieszczania w nich rdzenia "reaktora jądrowego", w tym górne pokrywy zbiornika ciśnieniowego reaktora; c. Urządzenia manipulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do załadunku i wyładunku elementów paliwowych "reaktorów jądrowych"; d. Pręty regulacyjne specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do sterowania procesem rozszczepienia w "reaktorze jądrowym", odpowiednie elementy nośne lub zawieszenia, mechanizmy napędu oraz prowadnice rurowe do prętów regulacyjnych; e. Przewody ciśnieniowe reaktora specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem na elementy paliwowe i chłodziwo w "reaktorze jądrowym", wytrzymałe na ciśnienia eksploatacyjne powyżej 5,1 MPa; f. Cyrkon metaliczny lub jego stopy w postaci rur lub zespołów rur specjalnie zaprojektowanych lub wykonanych z przeznaczeniem do "reaktorów jądrowych", w których stosunek wagowy hafnu do cyrkonu wynosi poniżej 1:500; g. Pompy pierwotnego obiegu specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do przetaczania chłodziwa "reaktorach jądrowych" h. "Zespoły wewnętrzne reaktora" specjalnie zaprojektowane lub wykonane z przeznaczeniem do pracy w "reaktorze jądrowym", w tym elementy nośne rdzenia, kanały paliwowe, osłony termiczne, przegrody, siatki dystansujące rdzenia i płyty rozpraszające; UWAGA: W pozycji 0A001.h. "zespoły wewnętrzne reaktora" oznaczają dowolną większą strukturę wewnątrz zbiornika reaktora wypełniającą jedną lub więcej funkcji, takich jak podtrzymywanie rdzenia, utrzymywanie osiowania elementów paliwowych, kierowanie przepływem chłodziwa w obiegu pierwotnym, utrzymywanie osłon radiacyjnych zbiornika reaktora i oprzyrządowania wewnątrzrdzeniowego; i. Wymienniki ciepła (wytwornice pary) specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do stosowania w obiegu pierwotnym "reaktora jądrowego"; j. Aparatura do detekcji i pomiaru promieniowania neutronowego specjalnie zaprojektowana lub przystosowana do określenia poziomu strumienia neutronów wewnątrz rdzenia "reaktora jądrowego". 0B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 0B001 Następujące instalacje do separacji izotopów z "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" i "specjalnych materiałów rozszczepialnych" oraz urządzenia specjalnie do nich zaprojektowane lub wykonane: a. Następujące instalacje specjalnie przeznaczone do separacji izotopów "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" oraz "specjalnych materiałów rozszczepialnych": 1. Instalacje do rozdzielania gazów metodą wirowania; 2. Instalacje do dyfuzyjnego rozdzielania gazów; 3. Instalacje do rozdzielania metodami aerodynamicznymi; 4. Instalacje do rozdzielania metodami wymiany chemicznej; 5. Instalacje do rozdzielania techniką wymiany jonów; 6. Instalacje do rozdzielania izotopów za pomocą "laserów" na parach metali (AVLIS); 7. Instalacje do rozdzielania izotopów za pomocą "laserów" molekularnych (MLIS); 8. Instalacje do rozdzielania metodami plazmowymi; 9. Instalacje do rozdzielania metodami elektromagnetycznymi; b. Następujące wirówki gazowe oraz zespoły i urządzenia, specjalnie zaprojektowane lub wykonane do stosowania w procesach wzbogacania metodą wirowania gazów; UWAGA: W pozycji 0B001.b. "materiał o wysokim stosunku wytrzymałości mechanicznej do gęstości" oznacza jeden z poniższych: a. stal maraging o wytrzymałości na rozciąganie równej 2 050 MPa lub większej; b. stopy aluminium o wytrzymałości na rozciąganie równej 460 MPa lub większej; lub c. "materiały włókniste lub włókienkowe" o "module właściwym" powyżej 3,18 × 106 m i "wytrzymałości właściwej na rozciąganie" powyżej 76,2 × 103 m; 1. Wirówki gazowe; 2. Kompletne zespoły rotorów; 3. Cylindryczne zespoły rotorów o grubości 12 mm lub mniejszej, średnicy od 75 do 400 mm, wykonane z "materiałów o wysokim stosunku wytrzymałości mechanicznej do gęstości"; 4. Pierścienie lub mieszki ze ściankami o grubości 3 mm lub mniejszej i średnicy od 75 mm do 400 mm przeznaczone do lokalnego osadzenia cylindra wirnika albo do połączenia ze sobą wielu cylindrów wirników, wykonane z "materiałów o wysokim stosunku wytrzymałości mechanicznej do gęstości"; 5. Deflektory o średnicy od 75 mm do 400 mm przeznaczone do instalowania wewnątrz cylindra wirnika odśrodkowego, wykonane z "materiałów o wysokim stosunku wytrzymałości mechanicznej do gęstości"; 6. Pokrywy górne lub dolne o średnicy od 75 mm do 400 mm pasujące do końców cylindra wirnika, wykonane z "materiałów o wysokim stosunku wytrzymałości mechanicznej do gęstości"; 7. Łożyska na poduszce magnetycznej składające się z pierścieniowego magnesu zawieszonego w obudowie wykonanej z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub chronionej takimi materiałami, zawierającej wewnątrz czynnik tłumiący i posiadające magnes sprzężony z nabiegunnikiem lub drugim magnesem osadzonym w pokrywie górnej wirnika; 8. Specjalnie wykonane łożyska składające się z zespołu czop-panewka osadzonego na amortyzatorze; 9. Pompy molekularne zawierające cylindry z wewnętrznymi, obrobionymi techniką skrawania lub wytłoczonymi, spiralnymi rowkami i wewnętrznymi wywierconymi otworami; 10. Pierścieniowe stojany silników do wysokoobrotowych wielofazowych silników histerezowych (lub reluktancyjnych) do pracy synchronicznej w próżni z częstotliwością 600-2000 Hz i mocą od 50 do 1000 woltoamperów; 11. Obudowy (komory) wirówek, w których znajdują się zespoły wirników cylindrycznych wirówki gazowej, składające się ze sztywnego cylindra ze ściankami o grubości do 30 mm z precyzyjnie obrobionymi końcami i wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub też zabezpieczone takimi materiałami; 12. Zbieraki składające się z rurek o średnicy wewnętrznej do 12 mm, przeznaczone do ekstrahowania gazowego UF6 z wirnika wirówki na zasadzie rurki Pitota, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub też zabezpieczone takimi materiałami; 13. Przemienniki częstotliwości (konwertory lub inwertory) specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do zasilania stojanów wirówek gazowych do wzbogacania, posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne, i specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: a. Wyjście wielofazowe o częstotliwości od 600 do 2000 Hz; b. Regulacja częstotliwości z dokładnością lepszą niż 0,1%; c. Zniekształcenia harmoniczne poniżej 2%; oraz d. Sprawność powyżej 80%; c. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do separacji metodą dyfuzji gazowej: 1. Przegrody do dyfuzji gazowej wykonane z porowatych metalowych, polimerowych lub ceramicznych "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6", posiadające pory o średnicach od 10 do 100 nm, grubość 5 mm lub mniejszą oraz, w przypadku elementów cylindrycznych, średnicę 25 mm lub mniejszą; 2. Obudowy dyfuzorów gazowych wykonane lub chronione "materiałami odpornymi na korozyjne działanie UF6"; 3. Sprężarki (wyporowe, odśrodkowe i osiowe) lub dmuchawy do gazów, o objętościowej pojemności ssania UF6 wynoszącej 1 m3/min lub więcej oraz o ciśnieniu wylotowym do 667,7 kPa, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo chronione takimi materiałami; 4. Uszczelnienia wirujących wałów sprężarek lub dmuchaw wymienionych w pozycji 0B001.c.3., skonstruowane w taki sposób, żeby objętościowe natężenie przepływu gazu buforowego przez nieszczelności wynosiło poniżej 1000 cm3/min; 5. Wymienniki ciepła wykonane z aluminium, miedzi, niklu lub jego stopów zawierających ponad 60% wagowych niklu albo z kombinacji tych metali, takich jak rury platerowane, przeznaczone do pracy w warunkach podciśnienia przy zachowaniu natężenia przepływu przez nieszczelności na takim poziomie, że ogranicza ono wzrost ciśnienia do mniej niż 10 Pa na godzinę przy różnicy ciśnień rzędu 100 kPa; 6. Zawory mieszkowe o średnicy od 40 do 1500 mm wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo chronione takimi materiałami; d. Następujące urządzenia i podzespoły specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do aerodynamicznego wzbogacania materiałów: 1. Dysze separujące składające się ze szczelinowych, zakrzywionych kanałów o promieniu krzywizny poniżej 1 mm, odporne na korozyjne działanie UF6, zawierające w środku ostre krawędzie rozdzielające gaz płynący w dyszach na dwa strumienie; 2. Cylindryczne lub stożkowe rury napędzane stycznym strumieniem wlotowym (rurki wirowe) wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub też zabezpieczone takimi materiałami, mające średnicę od 0,5 cm do 4 cm i stosunek długości do średnicy 20:1 lub mniejszy oraz jeden lub kilka stycznych wlotów; 3. Sprężarki (wyporowe, odśrodkowe i osiowe) lub dmuchawy do gazów, o objętościowej pojemności ssania 2 m3/min, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo zabezpieczone takimi materiałami oraz wirujące uszczelnienia wałów do nich; 4. Wymienniki ciepła wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub zabezpieczone takimi materiałami; 5. Obudowy aerodynamicznych elementów rozdzielających, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo zabezpieczone takimi materiałami, przeznaczone na rurki wirowe lub dysze rozdzielające; 6. Zawory mieszkowe wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo zabezpieczone takimi materiałami, mające średnicę od 40 do 1500 mm; 7. Instalacje przetwórcze do oddzielania UF6 od gazu nośnego (wodoru lub helu) do zawartości 1 ppm UF6 lub mniejszej, w tym: a. Kriogeniczne wymienniki ciepła i separatory zdolne do pracy w temperaturach 153 K (-120°C) lub mniejszych; b. Zamrażarki kriogeniczne zdolne do wytwarzania temperatur 153 K (-120°C) lub niższych; c. Dysze rozdzielające lub zespoły rurek wirowych do oddzielania UF6 od gazu nośnego; d. Wymrażarki UF6 zdolne do pracy w temperaturach 253 K (-20°C) lub niższych; e. Następujące urządzenia i podzespoły do nich, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do wzbogacania materiałów techniką wymiany chemicznej: 1. Cieczowo-cieczowe kolumny impulsowe do szybkiej wymiany chemicznej z czasem przebywania czynnika w stopniu urządzenia rzędu 30 sekund lub krótszym oraz odporne na stężony kwas solny (np. wykonane z odpowiednich tworzyw sztucznych, takich jak polimery fluorowęglowe lub szkło, albo pokryte takimi materiałami); 2. Cieczowo-cieczowe kontaktory odśrodkowe do szybkiej wymiany chemicznej z czasem przebywania czynnika w stopniu urządzenia rzędu 30 sekund lub krótszym oraz odporne na stężony kwas solny (np. wykonane z odpowiednich tworzyw sztucznych, takich jak polimery fluorowęglowe lub szkło, albo pokryte takimi materiałami); 3. Elektrochemiczne ogniwa redukcyjne, odporne na działanie roztworów kwasu solnego, do obniżania wartościowości uranu; 4. Urządzenia do zasilania elektrochemicznych ogniw redukcyjnych, pobierające U+4 ze strumieni substancji organicznych, wykonane w strefach kontaktu z przetwarzanym strumieniem z odpowiednich materiałowów lub chronione takimi materiałami (na przykład szkło, polimery fluorowęglowe, polisiarczan fenylu, polisulfon eteru i grafit nasycany żywicą); 5. Urządzenia do sporządzania półproduktów do wytwarzania roztworu chlorku uranu o wysokiej czystości, składające się z zespołów do rozpuszczania, ekstrakcji rozpuszczalnikowej i/lub wymiany jonowej, przeznaczone do oczyszczania, oraz ogniwa elektrolityczne do redukowania uranu U+6 lub U+4 do U+3; 6. Urządzenia do utleniania uranu ze stanu U+3 do U+4; f. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do wzbogacania materiałów techniką wymiany jonów: 1. Szybko reagujące żywice jonowymienne, żywice błonkowate lub porowate makrosiatkowe, w których grupy chemiczne biorące aktywny udział w wymianie znajdują się wyłącznie w powłoce na powierzchni nieaktywnej porowatej struktury nośnej, oraz inne materiały kompozytowe w dowolnej stosownej formie, w tym w postaci cząstek lub włókien, ze średnicami rzędu 0,2 mm lub mniejszymi, odporne na stężony kwas solny i wykonane w taki sposób, że ich półczas wymiany wynosi poniżej 10 sekund, oraz zdolne do pracy w temperaturach w zakresie od 373 K (100°C) do 473 K (200°C); 2. Kolumny jonitowe (cylindryczne) o średnicy powyżej 1000 mm, wykonane z materiałów odpornych na stężony kwas solny lub chronione takimi materiałami (np. tytan lub tworzywa fluorowęglowe) i zdolne do pracy w temperaturach w zakresie od 373 K (100°C) do 473 K (200°C) i przy ciśnieniach powyżej 0,7 MPa; 3. Jonitowe urządzenia zwrotne (urządzenia do chemicznego lub elektrochemicznego utleniania lub redukcji) przeznaczone do regeneracji substancji do chemicznej redukcji lub utleniania, stosowanych w jonitowych kaskadach do wzbogacania materiałów; g. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do separacji izotopów za pomocą "laserów" na parach metali (AVLIS): 1. Dużej mocy działa elektronowe wytwarzające strumień elektronów w reakcji zdzierania albo skaningowe działa elektronowe o mocy wyjściowej powyżej 2,5 kW/cm, przeznaczone do urządzeń do przeprowadzania uranu w stan pary; 2. Systemy manipulowania ciekłym uranem metalicznym dla stopionego uranu lub jego stopów, składające się z tygli wykonanych z materiałów odpornych na odpowiednie efekty korozyjne i ciepło (np. tantal, grafit powlekany tlenkiem itrowym, grafit powlekany tlenkami innych metali ziem rzadkich lub ich mieszanki) lub chronionych takimi materiałami oraz instalacji chłodniczych do tygli; N.B. sprawdź także pozycję 2A225. 3. Urządzenia do gromadzenia produktów lub frakcji końcowych, wykonane z materiałów odpornych na działanie cieplne i korozyjne uranu w postaci pary lub cieczy, takich jak grafit powlekany tlenkiem itru lub tantal lub wyłożone takimi materiałami; 4. Obudowy modułów urządzeń rozdzielających (zbiorniki cylindryczne lub prostopadłościenne) przeznaczone na źródła par uranu metalicznego, działa elektronowe oraz urządzenia do gromadzenia produktu i frakcji końcowych; 5. "Lasery" lub systemy "laserów" do rozdzielania izotopów uranu wyposażone w stabilizatory częstotliwości przystosowane do pracy przez dłuższe okresy czasu; N.B. sprawdź także pozycje 6A005 i 6A205. h. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do rozdzielania izotopów za pomocą "laserów" molekularnych (MLIS) lub reakcji chemicznej wywołanej selektywną laserową aktywacją izotopów (CRISLA): 1. Naddźwiękowe dysze rozprężne do chłodzenia mieszanin UF6 z gazem nośnym do temperatur 150 K (-123°C) lub niższych, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6"; 2. Urządzenia do gromadzenia pięciofluorku uranu (UF5), składające się z kolektorów filtracyjnych, udarowych lub cyklonowych lub ich kombinacji, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF5/UF6"; 3. Sprężarki wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" albo zabezpieczone takimi materiałami oraz wirujące uszczelnienia wałów do nich; 4. Urządzenia do fluorowania UF5 (stałego) do UF6 (gazowego); 5. Urządzenia przetwórcze do oddzielania UF6 od gazu nośnego (np. azotu lub argonu), w tym: a. Kriogeniczne wymienniki ciepła i separatory zdolne do pracy w temperaturach 153 K (-120°C) lub mniejszych; b. Zamrażarki kriogeniczne zdolne do wytwarzania temperatur 153 K (-120°C) lub niższych; c. Wymrażarki UF6 zdolne do pracy w temperaturach 253 K (-20°C) lub niższych; 6. "Lasery" lub systemy "laserów" do rozdzielania izotopów uranu wyposażone w stabilizatory częstotliwości przystosowane do pracy przez dłuższe okresy czasu; N.B. sprawdź także pozycje 6A005 i 6A205. i. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do plazmowego rozdzielania materiałów: 1. Źródła mikrofal i anteny do wytwarzania lub przyspieszania jonów, o częstotliwości wyjściowej powyżej 30 GHz i średniej mocy wyjściowej powyżej 50 kW; 2. Wysokoczęstotliwościowe cewki do wzbudzania jonów pracujące w zakresie częstotliwości powyżej 100 kHz i zdolne do pracy w warunkach średniej mocy powyżej 40 kW; 3. Urządzenia do wytwarzania plazmy uranowej; 4. Systemy manipulowania ciekłym metalem dla stopionego uranu lub jego stopów, składające się z tygli wykonanych z materiałów odpornych na odpowiednie efekty korozyjne i ciepło (np. tantal, grafit powlekany tlenkiem itrowym, grafit powlekany tlenkami innych metali ziem rzadkich lub ich mieszanki) lub chronionych takimi materiałami oraz instalacji chłodniczych do tygli; N.B. sprawdź także pozycję 2A225. 5. Urządzenia do gromadzenia produktów lub frakcji końcowych, wykonane z materiałów odpornych na działanie cieplne i korozyjne par uranu, takich jak grafit powlekany tlenkiem itru lub tantal, lub zabezpieczone takimi materiałami; 6. Obudowy modułów separatorów (cylindryczne) na źródło plazmy uranowej, cewki na prądy wysokiej częstotliwości oraz kolektory do produktu i frakcji końcowych, wykonane z odpowiednich materiałów niemagnetycznych (np. ze stali nierdzewnej). j. Następujące urządzenia i podzespoły, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do wzbogacania materiałów metodami elektromagnetycznymi: 1. Źródła jonów, pojedyncze lub wielokrotne, składające się ze źródła pary, jonizatora oraz akceleratora wiązki wykonane z odpowiednich materiałów niemagnetycznych (np. grafitu, stali nierdzewnej lub miedzi) i zdolne do wytwarzania wiązki jonów o całkowitym natężeniu 50 mA lub większym; 2. Płytkowe kolektory jonów do gromadzenia wzbogaconych lub zubożonych wiązek jonów uranu, składające się z dwóch lub więcej szczelin i kieszeni i wykonane z odpowiednich materiałów niemagnetycznych (np. grafitu lub stali nierdzewnej); 3. Obudowy próżniowe do elektromagnetycznych separatorów uranu wykonane z materiałów niemagnetycznych (np. grafitu lub stali nierdzewnej) i skonstruowane z przeznaczeniem do pracy przy ciśnieniach 0,1 Pa lub niższych; 4. Elementy biegunów magnesów o średnicy powyżej 2 m; 5. Wysokonapięciowe zasilacze do źródeł jonów, posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: a. Zdolne do pracy w trybie ciągłym; b. Napięcie wyjściowe 20 000 V lub większe; c. Natężenie prądu na wyjściu 1 A lub większe; oraz d. Regulacja napięcia z dokładnością lepszą niż 0,01% w ciągu 8 godzin; N.B. sprawdź także pozycję 3A227. 6. Zasilacze magnesów (wysokiej mocy, prądu stałego) mające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: a. Zdolność do pracy w trybie ciągłym z prądem wyjściowym o natężeniu 500 A lub większym i napięciu 100 V lub większym; oraz b. Regulacja natężenia lub napięcia prądu z dokładnością większą niż 0,01% w ciągu 8 godzin. N.B. sprawdź także pozycję 3A226. 0B002 Następujące specjalnie zaprojektowane lub wykonane pomocnicze instalacje, urządzenia i podzespoły do instalacji separacji izotopów wymienionych w pozycji 0B001, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub chronione materiałami tego typu: a. Autoklawy, piece lub instalacje do doprowadzania UF6 do instalacji do wzbogacania; b. Desublimatory lub wymrażarki do odprowadzania UF6 z instalacji przetwórczych i dalszego jego transportu po ogrzaniu; c. Instalacje do produktu lub frakcji końcowych do transportu UF6 do zbiorników; d. Instalacje do skraplania lub zestalania stosowane do usuwania UF6 z procesu wzbogacania drogą sprężania i przetwarzania UF6 w ciecz lub ciało stałe; e. Instalacje rurociągowe i zbiorniki specjalnie przeznaczone do transportu i manipulowania UF6 w procesach rozdzielania izotopów metodą dyfuzji, ultrawirowania lub kaskady aerodynamicznej; f.1. Próżniowe instalacje rur rozgałęzionych lub zbiorników o wydajności ssania wynoszącej 5 m3 na minutę lub więcej; lub 2. Pompy próżniowe specjalnie przeznaczone do pracy w atmosferze UF6; g. Spektrometry masowe (źródła jonów), specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do bieżącego (on-line) pobierania próbek surowca, produktu lub frakcji końcowych ze strumieni zawierających UF6, posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy: 1. Jednostkową rozdzielczość masy atomowej powyżej 320; 2. Źródła jonów wykonane lub powlekane nichromem lub monelem albo niklowane; 3. Elektronowe źródła jonizacyjne; i 4. Wyposażone w kolektory umożliwiające analizę izotopową. 0B003 Następujące instalacje do przetwarzania uranu i urządzenia specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do nich: a. Instalacje do przetwarzania koncentratów rudy uranowej na UO3; b. Instalacje do przetwarzania UO3 na UF6; c. Instalacje do przetwarzania UO3 na UO2; d. Instalacje do przetwarzania UO2 na UF4; e. Instalacje do przetwarzania UF4 na UF6; f. Instalacje do przetwarzania UF4 na metaliczny uran; g. Instalacje do przetwarzania UF6 na UO2; h. Instalacje do przetwarzania UF6 na UF4. 0B004 Następujące instalacje do produkcji lub stężania ciężkiej wody, deuteru i związków deuteru oraz specjalnie do nich zaprojektowane i wykonane urządzenia: a. Następujące instalacje do produkcji ciężkiej wody, deuteru i związków deuteru oraz specjalnie do nich zaprojektowane i wykonane urządzenia: 1. Instalacje do produkcji metodą wymiany woda - siarkowodór; 2. Instalacje do produkcji metodą wymiany amoniak - wodór; b. Następujące urządzenia i podzespoły: 1. Kolumnowe wymienniki typu woda - siarkowodór, wykonane z oczyszczonej stali węglowej (np. ASTM A516), mające średnicę od 6 m do 9 m i zdolność do pracy przy ciśnieniach równych lub większych niż 2 MPa oraz posiadające naddatek korozyjny o wartości 6 mm lub większy; 2. Jednostopniowe, niskociśnieniowe (np. 0,2 MPa), odśrodkowe dmuchawy lub kompresory wymuszające cyrkulację gazowego siarkowodoru (tj. gazu zawierającego więcej niż 70% H2S), o przepustowości równej lub większej niż 56 m3/sekundę podczas pracy przy ciśnieniach zasysania równych lub większych niż 1,8 MPa, posiadające uszczelnienia umożliwiające pracę w środowisku wilgotnego H2S; 3. Kolumnowe wymienniki typu amoniak - wodór o wysokości równej lub większej niż 35 m i średnicy od 1,5 m do 2,5 m, zdolne do pracy przy ciśnieniach większych niż 15 MPa; 4. Konstrukcje wewnętrzne kolumn włącznie z kontaktorami stopniowymi i pompami stopniowymi, w tym zanurzeniowymi, do produkcji ciężkiej wody w procesie wymiany amoniak - wodór; 5. Instalacje do krakowania amoniaku zdolne do pracy przy ciśnieniach równych lub większych niż 3 MPa przy produkcji ciężkiej wody w procesie wymiany amoniak - wodór; 6. Podczerwone analizatory absorpcyjne zdolne do bieżącej (on-line) analizy stosunku wodoru do deuteru w warunkach, w których stężenia deuteru są równe lub większe niż 90%; 7. Palniki katalityczne do konwersji wzbogaconego deuteru w ciężką wodę przy użyciu procesu wymiany amoniak - wodór; 8. Kompletne systemy wzbogacania ciężkiej wody lub zaprojektowane dla nich kolumny, przeznaczone do zwiększania koncentracji deuteru w ciężkiej wodzie do poziomu reaktorowego. 0B005 Instalacje specjalnie przeznaczone do wytwarzania elementów paliwowych do "reaktorów jądrowych" oraz specjalnie dla nich zaprojektowane lub przystosowane urządzenia. UWAGA: Instalacje do wytwarzania elementów paliwowych do "reaktorów jądrowych" są wyposażone w urządzenia, które: a. Pozostają w bezpośrednim kontakcie z materiałami jądrowymi albo bezpośrednio je przetwarzają lub sterują procesem ich produkcji; b. Uszczelniają materiały jądrowe wewnątrz ich koszulek; c. Kontrolują szczelność koszulek; lub d. Kontrolują końcową obróbkę paliwa stałego. 0B006 Instalacje do przerobu napromieniowanych elementów paliwowych "reaktorów jądrowych" oraz specjalnie dla nich przeznaczone lub wykonane urządzenia i podzespoły. UWAGA: Pozycja 0B006 obejmuje: a. Instalacje do przerobu napromieniowanych elementów paliwowych "reaktorów jądrowych", w tym urządzenia i podzespoły, które zazwyczaj wchodzą w bezpośredni kontakt z materiałami jądrowymi, służą do ich bezpośredniego przetwarzania lub sterowania ich przepływem; b. Maszyny do rozdrabniania lub kruszenia elementów paliwowych, tj. zdalnie sterowane urządzenia do cięcia, rozdrabniania lub krojenia napromieniowanych zespołów, wiązek lub prętów paliwowych "reaktorów jądrowych"; c. Urządzenia do rozpuszczania, zbiorniki podkrytyczne (np. pierścieniowe lub płaskie zbiorniki o małych średnicach), specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do rozpuszczania napromieniowanego paliwa do "reaktorów jądrowych", odporne na działanie gorących, silnie żrących, płynów oraz przystosowane do zdalnego załadunku i obsługi; d. Ekstraktory przeciwprądowe i urządzenia do separacji metodą wymiany jonów, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do przerobu napromieniowanego "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" lub "specjalnych materiałów rozszczepialnych"; e. Zbiorniki technologiczne lub magazynowe, specjalnie zaprojektowane w taki sposób, że są podkrytyczne i odporne na żrące działanie kwasu azotowego; Uwaga: Zbiorniki technologiczne lub magazynowe mogą mieć następujące właściwości: 1. ścianki lub struktury wewnętrzne z co najmniej dwuprocentowym ekwiwalentem borowym (obliczonym dla wszystkich składowych pierwiastków w sposób zdefiniowany w uwadze do pozycji 0C004); 2. maksymalną średnicę rzędu 175 mm w przypadku zbiorników cylindrycznych; lub 3. maksymalną szerokość 75 mm w przypadku zbiorników płytowych lub pierścieniowych; f. Kompletne instalacje specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do konwersji azotanu plutonu w tlenek plutonu; g. Kompletne instalacje specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do produkcji metalicznego plutonu; h. Instrumenty do sterowania procesem przetwarzania, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do monitorowania lub sterowania przerobem napromieniowanego "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" lub "specjalnych materiałów rozszczepialnych". 0C Materiały 0C001 "Uran naturalny" lub "uran zubożony" lub tor w formie metalu, stopu, związku chemicznego lub koncentratu i dowolnego innego materiału zawierającego jeden lub więcej z powyższych materiałów. UWAGA: Pozycja 0C001 nie obejmuje kontrolą: a. Czterech gramów lub mniej "uranu naturalnego" lub "uranu zubożonego", jeżeli znajduje się w czujnikach instrumentów pomiarowych; b. "Uranu zubożonego" specjalnie wyprodukowanego z przeznaczeniem do wyrobu następujących produktów cywilnych spoza dziedziny jądrowej: 1. Osłony; 2. Wypełnienia; 3. Balasty o masie nie przekraczającej 100 kg; 4. Przeciwwagi o masie nie przekraczającej 100 kg; c. Stopów zawierających mniej niż 5% toru; d. Produktów ceramicznych zawierających tor, ale wykonanych do zastosowań poza dziedziną jądrową. 0C002 "Specjalne materiały rozszczepialne". UWAGA: Pozycja 0C002 nie obejmuje kontrolą czterech "gramów efektywnych" lub mniej, w przypadku ich stosowania w czujnikach instrumentów pomiarowych. 0C003 Deuter, ciężka woda (tlenek deuteru) i inne związki deuteru oraz ich mieszaniny i roztwory, w których stosunek liczby atomów deuteru do atomów wodoru jest większy niż 1:5000. 0C004 Grafit klasy jądrowej, o stopniu zanieczyszczenia poniżej 5 części na milion "ekwiwalentu boru" oraz gęstości większej niż 1,5 g/cm3. UWAGI: 1. Pozycja 0C004 nie obejmuje kontrolą: a. wyrobów grafitowych o masie mniejszej niż 1 kg, różnych od specjalnie zaprojektowanych lub przystosowanych do wykorzystania w reaktorach jądrowych, b. proszku grafitowego. 2. W pozycji 0C004 "ekwiwalent boru" (BE) zdefiniowany jest jako suma BEZ dla domieszek (z pominięciem BEC dla węgla, ponieważ węgiel nie jest uważany za domieszkę) z uwzględnieniem boru, gdzie: BEZ (ppm) = CF × stężenie pierwiastka Z określane w ppm (częściach na milion), gdzie CF jest współczynnikiem przeliczeniowym a B i Z są przekrojami czynnymi na wychwyt neutronów termicznych (w barnach) odpowiednio dla boru pochodzenia naturalnego i pierwiastka Z, a AB i AZ są masami atomowymi odpowiednio boru naturalnego i pierwiastka Z. 0C005 Specjalnie wzbogacone związki lub proszki do wyrobu przegród do dyfuzji gazowej, odporne na korozyjne działanie UF6 (np. nikiel lub stop zawierający 60% wagowych lub więcej niklu, tlenek aluminium i całkowicie fluorowane polimery węglowodorowe o procentowym stopniu czystości w proporcji wagowej 99,9 lub powyżej i średniej wielkości cząstek poniżej 10 mikrometrów, mierzonej według normy Amerykańskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (ASTM) B330 i wysokim stopniu jednorodności wymiarowej cząstek. 0D Oprogramowanie 0D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w tej kategorii. 0E Technologia 0E001 "Technologie" według Uwagi do Technologii Jądrowej, do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w tej kategorii. KATEGORIA 1 - MATERIAŁY, SUBSTANCJE CHEMICZNE, "MIKROORGANIZMY" I "TOKSYNY" 1A Systemy, urządzenia i części 1A001 Następujące elementy wykonane ze związków fluorowych: a. Uszczelnienia, uszczelki, masy uszczelniające lub przepony w układach paliwowych, przeznaczone dla przemysłu lotniczego lub kosmicznego, w których ponad 50% zawartości wagowej stanowi jeden z materiałów objętych kontrolą według pozycji 1.C009.b lub 1C009.c.; b. Polimery i kopolimery piezoelektryczne wykonane z kopolimerów fluorku winylidenu, wymienionych w pozycji 1C009.a: 1. w postaci arkuszy albo folii; i 2. o grubości większej od 200 mikrometrów; c. Uszczelnienia, uszczelki, gniazda zaworów, przepony albo membrany wykonane z elastomerów fluorowych zawierających co najmniej jeden monomer eteru winylowego, specjalnie opracowane do "samolotów", rakiet kosmicznych lub pocisków rakietowych. UWAGA: W pozycji 1A001.c. "pocisk rakietowy" oznacza kompletne systemy rakietowe i bezzałogowe systemy obiektów latających w powietrzu. 1A002 Wyroby albo laminaty "kompozytowe": N.B. sprawdź także pozycje 1A202, 9A010 i 9A110. a. Posiadające "matrycę" organiczną i wykonane z materiałów objętych kontrolą według pozycji 1C010.c., 1C010.d. lub 1C010.e.; albo b. Posiadające "matrycę" metalową lub węglową i wykonane z: 1. Węglowych "materiałów włóknistych lub włókienkowych" o: a. "module właściwym" powyżej 10.15 × 106 m; i b. "wytrzymałości właściwej na rozciąganie" powyżej 17.7 × 104 m; lub 2. Materiałów wymienionych w pozycji 1C010.c. UWAGI: 1. Pozycja 1A002 nie dotyczy wyrobów kompozytowych ani laminatów wykonanych z żywic epoksydowych impregnowanych węglowymi "materiałami włóknistymi lub włókienkowymi", przeznaczonych do naprawy elementów lub laminatów samolotowych, pod warunkiem, że ich wielkość nie przekracza 1 m2. 2. Pozycja 1A002 nie obejmuje kontrolą całkowicie lub częściowo wykończonych towarów, specjalnie przeznaczonych do następujących, wyłącznie cywilnych zastosowań: a. sprzęt sportowy, b. przemysł samochodowy, c. przemysł obrabiarkowy, d. zastosowania medyczne. 1A003 Wyroby z substancji polimerowych nie fluorowanych, określonych w pozycji 1C008.a.3., w postaci folii, arkuszy, taśm lub wstęg: a. o grubości powyżej 0,254 mm; lub b. powlekane lub laminowane węglem, grafitem, metalami lub substancjami magnetycznymi. UWAGA: Pozycja 1A003 nie obejmuje kontrolą wyrobów powlekanych lub laminowanych miedzią, przeznaczonych do produkcji elektronicznych płytek drukowanych. 1A004 Następujące urządzenia, wyposażenie i części ochronne i detekcyjne, różne od objętych kontrolą na podstawie Listy uzbrojenia: N.B. sprawdź także pozycje 2B351 i 2B352. a. maski przeciwgazowe, pochłaniacze i wyposażenie dekontaminacyjne do nich, przeznaczone lub zmodyfikowane dla ochrony przed czynnikami biologicznymi i materiałami promieniotwórczymi "przystosowanymi do użycia w działaniach wojennych" lub przed chemicznymi środkami bojowymi, a także części specjalnie do nich zaprojektowane; b. ubrania, rękawice i obuwie ochronne specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla ochrony przed czynnikami biologicznymi i materiałami promieniotwórczymi "przystosowanymi do użycia w działaniach wojennych" lub przed chemicznymi środkami bojowymi; c. jądrowe, biologiczne i chemiczne systemy detekcji specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla wykrywania lub identyfikacji czynników biologicznych i materiałów promieniotwórczych "przystosowanych do użycia w działaniach wojennych" oraz chemicznych środków bojowych. UWAGA: Pozycja 1A004 nie obejmuje kontrolą: a. Osobistych monitorujących dozymetrów promieniowania jądrowego; b. Urządzeń i wyposażenia, ograniczonych projektowo lub funkcjonalnie do ochrony przed typowymi cywilnymi zagrożeniami przemysłowymi, np. w górnictwie, przemyśle wydobywczym, rolnictwie, przemyśle farmaceutycznym, medycynie, ochronie środowiska, zagospodarowaniu odpadów lub w przemyśle spożywczym. 1A005 Kamizelki i okrycia kuloodporne oraz specjalnie zaprojektowane do nich części, różne od wykonanych według norm lub technicznych wymagań wojskowych oraz od ich odpowiedników o porównywalnych parametrach. N.B. sprawdź także Listę Uzbrojenia. UWAGI: 1. Pozycja 1A005 nie obejmuje kontrolą indywidualnych okryć kuloodpornych ani akcesoriów do nich, kiedy służą one ich użytkownikowi do osobistej ochrony. 2. Pozycja 1A005 nie obejmuje kontrolą kamizelek kuloodpornych zaprojektowanych do ochrony czołowej wyłącznie zarówno przed odłamkami, jak i wybuchami ładunków i urządzeń niewojskowych. 1A102 Przesycane pirolizowane materiały typu węgiel-węgiel przeznaczone do kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub do rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. 1A202 Elementy kompozytowe, różne od wymienionych w pozycji 1A002, w postaci rur o średnicy wewnętrznej od 75 mm do 400 mm wykonane z jednego z "materiałów włóknistych lub włókienkowych" wymienionych w pozycji 1C010.a., 1C010.b. albo 1C210.a. lub z materiałów węglowych wyspecyfikowanych w pozycji 1C210.c. N.B. sprawdź także pozycje 9A010 i 9A110. 1A225 Katalizatory platynowe specjalnie opracowane lub przygotowane do wspomagania reakcji wymiany izotopów wodoru pomiędzy wodorem a wodą w celu separacji trytu z ciężkiej wody albo w celu produkcji ciężkiej wody. 1A226 Wyspecjalizowane wkłady do oddzielania ciężkiej wody od wody zwykłej, wykonane z siatek z brązu fosforowego i przeznaczone do stosowania w próżniowych wieżach destylacyjnych. 1A227 Przeciwradiacyjne okna ochronne o wysokiej gęstości (ze szkła ołowiowego lub podobnych materiałów) o powierzchni w obszarze nieradioaktywnym powyżej 0,09 m2, gęstości powyżej 3 g/cm3 i grubości 100 mm lub większej; oraz specjalnie do nich skonstruowane ramy. 1B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 1B001 Następujące urządzenia do produkcji włókien, materiałów do prasowania laminatów zbrojonych, preform lub "kompozytów" wymienionych w pozycji 1A002 lub 1C010 oraz specjalnie do nich skonstruowane elementy i akcesoria: N.B. sprawdź także pozycje 1B101 i 1B201. a. Maszyny nawojowe do włókien, z koordynowanymi i programowanymi w trzech lub więcej osiach ruchami związanymi z ustawianiem, owijaniem i nawijaniem włókien, specjalnie skonstruowane z przeznaczeniem do produkcji wyrobów "kompozytowych" lub laminatów z "materiałów włóknistych lub włókienkowych"; b. Maszyny do układania taśm albo mat z włókien, z koordynowanymi i programowanymi w dwóch lub więcej osiach ruchami związanymi z ustawianiem w odpowiednim położeniu i układaniem taśm, mat lub płyt, specjalnie skonstruowane z przeznaczeniem do "kompozytowych" elementów konstrukcyjnych płatowca samolotu lub pocisku rakietowego; UWAGA: W pozycji 1B001.b. "pocisk rakietowy" oznacza kompletne systemy rakietowe i bezzałogowe systemy obiektów latających w powietrzu. c. Wielokierunkowe, wielowymiarowe maszyny tkackie albo maszyny do przeplatania, włącznie z zestawami adaptacyjnymi i modyfikacyjnymi, przeznaczone do tkania, przeplatania lub oplatania włókien w celu wytworzenia elementów "kompozytowych"; UWAGA: Pozycja 1B001.c. nie obejmuje kontrolą maszyn tekstylnych nie zmodyfikowanych do wspomnianych powyżej zastosowań końcowych; d. Następujące urządzenia specjalnie skonstruowane albo przystosowane do produkcji włókien wzmocnionych: 1. Urządzenia do przetwarzania włókien polimerowych (takich jak poliakrylonitryl, włókno z celulozy regenerowanej, pak albo polikarbosilan) we włókna węglowe lub włókna węglika krzemu, włącznie ze specjalnymi urządzeniami do naprężania włókien podczas ogrzewania; 2. Urządzenia do chemicznego osadzania par pierwiastków lub związków chemicznych na ogrzanych podłożach włóknistych w celu wyprodukowania włókien z węglika krzemu; 3. Urządzenia do mokrego przędzenia ogniotrwałych materiałów ceramicznych (takich jak tlenek aluminiowy); 4. Urządzenia do przetwarzania za pomocą obróbki cieplnej włókien macierzystych zawierających aluminium we włókna aluminiowe; e. Urządzenia do produkcji materiałów do prasowania laminatów zbrojonych, wymienionych w pozycji 1C010.e., metodą topienia termicznego (hot melt); f. Urządzenia do badań nieniszczących, umożliwiające kontrolę wad w trzech wymiarach metodą tomografii ultradźwiękowej albo rentgenowskiej i specjalnie skonstruowane do materiałów "kompozytowych". 1B002 Systemy i elementy do nich, specjalnie zaprojektowane z zabezpieczeniami przed zanieczyszczeniami i skonstruowane z przeznaczeniem do produkcji stopów metali, proszków ze stopów metali lub materiałów stopowych wymienionych w pozycjach 1C002.a.2., 1C002.b. lub 1C002.c. 1B003 Narzędzia, matryce, formy lub osprzęt o specjalnej konstrukcji, do przetwarzania tytanu albo aluminium lub ich stopów w "stanie nadplastycznym" albo metodą "zgrzewania dyfuzyjnego" z przeznaczeniem do produkcji: a. Konstrukcji lotniczych i kosmicznych; b. Silników lotniczych i kosmicznych; lub c. Specjalnie skonstruowanych zespołów do wspomnianych wyżej konstrukcji lub silników. 1B101 Następujące urządzenia, różne od wymienionych w pozycji 1B001, do "produkcji" kompozytów konstrukcyjnych oraz specjalnie do nich skonstruowane elementy i akcesoria: N.B. sprawdź także pozycję 1B201. UWAGA: Do wymienionych w 1B101 elementów i akcesoriów należą formy, trzpienie, matryce, uchwyty i oprzyrządowanie do wstępnego prasowania, utrwalania, odlewania, spiekania lub spajania elementów kompozytowych, laminatów i wytworzonych z nich wyrobów. a. Maszyny nawojowe do włókien, z koordynowanymi i programowanymi w trzech lub więcej osiach ruchami związanymi z ustawianiem, owijaniem i nawijaniem włókien, specjalnie skonstruowane z przeznaczeniem do produkcji wyrobów kompozytowych lub laminatów z materiałów włóknistych lub włókienkowych; b. Maszyny do układania taśm z koordynowanymi i programowanymi w dwóch lub więcej osiach ruchami związanymi z ustawianiem w odpowiednim położeniu i układaniem taśm, specjalnie skonstruowane z przeznaczeniem do "kompozytowych" elementów konstrukcyjnych płatowca samolotu lub pocisku rakietowego; c. Następujące urządzenia specjalnie skonstruowane albo przystosowane do "produkcji" "materiałów włóknistych lub włókienkowych": 1. Urządzenia do przetwarzania włókien polimerowych (takich jak poliakrylonitryl, włókno z celulozy regenerowanej albo polikarbosilan) włącznie ze specjalnymi urządzeniami do naprężania włókien podczas ogrzewania; 2. Urządzenia do chemicznego osadzania par pierwiastków lub związków chemicznych na ogrzanych podłożach włóknistych; oraz 3. Urządzenia do mokrego przędzenia ogniotrwałych materiałów ceramicznych (takich jak tlenek aluminiowy); d. Urządzenia skonstruowane lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do specjalnej obróbki powierzchniowej włókien albo do wytwarzania materiałów do prasowania laminatów zbrojonych i preform wymienionych w pozycji 9A110. UWAGA: Do urządzeń ujętych w 1B101.d. zalicza się rolki, naprężacze, zespoły powlekające, urządzenia do cięcia i formy zatrzaskowe. 1B115 Urządzenia do produkcji, manipulowania i testowania odbiorczego paliw i składników paliw wymienionych w pozycji 1C011.a., 1C011.b. i 1C111 lub w Liście uzbrojenia oraz specjalnie do nich skonstruowane podzespoły. UWAGI: 1. Jedynymi mieszarkami zaliczanymi do pozycji 1B115 są urządzenia umożliwiające mieszanie próżniowe w zakresie od zera do 13,326 kPa, w których można regulować temperaturę w komorze mieszania: a. mieszarki okresowe o całkowitej wydajności objętościowej 110 litrów lub powyżej i co najmniej z jednym wałkiem mieszającym lub ugniatającym osadzonym mimośrodowo; b. mieszarki ciągłe z dwoma lub więcej wałami mieszającymi lub ugniatającymi, o konstrukcji umożliwiającej otwieranie komory mieszania. 2. Urządzenia specjalnie skonstruowane do produkcji wyrobów militarnych wymagają każdorazowo sprawdzenia Listy uzbrojenia. 3. Pozycja 1B115 nie obejmuje kontrolą urządzeń do "produkcji", manipulowania i testowania odbiorczego węgliku boru. 1B116 Dysze o specjalnej konstrukcji, przeznaczone do wytwarzania materiałów pochodzenia pirolitycznego, formowanych w matrycy, na trzpieniu albo innym podłożu, z gazów macierzystych rozkładających się w zakresie temperatur od 1 573 K (1300°C) do 3 173 K (2900°C) przy ciśnieniach w zakresie od 130 Pa do 20 kPa. 1B201 Maszyny do nawijania włókien, różne od wymienionych w pozycji 1B001 lub 1B101, z koordynowanymi i programowanymi w dwóch lub więcej osiach ruchami, związanymi z ustawianiem, owijaniem i nawijaniem włókien, specjalnie skonstruowane z przeznaczeniem do produkcji wyrobów kompozytowych lub laminatów z "materiałów włóknistych lub włókienkowych", zdolne do nawijania cylindrycznych wirników o średnicy od 75 mm do 400 mm i długości 600 mm lub większej oraz przeznaczone do nich sterowniki koordynujące i programujące oraz precyzyjne trzpienie. 1B225 Ogniwa elektrolityczne do produkcji fluoru o wydajności większej niż 250 gramów fluoru na godzinę. 1B226 Elektromagnetyczne separatory izotopów, skonstruowane z przeznaczeniem do współpracy z jednym lub wielu źródłami jonów zdolnymi do uzyskania wiązki jonów o całkowitym natężeniu rzędu 50 mA lub więcej, albo wyposażone w takie źródło lub źródła. UWAGA: Pozycja 1B226 obejmuje następujące separatory: a. zdolne do wzbogacania izotopów trwałych; b. ze źródłami i kolektorami jonów zarówno w polu magnetycznym, jak i w takich instalacjach, w których zespoły te znajdują się na zewnątrz pola. 1B227 Konwertery do syntezy amoniaku lub urządzenia do syntezy amoniaku, w których gaz do syntezy (azot lub wodór) jest odprowadzany z wysokociśnieniowej kolumny wymiennej amoniakowo-wodorowej, a zsyntetyzowany amoniak wraca do wspomnianej kolumny. 1B228 Kolumny do kriogenicznej destylacji wodoru posiadające wszystkie wymienione niżej cechy: a. skonstruowane z przeznaczeniem do pracy przy temperaturach wewnętrznych 35 K (-238°C) lub mniejszych; b. skonstruowane z przeznaczeniem do pracy przy ciśnieniach wewnętrznych od 0,5 do 5 MPa (5 do 50 atmosfer); c. skonstruowane z drobnoziarnistych stali nierdzewnych klasy 300 o niskiej zawartości siarki lub równoważnych materiałów kriogenicznych dostosowanych do działania w atmosferze H2S; oraz d. o średnicach wewnętrznych 1 m lub większych i długościach efektywnych 5 m lub większych. Uwaga techniczna: W pozycji 1B228 "drobnoziarniste stale nierdzewne" oznaczają drobnoziarniste nierdzewne stale austenityczne o rozmiarze ziarna 5 lub większym według norm ASTM lub równoważnych. 1B229 Kolumny półkowe do wymiany typu woda-siarkowodór oraz kontaktory wewnętrzne do nich, wykonane z drobnoziarnistej stali węglowej o średnicy 1,8 m lub większej z przeznaczeniem do pracy przy ciśnieniu nominalnym 2 MPa lub wyższym. UWAGI: 1. W przypadku kolumn specjalnie skonstruowanych lub spreparowanych do produkcji ciężkiej wody patrz 0B004. 2. Kontaktory wewnętrzne w kolumnach są segmentowymi półkami o zespołowej średnicy roboczej 1,8 m lub większej, skonstruowanymi w sposób ułatwiający kontakt czynników w przepływie przeciwprądowym, wykonanymi z materiałów odpornych na korozję w wyniku działania mieszanki siarkowodoru z wodą. Mogą one mieć postać półek sitowych, półek zaworowych, półek dzwonowych lub rusztowych. 3. W pozycji 1B229 "drobnoziarnista stal węglowa" oznacza stal austenityczną o rozmiarze ziarna 5 lub większym według norm ASTM lub równoważnych. 4. W pozycji 1B229 "materiały odporne na korozję w wyniku działania mieszanki siarkowodoru z wodą" oznaczają stale nierdzewne o zawartości węgla 0,03% lub mniejszej. 1B230 Pompy do przetłaczania roztworów katalizatora z amidku potasu rozcieńczonego lub stężonego w ciekłym amoniaku (KNH2/NH3), posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy: a. szczelność dla powietrza (tj. hermetycznie zamknięte); b. do stężonych roztworów amidku potasu (1% lub powyżej) - ciśnienie robocze 1,5-60 MPa (15-600 atmosfer); do rozcieńczonych roztworów amidku potasu (poniżej 1%) - ciśnienie robocze 20-60 MPa (200-600 atmosfer); oraz c. wydajność powyżej 8,5 m3/godz. 1B231 Następujące urządzenia i instalacje do obróbki trytu lub ich podzespoły: a. Urządzenia lub instalacje do produkcji, odzyskiwania, ekstrakcji, stężania lub manipulowania trytem; b. Następujące podzespoły urządzeń lub instalacji do obróbki trytu: 1. urządzenia do chłodzenia wodoru lub helu zdolne do chłodzenia do temperatury 23 K (-250°C) lub poniżej, o wydajności odprowadzania ciepła powyżej 150 watów; lub 2. instalacje do magazynowania i oczyszczania izotopów wodoru za pomocą wodorków metali jako środków do magazynowania lub oczyszczania. 1B232 Turborozprężarki lub zestawy turborozprężarka-sprężarka przeznaczone do działania poniżej 35 K (-238°C) i posiadające przepustowość wodoru większą lub równą 1000 kg/godz. 1B233 Następujące urządzenia i instalacje do separacji izotopów litu lub ich podzespoły: a. Urządzenia i instalacje do separacji izotopów litu; b. Następujące podzespoły do separacji izotopów litu: 1. Kolumny z wypełnieniem do wymiany cieczowo-cieczowej specjalnie przeznaczone do amalgamatów litu; 2. Pompy do pompowania rtęci oraz (lub) amalgamatu litu; 3. Cele do elektrolizy amalgamatu litu; 4. Aparaty wyparne do zagęszczonych roztworów wodorotlenku litu. 1C Materiały Uwaga techniczna: Metale i stopy: Jeżeli nie stwierdzono inaczej, terminy "metale" i "stopy" używane w pozycjach od 1C001 do 1C012 dotyczą następujących wyrobów surowych i półfabrykatów: Wyroby surowe: Anody, kule, pręty (łącznie z prętami karbowanymi i ciągnionymi), kęsy, bloki, bochny, brykiety, placki, katody, kryształy, kostki, struktury, ziarna, sztaby, bryły, pastylki, surówki, proszki, podkładki, śruby, płyty, owale osadnicze, gąbki i drążki; Półfabrykaty (zarówno powlekane, pokrywane galwanicznie, wiercone i wykrawane, jak i nie poddane żadnej z tych obróbek); a. Przerobione plastycznie lub obrobione materiały wyprodukowane poprzez walcowanie, wyciąganie, wytłaczanie, prasowanie, granulowanie, rozpylanie, mielenie, tj.: kątowniki, ceowniki, koła, tarcze, pyły, płatki, folie, odkuwki, płyty, proszki, wytłoczki, wypraski, wstęgi, pierścienie, pręty (w tym pręty spawalnicze, walcówki i druty walcowane), kształtowniki, arkusze, taśmy, rury, rurki (w tym rury bezszwowe, rury o przekroju kwadratowym i tuleje rurowe), druty ciągnione i tłoczone. b. Materiały odlewnicze produkowane przez odlewanie w piasku, kokile, formy metalowe, gipsowe i inne, w tym odlewanie pod ciśnieniem, formy spiekane i formy wykonywane w metalurgii proszkowej. Przedmiot kontroli nie powinien być zwolniony z kontroli przez eksport nie wymienionych form uważanych za produkty finalne, ale będące w rzeczywistości formami surowymi lub półfabrykatami. 1C001 Następujące materiały specjalnie opracowane z przeznaczeniem na pochłaniacze fal elektromagnetycznych albo polimery przewodzące samoistnie: N.B. sprawdź także pozycję 1C101. a. Materiały pochłaniające fale o częstotliwościach powyżej 2 × 108 Hz, ale poniżej 3 × 1012 Hz; UWAGI: 1. Pozycja 1C001.a. nie obejmuje kontrolą: a. Pochłaniaczy typu włosowego, wykonanych z włókien naturalnych albo syntetycznych, w których pochłanianie osiąga się innym sposobem niż magnetyczny; b. Pochłaniaczy nie wykazujących strat magnetycznych oraz takich, których powierzchnia, na którą pada promieniowanie, nie jest planarna, w tym ostrosłupów, stożków, klinów i powierzchni zwichrowanych; c. Pochłaniaczy planarnych posiadających wszystkie poniższe cechy: 1. Wykonanie z jednego z poniższych materiałów: a. ze spienionych tworzyw sztucznych (elastycznych albo nieelastycznych) wzmacnianych węglem, albo z materiałów organicznych, włącznie z materiałami wiążącymi, dających więcej niż 5% echa w porównaniu z metalami, w paśmie o szerokości wyższej o ±15% od częstotliwości centralnej padającej fali, i nieodpornych na temperatury przekraczające 450 K (177°C); lub b. z materiałów ceramicznych dających ponad 20% echa więcej w porównaniu z metalami, w paśmie o szerokości wyższej o ±15% od częstotliwości centralnej padającej fali, i nieodpornych na temperatury przekraczające 800 K (527°C); Uwaga techniczna: Próbki do badania stopnia pochłaniania materiałów wymienionych w Uwadze 1.c.1. do pozycji 1C001.a. powinny być kwadratami o boku równym co najmniej 5 długościom fali o częstotliwości centralnej i umieszczone w miejscu oddalonym od elementu wysyłającego fale elektromagnetyczne. 2. Wytrzymałość na rozciąganie poniżej 7 × 106 N/m2; oraz 3. Wytrzymałość na ściskanie poniżej 14 × 106 N/m2; d. Pochłaniaczy planarnych wykonanych ze spieku ferrytowego, charakteryzującego się: 1. Ciężarem właściwym powyżej 4,4; oraz 2. Maksymalną temperaturą roboczą 548 K (275°C); 2. Żadne sformułowanie w pozycji 1C001.a. nie zwalnia materiałów magnetycznych używanych jako pochłaniacze fal w farbach. b. Materiały pochłaniające fale o częstotliwościach w zakresie od 1,5 × 1014 Hz do 3,7 × 1014 Hz i nieprzezroczyste dla promieniowania widzialnego; c. Materiały polimerowe przewodzące samoistnie, o objętościowej przewodności elektrycznej powyżej 10 000 S/m (simensów na metr) albo oporności powierzchniowej poniżej 100 omów/m2, których podstawowym składnikiem jest jeden z następujących polimerów: 1. Polianilina; 2. Polipirol; 3. Politiofen; 4. Polifenylenowinylen; lub 5. Politienylenowinylen. Uwaga techniczna: Objętościową przewodność elektryczną oraz oporność powierzchniową należy określać zgodnie z normą ASTM D-257 albo jej odpowiednikami. 1C002 Następujące stopy metali, proszki stopów metali albo materiały stopowe: N.B.: sprawdź także pozycję 1C202. UWAGA: Pozycja 1C002 nie obejmuje kontrolą stopów metali, proszków stopów metali ani materiałów stopowych do podłoży powlekanych. a. Następujące stopy metali: 1. Następujące stopy na osnowie niklu albo tytanu w postaci przedstawionych poniżej glinków w formie surowej albo półprzetworzonej: a. Glinki niklu zawierające od 15 do 38 procent wagowych aluminium i przynajmniej jeden dodatek stopowy; b. Glinki tytanu zawierające 10 procent wagowych lub więcej aluminium i przynajmniej jeden dodatek stopowy; 2. Następujące stopy metali wykonane z proszków stopów metali albo materiałów jednorodnych wymienionych w pozycji 1C002.b.: a. Stopy niklu o: 1. Trwałości w próbie pełzania do zerwania wynoszącej 10 000 lub więcej godzin, w temperaturze 923 K (650°C) przy naprężeniach 676 MPa; lub 2. Trwałości w niskocyklowych badaniach zmęczeniowych wynoszącej 10 000 lub więcej cykli w temperaturze 823 K (550°C) przy maksymalnym naprężeniu 1 095 MPa; b. Stopy niobu o: 1. Trwałości w próbie pełzania do zerwania wynoszącej 10 000 lub więcej godzin, w temperaturze 1 073 K (800°C) przy naprężeniach 400 MPa; lub 2. Trwałości w niskocyklowych badaniach zmęczeniowych wynoszącej 10 000 lub więcej cykli w temperaturze 973 K (700°C) przy maksymalnym naprężeniu 700 MPa; c. Stopy tytanu o: 1. Trwałości w próbie pełzania do zerwania wynoszącej 10 000 lub więcej godzin, w temperaturze 723 K (450°C) przy naprężeniach 200 MPa; lub 2. Trwałości w niskocyklowych badaniach zmęczeniowych wynoszącej 10 000 lub więcej cykli w temperaturze 723 K (450°C) przy maksymalnym naprężeniu 400 MPa; d. Stopy aluminium o wytrzymałości na rozciąganie: 1. 240 MPa lub większej w temperaturze 473 K (200°C); lub 2. 415 MPa lub większej w temperaturze 298 K (25°C); e. Stopy magnezu o wytrzymałości na rozciąganie 345 MPa lub większej i szybkości korozji w 3% wodnym roztworze chlorku sodowego, mierzonej według normy ASTM G-31 albo jej krajowych odpowiedników; wynoszącej poniżej 1 mm/rok; Uwagi techniczne: 1. Do stopów metalu według pozycji 1C002.a. zalicza się takie, które zawierają wyższy procent wagowy danego metalu niż dowolnego innego pierwiastka. 2. Trwałość w próbie pełzania do zerwania powinna być określana według normy ASTM E-139 lub jej krajowych odpowiedników. 3. Trwałość w niskocyklowych badaniach zmęczeniowych należy określać według normy ASTM E-606 "Zalecana metoda niskocyklowego badania zmęczeniowego przy stałej amplitudzie" albo jej krajowych odpowiedników. Badania należy prowadzić przy obciążeniu skierowanym osiowo, przy średniej wartości współczynnika asymetrii cyklu 1 oraz wartości współczynnika spiętrzenia naprężeń (Kt) równej 1. Naprężenie średnie definiuje się jako różnicę naprężenia maksymalnego i minimalnego podzieloną przez naprężenie maksymalne. b. Następujące proszki stopu metalu albo materiału jednorodnego do wyrobu materiałów ujętych w pozycji 1C002.a.: 1. Wykonane z dowolnego z podanych poniżej komponentów: Uwaga techniczna: W podanych niżej związkach X oznacza jeden lub więcej składników stopu. a. Stopów niklu (Ni-Al-X, Ni-X-Al) przeznaczonych do wyrobu części albo zespołów silników turbinowych, tj. zawierających mniej niż 3 cząsteczki niemetalowe (wprowadzone podczas procesu produkcji), o wielkości przekraczającej 100 mikrometrów, na 109 cząsteczek stopu; b. Stopów niobu (Nb-Al-X lub Nb-X-Al, Nb-Si-X lub Nb-X-Si, Nb-Ti-X lub Nb-X-Ti); c. Stopów tytanu (Ti-Al-X lub Ti-X-Al); d. Stopów aluminium (Al-Mg-X lub Al-X-MG, Al-Zn-X lub Al-X-Zn, Al-Fe-X lub Al-X-Fe); lub e. Stopów magnezu (Mg-Al-X lub Mg-X-Al); oraz 2. Wyprodukowane w atmosferze o regulowanych parametrach jedną z następujących metod: a. "Rozpylania próżniowego"; b. "Rozpylania gazowego"; c. "Rozpylania rotacyjnego"; d. "Chłodzenia ultraszybkiego"; e. "Przędzenia ze stopu" i "proszkowania"; f. "Ekstrakcji ze stopu" i "proszkowania"; lub g. "Stapiania mechanicznego"; c. Materiały stopowe, w postaci niesproszkowanych płatków, wstążek lub cienkich pręcików, produkowanych w atmosferze o regulowanych parametrach metodą "ultraszybkiego chłodzenia", "przędzenia ze stopu" lub "ekstrakcji ze stopu", używane do produkcji proszku stopu metali lub materiału jednorodnego, ujęte w pozycji 1C002.b. 1C003 Metale magnetyczne, bez względu na typ i postać, posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Początkową względną przenikalność magnetyczną 120 000 lub wyższą i grubość 0,05 mm albo mniejszą; Uwaga techniczna: Początkową względną przenikalność magnetyczną należy mierzyć na materiałach całkowicie wyżarzonych. b. Stopy magnetostrykcyjne mające jedną z poniższych cech: 1. Magnetostrykcję nasycenia powyżej 5 × 10-4; lub 2. Współczynnik sprzężenia żyromagnetycznego (k) powyżej 0,8; lub c. Taśmy ze stopów amorficznych lub nanokrystalicznych mające wszystkie z poniższych cech: 1. Skład minimum 75% wagowych żelaza, kobaltu lub niklu; i 2. Indukcję magnetyczną nasycenia (Bs) 1,6 T lub wyższą, i 3. Jeden z poniższych parametrów: a. Grubość taśmy 0,02 mm lub mniejszą; lub b. Oporność właściwą 2 × 10-4 omów/cm lub większą. Uwaga techniczna: Przez pojęcie "stopy nanokrystaliczne" w pozycji 1C003.c. rozumie się materiały o rozmiarze ziarna krystalicznego wynoszącym 50 nm lub mniej, zmierzonym metodą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego. 1C004 Stopy uranowotytanowe lub stopy wolframu na "matrycy" z żelaza, niklu lub miedzi, posiadające wszystkie wymienione niżej właściwości: a. Gęstość powyżej 17,5 g/cm3; b. Granicę sprężystości powyżej 1 250 MPa; c. Wytrzymałość na rozciąganie powyżej 1 270 MPa; oraz d. Wydłużenie powyżej 8%. 1C005 Następujące "nadprzewodzące" przewodniki "kompozytowe" o długości powyżej 100 m lub masie powyżej 100 g: a. Wielowłókienkowe "nadprzewodzące" przewodniki "kompozytowe", w których skład wchodzi jedno albo więcej włókien niobowo-tytanowych: 1. Osadzonych w "matrycy" różnej od miedzianej lub "matrycy" mieszanej na osnowie miedzi; lub 2. Mające pole przekroju poprzecznego poniżej 0,28 × 10-4 mm2 (o średnicy 6 mikrometrów w przypadku włókien o przekroju kołowym); b. "Nadprzewodzące" przewodniki "kompozytowe", w których skład wchodzi jedno albo więcej włókien "nadprzewodzących" różnych od niobowo-tytanowych, mające wszystkie z poniższych właściwości: 1. "Temperaturę krytyczną" przy zerowej indukcji magnetycznej powyżej 9,85 K (-263,31°C), ale poniżej 24 K (-249,16°C); 2. Pole przekroju poprzecznego poniżej 0,28 × 10-4 mm2; oraz 3. Pozostawanie w stanie "nadprzewodności" w temperaturze 4,2 K (-268,96°C) pod działaniem pola magnetycznego równoważnego indukcji magnetycznej 12 T. 1C006 Następujące ciecze i materiały smarne: a. Ciecze hydrauliczne zawierające jako składniki podstawowe dowolny z następujących związków chemicznych albo materiałów: 1. Syntetyczne oleje węglowodorowe lub krzemowęglowodorowe mające wszystkie z poniższych właściwości: UWAGA: Dla celów pozycji 1C006.a.1. zakłada się, że oleje krzemowęglowodorowe zawierają wyłącznie krzem, wodór i węgiel. a. Temperaturę zapłonu powyżej 477 K (204°C); b. Temperaturę krzepnięcia 239 K (-34°C) lub niższą; c. Wskaźnik lepkości 75 lub więcej; oraz d. Stabilność termiczną w temperaturze 616 K (343°C); lub 2. Chlorofluoropochodne węglowodorów mające wszystkie z poniższych właściwości: UWAGA: Dla celów pozycji 1C006.a.2. zakłada się, że chlorofluoropochodne węglowodorów zawierają wyłącznie węgiel, fluor i chlor. a. Brak temperatury zapłonu; b. Temperaturę samozapłonu powyżej 977 K (704°C); c. Temperaturę krzepnięcia 219 K (-54°C) lub niższą; d. Wskaźnik lepkości 80 lub więcej; oraz e. Temperaturę wrzenia 473 K (200°C) lub wyższą; b. Materiały smarne zawierające jako składniki podstawowe dowolny z następujących związków chemicznych albo materiałów: 1. Etery albo tioetery fenylenowe lub alkilofenylenowe, albo ich mieszaniny, zawierające powyżej dwóch grup funkcyjnych eteru lub tioeteru, lub ich mieszaninę; lub 2. Fluorowe oleje silikonowe o lepkości kinematycznej poniżej 5 000 mm2/s (5 000 centystokesów) mierzonej w temperaturze 298 K (25°C); c. Ciecze zwilżające lub flotacyjne o czystości powyżej 99,8%, zawierające mniej niż 25 cząstek o średnicy 200 mikrometrów lub większej w 100 ml i wykonane co najmniej w 85% z dowolnego z następujących związków chemicznych lub materiałów: 1. Dibromotetrafluoroetanu; 2. Polichlorotrifluoroetylenu (tylko modyfikowanego olejem albo woskiem); lub 3. Polibromotrifluoroetylenu; d. Fluorowęglowe elektroniczne płyny chłodzące posiadające wszystkie z poniższych cech: 1. Zawartość wagową 85% lub więcej następujących związków lub ich mieszanin: a. Monomeryczne postaci perfluoropolialkiloeterotriazyn lub perfluoropolialkiloeterów; b. Perfluoroalkiloaminy; c. Perfluorocykloalkany; lub d. Perfluoroalkany; 2. Gęstość przy 298 K (25°C) wynoszącą 1,5 g/cm3 lub więcej; 3. Stan ciekły w temperaturze 273 K (0°C); oraz 4. Zawartość fluoru 60% wagowych lub więcej. Uwaga techniczna: Dla celów pozycji 1C006: a. Temperaturę zapłonu określa się metodą Cleveland Open Cup Method (Otwartego kubka) opisaną w normie ASTM D-92 lub jej krajowych odpowiednikach. b. Temperaturę krzepnięcia określa się metodą opisaną w normie ASTM D-97 albo jej krajowych odpowiednikach. c. Wskaźnik lepkości określa się metodą opisaną w normie ASTM D-2270 albo jej krajowych odpowiednikach. d. Stabilność termiczną określa się według przedstawionej niżej procedury albo jej krajowych odpowiedników: umieścić 20 ml badanej cieczy w komorze ze stali nierdzewnej typu 317 o pojemności 46 ml, w której znajdują się trzy kulki o średnicy (nominalnej) 12,5 mm, jedna ze stali narzędziowej M-10, druga ze stali 52 100 i trzecia z mosiądzu morskiego dwufazowego (60% Cu, 39% Zn, 0,75% Sn); następnie napełnić komorę azotem, zamknąć pod ciśnieniem atmosferycznym, podnieść temperaturę do 644 ±6 K (371 ±6°C) i utrzymać ją na tym poziomie przez sześć godzin. Próbkę uznaje się za stabilną termicznie, jeżeli po zakończeniu badania spełnione są wszystkie następujące warunki: 1. Spadek wagi każdej z kulek jest mniejszy niż 10 mg/mm2 powierzchni kulki; 2. Zmiana lepkości początkowej określonej w temperaturze 311 K (38°C) jest mniejsza niż 25%; i 3. Całkowita liczba kwasowa lub zasadowa jest mniejsza niż 0,40; e. Temperaturę samozapłonu wyznacza się metodą opisaną w normie ASTM E-659 albo w jej krajowych odpowiednikach. 1C007 Następujące materiały na osnowie ceramicznej, niekompozytowe materiały ceramiczne, "materiały kompozytowe" na "matrycy" ceramicznej oraz materiały macierzyste: N.B.: sprawdź także pozycję 1C107. a. Materiały podłożowe z pojedynczych albo złożonych borków tytanowych, w których łączna ilość zanieczyszczeń metalicznych, z wyłączeniem dodatków zamierzonych, wynosi poniżej 5 000 ppm (części na milion), przeciętne wymiary cząstek są równe albo mniejsze niż 5 mikrometrów oraz zawierają nie więcej niż 10% cząstek o wielkości powyżej 10 mikrometrów; b. Niekompozytowe materiały ceramiczne w postaci nie przerobionej albo półprzetworzonej, złożone z borków tytanowych o gęstości stanowiącej 98% lub więcej gęstości teoretycznej; UWAGA: Pozycja 1C007.b. nie obejmuje kontrolą materiałów ściernych. c. "Materiały kompozytowe" ceramiczno-ceramiczne na "matrycy" szkła albo tlenkowej, wzmacniane włóknami wykonanymi z jednego z następujących komponentów: 1. Si-N; 2. Si-C; 3. Si-Al-O-N; lub 4. Si-O-N; mające "wytrzymałość właściwą na rozciąganie" większą niż 12,7 × 103 m; d. "Materiały kompozytowe" ceramiczno-ceramiczne, z fazą metaliczną o strukturze ciągłej albo bez tej fazy, zawierające cząstki, wiskery lub włókna, w których "matrycę" stanowią węgliki albo azotki krzemu, cyrkonu lub boru; e. Następujące materiały macierzyste (tj. specjalne polimery albo materiały metaloorganiczne) do wytwarzania dowolnej fazy albo faz materiałów ujętych w pozycji 1C007.c.: 1. Polidiorganosilany (do produkcji węgliku krzemu); 2. Polisilazany (do produkcji azotku krzemu); 3. Polikarbosilazany (do produkcji materiałów ceramicznych zawierających składniki krzemowe, węglowe i azotowe); f. "Materiały kompozytowe" ceramiczno-ceramiczne na "matrycy" szkła albo tlenkowej, wzmacniane ciągłymi włóknami wykonanymi z jednego z następujących materiałów: 1. Al2O3; lub 2. Si-C-N. UWAGA: Pozycja 1C007.f. nie obejmuje kontrolą "materiałów kompozytowych" zawierających włókna z wymienionych w niej materiałów, posiadające wytrzymałość na rozciąganie mniejszą niż 700 MPa przy temperaturze 1 273 K (1 000°C) lub odporność na pełzanie większą niż 1% odkształcenia przy obciążeniu 100 MPa i temperaturze 1 273 K (1 000°C) w czasie 100 godzin. 1C008 Następujące materiały polimerowe nie zawierające fluoru: a. 1. Bismaleimidy; 2. Poliamidoimidy aromatyczne; 3. Poliimidy aromatyczne; 4. Polieteroimidy aromatyczne o temperaturze zeszklenia (Tg) powyżej 513 K (240°C) mierzonej metodą suchą, opisaną w ASTM D 3418; UWAGA: Pozycja 1C008.a. nie obejmuje kontrolą nietopliwych proszków do prasowania w formach ani wytłoczek. b. Ciekłe kryształy z kopolimerów termoplastycznych o temperaturze ugięcia pod obciążeniem powyżej 523 K (250°C) mierzonej według normy ASTM D-648, metodą A, albo jej krajowych odpowiedników, przy obciążeniu 1,82 N/mm2, w których skład wchodzą: 1. Jeden z następujących komponentów: a. Fenylen, bifenylen lub naftalen; lub b. Fenylen, bifenylen lub naftalen z podstawnikiem metylowym, trzeciorzędowym butylowym albo fenylowym; i 2. Dowolny z następujących kwasów: a. Kwas tereftalowy; b. Kwas 6-hydroksy-2 naftoesowy; lub c. Kwas 4-hydroksybenzoesowy; c. Następujące poliketony arylenoeterowe: 1. Poliketon eterowo-eterowy (PEEK); 2. Poliketon eterowo-ketonowy (PEKK); 3. Poliketon eterowy (PEK); 4. Poliketon eterowo-ketonowo-eterowo-ketonowy (PEKEKK); d. Poliketony arylenowe; e. Polisiarczki arylenowe, w których grupą arylenową jest bifenylen, trifenylen albo ich kombinacja; f. Polisulfon bifenylenoeterowy. 1C009 Następujące nie przetwarzane związki fluorowe: a. Kopolimery fluorku winylidenu posiadające w 75% albo więcej, strukturę beta krystaliczną bez rozciągania; b. Poliimidy fluorowane zawierające 10% wagowych albo więcej związanego fluoru; c. Fluorowane elastomery fosfazenowe zawierające 30% wagowych albo więcej związanego fluoru. 1C010 Następujące "materiały włókniste lub włókienkowe", które można zastosować w materiałach "kompozytowych" lub laminatach z "matrycą" organiczną, metalową lub węglową: N.B.: sprawdź także pozycję 1C210. a. Organiczne materiały "włókniste lub włókienkowe", mające wszystkie z wymienionych właściwości: 1. "Moduł właściwy" powyżej 12,7 × 106 m; i 2. "Wytrzymałość właściwą na rozciąganie" powyżej 23,5 × 104 m; UWAGA: Pozycja 1C010.a. nie obejmuje kontrolą polietylenu. b. "Włókniste i włókienkowe" materiały węglowe, mające wszystkie z wymienionych właściwości: 1. "Moduł właściwy" powyżej 12,7 × 106 m; i 2. "Wytrzymałość właściwą na rozciąganie" powyżej 23,5 × 104 m; Uwaga techniczna: Właściwości materiałów ujętych w pozycji 1C010.b. należy określać zalecanymi przez Stowarzyszenie Dostawców Wysokojakościowych Materiałów Kompozytowych (SACMA) metodami SRM 12 do 17 albo równoważnymi metodami badania włókien, takimi jak Japońska Norma Przemysłowa JIS-R-7601, paragraf 6.6.2., i opartymi na badaniu przeciętnej próbki z partii materiału. UWAGA: Pozycja 1C010.b. nie dotyczy kontroli tkanin wykonanych z "materiałów włóknistych lub włókienkowych" przeznaczonych do naprawy konstrukcji lotniczych ani laminatów, pod warunkiem że wymiary pojedynczych arkuszy materiału nie przekraczają wielkości 50 cm × 90 cm. c. Nieorganiczne "materiały włókniste lub włókienkowe", mające wszystkie z wymienionych właściwości: 1. "Moduł właściwy" powyżej 2,54 × 106 m; i 2. Temperaturę topnienia, mięknienia, rozkładu lub sublimacji powyżej 1 922 K (1 649°C) w środowisku obojętnym; UWAGA: Pozycja 1C010.c. nie obejmuje kontrolą: 1. Nieciągłych, wielofazowych, polikrystalicznych włókien aluminiowych w postaci włókien ciętych albo mat o strukturze bezładnej, zawierających 3% wagowych albo więcej krzemu i mających "moduł właściwy" powyżej 10 × 106 m; 2. Włókien molibdenowych i ze stopów molibdenowych; 3. Włókien borowych; 4. Nieciągłych włókien ceramicznych o temperaturze topnienia, mięknienia, rozkładu lub sublimacji poniżej 2 043 K (1 770°C) w środowisku obojętnym; d. "Materiały włókniste albo włókienkowe": 1. Zawierające dowolny z następujących związków: a. Polieteroimidy określone w pozycji 1C008.a.; lub b. Materiały ujęte w pozycjach 1C008.b. do 1C008.f.; lub 2. Złożone z materiałów ujętych w pozycji 1C010.d.1.a. lub 1C010.d.1.b. i "zmieszane" z innymi materiałami włóknistymi ujętymi w pozycjach 1C010.a., 1C010.b. lub 1C010.c.; e. Następujące włókna impregnowane żywicą lub pakiem (materiały do prasowania laminatów zbrojonych), włókna powlekane metalem lub węglem (preformy) lub "preformy włókiem węglowych": 1. Wykonane z "materiałów włóknistych lub włókienkowych" określonych w pozycji 1C010.a. 1C010.b. lub 1C010.c.; 2. Wykonane z organicznych lub węglowych "materiałów włóknistych lub włókienkowych": a. o "wytrzymałości właściwej na rozciąganie" powyżej 17,7 × 104 m; b. o "module właściwym" powyżej 10,15 × 106 m; c. nie objęte kontrolą w pozycji 1C010.a. lub 1C010.b.; i d. w przypadku gdy są impregnowane materiałami określonymi w pozycjach 1C008 lub 1C009.b., mającymi temperaturę zeszklenia (Tg) powyżej 383 K (110°C), albo żywicami fenolowymi lub epoksydowymi, mającymi temperaturę zeszklenia (Tg) powyżej 418 K (145°C). UWAGA: Pozycja 1C010.e. nie obejmuje kontrolą: 1. impregnowanych żywicą epoksydową "matryc" z "materiałów włóknistych lub włókienkowych" (materiałów do prasowania laminatów zbrojonych) przeznaczonych do naprawy konstrukcji lotniczych ani laminatów, pod warunkiem że wymiary pojedynczych arkuszy materiału nie przekraczają wielkości 50 cm × 90 cm. 2. materiałów do prasowania laminatów zbrojonych, impregnowanych żywicami fenolowymi lub epoksydowymi, mającymi temperaturę zeszklenia (Tg) poniżej 433 K (160°C) i temperaturę sieciowania niższą niż temperatura zeszklenia. Uwaga techniczna: Temperatura zeszklenia (Tg) dla materiałów z pozycji 1C010.e. określana jest przy użyciu metody suchej, opisanej w normie ASTM D 3418. Temperatura zeszklenia dla żywic fenolowych i epoksydowych określana jest przy użyciu metody suchej, opisanej w normie ASTM D 4065, przy częstotliwości 1 Hz i szybkości nagrzewania wynoszącej 2 K (°C) na minutę. 1C011 Następujące metale i związki: N.B.: sprawdź także Listę Uzbrojenia i pozycję 1C111. a. Metale o rozmiarach ziarna mniejszych niż 60 mikronów, zarówno w postaci sferycznej, rozpylanej, sferoidalnej, płatków, jak i zmielonej, wykonane z materiałów zawierających 99% lub więcej cyrkonu, magnezu lub ich stopów; UWAGA: Metale lub stopy wymienione w pozycji 1C011.a. są objęte kontrolą bez względu na to, czy są, czy też nie, zamknięte w kapsułkach z aluminium, magnezu lub berylu; b. Bor i węgliki boru o czystości 85% lub większej oraz rozmiarach ziarna 60 mikronów lub mniejszych; UWAGA: Metale lub stopy wymienione w pozycji 1C011.b. są objęte kontrolą bez względu na to, czy są, czy też nie, zamknięte w kapsułkach z aluminium, magnezu lub berylu; c. Azotan guanidyny. 1C012 Następujące materiały do jądrowych źródeł ciepła: a. Pluton w dowolnej postaci zawierający izotop pluton-238 w ilości powyżej 50% wagowych; UWAGA: Pozycja 1C012.a. nie obejmuje kontrolą: 1. Dostaw zawierających 1 gram plutonu lub mniej; 2. Dostaw zawierających 3 "gramy efektywne" lub mniej, w przypadku gdy znajduje się on w czujnikach instrumentów pomiarowych; b. Uprzednio separowany neptun-237 w dowolnej formie. UWAGA: Pozycja 1C012.b. nie obejmuje kontrolą dostaw zawierających neptun-237 w ilości 1 grama lub mniejszej. 1C101 Materiały i urządzenia do obiektów o zmniejszonej wykrywalności za pomocą odbitych fal radarowych, śladów w zakresie promieniowania nadfioletowego i (lub) podczerwonego i śladów akustycznych, inne niż określone w pozycji 1C001, w zastosowaniu do "pocisków rakietowych" i ich podsystemów. UWAGI: 1. Pozycja 1C101 obejmuje: a. Materiały strukturalne i powłoki specjalnie opracowane pod kątem zmniejszenia ich echa radarowego; b. Powłoki, w tym farby, specjalnie opracowane pod kątem zmniejszenia ilości odbijanego lub emitowanego promieniowania z zakresu mikrofalowego, podczerwonego lub nadfioletowego promieniowania elektromagnetycznego; 2. Pozycja 1C101 nie dotyczy powłok, pod warunkiem że są specjalnie używane do regulacji temperatur w satelitach. 1C107 Następujące materiały grafitowe i ceramiczne, różne od wymienionych w pozycji 1C007: a. Drobnoziarniste, rekrystalizowane materiały grafitowe luzem o gęstości nasypowej co najmniej 1,72 g/cm3 lub większej, mierzonej w temperaturze 288 K (15°C) i o wymiarach cząstek 100 mikrometrów lub mniejszych, materiały grafitowe pirolityczne lub wzmacniane włóknami, używane do produkcji dysz do rakiet i na przednie krawędzie zespołów obiektów kosmicznych lądujących na ziemi. b. Ceramiczne materiały kompozytowe (o stałej dielektrycznej poniżej 6 przy częstotliwościach od 100 Hz do 10 000 MHz), nadające się również do wyrobu kopułek anten radiolokatorów, oraz skrawalne, niepalne materiały ceramiczne wzmacniane włóknami krzemo-węglowymi, używane do wyrobu przednich krawędzi obiektów latających. 1C111 Następujące substancje napędowe i związki chemiczne do nich, różne od wymienionych w pozycji 1C011: a. Substancje napędowe: 1. Sferyczny proszek aluminiowy, różny od wymienionego w Liście uzbrojenia, złożony z cząstek o równomiernej średnicy i wielkości poniżej 500 mikrometrów i zawartości aluminium rzędu 97% wagowych lub większej; 2. Paliwa metalowe, różne od wymienionych w Liście uzbrojenia, w postaci cząstek o średnicy poniżej 500 mikrometrów, w postaci sferycznej, zatomizowanej, sferoidalnej, płatków lub silnie rozdrobnionego proszku, zawierające 97% wagowych lub więcej jednego z następujących składników: a. cyrkonu; b. berylu; c. boru; d. magnezu; e. stopów metali określonych w pozycjach od a. do d. powyżej; lub 3. Następujące płynne utleniacze: a. tritlenek diazotu; b. ditlenek azotu, tetratlenek diazotu; c. pentatlenek diazotu; b. Substancje polimerowe: 1. polibutadien o łańcuchach zakończonych grupą karboksylową (CTPB); 2. polibutadien o łańcuchach zakończonych grupą hydroksylową (HTPB), różny od wymienionego w Liście uzbrojenia; 3. kopolimer butadienu z kwasem akrylowym (PBAA); 4. kopolimer butadienu z kwasem akrylowym i akrylonitrylem (PBAN); c. Inne dodatki i środki do paliw: 1. Sprawdź Listę Uzbrojenia dla: butacenu; 2. diazotan glikolu trietylenowego (TEGDN) (diazotan 3,6 dioksaoktano-1,8-diolu); 3. 2-nitrodifenyloamina; 4. triazotan trimetyloetanu (TMETN); 5. diazotan glikolu dietylenowego (DEGDN); 6. pochodne ferrocenu różne od wymienionych w Liście Uzbrojenia. UWAGA: Dla substancji napędowych i związków chemicznych do nich nie wymienionych w pozycji 1C111 sprawdź także Listę Uzbrojenia. 1C116 Stale maraging (stale charakteryzujące się wysoką zawartością niklu, bardzo niską zawartością węgla i pewną zawartością składników zastępczych, umożliwiających utwardzanie wydzielinowe) o wytrzymałości na rozciąganie 1500 MPa lub większej, mierzonej w temperaturze 293 K (20°C), w postaci blach, płyt lub rur o grubości ścianek rur lub grubości płyt równej lub mniejszej niż 5 mm. N.B.: sprawdź także pozycję 1C216. 1C117 Wolfram, molibden oraz stopy tych metali w postaci regularnych kulek albo rozpylonych cząstek o średnicy 500 mikrometrów lub mniejszej i czystości 97% lub wyższej, przeznaczone do produkcji zespołów silników rakietowych, tj. osłon termicznych, elementów dysz, gardzieli dysz i powierzchni do sterowania wektorem ciągu. 1C202 Następujące stopy, różne od określonych w pozycji 1C002.a.2.c. lub 1C002.a.2.d.: a. Stopy aluminium, które mogą uzyskać wytrzymałość na rozciąganie 460 MPa lub powyżej w temperaturze 293 K (20°C), w postaci rur lub cylindrycznych elementów litych (w tym odkuwek) o średnicy zewnętrznej powyżej 75 mm; b. Stopy tytanu, które mogą uzyskać wytrzymałość na rozciąganie 900 MPa lub powyżej w temperaturze 293 K (20°C), w postaci rur lub cylindrycznych elementów litych (w tym odkuwek) o średnicy zewnętrznej powyżej 75 mm. Uwaga techniczna: Sformułowanie, "które mogą uzyskać", dotyczy stopów przed lub po obróbce cieplnej. 1C210 Następujące "materiały włókniste lub włókienkowe", różne od określonych w pozycji 1C010.a., 1C010.b. lub 1C010.e.: a. Węglowe lub z poliamidu aromatycznego "materiały włókniste lub włókienkowe" o "module właściwym" 12,7 × 106 m lub większym, lub "wytrzymałości właściwej na rozciąganie" 23,5 × 103 m lub powyżej, z wyjątkiem: "materiałów włóknistych lub włókienkowych" z poliamidów aromatycznych, zawierających wagowo 0,25% lub więcej dowolnego modyfikatora powierzchni włókien opartego na estrach; b. Szklane "materiały włókniste lub włókienkowe" o "module właściwym" 3,18 × 106 m lub większym i "wytrzymałości właściwej na rozciąganie" 76,2 × 103 m lub większej; lub c. Termoutwardzalne, impregnowane żywicą, ciągłe "przędze", "roving'i", "kable" lub "taśmy" o szerokości nie przekraczającej 15 mm (materiały do prasowania laminatów zbrojonych), wykonane z węglowych lub szklanych "materiałów włóknistych lub włókienkowych" wymienionych w pozycji 1C210.a. lub 1C210.b. Uwaga techniczna: Żywice tworzą matryce materiałów kompozytowych. UWAGA: W pozycji 1C210 "materiały włókniste lub włókienkowe" ograniczone są do ciągłych "włókien elementarnych", "przędz", "roving'ów", "kabli" lub "taśm". 1C216 Stal maraging, różna od określonej w pozycji 1C116, która może uzyskać wytrzymałość na rozciąganie 2050 MPa lub większą, w temperaturze 293 K (20°C); z wyjątkiem: elementów, w których żaden z wymiarów liniowych nie jest większy niż 75 mm. Uwaga techniczna: Sformułowanie "stal maraging, która może uzyskać", obejmuje stal maraging przed lub po obróbce cieplnej. 1C225 Bor i związki boru, mieszanki i materiały obciążone, w których zawartość izotopu boru-10 wynosi powyżej 20% wagowych całkowitej zawartości boru. 1C226 Wolfram w następujących postaciach: części wykonanych z wolframu, węgliku wolframu lub stopów wolframu (powyżej 90% wolframu) o masie powyżej 20 kg i symetrii cylindrycznej (w tym segmenty cylindryczne) o średnicy wewnętrznej powyżej 100 mm, ale poniżej 300 mm; z wyjątkiem: części skonstruowanych z przeznaczeniem specjalnie na odważniki lub na kolimatory promieniowania gamma. 1C227 Wapń (o wysokiej czystości) zawierający poniżej 1000 części wagowych na milion zanieczyszczeń metalowych różnych od magnezu oraz poniżej 10 części na milion boru. 1C228 Magnez (o wysokiej czystości) zawierający poniżej 200 części wagowych na milion zanieczyszczeń metalowych różnych od wapnia oraz poniżej 10 części na milion boru. C229 Bizmut o wysokiej czystości (99,99% lub większej) z bardzo małą zawartością srebra (poniżej 10 części na milion). 1C230 Beryl metaliczny, stopy zawierające beryl w ilości powyżej 50% wagowych, związki berylu lub wyroby z tych substancji; z wyjątkiem: a. okienek metalowych do aparatury rentgenowskiej lub do urządzeń monitorowania odwiertów w trakcie prac wiertniczych; b. profili tlenkowych w postaci przetworzonej lub półprzetworzonej, skonstruowanych specjalnie do elementów zespołów elektronicznych lub jako podłoża do obwodów elektronicznych; c. berylu (krzemianu berylu i aluminium) w postaci szmaragdów lub akwamarynów. UWAGA: Pozycja 1C230 obejmuje również odpady i złom zawierające beryl w określonych wyżej proporcjach. 1C231 Hafn metaliczny, stopy i związki zawierające hafn w ilości powyżej 60% wagowych oraz wyroby z tych substancji. 1C232 Hel-3 lub hel wzbogacony w izotop helu-3, mieszanki zawierające hel-3 lub wyroby i urządzenia zawierające dowolny z wyżej wymienionych produktów; z wyjątkiem: wyrobów lub urządzeń zawierających poniżej 1 g helu-3. 1C233 Lit wzbogacony w izotop 6 (6Li) do stężenia powyżej 7,5% udziału atomowego, stopy, związki lub mieszaniny zawierające lit wzbogacony w izotop 6, lub produkty albo urządzenia zawierające dowolny z wymienionych wyrobów; z wyjątkiem: dozymetrów termoluminescencyjnych. Uwaga techniczna: Udział atomowy izotopu 6 w licie występującym w przyrodzie wynosi 7,5%. 1C234 Cyrkon z zawartością wagową hafnu mniejszą niż 1 część hafnu na 500 części cyrkonu, w postaci metalu, stopów zawierających wagowo ponad 50% cyrkonu oraz jego związków lub wyrobów z tych materiałów; z wyjątkiem: cyrkonu w postaci folii o grubości nie większej niż 0,10 mm. UWAGA: Pozycja 1C234 dotyczy również odpadów i złomu zawierającego cyrkon w podanych tu proporcjach. 1C235 Tryt, związki trytu i mieszanki zawierające tryt, w których stosunek atomów trytu do wodoru wynosi 1 część na 100 oraz wyroby lub urządzenia zawierające te materiały; z wyjątkiem: wyrobu lub urządzenia zawierającego nie więcej niż 1,48 × 103 GBq (40 Ci) trytu w dowolnej postaci. 1C236 Radionuklidy emitujące cząstki alfa o okresie połowicznego rozpadu 10 dni lub dłuższym, ale poniżej 200 lat, związki lub mieszanki zawierające dowolny z radionuklidów tego typu o całkowitej radioaktywności alfa 37 GBq/kg (1 kiur na kilogram) lub większej oraz wyroby lub urządzenia zawierające te materiały; z wyjątkiem: wyrobów lub urządzeń zawierających radionuklidy o radioaktywności alfa poniżej 3,7 GBq (100 milikiurów). 1C237 Rad-226, związki radu-226, mieszaniny zawierające rad-226 oraz wyroby lub urządzenia zawierające dowolny z tych materiałów; z wyjątkiem: a. aplikatorów medycznych; b. wyrobów lub urządzeń zawierających nie więcej niż 0,37 GBq (10 milikiurów) radu-226 w dowolnej postaci. 1C238 Trifluorek chloru (CIF3). 1C239 Materiały wybuchowe kruszące, różne od wymienionych w Liście uzbrojenia, albo substancje lub mieszanki zawierające materiały tego typu w ilości powyżej 2%, o gęstości krystalicznej powyżej 1,8 gm na cm3 i mające prędkość detonacji powyżej 8000 m/s. 1C240 Następujący nikiel w proszku lub porowaty nikiel metaliczny, różny od wymienionego w pozycji 0C006: a. Proszek o procentowym stopniu czystości w proporcji wagowej 99,9% lub powyżej i średniej wielkości cząstek poniżej 10 mikronów, mierzonej według normy Amerykańskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (ASTM) B 330; z wyjątkiem: włókienkowych proszków niklu; b. Porowaty nikiel metaliczny wytwarzany z materiałów wymienionych w pozycji 1C240.a.; z wyjątkiem: pojedynczych porowatych blach o wielkości nie przekraczającej 1 000 cm2. UWAGA: Pozycja 1C240.b. odnosi się do porowatego metalu wytwarzanego metodą zagęszczania lub spiekania materiałów wymienionych w pozycji 1C240.a., tak aby otrzymać materiał metaliczny o strukturze zawierającej drobne pory. 1C350 Następujące substancje chemiczne, które można stosować jako prekursory do wyrobu toksycznych związków chemicznych: N.B.: sprawdź także Listę Uzbrojenia i pozycję 1C450. (Cyfry w nawiasach oznaczają numery CAS) 1. Tiodiglikol [sulfid di(2-hydroksyetylowy)] (111-48-8) 2. Tlenochlorek fosforu (10025-87-3) 3. Metylofosfonian dimetylu (756-79-6) 4. Difluorek metylofosfonowy (676-99-3) Dla tego związku sprawdź Listę uzbrojenia. 5. Dichlorek metylofosfonowy (676-97-1) 6. Fosfonian dimetylu (868-85-9) 7. Trichlorek fosforu (7719-12-2) 8. Fosforyn trimetylu (121-45-9) 9. Chlorek tionylu (7719-09-7) 10. 3-Hydroksy-1-metylopiperydyna (3554-74-3) 11. N,N-diizopropylo-2-chloroetyloamina (96-79-7) 12. 2-(N,N-diizopropyloamino)-etanotiol (5842-07-9) 13. 3-chinuklidynol (1619-34-7) 14. Fluorek potasu (7789-23-3) 15. 2-Chloroetanol (107-07-3) 16. Dimetyloamina (124-40-3) 17. Etylofosfonian dietylu (78-38-6) 18. N,N-dimetylofosforoamidan dietylu (2404-03-7) 19. Fosfonian dietylu (762-04-9) 20. Chlorowodorek dimetyloaminy (506-59-2) 21. Dichloro(etylo)fosfina (1498-40-4) 22. Dichlorek etylofosfonowy (1066-50-8) 23. Difluorek etylofosfonowy (753-98-0) 24. Fluorowodór (7664-39-3) 25. Benzilan metylu (76-89-1) 26. Dichloro(metylo)fosfina (676-83-5) 27. 2-(N,N-diizopropyloamino) etanol (96-80-0) 28. Alkohol pinakolinowy (3,3-dimetylo-2-butanol) (464-07-3) 29. O-etylometylofosfinin 2-diizopropyloaminoetylu (57856-11-8) Dla powyższego związku sprawdź Listę Uzbrojenia. 30. Fosforyn trietylu (122-52-1) 31. Trichlorek arsenu (7784-34-1) 32. Kwas benzilowy (76-93-7) 33. Metylofosfinin dietylu (15715-41-0) 34. Etylofosfonian dimetylu (6163-75-3) 35. Etylodifluorofosfina (430-78-4) 36. Difluoro(metylo)fosfina (753-59-3) 37. 3-chinuklidynon (3731-38-2) 38. Pentachlorek fosforu (10026-13-8) 39. Pinakolon (75-97-8) 40. Cyjanek potasu (151-50-8) 41. Wodorodifluorek potasu (7789-29-9) 42. Wodorodifluorek amonu (1341-49-7) 43. Fluorek sodu (7681-49-4) 44. Wodorodifluorek sodu (1333-83-1) 45. Cyjanek sodu (143-33-9) 46. Trietanoloamina (102-71-6) 47. Pentasiarczek difosforu (1314-80-3) 48. Diizopropyloamina (108-18-9) 49. Dietyloaminoetanol (100-37-8) 50. Siarczek sodu (1313-82-2) 51. Dichlorek disiarki (10025-67-9) 52. Dichlorek siarki (10545-99-0) 53. Chlorowodorek trietanoloaminy (637-39-8) 54. Chlorowodorek N,N-diizopropylo-2-chloroetyloaminy (4261-68-1) 1C351. Substancje wywołujące choroby u ludzi, choroby przenoszone przez zwierzęta i "toksyny": a. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane wirusy, w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Wirus gorączki Chikungunya (Chikungunya virus) 2. Wirus gorączki krwotocznej kongijsko-krymskiej (Congo-Crimean haemorrhagic fever virus) 3. Wirus dengi (arbowirus grupy B) (Dengue fever virus) 4. Wirus wschodnioamerykańskiego końskiego zapalenia mózgu (Eastern equine encephalitis virus) 5. Wirus Ebola 6. Wirus Hantaan 7. Wirus Junin (wirus argentyńskiej gorączki krwotocznej) 8. Wirus gorączki Lassa (wirus Lassa) 9. Wirus limfocytowego zapalenia opon mózgowych (Lymphocytic choriomeningitis virus) 10. Wirus Machupo (wirus boliwijskiej gorączki krwotocznej) 11. Wirus Marburg 12. Wirus ospy małp (Monkey pox virus) 13. Wirus gorączki doliny Rift (Rift Valley fever virus) 14. Wirus zapalenia mózgu przenoszony przez kleszcze (wirus kleszczowego rosyjskiego zapalenia mózgu) (Tick-borne encephalitis virus) 15. Wirus ospy (Variola virus) 16. Wirus wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu i rdzenia (Venezuelan equine encephalitis virus) 17. Wirus zachodnioamerykańskiego końskiego zapalenia mózgu i rdzenia (Western equine encephalitis virus) 18. Wirus ospówki (White pox) 19. Wirus żółtej gorączki (Yellow fever virus) 20. Wirus japońskiego zapalenia mózgu (Japanese encephalitis fever). b. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane riketsje w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Coxiella burnetii (drobnoustrój wywołujący gorączkę Q) 2. Riketsja gorączki wołyńskiej (Rickettsia quintana, Rochalimea quintana) 3. Riketsja duru wysypkowego (Rickettsia prowasecki) 4. Riketsja gorączki Gór Skalistych (Rickettsia rickettsii). c. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane bakterie w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Laseczka wąglika (Bacillus anthracis) 2. Pałeczka ronienia bydła (Brucella abortus bovis) 3. Pałeczka maltańska (Brucella melitensis) 4. Pałeczka ronienia świń (Brucella abortus suis) 5. Zarazek papuzicy (Chlamydia psittaci) 6. Laseczka jadu kiełbasianego (Clostridium botulinum) 7. Pałeczka tularemii (Francisella tularensis) 8. Pałeczka nosacizny (Pseudomonas mallei) 9. Pałeczka melioidozy (nosacizny rzekomej) (Pseudomonas pseudomallei) 10. Pałeczka duru (Salmonella typhi) 11. Pałeczka czerwonki (Shigella dysenteriae) 12. Przecinkowiec cholery (Vibrio cholerae) 13. Pałeczka dżumy (Yersinia pestis). d. Następujące "toksyny" i ich "podjednostki toksyn": 1. Toksyny jadu kiełbasianego (Botulinum toxins) 2. Toksyny laseczki zgorzeli gazowej (Clostridium perfringens toxins) 3. Conotoksyna (Conotoxin) 4. Rycyna (toksyczne białko pochodzenia roślinnego) (Ricin) 5. Saksytoksyna (Saxitoxin) 6. Toksyna shiga (Shiga toxin) 7. Toksyny gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus toxins) 8. Tetrodotoksyna (Tetrodotoxin) 9. Verotoksyna (Verotoxin) 10. Torbielka (cyanginosin) (Microcystin) 11. Alfatosyny, z wyjątkiem: dowolnych specyfików wymienionych w pozycji 1C351, jeśli występują pod postacią "szczepionek" lub "immunotoksyn". 1C352 Następujące mikroorganizmy wywołujące choroby zwierząt: a. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane wirusy, w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Wirus afrykańskiego pomoru świń (African swine fever virus); 2. Wirusy grypy ptaków (Avian influenza virus): a. nie scharakteryzowane; lub b. następujące wirusy określone w Dyrektywie EWG 92/40/EC (OJ No L 16 23.1.1992, s. 19) jako wirusy o silnych właściwościach chorobotwórczych: 1. wirusy typu A posiadające IVPI (wskaźnik dożylnej zjadliwości wirusa) dla kurczaków 6-tygodniowych powyżej 1,2; lub 2. wirusy typu A podtypu H5 lub H7, dla których sekwencjonowanie nukleotydów wykazuje istnienie licznych aminokwasów zasadowych w miejscu hydrolizy (=rozcięcia) hemaglutyniny; 3. Wirus choroby niebieskiego języka (Bluetongue virus); 4. Wirus pryszczycy (Food and mouth disease virus); 5. Wirus ospy kóz (Goat pox virus); 6. Wirus choroby Aujeszky'ego u świń (Herpes virus, Aujeszky's disease); 7. Wirus pomoru świń (Hog cholera virus); 8. Wirus Lyssa; 9. Wirus rzekomego pomoru drobiu (Newcastle disease virus); 10. Wirus pomoru małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants virus); 11. Enterowirus świński, typ 9 (Porcine enterovirus type 9, Swine vesicular disease virus); 12. Wirus pomoru bydła (Rinderpest virus); 13. Wirus ospy owczej (Sheep pox virus); 14. Wirus choroby cieszyńskiej (Teschen disease virus); 15. Wirus pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej (Vesicular stomatitis virus); b. Naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane mykoplazmy w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi drobnoustrojami; z wyjątkiem: dowolnych specyfików wymienionych w pozycji 1C352, jeśli występują w postaci "szczepionek". 1C353 Następujące "mikroorganizmy" zmodyfikowane genetycznie: a. "mikroorganizmy" zmodyfikowane genetycznie lub elementy genetyczne zawierające sekwencje kwasów nukleinowych z wbudowanymi sekwencjami patogennymi (= o charakterze chorobotwórczym) i pochodzące z organizmów ujętych w pozycjach 1C351.a. do c. lub 1C352, lub 1C354; b. "mikroorganizmy" zmodyfikowane genetycznie lub elementy genetyczne zawierające sekwencje kwasów nukleinowych kodujące jedną z "toksyn" ujętych w pozycji 1C351.d. lub odpowiednich do nich "podjednostek toksyn". 1C354 Następujące szczepy chorobotwórcze: a. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane bakterie w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Xantomonas albilineans; 2. Xantomonas campestris pv. citri zawierające szczepy określane jako Xantomonas campestris pv. citri typy A, B, C, D, E lub inaczej klasyfikowane jako Xantomonas citri, Xantomonas campestris pv. aurantifolia lub Xantomonas campestris pv. citrumelo; b. Następujące naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane grzyby w postaci "izolowanych żywych kultur" lub materiału zawierającego substancję żywą, który specjalnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami: 1. Colletotrichum coffeanum var. virulans (Colletotrichum kahawae); 2. Cochliobolus miyabeanus (Helmithosporium oryzae); 3. Microcyclus ulei (synonim Dothidella ulei); 4. Puccinia graminis (synonim Puccinia graminis f. sp. tritici); 5. Puccinia striiformis (synonim Puccinia glumarum); 6. Magnaporthe grisea (Pyricularia grisea/Pyricularia oryzae). 1C450 Następujące toksyczne związki chemiczne i prekursory toksycznych związków chemicznych: N.B.: sprawdź także pozycje 1C350, 1C351.d. i Listę Uzbrojenia. a. Następujące toksyczne związki chemiczne: 1. Amiton: fosforotional O,O-dietylo-S-[2-(dietyloamino)etylu] i odpowiednie alkilowane lub protonowane sole (78-53-5) 2. PFIB: 1,1,3,3,3-pentafluoro-2-(trifluorometylo)prop-1-en (382-21-8) 3. Sprawdź Listę Uzbrojenia dla BZ: Benzilan chinuklidyn-3-ylu (6581-06-2) 4. Fosgen: dichlorek karbonylu (75-44-5) 5. Chlorocyjan (506-77-4) 6. Cyjanowodór (74-90-8) 7. Chloropikryna: trichloronitrometan (76-06-2) b. Następujące prekursory toksycznych związków chemicznych: 1. Związki chemiczne, różne od wymienionych w Liście uzbrojenia lub w pozycji 1C350, posiadające atom fosforu, z którym związana jest jedna grupa metylowa, etylowa, propylowa lub izopropylowa, lecz nie grupa licząca więcej atomów węgla, z wyjątkiem: Fonofosu: etylofosfonotionotionianu O-etylo-S-fenylu (944-22-9), 2. Dihalogenki N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidowe, 3. N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidany dialkilu (metylu, etylu, propylu lub izopropylu) różne od N,N-dimetylofosforoamidanu dietylu wymienionego w pozycji 1C350, 4. Chlorki 2-[N,N-dialkilo(metylo, etylo, propylo lub izopropylo)amino]etylu i odpowiednie protonowane sole, inne niż chlorek N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylowy lub chlorek chlorowodorku N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylowego, 5. 2-[N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) amino]etanole i odpowiednie protonowane sole różne od 2-(N,N-diizopropyloamino) etanolu (96-80-0) i dietyloaminoetanolu (100-37-8), wymienionych w pozycji 1C350, z wyjątkiem: a. N,N-dimetyloaminoetanolu (108-01-0) i odpowiednich protonowanych soli b. N,N-dietyloaminoetanolu (100-37-8) i odpowiednich protonowanych soli, 6. 2-[N,N-dialkilo(metylo, etylo, propylo lub izopropylo)amino]etanotiole i odpowiednie protonowane sole, inne niż N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylotiol, 7. Etylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)etyloamina (139-87-7), 8. Metylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)metyloamina (105-59-9). 1D Oprogramowanie 1D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" albo "użytkowania" wyrobów ujętych w pozycjach od 1B001 do 1B003. 1D002 "Oprogramowanie" do "rozwoju" "matryc" organicznych, metalowych lub węglowych do laminatów lub "kompozytów". 1D101 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane do "użytkowania" wyrobów ujętych w pozycji 1B101. 1D103 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane do analizy obiektów o zmniejszonej wykrywalności za pomocą odbitych fal radarowych, śladów w zakresie promieniowania nadfioletowego i(lub) podczerwonego i śladów akustycznych. 1D201 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane do "użytkowania" wyrobów ujętych w pozycji 1B201. 1E Technologia 1E001 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń lub materiałów ujętych w pozycji 1A001.b., 1A001.c., 1A002. do 1A005., 1B lub 1C. 1E002 Następujące inne "technologie": a. "Technologia" do "rozwoju" lub "produkcji" polibenzotiazoli lub polibenzoksazoli; b. "Technologia" do "rozwoju" lub "produkcji" elastomerów fluorowych zawierających co najmniej jeden monomer eteru winylowego; c. "Technologia" do projektowania albo "produkcji" następujących materiałów podstawowych albo "niekompozytowych" materiałów ceramicznych: 1. Materiałów podstawowych mających wszystkie wymienione niżej cechy charakterystyczne: a. zawierających jeden z następujących związków: 1. pojedyncze albo kompleksowe tlenki cyrkonu oraz kompleksowe tlenki krzemu lub glinu; 2. pojedyncze azotki boru (w postaci regularnych kryształów); 3. pojedyncze albo kompleksowe węgliki krzemu lub boru; albo 4. pojedyncze albo kompleksowe azotki krzemu; b. o całkowitej zawartości zanieczyszczeń metalicznych, z wyłączeniem dodatków zamierzonych, mniejszej niż: 1. 1 000 ppm (części na milion) w przypadku tlenków lub węglików pojedynczych; lub 2. 5 000 ppm w przypadku pojedynczych azotków lub związków kompleksowych; i c. mających jedną z następujących cech: 1. przeciętne wymiary cząsteczek równe albo mniejsze od 5 mikrometrów i nie zawierających więcej niż 10% cząstek przekraczających wielkość 10 mikrometrów; albo UWAGA: Dla tlenku cyrkonowego wartości te wynoszą odpowiednio 1 mikrometr oraz 5 mikrometrów. 2. wszystkie z poniższych właściwości: a. postać płytek o stosunku długości do grubości większym niż 5; b. postać wiskerów o stosunku długości do średnicy większym od 10 przy średnicach poniżej 2 mikrometrów; i c. postać ciągłych albo pociętych włókien o średnicy poniżej 10 mikrometrów; 2. Niekompozytowych materiałów ceramicznych składających się z materiałów wymienionych w pozycji 1E002.c.1; UWAGA: Pozycja 1E002.c.2. nie obejmuje kontrolą technologii do projektowania lub produkcji materiałów ściernych. d. "Technologia" "produkcji" włókien z poliamidów aromatycznych; e. "Technologia" instalowania, konserwacji lub naprawy materiałów ujętych w pozycji 1C001; f. "Technologia" naprawy elementów "kompozytowych", laminatów lub materiałów ujętych w pozycji 1A002, 1C007.c. lub 1C007.d. UWAGA: Pozycja 1E002.f. nie obejmuje "technologii" do naprawy elementów "samolotów cywilnych" za pomocą węglowych "materiałów włóknistych lub włókienkowych" i żywic epoksydowych, wymienionych w instrukcjach obsługi wydawanych przez producentów samolotów. 1E101 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" wyrobów ujętych w pozycjach 1A102, 1B001, 1B101, 1B115, 1B116, 1C001, 1C101, 1C107, 1C111 do 1C117, 1D101 lub 1D103. 1E102 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" "oprogramowania" ujętego w pozycjach 1D001, 1D101 lub 1D103. 1E103 "Technologia" regulacji temperatur, ciśnień lub atmosfery w autoklawach lub hydroklawach w przypadku jej stosowania do "produkcji" "kompozytów" lub "kompozytów" częściowo przetworzonych. 1E104 "Technologia" dotycząca "produkcji" materiałów pochodzenia pirolitycznego wytwarzanych w formie, na trzpieniu lub na innym podłożu z gazów prekursorowych ulegających rozkładowi w zakresie temperatur od 1573 K (1300°C) do 3173 K (2900°C) przy ciśnieniach od 130 Pa do 200 kPa. UWAGA: Pozycja 1E104 obejmuje "technologię" do rozkładania gazów prekursorowych oraz harmonogramów i parametrów natężeń przepływu i sterowania przebiegiem procesu. 1E201 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" wyrobów ujętych w pozycjach 1A002, 1A202, 1A225 do 1A227, 1B201, 1B225 do 1B233, 1C002.a.2.c. lub d., 1C010.b., 1C202, 1C210, 1C216, 1C225 do 1C240 lub 1D201. 1E202 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" lub "produkcji" wyrobów ujętych w pozycjach 1A202 lub 1A225 do 1A227. 1E203 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" "oprogramowania" ujętego w pozycji 1D201. KATEGORIA 2 - PRZETWÓRSTWO MATERIAŁÓW 2A Systemy, urządzenia i części. (Dla łożysk bezgłośnych sprawdź także Listę uzbrojenia.) 2A001 Następujące łożyska toczne, zespoły łożysk i części do nich; UWAGA: Pozycja 2A001 nie obejmuje kontrolą kulek o tolerancji określonej przez producenta jako Klasy 5 lub gorszej według normy ISO 3290. a. Łożyska kulkowe lub pełne wałeczkowe o tolerancjach określonych przez producenta według norm ABEC 7, ABEC 7P, ABEC 7T lub Normy ISO (albo według jej krajowych odpowiedników) jako łożyska Klasy 4 lub wyższej, i posiadające bieżnie, kulki albo wałeczki wykonane ze stopu Monela albo berylu; UWAGA: Pozycja 2A001.a. nie obejmuje kontrolą łożysk wałeczkowych stożkowych. b. Inne łożyska kulkowe lub pełne wałeczkowe o tolerancjach określonych przez producenta według norm ABEC 9, ABEC 9P lub Normy ISO (albo według jej krajowych odpowiedników) jako łożyska Klasy 2 lub wyższej; UWAGA: Pozycja 2A001.b. nie obejmuje kontrolą łożysk wałeczkowych stożkowych. c. Aktywne zespoły łożysk magnetycznych wykorzystujące jeden z poniższych elementów: 1. Materiały o gęstości strumienia 2,0 T lub większej i umownej granicy plastyczności przewyższającej 414 MPa; 2. Całkowicie elektromagnetyczne jednakobiegunowe trójwymiarowe urządzenia odchylające dla siłowników; 3. Wysokotemperaturowe [450 K (177°C) i powyżej] czujniki pozycji. 2A225 Następujące tygle wykonane z materiałów odpornych na płynne aktynowce: a. Tygle o pojemności od 150 ml do 8 litrów i wykonane z jednego z następujących materiałów lub powlekane nim, o czystości 98% lub wyższej: 1. Fluorek wapniowy (CaF2); 2. Cyrkonian wapnia (metacyrkonian) (Ca2ZrO3); 3. Siarczek ceru (Ce2S3); 4. Tlenek erbowy (Er2O3); 5. Tlenek hafnowy (HfO2); 6. Tlenek magnezowy (MgO); 7. Azotowany stop niobu z tytanem i wolframem (około 50% Nb, 30% Ti, 20% W); 8. Tlenek itrowy (Y2O3); lub 9. Tlenek cyrkonowy (ZrO2); b. Tygle o pojemności od 50 ml do 2 litrów wykonane z tantalu lub powlekane nim, mającego czystość 99,9% lub wyższą; c. Tygle o pojemności od 50 ml do 2 litrów wykonane z tantalu lub powlekane nim (mającego czystość 98% lub wyższą), powlekane węglikiem, azotkiem lub borkiem tantalu (albo materiałem stanowiącym dowolną ich kombinację). 2A226 Zawory o "wymiarze nominalnym" 5 mm lub większym, z uszczelnieniami mieszkowymi, wykonane w całości lub powlekane aluminium, stopem aluminium, niklem lub stopem zawierającym 60% lub więcej niklu, regulowane ręcznie lub automatycznie. UWAGA: Dla zaworów o różnych średnicach otworu wlotowego i wylotowego pojęcie "wymiar nominalny" oznacza mniejszą z tych średnic. 2B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Uwagi techniczne: 1. Pomocnicze, równoległe osie konturowe, np. oś "w" w wiertarkach poziomych albo pomocnicza oś obrotu, której linia centralna biegnie równolegle do głównej osi obrotu, nie są zaliczane do całkowitej liczby osi kształtowych. UWAGA: Osie obrotu nie muszą obracać się o 360°. Oś obrotu może być napędzana za pomocą urządzenia liniowego, np. śruby albo mechanizmu zębatkowego. 2. Nazewnictwo osi powinno być zgodne z Normą Międzynarodową ISO 841, "Maszyny Sterowane Numerycznie - Nazewnictwo Osi i Ruchów". 3. Dla potrzeb pozycji 2B001 do 2B009 "wrzeciono wahliwe" jest liczone jako oś obrotowa. 4. Poziomy gwarantowanej dokładności pozycjonowania, zamiast indywidualnych protokołów testów, mogą być stosowane dla każdego modelu obrabiarki, jeśli były ustalone przy zastosowaniu procedury testów ISO. 5. Dla potrzeb pozycji od 2B001 do 2B009 dokładność ustalania położenia obrabiarek "sterowanych numerycznie" powinna być określana i podawana według normy ISO 230/2. 2B001 Następujące obrabiarki i ich zestawy do skrawania (albo cięcia) metali, materiałów ceramicznych albo kompozytów, które według danych technicznych producenta, mogą być wyposażone w urządzenia elektroniczne do "sterowania numerycznego": N.B.: sprawdź także pozycję 2B201. a. Tokarki mające wszystkie z poniżej wymienionych cech charakterystycznych: 1. Dokładność ustalania położenia, z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 6 µm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); i 2. Dwie lub więcej osi, które można jednocześnie koordynować w celu "sterowania kształtowego"; UWAGA: Pozycja 2B001.a. nie obejmuje kontrolą obrabiarek specjalnie przeznaczonych do wytwarzania soczewek kontaktowych. b. Frezarki mające jedną z poniżej wymienionych cech charakterystycznych: 1. Obie z poniższych właściwości: a. Dokładność ustalania położenia, z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 6 µm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); i b. Trzy osie liniowe plus jedna oś obrotowa, które można jednocześnie koordynować w celu "sterowania kształtowego"; 2. Pięć lub więcej osi, które można jednocześnie koordynować w celu "sterowania kształtowego"; lub 3. Dokładność ustalania położenia dla wiertarek współrzędnościowych, z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 4 µm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); c. Szlifierki mające jedną z poniżej wymienionych cech charakterystycznych: 1. Obie z poniższych właściwości: a. Dokładność ustalania położenia, z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 4 µm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); oraz b. Trzy lub więcej osi, które można jednocześnie koordynować w celu "sterowania kształtowego"; lub 2. Pięć lub więcej osi, które można jednocześnie koordynować w celu "sterowania kształtowego"; UWAGA: Pozycja 2B001.c. nie obejmuje kontrolą następujących obrabiarek do szlifowania: 1. Szlifierek do zewnętrznego, wewnętrznego i zewnętrzno-wewnętrznego szlifowania cylindrów, posiadających wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: a. Ograniczenie do szlifowania powierzchni cylindrycznych; b. Maksymalną zewnętrzną średnicę albo długość roboczą przedmiotu obrabianego wynoszącą 150 mm. 2. Obrabiarek skonstruowanych specjalnie jako szlifierki współrzędnościowe, posiadających jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Oś c jest wykorzystywana do utrzymywania tarczy szlifierskiej w położeniu normalnym do obrabianej powierzchni; lub b. Oś a jest sterowana w celu szlifowania walcowych krzywek bębnowych. 3. Szlifierek obrabiających lub tnących dostarczanych jako kompletne systemy z "oprogramowaniem" specjalnie przeznaczonym do produkcji narzędzi lub noży do obróbki. 4. Szlifierek do wałów korbowych i rozrządczych. 5. Szlifierek do płaszczyzn. d. Obrabiarki elektroerozyjne (EDM), niedrutowe, z dwiema albo więcej osiami obrotowymi równocześnie koordynowanymi w celu "sterowania kształtowego"; e. Obrabiarki do obróbki metali, materiałów ceramicznych lub "kompozytowych"; 1. Za pomocą: a. Dysz wodnych lub dysz z innymi cieczami roboczymi, w tym z dyszami z płynami zawierającymi substancje ścierne; b. Wiązki elektronów; lub c. Wiązki "laserowej"; oraz 2. Z dwiema albo więcej osiami obrotowymi, które: a. Mogą być równocześnie koordynowane w celu "sterowania kształtowego"; i b. Mają "dokładność ustalania położenia" większą (lepszą) niż 0,003°; f. Wiertarki do głębokich otworów i tokarki zmodyfikowane tak, aby mogły służyć do wiercenia głębokich otworów, mające maksymalną głębokość wiercenia przekraczającą 5 000 mm oraz specjalnie do nich przeznaczone części. 2B003 Następujące obrabiarki "sterowane numerycznie" albo ręcznie oraz specjalnie do nich przeznaczone części, urządzenia sterujące i oprzyrządowanie, specjalnie opracowane do skrawania, obróbki, wykańczania, szlifowania albo honowania hartowanych (Rc = 40 lub więcej kół zębatych o zębach prostych, kół zębatych śrubowych i daszkowych o średnicy podziałowej powyżej 1 250 mm i szerokości wieńca wynoszącej 15% średnicy podziałowej albo większej, wykończone do jakości AGMA 14 albo wyższej (równoważna Klasie 3 według normy ISO 1328). 2B004 Pracujące na gorąco "prasy izostatyczne", mające wszystkie z poniższych cech charakterystycznych, oraz specjalnie opracowane do nich matryce, formy, zespoły, akcesoria i urządzenia sterujące: N.B.: sprawdź także pozycje 2B104 i 2B204. a. Możliwość regulacji warunków termicznych w zamkniętej formie oraz wyposażenie w komorę formy o średnicy wewnętrznej 406 mm albo większej; oraz b. Posiadanie jednej z poniższych właściwości: 1. Maksymalne ciśnienie robocze powyżej 207 MPa; 2. Możliwość regulacji warunków termicznych powyżej 1 773 K (1500°C); lub 3. Możliwość nasycania węglowodorami i usuwania powstających gazowych produktów rozkładu; Uwaga techniczna: Wewnętrzny wymiar komory jest to wymiar komory, w której zostały osiągnięte zarówno temperatura robocza, jak i ciśnienie robocze, i nie obejmuje osprzętu. Jest to mniejszy z dwóch wymiarów: wewnętrznej średnicy komory ciśnieniowej lub wewnętrznej średnicy izolowanej komory piecowej, w zależności od tego, która z komór jest umieszczona wewnątrz drugiej. 2B005 Następujące urządzenia specjalnie opracowane do osadzania, przetwarzania i automatycznej kontroli czynnej pokryć i powłok nieorganicznych oraz modyfikacji warstw powierzchniowych, z przeznaczeniem do wytwarzania podłoży nieelektronicznych, technikami wymienionymi w Tabeli i Uwagach załączonych po pozycji 2E003.f. i specjalnie do nich opracowane zautomatyzowane zespoły do manipulacji, ustalania położenia, przenoszenia i sterowania: a. Urządzenia produkcyjne do osadzania chemicznego z pary (CVD) ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Możliwość następujących modyfikacji procesu: a. CVD pulsujące; b. Rozkład termiczny z regulowanym zarodkowaniem (CNTD); albo c. CVD intensyfikowane albo wspomagane plazmowo; i 2. Posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Wyposażone w wysokopróżniowe (równe lub mniejsze od 0,01 Pa) uszczelnienia wirujące; lub b. Wyposażone we wbudowane urządzenia do bieżącej regulacji grubości powłoki; b. Urządzenia produkcyjne do implantacji jonów ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" o natężeniu wiązki 5 mA albo większym; c. Urządzenia produkcyjne do elektronowego naparowywania próżniowego (EB-PVD) ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" zaopatrzone we wszystkie z poniższych podzespołów: 1. Układy zasilania o mocy powyżej 80 kW; 2. "Laserowy" system regulacji poziomu cieczy, umożliwiający precyzyjne sterowanie podawaniem materiału wsadowego; oraz 3. System sterowanej komputerowo kontroli wydajności, działający na zasadzie fotoluminescencji zjonizowanych atomów w strumieniu odparowanego czynnika, umożliwiający sterowanie wydajnością osadzania powłok składających się z dwóch lub więcej pierwiastków; d. Urządzenia produkcyjne do napylania plazmowego ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: 1. Możliwość pracy w atmosferze o regulowanym niskim ciśnieniu (równym lub mniejszym od 10 kPa, mierzonym powyżej i w zakresie 300 mm od wylotu dyszy natryskowej) w komorze próżniowej, w której przed rozpoczęciem napylania można obniżyć ciśnienie do 0,01 Pa; lub 2. Wyposażenie we wbudowane urządzenia do sterowania grubością powłoki; e. Urządzenia produkcyjne do napylania jonowego ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci", w których można osiągnąć prąd o gęstości 0,1 mA/mm2 lub wyższej przy wydajności napylania 15 mikrometrów na godzinę lub wyższej; f. Urządzenia produkcyjne do napylania katodowego ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci", w których skład wchodzi zestaw elektromagnesów do sterowania łukiem na katodzie; g. Urządzenia produkcyjne do powlekania jonowego ze "sterowaniem zaprogramowanym w pamięci", umożliwiające na miejscu bieżący pomiar jednego z następujących parametrów: 1. Grubości powłoki na podłożu i regulacją wydajności procesu; lub 2. Właściwości optycznych; UWAGA: Pozycja 2B005 nie obejmuje kontrolą standardowych urządzeń do CVD, napylania katodowego, napylania jonowego, jonowego powlekania lub implantacji jonów specjalnie przeznaczonych dla narzędzi skrawających. 2B006 Następujące systemy i urządzenia do kontroli wymiarowej lub pomiarów: a. Sterowane komputerowo, "sterowane numerycznie" albo "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" urządzenia do kontroli wymiarowej, mające "niepewność pomiarową" wzdłuż trzech osi (objętościową) równą albo mniejszą (lepszą) niż (1,7 + L/1 000 mikrometra, mierzoną czujnikiem o "dokładności" większej (lepszej) niż 0,2 mikrometra (L jest mierzoną długością w mm), mierzoną zgodnie z normą ISO 10360-2; N.B.: sprawdź także pozycję 2B206. b. Następujące przyrządy do pomiaru przemieszczenia liniowego i kątowego: 1. Przyrządy do pomiaru długości posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Bezstykowe układy pomiarowe o "rozdzielczości" równej lub mniejszej (lepszej) niż 0,2 mikrometra w zakresie pomiarowym do 0,2 mm; b. Liniowe systemy przetworników napięciowych posiadające obie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. "Liniowość" równą lub mniejszą (lepszą) niż 0,1% w zakresie pomiarowym do 5 mm; oraz 2. Niestabilność zera równą albo mniejszą (lepszą) niż 0,1% na dzień w standardowej temperaturze pomieszczenia pomiarowego ±1 K; lub c. Systemy pomiarowe posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Wyposażenie w "laser"; i 2. Utrzymujące, co najmniej przez 12 godzin, przy temperaturze wzorcowej z dokładnością ±1 K i przy ciśnieniu wzorcowym wszystkie z poniższych parametrów: a. "Rozdzielczość" w pełnym zakresie wynoszącą 0,1 mikrometra lub mniejszą (lepszą); oraz b. "Niepewność pomiarową" równą lub mniejszą (lepszą) niż (0,2 + L/2 000) mikrometra (L jest mierzona długością w mm); UWAGA: Pozycja 2B006.b.1. nie obejmuje kontrolą interferometrycznych systemów pomiarowych nie posiadających zamkniętej lub otwartej pętli sprzężenia zwrotnego, zawierającej "laser" do pomiaru błędów ruchu sań obrabiarek, urządzeń kontroli wymiarowej lub podobnego wyposażenia. 2. Przyrządy do pomiaru kąta o "odchyleniu położenia kątowego" równym lub mniejszym (lepszym) niż 0,00025°; UWAGA: Pozycja 2B006.b.2. nie obejmuje kontrolą przyrządów optycznych, takich jak autokolimatory, w których do wykrywania odchylenia kątowego zwierciadła wykorzystywana jest wiązka światła o równoległym biegu promieni. c. Urządzenia do pomiaru nieregularności powierzchni poprzez pomiar rozproszenia światła w funkcji kąta, posiadające czułość 0,5 nm lub większą (lepszą); UWAGI: 1. Obrabiarki, które można wykorzystać do celów pomiarowych są objęte kontrolą, jeżeli spełniają albo wykraczają poza kryteria określone dla funkcji obrabiarek lub funkcji maszyny pomiarowej. 2. Obrabiarka opisana w pozycji 2B006 jest objęta kontrolą, jeżeli jej parametry w jakimkolwiek zakresie eksploatacji wykraczają poza wartości graniczne dla maszyn objętych kontrolą. 2B007 Następujące "roboty", mające jedną z poniższych cech charakterystycznych, oraz specjalnie do nich opracowane urządzenia sterujące i "mechanizmy robocze"; N.B.: sprawdź także pozycję 2B207. a. Mające możliwość pełnego trójwymiarowego przetwarzania obrazów lub pełnej trójwymiarowej analizy obrazów w czasie rzeczywistym w celu utworzenia albo modyfikacji "programów" albo w celu utworzenia lub modyfikacji danych numerycznych do programu; UWAGA: Ograniczenia dotyczące analizy obrazów nie obejmują aproksymacji trzeciego wymiaru poprzez rzutowanie pod zadanym kątem, ani do stosowanego w ograniczonym zakresie cieniowania według skali szarości, służącego do percepcji głębi lub tekstury zaaprobowanych zadań (2 1/2 D). b. Specjalnie opracowane w taki sposób, że spełniają wymagania krajowych norm bezpieczeństwa, stosowanych w miejscach, w których znajdują się wybuchowe środki bojowe; oraz c. Specjalnie opracowane lub odpowiednio zabezpieczone przed promieniowaniem, aby wytrzymać 5 × 103 Gy (Si) bez pogorszenia parametrów działania; lub d. Specjalnie opracowane do działania na wysokościach przekraczających 30 000 m. 2B008 Następujące zespoły, podzespoły lub wkładki specjalnie przeznaczone do obrabiarek albo do urządzeń ujętych w pozycji 2B006 lub 2B007; a. Urządzenia ze sprzężeniem zwrotnym położenia liniowego (np. urządzenia typu indukcyjnego, z podziałką stopniową, urządzenia na podczerwień lub urządzenia "laserowe") o całkowitej "dokładności" większej (lepszej) niż [800 + (600 × L × 10-3)] nm (L równa się długości efektywnej w mm); UWAGA: Dla systemów "laserowych" sprawdź także uwagę do pozycji 2B006.b.1. b. Urządzenia ze sprzężeniem zwrotnym położenia obrotowego (np. urządzenia typu indukcyjnego, z podziałką stopniową, urządzenia na podczerwień lub urządzenia "laserowe") o "dokładności" większej (lepszej) niż 0,00025°; UWAGA: Dla systemów "laserowych" sprawdź także uwagę do pozycji 2B006.b.1. c. "Stoły obrotowo-przechylne", lub "wrzeciona wychylne", umożliwiające (według danych technicznych producenta) poprawę parametrów obrabiarek do albo ponad poziom określony w pozycjach 2B. 2B009 Maszyny do wyoblania i tłoczenia kształtowego, które według specyfikacji technicznej producenta mogą być wyposażone w zespoły do "sterowania numerycznego" lub komputerowego, mające wszystkie z poniższych cech charakterystycznych: N.B.: sprawdź także pozycje 2B109 i 2B209. a. Dwie lub więcej sterowanych osi, z których przynajmniej dwie mogą być równocześnie koordynowane w celu "sterowania kształtowego"; oraz b. Nacisk wałka większy niż 60 kN. Uwaga techniczna: Urządzenia łączące funkcje wyoblania i tłoczenia kształtowego są dla potrzeb pozycji 2B009 traktowane jako urządzenia do tłoczenia kształtowego. 2B104 Środki do sterowania urządzeniami i przebiegiem procesu skonstruowane lub zmodyfikowane pod kątem zagęszczania i pirolizy dysz rakietowych z kompozytów strukturalnych oraz końcówek na krawędziach natarcia pojazdów kosmicznych lądujących na ziemi. UWAGA: Jedynymi "prasami izostatycznymi" i piecami ujętymi w pozycji 2B104 są: a. "Prasy izostatyczne", różne od ujętych w pozycji 2B004, posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Maksymalne ciśnienie robocze 69 MPa lub większe; 2. Skonstruowane w taki sposób, że są w stanie osiągnąć i utrzymać środowisko o regulowanych parametrach termicznych rzędu 873 K (600°C) lub większych; oraz 3. Posiadają komorę o średnicy wewnętrznej 254 mm lub większej; b. Piece do chemicznego osadzania par, skonstruowane lub zmodyfikowane pod kątem zagęszczania kompozytów węgiel-węgiel. 2B109 Maszyny do tłoczenia kształtowego różne od wymienionych w pozycji 2B009 oraz specjalnie opracowane do nich elementy, które: N.B.: sprawdź także pozycję 2B209. a. według specyfikacji technicznej producenta, mogą być wyposażone w zespoły do sterowania numerycznego lub komputerowego, nawet wtedy, gdy nie są wyposażone w takie zespoły przy dostawie; oraz b. mają więcej niż dwie osie, mogące być równocześnie synchronizowane w celu "sterowania kształtowego". Uwagi techniczne: 1. Urządzenia łączące funkcje wyoblania i tłoczenia kształtowego są dla potrzeb pozycji 2B109 traktowane jako urządzenia do tłoczenia kształtowego. 2. Pozycja 2B109 nie obejmuje kontrolą maszyn nie nadających się do produkcji elementów i urządzeń systemu napędowego (np. osłon silników) do systemów wymienionych w pozycji 9A005, 9A007.a. lub 9A105.a. 2B116 Następujące urządzenia do testowania wibracyjnego i ich zespoły: a. Urządzenia do testowania wibracyjnego, w których zastosowano techniki sprzężenia zwrotnego lub techniki sterowania w układzie zamkniętej pętli, wyposażone w sterowniki cyfrowe, przystosowane do wymuszania wibracji o średniej wartości kwadratowej 10 g lub większej w całym zakresie od 20 Hz do 2000 Hz, i działające z siłami rzędu 50 kN (11,250 funtów), mierzonymi "stół bez utwierdzenia", lub większymi; b. Sterowniki cyfrowe współpracujące ze specjalnie opracowanym oprogramowaniem do badań wibracyjnych, cechujące się pasmem przenoszenia informacji w czasie rzeczywistym powyżej 5 kHz, opracowane pod kątem zastosowania w wymienionych w pozycji 2B116.a. urządzeniach do badań wibracyjnych; c. Mechanizmy do wymuszania wibracji (wstrząsarki) wyposażone, albo nie, w odpowiednie wzmacniacze, wymuszające siłę 50 kN (11 250 funtów), mierzoną "bez utwierdzenia", lub większą, i używane w wymienionych w pozycji 2B116.a. urządzeniach do badań wibracyjnych; d. Elementy nośne do próbek badawczych i urządzenia elektroniczne opracowane pod kątem łączenia wielu wstrząsarek w kompletny system do wstrząsania, umożliwiający uzyskanie łącznej siły skutecznej 50 kN, mierzonej "stół bez utwierdzenia", lub większej, i nadające się do stosowania we wspomnianych w pozycji 2B116.a. urządzeniach do badań wibracyjnych. UWAGA: W pozycji 2B116 przez pojęcie "stół bez utwierdzenia" należy rozumieć płaski stół albo powierzchnię, bez uchwytów i elementów mocujących. 2B201 Następujące obrabiarki, różne od wymienionych w pozycji 2B001, do skrawania lub cięcia metali, materiałów ceramicznych lub "kompozytowych", które według specyfikacji technicznej producenta mogą być wyposażone w urządzenia elektroniczne do jednoczesnego "sterowania kształtowego" w dwóch lub więcej osiach: a. Frezarki mające jedną z poniżej wymienionych cech charakterystycznych: 1. "Dokładność ustalania położenia", z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 6 µm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); lub 2. Dwie lub więcej konturowe osie obrotu; UWAGA: Pozycja 2B201.a. nie obejmuje kontrolą frezarek mających następujące cechy charakterystyczne: a. Roboczą długość osi x większą niż 2 m; oraz b. Dokładność całkowitego ustalenia położenia wzdłuż osi x większą (gorszą) niż 0,030 mm. b. Szlifierki mające jedną z poniżej wymienionych cech charakterystycznych: 1. "Dokładność ustalania położenia", z uwzględnieniem wszystkich możliwych kompensacji, większą (lepszą) niż 0,004 mm wzdłuż dowolnej osi liniowej (całkowite ustalenie położenia); lub 2. Dwie lub więcej konturowe osie obrotu; UWAGA: Pozycja 2B201.b. nie obejmuje kontrolą następujących szlifierek: a. Szlifierek do zewnętrznego, wewnętrznego i zewnętrzno-wewnętrznego szlifowania cylindrów, posiadających wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Ograniczenie do szlifowania powierzchni cylindrycznych; 2. Maksymalną zewnętrzną średnicę albo długość roboczą przedmiotu obrabianego wynoszącą 150 mm; 3. Posiadanie nie więcej niż dwu osi, które mogą być jednocześnie koordynowane w celu "sterowania kształtowego"; oraz 4. Brak konturowej osi c. b. Szlifierek współrzędnościowych z osiami ograniczonymi do x, y, c i a, gdzie oś c jest wykorzystywana do utrzymywania tarczy szlifierskiej w położeniu normalnym do obrabianej powierzchni, a oś a jest sterowana w celu szlifowania walcowych krzywek bębnowych. c. Szlifierek obrabiających lub tnących z "oprogramowaniem" specjalnie przeznaczonym do produkcji narzędzi lub noży do obróbki. d. Szlifierek do wałów korbowych i rozrządczych. 2B204 "Prasy izostatyczne", różne od ujętych w pozycjach 2B004 lub 2B104, zdolne do osiągnięcia maksymalnego ciśnienia roboczego 69 MPa lub większego i posiadające komorę o średnicy wewnętrznej 152 mm oraz specjalnie do nich skonstruowane matryce, formy i zespoły sterujące. Uwaga techniczna: Wewnętrzny wymiar komory jest to wymiar komory, w której zostały osiągnięte zarówno temperatura robocza, jak i ciśnienie robocze, i nie obejmuje osprzętu. Jest to mniejszy z dwóch wymiarów: wewnętrznej średnicy komory ciśnieniowej lub wewnętrznej średnicy izolowanej komory piecowej, w zależności od tego, która z komór jest umieszczona wewnątrz drugiej. 2B206 Następujące maszyny, urządzenia lub systemy do kontroli wymiarowej, różne od wymienionych w pozycji 2B006: a. Sterowane komputerowo lub "sterowane numerycznie" maszyny do kontroli wymiarowej posiadające obie z poniższych cech charakterystycznych: 1. Dwie lub więcej osi; oraz 2. "Niepewność pomiarową" wzdłuż jednej z osi równą lub mniejszą (lepszą) niż (1,25 + L/1000) mikrometra, mierzoną czujnikiem o "dokładności" mniejszej (lepszej) niż 0,2 mikrometra (L jest długością mierzoną w mm); b. Systemy do jednoczesnej liniowo-kątowej kontroli półpowłok, posiadające obie z poniższych cech charakterystycznych: 1. "Niepewność pomiarową" wzdłuż dowolnej osi liniowej mniejszą (lepszą) niż 3,5 mikrometra na 5 mm; oraz 2. "Odchylenie położenia kątowego" równe lub mniejsze niż 0,02°. Uwaga techniczna: 1. Obrabiarki, które można wykorzystać do celów pomiarowych, są objęte kontrolą, jeżeli spełniają albo wykraczają poza kryteria określone dla funkcji obrabiarek lub funkcji maszyny pomiarowej. 2. Maszyna opisana w pozycji 2B206 jest objęta kontrolą, jeżeli jej parametry w jakimkolwiek zakresie eksploatacji wykraczają poza wartości graniczne dla maszyn objętych kontrolą. 3. Czujniki używane do określenia "niepewności pomiarowej" systemów do kontroli wymiarowej są opisane w częściach 2, 3 i 4 VDI/VDE 2617. 2B207 "Roboty" i "manipulatory", różne od ujętych w pozycji 2B007, specjalnie skonstruowane zgodnie z krajowymi normami bezpieczeństwa stosowanymi do manipulowania kruszącymi materiałami wybuchowymi (na przykład spełniające warunki ujęte w przepisach elektrycznych stosowanych w odniesieniu do kruszących materiałów wybuchowych) oraz specjalnie do nich skonstruowane sterowniki. 2B209 Następujące maszyny do tłoczenia kształtowego lub maszyny do wyoblania kształtowego mające możliwość realizacji funkcji tłoczenia kształtowego, różne od wymienionych w pozycjach 2B009 lub 2B109, lub trzpienie: a. 1. Mające trzy lub więcej wałki (aktywne lub prowadzące); oraz 2. Zgodnie ze specyfikacją techniczną producenta mogą być wyposażone w układy "sterowania numerycznego" lub sterowania komputerowego; b. Trzpienie do formowania wirników skonstruowane z przeznaczeniem do formowania wirników o średnicy wewnętrznej od 75 mm do 400 mm: Uwaga techniczna: Pozycja 2B209 obejmuje maszyny mające tylko pojedynczy wałek do deformowania metalu oraz dwa pomocnicze wałki podtrzymujące trzpień, ale nie uczestniczące bezpośrednio w procesie deformacji. 2B225 Następujące zdalnie sterowane manipulatory, które mogą być stosowane do zdalnego wykonywania prac podczas rozdzielania radiochemicznego oraz do wykonywania prac w komorach gorących: a. Posiadające możliwość wykonywania operacji przez ścianę osłonową komory gorącej o grubości 0,6 m lub więcej (dla operacji wykonywanych przez ścianę); lub b. Posiadające możliwość wykonywania operacji ponad górną krawędzią ściany osłonowej komory gorącej (tzw. mostkowania) o grubości 0,6 m lub większej (dla operacji wykonywanych ponad ścianą). UWAGA: Zdalnie sterowane manipulatory przekształcają działanie człowieka na ramię robocze i uchwyt końcowy. Mogą one mieć sterowanie mechaniczne oraz przez joystick lub klawiaturę. 2B226 Piece indukcyjne próżniowe lub z regulowaną atmosferą (gaz obojętny) zdolne do pracy w temperaturach powyżej 1123 K (850°C) wyposażone w cewki indukcyjne o średnicy 600 mm lub mniejszej, charakteryzujące się poborem mocy 5 kW lub większym, oraz specjalnie skonstruowane instalacje do ich zasilania o wydajności nominalnej 5 kW lub większej. N.B.: sprawdź także pozycje 3B. UWAGA: Pozycja 2B226 nie obejmuje kontrolą pieców przeznaczonych do przetwarzania płytek półprzewodnikowych. 2B227 Następujące piece metalurgiczne i odlewnicze, próżniowe i z regulowaną atmosferą; oraz specjalnie do nich opracowane komputerowe instalacje do sterowania i śledzenia przebiegu procesów: a. Łukowe piece do przetapiania i odlewania, wyposażone w elektrodę topliwą, o pojemności od 1000 cm3 do 20 000 cm3, zdolne do pracy w temperaturach topnienia powyżej 1973 K (1700°C); b. Piece do topienia wiązką elektronów oraz plazmowe piece do atomizacji i topienia, o mocy 50 kW lub większej, zdolne do pracy w temperaturach topnienia powyżej 1473 K (1200°C). 2B228 Następujące urządzenia do wytwarzania i montażu wirników oraz trzpienie do formowania mieszków i matryc: a. Urządzenia do montażu wirników przeznaczone do montażu elementów wirników gazowych wirówek odśrodkowych, kierownic i pokryw, włącznie z precyzyjnymi trzpieniami, zaciskami i maszynami do pasowania skurczowego. b. Urządzenia do prostowania wirników przeznaczone do osiowania poszczególnych sekcji wirnika odśrodkowego na jednej wspólnej osi. Uwaga techniczna: Zazwyczaj urządzenie tego typu posiada bardzo dokładne czujniki pomiarowe połączone z komputerem, który następnie steruje pracą, na przykład, pneumatycznego bijaka stosowanego do precyzyjnego strojenia poszczególnych sekcji wirnika. c. Trzpienie i matryce do formowania mieszków oraz do wytwarzania mieszków jednozwojowych (mieszki wykonane z wysoko wytrzymałych stopów aluminium, stali maraging lub wysoko wytrzymałych materiałów włókienkowych). Mieszki te mają następujące wszystkie wymiary: 1. średnicę wewnętrzną od 75 mm do 400 mm; 2. długość 12,7 mm lub większą; 3. głębokość pojedynczego zwinięcia powyżej 2 mm. 2B229 Następujące odśrodkowe maszyny do wielopłaszczyznowego wyważania, stałe lub przenośne, poziome lub pionowe: a. Wyważarki odśrodkowe przeznaczone do wyważania podatnych wirników o długości 600 mm lub większej i posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. wychylenie lub średnicę czopa 75 mm lub więcej; 2. zdolność do wyważania zespołów o masie od 0,9 do 23 kg; oraz 3. prędkość obrotową podczas wyważania powyżej 5000 obrotów na minutę; b. Wyważarki odśrodkowe przeznaczone do wyważania cylindrycznych zespołów wirnika i posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. średnicę czopa 75 mm lub więcej; 2. zdolność do wyważania zespołów o masie od 0,9 do 23 kg; 3. możliwość wyważania z niewyważeniem szczątkowym rzędu 0,01 kg mm/kg w danej płaszczyźnie lub lepszym; oraz 4. napęd pasowy. 2B230 "Przetworniki ciśnienia" zdolne do pomiaru ciśnienia bezwzględnego w dowolnym punkcie przedziału od 0 do 13 kPa, wyposażone w czujniki ciśnień wykonane z niklu, stopów niklu o zawartości wagowej niklu ponad 60%, aluminium lub stopów aluminium albo też zabezpieczone tymi materiałami, posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: a. Pełny zakres pomiarowy poniżej 13 kPa i "dokładność" lepszą niż ±1% (w całym zakresie); lub b. Pełny zakres pomiarowy od 13 kPa wzwyż i "dokładność" lepszą niż ±130 kPa. Uwaga techniczna: Dla potrzeb pozycji 2B230 pojęcie "dokładność" obejmuje nieliniowość, histerezę i powtarzalność w temperaturze otoczenia. 2B231 Pompy próżniowe z gardzielą wlotową o średnicy 380 mm lub większej i wydajności pompowania 15 000 litrów/s lub większej i zdolne do wytwarzania próżni końcowej o ciśnieniu poniżej 13 MPa. Uwagi techniczne: 1. Próżnię końcową określa się na wlocie do pompy po jego zatkaniu. 2. Wydajność pompowania określa się wykonując pomiar z użyciem azotu lub powietrza. 2B232 Wielostopniowe wyrzutnie gazowe lub inne urządzenia do wyrzucania obiektów z wysoką prędkością (cewkowe, elektromagnetyczne, elektrotermiczne lub inne nowoczesne systemy tego typu) zdolne do przyspieszania pocisków do prędkości 2 km/s lub większej. 2B350 Następujące instalacje i urządzenia do produkcji substancji chemicznych: a. Zbiorniki reakcyjne lub reaktory, wyposażone w mieszadła lub bez nich, o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów) i poniżej 20 m3 (20 000 litrów), w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości powyżej 25% wagowych niklu i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 5. Tantalu lub stopów tantalu; 6. Tytanu lub stopów tytanu; albo 7. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; b. Mieszadła do zbiorników reakcyjnych lub reaktorów, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 5. Tantalu lub stopów tantalu; 6. Tytanu lub stopów tytanu; albo 7. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; c. Zbiorniki magazynowe, zasobniki lub odbiorniki o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej), powyżej 0,1 m3 (100 litrów), w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 5. Tantalu lub stopów tantalu; 6. Tytanu lub stopów tytanu; albo 7. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; d. Wymienniki ciepła lub skraplacze o polu powierzchni wymiany ciepła poniżej 20 m2, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Grafitu; 5. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 6. Tantalu lub stopów tantalu; 7. Tytanu lub stopów tytanu; albo 8. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; e. Kolumny destylacyjne lub absorpcyjne o średnicy wewnętrznej powyżej 0,1 m, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Grafitu; 5. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 6. Tantalu lub stopów tantalu; 7. Tytanu lub stopów tytanu; albo 8. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; f. Zdalnie sterowane urządzenia napełniające, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; g. Zawory z uszczelnieniem wielokrotnym wyposażone w okna do wykrywania nieszczelności, zawory z uszczelnieniem mieszkowym, zawory zwrotne lub zawory przeponowe, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 5. Tantalu lub stopów tantalu; 6. Tytanu lub stopów tytanu; albo 7. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; h. Rury wielościankowe wyposażone w okna do wykrywania nieszczelności, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Polimerów fluorowych; 3. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 4. Grafitu; 5. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 6. Tantalu lub stopów tantalu; 7. Tytanu lub stopów tytanu; albo 8. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; i. Pompy wielokrotnie uszczelnione, obudowane, z napędem magnetycznym, mieszkowe lub przeponowe, o maksymalnym natężeniu przepływu według specyfikacji producenta powyżej 0,6 m3/godzinę, lub pompy próżniowe o maksymalnym natężeniu przepływu według specyfikacji producenta powyżej 5 m3/godzinę [w znormalizowanych warunkach temperatury 273 K (0°C) i ciśnienia (101,3 kPa)], w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z wytwarzanym lub znajdującym się w nich środkiem chemicznym (lub środkami chemicznymi) są wykonane z jednego z następujących materiałów: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Materiałów ceramicznych; 3. Żelazokrzemu; 4. Polimerów fluorowych; 5. Szkła (w tym materiałów powlekanych substancjami ceramicznymi lub emaliowanych albo wykładanych szkłem); 6. Grafitu; 7. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych; 8. Tantalu lub stopów tantalu; 9. Tytanu lub stopów tytanu; albo 10. Cyrkonu lub stopów cyrkonu; j. Piece do spalania, przeznaczone do niszczenia substancji chemicznych wyspecyfikowanych w pozycji 1C350, wyposażone w specjalnie skonstruowane instalacje do doprowadzania odpadów, specjalne urządzenia do manipulowania i komorę o przeciętnej temperaturze spalania powyżej 1273 K (1000°C), w których wszystkie powierzchnie w instalacji do doprowadzania odpadów stykające się bezpośrednio z odpadami są wykonane z jednego z następujących materiałów lub nim wyłożone: 1. Stopów o zawartości niklu powyżej 25% wagowych i 20% wagowych chromu; 2. Materiałów ceramicznych; lub 3. Niklu lub stopów o zawartości niklu powyżej 40% wagowych. 2B351 Następujące instalacje do monitorowania gazów toksycznych; oraz przeznaczone do nich czujniki: a. Skonstruowane z przeznaczeniem do pracy ciągłej i zdolne do wykrywania chemicznych substancji bojowych, środków chemicznych wyspecyfikowanych w pozycji 1C350 lub substancji organicznych zawierających fosfor, siarkę, fluor lub chlor w stężeniach poniżej 0,3 mg/m3; lub b. Skonstruowane z przeznaczeniem do wykrywania aktywności wstrzymującej cholinoesterazę. 2B252 Następujące urządzenia przeznaczone do użytkowania przy postępowaniu z materiałami biologicznymi: a. Kompletne biologiczne obudowy zabezpieczające na poziomie P3, P4; Uwaga techniczna: Poziomy zabezpieczenia P3 lub P4 (BL3, BL4, L3, L4) według specyfikacji zawartej w instrukcji WHO w sprawie Bezpieczeństwa Biologicznego Laboratoriów (Genewa, 1983). b. Fermentory pozwalające na namnażanie patogennych "mikroorganizmów" i wirusów lub umożliwiające produkcję "toksyn", bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające pojemność równą 100 litrów lub większą; Uwaga techniczna: Do kadzi fermentacyjnych zalicza się bioreaktory, chemostaty oraz instalacje o przepływie ciągłym. c. Separatory odśrodkowe, zdolne do ciągłego oddzielania bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Natężenie przepływu powyżej 100 litrów na godzinę; 2. Elementy z polerowanej stali nierdzewnej lub tytanu; 3. Złącza z podwójnym lub wielokrotnym uszczelnieniem w obszarze występowania pary wodnej; oraz 4. Zdolne do sterylizacji in situ w stanie zamkniętym; Uwaga techniczna: Do separatorów odśrodkowych zalicza się również dekantery. d. Urządzenia do filtrowania typu cross-flow, zdolne do ciągłego rozdzielania bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające dwie poniższe cechy charakterystyczne: 1. Pole powierzchni 5 m2 lub większe; oraz 2. Zdolne do sterylizacji na miejscu; e. Sterylizowane parą wodną urządzenia do liofilizacji o wydajności kondensatora w zakresie od 50 kg lodu w ciągu 24 godzin do 1000 kg lodu w ciągu 24 godzin; f. Następujące urządzenia zawierające obudowy ochronne kategorii P3 lub P4 lub w nich zawarte: 1. Pełne lub częściowe obudowy ochronne z niezależną wentylacją; 2. Komory bezpieczne pod względem biologicznym lub izolowane pojemniki, w których można pracować ręcznie z zachowaniem warunków odpowiadających ochronie biologicznej na poziomie Klasy III; UWAGA: W pozycji tej przez pojęcie pojemniki izolowane należy również rozumieć elastyczne pojemniki izolowane, komory suche, komory anaerobowe oraz komory rękawowe. g. Komory do testowania aerozoli zawierających "mikroorganizmy" lub "toksyny" i mające pojemność 1 m3 lub większą. 2C Materiały Żadne. 2D Oprogramowanie 2D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń ujętych w pozycjach 2A001 lub 2B001 do 2B009. 2D002 "Oprogramowanie" urządzeń elektronicznych, nawet rezydujące w elementach lub systemach elektronicznych, pozwalające im działać jako jednostki "sterowania numerycznego", umożliwiające realizację jednej z poniższych funkcji: a. Jednoczesną koordynację więcej niż czterech osi w celu "sterowania kształtowego"; lub b. "Przetwarzanie w czasie rzeczywistym", w jeden z poniższych sposobów, danych do modyfikacji, w trakcie obróbki, ruchów narzędzia, szybkości posuwu i parametrów pracy wrzeciona; 1. Automatyczne obliczanie i modyfikacja danych programu obróbki części do obróbki w dwóch lub więcej osiach za pomocą cykli pomiarowych i dostępu do danych źródłowych; lub 2. "Sterowanie adaptacyjne" za pomocą więcej niż jednej zmiennej fizycznej mierzonej i przetwarzanej za pomocą modelu obliczeniowego (strategia) w celu zmiany jednej lub więcej instrukcji obróbkowych pod kątem optymalizacji procesu. UWAGA: Pozycja 2D002 nie obejmuje kontrolą "oprogramowania" specjalnie opracowanego lub modyfikowanego do obsługi obrabiarek nie objętych kontrolą w Kategorii 2. 2D101 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane do "użytkowania" urządzeń wyspecyfikowanych w pozycjach 2B104, 2B109 lub 2B116. N.B.: sprawdź także pozycję 9D004. 2D201 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane do "użytkowania" urządzeń wyspecyfikowanych w pozycjach 2B204, 2B206, 2B207, 2B209, 2B227 lub 2B229. 2D202 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń wyspecyfikowanych w pozycji 2B201. 2E Technologia 2E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii przeznaczone do "rozwoju" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 2A, 2B lub 2D. 2E002 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii przeznaczone do "produkcji" urządzeń ujętych w pozycjach 2A lub 2B. 2E003 Następujące inne "technologie": a. "Technologie" umożliwiające "rozwój" grafiki interakcyjnej, stanowiącej integralną część urządzeń "sterowanych numerycznie", przeznaczonej do przygotowania lub modyfikacji programów obróbki części; b. Następujące produkcyjne "technologie" obróbki metali: 1. Technologie projektowania narzędzi, form lub uchwytów specjalnie opracowane do jednego z następujących procesów: a. "Obróbki w stanie nadplastycznym"; b. "Zgrzewania dyfuzyjnego"; c. "Bezpośredniego tłoczenia hydraulicznego"; 2. Dane techniczne, obejmujące metody lub parametry procesu, stosowane do sterowania przebiegiem następujących procesów: a. "Obróbka w stanie nadplastycznym" stopów aluminium, stopów tytanu lub "nadstopów": 1. Przygotowanie powierzchni; 2. Właściwości plastyczne; 3. Temperatura; 4. Ciśnienie; b. "Zgrzewanie dyfuzyjne" "nadstopów" lub stopów tytanu: 1. Przygotowanie powierzchni; 2. Temperatura; 3. Ciśnienie; c. "Bezpośrednie tłoczenie hydrauliczne" stopów aluminium i stopów tytanu: 1. Ciśnienie; 2. Czas cyklu; d. "Izostatyczne prasowanie na gorąco" stopów tytanu, stopów aluminium lub "nadstopów": 1. Temperatura; 2. Ciśnienie; 3. Czas cyklu; c. "Technologie" do "rozwoju" lub "produkcji" obciągarek hydraulicznych i form do nich, do wytwarzania struktur płatowca; d. "Technologie" umożliwiające "rozwój" generatorów instrukcji dla obrabiarek (np. programów do obróbki części) na podstawie danych konstrukcyjnych rezydujących w urządzeniach "sterowanych numerycznie"; e. "Technologie" umożliwiające "rozwój" "oprogramowania" zintegrowanego do wprowadzania systemów eksperckich, przeznaczonych do wspomagania procesu decyzyjnego podczas operacji warsztatowych, do urządzeń "sterowanych numerycznie"; f. "Technologie" do nakładania powłok nieorganicznych albo powłok nieorganicznych modyfikowanych powierzchniowo (wymienionych w kolumnie 3 poniższej tabeli) na podłoża nieelektroniczne (wymienione w kolumnie 2 poniższej tabeli) za pomocą procesów wymienionych w kolumnie 1 poniższej tabeli i zdefiniowanych w uwadze technicznej; (* Indeksy w nawiasach odnoszą się do uwag zamieszczonych pod tabelą.) TABELA - TECHNIKI POWLEKANIA 1. Technika powlekania(1)*2. Podłoże3. Powłoka wynikowa 123 "Nadstopy"Glinki na kanały wewnętrzne Materiały ceramiczne i szkło o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej (14)Krzemki Węgliki Warstwy dielektryczne (15) "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejKrzemki Węgliki Metale ogniotrwałe Mieszanki powyższych (4) Warstwy dielektryczne (15) Glinki Glinki stopowe (2) Spiekane węgliki wolframu (16), węglik krzemuWęgliki Wolfram Mieszanki powyższych (4) Warstwy dielektryczne (15) Molibden i stopy molibdenuWarstwy dielektryczne (15) Beryl i stopy beryluWarstwy dielektryczne (15) Materiały na okienka wziernikowe (9)Warstwy dielektryczne (15) B. Termiczne naparowywanie próżniowe (TE-PVD) 1. Naparowywanie próżniowe (PVD):"Nadstopy"Krzemki stopowe Wiązką elektronów (EB-PVD)Glinki stopowe (2) MCrAlX (5) Zmodyfikowany cyrkon (12) Krzemki Glinki Ich mieszaniny (4) Materiały ceramiczne i szkło o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej (14)Warstwy dielektryczne (15) Stale odporne na korozję (7)MCrAlX (5) Zmodyfikowany tlenek cyrkonowy (12) Ich mieszanki (4) "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejKrzemki Węgliki Metale ognioodporne Ich mieszanki (4) Warstwy dielektryczne (15) Spiekane węgliki wolframu (16), węglik krzemuWęgliki Wolfram Ich mieszanki (4) Warstwy dielektryczne (15) Molibden i stopy molibdenuWarstwy dielektryczne (15) Beryl i stopy beryluWarstwy dielektryczne (15) Borki Materiały na okienka wziernikowe (9)Warstwy dielektryczne (15) Stopy tytanu (13)Borki Azotki B.2. Napylanie techniką ogrzewania oporowego wspomaganego jonowo (Napylanie jonowe)Materiały ceramiczne i szkła o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej (14)Warstwy dielektryczne (15) "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejWarstwy dielektryczne (15) Spiekane węgliki wolframu (16), węglik krzemuWarstwy dielektryczne (15) Molibden i stopy molibdenuWarstwy dielektryczne (15) Beryl i stopy beryluWarstwy dielektryczne (15) Materiały na okienka wziernikowe (9)Warstwy dielektryczne (15) B.3. Napylanie próżniowe: "odparowywanie laserowe"Materiały ceramiczne i szkła o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej (14)Krzemki Warstwy dielektryczne (15) "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejWarstwy dielektryczne (15) Spiekane węgliki wolframu (16), węglik krzemuWarstwy dielektryczne (15) Molibden i stopy molibdenuWarstwy dielektryczne (15) Beryl i stopy beryluWarstwy dielektryczne (15) Materiały na okienka wziernikowe (9)Węgiel o strukturze diamentu Warstwy dielektryczne (15) B.4. Naparowywanie próżniowe: za pomocą łuku katodowego"Nadstopy"Krzemki stopowe Glinki stopowe (2) MCrAlX (5) "Materiały kompozytowe" na "matrycy" polimerowej (11) i organicznejBorki Węgliki Azotki C. Osadzanie fluidyzacyjne (patrz A powyżej dla innych technik) (10)"Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejKrzemki Stopy tytanu (13)Krzemki Glinki Glinki stopowe (2) Metale i stopy ognioodporne (8)Krzemki Tlenki "Nadstopy"MCrAlX (5) Zmodyfikowany tlenek cyrkonowy (12) Ich mieszanki (4) Materiał ścierny nikiel-grafit Materiał ścierny Ni-Cr-Al-Bentonit Materiał ścierny Al-Si-Poliester Glinki stopowe (2) Stopy aluminium (6)MCrAlX (5) Zmodyfikowany tlenek cyrkonowy (12) Krzemki Ich mieszanki (4) Metale i stopy ognioodporne (8)Glnki Krzemki Węgliki Stale odporne na korozję (7)Zmodyfikowany tlenek cyrkonowy (12) Ich mieszanki (4) Stopy tytanu (13)Węgliki Glinki Krzemki Glinki stopowe (2) Materiały ścierne nikiel-grafit Materiały ścierne Ni-Cr-Al Bentonit Materiały ścierne Al-Si-Poliester Poliester E. Powlekanie zawiesinoweMetale i stopy ognioodporne (8)Krzemki stopione Glinki stopione, z wyjątkiem elementów do nagrzewania oporowego "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejKrzemki Węgliki Ich mieszanki (4) F. Rozpylanie jonowe"Nadstopy"Krzemki stopowe Glinki stopowe (2) Glinki zmodyfikowane metalem szlachetnym (3) MCrAlX (5) Zmodyfikowany tlenek cyrkonowy (12) Platyna Ich mieszanki (4) Materiały ceramiczne i szkła o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej (14)Krzemki Platyna Ich mieszanki (4) Warstwy dielektryczne (15) Stopy tytanu (13)Borki Azotki Tlenki Krzemki Glinki Glinki stopowe (2) Węgliki "Materiały kompozytowe" na "matrycy" węgiel-węgiel, ceramicznej i metalowejKrzemki Węgliki Metale ognioodporne Ich mieszanki (4) Warstwy dielektryczne (15) Spiekane węgliki wolframu (16), węglik krzemuWęgliki Wolfram Ich mieszanki (4) Warstwy dielektryczne (15) Molibden i stopy molibdenuWarstwy dielektryczne (15) Beryl i stopy beryluBorki Warstwy dielektryczne (15) Materiały na okienka wziernikowe (9)Warstwy dielektryczne (15) Metale i stopy ognioodporne (8)Glinki Krzemki Tlenki Węgliki G. Implantacja jonówŻarowytrzymałe stale łożyskoweDodatki chromu, tantalu lub niobu Stopy tytanu (13)Borki Azotki Beryl i stopy beryluBorki Spiekany węglik wolframu (16)Węgliki Azotki Uwagi do tabeli technik powlekania (1) Termin "technika powlekania" obejmuje zarówno naprawę i odnawianie powłok, jak i nakładanie nowych. (2) Termin "powłoka z glinku stopowego" obejmuje powłoki uzyskane w procesie jedno- albo wieloetapowym, w którym każdy pierwiastek albo pierwiastki są nakładane przed albo podczas nakładania powłoki glinkowej, nawet jeżeli pierwiastki te są nakładane podczas innego procesu powlekania. Jednakże nie obejmuje to przypadku wieloetapowego stosowania jednostopniowych procesów osadzania fluidyzacyjnego, mającego na celu uzyskanie glinków stopowych. (3) Termin "powłoka z glinku modyfikowanego metalem szlachetnym" obejmuje powłoki wytwarzane w procesie wieloetapowym, podczas którego przed nałożeniem powłoki z glinku na podłoże nakładany jest, w innym procesie powlekania, jeden albo kilka metali szlachetnych. (4) Mieszanki składają się z przesyconego materiałem powłoki podłoża, składników pośrednich, materiału współosadzonego oraz wielowarstwowego materiału osadzonego i są wytwarzane jedną albo kilku technikami powlekania, wymienionymi w tabeli. (5) Pod terminem MCrAlX należy rozumieć powłokę stopową, w której M oznacza kobalt, żelazo, nikiel lub ich kombinację, a X - hafn, itr, krzem, tantal w dowolnych lub innych zamierzonych ilościach dodatkowych, wynoszących powyżej 0,01 procenta wagowego w różnych proporcjach i kombinacjach, z wyjątkiem: a. Powłok CoCrAlY, w których znajduje się poniżej 22 procent wagowych chromu, poniżej 7 procent wagowych aluminium i poniżej 2 procent wagowych itru; b. Powłok CoCrAlY, w których znajduje się 22 do 24 procent wagowych chromu, 10 do 12 procent wagowych aluminium i 0,5 do 0,7 procent wagowych itru; lub c. Powłok NiCrAlY, w których znajduje się 21 do 23 procent wagowych chromu, 10 do 12 procent wagowych aluminium i 0,9 do 1,1 procent wagowych itru. (6) Termin "stopy aluminium" dotyczy stopów, których wytrzymałość na rozciąganie, mierzona w temperaturze 293 K (20°C), wynosi 190 MPa lub więcej. (7) Termin "stale odporne na korozję" odnosi się do stali serii 300 według AISI (American Iron and Steel Institute) lub równoważnych norm krajowych. (8) Do metali żarowytrzymałych zaliczają się następujące metale i ich stopy: niob, molibden, wolfram i tantal. (9) Następujące materiały na okienka wziernikowe: tlenek glinu, krzem, german, siarczek cynku, selenek cynku, arsenek galu i następujące halogenki metali: jodek potasu, fluorek potasu albo materiały na okienka wziernikowe o średnicy powyżej 40 mm z bromku talu (III) (bromku talowego i chlorobromku talu). (10) W ramach Kategorii 2 nie objęto kontrolą "technologii" jednoetapowego utwardzania techniką cieplno-chemiczną litych profili aerodynamicznych. (11) Następujące polimery: poliimidy, poliestry, polisiarczki, poliwęglany i poliuretany. (12) Przez termin zmodyfikowany tlenek cyrkonowy należy rozumieć tlenek cyrkonowy z dodatkami innych tlenków metali, np. tlenku wapnia, tlenku magnezu, tlenku itru, tlenku hafnu, tlenków lantanowców itp. w celu stabilizacji pewnych faz krystalicznych i składników faz. Kontrola nie dotyczy powłok antytermicznych wykonanych z tlenku cyrkonowego modyfikowanego poprzez mieszanie albo stapianie z tlenkiem wapnia albo magnezu. (13) Przez termin "stopy tytanu" należy rozumieć stopy stosowane w technice kosmicznej, których wytrzymałość na rozciąganie, mierzona w temperaturze 293 K (20°C), wynosi 900 MPa lub więcej. (14) Przez termin "szkła o małym współczynniku rozszerzalności cieplnej" należy rozumieć szkła, dla których wartość współczynnika rozszerzalności cieplnej, mierzona w temperaturze 293 K (20°C), wynosi 1 × 10-7 K-1 lub mniej. (15) Przez termin "warstwy dielektryczne" należy rozumieć powłoki wielowarstwowe z materiałów izolacyjnych, w których interferencyjne właściwości konstrukcji złożonej z materiałów o różnych współczynnikach załamania są wykorzystywane do odbijania, przepuszczania lub pochłaniania fal o różnych długościach. Jako warstwy dielektryczne należy rozumieć materiały składające się z więcej niż czterech warstw dielektrycznych lub "kompozytów" z materiałów dielektrycznych i metali. (16) Spiekany węglik wolframu nie obejmuje materiałów na narzędzia skrawające i formujące wykonane z węglika wolframu/(kobaltu, niklu), węglika tytanu/(kobaltu, niklu), węglika chromu/nikiel-chrom i węglika chromu/nikiel. TABELA - TECHNIKI POWLEKANIA - UWAGA TECHNICZNA Definicje procesów wymienionych w kolumnie 1 Tabeli a. Osadzanie z pary lotnej (CVD) jest procesem nakładania powłoki albo modyfikacji powierzchni podłoża, polegającym na osadzaniu na rozgrzanym podłożu metalu, stopu "kompozytu", dielektryka albo materiału ceramicznego. W sąsiedztwie podłoża następuje rozkład albo łączenie gazowych substratów reakcji, wskutek czego osadza się na nim pożądany pierwiastek, stop albo związek. Potrzebna do rozkładu związków albo do reakcji chemicznych energia może być dostarczana przez rozgrzane podłoże, plazmę z wyładowań jarzeniowych, lub za pomocą "lasera"; UWAGA: 1. CVD obejmuje następujące techniki: Osadzanie w ukierunkowanym przepływie gazów bez zanurzania w proszku, CVD pulsujące, rozkład termiczny z regulowanym zarodkowaniem (CNTD), CVD intensyfikowane albo wspomagane za pomocą plazmy. 2. Zanurzanie w proszku polega na zanurzaniu podłoża w mieszaninie sproszkowanych substancji. 3. Gazowe substraty reakcji, wykorzystywane w technice, w której nie stosuje się zanurzania w proszku, są wytwarzane podczas takich samych reakcji podstawowych i przy takich samych parametrach jak w przypadku osadzania fluidyzacyjnego: z tym wyjątkiem, że powlekane podłoże nie styka się z mieszaniną proszku. b. Naparowywanie termiczne - fizyczne osadzanie par (TE-PVD) jest techniką powlekania w próżni przy ciśnieniach poniżej 0,1 Pa, w której do odparowania materiału powlekającego używa się energii termicznej. Rezultatem tego procesu jest kondensacja albo osadzenie odparowanych składników na odpowiednio usytuowanych powierzchniach. Zwykle proces ten jest modyfikowany poprzez wpuszczanie do komory próżniowej podczas powlekania dodatkowych gazów, co umożliwia wytwarzanie powłok o złożonym składzie. Innym, powszechnie stosowanym sposobem jego modyfikacji jest używanie wiązki jonów albo elektronów lub plazmy do intensyfikacji albo wspomagania osadzania powłoki. W technice tej można stosować monitory do bieżącego pomiaru parametrów optycznych i grubości powłoki. Wyróżnia się następujące odmiany tej techniki: 1. PVD z zastosowaniem wiązki elektronów - do rozgrzania i odparowania materiału, który ma stanowić powłokę, używa się wiązki elektronów; 2. PVD z ogrzewaniem oporowym - do wytwarzania odpowiedniego i równomiernego strumienia odparowanych składników powłokowych wykorzystywane są źródła elektrycznego ogrzewania oporowego; 3. Odparowanie "laserowe" - do ogrzania materiału przeznaczonego na powłokę używana jest ciągła albo impulsowa wiązka "laserowa"; 4. Osadzanie wspomagane łukiem katodowym - katoda jest wykonana z materiału mającego stanowić powłokę; łuk powstaje na powierzchni tego materiału po włączeniu zasilania. Dzięki możliwości sterowanie procesem rozkładu powierzchni katody powstaje plazma o wysokim stopniu jonizacji. Anodę może stanowić stożek osadzony w izolatorze na obwodzie katody albo komora. Osadzanie w miejscach nie leżących ma linii biegu wiązki uzyskuje się dzięki odpowiedniej polaryzacji podłoża. UWAGA: Definicja ta nie obejmuje bezładnego osadzania wspomaganego łukiem katodowym w przypadku powierzchni niepolaryzowanych. c. Powlekanie jonowe stanowi specjalną modyfikację procesu TE-PVD, w której do jonizacji osadzanych składników jest wykorzystywane źródło plazmy albo jonów, natomiast podłoże jest polaryzowane ujemnie, co ułatwia wychwyt z plazmy tych składników, które mają być osadzone. Do często spotykanych odmian tej techniki należą: wprowadzanie składników aktywnych, odparowywanie substancji stałych wewnątrz komory roboczej oraz bieżący pomiar parametrów optycznych i grubości powłok za pomocą monitorów. d. Osadzanie fluidyzacyjne jest techniką powlekania albo modyfikacji powierzchni podłoża, w której podłoże jest zanurzane w mieszaninie proszków, składającej się z: 1. Proszków metalicznych, które mają być osadzone (zazwyczaj aluminium, chrom, krzem lub ich kombinacje); 2. Aktywatora (zazwyczaj sól halogenkowa); oraz 3. Proszku obojętnego, najczęściej tlenku glinu. Podłoże wraz z mieszaniną proszków znajduje się w retorcie, która jest podgrzewana do temperatury od 1 030 K (757°C) do 1 375 K (1 102°C) przez okres wystarczający do osadzenia powłoki. e. Napylanie plazmowe jest techniką powlekania, w której do pistoletu służącego do wytwarzania i sterowania strumieniem plazmy jest doprowadzany materiał do powlekania w postaci proszku albo pręta. Pistolet topi materiał i wyrzuca go na podłoże, na którym powstaje silnie z nim związana powłoka. Odmianami tej techniki są napylanie plazmowe niskociśnieniowe oraz napylanie plazmowe z wysoką prędkością, przeprowadzane pod wodą. UWAGA: 1. Niskociśnieniowe oznacza pod ciśnieniem niższym od ciśnienia atmosferycznego otoczenia. 2. Wysoka prędkość odnosi się do prędkości gazów na wylocie z dyszy przekraczającej wartość 750 m/s sprowadzoną do temperatury 293 K (20°C) i ciśnienia 0,1 MPa. f. Osadzanie zawiesinowe jest techniką powlekania albo modyfikacji powierzchni, w której stosowana jest zawiesina proszku metalicznego lub ceramicznego ze spoiwem organicznym w cieczy, nakładana na podłoże techniką natryskiwania, zanurzania lub malowania. Następnym etapem jest suszenie w powietrzu albo w piecu i obróbka cieplna, w wyniku czego powstaje powłoka o odpowiedniej charakterystyce. g. Rozpylanie jonowe jest techniką powlekania, opartą na zjawisku przenoszenia pędu, w której naładowane dodatnio jony są przyspieszane przez pole elektryczne w kierunku powierzchni docelowej (materiał powłokowy). Energia kinetyczna padających jonów jest wystarczająca do wyrwania atomów z powierzchni materiału powłokowego i osadzenia ich na odpowiednio usytuowanej powierzchni podłoża. UWAGA: 1. Tabela dotyczy tylko rozpylania jonowego za pomocą triody, magnetronowego i reakcyjnego, które jest wykorzystywane do zwiększania przyczepności powłoki i wydajności osadzania oraz do rozpylania jonowego wspomaganego prądami wysokiej częstotliwości, wykorzystywanego do intensyfikacji odparowania niemetalicznych materiałów powłokowych. 2. Do aktywacji osadzania można zastosować wiązki jonów o niskiej energii (poniżej 5 keV). h. Implantacja jonowa jest techniką modyfikacji powierzchni polegającą na jonizacji pierwiastka, który ma być stopiony, przyspieszaniu go za pomocą różnicy potencjałów i wstrzeliwaniu w odpowiedni obszar powierzchni podłoża. Technika ta może być stosowana równocześnie z napylaniem jonowym wspomaganym za pomocą wiązki elektronów albo rozpylaniem jonowym. 2E101 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii przeznaczone do "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 2B004, 2B104, 2B109, 2B116 lub 2D101. 2E201 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii przeznaczone do "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 2A225, 2A226, 2B001, 2B006, 2B007.b., 2B007.c., 2B008, 2B009, 2B201, 2B204, 2B206, 2B207, 2B209, 2B225 do 2B232, 2D201 lub 2D202. 2E301 "Technologie" niezbędne do "użytkowana" wyrobów wyspecyfikowanych w pozycjach 2B350 do 2B352. KATEGORIA 3 - ELEKTRONIKA 3A Systemy, urządzenia i części UWAGI: 1. Status kontroli wyposażenia, urządzeń i części opisanych w pozycjach 3A001 lub 3A002, innych niż wymienione w pozycji 3A001.a.3. do 3A001.a.10. lub 3A001.a.12., specjalnie przeznaczonych do innych urządzeń albo posiadających te same cechy funkcjonalne co inne urządzenia, jest taki sam jak status kontroli tych innych urządzeń. 2. Status kontroli układów scalonych ujętych w pozycjach 3A001.a.3. do 3A001.a.9. lub 3A001.a.12., zaprogramowanych na stałe bez możliwości wprowadzenia zmian albo przeznaczonych do specjalnych funkcji dla innych urządzeń, jest taki sam jak status kontroli tych innych urządzeń. UWAGA: W razie gdy producent lub wnioskodawca nie jest w stanie określić statusu kontroli tych innych urządzeń, status kontroli danych układów scalonych jest określony w pozycjach 3A001.a.3 do 3A001.a.9. i 3A001.a.12. Jeżeli układ scalony jest krzemowym "mikroobwodowym mikrokomputerem" lub mikrosterowanym mikroobwodem ujętym w pozycji 3A001.a.3. o długości słowa operanda (danych) 8 bitów lub mniej, status kontroli układu scalonego określono w pozycji 3A001.a.3. 3A001 Urządzenia i części elektroniczne a. Następujące układy scalone ogólnego przeznaczenia: UWAGI: 1. Status kontroli płytek (gotowych albo niegotowych) posiadających wyznaczoną funkcję należy określać na podstawie parametrów podanych w pozycji 3A001.a. 2. Do układów scalonych zaliczane są następujące typy: "Układy scalone monolityczne" "Układy scalone hybrydowe"; "Układy scalone wielopłytkowe"; "Układy scalone warstwowe" włącznie z układami scalonymi typu krzem na szafirze; "Układy scalone optyczne". 1. Układy scalone skonstruowane albo przystosowane w taki sposób, że są odporne na promieniowanie jonizujące i wytrzymują: a. dawkę całkowitą 5 × 103 Gy (Si) lub wyższą; lub b. wzrost dawki o 5 × 106 Gy (Si)/s lub większy; 2. "Układy mikroprocesorowe", "układy mikrokomputerowe" i mikroukłady do mikrosterowników, układy scalone pamięci wykonane z półprzewodników złożonych, przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, układy elektrooptyczne lub "optyczne układy scalone" do "przetwarzania sygnałów", sieci bramek programowalne przez użytkownika, tablice logiczne programowalne przez użytkownika, układy scalone na sieciach neuronowych, robione na zamówienie układy scalone o nie znanej ich producentowi funkcji lub statusie kontroli urządzenia, w którym miałyby być zainstalowane, procesory do Szybkiej Transformacji Fouriera (FFT), wymazywalne elektrycznie - programowalne pamięci stałe (EEPROM), pamięci błyskowe lub statyczne pamięci o dostępie swobodnym (SRAM), o jednej z poniższych właściwości: a. przystosowane do pracy w temperaturze otoczenia powyżej 398 K (125°C); b. przystosowane do pracy w temperaturze otoczenia poniżej 218 K (-55°C); lub c. przystosowane do pracy w całym przedziale wartości temperatur od 218 K (-55°C) do 398 K (125°C); UWAGA: Pozycja 3A001.a.2. nie obejmuje układów scalonych do silników do pojazdów cywilnych ani kolejowych. 3. "Układy mikroprocesorowe", "układy mikrokomputerowe" i mikroukłady do mikrosterowników posiadające jedną z następujących cech: UWAGA: Pozycja 3A001.a.3. obejmuje cyfrowe procesory sygnałowe, cyfrowe procesory tablicowe i koprocesory cyfrowe. a. Posiadają "całkowitą teoretyczną moc obliczeniową" (CTP) 260 milionów operacji teoretycznych na sekundę (Mtops) lub więcej oraz jednostkę arytmetyczno-logiczną z szyną dostępu o szerokości 32 bitów lub większej; b. Są wykonane z półprzewodników złożonych i pracują z częstotliwością zegara powyżej 40 MHz; lub c. Posiadają więcej niż jedną szynę danych albo rozkazów, albo szeregowy port komunikacji zewnętrznej w procesorze równoległym o prędkości transmisji danych powyżej 2,5 Mbajtów/s; 4. Pamięciowe układy scalone wytwarzane z półprzewodników złożonych; 5. Następujące przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe na układach scalonych: a. Przetworniki analogowo-cyfrowe posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: 1. Rozdzielczość 8 bitów lub więcej, ale poniżej 12 bitów, i całkowity czas przetwarzania z maksymalną rozdzielczością poniżej 10 ns; 2. Rozdzielczość 12 bitów i całkowity czas przetwarzania z maksymalną rozdzielczością poniżej 200 ns; lub 3. Rozdzielczość powyżej 12 bitów i całkowity czas przetwarzania z maksymalną rozdzielczością poniżej 2 mikrosekund; b. Przetworniki cyfrowo-analogowe o rozdzielczości 12 bitów lub większej i "czasie ustalania" poniżej 10 ns; 6. Układy scalone elektrooptyczne albo "optyczne układy scalone" do "przetwarzania sygnałów" posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: a. Posiadające jedną albo więcej wewnętrznych diod "laserowych"; b. Posiadające jeden albo więcej wewnętrznych elementów reagujących na światło; i c. Wyposażenie w światłowody; 7. Sieci bramek programowalne przez użytkownika, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zastępczą liczbę bramek powyżej 30 000 (2 bramki wejściowe); lub b. Typowe "podstawowe opóźnienie bramki związane z rozchodzeniem się sygnału" mniejsze niż 0,4 ns; 8. Tablice logiczne, programowalne przez użytkownika, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zastępczą liczbę bramek powyżej 30 000 (2 bramki wejściowe); lub b. Częstotliwość przełączania powyżej 133 MHz; 9. Układy scalone na sieciach neuronowych; 10. Robione na zamówienie układy scalone o nie znanej ich producentowi funkcji lub statusie kontroli urządzenia, w którym będzie zastosowany dany układ scalony, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Ponad 208 terminali; b. Typowe "podstawowe opóźnienie bramki związane z rozchodzeniem się sygnału" mniejsze niż 0,35 ns; lub c. Częstotliwość robocza powyżej 3 GHz; 11. Cyfrowe układy scalone, różne od wymienionych w pozycjach 3A001.a.3. do 3A001.a.10. lub 3A001.a.12., oparte na dowolnym układzie półprzewodników złożonych i posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zastępczą liczbę bramek powyżej 300 (2 bramki wejściowe); lub b. Częstotliwość przełączania powyżej 1,2 GHz; 12. Procesory do Szybkiej Transformacji Fouriera (FFT) posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Nominalny czas realizacji dla 1024-punktowej urojonej transformaty FFT poniżej 1 ms; b. Nominalny czas realizacji dla N-punktowej zespolonej transformaty FFT poniżej N log2N/10 240 ms, gdzie N jest liczbą punktów; lub c. Przepustowość motylkowa powyżej 5,12 MHz. b. Urządzenia mikrofalowe albo pracujące na falach milimetrowych: 1. Następujące elektronowe lampy próżniowe i katodowe: UWAGA: Pozycja 3A001.b.1. nie dotyczy lamp skonstruowanych lub przystosowanych do działania w zakresie pasm przydzielonych przez ITU przy częstotliwościach nie przekraczających 31 GHz. a. Następujące lampy o fali bieżącej, impulsowe albo o działaniu ciągłym: 1. Pracujące z częstotliwościami powyżej 31 GHz; 2. Zaopatrzone w element podgrzewający katodę, z czasem dojścia do mocy znamionowej w zakresie fal radiowych wynoszącym poniżej 3 sekund; 3. Sprzężone lampy wnękowe albo ich pochodne o "chwilowej szerokości pasma" powyżej 7% lub mocy szczytowej powyżej 2,5 kW; 4. Lampy spiralne, albo ich pochodne, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. "Chwilową szerokość pasma" powyżej jednej oktawy i iloczyn mocy przeciętnej (wyrażonej w kW) i częstotliwości (wyrażonej w GHz) powyżej 0,5; b. "Chwilową szerokość pasma" poniżej jednej oktawy i iloczyn przeciętnej znamionowej mocy wyjściowej (wyrażonej w kW) i częstotliwości roboczej (wyrażonej w GHz) powyżej 1; lub c. Właściwości "klasy kosmicznej"; b. Wzmacniacze lampowe o skrzyżowanych polach o wzmocnieniu powyżej 17 dB; c. Impregnowane katody do lamp elektronicznych, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Czas włączenia i dojścia do emisji znamionowej poniżej 3 sekund; lub 2. Wytwarzające ciągły prąd emisyjny w znamionowych warunkach pracy o gęstości powyżej 5 A/cm2; 2. Mikrofalowe układy scalone albo moduły z "monolitycznymi układami scalonymi", pracujące z częstotliwościami powyżej 3 GHz; UWAGA: Pozycja 3A001.b.2. nie obejmuje układów ani modułów przeznaczonych albo pracujących wyłącznie w zakresie pasm przydzielonych przez ITU z częstotliwościami nie przewyższającymi 31 GHz. 3. Tranzystory mikrofalowe specjalnie przeznaczone do pracy przy częstotliwościach powyżej 31 GHz; 4. Mikrofalowe wzmacniacze półprzewodnikowe, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Częstotliwości robocze powyżej 10,5 GHz i "chwilową szerokość pasma" powyżej połowy oktawy; b. Częstotliwości robocze przewyższające 31 GHz; 5. Filtry środkowo-przepustowe i środkowo-zaporowe przestrajalne elektronicznie albo magnetycznie, posiadające ponad 5 przestrajalnych rezonatorów umożliwiających strojenie w zakresie pasma częstotliwości 1,5:1 (fmaks/fmin) w ciągu poniżej 10 mikrosekund o: a. Szerokości pasma środkowo-przepustowego powyżej 0,5% częstotliwości nośnej; lub b. Szerokości pasma środkowo-zaporowego poniżej 0,5% częstotliwości nośnej; 6. Zespoły mikrofalowe zdolne do pracy przy częstotliwościach powyżej 31 GHz; 7. Miksery i przetworniki przeznaczone do rozszerzania przedziału częstotliwości urządzeń ujętych w pozycjach 3A002.c., 3A002.e. lub 3A002.f. powyżej podanych tam wartości granicznych; 8. Mikrofalowe wzmacniacze mocy zawierające lampy ujęte w pozycji 3A001.b., posiadające wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Częstotliwości robocze powyżej 3 GHz; b. Średnią wyjściową gęstość mocy większą niż 80 W/kg; oraz c. Objętość mniejszą niż 400 cm3. UWAGA: Pozycja 3A001.b.8. nie obejmuje kontrolą urządzeń skonstruowanych lub przystosowanych do pracy w zakresie pasm przydzielonych przez ITU. c. Następujące urządzenia wykorzystujące fale akustyczne i specjalnie do nich przeznaczone części: 1. Urządzenia wykorzystujące akustyczne fale powierzchniowe oraz akustyczne fale szumów powierzchniowych (płytkie) (tj. urządzenia do "przetwarzania sygnałów" wykorzystujące fale odkształceń sprężystych w materiałach), posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Częstotliwość nośną powyżej 2,5 GHz; b. Częstotliwość nośną większą niż 1 GHz, ale mniejszą niż 2,5 GHz, oraz mające jedną z poniższych właściwości: 1. Tłumienie pasma bocznego częstotliwości powyżej 55 dB; 2. Iloczyn maksymalnego czasu zwłoki i szerokości pasma (czas w mikrosekundach i szerokość pasma w MHz) powyżej 100; 3. Szerokość pasma większą niż 250 MHz; lub 4. Opóźnienie dyspersyjne powyżej 10 mikrosekund; lub c. Częstotliwość nośną 1 GHz lub mniej oraz mające jedną z poniższych właściwości: 1. Iloczyn maksymalnego czasu zwłoki i szerokości pasma (czas w mikrosekundach i szerokość pasma w MHz) powyżej 100; 2. Opóźnienie dyspersyjne powyżej 10 mikrosekund; 3. Tłumienie pasma bocznego częstotliwości powyżej 55 dB i szerokość pasma większą niż 50 MHz; 2. Urządzenia wykorzystujące przestrzenne fale akustyczne (tj. urządzenia do "przetwarzania sygnałów" wykorzystujące fale odkształceń sprężystych w materiałach), umożliwiające bezpośrednie przetwarzanie sygnałów z częstotliwościami powyżej 1 GHz; 3. Urządzenia do "przetwarzania sygnałów" optyczno-akustycznych wykorzystujące oddziaływania pomiędzy falami akustycznymi (przestrzennymi albo powierzchniowymi) a falami świetlnymi do bezpośredniego przetwarzania sygnałów albo obrazów, włącznie z analizą widmową, korelacją lub splataniem; d. Urządzenia lub układy elektroniczne, w których skład wchodzą elementy wykonane z materiałów "nadprzewodzących", specjalnie przeznaczone do pracy w temperaturach poniżej "temperatur krytycznych" co najmniej jednego z elementów "nadprzewodzących", posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: 1. Wzmocnienie elektromagnetyczne: a. Przy częstotliwościach równych lub mniejszych od 31 GHz ze współczynnikiem szumów poniżej 0,5 dB; lub b. Przy częstotliwościach powyżej 31 GHz; 2. Przełączanie prądowe dla obwodów cyfrowych za pomocą bramek "nadprzewodzących", dla którego iloczyn czasu zwłoki na bramkę (w sekundach) i rozproszenia mocy na bramkę (w watach) wynosi poniżej 10-14 J; lub 3. Selekcja częstotliwości dla wszystkich częstotliwości za pomocą obwodów rezonansowych o wartościach Q powyżej 10 000; e. Następujące urządzenia wysokoenergetyczne: 1. Następujące akumulatory i zespoły fotowoltaiczne: UWAGA: Pozycja 3A001.e.1. nie obejmuje kontrolą akumulatorów o objętościach równych lub mniejszych niż 27 cm3 (np. standardowe akumulatory węglowe lub baterie R14). a. Ogniwa i akumulatory galwaniczne o gęstości energii powyżej 480 Wh/kg i przystosowane do pracy w zakresie temperatur od poniżej 243 K (-30°C) do powyżej 343 K (+70°C); b. Ogniwa i akumulatory doładowywane, o gęstości energii powyżej 150 Wh/kg po 75 cyklach ładowania/rozładowania przy prądzie rozładowania równym C/5 godzin (C jest pojemnością nominalną w amperogodzinach) w przypadku eksploatacji w zakresie temperatur od poniżej 253 K (-20°C) do powyżej 333 K (+60°C); Uwaga techniczna: Gęstość energii oblicza się mnożąc średnią moc w watach (średnie napięcie w woltach razy średni prąd w amperach) przez czas rozładowania w godzinach do poziomu napięcia stanowiącego 75% napięcia jałowego i dzieląc przez całkowitą masę ogniwa (albo akumulatora) w kg. c. Płyty z ogniwami fotoelektrycznymi "klasy kosmicznej" lub odporne na promieniowanie jonizujące, o mocy jednostkowej powyżej 160 W/m3 w temperaturze roboczej 301 K (+28°C) po oświetleniu światłem o natężeniu 1 kW/m2 emitowanym przez włókno wolframowe o temperaturze 2800 K ( 2 527°C); 2. Następujące wysokoenergetyczne kondensatory magazynujące: N.B. sprawdź także 3A201.a. a. Kondensatory o częstotliwości powtarzania poniżej 10 Hz (kondensatory jednokrotne) posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Napięcie znamionowe równe lub wyższe niż 5 kV; 2. Gęstość energii równą lub wyższą niż 250 J/kg; oraz 3. Energię całkowitą równą lub wyższą niż 25 kJ; b. Kondensatory o częstotliwości powtarzania 10 Hz lub wyższej (kondensatory powtarzalne) posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Napięcie znamionowe równe lub wyższe niż 5 kV; 2. Gęstość energii równą lub wyższą niż 50 J/kg; oraz 3. Energię całkowitą równą lub wyższą niż 100 kJ; oraz 4. Żywotność mierzoną liczbą cykli ładowanie/rozładowanie wynoszącą 10 000; 3. "Nadprzewodzące" elektromagnesy albo cewki, specjalnie opracowane w sposób umożliwiający ich pełne ładowanie i rozładowanie w czasie poniżej jednej sekundy, posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: N.B.: sprawdź także 3A201.b. a. Energia dostarczona podczas wyładowania większa od 10 kJ w pierwszej sekundzie; b. Średnica wewnętrzna uzwojenia prądowego cewki wynosi powyżej 250 mm; oraz c. Dostosowanie do indukcji magnetycznej powyżej 8 T lub posiadające "całkowitą gęstość prądu" uzwojenia powyżej 300 A/mm2; UWAGA: Pozycja 3A001.e.3. nie obejmuje kontrolą ani elektromagnesów, ani cewek "nadprzewodzących" specjalnie przeznaczonych do aparatury medycznej, w której do tworzenia obrazów wykorzystywany jest rezonans magnetyczny (NRI). f. Urządzenia rejestrujące bezwzględne położenie wału posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Rozdzielczość lepszą niż 1 część na 265 000 (rozdzielczość 18 bitów) pełnego zakresu; lub 2. Dokładność powyżej ±2,5 sekundy łuku; 3A002 Sprzęt elektroniczny ogólnego przeznaczenia. a. Następujące urządzenia rejestrujące i specjalnie do nich przeznaczone taśmy testowe: 1. Analogowe urządzenia rejestrujące na taśmie magnetycznej włącznie z urządzeniami umożliwiającymi zapis sygnałów cyfrowych [(np. za pomocą modułu do cyfrowego zapisu magnetycznego z dużą gęstością (HDDR)], posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Szerokość pasma powyżej 4 MHz na kanał lub ścieżkę elektroniczną; b. Szerokość pasma powyżej 2 MHz na kanał lub ścieżkę elektroniczną oraz posiadające więcej niż 42 ścieżki; lub c. Uchyb czasowy, mierzony według dostępnej dokumentacji Inter Range Instrumentation Group (IRIG) lub Electronic Industries Association (EIA), mniejszy od ±0,1 mikrosekundy; UWAGA: Pozycja 3A002.a.1. nie obejmuje kontrolą rejestratorów analogowych na taśmie magnetycznej do cywilnych zastosowań techniki video. 2. Cyfrowe rejestratory obrazów na taśmie magnetycznej posiadające złącza komunikacyjne o maksymalnej szybkości przesyłania sygnałów cyfrowych powyżej 180 Mbitów/s; UWAGA: Pozycja 3A002.a.2. nie obejmuje kontrolą cyfrowych rejestratorów video na taśmie magnetycznej specjalnie przeznaczonych do rejestracji telewizyjnej zgodnie z formatem sygnału znormalizowanym i zalecanym przez Radio Consultative Committee (CCIR) lub International Technical Commission (IEC) do stosowania w telewizji cywilnej; 3. Urządzenia do cyfrowego zapisu na taśmie magnetycznej techniką skanowania spiralnego lub za pomocą głowicy stałej, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Posiadające złącza komunikacyjne o maksymalnej szybkości przesyłania sygnałów cyfrowych powyżej 170 Mbitów/s; lub b. Właściwości "klasy kosmicznej"; UWAGA: Pozycja 3A002.a.3. nie obejmuje kontrolą rejestratorów analogowych na taśmie magnetycznej, wyposażonych w przetworniki elektroniczne HDDR, skonstruowanych w taki sposób, że umożliwiają rejestrację wyłącznie danych cyfrowych. 4. Urządzenia posiadające złącza komunikacyjne o szybkości przesyłania sygnałów cyfrowych powyżej 175 Mbitów/s, umożliwiające przekształcanie cyfrowych rejestratorów obrazów na taśmie magnetycznej w cyfrowe rejestratory danych; 5. Analogowo-cyfrowe przetworniki przebiegów falowych i rejestratory stanów przejściowych posiadające obie poniższe cechy charakterystyczne: N.B. sprawdź także 3A202. a. Szybkość przetwarzania cyfrowego równą lub większą niż 200 milionów próbek na sekundę i rozdzielczość 10 bitów lub większą; oraz b. Wydajność ciągłą 2 Gbity/s lub większą; Uwaga techniczna: W przypadku urządzeń o równoległej architekturze szyn, wydajność ciągłą określa się jako iloczyn największej prędkości przesyłu słów i liczby bitów w słowie. W pozycji 3A002.a.5. pojęcie "wydajność ciągła" oznacza największą prędkość przesyłu danych przez urządzenie do pamięci masowej bez straty informacji z utrzymaniem prędkości próbkowania i przetwarzania analogowo-cyfrowego; b. "Elektroniczne zespoły" "syntezatorów częstotliwości" z "czasem przełączania częstotliwości" z jednej wybranej wartości na drugą wynoszącym poniżej 1 ms; c. Następujące "analizatory sygnałów": 1. "Analizatory sygnałów" zdolne do analizowania częstotliwości powyżej 31 GHz; 2. "Analizatory sygnałów dynamicznych" z "pasmem bieżącym o szerokości" powyżej 25,6 kHz; UWAGA: Pozycja 3A002.c.2. nie obejmuje kontrolą "analizatorów sygnałów dynamicznych", w których zastosowano tylko filtry o stałoprocentowej szerokości pasma. Uwaga techniczna: Filtry o stałoprocentowej szerokości pasma znane są również jako filtry oktawowe albo ułamkowo-oktawowe. d. Generatory sygnałowe z syntezą częstotliwości, wytwarzające częstotliwości wyjściowe, i których dokładność oraz stabilność krótkoterminowa i długoterminowa są sterowane, wynikają albo są wymuszane przez wewnętrzną częstotliwość podstawową, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Maksymalna częstotliwość zsyntetyzowana powyżej 31 GHz; 2. "Czas przełączania częstotliwości" z jednej wybranej wartości na drugą poniżej 1 ms; lub 3. Zakłócenie fazowe wstęgi jednostronnej (SSB) lepsze niż - (126 + 20log10F - 20log10f) w dBc/Hz, gdzie F oznacza uchyb od częstotliwości roboczej w Hz, a f jest częstotliwością roboczą w MHz; UWAGA: Pozycja 3A002.d. nie obejmuje kontrolą urządzeń, w których częstotliwość wyjściowa jest wytwarzana poprzez dodawanie albo odejmowanie dwóch lub więcej częstotliwości oscylatorów krystalicznych bądź poprzez dodawanie lub odejmowanie, a następnie mnożenie uzyskanego wyniku. e. Analizatory sieci o maksymalnej częstotliwości roboczej powyżej 40 GHz; f. Kontrolne odbiorniki mikrofalowe posiadające obie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Maksymalną częstotliwość roboczą powyżej 40 GHz; i 2. Mające możliwość jednoczesnego pomiaru amplitudy i fazy; g. Atomowe wzorce częstotliwości posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Stabilność długookresową (starzenie) mniejszą (lepszą) niż 1 × 10-11/miesiąc; lub 2. Właściwości "klasy kosmicznej"; UWAGA: Pozycja 3A002.g.1. nie obejmuje kontrolą rubidowych wzorców częstotliwości, nie będących "klasy kosmicznej". 3A101 Następujące urządzenia, przyrządy i elementy elektroniczne, różne od ujętych w pozycji 3A001: a. Przetworniki analogowo-cyfrowe, znajdujące zastosowanie w "pociskach", spełniające wojskowe warunki techniczne dla urządzeń wytrzymałych na wstrząsy. b. Akceleratory zdolne do generowania promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego w wyniku hamowania elektronów o energii 2 MeV lub większej oraz instalacje, w których skład wchodzą takie akceleratory. UWAGA: Pozycja 3A101.b. nie obejmuje urządzeń skonstruowanych z przeznaczeniem do zastosowań medycznych. 3A201 Następujące podzespoły elektroniczne, różne od wymienionych w pozycji 3A001: a. Kondensatory o następujących parametrach: 1. Napięcie znamionowe powyżej 1,4 kV, zmagazynowana energia powyżej 10 J, reaktancja pojemnościowa powyżej 0,5 F i indukcyjność szeregowa poniżej 50 nH; lub 2. Napięcie znamionowe powyżej 750 V, reaktancja pojemnościowa powyżej 0,25 F i indukcyjność szeregowa poniżej 10 nH; b. Nadprzewodnikowe elektromagnesy solenoidalne posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Zdolne do wytwarzania pól magnetycznych o natężeniu powyżej 2 tesli (20 kilogausów); 2. O stosunku L/D (długość podzielona przez średnicę wewnętrzną) powyżej 2; 3. O średnicy wewnętrznej powyżej 300 mm; oraz 4. Wytwarzające pole magnetyczne o równomierności rozkładu lepszej niż 1% w zakresie środkowych 50% objętości wewnętrznej. UWAGA: Pozycja 3A201.b. nie dotyczy magnesów specjalnie skonstruowanych i eksportowanych jako części medycznych instalacji do tworzenia obrazów metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMR). Sformułowanie "jako części" niekoniecznie oznacza fizyczną część wchodzącą w skład tej samej partii wysyłanego wyrobu; dopuszcza się możliwość oddzielnych wysyłek z różnych źródeł, pod warunkiem, że w towarzyszącej im dokumentacji eksportowej wyraźnie określa się, że wysyłane wyroby są dostarczane "jako część" instalacji do wytwarzania obrazów. c. Następujące urządzenia rentgenowskie typu impulsowego lub impulsowe akceleratory elektronów o energii szczytowej 500 kV lub większej, z wyjątkiem: akceleratorów stanowiących zespoły składowe urządzeń skonstruowanych z przeznaczeniem do innych celów niż wytwarzanie wiązek elektronów lub promieniowania rentgenowskiego (na przykład mikroskopy elektronowe) oraz urządzeń do zastosowań medycznych: 1. Posiadające szczytową energię akceleratora elektronów 500 kV lub większą, ale poniżej 25 MeV i współczynniku dobroci (K) 0,25 lub większym, gdzie K definiuje się następująco: K=1,7×103V2,65Q, gdzie V jest szczytową energią elektronów w milionach elektronowoltów, a Q jest całkowitym przyspieszanym ładunkiem w kulombach, jeżeli czas trwania impulsu wiązki akceleratora wynosi poniżej 1 mikrosekundy lub jest jej równy; jeżeli czas trwania impulsu wiązki akceleratora jest dłuższy niż 1 mikrosekunda, Q jest maksymalnym przyspieszanym ładunkiem wyrażonym jak 1 mikrosekunda [Q równa się całce z i po t, w przedziale o długości równym mniejszej z dwóch wartości - 1 mikrosekundy lub czasu trwania impulsu wiązki (Q = [całka] itd.) gdzie i jest natężeniem wiązki w amperach, a t jest czasem w sekundach]; lub 2. Posiadające szczytową energię akceleratora elektronów 25 MeV lub większą i szczytową moc powyżej 50 MW. [Moc szczytowa = (napięcie szczytowe w woltach), x (szczytowy prąd wiązki w amperach)]. Uwagi techniczne: a. Czas trwania impulsu wiązki - w akceleratorach działających na zasadzie rezonatora mikrofalowego, czas trwania impulsu wiązki jest mniejszą z dwóch wartości - 1 mikrosekunda lub czas trwania pakietu wiązek wynikający z jednego impulsu modulatora mikrofalowego. b. Szczytowa wartość prądu wiązki - w akceleratorach działających na zasadzie rezonatora mikrofalowego szczytowa wartość prądu wiązki jest wartością średnią prądu podczas trwania pakietu wiązek. 3A225 Przemienniki częstotliwości (nazywane również przetwornicami lub przekształtnikami) lub generatory, różne od ujętych w pozycji 0B001.c.11., posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: a. Wyjście wielofazowe umożliwiające uzyskanie mocy 40 W lub większej; b. Zdolność do pracy w zakresie częstotliwości od 600 do 2000 Hz; c. Całkowite zniekształcenie harmoniczne poniżej 10%; oraz d. Dokładność regulacji częstotliwości lepszą niż 0,1%. 3A226 Wysokoenergetyczne zasilacze prądu stałego różne od wymienionych w pozycji 0B001.j.6., zdolne do ciągłego wytwarzania, w czasie wynoszącym 8 godzin, napięcia 100 V lub większego z wyjściem o natężeniu 500 A lub większym oraz z możliwością regulacji natężenia lub napięcia z dokładnością lepszą niż 0,1%. 3A227 Wysokonapięciowe zasilacze prądu stałego, różne od wymienionych w pozycji 0B001.j.5., zdolne do ciągłego wytwarzania, w czasie wynoszącym 8 godzin, napięcia 20 000 V lub większego z wyjściem o natężeniu 1 A lub większym oraz z możliwością regulacji natężenia lub napięcia z dokładnością lepszą niż 0,1%. 3A228 Następujące urządzenia przełączające: a. Lampy elektronowe o zimnej katodzie (w tym gazowe lampy kriotronowe i próżniowe lampy sprytronowe), bez względu na to, czy są napełnione gazem czy też puste, pracujące podobnie do iskiernika, posiadające trzy lub więcej elektrod i mające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Szczytową wartość napięcia anody 2500 V lub więcej; 2. Szczytową wartość natężenia anody 100 A lub więcej; oraz 3. Czas zwłoki dla anody 10 mikrosekund lub mniej; b. Iskierniki wyzwalające posiadające czas zwłoki dla anody 15 mikrosekund lub krótszy i dostosowane do prądów o natężeniach szczytowych 500 A lub większych; c. Moduły lub zespoły do szybkiego przełączania posiadające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Szczytową wartość napięcia anody powyżej 2000 V; 2. Szczytową wartość natężenia anody 500 A lub więcej; oraz 3. Czas włączania 1 mikrosekunda lub krótszy; 3A229 Następujące instalacje zapłonowe i równoważne generatory impulsów wysokoprądowych (do detonatorów objętych kontrolą). N.B. sprawdź także Listę Uzbrojenia. a. Instalacje zapłonowe do detonatorów wielokrotnych typu objętego kontrolą według pozycji 3A232: b. Modułowe generatory impulsów elektrycznych (impulsatory) do urządzeń przenośnych, przewoźnych lub innych narażonych na wstrząsy (włącznie ze wzbudnicami ksenonowych lamp błyskowych) posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Znamionowa energia wyładowania w czasie poniżej 15 mikrosekund; 2. Prąd wyładowania powyżej 100 A; i 3. Czas narastania przy obciążeniu poniżej 40 omów poniżej 10 mikrosekund (czas narastania definiuje się jako przedział czasowy w zakresie od 10 do 90% amplitudy natężenia prądu w przypadku zasilania obciążenia opornościowego); 4. Umieszczone w obudowie pyłoszczelnej; 5. Żaden z wymiarów nie przekracza 254 mm; 6. Waga poniżej 25 kg; oraz 7. Przeznaczone do pracy w rozszerzonym zakresie temperatur 223 K (-50°C) do 373 K (100°C) lub nadające się do stosowania w przestrzeni kosmicznej. 3A230 Generatory wysokoimpulsowe o napięciu wyjściowym powyżej 6 woltów przy obciążeniu opornościowym poniżej 55 omów, posiadające czasy narastania impulsów poniżej 500 pikosekund. Uwaga techniczna: W pozycji 3A230 "czas przesyłania impulsów" definiuje się jako przedział czasowy pomiędzy 10% a 90% amplitudy napięcia. 3A231 Generatory neutronów, w tym lampy, przeznaczone do pracy bez zewnętrznych instalacji próżniowych, w których zastosowano przyspieszanie elektrostatyczne do wzbudzania reakcji jądrowej trytu z deuterem. 3A232 Następujące detonatory i wielopunktowe instalacje inicjujące: N.B. sprawdź także Listę Uzbrojenia. a. Następujące zapłonniki elektryczne: 1. Eksplodujące zapłonniki drutowe (EB); 2. Eksplodujące zapłonniki mostkowe (EBW); 3. Zapłonniki udarowe; 4. Zapłonniki foliowe (EFI); b. Instalacje z detonatorami pojedynczymi lub wielokrotnymi przeznaczone do prawie równoczesnego inicjowania wybuchów na pewnym obszarze (większym od 5000 mm2) za pomocą pojedynczego sygnału zapłonowego (o opóźnieniu synchronizacji sygnału zapłonowego na całej powierzchni poniżej 2,5 mikrosekundy). UWAGA: Pozycja 3A232 nie obejmuje zapłonników, w których stosuje się wyłącznie inicjujące materiały wybuchowe, np. azydek ołowiawy. Uwaga techniczna: W detonatorach objętych kontrolą stosowane są małe przewodniki elektryczne (mostki, połączenia mostkowe lub folie) gwałtownie odparowujące po przepuszczeniu przez nie szybkich, wysokoprądowych impulsów elektrycznych. W przypadku zapłonników nieudarowych, wybuchający przewodnik inicjuje eksplozję chemiczną po zetknięciu się z materiałem burzącym, takim jak PETN (czteroazotan pentaerytrytu). W zapłonnikach udarowych wybuchowe odparowanie przewodnika elektrycznego zwalnia przeskok pilota przez szczelinę, a uderzenie pilota w materiał wybuchowy inicjuje eksplozję chemiczną. W niektórych przypadkach pilot jest napędzany siłami magnetycznymi. Termin detonator w postaci folii eksplodującej może odnosić się zarówno do detonatorów typu EB, jak i udarowych. Także czasami zamiast słowa inicjator używa się słowa detonator. 3A233 Następujące spektrometry masowe, różne od wymienionych w pozycji 0B002.g, zdolne do pomiaru mas jonów o wartości 230 mas atomowych lub większej i posiadające rozdzielczość lepszą niż dwie części na 230 oraz źródła jonów do tych urządzeń: a. Plazmowe spektrometry masowe ze sprzężeniem indukcyjnym (ICP/MS); b. Jarzeniowe spektrometry masowe (GDMS); c. Termoizolacyjne spektrometry masowe (TIMS); d. Spektrometry masowe z zespołami do bombardowania elektronami, posiadające komorę ze źródłem elektronów wykonaną z materiałów odpornych na UF6, wykładaną lub powlekaną takimi materiałami; e. Następujące spektrometry masowe z wiązką molekularną: 1. posiadające komorę ze źródłem molekuł wykonaną ze stali nierdzewnej lub molibdenu albo wykładaną lub powlekaną takimi materiałami i wyposażone w wymrażarkę umożliwiającą chłodzenie do 193 K (-80°C) lub poniżej; albo 2. posiadające komorę ze źródłem molekuł wykonaną z materiałów odpornych na UF6, wykładaną lub powlekaną takimi materiałami; lub f. Spektrometry masowe ze źródłem jonów do mikrofluoryzacji skonstruowane z przeznaczeniem do pracy w obecności aktynowców lub fluorków aktynowców. 3B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 3B001 Następujące urządzenia do produkcji lub testowania urządzeń lub materiałów półprzewodnikowych oraz specjalnie do nich przeznaczone zespoły i akcesoria: a. Następujące urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" do osadzania warstwy epitaksjalnej: 1. Urządzenia umożliwiające wytwarzanie warstw o równomiernej grubości z dokładnością poniżej ±2,5% na odcinku o długości 75 mm lub większej; 2. Reaktory do osadzania z par lotnych związków metaloorganicznych (NOCVD) specjalnie przeznaczone do wytwarzania kryształów półprzewodników ze związków dzięki reakcji chemicznej pomiędzy materiałami ujętymi w pozycjach 3C003 lub 3C004; 3. Urządzenia do wytwarzania warstw epitaksjalnych z surowca gazowego za pomocą wiązki molekularnej; b. Urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" przeznaczone do implantacji jonów, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Napięcie przyspieszające powyżej 200 keV; 2. Specjalne przeznaczenie i zoptymalizowanie do działania przy napięciach przyspieszających poniżej 10 keV; 3. Możliwość bezpośredniego zapisu; lub 4. Zdolność do wysokoenergetycznej implantacji tlenu w podgrzany półprzewodnikowy materiał "podłoża"; c. Następujące urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" do suchego trawienia za pomocą plazmy anizotropowej: 1. Urządzenia typu kaseta-kaseta albo load-lock, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zamknięcie polem magnetycznym; lub b. Zastosowanie elektronowego rezonansu cyklotronowego (ECR); 2. Specjalnie przeznaczone do urządzeń objętych kontrolą, ujętych w pozycji 3B001.e., posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zamknięcie polem magnetycznym; lub b. Zastosowanie elektronowego rezonansu cyklotronowego (ECR); d. Następujące urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" do intensyfikowanego za pomocą plazmy osadzania z par lotnych (CVD): 1. Urządzenia typu kaseta-kaseta albo load-lock, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zamknięcie polem magnetycznym; lub b. Zastosowanie elektronowego rezonansu cyklotronowego (ECR); 2. Specjalnie przeznaczone do urządzeń objętych kontrolą według pozycji 3B001.e., posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zamknięcie polem magnetycznym; lub b. Zastosowanie elektronowego rezonansu cyklotronowego (ECR); e. Urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" do centralnego sterowania automatycznymi zespołami do obsługi wielokomorowych urządzeń do wytwarzania płytek elektronicznych, posiadające wszystkie z poniższych cech charakterystycznych: 1. Interfejsy wejściowe na płytki i wyjściowe z nich, umożliwiające podłączenie powyżej dwóch zespołów półprzewodnikowych urządzeń produkcyjnych; 2. Konstrukcję tworzącą zintegrowany system działający w warunkach próżni, przeznaczony do sekwencyjnego wytwarzania płytek metodą powielania; UWAGA: Pozycja 3B001.e. nie obejmuje automatycznych, zrobotyzowanych urządzeń do wytwarzania płytek elektronicznych, nie mających możliwości działania w warunkach próżni; f. Następujące urządzenia litograficzne "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci": 1. Urządzenia powielające do wytwarzania płytek elektronicznych poprzez pozycjonowanie i naświetlanie metodą fotooptyczną albo za pomocą promieni rentgenowskich, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. źródło światła o długości fali poniżej 400 nm; lub b. zdolne do wytwarzania wzorów o minimalnej rozdzielczości wymiarowej 0,7 mikrometra lub mniejszej; UWAGA: Minimalna rozdzielczość wymiarowa obliczana jest według poniższego wzoru: MRF=(długość fali w mikrometrach) × (współczynnik K) apertura liczbowa gdzie: "MRF" oznacza minimalną rozdzielczość wymiarową "współczynnik K" = 0,7; oraz "długość fali" jest długością fali źródła promieniowania stosowanego do naświetlania; 2. Urządzenia "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" specjalnie przeznaczone do wytwarzania masek lub przyrządów półprzewodnikowych za pomocą odchylanej, zogniskowanej wiązki elektronów, jonów lub "laserowej", posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Aperturę plamki poniżej 0,2 mikrometra; b. Zdolność wytwarzania obrazów o wielkości charakterystycznej poniżej 1 mikrometra; lub c. Dokładność nakładania lepszą niż ±0,20 mikrometra (3 sigma). g. Maski i siatki optyczne do układów scalonych objętych kontrolą według pozycji 3A001; h. Maski wielowarstwowe z warstwą z przesunięciem fazowym. 3B002 Następujące urządzenia testujące "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" , specjalnie przeznaczone do testowania wykończonych i nie wykończonych elementów półprzewodnikowych oraz specjalnie do nich opracowane części i akcesoria: a. Do testowania parametrów urządzeń tranzystorowych przy częstotliwościach powyżej 31 GHz; b. Do testowania układów scalonych i ich "zespołów" zdolne do testowania funkcjonalnego (tabela logiczna) z szybkością analizy układu powyżej 60 MHz; UWAGA: Pozycja 3B002.b. nie obejmuje kontrolą urządzeń testujących specjalnie przeznaczonych do: 1. "Zespołów elektronicznych" albo klasy "zespołów elektronicznych" do zastosowań domowych albo rozrywkowych; 2. Nie objętych kontrolą elementów elektronicznych, "zespołów elektronicznych" lub układów scalonych. c. Do testowania mikrofalowych układów scalonych przy częstotliwościach powyżej 3 GHz. UWAGA: Pozycja 3B002.c. nie obejmuje kontrolą urządzeń testujących specjalnie przeznaczonych do testowania mikrofalowych układów scalonych działających wyłącznie w zakresie pasm przydzielanych przez ITU przy częstotliwościach poniżej 31 GHz. d. Systemy z wiązką elektronów przeznaczone do działania przy 3 keV albo poniżej tej wartości, albo systemy z wiązką "laserową" do bezstykowego testowania przyrządów półprzewodnikowych po włączeniu zasilania, posiadające obie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Możliwość analizy stroboskopowej techniką wygaszania wiązki albo strobowania detektorowego; i 2. Spektrometr elektronowy do pomiaru napięcia z rozdzielczością poniżej 0,5 V. UWAGA: Pozycja 3B002.d. nie obejmuje kontrolą skaningowych mikroskopów elektronowych; z wyjątkiem: specjalnie opracowanych i wyposażonych do bezstykowego testowania przyrządów półprzewodnikowych po włączeniu zasilania. 3C Materiały 3C001 Materiały heteroepitaksjalne składające się z "podłoża" i wielu nałożonych epitaksjalnie warstw z jednego z poniżej wymienionych materiałów: a. Krzem; b. German; lub c. Związki III/V galu lub indu; Uwaga techniczna: Związki III/V są substancjami polikrystalicznymi albo binarnymi lub złożonymi substancjami monokrystalicznymi składającymi się z pierwiastków grupy IIIA i VA według układu okresowego Mendelejewa (arsenek galu, arsenek galu i glinu, fosforek indu itp.). 3C002 Następujące materiały fotorezystywne i "podłoża" powlekane materiałami ochronnymi objętymi kontrolą: a. Materiały fotorezystywne pozytywowe do litografii półprzewodnikowej o wrażliwości widmowej specjalnie wyregulowanej (zoptymalizowanej) pod kątem stosowania w zakresie poniżej 370 nm); b. Wszystkie materiały fotorezystywne, przeznaczone do użytku w przypadku stosowania wiązki elektronowej albo jonowej, o czułości 0,01 mikrokulomba/mm2 lub lepszej; c. Wszystkie materiały fotorezystywne, przeznaczone do użytku w przypadku stosowania promieni rentgenowskich, posiadające czułość 2,5 mJ/mm2 lub lepszą; d. Wszystkie materiały fotorezystywne zoptymalizowane z przeznaczeniem do technologii tworzenia obrazów powierzchniowych, włącznie z fotorezystami siliatowanymi. Uwaga techniczna: Techniki siliatowania definiuje się jako procesy utleniania powierzchni materiałów fotorezystywnych w celu poprawy ich parametrów zarówno podczas wywoływania na sucho, jak i na mokro. 3C003 Następujące związki organiczno-nieorganiczne: a. Materiały metaloorganiczne z glinu, galu lub indu o czystości (na bazie metalu) powyżej 99,999%; b. Związki arsenoorganiczne, antymonoorganiczne i fosforoorganiczne o czystości (na bazie związku nieorganicznego) lepszej niż 99,999%. UWAGA: Pozycja 3C003 dotyczy wyłącznie związków, w których składnik metalowy, częściowo metalowy lub składnik niemetalowy jest bezpośrednio związany z węglem w organicznym składniku molekuły. 3C004 Wodorki fosforu, arsenu lub antymonu o czystości powyżej 99,999%, nawet rozpuszczone w gazach obojętnych lub w wodorze. UWAGA: Pozycja 3C004 nie obejmuje kontrolą wodorków zawierających molowo 20% lub więcej, gazów obojętnych rzadkich lub wodoru. 3D Oprogramowanie 3D001 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń objętych kontrolą według pozycji 3A001.b. do 3A002.g. lub 3B; 3D002 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" urządzeń "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" wyspecyfikowanych w pozycji 3B; 3D003 "Oprogramowanie" przeznaczone do wspomaganego komputerowo projektowania (CAD) przyrządów półprzewodnikowych lub układów scalonych, posiadające jedną z następujących cech: a. Reguły projektowania lub reguły weryfikacji obwodów; b. Symulację układów na poziomie projektu struktury fizycznej; lub c. Symulatory procesów litograficznych na potrzeby projektowania. Uwaga techniczna: Symulator procesów litograficznych jest to pakiet "oprogramowania" określający w fazie projektowania kolejność procesów litografii, trawienia i osadzania w celu przekształcenia geometrycznych kształtów na maskach w konkretną topografię obszarów przewodzących, dielektrycznych lub półprzewodnikowych. UWAGA: Pozycja 3D003 nie obejmuje kontrolą "oprogramowania" przeznaczonego specjalnie do wprowadzania schematów układów, symulacji logicznej, projektowania rozmieszczenia i połączeń, weryfikacji topografii oraz taśm sterujących generatorami masek. UWAGA: Biblioteki, związane z nimi atrybuty i inne dane służące do projektowania przyrządów półprzewodnikowych lub układów scalonych są zaliczane do "technologii". 3D101 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" urządzeń wyspecyfikowanych w pozycji 3A101.b. 3E Technologie 3E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń lub materiałów objętych organiczeniem wywozu według pozycji 3a, 3b lub 3c; UWAGA: Pozycja 3E001 nie obejmuje kontrolą "technologii" do "rozwoju" lub "produkcji" następujących wyrobów: a. Tranzystorów mikrofalowych działających w zakresie częstotliwości poniżej 31 GHz; b. Układów scalonych ujętych w pozycjach 3A001.a.3. do 3A001.a.12., posiadających obie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Zastosowano w nich technologię na poziomie jednego mikrometra lub więcej, i 2. Nie mają budowy wielowarstwowej. UWAGA: Pojęcie "budowa wielowarstwowa" w Uwadze b.2. do pozycji 3E001 nie stosuje się do układów posiadających maksymalnie dwie warstwy metaliczne i dwie warstwy polikrzemowe. 3E002 Inne technologie do "rozwoju" lub "produkcji" następujących wyrobów: a. Próżniowych przyrządów mikroelektronicznych; b. Heterostrukturalnych elementów półprzewodnikowych, takich jak tranzystory o wysokiej ruchliwości elektronów (HEMT), tranzystory heterobipolarne (HBT), elementy z jamą kwantową i elementy nadstrukturalne; c. "Nadprzewodnikowych" przyrządów elektronicznych; d. Podłoży folii diamentowych do podzespołów elektronicznych. 3E101 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowana" urządzeń lub "oprogramowania" wyspecyfikowanego w pozycjach 3A001.a.1. lub 3A001.a.2, 3A101 albo 3D101. 3E102 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" oprogramowania wyspecyfikowanego w pozycji 3D101. 3E201 "Technologia" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowana" urządzeń wyspecyfikowanych w pozycjach 3A001.e.2., 3A001.e.3., 3A001.e.5., 3A201, 3A202, 3A225 do 3A233. KATEGORIA 4 - KOMPUTERY UWAGI: 1. Komputery, towarzyszące im urządzenia albo "oprogramowanie" stosowane do celów telekomunikacyjnych albo działające w ramach "lokalnej sieci komputerowej", należy również analizować pod kątem parametrów urządzeń telekomunikacyjnych wymienionych w Kategorii 5, część 1 (Telekomunikacja). UWAGA: 1. Jednostki sterujące, podłączone bezpośrednio do szyn lub łączy jednostek centralnych, "pamięci operacyjnych" albo sterowników dysków, nie są uważane za urządzenia telekomunikacyjne ujęte w Kategorii 5, część 1 (Telekomunikacja). 2. W przypadku statusu kontroli "oprogramowania" specjalnie przeznaczonego do komutacji pakietów patrz Kategoria 5D001 (Telekomunikacja). 2. Komputery, towarzyszące im urządzenia i "oprogramowanie" wykorzystywane do szyfrowania, rozszyfrowywania, systemu zabezpieczeń wymagającego potwierdzenia wielopoziomowego lub w wymagających potwierdzenia systemach wyodrębnienia użytkownika, albo ograniczające zgodność elektromagnetyczną (EMC), należy również analizować pod kątem parametrów wymienionych w Kategorii 5, część 2 ("Ochrona Informacji"). 4A Systemy, urządzenia i części 4A001 Następujące komputery elektroniczne i towarzyszące im urządzenia oraz specjalnie do nich przeznaczone "zespoły" i elementy: N.B. sprawdź także 4A101. a. Specjalnie opracowane w taki sposób, że mają jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Możliwość działania w temperaturze otoczenia poniżej 228 K (-45°C) lub powyżej 358 K (+85°C); lub UWAGA: Pozycja 4A001.a.1. nie dotyczy komputerów specjalnie przeznaczonych do samochodów cywilnych i dla kolejnictwa. 2. Zabezpieczone przed promieniowaniem jonizującym co najmniej o następujących parametrach minimalnych: a. Dawka całkowita: 5 × 103 Gy (Si); b. Wahania natężenia dawki: 5 × 106 Gy (Si)/s; lub c. Pojedyncze przypadkowe zakłócenie: 1 × 10-7 błędów/bit/dzień; b. Mające cechy charakterystyczne lub realizujące działania wykraczające poza ograniczenia według Kategorii 5, część 2 (Ochrona Informacji). 4A002 Następujące "komputery hybrydowe" oraz "zespoły elektroniczne" i specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: N.B. sprawdź także 4A102. a. Wyposażone w "komputery cyfrowe" ujęte w pozycji 4A003; b. Zaopatrzone w przetworniki analogowo-cyfrowe posiadające wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. 32 kanały albo więcej; i 2. Rozdzielczość 14 bitów (plus bit znaku) lub większą oraz szybkość przetwarzania 200 000 operacji przetwarzania/s lub większą. 4A003 Następujące "komputery cyfrowe", "zespoły elektroniczne" i urządzenia im towarzyszące oraz specjalnie dla nich przeznaczone elementy: UWAGI: 1. Pozycja 4A003 obejmuje: a. procesory wektorowe, b. procesory tablicowe, c. cyfrowe procesory sygnałowe, d. procesory logiczne, e. urządzenia przeznaczone do "udoskonalania obrazów", f. urządzenia przeznaczone do "przetwarzania sygnałów". 2. Status kontroli "komputerów cyfrowych" i towarzyszących im urządzeń według pozycji 4A003 wynika ze statusu kontroli innych urządzeń lub systemów, pod warunkiem, że: a. "Komputery cyfrowe" lub towarzyszące im urządzenia mają zasadnicze znaczenie dla działania tych innych urządzeń lub systemów; b. "Komputery cyfrowe" lub towarzyszące im urządzenia nie są "elementem o podstawowym znaczeniu" tych innych urządzeń lub systemów; oraz UWAGA: 1. Status kontroli urządzeń do "przetwarzania sygnałów" lub "udoskonalania obrazów" specjalnie przeznaczonych do innych urządzeń, i ograniczonych funkcjonalnie do wymogów pracy tych urządzeń, wynika ze statusu kontroli tych innych urządzeń, nawet gdy wykracza to poza kryterium "elementu o podstawowym znaczeniu". 2. W przypadku statusu kontroli "komputerów cyfrowych" lub towarzyszących im urządzeń, przeznaczonych do sprzętu telekomunikacyjnego, patrz Kategoria 5 (część 1 - Urządzenia telekomunikacyjne). c. "Technologię" w odniesieniu do "komputerów cyfrowych" i towarzyszących im urządzeń ujęto w pozycji 4E. a. "Odporne na uszkodzenia" dzięki specjalnej konstrukcji lub odpowiednio zmodyfikowane; UWAGA: Dla celów pozycji 4A003.a. "komputery cyfrowe" i towarzyszące im urządzenia nie są uważane za "odporne na uszkodzenia" dzięki specjalnej konstrukcji lub odpowiedniej modyfikacji, jeżeli zastosowano w nich: 1. Algorytmy wykrywania albo korekcji błędów w "pamięci operacyjnej"; 2. Połączenie dwóch "komputerów cyfrowych" w jeden zespół w taki sposób, że w razie awarii jednej z aktywnych jednostek centralnych działania związane z kontynuacją pracy systemu może przejąć bliźniacza jednostka centralna, znajdująca się do tej chwili na biegu jałowym; 3. Połączenie dwóch jednostek centralnych szynami danych albo poprzez wykorzystywaną wspólnie pamięć w celu umożliwienia danej jednostce centralnej wykonywania innych działań do czasu awarii drugiej jednostki centralnej, co spowoduje przejęcie wszystkich prac związanych z funkcjonowaniem systemu przez pierwszą jednostkę centralną; lub 4. Synchronizację dwóch jednostek centralnych za pomocą "oprogramowania" w taki sposób, że jedna z nich rozpoznaje awarię drugiej i przejmuje w takiej sytuacji jej zadania. b. "Komputery cyfrowe" o "teoretycznej mocy kombinowanej" (CTP) powyżej 2000 milionów teoretycznych operacji kombinowanych na sekundę (Mtops); c. Następujące "zespoły elektroniczne" specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane w celu polepszenia mocy obliczeniowej poprzez agregację "elementów obliczeniowych" w taki sposób, że "teoretyczna moc kombinowana" agregatu przekracza wartości graniczne ujęte w pozycji 4A003.b.; UWAGI: 1. Pozycja 4A003.c. odnosi się wyłącznie do "zespołów elektronicznych" i programowanych połączeń, których moc obliczeniowa wykracza poza wartości graniczne określone w pozycji 4A003.b., w przypadku ich dostarczania jako "zespoły elektroniczne" w stanie rozłożonym. Pozycja ta nie dotyczy "zespołów elektronicznych", które ze względu na charakter swojej konstrukcji nie mogą z natury rzeczy być wykorzystywane jako urządzenia towarzyszące, ujęte w pozycji 4A003.d., 4A003.e. lub 4A003.f. 2. Pozycja 4A003.c. nie obejmuje kontrolą "zespołów elektronicznych" specjalnie przeznaczonych do wyrobu albo rodziny wyrobów, których maksymalna konfiguracja nie wykracza poza ograniczenia podane w pozycji 4A003.b. d. Układy akceleratorów graficznych albo koprocesory graficzne o "szybkości przetwarzania trójwymiarowej grafiki wektorowej" powyżej 3 000 000; e. Urządzenia do przetwarzania analogowo-cyfrowego o parametrach wykraczających poza wartości graniczne określone w pozycji 3A001.a.5; f. Urządzenia, w których skład wchodzą "terminalowe instalacje interfejsowe" o parametrach wykraczających poza wartości graniczne określone w pozycji 5A001.b.3. UWAGA: Dla celów pozycji 4A00.3.f. przez termin "terminalowe instalacje interfejsowe" należy rozumieć łącza i inne interfejsy komunikacyjne "lokalnej sieci komputerowej". Interfejsy "lokalnej sieci komputerowej" są analizowane jako "sterowniki dostępu do sieci". g. Urządzenia specjalnie opracowane w taki sposób, że zapewniają połączenia zewnętrzne "komputerów cyfrowych" lub towarzyszących im urządzeń, umożliwiające wymianę danych z szybkościami przekraczającymi 80 Mbajtów na sekundę. UWAGA: Pozycja 4A003.g. nie dotyczy urządzeń zapewniających połączenia wewnętrzne (np. tablice połączeń, szyny) ani urządzeń łączących o charakterze pasywnym. 4A004 Następujące komputery i specjalnie do nich przeznaczone urządzenia towarzyszące, "zespoły elektroniczne" i elementy do nich: a. "Komputery z dynamiczną modyfikacją zestawu procesorów"; b. "Komputery neuronowe"; c. "Komputery optyczne". 4A101 Komputery analogowe, "komputery cyfrowe" lub cyfrowe analizatory różniczkowe, różne od wymienionych w pozycji 4A001.a.1., zabezpieczone przed narażeniami mechanicznymi lub podobnymi i specjalnie skonstruowane lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do użycia w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. 4A102 "Komputery hybrydowe" specjalnie skonstruowane do modelowania, symulowania lub integrowania konstrukcyjnego kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. UWAGA: Pozycja ta dotyczy wyłącznie takich sytuacji, w których urządzenie jest dostarczane z oprogramowaniem wymienionym w pozycjach 7D103 lub 9D103. 4B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 4C Materiały Żadne. 4D Oprogramowanie UWAGA: Status kontroli "oprogramowania" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowana" urządzeń opisanych w innych kategoriach jest związany w odpowiednią kategorią. Status kontroli "oprogramowania" do urządzeń opisanych w niniejszej kategorii jest związany z tą kategorią. 4D001 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowana" urządzeń, materiałów lub "oprogramowania" ujętych w pozycji 4A001 do 4A004 lub 4D; 4D002 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do wspomagania "technologii" ujętych w pozycji 4.E; 4D003 Następujące "oprogramowanie" specjalne: a. "Oprogramowanie" systemu operacyjnego, programy narzędziowe i kompilatory do opracowywania "oprogramowania" specjalnie przeznaczone do urządzeń do "wielostrumieniowego przetwarzania danych" na "kod źródłowy"; b. "Systemy eksperckie" lub "oprogramowanie" do mechanizmów dedukcji w "systemach eksperckich", zapewniające obie poniższe cechy charakterystyczne: 1. Reguły zależności od czasu; oraz 2. Elementarne środki do obsługi charakterystyk czasowych reguł działania i faktów; c. "Oprogramowanie" o cechach lub możliwościach realizacji funkcji wykraczających poza ograniczenia wymienione w pozycjach Kategorii 5, część 2 (Ochrona Informacji); d. Systemy operacyjne specjalnie przeznaczone do urządzeń do "przetwarzania w czasie rzeczywistym", gwarantujące całkowity czas opóźnienia reakcji na przerwanie poniżej 20 mikrosekund. 4E Technologia 4E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowana" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycji 4A albo 4D. UWAGA TECHNICZNA dot. "TEORETYCZNEJ MOCY KOMBINOWANEJ" (CTP) skróty stosowane w niniejszej uwadze technicznej "CE" "element obliczeniowy" (typowo, jednostka arytmetyczno-logiczna) FP zmienny przecinek (floating point) XP stały przecinek (fixed point) t czas wykonania XOR nierównoważność CPU jednostka centralna TP teoretyczna moc obliczeniowa (pojedynczego "CE") "CTP" "teoretyczna moc kombinowana" (Composite Theoretical Performance) (wielu "CE") R efektywna szybkość obliczeniowa WL długość słowa L współczynnik poprawkowy długości słowa Czas wykonania "t" wyraża się w mikrosekundach, natomiast TP i "CTP" w milionach teoretycznych operacji na sekundę (Mtops), a WL - w bitach. Omówienie sposobu obliczania "CTP": "CTP" jest miarą mocy obliczeniowej wyrażaną w Mtops. W celu obliczenia "CTP" pewnego zespołu (agregatu) "CE" należy wykonać czynności podzielone na następujące trzy etapy: 1. Obliczyć efektywną szybkość obliczeniową R każdego "CE"; 2. Skorygować uzyskaną efektywną szybkość obliczeniową (R) za pomocą współczynnika poprawkowego długości słowa, dzięki czemu uzyska się Moc Teoretyczną (TP) każdego "CE"; 3. W przypadku istnienia więcej niż jednego "CE" połączyć wszystkie wynikowe TP, uzyskując w wyniku "CTP" całego danego układu. Szczegółowe informacje na temat podanych etapów postępowania zamieszczono dalej. UWAGA 1: W przypadku agregatów złożonych z wielu "CE", posiadających podsystemy zarówno z pamięcią dzieloną, jak i niedzieloną, obliczanie "CTP" odbywa się na zasadzie hierarchicznej, w dwóch etapach: po pierwsze grupuje się "CE" z podsystemami pamięci dzielonej, a następnie oblicza się "CTP" dla danych grup stosując taką metodę obliczeń, jak dla wielu "CE" z pamięcią niedzieloną. UWAGA 2: W obliczeniach "CTP" nie uwzględnia się "CE" o zastosowaniu ograniczonym do obsługi funkcji wejścia/wyjścia i peryferyjnych (np. napędów dyskowych, sterowników komunikacyjnych i wyświetlaczy obrazowych). Uwaga techniczna dot. "CTP": W podanej poniżej tabeli przedstawiono sposób liczenia efektywnej szybkości obliczeniowej (R) dla każdego "CE": Etap 1: efektywna szybkość obliczeniowa R: Dla "elementów obliczeniowych" mających Uwaga: Obliczenia przeprowadza się dla każdego "CE" niezależnieEfektywna szybkość obliczeniowa, R tylko XP w razie braku dodawania należy wykorzystać (Rxp)w razie braku zarówno dodawania, jak i mnożenia należy wykorzystać najszybszą dostępną operację arytmetyczną patrz uwagi X i Z tylko dla FP (Rfp)patrz uwagi X i Y zarówno FP, jak i XPobliczyć obie (R)Rxp, Rfp w przypadku prostych procesorów logicznych bez implementacji żadnej z wymienionych operacji arytmetycznychgdzie tlog jest czasem wykonania instrukcji XOR albo w przypadku sprzętu logicznego bez implementacji XOR, czasem najszybszej operacji logicznej Patrz uwagi X i Z dla specjalnych procesorów logicznych, nie realizujących żadnej z wymienionych operacji arytmetycznych i logicznychR = R' × WL/64 gdzie R' jest liczbą wyników na sekundę, WL jest liczbą bitów, na której jest realizowana operacja logiczna, natomiast 64 jest współczynnikiem normalizacji do operacji wykonywanych na 64 bitach Uwaga techniczna dot. "CTP": Uwaga W: W przypadku wielu "CE" działających w trybie potokowym, zdolnych do wykonania do jednej operacji arytmetycznej lub logicznej na każdy cykl zegara po zapełnieniu trybu potokowego, można ustalić szybkość obliczeniową trybu potokowego. Efektywną szybkością obliczeniową (R) dla każdego takiego "CE" jest największa szybkość w trybie potokowym lub szybkość realizacji obliczeń w trybie niepotokowym. Uwaga X: Dla "CE" realizujących wielokrotne operacje arytmetyczne specjalnego typu w pojedynczym cyklu (np. dwa dodawania na cykl lub dwie identyczne operacje na cykl) czas realizacji t określa się zależnością: t=czas cyklu liczba identycznych operacji arytmetycznych na cykl maszyny "CE" wykonujące różne typy operacji arytmetycznych lub logicznych podczas pojedynczego cyklu maszynowego należy traktować jako wielokrotne oddzielne "CE" działające równocześnie (np. "CE" wykonujący dodawanie i mnożenie podczas jednego cyklu należy traktować jako dwa "CE", raz jako wykonujący dodawanie w jednym cyklu i po raz drugi jako wykonujący mnożenie w drugim cyklu). W przypadku wykonywania przez pojedynczy "CE" zarówno działania na skalarach, jak i na wektorach, należy wybrać krótszy z czasów realizacji. Uwaga Y: W przypadku braku implementacji dodawania FP (zmiennoprzecinkowego) lub mnożenia FP, natomiast wykonywania przez dany "CE" dzielenia FP: W przypadku realizacji przez dany "CE" odwrotności FP, ale bez możliwości realizacji dodawania FP, mnożenia FP lub dzielenia FP, wartość Rfp wyznacza się w zależności: W razie braku implementacji wszystkich wymienionych instrukcji efektywna moc FP wynosi 0. Uwaga Z: W prostych operacjach logicznych pojedyncza instrukcja realizuje pojedyncze działanie logiczne na nie więcej niż dwóch operandach o danej długości. W złożonych operacjach logicznych pojedyncza instrukcja realizuje wiele działań logicznych na dwóch lub więcej operandach, wskutek czego powstaje jeden lub więcej wyników. Szybkości obliczeniowe należy obliczać dla wszystkich możliwych długości operandów z uwzględnieniem zarówno operacji potokowych (jeżeli są możliwe), jak i operacji niepotokowych, dla instrukcji wykonywanych najszybciej i dla każdej długości operandu w oparciu o następujące zasady: 1. Operacje potokowe lub typu rejestr-rejestr. Z wykluczeniem bardzo krótkich czasów wykonania dla operacji na z góry określonym operandzie lub operandach (na przykład, mnożenie przez 0 lub 1). W razie braku implementacji operacji typu rejestr-rejestr, postępować według punktu (2). 2. Szybsze operacje typu rejestr-pamięć albo pamięć-rejestr; w razie braku również takich operacji, postępować według punktu (3). 3. Operacje typu pamięć-pamięć. W każdym wymienionym powyżej przypadku należy skorzystać z najkrótszego czasu wykonania potwierdzonego przez producenta. Etap 2: TP dla każdej możliwej długości operandu WL: Skorygować szybkość efektywną R (lub R') za pomocą współczynnika poprawkowego na długość słowa L w następujący sposób: TP=R×L gdzie Uwaga: Używana w tych obliczeniach długość słowa WL jest długością operandu w bitach. (W przypadku gdy w operacji używane są operandy o różnych długościach, należy wybrać słowo o największej długości). Dla celów obliczania "CTP", za jeden "CE" o długości słowa (WL) równej liczbie bitów w przedstawieniu danych (zazwyczaj 32 lub 64), uważa się kombinację mantysy ALU i wykładnika ALU dla procesora zmiennoprzecinkowego albo jedność. Korekcja tego typu nie znajduje zastosowania do wyspecjalizowanych procesorów logicznych, w których nie są realizowane instrukcje XOR. W takim przypadku TP=R. Wybrać maksymalną wartość wynikową TP dla: każdego XP - tylko "CE" (Rxp); każdego FP - tylko "CE" (Rfp); każdego kombinowanego FP i XP "CE" (R); każdego prostego procesora logicznego bez żadnej implementacji wymienionych operacji arytmetycznych; oraz każdego specjalnego procesora logicznego nie wykonującego żadnej z wymienionych operacji arytmetycznych ani logicznych. Etap 3: "CTP" dla agregacji "CE", włącznie z CPU: Dla CPU składającego się z pojedynczego "CE", "CTP" = TP [dla "CE" wykonujących zarówno operacje stało-, jak i zmiennoprzecinkowe, TP = max (TPfp, TPxp)]. Sposób obliczania "CTP" dla agregacji wielu "CE" działających równocześnie: Uwaga 1: W przypadku agregacji uniemożliwiających równoczesne działanie wszystkich "CE" należy stosować tę konfigurację możliwych "CE", która daje największą z możliwych "CTP". Przed obliczeniem "CTP" całej kombinacji należy obliczyć TP każdego "CE" dla każdej teoretycznie możliwej wartości maksymalnej. UWAGA: W celu obliczenia możliwych kombinacji "CE" działających równocześnie należy wygenerować sekwencję instrukcji inicjującą operacje w wielu "CE", poczynając od najwolniejszego z nich (jest to taki element obliczeniowy, który wymaga największej liczby cykli do zakończenia swojego działania) i kończąc na najszybszym "CE". Możliwą kombinacją przy każdej sekwencji cyklu jest taka kombinacja elementów "CE", które działają podczas cyklu. W sekwencji instrukcji należy wziąć pod uwagę wszystkie ograniczenia sprzętowe i (lub) konfiguracyjne (architektura) dla operacji pokrywających się ze sobą. Uwaga 2: Pojedynczy układ scalony lub płytka może składać się z wielu "CE". Uwaga 3: Zakłada się, że komputer może wykonywać równoczesne operacje w przypadku, gdy jego producent podaje w instrukcji użytkowania lub innej, że komputer może pracować współbieżnie, równolegle lub wykonywać operacje albo działania równoczesne. Uwaga 4: Nie należy agregować wartości "CTP" dla kombinacji "CE" połączonych ze sobą i z innymi w "lokalnych sieciach komputerowych", Rozległych Sieciach Komputerowych (WAN), dzielonych wspólnych połączeniach (urządzeniach wejścia/wyjścia), sterownikach wejść/wyjść oraz we wszelkich połączeniach komunikacyjnych implementowanych przez oprogramowanie. Uwaga 5: Należy agregować wartości "CE" dla wieloelementowych układów "CE" specjalnie opracowanych w celu poprawy parametrów poprzez agregację, równoczesne działanie i kombinację w układzie z dzieleniem wspólnej pamięci - lub typu wielokrotna pamięć/"CE" - działających równocześnie i z wykorzystaniem specjalnie opracowanego sprzętu. Agregacji tego typu nie stosuje się do zespołów opisanych w pozycji 4A003d "CTP" = TP1 + C2 × TP2 .... + Cn × TPn, gdzie TP są uszeregowane według wartości, przy czym TP1 jest największa, TP2 jest druga z kolei pod względem wartości, ...., a TPn jest najmniejszą z wartości TP. Ci są współczynnikami wynikającymi z przepustowości połączeń pomiędzy CE, określonymi w sposób następujący: W przypadku wielu "CE" działających równocześnie i korzystających ze wspólnej pamięci: C2 = C3 = C4 = .... = Cn = 0,75. Uwaga 1: W przypadku gdy wartość "CTP" obliczona w podany powyżej sposób nie przekracza 194 Mtops, do obliczania Ci można zastosować następujący wzór: (i=2,...., n) gdzie m = liczba elementów "CE" lub grup "CE" o wspólnym dostępie, pod warunkiem, że 1. TPi każdej grupy lub grup "CE" nie jest wyższa od 30 Mtops; 2. Elementy "CE" lub grupy elementów "CE" dzielą wspólny dostęp do pamięci operacyjnej [z wyjątkiem pamięci podręcznej (cache)] za pośrednictwem pojedynczego kanału; oraz 3. W danym czasie tylko jeden element "CE" lub grupa elementów "CE" może używać takiego kanału. UWAGA: Nie dotyczy to pozycji ujętych w Kategorii 3. Uwaga 2: "CE" korzystają ze wspólnej pamięci, jeżeli mają dostęp do wspólnego segmentu pamięci półprzewodnikowej. Może to być pamięć podręczna (cache), pamięć operacyjna albo inny rodzaj pamięci wewnętrznej. W tym przypadku nie uwzględnia się peryferyjnych jednostek pamięciowych, takich jak stacje dysków, napędy taśm ani RAM-dyski. Dla wielokrotnych układów "CE" lub grup "CE" nie korzystających ze wspólnej pamięci, połączonych ze sobą jednym lub większą liczbą kanałów danych: Ci = 0,75 × ki (i = 2, ..., 32) (patrz uwaga poniżej) = 0,60 × ki (i = 33, ..., 64) = 0,45 × ki (i = 65, ..., 256) = 0,30 × ki (i > 256). Wartość Ci określa się w zależności od liczby elementów "CE", a nie liczby węzłów, gdzie ki = min (Si/Kr, 1), oraz Kr = współczynnik normalizujący do 20 Mbajtów/s. S1 = suma maksymalnych szybkości transmisji danych (w jednostkach Mbajty/s) dla wszystkich kanałów danych połączonych z i-tym elementem "CE" lub grupą elementów "CE" dzielących wspólną pamięć. W przypadku obliczania C1 dla grupy elementów "CE", numer pierwszego "CE" w grupie wyznacza odpowiednią wartość graniczną dla Ci. Przykładowo, w agregacji grup składających się każda z 3 elementów "CE", grupa 22 będzie zawierała "CE"64, "CE"65 i "CE"66. Właściwą wartością graniczną dla Ci dla tej grupy będzie 0,60. Agregacja (elementów "CE" lub grup elementów "CE") powinna następować w kolejności od elementów najszybszych do najwolniejszych, tj.: TP1 ≥ TP2 ≥...≥ TPn' oraz w przypadku TPi = TPi+1 w kolejności od największego do najmniejszego; tj.: Ci >_ Ci+1. UWAGA: W przypadki gdy TPi dla elementu "CE" lub grupy elementów "CE" wynosi powyżej 50 Mtops, nie używa się współczynnika ki do elementów "CE" od 2 do 12; tj. Ci dla elementów "CE" 2 do 12 wynosi 0,75; KATEGORIA 5 - TELEKOMUNIKACJA I "OCHRONA INFORMACJI" Część 1 TELEKOMUNIKACJA UWAGI: 1. W pozycjach tej Kategorii ujęto status kontroli elementów, urządzeń "laserowych", urządzeń testujących i "produkcyjnych" oraz materiałów i "oprogramowania" do nich, przeznaczonych do urządzeń i systemów telekomunikacyjnych. 2. "Komputery cyfrowe", towarzyszące im urządzenia lub "oprogramowanie", mające zasadniczy wpływ na działanie i wspomaganie działań urządzeń telekomunikacyjnych przedstawionych w pozycjach dotyczących telekomunikacji w niniejszej kategorii, są traktowane jako elementy specjalnie opracowane, pod warunkiem, że są to modele standardowe dostarczane przez producenta na zamówienie klienta. Dotyczy to komputerowych systemów obsługi, zarządzania, konserwacji, technicznych lub księgowych. 5A1 Systemy, urządzenia i części: 5A001 a. Dowolny typ urządzeń telekomunikacyjnych posiadający jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych lub właściwości albo realizujący jedną z wymienionych funkcji: 1. Specjalnie zabezpieczone przed skutkami przejściowych zjawisk elektronicznych lub impulsu elektromagnetycznego, powstających w wyniku wybuchu jądrowego; 2. Specjalnie zabezpieczone przed promieniowaniem gamma, neutronowym lub jonizacyjnym; 3. Specjalnie skonstruowane do eksploatacji w zakresie temperatur poza przedziałem od 218 K (-55°C) do 397 K (+124°C). UWAGA: Pozycja 5A001.a.3. odnosi się wyłącznie do urządzeń elektronicznych. UWAGA: Pozycje 5A001.a.2. i 5A001.a.3. nie dotyczą urządzeń na pokładach satelitów. b. Telekomunikacyjne urządzenia i systemy transmisyjne oraz specjalnie do nich opracowane elementy i osprzęt, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych albo właściwości lub realizujące jedną z wymienionych poniżej funkcji: UWAGA: Telekomunikacyjnymi urządzeniami transmisyjnymi są: a. Urządzenia sklasyfikowane jak poniżej albo ich kombinacje: 1. Urządzenia radiowe (np. nadajniki, odbiorniki i nadajniki-odbiorniki); 2. Urządzenia końcowe linii telekomunikacyjnych; 3. Pośrednie urządzenia wzmacniające; 4. Wzmacniaki; 5. Regeneratory; 5. Szyfratory (transkodery); 7. Multipleksery (włącznie ze statystycznymi); 8. Modulatory- demodulatory (modemy); 9. Transmultipleksery (patrz CCITT Rec. G.701); 10. Przełącznice cyfrowe "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci"; 11. "Bramki" i mostki; 12. "Jednostki dostępu do nośników informacji"; oraz b. Urządzenia przeznaczone do używania w jedno- lub wielokanałowej komunikacji za pośrednictwem: 1. Przewodów (linia); 2. Kabli koncentrycznych; 3. Kabli światłowodowych; 4. Fal elektromagnetycznych; lub 5. Fal akustycznych rozchodzących się pod wodą; 1. W których zastosowano technikę cyfrową, włącznie z cyfrowym przetwarzaniem sygnałów analogowych, oraz przeznaczone do pracy z "szybkością przesyłania danych cyfrowych" na najwyższym poziomie multipleksowania powyżej 45 Mbitów/s lub z "całkowitą szybkością przesyłania danych cyfrowych" powyżej 90 Mbitów/s; UWAGA: Pozycja 5A001.b.1. nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie przeznaczonych do zabudowania i działania w dowolnych systemach satelitarnych do użytku cywilnego. 2. Będące systemami komunikacji podwodnej posiadającymi jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Akustyczną częstotliwość nośną spoza przedziału 20 kHz do 60 kHz; b. Działające w zakresie elektromagnetycznej częstotliwości nośnej poniżej 30 kHz; c. Działające z wykorzystaniem techniki sterowania za pomocą wiązki elektronów; 3. Będące urządzeniami wyposażonymi w jeden z poniżej wymienionych elementów: a. "Sterowniki dostępu do sieci" i towarzyszące im wspólne urządzenia o "szybkości przesyłania danych cyfrowych" powyżej 156 Mbitów/s. b. "Sterowniki kanałów komunikacyjnych" z wyjściem cyfrowym o "szybkości przesyłania danych" powyżej 2,1 Mbitów/s na kanał; UWAGA: W przypadku gdy dowolne urządzenie nie objęte kontrolą jest wyposażone w "sterownik dostępu do sieci", to nie może być wyposażone w żaden z typów interfejsów telekomunikacyjnych; z wyjątkiem: takich, które wymieniono, ale nie objęto kontrolą, według pozycji 5A001.b.3. 4. Urządzenia wyposażone w "laser" i posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Długość fali nośnej powyżej 1000 nm; b. Działanie oparte na technikach analogowych i szerokość pasma powyżej 45 MHz; UWAGA: Pozycja 5A001.b.4.b. nie obejmuje kontrolą systemów telewizji przemysłowej. c. Działanie oparte na technikach przesyłania spójnej wiązki optycznej lub detekcji spójnej wiązki optycznej (zwane również heterodynowymi albo homodynowymi technikami optycznymi); d. Działanie oparte na technikach multipleksowania długości fali; lub e. Możliwość wykonywania czynności "wzmacniania optycznego"; 5. Będące urządzeniami radiowymi z częstotliwościami, wejściową lub wyjściową, powyżej 31 GHz; UWAGA: Pozycja 5A001.b.5. nie obejmuje kontrolą urządzeń przeznaczonych lub zmodyfikowanych do pracy w pasmach przydzielonych przez ITU. 6. Będące urządzeniami radiowymi, w których zastosowano jedną z poniżej wymienionych technik: a. Technikę kwadraturową modulacji amplitudowej (QAM) powyżej poziomu 4, jeżeli "całkowita szybkość transmisji cyfrowej" jest wyższa niż 8,5 Mbitów/s; b. Technikę kwadraturową modulacji amplitudowej (QAM) powyżej poziomu 16, jeżeli "całkowita szybkość transmisji cyfrowej" jest równa lub mniejsza niż 8,5 Mbitów/s; lub c. Inne techniki modulacji cyfrowej, oraz posiadające "wydajność widmową" powyżej 3 bitów/s/Hz. UWAGI: 1. Pozycja 5A001.b.6. nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie przeznaczonych do zabudowania i działania w dowolnych systemach satelitarnych do użytku cywilnego. 2. Pozycja 5A001.b.6. nie obejmuje kontrolą przekaźnikowych urządzeń radiowych przeznaczonych do pracy w przydzielonych przez ITU pasmach: a. 1. Poniżej 960 MHz; lub 2. Pracujących z "całkowitą szybkością transmisji cyfrowej" poniżej 8,5 Mbitów/s; oraz b. Posiadających "wydajność widmową" poniżej 4 bitów/s/Hz; 7. Będące urządzeniami radiowymi działającymi w paśmie od 1,5 do 87,5 MHz, posiadającymi jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Zastosowanie technik adaptacyjnych zapewniających tłumienie sygnałów zakłócających na poziomie powyżej 15 dB. b. Spełnianie obu poniżej wymienionych warunków: 1. Automatyczne przewidywanie i wybieranie częstotliwości oraz "całkowite szybkości przesyłania danych cyfrowych" na kanał, umożliwiające optymalizację przesyłania; i 2. Zaopatrzenie w liniowy wzmacniacz mocy umożliwiający równoczesną obróbkę wielu sygnałów przy mocy wyjściowej 1 kW lub wyższej w zakresie częstotliwości 1,5 do 30 MHz albo 250 W lub wyższej w zakresie częstotliwości 30 do 87,5 MHz, w zakresie "pasma chwilowego" o szerokości jednej oktawy lub większej i z wyjściem o zniekształceniu harmonicznym lub innym lepszym niż -80dB; 8. Będące urządzeniami radiowymi, w których zastosowano techniki "widma rozproszonego" albo "możliwość regulacji częstotliwości" (rozrzucanie częstotliwości), posiadającymi jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Programowane przez użytkownika kody rozpraszania; lub b. Całkowitą szerokość przesyłanego pasma 100 lub więcej razy większą od szerokości pasma dowolnego z kanałów informacyjnych i powyżej 50 kHz; UWAGA: Pozycja 5A001.b.8.b. nie obejmuje kontrolą urządzeń radiowych sieci telekomunikacyjnych w układzie terytorialnym (komórkowym) działających w zakresie pasm cywilnych. UWAGA: Pozycja 5A001.b.8. nie obejmuje kontrolą urządzeń o mocy wyjściowej 1 W lub mniejszej. 9. Będące sterowanymi cyfrowo odbiornikami radiowymi, które jednocześnie: a. Posiadają powyżej 1000 kanałów; b. Charakteryzują się "czasem przełączania częstotliwości" poniżej 1 ms; c. Umożliwiają automatyczne przeszukiwanie lub skanowanie części widma fal elektromagnetycznych; d. Umożliwiają identyfikację odbieranych sygnałów lub typu nadajnika. UWAGA: Pozycja 5A001.b.9. nie obejmuje kontrolą urządzeń komórkowych radiowych sieci telekomunikacyjnych, działających w zakresie pasm cywilnych. 10. Będące urządzeniami wykorzystującymi funkcje cyfrowego "przetwarzania sygnałów" dla realizacji kodowania mowy z szybkością poniżej 2 400 bitów/s. c. Urządzenia przełączające "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" oraz towarzyszące im systemy urządzeń sygnałowych, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych albo właściwości lub realizujące jedną z wymienionych funkcji; oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy i osprzęt: UWAGA: Multipleksery statystyczne z cyfrowym wejściem i wyjściem, umożliwiające przełączanie, są uważane za urządzenia przełączające "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci". 1. "Zwykła łączność kanałowa", działająca zarówno w sprzężonym, jak i quasi-sprzężonym trybie pracy; 2. "Adapatacyjny dynamiczny wybór trasy"; UWAGA: Pozycja 5A001.c.2. nie obejmuje kontrolą komutatorów pakietów ani routerów z portami albo łączami o parametrach nie przekraczających wartości podanych w pozycji 5A001.c.3. 3. Będące komutatorami pakietów, komutatorami łączy oraz wybierakami marszruty (routerami) z portami albo łączami o parametrach przewyższających dowolną z podanych poniżej wartości: a. "Szybkość przesyłania danych cyfrowych" 2,1 Mbitów/s na kanał dla sterownika kanału komunikacyjnego; lub UWAGA: Pozycja 5A001.c.3.a. nie obejmuje kontrolą multipleksowania zespołów łączy złożonych wyłącznie z kanałów komunikacyjnych nie objętych indywidualnie kontrolą według pozycji 5A001.c.3.a. b. "Szybkość przesyłania danych cyfrowych" 156 Mbitów/s dla "sterowników dostępu do sieci" i towarzyszących mediów wspólnych; 4. "Komutacja optyczna"; 5. Będące urządzeniami, w których zastosowano techniki "przesyłania w trybie asynchronicznym" ("ATM"); d. Następujące światłowodowe kable komunikacyjne, światłowody oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy i akcesoria; 1. Światłowody lub kable światłowodowe o długości ponad 50 m posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Przeznaczone do działania na jednym rodzaju fal elektromagnetycznych; lub b. W przypadku światłowodów, określone przez producenta jako odporne na naprężenia rozciągające podczas testu kontrolnego 2 × 109 N/m2 lub większe; Uwaga techniczna: Test kontrolny: prowadzona na bieżąco (on line) albo poza linią produkcyjną (off-line) kontrola zupełna, podczas której wszystkie włókna są obciążone dynamicznie z góry określonymi naprężeniami rozciągającymi, działającymi na odcinek światłowodu o długości od 0,5 do 3 m, przeciągany z szybkością 2 do 5 m/s pomiędzy bębnami nawijającymi o średnicy około 150 mm. Temperatura otoczenia powinna wynosić 293 K (20°C), a wilgotność względna 40%. UWAGA: Testy kontrolne można przeprowadzać według równoważnych norm krajowych. 2. Kable światłowodowe i akcesoria przeznaczone do pracy pod wodą: UWAGA: Pozycja 5A001.d.2. nie obejmuje kontrolą kabli i akcesoriów dla standardowej telekomunikacji cywilnej. N.B.: Dla światłowodowych penetratorów do oglądania kadłubów statków lub łączników do nich sprawdź także 8A002.c. e. "Elektroniczne sterowane fazowane układy antenowe" pracujące w zakresie częstotliwości powyżej 31 GHz; UWAGA: Pozycja 5A001.e. nie obejmuje kontrolą "elektronicznie sterowanych fazowanych układów antenowych" do systemów kontroli lądowania oprzyrządowanych według wymagań norm Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) obejmujących mikrofalowe systemy kontroli lądowania (MLS). 5A101 Urządzenia do zdalnego przekazywania wyników pomiarów i do zdalnego sterowania znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych". UWAGA: Pozycja 5A101 nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie przeznaczonych do zdalnego sterowania modelami samolotów, statków lub pojazdów i wytwarzających pole elektryczne o natężeniu nie przekraczającym 200 mikrowoltów na metr w odległości 500 metrów. 5B1 Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 5B001 a. Urządzenia i specjalnie przeznaczone do nich elementy i akcesoria, specjalnie przeznaczone do "rozwoju", "produkcji" i "użytkowania" urządzeń, materiałów, funkcji lub właściwości ujętych w pozycjach 5A001, 5B001, 5C001, 5D001 lub 5E001; UWAGA: Pozycja 5B001.a. nie obejmuje kontrolą urządzeń do obróbki światłowodów i "półproduktów światłowodowych", nie zawierających na wyposażeniu "laserów" półprzewodnikowych. 5C1 Materiały 5C001 Półprodukty szkła lub innych materiałów zoptymalizowanych do produkcji światłowodów objętych kontrolą według pozycji 5A001.d. 5D1 Oprogramowanie 5D001 a. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń, funkcji lub właściwości objętych kontrolą według pozycji 5A001, 5B001 lub 5C001; b. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do wspierania "technologii" objętych kontrolą według pozycji 5E001; c. Następujące "oprogramowanie" specjalne: 1. "Oprogramowanie", z wyłączeniem programów w postaci wykonywalnej maszynowo, specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do "użytkowania" cyfrowych urządzeń lub systemów łączności radiowej działających w układzie terytorialnym (komórkowym); 2. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane w taki sposób, żeby umożliwiało urządzeniom osiągnięcie tych cech charakterystycznych, funkcji lub właściwości, które są objęte kontrolą według pozycji 5A001 lub 5B001; 3. "Oprogramowanie" umożliwiające odtworzenie "kodu źródłowego" "oprogramowania" wymienionego w pozycjach 5A001 lub 5B001; 4. "Oprogramowanie" inne niż w postaci wykonywalnej maszynowo, specjalnie przeznaczone do "adaptacyjnego dynamicznego wyboru trasy". N.B.: Dla "oprogramowania" dotyczącego "przetwarzania sygnałów" sprawdź również 4D i 6D. 5E1 Technologia 5E001 a. Technologie według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" (z wyłączeniem obsługi) urządzeń, funkcji, właściwości lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 5A001, 5B001, 5C001 lub 5D001; b. Następujące technologie specjalne: 1. "Technologie" "niezbędne" do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń telekomunikacyjnych specjalnie przeznaczonych do instalowania w satelitach; 2. "Technologie" do "rozwoju" lub "użytkowania" laserowych technik komunikacyjnych z możliwością automatycznego wykrywania i ustalania pochodzenia oraz śledzenia sygnałów i utrzymywania komunikacji w egzoatmosferze lub w środowisku podpowierzchniowym (podwodnym); 3. "Technologie" przetwarzania i nakładania powłok na światłowody specjalnie przeznaczone do nadawania im odporności na działanie w środowisku wodnym; 4. "Technologie" do "rozwoju" urządzeń, w których stosowane są techniki "Synchronicznej Hierarchii Cyfrowej" ("SDH") lub "Synchronicznych Sieci Optycznych" ("SONET"); 5. "Technologie" do "rozwoju" "struktury przełączającej" o parametrach przekraczających 64 000 bitów na sekundę na kanał informacyjny, z wyłączeniem wewnętrznych zintegrowanych połączeń cyfrowych komutatora; 6. "Technologie" do "rozwoju" systemów sterowania sieciami scentralizowanymi lub "adaptacyjnego dynamicznego wyboru trasy"; 7. "Technologie" do "rozwoju" systemów radiowych sieci telekomunikacyjnych w układzie terytorialnym (komórkowym); 8. "Technologie" do "rozwoju" szerokopasmowej "Sieci Cyfrowej z Integracją Usług" ("ISDN"); 9. "Technologie" do "rozwoju" technik QAM, do urządzeń radiowych, powyżej poziomu 4. 10. "Technologie" do "rozwoju" technik "widma rozproszonego" lub z "możliwością regulacji częstotliwości" (rozrzucanie częstotliwości). 5E101 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii przeznaczone do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń ujętych w pozycji 5A101. Część 2 "OCHRONA INFORMACJI" UWAGA: W niniejszej Kategorii określono status kontroli urządzeń, "oprogramowania", systemów, sposobów wykorzystania specjalnych "zespołów elektronicznych", modułów, układów scalonych, elementów, technologii lub funkcji opisanych w Kategorii 5, część 2, nawet jeśli stanowią one elementy lub "zespoły elektroniczne" innych urządzeń. 5A2 Systemy, urządzenia i części: 5A002 a. Następujące systemy, urządzenia, sposoby wykorzystania specyficznych "zespołów elektronicznych", moduły i układy scalone związane z "ochroną informacji" oraz inne specjalne elementy do nich: N.B. dla celów kontroli urządzeń odbiorczych globalnych satelitarnych systemów nawigacji zawierających lub wykorzystujących dekryptaż (np. GPS lub GLONASS) sprawdź także pozycję 7A005. 1. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zastosowania "kryptografii" z wykorzystaniem technik cyfrowych do "ochrony informacji"; 2. Przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do realizacji funkcji kryptograficznych; 3. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zastosowania "kryptografii" z wykorzystaniem technik analogowych do "ochrony informacji"; UWAGA: Pozycja 5A002.a.3. nie obejmuje kontrolą niżej wymienionych urządzeń: 1. Urządzenia do szyfrowania pasmowego ze "stałym wzorcem", nie posiadające więcej niż 8 pasm, w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na sekundę; 2. Urządzenia do szyfrowania pasmowego ze "stałym wzorcem", posiadające więcej niż 8 pasm, w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na dziesięć sekund; 3. Urządzenia do szyfrowania za pomocą inwersji częstotliwości ze "stałym wzorcem", w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na sekundę; 4. Urządzenia symilograficzne (telegrafii kopiowej); 5. Urządzenia radionadawcze dla ograniczonej liczby odbiorców; 6. Cywilne urządzenia telewizyjne; 4. Przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do wygaszania przypadkowego przekazywania sygnałów przenoszących tajne informacje; UWAGA: Pozycja 5A002.a.4. nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie opracowanych albo zmodyfikowanych z przeznaczeniem do wygaszania sygnałów ze względów zdrowotnych i bezpieczeństwa pracy. 5. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu wykorzystania technik kryptograficznych do generowania kodu rozpraszającego dla "widma rozproszonego" lub kodu rozrzucającego (hopping) dla systemów z "regulacją częstotliwości"; 6. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zapewnienia uwierzytelnionego albo wymagającego uwierzytelnienia "wielopoziomowego systemu ochrony" lub wyodrębnienia użytkownika na poziomie powyżej Klasy B2 według Kryteriów Oszacowania Poufnych Systemów Komputerowych (Trusted Computer System Evaluation Criteria - TCSEC) lub równoważnych; 7. Instalacje kabli telekomunikacyjnych przeznaczone lub zmodyfikowane za pomocą elementów mechanicznych, elektrycznych lub elektronicznych w celu wykrywania niepowołanych podłączeń do systemów. UWAGA: Pozycja 5A002 nie obejmuje kontrolą: a. "Inteligentnych kart osobistych" lub specjalnie dla nich opracowanych urządzeń mających jedną z poniższych cech: 1. Brak możliwości kodowania ruchu telegraficznego lub kodowania danych dostarczanych przez użytkownika albo pokrewnych funkcji zarządzania kluczem do nich; lub 2. Ograniczenie do stosowania w urządzeniach lub systemach wyłączonych spod kontroli w punktach od 1 do 6 Uwagi do pozycji 5A002.a.3. lub w punktach od b. do h. niniejszej Uwagi; b. Urządzeń, w których zastosowano "niezmienne" techniki kompresji lub kodowania danych; c. Urządzeń odbiorczych dla stacji radiowych, płatnej telewizji lub podobnych systemów telewizyjnych typu konsumenckiego o ograniczonym zasięgu, nie posiadających kodowania cyfrowego oraz, w których kodowanie cyfrowe jest wykorzystywane tylko do funkcji audiowizualnych lub zarządzających; d. Przewoźnych lub przenośnych radiotelefonów do zastosowań cywilnych, (np. do użytkowania w cywilnych systemach radiokomunikacji terytorialnej), w których nie ma możliwości szyfrowania przez abonentów końcowych (szyfrowanie typu "end-to-end"); e. Funkcji rozszyfrowujących specjalnie opracowanych w ten sposób, że umożliwiają działanie "oprogramowania" zabezpieczonego przed kopiowaniem, pod warunkiem, że użytkownik nie ma dostępu do funkcji rozszyfrowujących; f. Urządzeń kontroli dostępu, takich jak automatyczne terminale bankowe, samoobsługowe drukarki zadaniowe lub terminale w punktach sprzedaży, chroniące hasło lub osobisty numer identyfikacyjny (PIN) albo podobne dane w celu uniemożliwienia dostępu do tych instalacji osobom nie upoważnionym, ale nie pozwalające na kodowanie plików ani tekstów, z wyjątkiem bezpośrednio związanych z ochroną hasła lub PIN; g. Urządzeń do identyfikacji danych, obliczających Kod Autentyczności Komunikatu (MAC) lub podobny wynik, uniemożliwiający zmianę tekstu, ale nie pozwalających na kodowanie danych, tekstu lub innych mediów różnych od niezbędnych do identyfikacji; h. Urządzeń kryptograficznych specjalnie skonstruowanych z przeznaczeniem do stosowania w maszynach do realizacji operacji bankowych lub gotówkowych, takich jak automatyczne terminale bankowe, samoobsługowe drukarki zadaniowe lub terminale w punktach sprzedaży, przeznaczonych wyłącznie do tego typu zastosowań; 5B2 Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 5B002 a. Urządzenia specjalnie przeznaczone do: 1. Rozwoju urządzeń lub funkcji objętych kontrolą w pozycjach 5A002, 5B002, 5D002 lub 5E002, w tym urządzeń pomiarowych lub do testowania; 2. Produkcji urządzeń lub funkcji objętych kontrolą w pozycjach 5A002, 5B002, 5D002 lub 5E002, w tym urządzeń pomiarowych, do testowania, napraw lub produkcji; b. Urządzenia pomiarowe specjalnie przeznaczone do oceny i analizy funkcji dotyczących "ochrony informacji" objętych kontrolą według pozycji 5A002 lub 5D002. 5C2 Materiały Żadne. 5D2 Oprogramowanie 5D002 a. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji 5A002, 5B002 lub 5D002; b. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane w celu wspierania "technologii" objętych kontrolą według pozycji 5E002; c. Następujące "oprogramowanie" specjalne: 1. "Oprogramowanie" mające właściwości albo realizujące lub symulujące funkcje urządzeń objętych kontrolą według pozycji 5A002 lub 5B002; 2. "Oprogramowanie" do uwierzytelniania "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji 5D002.c.1.; UWAGA: Pozycja 5D002 nie obejmuje kontrolą: a. "Oprogramowania" "niezbędnego" do "użytkowania" urządzeń nie objętych kontrolą na mocy uwagi do pozycji 5A002; b. "Oprogramowania" umożliwiającego realizację dowolnej funkcji urządzeń wyłączonych z kontroli na mocy Uwagi do pozycji 5A002. 5E2 Technologia 5E002 Technologie według Uwagi Ogólnej do Technologii, przeznaczone do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 5A002, 5B002 lub 5D002. KATEGORIA 6 - CZUJNIKI I LASERY 6A Systemy, urządzenia i części 6A001 Czujniki akustyczne a. Następujące okrętowe systemy akustyczne, urządzenia albo specjalnie do nich przeznaczone elementy: 1. Następujące systemy aktywne (nadajniki albo nadajniki-odbiorniki), urządzenia lub specjalnie do nich przeznaczone elementy: UWAGA: Pozycja 6A001.a.1. nie obejmuje kontrolą: a. sond do pomiaru głębokości pracujących w pionie pod aparaturą, nie mających możliwości przeszukiwania w zakresie powyżej ±20°, których działanie jest ograniczone do pomiaru głębokości wody, odległości do zanurzonych lub zatopionych obiektów albo do wykrywania ławic ryb; b. następujących pław lub staw akustycznych: 1. akustycznych pław lub staw ostrzegawczych; 2. sonarów impulsowych specjalnie przeznaczonych do przemieszczenia się lub powrotu do położenia podwodnego. a. Systemy o szerokim zakresie przeszukiwania przeznaczone do badań batymetrycznych w celu sporządzania map topograficznych dna morskiego, mające wszystkie poniższe cechy charakterystyczne: 1. Przeznaczenie do dokonywania pomiarów pod kątem większym od 20° w stosunku do pionu; 2. Przeznaczenie do pomiarów głębokości większych niż 600 m, licząc od powierzchni wody; 3. Przeznaczone do realizacji jednej z poniższych funkcji: a. Wprowadzanie wielu wiązek, z których co najmniej jedna ma rozwartość kątową poniżej 1,9°; lub b. Uzyskiwanie przeciętnej dokładności pomiarów głębokości wody na poszukiwanym obszarze w odniesieniu do poszczególnych pomiarów lepszej niż 0,3%; b. Systemy do wykrywania lub lokalizacji obiektów posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Częstotliwość nośną poniżej 10 kHz; 2. Poziom ciśnienia akustycznego powyżej 224 dB (co odpowiada 1 mikropaskalowi na 1 m) w odniesieniu do urządzeń z częstotliwością roboczą w paśmie od 10 kHz do 24 kHz włącznie; 3. Poziom ciśnienia akustycznego powyżej 235 dB (co odpowiada 1 mikropaskalowi na 1 m) w odniesieniu do urządzeń z częstotliwością roboczą w paśmie od 24 kHz do 30 kHz; 4. Kształtujące wiązki o kącie rozproszenia poniżej 1° względem dowolnej osi i posiadające częstotliwość roboczą poniżej 100 kHz; 5. Umożliwiające pomiar odległości do obiektów w zakresie powyżej 5 120 m; 6. Skonstruowane w ten sposób, że w normalnych warunkach pracy są wytrzymałe na ciśnienia na głębokości większej niż 1000 m i są zaopatrzone w przetworniki: a. z dynamiczną kompensacją ciśnienia; lub b. w których elementem przetwarzającym nie jest cyrkonian/tytanian ołowiu; lub c. Reflektory akustyczne, włącznie z przetwornikami, wyposażone w elementy piezoelektryczne, magnetostrykcyjne, elektrostrykcyjne, elektrodynamiczne lub hydrauliczne, działające indywidualnie lub w odpowiedniej kombinacji zespołowej, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: UWAGI: 1. Status kontroli reflektorów akustycznych, włącznie z przetwornikami, specjalnie przeznaczonych do innych urządzeń, jest powiązany ze statusem kontroli tych innych urządzeń. 2. Pozycja 6A001.a.1.c. nie obejmuje kontrolą elektronicznych źródeł kierujących dźwięk tylko w pionie ani źródeł mechanicznych (np. pistolety powietrzne lub parowe) lub chemicznych (np. materiały wybuchowe). 1. Gęstość mocy akustycznej w impulsie powyżej 0,01 mW/mm2/Hz dla urządzeń pracujących w paśmie częstotliwości poniżej 10 kHz; 2. Gęstość mocy akustycznej ciągłej powyżej 0,001 mW/mm2/Hz dla urządzeń pracujących w paśmie częstotliwości poniżej 10 kHz; Uwaga techniczna: Gęstość mocy akustycznej oblicza się dzieląc wyjściową moc akustyczną przez iloczyn pola powierzchni wypromieniowanej wiązki i częstotliwości roboczej. 3. Skonstruowane w ten sposób, że w normalnych warunkach pracy są wytrzymałe na ciśnienia na głębokości większej niż 1000 m; lub 4. Mające tłumienie listka bocznego emisji powyżej 22 dB; d. Systemy akustyczne, urządzenia albo specjalne elementy do określania położenia statków nawodnych lub pojazdów podwodnych skonstruowane z przeznaczeniem do: UWAGA: Pozycja 6A001.a.1.d. obejmuje: a. urządzenia, w których zastosowano koherentne "przetwarzanie sygnałów" pomiędzy dwiema lub większą liczbą boi kierunkowych a hydrofonem na statku nawodnym albo pojeździe podwodnym, b. urządzenia mające możliwość automatycznego korygowania błędów prędkości rozchodzenia się dźwięku w celu obliczenia położenia obiektu. 1. Działania w zasięgu powyżej 1000 m i umożliwiające wyznaczanie położenia z dokładnością poniżej 10 m (wartość średnia kwadratowa) w przypadku pomiaru w zasięgu do 1000 m; lub 2. Wytrzymałe na ciśnienia na głębokościach większych niż 1000 m; 2. Następujące pasywne urządzenia i systemy (odbiorcze, współpracujące, albo nie, w normalnych zastosowaniach z oddzielnymi urządzeniami aktywnymi) oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy: a. Hydrofony (przetworniki) posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: 1. Wyposażone w ciągłe, elastyczne czujniki lub zespoły złożone z dyskretnych elementów czujnikowych o średnicy lub długości poniżej 20 mm znajdujących się w odległości jeden od drugiego wynoszącej poniżej 20 mm; 2. Wyposażone w jeden z następujących elementów czujnikowych: a. Światłowody; b. Polimery piezoelektryczne; lub c. Elastyczne, piezoelektryczne materiały ceramiczne; 3. Czułość hydrofonów lepszą niż -180 dB na każdej głębokości bez kompensacji przyspieszeniowej; 4. W przypadku przeznaczenia do pracy na głębokościach nie większych niż 35 m, czułość hydrofonów lepszą niż -186 dB z kompensacją przyspieszeniową; 5. W przypadku przeznaczenia do normalnej pracy na głębokościach większych niż 35 m, czułość hydrofonów lepszą niż -192 dB z kompensacją przyspieszeniową; 6. W przypadku przeznaczenia do normalnej pracy na głębokościach większych niż 100 m, czułość hydrofonów lepszą niż -204 dB; lub 7. Przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; Uwaga techniczna: Czułość hydrofonu definiuje się jako dwadzieścia logarytmów przy podstawie 10 ze stosunku napięcia skutecznego po sprowadzeniu do napięcia skutecznego 1 V, po umieszczeniu czujnika hydrofonowego bez wzmacniacza, w polu akustycznym fal płaskich o ciśnieniu skutecznym w wysokości 1 mikropaskala. Na przykład, hydrofon o czułości -160 dB (po sprowadzeniu do poziomu 1 V na mikropaskal) daje w takim polu napięcie wyjściowe 10-8 V, natomiast hydrofon o czułości -180 dB daje w takim samym polu napięcie wyjściowe tylko 10-9 V. Zatem hydrofon o czułości -160 dB jest lepszy od hydrofonu o czułości -180 dB. b. Holowane zestawy hydrofonów akustycznych, mające jedną z następujących cech: 1. Odległość pomiędzy grupami hydrofonów wynosi poniżej 12,5 m; 2. Odległość pomiędzy grupami hydrofonów wynosi od 12, 5 m do 25 m i są przeznaczone albo możliwe do zmodyfikowania z przeznaczeniem do działania na głębokościach większych niż 35 m; lub Uwaga techniczna: Wspomniana w pozycji 6A001.a.2.b.2. "możliwość modyfikacji" oznacza, że są zaopatrzone w elementy umożliwiające zmianę przewodów lub połączeń w celu zmiany odległości pomiędzy grupami hydrofonów albo granicznych głębokości roboczych. Do elementów takich zalicza się: zapasowe przewody w ilości przewyższającej o 10% liczbę przewodów używanych, bloki umożliwiające zmianę odległości pomiędzy grupami hydrofonów lub wewnętrzne regulowane urządzenia limitujące głębokość oraz urządzenia sterujące umożliwiające sterowanie więcej niż jedną grupą hydrofonów. 3. Odległość pomiędzy grupami hydrofonów 25 m lub większą i są przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 100 m; 4. Czujniki kursowe objęte kontrolą według pozycji 6A001.a.2.d.; 5. Wyposażenie w sieci czujników ze wzmocnieniem podłużnym; 6. Wyposażenie w układ zespołowy o średnicy mniejszej niż 40 mm; 7. Możliwość multipleksowania sygnałów grup hydrofonów i przeznaczenie do działania na głębokościach większych niż 35 m albo wyposażenie w regulowane lub demontowalne czujniki głębokości z przeznaczeniem do pracy na głębokościach większych niż 35 m; lub 8. Wyposażenie w hydrofony o właściwościach określonych w pozycji 6A001.a.2.a.; c. Urządzenia przetwarzające, specjalnie przeznaczone do holowanych zestawów hydrofonów akustycznych posiadające "możliwość dostępu użytkownika do oprogramowania" oraz możliwość przetwarzania i korelacji w funkcji czasu lub częstotliwości, włącznie z analizą spektralną, filtrowaniem cyfrowym i kształtowaniem wiązki za pomocą szybkiej transformaty Fouriera lub innych transfomat lub procesorów; d. Czujniki kursowe posiadające wszystkie z poniższych cech: 1. Dokładność powyżej ±0,5°; oraz 2. Jedną z poniższych właściwości: a. Możliwość instalowania w układzie zespołowym i działania na głębokościach większych niż 35 m albo wyposażenie w regulowane lub demontowalne czujniki głębokości z przeznaczeniem do pracy na głębokościach większych niż 35 m; lub b. Możliwość montażu na zewnątrz układów zespołowych i posiadanie zespołów czujników zdolnych do działania w zakresie 360° na głębokościach większych niż 35 m; e. Denne lub przybrzeżne układy kablowe mające jedną z poniższych cech: 1. Obejmujące hydrofony z pozycji 6A001.a.2.a.; 2. Obejmujące multipleksowane sygnały grup hydrofonów, przeznaczone do działania na głębokości poniżej 35 m albo wyposażone w regulowane lub demontowalne czujniki głębokości, aby mogły działać na głębokości poniżej 35 m; lub 3. Wyposażenie w urządzenia przetwarzające, specjalnie przeznaczone do kablowych układów dennych lub międzywręgowych, umożliwiające "programowalność dostępną dla użytkownika" oraz przetwarzanie i korelację w dziedzinie czasu lub częstotliwości, w tym analizę widmową oraz cyfrowe kształtowanie wiązki za pomocą szybkiego przekształcenia Fouriera lub innych przekształceń lub procesorów. b. Urządzenia sonarowe z korelacją prędkościową przeznaczone do pomiaru prędkości poziomej obiektu, na którym się znajdują, względem dna morza w przypadku odległości obiektu od dna powyżej 500 m. 6A002 Czujniki optyczne N.B.: sprawdź także pozycję 6A102. a. Następujące detektory optyczne: UWAGA: Pozycja 6A002.a. nie obejmuje kontrolą elementów fotoelektrycznych wykonanych z germanu lub krzemu. 1. Następujące detektory półprzewodnikowe "klasy kosmicznej": a. Detektory półprzewodnikowe "klasy kosmicznej" posiadające wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Reakcja szczytowa w paśmie fal o długości powyżej 10 nm, ale poniżej 300 nm; i 2. W zakresie fal o długości powyżej 400 nm reakcja słabsza niż 0,1% reakcji szczytowej; b. Detektory półprzewodnikowe "klasy kosmicznej" posiadające wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Reakcja szczytowa w zakresie długości fal powyżej 900 nm, ale poniżej 1200 nm; oraz 2. "Stała czasowa" reakcji 95 ns lub poniżej; lub c. Detektory półprzewodnikowe "klasy kosmicznej" posiadające reakcję szczytową w zakresie długości fal powyżej 1 200 nm, ale poniżej 30 000 nm; 2. Następujące lampy wzmacniające obrazy i specjalnie do nich przeznaczone elementy: a. Lampy wzmacniające obrazy posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Reakcja szczytowa w zakresie długości fal powyżej 400 nm, ale poniżej 1 050 nm; 2. Elektroda mikrokanalikowa do wzmacniania obrazów elektronicznych z otworkami w odstępach (odległość pomiędzy środkami otworków) poniżej 15 mikrometrów; oraz 3. Następujące fotokatody: a. Fotokatoda S-20 i S-25 lub alkaliczne (wielopierwiastkowe) o czułości świetlnej przekraczającej 240 µA/lm; b. Fotokatoda GaAs lub GaInAs; lub c. Inne fotokatody półprzewodnikowe związków III-V. UWAGA: Pozycja 6A002.a.2.a.3.c. nie obejmuje kontrolą złożonych fotokatod półprzewodnikowych o maksymalnej czułości promieniowania 10 mA/W lub mniejszej. b. Następujące specjalnie opracowane elementy: 1. Elektrody mikrokanalikowe do wzmacniania obrazów elektronicznych z otworkami w odstępach (odległość pomiędzy środkami otworków) poniżej 15 mikrometrów; 2. Fotokatody GaAs lub GaInAs; 3. Inne fotokatody półprzewodnikowe związków III-V. UWAGA: Pozycja 6A002.a.2.a.3.c. nie obejmuje kontrolą złożonych fotokatod półprzewodnikowych o maksymalnej czułości promieniowania 10 mA/W lub mniejszej. 3. Następujące inne niż "klasy kosmicznej", "płaskie zespoły ogniskujące": Uwaga techniczna: "Płaskie zespoły ogniskujące" - to liniowe lub dwuwymiarowe wieloelementowe zespoły czujników. UWAGI: 1. Pozycja 6A002.a.3. obejmuje kontrolą zespoły fotoprzewodzące i fotowoltaiczne. 2. Pozycja 6A002.a.3. nie obejmuje kontrolą krzemowych "płaskich zespołów ogniskujących", wieloelementowych (nie więcej niż 16 elementów) komórek fotoelektrycznych w obudowie ani detektorów piroelektrycznych, w których zastosowano jeden z następujących związków: a. Siarczek ołowiu (II); b. Siarczan triglicyny i jego odmiany; c. Tytanian ołowiu-lantanu-cyrkonu i odmiany; d. Tantalan litu; e. Polifluorek winylidenu i jego odmiany; f. Niobian strontu-baru i jego odmiany; lub g. Selenek ołowiu. a. Inne niż "klasy kosmicznej" "płaskie zespoły ogniskujące" posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Reakcja szczytowa poszczególnych elementów w zakresie długości fal z przedziału powyżej 900 nm, ale poniżej 1 050 nm; oraz 2. "Stała czasowa" reakcji poniżej 0,5 ns; b. Inne niż "klasy kosmicznej" "płaskie zespoły ogniskujące" posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Reakcja szczytowa poszczególnych elementów w zakresie długości fal z przedziału powyżej 1 050 nm, ale poniżej 1 200 nm; oraz 2. "Stała czasowa" reakcji 95 ns lub mniejsza; lub c. Inne niż "klasy kosmicznej" "płaskie zespoły ogniskujące" posiadające reakcję szczytową poszczególnych elementów w zakresie długości fal z przedziału powyżej 1 200 nm, ale poniżej 30 000 nm; b. "Monospektralne czujniki obrazowe" i "wielospektralne czujniki obrazowe" przeznaczone do zdalnego wykrywania obiektów, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Chwilowe pole widzenia (IFOV) poniżej 200 mikroradianów; lub 2. Przeznaczenie do działania w zakresie fal o długości powyżej 400 nm, ale poniżej 30 000 nm oraz jednocześnie: a. Dostarczanie wyjściowych danych obrazowych w postaci cyfrowej; oraz b. Spełnianie jednego z warunków: 1. Posiadanie "klasy kosmicznej"; lub 2. Przeznaczenie do zastosowań lotniczych i zaopatrzenie w czujniki inne niż krzemowe oraz posiadające IFOV poniżej 2,5 miliradianów; c. Urządzenia do bezpośredniego tworzenia obrazów działające w zakresie promieniowania widzialnego lub podczerwonego wyposażone w jeden z następujących zespołów: 1. Lampy do wzmacniania obrazów objęte kontrolą według pozycji 6A002.a.2.; lub 2. "Płaskie zespoły ogniskujące" objęte kontrolą według pozycji 6A002.a.3.; Uwaga techniczna: Termin "widzenie bezpośrednie" odnosi się do urządzeń tworzących obrazy, działających w zakresie fal widzialnych albo podczerwonych i przedstawiających widzialny dla człowieka obraz bez jego przetwarzania na sygnał elektroniczny przekazywany na ekran telewizyjny, nie mogących zarejestrować albo przechować obrazu na drodze fotograficznej, elektronicznej albo jakiejkolwiek innej. UWAGA: Pozycja 6A002.c. nie obejmuje kontrolą następujących urządzeń zaopatrzonych w fotokatody inne niż GaAs lub GaInAs: a. Przemysłowych lub cywilnych systemów alarmowych, systemów kontroli ruchu drogowego lub przemysłowego ani systemów zliczających; b. Urządzeń medycznych; c. Urządzeń przemysłowych stosowanych do kontroli, sortowania lub analizy właściwości materiałów; d. Wykrywaczy płomieni do pieców przemysłowych; e. Urządzeń specjalnie przeznaczonych do celów laboratoryjnych. d. Następujące specjalne elementy pomocnicze do czujników optycznych: 1. Chłodnice kriogeniczne "klasy kosmicznej"; 2. Następujące chłodnice kriogeniczne nie należące do "klasy kosmicznej", posiadające źródło chłodzenia o temperaturze poniżej 218 K (-55°C): a. Pracujące w obiegu zamkniętym i charakteryzujące się Średnim Czasem Do Awarii (MTTF) albo Średnim Czasem Międzyawaryjnym (MTBF) powyżej 2 500 godzin; b. Samoregulujące się minichłodnice Joule-Thomsona (JT) z otworkami o średnicy (na zewnątrz) poniżej 8 mm; 3. Czujnikowe włókna optyczne o specjalnym składzie albo konstrukcji, albo zmodyfikowane techniką powlekania, w celu nadania im właściwości umożliwiających reagowanie na fale akustyczne, promieniowanie termiczne, siły bezwładności, promieniowanie elektromagnetyczne lub jądrowe, e. "Płaskie zespoły ogniskujące" "klasy kosmicznej" mające więcej niż 2048 elementów na zespół i reakcję szczytową w paśmie fal o długości powyżej 300 nm, ale poniżej 900 nm. 6A003 Kamery filmowe N.B.: sprawdź także pozycję 6A203. N.B.: dla kamer specjalnie opracowanych lub zmodyfikowanych do zastosowań podwodnych sprawdź także pozycje 8A002.d. i 8A002.e. a. Następujące kamery rejestrujące: 1. Bardzo szybkie kamery filmowe rejestrujące na błonie dowolnego formatu od 8 mm do 16 mm włącznie, w których błona jest podczas rejestracji przesuwana w sposób ciągły, umożliwiające rejestrowanie obrazów z szybkościami powyżej 13 150 klatek na sekundę; UWAGA: Pozycja 6A003.a.1. nie obejmuje kontrolą filmowych kamer rejestrujących przeznaczonych do normalnego użytku cywilnego. 2. Bardzo szybkie kamery z napędem mechanicznym, bez przesuwu filmu, umożliwiające rejestrację z szybkościami powyżej 1 000 000 klatek na sekundę na całej szerokości błony 35 mm, lub szybkościami proporcjonalnie większymi na błonach o mniejszych formatach albo z szybkościami proporcjonalnie mniejszymi na błonach o formatach większych; 3. Mechaniczne lub elektryczne kamery smugowe o szybkości zapisu powyżej 10 mm/mikrosekundę; 4. Elektroniczne kamery obrazowe o szybkości powyżej 1 000 000 klatek na sekundę; 5. Kamery elektroniczne posiadające obie z poniższych cech: a. Szybkość działania migawki elektronicznej (bramkowania) poniżej 1 mikrosekundy na pełną klatkę; oraz b. Czas odczytu umożliwiający szybkość powyżej 125 pełnych klatek na sekundę; b. Następujące kamery obrazowe: UWAGA: Pozycja 6A003.b. nie obejmuje kontrolą kamer telewizyjnych ani wideokamer przeznaczonych specjalnie dla stacji telewizyjnych. 1. Wideokamery z czujnikami półprzewodnikowymi posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Powyżej 4 × 106 "aktywnych pikseli" na półprzewodnikową siatkę dla kamer monochromatycznych (czarno-białych); b. Powyżej 4 × 106 "aktywnych pikseli" na półprzewodnikową siatkę dla kamer kolorowych z trzema siatkami półprzewodnikowymi; lub c. Powyżej 12 × 106 "aktywnych pikseli" na półprzewodnikową siatkę dla kamer kolorowych z jedną siatką półprzewodnikową; 2. Kamery skaningowe i systemy kamer skaningowych posiadające obie z poniższych właściwości: a. Liniowe siatki detekcyjne posiadające powyżej 8 192 elementów na siatkę; i b. Mechaniczne przeszukiwanie w jednym kierunku; 3. Kamery obrazowe wyposażone we wzmacniacze obrazów wymienione w pozycji 6A002.a.2.a.; 4. Kamery obrazowe wyposażone w płaskie siatki ogniskujące wymienione w pozycji 6A002.a.3.; UWAGA: Kamery specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do pracy pod wodą ujęto z pozycjach 8A002.d. i 8A002.e. 6A004 Elementy optyczne a. Następujące zwierciadła optyczne (reflektory): 1. "Zwierciadła odkształcalne" o powierzchni ciągłej lub wieloelementowej oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy, mające możliwość dynamicznej zmiany położenia części powierzchni zwierciadła z szybkością powyżej 100 Hz; 2. Lekkie zwierciadła monolityczne o przeciętnej "gęstości zastępczej" poniżej 30 kg/m2 i masie całkowitej powyżej 10 kg; 3. Lekkie konstrukcje zwierciadlane z materiałów "kompozytowych" lub spienionych o przeciętnej "gęstości zastępczej" poniżej 30 kg/m2 i masie całkowitej powyżej 2 kg; 4. Zwierciadła do kierowania wiązką, mające średnicę albo długość osi głównej powyżej 100 mm, zachowujące płaskość rzędu lambda/2 lub lepszą (lambda jest równe 633 nm) i sterowane wiązką o szerokości pasma powyżej 100 Hz; b. Elementy optyczne z selenku cynku (ZnSe) lub siarczku cynku (ZnS) z możliwością transmisji w zakresie długości fal powyżej 3 000 nm, ale poniżej 25 000 nm i posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Objętość powyżej 100 cm3; lub 2. Średnicę lub długość osi głównej powyżej 80 mm oraz grubość (głębokość) powyżej 20 mm; c. Następujące elementy "klasy kosmicznej" do systemów optycznych: 1. O "gęstości zastępczej" obniżonej o 20% w porównaniu z półwyrobem o takiej samej aperturze i grubości; 2. Podłoża, podłoża powlekane powierzchniowo (z powłoką jednowarstwową lub wielowarstwową, metaliczną lub dielektryczną, przewodzącą, półprzewodzącą lub izolującą) lub pokryte błoną ochronną; 3. Segmenty lub zespoły zwierciadeł przeznaczone do montażu z nich w przestrzeni kosmicznej systemów optycznych, mające sumaryczną aperturę równoważną lub większą niż pojedynczy element optyczny o średnicy 1 metra; 4. Wykonane z materiałów "kompozytowych" o współczynniku liniowej rozszerzalności termicznej w kierunku dowolnej współrzędnej równym lub mniejszym niż 5 × 10-6; d. Następujące urządzenia do sterowania elementami optycznymi: 1. Urządzenia specjalnie przeznaczone do utrzymywania kształtu lub orientacji powierzchni elementów "klasy kosmicznej" objętych kontrolą według pozycji 6A004.c.1. lub 6A004.c.3; 2. Urządzenia posiadające pasmo sterowania, śledzenia, stabilizacji lub strojenia rezonatora o szerokości równej lub większej niż 100 Hz oraz dokładność 10 mikroradianów lub lepszą; 3. Zawieszenia kardanowe mające wszystkie z wymienionych poniżej cech charakterystycznych; a. Maksymalny kąt wychylenia powyżej 5°; b. Szerokość pasma równą lub większą niż 100 Hz; c. Możliwość ustawiania kątowego z dokładnością równą lub lepszą niż 200 mikroradianów; oraz d. Jeden z wymienionych poniżej parametrów: 1. Średnicę lub długość osi głównej powyżej 0,15 m, ale nie większą niż 1 m, i możliwość zmiany położenia kątowego z przyspieszeniami powyżej 2 radianów/s2; lub 2. Średnicę lub długość osi głównej powyżej 1 m i możliwość zmiany położenia kątowego z przyspieszeniami powyżej 0,5 radianów/s2; oraz 4. Urządzenia specjalnie przeznaczone do utrzymywania w odpowiednim położeniu systemów układów fazowanych lub systemów fazowanych zwierciadeł segmentowych o średnicy segmentów lub długości osi głównej równej lub większej od 1 m; 6A005 Następujące "lasery", ich elementy i urządzenia optyczne do nich, różne od wymienionych w pozycjach 0B001.g.5. lub 0B001.h.6.: N.B.: sprawdź także pozycję 6A205. UWAGI: 1. Do "laserów" impulsowych należą lasery z falą ciągłą (CW), z nakładanymi na nią impulsami. 2. Do "laserów" wzbudzanych impulsowo należą lasery działające w trybie wzbudzenia ciągłego z nakładającym się wzbudzeniem impulsowym. 3. Status kontroli "laserów" Ramana wynika z parametrów "laserów" pompujących. "Laserem" pompującym może być każdy z "laserów" wymienionych poniżej. a. Następujące "lasery" gazowe: 1. "Lasery" ekscymerowe posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Długość fali wyjściowej nie dłuższą niż 150 nm oraz: 1. Energię wyjściową powyżej 50 mJ na impuls; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 1 W; b. Długość fali wyjściowej powyżej 150 nm, ale nie dłuższą niż 190 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 1,5 J na impuls; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 120 W; c. Długość fali wyjściowej powyżej 190 nm, ale nie więcej niż 360 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 10 J na impuls; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 500 W; lub d. Długość fali wyjściowej powyżej 360 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 1,5 J na impuls; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 30 W; 2. Następujące "lasery" na parach metali: a. "Lasery" na miedzi (Cu) o przeciętnej albo ciągłej (CW) mocy wyjściowej powyżej 20 W; b. "Lasery" na złocie (Au) o przeciętnej albo ciągłej (CW) mocy wyjściowej powyżej 5 W; c. "Lasery" na sodzie (Na) o mocy wyjściowej powyżej 5 W; d. "Lasery" na barze (Ba) o przeciętnej albo ciągłej (CW) mocy wyjściowej powyżej 2 W; 3. "Lasery" na tlenku węgla (CO) posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Energię wyjściową powyżej 2 J na impuls i "szczytowa moc" impulsu powyżej 5 kW; lub b. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 5 kW; 4. "Lasery" na dwutlenku węgla (CO2) posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 15 kW; b. Wyjście impulsowe z "szerokością impulsu" powyżej 10 mikrosekund oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Przeciętną moc wyjściową powyżej 10 kW; lub 2. "Moc szczytową" impulsu powyżej 100 kW; lub c. Wyjście impulsowe o "szerokości impulsu" równej lub mniejszej niż 10 mikrosekund oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię impulsu powyżej 5 J na impuls; lub 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej 2,5 kW; 5. Następujące "lasery chemiczne": a. "Lasery" fluorowodorowe (HF); b. "Lasery" na fluorku deuteru (DF); c. "Lasery z przekazaniem energii": 1. "Lasery" tlenowo-jodowe (O2-I); 2. "Lasery" na mieszaninie fluorku deuteru i dwutlenku węgla (DF-CO2); 6. "Lasery" jarzeniowo-jonowe, tj. "lasery" na jonach kryptonu lub argonu posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Energię wyjściową powyżej 1,5 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 50 W; lub b. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 50 W; 7. Inne "lasery" gazowe, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: UWAGA: Pozycja 6A005.a.7. nie obejmuje kontrolą "laserów" azotowych. a. Długość fali wyjściowej nie większa niż 150 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 50 mJ na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 1 W; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 1 W; b. Długość fali wyjściowej większa niż 150 nm, ale nie dłuższa niż 800 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 1,5 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 30 W; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 30 W; c. Długość fali wyjściowej większa niż 800 nm, ale nie dłuższa niż 1 400 nm, oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 0,25 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 10 W; lub 2. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 10 W; lub d. Długość fali wyjściowej większa niż 1 400 nm oraz przeciętna albo ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 1 W; b. Indywidualne "lasery" półprzewodnikowe działające w trybie z wielokrotnym przejściem poprzecznym i zestawy oddzielnych "laserów" półprzewodnikowych posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Energię wyjściową powyżej 500 mikrodżuli na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 10 W; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 10 W; lub Uwaga techniczna: "Lasery" półprzewodnikowe są powszechnie nazywane diodami "laserowymi". UWAGI: 1. Pozycja 6A005.b. obejmuje "lasery" półprzewodnikowe wyposażone w optyczne złącza wyjściowe (np. wielożyłowe kable z włókien światłowodowych). 2. Status kontroli "laserów" półprzewodnikowych przeznaczonych specjalnie do innych urządzeń wynika ze statusu kontroli tych innych urządzeń. c. Następujące "lasery" na ciele stałym: 1. "Lasery" "przestrajalne" posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: UWAGA: Pozycja 6A005.c.1. obejmuje "lasery" tytanowo-szafirowe (Ti:Al2O3), tu-YAG: (Tm: YAG), tul-YSGG (Tm: YSGG), aleksandrytowe (CR: BeAl2O4) oraz "lasery" barwnikowe. a. Długość fali wyjściowej poniżej 600 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 50 mJ na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 1 W; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 1 W; b. Długość fali wyjściowej 600 nm lub większa, ale nie przekraczająca 1 400 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 1 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 20 W; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 20 W; lub c. Długość fali wyjściowej powyżej 1 400 nm oraz jeden z poniższych parametrów: 1. Energię wyjściową powyżej 50 mJ na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 1 W; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 1 W; 2. Następujące "lasery" nieprzestrajalne: UWAGA: Pozycja 6A005.c.2. obejmuje kontrolą "lasery" na ciele stałym z przemianą atomową. a. Następujące "lasery" ze szkła neodymowego: 1. "Lasery modulowane dobrocią" posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Energię wyjściową powyżej 20 J, ale nie więcej niż 50 J na impuls i przeciętną moc wyjściową powyżej 10 W; lub b. Energię wyjściową powyżej 50 J na impuls; 2. "Lasery" nie "modulowane dobrocią" posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Energię wyjściową powyżej 50 J, ale nie więcej niż 100 J na impuls, i przeciętną moc wyjściową powyżej 20 W; lub b. Energię wyjściową powyżej 100 J na impuls; b. Następujące "lasery" z domieszką neodymu (z wyjątkiem szkła) z falą wyjściową o długości powyżej 1 000 nm, ale nie dłuższą niż 1 100 nm; UWAGA: "Lasery" z domieszką neodymową (inną niż szkło), o długościach fali wyjściowej nie większych niż 1000 nm lub powyżej 1 100 nm ujęto w pozycji 6A005.c.2.c. 1. Wzbudzane impulsowo, z blokadą trybu działania, "lasery modulowane dobrocią" o "szerokości impulsu" poniżej 1 ns oraz mające jeden z poniższych parametrów: a. "Moc szczytową" powyżej 5 GW; b. Przeciętną moc wyjściową powyżej 10 W; lub c. Energię impulsu powyżej 0,1 J; 2. Wzbudzane impulsowo "lasery modulowane dobrocią" o "szerokości impulsu" równej albo większej niż 1 ns oraz mające jeden z poniższych parametrów: a. Sygnał wyjściowy w trybie pojedynczego przejścia poprzecznego mający: 1. "Moc szczytową" powyżej 100 MW; 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej 20 W; lub 3. Energię impulsu powyżej 2 J; lub b. Sygnał wyjściowy w trybie wielokrotnego przejścia poprzecznego mający: 1. "Moc szczytową" powyżej 400 MW; 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej 2 kW; lub 3. Energię impulsu powyżej 2 J; 3. Wzbudzane impulsowo "lasery innego typu niż modulowane dobrocią", posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Wyjście w trybie pojedynczego przejścia poprzecznego oraz jeden z poniższych parametrów: 1. "Moc szczytową" powyżej 500 kW; lub 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej 150 W; lub b. Wyjście w trybie wielokrotnego przejścia poprzecznego oraz jeden z poniższych parametrów: 1. "Moc szczytową" powyżej 1MW; lub 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej 2 kW; 4. "Lasery" o wzbudzeniu ciągłym posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: a. Wyjście w trybie pojedynczego przejścia poprzecznego oraz jeden z poniższych parametrów: 1. "Moc szczytową" powyżej 500 kW; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 150 W; lub b. Wyjście w trybie wielokrotnego przejścia poprzecznego oraz jeden z poniższych parametrów: 1. "Moc szczytową" powyżej 1 MW; lub 2. Przeciętną lub ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 500 W; c. Inne "lasery" nieprzestrajalne posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Długość fali wyjściowej poniżej 150 nm oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energię wyjściową powyżej 50 mJ na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 1 W; lub b. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 1 W; 2. Długość fali wyjściowej 150 nm lub więcej, ale nie powyżej 800 nm, oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energię wyjściową powyżej 1,5 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 30 W; lub b. Przeciętną albo ciągłą (CW) moc wyjściową powyżej 30 W; 3. Następujące lasery o długości fali wyjściowej powyżej 800 nm, ale nie powyżej 1 400 nm: a. "Lasery modulowane dobrocią" o następujących parametrach: 1. Energię wyjściową powyżej 0,5 J na impuls i "moc szczytową" impulsu powyżej 50 W; lub 2. Przeciętną moc wyjściową powyżej: a. Dla "laserów" pracujących w trybie pojedynczym 10 W; b. Dla "laserów" pracujących w trybie wielokrotnym 30 W; b. "Lasery nie modulowane dobrocią" o następujących parametrach: 1. Energia wyjściowa powyżej 2 J na impuls i "moc szczytowa" impulsu powyżej 50 W; lub 2. Przeciętna lub ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 50 W; lub 4. Długość fali powyżej 1 400 nm oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energia wyjściowa powyżej 100 mJ na impuls i "moc szczytowa" impulsu powyżej 1 W; lub b. Przeciętna albo ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 1 W; d. "Lasery" barwnikowe i inne cieczowe, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Długość fali wyjściowej poniżej 150 nm oraz: a. Energia wyjściowa powyżej 50 mJ na impuls i "moc szczytowa impulsu" powyżej 1 W; lub b. Przeciętna albo ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 1 W; 2. Długość fali 150 nm lub więcej, ale nie powyżej 800 nm, oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energia wyjściowa powyżej 1,5 J na impuls i "moc szczytowa" impulsu powyżej 20 W; lub b. Przeciętna lub ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 20 W; lub c. Impulsowy pojedynczy oscylator podłużny o przeciętnej mocy wyjściowej powyżej 1 W i częstotliwości powtarzania impulsów 1 kHz, w przypadku gdy "szerokość impulsu" wynosi poniżej 100 ns; 3. Długość fali powyżej 800 nm, ale nie więcej niż 1 400 nm, oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energia wyjściowa powyżej 0,5 J na impuls i "moc szczytowa" impulsu powyżej 10 W; lub b. Przeciętna albo ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 10 W; lub 4. Długość fali powyżej 1 400 nm oraz jeden z poniższych parametrów: a. Energia wyjściowa powyżej 100 mJ na impuls i "moc szczytowa" impulsu powyżej 1 W; lub b. Przeciętna albo ciągła (CW) moc wyjściowa powyżej 1 W; e. Następujące elementy: 1. Zwierciadła chłodzone czynnie albo za pomocą termicznej chłodnicy rurkowej; Uwaga techniczna: Chłodzenie czynne jest techniką chłodzenia elementów optycznych za pomocą cieczy przepływającej pomiędzy powierzchnią optyczną a dodatkową (zazwyczaj znajdującą się w odległości poniżej 1 mm od powierzchni optycznej), wskutek czego następuje odprowadzenie ciepła z powierzchni optycznej. 2. Zwierciadła optyczne albo przepuszczalne lub częściowo przepuszczalne elementy optyczne lub elektrooptyczne specjalnie przeznaczone do "laserów" objętych kontrolą; f. Następujące urządzenia optyczne: (Odnośnie do elementów optycznych dla dzielonej apertury, zdolnych do pracy "laserach superwysokiej mocy" sprawdź także Listę uzbrojenia) 1. Dynamiczne urządzenia pomiarowe do czoła fali (faza) umożliwiające mapowanie co najmniej 50 położeń na czole wiązki falowej charakteryzujące się następującymi parametrami: a. Szybkość analizy obrazów równa lub wyższa niż 100 Hz oraz dyskryminacja fazy co najmniej na 5% długości fali wiązki; lub b. Szybkość analizy obrazów równa lub wyższa niż 1 000 Hz i dyskryminacja fazy co najmniej na 20% długości fali wiązki; 2. "Laserowe" urządzenia diagnostyczne umożliwiające pomiar błędów sterowania położeniem kątowym "Systemów Laserowych Bardzo Wysokiej Mocy" (SHPL) z dokładnością równą lub lepszą niż 10 mikroradianów; 3. Urządzenia optyczne, zespoły lub elementy specjalnie przeznaczone do systemów "SHPL" w formie zespołów fazowanych w celu sterowania wiązkami koherentnymi z dokładnością Lambda/10 dla określonej długości fali, lub 0,1 mikrometra, w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza; 4. Teleskopy projekcyjne specjalnie przeznaczone do systemów SHPL. 6A006 Następujące "magnetometry", "mierniki gradientu magnetycznego", "mierniki gradientu magnetycznego własnego" i systemy kompensacji oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy: UWAGA: Pozycja 6A006 nie obejmuje kontrolą instrumentów specjalnie przeznaczonych do pomiarów biomagnetycznych do celów diagnostycznych w medycynie. a. "Magnetometry", w których zastosowano techniki "nadprzewodnictwa", pompowania optycznego lub precesji jądrowej (proton/Overhauser), charakteryzujące się "poziomem szumów" (czułością) niższym (lepszą niż) 0,05 nT (średnia wartość kwadratowa) na pierwiastek kwadratowy z Hz; b. "Magnetometry" z cewką indukcyjną, charakteryzujące się "poziomem szumów" (czułością) poniżej (lepszą niż ) jednej z poniższych: 1. 0,05 nT rms/square root Hz [(średnia wartość kwadratowa) na pierwiastek kwadratowy z Hz] w zakresie częstotliwości poniżej 1 Hz; 2. 1 × 10-3 nT rms/square root Hz w zakresie częstotliwości 1 Hz lub powyżej, ale nie przekraczających 10 Hz; lub 3. 1 × 10-4 nT rms/square root Hz w zakresie częstotliwości powyżej 10 Hz; c. "Magnetometry" światłowodowe charakteryzujące się "poziomem szumów" (czułością) poniżej (lepszą niż) 1 nT (średnia wartość kwadratowa) na pierwiastek kwadratowy z Hz; d. "Mierniki gradientu magnetycznego", w których zastosowano pewną liczbę "magnetometrów" objętych kontrolą według pozycji 6A006.a., 6A006.b. lub 6A006.c.; e. Światłowodowe "mierniki gradientu magnetycznego własnego" charakteryzujące się "poziomem szumów" gradientu pola magnetycznego (czułość) niższym (lepszą niż) 0,3 nT/m rms/square root Hz; f. "Mierniki gradientu magnetycznego własnego", w których zastosowano inną "technologię" niż światłowodowa, charakteryzujące się "poziomem szumów" gradientu pola magnetycznego (czułość) niższym (lepszą niż ) 0,015 nT/m rms/square root Hz; g. Systemy kompensacji magnetycznej do czujników magnetycznych przeznaczonych do działania na ruchomych platformach; h. "Nadprzewodzące" czujniki elektromagnetyczne zaopatrzone w elementy wykonane z materiałów nadprzewodzących: 1. Przeznaczone do działania w temperaturach poniżej "temperatury krytycznej" co najmniej jednego z ich elementów "nadprzewodzących" [włącznie z urządzeniami, których działanie jest oparte na zjawisku Josephsona lub urządzeniami nadprzewodzącymi działającymi na zasadzie interferencji kwantowej (SQUIDS)]; 2. Przeznaczone do wykrywania zmian pola elektromagnetycznego z częstotliwościami 1 kHz lub mniejszymi; oraz 3. Charakteryzujące się jedną z wymienionych poniżej właściwości: a. Wyposażone w cienkowarstwowe elementy SQUIDS o minimalnym wymiarze charakterystycznym poniżej 2 mikrometrów zaopatrzone w odpowiednie wejściowe i wyjściowe obwody sprzęgające; b. Przeznaczone do działania w przypadku szybkości zmian pola magnetycznego powyżej 1 × 106 strumienia magnetycznego na sekundę; c. Przeznaczone do działania w ziemskim polu magnetycznym bez ekranowania magnetycznego; lub d. Mające współczynnik temperaturowy poniżej (mniejszy niż) 0,1 strumienia megnetycznego/K. 6A007 Następujące grawimetry i mierniki gradientu pola grawitacyjnego: N.B.: sprawdź także pozycję 6A107. a. Grawimetry do pomiarów naziemnych o dokładności statycznej poniżej (lepszej niż) 10 mikrogalów; UWAGA: Pozycja 6A007.a. nie obejmuje kontrolą grawimetrów do pomiarów naziemnych z elementem kwarcowym (Wordena). b. Grawimetry do stosowania na ruchomych platformach w warunkach naziemnych, morskich, podwodnych, w przestrzeni kosmicznej lub w lotnictwie, charakteryzujące się wszystkimi z poniższych parametrów: 1. Dokładność statyczna poniżej (lepsza niż) 0,7 miligala; oraz 2. Dokładność eksploatacyjna (robocza) poniżej (lepsza niż) 0,7 miligala przy czasie do ustalenia warunków rejestracji poniżej 2 minut bez względu na sposób kompensacji oddziaływań ubocznych i wpływu ruchu; c. Mierniki gradientu pola grawitacyjnego. 6A008 Systemy, urządzenia i zespoły radarowe o jednej z wymienionych poniżej cech charakterystycznych oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy: N.B.: sprawdź także pozycję 6A108. UWAGA: Pozycja 6A008 nie obejmuje kontrolą następujących obiektów: a. Pomocniczych radarów kontroli rejonu (SSR); b. Radarów samochodowych ostrzegających przed zderzeniami; c. Wyświetlaczy i monitorów stosowanych w kontroli ruchu powietrznego o nie więcej niż 12 rozróżnialnych elementach na mm; d. Radarów meteorologicznych (do kontroli pogody). a. Działające w zakresie częstotliwości od 40 GHz do 230 GHz i charakteryzujące się przeciętną mocą wyjściową powyżej 100 mW; b. Umożliwiające przestrajanie pasma częstotliwości w zakresie powyżej ±6,25% od środkowej częstotliwości roboczej; Uwaga techniczna: Środkowa częstotliwość robocza równa się połowie sumy najwyższych i najniższych nominalnych częstotliwości roboczych. c. Zdolne do równoczesnego działania na dwóch lub więcej częstotliwościach nośnych; d. Zdolne do działania w trybie z syntezą apertury (SAR), z odwróconą syntezą apertury (ISAR) albo jako radiolokatory pokładowe obserwacji bocznej (SLAR); e. Zaopatrzone w "sterowany elektronicznie fazowy układ antenowy"; f. Zdolne do określania wysokości nie powiązanych ze sobą celów; UWAGA: Pozycja 6A008.f. nie obejmuje kontrolą urządzeń radiolokacyjnych dokładnej kontroli podejścia do lądowania (PAR) odpowiadających standardom ICAO; g. Przeznaczone specjalnie dla lotnictwa (zainstalowane na balonach lub samolotach) i mające możliwość "przetwarzania sygnałów" dopplerowskich w celu wykrywania obiektów ruchomych; h. Zdolne do przetwarzania sygnałów radiolokacyjnych następującymi technikami: 1. "Rozproszonego widma radiolokacyjnego"; lub 2. "Regulacji częstotliwości sygnałów radiolokacyjnych"; i. Zapewniające działania naziemne o maksymalnym "zasięgu roboczym" powyżej 185 km; UWAGA: Pozycja 6A008.i. nie obejmuje kontrolą: a. radarów kontroli łowisk rybackich; b. radarowych instalacji naziemnych specjalnie przeznaczonych do kierowania ruchem lotniczym, specjalnie opracowanych, aby spełniały wszystkie poniższe warunki: 1. ich maksymalny "zasięg roboczy" wynosi co najwyżej 500 km; 2. skonfigurowano je w taki sposób, że umożliwiają transmisję danych o celach radarowych tylko w jedną stronę, od miejsca zainstalowania radaru do jednego lub więcej cywilnych ośrodków ATC (kierowania ruchem lotniczym); 3. nie zawierają żadnych elementów umożliwiających zdalne sterowanie szybkością przeszukiwania radaru z ośrodka ATC; oraz 4. mają być zainstalowane na stałe; c. meteorologicznych, balonowych radiolokatorów śledzących; j. Radary "laserowe" lub optyczne (LIDAR'y), mające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Parametry "klasy kosmicznej"; lub 2. Zastosowanie koherentnych heterodynowych lub homodynowych technik wykrywania obiektów oraz posiadanie rozdzielczości kątowej poniżej (lepszej niż) 20 mikroradianów; UWAGA: Pozycja 6A008.j. nie obejmuje kontrolą urządzeń LIDAR-owych specjalnie przeznaczonych do badań lub obserwacji meteorologicznych. k. Wyposażone w podukłady do "przetwarzania sygnałów" techniką "kompresji impulsów" posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Wskaźnik "kompresji impulsów" powyżej 150; lub 2. Szerokość impulsu poniżej 200 ns; lub l. Wyposażone w podukłady do przetwarzania danych umożliwiające realizację jednej z poniższych funkcji: 1. "Automatyczne śledzenie celu" zapewniające, przy dowolnym położeniu kątowym anteny, przewidzenie położenia celu w okresie pomiędzy kolejnymi przejściami wiązki radiolokacyjnej; UWAGA: Pozycja 6A008.l.1. nie obejmuje kontrolą układów ostrzegających przed możliwością zderzenia wchodzących w skład systemów kontroli ruchu powietrznego albo morskiego lub portowego. 2. Obliczanie prędkości celu za pomocą radaru głównego, o nieperiodycznych (zmiennych) częstotliwościach przeszukiwania; 3. Przetwarzanie danych do automatycznego rozpoznawania typu (wychwytywanie cech charakterystycznych) i porównywania z charakterystycznymi parametrami znajdującymi się w bazie danych (w postaci długości fal albo obrazów) w celu identyfikacji obiektu; lub 4. Superponowanie (nakładanie) i korelacja lub scalanie danych o celu z dwóch lub więcej "współpracujących czujników radarowych" "o różnym położeniu geograficznym" w celu wzmocnienia i wyodrębnienia celów. UWAGA: Pozycja 6A008.l.4. nie obejmuje kontrolą systemów, urządzeń lub zespołów używanych do kontroli ruchu na morzu. 6A102 Detektory zabezpieczone przed promieniowaniem, różne od wymienionych w pozycji 6A002, stosowane w ochronie przed skutkami wybuchów jądrowych [np. impulsów elektromagnetycznych (EMP), promieniowania rentgenowskiego, kombinowanych efektów podmuchu i udaru termicznego] i znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych", skonstruowane lub przystosowane w taki sposób, że są w stanie wytrzymać łączną dawkę promieniowania o wartości 5 × 105 radów (Si). Uwaga techniczna: W pozycji 6A102 przez pojęcie detektora należy rozumieć urządzenie mechaniczne, elektryczne, optyczne lub chemiczne, do automatycznej identyfikacji i rejestracji takich bodźców, jak zmiany warunków otoczenia, np. ciśnienie lub temperatura, sygnał elektryczny lub elektromagnetyczny albo promieniowanie materiału radioaktywnego. 6A107 Następujące grawimetry i podzespoły do mierników grawitacji i mierników gradientu pola grawitacyjnego: a. Grawimetry różne od wymienionych w pozycji 6A007.b., zaprojektowane lub zmodyfikowane do stosowania w lotnictwie lub w warunkach morskich, posiadające dokładność statyczną lub eksploatacyjną (roboczą) równą lub niższą (lepszą) niż 0,7 miligala przy czasie do ustalenia warunków rejestracji równym lub krótszym od 2 minut; b. Specjalnie zaprojektowane podzespoły do grawimetrów wymienionych w pozycjach 6A007.b. lub 6A107.a. oraz do mierników gradientu pola grawitacyjnego wymienionych w pozycji 6A007.c. 6A108 Następujące instalacje radarowe i śledzące, różne od wymienionych w pozycji 6A008: a. Instalacje radarowe lub laserowe przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. b. Następujące precyzyjne instalacje do śledzenia torów obiektów, znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych": 1. Instalacje do śledzenia torów, wyposażone w translatory kodów współpracujące z instalacjami naziemnymi lub nadziemnymi albo satelitarnymi instalacjami nawigacyjnymi w celu pomiaru w czasie rzeczywistym położeń i prędkości obiektów w locie; 2. Radary kontroli obszaru powietrznego współpracujące z instalacjami śledzenia obiektów w zakresie optycznym i podczerwonym, posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: a. rozdzielczość kątową lepszą niż 3 miliradiany (0,5 mils); b. zasięg 30 km lub większy z rozdzielczością odległości lepszą niż 10 m (średnia kwadratowa); c. dokładność ustalania prędkości lepszą od 3 m/s. 6A202 Lampy fotopowielaczowe o powierzchni fotokatody powyżej 20 cm2 i czasie narastania impulsu katody poniżej 1 ns. 6A203 Następujące kamery filmowe i ich podzespoły, różne od wymienionych w pozycji 6A003: a. Następujące kamery z wirującym zwierciadłem napędzanym mechanicznie oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: 1. Kamery filmowe z kadrowaniem z szybkością powyżej 225 000 klatek zdjęciowych na sekundę; 2. Kamery smugowe z prędkościami zapisu powyżej 0,5 mm na mikrosekundę; UWAGA: Do podzespołów kamer tego typu należą specjalnie skonstruowane elektroniczne elementy synchronizujące oraz specjalne zespoły wirników (składające się z turbinek, zwierciadeł i łożysk). b. Następujące elektroniczne kamery i lampy smugowe i obrazowe: 1. Elektroniczne kamery smugowe o rozdzielczości czasowej 50 ns lub mniejszej oraz lampy smugowe do nich; 2. Kamery elektroniczne (albo z elektroniczną migawką) o czasie naświetlania 50 ns lub krótszym. 3. Następujące lampy obrazowe i półprzewodnikowe urządzenia obrazowe do kamer filmowych wymienionych w pozycji 6A203.b.2: a. Lampy wzmacniające ogniskowanie obrazów zbliżeniowych, posiadające fotokatodę w postaci warstwy osadzonej na przezroczystej powłoce przewodzącej w celu zmniejszenia jej oporności; b. Lampy wzmacniające na bramkach wykonanych w technologii SIT (silicon intensifier target), w których szybki układ umożliwia bramkowanie fotoelektronów z fotokatody przed ich uderzeniem w płytkę SIT; c. Migawki elektrooptyczne z fotokomórkami działającymi na zasadzie efektu Kerra lub Pockela; lub d. Inne lampy obrazowe oraz półprzewodnikowe urządzenia obrazowe o czasie bramkowania szybkich obrazów poniżej 50 ns, specjalnie przeznaczone do kamer filmowych wymienionych w pozycji 6A203.b.2. c. Kamery telewizyjne zabezpieczone przed promieniowaniem oraz soczewki do nich, skonstruowane lub przystosowane w taki sposób, że są w stanie wytrzymać promieniowanie o natężeniu powyżej 50 × 103 grays (Si) [5 × 106 radów (Si)] bez pogorszenia możliwości eksploatacyjnych oraz specjalnie do nich przeznaczone soczewki. 6A205 Następujące "lasery" różne od wymienionych w pozycjach 0B001.g.5., 0B001.h.6 i 6A005: a. Lasery na jonach argonu o przeciętnej mocy wyjściowej powyżej 40 W, pracujące w zakresie fal o długościach pomiędzy 400 nm a 515 nm; b. Przestrajalne, impulsowe oscylatory barwnikowe pracujące w trybie pojedynczym, o następujących parametrach: przeciętnej mocy wyjściowej powyżej 1 W, częstotliwości powtarzania powyżej 1 kHz, impulsie o długości poniżej 100 ns i pracy w przedziale długości fal od 300 nm do 800 nm; c. Przestrajalne, impulsowe wzmacniacze i oscylatory na laserach barwnikowych o następujących parametrach: przeciętnej mocy wyjściowej powyżej 30 W, częstotliwości powtarzania powyżej 1 kHz, szerokości impulsu poniżej 100 ns, i pracy w przedziale długości fal od 300 nm do 800 nm; z wyjątkiem: oscylatorów pracujących w trybie pojedynczym; d. Impulsowe lasery na dwutlenku węgla o częstotliwości powtarzania powyżej 250 Hz, przeciętnej mocy wyjściowej powyżej 500 W, oraz szerokości impulsu poniżej 200 ns, pracujące w przedziale długości fal od 9 000 nm do 11 000 nm; e. Przekształtniki na parawodorze działające w paśmie Ramana, przeznaczone do pracy na fali 16-mikrometrowej z częstotliwością powtarzania powyżej 250 Hz. f. Wzbudzane impulsowo "lasery modulowane dobrocią", domieszkowane neodymem (z wyjątkiem szkła), posiadające wszystkie poniższe parametry: 1. Wyjściową długość fali powyżej 1000 nm, ale nie przekraczającą 1100 nm; 2. Czas trwania impulsu równy lub większy niż 1 ns; oraz 3. Wyjście w trybie wielokrotnego przejścia poprzecznego ze średnią mocą wyjściową ponad 50 W. 6A225 Interferometry do pomiaru prędkości w zakresie powyżej 1 km/s w odstępach czasowych poniżej 10 mikrosekund [VISAR'y, dopplerowskie interferometry laserowe (DLI) itp.]. 6A226 Następujące czujniki ciśnienia: a. Czujniki wykonane z manganianu z przeznaczeniem do pomiaru ciśnień powyżej 100 kilobarów; lub b. Kwarcowe przetworniki ciśnień do pomiarów ciśnień powyżej 100 kilobarów. 6B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 6B004 Następujące urządzenia optyczne: a. Urządzenia do pomiaru absolutnego współczynnika odbicia z dokładnością ±0,1% wartości odbicia; b. Urządzenia różne od optycznych urządzeń do pomiaru rozpraszania powierzchni, posiadające nie przysłoniętą aperturę o wielkości powyżej 10 cm, specjalnie przeznaczone do bezstykowych pomiarów optycznych figur o przestrzennych (nieplanarnych) powierzchniach optycznych (profili) z dokładnością 2 nm lub większą (lepszą) na danym profilu. UWAGA: Pozycja 6B004 nie obejmuje kontrolą mikroskopów. 6B007 Urządzenia do produkcji, strojenia i wzorcowania grawimetrów lądowych o dokładności statycznej lepszej niż 0,1 miligala; 6B008 Systemy do impulsowych pomiarów radarowego przekroju czynnego o szerokościach impulsu przesyłowego 100 ns lub mniejszych oraz specjalnie dla nich przeznaczone elementy. N.B.: sprawdź także pozycję 6B108. 6B108 Systemy specjalnie przeznaczone do pomiarów radarowego przekroju czynnego znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych" i innych podzespołach, różne od wymienionych w pozycji 6B008. 6C Materiały 6C002 Następujące materiały do czujników optycznych: a. Tellur pierwiastkowy (Te) o poziomie czystości równym lub wyższym niż 99,9995%; b. Pojedyncze kryształy tellurku kadmu (CdTe), tellurku kadmu i cynku (kadmowo-cynkowego) (CdZnTe) lub tellurku kadmu i rtęci (kadmowo-rtęciowego) (CdHgTe) o dowolnym poziomie czystości, włącznie z wykonanymi z nich epitaksjalnymi płytkami; 6C004 Następujące materiały optyczne: a. "Półprodukty podłoży" z selenku cynku (ZnSe) i siarczku cynku (ZnS) wytwarzane techniką osadzania z par lotnych: 1. O objętości powyżej 100 cm3; lub 2. O średnicy większej niż 80 mm i grubości równej lub większej niż 20 mm; b. Kęsy następujących materiałów elektrooptycznych: 1. Arsenianu potasu i tytanylu (potasowo-tytanylowy) (KTA); 2. Selenku srebra i galu (srebrowo-galowy) (AgGaSe2); lub 3. Selenku talu i arsenu (talowo-arsenowego) (Tl3AsSe3, znanego również pod nazwą TAS); c. Nieliniowe materiały optyczne o następujących parametrach: 1. Wrażliwość trzeciego rzędu (chi3) równa 10-6 m2/V2 lub lepsza; oraz 2. Czas reakcji poniżej 1 ms; d. "Półprodukty podłoży" z osadzonym węglikiem krzemu lub beryl-beryl (Be/Be) o średnicy lub długości osi głównej powyżej 300 mm; e. Szkło, włącznie ze stopioną krzemionką, szkło fosforanowe, fluorofosforanowe, z fluorku cyrkonu (ZrF4) i fluorku hafnu (HfF4) mające wszystkie z następujących właściwości: 1. Stężenie jonów hydroksylowych (OH-) poniżej 5 ppm (części na milion); 2. Zawartość wtrąceń metalicznych poniżej 1 ppm; oraz 3. Wysoka jednorodność (wahania współczynnika załamania światła) poniżej 5 × 10-6; f. Wytwarzany syntetycznie materiał diamentowy o współczynniku pochłaniania poniżej 10-5 cm-1 dla fal o długościach powyżej 200 nm, ale nie dłuższych niż 14 000 nm; 6C005 Następujące półprodukty do "laserów" na kryształach syntetycznych: a. Szafir domieszkowany tytanem; b. Aleksandryt. 6D Oprogramowanie 6D001 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń objętych kontrolą według pozycji 6A004, 6A005, 6A008 lub 6B008. 6D002 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" urządzeń objętych kontrolą według pozycji 6A002.b. lub 6A008, lub 6B008. 6D003 Następujące inne oprogramowanie: a.1. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do kształtowania wiązek akustycznych do przetwarzania w czasie rzeczywistym danych akustycznych pochodzących z pasywnego odbioru za pomocą holowanego zespołu hydrofonów; 2. "Kod źródłowy" do "przetwarzania w czasie rzeczywistym" danych akustycznych pochodzących z pasywnego odbioru za pomocą holowanego zespołu hydrofonów; 3. "Oprogramowanie" specjalnie opracowane dla dennych lub przybrzeżnych układów kablowych, mające opcję cyfrowego kształtowania wiązki lub "kod źródłowy" do "przetwarzania w czasie rzeczywistym" danych akustycznych dla biernej detekcji; b.1. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do systemów kompensacji magnetycznej do czujników magnetycznych przeznaczonych do pracy na ruchomych platformach; 2. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do wykrywania anomalii magnetycznych na ruchomych platformach; c. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do korygowania wpływu oddziaływań związanych z ruchem na grawimetry i mierniki gradientu pola grawitacyjnego; d.1. "Programy" aplikacyjne "oprogramowania" do Kontroli Ruchu Powietrznego zainstalowane na komputerach ogólnego przeznaczenia w centrach Kontroli Ruchu Powietrznego, umożliwiające realizację jednej z wymienionych poniżej funkcji; a. Przetwarzanie i wyświetlanie równocześnie ponad 150 "ścieżek systemowych"; b. Przyjmowanie danych radiolokacyjnych o obiektach z więcej niż czterech radarów pierwotnych; lub 2. "Oprogramowanie" do projektowania lub "produkcji" kopuł anten radiolokatorów, które: a. Są specjalnie przeznaczone do ochrony "sterowanych elektronicznie fazowanych układów antenowych" objętych kontrolą według pozycji 6A008.e.; oraz b. Wpływają na charakterystykę promieniowania anteny, mając "przeciętny poziom listków bocznych" większy niż 40 dB poniżej wartości szczytowych wiązki głównej. Uwaga techniczna: "Przeciętny poziom listków bocznych" w pozycji 6D003.d.2.b. mierzony jest nad układem antenowym po obu stronach wiązki głównej, pomijając jej rozpiętość kątową i pierwsze dwa listki boczne. 6D102 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" "wyrobów" wymienionych w pozycji 6A108. 6D103 "Oprogramowanie" do obróbki (po zakończeniu lotu) danych zebranych podczas lotu za pomocą urządzeń wymienionych w pozycji 6A108.b., umożliwiające określenie położenia pojazdu w każdym punkcie toru jego lotu. 6E Technologia 6E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" urządzeń, materiałów lub "oprogramowania" objętych kontrolą według pozycji 6A, 6B, 6C lub 6D. 6E002 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "produkcji" urządzeń lub materiałów objętych kontrolą według pozycji 6A, 6B lub 6C. 6E003 Następujące inne technologie: a.1. "Technologie" wytwarzania i obróbki powłok na powierzchniach optycznych umożliwiające osiągnięcie jednorodności 99,5% lub lepszej na powłokach optycznych o średnicy lub długości osi głównej wynoszącej 500 mm lub więcej i całkowitego współczynnika strat (pochłanianie i rozpraszanie) poniżej 5 × 10-3; N.B.: sprawdź także pozycję 2E003.f. 2. "Technologie" wytwarzania elementów optycznych wykorzystujące jednoostrzowe techniki diamentowania, umożliwiające wygładzanie powierzchni z dokładnością lepszą niż 10 nm (wartość średnia kwadratowa) na powierzchniach niepłaskich o polu powyżej 0,5 m2; b. "Technologie" "niezbędne" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" instrumentów diagnostycznych lub obiektów w urządzeniach testujących specjalnie przeznaczonych do testowania instalacji "Urządzeń Laserowych Bardzo Wysokiej Mocy" (SHPL) albo testowania lub oceny materiałów napromienionych wiązką z tych systemów; c. "Technologie" "niezbędne" do "rozwoju" lub "produkcji" "magnetometrów" lub systemów "magnetometrów" o poziomie szumów (średnia wartość kwadratowa), mających jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. "Poziom szumu" mniejszy niż 0,05 nT (średnia kwadratowa) na pierwiastek kwadratowy z Hz przy częstotliwościach poniżej 1 Hz; lub 2. "Poziom szumu" mniejszy niż 1 × 10-3 nT (średnia kwadratowa) na pierwiastek kwadratowy z Hz przy częstotliwościach 1 Hz lub większych. 6E101 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" objętych kontrolą według pozycji 6A002, 6A007.b i c., 6A008, 6A102, 6A107, 6A108, 6B108, 6D102 lub 6D103. UWAGA: Pozycja 6E101 obejmuje wyłącznie "technologie" do urządzeń wymienionych w pozycji 6A008 w razie jej przeznaczenia do stosowania w lotnictwie i możliwości zastosowania w "pociskach rakietowych". 6E201 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" urządzeń wymienionych pozycjach 6A003, 6A005.a.1.c., 6A005.a.2.a., 6A005.c.1.b., 6A005.c.2.c.2., 6A005.c.2.d.2.b., 6A202, 6A203, 6A205, 6A225 lub 6A226. KATEGORIA 7 - NAWIGACJA I AWIONIKA 7A Systemy, urządzenia i części: N.B.: Dla celów kontroli automatycznych pilotów do pływających jednostek podwodnych sprawdź także Kategorię 8. Dla celów kontroli radarów sprawdź także Kategorię 6. 7A001 Następujące przyspieszeniomierze przeznaczone do inercyjnych systemów nawigacji lub naprowadzania, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych, oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: N.B.: sprawdź także pozycję 7A101. a. "Stabilność" "wychylenia wstępnego" poniżej (lepszą niż) 130 mikro g względem ustalonej wartości wzorcowej w okresie jednego roku; b. "Stabilność" "współczynnika skalowania" poniżej (lepszą niż) 130 ppm względem ustalonej wartości wzorcowej w okresie jednego roku; c. Przeznaczone do pracy przy przyspieszeniach na poziomie powyżej 100 g; 7A002 Giroskopy posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. N.B. sprawdź także pozycję 7A102. a. "Stabilność" "pełzania zera", mierzona w warunkach przyspieszenia równego 1 g w okresie trzech miesięcy i w odniesieniu do ustalonej wartości wzorcowej, wynosząca: 1. Poniżej (lepsza niż) 0,1° na godzinę w przypadku przeznaczenia do ciągłego działania w warunkach przyspieszenia liniowego poniżej 10 g; lub 2. Poniżej (lepsza niż) 0,5° na godzinę w przypadku przeznaczenia do ciągłego działania w warunkach przyspieszenia liniowego od 10 g do 100 g włącznie; b. Przeznaczone do działania w warunkach przyspieszeń liniowych o wartościach na poziomie powyżej 100 g. 7A003 Inercyjne systemy nawigacji (z zawieszeniem kardanowym lub innym) i urządzenia bezwładnościowe, przeznaczone dla "samolotów", pojazdów lądowych i "statków kosmicznych" do pomiarów wysokości naprowadzania lub sterowania oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: N.B. sprawdź także pozycję 7A103. a. Błąd nawigacji (inercja swobodna) po prawidłowej regulacji, wynoszący 0,8 (lub mniej) mili morskiej na godzinę [Koło Równego Prawdopodobieństwa (CEP) = 50%]; UWAGA: Parametry pozycji 7A003.a. są stosowane wraz z jednym z poniższych warunków środowiskowych: 1. Wyjściowe drganie przypadkowe o całkowitej wielkości średniej kwadratowej 7,7 g przez pierwsze pół godziny oraz ogólny czas trwania testu 1,5 godziny na każdą z trzech prostopadłych osi, gdy drgania przypadkowe spełniają następujące warunki: a. Stała gęstość widmowa mocy o wartości 0,04 g2/Hz w przedziale częstotliwości od 15 do 1000 Hz; oraz b. Gęstość widmowa mocy malejąca od 0,04 g2/Hz do 0,01 g2/Hz w przedziale częstotliwości od 1000 do 2000 Hz; lub 2. Przechylenie i odchylenie równe lub większe niż +2,62 radian/s (150 deg/s); lub 3. Stosownie do krajowych norm równoważnych powyższym warunkom 1. i 2. b. Przeznaczenie do działania w warunkach przyspieszeń liniowych na poziomie powyżej 10 g; UWAGA: Pozycja 7A003 nie obejmuje kontrolą systemów nawigacyjnych, które mają certyfikat zezwalający na ich użycie w "samolotach cywilnych", wydany przez cywilne władze "państwa uczestniczącego". 7A004 Giroastrokompasy, i inne urządzenia umożliwiające określanie położenia lub orientację przestrzenną za pomocą automatycznego śledzenia ciał niebieskich lub satelitów, o dokładności azymutowej równej lub większej (lepszej) niż 5 sekund łuku. N.B.: sprawdź także pozycję 7A104. 7A005 Urządzenia odbiorcze globalnych satelitarnych systemów nawigacji (np. GPS lub GLONASS) posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: N.B.: sprawdź także pozycję 7A105. a. wyposażenie w systemy dekodujące; lub b. wyposażenie w samoczynnie nastawne anteny; 7A006 Wysokościomierze lotnicze działające poza pasmem częstotliwości od 4,2 do 4,4 GHz włącznie, posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: N.B.: sprawdź także pozycję 7A106. a. "Sterowana moc"; lub b. Wyposażenie w zespoły do modulacji z przesunięciem fazy. 7A007 Urządzenia do wyszukiwania kierunku działające przy częstotliwościach powyżej 30 MHz, mające wszystkie poniższe cechy charakterystyczne oraz specjalnie do nich przeznaczone części: a. "Chwilową szerokość pasma" wynoszącą 1 MHz lub więcej; b. Równoległe przetwarzanie więcej niż 100 kanałów częstotliwościowych; oraz c. Szybkość przetwarzania większą niż 1000 znalezionych kierunków na sekundę i na kanał częstotliwościowy. 7A101 Akcelerometry, różne od wymienionych w pozycji 7A001, o wartości progowej 0,05 g lub mniejszej, lub błędzie liniowości w granicach 0,25% pełnego zakresu pomiarowego, lub obu, przeznaczone do stosowania w inercyjnych systemach nawigacyjnych lub w dowolnego typu systemach naprowadzania oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. UWAGA: Pozycja 7A101 nie dotyczy akcelerometrów specjalnie przeznaczonych i opracowanych jako czujniki MWD (Measurement While Drilling - pomiar podczas wiercenia) stosowanych podczas prac wiertniczych. 7A102 Wszystkie typy giroskopów, różne od wymienionych w pozycji 7A002, nadające się do stosowania w "pociskach rakietowych", o "stabilności" "pełzania zera" poniżej 0,5° (1 sigma lub średnia kwadratowa) na godzinę w warunkach przyspieszenia 1 g oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. 7A103 Następujące instrumenty, urządzenia i systemy nawigacyjne, różne od wymienionych w pozycji 7A003, oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły: a. Urządzenia inercyjne lub inne, w których zastosowano akcelerometry lub giroskopy wymienione w pozycjach 7A001, 7A002, 7A101 lub 7A102, oraz systemy, w których znajdują się urządzenia tego typu: UWAGA: Pozycja 7A103.a. nie dotyczy urządzeń zawierających akcelerometrów, wyspecyfikowane w pozycji 7A001 oraz przeznaczone i opracowane jako czujniki MWD (Measurement While Drilling - pomiar podczas wiercenia) stosowane podczas prac wiertniczych. b. Zintegrowane systemy samolotowych przyrządów pokładowych, zawierające stabilizatory giroskopowe lub automatycznego pilota, przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. 7A104 Giroastrokompasy i inne urządzenia, różne od wymienionych w pozycji 7A004, umożliwiające określanie położenia lub orientację przestrzenną za pomocą automatycznego śledzenia ciał niebieskich lub satelitów oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. 7A105 Urządzenia odbiorcze Globalnego Satelitarnego Systemu Nawigacji (GPS) lub podobne satelitarne instalacje odbiorcze, różne od wymienionych w pozycji 7A005, umożliwiające uzyskanie informacji nawigacyjnych w podanych poniżej warunkach roboczych, oraz przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104: a. w warunkach poruszania się z prędkościami powyżej 515 m/s; oraz b. na wysokościach powyżej 18 km. 7A106 Wysokościomierze, różne od wymienionych w pozycji 7A006, typu radarowego lub laserowego, przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. 7A115 Pasywne czujniki do określania namiaru na określone źródła fal elektromagnetycznych (namierniki) lub właściwości terenu, przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w kosmicznych pojazdach nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub w rakietach meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104. UWAGA: Pozycja 7A115 obejmuje czujniki do następujących urządzeń: a. do zobrazowania (mapowania) rzeźby terenu; b. do tworzenia obrazów (zobrazowania); c. interferometry. 7A116 Następujące systemy sterowania lotem, przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub do rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104; a. hydrauliczne, mechaniczne, elektrooptyczne, elektromechaniczne lub elektroniczne systemy sterowania lotem (w tym systemy typu "fly-by-wire"); b. urządzenia do sterowania wysokością. 7A117 "Instalacje do naprowadzania", znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych", umożliwiające uzyskanie dokładności instalacji 3,33% zasięgu lub lepszej [np. "CEP" (Krąg Równego Prawdopodobieństwa) 10 km lub mniej w zasięgu 300 km]. 7B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 7B001 Urządzenia do testowania, wzorcowania lub strojenia specjalnie przeznaczone do urządzeń objętych kontrolą według pozycji 7A. UWAGA: Pozycja 7B001 nie obejmuje kontrolą urządzeń do testowania, wzorcowania lub strojenia specjalnie przeznaczonych do I i II Poziomu Obsługi. Uwagi techniczne: 1. Poziom Obsługi I: Wykrycie awarii urządzenia nawigacji inercyjnej w samolocie i jej sygnalizowanie przez Jednostkę Sterowania i Wyświetlania (CDU) albo komunikat statusowy z odpowiedniego podukładu. Na podstawie instrukcji producenta można zlokalizować przyczyny awarii na poziomie wadliwego funkcjonowania liniowego elementu wymiennego (LRU). Następnie operator demontuje LRU i zastępuje go częścią zapasową. 2. Poziom Obsługi II: Uszkodzony LRU przekazuje się do warsztatu technicznego (u producenta lub operatora odpowiedzialnego za obsługę techniczną na Poziomie II). W warsztacie technicznym LRU poddaje się testom za pomocą różnych, odpowiednich do tego urządzeń, w celu sprawdzenia i lokalizacji uszkodzonego modułu warsztatowego zespołu wymiennego (SRA) odpowiedzialnego za awarię. Następnie demontuje się wadliwy SRA i zastępuje go zespołem zapasowym. Uszkodzony SRA (albo też kompletny LRU) wysyła się do producenta. UWAGA: Na Poziomie Obsługi II nie przewiduje się demontażu z SRA przyspieszeniomierzy ani też czujników giroskopowych objętych kontrolą. 7B002 Następujące urządzenia specjalnie przeznaczone do określania parametrów zwierciadeł do pierścieniowych giroskopów "laserowych": N.B.: sprawdź także pozycję 7B102. a. Urządzenia do pomiaru rozproszenia z dokładnością do 10 ppm lub większą (lepszą); b. Profilometry o dokładności pomiarowej 0,5 nm (5 angstremów) lub większej (lepszej); 7B003 Następujące urządzenia specjalnie przeznaczone do produkcji urządzeń ujętych w pozycji 7A: a. Stanowiska do regulacji giroskopów; b. Stanowiska do dynamicznego wyważania giroskopów; c. Stanowiska do testowania silniczków do giroskopów; d. Stanowiska do ewakuacji powietrza i napełniania giroskopów; e. Uchwyty odśrodkowe do łożysk do giroskopów; f. Stanowiska do regulacji pozycji osi przyspieszeniomierzy. 7B102 Reflektometry specjalnie przeznaczone do wyznaczania charakterystyk zwierciadeł do giroskopów "laserowych", posiadające dokładność pomiarową 50 ppm lub większą (lepszą). 7B103 Specjalne "instalacje produkcyjne" do urządzeń wymienionych w pozycji 7A117. 7C Materiały Żadne. 7D Oprogramowanie 7D001 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń wymienionych w pozycji 7A lub 7B. 7D002 "Kod źródłowy" do "użytkowania" wszelkich urządzeń do nawigacji inercyjnej lub Układów Informujących o Położeniu i Kursie (AHRS) włącznie z inercyjnymi urządzeniami nie wymienionymi w pozycji 7A003 lub 7A004. UWAGA: Pozycja 7D002 nie obejmuje kontrolą "kodów źródłowych" do "użytkowania" zawieszonych kardanowo układów AHRS. Uwaga techniczna: Układy AHRS w istotny sposób różnią się od inercyjnych systemów nawigacji (INS), ponieważ układy te (AHRS) dostarczają podstawowych informacji o położeniu i kursie i zazwyczaj nie dostarczają informacji o przyspieszeniu, prędkości i położeniu, jakich dostarcza układ INS. 7D003 Następujące inne "oprogramowanie": a. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane w celu poprawy parametrów eksploatacyjnych lub zmniejszenia błędów nawigacyjnych systemów do poziomu określonego w pozycjach 7A003 lub 7A004; b. "Kod źródłowy" do hybrydowych układów scalonych poprawiający parametry eksploatacyjne lub zmniejszający błędy nawigacyjne systemu do poziomu określonego w pozycji 7A003 poprzez ciągłą syntezę danych inercyjnych z jednymi z następujących danych nawigacyjnych: 1. Prędkością określaną za pomocą radaru dopplerowskiego; 2. Porównywaniem z danymi z globalnego satelitarnego systemu nawigacyjnego (np. GPS lub GLONASS); lub 3. Informacjami z bazy danych o terenie; c. "Kod źródłowy" do zintegrowanych systemów awionicznych lub systemów realizacji zadań bojowych, umożliwiający wykorzystywanie danych z czujników oraz "systemów eksperckich"; d. "Kod źródłowy" do "rozwoju" jednego z poniżej wymienionych: 1. Cyfrowych systemów sterowania lotem umożliwiających "kompleksowe sterowanie lotem"; 2. Zintegrowanych systemów sterowania napędem i lotem; 3. Systemów sterowania elektronicznego (fly-by-wire) i światłowodowego; 4. "Aktywnych systemów sterowania lotem", tolerujących błędy pilotażu lub mających możliwość samoczynnej rekonfiguracji; 5. Automatycznych lotniczych systemów namiarowych; 6. Systemów przyrządów pokładowych dostarczających danych dotyczących parametrów powietrza w locie na podstawie pomiarów powierzchniowych parametrów statycznych; 7. Przeziernikowych wyświetlaczy rastrowych lub trójwymiarowych. e. "Oprogramowanie" do komputerowo wspomaganego projektowania (CAD), specjalnie opracowane do "rozwoju" "układów aktywnego sterowania lotem", sterowników helikopterowych wieloosiowych systemów sterowania elektronicznego i światłowodowego lub helikopterowych "cyrkulacyjnych układów równoważenia momentu lub cyrkulacyjnych układów sterowania kierunkiem", których technologie są wyspecyfikowane w pozycjach 7E004.b, 7E004.c.1. lub 7E004.c.2. 7D101 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" urządzeń wymienionych w pozycjach 7A001 do 7A006, 7A101 do 7A106, 7A115, 7B002, 7B003, 7B102 lub 7B103. 7D102 "Oprogramowanie" scalające do urządzeń wymienionych w pozycjach 7A003 lub 7A103. 7D103 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do modelowania lub symulowania działania "instalacji do naprowadzania" wymienionych w pozycji 7A117 lub do ich integrowania konstrukcyjnego z kosmicznymi pojazdami nośnymi wymienionymi w pozycji 9A004 lub z rakietami meteorologicznymi wymienionymi w pozycji 9A104. UWAGA: "Oprogramowanie" wymienione w pozycji 7D103 podlega kontroli, jeśli jest przeznaczone specjalnie do sprzętu wymienionego w pozycji 4A102. 7E Technologie 7E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" urządzeń lub "oprogramowania" wymienionych w pozycjach 7A, 7B lub 7D. 7E002 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "produkcji" urządzeń wymienionych w pozycjach 7A lub 7B. 7E003 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do naprawy, regeneracji lub remontowania urządzeń wymienionych w pozycjach 7A001 do 7A004. UWAGA: Pozycja 7E003 nie obejmuje kontrolą "technologii" obsługi technicznej bezpośrednio związanych z wzorcowaniem, usuwaniem lub wymianą uszkodzonych lub nie nadających się do użytku liniowych elementów wymiennych (LRU) i warsztatowych zespołów wymiennych (SRA) w "samolotach cywilnych" zgodnie z opisem w I lub w II Poziomie Obsługi. (Patrz Uwagi techniczne do 7B001). 7E004 Następujące inne "technologie": a. Technologie do "rozwoju" lub "produkcji": 1. Lotniczych automatycznych urządzeń namiarowych pracujących w paśmie częstotliwości powyżej 5 MHz; 2. Systemów przyrządów pokładowych podających dane dotyczące parametrów powietrza w locie w oparciu wyłącznie o pomiary powierzchniowych parametrów statycznych, tj. dostarczane z konwencjonalnych sond do pomiarów parametrów powietrza; 3. Przeziernikowych wyświetlaczy rastrowych lub trójwymiarowych do "samolotów"; 4. Inercyjnych systemów nawigacyjnych lub giroastrokompasów wyposażonych w przyspieszeniomierze lub giroskopy objęte kontrolą według pozycji 7A001 lub 7A002; 5. Serwomotorów elektrycznych (tj. elektromechanicznych, elektrohydrostatycznych i zintegrowanych) specjalnie opracowanych dla "podstawowego sterowania lotem"; 6. "Układów czujników optycznych sterowania lotem" specjalnie opracowanych dla "aktywnych układów sterowania lotem"; b. Następujące technologie "rozwoju" "aktywnych systemów sterowania lotem" (wyłącznie z systemami elektronicznymi lub światłowodowymi) do: 1. Projektowania konfiguracji połączeń wielokrotnych mikroelektronicznych elementów przetwarzających (do komputerów pokładowych) umożliwiających osiągnięcie "przetwarzania w czasie rzeczywistym" z przeznaczeniem do wprowadzania reguł sterowania; 2. Kompensacji reguł sterowania z uwzględnieniem położenia czujników lub obciążeń dynamicznych płatowca, tj. kompensacji z uwzględnieniem wibracji czujników lub zmian położenia czujników względem środka ciężkości; 3. Elektronicznego sterowania redundacją danych lub redundacją systemów w celu wykrywania błędów, tolerowania błędów, identyfikacji elementów niesprawnych drogą eliminacji lub zmiany konfiguracji; UWAGA: Pozycja 7E004.b.3. nie obejmuje kontrolą "technologii" do projektowania redundacji fizycznej. 4. Sterowania lotem umożliwiającego przeprowadzenie w locie zmiany konfiguracji sterowania siłą i momentem w celu autonomicznego sterowania pojazdem powietrznym w czasie rzeczywistym; 5. Integracji systemu sterowania cyfrowego, danych z systemu nawigacyjnego i napędowego w jeden system cyfrowego kierowania lotem dla "kompleksowego sterowania lotem"; UWAGA: Pozycja 7E004.b.5. nie obejmuje kontrolą: 1. "Rozwoju" "technologii" integracji cyfrowych systemów sterowania lotem, danych nawigacyjnych i danych kontrolnych układu napędowego do systemu cyfrowego kierowania lotem w celu "optymalizacji toru lotu"; 2. "Rozwoju" "technologii" wytwarzania samolotowych przyrządów kontroli lotu, zintegrowanych wyłącznie z systemami nawigacyjnymi i podchodzenia do lądowania, takimi jak VOR (radiolatarnia kierunkowa wysokiej częstotliwości), DME (radiodalmierz), ILS (system lądowania na przyrządy) lub MLS (mikrofalowy system lądowania); 6. Całkowicie autonomiczne cyfrowe systemy sterowania lotem lub wieloczujnikowe systemy kierowania realizacją zadań wyposażone w "systemy eksperckie"; N.B.: Dla "technologii" Całkowicie Autonomicznych Cyfrowych Systemów Sterowania Silnikami (FADEC) sprawdź także pozycję 9E003.a.9. c. Następujące "technologie" do "rozwoju" systemów do śmigłowców: 1. Wieloosiowe systemy sterowania elektronicznego i światłowodowego, w których połączono funkcje co najmniej dwóch z wymienionych poniżej systemów w jeden zespół sterowania: a. System sterowania skokiem ogólnym: b. System sterowania skokiem okresowym łopat; c. System kierowania odchyleniem kursowym; 2. "Sterowane cyrkulacyjnie (opływowo) systemy kompensacji momentu lub sterowania kierunkiem lotu"; 3. Łopaty wirnika z "profilami o zmiennej geometrii" opracowane do systemów umożliwiających niezależne sterowanie poszczególnymi łopatami. 7E101 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" urządzeń wymienionych w pozycjach 7A001 do 7A006, 7A101 do 7A106, 7A115 do 7A117, 7B002, 7B003, 7B102, 7B103, 7D101 do 7D103. 7E102 Następujące "technologie" do ochrony podzespołów awioniki i elektrycznych przed impulsami elektromagnetycznymi (EMP) i groźbą zakłóceń elektromagnetycznych ze źródeł zewnętrznych: a. "technologie" projektowania ekranowania; b. "technologie" projektowania konfigurowania odpornych obwodów elektrycznych i podukładów; c. "technologie" projektowania wyznaczania kryteriów zabezpieczania w odniesieniu do technologii wymienionych powyżej w pozycjach a. i b. 7E104 "technologie" scalania danych z systemów sterowania lotem, naprowadzania i napędu w system zarządzania lotem w celu optymalizacji toru lotu rakiet. KATEGORIA 8 - URZĄDZENIA OKRĘTOWE 8A Systemy, urządzenia i części 8A001 Następujące pływające jednostki podwodne lub nawodne: UWAGA: Status kontroli urządzeń do pojazdów podwodnych podano w następujących pozycjach: Kategoria 5 "Ochrona Informacji" w zakresie szyfrujących urządzeń komunikacyjnych; Kategoria 6 w zakresie czujników; Kategoria 7 i 8 w zakresie urządzeń nawigacyjnych; Kategoria 8.A. w zakresie urządzeń podwodnych. a. Załogowe pojazdy podwodne na uwięzi przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; b. Załogowe, autonomiczne pojazdy podwodne posiadające jedną z poniższych cech: 1. Przeznaczenie do "działań autonomicznych" i nośność stanowiącą jednocześnie: a. 10% lub więcej ich wagi w powietrzu; oraz b. 15 kN lub więcej; 2. Przeznaczenie do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; lub 3. Posiadanie wszystkich następujących właściwości: a. Przeznaczenie dla załogi czteroosobowej lub liczniejszej; b. Przeznaczenie do "autonomicznego działania" przez 10 lub więcej godzin; c. "Zasięg" 25 lub więcej mil morskich; oraz d. Długość 21 m lub mniejszą; Uwagi techniczne: 1. Dla potrzeb pozycji 8A001.b. termin "działanie autonomiczne" dotyczy działań prowadzonych przez pojazd podwodny (posiadający układ napędowy pracujący pod wodą albo nad wodą) w całkowitym zanurzeniu, bez chrap, przy wszystkich systemach pracujących i krążenia z minimalną prędkością, przy której pojazd podwodny może bezpiecznie regulować dynamicznie głębokość zanurzenia za pomocą wyłącznie sterów głębokości, bez korzystania z pomocy nawodnej jednostki pływającej, ani bazy nawodnej, na dnie lub brzegu morza. 2. Dla potrzeb pozycji 8A001.b. "zasięg" oznacza połowę maksymalnego dystansu, jaki pojazd podwodny może pokonać. c. Bezzałogowe pojazdy podwodne na uwięzi przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m, posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Przeznaczenie do manewrowania z własnym napędem za pomocą silników napędowych lub silników odrzutowych objętych kontrolą według pozycji 8A002.a.2; lub 2. Światłowodowe kanały przesyłania danych; d. Bezzałogowe pojazdy podwodne bez uwięzi (swobodne), posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Możliwość decydowania o kursie względem dowolnego systemu geograficznego bez bieżącej (w czasie rzeczywistym) pomocy człowieka; 2. Wyposażenie w akustyczne kanały przesyłania danych lub poleceń; lub 3. Wyposażenie w dłuższe niż 1000 m światłowodowe kanały przesyłania danych lub poleceń; e. Oceaniczne urządzenia ratownicze o nośności powyżej 5 MN przeznaczone do ratowania obiektów z głębokości większej niż 250 m i mające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Dynamiczne systemy ustalania położenia zdolne do utrzymania położenia z dokładnością do 20 m względem danego punktu za pomocą systemu nawigacyjnego; lub 2. Systemy nawigacyjne działające względem dna morza i zintegrowane systemy nawigacyjne przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m, umożliwiające utrzymywanie położenia względem danego punktu z dokładnością do 10 m; f. Pojazdy na poduszce powietrznej (odmiana z pełnym fartuchem bocznym), mające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Maksymalną prędkość projektową z pełnym obciążeniem przekraczającą 30 węzłów przy falach o wysokości 1,25 m (stan morza 3) lub wyższej; 2. Ciśnienie powietrza w poduszce powyżej 3 830 Pa; oraz 3. Stosunek masy pustej jednostki pływającej do całkowicie obciążonej poniżej 0,7; g. Pojazdy na poduszce powietrznej (odmiana ze sztywnymi burtami) o maksymalnej prędkości obliczeniowej z pełnym obciążeniem powyżej 40 węzłów przy falach o wysokości 3,25 m (stan morza 5) lub większej; h. Wodoloty wyposażone w aktywne systemy automatycznego sterowania położeniem płatów nośnych, o maksymalnej prędkości obliczeniowej z pełnym obciążeniem równej lub wyższej od 40 węzłów przy falach o wysokości 3,25 m (stan morza 5) lub większej; i. Jednostki pływające o małym polu przekroju wodnicowego mające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Wyporność z pełnym obciążeniem powyżej 500 ton i maksymalną prędkość obliczeniową z pełnym obciążeniem powyżej 35 węzłów przy falach o wysokości 3,25 m (stan morza 5) lub większej; lub 2. Wyporność z pełnym obciążeniem powyżej 1 500 ton i maksymalną prędkość obliczeniową z pełnym obciążeniem powyżej 25 węzłów przy falach o wysokości 4 m (stan morza 6) lub większej; Uwaga techniczna: Jednostkę pływającą o małym polu przekroju wodnicowego definiuje się według następującego wzoru: pole przekroju wodnicowego przy konstrukcyjnym zanurzeniu eksploatacyjnym mniejsze od 2 × (wyparta objętość przy konstrukcyjnym zanurzeniu eksploatacyjnym)2/3. 8A002 Następujące układy lub urządzenia: UWAGA: Podwodne instalacje telekomunikacyjne przedstawiono w Kategorii 5 Część 1 - Telekomunikacja. a. Następujące systemy i urządzenia, specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do pojazdów podwodnych, przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m: 1. Obudowy ciśnieniowe lub kadłuby sztywne o maksymalnej średnicy wewnętrznej komory powyżej 1,5 m; 2. Silniki napędowe na prąd stały lub silniki odrzutowe; 3. Kable startowe i łączniki do nich, na bazie włókien optycznych i zaopatrzone w syntetyczne elementy wzmacniające; b. Systemy specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do automatycznego sterowania ruchem urządzeń do pojazdów podwodnych objętych kontrolą według pozycji 8A001, korzystające z danych nawigacyjnych i wyposażone w serwomechanizmy sterujące ze sprzężeniem zwrotnym w celu umożliwienia pojazdowi: 1. Poruszania się w słupie wody w zasięgu 10 m od ściśle określonego punktu; 2. Utrzymania położenia w słupie wody w zasięgu 10 m od określonego punktu; lub 3. Utrzymania położenia w zasięgu do 10 m od kabla leżącego na dnie albo znajdującego się pod dnem morza; c. Penetratory światłowodowe do kadłubów lub łączniki; d. Następujące podwodne systemy wizyjne: 1. Następujące systemy i kamery telewizyjne: a. Instalacje telewizyjne (składające się z kamery, świateł, urządzeń monitorujących i do przesyłania sygnałów) o rozdzielczości granicznej mierzonej w powietrzu powyżej 800 linii i specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane w taki sposób, że można nimi zdalnie sterować z pojazdów podwodnych; b. Podwodne kamery telewizyjne o rozdzielczości granicznej mierzonej w powietrzu powyżej 1100 linii; c. Bardzo czułe kamery telewizyjne (działające przy słabym oświetleniu) specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do działania pod wodą, wyposażone w oba poniżej wymienione elementy: 1. Lampy do wzmacniania obrazów wymienione w pozycji 6A002.a.2; oraz 2. Siatki na elementach półprzewodnikowych z ponad 150 000 "aktywnych pikseli"; Uwaga techniczna: W telewizji rozdzielczość graniczna jest miarą rozdzielczości poziomej, wyrażanej zazwyczaj jako maksymalna liczba linii mieszcząca się w wysokości obrazu, rozróżnianych na karcie testowej, określana według normy IEEE 208/1960 lub dowolnej normy stanowiącej jej odpowiednik. 2. Systemy, specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do zdalnego kierowania z pojazdu podwodnego, w których zastosowano techniki umożliwiające minimalizację zjawiska rozpraszania wstecznego, włącznie z iluminatorami o regulowanym zakresie lub systemami "laserowymi"; e. Aparaty fotograficzne specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania pod wodą, na głębokościach poniżej 150 m, na błony filmowe formatu 35 mm lub większego, mające jedną z poniższych cech: 1. Możliwość zapisu na błonie komentarza w postaci danych ze źródła zewnętrznego względem aparatu fotograficznego; 2. Mechanizm do automatycznego korygowania ogniskowej; lub 3. System automatycznego sterowania kompensacją o specjalnej konstrukcji umożliwiającej wykorzystanie obudowy kamery podwodnej na głębokościach większych niż 1 000 m; f. Elektroniczne systemy tworzenia obrazów, specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania pod wodą, mające możliwość zapamiętania w postaci cyfrowej ponad 50 naświetlonych obrazów; g. Następujące instalacje oświetleniowe, specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania pod wodą: 1. Stroboskopowe instalacje oświetleniowe o energii strumienia świetlnego powyżej 300 J na jeden błysk i o szybkości powtarzania większej niż 5 błysków na sekundę; 2. Instalacje oświetleniowe, w których światło wytwarza łuk argonowy, specjalnie przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; h. "Roboty" (manipulatory) specjalnie przeznaczone do pracy pod wodą, zarządzane za pomocą dedykowanego komputera "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci", mające jedną z poniższych cech: 1. Wyposażenie w układy sterujące "robotem" dzięki informacjom z czujników mierzących siły lub momenty działające na obiekty zewnętrzne albo odległość do zewnętrznego obiektu, lub czujników dotykowych "robota" wyczuwających obiekt zewnętrzny; lub 2. Możliwość działania z siłą 250 N lub większą albo momentem 250 Nm lub większym, i do których budowy zastosowano stopy na osnowie tytanowej albo materiały "kompozytowe" na osnowie "włókien lub włókienek"; i. Zdalnie sterowane manipulatory przegubowe specjalnie przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania w pojazdach podwodnych i posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Wyposażenie w układy sterujące ruchem manipulatora na podstawie informacji z czujników mierzących moment lub siłę działającą na obiekt zewnętrzny albo z czujników dotykowych wyczuwających dotyk manipulatora do obiektu zewnętrznego; lub 2. Sterowanie na zasadzie proporcjonalnego odtwarzania ruchów operatora albo za pomocą komputera "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" oraz posiadanie 5 lub więcej stopni swobody ruchu; UWAGA: Przy określaniu liczby stopni swobody ruchu bierze się pod uwagę wyłącznie te funkcje, w których wykorzystywane jest sterowanie proporcjonalne z pozycyjnym sprzężeniem zwrotnym lub sterowanie za pomocą dedykowanego komputera "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci". j. Następujące układy napędowe niezależne od dopływu powietrza, specjalnie przeznaczone do działania pod wodą: 1. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami pracującymi według obiegu Braytona (Joula) lub Rankina, wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Chemiczne układy oczyszczające lub absorpcyjne, specjalnie przeznaczone do usuwania dwutlenku węgla, tlenku węgla i cząstek stałych zawieszonych w gazie wydechowym z silnika pracującego w obiegu z recyrkulacją; b. Specjalne układy przystosowane do pracy na gazach jednoatomowych; c. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub d. Układy specjalnie przeznaczone do: 1. Prasowania produktów reakcji albo do regeneracji paliw; 2. Składowania produktów reakcji; oraz 3. Usuwania produktów reakcji w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; 2. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami wysokoprężnymi (obieg Diesla) wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Chemiczne układy oczyszczające lub absorpcyjne, specjalnie przeznaczone do usuwania dwutlenku węgla, tlenku węgla i cząstek stałych zawieszonych w gazie wydechowym z silnika pracującego w obiegu z recyrkulacją; b. Specjalne układy przystosowane do pracy na gazach jednoatomowych; c. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub d. Specjalne układy wydechowe o nieciągłym odprowadzaniu produktów spalania; 3. Niezależne od powietrza układy energetyczne na ogniwach paliwowych o mocy powyżej 2 kW, wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub b. Układy specjalnie przeznaczone do: 1. Prasowania produktów reakcji albo do regeneracji paliw; 2. Składowania produktów reakcji; oraz 3. Usuwania produktów reakcji w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; 4. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami pracującymi według obiegu Stirlinga, wyposażone we wszystkie z poniższych układów: a. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; oraz b. Specjalne układy wydechowe do usuwania produktów spalania w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; k. Następujące fartuchy boczne poduszkowców, uszczelnienia i inne elementy montażowe: 1. Wytrzymałe na ciśnienia w poduszce powietrznej 3 830 Pa lub wyższe, działające przy falach o wysokości 1,25 m (stan morza 3) lub większej i specjalnie przeznaczone do pojazdów na poduszce powietrznej (odmiana z pełnym fartuchem bocznym) objętych kontrolą według pozycji 8A001.f.; lub 2. Wytrzymałe na ciśnienia w poduszce powietrznej 6 224 Pa lub wyższe, działające przy falach o wysokości 3,25 m (stan morza 5) lub większej i specjalnie przeznaczone do pojazdów na poduszce powietrznej (odmiana ze sztywnymi burtami) objętych kontrolą według pozycji 8A001.g.; l. Dmuchawy nośne o mocy nominalnej powyżej 400 kW, specjalnie przeznaczone do pojazdów na poduszce powietrznej objętych kontrolą według pozycji 8A001.f. lub 8A001.g.; m. Pracujące w całkowitym zanurzeniu podkawitacyjne lub superkawitacyjne płaty wodne specjalnie przeznaczone do jednostek pływających objętych kontrolą według pozycji 8A001.h.; n. Układy aktywne specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do automatycznej kompensacji wywołanych działaniem wody ruchów jednostek pływających lub pojazdów objętych kontrolą według pozycji 8A001.f., 8A001.g., 8A001.h. lub 8A001.i.; o. Następujące pędniki, układy przenoszenia napędu generatory mocy i układy tłumienia szumów: 1. Następujące pędniki śrubowe lub układy przenoszenia napędu specjalnie przeznaczone do pojazdów poduszkowych (zarówno do odmian z pełnym fartuchem bocznym, jak i ze sztywnymi burtami), wodolotów lub jednostek pływających o małym polu przekroju wodnicowego, objętych kontrolą według pozycji 8A001.f., 8A001.g., 8A001.h. lub 8A001.i.; a. Śruby napędowe superkawitacyjne, superwentylowane, częściowo zanurzone lub zanurzone niecałkowicie, o mocy nominalnej powyżej 7,5 MW; b. Zespoły śrub napędowych przeciwbieżnych o mocy nominalnej powyżej 15 MW; c. Układy napędowe, w których do uspokojenia przepływu przez śruby zastosowano zawirowanie wstępne albo wylotowe; d. Lekkie przekładnie redukcyjne o wysokim przełożeniu (współczynnik przełożenia K powyżej 300); e. Wałowe układy przeniesienia napędu, składające się z elementów wykonanych z materiałów "kompozytowych", zdolne do przenoszenia mocy powyżej 1 MW; 2. Następujące pędniki śrubowe, generatory mocy lub układy przenoszenia napędu przeznaczone dla jednostek pływających: a. Śruby napędowe o regulowanym skoku oraz zespoły piast do śrub o mocy nominalnej powyżej 30 MW; b. Elektryczne silniki napędowe z wewnętrznym chłodzeniem cieczowym o mocy wyjściowej powyżej 2,5 MW; c. "Nadprzewodnikowe" silniki napędowe albo elektryczne silniki napędowe z magnesami stałymi, o mocy wyjściowej powyżej 0,1 MW; d. Wałowe układy przeniesienia napędu, których elementy są wykonane z materiałów "kompozytowych", zdolne do przenoszenia mocy powyżej 2 MW; e. Wentylowane lub podobne napędy śrubowe o mocy nominalnej powyżej 2,5 MW; 3. Następujące układy do tłumienia szumów, przeznaczone dla jednostek pływających o wyporności 1 000 t lub wyższej: a. Układy tłumienia szumów podwodnych o częstotliwościach poniżej 500 Hz, składające się ze złożonych systemów montażowych służących do izolacji akustycznej silników wysokoprężnych, zespołów generatorów wysokoprężnych, turbin gazowych, zespołów generatorów gazowych, silników napędowych lub napędowych przekładni redukcyjnych, specjalnie przeznaczone do tłumienia dźwięków lub wibracji, mające masę stanowiącą ponad 30% masy urządzeń, na których mają być zamontowane; b. Aktywne układy tłumienia lub eliminacji szumów albo łożyska magnetyczne, specjalnie przeznaczone do układów przenoszenia napędu, wyposażone w elektroniczne układy sterowania umożliwiające aktywne zmniejszanie wibracji urządzeń poprzez bezpośrednie generowanie do źródła dźwięków sygnałów tłumiących dźwięki i wibracje; p. Strugowodne układy napędowe o mocy wyjściowej powyżej 2,5 MW, w których w celu poprawy sprawności napędu lub zmniejszenia rozchodzącego się pod wodą wytworzonego dźwięku, pochodzącego z układu napędowego, zastosowano dysze rozbieżne oraz łopatki kierujące przepływem; q. Niezależne aparaty do nurkowania i pływania podwodnego o zamkniętym lub półzamkniętym obiegu. 8B Urządzenia do testowania, kontroli i produkcji 8B001 Tunele wodne o szumie tła poniżej 100 dB (odpowiednik 1 mikropaskala, 1 Hz) w paśmie częstotliwości od 0 do 500 Hz, przeznaczone do pomiaru pól akustycznych wytwarzanych przez przepływy cieczy wokół modeli układów napędowych. 8C Materiały 8C001 Pianka syntaktyczna (porowata) do użytku pod wodą mająca obie poniższe cechy: a. Przeznaczenie do stosowania na głębokościach większych niż 1000 m; oraz b. Gęstość mniejszą niż 561 kg/m3. Uwaga techniczna: Pianka syntaktyczna składa się z pustych w środku kuleczek z tworzywa sztucznego lub szkła osadzonych w matrycy z żywicy. 8D Oprogramowanie 8D001 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń lub materiałów objętych kontrolą według pozycji 8A, 8B lub 8C; 8D002 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji", napraw, remontów lub modyfikacji (ponownej obróbki skrawaniem) śrub, specjalnie w celu tłumienia generowanych przez nie pod wodą szumów. 8E Technologie 8E001 Technologie według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" lub "produkcji" urządzeń lub materiałów objętych kontrolą według pozycji 8A, 8B lub 8C; 8E002 Następujące inne technologie: a. Technologie do "rozwoju", "produkcji", napraw, remontów lub modyfikacji (ponowej obróbki skrawaniem) śrub specjalnie w celu tłumienia generowanych przez nie pod wodą szumów; b. Technologie do remontów lub modyfikacji urządzeń objętych kontrolą według pozycji 8A001 lub 8A002.b., 8A002.j., 8A002.o. lub 8A002.p. KATEGORIA 9 - UKŁADY NAPĘDOWE, POJAZDY KOSMICZNE I ICH WYPOSAŻENIE 9A Systemy, urządzenia i części (Dla układów napędowych specjalnie skonstruowanych lub zabezpieczonych przed promieniowaniem neutronowym, lub przenikliwym promieniowaniem jonizującym sprawdź także Listę Uzbrojenia) 9A001 Następujące lotnicze silniki turbogazowe, w których zastosowano jedną z technologii objętych kontrolą według pozycji 9E003.a.: N.B.: sprawdź także pozycję 9A101. a. Nie posiadające certyfikatu na instalowanie w określonym "samolocie cywilnym", w którym mają być zastosowane; b. Nie posiadające certyfikatu zezwalającego na ich użycie do zastosowań cywilnych, wydanego przez władze lotnicze "państwa uczestniczącego"; c. Przeznaczone do lotów z prędkościami powyżej Mach 1,2 przez ponad 30 minut; 9A002 Turbogazowe silniki okrętowe o nominalnej mocy ciągłej określonej według normy ISO wynoszącej 24 245 kW lub więcej i zużyciu jednostkowym paliwa nie przekraczającym 0,219 kg/kWh w dowolnym punkcie roboczym w zakresie mocy od 35 do 100% oraz specjalnie do nich przeznaczone zespoły i elementy; UWAGA: Termin "turbogazowe silniki okrętowe" obejmuje również turbogazowe silniki przemysłowe lub lotnicze, przystosowane do napędzania jednostek pływających lub wytwarzania energii elektrycznej na jednostkach pływających. 9A003 Następujące specjalne zespoły i elementy, w których zastosowano jedną z technologii objętych kontrolą według pozycji 9E003.a., do wymienionych poniżej turbogazowych silników napędowych: a. Wymienionych w pozycji 9A001; lub b. Skonstruowanych lub wyprodukowanych w krajach innych niż "państwa członkowskie", lub nie znanych producentów (wnioskodawcy); 9A004 Kosmiczne pojazdy nośne lub "statki kosmiczne"; N.B.: sprawdź także pozycję 9A104. UWAGI: 1. Pozycja 9A004 nie obejmuje kontrolą ładunku użytecznego. 2. Dla określenia statusu kontroli produktów wchodzących w skład ładunku użytecznego "statku kosmicznego" sprawdź odpowiednie kategorie. 9A005 Rakietowe systemy napędowe na paliwo ciekłe zawierające jeden z systemów lub elementów wymienionych w pozycji 9A006; N.B.: sprawdź także pozycje 9A105 i 9A119. 9A006 Następujące systemy lub elementy specjalnie przeznaczone do rakietowych układów napędowych na paliwo ciekłe: N.B.: sprawdź także pozycje 9A106 i 9A108. a. Chłodziarki kriogeniczne, pokładowe pojemniki Dewara, kriogeniczne instalacje grzewcze lub urządzenia kriogeniczne specjalnie przeznaczone do pojazdów kosmicznych, umożliwiające ograniczenie strat cieczy kriogenicznych do poziomu poniżej 30% rocznie; b. Pojemniki kriogeniczne lub pracujące w obiegu zamkniętym układy chłodzenia umożliwiające utrzymanie temperatur na poziomie 100 K (-173°C) lub mniejszym, przeznaczone do "samolotów" zdolnych do rozwijania prędkości powyżej Mach 3, do rakiet nośnych lub "statków kosmicznych"; c. Urządzenia do przechowywania lub transportu wodoru w formie mieszaniny fazy ciekłej ze stałą (zawiesiny); d. Wysokociśnieniowe (powyżej 17,5 MPa) pompy turbinowe, ich elementy lub towarzyszące im gazowe lub pracujące w cyklu rozprężnym napędy turbinowe; e. Wysokociśnieniowe (powyżej 10,6 MPa) komory ciągu silników rakietowych i dysze do nich; f. Urządzenia do przechowywania paliw napędowych na zasadzie kapilarnej lub wydmuchowej, (tj. z elastycznymi przeponami); g. Wtryskiwacze ciekłych paliw napędowych, w których średnice pojedynczych otworków nie przekraczają 0,381 mm (pole powierzchni 1,14 × 10-3 cm2 lub mniejsze dla otworków nie kolistych), specjalnie skonstruowane do silników rakietowych na paliwo ciekłe; h. Wykonane z jednego elementu materiału typu węgiel-węgiel komory ciągu lub wykonane z jednego elementu materiału typu węgiel-węgiel stożki wylotowe, których gęstości przekraczają 1,4 g/cm3, a wytrzymałości na rozciąganie są większe niż 48 MPa. 9A007 Systemy napędowe rakiet na paliwo stałe o następujących parametrach: N.B.: sprawdź także pozycję 9A119. a. Impuls całkowity powyżej 1,1 MNs; b. Impuls właściwy 2,4 kNs/kg lub większy w sytuacji wypływu z dyszy do otoczenia w warunkach istniejących na poziomie morza przy ciśnieniu w komorze wyregulowanym na poziomie 7 MPa; c. Udział masowy stopnia powyżej 88% i procentowy udział składników stałych w paliwie powyżej 86%; d. Zawierające dowolne elementy objęte kontrolą według pozycji 9A008; lub e. Wyposażone w układy izolacyjne i wiążące paliwo, w których zastosowano bezpośrednio połączone konstrukcje silnikowe zapewniające "silne połączenia mechaniczne" lub elementy barierowe uniemożliwiające migrację chemiczną pomiędzy paliwem stałym a stanowiącym osłonę materiałem izolacyjnym; Uwaga techniczna: Dla celów pozycji 9A007.e. "silne połączenie mechaniczne" oznacza wytrzymałość wiązania równą lub większą niż wytrzymałość paliwa. 9A008 Następujące elementy przeznaczone do rakietowych układów napędowych na paliwo stałe: N.B.: sprawdź także pozycję 9A108. a. Układy izolacyjne i wiążące paliwo, w których zastosowano wykładziny zapewniające "silne połączenia mechaniczne" lub elementy barierowe uniemożliwiające migrację chemiczną pomiędzy paliwem stałym a stanowiącym osłonę materiałem izolacyjnym; Uwaga techniczna: Dla celów pozycji 9A008.a. "silne połączenie mechaniczne" oznacza wytrzymałość wiązania równą lub większą niż wytrzymałość paliwa. b. Wykonane z włókien nawojowych "kompozytowe" osłony silników o średnicy powyżej 0,61 m lub o wskaźnikach efektywności strukturalnej (PV/W) powyżej 25 km; Uwaga techniczna: Wskaźnik efektywności strukturalnej (PV/W) jest iloczynem ciśnienia wybuchu (P) i pojemności zbiornika (V) podzielonym przez całkowitą wagę zbiornika ciśnieniowego (W); c. Dysze o ciągach powyżej 45 kN lub szybkości erozyjnego zużycia gardzieli poniżej 0,075 mm/s; d. Dysze ruchome lub systemy sterowania wektorem ciągu za pomocą pomocniczego wtrysku płynów o jednym z następujących parametrów: 1. Ruch okrężny z odchyleniem kątowym powyżej ±5°; 2. Kątowe obroty wektora ciągu rzędu 20°/s lub większe; lub 3. Przyspieszenia kątowe wektora ciągu rzędu 40°/s2 lub większe. 9A009 Hybrydowe systemy napędowe rakiet o następujących parametrach: N.B.: sprawdź także pozycje 9A109 i 9A119. a. Impuls całkowity powyżej 1,1 MNs; lub b. Ciąg powyżej 220 kN w warunkach próżni na wylocie; 9A010 Następujące specjalnie opracowane elementy, systemy lub struktury do rakiet nośnych lub systemów napędowych do rakiet nośnych, lub "statków kosmicznych": N.B.: sprawdź także pozycje 1A002 i 9A110. a. Elementy lub struktury, każde z nich o masie przekraczającej 10 kg, specjalnie skonstruowane do rakiet nośnych i wytwarzane z "kompozytów" na "matrycy" metalowej, "kompozytów" organicznych, materiałów na "matrycy" ceramicznej lub wzmacnianych wiązaniami międzymetalicznymi, wymienionych w pozycji 1C007 lub 1C010.; UWAGA: Podany limit masy nie dotyczy czołowych stożków ochronnych rakiet. b. Elementy lub struktury specjalnie skonstruowane do systemów napędowych rakiet nośnych, wyspecyfikowanych w pozycjach 9A005 do 9A009, wytwarzane z "kompozytów" na "matrycy" metalowej, "kompozytów" organicznych, materiałów na "matrycy" ceramicznej lub wzmacnianych wiązaniami międzymetalicznymi, wymienionych w pozycji 1C007 lub 1C010.; c. Części struktur i systemy izolacyjne specjalnie skonstruowane w celu aktywnej kontroli odpowiedzi dynamicznej lub odkształceń struktur "statków kosmicznych"; d. Pulsacyjne silniki rakietowe na paliwo ciekłe mające stosunek ciągu do masy równy lub większy niż 1 kN/kg i czas odpowiedzi (czas niezbędny do osiągnięcia 90% całkowitego ciągu znamionowego od chwili startu) mniejszy niż 30 ms. 9A011 Silniki strumieniowe, naddźwiękowe silniki strumieniowe lub silniki o cyklu kombinowanym oraz specjalnie do nich opracowane elementy. N.B.: sprawdź także pozycje 9A111 i 9A118. 9A101 Następujące lekkie silniki turboodrzutowe i turbowentylatorowe, (w tym silniki turbinowe) nadające się do "pocisków rakietowych", różne od wymienionych w pozycji 9A101: a. Silniki posiadające obie podane niżej cechy charakterystyczne: 1. Wartość ciągu maksymalnego powyżej 1000 N (uzyskiwana przed zamontowaniem) z wyłączeniem silników certyfikowanych przez instytucje cywilne, posiadających maksymalną wartość ciągu powyżej 8 890 N (uzyskiwaną przed zamontowaniem silnika); i 2. Jednostkowe zużycie paliwa 0,13 kg/N/godzinę lub mniejsze (na poziomie morza w warunkach statycznych i standardowych); lub b. Silniki przeznaczone do "pocisków rakietowych" albo zmodyfikowane w tym celu. 9A104 Rakiety meteorologiczne o zasięgu co najmniej 300 km. N.B.: sprawdź także pozycję 9A004. 9A105 Następujące silniki rakietowe na paliwo ciekłe: N.B.: sprawdź także pozycję 9A119. a. Silniki rakietowe na paliwo ciekłe nadające się do "pocisków rakietowych", różne od wymienionych w pozycji 9A005 i posiadające impuls całkowity 1,1 MNs lub większy; b. Silniki rakietowe na paliwo ciekłe nadające się do kompletnych systemów rakietowych i bezzałogowych pojazdów latających o zasięgu co najmniej 300 km, różne od wymienionych w pozycji 9A005 lub 9A105.a. i posiadające impuls całkowity 0,841 MNs lub większy; 9A106 Następujące systemy lub podzespoły, różne od wymienionych w pozycji 9A006, nadające się do stosowania w "pociskach rakietowych", specjalnie przeznaczone do układów napędowych rakiet na paliwo ciekłe: a. Wykładziny ablacyjne (ciepłochronne) do komór ciągu lub spalania; b. Dysze wylotowe do rakiet; c. Podzespoły do sterowania wektorem ciągu; Uwaga techniczna: Do sposobów sterowania wektorem ciągu wymienionych w pozycji 9A106.c. należą np.: 1. Dysza giętka; 2. Wtrysk dodatkowego płynu lub gazu pomocniczego; 3. Ruchomy silnik lub dysza; 4. Odchylanie strumienia gazów wylotowych (łopatki lub sondy strumieniowe); albo 5. Używanie klapek oporowych. d. Zespoły do sterowania przepływem płynnych i zawiesinowych paliw napędowych (w tym utleniaczy) oraz specjalnie przeznaczone do nich elementy, skonstruowane lub zmodyfikowane pod kątem eksploatacji w środowiskach, w których występują drgania o średniej wartości kwadratowej powyżej 10 g i o częstotliwości od 20 Hz do 2000 Hz. UWAGA: Jedynymi wymienionymi w pozycji 9A106.d. serwozaworami i pompami elektrohydraulicznymi są wyłącznie: a. serwozawory o objętościowym natężeniu przepływu 24 litrów na minutę lub większym przy ciśnieniu absolutnym 7 MPa lub większym i czasie reakcji roboczej poniżej 100 ms; b. pompy do paliw płynnych o prędkościach obrotowych na wale 8000 lub więcej obrotów na minutę lub o ciśnieniu wylotowym równym lub większym niż 7 MPa. 9A107 Silniki rakietowe na paliwo stałe nadające się do kompletnych systemów rakietowych i bezzałogowych pojazdów latających o zasięgu co najmniej 300 km, różne od wymienionych w pozycji 9A007 i posiadające impuls całkowity 0,841 MNs lub większy. N.B.: sprawdź także pozycję 9A119. 9A108 Następujące podzespoły, różne od wymienionych w pozycji 9A008, nadające się do "pocisków rakietowych", specjalnie przeznaczone do układów napędowych do rakiet na paliwo stałe: a. Osłony do silników rakietowych, "wykładziny wewnętrzne" i "izolacja" do nich; b. Dysze do silników; c. Podzespoły do sterowania wektorem ciągu. Uwaga techniczna: Do sposobów sterowania wektorem ciągu wymienionych w pozycji 9A108.c. np.: 1. Dysza giętka; 2. Wtrysk dodatkowego płynu lub gazu pomocniczego; 3. Ruchomy silnik lub dysza; 4. Odchylanie strumienia gazów wylotowych (łopatki lub sondy strumieniowe); albo 5. Używanie klapek oporowych. 9A109 Hybrydowe silniki rakietowe, nadające się do "pocisków rakietowych", różne od wymienionych w pozycji 9A009, oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy. N.B.: sprawdź także pozycję 9A119. 9A110 Materiały kompozytowe, laminaty i wyroby z nich, różne od wymienionych w pozycji 9A010, przeznaczone specjalnie do kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub do rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104, lub podsystemów wymienionych w pozycjach 9A005, 9A007, 9A105.a., 9A106 do 9A108, 9A116 lub 9A119, oraz impregnowane za pomocą żywic materiały z włókien do prasowania laminatów zbrojonych oraz używane do nich przedformy z włókien metalizowanych, wykonane na matrycy organicznej albo metalowej, wzmacnianej włóknami lub włókienkami, posiadające wytrzymałość właściwą na rozciąganie większą od 7,62 × 104 m oraz moduł właściwy większy niż 3,18 × 106 m. N.B.: sprawdź także pozycje 1A002, 1C010 i 1C210. UWAGA: Pozycja 9A110 dotyczy wyłącznie tych materiałów do prasowania laminatów zbrojonych włóknami z tworzyw sztucznych, do których stosowane są żywice o temperaturze zeszklenia (Tg), po utrwaleniu, powyżej 418 K (145°C), według normy ASTM D4065 lub jej odpowiednika. 9A111 Pulsacyjne silniki odrzutowe nadające się do "pocisków rakietowych" oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. N.B.: sprawdź także pozycje 9A011 i 9A118. 9A115 Następujące urządzenia i instalacje startowe, przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub do rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104: a. aparatura i urządzenia do manipulacji, sterowania, uruchamiania lub odpalania; b. pojazdy do transportu, manipulacji, sterowania, uruchamiania i odpalania. 9A116 Następujące statki kosmiczne zdolne do lądowania na ziemi nadające się do "pocisków rakietowych" oraz przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do nich podzespoły: a. Statki kosmiczne zdolne do lądowania na ziemi; b. Osłony ciepłochronne i elementy do nich wykonane z materiałów ceramicznych lub ablacyjnych; c. Urządzenia pochłaniające ciepło i elementy do nich wykonane z lekkich materiałów o wysokiej pojemności cieplnej; d. Urządzenia elektroniczne specjalnie przeznaczone do statków kosmicznych zdolnych do lądowania na ziemi. 9A117 Mechanizmy do łączenia stopni, mechanizmy do rozłączania stopni oraz mechanizmy międzystopniowe, nadające się do "pocisków rakietowych". 9A118 Urządzenia do regulacji spalania w silnikach, nadające się do "pocisków rakietowych" i do silników wymienionych w pozycjach 9A011 lub 9A111. 9A119 Pojedyncze stopnie do rakiet, nadające się do kompletnych systemów rakietowych i bezzałogowych pojazdów latających o zasięgu co najmniej 300 km, różne od wymienionych w pozycjach 9A005, 9A007, 9A009, 9A105, 9A107 i 9A109. 9B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 9B001 Następujące specjalne urządzenia, oprzyrządowanie i osprzęt do produkcji lub pomiaru wirujących i nieruchomych łopatek turbin lub bandaży do wirników: a. Urządzenia umożliwiające kierunkowe krzepnięcie lub wytwarzanie pojedynczych kryształów; b. Rdzenie lub powłoki ceramiczne; c. Urządzenia lub oprzyrządowanie do wytwarzania rdzeni ceramicznych; d. Urządzenia do przygotowywania woskowych modeli powłok ceramicznych; 9B002 Pracujące w trybie bezpośrednim (w czasie rzeczywistym) systemy sterowania, oprzyrządowanie (włącznie z czujnikami) lub automatyczne systemy do zbierania i przetwarzania danych, specjalnie przeznaczone do "rozwoju" silników turbogazowych, ich zespołów lub elementów z zastosowaniem "technologii" objętych kontrolą według pozycji 9E003.a; 9B003 Urządzenia specjalnie przeznaczone do "produkcji" lub testowania uszczelnień szczotkowych w turbinach gazowych wirujących z prędkościami obrotowymi odpowiadającymi prędkości liniowej wierzchołka łopatki powyżej 335 m/s i przy temperaturach przekraczających 773 K (500°C) oraz specjalnie do nich przeznaczone części lub akcesoria; 9B004 Oprzyrządowanie, matryce lub uchwyty do zgrzewania dyfuzyjnego "nadstopu", tytanu lub międzymetalicznych połączeń profili łopatkowych z tarczą, opisanych w pozycjach 9E003.a.3. lub 9E003.a.6. dla turbin gazowych; 9B005 Pracujące w trybie bezpośrednim (w czasie rzeczywistym) systemy sterowania, oprzyrządowanie (włącznie z czujnikami) lub automatyczne systemy do zbierania i przetwarzania danych, specjalnie przeznaczone do stosowania w jednym z wymienionych poniżej tuneli lub urządzeń aerodynamicznych: N.B.: sprawdź także pozycję 9B105. a. Tunele aerodynamiczne do prędkości Mach 1,2 lub wyższych, z wyjątkiem: Tuneli przeznaczonych do celów edukacyjnych i wyposażonych w przestrzeń pomiarową (mierzoną w kierunku poprzecznym) o wymiarze poniżej 250 mm; Uwaga techniczna: "Wymiar przestrzeni pomiarowej" w pozycji 9B005 oznacza średnicę okręgu lub bok kwadratu, albo najdłuższy bok prostokąta w najszerszym miejscu przestrzeni pomiarowej. b. Urządzenia symulujące warunki przepływu przy prędkościach powyżej Mach 5, włącznie z impulsowymi tunelami hiperdźwiękowymi, tunelami plazmowymi, rurami uderzeniowymi, tunelami gazowymi i rurami uderzeniowymi na gazy lekkie; c. Tunele lub urządzenia aerodynamiczne, różne od urządzeń z sekcjami dwuwymiarowymi, umożliwiające symulację przepływów, dla których wartość liczby Reynoldsa wynosi powyżej 25 × 106; 9B006 Sprzęt do badań akustycznych i wibracyjnych, w którym można wytwarzać ciśnienia akustyczne na poziomie 160 dB lub wyższe (odpowiadające 20 mikropaskalom) o mocy wyjściowej 4 kW lub większej przy temperaturze w komorze pomiarowej powyżej 1273 K (1 000°C) oraz specjalnie do niego przeznaczone grzejniki kwarcowe; N.B.: sprawdź także pozycję 9B106. 9B007 Urządzenia specjalne przeznaczone do kontroli stanu silników rakietowych metodami nieniszczącymi (NDT), z wyłączeniem urządzeń do dwuwymiarowych badań rentgenowskich i badań za pomocą podstawowych metod chemicznych lub fizycznych; 9B008 Przetworniki specjalnie przeznaczone do bezpośrednich pomiarów tarcia w warstwie przyściennej w badanym przepływie przy temperaturach spiętrzenia powyżej 833 K (560°C). 9B009 Oprzyrządowanie specjalnie przeznaczone do wytwarzania elementów wirników silników turbinowych z proszków metali zdolnych do pracy przy poziomie naprężeń stanowiącym 60% jednostkowej wytrzymałości na rozciąganie (UTS) lub wyższym i temperaturach metalu wynoszących 873 K (600°C) lub wyższych. 9B105 Tunele aerodynamiczne do prędkości Mach 0,9 lub wyższych, nadające się do "pocisków rakietowych" oraz ich podzespołów. N.B.: sprawdź także pozycję 9B005. 9B106 Następujące komory klimatyczne i komory bezechowe: a. Komory klimatyczne umożliwiające symulowanie następujących warunków lotu: 1. Wibracji ze średniej wartości kwadratowej (RMS) 10 g lub wyższej w zakresie częstotliwości od 20 Hz do 2000 Hz i generujących siły o wartościach 5 kN lub wyższych; oraz 2. Warunków na wysokościach 15 000 m lub większych; lub 3. Temperatury co najmniej 223 K (-50°C) do 398 K (+125°C). b. Komory bezechowe umożliwiające symulowanie następujących warunków lotu: 1. Warunków akustycznych, w których całkowity poziom ciśnienia akustycznego wynosi 140 dB lub więcej (co odpowiada 20 mikroPa) lub o mocy wyjściowej 4 kW lub większej; oraz 2. Warunków na wysokościach 15 000 m lub większych; lub 3. Temperatury co najmniej 223 K (-50°C) do 398 K (+125°C). 9B115 Specjalne "urządzenia produkcyjne" do systemów, podsystemów i podzespołów wymienionych w pozycjach 9A005 do 9A009, 9A011, 9A101, 9A105 do 9A109, 9A111, 9A116 do 9A119. 9B116 "Instalacje produkcyjne" specjalnie przeznaczone do kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub systemów, podsystemów i elementów wymienionych w pozycjach 9A005 do 9A009, 9A011, 9A101, 9A104 do 9A109, 9A111 lub 9A116 do 9A119. 9B117 Stoiska do prób i stoiska badawcze do rakiet na paliwo stałe lub ciekłe lub do silników rakietowych, posiadające jedną z następujących cech charakterystycznych: a. Możliwość badania zespołów o ciągu powyżej 90 kN; lub b. Możliwość równoczesnego pomiaru składowych ciągu wzdłuż trzech osi. 9C Materiały Żadne. 9D Oprogramowanie 9D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane do "rozwoju" urządzeń lub "technologii" objętych kontrolą według pozycji 9A, 9B lub 9E003; 9D002 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane do "produkcji" urządzeń objętych kontrolą według pozycji 9A lub 9B. 9D003 Następujące "oprogramowanie" specjalnie opracowane lub modyfikowane do "użytkowania" całkowicie autonomicznych systemów cyfrowego sterowania silnikami (FADEC) w systemach napędowych objętych kontrolą według pozycji 9A lub urządzeniach objętych kontrolą według pozycji 9B: a. "Oprogramowanie" działające w cyfrowych układach sterowania układami napędowymi, urządzeniach badawczych w przestrzeni kosmicznej lub w urządzeniach do badania silników lotniczych potrzebujących powietrza do spalania; b. Odporne na uszkodzenia "oprogramowanie" stosowane w systemach FADEC do układów napędowych i związanych z nimi urządzeniach badawczych. 9D004 Następujące inne "oprogramowanie": a. "Oprogramowanie" uwzględniające składowe sił lepkości w dwóch lub trzech wymiarach, przeznaczone do tuneli aerodynamicznych lub badań w locie, niezbędne do szczegółowego modelowania przepływu w silnikach; b. "Oprogramowanie" do badania turbogazowych silników lotniczych, zespołów lub elementów do nich, specjalnie przeznaczone do zbierania, redukcji i analizy danych w czasie rzeczywistym i zdolne do sterowania ze sprzężeniem zwrotnym, włącznie z dynamiczną regulacją elementów lub warunków badań w czasie trwania testów; c. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do sterowania ukierunkowanym krzepnięciem lub wytwarzaniem pojedynczych kryształów; d. "Oprogramowanie" w postaci "kodu źródłowego", "kodu wynikowego" lub kodu maszynowego, niezbędne do "użytkowania" systemów aktywnej kompensacji do regulacji luzu wierzchołkowego łopatek wirnikowych. UWAGA: Pozycja 9D004.d. nie obejmuje kontrolą "oprogramowania" wchodzącego w skład nie objętych kontrolą urządzeń lub niezbędnego do czynności technicznych związanych z wzorcowaniem lub naprawą albo aktualizacją aktywnie kompensowanych systemów regulacji luzu wierzchołkowego łopatek. 9D101 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do "użytkowania" wyrobów wymienionych w pozycjach 9B105, 9B106, 9B116 lub 9B117. 9D103 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do modelowania, symulowania lub integrowania konstrukcyjnego kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub rakiet meteorologicznych wymienionych w pozycji 9A104, lub podsystemów wymienionych w pozycjach 9A005, 9A007, 9A105.a., 9A106, 9A108, 9A116 lub 9A119. UWAGA: "Oprogramowanie" wymienione w pozycji 9D103 podlega kontroli również w przypadku stosowania go do specjalnego osprzętu wymienionego w pozycji 4A102. 9E Technologia UWAGA: "Technologie" do "rozwoju" lub "produkcji" wymienione w pozycji 9E001 do 9E003 dotyczące silników turbogazowych podlegają kontroli, również w przypadku gdy są stosowane jako technologie "użytkowania" do napraw, przebudowy i remontów. Kontroli nie podlegają: dane techniczne, rysunki lub dokumentacja do czynności związanych z obsługą techniczną bezpośrednio dotyczącą wzorcowania, usuwania lub wymiany uszkodzonych lub niezdatnych do użytku elementów wymiennych, włącznie z całymi silnikami lub modułami silnikowymi. 9E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" urządzeń lub "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji 9A001.c., 9A004 do 9A011, 9B lub 9D. 9E002 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "produkcji" urządzeń wymienionych w pozycjach 9A001.c., 9A004 do 9A0011 lub 9B. UWAGA: Dla potrzeb kontroli technologii napraw konstrukcji, laminatów lub materiałów sprawdź pozycję 1E002.f. 9E003 Następujące inne "technologie": a. "Technologie" niezbędne do "rozwoju" lub "produkcji" dowolnego z następujących elementów i zespołów do silników turbogazowych: 1. Łopatek wirujących do turbin gazowych, łopatek nieruchomych lub bandaży wytwarzanych techniką ukierunkowanego krzepnięcia (DS) lub ze stopów monokrystalicznych (SC) mających (w kierunku 001 wskaźników Millera) czas życia do zerwania przy pełzaniu przekraczający 400 godzin przy 1273 K (1000°C) i naprężeniu 200 MPa, oparty na średnich wartościach właściwości fizycznych; 2. Komór spalania pierścieniowo-dzwonowych pracujących w przeciętnych temperaturach na wylocie z palników powyżej 1813 K (1540°C), albo komór spalania zaopatrzonych w izolowane termicznie wkładki do spalania, wkładki z niemetali lub niemetaliczne powłoki; 3. Elementów wytwarzanych z organicznych materiałów "kompozytowych", przeznaczonych do pracy w temperaturach powyżej 588 K (315°C), albo z materiałów "kompozytowych" na "matrycy" metalowej, z materiałów na "matrycy" ceramicznej lub materiałów ze wzmocnieniami międzymetalicznymi, objętych kontrolą według pozycji 1A002 lub 1C007; 4. Nie chłodzonych łopatek turbinowych, łopatek kierowniczych, bandaży lub innych elementów przeznaczonych do pracy w strumieniu gazu o temperaturach 1 323 K (1 050°C) lub wyższych; 5. Chłodzonych łopatek turbinowych, łopatek kierowniczych lub bandaży, innych niż wymienione w pozycjach 9E003.a.1., pracujących w strumieniu gazu o temperaturach 1 643 K (1 370°C) lub wyższych; 6. Połączeń profili łopatkowych z tarczą techniką zgrzewania dyfuzyjnego; 7. Elementów silników turbogazowych wytwarzanych techniką "zgrzewania dyfuzyjnego" objętą kontrolą według pozycji 2E003.b.; 8. Wytrzymałych na uszkodzenia wirujących elementów silników turbogazowych, wytwarzanych techniką metalurgii proszkowej objętą kontrolą według pozycji 1C002.b.; 9. "FADEC" przeznaczonych do silników turbogazowych lub silników o kombinowanym cyklu roboczym oraz do ich odpowiednich elementów diagnostycznych, czujników i specjalnie skonstruowanych elementów; 10. Kanałów przepływowych o zmiennej geometrii i odpowiednich układów sterowania do: a. Turbin do wytwornic gazów; b. Turbin do napędu wentylatorów lub energetycznych; c. Dysz napędowych; UWAGI: 1. Do kanałów przepływowych o zmiennej geometrii oraz odpowiednich układów do sterowania nimi, wymienionych w pozycji 9E003.a.10., nie zalicza się wlotowych łopatek kierowniczych, wentylatorów o zmiennym skoku, zmiennych stójek ani zaworów upustowych w sprężarkach. 2. Pozycja 9E003.a.10. nie obejmuje kontrolą technologii do "rozwoju" lub "produkcji" kanałów o zmiennej geometrii opracowanych do odwracaczy ciągu. 11. Układów regulacji wielkości luzu wierzchołkowego według "technologii" obudowy z aktywną kompensacją, ograniczonych do baz danych dotyczących projektowania i rozwoju; 12. Drążonych (pustych w środku) wentylatorowych łopatek o dużej cięciwie, nie podpartych na części rozpiętości; b. "Technologie" niezbędne do "rozwoju" lub "produkcji": 1. Modeli lotniczych do tuneli aerodynamicznych wyposażonych w czujniki nieinwazyjne zdolne do przenoszenia danych z czujników do systemu gromadzenia i przetwarzania danych; lub 2. Wykonanych z materiałów "kompozytowych" łopat śmigieł lub śmigłowentylatorów zdolnych do rozwijania mocy 2 000 kW przy prędkościach lotu powyżej Mach 0,55; c. "Technologie" niezbędne do "rozwoju" lub "produkcji" elementów silników turbogazowych, w których zastosowano techniki wiercenia za pomocą "laserów", dysz wodnych lub technik elektromechanicznych albo elektroiskrowych (ECM/EDM) otworów o jednym z poniższych zespołów parametrów: 1. Wszystkie z poniższych: a. Głębokości czterokrotnie większe od średnicy; b. Średnice mniejsze od 0,76 mm; oraz c. Kąt osi otworu równy lub mniejszy niż 25°; lub 2. Wszystkie z poniższych: a. Głębokości pięciokrotnie większe od średnicy; b. Średnice mniejsze od 0,4 mm; oraz c. Kąty osi otworu powyżej 25°; Uwaga techniczna: Dla celów pozycji 9E003.c. kąt osi otworu mierzy się od płaszczyzny stycznej do powierzchni profilu w punkcie, w którym oś otworu przebija powierzchnię profilu. d. "Technologie" niezbędne do: 1. "Rozwoju" układów przenoszenia napędu w śmigłowcach lub układów przenoszenia napędu w "samolotach" z odchylanymi wirnikami lub skrzydłami; lub 2. "Produkcji" układów przenoszenia napędu w śmigłowcach lub układów przenoszenia napędu w "samolotach" z odchylanymi wirnikami lub skrzydłami; e. 1. "Technologie" do "rozwoju" lub "produkcji" pojazdów naziemnych napędzanych wysokoprężnymi silnikami tłokowymi o następujących parametrach: a. Objętość komory silnikowej 1,2 m3 lub mniejsza; b. Całkowita moc użyteczna powyżej 750 kW, określana według normy 80/1269/EEC, ISO 2534 lub ich krajowych odpowiedników; oraz c. Gęstość mocy powyżej 700 kW/m3 pojemności komory silnikowej; Uwaga techniczna: Pojemność komory silnikowej: iloczyn trzech prostopadłych do siebie wymiarów mierzonych w następujący sposób: Długość: Długość wału korbowego od kołnierza przedniego do czoła koła zamachowego; Szerokość: Największy z następujących wymiarów: a. Odległość zewnętrzna od pokrywy zaworu do pokrywy zaworu; b. Wymiary zewnętrznych krawędzi głowic cylindrów; lub c. Średnica obudowy koła zamachowego; Wysokość: Największy z następujących wymiarów: a. Odległość osi wału korbowego od górnej płaszczyzny pokrywy zaworów (lub głowicy cylindrów) plus podwójny skok; lub b. Średnica obudowy koła zamachowego. 2. "Technologie" "niezbędne" do "produkcji" następujących specjalnych elementów przeznaczonych do wysokociśnieniowych silników wysokoprężnych: a. "Technologie" "niezbędne" do "produkcji" instalacji silnikowych wyposażonych we wszystkie następujące elementy wykonane z materiałów ceramicznych objętych kontrolą według pozycji 1C007: 1. Wkładki do cylindrów; 2. Tłoki; 3. Głowice cylindrów; oraz 4. Jeden albo więcej innych elementów (włącznie ze szczelinami wylotowymi, turbodoładowarkami, prowadnicami zaworów, zespołami zaworów lub izolowanymi wtryskiwaczami paliwa); b. "Technologie" "niezbędne" do "produkcji" układów do turboładowania wyposażonych w sprężarki jednostopniowe, mające wszystkie następujące cechy charakterystyczne: 1. Spręż (stopień sprężania) 4:1 lub wyższy; 2. Wydatek (masowe natężenie przepływu) w zakresie od 30 do 130 kg na minutę; oraz 3. Możliwość zmiany pola przepływu w zespole sprężarki lub turbiny; c. "Technologie" "niezbędne" do "produkcji" instalacji wtryskowych paliwa ze specjalnymi układami wielopaliwowymi (np. wysokoprężnymi lub iskrowymi) w zakresie lepkości od paliw do silników wysokoprężnych [2,5 cSt w temperaturze 310,8 K (37,8°C)] do paliw benzynowych [0,5 cSt w temperaturze 310,8 K (37,8°C)] i posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy charakterystyczne: 1. Objętość wtrysku powyżej 230 mm3 na wtrysk na cylinder; oraz 2. Specjalnie skonstruowane elektroniczne zespoły sterujące, przeznaczone do automatycznego przełączania, za pomocą odpowiednich czujników, charakterystyk regulacyjnych w zależności od właściwości paliwa w celu utrzymania tej samej charakterystyki momentu obrotowego; 3. "Technologie" "niezbędne" do "rozwoju" lub "produkcji" wysokociśnieniowych silników wysokoprężnych ze smarowaniem cylindrów za pomocą smarów stałych, z fazy gazowej lub filmu cieczowego (lub metodą kombinowaną), umożliwiającym pracę silnika do temperatur powyżej 723 K (450°C), mierzonych na ściance cylindra w górnym położeniu górnego pierścienia tłokowego. Uwaga techniczna: Wysokociśnieniowe silniki wysokoprężne: Silniki wysokoprężne (Diesla) o średnim ciśnieniu użytecznym 1,8 MPa lub wyższym przy prędkościach obrotowych 2300 obrotów na minutę, pod warunkiem że ich prędkość nominalna wynosi 2300 obrotów na minutę lub więcej. 9E101 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" lub "produkcji" wyrobów wymienionych w pozycjach 9A101, 9A104 do 9A111 lub 9A115 do 9A119. 9E102 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "użytkowania" kosmicznych pojazdów nośnych wymienionych w pozycji 9A004 lub wyrobów wymienionych w pozycjach 9A005 do 9A011, 9A101, 9A104 do 9A111, 9A115 do 9A119, 9B105, 9B106, 9B115, 9B116, 9B117, 9D101 lub 9D103. Załącznik nr 2 LISTA IMPORTOWA WYKAZ TOWARÓW I TECHNOLOGII O PODWÓJNYM ZASTOSOWANIU PRZYWOŻONYCH NA TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Każda z występujących w Liście kategorii jest podzielona na następujące grupy: A. Systemy, urządzenia i części B. Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne C. Materiały D. Oprogramowanie E. Technologie W cudzysłowach umieszczono terminy zdefiniowane w "słowniku", wspólnym dla Listy eksportowo-tranzytowej i importowej. Uwagę Ogólną do Technologii i Uwagę Ogólną do Oprogramowania, umieszczone przy Liście eksportowo-tranzytowej, stosuje się odpowiednio w odniesieniu do importu towarów i technologii wymienionych w Liście importowej. KATEGORIA 0 - MATERIAŁY, INSTALACJE I URZĄDZENIA JĄDROWE 0A Systemy, urządzenia i części Żadne. 0B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 0B001 Następujące instalacje do separacji izotopów z "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" i "specjalnych materiałów rozszczepialnych" oraz urządzenia specjalnie do nich zaprojektowane lub wykonane: a. Następujące instalacje specjalnie przeznaczone do separacji izotopów z "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" oraz "specjalnych materiałów rozszczepialnych": 1. Instalacje do rozdzielania gazów metodą wirowania; 2. Instalacje do dyfuzyjnego rozdzielania gazów; 3. Instalacje do rozdzielania metodami aerodynamicznymi; 4. Instalacje do rozdzielania metodami wymiany chemicznej; 5. Instalacje do rozdzielania techniką wymiany jonów; 6. Instalacje do rozdzielania izotopów za pomocą "laserów" na parach metali (AVLIS); 7. Instalacje do rozdzielania izotopów za pomocą "laserów" molekularnych (MLIS); 8. Instalacje do rozdzielania metodami plazmowymi; 9. Instalacje do rozdzielania metodami elektromagnetycznymi; 0B002 Następujące specjalnie zaprojektowane lub wykonane pomocnicze instalacje, urządzenia i podzespoły do instalacji separacji izotopów wymienionych w pozycji 0B001, wykonane z "materiałów odpornych na korozyjne działanie UF6" lub chronione materiałami tego typu: a. Autoklawy, piece lub instalacje do doprowadzania UF6 do instalacji do wzbogacania; b. Desublimatory lub wymrażarki do odprowadzania UF6 z instalacji przetwórczych i dalszego jego transportu po ogrzaniu; c. Instalacje do produktu lub frakcji końcowych do transportu UF6 do zbiorników; d. Instalacje do skraplania lub zestalania stosowane do usuwania UF6 z procesu wzbogacania drogą sprężania i przetwarzania UF6 w ciecz lub ciało stałe; e. Instalacje rurociągowe i zbiorniki specjalnie przeznaczone do transportu i manipulowania UF6 w procesach rozdzielania izotopów metodą dyfuzji, ultrawirowania lub kaskady aerodynamicznej; f.1. Próżniowe instalacje rur rozgałęźnych lub zbiorników o wydajności ssania wynoszącej 5 m3 na minutę lub więcej; lub 2. Pompy próżniowe specjalnie przeznaczone do pracy w atmosferze UF6; 0B004 Następujące instalacje do produkcji lub stężania ciężkiej wody, deuteru i związków deuteru oraz specjalnie do nich zaprojektowane i wykonane urządzenia: a. Następujące instalacje do produkcji ciężkiej wody, deuteru i związków deuteru oraz specjalnie do nich zaprojektowane i wykonane urządzenia: 1. Instalacje do produkcji metodą wymiany woda - siarkowodór; 2. Instalacje do produkcji metodą wymiany amoniak - wodór; b. Następujące urządzenia i podzespoły: 1. Kolumnowe wymienniki typu woda - siarkowodór, wykonane z oczyszczonej stali węglowej (np. ASTM A516), mające średnicę od 6 m do 9 m i zdolność do pracy przy ciśnieniach równych lub większych niż 2 MPa oraz posiadające naddatek korozyjny o wartości 6 mm lub większy; 2. Jednostopniowe, niskociśnieniowe (np. 0,2 MPa), odśrodkowe dmuchawy lub kompresory wymuszające cyrkulację gazowego siarkowodoru (tj. gazu zawierającego więcej niż 70% H2S), o przepustowości równej lub większej niż 56 m3/sek podczas pracy przy ciśnieniach zasysania równych lub większych niż 1,8 MPa, posiadające uszczelnienia umożliwiające pracę w środowisku wilgotnego H2S; 3. Kolumnowe wymienniki typu amoniak - wodór o wysokości równej lub większej niż 35 m i średnicy od 1,5 m do 2,5 m, zdolne do pracy przy ciśnieniach większych niż 15 MPa; 4. Konstrukcje wewnętrzne kolumn włącznie z kontaktorami stopniowymi i pompami stopniowymi, w tym zanurzeniowymi, do produkcji ciężkiej wody w procesie wymiany amoniak - wodór; 5. Instalacje do krakowania amoniaku zdolne do pracy przy ciśnieniach równych lub większych niż 3 MPa przy produkcji ciężkiej wody w procesie wymiany amoniak - wodór; 6. Podczerwone analizatory absorpcyjne zdolne do bieżącej (on-line) analizy stosunku wodoru do deuteru w warunkach, w których stężenia deuteru są równe lub większe niż 90%; 7. Palniki katalityczne do konwersji wzbogaconego deuteru w ciężką wodę przy użyciu procesu wymiany amoniak - wodór; 8. Kompletne systemy wzbogacania ciężkiej wody lub przeznaczone dla nich kolumny, przeznaczone do zwiększania koncentracji deuteru w ciężkiej wodzie do poziomu reaktorowego. 0B005 Instalacje specjalnie przeznaczone do wytwarzania elementów paliwowych do "reaktorów jądrowych" oraz specjalnie dla nich zaprojektowane lub przystosowane urządzenia. UWAGA: Instalacje do wytwarzania elementów paliwowych do "reaktorów jądrowych" są wyposażone w urządzenia, które: a. Pozostają w bezpośrednim kontakcie z materiałami jądrowymi albo bezpośrednio je przetwarzają lub sterują procesem ich produkcji; b. Uszczelniają materiały jądrowe wewnątrz ich koszulek; c. Kontrolują szczelność koszulek; lub d. Kontrolują końcową obróbkę paliwa stałego. 0B006 Instalacje do przerobu napromieniowanych elementów paliwowych "reaktorów jądrowych" oraz specjalnie dla nich przeznaczone lub wykonane urządzenia i podzespoły. UWAGA: Pozycja 0B006 obejmuje: a. Instalacje do przerobu napromieniowanych elementów paliwowych "reaktorów jądrowych", w tym urządzenia i podzespoły, które zazwyczaj wchodzą w bezpośredni kontakt z materiałami jądrowymi, służą do ich bezpośredniego przetwarzania lub sterowania ich przepływem; b. Maszyny do rozdrabniania lub kruszenia elementów paliwowych, tj. zdalnie sterowane urządzenia do cięcia, rozdrabniania lub krojenia napromieniowanych zespołów, wiązek lub prętów paliwowych "reaktorów jądrowych"; c. Urządzenia do rozpuszczania, zbiorniki podkrytyczne (np. pierścieniowe lub płaskie zbiorniki o małych średnicach), specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do rozpuszczania napromieniowanego paliwa do "reaktorów jądrowych", odporne na działanie gorących, silnie żrących płynów, oraz przystosowane do zdalnego załadunku i obsługi; d. Ekstraktory przeciwprądowe i urządzenia do separacji metodą wymiany jonów, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do przerobu napromieniowanego "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" lub "specjalnych materiałów rozszczepialnych"; e. Zbiorniki technologiczne lub magazynowe, specjalnie zaprojektowane w taki sposób, że są podkrytyczne i odporne na żrące działanie kwasu azotowego; UWAGA: Zbiorniki technologiczne lub magazynowe mogą mieć następujące właściwości: 1. ścianki lub struktury wewnętrzne z co najmniej dwuprocentowym ekwiwalentem borowym (obliczonym dla wszystkich składowych pierwiastków w sposób zdefiniowany w uwadze do pozycji 0C004); 2. maksymalną średnicę rzędu 175 mm w przypadku zbiorników cylindrycznych; lub 3. maksymalną szerokość 75 mm w przypadku zbiorników płytowych lub pierścieniowych; f. Kompletne instalacje specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do konwersji azotanu plutonu w tlenek plutonu; g. Kompletne instalacje specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do produkcji metalicznego plutonu; h. Instrumenty sterowania procesem przetwarzania, specjalnie przeznaczone lub wykonane z przeznaczeniem do monitorowania lub sterowania przerobem napromieniowanego "uranu naturalnego", "uranu zubożonego" lub "specjalnych materiałów rozszczepialnych". 0C Materiały 0C001 "Uran naturalny" lub "uran zubożony" lub tor w formie metalu, stopu, związku chemicznego lub koncentratu i dowolnego innego materiału zawierającego jeden lub więcej z powyższych materiałów. UWAGA: Pozycja 0C001 nie obejmuje kontrolą: a. Czterech gramów lub mniej "uranu naturalnego" lub "uranu zubożonego", jeżeli znajduje się w czujnikach instrumentów pomiarowych; b. "Uranu zubożonego" specjalnie wyprodukowanego z przeznaczeniem do wyrobu następujących produktów cywilnych spoza dziedziny jądrowej: 1. Osłony; 2. Wypełnienia; 3. Balasty o masie nie przekraczającej 100 kg; 4. Przeciwwagi o masie nie przekraczającej 100 kg; c. Stopów zawierających mniej niż 5% toru; d. Produktów ceramicznych zawierających tor, ale wykonanych do zastosowań poza dziedziną jądrową. 0C002 "Specjalne materiały rozszczepialne". UWAGA: Pozycja 0C002 nie obejmuje kontrolą czterech "gramów efektywnych" lub mniej, w przypadku ich stosowania w czujnikach instrumentów pomiarowych. 0C003 Deuter, ciężka woda (tlenek deuteru) i inne związki deuteru oraz ich mieszaniny i roztwory, w których stosunek liczby atomów deuteru do atomów wodoru jest większy niż 1:5 000. 0C004 Grafit klasy jądrowej, o stopniu zanieczyszczenia poniżej 5 części na milion "ekwiwalentu boru" oraz gęstości większej niż 1,50 g/cm3. UWAGI: 1. Pozycja 0C004 nie obejmuje kontrolą: a. wyrobów grafitowych o masie mniejszej niż 1 kg, różnych od specjalnie zaprojektowanych lub przystosowanych do wykorzystania w reaktorach jądrowych, b. proszku grafitowego. 2. W pozycji 0C004 "ekwiwalent boru" (BE) zdefiniowany jest jako suma BEZ dla domieszek (z pominięciem BEC dla węgla, ponieważ węgiel nie jest uważany za domieszkę) z uwzględnieniem boru, gdzie: BEZ (ppm) = CF × stężenie pierwiastka Z określane w ppm (częściach na milion), gdzie CF jest współczynnikiem przeliczeniowym a σB i σZ są przekrojami czynnymi na wychwyt neutronów termicznych (w barnach) odpowiednio dla boru pochodzenia naturalnego i pierwiastka Z, a AB i AZ są masami atomowymi odpowiednio boru naturalnego i pierwiastka Z. 0D Oprogramowanie 0D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w tej kategorii. 0E Technologia 0E001 "Technologie" według Uwagi do Technologii Jądrowej, do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w tej kategorii. KATEGORIA 1 - MATERIAŁY, SUBSTANCJE CHEMICZNE, "MIKROORGANIZMY" I "TOKSYNY" 1A Systemy, urządzenia i części 1A225 Katalizatory platynowe specjalnie opracowane lub przygotowane do wspomagania reakcji wymiany izotopów wodoru pomiędzy wodorem a wodą w celu separacji trytu z ciężkiej wody albo w celu produkcji ciężkiej wody. 1A226 Wyspecjalizowane wkłady do oddzielania ciężkiej wody od wody zwykłej, wykonane z siatek z brązu fosforowego i przeznaczone do stosowania w próżniowych wieżach destylacyjnych. 1B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 1B226 Elektromagnetyczne separatory izotopów, skonstruowane z przeznaczeniem do współpracy z jednym lub wieloma źródłami jonów zdolnymi do uzyskania wiązki jonów o całkowitym natężeniu rzędu 50 mA lub więcej, albo wyposażone w takie źródło lub źródła. UWAGA: Pozycja 1B226 obejmuje następujące separatory: a. zdolne do wzbogacania izotopów trwałych; b. ze źródłami i kolektorami jonów zarówno w polu magnetycznym, jak i w takich instalacjach, w których zespoły te znajdują się na zewnątrz pola. 1B227 Konwertery do syntezy amoniaku lub urządzenia do syntezy amoniaku, w których gaz do syntezy (azot lub wodór) jest odprowadzany z wysokociśnieniowej kolumny wymiennej amoniakowo-wodorowej, a zsyntetyzowany amoniak wraca do wspomnianej kolumny. 1B228 Kolumny do kriogenicznej destylacji wodoru posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy: a. skonstruowane z przeznaczeniem do pracy przy temperaturach wewnętrznych 35 K (-238°C) lub mniejszych; b. skonstruowane z przeznaczeniem do pracy przy ciśnieniach wewnętrznych od 0,5 do 5 MPa (5 do 50 atmosfer); c. skonstruowane z drobnoziarnistych stali nierdzewnych klasy 300 o niskiej zawartości siarki lub równoważnych materiałów kriogenicznych dostosowanych do działania w atmosferze H2S; oraz d. o średnicach wewnętrznych 1 m lub większych i długościach efektywnych 5 m lub większych. Uwaga techniczna: W pozycji 1B228 "drobnoziarniste stale nierdzewne" oznaczają drobnoziarniste nierdzewne stale austenityczne o rozmiarze ziarna 5 lub większym według norm ASTM lub równoważnych. 1B229 Kolumny półkowe do wymiany typu woda-siarkowodór oraz kontaktory wewnętrzne do nich, wykonane z drobnoziarnistej stali węglowej o średnicy 1,8 m lub większej z przeznaczeniem do pracy przy ciśnieniu nominalnym 2 MPa lub wyższym. UWAGI: 1. W przypadku kolumn specjalnie skonstruowanych lub spreparowanych do produkcji ciężkiej wody patrz 0B004. 2. Kontaktory wewnętrzne w kolumnach są segmentowymi półkami o zespołowej średnicy roboczej 1,8 m lub większej, skonstruowanymi w sposób ułatwiający kontakt czynników w przepływie przeciwprądowym, wykonanymi z materiałów odpornych na korozję w wyniku działania mieszanki siarkowodoru z wodą. Mogą one mieć postać półek sitowych, półek zaworowych, półek dzwonowych lub rusztowych. 3. W pozycji 1B229 "drobnoziarnista stal węglowa" oznacza stal austenityczną o rozmiarze ziarna 5 lub większym według norm ASTM lub równoważnych. 4. W pozycji 1B229 "materiały odporne na korozję w wyniku działania mieszanki siarkowodoru z wodą" oznaczają stale nierdzewne o zawartości węgla 0,03% lub mniejszej. 1B230 Pompy do przetłaczania roztworów katalizatora z amidku potasu rozcieńczonego lub stężonego w ciekłym amoniaku (KNH2/NH3), posiadające wszystkie wymienione poniżej cechy: a. szczelne dla powietrza (tj. hermetycznie zamknięte); b. do stężonych roztworów amidku potasu (1% lub powyżej), z ciśnieniem roboczym 1,5-60 MPa (15-600 atmosfer); do rozcieńczonych roztworów amidku potasu (poniżej 1%), z ciśnieniem roboczym 20- 60 MPa (200-600 atmosfer); oraz c. o wydajności powyżej 8,5 m3/godz. 1B231 Następujące urządzenia i instalacje do obróbki trytu lub ich podzespoły: a. Urządzenia lub instalacje do produkcji, odzyskiwania, ekstrakcji, stężania lub manipulowania trytem; b. Następujące podzespoły urządzeń lub instalacji do obróbki trytu: 1. urządzenia do chłodzenia wodoru lub helu zdolne do chłodzenia do temperatury 23 K (-250°C) lub poniżej, o wydajności odprowadzania ciepła powyżej 150 watów; lub 2. instalacje do magazynowania i oczyszczania izotopów wodoru za pomocą wodorków metali jako środków do magazynowania lub oczyszczania. 1C Materiały 1C001 Następujące materiały specjalnie opracowane z przeznaczeniem na pochłaniacze fal elektromagnetycznych albo polimery przewodzące samoistnie: a. Materiały pochłaniające fale o częstotliwościach powyżej 2 × 108 Hz, ale poniżej 3 × 1012 Hz; UWAGA: 1. Pozycja 1C001.a. nie obejmuje kontrolą: a. Pochłaniaczy typu włosowego, wykonanych z włókien naturalnych albo syntetycznych, w których pochłanianie osiąga się innym sposobem niż magnetyczny; b. Pochłaniaczy nie wykazujących strat magnetycznych oraz takich, których powierzchnia, na którą pada promieniowanie, nie jest planarna, w tym ostrosłupów, stożków, klinów i powierzchni zwichrowanych; c. Pochłaniaczy planarnych posiadających wszystkie poniższe cechy: 1. Wykonanie z jednego z poniższych materiałów: a. ze spienionych tworzyw sztucznych (elastycznych albo nieelastycznych) wzmacnianych węglem, albo z materiałów organicznych, włącznie z materiałami wiążącymi, dających więcej niż 5% echa w porównaniu z metalami, w paśmie o szerokości wyższej o ±15% od częstotliwości centralnej padającej fali, i nieodpornych na temperatury przekraczające 450 K (177°C); lub b. z materiałów ceramicznych dających ponad 20% echa więcej w porównaniu z metalami, w paśmie o szerokości wyższej o ±15% od częstotliwości centralnej padającej fali, i nieodpornych na temperatury przekraczające 800 K (527°C); 2. Posiadających wytrzymałość na rozciąganie poniżej 7 × 106 N/m2; oraz 3. Posiadających wytrzymałość na ściskanie poniżej 14 × 106 N/m2; d. Pochłaniaczy planarnych wykonanych ze spieku ferrytowego, charakteryzującego się: 1. Ciężarem właściwym powyżej 4,4; oraz 2. Maksymalną temperaturą roboczą 548 K (275°C); 2. Żadne sformułowanie w pozycji 1C001.a. nie zwalnia materiałów magnetycznych używanych jako pochłaniacze fal w farbach. b. Materiały pochłaniające fale o częstotliwościach w zakresie od 1,5 × 1014 Hz do 3,7 × 1014 Hz i nieprzezroczyste dla promieniowania widzialnego; c. Materiały polimerowe przewodzące samoistnie, o objętościowej przewodności elektrycznej powyżej 10 000 S/m (simensów na metr) albo oporności powierzchniowej poniżej 100 omów/m2, których podstawowym składnikiem jest jeden z następujących polimerów: 1. Polianilina; 2. Polipirol; 3. Politiofen; 4. Polifenylenowinylen; lub 5. Politienylenowinylen. Uwaga techniczna: Objętościową przewodność elektryczną oraz oporność powierzchniową należy określać zgodnie z normą ASTM D-257 albo jej odpowiednikami. 1C232 Hel-3 lub hel wzbogacony w izotop helu-3, mieszanki zawierające hel-3 lub wyroby i urządzenia zawierające dowolny z wyżej wymienionych produktów; z wyjątkiem: Wyrobów lub urządzeń zawierających poniżej 1 g helu-3. 1C233 Lit wzbogacony w izotop 6 (6Li) do stężenia powyżej 7,5% udziału atomowego, stopy, związki lub mieszaniny zawierające lit wzbogacony w izotop 6, lub produkty albo urządzenia zawierające dowolny z wymienionych wyrobów; z wyjątkiem: Dozymetrów termoluminescencyjnych. Uwaga techniczna: Udział atomowy izotopu 6 w licie występującym w przyrodzie wynosi 7,5%. 1C234 Cyrkon z zawartością wagową hafnu mniejszą niż 1 część hafnu na 500 części cyrkonu, w postaci metalu, stopów zawierających wagowo powyżej 50% cyrkonu oraz jego związków lub wyrobów z tych materiałów; z wyjątkiem: Cyrkonu w postaci folii o grubości nie większej niż 0,10 mm. UWAGA: Pozycja 1C234 dotyczy również odpadów i złomu zawierającego cyrkon w podanych tu proporcjach. 1C235 Tryt, związki trytu i mieszanki zawierające tryt, w których stosunek atomów trytu do wodoru wynosi 1 część na 100 oraz wyroby lub urządzenia zawierające te materiały; z wyjątkiem: Wyrobu lub urządzenia zawierającego nie więcej niż 1,48 × 103 GBq (40 Ci) trytu w dowolnej postaci. 1C236 Radionuklidy emitujące cząstki alfa o okresie połowicznego rozpadu 10 dni lub dłuższym, ale poniżej 200 lat, związki lub mieszanki zawierające dowolny z radionuklidów tego typu o całkowitej radioaktywności alfa 37 GBq/kg (1 kiur na kilogram) lub większej oraz wyroby lub urządzenia zawierające te materiały; z wyjątkiem: Wyrobów lub urządzeń zawierających radionuklidy o radioaktywności alfa poniżej 3,7 GBq (100 milikiurów). 1C237 Rad-226, związki radu-226, mieszaniny zawierające rad-226 oraz wyroby lub urządzenia zawierające dowolny z tych materiałów; z wyjątkiem: a. Aplikatorów medycznych; b. Wyrobów lub urządzeń zawierających nie więcej niż 0,37 GBq (10 milikiurów) radu-226 w dowolnej postaci. 1C238 Trifluorek chloru (CIF3). 1C239 Materiały wybuchowe kruszące, różne od wymienionych w Liście uzbrojenia, albo substancje lub mieszanki zawierające materiały tego typu w ilości powyżej 2%, o gęstości krystalicznej powyżej 1,8 gm na cm3 i mające prędkość detonacji powyżej 8000 m/s. 1C350 Następujące substancje chemiczne, które można stosować jako prekursory do wyrobu toksycznych związków chemicznych: N.B.: sprawdź także Listę Uzbrojenia i pozycję 1C450. (Cyfry w nawiasach oznaczają numery CAS) 1. Tiodiglikol (sulfid di(2-hydroksyetylowy)] (111-48-8) 2. Tlenochlorek fosforu (10025-87-3) 4. Difluorek metylofosfonowy (676-99-3) Dla tego związku sprawdź Listę Uzbrojenia. 6. Fosfonian dimetylu (868-85-9) 7. Trichlorek fosforu (7719-12-2) 8. Fosforyn trimetylu (121-45-9) 9. Chlorek tionylu (7719-09-7) 13. 3-chinuklidynol (1619-34-7) 19. Fosfonian dietylu (762-04-9) 28. Alkohol pinakolinowy (3,3-dimetylo-2-butanol) (464-07-3) 29. O-etylometylofosfinin 2-diizopropyloaminoetylu (57856-11-8) Dla tego związku sprawdź Listę Uzbrojenia. 30. Fosforyn trietylu (122-52-1) 31. Trichlorek arsenu (7784-34-1) 32. Kwas benzilowy (76-93-7) 38. Pentachlorek fosforu (10026-13-8) 46. Trietanoloamina (102-71-6) 51. Dichlorek disiarki (10025-67-9) 52. Dichlorek siarki (10545-99-0) 1C351 Substancje wywołujące choroby u ludzi, choroby przenoszone przez zwierzęta i "toksyny": d. Następujące "toksyny" i ich "podjednostki toksyn": 4. Rycyna (9009-86-3) 5. Saksytoksyna (35523-89-8) 1C450 Następujące toksyczne związki chemiczne i prekursory toksycznych związków chemicznych: N.B.: sprawdź także pozycje 1C350, 1C351.d. i Listę Uzbrojenia. a. Następujące toksyczne związki chemiczne: 1. Amiton: fosforotiolan O,O-dietylo-S-[2-dietyloamino)etylu] i odpowiednie alkilowane lub protonowane sole (78-53-5) 2. PFIB: 1,1,3,3,3-pentafluoro-2-(trifluorometylo)prop-1-en (382-21-8) 3. Sprawdź Listę Uzbrojenia dla BZ: Benzilan chinuklidyn-3-ylu (6581-06-2) 4. Fosgen: dichlorek karbonylu (75-44-5) 5. Chlorocyjan (506-77-4) 6. Cyjanowodór (74-90-8) 7. Chloropikryna: trichloronitrometan (76-06-2) b. Następujące prekursory toksycznych związków chemicznych: 1. Związki chemiczne, różne od wymienionych w Liście uzbrojenia lub w pozycji 1C350, posiadające atom fosforu, z którym związana jest jedna grupa metylowa, etylowa, propylowa lub izopropylowa, lecz nie grupa licząca więcej atomów węgla, z wyjątkiem: Fonofosu: etylofosfonotionotionianu O-etylo-S-fenylu (944-22-9) 2. Dihalogenki N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidowe 3. N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidany dialkilu (metylu, etylu, propylu lub izopropylu) różne od N,N-dimetylofosforoamidanu dietylu wymienionego w pozycji 1C350 4. Chlorki 2-[N,N-dialkilo(metylo, etylo, propylo lub izopropylo)amino] etylu i odpowiednie protonowane sole, inne niż chlorek N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylowy lub chlorek chlorowodorku N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylowego 5. 2-[N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) amino] etanole i odpowiednie protonowane sole różne od 2-(N,N-diizopropyloamino) etanolu (96-80-0) i dietyloaminoetanolu (100-37-8), wymienionych w pozycji 1C350, z wyjątkiem: a. N,N-dimetyloaminoetanolu (108-01-0) i odpowiednich protonowanych soli, b. N,N-dietyloaminoetanolu (100-37-8) i odpowiednich protonowanych soli, 6. 2-[N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) amino]etanotiole i odpowiednie protonowane sole, inne niż N,N-diizopropylo-(ß)-aminoetylotiol, 7. Etylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)etyloamina (139-87-7), 8. Metylodietanoloamina: bis(2-hydroksyetylo)metyloamina (105-59-9); 1D Oprogramowanie Żadne. Technologie Żadne. KATEGORIA 2 - PRZETWÓRSTWO MATERIAŁÓW 2A Systemy, urządzenia i części Żadne. 2B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 2B225 Następujące zdalnie sterowane manipulatory, które mogą być stosowane do zdalnego wykonywania prac podczas rozdzielania radiochemicznego oraz do wykonywania prac w komorach gorących: a. Posiadające możliwość wykonywania operacji przez ścianę osłonową komory gorącej o grubości 0,6 m lub więcej (dla operacji wykonywanych przez ścianę); lub b. Posiadające możliwość wykonywania operacji ponad górną krawędzią ściany osłonowej komory gorącej (tzw. mostkowania) o grubości 0,6 m lub większej (dla operacji wykonywanych ponad ścianą). UWAGA: Zdalnie sterowane manipulatory przekształcają działanie człowieka na ramię robocze i uchwyt końcowy. Mogą one mieć sterowanie mechaniczne oraz przez joystick lub klawiaturę. 2B232 Wielostopniowe wyrzutnie gazowe lub inne urządzenia do wyrzucania obiektów z wysoką prędkością (cewkowe, elektromagnetyczne, elektrotermiczne lub inne nowoczesne systemy tego typu) zdolne do przyspieszania pocisków do prędkości 2 km/s lub większej. 2C Materiały Żadne. 2D Oprogramowanie Żadne. 2E Technologie Żadne. KATEGORIA 3 - ELEKTRONIKA 3A Systemy, urządzenia i części Żadne. 3B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 3C Materiały Żadne. 3D Oprogramowanie Żadne. 3E Technologie Żadne. KATEGORIA 4 - KOMPUTERY 4A Systemy, urządzenia i części 4A001 Następujące komputery elektroniczne i towarzyszące im urządzenia oraz specjalnie do nich przeznaczone "zespoły" i elementy: b. Mające cechy charakterystyczne lub realizujące działania wykraczające poza ograniczenia według Kategorii 5 (Część 2 - "Ochrona Informacji"). 4A003 Następujące "komputery cyfrowe", "zespoły elektroniczne" i urządzenia im towarzyszące oraz specjalnie dla nich przeznaczone elementy: UWAGI: 1. Pozycja 4A003 obejmuje: a. procesory wektorowe, b. procesory tablicowe, c. cyfrowe procesory sygnałowe, d. procesory logiczne, e. urządzenia przeznaczone do "udoskonalania obrazów", f. urządzenia przeznaczone do "przetwarzania sygnałów". 2. Status kontroli "komputerów cyfrowych" i towarzyszących im urządzeń według pozycji 4A003 wynika ze statusu kontroli innych urządzeń lub systemów, pod warunkiem, że: a. "Komputery cyfrowe" lub towarzyszące im urządzenia mają zasadnicze znaczenie dla działania tych innych urządzeń lub systemów; b. "Komputery cyfrowe" lub towarzyszące im urządzenia nie są "podstawowym elementem" tych innych urządzeń lub systemów; oraz UWAGA: 1. Status kontroli urządzeń do "przetwarzania sygnałów" lub "udoskonalania obrazów" specjalnie przeznaczonych do innych urządzeń, i ograniczonych funkcjonalnie do wymogów pracy tych urządzeń, wynika ze statusu kontroli tych innych urządzeń, nawet gdy wykracza to poza kryterium "podstawowego elementu". 2. W przypadku statusu kontroli "komputerów cyfrowych" lub towarzyszących im urządzeń, przeznaczonych do sprzętu telekomunikacyjnego, patrz Kategoria 5 (Część 1 - Urządzenia telekomunikacyjne). c. "Technologię" w odniesieniu do "komputerów cyfrowych" i towarzyszących im urządzeń ujęto w pozycji 4E. a. "Odporne na uszkodzenia" dzięki specjalnej konstrukcji lub odpowiednio zmodyfikowane; UWAGA: Dla celów pozycji 4A003.a., "komputery cyfrowe" i towarzyszące im urządzenia nie są uważane za "odporne na uszkodzenia" dzięki specjalnej konstrukcji lub odpowiedniej modyfikacji, jeżeli zastosowano w nich: 1. Algorytmy wykrywania albo korekcji błędów w "pamięci operacyjnej"; 2. Połączenie dwóch "komputerów cyfrowych" w jeden zespół w taki sposób, że w razie awarii jednej z aktywnych jednostek centralnych działania związane z kontynuacją pracy systemu może przejąć bliźniacza jednostka centralna, znajdująca się do tej chwili na biegu jałowym; 3. Połączenie dwóch jednostek centralnych szynami danych albo poprzez wykorzystywaną wspólnie pamięć w celu umożliwienia danej jednostce centralnej wykonywania innych działań do czasu awarii drugiej jednostki centralnej, co spowoduje przejęcie wszystkich prac związanych z funkcjonowaniem systemu przez pierwszą jednostkę centralną; lub 4. Synchronizację dwóch jednostek centralnych za pomocą "oprogramowania" w taki sposób, że jedna z nich rozpoznaje awarię drugiej i przejmuje w takiej sytuacji jej zadania. b. "Komputery cyfrowe" o "teoretycznej mocy kombinowanej" (CTP) powyżej 10 000 milionów teoretycznych operacji kombinowanych na sekundę (Mtops); 4A004 Następujące komputery i specjalnie dla nich przeznaczone urządzenia towarzyszące, "zespoły elektroniczne" i elementy do nich: b. "Komputery neuronowe" c. "Komputery optyczne". 4B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 4C Materiały Żadne. 4D Oprogramowanie 4D003 Następujące "oprogramowanie" specjalne: c. "Oprogramowanie" o cechach lub możliwościach realizacji funkcji wykraczających poza ograniczenia wymienione w pozycjach Kategorii 5 (Cześć 2 - "Ochrona Informacji"); 4E Technologie Żadne. KATEGORIA 5 - TELEKOMUNIKACJA I "OCHRONA INFORMACJI" Część 1 - URZĄDZENIA TELEKOMUNIKACYJNE 5A1 Systemy, urządzenia i części 5A101 Urządzenia do zdalnego przekazywania wyników pomiarów i do zdalnego sterowania znajdujące zastosowanie w "pociskach rakietowych". UWAGA: Pozycja 5A101 nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie przeznaczonych do zdalnego sterowania modelami samolotów, statków lub pojazdów i wytwarzających pole elektryczne o natężeniu nie przekraczającym 200 mikrowoltów na metr w odległości 500 metrów. 5B1 Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 5C1 Materiały Żadne. 5D1 Oprogramowanie Żadne. 5E1 Technologie Żadne. Część 2 - "OCHRONA INFORMACJI" UWAGA: W niniejszej Kategorii określono status kontroli urządzeń, "oprogramowania", systemów, sposobów wykorzystania specjalnych "zespołów elektronicznych", modułów, układów scalonych, elementów, technologii lub funkcji opisanych w Kategorii 5, część 2, nawet jeśli stanowią one elementy lub "zespoły elektroniczne" innych urządzeń. 5A2 Systemy, urządzenia i części: 5A002 a. Następujące systemy, urządzenia, sposoby wykorzystania specyficznych "zespołów elektronicznych", moduły i układy scalone związane z "ochroną informacji" oraz inne specjalne elementy do nich: N.B. dla celów kontroli urządzeń odbiorczych globalnych satelitarnych systemów nawigacji zawierających lub wykorzystujących dekryptaż (np. GPS lub GLONASS) sprawdź także pozycję 7A005. 1. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zastosowania "kryptografii" z wykorzystaniem technik cyfrowych do "ochrony informacji"; 2. Przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do realizacji funkcji kryptograficznych; 3. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zastosowania "kryptografii" z wykorzystaniem technik analogowych do "ochrony informacji"; UWAGA: Pozycja 5A002.a.3. nie obejmuje kontrolą poniżej wymienionych urządzeń: 1. Urządzenia do szyfrowania pasmowego ze "stałym wzorcem", nie posiadające więcej niż 8 pasm, w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na sekundę; 2. Urządzenia do szyfrowania pasmowego ze "stałym wzorcem", posiadające więcej niż 8 pasm, w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na dziesięć sekund; 3. Urządzenia do szyfrowania za pomocą inwersji częstotliwości ze "stałym wzorcem", w których transpozycje zmieniają się nie częściej niż raz na sekundę; 4. Urządzenia symilograficzne (telegrafii kopiowej); 5. Urządzenia radionadawcze dla ograniczonej liczby odbiorców; 6. Cywilne urządzenia telewizyjne; 4. Przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do wygaszania przypadkowego przekazywania sygnałów przenoszących tajne informacje; UWAGA: Pozycja 5A002.a.4. nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie opracowanych albo zmodyfikowanych z przeznaczeniem do wygaszania sygnałów ze względów zdrowotnych i bezpieczeństwa pracy. 5. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu wykorzystania technik kryptograficznych do generowania kodu rozpraszającego dla "widma rozproszonego" lub kodu rozrzucającego (hopping) dla systemów z "regulacją częstotliwości"; 6. Przeznaczone albo zmodyfikowane w celu zapewnienia uwierzytelnionego albo wymagającego uwierzytelnienia "wielopoziomowego systemu ochrony" lub wyodrębnienia użytkownika na poziomie powyżej Klasy B2 według Kryteriów Oszacowania Poufnych Systemów Komputerowych (Trusted Computer System Evaluation Criteria - TCSEC) lub równoważnych; 7. Instalacje kabli telekomunikacyjnych przeznaczone lub zmodyfikowane za pomocą elementów mechanicznych, elektrycznych lub elektronicznych w celu wykrywania niepowołanych podłączeń do systemów. UWAGA: Pozycja 5A002 nie obejmuje kontrolą: a. "Inteligentnych kart osobistych" lub specjalnie dla nich opracowanych urządzeń mających jedną z poniższych cech: 1. Brak możliwości kodowania ruchu telegraficznego lub kodowania danych dostarczanych przez użytkownika albo pokrewnych funkcji zarządzania kluczem do nich; lub 2. Ograniczenie do stosowania w urządzeniach lub systemach wyłączonych spod kontroli w punktach od 1 do 6 Uwagi do pozycji 5A002.a.3. lub w punktach od b. do h. niniejszej Uwagi; b. Urządzeń, w których zastosowano "niezmienne" techniki kompresji lub kodowania danych; c. Urządzeń odbiorczych dla stacji radiowych, płatnej telewizji lub podobnych systemów telewizyjnych typu konsumenckiego o ograniczonym zasięgu, nie posiadających kodowania cyfrowego oraz, w których kodowanie cyfrowe jest wykorzystywane tylko do funkcji audiowizualnych lub zarządzających; d. Przewoźnych lub przenośnych radiotelefonów do zastosowań cywilnych, (np. do użytkowania w cywilnych systemach radiokomunikacji terytorialnej), w których nie ma możliwości szyfrowania przez abonentów końcowych (szyfrowanie typu "end-to-end"); e. Funkcji rozszyfrowujących specjalnie opracowanych w ten sposób, że umożliwiają działanie "oprogramowania" zabezpieczonego przed kopiowaniem, pod warunkiem, że użytkownik nie ma dostępu do funkcji rozszyfrowujących; f. Urządzeń kontroli dostępu, takich jak automatyczne terminale bankowe, samoobsługowe drukarki zadaniowe lub terminale w punktach sprzedaży, chroniące hasło lub osobisty numer identyfikacyjny (PIN) albo podobne dane w celu uniemożliwienia dostępu do tych instalacji osobom nie upoważnionym, ale nie pozwalające na kodowanie plików ani tekstów, z wyjątkiem bezpośrednio związanych z ochroną hasła lub PIN; g. Urządzeń do identyfikacji danych, obliczających Kod Autentyczności Komunikatu (MAC) lub podobny wynik, uniemożliwiający zmianę tekstu, ale nie pozwalających na kodowanie danych, tekstu lub innych mediów różnych od niezbędnych do identyfikacji; h. Urządzeń kryptograficznych specjalnie skonstruowanych z przeznaczeniem do stosowania w maszynach do realizacji operacji bankowych lub gotówkowych, takich jak automatyczne terminale bankowe, samoobsługowe drukarki zadaniowe lub terminale w punktach sprzedaży, przeznaczonych wyłącznie do tego typu zastosowań; 5B2 Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne 5B002 a. Urządzenia specjalnie przeznaczone do: 1. Rozwoju urządzeń lub funkcji objętych kontrolą w pozycjach 5A002, 5B002, 5D002 lub 5E002, w tym urządzeń pomiarowych lub do testowania; 2. Produkcji urządzeń lub funkcji objętych kontrolą w pozycjach 5A002, 5B002, 5D002 lub 5E002, w tym urządzeń pomiarowych, do testowania, napraw lub produkcji; b. Urządzenia pomiarowe specjalnie przeznaczone do oceny i analizy funkcji dotyczących "ochrony informacji" objętych kontrolą według pozycji 5A002 lub 5D002. 5C2 Materiały Żadne. 5D2 Oprogramowanie 5D002 a. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji 5A002, 5B002 lub 5D002; b. "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane w celu wspierania "technologii" objętych kontrolą według pozycji 5E002; c. Następujące "oprogramowanie" specjalne: 1. "Oprogramowanie" mające właściwości albo realizujące lub symulujące funkcje urządzeń objętych kontrolą według pozycji 5A002 lub 5B002; 2. "Oprogramowanie" do uwierzytelniania "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji 5D002.c.1.; UWAGA: Pozycja 5D002 nie obejmuje kontrolą: a. "Oprogramowania" "niezbędnego" do "użytkowania" urządzeń nie objętych kontrolą na mocy Uwagi do pozycji 5A002; b. "Oprogramowania" umożliwiającego realizację dowolnej funkcji urządzeń wyłączonych z kontroli na mocy Uwagi do pozycji 5A002. 5E2 Technologia 5E002 Technologie według Uwagi Ogólnej do Technologii, przeznaczone do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" urządzeń lub "oprogramowania" ujętych w pozycjach 5A002, 5B002 lub 5D002. KATEGORIA 6 - CZUJNIKI I LASERY 6A Systemy, urządzenia i części 6A001 Czujniki akustyczne a. Następujące okrętowe systemy akustyczne, urządzenia albo specjalnie do nich przeznaczone elementy: 1. Następujące systemy aktywne (nadajniki albo nadajniki-odbiorniki), urządzenia lub specjalnie do nich przeznaczone elementy: UWAGA: Pozycja 6A001.a.1. nie obejmuje kontrolą: a. sond do pomiaru głębokości pracujących w pionie pod aparaturą, nie mających możliwości przeszukiwania w zakresie powyżej ±20°, których działanie jest ograniczone do pomiaru głębokości wody, odległości do zanurzonych lub zatopionych obiektów albo do wykrywania ławic ryb; b. następujących pław lub staw akustycznych: 1. akustycznych pław lub staw ostrzegawczych; 2. sonarów impulsowych specjalnie przeznaczonych do przemieszczenia się lub powrotu do położenia podwodnego. b. Systemy do wykrywania lub lokalizacji obiektów posiadające jedną z wymienionych poniżej cech charakterystycznych: 1. Częstotliwość nośna poniżej 10 kHz; 2. Poziom ciśnienia akustycznego powyżej 224 dB (co odpowiada 1 mikropaskalowi na 1 m) w odniesieniu do urządzeń z częstotliwością roboczą w paśmie od 10 kHz do 24 kHz włącznie; 3. Poziom ciśnienia akustycznego powyżej 235 dB (co odpowiada 1 mikropaskalowi na 1 m) w odniesieniu do urządzeń z częstotliwością roboczą w paśmie od 24 kHz do 30 kHz; 4. Kształtujące wiązki o kącie rozproszenia poniżej 1° względem dowolnej osi i posiadające częstotliwość roboczą poniżej 100 kHz; 5. Umożliwiające pomiar odległości do obiektów w zakresie powyżej 5 120 m; 6. Skonstruowane w ten sposób, że w normalnych warunkach pracy są wytrzymałe na ciśnienia na głębokości większej niż 1000 m i są zaopatrzone w przetworniki: a. Z dynamiczną kompensacją ciśnienia; lub b. W których elementem przetwarzającym nie jest cyrkonian/tytanian ołowiu; 6A002 Czujniki optyczne Żadne. 6A003 Kamery filmowe Żadne. 6A004 Elementy optyczne Żadne. 6A005 "Lasery" Żadne. 6A006 Magnetometry Żadne. 6A007 Następujące grawimetry i mierniki gradientu pola grawitacyjnego: Żadne. 6A008 Systemy, urządzenia i zespoły radarowe o jednej z wymienionych poniżej cech charakterystycznych oraz specjalnie do nich przeznaczone elementy: Żadne. 6B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 6C Materiały Żadne. 6D Oprogramowanie Żadne. 6E Technologie Żadne. KATEGORIA 7 - NAWIGACJA I AWIONIKA 7A Systemy, urządzenia i części Żadne. 7B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 7C Materiały Żadne. 7D Oprogramowanie Żadne. 7E Technologie Żadne. KATEGORIA 8 - URZĄDZENIA OKRĘTOWE 8A Systemy, urządzenia i części 8A001 Następujące pływające jednostki podwodne lub nawodne: a. Załogowe pojazdy podwodne na uwięzi przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; b. Załogowe, autonomiczne pojazdy podwodne posiadające jedną z poniższych cech: 1. Przeznaczenie do "działań autonomicznych" i nośność stanowiącą jednocześnie: a. 10% lub więcej ich wagi w powietrzu; oraz b. 15 kN lub więcej; 2. Przeznaczenie do działania na głębokościach większych niż 1 000 m; lub 3. Posiadanie wszystkich następujących właściwości: a. Przeznaczenie dla załogi czteroosobowej lub liczniejszej; b. Przeznaczenie do "autonomicznego działania" przez 10 lub więcej godzin; c. "Zasięg" 25 lub więcej mil morskich; oraz d. Długość 21 m lub mniejszą; Uwagi techniczne: 1. Dla potrzeb pozycji 8A001.b. termin "działanie autonomiczne" dotyczy działań prowadzonych przez pojazd podwodny (posiadający układ napędowy pracujący pod wodą albo nad wodą) w całkowitym zanurzeniu, bez chrap, przy wszystkich systemach pracujących i krążenia z minimalną prędkością, przy której pojazd podwodny może bezpiecznie regulować dynamicznie głębokość zanurzenia za pomocą wyłącznie sterów głębokości, bez korzystania z pomocy nawodnej jednostki pływającej, ani bazy nawodnej, na dnie lub brzegu morza. 2. Dla potrzeb pozycji 8A001.b. "zasięg" oznacza połowę maksymalnego dystansu, jaki pojazd podwodny może pokonać. c. Bezzałogowe pojazdy podwodne na uwięzi przeznaczone do działania na głębokościach większych niż 1 000 m, posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Przeznaczenie do manewrowania z własnym napędem za pomocą silników napędowych lub silników odrzutowych objętych kontrolą według pozycji 8A002.a.2; lub 2. Światłowodowe kanały przesyłania danych; d. Bezzałogowe pojazdy podwodne bez uwięzi (swobodne), posiadające jedną z poniższych cech charakterystycznych: 1. Możliwość decydowania o kursie względem dowolnego systemu geograficznego bez bieżącej (w czasie rzeczywistym) pomocy człowieka; 2. Wyposażenie w akustyczne kanały przesyłania danych lub poleceń; lub 3. Wyposażenie w dłuższe niż 1000 m światłowodowe kanały przesyłania danych lub poleceń; 8A002 Następujące układy lub urządzenia: b. Systemy specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do automatycznego sterowania ruchem urządzeń do pojazdów podwodnych objętych kontrolą według pozycji 8A001, korzystające z danych nawigacyjnych i wyposażone w serwomechanizmy sterujące ze sprzężeniem zwrotnym w celu umożliwienia pojazdowi: 1. Poruszania się w słupie wody w zasięgu 10 m od ściśle określonego punktu; 2. Utrzymania położenia w słupie wody w zasięgu 10 m od określonego punktu; lub 3. Utrzymania położenia w zasięgu do 10 m od kabla leżącego na dnie albo znajdującego się pod dnem morza; f. Elektroniczne systemy tworzenia obrazów, specjalnie przeznaczone lub zmodyfikowane z przeznaczeniem do stosowania pod wodą, mające możliwość zapamiętania w postaci cyfrowej ponad 50 naświetlonych obrazów; h. "Roboty" (manipulatory) specjalnie przeznaczone do pracy pod wodą, zarządzane za pomocą dedykowanego komputera "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci", mające jedną z poniższych cech: 1. Wyposażenie w układy sterujące "robotem" dzięki informacjom z czujników mierzących siły lub momenty działające na obiekty zewnętrzne albo odległość do zewnętrznego obiektu, lub czujników dotykowych "robota" wyczuwających obiekt zewnętrzny; lub 2. Możliwość działania z siłą 250 N lub większą albo momentem 250 Nm lub większym, i do których budowy zastosowano stopy na osnowie tytanowej albo materiały "kompozytowe" na osnowie "włókien lub włókienek"; j. Następujące układy napędowe niezależne od dopływu powietrza, specjalnie przeznaczone do działania pod wodą: 1. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami pracującymi według obiegu Braytona (Joula) lub Rankina, wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Chemiczne układy oczyszczające lub absorpcyjne, specjalnie przeznaczone do usuwania dwutlenku węgla, tlenku węgla i cząstek stałych zawieszonych w gazie wydechowym z silnika pracującego w obiegu z recyrkulacją; b. Specjalne układy przystosowane do pracy na gazach jednoatomowych; c. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub d. Układy specjalnie przeznaczone do: 1. Prasowania produktów reakcji albo do regeneracji paliw; 2. Składowania produktów reakcji; oraz 3. Usuwania produktów reakcji w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; 2. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami wysokoprężnymi (obieg Diesla) wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Chemiczne układy oczyszczające lub absorpcyjne, specjalnie przeznaczone do usuwania dwutlenku węgla, tlenku węgla i cząstek stałych zawieszonych w gazie wydechowym z silnika pracującego w obiegu z recyrkulacją; b. Specjalne układy przystosowane do pracy na gazach jednoatomowych; c. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub d. Specjalne układy wydechowe o nieciągłym odprowadzaniu produktów spalania; 3. Niezależne od powietrza układy energetyczne na ogniwach paliwowych o mocy powyżej 2 kW, wyposażone w jeden z wymienionych poniżej układów: a. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 kHz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; lub b. Układy specjalnie przeznaczone do: 1. Prasowania produktów reakcji albo do regeneracji paliw; 2. Składowania produktów reakcji; oraz 3. Usuwania produktów reakcji w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; 4. Niezależne od powietrza systemy napędowe z silnikami pracującymi według obiegu Stirlinga, wyposażone we wszystkie z poniższych układów: a. Urządzenia lub obudowy specjalnie przeznaczone do tłumienia pod wodą szumów o częstotliwościach poniżej 10 Hz, lub specjalne urządzenia mocujące, osłabiające skutki wstrząsów; oraz b. Specjalne układy wydechowe do usuwania produktów spalania w warunkach ciśnienia zewnętrznego 100 kPa lub większego; 8B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 8C Materiały 8C001 Pianka syntaktyczna (porowata) do użytku pod wodą mająca obie poniższe cechy: a. Przeznaczenie do stosowania na głębokościach większych niż 1000 m; oraz b. Gęstość mniejszą niż 561 kg/m3. Uwaga techniczna: Pianka syntaktyczna składa się z pustych w środku kuleczek z tworzywa sztucznego lub szkła osadzonych w matrycy z żywicy. 8D Oprogramowanie Żadne. 8E Technologie 8E002 Następujące inne technologie: a. Technologie do "rozwoju", "produkcji", napraw, remontów lub modyfikacji (ponownej obróbki skrawaniem) śrub specjalnie w celu tłumienia generowanych przez nie pod wodą szumów; b. Technologie do remontów lub modyfikacji urządzeń objętych kontrolą według pozycji 8A001 lub 8A002. KATEGORIA 9 - UKŁADY NAPĘDOWE, POJAZDY KOSMICZNE I ICH WYPOSAŻENIE 9A Systemy, urządzenia i części 9A005 Rakietowe systemy napędowe na paliwo ciekłe zawierające jeden z systemów lub elementów wymienionych w pozycji 9A006 Listy eksportowo-tranzytowej; 9A007 Systemy napędowe rakiet na paliwo stałe o następujących parametrach: N.B.: sprawdź także pozycję 9A119. a. Impuls całkowity powyżej 1,1 MNs; b. Impuls właściwy 2,4 kNs/kg lub większy w sytuacji wypływu z dyszy do otoczenia w warunkach istniejących na poziomie morza przy ciśnieniu w komorze wyregulowanym na poziomie 7 MPa; c. Udział masowy stopnia powyżej 88% i procentowy udział składników stałych w paliwie powyżej 86%; d. Zawierające dowolne elementy objęte kontrolą według pozycji 9A008; lub e. Wyposażone w układy izolacyjne i wiążące paliwo, w których zastosowano bezpośrednio połączone konstrukcje silnikowe zapewniające "silne połączenia mechaniczne" lub elementy barierowe uniemożliwiające migrację chemiczną pomiędzy paliwem stałym a stanowiącym osłonę materiałem izolacyjnym; Uwaga techniczna: Dla celów pozycji 9A007.e. "silne połączenie mechaniczne" oznacza wytrzymałość wiązania równą lub większą niż wytrzymałość paliwa. 9A009 Hybrydowe systemy napędowe rakiet o następujących parametrach: a. Impuls całkowity powyżej 1,1 MNs; lub b. Ciąg powyżej 220 kN w warunkach próżni na wylocie; 9A011 Silniki strumieniowe, naddźwiękowe silniki strumieniowe lub silniki o cyklu kombinowanym oraz specjalnie do nich opracowane elementy. 9A111 Pulsacyjne silniki odrzutowe nadające się do "pocisków rakietowych" oraz specjalnie do nich przeznaczone podzespoły. 9A119 Pojedyncze stopnie do rakiet, nadające się do "pocisków rakietowych" o zasięgu 300 km lub większym, różne od wymienionych w pozycjach podkategorii 9A. 9B Urządzenia testujące, kontrolne i produkcyjne Żadne. 9C Materiały Żadne. 9D Oprogramowanie 9D001 "Oprogramowanie" specjalnie opracowane lub zmodyfikowane do "rozwoju" urządzeń objętych kontrolą według pozycji podkategorii 9A; 9D103 "Oprogramowanie" specjalnie przeznaczone do modelowania, symulowania lub integrowania konstrukcyjnego systemów lub podsystemów wymienionych w pozycjach podkategorii 9A. 9E Technologia 9E001 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "rozwoju" urządzeń lub "oprogramowania" objętego kontrolą według pozycji podkategorii 9A; 9E002 "Technologie" według Uwagi Ogólnej do Technologii do "produkcji" urządzeń wymienionych w pozycjach podkategorii 9A; Załącznik nr 3 LISTA UZBROJENIA WYKAZ TOWARÓW I TECHNOLOGII O PRZEZNACZENIU WOJSKOWYM LUB POLICYJNYM, PRZYWOŻONYCH, PRZEWOŻONYCH I WYWOŻONYCH Z TERYTORIUM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W cudzysłowach umieszczono terminy zdefiniowane w "słowniku" wspólnym dla List eksportowo-tranzytowej, importowej i uzbrojenia. Uwaga Ogólna do Technologii Eksport "technologii", która jest "niezbędna" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów wymienionych w Liście Uzbrojenia (LU), podlega kontroli stosownie do postanowień znajdujących się przy haśle dotyczącym danego produktu w Liście Uzbrojenia. "Technologia", która jest "niezbędna" do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" towarów objętych kontrolą pozostaje pod taką samą kontrolą nawet wtedy, gdy może być stosowana do towarów taką kontrolą nie objętych. Kontrolą eksportu nie obejmuje się minimalnej "technologii" wymaganej do instalacji, działania, utrzymania i naprawy towarów nie kontrolowanych lub takich, które uzyskały odrębnie zgodę na eksport. Kontrole transferu "technologii" nie mają zastosowania do informacji "będących własnością publiczną", związanych z "podstawowymi badaniami naukowymi" lub koniecznych przy stosowaniu rozwiązań opatentowanych. LU 1. Następujące uzbrojenie i broń automatyczna kaliber 12,7 mm (kaliber 0,50 cala) lub mniejszy i wyposażenie oraz specjalnie zaprojektowane do nich zespoły: a. Strzelby, karabiny, rewolwery, pistolety, pistolety maszynowe i karabiny maszynowe: Uwaga: LU 1.a. nie obejmuje następującego uzbrojenia: 1. Muszkietów, strzelb i karabinów wyprodukowanych przed rokiem 1938; 2. Reprodukcji muszkietów, strzelb i karabinów, których oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890; 3. Rewolwerów, pistoletów i karabinów maszynowych, wyprodukowanych przed rokiem 1890 i ich reprodukcji; b. Broń gładkolufowa specjalnie zaprojektowana dla celów wojskowych; c. Broń na amunicję bezłuskową; d. Tłumiki, specjalne montaże karabinowe, uchwyty i tłumiki ognia dla uzbrojenia przewidzianego podpunktami LU 1a, LU 1b i LU 1c. Uwaga techniczna: Broń gładkolufowa, specjalnie zaprojektowana dla celów wojskowych zgodnie z wyszczególnieniem w podpunkcie LU 1b, to broń, która: a. Została przetestowana pod ciśnieniem przekraczającym 1300 barów; b. Działa w sposób normalny i bezpieczny pod ciśnieniem przekraczającym 1000 barów; c. Nadaje się również do amunicji o długości przekraczającej 76,2 mm (np. komercyjne naboje do kalibru 12 broni typu magnum). Parametry podane w danych technicznych będą mierzone zgodnie z normami Commission Internationale Permanente. UWAGA 1: Pozycja LU 1 nie obejmuje kontrolą broni gładkolufowej, stosowanej do polowań lub celów sportowych. Broń tego typu nie jest specjalnie zaprojektowana dla celów wojskowych lub dla w pełni automatycznego działania (strzelania seriami). UWAGA 2: Pozycja LU 1 nie obejmuje kontrolą broni palnej specjalnie zaprojektowanej do ślepej amunicji, nie nadającej się do strzelania jakąkolwiek amunicją z pociskami. UWAGA 3: Pozycja LU 1 nie obejmuje kontrolą uzbrojenia wykorzystującego amunicję z bocznym zapłonem i które nie jest bronią o w pełni automatycznym działaniu (strzelanie seriami). LU 2. Uzbrojenie lub broń o kalibrze większym od 12,7 mm (kaliber 0,50 cala), miotacze i wyposażenie zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem oraz specjalnie do nich zaprojektowane wyposażenie: a. Uzbrojenie, haubice, armaty, moździerze, broń przeciwczołgowa, wyrzutnie pocisków, wojskowe miotacze ognia, działa bezodrzutowe oraz urządzenia redukujące odrzut. UWAGA: Podpunkt LU 2.a. obejmuje wtryskiwacze, urządzenia pomiarowe, zbiorniki magazynowe i inne specjalnie zaprojektowane wyposażenie stosowane do ładunków zawierających paliwo płynne w odniesieniu do sprzętu objętego podpunktem LU 2.a. b. Wojskowe wyrzutnie lub generatory dymu, gazu i materiałów pirotechnicznych. UWAGA: Podpunkt LU 2.b. nie dotyczy pistoletów sygnałowych. LU 3. Amunicja i specjalnie zaprojektowane jej składniki przewidziane dla uzbrojenia ujętego w pozycjach: LU 1, LU 2 lub LU 12. UWAGA 1: Specjalnie zaprojektowane składniki obejmują: a. Wyroby z metali lub tworzyw sztucznych, takie jak kowadełka spłonki, płaszcze pocisków, ogniwa taśmy, opaski obrotowe i inne części metalowe; b. Urządzenia zabezpieczające i uzbrajające, zapalniki, czujniki i urządzenia inicjujące; c. Źródła zasilania o wysokiej jednorazowej mocy wyjściowej; d. Łuski z materiałem zapalającym do ładunków; e. Bomby kasetowe lub zasobnikowe łącznie z bombami i minami oraz pociskami kierowanymi w końcowej fazie lotu. UWAGA 2: Pozycja LU 3 nie obejmuje kontrolą amunicji ze zgwiazdkowaną łuską bez pocisku (amunicji ślepej) i amunicji szkolnej z przewierconą łuską. LU 4. Bomby, torpedy, rakiety, pociski i akcesoria, zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem, specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych, oraz ich specjalnie zaprojektowane elementy: a. Bomby, torpedy, granaty, naboje dymne, rakiety, miny, pociski, bomby głębinowe; ładunki, urządzenia i zestawy burzące; "pirotechnika wojskowa", naboje i symulatory (tzn. sprzęt symulujący cechy dowolnych ww. elementów); UWAGA: Podpunkt LU 4.a. obejmuje: 1. Granaty dymne, bomby oświetlające, bomby zapalające oraz urządzenia wybuchowe; 2. Dysze pocisków rakietowych oraz głowice pojazdów powracających do atmosfery ziemskiej. b. Sprzęt specjalnie zaprojektowany do obsługi, sterowania, aktywacji, napędu przy jednorazowej operacyjnej mocy wyjściowej, wystrzeliwaniu, kładzeniu, trałowaniu, rozładowywaniu, pozorowaniu, zagłuszaniu, detonowaniu lub wykrywaniu sprzętu i wyszczególnionego w podpunkcie LU 4.a. UWAGA: Podpunkt LU 4.b. obejmuje: 1. Ruchomy sprzęt do skraplania gazu o wydajności równej lub większej niż 1000 kg dziennie gazu płynnego; 2. Pływający przewód elektryczny nadający się do trałowania min magnetycznych. LU 5. Sprzęt kierowania ogniem, odpowiedni sprzęt ostrzegawczy i alarmujący, oraz odpowiednie systemy i sprzęt przeciwdziałania zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem, specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane jego komponenty lub wyposażenie: a. Celowniki, komputery używane w układach bombardujących, sprzęt do kierowania ogniem i systemy sterowania uzbrojeniem; b. Systemy namierzania, oznaczania celu, pomiaru odległości, obserwacji i śledzenia celu; sprzęt do wykrywania, łączenia danych, rozpoznania lub identyfikacji; urządzenia zespolone do analizy sensorycznej; c. Sprzęt przeciwdziałający sprzętowi wymienionemu w podpunktach LU 5.a. i LU 5.b. LU 6. Pojazdy naziemne i ich elementy specjalnie zaprojektowane i zmodyfikowane dla celów wojskowych. Uwaga techniczna: Dla celów pozycji LU 6. termin pojazdy naziemne obejmuje ciągniki. UWAGA 1: Pozycja LU 6. obejmuje: a. Czołgi i inne wojskowe pojazdy uzbrojone oraz pojazdy wojskowe wyposażone w uchwyty na broń lub sprzęt do kładzenia min, lub wystrzeliwania amunicji wymienionej w ramach punktu LU 4.; b. Pojazdy opancerzone; c. Pojazdy pływające lub posiadające zdolność pokonywania głębokich przeszkód wodnych; d. Pojazdy ratownicze oraz pojazdy służące do holowania lub przewozu amunicji lub systemów uzbrojenia oraz odpowiedniego sprzętu do obsługi ładunków. UWAGA 2: Modyfikacja pojazdu ziemnego dla celów wojskowych obejmuje zmiany konstrukcyjne, elektryczne lub mechaniczne, obejmujące jeden lub więcej specjalnie zaprojektowanych elementów wojskowych. Elementy takie obejmują: a. Pneumatyczne opony specjalnie zaprojektowane dla zapewnienia kuloodporności lub możliwości utrzymania w ruchu pomimo braku powietrza; b. Systemy kontroli ciśnienia powietrza w oponach, sterowane z wnętrza pojazdu znajdującego się w ruchu; c. Opancerzone osłony kluczowych elementów, jak np. zbiorników paliwa czy kabiny pojazdu; d. Specjalne wzmocnienia dla uchwytów na broń. UWAGA 3: Pozycja LU 6. nie dotyczy samochodów cywilnych lub ciężarówek bankowych wyposażonych w osłony pancerne. LU 7. Środki toksykologiczne, "gazy łzawiące", odpowiedni sprzęt, składniki, materiały i technologia zgodnie z poniższym wykazem: UWAGA: Numery CAS zostały przedstawione jako przykłady. Nie obejmują one wszystkich środków chemicznych ani mieszanin wymienionych w pozycji LU 7. a. Środki biologiczne i materiały radioaktywne "przystosowane do użytku w warunkach wojennych" w celu powodowania ofiar w ludziach i zwierzętach, zniszczenia sprzętu lub zniszczenia zbiorów lub środowiska naturalnego oraz bojowe środki toksyczne (BTS); b. Prekursory dwuskładnikowe i prekursory kluczowe zgodnie z poniższym wykazem: 1. Difluorki alkilo- (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-) fosfonowe, takie jak: DF: difluorek metylofosfonowy, (CAS 676-99-3); 2. Alkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-) fosfiniany O-alkilo (H lub równe lub niższe od C10 włącznie z cykloalkilem) O-[2-dialkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-)amino]etylu i odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak: QL: metylofosfinian O-etylo-O-(2-diizopropyloamino) etylu (CAS 57856-11-8); 3. Chlorosarin: metylochlorofosfonian izopropylu (CAS 1445-76-7); 4. Chlorosoman: metylochlorofosfonian 2,2-dime-tylobutan-3-ylu (CAS 7040-57-5); c. "Gazy łzawiące" oraz "środki chemiczne przeznaczone do rozpraszania tłumu w czasie rozruchów", włącznie z takimi, jak: 1. Cyjanek bromobenzylu (CA) (CAS 5798-79-8); 2. O-chlorobenzylidenomalanodinitryl (O-chlorobenzalmalononitryl) (CS) (CAS 2698-41-1); 3. Chlorek fenylacylu (chloroacetofenon) (CN) (CAS 532-27-4); 4. Dibenzo-(b,f)-1,4-oksazepina (CR) (CAS 257-07-8); d. Sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do rozprzestrzeniania materiałów lub środków wymienionych w podpunkcie LU 7.a. i ich specjalnie zaprojektowanych komponentów; e. Specjalnie zaprojektowany sprzęt do ochrony przed materiałami objętymi punktem a. i ich specjalnie zaprojektowanymi komponentami; UWAGA: Podpunkt LU 7.e. obejmuje odzież ochronną. f. Sprzęt specjalnie zaprojektowany do wykrywania i identyfikacji materiałów wymienionych w podpunkcie LU 7.a. i jego specjalnie zaprojektowane komponenty; UWAGA: Podpunkt LU 7.f. nie obejmuje dozymetrów osobistych służących do pomiarów napromieniowania. N.B.: Dla cywilnych masek gazowych i sprzętu ochronnego sprawdź także pozycję 1A004 Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania. g. "Biopolimery" specjalnie zaprojektowane lub przetworzone w celu wykrywania lub identyfikacji CŚW wymienionych w podpunkcie LU 7.a. oraz kultur specjalnych komórek wykorzystywanych do ich produkcji; h. "Biokatalizatory" do dekontaminacji lub degradacji CŚW i ich systemów biologicznych zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem: 1. "Biokatalizatory" specjalnie zaprojektowane dla dekontaminacji lub degradacji CŚW wymienionych w podpunkcie LU 7.a., pochodzących z ukierunkowanej selekcji laboratoryjnej lub manipulacji genetycznej systemów biologicznych; 2. Systemy biologiczne według następującego wykazu: "wektory ekspresji", wirusy lub kultury komórkowe zawierające informację genetyczną typową dla produkcji "biokatalizatorów" wymienionych w podpunkcie LU 7.h.1.; i. "Technologia" zgodnie z następującą definicją: 1. "Technologia" dla "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" środków toksykologicznych, odpowiedni sprzęt lub komponenty wymienione w podpunktach od LU 7.a. do LU 7.f.; 2. "Technologia" dla "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" "biopolimerów" lub kultur specjalnych komórek wymienionych w podpunkcie LU 7.g.; 3. "Technologia" dotycząca wyłącznie wprowadzenia "biokatalizatorów" wymienionych w podpunkcie LU 7.h.1. do wojskowych substancji nośnych lub materiału wojskowego. UWAGA 1: Podpunkt LU 7.a. obejmuje następujące pozycje: a. Środki paraliżujące: 1. Alkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-) fluorofosfoniany alkilu (równe lub mniej od C10, włącznie z cykloalkilem), takie jak np.: Sarin (GB): metylofluorofosfonian izopropylu (CAS 107-44-8); oraz Soman (GD): metylofluorofosfonian 2,2-dimetylobutan-3-ylu (CAS 96-64-0); 2. [N,N-dialkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-)amido]cyjanofosforany O-alkilu (równe lub mniej niż C10, włącznie z cykloalkilem), takie jak np.: Tabun (GA): (N,N-dimetyloamido)cyjanofosforan O-etylu (CAS 77-81-6); 3. Alkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-) tiofosfoniany O-alkilo (H lub równe lub mniej niż C10, włącznie z cykloalkilem)-S-[2-dialkilo (metylo-, etylo-, propylo- lub izopropylo-) amino]etylu) i odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak np.: VX: metylotiofosfonian O-etylo-S-(2-diizopropyloamino)etylu (CAS 50782-69-9); b. Środki parzące: 1. Iperyty siarkowe, takie jak: Sulfid 2-chloroetylowy-chlorometylowy (CAS 2625-76-5); Iperyt siarkowy: sulfid bis (2-chloroetylowy) (CAS 505-60-2); Bis(2-chloroetylotio)metan (CAS 63869-13-6); Seskwiiperyt: 1,2-bis(2-chloroetylotio)etan (CAS 3563-36-8); 1,3-bis(2-chloroetylotio)propan (CAS 63905-10-2) 1,4-bis(2-chloroetylotio)butan (CAS 142868-93-7); 1,5-bis(2-chloroetylotio)pentan (CAS 142868-94-8); Eter bis(2-chloroetylotiometylowy) (CAS 63918-90-1); Iperyt tlenowy: eter bis(2-chloroetylotioetylowy) (CAS 63918-89-8); 2. Luizyty, takie jak: Liuzyt 1: (2-chlorowinylo)dichloroarsyna (CAS 541-25-3); Luizyt 2: bis(2-chlorowinylo)chloroarsyna (CAS 40334-69-8); Luizyt 3: tris(2-chlorowinylo)arsyna (CAS 40334-70-1); 3. Iperyty azotowe, takie jak: HN1: bis(2-chloroetylo)etyloamina (CAS 538-07-8); HN2: bis(2-chloroetylo)metyloamina (CAS 51-75-2); HN3: tris(2-chloroetylo)amina (CAS 555-77-1); c. Środki obezwładniające, takie jak: BZ: benzilan chinuklidyn-3-ylu (CAS 6581-06-2); d. Defolianty, takie jak: 1. 2-chloro-4-fluorofenoksyoctan butylu (LNF); 2. kwas 2,4,5-trichlorofenoksyoctowy, zmieszany z kwasem 2,4-dichlorofenoksyoctowym (Agent Orange). UWAGA 2: Podpunkt LU 7.e. obejmuje urządzenia klimatyzacyjne specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do filtrowania w warunkach skażenia jądrowego, biologicznego lub chemicznego. UWAGA 3: Podpunkty LU 7.a. i LU 7.c. nie obejmują: a. chlorocyjanu; b. cyjanowodoru; c. chloru; d. dichlorku karbonylu (fosgenu); e. difosgenu (chloromrówczanu trichlorometylu); f. bromooctanu etylu; g. bromku ksylilu; h. bromku benzylu; i. jodku benzylu; j. bromoacetonu; k. bromku cyjanu; l. bromometyloetyloketonu; m. chloroacetonu; n. jodooctanu etylu; o. jodoacetonu; p. chloropikryny. UWAGA 4: "Technologia", kultury komórkowe i systemy biologiczne wymienione w podpunktach LU 7.g., LU 7.h.2. i LU 7.i.3. nie obejmują technologii, komórek i systemów biologicznych dla celów cywilnych, takich jak rolne, farmaceutyczne, medyczne, weterynaryjne, środowiskowe, związanych z gospodarką odpadami czy przemysłem żywnościowym; UWAGA 5: Podpunkt LU 7.c. nie obejmuje gazów łzawiących czy środków stosowanych do zwalczania rozruchów, pakowanych indywidualnie do celów obrony osobistej; UWAGA 6: Podpunkty LU 7.d., LU 7.e. i LU 7.f. obejmują sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany dla celów wojskowych. N.B.: Sprawdź także pozycję 1A004 Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania. LU 8. "Wojskowe środki wybuchowe" i paliwa, włącznie z ładunkami miotającymi i substancjami z nimi związanymi, zgodnie z poniższym wykazem: a. Substancje wyszczególnione poniżej i ich mieszaniny: 1. Sferyczny proszek aluminiowy (CAS 7429-90-5) o średnicy cząstek 60 µm lub mniejszej, produkowany z materiału o zawartości przynajmniej 99% aluminium; 2. Paliwa metalowe w postaci cząstek sferycznych, rozpylonych, sferoidalnych, płatków lub proszku, wyprodukowane z materiału składającego się w przynajmniej 99% z dowolnego z wymienionych poniżej materiałów: a. Metale i ich mieszaniny: 1. Beryl (CAS 7440-41-7) o średnicy cząstek poniżej 60 µm; 2. Sproszkowane żelazo (CAS 7439-89-6) o średnicy cząstek 3 µm lub niższej, otrzymane drogą redukcji tlenku żelaza wodorem; b. Mieszaniny zawierające dowolny z niżej wymienionych składników: 1. Cyrkon (CAS 7440-67-7), magnez (CAS 7439-95-4) oraz ich stopy o średnicy cząstek poniżej 60 µm; 2. Paliwa z boru (CAS 7440-42-8) lub węglika boru (CAS 12069-32-8) o czystości rzędu 85% lub wyższej i średnicy cząstek poniżej 60 µm; 3. Nadchlorany, chlorany i chromiany w połączeniu ze sproszkowanym metalem lub innymi komponentami paliw charakteryzującymi się wysoką wartością energetyczną: 4. Nitroguanidyna (NQ) (CAS 556-88-7); 5. Związki składające się z fluoru i dowolnego z wyszczególnionych poniżej składników: innych chlorowców, tlenu, azotu; 6. Węgloborowodory; dekaborowodory (CAS 17702-41-9); pentaborowodory i ich pochodne; 7. Cyklotetrametylenotetranitroamina (CAS 2691-41-0) (HMX); octahydro-1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7 tetrazyna; 1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7,-tetraza-cyklooctan; (oktogen); 8. Heksanitostilben (NHS) (CAS 20062-22-0); 9. Diaminotrinitrobenzen (DATB) (CAS 1630-08-6) 10. Triaminotrinitrobenzen (TATB) (CAS 3058-38-6); 11. Azotan triaminoguanidyny (TAGN) (CAS 4000-16-2); 12. Podwodorek tytanu o stechiometrii TiH 0,65-1,68); 13. Uryl diazotanu glikolu (DNGU, DINGU) (CAS 55510-04-8); Uryl tetraazotanu glikolu (TNGU, SORGUYL) (CAS 55510-03-7); 14. Tetranitrobenzotriazolobenzotriazol (TACOT) (CAS 25243-36-1); 15. Diaminoheksanitrobifenyl (DIPAM) (CAS 17215-14-0); 16. Pikrylaminodinitropirydyna (PYX) (CAS 38082-89-2); 17. 3-nitro-1,2,4-triazol-5-on (NTO lub ONTA) (CAS 932-64-9); 18. Hydrazyna (CAS 302-01-2) w stężeniach przekraczających poziom 70%; azotan hydrazyny (CAS 37836-27-4); nadchlorany hydrazyny (CAS 27978-54-7); niesymetryczna dimetylohydrazyna (CAS 57-14-7); monometylo (CAS 60-34-4) hydrazyna; symetryczna dimetylohydrazyna (CAS 540-73-8); 19. Nadchloran amonowy (CAS 7790-98-9); 20. Cyklotrimetylenotrinitroamina (RDX) (CAS 121-82-4); cyklonit: T4; heksahydro-1,3,5-trinitro-1,3,5-triazyna; 1,3,5-trinitro-1,3,5-triazyno-cykloheksan (heksogen); 21. Azotan hydroksyloamonu (HAN) (CAS 13465-08-2); nadchloran hydroksyloamonu (HAP) (CAS 15588-62-2); 22. Nadchloran 2-(5-cyjanotetraazolato) pentaaminy kobaltu (III) lub (CP) (CAS 70247-32-4); 23. Nadchloran cis-bis (5-nitrotetraazolato) tetraaminy kobaltu (III) (lub BNCP) 24. 1-tlenek 7-amino-4,6-dinitrobenzofurazanu (ADNBF) (CAS 97096-78-1); aminodinitrobenzofuroksan); 25. 1-tlenek 5,7-diamino-4,6-dinitrobenzofurazanu (CAS 117907-74-1), (CL-14 lub diaminodinitrobezofuroksan); 26. 2,4,6-trinitro-2,4,6-triazo-cyklo-heksanon (K-6 lub Keto-RDX) (CAS 115029-35-1); 27. 2,4,6,8-tetranitro-2,4,6,8-tetraaza-bicyklo-(3,3,0)-oktanon-3 (CAS 130256-72-3) (tetranitosemiglikouryl, K-55 lub keto-bicyklo-HMX); 28. 1,1,3-trinitroazetydyna (TNAZ) (CAS 97645-24-4); 29. 1,4,5,8-tetranitro-1,4,5,8-tetraazadeklina (TNAD) (CAS 135877-16-6); 30. Heksanitroheksaazaizowurcytan (CAS 13285-90-4) (CL-20 lub HNIW); oraz klatraty CL-20; 31. Polinitrokubany o ponad czterech grupach nitrowych; 32. Dinitroamid amonowy (ADN lub SR 12) (CAS 140456-78-6); 33. Trinitrofenylometylonitroamina (tetryl) (CAS 479-45-8); b. Materiały wybuchowe i miotające spełniające następujące parametry pracy: 1. Wszelkie materiały wybuchowe o prędkości detonacji przekraczającej 8700 m/s lub o ciśnieniu detonacji przekraczającym 340 kilobarów; 2. Inne organiczne materiały wybuchowe nie wyszczególnione w LU 8, dające ciśnienia detonacji rzędu 250 kilobarów lub powyżej, stabilne w temperaturach 523°K (250°C) lub wyższych przez okres 5 minut lub dłuższy; 3. Wszelkie inne stałe materiały miotające Klasy 1.1 Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) nie wyszczególnione w LU 8, o teoretycznym impulsie właściwym (w warunkach normalnych) ponad 250 sekund dla mieszanek niemetalizowanych oraz ponad 270 sekund dla mieszanek aluminiowanych; 4. Wszelkie stałe materiały miotające Klasy 1.3 Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) o teoretycznym impulsie właściwym ponad 230 sekund dla mieszanek niechlorowcowanych, 250 sekund dla mieszanek niemetalizowanych oraz 266 sekund dla mieszanek metalizowanych; 5. Wszelkie inne materiały miotające do karabinów nie wyszczególnione w LU 8 o stałej siły ponad 1200 kJ/kg; 6. Wszelkie inne materiały wybuchowe, miotające lub pirotechniczne nie wyszczególnione w LU 8, mogące utrzymać w stanie ustalonym szybkość spalania ponad 38 mm/s w warunkach normalnych ciśnienia 68,9 barów i temperatury 294°K (21°C); lub 7. Modyfikowane elastomerami materiały miotające dwuskładnikowe (EMCDB) o rozszerzalności pod maksymalnym naprężeniem przekraczającej 5% w temperaturze 233°K (-40°C); c. "Pirotechnika wojskowa"; d. Inne substancje jak poniżej: 1. Paliwa lotnicze o składzie specjalnie opracowanym dla celów wojskowych; 2. Materiały wojskowe zawierające zagęstniki do paliw węglowodorowych specjalnie opracowane do użytku w miotaczach ognia lub amunicji zapalającej, takie jak stearyniany lub palmityniany metali (znane także jako oktal) (CAS 637-12-7) oraz zagęstniki M1, M2 i M3; 3. Płynne utleniacze składające się z kwasu azotowego dymiącego na czerwono (IRFNA) lub difluorku tlenu lub zawierające te związki. e. "Dodatki" lub "prekursory" jak poniżej: 1. Azydometylometyloksyetan (AMMO) i jego polimery; 2. Zasadowy salicylan miedzi; salicylan ołowiu (CAS 62320-94-9); 3. Bis(2,2-dinitropropylo)formal (CAS 5917-61-3) lub Bis(2,2-dinitropropylo)acetal (CAS 5186-69-0); 4. Bis-(2-fluoro-2,2-dinitroetylo)formal (FEFO) (CAS 17003-79-1); 5. Bis-(2-hydroksyetylo)glikolamid (BHEGA) (CAS 17409-41-5); 6. Tlenek fosforiaku bis-(2-metyloazyrydynylo)metylaminy (Metyl BAPO) (CAS 85068-72-0); 7. Bis-azydometyloksyetan i jego polimery (CAS 176-20-4); 8. Bis-chlorometyloksyetan (BCMO) (CAS 142173-26-0); 9. Tlenek butadienonitrylu (BNO); 10. Triazotan butanotriolu (BTTN) (CAS 6659-60-5); 11. Katocen (CAS 37206-42-1) (2,2-bis-etyloferrocenylopropen); ferrocenowe kwasy karboksylowe; N-butylo-ferrocen (CAS 319904-29-7); Butacen (CAS 125856-62-4) i inne pochodne wyższych polimerów ferrocenu; 12. Sól dinitroazetydyno-t-butylu; 13. Energetyczne monomery, plastyfikatory i polimery zawierające grupy nitrowe, azydowe, azotanowe, nitrazowe lub difluoroaminowe; 14. Dimetoksymetan poli-2,2,3,3,4,4-heksafluoropentan-1,5 diolu (FPF-1); 15. Dimetoksymetan poli-2,4,4,5,5,6,6-heptafluoro-2-trifluorometylo-3-oksaheptano-1,7-diolu (FPF-3); 16. Polimer azydku glicydu (GAP) (CAS 143178-24-9) i jego pochodne; 17. Heksabenzyloheksaazaizowurcytan (HBIW) (CAS 124782-15-6); 18. Polibutadien zakończony grupą hydroksylową (HTBP) z funkcjonalnością hydroksylu równą lub większą od 2,2 i mniejszą lub równą 2,4, wartość hydroksylowa poniżej 0,77 meq/g, oraz lepkość w 30°C poniżej 47 puazów (CAS 69102-90-5); 19. Bardzo drobny tlenek żelaza (Fe2O3 hematyt) o powierzchni właściwej ponad 250 m2/g oraz przeciętnej wielkości ziarna 0,003 µm lub mniejszej (CAS 1309-37-1); 20. Beta rezorcylan ołowiu (CAS 20936-32-7); 21. Metacynian ołowiu (CAS 12036-31-6), maleinian ołowiu (CAS 19136-34-6), cytrynian ołowiu (CAS 14450-60-3); 22. Chelaty ołowiowo-miedziowe beta-rezorcylanu lub salicylanów (CAS 68411-07-4); 23. Azotanometylometyloksyetan lub poli (3-azotanometyl 3-metylo oksetan); (Poli-NIMMO) (NMMO) (CAS 84051-81-0); 24. Diizocyjanian 3-nitraza-1,5-pentanu (CAS 7406-61-9); 25. N-Metylo-p-nitroanilina (CAS 100-15-2); 26. Organiczno-metaliczne czynniki sprzęgające, a szczególnie: a. Fosforanotytanian oksy, tri(dioktylo) neopentylu [diallilu] (CAS 103850-22-2); znany także jako tytan IV, 2,2[bis 2-propenolatometyl, butanolato, tris (dioktyl) fosforan] (CAS 110438-25-0); lub LICA 12 (CAS 103850-22-2); b. Tytan IV, [2-propenolato-1)metyl, n-propanolatometyl] butanolato-1, tris[dioktyl] pirofosforan; lub KR3538; c. Tytan IV, fosforan [(2-propenolato-1)metyl, n-propanolatometyl] utanolato-1, tris(dioktylu); 27. Tlenek policyjanodifluoroaminoetylenu (PCDE); 28. Wielofunkcyjne amidy azyrydyny o rdzeniowych strukturach izoftalowych (BITA lub trimezamid bytylenoiminy, izocyjanorowych lub trimetyloadypowych oraz podstawnikami 2-metylowymi lub 2-etylowymi w pierścieniu azyrydynowym; 29. Azotan poliglicydylu lub poli(tlenek etylenu azotanometylu); (Poli-GLYN) (PGN) (CAS 27814-48-8); 30. Polinitroortowęglany; 31. Propylenoimina, 2-metyloazyrydyna (CAS 75-55-8); 32. Tetraacetylodibenzyloheksaazaizowurcytan (TAIW); 33. Tetraetylenopentaaminoakrylonitryl (TEPAN) (CAS 68412-45-3); cyjanoetylowana poliamina i jej sole; 34. Tetraetylenopentaaminoakrylonitryloglicydol (TEPANOL) (CAS 68412-46-4); cyjanoetylowana poliamina z podstawnikiem glicydolowym i jej sole; 35. Trifenylobizmut (TPB) (CAS 603-33-8); 36. Tlenek tris-1-(2-metylo) azyrydynylofosfiny (MAPO) (CAS 57-39-6); tlenek bis(2-metyloazyrydynylo)2-(2-hydroksypropanoksy) propyloaminofosfiny (BOBBA 8); i inne pochodne MAPO; 37. 1,2,3-tris[1,2-bis(difluoroamino)etoksy]propan (CAS 53159-39-0); Podstawnik triswinyloksypropanowy (TVOPA); 38. 1,3,5-trichlorobenzen (CAS 108-70-3); 39. Trihydroksybutan (1,2,4-butanetriol); 40. Tetraacetylo-1,3,5,7-tetraazacyklooktan (TAT) (CAS 41378-98-7); 41. Tetraazadekalina (CAS 5409-42-7); 42. Poli(epichlorohydryna); poli(epichlorohydrynodiol) i triol o niskiej masie cząsteczkowej (poniżej 10 000) zawierające alkoholowe grupy funkcyjne. UWAGA 1: Wojskowe środki wybuchowe i paliwa zawierające metale i stopy wyszczególnione w podpunktach LU 8.a.1. i LU 8.a.2. są objęte kontrolą niezależnie od tego, czy te metale lub stopy są czy nie są kapsułkowane w glinie, magnezie, cyrkonie lub berylu. Sprawdź także pozycję 1C011 Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania. UWAGA 2: Pozycja LU 8 nie obejmuje kontrolą boru i węglika boru wzbogaconego borem-10 (całkowita zawartość boru-10 wynosząca 20% lub więcej). UWAGA 3: Paliwa samolotowe kontrolowane podpunktem LU 8.d.1. są produktami gotowymi, a nie ich składnikiem. UWAGA 4: Pozycja LU 8 nie obejmuje kontrolą perforatorów specjalnie zaprojektowanych do logowania odwiertów naftowych. UWAGA 5: Pozycja LU 8 nie obejmuje kontrolą następujących substancji, jeżeli nie są one połączone ani zmieszane z wojskowymi środkami wybuchowymi lub sproszkowanymi metalami: a. Pikrynian amonu; b. Czarny proch; c. Heksanitrodifenyloamina; d. Difluoroamina (HNF2); e. Nitroskrobia; f. Azotan potasu; g. Tetranitronaftalen; h. Trinitroanizol; i. Trinitronaftalen; j. Trinitroksylen; k. Dymiący kwas azotowy, bez inhibitorów i nie wzbogacany; l. Acetylen; m. Propan; n. Ciekły tlen; o. Nadtlenek wodoru w stężeniach mniejszych niż 85%; p. Miszmetal; q. N-pyrrolidynon; 1-metyl-2-pyrrolidynon; r. Moleinian dioktylu; s. Akrylat etyloheksylu; t. Trietyloaluminium (TEA), trimetyloaluminium (TMA) oraz inne piroforyczne alkile i aryle metali takich jak lit, sód, magnez, cynk i bor; u. Nitroceluloza; v. Nitrogliceryna (lub azotan glicerolu, trinitrogliceryna) (NG); w. 2,4,6-trinitrotoluen (TNT) x. Diazotan etylenodiaminy (EDDN); y. Tetraazotan pentaerytrolu; ya. Azydek ołowiu, normalny i zasadowy styfninian ołowiu oraz pierwotne środki wybuchowe lub masy zapłonowe zawierające azydki lub kompleksy azydkowe; yb. Azotan glikolu trietylenowego; yc. 2,4,6-trinitrorezocyna (kwas styfninowy); yd. Mocznik dietylodifenylu; mocznik dimetylodifenylu; ye. Mocznik N,N-difenylu (niesymetryczny mocznik difenylowy); yf. Mocznik metylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik metylu); yg. Mocznik etylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik etylu); yh. 2-nitrodifenyloamina (2-NDPA); yi. 4-nitrodifenyloamina (4-NDPA); yj. 2,2-dinitropropanol; yk. Trifluorek chloru. LU 9. Wojenne jednostki pływające, specjalny sprzęt morski i wyposażenie, zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem oraz jego składniki, specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych: a. Bojowe jednostki pływające i jednostki (nawodne lub podwodne) specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do działań ofensywnych lub obronnych, niezależnie od tego, czy zostały przekształcone dla celów wojskowych czy nie, niezależnie od aktualnego stanu technicznego lub zdolności do działania i niezależnie od tego, czy zawierają systemy obronne, opancerzenie, kadłuby lub części kadłubów dla takich jednostek pływających; b. Silniki według następującego wykazu: 1. Silniki wysokoprężne, specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych posiadające dwie z wyszczególnionych poniżej cech: a. Moc 1,12 MW (1500 KM) lub wyższą; oraz b. Prędkość obrotowa 700 obr/min lub większą; 2. Silniki elektryczne specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych posiadające wszystkie, następujące cechy: a. Moc ponad 0,75 MW (1000 KM); b. Szybki bieg wsteczny; c. Chłodzenie cieczą; oraz d. Wykonanie morskie. 3. Niemagnetyczne silniki wysokoprężne specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych o mocy 37,3 KW (50 KM) lub więcej oraz o zawartości niemagnetycznej ponad 75% masy całkowitej; c. Podwodne urządzenia wykrywające specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych i sprzęt sterujący; d. Sieci przeciw okrętom podwodnym i torpedom; e. Sprzęt do kierowania i nawigacji specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych; f. Sprzęt do penetrowania kadłubów i łączniki specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych, umożliwiające współdziałanie ze sprzętem znajdującym się na zewnątrz jednostki pływającej; UWAGA: Podpunkt LU 9.f. obejmuje łączniki jednoprzewodowe, wieloprzewodowe, koncentryczne i falowodowe dla jednostek pływających oraz sprzęt do penetrowania kadłubów dla jednostek pływających, przy czym obydwa te rodzaje urządzeń są zabezpieczone przed przeciekami z zewnątrz i są w stanie utrzymać wymagane parametry na głębokościach przekraczających 100 m; oraz światłowodowe łączniki i optyczne penetratory kadłubów, specjalnie zaprojektowane do przesyłu wiązki "laserowej" niezależnie od głębokości. Podpunkt ten nie obejmuje normalnych wałów napędowych i hydrodynamicznych drążków sterowanych do penetrowania kadłubów. g. Łożyska bezdźwięczne o zawieszeniu gazowym lub magnetycznym, układy regulacji sygnatury aktywnej i wyciszania drgań oraz sprzęt zawierający te łożyska, specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych. LU 10. "Samoloty", bezzałogowe jednostki latające, silniki "samolotowe" i sprzęt "samolotowy", sprzęt pokrewny i jego składniki, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych, zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem: a. "Samoloty" bojowe i specjalnie do nich zaprojektowane komponenty; b. Inne "samoloty" specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych, włącznie ze zwiadem, operacjami zaczepnymi, szkoleniem wojskowym, transportem i desantem wojsk lub sprzętu wojskowego, wsparciem logistycznym oraz specjalnie do nich zaprojektowane części; c. Silniki "samolotowe" specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych i specjalnie do nich zaprojektowane części; d. Bezzałogowe jednostki latające, włącznie ze zdalnie sterowanymi jednostkami latającymi (RPV) oraz autonomicznymi, programowanymi jednostkami latającymi specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych oraz ich wyrzutnie, wsparcie naziemne i odpowiedni sprzęt dowodzenia i sterowania; e. Sprzęt latający, włącznie ze sprzętem do tankowania w powietrzu, sprzęt specjalnie zaprojektowany do ułatwiania operacji na obszarach zamkniętych i sprzęt naziemny, zaprojektowany specjalnie dla "samolotów" wymienionych w podpunktach LU 10.a. lub LU 10.b. lub do silników "samolotowych", wymienionych w podpunkcie LU 10.c.; f. Urządzenia i wyposażenie do uzupełniania pod ciśnieniem paliwa w powietrzu wykonane dla "samolotów" wymienionych w podpunktach LU 10.a. lub LU 10.b. lub silników "samolotowych" wymienionych w podpunkcie LU 10.c.; g. Hermetyczny sprzęt do oddychania oraz skafandry wysokościowe częściowo hermetyzowane do użytku w "samolotach", skafandry przeciwgrawitacyjne, wojskowe hełmy i maski ochronne, przetworniki ciekłego tlenu stosowane w "samolotach" lub pociskach, urządzenia do katapultowania i wystrzeliwania personelu z "samolotu" w razie niebezpieczeństwa; h. Spadochrony wojskowe zgodnie z przedstawionym poniżej wykazem: 1. Spadochrony do: a. Punktowego zrzutu komandosów; b. Desantu spadochronowego; 2. Spadochrony do zrzutów towarowych; 3. Paralotnie (spadochrony hamujące, dryfujące dla stabilizacji i kontroli wysokości ciał zrzucanych, np. przy odzyskiwaniu kapsuł, siedzeniach katapultowych, bombach); 4. Spadochrony dryfujące, wykorzystywane przy siedzeniach katapultowych do otwierania i regulacji działania spadochronów ratowniczych; 5. Spadochrony do odzyskiwania pocisków kierowanych, samolotów bezzałogowych lub pojazdów kosmicznych; 6. Spadochrony stosowane przy podchodzeniu do lądowania oraz w celu zmniejszenia prędkości przy lądowaniu; 7. Inne spadochrony wojskowe. i. Automatyczne systemy pilotujące dla ładunków zrzucanych na spadochronach; sprzęt specjalnie zaprojektowany i zmodyfikowany dla celów wojskowych do kontrolowanych skoków spadochronowych z dowolnej wysokości, włącznie z aparatami tlenowymi. UWAGA 1: Podpunkt LU 10.b. nie obejmuje "samolotów" lub wariantów takich "samolotów", specjalnie zaprojektowanych [lub zmodyfikowanych] dla celów wojskowych, które: a. Nie są już konfigurowane dla celów wojskowych i nie są wyposażone w sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany dla celów wojskowych; oraz b. Zostały dopuszczone do użytku cywilnego przez władze lotnictwa cywilnego w kraju członkowskim; UWAGA 2: Podpunkt LU 10.c. nie obejmuje: a. Silników samolotowych zaprojektowanych lub zmodyfikowanych dla celów wojskowych, które zostały dopuszczone przez władze lotnictwa cywilnego państwa członkowskiego do użytkowania w "samolotach cywilnych" lub specjalnie zaprojektowane ich składniki; b. Silniki tłokowe o ruchu posuwisto-zwrotnym lub ich specjalnie zaprojektowane składniki. UWAGA 3: Przewidziana podpunktami LU 10.b. i LU 10.c. kontrola specjalnie zaprojektowanych składników i sprzętu pokrewnego dla niewojskowych "samolotów" lub silników lotniczych zaprojektowanych dla celów wojskowych ma zastosowanie tylko do tych wojskowych składników i sprzętu przeznaczonego dla wojska, jakie są wykonane do zmodyfikowania ww. dla celów wojskowych. LU 11. Sprzęt elektroniczny nie kontrolowany innymi punktami niniejszej Listy uzbrojenia, specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych i jego specjalnie zaprojektowane składniki. UWAGA: Pozycja LU 11. obejmuje: a. Sprzęt działania i przeciwdziałania elektronicznego (tj. urządzenia przeznaczone do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników stacji radiolokacyjnych i systemów łączności lub w inny sposób utrudniające odbiór, działanie lub zmniejszające efektywność odbiorników elektronicznych przeciwnika wraz z jego urządzeniami zakłócającymi), łącznie z urządzeniami zakłócającymi i przeciwdziałającymi zakłóceniom; b. Lampy generacyjne o zmiennej częstotliwości; c. Systemy lub sprzęt przeznaczony do obserwacji i przeszukiwania widma elektromagnetycznego w celu wojskowego rozpoznania lub w celu przeciwdziałania takiej obserwacji i przeszukiwaniu; d. Systemy podwodne, włącznie z zakłócającymi akustycznie, magnetycznie oraz pozorującymi, urządzenia do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników sonarów; e. Sprzęt do zabezpieczenia przetwarzania danych, sprzęt do zabezpieczania danych oraz sprzęt do zabezpieczania linii przesyłowych i sygnalizacyjnych z wykorzystaniem procesu szyfrowania; f. Sprzęt do identyfikacji, rozpoznawania, ładowania klucza oraz zarządzanie kluczem, sprzęt do produkcji i dystrybucji. LU 12. Systemy broni opartej na wysokiej prędkości i energii kinetycznej oraz pokrewny sprzęt zgodnie z poniższym wykazem, oraz specjalnie zaprojektowane ich składniki: a. Systemy broni opartej na wysokiej energii kinetycznej, specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia celu do porzucenia misji; b. Specjalnie zaprojektowane obiekty do testowania i oceny oraz modele testowe, włącznie z instrumentami diagnostycznymi i celami przeznaczone do dynamicznego testowania pocisków i systemów broni wykorzystujących energię kinetyczną. N.B.: Dla systemów broni wykorzystujących amunicję podkalibrową lub działających na zasadzie wyłącznie chemicznego napędu i ich amunicji patrz pozycje od LU 1 do LU 4. UWAGA 1: Pozycja LU 12 obejmuje następujące pozycje, jeśli są one specjalnie zaprojektowane do użytkowania w systemach broni opartych na energii kinetycznej: a. Systemy wyrzutni o zdolności przyspieszania mas większych od 0,1 g do prędkości przekraczających 1,6 km/s przy ogniu pojedynczym i seriami; b. Sprzęt do wytwarzania mocy pierwotnej, osłony elektrycznej, składowania energii, zarządzania energią cieplną, przetwarzania energii, przełączania i transportu paliwa oraz elektryczne interfejsy pomiędzy zasilaniem, działem i elektrycznymi napędami wieżyczki; c. Systemy wychwytywania celu, śledzenia drogi celu, kierowania ogniem i oceny uszkodzenia celu; d. Sprzęt naprowadzający, systemy napędu kierowanego lub odchyleniowego (przyspieszenie poziome) dla pocisków. UWAGA 2: Pozycja LU 12 obejmuje kontrolą systemy wykorzystujące dowolny z niżej wymienionych systemów napędu: a. Elektromagnetyczny; b. Elektrotermiczny; c. Plazmowy; d. Lekki gaz; lub e. Chemiczny (gdy stosowany w połączeniu z dowolnym z wyżej wymienionych systemów). UWAGA 3: Pozycja LU 12 nie obejmuje kontrolą "technologii" indukcji magnetycznej wykorzystanej dla ciągłego napędu urządzeń transportu cywilnego. LU 13. Sprzęt i konstrukcje opancerzone i ochronne oraz komponenty wymienione poniżej: a. Płyty opancerzone: 1. Wyprodukowane według norm wojskowych lub wojskowych warunków technicznych; lub 2. Odpowiednie do użytkowania wojskowego; b. Kombinacje lub konstrukcje z materiałów metalowych lub niemetalowych, specjalnie zaprojektowane do zapewnienia ochrony balistycznej dla systemów wojskowych; c. Hełmy wojskowe; d. Pancerze odporne, kamizelki odłamkoodporne i ich specjalnie zaprojektowane składniki. UWAGA 1: Podpunkt LU 13.b. obejmuje kombinacje materiałów metalowych i niemetalowych, specjalnie zaprojektowane do tworzenia opancerzenia reaktywnego lub budowy schronów wojskowych. UWAGA 2: Podpunkt LU 13.c. nie obejmuje kontrolą konwencjonalnych hełmów stalowych nie wyposażonych w żadnego typu akcesoria, ani nie zmodyfikowanych czy zaprojektowanych do zamontowania takich urządzeń. UWAGA 3: Podpunkt LU 13.d. nie obejmuje kontrolą także indywidualnych środków ochrony oraz ich akcesoriów, stosowanych dla ochrony osobistej przez użytkowników. N.B.: Sprawdź także pozycję 1A005 Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania. LU 14. Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego lub dla symulacji scenariuszy wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane składniki i akcesoria dla takiego sprzętu. Uwaga techniczna: Określenie "specjalistyczny sprzęt dla szkolenia wojskowego" obejmuje wojskowe wersje symulatorów natarcia, symulatorów do szkolenia kontrolerów ruchu lotniczego, symulatorów celów radiolokacyjnych, imitatorów celów radiolokacyjnych, urządzeń treningowych dla działonowych, symulatorów zwalczania celów podwodnych, symulatorów lotu (łącznie z wirówkami do szkolenia pilotów lub astronautów), symulatorów do szkolenia obsługi stacji radiolokacyjnych, symulatorów lotów wg przyrządów, symulatorów do szkolenia nawigatorów, symulatorów do szkolenia obsługi wyrzutni rakietowych, symulatorów celów, symulatorów samolotów zdalnie sterowanych, symulatorów uzbrojenia, symulatorów "samolotów" bezzałogowych i ruchomych jednostek szkoleniowych. UWAGA: Pozycja LU 14 obejmuje generowanie obrazów i interakcyjne systemy środowiskowe dla symulatorów specjalnie zaprojektowanych lub zmodyfikowanych dla celów wojskowych. LU 15. Sprzęt do odwzorowywania lub zabezpieczania przed posunięciami przeciwnika zgodnie z poniższym wykazem, specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych oraz jego specjalnie zaprojektowane składniki i akcesoria: a. Urządzenia do rejestracji i obróbki obrazu; b. Aparaty fotograficzne, sprzęt fotograficzny i do obróbki filmów; c. Sprzęt wykorzystujący wzmacnianie obrazu; d. Sprzęt z wykorzystaniem termowizji i przetworników obrazu pracujących w podczerwieni; e. Sprzęt do odwzorowania sygnałów radiolokacyjnych; f. Sprzęt przeciwdziałania i przeciw-przeciwdziałania w stosunku do sprzętu wymienionego w podpunktach od LU 15.a. do LU 15.e. UWAGA: Podpunkt LU 15.f. obejmuje sprzęt zaprojektowany do ograniczania działania lub skuteczności wojskowych systemów odwzorowywania lub minimalizacji efektów ograniczania. UWAGA 1: Określenie "specjalnie zaprojektowane składniki" dotyczy następujących pozycji gdy są one specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych: a. Przetworniki obrazu pracujące w podczerwieni; b. Wzmacniacze obrazu (inne niż pierwszej generacji); c. Płytki mikrokanalikowe; d. Lampy do kamer telewizyjnych dla niskiego poziomu oświetlenia; e. Układy detektorowe (włącznie z elektronicznymi układami sprzęgającymi lub systemami odczytu); f. Piroelektryczne lampy do kamer telewizyjnych; g. Systemy chłodzące do systemów odwzorowywania; h. Elektrycznie zwalniane migawki fotochromowe lub elektrooptyczne, o prędkości migawki mniejszej niż 100 µs, z wyjątkiem migawek stanowiących niezbędny element kamery dużej prędkości; i. Światłowodowe przetworniki obrazu; j. Złożone fotokatody półprzewodnikowe. UWAGA 2: Podpunkt LU 15.f. nie obejmuje kontrolą "wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji". N.B.: Sprawdź także pozycje 6A002 i 6A002.b. Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania. LU 16. Odkuwki, odlewy i inne półfabrykaty, których wykorzystanie w produkcie objętym wykazem jest możliwe do zidentyfikowania na podstawie składu materiału, geometrii czy funkcji, a które zostały specjalnie zaprojektowane dla wszelkich produktów wymienionych w pozycjach LU 1, LU 2, LU 3, LU 4, LU 6, LU 9, LU 10, LU 12 i LU 19 niniejszej listy. LU 17. Różny sprzęt, materiały i biblioteki, zgodnie z poniższym wykazem oraz ich specjalnie zaprojektowane elementy składowe: a. Niezależne aparaty do nurkowania i pływania pod wodą, zgodnie z poniższym wykazem: 1. Aparaty działające w obiegu zamkniętym lub częściowo zamkniętym (oddychanie powietrzem regenerowanym) specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych (np. specjalnie zaprojektowane w celu uzyskania własności antymagnetycznych); 2. Specjalnie zaprojektowane składniki do użytkowania przy konwersji aparatu z obiegiem otwartym dla celów wojskowych; 3. Artykuły zaprojektowane wyłącznie dla celów wojskowych z niezależnym aparatem do nurkowania lub pływania pod wodą; b. Sprzęt budowlany specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych; c. Osprzęt, powłoki i techniki maskowania specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych; d. Terenowy sprzęt inżynieryjny specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych w strefie działań bojowych; e. "Roboty", urządzenia do sterowania "robotami" i "manipulatory", posiadające którąkolwiek z wymienionych poniżej cech: 1. Specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych; 2. Wykorzystujące środki zabezpieczenia przewodów hydraulicznych przed uszkodzeniem spowodowanym czynnikami zewnętrznymi, jak odłamki balistyczne (np. poprzez wykorzystanie przewodów samouszczelniających się) oraz zaprojektowane do użytkowania płynów hydraulicznych o punkcie zapłonu powyżej 839°K (566°C); lub 3. Specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do pracy w warunkach impulsów elektromagnetycznych (EMP); f. Biblioteki (parametryczne techniczne bazy danych), specjalnie zaprojektowane dla celów wojskowych ze sprzętem objętym niniejszą listą; g. Sprzęt do generowania energii jądrowej lub sprzęt napędzający, włącznie z "reaktorami jądrowymi", specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych i jego składniki specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych; h. Sprzęt lub materiał pokryty lub poddany obróbce w celu zamaskowania, specjalnie zaprojektowany dla celów wojskowych, nie uwzględniony w innych pozycjach niniejszej listy; i. Symulatory specjalnie zaprojektowane dla wojskowych "reaktorów jądrowych"; j. Mobilne warsztaty remontowe specjalnie zaprojektowane do obsługi sprzętu wojskowego. k. Generatory polowe specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych; oraz l. Zbiorniki specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla celów wojskowych. Uwaga techniczna: Dla celów pozycji LU 17 określenie "biblioteka" (parametryczna techniczna baza danych) oznacza zbiór informacji technicznej o charakterze wojskowym, którego wykorzystanie może poprawić wyniki osiągane przez wojskowe systemy lub sprzęt. LU 18. Sprzęt i "technologia" dla "produkcji" wyrobów wyszczególnionych w niniejszej Liście: a. Specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany sprzęt dla "produkcji" wyrobów objętych niniejszą listą i ich specjalnie zaprojektowanych składników; b. Specjalnie zaprojektowane obiekty do prowadzenia badań środowiskowych oraz specjalnie zaprojektowany sprzęt do celów certyfikacji, kwalifikacji lub badania produktów objętych niniejszą Listą; c. Specyficzna technologia produkcyjna, nawet jeżeli sprzęt, w którym ta "technologia" ma być wykorzystywana nie jest objęty kontrolą; d. "Technologia" specyficzna dla projektowania, montażu składników, a także działania, konserwacji i napraw pełnych instalacji "produkcyjnych", nawet jeżeli ich poszczególne składniki nie są objęte kontrolą. UWAGA 1: Podpunkty LU 18.a. i LU 18.b. obejmują następujący sprzęt: a. Aparaty nitracyjne o działaniu ciągłym; b. Aparaty wirówkowe do badań lub sprzęt charakteryzujący się którąkolwiek z wyszczególnionych poniżej cech: 1. Napęd silnikiem lub silnikami o całkowitej mocy znamionowej przekraczającej 298 kW (400 KM); 2. Zdolny do przenoszenia ładunku 113 kg lub więcej; lub: 3. Zdolny do osiągania przyspieszenia wirowego 8 g lub większego przy ładunku 91 kg lub większym; c. Prasy odwadniające; d. Prasy śrubowe do wyciskania, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do wyciskania wojskowych środków wybuchowych; e. Maszyny tnące do przecinania nadwyżki środków miotających; f. Bębny do oczyszczarek o średnicy 1,85 m i większe, o pojemności ponad 227 kg; g. Mieszalniki do środków napędowych w stanie stałym; h. Młyny fluidyzacyjne do kruszenia lub mielenia składników wojskowych środków wybuchowych; i. Sprzęt potrzebny do zapewnienia sferycznego kształtu i jednakowej średnicy cząstek sproszkowanego metalu, wyszczególniony w podpunkcie LU 8.a.1; j. Przetworniki konwekcyjne strumieniowe dla konwersji materiałów wyszczególnione w podpunkcie LU 8.a.6. Uwaga techniczna: Określenie "produkcja" w rozumieniu pozycji LU 18 obejmuje: projektowanie, badanie, wytwarzanie, testowanie i kontrolę. UWAGA 2: a. Określenie "wyroby wyszczególnione w niniejszej Liście" obejmuje: 1. Wyroby nie objęte kontrolą, jeżeli występują w stężeniach niższych, jak: a. hydrazyna (patrz podpunkt LU 8.a.18); b. "Wojskowe środki wybuchowe dużej mocy" (patrz pozycja LU 8); 2. Wyroby nie objęte kontrolą, jeżeli nie spełniają warunków dotyczących parametrów technicznych, tj. "nadprzewodniki" nie objęte kontrolą w pozycji 1C005 Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania; "nadprzewodnikowe" elektromagnesy nie kontrolowane w pozycji 3A001.e.3. Listy eksportowo-tranzytowej towarów podwójnego zastosowania; "nadprzewodnikowy" sprzęt elektryczny wyłączony spod kontroli w podpunkcie LU 20.b.; 3. Paliwa metaliczne i utleniacze osadzane w formie laminarnej z fazy par (patrz Uwaga 1.a.2. do pozycji LU 8); b. Określenie "wyroby wyszczególnione w niniejszej Liście" nie obejmuje: 1. Pistoletów sygnałowych (patrz podpunkt LU 2.b.); 2. Substancji wyłączonych spod kontroli (zgodnie z Uwagą 3 do pozycji LU 7); 3. Osobistych dozymetrów do monitorowania promieniowania oraz masek ochronnych, zabezpieczających przed niektórymi zagrożeniami przemysłowymi (patrz podpunkt LU 7.f); 4. Acetylenu, propanu, ciekłego tlen, dwufluoroaminu (HNF2), dymiącego kwasu azotowego oraz sproszkowanego azotanu potasu (patrz Uwaga 5 do pozycji LU 8); 5. Silników lotniczych wyłączonych spod kontroli zgodnie z pozycją LU 10; 6. Konwencjonalnych hełmów stalowych nie wyposażonych ani nie modyfikowanych, czy projektowanych do współpracy z jakimkolwiek urządzeniem pomocniczym (patrz Uwaga 2 do pozycji LU 13); 7. Sprzętu wyposażonego w urządzenia przemysłowe, które nie są objęte kontrolą, takie jak urządzenia do powlekania nie wyszczególnione gdzie indziej oraz sprzęt do wykonywania odlewów z tworzyw sztucznych; 8. Muszkietów, strzelb i karabinów wyprodukowanych przed 1938 r., repliki muszkietów, strzelb i karabinów wyprodukowanych przed 1890 r., rewolwerów, pistoletów i karabinów maszynowych wyprodukowanych przed 1890 r. i ich repliki; (Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z podpunktem 2.b.8. pozycji LU 18 nie zezwala się na eksport technologii lub wyposażenia produkcyjnego dla niezabytkowej broni małokalibrowej, nawet jeżeli są one wykorzystywane do produkcji reprodukcji zabytkowej broni małokalibrowej). UWAGA 3: Podpunkt LU 18.d. nie obejmuje kontrolą "technologii" dla celów cywilnych, takich jak technologie rolne, farmaceutyczne, medyczne, weterynaryjne, środowiskowe, utylizacja odpadów czy przemysłu spożywczego (patrz Uwaga 5 do pozycji LU 7). LU 19. Systemy broni działającej na zasadzie energii kierowanej (DEW), pokrewny sprzęt lub sprzęt do przeciwdziałania oraz modele testowe zgodnie z poniższym wykazem oraz ich specjalnie zaprojektowane składniki: a. Systemy "laserowe" specjalnie zaprojektowane do niszczenia lub zmuszenia celu do przerwania misji; b. Systemy wiązek cząstek, posiadające zdolność niszczenia lub zmuszenia celu do przerwania misji; c. Systemy wysokiej częstotliwości radiowej dużej mocy (RF) posiadające zdolność niszczenia lub zmuszenia celu do przerwania misji; d. Sprzęt specjalnie zaprojektowany do wykrywania, identyfikacji lub obrony przed systemami wymienionymi w podpunktach LU 19.a., LU 19.b. lub LU 19.c.; e. Fizyczne modele testowe i odnośne wyniki testów dla systemów, sprzętu i składników podlegających niniejszemu punktowi. UWAGA 1: Systemy energii kierowanej objęte kontrolą w pozycji LU 19 obejmują systemy, których potencjał opiera się na kontrolowanym wykorzystaniu: a. "Laserów" o wystarczającej ciągłej mocy fali lub impulsów do wywołania zniszczeń podobnych do wywoływanych bronią konwencjonalną; b. Akceleratorów cząstek, emitujących wiązkę cząstek naładowanych lub neutralnych o niszczącej mocy; c. Przekaźników impulsów radiowych wysokiej mocy lub wysokiej częstotliwości fal radiowych o natężeniu wystarczającym do unieszkodliwienia obwodów elektrycznych odległego celu. UWAGA 2: Pozycja LU 19 obejmuje następujące wyroby w przypadkach, gdy są one specjalnie zaprojektowane dla systemów energii kierowanej: a. Urządzenia do wytwarzania mocy pierwotnej, składowania energii, przełączania, sprzęt do przetwarzania mocy lub transportu paliwa; b. Systemy przechwytywania celu i śledzenia jego drogi; c. Systemy posiadające zdolność oceny stopnia uszkodzenia celu, zniszczenia lub porzucenia misji; d. Sprzęt do kierowania wiązką, propagacji lub celowania; e. Sprzęt do szybkiego odwracania wiązki dla szybkich operacji przy większej liczbie celów; f. Regulowane koniugatory optyki i fazy; g. Instalacje doprowadzania prądu dla wiązek ujemnych jonów wodorowych; h. Składniki akceleratorów mających zastosowanie w technikach kosmicznych; i. Aparatura do skupiania wiązki ujemnych jonów; j. Sprzęt do regulacji i odwracania wiązki jonowej wysokiej mocy; k. Folie do neutralizacji wiązek ujemnych izotopów wodoru mające zastosowanie w technikach kosmicznych. LU 20. Sprzęt kriogeniczny lub "nadprzewodzący" zgodnie z poniższym wykazem oraz specjalnie zaprojektowane jego składniki i akcesoria: a. Sprzęt specjalnie zaprojektowany lub skonfigurowany do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolny do działania w czasie ruchu pojazdu i wytwarzania lub utrzymywania temperatur poniżej 103°K (-170°C); UWAGA: Podpunkt LU 20.a. obejmuje ruchome systemy zawierające lub wykorzystujące akcesoria lub składniki wyprodukowane z materiałów niemetalowych lub nieprzewodzących elektrycznie, takich jak tworzywa sztuczne czy materiały impregnowane żywicami epoksydowymi. b. Elektryczny sprzęt "nadprzewodzący" (maszyny wirnikowe i transformatory) specjalnie zaprojektowany lub skonfigurowany do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolny do działania w ruchu. UWAGA: Podpunkt LU 20.b. nie obejmuje hybrydowych, jednobiegunowych prądnic prądu stałego, posiadających normalne, jednobiegunowe armatury metalowe, które wirują w polu magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenie nadprzewodzące, pod warunkiem, że uzwojenie takie jest jedynym nadprzewodzącym elementem prądnicy. LU 21. "Oprogramowanie" zgodnie z poniższym wykazem: a. "Oprogramowanie" specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" sprzętu lub materiałów objętych kontrolą przez niniejszą Listę; b. Specyficzne "oprogramowanie" zgodnie z niniejszym wykazem: 1. "Oprogramowanie" specjalnie zaprojektowane dla: a. Modelowania, symulacji lub oceny wojskowych systemów uzbrojenia; b. "Rozwoju", monitorowania, konserwacji i modernizacji "oprogramowania" wykorzystywanego w wojskowych systemach broni; c. Modelowania lub symulacji scenariuszy operacji wojskowych, nie określonych w pozycji LU 14; d. Zastosowania w dziedzinie Dowodzenia, Łączności, Kierowania i Rozpoznania (C3I); 2. "Oprogramowanie" dla określania efektów działania broni konwencjonalnej, jądrowej, chemicznej lub biologicznej. LU 22. "Technologia" - zgodnie z Uwagą Ogólną do Technologii przytoczoną na początku Listy Uzbrojenia wszelka technologia służąca do "rozwoju", "produkcji" czy "użytkowania" produktów umieszczonych na Liście, inna niż technologia określona w pozycjach LU 7 i LU 18. DEFINICJE TERMINÓW UŻYWANYCH W WYKAZACH W nawiasach przy poniższych definicjach umieszczono następujące oznaczenia wskazujące, gdzie używa się danych pojęć: - cyfry od 0 do 9 - numery kategorii Listy eksportowo-tranzytowej i importowej - oznaczenia od LU1 do LU22 - numery kategorii Listy uzbrojenia - UodO - Uwaga Ogólna do Oprogramowania - UodT - Uwaga Ogólna do Technologii - UdTJ - Uwaga do Technologii Jądrowej - Wszystkie - wszystkie kategorie 1. "Adaptacyjny dynamiczny wybór trasy" (5) Automatyczna zmiana trasy w ruchu telegraficznym na podstawie odbieranych i analizowanych informacji o bieżących warunkach w sieci. UWAGA: Nie dotyczy to przypadków decyzji o zmianie trasy podejmowanych na podstawie określonych wcześniej informacji. 2. "Analizatory sygnałów" (3) Urządzenia do pomiaru i pokazywania podstawowych parametrów sygnałów o jednej częstotliwości, będących składowymi sygnałów wieloczęstotliwościowych. 3. "Analizatory sygnałów dynamicznych" (3) "Analizatory sygnałów", w których zastosowano techniki cyfrowego próbkowania i przekształcania w celu utworzenia obrazu widma Fouriera danej postaci fali włącznie z informacjami o jej amplitudzie i fazie. 4. "Asynchroniczny tryb przesyłania (ATM)" (5) Tryb przesyłania polegający na tym, że informacja jest organizowana w komórkach; asynchroniczność należy rozumieć w tym sensie, że rekurencja komórek zależy od wymaganej lub chwilowej szybkości transmisji bitów. (Zalecenia CCITTL.113). 5. "ATM" (5) - patrz "Asynchroniczny tryb przesyłania" 6. "Atomizacja gazowa" (1) Proces rozpylania strumienia roztopionego stopu metalowego na kropelki o średnicy 500 mikrometrów lub mniejszej za pomocą strumienia gazu o wysokim ciśnieniu. 7. "Atomizacja próżniowa" (1) Proces rozpylania strumienia roztopionego stopu metalowego na kropelki o średnicy 500 mikrometrów lub mniejszej poprzez szybkie uwolnienie rozpuszczonego gazu w warunkach podciśnienia. 8. "Atomizacja rotacyjna" (1) Proces rozpylania strumienia lub jeziorka roztopionego stopu metalowego na kropelki o średnicy 500 mikrometrów lub mniejszej za pomocą siły odśrodkowej. 9. "Automatyczne śledzenie celu" (6) Technika przetwarzania, umożliwiająca automatyczne określanie i podawanie ekstrapolowanej wartości najbardziej prawdopodobnego położenia celu w czasie rzeczywistym. 10. "Bezpośrednie wytłaczanie hydrauliczne" (2) Technika odkształcania, w której stosowana jest napełniona płynem odkształcalna poduszka, działająca bezpośrednio na powierzchnię obrabianego przedmiotu. 11. "Będące własnością publiczną" (UOdT UOdO) W odniesieniu do niniejszego dokumentu oznacza "technologię" lub "oprogramowanie" dostępne bez żadnych ograniczeń co do ich dalszego rozpowszechniania. UWAGA: Ograniczenia wynikające z praw autorskich nie wpływają na uznanie "technologii" lub "oprogramowania" za "będące własnością publiczną". 12. "Bicie (odchylenie od właściwego ruchu)" (2) Promieniowe przemieszczenie głównego wrzeciona w ciągu jednego obrotu, mierzone w płaszczyźnie prostopadłej do osi wrzeciona w punkcie znajdującym się na zewnętrznej lub wewnętrznej badanej powierzchni obrotowej. (Patrz: ISO 230 część 1-1986, paragraf 5.61). 13. "Bicie osiowe" (przesunięcie osiowe) (2) Przemieszczenie osiowe wrzeciona głównego podczas jednego obrotu, mierzone w płaszczyźnie prostopadłej do czoła wrzeciona, w punkcie znajdującym się w pobliżu obwodu czoła wrzeciona (Patrz: ISO 230 część 1-1986, paragraf 5.63) 14. "Biokatalizatory" (LU7) Enzymy lub inne związki biologiczne, które przyłączają się do chemicznych środków bojowych i przyspieszają ich degradację. N.B.: "Enzymy": "biokatalizatory" dla specyficznych reakcji chemicznych lub biochemicznych. 15. "Biopolimery" (LU7) Biologiczne makrocząsteczki według następującego wykazu: a. Enzymy; b. Przeciwciała monoklonalne, poliklonalne i antyidiotypowe; c. Specjalnie zaprojektowane i przetworzone receptory; N.B.1: "Enzymy": "biokatalizatory" dla specyficznych reakcji chemicznych i biochemicznych; N.B.2: "Antyidiotypowe przeciwciała": przeciwciała, które przyłączają się do specyficznego antygenu, łącząc inne przeciwciała ze sobą; N.B.3: "Przeciwciała monoklonalne": Białka przyłączające się do jednej strony antygenu i produkowane przez jeden klon komórek; N.B.4: "Przeciwciała poliklonalne": Mieszanina białek przyłączających się do specyficznego antygenu, produkowanych przez więcej niż jeden klon komórek; N.B.5: "Receptory": Biologiczne struktury makromolekularne zdolne do łączenia ligandów i przez to wpływania na funkcje fizjologiczne. 16. "Bramka" (5) Funkcja realizowana przez dowolną kombinację urządzeń i "oprogramowania", w celu dokonania przekształcenia stosowanych w jednym systemie konwencji reprezentowania, przetwarzania lub przekazywania informacji - na odpowiadające im, lecz odmienne konwencje stosowane w innym systemie. 17. "Całkowicie autonomiczne systemy cyfrowego sterowania silnikami" ("FADEC") (7 9) Elektroniczny system sterowania turbiną gazową lub silnikami o złożonym cyklu, wykorzystujący komputer cyfrowy do kontroli parametrów niezbędnych do regulacji siły ciągu silnika lub mocy wyjściowej na wale w całym zakresie pracy silnika od początku dozowania do odcięcia dopływu paliwa. 18. "Całkowita gęstość prądu" (3) Całkowita liczba amperozwojów w cewce, (tj. suma liczby zwojów pomnożona przez maksymalne natężenie prądu przenoszone przez każdy zwój) podzielona przez całkowity przekrój poprzeczny cewki (składającej się z włókienek nadprzewodzących, matrycy metalowej, w której osadzone są włókienka nadprzewodzące, materiału stanowiącego obudowę, pewnej liczby kanałów chłodzących itp.). 19. "Całkowita szybkość transmisji cyfrowej" (5) Liczba bitów, włącznie z bitami kodowymi linii, bitami nieinformacyjnymi i podobnymi, przepływających w jednostce czasu pomiędzy odpowiednimi urządzeniami w cyfrowym systemie transmisji. (Patrz również "szybkość przesyłania danych cyfrowych"). 20. "CE" - patrz "Element obliczeniowy" 21. "Chwilowa szerokość pasma" (3 5) Szerokość pasma, w którym moc wyjściowa pozostaje na stałym poziomie z dokładnością do 3 dB bez regulacji innych parametrów roboczych. 22. "CTP" - patrz "Teoretyczna moc kombinowana" 23. "Cyrkulacyjne układy równoważenia momentu lub cyrkulacyjne układy sterowania kierunkiem" (7) Układy, w których przepływ powietrza wokół powierzchni aerodynamicznych jest wykorzystywany do zwiększenia powstających na nich sił albo do kierowania nimi. 24. "Czas przełączania częstotliwości" (3 5) Maksymalny czas, (tj. opóźnienie), jakiego potrzebuje sygnał przy przełączaniu się z jednej wybranej częstotliwości wyjściowej na inną, żeby osiągnąć: a. Częstotliwość różniącą się o 100 Hz od częstotliwości końcowej; lub b. Poziom wyjściowy różniący się o 1 dB od końcowego poziomu wyjściowego. 25. "Czas trwania impulsu" (6) Czas trwania impulsu "lasera" mierzony na poziomie połowy natężenia pełnej szerokości (FWHI). 26. "Czas ustalania" (3) Podczas przełączania przetwornika z jednego poziomu na drugi czas potrzebny do otrzymania na wyjściu wartości różniącej się o połowę bitu od wartości końcowej. 27. "Dodatki" (LU8) Substancje używane w mieszankach wybuchowych w celu poprawienia ich właściwości. 28. "Dokładność" (2 6) Zazwyczaj określana w kategoriach niedokładności; Jest to maksymalne odchylenie, dodatnie albo ujemne, danej wartości od uznanej normy lub wartości prawdziwej (zazwyczaj określanej w kategoriach niedokładności). 29. "Działania autonomiczne" (8) Prowadzenie działań w całkowitym zanurzeniu, bez chrap, ze wszystkimi systemami pracującymi i krążenie z minimalną prędkością umożliwiającą pojazdowi podwodnemu bezpieczne, dynamiczne regulowanie głębokości zanurzenia za pomocą wyłącznie swoich sterów głębokości, bez potrzeby wsparcia nawodnej jednostki pływającej lub bazy nawodnej, na dnie morza lub na wybrzeżu, i posiadanie układu napędowego pracującego pod albo nad wodą. 30. "Element obliczeniowy" ("CE") (4) Najmniejsza jednostka obliczeniowa, której działanie daje wynik arytmetyczny lub logiczny. 31. "Element o podstawowym znaczeniu" (4) Dany element jest "elementem o podstawowym znaczeniu", jeżeli wartość jego wymiany stanowi ponad 35% całkowitej wartości systemu, w którego skład wchodzi. Wartość elementu jest ceną płaconą za element przez producenta systemu lub przez firmę montującą system. Wartość całkowita jest zwykłą ceną sprzedaży osobom postronnym w miejscu produkcji lub w miejscu przygotowywania wysyłek towarów. 32. "FADEC" - patrz "Całkowicie autonomiczne systemy cyfrowego sterowania silnikami" 33. "Formowanie ekstrakcyjne z fazy stopionej" (1) Technika "gwałtownego krzepnięcia" i ekstrahowania wyrobu stopowego podobnego do taśmy, polegająca na wkładaniu wirującego ochłodzonego bloku do kąpieli roztopionego stopu metalowego. UWAGA: "Gwałtowne krzepnięcie": krzepnięcie roztopionego materiału podczas chłodzenia z szybkością powyżej 1 000 K/s. 34. "Formowanie rotacyjne z fazy stopionej" (1) Technika "gwałtownego krzepnięcia" polegająca na uderzaniu strumienia roztopionego metalu na wirujący ochłodzony blok, wskutek czego powstaje wyrób w postaci płatków, wstęgi lub pręcików. UWAGA: "Gwałtowne krzepnięcie": krzepnięcie roztopionego materiału podczas chłodzenia z szybkością powyżej 1 000 K/s. 35. "Formowanie w stanie nadplastycznym" (1 2) Technika odkształcania termicznego metali, których wydłużenie całkowite, mierzone w temperaturze pokojowej tradycyjnymi technikami badania wytrzymałości na rozciąganie, w normalnych warunkach jest bardzo małe (poniżej 20%); jej celem jest co najmniej dwukrotne powiększenie wydłużeń podczas obróbki. 36. "Gazy łzawiące" (LU7) Gazy o tymczasowym działaniu drażniącym lub obezwładniającym, które jednak znika kilka minut po usunięciu przyczyny. 37. "Gęstość zastępcza" (6) Masa elementu optycznego na jednostkę pola powierzchni optycznej rzutowanej na powierzchnię optyczną. 38. "Globalny czas oczekiwania na przerwanie" (4) Czas potrzebny systemowi komputerowemu na rozpoznanie przerwania w przypadku jego nadejścia, obsługę przerwania i realizację odpowiedniego przełączenia kontekstowego na alternatywne zadanie rezydujące w pamięci i oczekujące na przerwanie. 39. "Gram efektywny" (0 1) "Gram efektywny" "specjalnego materiału rozszczepialnego" oznacza: (a) dla izotopów plutonu i uranu-233 - masę izotopu w gramach; (b) dla uranu wzbogaconego do poziomu 1% lub więcej izotopu uranu-235 - masę pierwiastka w gramach pomnożoną przez kwadrat jego wzbogacenia wyrażonego w postaci ułamka dziesiętnego udziału wagowego izotopu U-235; (c) dla uranu wzbogaconego w izotop uranu-235 do poziomu poniżej 1% - masę pierwiastka w gramach pomnożoną przez 0,0001; 40. "Hybrydowy układ scalony" (3) Dowolna kombinacja układu(ów) scalonego(ych) lub układu scalonego z "elementami układu" albo "składnikami dyskretnymi" połączonymi ze sobą w celu realizacji określonej(ych) funkcji, mająca wszystkie wymienione poniżej cechy: a. Posiada co najmniej jedno urządzenie nie obudowane; b. Zastosowano w niej typowe metody łączenia stosowane podczas produkcji układów scalonych; c. Można ją wymienić tylko w całości; oraz d. W normalnych warunkach nie można jej rozmontować na elementy składowe. UWAGA 1: "Element układu": pojedyncza czynna lub bierna funkcjonalna część układu elektronicznego, na przykład jedna dioda, jeden tranzystor, jeden rezystor, jeden kondensator itp. UWAGA 2: "Składnik dyskretny": "element układu" w oddzielnej obudowie z własnymi końcówkami wyjściowymi. 41. "Immunotoksyna" (1) Koniugat przeciwciała monoklonalnego i toksyny lub "podjednostki toksyny", który wpływa selektywnie na komórki chorobowo zmienione. 42. "Instalacje do naprowadzania" (7) Systemy scalające proces pomiaru i obliczania położenia pojazdu i jego prędkości (tj. nawigację) z obliczeniami i wysyłaniem poleceń do systemów sterowania lotem pojazdu w celu skorygowania jego toru lotu. 43. "Instalacje produkcyjne" (9) Środki i specjalnie do nich opracowane oprogramowanie, scalone w instalacje w celu "rozwoju" jednej lub więcej faz "produkcji". 44. "Inteligentna karta osobista" (5) "Karta inteligentna" zaopatrzona w mikroukład zaprogramowana do konkretnego zastosowania, bez możliwości przeprogramowania przez użytkownika do jakichkolwiek innych zastosowań. 45. "ISDN" - patrz "Zintegrowana sieć przesyłania danych". 46. "Izolacja" (9) Pojęcie stosowane do podzespołów silnika rakietowego, tj. osłony, dyszy, wlotów, zamknięć osłon, obejmujące utrwalone lub półutrwalone maty kauczukowe zawierające materiał ogniotrwały lub izolacyjny. Można ją również stosować na klatki lub klapy odprężające. 47. "Izolowane żywe kultury" Żywe kultury w postaci uśpionej albo suchych preparatów. 48. "Izostatyczne zagęszczanie na gorąco" (2) Technika ciśnieniowania odlewu w temperaturze powyżej 375 K (102°C) w zamkniętej formie za pomocą różnych czynników (gaz, ciecz, cząstki stałe itp.), której celem jest wytworzenie jednakowej siły we wszystkich kierunkach w celu zmniejszenia albo eliminacji jam wewnętrznych w odlewie. 49. "Jednostka dostępu" (5) Urządzenie wyposażone w jeden albo kilka interfejsów komunikacyjnych ("sterownik dostępu do sieci", sterownik dostępu do kanału łączności, modem albo szyna komputera), umożliwiające połączenie terminala z siecią. 50. "Kable" (1) Wiązki "włókien elementarnych", zazwyczaj w przybliżeniu równoległe. 51. "Klasy kosmicznej" (3 6) Odnosi się do produktów projektowanych, wytwarzanych i testowanych w taki sposób, żeby spełniały specjalne wymagania elektryczne, mechaniczne lub środowiskowe, związane z ich stosowaniem podczas wystrzeliwania i wykorzystywania satelitów lub urządzeń latających na dużych wysokościach, od 100 km wzwyż. 52. "Kod wynikowy" (4 5 9) Sprzętowo wykonywalna postać dogodnego wyrażenia jednego lub więcej procesów ("kod źródłowy" albo język źródłowy), które zostały przetworzone przez system programowania. 53. "Kod źródłowy (albo język źródłowy)" (4 5 6 7 9) Wygodny sposób wyrażenia jednego lub kilku procesów, który może być przekształcony przez system programowania w postać dającą się wykonać na urządzeniu ("kod wynikowy" lub język wynikowy). 54. "Kompleksowe sterowanie lotem" (7) Automatyczne sterowanie zmiennymi stanu "samolotu" i toru lotu dla zrealizowania zadania bojowego odpowiednio do zmian w czasie rzeczywistym danych dotyczących celu niebezpieczeństwa lub innego "samolotu". 55. "Kompresja impulsów" (6) Kodowanie i przetwarzanie długiego impulsowego sygnału radarowego na krótki, przy zachowaniu korzyści wynikających z wysokiej energii impulsu. 56. "Komputer cyfrowy" (4 5) Urządzenie mogące w postaci jednej albo kilku zmiennych dyskretnych wykonywać wszystkie poniższe funkcje: a. Przyjmowanie danych; b. Zapamiętywanie danych albo instrukcji na trwałych lub nietrwałych (zapis wymazywalny) urządzeniach pamięciowych; c. Przetwarzanie danych za pomocą zapamiętanej sekwencji instrukcji, które można modyfikować; oraz d. Wyprowadzanie danych na wyjście. UWAGA: Modyfikacje zapamiętanej sekwencji instrukcji dotyczą wymiany trwałych urządzeń pamięciowych, ale nie fizycznych zmian przewodów lub połączeń. 57. "Komputer hybrydowy" (4) Urządzenie o następujących jednoczesnych możliwościach: a. Przyjmuje dane; b. Przetwarza dane zarówno w postaci analogowej jak i cyfrowej; oraz c. Wyprowadza dane wyjściowe. 58. "Komputer neuronowy" (4) Urządzenie obliczeniowe przeznaczone albo zmodyfikowane z przeznaczeniem do naśladowania działalności neuronu lub zbioru neuronów, (tj. urządzenie obliczeniowe odróżniające się możliwością sprzętowego modulowania znaczenia i liczby połączeń pomiędzy wieloma elementami obliczeniowymi w oparciu o poprzednie dane). 59. "Komputer optyczny" (4) Komputer przeznaczony lub zmodyfikowany z przeznaczeniem do używania światła jako nośnika danych oraz taki, którego elementy obliczeniowo-logiczne działają bezpośrednio na sprzężonych urządzeniach optycznych. 60. "Komputer z dynamiczną modyfikacją tablic" (4) Komputer, w którym przepływ i modyfikacja danych są dynamicznie sterowane przez użytkownika na poziomie bramek logicznych. 61. "Komutacja optyczna" (5) Przekazywanie lub komutacja sygnałów w postaci optycznej bez przetwarzania na sygnały elektryczne. 62. "Krąg Równego Prawdopodobieństwa" (7) Jest to miara dokładności wyrażana jako promień okręgu ze środkiem w miejscu znajdowania się celu, w określonym zasięgu, w który wpada 50% ładunków użytecznych. 63. "Kryptografia" (5) Dziedzina wiedzy zajmująca się zasadami, narzędziami i metodami przekształcania danych w celu ukrycia zawartych w nich informacji, zapobiegania możliwości tajnego ich modyfikowania lub eliminacji dostępu do nich osobom nie powołanym. "Kryptografia" ogranicza się do przekształcania informacji za pomocą jednego lub większej liczby "tajnych parametrów" (np. szyfrów) i (lub) związanego z tym zarządzania kluczami. UWAGA: "Tajny parametr": wartość stała albo klucz trzymany w tajemnicy przed osobami postronnymi albo znany wyłącznie pewnej grupie osób. 64. "Laser" - patrz również "Laser chemiczny", "Laser modulowany dobrocią", "Laser o superwysokiej mocy", oraz "Laser z przekazaniem energii". 65. "Laser" (0 2 3 5 6 9 LU5 LU9) Zespół elementów wytwarzający wiązkę światła spójnego zarówno w przestrzeni, jak i w czasie, wzmocnioną za pomocą stymulowanej emisji promieniowania. UWAGA: Patrz również: "Laser chemiczny" "Laser modulowany dobrocią" "Laser o superwysokiej mocy" "Laser z przekazaniem energii". 66. "Laser chemiczny" (6) "Laser", w którym wzbudzanie czynnika następuje za pomocą energii pochodzącej z reakcji chemicznej. 67. "Laser modulowany dobrocią" (6) "Laser", którego energia, gromadzona w postaci odwrócenia obsadzeń, jest emitowana w postaci impulsu wskutek szybkiej zmiany dobroci rezonatora optycznego. 68. "Laser o superwysokiej mocy (SHPL)" (6) "Laser", który może dostarczyć energię wyjściową (całkowitą lub częściową) powyżej 1 kJ w ciągu 50 ms, albo taki, którego moc przeciętna lub moc w przypadku fali ciągłej wynosi powyżej 20 kW. 69. "Laser z przekazaniem energii" (6) "Laser", w którym czynnik emitujący promieniowanie laserowe jest wzbudzany dzięki transferowi energii wskutek zderzeń atomów 5 lub molekuł, nie biorących udziału w akcji laserowej, z atomami lub molekułami czynnika emitującego promieniowanie laserowe. 70. "Liniowość" (2) "Liniowość" (zazwyczaj określana w kategoriach nieliniowości) stanowi maksymalne odchylenie parametru rzeczywistego (przeciętnej wartości górnego i dolnego odczytu na skali) w kierunku dodatnim lub ujemnym, od linii prostej poprowadzonej w taki sposób, żeby maksymalne odchylenia zostały wyrównane i zminimalizowane. 71. "Lokalna sieć komputerowa" (4) System przesyłania danych o wszystkich następujących cechach charakterystycznych: a. Umożliwiający bezpośrednie połączenie dowolnej liczby niezależnych "jednostek danych"; oraz b. Ograniczony w sensie geograficznym do pewnego obszaru o niewielkim zasięgu (np. biurowiec, przedsiębiorstwo, miasteczko studenckie, magazyn). UWAGA: "Jednostka danych": urządzenie mające możliwość nadawania lub odbierania sekwencji informacji cyfrowych. 72. "Łączność kanałowa" (5) Metoda przesyłania sygnałów, w której pojedynczy kanał pomiędzy centralami telefonicznymi przenosi, za pomocą komunikatów etykietowanych, informacje sygnałowe dotyczące wielu układów lub rozmów oraz inne informacje, np. stosowane do obsługi sieci. 73. "Magnetometry" (6) Służą do wykrywania pól magnetycznych źródeł zewnętrznych względem przyrządu pomiarowego. Składają się z pojedynczego czujnika pola magnetycznego i odpowiedniego układu elektronicznego, na którego wyjściu jest wartość mierzonego pola magnetycznego. 74. "Manipulatory" (LU17) "Manipulatory" obejmują uchwyty, aktywne jednostki oprzyrządowania lub wszelkie inne oprzyrządowanie zamontowane na podstawowej (bazowej) płycie kończącej ramię manipulacyjne "robota". Uwaga techniczna "Aktywne jednostki oprzyrządowania": urządzenia do przyłożenia mocy napędowej, energii procesowej lub czujnika do przedmiotu obrabianego. 75. "Materiał kompozytowy" (1 2 6 8 9) "Matryca" oraz dodatkowa faza lub dodatkowe fazy, składające się z cząstek, włókienek, włókien lub dowolnej ich kombinacji, dodawanych w określonym celu lub celach. 76. "Materiały odporne na korozyjne działanie UF6" (0) Mogą nimi być miedź, stal nierdzewna, aluminium, tlenek aluminium, stopy aluminium, nikiel lub stop zawierający 60% wagowych lub więcej niklu oraz odporne na działanie UF6 fluorowane polimery węglowodorowe, stosowanie do rodzaju procesu separacji. 77. "Materiały włókniste lub włókienkowe" (0 1 8) Termin "włóknisty i włókienkowy" obejmuje następujące pojęcia: a. "Włókna elementarne" o strukturze ciągłej; b. "Przędzę" i "rowing" o strukturze ciągłej; c. "Taśmy", tkaniny, maty i oploty o strukturze bezładnej; d. Włókna pocięte na drobne kawałki, włókna pocięte na dłuższe odcinki oraz spójne maty z włókien; e. Wiskery monokrystaliczne lub polikrystaliczne, o dowolnej długości; f. Pulpę z poliamidu aromatycznego. 78. "Matryca" (1 2 8 9) W zasadzie faza o strukturze ciągłej wypełniająca przestrzeń pomiędzy cząstkami, wiskerami lub włóknami. 79. "Mechanizmy robocze" (2) Do "mechanizmów roboczych" zalicza się uchwyty, "aktywne zespoły narzędziowe" oraz wszelkie inne narzędzia mocowane do płyty roboczej na końcu ramienia manipulatora "robota". UWAGA: "Aktywne zespoły narzędziowe": urządzenia przekazujące obrabianemu elementowi napęd, energię potrzebną do obróbki lub określające parametry obrabianego elementu. 80. "Mierniki gradientu magnetycznego" (6) Przeznaczone do wykrywania zmian przestrzennych pola magnetycznego źródeł zewnętrznych w stosunku do przyrządu pomiarowego. Składają się z wielu "magnetometrów" i odpowiednich układów elektronicznych, na których wyjściu jest mierzony gradient pola magnetycznego. (Patrz również "Miernik gradientu magnetycznego własnego"). 81. "Miernik gradientu magnetycznego własnego" (6) Pojedynczy element do pomiaru gradientu pola magnetycznego oraz związane z nim urządzenia elektroniczne, służący do pomiaru gradientu pola magnetycznego. (Patrz również "Miernik gradientu magnetycznego"). 82. "Mieszanie" (1) Mieszanie włókien materiałów termoplastycznych z włóknami materiałów wzmacniających w celu wytworzenia mieszanki włókien wzmacniających z "matrycą", mającej w całości formę włóknistą. 83. "Mikroorganizmy" (1 2) Bakterie, wirusy, mikoplazmy, riketsje, chlamydie lub grzyby, naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci wyizolowanych żywych kultur lub materiału zawierającego żywe organizmy, który rozmyślnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami. 84. "Moc impulsu" (6) Energia na impuls wyrażona w dżulach, podzielona przez czas trwania impulsu w sekundach. 85. "Moduł właściwy" (0 1) Moduł Younga w paskalach, równoważny N/m2, podzielony przez ciężar właściwy w N/m3, mierzony w temperaturze (296 ±2) K (23 ±2)°C i przy wilgotności względnej (50 ±5)%. 86. "Monolityczny układ scalony" (3) Kombinacja czynnych lub biernych, albo obu, "elementów układu" o następujących cechach charakterystycznych: a. Jest uformowany techniką dyfuzyjną, technikami implantacyjnymi lub technikami osadzania w/albo na pojedynczym półprzewodzącym kawałku materiału, tzw. chipie; b. Można go traktować jak element niepodzielny; oraz c. Realizuje funkcję(e) obwodu. UWAGA: "Element obwodu": pojedyncza czynna lub bierna funkcjonalna część układu elektronicznego, taka jak jedna dioda, tranzystor, rezystor, kondensator itp. 87. "Monospektralne czujniki obrazowe" (6) Czujniki pozwalające na zbieranie danych obrazowych z pojedynczego pasma widma dyskretnego. 88. "Możliwość programowania przez użytkownika" (4 5 6) Możliwość wprowadzania, modyfikacji lub wymiany "programów" przez użytkownika na innej drodze niż poprzez: a. Fizyczne zmiany przewodów lub połączeń; lub b. Nastawianie regulatorów funkcji, w tym parametrów wejściowych. 89. "Możliwość regulacji częstotliwości" (frequency hopping) (5) Forma "rozproszenia widma" polegająca na krokowo-dyskretnej zmianie częstotliwości nośnej pojedynczego kanału telekomunikacyjnego. 90. "Możliwość zmiany częstotliwości w radarach" (6) Dowolna technika zmiany, w sekwencji pseudolosowej, częstotliwości nośnej impulsowego nadajnika radarowego z jednych impulsów na inne lub z jednej grupy impulsów na drugą, o wartość równą lub większą od szerokości pasma impulsu. 91. "Nadprzewodniki" (1 3 6 8 LU18 LU20) Materiały: metale, stopy lub związki, które mogą całkowicie stracić swoją oporność, które mogą uzyskać nieskończoną przewodność elektryczną i przewodzić prąd elektryczny o bardzo wysokich natężeniach bez wytwarzania ciepła Joule'a. UWAGA: "Nadprzewodzący" stan materiału jest indywidualnie scharakteryzowany "temperaturą krytyczną", krytycznym polem magnetycznym, będącym funkcją temperatury, oraz krytyczną gęstością prądu, która jest funkcją zarówno pola magnetycznego, jak i temperatury. 92. "Nadstopy" (2 9) Stopy na osnowie niklu, kobaltu lub żelaza o bardzo wysokiej wytrzymałości w porównaniu z innymi stopami serii AISI 300 w temperaturach powyżej 922 K (694°C) w skrajnych warunkach środowiskowych i eksploatacyjnych. 93. "Niepewność pomiarowa" (2) Parametr charakterystyczny określający na poziomie ufności 95%, w jakiej odległości od wartości prawidłowej leży zmienna pomiarowa. W jego skład wchodzą nie dające się skorygować odchylenia systematyczne, nie dający się skorygować luz oraz odchylenia losowe (Patrz: ISO 10360-2 lub VDI/VDE 2617). 94. "Niezbędne" (UOdT 1-9) W odniesieniu do "technologii" lub "oprogramowania" dotyczy tylko tej części "technologii" lub "oprogramowania", która jest szczególnie odpowiedzialna za osiągnięcie lub przekroczenie parametrów, właściwości lub funkcji objętych kontrolą. Taka "niezbędna" "technologia" lub "oprogramowanie" może dotyczyć różnych produktów. 95. "Ochrona informacji" (5) Wszystkie rodzaje sposobów i funkcji zapewniających dostęp, poufność lub nienaruszalność informacji lub komunikacji, z wyłączeniem sposobów i funkcji zabezpieczających przed wadliwym działaniem. Obejmuje "rozszyfrowywanie", "kryptografię", ochronę przed przypadkowym przekazywaniem sygnałów odnoszących się do tajnych informacji oraz zabezpieczanie komputerów. UWAGA: "Rozszyfrowywanie": analiza systemów łączności szyfrowej albo ich wejść lub wyjść w celu uzyskania tajnych informacji lub danych, włączając w to tajne teksty. 96. "Ochrona wielopoziomowa" (5) Klasa systemów zawierających informacje o różnej ważności, umożliwiających równoczesny dostęp użytkownikom o różnym poziomie upoważnienia i potrzebach informacyjnych, natomiast nie dopuszczających do informacji takich użytkowników, którzy nie mają odpowiedniego upoważnienia. UWAGA: "Ochrona wielopoziomowa" dotyczy zabezpieczenia komputera, a nie jego niezawodności, która jest związana z zapobieganiem awarii sprzętu lub ogólnie z eliminacją błędów ludzkich. 97. "Odchylenie położenia kątowego" (2) Maksymalna różnica pomiędzy położeniem kątowym a rzeczywistym, bardzo dokładnie zmierzonym położeniem kątowym po obróceniu stołu montażowego od jego położenia początkowego. (Patrz: VDI/VDE 2617, Draft "Rotary tables on coordinate measuring machines" - Stoły obrotowe współrzędnościowych maszyn pomiarowych). 98. "Odporność na uszkodzenia" (4) Możliwość systemu komputerowego, po dowolnym wadliwym zadziałaniu jego sprzętu lub "oprogramowania", do kontynuacji działalności bez interwencji człowieka, na danym poziomie usług, zapewniającym: kontynuowanie działalności, zachowanie danych bez ich naruszania oraz odzyskanie zdolności usługowych po określonym czasie. 99. "Opóźnienie sygnału bramki podstawowej" (3) Wartość opóźnienia sygnału odpowiadająca bramce podstawowej, używanej w "rodzinie" "monolitycznych układów scalonych". Można ją wyznaczyć, dla danej "rodziny", jako opóźnienie sygnału na bramkę typową albo jako typowe opóźnienie na bramkę. UWAGA: Nie należy mylić "opóźnienia sygnału bramki podstawowej" z opóźnieniem wyjścia/wejścia złożonego "monolitycznego układu scalonego". 100. "Oprogramowanie" (Wszystko UOdO LU21) Zbiór jednego lub więcej "programów" lub "mikroprogramów", wyrażony w dowolny zrozumiały sposób. N.B.: "Mikroprogram" oznacza sekwencję elementarnych instrukcji, przechowywanych w specjalnej pamięci, realizowanych po wprowadzeniu do rejestru instrukcji specjalnej dla niej instrukcji odwołania. 101. "Optyczny układ scalony" (3) "Monolityczny układ scalony" lub "hybrydowy układ scalony", zaopatrzony w jedną lub więcej części przeznaczonych do działania w roli fotoczujników lub fotoemiterów albo do wykonywania funkcji optycznych lub elektrooptycznych. 102. "Optymalizacja toru lotu" (7) Procedura minimalizująca odchylenia od czterowymiarowej (przestrzeń i czas) planowanej trajektorii lotu oparta na zasadzie maksymalizacji osiągów lub efektywności realizacji zadania. 103. "Pamięć operacyjna" (4) Podstawowa pamięć na dane lub instrukcje szybko dostępna dla jednostki centralnej. Składa się z pamięci wewnętrznej "komputera cyfrowego" oraz jednej z dodatkowych pamięci o strukturze hierarchicznej, takich jak pamięć podręczna (cache) lub niesekwencyjnie dostępna pamięć dodatkowa. 104. "Państwo uczestniczące" (7 9) Każde z Państw uczestniczących w Porozumieniu z Wassenaar. 105. "Pełzanie zera (giroskopu)" (7) Zmiana odchylenia wskazań od wartości pożądanej w funkcji czasu. Składa się z elementów przypadkowych i systematycznych i jest wyrażana jako ekwiwalentne wejściowe przemieszczenie kątowe na jednostkę czasu w odniesieniu do pola inercyjnego. 106. "Płaski zespół ogniskujący" (6) Płaska warstwa o strukturze liniowej lub dwuwymiarowej albo kombinacja takich płaskich warstw, złożonych z oddzielnych elementów detekcyjnych, z elektronicznym urządzeniem odczytującym, pracująca w płaszczyźnie ogniskującej. UWAGA: Nie chodzi tu o stos pojedynczych elementów detekcyjnych ani dwa, trzy lub cztery elementy detekcyjne opóźniające, ani o realizację integracji wewnątrz elementu. 107. "Piksel aktywny" (6 8) Najmniejszy (pojedynczy) element siatki złożonej z elementów półprzewodnikowych mający możliwość realizacji funkcji fotoelektrycznych w odpowiedzi na promieniowanie świetlne (elektromagnetyczne). 108. "Pirotechnika wojskowa" (LU4 LU8) Mieszaniny stałych lub ciekłych paliw i utleniaczy, które po zapaleniu wywołują egzotermiczną reakcję chemiczną o kontrolowanej prędkości, której celem jest zapewnienie odpowiednich opóźnień w czasie oraz powstawania odpowiednich ilości ciepła, hałasu, dymu, światła widzialnego i podczerwonego. Pirofory stanowią podgrupę środków pirotechnicznych, nie zawierających utleniaczy, ale zapalających się samoistnie na skutek zetknięcia z powietrzem. 109. "Pociski rakietowe" (1-7, 9) Kompletne systemy rakietowe i bezzałogowe systemy pojazdów latających, zdolne do dostarczania ładunku użytecznego o masie co najmniej 500 kg na odległość co najmniej 300 km. 110. "Podjednostka toksyny" (1) Strukturalny i funkcjonalny oddzielny składnik "toksyny". 111. "Podłoże" (3) Płytka materiału głównego z naniesionymi połączeniami albo bez nich, na której, albo wewnątrz której, można umieszczać "składniki dyskretne" lub układy scalone albo oba z nich. UWAGA: 1. "Składnik dyskretny": "element obwodu" w oddzielnej obudowie z własnymi końcówkami wyjściowymi. 2. "Element obwodu": pojedyncza czynna lub bierna funkcjonalna część układu elektronicznego, taka jak jedna dioda, tranzystor, rezystor, kondensator itp. 112. "Podstawowe badania naukowe" (UOdT) Prace doświadczalne lub teoretyczne, prowadzone głównie w celu uzyskania nowej wiedzy o podstawach danego zjawiska lub obserwowalnych jego efektach, nie nakierowane bezpośrednio na konkretne cele lub zadania praktyczne. 113. "Podstawowe sterowanie lotem" (7) Sterowanie stabilnością i manewrowością "samolotu" wykorzystujące generatory typu siła/moment, tj. aerodynamiczne sterowanie powierzchnią lub wektorem siły ciągu. 114. "Połączone czujniki radarowe" (6) Co najmniej dwa czujniki radarowe są ze sobą połączone, jeżeli wymieniają między sobą informacje w czasie rzeczywistym. 115. "Poziom szumu" (6) Sygnał elektryczny rozumiany w sensie gęstości mocy widmowej. "Poziom szumów" wyrażony w wartościach całkowitych (peak-to-peak) jest określony zależnością S2pp = 8N0(f2 - f1), gdzie Spp jest wartością całkowitą (maksymalną) sygnału (np. w nanoteslach), No jest gęstością mocy widmowej ( np. {nanotesle}2/Hz), a (f2 - f1) określa daną szerokość pasma. 116. "Półprodukt podłoży" (6) Materiał monolityczny o wymiarach umożliwiających wytworzenie z niego elementów optycznych, takich jak zwierciadła albo okienka optyczne. 117. "Prasy izostatyczne" (2) Urządzenia umożliwiające ciśnieniowanie zamkniętych komór za pomocą różnych czynników roboczych (gazu, cieczy, cząstek stałych itp.) w celu wytwarzania w komorze we wszystkich kierunkach równych ciśnień działających na obrabiany element lub materiał. 118. "Preformy włókien światłowodowych" (5 6) Pręty, bloki lub klocki ze szkła, tworzyw sztucznych lub innych materiałów, które zostały poddane specjalnej obróbce w celu ich wykorzystania do wyrobu włókien światłowodowych. Parametry preformy określają podstawowe parametry ostatecznych, wyciągniętych z niej włókien światłowodowych. 119. "Preformy włókien węglowych" (1) Uporządkowany układ powlekanych lub niepowlekanych włókien przeznaczony do tworzenia struktur składowych przed użyciem "matrycy" do tworzenia "materiału kompozytowego". 120. "Prekursory" (LU8) Specjalistyczne związki chemiczne stosowane do produkcji wojskowych środków wybuchowych. 121. "Produkcja" (Wszystkie UOdT UdTJ LU18) Wszystkie etapy związane z produkcją, takie jak: technologia mechaniczna, wytwarzanie, scalanie, montaż (składanie), kontrola, testowanie, kontrola jakości. 122. "Profile o zmiennej geometrii" (7) Profile, w których zastosowano klapy lub inne płaszczyzny na krawędzi spływu albo sloty lub osadzone przegubowo noski na krawędzi natarcia, którymi można sterować w locie. 123. "Program" (2 4 5 6) Sekwencja instrukcji do realizacji procesu, mająca postać wykonywalną lub przekształcalną na wykonywalną, za pomocą komputera elektronicznego. 124. "Przestrajalność" (6) Zdolność "lasera" do wytwarzania ciągłego sygnału wyjściowego we wszystkich długościach fal w przedziale kilku przejść "laserowych". "Laser" z selekcją liniową wytwarza dyskretne długości fal w ramach jednego przejścia "laserowego" i nie jest uważany za "przestrajalny". 125. "Przesyłanie w trybie asynchronicznym" - patrz "Asynchroniczny tryb przesyłania". 126. "Przetwarzanie sygnałów" (3 4 5 6) Przetwarzanie sygnałów zawierających informacje, uzyskanych ze źródeł zewnętrznych, za pomocą takich algorytmów, jak kompresja czasu, filtrowanie, wyciąganie, selekcja, korelacja, splatanie lub przemieszczanie pomiędzy domenami (np. za pomocą szybkiej transformaty Fouriera lub transformaty Walsha). 127. "Przetwarzanie w czasie rzeczywistym" (2 4) Przetwarzanie danych przez system komputerowy zapewniające żądany poziom realizacji zadań, w funkcji dostępnych środków, w gwarantowanym czasie odpowiedzi bez względu na jego obciążenie, kiedy jest on stymulowany przez wydarzenia zewnętrzne. 128. "Przetwornik ciśnienia" (2) Urządzenie przetwarzające pomiar ciśnienia na sygnał elektryczny. 129. "Przędza" (1) Wiązka skręconych "skrętek". N.B.: "Skrętka" oznacza wiązkę "włókien elementarnych" (zazwyczaj ponad 200) uporządkowanych w przybliżeniu równolegle. 130. "Przystosowany do użycia w warunkach wojennych" (1 LU7) Dowolna modyfikacja lub dobór (np. zmieniona czystość, dopuszczalny okres magazynowania, agresywność, charakterystyki propagacji lub odporność na promieniowanie nadfioletowe) przeznaczone do wzmocnienia efektów wywoływanych przez siebie skutków wywieranych na ludności lub zwierzętach, unieszkodliwiających sprzęt lub powodujących straty w uprawach rolnych lub środowisku. 131. "Radar o rozproszonym widmie" (6) (Patrz "Rozproszone widmo radarowe"). 132. "Reaktor jądrowy" (0 LU17) Obiekt znajdujący się wewnątrz lub bezpośrednio przymocowany do zbiornika reaktora, którego wyposażenie steruje poziomem mocy w rdzeniu, a znajdujące się w nim zazwyczaj składniki wchodzą w bezpośrednią styczność z chłodziwem pierwotnym rdzenia reaktora albo regulują jego przepływ. 133. "Robot" (2 8 LU17) Manipulator wykonujący ruchy w sposób ciągły albo poruszający się od punktu do punktu; może korzystać z "czujników" i ma wszystkie, następujące cechy charakterystyczne: a. Jest wielofunkcyjny; b. Ma możliwość ustawiania w odpowiednim położeniu lub orientowania przestrzennego materiałów, części, narzędzi lub urządzeń specjalnych poprzez wykonywanie różnych ruchów w przestrzeni trójwymiarowej; c. Jest wyposażony w trzy lub większą liczbę mechanizmów wspomagających, pracujących w obwodzie zamkniętym lub otwartym, które mogą być poruszane silnikami krokowymi; oraz d. Jest wyposażony w oprogramowanie dostępne dla użytkownika, które może ulegać modyfikacji poprzez uczenie (odgrywanie) lub za pomocą komputera elektronicznego, który może być programowanym sterownikiem logicznym, tj. nie wymagającym ingerencji mechanicznej. UWAGA: Niniejsza definicja nie obejmuje następujących urządzeń: 1. Mechanizmów poruszanych wyłącznie ręcznie albo zdalnie przez operatora; 2. Manipulatorów o ustalonej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi albo kątów nie są zmienne ani zmienialne za pomocą środków mechanicznych, elektronicznych lub elektrycznych; 3. Manipulatorów o zmiennej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi albo kątów są zmienne w ramach ustalonego schematu programowego. Zmian lub modyfikacji schematu programowego (np. zmiany kołków lub wymiany krzywek) w jednej lub kilku osiach współrzędnych dokonuje wyłącznie na drodze działań mechanicznych; 4. Manipulatory bez sterowania ze sprzężeniem zwrotnym, o zmiennej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie ruchy. Program jest zmienny, ale sekwencja jest realizowana wyłącznie za pomocą sygnału binarnego z elektrycznych urządzeń binarnych o ustalonym mechanicznie położeniu lub regulowanych ograniczników; 5. Żurawi do sterowania, definiowanych jako manipulatory działające w kartezjańskim układzie współrzędnych, produkowanych jako integralne części pionowych zespołów do silosów, i służących do sięgania po zawartość tych silosów w celu składowania lub wyjmowania. 134. "Rodzina" (3) Składa się z układów mikroprocesorów lub mikrokomputerów o następujących cechach: a. Tej samej architekturze; b. Tym samym zestawie instrukcji podstawowych; oraz c. Tej samej podstawowej technologii (np. wyłącznie NMOS lub wyłącznie CMOS). 135. "Roving" (1) Wiązka (zazwyczaj 12 - 120 szt.) w przybliżeniu równoległych "skrętek". N.B.: "Skrętka" oznacza wiązkę "włókien elementarnych" (zazwyczaj ponad 200) uporządkowanych w przybliżeniu równolegle. 136. "Rozdrabnianie" (1) Technika rozczłonkowania materiału na cząstki przez miażdżenie lub rozcieranie. 137. "Rozdzielczość" (2) Najmniejsza działka urządzenia pomiarowego; w przypadku instrumentu cyfrowego jest to najmniej znaczący bit (Patrz: ANSI B-89.1.12.). 138. "Rozpylanie jonowe" (4) Proces powlekania polegający na przyspieszaniu dodatnio naładowanych jonów za pomocą pola elektrycznego w kierunku powierzchni docelowej (materiał powlekający). Energia kinetyczna padających jonów jest wystarczająca do uwolnienia atomów z powierzchni materiału docelowego i osadzenia ich na podłożu. UWAGA: Zwykłymi modyfikacjami tej techniki są rozpylanie triodowe, magnetronowe lub dielektryczne, mające na celu intensyfikację przyczepności powłoki i zwiększenie szybkości osadzania. 139. "Rozproszone widmo radarowe" (6) Dowolna technika modulacji służąca do rozpraszania energii sygnału o stosunkowo wąskim paśmie częstotliwości na dużo szersze pasmo częstotliwości, za pomocą kodowania losowego lub pseudolosowego. 140. "Rozrzucone geograficznie" (6) Uważa się, że czujniki są rozrzucone geograficznie w przypadku kiedy każdy z nich znajduje się w odległości od innego większej niż 1 500 m w dowolnym kierunku. Czujniki ruchome są zawsze traktowane jako rozrzucone geograficznie. 141. "Rozwój" (UOdT) Odnosi się do wszystkich etapów poprzedzających produkcję seryjną, takich jak: projektowanie, badania projektowe, analiza konstrukcyjna, koncepcja projektowania, montaż i testowanie prototypów, plany produkcji pilotowej, dane projektowe, proces przetwarzania danych projektowych w produkt, projektowanie konfiguracji, projektowanie montażu całościowego, rozplanowanie. 142. "Samolot" (1 7 9 LU10 LU14) Obiekt latający ze skrzydłami stałymi, ruchomymi, wirującymi (śmigłowiec), z wirnikiem lub skrzydłem przechylnym. NB: Patrz również "samolot cywilny". 143. "Samolot cywilny" (1 7 9 LU10) Wyłącznie "samoloty" mające świadectwa zdatności do lotu opublikowane i wydane przez zarządy lotnictwa cywilnego zezwalające na ich używanie do celów cywilnych na liniach wewnętrznych i zewnętrznych lub zezwalające na ich stosowanie do celów cywilnych, prywatnych lub związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. NB: Patrz również "samolot". 144. "SDH" - patrz "Synchroniczna hierarchia cyfrowa". 145. "SHPL" - patrz "Laser o superwysokiej mocy". 146. "SONET" - patrz "Synchroniczna sieć światłowodowa". 147. "Specjalny materiał rozszczepialny" (0) "Specjalny materiał rozszczepialny" oznacza pluton-239, uran-233, "uran wzbogacony w izotopy 235 lub 233" oraz dowolny, zawierający go materiał. 148. "Stabilność" (7) Odchylenie standardowe (1 sigma) zmienności danego parametru od jego wartości wzorcowej zmierzonej w ustalonych warunkach temperaturowych. Można ją wyrażać w funkcji czasu. 149. "Stała czasowa" (6) Czas od chwili bodźca świetlnego do wzrostu prądu do wartości stanowiącej 1-1/e-krotną wartość wielkości końcowej (tj. 63% wartości końcowej). 150. "Stapianie mechaniczne" (1) Technika wykonywania stopów polegająca na mechanicznym łączeniu, rozdrabnianiu i ponownym łączeniu sproszkowanych pierwiastków i głównego składnika stopowego. Jako składnik stopowy może występować substancja niemetaliczna dodawana w postaci odpowiedniego proszku. 151. "Statek kosmiczny" (7 9) Czynne i bierne satelity i sondy kosmiczne. 152. "Sterowanie adaptacyjne" (2) System sterowania modyfikujący reakcję w zależności od warunków eksploatacji (Patrz ISO 2806-1980). 153. "Sterowanie kształtowe" (2) Co najmniej dwa ruchy "sterowane numerycznie", realizowane zgodnie z instrukcjami określającymi następne położenie oraz potrzebne do osiągnięcia tego położenia prędkości posuwów. Prędkości posuwów nie są jednakowe, dzięki czemu powstaje wymagany kształt. (Patrz ISO/DIS 2806-1980). 154. "Sterowanie numeryczne" (2) Automatyczne sterowanie procesem wykonywanym przez urządzenie korzystające z danych numerycznych zazwyczaj wprowadzanych podczas realizacji operacji (Patrz ISO 2382). 155. "Sterowanie mocą" (7) Zmiana mocy sygnału nadawanego przez wysokościomierz w taki sposób, żeby moc odbierana w "samolocie" na danej wysokości była zawsze na minimalnym poziomie niezbędnym do określenia wysokości. 156. "Sterowany elektronicznie układ antenowy fazowany" (5 6) Antena wytwarzająca wiązkę za pomocą sprzężenia fazowego, tj. kierunek wiązki jest utrzymywany za pomocą źródeł promieniowania elektromagnetycznego o złożonych współczynnikach wzbudzenia, przy czym kierunek takiej wiązki (azymut i/lub podniesienie kątowe) można zmieniać za pomocą sygnału elektrycznego, zarówno nadawanego, jak i odbieranego. 157. "Sterownik dostępu do sieci" (4 5) Interfejs fizyczny do sieci rozproszonej. Używa się w nim wspólnego nośnika działającego w taką samą "szybkością przysyłania danych cyfrowych" w systemie transmisji z arbitrażem (np. w sensie znacznika lub nośnika). Niezależnie od innych wybiera on adresowane do niego pakiety z danymi lub grupami danych (np. IEEE 802). Jest to zespół, który może być zintegrowany z komputerem lub urządzeniem telekomunikacyjnym, z zadaniem zapewnienia dostępu do łączy telekomunikacyjnych. 158. "Sterownik toru telekomunikacyjnego" (5) Interfejs fizyczny sterujący przepływem cyfrowych informacji synchronicznych lub asynchronicznych. Jest to zespół, który może stanowić podzespół komputera lub urządzenia telekomunikacyjnego zapewniającego dostęp do łączności. 159. "Stół obrotowo-przechylny" (2) Stół umożliwiający obracanie i przechylanie obrabianego materiału względem dwóch osi nierównoległych, które mogą być równocześnie koordynowane, co umożliwia "sterowanie kształtowe". 160. "Struktura przełączająca" (5) Taki rodzaj sprzętu i związanego z nim "oprogramowania", który zapewnia fizyczny lub wirtualny tor połączeń dla komutatowego komunikatu związanego z ruchem telegraficznym. 161. "Strumieniowe wieloprzetwarzanie danych" (4) Technika oparta na "mikroprogranie" lub architekturze sprzętu, umożliwiająca równoczesne przetwarzanie dwóch lub więcej sekwencji danych pod kontrolą jednej lub kilku sekwencji instrukcji za pomocą takich narzędzi, jak: a. Zespoły o architekturze opartej na jednoinstrukcyjnym przetwarzaniu wielu danych (SIMD), np. procesory wektorowe lub tablicowe; b. Zespoły o architekturze opartej na wielokrotnym jednoinstrukcyjnym przetwarzaniu wielu danych (NSIND); c. Zespoły o architekturze opartej na wieloinstrukcyjnym przetwarzaniu wielu danych (MIMD), włącznie z procesorami połączonymi bezpośrednio, połączonymi silnie lub połączonymi luźno; albo d. Elementy przetwarzające o strukturze tablicowej, włącznie z tablicami dynamicznymi. N.B.: "Mikroprogram" oznacza sekwencję elementarnych instrukcji, przechowywanych w specjalnej pamięci, realizowanych po wprowadzeniu do rejestru instrukcji specjalnej dla niej instrukcji odwołania. 162. "Synchroniczna hierarchia cyfrowa (SDH)" (5) Hierarchia cyfrowa umożliwiająca urządzeniu zarządzanie, multipleksowanie i dostęp do różnych form przesyłania informacji cyfrowych za pomocą synchronicznych formatów transmisji na różnych typach nośników. Format jest oparty na Synchronicznym Module Przekazu (STM) określonym przez Zalecenia CCITT G.703, G.707, G.708, G.709 i inne, które mają być opublikowane. Pierwszy poziom szybkości "SDH" wynosi 155,52 Mbitów/s. 163. "Synchroniczna sieć światłowodowa (SONET)" (5) Sieć umożliwiająca urządzeniom zarządzanie, multipleksowanie i dostęp do różnych form przesyłania informacji cyfrowych za pomocą synchronicznych formatów transmisji światłowodowej. Formatem jest północnoamerykańska odmiana "SDH", w której korzysta się również z Synchronicznego Modułu Przekazu (STM) . Jednakże zastosowano w niej Synchroniczny Sygnał Przekazu (STS) jako podstawowy moduł transportowy z szybkością pierwszego poziomu 51,83 Mbitów/s. Standardy SONET zastaną włączone do standardów "SDH". 164. "Syntetyzator częstotliwości" (3) Dowolny rodzaj źródła częstotliwości lub generatora sygnałów, bez względu na stosowaną technikę, zapewniający uzyskanie wielu równoczesnych lub alternatywnych częstotliwości wyjściowych, z jednego lub kilku wyjść, lub sterowanych przez, wynikających z lub regulowanych za pomocą mniejszej liczby częstotliwości standardowych (lub głównych). 165. "Systemy eksperckie" (4 7) Systemy dające wyniki poprzez zastosowanie pewnych zasad do danych przechowywanych w pamięci niezależnie od "programu" i mające następujące możliwości: a. Automatyczną modyfikację "kodu źródłowego" wprowadzonego przez użytkownika; b. Dostarczanie informacji związane z klasą problemów w języku quasi-naturalnym; lub c. Rozszerzanie wiedzy potrzebnej do własnego rozwoju (szkolenie symboliczne). 166. "Szczepionka" (1) Preparat medyczny, który wprowadzony do ustroju ludzkiego lub zwierzęcego ma za zadanie wytworzenie ochronnej odporności immunologicznej w celu przeciwdziałania chorobom. 167. "Szerokość pasma czasu rzeczywistego" (3) W "dynamicznych analizatorach sygnałów" - największy zakres częstotliwości, jaki analizator może przesłać na wyświetlacz lub do pamięci masowej, bez jakiejkolwiek przerwy w analizowaniu danych wejściowych. W przypadku analizatorów o więcej niż jednym kanale, obliczenia należy przeprowadzić dla takiej konfiguracji kanałów, która daje największą "szerokość pasma czasu rzeczywistego". 168. "Szybkość przesyłania danych" (5) Szybkość, zgodnie z definicją podaną w Zaleceniach 53-56 ITU, uwzględniająca różne szybkości w bodach i bitach na sekundę w przypadku modulacji niebitowej. Uwzględnia bity do kodowania, kontrolne i synchronizujące. UWAGA 1: Przy określaniu "szybkości przesyłania danych" należy wyłączyć kanały do obsługi technicznej i zarządzania. UWAGA 2: Jest to maksymalna szybkość w jednym kierunku, tj. maksymalna szybkość nadawania albo odbioru. 169. "Szybkość przesyłania danych cyfrowych" (5) Całkowita szybkość informacji w bitach, przesyłana bezpośrednio na dowolnym typie nośnika. Uwaga: Patrz także "całkowita szybkość przesyłania danych cyfrowych". 170. "Szybkość przetwarzania dwuwymiarowej grafiki wektorowej" (4) Liczba generowanych na sekundę wektorów typu poliline o długości 10 pikseli, testowanych długościowo, zorientowanych losowo i mających współrzędne X-Y całkowite albo zmiennoprzecinkowe (w zależności od tego, która z tych wartości daje maksymalną szybkość). 171. "Szybkość przetwarzania grafiki wektorowej" (4) Patrz: "Szybkość przetwarzania trójwymiarowej grafiki wektorowej". 172. "Szybkość przetwarzania trójwymiarowej grafiki wektorowej" (4) Liczba generowanych na sekundę wektorów typu poliline o długości 10 pikseli, testowanych długościowo, zorientowanych losowo i mających współrzędne X-Y-Z całkowite albo zmiennoprzecinkowe (w zależności od tego, która z tych wartości daje szybkość maksymalną ). 173. "Ścieżki systemowe" (6) Przetworzone, skorelowane (połączenie radiolokacyjnych danych o celu z położeniem lecącego samolotu) i zaktualizowane dane dotyczące położenia lecącego samolotu, przekazane kontrolerom w ośrodku Kontroli Ruchu Powietrznego. 174. "Środki chemiczne przeznaczone do rozpraszania tłumu w czasie rozruchów" (LU7) Substancje powodujące tymczasowy psychiczny efekt podrażnienia lub unieszkodliwienia, znikający w ciągu kilku minut od usunięcia przyczyny. Nie są związane z poważnym ryzykiem trwałego uszkodzenia ciała, a leczenie wymagane jest rzadko. 175. "Taśma" (1) Materiał zbudowany z przeplatanych lub jednakowo ukierunkowanych "włókien elementarnych", "skrętek", "roving'ów", "kabli" lub "przędz" itp., zazwyczaj impregnowany żywicą. N.B.: "Skrętka" oznacza wiązkę "włókiem elementarnych" (zazwyczaj ponad 200) uporządkowanych w przybliżeniu równolegle. 176. "Technologia" (UodT UdTJ Wszystko) Specyficzny rodzaj informacji, niezbędny do "rozwoju", "produkcji" lub "użytkowania" danego wyrobu. Informacja ta ma postać "danych technologicznych" lub "pomocy technicznej". N.B.: 1 "Pomoc techniczna" może przybierać takie formy, jak przekazanie instrukcji, umiejętności, szkolenie, przekazanie wiedzy na temat eksploatacji oraz usługi konsultacyjne i może obejmować transfer "danych technologicznych". 2. "Danymi technologicznymi" mogą być odbitki, plany, wykresy, modele, wzory, tabele, projekty techniczne i opisy, podręczniki i instrukcje w formie pisemnej lub zarejestrowanej na innych nośnikach lub urządzeniach, takich jak dyski, taśmy, pamięci wyłącznie do odczytu. 177. "Temperatura krytyczna" (1 3 6) "Temperatura krytyczna" (nazywana czasami "temperaturą przemiany") danego materiału "nadprzewodzącego" jest temperaturą, w której materiał całkowicie traci oporność dla przepływu elektrycznego prądu stałego. 178. "Teoretyczna moc kombinowana (CTP)" (4) Miara mocy obliczeniowej podawana w milionach operacji teoretycznych na sekundę (Mtops), obliczana w oparciu o agregację "elementów obliczeniowych (CE)". UWAGA: (Patrz Kategoria 4 Uwaga techniczna). 179. "Terminale" (4) Urządzenia, przez które informacje wchodzą do systemów łączności lub wychodzą, np. telefony, urządzenia z danymi, komputery, urządzenia telekopiujące. 180. "Toksyny" (1 2) Toksyny w postaci celowo wyizolowanych preparatów lub mieszanek, bez względu na sposób produkcji, różne od toksyn istniejących jako zanieczyszczenia innych materiałów, takie jak próbki patogenne, zbiory, żywność lub posiewy "mikroorganizmów". 181. "Układ scalony warstwowy" (3) Układ "elementów obwodu" i metalowych łączników, wytworzony techniką osadzania grubej lub cienkiej warstwy na "podłożu" o właściwościach izolujących. UWAGA: "Element obwodu": pojedyncza czynna lub bierna funkcjonalna część układu elektronicznego, na przykład pojedyncza dioda, tranzystor, rezystor, kondensator itp. 182. "Układ mikrokomputerowy" (3) "Monolityczny układ scalony" lub "wieloukład scalony", w którego skład wchodzi jednostka arytmetyczno-logiczna (ALU) zdolna do realizacji instrukcji ogólnych, zawartych w pamięci wewnętrznej, na danych znajdujących się w pamięci wewnętrznej. UWAGA: Pamięć wewnętrzna może być wspomagana przez pamięć zewnętrzną. 183. "Układ mikroprocesorowy" (3) "Monolityczny układ scalony" lub "wieloukład scalony", w którego skład wchodzi jednostka arytmetyczno-logiczna (ALU) zdolna do realizacji instrukcji ogólnych, zawartych w pamięci zewnętrznej. UWAGA 1: "Układ mikroprocesorowy" zazwyczaj nie jest wyposażony w integralną pamięć dostępną dla użytkownika, ale do realizacji jego funkcji logicznych może być wykorzystywana pamięć istniejąca w mikroukładzie. UWAGA 2: Definicja ta obejmuje zespoły układów przeznaczone do pracy razem w celu realizacji funkcji "układu mikroprocesorowego". 184. "Układy aktywnego sterowania lotem" (7) Układy zapobiegające niepożądanym ruchom lub obciążeniom konstrukcji "samolotu" lub pocisku rakietowego dzięki autonomicznemu przetwarzaniu sygnałów z wielu czujników i wydawaniu niezbędnych poleceń do realizacji sterowania automatycznego. 185. "Układy czujników optycznych sterowania lotem" (7) Układ czujników optycznych, wykorzystujący promień "lasera" do dostarczania w czasie rzeczywistym danych sterowania lotem w celu ich przetwarzania na pokładzie. 186. "Ultraszybkie chłodzenie" (1) Technika "gwałtownego krzepnięcia" polegająca na uderzaniu stopionego strumienia metalu w ochłodzony blok, w wyniku czego powstaje produkt w postaci płatków. UWAGA: "Gwałtowne krzepnięcie": krzepnięcie roztopionego materiału podczas chłodzenia z szybkością powyżej 1 000 K/s. 187. "Uprzednio separowane" (0) Oddzielone dowolną techniką wzbogacania kontrolowanego izotopu. 188. "Uran naturalny" (0) Uran zawierający mieszaninę izotopów występujących w naturze. 189. "Uran wzbogacony w izotopy 235 lub 233" (0) Uran zawierający izotopy 235 lub 233, albo oba, w takich ilościach, że stosunek łącznej zawartości tych izotopów do izotopu 238 jest większy niż stosunek zawartości izotopu 235 do izotopu 238 występujący w naturze (stosunek izotopowy 0,72 procenta). 190. "Uran zubożony" (0) Uran, w którym zawartość izotopu 235 obniżono do ilości mniejszej niż w warunkach naturalnych. 191. "Urządzenia produkcyjne" (9) Oprzyrządowanie, szablony, przyrządy obróbkowe, trzpienie, formy, matryce, uchwyty, mechanizmy synchronizujące, urządzenie testujące, inne maszyny i ich wyposażenie, z ograniczeniem do urządzeń specjalnie przeznaczonych lub zmodyfikowanych z przeznaczeniem do "rozwoju" lub jednej albo więcej faz "produkcji". 192. "Ustalony" (5) Algorytm kodowania lub kompresji, który nie może akceptować parametrów dostarczonych z zewnątrz (np. zmiennych do szyfrowania lub kluczy) i nie może być modyfikowany przez użytkownika. 193. "Użytkowanie" (UOdT UdTJ Wszystko) Praca, instalowanie (włącznie z montażem na miejscu), konserwacja (kontrola), naprawa, remonty i odnawianie. 194. "Wektory Ekspresji" (LU7) Nośniki (np. plazmidy lub wirusy) stosowane do wprowadzania materiału genetycznego do komórek-gospodarzy. 195. "Widmo rozproszone" (5) Dowolna technika służąca do rozpraszania energii sygnału ze stosunkowo wąskiego kanału telekomunikacyjnego na dużo szersze widmo energii. 196. "Wieloukład scalony" (3) Dwa lub więcej "monolitycznych układów scalonych", powiązanych wspólnym "podłożem". 197. "Wielospektralne analizatory obrazowe" (6) Umożliwiają równoczesne lub szeregowe odbieranie danych obrazowych z dwóch lub więcej dyskretnych pasm spektralnych. Analizatory o więcej niż dwudziestu dyskretnych pasmach spektralnych są czasami nazywane hiperspektralnymi analizatorami obrazowymi. 198. "Włókno elementarne" (lub - włókno) (1) Najmniejszy inkrement włókna, zazwyczaj mający średnicę kilku mikrometrów. 199. "Wojskowe środki wybuchowe" (LU8) Stałe, ciekłe lub gazowe substancje lub mieszaniny substancji, które w razie zastosowania jako ładunki pierwotne, dodatkowe czy główne w głowicach bojowych, niszczących czy innych urządzeniach wojskowych, są niezbędne dla zrealizowania detonacji. 200. "Wrzeciono wahadłowe" (2) Wrzeciono na narzędzia zmieniające podłoże podczas procesu obróbki położenie kątowe swojej linii centralnej względem dowolnej innej osi. 201. "Współczynnik skalowania (giroskopu lub przyspieszeniomierza)" (7) Stosunek zmiany wartości wyjściowej do zmiany wartości wejściowej, która ma być mierzona. Współczynnik skalowania jest na ogół szacowany jako pochylenie linii prostej, którą można poprowadzić metodą najmniejszych kwadratów pomiędzy punktami określającymi parametry wejściowe/wyjściowe, uzyskanymi poprzez cykliczną zmianę parametrów wejściowych w przedziale ich wartości. 202. "Wychylenie wstępne (przyspieszeniomierza)" (7) Wartość wskazywana przez przyspieszeniomierz w przypadku braku przyspieszenia. 203. "Wydajność widmowa" (5) Liczba czynników parametryzowanych w celu scharakteryzowania wydajności systemu przesyłania, w którym zastosowano złożone systemy modulacji, np. QAM (kwadraturowa modulacja amplitudy), kodowanie Trellis, QPSK (z przesunięciem fazowym) itp. Definicja wydajności jest następująca: Wydajność widmowa="Szybkość przesyłania danych cyfrowych" Szerokość pasma widma[Hz]6db 204. "Wykładzina wewnętrzna" (9) Warstwa pośrednia pomiędzy paliwem stałym a osłoną lub warstwą izolacyjną. Zazwyczaj jest to płynna polimerowa zawiesina materiału ogniotrwałego lub izolacyjnego, np. węgiel z wypełniaczem HTBP lub innym polimerem z dodatkiem środków utrwalających, rozpylonych lub rozsmarowanych na wewnętrznej powierzchni osłony. 205. "Wytrzymałość właściwa na rozciąganie" (0 1) Wytrzymałość na rozciąganie w paskalach, równych N/m2, podzielona przez masę właściwą w N/m3, mierzona w temperaturze (296 ±2) K (23 ±2)°C i przy wilgotności względnej (50 ±5)%. 206. "Wzmacniacze obrazu pierwszej generacji" (Lu15) Lampy elektrostatyczne stosujące na wejściu i wyjściu płyty światłowodowe lub szklane, wieloalkaliczne fotokatody (S-20 lub S-25), ale nie mikrokanałowe wzmacniacze płytowe. Ponadto używane w całej liście, ale nie zaznaczone cudzysłowem, pojęcie "zakwalifikowane do zastosowań kosmicznych" (lub zbliżone do niego sformułowania) oznaczają produkty zaprojektowane, wyprodukowane i przetestowane w celu spełnienia specjalnych wymogów elektrycznych, mechanicznych i środowiskowych do użytkowania przy wstrzeliwaniu i rozmieszczaniu satelitów lub systemów lotów działających na wysokościach przekraczających 100 km. 207. "Wzmocnienie optyczne" (5) W telekomunikacji optycznej technika wzmacniania polegająca na uzyskiwaniu sygnałów optycznych generowanych przez oddzielne źródło optyczne, bez ich przetwarzania na sygnały elektryczne, tj. za pomocą półprzewodnikowych wzmacniaczy optycznych lub światłowodowych wzmacniaczy luminescencyjnych. 208. "Wzmacnianie obrazu" (4) Przetwarzanie obrazów zawierających informacje, uzyskanych ze źródeł zewnętrznych, za pomocą algorytmów, takich jak kompresja czasu, filtrowanie, wyciąganie, selekcja, korelacja, splatanie lub przemieszczanie pomiędzy domenami (np. za pomocą szybkiej transformacji Fouriera lub transformacji Walsha). Nie obejmuje algorytmów, w których stosowane są wyłącznie przekształcenia liniowe lub obrotowe pojedynczego obrazu, takie jak przesunięcie, ekstrahowanie jakiejś cechy, rejestracja lub fałszywe barwienie. 209. "Zasięg przyrządowy" (6) Jednoznacznie określony zasięg radaru. 210. "Zespół elektroniczny" (3 4 5) Pewna liczba elementów elektronicznych (tj., "układów elementarnych", "elementów dyskretnych", układów scalonych itp.) połączonych razem w celu realizacji określonej(ych) funkcji, wymienialna w całości, która zazwyczaj może być demontowana. UWAGA 1: "Element obwodu": pojedyncza czynna albo bierna funkcjonalna część układu elektronicznego, na przykład pojedyncza dioda, tranzystor, rezystor, kondensator itp. UWAGA 2: "Element dyskretny": oddzielnie obudowany "układ elementarny" z własnymi końcówkami wyjściowymi. 211. "Ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" (2 3 5) Sterowanie za pomocą instrukcji zaprogramowanych w pamięci elektronicznej, które procesor może realizować w celu kierowania parametrami określonych funkcji. UWAGA: Urządzenie może być urządzeniem "ze sterowaniem zaprogramowanym w pamięci" bez względu na to, czy pamięć elektroniczna jest wewnętrzna, czy też zewnętrzna względem urządzenia. 212. "Zgrzewanie dyfuzyjne" (1 2 9) Łączenie molekularne w stanie stałym co najmniej dwóch oddzielnych metali w jeden element, przy czym wytrzymałość miejsca połączenia jest równa wytrzymałości najsłabszego z materiałów. 213. "Zintegrowana sieć przesyłania danych" (ISDN) (5) Zunifikowana całościowo sieć cyfrowa, w której dane pochodzące ze wszystkich typów łączności (np. głosowej, tekstowej, danych cyfrowych, obrazów ruchomych i nieruchomych) są przesyłane z jednego portu (terminalu) przez system komutacyjny jedną linią dostępu do i od abonenta. 214. "Zwierciadła odkształcalne" (6) (Określa się je również adaptacyjnymi zwierciadłami optycznymi). Są to zwierciadła mające: (a) jedną ciągłą odbijającą powierzchnię optyczną, którą można dynamicznie odkształcać za pomocą pojedynczych momentów lub sił, kompensując w ten sposób zniekształcenia fal optycznych padających na zwierciadło; lub (b) wiele odbijających elementów optycznych, które można oddzielnie i dynamicznie przemieszczać w inne położenie za pomocą działających na nie momentów lub sił, kompensując w ten sposób zniekształcenia fal optycznych padających na zwierciadło. UWAGA: "Obszar roboczy komputera": obszar bezpośrednio dostępny i przyległy do komputera elektronicznego, w którym są realizowane normalne działania związane z jego eksploatacją, obsługą eksploatacyjną i techniczną. WYKAZ SKRÓTÓW NIEKTÓRYCH ORGANIZACJI ANSI - American National Standarization Institute Amerykański Narodowy Instytut Normalizacji ASTM - American Society for Testing Materials Amerykańskie Towarzystwo Materiałoznawcze CCITT - Comité Consultatif International Télégraphique et Téléphonique Międzynarodowy Komitet Doradczy Telegraficzny i Telefoniczny IEC - International Elektrotechnical Commission Międzynarodowa Komisja Elektrotechniczna ITU - International Telecommunication Union Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny VDE - Verein Deutscher Elektrotechniker Związek Niemieckich Elektrotechników VDI - Verein Deutscher Ingenieure Związek Niemieckich Inżynierów WHO - World Health Organization Światowa Organizacja Zdrowia Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie reklamowania osób od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. (Dz. U. Nr 143, poz. 917) Na podstawie art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 kwietnia 1993 r. w sprawie reklamowania osób od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (Dz. U. Nr 29, poz. 134 i Nr 66, poz. 311) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 2 po wyrazach "Państwowej Straży Pożarnej" dodaje się wyrazy "lub obrony cywilnej"; 2) w załączniku do rozporządzenia: a) część II otrzymuje brzmienie: "II. Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej: - doradcy Prezydenta, - rzecznik prasowy Prezydenta, - dyrektor Gabinetu Prezydenta, - dyrektorzy biur i zespołów w Kancelarii Prezydenta, - dyrektor Gabinetu Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, - dyrektorzy departamentów w Biurze Bezpieczeństwa Narodowego.", b) po części II dodaje się część IIa w brzmieniu: "IIa. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów: - sekretarz Rady Ministrów, - dyrektor generalny Kancelarii, - dyrektorzy departamentów, biur, gabinetów i sekretariatów Kancelarii, - doradcy Prezesa Rady Ministrów, wiceprezesów Rady Ministrów, - doradcy ministra-członka Rady Ministrów, - naczelnicy i główni legislatorzy Departamentu Legislacyjnego Rządu, - dyrektor Gospodarstwa Pomocniczego.", c) w części III tiret czwarte otrzymuje brzmienie: "- dyrektor generalny, dyrektorzy departamentów i delegatur Najwyższej Izby Kontroli," d) po części III dodaje się część IIIa w brzmieniu: "IIIa. Sąd Najwyższy: - sędziowie Sądu Najwyższego.", e) część IV otrzymuje brzmienie: "IV. Urzędy naczelnych i centralnych organów administracji rządowej: - kierownicy urzędów podległych naczelnym lub centralnym organom administracji rządowej, - dyrektorzy generalni urzędów, - dyrektorzy departamentów (biur, gabinetów), - doradcy ministra, - rzecznik prasowy ministra, - główni specjaliści do spraw legislacji, - starsi radcowie ministra.", f) w części VI po wyrazach "- dyrektorzy izb skarbowych," dodaje się wyrazy "- naczelnicy urzędów skarbowych," g) część IX otrzymuje brzmienie: "IX. Funkcjonariusze: - Policji, - Urzędu Ochrony Państwa, - Służby Więziennej, - Państwowej Straży Pożarnej, - Straży Ochrony Kolei, - Straży Granicznej.", h) w części XI po wyrazie "- rektorzy" kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "- kierownicy filii (wydziałów zamiejscowych).", i) część XIV otrzymuje brzmienie: "XIV. Inne: - pracownicy Straży Marszałkowskiej Kancelarii Sejmu, - pracownicy jednostek organizacyjnych Policji zakwalifikowani na obsadę stanowisk etatu wojennego tych jednostek, - pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przy obsłudze urządzeń łączności w Wydziale Telekomunikacji i Wydziale Techniki Ministerstwa Spraw Zagranicznych, - pracownicy do spraw obronnych zatrudnieni w ministerstwach, urzędach centralnych i wojewódzkich, - pracownicy wewnętrznych służb ochrony i pracownicy ochrony obszarów, obiektów i urządzeń podlegających obowiązkowej ochronie." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 18 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). (Dz. U. Nr 143, poz. 918) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W "Polskiej Klasyfikacji Działalności", stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 128, poz. 829), wprowadza się następujące zmiany: 1) w części "Schemat Klasyfikacji" w sekcji H "Hotele i restauracje" w dziale 55 w grupie 55.3: a) klasa 55.30 otrzymuje brzmienie: "55.30. Restauracje i inne placówki gastronomiczne", b) podklasa 55.30.Z otrzymuje brzmienie: "55.30.A Restauracje 55.30.B Pozostałe placówki gastronomiczne"; 2) w części "Wyjaśnienia" podklasa 55.30.Z "Restauracje" otrzymuje brzmienie: "55.30.A Restauracje Podklasa ta obejmuje sprzedaż posiłków przygotowanych do spożycia na miejscu, sprzedaż napojów do konsumpcji wraz z posiłkami, z zapewnieniem lub nie działalności rozrywkowej w: - restauracjach, - kolejowych wagonach restauracyjnych oraz w innych środkach transportu. Podklasa ta nie obejmuje: - sprzedaży w automatach sklasyfikowanej w 52.63.Z, - wymienionych wyżej rodzajów działalności w połączeniu z zakwaterowaniem, sklasyfikowanych w 55.1 i 55.2, - sprzedaży posiłków i napojów w barach szybkiej obsługi, w barach mlecznych, punktach sprzedaży frytek, ryb, lodziarniach, sklasyfikowanej w 55.30.B, - sprzedaży napojów sklasyfikowanej w 55.40.Z. 55.30.B Pozostałe placówki gastronomiczne Podklasa ta obejmuje sprzedaż posiłków i napojów w: - barach szybkiej obsługi, - barach mlecznych, - punktach sprzedaży frytek, ryb itp., - lodziarniach itp. Podklasa ta nie obejmuje: - sprzedaży w automatach, sklasyfikowanej w 52.63.Z, - wymienionych wyżej rodzajów działalności w połączeniu z zakwaterowaniem, sklasyfikowanych w 55.1 i 55.2, - sprzedaży posiłków przygotowywanych do spożycia w restauracjach, sklasyfikowanej w 55.30.A, - sprzedaży napojów, sklasyfikowanej w 55.40.Z"; 3) w części "Powiązanie NACE Rev. 1-EKD wyd. II-KWiU-PKD wyd. I" kody oznaczone symbolami: a) "EKD 55.30 - PKD 55.30.Z" zastępuje się kodami: "EKD 55.30 - PKD 55.30.A", b) "EKD 55.40 - PKD 55.40.Z" zastępuje się kodami: "EKD 55.40 - PKD 55.30.B 55.40.Z", c) "EKD 55.52 - PKD 55.52.Z" zastępuje się kodami: "EKD 55.52 - PKD 55.30.B 55.52.Z", d) "EKD 92.51.10 - PKD 92.51.A" zastępuje się kodami: "EKD 92.51.10 - PKD 92.51.B", e) "EKD 92.51.20 - PKD 92.51.B" zastępuje się kodami: "EKD 92.51.20 - PKD 92.51.A 92.51.B". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie określenia bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie wojewodów, podlegającej przekazaniu do samorządów województw w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych, bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, podlegającej przekazaniu powiatom lub miastom na prawach powiatu, oraz bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, nie podlegającej przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnopaństwowy charakter zadań wykonywanych przez tę bazę. (Dz. U. Nr 143, poz. 919) Na podstawie art. 146 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wykaz bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie wojewodów, podlegającej przekazaniu do samorządów województw w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Określa się wykaz bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, podlegającej przekazaniu powiatom lub miastom na prawach powiatu, na których terenie znajduje się ta baza, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Określa się wykaz bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, nie podlegającej przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnopaństwowy charakter zadań wykonywanych przez tę bazę, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1998 r. (poz. 919) Załącznik nr 1 WYKAZ BAZY SPORTOWO-REKREACYJNEJ, POZOSTAJĄCEJ W ZARZĄDZIE WOJEWODÓW, PODLEGAJĄCEJ PRZEKAZANIU DO SAMORZĄDÓW WOJEWÓDZTW Lp.WojewództwoNazwa obiektu IśląskieWojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji Stadion Śląski IIlubuskieWojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji w Drzonkowie Załącznik nr 2 WYKAZ BAZY SPORTOWO-REKREACYJNEJ, POZOSTAJĄCEJ W ZARZĄDZIE MINISTRÓW I KIEROWNIKÓW URZĘDÓW CENTRALNYCH, PODLEGAJĄCEJ PRZEKAZANIU POWIATOM LUB MIASTOM NA PRAWACH POWIATU, NA KTÓRYCH TERENIE ZNAJDUJE SIĘ TA BAZA Lp.Resort - nazwa obiektuMiejscowość i adres obiektu 123 IMinister właściwy do spraw sprawiedliwości 1. Stadion SportowyPotulice ul. Bydgoska 98/120 gm. Nakło n. Notecią 2. Kompleks obiektów kąpielowo-tenisowychPotulice al. Parkowa gm. Nakło n. Notecią 3. Stadion sportowy z kompleksem obiektów kąpielowych i gier sportowychKamińsk, ul. 30-lecia gm. Górowo Iławeckie IIMinister właściwy do spraw wewnętrznych 1. Stadion sportowyKatowice ul. Kościuszki 2. Hala sportowaPoznań ul. Nestuchowska 3. Stadion sportowyPiła ul. Okrzei 4 4. Stadion sportowy z basenemChełm ul. Trubakowska 5. Hala sportowa z basenemKętrzyn ul. Sikorskiego 28 6. Hala sportowaNowy Sącz ul. 1 Pułku Strzelców Podhalańskich Załącznik nr 3 WYKAZ BAZY SPORTOWO-REKREACYJNEJ, POZOSTAJĄCEJ W ZARZĄDZIE MINISTRÓW I KIEROWNIKÓW URZĘDÓW CENTRALNYCH, NIE PODLEGAJĄCEJ PRZEKAZANIU JEDNOSTKOM SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO Lp.Resort - nazwa obiektuAdres obiektu 123 IMinister właściwy do spraw obrony narodowej - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego WOWWarszawa - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego POWBydgoszcz - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego SOWWrocław - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego KOWKraków - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego MWGdynia - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportowego WLOPPoznań - Wojskowy Ośrodek Szkolenia Sportów Górskich KOWZakopane IIPrezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki Centralny Ośrodek SportuWarszawa, ul. Łazienkowska 6 wraz z oddziałami i ośrodkami w: - GiżyckuGiżycko, ul. Moniuszki 22 - Władysławowie-CetniewieWładysławowo-Cetniewo, ul. Sportowa 17/21 - SzczyrkuSzczyrk, ul. Plażowa 8 - WałczuWałcz, al. Zdobywców Wału Pomorskiego 99 - ZakopanemZakopane, ul. B. Czecha 1 - SpaleSpała, ul. Mościckiego 6 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 143, poz. 920) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 82, poz. 529) wprowadza się następujące zmiany: 1) pod lit. B dodaje się lp. 47 w brzmieniu: 47Bioepicyna - inj. 0,01 g - 1 fiol.33,2838,0444,13 2) pod lit. E lp. 20 i 21 otrzymuje brzmienie: 20Estroplast - 40 plaster 1,25 mg - 6 szt.13,2615,1617,96 21Estroplast - 80 plaster 2,5 mg - 6 szt.18,0920,6824,00 3) pod lit. G dodaje się lp. 34 w brzmieniu: 34Glucosum - inj. 20% - 100 ml1,401,602,24 4) pod lit. P dodaje się lp. 101-106 w brzmieniu: 101Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 100000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,371,572,20 102Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,431,632,28 103Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,481,692,37 104Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,711,952,73 105Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,923,344,68 106Penicillinum crystallisatum-natrium - inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.4,575,226,79 5) pod lit. S: a) lp. 14 i 15 otrzymuje brzmienie: 14Sectral - tabl. powl. 0,2 g - 20 szt.5,005,727,44 15Sectral - tabl. powl. 0,4 g - 30 szt.14,0016,0018,80 b) dodaje się lp. 56-59 w brzmieniu: 56Sol Pilocarpini - krople do oczu 3% - 3 × 5 ml9,0010,2912,35 57Sol Pilocarpini - krople do oczu 4% - 3 × 5 ml11,0012,5715,08 58Sumamed - syrop 0,1 g/5 ml - 20 ml17,1419,5922,72 59Sumamed - syrop 0,2 g/5 ml - 20 ml28,1532,1837,34 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie ogólnych warunków obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu przyjmującego zamówienie na świadczenia zdrowotne za szkody wyrządzone przy udzielaniu tych świadczeń. (Dz. U. Nr 143, poz. 921) Na podstawie art. 35 ust. 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa ogólne warunki obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu przyjmującego zamówienie na świadczenia zdrowotne za szkody wyrządzone przy udzielaniu tych świadczeń, zwanego dalej "ubezpieczeniem OC". § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) świadczenia zdrowotne - świadczenia w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 i Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), zwanej dalej "ustawą", 2) zamówienie na świadczenia zdrowotne - zamówienie udzielane na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy, 3) niepubliczny zakład opieki zdrowotnej - zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4-8 ustawy. § 3. Podmiotem podlegającym ubezpieczeniu OC, zwanym dalej "ubezpieczającym", jest przyjmujący zamówienie na świadczenia zdrowotne: 1) niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, w zakresie zadań określonych w statucie tego zakładu, 2) osoba wykonująca zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 3) osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, która dysponuje lokalem oraz aparaturą i sprzętem medycznym, odpowiadającym wymaganiom przewidzianym dla zakładów opieki zdrowotnej, oraz spełnia warunki określone w przepisach o działalności gospodarczej. § 4. Umowę ubezpieczenia OC ubezpieczający zawiera z wybranym zakładem ubezpieczeń prowadzącym działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczenia OC. Rozdział 2 Spełnienie obowiązku ubezpieczenia § 5. Umowę ubezpieczenia OC zawiera się na czas trwania umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne. § 6. Umowę ubezpieczenia OC zawiera się najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, od którego ubezpieczający zobowiązany jest, na podstawie umowy o udzielenie zamówienia, do wykonywania zadań publicznego zakładu opieki zdrowotnej w zakresie udzielonego zamówienia. § 7. Umowę ubezpieczenia rozwiązuje się z dniem rozwiązania umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne w trybie art. 35a ust. 5 ustawy. Rozdział 3 Zawarcie umowy ubezpieczenia OC, powstanie i czas trwania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń § 8. Umowę ubezpieczenia OC zawiera się na wniosek ubezpieczającego. § 9. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń rozpoczyna się najpóźniej w dniu przystąpienia do wykonywania przez ubezpieczającego świadczeń zdrowotnych. 2. Jeżeli strony umowy ubezpieczenia OC nie umówiły się inaczej, termin płatności składki lub pierwszej jej raty następuje nie później niż z dniem rozpoczęcia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń. § 10. 1. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres wskazany w umowie ubezpieczenia OC i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu. 2. Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń ustaje w przypadku, o którym mowa w § 7. § 11. Jeżeli umowę ubezpieczenia OC zawarto na okres dłuższy niż 12 miesięcy, każda ze stron umowy może ją wypowiedzieć najpóźniej na 30 dni przed upływem każdego 12-miesięcznego okresu trwania umowy. Rozdział 4 Zakres ochrony ubezpieczeniowej § 12. Ubezpieczeniem OC objęta jest odpowiedzialność cywilna ubezpieczającego lub osoby, za którą ubezpieczający pownosi odpowiedzialność, za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń w zakresie udzielonego zamówienia na świadczenia zdrowotne. § 13. 1. Odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej ubezpieczającego, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. 2. Minimalna suma gwarancyjna w odniesieniu do jednego wypadku, którego skutki objęte są umową ubezpieczenia, wynosi: 1) 200 tysięcy złotych w odniesieniu do ubezpieczających, o których mowa w § 3 pkt 1 i 2, 2) 50 tysięcy złotych w odniesieniu do ubezpieczających, o których mowa § 3 pkt 3. § 14. 1. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany do: 1) pokrycia kosztów wynagrodzenia rzeczoznawców powołanych przez ubezpieczającego, za zgodą zakładu ubezpieczeń, w celu ustalenia okoliczności i rozmiarów szkody, 2) zwrotu niezbędnych kosztów mających na celu zapobieżenie zwiększeniu się szkody i roszczeń, jeżeli uzasadnione są okolicznościami danego wypadku, 3) pokrycia kosztów obrony sądowej w sporze toczonym za zgodą zakładu ubezpieczeń, 4) pokrycia kosztów postępowania pojednawczego poniesionych przez ubezpieczającego, prowadzonego za zgodą zakładu ubezpieczeń. 2. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, nie są zaliczane do sumy gwarancyjnej, z tym że ich łączna wysokość nie może przekroczyć 15% sumy gwarancyjnej. Zakład ubezpieczeń może wyrazić zgodę na pokrycie wyższych kosztów. § 15. Zakład ubezpieczeń nie odpowiada za szkody: 1) których wysokość w dniu ustalenia odszkodowania nie przekracza wysokości dwukrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, ogłaszanego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, 2) polegające na utracie, uszkodzeniu lub zniszczeniu mienia. Rozdział 5 Prawa i obowiązki stron umowy § 16. W razie zgłoszenia roszczenia o odszkodowanie, ubezpieczający obowiązany jest do: 1) udzielenia osobom poszkodowanym niezbędnych informacji, koniecznych do identyfikacji zakładu ubezpieczeń, łącznie z podaniem danych dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia, 2) zawiadomienia zakładu ubezpieczeń, w terminie 7 dni, o zgłoszeniu roszczenia o odszkodowanie, 3) udzielenia zakładowi ubezpieczeń wyjaśnień dotyczących okoliczności powstania wypadku, 4) dostarczenia posiadanych dowodów potrzebnych do ustalenia okoliczności wypadku i rozmiaru szkody. § 17. Zgłaszający roszczenie powinien przedstawić zakładowi ubezpieczeń posiadane dowody dotyczące wypadku ubezpieczeniowego oraz ułatwić zakładowi ubezpieczeń ustalenie okoliczności związanych z tym wypadkiem, w tym dotyczących powstania i rozmiaru szkody. § 18. Niezwłocznie po zgłoszeniu roszczenia zakład ubezpieczeń przeprowadza postępowanie w celu ustalenia stanu faktycznego wypadku, zasadności roszczeń i wysokości odszkodowania oraz informuje ubezpieczającego i osobę zgłaszającą roszczenie, jakie dokumenty są potrzebne do ustalenia wysokości odszkodowania. Rozdział 6 Dochodzenie roszczeń i wypłata odszkodowania § 19. Uprawniony do odszkodowania za szkodę wyrządzoną przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, za którą odpowiedzialność cywilna objęta jest ubezpieczeniem OC, może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. § 20. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie na podstawie uznania roszczenia uprawnionego do odszkodowania, zawartego z nim porozumienia lub prawomocnego orzeczenia sądu. § 21. 1. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni od daty zgłoszenia roszczenia. 2. Gdyby wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania w terminie 30 dni okazało się niemożliwe, wówczas odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od wyjaśnienia tych okoliczności, z tym że bezsporną część odszkodowania zakład ubezpieczeń wypłaca w terminie, o którym mowa w ust. 1. 3. Jeżeli odszkodowanie nie przysługuje lub przysługuje w innej wysokości niż określona w zgłoszonym roszczeniu, zakład ubezpieczeń informuje o tym na piśmie osobę zgłaszającą roszczenie i ubezpieczającego w terminie określonym w ust. 1 lub ust. 2, wskazując na okoliczności oraz podstawę prawną uzasadniającą całkowitą lub częściową odmowę wypłaty odszkodowania. Pismo zakładu ubezpieczeń powinno zawierać pouczenie o możliwości dochodzenia przed sądem roszczeń z tytułu ubezpieczenia OC. Rozdział 7 Roszczenie o zwrot wypłaconego przez zakład ubezpieczeń odszkodowania § 22. Zakładowi ubezpieczeń przysługuje uprawnienie do dochodzenia od ubezpieczającego zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC odszkodowania, jeżeli ubezpieczający: 1) wyrządził szkodę umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa, 2) szkoda spowodowana została przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, 3) używał aparatury i sprzętu medycznego oraz rehabilitacyjnego niezgodnie z przeznaczeniem lub gdy sprzęt ten był użytkowany i zainstalowany niezgodnie z obowiązującymi przepisami. Rozdział 8 System taryf ubezpieczeniowych § 23. System taryf ustalany jest na podstawie oceny klasyfikacji ryzyka przyjmowanego przez zakład ubezpieczeń w umowach ubezpieczenia OC, a także stosowanych w tym ubezpieczeniu obniżek składki z tytułu bezszkodowego okresu ubezpieczenia i podwyżek składki z uwagi na szkodowy przebieg ubezpieczenia. § 24. 1. Przy ustalaniu sumy gwarancyjnej zakład ubezpieczeń dokonuje oceny ryzyka na podstawie danych statystycznych przebiegu szkodowości, a w razie braku tych danych - na podstawie opinii rzeczoznawców. 2. Klasyfikacja ryzyka powinna uwzględniać w szczególności zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, w tym udzielanie świadczeń zdrowotnych połączonych z naruszeniem integralności ciała, oraz doświadczenie w prowadzeniu tej działalności, wpływające na zwiększenie lub zmniejszenie ryzyka ubezpieczeniowego. Rozdział 9 Przepis końcowy § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 grudnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji czwartej dziesięcioletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oraz jej warunków. (Dz. U. Nr 153, poz. 998) Na podstawie art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Emituje się obligacje czwartej dziesięcioletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oferowane na przetargach, zwane dalej "obligacjami", w seriach o terminach wykupu odpowiednio: 1) 18 stycznia 2009 r. - na kwotę 3 000 000 000 zł (trzech miliardów złotych), 2) 18 lipca 2009 r. - na kwotę 3 000 000 000 zł (trzech miliardów złotych). 2. Ustala się nominał obligacji w wysokości 1 000 zł (jednego tysiąca złotych). 3. Obligacje są na okaziciela. 4. Emisja obligacji następuje z dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 2. Obligacje dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 3. 1. Obligacje mogą być nabywane przez krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach prawnych regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi. § 4. 1. Obligacje danej serii są oferowane do sprzedaży na jednym lub kilku przetargach, które odbywają się w terminach określonych w ust. 2. 2. Przetargi odbywają się w dniach: 1) 13 stycznia 1999 r. lub 10 lutego 1999 r., lub 10 marca 1999 r., lub 14 kwietnia 1999 r., lub 12 maja 1999 r., lub 9 czerwca 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 18 stycznia 2009 r., 2) 14 lipca 1999 r. lub 11 sierpnia 1999 r., lub 8 września 1999 r., lub 13 października 1999 r., lub 10 listopada 1999 r., lub 8 grudnia 1999 r. - dla obligacji serii o terminie wykupu 18 lipca 2009 r. 3. Obligacje serii o danym terminie wykupu, nie sprzedane lub nie zaoferowane na przetargach, o których mowa w ust. 2, ulegają umorzeniu. § 5. 1. Sprzedaż obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności wzór oferty przetargowej. § 6. 1. W przetargach mogą brać udział podmioty będące bezpośrednimi uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, co najmniej na jeden dzień przed przetargiem (uczestnicy przetargu), z zastrzeżeniem § 13 ust. 2. 2. Podmioty, o których mowa w § 3 ust. 1, nie będące uczestnikami przetargu, mogą składać oferty zakupu obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu uprawnionych do pośrednictwa na podstawie odrębnych przepisów. Obowiązek zapłacenia ceny zakupu ciąży na uczestniku przetargu. § 7. 1. Narodowy Bank Polski, w imieniu Ministra Finansów, podaje co najmniej na tydzień przed przetargiem informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) łączną wartość nominalną obligacji przewidywanych do sprzedaży, 3) termin składania ofert (dzień, godzina), 4) warunki emisji, 5) termin wykupu, 6) datę i warunki płatności za obligacje, 7) warunki uczestnictwa w przetargu i sposób udostępnienia wzoru oferty przetargowej. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach przekazu, w szczególności za pomocą bankowych systemów przekazywania informacji. § 8. 1. Uczestnicy przetargu składają oferty zakupu obligacji w dniu przetargu, do godziny 1100. 2. Łączna wartość nominalna obligacji, będących przedmiotem oferty o takiej samej cenie przetargowej, przedstawionej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem, nie może być mniejsza niż 1 000 000 zł (jeden milion złotych). 3. W ofercie zakupu uczestnicy przetargu określają wartość nominalną obligacji, które chcą zakupić, oraz podają cenę, z dokładnością do jednego grosza, którą gotowi są zapłacić za 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) wartości nominalnej (cena przetargowa). 4. Oferta zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu, 2) termin wykupu obligacji, 3) liczbę obligacji w sztukach, 4) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 5) cenę za 1 000 zł (jeden tysiąc złotych) wartości nominalnej, z dokładnością do jednego grosza, 6) wartość obligacji według ceny przetargowej, 7) numer konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, na które uczestnik nabywa obligacje, 8) stempel firmowy i podpis oferenta. 5. Cena zakupu obligacji uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje i wielkość przyjętej oferty. Sposób wyliczenia ceny zakupu jednej obligacji, wartości odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje oraz ceny zakupu obligacji dla jednej oferty określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 9. 1. Po upływie terminu składania ofert zakupu obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu najniższą przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Wszystkie oferty zakupu obligacji z ceną wyższą od najniższej przyjętej ceny przetargowej zostają przyjęte. Oferty zakupu obligacji z ceną równą najniższej przyjętej cenie przetargowej mogą być przyjęte w całości lub częściowo (redukcja ofert). W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta w chwilą przyjęcia oferty przez Ministra Finansów. 4. Uczestnicy przetargu informowani są o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty za pomocą dowolnego z dostępnych środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia następnego dnia po przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. 6. Przetarg może zostać unieważniony przez Ministra Finansów, bez podania przyczyn, do chwili przyjęcia ofert. § 10. 1. Po przetargu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w § 7 ust. 2, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji oferowanych do sprzedaży, 2) wartość nominalną obligacji, na które otrzymano ofertę zakupu, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty zakupu przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. § 11. 1. Uczestnicy przetargów, których oferty zostały przyjęte, są zobowiązani zapłacić cenę zakupu za nabyte w wyniku przyjęcia oferty obligacje serii o danym terminie wykupu. Wykaz dni zapłaty stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Zapłata ceny zakupu obligacji przez uczestników przetargu następuje na podstawie obciążenia rachunku bankowego uczestnika przetargu w banku obsługującym, na podstawie umowy z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A., rozliczenia transakcji zawieranych w publicznym obrocie papierami wartościowymi, z zastrzeżeniem ust. 3. W dniu zapłaty uczestnik obowiązany jest posiadać na rachunku kwoty niezbędne do rozliczenia, nie później jednak niż do godziny ustalonej przez regulamin Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych , wydany na podstawie art. 127 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715). 3. Na podstawie umowy Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z Narodowym Bankiem Polskim rozliczenie może być dokonane z wykorzystaniem rachunków bieżących prowadzonych w Departamencie Systemu Płatniczego w Narodowym Banku Polskim. Kwoty niezbędne do rozliczenia powinny zostać zgromadzone na rachunku wykorzystywanym do rozliczenia transakcji danego uczestnika przetargu nie później niż do godziny 1230 w dniu zapłaty. 4. Jeżeli rozliczenie przetargu następuje w trybie określonym w ust. 3, obciążenie rachunku bieżącego wykorzystywanego do rozliczenia przetargu oraz uznanie rachunku budżetu państwa odbywa się na podstawie zlecenia Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. § 12. 1. W przypadku częściowego braku pokrycia na właściwym rachunku, w sytuacji gdy spośród ofert złożonych przez danego uczestnika przetargu zostały przyjęte co najmniej dwie oferty, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił cenę zakupu za te obligacje, które zgodnie z przyjętymi ofertami mają najwyższe ceny przetargowe. 2. W przypadku częściowego braku pokrycia na właściwym rachunku, w sytuacji gdy oprócz ofert złożonych przez uczestnika przetargu na rachunek własny przynajmniej jedna oferta jest złożona na rachunek innego podmiotu, a wszystkie ze złożonych ofert mają tę samą cenę podstawową, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił w pierwszej kolejności cenę zakupu za te obligacje, na które złożył ofertę na rachunek innego podmiotu. 3. W przypadku nieuiszczenia należności w dniu zapłaty i w wysokości wynikającej z ceny zakupu obligacji, od nie zapłaconej kwoty będą naliczane, za każdy dzień uchybienia terminowi, odsetki w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu refinansowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski pod zastaw papierów wartościowych (kredyt lombardowy). 4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, wysokość odsetek liczona jest od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu obligacji a kwotą umożliwiającą rozliczenie pojedynczej transakcji. Przez pojedynczą transakcję rozumie się zakup obligacji przez uczestnika przetargu, który złożył ofertę na określoną liczbę obligacji po danej cenie na jedno konto. 5. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji. § 13. 1. Jeżeli cena zakupu obligacji powiększona o należne odsetki nie zostanie zapłacona najpóźniej trzeciego dnia następującego po dniu zapłaty (dzień rozliczenia), uważa się, że odstąpiono od nabycia obligacji. 2. W przypadku odstąpienia od nabycia obligacji uczestnik przetargu nie może brać udziału w kolejno następujących po sobie trzech przetargach obligacji oferowanych na podstawie rozporządzenia, poczynając od pierwszego przetargu, którego ogłoszenie nastąpiło po dniu wykluczenia. § 14. 1. Odsetki od obligacji naliczane są od jej wartości nominalnej, w okresach rocznych (okresy odsetkowe), poczynając od dnia zapłaty za obligacje, właściwego dla pierwszego przetargu na obligacje serii o danym terminie wykupu, określonego w § 4 ust. 2. 2. Odsetki wypłacane są w dniu następującym po ostatnim dniu danego okresu odsetkowego. 3. Obligacje oprocentowane są według stopy procentowej będącej sumą stawki bazowej i marży odsetkowej w wysokości 1%, przy czym: 1) stawka bazowa dla danego okresu odsetkowego obliczana jest na podstawie średniej arytmetycznej średnich ważonych stóp rentowności 52-tygodniowych bonów skarbowych, sprzedawanych przez Ministra Finansów na przetargach w ciągu dwóch miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy, 2) wysokość odsetek, stopa procentowa dla każdego okresu odsetkowego obligacji oraz średnie ważone stopy rentowności bonów skarbowych, uwzględnione przy obliczaniu tej stopy, ogłaszane są w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. 4. Sposób wyliczenia stawki bazowej, stopy procentowej oraz wysokości należnych odsetek określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. 5. Poczynając od dnia wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. 6. Wykaz okresów odsetkowych oraz dni ustalenia praw do odsetek, dla obligacji serii o danym terminie wykupu, stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. Przez dzień ustalenia praw z tytułu należności odsetkowych rozumie się dzień, z którego upływem określony zostaje stan posiadania obligacji, w celu wypłaty w oznaczonym dniu świadczeń z tego tytułu. Spełnienie świadczenia z tytułu odsetek następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do odsetek. § 15. 1. Wykup obligacji odbywa się według ich wartości nominalnej. 2. Wykup obligacji i wypłata odsetek następuje ze środków budżetu państwa, za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. § 16. Z upływem dziewiątego dnia roboczego, poprzedzającego termin wykupu obligacji, zostaje określony stan posiadania obligacji (dzień ustalenia praw), w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania świadczeń z obligacji w dniu wykupu. Spełnienie świadczeń z obligacji w dniu wykupu następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw. § 17. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. § 18. Jeżeli dzień wykupu obligacji i wypłaty odsetek lub inny dzień, w którym na podstawie rozporządzenia powstaje obowiązek wykonania czynności przez emitenta lub posiadacza obligacji, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub w sobotę, wykup obligacji i wypłata odsetek oraz wykonanie innej czynności, przewidzianej rozporządzeniem, następuje w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1998 r. (poz. 998) Załącznik nr 1 SPOSÓB WYLICZENIA CENY ZAKUPU JEDNEJ OBLIGACJI, WARTOŚCI ODSETEK WYKUPYWANYCH W DNIU ZAPŁATY ZA OBLIGACJE ORAZ CENY ZAKUPU OBLIGACJI DLA JEDNEJ OFERTY 1. Cena zakupu jednej obligacji - Ci dla i-tej oferty jest równa sumie ceny przetargowej Ki i wartości odsetek On wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu: Ci = Ki + On gdzie: Ci - cena zakupu jednej obligacji dla i-tej oferty na n-tym przetargu, Ki - cena za 1 000 zł wartości nominalnej dla i-tej oferty na n-tym przetargu, On - przypadająca na jedną obligację wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, w zaokrągleniu do 1 gr, i - numer oferty na n-tym przetargu, i = 1, ..., Ln; Ln - liczba ofert na n-tym przetargu. W symbolach Ci oraz Ki pominięto, dla uproszczenia zapisu, indeks n oznaczający numer przetargu. 2. Wartość odsetek On, wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, jest, dla jednej obligacji, równa iloczynowi trzech czynników: stopy procentowej w pierwszym okresie odsetkowym serii o danym terminie wykupu, wartości nominalnej jednej obligacji oraz ilorazu, którego licznik stanowi liczba dni, które upłynęły od dnia zapłaty za obligacje zakupione na pierwszym dla danej serii przetargu, do dnia zapłaty za obligacje zakupione na n-tym przetargu, natomiast mianownik stanowi liczba 365; sposób wyliczania tych odsetek zawiera załącznik nr 2. 3. Cena zakupu obligacji Ni dla i-tej oferty na danym przetargu jest równa iloczynowi ceny zakupu jednej obligacji Ci oraz liczby obligacji li, tj. liczby obligacji na którą opiewa ta oferta, jeżeli została przyjęta w całości, bądź liczby obligacji dla tej oferty po przeprowadzeniu redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. Ni = Ci × li gdzie: Ni - cena zakupu obligacji dla i-tej oferty, Ci - cena zakupu jednej obligacji dla i-tej oferty, jak w ust. 1, li - liczba obligacji dla i-tej oferty przyjętej w całości lub po przeprowadzeniu redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. Załącznik nr 2 WYKAZ DNI ZAPŁATY ZA OBLIGACJE ZAKUPIONE NA PRZETARGACH Numer przetarguData przetarguData zapłatyOdsetki On wykupywane na przetargu w zł dla obligacji serii o terminie wykupu 18 stycznia 2009 r.: 113.01.199917.01.19990,00 210.02.199917.02.1999R×1000×31/365 310.03.199917.03.1999R×1000×59/365 414.04.199917.04.1999R×1000×90/365 512.05.199917.05.1999R×1000×120/365 609.06.199917.06.1999R×1000×151/365 dla obligacji serii o terminie wykupu 18 lipca 2009 r.: 114.07.199917.07.19990,00 211.08.199917.08.1999R×1000×31/365 308.09.199917.09.1999R×1000×62/365 413.10.199917.10.1999R×1000×92/365 510.11.199917.11.1999R×1000×123/365 608.12.199917.12.1999R×1000×153/365 gdzie: R - stopa procentowa obligacji serii o danym terminie wykupu w pierwszym okresie odsetkowym obliczana według wzoru określonego w ust. 3 w załączniku nr 3. Załącznik nr 3 SPOSÓB WYLICZENIA STAWKI BAZOWEJ, STOPY PROCENTOWEJ ORAZ WYSOKOŚCI NALEŻNYCH ODSETEK DLA OBLIGACJI CZWARTEJ DZIESIĘCIOLETNIEJ POŻYCZKI PAŃSTWOWEJ O ZMIENNEJ STOPIE PROCENTOWEJ 1. Stawka bazowa SB jest liczona oddzielnie dla każdego okresu odsetkowego jako średnia arytmetyczna średnich ważonych stóp rentowności 52-tygodniowych bonów skarbowych sprzedawanych przez Ministra Finansów na przetargach w ciągu dwóch miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy. Stawka bazowa SB obliczana jest według wzoru: gdzie: SB - stawka bazowa dla danego okresu odsetkowego, ri - średnie ważone stopy rentowności bonów skarbowych 52-tygodniowych, sprzedawanych na przetargach w ciągu dwóch miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc, w którym rozpoczyna się dany okres odsetkowy (i = 1, ..., m), m - liczba przetargów bonów skarbowych 52-tygodniowych, uwzględnianych do obliczenia stawki bazowej dla danego okresu odsetkowego, d - liczba dni w danym okresie odsetkowym. 2. Średnia ważona stopa rentowności ri bonów skarbowych 52-tygodniowych dla przetargów, o których mowa w ust. 1, jest obliczana na podstawie średniej ważonej ceny tych bonów, według następującego wzoru: gdzie: ci - średnia ważona cena 52-tygodniowych bonów skarbowych na i-tym przetargu (i = 1, ..., m), m - jak w ust. 1. 3. Stopa procentowa R jest równa sumie dwóch składników: stawki bazowej SB oraz marży odsetkowej M i obliczana jest dla danego okresu odsetkowego według wzoru: R = SB + M gdzie: M - marża odsetkowa wyrażona w procentach, SB - jak w ust. 1. 4. Wysokość należnych odsetek O za dany okres odsetkowy obliczana jest według wzoru: O = K × R, gdzie: O - wysokość odsetek należnych od jednej obligacji za dany okres odsetkowy, K - wartość nominalna obligacji, R - stopa procentowa obligacji w danym okresie odsetkowym. Załącznik nr 4 WYKAZ OKRESÓW ODSETKOWYCH, DNI USTALENIA PRAW DO ODSETEK ORAZ DNI WYMAGALNOŚCI ODSETEK Tablica nr 1 - dla obligacji serii o terminie wykupu 18 stycznia 2009 r. Okres odsetkowyPoczątekKoniecUstalenie prawData wymagalności okresu odsetkowegodzieńgodzina 123456 117.01.199917.01.200005.01.200024:0018.01.2000 217.01.200017.01.200105.01.200124:0018.01.2001 317.01.200117.01.200207.01.200224:0018.01.2002 417.01.200217.01.200307.01.200324:0018.01.2003 517.01.200317.01.200406.01.200424:0020.01.2004 617.01.200417.01.200505.01.200524:0019.01.2005 717.01.200517.01.200606.01.200624:0018.01.2006 817.01.200617.01.200707.01.200724:0018.01.2007 917.01.200717.01.200807.01.200824:0018.01.2008 1017.01.200817.01.200906.01.200924:0018.01.2009 Tablica nr 2 - dla obligacji serii o terminie wykupu 18 lipca 2009 r. Okres odsetkowyPoczątekKoniecUstalenie prawData wymagalności okresu odsetkowegodzieńgodzina 123456 117.07.199917.07.200005.07.200024:0018.07.2000 217.07.200017.07.200105.07.200124:0018.07.2001 317.07.200117.07.200205.07.200224:0018.07.2002 417.07.200217.07.200307.07.200324:0018.07.2003 517.07.200317.07.200406.07.200424:0019.07.2004 617.07.200417.07.200505.07.200524:0018.07.2005 717.07.200517.07.200605.07.200624:0018.07.2006 817.07.200617.07.200705.07.200724:0018.07.2007 917.07.200717.07.200807.07.200824:0018.07.2008 1017.07.200817.07.200908.07.200924:0018.07.2009 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 153, poz. 999) Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 10, art. 14 ust. 11, art. 21 ust. 9, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 32 ust. 5, art. 39 ust. 2, art. 47 i 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024) w § 73 wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się pkt 7, 2) w pkt 12 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu: "13) import towarów o charakterze handlowym, jeżeli wartość jednej przesyłki nie przekracza równowartości 10 ECU, a przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek w jednym transporcie, z wyjątkiem napojów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji drugiej pożyczki państwowej, nominowanej w dolarach USA, z przeznaczeniem na sfinansowanie przedterminowego wykupu długoterminowych zobowiązań Skarbu Państwa. (Dz. U. Nr 153, poz. 1000) Na podstawie art. 40 ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042), w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Emituje się obligację pożyczki państwowej o terminie wykupu w dniu 27 października 2024 r. 2. Kwota emisji wynosi 727 848 450 dolarów USA (siedemset dwadzieścia siedem milionów osiemset czterdzieści osiem tysięcy czterysta pięćdziesiąt). 3. Ustala się wzór obligacji stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. 4. Obligacja składa się z 1 (jednego) kuponu kapitałowego o nominale 727 848 450 (siedemset dwadzieścia siedem milionów osiemset czterdzieści osiem tysięcy czterysta pięćdziesiąt) dolarów USA wraz z 52 (pięćdziesięcioma dwoma) kuponami odsetkowymi, których wzory określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 5. Datą emisji jest dzień 17 grudnia 1998 r. § 2. 1. Emitentem obligacji jest Skarb Państwa, reprezentowany przez Ministra Finansów. 2. Obligacja jest imienna, a jej nabywcą jest Narodowy Bank Polski. 3. Zbycie obligacji nastąpi w dniu emisji. 4. Zbycie obligacji przez Narodowy Bank Polski wymaga zgody emitenta. § 3. 1. Obligacja oprocentowana jest według stawki referencyjnej powiększonej o marżę odsetkową. 2. Stawka referencyjna jest ustalana na podstawie kwotowania sześciomiesięcznej stopy LIBOR dla dolara USA ze strony ISDA, informacyjnego serwisu Reuter's, z godziny 1100 czasu londyńskiego, na dwa londyńskie dni bankowe przed dniem rozpoczęcia odpowiedniego okresu odsetkowego. 3. Marżę odsetkową ustala się na 13/16%. § 4. 1. Odsetki naliczane są dla: 1) pierwszego okresu odsetkowego obligacji - od dnia 18 grudnia 1998 r. do dnia 27 kwietnia 1999 r., 2) okresów odsetkowych o numerach parzystych - od dnia 28 kwietnia do dnia 27 października, 3) okresów odsetkowych o numerach nieparzystych - od dnia 28 października do dnia 27 kwietnia. Wykup kuponów odsetkowych następuje w ostatnim dniu danego okresu odsetkowego. 2. Odsetki naliczane są od wartości nominalnej kuponu kapitałowego obligacji, pozostającego do wykupu. 3. Po upływie terminu wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu. 4. Wysokość należnych odsetek oblicza się w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 5. Harmonogram obsługi obligacji w odniesieniu do wykupu kuponów odsetkowych określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 5. 1. Zbycie obligacji następuje według wartości nominalnej kuponu kapitałowego, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zapłata ceny sprzedaży obligacji w dniu, o którym mowa w § 2 ust. 3, dokonywana jest w złotych polskich. Wysokość zapłaty jest ustalana przy zastosowaniu średniego kursu złotego do dolara USA, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na jeden dzień roboczy przed dniem płatności. § 6. 1. Wykup kuponu kapitałowego i kuponów odsetkowych dokonywany jest w złotych polskich. Wysokość każdej zapłaty ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu złotego do dolara USA, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na jeden dzień roboczy przed dniem płatności. 2. Obligacja podlega wykupowi w dniu 27 października 2024 r. - kupon kapitałowy o nominale 727 848 450 (siedemset dwadzieścia siedem milionów osiemset czterdzieści osiem tysięcy czterysta pięćdziesiąt) dolarów USA. 3. Emitent zastrzega sobie możliwość wcześniejszego, niż wynikający z warunków emisji, wykupu obligacji w części lub całości emisji. W takim wypadku nastąpi odpowiednie zmniejszenie kwoty odsetek należnych posiadaczowi obligacji. § 7. Narodowy Bank Polski prowadzi obsługę obligacji na podstawie umowy zawartej między Narodowym Bankiem Polskim i Ministrem Finansów. § 8. Jeżeli dzień wykupu obligacji lub wypłaty odsetek, lub inny dzień, w którym na podstawie rozporządzenia powstaje obowiązek wykonania czynności przez emitenta lub właściciela obligacji, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub sobotę, wykup obligacji lub wypłata odsetek oraz wykonanie innej czynności przewidzianej rozporządzeniem następuje w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 9. 1. Roszczenie o wykup kuponu kapitałowego ulega przedawnieniu po upływie 10 lat od dnia, w którym przypada termin jego wykupu. 2. Roszczenia o wykup poszczególnych kuponów odsetkowych ulegają przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia, w którym przypada termin wykupu danego kuponu. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1000) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 SPOSÓB WYLICZANIA NALEŻNYCH ODSETEK Odsetki przypadające na i-ty kupon odsetkowy od j-tego kuponu kapitałowego Oji są równe iloczynowi trzech czynników: wartości nominalnej j-tego kuponu kapitałowego Kj (w USD), stopie oprocentowania dla i-tego okresu odsetkowego Ri ustalonej zgodnie z § 4 rozporządzenia oraz ilorazu, którego licznikiem jest aktualna liczba dni n w danym okresie odsetkowym, mianownikiem zaś liczba 360 gdzie Oji - odsetki przypadające na i-ty kupon odsetkowy od j-tego kuponu kapitałowego, Kj - nominał j-tego kuponu kapitałowego w USD, j = 1,2, Ri - stopa oprocentowania dla i-tego okresu odsetkowego równa stawce referencyjnej, ustalonej zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, powiększonej o marżę 13/16%, n - aktualna liczba dni w okresie odsetkowym. Załącznik nr 4 HARMONOGRAM OBSŁUGI OBLIGACJI W ODNIESIENIU DO KUPONÓW ODSETKOWYCH Numer okresu odsetkowegoTermin płatności odsetek 12 127 kwietnia 1999 227 października 1999 327 kwietnia 2000 427 października 2000 527 kwietnia 2001 627 października 2001 727 kwietnia 2002 827 października 2002 927 kwietnia 2003 1027 października 2003 1127 kwietnia 2004 1227 października 2004 1327 kwietnia 2005 1427 października 2005 1527 kwietnia 2006 1627 października 2006 1727 kwietnia 2007 1827 października 2007 1927 kwietnia 2008 2027 października 2008 2127 kwietnia 2009 2227 października 2009 2327 kwietnia 2010 2427 października 2010 2527 kwietnia 2011 2627 października 2011 2727 kwietnia 2012 2827 października 2012 2927 kwietnia 2013 3027 października 2013 3127 kwietnia 2014 3227 października 2014 3327 kwietnia 2015 3427 października 2015 3527 kwietnia 2016 3627 października 2016 3727 kwietnia 2017 3827 października 2017 3927 kwietnia 2018 4027 października 2018 4127 kwietnia 2019 4227 października 2019 4327 kwietnia 2020 4427 października 2020 4527 kwietnia 2021 4627 października 2021 4727 kwietnia 2022 4827 października 2022 4927 kwietnia 2023 5027 października 2023 5127 kwietnia 2024 5227 października 2024 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości. (Dz. U. Nr 153, poz. 1001) Na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przetargi lub rokowania przeprowadza Kamiennogórska Specjalna Strefa Ekonomiczna Małej Przedsiębiorczości S.A., zwana dalej "zarządzającym". 2. O wyborze trybu ustalania przedsiębiorców, którzy uzyskają zezwolenie, decyduje zarządzający. § 2. 1. Przetargi lub rokowania są podejmowane na podstawie publicznego zaproszenia. 2. Celem przetargu lub rokowań jest ustalenie przedsiębiorców, których planowane przedsięwzięcia gospodarcze na terenie strefy w największym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów ustanowienia strefy. § 3. Do przeprowadzenia przetargu lub rokowań zarządzający powołuje komisję w składzie co najmniej czteroosobowym. § 4. Zarządzający zaprasza do przetargu lub rokowań, zamieszczając ogłoszenie w codziennej prasie ogólnokrajowej oraz, w miarę potrzeb, w prasie zagranicznej. § 5. Zaproszenie do przetargu lub rokowań zawiera w szczególności: 1) nazwę i siedzibę zarządzającego oraz nazwę strefy, 2) określenie położonego na terenie strefy mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 3) informację o zasadach i warunkach udostępnienia przedsiębiorcom nieruchomości i innych składników majątkowych objętych przetargiem lub rokowaniami, 4) ogólną informację o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 5) określenie sposobu uzyskania specyfikacji istotnych warunków przetargu lub rokowań oraz cenę specyfikacji, jeżeli jej udostępnienie jest odpłatne, 6) miejsce, termin składania i otwarcia ofert. § 6. Specyfikacja, o której mowa w § 5 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) szczegółowy opis mienia, które ma być wykorzystane do podjęcia przedsięwzięcia gospodarczego na terenie strefy, 2) tekst regulaminu strefy, 3) informacje o kryteriach oceny przedsięwzięć gospodarczych, o których mowa w § 13, planowanych na terenie strefy przez przedsiębiorców ubiegających się o udzielenie zezwoleń, 4) opis sposobu przygotowania ofert, obejmujący w szczególności informację o dokumentach, jakie mają dostarczyć oferenci, w tym dokumentach dotyczących ich formy prawnej oraz kondycji finansowej, 5) informację co do sposobu określenia wysokości oferowanej opłaty z tytułu najmu, dzierżawy lub innej formy odpłatnego udostępnienia nieruchomości lub innych składników majątkowych należących do zakresu przetargu lub rokowań, 6) istotne postanowienia umowy lub umów, które mają być zawarte z zarządzającym, lub ogólne warunki albo wzór umowy, jeżeli zarządzający wymaga od oferenta, żeby zawarł z nim umowę na takich warunkach, 7) wymagania dotyczące wadium, jeżeli przewiduje się jego złożenie, 8) opis sposobu udzielania przez zarządzającego wyjaśnień dotyczących specyfikacji warunków przetargu lub rokowań, 9) termin, do którego oferent będzie związany ofertą. § 7. Ofertę sporządza się w formie pisemnej w języku polskim. Powinna ona zawierać w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oferenta, imię, nazwisko i adres, jeżeli oferentem jest osoba fizyczna, 2) wielkość i przedmiot planowanych przez oferenta przedsięwzięć gospodarczych na terenie strefy i warunków ich realizacji (np. biznesplan, studium wykonalności), 3) nazwę i siedzibę podmiotu występującego w imieniu oferenta, jeśli zachodzi taka sytuacja, 4) wysokość opłaty oferowanej z tytułu dzierżawy, najmu bądź innej formy udostępnienia nieruchomości albo innych składników majątkowych, których dotyczą przetarg lub rokowania, w przypadku gdy specyfikacja zawiera informację określoną w § 6 pkt 5. § 8. Wyznaczony przez zarządzającego termin składania ofert nie może być krótszy niż 14 dni, licząc od dnia ogłoszenia zaproszenia do przetargu lub rokowań. § 9. 1. Ofertę odrzuca się, jeżeli nie odpowiada wymogom ustalonym w § 7 rozporządzenia lub nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Kamiennej Górze (Dz. U. Nr 135, poz. 903 i z 1998 r. Nr 121, poz. 788). Zarządzający niezwłocznie zawiadamia oferenta o odrzuceniu jego oferty. 2. Zarządzający, za zgodą Ministra Gospodarki, może unieważnić przetarg lub odstąpić od rokowań i powtórzyć je w innym terminie. Z tytułu unieważnienia przetargu lub odstąpienia od rokowań oferentom nie przysługują żadne roszczenia przeciwko zarządzającemu. § 10. Wszelkie informacje o wymaganiach, wyjaśnienia oraz inne informacje, a także dokumenty związane z przetargiem lub rokowaniami, udostępniane są na równych zasadach wszystkim przedsiębiorcom ubiegającym się o zezwolenie. § 11. Czynności komisji, o której mowa w § 3, mają charakter poufny. Przedsiębiorca, któremu udostępniono specyfikację, o której mowa w § 6, nie może bez zgody zarządzającego ujawniać informacji uzyskanych w związku z przetargiem lub rokowaniami. § 12. Z przetargu lub rokowań komisja sporządza protokół i przedkłada go właściwemu organowi zarządzającego w celu podjęcia ostatecznej decyzji. § 13. Ocena zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte na terenie strefy, powinna być dokonana na podstawie następujących kryteriów: 1) przedmiotu i zakresu działalności gospodarczej oferenta prowadzonej dotychczas oraz działalności, której prowadzenie planuje na terenie strefy, 2) wartości i warunków realizacji przedsięwzięć gospodarczych, w tym inwestycji planowanych na terenie strefy, 3) udziału w tworzeniu i modernizacji infrastruktury gospodarczej w strefie, 4) udziału w powiązaniach gospodarczych, w tym kooperacyjnych, z przedsiębiorcami działającymi na terenie strefy i w jej otoczeniu, 5) zgodności przedsięwzięć gospodarczych planowanych na terenie strefy z celami rozwoju strefy oraz przedsięwzięciami gospodarczymi realizowanymi lub planowanymi na terenie strefy przez innych przedsiębiorców, 6) stopnia zagrożenia dla środowiska oraz planowanych przedsięwzięć w zakresie jego ochrony, 7) stopnia innowacyjności technologii przedsięwzięć i działalności planowanej na terenie strefy. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 3 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie energią elektryczną, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. (Dz. U. Nr 153, poz. 1002) Na podstawie art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady: 1) kształtowania i kalkulacji taryf przez przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania, dystrybucji lub obrotu energią elektryczną, 2) rozliczeń w obrocie energią elektryczną, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668), 2) przedsiębiorstwie wytwórczym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, 3) przedsiębiorstwie sieciowym - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, 4) przedsiębiorstwie obrotu - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo energetyczne prowadzące działalność gospodarczą polegającą na handlu energią elektryczną, 5) grupie przyłączeniowej - należy przez to rozumieć grupę podmiotów przyłączanych do sieci, sklasyfikowaną w następujący sposób: a) grupa I - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci przesyłowej, b) grupa II - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym 110 kV, oraz podmioty przyłączane do sieci rozdzielczej, które wymagają dostaw energii elektrycznej o parametrach innych niż standardowe, albo podmioty posiadające własne jednostki wytwórcze współpracujące z siecią, c) grupa III - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, lecz niższym niż 110 kV, d) grupa IV - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV oraz mocy przyłączeniowej większej od 40 kW lub prądzie znamionowym zabezpieczenia przedlicznikowego w torze prądowym większym od 63 A, e) grupa V - podmioty przyłączane bezpośrednio do sieci rozdzielczej, o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 kV oraz mocy przyłączeniowej nie większej niż 40 kW i prądzie znamionowym zabezpieczenia przedlicznikowego nie większym niż 63 A, f) grupa VI - podmioty przyłączone do sieci na czas określony, niezależnie od napięcia znamionowego sieci, 6) miejscu dostarczania - należy przez to rozumieć punkt w sieci określony w umowie o przyłączenie, w umowie o świadczenie usług przesyłowych lub w umowie sprzedaży energii elektrycznej, 7) przyłączu - należy przez to rozumieć odcinek sieci lub instalacji służący do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci przyłączonego podmiotu z siecią, 8) sieci przesyłowej - należy przez to rozumieć sieć służącą do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, o napięciu wyższym niż 110 kV, 9) sieci rozdzielczej - należy przez to rozumieć sieć służącą do przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, o napięciu nie wyższym niż 110 kV, 10) systemie elektroenergetycznym - należy przez to rozumieć sieci wraz z przyłączonymi do nich urządzeniami do wytwarzania lub pobierania energii elektrycznej, współpracujące na zasadach określonych w odrębnych przepisach, zdolne do trwałego utrzymywania określonych parametrów niezawodnościowych i jakościowych dostaw energii elektrycznej oraz spełniania warunków obowiązujących we współpracy z innymi połączonymi systemami, 11) układzie pomiarowo-rozliczeniowym - należy przez to rozumieć liczniki i inne urządzenia pomiarowe lub rozliczeniowo-pomiarowe, a także układy połączeń między nimi, służące bezpośrednio lub pośrednio do pomiaru i rozliczeń, 12) jednostce wytwórczej - należy przez to rozumieć zespół urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej, należących do przedsiębiorstwa energetycznego, 13) mocy przyłączeniowej - należy przez to rozumieć największą moc czynną pobieraną lub oddawaną do sieci, określoną w umowie o przyłączenie, umowie sprzedaży energii elektrycznej lub umowie o świadczenie usług przesyłowych, 14) rezerwie mocy - należy przez to rozumieć zdolność jednostek wytwórczych do podjęcia w różnym czasie wytwarzania i dostarczania energii elektrycznej do sieci, nie wykorzystywaną w danym okresie, 15) usługach systemowych - należy przez to rozumieć usługi świadczone przedsiębiorstwom sieciowym przez przedsiębiorstwo wytwórcze i inne podmioty, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania systemu przesyłowego lub rozdzielczego, zapewniające zachowanie określonych wartości parametrów niezawodnościowych i jakościowych, 16) uzasadnionych kosztach - należy przez to rozumieć koszty określone przez przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie przepisów ustawy i niniejszego rozporządzenia przy zachowaniu należytej staranności zmierzającej do ochrony interesów odbiorców i minimalizacji kosztów, niezbędne do wykonania zobowiązań wynikających z umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, umowy sprzedaży energii elektrycznej lub umowy o świadczenie usług przesyłowych, 17) subsydiowaniu skrośnym - należy przez to rozumieć pokrywanie kosztów dotyczących jednego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub jednej grupy odbiorców przychodami pochodzącymi z innego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej lub od innej grupy odbiorców. Rozdział 2 Zasady kształtowania i kalkulacji taryf § 3. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę w sposób zapewniający: 1) zgodność z założeniami polityki energetycznej państwa, a w szczególności określoną w tych założeniach polityką inwestycyjną i cenową oraz innymi czynnikami wpływającymi na poziom uzasadnionych kosztów, stanowiących podstawę do ustalania cen i opłat, 2) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, 3) eliminowanie subsydiowania skrośnego. § 4. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę odpowiednio do zakresu prowadzonej działalności gospodarczej związanej z zaopatrzeniem w energię elektryczną, rodzaju odbiorców i charakteru ich zapotrzebowania na energię elektryczną. § 5. 1. Taryfa powinna, odpowiednio do prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej, określać: 1) poszczególne grupy odbiorców, 2) rodzaje oraz wysokość cen i stawek opłat, a także warunki ich stosowania, 3) bonifikaty, upusty i opłaty z tytułu niedotrzymania przez strony warunków umowy, 4) opłaty za nielegalny pobór energii elektrycznej. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do określenia zasad uwzględniania, przy kalkulacji cen i stawek opłat: 1) uzasadnionych kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym kosztów modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska, 2) kosztów współfinansowania przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia energii elektrycznej u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł energii i sieci elektroenergetycznych oraz przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, 3) skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, przy zastosowaniu zasady kosztu unikniętego, równego kosztowi wytworzenia energii elektrycznej w elektrowniach kondensacyjnych, 4) projektowanej poprawy efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego. 3. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane opracować taryfę w sposób umożliwiający zainteresowanym podmiotom określenie na jej podstawie składników cen dla poszczególnych zakresów prowadzonej działalności gospodarczej dotyczącej zaopatrzenia odbiorców w energię elektryczną. § 6. Przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać od odbiorców opłaty z tytułu współfinansowania: 1) przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia energii elektrycznej u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł energii lub sieci elektroenergetycznych, 2) przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej. § 7. 1. Opłatę z tytułu współfinansowania przez przedsiębiorstwo energetyczne przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia energii elektrycznej u odbiorcy, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy lub rozbudowy źródeł energii lub sieci energetycznych, ustala się na podstawie indywidualnych kalkulacji, zgodnie z postanowieniami zawartymi w odrębnej umowie. 2. Opłatę z tytułu współfinansowania przez przedsiębiorstwo energetyczne przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej ustala się na podstawie odrębnych kalkulacji, w przypadku gdy koszty te nie będą mogły być pokryte przychodami ze sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w źródłach niekonwencjonalnych. 3. Ponoszone przez przedsiębiorstwo energetyczne koszty zakupu energii elektrycznej ze źródeł niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, wynikające z określonego w odrębnych przepisach obowiązku zakupu energii elektrycznej z tych źródeł, są kosztem uzasadnionym prowadzenia działalności gospodarczej przez to przedsiębiorstwo. § 8. Określone w taryfie warunki stosowania cen i stawek opłat są kształtowane z uwzględnieniem standardów jakościowych obsługi odbiorców, określonych w umowie sprzedaży energii elektrycznej lub umowie o świadczenie usług przesyłowych albo w odrębnych przepisach, § 9. 1. Przedsiębiorstwo wytwórcze ustala w taryfie: 1) ceny za energię elektryczną, 2) stawki opłat za rezerwy mocy, 3) stawki opłat za usługi systemowe, 4) bonifikaty, upusty i opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów, 5) opłaty za nielegalny pobór energii. 2. Przedsiębiorstwo sieciowe ustala w taryfie: 1) stawki opłat za przyłączenie do sieci, 2) stawki opłat za usługi przesyłowe, 3) bonifikaty, upusty i opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów, 4) opłaty za nielegalny pobór energii. 3. Przedsiębiorstwo obrotu ustala w taryfie: 1) ceny za energię elektryczną, 2) stawki opłat abonamentowych za odczytywanie wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych i wystawianie rachunków, 3) bonifikaty, upusty i opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów. § 10. Przedsiębiorstwo wytwórcze kalkuluje ustalane w taryfie: 1) ceny za energię elektryczną - na podstawie uzasadnionych kosztów wytwarzania tej energii, 2) stawki opłat za rezerwy mocy - na podstawie uzasadnionych kosztów budowy, utrzymania i eksploatacji rezerw mocy, 3) stawki opłat za usługi systemowe - na podstawie uzasadnionych kosztów świadczenia tych usług. § 11. Przedsiębiorstwo sieciowe kalkuluje stawki opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w § 9 ust. 2 pkt 1, z uwzględnieniem podziału na: 1) stawki opłat za budowę przyłącza, zwane dalej "stawkami opłat za przyłącze", 2) stawki opłat za niezbędną do realizacji przyłączenia rozbudowę sieci, zwane dalej "stawkami opłat za rozbudowę sieci". § 12. 1. Stawki opłat za przyłącze dla poszczególnych rodzajów przyłączy kalkuluje się jako: 1) stawki opłat za budowę standardowych elementów przyłącza lub 2) ryczałtowe stawki opłat za budowę przyłącza obliczane na jednostkę długości przyłącza i na jednostkę mocy przyłączeniowej. 2. Stawki opłat za budowę standardowych elementów przyłącza dla poszczególnych rodzajów przyłączy kalkuluje się na podstawie średnich uzasadnionych kosztów budowy poszczególnych elementów przyłączy w danym przedsiębiorstwie sieciowym. 3. W przypadku gdy realizacja wniosku o przyłączenie wymaga zastosowania innych niż standardowe elementów przyłącza, warunki realizacji przyłączenia oraz wysokość opłaty za przyłączenie określa umowa o przyłączenie. 4. Ryczałtową stawkę opłat za budowę 1 metra przyłącza, obliczaną na jednostkę mocy przyłączeniowej dla poszczególnych rodzajów przyłączy, kalkuluje się na podstawie średniego kosztu wykonania przez dane przedsiębiorstwo sieciowe 1 metra linii elektroenergetycznej, stanowiącej element tego rodzaju przyłącza obliczanego na jednostkę mocy czynnej. 5. Do poszczególnych rodzajów przyłączy, których długość nie przekracza 5 metrów, kalkuluje się ryczałtową stawkę opłaty za przyłącze, obliczaną na jednostkę mocy przyłączeniowej, zwaną dalej "ryczałtową stawką opłaty za typowe przyłącze danego rodzaju". 6. Ryczałtową stawkę opłat za typowe przyłącze danego rodzaju, obliczaną na jednostkę mocy przyłączeniowej, kalkuluje się na podstawie średniego kosztu wykonania przez dane przedsiębiorstwo sieciowe danego rodzaju przyłącza o długości nie przekraczającej 5 metrów, obliczanego na jednostkę mocy czynnej. § 13. 1. Stawki opłat za rozbudowę sieci kalkuluje się przyjmując, że ustalana na ich podstawie opłata obejmuje tylko niezbędną do realizacji przyłączenia rozbudowę sieci o takim samym napięciu jak napięcie, na którym następuje przyłączenie. 2. Stawki opłat za rozbudowę sieci dla poszczególnych napięć kalkuluje się jako stawki opłat za budowę standardowych elementów tych sieci lub jako ryczałtowe stawki opłat za rozbudowę tych sieci, obliczane na jednostkę mocy przyłączeniowej. 3. Stawki opłat za budowę standardowych elementów sieci dla poszczególnych napięć kalkuluje się na podstawie średnich uzasadnionych kosztów budowy poszczególnych elementów tych sieci w danym przedsiębiorstwie sieciowym. 4. W przypadku gdy realizacja wniosku o przyłączenie wymaga zastosowania innych niż standardowe elementów sieci, warunki realizacji przyłączenia oraz wysokość opłaty za rozbudowę sieci określa umowa o przyłączenie. 5. Ryczałtowe stawki opłat za rozbudowę sieci niskiego napięcia kalkuluje się na podstawie ilorazu uzasadnionych kosztów rozbudowy tej sieci do sumy mocy przyłączeniowych wynikających z planów przyłączania podmiotów do sieci niskiego napięcia, należących do przedsiębiorstwa sieciowego. § 14. Przedsiębiorstwo sieciowe ustala wysokość opłaty za przyłączenie podmiotu do sieci na podstawie określonych w taryfie stawek opłat za przyłączenie, w zależności od: 1) napięcia sieci, do której następuje przyłączenie, 2) rodzaju i długości przyłącza, 3) mocy przyłączeniowej, 4) grupy przyłączeniowej, do której zalicza się przyłączany podmiot. § 15. 1. Dla podmiotów zaliczanych do IV i V grupy przyłączeniowej, przyłączanych do sieci przewidzianych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, opłatę za przyłączenie ustala się na podstawie ryczałtowych stawek opłat za przyłącze oraz ryczałtowych stawek opłat za rozbudowę sieci, z zastrzeżeniem § 12 ust. 3 i § 13 ust. 4. 2. Dla przyłączy, których długość przekracza 5 metrów, opłata za przyłącze stanowi sumę opłat ustalonych na podstawie ryczałtowej stawki opłat za typowe przyłącze danego rodzaju oraz na podstawie ryczałtowej stawki opłat za część przyłącza przekraczającą długość 5 metrów. 3. Opłatę za przyłączenie dla poszczególnych rodzajów przyłączy: 1) o długości nie przekraczającej 5 metrów oblicza się według wzoru: Opr = (Spt + Szr) × P gdzie: Opr - opłata za przyłączenie, wyrażona w złotych, Spt - ryczałtowa stawka opłaty za typowe przyłącze danego rodzaju, wyrażona w złotych za jednostkę mocy przyłączeniowej, Szr - ryczałtowa stawka opłaty za rozbudowę sieci, wyrażona w złotych za jednostkę mocy przyłączeniowej, P - moc przyłączeniowa wyrażona w jednostkach mocy czynnej, 2) o długości przekraczającej 5 metrów oblicza się według wzoru: Opr = (Spt + Szr) × P + Szp ×(D - 5) × P gdzie: Opr - opłata za przyłączenie, wyrażona w złotych, Spt - ryczałtowa stawka opłaty za typowe przyłącze danego rodzaju, wyrażona w złotych za jednostkę mocy przyłączeniowej, Szp - ryczałtowa stawka opłaty za przyłącze, wyrażona w złotych za 1 metr przyłącza i jednostkę mocy przyłączeniowej, Szr - ryczałtowa stawka opłaty za rozbudowę sieci, wyrażona w złotych za jednostkę mocy przyłączeniowej D - długość przyłącza wyrażona w metrach, P - moc przyłączeniowa wyrażona w jednostkach mocy czynnej. § 16. 1. Dla podmiotów zaliczanych do grup przyłączeniowych I-III i VI opłatę za przyłączenie ustala się na podstawie rzeczywistych kosztów realizacji przyłączenia, określonych w umowie o przyłączenie. 2. Koszty realizacji przyłączenia, o których mowa w ust. 1, ustala się na podstawie, określonych w taryfie, stawek opłat za budowę standardowych elementów przyłącza, stawek opłat za budowę standardowych elementów sieci oraz liczby tych elementów, ustalonych na podstawie projektu budowy przyłącza i zakresu niezbędnej do realizacji przyłączenia rozbudowy sieci, z zastrzeżeniem § 12 ust. 3 i § 13 ust. 4. 3. Wysokość opłaty za rozbudowę sieci, ustaloną na podstawie stawek opłat za budowę standardowych elementów tej sieci, uzależnia się od udziału przyłączanego podmiotu w wykorzystaniu przepustowości stacji transformatorowych i linii elektroenergetycznych przewidzianych do zasilania urządzeń, instalacji lub sieci przyłączanego podmiotu. 4. Udział przyłączanego podmiotu w wykorzystaniu przepustowości stacji transformatorowych i linii elektroenergetycznych, o których mowa w ust. 3: 1) dla stacji transformatorowej - jest równy ilorazowi, określonej w warunkach przyłączenia, mocy przyłączeniowej do znamionowej mocy czynnej transformatora wykorzystywanego lub przewidzianego do wykorzystania przez więcej niż jeden podmiot, 2) dla linii elektroenergetycznej - jest równy ilorazowi, określonej w warunkach przyłączenia, mocy przyłączeniowej do mocy czynnej, jaką można przesyłać taką linią. 5. Opłatę za przyłączenie, o której mowa w ust. 1, dla poszczególnych rodzajów przyłącza oblicza się według wzoru: gdzie: Ops - opłata za przyłączenie wyrażona w złotych, SEi - stawka opłaty za budowę standardowego elementu przyłącza, wyrażona w złotych za element, ni - liczba standardowych elementów przyłącza wykorzystanych do realizacji przyłączenia podmiotu, kli - udział przyłączanego podmiotu w wykorzystaniu przepustowości linii elektroenergetycznej, Sli - stawka opłaty za budowę 1 kilometra standardowej linii elektroenergetycznej, wyrażona w złotych za 1 kilometr linii, Di - długość standardowej linii elektroenergetycznej, wyrażona w kilometrach, kti - udział przyłączanego podmiotu w wykorzystaniu przepustowości stacji transformatorowej, Sti - stawka opłaty za budowę standardowej stacji transformatorowej, wyrażona w złotych za stację, l - liczba różnych standardowych elementów przyłącza wykorzystanych do realizacji przyłączenia podmiotu, m - liczba linii elektroenergetycznych wykonanych w celu rozbudowy sieci o takim samym napięciu jak napięcie, na którym następuje przyłączenie, n - liczba stacji transformatorowych wykonanych w celu rozbudowy sieci o takim samym napięciu jak napięcie, na którym następuje przyłączenie. § 17. 1. Opłata za przyłączenie jest pobierana jednorazowo albo w równych ratach miesięcznych przez okres nie dłuższy niż 5 lat. 2. Warunki pobierania opłaty w ratach, o której mowa w ust. 1, w tym pokrywania związanych z tym kosztów, określa umowa o przyłączenie. § 18. 1. Stawki opłat za usługi przesyłowe kalkuluje się: 1) dla poszczególnych poziomów napięć sieci służącej do realizacji tych usług, 2) z uwzględnieniem podziału na: a) węzłowe stawki opłat za usługi przesyłowe, zwane dalej "stawkami węzłowymi", b) dystansowe stawki opłat za usługi przesyłowe, zwane dalej "stawkami dystansowymi", c) grupowe stawki opłat za usługi przesyłowe, zwane dalej "stawkami grupowymi". 2. Dla celów kalkulacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się następujące poziomy napięć sieci: 1) niskie - obejmujące napięcia nie wyższe niż 1 kV, 2) średnie - obejmujące napięcia wyższe od 1 kV i nie wyższe niż 30 kV, 3) wysokie - obejmujące napięcia wyższe od 30 kV i nie wyższe niż 110 kV, 4) najwyższe - obejmujące napięcia wyższe niż 110 kV. 3. Rodzaj stawek opłat za usługi przesyłowe, stanowiące podstawę do ustalenia opłaty za tę usługę, określa umowa o świadczenie usług przesyłowych uwzględniająca formy obrotu energią elektryczną, której ta usługa dotyczy. § 19. Stawki węzłowe kalkuluje się jako stawki dwuskładnikowe z podziałem na składnik: 1) stały stawki węzłowej - obliczany na jednostkę mocy przyłączeniowej lub maksymalnej mocy czynnej dostarczanej do sieci lub pobieranej z sieci w miejscu dostarczania energii elektrycznej, 2) zmienny stawki węzłowej - obliczany na jednostkę energii elektrycznej dostarczanej do sieci lub pobieranej z sieci w miejscu dostarczania. § 20. 1. Stawki węzłowe kalkuluje się dla poszczególnych miejsc dostarczania energii elektrycznej, w sposób zapewniający równy udział podmiotów wprowadzających i pobierających energię elektryczną z sieci danego napięcia w pokrywaniu kosztów usług przesyłowych. 2. Przy kalkulacji stawek węzłowych przyjmuje się, że energia elektryczna wprowadzana bezpośrednio ze źródeł energii elektrycznej do sieci o danym poziomie napięcia jest w pierwszej kolejności pobierana przez odbiorców przyłączonych do tej sieci. 3. Składnik stały stawki węzłowej kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów: 1) eksploatacji danego przyłącza, 2) eksploatacji, odtworzenia, modernizacji i rozwoju sieci służących do realizacji usługi przesyłowej, 3) przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć i sieciami innych przedsiębiorstw sieciowych, 4) rezerwowania przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć, 5) budowy i eksploatacji układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz wykorzystania infrastruktury technicznej, koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu energią elektryczną. 4. Kalkulując składnik stały stawki węzłowej uwzględnia się: 1) udział podmiotów przyłączonych do sieci w danym miejscu dostarczania energii elektrycznej w wykorzystaniu sieci, 2) udział podmiotów przyłączonych do sieci w danym miejscu dostarczania energii elektrycznej w wykorzystaniu infrastruktury technicznej i pokrywaniu kosztów sterowania systemem elektroenergetycznym, 3) planowane wielkości wytwarzania, przesyłania i zużycia energii elektrycznej, wynikające z planów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy. 5. Składnik zmienny stawki węzłowej kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów: 1) zakupu energii elektrycznej w ilości niezbędnej do pokrycia różnicy między ilością energii elektrycznej wprowadzonej do danej sieci a ilością energii elektrycznej pobranej z danej sieci przez odbiorców, zwanej dalej "różnicą bilansową", 2) utrzymania standardów jakości dostaw energii elektrycznej poprzez zapewnienie niezbędnych rezerw mocy i usług systemowych. 6. Kalkulując składnik zmienny stawki węzłowej uwzględnia się: 1) odchylenia od wielkości standardowych w poborze mocy biernej przez podmioty przyłączone do sieci w danym miejscu dostarczania energii elektrycznej, 2) udział podmiotów przyłączonych do danego węzła sieci w powstawaniu różnic bilansowych w poszczególnych okresach rozliczeniowych. § 21. 1. Stawki dystansowe kalkuluje się dla sieci poszczególnych napięć jako stawki jednoskładnikowe, obliczane na jednostkę dostarczonej energii elektrycznej i jednostkę odległości przesyłania tej energii. 2. Ryczałtowe stawki dystansowe opłat za usługi przesyłowe kalkuluje się dla sieci poszczególnych napięć, obliczane na jednostkę przesyłanej energii elektrycznej, zwane dalej "ryczałtowymi stawkami dystansowymi". 3. Stawki, o których mowa w ust. 2, stosuje się do ustalenia opłat za usługi przesyłowe w obrębie sieci poszczególnych napięć przy odległościach nie przekraczających: 1) 0,1 km w sieciach niskiego napięcia, 2) 1 km w sieciach średniego napięcia, 3) 10 km w sieciach wysokiego napięcia, 4) 100 km w sieciach najwyższego napięcia. 4. Stawki dystansowe i ryczałtowe stawki dystansowe kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów: 1) eksploatacji przyłączy, 2) eksploatacji, odtworzenia, modernizacji i rozwoju sieci służących do realizacji usługi przesyłowej, 3) budowy i eksploatacji układów pomiarowo-rozliczeniowych oraz wykorzystania infrastruktury technicznej, koniecznych do realizacji obrotu energią elektryczną, 4) zakupu energii elektrycznej w ilości niezbędnej do pokrycia różnicy bilansowej, 5) przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć i sieciami innych przedsiębiorstw sieciowych, 6) rezerwowania przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć, 7) utrzymania standardów jakości dostaw energii elektrycznej poprzez zapewnienie niezbędnych rezerw mocy i usług systemowych. 5. Przy kalkulacjach stawek dystansowych i ryczałtowych stawek dystansowych uwzględnia się: 1) udział usług przesyłowych rozliczanych na podstawie stawek dystansowych ustalonych w taryfie, w wykorzystaniu sieci, 2) udział usług przesyłowych rozliczanych na podstawie stawek dystansowych ustalonych w taryfie, w wykorzystaniu infrastruktury technicznej i pokrywaniu kosztów sterowania systemem elektroenergetycznym, 3) planowane wielkości wytwarzania, przesyłania i zużycia energii elektrycznej, wynikające z planów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy, 4) odchylenia od wielkości standardowych w poborze mocy biernej przez podmioty korzystające z usług przesyłowych na podstawie ustalonych w taryfie stawek dystansowych, 5) udział usług przesyłowych świadczonych na podstawie ustalonych w taryfie stawek dystansowych w powstawaniu różnic bilansowych, w poszczególnych okresach rozliczeniowych. § 22. 1. Przedsiębiorstwo sieciowe określa odległość przesyłania energii elektrycznej dla sieci poszczególnych napięć: 1) jako najmniejszą odległość pomiędzy miejscami dostarczania energii elektrycznej, liczoną wzdłuż linii elektroenergetycznych danej sieci - dla sieci niskiego napięcia i sieci średniego napięcia, 2) jako obliczeniową drogę przesyłania energii elektrycznej - dla sieci wysokiego napięcia i sieci najwyższego napięcia. 2. Przedsiębiorstwo sieciowe, na wniosek zainteresowanych podmiotów, udostępnia schemat sieci określający długości poszczególnych linii elektroenergetycznych oraz sposób obliczania wraz z danymi niezbędnymi do określenia obliczeniowej odległości przesyłania energii elektrycznej w sieci tego przedsiębiorstwa. § 23. Stawki grupowe kalkuluje się jako stawki dwuskładnikowe z podziałem na składnik: 1) stały stawki grupowej - obliczany na jednostkę mocy przyłączeniowej, 2) zmienny stawki grupowej - obliczany na jednostkę przesyłanej energii elektrycznej. § 24. 1. Stawki grupowe dla poszczególnych grup odbiorców kalkuluje się na podstawie uzasadnionych kosztów dostarczania energii elektrycznej dla tych grup odbiorców. 2. Składnik stały stawki grupowej kalkuluje się na podstawie określonych dla danej grupy odbiorców, o których mowa w ust. 1, kosztów: 1) eksploatacji przyłączy, 2) eksploatacji, odtworzenia, modernizacji i rozwoju sieci służących do realizacji usługi przesyłowej, 3) przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć i sieciami innych przedsiębiorstw sieciowych, 4) rezerwowania przesyłania energii elektrycznej sieciami innych napięć, 5) budowy i eksploatacji układów pomiarowo-rozliczeniowych oraz wykorzystania infrastruktury technicznej, koniecznych do zapewnienia dostarczania energii elektrycznej. 3. Przy kalkulacji składnika stałego stawki grupowej dla danej grupy odbiorców, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się: 1) udział danej grupy odbiorców w wykorzystaniu sieci, 2) udział danej grupy odbiorców w wykorzystaniu infrastruktury technicznej i pokrywaniu kosztów sterowania systemem elektroenergetycznym, 3) planowane wielkości wytwarzania, przesyłania i zużycia energii elektrycznej, wynikające z planów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy. 4. Składnik zmienny stawki grupowej kalkuluje się na podstawie określonych dla danej grupy odbiorców, o których mowa w ust. 1, kosztów: 1) zakupu energii elektrycznej w ilości niezbędnej do pokrycia różnicy bilansowej, 2) utrzymania standardów jakości dostaw energii elektrycznej poprzez zapewnienie niezbędnych rezerw mocy i usług systemowych. 5. Przy kalkulacji składnika zmiennego stawki grupowej dla danej grupy odbiorców, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się: 1) odchylenia od wielkości standardowych w poborze mocy biernej przez daną grupę odbiorców, 2) wpływ danej grupy odbiorców na powstawanie różnic bilansowych w poszczególnych okresach rozliczeniowych. § 25. W przypadku gdy na wniosek uprawnionego podmiotu usługa przesyłowa rozliczana będzie na warunkach innych niż określone w taryfie, warunki realizacji tych usług określa umowa o świadczenie usług przesyłowych. § 26. Opłatę za usługę przesyłową, dla różnych form obrotu energią elektryczną: 1) dla stawek węzłowych, oblicza się według wzoru: Opw = Ssw × P + Szw × E gdzie: Opw - opłata za usługę przesyłową na podstawie stawek węzłowych, wyrażona w złotych, Ssw - składnik stały stawki węzłowej, wyrażony w złotych za jednostkę mocy czynnej, P - moc przyłączeniowa lub maksymalna moc czynna dostarczana do sieci albo pobierana z sieci w miejscu dostarczania energii elektrycznej, wyrażona w jednostkach mocy czynnej, Szw - składnik zmienny stawki węzłowej, wyrażony w złotych za jednostkę energii, E - ilość przesyłanej energii elektrycznej, wyrażona w jednostkach energii, 2) dla stawek dystansowych, oblicza się według wzoru: a) jeżeli przesyłanie energii elektrycznej odbywa się tylko w obrębie sieci poszczególnego napięcia i odległość przesyłania nie przekracza maksymalnej odległości przesyłania energii elektrycznej, dla której obowiązuje ryczałtowa stawka dystansowa Odi = Sdzi × E gdzie: Odi - opłata za usługę przesyłową realizowana tylko w ramach sieci poszczególnego napięcia, ustalona na podstawie stawek dystansowych, wyrażona w złotych, Sdzi - ryczałtowa stawka dystansowa dla sieci poszczególnego napięcia, wyrażona w złotych za jednostkę energii, E - ilość energii elektrycznej objęta daną usługą przesyłową, wyrażona w jednostkach energii, b) jeżeli przesyłanie energii elektrycznej odbywa się tylko w obrębie sieci poszczególnego napięcia i odległość przesyłania przekracza maksymalną odległości przesyłania energii elektrycznej, dla której obowiązuje ryczałtowa stawka dystansowa Odi = Sdzi × E + Sdi × E × (Di - Dzi) gdzie: Odi - opłata za usługę przesyłowa realizowana w ramach sieci poszczególnego napięcia, ustalona na podstawie stawek dystansowych, wyrażona w złotych, Sdzi - ryczałtowa stawka dystansowa dla sieci poszczególnego napięcia, wyrażona w złotych za jednostkę energii, E - ilość energii elektrycznej objęta daną usługą przesyłową, wyrażona w jednostkach energii, Sdi - stawka dystansowa dla sieci poszczególnego napięcia, wyrażona w złotych na kilometr i jednostkę energii, Di - odległość przesyłania energii elektrycznej w obrębie sieci poszczególnego napięcia, wyrażona w kilometrach, Dzi - maksymalna odległość przesyłania energii elektrycznej, dla której w obrębie sieci poszczególnego napięcia obowiązuje ryczałtowa stawka dystansowa, wyrażona w kilometrach, c) jeżeli przesyłanie energii elektrycznej obejmuje więcej niż jedną sieć o określonym napięciu, opłatę za usługę przesyłową ustala się jako sumę opłat za tę usługę, ustalonych oddzielnie dla każdej sieci poszczególnego napięcia objętej przesyłaniem: gdzie: Od - opłata za usługę przesyłową obejmującą więcej niż jedną sieć o określonym napięciu, ustalona na podstawie stawek dystansowych, wyrażona w złotych, Odi - opłata za usługę przesyłową realizowaną w obrębie sieci poszczególnego napięcia, ustalona na podstawie stawek dystansowych, wyrażona w złotych, n - całkowita liczba sieci różnych napięć, w ramach których realizowana jest dana usługa przesyłowa. 3) dla stawek grupowych, oblicza się według wzoru: Opg = Ssg × P + Szg × E gdzie: Opg - opłata za usługę przesyłową na podstawie stawek grupowych, wyrażona w złotych, Ssg - składnik stały stawki grupowej, wyrażony w złotych za jednostkę mocy czynnej, P - moc przyłączeniowa, wyrażona w jednostkach mocy czynnej, Szg - składnik zmienny stawki grupowej, wyrażony w złotych za jednostkę energii, E - ilość energii elektrycznej objęta daną usługą przesyłową, wyrażona w jednostkach energii. § 27. 1. Przedsiębiorstwo sieciowe może ustalić w taryfie stawki opłat i zasady obliczania dodatkowych opłat, pobieranych za dodatkowe usługi lub czynności, wykonywane na dodatkowe zlecenie przyłączonego podmiotu. 2. Dodatkowe opłaty, o których mowa w ust. 1, ustala się w szczególności za: 1) przerwanie i wznowienie dostarczania energii elektrycznej, 2) sprawdzenie prawidłowości wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, 3) usługi pogotowia technicznego, 4) inne usługi lub czynności wykonywane na zlecenie przyłączonego podmiotu. 3. Przedsiębiorstwo sieciowe kalkuluje stawki opłat, o których mowa w ust. 1, na podstawie uzasadnionych kosztów realizacji usług lub czynności, w sposób eliminujący subsydiowanie skrośne. § 28. 1. Przedsiębiorstwo obrotu kalkuluje ustalane w taryfie: 1) ceny za energię elektryczną dla odbiorców nie zawierających odrębnych umów z przedsiębiorstwami sieciowymi o świadczenie usług przesyłowych - na podstawie uzasadnionych kosztów zakupu energii elektrycznej od innych przedsiębiorstw energetycznych, usług przesyłowych oraz kosztów własnych przedsiębiorstwa obrotu, 2) ceny za energię elektryczną dla odbiorców zawierających odrębne umowy z przedsiębiorstwami sieciowymi o świadczenie usług przesyłowych - na podstawie uzasadnionych kosztów zakupu energii elektrycznej od innych przedsiębiorstw energetycznych oraz kosztów własnych przedsiębiorstwa obrotu, 3) stawki opłat abonamentowych za odczytywanie wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych i wystawianie rachunków - na podstawie uzasadnionych kosztów świadczenia tych usług, 4) bonifikaty, upusty i opłaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców i warunków umów - na podstawie standardów jakościowych określonych w odrębnych przepisach oraz na zasadach określonych w rozporządzeniu. 2. Koszt własny przedsiębiorstwa obrotu ustala się na podstawie kosztów prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu energią elektryczną, a w szczególności kosztów: 1) obsługi handlowej związanej z obrotem energią elektryczną, 2) finansowych i utrzymania płynności finansowej. 3. Uzasadnione koszty zakupu energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, obejmują koszty zakupu tej energii z zachowaniem zasad konkurencji. § 29. 1. Przedsiębiorstwo sieciowe prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną dokonuje podziału odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, na grupy taryfowe. 2. Podziału, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się według następujących kryteriów: 1) poziomu napięcia sieci, z których dostarczana jest energia elektryczna odbiorcom, 2) wartości mocy przyłączeniowej i zużycia energii, 3) parametrów dostarczanej energii elektrycznej, 4) charakterystyk poboru energii elektrycznej przyłączonych urządzeń, instalacji lub sieci odbiorcy, 5) systemu rozliczeń, 6) lokalizacji, w sieci elektroenergetycznej, miejsca dostarczania energii elektrycznej oraz poziomu niezawodności i ciągłości świadczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne usług i ponoszonych z tego tytułu kosztów. § 30. 1. Jeżeli na podstawie przyjętych w przedsiębiorstwie energetycznym kryteriów podziału odbiorców na grupy taryfowe odbiorca nie korzysta z prawa do usług przesyłowych i może być zaliczony do więcej niż jednej grupy taryfowej, to ma prawo wyboru jednej spośród tych grup. 2. Odbiorca, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić do przedsiębiorstwa energetycznego o zmianę grupy taryfowej nie częściej niż raz na 12 miesięcy. 3. Warunki zmiany grupy taryfowej określa umowa sprzedaży energii elektrycznej. § 31. 1. Wyodrębnione w taryfie ceny i stawki opłat różnicuje się dla poszczególnych grup taryfowych. 2. Ceny i stawki opłat, o których mowa w ust. 1, mogą być różnicowane z uwzględnieniem podziału doby i roku na strefy i okresy czasowe. Taryfa może przewidywać więcej niż jeden sposób podziału doby na strefy czasowe. 3. Ceny i stawki opłat dla odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, kupujących rocznie więcej niż 10 MWh energii elektrycznej, kalkuluje się co najmniej dla dwóch okresów doby, a dla kupujących rocznie więcej niż 10 GWh energii elektrycznej, kalkuluje się co najmniej dla trzech okresów doby i dwu okresów roku. 4. Przy ustalaniu w taryfie cen i stawek opłat za energię elektryczną dla odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, wyodrębnia się składniki ceny i stawki opłat, wynikające z kosztów: 1) zakupu energii elektrycznej, 2) przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej danej grupie odbiorców, 3) współfinansowania przez przedsiębiorstwo sieciowe przedsięwzięć związanych z rozwojem energetyki niekonwencjonalnej, 4) współfinansowania przez przedsiębiorstwo sieciowe przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia energii u odbiorców, stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł energii i sieci, 5) zakupu energii elektrycznej ze źródeł niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, wynikającego z obowiązku wprowadzonego na podstawie odrębnych przepisów. 5. Składniki cen i stawek opłat wynikające z kosztów przesyłania energii elektrycznej, o których mowa w ust. 4 pkt 2, kalkuluje się dla miejsc dostarczania tej energii, na zasadach obowiązujących dla kalkulacji stawek grupowych opłat za usługi przesyłowe. § 32. 1. Ceny energii elektrycznej dla poszczególnych okresów doby i roku oraz dla poszczególnych grup odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, określa się na podstawie: 1) kosztów zakupu tej energii dla danego okresu doby i roku, 2) kosztów własnych przedsiębiorstwa energetycznego, wynikających z prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych, 3) planowanej w tym okresie łącznej wielkości sprzedaży energii elektrycznej danej grupie odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne może różnicować ceny energii elektrycznej dla poszczególnych grup odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych w danych okresach doby lub roku, w zależności od podaży mocy, prognoz zapotrzebowania i przewidywanych sposobów jego pokrycia. 3. Koszt zakupu energii elektrycznej dla danej grupy odbiorców, którzy nie korzystają z prawa do usług przesyłowych w poszczególnych okresach doby, ustala się na podstawie kosztów zakupu tej energii od sprzedawców na poszczególnych poziomach napięcia. 4. Koszt własny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w poszczególnych okresach doby oraz dla poszczególnych grup odbiorców ustala się na podstawie kosztów: 1) prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu energią elektryczną i obsługi handlowej danej grupy odbiorców, 2) utrzymania płynności finansowej - związanych z okresem płatności obowiązującym dla danej grupy odbiorców. § 33. Uzasadnione koszty prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną odbiorców ustala się dla: 1) odbiorców lub grup odbiorców przyłączonych do sieci o tym samym napięciu, 2) sieci poszczególnych napięć lub wyodrębnionych fragmentów tych sieci, w tym wydzielonych linii elektroenergetycznych, służących do przesyłania energii elektrycznej odbiorcom w danym przedsiębiorstwie sieciowym, 3) poszczególnych jednostek wytwórczych lub ich grup, o zbliżonych parametrach technicznych w danym przedsiębiorstwie wytwórczym. § 34. 1. Uzasadnione koszty prowadzenia przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną ustala się dla poszczególnych grup odbiorców na podstawie: 1) kosztów wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i obrotu energią elektryczną, poniesionych w poprzednim roku obrotowym, 2) planowanych rocznych kosztów modernizacji i rozwoju oraz kosztów związanych z realizacją inwestycji w zakresie ochrony środowiska. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne kształtuje taryfę na podstawie kosztów, o których mowa w ust. 1, w sposób zapewniający ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen, w szczególności poprzez dokonywanie zakupów towarów i usług, w tym energii elektrycznej, z zachowaniem zasad konkurencji. 3. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie ewidencji kosztów, prowadzonej zgodnie z dokumentacją księgową opisującą przyjęte zasady rachunkowości, określone przepisami o rachunkowości, w sposób umożliwiający ustalenie kosztów stałych i kosztów zmiennych poniesionych przez przedsiębiorstwo energetyczne w stosunku do poszczególnych grup odbiorców. 4. Koszty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ustala się na podstawie planu rozwoju, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy, jako średnie roczne koszty w okresie objętym planem, wynikające z określonych w tym planie nakładów inwestycyjnych. 5. Koszty prowadzenia działalności gospodarczej, w tym koszty modernizacji i rozwoju oraz ochrony środowiska, które są wspólne dla wszystkich lub kilku grup odbiorców, dzieli się na poszczególne grupy odbiorców zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie metodą podziału kosztów. 6. W przypadku przedsiębiorstwa energetycznego wielobranżowego ponoszone przez to przedsiębiorstwo koszty wspólne dla wszystkich lub kilku rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej dzieli się na poszczególne rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z przyjętą w przedsiębiorstwie metodą podziału kosztów. 7. Metoda podziału kosztów, o której mowa w ust. 5 i 6, powinna być zgodna z wymogami określonymi w § 3. § 35. 1. W celu określenia dopuszczalnego wzrostu cen energii elektrycznej przedsiębiorstwo energetyczne w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, na którą uzyskało koncesję, ustala cenę wskaźnikową. 2. Cenę wskaźnikową, o której mowa w ust. 1, oblicza się dla poszczególnych rodzajów prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej jako średnią cenę: 1) sprzedanej energii elektrycznej, stanowiącą iloraz sumy rocznych przychodów ze sprzedaży tej energii do wielkości rocznej sprzedaży energii elektrycznej - dla prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, 2) dostarczania energii elektrycznej, stanowiącą iloraz sumy rocznych przychodów za przesyłanie i dystrybucję tej energii do rocznych dostaw energii elektrycznej odbiorcom - dla prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej. § 36. 1. Cena wskaźnikowa obliczana według zasad określonych w § 35 nie może być wyższa niż porównywalna cena wskaźnikowa obliczana dla danego roku według wozu: gdzie: CWn - cena wskaźnikowa wyliczona na dany rok obowiązywania taryfy, CWn-1 - cena wskaźnikowa w roku poprzednim obowiązywania taryfy, RPln-1 - wskaźnik zmiany cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym składany jest wniosek o zatwierdzenie taryfy, ustalany na podstawie obwieszczeń Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wyrażony w %, X - współczynnik korekcyjny, uwzględniający projektowaną poprawę efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego oraz zmianę warunków prowadzenia przez nie działalności gospodarczej, wyrażony w %. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne określa we wniosku o zatwierdzenie taryfy wysokość współczynnika korekcyjnego, o którym mowa w ust. 1, i okres przez który będzie on obowiązywał. 3. Okres obowiązywania współczynnika korekcyjnego może wynosić od 3 do 5 lat; dla pierwszej taryfy, opracowanej na zasadach określonych w rozporządzeniu dla danego zakresu działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne, okres ten wynosi 1 rok. 4. Wysokość współczynnika korekcyjnego oraz długość okresu jego obowiązywania określone we wniosku o zatwierdzenie taryfy, z zastrzeżeniem ust. 3, podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. § 37. W przypadku nowo tworzonych przedsiębiorstw energetycznych lub podejmowania przez istniejące przedsiębiorstwa nowego rodzaju działalności gospodarczej, w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną, wysokość ceny wskaźnikowej określa się na podstawie planowanych wielkości przychodów i sprzedaży lub na podstawie analiz porównawczych z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi. § 38. 1. W przypadku nielegalnego pobierania energii elektrycznej przez odbiorcę przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać podwyższone opłaty w wysokości dwukrotnych cen i stawek opłat, określonej w taryfie dla danej grupy odbiorców, jeśli umowa sprzedaży energii elektrycznej nie stanowi inaczej. 2. Podwyższone opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego nielegalnego pobierania energii elektrycznej. § 39. 1. W przypadku gdy energia elektryczna pobierana jest bez zawarcia umowy sprzedaży energii elektrycznej, za każdą jednostkę tak pobranej energii elektrycznej przedsiębiorstwo energetyczne obciąża pobierającego opłatami za nielegalny pobór w wysokości pięciokrotnych cen i stawek opłat, określonych w taryfie dla odbiorców danej grupy. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla całego nie objętego przedawnieniem okresu udowodnionego pobierania energii elektrycznej. Rozdział 3 Zasady rozliczeń w obrocie energią elektryczną, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach § 40. 1. Rozliczenia w obrocie energią elektryczną dokonuje się w okresach rozliczeniowych, ustalonych w taryfie lub umowie sprzedaży energii elektrycznej. 2. Okres rozliczeniowy nie powinien być dłuższy niż dwa miesiące, a dla odbiorców zaliczanych do V grupy przyłączeniowej okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż rok. 3. Jeżeli okres rozliczeniowy jest dłuższy niż miesiąc, w okresie tym mogą być pobierane opłaty za energię elektryczną w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia energii elektrycznej w tym okresie. 4. Jeżeli w wyniku wnoszenia opłat na podstawie prognozowanego zużycia energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 3, powstanie nadpłata lub niedopłata za pobraną energię elektryczną: 1) nadpłata podlega zaliczeniu na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, jeśli odbiorca nie zażąda jej zwrotu, 2) niedopłata doliczana jest do pierwszego rachunku, ustalonego dla najbliższego okresu rozliczeniowego. § 41. Rozliczenia w obrocie energią elektryczną dokonywane są dla poszczególnych miejsc dostarczania energii elektrycznej, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, określonego w umowie sprzedaży lub umowie o świadczenie usług przesyłowych. § 42. 1. W przypadku stwierdzenia błędów w pomiarze lub odczycie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, które spowodowały zawyżenie należności za pobraną energię elektryczną, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane dokonać korekty uprzednio wystawionych rachunków. 2. Korekta, o której mowa w ust. 1, obejmuje cały okres rozliczeniowy lub okres, w którym występowały stwierdzone nieprawidłowości lub błędy. § 43. 1. Podstawą do wyliczenia wielkości korekty rachunków jest wielkość błędu wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego. 2. Jeżeli określenie błędu, o którym mowa w ust. 1, nie jest możliwe, podstawę do wyliczenia wielkości korekty stanowi średnia liczba jednostek energii elektrycznej za okres doby, obliczana na podstawie sumy jednostek energii elektrycznej prawidłowo wykazanych przez układ pomiarowy w poprzednim okresie rozliczeniowym, pomnożona przez liczbę dni okresu, którego dotyczy korekta rachunku; w wyliczaniu wielkości korekty należy uwzględnić sezonowość poboru energii elektrycznej oraz inne udokumentowane okoliczności mające wpływ na wielkość poboru energii elektrycznej. 3. Jeżeli nie można ustalić średniego dobowego zużycia energii elektrycznej, podstawą wyliczenia wielkości korekty jest wskazanie układu pomiarowo-rozliczeniowego z następnego okresu rozliczeniowego. § 44. Nadpłatę wynikającą z wyliczonej korekty, o której mowa w § 43 ust. 2, zalicza się na poczet płatności ustalonych na najbliższy okres rozliczeniowy, jeśli odbiorca nie zażąda jej zwrotu. § 45. 1. Za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców, określonych w odrębnych przepisach, odbiorcom na ich wniosek przysługują bonifikaty i upusty w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, w wysokości określonej w taryfie lub umowie. 2. Przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane jest udzielić lub odmówić udzielenia upustu w terminie, o którym mowa w ust. 1. § 46. 1. Wysokość bonifikaty i upustu za niedotrzymanie poziomu napięcia w danym okresie doby, zależnie od wartości odchylenia napięcia od dopuszczalnych wartości granicznych, oblicza się według wzoru: 1) jeżeli wartość odchylenia napięcia od dopuszczalnych wartości granicznych nie przekracza 10%, odbiorcy przysługuje upust w wysokości: gdzie: WUT - wysokość upustu dla odbiorcy w danym okresie doby, wyrażona w złotych, U - wartość odchylenia napięcia od dopuszczalnych na podstawie odrębnych przepisów wartości granicznych, wyrażona w %, AT - ilość energii elektrycznej dostarczona odbiorcy w danym okresie doby, wyrażona w jednostkach energii, CT - cena energii elektrycznej stosowana w rozliczeniach z odbiorcą, określona w taryfie dla danego okresu doby, w którym nastąpiło odchylenie napięcia, wyrażona w złotych za jednostkę energii, 2) jeżeli wartość odchylenia napięcia od dopuszczalnych wartości granicznych przekracza 10%, odbiorcy przysługuje upust uwzględniający bonifikatę w łącznej wysokości: WUT = AT × CT + brT × tT gdzie: WUT - wysokość upustu dla odbiorcy w danym okresie doby, wyrażona w złotych, AT - ilość energii elektrycznej dostarczona odbiorcy w danym okresie doby, wyrażona w jednostkach energii, CT - cena energii elektrycznej stosowana w rozliczeniach z odbiorcą, określona w taryfie dla danego okresu doby, w którym nastąpiło odchylenie napięcia, wyrażona w złotych za jednostkę energii, brT - ustalona w taryfie ryczałtowa stawka bonifikaty za niedotrzymanie poziomu napięcia w danym okresie doby, wyrażona w złotych za jednostkę czasu, tT - łączny czas niedotrzymania poziomu napięcia w danym okresie doby, wyrażony w jednostkach czasu. 2. Za każdą nie dostarczoną jednostkę energii elektrycznej odbiorcy przysługuje bonifikata w wysokości pięciokrotnej ceny energii elektrycznej za okres, w którym wystąpiła przerwa; ilość nie dostarczonej energii elektrycznej w dniu, w którym miała miejsce przerwa, ustala się na podstawie poboru energii w odpowiednim dniu poprzedniego tygodnia, z uwzględnieniem czasu dopuszczalnych przerw określonych w umowie. 3. Jeżeli w okresie, w którym nie były dotrzymane standardy jakościowe obsługi odbiorców, a układ pomiarowo-rozliczeniowy uniemożliwia określenie ilości energii elektrycznej dostarczonej odbiorcy, ilość tej energii ustala się na podstawie poboru energii w analogicznym okresie rozliczeniowym tego samego dnia tygodnia, w poprzednim tygodniu oraz proporcji liczby godzin, w których standardy nie zostały dotrzymane do całkowitej liczby godzin w okresie rozliczeniowym. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 47. W pierwszej taryfie opracowanej na podstawie rozporządzenia przedsiębiorstwo energetyczne do kalkulacji cen i stawek opłat może ustalić koszty, o których mowa w § 34 ust. 1, na podstawie kosztów poniesionych w okresie ostatnich 12 miesięcy poprzedzających miesiąc złożenia wniosku o zatwierdzenie taryfy. § 48. Przedsiębiorstwo energetyczne, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną i dokonało, w taryfie obowiązującej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, podziału na grupy taryfowe, jest obowiązane utrzymać te grupy w taryfie ustalonej na podstawie niniejszego rozporządzenia co najmniej do dnia 31 grudnia 2000 r. § 49. Przedsiębiorstwo energetyczne, kształtując pierwszą taryfę, na zasadach określonych w rozporządzeniu, która podlega zatwierdzeniu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, jest obowiązane kształtować taryfę w taki sposób, aby: 1) eliminowanie subsydiowania skrośnego nie spowodowało wzrostu poszczególnych cen i stawek opłat ustalonych w tej taryfie, w stosunku do porównywalnych cen i stawek opłat obowiązujących w poprzedniej taryfie, o więcej niż 2 punkty procentowe ponad dopuszczalny wzrost ceny wskaźnikowej, ustalony dla tego przedsiębiorstwa, 2) ze względu na ochronę interesów indywidualnych odbiorców w lokalach, ceny i stawki opłat ustalone w taryfie dla tej grupy odbiorców nie wzrosły w stosunku do porównywalnych cen i stawek opłat obowiązujących w poprzedniej taryfie więcej niż o 13%. § 50. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: w z. A. Skowrońska-Łuczyńska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień. (Dz. U. Nr 153, poz. 1003) Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 146, poz. 961) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się następujące wojewódzkie sztaby wojskowe oraz ustala ich siedziby i terytorialny zasięg działania: 1) Wojewódzki Sztab Wojskowy we Wrocławiu, dla województwa dolnośląskiego, 2) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Bydgoszczy, dla województwa kujawsko-pomorskiego, 3) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Lublinie, dla województwa lubelskiego, 4) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Zielonej Górze, dla województwa lubuskiego, 5) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Łodzi, dla województwa łódzkiego, 6) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Krakowie, dla województwa małopolskiego, 7) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Warszawie, dla województwa mazowieckiego, 8) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Opolu, dla województwa opolskiego, 9) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Rzeszowie, dla województwa podkarpackiego, 10) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Białymstoku, dla województwa podlaskiego, 11) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Gdańsku, dla województwa pomorskiego, 12) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Katowicach, dla województwa śląskiego, 13) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Kielcach, dla województwa świętokrzyskiego, 14) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Olsztynie, dla województwa warmińsko-mazurskiego, 15) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Poznaniu, dla województwa wielkopolskiego, 16) Wojewódzki Sztab Wojskowy w Szczecinie, dla województwa zachodniopomorskiego. § 2. Tworzy się następujące wojskowe komendy uzupełnień oraz ustala ich siedziby i terytorialny zasięg działania: 1. W województwie dolnośląskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bolesławcu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bolesławieckiego, lubańskiego i zgorzeleckiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Głogowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: głogowskiego, górowskiego, polkowickiego i lubińskiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Jeleniej Górze, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: jeleniogórskiego, lwóweckiego i miasta Jelenia Góra; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kłodzku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kłodzkiego i ząbkowickiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Legnicy, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: legnickiego, jaworskiego, złotoryjskiego i miasta Legnica; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Oleśnicy, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: milickiego, oleśnickiego, trzebnickiego i wołowskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Świdnicy, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: świdnickiego i dzierżoniowskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Wałbrzychu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: wałbrzyskiego, kamiennogórskiego i miasta Wałbrzych; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień Wrocław-1 we Wrocławiu, dla miasta Wrocław (południe od Odry); 10) Wojskowa Komenda Uzupełnień Wrocław-2 we Wrocławiu , dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: oławskiego, strzelińskiego, średzkiego i wrocławskiego; 11) Wojskowa Komenda Uzupełnień Wrocław-3 we Wrocławiu, dla miasta Wrocław (północ od Odry). 2. W województwie kujawsko-pomorskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Brodnicy, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: brodnickiego i rypińskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bydgoszczy, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bydgoskiego, sępoleńskiego, nakielskiego i miasta Bydgoszcz; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Grudziądzu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: grudziądzkiego, chełmińskiego, wąbrzeskiego i miasta Grudziądz; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Inowrocławiu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: inowrocławskiego, mogileńskiego i żnińskiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Świeciu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: świeckiego i tucholskiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Toruniu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: toruńskiego, golubsko-dobrzyńskiego i miasta Toruń; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień we Włocławku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: włocławskiego, aleksandrowskiego, lipnowskiego, radziejowskiego i miasta Włocławek. 3. W województwie lubelskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Białej Podlaskiej, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bialskiego, łukowskiego, parczewskiego, radzyńskiego i miasta Biała Podlaska; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Chełmie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: chełmskiego, krasnostawskiego, włodawskiego i miasta Chełm; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Hrubieszowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: hrubieszowskiego i tomaszowskiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kraśniku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: janowskiego i kraśnickiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień Lublin-1 w Lublinie, dla miasta Lublin; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień Lublin-2 w Lublinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: lubelskiego, łęczyńskiego, świdnickiego i lubartowskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Puławach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: puławskiego, ryckiego i opolskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Zamościu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: biłgorajskiego, zamojskiego i miasta Zamość. 4. W województwie lubuskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gorzowie Wielkopolskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: gorzowskiego, strzelecko-drezdeneckiego i miasta Gorzów Wielkopolski; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Krośnie Odrzańskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: krośnieńskiego i świebodzińskiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Międzyrzeczu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu międzyrzeckiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Sulęcinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: sulęcińskiego i słubickiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Zielonej Górze, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: zielonogórskiego, nowosolskiego i miasta Zielona Góra; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Żaganiu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: żagańskiego i żarskiego; 5. W województwie łódzkim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kutnie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kutnowskiego i łęczyckiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień Łódź-1 w Łodzi, dla miasta Łódź, dzielnice: Bałuty, Polesie i Śródmieście; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień Łódź-2 w Łodzi, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu łódzkiego wschodniego i miasta Łódź, dzielnice: Górna i Widzew; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Pabianicach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: pabianickiego i łaskiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Piotrkowie Trybunalskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: piotrkowskiego, bełchatowskiego, radomszczańskiego i miasta Piotrków Trybunalski; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Sieradzu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: sieradzkiego i zduńskowolskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Skierniewicach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: skierniewickiego, łowickiego, rawskiego i miasta Skierniewice; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Tomaszowie Mazowieckim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: tomaszowskiego i opoczyńskiego; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Wieluniu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: wieluńskiego, wieruszowskiego i pajęczańskiego; 10) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Zgierzu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: zgierskiego i poddębickiego. 6. W województwie małopolskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bochni, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bocheńskiego, brzeskiego i wielickiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień Kraków-Krowodrza w Krakowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: krakowskiego, olkuskiego i części miasta Kraków, dzielnica: Krowodrza; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień Kraków-Nowa Huta w Krakowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: miechowskiego, proszowickiego i części miasta Kraków, dzielnica: Nowa Huta; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień Kraków-Podgórze w Krakowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu myślenickiego i części miasta Kraków, dzielnice: Podgórze i Śródmieście; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nowym Sączu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: nowosądeckiego, gorlickiego, limanowskiego i miasta Nowy Sącz; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nowy Targu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: nowotarskiego, tatrzańskiego i suskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Oświęcimiu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: oświęcimskiego, wadowickiego i chrzanowskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Tarnowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: tarnowskiego, dąbrowskiego i miasta Tarnów. 7. W województwie mazowieckim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ciechanowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: ciechanowskiego, płońskiego i pułtuskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Garwolinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu garwolińskiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Grójcu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: grójeckiego i białobrzeskiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kozienicach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kozienickiego, zwoleńskiego i lipskiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Mińsku Mazowieckim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: mińskiego i węgrowskiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Mławie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: mławskiego i żuromińskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nowym Dworze Mazowieckim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: nowodworskiego i legionowskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ostrołęce, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: ostrołęckiego, przasnyskiego, makowskiego i miasta Ostrołęka; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Otwocku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu otwockiego; 10) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Płocku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: płockiego, gostynińskiego, sierpeckiego i miasta Płock; 11) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Pruszkowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: pruszkowskiego, grodziskiego, żyrardowskiego i sochaczewskiego; 12) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Radomiu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: radomskiego, przysuskiego, szydłowieckiego i miasta Radom; 13) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Siedlcach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: siedleckiego, łosickiego, sokołowskiego i miasta Siedlce; 14) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Mokotów, dla powiatu piaseczyńskiego i części powiatu warszawskiego obejmującego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Wilanów, Warszawa-Ursynów i dzielnicę Mokotów w gminie Warszawa-Centrum; 15) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Ochota, dla części powiatu warszawskiego objętego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Włochy, Warszawa-Ursus i dzielnicę Ochota w gminie Warszawa-Centrum; 16) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Praga Południe, dla części powiatu warszawskiego objętego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Rembertów, Warszawa-Wawer i dzielnicę Praga Południe w gminie Warszawa-Centrum; 17) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Praga Północ, dla powiatu wołomińskiego i części powiatu warszawskiego objętego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Targówek, Warszawa-Białołęka i dzielnicę Praga Północ w gminie Warszawa-Centrum; 18) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Śródmieście, dla części powiatu warszawskiego objętego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Bemowo i dzielnice Śródmieście i Wola w gminie Warszawa-Centrum; 19) Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa-Żoliborz, dla powiatu warszawskiego zachodniego i części powiatu warszawskiego objętego zasięgiem działania gminy: Warszawa-Bielany i dzielnicę Żoliborz w gminie Warszawa-Centrum; 20) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Wyszkowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: wyszkowskiego i ostrowskiego. 8. W województwie opolskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Brzegu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: brzeskiego, namysłowskiego i kluczborskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kędzierzynie-Koźlu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kędzierzyńsko-kozielskiego, głubczyckiego i strzeleckiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nysie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: nyskiego, prudnickiego i krapkowickiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Opolu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: opolskiego, oleskiego i miasta Opole. 9. W województwie podkarpackim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Jarosławiu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: jarosławskiego, lubaczowskiego i przeworskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Jaśle, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: jasielskiego, krośnieńskiego, brzozowskiego i miasta Krosno; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Mielcu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: dębickiego, kolbuszowskiego, mieleckiego i ropczycko-sędziszowskiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nisku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: niżańskiego, stalowowolskiego, tarnobrzeskiego i miasta Tarnobrzeg; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Przemyślu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu przemyskiego i miasta Przemyśl; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Rzeszowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: leżajskiego, łańcuckiego, rzeszowskiego, strzyżowskiego i miasta Rzeszów; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Sanoku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bieszczadzkiego i sanockiego. 10. W województwie podlaskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Białymstoku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: białostockiego, monieckiego, sokólskiego i miasta Białystok; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bielsku Podlaskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bielskiego, hajnowskiego i siemiatyckiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Łomży, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: łomżyńskiego, kolneńskiego, grajewskiego i miasta Łomża; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Suwałkach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: suwalskiego, augustowskiego, sejneńskiego i miasta Suwałki; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Zambrowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: zambrowskiego i wysokomazowieckiego. 11. W województwie pomorskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Człuchowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: człuchowskiego, bytowskiego i chojnickiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień Gdańsk-1 w Gdańsku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu gdańskiego i części miasta Gdańsk (granica na południe włącznie od ulic: Kartuska, Nowe Ogrody, Podwale Grodzkie, Wały Piastowskie, Doki, wzdłuż rzeki Motławy do falochronu wschodniego Westerplatte); 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień Gdańsk-2 w Gdańsku, dla części miasta Gdańsk (granica na północ wyłącznie od ulic: Kartuska, Nowe Ogrody, Podwale Grodzkie, Wały Piastowskie, Doki, wzdłuż rzeki Motławy do falochronu wschodniego Westerplatte); 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gdyni, dla miast: Gdynia i Sopot; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Malborku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: malborskiego, nowodworskiego i kwidzyńskiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Wejherowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: wejherowskiego, kartuskiego i puckiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Starogardzie Gdańskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: starogardzkiego, kościerskiego i tczewskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Słupsku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: słupskiego, lęborskiego i miasta Słupsk. 12. W województwie śląskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Będzinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: będzińskiego, zawierciańskiego i miasta Dąbrowa Górnicza; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bielsku-Białej, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: bielskiego, cieszyńskiego i miasta Bielsko-Biała; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Bytomiu, dla miasta Bytom; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Chorzowie, dla miast: Chorzów, Siemianowice i Świętochłowice; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Częstochowie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: częstochowskiego, myszkowskiego i miasta Częstochowa; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gliwicach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu gliwickiego i miasta Gliwice; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Lublińcu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: lublinieckiego i kłobuckiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Katowicach, dla miasta Katowice; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Mysłowicach, dla miast: Mysłowice, Jaworzno i Sosnowiec; 10) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Rybniku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: rybnickiego, raciborskiego, wodzisławskiego i dla miast: Rybnik, Żory i Jastrzębie-Zdrój; 11) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Tarnowskich Górach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu tarnogórskiego i miasta Piekary Śląskie; 12) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Tychach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: mikołowskiego, tyskiego, pszczyńskiego i miasta Tychy; 13) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Zabrzu, dla miast: Zabrze i Ruda Śląska; 14) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Żywcu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu żywieckiego. 13. W województwie świętokrzyskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Busku-Zdroju, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: buskiego, pińczowskiego i kazimierskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień Kielce-Śródmieście w Kielcach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu kieleckiego i miasta Kielce; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień Kielce-Bukówka w Kielcach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: jędrzejowskiego, włoszczowskiego i koneckiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Sandomierzu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: sandomierskiego, staszowskiego i opatowskiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Starachowicach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: starachowickiego, ostrowieckiego i skarżyskiego. 14. W województwie warmińsko-pomorskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Braniewie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu braniewskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Elblągu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu elbląskiego i miasta Elbląg; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ełku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: ełckiego, olecko-gołdapskiego i piskiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Giżycku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: giżyckiego i mrągowskiego; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Lidzbarku Warmińskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: lidzbarskiego, bartoszyckiego i kętrzyńskiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Olsztynie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: olsztyńskiego, nidzickiego, szczycieńskiego i miasta Olsztyn; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ostródzie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: ostródzkiego, iławskiego, działdowskiego i nowomiejskiego. 15. W województwie wielkopolskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gnieźnie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: gnieźnieńskiego, średzkiego, wrzesińskiego i wągrowieckiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kaliszu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kaliskiego, jarocińskiego, pleszewskiego i miasta Kalisz; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Koninie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: konińskiego, słupeckiego i miasta Konin; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Lesznie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: leszczyńskiego, gostyńskiego, kościańskiego, rawickiego i miasta Leszno; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Nowym Tomyślu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: nowotomyskiego, grodziskiego, międzychodzkiego, szamotulskiego i wolsztyńskiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Ostrowie Wielkopolskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: ostrowskiego, kępińskiego, krotoszyńskiego i ostrzeszowskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Pile, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: pilskiego, złotowskiego, chodzieskiego i czarnkowsko-trzcianeckiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień Poznań-1 w Poznaniu, dla części miasta Poznań, dzielnice: Stare Miasto, Nowe Miasto i Wilda; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień Poznań-2 w Poznaniu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: poznańskiego, obornickiego i śremskiego; 10) Wojskowa Komenda Uzupełnień Poznań-3 w Poznaniu, dla części miasta Poznań, dzielnice: Jeżyce i Grunwald; 11) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Turku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: tureckiego i kolskiego. 16. W województwie zachodniopomorskim: 1) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gryficach, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: gryfickiego i goleniowskiego; 2) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Gryfinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: gryfińskiego i myśliborskiego; 3) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Kołobrzegu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: kołobrzeskiego, białogardzkiego i świdwińskiego; 4) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Koszalinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: koszalińskiego, sławieńskiego i miasta Koszalin; 5) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Stargardzie Szczecińskim, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: stargardzkiego i pyrzyckiego; 6) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Szczecinku, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: szczecineckiego i drawskiego; 7) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Wałczu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatów: wałeckiego i choszczeńskiego; 8) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Szczecinie, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu polickiego i miasta Szczecin; 9) Wojskowa Komenda Uzupełnień w Świnoujściu, dla miast i gmin objętych zasięgiem działania powiatu kamieńskiego i miasta Świnoujście. § 3. Zasięg terytorialny powiatów, o których mowa w § 2, określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652). § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 29 maja 1992 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień (Dz. U. Nr 47, poz. 213, z 1993 r. Nr 27, poz. 123, z 1994 r. Nr 125, poz. 613, z 1996 r. Nr 64, poz. 310 i z 1998 r. Nr 23, poz. 123). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 8 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych. (Dz. U. Nr 153, poz. 1004) Na podstawie art. 8 ust. 4, art. 18 i 20 ust. 4, art. 24 i 25 ust. 5, art. 29 ust. 5, art. 34 ust. 2, art. 39 i 49 ust. 5, art. 50 ust. 2, art. 56 i 74 ust. 2, art. 80 ust. 2 i art. 87 oraz w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Wnioski w sprawach personalnych sędziów pełniących zawodową służbę wojskową w Izbie Wojskowej Sądu Najwyższego Prezes tej Izby przesyła Ministrowi Obrony Narodowej."; 2) w § 41 skreśla się ust. 5; 3) w § 42 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Stanowiskami służbowymi, na które kandydatów wyłania się w drodze konkursu, są stanowiska komendanta (rektora) wyższej szkoły wojskowej oraz komendanta wojskowej jednostki badawczo-rozwojowej"; 4) w § 114 w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu: "8) w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej - 14 dni."; 5) w § 121 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Dowódca jednostki wojskowej udziela żołnierzowi zawodowemu, pełniącemu służbę w podległej mu jednostce wojskowej, zwolnienia od zajęć służbowych dla udziału w pracach organów statutowych organizacji (samorządów) zawodowych, do których przynależność żołnierza zawodowego jest obowiązkowa." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wypłaty wynagrodzenia płatnikom składek z tytułu wykonywania zadań z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. (Dz. U. Nr 153, poz. 1005) Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Wynagrodzenie przysługujące płatnikowi składek z tytułu wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa i wysokości świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ich wypłatą wynosi 0,1% kwoty prawidłowo wypłaconych świadczeń. § 2. Kwota przysługującego płatnikowi wynagrodzenia potrącana jest z należnych od płatnika składek na ubezpieczenia społeczne. § 3. Płatnik składek dokonuje rozliczenia należnego mu wynagrodzenia w deklaracji rozliczeniowej składanej za miesiąc, w którym dokonał wypłaty świadczeń. § 4. Jeśli wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, zostało potrącone bezpodstawnie, jego zwrotu dokonuje płatnik składek w deklaracji rozliczeniowej za następny miesiąc. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych. (Dz. U. Nr 153, poz. 1006) Na podstawie art. 110 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Od dnia 1 stycznia 1999 r. przelicza się osobom, objętym ubezpieczeniami społecznymi, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. § 2. 1. W celu ustalenia przeliczonych przychodów, o których mowa w § 1, płatnik składek: 1) ustala nowe wysokości przysługujących ubezpieczonemu od dnia 1 stycznia 1999 r. składników przychodu i na ich podstawie oblicza przeliczony przychód, 2) dokonuje, w razie potrzeby, zmian w przepisach o wynagradzaniu, obowiązujących u danego płatnika składek; zmian tych dokonuje się w trybie określonym dla tych przepisów, 3) może, do czasu zmian w przepisach o wynagradzaniu, o których mowa w pkt 2, nie dłużej jednak niż do dnia 30 kwietnia 1999 r., przekroczyć obowiązujące stawki składników przychodu w takim stopniu, aby różnica między przychodem przeliczonym a przychodem przed przeliczeniem odpowiadała kwocie składek. 2. Przychód, o którym mowa w ust. 1, nie może być niższy od kwoty wynikającej z przeliczenia przychodu za styczeń 1999 r. według wzoru zamieszczonego w załączniku do rozporządzenia. 3. Przy ustalaniu nowych wysokości przysługujących ubezpieczonemu składników przychodu, stosownie do ust. 1 pkt 1, określa się nowe wysokości tych składników wypłacanych co miesiąc, jak i za okresy dłuższe niż miesiąc. Ustalenie nowych wysokości składników przychodu nie narusza zasad i terminów ich wypłacania, wynikających z obowiązujących u danego pracodawcy przepisów o wynagradzaniu. 4. W przypadku gdy przychód za styczeń 1999 r. został wypłacony w 1998 r., płatnik składek do celów przeliczenia może przyjąć: 1) przychód należny za styczeń 1999 r. albo 2) przychód należny za luty, jeśli zostanie wypłacony w styczniu 1999 r. § 3. 1. Jeżeli za styczeń 1999 r. ubezpieczony otrzymał wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy albo zasiłek z ubezpieczenia, do przeliczenia, o którym mowa w § 2 ust. 2, płatnik składek przyjmuje kwotę przychodu, jaką ubezpieczony osiągnąłby, gdyby przepracował pełny miesiąc styczeń 1999 r. Kwotę uzyskaną w wyniku z tego przeliczenia uwzględnia się przy ustalaniu nowych wysokości składników przychodu; przepisy § 2 stosuje się odpowiednio. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli ubezpieczony: 1) otrzymał za styczeń 1999 r. wyłącznie wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy lub zasiłek z ubezpieczenia albo 2) nie przepracował u danego płatnika składek pełnego miesiąca stycznia 1999 r., albo 3) był zatrudniony u danego płatnika składek w styczniu 1999 r. w niepełnym wymiarze czasu pracy. § 4. Dla ustalenia wynagrodzenia osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe prognozowane przeciętne wynagrodzenie w państwowej sferze budżetowej, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), przelicza się według wzoru zamieszczonego w załączniku do rozporządzenia. § 5. Osobom, w stosunku do których powstanie obowiązek ubezpieczeń społecznych po dniu 31 grudnia 1998 r., ustala się przychód w nowej wysokości. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. (poz. 1006) WZÓR PRZELICZENIA PRZYCHODU STANOWIĄCEGO PODSTAWĘ WYMIARU SKŁADEK NA UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE P - przychód miesięczny przed przeliczeniem, PP - przychód miesięczny po przeliczeniu, 123,0164% - wskaźnik przeliczenia przychodu dla ubezpieczonych, podlegających ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz ubezpieczeniu chorobowemu PP = 123,0164% × P Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzoru i zakresu ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych. (Dz. U. Nr 153, poz. 1007) Na podstawie art. 87 ust. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Ewidencja rozpoczynanych i oddawanych obiektów budowlanych zawiera: 1) nazwę, adres i rodzaj obiektu zgodnie z wnioskiem o pozwolenie na budowę, 2) symbol podzbioru według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zgodnie z przepisami odrębnymi, 3) dane techniczne, 4) numer i datę decyzji o pozwoleniu na budowę, 5) datę rozpoczęcia budowy, 6) numer i datę decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 grudnia 1998 r. (poz. 1007) Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1008) Na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 października 1997 r. w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. (Dz. U. Nr 134, poz. 900, Nr 160, poz. 1100 oraz z 1998 r. Nr 120, poz. 784) wprowadza się następujące zmiany: 1. W załączniku nr 1: 1) w pozycji "ogółem kraj" w kol. 5 wpisuje się liczbę "159.300", a w kol. 6 - liczbę "68.050", 2) lp. 10 otrzymuje brzmienie: 123456 10lubelskie LUBLIN17/19Budowa węzła "Poniatowskiego" 3,9 km3.1503.150 PUŁAWY44Przebudowa wiaduktu w ciągu ul. Lubelskiej 219 m1.1000 44Dojazdy do wiaduktu 0,5 km6500 Razem 4.9003.150 3) lp. 20 otrzymuje brzmienie: 123456 20wrocławskie WROCŁAW344aObwodnica Śródmiejska odc. ul. Ślężna - Powstańców Śląskich - zad. 2 1,0 km3.0003.000 WROCŁAW5ul. Dubois8.4508.450 odc. od Mostów Mieszczańskich do ul. Pomorskiej (Trasa N II) 0,5 km 344aObwodnica Śródmiejska 6.5506.550 odc. od ul. Ojca Beyzyma do ul. Grabiszyńskiej 1,1 km Razem 18.00018.000 2. W załączniku nr 2: 1) w pozycji "ogółem kraj" w kol. 5 wpisuje się liczbę "230.326", a w kol. 6 - liczbę "80.824", 2) lp. 1 otrzymuje brzmienie: 123456 1warszawskie WARSZAWA2ul. Ostrobramska odc. ul. Kinowa-Płowiecka 4,0 km330 18aModernizacja ul. Powązkowskiej w rejonie skrzyżowania z Trasą AK 0,8 km2.5670 PRUSZKÓW718Modernizacja wiaduktu w ciągu ul. Poznańskiej 203 m4.5000 Razem 7.1000 3) lp. 4 otrzymuje brzmienie: 123456 4bielskie BIELSKO-BIAŁA942Modernizacja wiaduktu w ciągu ul. Warszawskiej nitka zachodnia 185 m3.2743.274 Razem 3.2743.274 4) lp. 20 otrzymuje brzmienie: 123456 20legnickie LEGNICA343Modernizacja ul. Wrocławskiej z wiaduktem 3,1 km3.9003.900 3Modernizacja mostu przez rz. Kaczawę w ciągu ul. Jaworzyńskiej 56 m4000 GŁOGÓW34Modernizacja ul. Obwodowej 1,0 km3000 34Modernizacja ul. Legnickiej 0,6 km1.3000 Razem 5.9003.900 5) lp. 23 otrzymuje brzmienie: 123456 23łomżyńskie ŁOMŻA61Modernizacja ul. Wojska Polskiego i Piłsudskiego, III etap 0,5 km3000 63Modernizacja al. Legionów 4,0 km1.5000 61aModernizacja dojazdów do odbudowywanego mostu przez rz. Narew 0,5 km5000 Razem 2.3000 6) lp. 33 otrzymuje brzmienie: 123456 33przemyskie PRZEMYŚL4Modernizacja ul. 3 Maja oraz mostu przez rz. Wiar 3,2 km6000 4Modernizacja ul. Lwowskiej 4,1 km9500 4Odbudowa ul. Krakowskiej 0,25 km4500 Razem 2.0000 7) lp. 34 otrzymuje brzmienie: 123456 34rzeszowskie RZESZÓW4Modernizacja ul. Krakowskiej 1,3 km4.4800 MIELEC984Modernizacja ul. Staszica 1,6 km1.3200 Razem 5.8000 8) lp. 43 otrzymuje brzmienie: 123456 43toruńskie TORUŃ1Przebudowa ul. Grudziądzkiej 3,6 km4.5000 GRUDZIĄDZ16Modernizacja ul. Paderewskiego, I etap 1,6 km2.7000 Razem 7.2000 3. W załączniku nr 3: 1) w pozycji "ogółem kraj" w kol. 5 wpisuje się liczbę "34.826", a w kol. 6 - liczbę "17.426", 2) lp. 1 otrzymuje brzmienie: 123456 1bielskie BIELSKO BIAŁA94ul. Żywiecka (odc. od ul. Stalowej do ul. PCK)480480 96ul. Niepodległości, Krakowska396396 942ul. Bystrzańska, Partyzantów1.2501.250 Razem 2.1262.126 3) lp. 4 otrzymuje brzmienie: 123456 4legnickie LEGNICA343Most przez rz. Kaczawę w ciągu ul. Kartuskiej1.2001.200 GŁOGÓW34Odcinek drogi pomiędzy mostami nad rz. Odrą oraz nad Starym Korytem Odry2.3000 Razem 3.5001.200 § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997. (Dz. U. Nr 154, poz. 1009) Na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997 (Dz. U. Nr 162, poz. 1109 oraz z 1998 r. Nr 124, poz. 812 i Nr 153, poz. 992) w § 3 w pkt 5 po wyrazach "ust. 1 pkt" skreśla się wyraz "1", a po wyrazach "a w ust. 1 pkt" dodaje się wyrazy "1 i". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. (Dz. U. Nr 154, poz. 1010) Na podstawie art. 151 ust. 7 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 1998 r. (poz. 1010) STATUT URZĘDU NADZORU UBEZPIECZEŃ ZDROWOTNYCH § 1. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, zwany dalej "Urzędem Nadzoru", działa na podstawie ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) oraz niniejszego statutu. § 2. Siedzibą Urzędu Nadzoru jest miasto stołeczne Warszawa. § 3. 1. Urzędem Nadzoru kieruje Prezes Urzędu Nadzoru przy pomocy wiceprezesa, dyrektora generalnego oraz dyrektorów komórek organizacyjnych, o których mowa w § 5. 2. Zakres czynności wiceprezesa Urzędu Nadzoru ustala Prezes Urzędu Nadzoru . § 4. 1. Prezes Urzędu Nadzoru może upoważnić wiceprezesa Urzędu Nadzoru, dyrektorów komórek organizacyjnych lub innych pracowników Urzędu Nadzoru do podejmowania decyzji w imieniu Prezesa w określonych przez niego sprawach. 2. Stałego lub jednorazowego upoważnienia Prezesa Urzędu Nadzoru wymaga również podejmowanie przez pracowników Urzędu Nadzoru czynności kontrolnych wynikających z ustawy; upoważnienie określa zakres czynności kontrolnych. § 5. W skład Urzędu Nadzoru wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Prezesa, 2) Departament Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, 3) Departament Nadzoru Realizacji Świadczeń Zdrowotnych, 4) Departament Ekonomiki i Finansów, 5) Departament Prawny, 6) Biuro Administracyjno-Budżetowe. § 6. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych Urzędu Nadzoru oraz tryb pracy Urzędu Nadzoru określa regulamin organizacyjny nadany przez Prezesa Urzędu Nadzoru na wniosek dyrektora generalnego. § 7. Prezes Urzędu Nadzoru może powoływać stałe lub doraźne komisje, zespoły lub rady jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze, określając cel ich powołania, nazwę, zakres zadań, tryb działania oraz skład osobowy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa, wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji z tym związanej. (Dz. U. Nr 154, poz. 1011) Na podstawie art. 32 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zwierzęta rzeźne należy poddać badaniu przedubojowemu w ciągu 24 godzin po przybyciu do rzeźni, nie później jednak niż na 24 godziny przed ubojem, z tym że drób, króliki i nutrie należy poddać ponownemu badaniu bezpośrednio przed ubojem, jeżeli upłynęły więcej niż 24 godziny od poprzedniego badania. 2. Badanie przedubojowe partii drobiu może ograniczyć się do zbadania skutków urazów mechanicznych powstałych w czasie transportu do rzeźni, jeżeli od jego badania w celu wystawienia świadectwa zdrowia upłynęły nie więcej niż 24 godziny. §2. 1. Badanie przedubojowe powinno być przeprowadzone przy oświetleniu o natężeniu światła 540 lx, w celu ustalenia, czy zwierzęta: 1) nie wykazują objawów chorób zakaźnych lub podejrzenia o zakażenie, 2) wykazują inne objawy chorobowe lub zaburzenia ogólne albo inne objawy szczególnie wskazujące, że są pod wpływem działania środków farmakologicznych lub innych substancji mających wpływ na ocenę mięsa, 3) są zmęczone lub nadmiernie pobudzone w przypadku bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych. 2. Lekarz weterynarii przeprowadzający badanie przedubojowe powinien również sprawdzić, czy zwierzęta były przewożone do rzeźni zgodnie z wymogami określonymi w odrębnych przepisach. 3. Zmęczone lub nadmiernie pobudzone zwierzęta, o których mowa w ust. 1 pkt 3, powinny odpoczywać przez 24 godziny, chyba że lekarz weterynarii dokonujący badania przedubojowego zadecyduje inaczej. § 3. 1. W razie potrzeby, jeżeli badanie przedubojowe nie daje pewności, czy zwierzę może być poddane ubojowi, a w celu postawienia diagnozy konieczne jest przeprowadzenie badania poubojowego, zwierzęta podejrzane powinny być poddane ubojowi oddzielnie albo po zakończeniu cyklu ubojowego. 2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, w razie potrzeby może być uzupełnione o badania laboratoryjne, w tym na obecność pozostałości substancji farmakologicznych. § 4. 1. Wszystkie części ciała zwierząt rzeźnych, włącznie z krwią, powinny natychmiast po uboju zostać zbadane w celu określenia, czy mięso jest zdatne do spożycia. 2. Badanie poubojowe bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych obejmuje: 1) oględziny ubitego zwierzęcia oraz jego narządów wewnętrznych, 2) omacywanie narządów wewnętrznych, 3) nacinanie niektórych narządów wewnętrznych i węzłów chłonnych, 4) badanie konsystencji, zabarwienia i zapachu tuszy zwierzęcia, 5) badanie na wągrzycę u świń i bydła, które powinno obejmować oględziny powierzchni mięśni, a przede wszystkim mięśni: uda, filarów przepony, mięśni międzykostnych, serca, języka i krtani, 6) badanie na nosaciznę zwierząt jednokopytnych, które powinno obejmować oględziny błon śluzowych tchawicy, krtani, jam nosowych, zatok i ich rozgałęzień, po uprzednim przepołowieniu głowy w kierunku podłużnym oraz po wycięciu przegrody nosowej, 7) badanie na włośnie mięsa świń i zwierząt jednokopytnych, 8) w razie konieczności badania laboratoryjne. 3. Narządy wewnętrzne, w których w czasie oględzin lub omacywania stwierdzono zmiany anatomopatologiczne, powinny być nacinane w taki sposób, aby niemożliwe było zanieczyszczenie tusz, wyposażenia, personelu lub pomieszczeń. 4. Szczegółowy sposób badania poubojowego zwierząt, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 5. Badanie w kierunku włośni dotyczy mięsa świń, zwierząt jednokopytnych, nutrii, dzików i niedźwiedzi; badanie to przeprowadza się według jednej z metod określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. Jeżeli badanie nie wykazało obecności włośni, mięso, zanim zostanie oznaczone jako zdatne do spożycia, znakuje się okrągłym znakiem o średnicy 2,5 cm, zawierającym czytelnie umieszczoną w kierunku środka dużą literę "T" z ramionami o długości 1 cm i o szerokości 0,2 cm, pod którą znajdują się litery "IW" o wysokości 0,4 cm, przy czym należy oznaczyć: 1) tusze - po wewnętrznej stronie ud, 2) głowy - przez ich ostemplowanie lub wypalenie znaku. 2. Znakowania, o którym mowa w ust. 1, można również dokonać za pomocą okrągłego znaku umieszczonego na etykiecie wykonanej z trwałego materiału, przymocowanej do każdej tuszy lub jej każdej części, w sposób uniemożliwiający powtórne użycie etykiety. 3. Znak, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać czytelnie umieszczoną w kierunku środka literę "T", pod którą znajdują się litery "IW", o wymiarach określonych w ust. 1. § 7. Badanie poubojowe drobiu obejmuje: 1) oględziny zwierzęcia poddanego ubojowi, 2) w razie konieczności, omacywanie i nacinanie tuszki i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi, 3) badanie konsystencji, zabarwienia, zapachu tuszki i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi, 4) w razie potrzeby badania laboratoryjne. § 8. Badanie poubojowe królików i nutrii obejmuje: 1) oględziny zwierzęcia poddanego ubojowi, 2) omacywanie lub w razie konieczności nacinanie płuc, wątroby, śledziony, nerek oraz tych części tuszki zwierzęcia, w których występują zmiany, 3) badanie konsystencji, zabarwienia, zapachu tuszki i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi, 4) w razie potrzeby badania laboratoryjne. § 9. 1. Wszystkie części ciała zwierząt łownych, zwanych dalej "dziczyzną", powinny być poddane badaniom po odstrzeleniu w ciągu 18 godzin od chwili przyjęcia do zakładu przetwórstwa w celu ustalenia, czy mięso dziczyzny jest zdatne do spożycia. 2. Badanie po odstrzeleniu obejmuje: 1) oględziny dziczyzny i jej narządów wewnętrznych po otworzeniu jamy ciała, przy czym, jeżeli wyniki oględzin nie pozwalają na dokonanie oceny, należy przeprowadzić badania laboratoryjne, które, z wyjątkiem badania na włośnie, mogą ograniczać się do zbadania ilości próbek wystarczającej do oceny ogółu dziczyzny odstrzelonej podczas polowania, 2) badanie konsystencji, zabarwienia i zapachu tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia, 3) omacywanie narządów wewnętrznych, jeżeli lekarz weterynarii uzna to za konieczne, 4) wzdłużne rozpołowienie kręgosłupa i głowy dziczyzny, jeżeli lekarz weterynarii uzna to za konieczne. 3. W przypadku wątpliwości, lekarz weterynarii może dokonać nacięć i innych badań odpowiednich części tuszy dziczyzny, koniecznych do dokonania oceny mięsa. § 10. Sposób oceny mięsa określa załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 11. 1. Znakowanie mięsa polega na umieszczeniu znaku weterynaryjnego bezpośrednio na mięsie lub na opakowaniu bezpośrednim i pośrednim mięsa. 2. Znak weterynaryjny jest umieszczany za pomocą stempla lub poprzez wypalenie albo w formie nalepek lub wykonanych z trwałego materiału zawieszek, lub plomb, w kształcie i rozmiarach tego znaku. 3. Do stemplowania mięsa zwierząt jednokopytnych należy używać tuszu koloru brązowego, a do mięsa pozostałych zwierząt - koloru niebieskiego. 4. Narzędzia i przyrządy do znakowania mięsa wydane przez lekarza weterynarii, o którym mowa w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanego dalej "urzędowym lekarzem weterynarii", przechowuje uprawniony do badania lekarz weterynarii. § 12. 1. Mięso bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych zdatne do spożycia znakuje się owalnym znakiem weterynaryjnym o szerokości 6,5 cm i wysokości 4,5 cm, zawierającym: 1) w górnej części litery "PL" o wysokości 0,8 cm, 2) w środku numer weterynaryjny rzeźni o wysokości cyfr 1 cm, 3) w dolnej części litery "IW" o wysokości 0,8 cm. 2. Mięso bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych o ograniczonej przydatności do spożycia stempluje się prostokątnym znakiem weterynaryjnym o wymiarach 3,5 cm na 4 cm, a niezdatne do spożycia - znakiem weterynaryjnym w kształcie trójkąta równobocznego o długości boku 5 cm, zawierającymi litery i numer, wymienione w ust. 1. 3. Rozmiary znaków weterynaryjnych, w tym liter i cyfr, mogą być zmniejszone dla znakowania tusz jagniąt, koźląt i prosiąt; oznakowanie tych tusz może być również dokonane poprzez zamieszczenie znaku weterynaryjnego na nalepce jednorazowego użycia lub zawieszce dołączonej do tuszy. 4. Znak weterynaryjny na tuszy powinien być naniesiony przy użyciu stempla lub wypalony, przy czym: 1) tusze ważące powyżej 65 kg powinny być oznakowane na każdej półtuszy przynajmniej na zewnętrznych powierzchniach ud, lędźwi, pleców, piersi i barku, 2) tusze jagniąt, koźląt i prosiąt powinny być oznakowane po każdej stronie tuszy na barku lub zewnętrznej powierzchni ud, 3) tusze nie wymienione w pkt 1 i 2 powinny być oznakowane co najmniej w czterech miejscach - na barku lub zewnętrznej powierzchni ud. 5. Nie opakowane podroby powinny być ostemplowane, a na wątrobach bydła, świń i zwierząt jednokopytnych przeznaczonych na eksport znak weterynaryjny należy wypalić. § 13. Znak weterynaryjny na opakowanym mięsie powinien być umieszczony w taki sposób, aby został zniszczony podczas otwierania opakowania. § 14. 1. Mięso drobiu, królików i nutrii zdatne do spożycia znakuje się owalnym znakiem weterynaryjnym o szerokości 3 cm i wysokości 2 cm, zawierającym: 1) w górnej części litery "PL" o wysokości 0,2 cm, 2) w środku numer weterynaryjny rzeźni o wysokości cyfr 0,2 cm, 3) w dolnej części litery "IW" o wysokości 0,2 cm. 2. Mięso drobiu, królików i nutrii niezdatne do spożycia znakuje się znakiem weterynaryjnym w kształcie trójkąta równobocznego o długości boku 2 cm, zawierającym litery i numer, wymienione w ust. 1. 3. Znakowanie mięsa drobiu, królików i nutrii zdatnego do spożycia polega na: 1) umieszczeniu zawieszki w części grzbietowej każdej tuszki, w przypadku gdy tuszki nie są opakowane, 2) umieszczeniu znaku weterynaryjnego na opakowaniu bezpośrednim i umieszczeniu znaku weterynaryjnego na etykiecie opakowania pośredniego, z tym że znak weterynaryjny na etykiecie powinien być szerokości 6,5 cm i długości 4,5 cm; wysokość liter powinna wynosić 0,8 cm, a cyfr - 1,0 cm. § 15. 1. Mięso dziczyzny zdatne do spożycia znakuje się pięciokątnym znakiem weterynaryjnym o wymiarach: 1) podstawa długości 6,5 cm, 2) wysokość boku 2,5 cm, 3) wysokość pięciokąta od podstawy 4,5 cm, zawierającym w górnej części litery "PL", w środku numer weterynaryjny zakładu przetwórstwa lub rozbioru mięsa dziczyzny albo w przypadku mięsa dzików - numer lekarza weterynarii z krajowej listy lekarsko-weterynaryjnej, który przeprowadził badanie, a w dolnej części litery "IW". 2. Wysokość liter znaku powinna wynosić 0,8 cm, a cyfr 1 cm - dla oznakowania mięsa zwierząt łownych kopytnych, a dla oznakowania mięsa dzikiego ptactwa i innych zwierząt łownych - 0,2 cm. 3. Znakowanie dziczyzny, o którym mowa w ust. 1, polega na: 1) umieszczeniu znaku weterynaryjnego na tuszach, 2) umieszczeniu znaku weterynaryjnego bezpośrednio na opakowanych tuszach lub ich częściach. 4. Mięso dziczyzny niezdatne do spożycia oznacza się znakiem weterynaryjnym w kształcie trójkąta równobocznego o długości boku 2 cm z zamieszczonymi literami i numerami określonymi w ust. 1 i 2. § 16. 1. Przy znakowaniu mięsa zwierzęcia, którego uboju dokonano poza rzeźnią, stosuje się odpowiednio przepisy § 12, z tym że znak weterynaryjny powinien zawierać: 1) w górnej części nazwę województwa, 2) w środku numer lekarza weterynarii z krajowej listy lekarsko-weterynaryjnej, który przeprowadził badanie, 3) w dolnej części litery "IW". 2. Mięso pozyskane ze zwierząt poddanych ubojowi poza rzeźnią znakuje się stemplem prostokątnym o wymiarach 3 cm i 5 cm, zawierającym wykonany drukowanymi literami napis "MIĘSO DO WŁASNEGO UŻYTKU". § 17. Lekarz weterynarii, który przeprowadził badanie mięsa i ocenił je jako niezdatne do spożycia, jeśli nie nakaże jego zniszczenia, może nakazać jego przetworzenie w zakładzie utylizacyjnym albo przeznaczenie na karmę dla zwierząt. § 18. Mięso o ograniczonej przydatności do spożycia może być wykorzystane wyłącznie przez zakłady przetwórstwa mięsa. § 19. 1. Lekarze weterynarii wyznaczeni przez urzędowego lekarza weterynarii do badania zwierząt rzeźnych i mięsa powinni prowadzić: 1) dziennik badania przedubojowego zwierząt, 2) dziennik badania poubojowego zwierząt rzeźnych i dziczyzny. 2. Dzienniki, o których mowa w ust. 1, wydawane są lekarzom weterynarii przez urzędowego lekarza weterynarii. 3. Dziennik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien w szczególności zawierać: 1) liczbę, rodzaj lub gatunek zwierząt dopuszczonych w danym dniu do uboju oraz imię, nazwisko i adres zamieszkania albo nazwę i siedzibę posiadaczy tych zwierząt, 2) wydane zakazy uboju i przyczyny ich wydania; wzór dziennika badania przedubojowego zwierząt określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. 4. Dziennik, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien w szczególności zawierać: 1) sposób przeprowadzenia badania i jego wyniki, 2) ustalone sposoby wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia lub mięsa niezdatnego do spożycia; wzór dziennika badania poubojowego zwierząt rzeźnych i dziczyzny określa załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 20. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: w z. R. Brzezik Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 grudnia 1998 r. (poz. 1011) Załącznik nr 1 BADANIE POUBOJOWE BYDŁA, ŚWIŃ, OWIEC, KÓZ I ZWIERZĄT JEDNOKOPYTNYCH 1. Badanie bydła powyżej sześciu tygodni życia obejmuje: 1) oględziny głowy oraz jamy gardłowej; węzły chłonne pozagardłowe, podszczękowe i przyusznicze powinny być nacięte i zbadane; zbadanie mięśni żwaczowych, w których należy wykonać dwa równoległe do skrzydła żuchwy nacięcia, oraz mięśni żuchwy (wewnętrznych mięśni skrzydełkowych), które powinny być nacięte wzdłuż ich płaszczyzny; język, po wcześniejszym jego uwolnieniu, pozwalającym na szczegółowe oględziny jamy ustnej i gardła, powinien zostać poddany oględzinom i omacywaniu; migdałki powinny zostać usunięte, 2) badanie tchawicy; oględziny i omacywanie płuc i przełyku; węzły chłonne tchawiczno-oskrzelowe i śródpiersiowe powinny być nacięte i zbadane; tchawica i główne pnie oskrzelowe powinny być przecięte wzdłuż ich przebiegu, a płuca powinny być nacięte poprzecznie do ich osi, przy czym nacięcia te nie są konieczne, jeżeli płuca nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, 3) oględziny worka osierdziowego i serca; serce powinno zostać przecięte podłużnym cięciem, w celu otworzenia komór oraz przecięcia podłużnego przegrody międzykomorowej, 4) oględziny przepony, 5) oględziny i omacywanie wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych; nacięcie powierzchni żołądkowej wątroby oraz podstawy jej płata doogonowego w celu zbadania przewodów żółciowych; badanie i omacywanie węzłów chłonnych trzustki, 6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych; omacywanie węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, a w razie potrzeby ich nacięcie, 7) oględziny, a w razie potrzeby, omacywanie śledziony, 8) oględziny nerek, a w razie potrzeby nacięcie nerek i węzłów chłonnych nerkowych, 9) oględziny opłucnej i otrzewnej, 10) oględziny organów płciowych, 11) oględziny, a w razie potrzeby omacywanie i nacięcie wymienia i przynależnych węzłów chłonnych; u krów obie połowy wymienia powinny być przecięte długim cięciem poprowadzonym w taki sposób, aby zatoki mleczne oraz węzły chłonne wymienia zostały nacięte, przy czym nie jest to konieczne, jeśli wymię nie jest przeznaczone do spożycia przez ludzi. 2. Badanie bydła poniżej sześciu tygodni życia obejmuje: 1) oględziny głowy i jamy gardłowej; węzły chłonne zagardłowe powinny być nacięte i zbadane; jama ustna i gardłowa powinna być sprawdzona, a język poddany omacywaniu; migdałki powinny być usunięte, 2) oględziny płuc, tchawicy i przełyku; omacywanie płuc; węzły chłonne tchawiczno-oskrzelowe i śródpiersiowe powinny być nacięte i zbadane, 3) oględziny worka osierdziowego i serca; serce powinno zostać przecięte podłużnym cięciem, w celu otwarcia komór oraz przecięcia podłużnego przegrody międzykomorowej, 4) oględziny przepony, 5) oględziny wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych; omacywanie, a w razie potrzeby nacięcie wątroby oraz jej węzłów chłonnych, 6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, a w razie potrzeby ich nacięcie, 7) oględziny, a w razie potrzeby omacywanie śledziony, 8) oględziny nerek, a w razie potrzeby nacięcie nerek i węzłów chłonnych nerkowych, 9) oględziny opłucnej i otrzewnej, 10) oględziny i omacywanie okolic pępowiny oraz stawów; w przypadku wątpliwości okolice pępowiny powinny zostać nacięte, a stawy otwarte; płyn maziowy powinien zostać zbadany. 3. Badanie świń obejmuje: 1) oględziny głowy i jamy gardłowej; węzły chłonne podszczękowe powinny być nacięte i zbadane; jama ustna i gardłowa oraz język powinny być poddane oględzinom, omacywaniu i ewentualnym nacięciom; migdałki powinny zostać usunięte, 2) oględziny płuc, tchawicy i przełyku; omacywanie płuc oraz węzłów chłonnych tchawiczno-oskrzelowych i śródpiersiowych; tchawica i główne pnie oskrzelowe powinny być przecięte wzdłuż ich przebiegu, a płuca powinny być nacięte poprzecznie do ich osi w dolnej jednej trzeciej, przy czym nacięcia te nie są konieczne, jeżeli płuca nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, 3) oględziny worka osierdziowego i serca; serce powinno zostać przecięte podłużnym cięciem, w celu otworzenia komór oraz przecięcia podłużnego przegrody międzykomorowej, 4) oględziny przepony, 5) oględziny wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych; omacywanie wątroby oraz jej węzłów chłonnych, 6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych; omacywanie węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, a w razie potrzeby ich nacięcie, 7) oględziny, a w razie potrzeby omacywanie śledzony, 8) oględziny nerek i, jeśli to konieczne, nacięcie nerek i węzłów chłonnych nerkowych, 9) oględziny opłucnej i otrzewnej, 10) oględziny organów płciowych, 11) oględziny i omacywanie wymienia i przynależnych węzłów chłonnych; nacięcie węzłów chłonnych nadwymieniowych u macior. 4. Badanie owiec i kóz obejmuje: 1) oględziny głowy po zdjęciu skóry oraz w przypadku wątpliwości badanie jamy ustnej, gardła, języka i węzłów chłonnych zagardłowych oraz przyuszniczych, przy czym badanie to nie jest konieczne, jeżeli głowa wraz z językiem i mózgiem nie będzie przeznaczona do spożycia przez ludzi, 2) oględziny płuc, tchawicy i przełyku; omacywanie płuc oraz węzłów chłonnych tchawiczno-oskrzelowych i śródpiersiowych; w razie wątpliwości organy te oraz przynależne do nich węzły chłonne należy naciąć i zbadać, 3) oględziny worka osierdziowego i serca, a w razie wątpliwości jego przecięcie i zbadanie, 4) oględziny przepony, 5) oględziny wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych; omacywanie wątroby oraz jej węzłów chłonnych; nacięcie żołądkowej części wątroby w celu zbadania przewodów wątrobowych, 6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, 7) oględziny, a w razie potrzeby omacywanie śledziony, 8) oględziny nerek, a w razie potrzeby nacięcie nerek i węzłów chłonnych nerkowych, 9) oględziny opłucnej i otrzewnej, 10) oględziny organów płciowych, 11) oględziny wymienia wraz z węzłami chłonnymi, 12) oględziny i omacywanie okolic pępowiny oraz stawów u młodych zwierząt; w razie wątpliwości okolice pępowiny należy naciąć, a stawy otworzyć. 5. Badanie zwierząt jednokopytnych obejmuje: 1) oględziny głowy oraz po uwolnieniu języka - jamy gardłowej; zbadanie, a w razie potrzeby nacięcie węzłów chłonnych pozagradłowych, podszczękowych i przyuszniczych; język po jego wcześniejszym uwolnieniu pozwalającym na szczegółowe oględziny jamy ustnej i gardła należy poddać oględzinom i omacywaniu; migdałki należy usunąć, 2) oględziny płuc, tchawicy i przełyku; omacywanie płuc; nacięcie i zbadanie węzłów tchawiczno-oskrzelowych i śródpiersiowych; tchawicę i główne pnie oskrzelowe należy przeciąć wzdłuż ich przebiegu, a płuca - poprzecznie do ich osi w dolnej jednej trzeciej, przy czym nacięcia te nie są konieczne, jeżeli płuca nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi, 3) oględziny worka osierdziowego i serca; serce należy przeciąć podłużnie, w celu otwarcia komór oraz przecięcia podłużnego przegrody międzykomorowej, 4) oględziny przepony, 5) oględziny wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych; omacywanie wątroby oraz jej węzłów chłonnych, a w razie potrzeby nacięcie wątroby oraz węzłów chłonnych wątrobowych i trzustkowych, 6) oględziny przewodu pokarmowego, krezki, węzłów chłonnych żołądkowych i krezkowych, a w razie potrzeby nacięcie tych węzłów; w przypadkach wątpliwych można dokonać dalszych nacięć i badań odpowiednich części ciała zwierzęcia, jeśli są one niezbędne dla podjęcia ostatecznej oceny; jeżeli nacięcia węzłów chłonnych są obligatoryjne, to węzły powinny być najpierw plasterkowane, a następnie dokładnie oglądane, 7) oględziny, a w razie potrzeby omacywanie śledziony, 8) oględziny nerek, a w razie potrzeby ich nacięcie wraz z węzłami chłonnymi, 9) oględziny opłucnej i otrzewnej, 10) oględziny organów płciowych ogierów i klaczy, 11) oględziny i omacywanie wymienia i przynależnych węzłów chłonnych, a w razie potrzeby nacięcie węzłów chłonnych nadwymieniowych, 12) oględziny i omacywanie okolic pępowiny oraz stawów u młodych zwierząt; w razie wątpliwości okolice pępowiny należy naciąć, a stawy otworzyć, 13) wszystkie siwe konie należy zbadać na występowanie czerniako-mięsaków w mięśniach i węzłach chłonnych przez wykonanie głębokich cięć pod łopatkami poniżej chrząstki łopatkowej; nerki należy wyodrębnić i zbadać poprzez wykonanie nacięcia przez cały miąższ organu. 6. W przypadkach wątpliwych można dokonać dalszych nacięć i badań odpowiednich części ciała zwierzęcia, jeśli są one niezbędne do podjęcia ostatecznej oceny. 7. Jeżeli nacięcia węzłów chłonnych są obligatoryjne, to węzły te powinny by najpierw plasterkowane, a następnie dokładnie oglądane. Załącznik nr 2 METODY BADANIA NA OBECNOŚĆ WŁOŚNI I. Badanie trychinoskopowe 1. Sprzęt i odczynniki: 1) trychinoskop o powiększeniu 50 x i 80-100 x, 2) kompresor składający się z dwóch płytek szklanych, z których jedna jest podzielona na równe obszary, 3) małe zakrzywione nożyczki, 4) pinceta, nóż do wycinania próbek, 5) małe ponumerowane pojemniki do oddzielnego przechowywania próbek, 6) zakraplacz, 7) kwas octowy i roztwór wodorotlenku potasu do rozjaśniania zwapień lub zmiękczania suszonego mięsa. 2. Pobieranie próbek: 1) w przypadku całych tusz, należy pobrać przynajmniej jedną próbkę wielkości orzecha laskowego z obu filarów przepony na przejściu w część ścięgnistą, 2) jeżeli jest tylko jeden filar przepony, należy pobrać jedną próbkę wielkości orzecha laskowego, 3) w przypadku braku obu filarów przepony, należy pobrać dwie próbki o przybliżonej wielkości orzecha laskowego z części żebrowej lub mostkowej przepony lub też z mięśni okołojęzykowych, żuchwowych lub brzusznych, 4) w przypadku części tuszy, należy pobrać z każdej części trzy próbki mięśni szkieletowych, zawierające małą ilość tłuszczu, jeżeli to możliwe - wielkości orzecha laskowego z różnych miejsc, w miarę możliwości położonych blisko kości i ścięgien. 3. Metoda: 1) jeżeli są oba filary przepony, trychinoskopista powinien wyciąć z każdej z próbek pobranych z całej tuszy siedem skrawków o rozmiarze ziarna owsa - łącznie 14 skrawków, a jeżeli tylko jeden filar przepony - 14 skrawków z różnych miejsc, jeżeli to możliwe, z przejścia w część ścięgnistą, 2) w przypadku całych tusz, próbki trzeba pobrać z części żebrowej lub mostkowej przepony, mięśni okołojęzykowych, żuchwowych lub mięśni brzusznych; należy wyciąć 14 skrawków wielkości ziarna owsa z każdej próbki, łącznie 28, 3) trychinoskopista powinien ścisnąć skrawki między płytkami szklanymi w taki sposób, aby można było przez przygotowany diapozytyw odczytać normalny druk, 4) jeżeli mięso próbek do badania jest suche i stare, preparaty powinny być zmiękczane w mieszance jednej części roztworu wodorotlenku potasu na dwie części wody przez 10 do 20 minut przed rozpoczęciem badania, 5) z każdej próbki pobranej z części tuszy trychinoskopista powinien wyciąć cztery skrawki rozmiaru ziarna owsa, łącznie 12 skrawków, 6) badanie trychinoskopowe należy przeprowadzać w taki sposób, aby każdy preparat był przejrzany powoli i uważnie, 7) jeżeli badanie trychinoskopowe nasuwa podejrzenie, którego charakteru nie można określić z całą pewnością, nawet przy największym powiększeniu trychinoskopu, należy je sprawdzić mikroskopem, 8) badanie trychinoskopowe należy przeprowadzać w taki sposób, aby każdy preparat był przejrzany powoli i uważnie, w powiększeniu 30-40x, 9) w przypadku niepewnego wyniku, badanie należy kontynuować na większej liczbie próbek i preparatów diapozytywowych, w razie konieczności - z pomocą większych powiększeń, aż do otrzymania wymaganych informacji, 10) badanie trychinoskopowe należy przeprowadzać przez przynajmniej trzy minuty, z tym że w przypadku próbek zastępczych, pobranych z części żebrowej lub mostkowej przepony, mięśni okołojęzykowych, żuchwowych lub mięśni brzusznych, należy je przeprowadzać przez przynajmniej sześć minut; minimalny czas ustalony dla badania nie zawiera czasu koniecznego do pobierania próbek i przygotowania preparatów, 11) trychinoskopista nie powinien sprawdzić więcej niż 840 skrawków dziennie; w wyjątkowych przypadkach dopuszcza się zbadanie do 1050 skrawków dziennie. II. Metoda wytrawiania 1. Sprzęt i materiał: 1) nóż do pobierania próbek, 2) małe ponumerowane pojemniki z zamknięciem, do przechowywania próbek, w razie konieczności do powtórzenia badania, 3) cieplarka, 4) 2-3-litrowy rozdzielacz szklany ze statywem, gumowy przewód łączący, klamry do mocowania przewodu łączącego, 5) sito plastikowe (o średnicy ok. 18 cm i o średnicy otworów ok. 1 mm), 6) gaza, 7) mała, stożkowa kolba ze szczelnym zamknięciem, 8) zlewka szklana, 9) rozdrabniacz mięsa, 10) stereomikroskop (powiększenie 15-40 x) z odpowiednim źródłem światła, 11) płyn wytrawiający sporządzony w następujący sposób: 10 g pepsyny (1 200 u/g; 80 u/g FIP), 5 ml HCl (przynajmniej 37%), dopełnione do objętości 1 litra wodą. 2. Pobieranie próbek: 1) w przypadku całych tusz, należy pobrać próbkę o wadze przynajmniej 20 g z filaru przepony przy przejściu do części ścięgnistej, 2) w przypadku braku filarów przepony, należy pobrać próbki o wadze przynajmniej 20 g z części żebrowej lub mostkowej przepony, lub z mięśni okołojęzykowych czy mięśni żuchwowych, lub też z mięśni brzusznych, 3) w przypadku części tuszy, należy pobrać próbkę o wadze przynajmniej 20 g z mięśni szkieletowych, jeśli to możliwe bez tłuszczu, z miejsc położonych blisko kości lub ścięgien. 3. Metoda: 1) dla badania łącznej próbki mięsa z 10 świń należy przygotować po 10 g z każdej pojedynczej próbki 20-gramowej, a pozostałe 10 g zatrzymać na wypadek, gdyby dodatkowe badanie pojedynczej próbki okazało się konieczne, 2) 10 próbek, każda o wadze 10 g, należy połączyć w jedną próbkę; należy ją rozdrobnić w rozdrabniaczu mięsa (z otworami średnicy 2 mm) i rozmieścić luźno na sicie wyścielony warstwą gazy, które należy następnie umieścić na lejku nałożonym na rozdzielacz połączony przewodem gumowym z małą stożkową kolbą; rozdzielacz należy napełniać do krawędzi płynem wytrawiającym do momentu, w którym materiał badany nie zostanie przykryty. Proporcje materiału poddanego badaniu do płynu wytrawiającego powinny wynosić w przybliżeniu 1 : 20 do 1 : 30, 3) po 18-20 godzinach inkubacji w temperaturze 37-39°C należy odłączyć stożkową kolbę, po czym, po ostrożnym odciągnięciu cieczy sklarowanej nad osadem, osad znajdujący się w końcówce kolby ostrożnie przenieść na płytkę, a następnie przebadać na obecność włośni za pomocą stereomikroskopu o powiększeniu 20-40-krotnym, 4) w przypadku pozytywnego lub niepewnego wyniku próbki łącznej, należy przebadać pozostałe pojedyncze próbki, każdą z osobna po dodaniu do nich dalszych 20 g próbek z mięsa każdej świni, lub w wypadku części tusz, po dodaniu 20 g próbki z mięsa każdej części, zgodnie z ust. 2. III. Metoda wytrawiania prób zbiorczych 1. Sprzęt i odczynniki: 1) nóż i pinceta do pobierania próbek, 2) rozdrabniacz mięsa z otworami 2 do 3 mm, 3) kolba Erlenmeyera o pojemności 3 ml z korkiem gumowym lub bawełniano-wełnianym, 4) rozdzielacz stożkowy oddzielający o pojemności 2 000 ml, 5) statyw długości ok. 28 cm z 80-centymetrowym korpusem, 6) pierścień średnicy 10 lub 11 cm przymocowany do statywu, 7) uchwyt z płaskimi zaciskami (23 × 40 mm), który może być przymocowany do statywu z podwójną złączką, 8) sito (o oczkach 177 mikronów) o zewnętrznej średnicy 11 cm z siatką mosiężną lub ze stali nierdzewnej, 9) plastikowy lejek z wewnętrzną średnicą nie mniejszą niż 12 cm, 10) stereomikroskop (powiększenie 15-40 x) z odpowiednim źródłem światła lub trychinoskop ze stołem poziomym, 11) w przypadku stosowania trychinoskopu: rynienka do liczenia larw o pojemności ok. 60-65 cm3, która wykonana jest z akrylowych płytek o grubości 3 mm w ten sposób, że dno rynienki, podzielone na pola, ma wymiary 180 × 40 mm, boki mają wymiary 230 × 20 mm, a szczyty - 40 × 20 mm. Dno i szczyty rynienki powinny być umieszczone pomiędzy jej bokami, co utworzy w ten sposób dwa uchwyty na końcach. Dno rynienki powinno być wyniesione 7-9 mm od podstawy ramy utworzonej przez boki i szczyty. Części rynienki powinny być zespojone klejem odpowiednim dla tworzywa, 12) płytki Petriego o średnicy 9 cm, w przypadku używania stereomikroskopu, podzielone od spodu na pola 10 × 10 mm, 13) kalibrowane 100 ml szklane cylindry, 14) stężony (37%) kwas solny, 15) pepsyna o mocy 1 : 10 000 NF (Narodowy Receptariusz USA) odpowiadającej 1 : 12 500 BP (Farmakopea Brytyjska) lub 2 000 FIP (Międzynarodowa Federacja Farmacji), 16) tace odpowiednie do zgromadzenia 50 dwugramowych prób, 17) waga z dokładnością do 0,1 g. 2. Pobieranie prób: 1) w przypadku całych tusz należy pobrać próbę o wadze ok. 2 g z filaru przepony w przejściu do części ścięgnistej, 2) w przypadku braku filarów przepony należy pobrać próbkę o wadze ok. 2 g z części żebrowej lub mostkowej przepony, z mięśni okołojęzykowych lub żuchwowych lub z mięśni brzusznych, 3) w przypadku kawałków mięsa należy pobrać próbkę o wadze ok. 2 g z mięśni szkieletowych, o małej zawartości tłuszczu, w miarę możliwości z miejsca w pobliżu kości lub ścięgien. 3. Metoda: 1) tworzenie próby zbiorczej ze 100 próbek: a) należy pobrać próbkę o wadze ok. 1 g z każdej z pojedynczych próbek pobranych z mięsa 100 świń, a następnie umieścić je w rozdrabniaczu mięsa, b) rozdrobnione mięso należy umieścić w trzylitrowej kolbie Erlenmeyera razem z 7 g pepsyny, 2 litrami wody podgrzanej do temperatury 40-41°C i 25 ml stężonego kwasu solnego, a następnie wstrząsnąć mieszanką w celu rozpuszczenia pepsyny; zasadowość roztworu powinna wynosić 1,5-2,0 pH, c) dla ułatwienia wytrawiania kolba Erlenmeyera powinna być umieszczona w cieplarce o temperaturze 40-41°C na ok. 4 godziny; w tym czasie kolbę należy regularnie wstrząsać, co najmniej 2 razy na godzinę, d) roztwór po wytrawieniu należy przefiltrować przez sito do rozdzielacza o pojemności 2 litrów i pozostawić na stojaku przez przynajmniej 1 godzinę, e) uzyskany płyn o objętości ok. 45 ml należy przelać do kalibrowanego cylindra, a następnie rozdzielić na trzy płytki Petriego, po 15 ml na każdą płytkę, której dno jest podzielone na kwadraciki 10 × 10 mm, f) każda płytka Petriego powinna być badana przez 1 minutę na obecność larw pod stereomikroskopem, g) przy stosowaniu rynienek do liczenia larw uzyskany płyn należy równo rozdzielić na dwie rynienki i badać pod trychinoskopem; płyn powinien być badany niezwłocznie, h) jeżeli płyn jest mętny lub nie został zbadany w czasie 30 minut od jego pozyskania, należy oczyścić go w następujący sposób: - 45 ml pozyskanego płynu przelewa się do kalibrowanego cylindra i pozostawia na 10 minut, - po upływie tego czasu poprzez zassanie odejmuje się 30 ml supernatantu, a pozostałe 15 ml uzupełnia się do 45 ml wodą, - po upływie kolejnych 10 minut ponownie 30 ml supernatantu usuwa się, a pozostałe 15 ml przelewa się na płytkę Petriego lub na rynienkę do liczenia larw, i) kalibrowany cylinder należy opłukać 10 ml wody, a następnie przelać ją na płytkę Petriego lub na rynienkę do liczenia larw, 2) tworzenie próby zbiorczej z mniej niż 100 prób: a) jeżeli jest mniej niż 15 pojedynczych prób, mogą być one dodane do próby zbiorczej i badane razem, b) jeżeli jest badane więcej niż 15, a mniej niż 100 prób, objętość płynu wytrawiającego powinna być proporcjonalnie zmniejszona, 3) w przypadku pozytywnego lub wątpliwego wyniku badania próby zbiorczej, należy: a) dalsze 20 g próby pobrać od każdej świni, zgodnie z ust. 2, b) 20 g próby pobrać od każdej świni połączyć i badać metodą określoną w pkt 1 i 2, c) w sposób określony w lit. a) i b) badać próby z 20 świń po 5 świń każda, d) jeżeli włośnie są wykryte w próbie zbiorczej od 5 świń, dalsze 20 g próby powinno być pobierane oddzielnie, zgodnie z ust. 2. IV. Metoda mechanicznie wspomaganego wytrawiania próby zbiorczej (technika sedymentacji) 1. Sprzęt i odczynniki: 1) nóż i nożyczki, 2) tace z ponumerowanymi polami na 50 prób mięsa, po 2 g każda, 3) stomacher 3 500 thermomodel, 4) plastikowe torebki do stomachera, 5) stożkowe rozdzielacze o pojemności 2 l zaopatrzone w teflonowe zatyczki, 6) statywy, pierścienie, zaciski, 7) sito o otworach 177 mikronów, średnicy zewnętrznej 11 cm i siatka ze stali nierdzewnej, 8) lejki o wewnętrznej średnicy nie mniejszej niż 12 cm do stabilizacji sit, 9) 100 ml szklane, kalibrowane cylindry, 10) 25 ml rozdzielacz, 11) zlewki o pojemności 3 l, 12) łyżka lub szklany pręt do mieszania roztworu w zlewce, 13) plastikowe: strzykawka i wężyk do odsysania, 14) miarka o pojemności 6 g, 15) termometr o dokładności ±0,5°C i o zakresie od 1 do 100°C, 16) elektryczny potrząsacz z odejmowaną głowicą (wibrator), 17) minutnik pracujący w przedziałach 1 minuty, 18) trichinoskop z poziomym pulpitem lub stereomikroskop z odpowiednim źródłem światła, 19) rynienka do liczenia larw wykonana w sposób określony w części III ust. 1 pkt 11, jeżeli stosowany jest trichinoskop, 20) płytki Petriego o średnicy 9 cm podzielone od spodu na pola badań o wymiarach 10 × 10 mm, 21) 17,5% roztwór kwasu solnego, 22) pepsyna odpowiadająca wymaganiom określonym w części III ust. 1 pkt 15, 23) 10 l pojemniki do dekontaminacji formaliną sprzętu i pozostałego płynu wytrawiającego, 24) waga z dokładnością do 0,1 g. 2. Próbki pobiera się zgodnie z ust. 2 części III. 3. Metoda: 1) sposób wytrawiania: a) próba zbiorcza 100 próbek: - stomacher powinien być zaopatrzony w podwójną plastikową torebkę i urządzenie do utrzymania temperatury 40-41°C, - 1,5 l wody podgrzanej do temperatury 32-35°C należy przelać do wewnętrznej torebki plastikowej i następnie wodę podgrzać do temperatury 40-41°C, - 25 ml 17,5% kwasu solnego dodaje się do wody w stomacherze, - następnie należy dodać 100 próbek o wadze 1 g każda (o temperaturze 25-30°C), pobranych z każdej indywidualnej próby zgodnie z ust. 2, - na końcu należy dodać 6 g pepsyny, - zawartość stomachera należy odstawić na 25 minut, - następnie torebkę wyjmuje się ze stomachera, a płyn wytrawiający filtruje się przez sito do 3 l zlewki, - plastikową torebkę przepłukuje się 100 ml wody, a następnie przez sito przelewa się ją do filtratu w zlewce, b) próba zbiorcza złożona z mniej niż 100 próbek: - stomacher powinien być zaopatrzony w podwójną plastikową torebkę i urządzenie do utrzymania temperatury 40-41°C, - płyn wytrawiający sporządza się przez wymieszanie ok. 1,5 l wody, 25 ml 17,5% kwasu solnego i 6 g pepsyny przy zachowaniu temperatury 40-41°C, - z płynu wytrawiającego należy odmierzyć 15 ml na 1 g próbki i tę ilość płynu z próbkami 1 g o temperaturze 25-30°C przenieść do wewnętrznej torebki, - wodę o temperaturze 41°C przelewa się do zewnętrznej torebki, tak aby całkowita objętość w obu torebkach wynosiła 1,5 l, - zawartość stomachera należy odstawić na 25 minut, - następnie torebkę wyjmuje się ze stomachera, a płyn wytrawiający filtruje się przez sito do 3 l zlewki, - plastikową torebkę przepłukuje się w 100 ml wody, którą następnie przelewa się przez sito do filtratu w zlewce, 2) oddzielanie larw metodą sedymentacji: a) lód o wadze 300-400 g w płatkach, łuskach lub pokruszony dodaje się do płynu wytrawiającego, doprowadzając jego objętość do 2 l, a następnie płyn ten miesza się do rozpuszczenia lodu, przy czym w przypadku mniejszej próby zbiorczej, określonej w pkt 1 lit. b), ilość lodu powinna być odpowiednio zmniejszona, b) wychłodzony płyn wytrawiający przenosi się do 2 l rozdzielacza, wyposażonego w wibrator, c) sedymentacja powinna trwać 30 minut, przy czym wirowanie odbywa się w sposób przerywany, tj. 1 minuta wirowania i 1 minuta przerwy, d) po 30 minutach wirowania, 60 ml sedymentu przenoszone jest bezzwłocznie do 100 ml kalibrowanego cylindra, e) 60 ml sedyment odstawia się co najmniej na 10 minut, a następnie supernatant odsysa się, pozostawiając 15 ml do badania na obecność larw, f) do odsysania stosuje się plastikową strzykawkę połączoną z plastikowym przewodem, g) pozostałe 15 ml przelewa się do rynienki do liczenia larw lub dwu płytek Petriego i bada się pod trichinoskopem lub stereomikroskopem, h) płyn wytrawiający powinien być badany niezwłocznie, i) jeżeli płyn wytrawiający jest mętny lub nie został zbadany w czasie 30 minut, po jego sporządzeniu należy: - 60 ml próbkę końcową przelać do kalibrowanego cylindra i pozostawić na 10 minut, - po upływie 10 minut odessać 45 ml supernatantu, a pozostałe 15 ml uzupełnić wodą do objętości 45 ml, - po upływie następnych 10 minut odessać 30 ml supernatantu, a pozostałe 15 ml przelać na płytkę Petriego lub rynienkę do przeprowadzania badania, j) kalibrowany cylinder przepłukuje się 10 ml wody, którą następnie należy dodać do rynienki lub płytki Petriego, 3) w przypadkach pozytywnych lub wątpliwych wyników, należy postępować w sposób określony w części III ust. 3 pkt 3. V. Metoda mechanicznie wspomaganego wytrawiania próby zbiorczej (technika izolacji filtrowej) 1. Sprzęt i odczynniki: 1) wymienione w ust. 1 części IV, 2) litrowy rozdzielacz (Gelmana) wyposażony w uchwyt filtru (średnica 45 mm), 3) płytki filtrów składające się z okrągłej siatki ze stali nierdzewnej z oczkami o średnicy 35 mikronów (średnica płytki 45 mm), 4) dwa gumowe pierścienie grubości 1 mm, średnicy zewnętrznej 45 mm i wewnętrznej 38 mm, z umieszczoną pomiędzy nimi okrągłą siatką, umocowaną do nich dwuskładnikowym klejem odpowiednim dla tych materiałów, 5) zlewka Erlenmeyera o pojemności 3 l zaopatrzona w boczny wężyk do odsysania, 6) pompa filtrująca, 7) plastikowe torebki o pojemności co najmniej 80 ml, 8) sprzęt do zgrzewania torebek, 9) rennina o mocy 1:1 500 000 jednostek Soxleta na 1 g. 2. Próbki pobiera się zgodnie z ust. 2 części III. 3. Metoda: 1) do sposobu wytrawiania stosuje się odpowiednio do wielkości próby część IV ust. 3 pkt 1, 2) oddzielanie larw przez filtrowanie: a) lód o wadze 300-400 g w płatkach, łuskach lub pokruszony dodaje się do płynu wytrawiającego, doprowadzając jego objętość do 2 l, przy czym w przypadku mniejszej próby zbiorczej, ilość lodu powinna być odpowiednio zmniejszona, b) płyn wytrawiający miesza się do czasu rozpuszczenia lodu, c) następnie płyn ten pozostawia się co najmniej na 3 minuty, d) rozdzielacz (Gelmana) zaopatrzony w uchwyt i płytkę filtrującą umieszcza się w zlewce Erlenmeyera połączonej z pompą filtrującą, e) płyn wytrawiający przelewa się do rozdzielacza (Gelmana), a następnie filtruje; pod koniec filtrowania przechodzenie płynu wytrawiającego przez filtr może być wspomagane zasysaniem z pompy filtrującej, przy czym zasysanie powinno być przerwane, zanim filtr stanie się suchy, tj. kiedy 2 do 5 ml płynu pozostanie w rozdzielaczu, f) po zakończeniu filtrowania płynu wytrawiającego dysk filtru należy wyjąć i umieścić w torebce o pojemności 80 ml razem z 15-20 ml roztworu renniny, który sporządza się przez dodanie 2 g renniny do 100 ml wody; filtry nie mogą być używane, jeśli nie są zupełnie czyste; filtrów nie oczyszczonych nie należy suszyć; filtry te powinny być oczyszczone przez pozostawienie ich w roztworze renniny na noc; przed użyciem powinny być umyte w świeżym roztworze renniny z użyciem stomachera, g) torebkę plastikową zgrzewa się dwukrotnie i umieszcza w stomacherze pomiędzy wewnętrzną i zewnętrzną torebką, h) stomacher pozostawia się na 3 minuty niezależnie od tego, czy pracuje na pełnej, czy niepełnej próbie zbiorczej, i) po 3 minutach torebkę plastikową z dyskiem filtru i roztworem renniny wyjmuje się ze stomachera i otwiera nożyczkami, płyn przelewa się do rynienki do liczenia larw lub płytki Petriego, a torebkę przepłukuje się 5-10 ml wody, którą przelewa się do rynienki do badania pod trichinoskopem lub płytki Petriego do badania pod stereomikroskopem, j) płyn powinien być badany bezzwłocznie, 3) w przypadku pozytywnych lub wątpliwych wyników należy postępować w sposób określony w ust. 3 pkt 3 części III. VI. Metoda wytrawiania próby zbiorczej z zastosowaniem metody magnetycznego mieszania 1. Sprzęt i odczynniki: 1) nóż i nożyczki do sporządzania próbek, 2) tace z oznaczonymi 50 polami do przetrzymywania próbek o wadze 2 g każda, 3) rozdrabniacz mięśni (Moulinette), 4) mieszadła magnetyczne, z płytką o temperaturze regulowanej termostatem i pokrytymi teflonem prętami mieszającymi, o długości ok. 5 cm, 5) rozdzielacze stożkowe o pojemności 2 l, 6) statywy, pierścienie, uchwyty, 7) sito o siatce ze stali nierdzewnej z oczkami 177 mikronów o średnicy zewnętrznej 11 cm, 8) lejki o średnicy wewnętrznej nie mniejszej niż 12 cm, do umieszczenia sit, 9) zlewka o pojemności 3 l, 10) kalibrowane cylindry o pojemności ok. 50 ml lub cylindry wirówkowe, 11) trichinoskop z poziomym pulpitem lub stereomikroskop z odpowiednim źródłem światła, 12) rynienka do liczenia larw, wykonana w sposób określony w części III ust. 1 pkt 11, jeżeli stosowany jest trichinoskop, 13) płytki Petriego średnicy 9 cm, podzielone od spodu na pola 10 × 10 mm, jeżeli stosowany jest stereomikroskop, 14) folia aluminiowa, 15) 25% kwas solny, 16) pepsyna odpowiadająca wymaganiom określonym w części III ust. 1 pkt 15, 17) woda podgrzana do 46-48°C, 18) 10 l pojemniki do dekontaminacji formaliną sprzętu i pozostałego płynu wytrawiającego, 19) waga z dokładnością do 0,1 g. 2. Próbki pobiera się zgodnie z ust. 2 części III. 3. Metoda: 1) tworzenie próby zbiorczej ze 100 próbek: a) 100 próbek, każda ważąca 1 g, pobrane z pojedynczych próbek rozdrabniane są w rozdrabniaczu (Moulinette), b) rozdrobnione mięso przenoszone jest do 3-litrowej zlewki i traktowane 10 g pepsyny, a 2 litry wody podgrzanej do 46-48°C przelewa się do zlewki razem z 16 ml kwasu solnego, c) wkładkę mieszającą rozdrabniacza natychmiast wkłada się do płynu do wytrawiania w zlewce, żeby oddzielić przyczepione skrawki mięśni, d) pręcik mieszający umieszcza się w zlewce, którą przykrywa się folią aluminiową, e) zlewkę umieszcza się na podgrzanej płytce grzewczej mieszadła magnetycznego i wtedy zaczyna się proces mieszania; przed rozpoczęciem mieszania należy upewnić się, że mieszadło utrzymywać będzie stałą temperaturę 44-46°C w całym procesie mieszania, podczas którego należy uzyskać maksymalne wirowanie płynu, f) płyn wytrawiający mieszany jest 30 minut, po czym wyłącza się mieszadło, a płyn przelewa się przez sito do rozdzielacza sedymentacyjnego, g) płyn w rozdzielaczu odstawia się na 30 minut, h) po 30 minutach płyn z osadem w ilości 40 ml gwałtowanie spuszcza się do kalibrowanego cylindra lub cylindra wirówki, i) próbę 40 ml pozostawia się na 10 minut, a następnie odsysa się 30 ml supernatantu, pozostawiając 10 ml, j) pozostałe 10 ml osadu przelewa się do rynienki lub płytki Petriego, k) następnie cylinder przepłukuje się 10 ml wody, którą dodaje się do rynienki lub płytki Petriego i bada się pod trichinoskopem lub stereomikroskopem, l) badanie należy wykonywać bezzwłocznie, ł) jeżeli badanie nie zostało przeprowadzone w czasie 30 minut supernatant powinien być oczyszczony w sposób następujący: - końcową próbę 40 ml przelewa się do kalibrowanego cylindra i pozostawia na 10 minut, - 30 ml supernatantu usuwa się pozostawiając 10 ml, które uzupełnia się wodą do 40 ml, - po upływie dalszych 10 minut 30 ml supernatantu odsysa się pozostawiając 10 ml do badania na płytce Petriego lub rynience, - cylinder przepłukuje się 10 ml wody, którą dodaje się do płytki Petriego lub rynienki i poddaje badaniu, m) jeżeli osad w czasie badania jest mętny, próba powinna być przelana do kalibrowanego cylindra, uzupełniona do 40 ml wodą; następnie należy postępować w sposób określony w lit. ł), 2) próba zbiorcza składająca się z mniej niż 100 próbek: a) w razie potrzeby nie więcej niż 15 próbek 1-gramowych może być dodane do próby zbiorczej złożonej ze 100 próbek i badane razem, zgodnie z pkt 1, b) więcej niż 15 próbek należy badać jako oddzielną próbę zbiorczą, c) dla prób złożonych z nie więcej niż 50 próbek objętość płynu wytrawiającego powinna być zredukowana do 1 litra, 3) w przypadku pozytywnych lub wątpliwych wyników, należy postępować w sposób określony w części III ust. 3 pkt 3. VII. Metoda automatycznego wytrawiania dla prób zbiorczych o wadze do 35 g 1. Sprzęt i odczynniki: 1) nóż i nożyczki do sporządzania próbek, 2) tace z oznaczonymi 50 polami do przetrzymywania próbek o wadze 2 g każda, 3) Trichomat 35 z wkładem filtrującym, 4) roztwór kwasu solnego 8,5% = 0,5 wagi, 5) przezroczyste, membranowe filtry z wielowęglanów o średnicy 50 mm i porami 14 mikronów, 6) pepsyna odpowiadająca wymaganiom określonym w części III ust. 1 pkt 15, 7) waga z dokładnością do 0,1 g, 8) pincetka płaska, 9) szkiełka podstawowe o boku co najmniej 5 cm lub płytki Petriego z oznaczonymi od spodu polami 10 × 10 mm, 10) stereomikroskop ze zmienną siłą światła i powiększaniu 15-60 × lub trychinoskop z poziomym pulpitem, 11) pojemnik do gromadzenia zużytych płynów, 12) 10 l pojemniki do dekontaminacji formaliną sprzętu i pozostałego płynu wytrawiającego. 2. Próbki pobiera się zgodnie z ust. 2 części III. 3. Metoda: 1) proces wytrawiania: a) mieszadło z wkładem filtrującym należy połączyć przewodem z pojemnikiem do gromadzenia zużytych płynów, b) po włączeniu mieszadła należy włączyć podgrzewanie, przedtem jednak zawór umieszczony poniżej komory należy najpierw otworzyć, a następnie zamknąć, c) następnie dodaje się 35 prób o wadze ok. 1 g każda i o temperaturze 25-30°C, pobranych z każdej z indywidualnych prób, przy czym większe kawałki ścięgien powinny być usunięte, d) ok. 400 ml wody należy przelać do stożkowej części komory na płyny, połączonej z mieszadłem, e) należy dodać ok. 30 ml kwasu solnego (8,5%) do części stożkowej mniejszej, podłączonej do komory na płyny, f) należy umieścić filtr membranowy pod filtrem normalnym znajdującym się w uchwycie wkładu filtrującego, g) na końcu należy dodać 7 g pepsyny, h) zamknąć komorę roboczą i na płyny, i) dostosować czas wytrawiania (5-8 minut), właściwy do wieku ubojowego zwierząt, j) automatyczne dawkowanie rozpoczyna się po wciśnięciu przycisku na mieszadle i wtedy wytrawianie połączone z filtrowaniem przebiega automatycznie; po 10-13 minutach procedura jest zakończona i zatrzymuje się automatycznie, k) po zdjęciu przykrywki komory właściwej (roboczej) należy sprawdzić, czy jest ona opróżniona; jeśli nadal pozostają: piana lub resztki płynu wytrawiającego, należy powtórzyć procedurę podaną w pkt 5, 2) oddzielanie larw: a) wymontować uchwyt filtru i przenieść filtr membranowy na szkiełko podstawowe lub płytkę Petriego, b) filtr ten należy następnie badać pod trichinoskopem lub stereomikroskopem, 3) czyszczenie sprzętu: a) w przypadku wyniku pozytywnego, komorę właściwą (roboczą) do 2/3 należy wypełnić wrzącą wodą, b) do komory na płyny należy dodać wodę do momentu, gdy przykryty jest czujnik poziomu minimalnego, c) po wykonaniu czynności wymienionych pod lit. a) i b) należy włączyć automatyczny proces czyszczenia, d) uchwyt filtru razem z pozostałym sprzętem należy oczyścić, e) po dniu pracy należy napełnić wodą komorę na płyny i wykonać program czyszczenia, zgodnie z lit. a)-d), 4) stosowanie filtrów membranowych: a) każdy filtr może być używany nie więcej niż 5 razy, b) po każdym użyciu filtr powinien być odwracany i sprawdzany, czy nie uległ uszkodzeniu, co czyniłoby go nieodpowiednim do dalszego użycia, 5) metoda stosowana w przypadkach, gdy wytrawianie nie jest całkowite, a w związku z tym nie doszło do filtrowania: Jeżeli automatyczny proces przebiegał zgodnie z pkt 1, należy zdjąć przykrywkę komory właściwej (roboczej) i sprawdzić, czy nie pozostała w niej piana lub resztki płynu. Jeśli tak, to należy: a) zamknąć zawór dolny komory właściwej (roboczej), b) wymontować uchwyt filtru, a filtr membranowy przenieść na szkiełko podstawowe lub płytkę Petriego, c) w uchwycie zamontować nowy filtr membranowy i zamontować ten uchwyt, d) do komory na płyny dolać wodę aż do przykrycia czujnika poziomu minimalnego, e) włączyć automatyczny program czyszczenia, f) po zakończeniu tego programu sprawdzić komorę właściwą (roboczą) na pozostałość płynu, g) po opróżnieniu komory wymontować uchwyt filtru, a filtr membranowy przenieść pincetką na szkiełko podstawowe lub płytkę Petriego, h) zgodnie z pkt 2 zbadać dwa filtry membranowe, a jeśli badanie nie jest możliwe, powtórzyć proces wytrawiania z zastosowaniem wydłużonego czasu, zgodnie z pkt 1, 6) w przypadku pozytywnego lub wątpliwego wyniku badania próby zbiorczej, dalsze 20 g należy pobrać od każdej świni, zgodnie z ust. 2, i próbki te zbadać indywidualnie. Załącznik nr 3 OCENA MIĘSA I. Mięso bydła, świń, owiec, kóz i zwierząt jednokopytnych 1. Za niezdatne do spożycia należy uznać: 1) mięso, jeżeli badanie potwierdzi, że zwierzę, z którego mięso pochodzi, było dotknięte jedną z następujących chorób: a) pryszczyca, b) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej, c) choroba pęcherzykowa świń, d) pomór bydła, e) pomór małych przeżuwaczy, f) zaraza płucna bydła, g) guzowata choroba skóry bydła albo kliniczna postać białaczki bydła, h) gorączka doliny Rift albo gorączka Q, i) choroba niebieskiego języka, j) ospa owiec i kóz, k) afrykański pomór koni, l) afrykański pomór świń, ł) pomór świń, m) wąglik, n) gąbczasta encefalopatia bydła, o) ogólna aktinobacyloza, promienica, gruźlica albo uogólnione zapalenie węzłów chłonnych, p) szelestnica, r) nosacizna, s) wścieklizna, t) tężec albo botulizm, u) salmoneloza albo bruceloza, w) różyca świń, x) kliniczna postać leptospirozy świń, bydła, owiec i kóz, y) posocznica, ropnica, toksemia albo wiremia, z) włośnica, uogólniona sarkocystoza i uogólniona wągrzyca, 2) mięso ze zwierząt wykazujących ostre zmiany chorobowe przy zapaleniu oskrzeli i płuc, zapaleniu opłucnej, zapaleniu otrzewnej, zapaleniu macicy, zapaleniu wymienia, zapaleniu stawów, zapaleniu osierdzia, zapaleniu jelit oraz zapaleniu mózgu i opon mózgowych, potwierdzone szczegółowym badaniem, a jeżeli to możliwe - uzupełnione badaniem mikrobiologicznym i badaniem pozostałości substancji o działaniu farmakologicznym, przy czym, jeżeli wyniki tych badań specjalnych będą pozytywne, tusza może być uznana za zdatną do spożycia po wcześniejszym usunięciu części niezdatnych do spożycia, 3) mięso ze zwierząt: a) nie narodzonych, b) młodych, jeżeli jest zbyt wodniste, c) wykazujących objawy wychudzenia lub zaawansowanej anemii, d) wykazujących liczne guzy, ropnie lub poważne rany w różnych miejscach tuszy lub różnych miejscach narządów wewnętrznych, r) które reagowały dodatnio lub wątpliwie w teście na brucelozę, jeżeli stwierdzone zostały zmiany chorobowe wskazujące na ostrą infekcję, nawet w przypadku gdy nie zostały stwierdzone zmiany w wymieniu, układzie rozrodczym oraz we krwi, 4) narządy wewnętrzne lub części tuszy ze zmianami gruźliczymi, pochodzące od zwierząt, które wykazywały wynik dodatni lub wątpliwy w przeprowadzonej przed ubojem śródskórnej próbie tuberkulinowej, z tym że jeżeli zmiany gruźlicze są stwierdzone wyłącznie w węzłach chłonnych, za niezdatne do spożycia należy również uznać organ lub część tuszy, do których przynależą te węzły chłonne, 5) części tuszy z poważnymi wylewami krwotocznymi, ograniczonymi ropniami lub zlokalizowanymi zanieczyszczeniami, 6) narządy wewnętrzne ze zmianami patologicznymi o pochodzeniu zakaźnym, pasożytniczym lub urazowym, 7) mięso ze zwierząt, które wykazywały podwyższoną ciepłotę ciała, 8) mięso, które wykazywało nieprawidłowości dotyczące zabarwienia, zapachu i konsystencji, 9) poszczególne narządy wewnętrzne z przynależnymi do nich węzłami chłonnymi, jeżeli tusza lub narządy wewnętrzne zawierają ogniska zapalenia serowaciejącego lub stany ropne, przy czym zmiany te nie są uogólnione albo związane z wychudzeniem i znajdują się na powierzchni lub w samej tkance narządu lub węzła chłonnego, 10) mięso pochodzące z wycięcia okolicy rany kłucia powstałej podczas wykrwawiania, 11) tusze, których narządy wewnętrzne nie podlegały badaniu poubojowemu, 12) krew zwierzęcia, którego mięso uznane zostało za niezdatne do spożycia, oraz krew zanieczyszczoną zawartością żołądka lub inną substancją, 13) mięso ze zwierząt, którym podawano: a) substancje niedozwolone, b) produkty, które mogą spowodować, że mięso będzie niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia ludzi, c) substancje wpływające na kruchość mięsa, 14) mięso zawierające pozostałości substancji dodatkowych dozwolonych, pozostałości środków farmaceutycznych, w tym antybiotyków, pestycydów lub innych substancji szkodliwych dla zdrowia ludzi, w przypadku gdy przekraczają one dozwolony poziom określony odrębnymi przepisami, 15) wątrobę i nerki zwierząt starszych niż dwa lata, pochodzących z obszarów, w których w wyniku badań kontrolnych stwierdzono ogólną obecność metali ciężkich w środowisku, 16) płuca świń zanieczyszczone treścią pokarmową lub zalane wodą do oparzania, 17) mięso, które było poddane radiacji jonizującej lub ultrafioletowej, 18) mięso, które wydziela silny zapach płciowy. 2. Za mięso o ograniczonej przydatności do spożycia należy uznać: 1) mięso pochodzące: a) z knurów używanych do rozrodu, b) ze świń wnętrów lub obojnaków, c) od niewykastrowanych męskich osobników świń o wadze tuszy powyżej 80 kg, które nie posiadają wyraźnego odoru knura, 2) mięso oddzielone mechanicznie (MOM), 3) mięso i narządy wewnętrzne zwierząt, które nie wykazywały tasiemczycy lub wągrzycy, po usunięciu części niezdatnych do spożycia, 4) mięso zwierząt poddanych ubojowi z konieczności. II. Mięso drobiu Za mięso niezdatne do spożycia należy uznać: 1) mięso, jeżeli badanie potwierdzi, że zwierzę, od którego mięso pochodzi, było dotknięte jedną z następujących chorób: a) influenza drobiu (pomór drobiu), b) rzekomy pomór drobiu, c) salmoneloza, d) cholera, e) ornitoza, f) charłactwo, g) wodobrzusze, h) żółtaczka, i) aspergiloza, j) toksoplazmoza, k) nowotwory złośliwe, 2) mięso pochodzące od zwierząt, których śmierć nastąpiła z innych przyczyn niż ubój, 3) mięso ogólnie zanieczyszczone, 4) mięso wykazujące: a) rozległe uszkodzenia mechaniczne i krwawe wybroczyny, b) nieprawidłowości dotyczące zapachu, barwy, smaku lub konsystencji, c) zmiany gnilne, d) pasożyty podskórne lub mięśniowe, e) objawy zatrucia, f) białaczkę, g) inne niż wymienione w pkt 1 choroby przenoszone na ludzi, 5) części ubitego zwierzęcia, które wykazują miejscowe uszkodzenia mechaniczne, nie mające ujemnego wpływu na jakość zdrowotną reszty tuszy, 6) tchawicę, płuca, przełyk, wole, jelito i pęcherzyk żółciowy, 7) mięso zawierające pozostałości substancji biologicznych, chemicznych i leków weterynaryjnych, w przypadku gdy przekraczają dozwolony poziom określony innymi przepisami. III. Króliki i nutrie Za mięso niezdatne do spożycia należy uznać: 1) mięso, jeżeli badanie potwierdzi, że zwierzę, od którego mięso pochodzi, było dotknięte chorobą zakaźną przenoszącą się na ludzi i zwierzęta, 2) mięso wykazujące: a) ogniska zapalne lub liczne ropnie, b) pasożyty podskórne lub mięśniowe, c) zmiany wskazujące na zatrucie, d) rozległe uszkodzenia mechaniczne lub krwawe wybroczyny, e) nieprawidłowości dotyczące zapachu, barwy, smaku lub konsystencji, f) zmiany gnilne, 3) mięso zawierające pozostałości substancji biologicznych, chemicznych i leków weterynaryjnych, w przypadku gdy przekraczają dozwolony poziom określony innymi przepisami, 4) mięso części ubitego zwierzęcia, które wykazują miejscowe uszkodzenia mechaniczne, nie mające ujemnego wpływu na jakość zdrowotną reszty tuszy. IV. Mięso dziczyzny Za niezdatne do spożycia należy uznać mięso: 1) pochodzące od zwierząt łownych zachowujących się według oświadczenia myśliwego nienormalnie lub pochodzących z terenów, na których stwierdzono zaburzenia w populacji tych zwierząt, 2) jeżeli badanie po odstrzeleniu zwierzęcia wykazało: a) obecność włośni, b) że zwierzę, od którego mięso pochodzi, było dotknięte zapaleniem stawów, jąder lub jelit, c) występowanie licznych guzów lub ropni, d) zmiany w wątrobie lub śledzionie, e) obecność ciał obcych w jamach ciała, zwłaszcza w żołądku i jelitach lub w pęcherzu moczowym, f) powstanie znacznych ilości gazu w żołądku i jelitach, wraz z odbarwieniem narządów wewnętrznych, g) zmiany dotyczące barwy, zapachu, smaku lub konsystencji, h) zmiany gnilne, i) złamania otwarte, jeśli nie są bezpośrednio związane z polowaniem, j) wychudzenie, k) ogólny lub umiejscowiony obrzęk, l) inne zmiany chorobowe, 3) jeżeli badanie wykazało, że mięso pozyskano niezgodnie z prawem łowieckim. Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 12 listopada 1998 r. w sprawie warunków bytowych osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. (Dz. U. Nr 154, poz. 1012) Na podstawie art. 249 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) jednostka - zakład karny, areszt śledczy oraz podległe oddziały zewnętrzne i oddziały tymczasowego zakwaterowania skazanych, 2) okres używalności - średni okres, w ciągu którego wartość użytkowa przedmiotu (odzieży, bielizny, obuwia, pościeli, sprzętu kwaterunkowego) w normalnych warunkach użytkowania pozwala na wykorzystanie go zgodnie z jego przeznaczeniem; okres używalności liczy się od daty wydania nowego przedmiotu do użytku, 3) okres zimowy - okres od dnia 1 października do dnia 31 marca, 4) osadzony - osobę skazaną, tymczasowo aresztowaną lub ukaraną. § 2. 1. Osadzonym zapewnia się: 1) odzież, obuwie, środki higieny oraz środki konserwacji, sprzęt stołowy, według norm należności, określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia i 2) wyposażenie pomieszczeń w podstawowy sprzęt kwaterunkowy, zapewniający odpowiednie warunki mieszkalne, według norm wyposażenia określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 2. Osadzonym przebywającym w szpitalach, izbach chorych lub gabinetach lekarskich, funkcjonujących w jednostkach, zapewnia się nie niezbędne warunki bytowe według norm należności określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 3. 1. Normy należności, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) zestawy wyposażenia zasadniczego, to jest podstawowe przedmioty przysługujące osadzonym w czasie ich pobytu w jednostce (zestawy nr 1/Z, 2/Z, 3/Z i 4/Z), 2) zestawy wyposażenia roboczego, to jest przedmioty przysługujące osadzonym w związku ze specjalnym charakterem pracy (zestawy nr 1/R i 2/R), 3) zestawy środków higieny oraz środków konserwacji, to jest podstawowe przedmioty przysługujące osadzonym w czasie ich pobytu i pracy w jednostce (zestawy nr 1/H i 2/H), 4) zestaw sprzętu stołowego, to jest podstawowe przedmioty przysługujące osadzonym w czasie ich pobytu w jednostce (zestaw nr 1/S). 2. Normy należności, o których mowa w § 2 ust. 2, określone są według zestawów nr 1/SZ, 2/SZ i 3/SZ. § 4. 1. Osadzony korzysta z jednego zestawu wyposażenia zasadniczego oraz, w razie wykonywania pracy, z jednego zestawu wyposażenia roboczego. 2. Osadzony zatrudniony na więcej niż jednym stanowisku pracy korzysta z zestawów odpowiednich dla tych stanowisk. Powtarzające się w zestawach wyposażenia roboczego 1/R przedmioty mogą być wydane tylko na podstawie jednego zestawu. 3. Uprawnienie do wyposażenia roboczego powstaje z dniem zatrudnienia na stanowisku pracy i wygasa z dniem zwolnienia z danego stanowiska lub przeniesienia na inne. § 5. 1. W razie utraty lub zniszczenia przedmiotów wydanych do użytku należy wydać osadzonemu inne przedmioty, bez względu na przyczynę braku lub utraty wartości użytkowej. 2. Jeżeli utrata lub zniszczenie nastąpiły z winy osadzonego, może on zostać zobowiązany do zapłacenia równowartości przedmiotów według ich cen detalicznych, na zasadach określonych w art. 120 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego. § 6. 1. Ręczniki oraz ścierki zmienia się co tydzień, a bieliznę pościelową co dwa tygodnie. W razie potrzeby bieliznę pościelową można zmieniać częściej. 2. Koce do spania należy trzepać co najmniej raz na miesiąc w czasie odbywania spacerów. § 7. 1. Osadzeni zwalniani z jednostki zdają do magazynu wszystkie przedmioty wyposażenia zasadniczego, roboczego i sprzęt stołowy, chyba że zgodnie z normami wyposażenia przedmioty te stały się ich własnością. 2. W przypadku utraty lub zniszczenia przedmiotów będących własnością jednostki ma zastosowanie przepis § 5 ust. 2. 3. W przypadku wydania odzieży, bielizny i obuwia należących do jednostki, osadzonemu konwojowanemu do innej jednostki przesyła się w ślad za nim atestat pobranych przedmiotów. § 8. W przypadku zgonu osadzonego wydane mu obuwie skreśla się z ewidencji materiałowej. § 9. W uzasadnionych przypadkach, związanych ze zmianą warunków atmosferycznych w czasie nie objętym okresem zimowym, dyrektor jednostki może podjąć decyzję o wydłużeniu okresu używania odzieży zimowej. § 10. Traci moc zarządzenie nr 89/90/CZZK Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 1990 r. w sprawie norm wyposażenia zasadniczego i specjalnego dla osadzonych oraz norm wyposażenia specjalnego jednostek organizacyjnych więziennictwa, zmienione zarządzeniami nr 72/1992/CZZK Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 listopada 1992 r. i nr 1/CZZK/1994 Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 stycznia 1994 r. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 listopada 1998 r. (poz. 1012) Załącznik nr 1 ZESTAW NR 1/Z Normy należności dla ukaranych i tymczasowo aresztowanych - mężczyzn Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należności dla jednostki (szt. × pojemność jednostki)Okres używalności w latachIlość wydana osadzonemuUwagi 1234567 1Ręcznikszt.622 2Ścierka do wycierania naczyńszt.421 3Kocszt.242 4Prześcieradłoszt.622 5Materackpl.151 6Poduszkaszt.151 7Poszewka na poduszkęszt.421 8Podkład pod materacszt.171do łóżek bez wkładu UWAGI: 1. Tymczasowo aresztowany lub ukarany korzysta z obowiązujących norm należności bielizny, obuwia i pościeli przypadających skazanym, jeżeli odzież i obuwie własne jest niezdatne do użytku albo nieodpowiednie ze względu na porę roku lub jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa, względy sanitarne, jak również zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego. 2. Normy należności dla jednostki, uwzględniające ustaloną pojemność oraz okresy używalności przedmiotów, stanowią podstawę do określania ilościowych i asortymentowych potrzeb jednostki w zakresie zaopatrzenia osadzonych w przedmioty wyszczególnione w zestawie. Określenie norm należności dla jednostki i okresu używalności tych przedmiotów wynika z potrzeby zabezpieczenia osadzonym ciągłości posiadania w użytku przedmiotów wymienionych w rubryce nr 6, przy uwzględnieniu wymiany i prania posiadanych asortymentów oraz utrzymania normatywnego zapasu magazynowego. ZESTAW NR 2/Z Normy należności dla skazanych - mężczyzn Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należności dla jednostki (szt. × pojemność jednostki)Okres używalności w latachIlość wydana osadzonemuUwagi 1234567 I. Odzież 1Bluzaszt.241 2Spodnieszt.221 3Kurtka zimowaszt.131 4Rękawice zimowepara111 II. Bielizna 5Koszulaszt.421 6Piżamaszt.331 7Koszulka gimnastycznaszt.221wydaje się na okres letni 8Kalesony długieszt.221wydaje się na okres zimowy 9Spodenki gimnastyczneszt. 221wydaje się na okres letni 10Ręcznikszt.622 11Ścierka do wycierania naczyńszt.421 12Chusteczka do nosaszt.111 13Skarpetypara212 III. Obuwie 14Trzewiki lub półbutypara231 15Pantofle rannepara111 IV. Pościel 16Kocszt.242 17Prześcieradłoszt.622 18Materackpl.151 19Poduszkaszt.151 20Poszewka na poduszkęszt.421 21Podkład pod materacszt.171do łóżek bez wkładu UWAGI: 1. Przedmioty wyszczególnione pod lp. 4, 8, 9, 12, 13 i 15 z chwilą wydania stanowią własność użytkownika. 2. Przedmioty wyszczególnione pod lp. 8, 9, 12 i 13 użytkownik pierze we własnym zakresie. 3. Normy należności dla jednostki, uwzględniające ustaloną pojemność jednostki oraz okresy używalności przedmiotów, stanowią podstawę do określania ilościowych i asortymentowych potrzeb jednostki w zakresie zaopatrzenia osadzonych w przedmioty wyszczególnione w zestawie. Określenie norm należności dla jednostki i okresu używalności tych przedmiotów wynika z potrzeby zapewnienia osadzonym ciągłości posiadania w użytku ilości przedmiotów, wymienionych w rubryce nr 6, przy uwzględnieniu wymiany i prania posiadanych asortymentów oraz utrzymania normatywnego zapasu magazynowego. ZESTAW NR 3/Z Normy należności dla ukaranych i tymczasowo aresztowanych - kobiet Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należności dla jednostki (szt. × pojemność jednostki)Okres używalności w latachIlość wydana osadzonemuUwagi 1234567 1Ręcznikszt.622 2Ścierka do wycierania naczyńszt.421 3Kocszt.242 4Prześcieradłoszt.622 5Materackpl.151 6Poduszkaszt.151 7Poszewka na poduszkęszt.421 8Podkład pod materacszt.171do łóżek bez wkładu UWAGI: 1. Tymczasowo aresztowana lub ukarana kobieta korzysta z norm należności bielizny, obuwia i pościeli obowiązujących dla skazanych kobiet, jeżeli odzież i obuwie własne jest niezdatne do użytku albo nieodpowiednie ze względu na porę roku lub jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa, względy sanitarne, jak również zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego. 2. Normy należności dla jednostki, uwzględniające ustaloną pojemność oraz okresy używalności przedmiotów stanowią podstawę do określania ilościowych i asortymentowych potrzeb jednostki w zakresie zaopatrzenia osadzonych w przedmioty wyszczególnione w zestawie. Określenie norm należności dla jednostki i okresu używalności tych przedmiotów wynika z potrzeby zapewnienia osadzonym ciągłości posiadania w użytku ilości przedmiotów, wymienionych w rubryce nr 6, przy uwzględnieniu wymiany i prania posiadanych asortymentów oraz utrzymania normatywnego zapasu magazynowego. ZESTAW NR 4/Z Normy należności dla skazanych - kobiet Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należności dla jednostki (szt. × pojemność jednostki)Okres używalności w latachIlość wydana osadzonemuUwagi 1234567 I. Odzież 1Bluzaszt.241 2Spódnicaszt.221 3Spodnieszt.231 4Kurtka zimowaszt.131 5Rękawice zimowepara111 II. Bielizna 6Koszulaszt.321 7Koszula nocnaszt.331 8Koszulka gimnastycznaszt.221wydaje się na okres letni 9Reformyszt.221 10Ręcznikszt.622 11Ścierka do wycierania naczyńszt.421 12Chusteczka do nosaszt.111 13Skarpetypara212 14Rajstopy lub pończochyszt.212 III. Obuwie 15Półbutypara231 16Pantofle rannepara111 IV. Pościel 17Kocszt.242 18Prześcieradłoszt.622 19Materackpl.151 20Poduszkaszt.151 21Poszewka na poduszkęszt.421 22Podkład pod materacszt.171do łóżek bez wkładu UWAGI: 1. Przedmioty wyszczególnione pod lp. 5, 9, 12, 13, 14 i 16 z chwilą wydania stanowią własność użytkownika. 2. Przedmioty wyszczególnione pod lp. 9, 12, 13 i 14 użytkownik pierze we własnym zakresie. 3. Normy należności dla jednostki, uwzględniające ustaloną pojemność jednostki oraz okresy używalności przedmiotów, stanowią podstawę do określania ilościowych i asortymentowych potrzeb jednostki w zakresie zaopatrzenia osadzonych w przedmioty wyszczególnione w zestawie. Określenie norm należności dla jednostki i okresu używalności tych przedmiotów wynika z potrzeby zapewnienia osadzonym ciągłości posiadania w użytku ilości przedmiotów, wymienionych w rubryce nr 6, przy uwzględnieniu wymiany i prania posiadanych asortymentów oraz utrzymania normatywnego zapasu magazynowego. ZESTAW NR 1/R Normy należności dla osadzonych zatrudnionych przy pracach gospodarczych w jednostce Część 1 Lp.Stanowisko pracyPrzedmiotJednostka miaryIlośćPrzewidywany okres używalności w miesiącachUwagi 1234567 I. Zatrudnieni w służbie żywnościowej 1Bufetowa/yCzepek biały lub opaskaszt.1d.z./12/ Fartuch płócienny białypara218 lub z tkanin syntetycznych236 Trzewiki profilaktyczne tekstylnepara19 lub Obuwie na spodach drewnianych118 Fartuch przedni wodochronnyszt.1d.z./18/ Ręcznikszt.212 2Kelner/kaCzepek biały lub opaskaszt.1d.z./12/ Trzewiki profilaktyczne tekstylnepara19 Fartuch z elanobawełnyszt.224 Fartuszek przedni białyszt.224 Ręcznikszt. 212 3KucharzCzepek biały, chustkaszt.1d.z./12/ lub KucharkaCzapka białaszt.112 Fartuch białyszt.218 lub Ubranie kucharza Półbuty lubpara112 Sandały na spodach przeciwpoślizgowychpara112 lub Kalosze krótkie "kanadyjki" sznurowane do kostekpara112 Fartuch przedni tkaninowyszt.224 Fartuch przedni wodochronnyszt.1d.z./12/ Ścierka do wycierania naczyńszt.1512 Dłonice lub rękawice brezentowepara112 Ręcznikszt.212 4Obieracz/ka jarzyn, Chustka biała lub czepekszt.112 Pomywacz/ka, Pomoc kuchenna Fartuch białyszt.218 Fartuch przedni wodochronnyszt.1d.z./12/ Fartuch drelichowypara118według potrzeb Buty gumowepara124według potrzeb Półbuty lubpara112 Sandały na spodach przeciwślizgowychpara112 Rękawice gumowepara112 Ręcznikszt.212 5Pracownik chlewniCzapka lub beretszt.124 Ubranie drelichowekpl.118 Buty gumowepara124 Rękawice ochronnepara112 Trzewiki skórzano-gumowepara124 Fartuch białyszt.118 Czepek płócienny białyszt.124 Rękawice gumowepara112 Fartuch przedni igielitowy lubszt.118 Fartuch przedni gumowy Ręcznikszt.212 6PiekarzCzapka białaszt.112 Ubranie robocze białekpl.224 Podkoszulek dzianinowyszt.112 Półbuty lubpara112 Sandały na spodach przeciwślizgowych Fartuch przedni wodochronnyszt.1d.z./12/ Rękawice gumowe lub ochronnepara112 Ręcznikszt.212 7Robotnik rolnyCzapka lub beretszt.124 Ubranie drelichoweszt.118 Rękawice ochronne drelichowepara112 Trzewiki skórzano-gumowepara124 Ręcznikszt.212 8Roznoszący artykuły żywnościoweRękawice ochronnepara1d.z./12/ Trzewiki skórzano-gumowepara124 Ręcznikszt.212 Czapka białaszt.112 Fartuch białyszt.218 9Dla kontrolującychFartuch białyszt.1018na kuchnię ZESTAW NR 1/R Część 2 Lp.Stanowisko pracyPrzedmiotJednostka miaryIlośćPrzewidywany okres używalności w miesiącachUwagi 1234567 II. Zatrudnieni w punktach usługowych służby mundurowej 1DezynfektorFartuch przedni igielitowyszt.1d.z./12/ Rękawice ochronnepara112 Czapka, beret lubszt.124 Chustka na głowę Obuwie profilaktycznepara118 Ubranie robocze lubkpl.248 Fartuch drelichowyszt.236 Ręcznikszt.212 2FryzjerObuwie profilaktyczne lubpara112 Sandałypara124 Fartuch płócienny białyszt.224 Czapka lubszt.124 Chustka na głowę Ręcznikszt.212 3Krawiec i prasowaczObuwie profilaktyczne lubpara112 Sandałypara124 Czapka, beret lubszt.124 Chustka na głowę Ubranie robocze lubkpl.148 Fartuch drelichowyszt.136 Ręcznikszt.212 4Obsługa łaźniFartuch przedni igielitowy lubszt.1d.z./12/ Fartuch przedni gumowy Rękawice gumowepara112 Buty gumowe lubpara1d.z./24/ Trzewiki na spodach drewnianychpara112 Czapka lubszt.124 Chustka na głowę Ubranie robocze lubkpl.248 Fartuch drelichowyszt.236 Ręcznikszt.212 5Obsługa pralnic i wirówekTrzewiki - drewniaki lubpara112 Buty gumowe1d.z./24/ Fartuch przedni igielitowy lubszt.112 Fartuch przedni gumowyszt.1d.z./12/ Rękawice ochronnepara112 Czapka lubszt.124 Chustka na głowęszt.124 Ubranie robocze lubkpl.248 Fartuch drelichowyszt.236 Ręcznikszt.212 6SzewcFartuch przedni brezentowyszt.1d.z./18/ Palce skórzanekpl.112 Czapka, beret lubszt.124 Chustka na głowęszt.124 Ubranie robocze lubkpl.248 Fartuch drelichowyszt.236 Ręcznikszt.212 ZESTAW NR 1/R Część 3 Lp.Stanowisko pracyPrzedmiotJednostka miaryIlośćPrzewidywany okres używalności w miesiącachUwagi 1234567 III. Zatrudnieni na podstawie skierowania do pracyx 1Hydraulik, Obsługa hydroforni i przepompowniCzapka lub beretszt.118 Ubranie robocze lubkpl.224 Kombinezon roboczyszt. Trzewiki skórzane lubpara124 Skórzano-gumowe Podkoszulek dzianinowyszt.212 Buty gumowepara1d.z./12/według potrzeb Fartuch przedni wodochronnyszt.1d.z./24/ Rękawice gumowepara112 Rękawice brezentowepara112 Ręcznikszt.212 2Malarz, MurarzCzapka drelichowa lub beretszt.118 Ubranie robocze lubkpl.224 Kombinezon roboczyszt. Podkoszulek dzianinowyszt.112 Kamizelka ciepłochronnaszt.13 okresy zimowew pomieszczeniach nie ogrzewanych Trzewiki skórzano-gumowepara124 Rękawice drelichowe lub brezentowepara112 Okulary ochronnepara1d.z. Fartuch przedni brezentowyszt.1d.z./12/ Ręcznikszt.212 3Monter, ElektromonterCzapka lub beretszt.118 Ubranie robocze lubkpl.224 Kombinezon roboczyszt. Trzewiki skórzano-gumowepara124 Ręcznikszt.212 Rękawice gumowe dielektrycznepara1d.z./12/ Buty gumowe dielektrycznepara1d.z./12/według potrzeb Nakolannikipara1d.z./12/według potrzeb Naramiennikipara1d.z./12/według potrzeb Torba na narzędziaszt.1d.z. 4Stolarz, ŚlusarzCzapka lub beretszt.118 Ubranie robocze lubkpl.224 Fartuch drelichowyszt. Trzewiki skórzano-gumowepara124 Rękawice ochronnepara112 Fartuch przedni brezentowyszt.1d.z./24/ Torba na narzędziaszt.1d.z. Kamizelka ciepłochronnaszt.13 okresy zimowew pomieszczeniach nie ogrzewanych Ręcznikszt.212 5SpawaczCzapka lub beretszt.118 Ubranie robocze lubkpl.224 Kombinezon roboczyszt. Trzewiki skórzano-gumowepara124 Kamizelka ciepłochronnaszt.13 okresy zimowew pomieszczeniach nie ogrzewanych Okulary spawalnicze lubszt.1d.z. Tarcza spawalnicza Fartuch skórzany spawalniczyszt.1d.z./60/ Rękawice spawalniczepara1d.z./12/ Podkoszulek dzianinowyszt.112 Ręcznikszt.212 x Dotyczy osadzonych zatrudnionych przy tzw. pracach konserwacyjno-remontowych. ZESTAW NR 1/R Część 4 Lp.Stanowisko pracyPrzedmiotJednostka miaryIlośćPrzewidywany okres używalności w miesiącachUwagi 1234567 IV. Zatrudnieni na podstawie skierowania do pracyx 1Palacz kotłów parowych i c.o.Czapka lub beretszt.124 Ubranie roboczekpl.224 Trzewiki skórzano-gumowe lubpara118 skórzane124 Rękawice ochronne brezentowepara1d.z./12/ Koszula flanelowaszt.11 sezon opałowy Fartuch brezentowyszt.1d.z./24/ Okulary ochronneszt.1d.z. Kamizelka ciepłochronnaszt.13 okresy zimowe Ręcznikszt.212 2Sprzątacz/kaNakrycie głowyszt.1d.z./24/ Obuwie profilaktycznepara112 Rękawice gumowepara1d.z./12/ Buty gumowepara1d.z.przy myciu podłóg Fartuch drelichowy lubszt.218 Fartuch z tkanin syntetycznych236 Ręcznikszt.212 3Woźnica, Pracownik placowy, transportowyCzapka lub beretszt.124 Ubranie robocze lubkpl.224 Fartuch drelichowyszt. Trzewiki skórzano-gumowepara124 Bluza ciepłochronnaszt.13 okresy zimowedo prac wykonywanych stale w terenie Buty filcowo-gumowepara13 okresy zimowedo prac wykonywanych stale w terenie Fartuch przedni brezentowyszt.według potrzebd.z. Rękawice ochronnepara1d.z./12/ Ręcznikszt.212 4Pracownik magazynuCzapka lub beretszt.124 Fartuch drelichowy lubszt.224 Fartuch z tkanin syntetycznych Trzewiki skórzano-gumowe lub skórzanepara124 Rękawice ochronnepara1d.z./12/ Kamizelka ciepłochronnaszt.13 okresy zimowew pomieszczeniach nie ogrzewanych Ręcznikszt.212 5BibliotekarzCzapka lub beretszt.124 Fartuch drelichowyszt.224 Rękawice ochronneszt.1d.z./12/ Ręcznikszt.212 x Dotyczy osadzonych zatrudnionych przy tzw. pracach administracyjno-gospodarczych. ZESTAW NR 1/R Część 5 Lp.Stanowisko pracyPrzedmiotJednostka miaryIlośćPrzewidywany okres używalności w miesiącachUwagi 1234567 V. Przedmioty wydawane osadzonym w zależności od warunków pracy 1Na stanowiskach pracy zagrażających urazami głowyHełm /kask/ ochronnyszt.1d.z. /36/ 2W czasie pracy na otwartej przestrzeniPłaszcz przeciwdeszczowy lubszt.1d.z./36/ Kurtka przeciwdeszczowa 3W czasie pracy w okresie zimowym na otwartej przestrzeni lub w pomieszczeniach nie ogrzewanycha) Czapka ocieplanaszt.136 b) Ubranie ocieplanekpl.136 c) Rękawice zimowepara112 d) Buty filcowo-gumowe lubpara13 okresy zimowe Buty filcowe na skórze14 okresy zimowe 4Na stanowiskach pracy zagrażających urazami oczu lub twarzyOkulary ochronneszt.1d.z./24/według potrzeb 5Na stanowiskach pracy zagrażających porażeniem prądem elektrycznyma) Rękawice dielektrycznepara1d.z. b) Obuwie dielektrycznepara1d.z. 6Na stanowiskach pracy zagrażających upadkiem z wysokościSzelki bezpieczeństwa z linką ubezpieczającąszt.1d.z./36/ UWAGI: 1. "Przewidywany okres używalności w miesiącach" wprowadza się, ponieważ: - odzież i obuwie robocze powinny być użytkowane do czasu, kiedy utracą cechy użytkowe w stopniu uniemożliwiającym dokonanie naprawy, - środki ochrony indywidualnej mogą być używane do czasu utraty cech ochronnych, - ustalone w tabelach norm okresy używalności powinny być pomocne w określaniu ilościowych i asortymentowych potrzeb jednostek. 2. Okres używalności określony symbolem "d.z." oznacza, że przedmiot jest użytkowany do zużycia, tj. do czasu, w którym spełnia on właściwości ochronne. Cyfry w nawiasie przy symbolu "d.z." oznaczają okres używalności stosowany wyłącznie na potrzeby planowania zaopatrzenia. 3. Zestawy należności wyposażenia roboczego w związku z wykonywaną pracą (tabela 1/R) obejmują osadzonych zatrudnionych w ośrodkach doskonalenia kadr i zakładach budżetowych Służby Więziennej. 4. Na stanowiskach pracy innych niż wymienione w zarządzeniu można wydawać przedmioty dla stanowisk podobnych wymienionych w zestawach 1/R. ZESTAW NR 2/R Wyposażenie fryzjerskie Lp.PodmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123456 Dla fryzjera 1Maszynka do strzyżenia włosówszt.23 2Nożyczki do strzyżenia włosówszt.23 3Płaszcz płócienny białyszt.42 4Prześcieradło fryzjerskieszt.52 5Serwetka fryzjerskaszt.52 6Ręcznikszt.42 7Szczotka do włosówszt.15 8Jednorazowe nożyki do golenia według potrzeb Dla fryzjerni 9Pojemnik na środki dezynfekcyjneszt.26 10Środki do dezynfekcji według potrzeb ZESTAW NR 1/H Środki higieny i konserwacji Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćNorma zużyciaUwagi 123456 I. Dla osadzonych a) dla kobiet 1Mydło toaletoweg2001 miesiąc 2Pakiety higieniczneszt.według potrzeb b) dla mężczyzn 1Mydło toaletoweg2001 miesiąc 2Krem do goleniatuba11 miesiąc 3Nożyk do goleniaszt.11 miesiąc c) dla kobiet i mężczyzn 1Proszek do praniag2001 miesiąc 2Szczoteczka do zębówszt.112 miesięcy 3Pasta do zębówtuba11 miesiąc 4Pasta do obuwiagwedług potrzeb 5Mazak do obuwiaszt.według potrzebd.z.na pomieszczenie mieszkalne 6Szczoteczka do obuwiaszt.według potrzebd.z.na pomieszczenie mieszkalne 7Papier toaletowyrolka11 miesiąc II. Dodatkowo dla osadzonych zatrudnionych wg zestawu nr 1/R a) 1/R-I.-5, IV.-1 1Mydło toaletoweg1001 miesiąc 2Pasta do mycia rąkg2001 miesiąc 3Krem do rąkg1001 miesiąc b) 1/R-I.-3, 4, 6, 7, III.-1, 2, 3, 4, 5, IV.-2, 3, 4, 5 1Mydło toaletoweg1001 miesiąc 2Pasta do mycia rąkg1501 miesiąc 3Krem do rąkg501 miesiąc c) 1/R-I.-1, 2, 8 II.-1, 2, 3, 4, 5, 6 Mydło toaletoweg1001 miesiąc d) 1/R-II.-5 Krem do rąkg501 miesiąc UWAGI: 1. W uzasadnionych przypadkach organ zaopatrujący może dokonywać zmian w proporcjach przydzielanych środków osadzonym zatrudnionym, np. zwiększając normę pasty do mycia rąk kosztem mydła toaletowego i odwrotnie. 2. Skazanym i ukaranym, wobec których ma być wykonana kara pozbawienia wolności na okres nie przekraczający 14 dni, należy wydawać 50% należnej miesięcznej normy mydła toaletowego. Jeżeli okres pozbawienia wolności przekroczy 14 dni, należy osadzonemu uzupełnić ilość mydła toaletowego do pełnej normy miesięcznej. 3. W przypadku przyjmowania osadzonych do jednostki po 15 dniu miesiąca (nie dotyczy osadzonych przyjmowanych z transportu), wydaje się połowę należnej miesięcznej normy mydła toaletowego. 4. Należności wynikające z zestawu 1/H obowiązują osadzonych zatrudnionych w ośrodkach doskonalenia kadr i zakładach budżetowych Służby Więziennej. 5. Proszek do prania wydawany jest osadzonym z przeznaczeniem do prania chusteczek do nosa, skarpet itp. ZESTAW NR 2/H Środki konserwacji dla magazynów depozytowych Lp.PrzedmiotJednostka miaryNależność na magazynNależność na 100 osadzonychOkres używalności w latachUwagi, 1234567 1Mazak do obuwiaszt.10-1 2Naftalenkgwedług potrzeb-- 3Pasta do obuwiakg-11 4Rozpylacz do środków owadobójczychszt.1-5 5Szczotka do obuwia miękkaszt.5-1 6Szczotka ubraniowaszt.2-1 7Środki owadobójczekg-21 8Talkkg według potrzeb 9Worek na ubranieszt.według potrzeb-7 10Worek na brudną bieliznęszt.według potrzeb-6 11Poduszka do tuszuszt.1-10 12Stempel do cechowaniaszt.1-5 13Tusz do cechowanial-11 ZESTAW NR 1/S Normy należności sprzętu stołowego dla osadzonych Lp.PrzedmiotJednostka miaryOkres używalności w latachIlość wydana osadzonemuUwagi 123456 1Kubek 0,5 l - aluminiowyszt.3 lub - z tworzywa sztucznegoszt.21 lub - z porcelituszt.1 2Łyżka duża z tworzywa sztucznego*szt.d.z.1 3Widelec z tworzywa sztucznego*szt.d.z.1 4Nóż z tworzywa sztucznego*szt.d.z.1 5Talerz głęboki - aluminiowyszt.3 lub - z tworzywa sztucznegoszt.21 lub - z porcelituszt.1 6Talerz płytki - aluminiowyszt.3 lub - z tworzywa sztucznegoszt.21 lub - z porcelituszt.1 UWAGI: 1. Przedmioty oznaczone "*" spisuje się z ewidencji magazynowej z chwilą wydania do użytku. 2. Okres używalności określony symbolem "d.z." oznacza, że przedmiot jest użytkowany do zużycia, tj. do czasu, w którym spełnia on właściwości użytkowe. Załącznik nr 2 I. Uwagi ogólne Normy wyposażenia w sprzęt kwaterunkowy zawarte są w 23 tabelach obejmujących: 1) normy wyposażenia pomieszczeń mieszkalnych osadzonych, zapewniających im stosowne warunki zakwaterowania, 2) normy wyposażenia innych pomieszczeń w jednostce, które ze względu na swoje przeznaczenie powinny: a) zapewnić właściwe warunki spożywania posiłków poza celą mieszkalną, b) umożliwić utrzymanie na odpowiednim poziomie higieny osobistej osadzonych, c) umożliwić osadzonym samodzielne przygotowanie dodatkowych posiłków poza celą mieszkalną, d) stworzyć właściwe warunki do leczenia, pod kątem wyposażenia pomieszczeń, osadzonym chorym, e) zapewnić realizację innych funkcji, mających wpływ na warunki bytowe osadzonych. II. Zakres stosowania norm wyposażenia pomieszczeń 1. Tabele zawierają ilościowe normy wyposażenia: 1) podstawowe, określające ściśle ilość danego sprzętu do obligatoryjnego stosowania (rubryki "Ilość na osadzonego" oraz "Ilość na pomieszczenie"), 2) uznaniowe, przewidziane do indywidualnego określenia, w zależności od warunków lokalnych w jednostce (zapis "wg potrzeb" lub "według potrzeb" w rubryce "Ilość na pomieszczenie"). 2. Ilość sprzętu kwaterunkowego, objętego normą, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala dyrektor jednostki na wniosek kierownika działu kwatermistrzowskiego. III. Okres używalności określony symbolem "d.z." oznacza, że przedmiot jest użytkowany do zużycia, tj. do czasu, w którym spełnia on właściwości użytkowe. Tabela 1 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY CEL MIESZKALNYCH Z WĘZŁEM SANITARNYM Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na:Okres używalności w latachUwagi osadzonegocelę mieszkalną 1234567 1Łóżko koszaroweszt.1-20 2Wkład do łóżkaszt.1-3według potrzeb 3Szuflada wysuwana podłóżkowaszt.1-5według potrzeb 4Stół więzienny małyxszt.-według potrzeb10 lub Stół więzienny dużyx 5Szafka więzienna małaxxszt.-według potrzeb6 lub Szafka więzienna dużaxx 6Taboret więziennyszt.1-10 7Stolik lub półka pod telewizorszt.-16według potrzeb 8Wieszakszt.-według potrzeb6mocowany trwale do ściany 9Półka na przybory toaletowe do kącika sanitarnegoszt.-według potrzeb6 10Lustroszt.-110 11Miednica plastikowa do prania ręcznegoszt.1-4 osadzonych- d.z. 12Wiadro plastikowe na śmieciszt.-1d.z. 13Popielnica stojącaszt.-według potrzeb10w wydzielonych miejscach poza celą w jednostkach półotwartych i otwartych 14Szafka na środki czystościszt.-16 15Szczotka zmiotka i szufelkakpl.-1d.z. 16Szczotka klozetowaszt.-1d.z. x Stół więzienny mały przypada na 2 osadzonych. Stół więzienny duży przypada na 4 osadzonych. xx Szafka więzienna mała wisząca lub stojąca przypada na 2 osadzonych. Szafka więzienna duża wisząca lub stojąca przypada na 4 osadzonych. Wyposażenie celi w odpowiedni typ i ilość szafek - w zależności od pojemności celi i warunków lokalnych. Tabela 2 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY CEL MIESZKALNYCH BEZ WĘZŁA SANITARNEGO Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na:Okres używalności w latachUwagi osadzonegocelę mieszkalną 1234567 1Łóżkoszt.1-20 2Wkład do łóżkaszt.1-3według potrzeb 3Szuflada wysuwana podłóżkowaszt.1-5według potrzeb 4Stół więzienny małyxszt.-według potrzeb10 lub Stół więzienny dużyx 5Szafka więzienna małaxxszt.-według potrzeb6 lub Szafka więzienna dużaxx 6Taboret więziennyszt.1-10 7Stolik lub półka pod telewizorszt.-16według potrzeb 8Wieszakszt.-według potrzeb6mocowany trwale do ściany 9Wiadro plastikowe na śmieciszt.-według potrzebd.z. 10Szafka na środki czystościszt.-16 11Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.-1d.z. 12Popielnica stojącaszt.-110w celach dla palących 13Półka na przybory toaletoweszt.-16 14Kubeł sanitarnyxxxszt.-14 15Miednica plastikowa do myciaxxxszt.1-4 osadzonych- d.z. 16Wiadro plastikowe na wodęxxxszt.-według potrzebd.z. x Stół więzienny mały przypada na 2 osadzonych. Stół więzienny duży przypada na 4 osadzonych. xx Szafka więzienna mała przypada na 2 osadzonych. Szafka więzienna duża przypada na 4 osadzonych. Wyposażenie celi w odpowiedni typ i ilość szafek - w zależności od pojemności celi i warunków lokalnych. xxx Sprzęt dodatkowy dla cel nie skanalizowanych. Tabela 3 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY CELI DO WYKONYWANIA KARY DYSCYPLINARNEJ (CELI IZOLACYJNEJ) Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na celę izolacyjnąOkres używalności w latachUwagi 123456 1Łóżkoxszt.120 2Wkład do łóżkaszt.13według potrzeb 3Stół więzienny małyxszt.110 4Szafka więzienna małaxszt.16 5Taboret więziennyxszt.110 6Wieszakxszt.16 7Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 8Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. 9Szczotka klozetowaszt.1d.z. 10Kubeł sanitarnyxxszt.14według potrzeb 11Miednica plastikowa do myciaxxszt.1d.z. 12Wiadro plastikowe na wodęxxszt.1d.z. x Trwale przymocowany do podłogi xx Sprzęt dodatkowy dla cel nie skanalizowanych. Tabela 4 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY ZBIOROWYCH WĘZŁÓW SANITARNYCH (UMYWALNI I TOALET) W ZAKŁADACH KARNYCH OTWARTYCH I PÓŁOTWARTYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Półka na przybory toaletoweszt.według potrzeb6według potrzeb 2Lustroszt.według potrzeb10według potrzeb 3Wieszakszt.według potrzeb6mocowany trwale do ściany 4Miednica plastikowaszt.1-4 osadzonychd.z.według potrzeb 5Wiadro plastikowe na śmieciszt.według potrzebd.z. 6Szczotka klozetowaszt.1d.z. 7Podest - kratka przeciwpoślizgowaxszt.według potrzebd.z. 8Wieszak na ręcznikixszt.według potrzebd.z.mocowany trwale do ściany x Sprzęt dodatkowy przy wyposażeniu zbiorowych węzłów sanitarnych w natryski. Tabela 5 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY ŁAŹNI OGÓLNEJ (ODDZIAŁOWEJ) DLA OSADZONYCHx Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 Przebieralnia 1Ławaszt.według potrzeb5mocowana trwale do ściany lub podłogi 2Wieszakszt.według potrzeb6mocowany trwale do ściany 3Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 4Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. Pomieszczenie z natryskami 5Podest - kratka przeciwpoślizgowaszt.według potrzebd.z. 6Wieszak na ręcznikiszt.według potrzebd.z.mocowany trwale do ściany x Normy wyposażenia obowiązują również w odniesieniu do pomieszczeń przebieralni i natrysków w punkcie przyjęć i zwolnień osadzonych. Tabela 6 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POKOI HIGIENY OSOBISTEJ DLA OSADZONYCH KOBIET Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Miednica plastikowaszt.według potrzebd.z.przy braku natrysków 2Regał na miedniceszt.według potrzeb15przy braku natrysków 3Wieszakszt.według potrzeb6mocowany trwale do ściany 4Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 5Szczotka klozetowaszt.1d.z. 6Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. 7Półka na przybory toaletoweszt.według potrzeb6 8Podest - kratka przeciwpoślizgowaxszt.według potrzebd.z. 9Wieszak na ręcznikixszt.według potrzebd.z.mocowany trwale do ściany x Sprzęt dodatkowy przy wyposażeniu pokoi higieny osobistej w natryski dla osadzonych kobiet. Tabela 7 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POCZEKALNI DLA OSADZONYCH PRZY GABINETACH LEKARSKICH, SALACH WIDZEŃ I PUNKCIE PRZYJĘĆ I ZWOLNIEŃ Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Krzesło twarde lub wyściełaneszt.według potrzeb7 2Ławaxszt.według potrzeb5 3Wieszakszt.według potrzeb6mocowany trwale do ściany 4Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. x W jednostkach typu zamkniętego mocowana trwale do ściany lub podłogi, zamiast krzesła twardego lub wyściełanego Tabela 8 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY WYDZIELONYCH SANITARIATÓW (UMYWALKA, NATRYSK, TOALETA) DLA OSADZONYCH ZATRUDNIONYCH NA PODSTAWIE SKIEROWANIA DO PRACY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 2Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 3Podest - kratka przeciwpoślizgowaszt.według potrzebd.z. 4Wieszak na ręcznikiszt.według potrzebd.z.mocowany trwale do ściany 5Szczotka klozetowaszt.1d.z. Tabela 9 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY JADALNI DLA OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny dużyszt.według potrzeb10 2Krzesło twarde lub ławaxszt.według potrzeb8 3Wieszakszt.według potrzeb6mocowany trwale do ściany 4Wiadro plastikowe na śmieciszt.według potrzebd.z. 5Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. x W jednostkach typu zamkniętego ława mocowana trwale do ściany lub podłogi. Tabela 10 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY ŚWIETLICY DLA OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny małyxszt.według potrzeb10 lub Stół więzienny dużyx 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.według potrzeb7 3Stolik lub półka pod telewizorszt.115 4Regał bibliotecznyszt.według potrzeb10 5Szafa biurowaszt.110według potrzeb 6Tablica szkolnaszt.110według potrzeb 7Radioodbiornikszt.1d.z. 8Telewizorszt.1d.z. 9Odtwarzacz wideoszt.1d.z.dla oddziałów terapeutycznych 10Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 11Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. x Stół więzienny mały przypada na 2 osadzonych. Stół więzienny duży przypada na 4 osadzonych. Tabela 11 NORMY WYPOSAŻENIA GABINETÓW LEKARSKICH, ZABIEGOWYCH I POKOI PIELĘGNIAREK W SPRZĘT KWATERUNKOWY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Biurkoszt.110 2Krzesło biurowe wyściełaneszt.17 3Krzesło twardeszt.28 4Szafa ambulatoryjna oszklonaszt.115wg potrzeb 5Stolik pomocniczy ze szklanym blatemszt.18wg potrzeb 6Leżankaszt.110wg potrzeb 7Parawanszt.110wg potrzeb 8Lampa przenośnaszt.1d.z. 9Szafa biurowaszt.110wg potrzeb 10Szafa ubraniowaszt.110wg potrzeb 11Stół kancelaryjnyszt.112wg potrzeb 12Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 13Lustro ścienneszt.110 14Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 15Pojemnik na odpady medyczneszt.1d.z.wg potrzeb 16Wykładzina z tworzywam2wg potrzebd.z. Tabela 12 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY SAL CHORYCH W IZBACH CHORYCH I SZPITALACH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH SŁUŻBY WIĘZIENNEJ Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość naOkres używalności w latachUwagi osadzonegosalę chorych 1234567 1Łóżko szpitalneszt.1-15 2Szafka przyłóżkowa szpitalnaszt.1-6 3Taboret szpitalnyszt.1-4 4Stolik lub półka pod telewizorszt.-110wg potrzeb 5Wieszakszt.-wg potrzeb6mocowany trwale do ściany 6Półka na przybory toaletowe do kącika sanitarnegoszt.-wg potrzeb6 7Lustroszt.-110 8Miednica plastikowaszt.1-4 osadzonych-d.z.wg potrzeb 9Wiadro plastikowe z pokrywą na śmieciszt.-1d.z. 10Szafka na środki czystościszt.-16 11Szczotka zmiotka i szufelkakpl.-1d.z. 12Szczotka klozetowaszt.-1d.z. 13Wykładzina z tworzywam2-wg potrzebd.z.dla sal szpitalnych 14Stół więzienny małyxszt.-wg potrzeb10wg potrzeb lub Stół więzienny dużyx x Stół więzienny mały przypada na 2 osadzonych. Stół więzienny duży przypada na 4 osadzonych. Tabela 13 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POMIESZCZEŃ DO PRZEGLĄDU SANITARNEGO OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny duży lub biurkoszt.110 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 3Leżankaszt.110wg potrzeb 4Parawanszt.110wg potrzeb 5Lampa przenośnaszt.110 6Szafa biurowaszt.110 7Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 8Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 9Wykładzina z tworzywa m2 wg potrzebd.z. Tabela 14 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POMIESZCZENIA FRYZJERNI Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Szafki stojące z blatem łączącymszt.110 2Lustroszt.110 3Krzesło obrotoweszt.18 4Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 5Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 6Apteczka podręcznaszt.110 7Wiadro plastikowe z pokrywą na śmieciszt.1d.z. 8Szczotka z długim trzonkiemszt.1d.z. 9Szufelka plastikowa i zmiotkakpl.1d.z. Tabela 15 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POMIESZCZEŃ DO KONTROLI OSOBISTEJ OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny dużyszt.110 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 3Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 4Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 5Wykładzina z tworzywam2wg potrzebd.z. Tabela 16 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POMIESZCZEŃ DO DOKONYWANIA CZYNNOŚCI PROCESOWYCH Z UDZIAŁEM OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Biurko lub stół więzienny dużyszt.110 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 3Lampa przenośna biurowaszt.1d.z.wg potrzeb 4Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 5Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. Tabela 17 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY SZATNI DLA OSADZONYCH ZATRUDNIONYCH NA PODSTAWIE SKIEROWANIA DO PRACY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Wieszakszt.wg potrzeb6mocowany trwale do ściany lub Szafaszt.wg potrzeb8 2Ławax lub taboret więziennyszt.wg potrzeb5wg potrzeb 3Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. x W jednostkach typu zamkniętego ława mocowana trwale do ściany lub podłogi. Tabela 18 NORMY WYPOSAŻENIA SALI WIDZEŃ W SPRZĘT KWATERUNKOWY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny dużyszt.wg potrzeb10 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 3Wieszakszt.wg potrzeb6mocowany trwale do ściany 4Wiadro plastikowe na śmieciszt.wg potrzebd.z. 5Szafa lub regał do umieszczania przedmiotów będących własnością osób odwiedzającychxszt.wg potrzeb- 6Szczotka zmiotka (lub miotła) i szufelkakpl.1d.z. x Rodzaj szafy lub regału, ilość i miejsce użytkowania w zależności od warunków lokalnych. Tabela 19 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY ODDZIELNYCH POMIESZCZEŃ DO ODBYWANIA WIDZEŃ BEZ OSOBY DOZORUJĄCEJ Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Tapczanszt.110 2Stół więzienny dużyszt.110 3Krzesło biurowe wyściełaneszt.27 4Fotel miękkiszt.17wg potrzeb 5Stolik pod radioodbiornikszt.115wg potrzeb 6Radioodbiornikszt.1d.z.wg potrzeb 7Szafka na bieliznę pościelowąszt.115 8Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 9Lustroszt.110 10Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 11Półka na przybory toaletowe do kącika sanitarnegoszt.16wg potrzeb 12Wieszak plastikowy na ręcznikiszt.1d.z.mocowany trwale do ściany 13Miednica plastikowaszt.1d.z.wg potrzeb 14Podest - kratka przeciwpoślizgowaszt.wg potrzebd.z.przy natrysku 15Szczotka zmiotka i szufelkakpl.1d.z. 16Szczotka klozetowaszt.1d.z. Tabela 20 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY POKOJU PRZYJMOWANIA PACZEK DLA OSADZONYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny dużyszt.wg potrzeb10 2Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 3Lada podawczaszt.wg potrzeb12 4Regałszt.wg potrzeb12 5Waga do ważenia paczekszt.1d.z. 6Wieszakszt.wg potrzeb6mocowany trwale do ściany 7Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. Tabela 21 NORMY WYPOSAŻENIA KANTYNY W SPRZĘT KWATERUNKOWY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Kredens bufetowyszt.wg potrzeb15 2Lada chłodniczaszt.wg potrzebd.z. 3Lada bufetowaszt.112 4Waga sklepowaszt.1d.z. 5Stółszt.wg potrzeb10 6Krzesło twarde lub wyściełaneszt.wg potrzeb7 7Wieszak koszarowyszt.wg potrzeb6mocowany trwale do ściany 8Wiadro plastikowe na śmieciszt.1d.z. 9Szczotka z długim trzonkiemszt.1d.z. 10Szczotka zmiotka i szufelkakpl.1d.z. Tabela 22 NORMY WYPOSAŻENIA W SPRZĘT KWATERUNKOWY WYDZIELONYCH POMIESZCZEŃ DO PRZYGOTOWANIA POSIŁKÓW NA ODDZIAŁACH MIESZKALNYCH Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na pomieszczenieOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół kuchenny zwykłyszt.16 2Stół kuchenny z blatem metalowym nierdzewnymszt.16 3Kuchenka elektryczna dwupłytowaszt.1d.z. 4Szafka więzienna małaszt.wg potrzeb6 lub Szafka więzienna duża 5Kredens kuchennyxszt.112 6Szafa na naczynia kuchennexszt.110 7Wieszakszt.16mocowany trwale do ściany 8Wiadro plastikowe z pokrywą na śmieciszt.1d.z. x Do przechowywania sprzętu stołowo-kuchennego znajdującego się na oddziale. Tabela 23 NORMY WYPOSAŻENIA CELI ZABEZPIECZAJĄCEJ W SPRZĘT KWATERUNKOWY Lp.Nazwa sprzętuJednostka miaryIlość na celę zabezpieczającąOkres używalności w latachUwagi 123456 1Stół więzienny małyszt.110sprzęt umieszczony trwale w przedsionku celi 2Taboret więziennyszt.110sprzęt umieszczony trwale w przedsionku celi Załącznik nr 3 ZESTAW NR 1/SZ dla izb chorych Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należnościOkres używalności w latachIlość wydana osadzonymUwagi 1234567 I. Dla izb chorych na 1 łóżko 1Piżamaxkpl.331 2Koc szpitalnyszt.282 3Koperta na kocszt.331 4Materac szpitalnykpl.151 5Podkład pod materacszt.171 6Prześcieradło szpitalneszt.331 7Poduszka z pierzaszt.151zmiana wsypy w zależności od potrzeb 8Poszewka na poduszkęszt.331 9Pantofle szpitalnepara111 10Płaszcz szpitalnyszt.261 11Ręcznikszt.622 12Ścierka do wycierania naczyńszt.421 13Worek na odzieższt.171 II. Dla izb chorych 1Worki jednorazowego użycia na odzież zakaźną wg potrzeb - 2Worek na brudną bieliznęszt.36- x Kobietom zamiast piżamy wydaje się koszulę nocną. ZESTAW NR 2/SZ Lp.PrzedmiotJednostka miaryNorma należnościOkres używalności w latachIlość wydana osadzonymUwagi 1234567 I. Na każde łóżko /z wyjątkiem oddziałów położniczo-ginekologicznych/ 1Piżamaxkpl.331 2Płaszcz szpitalnyszt.261 3Skarpetki szpitalnepara41 4Pantofle szpitalnepara111 5Materac szpitalnykpl.151 6Pokrowiec na materacszt.13-do materaca z lateksu 7Podkład pod materacszt.171 8Prześcieradłoszt.44-na kozetki i leżanki 9Prześcieradło szpitalneszt.821 10Koc szpitalnyszt.282 11Poszwa na kocszt.331 12Poduszka z pierzaszt.151zmiana wsypy w zależności od potrzeb 13Poszewka na poduszkęszt.331 14Ręcznikszt.622 15Ścierka do wycierania naczyńszt.421 16Worek na odzieższt.171 17Koszula dla ciężko choregoszt.111 18Worek jednorazowego użycia na odzież zakaźnąszt.16-w oddziałach zakaźnych 19Worek na brudną bieliznęszt.wg potrzeb6- 20Fartuch białyszt.102- II. Na łóżko w oddziałach położniczo-ginekologicznych 1Koszula nocnaszt.321 2Płaszcz szpitalnyszt.261 3Pantofle szpitalnepara111 4Materac szpitalnykpl.151 5Pokrowiec na materacszt.13-do materaca z lateksu 6Podkład pod materacszt.171 7Prześcieradło szpitalneszt.631 8Koc szpitalnyszt.282 9Poszwa na kocszt.331 10Poduszka z pierzaszt.151zmiana wsypy w zależności od potrzeb 11Poszewka na poduszkęszt.331 12Ręcznikszt.622 13Ścierka do wycierania naczyńszt.211 14Worek na odzieższt.171 15Nogawice operacyjnepara14- 16Podkład akuszeryjnyszt.62- 17Skarpetki szpitalnepara212 18Kaftanik noworodkaszt.412tylko w oddziałach położniczych 19Koszulka noworodkaszt.812'' 20Materacyk noworodkaszt.151'' 21Podkład pod materacykszt.151'' 22Prześcieradło płócienne noworodkaszt.612'' 23Prześcieradło flanelowe noworodkaszt.211'' 24Pieluszka flanelowaszt.1015'' 25Pieluszka tetrowaszt.60120'' 26Kocyk noworodkaszt.212'' 27Poszwa na kocyk noworodkaszt.411'' 28Ceratkaszt.121'' 29Myjka noworodkaszt.311'' 30Ręcznikszt.331'' 31Worek na brudną bieliznęszt.wg potrzeb6-'' III. Na salę operacyjną 1Koc szpitalnyszt.28- 2Poszwa na kocszt.33- 3Płaszcz operacyjnyszt.1002- 4Podkład akuszeryjnyszt.1002- 5Poduszkaszt.15-zmiana wsypy w zależności od potrzeb 6Poszewka na poduszkęszt.33- 7Prześcieradło operacyjneszt.1001- 8Serwetka operacyjna dużaszt.3002- 9Serwetka operacyjna małaszt.3002- 10Ścierkaszt.301- x Kobietom zamiast piżamy wydaje się koszulę nocną. ZESTAW NR 3/SZ dla gabinetów lekarskich i samochodów sanitarek Lp.PrzedmiotJednostka miaryIlośćOkres używalności w latachUwagi 123457 I. Na gabinet - ambulatorium 1Prześcieradło szpitalneszt.83na każdą kozetkę, 2Serwetka operacyjna małaszt.201 3Pieluszka tetrowaszt.201tylko na gabinet pediatryczny II. Na gabinet fizykoterapii 1Koc szpitalnyszt.48na każdą kozetkę 2Poszwa na kocszt.123 3Poduszka z pierzaszt.110po 5 latach zmiana wsypy 4Poszewka na poduszkęszt.33na każdą kozetkę 5Prześcieradło szpitalneszt.163na każdą kozetkę 6Ręcznikszt.84na każdą kozetkę 7Dresykpl.103 III. Na samochód sanitarkę 1Koc szpitalnyszt.24 2Poszwa na kocszt.33 3Poduszka z pierzaszt.18zmiana wsypy w zależności od potrzeb 4Poszewka na poduszkęszt.33 5Prześcieradło szpitalneszt.42 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kolejowych jednostek organizacyjnych właściwych do ustalenia i wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych. (Dz. U. Nr 154, poz. 1013) Na podstawie art. 117 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i tryb przejęcia przez państwową jednostkę organizacyjną - Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwaną dalej "Zakładem", od przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe", zwanego dalej "PKP", kolejowej jednostki organizacyjnej - Zakładu Kolejowych Emerytur i Rent w Olsztynie wraz z wydziałami przyznawania świadczeń emerytalno-rentowych z siedzibą w Warszawie, Lublinie, Krakowie, Katowicach, we Wrocławiu, w Poznaniu, Gdańsku i Szczecinie, zwanej dalej "Jednostką". § 2. PKP nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r. przekaże protokolarnie akta osobowe pracowników Jednostki oraz pozostałą dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy. § 3. PKP przekaże Zakładowi w terminie: 1) do dnia 31 grudnia 1998 r. dokumentację niezbędną do wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), zwanej dalej "ustawą", 2) do dnia 20 grudnia 1998 r. dokumentację niezbędną do dokonania rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r., 3) nie później niż do dnia 28 lutego 1999 r. dokumentację wymaganą do przyznania lub przeliczenia świadczeń emerytalno-rentowych prowadzoną przez Jednostkę, 4) do dnia 30 czerwca 1999 r. nieruchomości o powierzchni od 5500 m2 do 6000 m2, stanowiące własność PKP, 5) do dnia 31 stycznia 1999 r. środki rzeczowe posiadane przez Jednostkę na dzień przejęcia przez Zakład. § 4. 1. Przekazanie przez PKP Zakładowi nieruchomości oraz środków rzeczowych, o których mowa w § 3 pkt 4 i 5, następuje nieodpłatnie na mocy decyzji wydanej na podstawie art. 117 ust. 3 ustawy. 2. Do czasu przekazania nieruchomości, o której mowa w § 3 pkt 4, przejmowani przez Zakład pracownicy realizują zadania w przejmowanej Jednostce. Koszty związane z eksploatacją pomieszczeń pokrywa Zakład. § 5. Pomiędzy Zakładem a PKP zostaną zawarte porozumienia w zakresie: 1) kosztów uprawnień i warunków płacy pracowników przejmowanej Jednostki, 2) kosztów związanych z eksploatacją pomieszczeń, o których mowa w § 4 ust. 2, 3) przejęcia przez Zakład dokumentacji, o której mowa w § 3 pkt 3, prowadzonej przez Jednostkę i jej przygotowania przez pracowników przejmowanej Jednostki według zasad stosowanych w Zakładzie. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) DZIAŁ I Zasady ogólne finansów publicznych Rozdział 1 Podstawowe definicje Art. 1. Ustawa określa: 1) pojęcia: środków publicznych, w tym dochodów i przychodów publicznych, wydatków i rozchodów publicznych, deficytu i nadwyżki sektora finansów publicznych oraz państwowego długu publicznego, 2) zasady i sposoby zapewnienia jawności i przejrzystości finansów publicznych, 3) formy organizacyjno-prawne jednostek należących do sektora finansów publicznych, 4) zasady planowania środków publicznych oraz dysponowania nimi, 5) zasady zarządzania państwowym długiem publicznym oraz procedury ostrożnościowe i sanacyjne wprowadzane w razie nadmiernego zadłużenia, 6) sposób finansowania deficytu i zasady operacji finansowych dokonywanych przez podmioty sektora finansów publicznych, 7) zakres projektowanych i uchwalanych budżetów opartych na dochodach publicznych, w tym zasady klasyfikacji dochodów i wydatków, 8) zasady opracowywania projektów, 9) zasady uchwalania budżetów, 10) zasady i tryb wykonywania budżetów, 11) odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o Ministrze Finansów, należy przez to rozumieć odpowiednio ministra właściwego do spraw budżetu, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. Art. 3. 1. Środkami publicznymi są: 1) dochody publiczne, 2) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, 3) przychody jednostek organizacyjnych i osób prawnych zaliczanych do sektora finansów publicznych, pochodzące z działalności i innych źródeł, 4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, pochodzące: a) ze sprzedaży papierów wartościowych oraz innych operacji finansowych, b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, c) ze spłat pożyczek, udzielonych ze środków publicznych, d) z otrzymanych pożyczek i kredytów. 2. Dochodami publicznymi są: 1) daniny publiczne, do których zalicza się podatki oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa wynika z odrębnych ustaw, 2) pozostałe dochody, do których zalicza się: a) opłaty, b) dochody z mienia, w szczególności z najmu oraz z dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, dywidendy od wniesionego kapitału, c) dochody ze sprzedaży rzeczy i praw oraz ze świadczenia usług przez jednostki, o których mowa w art. 5 ust. 1, d) dochody ze sprzedaży praw, nie stanowiące przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 4 lit. a), e) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej, f) inne dochody, uzyskane na podstawie odrębnych przepisów, o ile są pobierane przez organy finansowane z dochodów publicznych lub przez podległe albo nadzorowane przez te organy jednostki, o których mowa w art. 5 ust. 1. Art. 4. 1. Środki publiczne mogą być przeznaczone na: 1) wydatki publiczne, 2) rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 2. Rozchodami publicznymi są: 1) spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów, 2) wykup papierów wartościowych oraz inne operacje finansowe, 3) udzielone pożyczki. Art. 5. 1. Do sektora finansów publicznych zalicza się: 1) organy władzy publicznej i podległe im jednostki organizacyjne, 2) państwowe osoby prawne oraz inne państwowe jednostki organizacyjne nie objęte Krajowym Rejestrem Sądowym, których działalność jest finansowana ze środków publicznych w całości lub części, z wyjątkiem: a) przedsiębiorstw państwowych, b) banków państwowych, c) spółek prawa handlowego. 2. Sektor finansów publicznych dzieli się na: 1) sektor rządowy, 2) sektor samorządowy, obejmujący jednostki samorządu terytorialnego i ich organy oraz podległe tym organom jednostki organizacyjne. Art. 6. Finanse publiczne obejmują procesy związane z gromadzeniem środków publicznych oraz ich rozdysponowaniem, a w szczególności: 1) pobieranie i gromadzenie dochodów, 2) wydatkowanie środków publicznych, 3) finansowanie deficytu, 4) zaciąganie zobowiązań angażujących środki publiczne, 5) zarządzanie środkami publicznymi, 6) zarządzanie długiem publicznym. Art. 7. 1. Dodatnia różnica między dochodami publicznymi powiększonymi o środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, a wydatkami publicznymi, ustalona dla okresu rozliczeniowego, stanowi nadwyżkę sektora finansów publicznych, zaś ujemna różnica jest deficytem sektora finansów publicznych. 2. Dochody i wydatki oraz deficyt lub nadwyżkę sektora finansów publicznych ustala się po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do tego sektora. Art. 8. Przez potrzeby pożyczkowe budżetu państwa rozumie się środki finansowe niezbędne do sfinansowania deficytu budżetu państwa, spłat wcześniej zaciągniętych zobowiązań, sfinansowania udzielanych przez Skarb Państwa pożyczek oraz wykonywania innych operacji finansowych związanych z długiem Skarbu Państwa. Art. 9. 1. Przez państwowy dług publiczny rozumie się nominalne zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych ustalone po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do sektora. 2. Przez dług Skarbu Państwa rozumie się nominalne zadłużenie Skarbu Państwa. Art. 10. 1. Państwowy dług publiczny obejmuje zobowiązania sektora finansów publicznych z następujących tytułów: 1) wyemitowanych papierów wartościowych opiewających na wierzytelności pieniężne, 2) zaciągniętych kredytów i pożyczek, 3) przyjętych depozytów, 4) wymagalnych zobowiązań: a) jednostek budżetowych, b) wynikających z ustaw i orzeczeń sądu, udzielonych poręczeń i gwarancji oraz innych tytułów. 2. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa, uwzględniające w szczególności podstawowe kategorie przedmiotowe i podmiotowe zadłużenia oraz okresy zapadalności. Rozdział 2 Jawność i przejrzystość finansów publicznych Art. 11. 1. Finanse publiczne są jawne. 2. Jawność finansów publicznych jest realizowana, z zastrzeżeniem ust. 3, w szczególności przez: 1) jawność sejmowej debaty budżetowej i debat budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 2) jawność sejmowej debaty nad sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa i debat nad wykonaniem sprawozdań budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 3) podawanie do publicznej wiadomości: a) kwot dotacji udzielanych z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, b) zbiorczych danych dotyczących finansów publicznych przez Ministra Finansów, 4) udostępnianie corocznych sprawozdań dotyczących finansów i działalności jednostek należących do sektora finansów publicznych. 3. Jawność finansów publicznych wyłącza się w stosunku do tych środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za tajemnicę państwową na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych. 4. Jednostki sektora finansów publicznych stosują jednolite zasady rachunkowości. Art. 12. 1. Minister Finansów ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski": 1) kwotę: a) państwowego długu publicznego, b) niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, c) długu Skarbu Państwa, d) niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa, 2) relacje do produktu krajowego brutto: a) kwoty państwowego długu publicznego, b) łącznej kwoty państwowego długu publicznego powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych do produktu krajowego brutto, c) kwoty długu Skarbu Państwa, d) łącznej kwoty długu Skarbu Państwa powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa do produktu krajowego brutto. 2. Ogłoszenie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest dokonywane w odniesieniu do: 1) roku budżetowego - w terminie do dnia 31 maja roku następnego, 2) pierwszej połowy roku budżetowego - w terminie do dnia 30 września tego roku. 3. Ogłoszenie relacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dokonywane jest dla stanu za rok budżetowy - w terminie do dnia 31 maja roku następnego. 4. Podstawą obliczenia relacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest wielkość produktu krajowego brutto ogłaszana przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Art. 13. 1. Dochody i wydatki publiczne oraz przychody, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, klasyfikuje się według: 1) działów i rozdziałów, określających rodzaj działalności, 2) paragrafów określających rodzaj dochodu, przychodu lub wydatku. 2. Przychody, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4, oraz rozchody, o których mowa w art. 4 ust. 2, klasyfikuje się według paragrafów określających źródło przychodu lub rodzaj rozchodu. 3. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółową klasyfikację dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów, z uwzględnieniem zasad Polskiej Klasyfikacji Działalności. 4. Minister Finansów może określić w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, klasyfikację wydatków o większej szczegółowości niż określona w ust. 1 dla zadań z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego. Art. 14. 1. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia: 1) jednolity plan kont dla jednostek sektora finansów publicznych, 2) szczególne zasady rachunkowości oraz plany kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, 3) zasady rachunkowości oraz plany kont dla organów podatkowych w zakresie poboru i rozliczenia podatków, opłat oraz innych niepodatkowych należności budżetu, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe. 2. Plany kont, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać zasady określone w przepisach ustawy o rachunkowości i standardach międzynarodowych, z tym że: 1) dochody i wydatki będą ujmowane w terminie ich zapłaty, niezależnie od rocznego budżetu, którego dotyczą, 2) będą ujmowane również wszystkie etapy rozliczeń poprzedzające płatność dochodów i wydatków, a w zakresie wydatków - także zaangażowanie środków, 3) odsetki od nieterminowych płatności będą naliczane i ewidencjonowane nie później niż na koniec każdego kwartału, 4) przeszacowanie wartości aktywów i pasywów dewizowych według bieżących kursów walutowych będzie dokonywane nie później niż na koniec kwartału, 5) zadłużenie będzie wyceniane według wartości emisyjnej powiększonej o narosłe kwoty z tytułu oprocentowania, 6) należności i zobowiązania nominowane w walutach obcych będą wycenione również według bieżących kursów walutowych. 3. Szczególne zasady rachunkowości dotyczą: 1) ewidencji wykonania budżetu, 2) ewidencji majątku trwałego stanowiącego własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, 3) wyceny poszczególnych składników aktywów i pasywów, 4) sporządzania sprawozdań finansowych. Art. 15. 1. Jednostki sektora finansów publicznych sporządzają sprawozdania z wykonania procesów, o których mowa w art. 6, zwane dalej "sprawozdaniami budżetowymi". 2. Minister Finansów określa, po zasięgnięciu opinii Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje, formy, terminy i zasady sporządzania sprawozdań budżetowych z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz z wykonania planów finansowych: a) jednostek budżetowych, b) zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, środków specjalnych jednostek budżetowych, c) funduszy celowych, d) pozostałych jednostek sektora finansów publicznych, 2) rodzaje i zasady sporządzania sprawozdań w zakresie państwowego długu publicznego oraz poręczeń i gwarancji sektora finansów publicznych, 3) zasady sporządzania zbiorczych, skonsolidowanych sprawozdań budżetowych jednostek samorządu terytorialnego, 4) zasady sporządzania łącznych, skonsolidowanych sprawozdań budżetowych dysponentów części budżetowych i budżetu państwa, 5) jednostki obowiązane do sporządzania poszczególnych rodzajów sprawozdań finansowych, w tym budżetowych, których mogą dotyczyć szczególne zasady rachunkowości, terminy sporządzania tych sprawozdań oraz odbiorców sprawozdań. 3. Zbiorcze roczne sprawozdanie z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego sporządza Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. Art. 16. 1. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości zbiorcze dane dotyczące ogółu operacji finansowych sektora finansów publicznych, obejmujące w szczególności dochody i wydatki, zobowiązania i należności, gwarancje i poręczenia. 2. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości, w terminach, o których mowa w art. 12 ust. 2, informacje obejmujące: 1) kwotę deficytu lub nadwyżki budżetu państwa, 2) kwotę długu Skarbu Państwa, 3) wykaz udzielonych przez Skarb Państwa poręczeń i gwarancji, z wymienieniem podmiotów, których te poręczenia i gwarancje dotyczą, 4) wykaz osób prawnych i fizycznych, którym umorzono znaczące kwoty zaległości podatkowych, wraz ze wskazaniem wysokości umorzonej kwoty i przyczyn umorzenia. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kwot oraz sposób podawania do publicznej wiadomości wykazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 4. Rozdział 3 Formy organizacyjno-prawne jednostek sektora finansów publicznych Art. 17. Jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone jedynie w formach przewidzianych ustawą. Art. 18. 1. Jednostkami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Jednostka budżetowa prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie. 3. Jednostki budżetowe tworzą, łączą i likwidują: 1) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów - państwowe jednostki budżetowe, 2) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe. 4. Likwidując jednostkę budżetową organ, o którym mowa w ust. 3, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu jednostki; w przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia podejmowana jest w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych. 6. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym". Art. 19. 1. Zakładami budżetowymi są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które: 1) odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania, 2) pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. 2. Zakłady budżetowe tworzą, łączą i likwidują: 1) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych lub wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów - państwowe zakłady budżetowe, 2) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego - gminne, powiatowe lub wojewódzkie zakłady budżetowe. 3. Organ, o którym mowa w ust. 2, likwidując zakład budżetowy, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu zakładu; w przypadku państwowego zakładu budżetowego decyzja o przeznaczeniu tego mienia podejmowana jest w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia zakładów budżetowych. 5. Należności i zobowiązania zlikwidowanego zakładu budżetowego przejmuje organ, który go zlikwidował. 6. Podstawą gospodarki finansowej zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy, obejmujący przychody i wydatki stanowiące koszty działalności oraz stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem. 7. Zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu dotację przedmiotową. 8. W zakresie określonym w odrębnych przepisach zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową lub dotację celową na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji. 9. Nowo tworzonemu zakładowi budżetowemu może być przyznana jednorazowa dotacja z budżetu na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe. 10. Łącznie dotacje dla zakładu budżetowego nie mogą przekroczyć 50% jego dochodów własnych. 11. Zakład budżetowy dokonuje wpłat do budżetu nadwyżek środków obrotowych, ustalonych na koniec okresu rozliczeniowego. 12. W planie finansowym zakładu budżetowego wyodrębnia się w szczególności: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 3) wydatki na wynagrodzenia i składniki naliczane od wynagrodzeń, 4) wydatki inwestycyjne. 13. W planie finansowym zakładu budżetowego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i wydatków, pod warunkiem że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu. Art. 20. 1. Gospodarstwem pomocniczym jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna. 2. Gospodarstwo pomocnicze pokrywa koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych z zastrzeżeniem ust. 7. 3. Gospodarstwo pomocnicze tworzy i likwiduje kierownik jednostki budżetowej, po uprzednim uzyskaniu zgody: 1) właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody - w przypadku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 2) zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych. 4. Tworząc gospodarstwo pomocnicze kierownik jednostki budżetowej określa nazwę i siedzibę gospodarstwa pomocniczego, nazwę i siedzibę jednostki budżetowej, przedmiot działalności wyodrębnionej z zakresu działalności jednostki budżetowej oraz składniki majątkowe przydzielone gospodarstwu przez jednostkę budżetową. 5. Składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. 6. Podstawą gospodarki finansowej gospodarstwa pomocniczego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, wydatki stanowiące koszty działalności, rachunek wyników, stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem. 7. Gospodarstwo pomocnicze może otrzymywać z budżetu dotacje przedmiotowe. 8. Nowo utworzone gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej może otrzymać z budżetu dotację na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe. 9. Sprzedaży usług na rzecz macierzystej jednostki budżetowej gospodarstwo pomocnicze dokonuje według kosztów własnych. 10. Gospodarstwo pomocnicze wpłaca do budżetu połowę osiągniętego zysku. 11. W planie finansowym gospodarstwa pomocniczego jednostki budżetowej wyodrębnia się w szczególności: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 3) wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń. 12. W planie finansowym gospodarstwa pomocniczego mogą być dokonywane zmiany w ciągu roku w przypadku realizowania wyższych od planowanych przychodów i wydatków, pod warunkiem że nie spowoduje to zmniejszenia wpłat do budżetu ani zwiększenia dotacji z budżetu. Art. 21. 1. Środki specjalne są środkami finansowymi, gromadzonymi przez jednostki budżetowe na wyodrębnionych rachunkach bankowych: 1) na podstawie odrębnych ustaw oraz uchwał organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, 2) z tytułu spadków, zapisów i darowizn w postaci pieniężnej na rzecz jednostki budżetowej, 3) z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce budżetowej w zarząd bądź w użytkowanie, 4) z tytułu sprzedaży zapasów środków materiałowych przechowywanych w celach mobilizacyjnych. 2. Środki specjalne przeznacza się na: 1) cele wskazane w ustawie lub uchwale, na podstawie której utworzono te środki, 2) cele wskazane przez darczyńcę lub spadkodawcę, 3) remont lub odtworzenie mienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i 4. 3. Roczny plan finansowy obejmujący przychody i wydatki środków specjalnych sporządza się dla środków specjalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4. 4. Plan finansowy dla środków specjalnych pochodzących ze źródeł, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, sporządza się na okres, w którym środki te będą wydatkowane. 5. W planach finansowych środków specjalnych, o których mowa w ust. 3, wyodrębnia się w szczególności: 1) wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, 2) wydatki inwestycyjne. Art. 22. 1. Funduszem celowym jest fundusz ustawowo powołany przed dniem wejścia w życie ustawy, którego przychody pochodzą z dochodów publicznych, a wydatki przeznaczone są na realizację wyodrębnionych zadań. 2. Fundusz celowy może działać jako osoba prawna lub stanowić wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje organ wskazany w ustawie tworzącej fundusz. 3. Fundusz celowy, który realizuje zadania wyodrębnione z budżetu: 1) państwa - jest państwowym funduszem celowym, 2) gminy, powiatu lub województwa - jest gminnym, powiatowym lub wojewódzkim funduszem celowym. 4. Podstawą gospodarki finansowej funduszu celowego jest roczny plan finansowy. 5. Wydatki funduszu celowego mogą być dokonywane, z zastrzeżeniem ust. 6, tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego i pozostałości środków z okresów poprzednich. 6. Fundusze celowe mogą zaciągać kredyty i pożyczki, o ile ustawa tworząca fundusz tak stanowi. 7. Szczegółowe zasady gospodarki finansowej państwowego funduszu celowego, w zakresie nie uregulowanym ustawą tworzącą fundusz, określa, w drodze rozporządzenia, minister nadzorujący państwowy fundusz celowy, w porozumieniu z Ministrem Finansów. Art. 23. Skarb Państwa nie może tworzyć fundacji. Rozdział 4 Zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych Art. 24. 1. Sposób gromadzenia środków publicznych z poszczególnych tytułów określają odrębne ustawy. 2. Środki publiczne pochodzące z poszczególnych tytułów nie mogą być przeznaczane na finansowanie imiennie wymienionych wydatków, chyba że odrębna ustawa stanowi inaczej. 3. Ograniczenia wynikającego z ust. 2 nie stosuje się do: 1) wydatków finansowanych z kredytów udzielonych przez międzynarodowe instytucje finansowe, 2) wydatków finansowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych nie podlegających zwrotowi, 3) jednostek prowadzących działalność gospodarczą. Art. 25. 1. Prawo realizacji zadań finansowanych ze środków publicznych przysługuje ogółowi podmiotów, chyba że ustawy stanowią inaczej. 2. Podmiot wnioskujący o przyznanie środków publicznych na realizację wyodrębnionego zadania powinien przedstawić ofertę wykonania zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji, gwarantującą wykonanie zadania w sposób efektywny, oszczędny i terminowy. Art. 26. 1. Ujęte w budżetach jednostek sektora finansów publicznych: 1) dochody - stanowią prognozy ich wielkości, 2) wydatki i rozchody - stanowią nieprzekraczalny limit. 2. Ujęte w rocznych planach finansowych jednostek sektora finansów publicznych: 1) przychody - stanowią prognozy ich wielkości, 2) wydatki - mogą ulec zmianie, jeżeli: a) zrealizowano przychody wyższe od prognozowanych, b) zmiana wydatków nie spowoduje zwiększenia dotacji z budżetu oraz nie zmniejszy wielkości planowanych wpłat do budżetu albo zysków oraz planowanego stanu środków na dzień 31 grudnia roku objętego planowaniem. 3. Zmiany przychodów i wydatków, o których mowa w ust. 2, wymagają dokonania zmian w rocznym planie finansowym. Art. 27. 1. Zamieszczenie w budżecie państwa dochodów z określonych źródeł lub wydatków na określone cele nie stanowi podstawy roszczeń bądź zobowiązań państwa wobec osób trzecich ani roszczeń tych osób wobec państwa. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wydatków budżetu państwa na subwencje dla jednostek samorządu terytorialnego. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Art. 28. 1. Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokości ustalonych w ustawie budżetowej, uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego i w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych. 2. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. 3. Wydatki publiczne powinny być dokonywane: 1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, 2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań, 3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań. 4. Jednostki sektora finansów publicznych dokonują zakupów dostaw, usług i robót budowlanych na zasadach określonych w przepisach ustawy o zamówieniach publicznych. 5. Planowanie i dokonywanie wydatków na realizację każdego kolejnego etapu programu wieloletniego poprzedzane jest analizą i oceną efektów uzyskanych w etapach poprzednich. Art. 29. 1. Minister Finansów, w porozumieniu z dysponentami części budżetowych, o których mowa w art. 67 ust. 4, opracowuje harmonogram realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa. 2. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje harmonogram realizacji dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. Dysponent części budżetowej oraz zarząd jednostki samorządu terytorialnego informują podległe i nadzorowane jednostki o harmonogramie, o którym mowa w ust. 1 i 2. 4. Realizacja wydatków powinna być dokonywana zgodnie z harmonogramem, o którym mowa w ust. 1 i 2. 5. Dla poniesienia jednorazowego wydatku wyższego niż wielkość wynikająca z harmonogramu niezbędne jest uzyskanie zgody odpowiednio Ministra Finansów bądź zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 6. Jednostki sektora finansów publicznych mogą zaciągać zobowiązania do wysokości wynikającej z planu wydatków jednostki, pomniejszonej o wydatki na wynagrodzenia i uposażenia oraz o obligatoryjne wpłaty płatnika. 7. Dysponent części budżetowej lub zarząd jednostki samorządu terytorialnego może ustalić dla podległych jednostek dodatkowe ograniczenia zaciągania zobowiązań bądź dokonywania wydatków. Art. 30. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych nie podlegające zwrotowi są: 1) przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej lub deklaracji dawcy, 2) wydatkowane zgodnie z procedurami zawartymi w tej umowie lub innymi procedurami obowiązującymi przy ich wykorzystywaniu. Art. 31. 1. Przedstawiane Radzie Ministrów projekty aktów prawnych, których skutkiem finansowym może być zwiększenie wydatków lub zmniejszenie dochodów podmiotów sektora finansów publicznych w stosunku do wielkości wynikających z obowiązujących przepisów, wymagają określenia wysokości tych skutków i uprzedniego ich zaopiniowania przez Ministra Finansów. 2. Wydanie przez organ administracji rządowej aktu normatywnego wywołującego skutki finansowe dla budżetu państwa, nie przewidziane w danej części budżetowej, wymaga porozumienia z Ministrem Finansów. 3. Projekt ustawy skutkującej zmianą poziomu dochodów własnych bądź wydatków jednostek samorządu terytorialnego wymaga określenia wysokości skutków tych zmian oraz zaopiniowania przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. 4. Rada Ministrów przekazując do Sejmu projekt ustawy, o którym mowa w ust. 3, załącza opinie Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Art. 32. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz szczegółowe zasady i terminy rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu, z uwzględnieniem: 1) zasad i trybu sporządzania planów finansowych oraz dokonywania zmian w tych planach, 2) trybu pobierania dochodów i dokonywania wydatków państwowych jednostek budżetowych, 3) sposobu ustalania nadwyżki środków obrotowych w zakładach budżetowych, 4) terminów i sposobu ustalania zaliczkowych wpłat do budżetu: a) nadwyżki środków obrotowych zakładów budżetowych, b) połowy zysku gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, 5) specyfiki działalności jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostek organizacyjnych działających poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 33. 1. Jednostki będące państwowymi osobami prawnymi, a zaliczone do sektora finansów publicznych, sporządzają plany finansowe zgodnie z przepisami stanowiącymi podstawę ich utworzenia, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych: 1) przychody własne, 2) dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, 3) wydatki: a) na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń, b) majątkowe. 3. Plany finansowe jednostek, o których mowa w ust. 1, po ich zatwierdzeniu bądź uchwaleniu przez organ wskazany w przepisach, na podstawie których jednostka została utworzona, przekazywane są Ministrowi Finansów w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia bądź uchwalenia. 4. W przypadku osiągnięcia przychodów wyższych niż ujęte w planie finansowym, państwowe osoby prawne, o których mowa w ust. 1, dokonują odpowiednich zmian w planie wydatków. Art. 34. 1. Spłata należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, przypadających na podstawie przepisów szczególnych państwowym jednostkom sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 18-22, może być, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, umarzana, odraczana lub rozkładana na raty. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat należności, o których mowa w ust. 1, a także wskazuje organy do tego uprawnione, z uwzględnieniem: 1) przesłanek uzasadniających umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty należności, 2) rodzaju i zakresu udzielonych ulg w spłacaniu należności, 3) wskazania organów właściwych do umarzania należności, odraczania lub rozkładania na raty w zależności od wysokości kwot udzielonej ulgi. 3. Egzekucja należności, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem należności o charakterze cywilnoprawnym, następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 35. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, prawa i obowiązki głównego księgowego budżetu państwa, głównych księgowych części budżetowych, państwowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz skarbników i głównych księgowych jednostek samorządu terytorialnego. DZIAŁ II Państwowy dług publiczny Rozdział 1 Zasady ogólne Art. 36. 1. Łączną kwotę państwowego długu publicznego z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1, oblicza się jako wartość nominalną zobowiązań, przy wyłączeniu wzajemnych zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych. 2. Przez wartość nominalną zobowiązania rozumie się: 1) wartość nominalną wyemitowanych papierów wartościowych, 2) wartość nominalną zaciągniętej pożyczki, kredytu lub innego zobowiązania, to jest kwotę świadczenia głównego, należną do zapłaty w dniu wymagalności zobowiązania. 3. Wartość nominalna zobowiązań indeksowanych lub kapitalizowanych odpowiada początkowej wartości nominalnej z uwzględnieniem przyrostu kapitału, wynikającego z indeksacji lub kapitalizacji, naliczonego na koniec okresu sprawozdawczego. 4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do obliczania kwot niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji nie zaliczanych do państwowego długu publicznego, a także odpowiednio do obliczania długu Skarbu Państwa oraz kwot zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji nie zaliczanych do długu Skarbu Państwa. 5. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania: 1) wartości zobowiązań zaliczanych do: a) państwowego długu publicznego, b) długu Skarbu Państwa, 2) wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, 3) kwoty przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji. Art. 37. 1. Minister Finansów sprawuje kontrolę nad sektorem finansów publicznych w zakresie przestrzegania zasady stanowiącej, iż państwowy dług publiczny, powiększony o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji, nie może przekroczyć 3/5 wartości rocznego produktu krajowego brutto. 2. Minister Finansów sprawuje kontrolę nad stanem długu Skarbu Państwa w celu zapewnienia przestrzegania zasady, o której mowa w ust. 1. Art. 38. 1. Minister Finansów ustala strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa oraz państwowym długiem publicznym, obejmujących w szczególności: 1) stabilność makroekonomiczną gospodarki i jej zdolność do rozwoju, 2) bezpieczeństwo finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, 3) koszty obsługi długu Skarbu Państwa, 4) kształtowanie struktury zadłużenia, 5) wpływ prowadzonych operacji dłużnych na krajowy rynek finansowy. 2. Minister Finansów opracowuje trzyletnią strategię oddziaływania na dług sektora finansów publicznych. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów przedkłada Radzie Ministrów do zatwierdzenia. 4. Rada Ministrów po zatwierdzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, przedkłada je Sejmowi wraz z uzasadnieniem projektu ustawy budżetowej. Art. 39. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych w związku z udzielonymi poręczeniami lub gwarancjami, nie jest możliwe w pełnej wysokości, Rada Ministrów może wyrazić zgodę na ich sprzedaż poniżej kwoty wynikającej z prawidłowego obliczenia. Rozdział 2 Finansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa Art. 40. Minister Finansów, celem sfinansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, o których mowa w art. 8, oraz w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa, jest upoważniony do: 1) zaciągania zobowiązań finansowych w imieniu Skarbu Państwa, w szczególności w drodze emisji papierów wartościowych oraz zaciągania pożyczek i kredytów na rynku krajowym i zagranicznym, 2) spłaty zaciągniętych zobowiązań, o których mowa w pkt 1, 3) przeprowadzania innych operacji finansowych związanych z zarządzaniem długiem, w tym operacji związanych z finansowymi instrumentami pochodnymi. Art. 41. 1. Minister Finansów realizuje zadania wynikające z zarządzania długiem Skarbu Państwa, w szczególności poprzez: 1) dokonywanie wszelkich czynności prawnych i faktycznych związanych z: a) pozyskiwaniem zwrotnych środków finansujących potrzeby pożyczkowe budżetu państwa, b) obsługą zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz zaciągniętych kredytów i pożyczek, 2) zarządzanie wolnymi środkami budżetu państwa, a także zarządzanie aktywami finansowymi Skarbu Państwa, w tym środkami publicznymi wyodrębnionymi w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa. 2. Zarządzanie wolnymi środkami, o których mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności ich lokowanie na rynku finansowym. 3. Zarządzanie aktywami finansowymi, o których mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności wykonywanie operacji i działań na rynkach finansowych, które wpływają na zmianę struktury zadłużenia Skarbu Państwa, w celu: 1) zwiększenia bezpieczeństwa finansowego potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, 2) obniżenia ryzyka i kosztów obsługi długu Skarbu Państwa, 3) realizacji innych celów zarządzania długiem Skarbu Państwa, określonych w strategii, o której mowa w art. 38. Art. 42. 1. Z chwilą wykupu skarbowe papiery wartościowe podlegają umorzeniu. 2. Nie podlegają umorzeniu skarbowe papiery wartościowe nabywane przez Skarb Państwa w celu zarządzania długiem Skarbu Państwa. Art. 43. 1. Skarb Państwa może zaciągać pożyczki i kredyty wyłącznie na finansowanie potrzeb budżetu państwa, o których mowa w art. 8. 2. W imieniu Skarbu Państwa pożyczki i kredyty mogą być zaciągane, z zastrzeżeniem ust. 3, wyłącznie przez Ministra Finansów. 3. W przypadku zaciągania pożyczki lub kredytu w drodze umowy międzynarodowej, w której wymagane jest, aby organem działającym w imieniu pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) był rząd, Rada Ministrów upoważnia Ministra Finansów do podpisania umowy i określa warunki jej wykonywania. 4. Kwota zaciągniętych pożyczek i kredytów, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć limitu przyrostu zadłużenia określonego w ustawie budżetowej. Art. 44. Do zaciągania pożyczek i kredytów przez Skarb Państwa, emisji skarbowych papierów wartościowych oraz innych operacji związanych bezpośrednio z zarządzaniem państwowym długiem publicznym, nie stosuje się przepisów ustawy, o której mowa w art. 28 ust. 4. Rozdział 3 Procedury ostrożnościowe i sanacyjne Art. 45. 1. W przypadku gdy wartość relacji łącznej kwoty państwowego długu publicznego powiększonej o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, do produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), ogłoszonej i obliczonej zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4: 1) jest większa od 50%, a nie większa od 55%, to: a) Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej, w którym relacja deficytu budżetu państwa do dochodów budżetu państwa nie może być wyższa niż analogiczna relacja z roku bieżącego, b) relacja, o której mowa w lit. a), stanowi górne ograniczenie relacji deficytu każdej jednostki samorządu terytorialnego do jej dochodów, jaka może zostać uchwalona w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, 2) jest większa od 55%, a mniejsza od 60%, to: a) Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej, przyjmując jako górne ograniczenie deficytu jego poziom zapewniający, że relacja długu Skarbu Państwa powiększonego o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa do produktu krajowego brutto przewidywana na koniec roku budżetowego, którego dotyczy projekt ustawy, będzie niższa od relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. d), ogłoszonej i obliczonej zgodnie z art. 12 ust. 3 i 4, b) górne ograniczenie relacji deficytu każdej jednostki samorządu terytorialnego do jej dochodów, jaka może zostać uchwalona w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, określone w ust. 1 pkt 1 lit. b), zostaje zmniejszone poprzez pomnożenie przez współczynnik R, wyliczany w następujący sposób: R=(0,6-PDP/PKB):0,05, gdzie PKB - produkt krajowy brutto, PDP - państwowy dług publiczny, powiększony o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty tego sektora, oznaczają wielkości ogłoszone za poprzedni rok budżetowy, c) Rada Ministrów przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu obniżenie relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), 3) jest równa lub większa od 60%, to: a) poczynając od siódmego dnia po dniu ogłoszenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), podmioty sektora finansów publicznych nie mogą udzielać nowych poręczeń i gwarancji, b) Rada Ministrów, najpóźniej w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu ograniczenie przedmiotowej relacji do poziomu poniżej 60%, c) w kolejnym roku budżetowym obowiązuje zakaz udzielania nowych poręczeń i gwarancji przez podmioty sektora finansów publicznych, d) w projekcie ustawy budżetowej na kolejny rok budżetowy nie zawiera się deficytu budżetu państwa, a budżety jednostek samorządu terytorialnego uchwala się nie zawierając w nich deficytu. 2. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a) i b) oraz pkt 3 lit. d), nie stosuje się do kwot deficytu jednostek samorządu terytorialnego lub budżetu państwa sfinansowanych nadwyżką budżetową z lat poprzednich, a w przypadku deficytu budżetu państwa, także sfinansowanych przychodami budżetu państwa pochodzącymi ze sprzedaży wydzielonych aktywów Skarbu Państwa, a wydatkowanymi na sfinansowanie reformy systemu ubezpieczenia społecznego, zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 1997 r. o wykorzystaniu wpływów z prywatyzacji części mienia Skarbu Państwa na cele związane z reformą systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 106, poz. 673). Art. 46. Program sanacyjny obejmuje: 1) podanie przyczyn kształtowania się relacji państwowego długu publicznego, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), 2) program przedsięwzięć mających na celu doprowadzenie do ograniczenia relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), uwzględniający analizę limitów ilościowych i innych uwarunkowań prawnych, 3) trzyletnią prognozę dotyczącą relacji państwowego długu publicznego do produktu krajowego brutto wraz z przewidywanym rozwojem sytuacji makroekonomicznej kraju. Art. 47. Przepisów art. 45 i 46 nie stosuje się w przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, uniemożliwiającego lub w znacznym stopniu utrudniającego wykonanie programu sanacyjnego. Rozdział 4 Ogólne zasady zaciągania zobowiązań przez inne niż Skarb Państwa podmioty sektora finansów publicznych Art. 48. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować papiery wartościowe na: 1) pokrycie występującego w ciągu roku niedoboru budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 2) finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach jednostki samorządu terytorialnego. 2. Zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz wyemitowane papiery wartościowe, z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają spłacie lub wykupowi w tym samym roku, w którym zostały zaciągnięte lub wyemitowane. Art. 49. 1. Suma zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz zobowiązań z wyemitowanych papierów wartościowych, o których mowa w art. 48 ust. 1, nie może przekroczyć kwoty określonej w budżecie jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku ubiegania się przez jednostkę samorządu terytorialnego o udzielenie kredytu lub pożyczki, a także w przypadku zamiaru emisji przez jednostkę samorządu terytorialnego papierów wartościowych, regionalna izba obrachunkowa, na wniosek jednostki samorządu terytorialnego, wydaje opinię o możliwości spłaty kredytu lub pożyczki lub wykupu papierów wartościowych. 3. Opinia, o której mowa w ust. 2, jest przekazywana przez jednostkę samorządu terytorialnego podmiotowi udzielającemu pożyczki lub kredytu oraz podawana jest do wiadomości podmiotom, do których kierowana jest oferta nabycia papierów wartościowych. Art. 50. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać jedynie takie zobowiązania finansowe, z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2, których koszty obsługi są ponoszone co najmniej raz do roku, przy czym: 1) dyskonto od emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego papierów wartościowych nie może przekraczać 5% wartości nominalnej, 2) kapitalizacja odsetek jest niedopuszczalna. 2. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do podmiotów sektora finansów publicznych innych niż Skarb Państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Art. 51. 1. Jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty sektora finansów publicznych, z wyjątkiem Skarbu Państwa, nie mogą zaciągać zobowiązań finansowych, których maksymalna wartość nominalna, wyrażona w złotych, nie została ustalona w dniu zawierania transakcji. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których nie stosuje się ograniczeń, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności kredyty i pożyczki z instytucji międzynarodowych lub od pożyczkodawców rządowych. Art. 52. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą udzielać poręczeń i gwarancji, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. Łączna kwota poręczeń i gwarancji określana jest w uchwale budżetowej. 2. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są terminowe i udzielane do określonej kwoty. Rozdział 5 Zasady i tryb emisji papierów wartościowych oraz zaciągania kredytów i pożyczek przez Skarb Państwa Art. 53. 1. Skarbowy papier wartościowy jest papierem wartościowym, w którym Skarb Państwa stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela takiego papieru, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia, które może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny. 2. Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane w granicach limitu zadłużenia, określonego w ustawie budżetowej. 3. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia pieniężne mogą być emitowane lub wystawiane wyłącznie przez Ministra Finansów. 4. Skarbowe papiery wartościowe opiewające na świadczenia niepieniężne emituje Minister Skarbu Państwa w porozumieniu z Ministrem Finansów. 5. Skarb Państwa odpowiada całym majątkiem za zobowiązania wynikające z wyemitowanych lub wystawionych skarbowych papierów wartościowych. Art. 54. Skarbowe papiery wartościowe mogą być emitowane lub wystawiane jako papiery wartościowe o pierwotnym terminie wykupu: 1) krótszym niż jeden rok (do 364 dni włącznie), do których zalicza się w szczególności bony skarbowe (krótkoterminowe skarbowe papiery wartościowe), 2) nie krótszym niż jeden rok (365 dni), do których zalicza się w szczególności obligacje skarbowe. Art. 55. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, warunki emitowania danego rodzaju skarbowych papierów wartościowych, dotyczące emisji, a w szczególności: 1) limit kwoty emisji lub sposób jego ustalenia, określający granice zaciągania przez Skarb Państwa zobowiązań z tytułu emisji skarbowych papierów wartościowych danego rodzaju, 2) jednostkową wartość nominalną, 3) walutę, w której następuje emisja, lub sposób określenia waluty emisji, 4) zasady i tryb sprzedaży, w tym termin lub sposób ustalenia ceny sprzedaży emitowanych papierów wartościowych na rynku pierwotnym, 5) podmioty, którym skarbowe papiery wartościowe danej emisji są oferowane do nabycia na rynku pierwotnym, 6) ograniczenia co do obrotu imiennymi skarbowymi papierami wartościowymi na rynku pierwotnym i wtórnym, 7) sposób realizacji świadczeń z tytułu skarbowych papierów wartościowych. Art. 56. 1. Minister Finansów określi poprzez wydanie listu emisyjnego szczegółowe warunki emisji skarbowych papierów wartościowych dotyczące treści świadczeń wynikających ze skarbowego papieru wartościowego i sposób ich realizacji. 2. Minister Finansów może upoważnić inny podmiot do wydania listu emisyjnego dotyczącego skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych na rynki finansowe. 3. List emisyjny zawiera w szczególności: 1) datę emisji, 2) powołanie podstawy prawnej emisji, 3) wartość nominalną tej emisji, 4) cenę sprzedaży, 5) stopę procentową lub sposób jej obliczania, 6) określenie sposobu, miejsca i terminów wypłaty należności głównej oraz należności ubocznych, 7) datę, od której nalicza się oprocentowanie skarbowych papierów wartościowych tej emisji, 8) termin wykupu oraz zastrzeżenia w przedmiocie możliwości wcześniejszego wykupu. 4. Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości szczegółowe warunki danej emisji. Podanie do publicznej wiadomości listu emisyjnego jest warunkiem dojścia emisji do skutku. Art. 57. Bon skarbowy jest krótkoterminowym papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży w kraju na rynku pierwotnym z dyskontem i wykupywanym według wartości nominalnej, po upływie okresu, na jaki został wyemitowany Art. 58. 1. Obligacja skarbowa jest papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży w kraju lub za granicą, oprocentowanym w postaci dyskonta lub odsetek. 2. Obligacja skarbowa sprzedawana jest na rynku pierwotnym: 1) z dyskontem, 2) według wartości nominalnej, 3) powyżej wartości nominalnej i wykupywana po upływie określonego terminu, nie krótszego niż jeden rok (365 dni). Art. 59. 1. Skarbowy papier oszczędnościowy jest skarbowym papierem wartościowym oferowanym do sprzedaży wyłącznie krajowym osobom fizycznym. 2. Skarbowy papier oszczędnościowy może być wyłączony z obrotu na rynku wtórnym albo może być przedmiotem obrotu tylko pomiędzy krajowymi osobami fizycznymi, o ile ogólne warunki emitowania tak stanowią. Art. 60. 1. Skarbowe papiery wartościowe zbywane są na rynku pierwotnym odpłatnie. 2. Realizacja emisji następuje z dniem rozliczenia pieniężnego zadeklarowanych do nabycia skarbowych papierów wartościowych oraz w kwocie wynikającej z rozliczenia. DZIAŁ III Budżet państwa Rozdział 1 Podstawowe definicje i zasady Art. 61. 1. Budżet państwa jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów: 1) organów: władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa, 2) sądów i trybunałów, 3) administracji rządowej. 2. Budżet państwa jest uchwalany w formie ustawy budżetowej na okres roku kalendarzowego, zwanego dalej "rokiem budżetowym". 3. Do budżetu państwa włączone są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych nie podlegające zwrotowi i wydatki z nich finansowane. 4. Ustawa budżetowa zawiera także: 1) zestawienie przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, 2) plany przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych, 3) zestawienie dotacji dla państwowych agencji i fundacji z udziałem Skarbu Państwa. 5. Ustawa budżetowa może zawierać plany przychodów i wydatków: 1) jednostek, o których mowa w ust. 4 pkt 1, 2) innych jednostek sektora rządowego. Art. 62. Dochodami budżetu państwa są: 1) podatki i opłaty, które na mocy odrębnych ustaw nie stanowią dochodów jednostek samorządu terytorialnego, funduszów celowych oraz innych podmiotów sektora finansów publicznych, 2) cła, 3) wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, 4) dywidendy, 5) wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego, 6) wpłaty nadwyżek środków obrotowych państwowych zakładów budżetowych oraz części zysku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 7) dochody pobierane przez państwowe jednostki budżetowe, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, 8) dochody z najmu i dzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze składników majątkowych Skarbu Państwa, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, 9) opłaty od poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa, 10) odsetki od środków na rachunkach bankowych państwowych jednostek budżetowych, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, 11) odsetki od lokat terminowych ustanowionych ze środków zgromadzonych na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa, 12) odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek krajowych i zagranicznych, 13) grzywny, mandaty i inne kary pieniężne, o ile na mocy odrębnych przepisów nie stanowią dochodów innych jednostek sektora finansów publicznych, 14) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz Skarbu Państwa, 15) inne dochody publiczne. Art. 63. 1. Wydatki budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2, przeznaczone są na: 1) realizację zadań wykonywanych przez organy władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz administrację rządową, sądy i trybunały, 2) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 3) dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, 4) dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, 5) dotacje na zadania określone ustawami, 6) współfinansowanie programów realizowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi. 2. Z wydatków budżetu państwa wyodrębnia się wydatki, których źródłem finansowania są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi. Art. 64. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu państwa stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu państwa lub deficyt budżetu państwa. 2. Deficyt budżetu państwa może być pokryty przychodami pochodzącymi z: 1) sprzedaży skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym i zagranicznym, 2) kredytów zaciąganych w bankach krajowych i zagranicznych, 3) pożyczek, 4) prywatyzacji majątku Skarbu Państwa, 5) nadwyżki budżetu państwa z lat ubiegłych. Art. 65. 1. Z budżetu państwa, w zakresie ustalonym w ustawie budżetowej, mogą być udzielane pożyczki: 1) dla jednostek samorządu terytorialnego w ramach postępowania naprawczego, 2) wynikające z umów międzynarodowych, 3) wynikające z ustaw innych niż ustawa budżetowa. 2. Pożyczki udzielane z budżetu państwa są oprocentowane; wysokość oprocentowania określa umowa. Art. 66. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę ogólną, nie wyższą niż 0,2% wydatków budżetu. 2. W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe: 1) na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie może być dokonany w okresie opracowywania budżetu, 2) na wydatki, których źródłem finansowania są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w tym również nie podlegające zwrotowi, 3) gdy inne ustawy tak stanowią. 3. Suma rezerw celowych, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, nie może przekroczyć 5% wydatków budżetu. Art. 67. 1. Budżet państwa składa się z części odpowiadających organom władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądów i trybunałów, wymienionym w art. 83 ust. 2, oraz administracji rządowej. 2. W odrębnych częściach budżetu państwa ujmuje się: 1) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 2) rezerwę ogólną, 3) rezerwy celowe, 4) obsługę długu Skarbu Państwa, 5) przychody i rozchody związane z finansowaniem deficytu i rozdysponowaniem nadwyżki budżetowej. 3. W uzasadnionych przypadkach w budżecie państwa mogą być tworzone odrębne części dla: 1) państwowych jednostek organizacyjnych nie będących organami władzy lub administracji rządowej, 2) zadań ogólnych, jeżeli wyodrębnienie części jest uzasadnione koniecznością zapewnienia bieżącej kontroli wydatków. 4. Częściami budżetu państwa dysponują kierownicy organów wymienionych w art. 83 ust. 2, właściwi ministrowie, przewodniczący określonych w odrębnych ustawach komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz kierownicy państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3 pkt 1, zwani dalej "dysponentami części budżetowej". Art. 68. 1. Dochody i wydatki oraz przychody i rozchody budżetu państwa klasyfikuje się według zasad określonych w art. 13 oraz według części budżetowych, o których mowa w art. 67. 2. Minister Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, klasyfikację części budżetowych oraz dysponentów części, o których mowa w art. 67 ust. 4. Art. 69. 1. Wydatki budżetu państwa dzielą się na: 1) wydatki bieżące, 2) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa, 3) wydatki majątkowe. 2. Wydatki bieżące obejmują: 1) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego, 2) dotacje, 3) wynagrodzenia i uposażenia oraz składki od nich naliczane, 4) inne świadczenia na rzecz osób fizycznych, 5) zakupy towarów i usług, 6) inne wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek budżetowych lub realizacją ich statutowych zadań. 3. Świadczenia na rzecz osób fizycznych obejmują wydatki budżetu państwa kierowane, na podstawie odrębnych przepisów, bezpośrednio lub pośrednio do osób fizycznych, a nie będące wynagrodzeniem za świadczoną pracę. 4. Dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania, wydatki budżetu państwa przeznaczone na: 1) finansowanie lub dofinansowanie: a) zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, b) ustawowo określonych zadań, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego, c) bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, d) zadań zleconych do realizacji jednostkom nie zaliczonym do sektora finansów publicznych oraz fundacjom i stowarzyszeniom, e) kosztów realizacji inwestycji, o których mowa w art. 74 ust. 2, zwane dalej "dotacjami celowymi", 2) dofinansowanie działalności bieżącej ustawowo wskazanego podmiotu, zwane dalej "dotacjami podmiotowymi", 3) dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług, kalkulowanych według stawek jednostkowych, zwane dalej "dotacjami przedmiotowymi", 4) dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnej ustawie, 5) pierwsze wyposażenie w środki obrotowe nowo tworzonych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, zwane dalej "dotacjami na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe". 5. Wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa obejmują w szczególności wydatki budżetu państwa z tytułu oprocentowania i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych, oprocentowania zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wypłat związanych z udzielonymi przez Skarb Państwa poręczeniami i gwarancjami. 6. Wydatki majątkowe obejmują: 1) wydatki na zakup i objęcie akcji oraz wniesienie wkładów do spółek prawa handlowego, 2) wydatki inwestycyjne państwowych jednostek budżetowych oraz dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji. Art. 70. Odrębna ustawa określa zasady i tryb udzielania dotacji celowych dla jednostek samorządu terytorialnego na: 1) realizację zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, 2) dofinansowanie zadań własnych bieżących i inwestycyjnych. Art. 71. 1. Jednostki nie zaliczone do sektora finansów publicznych mogą otrzymywać dotacje celowe na realizację zadań zleconych, o których mowa w art. 69 ust. 4 pkt 1 lit. d), na podstawie umów zawartych z dysponentem części budżetowej. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać: 1) szczegółowy opis zadania i termin jego wykonania, 2) dotację celową należną jednostce wykonującej zadanie i tryb płatności, 3) tryb kontroli wykonywania zadania, 4) sposób rozliczenia udzielonej dotacji celowej i zasady zwrotu nie wykorzystanej części dotacji. Art. 72. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje przedmiotowe kalkulowane według stawek jednostkowych dla: 1) przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących określone rodzaje usług, z uwzględnieniem ich równoprawności, 2) państwowych zakładów budżetowych, 3) gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, 4) różnych podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa. 2. Ustawa budżetowa określa kwoty i przedmiot dotacji, o których mowa w ust. 1. 3. Minister Finansów ustala, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, w drodze rozporządzenia, stawki dotacji przedmiotowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, oraz określa szczegółowe zasady i tryb udzielania i rozliczania tych dotacji. 4. W przypadku gdy ustawa budżetowa określi dotacje przedmiotowe do podręczników szkolnych i akademickich, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania oraz minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego w porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawki oraz określa szczegółowe zasady, tryb udzielania i rozliczania tych dotacji. 5. Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz minister właściwy do spraw rozwoju wsi w porozumieniu z Ministrem Finansów ustala, w drodze rozporządzenia, stawki dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, na jednostkę usługi lub produktu oraz szczegółowe zasady i tryb udzielania oraz rozliczania tych dotacji, z uwzględnieniem równoprawności podmiotów. Art. 73. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje podmiotowe w ustawowo określonym zakresie. 2. Ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 3, zawiera wykaz jednostek, dla których zaplanowano dotacje podmiotowe. 3. W przypadku gdy z określonych w odrębnych przepisach zasad i trybu udzielania dotacji wynika, że nie jest możliwe ujęcie jednostki w wykazie, o którym mowa w ust. 2, wykaz może zawierać grupy jednostek i łączną kwotę dotacji. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, dysponent części budżetu państwa, w której zaplanowane zostały dotacje, podaje do publicznej wiadomości, w drodze obwieszczenia, wykaz jednostek wraz z kwotami dotacji przyznanych poszczególnym jednostkom. Art. 74. 1. Z budżetu państwa finansowane są, z zastrzeżeniem ust. 3, inwestycje państwowych jednostek budżetowych, w tym ich gospodarstw pomocniczych. 2. Z budżetu państwa mogą być udzielane dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji: 1) państwowych zakładów budżetowych, 2) innych państwowych jednostek organizacyjnych, dla których zasady gospodarki finansowej określają odrębne ustawy, 3) jednostek nie zaliczanych do sektora finansów publicznych, na podstawie odrębnego upoważnienia zamieszczonego w ustawie budżetowej lub innej ustawie, 4) realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego jako zadania: a) własne, b) z zakresu administracji rządowej, c) inne zlecone ustawami, 5) związanych z badaniami naukowymi lub pracami badawczo-rozwojowymi. 3. Inwestycje państwowych jednostek budżetowych mogą być dofinansowane z: 1) części zysku gospodarstwa pomocniczego państwowej jednostki budżetowej, 2) środków specjalnych państwowej jednostki budżetowej. Art. 75. Kierownik państwowej jednostki budżetowej jest właściwy dla podjęcia decyzji w zakresie inwestycji gospodarstwa pomocniczego tej jednostki. Art. 76. 1. Dotacje celowe dla przedsiębiorców mogą być udzielane na realizację inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej oraz ochrony środowiska, mających szczególne znaczenie dla gospodarki narodowej. 2. Łączna kwota dotacji, o których mowa w ust. 1, przyznanych w kolejnych latach na dofinansowanie inwestycji realizowanej przez przedsiębiorcę, nie może być wyższa niż 50% planowanej wartości kosztorysowej inwestycji, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. 3. Łączną kwotę dotacji, o której mowa w ust. 2, oraz jej przewidywaną wysokość w kolejnych latach realizacji inwestycji ustala się przy wprowadzeniu tej inwestycji do ustawy budżetowej. Art. 77. Zwiększenie w okresie realizacji inwestycji jej planowanej wartości kosztorysowej, wynikające z: 1) zwiększenia zakresu rzeczowego inwestycji, 2) zmian w dokumentacji projektowej, 3) wydłużenia okresu realizacji inwestycji - nie stanowi podstawy do zwiększenia łącznej kwoty dotacji celowej. Art. 78. 1. Inwestycje finansowane lub dofinansowywane z budżetu państwa, których: 1) okres realizacji przekracza rok budżetowy, 2) wartość kosztorysowa jest wyższa od kwoty określonej przez Ministra Finansów w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 82 ust. 4 - zwane dalej "inwestycjami wieloletnimi", ujmowane są w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej. 2. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, określa się: 1) nazwę i lokalizację inwestycji, 2) nazwę inwestora, 3) planowane efekty rzeczowe inwestycji, 4) termin jej rozpoczęcia i zakończenia, 5) planowaną wartość kosztorysową inwestycji, 6) źródła finansowania inwestycji w podziale na: a) nakłady finansowane z budżetu państwa, b) nakłady finansowane z: - środków własnych inwestora, - kredytu lub pożyczki objętej poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, - innych źródeł (w tym dotacje od jednostek samorządu terytorialnego i funduszy celowych), 7) nakłady do poniesienia i źródła ich finansowania w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach. Art. 79. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady finansowania inwestycji z budżetu państwa, w tym określania wysokości kwot dotacji w kolejnych latach realizacji inwestycji, oraz zasady i tryb zwiększania wartości kosztorysowej inwestycji, wynikającego ze zmiany cen dóbr inwestycyjnych oraz towarów i usług budowlano-montażowych. Art. 80. 1. Ustawa budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego, limity wydatków na programy wieloletnie, ujmowane w wykazie stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej. 2. Programy wieloletnie ustanawiane są przez Radę Ministrów, a na mocy ustawy, jeżeli koszty realizacji programu przekraczają kwotę 100 000 000 zł. 3. Program wieloletni może być ustanowiony wyłącznie w celu realizacji zadań dotyczących: 1) obronności i bezpieczeństwa państwa, 2) ochrony środowiska, 3) rozwoju gospodarki, w tym restrukturyzacji wybranych dziedzin, 4) rozwoju nauki, 5) ochrony ogólnonarodowego dziedzictwa kulturowego. 4. W wykazie, o którym mowa w ust. 1, dla każdego programu określa się: 1) nazwę programu, 2) jednostkę organizacyjną realizującą program lub koordynującą jego wykonanie, 3) cel programu, 4) zadania, które mają być sfinansowane z budżetu państwa, 5) okres realizacji programu, 6) łączne nakłady, w tym z budżetu państwa, na realizację programu, 7) wysokość wydatków w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach. 5. Realizacja programów wieloletnich może być podzielona na etapy. Art. 81. Rada Ministrów może określać, w drodze rozporządzenia, zasady finansowania zadań realizowanych w ramach międzynarodowej współpracy z zakresu wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa państwa, wynikających z umów i porozumień. Rozdział 2 Opracowywanie i uchwalanie budżetu państwa Art. 82. 1. Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów założenia projektu budżetu państwa na rok następny. 2. Łącznie z założeniami, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów wykaz jednostek sektora rządowego, których plany przychodów i wydatków zgodnie z art. 61 ust. 5 może obejmować ustawa budżetowa. 3. Materiały do projektu ustawy budżetowej opracowują i przedkładają Ministrowi Finansów dysponenci części budżetowych. 4. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i terminy opracowania materiałów, o których mowa w ust. 3, w tym: 1) planów rzeczowych zadań realizowanych ze środków budżetowych, 2) projektów planów dochodów i wydatków poszczególnych części budżetowych, 3) wzory formularzy. Art. 83. 1. Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów projekt ustawy budżetowej na rok następny wraz z uzasadnieniem. 2. Minister Finansów włącza do projektu ustawy budżetowej dochody i wydatki Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Krajowego Biura Wyborczego oraz Państwowej Inspekcji Pracy. Art. 84. 1. Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej lub projekt ustawy o prowizorium budżetowym i wraz z uzasadnieniem przedstawia go Sejmowi w terminie do dnia 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. W przypadku przedstawienia Sejmowi projektu ustawy o prowizorium budżetowym Rada Ministrów przedstawia Sejmowi projekt ustawy budżetowej nie później niż na 3 miesiące przed zakończeniem okresu obowiązywania prowizorium. 3. Do projektu ustawy o prowizorium budżetowym stosuje się przepisy ustawy odnoszące się do projektu ustawy budżetowej. Art. 85. 1. W przypadku gdy ustawa budżetowa lub ustawa o prowizorium budżetowym nie zostanie ogłoszona przed dniem 1 stycznia, to do czasu ogłoszenia odpowiedniej ustawy: 1) postawą gospodarki finansowej jest przedstawiony Sejmowi odpowiedni projekt ustawy, o której mowa w art. 84, 2) obowiązują stawki należności budżetowych oraz składki na fundusze celowe w wysokości ustalonej dla roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podstawą gospodarki finansowej państwa jest ustawa lub projekt ustawy o prowizorium budżetowym na określoną część roku, a przed upływem terminu obowiązywania prowizorium nie zostanie uchwalona ustawa budżetowa. Art. 86. 1. Ustawa budżetowa ustala: 1) dochody budżetu państwa, 2) wydatki budżetu państwa, 3) deficyt budżetu państwa oraz źródła jego pokrycia, 4) limity zatrudnienia w administracji rządowej, 5) przychody i rozchody budżetu państwa, 6) zestawienie przychodów i wydatków państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, 7) plany finansowe państwowych funduszy celowych, 8) wykaz programów wieloletnich, 9) wykaz inwestycji wieloletnich, 10) dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację zadań z zakresu administracji rządowej i zadań zleconych ustawami, 11) zakres i kwoty dotacji przedmiotowych, 12) wykaz jednostek otrzymujących dotacje podmiotowe i kwoty dotacji. 2. Do ustawy budżetowej włącza się środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, oraz wydatki, które będą nimi sfinansowane. 3. Suma wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i w ust. 2, stanowi limit wydatków budżetu państwa. 4. Ustawa budżetowa może ustalać plany finansowe innych jednostek sektora rządowego. 5. Dochody budżetu państwa ujmuje się w ustawie budżetowej według: 1) ważniejszych źródeł dochodów, 2) części i działów klasyfikacji budżetowej. 6. Wydatki budżetu państwa ujmuje się w ustawie budżetowej w podziale na: części, działy i rozdziały klasyfikacji wydatków, z wyodrębnieniem wydatków, o których mowa w ust. 2. 7. Plany finansowe państwowych zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, włączone do ustawy budżetowej, ujmuje się w podziale na części budżetowe i rodzaje działalności, z wyodrębnieniem stanu początkowego i końcowego środków obrotowych, przychodów własnych, dotacji z budżetu państwa, wydatków na wynagrodzenia i składek naliczanych od wynagrodzeń, wydatków majątkowych oraz wpłat do budżetu. 8. Plany finansowe państwowych funduszy celowych ujmuje się w ustawie budżetowej oddzielnie dla każdego funduszu, z wyodrębnieniem stanu początkowego i końcowego funduszu, przychodów własnych oraz dotacji z budżetu państwa. 9. Dotacje celowe dla jednostek samorządu terytorialnego na zadania z zakresu administracji rządowej oraz inne zlecone ustawami ujmuje się w ustawie budżetowej w podziale na poszczególne stopnie jednostek samorządu terytorialnego, części budżetowe, z których przekazywane są dotacje, oraz działy klasyfikacji budżetowej. 10. Plany finansowe, o których mowa w ust. 4, ujmuje się w ustawie budżetowej odrębnie dla każdej jednostki, z wyodrębnieniem przychodów własnych oraz dotacji z budżetu państwa. 11. Ustawa budżetowa nie może zawierać przepisów zmieniających inne ustawy. Art. 87. Do projektu ustawy budżetowej załącza się uzasadnienie zawierające w szczególności: 1) główne cele polityki społecznej i gospodarczej, 2) założenia makroekonomiczne na rok budżetowy i dwa kolejne lata, dotyczące: a) kształtowania się produktu krajowego brutto, b) państwowego długu publicznego oraz długu Skarbu Państwa, c) poziomu cen towarów i usług konsumpcyjnych, d) bilansu płatniczego, e) obrotów bieżących, f) poziomu zatrudnienia i bezrobocia, g) dochodów budżetu państwa, h) deficytu budżetu państwa, 3) kierunki prywatyzacji majątku Skarbu Państwa, 4) przewidywane wykonanie budżetu państwa za rok poprzedzający rok, którego dotyczy projekt ustawy budżetowej, 5) omówienie projektowanych: a) przychodów i rozchodów oraz dochodów i wydatków budżetowych, b) przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych, 6) informacje o przewidywanej na koniec roku budżetowego wysokości długu Skarbu Państwa oraz aktywów finansowych Skarbu Państwa, będących jednocześnie długiem innych podmiotów sektora finansów publicznych, wraz z odpowiednimi wartościami odnoszącymi się do kwot zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji. Art. 88. 1. Dysponenci części budżetowych, w terminie do dnia 25 października, przekazują informacje: 1) jednostkom podległym - o kwotach dochodów i wydatków, 2) jednostkom samorządu terytorialnego - o kwotach dotacji na zadania z zakresu administracji rządowej, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej. 2. W terminie do dnia 1 grudnia jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opracowują i przekazują właściwym dysponentom części budżetowych projekty planów finansowych na następny rok budżetowy, zgodnie z projektem ustawy budżetowej. Rozdział 3 Zasady i tryb wykonywania ustawy budżetowej Art. 89. 1. W terminie 21 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej dysponenci części budżetowych przedstawiają Ministrowi Finansów szczegółowy plan dochodów i wydatków danej części budżetowej, zwany dalej "układem wykonawczym". 2. Układ wykonawczy opracowuje się w podziale na działy, rozdziały i paragrafy klasyfikacji dochodów i wydatków. 3. Dysponenci części budżetowych w terminie, o którym mowa w ust. 1, przekazują jednostkom podległym informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków. 4. Jednostki, o których mowa w ust. 3, sporządzają plany finansowe celem zapewnienia ich zgodności z ustawą budżetową. Art. 90. 1. Podziału rezerw celowych dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 2, Minister Finansów w porozumieniu z właściwymi dysponentami części budżetowych, nie później niż do dnia 31 października, z wyjątkiem rezerw, o których mowa w art. 66 ust. 2 pkt 2. 2. Rezerwą celową na wzrost wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej dysponuje Rada Ministrów. 3. Rezerwy celowe mogą być wykorzystane, z zastrzeżeniem ust. 4, wyłącznie na cel, na jaki zostały utworzone. 4. Minister Finansów może, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu, dokonać zmiany przeznaczenia rezerwy celowej. 5. Rezerwą ogólną dysponuje Rada Ministrów. 6. Rada Ministrów może upoważnić, w drodze rozporządzenia, Prezesa Rady Ministrów i Ministra Finansów do dysponowania rezerwą ogólną do wysokości określonych kwot. 7. Rezerwa ogólna nie może być przeznaczona na zwiększenie wydatków, które w wyniku przeniesień, dokonanych na podstawie art. 96 ust. 4, zostały uprzednio zmniejszone. 8. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, nie mają zastosowania w przypadku realizacji zadań wynikających z przepisów dotyczących wprowadzenia stanów nadzwyczajnych na terytorium państwa lub jego części. Art. 91. 1. Rada Ministrów kieruje wykonywaniem budżetu państwa. 2. Minister Finansów sprawuje ogólną kontrolę: 1) realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa, 2) poziomu deficytu. 3. Dysponenci części budżetowych sprawują nadzór i kontrolę nad całością gospodarki finansowej podległych im jednostek organizacyjnych i w tym celu, nie rzadziej niż raz na kwartał, dokonują okresowych ocen: 1) przebiegu wykonania zadań oraz dochodów i wydatków przez podległe im jednostki organizacyjne, 2) wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa, 3) realizacji innych zadań finansowych z budżetu państwa - oraz podejmują, w razie potrzeby, działania zmierzające do prawidłowego wykonania budżetu. 4. Przedmiotem ocen, o których mowa w ust. 3, jest w szczególności: 1) prawidłowość i terminowość pobierania dochodów, 2) zgodność wydatków z planowanym przeznaczeniem, 3) prawidłowość wykorzystania środków finansowych, w tym zakres zrealizowanych zadań, 4) wysokość i terminy przekazywania dotacji, 5) prawidłowość wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa, pod względem zgodności z przeznaczeniem oraz wysokości wykorzystanej dotacji a stopniem realizacji zadań przewidzianych do sfinansowania dotacją z budżetu państwa. Art. 92. W toku wykonywania budżetu państwa obowiązują następujące zasady gospodarki finansowej: 1) pełna realizacja zadań następuje w terminach określonych przepisami i harmonogramem, o którym mowa w art. 29 ust. 4, 2) ustalanie, pobieranie i odprowadzanie dochodów budżetu państwa następuje na zasadach i w terminach wynikających z obowiązujących przepisów, 3) dokonywanie wydatków następuje w granicach kwot określonych w planie finansowym, z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień i zgodnie z planowanym przeznaczeniem, w sposób celowy i oszczędny, 4) wydatki na współfinansowanie programów realizowanych ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, mogą być dokonywane po uzyskaniu tych środków, 5) zlecanie zadań powinno następować na zasadzie wyboru najkorzystniejszej oferty, z uwzględnieniem przepisów ustawy o zamówieniach publicznych, 6) wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa są dokonywane przed innymi wydatkami budżetu państwa, 7) wydatki nie przewidziane, których obowiązkowe płatności wynikają z tytułów egzekucyjnych lub wyroków sądowych, mogą być dokonywane bez względu na poziom środków finansowych zaplanowanych na ten cel; powinny one być zrefundowane w trybie przeniesień wydatków określonym w art. 96, 8) przeniesienia wydatków w budżecie państwa mogą być dokonywane na zasadach i w zakresie określonych w art. 96, 9) dotacje celowe przyznane jednostkom samorządu terytorialnego na realizację zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, nie wykorzystane w danym roku, podlegają zwrotowi do budżetu państwa w części, w jakiej zadanie nie zostało wykonane. Art. 93. 1. Dotacje udzielone z budżetu państwa wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem lub pobrane w nadmiernej wysokości podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w terminie do dnia 28 lutego następnego roku, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej. 2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nalicza się odpowiednio od dnia przekazania dotacji z budżetu państwa lub stwierdzenia nieprawidłowego naliczenia dotacji. 3. W przypadku pobrania dotacji w nadmiernej wysokości, zwrotowi do budżetu państwa podlega ta część dotacji, która została nadmiernie pobrana. 4. Wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem wyklucza prawo do ubiegania się o przyznanie dotacji przez kolejne trzy lata. Art. 94. 1. O zmianie wysokości kwot dotacji celowych przyznanych jednostkom samorządu terytorialnego wojewoda zawiadamia niezwłocznie jednostkę samorządu terytorialnego, Ministra Finansów oraz ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 2. Zmiany kwot dotacji na zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego mogą następować w terminie do dnia 15 listopada roku budżetowego, a zmiany kwot dotacji na dofinansowanie zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego - do dnia 30 listopada roku budżetowego. 3. Terminy określone w ust. 2 nie obowiązują w przypadku dofinansowania zadań jednostek samorządu terytorialnego w związku ze zdarzeniem losowym. Art. 95. 1. Środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym i mogą być wydatkowane do wysokości kwot zgromadzonych na tym rachunku. 2. W przypadku wykorzystania środków, o których mowa w ust. 1, niezgodnie z przeznaczeniem lub bez zachowania procedur, o których mowa w art. 30 pkt 2, podlegają one zwrotowi na rachunek, na którym są gromadzone. Art. 96. 1. Dysponenci części budżetowych mogą dokonywać przeniesień wydatków między rozdziałami i paragrafami klasyfikacji wydatków, z zastrzeżeniem ust. 5, w ramach danej części i działu budżetu państwa. 2. Nie są dozwolone przeniesienia wydatków, które powodują zwiększenie wydatków w jakiejkolwiek podziałce klasyfikacji wydatków ujętej w budżecie państwa o więcej niż 5%. 3. Przeniesienie polegające na zmniejszeniu lub zwiększeniu wydatków majątkowych wymaga zgody Ministra Finansów. 4. Dysponenci części budżetowych mogą upoważnić kierowników podległych jednostek do dokonywania przeniesień wydatków w obrębie jednego rozdziału, z uwzględnieniem przepisu ust. 3. 5. Przeniesienia wydatków, o których mowa w ust. 1 i 4, nie mogą zwiększać planowanych wydatków na wynagrodzenia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. 6. Ograniczenia wynikające z przepisów ust. 1-4 nie mają zastosowania do przeniesień wydatków z rezerw budżetu państwa. Art. 97. W przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na terytorium państwa lub jego części Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia planowanych wydatków budżetowych między częściami i działami budżetu państwa w celu realizacji zadań wynikających z przepisów dotyczących wprowadzenia tych stanów. Art. 98. 1. Środki z budżetu państwa, przeznaczone na finansowanie inwestycji i programów wieloletnich, ujętych w wykazach, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 8 i 9, nie mogą być, z zastrzeżeniem ust. 2, wykorzystane na inne cele. 2. Rada Ministrów może wyrazić zgodę na zmianę wykorzystania środków budżetowych przeznaczonych uprzednio na finansowanie inwestycji i programów wieloletnich, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu. Środki te nie mogą być wykorzystane na finansowanie wydatków bieżących. Art. 99. 1. Dokonywanie zmian w planie przychodów państwowego funduszu celowego jest niedozwolone. 2. Przeniesienia wydatków pomiędzy poszczególnymi pozycjami planu mogą być dokonywane, przez organy lub dysponenta funduszu, po uzyskaniu zgody ministra nadzorującego państwowy fundusz celowy. Art. 100. 1. W przypadku stwierdzenia: 1) niegospodarności w określonych jednostkach, 2) opóźnień w realizacji zadań, 3) nadmiaru posiadanych środków, 4) naruszenia zasad gospodarki finansowej, o których mowa w art. 92 - może być podjęta decyzja o blokowaniu planowanych wydatków budżetowych; blokowanie to oznacza okresowy lub obowiązujący do końca roku zakaz dysponowania częścią lub całością planowanych wydatków albo wstrzymanie przekazywania środków na realizację zadań finansowych z budżetu państwa. 2. Decyzje o blokowaniu planowanych wydatków, w przypadkach określonych w ust. 1, podejmują: 1) Minister Finansów - w zakresie całego budżetu państwa, z wyłączeniem wydatków podmiotów, o których mowa w art. 83 ust. 2, 2) dysponenci części budżetowych - w zakresie ich części budżetu państwa. 3. O decyzjach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, dysponenci części budżetowych niezwłocznie informują Ministra Finansów. 4. W decyzjach, o których mowa w ust. 2, może być zawarty wykaz wydatków, które nie mogą być dokonywane. 5. Minister Finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej komisji właściwej do spraw budżetu, może utworzyć nową rezerwę celową i przenieść do tej rezerwy kwoty wydatków zablokowane na podstawie ust. 1 pkt 2 i 3. 6. Rezerwę, o której mowa w ust. 5, przeznacza się na sfinansowanie zobowiązań Skarbu Państwa lub na cele osobno wskazane w ustawie budżetowej. 7. Minister Finansów informuje niezwłocznie Radę Ministrów o przyczynach działania, o których mowa w ust. 2 pkt 1. Rada Ministrów może uchylić decyzję Ministra Finansów. Art. 101. 1. W przypadku zagrożenia realizacji ustawy budżetowej może nastąpić blokowanie na czas oznaczony planowanych wydatków budżetu państwa; blokowanie to oznacza okresowy lub obowiązujący do końca roku zakaz dysponowania częścią lub całością planowanych wydatków albo wstrzymanie przekazywania środków na realizację zadań finansowanych z budżetu państwa. 2. Decyzję o blokowaniu wydatków podejmuje Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, po uzyskaniu w tej sprawie pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu. Art. 102. 1. Nie zrealizowane kwoty wydatków budżetu państwa wygasają, z zastrzeżeniem ust. 2, z upływem roku budżetowego. 2. Nie wygasają z upływem roku budżetowego wydatki: 1) których planowanym źródłem finansowania są: a) przychody z kredytów zagranicznych, b) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, nie podlegające zwrotowi, 2) przeznaczone na współfinansowanie programów realizowanych z nie podlegających zwrotowi środków pochodzących ze źródeł zagranicznych. 3. Nie później niż do dnia 15 grudnia roku budżetowego Rada Ministrów może ustalić, po uzyskaniu w tej sprawie opinii komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu, wykaz wydatków, do których nie stosuje się przepisu ust. 1. Ustalając ten wykaz Rada Ministrów powinna uwzględniać w szczególności: 1) terminy zakończenia procedur wynikających z ustawy, o której mowa w art. 28 ust. 4, 2) w przypadku wydatków inwestycyjnych - zrealizowany, ale nie zafakturowany zakres zadań rzeczowych danej inwestycji, 3) stopień zaawansowania realizacji inwestycji i programów wieloletnich. 4. Łącznie z wykazem wydatków, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, Rada Ministrów ustala plan finansowy tych wydatków, w szczegółowości określonej w art. 86 ust. 5, oraz wydatków, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2, a także określa ostateczny termin ich dokonania. 5. Środki finansowe na wydatki: 1) ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 3, 2) o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) i pkt 2 - są gromadzone na wyodrębnionym subkoncie centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, zwanym dalej "subkontem". 6. Minister Finansów, do dnia 31 grudnia roku budżetowego, przekazuje na subkonto środki finansowe w wysokości równej łącznej kwocie wydatków ujętych w planie, o którym mowa w ust. 4. 7. Środki finansowe nie wykorzystane w terminie określonym przez Radę Ministrów podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa. Art. 103. 1. Wykonanie budżetu państwa podlega kontroli Sejmu. 2. Rada Ministrów przedstawia Sejmowi i Najwyższej Izbie Kontroli, w terminie do dnia 31 maja roku następującego po upływie roku budżetowego, coroczne sprawozdanie z wykonania budżetu państwa wraz ze: 1) sprawozdaniem o dochodach i wydatkach związanych z zadaniami z zakresu administracji rządowej, realizowanymi przez jednostki samorządu terytorialnego, i innymi zadaniami zleconymi jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, 2) zbiorczą informacją o wykonaniu budżetów jednostek samorządu terytorialnego, 3) wraz ze sprawozdaniem Rada Ministrów przedkłada ocenę realizacji założeń makroekonomicznych oraz przebiegu prywatyzacji majątku Skarbu Państwa. 3. Sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej powinno zawierać: 1) dochody, wydatki oraz nadwyżkę lub deficyt sektora finansów publicznych, 2) dochody i wydatki wynikające z zamknięć rachunków budżetu państwa, sporządzone według szczegółowości i układu ustawy budżetowej, 3) przychody i wydatki zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, środków specjalnych oraz państwowych funduszy celowych, 4) omówienie wykonania budżetu państwa, z uwzględnieniem różnic między budżetem uchwalonym a wykonanym, 5) informację o realizacji wydatków, które nie wygasły z upływem roku budżetowego, 6) informację o wykorzystaniu środków finansowych pochodzących z dopłat do stawek w grach liczbowych. 4. Informacja o wykonaniu budżetów jednostek samorządu terytorialnego powinna zawierać odrębnie dla każdego stopnia jednostki samorządu terytorialnego: 1) zestawienie dochodów według ważniejszych źródeł, 2) zestawienie wydatków według działów, 3) zestawienie wydatków według ważniejszych rodzajów wydatków, 4) zestawienie przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych, środków specjalnych oraz funduszy celowych, 5) omówienie wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego. 5. Do sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, Rada Ministrów załącza: 1) sprawozdanie dotyczące przestrzegania zasady stanowiącej, iż: a) łączna kwota państwowego długu publicznego powiększona o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez podmioty sektora finansów publicznych, b) łączna kwota długu Skarbu Państwa powiększona o kwotę przewidywanych wypłat z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa - nie może przekroczyć 3/5 wartości rocznego produktu krajowego brutto w danym roku budżetowym, 2) informację dotyczącą długu, deficytu, poręczeń i gwarancji sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1. Art. 104. Minister Finansów przedstawia komisji sejmowej właściwej do spraw budżetu i Najwyższej Izbie Kontroli informację o przebiegu wykonania budżetu państwa za I półrocze w terminie do dnia 10 września tego roku. Rozdział 4 Kasowa obsługa budżetu Art. 105. 1. Wydatki budżetu państwa dokonywane są poprzez obciążenie centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Wydatki jednostek wymienionych w art. 83 ust. 2 dokonywane są poprzez obciążenie rachunków bieżących tych jednostek. 3. Wydatki budżetu państwa finansowane ze środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, dokonywane są z rachunku bieżącego tych środków. 4. Minister Finansów może przekazać upoważnienie do kasowej realizacji wydatków wszystkim lub niektórym dysponentom części budżetowych poprzez: 1) otworzenie odrębnego rachunku wydatków dla dysponenta części budżetowej, 2) określenie rodzajów wydatków, które będą dokonywane z rachunku dysponenta części budżetowej. 5. Minister Finansów może upoważnić dysponentów części budżetowych do przekazania prawa do kasowej realizacji wydatków podległym jednostkom budżetowym. Art. 106. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wykonywania budżetu państwa, w tym w szczególności: 1) zasady i warunki ustanawiania przez dysponentów części budżetowych dysponentów niższego stopnia, 2) tryb i terminy przekazywania na centralny rachunek bieżący budżetu państwa dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i inne państwowe jednostki budżetowe, 3) tryb dokonywania wydatków w ciężar centralnego bieżącego rachunku budżetu państwa. Art. 107. 1. Dla obsługi budżetu państwa są prowadzone następujące rachunki bankowe: 1) centralny rachunek bieżący budżetu państwa, 2) rachunki bieżące jednostek wymienionych w art. 83 ust. 2, 3) rachunek bieżący środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, 4) rachunki bieżące państwowych funduszy celowych, 5) rachunki bieżące zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych i środków specjalnych, 6) rachunki pomocnicze, 7) rachunki państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obsługę bankową budżetu państwa w zakresie rachunków bankowych wymienionych w ust. 1 - z wyłączeniem rachunków państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - prowadzi Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Wyboru banku dla obsługi rachunków wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5 dokonuje się z zachowaniem przepisów o zamówieniach publicznych. 4. Obsługa bankowa rachunków budżetu państwa jest prowadzona w ramach umowy rachunku bankowego. 5. Minister Finansów określi, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa, zakres informacji z wykonania budżetu państwa oraz terminy ich udostępniania w ramach obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa. Art. 108. 1. W przypadku występowania przejściowych nadwyżek środków na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa Minister Finansów może dokonywać oprocentowanych lokat w Narodowym Banku Polskim, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, może dokonywać lokat, o których mowa w ust. 1, w dowolnie wybranym banku. DZIAŁ IV Budżet jednostki samorządu terytorialnego Rozdział 1 Podstawowe definicje i zasady Art. 109. 1. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest uchwalany w formie uchwały budżetowej na rok budżetowy. 2. Budżet jednostki samorządu terytorialnego jest rocznym planem: 1) dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki, 2) przychodów i wydatków: a) zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, b) funduszy celowych jednostki samorządu terytorialnego. 3. Uchwała budżetowa stanowi podstawę gospodarki finansowej jednostki samorządu terytorialnego. Art. 110. 1. Uchwała budżetowa może określać, oprócz limitów wydatków na okres roku budżetowego limity wydatków na wieloletnie programy inwestycyjne, ujmowane w wykazie stanowiącym załącznik do uchwały budżetowej. 2. W załączniku, o którym mowa w ust. 1, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego dla każdego programu określa: 1) nazwę programu, jego cel i zadania, które będą finansowane z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 2) jednostkę organizacyjną realizującą program lub koordynującą wykonywanie programu, 3) okres realizacji programu i łączne nakłady finansowe, 4) wysokość wydatków w roku budżetowym oraz w dwóch kolejnych latach. 3. Kolejne uchwały budżetowe będą określały nakłady na uruchomiony program w wysokości umożliwiającej jego terminowe zakończenie. 4. Zmiana kwot wydatków na realizację programu następuje w drodze uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, zmieniającej zakres wykonywania programu lub wstrzymującej jego wykonywanie. Art. 111. 1. Dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego określa odrębna ustawa. 2. Wydatki budżetów jednostek samorządu terytorialnego są przeznaczone na realizację zadań określonych w ustawach, w szczególności na: 1) zadania własne jednostek samorządu terytorialnego, 2) zadania z zakresu administracji rządowej i inne zadania zlecone jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, 3) zadania przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego do realizacji w drodze umowy lub porozumienia, 4) zadania realizowane wspólnie z innymi jednostkami samorządu terytorialnego, 5) pomoc rzeczową lub finansową dla innych jednostek samorządu terytorialnego, określoną przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. 3. Podziału wydatków jednostek samorządu terytorialnego dokonuje się zgodnie z art. 69. Art. 112. 1. Różnica między dochodami a wydatkami budżetu jednostki samorządu terytorialnego stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub deficyt budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Deficyt budżetu jednostki samorządu terytorialnego może być pokryty przychodami pochodzącymi z: 1) sprzedaży papierów wartościowych wyemitowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego, 2) kredytów zaciąganych w bankach krajowych, 3) pożyczek, 4) prywatyzacji majątku jednostki samorządu terytorialnego, 5) nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego z lat ubiegłych. Art. 113. 1. Łączna kwota przypadających do spłaty w danym roku budżetowym rat kredytów i pożyczek oraz potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez jednostki samorządu terytorialnego poręczeń wraz z należnymi w danym roku odsetkami od tych kredytów i pożyczek, oraz należnych odsetek i dyskonta, a także przypadających w danym roku budżetowym wykupów papierów wartościowych emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nie może przekroczyć 15% planowanych na dany rok budżetowy dochodów jednostki samorządu terytorialnego. 2. W przypadku gdy relacja, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. b), przekroczy 55%, to kwota, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 12% planowanych dochodów jednostki samorządu terytorialnego, chyba że obciążenia te w całości wynikają z zobowiązań zaciągniętych przed datą ogłoszenia tej relacji. Art. 114. Łączna kwota długu jednostki samorządu terytorialnego na koniec roku budżetowego nie może przekraczać 60% dochodów tej jednostki w tym roku budżetowym. Art. 115. 1. Regionalne izby obrachunkowe przedstawiają opinie w sprawach: 1) możliwości sfinansowania deficytu przedstawionego przez jednostki samorządu terytorialnego, 2) prawidłowości załączonej do budżetu prognozy kwoty długu jednostki samorządu terytorialnego, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia przestrzegania przepisów ustawy dotyczących uchwalania i wykonywania budżetów lat następnych. 2. Opinie, o których mowa w ust. 1, powinny być opublikowane w terminie miesiąca od dnia przekazania uchwały budżetowej jednostki samorządu terytorialnego do regionalnej izby obrachunkowej, w trybie przewidzianym dla opublikowania uchwały budżetowej. 3. W przypadku negatywnej opinii regionalnej izby obrachunkowej wymagana jest odpowiednia uchwała jednostki samorządu terytorialnego. Art. 116. 1. W budżecie jednostki samorządu terytorialnego mogą być tworzone rezerwy celowe i rezerwa ogólna. 2. Rezerwy celowe są tworzone na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie może być dokonany w okresie opracowywania budżetu. 3. Suma rezerw celowych nie może przekroczyć 5% wydatków budżetu. 4. Rezerwa ogólna nie może być wyższa niż 1% wydatków budżetu. 5. Rezerwami, o których mowa w ust. 1, dysponuje zarząd jednostki samorządu terytorialnego. Art. 117. 1. Z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje przedmiotowe dla zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych, kalkulowane według stawek jednostkowych. 2. Kwoty i zakres dotacji, o których mowa w ust. 1, określa uchwała budżetowa. 3. Stawki dotacji przedmiotowych ustala organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Art. 118. Z budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być udzielane dotacje wyłącznie imiennie określonym podmiotom publicznym i tylko na cele publiczne, związane z realizacją zadań określonego stopnia samorządu terytorialnego. Rozdział 2 Opracowywanie i uchwalanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego Art. 119. Przygotowanie projektu uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami, a także inicjatywa w sprawie zmian tej uchwały, należą do wyłącznej kompetencji zarządu jednostki samorządu terytorialnego. Art. 120. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje informację o stanie mienia komunalnego, zawierającą: 1) dane dotyczące przysługujących jednostce samorządu terytorialnego praw własności, 2) dane dotyczące innych niż własność praw majątkowych, w tym w szczególności o ograniczonych prawach rzeczowych, użytkowaniu wieczystym, wierzytelnościach, udziałach w spółkach, akcjach oraz o posiadaniu, 3) dane o zmianach w stanie mienia komunalnego, w zakresie określonym w pkt 1 i 2, od dnia złożenia poprzedniej informacji, 4) dane o dochodach uzyskanych z tytułu wykonywania prawa własności i innych praw majątkowych oraz z wykonywania posiadania, 5) inne dane i informacje o zdarzeniach mających wpływ na stan mienia komunalnego. Art. 121. 1. Projekt uchwały budżetowej wraz z objaśnieniami oraz informację, o której mowa w art. 120, zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia: 1) regionalnej izbie obrachunkowej - celem zaopiniowania, 2) organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego - najpóźniej do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. Opinię regionalnej izby obrachunkowej o projekcie uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego jest obowiązany przedstawić, przed uchwaleniem budżetu, organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W przypadku gdy dochody i wydatki państwa określa ustawa o prowizorium budżetowym, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, na wniosek zarządu, może uchwalić prowizorium budżetowe jednostki samorządu terytorialnego na okres objęty prowizorium budżetowym państwa. Art. 122. Uchwałę budżetową organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uchwala przed rozpoczęciem roku budżetowego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach - nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego. Art. 123. 1. Do czasu uchwalenia uchwały budżetowej, jednak nie później niż do dnia 31 marca roku budżetowego, podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały budżetowej przedstawiony organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego. 2. Bez zgody zarządu jednostki samorządu terytorialnego organ stanowiący nie może wprowadzić w projekcie uchwały budżetowej jednostki samorządu terytorialnego zmian powodujących zmniejszenie dochodów lub zwiększenie wydatków i jednocześnie zwiększenie deficytu budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W przypadku nieuchwalenia uchwały budżetowej w terminie, o którym mowa w ust. 1, regionalna izba obrachunkowa w terminie do dnia 30 kwietnia roku budżetowego ustala budżet jednostki samorządu terytorialnego w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań zleconych. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały, o której mowa w ust. 1. Art. 124. 1. Uchwała budżetowa jednostki samorządu terytorialnego określa: 1) prognozowane dochody jednostki samorządu terytorialnego według ważniejszych źródeł i działów klasyfikacji, 2) wydatki budżetu jednostki samorządu terytorialnego w podziale na działy i rozdziały klasyfikacji wydatków, z wyodrębnieniem: a) wydatków bieżących, w tym w szczególności: - wynagrodzeń i pochodnych od wynagrodzeń, - dotacji, - wydatków na obsługę długu jednostki samorządu terytorialnego, - wydatków z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez jednostkę samorządu terytorialnego, b) wydatków majątkowych, 3) źródła pokrycia deficytu lub przeznaczenie nadwyżki budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 4) wydatki związane z wieloletnimi programami inwestycyjnymi, z wyodrębnieniem wydatków na finansowanie poszczególnych programów, 5) plany przychodów i wydatków zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i środków specjalnych, 6) plany przychodów i wydatków funduszy celowych, 7) upoważnienia dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do zaciągania długu oraz do spłat zobowiązań jednostki samorządu terytorialnego, 8) zakres i kwoty dotacji przedmiotowych, 9) dochody i wydatki związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej i innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego ustawami, 10) dotacje, 11) dochody i wydatki związane z realizacją zadań wspólnych realizowanych w drodze umów lub porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego, w budżecie jednostki samorządu terytorialnego, której powierzono realizację tych zadań. 2. Uchwała budżetowa jednostki samorządu terytorialnego może zawierać: 1) upoważnienie dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do zaciągania kredytów i pożyczek oraz emisji papierów wartościowych na pokrycie występującego w ciągu roku budżetowego deficytu budżetu jednostki samorządu terytorialnego, 2) upoważnienie dla zarządu jednostki samorządu terytorialnego do dokonywania zmian w budżecie, w zakresie określonym w art. 128 ust. 2, 3) inne postanowienia dotyczące wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego. 3. W uchwale budżetowej gminy określa się także dochody z tytułu wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych i wydatki na realizację zadań określonych w programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. 4. Uchwała budżetowa gminy może również określać: 1) wydatki jednostek pomocniczych gminy, 2) uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia gospodarki finansowej w ramach budżetu gminy. Rozdział 3 Wykonywanie budżetu jednostki samorządu terytorialnego Art. 125. 1. W terminie 7 dni od dnia przekazania projektu uchwały budżetowej organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego zarząd jednostki samorządu terytorialnego przekazuje podległym jednostkom informacje niezbędne do opracowania projektów ich planów finansowych. 2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, opracowują projekty planów finansowych w terminie 30 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 1, nie później jednak niż do dnia 22 grudnia. Art. 126. 1. W terminie 21 dni od dnia uchwalenia uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego: 1) opracowuje układ wykonawczy budżetu jednostki samorządu terytorialnego w szczegółowości określonej w art. 89 ust. 2, 2) przekazuje podległym jednostkom informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków tych jednostek oraz wysokości dotacji i wpłat do budżetu, 3) opracowuje plan finansowy zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostce samorządu terytorialnego ustawami, przyjmując jako podstawę dla tego planu kwotę dotacji przyznanych na ten cel w danym roku budżetowym oraz wielkość dochodów związanych z realizacją tych zadań, które podlegają przekazaniu do budżetu państwa. 2. Jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego dostosowują projekty planów do uchwały budżetowej. 3. W planie finansowym urzędu jednostki samorządu terytorialnego ujmuje się wszystkie wydatki budżetowe nie ujęte w planach finansowych innych jednostek budżetowych, w tym wydatki związane z funkcjonowaniem organu stanowiącego i zarządu jednostki samorządu terytorialnego. 4. W planie, o którym mowa w ust. 3, ujmuje się także: 1) dotacje dla zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, 2) pozostałe dotacje i środki przekazywane na rzecz budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego i związków komunalnych, 3) wpłaty na rzecz związków jednostek samorządu terytorialnego, 4) płatności oraz składki wpłacane na rzecz instytucji krajowych i zagranicznych. 5. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, tryb i terminy opracowywania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami oraz przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego dotacji celowych na realizację tych zadań. 6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, Minister Finansów określi w szczególności: 1) terminy przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego przez dysponentów części budżetowych informacji o kwocie dotacji celowych, 2) szczegółowość, z jaką jest opracowywany plan finansowy. Art. 127. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego sprawuje ogólny nadzór na realizacją, określonych uchwałą budżetową, dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Art. 128. 1. W toku wykonywania budżetu zarząd może, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji właściwej do spraw budżetu, dokonywać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, polegających na: 1) zmianach planu dochodów i wydatków związanych z wprowadzanymi w trakcie roku budżetowego zmianami kwot dotacji celowych przekazywanych z budżetu państwa oraz z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego, 2) przenoszeniu wydatków z rezerw budżetowych, zgodnie z planowanym przeznaczeniem wydatków, 3) zmianach w planie dochodów jednostki samorządu terytorialnego, wynikających ze zmian kwot subwencji w wyniku podziału rezerw. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może upoważnić zarząd do: 1) dokonywania innych zmian w planie wydatków, z wyłączeniem przeniesień wydatków między działami, 2) przekazania niektórych uprawnień do dokonywania przeniesień planowanych wydatków innym jednostkom organizacyjnym jednostki samorządu terytorialnego. 3. Kierownicy jednostek organizacyjnych dokonujący przeniesień planowanych wydatków na podstawie uprawnień, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wprowadzając zmiany w planach finansowych, informują o dokonanych przeniesieniach zarząd jednostki samorządu terytorialnego. Art. 129. 1. W toku wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego obowiązują odpowiednio zasady gospodarki finansowej określone w art. 92. 2. Pobrane przez jednostkę samorządu terytorialnego dochody, związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami, zarząd jednostki samorządu terytorialnego odprowadza na rachunek dochodów budżetu państwa w trybie i terminie określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów, o którym mowa w art. 126 ust. 5. Art. 130. 1. Nie zrealizowane kwoty wydatków zamieszczonych w budżecie jednostki samorządu terytorialnego wygasają z upływem roku budżetowego, z zastrzeżeniem art. 102 ust. 2. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może ustalić wykaz wydatków, do których nie stosuje się przepisu ust. 1, oraz określić ostateczny termin dokonania każdego wydatku ujętego w tym wykazie. 3. Łącznie z wykazem wydatków, które nie wygasają z upływem roku budżetowego, organ stanowiący ustala plan finansowy tych wydatków w podziale na działy i rozdziały klasyfikacji wydatków z wyodrębnieniem wydatków majątkowych. 4. Środki finansowe na wydatki ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 3, są gromadzone na wyodrębnionym subkoncie podstawowego rachunku bankowego jednostki samorządu terytorialnego. Art. 131. 1. W przypadkach określonych w art. 100 ust. 1 zarząd jednostki samorządu terytorialnego może podjąć decyzję o blokowaniu planowanych wydatków budżetowych. 2. O podjętej decyzji zarząd jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. 3. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego może, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji właściwej do spraw budżetu, przenieść zablokowane kwoty wydatków do rezerwy celowej, z tym że decyzje o przeznaczeniu tych środków podejmuje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Art. 132. Kierownik jednostki budżetowej jednostki samorządu terytorialnego może, w celu realizacji zadań, zaciągać zobowiązania pieniężne do wysokości kwot wydatków określonych w zatwierdzonym planie finansowym jednostki. Art. 133. 1. Czynności prawnych polegających na zaciąganiu kredytów i pożyczek oraz udzielaniu pożyczek, poręczeń i gwarancji oraz emisji papierów wartościowych dokonują dwaj członkowie zarządu wskazani w uchwale przez zarząd. Dla ważności tych czynności konieczna jest kontrasygnata skarbnika jednostki samorządu terytorialnego. 2. Skarbnik, który odmówi kontrasygnaty, dokonuje jej na pisemne polecenie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadku, gdy wykonanie polecenia stanowiłoby przestępstwo albo wykroczenie; w takim przypadku powiadamia o tym organ stanowiący i regionalną izbę obrachunkową. Art. 134. 1. Bankową obsługę budżetu jednostki samorządu terytorialnego wykonuje bank wybrany przez organ stanowiący danej jednostki w trybie określonym w przepisach o zamówieniach publicznych. 2. Zasady wykonywania obsługi bankowej określa umowa zawarta między zarządem jednostki samorządu terytorialnego a bankiem. 3. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może upoważnić zarząd danej jednostki do lokowania wolnych środków budżetowych na rachunkach w innych bankach. 4. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego może w granicach upoważnień zawartych w uchwale budżetowej zaciągać kredyty bankowe w wybranych przez siebie bankach. Art. 135. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego i regionalnej izbie obrachunkowej informację o przebiegu wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego za I półrocze, w terminie do dnia 31 sierpnia. 2. Zakres i formę informacji, o której mowa w ust. 1, określa organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Art. 136. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego przedstawia organowi stanowiącemu sprawozdanie roczne z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zawierające zestawienie dochodów i wydatków wynikające z zamknięć rachunków budżetów jednostki samorządu terytorialnego, w terminie do dnia 31 marca następnego roku, w szczegółowości nie mniejszej niż w uchwale budżetowej, i przesyła regionalnej izbie obrachunkowej. 2. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego rozpatruje sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku sprawozdawczym i podejmuje uchwałę w sprawie udzielenia absolutorium organowi wykonawczemu. DZIAŁ V Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych Rozdział 1 Zasady odpowiedzialności Art. 137. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych ponoszą pracownicy sektora finansów publicznych oraz inne osoby dysponujące środkami publicznymi, w tym osoby odpowiedzialne za gospodarowanie środkami publicznymi przekazanymi podmiotom spoza sektora finansów publicznych. Art. 138. 1. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest popełnienie czynu polegającego na: 1) zaniechaniu ustalenia należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych, a także pobraniu, ustaleniu lub dochodzeniu jej w wysokości niższej niż wynikająca z prawidłowego obliczenia oraz niezgodnym z przepisami jej umorzeniu lub dopuszczeniu do przedawnienia, 2) przekroczeniu zakresu upoważnienia do dokonywania wydatków ze środków publicznych, 3) przekroczeniu uprawnień do dokonania zmian w budżecie lub w planie jednostki budżetowej, zakładu budżetowego, gospodarstwa pomocniczego jednostki budżetowej lub funduszu celowego, 4) niezgodnym z przeznaczeniem wykorzystaniu środków publicznych otrzymanych z rezerwy budżetowej oraz dotacji z budżetu lub z funduszu celowego, 5) niezgodnym z przeznaczeniem wykorzystaniu środków funduszu celowego, 6) niedokonaniu pełnej i terminowej wpłaty do budżetu przez zakład budżetowy lub gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej, 7) przekroczeniu zakresu upoważnienia do zaciągnięcia zobowiązań obciążających budżet, 8) wypłaceniu wynagrodzeń w jednostce sektora finansów publicznych bez jednoczesnego wykonania, wynikającego z ustaw szczególnych, a ciążącego na pracodawcy, obowiązku pobrania, odprowadzenia lub opłacenia świadczeń lub składek, 9) naruszeniu zasad udzielania dotacji z budżetu, 10) przeznaczeniu dochodów uzyskanych przez jednostkę budżetową na wydatki ponoszone w tej jednostce, 11) dopuszczeniu się zwłoki w regulowaniu zobowiązań jednostki sektora finansów publicznych powodującej uszczuplenie środków publicznych wskutek zapłaty odsetek za opóźnienie w zapłacie, 12) naruszeniu zasady, formy lub trybu postępowania przy udzieleniu zamówienia publicznego, ustalonych ustawą, o której mowa w art. 28 ust. 4, 13) zaniechaniu przeprowadzenia i rozliczenia inwentaryzacji lub dokonaniu inwentaryzacji w sposób niezgodny ze stanem rzeczywistym, 14) wykazaniu w sprawozdaniu budżetowym danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, 15) zaniechaniu przez kierownika jednostki sektora finansów publicznych zawiadomienia rzecznika dyscypliny finansów publicznych o ujawnionym naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, 16) zawinionej zwłoce w złożeniu przez rzecznika dyscypliny finansów publicznych wniosku o ukaranie oraz zawinionej zwłoce w prowadzeniu przez komisję orzekającą postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, 17) zwłoce lub zaniechaniu wykonania prawomocnego orzeczenia komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest również dopuszczenie przez kierownika jednostki lub innego przełożonego do uszczuplenia wpływów należnych budżetowi państwa lub budżetowi jednostki samorządu terytorialnego wskutek zaniedbań w przedmiocie organizacji pracy i kierowania jednostką. 3. Kierownik jednostki lub inny przełożony pracownika ponosi odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych także w przypadku dopuszczenia do naruszenia dyscypliny finansów publicznych przez zaniedbanie obowiązków w zakresie nadzoru. Art. 139. 1. Nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych działanie określone w art. 138 w ust. 1 pkt 2, 4, 5, 7 i 10, podjęte wyłącznie w celu zapobieżenia szkodzie w mieniu publicznym lub usunięcia takiej szkody albo ograniczenia społecznych skutków zdarzenia losowego. 2. Przepisy art. 138 ust. 1 pkt 1 nie mają zastosowania do należności podatkowych oraz do należności celnych pobieranych w ruchu osobowym. Art. 140. Nie dochodzi się odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych za czyn określony w art. 138 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 7 i 11 polegający na uszczupleniu środków publicznych, przekroczeniu uprawnień do ich wydatkowania lub zaciągnięcia zobowiązań o kwotę nie przekraczającą łącznie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego przed dniem wydania orzeczenia przez komisję orzekającą przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717). Art. 141. 1. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest ponoszona zarówno za umyślne, jak i nieumyślne działania i zaniechania, chyba że naruszenia nie można było uniknąć mimo dołożenia najwyższej staranności, wymaganej od osób odpowiedzialnych za dobro finansów publicznych. 2. Umyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych zachodzi wtedy, gdy sprawca ma zamiar popełnienia czynu zabronionego, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godzi. 3. Nieumyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych zachodzi, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia czynu karalnego przewidywał albo mógł przewidzieć. Art. 142. W sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 2, art. 4, art. 7 i art. 17 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z 1981 r. Nr 24, poz. 124, z 1982 r. Nr 16, poz. 125, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1984 r. Nr 54, poz. 275, z 1985 r. Nr 14, poz. 60 i Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135 i Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 72, poz. 422 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 75, poz. 332 i Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1995 r. Nr 6, poz. 29, Nr 60, poz. 310 i Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 60, poz. 369, Nr 85, poz. 539, Nr 98, poz. 602, Nr 104, poz. 661, Nr 106, poz. 677, Nr 111, poz. 724, Nr 123, poz. 779, Nr 133, poz. 884 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717). Art. 143. 1. Odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest niezależna od innej odpowiedzialności określonej przepisami prawa, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3. 2. W razie wszczęcia postępowania karnego lub karnego skarbowego w związku z przestępstwem stanowiącym równocześnie naruszenie dyscypliny finansów publicznych, postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych zawiesza się do czasu zakończenia postępowania karnego lub karnego skarbowego. 3. W razie prawomocnego skazania za przestępstwo stanowiące również naruszenie dyscypliny finansów publicznych, wszczęte postępowanie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlega umorzeniu; nie podlegają ściągnięciu wymierzone i nie wyegzekwowane kary pieniężne. Art. 144. Pracownik, który otrzymał do wykonania polecenie naruszające dyscyplinę finansów publicznych, nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli przed wykonaniem polecenia zgłosił pisemnie swojemu przełożonemu odpowiednie zastrzeżenie i, pomimo tego zastrzeżenia, otrzymał pisemne potwierdzenie polecenia; w tym przypadku odpowiedzialność ponosi kierownik jednostki lub inny przełożony pracownika, który wydał takie polecenie. Pisemne polecenie nie zwalnia pracownika od odpowiedzialności w przypadku, gdy wykonanie polecenia stanowi przestępstwo lub wykroczenie. Art. 145. 1. Prawomocne orzeczenie lub postanowienie komisji orzekającej stwierdzające, że nastąpiło istotne uchybienie w czynnościach organu państwowego, samorządowego lub innej jednostki sektora finansów publicznych, sprzyjające naruszeniu dyscypliny finansów publicznych, przekazuje się do wiadomości Ministrowi Finansów. 2. Jeżeli uchybienia, o którym mowa w ust. 1, dopuścił się sprawca naruszenia dyscypliny finansów publicznych, komisja orzekająca, poza wymierzeniem kary, występuje w orzeczeniu do jego pracodawcy o rozważenie celowości dalszego zatrudniania ukaranego na zajmowanym stanowisku i zawiadamia o tym Ministra Finansów. Art. 146. 1. Karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęły 3 lata; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność naruszenia dyscypliny finansów publicznych ustaje z upływem 2 lat od daty wszczęcia postępowania. 2. W razie uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, orzekanie przedawnia się po upływie 2 lat od daty uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia. 3. Stwierdzenie nieważności lub uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia na niekorzyść obwinionego nie może nastąpić, jeżeli od daty jego uprawomocnienia upłynęło 6 miesięcy. 4. Nie stwierdza się nieważności i nie uchyla prawomocnego rozstrzygnięcia, jeżeli od dnia jego uprawomocnienia upłynął rok. 5. Nie stwierdza się nieważności prawomocnego orzeczenia o ukaraniu po zatarciu kary. Rozdział 2 Kary Art. 147. 1. Karami za naruszenie dyscypliny finansów publicznych są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) kara pieniężna, 4) zakaz pełnienia funkcji kierowniczych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi na okres od roku do 5 lat od dnia uprawomocnienia orzeczenia. 2. Karę pieniężną wymierza się w wysokości od jednomiesięcznego do trzymiesięcznego wynagrodzenia pracowniczego, o którym mowa w art. 140, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Jeżeli wynagrodzenie osoby dopuszczającej się naruszenia dyscypliny finansów publicznych, obliczone jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy należny w roku, w którym czyn popełniono, jest wyższe od wynagrodzenia, o którym mowa w art. 140, karę pieniężną wymierza się w wysokości od jednomiesięcznego do trzymiesięcznego wyższego wynagrodzenia. 4. Karę przewidzianą w ust. 1 pkt 4 wymierza się wyłącznie w przypadkach rażącego naruszenia dyscypliny finansów publicznych, przewidzianego w art. 138 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5, 7, 9, 11 i 12. 5. Ukaranie karą przewidzianą w ust. 1 pkt 4 wyklucza, przez czas określony w orzeczeniu o ukaraniu, możliwość pełnienia funkcji: 1) kierownika, zastępcy kierownika lub dyrektora generalnego, 2) członka zarządu, 3) skarbnika, głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego, 4) kierownika lub zastępcy kierownika komórki bezpośrednio odpowiedzialnej za wykonywanie budżetu lub planu finansowego jednostki sektora finansów publicznych. Art. 148. 1. Komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wymierza karę według swego uznania, w granicach przewidzianych w ustawie, biorąc pod uwagę stopień winy oraz skutki i stopień szkodliwości czynu dla ładu finansów publicznych, uwzględniając cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do ukaranego. 2. W przypadku stwierdzenia umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych oraz w przypadku, gdy dana osoba była już przed popełnieniem czynu karana za naruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych, wymierza się karę surowszą niż upomnienie. 3. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku czynów, a sprawa o te czyny jest objęta jednym postępowaniem, wymierza się jedną karę łączną za wszystkie czyny. Art. 149. 1. Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. 2. Wymierzając karę, organ orzekający uwzględnia pobudki, okoliczności i sposób działania, jak również właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, staż pracy i doświadczenie zawodowe oraz zachowanie się po popełnieniu czynu. 3. Jako okoliczności łagodzące uwzględnia się w szczególności: 1) działanie z pobudek zasługujących na uwzględnienie, 2) wyróżnianie się przez sprawcę, przed popełnieniem czynu karalnego, spełnianiem obowiązków, zwłaszcza obowiązków zawodowych, 3) przyczynienie się do usunięcia szkodliwych następstw swego czynu lub podjęcie o to starań. 4. Jako okoliczności obciążające uwzględnia się w szczególności: 1) działanie sprawcy w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej lub z innych nagannych pobudek, 2) działanie w sposób zasługujący na szczególne potępienie lub z zaniechaniem obowiązku szczególnej staranności zawodowej, 3) uprzednie ukaranie sprawcy za czyn podobnego rodzaju. Art. 150. 1. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można, biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy, zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od wymierzania kary. 2. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju. 3. Odstąpienia od wymierzenia kary nie stosuje się wobec sprawcy umyślnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych lub sprawcy karanego uprzednio za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Art. 151. 1. Ukaranie pracownika jednostki sektora finansów publicznych za naruszenie dyscypliny finansów publicznych karą nagany lub karą pieniężną jest równoznaczne z jego ujemną oceną kwalifikacyjną, przewidzianą w odrębnych ustawach, i rodzi skutki w tych ustawach przewidziane. 2. Pracownik jednostki sektora finansów publicznych ponownie ukarany za naruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych traci prawo do wyróżnień, premii pieniężnych regulaminowych i uznaniowych do czasu zatarcia kary. 3. Ukaranie pracownika jednostki spoza sektora finansów publicznych za naruszenie dyscypliny finansów publicznych nie ogranicza praw Skarbu Państwa ani praw jednostki samorządu terytorialnego do dochodzenia wyrównania uszczerbku środków publicznych. 4. Prawomocne ukaranie karą przewidzianą w art. 147 ust. 1 pkt 4 podlega rejestracji w rejestrze prowadzonym przez Główną Komisję Orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Ministrze Finansów przez czas, na jaki orzeczono zakaz pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi. 5. Przed nawiązaniem stosunku pracy z osobą, której powierzona ma być funkcja wymieniona w art. 147 ust. 5, pracodawca występuje do Głównej Komisji Orzekającej z pytaniem, czy kandydat figuruje w rejestrze, o jakim mowa w ust. 4. Art. 152. 1. Każdy uznany za winnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych zwraca - na rzecz Skarbu Państwa - koszty postępowania. Koszty te określa się ryczałtowo w wysokości 10% wynagrodzenia, o którym mowa w art. 140. 2. W przypadku uniewinnienia obwinionego lub umorzenia postępowania koszty postępowania ponosi Skarb Państwa. 3. Rozstrzygnięcie o zwrocie kosztów postępowania zamieszcza się w orzeczeniu lub postanowieniu. 4. Kary pieniężne i zwrot kosztów postępowania egzekwuje się na rzecz Skarbu Państwa w trybie ustalonym ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 153. 1. Przewodniczący organu orzekającego w pierwszej instancji kieruje do wykonania prawomocne rozstrzygnięcia oraz egzekwuje kary pieniężne i koszty postępowania. 2. Prawomocne rozstrzygnięcie doręcza się obwinionemu, oskarżycielowi pierwszej instancji, kierownikowi jednostki, której rozstrzygnięcie dotyczy, i jednostki, w której zatrudniony jest ukarany, lub, jeżeli karę nałożono na kierownika jednostki, jednostce nadrzędnej. Przekazując prawomocne orzeczenie o ukaraniu poucza się kierownika jednostki o skutkach ukarania przewidzianych w art. 151. Art. 154. 1. Nie można wykonać kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych ani egzekwować orzeczonych kosztów postępowania, jeżeli od dnia uprawomocnienia się orzeczenia upłynął rok. Przedawnienie wykonania kary pieniężnej nie biegnie w okresie odroczenia tej kary lub jej spłaty w ustalonych ratach. 2. Przedawnienie wykonania i zatarcie kary przewidzianej w art. 147 ust. 1 pkt 4, orzeczonej na czas dłuższy niż 2 lata, następuje po upływie czasu, na jaki ją orzeczono, poczynając od uprawomocnienia orzeczenia. Art. 155. 1. Zatarcie kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych następuje z mocy prawa, jeżeli od wykonania kary lub przedawnienia jej wykonania upłynęły dwa lata. 2. Na wniosek ukaranego, jego przełożonego lub kierownika jednostki nadrzędnej, poparty przez głównego rzecznika dyscypliny finansów publicznych, Minister Finansów może, z wyłączeniem pracowników organów wymienionych w art. 161, postanowić o zatarciu kary za naruszenie dyscypliny finansów publicznych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 2, zażalenie nie przysługuje. Art. 156. 1. Prezes Rady Ministrów może, z wyłączeniem pracowników organów wymienionych w art. 161, złagodzić, darować lub darować i puścić w niepamięć prawomocnie orzeczoną karę za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Wyegzekwowana kara pieniężna oraz koszty postępowania nie ulegają zwrotowi. 3. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, zażalenie nie przysługuje. Art. 157. W stosunku do pracowników organów wymienionych w art. 161 uprawnienia, o których mowa w art. 155 ust. 2 i art. 156 ust. 1, przysługują kierownikom tych organów. Rozdział 3 Strony i komisje orzekające Art. 158. 1. Stronami postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych są obwiniony i rzecznik dyscypliny finansów publicznych jako oskarżyciel. 2. Obwinionym jest osoba, wobec której rzecznik dyscypliny finansów publicznych złożył wniosek o ukaranie za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 3. Obwiniony może korzystać z pomocy obrońcy. Art. 159. 1. Głównego rzecznika dyscypliny finansów publicznych oraz jego zastępców powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów. 2. Główny rzecznik dyscypliny finansów publicznych jest w zakresie sprawowanej funkcji przełożonym rzeczników dyscypliny finansów publicznych właściwych w sprawach rozpoznawanych w pierwszej instancji. 3. Rzeczników dyscypliny finansów publicznych właściwych w pierwszej instancji i ich zastępców powołuje i odwołuje główny rzecznik dyscypliny finansów publicznych . Art. 160. 1. Organami orzekającymi pierwszej instancji, z zastrzeżeniem art. 161, są: 1) resortowe komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy ministrach lub przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów oraz komisja orzekająca przy Szefie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy wojewodach, 3) komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy regionalnych izbach obrachunkowych. 2. Organem orzekającym w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych drugiej instancji jest Główna Komisja Orzekająca przy Ministrze Finansów. 3. Komisje orzekające, wymienione w ust. 1: 1) w pkt 1 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetu w zakresie działów administracji rządowej, którymi kieruje lub które nadzoruje minister albo przewodniczący komitetu wchodzący w skład Rady Ministrów, 2) w pkt 2 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetu wojewody, 3) w pkt 3 - są właściwe w sprawach dotyczących realizacji budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Art. 161. 1. Organem orzekającym w pierwszej instancji w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, w zakresie dotyczącym Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Krajowego Biura Wyborczego, Państwowej Inspekcji Pracy i jednostek im podległych lub przez nich nadzorowanych, jest wspólna komisja orzekająca powołana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej spośród kandydatów własnych oraz zgłoszonych przez Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego, Głównego Inspektora Pracy, Prezesów Sądów i Trybunału. 2. Przewodniczącego i zastępców przewodniczącego komisji, o której mowa w ust. 1, powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród jej członków, a rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w tym zakresie i jego zastępcę powołuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej spośród kandydatów przedstawionych przez organy wymienione w ust. 1. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, w uzgodnieniu z organami wymienionymi w ust. 1, może ustalić, w drodze rozporządzenia: 1) szczególne zasady organizacji pracy i tryb postępowania przed wspólną komisją orzekającą oraz zasady wykonywania prawomocnych rozstrzygnięć, 2) tryb działania rzecznika dyscypliny finansów publicznych właściwego w sprawach rozpoznawanych przez wspólną komisję orzekającą, 3) zakres jawności rozpraw prowadzonych przez wspólną komisję orzekającą. 4. Siedzibę, warunki materialno-techniczne, obsługę prawną i administracyjną działania wspólnej komisji i rzecznika dyscypliny finansów publicznych, o którym mowa w ust. 2, zapewnia Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Ponosi ona także wydatki związane z ich funkcjonowaniem. Art. 162. 1. W skład komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wchodzą: przewodniczący, jego zastępcy i członkowie. 2. Przewodniczącego, jego zastępców i pozostałych członków komisji pierwszej instancji powołuje i odwołuje odpowiednio właściwy minister, przewodniczący komitetu wchodzący w skład Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub wojewoda. 3. Tryb powoływania przewodniczącego, zastępców przewodniczącego i członków komisji orzekającej przy regionalnej izbie obrachunkowej określa ustawa z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262, Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943). 4. Przewodniczącego i zastępców przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Finansów, a członków komisji powołuje i odwołuje Minister Finansów. Art. 163. 1. Członkowie komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych są w zakresie orzekania niezawiśli i podlegają tylko ustawom. 2. Kadencja komisji trwa 4 lata. Art. 164. 1. Osobom wchodzącym w skład komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych oraz rzecznikom dyscypliny finansów publicznych i ich zastępcom przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie. 2. Członkom składu orzekającego komisji, oskarżycielowi i protokolantowi przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie za udział w rozprawie lub posiedzeniu. 3. Kierownik jednostki będący pracodawcą osoby powołanej w skład komisji orzekającej, a także pełniącej funkcję rzecznika dyscypliny finansów publicznych lub jego zastępcy, obowiązany jest zwolnić ją z obowiązków służbowych na czas niezbędny do wywiązania się ze sprawowanej funkcji. Pracownik jednostki sektora finansów publicznych zachowuje prawo do wynagrodzenia za ten czas. Rozdział 4 Zasady postępowania Art. 165. 1. Kierownik jednostki sektora finansów publicznych (jednostki korzystającej ze środków publicznych) oraz kierownik jednostki nadrzędnej, a także organ kontroli, obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić właściwego rzecznika dyscypliny finansów publicznych o ujawnionym naruszeniu dyscypliny finansów publicznych. 2. Rzecznik dyscypliny finansów publicznych może, w celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie, i zebrania danych niezbędnych do sporządzenia takiego wniosku albo do jego uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych w zawiadomieniu, w granicach swojej właściwości, wzywać do złożenia zeznań, wyjaśnień i opinii oraz do wydawania albo okazania przedmiotu lub dokumentu mającego stanowić niezbędny dowód w sprawie. Art. 166. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych wszczyna przewodniczący komisji orzekającej pierwszej instancji na podstawie wniosku o ukaranie, złożonego przez rzecznika dyscypliny finansów publicznych, Ministra Finansów, Najwyższą Izbę Kontroli lub prezesa regionalnej izby obrachunkowej. 2. Wniosek o wszczęcie postępowania, złożony przez Ministra Finansów lub Najwyższą Izbę Kontroli, jest wiążący dla rzecznika dyscypliny finansów publicznych. 3. Oskarżyciel nie może bez zgody Głównego Rzecznika dyscypliny finansów publicznych odstąpić od popierania wniosku o ukaranie złożonego przez prezesa regionalnej izby obrachunkowej. Art. 167. 1. W terminie 30 dni od otrzymania wniosku o ukaranie przewodniczący komisji orzekającej pierwszej instancji wszczyna postępowanie, wyznacza skład orzekający i termin rozprawy lub wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. 2. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania stronom oraz składającemu wniosek o ukaranie przysługuje zażalenie. 3. O wszczęciu postępowania przewodniczący komisji orzekającej zawiadamia strony i tego, kto złożył wniosek o ukaranie. Obwiniony wraz z zawiadomieniem o wszczęciu postępowania otrzymuje kopię wniosku o ukaranie. Kopię tego wniosku otrzymuje także rzecznik dyscypliny finansów publicznych, jeżeli wniosek o ukaranie złożył inny organ. 4. O wszczęciu postępowania zawiadamia się kierownika zakładu pracy obwinionego, a jeżeli sprawa dotyczy kierownika zakładu - jednostkę nadrzędną. 5. Kierownik zakładu pracy obwinionego lub odpowiednio kierownik jednostki nadrzędnej, zawiadomiony o wszczęciu postępowania w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, wstrzymuje, do czasu zakończenia postępowania, wręczenie obwinionemu wyróżnień, w tym zwłaszcza odznaczeń państwowych, związanych z pracą zawodową. Art. 168. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest dwuinstancyjne. 2. Środkami zaskarżenia rozstrzygnięć wydanych przez komisje orzekające pierwszej instancji są odwołania lub zażalenia. Art. 169. 1. Rozprawa przed komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest jawna. W siedzibie komisji orzekającej wywiesza się zawiadomienie o terminie i przedmiocie rozprawy, w miejscu dostępnym dla interesantów, co najmniej na 7 dni przed rozprawą. 2. Wyłączenie jawności rozprawy (lub części rozprawy) przed komisją orzekającą może nastąpić wyłącznie: 1) ze względu na ochronę tajemnicy państwowej, 2) z uwagi na zagrożenie spokoju i porządku publicznego. 3. Ogłoszenie orzeczenia w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych odbywa się jawnie. 4. Organ, przy którym powołano komisję orzekającą, zapewnia warunki umożliwiające jawny przebieg rozprawy. Art. 170. W postępowaniu w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych stosuje się odpowiednio przepisy art. 5-9, art. 10 § 1 pkt 1-5, 7 i 9, art. 18, art. 18a, art. 18b, art. 18c, art. 21 § 4, art. 26 § 1 i 3, art. 28 § 1, 3 i 4, art. 30-31, art. 34-39, art. 46-51, art. 52 § 1, art. 53-55, art. 57-58, art. 59 § 1, art. 60, art. 62, art. 63 § 1, art. 79 § 2-5, art. 80, art. 84-86, art. 89, art. 91, art. 93, art. 119-125, art. 126 § 1-3, art. 127-128, art. 128a § 2, art. 129-134 i art. 135 § 1 i 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 1971 r. Nr 12, poz. 116, z 1972 r. Nr 49, poz. 312, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 16, poz. 125 i Nr 45, poz. 291, z 1983 r. Nr 6, poz. 35 i Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1986 r. Nr 39, poz. 193, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, Nr 43, poz. 251 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 94, poz. 419, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 95, poz. 475, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 102, poz. 643 i Nr 123, poz. 779 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717). Art. 171. 1. Minister właściwy do spraw obrony narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz minister właściwy do spraw zagranicznych mogą w porozumieniu z Ministrem Finansów ustalić, w drodze rozporządzenia, zakres jawności i tryb postępowania przed resortową komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 2. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Ministra Finansów i Szefa Urzędu Ochrony Państwa, może ustalić, w drodze rozporządzenia, zakres jawności i tryb postępowania przed resortową komisją orzekającą w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Art. 172. 1. Nieważność prawomocnego rozstrzygnięcia nieważnego z mocy prawa stwierdza Główna Komisja Orzekająca. 2. Na wniosek Ministra Finansów Główna Komisja Orzekająca może uchylić prawomocne rozstrzygnięcie, jeżeli jest ono sprzeczne z prawem lub oczywiście niesłuszne. Art. 173. 1. Na rozstrzygnięcia Głównej Komisji Orzekającej w przedmiocie stwierdzenia nieważności, uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia oraz na prawomocne rozstrzygnięcia kończące postępowanie w toku instancji służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego - w trybie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971). 2. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na prawomocne rozstrzygnięcie nie wstrzymuje jego wykonania, chyba że sąd tak postanowi. Art. 174. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wykonywania i egzekwowania kary przewidzianej w art. 147 ust. 1 pkt 4 ze szczególnym uwzględnieniem: 1) organów właściwych do jej egzekwowania, 2) zasad, trybu i warunków prowadzenia rejestru ukaranych taką karą oraz trybu zasięgania informacji z tego rejestru. Art. 175. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania i odwoływania oraz ustalania właściwości rzeczników dyscypliny finansów publicznych, ich prawa i obowiązki oraz tryb działania, a w szczególności: 1) sposób prowadzenia postępowania, o którym mowa w art. 165 ust. 2, 2) terminy wnoszenia wniosków o ukaranie, 3) warunki odmowy wniesienia wniosku o ukaranie oraz postępowanie w przypadkach zaskarżenia postanowienia o odmowie wniesienia wniosku o ukaranie, 4) warunki i zasady wypłacania oraz wysokość ryczałtowego wynagrodzenia miesięcznego oraz wynagrodzenia za udział w rozprawie lub posiedzeniu, należnych rzecznikowi dyscypliny finansów publicznych lub jego zastępcy. Art. 176. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady powoływania i odwoływania osób wchodzących w skład komisji orzekających oraz ich prawa i obowiązki, a w szczególności: 1) wymagania, jakie spełniać muszą osoby powoływane w skład komisji orzekających i przypadki, w których dopuszczalne jest odwołanie członka komisji orzekającej przed upływem kadencji, 2) warunki, zasady i wysokość wypłacanego ryczałtowego wynagrodzenia miesięcznego należnego przewodniczącemu i zastępcy przewodniczącego oraz członkom komisji orzekającej, 3) warunki, zasady i wysokość wynagrodzenia należnego składowi komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych i protokolantowi za udział w rozprawie lub posiedzeniu. Art. 177. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb udzielania osobom wchodzącym w skład komisji orzekających i rzecznikom dyscypliny finansów publicznych pierwszej i drugiej instancji zwolnień od obowiązków służbowych oraz warunki, zasady wypłacania i tryb zwrotu zarobków utraconych przez te osoby, a także zwracania im kosztów odbywania podróży służbowych. Art. 178. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania właściwości i postępowania przed komisjami orzekającymi w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej i drugiej instancji oraz stwierdzania nieważności z mocy prawa i uchylania prawomocnych rozstrzygnięć, a w szczególności: 1) uprawnienia przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej co do rozstrzygania sporów o właściwość komisji, 2) zasady działania komisji orzekających i tryb postępowania przed nimi, w tym tryb zwoływania i przeprowadzania rozprawy przed komisją orzekającą pierwszej i drugiej instancji, tryb postępowania w drugiej instancji, szczegółowe zasady i tryb składania środków zaskarżenia, właściwość co do rozpoznawania środków zaskarżenia w drugiej instancji, 3) środki zaskarżania rozstrzygnięć wydanych przez organy orzekające pierwszej instancji, terminy i osoby uprawnione do ich wnoszenia, organy właściwe do ich rozpoznawania w drugiej instancji, 4) tryb postępowania o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia z mocy prawa i zasady postępowania w tym zakresie, 5) zakres i terminy składanych przez komisje orzekające i rzeczników dyscypliny finansów publicznych sprawozdań z działalności. Art. 179. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin działania komisji orzekających, 2) zasady wykonywania organizacyjno-prawnej i biurowej obsługi komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 3) zasady organizowania, prowadzenia i finansowania szkolenia członków komisji orzekających i rzeczników dyscypliny finansów publicznych, 4) warunki, na jakich akta spraw o naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlegają zniszczeniu w całości lub w części albo przekazaniu archiwom państwowym. DZIAŁ VI Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 180. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650 i Nr 145, poz. 946) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 39 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w ust. 3, jest prowadzona przez Ministra Finansów w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)."; 2) w art. 47b ust. 2a otrzymuje brzmienie: "2a. Gospodarka finansowa środkami, o których mowa w art. 47a ust. 1, jest prowadzona przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w formie określonej w art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)." Art. 181. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 993) w art. 17 w ust. 2 skreśla się pkt 4. Art. 182. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669) w art. 2 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) gmin, powiatów, województw i ich związków, a także państwowych, gminnych, powiatowych i wojewódzkich: a) jednostek budżetowych, b) gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, c) zakładów budżetowych, d) funduszy celowych,". Art. 183. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) «państwowa sfera budżetowa» - rozumie się państwowe jednostki organizacyjne, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 18-20 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014), oraz szkoły wyższe i inne jednostki prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668),"; 2) w art. 6 w ust. 2 wyrazy "art. 45 ustawy - Prawo budżetowe" zastępuje się wyrazami "art. 96 ustawy o finansach publicznych". Art. 184. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943) w art. 2 w pkt 6 skreśla się wyrazy "fundacji bądź". Art. 185. W ustawie z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080) w art. 1 w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: "3) samorządowych jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)." Art. 186. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 skreśla się pkt 8; 2) w art. 64 w ust. 1 wyrazy "na podstawie Prawa budżetowego" zastępuje się wyrazami "na podstawie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)"; 3) w art. 65 skreśla się ust. 3; 4) w art. 66 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy "zasady Prawa budżetowego" zastępuje się wyrazami "zasady ustawy, o której mowa w art. 64 ust. 1,"; 5) w art. 72 skreśla się pkt 4; 6) skreśla się art. 73. Art. 187. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 55 w ust. 2 w pkt 1 wyrazy "zasady Prawa budżetowego" zastępuje się wyrazami "zasady ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)"; 2) skreśla się art. 62. Art. 188. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775) w art. 60 skreśla się ust. 2. Art. 189. Ilekroć przepisy ustaw odrębnych odwołują się do przepisów, zasad lub definicji zawartych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, należy przez to rozumieć odpowiednie przepisy, zasady lub definicje zawarte w niniejszej ustawie. Rozdział 2 Przepisy przejściowe Art. 190. 1. Do dnia 1 stycznia 2001 r. dla obsługi budżetu państwa są prowadzone następujące rachunki bankowe: 1) centralny rachunek bieżący budżetu państwa, 2) rachunek bieżący środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie podlegających zwrotowi, 3) rachunki bieżące państwowych jednostek budżetowych, z wyodrębnieniem subkont dla dochodów i wydatków, 4) rachunki bieżące urzędów skarbowych dla gromadzenia dochodów budżetowych, 5) rachunki bieżące państwowych funduszy celowych, 6) rachunki bieżące gospodarstw pomocniczych i zakładów budżetowych, 7) rachunki pomocnicze. 2. Obsługę bankową budżetu państwa w zakresie rachunków bankowych wymienionych w ust. 1 - z wyłączeniem rachunków państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - prowadzi Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Obsługa bankowa rachunków wymienionych w ust. 1 pkt 6 i 7 może być wykonywana przez dowolne banki. 4. Obsługa bankowa rachunków budżetu państwa prowadzona jest w ramach umowy rachunku bankowego i obowiązujących norm prawnych. 5. W ramach obsługi bankowej budżetu państwa Narodowy Bank Polski: 1) udostępnia Ministerstwu Finansów oraz Najwyższej Izbie Kontroli informacje o stanach środków na rachunkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-5, 2) sporządza sprawozdania z wykonania budżetu państwa w zakresie i terminach uzgodnionych z Ministrem Finansów. 6. Minister Finansów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady obsługi rachunków bankowych wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3-7 oraz zakres informacji wymienionej w ust. 5 pkt 1 i sprawozdań wymienionych w ust. 5 pkt 2. Art. 191. Rachunki środków na finansowanie inwestycji jednostek i zakładów budżetowych prowadzone poza Narodowym Bankiem Polskim ulegają likwidacji z dniem 31 grudnia 1999 r. Art. 192. Rada Ministrów może nadać strategicznym programom rządowym, ustanowionym przed dniem wejścia w życie ustawy, status programów wieloletnich. Art. 193. Do dnia 31 grudnia 2000 r. mogą funkcjonować środki specjalne utworzone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 maja 1991 r. w sprawie środków specjalnych jednostek budżetowych (Dz. U. Nr 42, poz. 184, z 1993 r. Nr 38, poz. 166 i z 1997 r. Nr 34, poz. 208) i w tym okresie prowadzą gospodarkę finansową i dokonują rozliczeń z budżetem państwa na zasadach określonych w wymienionym rozporządzeniu. Art. 194. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej wszczęte przed wejściem w życie przepisów ustawy prowadzone jest według przepisów dotychczasowych, chyba że przepisy niniejszej ustawy są korzystniejsze dla obwinionego. 2. Kadencja komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, powołanych przed wejściem w życie ustawy, wygasa w dniu powołania odpowiedniej komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych, nie później niż w dniu 31 marca 1999 r. 3. Rzecznicy dyscypliny budżetowej, powołani przed wejściem w życie ustawy, pełnią swe funkcje do czasu powołania odpowiednich rzeczników dyscypliny finansów publicznych, nie dłużej niż do dnia 31 marca 1999 r. 4. Po upływie kadencji komisji orzekającej w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej i zaprzestaniu pełnienia funkcji przez rzecznika dyscypliny budżetowej postępowanie, o którym mowa w ust. 1, przejmuje odpowiednia komisja orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Prawa i obowiązki rzecznika przejmuje odpowiedni rzecznik dyscypliny finansów publicznych. Art. 195. 1. Właściwość komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych regionalnych izb obrachunkowych dostosowuje się do zakresu nadzoru sprawowanego przez izbę nad jednostkami samorządu terytorialnego. 2. Wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy postępowania o naruszenie dyscypliny budżetowej w jednostce nie objętej już nadzorem danej regionalnej izby obrachunkowej prowadzi do końca organ orzekający, który wszczął postępowanie. 3. Sprawy o naruszenie dyscypliny budżetowej, w których nie wszczęto postępowania przed wejściem ustawy w życie, rozpoznaje komisja orzekająca regionalnej izby obrachunkowej właściwej dla danej jednostki samorządu terytorialnego po wejściu w życie ustawy. 4. W przypadku likwidacji regionalnej izby obrachunkowej postępowanie o naruszenie dyscypliny budżetowej lub dyscypliny finansów publicznych, wszczęte przed dniem likwidacji, przejmuje komisja orzekająca izby właściwej dla podstawowej jednostki samorządu terytorialnego, w której siedzibę miała likwidowana regionalna izba obrachunkowa. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 196. 1. Dotychczasowe komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, powołane na podstawie ustawy - Prawo budżetowe, są odpowiednio właściwe w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych do momentu wygaśnięcia ich kadencji, zgodnie z art. 194 ust. 2. 2. Dotychczasowi rzecznicy dyscypliny budżetowej są, odpowiednio, właściwi w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych do momentu powołania rzecznika dyscypliny finansów publicznych, zgodnie z art. 194 ust. 3. 3. Członkowie komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej i rzecznicy dyscypliny budżetowej, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają prawa do ryczałtowego wynagrodzenia przewidzianego w ustawie. Art. 197. 1. Postępowanie w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej w zakresie dotyczącym czynu, który nie jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, podlega umorzeniu. 2. Kary za naruszenie dyscypliny budżetowej, wymierzone za czyn, o którym mowa w ust. 1, uważa się za niebyłe i ulegają zatarciu. Orzeczenia o ukaraniu za taki czyn wyłącza się z akt osobowych pracownika i niszczy. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, nie egzekwuje się orzeczonych kar pieniężnych. Kary pieniężne wyegzekwowane lub częściowo wyegzekwowane nie podlegają zwrotowi. 4. Jeżeli karę, o której mowa w ust. 2, wymierzono łącznie za czyn, który nie jest naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, oraz czyn, który jest takim naruszeniem, ulega ona zatarciu po upływie 2 lat od wykonania kary lub przedawnienia jej wykonania. Art. 198. Przepisy ustawy w zakresie stwierdzenia nieważności z mocy prawa prawomocnego rozstrzygnięcia w sprawie o naruszenie dyscypliny finansów publicznych lub uchylenia prawomocnego rozstrzygnięcia, z wyłączeniem uchylenia na niekorzyść obwinionego, stosuje się odpowiednio do prawomocnych rozstrzygnięć w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej. Art. 199. Rada Ministrów dokona analizy celowości działania państwowych funduszy celowych, powołanych na mocy ustawy, oraz jednostek organizacyjnych (agencji) i przedstawi wnioski Sejmowi w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r. Art. 200. Jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz ministrowi właściwemu do spraw obrony narodowej dostosują, w terminie do dnia 1 stycznia 2001 r., obowiązujące szczególne zasady rachunkowości do postanowień art. 14. Art. 201. 1. Do chwili wejścia w życie ustawy, wypełniającej dyspozycję art. 216 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do sposobu obliczania wartości krajowego produktu brutto, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do ogłaszania, w drodze obwieszczenia, wartości szacunku krajowego produktu brutto, zgodnie z obowiązującymi przepisami. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego jest obowiązany do ogłoszenia pierwszego szacunku produktu krajowego brutto, o którym mowa w ust. 1, za dany rok w terminie do 15 maja roku następnego. 3. Do chwili wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 1, w sytuacji gdy relacja, o której mowa w art. 45 ust. 1, przekracza 60%, stosuje się odpowiednio przepisy art. 45 ust. 1 pkt 3. Rozdział 3 Przepisy końcowe Art. 202. 1. Traci moc ustawa z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042). 2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy w zakresie, w jakim nie pozostają w sprzeczności z przepisami ustawy, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r. 3. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zarządzenia i rozporządzenia w sprawie emisji skarbowych papierów wartościowych zachowują moc i wyemitowane na ich podstawie obligacje oferowane i wykupywane są na zasadach w nich zawartych. 4. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zarządzenie regulujące zasady emitowania bonów skarbowych zachowuje moc do daty wejścia w życie stosownego rozporządzenia, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Ogłoszenie relacji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, następuje po raz pierwszy za rok 1999. Art. 203. Ustawa nie ma zastosowania do opracowania budżetu państwa i uchwał budżetowych na 1999 r. Art. 204. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 151 ust. 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. (Dz. U. Nr 155, poz. 1015) Art. 1. W ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Zakład ubezpieczeń nie może ustalać stawek ubezpieczeniowych poniżej kosztów świadczenia ochrony ubezpieczeniowej w celu eliminacji konkurencji,"; 2) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 4 Warunki podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń"; 3) skreśla się art. 38-39a; 4) art. 40 i 41 otrzymują brzmienie: "Art. 40. Przepisy ustawy, z wyjątkiem przepisów rozdziału 10, stosuje się do głównych oddziałów zagranicznych zakładów ubezpieczeń, o ile przepisy art. 41-42r nie stanowią inaczej. Art. 41. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadzie wzajemności."; 5) dodaje się art. 41a w brzmieniu: "Art. 41a. 1. Zagraniczne zakłady ubezpieczeń mogą podejmować i prowadzić działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jedynie przez główny oddział zagranicznego zakładu ubezpieczeń, zwany dalej "głównym oddziałem". 2. Główny oddział działa na podstawie przepisów prawa polskiego i statutu głównego oddziału określanego przez zagraniczny zakład ubezpieczeń, sporządzanego w formie aktu notarialnego. 3. Statut głównego oddziału i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw instytucji finansowych. 4. Statut głównego oddziału określa w szczególności: 1) strukturę organizacyjną głównego oddziału, 2) zasady tworzenia jednostek terenowych oraz zasady ich reprezentacji, 3) rodzaje rezerw techniczno-ubezpieczeniowych tworzonych przez główny oddział i metody ich tworzenia, 4) zasady rozliczeń z zagranicznym zakładem ubezpieczeń. 5. Główny oddział może rozpocząć działalność z chwilą dokonania wpisu do rejestru głównych oddziałów. 6. Wpis do rejestru głównych oddziałów może zostać dokonany po uzyskaniu zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 7. Rejestr głównych oddziałów prowadzi Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy. 8. Rejestr głównych oddziałów jest jawny. 9. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb postępowania w sprawach rejestru głównych oddziałów, dane podlegające wpisowi do rejestru, sposób jego prowadzenia oraz szczegółowe zasady udostępniania rejestru do wglądu. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości, wydając rozporządzenie, uwzględnia konieczność zapewnienia kompletności danych zawartych w rejestrze. 10. Ogłoszenie o wpisie do rejestru głównych oddziałów zamieszcza się w Monitorze Sądowym i Gospodarczym na koszt głównego oddziału."; 6) art. 42 otrzymuje brzmienie: "Art. 42. 1. Główny oddział może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywany. 2. Głównym oddziałem kieruje dyrektor głównego oddziału, który posiada stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Prawo reprezentacji głównego oddziału przysługuje jedynie samodzielnie dyrektorowi lub dwóm zastępcom dyrektora łącznie. 4. Zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wyznaczyć osobę uprawnioną do reprezentacji; osoba ta reprezentuje zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od chwili ujawnienia jej danych w rejestrze. 5. Dyrektor głównego oddziału, jego zastępcy oraz osoba, o której mowa w ust. 4, są ujawniani w rejestrze głównych oddziałów. 6. Główny oddział jest obowiązany przechowywać wszelkie dokumenty dotyczące działalności, o której mowa w art. 41a ust. 1, w siedzibie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 7. Główny oddział ma swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości wskazanej w zezwoleniu, o którym mowa w art. 42a ust. 1. 8. Właściwe do rozpoznawania spraw, w których stroną lub uczestnikiem jest zagraniczny zakład ubezpieczeń działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział, są sądy polskie."; 7) dodaje się art. 42a-42r w brzmieniu: "Art. 42a. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po wyrażeniu opinii przez organ nadzoru, wydaje na wniosek zagranicznego zakładu ubezpieczeń zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać: 1) nazwę i siedzibę zagranicznego zakładu ubezpieczeń oraz nazwę państwa, w którym znajduje się jego siedziba, 2) siedzibę oraz rzeczowy zakres działalności głównego oddziału, 3) imiona i nazwiska osób proponowanych na dyrektora głównego oddziału, jego zastępców oraz aktuariusza, jeżeli obowiązek wykonywania przez tę osobę przypisanych jej czynności wynika z ustawy. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się: 1) statut oraz imiona i nazwiska członków organu zarządzającego zagranicznego zakładu ubezpieczeń, 2) informację o wysokości środków własnych zagranicznego zakładu ubezpieczeń, 3) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osób, o których mowa w ust. 2 pkt 3, 4) zaświadczenie organu nadzoru ubezpieczeniowego państwa, w którym zagraniczny zakład ubezpieczeń ma swoją siedzibę, o posiadaniu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej oraz o posiadaniu środków własnych i informację o sytuacji finansowej, 5) dowód, że zakłady ubezpieczeń działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z niniejszą ustawą, mogą podjąć działalność ubezpieczeniową na terytorium kraju pochodzenia zagranicznego zakładu ubezpieczeń; wymóg ten nie dotyczy krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska podpisała stosowne umowy międzynarodowe, 6) bilans oraz rachunek zysków i strat za okres ostatnich trzech lat działalności zagranicznego zakładu ubezpieczeń wraz z opinią biegłego rewidenta, 7) ogólne warunki ubezpieczeń, które zamierza prowadzić zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez główny oddział, 8) plan działalności wraz z rachunkiem symulacyjnym dotyczącym prowadzenia głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zawierający dane określone w art. 31, 9) projekt statutu głównego oddziału, 10) informacje o wysokości funduszu organizacyjnego przeznaczonego na utworzenie administracji głównego oddziału i zorganizowanie jego jednostek terenowych. Art. 42b. 1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 42a ust. 1, jest wydawane na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń wymienionych w załączniku do ustawy. 2. Zezwolenie może być wydane, jeżeli w państwie, w którym znajduje się siedziba zagranicznego zakładu ubezpieczeń, posiada on odpowiednie zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej we wnioskowanym zakresie i działa w formie spółki akcyjnej lub towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych. Art. 42c. 1. Zezwolenie obejmuje dane zawarte w art. 42a ust. 2. 2. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i organ nadzoru o zmianie osób pełniących funkcje dyrektora głównego oddziału, jego zastępców i aktuariusza oraz przedstawić odpowiednie dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym tych osób, w terminie 30 dni od dnia powstania tych zmian. 3. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany rozpocząć działalność w terminie nie dłuższym niż rok od daty wydania zezwolenia; w przypadku nierozpoczęcia działalności w tym terminie zezwolenie wygasa. Art. 42d. Zmiana rzeczowego zakresu działania zagranicznego zakładu ubezpieczeń wymaga zezwolenia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych; do wniosku o wydanie zezwolenia stosuje się przepisy art. 42a. Art. 42e. 1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń, prowadzący działalność ubezpieczeniową na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w grupie 10 i 13 działu II, staje się członkiem Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych. 2. Wysokość składki wnoszonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i Polskiego Biura Ubezpieczeń Komunikacyjnych wyliczana jest od składki przypisanej brutto głównego oddziału. Art. 42f. 1. Wydanie zezwolenia na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uzależnione od złożenia kaucji w celu zabezpieczenia jego przyszłych zobowiązań z tytułu umów ubezpieczenia zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Kaucja wynosi 50% minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3. 3. Kaucja jest utrzymywana przez cały okres działalności głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Kaucja jest zaliczana na poczet posiadanych środków własnych i podlega zdeponowaniu na wyodrębnionym, oprocentowanym rachunku w banku mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który posiada fundusze własne w wysokości stanowiącej równowartość w złotych co najmniej 100 mln ECU. 5. Kaucja wraz z oprocentowaniem, podlega zwrotowi zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń po zaspokojeniu wszystkich roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 6. Kaucja nie podlega egzekucji; zaspokojenie z kaucji, za zgodą organu nadzoru, może nastąpić jedynie w trakcie likwidacji głównego oddziału. Art. 42g. Zezwolenie na prowadzenie lub rozszerzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie może być wydane, jeżeli zachodzi co najmniej jedna z następujących okoliczności: 1) wniosek oraz dołączone do niego dokumenty nie spełniają wymogów określonych w art. 42a, 2) dyrektor głównego oddziału i co najmniej jeden jego zastępca nie posiadają wykształcenia i doświadczenia zawodowego niezbędnego do zarządzania działalnością ubezpieczeniową, 3) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie daje rękojmi prawidłowego prowadzenia działalności ubezpieczeniowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie udowodni posiadania środków finansowych gwarantujących wypłacalność, 5) zagrożone są ważne interesy gospodarcze państwa, 6) plan działalności, o którym mowa w art. 31, wraz z rachunkiem symulacyjnym, obejmującym funkcjonowanie głównego oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie zapewnia trwałej zdolności zagranicznego zakładu ubezpieczeń do wykonywania zobowiązań z tytułu umów zawieranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) brak dowodu, o którym mowa w art. 42a ust. 3 pkt 5. Art. 42h. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, o których mowa w art. 49 i 50, z tytułu zobowiązań, jakie mogą wyniknąć z zawartych przez główny oddział umów ubezpieczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 42i. 1. Zagraniczny zakład ubezpieczeń jest obowiązany do posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej środków własnych w wysokości nie niższej niż margines wypłacalności, o którym mowa w art. 45, przy czym podstawą do wyliczenia marginesu wypłacalności jest przypis składki lub świadczenia głównego oddziału. 2. Środki własne, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie z art. 45a, przy czym kaucja, o której mowa w art. 42f, zwiększa wartość tych środków. Art. 42j. Minimalny kapitał gwarancyjny dla głównego oddziału wynosi 50% minimalnego kapitału gwarancyjnego określonego dla zakładów ubezpieczeń. Art. 42k. 1. Nadzór nad głównym oddziałem zagranicznego zakładu ubezpieczeń sprawuje organ nadzoru. 2. Przepisy określające uprawnienia organu nadzoru w stosunku do organów zakładu ubezpieczeń stosuje się odpowiednio do dyrektora głównego oddziału i jego zastępców lub osoby wyznaczonej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń do jego reprezentowania. Art. 42l. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych cofa zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zakład ten w państwie, gdzie znajduje się jego siedziba: 1) utracił zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, 2) został postawiony w stan likwidacji lub upadłości. 2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może cofnąć zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń przez zagraniczny zakład ubezpieczeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli: 1) zagraniczny zakład ubezpieczeń przestał spełniać warunki niezbędne do uzyskania zezwolenia, 2) główny oddział prowadzi działalność ubezpieczeniową z naruszeniem przepisów prawa, 3) zagraniczny zakład ubezpieczeń wystąpił do organu nadzoru z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia, przy czym powinno być zagwarantowane zabezpieczenie interesów ubezpieczonych dotyczące w szczególności spełnienia świadczeń i wypłaty odszkodowań. Art. 42ł. Rozwiązanie głównego oddziału następuje po przeprowadzeniu likwidacji. Art. 42m. 1. Likwidatorzy są obowiązani do składania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach 3-miesięcznych; organ nadzoru może żądać przedstawiania sprawozdań o przebiegu likwidacji w terminach krótszych oraz przekazywania dodatkowych informacji. 2. W razie ogłoszenia lub zarządzenia likwidacji głównego oddziału, niedopuszczalne jest zawieranie nowych umów ubezpieczenia, przedłużanie umów zawartych lub podwyższanie sum ubezpieczenia. Umowy zawarte nie ulegają przedłużeniu. 3. W razie likwidacji przez zagraniczny zakład ubezpieczeń działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub utraty zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w kraju, likwidatorem głównego oddziału jest jego dyrektor. 4. Dyrektor ma obowiązek powiadomić ministra właściwego do spraw instytucji finansowych i ogłosić trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, w terminie 14 dni od dnia utraty zezwolenia, otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości. 5. Jeżeli środki stanowiące pokrycie funduszu ubezpieczeniowego nie wystarczą na pokrycie wszystkich zobowiązań, za zgodą organu nadzoru zaspokojenie nie pokrytej części następuje z kaucji. 6. Do likwidacji głównego oddziału przepisy art. 446 § 2, art. 448-450, 452, 453, 457-461 Kodeksu handlowego stosuje się odpowiednio. Art. 42n. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, na wniosek organu nadzoru, może zarządzić likwidację głównego oddziału w przypadku, gdy: 1) działalność zagranicznego zakładu ubezpieczeń jest prowadzona z naruszeniem przepisów prawa lub jest sprzeczna z planem działalności, 2) zagraniczny zakład ubezpieczeń nie spełnia świadczeń ubezpieczeniowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej albo spełnia je z opóźnieniem lub częściowo. 2. W razie zarządzenia likwidacji organ nadzoru wyznacza likwidatora. Przepisy art. 42m stosuje się odpowiednio. Art. 42o. 1. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, pierwszeństwo do zaspokojenia z masy upadłości w kraju mają należności z tytułu umów ubezpieczenia, zawartych przez główny oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W przypadku ogłoszenia upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, do likwidacji działalności głównego oddziału stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). Art. 42p. Zagraniczny zakład ubezpieczeń odpowiada za zobowiązania głównego oddziału całym swoim majątkiem. Art. 42r. Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadomi ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz nie ogłosi trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o okolicznościach, o których mowa w art. 42l ust. 1, odpowiada majątkiem osobistym i solidarnie z zagranicznym zakładem ubezpieczeń za szkodę wyrządzoną z tego tytułu wierzycielom."; 8) skreśla się art. 43 i 44; 9) w art. 45a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Środki własne są to aktywa zakładu ubezpieczeń, z wyłączeniem aktywów przeznaczonych na pokrycie wszelkich przewidywalnych zobowiązań i wartości niematerialnych i prawnych. Przy ustalaniu wartości środków własnych uwzględnia się: 1) opłaconą część kapitału akcyjnego (zakładowego) - wielkość dodatnia, 2) kapitał zapasowy - wielkość dodatnia, 3) kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny - wielkość dodatnia lub ujemna, 4) kapitał rezerwowy pozostały - wielkość dodatnia, 5) wartości niematerialne i prawne - wielkość ujemna (z wyłączeniem nabytego użytkowania wieczystego i spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), 6) nie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłych: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 7) wynik finansowy netto okresu sprawozdawczego: zysk - wielkość dodatnia, strata - wielkość ujemna, 8) połowę należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego w przypadku spółek akcyjnych - wartość dodatnia, 9) połowę należnych wpłat na poczet kapitału zakładowego, jeżeli co najmniej 25% kapitału zostało opłacone, w przypadku towarzystw ubezpieczeń wzajemnych - wartość dodatnia.", b) w ust. 2 w pkt 2 skreśla się wyrazy "oraz 50% środków, o których mowa w ust. 1", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Na wniosek zakładu ubezpieczeń i na podstawie przedstawionych przez zakład dowodów organ nadzoru, w drodze decyzji, może wyrazić zgodę na zaliczenie do środków własnych: 1) całości lub części różnicy między wartością bilansową a aktualną ceną sprzedaży aktywów, pod warunkiem że te różnice nie mają charakteru wyjątkowego, 2) kapitału pożyczek, pod warunkiem że: a) kapitał pożyczek nie stanowi więcej niż 25% środków własnych, b) kapitał pożyczek jest opłacony w pełnej wysokości, c) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi kapitał pożyczek, w przypadku upadłości lub likwidacji zakładu ubezpieczeń, może być spłacony dopiero po zaspokojeniu wszystkich innych wierzycieli zakładu ubezpieczeń, d) w przypadku pożyczek z określonym okresem spłaty, pierwotny okres spłaty nie wynosi mniej niż 5 lat; nie później jednak niż rok przed terminem spłaty zakład ubezpieczeń obowiązany jest przedstawić do zatwierdzenia przez organ nadzoru plan określający sposób utrzymania lub podniesienia środków własnych do wymaganej wartości przed terminem spłaty, chyba że warunki zaliczenia pożyczki do środków własnych stopniowo ograniczają wartość pożyczki zaliczanej do środków własnych przez okres co najmniej 5 lat przed terminem spłaty. Organ nadzoru może zezwolić na przedterminową spłatę pożyczek na wniosek zakładu ubezpieczeń, pod warunkiem że nie spowoduje to naruszenia przez zakład ubezpieczeń art. 45 ust. 1, e) w przypadku pożyczek, których termin spłaty nie jest ustalony, pożyczki te mogą być spłacane tylko z zachowaniem pięcioletniego okresu wypowiedzenia, chyba że nie są już zaliczane do środków własnych. Dokonanie przedterminowej spłaty może nastąpić tylko i wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody organu nadzoru. Zakład ubezpieczeń jest obowiązany zawiadomić organ nadzoru o planowanej spłacie na co najmniej 6 miesięcy przed ustalonym terminem spłaty i przedstawić aktualne dane o wartości środków własnych oraz dane o wartości środków własnych przed i po dokonaniu spłaty. Organ nadzoru może zezwolić na spłatę pożyczek pod warunkiem, że nie spowoduje to naruszenia przez zakład ubezpieczeń art. 45 ust. 1, f) z umowy pożyczki będzie wynikać, że przedterminowa spłata pożyczki będzie możliwa jedynie w przypadkach określonych w lit. b) lub lit. c), g) w umowie pożyczki zawarto warunki, zgodnie z którymi umowa pożyczki może być zmieniona tylko po otrzymaniu od organu nadzoru zgody na planowane zmiany."; 10) w art. 84 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii organu nadzoru i Rzecznika Ubezpieczonych, sposób obliczania wpłat na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 1, proporcjonalnie do składki przypisanej brutto, terminy uiszczenia wpłat oraz wysokość odsetek za ich nieuiszczenie w terminie."; 11) w art. 90e: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoba fizyczna lub prawna, która nie dopełniła obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 4, zgodnie z ogólnymi warunkami tego ubezpieczenia, jest obowiązana wnieść opłatę.", b) dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Opłata na rok kalendarzowy ustalana jest przez Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny w wysokości trzykrotnej średniej podstawowej rocznej składki ubezpieczeniowej w danym ubezpieczeniu, obowiązującej w dniu 30 września roku poprzedzającego rok kontroli, w zakładach ubezpieczeń, których udział w rynku ubezpieczeń obowiązkowych przekracza 5%. 1b. Udział w rynku, o którym mowa w ust. 1a, ustalany jest przez Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń, na podstawie składki przypisanej w pierwszym półroczu roku poprzedzającego rok kontroli.", c) dodaje się ust. 7-9 w brzmieniu: "7. Jeżeli osoba kierująca pojazdem mechanicznym, zarejestrowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, przy wjeździe na jej terytorium nie przedstawi dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, organy uprawnione do kontroli granicznej lub celnej nie dopuszczą tego pojazdu do przekroczenia granicy, chyba że posiadacz pojazdu zawrze umowę ubezpieczenia obowiązkowego. 8. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 7, przy wyjeździe z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawi dokumentu zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 7, ważnego do dnia wyjazdu włącznie, organy uprawnione do kontroli granicznej lub celnej nie dopuszczą tego pojazdu do przekroczenia granicy bez uiszczenia opłaty określonej w ust. 1. 9. Jeżeli osoba, o której mowa w ust. 7, w czasie kontroli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawi organowi obowiązanemu lub uprawnionemu do kontroli dokumentu potwierdzającego zawarcie przed dokonaniem kontroli umowy ubezpieczenia, o którym mowa w ust. 7, warunkiem zwrotu dowodu rejestracyjnego, zatrzymanego zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872), jest wniesienie opłaty, o której mowa w ust. 1."; 12) dodaje się art. 90k w brzmieniu: "Art. 90k. Dyrektor głównego oddziału, który nie powiadamia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz nie ogłasza trzykrotnie w gazecie ogólnopolskiej o utracie zezwolenia, likwidacji lub upadłości zagranicznego zakładu ubezpieczeń, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku." Art. 2. W ustawie z dnia 8 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej - Kodeks handlowy oraz o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 96, poz. 478 i Nr 118, poz. 574) w art. 1 skreśla się pkt 39 i 40. Art. 3. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. Nr 121, poz. 769) w art. 79 w pkt 3 skreśla się wyrazy " , w art. 39a w ust. 2 w pkt 1 oraz w art. 41 w ust. 2". Art. 4. Dotychczasowe przepisy wykonawcze zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. (Dz. U. Nr 155, poz. 1016) Mając na względzie: - zachowanie pamięci o ogromie ofiar, strat i szkód poniesionych przez Naród Polski w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu, - patriotyczne tradycje zmagań Narodu Polskiego z okupantami, nazizmem i komunizmem, - czyny obywateli dokonywane na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i w obronie wolności oraz godności ludzkiej, - obowiązek ścigania zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i zbrodni wojennych, - a także powinność zadośćuczynienia przez nasze państwo wszystkim pokrzywdzonym przez państwo łamiące prawa człowieka, jako wyraz naszego przekonania, że żadne bezprawne działania państwa przeciwko obywatelom nie mogą być chronione tajemnicą ani nie mogą ulec zapomnieniu - stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa reguluje: 1) ewidencjonowanie, gromadzenie, udostępnianie, zarządzanie i korzystanie z dokumentów organów bezpieczeństwa państwa, wytworzonych oraz gromadzonych od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 grudnia 1989 r., a także organów bezpieczeństwa Trzeciej Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczących: a) popełnionych na osobach narodowości polskiej lub obywatelach polskich innych narodowości w okresie od dnia 1 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1989 r.; - zbrodni nazistowskich, - zbrodni komunistycznych, - innych przestępstw stanowiących zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne, b) innych represji z motywów politycznych, jakich dopuścili się funkcjonariusze polskich organów ścigania lub wymiaru sprawiedliwości albo osoby działające na ich zlecenie, a ujawnionych w treści orzeczeń zapadłych na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149, z 1993 r. Nr 36, poz. 159, z 1995 r. Nr 28, poz. 143 i z 1998 r. Nr 97, poz. 604), c) działalności organów bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5, 2) tryb postępowania w zakresie ścigania przestępstw określonych w pkt 1 lit. a), 3) ochronę danych osobowych osób pokrzywdzonych, 4) prowadzenie działań w zakresie edukacji publicznej. Art. 2. 1. Zbrodniami komunistycznymi, w rozumieniu ustawy, są czyny popełnione przez funkcjonariuszy państwa komunistycznego w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1989 r., polegające na stosowaniu represji lub innych form naruszania praw człowieka wobec jednostek lub grup ludności bądź w związku z ich stosowaniem, stanowiące przestępstwa według polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie ich popełnienia. 2. Funkcjonariuszem państwa komunistycznego, w rozumieniu ustawy, jest funkcjonariusz publiczny, a także osoba, która podlegała ochronie równej ochronie funkcjonariusza publicznego, w szczególności funkcjonariusz państwowy oraz osoba pełniąca funkcję kierowniczą w organie statutowym partii komunistycznych. Art. 3. Zbrodniami przeciwko ludzkości są w szczególności zbrodnie ludobójstwa w rozumieniu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjętej w dniu 9 grudnia 1948 r. (Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10, Nr 31, poz. 213 i z 1998 r. Nr 33, poz. 177), a także czyny zabronione pod groźbą kary przez polską ustawę karną, popełnione w czasie jej obowiązywania, stanowiące inne poważne prześladowanie z powodu przynależności osób prześladowanych do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeśli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane. Art. 4. 1. Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych, w rozumieniu art. 2, nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości, rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r. Przepisu art. 4 § 1 Kodeksu karnego nie stosuje się. 2. Zbrodnie wymienione w art. 1 w pkt 1 lit. a), popełnione na innych osobach niż obywatele polscy, są przedmiotem działania organów powołanych przez ustawę, jeżeli zostały popełnione na terytorium Państwa Polskiego. 3. W stosunku do sprawców zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości lub zbrodni komunistycznych nie stosuje się wydanych przed dniem 7 grudnia 1989 r. przepisów ustaw i dekretów, które przewidują amnestię lub abolicję. Art. 5. 1. Organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, są: 1) Resort Bezpieczeństwa Publicznego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, 2) Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, 3) Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego, 4) jednostki organizacyjne podległe organom, o których mowa w pkt 1-3, 5) jednostki organizacyjne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych, 6) Zwiad Wojsk Ochrony Pogranicza, 7) Zarząd Główny Służby Wewnętrznej jednostek wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe mu komórki, 8) Informacja Wojska Polskiego, Zarząd Informacji Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego, Kierownictwo Informacji Wojska Polskiego, Główny Zarząd Informacji Wojska Polskiego oraz jednostki podległe tym organom, 9) Wojskowa Służba Wewnętrzna, 10) Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, 11) inne służby Sił Zbrojnych prowadzące działania operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze, w tym w rodzajach broni oraz w okręgach wojskowych. 2. Organami bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, są także jednostki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, które z mocy prawa podlegały rozwiązaniu w chwili zorganizowania Urzędu Ochrony Państwa, oraz te jednostki, które były ich poprzedniczkami. 3. Do organów bezpieczeństwa państwa, w rozumieniu ustawy, należą także organy i instytucje cywilne i wojskowe państw obcych o zadaniach podobnych do zadań organów, o których mowa w ust. 1. Art. 6. 1. Pokrzywdzonym, w rozumieniu ustawy, jest osoba, o której organy bezpieczeństwa państwa zbierały informacje na podstawie celowo gromadzonych danych, w tym w sposób tajny. 2. W razie śmierci pokrzywdzonego jego uprawnienia wynikające z ustawy przysługują osobie mu najbliższej w rozumieniu art. 115 § 11 Kodeksu karnego. Przepisu tego nie stosuje się w razie istnienia dowodu, że byłoby to sprzeczne z wolą pokrzywdzonego. 3. Pokrzywdzonym nie jest osoba, która została następnie funkcjonariuszem, pracownikiem lub współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa. Art. 7. Dokumentem, w rozumieniu ustawy, jest każdy przedmiot lub zapis na komputerowym nośniku informacji, o których mowa w art. 115 § 14 Kodeksu karnego. Rozdział 2 Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i jego organy Art. 8. 1. W celu realizacji zadań określonych w art. 1 tworzy się Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwany dalej "Instytutem Pamięci". 2. Instytut Pamięci jest finansowany z budżetu państwa, w którym stanowi odrębną część. 3. Organizację Instytutu Pamięci określa statut, który przyjmuje Kolegium Instytutu Pamięci na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci. Art. 9. 1. Instytutem Pamięci kieruje Prezes Instytutu Pamięci. 2. Prezes Instytutu Pamięci w sprawowaniu swego urzędu jest niezależny od organów administracji państwowej. Art. 10. 1. Prezesa Instytutu Pamięci powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, za zgodą Senatu, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci, które zgłasza kandydata spoza swego grona. 2. Kadencja Prezesa Instytutu Pamięci trwa 7 lat, licząc od dnia złożenia ślubowania. Po upływie kadencji pełni on obowiązki do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezesa Instytutu Pamięci. 3. W okresie 3 miesięcy przed upływem kadencji Prezesa Instytutu Pamięci przewodniczący Kolegium Instytutu Pamięci ogłasza publiczny konkurs na to stanowisko, według zasad i w trybie określonych przez Kolegium Instytutu Pamięci. W wypadku innej przyczyny opróżnienia stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci, termin zgłaszania się kandydatów do konkursu na to stanowisko wynosi 30 dni od dnia ogłoszenia konkursu. Przesłuchania kandydatów na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci mają charakter publiczny. 4. Ta sama osoba nie może być Prezesem Instytutu Pamięci więcej niż przez dwie kolejne kadencje. Art. 11. 1. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci może być powołany obywatel polski wyróżniający się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana osoba, która pełniła służbę, pracowała lub była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5, ani też sędzia, który orzekając uchybił godności urzędu, sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej. 3. Prezes Instytutu Pamięci nie może należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej, nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu. 4. Prezes Instytutu Pamięci nie może wykonywać innych zajęć zawodowych, z wyjątkiem zajmowania stanowiska profesora szkoły wyższej. 5. Stanowiska Prezesa Instytutu Pamięci nie można łączyć z mandatem posła albo senatora. 6. Warunki, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 5, powinni spełniać również prokuratorzy i pracownicy Instytutu Pamięci, a także członkowie Kolegium Instytutu Pamięci. Art. 12. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Prezes Instytutu Pamięci składa przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej następujące ślubowanie: "Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej służyć wiernie Narodowi Polskiemu, stać na straży prawa i strzec praworządności, obowiązki mojego urzędu wypełniać sumiennie, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości." Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania "Tak mi dopomóż Bóg". Art. 13. Kolegium Instytutu Pamięci wnioskuje o odwołanie Prezesa Instytutu Pamięci większością głosów, jeśli: 1) zrzekł się stanowiska, 2) z powodu choroby, ułomności lub upadku sił stał się trwale niezdolny do pełnienia obowiązków Prezesa Instytutu Pamięci, 3) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, 4) sprzeniewierzył się celom ustawy. Art. 14. Prezes Instytutu Pamięci nie może być, bez uprzedniej zgody Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności. Prezes Instytutu Pamięci nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. Art. 15. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się Kolegium Instytutu Pamięci, którego członków wybiera Sejm spoza swego grona na trwającą 9 lat kadencję spośród obywateli polskich wyróżniających się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. W skład Kolegium Instytutu Pamięci wchodzi 9 członków. 3. Członkostwo w Kolegium Instytutu Pamięci ustaje wskutek: 1) śmierci, 2) rezygnacji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z urzędu, 4) odwołania przez Kolegium Instytutu Pamięci większością 2/3 głosów ustawowego składu Kolegium z powodu długotrwałej choroby, ułomności lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu sprzeniewierzenia się celom ustawy. 4. Kolegium Instytutu Pamięci wybiera ze swojego składu przewodniczącego Kolegium i jego zastępcę na okres roku. 5. Po ustaniu członkostwa Kolegium Instytutu Pamięci dokonuje wyboru nowego członka na okres do zakończenia kadencji Kolegium. 6. Za wykonywanie zadań członkowie Kolegium otrzymują diety w wysokości określonej przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, a także zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju. Art. 16. 1. Prezes Instytutu Pamięci wykonuje swoje funkcje przy pomocy jednostek organizacyjnych Instytutu Pamięci wymienionych w art. 18. 2. Prezes Instytutu Pamięci może powołać nie więcej niż trzech swoich zastępców. Art. 17. 1. W celu wykonywania zadań Instytutu Pamięci w miejscowościach będących siedzibami sądów apelacyjnych tworzy się oddziały Instytutu Pamięci, zwane dalej "oddziałami", w innych miastach zaś mogą być utworzone delegatury Instytutu Pamięci, zwane dalej "delegaturami". 2. Oddziałem Instytutu Pamięci kieruje dyrektor oddziału, a delegaturą Instytutu Pamięci - naczelnik delegatury. Dyrektora oddziału oraz naczelnika delegatury powołuje i odwołuje Prezes Instytutu Pamięci. Art. 18. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się: 1) Główną Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwaną dalej "Główną Komisją", 2) Biuro Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów, 3) Biuro Edukacji Publicznej. 2. W oddziałach tworzy się: 1) oddziałowe komisje ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zwane dalej "oddziałowymi komisjami", 2) oddziałowe biura udostępniania i archiwizacji dokumentów, 3) oddziałowe biura edukacji publicznej. 3. W delegaturach tworzy się wydziały udostępniania i archiwizacji dokumentów. Art. 19. 1. Prokuratorów Głównej Komisji oraz oddziałowych komisji powołuje i odwołuje Prokurator Generalny na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci. 2. Jednostkami organizacyjnymi, wymienionymi w art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3, kierują dyrektorzy powoływani i odwoływani przez Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Jednostkami organizacyjnymi, wymienionymi w art. 18 ust. 2 pkt 2 i 3 oraz ust. 3, kierują naczelnicy powoływani i odwoływani przez Prezesa Instytutu Pamięci. 4. Główną Komisją kieruje Dyrektor Głównej Komisji. Dyrektora Głównej Komisji powołuje, spośród prokuratorów Głównej Komisji, i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Generalnego zgłoszony w porozumieniu z Prezesem Instytutu Pamięci. Dyrektor Głównej Komisji jest jednym z zastępców Prokuratora Generalnego. 5. Oddziałową komisją kieruje naczelnik oddziałowej komisji. Naczelnika oddziałowej komisji powołuje, spośród prokuratorów wymienionych w ust. 1, i odwołuje Prokurator Generalny na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci. 6. Pracownik Instytutu Pamięci nie może, bez zezwolenia Prezesa Instytutu Pamięci, podejmować innego zajęcia zawodowego. Art. 20. 1. Pracownicy Instytutu Pamięci, a także po ustaniu stosunku pracy, są obowiązani zachować w tajemnicy wszystkie wiadomości związane z działalnością Instytutu Pamięci, powzięte w związku z zatrudnieniem w Instytucie Pamięci. 2. Prezes Instytutu Pamięci określa rodzaje wiadomości oraz kategorie pracowników, którzy mogą je ujawnić ze względu na ich stanowisko służbowe. Art. 21. Prezes Instytutu Pamięci oraz członkowie Kolegium Instytutu Pamięci są obowiązani, także po upływie kadencji albo ustaniu członkostwa, do zachowania w tajemnicy wiadomości, do których mieli dostęp w związku z wykonywaną funkcją. Nie dotyczy to faktów powszechnie znanych. Art. 22. Prezes Instytutu Pamięci może, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, zezwolić na ujawnienie wiadomości stanowiącej tajemnicę państwową lub służbową oraz na udostępnienie dokumentów lub materiałów objętych tajemnicą państwową określonej osobie lub instytucji, jeżeli zachowanie tajemnicy uniemożliwiałoby wykonanie wskazanych w ustawie zadań Instytutu Pamięci. Art. 23. 1. Prezes Instytutu Pamięci przedstawia okresowo Kolegium Instytutu Pamięci informację o istotnych sprawach związanych z działalnością Instytutu Pamięci. 2. Poza innymi zadaniami określonymi w ustawie Kolegium Instytutu Pamięci w szczególności zajmuje stanowisko w następujących sprawach: 1) pełnego przejęcia do zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci dokumentów spraw, o których mowa w art. 1, i oceny ich kompletności, 2) ustalania zasad archiwizacji dokumentów przy ich ocenie, porządkowaniu, udostępnianiu, przechowywaniu i administrowaniu, 3) ustalania zasad wglądu w dokumenty oraz zasad ich publikowania, 4) ustalania priorytetów w sprawach wniosków poszczególnych osób i próśb instytucji oraz organów władzy publicznej i innych podmiotów, 5) oceniania polityki ścigania przez Instytut Pamięci przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), 6) ustalania programów badawczych w zakresie opracowywania działalności organów bezpieczeństwa państwa, a także informowania oraz edukacji społeczeństwa. 3. Kolegium Instytutu Pamięci zatwierdza informację roczną, o której mowa w art. 24 ust. 1. 4. Kolegium Instytutu Pamięci przyjmuje uchwały większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby członków Kolegium. Art. 24. 1. Prezes Instytutu Pamięci składa Sejmowi i Senatowi, raz w roku, informację o działalności Instytutu Pamięci. 2. Informacja, o której mowa w ust. 1, w części dotyczącej bezpieczeństwa lub obronności państwa może być utajniona. 3. Informacja Prezesa Instytutu Pamięci jest podawana do wiadomości publicznej, z wyłączeniem części, o której mowa w ust. 2. 4. Prezes Instytutu Pamięci składa raz w roku, za pośrednictwem Marszałka Sejmu, do wyłącznej wiadomości członków sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych, informację o sprawach określonych w art. 38. Rozdział 3 Gromadzenie dokumentów przez Instytut Pamięci Art. 25. 1. Nie później niż w terminie 60 dni od dnia utworzenia Instytutu Pamięci organy, o których mowa niżej, są obowiązane przygotować do przekazania do archiwum Instytutu Pamięci dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki wytworzone oraz zgromadzone przez organy bezpieczeństwa państwa, organy więziennictwa, sądy i prokuratury oraz organy bezpieczeństwa III Rzeszy Niemieckiej i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Obowiązek ten ciąży na: 1) Ministrze Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Szefie Urzędu Ochrony Państwa - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, a także akt funkcjonariuszy, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 6 maja 1990 r., 2) Ministrze Obrony Narodowej - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek wojskowych organów bezpieczeństwa, a także akt funkcjonariuszy tych służb, wytworzonych lub gromadzonych w okresie do dnia 31 grudnia 1990 r., 3) Ministrze Sprawiedliwości - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, wytworzonych oraz gromadzonych przez organy więziennictwa do dnia 31 grudnia 1956 r., dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, wytworzonych lub gromadzonych przez wydział ochrony Centralnego Zarządu Zakładów Karnych i podległe mu jednostki w okresie do dnia 31 grudnia 1989 r., a także akt penitencjarnych osób represjonowanych z motywów politycznych osadzonych w zakładach karnych, aresztach śledczych i obozach odosobnienia, 4) prezesach sądów powszechnych i wojskowych - co do akt spraw osób represjonowanych z motywów politycznych, 5) prokuratorach kierujących powszechnymi i wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury - co do akt spraw, w tym akt podręcznych spraw, o których mowa w pkt 4, 6) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych - co do akt byłej Polskiej Partii Robotniczej oraz byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej dotyczących organów bezpieczeństwa państwa, a także akt organów bezpieczeństwa państw okupacyjnych, 7) dyrektorach: Archiwum Akt Nowych oraz innych archiwów państwowych - co do dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w pkt 1-5, a przechowywanych w tych archiwach; przekazanie ich do Instytutu Pamięci następuje na zasadzie użyczenia. 2. Przekazanie akt, o których mowa w ust. 1 pkt 6, polega na dostarczeniu kopii. 3. Obowiązek określony w ust. 1 pkt 1-5 dotyczy także kopii dokumentów, zbiorów danych i kartotek, niezależnie od czasu ich sporządzenia. 4. Prezes Instytutu Pamięci może, w każdym czasie, zażądać od organów wymienionych w ust. 1, a także od innych instytucji, dokumentów nie przekazanych. 5. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, Szef Urzędu Ochrony Państwa oraz Minister Obrony Narodowej mogą wykonać dla potrzeb urzędu kopie akt funkcjonariuszy pozostających w służbie, które powstały w okresach, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 1 lub 2. 6. Prezes Instytutu Pamięci wyznacza organom określonym w ust. 1 pkt 1-7 terminy przejęcia dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek, o których mowa w tym przepisie. Art. 26. Do archiwum Instytutu Pamięci przekazuje się dokumenty wytworzone w toku postępowania określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 131, poz. 860), z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania w danej sprawie. Art. 27. 1. Prezes Instytutu Pamięci może, po zawiadomieniu właściwego organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego albo zawodowego, uzyskać wgląd w dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że zawierają one informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci. 2. Każdy, kto posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, o których mowa w art. 25, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Każdy organ administracji rządowej, samorządu terytorialnego albo zawodowego jest obowiązany bezzwłocznie wydać Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, posiadane dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, o których mowa w art. 25. Obowiązek ten dotyczy także wydania kopii. 4. Prezes Instytutu Pamięci może zażądać wydania także innej dokumentacji niż wskazana w art. 25, niezależnie od czasu jej wytworzenia lub zgromadzenia, jeżeli jest ona niezbędna do wypełnienia zadań Instytutu Pamięci określonych w ustawie. 5. Jeżeli dokumenty, zbiory danych, rejestry bądź kartoteki są niezbędne organowi, o którym mowa w ust. 3, do wykonywania jego zadań ustawowych, można poprzestać na przekazaniu Prezesowi Instytutu Pamięci ich kopii. Art. 28. 1. Każdy, kto bez tytułu prawnego posiada dokumenty, zbiory danych, rejestry i kartoteki, zawierające informacje z zakresu działania Instytutu Pamięci, jest obowiązany wydać je bezzwłocznie Prezesowi Instytutu Pamięci. 2. Właściciel lub osoba mająca inny tytuł prawny do posiadania dokumentów, zbiorów danych, rejestrów bądź kartotek, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do ich udostępnienia Prezesowi Instytutu Pamięci, na jego żądanie, w celu sporządzenia kopii. 3. Prezes Instytutu Pamięci może zwracać się do wszelkich osób lub instytucji zagranicznych o pomoc w udostępnianiu dokumentów, zbiorów danych, rejestrów i kartotek pokrzywdzonym, jak również do celów edukacji publicznej. Art. 29. W zakresie działalności archiwalnej Instytut Pamięci gromadzi, przechowuje, opracowuje i udostępnia dokumenty zbrodni, ukazujące fakty i okoliczności dotyczące losów Narodu Polskiego w latach 1939-1989 oraz informujące o poniesionych ofiarach i wyrządzonych szkodach. Rozdział 4 Udostępnianie dokumentów przez Instytut Pamięci Art. 30. 1. Pokrzywdzonemu należy, na jego wniosek, udzielić informacji o posiadanych i dostępnych, dotyczących go dokumentach. 2. Każdy ma prawo wystąpić z pytaniem do Instytutu Pamięci, czy jest pokrzywdzonym w rozumieniu ustawy. 3. We wniosku, który składa się osobiście, należy umieścić deklarację o statusie wnioskodawcy (pokrzywdzony w rozumieniu art. 6 ust. 1 albo osoba najbliższa w rozumieniu art. 6 ust. 2) oraz podać dane ułatwiające odnalezienie dokumentów. Przyczyna żądania informacji nie musi być podana. 4. Obywatelom państw obcych prawo złożenia wniosku przysługuje na zasadach wzajemności. 5. W wypadkach uzasadnionych stanem zdrowia wnioskodawcy odbiera się od niego wniosek, o którym mowa w ust. 3, w miejscu jego pobytu. 6. Po złożeniu wniosku wnioskodawca może ustanowić pełnomocnika do realizacji przysługujących mu praw wynikających z ustawy. 7. Osoba mająca stałe miejsce zamieszkania za granicą może złożyć wniosek osobiście w polskiej placówce konsularnej, przy czym podpis wnioskodawcy uwierzytelnia kierownik tej placówki. Art. 31. 1. Pokrzywdzonego albo osobę mu najbliższą Instytut Pamięci informuje o istnieniu w archiwum Instytutu Pamięci dotyczących go dokumentów oraz o sposobie uzyskania w nie wglądu. 2. Na wniosek pokrzywdzonego wydaje się mu kopie dotyczących go dokumentów. 3. W kopiach dokumentów wydawanych zgodnie z ust. 2 należy zanonimizować dane osobowe innych pokrzywdzonych lub innych osób, chyba że byłoby to technicznie niemożliwe. Przepis ten nie ogranicza prawa pokrzywdzonego określonego w art. 32. Art. 32. 1. Jeżeli w istniejących i dostępnych dokumentach, w które pokrzywdzony miał wgląd lub otrzymał ich kopie, znajdują się nazwiska funkcjonariuszy, pracowników lub kryptonimy współpracowników organów bezpieczeństwa państwa, którzy zbierali lub oceniali dane o nim, lub tych, którzy prowadzili tych współpracowników, to - na żądanie pokrzywdzonego - należy mu podać nazwiska oraz dalsze dane osobowe tych funkcjonariuszy, pracowników i współpracowników, jeżeli można je jednoznacznie określić na podstawie dokumentów danego organu bezpieczeństwa. Przepis ten stosuje się również do innych osób, które denuncjowały pokrzywdzonego. 2. Odmawia się podania nazwisk oraz innych danych identyfikacyjnych osób, które udzielały informacji o przestępstwach pospolitych. 3. Na odmowę udostępnienia danych identyfikacyjnych informatorów przysługuje odwołanie do Prezesa Instytutu Pamięci. Art. 33. 1. Pokrzywdzony ma prawo załączyć do zbioru dotyczących go dokumentów własne uzupełnienia, sprostowania, uaktualnienia, wyjaśnienia oraz dokumenty lub ich kopie. Dane już zawarte w dokumentach nie ulegają jednak zmianie. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 35. 3. Uzupełnienia, sprostowania, uaktualnienia, wyjaśnienia oraz dokumenty lub ich kopie dołącza się do zbioru dokumentów z oznaczeniem ich w sposób pozwalający na ich odróżnienie od dokumentów zgromadzonych przez Instytut Pamięci. 4. Pokrzywdzonemu, na jego żądanie, wydaje się przedmioty, które w momencie utraty stanowiły jego własność lub były w jego posiadaniu, jeżeli znajdują się w archiwum Instytutu Pamięci. Art. 34. 1. Pokrzywdzony ma prawo żądać, po upływie 7 lat od wejścia w życie ustawy, anonimizacji dotyczących go danych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli: 1) inna osoba ma prawnie uzasadniony interes korzystania z tych danych, 2) dane te są niezbędne do badań naukowych, 3) z prośbą o dostęp do tych danych zwrócił się uprawniony organ władzy publicznej. Art. 35. 1. Funkcjonariusze i pracownicy organów bezpieczeństwa państwa mogą uzyskać na swój wniosek kopię świadectwa służby albo pracy oraz kopię opinii o służbie albo o pracy. 2. Funkcjonariusza, pracownika lub współpracownika organów bezpieczeństwa państwa, po uprzednim złożeniu przez niego oświadczenia Instytutowi Pamięci o fakcie jego służby, pracy lub współpracy z tymi organami, informuje się, na jego wniosek, o dotyczących go dokumentach znajdujących się w archiwum Instytutu Pamięci. Art. 36. Dokumenty zawierające dane o pokrzywdzonych lub osobach trzecich mogą być, w niezbędnym zakresie i w sposób nie naruszający praw tych osób, wykorzystywane przez organy władzy publicznej oraz przez inne instytucje, organizacje i osoby w celach: 1) ochrony dóbr osobistych w postępowaniu sądowym, 2) wykonania ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668), 3) wykonania ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, 4) ścigania przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), 5) prowadzenia badań naukowych. Art. 37. 1. Pokrzywdzony może zastrzec, że dotyczące go dane osobowe nie podlegające anonimizacji na podstawie art. 34 ust. 1 i zebrane w sposób tajny w toku czynności operacyjno-rozpoznawczych organów bezpieczeństwa państwa nie będą udostępniane w celach badawczych przez określony czas, jednakże nie dłużej niż przez 90 lat od daty ich wytworzenia. 2. Pokrzywdzony może wyrazić zgodę na udostępnienie swoich danych osobowych, określonych w ust. 1, wskazanym osobom lub instytucjom, a także na ich powszechną dostępność. 3. Dane osobowe, określone w ust. 1, mogą być jednakże przedmiotem prac badawczych, jeżeli: 1) pokrzywdzony albo w przypadku jego śmierci osoba najbliższa wyrazi na to zgodę, 2) odnoszą się do publicznego wystąpienia pokrzywdzonego, jego działalności publicznej lub są danymi osobowymi wymaganymi przez ustawę w związku z pełnieniem funkcji publicznej. 4. Prace badawcze można także przeprowadzić po anonimizacji danych osobowych, o których mowa w ust. 1, w kopiach dokumentów. 5. Dane osobowe, określone w ust. 1, nie mogą być wykorzystywane na niekorzyść pokrzywdzonego. Art. 38. 1. Funkcjonariusze służb specjalnych upoważnieni przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa i w ramach ich zadań ustawowych, po zawiadomieniu Prezesa Instytutu Pamięci, mogą mieć wgląd do danych zawartych w dokumentach gromadzonych przez Instytut Pamięci, w granicach upoważnienia. 2. Dokumenty organów bezpieczeństwa państwa, jeżeli nie zawierają danych osobowych pokrzywdzonego lub osoby trzeciej, mogą być wykorzystywane przez upoważnionych funkcjonariuszy służb specjalnych w ramach ich zadań ustawowych, jeśli zawierają informację o przestępstwie szpiegostwa, terroryzmu lub przestępstwie godzącym w porządek konstytucyjny Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy służb specjalnych państw, z którymi Rzeczpospolita Polska jest związana stosowną umową międzynarodową, jeżeli dokumenty te zawierają informację o przestępstwie szpiegostwa lub terroryzmu. Art. 39. 1. Szef Urzędu Ochrony Państwa lub Minister Obrony Narodowej może zastrzec, na czas określony, że do określonych dokumentów nie może mieć dostępu żadna inna osoba poza wyznaczonymi przez nich przedstawicielami, jeżeli jest to konieczne dla bezpieczeństwa państwa. Organy innych służb specjalnych mogą występować z takim zastrzeżeniem za pośrednictwem Szefa Urzędu Ochrony Państwa. 2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią wyodrębniony, tajny zbiór w archiwum Instytutu Pamięci i podlegają szczególnej ochronie. 3. Prezes Instytutu Pamięci, na wniosek Szefa Urzędu Ochrony Państwa lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, zatwierdza lub uchyla zastrzeżenie dostępu do określonych dokumentów. Od decyzji Prezesa Instytutu Pamięci Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa służy odwołanie do Kolegium Instytutu Pamięci. 4. Zastrzeżenie jest objęte tajemnicą państwową. 5. Przepis art. 39 nie ogranicza uprawnień sądu w postępowaniu lustracyjnym i Rzecznika Interesu Publicznego. Art. 40. Jeżeli Prezes Instytutu Pamięci, w związku z wykonywaniem swoich zadań, stwierdzi, że w dokumentach znajdują się informacje o przestępstwach określonych w art. 1 w ust. 2 w pkt 2-4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860), zawiadamia o tym bezzwłocznie Szefa Urzędu Ochrony Państwa. Przepisu art. 304 Kodeksu postępowania karnego nie stosuje się. Art. 41. 1. Dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci zawiadamia pokrzywdzonego o przekazaniu jego danych osobowych innym osobom lub instytucjom w myśl przepisów art. 31, 36 i 37, informując go o rodzaju przekazanych danych i ich odbiorcy. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w razie złożenia przez Ministra Obrony Narodowej lub Szefa Urzędu Ochrony Państwa Prezesowi Instytutu Pamięci oświadczenia, że zawiadomienie takie zagrażałoby bezpieczeństwu państwa. Art. 42. Jeżeli Dyrektor Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów Instytutu Pamięci zostanie zawiadomiony, zwłaszcza w wyniku postępowania określonego w ustawie z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne, że znajdujące się w dokumentach dane osobowe są nieprawdziwe, to informacje o tym dołącza się do zbioru dokumentów dotyczących danej osoby. Art. 43. Postępowanie w sprawach uregulowanych w ustawie prowadzi się według przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. W sprawach określonych w art. 39 skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje. Art. 44. Informacje uzyskane do celów naukowych i publicystycznych na podstawie dokumentów Instytutu Pamięci nie mogą być wykorzystywane do innych celów ani przekazywane innym instytucjom. Rozdział 5 Funkcje śledcze Instytutu Pamięci Art. 45. 1. Śledztwo w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), wszczyna i prowadzi prokurator oddziałowej komisji. 2. Prokuratorom Instytutu Pamięci w sprawach określonych w art. 1 przysługują uprawnienia procesowe przewidziane dla prokuratora w Kodeksie postępowania karnego. 3. Celem śledztwa w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1, jest również wszechstronne wyjaśnienie okoliczności sprawy, a w szczególności ustalenie osób pokrzywdzonych. 4. Okoliczność, o której mowa w art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego, nie może stanowić przeszkody do realizacji celu, o którym mowa w ust. 3. Po zrealizowaniu tego celu postępowanie umarza się. 5. Do prowadzenia śledztw przez Instytut Pamięci, w tym również do udzielania pomocy prawnej w zakresie przestępstw, o których mowa w art. 1 pkt 1, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania karnego. 6. Prokurator oddziałowej komisji może zaniechać wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć w stosunku do sprawcy przestępstwa, o którym mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), jeżeli dobrowolnie ujawnił on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw wszystkie istotne informacje dotyczące osób współdziałających przy popełnieniu przestępstwa, jak również okoliczności jego popełnienia, jeżeli informacje te umożliwiają wszczęcie postępowania przeciwko określonej osobie. Odstępując od ścigania sprawcy przestępstwa, prokurator uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu i stopień jego winy oraz rodzaj i charakter przestępstwa ujawnionego, a w szczególności ustala, czy możliwe jest ujawnienie w inny sposób sprawców współdziałających w dokonaniu tego przestępstwa, a także ocenia wagę, jaką ma ujawnienie przestępstwa dla realizacji zadań Instytutu Pamięci. 7. Prokurator może wszcząć postępowanie w stosunku do sprawcy, którego ścigania zaniechał na podstawie ust. 6, tylko wtedy, gdy w toku dalszego postępowania uchyli się on od złożenia zeznań lub złoży zeznania odmienne od tych, które uzasadniały zaniechanie wszczęcia postępowania lub umorzenie postępowania wszczętego. 8. Jeżeli osoba, wobec której ścigania zaniechano na podstawie ust. 6, zostanie wezwana w charakterze świadka, prokurator oddziałowej komisji może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy jej danych osobowych, choćby nie zachodziły okoliczności określone w art. 184 § 1 Kodeksu postępowania karnego. 9. W sądowym postępowaniu odwoławczym oraz kasacyjnym występują prokuratorzy Głównej Komisji. Art. 46. Prezes Instytutu Pamięci, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Głównej Komisji, może ujawnić opinii publicznej, a także innym osobom niż wymienione w art. 156 § 5 Kodeksu postępowania karnego, dane osobowe sprawcy zbrodni, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), jeżeli postępowanie karne nie zakończyło się wydaniem prawomocnego wyroku skazującego z powodu wskazanego w art. 17 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania karnego albo zostało zawieszone na podstawie art. 22 § 1 tego kodeksu. Art. 47. 1. Dyrektor Głównej Komisji jest prokuratorem przełożonym prokuratorów tej Komisji oraz komisji oddziałowych. 2. Polecenia Prokuratora Generalnego inne niż określone w art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607), wykraczające poza zakres zadań Instytutu Pamięci, mogą być wydawane prokuratorom Instytutu Pamięci tylko za zgodą Prezesa Instytutu Pamięci. 3. Prokuratorami nadrzędnymi w stosunku do prokuratorów oddziałowych komisji są Dyrektor Głównej Komisji oraz prokuratorzy tej Komisji. 4. Prokurator odwołany z powodu zrzeczenia się stanowiska prokuratora Instytutu Pamięci ma prawo powrócić na stanowisko zajmowane poprzednio lub otrzymać stanowisko równorzędne poprzednio zajmowanemu, jeśli nie ma innych przeszkód prawnych. 5. Uposażenie prokuratorów Głównej Komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów Prokuratury Krajowej, zaś uposażenie prokuratorów oddziałowych komisji określają przepisy o uposażeniu prokuratorów prokuratury apelacyjnej. Uposażenie to wraz ze związanymi z nimi świadczeniami o charakterze osobowym finansowane jest ze środków Instytutu Pamięci. 6. Do prokuratorów Instytutu Pamięci stosuje się, w sprawach nie uregulowanych ustawą, przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze. Art. 48. Prokurator oddziałowej komisji wydaje postanowienie o wszczęciu albo odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie o zbrodnię, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), w terminie 3 miesięcy od otrzymania zawiadomienia o przestępstwie. Art. 49. Po upływie 3 miesięcy od daty wszczęcia śledztwa w sprawie o zbrodnię, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), prokurator prowadzący je składa prokuratorowi nadrzędnemu sprawozdanie z dokonanych czynności. Sprawozdanie takie składa się po upływie każdego trzymiesięcznego okresu śledztwa. Terminów dotyczących ukończenia śledztwa, określonych w art. 309 Kodeksu postępowania karnego, nie stosuje się. Art. 50. Główna Komisja oraz oddziałowe komisje stanowią jednostki organizacyjne prokuratury w rozumieniu umów międzynarodowych, wiążących Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami, o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych. Art. 51. 1. Do kolegium prokuratorów oddziałowych komisji stosuje się odpowiednio przepisy o kolegium prokuratury wojewódzkiej, a do zgromadzenia i kolegium prokuratorów Głównej Komisji stosuje się odpowiednio przepisy o zgromadzeniu i kolegium prokuratury apelacyjnej. 2. Przewodniczącego i ośmiu członków Komisji Dyscyplinarnej dla prokuratorów Instytutu Pamięci powołuje na okres 2 lat Prokurator Generalny w porozumieniu z Prezesem Instytutu Pamięci. 3. Komisja Dyscyplinarna w Instytucie Pamięci orzeka w pierwszej instancji w składzie trzech członków, a w drugiej instancji - w składzie pięciu członków. W składzie orzekającym w drugiej instancji nie może brać udziału członek Komisji, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia. Art. 52. Organy wymiaru sprawiedliwości, prokuratury, organy i jednostki organizacyjne podległe, nadzorowane lub podporządkowane Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministrowi Obrony Narodowej, Ministrowi Spraw Zagranicznych i Szefowi Urzędu Ochrony Państwa oraz organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane, każdy w zakresie swojego działania, do udzielania pomocy Instytutowi Pamięci w realizacji zadań Instytutu Pamięci, o których mowa w art. 1. Rozdział 6 Funkcje edukacyjne Instytutu Pamięci Art. 53. Instytut Pamięci: 1) prowadzi badania naukowe nad zbrodniami i zdarzeniami, o których mowa w art. 1, a także udostępnia zgromadzone dokumenty innym placówkom naukowym w celu prowadzenia takich badań, z zachowaniem warunków określonych w ustawie, 2) udziela informacji na temat zgromadzonych dokumentów oraz publikuje zbiory posiadanych dokumentów, 3) informuje społeczeństwo o strukturach i metodach działania instytucji, w ramach których zostały popełnione zbrodnie nazistowskie i komunistyczne, oraz informuje o sposobach działania organów bezpieczeństwa państwa, 4) upowszechnia w kraju i za granicą wyniki swojej pracy oraz badań innych instytucji, organizacji i osób nad problematyką stanowiącą przedmiot jego działania, 5) prowadzi działalność wystawienniczą, 6) formułuje wnioski dotyczące edukacji historycznej. Rozdział 7 Przepisy karne Art. 54. 1. Kto nie będąc do tego uprawnionym, dokumenty lub zapis informacji, podlegające przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie art. 25 i 28 ust. 1 lub znajdujące się w archiwum Instytutu, niszczy, ukrywa, uszkadza, usuwa lub zmienia ich zapis, w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia uprawnionej osobie lub instytucji zapoznanie się z nimi albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. 2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc w posiadaniu dokumentów lub zapisu informacji podlegających przekazaniu Instytutowi Pamięci na podstawie wymienionej w ust. 1, uchyla się od ich przekazania, utrudnia przekazanie lub je udaremnia. 3. Kto w celu uzyskania informacji udzielanych pokrzywdzonemu na podstawie przepisów ustawy podaje nieprawdę lub zataja prawdę wiedząc, że dotyczą go okoliczności, o których mowa w art. 6 ust. 3, lub że jego dane osobowe mogą zostać ujawnione na podstawie ustawy bez jego zgody, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3. Art. 55. Kto publicznie i wbrew faktom zaprzecza zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości. Rozdział 8 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 56. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883) w art. 2 w pkt 2 po wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,". Art. 57. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu: "14) Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.", 2) w art. 36 w ust. 5 w pkt 1 wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych" dodaje się wyrazy " oraz Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,". Art. 58. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 3 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu."; 2) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych, Szef Urzędu Ochrony Państwa, Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz Szefowie Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta, w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, określą zasady i tryb udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w podporządkowanych im archiwach wyodrębnionych."; 3) dotychczasową treść art. 19 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Właściwym organem w sprawach archiwum wyodrębnionego Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w zakresie określonym przepisami ustawy jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu."; 4) w art. 21 w ust. 4 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu."; 5) w art. 29: a) w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) archiwum Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Ministrowie: Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych i Administracji, Spraw Zagranicznych, a także Szefowie: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta, Urzędu Ochrony Państwa oraz Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu określają organizację podległych im archiwów wyodrębnionych."; 6) w art. 31 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Zasób archiwalny archiwum państwowego wyodrębnionego, podległego Prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, określa ustawa z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016)." Art. 59. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70, Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 , Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 w ust. 1 po wyrazie "prokuratury" dodaje się wyrazy "oraz prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu"; 2) w art. 6 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Prokuratorami Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu są prokuratorzy Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej oraz prokuratorzy oddziałowych komisji ścigania zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej."; 3) w art. 23 w ust. 1 wyrazy "delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej" zastępuje się wyrazami "Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu". Art. 60. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,". Art. 61. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966) w art. 4 w ust. 1 i 2 po wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,". Art. 62. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 155, poz. 1014) w art. 2 w ust. 2 w pkt 1 po wyrazach "Biurze Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,". Art. 63. Z dniem wejścia w życie ustawy stawia się w stan likwidacji Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej. Likwidatora powołuje Minister Sprawiedliwości. Art. 64. Prezes Instytutu Pamięci, powołany na pierwszą kadencję, przedkłada Kolegium Instytutu Pamięci statut Instytutu do zatwierdzenia oraz tworzy jednostki organizacyjne Instytutu Pamięci przed upływem 3 miesięcy od daty złożenia ślubowania. Art. 65. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje wyboru Kolegium Instytutu Pamięci w terminie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 66. Kolegium Instytutu Pamięci zgłasza Sejmowi kandydata na Prezesa Instytutu Pamięci na pierwszą kadencję nie później niż po upływie 1 miesiąca od dnia wyboru Kolegium Instytutu. Art. 67. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje wyboru Prezesa Instytutu Pamięci na pierwszą kadencję w terminie 1 miesiąca od dnia zgłoszenia kandydata. Art. 68. 1. Zasób archiwalny dotychczasowej Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej oraz komisji okręgowych staje się zasobem archiwalnym Instytutu Pamięci. 2. Mienie dotychczasowej Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci Narodowej oraz komisji okręgowych staje się mieniem Instytutu Pamięci. Art. 69. W sprawach nie uregulowanych w ustawie, a dotyczących zatrudnionych w Instytucie Pamięci pracowników naukowych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). Art. 70. Do pracowników Instytutu Pamięci innych niż prokuratorzy i pracownicy naukowi stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860). Art. 71. W działalności Instytutu Pamięci, określonej w art. 1, dozwolone jest przetwarzanie danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883), bez zgody i wiedzy osób, której dotyczą. Art. 72. Traci moc ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej (Dz. U. Nr 21, poz. 98 i z 1991 r. Nr 45, poz. 195). Art. 73. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest. (Dz. U. Nr 156, poz. 1018) Art. 1. W ustawie z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. Nr 101, poz. 628) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: "Art. 6. 1. Osobom spełniającym warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887), przysługuje zasiłek przedemerytalny, o którym mowa w art. 37j ust. 3 i 6 tej ustawy, jeżeli posiadają okres uprawniający do emerytury, w tym co najmniej 10 lat były zatrudnione w pełnym wymiarze czasu pracy w zakładach wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy: 1) zatrudnienia w zakładach wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 oraz w przedsiębiorstwach powstałych w wyniku przekształcenia, podziału lub połączenia tych zakładów lub w przedsiębiorstwach korzystających z ich majątku do czasu zaprzestania produkcji wyrobów zawierających azbest i oczyszczenia tych zakładów z azbestu, nie później jednak niż do 31 grudnia 1999 r., 2) zatrudnienia w innych przedsiębiorstwach, jeżeli pracownik był oddelegowany i wykonywał stale pracę na terenie zakładów, o których mowa w pkt 1. 3. Prawo do zasiłku przedemerytalnego przysługuje osobie spełniającej warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, która w dniu wejścia w życie ustawy była zatrudniona w zakładach wymienionych w ust. 2, a rozwiązanie stosunku pracy z ostatnim pracodawcą nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy."; 2) po art. 6 dodaje się art. 6a i 6b w brzmieniu: "Art. 6a. 1. Na wniosek pracodawcy, wymienionego w załączniku nr 2 do ustawy, rejonowy urząd pracy może zrefundować z Funduszu Pracy koszty szkolenia pracowników przez okres do 6 miesięcy, obejmujące także wynagrodzenie należne szkolnym pracownikom w okresie odbywania szkolenia oraz opłacone od tych wynagrodzeń składki na ubezpieczenie społeczne, jeżeli po zakończeniu szkolenia pracownicy zostaną zatrudnieni przez tego pracodawcę, zgodnie z kierunkiem odbytego szkolenia, przez okres co najmniej 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Koszty szkolenia, o których mowa w ust. 1, są refundowane z Funduszu Pracy w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie przekraczającej jednak za jedną osobę miesięcznie kwoty trzykrotnego najniższego wynagrodzenia obowiązującego w dniu zawarcia umowy dotyczącej refundacji tych kosztów. 3. Pracodawca, który nie spełnił warunku, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest do zwrotu kosztów szkolenia refundowanych z Funduszu Pracy. Art. 6b. 1. Pracownikom zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, z którymi w okresie od 28 września 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. stosunek pracy został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwunastomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej 10 lat, 2) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej 5 lat, 3) trzymiesięcznego wynagrodzenia - zatrudnionym w zakładzie przez okres co najmniej roku. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. 3. Pracownikom uprawnionym do odprawy, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje odprawa przewidziana w przepisach o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy lub w innych przepisach. Kwotę odprawy, o której mowa w ust. 1, pomniejsza się o kwotę innej, uprzednio wypłaconej odprawy. 4. Odprawa, o której mowa w ust. 1, finansowana jest ze środków Funduszu Pracy. 5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż do dnia 28 grudnia 1998 r., zawierający wykaz osób uprawnionych do odprawy oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odpraw. 6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy. 7. Wysokość odprawy, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 25-krotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w II kwartale 1998 r."; 3) w art. 7: a) w ust. 1 wyrazy "książeczkę dla osoby narażonej na działanie pyłów zawierających włókna azbestu" zastępuje się wyrazami "książeczkę badań profilaktycznych dla osoby", b) w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "a w przypadku likwidacji lub upadłości pracodawcy - wojewódzki ośrodek medycyny pracy."; 4) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu: "Art. 7a. 1. Pracownicy i byli pracownicy zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, zatrudnieni w tych zakładach w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy, są uprawnieni do: 1) specjalistycznych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717), 2) zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, z którego mogą korzystać raz w roku na podstawie skierowania lekarza sprawującego opiekę nad pracownikami lub byłymi pracownikami, 3) korzystania z bezpłatnych leków związanych z chorobami wywołanymi pracą przy azbeście. 2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków budżetu państwa. 3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz leków, o których mowa w ust. 1 pkt 3." Art. 2. 1. Pracownikom zakładów wymienionych w załącznikach nr 2 i 3 do ustawy, o której mowa w art. 1, zatrudnionym w tych zakładach w dniu 28 września 1997 r. przysługuje jednorazowe odszkodowanie w wysokości: 1) 14 000 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 20 lat, 2) 11 400 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 15 lat, 3) 7 600 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 10, 4) 3 800 złotych - osobom zatrudnionym przez okres co najmniej 5 lat. 2. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo i wysokość odszkodowania, podlegają zaliczeniu okresy pozostawania w stosunku pracy, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1998 r., w zakładach, o których mowa w ust. 1, z wyłączeniem okresów urlopów bezpłatnych. Do ustalania okresu zatrudnienia stosuje się przepisy art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy, o której mowa w art. 1. 3. W przypadku pozostawania w stosunku pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy okres zatrudnienia, o którym mowa w ust. 2, ustala się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. 4. Odszkodowania, o których mowa w ust. 1, finansowane są ze środków Funduszu Pracy. 5. Na wniosek pracodawcy, złożony nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zawierający wykaz osób uprawnionych do odszkodowania oraz przysługujące tym osobom kwoty, kierownik rejonowego urzędu pracy przekazuje, nie później niż do dnia 31 grudnia 1998 r., na konto pracodawcy, środki Funduszu Pracy przeznaczone na wypłatę odszkodowań. 6. Środki Funduszu Pracy, o których mowa w ust. 5, nie wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi na konto rejonowego urzędu pracy, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia ich otrzymania przez zakład pracy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem: 1) art. 1 pkt 4, w zakresie dotyczącym ust 3 w dodawanym art. 7a, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, 2) art. 1 pkt 2, w zakresie dotyczącym dodawanego art. 6b, oraz art. 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. (Dz. U. Nr 156, poz. 1019) Art. 1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 12 w ust. 5 użyty dwukrotnie wyraz "pożyczkobiorcy" zastępuje się wyrazem "dłużnika", 2) w art. 49 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 23, art. 24 ust. 2 i art. 31 ust. 3 pkt 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z tym że uprawnienia organów podatkowych określone w tej ustawie przysługują Prezesowi Zarządu Funduszu.", 3) po art. 68 dodaje się art. 68a w brzmieniu: "Art. 68a. W 1998 roku: 1) obniżenie wpłat, o którym mowa w art. 22, oraz ulga w podatku dochodowym, o której mowa w art. 24 ust. 1, przysługują zakładowi pracy, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 46, poz. 201, Nr 80, poz. 350 i Nr 110, poz. 472, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 1, poz. 1, Nr 5, poz. 25 i Nr 120, poz. 577, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 123, poz. 776), 2) składka na ubezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1, dotyczy osób niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, zatrudnionych przez pracodawcę zatrudniającego mniej niż 50 pracowników, bez przeliczania na pełny wymiar zatrudnienia, 3) z wpłat, o których mowa w art. 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, zwolnione są państwowe i gminne jednostki organizacyjne będące jednostkami, zakładami budżetowymi lub gospodarstwami pomocniczymi, 4) wpłaty, o których mowa w art. 4 ustawy, o której mowa w pkt 1, są przychodami Funduszu i mają do nich zastosowanie przepisy art. 49." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 pkt 1 i 3 wchodzą w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. (Dz. U. Nr 156, poz. 1020) Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. Nr 123, poz. 781 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Przepisy ustawy stosuje się do osób fizycznych, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r., a także do osób fizycznych będących ich następcami prawnymi i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r.", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepis ust. 2 stosuje się również do osób fizycznych, z którymi została zawarta w formie aktu notarialnego umowa o ustanowieniu prawa użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r. Wydanie decyzji, o której mowa w art. 2 ust. 2, następuje po dokonaniu wpisu prawa użytkowania wieczystego w księdze wieczystej.", c) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych, które nabyły gospodarstwo rolne na podstawie aktu nadania, albo do ich następców, będących posiadaczami tych gospodarstw, i złożą wniosek, o którym mowa w art. 2, do dnia 31 grudnia 2000 r. 5. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób fizycznych będących właścicielami lokali, którym przysługuje udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jako w prawie związanym z własnością wyodrębnionego lokalu, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki: 1) wniosek, o którym mowa w art. 2, złożą wszyscy współużytkownicy wieczyści do dnia 31 grudnia 2000 r.; w razie braku zgody stosuje się odpowiednio art. 199 Kodeksu cywilnego, 2) w wyniku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności współużytkownicy wieczyści staną się wyłącznymi współwłaścicielami całej nieruchomości gruntowej."; 2) w art. 2: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie "starosty" dodaje się wyrazy "albo prezydenta miasta na prawach powiatu", b) w ust. 2 wyrazy "Decyzję o przekształceniu" zastępuje się wyrazami "Decyzję w sprawie przekształcenia"; 3) w art. 4 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem art. 6."; 4) w art. 5: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Do okresów, o których mowa w ust. 1, wlicza się okres korzystania z prawa użytkowania wieczystego przez wnioskodawcę oraz jego poprzedników prawnych.", b) w ust. 2 skreśla się wyraz "naliczonej", c) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. W stosunku do osób, które nabyły prawo użytkowania wieczystego po dniu 31 grudnia 1997 r., wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1, równa jest wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego za 1998 r., waloryzowanej corocznie w oparciu o średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok poprzedni.", d) w ust. 3 wyrazy "wejścia w życie ustawy" zastępuje się wyrazami "wydania decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności", e) w ust. 4 wyrazy "Wysokość raty rocznej, o której mowa w ust. 1," zastępuje się wyrazami "Wysokość pierwszej raty rocznej, o której mowa w ust. 1, oraz wysokość całej należności związanej z opłatą za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności," f) dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Raty roczne opłaty wnoszone są w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z wyjątkiem pierwszej raty opłaty, którą należy uiścić w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 2 ust. 2, stała się ostateczna.", g) w ust. 5 skreśla się wyrazy " , naliczonej zgodnie z przepisem ust. 2"; 5) dodaje się art. 5a w brzmieniu: "Art. 5a. Opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności dla osób, które wniosły jednorazową opłatę za część użytkowania wieczystego, na podstawie odrębnych przepisów, ustala się w sposób następujący: 1) część wniesionej przez tę osobę opłaty odpowiadającą nie wykorzystanemu okresowi użytkowania wieczystego przypadającemu po dniu 31 grudnia 1997 r. zalicza się na poczet opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, przyjmując, iż każdy opłacony rok odpowiada racie opłaty rocznej, 2) w przypadku wystąpienia niedopłaty ratę roczną opłaty ustala się w wysokości odpowiadającej opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, na dzień wydania decyzji w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, ustalonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) w przypadku wystąpienia nadpłaty różnica nie podlega zwrotowi."; 6) w art. 6: a) w ust. 1: - w pkt 3 wyrazy "29 kwietnia 1985 r." zastępuje się wyrazami "1 sierpnia 1985 r.", - w pkt 4 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem, - dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: "5) którzy wnieśli jednorazową opłatę za cały okres użytkowania wieczystego, 6) którzy wnieśli czynsz symboliczny lub opłatę symboliczną, o której mowa w art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Przekształcenie w prawo własności następuje nieodpłatnie również w wypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 4."; 7) w art. 6a po wyrazie "starostę" dodaje się wyrazy "albo prezydenta miasta na prawach powiatu"; 8) w art. 7: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Podstawą wpisu tej hipoteki jest ostateczna decyzja, o której mowa w art. 5 ust. 4.", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. W celu zabezpieczenia należności związanych z opłatami za przekształcenie poszczególnych udziałów w prawie wieczystego użytkowania we współwłasność Skarbowi Państwa albo gminie przysługują hipoteki przymusowe obciążające nieruchomości lokalowe tych osób, na rzecz których nastąpiło przekształcenie, o którym mowa w art. 1 ust. 5." Art. 2. Do spraw wszczętych, lecz nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się jej przepisy. Art. 3. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Drawieńskiego Parku Narodowego. (Dz. U. Nr 156, poz. 1021) Na podstawie art. 14 ust. 7 i 10 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1996 r. w sprawie Drawieńskiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 4, poz. 28) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy "7 171,30 ha" zastępuje się wyrazami "7469,73 ha", a wyrazy "3847,52 ha" zastępuje się wyrazami "3872,24 ha" oraz wyrazy "11018,82 ha" zastępuje się wyrazami "11341,97 ha"; 2) w § 2: a) w pkt 1 wyrazy "11011,99 ha" zastępuje się wyrazami "11299,53 ha", b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) działki nr 17/1, 17/2, 21, 22/1, 203, 219, 226, 303/3, 303/4 (miasto Drawno) - o powierzchni 5,63 ha", c) po pkt 6 dodaje się pkt 7-9 w brzmieniu: "7) działki nr 125, 131/3, 136 (obręb Martew, gmina Tuczno) - o powierzchni 3,03 ha, 8) działka nr 2/1 (obręb Nowa Studnica, gmina Tuczno) - o powierzchni 20,76 ha, 9) działki nr 54, 57/1, 57/2, 57/3, 59 (obręb Barnimie, gmina Drawno) - o powierzchni 9,11 ha"; 3) w § 3: a) w pkt 4 wyrazy "Nadleśnictwa Bierzwnik" zastępuje się wyrazami "Nadleśnictwa Drawno", b) po pkt 8 dodaje się pkt 9 w brzmieniu: "9) Nadleśnictwa Bierzwnik oddział nr 56k, 61d, j, 103a (obręb Zatom, gmina Drawno) - o powierzchni 0,62 ha."; 4) w § 5: a) w ust. 1 w pkt 1 po wyrazie "wędkowania" dodaje się wyrazy "poza miejscami do tego wyznaczonymi", b) w ust. 2 po pkt 5 dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) wykonywania zadań z zakresu bezpieczeństwa i obronności państwa oraz porządku publicznego."; 5) w § 6 w ust. 1 wyrazy "35590 ha" zastępuje się wyrazami "35267 ha", a wyrazy "24175 ha" zastępuje się wyrazami "23876 ha" oraz wyrazy "11100 ha" zastępuje się wyrazami "11076 ha". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. (Dz. U. Nr 156, poz. 1022) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów uzyskanych: 1) ze sprzedaży papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), dopuszczonych do obrotu publicznego, nabytych na podstawie oferty publicznej lub na giełdzie papierów wartościowych albo w regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny papierów wartościowych wymienionych w art. 52 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 930); zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej, 2) z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w pkt 1. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych w okresie od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2000 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 10 grudnia 1998 r. w sprawie programów specjalnych przeciwdziałania bezrobociu. (Dz. U. Nr 156, poz. 1023) Na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Organy zatrudnienia w celu promocji zatrudnienia osób, o których mowa w § 2, zakwalifikowanych do grup ryzyka, we współdziałaniu z innymi organami, organizacjami i instytucjami zajmującymi się problematyką zatrudnienia inicjują oraz realizują działania, zwane dalej "programami specjalnymi". § 2. 1. Programami specjalnymi mogą być objęte osoby, które z uwagi na ich kwalifikacje zawodowe oraz sytuację na lokalnym rynku pracy są zagrożone długotrwałym bezrobociem oraz jego skutkami, a w szczególności: 1) bezrobotni, 2) pracownicy w okresie wypowiedzenia stosunku pracy (stosunku służbowego) z przyczyn dotyczących zakładu pracy, 3) poszukujący pracy otrzymujący świadczenie socjalne lub zasiłek socjalny - przewidziane w układzie zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych lub w odrębnych przepisach, 4) osoby poszukujące pracy, które uzyskały obywatelstwo polskie na warunkach repatriacji, 5) osoby otrzymujące gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej, zwane dalej "grupami ryzyka". 2. Grupy ryzyka wyodrębnia organ zatrudnienia, w szczególności na podstawie: 1) okresowych analiz poziomu i struktury bezrobocia na lokalnym rynku pracy, 2) wyników badań i analiz rynku pracy, 3) lokalnych i wojewódzkich programów rozwoju społeczno-gospodarczego, 4) analiz i informacji ośrodków pomocy społecznej oraz innych organizacji i instytucji dotyczących sytuacji materialnej bezrobotnych i ich rodzin. § 3. Programy specjalne mogą być organizowane jako: 1) programy lokalne - na obszarze jednej gminy lub kilku gmin objętych zakresem działania jednego powiatowego urzędu pracy, 2) programy wojewódzkie - na obszarze całego województwa lub kilku gmin jednego województwa, ale zlokalizowanych na obszarze działania kilku powiatowych urzędów pracy, 3) programy regionalne - na obszarze kilku województw lub ich części. § 4. 1. Z wnioskami o wyrażenie zgody na realizację programów specjalnych występują: 1) kierownicy powiatowych urzędów pracy do właściwych dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy - w przypadku programów lokalnych, 2) dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy do Prezesa Krajowego Urzędu Pracy - w przypadku programów wojewódzkich i regionalnych. 2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy, wyrażając zgodę na realizację programów regionalnych, wyznacza jednocześnie dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy do koordynowania realizacji programu. 3. Wnioski o realizację programów specjalnych powinny zawierać: 1) nazwę programu, 2) cele programu, 3) opis programu (uzasadnienie potrzeby realizacji programu, określenie zasięgu terytorialnego, proponowane przedsięwzięcia), 4) charakterystykę grupy ryzyka, kryteria doboru oraz liczbę uczestników, 5) przewidywane efekty realizacji programu, z podaniem mierników i trybu dokonywania oceny, 6) wykaz realizatorów programu oraz zakres i warunki ich uczestnictwa, 7) harmonogram realizacji programu, 8) kalkulację kosztów realizacji programu (w poszczególnych latach jego trwania) oraz źródła jego finansowania. 4. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, powinny być załączone inne dokumenty dotyczące realizacji programów specjalnych, a w szczególności: wstępne umowy lub porozumienia z instytucjami i organizacjami uczestniczącymi w realizacji programów, dokumenty potwierdzające ich zdolność finansową oraz dotyczące finansowania programu z innych źródeł niż Fundusz Pracy. 5. Przy rozpatrywaniu wniosków o realizację programów specjalnych Prezes Krajowego Urzędu Pracy oraz dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy biorą pod uwagę w szczególności: 1) sytuację na rynkach pracy, na których programy specjalne mają być realizowane, 2) rodzaj i zakres planowanych przedsięwzięć oraz zakładaną ich efektywność, 3) liczbę osób przewidzianych do objęcia programami specjalnymi, 4) koszty realizacji programów i źródła ich finansowania. 6. Prezes Krajowego Urzędu Pracy oraz odpowiednio dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy powiadamiają na piśmie w ciągu 30 dni od złożenia pełnej dokumentacji wnioskodawców, o których mowa w ust. 1, o: 1) wyrażeniu zgody na realizację programów specjalnych, 2) niewyrażeniu zgody na realizację programów specjalnych wraz z uzasadnieniem. 7. Wszelkie zmiany dokonywane w trakcie realizacji programów specjalnych, a zwłaszcza w zakresie: 1) planowanej liczby osób objętych programami, 2) terminu rozpoczęcia i zakończenia programów, 3) kosztów realizacji programów finansowanych ze środków Funduszu Pracy, wymagają uprzedniej akceptacji organu, który wyraził zgodę na ich realizację. 8. Dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy w terminie 14 dni od dnia wyrażenia zgody na realizację programów lokalnych lub akceptacji zmian, o których mowa w ust. 7, przesyłają do Krajowego Urzędu Pracy informację o programach lub zaakceptowanych zmianach. 9. Krajowy Urząd Pracy prowadzi rejestr lokalnych, wojewódzkich i regionalnych programów specjalnych, na których realizację wyrażona została zgoda. § 5. 1. Na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym kosztorysie i uprzednio zawartej umowie pomiędzy kierownikiem powiatowego urzędu pracy oraz pracodawcą lub osobą objętą programem mogą być podejmowane, realizowane i finansowane lub dofinansowywane ze środków Funduszu Pracy, z zastrzeżeniem § 6, następujące przedsięwzięcia: 1) inspirowanie zatrudnienia osób objętych programami specjalnymi przez: a) refundowanie pracodawcy części kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych na podstawie skierowania powiatowego urzędu pracy, b) refundowanie pracodawcy części kosztów dowozu do pracy osób zatrudnionych na podstawie skierowania powiatowego urzędu pracy z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem, c) refundowanie osobie objętej programem specjalnym części kosztów dojazdu do pracy, w związku z podjęciem pracy poza miejscem stałego zamieszkania, d) refundowanie pracodawcy części kosztów zakwaterowania za skierowane osoby, które podjęły pracę poza miejscem stałego zamieszkania, e) refundowanie osobie objętej programem specjalnym części kosztów zakwaterowania, w związku z podjęciem pracy poza miejscem stałego zamieszkania, f) refundowanie pracodawcy części kosztów poniesionych na wyposażenie (doposażenie) stanowiska pracy dla skierowanych osób, pod warunkiem zatrudniania ich przez okres co najmniej 12 miesięcy, g) refundowanie pracodawcy kosztów szkolenia, pod warunkiem zatrudniania skierowanej osoby, przez okres co najmniej 12 miesięcy, jeżeli osoba ta nie posiada żadnych kwalifikacji lub posiada kwalifikacje, na które brak jest ofert pracy na lokalnym rynku pracy, h) przyznanie pracodawcy jednorazowej refundacji wynagrodzenia w wysokości uprzednio uzgodnionej, pod warunkiem zatrudniania przez okres co najmniej 12 miesięcy skierowanej osoby, 2) wspieranie tworzenia dodatkowych miejsc pracy dla osób objętych programami specjalnymi przez: a) udzielenie pracodawcy pożyczki ze środków Funduszu Pracy na utworzenie dla skierowanych osób dodatkowych miejsc pracy; oprocentowanie tej pożyczki może być o połowę niższe od obowiązującego przy udzielaniu pożyczek na utworzenie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych zamieszkałych w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, pod warunkiem zatrudniania skierowanych osób przez okres co 24 miesięcy, b) udzielenie pracodawcy nie oprocentowanej pożyczki ze środków Funduszu Pracy na utworzenie dodatkowych miejsc pracy, pod warunkiem zatrudniania skierowanych osób przez okres co najmniej 36 miesięcy, c) refundowanie pracodawcy części kosztów z tytułu spłaty odsetek od kredytu udzielonego przez bank (instytucje) na utworzenie dodatkowych miejsc pracy, pod warunkiem zatrudniania skierowanych osób przez okres co najmniej 24 miesięcy, 3) wspieranie podjęcia przez osoby objęte programem specjalnym działalności gospodarczej lub rolniczej na własny rachunek przez: a) udzielenie pożyczki za środków Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej; oprocentowanie tej pożyczki może być o połowę niższe od obowiązującego przy udzielaniu pożyczek bezrobotnym zamieszkałym w rejonach administracyjnych (gminach) uznanych za zagrożone szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym, pod warunkiem nieprzerwanego prowadzenia działalności, na którą została udzielona, przez okres co najmniej 24 miesięcy, b) udzielenie nie oprocentowanej pożyczki za środków Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, pod warunkiem nieprzerwanego prowadzenia działalności przez okres co najmniej 36 miesięcy, c) refundowanie części kosztów z tytułu spłaty odsetek od kredytu udzielonego przez bank (instytucję finansową) na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej, pod warunkiem nieprzerwanego prowadzenia tej działalności przez okres co najmniej 24 miesięcy, d) refundowanie części kosztów poniesionych na prowadzenie działalności gospodarczej lub rolniczej, w tym obejmujących koszty szkolenia, konsultacji i doradztwa, 4) aktywizacja zawodowa osób objętych programami specjalnymi przez refundowanie pracodawcom za skierowanych bezrobotnych części kosztów poniesionych na szkolenie zawodowe w miejscu pracy. 2. Do osoby objętej programem specjalnym, z zastrzeżeniem § 6, może być stosowane jedno lub kilka przedsięwzięć wymienionych w ust. 1. § 6. 1. Łączna kwota wydatków ze środków Funduszu Pracy na realizację przedsięwzięć określonych w § 5 na jednego uczestnika programu w okresie 12 miesięcy nie może przekroczyć: 1) 6-krotnego przeciętnego wynagrodzenia w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, zwanego dalej "przeciętnym wynagrodzeniem", na jednego uczestnika programu - dla przedsięwzięć wymienionych w § 5 ust. 1 w pkt 1, w pkt 2 lit. c) oraz w pkt 3 lit. c), jak również w przypadku łączenia przedsięwzięć, 2) 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego uczestnika programu - dla przedsięwzięć wymienionych w § 5 ust. 1 w pkt 3 lit. d) i w pkt 4, 3) 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego uczestnika programu - dla wszystkich przedsięwzięć poza wymienionymi w § 5 ust. 1 w pkt 2 lit. a) i b) oraz w pkt 3 lit. a) i b), jeśli są stosowane łącznie z przedsięwzięciami wymienionymi w tych punktach. 2. Pożyczki, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) oraz pkt 3 lit. a) i b), mogą być udzielane w wysokości nie przekraczającej 20-krotnego przeciętnego wynagrodzenia. 3. Do obliczenia limitów, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu podjęcia decyzji o wyrażeniu zgody na realizację programu. 4. W przypadku programów trwających krócej lub dłużej niż 12 miesięcy limit, o którym mowa w ust. 1, ustala się proporcjonalnie do okresu trwania realizacji programu. § 7. 1. Programy specjalne są finansowane ze środków Funduszu Pracy; mogą być także finansowane ze środków organów, organizacji i instytucji współdziałających. 2. Powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy finansują realizację programów specjalnych w ramach przyznanych na dany rok środków Funduszu Pracy na finansowanie zadań, o których mowa w ust. 3, 3. Kwota środków Funduszu Pracy, przeznaczonych na finansowanie w roku kalendarzowym programów specjalnych, nie może przekroczyć 10% środków przewidzianych w planie finansowym Funduszu Pracy na finansowanie zadań określonych w art. 57 ust. 1 pkt 2-5 i 7 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887). § 8. 1. Kierownicy powiatowych urzędów pracy, na których obszarze realizowane są programy specjalne, przekazują właściwym dyrektorom wojewódzkich urzędów pracy informacje o przebiegu realizacji programów w terminach ustalonych przez dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy. 2. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1, oraz oceny realizacji programów wojewódzkich, dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy dokonują analizy poszczególnych programów realizowanych na obszarze objętym zakresem ich działania i przekazują je wraz z wnioskami Prezesowi Krajowego Urzędu Pracy w terminach do dnia 31 stycznia i 31 lipca każdego roku. 3. Prezes Krajowego Urzędu Pracy dokonuje półrocznych analiz realizowanych programów specjalnych i przekazuje dyrektorom wojewódzkich urzędów pracy wynikające z tych analiz wnioski i zalecenia. 4. Dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy, w przypadku programów lokalnych i wojewódzkich, oraz Prezes Krajowego Urzędu Pracy, w przypadku wszystkich programów, mogą polecić dokonanie zmian w sposobie i zakresie realizacji programów, a także wstrzymać ich dalszą realizację, jeżeli założone cele i efekty nie są osiągane. § 9. Programy specjalne, rozpoczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, realizowane są do czasu upływu terminu ich realizacji na zasadach określonych w dotychczasowych przepisach. § 10. Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 listopada 1995 r. w sprawie programów specjalnych przeciwdziałania bezrobociu (Dz. U. Nr 134, poz. 661). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania za wykonywanie niektórych czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez organ Inspekcji Weterynaryjnej. (Dz. U. Nr 156, poz. 1024) Na podstawie art. 44 ust. 8 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Lekarzom weterynarii oraz innym osobom wyznaczonym przez organ Inspekcji Weterynaryjnej do wykonywania czynności, o których mowa w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, wynagrodzenie w wysokości określonej w załączniku do rozporządzenia. 2. Osobom, o których mowa w ust. 1, za wykonywanie czynności: 1) za które zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy pobierane są opłaty, przysługuje wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej 96% wysokości stawki opłaty określonej w załączniku do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 lipca 1998 r. w sprawie wysokości opłat za badania oraz inne czynności wykonywane przez Państwową Inspekcję Weterynaryjną (Dz. U. Nr 94, poz. 597), 2) związanych z przeprowadzeniem obowiązkowego ochronnego szczepienia psa przeciwko wściekliźnie, o których mowa w art. 8 ust. 1-3 ustawy, przysługuje wynagrodzenie odpowiadające pełnej wysokości pobranej opłaty określonej w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, o którym mowa w pkt 1. § 2. 1. Osobom wynagradzanym według zasad określonych w § 1 przysługuje zwrot kosztu dojazdu do miejsca wykonania czynności według stawek ustalonych zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 28 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 41, poz. 239) oraz kosztu zużytych szczepionek, biopreparatów i środków dezynfekcyjnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Osobom wynagradzanym według zasad określonych w § 1 ust. 1 przysługuje zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, jeżeli organ Inspekcji Weterynaryjnej nie zapewnił środka transportu lub materiałów niezbędnych do wykonania czynności. § 3. Osobom, o których mowa w § 1, które za wykonane czynności otrzymały wynagrodzenie na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania w 1997 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 568 i Nr 120, poz. 763) przysługuje wyrównanie wynagrodzenia od dnia 1 stycznia 1998 r., jeżeli wynagrodzenie za określoną czynność było niższe niż ustalone w załączniku do rozporządzenia. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 grudnia 1998 r. (poz. 1024) WYSOKOŚĆ WYNAGRODZENIA ZA CZYNNOŚCI WYKONYWANE PRZEZ OSOBY WYZNACZONE PRZEZ ORGAN INSPEKCJI WETERYNARYJNEJ Lp.Rodzaj czynnościWynagrodzenie w złotych 123 1Badanie alergiczne (tuberkulinizacja, maleinizacja) - od 1 zwierzęcia: 1) ssaka4,00 2) ptaka1,00 2Pobieranie prób do badań laboratoryjnych - od 1 ssaka bez względu na ilość kierunków badań: 1) krwi lub mleka2,00 2) wymazu1,00 3) wypłuczyn z worka napletkowego10,00 4) zeskrobin skórnych1,00 3Pobranie krwi od ptaka wraz z badaniem metodą płytową - od 1 zwierzęcia0,30 4Szczepienie w formie iniekcji - od 1 zwierzęcia: 1) przy użyciu 1 szczepionki: a) bydła, konia1,50 b) świni, owcy, kozy, cielęcia i źrebięcia1,00 c) zwierzęcia futerkowego1,00 d) ptaka, ryby0,08 e) pisklęcia 1-dniowego0,04 2) przy użyciu więcej niż 1 szczepionki: a) bydła, konia2,00 b) świni, owcy, kozy, cielęcia i źrebięcia1,35 c) zwierzęcia futerkowego1,35 d) ptaka, ryby0,10 e) pisklęcia 1-dniowego0,05 5Doustne albo w aerozolu podanie szczepionki dla: 1) ssaka - od 1 zwierzęcia0,50 2) ptaków - za każde 50 sztuk0,10 6Obserwacja zwierzęcia podejrzanego o wściekliznę z nakazu rejonowego lekarza weterynarii - trzykrotne badanie wraz z wydaniem zaświadczeń - od 1 zwierzęcia: 1) w zakładzie leczniczym dla zwierząt wraz z pełnym utrzymaniem80,00 2) doprowadzanego na badania do zakładu leczniczego dla zwierząt25,00 3) poza zakładem leczniczym dla zwierząt40,00 7Przeprowadzanie sekcji zwłok zwierzęcych z ewentualnym pobraniem prób do badań laboratoryjnych oraz wydaniem orzeczenia - od 1 zwierzęcia: 1) bydła, konia50,00 2) świni, owcy, kozy, cielęcia i źrebięcia30,00 3) psa, kota25,00 4) prosięcia, jagnięcia, zwierzęcia futerkowego12,00 5) ptaka, ryby3,50 6) pisklęcia do 1 tygodnia życia0,80 8Czynności związane ze sprawowaniem nadzoru nad przestrzeganiem warunków weterynaryjnych: 1) na spędach, targach i wystawach zwierząt: a) do 3 godzin30,00 b) do 6 godzin45,00 2) w innych miejscach określonych ustawą - za 1 godzinę20,00 9Przegląd zwierząt, nadzór epizootyczny w ognisku choroby, nadzór nad kwarantanną zwierząt lub inne czynności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt - za 1 godzinę pracy20,00 10Eutanazja zwierzęcia z nakazu rejonowego lekarza weterynarii - za 1 zwierzę10,00 11Przegląd uli pszczelich - za 1 godzinę12,00 12Odkażanie 1 m2 powierzchni: 1) do 1 000 m20,08 2) powyżej 1 000 m20,05 13Odkażanie środka transportu: 1) samochodu bez przyczepy7,00 2) samochodu z przyczepą10,00 3) wagonu10,00 14Czynności pomocnicze przy wykonywaniu badań i zabiegów - za 1 godzinę pracy8,00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie nauczania w zakładach karnych oraz zasad odpłatności za pracę skazanych w warsztatach szkolnych i wykonywaną przez skazanych odbywających praktyczną naukę zawodu. (Dz. U. Nr 156, poz. 1025) Na podstawie art. 134 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: § 1. W zakładach karnych i aresztach śledczych, zwanych dalej "zakładami", prowadzi się nauczanie skazanych i tymczasowo aresztowanych, zwanych dalej "skazanymi", przede wszystkim dla uzyskania wykształcenia podstawowego, a także umożliwienia zdobycia kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych, przekwalifikowania zawodowego, wdrożenia do samokształcenia oraz podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej i ogólnej. § 2. Nauczanie organizowane w szkołach i placówkach oświatowych, zwanych dalej "szkołami", odbywa się w zakładach na zasadach określonych w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759). § 3. Dyrektor zakładu, na wniosek dyrektora szkoły, może zlecić osobom posiadającym wymagane kwalifikacje lub wyspecjalizowanym instytucjom prowadzenie nauczania i kształcenia skazanych w formach pozaszkolnych, w zakresie wymienionym w § 1, na podstawie umowy. § 4. W toku nauczania lub kształcenia skazanego w szkole zorganizowanej poza obrębem zakładu dyrektor szkoły powinien uwzględniać zadania w zakresie nauczania, wynikające z indywidualnego programu oddziaływania. § 5. Dyrektor zakładu, w którym nie powołano szkoły, może organizować kształcenie, dokształcanie i doskonalenie zawodowe w formach pozaszkolnych. § 6. Przy doborze formy nauczania skazanego uwzględnia się jego uzdolnienia, predyspozycje i okres, jaki pozostaje skazanemu do przewidywanego terminu opuszczenia zakładu. § 7. W celu dostosowania cyklu kształcenia, dokształcania i doskonalenia zawodowego do przewidywanego terminu opuszczenia przez skazanego zakładu dyrektor szkoły w porozumieniu z radą pedagogiczną może: 1) realizować skrócony do połowy cykl kształcenia, z zachowaniem pełnej liczby godzin nauczania poszczególnych przedmiotów, określonych w ramowym planie nauczania dla danego typu szkoły, 2) przyjmować warunkowo kandydatów do nauczania w każdym terminie, z jednoczesnym nałożeniem obowiązku opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu programów nauczania wszystkich przedmiotów realizowanych od początku semestru i złożenia egzaminu klasyfikacyjnego. § 8. 1. Dyrektor szkoły, nauczyciele, pracownicy szkoły oraz inne osoby, realizujące zadania edukacyjne wobec skazanych, są zobowiązani do przestrzegania przepisów regulujących wykonywanie kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania. 2. Realizacja zadań edukacyjnych wobec skazanych powinna odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych programów oddziaływania lub indywidualnych programów terapeutycznych. § 9. Szkoły są obowiązane współdziałać z dyrektorem zakładu w sprawach: 1) dokumentowania informacji osobopoznawczych o skazanych, 2) opracowywania i realizacji indywidualnych programów oddziaływania, 3) przygotowywania i przeprowadzania okresowych ocen postępów w procesie resocjalizacji, 4) występowania o udzielanie skazanym nagród, wymierzanie kar dyscyplinarnych oraz z wnioskami o warunkowe przedterminowe zwolnienie, 5) określanie warunków socjalno-bytowych skazanych w miejscach zakwaterowania i na terenie szkoły, 6) motywowania skazanych do podejmowania i kontynuowania nauki, 7) organizacji nauki własnej skazanych oraz zajęć kulturalno-oświatowych, 8) organizacji naboru skazanych do nauczania, 9) określenia porządku wewnętrznego nauczania w sposób umożliwiający prawidłową realizację procesu dydaktycznego. § 10. Skazani skierowani do nauczania w szkołach nabywają umiejętności zawodowe zgodnie z dokumentacją programową: 1) w toku pracy produkcyjnej lub usługowej w zakładach pracy na terenie i poza terenem zakładu karnego, 2) w ramach zajęć laboratoryjnych, pracowni technicznej i innej odpowiedniej, organizowanych na zasadach powszechnie stosowanych, 3) w formach łączonych, 4) na zajęciach praktycznych w warsztatach szkolnych lub szkoleniowych. § 11. Dyrektor zakładu, w porozumieniu z dyrektorem szkoły, może opracować ofertę edukacyjną obejmującą pozaszkolne formy nauczania. Oferta wymaga zatwierdzenia przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. § 12. 1. Skazani odbywający praktyczną naukę zawodu w toku pracy produkcyjnej otrzymują wynagrodzenie za pracę stosownie do zasad określonych w art. 123 § 1 i art. 125 Kodeksu karnego wykonawczego. 2. Skazani odbywający praktyczną naukę zawodu w warsztatach szkolnych otrzymują wynagrodzenie za pracę wykonywaną w czasie praktycznej nauki zawodu, obliczane w stosunku procentowym do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w poprzednim kwartale, obowiązującego od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 3. Stosunek procentowy wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, wynosi: 1) w pierwszym roku nauki - nie mniej niż 4%, 2) w drugim roku nauki - nie mniej niż 5%, 3) w trzecim roku nauki - nie mniej niż 6%. § 13. Skazanemu uzyskującemu w praktycznej nauce zawodu ocenę co najmniej "dobry", wykazującemu się nienaganną postawą w szkole, miejscu zakwaterowania i w miejscu praktycznej nauki zawodu, dyrektor zakładu może przyznać jednorazową nagrodę pieniężną w wysokości 5% wynagrodzenia, o którym mowa w § 12 ust. 2. § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, chełmskim, częstochowskim, elbląskim, gdańskim, kaliskim, katowickim, kieleckim, koszalińskim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, opolskim, piotrkowskim, płockim, radomskim, rzeszowskim, siedleckim, suwalskim, tarnobrzeskim, warszawskim, włocławskim i zamojskim. (Dz. U. Nr 156, poz. 1026) Na podstawie art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujące brzmienie i pisownię nazw oraz określenie rodzaju miejscowości: Lp.Województwo, gminaObowiązująca po zmianie nazwa i rodzaj miejscowościDrugi przypadek, forma przymiotnikowaDotychczasowa nazwa i rodzaj miejscowości 12345 bialskopodlaskie 1SiemieńGródek Szlachecki, wieś-ka -egoGródek, wieś gródecki 2SiemieńGródek Szlachecki, wieś-ka -egoGródek Szlachecki, kolonia gródecki białostockie 3BiałowieżaBiałowieża, wieś-yKrzyże, przysiółek wsi Białowieża białowieski 4BiałowieżaBiałowieża, wieś-yStoczek, część wsi Białowieża białowieski 5BiałowieżaBiałowieża, wieś-yTropinka, część wsi Białowieża białowieski 6BiałowieżaBiałowieża, wieś-yWojciechówka, część wsi Białowieża białowieski 7BiałowieżaPodolany, część wsi Białowieża-anPodolany, wieś - 8BiałowieżaZastawa, część wsi Białowieża-yZostawa, wieś - 9GródekRadunin, wieś i gajówka-aRadulin, wieś i gajówka raduniński 10HajnówkaSacharewo, osada-a- - 11JasionówkaCzarnystok, wieśCzarnegostokuCzarny Stok, wieś czarnostocki 12JasionówkaGórnystok, wieśGórnegostokuGórny Stok, wieś górnostocki 13JasionówkaKrasne Stare, wieś-ego -egoStare Krasne, wieś kraśnieński 14PoświętneBrzozowo Stare, wieś-a -egoStare Brzozowo, wieś brzozowski 15PoświętneLiza Nowa, wieś-y -ejNowa Liza, wieś liziański 16PoświętneLiza Stara, wieś-y -ejStara Liza, wieś liziański 17PoświętneWilkowo Nowe, wieś-a -egoNowe Wilkowo, wieś wilkowski 18PoświętneWilkowo Stare, wieś-a -egoStare Wilkowo, wieś wilkowski 19PoświętneZdrody Nowe, wieś-ów -ychNowe Zdrody, wieś zdrodowski 20PoświętneZdrody Stare, wieś-ów -ychStare Zdrody, wieś zdrodowski 21PoświętneGrochy, wieś-ówStare Grochy, wieś grochowski 22PoświętneNiemierzęta, część wsi Grochy-rzątGrochy-Niemierzęta, część wsi Stare Grochy - 23PoświętneOlonki, część wsi Grochy-ówOlonki, część wsi Stare Grochy - chełmskie 24ChełmPokrówka, wieś-iPokrówka-Kolonia, kolonia pokrowiecki częstochowskie 25CiasnaSieraków Śląski, wieś-a -egoSieraków, wieś sierakowski elbląskie 26KwidzynWola-Sosenka, osada-i -iWola, osada -wolski 27MilejewoStoboje, wieś-ówKamiennik Mały, wieś stobojski gdańskie 28Kolbudy GórneKolbudy, wieś-budKolbudy Dolne, wieś kolbudzki 29Kolbudy GórneKolbudy, wieś-budKolbudy Górne, wieś kolbudzki kaliskie 30CzajkówSalamony, wieś-nówSalomony Grabowskie, wieś salamoński 31CzajkówSalamony, wieś-nówSalomony-Olendry, część wsi Salomony Grabowskie salamoński 32KoźminekBogdanów, wieś-owaBogdanów Drugi, część wsi Bogdanów bogdanowski 33KoźminekBogdanów, wieś-owaBogdanów Trzeci, część wsi Bogdanów bogdanowski 34KoźminekBogdanów, wieś-owaBogdanów Czwarty, część wsi Bogdanów bogdanowski 35KoźminekChodybki, wieś-ekChodybki-Parcele, część wsi Chodybki chodybecki 36KoźminekGać Kaliska, wieś-i -ejBiałas, część wsi Gać Kaliska gacki 37KoźminekNowy Nakwasin, wieś-ego -aNowy Nakwasin, kolonia nakwasiński 38KoźminekPietrzyków, wieś-owaPietrzyków-Parcele, część wsi Pietrzyków pietrzykowski 39KoźminekStary Nakwasin, wieś-ego -aBogdanów Pierwszy, część wsi Stary Nakwasin nakwasiński katowickie 40BolesławMiędzygórze, wieś-aMiędzygórze, przysiółek wsi Podlipie międzygórski 41PszczynaBrzeźce, wieś-ziecBrzeżce, wieś brzeźski kieleckie 42MałogoszczWola Tesserowa, wieś-i -ejWola Teserowa, wieś wolski 43MasłówDomaszowice, wieś-icDomaszewice, wieś domaszowicki 44ZagnańskOsiedle-Wrzosy, część wsi Zagnańsk-a -ówOsiedle-Wrzosy, osada - 45ZagnańskZagnańsk, wieś-aWąsosza, wieś zagnański koszalińskie 46Borne SulinowoPiława, wieś-yPile, wieś piławski 47SianówSucha Koszalińska, wieś-ej -ejKiełzno, wieś suski 48Złocieniec, Szymalów, część kolonii Męcidół-owa- - leszczyńskie 49ŚmigielNietążkowo, wieś-aNietąszkowo, wieś nietążkowski 50ŚwięciechowaDługie Nowe, wieś-ego -egoNowe Długie, wieś dłuski 51ŚwięciechowaDługie Stare, wieś-ego -egoStare Długie, wieś dłuski lubelskie 52BorzechówDobrowola, wieś-iKłodnica Górna - Kolonia, wieś dobrowolski 53RykiChudów, część wsi Leopoldów-owaChudów, część wsi Nowiny-Rososz - 54RykiFalentyn, część wsi Leopoldów-aFalentyn, wieś - 55RykiKarczmiska, część wsi Leopoldów-iskKarczmiska, wieś - 56RykiLeopoldów, wieś-owaLeopoldów, część wsi Karczmiska leopoldowski 57RykiNowiny-Rososz, część wsi Leopoldów-in -yNowiny-Rososz, wieś - łomżyńskie 58GoniądzOsowiec-Twierdza, osada-wca -y- - 59WąsoszKędziorowo, wieś-aKędzierowo, wieś kędziorowski opolskie 60GłuchołazyMarkowice, wieś-icŁączki, wieś markowicki 61GłuchołazyPolski Świętów, wieś-ego -owaŚwiętów Polski, wieś świętowski 62KamiennikZurzyce, wieś-ycŻurzyce, wieś zurzycki piotrkowskie 63OpocznoMroczków Duży, wieś-owa -egoMroczków Ślepy, wieś mroczkowski 64ŻarnówŻarnów, wieś-owaTresta, wieś żarnowski 65ŻarnówŻarnów, wieś-owaDorobna Wieś, wieś żarnowski płockie 66KrośniewiceRozpacz, część wsi Morawce-yRozpacz, część wsi Bielice - 67ŁąckStare Budy, część wsi Łąck-ych BudStare Budy, wieś - radomskie 68Belsk DużyWola Starowiejska, wieś-i -ejWola Starowiejska, część wsi Stara Wieś wolski 69BłędówRoztworów, wieś-owaDalboszek, wieś roztworowski 70StromiecBobrek-Kolonia, kolonia-rka -iiBobrek pod Szczytami, kolonia - 71StromiecKolonia Sielce, wieś-ii -lcSielce-Kolonia, wieś sielecki 72StromiecKsawerów Nowy, wieś-owa -egoMosty, wieś ksawerowski 73StromiecKsawerów Stary, wieś-owa -egoKsawerów, wieś ksawerowski 74StromiecPodlesie Duże, wieś-a -egoStromiec-Podlesie, wieś podleski 75ZakrzewŁawki, część wsi Zakrzew-Kolonia-ekŁawki, część wsi Natalin - rzeszowskie 76ChmielnikBorówki, wieś-wek- borówecki 77KuryłówkaDąbrowica, wieś-yDąbrowica Duża, wieś dąbrowicki 78Stary DzikowiecDzikowiec, wieś-wcaStary Dzikowiec, wieś dzikowiecki 79TyczynBorek Stary, wieś-rka -egoStary Borek, wieś borecki siedleckie 80ŁukówKarwacz, wieś-aKarwacz, przysiółek wsi Suleje karwacki 81ŁukówKryńszczak, osada-aKryńszczak, nadleśnictwo - 82ŁukówKazimierzów, część wsi Ławki-owaKazimierzów, osada - 83ŁukówPodgaj, wieś-uPodgaj, kolonia podgajski 84ŁukówSięciaszka Trzecia, wieś-i -ejSięciaszka Trzecia, przysiółek sięciaski 85ŁukówWagram, wieś-uWagram, przysiółek wsi Strzyrzew wagramski suwalskie 86SzypliszkiJasionowo, wieś-aNowe Jasionowo, przysiółek wsi Jasionowo jasionowski tarnobrzeskie 87WojciechowiceOrłowiny, wieś-inFolwark, wieś orłowiński warszawskie 88Ożarów MazowieckiPiotrkówek Duży, wieś-wka -egoPiotrówek Wielki, wieś piotrkówecki 89Ożarów MazowieckiPiotrkówek Mały, wieś-wka -egoPiotrówek Mały, wieś piotrkówecki włocławskie 90FabiankiWilczeniec Fabiański, wieś-ńca -egoWilczyniec Fabiański, wieś wilczeniecki 91FabiankiWilczeniec Bogucki, wieś-ńca -egoWilczyniec Bogucki, wieś wilczeniecki zamojskie 92Potok GórnyJasiennik Stary, wieś-a -egoStary Jasiennik, wieś jasiennicki 93Potok GórnyKolonia Malennik, kolonia-ii -aMalenik, kolonia - 94TereszpolPanasówka, wieś-iPanasówka, część wsi Tereszpol-Zaorenda panasówecki 95ŻółkiewkaRożki, wieś-żekRóżki, wieś rożecki 96ŻółkiewkaRożki-Kolonia, wieś-ek -iiRóżki-Kolonia, wieś rożecki 97ŻółkiewkaWola Żółkiewska, wieś-i -ej- wolski 98ŻółkiewkaZaburze, wieś-aZabórze, wieś zaburski § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji dyrekcji okręgowych dróg publicznych oraz będących ich częściami zarządów drogowych i drogowej służby liniowej do organizacji administracji publicznej określonej przepisami o reformie administracji publicznej. (Dz. U. Nr 156, poz. 1027) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Z dniem 31 grudnia 1998 r. dyrekcje okręgowe dróg publicznych oraz będące ich częściami zarządy drogowe i drogowa służba liniowa zostaną przekształcone w: 1) jednostki organizacyjne do zarządzania drogami powiatowymi określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) jednostki organizacyjne do zarządzania drogami wojewódzkimi określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) jednostki organizacyjne Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia. § 2. 1. Naczelni dyrektorzy okręgów dróg publicznych przygotują imienne wykazy pracowników przekazywanych do jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 1 rozporządzenia. 2. Pracownicy dyrekcji okręgowych dróg publicznych zatrudnieni w jednostkach, o których mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia, stają się z dniem 31 grudnia 1998 r. pracownikami Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. § 3. Składniki mienia będącego dotychczas we władaniu dyrekcji okręgowych dróg publicznych, wymienione w protokołach zdawczo-odbiorczych sporządzonych na dzień 31 grudnia 1998 r., stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. składnikami mienia jednostek, o których mowa w § 1. § 4. 1. W dyrekcjach okręgowych dróg publicznych powołuje się pełnomocników ds. przekształceń. 2. Pełnomocnicy, o których mowa w ust. 1, współpracują z właściwymi przedstawicielami Rady Ministrów ds. wdrożenia reformy administracji publicznej oraz Generalnym Dyrektorem Dróg Publicznych. 3. Pełnomocnicy działają do czasu zakończenia przekształceń. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 grudnia 1998 r. (poz. 1027) Załącznik nr 1 WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH DO ZARZĄDZANIA DROGAMI POWIATOWYMI I. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Białymstoku: 1. Zarząd drogowy w Ełku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ełckiego powstały z części Zarządu Dróg w Ełku (1). 2. Zarząd drogowy w Giżycku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu giżyckiego powstały z Obwodu Drogowego w Ogonkach. 3. Zarząd drogowy w Olecku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu olecko-gołdapskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Olecku, b) Obwodu Drogowego w Stożnem, c) Obwodu Drogowego w Gołdapi. 4. Zarząd drogowy w Mrągowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mrągowskiego powstały z części Zarządu Dróg w Piszu - tylko Kopalnia Żwiru w Prawdowie oraz jednostki wymienionej w części X ust. 4. 5. Zarząd drogowy w Augustowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu augustowskiego powstały z części Zarządu Dróg w Augustowie. 6. Zarząd drogowy w Białymstoku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu białostockiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Michałowie, b) Obwodu Drogowego w Surażu. 7. Zarząd drogowy w Bielsku Podlaskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bielskiego powstały z Obwodu Drogowego w Brańsku z siedzibą w Brzeźnicy. 8. Zarząd drogowy w Grajewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu grajewskiego powstały z części Zarządu Dróg w Grajewie. 9. Zarząd drogowy w Hajnówce do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu hajnowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Hajnówce. 10. Zarząd drogowy w Kolnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kolneńskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Kolnie, b) części Obwodu Drogowego w Stawiskach. 11. Zarząd drogowy w Łomży do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łomżyńskiego powstały z części Zarządu Dróg w Łomży (1). 12. Zarząd drogowy w Mońkach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu monieckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Mońkach łącznie z Kopalnią Kruszywa Naturalnego w Sikorach, b) Obwodu Drogowego w Goniądzu. 13. Zarząd drogowy w Sejnach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sejneńskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Sejnach. 14. Zarząd drogowy w Siemiatyczach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu siemiatyckiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Siemiatyczach, b) Obwodu Drogowego w Dziadkowicach, c) Obwodu Drogowego w Milejczycach. 15. Zarząd drogowy w Sokółce do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sokólskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Dąbrowie Białostockiej, b) części Zarządu Dróg w Sokółce - dotyczy tylko części szkółki leśnej w Sokółce. 16. Zarząd drogowy w Suwałkach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu suwalskiego powstały z części Zarządu Dróg w Suwałkach (1) - siedziba w Urzędzie Wojewódzkim. 17. Zarząd drogowy w Wysokiem Mazowieckiem do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wysokomazowieckiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Wysokiem Mazowieckiem, b) Obwodu Drogowego w Ciechanowcu, c) Obwodu Drogowego w Czyżewie. 18. Zarząd drogowy w Zambrowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zambrowskiego powstały z części Zarządu Dróg w Zambrowie (1). 19. Zarząd drogowy w Piszu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu piskiego powstały z części Zarządu Dróg w Piszu (1). II. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy: 1. Zarząd drogowy w Aleksandrowie Kujawskim z tymczasową siedzibą w Odolionie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu aleksandrowskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Odolionie. 2. Zarząd drogowy w Brodnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu brodnickiego powstały z części Zarządu Dróg w Brodnicy. 3. Zarząd drogowy w Bydgoszczy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bydgoskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Koronowie, b) Obwodu Drogowego w Tarkowie. 4. Zarząd drogowy w Chełmnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu chełmińskiego powstały z Obwodu Drogowego w Chełmnie. 5. Zarząd drogowy w Golubiu-Dobrzyniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu golubsko-dobrzyńskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Golubiu-Dobrzyniu, b) Obwodu Drogowego w Kowalewie Pomorskim. 6. Zarząd drogowy w Grudziądzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu grudziądzkiego powstały z Obwodu Drogowego w Grudziądzu. 7. Zarząd drogowy w Inowrocławiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu inowrocławskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Inowrocławiu, b) Obwodu Drogowego w Gniewkowie, c) Obwodu Drogowego w Kruszwicy. 8. Zarząd drogowy w Lipnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lipnowskiego powstały z Zarządu Dróg w Lipnie. 9. Zarząd drogowy w Mogilnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mogileńskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Mogilnie, b) Obwodu Drogowego w Mogilnie. 10. Zarząd drogowy w Nakle n. Notecią do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nakielskiego powstały z części Zarządu Dróg w Nakle n. Notecią. 11. Zarząd drogowy w Radziejowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu radziejowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Radziejowie (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Ciechocinku i Ośrodka Wypoczynkowego w Połajewie), b) Obwodu Drogowego w Radziejowie, c) Obwodu Drogowego w Osięcinach. 12. Zarząd drogowy w Rypinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu rypińskiego powstały z Obwodu Drogowego w Rypinie. 13. Zarząd drogowy w Sępólnie Krajeńskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sępoleńskiego powstały z Obwodu Drogowego w Sępólnie Krajeńskim. 14. Zarząd drogowy w Świeciu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu świeckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Drzycimiu, b) magazynu mostowego Obwodu Drogowego w Świeciu. 15. Zarząd drogowy w Toruniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu toruńskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Toruniu, b) Obwodu Drogowego w Małej Grzywnej. 16. Zarząd drogowy w Tucholi do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tucholskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Tucholi. 17. Zarząd drogowy w Wąbrzeźnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wąbrzeskiego powstały z części Zarządu Dróg w Wąbrzeźnie (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Przydworzu i Ośrodka Wypoczynkowego w Cetniewie). 18. Zarząd drogowy we Włocławku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu włocławskiego powstały z Obwodu Drogowego w Choceniu. 19. Zarząd drogowy w Żninie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żnińskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Podgórzynie, b) Obwodu Drogowego w Skórkach. 20. Zarząd drogowy w Chojnicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu chojnickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Chojnicach, b) Obwodu Drogowego w Czersku, c) części Obwodu Drogowego w Chojnicach. 21. Zarząd drogowy w Nowym Mieście Lubawskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowomiejskiego powstały z Obwodu Drogowego w Kurzętniku. III. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowych Dróg Publicznych w Gdańsku: 1. Zarząd drogowy w Braniewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu braniewskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Braniewie, b) części Obwodu Drogowego w Braniewie. 2. Zarząd drogowy w Gdańsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gdańskiego powstały z Obwodu Drogowego w Różynach. 3. Zarząd drogowy w Kartuzach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kartuskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Kartuzach, b) Obwodu Drogowego w Sierakowicach. 4. Zarząd drogowy w Kościerzynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kościerskiego powstały z części Zarządu Dróg w Kościerzynie. 5. Zarząd drogowy w Kwidzynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kwidzyńskiego powstały z Zarządu Dróg w Kwidzynie (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Morawach). 6. Zarząd drogowy w Nowym Dworze Gdańskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowodworskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Nowym Dworze Gdańskim (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Przebrnie), b) części Obwodu Drogowego w Nowym Dworze Gdańskim. 7. Zarząd drogowy w Pucku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu puckiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Pucku (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Cetniewie), b) Obwodu Drogowego w Sławoszynie. 8. Zarząd drogowy w Starogardzie Gdańskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu starogardzkiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Starogardzie Gdańskim, b) Obwodu Drogowego w Skórczu. 9. Zarząd drogowy w Iławie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu iławskiego powstały z Obwodu Drogowego w Suszu oraz jednostki wymienionej w części X ust. 9. 10. Zarząd drogowy w Elblągu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu elbląskiego powstały z Obwodu Drogowego w Młynarach. 11. Zarząd drogowy w Malborku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu malborskiego powstały z Obwodu Drogowego w Tropach. 12. Zarząd drogowy w Tczewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tczewskiego powstały z części Zarządu Dróg w Starogardzie Gdańskim. 13. Zarząd drogowy w Wejherowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wejherowskiego powstały z części Zarządu Dróg w Pucku (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Cetniewie). IV. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach: 1. Zarząd drogowy w Będzinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu będzińskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Strzyżowicach, b) części Obwodu Drogowego w Wojkowicach Kościelnych (1). 2. Zarząd drogowy w Częstochowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu częstochowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Juliance, b) Obwodu Drogowego w Koniecpolu, c) Obwodu Drogowego w Rudnikach, d) części Obwodu Drogowego w Poczesnej, e) części Obwodu Drogowego w Rząsawie (1), f) części Zarządu Dróg w Częstochowie (1). 3. Zarząd drogowy w Gliwicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gliwickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Gliwicach, b) Obwodu Drogowego w Pyskowicach, c) Obwodu Drogowego w Łabędach, d) części Obwodu Drogowego w Brzezince (1). 4. Zarząd drogowy w Kłobucku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kłobuckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Przystajni, b) części Obwodu Drogowego w Kłobucku (1). 5. Zarząd drogowy w Myszkowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu myszkowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Myszkowie z siedzibą w Żarkach, b) części Obwodu Drogowego w Juliance (1). 6. Zarząd drogowy w Raciborzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu raciborskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Rzuchowie, b) części Obwodu Drogowego w Raciborzu - przeprawa promowa w Grzegorzowicach (jeśli droga nr 422 zostanie przekształcona w drogę powiatową). 7. Zarząd drogowy w Rybniku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu rybnickiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Rybniku, b) Obwodu Drogowego w Bełku. 8. Zarząd drogowy w Tarnowskich Górach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tarnogórskiego powstały z Obwodu Drogowego w Tarnowskich Górach. 9. Zarząd drogowy w Tychach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tyskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Bieruniu. 10. Zarząd drogowy w Wodzisławiu Śląskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wodzisławskiego powstały z Obwodu Drogowego w Jastrzębiu. 11. Zarząd drogowy w Zawierciu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zawierciańskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Pilicy, b) Obwodu Drogowego w Kądzielowie, c) części Obwodu Drogowego w Szczekocinach (1). 12. Zarząd drogowy w Pszczynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pszczyńskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Pszczynie (1), b) części Obwodu Drogowego w Mokrem (1), c) części Zarządu Dróg w Pszczynie (1). 13. Zarząd drogowy w Olkuszu obsługujący powiaty olkuski i chrzanowski do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów chrzanowskiego i olkuskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Olkuszu, b) części Obwodu Drogowego w Olkuszu. 14. Zarząd drogowy w Oleśnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu oleskiego powstały z Obwodu Drogowego w Praszce oraz jednostki wymienionej w części XVI ust. 12. V. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Kielcach: 1. Zarząd drogowy w Białobrzegach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu białobrzeskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Białobrzegach. 2. Zarząd drogowy w Grójcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu grójeckiego powstały z Obwodu Drogowego w Odrzywołku wraz z budynkami mieszkalnymi przy ul. Drogowców 2 i ul. Drogowców 5 w Grójcu. 3. Zarząd drogowy w Kozienicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kozienickiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Kozienicach, b) Obwodu Drogowego w Garbatce. 4. Zarząd drogowy w Lipsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lipskiego powstały z Obwodu Drogowego w Lipsku. 5. Zarząd drogowy w Przysusze do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów przysuskiego i szydłowieckiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Przysusze wraz z budynkiem mieszkalnym przy ul. Legionów Polskich w Przysusze, b) Obwodu Drogowego w Przysusze. 6. Zarząd drogowy w Radomiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu radomskiego powstały z Obwodu Drogowego w Jedlni-Letnisku wraz z budynkiem mieszkalnym przy ul. Wyszyńskiego 7 w Radomiu. 7. Zarząd drogowy w Zwoleniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zwoleńskiego powstały z Zarządu Dróg w Zwoleniu. 8. Zarząd drogowy w Busku-Zdroju do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu buskiego powstały z Obwodu Drogowego w Stopnicy. 9. Zarząd drogowy w Kielcach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów kieleckiego i starachowickiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Celinach, b) Obwodu Drogowego w Łagowie. 10. Zarząd drogowy w Jędrzejowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów jędrzejowskiego i pińczowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Jędrzejowie, b) Obwodu Drogowego w Małogoszczy, c) Obwodu Drogowego w Wodzisławiu. 11. Zarząd drogowy w Kazimierzy Wielkiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kazimierskiego powstały z Obwodu Drogowego w Kazimierzy Wielkiej. 12. Zarząd drogowy we Włoszczowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu włoszczowskiego powstały z Obwodu Drogowego we Włoszczowie. 13. Zarząd drogowy w Końskich do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu koneckiego i skarżyskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Końskich, b) Obwodu Drogowego w Końskich. 14. Zarząd drogowy w Miechowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu miechowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Miechowie wraz z budynkiem mieszkalnym przy ul. Warszawskiej 7 w Miechowie, b) Obwodu Drogowego w Książu Wielkim. 15. Zarząd drogowy w Staszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu staszowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Szydłowie oraz jednostki wymienionej w części VIII ust. 21. VI. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: 1. Zarząd drogowy w Białogardzie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu białogardzkiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Białogardzie, b) części Obwodu Drogowego w Białogardzie. 2. Zarząd drogowy w Drawsku Pomorskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu drawskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Drawsku Pomorskim, b) Obwodu Drogowego w Czaplinku. 3. Zarząd drogowy w Kołobrzegu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kołobrzeskiego powstały z Obwodu Drogowego w Kołobrzegu. 4. Zarząd drogowy w Koszalinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu koszalińskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Manowie, b) Obwodu Drogowego w Polanowie. 5. Zarząd drogowy w Sławnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sławieńskiego powstały z Obwodu Drogowego w Sławnie. 6. Zarząd drogowy w Świdwinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu świdwińskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Świdwinie, b) Obwodu Drogowego w Połczynie-Zdroju. 7. Zarząd drogowy w Szczecinku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu szczecineckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Szczecinku, b) Obwodu Drogowego w Łęknicy. 8. Zarząd drogowy w Wałczu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wałeckiego powstały z części Zarządu Dróg w Wałczu. 9. Zarząd drogowy w Chodzieży do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu chodzieskiego powstały z części Zarządu Dróg w Chodzieży (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP). 10. Zarząd drogowy w Wągrowcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wągrowieckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Wągrowcu. 11. Zarząd drogowy w Czarnkowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Czarnkowie, b) części Obwodu Drogowego w Trzciance, c) części Obwodu Drogowego w Wieleniu. 12. Zarząd drogowy w Złotowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu złotowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Złotowie, b) Obwodu Drogowego w Okonku. 13. Zarząd drogowy w Pile do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pilskiego powstały z Obwodu Drogowego w Wyrzysku. 14. Zarząd drogowy w Lęborku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lęborskiego powstały z Zarządu Dróg w Lęborku. 15. Zarząd drogowy w Bytowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bytowskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Bytowie. 16. Zarząd drogowy w Słupsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu słupskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Słupsku, b) Obwodu Drogowego w Główczycach. 17. Zarząd drogowy w Człuchowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu człuchowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Człuchowie, b) Obwodu Drogowego w Przechlewie. VII. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie: 1. Zarząd drogowy w Dębicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu dębickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Dębicy, b) Obwodu Drogowego w Pilźnie, c) Obwodu Drogowego w Brzostku. 2. Zarząd drogowy w Bochni do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bocheńskiego powstały z Obwodu Drogowego w Bochni. 3. Zarząd drogowy w Brzesku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu brzeskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Brzesku, b) Obwodu Drogowego w Przyborowie, c) Obwodu Drogowego w Tymowej, d) części Obwodu Drogowego w Woli Dębińskiej (1). 4. Zarząd drogowy w Dąbrowie Tarnowskiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu dąbrowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Dąbrowie Tarnowskiej. 5. Zarząd drogowy w Gorlicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gorlickiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Szymbarku, b) Obwodu Drogowego w Uściu Gorlickim, c) części Obwodu Drogowego w Grybowie (1), oraz jednostki wymienionej w części XIII ust. 17. 6. Zarząd drogowy w Krakowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krakowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Krakowie, b) Obwodu Drogowego w Wesołej, c) części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie (1), d) części Obwodu Drogowego w Balicach (1). 7. Zarząd drogowy w Limanowej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu limanowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Limanowej, b) części Obwodu Drogowego w Starej Wsi (1), c) części Obwodu Drogowego w Łostówce (1). 8. Zarząd drogowy w Nowym Sączu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowosądeckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Nowym Sączu, b) Zarządu Dróg w Nowym Sączu tylko z Ośrodkiem Szkoleniowo-Wypoczynkowym w Gródku n. Dunajcem, c) części Obwodu Drogowego w Grybowie (1), d) części Obwodu Drogowego w Podegrodziu (1), e) części Obwodu Drogowego w Piwnicznej (1). 9. Zarząd drogowy w Nowym Targu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowotarskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Nowym Targu (ul. Szaflarska), b) Obwodu Drogowego w Łopusznej, c) części Obwodu Drogowego w Jabłonce (1), d) części Obwodu Drogowego w Lasku (1), e) części Obwodu Drogowego w Nowym Targu (1). 10. Zarząd drogowy w Oświęcimiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu oświęcimskiego powstały z Obwodu Drogowego w Smolicach. 11. Zarząd drogowy w Suchej Beskidzkiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu suskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Wadowicach - tylko zaplecze techniczne w Zawoi-Podpolicach, b) części Obwodu Drogowego w Suchej Beskidzkiej (1). 12. Zarząd drogowy w Tarnowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tarnowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Sieradzy, b) części Obwodu Drogowego w Ciężkowicach, c) części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie (1), d) części Zarządu Dróg w Tarnowie (1), e) części Obwodu Drogowego w Tarnowie (1), f) części Obwodu Drogowego w Sieradzy (1). 13. Zarząd drogowy w Wadowicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wadowickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Wadowicach - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Zawoi, b) części Obwodu Drogowego w Babicy (1), c) części Obwodu Drogowego w Kętach (1). 14. Zarząd drogowy w Żywcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żywieckiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Rajczy, b) części Obwodu Drogowego w Żywcu, c) części Zarządu Dróg w Bielsku-Białej (1). 15. Zarząd drogowy w Bielsku-Białej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bielskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Bielsku-Białej, b) części Obwodu Drogowego w Skoczowie (1). 16. Zarząd drogowy w Cieszynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu cieszyńskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Cieszynie, b) części Obwodu Drogowego w Skoczowie (1) bez Ośrodka Wypoczynkowego w Ustroniu, c) części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie (1), d) części Zarządu Dróg w Bielsku-Białej (1). 17. Zarząd drogowy w Wieliczce do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wielickiego powstały z: a) części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie (1), b) części Zarządu Dróg w Krakowie (1). 18. Zarząd drogowy w Zakopanem do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tatrzańskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Nowym Targu (1). VIII. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie: 1. Zarząd drogowy w Białej Podlaskiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bialskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Białej Podlaskiej, b) części Obwodu Drogowego w Białej Podlaskiej, c) Obwodu Drogowo-Mostowego w Terespolu, d) Obwodu Drogowego w Sławatyczach. 2. Zarząd drogowy w Biłgoraju do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu biłgorajskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Teodorówce, b) części Zarządu Dróg w Tomaszowie - tylko plac składowy w Tarnogrodzie, c) części Obwodu Drogowego w Biłgoraju (1), d) części Obwodu Drogowego w Józefowie (1). 3. Zarząd drogowy w Chełmie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu chełmskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Brzeźnie, b) Obwodu Drogowego w Sielcu, c) części Zarządu Dróg w Chełmie (1). 4. Zarząd drogowy w Hrubieszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu hrubieszowskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Hrubieszowie, b) części Zarządu Dróg w Hrubieszowie. 5. Zarząd drogowy w Janowie Lubelskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu janowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Janowie Lubelskim, b) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Janowie Lubelskim (1). 6. Zarząd drogowy w Krasnymstawie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krasnostawskiego powstały z: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Krasnymstawie Zarządu Dróg w Chełmie, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Krasnymstawie Zarządu Dróg w Zamościu. 7. Zarząd drogowy w Kraśniku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kraśnickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Kraśniku, b) Obwodu Drogowego w Szastarce. 8. Zarząd drogowy w Lubartowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lubartowskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Kamionce, b) części Zarządu Dróg w Lubartowie (1). 9. Zarząd drogowy w Lublinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lubelskiego powstały z: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Bełżycach, b) Obwodu Drogowego w Garbowie. 10. Zarząd drogowy w Łęcznej z siedzibą w Jaszczowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łęczyńskiego powstały z: a) Obwodu Mostowego w Jaszczowie, b) części Zarządu Dróg w Lublinie (1). 11. Zarząd drogowy w Parczewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu parczewskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Sosnowicy, b) części Zarządu Dróg w Parczewie. 12. Zarząd drogowy w Puławach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu puławskiego powstały z: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Puławach, b) części Zarządu Dróg w Puławach (1). 13. Zarząd drogowy w Radzyniu Podlaskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu radzyńskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Radzyniu Podlaskim, b) Obwodu Drogowego w Wohyniu, c) części Zarządu Dróg w Międzyrzecu Podlaskim (1). 14. Zarząd drogowy w Rykach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ryckiego powstały z: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Rykach (teren dzierżawiony od Przedsiębiorstwa Robót Drogowych w Puławach), b) części Zarządu Dróg w Puławach - tylko plac składowy w Moszczance. 15. Zarząd drogowy w Świdniku z tymczasową siedzibą w Łuszczowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu świdnickiego (lubelskiego) powstały z: a) Obwodu Drogowego w Łuszczowie, b) części Zarządu Dróg w Lublinie (1). 16. Zarząd drogowy w Tomaszowie Lubelskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tomaszowskiego (lubelskiego) powstały z: a) Zarządu Dróg w Tomaszowie Lubelskim, b) Obwodu Drogowego w Żulicach, c) Obwodu Drogowego w Lubyczy Królewskiej, d) części Obwodu Drogowego w Tarnawatce. 17. Zarząd drogowy we Włodawie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu włodawskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego we Włodawie, b) części Zarządu Dróg we Włodawie. 18. Zarząd drogowy w Zamościu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zamojskiego powstały z: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Zamościu, b) części Zarządu Dróg w Zamościu (1). 19. Zarząd drogowy w Opolu Lubelskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu opolskiego (lubelskiego) powstały z Obwodu Drogowego w Poniatowej. 20. Zarząd drogowy w Sandomierzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sandomierskiego powstały z Obwodu Drogowego w Klimontowie. 21. Zarząd drogowy w Staszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu staszowskiego powstały z Zarządu Dróg w Staszowie oraz jednostki wymienionej w części V ust. 15. 22. Zarząd drogowy w Opatowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów opatowskiego i ostrowieckiego powstały z Obwodu Drogowego w Opatowie. 23. Zarząd drogowy w Nisku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu niżańskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Harasiukach. 24. Zarząd drogowy w Stalowej Woli do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu stalowowolskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Stalowej Woli. 25. Zarząd drogowy w Tarnobrzegu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tarnobrzeskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Nowej Dębie. 26. Zarząd drogowy w Łosicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łosickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Łosicach. IX. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Łodzi: 1. Zarząd drogowy w Bełchatowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bełchatowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Bełchatowie - łącznie z budynkami mieszkalnymi przy ul. Reymonta 3 i przy ul. Osiedle Dolnośląskie bl. 307, b) Obwodu Dróg w Szczercowie, c) Obwodu Dróg w Kalisku. 2. Zarząd drogowy w Łasku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łaskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Widawie. 3. Zarząd drogowy w Pabianicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pabianickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Dobroniu. 4. Zarząd drogowy w Opocznie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu opoczyńskiego powstały z części Zarządu Dróg w Opocznie. 5. Zarząd drogowy w Piotrkowie Trybunalskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów piotrkowskiego i radomszczańskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Piotrkowie Trybunalskim, b) Obwodu Drogowego w Rozprzy. 6. Zarząd drogowy w Poddębicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu poddębickiego powstały z części Zarządu Dróg w Poddębicach. 7. Zarząd drogowy w Sieradzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatów sieradzkiego i zduńskowolskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Warcie, b) części Zarządu Dróg w Sieradzu. 8. Zarząd drogowy w Wieluniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wieluńskiego powstały z części Zarządu Dróg w Wieluniu. 9. Zarząd drogowy w Tomaszowie Mazowieckim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tomaszowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Tomaszowie Mazowieckim. 10. Zarząd drogowy w Zgierzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zgierskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Strykowie. 11. Zarząd drogowy Łódź-Wschód do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łódzkiego (wschodniego) powstały z części Dyrekcji Okręgowej Dróg w Łodzi - tylko budynek przy ul. Północnej 67 w Łodzi (bez zaplecza garażowego) oraz jednostki wymienionej w części XV ust. 31. 12. Zarząd drogowy w Pajęcznie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pajęczańskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Strzelcach Wielkich. X. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Olsztynie: 1. Zarząd drogowy w Bartoszycach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bartoszyckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Dąbrowie k. Bartoszyc. 2. Zarząd drogowy w Kętrzynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kętrzyńskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Kętrzynie, b) Obwodu Drogowego w Pilcu. 3. Zarząd drogowy w Lidzbarku Warmińskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lidzbarskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Lidzbarku Warmińskim (bez nieruchomości) - siedzibę przekaże zarząd powiatu, b) części Zarządu Dróg w Lidzbarku Warmińskim, tj.: - budynku mieszkalnego (dróżniczówka), Redy, ul. Dąbrowskiego 32, gmina Lidzbark Warmiński, - budynku mieszkalnego (dróżniczówka), budynku gospodarczego przy drodze krajowej nr 51 (Kraszewo, gmina Lidzbark Warmiński). 4. Zarząd drogowy w Mrągowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mrągowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Mrągowie oraz jednostki wymienionej w części I ust. 4. 5. Zarząd drogowy w Nidzicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nidzickiego powstały z części Zarządu Dróg w Nidzicy. 6. Zarząd drogowy w Olsztynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu olsztyńskiego powstały z: a) części Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego w Olsztynie, b) Obwodu Drogowego w Barczewie, c) części Obwodu Drogowego w Biskupcu, d) części Obwodu Drogowego w Dobrym Mieście, e) części Zarządu Dróg w Olsztynie, tj. budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego przy drodze krajowej nr 51 (Miodówko, gmina Stawiguda), f) części Zarządu Dróg w Lidzbarku Warmińskim, tj.: - budynku mieszkalnego (dróżniczówka), budynku gospodarczego przy drodze krajowej nr 51 (Stary Dwór, gmina Dobre Miasto), - działki (Nowa Wieś Mała, gmina Dobre Miasto), g) części Obwodu Drogowego w Olsztynku - tylko wiata magazynowa. 7. Zarząd drogowy w Ostródzie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ostródzkiego powstały z Obwodu Drogowego w Morągu. 8. Zarząd drogowy w Szczytnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu szczycieńskiego powstały z części Zarządu Dróg w Szczytnie. 9. Zarząd drogowy w Iławie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu iławskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Ostródzie: - budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego przy drodze krajowej nr 536 (Rodzone, gmina Lubawa), - budynku mieszkalnego i garaży, przy ul. Wyszyńskiego 35 w Iławie, - budynku mieszkalnego przy drodze nr 16 w m. Przejazd, gm. Iława, - wyrobiska po byłej żwirowni, w pobliżu drogi krajowej nr 536 (Rodzone, gmina Lubawa), b) Obwodu Drogowego w Iławie, oraz jednostki wymienionej w części III ust. 9. XI. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Opolu: 1. Zarząd drogowy w Głubczycach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu głubczyckiego powstały z Obwodu Drogowego w Nowej Cerekwi. 2. Zarząd drogowy w Kędzierzynie-Koźlu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego powstały z Obwodu Drogowego w Chróstach. 3. Zarząd drogowy w Kluczborku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kluczborskiego powstały z Obwodu Drogowego w Wołczynie. 4. Zarząd drogowy w Nysie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nyskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Korfantowie, b) Obwodu Drogowego w Ściborzu. 5. Zarząd drogowy w Opolu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu opolskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Kotorzu, b) Obwodu Drogowego w Dąbrowie. 6. Zarząd drogowy w Namysłowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu namysłowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Namysłowie. 7. Zarząd drogowy w Krapkowicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krapkowickiego powstały z Obwodu Drogowego w Gogolinie. 8. Zarząd drogowy w Brzegu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu brzeskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Brzegu (1), b) części Obwodu Drogowego w Brzegu (1). 9. Zarząd drogowy w Strzelcach Opolskich do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu strzeleckiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Strzelcach (1), b) części Obwodu Drogowego w Zdzieszowicach (1), c) części biura DODP Opole. 10. Zarząd drogowy w Prudniku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu prudnickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Głubczycach (1), b) części Obwodu Drogowego w Prudniku (1), c) części Obwodu Drogowego w Rzepcach (1). XII. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu: 1. Zarząd drogowy w Gnieźnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gnieźnieńskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Gnieźnie, b) Obwodu Drogowego w Kłecku. 2. Zarząd drogowy w Gostyniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gostyńskiego powstały z Obwodu Drogowego w Krobi. 3. Zarząd drogowy w Grodzisku Wielkopolskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu grodziskiego (wielkopolskiego) powstały z Obwodu Drogowego w Grodzisku Wielkopolskim. 4. Zarząd drogowy w Jarocinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu jarocińskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Jarocinie wraz z budynkami mieszkalnymi położonymi w Jarocinie przy ul. Batorego 3 oraz ul. Batorego 10. 5. Zarząd drogowy w Kaliszu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kaliskiego powstały z Obwodu Drogowego w Kośminku wraz z budynkiem mieszkalnym położonym w Kaliszu przy ul. Hożej 14. 6. Zarząd drogowy w Kępnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kępińskiego powstały z części Zarządu Dróg w Kępnie. 7. Zarząd drogowy w Kole do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kolskiego powstały z części Zarządu Dróg w Kole (dzierżawa pomieszczeń od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu). 8. Zarząd drogowy w Koninie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu konińskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Koninie (dzierżawa pomieszczeń od oddziału GDDP), b) części Obwodu Drogowego w Rychwale (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP). 9. Zarząd drogowy w Kościanie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kościańskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Kościanie (dzierżawa pomieszczeń od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu), b) części Obwodu Drogowego w Racocie (dzierżawa pomieszczeń od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu). 10. Zarząd drogowy w Krotoszynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krotoszyńskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Krotoszynie. 11. Zarząd drogowy w Lesznie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu leszczyńskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Lesznie (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP) wraz z budynkiem mieszkalnym położonym w Lesznie przy ul. Jeziorkowskiej 38/40/42, b) części Obwodu Drogowego w Kąkolewie (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP). 12. Zarząd drogowy w Nowym Tomyślu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowotomyskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Nowym Tomyślu (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP), b) części Obwodu Drogowego w Opalenicy (dzierżawa pomieszczeń od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu). 13. Zarząd drogowy w Obornikach Wielkopolskich do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu obornickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Obornikach Wielkopolskich. 14. Zarząd drogowy w Ostrowie Wielkopolskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ostrowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Ostrowie Wielkopolskim (dzierżawa pomieszczeń od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu), b) części Obwodu Drogowego w Ostrowie Wielkopolskim. 15. Zarząd drogowy w Ostrzeszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ostrzeszowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Grabowie. 16. Zarząd drogowy w Pleszewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pleszewskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Gizałkach. 17. Zarząd drogowy w Poznaniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu poznańskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Biskupicach, b) części Obwodu Drogowego w Zamysłowie. 18. Zarząd drogowy w Rawiczu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu rawickiego powstały z Obwodu Drogowego w Rawiczu. 19. Zarząd drogowy w Słupcy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu słupeckiego powstały z Obwodu Drogowego w Zagórowie. 20. Zarząd drogowy w Szamotułach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu szamotulskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Szamotułach wraz z budynkiem mieszkalnym położonym w Szamotułach przy ul. Powstańców Wlkp. 77 oraz w m. Jastrowo nr 5, b) Obwodu Drogowego w Sękowie wraz z budynkiem mieszkalnym. 21. Zarząd drogowy w Śremie z siedzibą tymczasową w Zaniemyślu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu śremskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Zaniemyślu (dzierżawa pomieszczeń i placu od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu), b) części Obwodu Drogowego w Zaniemyślu - składowisko soli w Grzymisławiu. 22. Zarząd drogowy w Środzie Wielkopolskiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu średzkiego (wielkopolskiego) powstały z części Obwodu Drogowego w Lubrzu. 23. Zarząd drogowy w Turku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu tureckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Turku wraz z budynkiem mieszkalnym położonym w Turku przy ul. Mickiewicza. 24. Zarząd drogowy we Wrześni do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wrzesińskiego powstały z części Obwodu Drogowego we Wrześni (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału Zachodniego GDDP). 25. Zarząd drogowy w Oleśnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu oleskiego powstały z Obwodu Drogowego w Sycowie oraz jednostki wymienionej w części XVI ust. 12. 26. Zarząd drogowy w Górze do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu górowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Niechlowie. 27. Zarząd drogowy w Wieruszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wieruszowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Bolesławcu. 28. Zarząd drogowy w Nowej Soli do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowosolskiego powstały z Obwodu Drogowego we Wschowie oraz jednostki wymienionej w części XVII ust. 2. XIII. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Rzeszowie: 1. Zarząd drogowy w Ustrzykach Dolnych do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bieszczadzkiego powstały z: a) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ustianowej Górnej, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Baligrodzie. 2. Zarząd drogowy w Brzozowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu brzozowskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Brzozowie. 3. Zarząd drogowy w Jarosławiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu jarosławskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Jarosławiu, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Sieniawie. 4. Zarząd drogowy w Jaśle do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu jasielskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Jaśle, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Nowym Żmigrodzie. 5. Zarząd drogowy w Kolbuszowej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kolbuszowskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Niwiskach. 6. Zarząd drogowy w Krośnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krośnieńskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Krośnie, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Dukli. 7. Zarząd drogowy w Leżajsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu leżajskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Leżajsku, b) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Leżajsku. 8. Zarząd drogowy w Lubaczowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lubaczowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Lubaczowie, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Narolu. 9. Zarząd drogowy w Łańcucie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łańcuckiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Łańcucie. 10. Zarząd drogowy w Mielcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mieleckiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Mielcu. 11. Zarząd drogowy w Przemyślu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu przemyskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ruszelczycach. 12. Zarząd drogowy w Przeworsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu przeworskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Kańczudze. 13. Zarząd drogowy w Ropczycach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ropczycko-sędziszowskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ropczycach. 14. Zarząd drogowy w Rzeszowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu rzeszowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Babicy, b) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Wólce Niedźwiedzkiej. 15. Zarząd drogowy w Sanoku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sanockiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Sanoku. 16. Zarząd drogowy w Strzyżowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu strzyżowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Strzyżowie, b) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Babicy. 17. Zarząd drogowy w Gorlicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gorlickiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Libuszy oraz jednostki wymienionej w części VII ust. 5. XIV. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie: 1. Zarząd drogowy w Międzychodzie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu międzychodzkiego powstały z Obwodu Drogowego w Międzychodzie. 2. Zarząd drogowy w Choszcznie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu choszczeńskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Choszcznie, b) Obwodu Drogowego w Pełczycach, c) Obwodu Drogowego w Rębuszu. 3. Zarząd drogowy w Goleniowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu goleniowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Maszewie. 4. Zarząd drogowy w Gryficach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gryfickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Gryficach - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Międzyzdrojach, b) części Obwodu Drogowego w Gryficach, c) Obwodu Drogowego w Płotach, d) Obwodu Drogowego w Trzebiatowie. 5. Zarząd drogowy w Gryfinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gryfińskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Chojnie, b) części Obwodu Drogowego w Chojnie, c) Obwodu Drogowego w Gryfinie, d) Obwodu Drogowego w Moryniu. 6. Zarząd drogowy w Kamieniu Pomorskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kamieńskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Kamieniu Pomorskim, b) Obwodu Drogowego w Parłówku. 7. Zarząd drogowy w Myśliborzu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu myśliborskiego powstały z Obwodu Drogowego w Cychrach. 8. Zarząd drogowy w Policach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu polickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Pilchowie. 9. Zarząd drogowy w Pyrzycach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pyrzyckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Pyrzycach. 10. Zarząd drogowy w Stargardzie Szczecińskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu stargardzkiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Stargardzie Szczecińskim - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Zieleniewie, b) Obwodu Drogowego w Chociwelu, c) Obwodu Drogowego w Łobzie. 11. Zarząd drogowy w Gorzowie Wielkopolskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gorzowskiego powstały z części Zarządu Dróg w Gorzowie Wielkopolskim. 12. Zarząd drogowy w Międzyrzeczu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu międzyrzeckiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Międzyrzeczu - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Pszczewie, b) Obwodu Drogowego w Trzcielu. 13. Zarząd drogowy w Słubicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu słubickiego powstały z części Zarządu Dróg w Słubicach. 14. Zarząd drogowy w Strzelcach Krajeńskich do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu strzelecko-drezdeneckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Strzelcach Krajeńskich. 15. Zarząd drogowy w Sulęcinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sulęcińskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Sulęcinie. XV. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie: 1. Zarząd drogowy w Ciechanowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ciechanowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Ciechanowie, b) Obwodu Drogowego w Ciechanowie (ul. Sienkiewicza 35), c) części Obwodu Drogowego w Ciechanowie (ul. Leśna 30). 2. Zarząd drogowy w Garwolinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu garwolińskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Garwolinie, b) części Obwodu Drogowego w Trojanowie, c) części Obwodu Drogowego w Maciejowicach. 3. Zarząd drogowy w Gostyninie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu gostynińskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Gostyninie, b) części Obwodu Drogowego w Gostyninie. 4. Zarząd drogowy w Makowie Mazowieckim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu makowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Makowie Mazowieckim, b) części Obwodu Drogowego w Krasnosielcu. 5. Zarząd drogowy w Mińsku Mazowieckim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mińskiego powstały z: a) Obwodu Drogowego w Mińsku Mazowieckim, b) części Obwodu Drogowego w Stanisławowie, c) części Obwodu Drogowego w Starej Miłosnej. 6. Zarząd drogowy w Mławie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu mławskiego powstały z Zarządu Dróg w Mławie. 7. Zarząd drogowy w Ostrołęce do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ostrołęckiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Ostrołęce, b) części Obwodu Drogowego w Ostrołęce, c) części Obwodu Drogowego w Czerwinie, d) Obwodu Drogowego w Kadzidle, e) części Obwodu Drogowego w Myszyńcu. 8. Zarząd drogowy w Ostrowi Mazowieckiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ostrowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Ostrowi Mazowieckiej, b) Obwodu Drogowego w Ostrowi Mazowieckiej. 9. Zarząd drogowy w Piasecznie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu piaseczyńskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Piasecznie. 10. Zarząd drogowy w Płocku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu płockiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Płocku (teren dzierżawiony), b) Obwodu Drogowego w Gąbinie, c) części Obwodu Drogowego w Sikorzu, d) Obwodu Drogowego w Bodzanowie. 11. Zarząd drogowy w Płońsku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu płońskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Płońsku, b) części Obwodu Drogowego w Płońsku, c) części Obwodu Drogowego w Raciążu. 12. Zarząd drogowy w Przasnyszu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu przasnyskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Przasnyszu, b) Obwodu Drogowego w Jednorożcu. 13. Zarząd drogowy w Pułtusku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu pułtuskiego powstały z Obwodu Drogowego w Pułtusku (teren dzierżawiony). 14. Zarząd drogowy w Siedlcach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu siedleckiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Siedlcach, b) Obwodu Drogowego w Mordach, c) części Obwodu Drogowego w Broszkowie. 15. Zarząd drogowy w Sierpcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sierpeckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Sierpcu. 16. Zarząd drogowy w Sochaczewie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sochaczewskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Sochaczewie, b) części Obwodu Drogowego w Sochaczewie. 17. Zarząd drogowy w Sokołowie Podlaskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu sokołowskiego powstały z: a) części Obwodu Drogowego w Sokołowie Podlaskim, b) części Obwodu Drogowego w Kosowie Lackim. 18. Zarząd drogowy w Warszawie Zachód do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu warszawskiego zachodniego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Ożarowie Mazowieckim, b) części Obwodu Drogowego w Ożarowie Mazowieckim. 19. Zarząd drogowy w Węgrowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu węgrowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Węgrowie, b) części Obwodu Drogowego w Łochowie. 20. Zarząd drogowy w Wołominie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wołomińskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Radzyminie. 21. Zarząd drogowy w Wyszkowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wyszkowskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Wyszkowie. 22. Zarząd drogowy w Żurominie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żuromińskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Żurominie. 23. Zarząd drogowy w Żyrardowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żyrardowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Żyrardowie. 24. Zarząd drogowy w Działdowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu działdowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Działdowie, b) Obwodu Drogowego w Działdowie, c) Obwodu Drogowego w Lidzbarku. 25. Zarząd drogowy w Łukowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łukowskiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Łukowie, b) Obwodu Drogowego w Stoczku Łukowskim, c) Obwodu Drogowego w Krzywdzie. 26. Zarząd drogowy w Kutnie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kutnowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Kutnie, b) Obwodu Drogowego w Kutnie. 27. Zarząd drogowy w Łęczycy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łęczyckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Łęczycy. 28. Zarząd drogowy w Łowiczu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łowickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Łowiczu, b) części Obwodu Drogowego w Łowiczu, c) Obwodu Drogowego w Krępie. 29. Zarząd drogowy w Rawie Mazowieckiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu rawskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Rawie Mazowieckiej, b) Obwodu Drogowego w Rawie Mazowieckiej, c) części Obwodu Drogowego w Białej Rawskiej. 30. Zarząd drogowy w Skierniewicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu skierniewickiego powstały z Obwodu Drogowego w Skierniewicach. 31. Zarząd drogowy Łódź-Wschód do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu łódzkiego (wschodniego) powstały z Obwodu Drogowego w Grzmiącej oraz jednostki wymienionej w części IX ust. 11. XVI. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych we Wrocławiu: 1. Zarząd drogowy w Bolesławcu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu bolesławieckiego powstały z części Obwodu Drogowego w Bolesławcu (1). 2. Zarząd drogowy w Dzierżoniowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu dzierżoniowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Dzierżoniowie. 3. Zarząd drogowy w Głogowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu głogowskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Głogowie (1), b) części Obwodu Drogowego w Głogowie (1). 4. Zarząd drogowy w Jaworze do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu jaworskiego powstały z Obwodu Drogowego w Sadach Dolnych. 5. Zarząd drogowy w Kamiennej Górze do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kamiennogórskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Czadrowie (1). 6. Zarząd drogowy w Kłodzku do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu kłodzkiego powstały z Obwodu Drogowego w Szczytnej. 7. Zarząd drogowy w Legnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu legnickiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Legnicy (1), b) części Obwodu Drogowego w Legnicy (1). 8. Zarząd drogowy w Lubaniu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lubańskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Lubaniu (1). 9. Zarząd drogowy w Lubinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lubińskiego powstały z części Obwodu Drogowego w Lubinie (1). 10. Zarząd drogowy w Lwówku Śląskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu lwóweckiego powstały z Obwodu Drogowego w Bystrzycy. 11. Zarząd drogowy w Miliczu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu milickiego powstały z Obwodu Drogowego w Wierzchowicach. 12. Zarząd drogowy w Oleśnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu oleśnickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Oleśnicy (1) oraz jednostki wymienionej w części XII ust. 25. 13. Zarząd drogowy w Oławie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu oławskiego powstały z Obwodu Drogowego w Miłoszycach. 14. Zarząd drogowy w Polkowicach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu polkowickiego powstały z Obwodu Drogowego w Przemkowie. 15. Zarząd drogowy w Strzelinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu strzelińskiego powstały z Obwodu Drogowego w Strzelinie. 16. Zarząd drogowy w Środzie Śląskiej do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu średzkiego powstały z części Obwodu Drogowego w Środzie Śląskiej (1). 17. Zarząd drogowy w Świdnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu świdnickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Świdnicy (1). 18. Zarząd drogowy w Trzebnicy do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu trzebnickiego powstały z części Obwodu Drogowego w Trzebnicy (1). 19. Zarząd drogowy w Wałbrzychu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wałbrzyskiego powstały z: a) części Zarządu Dróg w Wałbrzychu (1), b) części Obwodu Drogowego w Wałbrzychu (1). 20. Zarząd drogowy w Wołowie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wołowskiego powstały z Obwodu Drogowego w Wińsku. 21. Zarząd drogowy we Wrocławiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wrocławskiego powstały z Obwodu Drogowego w Mirosławicach. 22. Zarząd drogowy w Ząbkowicach Śląskich do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu ząbkowickiego powstały z: a) Zarządu Dróg w Ząbkowicach Śląskich, b) Obwodu Drogowego w Ziębicach. 23. Zarząd drogowy w Złotoryi do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu złotoryjskiego powstały z Obwodu Drogowego w Świerzawie. XVII. Jednostki organizacyjne powstałe z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Zielonej Górze: 1. Zarząd drogowy w Krośnie Odrzańskim do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu krośnieńskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Gubinie - siedziba dzierżawiona od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 2. Zarząd drogowy w Nowej Soli do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu nowosolskiego powstały z części Zarządu Dróg w Nowej Soli oraz jednostki wymienionej w części XII ust. 28. 3. Zarząd drogowy w Świebodzinie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu świebodzińskiego powstały z Obwodu Drogowo-Mostowego w Świebodzinie - siedziba dzierżawiona od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 4. Zarząd drogowy w Zielonej Górze do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu zielonogórskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Cigacicach - siedziba dzierżawiona od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 5. Zarząd drogowy w Żaganiu do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żagańskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Szprotawie - siedziba dzierżawiona od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 6. Zarząd drogowy w Żarach do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu żarskiego powstały z części Zarządu Dróg w Żarach - siedziba dzierżawiona od Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 7. Zarząd drogowy w Wolsztynie do zarządzania drogami powiatowymi na obszarze powiatu wolsztyńskiego powstały z części Obwodu Drogowo-Mostowego w Wolsztynie - siedziba dzierżawiona od Zarządu Dróg Wojewódzkich w Poznaniu. _________ (1) Dotyczy przekazania tylko pracowników i sprzętu. Załącznik nr 2 WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH DO ZARZĄDZANIA DROGAMI WOJEWÓDZKIMI I. Zarząd drogowy w Białymstoku do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie podlaskim powstały z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Białymstoku: a) części Zarządu Dróg w Siemiatyczach, b) Zarządu Dróg w Sokółce, c) części Obwodu Drogowego w Stawiskach. II. Zarząd drogowy w Bydgoszczy do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie kujawsko-pomorskim powstały z przekształcenia części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy i jej następujących jednostek: a) części Obwodu Drogowego w Tucholi, b) części Obwodu Drogowego w Szubinie, c) Obwodu Drogowego w Inowrocławiu, d) części Obwodu Drogowego w Strzelnie, e) części Zarządu Dróg we Włocławku, f) części Obwodu Drogowego w Rumiankowie, g) części Zarządu Dróg w Toruniu, h) części Obwodu Drogowego w Młyńcu, i) części Zarządu Dróg w Wąbrzeźnie (bez Ośrodka Wypoczynkowego w Przydworzu i Ośrodka Wypoczynkowego w Cetniewie), j) części Zarządu Dróg w Brodnicy, k) części Obwodu Drogowego w Warlubiu, l) Obwodu Drogowego w Żołędowie. III. Zarząd drogowy w Gdańsku do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie pomorskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Gdańsku: a) części Zarządu Dróg w Gdańsku, b) Obwodu Drogowego w Kartuzach, c) Obwodu Drogowego w Sztumie, d) części Obwodu Drogowego w Nowym Dworze Gdańskim, e) Obwodu Drogowego w Pucku, f) Obwodu Drogowego w Starogardzie Gdańskim, g) Obwodu Drogowego w Prabutach. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy: a) części Zarządu Dróg w Chojnicach, b) części Obwodu Drogowego w Chojnicach. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: a) części Obwodu Drogowego w Lęborku, b) części Obwodu Drogowego w Bytowie, c) Obwodu Drogowego w Zieleniu. IV. Zarząd drogowy w Katowicach do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie śląskim powstały z przekształcenia części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach (1). V. Zarząd drogowy w Kielcach do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie świętokrzyskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Kielcach: a) Obwodu Drogowego w Pińczowie, b) Obwodu Drogowego w Zgórsku, c) Obwodu Drogowego w Łopusznie, d) Obwodu Drogowego w Tempoczowie, e) Obwodu Drogowego w Dębowej Woli, f) Obwodu Drogowego w Nowej Słupi. 2. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie - Obwodu Drogowego w Staszowie. VI. Zarząd drogowy w Krakowie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie małopolskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie: a) Obwodu Drogowego w Lasku, b) Obwodu Drogowego w Piwnicznej wraz z pomieszczeniami wypoczynkowymi, c) Obwodu Drogowego w Kętach, d) części Obwodu Drogowego w Suchej Beskidzkiej, e) części Obwodu Drogowego w Sieradzy, f) części Obwodu Drogowego w Ciężkowicach, g) części Obwodu Drogowego w Wieliczce (1), h) części Obwodu Drogowego w Podegrodziu (1), i) części Obwodu Drogowego w Łopusznej (1). 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach: a) Obwodu Drogowego w Babicach, b) Obwodu Drogowego w Wolbromiu. VII. Zarząd drogowy w Lublinie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie lubelskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie: a) Zarządu Dróg w Parczewie, b) Obwodu Drogowego w Parczewie, c) Obwodu Drogowego w Ostrowie Lubelskim, d) części Zarządu Dróg we Włodawie, e) Obwodu Drogowego w Bychawie, f) Obwodu Drogowego w Krzczonowie, g) Obwodu Drogowego w Motyczu, h) części Zarządu Dróg w Hrubieszowie, i) Obwodu Drogowego w Tyszowcach, j) Obwodu Drogowego w Janowie Podlaskim, k) Obwodu Drogowo-Mostowego w Wysokiem, l) części Obwodu Drogowego w Biłgoraju, m) części Obwodu Drogowego w Józefowie, n) Obwodu Drogowego w Annopolu. 2. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie - części Obwodu Drogowego w Łukowie. VIII. Zarząd drogowy w Łodzi do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie łódzkim powstały z przekształcenia: 1. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu - Obwodu Drogowego w Uniejowie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Łodzi: a) części Zarządu Dróg w Bełchatowie, b) części Obwodu Drogowego w Grocholicach, c) części Obwodu Drogowego w Opocznie, d) części Obwodu Drogowego w Wodzinie, e) Obwodu Drogowego w Koluszkach, f) części Zarządu Dróg w Poddębicach, g) Obwodu Drogowego w Zygrach, h) Obwodu Drogowego w Przedborzu, i) części Obwodu Drogowego w Działoszynie, j) części Obwodu Drogowego w Widawie. 3. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach - Obwodu Drogowego w Strzelcach Wielkich. 4. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie: a) części Zarządu Dróg w Łowiczu, b) części Obwodu Drogowego w Łęczycy, c) części Obwodu Drogowego w Białej Rawskiej. IX. Zarząd drogowy w Olsztynie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie warmińsko-mazurskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Olsztynie: a) części Obwodu Drogowego w Biskupcu, b) części Zarządu Dróg w Kętrzynie, c) części Zarządu Dróg w Nidzicy wraz z budynkiem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym przy ul. Porannej 11 w Olsztynku, d) części Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego w Olsztynie, e) części Zarządu Dróg w Lidzbarku Warmińskim, tj.: - budynku mieszkalnego (dróżniczówka) i budynku gospodarczego przy drodze krajowej nr 507 (Praslity, gmina Dobre Miasto), - budynku mieszkalnego (dróżniczówka) i budynku gospodarczego (Glotowo, gmina Dobre Miasto). 2. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Gdańsku - Obwodu Drogowego w Pieniężnie. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Białymstoku: a) części Zarządu Dróg w Olecku, b) części Zarządu Dróg w Piszu. X. Zarząd drogowy w Opolu do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie opolskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach: a) Zarządu Dróg w Oleśnie, b) Obwodu Drogowego w Oleśnie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Opolu: a) Dyrekcji Okręgu Dróg Publicznych w Opolu (1), b) Zarządu Dróg w Głubczycach, c) Obwodu Drogowego w Głubczycach, d) Obwodu Drogowego w Rzepcach, e) Obwodu Drogowego w Grodkowie, f) Obwodu Drogowego w Trzebiszynie. XI. Zarząd drogowy w Poznaniu do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie wielkopolskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu: a) Zarządu Dróg w Poznaniu, b) Zarządu Dróg w Ostrowie Wielkopolskim, c) części Obwodu Drogowego w Ostrowie Wielkopolskim, d) części Obwodu Drogowego w Krotoszynie, e) części Obwodu Drogowego w Gizałkach, f) części Zarządu Dróg w Kole, g) Okręgu Drogowego w Grzegorzewie, h) części Obwodu Drogowego w Turku, i) części Zarządu Dróg w Kościanie, j) części Obwodu Drogowego w Racocie, k) Obwodu Drogowego w Grabonogu, l) części Zarządu Dróg w Gnieźnie, m) Obwodu Drogowego w Strzyżewie, n) części Zarządu Dróg w Nowym Tomyślu (dzierżawa pomieszczeń od Oddziału GDDP), o) części Obwodu Drogowego w Opalenicy, p) Zarządu Dróg w Szamotułach, q) Obwodu Drogowego w Godzieszach, r) części Obwodu Drogowego w Zaniemyślu wraz z częścią składowiska soli w Grzymisławiu, s) Obwodu Drogowego w Rogalinku, t) Obwodu Drogowego w Murowanej Goślinie, u) Obwodu Drogowego w Sompolnie, v) Obwodu Drogowego w Piotrowicach. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: a) Obwodu Drogowego we Wronkach, b) części Zarządu Dróg w Czarnkowie, c) Obwodu Drogowego w Czarnkowie, d) Obwodu Drogowego w Rogoźnie, e) części Obwodu Drogowego w Trzciance, f) części Obwodu Drogowego w Wieleniu, g) części Zarządu Dróg w Złotowie, h) Obwodu Drogowego w Złotowie, i) Obwodu Drogowego w Szamocinie, j) części Obwodu Drogowego w Wągrowcu. 3. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie - części Obwodu Drogowego w Międzychodzie. 4. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Zielonej Górze - części Obwodu Drogowo-Mostowego w Wolsztynie. XII. Zarząd drogowy w Rzeszowie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie podkarpackim powstały z przekształcenia: 1. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie - części Obwodu Drogowego w Zawadzie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie: a) Zarządu Dróg w Stalowej Woli, b) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Nowej Dębie. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Rzeszowie: a) Zarządu Dróg w Rzeszowie, b) części Zarządu Dróg w Jarosławiu, c) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Koniaczowie, d) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Strzyżowie, e) części Zarządu Dróg w Lubaczowie, f) Obwodu Drogowo-Mostowego w Lubaczowie, g) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Łańcucie, h) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Leżajsku, i) Zarządu Dróg w Mielcu, j) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Mielcu, k) części Zarządu Dróg w Przemyślu, l) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ruszelczycach, m) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Rymanowie, n) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Jaśle, o) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Brzozowie, p) części Zarządu Dróg w Sanoku (bez Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego w Kalnicy), q) Obwodu Drogowo-Mostowego w Wysoczanach, r) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ustianowej Górnej. XIII. Zarząd drogowy w Szczecinie z siedzibą w Koszalinie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie zachodniopomorskim powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Koszalinie, b) części Obwodu Drogowego w Białogardzie, c) Obwodu Drogowego w Drawsku Pomorskim, d) Obwodu Drogowego w Sławoborzu, e) części Obwodu Drogowego w Manowie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie: a) części Zarządu Dróg w Chojnie, b) części Obwodu Drogowego w Chojnie, c) części Zarządu Dróg w Gryficach - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Międzyzdrojach, d) części Obwodu Drogowego w Gryficach, e) części Obwodu Drogowego w Kamieniu Pomorskim, f) części Obwodu Drogowego w Choszcznie, g) części Zarządu Dróg w Stargardzie Szczecińskim - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Zieleniewie, h) części Zarządu Dróg w Nowogardzie, i) części Obwodu Drogowego w Nowogardzie, j) części Obwodu Drogowego w Pilchowie, k) części Obwodu Drogowego w Pyrzycach, l) Obwodu Drogowego w Tarnowie. XIV. Zarząd drogowy w Warszawie do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie mazowieckim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Kielcach: a) Obwodu Drogowego w Warce, b) Obwodu Drogowego w Potworowie, c) Obwodu Drogowego w Nowym Mieście, d) Obwodu Drogowego w Radomiu, e) Zarządu Dróg w Radomiu. 2. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie - Obwodu Drogowego w Sarnakach. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie: a) części Zarządu Dróg w Ciechanowie, b) części Obwodu Drogowego w Żurominie, c) części Obwodu Drogowego w Maciejowicach, d) części Zarządu Dróg w Gostyninie, e) Obwodu Drogowego w Sannikach, f) części Obwodu Drogowego w Stanisławowie, g) Obwodu Drogowego w Grudusku, h) części Obwodu Drogowego w Czerwinie, i) części Obwodu Drogowego w Myszyńcu, j) części Obwodu Drogowego w Wyszkowie (plac składowy w Lucynowie), k) Obwodu Mostowego w Bielsku, l) Obwodu Drogowego w Nasielsku, m) części Obwodu Drogowego w Krasnosielcu, n) części Zarządu Dróg w Węgrowie, o) Obwodu Drogowego w Węgrowie, p) części Obwodu Drogowego w Kosowie Lackim, q) części Obwodu Drogowego w Ciechanowie (ul. Leśna 30), r) części Obwodu Drogowego w Sokołowie Podlaskim, s) części Obwodu Drogowego w Sikorzu. XV. Zarząd drogowy we Wrocławiu do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie dolnośląskim powstały z przekształcenia jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych we Wrocławiu: a) Zarządu Dróg w Jeleniej Górze - bez Ośrodka Wypoczynkowego w Szklarskiej Porębie, b) Obwodu Drogowego w Czadrowie, c) Obwodu Drogowego w Gradówku, d) Obwodu Drogowego w Żmigrodzie, e) Obwodu Drogowego w Złotoryi, f) Obwodu Drogowego w Wądrożu Wielkim, g) Obwodu Drogowego w Ścinawce Średniej, h) Obwodu Drogowego w Olsztyńcu, i) Obwodu Drogowego w Dobroszycach, j) Obwodu Drogowego w Cieszycach, k) Obwodu Drogowego w Tylicach, l) części Obwodu Drogowego w Ruszowie - bez części hotelowej, m) Obwodu Drogowego w Chocianowie, n) Obwodu Drogowego w Rudnej, o) Obwodu Drogowego w Lądku-Zdroju, p) Obwodu Drogowego w Wilkowie Wielkim. XVI. Zarząd drogowy w Zielonej Górze do zarządzania drogami wojewódzkimi w województwie lubuskim powstały z przekształcenia: 1. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie: a) części Obwodu Drogowego w Sulęcinie, b) Obwodu Drogowego w Baczynie, c) Obwodu Drogowego w Międzychodzie - filia w Drezdenku, d) części Zarządu Dróg w Słubicach, e) części Obwodu Drogowego w Skokach. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Zielonej Górze: a) Obwodu Drogowo-Mostowego w Bobrowicach, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Kożuchowie, c) Obwodu Drogowo-Mostowego w Sławnie, d) Obwodu Drogowo-Mostowego w Zbąszynku, e) Obwodu Drogowo-Mostowego w Żaganiu, f) Obwodu Drogowo-Mostowego w Lubsku. _________ (1) Dotyczy przekazania tylko pracowników i sprzętu. Załącznik nr 3 WYKAZ JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH GENERALNEJ DYREKCJI DRÓG PUBLICZNYCH Oddział Północno-Wschodni w Białymstoku powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Białymstoku i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Białymstoku, b) części Zarządu Dróg w Augustowie - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Przewięzi, c) Obwodu Drogowego w Suchowoli, d) części Zarządu Dróg w Grajewie, e) Zarządu Dróg w Białymstoku (w tym magazyn soli i plac składowy w Jeżewie), f) Zarządu Dróg w Bielsku Podlaskim - łącznie z koszarką w Białowieży, g) Zarządu Dróg w Łomży - łącznie z budynkiem mieszkalnym przy ul. Sikorskiego w Łomży, h) Obwodu Drogowego w Szczuczynie, i) części Zarządu Dróg w Suwałkach, j) części Obwodu Drogowego w Sejnach, k) części Zarządu Dróg w Zambrowie, l) Obwodu Drogowego w Mężeninie (w tym Baza Rezerw Komunikacyjnych), m) części Zarządu Dróg w Ełku, n) Obwodu Drogowego w Orzyszu, o) Zarządu Dróg w Giżycku, p) części Zarządu Dróg w Sokółce - dotyczy tylko części szkółki leśnej w Sokółce. 2. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Olsztynie łącznie z budynkami mieszkalnymi w Olsztynie przy: - ul. Jagiellończyka 15a wraz z garażami, - ul. Jagiellończyka 17 wraz z garażami, - ul. Warszawskiej 102 (dróżniczówka) i budynkiem gospodarczym, - ul. Zbożowej 56, - ul. Żiżki 6, - Jagiellońskiej 91a, a także z: - budynkiem mieszkalnym i gospodarczym przy drodze nr 51 w m. Ameryka, gmina Olsztynek, - budynkiem mieszkalnym i gospodarczym przy drodze nr 7 m. Liksajny, gmina Miłomłyn, - domkami Ośrodka Wypoczynkowego (sezonowego) w Kretowinach, gmina Morąg i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Olsztynie, b) Zarządu Dróg w Lidzbarku Warmińskim, c) części Obwodu Drogowego w Dobrym Mieście, d) Zarządu Dróg w Olsztynie, e) części Obwodu Drogowego w Biskupcu, f) części Obwodu Drogowego w Olsztynku, g) części Zarządu Dróg w Szczytnie - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Nartach k. Szczytna, h) Obwodu Drogowego w Pieckach, i) Zarządu Dróg w Ostródzie, j) części Obwodu Drogowego w Dąbrowie k. Bartoszyc. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Gdańsku: a) Zarządu Dróg w Elblągu, b) Obwodu Drogowego w Elblągu, c) Obwodu Drogowego w Pasłęku, d) części Obwodu Drogowego w Braniewie. Oddział Północny w Gdańsku powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Gdańsku i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Gdańsku, b) części Zarządu Dróg w Gdańsku, c) Obwodu Drogowego w Kiezmarku, d) Obwodu Drogowego w Matarni, e) Obwodu Drogowego w Wejherowie, f) części Zarządu Dróg w Kościerzynie - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Szarlocie, g) Obwodu Drogowego w Kościerzynie, h) Obwodu Drogowego w Bytonii, i) Obwodu Drogowego w Chwaszczynie, j) Obwodu Drogowego w Tczewie, k) Obwodu Drogowego w Kwidzynie, l) Obwodu Drogowego w Malborku, m) Obwodu Drogowego w Gniewie, n) części Zarządu Dróg w Nowym Dworze Gdańskim - Ośrodek Wypoczynkowy w Przebrnie, o) części Zarządu Dróg w Pucku - Ośrodek Wypoczynkowy w Cetniewie, p) części Zarządu Dróg w Kwidzynie - Ośrodek Wypoczynkowy w Morawach. 2. Części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Bydgoszczy, b) części Zarządu Dróg w Inowrocławiu Latkowie, c) Obwodu Drogowego w Bydgoszczy, d) części Obwodu Drogowego w Strzelnie, e) Zarządu Dróg w Nakle, f) Obwodu Drogowego w Paterku, g) części Obwodu Drogowego w Szubinie, h) Zarządu Dróg w Świeciu n. Wisłą - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Tleniu, i) Obwodu Drogowego w Świeciu n. Wisłą, j) części Obwodu Drogowego w Warlubiu, k) części Obwodu Drogowego w Odolionie, l) części Zarządu Dróg we Włocławku, m) Obwodu Drogowego w Kowalu, n) części Obwodu Drogowego w Rumiankowie, o) części Zarządu Dróg w Toruniu, p) części Obwodu Drogowego w Młyńcu, q) części Obwodu Drogowego w Koronowie, r) części Zarządu Dróg w Radziejowie - Ośrodek Wypoczynkowy w Ciechocinku i Ośrodek Wypoczynkowy w Połajewie, s) części Zarządu Dróg w Wąbrzeźnie - Ośrodek Wypoczynkowy w Przydworzu i Ośrodek Wypoczynkowy w Cetniewie. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: a) części Zarządu Dróg w Słupsku, b) Obwodu Drogowego w Słupsku, c) części Obwodu Drogowego w Lęborku, d) Obwodu Drogowego w Człuchowie, e) Obwodu Drogowego w Miastku. Oddział Południowy w Katowicach powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium w Katowicach wraz z oddziałem w Olkuszu, b) części Zarządu Dróg w Pszczynie, b) części Obwodu Drogowego w Pszczynie, d) Obwodu Drogowego w Wysokim Brzegu, e) części Obwodu Drogowego w Mokrym, f) części Zarządu Dróg w Gliwicach, g) części Obwodu Drogowego w Brzezince, h) części Obwodu Drogowego w Raciborzu - bez przeprawy promowej w Grzegorzowicach, i) Obwodu Drogowego w Lublińcu, j) części Obwodu Drogowego w Kłobucku, k) części Zarządu Dróg w Częstochowie, l) części Obwodu Drogowego w Rząsawie, m) Obwodu Drogowego w Koziegłowach, n) części Obwodu Drogowego w Poczesnej, o) Zarządu Dróg w Zawierciu, p) części Obwodu Drogowego w Wojkowicach Kościelnych, q) części Obwodu Drogowego w Szczekocinach, r) części Obwodu Drogowego w Bieruniu (1), s) Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego "Granit" w Wiśle Malince - Gospodarstwa Pomocniczego. 2. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie i jej następujących jednostek: a) części Obwodu Drogowego w Żywcu, b) części Obwodu Drogowego w Skoczowie wraz z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Ustroniu. 3. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Opolu i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Opolu, b) Zarządu Dróg w Brzegu, c) Obwodu Drogowego w Brzegu, d) Zarządu Dróg w Kluczborku, e) Obwodu Drogowego w Byczynie, f) Zarządu Dróg w Kędzierzynie-Koźlu, g) Obwodu Drogowego w Starym Koźlu, h) Zarządu Dróg w Nysie, i) Obwodu Drogowego w Nysie, j) Obwodu Drogowego w Prudniku, k) Zarządu Dróg w Opolu wraz z magazynem soli w Bierkowicach, l) Obwodu Drogowego w Niemodlinie, m) Obwodu Drogowego w Strzelcach Opolskich, n) Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego "Drogowiec" w Pokrzywnej - Gospodarstwo Pomocnicze. Oddział Południowo-Wschodni w Krakowie powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Kielcach wraz z zapleczem garażowym przy ul. Krakowskiej i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Kielcach, b) Zarządu Dróg w Busku-Zdroju, c) Obwodu Drogowego w Busku-Zdroju, d) Obwodu Drogowego w Nowym Korczynie, e) Obwodu Drogowego w Podchojnach, f) Zarządu Dróg w Kielcach, g) Obwodu Drogowego w Niewachlowie, h) Obwodu Drogowego w Morawicy, i) Obwodu Drogowego w Górnie, j) Zarządu Dróg w Starachowicach, k) Obwodu Drogowego w Starachowicach, l) Obwodu Drogowego w Ostojowie, m) Obwodu Drogowego w Poradowie, n) Obwodu Drogowego w Jacentowie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie: a) Zarządu Dróg w Opatowie, b) Obwodu Drogowego Jurkowice w Opatowie, c) Obwodu Drogowego w Połańcu, d) Obwodu Drogowego w Ożarowie, e) Obwodu Drogowego w Sandomierzu. 3. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Krakowie, b) Obwodu Drogowego w Babicy, c) części Obwodu Drogowego w Suchej, d) części Obwodu Drogowego w Bochni, e) Obwodu Drogowego w Wieliczce, f) części Zarządu Dróg w Krakowie, g) Obwodu Drogowego w Mogilanach, h) Obwodu Drogowego w Balicach, i) Obwodu Drogowego w Starej Wsi, j) Obwodu Drogowego w Łostówce, k) Obwodu Drogowego w Podegrodziu, l) Obwodu Drogowego w Grybowie, m) Zarządu Dróg w Nowym Targu, n) Zarządu Dróg w Nowym Targu - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Zakopanem, Ośrodkiem Wypoczynkowym w Witowie i Ośrodkiem Wypoczynkowym w Sromowcach Niżnych, o) Obwodu Drogowego w Nowym Targu, p) Obwodu Drogowego w Jabłonce, q) Zarządu Dróg w Tarnowie, r) Obwodu Drogowego w Tarnowie, s) Obwodu Drogowego w Woli Dębińskiej, t) Muzeum Drogownictwa w Szczucinie, u) części Zarządu Dróg w Wadowicach - Ośrodek Wypoczynkowy w Zawoi, v) części Zarządu Dróg w Nowym Sączu - Ośrodek Wypoczynkowy w Krynicy, w) części Zarządu Dróg w Nowym Sączu - Ośrodek Wypoczynkowy w Muszynie. 4. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Katowicach - części Obwodu Drogowego w Olkuszu (magazyn soli, pomieszczenia do prowadzenia akcji zimowej i letniej wraz z wytwórnią solanki). Oddział Wschodni w Lublinie powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Rzeszowie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Rzeszowie, b) części Zarządu Dróg w Krośnie, c) części Zarządu Dróg w Przemyślu, d) części Zarządu Dróg w Sanoku wraz z Ośrodkiem Szkoleniowo-Wypoczynkowym w Kalnicy, e) Obwodu Drogowo-Mostowego w Białej, f) Obwodu Drogowo-Mostowego w Kolbuszowej, g) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Ropczycach, h) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Wólce Niedźwieckiej, i) Obwodu Drogowo-Mostowego w Przeworsku, j) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Koniaczowie, k) Obwodu Drogowo-Mostowego w Birczy Starej, l) Obwodu Drogowo-Mostowego w Żurawicy, m) Obwodu Drogowo-Mostowego w Krośnie, n) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Rymanowie, o) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Jaśle, p) Obwodu Drogowo-Mostowego w Lesku. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Krakowie: a) części Zarządu Dróg w Dębicy, b) części Obwodu Drogowego w Zawadzie. 3. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Lublinie, b) Obwodu Drogowo-Mostowego w Nisku, c) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Białej Podlaskiej, w tym baza materiałowa w Woskorzenicach, d) Zarządu Dróg w Międzyrzecu, e) Obwodu Drogowo-Mostowego w Międzyrzecu, f) Obwodu Drogowego w Wisznicach, g) Zarządu Dróg w Chełmie, h) Obwodu Drogowego w Chełmie-Rudce, i) Obwodu Drogowego w Cycowie, j) Obwodu Drogowego w Kraśniku, k) części Zarządu Dróg w Kraśniku (1) Baza RK w Łaziskach, l) części Zarządu Dróg w Lubartowie, m) Obwodu Drogowo-Mostowego w Kocku, n) Obwodu Drogowego w Zalesiu, o) Zarządu Dróg w Lublinie, p) Obwodu Drogowego w Piaskach, q) Zarządu Dróg w Puławach, w tym Baza RK w Kurowie, r) części Zarządu Dróg w Puławach - Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy w Kazimierzu Dolnym, s) części Zarządu Dróg w Puławach - Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy w Nałęczowie, t) części Obwodu Drogowo-Mostowego w Janowie Lubelskim, u) Obwodu Drogowo-Mostowego w Werbkowicach, v) części Obwodu Drogowego w Tarnawatce, w) Zarządu Dróg w Zamościu, w tym Baza Materiałowa w Sitańcu k. Zamościa, x) Obwodu Drogowego w Żyrzynie, y) części Zarządu Dróg we Włodawie - część Ośrodka Wypoczynkowego w Okunince, z) części Obwodu Drogowego w Łukowie. Oddział Zachodni w Poznaniu powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu i jej następujących jednostek: a) Zarządu Dróg w Kaliszu, b) Obwodu Drogowego w Kaliszu, c) części Zarządu Dróg w Kępnie, d) Obwodu Drogowego w Kępnie, e) Obwodu Drogowego w Ostrzeszowie, f) Obwodu Drogowego w Wieruszowie, g) Obwodu Drogowego w Pleszewie, h) części Obwodu Drogowego w Jarocinie, i) Obwodu Drogowego w Kłodawie, j) Zarządu Dróg w Koninie, k) części Obwodu Drogowego w Koninie, l) części Obwodu Drogowego w Rychwale, m) Obwodu Drogowego w Śmiglu, n) części Zarządu Dróg w Lesznie, o) części Obwodu Drogowego w Kąkolewie, p) części Zarządu Dróg w Gnieźnie, q) Obwodu Drogowego w Gnieźnie, r) Obwodu Drogowego we Wrześni, s) części Zarządu Dróg w Nowym Tomyślu, t) części Obwodu Drogowego w Zamysłowie, u) Obwodu Drogowego w Iwnie, v) Obwodu Drogowego w Swadzimiu, w) części Obwodu Drogowego w Obornikach, x) Obwodu Drogowego w Orzeszkowie, y) Zarządu Dróg w Środzie Wielkopolskiej, z) Obwodu Drogowego w Środzie Wielkopolskiej, aa) Obwodu Drogowego w Górce, bb) części Obwodu Drogowego w Lubrzu (tylko składowisko materiałów RK), cc) Okręgowego Laboratorium Drogowego - Gospodarstwa Pomocniczego przy Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu, dd) Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego "Drogowiec" w Skrzynkach - Gospodarstwa Pomocniczego Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu, ee) Zakładu Usług Wczasowo-Kolonijnych w Poznaniu - Gospodarstwa Pomocniczego Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Poznaniu. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: a) części Zarządu Dróg w Chodzieży, b) Obwodu Drogowego w Chodzieży, c) Obwodu Drogowego w Jastrowiu. 3. Części Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Łodzi łącznie z zapleczem garażowym przy ul. Północnej 67 w Łodzi (bez budynku mieszkalnego) i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Dróg w Łodzi, b) części Obwodu Dróg w Grocholicach, c) Obwodu Dróg w Mzurkach, d) części Zarządu Dróg w Opocznie, e) Obwodu Dróg w Solcu, f) części Obwodu Dróg w Opocznie, g) części Zarządu Dróg w Piotrkowie Trybunalskim, h) części Obwodu Dróg w Wodzinie łącznie z Bazą Rezerw Specjalnych w Wodzinie, i) Obwodu Dróg w Jakubowie, j) Obwodu Dróg w Poddębicach, k) części Obwodu Dróg w Strykowie, l) Zarządu Dróg w Radomsku, m) Obwodu Dróg w Radomsku, n) części Zarządu Dróg w Sieradzu, o) Obwodu Dróg w Brzeźniu, p) części Obwodu Dróg w Dobroniu, q) Obwodu Dróg w Sieradzu łącznie z Bazą Rezerw Specjalnych w Sieradzu, r) części Zarządu Dróg w Wieluniu, s) Obwodu Dróg w Wieluniu łącznie z Bazą Rezerw Specjalnych w Wieluniu, t) Obwodu Dróg w Siemkowicach, u) części Obwodu Drogowego w Działoszynie. 4. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie: a) części Zarządu Dróg w Kutnie, b) Obwodu Drogowego w Kaszewach, c) Obwodu Drogowego w Krośniewicach, d) części Obwodu Drogowego w Łęczycy, e) części Obwodu Drogowego w Łowiczu, f) części Zarządu Dróg w Łowiczu, g) części Zarządu Dróg w Rawie Mazowieckiej, h) Obwodu Drogowego w Matyldowie. Oddział Północno-Zachodni w Szczecinie powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Szczecinie, b) części Zarządu Dróg w Nowogardzie, c) części Obwodu Drogowego w Nowogardzie, d) Obwodu Drogowego w Przybiernowie, e) Zarządu Dróg w Szczecinie, f) Obwodu Drogowego w Szczecinie, g) Obwodu Drogowego w Rurce, h) części Zarządu Dróg w Stargardzie Szczecińskim łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Zieleniewie, i) Obwodu Drogowego w Kluczewie, j) Zarządu Dróg w Lipianach, k) Obwodu Drogowego w Lipianach, l) Obwodu Drogowego w Myśliborzu, m) części Zarządu Dróg w Gryficach - Ośrodek Wypoczynkowy w Międzyzdrojach. 5. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Koszalinie: a) Obwodu Drogowego w Starych Bielicach, b) Zarządu Dróg w Koszalinie, c) Obwodu Drogowego w Malechowie, d) Zarządu Dróg w Szczecinku, e) Obwodu Drogowego w Białym Borze, f) Obwodu Drogowego w Bobolicach, g) części Zarządu Dróg w Wałczu, h) Obwodu Drogowego w Wałczu, i) Obwodu Drogowego w Piecniku, j) Ośrodka Szkoleniowo-Wypoczynkowego "Meduza" w Kołobrzegu - Gospodarstwa Pomocniczego. Oddział Centralny Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Warszawie powstały z przekształcenia: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Warszawie i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Warszawie, b) części Obwodu Drogowego w Ciechanowie (ul. Leśna 30), c) Obwodu Drogowego w Garwolinie, d) części Obwodu Drogowego w Trojanowie, e) części Obwodu Drogowego w Gostyninie, f) Zarządu Dróg w Mińsku Mazowieckim, g) Obwodu Drogowego w Kołbieli, h) Obwodów Drogowych w Mławie, i) części Obwodu Drogowego w Ostrołęce, j) części Obwodu Drogowego w Myszyńcu, k) Obwodu Drogowego w Stawku, l) części Obwodów Drogowych w Wyszkowie, m) Obwodu Mostowego w Broku, n) części Zarządu Dróg w Ożarowie Mazowieckim, o) części Obwodu Drogowego w Ożarowie Mazowieckim, p) części Obwodu Drogowego w Raszynie - Baza Materiałowa w Łazach, q) części Obwodu Drogowego w Piasecznie, r) Obwodu Drogowego w Dziekanowie, s) części Obwodu Drogowego w Sierpcu, t) Obwodu Drogowego w Ślepkowie, u) części Zarządu Dróg w Płońsku, v) części Obwodu Drogowego w Płońsku, w) Obwodu Drogowego w Poczerninie, x) części Obwodu Drogowego w Raciążu, y) Obwodu Drogowego w Przasnyszu, z) części Obwodu Drogowego w Makowie Mazowieckim, aa) Obwodu Drogowego w Mszczonowie, bb) części Zarządu Dróg w Siedlcach, cc) Obwodu Drogowego w Siedlcach, dd) części Obwodu Drogowego w Broszkowie, ee) części Zarządu Dróg w Sochaczewie, ff) części Obwodu Drogowego w Sochaczewie, gg) Zarządu Dróg w Warszawie, hh) Obwodu Drogowego w Bożej Woli, ii) części Obwodu Drogowego w Radzyminie, jj) części Obwodu Drogowego w Starej Miłosnej, kk) części Obwodu Drogowego w Sokołowie Podlaskim, ll) Gospodarstwa Pomocniczego w Józefowie k. Otwocka, mm) części Obwodu Drogowego w Łochowie. 2. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Kielcach: a) Zarządu Dróg w Grójcu, b) Obwodu Drogowego w Szczęsnej, c) Obwodu Drogowego w Jedlińsku, d) Obwodu Drogowego w Szydłowcu, e) Obwodu Drogowego w Iłży, f) Obwodu Drogowego w Zwoleniu wraz z Bazą RK w Dziurkowie, g) części Obwodu Drogowego w Kozienicach, h) części Obwodu Drogowego w Białobrzegach. 3. Jednostki Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Lublinie - części Obwodu Drogowego w Łosicach. Oddział Południowo-Zachodni we Wrocławiu powstały z: 1. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych we Wrocławiu i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego we Wrocławiu, b) Zarządu Dróg w Głogowie, c) Obwodu Drogowego w Głogowie, d) Obwodu Drogowego w Lublinie, e) Obwodu Drogowego w Białej, f) Obwodu Drogowego w Piechowicach, g) Zarządu Dróg w Kłodzku, h) Obwodu Drogowego w Kłodzku, i) Obwodu Drogowego w Bystrzycy Kłodzkiej, j) Zarządu Dróg w Legnicy, k) Obwodu Drogowego w Legnicy, l) Obwodu Drogowego w Nowej Wsi Legnickiej, m) Obwodu Drogowego w Jaworze, n) Zarządu Dróg w Lubaniu, o) Obwodu Drogowego w Lubaniu, p) części Obwodu Drogowego w Ruszowie - tylko część hotelowa, q) Obwodu Drogowego w Bolesławcu, r) Zarządu Dróg w Oleśnicy, s) Obwodu Drogowego w Oleśnicy, t) Obwodu Drogowego w Miliczu, u) Obwodu Drogowego w Polwicy, v) Zarządu Dróg w Wałbrzychu, w) Obwodu Drogowego w Wałbrzychu - wraz z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Pasterce, x) Obwodu Drogowego w Świdnicy, y) Obwodu Drogowego w Strzegomiu, z) Zarządu Dróg w Wołowie, aa) Obwodu Drogowego w Wołowie, bb) Obwodu Drogowego w Środzie Śląskiej, cc) Obwodu Drogowego w Trzebnicy, dd) Zarządu Dróg we Wrocławiu wraz z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Będkowicach, ee) Obwodu Drogowego w Bielanach Wrocławskich, ff) Obwodu Drogowego w Jordanowie, gg) Obwodu Drogowego w Kostomłotach, hh) Obwodu Drogowego w Braszowicach, ii) części Zarządu Dróg w Jeleniej Górze - Ośrodek Wypoczynkowy w Szklarskiej Porębie. 2. Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Zielonej Górze i jej następujących jednostek: a) Okręgowego Laboratorium Drogowego w Zielonej Górze, b) Zarządu Dróg w Krośnie Odrzańskim, c) Obwodu Drogowo-Mostowego w Gubinie, d) Obwodu Drogowo-Mostowego w Cybince, e) Zarządu Dróg w Nowej Soli, f) Obwodu Drogowo-Mostowego w Raculi, g) Obwodu Drogowo-Mostowego w Cigacicach, h) Zarządu Dróg w Świebodzinie - łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Pszczewie, i) Obwodu Drogowo-Mostowego w Torzymiu, j) części Zarządu Dróg w Żarach, k) Obwodu Drogowo-Mostowego w Trzebielu, l) Obwodu Drogowo-Mostowego w Szprotawie, m) Obwodu Drogowo-Mostowego w Krośnie Odrzańskim, n) Obwodu Drogowo-Mostowego w Nowej Soli, o) Obwodu Drogowo-Mostowego w Żarach. 3. Jednostek Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Szczecinie: a) części Zarządu Dróg w Gorzowie Wielkopolskim, b) części Obwodu Drogowego w Strzelcach Krajeńskich, c) Obwodu Drogowego w Zieleńcu, d) części Zarządu Dróg w Międzyrzeczu łącznie z Ośrodkiem Wypoczynkowym w Pszczewie, e) części Obwodu Drogowego w Skokach, f) Obwodu Drogowego w Skwierzynie, g) części Zarządu Dróg w Słubicach, h) Obwodu Drogowego w Słubicach, i) Obwodu Drogowego w Rzepinie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 156, poz. 1028) Na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Leki, preparaty diagnostyczne i sprzęt jednorazowego użytku przepisuje się bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością osobom chorującym na choroby psychiczne oraz upośledzonym umysłowo, a także chorującym na następujące choroby przewlekłe, wrodzone, nabyte lub zakaźne: 1) raka prostaty, 2) raka sutka, 3) inne choroby nowotworowe oraz: a) leczenie przeciwbólowe w chorobach nowotworowych, b) leczenie przeciwwymiotne w chorobach nowotworowych, c) przerzuty osteolityczne w chorobach nowotworowych, d) neuropenię w chorobach nowotworowych, 4) padaczkę, 5) padaczkę oporną na leczenie, 6) schizofrenię oporną na leczenie, 7) chorobę i zespół Parkinsona, 8) miastenię, 9) chorobę Wilsona, 10) chorobę Alzheimera, 11) stwardnienie zanikowe boczne, 12) akromegalię, 13) mukowiscydozę, 14) somatotropinową niedoczynność przysadki u dzieci, 15) cukrzycę, 16) fenyloketonurię, 17) celakię i zespoły wrodzonych defektów metabolicznych, 18) niedoczynność tarczycy, 19) moczówkę prostą u dzieci, 20) wrzodziejące zapalenie jelita grubego i chorobę Crohna, 21) osteoporozę, 22) przerost gruczołu krokowego, 23) chorobę niedokrwienną serca, stan po zawale, 24) jaskrę, 25) astmę, przewlekłe zespoły oskrzelowo-płucne, 26) choroby reumatyczne, 27) łuszczycę, 28) przewlekłe owrzodzenia, 29) gruźlicę, 30) krytyczne niedokrwienie kończyn. 2. Leki, preparaty diagnostyczne i sprzęt jednorazowego użytku, o których mowa w ust. 1, są wydawane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością, z uwzględnieniem limitu ceny ustalonego na podstawie odrębnych przepisów. 3. Insuliny wysoko oczyszczone pochodzenia zwierzęcego i ludzkiego mogą być przepisywane osobom chorym na cukrzycę insulinozależną, chorym na cukrzycę kobietom w ciąży oraz w innych przypadkach stanowiących bezwzględne wskazania lekarskie. § 2. Wykaz leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku przepisywanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością, ze względu na choroby wymienione w § 1, ustalają załączniki nr 1-4 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1998 r. (poz. 1028) Załącznik nr 1 WYKAZ LEKÓW DO PRZEPISYWANIA BEZPŁATNEGO1 NA RECEPTY - CHORYM W LECZENIU: Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie2 Raka prostaty 1. Goserelinum BRp. Zoladex Depotinj. 3,6 mg6 autostrzyk. 3,6 mg BRp. Zoladex LAimplant podskórny 10,8 mg1 strzyk. 10,8 mg 2. Leuprorelini acetas ΔBRp. Lucrin Depotliof. do inj. o przedł. dział. 3,75 mg1 fiol. subs. 1 amp. rozp. 1 strzyk. 2 igły 3. Triptorelinum Rp. Decapeptyl Depotinj. 3,75 mg2 amp. strzyk. Raka sutka 4. Anastrozolum BRp. Arimidextabl. powl. 1 mg28 tabl. powl. 5. Formestanum BRp. Lentaron Depotsucha subst. do inj. 250 mg1 fiol. + 1 amp. rozp. 2 ml 6. Goserelinum BRp. Zoladex Depotinl. 3,6 mg6 autostrzyk. 3,6 mg 7. Letrozole BRp. Femaratabl. powl. 2,5 mg30 tabl. powl. 8. Vinorelbini ditartras BRp. Navelbineinj. 10 mg/ml10 amp. 1 ml BRp. Navelbineinj. 50 mg/5 ml10 amp. 5 ml Chorób nowotworowych 9. Aminoglutethimidum BRp. Aminoglutethimidtabl. 0,25 g100 tabl. 10. Amsacrinum BRp. Amsacrineinj. doż. 75 mg/15 ml6 amp. + 6 fiol. rozp. BRp. Amsidylinj. doż. 0,05 g/ml konc. (0,085 g/1,7 ml)6 amp. + 6 fiol. rozp. 11. Asparaginasum BRp. Kidrolaseinj. 10 000 j.m.10 fiol. 12. Azathioprinum BRp. Azathioprinetabl. 0,05 g50 tabl. BRp. Azamuntabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. BRp. Imurantabl. 0,025 g100 tabl. BRp. Imurantabl. 0,05 g100 tabl. 13. Bleomycini hydrochloridum BRp. Bleocininj. 0,015 g1 fiol. s. subst. 14. Busulfanum BRp. Mylerantabl. 0,002 g25 tabl. 15. Calcii folinas BRp. Calciumfolinat-Ebeweinj. 0,003 g/ml10 amp. BRp. Calciumfolinat-Ebeweinj. 0,03 g/3 ml5 amp. BRp. Calciumfolinat-Ebeweinj. 0,1 g/10 ml5 amp. BRp. Calciumfolinat-Ebeweinj. 0,2 g/10 ml5 amp. BRp. Calciumfolinat-Ebewekaps. 0,015 g20 kaps. BRp. Calciumfolinat-Ebewekaps. 0,1 g20 kaps. BRp. Leucovorintabl. 15 mg10 tabl. BRp. Leucovorininj. 10 mg/1 ml1 amp. BRp. Leucovorininj. 30 mg/3 ml1 amp. BRp. Leucovorininj. 50 mg/5 ml1 amp. BRp. Leucovorininj. 300 mg/30 ml1 fiol. BRp. Leucovorin-Cafiol. 0,01 g10 fiol. s. subst. BRp. Leucovorin-Cafiol. 0,025 g10 fiol. s. subst. BRp. Folinate de Calciuminj. 0,0025 g/1 ml5 amp. 1 ml BRp. Folinate de Calciuminj. 0,025 g/10 ml5 amp. 10 ml BRp. Antrextabl. 0,015 g30 tabl. 16. Carboplatinum BRp. Cycloplatininj. 0,05 g10 fiol. BRp. Cycloplatininj. 0,2 g5 fiol. BRp. Paraplatininj. 0,15 g/15 ml1 fiol. BRp. Paraplatininj. 0,05 g/5 ml1 fiol. BRp. Paraplatininj. 0,45 g/45 ml1 fiol. 17. Chlorambucilum BRp. Leukerantabl. 0,002 g25 tabl. BRp. Leukerantabl. 0,005 g25 tabl. 18. Cisplatinum BRp. Abiplatininj. 0,5 mg/ml - 20 ml1 fiol. BRp. Abiplatininj. 0,5 mg/ml - 50 ml1 fiol. BRp. Abiplatininj. 0,5 mg/ml - 100 ml1 fiol. BRp. Abiplatininj. 0,5 mg/ml - 200 ml1 fiol. BRp. Blastoleminj. 0,01 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Blastoleminj. 0,05 g1 fiol. s. subst. BRp. Cisplatin-Ebeweinj. 0,01 g/20 ml1 fiol. BRp. Cisplatin-Ebeweinj. 0,025 g/50 ml1 fiol. BRp. Cisplatin-Ebeweinj. 0,05 g/100 ml1 fiol. BRp. Cisplatinuminj. 0,01 g/20 ml10 fiol. BRp. Cisplatinuminj. 0,025 g/50 ml1 fiol. BRp. Cisplatinuminj. 0,05 g/100 ml1 fiol. BRp. Cisplatylinj. 0,01 g10 fiol. BRp. Cisplatylinj. 0,025 g10 fiol. BRp. Cisplatylinj. 0,05 g5 fiol. BRp. Platidiaminj. 0,01 g10 fiol. BRp. Platidiaminj. 0,025 g5 fiol. BRp. Platidiaminj. 0,05 g1 fiol. BRp. Platamineinj. 0,01 g1 fiol. BRp. Platamineinj. 0,025 g1 fiol. BRp. Platamineinj. 0,05 g1 fiol. BRp. Platinexinj. 0,025 g/50 ml1 fiol. BRp. Platinolinj. 0,01 g1 fiol. BRp. Platinolinj. 0,05 g1 fiol. 19. Cladribinum ARp. Biodridinroztw. do inf. doż. 10 mg/10 ml1 fiol. 10 ml 20. Cyclophosphamidum BRp. Cyclophosphamiddraż. 0,05 g50 draż. BRp. Endoxan-Astadraż. 0,05 g50 draż. BRp. Endoxan-Asta, Endoxaninj. 0,2 g10 fiol. s. subst. BRp. Endoxan-Astainj. 0,5 g1 fiol. BRp. Endoxan-Astainj. 1 g1 fiol. 21. Cytarabini hydrochloridum BRp. Alexaninj. 0,04 g/2 ml10 fiol. BRp. Alexaninj. 0,1 g/5 ml10 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Alexaninj. 0,5 g/10 ml1 fiol. BRp. Alexaninj. 1 g/20 ml1 fiol. BRp. Cytarabinsubst. liof. 0,1 g10 fiol., amp. BRp. Cytosarinj. 0,1 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Cytosarinj. 0,5 g1 fiol. liof. + rozp. BRp. Cytosarinj. 1 g1 fiol. liof. 22. Dacarbazinum ARp. DTIC. Deticeneinj. 0,1 g1 fiol. ARp. DTIC. Deticeneinj. 0,2 g1 fiol. 23. Daunorubicini hydrochloridum BRp. Cerubidineinj. 0,02 g10 fiol. s. subst. + rozp. 24. Doxorubicini hydrochloridum BRp. Adriblastina RDinj. 0,01 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Adriblastina RDinj. 0,05 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Biorubinaliof. do inj. 0,01 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Doxoleminj. 0,01 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Doxoleminj. 0,05 g1 fiol. s. subst. BRp. Rastocininj. 0,01 g10 fiol. 25. Epirubicini hydrochloridum BRp. Bioepicynainj. 0,01 g1 fiol. BRp. Farmorubicin RDinj. 0,01 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Farmorubicin RDinj. 0,05 g1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Farmorubicin PFSfiol. 0,01 g/5 ml1 fiol. BRp. Farmorubicin PFSfiol. 0,05 g/25 ml1 fiol. 26. Etoposidum BRp. Lastetkaps. 0,025 g40 kaps. BRp. Lastetkaps. 0,05 g20 kaps. BRp. Lastetkaps. 0,1 g10 kaps. BRp. Lastetinj. 0,1 g/5 ml10 amp. BRp. Vepesidkaps. 0,05 g20 kaps. BRp. Vepesidkaps. 0,1 g10 kaps. BRp. Vepesidinj. 0,1 g/5 ml10 amp. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,05 g/2,5 ml1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,1 g/5 ml1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,2 g/10 ml1 fiol. BRp. Etoposid Ebewekonc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doust. 0,4 g/20 ml1 fiol. 27. Fluorouracilum BRp. 5-Fluorouracilinj. 0,25 g/5 ml10 amp. BRp. Fluoroblastininj. 0,5 g/10 ml2 amp. BRp. Fluoroblastininj. 0,25 g/5 ml2 amp. BRp. Fluorouracilinj. 0,25 g/5 ml5 amp. BRp. Fluorouracilinj. 0,25 g/10 ml10 amp. 28. Flutamidum BRp. Fugereltabl. 0,25 g100 tabl. BRp. Flutacantabl. 0,25 g50 tabl. BRp. Flutamidtabl. 0,25 g100 tabl. 29. Hydroxycarbamidum BRp. Hydroxycarbamidkaps. 0,5 g100 kaps. 30. Ifosfamidum BRp. Holoxaninj. 0,2 g10 fl. BRp. Holoxaninj. 0,5 g10 fl. BRp. Holoxaninj. 1 g10 fl. BRp. Holoxaninj. 2 g10 fl. BRp. Macdafeninj. 0,5 g/24 ml1 fiol. BRp. Macdafeninj. 1 g/24 ml1 fiol. BRp. Macdafeninj. 2 g/50 ml1 fiol. 31. Levamisoli hydrochloridum BRp. Decaristabl. 0,15 g1 tabl. BRp. Decaristabl. 0,05 g2 tabl. 32. Lomustinum BRp. Cecenukaps. 0,04 g5 kaps. BRp. Lomustinumtabl. 0,04 g5 tabl. 33.. Melphalanum BRp. Alkerantabl. 0,002 g25 tabl. BRp. Alkerantabl. 0,005 g25 tabl. 34. Mercaptopurinum BRp. Mercaptopurinumtabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Puri-Netholtabl. 0,05 g25 tabl. 35. Mesnum BRp. Uromitexaninj. 0,2 g/2 ml15 amp. BRp. Uromitexaninj. 0,4 g/4 ml15 amp. BRp. Anti-Uroninj. 0,2 g/2 ml50 amp. 36. Methotrexatum ARp. Methotrexatinj. 0,005 g/2ml10 amp. ARp. Methotrexatinj. 0,02 g/2 ml10 amp. ARp. Methotrexatinj. 0,05 g10 amp. ARp. Methotrexatinj. 0,05 g/5 ml10 amp. ARp. Methotrexatinj. 1 g10 amp. ARp. Methotrexatinj. 1 g/20 ml10 amp. ARp. Methotrexattabl. 2,5 mg100 tabl. ARp. Methotrexattabl. 0,01 g100 tabl. ARp. Methotrexatinj. 25 mg/ml1 amp. ARp. Methotrexatinj. 50 mg/2 ml1 amp. ARp. Methotrexatinf. 5 g/200 ml1 but. a 200 ml ARp. Methotrexatinf. 0,5 g/20 ml1 but. a 20 ml ARp. Methotrexatinf. 1,0 g/40 ml1 but. a 40 ml ARp. Methotrexatefiol. 0,005 g10 fiol. ARp. Methotrexatefiol. 0,02 g10 fiol. ARp. Methotrexatefiol. 0,05 g10 fiol. ARp. Methotrexatefiol. 0,5 g10 fiol. ARp. Methotrexatetabl. 2,5 mg20 tabl. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 0,005 g/1 ml10 amp. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 0,01 g/1 ml10 amp. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 0,05 g/5 ml5 amp. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 0,5 g/5 ml5 amp. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 1 g/10 ml1 amp. ARp. Methotrexat-Ebeweinj. 5 g/50 ml1 amp. ARp. Trexantabl. 2,5 mg100 tabl. ARp. Trexaninj. 0,005 g10 fiol. ARp. Trexaninj. 25 mg/ml - 20 ml1 fiol. ARp. Trexaninj. 0,05 g10 fiol. 37. Mitomycin BRp. Mitomycin Cfiol. 0,002 g10 fiol. BRp. Mitomycin Cfiol. 0,01 g1 fiol. BRp. Mitomycin Cfiol. 0,02 g1 fiol. 38. Mitoxantronum BRp. Mitoxantroneinj. 0,02 g/10 ml1 fiol. 39. Prednisoni acetas BRp. Encortontabl. 0,001 g20 tabl. BRp. Encortontabl. 0,005 g20 tabl. 40. Procarbazini hydrochloridum BRp. Natulankaps. 0,05 g50 kaps. 41. Tamoxifeni citras ΔARp. Nolvadextabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔARp. Nolvadex Dtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. ΔARp. Tamoxifen 10 Hexaltabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔARp. Tamoxifen 20 Hexaltabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. ΔARp. Tamoxifen 30 Hexaltabl. powl. 0,03 g30 tabl. powl. ΔARp. Tamoxifen 40 Hexaltabl. powl. 0,04 g30 tabl. powl. ΔARp. Tamoxifen Ebewetabl. 0,01 g30 tabl. ΔARp. Tamoxifen Ebewetabl. 0,02 g30 tabl. ΔARp. Tamoxifen Ebewetabl. 0,03 g30 tabl. ΔARp. Tamoxifentabl., tabl. powl. 0,01 g30 tabl., tabl. powl. ΔARp. Tamofentabl. 0,01 g60 tabl. ΔARp. Tamofentabl. 0,02 g30 tabl. ΔARp. Tamofentabl. 0,04 g30 tabl. ΔARp. Zemide 10tabl. 0,01 g30 tabl. ΔARp. Zemide 20tabl. 0,02 g30 tabl. ΔARp. Zemide 30tabl. powl. 0,03 g30 tabl. powl. ΔARp. Zemide 40tabl. 0,04 g30 tabl. ΔARp. Zitazoniumtabl. 0,01 g30 tabl. ΔARp. Tamoxifentabl. 0,02 g30 tabl. ΔARp. Zitazoniumtabl. 0,02 g30 tabl. ΔARp. Zitazoniumtabl. 0,03 g30 tabl. ARp. Zitazoniumtabl. 0,04 g30 tabl. 42. Teniposidum BRp. Vumoninj. 0,05 g/5 ml10 amp. 43. Tioguaninum BRp. Lanvistabl. 0,04 g25 tabl. 44. Vaccinum BCG BRp. Onco TICEliof. do inj. 500 mln CFU (żywych cz. BCG)1 amp. BRp. Immunostymulant BCG ImmuCystliof. do inj. 81 mg prątków BCG3 fiol. + 3 fiol. rozp. 45. Vinblastini sulfas BRp. Vinblastininj. 0,005 g10 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Velbeinj. 0,01 g1 fiol. + rozp. 46. Vincristini sulfas BRp. Vincristininj. 0,001 g10 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Vincristininj. 0,5 mg10 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Oncovininj. 0,001 g + rozp.1 fiol. s. subst. + rozp. 47 Rp. Wata celulozowaarkusze Przeciwbólowym w chorobach nowotworowych 48. Buprenorphini hydrochloridum ¤BRp.wBunondoltabl. podjęz. 0,2 mg60 tabl. ¤BRp.wBunondoltabl. podjęz. 0,4 mg30 tabl. ¤BRp.wTemgesictabl. podjęz. 0,2 mg10 tabl. 49. Morphini hydrochloridum ¤NRp.wVendal retardtabl. o przed. dział. 10 mg10 tabl. ¤NRp.wVendal retardtabl. o przed. dział. 30 mg10 tabl. ¤NRp.wVendal retardtabl. o przed. dział. 60 mg10 tabl. ¤NRp.wVendal retardtabl. o przed. dział. 0,1 g10 tabl. ¤NRp.wVendal retardtabl. o przed. dział. 0,2 g10 tabl. ¤NRp.wMorphinun hydrochloricuminj. 0,01 g/1 ml10 amp. ¤NRp.wMorphinun hydrochloricuminj. 0,02 g/1 ml10 amp. ¤NRp.wMorphinun hydrochloricumlek recepturowy sporządz. z subst. o nazwie "morphinun hydrochloricum" 50. Morphini sulfas ¤NRp.wDoltardtabl. o przed. dział. 10 mg20 tabl. ¤NRp.wDoltardtabl. o przed. dział. 30 mg20 tabl. ¤NRp.wDoltardtabl. o przed. dział. 60 mg20 tabl. ¤NRp.wDoltardtabl. o przed. dział. 0,1 g20 tabl. ¤NRp.wM-Eslonkaps. o przed. uwal. 10 mg14 kaps. ¤NRp.wM-Eslonkaps. o przed. uwal. 30 mg14 tabl. ¤NRp.wM-Eslonkaps. o przed. uwal. 60 mg14 tabl. ¤NRp.wM-Eslonkaps. o przed. uwal. 0,1 g14 tabl. ¤NRp.wMST-Continustabl. 10 mg60 tabl. ¤NRp.wMST-Continustabl. 30 mg60 tabl. ¤NRp.wMST-Continustabl. 60 mg60 tabl. ¤NRp.wMST-Continustabl. 100 mg60 tabl. ¤NRp.wMST-Continustabl. 200 mg60 tabl. 51. Tramadoli hydrochloridum ΔBRp. Tramadolczopek 0,1 g5 czopków ΔBRp. Tramadolkaps. 0,05 g20 kaps. ΔBRp. Tramadolinj. 0,05 g/1 ml5 amp. ΔBRp. Tramadolinj. 0,1 g/2 ml5 amp. ΔBRp. Tramadolkrople 0,1 g/1 ml10 ml ΔBRp. Tramalkaps. 0,05 g20 kaps. ΔBRp. Tramalinj. 0,05 g/1 ml5 amp. ΔBRp. Tramalinj. 0,1 g/2 ml5 amp. ΔBRp. Tramalkrople 0,1 g/1 ml96 ml ΔBRp. Tramalczopek 0,1 g5 czopków ΔBRp. Trodonkaps. 0,05 g20 kaps. ΔBRp. Trodoninj. 0,05 g/1 ml5 amp. ΔBRp. Trodoninj. 0,1 g/2 ml5 amp. ΔBRp. Trodonkrople 0,1 g/1 ml10 ml ΔBRp. Trodonczopek 0,1 g5 czopków ΔBRp. Tramal Retard 100tabl. o przedł. uwal. 0,1 g10 tabl. ΔBRp. Tramal Retard 150tabl. o przedł. uwal. 0,15 g10 tabl. ΔBRp. Tramal Retard 200tabl. o przedł. uwal. 0,2 g10 tabl. Przeciwwymiotnym w chorobach nowotworowych 52. Metoclopramidi hydrochloridum BRp. Cerucaltabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Cerucalinj. 0,01 g/2 ml5 amp. BRp. Metoclopramidumtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Metoclopramiduminj. 0,01 g/2 ml5 amp. BRp. Metoclopramidum 10czopek 10 mg5 czopków BRp. Metoclopramidum 20czopek 20 mg5 czopków Chorób psychicznych lub upośledzeń umysłowych 53. Amitriptilinum hydrochloridum ΔBRp. Amitriptilinumdraż. 0,01 g60 draż. ΔBRp. Amitriptilinumdraż. 0,025 g60 draż. ΔBRp. Amitriptilinum 2,5%inj. 2,5%/2 ml5 amp. 54. Carbamazepinum ΔBRp. Amizepintabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Neurotop retardtabl. 0,3 g50 tabl. ΔBRp. Neurotop retardtabl. 0,6 g50 tabl. ΔBRp. Tegretolsyrop 2% - 100 ml1 fl. ΔBRp. Tegretolsyrop 2% - 250 ml1 fl. ΔBRp. Tegertol CR 200tabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Tegetrol CR 400tabl. 0,4 g30 tabl. ΔBRp. Conzepinzaw. 2% (100 mg/5 ml)100 ml, 250 ml ΔBRp. Timonil 150 retardtabl. o przedł. dział. 0,15 g50 tabl. ΔBRp. Timonil 200tabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Timonilzaw. doustna 0,1 g/5 ml250 ml ΔBRp. Timonil 300 retardtabl. o przedł. dział. 0,3 g50 tabl. ΔBRp. Timonil 600 retardtabl. o przedł. dział. 0,6 g50 tabl. 55. Chlorprothixenum ΔBRp. Chlorprothixentabl. powl. 0,015 g50 tabl. powl. ΔBRp. Chlorprothixentabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. 56.. Chlorpromazini hydrochloridum ΔBRp. Fenactildraż. 0,01 g30 draż. ΔBRp. Fenactildraż. 0,025 g20 draż. ΔBRp. Fenactildraż. 0,1 g30 draż. ΔBRp. Fenactilkrople 4%10 g ΔBRp. Fenactilinj. dom. 0,025 g/5 ml5 amp. 57. Clomipramini hydrochloridum ΔBRp. Anafraniltabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. ΔBRp. Anafraniltabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔBRp. Anafranil SR 75tabl. 0,075 g20 tabl. ΔBRp. Anafranilinj. 0,025 g/2 ml10 amp. ΔBRp. Hydiphen 25draż. 0,025 g50 draż. ΔBRp. Hydipheninj. 0,025 g/2 ml10 amp. 58. Clozapinum ΔBRp. Clocinoltabl. 0,025 g20 tabl. ΔBRp. Clocinoltabl. 0,1 g20 tabl. ΔBRp. Klozapoltabl. 0,025 g50 tabl. ΔBRp. Klozapoltabl. 0,1 g50 tabl. ΔBRp. Leponextabl. 0,025 g50 tabl. ΔBRp. Leponextabl. 0,1 g50 tabl. 59. Desipraminum BRp. Petylyldraż. 0,025 g50 draż. 60. Dibenzepini hydrochloridum BRp. Noveriltabl. 0,24 g20 tabl. 61. Flupentixoli dihydrochloridum ΔBRp. Fluanxoldraż. 0,5 mg50 draż. ΔBRp. Fluanxoldraż. 0,003 g50 draż. 62. Flupentixoli decanoas ΔBRp. Fluanxol Depotinj. 0,02 g/1 ml10 amp. ΔBRp. Fluanxol Depotinj. 0,04 g/2 ml10 amp. 63. Fluphenazini caprinoas ΔARp. Mirenil prolongatuminj. 0,025 g/1 ml5 amp. 64. Fluphenazini dihydrochloridum ΔARp. Mirenildraż. 0,25 mg60 draż. ΔARp. Mirenildraż. 0,001 g60 draż. ΔARp. Mirenilinj. 0,001 g/1 ml10 amp. 65. Haloperidolum ΔBRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,0005 g100 tabl. ΔBRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,001 g100 tabl. ΔBRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,002 g100 tabl. ΔBRp. Apo-Haloperidolpłyn 0,002 g/1 ml15 ml ΔBRp. Decaldolpłyn 0,05 g/1 ml - 1 ml5 amp. a 1 ml ΔBRp. Decaldolpłyn 0,05 g/1 ml - 3 ml5 amp. a 3 ml ΔBRp. Haldoltabl. 0,002 g25 tabl. ΔBRp. Haldolinj. 0,005 g/1 ml10 amp. ΔBRp. Haldolkrople 0,002 g/ml15 ml ΔBRp. Haldolkrople 0,01 g/ml30 ml ΔBRp. Haloperidoltabl. 0,001 g40 tabl. ΔBRp. Haloperidoltabl. 0,005 g30 tabl. ΔBRp. Haloperidoltabl. 0,01 g20 tabl. ΔBRp. Haloperidolkrople 0,002 g/1 ml10 ml ΔBRp. Haloperidolinj. 0,005 g/1 ml5 amp. ΔBRp. Haloperidoltabl. 1,5 mg50 tabl. ΔBRp. Haloperidol Decanoatinj. 70,5 g/1 ml - 1 ml5 amp. ΔBRp. Haloperidol-Ratiopharmkrople 0,002 g/1 ml30 ml ΔBRp. Haloperidol-Ratiopharm 5inj. 0,005 g/ml - 1 ml5 amp. 66. Imipramini hydrochloridum ΔBRp. Imipramindraż. 0,01 g20 draż. ΔBRp. Imipramindraż. 0,025 g20 draż. ΔBRp. Imipramininj. 0,025 g/2 ml10 amp. ΔBRp. Melipramindraż. 0,01 g50 draż. ΔBRp. Melipramindraż. 0,025 g50 draż. ΔBRp. Melipramininj. 0,025 g/2 ml10 amp. 67. Levomepromazini hydromaleas ΔBRp. Tisercintabl. powl. 0,025 g50 tabl. powl. ΔBRp. Tisercininj. 0,025 g/1 ml10 amp. 68. Lithii carbonas ΔBRp. Lithium carbonicumtabl. 0,25 g60 tabl. 69. Perazini dimaleas ΔBRp. Pernazinumtabl. 0,025 g20 tabl. ΔBRp. Pernazinumtabl. 0,1 g30 tabl. ΔBRp. Taxilandraż. 0,025 g25 draż. ΔBRp. Taxilaninj. 80,64 mg/2 ml10 amp. 70. Perphenazinum ΔBRp. Trilafondraż. 0,008 g100 draż. ΔBRp. Trilafoninj. 0,005 g/1 ml10 amp. 71. Perphenazini enanthas ΔBRp. Trilafon enanthateinj. 0,1 g/1 ml10 amp. 72. Prochlorperazini dimaleas ΔBRp. Chloropernazinumtabl. 0,01 g20 tabl. 73. Promazini hydrochloridum ΔBRp. Promazindraż. 0,025 g60 draż. ΔBRp. Promazindraż. 0,05 g60 draż. ΔBRp. Promazindraż. 0,1 g60 draż. ΔBRp. Promazininj. 0,1 g/2 ml10 amp. 74. Sulpiridum ΔBRp. Eglonylkaps. 0,05 g30 kaps. ΔBRp. Eglonyl fortetabl. 0,2 g12 tabl. ΔBRp. Eglonylinj. 0,1 g/2 ml1 amp. ΔBRp. Eglonylsyrop 0,5 g/100 ml120 ml ΔBRp. Meresa 50kaps. 0,05 g20 kaps. ΔBRp. Meresa 200tabl. 0,2 g20 tabl. ΔBRp. Meresainj. 0,1 g/3 ml6 amp. ΔBRp. Sulpiridkaps. 0,05 g30 kaps. ΔBRp. Sulpiridtabl., kaps. 0,2 g12 tabl., kaps. ΔBRp. Sulpiridinj. 0,1 g/2 ml1 amp. ΔBRp. Sulpirydsyrop 0,5 g/100 ml1 fl. ΔBRp. Sulpirydsyrop 2,0 g/100 ml1 fl. ΔBRp. Sulpirydkaps. 0,05 g24 kaps. ΔBRp. Sulpirydkaps. 0,1 g24 kaps. ΔBRp. Sulpirydtabl. 0,2 g12 tabl. ΔBRp. Sulpirylkaps. 0,05 g30 kaps. ΔBRp. Sulpiryltabl. 0,2 g12 tabl. 75. Thioridazini hydrochloridum ΔBRp. Thioridazindraż. 0,01 g30 draż. ΔBRp. Thioridazin 25 mgdraż. 0,025 g20 draż. ΔBRp. Thioridazindraż. 0,1 g20 draż. ΔBRp. Thioridazin prolongatumtabl. 0,2 g20 tabl. 76. Trifluoperazini dihydrochloridum ΔBRp. Apo-Trifluoperazinetabl. powl. 0,001 g100 tabl. powl. ΔBRp. Apo-Trifluoperazinetabl. powl. 0,002 g100 tabl. powl. ΔBRp. Apo-Trifluoperazinetabl. powl. 0,005 g100 tabl. powl. ΔBRp. Apo-Trifluoperazinetabl. powl. 0,01 g100 tabl. powl. ΔBRp. Apo-Trifluoperazinetabl. powl. 0,02 g100 tabl. powl. ΔBRp. Stelazinedraż. 0,005 g50 draż. ΔBRp. Terfluzinedraż. 0,01 g20 draż. 77. Valpromidum BRp. Depamidedraż. 0,3 g30 draż. 78. Zuclopenthixoli dihydrochloridum ΔBRp. Clopixoltabl. 0,01 g100 tabl. ΔBRp. Clopixoltabl. 0,025 g100 tabl. 79. Zuclopenthixoli decanoas ΔBRp. Clopixol­Depotinj. 0,2 g/1 ml1 amp. 80. Wata celulozowaarkusze Padaczki 81. Acidum valproicum ΔBRp. Convulexkaps. 0,15 g100 kaps. ΔBRp. Convulexkaps. 0,3 g100 kaps. ΔBRp. Convulexkaps. 0,5 g100 kaps. ΔBRp. Convulexsyrop 0,05 g/1 ml - 100 ml100 ml 82. Carbamazepinum ΔBRp. Amizepintabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Tegretolsyrop 2% - 100 ml100 ml ΔBRp. Tegretolsyrop 2% - 250 ml250 ml ΔBRp. Tegretol CR 200tabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Tegretol CR 400tabl. 0,4 g30 tabl. ΔBRp. Neurotop retardtabl. 0,3 g50 tabl. ΔBRp. Neurotop retardtabl. 0,6 g50 tabl. ΔBRp. Conzepinzaw. 2% (100 mg/5 ml)100 ml, 250 ml ΔBRp. Timonil 150 retardtabl. o przedł. dział 0,15 g50 tabl. ΔBRp. Timonil 200tabl. 0,2 g50 tabl. ΔBRp. Timonilzaw. doustna 0,1 g/5 ml250 ml ΔBRp. Timonil 300 retardtabl. o przedł. dział 0,3 g50 tabl. ΔBRp. Timonil 600 retardtabl. o przedł. dział 0,6 g50 tabl. ΔBRp. Tegretol 125czopki doodbytn. 0,125 g5 czopków BRp. Tegretol 250czopki doodbytn. 0,25 g5 czopków 83. Clonazepamum ΔBRp. Clonazepamumtabl. 0,5 mg30 tabl. ΔBRp. Clonazepamumtabl. 0,002 g30 tabl. ΔBRp. Clonazepamuminj. 1 mg/1 ml10 amp. ΔBRp. Antelepsintabl. 0,25 mg50 tabl. ΔBRp. Antelepsintabl. 0,001 g50 tabl. ΔBRp. Rivotriltabl. 0,5 mg50 tabl. ΔBRp. Rivotriltabl. 0,002 g100 tabl. ΔBRp. Rivotrilinj. 0,001 g5 amp. s. subst. + 5 rozp. 84. Ethosuximidum ΔBRp. Petinimidkaps. 0,25 g100 kaps. ΔBRp. Rontonsyrop 0,25 g/5 g150 g ΔBRp. Suxinutinkaps. 0,25 g100 kaps. 85. Magnesii valproas ΔBRp. Dipromaltabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. 86. Natrii valproas ΔBRp. Vupralpłyn 20%30 ml ΔBRp. Apilepsintabl. powl. 0,3 g100 tabl. powl. ΔBRp. Depakinetabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. ΔBRp. Depakinetabl. 0,3 g100 tabl. ΔBRp. Depakinetabl. powl. 0,5 g40 tabl. powl. ΔBRp. Depakinesyrop 5,764 g/100 ml150 ml ΔBRp. Sodium valproatetabl. powl. 0,2 g100 tabl. powl. 87. Natrii valproas + Ac. valproicum ΔBRp. Depakine-Chrono 300tabl. powl. o przedł. dział. 0,3 g30 tabl. powl. ΔBRp. Depakine-Chrono 300tabl., tabl. powl. 0,3 g30 tabl., tabl. powl. ΔBRp. Depakine-Chrono 500tabl. powl. o przedł. dział. 0,5 g30 tabl. powl. ΔBRp. Depakine-Chrono 500tabl., tabl. powl. 0,5 g30 tabl., tabl. powl. 88. Phenobarbitalum ΔBRp. Luminalumczopek 0,015 g10 czopków ΔBRp. Luminalumtabl. 0,1 g10 tabl. 89. Phenytoinum ΔBRp. Phenytoinumtabl. 0,1 g60 tabl. 90. Primidonum ΔBRp. Mizodintabl. 0,25 g60 tabl. Miastenii 91. Ambenonii chloridum BRp. Mytelasetabl. 0,01 g100 tabl. 92. Neostigmini methylsulfas ARp. Polstigminumtabl. 0,015 g20 tabl. ARp. Polstigminuminj. 0,5 mg/1 ml10 amp. 93. Pyridostigmini bromidum BRp. Mestinondraż. 0,06 g150 draż. Mukowiscydozy 94. Acetylocysteinum BRp. Acetylocysteina 0,1kaps. 0,1 g20 kaps. BRp. ACC 100granulat 100 mg20 saszetek po 3 g BRp. ACC 200granulat 200 mg20 saszetek po 3 g BRp. ACC 200kaps. 0,2 g20 kaps. BRp. ACC 100tabl. mus. 0,1 g20 tabl. BRp. ACC 200tabl. mus. 0,2 g20 tabl. BRp. ACC 600tabl. mus. 0,6 g10 tabl. BRp. Fluimucilgran. 100 mg/sasz.20 sasz. a 1 g BRp. Fluimucilgran. 200 mg/sasz.20 sasz. a 1 g BRp. Fluimuciltabl. mus. 0,6 g10 tabl. BRp. Mucisolproszek do sporz. roztw. (4,8 g n-acetylcysteinum)60 g BRp. Tussicom 100 granulatgranulat 100 mg/5 g20 saszetek po 5 g BRp. Tussicom 200 granulatgranulat 200 mg/5 g20 saszetek po 5 g 95. Ambroxoli hydrochloridum BRp. Afleganinj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Ambrohexaltabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Ambrohexalinj. 0,015 g/2 ml5 amp. BRp. Ambrosolsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolkrople 7,5 mg/1 ml100 ml BRp. Ambroxol-Ratiopharm 15inj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Ambroksolsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp. Ambroksolsyrop 30 mg/5 ml150 ml BRp. Deflegminkaps. retard 75 mg10 kaps. BRp. Deflegminkrople 0,75%50 ml BRp. Deflegmintabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvaninj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Mucosolvantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvansyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mucosolvanpłyn do inh. 0,75 g/100 ml1 op. BRp. Mukobronsyrop 0,3 g/100 ml100 ml BRp. Mukobronsyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mukobrontabl. 0,03 g50 tabl. BRp. Bronchopront Saftsyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp. Bronchopront Tropfenkrople 7,5 mg/1 ml50 ml BRp. Solvolantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Solvolansyrop 15 mg/5 ml100 ml 96. Carbocisteinum Rp. Karbocisteinsyrop 125 mg/5 ml200 ml Rp. Karbocisteinsyrop 250 mg/5 ml200 ml Rp. Karbocisteinkaps. 375 mg32 kaps. Rp. Mukolina 2%syrop 2%120 ml Rp. Mukolina 5%syrop 5%120 ml Rp. Mucodynekaps. 0,375 g100 kaps. Rp. Mucodynesyrop 5%200 ml Rp. Mucoprontkaps. 375 mg20 kaps. Rp. Pectoxkaps. 0,35 g20 kaps. 97 Mesnum BRp. Mistabronpłyn do inh. 0,6 g/3 ml5 amp. BRp. Mistabronaerozol do nosa 5 mg/dawkę12,5 ml BRp. Mucofluidaerozol do nosa 5 g/100 g12,5 ml 98. Pancreatinum Rp.•Kreon 25 000kaps. z mikrepel. 200 mg20 kaps. Rp.•Kreonkaps. 300 mg (8000 j. lipazy)20 kaps. Rp.•Kreon 10000kaps. 150 mg (10000 j. lipazy)20 kaps. Rp.•Lipancreakaps. dojelit. (16000 j. lipazy)30 kaps. Rp.•Panzytrat 10000kaps. 10000 j. lipazy20 kaps. Rp.•Panzytrat 20000kaps. 20000 j. lipazy20 kaps. Somatotropinowej niedoczynności przysadki u dzieci 99. Somatropinum BRp. Genotropininj. 4 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Genotropininj. 16 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Grorminj. 2 j.m.6 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Grorminj. 4 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Humatropeinj. 4 j.m.6 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Norditropin PenSet 12fiol. 12 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Norditropin PenSet 24fiol. 24 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Saizeninj. 4 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Saizeninj. 10 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Genotropin 36inj. 36 j.m.1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Humatropeinj. 18 j.m.1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Humatropeinj. 36 j.m.1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Humatropeinj. 72 j.m.1 wkład do wstrzykiwacza + strzykawka z rozp. BRp. Zomacton 4inj. 4,86 j.m.5 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Zomacton 12inj. 12,96 j.m.5 fiol. s. subst. + rozp. Cukrzycy 100. Glibenclamidum BRp. Euclamintabl. 0,005 g60 tabl. 101. Glicliazidum Rp. Diapreltabl. 0,08 g60 tabl. Rp. Diabrezidetabl. 0,08 g40 tabl. Rp. Glinormaxtabl. 0,08 g60 tabl. Rp. Diabezid, Diabezidumtabl. 0,08 g60 tabl. 102. Glimepiridum BRp. Amaryl 1tabl. 1 mg30 tabl. BRp. Amaryl 2tabl. 2 mg30 tabl. BRp. Amaryl 3tabl. 3 mg30 tabl. BRp. Amaryl 4tabl. 4 mg30 tabl. BRp. Amaryl 6tabl. 6 mg30 tabl. 103. Glipolamidum BRp. Glipolamidtabl. 0,03 g60 tabl. 104 Glipizidum BRp. Minidiabtabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenesetabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glipizide BPtabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Glibenese GITStabl. 0,01 g30 tabl. 105. Gliquidonum BRp. Glurenormtabl. 0,03 g50 tabl. 106.. Glucagoni hydrochloridum BRp. Glucagoninj. 0,001 g/1 ml1 fiol. s. subst. + rozp. BRp. Glucagon zestaw natychmiastowej pomocyliof. 0,001 g + strzyk. z rozp.1 fiol. BRp. GlucaGen 1 mg HypoKitliof. do inj. 1 mg/1 ml1 fiol. 1 mg + strzyk. z rozp. 1 ml BRp. GlucaGen 1 mgliof. do inj. 1 mg/1 ml1 fiol. 1 mg + rozp. a 1 ml 107. Insuliny chromatograficznie oczyszczone BRp. Insulinum Maxirapid "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "ChO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insuline Semi Tarduminj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insuline Tardum MXinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. N.PH. Endopancrine Protamine Cristalliseeinj. 40 j.m./1fiol. 10 ml BRp. Orgasuline Ordinaire Insuline Humaineinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Endopancrine 40inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Orgasuline NPH Humaineinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Minilente SPPinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Superlente SPPinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Inutral SPPinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml Insuliny wysokooczyszczone pochodzenia zwierzęcego BRp. Insulinum Maxirapid "WO-S"inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Maxirapid "WO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "WO-S" alto depuratumroztw. do inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Sol. Neutralis "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "WO-S" alto depuratuminj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Semilente "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Isophanicum "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Lente "WO-S"inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "WO-S" alto depuratumzaw. do inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulinum Ultralente "WO-S" alto depuratuminj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid MC 40 j.m./ml (wieprzowa monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid MC (wieprzowa monokomponentna)inj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Semilente MCinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Semilente MCinj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Lente MCinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Lente MCinj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Ultralente MCinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Ultralente MCinj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard MCinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard MCinj. 80 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Iletin II R (Pork)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Iletin II NPH (Pork)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Iletin II Lente (Pork)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Iletin II Protamine Zinc. (Pork) inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml Insuliny wysokooczyszczone ludzkie BRp. Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Actrapid HM (biosyntetyczna ludzka monokomponentna)inj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Insulatard HMinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Insulatard HMinj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard HM (biosyntetyczna ludzka z cynkiem)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Monotard HMinj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna)inj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Ultratard HMinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insulin Ultratard HMinj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Rinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Ninj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Linj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Linj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Uinj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin Uinj. 100 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 40 j.m./1 mlfiol. 10 ml BRp. Insuman Rapidroztw. do inj. 40 j.m./1 ml5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Rapidroztw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 5 ml BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 40 j.m./1 ml5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 5 ml BRp. Insuman Basalzaw. do inj. 40 j.m./1 ml5 fiol. 10 ml BRp. Insuman Basalzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 5 ml 108. Insulinum Lisprum BRp. Humaloginj. 40 j.m./ml1 fiol. 10 ml BRp. Humaloginj. 100 j.m./ml1 fiol. 10 ml 109. Metformini hydrochloridum BRp. Metformintabl. 0,5 g30 tabl. 110. Rp. Strzykawki jednorazowego użytku z wyeliminowaną przestrzenią martwą, z igłą o grubości do 0,4 mm, przeznaczone do podawania insuliny 111. Tolbutamidum BRp. Diabetoltabl. 0,5 g40 tabl. Jaskry 112. Betaxololi hydrochloridum Rp. Betoptic Skrople do oczu 0,25%5 ml Rp. Betoptic 0,5%krople do oczu 0,5%5 ml 113. Pilocarpini hydrochloridum ΔARp.•Pilocarpinum 2%krople do oczu 2%10 ml ΔARp. Pilocarpinum ophtalmicummaść do oczu 2%3 g ΔARp.•Isopto-Carpine 1%krople do oczu 1%15 ml ΔARp.•Isopto-Carpine 2%krople do oczu 2%15 ml ΔARp. Pilogel HSżel 4%5 g ΔARp.•Pilomann 1%krople do oczu 1%10 ml ΔARp.•Pilomann 2%krople do oczu 2%10 ml ΔARp.•Pilomann 3%krople do oczu 3%10 ml ΔARp.•Sol. Pilocarpini Hydrochloridi 3%krople do oczu 3%3 x 5 ml ARp.•Sol. Pilocarpini Hydrochloridi 4%krople do oczu 4%3 x 5 ml 114. Carbacholi chloridum Δ Rp. Carbacholkrople do oczu 3%10 ml Δ Rp. Isopto-Carbachol 1,5%krople do oczu 1,5%15 ml Δ Rp. Isopto-Carbachol 3,0%krople do oczu 3%15 ml 115. Carteololi hydrochloridum BRp. Arteoptickrople do oczu 1%5 ml BRp. Arteoptickrople do oczu 2%5 ml 116. Metipranololum Rp. Betamannkrople do oczu 0,1%5 ml Rp. Betamannkrople do oczu 0,3%5 ml 117. Timololi maleas Rp. Cusimolol 0,25%krople do oczu 0,25%1 flak. 5 ml Rp. Cusimolol 0,50%krople do oczu 0,5%1 flak. 5 ml Rp. Oftan-Timololkrople do oczu 0,25%1 flak. 5 ml Rp. Oftan-Timololkrople do oczu 0,5%1 flak. 5 ml Rp. Oftensinkrople do oczu 0,25%1 flak. 5 Rp. Oftensinkrople do oczu 0,5%1 flak. 5 ml Rp. Timohexal 0,1%krople do oczu 0,1%1 flak. 5 ml Rp. Timohexal 0,25%krople do oczu 0,25%1 flak. 5 ml Rp. Timohexal 0,5%krople do oczu 0,5%1 flak. 5 ml Rp. Timoptic 0,25%krople do oczu 0,25%1 flak. 5 ml Rp. Timoptic 0,5%krople do oczu 0,5%1 flak. 5 ml Rp. Timoptic XEkrople do oczu tworzące żel 0,25%1 flak. 2,5 ml Rp. Timoptic XEkrople do oczu tworzące żel 0,5%1 flak. 2,5 ml Gruźlicy 118. Capreomycini sulfas BRp. Capastatinj. 1 g1 fiol. s. subs. 119. Ethambutoli dihydrochloridum BRp. Ethambutolkaps. 0,25 g250 kaps. 120. Isoniazidum #BRp. Isoniazidumtabl. 0,05 g100 tabl. 121. Pyrazinamidum Rp. Pyrazinamidtabl. 0,5 g250 tabl. 122. Rifampicinum + Isoniazidum BRp. Rifamazidkaps. 0,15 g100 kaps. BRp. Rifamazidkaps. 0,3 g100 kaps. 123. Rifampicinum BRp. Rifampicinkaps. 0,15 g100 kaps. BRp. Rifampicinkaps. 0,3 g100 kaps. 124. Rifamycinum BRp. Rifocininj. dom. 0,25 g/3 ml10 amp. BRp. Rifogalinj. dom. 0,25 g/3 ml5 amp. 125. Streptomycini sulfas BRp. Streptomycinuminj. 1 g1 fiol. z suchą subs. 1 do wysokości ustalonego limitu 2 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań Załącznik nr 2 WYKAZ LEKÓW ORAZ TESTÓW DIAGNOSTYCZNYCH DO PRZEPISYWANIA NA RECEPTY PO WNIESIENIU OPŁATY RYCZAŁTOWEJ3 - CHORYM W LECZENIU Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie, na które ustalono ryczałt2 Przeciwbólowym w chorobach nowotworowych 126. Fentanyl TTS BRp. Durogesicplaster transderm. 2,5 mg, uwal. 25 mcg/godz.5plastrów BRp. Durogesicplaster transderm. 5 mg, uwal. 50 mcg/godz.5plastrów BRp. Durogesicplaster transderm. 7,5 mg, uwal. 50 mcg/godz.5plastrów BRp. Durogesicplaster transderm. 10 mg, uwal. 50 mcg/godz.5plastrów Przeciwwymiotnym w chorobach nowotworowych 127. Granisetroni hydrochloridum BRp. Kytriltabl. powl. 0,001 g10 tabl. powl. 128. Ondansetron hydrochloride dihydrate BRp. Zofrantabl. powl. 0,004 g10 tabl. powl. BRp. Zofrantabl. powl. 0,008 g10 tabl. powl. BRp. Atossatabl. powl. 0,004 g10 tabl. powl. BRp. Atossatabl. powl. 0,008 g10 tabl. powl. 129. Thietylperazini dimaleas ΔBRp. Torecantabl. powl. 6,5 mg50 tabl. ΔBRp. Torecanczopek 6,5 mg6 czopków 130. Tropisetron hydrochloridum BRp. Navobankaps. 0,005 g5 kaps. Przerzutów osteolitycznych w chorobach nowotworowych 131. Natrii clodronas BRp. Bonefoskaps. 400 mg100 kaps. BRp. Bonefoskonc. do wlewów 60 mg/ml5 amp. 5 ml BRp. Lodronatkaps. 400 mg120 kaps. BRp. Lodronatinj. 300 mg5 amp. 10 ml 132. Natrii pamidronas BRp. Arediasucha subst. do inj. 30 mg2 fiol. + 2 amp. rozp. 10 ml BRp. Arediasucha subst. do inj. 15 mg4 fiol. z suchą subst. + 4 amp. rozp. 5 ml BRp. Aredialiof. do sporz. roztw. do wlewów doż. 60 mg1 fiol. + 1 amp. rozp. 10 ml BRp. Aredialiof. do sporz. roztw. do wlewów doż. 90 mg1 fiol. + 1 amp. rozp. 10 ml Neuropenii w chorobach nowotworowych 133. Filigrastimum BRp. Neupogeninj. 30 M.U.5 fiol. 1 ml BRp. Neupogeninj. 48 M.U.5 fiol. 1,6 ml 134. Lenogrestimum BRp. Granocyte 34liof. do inj. podsk. i inf. doż. 33,6 MIU1 fiol. + 1 amp. strzyk. z rozp. + 2 igły 135. Molgramostinum BRp. Leucomaxinj. 150 mcg1 fiol. s. subst. + 1 amp. rozp. BRp. Leucomaxinj. 300 mcg1 fiol. s. subst. + 1 amp. rozp. BRp. Leucomaxinj. 400 mcg1 fiol. s. subst. + 1 amp. rozp. Padaczki 136. Diazepamum ΔBRp. Diazepam Rec Tubesroztw. do wlewu doodbyt. 5 mg/2,5 ml5 wlewek 3,5 ml ΔBRp. Diazepam Rec Tubesroztw. do wlewu doodbyt. 10 mg/2,5 ml5 wlewek 3,5 ml ΔBRp. Relaniumtabl., tabl. powl. 2 mg20 tabl., tabl. powl. ΔBRp. Relaniumtabl., tabl. powl. 5 mg20 tabl., tabl. powl. ΔBRp. Relaniumzaw. 2 mg/5 ml100 g BRp. Valium Rochetabl. 5 mg25 tabl. Padaczki opornej na leczenie 137. Gabapentinum BRp. Neurontin 100kaps. 100 mg100 kaps. BRp. Neurontin 300kaps. 300 mg100 kaps. BRp. Neurontin 400kaps. 400 mg100 kaps. 138. Lamotriginum ΔBRp. Lamictaltabl. 25 mg30 tabl. ΔBRp. Lamictaltabl. 50 mg30 tabl. ΔBRp. Lamictaltabl. 100 mg30 tabl. ΔBRp. Lamictal Stabl. do sporz. zaw. doust. 5 mg30 tabl. ΔBRp. Lamictal Stabl. do sporz. zaw. doust. 25 mg30 tabl. ΔBRp. Lamictal Stabl. do sporz. zaw. doust. 100 mg30 tabl. 139. Oxcarbazepinum ΔBRp. Trileptal 6%zaw. 6% (300 mg/5 ml)250 ml ΔBRp. Trileptal 300tabl. podzielone 300 mg50 tabl. ΔBRp. Trileptal 600tabl. podzielone 600 mg50 tabl. 140. Tiagabinum BRp. Gabitriltabl. powl. 5 mg50 tabl. powl. BRp. Gabitriltabl. powl. 10 mg50 tabl. powl. BRp. Gabitriltabl. powl. 15 mg50 tabl. powl. 141. Topiramatum ΔBRp. Topamaxtabl. powl. 25 mg28 tabl. powl. ΔBRp. Topamaxtabl. powl. 50 mg28 tabl. powl. ΔBRp. Topamaxtabl. powl. 100 mg28 tabl. powl. ΔBRp. Topamaxtabl. powl. 200 mg28 tabl. powl. 142. Vigabatrinum ΔBRp. Sabriltabl. 0,5 g100 tabl. Schizofrenii opornej na leczenie 143. Olanzepinum ΔBRp. Zyprexatabl. powl. 5 mg14 tabl. powl. ΔBRp. Zyprexatabl. powl. 7,5 mg10 tabl. powl. ΔBRp. Zyprexatabl. powl. 10 mg7 tabl. powl. 144. Risperidonum ΔBRp. Rispolepttabl. powl. 1 mg20 tabl. powl. ΔBRp. Rispolepttabl. powl. 2 mg20 tabl. powl. ΔBRp. Rispolepttabl. powl. 3 mg20 tabl. powl. ΔBRp. Rispolepttabl. powl. 4 mg20 tabl. powl. Choroby i zespołu Parkinsona 145. Levodopum + Benserazidi hydrochloridum ΔBRp. Madopar 62,5kaps., tabl. rozp. 0,0625 g100 kaps., tabl. ΔBRp. Madopar 125kaps., tabl. rozp. 0,125 g100 kaps., tabl. ΔBRp. Madopar, Madopar 250kaps., tabl. 0,250 g100 kaps., tabl. ΔBRp. Madopar HBSkaps. 0,125 g100 kaps. 146. Levodopum + Carbidopum BRp. Isicomtabl. 250 mg/25 mg100 tabl. BRp. Nakom Mitetabl. 125 mg100 tabl. BRp. Nakomtabl. 275 mg100 tabl. BRp. Poldomet 100tabl. 100 mg/25 mg100 tabl. BRp. Poldomet 250tabl. 250 mg/25 mg100 tabl. BRp. Pardopatabl. 250 mg/25 mg100 tabl. BRp. Sinemettabl. 275 mg100 tabl. BRp. Sinemet CR 50/200tabl. 250 mg100 tabl. BRp. Sinemet CR 100/25tabl. o kontr. uwaln. 100 mg/25 mg100 tabl. 147. Selegilini hydrochloridum BRp. Jumextabl. 0,005 g50 tabl. BRp. Segantabl. 0,005 g60 tabl. BRp. Selerintabl. 0,005 g50 tabl. BRp. Selenortabl. 0,005 g60 tabl. BRp. Selenortabl. 0,01 g30 tabl. Choroby Wilsona 148. Penicillaminum BRp. Cupreniltabl. powl. 0,25 g100 tabl. powl. Akromegalii 149. Octreotidi acetas BRp. Sandostatininj. 0,05 mg/ml5 amp. po 1 ml BRp. Sandostatininj. 0,1 mg/ml5 amp. po 1 ml BRp. Sandostatininj. 0,2 mg/ml1 fiol. po 5 ml Mukowiscydozy 150. Domasum alfa Rp. Pulmozymeroztw. do inh. 1 mg/ml - 2,5 ml30 amp. Cukrzycy 151. Insuliny wysokooczyszczone ludzkie BRp. Insulin Actrapid HN Penfillinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Actrapid HN Penfillinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Insulatard HN Penfillinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Insulatard HN Penfillinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 10 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 10 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM Penfillinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 30 HM Penfillinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 20 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 20 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 40 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 40 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 50 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 50 HM Penfillzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 10 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 20 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 40 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 50 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Actrapid NovoLetinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Actrapid NovoLetinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Mixtard 30 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Mixtard 30 NovoLetzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Insulin Insulatard NovoLetinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml BRp. Insulin Insulatard NovoLetinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin Rinj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin Ninj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M1 (10/90)inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cartridge BRp. Humulin M2 (20/80)inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cartridge BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cardridge BRp. Humulin M3 (30/70)inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cardridge BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 100 j.m./1 ml10 fiol. 1,5 ml - cardridge BRp. Humulin M4 (40/60)inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml - cardridge BRp. Insuman Rapidroztw. do inj. 100 j.m./1 ml5 wkładów do Optipen BRp. Insuman Comb 25/75zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 wkładów do Optipen BRp. Insuman Basalzaw. do inj. inj. 100 j.m./1 ml5 wkładów do Optipen BRp. Humaject M1 (10/90)zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject M2 (20/80)zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject M3 (30/70)zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject M4 (40/60)zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject M5 (50/50)zaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject Nzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml BRp. Humaject Rzaw. do inj. 100 j.m./1 ml5 fiol. 3 ml 152. Insulinum Lisprum BRp. Humaloginj. 100 j.m./1 ml10 wkładów po 1,5 ml BRp. Humaloginj. 100 j.m./1 ml5 wkładów po 3 ml 153. Testy diagnostyczne - do oznaczenia glukozy w moczu Rp. Diabur Test 5000test paskowy50 pasków Rp. S-Glukotesttest paskowy50 pasków Rp. TEST-TAPEtest paskowy50 oznaczeń - do oznaczenia glukozy i acetonu w moczu Keto­Diastixtest paskowy50 pasków Rp. Cormay Uritest-1test paskowy50 pasków Rp. Keto-Diabur-Test 5000test paskowy50 pasków Rp. - do oznaczenia glukozy we krwi Dextrostixtest paskowy50 pasków Rp. Glucocardtest paskowy50 pasków Rp. Glucostixtest paskowy50 pasków Rp. BM Test-1-44RF/Haemo-Glukotest 20-800RFtest paskowy50 pasków Rp. ExacTechtest paskowy50 pasków Rp. Diascantest paskowy50 pasków Rp. Accu-Chek Glucosetest paskowy50 pasków Rp. Accutrend Glucosetest paskowy50 pasków Rp. Glucocard IItest paskowy50 pasków Rp. Elite SensorsTMtest paskowy50 pasków Rp. Medisense Blood Glicose Sensor Elektrodestest paskowy50 pasków Rp. One Touch Test Stripstest paskowy50 pasków Rp. Glucotrendtest paskowy50 pasków Rp. Selfcare Blood Glucose Strip Itest paskowy50 pasków Fenyloketonurii oraz celiakii i zespołów wrodzonych defektów metabolicznych 154. Protein hydrolisat compositum Rp. Phenyl-Freeproszek454 g Rp. Humana z MCTproszek350 g Rp. Humana SLproszek650 g Rp. Isomilproszek400 g Rp. Nofelan Sproszek400 g Rp. Nofemixproszek350 g Rp. Nofemix FTproszek350 g Rp. Nofemix ILWproszek350 g Rp. Nutramigenproszek425 g Rp. Lofenalacproszek450 g Rp. Pregestimilproszek450 g Rp. ProSobee 1, ProSobeeproszek400 g Rp. ProSobee 2proszek400 g Rp. Mixaminproszek600 g Rp. Bebilon Sojowyproszek 2185 kJ/100 g400 g Rp. Bebilon Pepti MCTproszek 2155 kJ/100 g450 g Rp. Bebilon Peptiproszek 2156 kJ/100 g450 g Niedoczynności tarczycy 155. Levothyroxinum natricum BRp. Eferox 25tabl. powl. 25 µg50 tabl. powl. BRp. Eferox 50tabl. powl. 50 µg50 tabl. powl. BRp. Eferox 75tabl. powl. 75 µg50 tabl. powl. BRp. Eferox 100tabl. powl. 100 µg50 tabl. powl. BRp. Eferox 125tabl. powl. 125 µg50 tabl. powl. BRp. Eferox 150tabl. powl. 150 µg50 tabl. powl. BRp. Eltroxintabl. 50 µg50 tabl. BRp. Eltroxintabl. 100 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 25tabl. 25 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 50tabl. 50 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 75tabl. 75 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 100tabl. 100 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 125tabl. 125 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 150tabl. 150 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 175tabl. 175 µg50 tabl. BRp. Euthyrox 200tabl. 200 µg50 tabl. BRp. Letrox 25tabl. 25 µg50 tabl. BRp. Letrox 50tabl. 50 µg50 tabl. BRp. Letrox 100tabl. 100 µg50 tabl. BRp. Levoroxintabl. 100 µg30 tabl. BRp. Thyrax Duotabtabl. podzielne 25 µg50 tabl. BRp. Thyrax Duotabtabl. podzielne 100 µg50 tabl. BRp. Thyrax Duotabtabl. podzielne 150 µg50 tabl. BRp. Vobenoltabl. 100 µg50 tabl. Moczówki prostej u dzieci 156. Desmopressini acetas BRp. Adiuretin SDkrople do nosa5 ml BRp. Minirin 0,1tabl. 0,1 mg30 tabl. BRp. Minirin 0,2tabl. 0,2 mg30 tabl. Astmy i przewlekłych zespołów oskrzelowo-płucnych 157. Aminophyllinum BRp. Aminophyllinuminj. doż. 2,5%10 amp. 10 ml BRp. Aminophyllinuminj. doż. 25%10 amp. 2 ml BRp. Aminophyllinumkrople 4,8 g/20 ml20 ml 158. Beclometasoni dipropionas BRp. Aldecin inhaleraerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Beclocort miteaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Beclocort forteaerozol 0,25 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Becotideaerozol 11,7-14,5 mg/10 ml10 ml (200 dawek) BRp. Becotide Inhaleraerozol 50 mcg/dawkę20 g (200 dawek) BRp. Beclomet 250aerozol 0,25 mg/dawkę12,5 ml (200 dawek) BRp. Beclometaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Becodiskskrążki do inh. 100 mcg/dawkę15 × 8 krążków (120 dawek) BRp. Becodiskskrążki do inh. 200 mcg/dawkę15 × 8 krążków (120 dawek) 159. Budesonidum BRp. Budesonid miteaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Budesonid forteaerozol 0,2 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Horacortaerozol dozowany 0,16 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Pulmicort Turbuhalerproszek zmikr. do inh. 100 mcg200 dawek BRp. Pulmicort Turbuhalerproszek zmikr. do inh. 200 mcg100 dawek 160. Fenoteroli hydrobromidum BRp. Berotec aerozol dozowanyaerozol dozowany 200 mcg/dawkę10 ml (14 g) (200 dawek) BRp. Berotec 100aerozol 100 mcg/dawkę10 ml (200 dawek) 161. Formeteroli fumaras Rp. Foradilprosz. do inh. w kaps. 12 mcg30 kaps. 162. Natrii cromoglicas BRp. Cromogen Inhaleraerozol 5 mg/dawkę200 dawek BRp. Cromogen EBaerozol 5 mg/dawkę2 pojemniki po 112 dawek BRp. Cromohexalroztw. do inh. 20 mg/2 ml50 amp. BRp. Cromolynkaps. do inhalacji 0,02 g100 kaps. BRp. Cropoz. Cropoz Plusaerozol 0,005 g/dawkę15 ml (150 dawek) BRp. Intalkaps. 0,02 g90 kaps. BRp. Intalaerozol 5 mg/dawkę112 dawek BRp. Intalroztw. do rozpylania 20 mg/2 ml48 amp. 2 ml BRp. Taleumaerozol 1 mg/dawkę10 ml (250 dawek) 163. Nedocromilum natricum BRp. Tiladeaerozol 2 mg/dawkę112 dawek BRp. Tilade mintaerozol 2 mg/dawkę112 dawek 164. Salbutamoli sulfas BRp. Salbutamoltabl. 0,002 g25 tabl. BRp. Salbutamoltabl. 0,004 g25 tabl. BRp. Salbutamolsyrop 0,004 g/100 ml100 ml BRp. Salbutamolaerozol 0,1 mg/dawkę20 ml (400 dawek) BRp. Salbutamol prolongatumtabl. 0,008 g30 tabl. BRp. Salamolaerozol 0,1 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Salbuventaerozol 0,1 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Steri-Neb Salamolroztw. do nebulizacji 2,5 mg/2,5 ml20 amp. BRp. Steri-Neb Salamolroztw. do nebulizacji 5 mg/2,5 ml20 amp. BRp. Ventolinaerozol 0,1 mg/dawkę20 ml (200 dawek) BRp. Ventodiskskrążki do inh. 200 mcg/dawkę120 dawek BRp. Ventodiskskrążki do inh. 400 mcg/dawkę120 dawek 165. Salmeteroli xinafos BRp. Serevent Inhaleraerozol 0,025 mg/dawkę60 dawek BRp. Serevent Rotadisksproszek 0,05 mg/dawkę60 dawek 166. Theophyllinum BRp. Afonilum retardkaps. 0,25 g20 kaps. BRp. Afonilum retard fortekaps. 0,375 g20 kaps. BRp. Euphyllin CR retardtabl. powl. 0,25 g50 tabl. powl. BRp. Theo-Durtabl. retard 0,2 g50 tabl. BRp. Theophyllinum 100tabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Theophyllinum 300 prolongatumtabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Theophyllinum prolongatumtabl. 0,25 g20 tabl. BRp. Theophyllinumczopek 0,35 g10 czopków BRp. Theophyllinumczopek 0,1 g10 czopków BRp. Theophyllinumczopek 0,175 g10 czopków BRp. Theoplustabl. retard 0,1 g30 tabl. BRp. Theoplus 100 mgtabl. prolon. 0,1 g30 tabl. BRp. Theoplustabl. retard 0,3 g30 tabl. BRp. Theoplus 300 mgtabl. prolon. 0,3 g30 tabl. BRp. Theospirex retardtabl. powl. o przedł. dział. 0,15 g50 tabl. powl. BRp. Theospirex retardtabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Teotard 200kaps. retard 0,2 g40 kaps. BRp. Teotard 350kaps. retard 0,35 g40 kaps. BRp. Teotard 500kaps. retard 0,5 g40 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,1 g20 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,2 g20 kaps. BRp. Theophyllinumkaps. o przedł. dział. 0,3 g20 kaps. Choroby reumatycznej 167. Aurothioglucosum BRp. Solganalzawiesina 50 mg/ml10 ml 168. Ciclosporinum BRp. Sandimmun Neoralkaps. 25 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 50 mg50 kaps. BRp. Sandimmun Neoralkaps. 100 mg50 kaps. 169. Natrii aurothiomalas BRp. Tauredoninj. 0,01 g/0,5 ml10 amp. BRp. Tauredoninj. 0,02 g/0,5 ml10 amp. 170. Penicillaminum BRp. Cupreniltabl. powl. 0,125 g100 tabl. powl. BRp. Cupreniltabl. powl. 0,25 g100 tabl. powl. Łuszczycy 171. Ciclosporinum BRp. Sandimmum Neoralkaps. 25 mg50 kaps. BRp. Sandimmum Neoralkaps. 50 mg50 kaps. BRp. Sandimmum Neoralkaps. 100 mg50 kaps. 172. Dithranolum BRp. Cignodermmaść 0,1%40 g BRp. Cignodermmaść 0,5%40 g BRp. Cignodermmaść 1%40 g BRp. Cignodermmaść 2%40 g BRp. Cignodermsztyft 2%1 szt. BRp. Cignoderminmaść 0,5%30 g 173. Dithranolum + Acidum salicylicum BRp. Cignodermisalmaść 0,3%30 g BRp. Dithranol Amaść 0,2%40 g BRp. Dithranol Amaść 0,5%40 g BRp. Dithranol Amaść 1%40 g BRp. Dithranol Amaść 2%40 g 2 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań 3 do wysokości ustalonego limitu Załącznik nr 3 WYKAZ LEKÓW ORAZ SPRZĘTU JEDNORAZOWEGO UŻYTKU DO PRZEPISYWANIA NA RECEPTY ZA CZĘŚCIOWĄ ODPŁATNOŚCIĄ 30% CENY4 - CHORYM W LECZENIU: Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie2 Chorób nowotworowych 174. Cyproteroni acetas BRp. Androcurtabl. 0,05 g20 tabl. 175. Nilutamidum BRp. Anadrontabl. 0,05 g90 tabl. Chorób psychicznych lub upośledzeń umysłowych 176. Buspironi hydrochloridum ΔBRp. Spamilantabl. 0,005 g30 tabl. ΔBRp. Spamilantabl. 0,01 g30 tabl. ΔBRp. Mabusontabl. 5 mg30 tabl. ΔBRp. Mabusontabl. 10 mg30 tabl. ΔBRp. Buspironetabl. 5 mg20 tabl. ΔBRp. Buspironetabl. 10 mg20 tabl. 177. Fluoxetine hydrochloride ΔBRp. Prozackaps. 0,02 g28 kaps. ΔBRp. Seronilkaps. 0,02 g30 kaps. ΔBRp. Seroniltabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔBRp. Bioxetintabl. 0,02 g30 tabl. ΔBRp. Fluxinkaps. 0,02 g14 kaps. ΔBRp. Deprexetinkaps. 0,02 g30 kaps. ΔBRp. Fluoksetynatabl. 0,01 g20 tabl. ΔBRp. Fluoksetynatabl. 0,02 g20 tabl. ΔBRp. Fluoksetynasyrop 20 mg/5 ml120 ml ΔBRp. Fluoksetinkaps. 0,02 g30 kaps. 178. Fluvoxamini maleas ΔBRp. Fevarintabl. powl. 50 mg60 tabl. powl. ΔBRp. Fevarintabl. powl. 100 mg30 tabl. powl. 179. Mianserini hydrochloridum ΔBRp. Lerivontabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔBRp. Lerivontabl. 0,03 g20 tabl. ΔBRp. Lerivontabl. powl. 0,06 g30 tabl. powl. ΔBRp. Miansantabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. ΔBRp. Miansantabl. 0,03 g14 tabl. ΔBRp. Mianserintabl. powl. 10 mg30 tabl. powl. ΔBRp. Norserintabl. powl. 0,01 g100 tabl. powl. ΔBRp. Norserintabl. powl. 0,02 g60 tabl. powl. ΔBRp. Norserintabl. powl. 0,03 g20 tabl. powl. 180. Moclobemidum BRp. Aurorix Rochetabl. powl. 0,15 g30 tabl. powl. 181. Paroxetini hydrochloridum BRp. Seroxattabl. powl. 20 mg30 tabl. powl. BRp. Seroxattabl. powl. 30 mg30 tabl. powl. 182. Sertralinum BRp. Zolofttabl. 0,05 g28 tabl. BRp. Zolofttabl. 0,1 g28 tabl. Choroby i zespołu Parkinsona 183. Amantadini hydrochloridum ΔBRp. Viregyt Kkaps. 0,1 g50 kaps. 184. Amantadini sulfas BRp. Amantixtabl. powl. 0,1 g30 tabl. powl. 185. Biperideni hydrochloridum BRp. Akinetontabl. 2 mg50 tabl. 186. Pergolidi melisas ΔBRp. Permaxtabl. 0,05 mg100 tabl. ΔBRp. Permaxtabl. 0,25 mg30 tabl. ΔBRp. Permaxtabl. 1 mg30 tabl. 187. Trihexyphenidyli hydrochloridum ΔBRp.wParkopan 2tabl. 0,002 g100 tabl. ΔBRp.wParkopan 5tabl. 0,005 g100 tabl. Choroby Alzheimera 188. Donepezyli hydrochloridum BRp. Aricepttabl. powl. 5 mg28 tabl. powl. BRp. Aricepttabl. powl. 10 mg28 tabl. powl. 189. Rivastigmine BRp. Exelonkaps. 1,5 mg28 kaps. BRp. Exelonkaps. 3 mg28 kaps. BRp. Exelonkaps. 4,5 mg28 kaps. BRp. Exelonkaps. 6 mg28 kaps. Stwardnienia zanikowego bocznego 190. Riluzolum BRp. Rilutektabl. powl. 50 mg56 tabl. powl. Wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Crohna 191. Mesalazinum Rp. Jucolontabl. powl. 0,25 g50 tabl. powl. Rp. Salozinal (Salofalk)tabl. powl. 0,25 g50 tabl. powl. Rp. Salofalkczopek 0,25 g10 czopków Rp. Pentasatabl. o powoln. uwal. 0,5 g100 tabl. Rp. Pentasaczopek 1 g28 czopków Rp. Mesalazynaczopek 0,25 g30 czopków 192. Sulfasalazinum BRp. Sulfasalazintabl. 0,5 g50 tabl. BRp. Sulfasalazin ENtabl. powl. 0,5 g50 tabl. powl. Osteoporozy 193. Calcitoninum salmonis BRp. Calcihexal 50inj. 50 j.m./ml5 amp. BRp. Calcihexal 100inj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Calsynarinj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Miacalcic 50 MRC-Uinj. 50 j.m./ml5 amp. BRp. Miacalcic 100 MRC-Uinj. 100 j.m./ml5 amp. BRp. Miacalcic Nasal 200aerozol dozowany 200 j.m./dozę2 ml (14 dawek) 194. Natrii alendronas BRp. Fosamaxtabl. 10 mg28 tabl. Przerostu gruczołu krokowego 195. Alfuzosinum BRp. Dalfaztabl. powl. 2,5 mg30 tabl. powl. 196. Doxazosini mesylas BRp. Carduratabl. 1 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 2 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 4 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 8 mg30 tabl. 197. Finasteridum BRp. Proscartabl. 5 mg28 tabl. 198. Tamsulosini hydrochloridum BRp. Omnic 0,4kaps. o przedł. działaniu 0,4 mg30 kaps. 199. Terazosini hydrochloridum BRp. Hytrintabl. 1 mg + 2 mg7 tabl. + 7 tabl. BRp. Hytrintabl. 2 mg28 tabl. BRp. Hytrintabl. 5 mg28 tabl. BRp. Hytrintabl. 10 mg28 tabl. Choroby niedokrwiennej serca i stanu po zawale 200. Atorvastatinum Rp. Sortis 10tabl. powl. 10 mg30 tabl. powl. Rp. Sortis 20tabl. powl. 20 mg30 tabl. powl. Rp. Sortis 40tabl. powl. 40 mg30 tabl. powl. 201. Cerivastatinum BRp. Lipobaytabl. powl. 0,1 mg28 tabl. powl. BRp. Lipobaytabl. powl. 0,2 mg28 tabl. powl. BRp. Lipobaytabl. powl. 0,3 mg28 tabl. powl. 202. Fluvastatinum Rp. Lescolkaps. 20 mg28 kaps. Rp. Lescolkaps. 40 mg28 kaps. 203. Lovastatinum BRp. Mevacortabl. 20 mg28 tabl. BRp. Lovastintabl. 20 mg28 tabl. 204. Pravastatinum BRp. Lipostattabl. 20 mg30 tabl. 205. Simvastatinum BRp. Zocortabl. 10 mg28 tabl. BRp. Zocortabl. 20 mg28 tabl. BRp. Zocortabl. powl. 40 mg14 tabl. powl. Jaskry 206. Dorzolamidi hydrochloridum ΔBRp. Trusoptkrople do oczu 2%5 ml Astmy i przewlekłych zespołów oskrzelowo-płucnych 207. Fluticasoni propinas BRp. Flixotide 25aerozol 25 mcg/dawkę60 dawek BRp. Flixotide 50aerozol 50 mcg/dawkę60 dawek BRp. Flixotide 125aerozol 125 mcg/dawkę60 dawek BRp. Flixotide 250aerozol 250 mcg/dawkę60 dawek BRp. Flixotide Rotadisk 50proszek do inh. 50 mcg/dawkę60 dawek (15 krążków po 4 dawki) BRp. Flixotide Rotadisk 100proszek do inh. 100 mcg/dawkę60 dawek (15 krążków po 4 dawki) BRp. Flixotide Rotadisk 250proszek do inh. 250 mcg/dawkę60 dawek (15 krążków po 4 dawki) BRp. Flixotide Rotadisk 500proszek do inh. 500 mcg/dawkę60 dawek (15 krążków po 4 dawki) 208. Ipratropii bromidum BRp. Atrovent. Atrovent aerozolaerozol 0,02 mg/dawkę15 ml (300 dawek) BRp. Atroventroztw. do inh. 25 mg/100 ml20 ml 209. Montelukast sodium Rp. Singulair 5tabl. do żucia 5 mg14 tabl. Rp. Singulair 10tabl. powl. 10 mg14 tabl. powl. 210. Zafirlukastum BRp. Accolatetabl. powl. 20 mg28 tabl. powl. Łuszczycy 211. Acitretinum BRp. Neotigasonkaps. 0,01 g100 kaps. BRp. Neotigasonkaps. 0,025 g100 kaps. 212. Methoxsalenum BRp. Geralenkaps. 0,02 g50 kaps. BRp. Melatidinetabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Oxsoralentabl., kaps. 0,01 g50 tabl., kaps. BRp. Oxsoralenroztw. 1%50 ml BRp. Puvalentabl. 0,015 g50 tabl. Przewlekłych owrzodzeń 213. Fibronolisinum Deoxyrybonucleosum Rp. Fibrolanmaść 1 j., 666 j.25 g 214. Kolagenaza Rp. Iruxol Monomaść 1,2 j./g20 g 215. Opatrunki hydrokoloidowe Algoplaquerozm. 10 × 10 cm1 szt. Algoplaquerozm. 15 × 15 cm1 szt. Algoplaquerozm. 20 × 20 cm1 szt. Comfeelrozm. 10 × 10 cm1 szt. Comfeelrozm. 15 × 15 cm1 szt. Comfeelrozm. 20 × 20 cm1 szt. Comfeelśrednica 10 cm1 szt. Comfeelśrednica 15 cm1 szt. Comfeelrozm. 5 × 7 cm1 szt. Comfeelrozm. 9 × 14 cm1 szt. Comfeelrozm. 15 × 20 cm1 szt. Granuflexrozm. 10 × 10 cm1 szt. Granuflexrozm. 15 × 15 cm1 szt. Granuflexrozm. 15 × 20 cm1 szt. Granuflexrozm. 20 × 20 cm1 szt. Granuflex Borderedrozm. 10 × 10 cm1 szt. Granuflex Borderedrozm. 15 × 15 cm1 szt. Granuflex Borderedrozm. 10 × 13 cm1 szt. Granuflex Extra Thinrozm. 7,5 × 7,5 cm1 szt. Granuflex Extra Thinrozm. 10 × 10 cm1 szt. Granuflex Extra Thinrozm. 15 × 15 cm1 szt. 216. Opatrunki alginianowe Kaltostatrozm. 5 × 5 cm1 szt. Kaltostatrozm. 7,5 × 12 cm1 szt. Kaltostatrozm. 10 × 20 cm1 szt. Fibracolrozm. 9,5 × 9,5 cm1 szt. Sorbalgonrozm. 5 × 5 cm1 szt. Sorbalgonrozm. 10 × 10 cm1 szt. 217. Opatrunki hydropolimerowe Allevynrozm. 5 × 5 cm1 szt. Allevynrozm. 10 × 10 cm1 szt. Allevynrozm. 20 × 20 cm1 szt. Tiellerozm. 11 × 11 cm1 szt. Tiellerozm. 18 × 18 cm1 szt. Tiellerozm. 15 × 20 cm1 szt. 2 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań 4 do wysokości ustalonego limitu Załącznik nr 4 WYKAZ LEKÓW ORAZ SPRZĘTU JEDNORAZOWEGO UŻYTKU DO PRZEPISYWANIA NA RECEPTY ZA CZĘŚCIOWĄ ODPŁATNOŚCIĄ 50% CENY5 - CHORYM W LECZENIU: NazwaPostać i dawkaOpakowanie2 Chorób nowotworowych 218. Estramustini phosphas BRp. Estracytkaps. 0,14 g100 kaps. BRp. Estracytinj. 0,3 g10 fiol. s. subs. + rozp. Chorób psychicznych lub upośledzeń umysłowych 219. Tianeptinum Rp. Coaxiltabl. powl. 12,5 mg30 tabl. powl. 220. Venlafaxinum ΔBRp. Efectintabl. 37,5 mg28 tabl. ΔBRp. Efectintabl. 50 mg42 tabl. ΔBRp. Efectintabl. 75 mg28 tabl. Cukrzycy 221. Acarbosum Rp. Glucobay 50tabl. 0,05 g30 tabl. Rp. Glucobay 100tabl. 0,1 g30 tabl. 222. Chlorpropamidum BRp. Apo-Chlorpropamidtabl. 0,25 g100 tabl. BRp. Chlorpropamidtabl. 0,25 g60 tabl. BRp. Diabinesetabl. 0,25 g20 tabl. Krytycznego niedokrwienia kończyn 223. Alprostadilum BRp. Prostavasin 20inj. 20 mcg10 amp. Objaśnienie oznaczeń: Rp. - lek wydawany z apteki na recepty; Rp.w. - lek wydawany z apteki na podstawie recepty z kopią, wypisywanej na blankietach receptowych wzoru Mz/Pom-33; N - lek zaliczany do leków odurzających z grupy I (wydawanie z apteki - patrz Rp.w.); Rp. • - lek dopuszczony do wydawania również bez recept w ilości jednego najmniejszego opakowania; A - lek bardzo silnie działający; B - lek silnie działający; ¤ - środek farmaceutyczny silnie upośledzający sprawność psychofizyczną; bezwzględny zakaz prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu przez 24 h po zastosowaniu; Δ - środek farmaceutyczny, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychofizycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności (w tekście - z przyczyn technicznych - w trójkącie nie umieszczono pionowej kreski, jak przy znaku ostrzegawczym na opakowaniach leków); 1 do wysokości ustalonego limitu; 2 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań; 3 do wysokości ustalonego limitu; 4 do wysokości ustalonego limitu; 5 do wysokości ustalonego limitu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające. (Dz. U. Nr 156, poz. 1029) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się: 1) wykaz leków podstawowych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wykaz leków uzupełniających: a) wydawanych za odpłatnością w wysokości 30% ceny leku, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, b) wydawanych za odpłatnością w wysokości 50% ceny leku, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1029) Załącznik nr 1 WYKAZ LEKÓW PODSTAWOWYCH Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie, na które ustalono ryczałt1 1. Acebutololi hydrochloridum BRp. Sectraltabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. BRp. Sectraltabl. powl. 0,4 g30 tabl. powl. BRp. Acecortabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. BRp. Acecortabl. powl. 0,4 g30 tabl. powl. 2. Acenocoumarolum BRp. Acenocoumaroltabl. 0,004 g60 tabl. BRp. Acenocumaroltabl. 0,004 g60 tabl. BRp. Sintromtabl. 0,004 g60 tabl. BRp. Syncumartabl.0,004 g50 tabl. 3. Acidum folicum Rp. Acidum folicumtabl. 0,005 g30 tabl. Rp. Acidum folicumtabl. 0,015 g30 tabl. 4. Alfacalcidolum BRp. Alphacalcidolumkaps. 1 µg100 kaps. BRp. Alphacalcidolumkaps. 0,25 µg100 kaps. 5. Allopurinolum BRp. Allupoltabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Alloratio 100tabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Alloratio 300tabl. 0,3 g50 tabl. BRp. Apo-Allopurinoltabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Burmadontabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Milurittabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Zylorictabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Zyloric-300tabl. 0,3 g56 tabl. 6. Amiodaroni hydrochloridum BRp. Cordaronetabl. 0,2 g60 tabl. BRp. Opacordentabl. powl. 0,2 g60 tabl. powl. BRp. Sedacorontabl. 0,2 g50 tabl. 7. Amoxicillinum BRp. Amotakstabl. 1,0 g16 tabl. BRp. Amotakskaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Amotakskaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Amotaksgran. 250 mg/5 ml60 ml BRp. Amoxycillinprosz. do przygot. zaw. 250 mg/5 ml100 ml BRp. Amoxicillinekaps. 0,25 g15 kaps. BRp. Amoxicillinepro. susp. 1,5 g (125 mg/5 ml)15 g gran. do sporz. 60 ml zaw. BRp. Amoxicillinepro susp. 3 g (250 mg/5 ml)15 g gran. do sporz. 60 ml zaw. BRp. Amoxilkaps. 0,25 g20 kaps. BRp. Amoxilsyrop 2,56 g/100 ml100 ml BRp. Apo-Amoxikaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Apo-Amoxikaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Duomoxtabl. 0,125 g20 tabl. BRp. Duomoxtabl. 0,25 g20 tabl. BRp. Duomoxtabl. 0,375 g20 tabl. BRp. Duomoxtabl. 0,5 g20 tabl. BRp. Duomoxtabl. 0,75 g20 tabl. BRp. Duomoxtabl. 1 g20 tabl. BRp. Grunamox syropproszek do przygot. syropu 250 mg/5 ml64,8 g proszku do przyg. 100 ml syropu BRp. Grunamox Tabstabl. do przyg. zaw. 750 mg20 tabl. BRp. Grunamox Tabstabl. do przyg. zaw. 1 g20 tabl. BRp. Hiconcilkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Hiconcilkaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Hiconcilsucha subs. 125 mg/5 ml60 ml BRp. Hiconcilzawies. 250 mg/5 ml100 ml BRp. Ospamoxtabl. powl. 0,5 g16 tabl. powl. BRp. Ospamoxtabl. powl. 0,75 g16 tabl. powl. BRp. Ospamoxtabl. powl. 1 g16 tabl. powl. BRp. Ospamoxgran. 125 mg/5 ml18 g gran. do sporz. 60 ml zaw. BRp. Ospamoxgran. 250 mg/5 ml24 g gran. do sporz. 60 ml zaw. BRp. Ospamoxgran. 375 mg/5 ml30 g gran. do sporz. 60 ml zaw. BRp. Ospamox 250kaps. 0,25 g12 kaps. 8. Ampicyllinum BRp. Ampicillininj. 0,25 g5 fiol. z suchą subst. BRp. Ampicillininj. 0,5 g5 fiol. z suchą subst. BRp. Ampicillininj. 1 g5 fiol. z suchą subst. BRp. Ampicillininj. 2 g5 fiol. z suchą subst. 9. Ampicillinum + Sulbactam BRp. Unasyninj. 0,75 g1 fiol. BRp. Unasyninj. 1,5 g1 fiol. BRp. Unasyninj. 3 g1 fiol. 10. Rp. Aqua pro injectioneinj.10 amp. 5 ml Rp. Aqua pro injectioneinj.10 amp. 10 ml 11. Atenololum BRp. Apo-Atenoltabl. 0,05 g50 tabl. BRp. Apo-Atenoltabl. 0,1 g50 tabl. BRp. Atehexaltabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. BRp. Atehexaltabl. powl. 0,1 g50 tabl. powl. BRp. Atendol 50tabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. BRp. Atendol 100tabl. powl. 0,1 g50 tabl. powl. BRp. Atenololtabl. 0,025 g60 tabl. BRp. Atenololtabl. 0,05 g50 tabl. BRp. Atenololtabl. powl. 0,05 g56 tabl. powl. BRp. Atenololtabl., tabl. powl. 0,1 g60 tabl., tabl. powl. BRp. Blocotenol-25tabl. powl. 0,025 g60 tabl. powl. BRp. Blocotenol-50tabl. powl. 0,05 g60 tabl. powl. BRp. Blocotenol-100tabl. powl. 0,1 g60 tabl. powl. BRp. Normocardtabl. 0,05 g60 tabl. BRp. Normocardtabl. 0,1 g60 tabl. BRp. Tenormintabl. powl. 0,1 g56 tabl. BRp. Atehexaltabl. powl. 0,025 g50 tabl. powl. 12. Atropini sulfas ∆ARp. Atropinum sulfuricuminj. 0,001 g/1 ml10 amp. ∆ARp. Atropinum sulfuricuminj. 0,5 mg/1 ml10 amp. ∆ARp. Atropinum sulfuricum 1%krople do oczu 1%10 ml 13. Azathioprinum BRp. Azathioprinetabl. 0,05 g50 tabl. BRp. Azamuntabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. BRp. Imurantabl. 0,025 g50 tabl. BRp. Imurantabl. 0,05 g50 tabl. 14. Baclofenum ∆BRp. Baclofentabl. 0,01 g50 tabl. ∆BRp. Baclofentabl. 0,025 g50 tabl. 15. Benzathini benzylpenicyllinum BRp. Debecylinainj. 600 000 j.m.5 fiol. z suchą subst. BRp. Debecylinainj.1 200 000 j.m.5 fiol. z suchą subst. 16. Benzyli benzoas Cetriscabinemulsja 300 mg/30 mg w 1 g125 g Novoscabinpłyn 30%150 g 17. Benzylpenicyllinum natricum BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 100 000 j.m.fiol. 10 ml BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 200 000 j.m.fiol. 10 ml BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 600 000 j.m.fiol. 10 ml BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 1 000 000 j.m.fiol. 10 ml BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 3 000 000 j.m.fiol. 24 ml BRp. Penicillinum crystallisatum-natriums. subst. do inj. doż., dom.: wlewów 5 000 000 j.m.fiol. 24 ml 18. Benzylpenicyllinum kalicum BRp. Penicillinum crystallisatuminj. 600 000 j.m.10 fiol. z suchą subst. BRp. Penicillinum crystallisatuminj. 1 000 000 j.m.10 fiol. z suchą subst. BRp. Penicillinum crystallisatuminj. 3 000 000 j.m.10 fiol. z suchą subst. BRp. Penicillinum crystallisatuminj. 5 000 000 j.m.10 fiol. z suchą subst. 19. Benzylpenicyllinum procainum BRp. Penicillinum procainicuminj. 1 200 000 j.m.5 fiol. z suchą subst. BRp. Penicillinum procainicuminj. 2 400 000 j.m.5 fiol. z suchą subst. 20. Betamethasoni dipropionas et natrii phosphas BRp. Bedifos prolongatumzaw. mikrokryst. do inj. 0,007 g/1 ml1 fiol. BRp. Diprophosinj. 0,007 g/1 ml1 amp. 21. Betamethasoni natrii phosphas BRp. Bedifosinj. 0,004 g/1 ml1 amp. BRp. Betnesolinj. 0,004 g/1 ml1 amp. BRp. Celestoneinj. 0,004 g/1 ml1 amp., fiol. 22. Bisoprololi fumaras Rp. Bisocardtabl. powl. 5 mg30 tabl. powl. Rp. Bisocardtabl. powl. 10 mg30 tabl. powl. Rp. Concor 5tabl. powl. 5 mg30 tabl. Rp. Concor 10tabl. powl. 10 mg30 tabl. 23. Bromocryptini mesylas ∆BRp. Bromergontabl. 2,5 mg30 tabl. ∆BRp. Bromocorntabl. 2,5 mg30 tabl. ∆BRp. Ergolaktynatabl. 2,5 mg30 tabl. ∆BRp. Parlodeltabl. 2,5 mg30 tabl. 24. Calcifediolum BRp. Devisol-25krople 0,15 mg/ml10 ml 25. Captoprilum BRp. Captopriltabl. 0,0125 g30 tabl. BRp. Captopriltabl. 0,025 g40 tabl. BRp. Captopriltabl. 0,05 g40 tabl. BRp. Capotentabl. 0,025 g40 tabl. BRp. Capotentabl. 0,05 g40 tabl. BRp. Tensiomintabl. 0,0125 g30 tabl. BRp. Tensiomintabl. 0,025 g40 tabl. BRp. Tensiomintabl. 0,05 g40 tabl. BRp. Tensiomintabl. 0,1 g20 tabl. 26. Carbamazepinum ∆BRp. Amizepintabl. 0,2 g50 tabl. 27. Chinidini sulfas BRp. Chinidinum prolongatumtabl. 0,2 g60 tabl. BRp. Chinidinum sulfuricumdraż. 0,2 g50 draż. BRp. Kinidin Durulestabl. 0,2 g50 tabl. BRp. Kinilentintabl. 0,25 g60 tabl. BRp. Kinitard 0,2tabl. powl. 0,2 g60 tabl. powl. 28. Chloroquini phosphas Rp. Arechintabl. 0,25 g30 tabl. 29. Cimetidinum BRp. Altrametinj. 0,2 g/2 ml10 amp. BRp. Belometinj. 0,2 g/2 ml10 amp. BRp. Cimetidineinj. 0,2 g/2 ml10 amp. BRp. Histodilinj. 0,2 g/2 ml10 amp. BRp. Tagametinj. 0,2 g/2 ml10 amp. 30. Clemastini fumaras ∆BRp. Clemastinuminj. 0,002 g/2 ml5 amp. 31. Clomethiazoli edisylas ∆BRp. Heminevrinkaps. 0,3 g20 kaps. 32. Clotrimazolum Rp. Canestenkrem 1%20 g Rp. Canestenroztwór 1%20 ml Rp. Canestentabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. + aplikator Rp. Canestentabl. dopochw. 0,2 g3 tabl. + aplikator Rp. Canestentabl. dopochw. 0,5 g1 tabl. + aplikator Rp. Clotrimazolum. Clotrimazoltabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. Rp. Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,5 g1 tabl. Rp. Clotrimazolum 1%płyn 1%15 ml Rp. Clotrimazolum 1%krem 1%20 g Rp. Clotrimazolum 1%. Clotrimazolmaść do oczu 1%3 g Rp. Clotrimazolum 1%żel 1%20 g Rp. Fungizid-Ratiopharm 100tabl. dopochw. 0,1 g6 tabl. + aplikator Rp. Fungizid-Ratiopharm 200tabl. dopochw. 0,2 g3 tabl. + aplikator Rp. Fungizid-Ratiopharmkrem 1%20 g Rp. Micoterkrem 1%30 g Rp. Micoterpłyn 1%30 ml 33. Cloxacillinum natricum BRp. Syntarpeninj. 0,5 g5 fiol. z suchą subst. BRp. Syntarpeninj. 1 g5 fiol. z suchą subst. 34. Codeini phosphas BRp.wCodeinum phosphoricumtabl. 0,02 g10 tabl. 35. Colecalciferolum BRp. Vigantolkrople 20 000 j.m./ml10 ml BRp. Vigantoletten 500tabl. 500 j.m.30 tabl. BRp. Vigantoletten 1000tabl. 1000 j.m.30 tabl. BRp. Vitaminum D3krople 15 000 j.m./1 ml10 ml 36. Co-Trimoxazolum BRp. Apo-Sulfatrimtabl. 400 mg/80 mg20 tabl. BRp. Bactrimtabl. 400 mg/80 mg20 tabl. BRp. Bactrim fortetabl. 800 mg/160 mg10 tabl. BRp. Bactrimsyrop 200 mg/40 mg w 5 ml100 ml BRp. Biseptol 120. Duo-septol 120tabl. 0,12 g20 tabl. BRp. Biseptol 480. Duo-septol 480tabl. 0,48 g20 tabl. BRp. Biseptol 960tabl. 0,96 g10 tabl. BRp. Biseptolzawiesina 0,24 g/5 ml80 ml BRp. Groseptoltabl. 0,12 g20 tabl. BRp. Groseptoltabl. 0,48 g20 tabl. BRp. Septrin 480tabl. 0,48 g20 tabl. BRp. Septrinzaw. dla dzieci 240 mg/5 ml100 ml 37. Crotamitonum Rp. Crotamiton 10%płyn 10%100 g Rp. Crotamiton 10%maść 10%40 g 38. Cyanocobalaminum BRp. Vitaminum B12inj. 100 µg/1 ml10 amp. BRp. Vitaminum B12inj. 1000 µg/2 ml5 amp. 39. Cyclophosphamidum BRp. Endoxan-Asta. Cyclophosphamiddraż. 0,05 g50 draż. 40. Danazolum Rp. Danazoltabl. 0,2 g100 tabl. Rp. Danol-Danazol 1/2kaps. 0,1 g100 kaps. Rp. Danol-Danazolkaps. 0,2 g100 kaps. Rp. Danovalkaps. 0,2 g100 kaps. 41. Dexamethasoni natrii phosphas BRp. Decadroninj. 0,004 g/1 ml10 fiol. BRp. Decadroninj. 0,008 g/2 ml10 fiol. BRp. Dexamethasoninj. 0,004 g/1 ml10 amp. BRp. Dexaveninj. 0,004 g/1 ml10 amp. BRp. Dexaveninj. 0,008 g/2 ml10 amp. BRp. Dexa-Ratiopharm 4inj. 0,004 g/2 ml10 amp. BRp. Dexa-Ratiopharm 8inj. 0,008 g/2 ml10 amp. BRp. Fortecortin 8 mginj. 0,008 g/2 ml9 amp. 42. Dexamethasonum BRp. Dexamethasontabl. 0,5 mg20 tabl. BRp. Dexamethasontabl. 0,001 g20 tabl. BRp. Dexamethasonzaw. do oczu 0,1%10 ml 43. Diagnostyczne preparaty Rp. Mydriacylkrople do oczu 0,5%15 ml Rp. Mydriacylkrople do oczu 1%15 ml Rp. Tropicamidum 0,5%krople do oczu 0,5%10 ml Rp. Tropicamidum 1%krople do oczu 1%10 ml 44. Digoxinum ARp. Digoxintabl. 0,25 mg30 tabl. ARp. Digoxininj. 0,5 mg/2 ml5 amp. ARp. Digoxin BMtabl. 0,1 mg30 tabl. 45. Dihydralazini sulfas BRp. Dihydralazinumtabl. 0,025 g30 tabl. 46. Diltiazemi hydrochloridum BRp. Aldizemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Blocalcin 60tabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Blocalcin 90 retardtabl. 0,09 g30 tabl. BRp. Diacordintabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Diacordin Retardtabl. powl. 0,09 g30 tabl. powl. BRp. Dilrene 300 L.P.kaps. 0,3 g28 kaps. BRp. Dilzemtabl. 0,06 g60 tabl. BRp. Dilzemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Dilzem retardtabl., tabl. powl. 0,09 g50 tabl., tabl. powl. BRp. Dilzem retardtabl. powl. 0,09 g30 tabl. powl. BRp. Diltiazemtabl. 0,06 g50 tabl. BRp. Oxycardil 60tabl. powl. 60 mg60 tabl. powl. BRp. Oxycardil 120tabl. powl. o kontr. uwal. 120 mg30 tabl. powl. BRp. Diltiazem. Poltiazemtabl. 0,03 g60 tabl. BRp. Zildentabl. 0,06 g50 tabl. 47. Disopyramidum BRp. Disocorkaps. 0,1 g60 kaps. BRp. Rythmodankaps. 0,1 g60 kaps. 48. Enalaprili maleas BRp. Benalapriltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,0025 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,005 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,01 g28 tabl. BRp. Ednyttabl. 0,02 g28 tabl. BRp. Enap 5tabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enap 10tabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enap 20tabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enapresstabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Enarenaltabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Mapryltabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Mapryltabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Olivintabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Olivintabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Renitectabl. 0,005 g28 tabl. BRp. Renitectabl. 0,01 g28 tabl. BRp. Renitectabl. 0,02 g28 tabl. BRp. Enalapriltabl. 5 mg20 tabl. BRp. Enalapriltabl. 10 mg20 tabl. 49. Enoxaparinum natricum BRp. Clexaneinj. 20 mg/0,2 ml2 amp. - strzykawki BRp. Clexaneinj. 40 mg/0,4 ml2 amp. - strzykawki BRp. Clexaneinj. 60 mg/0,6 ml2 amp. - strzykawki BRp. Clexaneinj. 80 mg/0,8 ml2 amp. - strzykawki BRp. Clexaneinj. 100 mg/1 ml2 amp. - strzykawki 50. Epinephrini hydrotartras ∆ARp. Adrenalinuminj. 0,001 g/1 ml10 amp. 51. Erythromycini cyclocarbonas BRp. Davercintabl. powl. 0,25 g16 tabl. powl. BRp. Davercingran. do przyg. zaw. (0,15 g/5 ml)30 g 52. Erythromycinum BRp. Eryckaps. 0,25 g24 kaps. BRp. Erythromycinumtabl. powl. 0,2 g16 tabl. powl. 53. Erythromycini estolas BRp. Erythromycinum pro Suspensionegran. do przyg. zaw. 0,125 g/5 ml30 g 54. Famotidinum BRp. Famogasttabl. powl. 0,02 g20 tabl. powl. BRp. Famogasttabl. powl. 0,04 g20 tabl. powl. BRp. Famotidinetabl. powl. 0,04 g20 tabl. powl. BRp. Quamateltabl. powl. 20 mg28 tabl. powl. BRp. Quamateltabl. powl. 40 mg14 tabl. powl. BRp. Ulfamidtabl., tabl. powl. 0,02 g20 tabl., tabl. powl. BRp. Ulfamidtabl., tabl. powl. 0,04 g20 tabl., tabl. powl. 55. Fludrocortisoni acetas BRp. Cortinefftabl. 0,1 mg20 tabl. BRp. Cortineff 1%maść do oczu 0,1%3 g 56. Furosemidum BRp. Desaltabl. 0,04 g50 tabl. BRp. Desalinj. 0,02 g/2 ml5 amp. BRp. Furosemidtabl. 0,04 g40 tabl. BRp. Furosemidinj. 0,02 g/2 ml5 amp. 57. Glyceroli trinitras ARp.•Nitroglycerinum 0,5tabl. podjęz. 0,5 mg20 tabl. ARp. Nitroglycerinum 1tabl. 1 mg20 tabl. ARp. Nitroglycerinum prolongatumtabl. 6,4 mg40 tabl. ARp. Nitromintaerozol 0,4 mg/dawkę10 g (180 dawek) ARp. Polnitrintabl. dopoliczk. 0,005 g30 tabl. ARp. Sustonittabl. 6,5 mg25 tabl. ARp. Sustonittabl. 0,015 g30 tabl. 58. Hydrochlorothiazidum BRp. Hydrochlorothiazidumtabl. 0,0125 g40 tabl. BRp. Hydrochlorothiazidumtabl. 0,025 g40 tabl. 59. Hydrocortisoni acetas BRp. Hydrocortisonum 1%krem 1%15 g BRp. Ophticor Hzaw. do oczu 1%3 ml BRp. Hydrocortisonumkrem 1%15 g 60. Hydrocortisoni hemisuccinas BRp. Hydrocortisonum hemisuccinatuminj. 0,025 g/1 ml5 amp. 1 ml + 5 amp. 2 ml rozp. BRp. Hydrocortisonum hemisuccinatuminj. 0,1 g/2 ml5 amp. 2 ml + 5 amp. 3 ml rozp. BRp. Hydrocortisonum hemisuccinatuminj. 0,5 g/2 ml5 amp. 2 ml + 5 amp. 3 ml rozp. 61. Hydrocortisonum BRp. Hydrocortisonumtabl. 0,02 g20 tabl. 62. Hydroxyprogesteroni caproas BRp. Kaprogestinj. 0,25 g/2 ml5 amp. BRp. Proluton-Depotinj. 0,25 g5 amp. strzyk. 63. Ibuprofenum BRp. Ibuprofendraż. 0,2 g60 draż. BRp. Ibuprofenzaw. 0,1 g/5 ml100 ml BRp. Ibupromtabl. powl. 0,2 g50 tabl. powl. BRp. Ibumetintabl. o przedł. dział. 0,6 g30 tabl. BRp. Nurofentabl. powl. 200 mg48 tabl. powl. BRp. Nurofengran. mus. 200 mg/2,1 g24 sasz. po 2,1 g 64. Isosorbidi dinitras BRp. Aerosonitaerozol 1,25 mg/dawkę18 ml (200 dawek) BRp. Apo-ISDN S/Ltabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Apo-ISDNtabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatum 40tabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatum 60tabl. 0,06 g30 tabl. BRp. Cardonit prolongatum 80tabl. 0,08 g30 tabl. BRp. Cornilattabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Cornilattabl. podj. 0,01 g30 tabl. BRp. Isodinittabl. podj. 0,0025 g60 tabl. BRp. Isodinittabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Isodinittabl. retard 0,02 g30 tabl. BRp. Isoketaerozol 1,25 mg/dawkę15 ml (300 dawek) BRp. Isoket 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Isoket retard 20tabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Isoket retard 40tabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Isoket retard 120kaps. retard 0,12 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps., tabl. o przedł. dział. 0,02 g30 kaps., tabl. BRp. Iso Mack Retard 40 mgkaps. 0,04 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps. o przedł. dział. 0,04 g30 kaps. BRp. Iso Mack Retardkaps., tabl. o przedł. dział. 0,06 g30 kaps., tabl. BRp. Maycor Retard 20kaps. 0,02 g30 kaps. BRp. Maycor Retard 40kaps. 0,04 g30 kaps. BRp. Maycor Retard 60kaps. 0,06 g30 kaps. BRp. Sorbonittabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Sorbonit 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Sorbonit prolongatumtabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Sorbonit prolongatumtabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Vasorbatetabl. 0,01 g30 tabl. 65. Isosorbidi mononitras BRp. Corangintabl. o powol. uwaln. 0,04 g30 tabl. BRp. Corangintabl. o powol. uwaln. 0,06 g20 tabl. BRp. Effox 10tabl. 0,01 g60 tabl. BRp. Effox 20tabl. 0,02 g50 tabl. BRp. Effox 40tabl. 0,04 g40 tabl. BRp. Effox Long 50tabl. retard, tabl., kaps. 0,05 g30 tabl., kaps. BRp. Isomonit 20tabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Isomonit 40tabl. 0,04 g30 tabl. BRp. Izonit prolongatum 40tabl. o przedł. uwaln. 40 mg40 tabl. BRp. Mono Mack Depottabl. 0,1 g28 tabl. BRp. Mononittabl. powl. 0,01 g60 tabl. powl. BRp. Mononittabl. powl. 0,02 g50 tabl. powl. BRp. Mononittabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Mononit 60 retardtabl. retard 0,06 g20 tabl. BRp. Olicard 40 retardkaps. 0,04 g20 kaps. BRp. Olicard 60 retardkaps. 0,06 g20 kaps. BRp. Olicard 40 retardkaps. o przedł. dział. 0,04 g20 kaps. BRp. Olicard 60 retardkaps. o przedł. dział. 0,06 g20 kaps. 66. Kalii chloridum Rp. Kalipoz prolongatumtabl. 0,75 g30 tabl. Rp. Kalimat prolongatumtabl. 0,75 g30 tabl. Rp. Kaliumsyrop 20 mEqK+/10 ml150 ml Rp. Kalium effervescensgranulat 20 mEqK+/5 g12 sasz. po 5 g 67. Kalii citras Rp. Kalium effervescens (bezcukrowy)gran. mus. 20 mEqK+/3 g20 saszetek po 3 g Rp. Kalium granulat (bezcukrowy)gran. 20 mEqK+/3 g60 g (20 dawek) 68. Kalii gluconas Rp. Kalium gluconicumsyrop 13,3 mEqK+/10 ml150 ml Rp. Kalium gluconicumproszek 10 mEqK+/5 g12 saszetek po 5 g 69. Loperamidi hydrochloridum ∆BRp. Dissententabl. 0,002 g15 tabl. ∆BRp. Imodiumkaps. 0,002 g6 kaps. ∆BRp. Loperamidtabl. 0,002 g10 tabl. 70. Mebendazolum Rp. Vermoxtabl. 0,1 g6 tabl. 71. Medroxyprogesteroni acetas BRp. Depo-Proverainj. 0,15 g/1 ml5 fiol. BRp. Depo-Proverainj. 50 mg/ml5 fiol. po 3 ml BRp. Depo-Provera 500inj. 150 mg/ml5 fiol. po 3,3 ml BRp. Depo-Provera 1000inj. 150 mg/ml5 fiol. po 6,7 ml BRp. Farlutalinj. 0,5 g/2,5 ml5 fiol. BRp. Farlutal 250tabl. 0,25 g20 tabl. BRp. Farlutal 500tabl. 0,5 g20 tabl. BRp. Farlutalinj. 1,0 g/5 ml5 fiol. BRp. Proveratabl. 0,1 g20 tabl. BRp. Proveratabl. 0,5 g20 tabl. BRp. Proveragran. 200 mg/4 g10 saszetek BRp. Proveragran. 500 mg/10 g10 saszetek BRp. Proveragran. 1000 mg/10 g10 saszetek 72. Megesteroli acetas BRp. Megacetabl. 20 mg100 tabl. BRp. Megacetabl. 40 mg100 tabl. BRp. Megace 160tabl. 160 mg100 tabl. 73. Mestranolum BRp. Mestranoltabl. 0,1 mg21 tabl. 74. Methotrexatum ARp. Methotrexattabl. 0,01 g100 tabl. ARp. Methotrexattabl. 2,5 mg100 tabl. ARp. Methotrexatetabl. 2,5 mg100 tabl. ARp. Trexantabl. 2,5 mg100 tabl. 75. Methylprednisoloni acetas BRp. Metypredtabl. 4 mg30 tabl. BRp. Metypredtabl. 16 mg30 tabl. 76. Methylprednisolonum BRp. Medroltabl. 4 mg30 tabl. BRp. Medroltabl. 16 mg50 tabl. BRp. Medroltabl. 32 mg20 tabl. BRp. Medroltabl. 100 mg20 tabl. 77. Methylthiouracilum BRp. Methylthiouracilumdraż. 0,1 g40 draż. 78. Metildigoxinum ARp. Bemecortabl. 0,1 mg30 tabl. ARp. Bemecorinj. 0,2 mg/2 ml5 amp. ARp. Bemecorkrople 0,6 mg/1 ml10 ml ARp. Lanitoptabl. 0,1 mg30 tabl. ARp. Lanitopkrople 0,6 mg/1 ml20 ml ARp. Lanitopinj. 0,2 mg/2 ml5 amp. 79. Metoclopramidi hydrochloridum BRp. Cerucaltabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Cerucalinj. 0,01 g/2 ml5 amp. BRp. Metoclopramidumtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Metoclopramiduminj. 0,01 g/2 ml5 amp. BRp. Metoclopramidum 10czopek 10 mg5 czopków BRp. Metoclopramidum 20czopek 20 mg5 czopków 80. Metoprololi tartras BRp. Betaloctabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Metocardtabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Metocardtabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Metocard prolongatumtabl. 0,2 g30 tabl. BRp. Metoprololtabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Metoprololtabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Metoprolol prolongatumtabl. 0,2 g30 tabl. BRp. Betaloc ZOK 50tabl. o kontr. uwaln. 0,05 g30 tabl. BRp. Betaloc ZOK 100tabl. o kontr. uwaln. 0,1 g30 tabl. BRp. Betaloc ZOK 200tabl. o kontr. uwaln. 0,2 g30 tabl. BRp. Metohexal 50tabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Metohexal 100tabl. 0,1 g30 tabl. 81. Metronidazolum BRp. Metronidazoltabl. 0,25 g20 tabl. BRp. Metronidazoltabl. dopochw. 0,5 g10 tabl. BRp. Metronidazolczopek 0,5 g10 czopków BRp. Metronidazolczopek 1 g10 czopków BRp. Metronidazolżel 1%15 g BRp. Metronidazolmaść stomatologiczna 10%5 g BRp. Metronidazolkrem 1%15 g 82. Molsidominum BRp. Corvatontabl. 0,002 g30 tabl. BRp. Molsidominatabl. 0,002 g30 tabl. BRp. Molsidominatabl. 0,004 g30 tabl. BRp. Molsidomina prolongatumtabl. 0,008 g30 tabl. 83. Morphini hydrochloridum ¤NRp.wMorphinun hydrochloricuminj. 0,01 g/1 ml10 amp. ¤NRp.wMorphinun hydrochloricuminj. 0,02 g/1 ml10 amp. 84. Nadroparinum calcicum BRp. Fraxiparineinj. 2850 j.m./0,3 ml2 amp., amp.-strzykawki BRp. Fraxiparineinj. 5700 j.m./0,6 ml2 amp., amp.-strzykawki BRp. Fraxiparineinj. 9500 j.m./1 ml2 amp., amp.-strzykawki BRp. Fraxiparineinj. 3800 j.m./0,4 ml2 amp.-strzykawki BRp. Fraxiparineinj. 7600 j.m./0,8 ml2 amp.-strzykawki 85. Natrii chloridum B Natrium chloratuminj. 0,9%/5 ml10 amp. B Natrium chloratuminj. 0,9%/10 ml10 amp. 86. Neostigmini methylsulfas ARp. Polstigminumtabl. 0,015 g20 tabl. ARp. Polstigminuminj. 0,5 g/1 ml10 amp. 87. Nifedipinum BRp. Apo-Nifedkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Adalatkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Adalat retardtabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Adalat SLtabl. powl. 0,02 g40 tabl. powl. BRp. Adalat CC 30tabl. powl. o przedł. dział. 30 mg30 tabl. powl. BRp. Adalat CC 60tabl. powl. o przedł. dział. 0,06 g30 tabl. powl. BRp. Cordafentabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Cordafenkrople 20 mg/ml30 ml BRp. Cordipintabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Cordipin retardtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Corinfardraż. 0,01 g50 draż. BRp. Corinfar retardtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Nifecardtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Nifecard retardtabl. powl. 0,02 g30 tabl. powl. BRp. Nifedicorkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedicorkaps. 0,02 g50 kaps. BRp. Nifedicortabl. retard 0,02 g50 tabl. BRp. Nifedicorkrople 20 mg/ml30 ml BRp. Nifedipinetabl. powl. 0,01 g50 tabl. powl. BRp. Nifedipinumkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedipin-Ratiopharmkaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifedipin-Ratiopharmkaps. 0,005 g50 kaps. BRp. Nifedipin Retard Ratiopharm 20kaps. 0,02 g30 kaps. BRp. Nifedypinakaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Nifehexal 5kaps. 0,005 g50 kaps. BRp. Nifehexal 20 retardtabl. 20 mg30 tabl. BRp. Zenusin-10kaps. 0,01 g50 kaps. BRp. Zenusin-20kaps. 0,02 g30 kaps. 88. Nitrendypinum BRp. Baypresstabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Nitrendypinatabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Nitrendypinatabl. 0,02 g30 tabl. BRp. Unipres 10tabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Unipres 20tabl. 0,02 g20 tabl. 89. Nystatinum BRp. Nystatynadraż. 500000 j.m.16 draż. BRp. Nystatynazaw. 2400000 j.m./24 ml1 fl. BRp. Nystatynatabl. dopochw. 100000 j.m.10 tabl. BRp. Nystatynazasypka 100000 j.m./1 g20 g BRp. Nystatynaproszek 2000000 j.m.10 g 90. Parnaparinum natricum BRp. Fluxuminj. 3 200 I.U. aXa.2 amp. strzyk. a 0,3 ml BRp. Fluxuminj. 6 400 I.U. aXa.2 amp. strzyk. a 0,6 ml 91. Phenobarbitalum ∆BRp. Luminaluminj. 0,2 g/1 ml10 amp. 1 ml 92. Phenoxymethylpenicillinum benzathini BRp. Ospen 750 syropzaw. 750000 j.m./5 ml60 ml 93. Phenoxymethylpenicillinum kalicum BRp. Megacillin Oral Tabstabl. do p. zaw. 600 000 j.m.10 tabl. BRp. Megacillin Oral Tabstabl. do p. zaw. 1 000 000 j.m.10 tabl. BRp. Megacillin Oral Syropgran. do p. syr. 300 000 j.m./5 ml80 ml BRp. Ospentabl. powl. 500000 j.m.12 tabl. powl. BRp. Ospentabl. powl. 1000000 j.m.12 tabl. powl. BRp. Ospentabl. powl. 1500000 j.m.12 tabl. powl. BRp. V-cylinatabl. 400 000 j.m.10 tabl. BRp. Taropentabl. powl. 500 000 j.m.12 tabl. powl. BRp. Taropentabl. powl. 1 000 000 j.m.12 tabl. powl. BRp. Taropentabl. powl. 1 500 000 j.m.12 tabl. powl. 94. Phenylephrini hydrochloridum ∆BRp. Neosynephrinekrople do oczu 10%5 ml 95. Phytomenadionum BRp. Vitaconinj. 0,01 g/1 ml10 amp. BRp. Vitaconinj. 0,001 g/0,5 ml10 amp. 96. Praziquantelum Rp. Cesoltabl. powl. 0,15 g6 tabl. powl. 97. Prazosini hydrochloridum BRp. Adversuten 1tabl. 0,001 g30 tabl. BRp. Adversuten 5tabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Minipresstabl. 0,001 g30 tabl. BRp. Minipresstabl. 0,002 g30 tabl. BRp. Minipresstabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Polpressintabl. 0,001 g30 tabl. BRp. Polpressintabl. 0,002 g30 tabl. BRp. Polpressintabl. 0,005 g30 tabl. 98. Prednisoloni acetas BRp. Prednisolonum aceticumzaw. do oczu 0,5%10 ml 99. Prednisolonum BRp. Encortolontabl. 0,005 g40 tabl. BRp. Prednisolonumkrem 0,25%10 g BRp. Decortin H1tabl. 1 mg40 tabl. BRp. Decortin H5tabl. 5 mg40 tabl. BRp. Decortin H20tabl. 20 mg50 tabl. BRp. Decortin H50tabl. 50 mg50 tabl. 100. Predisoni acetas BRp. Encortontabl. 0,001 g40 tabl. BRp. Encortontabl. 0,005 g40 tabl. 101. Progesteronum BRp. Progesteronum 50 mgtabl. podj. 0,05 g20 tabl. BRp. Progesteronuminj. 0,01 g/1 ml5 amp. BRp. Progesteronuminj. 0,025 g/1 ml5 amp. 102. Propafenoni hydrochloridum BRp. Polfenontabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. BRp. Polfenontabl. powl. 0,3 g40 tabl. powl. BRp. Prolekofentabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. BRp. Prolekofentabl. powl. 0,3 g40 tabl. powl. BRp. Rytmonormtabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. BRp. Rytmonormtabl. powl. 0,3 g40 tabl. powl. 103. Propranololi hydrochloridum BRp. Apo-Propranololtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Apo-Propranololtabl. 0,04 g50 tabl. BRp. Propranololtabl. 0,01 g50 tabl. BRp. Propranololtabl. 0,04 g50 tabl. BRp. Propranololinj. 0,001 g/1 ml10 amp. BRp. Propranololinj. 0,005 g/5 ml5 amp. BRp. Propranolol prolongatum 80 mgtabl. 0,08 g20 tabl. BRp. Propranolol prolongatum 160 mgtabl. 0,16 g20 tabl. BRp. Propra-Ratiopharm 40tabl. powl. 0,04 g50 tabl. powl. BRp. Propra-Ratiopharm 80tabl. powl. 0,08 g50 tabl. powl. BRp. Propra Retard-Ratiopharm 80kaps. 0,08 g50 kaps. 104. Pyranteli pamoas Rp. Pyrantelumtabl. 0,25 g3 tabl. Rp. Pyrantelumzaw. 0,05 g/1 ml15 ml 105. Pyrimethaminum BRp. Daraprimtabl. 0,025 g30 tabl. BRp. Pyrimentabl. 0,025 g30 tabl. 106. Ranitidini hydrochloridum Rp. Apo-Ranitidinetabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Apo-Ranitidinetabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Histactabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Histactabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Raniberltabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranigasantabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranigasttabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranisantabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitaltabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitin 150tabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Ranitin 300tabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Ranitinetabl. powl. 150 mg30 tabl. powl. Rp. Zantactabl. powl. 0,15 g40 tabl. powl. Rp. Zantactabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Zantac effervescenttabl. mus. 0,15 g30 tabl. Rp. Zantac effervescenttabl. mus. 0,3 g30 tabl. Rp. Novo-Ranidinetabl. powl. 0,15 g30 tabl. powl. Rp. Novo-Ranidinetabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Ranitydynatabl. powl. 0,15 g30 tabl. powl. Rp. Ranitydynatabl. powl. 0,3 g30 tabl. powl. Rp. Rantagonkrople dla dzieci 25 mg/1 ml30 ml Rp. Rantagonkrople 0,15 g/10 ml300 ml Rp. Gastorensyrop 75 mg/5 ml300 ml Rp. Ranitydynasyrop 75 mg/5 ml100 ml 107. Reviparinum natricum BRp. Clivarin 1432roztw. do inj. 0,25 ml5 ampstrzyk. 108. Sole rehydratacyjne Rp. Gastrolittabl.30 tabl. Rp. Gastrolitsaszetki 4 g; 4,15 g15 saszetek Rp. Saltoralsaszetki 5,5 g10 saszetek 109. Sulfathiazolum argentum Rp. Argosulfankrem 2%40 g 110. Thiamazolum BRp. Metizoltabl. 0,005 g50 tabl. 111. Todralazini hydrochloridum BRp. Binazintabl. 0,02 g30 tabl. 112. Verapamili hydrochloridum BRp. Apo-Veraptabl. 0,08 g40 tabl. BRp. Apo-Veraptabl. 0,12 g40 tabl. BRp. Falicard 80draż. 0,08 g40 draż. BRp. Isoptintabl. powl., draż. 0,04 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptintabl. powl., draż. 0,08 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptintabl. powl., draż. 0,12 g40 tabl. powl., draż. BRp. Isoptininj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Isoptin SRtabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Isoptin SRtabl. powl. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Lekoptindraż. 0,04 g40 draż. BRp. Lekoptindraż. 0,08 g40 draż. BRp. Lekoptindraż. 0,12 g40 draż. BRp. Lekoptininj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Lekoptin retardtabl. powl. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Staveran 40 mgtabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Staveran 80 mgtabl. powl. 0,08 g40 tabl. powl. BRp. Staveran 120 mgtabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Staveran prolongatumtabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Staveran prolongatumtabl. powl. 0,24 g20 tabl. powl. BRp. Verpamiltabl. powl. 0,2 g40 tabl. powl. BRp. Verpamiltabl. 0,04 g40 tabl. BRp. Verpamiltabl. 0,08 g40 tabl. BRp. Verpamiltabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Verpamilinj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Verapamiltabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 40tabl. powl. 0,04 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 80tabl. powl. 0,08 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 120tabl. powl. 0,12 g40 tabl. powl. BRp. Veratio 5inj. 0,005 g/2 ml10 amp. BRp. Novo-Veramiltabl. powl. 0,08 g30 tabl. powl. BRp. Novo-Veramiltabl. powl. 0,12 g30 tabl. powl. 1 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań Załącznik nr 2 WYKAZ LEKÓW UZUPEŁNIAJĄCYCH WYDAWANYCH ZA ODPŁATNOŚCIĄ 30% CENY LEKU Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie1 1. Acetazolamidum BRp. Diuramidtabl. 0,25 g20 tabl. 2. Acidum lacticum Rp. Lactovaginalgałka dopochw.10 gałek 3. Aciclovirum BRp. Acyclovirmaść do oczu 3%3 g BRp. Antivirtabl. 0,2 g20 tabl. BRp. Cusiviral 3%maść do oczu 3%4,5 g BRp. Cusiviralmaść do oczu 5%2 g BRp. Hevirantabl. 0,2 g30 tabl. BRp. Zoviraxtabl. 0,2 g25 tabl. BRp. Zoviraxmaść do oczu 3%4,5 g BRp. Zoviraxtabl. 0,4 g70 tabl. BRp. Zoviraxtabl. 0,8 g35 tabl. BRp. Zoviraxzaw. 0,2 g/5 ml125 ml BRp. Virolextabl. 0,2 g20 tabl. BRp. Virolexmaść do oczu 3%4,5 g 4. Allylestrenolum BRp. Gestormonetabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Turinaltabl. 0,005 g20 tabl. 5. Ambenonii chloridum BRp. Mytelasetabl. 0,01 g100 tabl. 6. Ambroxoli hydrochloridum BRp. Afleganinj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Ambrohexalinj. 0,015 g/2 ml5 amp. BRp. Ambroxol-Ratiopharm 15inj. 0,015 g/2 ml10 amp. BRp. Mucosolvaninj. 0,015 g/2 ml10 amp. 7. Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorotiazidum ∆BRp. Amiloratio comp.tabl.50 tabl. ∆BRp. Tialorid mitetabl.50 tabl. ∆BRp. Tialoridtabl.50 tabl. ∆BRp. Moduretictabl.50 tabl. 8. Amoxicillinum + Acidum clavulanicum BRp. Amoksiklavtabl. powl. 0,625 g21 tabl. powl. BRp. Amoksiklavtabl. powl. 0,375 g21 tabl. powl. BRp. Amoksiklav Dropskrople 62,5 mg/1 ml20 ml BRp. Amoksiklavzaw. 156 mg/5 ml100 ml BRp. Amoksiklav fortezaw. 312,5 mg/5 ml100 ml BRp. Augmentintabl. 0,375 g21 tabl. BRp. Augmentin 375 mgtabl. powl. 0,375 g21 tabl. powl. BRp. Augmentintabl. powl. 625 mg14 tabl. powl. BRp. Augmentintabl. 1 g14 tabl. BRp. Augmentinproszek do przyg. syropu 156 mg/5 ml100 ml BRp. Augmentinproszek do przyg. syropu 312,5 mg/5 ml100 ml 9. Beclometasoni dipropionas BRp. Beclocortaerozol do nosa 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Beclomet nasalaerozol 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) 10. Bismuthi subcitras Rp. Cytribintabl. powl. 0,12 g112 tabl. powl. Rp. Ventrisoltabl. powl. 0,12 g112 tabl. powl. Rp. De-Noltabl. 012 g112 tabl. 11. Budesonidum BRp. Budesonidaerozol do nosa 0,05 mg/dawkę10 ml (200 dawek) BRp. Rhinocortroztwór wodny 0,05 mg/dawkę200 dawek 12. Cefuroximum BRp. Biofuroksyminj. 0,75 g1 fiol. BRp. Biofuroksyminj. 1,5 g1 fiol. BRp. Kefuroxinj. 0,75 g1 fiol. BRp. Kefuroxinj. 1,5 g1 fiol. BRp. Plixyminj. 0,75 g5 fiol. BRp. Plixyminj. 1,5 g5 fiol. BRp. Zinacefinj. 0,75 g1 fiol. BRp. Zinacefinj. 1,5 g1 fiol. 13. Cetirizini hydrochloridum BRp. Zyrtectabl. powl. 0,01 g20 tabl. powl. BRp. Zyrteckrople 0,01 g/1 ml10 ml BRp. Zyrtecroztw. doustny 1 mg/1 ml75 ml 14. Chlortalidonum BRp. Hygrotontabl. 0,05 g20 tabl. BRp. Urandiltabl. 0,05 g30 tabl. 15. Clomifeni citras ∆BRp. Clostilbegyttabl. 0,05 g10 tabl. 16. Clonidini hydrochloridum ∆ARp. Catapresantabl. 0,075 mg20 tabl. ∆ARp. Catapresantabl. 0,15 mg30 tabl. ∆ARp. Clonidinkaps. 0,075 mg20 kaps. ∆ARp. Clonidinkaps. 0,15 mg20 kaps. ∆ARp. Clonistadatabl. 0,15 mg20 tabl. ∆ARp. Haemitontabl. 0,075 mg50 tabl. ∆ARp. Haemitontabl. 0,3 mg30 tabl. ∆ARp. Iporeltabl. 0,075 mg50 tabl. 17. Clopamidum Rp. Brinaldixtabl. 0,01 g20 tabl. Rp. Brinaldixtabl. 0,02 g20 tabl. Rp. Clopamidtabl. 0,02 g20 tabl. 18. Colchicinum ARp. Colchicum-Dispertdraż. 0,5 mg25 draż. 19. Rp. Delatarmaść 2%50 g 20. Dextranomerum Rp. Acudexzasypka 4 g10 saszetek Rp. Crupodexproszek 30%60 g 21. Diclofenacum natricum BRp. Dicloreuminj. 0,075 g/3 ml6 amp. BRp. Diklofeninj. 0,075 g/3 ml5 amp. BRp. Feloraninj. 0,075 g/3 ml10 amp. BRp. Naklofeninj. 0,075 g/3 ml5 amp. BRp. Olfeninj. 0,075 g/2 ml5 amp. BRp. Voltareninj. 0,075 g/3 ml5 amp. BRp. Diclacinj. dom. 0,075 g/3 ml5 amp. 22. Dimenhydrinatum ∆BRp. Aviomarininj. 0,05 g/1 ml5 amp. 23. Streptokinazum BRp. Distreptazatabl. 15000 j.m.20 tabl. BRp. Distreptazainj. 60000 j.m.1 fiol. 10 ml BRp. Distreptazaczopek 15000 j.m.6 czopków 24. Disulfiramum ∆BRp. Anticoltabl. 0,5 g30 tabl. 25. Ergotamini tartras BRp. Ergotaminum tartaricumdraż. 0,001 g20 draż. 26. Estradioli benzoas BRp. Oestradiolum benzoicuminj. 0,005 g/2 ml5 amp. 27. Estradioli valeras BRp. Estradiol-Depotinj. 0,01 g/1 ml10 amp. 28. Estradioli valeras + Estrioli + Levonorgestrelum BRp. Cyclo-Menorettedraż.21 draż. 29. Estradioli valeras + Levonorgestrelum BRp. Klimonormdraż. 2 mg + 0,15 mg21 draż. 30. Estradioli Valeras + Medroxyprogesteroni acetas BRp. Divinatabl. białe 2 mg; tabl. niebieskie 2 mg + 10 mg21 tabl 31. Estradioli valeras + Norgestrelum BRp. Cyclo-Progynovadraż.21 draż. 32. Estradiolum + Norethisteroni acetas BRp. Trisequenstabl.28 tabl. BRp. Trisequens fortetabl.28 tabl. 33. Estradiolum comp. BRp. Oestrofeminalkaps. 0,3 mg21 kaps. BRp. Oestrofeminalkaps. 0,6 mg21 kaps. BRp. Oestrofeminalkaps. 1,25 mg21 kaps. BRp. Premarintabl. powl. 0,625 mg28 tabl. powl BRp. Premarintabl. powl. 1,25 mg28 tabl. powl 34. Ethinylestradiolum + Levonorgestrelum BRp. Microgynon 21draż.21 draż. BRp. Rigevidontabl.21 tabl. BRp. Stediril 30draż.21 draż. 35. Ethinylestradiolum + Norethisteronum BRp. Gestigentabl.21 tabl. 36. Ethisteronum BRp. Ethisterontabl. podjęz. 0,025 g20 tabl. 37. Fenbufenum BRp. Fenbufentabl. 0,3 g30 tabl. 38. Fenoteroli hydrobromidum ∆BRp. Fenoteroltabl. 0,005 g100 tabl. ∆BRp. Partusistentabl. 0,005 g100 tabl. 39. Ferrosi chloridum Rp.•Hemoferkrople 44 mg Fe2+/ml10 ml Rp.•Ferro 66krople 0,044 g/ml20 ml 40. Ferrosi sulfas Rp.•Eisendragees-Ratiopharmdraż. 50 mg Fe2+20 draż. Rp.•Ferro-Gradumettabl. 325 mg30 tabl. Rp.•Ferro-Gradumettabl. powl. 525 mg30 tabl. powl. Rp.•Hemofer prolongatumdraż. 105 mg Fe2+30 draż. Rp.•Resoferondraż.50 draż. Rp.•Sorbifer Durulestabl. powl. 100 mg50 tabl. powl. Rp.•Tardyferontabl. powl. retard 80 mg Fe2+30 tabl. powl. 41. Fluconazolum BRp. Diflucankaps. 0,05 g7 kaps. BRp. Diflucankaps. 0,1 g28 kaps. BRp. Diflucankaps. 0,15 g1 kaps. BRp. Diflucankaps. 0,2 g14 kaps. BRp. Diflucansyrop 5 mg/ml150 ml BRp. Fluconazolekaps. 0,05 g14 kaps. BRp. Fluconazolekaps. 0,1 g7 kaps. BRp. Fluconazolesyrop 5 mg/1 ml150 ml 42. Flunisolidum Rp. Bronilideaerozol dozowany 0,25 mg/dawkę12 ml (120 dawek) Rp. Syntariszaw. do nosa 0,025 mg/dawkę24 ml (240 dawek) 43. Fluticasoni propionas Rp. Flixonasezaw. do nosa 0,05%10 ml (120 dawek) 44. Framycetinum comp. BRp. Caridentmaść5 g 45. Furaginum BRp. Furagintabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Furaginumtabl. 0,05 g30 tabl. 46. Gentamicini sulfas BRp. Garamycininj. 0,04 g/1 ml10 amp. BRp. Gentamycininj. 0,01 g/1 ml10 amp. BRp. Gentamicininj. 0,01 g/1 ml10 amp. BRp. Gentamicininj. 0,02 g/2 ml10 amp. BRp. Gentamycininj. 0,04 g/1 ml10 amp. BRp. Gentamicininj. 0,04 g/1 ml, inj. 0,04 g/2 ml10 amp. BRp. Gentamycininj. 0,08 g/2 ml10 amp. BRp. Gentamicininj. 0,08 g/2 ml10 amp. BRp. Gentamicinkrople do oczu 0,3%10 ml BRp. Gentamycinmaść do oczu3 g, 5 g BRp. Gentamicinmaść do oczu3 g BRp. Gentamicin Ratiopharm 80inj. 0,08 g/2 ml5 amp. BRp. Gentamytrexkrople do oczu 5 mg/ml5 ml Gentamytrexmaść do oczu 5 mg/g3 g 47. Glucosum BRp. Glucosuminj. 10%10 amp. 10 ml BRp. Glucosuminj. 20%10 amp. 10 ml 48. Gonadotrophinum chorionicum BRp. Biogonadylinj. 500 j.m.5 amp. z suchą subst. + 5 amp. rozp. BRp. Biogonadylinj. 2000 j.m.5 amp. z suchą subst. + 5 amp. rozp. BRp. Pregnylinj. 500 j.m.3 amp. z suchą subst. + 3 amp. rozp. BRp. Pregnylinj. 1500 j.m.3 amp. z suchą subst. + 3 amp. rozp. BRp. Pregnylinj. 5000 j.m.3 amp. z suchą subst. + 3 amp. rozp. BRp. Profasiliofilizat 500 j.m.3 amp. liof. + 3 amp. rozp. BRp. Profasiliofilizat 1000 j.m.3 amp. liof. + 3 amp. rozp. BRp. Profasiliofilizat 2000 j.m.3 amp. liof. + 3 amp. rozp. BRp. Profasiliofilizat 5000 j.m.1 amp. liof. + 1 amp. rozp. BRp. Profasiliofilizat 10000 j.m.1 amp. liof. + 1 amp. rozp. 49. Hydrocortisoni acetas BRp. Hydrocortisonuminj. 0,125 g/5 ml10 fiol. 50. Ketoconazolum BRp. Ketokonazoltabl. 0,2 g10 tabl. BRp. Ketozoltabl. 0,2 g10 tabl. BRp. Ketozolglob. 0,4 g3 glob. BRp. Nizoraltabl. 0,2 g10 tabl. BRp. Nizoralglob. 0,4 g3 glob. BRp. Oronazoltabl. 0,2 g20 tabl. 51. Ketoprofen BRp. Ketonalkaps. 0,05 g24 kaps. BRp. Ketonal fortetabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Ketonalinj. 0,1 g/2 ml10 amp. BRp. Profenidkaps. 0,05 g24 kaps. BRp. Profenid prolongatumtabl. powl. 0,2 g14 tabl. powl. BRp. Profenidczopek 0,1 g10 czopków BRp. Profenidinj. 0,1 g/2 ml5 amp. BRp. Toprectabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Profenidtabl. powl. 0,1 g30 tabl. powl. BRp. Profenidtabl. o przedł. dział. 0,2 g14 tabl. 52. Lynestrenolum BRp. Endometriltabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Orgametriltabl. 0,005 g30 tabl. 53. Mesnum BRp. Mistabronpłyn do inh. lub wlewań 0,6 g/3 ml5 amp. 54. Methyldopum ∆BRp. Dopanoltabl. 0,25 g50 tabl. ∆BRp. Dopegyttabl. 0,25 g50 tabl. ∆BRp. Methyldopatabl. 0,25 g30 tabl. 55. Methylprednisoloni acetas BRp. Depo-Medrolinj. 0,04 g/1 ml1 fiol. BRp. Depo-Medrol z lidokainąinj. 0,04 g/1 ml1 fiol. 56. Methyltestosteronum BRp. Mesterontabl. podjęz. 0,01 g20 tabl. 57. Metronidazolum + Chlorquinaldolum BRp. Gynalgintabl. dopochw.10 tabl. 58. Miconazoli nitras Rp. Gyno-Daktaringlobulki 0,1 g15 glob. Rp. Gyno-Femidazoltabl. dopochw. 0,1 g15 tabl. Rp. Mikonazoltabl. dopochw. 0,4 g3 tabl. 59. Miconazolum comp. Rp. Mycosolonmaść15 g 60. Nabumetonum BRp. Relifextabl. powl. 0,5 g20 tabl. powl. 61. Naproxenum natricum BRp. Anaprantabl. powl. 0,275 g20 tabl. powl. BRp. Anaprantabl. powl. 0,550 g20 tabl. powl. BRp. Apranaxtabl. powl. 0,275 g20 tabl. powl. BRp. Apranaxtabl. powl. 0,550 g20 tabl. powl. 62. Naproxenum BRp. Apo-Naproxentabl. 0,125 g100 tabl. BRp. Apo-Naproxentabl. 0,25 g100 tabl. BRp. Naprosyntabl. 0,25 g30 tabl. BRp. Naproxentabl. 0,25 g50 tabl. BRp. Naproxentabl. 0,1 g10 tabl. BRp. Naproxentabl. 0,5 g20 tabl. BRp. Naproxenzaw. 125 mg/5 ml100 ml BRp. Naproxen 125czopek 0,125 g10 czopków BRp. Naproxen 250czopek 0,25 g10 czopków BRp. Naproxen 500czopek 0,5 g10 czopków 63. Natrii cromoglicas BRp. Cromohexalkrople do oczu 2%10 ml BRp. Cromohexalkrople do oczu 2%20 × 0,5 ml BRp. Cromohexalaerozol do nosa 20 mg/ml30 ml BRp. Cromosolaerozol do nosa 2,6 mg/dawkę28 ml BRp. Cromosolaerozol do nosa 4% (5,2 mg/dawkę)30 ml BRp. Cromosolaerozol do gardła 4% (10 mg/dawkę)30 ml BRp. Cusicrom 4%krople do oczu 4%10 ml BRp. Hay-Cromkrople do oczu 2%13,5 ml BRp. Lomusolaerozol 2%26 ml BRp. Opticromkrople do oczu 2%13,5 ml BRp. Polcromkrople do oczu 2%10 ml BRp. Vividrinaerozol do nosa 2,6 mg/dawkę15 ml BRp. Vividrinkrople do oczu 20 mg/ml10 ml BRp. Cropoz Naerozol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkę15 ml 64. Nedocromilum natricum BRp. Tilavistkrople do oczu 2%5 ml BRp. Tilarinaerozol do nosa 1%15 ml 65. Nitrofurantoinum BRp. Nifuratio Retardkaps. 0,1 g20 kaps. BRp. Siralidenzaw. 50 mg/5 ml100 ml 66. Norethisteroni acetas BRp. Norethisterontabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Primolut Nortabl. 0,005 g20 tabl. 67. Pentazocini hydrochloridum ¤BRp.wFortralinj. 0,03 g/1 ml10 amp. ¤BRp.wFortraltabl. 0,05 g100 tabl. ¤BRp.wPentazocinumtabl. 0,05 g100 tabl. ¤BRp.wPentazocinuminj. 0,03 g/1 ml10 amp. 68. Pethidini hydrochloridum ¤NRp.wDolargantabl. 0,025 g20 tabl. ¤NRp.wDolarganinj. 0,1 g/2 ml10 amp. ¤NRp.wDolcontralinj. 0,05 g/1 ml10 amp. ¤NRp.wDolcontralinj. 0,1 g/2 ml10 amp. 69. Polividonum Iodum Rp. Betadineczopek 0,2 g14 czopków Rp. Betadinepłyn 10%30 ml Rp. Betadinemydło w płynie 75 mg/ml120 ml Rp. Betadinemaść 100 mg/1 g, 10 g/100 g20 g Rp. Betadineglobulki 200 mg14 szt. Rp. Polseptolglobulki 0,2 g5 szt. Rp. Polseptolmaść 1%20 g Rp. Povidone Iodine 10%roztwór 10%20 ml Rp. Povidone Iodinezasypka 1%25 g 70. Prednisoloni pivalas BRp. Mecortolon 0,5%krem 0,5%10 g 71. Pridinoli hydrochloridum ∆BRp. Pridinoltabl. 0,005 g50 tabl. 72. Pridinoli mesylas ∆BRp. Polmesilattabl. 0,004 g50 tabl. 73. Procainamidi hydrochloridum BRp. Procainamidumtabl. 0,25 g30 tabl. 74. Proderminum comp. Psorisan 5%maść 5%50 g Psorisan 10%maść 10%50 g Psorisan 20%maść 20%50 g 75. Pyridostigmini bromidum BRp. Mestinondraż. 0,06 g150 draż. 76. Sucralfatum Rp. Ancrusaltabl. 0,5 g120 tabl. Rp. Sucralfatetabl. 1 g100 tabl. Rp. Suratio 1000tabl. 1 g20 tabl. Rp. Ulcoganttabl. 1 g50 tabl. Rp. Ulcogant Suspensionzaw. 1 g/5 ml250 ml Rp. Ulcogant Suspensionzaw. 1 g/5 ml50 saszetek Rp. Ulcogantgran. 1 g50 saszetek Rp. Ulgastrantabl. 1 g50 tabl. Rp. Ulgastranzaw. 1 g/5 ml250 ml Rp. Ulgastranzaw. 1 g/5 ml50 saszetek Rp. Ventertabl. 1 g50 tabl. Rp. Ventergran. 1 g50 saszetek 77. Sulfadiazinum argentum Rp. Dermazinkrem 1%50 g Rp. Flammazinekrem 1%50 g 78. Testosteroni enanthas BRp. Testosteronum prolongatuminj. 0,1 g/1 ml5 amp. 79. Testosteroni propionas BRp. Testosteronum propionicuminj. 0,01 g/1 ml5 amp. BRp. Testosteronum propionicuminj. 0,025 g/1 ml5 amp. 80. Testosteronum BRp. Omnadren 250inj. 0,25 g/1 ml5 amp. 81. Thiethylperazini dimaleas ∆BRp. Torecantabl. powl. 6,5 mg50 tabl. powl. ∆BRp. Torecanczopek 6,5 mg6 czopków 82. Tinidazolum BRp. Tinidazolumtabl. powl. 0,5 g4 tabl. powl. 83. Tretinoinum Rp. Airolpłyn 0,05%50 ml Rp. Atredermpłyn 0,025%60 ml Rp. Atredermpłyn 0,05%60 ml Rp. Atredermpłyn 0,1%20 ml 84. Triamcinoloni acetonidum BRp. Kenaloginj. 0,04 g/1 ml1 autostrzyk. BRp. Polcortolon 10inj. 0,01 g/1 ml5 fiol. BRp. Polcortolon 40inj. 0,04 g/1 ml5 fiol. BRp. Polcortolon 200inj. 0,2 g/5 ml10 fiol. 85. Triamcinolonum BRp. Polcortolontabl. 0,001 g20 tabl. BRp. Polcortolontabl. 0,004 g20 tabl. 1 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań Załącznik nr 3 WYKAZ LEKÓW UZUPEŁNIAJĄCYCH WYDAWANYCH ZA ODPŁATNOŚCIĄ 50% CENY LEKU Lp. NazwaPostać i dawkaOpakowanie 1. Rp. Acespargintabl. 0,25 g30 tabl. 2. Acetylcysteinum BRp. Acetylocysteinakaps. 0,1 g20 kaps. BRp. ACC 100granulat 100 mg20 saszetek po 3 g BRp. ACC 200granulat 200 mg20 saszetek po 3 g BRp. ACC 200kaps. 0,2 g20 kaps. BRp. ACC 100tabl. mus. 0,1 g20 tabl. BRp. ACC 200tabl. mus. 0,2 g20 tabl. BRp. ACC 600tabl. mus. 0,6 g10 tabl. BRp. Fluimucilgran. 100 mg/sasz.20 sasz. a 1 g BRp. Fluimucilgran. 200 mg/sasz.20 sasz. a 1 g BRp. Fluimuciltabl. mus. 0,6 g10 tabl. BRp. Mucisolproszek do sporz. roztw. (4,8 g n-acetylcysteinum)60 g BRp. Tussicom 100 granulatgranulat 100 mg/5 g20 saszetek po 5 g BRp. Tussicom 200 granulatgranulat 200 mg/5 g20 saszetek po 5 g 3. Acidum citricum + Kalium/Natrium citricum Rp. Citrolytgranulat220 g 4. Acidum pipemidicum BRp. Palinkaps. 0,2 g20 kaps. BRp. Palintabl. powl. 0,4 g20 tabl. powl. BRp. Pipramkaps. 0,2 g20 kaps. BRp. Urolinkaps. 0,2 g20 kaps. 5. Acidum sulfosalicylicum + Acidum trichloraceticum Rp.•Dermaseptpłyn30 g 6. Acidum tranexamicum BRp. Exacyltabl. powl. 0,25 g20 tabl. powl. BRp. Exacyltabl. powl. 0,5 g20 tabl. powl. BRp. Exacylinj. 0,5 g/5 ml5 amp. BRp. Exacylroztw. do picia 1 g/10 ml5 amp. 7. ALERGENY DO CELÓW LECZNICZYCH - alergeny roztoczy kurzu domowego BRp. Alutard SQ kurs podstawowyinj. 100 SQU/ml, 1000 SQU/ml, 10000 SQU/ml, 100000 SQU/ml4 fiol. a 5 ml + 4,5 ml rozp. BRp. Alutard SQ kurs podtrzymującyinj. 100000 SQU/ml1 fiol. 5 ml BRp. Novo-Helisen Depot kurs podstawowyinj. 4,5 ml, stęż. 1, 2, 33 but. BRp. Novo-Helisen Depot kurs podtrzym.inj. 4,5 ml lub 9,5 ml stęż. 31 but. - alergeny pyłków roślin BRp. Catalet (C, D, T)inj. 2 mlzestaw po 4 fiol. BRp. Pollinex podstawowyinj.3 fiol. BRp. Pollinex podtrzymującyinj.1 fiol. BRp. Allergovitinj. 3 ml, stęż. A, B2 fiol. 8. Ambroxoli hydrochloridum BRp. Ambrohexaltabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Ambrosolsyrop 15 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolsyrop 30 mg/5 ml120 ml BRp. Ambrosolkrople 7,5 mg/1 ml100 ml BRp. Ambroksolsyrop 15 mg/5 ml150 ml BRp. Ambroksolsyrop 30 mg/5 ml150 ml BRp. Deflegminkaps. retard 75 mg10 kaps. BRp. Deflegminkrople 0,75%50 ml BRp. Deflegmintabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Mucosolvansyrop 30 mg/5 ml100 ml BRp. Mucosolvanpłyn do inh. 0,75 g/100 ml1 op. BRp. Mukobronsyrop 0,3 g/100 ml100 ml BRp. Mukobronsyrop 0,03 g/5 ml100 ml BRp. Mukobrontabl. 0,03 g50 tabl. BRp. Bronchopront Saftsyrop 15 mg/5 ml100 ml BRp. Bronchopront Tropfenkrople 7,5 mg/1 ml50 ml BRp. Solvolantabl. 0,03 g20 tabl. BRp. Solvolansyrop 15 mg/5 ml100 ml 9. Amitriptylini hydrochloridum ∆BRp. Amitriptylinumdraż. 0,01 g60 draż. ∆BRp. Amitriptylinumdraż. 0,025 g60 draż. ∆BRp. Amitriptylinum 2,5%inj. 2,5%5 amp. 2 ml 10. Amlodipinum BRp. Amlopintabl. 0,005 g20 tabl. BRp. Amlopintabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Amlozektabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Amlozektabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Norvasctabl. 0,005 g30 tabl. BRp. Norvasctabl. 0,01 g30 tabl. 11. Ampicillinum BRp. Ampicillinkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Ampicillintabl., kaps. 0,5 g16 tabl., kaps. BRp. Ampicillin pro susp. 3 gproszek do przyg. zaw. (250 mg/5 ml)60 ml BRp. Ampicillinumgran do sporz. zaw. doust. 250 mg14 sasz. po 2,5 g 12. Astemizolum BRp. Astemisantabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Astemizoltabl. 0,01 g30 tabl. BRp. Hismanaltabl. 0,01 g20 tabl. BRp. Hismanalzaw. 1 mg/1 ml100 ml 13. Azithromycinum BRp. Sumamedtabl. 0,125 g6 tabl. BRp. Sumamedkaps. 0,25 g6 kaps. BRp. Sumamedtabl. 0,5 g3 tabl. BRp. Sumamedsyrop 0,1 g/5 ml20 ml BRp. Sumamedsyrop 0,2 g/5 ml20 ml BRp. Sumamed fortesyrop 0,2 g/5 ml20 ml 14. Benazeprili hydrochloridum BRp. Lotensintabl. powl. 0,005 g14 tabl. powl. BRp. Lotensintabl. powl. 0,01 g14 tabl. powl. BRp. Lotensintabl. powl. 0,02 g14 tabl. powl. 15. Bezafibratum Rp. Bezaliptabl. powl. 0,2 g30 tabl. powl. Rp. Bezaliptabl. powl. 0,4 g30 tabl. powl. Rp. Bezamidintabl. powl. 0,2 g50 tabl. powl. 16. Bromhexini hydrochloridum BRp.•Bisolvonpłyn 2 mg/ml50 ml BRp.•Bisolvontabl. 0,008 g20 tabl. BRp. Bisolvoninj. 0,004 g/2 ml5 amp. BRp.•Bromhexintabl. powl. 0,008 g20 tabl. powl. BRp.•Flegaminatabl. 0,008 g20 tabl. BRp.•Flegaminasyrop 0,08 g/100 ml120 ml BRp. Flegaminainj. 0,004 g/2 ml5 amp. BRp.•Flegaminakrople 0,06 g/30 ml30 ml 17. Bupivacaini hydrochloridum BRp. Bupivacainum hydrochloricum 0,5%inj. 0,5%10 amp. 10 ml 18. Buprenorphini hydrochloridum ¤BRp.wBunondoltabl. podjęz. 0,2 mg60 tabl. ¤BRp.wBunondoltabl. podjęz. 0,4 mg30 tabl. ¤BRp.wTemgesictabl. podjęz. 0,2 mg10 tabl. 19. Calcii dobesilas BRp. Calcium dobesilatetabl. 0,25 g30 tabl. BRp. Doxilekkaps. 0,5 g30 kaps. BRp. Doxiumtabl. 0,25 g60 tabl. BRp. Doxium 500kaps. 0,5 g30 kaps. BRp. Dobesilat-Calciumtabl. 0,25 g50 tabl. 20. Calcitriolum BRp. Calcijexinj. doż. 1 mcg/ml25 amp. BRp. Calcijexinj. doż. 2 mcg/ml25 amp. 21. Carbenicillinum natricum BRp. Carbenicillininj. 1 gfiol. BRp. Carbenicillininj. 2 gfiol. 22. Carbocisteinum Rp. Karbocisteinsyrop 125 mg/5 ml200 ml Rp. Karbocisteinsyrop 250 mg/5 ml200 ml Rp. Karbocisteinkaps. 375 mg32 kaps. Rp. Mukolina 2%syrop 2%120 ml Rp. Mukolina 5%syrop 5%120 ml Rp. Mucodynekaps. 0,375 g100 kaps. Rp. Mucodynesyrop 5%200 ml Rp. Mucoprontkaps. 0,375 g50 kaps. Rp. Pectoxkaps. 0,35 g20 kaps. 23. Cefadroxilum BRp. Duracefkaps. 0,25 g12 kaps. BRp. Duraceftabl. 1 g12 tabl. BRp. Duraceftabl. rozp. 1 g10 tabl. BRp. Duracefkaps. 0,5 g12 tabl. BRp. Duracefprosz. do przyg. zaw. 0,125 g/5 ml60 ml BRp. Duracefprosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml60 ml BRp. Duracefprosz. do przyg. zaw. 0,5 g/5 ml60 ml BRp. Biodroxilgran. do sporz. zaw. 125 mg/5 ml45 g BRp. Biodroxilgran. do sporz. zaw. 250 mg/5 ml45 g BRp. Biodroxilgran. do sporz. zaw. 500 mg/5 ml45 g BRp. Biodroxilkaps. 0,5 g12 kaps. BRp. Biodroxiltabl. powl. 1 g12 tabl. powl. BRp. Tadroxilgran. do sporz. zaw. 125 mg14 sasz. po 2,5 g BRp. Tadroxilgran. do sporz. zaw. 250 mg14 sasz. po 2,5 g 24. Cefalexinum BRp. Cefaleksynakaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Cefaleksynakaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Cephalexinkaps. 0,25 g20 kaps. BRp. Cephalexin-Ratiopharm 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Cephalexin-Ratiopharm 1000tabl. powl. 1 g10 tabl. powl. BRp. Cephalexin-Ratiopharm TSgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml120 ml (72 g gran.) BRp. Keflexkaps. 0,25 g12 kaps. BRp. Keflexkaps. 0,5 g12 kaps. BRp. Keflexzaw. 125 mg/5 ml60 ml BRp. Keflexzaw. 250 mg/5 ml60 ml BRp. Oracefkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Oracefkaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Zecefkaps. 0,25 g12 kaps. BRp. Zecefkaps. 0,5 g12 kaps. 25. Cefaclorum BRp. Alfacetkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Alfacetkaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Alfacetsyrop 0,125 g/5 ml60 ml BRp. Alfacetsyrop 0,25 g/5 ml60 ml BRp. Ceclorkaps. 0,25 g15 kaps. BRp. Ceclorkaps. 0,5 g15 kaps. BRp. Ceclorsubst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml75 ml BRp. Ceclorsubst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml15 saszetek BRp. Ceclorsubst. do przyg. zaw. 250 g/5 ml75 ml BRp. Ceclorsubst. do przyg. zaw. 250 g/5 ml15 saszetek BRp. Ceclor MRtabl. powl. o przedł. dział. 375 mg10 tabl. powl. BRp. Ceclor MRtabl. powl. o przedł. dział. 500 mg10 tabl. powl. BRp. Ceclor MRtabl. powl. o przedł. dział. 750 mg10 tabl. powl. BRp. Panclorkaps. 250 mg15 kaps. BRp. Panclorkaps. 500 mg15 kaps. BRp. Taracefkaps. 0,25 g16 kaps. BRp. Taracefkaps. 0,5 g16 kaps. BRp. Vercefkaps. 0,25 g15 kaps. BRp. Vercefgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml75 ml BRp. Ceclorgran. do przyg. zaw. 375 mg/5 ml75 ml 26. Cefradinum BRp. Sefril Ainj. 1 g1 fiol. z suchą subst. BRp. Sefril kaps. 0,5 g12 kaps. BRp. Sefril inj. 1 g1 fiol. z suchą subst. BRp. Sefril gran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml60 ml BRp. Sefril gran. do przyg. zaw. 250 mg14 sasz. po 2,5 g 27. Cefuroximi axetilum BRp. Bioraceftabl. powl. 0,125 g10 tabl. powl. BRp. Bioraceftabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Bioraceftabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Bioracefproszek do przyg. zaw. 0,125 g10 torebek po 0,125 g BRp. Zinnattabl. 0,125 g10 tabl. BRp. Zinnattabl. 0,25 g10 tabl. BRp. Zinnattabl. 0,5 g10 tabl. BRp. Zinnatgran. 0,125 g/5 ml50 ml BRp. Zinnatzaw. 125 mg10 saszetek BRp. Zinnatzaw. 250 mg10 saszetek 28. Chlormidazol Rp.•Polfungicidmaść 5%25 g Rp.•Polfungicidpłyn 5 g w 100 ml10 ml 29. Chlorpromazini hydrochloridum ∆BRp. Chlorazininj. 0,05 g/2 ml10 amp. ∆BRp. Fenactildraż. 0,01 g30 draż. ∆BRp. Fenactildraż. 0,025 g20 draż. ∆BRp. Fenactildraż. 0,1 g30 draż. ∆BRp. Fenactilkrople 4%10 g ∆BRp. Fenactilinj. dom. 0,025 g/5 ml5 amp. ∆BRp. Fenactilinj. doż. 0,05 g/2 ml10 amp. 30. Chlorprothixenum ∆BRp. Chlorprothixentabl. powl. 0,015 g50 tabl. powl. ∆BRp. Chlorprothixentabl. powl. 0,05 g50 tabl. powl. 31. Chlorquinaldolum Rp. Chlorchinaldinmaść 3%20 g 32. Cilazaprilum BRp. Inhibacetabl. powl. 0,5 mg30 tabl. powl. BRp. Inhibacetabl. powl. 0,001 g30 tabl. powl. BRp. Inhibacetabl. powl. 0,0025 g28 tabl. powl. BRp. Inhibacetabl. powl. 0,005 g28 tabl. powl. 33. Cimetidinum BRp. Altramettabl. 0,2 g100 tabl. BRp. Apo-Cimetidinetabl. 0,2 g100 tabl. BRp. Apo-Cimetidinetabl. 0,3 g100 tabl. BRp. Apo-Cimetidinetabl. 0,4 g100 tabl. BRp. Apo-Cimetidinetabl. 0,6 g100 tabl. BRp. Apo-Cimetidinetabl. 0,8 g100 tabl. BRp. Belomettabl. 0,2 g50 tabl. BRp. Cimetidinumtabl. 0,2 g100 tabl. BRp. Histodiltabl. 0,2 g50 tabl. BRp. Tagamettabl. 0,2 g50 tabl. BRp. Tagamettabl. 0,4 g20 tabl. BRp. Tagamettabl. 0,8 g30 tabl. 34. Ciprofibratum Rp. Lipanorkaps. 100 mg30 kaps. 35. Ciprofloxacini hydrochloridum BRp. Cifran 250tabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Cifran 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Ciprinoltabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Ciprinol 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Ciprobay 250tabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Ciprobay 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Ciprobay Urotabl. powl. 0,1 g6 tabl. powl. BRp. Cipronextabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Cipronextabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Cipropoltabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Cipropoltabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. BRp. Quintor 250tabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Quintor 500tabl. powl. 0,5 g10 tabl. powl. 36. Cisapridum BRp. Coordinaxtabl. 5 mg30 tabl. BRp. Coordinaxtabl. 10 mg30 tabl. BRp. Coordinaxzaw. 1 mg/1 ml100 ml BRp. Gaspridtabl. 10 mg30 tabl. 37. Clarithromycinum BRp. Klacidgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml60 ml BRp. Klacidtabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Klacidtabl. powl. 0,5 g20 tabl. powl. BRp. Formilid 250tabl. powl. 0,25 g10 tabl. powl. BRp. Formilid 500tabl. powl. 0,5 g14 tabl. powl. BRp. Klacidgran. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml50 ml BRp. Klacid Unotabl. o modyfik. uwaln. 0,5 g7 tabl. 38. Clemastini fumaras ∆BRp. Clemastinumtabl. 0,001 g30 tabl. ∆BRp. Clemastinumsyrop 0,001 g/10 ml100 ml 39. Clindamycini hydrochloridum BRp. Dalacin Ckaps. 0,075 g16 kaps. BRp. Dalacin Ckaps. 0,15 g16 kaps. BRp. Dalacin Ckaps. 0,3 g16 kaps. BRp. Klimicinkaps. 0,15 g16 kaps. BRp. Klimicinkaps. 0,3 g16 kaps. BRp. Clindacinkaps. 0,3 g16 kaps. 40. Clindamycini phosphas BRp. Dalacin C Phospateinj. 0,3 g/2 ml1 amp. BRp. Dalacin C Phospateinj. 0,6 g/4 ml1 amp. BRp. Dalacin C Phospateinj. 0,9 g/6 ml1 amp. BRp. Klimicininj. 0,3 g/2 ml5 amp. 41. Clindamycini palmitas BRp. Dalacin Cgran. do przyg. syropu 0,075 g/5 ml80 ml 42. Clobetasoli propionas BRp. Dermovatekrem 0,05 g/100 g25 g BRp. Dermovatemaść 0,05 g/100 g25 g BRp. Dermovateroztwór 0,05%25 ml 43. Cloxacillinum natricum BRp. Syntarpentabl. powl. 0,5 g16 tabl. powl. 44. Colestipoli hydrochloridum Rp. Colestidgran. 5 g50 sasz. Rp. Colestidtabl. 1 g120 tabl. 45. Colestyraminum Rp. Cholestyramineproszek500 g Rp. Questranproszek 4 g50 sasz. Rp. Vasosan Pgran.30 g Rp. Vasosan Sgran.30 g 46. Cyproheptadini hydrochloridum ∆BRp. Peritoltabl. 0,004 g20 tabl. ∆BRp. Peritolsyrop 0,004 g/10 ml100 ml ∆BRp. Protadinatabl. 0,004 g20 tabl. 47. Cyproteroni acetas BRp. Androcurtabl. 0,05 g20 tabl. 48 Cyproteroni acetas + Ethinylestradiolum Rp. Diane­35draż.21 draż. 49. Dexamathasonum BRp. Dexapolcortaerozol30 ml 50. Diclofenacum kalium BRp. Cataflamtabl. powl. 25 mg10 tabl. powl. BRp. Cataflamtabl. powl. 50 mg10 tabl. powl. 51. Diclofenacum natricum BRp. Apo-Diclotabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Apo-Diclotabl. powl. 0,05 g30 tabl. powl. BRp. Diclac 25tabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Diclac 50tabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Diklofenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Diklofen fortetabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Diklofen retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Dicloberl 50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Diclofenacczopek 0,05 g10 czopków BRp. Diclofenacczopek 0,1 g10 czopków BRp. Dicloratio retard 100kaps. 0,1 g20 kaps. BRp. Dicloratio 25tabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Dicloratio 25czopek 0,025 g10 czopków BRp. Dicloratio 50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Dicloratio 100czopek 0,1 g10 czopków BRp. Diclofenac Sodium E/Ctabl. powl. 0,05 g100 tabl. powl. BRp. Diclofenac 100 Stada Retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Diclophlogont 25tabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Dicloreumtabl. 0,05 g30 tabl. BRp. Dicloreum retardtabl. 0,1 g20 tabl. BRp. Dicloreumczopek 0,1 g10 czopków BRp. Felorantabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Feloranczopek 0,025 g6 czopków BRp. Feloranczopek 0,05 g6 czopków BRp. Majamiltabl. powl. 0,025 g20 tabl. powl. BRp. Majamiltabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Majamil prolongatumtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Naklofentabl. powl. 0,05 g20 tabl. powl. BRp. Naklofentabl. retard 0,1 g20 tabl. BRp. Naklofenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Olfen-25tabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Olfen-50tabl. 0,05 g20 tabl. BRp. Olfen-50czopek 0,05 g10 czopków BRp. Olfen-100czopek 0,1 g10 czopków BRp. Olfen-100 SR Depocapstabl. 0,1 g20 tabl. BRp. Rewodina 25tabl. powl. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Rewodina retardtabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Veraltabl. powl. dojel. 0,025 g30 tabl. BRp. Veraltabl. powl. dojel. 0,05 g20 tabl. BRp. Veralczopek 0,1 g10 czopków BRp. Voltarendraż. 0,025 g20 draż. BRp. Voltaren 50draż. 0,05 g20 draż. BRp. Voltarenczopek 0,025 g10 czopków BRp. Voltarenczopek 0,05 g10 czopków BRp. Voltaren SR 100draż. 0,1 g20 draż. BRp. Voltaren SR 75tabl. 0,075 g20 tabl. BRp. Diclofenac Duo Pharmavitkaps. z peltk. dojel. i o przedł. dział. 0,075 g30 kaps. BRp. Diclofenac 25tabl. powl. dojel. 0,025 g30 tabl. powl. BRp. Diclofenac 50tabl. powl. dojel. 0,05 g30 tabl. powl. 52. Diclofenacum natricum BRp. Naclofkrople do oczu 0,1%5 ml 53. Dienestrolum BRp. Dienestrolumtabl. 0,001 g30 tabl. BRp. Dienestrolumtabl. 0,005 g20 tabl. 54. Doxazosini mesylas BRp. Carduratabl. 1 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 2 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 4 mg30 tabl. BRp. Carduratabl. 8 mg30 tabl. 55. Doxycyclini hydrochloridum BRp. Doturkaps. 0,1 g10 kaps. BRp. Doxycyclinumkaps. 0,1 g10 kaps. BRp. Supracyclin Tabstabl. 0,1 g10 tabl. BRp. Unidox Solutabtabl. 0,1 g10 tabl. 56. Drotaverini hydrochloridum BRp. No-Spatabl. 0,04 g20 tabl. BRp. No-Spainj. 0,04 g/2 ml5 amp. 57. Erythromycini cyclocarbonas BRp. Davercinroztwór 2,5%30 ml 58. Erythromycinum BRp. Erythromycinumroztwór 2%30 ml 59. Estradiolum BRp. Estrofemtabl. 0,002 g28 tabl. BRp. Estrofem Fortetabl. 0,004 g28 tabl. BRp. Estraderm TTS 25plaster 2 mg6 plastrów BRp. Estraderm TTS 50plaster 4 mg6 plastrów BRp. Estraderm TTS 100plaster 8 mg6 plastrów BRp. Estraderm MX 25plaster 0,75 mg6 plastrów BRp. Estraderm MX 50plaster 1,5 mg6 plastrów BRp. Estraderm MX 100plaster 3 mg6 plastrów BRp. Estroplast 40plaster 1,25 mg6 plastrów BRp. Estroplast 80plaster 2,5 mg6 plastrów BRp. Menorest 37,5plaster 3,29 mg6 plastrów BRp. Menorest 50plaster 4,33 mg6 plastrów BRp. Menorest 75plaster 6,57 mg6 plastrów BRp. Menorest 100plaster 8,66 mg6 plastrów BRp. Systenplaster 3,2 mg6 plastrów BRp. Fem 7plaster 1,5 mg (50 mcg/dobę)4, 12 plastrów BRp. Dermestril 25plaster 2 mg, 25 µg/dobę8 plast. o pow. 9 cm2 BRp. Dermestril 50plaster 4 mg, 50 µg/dobę8 plastrów o pow. 18 cm2 BRp. Dermestril 100plaster 8 mg, 100 µg/dobę8 plastrów o pow. 36 cm2 BRp. Estromikrontabl. 0,5 mg30 tabl. BRp. Estromikrontabl. 1 mg30 tabl. BRp. Estromikrontabl. 2 mg30 tabl. BRp. Oesclim 25plaster 5 mg/11 cm2 (25 µg/dobę)6, 8 plastrów BRp. Oesclim 50plaster 10 mg/22 cm2 (50 µg/dobę)6, 8 plastrów BRp. Oesclim 100plaster 20 mg/44 cm2 (100 µg/dobę)6, 8 plastrów 60. Estradiolum (Norethisteroni acetas + Estradiolum) BRp. Estracomb TTSplaster 50 mcg + (250 mcg + 50 mcg)4 + 4 plastry 61. Estradiolum + Norethisteroni acetas BRp. Kliogesttabl.28 tabl. 62. Estradioli valeras BRp. Progynova 21draż. 0,002 g21 draż. BRp. Progynova 21 mitedraż. 0,001 g21 draż. 63. Etamsylatum ∆BRp. Cyclonaminetabl. 0,25 g30 tabl. ∆BRp. Cyclonamine 12,5%inj. 0,25 g/2 ml5 amp. 64. Felodipinum BRp. Plendiltabl. powl. 0,005 g30 tabl. powl. BRp. Plendiltabl. powl. 0,01 g30 tabl. powl. 65. Fenofibratum Rp. Fenoratio 100kaps. 0,1 g50 kaps. Rp. Grofibratkaps. 0,1 g50 kaps. Rp. Lipanthylkaps. 0,1 g50 kaps. Rp. Lipanthyl 200 Mkaps. 0,2 g30 kaps. 66. Fludrocortisonum + Neomycinum + Gramicidinum BRp. Dicortineffmaść do oczu3 g BRp. Dicortineffzawiesina do oczu10 ml 67. Flumetasoni pivalas BRp. Lorindenlotio (mleczko) 0,02%15 ml 68. Flumetasonum + Acidum salicylicum BRp. Lorinden Amaść15 g 69. Flumetasonum + Clioquinolum BRp. Lorinden Cmaść15 g BRp. Lorinden Ckrem15 g 70. Flumetasonum + Pix Lithantracis + Ac. salic. BRp. Lorinden Tmaść15 g 71. Fluocinoloni acetonidum BRp. Flucinarmaść 0,025%15 g BRp. Flucinarżel 0,025%15 g 72. Fluticasoni propionas Rp. Cutivatekrem 0,05%15 g Rp. Cutivatemaść 0,005%15 g 73. Furazolidonum Rp. Furazolidonzawiesina (0,33 g/100 ml)160 g 74. Gemfibrozilum Rp. Elmogantabl. powl. 0,45 g30 tabl. powl. Rp. Elmogantabl. powl. 0,6 g30 tabl. powl. Rp. Gemfibraltabl. powl. 300 mg60 tabl. powl. Rp. Gemfibraltabl. powl. 450 mg60 tabl. powl. Rp. Gevilontabl. powl. 0,45 g60 tabl. powl. Rp. Lipoziltabl. powl. 0,45 g30 tabl. powl. Rp. Afibroziltabl. powl. 0,45 g60 tabl. powl. 75. Griseofulvinum BRp. Gricintabl. 0,125 g100 tabl. BRp. Griseofulvin fortetabl. 0,125 g20 tabl. BRp. Griseofulvin-Mtabl. 0,125 g25 tabl. 76. Haloperidolum ∆BRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,0005 g100 tabl. ∆BRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,001 g100 tabl. ∆BRp. Apo-Haloperidoltabl. 0,002 g100 tabl. ∆BRp. Apo-Haloperidolpłyn 0,002 g/1 ml15 ml ∆BRp. Haldoltabl. 0,002 g25 tabl. ∆BRp. Haldolinj. 0,005 g/1 ml5 amp. ∆BRp. Haldolkrople 0,002 g/ml15 ml ∆BRp. Haloperidoltabl. 0,001 g40 tabl. ∆BRp. Haloperidolkrople 0,002 g/1 ml10 ml ∆BRp. Haloperidolinj. 0,005 g/1 ml10 amp. ∆BRp. Haloperidoltabl. 1,5 mg50 tabl. ∆BRp. Haloperidoltabl. 0,005 g30 tabl. ∆BRp. Haloperidoltabl. 0,01 g20 tabl. ∆BRp. Haloperidol-Ratiopharmkrople 0,002 g/1 ml30 ml ∆BRp. Haloperidol-Ratiopharm 5inj. 0,005 g/ml5 amp. 77. Hyoscini butylbromidum ∆ARp. Buscolysininj. 0,02 g/1 ml10 amp. ∆ARp. Buscopandraż. 0,01 g20 draż. ∆ARp. Buscopaninj. 0,02 g5 amp. ∆ARp. Scopolandraż. 0,01 g30 draż. ∆ARp. Scopolanczopek 0,01 g6 czopków ∆ARp. Buscopanczopek 0,01 g10 czopków ∆ARp. Buscopanczopek 0,0075 g5 czopków 78. Hydrocortisoni butyras BRp. Locoidkrem 0,1%15 g BRp. Locoid Lipocremmaść 0,1%15 g BRp. Locoidlotio 0,1%30 ml BRp. Locoid Creloemulsja 0,1%30 g BRp. Laticort 0,1%maść 0,1%15 g BRp. Laticort 0,1%krem 0,1%15 g BRp. Laticort 0,1%lotio 0,1%20 ml 79. Hydrocortisoni butyras + Chlorquinaldolum BRp. Laticort-CHkrem 0,1%15 g BRp. Laticort-CHmaść 0,1%15 g 80. Imipramini hydrochloridum ∆BRp. Imipramindraż. 0,01 g20 draż. ∆BRp. Imipramindraż. 0,025 g20 draż. ∆BRp. Imipramininj. 0,025 g/2 ml10 amp. ∆BRp. Melipramindraż. 0,01 g50 draż. ∆BRp. Melipramindraż. 0,025 g50 draż. ∆BRp. Melipramininj. 0,025 g/2 ml10 amp. 81. Indapamidum BRp. Tertensif SRtabl. o powolnym uwaln. 1,5 mg30 tabl. 82. Indometacinum BRp. Metindolkaps. 0,025 g30 kaps. BRp. Metindoltabl. powl. 0,025 g25 tabl. powl. BRp. Metindolinj. 0,06 g/2 ml10 amp. BRp. Metindolczopek 0,05 g10 czopków BRp. Metindolczopek 0,1 g10 czopków BRp. Metindolmaść 5%30 g BRp. Metindol retardtabl. 0,075 g25 tabl. BRp. Metindoniumpłyn 0,4 g/20 ml20 ml 83. Ipratropii bromidum + Fenoterolum BRp. Berodual, Berodual aerozolaerozol15 ml BRp. Berodualpłyn do inh.20 ml 84. Isradipinum BRp. Lomirtabl. 2,5 mg28 tabl. BRp. Lomir SROkaps. 2,5 mg30 kaps. BRp. Lomir SROkaps. 5 mg30 kaps. 85. Itraconazolum BRp. Orungalkaps. 100 mg15 kaps. 86. Kalii iodidum Rp. Jodostintabl. powl. 0,1 mg100 tabl. powl. Rp. Jodostintabl. powl. 0,2 mg100 tabl. powl. Rp. Jodid 100tabl. 130,8 µg100 tabl. Rp. Jodid 200tabl. 261,6 µg100 tabl. Rp. Jodid 500tabl. 654 µg KJ = 500 µg jodu100 tabl. Rp. Iodoxtabl. 200 µg100 tabl. Rp. Tarjodsyrop 100 µg jodu/5 ml125 g 87. Ketotifeni hydrofumaras ∆BRp. Ketofkaps. 0,001 g20 kaps. ∆BRp. Ketofsyrop 1 mg/5 ml100 ml ∆BRp. Ketotifentabl. 0,001 g30 tabl. ∆BRp. Ketotifensyrop 0,2 mg/1 ml100 ml ∆BRp. Pozitantabl. 0,001 g50 tabl. ∆BRp. Zaditentabl. 0,001 g30 tabl. ∆BRp. Zaditensyrop 0,02 g/100 ml100 ml ∆BRp. Zaditen SROtabl. powl. 0,002 g30 tabl. powl. 88. Lacidipinum BRp. Lacipiltabl. powl. 2 mg14 tabl. powl. BRp. Lacipiltabl. powl. 4 mg14 tabl. powl. 89. Lansoprazolum BRp. Lanzulkaps. 0,03 g7 kaps. 90. Lidocaini hydrochloridum et Norepinephrini bitartras Lignocainum hydrochloricum c. ∆BRp. Noradrenalino 0,00125%inj. 0,04 g i 0,00005 g w 2 ml10 amp. 2 ml 91. Lisinoprilum BRp. Priniviltabl. 0,005 g28 tabl. BRp. Priniviltabl. 0,01 g28 tabl. BRp. Priniviltabl. 0,02 g28 tabl. 92. Loratadinum Rp. Claritinesyrop 1 mg/1 ml120 ml Rp. Claritinetabl. 0,01 g10 tabl. Rp. Flonidanzaw. 1 mg/1 ml120 ml Rp. Flonidantabl. 0,01 g20 tabl. Rp. Loratatydnatabl. 0,01 g10 tabl. Rp. Loratinetabl. 0,01 g10 tabl. Rp. Loratinesyrop 5 mg/5 ml100 ml Rp. Rotadintabl. 0,01 g10 tabl. 93. Medroxyprogesteroni acetas BRp. Proveratabl. 5 mg30 tabl. BRp. Proveratabl. 10 mg30 tabl. BRp. Gestomikrontabl. 5 mg20 tabl. BRp. Gestomikrontabl. 10 mg20 tabl. 94. Mepartricinum BRp. Ipertrofantabl. powl. 50 000 j.m.30 tabl. powl. BRp. Ipertrofan 40tabl. powl. 40 mg (150000 IU)10 tabl. powl. 95. Mesnum BRp. Mistabronaerozol do nosa 5 mg/dawkę12,5 ml BRp. Mucofluidaerozol do nosa 5 g/100 g12,5 ml 96. Mexiletini hydrochloridum ∆BRp. Katenkaps. 0,1 g100 kaps. ∆BRp. Mexicordkaps. 0,2 g50 kaps. ∆BRp. Mexitilkaps. 0,2 g50 kaps. ∆BRp. Mexitil Depot 360 mgkaps. retard 0,36 g20 kaps. 97. Mometasoni furoas Rp. Elocom 0,1%krem 0,1%15 g Rp. Elocom 0,1%maść 0,1%15 g Rp. Elocompłyn 0,1%20 ml 98. Natrii hyaluronas BRp. Hyalganinj. 0,02 g/2 ml1 fiol.; amp.-strzyk. 99. Nicotinamidum Rp. Vitaminum PPtabl. 0,05 g20 tabl. Rp. Vitaminum PPtabl. 0,2 g20 tabl. Rp. Vitaminum PPinj. 0,1 g/2 ml5 amp. 100. Nifuroxazidum Rp. Ercefurylkaps. 0,1 g30 kaps. Rp. Ercefurylzaw. 4 g/100 g90 ml Rp. Nifuroksazydzaw. 4%90 ml Rp. Nifuroksazydtabl. powl. 0,1 g24 tabl. powl. 101. Norfloxacinum BRp. Norbactintabl. powl. 0,4 g10 tabl. powl. BRp. Norbactintabl. powl. 0,8 g4 tabl. powl. BRp. Nolicintabl. 0,4 g20 tabl. 102. Odżywki Rp. Bebilon Peptiproszek 2165 kJ/100 g400 g Rp. Bebilon Pepti MTCproszek 2155 kJ/100 g450 g Rp. Bebilon sojowyproszek 2185 kJ/100 g400 g Rp. Fettamproszek200 g Rp. Humana SLproszek650 g Rp. Isomilproszek400 g Rp. Nefrominproszek400 g Rp. Nutramigenproszek425 g Rp. Pro-Sobee 1, Pro-Sobeeproszek400 g Rp. Pro-Sobee 2proszek400 g Rp. Terapin Sproszek200 g 103. Ofloxacini hydrochloridum BRp. Tarividtabl. 200 mg10 tabl. BRp. Tarivid 200tabl. powl. 200 mg10 tabl. powl. BRp. Zanocintabl. powl. 100 mg20 tabl. powl. BRp. Zanocintabl. powl. 200 mg10 tabl. powl. BRp. Oflodinextabl. powl. 0,1 g10 tabl. powl. BRp. Oflodinextabl. powl. 0,2 g10 tabl. powl. 104. Omeprazolum BRp. Exterkaps. 20 mg14 kaps. BRp. Loseckaps. 10 mg7 kaps. BRp. Loseckaps. 20 mg7 kaps. BRp. Ortanolkaps., tabl. powl. 20 mg14 kaps., tabl. powl. BRp. Polprazolkaps. 0,02 g14 kaps. BRp. Prazolkaps. 0,02 g14 kaps. 105. Orciprenalini sulfas BRp. Astmopenttabl. 0,02 g20 tabl. BRp. Astmopentaerozol 0,75 mg/dawkę20 ml (400 dawek) 106. Oxycodoni hydrochloridum ¤NRp.wEucodaluminj. 0,01 g/1 ml10 amp. 107 Pantoprazolum BRp. Controloctabl. powl. 40 mg14 tabl. powl. 108. Papaverini hydrochloridum BRp. Papaverinum hydrochloricuminj. 0,04 g/2 ml10 amp. 109. Pentoxifyllinum BRp. Agapurindraż. 0,1 g60 draż. BRp. Agapurin retardtabl. 0,4 g20 tabl. BRp. Agapurin 600 retardtabl. powl. 0,6 g20 tabl. powl. BRp. Azupentat-400 retardtabl. powl. 0,4 g20 tabl. powl. BRp. Dartelin retardtabl. powl. 0,4 g20 tabl. powl. BRp. Grofilinatabl. powl. 0,1 g60 tabl. powl. BRp. Pentilin Retardtabl. 0,4 g20 tabl. BRp. Pentilininj. 0,1 g/5 ml5 amp. BRp. Pentohexal 600 Retardtabl. 0,6 g20 tabl. BRp. Polfilintabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Polfilin prolongatumtabl. powl. 0,4 g20 tabl. powl. BRp. Ralofekttabl. 0,2 g50 tabl. BRp. Ralofektinj. 0,1 g/5 ml10 amp. BRp. Ralofektinj. 0,3 g/10 ml10 amp. BRp. Trentaldraż. 0,1 g20 draż. BRp. Trentaldraż. 0,4 g20 draż. BRp. Trental 400draż. 0,4 g20 draż. BRp. Trentalinj. 20 mg/1 ml5 amp. po 5 ml BRp. Polfilinroztw. do inj. 0,1 g/5 ml5 amp. BRp. Polfilinkonc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 ml10 amp. BRp. Pentohexalinj. 0,3 g/15 ml10 amp. 110. Perindopril BRp. Prestariumtabl. 0,004 g30 tabl. 111. Physostigmini salicylas ∆ARp. Physostigminum salicylicuminj. 0,5 mg/1 ml10 amp. 112. Piroxicamum BRp. Apo-Piroxicamkaps. 0,01 g20 kaps. BRp. Apo-Piroxicamkaps. 0,02 g20 kaps. BRp. Feldenekaps. 0,01 g20 kaps. BRp. Feldenekaps. 0,02 g20 kaps. BRp. Feldeneczopek 0,02 g12 czopków BRp. Piroxicamtabl. powl. 0,01 g20 tabl. powl. BRp. Piroxicamtabl. powl. 0,02 g20 tabl. powl. BRp. Piroxicamczopek 0,01 g10 czopków BRp. Piroxicamczopek 0,02 g10 czopków BRp. Hoteminkaps. 0,01 g20 kaps. BRp. Hoteminkaps. 0,02 g20 kaps. 113. Polymyxini B sulfas + Oxytetracyclinum + Hydrocortisoni acetas BRp. Atecortinzawiesina5 ml 114. Prajmalii bitartras BRp. Neo-Gilurytmaltabl. 0,02 g50 tabl. 115. Pygeum africanum extr. Rp. Poldanentabl. powl. 6 mg30 tabl. powl. Rp. Tadenankaps. 0,025 g60 kaps. Rp. Tadenankaps. 0,05 g60 kaps. 116. Quinaprilum ∆BRp. Accupro 5tabl. powl. 5 mg30 tabl. powl. ∆BRp. Accupro 10tabl. powl. 10 mg30 tabl. powl. ∆BRp. Accupro 20tabl. powl. 20 mg30 tabl. powl. 117. Retinoli acetas, Retinoli palmitas Vitaminum Akaps. 12 000 j.m.50 kaps. Rp. Vitaminum Apłyn 50 000 j.m./1 ml10 ml 118. Roxitromycinum BRp. Rulidtabl. 0,15 g10 tabl. BRp. Rulidtabl. 0,05 g10 tabl. BRp. Rulidtabl. 0,1 g10 tabl. BRp. Rulidtabl. do sporz. zaw. 0,05 g10 tabl. 119. Sotaloli hydrochloridum ∆BRp. Biosotaltabl. 0,04 g60 tabl. ∆BRp. Biosotaltabl. 0,08 g50 tabl. ∆BRp. Biosotaltabl. 0,16 g40 tabl. ∆BRp. Darobtabl. 80 mg20 tabl. ∆BRp. Darobtabl. 160 mg20 tabl. ∆BRp. Gilucor Mitetabl. 0,08 g20 tabl. ∆BRp. Gilucortabl. 0,16 g20 tabl. ∆BRp. Sotalex mitetabl. 80 mg30 tabl. ∆BRp. Sotalex 160tabl. 160 mg30 tabl. ∆BRp. Sotahexal 80tabl. 0,08 g20 tabl. ∆BRp. Sotahexal 160tabl. 0,16 g20 tabl. 120. Spiramycinum BRp. Rovamycinetabl. powl. 1 500 000 j.m.16 tabl. powl. BRp. Rovamycinetabl. 3 000 000 j.m.10 tabl. BRp. Rovamycine375 000 j.m.10 sasz. a 3 g BRp. Rovamycine750 000 j.m.10 sasz. a 6 g BRp. Rovamycine1 500 000 j.m.10 sasz. a 12 g 121. Spironolactonum BRp. Aldactone Atabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Aldactone 100tabl. 0,1 g30 tabl. BRp. Spiridontabl. 0,025 g100 tabl. BRp. Spironoltabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Spironol 100tabl. powl. 0,1 g20 tabl. powl. BRp. Spironolacton Stadakaps. 0,05 g50 kaps. BRp. Spironolacton Stadakaps. 0,1 g50 kaps. BRp. Verospirontabl. 0,025 g20 tabl. BRp. Spironolacton 25tabl. 0,025 g20 tabl. 122. Sultamicillinum BRp. Unasyntabl., tabl. powl. 0,375 g12 tabl., tabl. powl. BRp. Unasynsubst. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml70 ml 123. Terbinafini hydrochloridum BRp. Lamisiltabl. 0,125 g14 tabl. BRp. Lamisiltabl. 0,25 g14 tabl. 124. Testosteroni undecanoas BRp. Undestorkaps. 40 mg60 kaps. 125. Thioridazini hydrochloridum ∆BRp. Thioridazindraż. 0,01 g30 draż. ∆BRp. Thioridazin 25 mgdraż. 0,025 g20 draż. ∆BRp. Thioridazindraż. 0,1 g20 draż. ∆BRp. Thioridazin prolongatumtabl. 0,2 g20 tabl. 126. Tibolonum Rp. Livialtabl. 2,5 mg28 tabl. 127. Ticlopidini hydrochloridum BRp. Aclotintabl. powl. 0,25 g20 tabl. powl. BRp. Ifapidintabl. powl.20 tabl. BRp. Tagrentabl. 0,25 g30 tabl. BRp. Ticlidtabl., tabl. powl. 0,25 g20 tabl., tabl. powl. 128. Tobramycini sulfas BRp. Brulamycininj. 0,08 g/2 ml10 amp. BRp. Nebcininj. 0,08 g/2 ml1 fiol. 129. Tocopheroli acetas Rp. Dolovit Vitamina Ekaps. 100 j.m.20 kaps. Rp. Forte-E-Vitekaps. 100 j.m.50 kaps. Rp. Vitaminum Ekaps., tabl. powl. 0,1 g30 kaps., tabl. powl. Rp. Sant-E-Galdraż. 150 mg30 draż. 130. Tramadoli hydrochloridum ∆BRp. Tramadolczopek 0,1 g5 czopków ∆BRp. Tramadolkaps. 0,05 g20 kaps. ∆BRp. Tramadolinj. 0,05 g/1 ml5 amp. ∆BRp. Tramadolinj. 0,1 g/2 ml5 amp. ∆BRp. Tramadolkrople 0,1 g/1 ml10 ml ∆BRp. Tramalkaps. 0,05 g20 kaps. ∆BRp. Tramalinj. 0,05 g/1 ml5 amp. ∆BRp. Tramalinj. 0,1 g/2 ml5 amp. ∆BRp. Tramalkrople 0,1 g/1 ml10 ml ∆BRp. Tramalczopek 0,1 g5 czopków ∆BRp. Trodonkaps. 0,05 g20 kaps. ∆BRp. Trodoninj. 0,05 g/1 ml5 amp. ∆BRp. Trodoninj. 0,1 g/2 ml5 amp. ∆BRp. Trodonkrople 0,1 g/1 ml10 ml ∆BRp. Trodonczopek 0,1 g5 czopków ∆BRp. Tramal Retard 100tabl. o przedł. uwal. 0,1 g10 tabl. ∆BRp. Tramal Retard 150tabl. o przedł. uwal. 0,15 g10 tabl. ∆BRp. Tramal Retard 200tabl. o przedł. uwal. 0,2 g10 tabl. 131. Trandolaprilum Rp. Goptenkaps. 0,5 mg40 kaps. Rp. Goptenkaps. 0,002 g28 kaps. 132. Triamcinoloni acetonidum BRp. Polcortolon 0,1%krem 0,1%15 g BRp. Polcortolon 0,1%maść 0,1%15 g 133. Triamcinoloni acet. + Dichlorhydroxychinolin. BRp. Monacortaerozol35 g 134. Rp. Vitaminum A + D3krople 20000 j.m. A + 10000 j.m. D310 ml Vitaminum A + D3kaps. 2000 j.m. A + 1000 j.m. D350 kaps. 135. Xantinoli nicotinas BRp. Sadamininj. 0,3 g/2 ml10 amp. Objaśnienie oznaczeń: Rp. - lek wydawany z apteki na recepty Rp.w. - lek wydawany z apteki na podstawie recepty z kopią, wypisywanej na blankietach receptowych wzoru Mz/Pom-33; N - lek zaliczany do leków odurzających z grupy I (wydawanie z apteki - patrz Rp. w.); Rp. • - lek dopuszczony do wydawania również bez recept w ilości jednego najmniejszego opakowania; A - lek bardzo silnie działający; B - lek silnie działający; ¤ - środek farmaceutyczny silnie upośledzający sprawność psychofizyczną; bezwzględny zakaz prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu przez 24 h po zastosowaniu; # - środek farmaceutyczny, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychofizycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności (w tekście - z przyczyn technicznych - w trójkącie nie umieszczono pionowej kreski, jak przy znaku ostrzegawczym na opakowaniach leków); 1 refundowane są wszystkie zarejestrowane wielkości opakowań Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, ilości leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposobu obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego. (Dz. U. Nr 156, poz. 1030) Na podstawie art. 37 ust. 5 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. Opłata ryczałtowa za lek podstawowy wynosi 2,50 zł. § 2. Opłata ryczałtowa za lek recepturowy sporządzany z surowców farmaceutycznych wpisanych do rejestru środków farmaceutycznych i materiałów medycznych lub zamieszczonych w Farmakopei Polskiej wynosi 5 zł. § 3. Opłata ryczałtowa, o której mowa w § 2, dotyczy: 1) proszków dzielonych do 20 szt., 2) proszków nie dzielonych (prostych i złożonych) do 80 g, 3) substancji stosowanych przy oznaczaniu krzywej cukrowej do 100 g, 4) czopków, globulek, pręcików do 12 szt., 5) roztworów, mikstur, zawiesin, emulsji do 250 g, 6) płynnych leków do stosowania zewnętrznego (o ile zawierają spirytus, ilość spirytusu 95% nie może przekroczyć 100 g) do 500 g, 7) maści, kremów, mazideł, papek do 100 g, 8) kropli do użytku wewnętrznego do 40 g, 9) mieszanek ziołowych do 100 g, 10) kropli do oczu i uszu, maści ocznych i innych postaci leków sporządzanych w warunkach aseptycznych do 10 g. § 4. Koszt sporządzenia w aptece leku recepturowego obejmuje: 1) wartość użytych surowców farmaceutycznych, 2) wartość opakowań, 3) koszt wykonania leku recepturowego, tzw. "taksa laborum". § 5. 1. Wartość użytych surowców farmaceutycznych i opakowań ustala się na podstawie ceny hurtowej. Do wartości opakowania nie wlicza się kosztów etykiet, korków, podkładek, pudełek do czopków i gałek. 2. Jeśli surowcem farmaceutycznym do wykonania leku recepturowego jest lek gotowy, za cenę surowca farmaceutycznego uważa się cenę hurtową tego leku, z tym że w przypadku użycia leku gotowego w ampułce lub innych jednostkach dawkowania liczy się wartość użytej jednostki dawkowania, a w pozostałych przypadkach - wartość użytej ilości leku gotowego. § 6. 1. Koszt wykonania leku recepturowego, tzw. "taksę laborum", ustala się w zależności od postaci leku i czasu jego wykonywania i wynosi: 1) dla leków wymienionych w § 3 pkt 1-9 10 zł, 2) dla leków wymienionych w § 3 pkt 10 20 zł. 2. Koszt wykonania leku recepturowego określony w ust. 1 odnosi się do ilości leku recepturowego, o którym mowa w § 3, wydawanego za opłatą ryczałtową. § 7. 1. Wysokość kosztu sporządzenia leku recepturowego, o którym mowa w § 4, podlega waloryzacji w terminie od dnia 1 marca każdego roku kalendarzowego o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych przyjętych w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy. 2. Do kosztu sporządzenia leku recepturowego dolicza się 25% marżę detaliczną. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 157, poz. 1031) Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Krajowy rejestr urzędowy podziału terytorialnego kraju, zwany dalej "rejestrem terytorialnym", obejmujący systemy: 1) identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego, 2) identyfikatorów i nazw miejscowości, 3) rejonów statystycznych i obwodów spisowych, 4) identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań jest prowadzony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sposób zinformatyzowany i nosi skróconą nazwę TERYT. § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) system - skoordynowany układ elementów, zbiór tworzący całość uwarunkowaną stałym, logicznym uporządkowaniem części rejestru terytorialnego, o których mowa w § 1, 2) identyfikator - symbol numeryczny lub alfanumeryczny jednoznacznie identyfikujący każdy element systemu, 3) obwód spisowy - jednostkę przestrzenną wyodrębnioną dla spisów powszechnych i innych badań statystycznych według liczby mieszkań i mieszkańców, 4) rejon statystyczny - jednostkę przestrzenną agregacji danych statystycznych, złożoną z kilku, nie więcej niż dziewięciu, obwodów spisowych, 5) podział administracyjny - podział na jednostki zasadniczego podziału terytorialnego kraju i wchodzące w ich skład obszary miast, wsi, dzielnic i delegatur, 6) gmina miejska - gminę o statusie miasta, 7) gmina wiejska - gminę, na terenie której znajdują się wyłącznie wsie, 8) gmina miejsko-wiejska - gminę, na terenie której jedna z miejscowości posiada status miasta. Rozdział 2 Szczegółowe zasady prowadzenia rejestru terytorialnego § 3. 1. System identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego obejmuje kody i nazwy zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego kraju i jest zbudowany według hierarchicznej numeracji nadanej województwom, powiatom i gminom, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Odrębne identyfikatory nadawane są miastom na prawach powiatu; w przypadku gmin odrębnymi identyfikatorami wyróżnia się gminy miejskie, gminy wiejskie, gminy miejsko-wiejskie, a także miasta i obszary wiejskie w gminach miejsko-wiejskich oraz dzielnice i delegatury w gminach miejskich. 3. Identyfikator jednostek podziału terytorialnego jest trzyczłonowy. Poszczególne człony identyfikatora są symbolami numerycznymi i oznaczają: 1) pierwszy człon - dwucyfrowy symbol województwa nadany województwom ułożonym w kolejności alfabetycznej z liczb parzystych w przedziale liczb 02-98, 2) drugi człon - dwucyfrowy symbol powiatu nadany powiatom danego województwa ułożonym w kolejności alfabetycznej, a następnie miastom na prawach powiatu odpowiednio: a) z liczb 01-60 - symbol powiatu, b) z liczb 61-99 - symbol miasta na prawach powiatu, 3) trzeci człon - trzycyfrowy symbol gminy, w którym: a) dwie pierwsze cyfry stanowią kolejne liczby w przedziale liczb 01-99, nadane gminom (dzielnicom, delegaturom) po ich ułożeniu w kolejności alfabetycznej w powiatach, począwszy od gmin miejskich (dzielnic, delegatur w kolejności alfabetycznej po gminie miejskiej, do której należą), po nich w kolejności gminy wiejskie i gminy miejsko-wiejskie, b) trzecia cyfra stanowi symbol rodzaju jednostki i oznacza: 1 - gmina miejska, 2 - gmina wiejska, 3 - gmina miejsko-wiejska, 4 - miasto w gminie miejsko-wiejskiej, 5 - obszar wiejski w gminie miejsko-wiejskiej, 8 - dzielnice gminy Warszawa-Centrum, 9 - delegatury i dzielnice innych gmin miejskich. § 4. 1. Jednostkom zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, wprowadzonego ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656) oraz rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów (Dz. U. Nr 103, poz. 652), z dniem 1 stycznia 1999 r. ustala się identyfikatory określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. System identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego jest aktualizowany po każdej zmianie w podziale terytorialnym według następujących zasad: 1) nowo utworzonym jednostkom podziału terytorialnego nadaje się w kolejności po ostatnim w ramach liczb przewidzianych dla danego szczebla podziału i rodzaju jednostki, 2) identyfikatory jednostek likwidowanych wyłącza się z systemu identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego i nie mogą być one powtórnie użyte, 3) zmiana nazwy i granic jednostki podziału terytorialnego nie powoduje zmiany identyfikatora, 4) przeniesienie miasta lub gminy do innego powiatu oraz przeniesienie powiatu lub miasta na prawach powiatu do innego województwa wymaga zmiany identyfikatora, 5) zmiana rodzaju gminy powoduje zmianę identyfikatora w ostatniej cyfrze trzeciego członu. § 5. 1. System identyfikatorów i nazw miejscowości obejmuje: 1) urzędową nazwę miejscowości, 2) identyfikator miejscowości nadany zgodnie z ust. 2, 3) rodzaj miejscowości, 4) województwo, powiat i gminę, na terenie których jest położona miejscowość. 2. Identyfikator miejscowości jest stały, niepowtarzalny i składa się z siedmiu cyfr. 3. System identyfikatorów i nazw miejscowości jest aktualizowany po wprowadzeniu zmian urzędowych nazw miejscowości oraz zmian w zasadniczym podziale terytorialnym państwa. 4. Zmiany w podziale terytorialnym, o których mowa w ust. 3, są wprowadzane na podstawie przekazywanych przez gminy urzędom statystycznym załączników do protokołów zdawczo-odbiorczych - zestawienie danych dotyczących obszarów przekazywanych w związku z dokonaną zmianą w podziale terytorialnym, na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 6. 1. System rejonów statystycznych i obwodów spisowych obejmuje identyfikatory podziału dokonanego dla celów statystycznych według następujących zasad: 1) obszar każdej jednostki podziału terytorialnego jest podzielony na rejony statystyczne i obwody spisowe, 2) granice rejonów statystycznych i obwodów spisowych są zawsze dostosowane do granic jednostek podziału terytorialnego oraz spójne z granicami obrębów, o których mowa w przepisach o ewidencji gruntów i budynków, a na wsi - z granicami miejscowości, 3) kryterium wielkości obwodu spisowego i rejonu statystycznego jest liczba mieszkań i ludności odpowiednio dla rejonu statystycznego nie więcej niż 2700 osób i 999 mieszkań, a dla obwodu spisowego 500 osób i 200 mieszkań, 4) każdy budynek mieszkalny lub budynek, w którym znajduje się przynajmniej jedno mieszkanie, wchodzi w całości do jednego obwodu spisowego bądź jest dzielony na dwa (lub więcej) obwody spisowe; budynek, o którym mowa wyżej, nie może być dzielony między dwa lub więcej rejony statystyczne i w całości wchodzi do jednego rejonu statystycznego, niezależnie od tego, czy w nim mieszka więcej niż 2700 osób lub znajduje się więcej niż 999 mieszkań, 5) w skład jednego obwodu spisowego lub rejonu statystycznego może wchodzić jedna lub więcej całych miejscowości lub część miejscowości, natomiast zarówno obwód spisowy, jak i rejon statystyczny nie może stanowić połączenia całej (całych) miejscowości z częścią (częściami) innej (innych) miejscowości, 6) przy określaniu granic rejonów statystycznych i obwodów spisowych dodatkowo uwzględnia się miejscowe warunki ukształtowania terenu (np. jeziora, bagna, nierówności, charakter zabudowy, warunki dojścia do poszczególnych zabudowań mieszkalnych). 2. Każdy rejon statystyczny otrzymuje niepowtarzalny sześciocyfrowy identyfikator nadany przy tworzeniu rejonu statystycznego. 3. Identyfikatory obwodów spisowych są jednocyfrowe w przedziale liczb od 1 do 9 w ramach jednego rejonu statystycznego; przekroczenie maksymalnej liczby obwodów powoduje konieczność dokonania nowego podziału. 4. W skład systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych wchodzą identyfikatory rejonów statystycznych i obwodów spisowych wraz z liczbą zamieszkałych osób i mieszkań oraz następująca dokumentacja: 1) mapy i szkice sytuacyjne określające granice każdego rejonu statystycznego i obwodu spisowego, 2) arkusze aktualizacyjne zmian wniesionych do systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych. 5. Aktualizacja systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych następuje co najmniej raz w roku i obejmuje zmiany w: 1) podziale terytorialnym kraju, 2) zabudowie i szacunkowym zaludnieniu poszczególnych terenów, 3) podziale kraju na rejony statystyczne i obwody spisowe, 4) podziale na obręby, o których mowa w przepisach o ewidencji gruntów i budynków. § 7. 1. System identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań obejmuje: 1) budynki mieszkalne, 2) inne budynki, w których znajduje się przynajmniej jedno mieszkanie, 3) mieszkania wraz z ich danymi adresowymi, przyporządkowanymi do rejonów statystycznych i obwodów spisowych. 2. W systemie, o którym mowa w ust. 1, nadawany jest pięciocyfrowy niepowtarzalny identyfikator nazwom ulic oraz wprowadzane są dane adresowe, które stanowią identyfikację budynków i mieszkań, o których mowa w ust. 1. 3. W ramach systemu identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań prowadzony jest centralny katalog ulic obejmujący nazwy ulic zgodnie z brzmieniem uchwał o ich nadaniu, utworzony przez alfabetyczne ułożenie nazw ulic; ulicom o takiej samej nazwie, występującym w różnych miejscowościach, nadawany jest jeden, ten sam identyfikator wraz z określeniem jednostek podziału terytorialnego, w których dana nazwa występuje. 4. Zmiany do systemu, o którym mowa w ust. 1, są wprowadzane każdorazowo po zmianie nazw ulic lub zmianie numeracji porządkowej nieruchomości i budynków, na podstawie informacji przekazywanych przez gminy. 5. Aktualizacja systemu identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań w powiązaniu z aktualizacją systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych, o której mowa w § 6 ust. 5, jest dokonywana co najmniej raz w roku. Rozdział 3 Obowiązki organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego § 8. Do zadań Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego należy: 1) przygotowywanie zasad metodologicznych i organizacyjnych prowadzenia rejestru terytorialnego, 2) opracowywanie zasad budowy identyfikatorów stanowiących standard identyfikacji terytorialnej, 3) prowadzenie i aktualizacja systemu identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego oraz wydawanie wykazu identyfikatorów jednostek podziału terytorialnego państwa, 4) prowadzenie i aktualizacja systemu identyfikatorów i nazw miejscowości, w tym nadawanie identyfikatorów miejscowościom, 5) analizowanie załączników do protokołów zdawczo-odbiorczych - zestawienie danych dotyczących obszarów przekazywanych w związku z dokonaną zmianą w podziale terytorialnym, 6) współdziałanie z Komisją Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych działającą przy ministrze właściwym do spraw administracji publicznej, 7) nadzór merytoryczny i kontrola prac aktualizacyjnych wykonywanych w urzędach statystycznych, 8) współpraca z naczelnymi i centralnymi organami administracji publicznej prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej w zakresie aktualizacji i stosowania rejestru terytorialnego, 9) udostępnianie danych objętych rejestrem terytorialnym obejmujących zbiory o zasięgu ponadwojewódzkim. § 9. Do zadań urzędów statystycznych należy: 1) prowadzenie i aktualizacja systemów: rejonów statystycznych i obwodów spisowych oraz identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań, a w szczególności: a) kompletowanie, symbolizacja i tworzenie zbiorów danych dotyczących przyrostów i ubytków mieszkaniowych oraz aktualizacja systemów, b) aktualizacja bazy danych systemu identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań, obejmująca zmiany w podziale kraju na rejony statystyczne i obwody spisowe oraz inne zmiany wynikające z wprowadzonych zmian w podziale administracyjnym, w podziale na obręby, zmian w nazewnictwie miejscowości i ulic oraz zmian w numeracji porządkowej budynków i mieszkań, c) aktualizacja map i szkiców sytuacyjnych, d) analiza zmian w nazewnictwie ulic i placów oraz sporządzanie zbiorów korekt do aktualizacji centralnego katalogu ulic, 2) sporządzanie, wspólnie z gminami, załączników do protokołów zdawczo-odbiorczych - zestawień danych dotyczących obszarów przekazywanych w związku z dokonaną zmianą w podziale terytorialnym, 3) udostępnianie danych objętych rejestrem terytorialnym na obszarze województwa. § 10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej współdziała z Prezesem Głównego Urzędu Statystycznego w prowadzeniu i aktualizacji rejestru terytorialnego, a w szczególności: 1) zapewnia przekazywanie Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego informacji o ustaleniu bądź zmianie nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych, 2) udostępnia informacje o liczbie ludności z systemu ewidencji ludności PESEL w układzie mieszkań dla jednostek podziału terytorialnego. § 11. 1. Gminy na potrzeby rejestru terytorialnego przekazują urzędom statystycznym, stosownie do art. 13 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą": 1) sporządzone, z udziałem urzędu statystycznego, załączniki do protokołu zdawczo-odbiorczego - zestawienie danych dotyczących obszarów przekazywanych w związku z dokonaną zmianą w podziale terytorialnym, o którym mowa w § 5 ust. 4 - w ciągu 7 dni od dnia wejścia w życie zmiany w podziale terytorialnym, 2) informacje o nadaniu i zmianie nazw ulic - w ciągu 7 dni od dnia podjęcia uchwały, 3) informacje o zmianach numeracji porządkowej nieruchomości i budynków - raz w miesiącu, 4) kopie planów ogólnych i szczegółowych nowych osiedli oraz kopie map zawierających nazwy ulic i placów oraz numerację porządkową nieruchomości i budynków - w ciągu 7 dni po opracowaniu lub wniesieniu zmian. 2. Gminy uzgadniają z urzędem statystycznym poprawność wprowadzonych do rejestru terytorialnego informacji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy zwróci się o to urząd statystyczny. § 12. 1. Organy administracji geodezyjnej i kartograficznej w powiecie na potrzeby rejestru terytorialnego przekazują urzędom statystycznym, stosownie do art. 13 ustawy: 1) sporządzone na podstawie prowadzonej ewidencji gruntów i budynków wykazy oddanych do użytku w każdym kwartale budynków i mieszkań oraz ich ubytków na formularzach, których wzory stanowią załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia - w terminie 14 dni po każdym kwartale, 2) kopie aktualnych map zawierających granice jednostek podziału administracyjnego, granice i oznaczenie obrębów, o których mowa w przepisach o ewidencji gruntów i budynków, przebieg ulic z nazwami oraz usytuowanie budynków z ich numeracją porządkową, 3) powiatowe bazy danych wchodzących w skład krajowego systemu informacji o terenie w zakresie objętym systemami rejestru terytorialnego. 2. Organy administracji geodezyjnej i kartograficznej uwzględniają podział na rejony statystyczne i obwody spisowe, o którym mowa w § 6, na etapie projektowania lub zmian przebiegu granic obrębów, o których mowa w ust. 1 pkt 2. § 13. Główny Geodeta Kraju udostępnia Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego dane objęte prowadzonym państwowym rejestrem granic Rzeczypospolitej Polskiej oraz granic administracyjnych województw. § 14. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego udostępnia urzędowi statystycznemu dane objęte prowadzonym rejestrem granic administracyjnych gmin i powiatów oraz przekazuje kopię aktualnej mapy województwa, zawierającej granice jednostek podziału administracyjnego. § 15. Marszałek województwa udostępnia, stosownie do art. 13 ustawy, urzędowi statystycznemu dane z baz danych wchodzących w skład krajowego systemu informacji o terenie w zakresie objętym systemami rejestru terytorialnego. Rozdział 4 Stosowanie i udostępnianie rejestru terytorialnego § 16. 1. Organy prowadzące urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej stosują identyfikatory rejestru terytorialnego, jako obowiązujący standard identyfikacji terytorialnej. 2. Organy prowadzące urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej są obowiązane do wprowadzania zmian w identyfikatorach po ich każdorazowej aktualizacji w rejestrze terytorialnym. § 17. Organy prowadzące urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej stosują identyfikatory zawarte w rejestrze terytorialnym w zakresie pełnym lub częściowym w zależności od potrzeb danego rejestru lub systemu. § 18. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego i urzędy statystyczne udostępniają dane z rejestru terytorialnego w formie: 1) wyciągów ze zbiorów informatycznych: a) systemu identyfikatorów i nazw jednostek podziału administracyjnego, b) systemu identyfikatorów i nazw miejscowości, c) systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych, d) systemu identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań, e) centralnego katalogu ulic, 2) odrysów z map przebiegu granic podziału na rejony statystyczne i obwody spisowe. Rozdział 5 Przepisy przejściowe i końcowe § 19. Nadane w prowadzonym według dotychczasowych zasad przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego rejestrze terytorialnym identyfikatory miejscowości stają się identyfikatorami, o których mowa w § 5. § 20. 1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przeprowadzi aktualizację systemu rejonów statystycznych i obwodów spisowych rejestru terytorialnego w ramach prac przygotowawczych do narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań i zakończy prace w tym zakresie w ciągu sześciu miesięcy po przeprowadzeniu spisu. 2. W ramach prac, o których mowa w ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego dokona aktualizacji systemu identyfikacji adresowej ulic, nieruchomości, budynków i mieszkań. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1031) Załącznik nr 1 IDENTYFIKATORY I NAZWY JEDNOSTEK PODZIAŁU TERYTORIALNEGO KRAJU Nazwa jednostkiIdentyfikator 12 WOJ. DOLNOŚLĄSKIE02 Powiat bolesławiecki0201 Gmina miejska: Bolesławiec020101 1 Gminy: Bolesławiec020102 2 Gromadka020103 2 Nowogrodziec020104 3 Nowogrodziec - miasto020104 4 Nowogrodziec - obszar wiejski020104 5 Osiecznica020105 2 Warta Bolesławiecka020106 2 Powiat dzierżoniowski0202 Gminy miejskie: Bielawa020201 1 Dzierżoniów020202 1 Pieszyce020203 1 Piława Górna020204 1 Gminy: Dzierżoniów020205 2 Łagiewniki020206 2 Niemcza020207 3 Niemcza - miasto020207 4 Niemcza - obszar wiejski020207 5 Powiat głogowski0203 Gmina miejska: Głogów020301 1 Gminy: Głogów020302 2 Jerzmanowa020303 2 Kotla020304 2 Pęcław020305 2 Żukowice020306 2 Powiat górowski0204 Gminy: Góra020401 3 Góra - miasto020401 4 Góra - obszar wiejski020401 5 Jemielno020402 2 Niechlów020403 2 Wąsosz020404 3 Wąsosz - miasto020404 4 Wąsosz - obszar wiejski020404 5 Powiat jaworski0205 Gmina miejska: Jawor020501 1 Gminy: Bolków020502 3 Bolków - miasto020502 4 Bolków - obszar wiejski020502 5 Męcinka020503 2 Mściwojów020504 2 Paszowice020505 2 Wądroże Wielkie020506 2 Powiat jeleniogórski0206 Gminy miejskie: Karpacz020601 1 Kowary020602 1 Piechowice020603 1 Szklarska Poręba020604 1 Gminy: Janowice Wielkie020605 2 Jeżów Sudecki020606 2 Mysłakowice020607 2 Podgórzyn020608 2 Stara Kamienica020609 2 Powiat kamiennogórski0207 Gmina miejska: Kamienna Góra020701 1 Gminy: Kamienna Góra020702 2 Lubawka020703 3 Lubawka - miasto020703 4 Lubawka - obszar wiejski020703 5 Marciszów020704 2 Powiat kłodzki0208 Gminy miejskie: Duszniki-Zdrój020801 1 Kłodzko020802 1 Kudowa-Zdrój020803 1 Nowa Ruda020804 1 Polanica-Zdrój020805 1 Gminy: Bystrzyca Kłodzka020806 3 Bystrzyca Kłodzka - miasto020806 4 Bystrzyca Kłodzka - obszar wiejski020806 5 Kłodzko020807 2 Lądek-Zdrój020808 3 Lądek-Zdrój - miasto020808 4 Lądek-Zdrój - obszar wiejski020808 5 Lewin Kłodzki020809 2 Międzylesie020810 3 Międzylesie - miasto020810 4 Międzylesie - obszar wiejski020810 5 Nowa Ruda020811 2 Radków020812 3 Radków - miasto020812 4 Radków - obszar wiejski020812 5 Stronie Śląskie020813 3 Stronie Śląskie - miasto020813 4 Stronie Śląskie - obszar wiejski020813 5 Szczytna020814 3 Szczytna - miasto020814 4 Szczytna - obszar wiejski020814 5 Powiat legnicki0209 Gmina miejska: Chojnów020901 1 Gminy: Chojnów020902 2 Krotoszyce020903 2 Kunice020904 2 Legnickie Pole020905 2 Miłkowice020906 2 Prochowice020907 3 Prochowice - miasto020907 4 Prochowice - obszar wiejski020907 5 Ruja020908 2 Powiat lubański0210 Gminy miejskie: Lubań021001 1 Świeradów-Zdrój021002 1 Gminy: Leśna021003 3 Leśna - miasto021003 4 Leśna - obszar wiejski021003 5 Lubań021004 2 Olszyna021005 2 Platerówka021006 2 Siekierczyn021007 2 Powiat lubiński0211 Gmina miejska: Lubin021101 1 Gminy: Lubin021102 2 Rudna021103 2 Ścinawa021104 3 Ścinawa - miasto021104 4 Ściana - obszar wiejski021104 5 Powiat lwówecki0212 Gminy: Gryfów Śląski021201 3 Gryfów Śląski - miasto021201 4 Gryfów Śląski - obszar wiejski021201 5 Lubomierz021202 3 Lubomierz - miasto021202 4 Lubomierz - obszar wiejski021202 5 Lwówek Śląski021203 3 Lwówek Śląski - miasto021203 4 Lwówek Śląski - obszar wiejski021203 5 Mirsk021204 3 Mirsk - miasto021204 4 Mirsk - obszar wiejski021204 5 Wleń021205 3 Wleń - miasto021205 4 Wleń - obszar wiejski021205 5 Powiat milicki0213 Gminy: Cieszków021301 2 Krośnice021302 2 Milicz021303 3 Milicz - miasto021303 4 Milicz - obszar wiejski021303 5 Powiat oleśnicki0214 Gmina miejska Oleśnica021401 1 Gminy: Bierutów021402 3 Bierutów - miasto021402 4 Bierutów - obszar wiejski021402 5 Dobroszyce021403 2 Dziadowa Kłoda021404 2 Międzybórz021405 3 Międzybórz - miasto021405 4 Międzybórz - obszar wiejski021405 5 Oleśnica021406 2 Syców021407 3 Syców - miasto021407 4 Syców - obszar wiejski021407 5 Twardogóra021408 3 Twardogóra - miasto021408 4 Twardogóra - obszar wiejski021408 5 Powiat oławski0215 Gmina miejska: Oława021501 1 Gminy: Domaniów021502 2 Jelcz-Laskowice021503 3 Jelcz-Laskowice - miasto021503 4 Jelcz-Laskowice - obszar wiejski021503 5 Oława021504 2 Powiat polkowicki0216 Gminy: Chocianów021601 3 Chocianów - miasto021601 4 Chocianów - obszar wiejski021601 5 Gaworzyce021602 2 Grębocice021603 2 Polkowice021604 3 Polkowice - miasto021604 4 Polkowice - obszar wiejski021604 5 Przemków021605 3 Przemków - miasto021605 4 Przemków - obszar wiejski021605 5 Radwanice021606 2 Powiat strzeliński0217 Gminy: Borów021701 2 Kondratowice021702 2 Przeworno021703 2 Strzelin021704 3 Strzelin - miasto021704 4 Strzelin - obszar wiejski021704 5 Wiązów021705 3 Wiązów - miasto021705 4 Wiązów - obszar wiejski021705 5 Powiat średzki0218 Gminy: Kostomłoty021801 2 Malczyce021802 2 Miękinia021803 2 Środa Śląska021804 3 Środa Śląska - miasto021804 4 Środa Śląska - obszar wiejski021804 5 Udanin021805 2 Powiat świdnicki0219 Gminy miejskie: Świdnica021901 1 Świebodzice021902 1 Gminy: Dobromierz021903 2 Jaworzyna Śląska021904 3 Jaworzyna Śląska - miasto021904 4 Jaworzyna Śląska - obszar wiejski021904 5 Marcinowice021905 2 Strzegom021906 3 Strzegom - miasto021906 4 Strzegom - obszar wiejski021906 5 Świdnica021907 2 Żarów021908 3 Żarów - miasto021908 4 Żarów - obszar wiejski021908 5 Powiat trzebnicki0220 Gminy: Oborniki Śląskie022001 3 Oborniki Śląskie - miasto022001 4 Oborniki Śląskie - obszar wiejski022001 5 Prusice022002 2 Trzebnica022003 3 Trzebnica - miasto022003 4 Trzebnica - obszar wiejski022003 5 Wisznia Mała022004 2 Zawonia022005 2 Żmigród022006 3 Żmigród - miasto022006 4 Żmigród - obszar wiejski022006 5 Powiat wałbrzyski0221 Gminy miejskie: Boguszów-Gorce022101 1 Jedlina-Zdrój022102 1 Szczawno-Zdrój022103 1 Gminy: Czarny Bór022104 2 Głuszyca022105 3 Głuszyca - miasto022105 4 Głuszyca - obszar wiejski022105 5 Mieroszów022106 3 Mieroszów - miasto022106 4 Mieroszów - obszar wiejski022106 5 Stare Bogaczowice022107 2 Walim022108 2 Powiat wołowski0222 Gminy: Brzeg Dolny022201 3 Brzeg Dolny - miasto022201 4 Brzeg Dolny - obszar wiejski022201 5 Wińsko022202 2 Wołów022203 3 Wołów - miasto022203 4 Wołów - obszar wiejski022203 5 Powiat wrocławski0223 Gminy: Czernica022301 2 Długołęka022302 2 Jordanów Śląski022303 2 Kąty Wrocławskie022304 3 Kąty Wrocławskie - miasto022304 4 Kąty Wrocławskie - obszar wiejski022304 5 Kobierzyce022305 2 Mietków022306 2 Sobótka022307 3 Sobótka - miasto022307 4 Sobótka - obszar wiejski022307 5 Święta Katarzyna022308 3 Siechnice - miasto022308 4 Święta Katarzyna - obszar wiejski022308 5 Żórawina022309 2 Powiat ząbkowicki0224 Gminy: Bardo022401 3 Bardo - miasto022401 4 Bardo - obszar wiejski022401 5 Ciepłowody022402 2 Kamieniec Ząbkowicki022403 2 Stoszowice022404 2 Ząbkowice Śląskie022405 3 Ząbkowice Śląskie - miasto022405 4 Ząbkowice Śląskie - obszar wiejski022405 5 Ziębice022406 3 Ziębice - miasto022406 4 Ziębice - obszar wiejski022406 5 Złoty Stok022407 3 Złoty Stok - miasto022407 4 Złoty Stok - obszar wiejski022407 5 Powiat zgorzelecki0225 Gminy miejskie: Zawidów022501 1 Zgorzelec022502 1 Gminy: Bogatynia022503 3 Bogatynia - miasto022503 4 Bogatynia - obszar wiejski022503 5 Pieńsk022504 3 Pieńsk - miasto022504 4 Pieńsk - obszar wiejski022504 5 Sulików022505 2 Węgliniec022506 3 Węgliniec - miasto022506 4 Węgliniec - obszar wiejski022506 5 Zgorzelec022507 2 Powiat złotoryjski0226 Gminy miejskie: Wojcieszów022601 1 Złotoryja022602 1 Gminy: Pielgrzymka022603 2 Świerzawa022604 3 Świerzawa - miasto022604 4 Świerzawa - obszar wiejski022604 5 Zagrodno022605 2 Złotoryja022606 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Jelenia Góra0261 M. Jelenia Góra026101 1 Powiat m. Legnica0262 M. Legnica026201 1 Powiat m. Wałbrzych0263 M. Wałbrzych026301 1 Powiat m. Wrocław0264 M. Wrocław026401 1 Delegatury: Wrocław-Fabryczna026402 9 Wrocław-Krzyki026403 9 Wrocław-Psie Pole026404 9 Wrocław-Stare Miasto026405 9 Wrocław-Śródmieście026406 9 WOJ. KUJAWSKO-POMORSKIE04 Powiat aleksandrowski0401 Gminy miejskie: Aleksandrów Kujawski040101 1 Ciechocinek040102 1 Nieszawa040103 1 Gminy: Aleksandrów Kujawski040104 2 Bądkowo040105 2 Koneck040106 2 Raciążek040107 2 Waganiec040108 2 Zakrzewo040109 2 Powiat brodnicki0402 Gmina miejska: Brodnica040201 1 Gminy: Bobrowo040202 2 Brodnica040203 2 Brzozie040204 2 Górzno040205 3 Górzno - miasto040205 4 Górzno - obszar wiejski:040205 5 Grążawy040206 2 Jabłonowo Pomorskie040207 3 Jabłonowo Pomorskie - miasto040207 4 Jabłonowo Pomorskie - obszar wiejski040207 5 Osiek040208 2 Świedziebnia040209 2 Zbiczno040210 2 Powiat bydgoski0403 Gminy: Białe Błota040301 2 Dąbrowa Chełmińska040302 2 Dobrcz040303 2 Koronowo040304 3 Koronowo - miasto040304 4 Koronowo - obszar wiejski040304 5 Nowa Wieś Wielka040305 2 Osielsko040306 2 Sicienko040307 2 Solec Kujawski040308 3 Solec Kujawski - miasto040308 4 Solec Kujawski - obszar wiejski040308 5 Powiat chełmiński0404 Gmina miejska: Chełmno040401 1 Gminy: Chełmno040402 2 Kijewo Królewskie040403 2 Lisewo040404 2 Papowo Biskupie040405 2 Stolno040406 2 Unisław040407 2 Powiat golubsko-dobrzyński0405 Gmina miejska: Golub-Dobrzyń040501 1 Gminy: Ciechocin040502 2 Golub-Dobrzyń040503 2 Kowalewo Pomorskie040504 3 Kowalewo Pomorskie - miasto040504 4 Kowalewo Pomorskie - obszar wiejski040504 5 Radomin040505 2 Zbójno040506 2 Powiat grudziądzki0406 Gminy: Grudziądz040601 2 Gruta040602 2 Łasin040603 3 Łasin - miasto040603 4 Łasin - obszar wiejski040603 5 Radzyń Chełmiński040604 3 Radzyń Chełmiński - miasto040604 4 Radzyń Chełmiński - obszar wiejski040604 5 Rogóźno040605 2 Świecie nad Osą040606 2 Powiat inowrocławski0407 Gmina miejska: Inowrocław040701 1 Gminy: Dąbrowa Biskupia040702 2 Gniewkowo040703 3 Gniewkowo - miasto040703 4 Gniewkowo - obszar wiejski040703 5 Inowrocław040704 2 Janikowo040705 3 Janikowo - miasto040705 4 Janikowo - obszar wiejski040705 5 Kruszwica040706 3 Kruszwica - miasto040706 4 Kruszwica - obszar wiejski040706 5 Pakość040707 3 Pakość - miasto040707 4 Pakość - obszar wiejski040707 5 Rojewo040708 2 Złotniki Kujawskie040709 2 Powiat lipnowski0408 Gmina miejska: Lipno040801 1 Gminy: Bobrowniki040802 2 Chrostkowo040803 2 Dobrzyń nad Wisłą040804 3 Dobrzyń nad Wisłą - miasto040804 4 Dobrzyń nad Wisłą - obszar wiejski040804 5 Kikół040805 2 Lipno040806 2 Skępe040807 3 Skępe - miasto040807 4 Skępe - obszar wiejski040807 5 Tłuchowo040808 2 Wielgie040809 2 Powiat mogileński0409 Gminy: Dąbrowa040901 2 Jeziora Wielkie040902 2 Mogilno040903 3 Mogilno - miasto040903 4 Mogilno - obszar wiejski040903 5 Strzelno040904 3 Strzelno - miasto040904 4 Strzelno - obszar wiejski040904 5 Powiat nakielski0410 Gminy: Kcynia041001 3 Kcynia - miasto041001 4 Kcynia - obszar wiejski041001 5 Mrocza041002 3 Mrocza - miasto041002 4 Mrocza - obszar wiejski041002 5 Nakło nad Notecią041003 3 Nakło nad Notecią - miasto041003 4 Nakło nad Notecią - obszar wiejski041003 5 Sadki041004 2 Szubin041005 3 Szubin - miasto041005 4 Szubin - obszar wiejski041005 5 Powiat radziejowski0411 Gmina miejska: Radziejów041101 1 Gminy: Bytoń041102 2 Dobre041103 2 Osięciny041104 2 Piotrków Kujawski041105 3 Piotrków Kujawski - miasto041105 4 Piotrków Kujawski - obszar wiejski041105 5 Radziejów041106 2 Topólka041107 2 Powiat rypiński0412 Gmina miejska: Rypin041201 1 Gminy: Brzuze041202 2 Rogowo041203 2 Rypin041204 2 Skrwilno041205 2 Wąpielsk041206 2 Powiat sępoleński0413 Gminy: Kamień Krajeński041301 3 Kamień Krajeński - miasto041301 4 Kamień Krajeński - obszar wiejski041301 5 Sępólno Krajeńskie041302 3 Sępólno Krajeńskie - miasto041302 4 Sępólno Krajeńskie - obszar wiejski041302 5 Sośno041303 2 Więcbork041304 3 Więcbork - miasto041304 4 Więcbork - obszar wiejski041304 5 Powiat świecki0414 Gminy: Bukowiec041401 2 Dragacz041402 2 Drzycim041403 2 Jeżewo041404 2 Lniano041405 2 Nowe041406 3 Nowe - miasto041406 4 Nowe - obszar wiejski041406 5 Osie041407 2 Pruszcz041408 2 Świecie041409 3 Świecie - miasto041409 4 Świecie - obszar wiejski041409 5 Świekatowo041410 2 Warlubie041411 2 Powiat toruński0415 Gmina miejska: Chełmża041501 1 Gminy: Chełmża041502 2 Czernikowo041503 2 Lubicz041504 2 Łubianka041505 2 Łysomice041506 2 Obrowo041507 2 Wielka Nieszawka041508 2 Zławieś Wielka041509 2 Powiat tucholski0416 Gminy: Cekcyn041601 2 Gostycyn041602 2 Kęsowo041603 2 Lubiewo041604 2 Śliwice041605 2 Tuchola041606 3 Tuchola - miasto041606 4 Tuchola - obszar wiejski041606 5 Powiat wąbrzeski0417 Gmina miejska: Wąbrzeźno041701 1 Gminy: Dębowa Łąka041702 2 Książki041703 2 Płużnica041704 2 Wąbrzeźno041705 2 Powiat włocławski0418 Gmina miejska: Kowal041801 1 Gminy: Baruchowo041802 2 Boniewo041803 2 Brześć Kujawski041804 3 Brześć Kujawski - miasto041804 4 Brześć Kujawski - obszar wiejski041804 5 Choceń041805 2 Chodecz041806 3 Chodecz - miasto041806 4 Chodecz - obszar wiejski041806 5 Fabianki041807 2 Izbica Kujawska041808 3 Izbica Kujawska - miasto041808 4 Izbica Kujawska - obszar wiejski041808 5 Kowal041809 2 Lubanie041810 2 Lubień Kujawski041811 3 Lubień Kujawski - miasto041811 4 Lubień Kujawski - obszar wiejski041811 5 Lubraniec041812 3 Lubraniec - miasto041812 4 Lubraniec - obszar wiejski041812 5 Włocławek041813 2 Powiat żniński0419 Gminy: Barcin041901 3 Barcin - miasto041901 4 Barcin - obszar wiejski041901 5 Gąsawa041902 2 Janowiec Wielkopolski041903 3 Janowiec Wielkopolski - miasto041903 4 Janowiec Wielkopolski - obszar wiejski041903 5 Łabiszyn041904 3 Łabiszyn - miasto041904 4 Łabiszyn - obszar wiejski041904 5 Rogowo041905 2 Żnin041906 3 Żnin - miasto041906 4 Żnin - obszar wiejski041906 5 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Bydgoszcz0461 M. Bydgoszcz046101 1 Powiat m. Grudziądz0462 M. Grudziądz046201 1 Powiat m. Toruń0463 M. Toruń046301 1 Powiat m. Włocławek0464 M. Włocławek046401 1 WOJ. LUBELSKIE06 Powiat bialski0601 Gminy miejskie: Międzyrzec Podlaski060101 1 Terespol060102 1 Gminy: Biała Podlaska060103 2 Drelów060104 2 Janów Podlaski060105 2 Kodeń060106 2 Konstantynów060107 2 Leśna Podlaska060108 2 Łomazy060109 2 Międzyrzec Podlaski060110 2 Piszczac060111 2 Rokitno060112 2 Rossosz060113 2 Sławatycze060114 2 Sosnówka060115 2 Terespol 060116 2 Tuczna060117 2 Wisznice060118 2 Zalesie 060119 2 Powiat biłgorajski 0602 Gmina miejska: Biłgoraj060201 1 Gminy: Aleksandrów060202 2 Biłgoraj060203 2 Biszcza060204 2 Frampol060205 3 Frampol - miasto060205 4 Frampol - obszar wiejski060205 5 Goraj060206 2 Józefów060207 3 Józefów - miasto060207 4 Józefów - obszar wiejski060207 5 Księżpol060208 2 Łukowa060209 2 Obsza060210 2 Potok Górny060211 2 Tarnogród060212 3 Tarnogród - miasto060212 4 Tarnogród - obszar wiejski060212 5 Tereszpol060213 2 Turobin060214 2 Powiat chełmski0603 Gmina miejska: Rejowiec Fabryczny060301 1 Gminy: Białopole060302 2 Chełm060303 2 Dorohusk060304 2 Dubienka060305 2 Kamień060306 2 Leśniowice060307 2 Rejowiec Fabryczny060308 2 Ruda-Huta060309 2 Sawin060310 2 Siedliszcze060311 2 Wierzbica060312 2 Wojsławice060313 2 Żmudź060314 2 Powiat hrubieszowski0604 Gmina miejska: Hrubieszów060401 1 Gminy: Dołhobyczów060402 2 Horodło060403 2 Hrubieszów060404 2 Mircze060405 2 Trzeszczany060406 2 Uchanie060407 2 Werbkowice060408 2 Powiat janowski0605 Gminy: Batorz060501 2 Chrzanów060502 2 Dzwola060503 2 Godziszów060504 2 Janów Lubelski060505 3 Janów Lubelski - miasto060505 4 Janów Lubelski - obszar wiejski060505 5 Modliborzyce060506 2 Potok Wielki060507 2 Powiat krasnostawski0606 Gmina miejska: Krasnystaw060601 1 Gminy: Fajsławice060602 2 Gorzków060603 2 Izbica060604 2 Krasnystaw060605 2 Kraśniczyn060606 2 Łopiennik Górny060607 2 Rejowiec060608 2 Rudnik060609 2 Siennica Różana060610 2 Żółkiewka060611 2 Powiat kraśnicki0607 Gmina miejska: ^ Kraśnik060701 1 Gminy: Annopol060702 3 Annopol - miasto060702 4 Annopol - obszar wiejski060702 5 Dzierzkowice060703 2 Gościeradów060704 2 Kraśnik060705 2 Szastarka060706 2 Trzydnik Duży060707 2 Urzędów060708 2 Wilkołaz060709 2 Zakrzówek060710 2 Powiat lubartowski0608 Gmina miejska: Lubartów060801 1 Gminy: Abramów060802 2 Firlej060803 2 Jeziorzany060804 2 Kamionka060805 2 Kock060806 3 Kock - miasto060806 4 Kock - obszar wiejski060806 5 Lubartów060807 2 Michów060808 2 Niedźwiada060809 2 Ostrów Lubelski060810 3 Ostrów Lubelski - miasto060810 4 Ostrów Lubelski - obszar wiejski060810 5 Ostrówek060811 2 Serniki060812 2 Uścimów060813 2 Powiat lubelski0609 Gminy: Bełżyce060901 3 Bełżyce - miasto060901 4 Bełżyce - obszar wiejski060901 5 Borzechów060902 2 Bychawa060903 3 Bychawa - miasto060903 4 Bychawa - obszar wiejski060903 5 Garbów060904 2 Głusk060905 2 Jabłonna060906 2 Jastków060907 2 Konopnica060908 2 Krzczonów060909 2 Niedrzwica Duża060910 2 Niemce060911 2 Strzyżewice060912 2 Wojciechów060913 2 Wólka060914 2 Wysokie060915 2 Zakrzew060916 2 Powiat łęczyński0610 Gminy: Cyców061001 2 Ludwin061002 2 Łęczna061003 3 Łęczna - miasto061003 4 Łęczna - obszar wiejski061003 5 Milejów061004 2 Puchaczów061005 2 Spiczyn061006 2 Powiat łukowski0611 Gminy miejskie: Łuków061101 1 Stoczek Łukowski061102 1 Gminy: Adamów061103 2 Krzywda061104 2 Łuków061105 2 Serokomla061106 2 Stanin061107 2 Stoczek Łukowski061108 2 Trzebieszów061109 2 Wojcieszków061110 2 Wola Mysłowska061111 2 Powiat opolski0612 Gminy: Chodel061201 2 Józefów061202 2 Karczmiska061203 2 Łaziska061204 2 Opole Lubelskie061205 3 Opole Lubelskie - miasto061205 4 Opole Lubelskie - obszar wiejski061205 5 Poniatowa061206 3 Poniatowa - miasto061206 4 Poniatowa - obszar wiejski061206 5 Wilków061207 2 Powiat parczewski0613 Gminy: Dębowa Kłoda061301 2 Jabłoń061302 2 Milanów061303 2 Parczew061304 3 Parczew - miasto061304 4 Parczew - obszar wiejski061304 5 Podedwórze061305 2 Siemień061306 2 Sosnowica061307 2 Powiat puławski0614 Gmina miejska: Puławy061401 1 Gminy: Baranów061402 2 Janowiec061403 2 Kazimierz Dolny061404 3 Kazimierz Dolny - miasto061404 4 Kazimierz Dolny - obszar wiejski061404 5 Końskowola061405 2 Kurów061406 2 Markuszów061407 2 Nałęczów061408 3 Nałęczów - miasto061408 4 Nałęczów - obszar wiejski061408 5 Puławy061409 2 Wąwolnica061410 2 Żyrzyn061411 2 Powiat radzyński0615 Gmina miejska: Radzyń Podlaski061501 1 Gminy: Borki061502 2 Czemierniki061503 2 Kąkolewnica Wschodnia061504 2 Komarówka Podlaska061505 2 Radzyń Podlaski061506 2 Ulan-Majorat061507 2 Wohyń061508 2 Powiat rycki0616 Gmina miejska: Dęblin061601 1 Gminy: Kłoczew061602 2 Nowodwór061603 2 Ryki061604 3 Ryki - miasto061604 4 Ryki - obszar wiejski061604 5 Stężyca061605 2 Ułęż061606 2 Powiat świdnicki0617 Gmina miejska: Świdnik061701 1 Gminy: Mełgiew061702 2 Piaski061703 3 Piaski - miasto061703 4 Piaski - obszar wiejski061703 5 Rybczewice061704 2 Trawniki061705 2 Powiat tomaszowski0618 Gmina miejska: Tomaszów Lubelski061801 1 Gminy: Bełżec061802 2 Jarczów061803 2 Krynice061804 2 Lubycza Królewska061805 2 Łaszczów061806 2 Rachanie061807 2 Susiec061808 2 Tarnawatka061809 2 Telatyn061810 2 Tomaszów Lubelski061811 2 Tyszowce061812 2 Ulhówek061813 2 Powiat włodawski0619 gmina miejska: Włodawa061901 1 Gminy: Hanna061902 2 Hańsk061903 2 Stary Brus061904 2 Urszulin061905 2 Włodawa061906 2 Wola Uhruska061907 2 Wyryki061908 2 Powiat zamojski0620 Gminy: Adamów062001 2 Grabowiec062002 2 Komarów-Osada062003 2 Krasnobród062004 3 Krasnobród - miasto062004 4 Krasnobród - obszar wiejski062004 5 Łabunie062005 2 Miączyn062006 2 Nielisz062007 2 Radecznica062008 2 Sitno062009 2 Skierbieszów062010 2 Stary Zamość062011 2 Sułów062012 2 Szczebrzeszyn062013 3 Szczebrzeszyn - miasto062013 4 Szczebrzeszyn - obszar wiejski062013 5 Zamość062014 2 Zwierzyniec062015 3 Zwierzyniec - miasto062015 4 Zwierzyniec - obszar wiejski062015 5 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Biała Podlaska0661 M. Biała Podlaska066101 1 Powiat m. Chełm0662 M. Chełm066201 1 Powiat m. Lublin0663 M. Lublin066301 1 Powiat m. Zamość0664 M. Zamość066401 1 WOJ. LUBUSKIE08 Powiat gorzowski0801 Gmina miejska: Kostrzyn080101 1 Gminy: Bogdaniec080102 2 Deszczno080103 2 Kłodawa080104 2 Lubiszyn080105 2 Santok080106 2 Witnica080107 3 Witnica - miasto080107 4 Witnica - obszar wiejski080107 5 Powiat krośnieński0802 Gmina miejska: Gubin080201 1 Gminy: Borowice080202 2 Bytnica080203 2 Dąbie080204 2 Gubin080205 2 Krosno Odrzańskie080206 3 Krosno Odrzańskie - miasto080206 4 Krosno Odrzańskie - obszar wiejski080206 5 Maszewo080207 2 Powiat międzyrzecki0803 Gminy: Bledzew080301 2 Międzyrzecz080302 3 Międzyrzecz - miasto080302 4 Międzyrzecz - obszar wiejski080302 5 Przytoczna080303 2 Pszczew080304 2 Skwierzyna080305 3 Skwierzyna - miasto080305 4 Skwierzyna - obszar wiejski080305 5 Trzciel080306 3 Trzciel - miasto080306 4 Trzciel - obszar wiejski080306 5 Powiat nowosolski0804 Gmina miejska: Nowa Sól080401 1 Gminy: Bytom Odrzański080402 3 Bytom Odrzański - miasto080402 4 Bytom Odrzański - obszar wiejski080402 5 Kolsko080403 2 Kożuchów080404 3 Kożuchów - miasto080404 4 Kożuchów - obszar wiejski080404 5 Nowa Sól080405 2 Nowe Miasteczko080406 3 Nowe Miasteczko - miasto080406 4 Nowe Miasteczko - obszar wiejski080406 5 Otyń080407 2 Siedlisko080408 2 Sława080409 3 Sława - miasto080409 4 Sława - obszar wiejski080409 5 Szlichtyngowa080410 3 Szlichtyngowa - miasto080410 4 Szlichtyngowa - obszar wiejski080410 5 Wschowa080411 3 Wschowa - miasto080411 4 Wschowa - obszar wiejski080411 5 Powiat słubicki0805 Gminy: Cybinka080501 3 Cybinka - miasto080501 4 Cybinka - obszar wiejski080501 5 Górzyca080502 2 Ośno Lubuskie080503 3 Ośno Lubuskie - miasto080503 4 Ośno Lubuskie - obszar wiejski080503 5 Rzepin080504 3 Rzepin - miasto080504 4 Rzepin - obszar wiejski080504 5 Słubice080505 3 Słubice - miasto080505 4 Słubice - obszar wiejski080505 5 Powiat strzelecko-drezdenecki0806 Gminy: Dobiegniew080601 3 Dobiegniew - miasto080601 4 Dobiegniew - obszar wiejski080601 5 Drezdenko080602 3 Drezdenko - miasto080602 4 Drezdenko - obszar wiejski080602 5 Stare Kurowo080603 2 Strzelce Krajeńskie080604 3 Strzelce Krajeńskie - miasto080604 4 Strzelce Krajeńskie - obszar wiejski080604 5 Zwierzyn080605 2 Powiat sulęciński0807 Gminy: Krzeszyce080701 2 Lubniewice080702 3 Lubniewice - miasto080702 4 Lubniewice - obszar wiejski 080702 5 Słońsk080703 2 Sulęcin080704 3 Sulęcin - miasto080704 4 Sulęcin - obszar wiejski080704 5 Torzym080705 3 Torzym - miasto080705 4 Torzym - obszar wiejski080705 5 Powiat świebodziński0808 Gminy: Lubrza080801 2 Łagów080802 2 Skąpe080803 2 Szczaniec080804 2 Świebodzin080805 3 Świebodzin - miasto080805 4 Świebodzin - obszar wiejski080805 5 Zbąszynek080806 3 Zbąszynek - miasto080806 4 Zbąszynek - obszar wiejski080806 5 Powiat zielonogórski0809 Gminy: Babimost080901 3 Babimost - miasto080901 4 Babimost - obszar wiejski080901 5 Bojadła080902 2 Czerwieńsk080903 3 Czerwieńsk - miasto080903 4 Czerwieńsk - obszar wiejski080903 5 Kargowa080904 3 Kargowa - miasto080904 4 Kargowa - obszar wiejski080904 5 Nowogród Bobrzański080905 3 Nowogród Bobrzański - miasto080905 4 Nowogród Bobrzański - obszar wiejski080905 5 Sulechów080906 3 Sulechów - miasto080906 4 Sulechów - obszar wiejski080906 5 Świdnica080907 2 Trzebiechów080908 2 Zabór080909 2 Zielona Góra080910 2 Powiat żagański0810 Gminy miejskie: Gozdnica081001 1 Żagań081002 1 Gminy: Brzeźnica081003 2 Iłowa081004 3 Iłowa - miasto081004 4 Iłowa - obszar wiejski081004 5 Małomice081005 3 Małomice - miasto081005 4 Małomice - obszar wiejski081005 5 Niegosławice081006 2 Szprotawa081007 3 Szprotawa - miasto081007 4 Szprotawa - obszar wiejski081007 5 Wymiarki081008 2 Żagań081009 2 Powiat żarski0811 Gminy miejskie: Łęknica081101 1 Żary081102 1 Gminy: Brody081103 2 Jasień081104 3 Jasień - miasto081104 4 Jasień - obszar wiejski081104 5 Lipinki Łużyckie081105 2 Lubsko081106 3 Lubsko - miasto081106 4 Lubsko - obszar wiejski081106 5 Przewóz081107 2 Trzebiel081108 2 Tuplice081109 2 Żary081110 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Gorzów Wielkopolski0861 M. Gorzów Wielkopolski086101 1 Powiat m. Zielona Góra0862 M. Zielona Góra086201 1 WOJ. ŁÓDZKIE10 Powiat bełchatowski1001 Gmina miejska: Bełchatów 100101 1 Gminy: Bełchatów100102 2 Drużbice100103 2 Kleszczów100104 2 Kluki100105 2 Rusiec100106 2 Szczerców100107 2 Zelów100108 3 Zelów - miasto100108 4 Zelów - obszar wiejski100108 5 Powiat kutnowski1002 Gmina miejska: Kutno100201 1 Gminy: Bedlno100202 2 Dąbrowice100203 2 Krośniewice100204 3 Krośniewice - miasto100204 4 Krośniewice - obszar wiejski100204 5 Krzyżanów100205 2 Kutno100206 2 Łanięta100207 2 Nowe Ostrowy100208 2 Oporów100209 2 Strzelce100210 2 Żychlin100211 3 Żychlin - miasto100211 4 Żychlin - obszar wiejski100211 5 Powiat łaski1003 Gminy: Buczek100301 2 Łask100302 3 Łask - miasto100302 4 Łask - obszar wiejski100302 5 Sędziejowice100303 2 Widawa100304 2 Wodzierady100305 2 Powiat łęczycki1004 Gmina miejska: Łęczyca100401 1 Gminy: Daszyna100402 2 Góra Świętej Małgorzaty100403 2 Grabów100404 2 Łęczyca100405 2 Piątek100406 2 Świnice Warckie100407 2 Witonia100408 2 Powiat łowicki1005 Gmina miejska: Łowicz100501 1 Gminy: Bielawy100502 2 Chąśno100503 2 Domaniewice100504 2 Kiernozia100505 2 Kocierzew Południowy100506 2 Łowicz100507 2 Łyszkowice100508 2 Nieborów100509 2 Zduny100510 2 Powiat łódzki wschodni1006 Gmina miejska: Brzeziny100601 1 Gminy: Andrespol100602 2 Brójce100603 2 Brzeziny100604 2 Dmosin100605 2 Jeżów100606 2 Koluszki100607 3 Koluszki - miasto100607 4 Koluszki - obszar wiejski100607 5 Nowosolna100608 2 Rogów100609 2 Rzgów100610 2 Tuszyn100611 3 Tuszyn - miasto100611 4 Tuszyn - obszar wiejski100611 5 Powiat opoczyński1007 Gminy: Białaczów100701 2 Drzewica100702 3 Drzewica - miasto100702 4 Drzewica - obszar wiejski100702 5 Mniszków100703 2 Opoczno100704 3 Opoczno - miasto100704 4 Opoczno - obszar wiejski100704 5 Paradyż100705 2 Poświętne100706 2 Sławno100707 2 Żarnów100708 2 Powiat pabianicki1008 Gminy miejskie: Konstantynów Łódzki100801 1 Pabianice100802 1 Gminy: Dłutów100803 2 Dobroń100804 2 Ksawerów100805 2 Lutomiersk100806 2 Pabianice100807 2 Powiat pajęczański1009 Gminy: Działoszyn100901 3 Działoszyn - miasto100901 4 Działoszyn - obszar wiejski100901 5 Kiełczygłów100902 2 Nowa Brzeźnica100903 2 Pajęczno100904 3 Pajęczno - miasto100904 4 Pajęczno - obszar wiejski100904 5 Rząśnia100905 2 Siemkowice100906 2 Strzelce Wielkie100907 2 Sulmierzyce100908 2 Powiat piotrkowski1010 Gminy: Aleksandrów101001 2 Czarnocin101002 2 Gorzkowice101003 2 Grabica101004 2 Łęki Szlacheckie101005 2 Moszczenica101006 2 Ręczno101007 2 Rozprza101008 2 Sulejów101009 3 Sulejów - miasto101009 4 Sulejów - obszar wiejski101009 5 Wola Krzysztoporska101010 2 Wolbórz101011 2 Powiat poddębicki1011 Gminy: Dalików101101 2 Pęczniew101102 2 Poddębice101103 3 Poddębice - miasto101103 4 Poddębice - obszar wiejski101103 5 Uniejów101104 3 Uniejów - miasto101104 4 Uniejów - obszar wiejski101104 5 Wartkowice101105 2 Zadzim101106 2 Powiat radomszczański1012 Gmina miejska: Radomsko101201 1 Gminy: Dobryszyce101202 2 Gidle101203 2 Gomunice101204 2 Kamieńsk101205 3 Kamieńsk - miasto101205 4 Kamieńsk - obszar wiejski101205 5 Kobiele Wielkie101206 2 Kodrąb101207 2 Lgota Wielka101208 2 Ładzice101209 2 Masłowice101210 2 Przedbórz101211 3 Przedbórz - miasto101211 4 Przedbórz - obszar wiejski101211 5 Radomsko101212 2 Wielgomłyny101213 2 Żytno101214 2 Powiat rawski1013 Gmina miejska: Rawa Mazowiecka101301 1 Gminy: Biała Rawska101302 3 Biała Rawska - miasto101302 4 Biała Rawska - obszar wiejski101302 5 Cielądz101303 2 Rawa Mazowiecka101304 2 Regnów101305 2 Sadkowice101306 2 Powiat sieradzki1014 Gmina miejska: Sieradz101401 1 Gminy: Błaszki101402 3 Błaszki - miasto101402 4 Błaszki - obszar wiejski101402 5 Brąszewice101403 2 Brzeźnio101404 2 Burzenin101405 2 Goszczanów101406 2 Klonowa101407 2 Sieradz101408 2 Warta101409 3 Warta - miasto101409 4 Warta - obszar wiejski101409 5 Wróblew101410 2 Złoczew101411 3 Złoczew - miasto101411 4 Złoczew - obszar wiejski101411 5 Powiat skierniewicki1015 Gminy: Bolimów101501 2 Głuchów101502 2 Godzianów101503 2 Kowiesy101504 2 Lipce Reymontowskie101505 2 Maków101506 2 Nowy Kawęczyn101507 2 Skierniewice101508 2 Słupia101509 2 Powiat tomaszowski1016 Gmina miejska: Tomaszów Mazowiecki101601 1 Gminy: Będków101602 2 Budziszewice101603 2 Czerniewice101604 2 Inowłódz101605 2 Lubochnia101606 2 Rokiciny101607 2 Rzeczyca101608 2 Tomaszów Mazowiecki101609 2 Ujazd101610 2 Żelechlinek101611 2 Powiat wieluński1017 Gminy: Biała101701 2 Czarnożyły101702 2 Konopnica101703 2 Mokrsko101704 2 Osjaków101705 2 Ostrówek101706 2 Pątnów101707 2 Skomlin101708 2 Wieluń101709 3 Wieluń - miasto101709 4 Wieluń - obszar wiejski101709 5 Wierzchlas101710 2 Powiat wieruszowski1018 Gminy: Bolesławiec101801 2 Czastary101802 2 Galewice101803 2 Lututów101804 2 Łubnice101805 2 Sokolniki101806 2 Wieruszów101807 3 Wieruszów - miasto101807 4 Wieruszów - obszar wiejski101807 5 Powiat zduńskowolski1019 Gmina miejska: Zduńska Wola101901 1 Gminy: Szadek101902 3 Szadek - miasto101902 4 Szadek - obszar wiejski101902 5 Zapolice101903 2 Zduńska Wola 101904 2 Powiat zgierski1020 Gminy miejskie:, Głowno102001 1 Ozorków102002 1 Zgierz102003 1 Gminy: Aleksandrów Łódzki 102004 3 Aleksandrów Łódzki - miasto102004 4 Aleksandrów Łódzki - obszar wiejski102004 5 Głowno102005 2 Ozorków102006 2 Parzęczew102007 2 Stryków102008 3 Stryków - miasto102008 4 Stryków - obszar wiejski102008 5 Zgierz102009 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Łódź1061 M. Łódź106101 1 Delegatury: Łódź-Bałuty106102 9 Łódź-Górna106103 9 Łódź-Polesie106104 9 Łódź-Śródmieście106105 9 Łódź-Widzew106106 9 Powiat m. Piotrków Trybunalski1062 M. Piotrków Trybunalski106201 1 Powiat m. Skierniewice1063 M. Skierniewice106301 1 WOJ. MAŁOPOLSKIE12 Powiat bocheński1201 Gmina miejska: Bochnia120101 1 Gminy: Bochnia120102 2 Drwinia120103 2 Lipnica Murowana120104 2 Łapanów120105 2 Nowy Wiśnicz120106 3 Nowy Wiśnicz - miasto120106 4 Nowy Wiśnicz - obszar wiejski120106 5 Rzezawa120107 2 Trzciana120108 2 Żegocina120109 2 Powiat brzeski1202 Gminy: Borzęcin120201 2 Brzesko120202 3 Brzesko - miasto120202 4 Brzesko - obszar wiejski120202 5 Czchów120203 2 Dębno120204 2 Gnojnik120205 2 Iwkowa120206 2 Szczurowa120207 2 Powiat chrzanowski1203 Gminy: Alwernia120301 3 Alwernia - miasto120301 4 Alwernia - obszar wiejski120301 5 Babice120302 2 Chrzanów120303 3 Chrzanów - miasto120303 4 Chrzanów - obszar wiejski120303 5 Libiąż120304 3 Libiąż - miasto120304 4 Libiąż - obszar wiejski120304 5 Trzebinia120305 3 Trzebinia - miasto120305 4 Trzebinia - obszar wiejski120305 5 Powiat dąbrowski1204 Gminy: Bolesław120401 2 Dąbrowa Tarnowska120402 3 Dąbrowa Tarnowska - miasto120402 4 Dąbrowa Tarnowska - obszar wiejski120402 5 Gręboszów120403 2 Mędrzechów120404 2 Olesno120405 2 Radgoszcz120406 2 Szczucin120407 2 Powiat gorlicki1205 Gmina miejska: Gorlice120501 1 Gminy: Biecz120502 3 Biecz - miasto120502 4 Biecz - obszar wiejski120502 5 Bobowa120503 2 Gorlice120504 2 Lipinki120505 2 Łużna120506 2 Moszczenica120507 2 Ropa120508 2 Sękowa120509 2 Uście Gorlickie120510 2 Powiat krakowski1206 Gminy: Czernichów120601 2 Igołomia-Wawrzeńczyce120602 2 Iwanowice120603 2 Jerzmanowice-Przeginia120604 2 Kocmyrzów-Luborzyca120605 2 Krzeszowice120606 3 Krzeszowice - miasto120606 4 Krzeszowice - obszar wiejski120606 5 Liszki120607 2 Michałowice120608 2 Mogilany120609 2 Skała120610 3 Skała - miasto120610 4 Skała - obszar wiejski120610 5 Skawina120611 3 Skawina - miasto120611 4 Skawina - obszar wiejski120611 5 Słomniki120612 3 Słomniki - miasto120612 4 Słomniki - obszar wiejski120612 5 Sułoszowa120613 2 Świątniki Górne120614 3 Świątniki Górne - miasto120614 4 Świątniki Górne - obszar wiejski120614 5 Wielka Wieś120615 2 Zabierzów120616 2 Zielonki120617 2 Powiat limanowski1207 Gminy miejskie: Limanowa120701 1 Mszana Dolna120702 1 Gminy: Dobra120703 2 Jodłownik120704 2 Kamienica120705 2 Laskowa120706 2 Limanowa120707 2 Łukowica120708 2 Mszana Dolna120709 2 Niedźwiedź120710 2 Słopnice120711 2 Tymbark120712 2 Powiat miechowski1208 Gminy: Charsznica120801 2 Gołcza120802 2 Kozłów120803 2 Książ Wielki120804 2 Miechów120805 3 Miechów - miasto120805 4 Miechów - obszar wiejski120805 5 Racławice120806 2 Słaboszów120807 2 Powiat myślenicki1209 Gminy: Dobczyce120901 3 Dobczyce - miasto120901 4 Dobczyce - obszar wiejski120901 5 Lubień120902 2 Myślenice120903 3 Myślenice - miasto120903 4 Myślenice - obszar wiejski120903 5 Pcim120904 2 Raciechowice120905 2 Siepraw120906 2 Sułkowice120907 3 Sułkowice - miasto120907 4 Sułkowice - obszar wiejski120907 5 Tokarnia120908 2 Wiśniowa120909 2 Powiat nowosądecki1210 Gmina miejska: Grybów121001 1 Gminy: Chełmiec121002 2 Gródek nad Dunajcem121003 2 Grybów 121004 2 Kamionka Wielka121005 2 Korzenna121006 2 Krynica121007 3 Krynica - miasto121007 4 Krynica - obszar wiejski121007 5 Łabowa121008 2 Łącko121009 2 Łososina Dolna121010 2 Muszyna121011 3 Muszyna - miasto121011 4 Muszyna - obszar wiejski121011 5 Nawojowa121012 2 Piwniczna121013 3 Piwniczna - miasto121013 4 Piwniczna - obszar wiejski121013 5 Podegrodzie121014 2 Rytro121015 2 Stary Sącz121016 3 Stary Sącz - miasto121016 4 Stary Sącz - obszar wiejski121016 5 Powiat nowotarski1211 Gminy miejskie: Nowy Targ121101 1 Szczawnica121102 1 Gminy: Czarny Dunajec121103 2 Czorsztyn121104 2 Jabłonka121105 2 Krościenko nad Dunajcem121106 2 Lipnica Wielka121107 2 Łapsze Niżne121108 2 Nowy Targ121109 2 Ochotnica Dolna121110 2 Raba Wyżna121111 2 Rabka121112 3 Rabka - miasto121112 4 Rabka - obszar wiejski121112 5 Spytkowice121113 2 Szaflary121114 2 Powiat olkuski1212 Gminy miejskie: Bukowno121201 1 Sławków121202 1 Gminy: Bolesław121203 2 Klucze121204 2 Olkusz121205 3 Olkusz - miasto121205 4 Olkusz - obszar wiejski121205 5 Trzyciąż121206 2 Wolbrom121207 3 Wolbrom - miasto121207 4 Wolbrom - obszar wiejski121207 5 Powiat oświęcimski1213 Gmina miejska: Oświęcim121301 1 Gminy: Brzeszcze121302 3 Brzeszcze - miasto121302 4 Brzeszcze - obszar wiejski121302 5 Chełmek121303 3 Chełmek - miasto121303 4 Chełmek - obszar wiejski121303 5 Kęty121304 3 Kęty - miasto121304 4 Kęty - obszar wiejski121304 5 Osiek121305 2 Oświęcim121306 2 Polanka Wielka121307 2 Przeciszów121308 2 Zator121309 3 Zator - miasto121309 4 Zator - obszar wiejski121309 5 Powiat proszowicki1214 Gminy: Koniusza121401 2 Koszyce121402 2 Nowe Brzesko121403 2 Pałecznica121404 2 Proszowice121405 3 Proszowice - miasto121405 4 Proszowice - obszar wiejski121405 5 Radziemice121406 2 Powiat suski1215 Gminy miejskie: Jordanów121501 1 Sucha Beskidzka121502 1 Gminy: Budzów121503 2 Bystra-Sidzina121504 2 Jordanów121505 2 Maków Podhalański121506 3 Maków Podhalański - miasto121506 4 Maków Podhalański - obszar wiejski121506 5 Stryszawa121507 2 Zawoja121508 2 Zembrzyce121509 2 Powiat tarnowski1216 Gminy: Ciężkowice121601 3 Ciężkowice - miasto121601 4 Ciężkowice - obszar wiejski121601 5 Gromnik121602 2 Lisia Góra121603 2 Pleśna121604 2 Radłów121605 2 Ryglice121606 2 Rzepiennik Strzyżewski121607 2 Skrzyszów121608 2 Tarnów121609 2 Tuchów121610 3 Tuchów - miasto121610 4 Tuchów - obszar wiejski121610 5 Wierzchosławice121611 2 Wietrzychowice121612 2 Wojnicz121613 2 Zakliczyn121614 2 Żabno121615 3 Żabno - miasto121615 4 Żabno - obszar wiejski121615 5 Powiat tatrzański1217 Gmina miejska: Zakopane121701 1 Gminy: Biały Dunajec121702 2 Bukowina Tatrzańska121703 2 Kościelisko121704 2 Poronin121705 2 Powiat wadowicki1218 Gminy: Andrychów121801 3 Andrychów - miasto121801 4 Andrychów - obszar wiejski121801 5 Brzeźnica121802 2 Kalwaria Zebrzydowska121803 3 Kalwaria Zebrzydowska - miasto121803 4 Kalwaria Zebrzydowska - obszar wiejski121803 5 Lanckorona121804 2 Mucharz121805 2 Spytkowice121806 2 Stryszów121807 2 Tomice121808 2 Wadowice121809 3 Wadowice - miasto121809 4 Wadowice - obszar wiejski121809 5 Wieprz121810 2 Powiat walicki1219 Gminy: Biskupice121901 2 Gdów121902 2 Kłaj121903 2 Niepołomice121904 3 Niepołomice - miasto121904 4 Niepołomice - obszar wiejski121904 5 Wieliczka121905 3 Wieliczka - miasto121905 4 Wieliczka - obszar wiejski121905 5 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Kraków1261 M. Kraków126101 1 Delegatury: Kraków-Krowodrza126102 9 Kraków-Nowa Huta126103 9 Kraków-Podgórze126104 9 Kraków-Śródmieście126105 9 Powiat m. Nowy Sącz1262 M. Nowy Sącz126201 1 Powiat m. Tarnów1263 M. Tarnów126301 1 WOJ. MAZOWIECKIE14 Powiat białobrzeski1401 Gminy: Białobrzegi140101 3 Białobrzegi - miasto140101 4 Białobrzegi - obszar wiejski140101 5 Promna140102 2 Radzanów140103 2 Stara Błotnica140104 2 Stromiec140105 2 Wyśmierzyce140106 3 Wyśmierzyce - miasto140106 4 Wyśmierzyce - obszar wiejski140106 5 Powiat ciechanowski1402 Gmina miejska: Ciechanów140201 1 Gminy: Ciechanów140202 2 Glinojeck140203 3 Glinojeck - miasto140203 4 Glinojeck - obszar wiejski140203 5 Gołymin-Ośrodek140204 2 Grudusk140205 2 Ojrzeń140206 2 Opinogóra Górna140207 2 Regimin140208 2 Sońsk140209 2 Powiat garwoliński1403 Gminy miejskie: Garwolin140301 1 Łaskarzew140302 1 Gminy: Borowie140303 2 Garwolin140304 2 Górzno140305 2 Łaskarzew140306 2 Maciejowice140307 2 Miastków Kościelny140308 2 Parysów140309 2 Pilawa140310 3 Pilawa - miasto140310 4 Pilawa - obszar wiejski140310 5 Sobolew140311 2 Trojanów140312 2 Wilga140313 2 Żelechów140314 3 Żelechów - miasto140314 4 Żelechów - obszar wiejski140314 5 Powiat gostyniński1404 Gmina miejska: Gostynin140401 1 Gminy: Gostynin140402 2 Pacyna140403 2 Sanniki140404 2 Szczawin Kościelny140405 2 Powiat grodziski1405 Gminy miejskie: Milanówek140501 1 Podkowa Leśna140502 1 Gminy: Baranów140503 2 Grodzisk Mazowiecki140504 3 Grodzisk Mazowiecki - miasto140504 4 Grodzisk Mazowiecki - obszar wiejski140504 5 Jaktorów140505 2 Żabia Wola140506 2 Powiat grójecki1406 Gminy: Belsk Duży140601 2 Błędów140602 2 Chynów140603 2 Goszczyn140604 2 Grójec140605 3 Grójec - miasto140605 4 Grójec - obszar wiejski140605 5 Jasieniec140606 2 Mogielnica140607 3 Mogielnica - miasto140607 4 Mogielnica - obszar wiejski140607 5 Nowe Miasto nad Pilicą140608 3 Nowe Miasto nad Pilicą - miasto140608 4 Nowe Miasto nad Pilicą - obszar wiejski140608 5 Pniewy140609 2 Tarczyn140610 2 Warka140611 3 Warka - miasto140611 4 Warka - obszar wiejski140611 5 Powiat kozienicki1407 Gminy: Garbatka-Letnisko140701 2 Głowaczów140702 2 Gniewoszów140703 2 Grabów nad Pilicą140704 2 Kozienice140705 3 Kozienice - miasto140705 4 Kozienice - obszar wiejski140705 5 Magnuszew140706 2 Sieciechów140707 2 Powiat legionowski1408 Gmina miejska: Legionowo140801 1 Gminy: Jabłonna140802 2 Nieporęt140803 2 Serock140804 3 Serock - miasto140804 4 Serock - obszar wiejski140804 5 Wieliszew140805 2 Powiat lipski1409 Gminy: Chotcza140901 2 Ciepielów140902 2 Lipsko140903 3 Lipsko - miasto140903 4 Lipsko - obszar wiejski140903 5 Rzeczniów140904 2 Sienno140905 2 Solec nad Wisłą140906 2 Powiat łosicki1410 Gminy: Huszlew141001 2 Łosice141002 3 Łosice - miasto141002 4 Łosice - obszar wiejski141002 5 Olszanka141003 2 Platerów141004 2 Sarnaki141005 2 Stara Kornica141006 2 Powiat makowski1411 Gmina miejska: Maków Mazowiecki141101 1 Gminy: Czerwonka141102 2 Karniewo141103 2 Krasnosielc141104 2 Młynarze141105 2 Płoniawy-Bramura141106 2 Różan141107 3 Różan - miasto141107 4 Różan - obszar wiejski141107 5 Rzewnie141108 2 Sypniewo141109 2 Szelków141110 2 Powiat miński1412 Gminy miejskie: Mińsk Mazowiecki141201 1 Sulejówek141202 1 Wesoła141203 1 Gminy: Cegłów141204 2 Dębe Wielkie141205 2 Dobre141206 2 Halinów141207 2 Jakubów141208 2 Kałuszyn141209 3 Kałuszyn - miasto141209 4 Kałuszyn - obszar wiejski141209 5 Latowicz141210 2 Mińsk Mazowiecki141211 2 Mrozy141212 2 Siennica141213 2 Stanisławów141214 2 Powiat mławski1413 Gmina miejska: Mława141301 1 Gminy: Dzierzgowo141302 2 Lipowiec Kościelny141303 2 Radzanów141304 2 Strzegowo141305 2 Stupsk141306 2 Szreńsk141307 2 Szydłowo141308 2 Wieczfnia Kościelna141309 2 Wiśniewo141310 2 Powiat nowodworski1414 Gmina miejska: Nowy Dwór Mazowiecki141401 1 Gminy: Czosnów141402 2 Leoncin141403 2 Nasielsk141404 3 Nasielsk - miasto141404 4 Nasielsk - obszar wiejski141404 5 Pomiechówek141405 2 Zakroczym141406 3 Zakroczym - miasto141406 4 Zakroczym - obszar wiejski141406 5 Powiat ostrołęcki1415 Gminy: Baranowo141501 2 Czarnia141502 2 Czerwin141503 2 Goworowo141504 2 Kadzidło141505 2 Lelis141506 2 Łyse141507 2 Myszyniec141508 3 Myszyniec - miasto141508 4 Myszyniec - obszar wiejski141508 5 Olszewo-Borki141509 2 Rzekuń141510 2 Troszyn141511 2 Powiat ostrowski1416 Gmina miejska: Ostrów Mazowiecka141601 1 Gminy: Andrzejewo141602 2 Boguty-Pianki141603 2 Brok141604 3 Brok - miasto141604 4 Brok - obszar wiejski141604 5 Małkinia Górna141605 2 Nur141606 2 Ostrów Mazowiecka141607 2 Stary Lubotyń141608 2 Szulborze Wielkie141609 2 Wąsewo141610 2 Zaręby Kościelne141611 2 Powiat otwocki1417 Gminy miejskie: Józefów141701 1 Otwock141702 1 Gminy: Celestynów141703 2 Karczew141704 3 Karczew - miasto141704 4 Karczew - obszar wiejski141704 5 Kołbiel141705 2 Osieck141706 2 Sobienie-Jeziory141707 2 Wiązowna141708 2 Powiat piaseczyński1418 Gminy: Góra Kalwaria141801 3 Góra Kalwaria - miasto141801 4 Góra Kalwaria - obszar wiejski141801 5 Konstancin-Jeziorna141802 3 Konstancin-Jeziorna - miasto141802 4 Konstancin-Jeziorna - obszar wiejski141802 5 Lesznowola141803 2 Piaseczno141804 3 Piaseczno - miasto141804 4 Piaseczno - obszar wiejski141804 5 Prażmów141805 2 Powiat płocki1419 Gminy: Bielsk141901 2 Bodzanów141902 2 Brudzeń Duży141903 2 Bulkowo141904 2 Drobin141905 3 Drobin - miasto141905 4 Drobin - obszar wiejski141905 5 Gąbin141906 3 Gąbin - miasto141906 4 Gąbin - obszar wiejski141906 5 Łąck141907 2 Mała Wieś141908 2 Nowy Duninów141909 2 Radzanowo141910 2 Słubice141911 2 Słupno141912 2 Stara Biała141913 2 Staroźreby141914 2 Wyszogród141915 3 Wyszogród - miasto141915 4 Wyszogród - obszar wiejski141915 5 Powiat płoński1420 Gminy miejskie: Płońsk142001 1 Raciąż142002 1 Gminy: Baboszewo142003 2 Czerwińsk nad Wisłą142004 2 Dzierzążnia142005 2 Joniec142006 2 Naruszewo142007 2 Nowe Miasto142008 2 Płońsk142009 2 Raciąż142010 2 Sochocin142011 2 Załuski142012 2 Powiat pruszkowski1421 Gminy miejskie: Piastów142101 1 Pruszków142102 1 Gminy: Brwinów142103 3 Brwinów - miasto142103 4 Brwinów - obszar wiejski142103 5 Michałowice142104 2 Nadarzyn142105 2 Raszyn142106 2 Powiat przasnyski1422 Gmina miejska: Przasnysz142201 1 Gminy: Chorzele142202 3 Chorzele - miasto142202 4 Chorzele - obszar wiejski142202 5 Czernice Borowe142203 2 Jednorożec142204 2 Krasne142205 2 Krzynowłoga Mała142206 2 Przasnysz142207 2 Powiat przysuski1423 Gminy: Borkowice142301 2 Gielniów142302 2 Klwów142303 2 Odrzywół142304 2 Potworów142305 2 Przysucha142306 3 Przysucha - miasto142306 4 Przysucha - obszar wiejski142306 5 Rusinów142307 2 Wieniawa142308 2 Powiat pułtuski1424 Gminy: Gzy142401 2 Obryte142402 2 Pokrzywnica142403 2 Pułtusk142404 3 Pułtusk - miasto142404 4 Pułtusk - obszar wiejski142404 5 Świercze142405 2 Winnica142406 2 Zatory142407 2 Powiat radomski1425 Gmina miejska: Pionki142501 1 Gminy: Gózd142502 2 Iłża142503 3 Iłża - miasto142503 4 Iłża - obszar wiejski142503 5 Jastrzębia142504 2 Jedlińsk142505 2 Jedlnia-Letnisko142506 2 Kowala142507 2 Pionki142508 2 Przytyk142509 2 Skaryszew142510 3 Skaryszew - miasto142510 4 Skaryszew - obszar wiejski142510 5 Wierzbica142511 2 Wolanów142512 2 Zakrzew142513 2 Powiat siedlecki1426 Gminy: Domanice142601 2 Korczew142602 2 Kotuń142603 2 Mokobody142604 2 Mordy142605 3 Mordy - miasto142605 4 Mordy - obszar wiejski142605 5 Paprotnia142606 2 Przesmyki142607 2 Siedlce142608 2 Skórzec142609 2 Suchożebry142610 2 Wiśniew142611 2 Wodynie142612 2 Zbuczyn Poduchowny142613 2 Powiat sierpecki1427 Gmina miejska: Sierpc142701 1 Gminy: Gozdowo142702 2 Mochowo142703 2 Rościszewo142704 2 Sierpc142705 2 Szczutowo142706 2 Zawidz142707 2 Powiat sochaczewski1428 Gmina miejska: Sochaczew142801 1 Gminy: Brochów142802 2 Iłów142803 2 Młodzieszyn142804 2 Nowa Sucha142805 2 Rybno142806 2 Sochaczew142807 2 Teresin142808 2 Powiat sokołowski1429 Gmina miejska: Sokołów Podlaski142901 1 Gminy: Bielany142902 2 Ceranów142903 2 Jabłonna Lacka142904 2 Kosów Lacki142905 2 Repki142906 2 Sabnie142907 2 Sokołów Podlaski142908 2 Sterdyń142909 2 Powiat szydłowiecki1430 Gminy: Chlewiska143001 2 Jastrząb143002 2 Mirów143003 2 Orońsko143004 2 Szydłowiec143005 3 Szydłowiec - miasto143005 4 Szydłowiec - obszar wiejski143005 5 Powiat warszawski1431 Gminy miejskie: Warszawa - Bemowo143101 1 Warszawa - Białołęka143102 1 Warszawa - Bielany143103 1 Warszawa - Centrum143104 1 Dzielnice: Warszawa - Mokotów143105 8 Warszawa - Ochota143106 8 Warszawa - Praga Południe143107 8 Warszawa - Praga Północ143108 8 Warszawa - Śródmieście143109 8 Warszawa - Wola143110 8 Warszawa - Żoliborz143111 8 Warszawa - Rembertów143112 1 Warszawa - Targówek143113 1 Warszawa - Ursus143114 1 Warszawa - Ursynów143115 1 Warszawa - Wawer143116 1 Warszawa - Wilanów143117 1 Warszawa - Włochy143118 1 Powiat warszawski zachodni1432 Gminy: Błonie143201 3 Błonie - miasto143201 4 Błonie - obszar wiejski143201 5 Izabelin143202 2 Kampinos143203 2 Leszno143204 2 Łomianki143205 3 Łomianki - miasto143205 4 Łomianki - obszar wiejski143205 5 Ożarów Mazowiecki143206 3 Ożarów Mazowiecki - miasto143206 4 Ożarów Mazowiecki - obszar wiejski143206 5 Stare Babice143207 2 Powiat węgrowski1433 Gmina miejska: Węgrów143301 1 Gminy: Grębków143302 2 Korytnica143303 2 Liw143304 2 Łochów143305 3 Łochów - miasto143305 4 Łochów - obszar wiejski143305 5 Miedzna143306 2 Sadowne143307 2 Stoczek143308 2 Wierzbno143309 2 Powiat wołomiński1434 Gminy miejskie: Kobyłka143401 1 Marki143402 1 Ząbki143403 1 Zielonka143404 1 Gminy: Dąbrówka143405 2 Jadów143406 2 Klembów143407 2 Poświętne143408 2 Radzymin143409 3 Radzymin - miasto143409 4 Radzymin - obszar wiejski143409 5 Strachówka143410 2 Tłuszcz143411 3 Tłuszcz - miasto143411 4 Tłuszcz - obszar wiejski143411 5 Wołomin143412 3 Wołomin - miasto143412 4 Wołomin - obszar wiejski143412 5 Powiat wyszkowski1435 Gminy: Brańszczyk143501 2 Długosiodło143502 2 Rząśnik143503 2 Somianka143504 2 Wyszków143505 3 Wyszków - miasto143505 4 Wyszków - obszar wiejski143505 5 Zabrodzie143506 2 Powiat zwoleński1436 Gminy: Kazanów143601 2 Policzna143602 2 Przyłęk143603 2 Tczów143604 2 Zwoleń143605 3 Zwoleń - miasto143605 4 Zwoleń - obszar wiejski143605 5 Powiat żuromiński1437 Gminy: Bieżuń143701 3 Bieżuń - miasto143701 4 Bieżuń - obszar wiejski143701 5 Kuczbork-Osada143702 2 Lubowidz143703 2 Lutocin143704 2 Siemiątkowo Koziebrodzkie143705 2 Żuromin143706 3 Żuromin - miasto143706 4 Żuromin - obszar wiejski143706 5 Powiat żyrardowski1438 Gmina miejska: Żyrardów143801 1 Gminy: Mszczonów143802 3 Mszczonów - miasto143802 4 Mszczonów - obszar wiejski143802 5 Puszcza Mariańska143803 2 Radziejowice143804 2 Wiskitki143805 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Ostrołęka1461 M. Ostrołęka146101 1 Powiat m. Płock1462 M. Płock146201 1 Powiat m. Radom1463 M. Radom146301 1 Powiat m. Siedlce1464 M. Siedlce146401 1 WOJ. OPOLSKIE16 Powiat brzeski1601 Gmina miejska: Brzeg160101 1 Gminy: Brzeg160102 2 Grodków160103 3 Grodków - miasto160103 4 Grodków - obszar wiejski160103 5 Lewin Brzeski160104 3 Lewin Brzeski - miasto160104 4 Lewin Brzeski - obszar wiejski160104 5 Lubsza160105 2 Olszanka160106 2 Powiat głubczycki1602 Gminy: Baborów160201 3 Baborów - miasto160201 4 Baborów - obszar wiejski160201 5 Branice160202 2 Głubczyce160203 3 Głubczyce - miasto160203 4 Głubczyce - obszar wiejski160203 5 Kietrz160204 3 Kietrz - miasto160204 4 Kietrz - obszar wiejski160204 5 Powiat kędzierzyńsko-kozielski1603 Gmina miejska: Kędzierzyn-Koźle160301 1 Gminy: Bierawa160302 2 Cisek160303 2 Pawłowiczki160304 2 Polska Cerekiew160305 2 Reńska Wieś160306 2 Powiat kluczborski 1604 Gminy: Byczyna160401 3 Byczyna - miasto160401 4 Byczyna - obszar wiejski160401 5 Kluczbork160402 3 Kluczbork - miasto160402 4 Kluczbork - obszar wiejski160402 5 Lasowice Wielkie160403 2 Wołczyn160404 3 Wołczyn - miasto160404 4 Wołczyn - obszar wiejski160404 5 Powiat krapkowicki1605 Gminy: Gogolin160501 3 Gogolin - miasto160501 4 Gogolin - obszar wiejski160501 5 Krapkowice160502 3 Krapkowice - miasto160502 4 Krapkowice - obszar wiejski160502 5 Strzeleczki160503 2 Walce160504 2 Zdzieszowice160505 3 Zdzieszowice - miasto160505 4 Zdzieszowice - obszar wiejski160505 5 Powiat namysłowski1606 Gminy: Domaszowice160601 2 Namysłów160602 3 Namysłów - miasto160602 4 Namysłów - obszar wiejski160602 5 Pokój160603 2 Świerczów160604 2 Wilków160605 2 Powiat nyski1607 Gminy: Głuchołazy160701 3 Głuchołazy - miasto160701 4 Głuchołazy - obszar wiejski160701 5 Kamiennik160702 2 Korfantów160703 3 Korfantów - miasto160703 4 Korfantów - obszar wiejski160703 5 Łambinowice160704 2 Nysa160705 3 Nysa - miasto160705 4 Nysa - obszar wiejski160705 5 Otmuchów160706 3 Otmuchów - miasto160706 4 Otmuchów - obszar wiejski160706 5 Paczków160707 3 Paczków - miasto160707 4 Paczków - obszar wiejski160707 5 Pakosławice160708 2 Skoroszyce160709 2 Powiat oleski1608 Gminy: Dobrodzień160801 3 Dobrodzień - miasto160801 4 Dobrodzień - obszar wiejski160801 5 Gorzów Śląski160802 3 Gorzów Śląski - miasto160802 4 Gorzów Śląski - obszar wiejski160802 5 Olesno160803 3 Olesno - miasto160803 4 Olesno - obszar wiejski160803 5 Praszka160804 3 Praszka - miasto160804 4 Praszka - obszar wiejski160804 5 Radłów160805 2 Rudniki160806 2 Zębowice160807 2 Powiat opolski1609 Gminy: Chrząstowice160901 2 Dąbrowa160902 2 Dobrzeń Wielki160903 2 Komprachcice160904 2 Łubniany160905 2 Murów160906 2 Niemodlin160907 3 Niemodlin - miasto160907 4 Niemodlin - obszar wiejski160907 5 Ozimek160908 3 Ozimek - miasto160908 4 Ozimek - obszar wiejski160908 5 Popielów160909 2 Prószków160910 2 Tarnów Opolski160911 2 Tułowice160912 2 Turawa160913 2 Powiat prudnicki1610 Gminy: Biała161001 3 Biała - miasto161001 4 Biała - obszar wiejski161001 5 Głogówek161002 3 Głogówek - miasto161002 4 Głogówek - obszar wiejski161002 5 Lubrza161003 2 Prudnik161004 3 Prudnik - miasto161004 4 Prudnik - obszar wiejski161004 5 Powiat strzelecki1611 Gminy: Izbicko161101 2 Jemielnica161102 2 Kolonowskie161103 3 Kolonowskie - miasto161103 4 Kolonowskie - obszar wiejski161103 5 Leśnica161104 3 Leśnica - miasto161104 4 Leśnica - obszar wiejski161104 5 Strzelce Opolskie161105 3 Strzelce Opolskie - miasto161105 4 Strzelce Opolskie - obszar wiejski161105 5 Ujazd161106 3 Ujazd - miasto161106 4 Ujazd - obszar wiejski161106 5 Zawadzkie161107 3 Zawadzkie - miasto161107 4 Zawadzkie - obszar wiejski161107 5 Miasto na prawach powiatu: Powiat m. Opole1661 M. Opole166101 1 WOJ. PODKARPACKIE18 Powiat bieszczadzki1801 Gminy: Baligród180101 2 Cisna180102 2 Czarna180103 2 Lesko180104 3 Lesko - miasto180104 4 Lesko - obszar wiejski180104 5 Lutowiska180105 2 Olszanica180106 2 Solina180107 2 Ustrzyki Dolne180108 3 Ustrzyki Dolne - miasto180108 4 Ustrzyki Dolne - obszar wiejski180108 5 Powiat brzozowski1802 Gminy: Brzozów180201 3 Brzozów - miasto180201 4 Brzozów - obszar wiejski180201 5 Domaradz180202 2 Dydnia180203 2 Haczów180204 2 Jasienica Rosielna180205 2 Nozdrzec180206 2 Powiat dębicki1803 Gmina miejska: Dębica180301 1 Gminy: Brzostek180302 2 Czarna180303 2 Dębica180304 2 Jodłowa180305 2 Pilzno180306 3 Pilzno - miasto180306 4 Pilzno - obszar wiejski180306 5 Żyraków180307 2 Powiat jarosławski1804 Gminy miejskie: Jarosław180401 1 Radymno180402 1 Gminy: Chłopice180403 2 Jarosław180404 2 Laszki180405 2 Pawłosiów180406 2 Pruchnik180407 2 Radymno180408 2 Rokietnica180409 2 Roźwienica180410 2 Wiązownica180411 2 Powiat jasielski1805 Gmina miejska: Jasło180501 1 Gminy: Brzyska180502 2 Dębowiec180503 2 Jasło180504 2 Kołaczyce180505 2 Krempna180506 2 Nowy Żmigród180507 2 Osiek Jasielski180508 2 Skołyszyn180509 2 Szerzyny180510 2 Tarnowiec180511 2 Powiat kolbuszowski1806 Gminy: Cmolas180601 2 Kolbuszowa180602 3 Kolbuszowa - miasto180602 4 Kolbuszowa - obszar wiejski180602 5 Majdan Królewski180603 2 Niwiska180604 2 Raniżów180605 2 Stary Dzikowiec180606 2 Powiat krośnieński1807 Gminy: Chorkówka180701 2 Dukla180702 3 Dukla - miasto180702 4 Dukla - obszar wiejski180702 5 Iwonicz -Zdrój180703 3 Iwonicz -Zdrój - miasto180703 4 Iwonicz -Zdrój - obszar wiejski180703 5 Jedlicze180704 3 Jedlicze - miasto180704 4 Jedlicze - obszar wiejski180704 5 Korczyna180705 2 Krościenko Wyżne180706 2 Miejsce Piastowe180707 2 Rymanów180708 3 Rymanów - miasto180708 4 Rymanów - obszar wiejski180708 5 Wojaszówka180709 2 Powiat leżajski1808 Gmina miejska: Leżajsk180801 1 Gminy: Grodzisko Dolne180802 2 Kuryłówka180803 2 Leżajsk180804 2 Nowa Sarzyna180805 3 Nowa Sarzyna - miasto180805 4 Nowa Sarzyna - obszar wiejski180805 5 Powiat lubaczowski1809 Gmina miejska: Lubaczów180901 1 Gminy: Cieszanów180902 3 Cieszanów - miasto180902 4 Cieszanów - obszar wiejski180902 5 Horyniec180903 2 Lubaczów180904 2 Narol180905 3 Narol - miasto180905 4 Narol - obszar wiejski180905 5 Oleszyce180906 3 Oleszyce - miasto180906 4 Oleszyce - obszar wiejski180906 5 Stary Dzików180907 2 Wielkie Oczy180908 2 Powiat łańcucki1810 Gmina miejska: Łańcut181001 1 Gminy: Białobrzegi181002 2 Czarna181003 2 Łańcut181004 2 Markowa181005 2 Rakszawa181006 2 Żołynia181007 2 Powiat mielecki1811 Gmina miejska: Mielec181101 1 Gminy: Borowa181102 2 Czermin181103 2 Gawłuszowice181104 2 Mielec181105 2 Padew Narodowa181106 2 Przecław181107 2 Radomyśl Wielki181108 3 Radomyśl Wielki - miasto181108 4 Radomyśl Wielki - obszar wiejski181108 5 Tuszów Narodowy181109 2 Wadowice Górne181110 2 Powiat niżański1812 Gminy: Harasiuki181201 2 Jarocin181202 2 Jeżowe181203 2 Krzeszów181204 2 Nisko181205 3 Nisko - miasto181205 4 Nisko - obszar wiejski181205 5 Rudnik nad Sanem181206 3 Rudnik nad Sanem - miasto181206 4 Rudnik nad Sanem - obszar wiejski181206 5 Ulanów181207 3 Ulanów - miasto181207 4 Ulanów - obszar wiejski181207 5 Powiat przemyski1813 Gminy: Bircza181301 2 Dubiecko181302 2 Fredropol181303 2 Krasiczyn181304 2 Krzywcza181305 2 Medyka181306 2 Orły181307 2 Przemyśl181308 2 Stubno181309 2 Żurawica181310 2 Powiat przeworski1814 Gmina miejska: Przeworsk181401 1 Gminy: Adamówka181402 2 Gać181403 2 Jawornik Polski181404 2 Kańczuga181405 3 Kańczuga - miasto181405 4 Kańczuga - obszar wiejski181405 5 Przeworsk181406 2 Sieniawa181407 3 Sieniawa - miasto181407 4 Sieniawa - obszar wiejski181407 5 Tryńcza181408 2 Zarzecze181409 2 Powiat ropczycko-sędziszowski1815 Gminy: Iwierzyce181501 2 Ostrów181502 2 Ropczyce181503 3 Ropczyce - miasto181503 4 Ropczyce - obszar wiejski181503 5 Sędziszów Małopolski181504 3 Sędziszów Małopolski - miasto181504 4 Sędziszów Małopolski - obszar wiejski181504 5 Wielopole Skrzyńskie181505 2 Powiat rzeszowski1816 Gmina miejska: Dynów181601 1 Gminy: Błażowa181602 3 Błażowa - miasto181602 4 Błażowa - obszar wiejski181602 5 Boguchwała181603 2 Chmielnik181604 2 Dynów181605 2 Głogów Małopolski181606 3 Głogów Małopolski - miasto181606 4 Głogów Małopolski - obszar wiejski181606 5 Hyżne181607 2 Kamień181608 2 Krasne181609 2 Lubenia181610 2 Sokołów Małopolski181611 3 Sokołów Małopolski - miasto181611 4 Sokołów Małopolski - obszar wiejski181611 5 Świlcza181612 2 Trzebownisko181613 2 Tyczyn181614 3 Tyczyn - miasto181614 4 Tyczyn - obszar wiejski181614 5 Powiat sanocki1817 Gmina miejska: Sanok181701 1 Gminy: Besko181702 2 Bukowsko181703 2 Komańcza181704 2 Sanok181705 2 Tyrawa Wołoska181706 2 Zagórz181707 3 Zagórz - miasto181707 4 Zagórz - obszar wiejski181707 5 Zarszyn181708 2 Powiat stalowowolski1818 Gmina miejska: Stalowa Wola181801 1 Gminy: Bojanów181802 2 Pysznica181803 2 Radomyśl181804 2 Zaklików181805 2 Zaleszany181806 2 Powiat strzyżowski1819 Gminy: Czudec181901 2 Frysztak181902 2 Niebylec181903 2 Strzyżów181904 3 Strzyżów - miasto181904 4 Strzyżów - obszar wiejski181904 5 Wiśniowa181905 2 Powiat tarnobrzeski1820 Gminy: Baranów Sandomierski182001 3 Baranów Sandomierski - miasto182001 4 Baranów Sandomierski - obszar wiejski182001 5 Gorzyce182002 2 Grębów182003 2 Nowa Dęba182004 3 Nowa Dęba - miasto182004 4 Nowa Dęba - obszar wiejski182004 5 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Krosno1861 M. Krosno186101 1 Powiat m. Przemyśl1862 M. Przemyśl186201 1 Powiat m. Rzeszów1863 M. Rzeszów186301 1 Powiat m. Tarnobrzeg1864 M. Tarnobrzeg186401 1 WOJ. PODLASKIE20 Powiat augustowski2001 Gmina miejska: Augustów200101 1 Gminy: Augustów200102 2 Bargłów Kościelny200103 2 Lipsk200104 3 Lipsk - miasto200104 4 Lipsk - obszar wiejski200104 5 Nowinka200105 2 Płaska200106 2 Sztabin200107 2 Powiat białostocki2002 Gminy: Choroszcz200201 3 Choroszcz - miasto200201 4 Choroszcz - obszar wiejski200201 5 Czarna Białostocka200202 3 Czarna Białostocka - miasto200202 4 Czarna Białostocka - obszar wiejski200202 5 Dobrzyniewo Kościelne200203 2 Gródek200204 2 Juchnowiec Kościelny200205 2 Łapy200206 3 Łapy - miasto200206 4 Łapy - obszar wiejski200206 5 Michałowo200207 2 Poświętne200208 2 Supraśl200209 3 Supraśl - miasto200209 4 Supraśl - obszar wiejski200209 5 Suraż200210 3 Suraż - miasto200210 4 Suraż - obszar wiejski200210 5 Turośń Kościelna200211 2 Tykocin200212 3 Tykocin - miasto200212 4 Tykocin - obszar wiejski200212 5 Wasilków200213 3 Wasilków - miasto200213 4 Wasilków - obszar wiejski200213 5 Zabłudów200214 3 Zabłudów - miasto200214 4 Zabłudów - obszar wiejski200214 5 Zawady200215 2 Powiat bielski2003 Gminy miejskie: Bielsk Podlaski 200301 1 Brańsk200302 1 Gminy: Bielsk Podlaski200303 2 Boćki200304 2 Brańsk200305 2 Orla200306 2 Rudka200307 2 Wyszki200308 2 Powiat grajewski2004 Gmina miejska: Grajewo200401 1 Gminy: Grajewo200402 2 Radziłów200403 2 Rajgród200404 3 Rajgród - miasto200404 4 Rajgród - obszar wiejski200404 5 Szczuczyn200405 3 Szczuczyn - miasto200405 4 Szczuczyn - obszar wiejski200405 5 Wąsosz200406 2 Powiat hajnowski2005 Gmina miejska: Hajnówka200501 1 Gminy: Białowieża200502 2 Czeremcha200503 2 Czyże200504 2 Dubicze Cerkiewne200505 2 Hajnówka200506 2 Kleszczele200507 3 Kleszczele - miasto200507 4 Kleszczele - obszar wiejski200507 5 Narew200508 2 Narewka200509 2 Powiat kolneński2006 Gmina miejska: Kolno200601 1 Gminy: Grabowo200602 2 Kolno200603 2 Mały Płock200604 2 Stawiski200605 3 Stawiski - miasto200605 4 Stawiski - obszar wiejski200605 5 Turośl200606 2 Powiat łomżyński2007 Gminy: Jedwabne200701 3 Jedwabne - miasto200701 4 Jedwabne - obszar wiejski200701 5 Łomża200702 2 Miastkowo200703 2 Nowogród200704 3 Nowogród - miasto200704 4 Nowogród - obszar wiejski200704 5 Piątnica200705 2 Przytuły200706 2 Śniadowo200707 2 Wizna200708 2 Zbójna200709 2 Powiat moniecki2008 Gminy: Goniądz200801 3 Goniądz - miasto200801 4 Goniądz - obszar wiejski200801 5 Jasionówka200802 2 Jaświły200803 2 Knyszyn200804 3 Knyszyn - miasto200804 4 Knyszyn - obszar wiejski200804 5 Krypno200805 2 Mońki200806 3 Mońki - miasto200806 4 Mońki - obszar wiejski200806 5 Trzcianne200807 2 Powiat sejneński2009 Gmina miejska: Sejny200901 1 Gminy: Giby200902 2 Krasnopol200903 2 Puńsk200904 2 Sejny200905 2 Powiat siemiatycki2010 Gmina miejska: Siemiatycze201001 1 Gminy: Drohiczyn201002 3 Drohiczyn - miasto201002 4 Drohiczyn - obszar wiejski201002 5 Dziadkowice201003 2 Grodzisk201004 2 Mielnik201005 2 Milejczyce201006 2 Nurzec-Stacja201007 2 Perlejewo201008 2 Siemiatycze201009 2 Powiat sokólski2011 Gminy: Dąbrowa Białostocka201101 3 Dąbrowa Białostocka - miasto201101 4 Dąbrowa Białostocka - obszar wiejski201101 5 Janów201102 2 Korycin201103 2 Krynki201104 2 Kuźnica201105 2 Nowy Dwór. 201106 2 Sidra201107 2 Sokółka201108 3 Sokółka - miasto201108 4 Sokółka - obszar wiejski201108 5 Suchowola201109 3 Suchowola - miasto201109 4 Suchowola - obszar wiejski201109 5 Szudziałowo201110 2 Powiat suwalski2012 Gminy: Bakałarzewo201201 2 Filipów101202 2 Jeleniewo201203 2 Przerośl201204 2 Raczki201205 2 Rutka-Tartak201206 2 Suwałki201207 2 Szypliszki201208 2 Wiżajny201209 2 Powiat wysokomazowiecki2013 Gmina miejska: Wysokie Mazowieckie201301 1 Gminy: Ciechanowiec201302 3 Ciechanowiec - miasto201302 4 Ciechanowiec - obszar wiejski201302 5 Czyżew-Osada201303 2 Klukowo201304 2 Kobylin-Borzymy201305 2 Kulesze Kościelne201306 2 Nowe Piekuty201307 2 Sokoły201308 2 Szepietowo201309 2 Wysokie Mazowieckie201310 2 Powiat zambrowski2014 Gmina miejska: Zambrów201401 1 Gminy: Kołaki Kościelne201402 2 Rutki201403 2 Szumowo201404 2 Zambrów201405 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Białystok2061 M. Białystok206101 1 Powiat m. Łomża2062 M. Łomża206201 1 Powiat m. Suwałki2063 M. Suwałki206301 1 WOJ. POMORSKIE22 Powiat bytowski2201 Gminy: Borzytuchom220101 2 Bytów220102 3 Bytów - miasto220102 4 Bytów - obszar wiejski220102 5 Czarna Dąbrówka220103 2 Kołczygłowy220104 2 Lipnica220105 2 Miastko220106 3 Miastko - miasto220106 4 Miastko - obszar wiejski220106 5 Parchowo220107 2 Studzienice220108 2 Trzebielino220109 2 Tuchomie220110 2 Powiat chojnicki2202 Gmina miejska: Chojnice220201 1 Gminy: Brusy220202 3 Brusy - miasto220202 4 Brusy - obszar wiejski220202 5 Chojnice220203 2 Czersk220204 3 Czersk - miasto220204 4 Czersk - obszar wiejski220204 5 Konarzyny220205 2 Powiat człuchowski2203 Gmina miejska: Człuchów220301 1 Gminy: Czarne220302 3 Czarne - miasto220302 4 Czarne - obszar wiejski220302 5 Człuchów220303 2 Debrzno220304 3 Debrzno - miasto220304 4 Debrzno - obszar wiejski220304 5 Koczała220305 2 Przechlewo220306 2 Rzeczenica220307 2 Powiat gdański2204 Gmina miejska: Pruszcz Gdański220401 1 Gminy: Cedry Wielkie220402 2 Kolbudy Górne220403 2 Pruszcz Gdański220404 2 Przywidz220405 2 Pszczółki220406 2 Suchy Dąb220407 2 Trąbki Wielkie220408 2 Powiat kartuski2205 Gminy: Chmielno220501 2 Kartuzy220502 3 Kartuzy - miasto220502 4 Kartuzy - obszar wiejski220502 5 Przodkowo220503 2 Sierakowice220504 2 Somonino220505 2 Stężyca220506 2 Sulęczyno220507 2 Żukowo220508 3 Żukowo - miasto220508 4 Żukowo - obszar wiejski220508 5 Powiat kościerski2206 Gmina miejska: Kościerzyna220601 1 Gminy: Dziemiany220602 2 Karsin220603 2 Kościerzyna220604 2 Liniewo220605 2 Lipusz220606 2 Nowa Karczma220607 2 Stara Kiszewa220608 2 Powiat kwidzyński2207 Gmina miejska: Kwidzyn220701 1 Gminy: Gardeja220702 2 Kwidzyn220703 2 Prabuty220704 3 Prabuty - miasto220704 4 Prabuty - obszar wiejski220704 5 Ryjewo220705 2 Sadlinki220706 2 Powiat lęborski2208 Gminy miejskie: Lębork220801 1 Łeba220802 1 Gminy: Cewice220803 2 Nowa Wieś Lęborska220804 2 Wicko220805 2 Powiat malborski2209 Gmina miejska: Malbork220901 1 Gminy: Dzierzgoń220902 3 Dzierzgoń - miasto220902 4 Dzierzgoń - obszar wiejski220902 5 Lichnowy220903 2 Malbork220904 2 Mikołajki Pomorskie220905 2 Miłoradz220906 2 Nowy Staw220907 3 Nowy Staw - miasto220907 4 Nowy Staw - obszar wiejski220907 5 Stare Pole220908 2 Stary Dzierzgoń220909 2 Stary Targ220910 2 Sztum220911 3 Sztum - miasto220911 4 Sztum - obszar wiejski220911 5 Powiat nowodworski2210 Gmina miejska: Krynica Morska221001 1 Gminy: Nowy Dwór Gdański221002 3 Nowy Dwór Gdański - miasto221002 4 Nowy Dwór Gdański - obszar wiejski221002 5 Ostaszewo221003 2 Stegna221004 2 Sztutowo221005 2 Powiat pucki2211 Gminy miejskie: Hel221101 1 Jastarnia221102 1 Puck221103 1 Władysławowo221104 1 Gminy: Kosakowo221105 2 Krokowa221106 2 Puck221107 2 Powiat słupski2212 Gmina miejska: Ustka221201 1 Gminy: Damnica221202 2 Dębnica Kaszubska221203 2 Główczyce221204 2 Kępice221205 3 Kępice - miasto221205 4 Kępice - obszar wiejski221205 5 Kobylnica221206 2 Potęgowo221207 2 Słupsk221208 2 Smołdzino221209 2 Ustka221210 2 Powiat starogardzki2213 Gminy miejskie: Czarna Woda221301 1 Skórcz221302 1 Starogard Gdański221303 1 Gminy: Bobowo221304 2 Kaliska221305 2 Lubichowo221306 2 Osieczna221307 2 Osiek221308 2 Skarszewy221309 3 Skarszewy - miasto221309 4 Skarszewy - obszar wiejski221309 5 Skórcz221310 2 Smętowo Graniczne221311 2 Starogard Gdański221312 2 Zblewo221313 2 Powiat tczewski2214 Gmina miejska: Tczew221401 1 Gminy: Gniew221402 3 Gniew - miasto221402 4 Gniew - obszar wiejski221402 5 Morzeszczyn221403 2 Pelpin221404 3 Pelpin - miasto221404 4 Pelpin - obszar wiejski221404 5 Subkowy221405 2 Tczew221406 2 Powiat wejherowski2215 Gminy miejskie: Reda221501 1 Rumia221502 1 Wejherowo221503 1 Gminy: Choczewo221504 2 Gniewino221505 2 Linia221506 2 Luzino221507 2 Łęczyce221508 2 Szemud221509 2 Wejherowo221510 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Gdańsk2261 M. Gdańsk226101 1 Powiat m. Gdynia2262 M. Gdynia226201 1 Powiat m. Słupsk2263 M. Słupsk226301 1 Powiat m. Sopot2264 M. Sopot226401 1 WOJ. ŚLĄSKIE24 Powiat będziński2401 Gminy miejskie: Będzin240101 1 Czeladź240102 1 Wojkowice240103 1 Gminy: Bobrowniki240104 2 Mierzęcice240105 2 Psary240106 2 Siewierz240107 3 Siewierz - miasto240107 4 Siewierz - obszar wiejski240107 5 Powiat bielski2402 Gmina miejska: Szczyrk240201 1 Gminy: Bestwina240202 2 Buczkowice240203 2 Czechowice-Dziedzice240204 3 Czechowice-Dziedzice - miasto240204 4 Czechowice-Dziedzice - obszar wiejski240204 5 Jasienica240205 2 Jaworze240206 2 Kozy240207 2 Porąbka240208 2 Wilamowice240209 3 Wilamowice - miasto240209 4 Wilamowice - obszar wiejski240209 5 Wilkowice240210 2 Powiat cieszyński2403 Gminy miejskie: Cieszyn240301 1 Ustroń240302 1 Wisła240303 1 Gminy: Brenna240304 2 Chybie240305 2 Dębowiec240306 2 Goleszów240307 2 Hażlach240308 2 Istebna240309 2 Skoczów240310 3 Skoczów - miasto240310 4 Skoczów - obszar wiejski240310 5 Strumień240311 3 Strumień - miasto240311 4 Strumień - obszar wiejski240311 5 Zebrzydowice240312 2 Powiat częstochowski2404 Gminy: Blachownia240401 3 Blachownia - miasto240401 4 Blachownia - obszar wiejski240401 5 Dąbrowa Zielona240402 2 Janów240403 2 Kamienica Polska240404 2 Kłomnice240405 2 Koniecpol240406 3 Koniecpol - miasto240406 4 Koniecpol - obszar wiejski240406 5 Konopiska240407 2 Kruszyna240408 2 Lelów240409 2 Mstów240410 2 Mykanów240411 2 Olsztyn240412 2 Poczesna240413 2 Przyrów240414 2 Rędziny240415 2 Starcza240416 2 Powiat gliwicki2405 Gminy miejskie: Knurów240501 1 Pyskowice240502 1 Gminy: Gierałtowice240503 2 Pilchowice240504 2 Rudziniec240505 2 Sośnicowice240506 3 Sośnicowice - miasto240506 4 Sośnicowice - obszar wiejski240506 5 Toszek240507 3 Toszek - miasto240507 4 Toszek - obszar wiejski240507 5 Wielowieś240508 2 Powiat kłobucki2406 Gminy: Kłobuck240601 3 Kłobuck - miasto240601 4 Kłobuck - obszar wiejski240601 5 Krzepice240602 3 Krzepice - miasto240602 4 Krzepice - obszar wiejski240602 5 Lipie240603 2 Miedźno240604 2 Opatów240605 2 Panki240606 2 Popów240607 2 Przystajń240608 2 Wręczyca Wielka240609 2 Powiat lubliniecki2407 Gmina miejska: Lubliniec240701 1 Gminy: Boronów240702 2 Ciasna240703 2 Herby240704 2 Kochanowice240705 2 Koszęcin240706 2 Pawonków240707 2 Woźniki240708 3 Woźniki - miasto240708 4 Woźniki - obszar wiejski240708 5 Powiat mikołowski2408 Gminy miejskie: Łaziska Górne240801 1 Mikołów240802 1 Orzesze240803 1 Gminy: Ornontowice240804 2 Wyry240805 2 Powiat myszkowski2409 Gmina miejska: Myszków240901 1 Gminy: Koziegłowy240902 3 Koziegłowy - miasto240902 4 Koziegłowy - obszar wiejski240902 5 Niegowa240903 2 Poraj240904 2 Żarki240905 3 Żarki - miasto240905 4 Żarki - obszar wiejski240905 5 Powiat pszczyński2410 Gminy: Goczałkowice-Zdrój241001 2 Kobiór241002 2 Miedźna241003 2 Pawłowice241004 2 Pszczyna241005 3 Pszczyna - miasto241005 4 Pszczyna - obszar wiejski241005 5 Suszec241006 2 Powiat raciborski2411 Gmina miejska: Racibórz241101 1 Gminy: Kornowac241102 2 Krzanowice241103 2 Krzyżanowice241104 2 Kuźnia Raciborska241105 3 Kuźnia Raciborska - miasto241105 4 Kuźnia Raciborska - obszar wiejski241105 5 Nędza241106 2 Pietrowice Wielkie241107 2 Rudnik241108 2 Powiat rybnicki2412 Gminy: Czerwionka-Leszczyny241201 3 Czerwionka-Leszczyny - miasto241201 4 Czerwionka-Leszczyny - obszar wiejski241201 5 Gaszowice241202 2 Jejkowice241203 2 Lyski241204 2 Świerklany241205 2 Powiat tarnogórski2413 Gminy miejskie: Kalety241301 1 Miasteczko Śląskie241302 1 Radzionków241303 1 Tarnowskie Góry241304 1 Gminy: Krupski Młyn241305 2 Ożarowice241306 2 Świerklaniec241307 2 Tworóg241308 2 Zbrosławice241309 2 Powiat tyski2414 Gminy miejskie: Bieruń241401 1 Imielin241402 1 Lędziny241403 1 Gminy: Bojszowy241404 2 Chełm Śląski241405 2 Powiat wodzisławski2415 Gminy miejskie: Pszów241501 1 Radlin241502 1 Rydułtowy241503 1 Wodzisław Śląski241504 1 Gminy: Godów241505 2 Gorzyce241506 2 Lubomia241507 2 Marklowice241508 2 Mszana241509 2 Powiat zawierciański2416 Gminy miejskie: Poręba241601 1 Zawiercie241602 1 Gminy: Irządze241603 2 Kroczyce241604 2 Łazy241605 3 Łazy - miasto241605 4 Łazy - obszar wiejski241605 5 Ogrodzieniec241606 3 Ogrodzieniec - miasto241606 4 Ogrodzieniec - obszar wiejski241606 5 Pilica241607 3 Pilica - miasto241607 4 Pilica - obszar wiejski241607 5 Szczekociny241608 3 Szczekociny - miasto241608 4 Szczekociny - obszar wiejski241608 5 Włodowice241609 2 Żarnowiec241610 2 Powiat żywiecki2417 Gmina miejska: Żywiec241701 1 Gminy: Czernichów241702 2 Gilowice241703 2 Jeleśnia241704 2 Koszarawa241705 2 Lipowa241706 2 Łękawica241707 2 Łodygowice241708 2 Milówka241709 2 Radziechowy-Wieprz241710 2 Rajcza241711 2 Ślemień241712 2 Świnna241713 2 Ujsoły241714 2 Węgierska Górka241715 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Bielsko-Biała2461 M. Bielsko-Biała246101 1 Powiat m. Bytom2462 M. Bytom246201 1 Powiat m. Chorzów2463 M. Chorzów246301 1 Powiat m. Częstochowa2464 M. Częstochowa246401 1 Powiat m. Dąbrowa Górnicza2465 M. Dąbrowa Górnicza246501 1 Powiat m. Gliwice2466 M. Gliwice246601 1 Powiat m. Jastrzębie-Zdrój2467 M. Jastrzębie-Zdrój246701 1 Powiat m. Jaworzno2468 M. Jaworzno246801 1 Powiat m. Katowice2469 M. Katowice246901 1 Powiat m. Mysłowice2470 M. Mysłowice247001 1 Powiat m. Piekary Śląskie2471 M. Piekary Śląskie247101 1 Powiat m. Ruda Śląska2472 M. Ruda Śląska247201 1 Powiat m. Rybnik2473 M. Rybnik247301 1 Powiat m. Siemianowice Śląskie2474 M. Siemianowice Śląskie247401 1 Powiat m. Sosnowiec2475 M. Sosnowiec247501 1 Powiat m. Świętochłowice2476 M. Świętochłowice247601 1 Powiat m. Tychy2477 M. Tychy247701 1 Powiat m. Zabrze2478 M. Zabrze247801 1 Powiat m. Żory2479 M. Żory247901 1 WOJ. ŚWIĘTOKRZYSKIE26 Powiat buski2601 Gminy: Busko-Zdrój260101 3 Busko-Zdrój - miasto260101 4 Busko-Zdrój - obszar wiejski260101 5 Gnojno260102 2 Nowy Korczyn260103 2 Pacanów260104 2 Solec-Zdrój260105 2 Stopnica260106 2 Tuczępy260107 2 Wiślica260108 2 Powiat jędrzejowski2602 Gminy: Imielno260201 2 Jędrzejów260202 3 Jędrzejów - miasto260202 4 Jędrzejów - obszar wiejski260202 5 Małogoszcz260203 3 Małogoszcz - miasto260203 4 Małogoszcz - obszar wiejski260203 5 Nagłowice260204 2 Oksa260205 2 Sędziszów260206 3 Sędziszów - miasto260206 4 Sędziszów - obszar wiejski260206 5 Słupia (Jędrzejowska)260207 2 Sobków260208 2 Wodzisław260209 2 Powiat kazimierski2603 Gminy: Bejsce260301 2 Czarnocin260302 2 Kazimierza Wielka260303 3 Kazimierza Wielka - miasto260303 4 Kazimierza Wielka - obszar wiejski260303 5 Opatowiec260304 2 Skalbmierz260305 3 Skalbmierz - miasto260305 4 Skalbmierz - obszar wiejski260305 5 Powiat kielecki2604 Gminy: Bieliny260401 2 Bodzentyn260402 3 Bodzentyn - miasto260402 4 Bodzentyn - obszar wiejski260402 5 Chęciny260403 3 Chęciny - miasto260403 4 Chęciny - obszar wiejski260403 5 Chmielnik260404 3 Chmielnik - miasto260404 4 Chmielnik - obszar wiejski260404 5 Daleszyce260405 2 Górno260406 2 Łagów260407 2 Łopuszno260408 2 Masłów260409 2 Miedziana Góra260410 2 Mniów260411 2 Morawica260412 2 Nowa Słupia260413 2 Piekoszów260414 2 Pierzchnica260415 2 Raków260416 2 Sitkówka-Nowiny260417 2 Strawczyn260418 2 Zagnańsk260419 2 Powiat konecki2605 Gminy: Fałków260501 2 Gowarczów260502 2 Końskie260503 3 Końskie - miasto260503 4 Końskie - obszar wiejski260503 5 Radoszyce260504 2 Ruda Maleniecka260505 2 Słupia (Konecka)260506 2 Smyków260507 2 Stąporków260508 3 Stąporków - miasto260508 4 Stąporków - obszar wiejski260508 5 Powiat opatowski2606 Gminy: Baćkowice260601 2 Iwaniska260602 2 Lipnik260603 2 Opatów260604 3 Opatów - miasto260604 4 Opatów - obszar wiejski260604 5 Ożarów260605 3 Ożarów - miasto260605 4 Ożarów - obszar wiejski260605 5 Sadowie260606 2 Tarłów260607 2 Wojciechowice260608 2 Powiat ostrowiecki2607 Gmina miejska: Ostrowiec Świętokrzyski260701 1 Gminy: Bałtów260702 2 Bodzechów260703 2 Ćmielów260704 3 Ćmielów - miasto260704 4 Ćmielów - obszar wiejski260704 5 Kunów260705 3 Kunów - miasto260705 4 Kunów - obszar wiejski260705 5 Waśniów260706 2 Powiat pińczowski2608 Gminy: Działoszyce260801 3 Działoszyce - miasto260801 4 Działoszyce - obszar wiejski260801 5 Kije260802 2 Michałów260803 2 Pińczów260804 3 Pińczów - miasto260804 4 Pińczów - obszar wiejski260804 5 Złota260805 2 Powiat sandomierski2609 Gmina miejska: Sandomierz260901 1 Gminy: Dwikozy260902 2 Klimontów260903 2 Koprzywnica260904 2 Łoniów260905 2 Obrazów260906 2 Samborzec260907 2 Wilczyce260908 2 Zawichost260909 3 Zawichost - miasto260909 4 Zawichost - obszar wiejski260909 5 Powiat skarżyski2610 Gmina miejska: Skarżysko-Kamienna261001 1 Gminy: Bliżyn261002 2 Łączna261003 2 Skarżysko Kościelne261004 2 Suchedniów261005 3 Suchedniów - miasto261005 4 Suchedniów - obszar wiejski261005 5 Powiat starachowicki2611 Gmina miejska: Starachowice261101 1 Gminy: Brody261102 2 Mirzec261103 2 Pawłów261104 2 Wąchock261105 3 Wąchock - miasto261105 4 Wąchock - obszar wiejski261105 5 Powiat staszowski2612 Gminy: Bogoria261201 2 Łubnice261202 2 Oleśnica261203 2 Osiek261204 3 Osiek - miasto261204 4 osiek - obszar wiejski261204 5 Połaniec261205 3 Połaniec - miasto261205 4 Połaniec - obszar wiejski261205 5 Rytwiany261206 2 Staszów261207 3 Staszów - miasto261207 4 Staszów - obszar wiejski261207 5 Szydłów261208 2 Powiat włoszczowski2613 gminy: Kluczewsko261301 2 Krasocin261302 2 Moskorzew261303 2 Radków261304 2 Secemin261305 2 Włoszczowa261306 3 Włoszczowa - miasto261306 4 Włoszczowa - obszar wiejski261306 5 Miasto na prawach powiatu: Powiat m. Kielce2661 M. Kielce266101 1 WOJ. WARMIŃSKO-MAZURSKIE28 Powiat bartoszycki2801 Gminy miejskie: Bartoszyce280101 1 Górowo Iławeckie280102 1 Gminy: Bartoszyce280103 2 Bisztynek280104 3 Bisztynek - miasto280104 4 Bisztynek - obszar wiejski280104 5 Górowo Iławeckie280105 2 Sępopol280106 3 Sępopol - miasto280106 4 Sępopol - obszar wiejski280106 5 Powiat braniewski2802 Gmina miejska: Braniewo280201 1 Gminy: Braniewo280202 2 Frombork280203 3 Frombork - miasto280203 4 Frombork - obszar wiejski280203 5 Lelkowo280204 2 Pieniężno280205 3 Pieniężno - miasto280205 4 Pieniężno - obszar wiejski280205 5 Płoskinia280206 2 Wilczęta280207 2 Powiat działdowski2803 Gmina miejska: Działdowo280301 1 Gminy: Działdowo280302 2 Iłowo-Osada280303 2 Lidzbark280304 3 Lidzbark - miasto280304 4 Lidzbark - obszar wiejski280304 5 Płośnica280305 2 Rybno280306 2 Powiat elbląski2804 Gminy: Elbląg280401 2 Godkowo280402 2 Gronowo Elbląskie280403 2 Markusy280404 2 Milejewo280405 2 Młynary280406 3 Młynary - miasto280406 4 Młynary - obszar wiejski280406 5 Pasłęk280407 3 Pasłęk - miasto280407 4 Pasłęk - obszar wiejski280407 5 Rychliki280408 2 Tolkmicko280409 3 Tolkmicko - miasto280409 4 Tolkmicko - obszar wiejski280409 5 Powiat ełcki2805 Gmina miejska: Ełk280501 1 Gminy: Ełk280502 2 Kalinowo280503 2 Prostki280504 2 Stare Juchy280505 2 Powiat giżycki2806 Gmina miejska: Giżycko280601 1 Gminy: Banie Mazurskie280602 2 Budry280603 2 Giżycko280604 2 Kruklanki280605 2 Miłki280606 2 Pozezdrze280607 2 Ryn280608 3 Ryn - miasto280608 4 Ryn - obszar wiejski280608 5 Węgorzewo280609 3 Węgorzewo - miasto280609 4 Węgorzewo - obszar wiejski280609 5 Wydminy280610 2 Powiat iławski2807 gminy miejskie: Iława280701 1 Lubawa280702 1 Gminy: Iława280703 2 Kisielice280704 3 Kisielice - miasto280704 4 Kisielice - obszar wiejski280704 5 Lubawa280705 2 Susz280706 3 Susz - miasto280706 4 Susz - obszar wiejski280706 5 Zalewo280707 3 Zalewo - miasto280707 4 Zalewo - obszar wiejski280707 5 Powiat kętrzyński 2808 Gmina miejska: Kętrzyn280801 1 Gminy: Barciany280802 2 Kętrzyn280803 2 Korsze280804 3 Korsze - miasto280804 4 Korsze - obszar wiejski280804 5 Reszel280805 3 Reszel - miasto280805 4 Reszel - obszar wiejski280805 5 Srokowo280806 2 Powiat lidzbarski2809 Gmina miejska: Lidzbark Warmiński280901 1 Gminy: Kiwity280902 2 Lidzbark Warmiński280903 2 Lubomino280904 2 Orneta280905 3 Orneta - miasto280905 4 Orneta - obszar wiejski280905 5 Powiat mrągowski2810 Gmina miejska: Mrągowo281001 1 Gminy: Mikołajki281002 3 Mikołajki - miasto281002 4 Mikołajki - obszar wiejski281002 5 Mrągowo281003 2 Piecki281004 2 Sorkwity281005 2 Powiat nidzicki2811 Gminy: Janowiec Kościelny281101 2 Janowo281102 2 Kozłowo281103 2 Nidzica281104 3 Nidzica - miasto281104 4 Nidzica - obszar wiejski281104 5 Powiat nowomiejski 2812 Gmina miejska: Nowe Miasto Lubawskie281201 1 Gminy: Biskupiec281202 2 Grodziczno281203 2 Kurzętnik281204 2 Nowe Miasto Lubawskie281205 2 Powiat olecko-gołdapski2813 Gminy: Dubeninki281301 2 Gołdap281302 3 Gołdap - miasto281302 4 Gołdap - obszar wiejski281302 5 Kowale Oleckie281303 2 Olecko281304 3 Olecko - miasto281304 4 Olecko - obszar wiejski281304 5 Świętajno281305 2 Wieliczki281306 2 Powiat olsztyński2814 Gminy: Barczewo281401 3 Barczewo - miasto281401 4 Barczewo - obszar wiejski281401 5 Biskupiec281402 3 Biskupiec - miasto281402 4 Biskupiec - obszar wiejski281402 5 Dobre Miasto281403 3 Dobre Miasto - miasto281403 4 Dobre Miasto - obszar wiejski281403 5 Dywity281404 2 Gietrzwałd281405 2 Jeziorany281406 3 Jeziorany - miasto281406 4 Jeziorany - obszar wiejski281406 5 Jonkowo281407 2 Kolno281408 2 Olsztynek281409 3 Olsztynek - miasto281409 4 Olsztynek - obszar wiejski281409 5 Purda281410 2 Stawiguda281411 2 Świątki281412 2 Powiat ostródzki2815 Gmina miejska: Ostróda281501 1 Gminy: Dąbrówno281502 2 Grunwald281503 2 Łukta281504 2 Małdyty281505 2 Miłakowo281506 3 Miłakowo - miasto281506 4 Miłakowo - obszar wiejski281506 5 Miłomłyn281507 3 Miłomłyn - miasto281507 4 Miłomłyn - obszar wiejski281507 5 Morąg281508 3 Morąg - miasto281508 4 Morąg - obszar wiejski281508 5 Ostróda281509 2 Powiat piski2816 Gminy: Biała Piska281601 3 Biała Piska - miasto281601 4 Biała Piska - obszar wiejski281601 5 Orzysz281602 3 Orzysz - miasto281602 4 Orzysz - obszar wiejski281602 5 Pisz281603 3 Pisz - miasto281603 4 Pisz - obszar wiejski281603 5 Ruciane-Nida281604 3 Ruciane-Nida - miasto281604 4 Ruciane-Nida - obszar wiejski281604 5 Powiat szczycieński2817 Gmina miejska: Szczytno281701 1 Gminy: Dźwierzuty281702 2 Jedwabno281703 2 Pasym281704 3 Pasym - miasto281704 4 Pasym - obszar wiejski281704 5 Rozogi281705 2 Szczytno281706 2 Świętajno281707 2 Wielbark281708 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Elbląg2861 M. Elbląg286101 1 Powiat m. Olsztyn2862 M. Olsztyn286201 1 WOJ. WIELKOPOLSKIE30 Powiat chodzieski3001 Gmina miejska: Chodzież300101 1 Gminy: Budzyń300102 2 Chodzież300103 2 Margonin300104 3 Margonin - miasto300104 4 Margonin - obszar wiejski300104 5 Szamocin300105 3 Szamocin - miasto300105 4 Szamocin - obszar wiejski300105 5 Powiat czarnkowsko-trzcianecki3002 Gmina miejska: Czarnków300201 1 Gminy: Czarnków300202 2 Drawsko300203 2 Krzyż Wielkopolski300204 3 Krzyż Wielkopolski - miasto300204 4 Krzyż Wielkopolski - obszar wiejski300204 5 Lubasz300205 2 Połajewo300206 2 Trzcianka300207 3 Trzcianka - miasto300207 4 Trzcianka - obszar wiejski300207 5 Wieleń300208 3 Wieleń - miasto300208 4 Wieleń - obszar wiejski300208 5 Powiat gnieźnieński3003 Gmina miejska: Gniezno300301 1 Gminy: Czerniejewo300302 3 Czerniejewo - miasto300302 4 Czerniejewo - obszar wiejski300302 5 Gniezno300303 2 Kiszkowo300304 2 Kłecko300305 3 Kłecko - miasto300305 4 Kłecko - obszar wiejski300305 5 Łubowo300306 2 Mieleszyn300307 2 Niechanowo300308 2 Trzemeszno300309 3 Trzemeszno - miasto300309 4 Trzemeszno - obszar wiejski300309 5 Witkowo300310 3 Witkowo - miasto300310 4 Witkowo - obszar wiejski300310 5 Powiat gostyński3004 Gminy: Borek Wielkopolski300401 3 Borek Wielkopolski - miasto300401 4 Borek Wielkopolski - obszar wiejski300401 5 Gostyń300402 3 Gostyń - miasto300402 4 Gostyń - obszar wiejski300402 5 Krobia300403 3 Krobia - miasto300403 4 Krobia - obszar wiejski300403 5 Pępowo300404 2 Piaski300405 2 Pogorzela300406 3 Pogorzela - miasto300406 4 Pogorzela - obszar wiejski300406 5 Poniec300407 3 Poniec - miasto300407 4 Poniec - obszar wiejski300407 5 Powiat grodziski3005 Gminy: Granowo300501 2 Grodzisk Wielkopolski300502 3 Grodzisk Wielkopolski - miasto300502 4 Grodzisk Wielkopolski - obszar wiejski300502 5 Kamieniec300503 2 Rakoniewice300504 3 Rakoniewice - miasto300504 4 Rakoniewice - obszar wiejski300504 5 Wielichowo300505 3 Wielichowo - miasto300505 4 Wielichowo - obszar wiejski300505 5 Powiat jarociński3006 Gminy: Jaraczewo300601 2 Jarocin300602 3 Jarocin - miasto300602 4 Jarocin - obszar wiejski300602 5 Kotlin300603 2 Żerków300604 3 Żerków - miasto300604 4 Żerków - obszar wiejski300604 5 Powiat kaliski3007 Gminy: Blizanów300701 2 Brzeziny300702 2 Ceków-Kolonia300703 2 Godziesze Wielkie300704 2 Koźminek300705 2 Lisków300706 2 Mycielin300707 2 Opatówek300708 2 Stawiszyn300709 3 Stawiszyn - miasto300709 4 Stawiszyn - obszar wiejski300709 5 Szczytniki300710 2 Żelazków300711 2 Powiat kępiński3008 Gminy: Baranów300801 2 Bralin300802 2 Kępno300803 3 Kępno - miasto300803 4 Kępno - obszar wiejski300803 5 Łęka Opatowska300804 2 Perzów300805 2 Rychtal300806 2 Trzcinica300807 2 Powiat kolski3009 Gmina miejska: Koło300901 1 Gminy: Babiak300902 2 Chodów300903 2 Dąbie300904 3 Dąbie - miasto300904 4 Dąbie - obszar wiejski300904 5 Grzegorzew300905 2 Kłodawa300906 3 Kłodawa - miasto300906 4 Kłodawa - obszar wiejski300906 5 Koło300907 2 Kościelec300908 2 Olszówka300909 2 Osiek Mały300910 2 Przedecz300911 3 Przedecz - miasto300911 4 Przedecz - obszar wiejski300911 5 Powiat koniński3010 Gminy: Golina301001 3 Golina - miasto301001 4 Golina - obszar wiejski301001 5 Grodziec301002 2 Kazimierz Biskupi301003 2 Kleczew301004 3 Kleczew - miasto301004 4 Kleczew - obszar wiejski301004 5 Kramsk301005 2 Krzymów301006 2 Rychwał301007 3 Rychwał - miasto301007 4 Rychwał - obszar wiejski301007 5 Rzgów301008 2 Skulsk301009 2 Sompolno301010 3 Sompolno - miasto301010 4 Sompolno - obszar wiejski301010 5 Stare Miasto301011 2 Ślesin301012 3 Ślesin - miasto301012 4 Ślesin - obszar wiejski301012 5 Wierzbinek301013 2 Wilczyn301014 2 Powiat kościański3011 Gmina miejska: Kościan301101 1 Gminy: Czempiń301102 3 Czempiń - miasto301102 4 Czempiń - obszar wiejski301102 5 Kościan301103 2 Krzywiń301104 3 Krzywiń - miasto301104 4 Krzywiń - obszar wiejski301104 5 Śmigiel301105 3 Śmigiel - miasto301105 4 Śmigiel - obszar wiejski301105 5 Powiat krotoszyński3012 Gmina miejska: Sulmierzyce301201 1 Gminy: Kobylin301202 3 Kobylin - miasto301202 4 Kobylin - obszar wiejski301202 5 Koźmin Wielkopolski301203 3 Koźmin Wielkopolski - miasto301203 4 Koźmin Wielkopolski - obszar wiejski301203 5 Krotoszyn301204 3 Krotoszyn - miasto301204 4 Krotoszyn - obszar wiejski301204 5 Rozdrażew301205 2 Zduny301206 3 Zduny - miasto301206 4 Zduny - obszar wiejski301206 5 Powiat leszczyński3013 Gminy: Krzemieniewo301301 2 Lipno301302 2 Osieczna301303 3 Osieczna - miasto301303 4 Osieczna - obszar wiejski301303 5 Rydzyna301304 3 Rydzyna - miasto301304 4 Rydzyna - obszar wiejski301304 5 Święciechowa301305 2 Wijewo301306 2 Włoszakowice301307 2 Powiat międzychodzki3014 Gminy: Chrzypsko Wielkie301401 2 Kwilcz301402 2 Międzychód301403 3 Międzychód - miasto301403 4 Międzychód - obszar wiejski301403 5 Sieraków301404 3 Sieraków - miasto301404 4 Sieraków - obszar wiejski301404 5 Powiat nowotomyski3015 Gminy: Kuślin301501 2 Lwówek301502 3 Lwówek - miasto301502 4 Lwówek - obszar wiejski301502 5 Miedzichowo301503 2 Nowy Tomyśl301504 3 Nowy Tomyśl - miasto301504 4 Nowy Tomyśl - obszar wiejski301504 5 Opalenica301505 3 Opalenica - miasto301505 4 Opalenica - obszar wiejski301505 5 Zbąszyń301506 3 Zbąszyń - miasto301506 4 Zbąszyń - obszar wiejski301506 5 Powiat obornicki3016 Gminy: Oborniki301601 3 Oborniki - miasto301601 4 Oborniki - obszar wiejski301601 5 Rogoźno301602 3 Rogoźno - miasto301602 4 Rogoźno - obszar wiejski301602 5 Ryczywół301603 2 Powiat ostrowski3017 Gmina miejska: Ostrów Wielkopolski301701 1 Gminy: Nowe Skalmierzyce301702 3 Nowe Skalmierzyce - miasto301702 4 Nowe Skalmierzyce - obszar wiejski301702 5 Odolanów301703 3 Odolanów - miasto301703 4 Odolanów - obszar wiejski301703 5 Ostrów Wielkopolski301704 2 Przygodzice301705 2 Raszków301706 3 Raszków - miasto301706 4 Raszków - obszar wiejski301706 5 Sieroszewice301707 2 Sośnie301708 2 Powiat ostrzeszowski3018 Gminy: Czajków301801 2 Doruchów301802 2 Grabów nad Prosną301803 3 Grabów nad Prosną - miasto301803 4 Grabów nad Prosną - obszar wiejski301803 5 Kobyla Góra301804 2 Kraszewice301805 2 Mikstat301806 3 Mikstat - miasto301806 4 Mikstat - obszar wiejski301806 5 Ostrzeszów301807 3 Ostrzeszów - miasto301807 4 Ostrzeszów - obszar wiejski301807 5 Powiat pilski3019 Gmina miejska: Piła301901 1 Gminy: Białośliwie301902 2 Kaczory301903 2 Łobżenica301904 3 Łobżenica - miasto301904 4 Łobżenica - obszar wiejski301904 5 Miasteczko Krajeńskie301905 2 Szydłowo301906 2 Ujście301907 3 Ujście - miasto301907 4 Ujście - obszar wiejski301907 5 Wyrzysk301908 3 Wyrzysk - miasto301908 4 Wyrzysk - obszar wiejski301908 5 Wysoka301909 3 Wysoka - miasto301909 4 Wysoka - obszar wiejski301909 5 Powiat pleszewski3020 Gminy: Chocz302001 2 Czermin302002 2 Dobrzyca302003 2 Gizałki302004 2 Gołuchów302005 2 Pleszew302006 3 Pleszew - miasto302006 4 Pleszew - obszar wiejski302006 5 Powiat poznański3021 Gminy miejskie: Luboń302101 1 Puszczykowo302102 1 Gminy: Buk302103 3 Buk - miasto302103 4 Buk - obszar wiejski302103 5 Czerwonak302104 2 Dopiewo302105 2 Kleszczewo302106 2 Komorniki302107 2 Kostrzyn302108 3 Kostrzyn - miasto302108 4 Kostrzyn - obszar wiejski302108 5 Kórnik302109 3 Kórnik - miasto302109 4 Kórnik - obszar wiejski302109 5 Mosina302110 3 Mosina - miasto302110 4 Mosina - obszar wiejski302110 5 Murowana Goślina302111 3 Murowana Goślina - miasto302111 4 Murowana Goślina - obszar wiejski302111 5 Pobiedziska302112 3 Pobiedziska - miasto302112 4 Pobiedziska - obszar wiejski302112 5 Rokietnica302113 2 Stęszew302114 3 Stęszew - miasto302114 4 Stęszew - obszar wiejski302114 5 Suchy Las302115 2 Swarzędz302116 3 Swarzędz - miasto302116 4 Swarzędz - obszar wiejski302116 5 Tarnowo Podgórne302117 2 Powiat rawicki3022 Gminy: Bojanowo302201 3 Bojanowo - miasto302201 4 Bojanowo - obszar wiejski302201 5 Jutrosin302202 3 Jutrosin - miasto302202 4 Jutrosin - obszar wiejski302202 5 Miejska Górka302203 3 Miejska Górka - miasto302203 4 Miejska Górka - obszar wiejski302203 5 Pakosław302204 2 Rawicz302205 3 Rawicz - miasto302205 4 Rawicz - obszar wiejski302205 5 Powiat słupecki3023 Gmina miejska: Słupca302301 1, Gminy: Lądek302302 2 Orchowo302303 2 Ostrowite302304 2 Powidz302305 2 Słupca302306 2 Strzałkowo302307 2 Zagórów302308 3 Zagórów - miasto302308 4 Zagórów - obszar wiejski302308 5 Powiat szamotulski3024 Gmina miejska: Obrzycko302401 1 Gminy: Duszniki302402 2 Kaźmierz302403 2 Obrzycko302404 2 Ostroróg302405 3 Ostroróg - miasto302405 4 Ostroróg - obszar wiejski302405 5 Pniewy302406 3 Pniewy - miasto302406 4 Pniewy - obszar wiejski302406 5 Szamotuły302407 3 Szamotuły - miasto302407 4 Szamotuły - obszar wiejski302407 5 Wronki302408 3 Wronki - miasto302408 4 Wronki - obszar wiejski302408 5 Powiat średzki3025 Gminy: Dominowo302501 2 Krzykosy302502 2 Nowe Miasto nad Wartą302503 2 Środa Wielkopolska302504 3 Środa Wielkopolska - miasto302504 4 Środa Wielkopolska - obszar wiejski302504 5 Zaniemyśl302505 2 Powiat śremski3026 Gminy: Brodnica302601 2 Dolsk302602 3 Dolsk - miasto302602 4 Dolsk - obszar wiejski302602 5 Książ Wielkopolski302603 3 Książ Wielkopolski - miasto302603 4 Książ Wielkopolski - obszar wiejski302603 5 Śrem302604 3 Śrem - miasto302604 4 Śrem - obszar wiejski302604 5 Powiat turecki3027 Gmina miejska: Turek302701 1 Gminy: Brudzew302702 2 Dobra302703 3 Dobra - miasto302703 4 Dobra - obszar wiejski302703 5 Kawęczyn302704 2 Malanów302705 2 Przykona302706 2 Tuliszków302707 3 Tuliszków - miasto302707 4 Tuliszków - obszar wiejski302707 5 Turek302708 2 Władysławów302709 2 Powiat wągrowiecki3028 Gmina miejska: Wągrowiec302801 1 Gminy: Damasławek302802 2 Gołańcz302803 3 Gołańcz - miasto302803 4 Gołańcz - obszar wiejski302803 5 Mieścisko302804 2 Skoki302805 3 Skoki - miasto302805 4 Skoki - obszar wiejski302805 5 Wapno302806 2 Wągrowiec302807 2 Powiat wolsztyński3029 Gminy: Przemęt302901 2 Siedlec302902 2 Wolsztyn302903 3 Wolsztyn - miasto302903 4 Wolsztyn - obszar wiejski302903 5 Powiat wrzesiński3030 Gminy: Kołaczkowo303001 2 Miłosław303902 3 Miłosław303902 4 Miłosław - obszar wiejski303902 5 Nekla303903 2 Pyzdry303904 3 Pyzdry - miasto303904 4 Pyzdry - obszar wiejski303904 5 Września303905 3 Września - miasto303905 4 Września - obszar wiejski303905 5 Powiat złotowski3031 Gmina miejska: Złotów303101 1 Gminy: Jastrowie303102 3 Jastrowie - miasto303102 4 Jastrowie - obszar wiejski303102 5 Krajenka303103 3 Krajenka - miasto303103 4 Krajenka - obszar wiejski303103 5 Lipka303104 2 Okonek303105 3 Okonek - miasto303105 4 Okonek - obszar wiejski303105 5 Tarnówka303106 2 Zakrzewo303107 2 Złotów303108 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Kalisz3061 M. Kalisz306101 1 Powiat m. Konin3062 M. Konin306201 1 Powiat m. Leszno3063 M. Leszno306301 1 Powiat m. Poznań3064 M. Poznań306401 1 Delegatury: Poznań-Grunwald306402 9 Poznań-Jeżyce306403 9 Poznań-Nowe Miasto306404 9 Poznań-Stare Miasto306405 9 Poznań-Wilda306406 9 WOJ. ZACHODNIOPOMORSKIE32 Powiat białogardzki3201 Gmina miejska: Białogard320101 1 Gminy: Białogard320102 2 Karlino320103 3 Karlino - miasto320103 4 Karlino - obszar wiejski320103 5 Tychowo320104 2 Powiat choszczeński3202 Gminy: Bierzwnik320201 2 Choszczno320202 3 Choszczno - miasto320202 4 Choszczno - obszar wiejski320202 5 Drawno320203 3 Drawno - miasto320203 4 Drawno - obszar wiejski320203 5 Krzęcin320204 2 Pełczyce320205 3 Pełczyce - miasto320205 4 Pełczyce - obszar wiejski320205 5 Recz320206 3 Recz - miasto320206 4 Recz - obszar wiejski320206 5 Powiat drawski3203 Gminy: Czaplinek320301 3 Czaplinek - miasto320301 4 Czaplinek - obszar wiejski320301 5 Drawsko Pomorskie320302 3 Drawsko Pomorskie - miasto320302 4 Drawsko Pomorskie - obszar wiejski320302 5 Kalisz Pomorski320303 3 Kalisz Pomorski - miasto320303 4 Kalisz Pomorski - obszar wiejski320303 5 Ostrowice320304 2 Wierzchowo320305 2 Złocieniec320306 3 Złocieniec - miasto320306 4 Złocieniec - obszar wiejski320306 5 Powiat goleniowski3204 Gminy: Dobra320401 3 Dobra - miasto320401 4 Dobra - obszar wiejski320401 5 Goleniów320402 3 Goleniów - miasto320402 4 Goleniów - obszar wiejski320402 5 Maszewo320403 3 Maszewo - miasto320403 4 Maszewo - obszar wiejski320403 5 Nowogard320404 3 Nowogard - miasto320404 4 Nowogard - obszar wiejski320404 5 Osina320405 2 Przybiernów320406 2 Stepnica320407 2 Powiat gryficki3205 Gminy: Brojce320501 2 Gryfice320502 3 Gryfice - miasto320502 4 Gryfice - obszar wiejski320502 5 Karnice320503 2 Płoty320504 3 Płoty - miasto320504 4 Płoty - obszar wiejski320504 5 Radowo Małe320505 2 Resko320506 3 Resko - miasto320506 4 Resko - obszar wiejski320506 5 Rewal320507 2 Trzebiatów320508 3 Trzebiatów - miasto320508 4 Trzebiatów - obszar wiejski320508 5 Powiat gryfiński3206 Gminy: Banie320601 2 Cedynia320602 3 Cedynia - miasto320602 4 Cedynia - obszar wiejski320602 5 Chojna320603 3 Chojna - miasto320603 4 Chojna - obszar wiejski320603 5 Gryfino320604 3 Gryfino - miasto320604 4 Gryfino - obszar wiejski320604 5 Mieszkowice320605 3 Mieszkowice - miasto320605 4 Mieszkowice - obszar wiejski320605 5 Moryń320606 3 Moryń - miasto320606 4 Moryń - obszar wiejski320606 5 Stare Czarnowo320607 2 Trzcińsko-Zdrój320608 3 Trzcińsko-Zdrój - miasto320608 4 Trzcińsko-Zdrój - obszar wiejski320608 5 Widuchowa320609 2 Powiat kamieński3207 Gminy: Dziwnów320701 2 Golczewo320702 3 Golczewo - miasto320702 4 Golczewo - obszar wiejski320702 5 Kamień Pomorski320703 3 Kamień Pomorski - miasto320703 4 Kamień Pomorski - obszar wiejski320703 5 Międzyzdroje320704 3 Międzyzdroje - miasto320704 4 Międzyzdroje - obszar wiejski320704 5 Świerzno320705 2 Wolin320706 3 Wolin - miasto320706 4 Wolin - obszar wiejski320706 5 Powiat kołobrzeski3208 Gmina miejska; Kołobrzeg320801 1 Gminy: Dygowo320802 2 Gościno320803 2 Kołobrzeg320804 2 Rymań320805 2 Siemyśl320806 2 Ustronie Morskie320807 2 Powiat koszaliński3209 Gminy: Będzino320901 2 Biesiekierz320902 2 Bobolice320903 3 Bobolice - miasto320903 4 Bobolice - obszar wiejski320903 5 Manowo320904 2 Mielno320905 2 Polanów320906 3 Polanów - miasto320906 4 Polanów - obszar wiejski320906 5 Sianów320907 3 Sianów - miasto320907 4 Sianów - obszar wiejski320907 5 Świeszyno320908 2 Powiat myśliborski3210 Gminy: Barlinek321001 3 Barlinek - miasto321001 4 Barlinek - obszar wiejski321001 5 Boleszkowice321002 2 Dębno321003 3 Dębno - miasto321003 4 Dębno - obszar wiejski321003 5 Myślibórz321004 3 Myślibórz - miasto321004 4 Myślibórz - obszar wiejski321004 5 Nowogródek Pomorski321005 2 Powiat policki3211 Gminy: Dobra (Szczecińska)321101 2 Kołbaskowo321102 2 Nowe Warpno321103 3 Nowe Warpno - miasto321103 4 Nowe Warpno - obszar wiejski321103 5 Police321104 3 Police - miasto321104 4 Police - obszar wiejski321104 5 Powiat pyrzycki3212 Gminy: Bielice321201 2 Kozielice321202 2 Lipiany321203 3 Lipiany - miasto321203 4 Lipiany - obszar wiejski321203 5 Przelewice321204 2 Pyrzyce321205 3 Pyrzyce - miasto321205 4 Pyrzyce - obszar wiejski321205 5 Warnice321206 2 Powiat sławieński3213 Gminy miejskie: Darłowo321301 1 Sławno321302 1 Gminy: Darłowo321303 2 Malechowo321304 2 Postomino321305 2 Sławno321306 2 Powiat stargardzki3214 Gmina miejska: Stargard Szczeciński321401 1 Gminy: Chociwel321402 3 Chociwel - miasto321402 4 Chociwel - obszar wiejski321402 5 Dobrzany321403 3 Dobrzany - miasto321403 4 Dobrzany - obszar wiejski321403 5 Dolice321404 2 Ińsko321405 3 Ińsko - miasto321405 4 Ińsko - obszar wiejski321405 5 Kobylanka321406 2 Łobez321407 3 Łobez - miasto321407 4 Łobez - obszar wiejski321407 5 Marianowo321408 2 Stara Dąbrowa321409 2 Stargard Szczeciński321410 2 Suchań321411 3 Suchań - miasto321411 4 Suchań - obszar wiejski321411 5 Węgorzyno321412 3 Węgorzyno - miasto321412 4 Węgorzyno - obszar wiejski321412 5 Powiat szczecinecki3215 Gmina miejska: Szczecinek321501 1 Gminy: Barwice321502 3 Barwice - miasto321502 4 Barwice - obszar wiejski321502 5 Biały Bór321503 3 Biały Bór - miasto321503 4 Biały Bór - obszar wiejski321503 5 Borne Sulinowo321504 3 Borne Sulinowo - miasto321504 4 Borne Sulinowo - obszar wiejski321504 5 Grzmiąca321505 2 Szczecinek321506 2 Powiat świdwiński3216 Gmina miejska: Świdwin321601 1 Gminy: Brzeżno321602 2 Połczyn-Zdrój321603 3 Połczyn-Zdrój - miasto321603 4 Połczyn-Zdrój - obszar wiejski321603 5 Rąbino321604 2 Sławoborze321605 2 Świdwin321606 2 Powiat wałecki3217 Gmina miejska: Wałcz321701 1 Gminy: Człopa321702 3 Człopa - miasto321702 4 Człopa - obszar wiejski321702 5 Mirosławiec321703 3 Mirosławiec - miasto321703 4 Mirosławiec - obszar wiejski321703 5 Tuczno321704 3 Tuczno - miasto321704 4 Tuczno - obszar wiejski321704 5 Wałcz321705 2 Miasta na prawach powiatu: Powiat m. Koszalin3261 M. Koszalin326101 1 Powiat m. Szczecin3262 M. Szczecin326201 1 Powiat m. Świnoujście3263 M. Świnoujście326301 1 Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja OBJAŚNIENIA Zestawienie składa się z trzech części, z których pierwszą wypełnia urząd miejski miasta i powiatu lub urząd gminy (miasta i gminy) w momencie sporządzania protokółu zdawczo-odbiorczego, część II wypełnia jednostka geodezyjna urzędu miasta lub gminy w ciągu 7 dni od daty wejścia w życie zmiany w podziale terytorialnym, a część III Urząd Statystyczny w ciągu 10 dni od daty wejścia w życie danej zmiany terytorialnej. W przypadku przekazywania obszarów do kilku jednostek administracyjnych należy dla każdego z tych obszarów sporządzić odrębne zestawienie. Jeżeli przy wypełnieniu zestawienia zabraknie miejsca do wpisania informacji w którejkolwiek pozycji, należy pozostałe informacje wpisać na dodatkowo załączonym zestawieniu. Zestawienie należy sporządzić w 5 egzemplarzach i po wypełnieniu części I i II przekazać do Urzędu Statystycznego, który po wypełnieniu części III prześle je do ministra właściwego do spraw administracji publicznej, Głównego Urzędu Statystycznego, jednostki przyjmującej obszar, jednostki przekazującej obszar, oraz jeden egzemplarz pozostawi w aktach własnych. W części I w punkcie 1 należy wymienić nazwę aktu prawnego wprowadzającego daną zmianę oraz numer Dziennika Ustaw, w którym zmiana ta została ogłoszona. W punkcie 2 należy wyszczególnić nazwę i rodzaj miejscowości, a w przypadku wyłączenia obszarów z miasta - nazwy ulic (placów) oraz zaznaczyć, czy są to całe miejscowości bądź ulice lub ich części przez wpisanie odpowiedniego słowa "cała" lub "część". Numery nieruchomości należy podawać tylko w przypadku wyłączenia części miejscowości lub części ulicy. W punkcie 3 należy podać, w oparciu o dane z ewidencji ludności, liczbę ludności ogółem z wyodrębnieniem liczby kobiet. W części II zestawienia należy podać informacje o przynależności do obrębów przekazywanych obszarów i ich powierzchnię według układu podanego w tabeli. Dla każdego obrębu przekazywanego w całości należy wypełnić jeden wiersz. Przy przenoszeniu części obrębów należy wyszczególnić wszystkie nazwy miejscowości lub ich integralnych części występujące na przenoszonym terenie oraz określić co zrobiono z pozostałą częścią obrębu. Jeżeli powierzchnia przekazywanego obszaru nie została jeszcze ustalona, należy podać dane szacunkowe z odpowiednim ich zaznaczeniem. W przypadku podania danych szacunkowych należy wpisać pod tabelą termin, w którym przekazane zostaną dane ostateczne. Część I i II zestawienia podpisuje wójt gminy, burmistrz (prezydenta miasta) jednostki przekazującej obszar. W części III należy wyszczególnić na podstawie materiałów z podziału na rejony statystyczne i obwody spisowe każdą miejscowość lub ulicę w odrębnym wierszu oraz podać numer rejonu, obwodu w rejonie i rolniczego obwodu spisowego, informując jednocześnie, czy jest to cały rejon lub obwód względnie jego część. W przypadku przenoszenia części obwodu spisowego należy również podać numery nieruchomości, znajdujących się na przenoszonym obszarze. Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 157, poz. 1032) Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 155, poz. 1014 i 1016) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z rezerwy środków i limitów na wynagrodzenia, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy budżetowej na rok 1998 z dnia 19 lutego 1998 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 156), pomniejszonej o kwoty ujęte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 26 maja 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 465), rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 566) oraz rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 718), przeznacza się: 1) z rezerwy środków na wynagrodzenia dla państwowych jednostek budżetowych: a) dla Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej - 43 936 zł na 1 etat od dnia 3 czerwca 1998 r. dla osoby zajmującej kierownicze stanowisko państwowe, b) dla Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji - 87 002 zł na 7 etatów od dnia 5 listopada 1998 r. dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, c) na zwiększenie wynagrodzeń w państwowych jednostkach budżetowych - 122 927 zł, 2) z rezerwy limitów wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej dotowanej - 26 802 zł, 3) z rezerwy limitów wynagrodzeń dla jednostek gospodarki pozabudżetowej nie dotowanej - 28 491 zł. 2. Środki i limity, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c) oraz w pkt 2 i 3, według poszczególnych części budżetu i działów klasyfikacji budżetowej, z uwzględnieniem kalkulacyjnej liczby etatów i terminu ich uruchomienia, określa załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1032) CZĘŚCIOWE ROZDYSPONOWANIE REZERWY, PRZEZNACZONEJ DO DYSPOZYCJI RADY MINISTRÓW, NA ZMIANY ORGANIZACYJNE W 1998 R. WyszczególnienieŚrodki i limity wynagrodzeń w złKalkulacyjna liczba etatówTermin uruchomienia 1234 1. PAŃSTWOWE JEDNOSTKI BUDŻETOWE CZĘŚĆ 17 MINISTERSTWO SKARBU PAŃSTWA dział 91 - Administracja państwowa28 06581 listopada CZĘŚĆ 31 MINISTERSTWO SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI dział 89 - Różna działalność7 58031 listopada dział 91 - Administracja państwowa - centrala Ministerstwa11 20071 grudnia CZĘŚĆ 32 MINISTERSTWO SPRAW ZAGRANICZNYCH dział 91 - Administracja państwowa10 74021 października 3 58021 grudnia CZĘŚĆ 48 KOMITET BADAŃ NAUKOWYCH dział 91 - Administracja państwowa5 17011 października CZĘŚĆ 59 GŁÓWNY URZĄD MIAR dział 91 - Administracja państwowa - jednostki podległe19 06261 października CZĘŚĆ 60 GŁÓWNY URZĄD NADZORU BUDOWLANEGO dział 91 - Administracja państwowa12 92041 listopada CZĘŚĆ 85/25 WOJEWÓDZTWO KALISKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/27 WOJEWÓDZTWO KATOWICKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/29 WOJEWÓDZTWO KIELECKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/35 WOJEWÓDZTWO KRAKOWSKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/53 WOJEWÓDZTWO OPOLSKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/67 WOJEWÓDZTWO RADOMSKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/73 WOJEWÓDZTWO SIERADZKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/83 WOJEWÓDZTWO TARNOBRZESKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/93 WOJEWÓDZTWO WROCŁAWSKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada CZĘŚĆ 85/97 WOJEWÓDZTWO ZIELONOGÓRSKIE dział 91 - Administracja państwowa2 46111 listopada 2. GOSPODARKA POZABUDŻETOWA DOTOWANA CZĘŚĆ 85/85 WOJEWÓDZTWO TARNOWSKIE dział 83 - Kultura i sztuka26 802101 października 3. GOSPODARKA POZABUDŻETOWA NIE DOTOWANA CZĘŚĆ 08 MINISTERSTWO FINANSÓW dział 89 - Różna działalność14 54151 października CZĘŚĆ 37 URZĄD OCHRONY KONKURENCJI I KONSUMENTÓW dział 89 - Różna działalność13 950151 grudnia Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania i trybu przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatu i województw. (Dz. U. Nr 157, poz. 1033) Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania i tryb przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatu i województw. 2. Kwotę części drogowej subwencji ogólnej ustala się zgodnie z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983), zwanej dalej "ustawą". § 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) wartość odtworzeniowa (w tysiącach złotych) - koszty (w cenach bieżących), jakie należałoby ponieść w celu budowy dróg o konstrukcji, parametrach technicznych, geometrycznych i wyposażeniu typowym dla danej kategorii drogi poddanej wycenie; w terenach górskich - takich, gdzie co najmniej 50% obszaru danej gminy jest położone powyżej 350 m nad poziomem morza - wartość odtworzeniową zwiększa się o 20%, 2) praca przewozowa (w pojazdokilometrach na dobę) dróg z danej kategorii - iloczyn długości dróg w tej kategorii w kilometrach oraz średniej wielkości ruchu na tych drogach w pojazdach rzeczywistych na dobę, 3) ruch na przejściach granicznych w ciągu dróg wojewódzkich - sumę pojazdów samochodowych przekraczających granicę na tych przejściach granicznych określoną w pojazdach umownych na dobę (z uwzględnieniem struktury ruchu), 4) waga - procentowy udział danego kryterium w wielkości kwoty przypadającej, zarówno w podziale na poszczególne kategorie dróg, jak i na poszczególnych zarządców dróg. § 3. Podziału kwoty, ustalonej zgodnie z § 1 ust. 2, między powiaty, miasta na prawach powiatu i województwa dokonuje się z uwzględnieniem następujących parametrów: 1) wartości odtworzeniowej - z wagą 50% - zależnej od długości dróg oraz drogowej infrastruktury technicznej, 2) pracy przewozowej zależnej od gęstości sieci dróg i natężenia ruchu: a) z wagą 45% - do podziału kwot między zarządców dróg wojewódzkich, b) z wagą 50% - do podziału kwot między zarządców dróg powiatowych i zarządców dróg w miastach na prawach powiatu, 3) ruchu na przejściach granicznych w ciągu dróg wojewódzkich - z wagą 5% - stanowiącego element dostosowania rozwoju drogowej infrastruktury przygranicznej do potrzeb ruchu pojazdów samochodowych. § 4. 1. Podziału kwoty, ustalonej zgodnie z § 1 ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 2, dokonuje się według algorytmu: 1) dla powiatów, miast na prawach powiatu i województw - określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) dla poszczególnych powiatów - określonego z załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) dla poszczególnych miast na prawach powiatu - określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 4) dla poszczególnych województw - określonego w załączniku nr 4 do rozporządzenia. 2. Z kwoty ustalonej zgodnie z § 1 ust. 2 wydziela się kwotę na utrzymanie rzecznych przepraw promowych o średnim ruchu w skali roku powyżej 2000 pojazdów na dobę. § 5. Wartość parametrów niezbędnych do podziału kwot, o których mowa w § 3 i 4, ustala się na każdy rok, na podstawie danych zebranych przez Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych. § 6. Część drogowa subwencji ogólnej będzie przekazywana zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 5 ustawy na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1033) Załącznik nr 1 ALGORYTM PODZIAŁU ŚRODKÓW DLA POWIATÓW, MIAST NA PRAWACH POWIATU I WOJEWÓDZTW gdzie poszczególne symbole oznaczają: Vo - wskaźnik podziału środków na poszczególne kategorie dróg, wo - wartość odtworzeniową dróg z danej kategorii (drogi wojewódzkie, powiatowe i drogi w miastach na prawach powiatu), Wo - Sumę wartości odtworzeniowej dróg wojewódzkich, powiatowych i dróg w miastach na prawach powiatu, pp - pracę przewozową wykonywaną na drogach (drogi wojewódzkie, powiatowe i drogi w miastach na prawach powiatu), Pp - sumę pracy przewozowej wykonanej na drogach wojewódzkich, powiatowych i drogach w miastach na prawach powiatu, rgr - wielkość ruchu granicznego na przejściach granicznych dla danej kategorii dróg, Rgr - wielkość ruchu granicznego na przejściach granicznych na drogach wojewódzkich, przy czym: Wo=wow+wop+womp gdzie poszczególne symbole oznaczają: wow - sumę wartości odtworzeniowej dróg wojewódzkich, wop - sumę wartości odtworzeniowej dróg powiatowych, womp - sumę wartości odtworzeniowej dróg w miastach na prawach powiatu, zaś Pp=ppw+ppp+ppmp gdzie poszczególne symbole oznaczają: ppw - sumę pracy przewozowej na drogach wojewódzkich, ppp - sumę pracy przewozowej na drogach powiatowych, ppmp - sumę pracy przewozowej na drogach w miastach na prawach powiatu. Załącznik nr 2 ALGORYTM PODZIAŁU ŚRODKÓW DLA POSZCZEGÓLNYCH POWIATÓW gdzie poszczególne symbole oznaczają: Vp - wskaźnik podziału środków przeznaczonych na drogi powiatowe w powiecie, wop - wartość odtworzeniową dróg powiatowych w powiecie, Wop - sumę wartości odtworzeniowej dróg powiatowych w powiatach, ppp - pracę przewozową na drogach powiatowych w powiecie, Ppp - sumę pracy przewozowej na drogach powiatowych w powiatach. Załącznik nr 3 ALGORYTM PODZIAŁU ŚRODKÓW DLA POSZCZEGÓLNYCH MIAST NA PRAWACH POWIATU gdzie poszczególne symbole oznaczają: Vmp - wskaźnik podziału środków przeznaczonych na drogi publiczne, z wyjątkiem gminnych, w miastach na prawach powiatu, womp - wartość odtworzeniową dróg w mieście na prawach powiatu, Womp - sumę wartości odtworzeniowej dróg w miastach na prawach powiatu, ppmp - pracę przewozową na drogach w mieście na prawach powiatu, Pppm - sumę pracy przewozowej na sieci dróg w miastach na prawach powiatu. Załącznik nr 4 ALGORYTM PODZIAŁU ŚRODKÓW DLA POSZCZEGÓLNYCH WOJEWÓDZTW gdzie poszczególne symbole oznaczają: Vw - wskaźnik podziału środków przeznaczonych na drogi wojewódzkie w województwie, wow - wartość odtworzeniową dróg wojewódzkich w województwie, Wow - sumę wartości odtworzeniowej dróg wojewódzkich w województwach, ppw - pracę przewozową na drogach wojewódzkich w województwie, Ppw - sumę pracy przewozowej na drogach wojewódzkich w województwach, rgrw - ruch na przejściach granicznych w ciągu dróg wojewódzkich w województwie, Rgrw - sumę ruchu na przejściach granicznych na drogach wojewódzkich w województwach. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. (Dz. U. Nr 157, poz. 1034) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się urzędowe ceny zbytu, hurtowe i detaliczne leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej, w wysokości określonej w "Wykazie urzędowych cen leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej", zwanym dalej "Wykazem", stanowiącym załącznik do rozporządzenia. 2. Ceny, o których mowa w ust. 1, zawierają podatek od towarów i usług, określony odrębnymi przepisami. 3. Ceny zbytu określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla zbytu na warunkach loco magazyn sprzedawcy. 4. Ceny hurtowe określone w Wykazie stosowane są przez jednostki szczebla hurtu na warunkach loco magazyn hurtowy. W przypadku występowania kilku pośredników działających na szczeblu hurtu, różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. 5. Ceny detaliczne określone w Wykazie stosowane są przez jednostki obrotu detalicznego na warunkach loco punkt sprzedaży detalicznej. 6. Jednostki obrotu towarowego, prowadzące zintegrowaną działalność handlową (hurtową i detaliczną), w przypadku zakupów dokonywanych bezpośrednio u producenta, mają prawo do zachowania różnicy między ceną detaliczną a ceną zbytu, określonymi w Wykazie. 7. Przy sprzedaży towarów przez producenta bezpośrednio jednostkom obrotu detalicznego (z pominięciem magazynu hurtowego) różnica między ceną hurtową a ceną zbytu ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. § 2. 1. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej (Dz. U. Nr 82, poz. 529 i Nr 143, poz. 920). 2. Do leków nie wymienionych w Wykazie, na które obowiązują ceny urzędowe, należy do czasu wyprzedaży zapasów stosować ceny urzędowe dotychczas obowiązujące, powiększone o podatek od towarów i usług. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1034) WYKAZ URZĘDOWYCH CEN LEKÓW GOTOWYCH, SUROWIC I SZCZEPIONEK PRODUKCJI KRAJOWEJ Lp.Nazwa artykułu, postać, dawka, opakowanieCena obowiązująca w złotych zbytuhurtowadetaliczna 12345 A 1Abaktal - inj. 400 mg/5ml - 10 amp.31,4035,8941,63 2Acenocoumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.7,008,009,95 3Acenocumarol - tabl. 0,004 g - 60 szt.7,008,009,95 4Acespargin - tabl. 0,25 g - 30 szt.2,502,864,00 5Acetylocysteina - kaps. 0,1 g - 20 szt.5,306,067,88 Acidum folicum 6- tabl. 0,005 g - 30 szt.1,301,492,08 7- tabl. 0,015 g - 30 szt.1,651,892,64 8Aclotin - tabl. powl. 250 mg - 20 szt.22,0025,1529,16 9Acudex - zasypka 4 g - 10 saszetek16,0018,2921,20 10Adiuwant Freunda kompletny - płyn 5 ml - 1 amp.23,0026,2930,50 11Adiuwant Freunda niekompletny - płyn 5 ml - 1 amp.19,0021,7225,19 Adrenalinum 12- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.4,304,916,39 13- inj. 0,001 g/1 ml - 50 amp.19,3522,1225,66 14Aerosonit - aerozol 1,25 mg/dawkę - 18 ml (200 dawek)9,0010,2912,35 15Aether aethylicus pro narcosi - płyn - 100 g8,109,2611,21 16Afibrozil - tabl. powl. 0,45 g - 60 szt.24,0027,4331,82 17Aflegan - inj. 0,015 g/2 ml - 10 amp.9,8011,2013,44 Afonilum retard 18- forte kaps. 0,375 g - 20 szt.8,109,2611,21 19- kaps. 0,25 g - 20 szt5,806,638,58 Albumina osocza ludz. w fizjol. roztw. NaCl (z zestaw. lub bez zestaw.) 20- inj. 5% - flak. 50 ml.30,0034,2939,78 21- inj. 5% - flak. 100 ml.60,0068,5879,55 22- inj. 5% - flak. 250 ml.120,00137,16159,11 23Allupol - tabl. 0,1 g - 50 szt.3,704,235,67 Alphacalcidolum 24- kaps. 0,25 mcg - 100 szt.9,0810,3812,45 25- kaps. 1 mcg - 100 szt.11,9513,6616,39 Ambroksol 26- syrop 15 mg/5 ml - 150 ml4,004,576,01 27- syrop 30 mg/5 ml - 150 ml4,755,437,06 Ambrosol 28- syrop 15 mg/5 ml - 120 ml3,153,605,04 29- syrop 30 mg/5 ml - 120 ml3,754,295,73 30Aminoglutethimid - tabl. 0,25 g - 100 szt.105,00120,02139,22 Aminophyllinum 31- inj. doż. 2,5% 10 ml - 10 amp.6,807,779,72 32- inj. doż. 2,5% 10 ml - 50 amp.32,0036,5842,43 33- inj. dom. 25% 2 ml - 10 amp.5,606,408,32 34- krople 0,24 g/1 ml - 20 ml5,606,408,32 Amitriptylinum 35- draż. 0,01 g - 60 szt.3,453,945,38 36- draż. 0,025 g - 60 szt.6,207,099,04 37- inj. 2,5% 2 ml - 5 amp.3,303,775,22 38Amizepin - tabl. 0,2 g - 50 szt.8,609,8311,80 Amlopin 39- tabl. 0,005 g - 20 szt.22,5025,7229,84 40- tabl. 0,01 g - 20 szt.40,0045,7253,04 Amotaks 41- kaps. 0,25 g - 16 szt.4,004,576,01 42- kaps. 0,5 g - 16 szt.7,308,3410,29 43- tabl. 1 g - 16 szt.11,2012,8015,36 44- granulat 250 mg/5 ml - 60 ml5,205,947,73 Amoxicilline 45- kaps. 0,25 g - 15 szt.3,754,295,73 46- pro susp. 1,5 g/15 g - 60 ml4,204,806,24 47- pro susp. 3 g/15 g - 60 ml5,205,947,72 Ampicillin 48- inj. 0,25 g - fiol. z such. subst.1,551,772,48 49- inj. 0,5 g - fiol. z such. subst.2,002,293,21 50- inj. 1 g - fiol. z such. subst.2,703,094,32 51- inj. 2 g - fiol. z such. subst.3,754,295,73 52- zawiesina 3 g/60 ml - flakon2,903,314,64 53- tabl. kaps. 0,5 g - 16 szt.5,606,408,32 Anapran 54- tabl. powl. 0,275 g - 20 szt.8,8010,0612,10 55- tabl. powl. 0,275 g - 40 szt.15,8018,0620,90 56- tabl. powl. 0,550 g - 20 szt.15,8018,0620,90 Anatoksyna tężcowa adsorb. na wodor. glinu (Te) 57- 1 ml - 3 amp.2,703,094,32 58- 1 ml - 5 amp.4,505,146,69 59- 10 ml - 1 fiol.4,905,607,28 60Ancrusal - tabl. 0,5 g - 120 szt.9,2010,5212,60 Anticol 61- tabl. 0,5 g - 30 szt.7,608,6910,60 62- tabl. 0,5 g - 100 szt.21,0024,0027,84 63Anti-Uron - inj. 0,2 g/2 ml - 50 amp.56,0064,0174,25 64Antivir - tabl. 0,2 g - 20 szt.6,957,949,90 65Antytoksyna jadu kiełbasianego wieloważ. A+B+E inj. po 5000 j.a. - 10 ml49,0056,0164,97 66Antytoksyna jadu żmij inj. 500 j.a. - 1 amp.32,0036,5842,43 67Antytoksyna tężcowa bydlęca - inj. 3000 j.a. - 1 amp.33,5038,2944,42 68Antytoksyna tężcowa końska liofiliz. - inj. 3000 j.a. 10 ml - 10 amp.125,00142,88165,74 Antytoksyna tężcowa końska 69- inj. 20000 j.a. - 1 amp.43,0049,1557,01 70- inj. 10000 j.a. - 1 amp.25,0028,5833,15 71Antytoksyna błonicza końska - inj. 10000 j.a. - 1 amp.32,0036,5842,43 Aqua pro injectione 72- inj. 5 ml - 100 amp.14,0016,0018,80 73- inj. 10 ml - 100 amp.18,0020,5723,87 74- inj. 250 ml - flak.1,311,502,10 75- inj. 500 ml - flak.1,381,582,21 76Arechin - tabl. 0,25 g - 30 szt.3,504,005,44 Argosulfan 77- krem 2% - 40 g3,804,345,78 78- krem 2% - 400 g30,0034,2939,78 Ascorbinian magnezu 79- 10% 10 ml - 5 amp.4,154,746,18 80- 10% 5 ml - 5 amp.4,104,606,13 81- 20% 5 ml - 5 amp.4,555,206,76 82Astemizol - tabl. 0,01 g - 30 szt.6,307,209,20 Astmopent 83- aerosol 0,75 mg/dawkę - 20 ml (400 dawek)5,406,178,02 84- tabl. 0,02 g - 20 szt.2,903,314,64 85- tabl. 0,02 g - 100 szt.13,0014,8617,66 86- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,104,696,13 87Atecortin - zawiesina - 5 ml1,952,233,10 Atenolol 88- tabl. 0,025 g - 60 szt.1,852,112,96 89- tabl. 0,05 g - 20 szt.1,101,261,76 90- tabl. 0,05 g - 50 szt.2,703,094,32 91- tabl. 0,1 g - 20 szt.1,852,112,96 92- tabl. 0,1 g - 40 szt.3,704,235,67 Atossa 93- tabl. powl. 0,004 g - 10 szt.87,84100,40116,47 94- tabl. powl. 0,008 g - 10 szt.154,71176,83205,13 Atrederm 95- płyn 0,025% - 60 ml3,804,345,80 96- płyn 0,05% - 60 ml4,354,976,50 97- płyn 0,1% - 20 ml3,804,345,80 Atropinum sulfuricum 98- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.4,004,576,01 99- inj. 0,001 g/1 ml - 50 amp.18,0020,5723,87 100- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,004,576,01 101- inj. 0,5 mg/1 ml - 50 amp.18,0020,5723,87 102- krople do oczu 1% - 10 ml1,401,602,24 103Atrovent - aerosol 0,02 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)19,0021,7225,20 Augmentin 104- inj. 0,6 g - fiol.6,627,579,52 105- inj. 1,2 g - fiol.11,2112,8115,38 106Aviomarin - inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.2,803,204,50 107Azathioprine - tabl. 0,05 g - 50 szt.29,0033,1538,45 B Baclofen 1- tabl. 0,01 g - 50 szt.1,151,311,84 2- tabl. 0,025 g - 50 szt.1,601,832,56 Beclocort 3- aerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,906,748,70 4- forte-aerosol 0,05 g/10 ml - 200 dawek7,408,4610,41 5- mite-aerosol 0,01 g/10 ml - 200 dawek4,204,806,24 Bedifos 6- inj. 4 mg/1 ml - 10 amp.8,209,3711,32 7- prolongatum zaw. mikrokryst. do inj. 7 mg/1 ml - 5 fiol.8,9010,1712,21 8Berodual - aerosol - 15 ml - 300 dawek20,0022,8626,52 9Berotec - aerosol - 10 ml - 200 dawek9,5010,8613,03 Bezamidin 10- tabl. powl. 0,2 g - 30 szt.6,357,269,20 11- tabl. powl. 0,2 g - 50 szt.10,3011,7714,12 12Binazin - tabl. 0,02 g - 30 szt.1,802,062,88 Biodacyna 13- inj. 0,25 g/2 ml - 1 amp.3,003,434,80 14- inj. 0,5 g/2 ml - 1 amp.4,755,437,06 15Bioepicyna - inj. 0,01 g - 1 fiol.34,0038,8645,08 Biofuroksym 16- inj. 0,75 g - fiol.5,506,298,20 17- inj. 1,5 g - fiol.9,8011,2013,40 18Bioglobulina 5% roztw. immunogl. G ludzkiej do stosow. dożyl. - 50146,50167,45194,24 Bioglobulina (immunoglobulinum G) 19- subst. liof. - 1 g - 20 ml + 20 ml aq. pro inj.82,0093,73108,72 20- subst. liof. - 2,5 g - 100 ml + 50 ml aq. pro inj.172,00196,60228,05 Biogonadyl 21- inj. 2000 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.50,0057,1566,30 22- inj. 500 j.m. - 5 amp. z such. subst. + 5 amp. rozp.14,8016,9219,70 Bioracef 23- tabl. powl. 0,125 g - 10 szt.18,8521,5524,99 24- tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.37,7043,0949,99 25- tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.70,0080,0192,81 26Biorubina - liofilizat do iniekcji 10 mg18,0020,5723,86 Biosotal 27- tabl. 0,04 g - 60 szt.6,257,149,10 28- tabl. 0,08 g - 50 szt.10,0011,4313,72 29- tabl. 0,16 g - 40 szt.15,3017,4920,28 30Bioxetin - tabl. 0,02 g - 30 szt.20,4023,3227,05 31Biotaksym inj. 1 g - fiol.8,089,2411,19 32Biotrakson inj. 1 g - fiol.13,0014,8617,66 Biotum 33- inj. 1 g - fiol.22,0025,1529,17 34- inj. 0,5 g - fiol.13,2015,0917,89 Biseptol 35- 120 tabl. - 20 szt.1,251,432,00 36- 480 tabl. - 20 szt.2,252,573,60 37- 960 tabl. - 10 szt.2,252,573,60 38- inj. 0,48 g/5 ml - 10 amp.6,707,669,61 39- zawiesina - 80 ml5,105,837,58 40Bromergon - tabl. 2,5 mg - 30 szt.12,0013,7216,46 41Bromocorn - tabl. 2,5 mg - 30 szt.12,0013,7216,46 Budesonid 42- aerosol forte 0,04 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)8,609,8311,80 43- aerosol mite 0,01 g/10 ml - 10 ml (200 dawek)5,406,178,02 44- aerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,956,808,80 Bunondol 45- inj. 0,3 mg/1 ml - 5 amp.7,608,6910,64 46- tabl. podjęz. 0,2 mg - 60 szt.24,0027,4331,82 47- tabl. podjęz. 0,4 mg - 30 szt.24,0027,4331,82 48Bupivacainum hydrochloricum - inj. 0,5% 10 ml - 10 amp.9,2010,5212,62 Buspirone 49- tabl. 5 mg - 20 szt.4,905,607,28 50- tabl. 10 mg - 20 szt.7,909,0310,98 C 1Calcium dobesilate - tabl. 0,25 g - 30 szt.4,605,266,84 Captopril 2- tabl. 0,0125 g - 20 szt.1,101,261,76 3- tabl. 0,0125 g - 30 szt.1,401,602,24 4- tabl. 0,025 g - 40 szt.3,003,434,80 5- tabl. 0,05 g - 20 szt.3,00 ,3,434,80 6Carbachol - krople do oczu 3% - 10 ml1,852,112,96 Carbenicillin 7- inj. 1 g - fiol.6,106,978,92 Cardonit prolongatum 8- tabl. 0,04 g - 30 szt.1,101,261,76 9- tabl. 0,06 g - 30 szt.1,251,432,00 10- tabl. 0,08 g - 30 szt.1,401,602,24 11Carident - maść - 5 g4,505,146,70 12Catalet C I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.32,0036,5842,42 13Catalet C IV - inj. 2 ml - 1 fiol.22,5025,7229,84 14Catalet D I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.32,0036,5842,42 15Catalet D IV - inj. 2 ml - 1 fiol.22,5025,7229,84 16Catalet T I-III - inj. 2 ml - 3 fiol.32,0036,5842,42 17Catalet T IV - inj. 2 ml - 1 fiol.22,5025,7229,84 Cefaleksyna 18- kaps. 0,25 g - 16 szt.8,9010,1712,20 19- kaps. 0,5 g - 16 szt.16,3018,6321,62 20Cetriscabin - emulsja 300 mg/30mg w 1 g - 125 g4,304,916,39 21Chinidinum prolongatum - tabl. 0,2 g - 60 szt.14,5016,5719,37 22Chinidinum sulfuricum - draż. 0,2 g - 50 szt.9,8511,2613,51 23Chlorchinaldin - maść 3% - 20 g2,753,144,40 24Chloropernazinum - tabl. 0,01 g - 20 szt.1,551,772,48 25Chlorpropamid - tabl. 0,25 g - 60 szt.3,403,895,33 26Chlorsucillin - inj. 0,2 g - fiol. such. subst. - 10 szt.19,2021,9525,46 Cignoderm 27- maść 0,1% - 40 g1,752,002,80 28- maść 0,5% - 40 g2,302,633,68 29- maść 1% - 40 g3,524,025,46 30- maść 2% - 40 g4,905,607,28 31- sztyft 2%2,202,513,52 32Cignodermin - maść 0,5% - 30 g1,752,002,80 33Cignodermisal - maść 0,3% - 25 g1,601,832,56 34Cimetidine - inj. 0,2 g/2 ml - 10 amp.6,157,038,98 35Cimetidinum - tabl. 0,2 g - 100 szt.7,208,2310,18 Cipronex 36- tabl. 0,25 g - 10 szt.7,308,3410,30 37- tabl. 0,5 g - 10 szt.10,5012,0014,40 Cipropol 38- tabl. powl. 0,25 g - 10 szt.7,308,3410,30 39- tabl. powl. 0,5 g - 10 szt.10,5012,0014,40 40Citrolyt - granulat - 220 g25,5029,1533,80 Clemastinum 41- inj. 0,002 g/2 ml - 5 amp.3,003,434,80 42- syrop 0,001 g/10 ml - 100 ml3,103,544,96 43- tabl. 0,001 g - 30 szt.2,002,293,20 44- tabl. 0,001 g - 100 szt.6,006,868,81 Clonazepamum 45- tabl. 0,002 g - 30 szt.2,202,513,52 46- tabl. 0,5 mg - 30 szt.1,802,062,88 47- inj. 1 mg/1 ml - 10 amp.11,5013,1415,77 48Clopamid - tabl. 0,02 g - 20 szt.2,252,573,60 49Clotrimazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,501,712,40 Clotrimazolum 50- krem 1% - 20 g1,301,492,08 51- maść do oczu 1% - 3 g1,601,832,56 52- płyn 1% - 15 ml2,202,513,52 53- tabl. dopochw. 0,1 g - 6 szt.1,501,712,40 54- tabl. dopochw. 0,5 g - 1 szt.1,351,542,16 55Codeinum phosphoricum - tabl. 0,02 g - 100 szt.11,4013,0315,64 Colistin 56- inj. 500000 j.m. - fiol. such. subst.4,104,696,13 57- inj. 1000000 j.m. - fiol. such. subst.5,306,067,88 Cordafen 58- krople 20 mg/1 ml - 30 ml2,402,743,84 59- tabl. powl. 0,01 g - 50 szt.1,201,371,92 Cortineff 60- maść do oczu 0,1% - 3 g1,151,311,84 61- tabl. 0,1 mg - 20 szt.1,301,492,08 Cromosol 62- 2% - aerosol do nosa - 28 ml16,5018,8621,90 63- 4% - aerosol do nosa - 30 ml20,9023,8927,70 64- 4% - aerosol do gardła - 100 ml33,8038,6344,80 65Cropoz - aerosol 0,005 g/dawkę - 15 ml (150 dawek)21,6024,6928,64 66Cropoz Plus - aerosol 0,005 g/dawkę - 15 ml (150 dawek)21,6024,6928,64 67Cropoz N - aerosol do nosa 2% - 2,8 mg/dawkę - 15 ml16,3318,6721,66 Crotamiton 68- maść 10% - 40 g2,402,743,84 69- płyn 10% - 100 g4,505,146,69 70Cuprenil - tabl. powl. 0,25 g - 30 szt.14,5016,5719,37 Cyclonamine 71- inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.2,602,974,16 72- inj. 0,25 g/2 ml - 50 amp.23,4026,7531,03 73- tabl. 0,25 g - 30 szt.1,701,942,72 74Cytribin - tabl. powl. 120 mg - 112 szt.21,8024,9228,90 D 1Danazol - tabl. 0,2 g - 100 szt.110,00125,73145,85 Davercin 2- gran. do przyg. zaw. 0,15/5 ml - 30 g5,306,067,88 3- roztwór 2,5% - 30 ml4,004,576,02 4- tabl. powl. 0,25 g - 16 szt.6,157,038,98 Debecylina 5- inj.1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,313,785,22 6- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,442,793,90 Decaldol 7- płyn 0,05 g/1 ml - 1 ml - 5 amp.20,8023,7727,57 8- płyn 0,05 g/1 ml - 3 ml - 5 amp.34,3739,2845,56 Deflegmin 9- tabl. 30 mg - 20 szt.2,302,633,68 10- retard - kaps. 75 mg - 10 szt.4,004,576,02 11- krople 0,75% - 50 ml4,505,146,68 Dekstran 12- inj. m.cz. 40000 fl. 250 ml11,3012,9215,50 13- inj. m.cz. 40000 fl. 500 ml19,0021,7225,19 14- inj. m.cz. 70000 fl. 500 ml13,5015,4318,23 15- inj. 4% 70000 fl. 500 ml9,7011,0913,30 Depakine-Chrono 16- tabl. powl. 0,3 g - 30 szt.14,6016,6919,49 17- tabl. powl. 0,5 g - 30 szt.17,4019,8923,07 18Depo-Medrol - inj. 0,04 g/1 ml - 1 fiol.3,604,115,60 19Deprexetin - kaps. 0,02 g - 30 szt.20,4023,3227,05 20Dermasept - płyn - 30 g2,502,864,00 21Deslanosidum - inj. 0,4 mg/2 ml - 5 amp.3,303,775,21 22Devisol-25 - krople 0,15 mg/ml - 10 ml8,309,4911,44 Dexamethason 23- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,251,432,00 24- tabl. 0,5 mg - 20 szt.1,201,371,92 25- zawiesina do oczu 0,1% - 10 ml1,601,832,56 Dexapolcort 26- aerosol - 40 g (30 ml)4,505,146,69 27- aerosol - 80 g (55 ml)6,006,868,81 Dexaven 28- inj. 0,004 g/1 ml - 10 amp.4,505,146,69 29- inj. 0,008 g/2 ml - 10 amp.6,307,209,15 30Diabetol - tabl. 0,5 g - 40 szt.4,505,146,69 31Diabezid - tabl. 0,08 g - 60 szt.18,5021,1524,52 Diclofenac 32- czopek 0,05 g - 10 szt.1,752,002,80 33- czopek 0,1 g - 10 szt.2,202,513,52 34- tabl. powl. 0,025 g - 30 szt.2,793,194,46 35- tabl. powl. 0,05 g - 30 szt.3,303,775,22 Dicortineff 36- maść do oczu - 3 g1,701,942,72 37- zawiesina do oczu - 10 ml1,601,832,56 Dienoestrolum 38- tabl. 0,001 g - 30 szt.2,002,293,20 39- tabl. 0,005 g - 20 szt.3,003,434,80 Digoxin 40- inj. 0,5 mg/2 ml - 5 amp.2,302,633,68 41- tabl. 0,25 mg - 30 szt.1,001,141,60 42- BM tabl. 0,1 mg - 30 szt.0,800,911,28 43Dihydralazinum - tabl. 0,025 g - 30 szt.1,451,662,32 44Diltiazem - tabl. 0,03 g - 20 szt.2,102,403,36 Dilzem 45- tabl. 0,06 g - 30 szt.5,506,298,17 46- tabl. retard 0,09 g - 50 szt.15,3517,5520,35 47Dipromal - tabl. powl. 0,2 g - 40 szt.8,009,1411,09 48Disocor - kaps. 0,1 g - 60 szt.7,108,1210,07 Distreptaza 49- czopek - 6 szt4,705,377,00 50- inj. 60000 j.m. - 1 fiol.12,0013,7216,50 51- tabl. - 20 szt.29,0033,1538,50 52Disulfiram - tabl. do implantacji 100 mg - 10 szt.16,0018,2921,21 53Diuramid - tabl. 0,25 g - 20 szt.2,302,633,70 54Dobutamine - inj. 0,25 g - fiol. such. subst.15,3017,4920,29 Dolcontral 55- inj. 50 mg/1 ml - 10 amp.6,507,439,40 56- inj. 100 mg/2 ml - 10 amp.8,509,7211,70 Dopaminum hydrochloricum 57- inj. 0,05 g/5 ml - 10 amp.6,507,439,38 58- inj. 0,2 g/5 ml - 10 amp.8,559,7711,73 59Dopanol - tabl. 0,25 g - 50 szt.8,509,7211,70 Doxycyclinum 60- kaps. 0,1 g - 10 szt.4,805,497,14 61- inj. 100 mg/5 ml - fiol.3,604,115,55 Duo-Septol 62- 120 - tabl. 0,12 g - 20 szt.1,251,432,00 63- 480 - tabl. 0,48 g - 20 szt.2,252,573,60 E 1Edan inj. 0,1 g - 5 amp. such. subst. + 5 amp. rozp. 10 ml6,707,669,61 Effox 2- tabl. 10 mg - 60 szt.3,303,775,21 3- tabl. 20 mg - 50 szt.5,155,897,65 4- tabl. 40 mg - 40 szt.7,358,4010,35 5- long tabl. 50 mg - 30 szt.8,359,5411,49 Enalapril 6- tabl. 5 mg - 20 szt.1,301,492,08 7- tabl. 10 mg - 20 szt.2,102,403,36 Enarenal 8- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,301,492,08 9- tabl. 0,01 g - 20 szt.2,102,403,36 10- tabl. 0,02 g - 20 szt.3,804,345,78 11Encortolon - tabl. 0,005 g - 20 szt.1,852,112,96 Encorton 12- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,251,432,00 13- tabl. 0,001 g - 100 szt.5,005,727,43 14- tabl. 0,005 g - 20 szt.1,451,662,32 15- tabl. 0,005 g - 100 szt.5,806,638,58 16Ergolaktyna - tabl. 2,5 mg - 30 szt.12,0013,7216,46 17Ergotaminum tartaricum - draż. 0,001 g - 20 szt.2,402,743,80 Erythromycinum 18- inj. doż. 0,3 g - fiol. such. subst.3,003,434,80 19- tabl. powl. 0,2 g - 16 szt.3,353,835,27 20- gran. do przyg. zaw. 0,125 g/5 ml - 30 g5,306,067,88 21Ethambutol - kaps. 0,25 g - 250 szt.31,0035,4341,10 22Ethisteron - tabl. podjęz. 0,025 g - 20 szt.3,704,235,70 Estroplast 23- 40 plaster 1,25 mg - 6 szt.14,0016,0018,80 24- 80 plaster 2,5 mg - 6 szt.18,8021,4924,94 25Euclamin - tabl. 0,005 g - 60 szt.1,251,432,00 26Exacyl - inj. 500 mg/5 ml - 5 amp.6,607,549,49 F Famogast 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,402,743,84 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,284,896,36 3Famotidine - tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,284,896,36 Fenactil 4- draż. 0,01 g - 30 szt.1,001,141,60 5- draż. 0,025 g - 20 szt.1,001,141,60 6- draż. 0,1 g - 30 szt.2,202,513,52 7- draż. 0,1 g - 200 szt.11,7013,3716,05 8- inj. dom. 0,025 g/5 ml - 5 amp.3,804,345,78 9- inj. dom. 0,025 g/5 ml - 50 amp.34,2039,0945,35 10- inj. doż. 0,05 g/2 ml - 10 amp.4,204,806,24 11- inj. doż. 0,05 g/2 ml - 50 amp.18,9021,6025,06 12- krople 4% - 10 g1,752,002,80 13- krople 4% - 100 g3,704,235,67 14Fenbufen - tabl. 0,3 g - 30 szt.11,5013,1415,80 15Fenicort - inj. 0,025 g - fiol. such. subst.1,201,371,92 16Fenoterol - tabl. 0,005 g - 100 szt.11,5013,1415,80 Fentanyl 17- inj. 0,1 mg/2 ml - 50 amp.19,0021,7225,19 18- inj. 0,5 mg/10 ml - 50 amp.40,0045,7253,04 Flegamina 19- inj. 0,004 g/2 ml - 5 amp.2,602,974,16 20- krople 0,06 g/30 ml - 30 ml4,004,576,01 21- syrop 0,08 g/100 ml - 120 ml2,002,293,20 22- tabl. 0,008 g - 20 szt.0,800,911,28 Flucinar 23- maść - 15 g1,701,942,72 24- żel - 15 g1,701,942,72 Fluconazole 25- kaps. 50 mg - 14 szt.22,5525,7729,90 26- kaps. 100 mg - 7 szt.21,5024,5728,50 27- syrop 5 mg/1 ml - 150 ml24,0027,4331,80 Fluoksetyna 28- tabl. 0,01 g - 20 szt.5,926,778,72 29- tabl. 0,01 g - 30 szt.8,8710,1412,17 30- tabl. 0,02 g - 20 szt.10,1511,6013,92 31- tabl. 0,02 g - 30 szt.15,2517,4320,23 32- syrop 20 mg/5 ml - 120 ml12,4014,1717,00 33Fluoxetin - kaps. 0,02 g - 30 szt.19,7622,5926,20 34Flutamid - tabl. 0,25 g - 100 szt.72,0082,3095,46 Fraxiparine 35- inj. 0,3 ml 2850 j.m./0,3 ml - 10 amp. + 10 strzykawek62,4071,3282,73 36- inj. 0,6 ml 5700 j.m./0,6 ml - 10 amp. + 10 strzykawek114,50130,87151,81 37- inj. 1 ml 9500 j.m./1 ml - 10 amp. + 10 strzykawek141,00161,16186,95 38Furaginum - tabl. 0,05 g - 30 szt.5,005,727,43 39Furazolidon - zawiesina - 160 g4,004,576,02 Furosemid 40- inj. 0,02 g/2 ml - 5 amp.2,703,094,32 41- inj. 0,02 g/2 ml - 50 amp.24,3027,7732,22 42- tabl. 0,04 g - 20 szt.0,850,971,36 G 1Gamma Globulina ludzka inj. 1,5 ml - 1 amp.18,8021,4924,93 2Gasprid - tabl. 10 mg - 30 szt.17,0019,4322,54 3Gastrolit - saszetki 4,15 g - 15 szt.5,606,408,32 Gemfibral 4- tabl. powl. 300 mg - 60 szt.16,3018,6321,62 5- tabl. powl. 450 mg - 60 szt.24,0027,4331,82 Gentamycin 6- inj. 0,02 g/2 ml - 10 amp.5,816,648,60 7- inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.6,127,008,90 8- inj. 0,08 g/2 ml - 10 amp.6,557,499,40 9- krople do oczu 0,3% - 10 ml1,151,311,80 10- maść do oczu - 3 g1,501,712,40 11Gevilon - tabl. powl. 450 mg - 60 szt.36,4541,6648,32 12Glinormax - tabl. 0,08 g - 60 szt.18,5021,1524,53 13Glipizide BP - tabl. 0,005 g - 30 szt.7,508,5710,52 Glucosum 14- inj. 5% - 250 ml1,471,682,35 15- 250 ml. flak. z kaps.1,762,012,82 16- 500 ml1,591,822,54 17- 500 ml flak. z kaps.1,912,183,06 18- 250 ml (szkło)2,993,424,78 19- 500 ml (szkło)3,453,945,38 20- inj. 10% - 250 ml1,591,822,54 21- 250 ml flak. z kaps.1,912,183,06 22- 500 ml1,681,922,69 23- 500 ml flak. z kaps.2,002,293,20 24- inj. 20% - 100 ml1,571,792,51 25- 250 ml1,681,922,69 26- 250 ml flak. z kaps.2,002,293,20 27- 500 ml1,822,082,91 28- 500 ml flak. z kaps.2,182,493,49 29- inj. 10% - 10 ml - 10 amp.6,807,779,70 30- inj. 20% - 10 ml - 10 amp.7,408,4610,40 31- inj. 20% - 10 ml - 50 amp.33,3038,0644,15 Glucosum 5% in Natrii chlorati 0,9% 32- inj. - 250 ml1,471,682,35 33- inj. - 250 ml flak. z kaps.1,762,012,82 34- inj. - 500 ml1,591,822,54 35- inj. - 500 ml flak. z kaps.1,912,183,06 36Grofibrat - kaps. 0,1 g - 50 szt.11,2012,8015,36 37Grofilina - tabl. powl. 0,1 g - 60 szt.6,307,209,16 Groseptol 38- 120 tabl. - 20 szt.1,251,432,00 39- 480 tabl. - 20 szt.2,252,573,60 40Gynalgin - tabl. dopochw. - 10 szt.3,604,115,55 41Gyno-Femidazol - tabl. dopochw. 0,1 g - 15 szt.5,606,408,30 H Haloperidol 1- inj. 0,005 g/1 ml - 10 amp.3,904,465,90 2- krople 0,002 g/1 ml - 10 ml1,701,942,72 3- krople 0,002 g/1 ml - 100 ml2,703,094,32 4- tabl. 0,001 g - 40 szt.1,802,062,88 5- tabl. 0,005 g - 30 szt.3,654,175,61 6- tabl. 0,01 g - 20 szt.4,154,746,18 7Hemofer prolongatum - draż. - 30 szt.2,402,743,80 8Hemofer - krople - 10 ml2,302,633,70 Heparinum 9- inj. 25000 j.m./1 ml - 10 amp.70,0080,0192,81 10- inj. 25000 j.m./5 ml - fiol.4,004,576,01 11Heviran - tabl. 0,2 g - 30 szt.10,4011,8914,30 Hismanal 12- tabl. 0,01 g - 20 szt.5,806,638,60 13- zawiesina 1 mg/1 ml - 100 ml11,0012,5715,10 14Histaglobina - inj. - 3 fiol. + rozp.15,6017,8320,68 15Horacort - aerosol 0,16 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)10,6012,1214,54 Hydrochlorothiazidum 16- tabl. 0,025 g - 20 szt.0800,911,28 17- tabl. 0,0125 g - 20 szt.0,750,861,20 Hydrocortisonum aceticum 18- inj. 0,125 g/5 ml - 10 fiol.22,0025,1529,20 19- krem 1% - 15 g1,802,062,88 Hydrocortisonum hemisuccinatum 20- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp. + 5 amp. 2 ml rozp.4,805,497,13 21- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.7,258,2910,24 22- inj. 0,5 g/2 ml - 5 amp. + 5 amp. 3 ml rozp.21,0024,0027,84 23Hydrocortisonum - tabl. 0,02 g - 20 szt.2,703,094,32 24Hydroxycarbamid - kaps. 0,5 g - 100 szt.64,0073,1584,86 I Ibuprofen 1- draż. 0,2 g - 10 szt.1,651,892,64 2- draż. 0,2 g - 60 szt.3,854,405,84 3- zawiesina 0,1 g/5 ml - 100 ml4,004,576,01 Imipramin 4- draż. 0,01 g - 20 szt.0,600,690,96 5- draż. 0,025 g - 20 szt.0,750,861,20 6- inj. 0,025 g/2 ml - 10 amp.7,508,5710,52 Injectio Glucosi isotonica et Natrii chlorati isotonica 7- 1:1 inj. - 250 ml1,391,592,22 8- 250 ml flak. z kaps.1,671,912,67 9- 500 ml1,481,692,37 10- 500 ml flak. z kaps.1,782,032,85 11- 2:1 inj. - 250 ml1,391,592,22 12- 250 ml flak. z kaps.1,671,912,67 13- 500 ml1,481,692,37 14- 500 ml flak. z kaps.1,782,032,85 15- 250 ml (szkło)3,003,434,80 Insulinum 16- isophanicum "ChO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 17- isophanicum "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 18- lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 19- lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 20- maxirapid "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 21- maxirapid "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 22- semilente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 23- semilente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 24- solutio neutralis "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 25- solutio neutralis "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 26- ultra lente "CHO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.19,0021,7225,19 27- ultra lente "WO-S" - inj. 80 j.m./1 ml - 10 ml - fiol.28,1532,1837,32 28Iporel - tabl. 0,075 mg - 50 szt.1,401,602,20 Isoniazidum 29- tabl. 0,05 g - 100 szt.2,703,094,32 30- tabl. 0,05 g - 500 szt.10,8012,3414,81 J Jodostin 1- tabl. powl. 0,1 mg - 100 szt.3,203,665,10 2- tabl. powl. 0,2 mg - 100 szt.5,005,727,42 3Jucolon - tabl. powl. 0,25 g - 50 szt.22,5025,7229,83 K 1Kalimat prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,203,665,10 2Kalipoz prolongatum - tabl. 0,75 g - 30 szt.3,203,665,10 3Kalium chloratum - inj. 15% - 10 ml - 50 amp.44,0050,2958,34 Kalium effervescens (bezcukrowy) 4- granulat mus. 60g - 20 saszetek po 3 g7,258,2910,24 5Kalium effervescens - granulat - 12 torebek po 5 g5,105,837,58 6Kalium gluconicum - syrop - 150 ml2,602,974,16 7Kalium - syrop - 150 ml2,152,463,44 8Kaprogest - inj. 0,25 g/2 ml - 5 amp.7,708,8010,75 9Ketokonazol - tabl. 0,2 g - 10 szt.6,907,899,80 Ketotifen 10- syrop 0,02 g/100 ml - 100 ml3,604,115,56 11- tabl. 0,001 g - 30 szt.2,402,743,84 12Ketozol - tabl. 0,2 g - 10 szt.6,907,899,80 Klozapol 13- tabl. 0,1 g - 50 szt.23,5026,8631,16 14- tabl. 0,025 g - 50 szt.9,2010,5212,62 L 1Lactovaginal - gałka dopochw. - 10 szt.10,5212,0014,40 Laticort CH 2- krem 0,1% - 15 g1,501,712,40 3- maść 0,1% - 15 g1,501,712,40 Laticort 4- krem 0,1% - 15 g1,351,542,20 5- lotio 0,1% - 20 g2,502,864,00 6- maść 0,1% - 15 g1,351,542,20 Levonor 7- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.12,0013,7216,46 8- inj. 0,004 g/4 ml - 5 amp.19,0021,7225,19 9Levoroxin - tabl. 100 mcg - 30 szt.2,803,204,48 Lignocainum hydrochloricum 10- inj. 1% 2 ml - 10 amp.3,904,465,90 11- inj. 1% 10 ml - 50 amp.43,0049,1557,01 12- inj. 2% 2 ml - 10 amp.3,904,465,90 13- inj. 2% 10 ml - 50 amp.43,0049,1557,01 14- "Grave" inj. 5% 2 ml - 50 amp.22,5025,7229,83 15- c. Nor. - inj. 2% + 0,00125% Nor. basic 2 ml - 10 amp.4,505,146,68 16- c. Nor. - inj. 2% + 0,00125% Nor. basic 2 ml - 50 amp.21,3024,3528,24 17- typ A żel 2% - 30 g1,651,892,64 18- typ U żel 2% - 30 g2,402,743,84 Lipozil 19- tabl. 450 mg - 30 szt.12,8014,6317,44 20- tabl. 450 mg - 60 szt.24,0027,4331,82 21Lithium carbonicum - tabl. 0,25 g - 60 szt.5,205,947,73 22Lofenalac - proszek - 450 g43,5049,7257,68 23Lomustinum - tabl. kaps. 0,04 g - 50 szt.100,00114,30132,59 Loperamid 24- tabl. 0,002 g - 10 szt.1,701,942,72 25- tabl. 0,002 g - 30 szt.4,905,607,28 26- tabl. 0,002 g - 90 szt.14,7016,8019,60 Loratadyna 27- tabl. 0,01 g - 10 szt.7,508,5710,52 28- tabl. 0,01 g - 30 szt.21,0024,0027,84 Lorinden 29- A maść - 15 g1,601,832,56 30- C krem - 15 g1,601,832,56 31- C maść - 15 g1,601,832,56 32- T maść - 15 g1,601,832,56 33- lotio (mleczko) - 15 ml2,202,513,52 34Lovastin - tabl. 20 mg - 28 szt.41,6047,5555,16 35Luminalum - inj. 0,2 g/1 ml - 10 amp.5,005,727,43 M Mabuson 1- tabl. 5 mg - 30 szt.8,209,3711,32 2- tabl. 10 mg - 30 szt.13,8015,7718,58 Macdafen 3- inj. 0,5 g - fiol.27,2031,0936,06 4- inj. 1 g - fiol.38,6544,1851,25 Magnesium sulfuricum 5- inj. doż. 2 g/10 ml - 10 amp.6,006,868,81 6- inj. doż. 5 g/20 ml - 10 amp.12,5014,2917,09 Majamil 7- tabl. powl. 0,025 g - 20 szt.0,850,971,36 8- tabl. powl. 0,05 g - 20 szt.0,951,091,52 9- prolongatum tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.1,651,892,64 Mannitol 10- inj. 20% - 250 ml (szkło)5,005,727,43 11- inj. 20% - 500 ml (szkło)6,507,439,38 Mapryl 12- tabl. 5 mg - 20 szt.1,301,492,08 13- tabl. 20 mg - 20 szt.3,804,345,78 14Mecortolon - krem 0,5% - 10 g1,551,772,50 15Mercaptopurin - tabl. 0,05 g - 30 szt.16,0018,2921,21 16Metformin - tabl. 0,5 g - 30 szt.3,704,235,67 17Methyldopa - tabl. 0,25 g - 30 szt.8,509,7211,70 18Methylthiouracilum - draż. 0,1 g - 20 szt.1,802,062,88 Metindol 19- retard - tabl. 0,075 g - 25 szt.1,151,311,84 20- retard - tabl. 0,075 g - 50 szt.2,002,293,20 21- czopek 0,05 g - 10 szt.1,601,832,56 22- czopek 0,1 g - 10 szt.1,852,112,96 23- inj. 0,06 g/2 ml - 10 amp.5,205,947,72 24- maść 5% - 30 g1,852,112,96 25- tabl. powl. 0,025 g - 25 szt.0,450,510,72 26Metindonium - płyn - 20 ml4,705,376,98 27Metizol - tabl. 0,005 g - 50 szt.2,102,403,36 Metocard 28- prolongatum - tabl. 0,2 g - 30 szt.8,9010,1712,21 29- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,402,743,84 30- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,154,746,18 Metoclopramidum 31- inj. 0,01 g/2 ml - 5 amp.2,202,513,52 32- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,850,971,36 Metoprolol 33- tabl. 0,05 g - 40 szt.3,203,665,10 34- tabl. 0,05 g - 30 szt.2,402,743,84 35- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,154,746,18 Metronidazol 36- czopek 0,5 g - 10 szt.2,002,293,20 37- czopek 1 g - 10 szt.2,803,204,48 38- inj. 0,5% 20 ml - 10 amp.10,5812,0014,40 39- krem1% - 15 g2,102,403,36 40- sol. izotonica 0,5% - 100 ml1,852,112,96 41- tabl. 0,25 g - 20 szt.0,700,801,12 42- tabl. dopochw. 0,5 g - 10 szt.1,001,141,60 43- żel 1% - 15 g2,102,403,36 44- maść stomatol. 10% - 5 g2,502,864,00 Mexicord 45- kaps. 0,2 g - 50 szt.17,7020,2323,46 46- kaps. 0,2 g - 100 szt.34,4039,3245,62 Mirenil 47- prolongatum inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.5,806,638,58 48- draż. 0,001 g - 60 szt.2,202,513,52 49- draż. 0,25 mg - 60 szt.1,301,492,08 Mistabron 50- aerosol do nosa 5 mg/dawkę - 12,5 ml10,1011,5413,86 51- płyn do inh. lub wlewów 0,6 g/3 ml - 5 amp.12,6014,4017,20 52Mitoxantrone - inj. 20 mg/10 ml - fiol.26,1029,8334,61 53Mizodin - tabl. 0,25 g - 60 szt.12,0013,7216,46 Molsidomina 54- prolongatum - tabl. 0,008 g - 30 szt.3,403,895,33 55- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,501,712,39 56- tabl. 0,004 g - 30 szt.2,102,403,36 Mononit 57- tabl. powl. 0,01 g - 60 szt.3,303,775,21 58- tabl. powl. 0,02 g - 50 szt.5,155,897,65 59- tabl. powl. 0,04 g - 40 szt.7,358,4010,35 60- 60 retard - tabl. 0,06 g - 20 szt.5,256,007,80 Morphinum hydrochloridum 61- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.5,506,298,17 62- inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.7,008,009,95 63Mucisol - proszek do sporz. roztw. - 60 g4,905,607,28 Mukobron 64- syrop 30 mg/5 ml - 100 ml3,403,895,33 65- syrop 0,3 g/100 ml - 100 ml2,863,274,58 66- tabl. 0,03 g - 50 szt.5,205,947,73 Mukolina 67- syrop 2% - 120 ml2,552,914,08 68- syrop 5% - 120 ml4,354,976,46 N 1Naloxonum h/chlor. inj. 0,4 mg/1 ml - 10 amp.10,0011,4313,72 Naproxen 2- czopek 0,125 g - 5 szt.1,351,542,20 3- czopek 0,25 g - 10 szt.3,403,895,30 4- czopek 0,5 g - 10 szt.5,606,408,30 5- tabl. 0,1 g - 10 szt.1,601,832,60 6- tabl. 0,25 g - 50 szt.12,9014,7417,50 7- tabl. 0,5 g - 20 szt.10,8012,3414,80 8- zawiesina 125 mg/5 ml - 100 ml8,409,6011,60 9Natrium bicarbonicum inj. 8,4% 20 ml - 10 amp.12,0013,7216,46 Natrium chloratum 10- inj. 0,9% 5 ml - 5 amp. (szkło)2,502,864,00 11- inj. 0,9% 5 ml - 100 amp. (tworzywo)15,0017,1519,95 12- inj. 0,9% 10 ml - 10 amp. (szkło)6,006,868,81 13- inj. 0,9% 10 ml - 50 amp. (szkło)27,0030,8635,80 14- inj. 0,9% 10 ml - 100 amp. (szkło)20,0022,8626,52 15- inj. 0,9% - 250 ml flak.1,321,512,11 16- inj. 0,9% - 250 ml flak. z kaps.1,581,812,53 17- inj. 0,9% - 500 ml flak.1,391,592,22 18- inj. 0,9% - 500 ml flak. z kaps.1,671,912,67 19- inj. 0,9% - 250 ml (szkło)2,903,314,64 20- inj. 0,9% - 500 ml (szkło)3,413,905,34 Natrium citricum 21- inj. 3,8% 2 ml - 10 amp.4,204,806,24 22- inj. 3,8% 10 ml - 5 amp.4,204,806,24 23Natrium nitrosum - inj. 0,02 g/1 ml - 10 amp.4,204,806,24 24Nifedipine - tabl. powl. 0,01 g - 50 szt.1,201,371,92 Nifuroksazyd 25- tabl. powl. 0,1 g - 24 szt.2,602,974,16 26- zawiesina 4% - 90 ml5,506,298,18 Nitrendypina 27- tabl. 0,01 g - 30 szt.3,253,715,20 28- tabl. 0,02 g - 30 szt.4,805,497,10 29Nitrogenium oxydulatum - 1 kg12,0013,7216,46 Nitroglycerynum 30- prolongatum tabl. 6,4 mg - 40 szt.3,363,845,28 31- tabl. podjęz. 0,5 mg - 20 szt.1,121,281,79 32- tabl. podjęz. 1 mg - 20 szt.1,231,411,97 33Nootropil - inj. 1 g/5 ml - 12 amp.12,2514,0016,80 34Norethisteron - tabl. 0,005 g - 20 szt.2,202,513,50 Normocard 35- tabl. 0,05 g - 30 szt.1,601,832,56 36- tabl. 0,1 g - 30 szt.2,753,144,40 37Novoscabin - płyn 30% - 150 g4,805,497,13 38Nutramigen - proszek - 425 g23,8027,2031,56 Nystatyna 39- tabl. dopochw. 100000 j.m. - 10 szt.3,203,665,10 40- tabl. powl. 500000 j.m. - 16 szt.3,003,434,80 41- zasypka 100000 j.m./1 g - 20 g3,504,005,44 42- zawiesina 2400000 j.m./24 ml - 1 flak.2,202,513,52 O 1Oestradiolum benzoicum - inj. 0,005 g/2 ml - 5 amp.3,704,235,70 Oflodinex 2- tabl. powl. 0,1 g - 10 szt.8,8410,1012,12 3- tabl. powl. 0,2 g - 10 szt.17,1619,6122,76 Oftensin - krople do oczu 4- 0,25% 5 ml - 1 flak.1,952,233,12 5- 0,5% 5 ml - 1 flak.2,753,144,40 6Omnadren 250 - inj. 1 ml - 5 amp.10,5012,0014,40 7Opacorden - tabl. powl. 0,2 g - 60 szt.12,5014,2917,09 Oxycardil 8- 60 - tabl. powl. 60 mg - 60 szt.10,7512,2914,74 9- 120 - tabl. powl. o kontr. uwal. 120 mg - 30 szt.11,6013,2615,91 P 1Palin - kaps. 0,2 g - 20 szt.11,5013,1415,80 Panclor 2- kaps. 250 mg - 15 szt.29,2533,4338,78 3- kaps. 500 mg - 15 szt.52,0059,4468,94 Papaverinum hydrochloricum 4- inj. 0,04 g/2 ml - 10 amp.4,004,576,02 5- inj. 0,04 g/2 ml - 50 amp.18,5021,1524,53 6Pardopa - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.42,8548,9856,81 Penicillinum crystalisatum 7- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,641,872,62 8- inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,892,163,02 9- inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,243,705,14 10- inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.5,085,817,55 Penicillinum crystalisatum - natrium 11- inj. 100000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,681,922,69 12- inj. 200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,731,982,77 13- inj. 600000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.1,802,062,88 14- inj. 1000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,082,383,33 15- inj. 3000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,564,075,51 16- inj. 5000000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.5,596,398,31 Penicillinum procainicum 17- inj. 1200000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.2,082,383,33 18- inj. 2400000 j.m. - 1 fiol. z such. subst.3,183,635,07 19Pentazocinum - inj. 0,03 g/1 ml - 10 amp.7,208,2310,20 Pernazinum 20- tabl. 0,025 g - 20 szt.1,291,472,06 21- tabl. 0,1 g - 30 szt.4,425,056,57 22Phenytoinum - tabl. 0,1 g - 60 szt.3,904,465,90 23Physostigminum salicylicum - inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,805,497,13 Pilocarpinum hydrochloricum 24- krople do oczu 2% - 10 ml3,504,005,44 25- maść do oczu 2% - 3 g2,352,693,76 Piperacillin 26- inj. 1 g - 1 fiol.11,8013,4916,18 27- inj. 2 g - 1 fiol.21,4024,4628,37 Piroxicam 28- czopek 0,01 g - 10 szt.1,551,772,48 29- czopek 0,02 g - 10 szt.2,052,343,28 30- tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.1,051,201,70 31- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.1,852,113,00 Płyn do dializy otrzewnowej 32- Nr 1 inj. - 500 ml1,451,662,32 33- Nr 2 inj. - 500 ml1,451,662,32 34- Nr 3 inj. - 500 ml1,451,662,32 Płyn fizjologiczny wieloelektrolitowy 35- inj. - 500 ml flak.1,461,672,34 36- inj. 500 ml flak. z kaps.1,752,002,80 37Płyn jelitowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml flak.1,461,672,34 38Płyn nawadniający interwencyjny - inj. - 500 ml flak.1,461,672,34 Płyn pediatryczny wyrównawczy izotoniczny 39- inj. - 250 ml - flak.1,241,421,98 40- inj. - 250 ml - flak. z kaps.1,491,702,38 41- inj. - 500 ml - flak.1,471,682,35 42- inj. - 500 ml - flak. z kaps.1,762,012,82 Płyn Roztwór Elkintona 43- Nr 1 inj. 20 ml - 10 amp.24,0027,4331,82 44- Nr 2 inj. 20 ml - 10 amp.24,0027,4331,82 Płyn Solutio Ringeri 45- inj. - 250 ml - flak.1,341,532,14 46- inj. - 250 ml - flak. z kaps.1,611,842,58 47- inj. - 500 ml - flak.1,461,672,34 48- inj. - 500 ml - flak. z kaps.1,752,002,80 49Płyn żołądkowy zapobiegawczy - inj. - 500 ml - flak.1,551,772,48 Polcortolon 50- 40 - inj. 0,04 g/1 ml - 5 fiol.9,2010,5212,60 51- krem 0,1% - 15 g1,251,432,00 52- maść 0,1% - 15 g1,301,492,10 53- tabl. 0,001 g - 20 szt.1,852,113,00 54- tabl. 0,004 g - 20 szt.3,504,005,40 55Polcrom 2% - krople do oczu - 10 ml4,104,696,10 56Poldanen - tabl. powl. - 30 szt.10,5012,0014,40 Poldomet 57- 100 - tabl. 100 mg/25 mg - 100 szt.29,6033,8339,25 58- 250 - tabl. 250 mg/25 mg - 100 szt.42,8548,9856,81 Polfenon 59- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.4,605,266,84 60- tabl. powl. 0,3 g - 20 szt.8,479,6811,63 Polfilin 61- tabl. powl. 0,1 g - 20 szt.2,102,403,36 62- tabl. powl. prolongatum 0,4 g - 20 szt.7,108,1210,06 63- roztw do inj. 0,1 g/5 ml - 5 amp.8,409,6011,56 64- konc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 ml - 10 amp.16,0018,2921,22 Polfungicid 65- maść 5% - 25 g4,204,806,24 66- płyn - 10 ml4,204,806,20 67Polmesilat - tabl. 0,004 g - 50 szt.2,803,204,50 68Polnitrin - tabl. dopoliczk. 5 mg - 30 szt.1,551,772,48 69Polprazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.54,0061,7271,60 Polpressin 70- tabl. 0,001 g - 30 szt.1,151,311,84 71- tabl. 0,002 g - 30 szt.1,601,832,56 72- tabl. 0,005 g - 30 szt.2,653,034,24 Polseptol 73- globulki - 5 szt.1,451,662,30 74- maść - 20 g1,902,173,00 Polstigminum 75- inj. 0,5 mg/1 ml - 10 amp.4,605,266,84 76- tabl. 0,015 g - 20 szt.5,105,837,58 77Pozitan - tabl. 0,001 g - 50 szt.4,004,576,02 78Prazol - kaps. 0,02 g - 14 szt.54,0061,7271,60 79Prednisolonum aceticum - zawiesina do oczu 0,5% - 10 ml3,473,975,41 80Prednisolonum - krem 0,25% - 10 g1,501,712,40 81Pridinol - tabl. 0,005 g - 50 szt.2,753,144,40 82Procainamidum - tabl. 0,25 g - 30 szt.4,254,866,30 Profenid 83- prolongatum - tabl. powl. 0,2 g - 14 szt.5,506,298,17 84- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.3,804,345,78 85- kaps. 0,05 g - 24 szt.3,303,775,21 Progesteronum 86- tabl. podjęz. 0,05 g - 20 szt.3,403,895,33 87- inj. 0,025 g/1 ml - 5 amp.2,903,314,64 Promazin 88- draż. 0,025 g - 60 szt.2,703,094,32 89- draż. 0,05 g - 60 szt.4,254,866,32 90- draż. 0,1 g - 60 szt.6,507,439,38 91- inj. 0,1 g/2 ml - 10 amp.5,926,778,72 Propranolol 92- prolongatum - tabl. 0,08 g - 20 szt.1,701,942,72 93- prolongatum - tabl. 0,16 g - 20 szt.2,803,204,48 94- inj. 0,001 g/1 ml - 10 amp.3,704,235,67 95- inj. 0,005 g/5 ml - 5 amp.3,504,005,44 96- tabl. 0,01 g - 50 szt.0,850,971,36 97- tabl. 0,04 g - 50 szt.1,701,942,72 98Pro-Sobee 1 - proszek - 400 g13,3015,2018,00 99Pro-Sobee 2 - proszek - 400 g13,8015,7718,57 100Protadina - tabl. 0,004 g - 20 szt.2,002,293,20 101Protaminun sulfuricum inj. 0,01 g/1 ml - 5 ml - fiol.13,5015,4318,23 Psorisan 102- maść 5% - 50 g3,403,895,30 103- maść 10% - 50 g3,403,895,30 104- maść 20% - 50 g3,403,895,30 Pyrantelum 105- tabl. 0,25 g - 3 szt.1,902,173,04 106- zawiesina 0,05 g/1 ml - 15 ml2,302,633,68 107Pyrazinamid - tabl. 0,5 g - 250 szt.58,0066,2976,90 108Pyrimen - tabl. 25 mg - 30 szt.7,258,2910,24 R Ranigast 1- tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,502,864,00 2- tabl. powl. 0,15 g - 60 szt.7,008,009,95 3- płyn do inf. 0,05% - 100 ml2,602,974,16 4Ranigasan - tabl. powl. 0,15 g - 20 szt.2,502,864,00 Ranitydyna 5- tabl. powl. 150 mg - 60 szt.5,716,538,48 6- tabl. powl. 300 mg - 30 szt.5,786,618,56 7- syrop 75 mg/5 ml - 100 ml5,506,298,17 Relanium 8- inj. 0,01 g/2 ml - 50 amp.24,0027,4331,82 9- tabl. 2 mg - 20 szt.0,750,861,20 10- tabl. 5 mg - 20 szt.0,750,861,20 11- zawiesina 2 mg/5 ml - 100 g3,604,115,55 Rifamazid 12- kaps. 0,15 g - 100 szt.18,1820,7824,10 13- kaps. 0,3 g - 100 szt.35,1740,2046,63 Rifampicin 14- kaps. 0,15 g - 100 szt.19,5822,3825,96 15- kaps. 0,3 g - 100 szt.37,7643,1650,07 16Ronton - syrop 5% - 150 g11,5013,1415,77 Rotadin 17- tabl. 10 mg - 10 szt.8,009,1411,10 18- tabl. 10 mg - 30 szt.22,0025,1529,16 19Rovamycine - tabl. 1,5 mln j.m. - 16 szt.17,5520,0623,26 S Sadamin 1- inj. 0,3 g/2 ml - 10 amp.5,606,408,32 2- inj. 0,3 g/2 ml - 50 amp.25,3028,9233,54 Salbutamol 3- aerosol 0,1 mg/dawkę - 20 ml4,204,806,24 4- inj. 0,5 g/1 ml - 10 amp.4,004,576,01 5- syrop 0,04 g/100 ml - 100 ml2,202,513,52 6- tabl. 0,002 g - 25 szt.0,750,861,20 7- tabl. 0,004 g - 25 szt.0,951,091,52 8- prolongatum tabl. 0,008 g - 30 szt.2,502,864,00 Saltoral 9- saszetki 5,5 g - 5 szt.2,502,864,00 10- saszetki 5,5 g - 10 szt.4,955,667,36 Scopolan 11- czopek 0,01 g - 6 szt.1,571,792,52 12- draż. 0,01 g - 30 szt.3,203,665,10 Sectral 13- tabl. powl. 0,2 g - 20 szt.5,105,837,58 14- tabl. powl. 0,4 g - 30 szt.14,2816,3219,12 Sefril 15- kaps. 0,5 g - 12 szt.17,0019,4322,54 16gran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml9,3610,7012,84 17Sefril A - inj. 1 g - fiol. such. subst.6,307,209,16 18Segan - tabl. 0,005 g - 60 szt.17,1619,6122,75 19Selerin - tabl. 0,005 g - 50 szt.14,3016,3419,14 20Siraliden - zawiesina 50 mg/5 ml - 100 ml5,205,947,70 Sol-Opht 21- płyn 100 ml (poliet.)1,852,112,96 22- płyn 250 ml (poliet.)2,202,513,52 Sol-Pilocarpini 23- krople do oczu 3% - 3 × 5 ml9,1810,4912,59 24- krople do oczu 4% - 3 × 5 ml11,2212,8215,38 Sorbonit 25- prolongatum - tabl. 0,02 g - 40 szt.2,002,293,21 26- prolongatum - tabl. 0,04 g - 40 szt.2,402,743,84 27- tabl. 0,005 g - 60 szt.2,002,293,21 28- tabl. 0,01 g - 60 szt.2,102,403,36 Spamilan 29- tabl. 0,005 g - 30 szt.8,209,3711,32 30- tabl. 0,01 g - 30 szt.13,8015,7718,57 Spironol 31- tabl. 0,1 g - 20 szt.8,259,4311,38 32- tabl. 0,025 g - 100 szt.11,2512,8615,44 33- tabl. 0,025 g - 20 szt.2,502,864,00 Staveran 34- prolongatum - tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,703,094,32 35- prolongatum - tabl. powl. 0,24 g - 20 szt.4,004,576,01 36- prolongatum - tabl. powl. 0,24 g - 60 szt.10,8812,4414,93 37- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.1,231,411,97 38- tabl. powl. 0,08 g - 20 szt.1,852,112,96 39- tabl. powl. 0,12 g - 20 szt.2,402,743,84 40Streptomycinum - inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.1,962,243,14 Sulpiryd 41- kaps. 0,05 g - 24 szt.2,953,374,72 42- kaps. 0,1 g - 24 szt.4,104,696,13 43- tabl. 0,2 g - 12 szt.3,504,005,44 44- syrop 0,5 g/100 ml3,554,065,50 45- syrop 2 g/100 ml4,204,806,24 Sumamed 46- kaps. 0,25 g - 6 szt.45,9552,5260,92 47- tabl. 0,5 g - 3 szt.45,9552,5260,92 48- syrop 0,1 g/5 ml - 20 ml17,5020,0023,20 49- syrop 0,2 g/5 ml - 20 ml28,7232,8338,08 Sustonit 50- tabl. 0,015 g - 30 szt.3,253,715,15 51- tabl. 6,5 mg - 25 szt.1,681,922,69 Syntarpen 52- inj. 0,5 g - 1 fiol. z such. subst.2,693,074,30 53- inj. 1 g - 1 fiol. z such. subst.4,485,126,66 54- tabl. powl. 0,5 g - 16 szt.10,0911,5313,84 55Szczepionka błoniczo-tężcowo-krztuścowa DTP inj. 0,5 ml - 25 amp.48,0054,8663,64 56Szczepionka durowa Ty inj. 10 ml - fiol.10,0011,4313,72 57Szczepionka durowa z anatoks. tężcową Ty-Te inj. 10 ml - fiol.11,5013,1415,77 58Szczepionka pw. cholerze inj. 10 ml - 5 fiol.23,0026,2930,50 59Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 20 daw. - 5 amp. + 5 amp. roz.21,0024,0027,84 60Szczepionka pw. gruźlicza BCG liofil. inj. 0,5 mg/10 daw. - 5 amp. + 5 a17,5020,0023,20 T Tamoxifen 1- tabl. 0,01 g - 30 szt.5,306,067,88 2- tabl. 0,02 g - 30 szt.10,4811,9814,37 Tarcefandol 3- inj. 0,5 g - fiol. such. subst.4,485,126,66 4- inj. 1 g - fiol. such. subs.7,858,9710,92 Tarcefoksym 5- inj. 1 g - fiol.8,089,2411,19 6- inj. 0,5 g - fiol.5,616,418,34 7Tarjod - syrop 125 g3,804,345,78 8Testarpen - inj. (10 testów) - 1 fiol. z such. subst. + rozp.3,644,165,60 9Testosteronum prolongatum - inj. 0,1 g/1 ml - 5 amp.5,616,418,30 10Testosteronum propionicum - inj.0,025 g/1 ml - 5 amp.3,063,504,90 Theophyllinum 11- tabl. 0,1 g - 30 szt.2,202,513,52 12- czopki 100 mg - 10 szt.2,002,293,20 13- czopki 175 mg - 10 szt.2,102,403,36 14- czopki 350 mg - 10 szt.2,602,974,16 15- inj. doż. 300 mg - 250 ml - flak. (poliet.)1,501,712,40 Theophyllinum prolongatum 16- tabl. 0,25 g - 20 szt.2,602,974,16 17- tabl. 0,3 g - 50 szt.8,009,1411,09 18Theospirex retard - tabl. 0,3 g - 50 szt.8,009,1411,09 Thioridazin 19- prolongatum - tabl. 0,2 g - 20 szt.13,5015,4318,24 20- draż. 0,01 g - 30 szt.1,301,492,08 21- draż. 0,025 g - 20 szt.1,852,112,96 22- draż. 0,1 g - 20 szt.6,106,978,92 23Tialorid - tabl. - 50 szt.3,504,005,40 24Tialorid mite - tabl. - 50 szt.2,703,094,30 25Tinidazolum - tabl. 0,5 g - 4 szt.0,901,031,40 26Tinidazolum 0,2% in Glucosi 5% - płyn do inf. - 400 ml2,552,914,08 Tramadol 27- czopek 0,1 g - 5 szt.4,184,786,22 28- kaps. 0,05 g - 20 szt.7,929,0511,00 29- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml9,0210,3112,38 30- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.3,984,555,99 31- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.5,716,538,48 Tramal 32- inj. 0,05 g/1 ml - 5 amp.3,984,555,99 33- inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.5,716,538,48 34- kaps. 0,05 g - 20 szt.7,929,0511,00 35- krople 0,1 g/1 ml - 10 ml9,0210,3112,37 36- krople 0,1 g/1 ml - 96 ml67,6577,3289,70 37- czopek 0,1 g - 5 szt.4,184,786,22 38Traskolan inj. 500000 JIK 10 ml - 5 amp.210,00240,03278,43 Tropicamidum 39- krople do oczu 0,5% - 10 ml3,403,895,33 40- krople do oczu 1% - 10 ml5,406,178,02 Tussicom 41- gran. 100 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g5,306,067,90 42- gran. 200 mg/5 g - 20 saszetek po 5 g7,008,0010,00 U Ulfamid 1- tabl. powl. 0,02 g - 20 szt.2,402,743,84 2- tabl. powl. 0,04 g - 20 szt.4,284,896,36 Ulgastran 3- tabl. 1 g - 50 szt.9,5010,8613,00 4- zawiesina - 250 ml9,5010,8613,00 Unasyn 5- inj. 0,75 g - 1 fiol. such. subst.7,598,6810,63 6- inj. 1,5 g - 1 fiol. such. subst.13,5015,4318,23 7- inj. 3 g - 1 fiol. such. subst.23,0226,3130,52 8Urolin - kaps. 0,2 g - 20 szt.9,6010,9713,16 Uropolinum , 9- inj. 75% 20 ml - amp.7,308,3410,29 10- inj. 60% 20 ml - amp.6,307,209,15 V 1V-cylina - tabl. 400000 j.m. - 10 szt.2,082,383,33 2Ventrisol - tabl. powl. - 112 szt.21,8024,9228,90 Vitacon 3- inj. 0,001 g/0,5 ml - 10 amp.4,104,696,13 4- inj. 0,01 g/1 ml - 10 amp.5,506,298,17 Vitaminum 5- A - kaps. 12000 j.m. - 50 szt.2,002,293,20 6- płyn 50000 j.m./1 ml - 10 ml2,002,293,20 7- A + D3 - kaps. 2000 j.m. A + 1000 j.m. D3 - 50 szt.2,002,293,20 8- krople 20000 j.m. A + 10000 j.m. D3/1 ml - 10 ml2,002,293,20 9- B2 - inj. 0,005 g/1 ml - 5 amp.2,703,094,32 10- B6 - inj. 50 mg/2 ml - 5 amp.2,703,094,32 11- B12 - inj. 100 mcg/1 ml - 10 amp.3,864,415,85 12- inj. 1000 mcg/2 ml - 5 amp.2,602,974,16 13- D3 - krople 15000 j.m./1 ml - 10 ml2,302,633,68 14- E - kaps. 0,1 g - 30 szt.2,002,293,20 15- PP - inj. 0,1 g/2 ml - 5 amp.2,653,034,24 16- tabl. 0,05 g - 20 szt.0,951,091,52 17- tabl. 0,05 g - 25 szt.1,191,361,90 18- tabl. 0,2 g - 20 szt.1,181,351,88 19- tabl. 0,2 g - 25 szt.1,481,692,36 Vivestrin 20- 20 - 500 ml (szkło)6,807,779,72 21- 40 - 500 ml (szkło)8,659,8911,86 22Vupral - płyn 20% - 30 ml8,9010,1712,21 Z 1Zyrtec - tabl. powl. 0,01 g - 20 szt.9,2010,5212,60 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 157, poz. 1035) Na podstawie art. 6 ust. 10 pkt 2, art. 32 ust. 5, art. 35 ust. 4, art. 36 ust. 5, art. 37 ust. 2-4, art. 38 ust. 2 oraz art. 47 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Stawki podatku akcyzowego wymienione w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231, Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905), zwanej dalej "ustawą", obniża się, z zastrzeżeniem ust. 2, do wysokości określonej w: 1) załączniku nr 1 - dla wyrobów akcyzowych sprzedawanych w kraju, z wyłączeniem wyrobów wymienionych w poz. 13 i 19 załącznika nr 6 do ustawy, 2) załączniku nr 2 - dla wyrobów przemysłu spirytusowego i drożdżowego oraz niektórych innych napojów alkoholowych sprzedawanych w kraju, 3) załączniku nr 3 - dla wyrobów akcyzowych importowanych. 2. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 sierpnia 1999 r. obowiązują obniżone stawki podatku akcyzowego w wysokości określonej w: 1) załączniku nr 4 - dla wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 1 pkt 1-4, w poz. 14, w poz. 15 i w poz. 17 pkt 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) załączniku nr 5 - dla wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) załączniku nr 6 - dla wyrobów akcyzowych wymienionych w poz. 3-10, w poz. 12 i w poz. 15 pkt 1-3 załącznika nr 3 do rozporządzenia. § 2. 1. Stawki podatku akcyzowego określone w poz. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia mają zastosowanie również do sprzedaży paliw silnikowych wytwarzanych w kraju w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych. 2. Stawki podatku akcyzowego określone w pozycji 1 pkt 4 załącznika nr 1 dotyczą producentów spełniających łącznie następujące warunki: 1) wytwarzających paliwa silnikowe z ropy naftowej, posiadających zorganizowany w kraju system zbiórki olejów przepracowanych oraz będących właścicielami specjalistycznych instalacji i stosujących specjalistyczne technologie do oczyszczania, destylacji i rafinacji olejów przepracowanych do olejów bazowych, 2) posiadających zezwolenie na odbiór i wykorzystanie odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), 3) produkujących i sprzedających oleje napędowe w ilości wynikającej z zezwolenia, o którym mowa w pkt 2. § 3. 1. Jeżeli wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 15 pkt 4 i w poz. 16 załącznika nr 3 do rozporządzenia nie są zabarwione na czerwono, stosuje się stawki podatku akcyzowego określone odpowiednio dla: 1) wyrobów produkowanych w kraju - w poz. 1 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia, 2) wyrobów importowanych - w poz. 15 pkt 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia. 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio. § 4. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające lub zużywające wyroby wymienione w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 15 pkt 4 i w poz. 16 załącznika nr 3 do rozporządzenia dla celów innych niż opałowe. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1, powstaje z chwilą sprzedaży lub zużycia wyrobów wymienionych w poz. 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w poz. 15 pkt 4 i w poz. 16 załącznika nr 3 do rozporządzenia dla celów innych niż opałowe. 3. Przepis § 1 ust. 2 i § 3 ust. 1 stosuje się odpowiednio. § 5. Stawka podatku akcyzowego określona w poz. 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia ma zastosowanie do każdej sprzedaży samochodu osobowego dokonanej przed pierwszą rejestracją tego samochodu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w trybie określonym w przepisach Prawa o ruchu drogowym. § 6. W przypadku sprzedaży tytoniu przeznaczonego do sporządzania papierosów przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, producent tego tytoniu stosuje stawkę podatku akcyzowego w wysokości 60% wartości sprzedaży, pomniejszonej o podatek od towarów i usług. § 7. 1. Stawki podatku akcyzowego dla spirytusu, niższe od stawki najwyższej, i zwolnienia od podatku akcyzowego, wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia oraz zwolnienia, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 8 i 12, mogą być stosowane przy sprzedaży nabywcom objętym, zgodnie z odrębnymi przepisami, szczególnym nadzorem podatkowym. 2. Stawki i zwolnienia, o których mowa w ust. 1, stosuje się przy sprzedaży spirytusu nabywcom, którzy przedstawili zamówienie potwierdzone przez właściwy urząd kontroli skarbowej; urząd kontroli skarbowej dokonuje potwierdzenia zamówienia po przedstawieniu zaświadczenia z właściwego urzędu skarbowego, że nabywca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług. 3. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży: 1) spirytusu skażonego środkiem skażającym, na podstawie odrębnych przepisów: a) w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 10 l, b) odwodnionego, przeznaczonego jako dodatek do paliw, do którego ponadto dodano inne substancje w ilości nie mniejszej niż 15%, 2) denaturatu, 3) spirytusu posiarczynowego. 4. Zaświadczenie urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, ważne jest do najbliższego terminu zapłaty podatku akcyzowego, określonego w § 23 ust. 5. § 8. 1. Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego od nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów powstaje w przypadku wystąpienia tych ubytków i niedoborów w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu i wyrobów spirytusowych (SWW: 244), wyrobów winiarskich (SWW: 247) oraz piwa (SWW: 2483). 2. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku stwierdzenia nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów: 1) przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, 2) w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu spirytusu nabytego po cenie zawierającej podatek akcyzowy w wysokości niższej od najwyższej stawki określonej dla spirytusu w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego, ustaloną dla wyrobu akcyzowego wytworzonego przez producenta, u którego powstały te ubytki lub niedobory. 4. Do nadmiernych ubytków i zawinionych niedoborów spirytusu stosuje się najwyższą stawkę podatku akcyzowego, z tym że podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabytego spirytusu. 5. Podatek akcyzowy od nadmiernych ubytków wyrobów winiarskich pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytworzenia wyrobów winiarskich i podatek akcyzowy zapłacony od importu tych wyrobów. 6. Przepisy § 1 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 9. W przypadku gdy producent: 1) oddaje wyrób akcyzowy w odpłatne użytkowanie - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje nie później niż w dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany, 2) zużywa spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów lub zużywa nabyty spirytus na inny cel niż określono w zamówieniu - obowiązek podatkowy powstaje nie później niż w dniu przekazania tego spirytusu do produkcji; przepis § 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio, 3) opakowań z tworzyw sztucznych zużywa je do pakowania (rozlewania) wyrobów gotowych - obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje zgodnie z art. 6 ust. 1 i 4 ustawy, 4) przechowuje paliwa silnikowe stanowiące zapasy obowiązkowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770), poza zakładem, w którym zostały wyprodukowane, obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje w dniu opuszczenia pomieszczenia, w którym paliwo jest przechowywane. § 10. Przy sprzedaży i wysyłce paliw do silników przesyłanych do odbiorcy rurociągiem, za datę opuszczenia terenu zakładu, w którym zostały wyprodukowane, przyjmuje się datę odbioru paliw, potwierdzoną pisemnym protokołem komisyjnego przyjęcia paliwa przez odbiorcę. § 11. 1. Zwalnia się od podatku akcyzowego: 1) sprzedaż paliw silnikowych wytwarzanych przez: a) etylizację lub potasację benzyn zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy, b) depresację olejów napędowych zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy. 2) opakowania z tworzyw sztucznych dla środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dopuszczonych do obrotu na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) sprzedaż opakowań z tworzyw sztucznych, produkowanych przez zakłady pracy chronionej, 4) import powracających z zagranicy, zwolnionych od cła: a) opakowań z tworzyw sztucznych, dokonywany przez podatnika, który zastosował te opakowania do towarów wywiezionych za granicę, b) pozostałych towarów, jeżeli jest dokonywany przez podatnika, który wcześniej wywiózł za granicę te towary, a ilość przywożonych towarów nie wskazuje na ich przeznaczenie handlowe, 5) opakowania z tworzyw sztucznych, wytwarzane w całości z następujących surowców: a) polietylenu (PE) i polipropylenu (PP) - w części odpowiadającej 90%, b) poliwęglanu (PC), polistyrenu (PS), politereftalanu etylenu (PET) - w części odpowiadającej 80% kwoty podatku obliczonego według stawek określonych w załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia, 6) sprzedaż odzieży futrzanej i innych wyrobów futrzarskich wytworzonych z wyprawionych skór zwierząt szlachetnych, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od których podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 7) rozlew importowanych wódek gatunkowych, od których podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym, 8) sprzedaż spirytusu i wyrobów spirytusowych, pochodzących z przepadku tych wyrobów, dokonywaną przez uprawnione organy, z przeznaczeniem do przerobu na spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony i bezpirydynowy, 9) próby wyrobów spirytusowych i spirytusu, pobierane przez organy kontroli, oraz spirytus surowy przekazywany przez gorzelnie do prób i analiz w zakresie potrzeb kontroli produkcji, w ilości nie przekraczającej 3 l miesięcznie, 10) rozlew denaturatu oraz spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80, zakupionych po cenach zawierających podatek akcyzowy, 11) spirytus skażony u nabywcy, jeżeli środek skażający został dodany do spirytusu nabytego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 12) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego oraz spirytusu, o którym mowa w pkt 8, szpitalom, pod warunkiem że będzie stosowany wyłącznie: a) przy czynnościach leczniczych i do zabiegów dezynfekcyjnych powierzchni i przedmiotów mających bezpośredni kontakt z pacjentem, b) do wytwarzania leków recepturowych w aptekach szpitalnych, 13) sprzedaż spirytusu rektyfikowanego technicznego (SWW: 2442-4), spirytusu skażonego (SWW: 2444-2), z wyjątkiem spirytusu wymienionego w poz. 7 pkt 1-4 załącznika nr 2 do rozporządzenia, a także spirytusu porektyfikacyjnego (SWW: 2449-3) jednostkom podległym, podporządkowanym lub nadzorowanym przez Ministra Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkom wojskowym podległym ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostkom organizacyjnym Urzędu Ochrony Państwa, 14) rozlew piwa zakupionego po cenach zawierających podatek akcyzowy lub od którego podatek ten został zapłacony w urzędzie celnym, 15) sprzedaż wyrobów akcyzowych do wolnych obszarów celnych umiejscowionych na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, z przeznaczeniem do odprzedaży podróżnym, 16) sprzedaż wyrobów winiarskich (SWW: 2471-6) wymienionych w poz. 14 pkt 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia i w poz. 2 pkt 2 załącznika nr 4 do rozporządzenia, zaliczanych do napojów winopochodnych i winopodobnych oraz napojów niskoalkoholowych, w kwocie odpowiadającej 105,00 zł/hl, pod warunkiem że zostały wyprodukowane z zachowaniem wymogów określonych w art. 2 pkt 2 lit. d), e) i f), art. 3 ust. 2 i art. 4 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 124, poz. 783). 2. Zwolnienia od podatku akcyzowego, o których mowa w ust. 1 pkt 5, dla opakowań z tworzyw sztucznych importowanych stosuje się, w przypadku gdy importer przedstawi w urzędzie celnym dokument stwierdzający, że opakowania te zostały wytworzone z surowców wymienionych w ust. 1. § 12. 1. W przypadku sprzedaży paliw silnikowych wytwarzanych z komponentów uzyskiwanych z przerobu ropy naftowej oraz organicznych związków tlenowych, a także wytwarzanych w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych, należny podatek akcyzowy obniża się o podatek akcyzowy zapłacony przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych paliw. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku sprzedaży olejów napędowych do silników szybkoobrotowych, wytwarzanych z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w których udział komponentów w produkcie gotowym wynosi minimum 10%, z tym że jeżeli różnica między kwotą należnego podatku akcyzowego od sprzedaży tych olejów a kwotą podatku akcyzowego zapłaconego przy nabyciu lub imporcie komponentów przeznaczonych do wytworzenia tych olejów stanowi liczbę ujemną, kwota ta zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 3. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży soli (SWW: 1212) obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do jej wytwarzania surowców lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych surowców. 4. W przypadku sprzedaży wyrobów wymienionych w poz. 9 załącznika nr 1 do rozporządzenia, podatek akcyzowy należny od tych wyrobów obniża się o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu zużytych do ich wytwarzania materiałów, zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, -5, -9, lub podatek akcyzowy zapłacony od importu tych materiałów. 5. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży wódek gatunkowych obniża się o podatek akcyzowy zapłacony od importu napojów alkoholowych otrzymanych przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron oraz złożonych preparatów i koncentratów alkoholowych, zakupionych z przeznaczeniem do produkcji tych wódek. 6. W przypadku odprzedaży spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu, o którym mowa w § 7 ust. 2, należny podatek akcyzowy pomniejsza się o podatek akcyzowy zawarty w cenie nabycia spirytusu. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio w przypadku zużycia spirytusu na inny cel, niż to określono w zamówieniu. 8. Podatnicy sprzedający denaturat mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek zawarty w cenach zakupu zużytego do produkcji spirytusu skażonego ogólnym środkiem skażającym AT 80 lub o podatek akcyzowy zapłacony od importu tego spirytusu. 9. Podatnicy, którzy przed sprzedażą wyrobów winiarskich: 1) dokonują ich rozlewu, 2) poddają je leżakowaniu, kupażowaniu, tzn. mieszaniu w celu osiągnięcia właściwych efektów barwy, smaku i aromatu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową, nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianiu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, tzn. przyśpieszeniu procesu dojrzewania przez zastosowanie oddziaływania termicznego, mogą obniżyć podatek akcyzowy należny od sprzedaży tych wyrobów o podatek akcyzowy od wyrobów winiarskich zużytych do ich wytworzenia, zawarty w cenach zakupu lub zapłacony od ich importu, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. Podatnicy, o których mowa w ust. 9, mogą obniżyć należny podatek akcyzowy, jeżeli faktury dokumentujące zakup wyrobów winiarskich po cenach zawierających podatek akcyzowy zostały potwierdzone przez właściwy urząd skarbowy, że sprzedawca nie zalega z płatnością podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. § 13. 1. Podatnicy importujący wyroby akcyzowe, wymienione w poz. 1 załącznika nr 6 do ustawy, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu w procesie pirolizy, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu tych wyrobów. 2. W przypadku gdy podatnik dokonuje sprzedaży oleju napędowego do silników szybkoobrotowych armatorom rybołówstwa morskiego, według zasad określonych odrębnie przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, podatnik ten może zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę 772,00 zł/1000 l. 3. Podatnicy nabywający paliwo lotnicze mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach zakupu lub o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu paliw zużytych do napędu silników stosowanych w środkach transportu lotniczego. § 14. Podatnicy nabywający wyroby wymienione w poz. 8 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z przeznaczeniem do ich chemicznego przerobu, mogą zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach tych wyrobów. § 15. Podatnicy, którzy, w roku kalendarzowym poprzedzającym rok podatkowy, sprzedali: 1) do 20 000 hl piwa - mogą obniżyć akcyzę należną od sprzedaży pierwszych 20 000 hl piwa w roku podatkowym o 11,00 zł/hl, 2) powyżej 20 000 hl do 200 000 hl piwa - mogą obniżyć akcyzę należną od sprzedaży pierwszych 200 000 hl piwa w roku podatkowym o 6,00 zł/hl. § 16. W przypadku zlecenia wykonania wyrobu akcyzowego, podatnikiem podatku akcyzowego jest zleceniobiorca; jeżeli stawka podatku akcyzowego została wyrażona w formie procentowej, zleceniobiorca oblicza podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek od towarów i usług. § 17. W przypadku importu towarów w opakowaniach z tworzyw sztucznych, wymienionych w poz. 34 załącznika nr 3 do rozporządzenia, podatek akcyzowy od tych opakowań jest płacony według zasad i w terminach określonych w art. 11 i 11a ustawy. § 18. 1. Podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne: 1) wytwarzające paliwa silnikowe w drodze mieszania i przeklasyfikowania produktów naftowych, 2) dokonujące uszlachetniania soli (SWW: 1212) w procesach dosuszania, oczyszczania, jodowania i wzbogacania, 3) wykonujące czynności polegające na powiększaniu wartości użytkowej wyrobów zaliczanych według Systematycznego wykazu wyrobów do grupy 1324-4, -5, -9, 4) dokonujące rozlewu wyrobów winiarskich, a także podmioty, które poddają te wyroby leżakowaniu, kupażowaniu, dosładzaniu, doprawianiu nalewką ziołową i nasycaniu dwutlenkiem węgla, podbarwianu karmelem, doalkoholizowaniu lub maderyzacji, 5) posiadające importowane wyroby akcyzowe, od których nie pobrano podatku akcyzowego, 6) dokonujące sprzedaży wyrobów akcyzowych podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, od których nie zapłacono podatku akcyzowego, 7) odprzedające nabyty spirytus na inny cel niż określono w zamówieniu, 8) zużywające nabyty spirytus na inny cel niż określono w zamówieniu, 9) zużywające spirytus własnej produkcji do wytwarzania innych towarów, 10) sprzedające samochód osobowy przed jego pierwszą rejestracją dokonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Obowiązek podatkowy dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 5, powstaje z chwilą nabycia wyrobów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. 3. W przypadku gdy stawka podatku została wyrażona w formie procentowej, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 5, obliczają podatek od wartości wyrobu akcyzowego, obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu nabycia wyrobu. 4. Przepisów ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 i 3 nie stosuje się do osób fizycznych nabywających wyroby akcyzowe na własne cele konsumpcyjne. 5. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 10, mogą obniżyć należny podatek akcyzowy o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu, a także zapłacony od importu tych towarów. § 19. W przypadku sprzedaży gazu płynnego służącego do napędu pojazdów samochodowych oraz napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg, podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne dokonujące: 1) tankowania gazem płynnym pojazdów samochodowych, przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem, 2) napełniania gazem płynnym butli turystycznych o masie do 5 kg. § 20. 1. W przypadku gdy eksportowany wyrób akcyzowy został nabyty po cenach zawierających podatek akcyzowy, kwota tego podatku zwiększa u eksportera podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy; dotyczy to również podatku akcyzowego zawartego w cenach surowców i materiałów zużytych do wytworzenia wyeksportowanych towarów. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu wyrobu akcyzowego, od którego podatek akcyzowy został zapłacony w urzędzie celnym. 3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami skarbowymi akcyzy. § 21. 1. W przypadku gdy wyrób akcyzowy jest sprzedawany podróżnym na pasażerskich statkach pełnomorskich, promach pasażersko-samochodowych i w samolotach obsługujących linie międzynarodowe, kwota podatku akcyzowego zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wyrobów akcyzowych, przeznaczonych do konsumpcji przez pasażerów statków pełnomorskich, promów pasażersko-samochodowych i samolotów obsługujących linie międzynarodowe. § 22. 1. Podatnicy płacą podatek akcyzowy za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 23 i 24. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatku akcyzowego płaconego w urzędzie celnym. § 23. 1. Podatnicy wytwarzający wyroby akcyzowe określone w poz. 1, 13, 15 i 17 załącznika nr 6 do ustawy uiszczają podatek akcyzowy: 1) wstępnie - za okresy dzienne, 2) za okresy miesięczne. 2. Wpłaty dzienne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są dokonywane przy zastosowaniu procentowej stawki obliczonej według następującego wzoru (z dokładnością do 0,01%): stawka % = PA/(Ws × 100) gdzie: PA - oznacza kwotę należnego podatku akcyzowego z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy, obliczoną według obowiązujących stawek podatku akcyzowego, Ws - oznacza wartość sprzedaży wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, nie zawierającą podatku od towarów i usług, z miesiąca poprzedzającego ostatni miesiąc rozliczeniowy; w kwocie tej uwzględnia się również wartość wyrobów akcyzowych, które opuściły zakład, w którym zostały wyprodukowane, obliczoną według cen ewidencyjnych. 3. Podatek za okresy dzienne stanowi iloczyn wartości sprzedaży w danym dniu wyrobów akcyzowych, od których płacony jest podatek akcyzowy, pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, oraz stawki procentowej wynikającej z wzoru określonego w ust. 2. 4. Wpłaty kwot określonych zgodnie z ust. 3 powinny być dokonywane nie później niż do 25 dnia, licząc od dnia następującego po dniu opuszczenia przez wyrób terenu zakładu, w którym został wyprodukowany. 5. Podatek akcyzowy jest rozliczany ostatecznie za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym podatku, z uwzględnieniem wstępnych wpłat dziennych. § 24. 1. Podatnicy podejmujący działalność w zakresie wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 23 ust. 1, rozliczają podatek akcyzowy, w okresie dwóch miesięcy kalendarzowych od dokonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, wyłącznie za okresy miesięczne; obowiązek dokonywania wstępnych wpłat dziennych powstaje w pierwszym dniu trzeciego miesiąca kalendarzowego od dokonania po raz pierwszy czynności podlegającej opodatkowaniu. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wznowienia wytwarzania wyrobów akcyzowych, o których mowa w § 23 ust. 1, po przerwie trwającej dłużej niż trzy miesiące. § 25. Wpłaty dzienne, o których mowa w § 23 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, zmniejszane są o kwotę zaliczki na podatek akcyzowy, wpłaconej na nabycie banderol podatkowych stosowanych na podstawie odrębnych przepisów; jeżeli kwota zaliczki została zwrócona podatnikowi przez urząd skarbowy, kwota ta zwiększa podatek akcyzowy należny za miesiąc, w którym dokonano zwrotu. § 26. 1. Podatek akcyzowy należny od sprzedaży wyrobów winiarskich obniża się o kwotę zaliczki na podatek akcyzowy, wpłaconej na nabycie banderol, o których mowa w § 25, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku gdy różnica między kwotą należnego podatku akcyzowego od sprzedaży wyrobów winiarskich a kwotą zaliczek na nabycie banderol stanowi liczbę ujemną, kwota ta zwiększa podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy nabyciu banderol legalizacyjnych przez podatników, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 4. 4. Przepis § 25 stosuje się odpowiednio. § 27. 1. Na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego jest obowiązany określić w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości sprzedaży towarów wykazanych w tej fakturze. 2. W przypadku sprzedaży wyrobów winiarskich faktura, w której określono kwotę podatku akcyzowego, powinna być potwierdzona przez właściwy urząd skarbowy, że sprzedawca nie zalega z płatnością podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług. § 28. W przypadkach określonych w § 12-14 oraz § 20 i 21 podatnik może obniżyć należny podatek akcyzowy lub zwiększyć podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, pod warunkiem że posiada dowód, iż zapłacił kwoty podatku akcyzowego, wynikające z faktur i faktur korygujących, a w przypadku dokumentów celnych - kwoty podatku akcyzowego, wynikające z tych dokumentów. § 29. 1. W okresie do 31 grudnia 1999 r. zwalnia się od podatku akcyzowego sprzedaż: 1) paliw silnikowych oraz olejów smarowych i specjalnych wytwarzanych przez rafinerie ropy naftowej, do których ropa naftowa dostarczana jest transportem kolejowym lub samochodowym, w części odpowiadającej kwocie 65 zł od każdej tony zakupionej do przerobu ropy naftowej dostarczonej tym transportem, 2) etylin 98, etylin 94E i innych etylin 94 z zawartością od 4,5% do 5% alkoholu etylowego, w części odpowiadającej kwocie 180,00 zł od każdej tony tych paliw, 3) paliwa lotniczego oraz paliwa do silników turbospalinowych, dokonywaną przez producenta tych paliw na zamówienie: a) ministra obrony narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych, b) jednostek organizacyjnych Aeroklubu Polskiego, c) Agencji Rezerw Materiałowych na uzupełnienie rezerw państwowych, d) jednostek organizacyjnych lotnictwa sanitarnego, 4) spirytusu, z wyłączeniem spirytusu butelkowanego (SWW: 2443-15), na zamówienie Agencji Rynku Rolnego. 2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, ma zastosowanie, w przypadku gdy do zamówienia zostanie załączone oświadczenie stwierdzające, że zakupione paliwa zostaną zużyte do napędu silników stosowanych na statkach powietrznych. 3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, stosuje się również w przypadku importu paliwa lotniczego i paliwa do silników turbospalinowych importowanego bezpośrednio przez wymienione podmioty lub na ich pisemne zamówienie; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 30. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 2, poz. 3, Nr 80, poz. 519, Nr 129, poz. 857 i Nr 144, poz. 936). § 31. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1998 r. (poz. 1035) Załącznik nr 1 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH WYROBÓW AKCYZOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w % obrotu lub w zł na jednostkę wyrobu 1234 10241-1, 0242-2, -3Paliwa do silników*) 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1196,00 zł/1000 l w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1156,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1086,00 zł/1000 l c) paliwo lotnicze1145,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych, 793,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie729,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie772,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych765,00 zł/1000 l 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w produkcie gotowym wynosi minimum 10%, 198,00 zł/1000 l w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie182,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie193,00 zł/1000 l 5) oleje opałowe, z których 85% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, w przypadku gdy sprzedaż dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 6) pozostałewolne od podatku 20243Oleje smarowe i specjalne: 1) oleje silnikowe, z wyjątkiem olejów DS-M do silników okrętowych (SWW: 0243-135), olejów DS-H do silników okrętowych (SWW: 0243-136), olejów SC22 do silników okrętowych (SWW: 0243-137), olejów do silników z zapłonem samoczynnym (wysokoprężnych) pozostałych (SWW: 0243-139), olejów do silników lotniczych (SWW: 0243-14), olejów silnikowych pozostałych (SWW: 0243-19) oraz olejów do silników okrętowych określonych przez Polską Normę PN-75C-96089/01-04 jako Marinol typu CA, CB, CC, CD20 2) oleje silnikowe wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w których udział komponentów z regeneracji w produkcie gotowym stanowi minimum 10%1)5 3) pozostałewolne od podatku 30675-931, -991Broń palna myśliwska, pistolety obronne na naboje gazowe20 40844-9Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej osobno nie wymienione: 1) rulety wraz ze stołami do rulety15 2) stoły do gry w karty15 3) automaty hazardowe15 4) maszyny i urządzenia losujące15 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry15 51021, 1022Samochody osobowe: 1) o pojemności silnika powyżej 2000 cm310 2) pozostałe2 61055-1Jachty pełnomorskie: 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 ECU2)20 2) pozostałewolne od podatku 71153Sprzęt elektroniczny powszechnego użytku: 1) odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego, których cena jest wyższa od równowartości 750 ECU2)10 2) magnetowidy i odtwarzacze, których cena jest wyższa od równowartości 350 ECU2)10 3) kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 600 ECU2)10 4) zestawy sprzętu elektronicznego składające się z: a) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, których cena jest wyższa od równowartości 1100 ECU2)10 b) odbiornika telewizyjnego i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1350 ECU2)10 c) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery wideo, których cena jest wyższa od równowartości 1700 ECU2)10 5) pozostaływolny od podatku 81212Sól: 1) sól warzona zwykła (SWW: 1212-111, -121)15 2) sól warzona jodowana (SWW: 1212-112, -122)7 3) sól kamienna i sól kamienna z mikroelementami (SWW: 1212-211)15 4) sól kamienna jodowana (SWW: 1212-212)7 5) pozostaławolna od podatku 91324-4, -5, -9Środki upiększające i wyroby perfumeryjne oraz wyroby kosmetyczne i perfumeryjne (bez ziołowych) pozostałe20 101364-1, -2Opakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-11)0,60 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-12)6,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-13)7,20 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-14)0,90 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-16)0,50 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-17)0,90 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-21): a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,04 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,06 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-22)1,20 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-23)1,20 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-24)12,00 zł/1000 szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych (SWW: 1364-25)24,00 zł/1000 szt. 12) pozostałewolne od podatku 111829-13Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci25 122215-2Skóry futrzane zwierząt szlachetnych wyprawione: 1) norek, lisów, piżmaków, kun, tchórzy, tchórzofretek i fretek20 2) pozostałewolne od podatku 132233, 2234, 2239Odzież futrzana i inne wyroby futrzarskie: 1) ze skór wymienionych w poz. 12 pkt 115 2) pozostaławolna od podatku 14247Wyroby winiarskie: 1) wina owocowe (SWW: 2471-1), owocowo-ziołowe (SWW: 2471-3) i owocowe gazowane (SWW: 2471-5)89,00 zł/hl 2) napoje alkoholowe typu win i napoje winopochodne niskoprocentowe na bazie alkoholu winnego (SWW: 2471-6)220,00 zł/hl 3) wina gronowe i gronowo-ziołowe (SWW: 2472)110,00 zł/hl 4) miody pitne (SWW: 2473)66,00 zł/hl 5) osady winiarskie (SWW: 2474-2, -3)wolne od podatku 6) pozostałe220,00 zł/hl 152483-1, -2, 3Piwo od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej5,45 zł 162519-7Guma do żucia20 172552Wyroby tytoniowe: 2552-1, -2, -81) papierosy, w tym: a) papierosy marek zagranicznych produkowane w Polsce97,40 zł/1000 szt. b) papierosy z filtrem o długości powyżej 70 mm, łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)83,40 zł/1000 szt. c) papierosy z filtrem o długości do 70 mm, łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)65,60 zł/1000 szt. d) papierosy bez filtra, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)63,70 zł/1000 szt. 2552-32) cygara i cygaretki krajowe97,40 zł/1000 szt. 2552-4, -73) pozostałe wyroby tytoniowe60 4) nie wymienione w pkt 1-3wolne od podatku 18niezależnie od symbolu SWWŁodzie żaglowe, łodzie z silnikiem i łodzie z dostosowaniem do silników (drewniane, z tworzyw sztucznych i innych materiałów), z wyłączeniem łodzi rybackich, roboczych i ratowniczych: 1) których cena jest wyższa od równowartości 2400 ECU2)15 2) pozostałewolne od podatku 19niezależnie od symbolu SWWGaz płynny służący do tankowania pojazdów samochodowych przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem oraz do napełniania butli turystycznych o masie do 5 kg100 zł/1000 l 20wyroby nie wymienione w poz. 1-19 wolne od podatku Objaśnienia: *) Dla celów podatkowych przyjmuje się objętość paliw w temperaturze 15°C. 1) Dotyczy producentów będących właścicielami specjalistycznych instalacji i stosujących specjalistyczne technologie do rerafinacji olejów bazowych. 2) Za cenę wyrobu, o której mowa w poz. 6, 7 i 18 tabeli, uważa się cenę nie zawierającą podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Podstawą ustalenia równowartości tej ceny w ECU jest kurs średni, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski, z dnia sprzedaży wyrobu. Załącznik nr 2 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO I DROŻDŻOWEGO ORAZ NIEKTÓRYCH NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobów (SWW)Nazwa towaru (grupy towarów)Stawka podatku akcyzowego w zł za 1 hl 100% spirytusu lub w % obrotu lub w zł za 1 hl 1234 12441Spirytus surowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanego, odwodnionego i bezpirydynowegowolny od podatku 3) spirytus surowy zbożowy (SWW: 2441-2) i spirytus owocowy (SWW: 2441-3) przeznaczony do produkcji wódek gatunkowychwolny od podatku 4) spirytus surowy posiarczynowywolny od podatku 5) pozostały5677,00 22442-1, -2, -3Spirytus rektyfikowany zwykły, wyborowy i luksusowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do wytwarzania napojów alkoholowych typu win niskoprocentowych i napojów winopochodnych na bazie alkoholu winnego do 18% mocy (SWW: 2471-6) oraz do wytwarzania napojów alkoholowych o mocy powyżej 1,5%, nie zaliczanych do wyrobów spirytusowych, piwa i wyrobów winiarskich5677,00 2) do produkcji aromatów i esencji spożywczych415,00 3) do wytwarzania win i miodów pitnych oraz produktów zielarskich nie zaliczanych do leków124,00 4) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony50,00 5) do skażenia u nabywcy30,00 6) do produkcji leków, octu oraz do wytwarzania wyrobów spirytusowych (SWW: 2443), spirytusu odwodnionego (SWW: 2444-1) i półproduktów do wódek gatunkowych (SWW: 2449-5)wolny od podatku 7) pozostały5677,00 32442-4Spirytus rektyfikowany techniczny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony45,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 3) do produkcji spirytusu odwodnionegowolny od podatku 4) pozostały5677,00 42442-9Spirytus rektyfikowany - alkohol etylowy 96% czysty i czysty do analizy (od 1 hl 100% spirytusu)5677,00 52443Wyroby spirytusowe czyste i gatunkowe własnej produkcji, w tym również napoje alkoholowe niskoprocentowe do 18% mocy (SWW: 2443-52) (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 62444-1Spirytus odwodniony (od 1 hl 100% spirytusu): 1) zwykły przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi50,00 2) farmaceutyczny (F i FS)wolny od podatku 3) zwykły przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 4) zwykły przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 5) pozostały5677,00 72444-2Spirytus skażony1): 1) denaturat butelkowany35% 2) denaturat luzem40% 3) sprzedawany w opakowaniach zawierających 10 l lub mniej35% 4) ogólnym środkiem skażającym AT 80: a) w opakowaniach 10 l lub mniej35% b) luzem40% 5) przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 6) sprzedawany podmiotom innym niż określone w § 7 niniejszego rozporządzenia (od 1 hl 100% spirytusu)5677,00 7) pozostały (od 1 hl 100% spirytusu)30,00 z czego: spirytus porektyfikacyjnywolny od podatku 82449-3Spirytus porektyfikacyjny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi10,00 2) pozostały5677,00 92449-4Oleje fuzlowe i frakcje propanolowo-izobutanolowe5% 102449-5Półprodukty do wódek gatunkowych (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach): 1) do wytwarzania wyrobów spirytusowychwolny od podatku 2) pozostałe5677,00 112449-9Spirytus bezpirydynowy o niskiej zawartości ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, nie zawierający pirydyny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji octuwolny od podatku 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) pozostały5677,00 12bez względu na symbolNapoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, nie zaliczone do wyrobów spirytusowych, piwa oraz wyrobów winiarskich220,00 zł/hl 13244Wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego nie wymienione w poz. 1-12 tabeliwolne od podatku 1) Spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony, bezpirydynowy i porektyfikacyjny skażony środkami wymienionymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie warunków skażania spirytusu oraz ustalania ubytków naturalnych w produkcji i magazynowaniu spirytusu (Dz. U. Nr 121, poz. 542 i z 1994 r. Nr 78, poz. 361). Załącznik nr 3 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO DLA NIEKTÓRYCH IMPORTOWANYCH TOWARÓW Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu lub w % podstawy opodatkowania1) 1234 11704 10Guma do żucia, również pokryta cukrem25 ex 2106 90 92 0 ex 2106 90 98 0 2ex 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin zawierające dodatek alkoholu o rzeczywistej mocy alkoholu przewyższającej w masie 1,5% (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 32203 00Piwo otrzymywane ze słodu (od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej)5,45 zł 42103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 52204Wino ze świeżych winogron, łącznie z winami wzmocnionymi, moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009110,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 62205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi110,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 7ex 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (np. jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej89,00 zł/hl w tym: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł b) miody pitne66,00 zł/hl 82106 90 20 0Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 92207Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe alkohole skażone o dowolnej mocy (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł 102208Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5677,00 zł z czego: 2208 201) napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron5677,00 zł 2208 302) whisky5677,00 zł 2208 403) rumy i tafia5677,00 zł 2208 504) giny i gin Geneva5677,00 zł 2208 605) Vodka5677,00 zł 112208 90 69 1Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami na bazie alkoholuwolne od podatku 122402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy z tytoniu lub namiastek tytoniu97,40 zł/1000 szt. 132403 10 10 0Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g150 142501 00 91 0Sól odpowiednia do spożycia przez ludzi17,7 w tym: sól jodowana7,5 15ex 2710 00Paliwa do silników2): 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe:1196,00 zł/1000 l a) etylina 941156,00 zł/1000 l b) benzyny bezołowiowe1086,00 zł/1000 l c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1145,00 zł/1000 l 2) oleje napędowe do silników, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych793,00 zł/1000 l w tym: oleje napędowe o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie729,00 zł/1000 l b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie772,00 zł/1000 l 3) paliwa do silników odrzutowych765,00 zł/1000 l 2710 00 66 9 2710 00 67 9 2710 00 68 94) pozostałe oleje napędowe, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 162710 00 710 2710 00 72 0 2710 00 74 0 2710 00 76 0 2710 00 77 0 2710 00 78 0Oleje opałowe, w przypadku gdy import dotyczy oleju zabarwionego na czerwono, przeznaczonego na cele opałowewolne od podatku 17ex 2710 00 87 0Oleje silnikowe25 183303 00Perfumy i wody toaletowe25 19ex 3304Preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry (z wyjątkiem leków), łącznie z preparatami do opalania, do manicure i pedicure, z wyłączeniem towarów klasyfikowanych do kodu PCN 3304 99 00 025 20ex 3506Kleje do rzęs i peruk25 21ex 4302Garbowane lub wykończone skóry futerkowe (łącznie z łbami, ogonami, łapami i innymi kawałkami lub ścinkami), nawet połączone (bez dodatku z innych materiałów), z wyjątkiem króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii25 22ex 4303Artykuły odzieżowe, dodatki do ubiorów i pozostałe wyroby futrzarskie - z wyjątkiem wytworzonych ze skór króliczych i zajęczych, z owiec i jagniąt, z jagniąt astrachańskich, szerokoogonowych karakułowych, perskich i podobnych jagniąt indyjskich, chińskich, mongolskich lub tybetańskich, z wydr morskich lub nutrii17,7 238525 40Kamery wideo ze stop-klatką oraz pozostałe kamery wideo rejestrujące, których wartość celna jest wyższa od równowartości 600 ECU11,1 24ex 8521 10 30 0 ex 8521 10 80 0Magnetowidy i odtwarzacze, których wartość celna jest wyższa od równowartości 350 ECU11,1 25ex 8528Odbiorniki telewizyjne z ekranem do odbioru kolorowego (barwne), których wartość celna jest wyższa od równowartości 750 ECU11,1 26ex 8528Zestawy sprzętu elektronicznego: 1) odbiornika telewizyjnego i magnetowidu lub odtwarzacza, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1100 ECU11,1 2) odbiornika telewizyjnego i kamery wideo, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1350 ECU11,1 3) odbiornika telewizyjnego, magnetowidu lub odtwarzacza i kamery wideo, jeżeli wartość celna zestawu jest wyższa od równowartości 1700 ECU11,1 27ex 8703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi: 1) o pojemności silnika powyżej 2000 cm311,1 2) pozostałe2,3 28ex 8903Jachty i inne jednostki pływające wypoczynkowe lub sportowe, których wartość celna jest wyższa od równowartości 2400 ECU25 29ex 9303Broń myśliwska25 30ex 9304 00 00 0Broń gazowa25 31ex 9504 40 00 0Karty do gry, z wyłączeniem kart do gry dla dzieci33,3 32ex 9504Wyposażenie specjalistyczne obiektów działalności rozrywkowej: 1) rulety wraz ze stołami do rulety17,7 2) automaty hazardowe17,7 3) stoły do gry w karty17,7 4) maszyny i urządzenia losujące17,7 5) elektroniczne maszyny i urządzenia do gry17,7 33niezależnie od kodu PCNKasety zawierające preparaty do upiększania i makijażu oraz preparaty do pielęgnacji skóry, wymienione w poz. 18 i 1925 34niezależnie od kodu PCNOpakowania z tworzyw sztucznych: 1) balony z tworzyw sztucznych0,60 zł/szt. 2) beczki z tworzyw sztucznych6,00 zł/szt. 3) bębny z tworzyw sztucznych7,20 zł/szt. 4) skrzynki z tworzyw sztucznych0,90 zł/szt. 5) kanistry z tworzyw sztucznych0,50 zł/szt. 6) transporterki z tworzyw sztucznych0,90 zł/szt. 7) butelki z tworzyw sztucznych: a) o pojemności do 1,5 l włącznie0,04 zł/szt. b) o pojemności powyżej 1,5 l0,06 zł/szt. 8) fiolki z tworzyw sztucznych1,20 zł/1000 szt. 9) tuby z tworzyw sztucznych1,20 zł/1000 szt. 10) puszki i pudełka z tworzyw sztucznych12,00 zł/1000 szt. 11) słoje i słoiki z tworzyw sztucznych24,00 zł/1000 szt. 12) pozostałewolne od podatku 35 Pozostałe towary nie wymienione w poz. 1-34wolne od podatku Objaśnienia: ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że stawka podatku akcyzowego jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3. 1) Określonej w art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905). 2) Dla celów podatkowych przyjmuje się objętość paliw w temperaturze 15°C. Załącznik nr 4 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH OD DNIA 1 STYCZNIA 1999 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 1999 R. DLA PALIW SILNIKOWYCH, WYROBÓW WINIARSKICH, PIWA I WYROBÓW TYTONIOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu obowiązującą w okresie 1.01.1999 r. do 28.02.1999 r.1.03.1999 r. do 31.05.1999 r.1.06.1999 r. do 31.08.1999 r. 123456 10241-1, 0242-2Paliwa do silników: 1) paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1354,00 zł/t1422,00 zł/t1493,00 zł/t w tym: a) etylina 94 i benzyna bazowa tej etyliny1330,00 zł/t1397,00 zł/t1467,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1230,00 zł/t1292,00 zł/t1357,00 zł/t c) paliwo lotnicze1323,00 zł/t1389,00 zł/t1458,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych809,00 zł/t849,00 zł/t891,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie743,00 zł/t780,00 zł/t819,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie787,00 zł/t826,00 zł/t867,00 zł/t 3) paliwa do silników lotniczych turbospalinowych765,00 zł/t803,00 zł/t843,00 zł/t 4) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych wytwarzane z udziałem komponentów uzyskiwanych z regeneracji olejów smarowych, w których udział komponentów uzyskanych z regeneracji zużytych olejów smarowych, w produkcie gotowym wynosi minimum 10%202,00 zł/t212,00 zł/t223,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie186,00 zł/t195,00 zł/t205,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie197,00 zł/t207,00 zł/t217,00 zł/t 2247Wyroby winiarskie: 1) wina owocowe (SWW: 2471-1), owocowo-ziołowe (SWW: 2471-3) i owocowogazowane (SWW: 2471-5)85,00 zł/hl85,00 zł/hl85,00 zł/hl 2) napoje alkoholowe typu win i napoje winopochodne niskoprocentowe na bazie alkoholu winnego (SWW: 2471-6)210,00 zł/hl210,00 zł/hl210,00 zł/hl 3) wina gronowe i gronowo-ziołowe (SWW: 2472)105,00 zł/hl105,00 zł/hl105,00 zł/hl 4) miody pitne (SWW: 2473)63,00 zł/hl63,00 zł/hl63,00 zł/hl 5) osady winiarskie (SWW: 2474-2, -3)wolne od podatkuwolne od podatkuwolne od podatku 6) pozostałe210,00 zł/hl210,00 zł/hl210,00 zł/hl 32483-1, -2, 3Piwo od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej5,20 zł5,20 zł5,20 zł 42552Wyroby tytoniowe: 2552-1, -2, -81) papierosy w tym: a) papierosy marek zagranicznych produkowane w Polsce84,20 zł/1000 szt.88,40 zł/1000 szt.92,80 zł/1000 szt. b) papierosy z filtrem o długości powyżej 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)72,10 zł/1000 szt.75,70 zł/1000 szt.79,40 zł/1000 szt. c) papierosy z filtrem o długości do 70 mm łącznie z filtrem, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)56,70 zł/1000 szt.59,50 zł/1000 szt.62,50 zł/1000 szt. d) papierosy bez filtra, z wyłączeniem papierosów wymienionych pod lit. a)55,00 zł/1000 szt.57,80 zł/1000 szt.60,60 zł/1000 szt. Załącznik nr 5 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH W OKRESIE OD DNIA 1 STYCZNIA 1999 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 1999 R. DLA WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO I DROŻDŻOWEGO ORAZ NIEKTÓRYCH NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH SPRZEDAWANYCH W KRAJU Poz.Symbol Systematycznego wykazu wyrobówNazwa towaru (grupy towarów)Stawka podatku akcyzowego w zł za 1 hl 100% spirytusu lub w % obrotu, lub w zł za 1 hl 1234 12441Spirytus surowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanego, odwodnionego i bezpirydynowegowolny od podatku 3) spirytus surowy zbożowy (SWW: 2441-2) i spirytus owocowy (SWW: 2441-3) przeznaczony do produkcji wódek gatunkowychwolny od podatku 4) spirytus surowy posiarczynowywolny od podatku 5) pozostały5433,00 22442-1, -2, -3Spirytus rektyfikowany zwykły, wyborowy i luksusowy (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do wytwarzania napojów alkoholowych typu win niskoprocentowych i napojów winopochodnych na bazie alkoholu winnego do 18% mocy (SWW: 2471-6) oraz do wytwarzania napojów alkoholowych o mocy powyżej 1,5%, nie zaliczanych do wyrobów spirytusowych, piwa i wyrobów winiarskich5433,00 2) do produkcji aromatów i esencji spożywczych415,00 3) do wytwarzania win i miodów pitnych oraz produktów zielarskich nie zaliczanych do leków124,00 4) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony50,00 5) do skażenia u nabywcy30,00 6) do produkcji leków, octu oraz do wytwarzania wyrobów spirytusowych (SWW: 2443), spirytusu odwodnionego (SWW: 2444-1) i półproduktów do wódek gatunkowych (SWW: 2449-5)wolny od podatku 7) pozostały5433,00 32442-4Spirytus rektyfikowany techniczny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji artykułów nie przeznaczonych do spożycia, jeżeli nie może być stosowany spirytus skażony45,00 2) przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 3) do produkcji spirytusu odwodnionegowolny od podatku 4) pozostały5433,00 42442-9Spirytus rektyfikowany - alkohol etylowy 96% czysty i czysty do analizy (od 1 hl 100% spirytusu)5433,00 52443Wyroby spirytusowe czyste i gatunkowe własnej produkcji, w tym również napoje alkoholowe niskoprocentowe do 18% mocy (SWW: 2443-52) (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 62444-1Spirytus odwodniony (od 1 hl 100% spirytusu): 1) zwykły przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi50,00 2) farmaceutyczny (F i FS)wolny od podatku 3) zwykły przeznaczony do skażenia u nabywcy30,00 4) zwykły przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 5) pozostały5433,00 72444-2Spirytus skażony1): 1) denaturat butelkowany35% 2) denaturat luzem40% 3) sprzedawany w opakowaniach zawierających 10 l lub mniej35% 4) ogólnym środkiem skażającym AT 80: a) w opakowaniach 10 l lub mniej35% b) luzem40% 5) przeznaczony do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 6) sprzedawany podmiotom innym niż określone w § 7 niniejszego rozporządzenia (od 1 hl 100% spirytusu)5433,00 7) pozostały (od 1 hl 100% spirytusu)30,00 z czego: spirytus porektyfikacyjnywolny od podatku 82449-3Spirytus porektyfikacyjny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) przeznaczony bezpośrednio do produkcji wyrobów nie będących artykułami spożywczymi, esencjami i aromatami spożywczymi oraz wyrobami tytoniowymi10,00 2) pozostały5433,00 92449-4Oleje fuzlowe i frakcje propanolowo-izobutanolowe5% 102449-5Półprodukty do wódek gatunkowych (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach): 1) do wytwarzania wyrobów spirytusowychwolny od podatku 2) pozostałe5433,00 112449-9Spirytus bezpirydynowy o niskiej zawartości ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, nie zawierający pirydyny (od 1 hl 100% spirytusu): 1) do produkcji octuwolny od podatku 2) przeznaczony do produkcji spirytusu rektyfikowanegowolny od podatku 3) przeznaczony do produkcji spirytusu odwodnionego stosowanego do wytwarzania etylin z zawartością 4,5-5% alkoholu etylowegowolny od podatku 4) pozostały5433,00 12bez względu na symbolNapoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, nie zaliczone do wyrobów spirytusowych, piwa oraz wyrobów winiarskich210,00 zł/hl 13244Wyroby przemysłu spirytusowego i drożdżowego nie wymienione w poz. 1-12 tabeliwolne od podatku 1) Spirytus surowy, rektyfikowany, odwodniony, bezpirydynowy i porektyfikacyjny skażony środkami wymienionymi w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 25 listopada 1993 r. w sprawie warunków skażania spirytusu oraz ustalania ubytków naturalnych w produkcji i magazynowaniu spirytusu (Dz. U. Nr 121, poz. 542 i z 1994 r. Nr 78, poz. 361). Załącznik nr 6 TABELA STAWEK PODATKU AKCYZOWEGO OBOWIĄZUJĄCYCH OD DNIA 1 STYCZNIA 1999 R. DO DNIA 31 SIERPNIA 1999 R. DLA IMPORTOWANYCH PALIW SILNIKOWYCH, WYROBÓW WINIARSKICH, WYROBÓW PRZEMYSŁU SPIRYTUSOWEGO, PIWA I WYROBÓW TYTONIOWYCH Poz.Kod PCNNazwa grupy towarów (towaru)Stawka podatku akcyzowego w zł na jednostkę wyrobu obowiązująca w okresie 1.01.1999 r. do 28.02.1999 r.1.03.1999 r. do 31.05.1999 r.1.06.1999 r. do 31.08.1999 r. 123456 12203 00Piwo otrzymywane ze słodu (od 1 hektolitra za każdy % wag. ekstraktu brzeczki podstawowej)5,20 zł5,20 zł5,20 zł 22103 90 30 0Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 32204Wino ze świeżych winogron, łącznie z winami wzmocnionymi, moszcz winogronowy inny niż z pozycji 2009105,00 zł/hl105,00 zł/hl105,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 42205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi105,00 zł/hl105,00 zł/hl105,00 zł/hl w tym: o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 5ex 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (np. jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej85,00 zł/hl85,00 zł/hl85,00 zł/hl w tym: a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj. (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł b) miody pitne63,00 zł/hl63,00 zł/hl63,00 zł/hl 62106 90 20 0Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 72207Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe alkohole skażone o dowolnej mocy (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 82208Alkohol etylowy nie skażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe (od 1 hl 100% spirytusu zawartego w tych wyrobach)5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł z czego: 2208 201) napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 2208 302) whisky5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 2208 403) rumy5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 2208 504) giny i gin Geneva5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 2208 605) Vodka5433,00 zł5433,00 zł5433,00 zł 9ex 2402Papierosy84,20 zł/1000 szt.88,40 zł/1000 szt.92,80 zł/1000 szt. 10ex 2710 00Paliwa do silników: 1) Paliwa silnikowe benzynowe oraz benzyny bazowe1354,00 zł/t1422,00 zł/t1493,00 zł/t w tym: a) etylina 941330,00 zł/t1397,00 zł/t1467,00 zł/t b) benzyny bezołowiowe1230,00 zł/t1292,00 zł/t1357,00 zł/t c) benzyny lotnicze, paliwa typu benzyny do silników odrzutowych1323,00 zł/t1389,00 zł/t1458,00 zł/t 2) oleje napędowe do silników szybkoobrotowych, z wyjątkiem olejów do silników okrętowych809,00 zł/t849,00 zł/t891,00 zł/t w tym oleje o zawartości siarki: a) do 0,05% włącznie743,00 zł/t780,00 zł/t819,00 zł/t b) powyżej 0,05% do 0,2% włącznie787,00 zł/t826,00 zł/t867,00 zł/t 3) paliwa do silników odrzutowych765,00 zł/t803,00 zł/t843,00 zł/t ex - Zamieszczony przy kodzie PCN oznacza, że stawka podatku akcyzowego jest ustalona tylko dla niektórych towarów objętych danym kodem, określonych w kolumnie 3. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. (Dz. U. Nr 158, poz. 1036) Na podstawie art. 13 § 6 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się Taryfę celną, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Do towarów objętych kontraktami zawartymi nie później niż przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się stawki celne określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447, Nr 74, poz. 477, Nr 81, poz. 525 i Nr 88, poz. 558), jeżeli stawka celna określona w Taryfie celnej, o której mowa w § 1, jest wyższa albo kraj lub region pochodzenia towaru był objęty preferencjami celnymi, które zostały ograniczone lub zniesione na mocy niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że towarom tym nadano przeznaczenie celne w ciągu jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Przez kontrakty, o których mowa w ust. 1, rozumie się kontrakty potwierdzone fakturami wystawionymi nie później niż w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Taryfa celna stanowiąca załącznik do rozporządzenia jest oddzielnym załącznikiem do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 158, poz. 1037) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku: 1) pozycji towarowych: 0203, 0207 i 1701 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 2) pozycji towarowej 1001 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 5 000 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 3) pozycji towarowej 2002 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 20 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1037) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENTY TARYFOWE ILOŚCIOWE Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 2345 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: 5 mln szt. - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski10 0105 11 19 0- - - - Pozostałe10 - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski10 0105 11 99 0- - - - Pozostałe10 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 5 200 t 0201 10 00 0- Tusze i półtusze30 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"30 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone30 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone30 0201 20 90 0- - Pozostałe30 0201 30 00 0- Bez kości30 0202Mięso wołowe mrożone: 16 148 t 0202 10 00 0- Tusze i półtusze30 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"30 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone30 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone30 0202 20 90 0- - Pozostałe30 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy30 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki30 0202 30 90 0- - Pozostałe30 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: 42 770 t - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych30 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki30 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki30 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki30 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi30 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki30 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości30 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe30 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych30 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki30 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki30 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki30 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi30 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki30 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości30 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe30 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: 43 512 t - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 13 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 14 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: 0207 26 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 26 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: 0207 27 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 27 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 32 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 33 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 34- - Otłuszczone wątroby świeże lub chłodzone: 0207 34 10 0- - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 34 90 0- - - Z kaczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 79 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: 0207 35 91 0- - - - Wątroby drobiowe inne niż otłuszczone wątroby30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 35 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsi30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczek30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kacze30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 79 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 81 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kacze30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 89 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg 0207 36 90 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,3 ECU/kg4 620 t 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg30 0402 10 19 0- - - Pozostałe30 - - Pozostałe: 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg30 0402 10 99 0- - - Pozostałe30 - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 21- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 21 11- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 11 9- - - - - Pozostałe40 - - - - Pozostałe: 0402 21 17- - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 11%: 0402 21 17 9- - - - - - Pozostałe40 0402 21 19- - - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 11%, ale nie przekraczającej 27%: 0402 21 19 9- - - - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 21 91- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 91 9- - - - - Pozostałe40 0402 21 99- - - - Pozostałe: 0402 21 99 9- - - - - Pozostałe40 - Pozostałe: 0402 91- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 8%: 0402 91 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 19 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 8%, ale nie przekraczającej 10%: 0402 91 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 39 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 91 51 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 59 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 91 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 91 99 0- - - - Pozostałe40 0402 99- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 9,5%: 0402 99 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 19 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 9,5%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 99 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 39 0- - - - Pozostałe40 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 99 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg40 0402 99 99 0- - - - Pozostałe40 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone:4 t 0408 11 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi25 minimum 2 ECU/kg 0408 11 80 0- - - Pozostałe25 minimum 2 ECU/kg 0408 19- - Pozostałe: 8,4 t 0408 19 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi25 minimum 2 ECU/kg - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłe25 minimum 2 ECU/kg 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymi25 minimum 2 ECU/kg - Pozostałe: 46 t 0408 91- - Suszone: 0408 91 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi35 minimum 2 ECU/kg 0408 91 80 0- - - Pozostałe35 minimum 2 ECU/kg 0408 99- - Pozostałe: 57,9 t 0408 99 20 0- - - Nie nadające się do spożycia przez ludzi35 0408 99 80 0- - - Pozostałe35 0409 00 00 0Miód naturalny35312,8 t 0504 00 00Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe lub w kawałkach, świeże, chłodzone, mrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone: 0504 00 00 1- Żołądki drobiowe15308 t 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Róże3576 t 0603 10 13 0- - - Goździki35146 t 0603 10 25 0- - - Chryzantemy3577 t - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Róże3576 t 0603 10 53 0- - - Goździki35146 t 0603 10 65 0- - - Chryzantemy35146 t 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietnia50266 t 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 maja5067 t 0707 00 05 7- - Od 1 do 30 października40732 t 0707 00 90 0- Korniszony604 243 t 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia6011 523 t - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca601 596 t 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca201 596 t 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia602 660 t 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca601 596 t 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca201 596 t 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia602 660 t 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca602 477 t 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca202 477 t 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia604 127 t 0810Pozostałe owoce, świeże: 0810 10- Truskawki i poziomki: 0810 10 10 0- - Od 1 maja do 31 lipca2017 t 0910Imbir, szafran, kurkuma, tymianek, liście laurowe, curry i inne przyprawy korzenne: 0910 10- Imbir:39 t - - Całe korzenie, części lub plasterki: 0910 10 11 0- - - Do przemysłowej produkcji olejków eterycznych i rezinoidów (żywic termoutwardzalnych)10 0910 10 19 0- - - Pozostałe10 0910 10 90 0- - Pozostałe10 0910 20- Szafran: 0910 20 10 0- - Nie rozgniatany ani nie mielony10 0910 20 90 0- - Rozgniatany lub mielony10 0910 30 00 0- Kurkuma10 0910 40- Tymianek; liście laurowe: - - Tymianek:3,4 t - - - Nie rozgniatany ani nie mielony: 0910 40 11 0- - - - Tymianek dziki (Thymus serpyllum)10 0910 40 13 0- - - - Pozostały10 0910 40 19 0- - - Rozgniatany lub mielony10 0910 40 90 0- - Liście laurowe1030 t 0910 50 00 0- Curry10 - Inne przyprawy korzenne: 0910 91- - Mieszanki wymienione w uwadze 1(b) do niniejszego działu: 0910 91 10 0- - - Nie rozgniatane ani nie mielone10 0910 91 90 0- - - Rozgniatane lub mielone10 0910 99- - Pozostałe: 0910 99 10 0- - - Nasiona kozieradki100,28 t - - - Pozostałe:6,8 t 0910 99 91 0- - - - Nie rozgniatane ani nie mielone10 0910 99 99 0- - - - Rozgniatane lub mielone10 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 388 000 t 1001 10 00 0- Pszenica durum20 1001 90- Pozostałe: 1001 90 10 0- - Orkisz do siewu25 - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnej25 1001 90 91 9- - - - Mieszanki żyta z pszenicą (meslin)25 1001 10 99 0- - - Pozostałe25 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna:258 962 t - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durum25 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkisza25 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszenna25 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytnia251 552 t 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 584 t 1105 10 00 0- Mąka, grysik i puder25 minimum 0,2 ECU/kg 1105 20 00 0- Płatki, grudki i granulki ziemniaczane25 minimum 0,2 ECU/kg 1107Słód palony lub nie: 8 280 t 1107 10- Nie palony: - - Z pszenicy: 1107 10 11 0- - - Z mąki10 1107 10 19 0- - - Pozostały10 - - Pozostałe: 1107 10 91 0- - - W postaci mąki10 1107 10 99 0- - - Pozostałe10 1107 20 00 0- Palony10 1108Skrobie; inulina: 2 400 t - Skrobie: 1108 11 00 0- - Skrobia pszenna30 minimum 0,2 ECU/kg 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydziana30 minimum 0,2 ECU/kg 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczana30 minimum 0,2 ECU/kg 1108 14 00 0- - Skrobia z manioku (cassava)30 minimum 0,2 ECU/kg 1108 19- - Pozostałe skrobie:30 minimum 0,2 ECU/kg 1108 19 10 0- - - Skrobia z ryżu20 minimum 0,2 ECU/kg 1108 19 90 0- - - Pozostałe40 minimum 0,2 ECU/kg 1209Nasiona, owoce i zarodniki, siewne: 3,2 t - Nasiona buraków: 1209 11 00 0- - Nasiona buraków cukrowych10 1209 19 00 0- - Pozostałe10 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20- Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 20 10 0- - Szyszki chmielowe, mielone, sproszkowane lub w formie granulek, z podwyższoną zawartością lupuliny; lupulina20 minimum 1,5 ECU/kg13 t 1210 20 90 0- - Pozostałe20 minimum 1,5 ECU/kg25 t 1302Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektynowe, pektyniany i pektany; agar-agar i inne śluzy i zagęszczacze modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: - Soki i ekstrakty roślinne: 1302 13 00 0- - Z chmielu202,04 t 1302 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 1302 19 99 0- - - - Pozostałe204,1 t 1302 20- Substancje pektynowe, pektyniany i pektany: 12,3 t 1302 20 90 0- - Pozostałe40 - Śluzy i zagęszczacze, modyfikowane lub nie, pochodzące z produktów roślinnych: 1302 31 00 0- - Agar-agar15 1514Olej rzepakowy, rzepikowy i gorczycowy oraz ich frakcje, rafinowane lub nie, ale nie modyfikowane chemicznie: 1514 10- Olej surowy:7 400 t 1514 10 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi35 1514 10 90 0- - Pozostały35 1514 90- Pozostałe: 1514 90 10 0- - Do zastosowań technicznych lub przemysłowych innych niż produkcja artykułów spożywanych przez ludzi35 1514 90 90- - Pozostałe: 600 t 1514 90 90 1- - - Rafinowane, konfekcjonowane45 1514 90 90 9- - - Pozostałe40 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: 60 000 t - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 11- - Cukier trzcinowy: 1701 11 10 0- - - Do rafinacji40 minimum 0,17 ECU/kg 1701 11 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 ECU/kg 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji40 minimum 0,17 ECU/kg 1701 12 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 ECU/kg - Pozostały: 1701 91 00 0- - Zawierający dodatki aromatyzujące lub barwiące40 minimum 0,17 ECU/kg - - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier biały40 minimum 0,17 ECU/kg 1701 99 90 0- - - Pozostały40 minimum 0,17 ECU/kg292 t 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukoza40 minimum 0,17 ECU/kg - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 30 59 0- - - - Pozostałe40 minimum 0,17 ECU/kg - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 30 99 0- - - - Pozostałe40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 40- Glukoza i syrop glukozowy, zawierające w stanie suchym co najmniej 20%, ale mniej niż 50% fruktozy: 1702 40 10 0- - Izoglukoza40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 40 90 0- - Pozostałe40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 90- Inne, łącznie z cukrem inwertowanym: 1702 90 50 0- - Maltodekstryna i syrop maltodekstrynowy40 minimum 0,17 ECU/kg - - Karmel: 1702 90 71 0- - - Zawierający w masie 50% sacharozy lub więcej w substancji suchej40 minimum 0,17 ECU/kg - - - Pozostały: 1702 90 75 0- - - - W postaci proszku, scalonego lub nie40 minimum 0,17 ECU/kg 1702 90 79 0- - - - Pozostały40 minimum 0,17 ECU/kg 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe30120 t 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 3 183 t 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 ECU/kg 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 ECU/kg 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 ECU/kg - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 ECU/kg 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 ECU/kg 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 ECU/kg - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg30 minimum 0,35 ECU/kg 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg25 minimum 0,3 ECU/kg 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg30 minimum 0,35 ECU/kg 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006:110 t 2005 20- Ziemniaki: - - Pozostałe: 2005 20 20 0- - - Cienkie plasterki, smażone lub pieczone, także solone lub z przyprawami, w hermetycznych opakowaniach, nadające się do bezpośredniego spożycia50 2005 20 80 0- - - Pozostałe50 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 635 200 l 100% alk. 2103 90- Pozostałe: 2103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej35 minimum 0,35 ECU/kg 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów55 + 2,5 ECU %/hl - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 69 t 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe20 minimum 0,17 ECU/kg - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny20 minimum 0,17 ECU/kg - - Pozostałe: 2106 90 98 0- - - Pozostałe20860 t 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 7 670 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 ECU/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.30(a) minimum 42 ECU/hl - - - Pozostałe: 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75(b) minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl ^ 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.25 minimum 42 ECU/hl - - - Pozostałe: 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU %/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj. 45(c) - - Pozostały: - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.65(d) 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.65(d) 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 635 200 l 100% alk. 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2206 00Pozostałe napoje fermentowane (na przykład jabłecznik, moszcz gruszkowy i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej: 2206 00 10- Wzbudzone: 2206 00 10 9- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl - Pozostałe: - - Musujące: 2206 00 31- - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 31 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl 2206 00 39- - - Pozostałe: 2206 00 39 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl - - Spokojne, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2206 00 51- - - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 51 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl 2206 00 59- - - - Pozostałe: 2206 00 59 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl - - - Więcej niż 2 litry: 2206 00 81- - - - Z jabłek lub gruszek: 2206 00 81 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl 2206 00 89- - - - Pozostałe: 2206 00 89 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.45 minimum 14 ECU/hl 2207Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej; alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone: 2207 10 00 0- Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80% obj. lub więcej105 minimum 58 ECU/hl220 000 l 2207 20 00 0- Alkohol etylowy skażony i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone65 minimum 50 ECU/hl11 000 l 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron:3 526 100 l 100% alk. - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 14 0- - - Armagnac75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 26 0- - - Grappa75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe75 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 86 0- - - - Grappa75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe75 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 30- Whisky: 1 232 600 l 100% alk. - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU %/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej85 minimum 21 ECU/hl + 2 ECU%/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl 2208 40- Rum i tafia: 324 200 l 100% alk. - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 ECU za litr czystego alkoholu80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU %/hl 2208 40 39 0- - - - Pozostałe80 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl - - - Pozostałe: 2208 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 ECU za litr czystego alkoholu80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 40 99 0- - - - Pozostałe80 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl639 600 l 100% alk. 2208 50- Giny i gin Geneva: - - Gin w pojemnikach zawierających: 2208 50 11 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU %/hl 2208 50 19 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl - - Gin Geneva, w pojemnikach zawierających: 2208 50 91 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 12,5 ECU/hl + 1,3 ECU %/hl 2208 50 99 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 60- Vodka: - - O objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 45,4% obj. lub mniej, w pojemnikach zawierających: 2208 60 11 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 60 19 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl - - O objętościowej mocy alkoholu większej niż 45,4% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 60 91 0- - - 2 litry lub mniej85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 60 99 0- - - Więcej niż 2 litry85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 90- Pozostałe: 639 600 l 100% alk. - - Arak, w pojemnikach zawierających: 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 ECU %/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 ECU %/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 ECU %/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 ECU %/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo105 minimum 2,5 ECU%/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe105 minimum 2,5 ECU%/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn105 minimum 2,5 ECU%/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU%/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe105 minimum 2,5 ECU%/hl 105 minimum 2,5 ECU %/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów): 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe85 minimum 9 ECU/hl + 0,9 ECU %/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe105 minimum 2,5 ECU %/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej105 minimum 2,5 ECU %/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry105 minimum 2,5 ECU %/hl 2402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu: 2402 10 00 0- Cygara, również z obciętymi końcami i cygaretki, z tytoniu5520 mln szt. 2402 20- Papierosy z tytoniu: 6 mld szt. 2402 20 10 0- - Zawierające goździki90 minimum 9 ECU/tys. szt. 2402 20 90 0- - Pozostałe90 minimum 9 ECU/tys. szt. 2402 90 00 0- Pozostałe9020 mln szt. 2403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe: 1 300 t 2403 10- Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji: 2403 10 10 0- - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g120 2403 10 90 0- - Pozostałe120 - Pozostałe: 2403 91 00 0- - Tytoń "homogenizowany" lub "odtworzony"55 minimum 1,13 ECU/kg 2403 99- - Pozostałe: 2403 99 10 0- - - Tytoń do żucia i tabaka65 2403 99 90- - - Pozostałe: 2403 99 90 1- - - - Tytoń ekspandowany55 minimum 1,13 ECU/kg 2403 99 90 9- - - - Pozostały55 minimum 1,13 ECU/kg 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80% protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostała15 minimum 2 ECU/kg0,51 t 3503 00Żelatyna (łącznie z żelatyną w arkuszach prostokątnych /nawet kwadratowych/, barwionych lub nie i obrobionych powierzchniowo lub nie) oraz pochodne żelatyny; karuk; inne kleje pochodzenia zwierzęcego, wyłączając kleje kazeinowe z pozycji nr 3501: 3503 00 10 0- Żelatyna i jej pochodne1563 t 3503 00 80 0- Pozostałe1563 t 3505Dekstryny i inne skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach: 361 t 3505 10- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie: 3505 10 10 0- - Dekstryny15 minimum 0,2 ECU/kg - - Inne modyfikowane skrobie: 3505 10 50 0- - - Skrobie, estryfikowane lub eteryfikowane15 minimum 0,2 ECU/kg 3505 10 90 0- - - Pozostałe15 minimum 0,2 ECU/kg 3505 20- Kleje: 3505 20 10 0- - Zawierające w masie mniej niż 25% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 ECU/kg 3505 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 55% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 ECU/kg 3505 20 50 0- - Zawierające w masie 55% lub więcej, ale mniej niż 80% skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 ECU/kg 3505 20 90 0- - Zawierające w masie 80% lub więcej skrobi lub dekstryn, lub innych modyfikowanych skrobi15 minimum 0,2 ECU/kg (a) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 20% minimum 42 ECU/hl (b) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 65% minimum 17 ECU/hl + 1,7 ECU%/hl (c) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 35% (d) Dla towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się, po udokumentowaniu pochodzenia zgodnie z wymogami określonymi odrębnie, stawkę celną w wysokości 55% Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Węgierskiej, Rumunii, Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii. (Dz. U. Nr 158, poz. 1038) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się: 1) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 2) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Węgierskiej, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 3) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Rumunii, wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 4) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Słowenii, wymienionych w załączniku nr 4 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku, 5) kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Bułgarii, wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 4. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz towarów wymienionych w załączniku nr 2, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku: 1) pozycji towarowej 1701 - mogą dotyczyć nie więcej niż 2 tys. ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją, 2) pozycji towarowej 2002 - mogą dotyczyć nie więcej niż 100 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1038) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI CZESKIEJ I REPUBLIKI SŁOWACKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość dla Republiki Czeskiejdla Republiki Słowackiej 1005Kukurydza (ziarna): 10 000 ton* 1005 90 00 0- Pozostałe0 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 33,3 ton 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe8 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 700 ton 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 66,7 ton 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowe5 - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstryny5 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu: 60 000 hl40 000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach21 2203 00 09 0- - Pozostałe21 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów21 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 6 000 hl15 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rhreinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU%/hl 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: 7500 l 100% alk.7500 l 100% alk. 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl 2208 20 14 0- - - Armagnac37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl 2208 20 26 0- - - Grappa37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe37,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl 2208 20 86 0- - - - Grappa37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe37,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %hl 2208 30- Whisky: - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej42,5 minimum 10,5 ECU/hl + 1 ECU %/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry42,5 minimum 8,5 ECU/hl + 0,85 ECU %/hl 2208 40- Rum i tafia: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)40 minimum 6,25 ECU/hl + 0,65 ECU %/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)40 minimum 4,5 ECU/hl + 0,45 ECU %/hl 2208 90- Pozostałe: - - Arak, w pojemnikach zawierających: 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 ECU %/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 ECU %/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo52,5 + 1,25 ECU %/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 ECU %/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 1- - - - - - Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami, na bazie alkoholu3,5 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 ECU %/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów):52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe52,5 + 1,25 ECU %/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej52,5 + 1,25 ECU %/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry52,5 + 1,25 ECU %/hl 2402Cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu: 50 ton50 ton 2402 10 00 0- Cygara, również z obciętymi końcami i cygaretki, z tytoniu27,5 2402 20- Papierosy z tytoniu: 2402 20 10 0- - Zawierające goździki45 minimum 4,5 ECU/tys. szt. 2402 20 90 0- - Pozostałe45 minimum 4,5 ECU/tys. szt. 2402 90 00 0- Pozostałe45 2403Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń "homogenizowany" i "odtworzony"; ekstrakty i esencje tytoniowe: 2403 10- Tytoń do palenia, nawet zawierający namiastki tytoniu w dowolnej proporcji: 2403 10 10 0- - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 500 g60 2403 10 90 0- - Pozostałe60 - Pozostałe: 2403 91 00 0- - Tytoń "homogenizowany" lub "odtworzony"27,5 minimum 0,565 ECU/kg 2403 99- - Pozostałe: 2403 99 10 0- - - Tytoń do żucia i tabaka32,5 2403 99 90- - - Pozostałe: 2403 99 90 1- - - - Tytoń ekspandowany27,5 minimum 0,565 ECU/kg 2403 99 90 9- - - - Pozostały27,5 minimum 0,565 ECU/kg * - W rozbiciu po 5 000 ton na okresy półroczne. Załącznik nr 2 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0406Sery i twarogi: 300 ton 0406 10- Ser (niedojrzewający i niewędzony) świeży, w tym ser serwatkowy i twaróg: 0406 10 20 0- - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%0 0406 10 80 0- - Pozostały0 0406 20- Ser tarty lub proszkowany, wszystkich rodzajów: 0406 20 10 0- - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami0 0406 20 90 0- - Pozostały0 0406 30- Ser przetworzony (ser topiony) inny niż tarty lub proszkowany: 0406 30 10 0- - Do produkcji, którego nie użyto innych serów, jak Emmentaler, Gruyére i Appenzell i który może zawierać jako dodatek ziołowy ser Glarus (znany jako Schabziger); przygotowany do sprzedaży detalicznej o zawartości tłuszczu nie przekraczającej 56% suchej masy0 - - Pozostały: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 36% i o zawartości tłuszczu w suchej masie: 0406 30 31 0- - - - Nie przekraczającej 48%0 0406 30 39 0- - - - Powyżej 48%0 0406 30 90 0- - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 36%0 0406 40- Ser z przerostami niebieskiej pleśni: 0406 40 10 0- - Roquefort0 0406 40 50 0- - Gorgonzola0 0406 40 90 0- - Pozostały0 0406 90- Pozostałe sery: 0406 90 01 0- - Do przetworzenia (topienia)0 - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyére, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: 0406 90 02 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 401,85 ECU, lecz nie przekraczającej 430,62 ECU za 100 kg masy netto0 0406 90 03 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU za 100 kg masy netto0 0406 90 04 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej lecz nie przekraczającej 5 kg i w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU, ale nie przekraczającej 459,39 ECU za 100 kg masy netto0 0406 90 05 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej i w cenie franco granica powyżej 459,39 ECU za 100 kg masy netto0 0406 90 06 0- - - - Kawałki bez skórki, o masie netto poniżej 450 g i w cenie franco granica przekraczającej 499,67 ECU za 100 kg masy netto, pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, w opakowaniach, na których znajduje się opis sera, zawartość tłuszczu, odpowiedzialny za pakowanie oraz kraj producenta0 - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler0 0406 90 15 0- - - - - Gruyére, Sbrinz0 0406 90 17 0- - - - - Bergkäse, Appenzell0 0406 90 18 0- - - Fromage fribourgeois, Vacherin Mont d'Or i Tete de Moine0 0406 90 19 0- - - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami0 0406 90 21 0- - - Cheddar0 0406 90 23 0- - - Edam0 0406 90 25 0- - - Tilsit0 0406 90 27 0- - - Butterkäse0 0406 90 29 0- - - Kashkaval0 - - - Feta: 0406 90 31 0- - - - Z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry0 0406 90 33 0- - - - Pozostałe0 0406 90 35 0- - - Kefalo-Tyri0 0406 90 37 0- - - Finlandia0 0406 90 39 0- - - Jarlsberg0 - - - Pozostałe: 0406 90 50 0- - - - Ser z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry0 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 61 0- - - - - - - Grana Padano, Permigiano Reggiano0 0406 90 63 0- - - - - - - Fiore Sardo, Pecorino0 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 73 0- - - - - - - Provolone0 0408 90 75 0- - - - - - - Asiago, Caciocavallo, Montasio, Ragusano0 0406 90 76 0- - - - - - - Danbo, Fontal, Fontina, Fynbo, Havarti, Maribo, Sams•0 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda0 0406 90 79 0- - - - - - - Esrom, Italico, Kernhem, Saint-Nectaire, Saint-Paulin, Taleggio0 0406 90 81 0- - - - - - - Cantal, Cheshire, Wensleydale, Lancashire, Double Gloucester, Blarney, Colby, Monterey0 0406 90 82 0- - - - - - - Camembert0 0406 90 84 0- - - - - - - Brie0 0406 90 85 0- - - - - - - Kefalograviera, Kasseri0 - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52%0 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62%0 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72%0 0406 90 93 0- - - - - - Powyżej 72%0 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe0 0701Ziemniaki, świeże lub chłodzone 15 tys. ton 0701 90- Pozostałe: 0701 90 10 0- - Do produkcji krochmalu10 - - Pozostałe: - - - Młode: 0701 90 51 0- - - - Od 1 stycznia do 15 maja10 0701 90 59 0- - - - Od 16 maja do 30 czerwca10 0701 90 90 0- - - Pozostałe10 0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone: 10 tys. ton 0703 10- Cebula i szalotka: - - Cebula: 0703 10 11 0- - - Dymka10 0703 10 19 0- - - Pozostałe10 0703 10 90 0- - Szalotka10 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: 1500 ton - Warzywa strączkowe, nawet łuskane: 0710 21 00 0- - Groch (Pisum sativum)10 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 20 tys. ton 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia10 - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 20 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 50 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca10 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca10 0808 10 90 5- - - - Od 1 do 31 lipca10 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia10 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: 10 tys. ton - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji35 1701 12 90 0- - - Pozostały35 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 3 000 ton 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kg11 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kg11 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kg11 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 140 tys. hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 ECU/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 ECU/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 19 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 19 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 19 ECU/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentio, Alto Adige i Friuli15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 10,5 ECU/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczone inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 19 ECU/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 0,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 0,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 1,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 1,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 1,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 1,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 8,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 8,5 ECU/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU %/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU %/hl - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU %/hl 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + 50,6 ECU/hl + 0,09 ECU %/hl 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 42 tys. hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 4,25 ECU/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.26,25 minimum 5,59 ECU/hl + 0,71 ECU/%/hl 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 minimum 5,59 ECU/hl + 0,71 ECU/%/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 3 ECU/hl 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.26,25 minimum 5,59 ECU/hl + 0,71 ECU/%/hl 2205 90 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 minimum 5,59 ECU/hl + 0,71 ECU/%/hl 2208Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe: 42000 l 100% alk. 2208 20- Napoje alkoholowe otrzymywane przez destylację wina z winogron lub wytłoków z winogron: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 20 12 0- - - Cognac146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 14 0- - - Armagnac146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 26 0- - - Grappa146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 27 0- - - Brandy de Jerez146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 29 0- - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 20 40 0- - - Surowy destylat146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Pozostałe: 2208 20 62 0- - - - Cognac146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 64 0- - - - Armagnac146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 86 0- - - - Grappa146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 87 0- - - - Brandy de Jerez146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 20 89 0- - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30- Whisky: - - Whisky burbońskie w pojemnikach zawierających: 2208 30 11 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30 19 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/ %/hl - - Szkocka whisky: - - - Whisky "malt", w pojemnikach zawierających: 2208 30 32 0- - - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30 38 0- - - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Whisky "blended", w pojemnikach zawierających: 2208 30 52 0- - - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30 58 0- - - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 72 0- - - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30 78 0- - - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - Pozostałe, w pojemnikach zawierających: 2208 30 82 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 30 88 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 40- Rum i tafia: - - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2208 40 11 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Pozostałe: 2008 40 31 0- - - - O wartości przekraczającej 7,9 ECU za litr czystego alkoholu146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 40 39 0- - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry: 2208 40 51 0- - - Rum o zawartości lotnych substancji innych niż alkohol etylowy i metylowy, równej lub przekraczającej 225 g na hektolitr czystego alkoholu (z tolerancją 10%)146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Pozostałe: 2008 40 91 0- - - - O wartości przekraczającej 2 ECU za litr czystego alkoholu146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 40 99 0- - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 50- Giny i gin Geneva: - - Gin w pojemnikach zawierających: 2208 50 11 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 50 19 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - Gin Geneva, w pojemnikach zawierających: 2208 50 91 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 50 99 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 60- Vodka: - - O objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 45,4% obj. lub mniej, w pojemnikach zawierających: 2208 60 11 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 60 19 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU %/hl - - O objętościowej mocy alkoholu większej niż 45,4% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 60 91 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 60 99 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 70- Likiery i kordiały: 2208 70 10 0- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 70 90 0- - W pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 90- Pozostałe: - - Arak, w pojemnikach zawierających:146,65 minimum 3,34 ECU %/hl 2208 90 11 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 19 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - Napoje alkoholowe śliwkowe, gruszkowe i wiśniowe (z wyłączeniem likierów), w pojemnikach zawierających: 2208 90 33 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 38 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających: - - - 2 litry lub mniej: 2208 90 41 0- - - - Ouzo146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - - Pozostałe: - - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów): - - - - - - Destylowane z owoców: 2208 90 45 0- - - - - - - Calvados146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 48 0- - - - - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - - - - Pozostałe: 2208 90 52 0- - - - - - - Korn146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 57 0- - - - - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 69- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe: 2208 90 69 1- - - - - - Gotowe preparaty ziołowe będące farmaceutykami, na bazie alkoholu2 2208 90 69 9- - - - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - - Więcej niż 2 litry: - - - - Wódki (z wyłączeniem likierów): 2208 90 71 0- - - - - Destylowane z owoców146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 74 0- - - - - Pozostałe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 78 0- - - - Inne napoje alkoholowe146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl - - Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj., w pojemnikach zawierających: 2208 90 91 0- - - 2 litry lub mniej146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2208 90 99 0- - - Więcej niż 2 litry146,65 minimum 3,34 ECU/%/hl 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 700 t 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami)15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland15 minimum 0,565 ECU/kg - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 49 0- - - - Pozostałe15 minimum 0,565 ECU/kg - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental10 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie15 minimum 0,565 ECU/kg Załącznik nr 3 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z RUMUNII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0409 00 00 0Miód naturalny:40100 ton 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacji1510 000 ton 1701 12 90 0- - - Pozostały15 - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 5 000 ton 1701 99 10 0- - - Cukier biały15 1701 99 90 0- - - Pozostały15 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 60 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentio, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg Załącznik nr 4 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI SŁOWENII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0102Bydło żywe: 1000 ton 0102 90- Pozostałe: - - Gatunki domowe: 0102 90 05 0- - - O masie nie przekraczającej 80 kg15 - - - O masie powyżej 80 kg, ale nie przekraczającej 160 kg: 0102 90 21 0- - - - Rzeźne15 0102 90 29 0- - - - Pozostałe15 - - - O masie powyżej 160 kg, ale nie przekraczającej 300 kg: 0102 90 41 0- - - - Rzeźne15 0102 90 49 0- - - - Pozostałe15 - - - O masie powyżej 300 kg: - - - - Jałówki (bydło płci żeńskiej, które nigdy nie miało cielaka): 0102 90 51 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 59 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Krowy: 0102 90 61 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 69 0- - - - - Pozostałe15 - - - - Pozostałe: 0102 90 71 0- - - - - Rzeźne15 0102 90 79 0- - - - - Pozostałe15 0102 90 90 0- - Pozostałe15 0103Trzoda chlewna żywa: 800 ton - Pozostałe: 0103 91- - O masie poniżej 50 kg: 0103 91 10 0- - - Gatunki domowe10 0103 91 90 0- - - Pozostałe10 0103 92- - O masie 50 kg lub większej: - - - Gatunki domowe: 0103 92 11 0- - - - Maciory mające prosiaki co najmniej raz, o masie 160 kg lub większej15 0103 92 19 0- - - - Pozostałe15 0103 92 90 0- - - Pozostałe15 0105Drób domowy żywy - to znaczy ptactwo z gatunków Gallus domesticus, kaczki, gęsi, indyki i perliczki: 50 ton - O masie nie przekraczającej 185 g: 0105 11- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus: - - - Pisklęta płci żeńskiej pochodzące z hodowli w drugim i trzecim pokoleniu: 0105 11 11 0- - - - Nioski9 0105 11 19 0- - - - Pozostałe9 - - - Pozostałe: 0105 11 91 0- - - - Nioski9 0105 11 99 0- - - - Pozostałe9 0105 12 00 0- - Indyki9 0105 19- - Pozostałe: 0105 19 20 0- - - Gęsi9 0105 19 90 0- - - Kaczki i perliczki9 - Pozostałe: 0105 92 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie nie przekraczającej 2000 g10 0105 93 00 0- - Ptactwo z gatunku Gallus domesticus o masie powyżej 2000 g10 0105 99- - Pozostałe: 0105 99 10 0- - - Kaczki10 0105 99 20 0- - - Gęsi10 0105 99 30 0- - - Indyki10 0105 99 50 0- - - Perliczki10 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 100 ton 0201 10 00 0- Tusze i półtusze25 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 90 0- - Pozostałe25 0201 30 00 0- Bez kości25 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze25 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 90 0- - Pozostałe25 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy25 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki25 0202 30 90 0- - Pozostałe25 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: 500 ton - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowych25 0203 11 90 0- - - Pozostałe25 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałki25 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki25 0203 12 90 0- - - Pozostałe25 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałki25 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi25 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałki25 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kości25 0203 19 59 0- - - - - Pozostałe25 0203 19 90 0- - - Pozostałe25 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowych25 0203 21 90 0- - - Pozostałe25 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałki25 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałki25 0203 22 90 0- - - Pozostałe25 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałki25 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmi25 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałki25 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kości25 0203 29 59 0- - - - - Pozostałe25 0203 29 90 0- - - Pozostałe25 0204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożone: 20 ton 0204 10 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, świeże lub chłodzone0 - Inne mięso baranie, świeże lub chłodzone: 0204 21 00 0- - Tusze i półtusze0 0204 22- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 22 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 22 30 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 22 50 0- - - Nogi0 0204 22 90 0- - - Pozostałe0 0204 23 00 0- - Bez kości0 0204 30 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, mrożone0 - Inne mięso baranie, mrożone: 0204 41 00 0- - Tusze i półtusze0 0204 42- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 42 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 42 30 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 42 50 0- - - Nogi0 0204 42 90 0- - - Pozostałe0 0204 43- - Bez kości: 0204 43 10 0- - - Jagnięce0 0204 43 90 0- - - Pozostałe0 0204 50- Mięso kozie: - - Świeże lub chłodzone: 0204 50 11 0- - - Tusze i półtusze0 0204 50 13 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 50 15 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 50 19 0- - - Nogi0 - - - Pozostałe: 0204 50 31 0- - - - Kawałki z kośćmi0 0204 50 39 0- - - - Kawałki bez kości0 - - Mrożone: 0204 50 51 0- - - Tusze i półtusze0 0204 50 53 0- - - Krótkie ćwierci przednie0 0204 50 55 0- - - Grzbiety i/lub środki0 0204 50 59 0- - - Nogi0 - - - Pozostałe: 0204 50 71 0- - - - Kawałki z kośćmi0 0204 50 79 0- - - - Kawałki bez kości0 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: 500 ton - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 70 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - - - Podroby: 0207 13 91 0- - - - Wątroby30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 13 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kości30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bez30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałki30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 27 80 0- - - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - - - Podroby: 0207 27 99 0- - - - Pozostałe30 minimum 0,30 ECU/kg - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, niewypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowane30 minimum 0,30 ECU/kg 0207 32 90 0- - - Perliczki30 minimum 0,30 ECU/kg 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 100 ton - Mięso wieprzowe: 0210 11- - Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 11 11 0- - - - - Szynki i ich kawałki20 0210 11 19 0- - - - - Łopatki i ich kawałki20 - - - - Suszone lub wędzone: 0210 11 31 0- - - - - Szynki i ich kawałki20 0210 11 39 0- - - - - Łopatki i ich kawałki20 0210 11 90 0- - - Pozostałe20 0210 12- - Boczek i jego kawałki: - - - Ze świń domowych: 0210 12 11 0- - - - Solony lub w solance20 0210 12 19 0- - - - Suszony lub wędzony20 0210 12 90 0- - - Pozostały20 0210 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: - - - - Solone lub w solance: 0210 19 10 0- - - - - Bok bekonowy lub szpencer20 0210 19 20 0- - - - - Bok trzyćwierciowy lub środki20 0210 19 30 0- - - - - Przodki i ich kawałki20 0210 19 40 0- - - - - Schaby i ich kawałki20 - - - - - Pozostałe: 0210 19 51 0- - - - - - Bez kości20 0210 19 59 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - Suszone lub wędzone: 0210 19 60 0- - - - - Przodki i ich kawałki20 0210 19 70 0- - - - - Schaby i ich kawałki20 - - - - - Pozostałe: 0210 19 81 0- - - - - - Bez kości20 0210 19 89 0- - - - - - Pozostałe20 0210 19 90 0- - - Pozostałe20 0210 20- Mięso wołowe: 0210 20 10 0- - Z kośćmi20 0210 20 90 0- - Bez kości20 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: 0210 90 10 0- - - Mięso końskie solone, w solance lub suszone20 - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi20 0210 90 19 0- - - - Bez kości20 0210 90 21 0- - - Z reniferów20 0210 90 29 0- - - Pozostałe20 - - Podroby: - - - Wieprzowe: 0210 90 31 0- - - - Wątroby20 0210 90 39 0- - - - Pozostałe20 - - - Wołowe: 0210 90 41 0- - - - Gruba przepona i cienka przepona20 0210 90 49 0- - - - Pozostałe20 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie20 - - - Pozostałe: - - - - Wątroby drobiowe: 0210 90 71 0- - - - - Otłuszczone wątroby gęsie i kacze, solone lub w solance20 0210 90 79 0- - - - - Pozostałe20 0210 90 80 0- - - - Pozostałe20 0210 90 90 0- - Jadalne mączki i grysiki z mięsa lub podrobów20 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 100 ton* 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 10 19 0- - - Pozostałe37 - - Pozostałe: 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 10 99 0- - - Pozostałe37 - W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie powyżej 1,5%: 0402 21- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 21 11- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg 0402 21 11 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 11 9- - - - - Pozostałe37 - - - - Pozostałe: 0402 21 17- - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 11%: 0402 21 17 1- - - - - - Dla niemowląt37 0402 21 17 9- - - - - - Pozostałe37 0402 21 19- - - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 11%, ale nie przekraczającej 27%: 0402 21 19 1- - - - - - Dla niemowląt37 0402 21 19 9- - - - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 21 91- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg: 0402 21 91 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 91 9- - - - - Pozostałe37 0402 21 99- - - - Pozostałe: 0402 21 99 1- - - - - Dla niemowląt37 0402 21 99 9- - - - - Pozostałe37 0402 29- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 27%: 0402 29 11 0- - - - Mleko specjalne dla niemowląt, w hermetycznie zamkniętych pojemnikach, o zawartości netto nie przekraczającej 500 g i o zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%5 - - - - Pozostałe: 0402 29 15 0- - - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 19 0- - - - - Pozostałe5 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 27%: 0402 29 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg5 0402 29 99 0- - - - Pozostałe5 - Pozostałe:, 0402 91- - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 8%: 0402 91 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 19 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 8%, ale nie przekraczającej 10%: 0402 91 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 39 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 10%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 91 51 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 59 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 91 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 91 99 0- - - - Pozostałe37 0402 99- - Pozostałe: - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 9,5%: 0402 99 11 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 19 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 9,5%, ale nie przekraczającej 45%: 0402 99 31 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 39 0- - - - Pozostałe37 - - - O zawartości tłuszczu w masie powyżej 45%: 0402 99 91 0- - - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg37 0402 99 99 0- - - - Pozostałe37 0406Sery i twarogi: 200 ton 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyére, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler17,5 0406 90 23 0- - - Edam17,5 - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda17,5 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: 60 ton - Drobiu: - - Wylęgowe: 0407 00 11 0- - - Indycze albo gęsie12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 19 0- - - Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 30 0- - Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0407 00 90 0- Pozostałe12,5 minimum 0,015 ECU/szt. 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże: 400 ton 0808 10- Jabłka: 0808 10 10 0- - Jabłka na sok, luzem, od 16 września do 15 grudnia0,15 ECU/kg - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 20 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 ECU/kg 0808 10 50- - - Odmiany Grany Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 50 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,165 ECU/kg 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marca0,165 ECU/kg 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwca0,06 ECU/kg 0808 10 90 5- - - - Od 1 do 31 lipca5 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudnia0,15 ECU/kg 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 80 ton 1601 00 10 0- Z wątroby17,5 - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane17,5 1601 00 99 0- - Pozostałe17,5 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1100 ton** - Z drobiu objętego pozycją nr 0105: 1602 31- - Z indyków: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 31 11 0- - - - Zawierające wyłącznie nie gotowane mięso indycze15 1602 31 19 0- - - - Pozostałe15 1602 31 30 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa lub podrobów15 1602 31 90 0- - - Pozostałe15 1602 32- - Z drobiu z gatunku Gallus domesticus: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 32 11 0- - - - Nie gotowane15 1602 32 19 0- - - - Pozostałe15 1602 32 30 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa lub podrobów15 1602 32 90 0- - - Pozostałe15 1602 39- - Pozostałe: - - - Zawierające w masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 39 21 0- - - - Nie gotowane15 1602 39 29 0- - - - Pozostałe15 1602 39 40 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa drobiowego lub podrobów15 1602 39 80 0- - - Pozostałe15 - Z wieprzowiny: 1602 41- - Szynki i ich części: 1602 41 10 0- - - Ze świń domowych20 1602 41 90 0- - - Pozostałe20 1602 42- - Łopatki i ich części: 1602 42 10 0- - - Ze świń domowych15 1602 42 90 0- - - Pozostałe15 1602 49- - Pozostałe łącznie z mieszankami: - - - Ze świń domowych: - - - - Zawierające w masie 80% lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia: 1602 49 11 0- - - - - Schaby (bez karkowych) i ich części łącznie z mieszankami schabów i szynek15 1602 49 13 0- - - - - Karki i ich części łącznie z mieszankami obojczyków i łopatek15 1602 49 15 0- - - - - Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części15 1602 49 19 0- - - - - Pozostałe15 1602 49 30 0- - - - Zawierające w masie 40% lub więcej, ale mniej niż 80% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia15 1602 49 50 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 40% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia15 1602 49 90 0- - - Pozostałe15 1602 50- Z wołowiny: 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami18 - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana)18 1602 50 39 0- - - - Pozostałe18 1602 50 80 0- - - Pozostałe18 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: 1602 90 10 0- - Przetwory z krwi dowolnych zwierząt20 - - Pozostałe: 1602 90 31 0- - - Z dziczyzny lub z królików20 - - - Pozostałe: 1602 90 51 0- - - - Zawierające mięso lub podroby ze świń domowych20 - - - - Pozostałe: - - - - - Zawierające mięso wołowe lub podroby: 1602 90 61 0- - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami20 1602 90 69 0- - - - - - Pozostałe20 - - - - - Pozostałe: - - - - - - Z baraniny lub koziny: - - - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami: 1602 90 72 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 74 0- - - - - - - - Z koziny20 - - - - - - - Pozostałe: 1602 90 76 0- - - - - - - - Z baraniny20 1602 90 78 0- - - - - - - - Z koziny20 1602 90 98 0- - - - - - Pozostałe20 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 200 ton 1806 90- Pozostałe: 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao22,5 + 0,5 DCC 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 60 ton 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 10 0- - Owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka lub pieprz angielski15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 200 ton 2009 80- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu lub z dowolnego warzywa: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto25 2009 80 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: - - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: 2009 80 32 0- - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 33 0- - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwek chińskich), owoców kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 35 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 36 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 38 0- - - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Sok z gruszek: 2009 80 50 0- - - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru17,5 - - - - Pozostałe: 2009 80 61 0- - - - - Z dodatkiem cukru o zawartości powyżej 30% w masie17,5 2009 80 63 0- - - - - O zawartości dodatku cukru nie przekraczającej 30% w masie17,5 2009 80 69 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto, zawierający dodatek cukru: 2009 80 71 0- - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 73 0- - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 79 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 80 83 0- - - - - - Soki z owoców męczennicy i guawy17,5 2009 80 84 0- - - - - - Soki z mango, owoców smaczeliny, papaya, owoców tamaryndy, owoców nerkowca, liczi (śliwki chińskie), owoce kanawalii, owoców sączyńca, owoców oskomianu (carambola) i pitahaya17,5 2009 80 86 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 80 88 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych17,5 2009 80 89 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Nie zawierający dodatku cukru: 2009 80 95 0- - - - - - Soki z owoców z gatunku Vaccinium macrocarpon17,5 2009 80 96 0- - - - - - Sok wiśniowy i czereśniowy17,5 2009 80 97 0- - - - - - Soki z owoców tropikalnych25 2009 80 99- - - - - - Pozostałe: 2009 80 99 1- - - - - - - Soki owocowe17,5 2009 80 99 9- - - - - - - Pozostałe17,5 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto25 2009 90 19 0- - - - Pozostałe25 - - - Pozostałe: 2009 90 21 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto25 2009 90 29 0- - - - Pozostałe25 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Mieszanki soków jabłkowego i gruszkowego: 2009 90 31 0- - - - O wartości nie przekraczającej 18 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 39 0- - - - Pozostałe17,5 - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - Pozostałe: 2009 90 51 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru17,5 2009 90 59 0- - - - - - Pozostałe17,5 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%17,5 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%17,5 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru17,5 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 90 92 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 94 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 90 95 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 96 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - Nie zawierające dodatku cukru: 2009 90 97 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych17,5 2009 90 98 0- - - - - - - Pozostałe17,5 2103Sosy i przetwory z nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 300 ton 2103 20 00 0- Ketchup pomidorowy i inne sosy pomidorowe17,5 minimum 0,175 ECU/kg 2103 30- Mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda: 2103 30 10 0- - Mąka i grysik z gorczycy17,5 2103 30 90 0- - Gotowa musztarda22,5 2103 90- Pozostałe: 2103 90 10 0- - Ostry sos z mango w płynie15 2103 90 30 0- - Gorzkie aromatyczne zaprawy o objętościowej mocy alkoholu od 44,2 do 49,2% obj., zawierające w masie od 1,5 do 6% goryczki, przypraw i różnych składników oraz od 4 do 10% cukru, w pojemnikach zawierających 0,5 litra lub mniej48,75 minimum 0,45 ECU/kg 2103 90 90 0- - Pozostałe15 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 200 ton 2106 90- Pozostałe: 2106 90 10 0- - Fondue z sera10 2106 90 20 0- - Złożone preparaty alkoholowe, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju używanych do produkcji napojów146,65 minimum 3,34 ECU/%hl - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: - - - Pozostałe: 2106 90 51 0- - - - Syrop laktozowy10 2106 90 59 0- - - - Pozostałe10 - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi10 2106 90 98 0- - - Pozostałe10 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu: 5000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 09 0- - Pozostałe15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów15 minimum 0,125 ECU/l 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 17000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beujaolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 5000 hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 ECU/hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 5 ECU/hl * W ilości 100 ton zgodnie z Protokołem Dodatkowym nr 6 do Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu oraz Protokołem 13 do CEFTA, który określa koncesje celne w relacji pomiędzy Polską a Słowenią, wysokość kontyngentu dla pozycji 0402 29 - wynosi 60 ton. ** W ilości 1100 ton zgodnie z Protokołem Dodatkowym nr 6 do Środkowoeuropejskiej Umowy o Wolnym Handlu oraz Protokołem 13 do CEFTA, który określa koncesje celne w relacji pomiędzy Polską a Słowenią, wysokość kontyngentu dla pozycji 1602 31, 1602 32, 1602 39, 1602 42, 1602 49, 1602 50 - wynosi 100 ton. Załącznik nr 5 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI BUŁGARII Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 120 ton 0201 10 00 0- Tusze i półtusze25 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0201 20 90 0- - Pozostałe25 0201 30 00 0- Bez kości25 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtusze25 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"25 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielone25 0202 20 90 0- - Pozostałe25 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicy25 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałki25 0202 30 90 0- - Pozostałe25 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: 240 ton - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"28 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowane28 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kości28 - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartki28 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bez28 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydeł28 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałki28 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałki28 0207 14 70 0- - - - - Pozostałe28 - - - Podroby: 0207 14 91 0- - - - Wątroby10 0207 14 99 0- - - - Pozostałe28 0406Sery i twarogi: 50 ton 0406 90- Pozostałe sery: 0406 90 01 0- - Do przetworzenia (topienia)17,5 - - Pozostałe: - - - Emmentaler, Gruyčre, Sbrinz, Bergkäse i Appenzell: 0406 90 02 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 401,85 ECU, lecz nie przekraczającej 430,62 ECU za 100 kg masy netto17,5 0406 90 03 0- - - - Sery w całości w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU za 100 kg masy netto17,5 0406 90 04 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej lecz nie przekraczającej 5 kg i w cenie franco granica powyżej 430,62 ECU, ale nie przekraczającej 459,39 ECU za 100 kg masy netto17,5 0406 90 05 0- - - - Kawałki pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, ze skórką przynajmniej z jednej strony, o masie netto 1 kg lub większej i w cenie franco granica powyżej 459,39 ECU za 100 kg masy netto17,5 0406 90 06 0- - - - Kawałki bez skórki, o masie netto poniżej 450 g i w cenie franco granica przekraczającej 499,67 ECU za 100 kg masy netto, pakowane próżniowo lub w gazie obojętnym, w opakowaniach, na których znajduje się opis sera, zawartość tłuszczu, odpowiedzialny za pakowanie oraz kraj producenta - - - - Pozostałe: 0406 90 13 0- - - - - Emmentaler17,5 0406 90 15 0- - - - - Gruyčre, Sbrinz17,5 0406 90 17 0- - - - - Bergkäse, Appenzell17,5 0406 90 18 0- - - Fromage fribourgeois, Vacherin Mont d'Or i Tete de Moine17,5 0406 90 19 0- - - Ser ziołowy Glarus (znany jako Schabziger) zrobiony z odtłuszczonego mleka i zmieszany z drobno zmielonymi ziołami17,5 0406 90 21 0- - - Cheddar17,5 0406 90 23 0- - - Edam17,5 0406 90 25 0- - - Tilsit17,5 0406 90 27 0- - - Butterkäse17,5 0406 90 29 0- - - Kashkaval17,5 - - - Feta: 0406 90 31 0- - - - Z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry17,5 0406 90 33 0- - - - Pozostałe17,5 0406 90 35 0- - - Kefalo-Tyri17,5 0406 90 37 0- - - Finlandia17,5 0406 90 39 0- - - Jarlsberg17,5 - - - Pozostałe: 0406 90 50 0- - - - Ser z mleka owiec albo mleka bawołów w pojemnikach zawierających solankę albo w butelkach z owczej lub koziej skóry17,5 - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 61 0- - - - - - - Grana Padano, Permigiano Reggiano17,5 0406 90 63 0- - - - - - - Fiore Sardo, Pecorino17,5 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe17,5 - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 72%: 0406 90 73 0- - - - - - - Provolone17,5 0408 90 75 0- - - - - - - Asiago, Caciocavallo, Montasio, Ragusano17,5 0406 90 76 0- - - - - - - Danbo, Fontal, Fontina, Fynbo, Havarti, Maribo, Sams•17,5 0406 90 78 0- - - - - - - Gouda17,5 0406 90 79 0- - - - - - - Esrom, Italico, Kernhem, Saint-Nectaire, Saint-Paulin, Taleggio17,5 0406 90 81 0- - - - - - - Cantal, Cheshire, Wensleydale, Lancashire, Double Gloucester, Blarney, Colby, Monterey17,5 0406 90 82 0- - - - - - - Camembert17,5 0406 90 84 0- - - - - - - Brie17,5 0406 90 85 0- - - - - - - Kefalograviera, Kasseri17,5 - - - - - - - Pozostałe sery, o zawartości wody w masie serowej beztłuszczowej: 0406 90 86 0- - - - - - - - Powyżej 47%, ale nie przekraczającej 52%17,5 0406 90 87 0- - - - - - - - Powyżej 52%, ale nie przekraczającej 62%17,5 0406 90 88 0- - - - - - - - Powyżej 62%, ale nie przekraczającej 72%17,5 0406 90 93 0- - - - - - Powyżej 72%17,5 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe17,5 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca101000 ton 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia10100 ton 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutego10150 ton 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudnia10200 ton 0712Warzywa suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nie przetworzone: 0712 20 00 0- Cebula1030 ton 2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: 2001 10 00 0- Ogórki i korniszony1548 ton 2004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 100 ton 2004 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2004 90 10 0- - Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata)15 2004 90 30 0- - Kwaszona kapusta, kapary i oliwki15 2004 90 50 0- - Groszek (Pisum sativum) i niedojrzała fasola z gatunku Phaseolus spp., w strąkach15 - - Pozostałe łącznie z mieszankami: 2004 90 91 0- - - Cebule, gotowane, nie przetworzone inaczej15 2004 90 98 0- - - Pozostałe15 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 50 ton 2005 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2005 90 10 0- - Owoce z rodzaju Capsicum inne niż słodka papryka lub pieprz angielski15 2005 90 30 0- - Kapary15 2005 90 50 0- - Karczochy15 2005 90 60 0- - Marchew15 2005 90 70 0- - Mieszanki warzywne15 2005 90 80 0- - Pozostałe15 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 48 ton 2009 70- Sok jabłkowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto12 2009 70 19 0- - - Pozostałe12 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 70 30 0- - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto, zawierającej dodatek cukru12 - - - Pozostałe: 2009 70 91 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%12 2009 70 93 0- - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%12 2009 70 99 0- - - - Nie zawierający dodatku cukru12 2203 00Piwo otrzymywane ze słodu: 2000 hl - W pojemnikach zawierających nie więcej niż 10 litrów: 2203 00 01 0- - W butelkach15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 09 0- - Pozostałe15 minimum 0,125 ECU/l 2203 00 10 0- W pojemnikach zawierających więcej niż 10 litrów15 minimum 0,125 ECU/l 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 85000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 11 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 19 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 21 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beaujolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl 2204 29 10 9- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 99 0- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 2204 30 10 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 96 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98 9- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 + maksimum 52,6 ECU/hl + 0,09 ECU/kg 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 35000 hl 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 ECU/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.26,25 minimum 7,585 ECU/hl + 0,71 ECU %/hl 2205 10 90 9- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 22% obj.26,25 minimum 7,585 ECU/hl + 0,71 ECU %/hl 2401Tytoń nie przetworzony; odpady tytoniowe: 200 ton 2401 10- Tytoń nie odżyłowany: - - Suszony ogniowo-rurowo tytoń typu Virginia i suszony powietrzem na jasny tytoń typu Burley (łącznie z hybrydami tytoniu Burley); suszony powietrzem na jasny tytoń typu Maryland i tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 10 0- - - Suszony ogniowo-rurowo typu Virginia15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 20 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Burley (łącznie z jego hybrydami)15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 30 0- - - Suszony powietrzem na jasny typu Maryland15 minimum 0,565 ECU/kg - - - Tytoń suszony ogniowo-płomieniowo: 2401 10 41 0- - - - Typu Kentucky15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 49 0- - - - Pozostałe15 minimum 0,565 ECU/kg - - Pozostałe: 2401 10 50 0- - - Tytoń suszony powietrzem na jasny15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 60 0- - - Suszony na słońcu tytoń typu Oriental10 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 70 0- - - Tytoń suszony powietrzem na ciemny15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 80 0- - - Tytoń suszony ogniowo-rurowo15 minimum 0,565 ECU/kg 2401 10 90 0- - - Pozostałe tytonie15 minimum 0,565 ECU/kg Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Państwa Izrael. (Dz. U. Nr 158, poz. 1039) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Państwa Izrael, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 4. 1. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, w przypadku pozycji towarowej 2009 - mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 100 ton dla każdej z pozycji towarowych określonych 9-cyfrowym kodem PCN objętych tą pozycją. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1039) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z PAŃSTWA IZRAEL Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0302Ryby świeże lub chłodzone, z wyjątkiem filetów rybnych oraz innego rybiego mięsa z pozycji nr 0304: 200 t - Pozostałe ryby z wyłączeniem wątróbek, ikry i mleczu: 0302 69- - Pozostałe: - - - Ryby morskie: 0302 69 61 0- - - - Leszcz morski (Dentex dentex i Pagellus spp.)0 0302 69 94 0- - - - Okoń morski (Dicentrarchus labrax)0 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: 500 t - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 15 0- - - Orchidee17,5 0603 10 21 0- - - Gladiole17,5 0603 10 29 0- - - Pozostałe17,5 - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 55 0- - - Orchidee17,5 0603 10 61 0- - - Gladiole17,5 0603 10 69 0- - - Pozostałe17,5 0603 90 00 0- Pozostałe050 t 0604Liście, gałęzie i inne części roślin, bez kwiatów lub pączków kwiatowych oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 250 t 0604 10- Mchy i porosty: 0604 10 10 0- - Mech reniferowy0 0604 10 90 0- - Pozostałe0 - Pozostałe: 0604 91- - Świeże: - - - Choinki gwiazdkowe: 0604 91 21 0- - - - Jodła kaukaska [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jedna z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)0 0604 91 29 0- - - - Pozostałe0 - - - Gałązki iglaste: 0604 91 41 0- - - - Z jodły kaukaskiej [Abies nordmanniana (Stev.) Spach] lub jednej z jodeł amerykańskich (Abies procera Rehd.)0 0604 91 49 0- - - - Pozostałe0 0604 91 90 0- - - Pozostałe0 0604 99- - Pozostałe: 0604 99 10 0- - - Przygotowane tylko przez suszenie0 0604 99 90 0- - - Pozostałe0 0701Ziemniaki, świeże lub chłodzone: 0701 90- Pozostałe: - - Pozostałe: - - - Młode: 0701 90 51 0- - - - Od 1 stycznia do 15 maja10500 t 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 1 000 t 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marca10 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudnia10 0703Cebula, szalotka, czosnek, pory oraz inne warzywa cebulowe świeże lub chłodzone: 0703 10- Cebula i szalotka: - - Cebula: 0703 10 19 0- - - Pozostałe ex 0703 10 19 0Szczypiorek12,5300 t 0704Kapusta, kalafiory, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub chłodzone: 0704 90- Pozostałe: 0704 90 90 0- - Pozostałe ex 0704 90 90 0Kapusta pekińska0500 t 0709Inne warzywa, świeże lub chłodzone: 0709 60- Owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta: 0709 60 10 0- - Słodka papryka 5200 t 0709 90- Pozostałe: 0709 90 90 0- - Pozostałe ex 0709 90 90 0Świeże zioła od 1 października do 31 maja7,9400 t 0710Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone: 0710 40 00 0- Kukurydza cukrowa ex 0710 40 00 0Kukurydza słodka mrożona0250 t 0804Daktyle, figi, ananasy, avokado, guawa, mango i smaczelina, świeże lub suszone: 0804 10 00 0- Daktyle0500 t 0805Owoce cytrusowe, świeże lub suszone: 0805 10- Pomarańcze:20 000 t - - Pomarańcze słodkie, świeże: 0805 10 10 0- - - Krwiste i półkrwiste5 - - - Pozostałe: 0805 10 30 0- - - - Nawele, Naweliny, Nawelaty, Salustiany, Vernasy, Valencjany, Maltańskie, Szamutiasy, Ovalisy, Trovita i Hamliny5 0805 10 50 0- - - - Pozostałe5 0805 20- Mandarynki (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe: 10 000 t 0805 20 10 0- - Klementynki10 0805 20 30 0- - Monrealesy i satsumas10 0805 20 50 0- - Mandarynki i wilkingi10 0805 20 70 0- - Tangeryny10 0805 20 90 0- - Pozostałe10 0805 30- Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum) i limy (Citrus aurantifolia): 6 000 t 0805 30 10 0- - Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum)0 0805 30 90 0- - Limy (Citrus aurantifolia)0 0807Melony (łącznie z arbuzami) i papaje, świeże: - Melony (łącznie z arbuzami): 0807 19 00 0- - Pozostałe ex 0807 19 00 0Melony54 000 t 0811Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie, mrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 0811 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 0811 90 85 0- - - Owoce tropikalne i orzechy tropikalne ex 0811 90 85 0Daktyle mrożone0500 t 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1000 t 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach15 + DCC 1704 10 19 0- - - Pozostała15 + DCC - - Zawierająca w masie 60% lub więcej sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 91 0- - - Guma w paskach15 + DCC 1704 10 99 0- - - Pozostała15 + DCC 1704 90- Pozostałe: 1704 90 10 0- - Wyciąg (ekstrakt) z lukrecji zawierający w masie więcej niż 10% sacharozy, ale nie zawierający innych dodanych substancji15 + DCC 1704 90 30 0- - Biała czekolada17,5 + DCC - - Pozostałe: 1704 90 51 0- - - Pasty, łącznie z marcepanem, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub więcej17,5 + DCC 1704 90 55 0- - - Pastylki od bólu gardła i od kaszlu17,5 + DCC 1704 90 61 0- - - Wyroby pokryte cukrem17,5 + DCC - - - Pozostałe: 1704 90 65 0- - - - Wyroby żelowe i galaretki, łącznie z pastami owocowymi, w postaci wyrobów cukierniczych17,5 + DCC 1704 90 71 0- - - - Cukierki z masy gotowanej, również z nadzieniem17,5 + DCC 1704 90 75 0- - - - Cukierki toffi, karmelki i podobne17,5 + DCC - - - - Pozostałe: 1704 90 81 0- - - - - Tabletki prasowane17,5 + DCC 1704 90 99 0- - - - - Pozostałe17,5 + DCC ex 1704 90 99 0Chałwa26,3 + DCC1 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: 1806 20- Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie powyżej 2 kg lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 2 kg: 1806 20 10 0- - Zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego albo zawierające w masie 31% lub więcej masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie15 + DCC 1806 20 30 0- - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 31% masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie15 + DCC - - Pozostałe: 1806 20 50 0- - - Zawierające w masie 18% lub więcej masła kakaowego15 + DCC 1806 20 70 0- - - Okruchy mleczno-czekoladowe15 + DCC 1806 20 80 0- - - Polewa czekoladowa smakowa15 + DCC 1806 20 95 0- - - Pozostałe15 + DCC - Pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach: 1806 31 00 0- - Nadziewane22,5 + DCC 1806 32- - Bez nadzienia: 1806 32 10 0- - - Z dodatkami zbóż, owoców lub orzechów22,5 + DCC 1806 32 90 0- - - Pozostałe22,5 + DCC 1806 90- Pozostałe: - - Czekolada i produkty czekoladowe: - - - Czekolady, z nadzieniem lub bez: 1806 90 11 0- - - - Zawierające alkohol22,5 + DCC 1806 90 19 0- - - - Pozostałe22,5 + DCC - - - Pozostałe: 1806 90 31 0- - - - Z nadzieniem22,5 + DCC 1806 90 39 0- - - - Bez nadzienia22,5 + DCC 1806 90 50 0- - Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao22,5 + DCC 1806 90 60 0- - Pasty do smarowania zawierające kakao22,5 + DCC 1806 90 70 0- - Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów22,5 + DCC 1806 90 90 0- - Pozostałe22,5 + DCC ex 1806 90 90 0Chałwa zawierająca kakao33,8 + DCC1 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 200 t 1901 10 00 0- Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej0 1901 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 1- - - - Mieszanki mleczne przeznaczone do produkcji odżywek dla niemowląt0 2004Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 2004 90- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne: 2004 90 10 0- - Słodka kukurydza (Zea mays var. Saccharata) ex 2004 90 10 0Kukurydza słodka mrożona0250 t 2005Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, nie mrożone, inne niż produkty objęte pozycją nr 2006: 2005 80 00 0- Słodka kukurydza (Zea mays var. Saccharata) ex 2005 80 00 0Słodka kukurydza zakonserwowana0300 t 2008Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub alkoholu, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 100 t - Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane razem lub nie: 2008 11- - Orzeszki ziemne: 2008 11 10 0- - - Masło orzechowe17,5 - - - Pozostałe, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto: - - - - Powyżej 1 kg: 2008 11 92 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 94 0- - - - - Pozostałe17,5 - - - - Nie przekraczające 1 kg: 2008 11 96 0- - - - - Prażone17,5 2008 11 98 0- - - - - Pozostałe17,5 2009Soki owocowe (łącznie z moszczem winogronowym) i soki warzywne nie sfermentowane i nie zawierające dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej: 8 200 t2 - Sok pomarańczowy: 2009 11- - Mrożony: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto0 2009 11 19 0- - - - Pozostałe0 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 11 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 11 99 0- - - - Pozostałe0 2009 19- - Pozostałe: - - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 11 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto0 2009 19 19 0- - - - Pozostałe0 - - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 19 91 0- - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 19 99 0- - - - Pozostałe0 2009 20- Sok grejpfrutowy: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto0 2009 20 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 20 91 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto i o zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 20 99 0- - - Pozostałe0 2009 30- Sok z dowolnego innego pojedynczego owocu cytrusowego: - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 30 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto0 2009 30 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto: 2009 30 31 0- - - - Zawierający dodatek cukru0 2009 30 39 0- - - - Pozostałe0 - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - Sok cytrynowy: 2009 30 51 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 30 55 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 30 59 0- - - - - Nie zawierający dodatku cukru0 - - - - Pozostałe soki z owoców cytrusowych: 2009 30 91 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 30 95 0- - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 30 99 0- - - - - Nie zawierające dodatku cukru0 2009 60- Sok z winogron (łącznie z moszczem winogronowym): - - O gęstości powyżej 1,33 g/cm3 przy 20°C: 2009 60 11 0- - - O wartości nie przekraczającej 22 ECU za 100 kg masy netto0 2009 60 19 0- - - Pozostałe0 - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - O wartości powyżej 18 ECU za 100 kg masy netto: 2009 60 51 0- - - - Stężony0 2009 60 59 0- - - - Pozostałe0 - - - O wartości nie przekraczającej 18 ECU za 100 kg masy netto: - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 60 71 0- - - - - Stężony0 2009 60 79 0- - - - - Pozostałe0 2009 60 90 0- - - - Pozostałe0 2009 90- Mieszanki soków: - - O gęstości nie przekraczającej 1,33 g/cm3 przy 20°C: - - - Pozostałe: - - - - O wartości powyżej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 41 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru0 2009 90 49 0- - - - - - Pozostałe0 - - - - - Pozostałe: 2009 90 51 0- - - - - - Zawierające dodatek cukru0 2009 90 59 0- - - - - - Pozostałe0 - - - - O wartości nie przekraczającej 30 ECU za 100 kg masy netto: - - - - - Mieszanki soków owoców cytrusowych i soku ananasowego: 2009 90 71 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%0 2009 90 73 0- - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%0 2009 90 79 0- - - - - - Nie zawierające dodatku cukru0 - - - - - Pozostałe: - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie powyżej 30%: 2009 90 92 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 94 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - O zawartości dodatku cukru w masie nie przekraczającej 30%: 2009 90 95 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 96 0- - - - - - - Pozostałe0 - - - - - - Nie zawierające dodatku cukru: 2009 90 97 0- - - - - - - Mieszanki soków z owoców tropikalnych0 2009 90 98 0- - - - - - - Pozostałe0 2101Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: 250 t - Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy oraz przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 11- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty: 2101 11 11 0- - - O zawartości suchej masy na bazie kawy wynoszącej 95% lub więcej w masie0 2101 11 19 0- - - Pozostałe0 2101 12- - Przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy: 2101 12 92 0- - - Przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów na bazie kawy0 2101 12 98 0- - - Pozostałe0 2101 20- Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej i przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej: 2101 20 20 0- - Ekstrakty, esencje lub koncentraty0 - - Przetwory: 2102 20 92 0- - - Na bazie ekstraktów, esencji lub koncentratów herbaty lub herbaty paragwajskiej (maté)0 2102 20 98 0- - - Pozostałe0 2102 30- Cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: - - Cykoria palona i inne palone namiastki kawy: 2101 30 11 0- - - Cykoria palona0 2101 30 19 0- - - Pozostałe0 - - Ekstrakty, esencje i koncentraty z cykorii palonej i innych palonych namiastek kawy: 2101 30 91 0- - - Z cykorii palonej0 2101 30 99 0- - - Pozostałe0 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 100 t 2106 90- Pozostałe: - - Pozostałe: 2106 90 92 0- - - Nie zawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5% tłuszczu mleka, 5% sacharozy lub izoglukozy, 5% glukozy lub skrobi10 2106 90 98 0- - - Pozostałe10 2204Wino ze świeżych winogron łącznie z winami wzmocnionymi; moszcz winogronowy inny niż z pozycji nr 2009: 20 000 hl 2204 10- Wino musujące: - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5% obj.: 2204 10 11- - - Szampan: 2204 10 11 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 19- - - Pozostałe: 2204 10 19 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie mniejszej niż 8,5%, ale nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - Pozostałe: 2204 10 91 0- - - Asti spumante15 minimum 21 ECU/hl 2204 10 99 0- - - Pozostałe15 minimum 21 ECU/hl - Pozostałe wina; moszcz winogronowy z fermentacją nie rozpoczętą lub zatrzymaną przez dodanie alkoholu: 2204 21- - W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2204 21 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające dzięki obecności dwutlenku węgla w roztworze pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 21 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.15 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych rejonach: - - - - - - Białe: 2204 21 11 0- - - - - - - Alsace15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 12 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 18 0- - - - - - - Mosel-Saar-Ruwer15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 19 0- - - - - - - Pfalz15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 22 0- - - - - - - Rheinhessen15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 24 0- - - - - - - Lazio (Latium)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 26 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 27 0- - - - - - - Trentino, Alto Adige i Friuli15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 28 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 32 0- - - - - - - Vinho Verde15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 34 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 36 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 37 0- - - - - - - Valencia15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 38 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 21 42 0- - - - - - - Bordeaux15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 44 0- - - - - - - Beujaolais15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 47 0- - - - - - - Languedoc-Rousillon15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 62 0- - - - - - - Piemonte (Piemont)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 66 0- - - - - - - Toscana (Tuscany)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 67 0- - - - - - - Trentino i Alto Adige15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 68 0- - - - - - - Veneto15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 69 0- - - - - - - Dao, Bairrada i Douro15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 71 0- - - - - - - Navarra15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 74 0- - - - - - - Penedes15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 76 0- - - - - - - Rioja15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 77 0- - - - - - - Valdepenas15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 78 0- - - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 79 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 80 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 21 81 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 82 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 21 83 0- - - - - - Białe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 84 0- - - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 21 87 0- - - - - Marsala15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 89 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 92 0- - - - - Sherry15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 94 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przekraczającej 22% obj.: 2204 21 95 0- - - - - Port15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 21 98 0- - - - - Pozostałe15 minimum 12,5 ECU/hl 2204 29- - Pozostałe: 2204 29 10- - - Wina inne niż z podpozycji 2204 10 w butelkach z korkami "grzybkowymi" przytrzymywanymi przewiązkami lub zapięciami; wina dostarczane inaczej, pozostające w wyniku obecności dwutlenku węgla w roztworze, pod nadciśnieniem nie mniejszym niż 1 bar, ale mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C: 2204 29 10 1- - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.12,5 minimum 21 ECU/hl - - - Pozostałe: - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 13% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: - - - - - - Białe: 2204 29 12 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 13 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 17 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 18 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 42 0- - - - - - - Bordeaux12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 43 0- - - - - - - Bourgogne (Burgundy)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 44 0- - - - - - - Beaujolais12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 46 0- - - - - - - Cotes du Rhone12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 47 0- - - - - - - Languedoc-Roussillon12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 48 0- - - - - - - Val de Loire (Loire valley)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 58 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: - - - - - - Białe: 2204 29 62 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 64 0- - - - - - - Veneto12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 65 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - - - Pozostałe: 2204 29 71 0- - - - - - - Puglia (Apuglia)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 72 0- - - - - - - Sicilia (Sicily)12,5 minimum 2,5 ECU/hl 2204 29 75 0- - - - - - - Pozostałe12,5 minimum 2,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 13% obj., ale nie przewyższającej 15% obj.: - - - - - Wina jakościowe produkowane w określonych regionach: 2204 29 81 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 82 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - - Pozostałe: 2204 29 83 0- - - - - - Białe12,5 minimum 3,5 ECU/hl 2204 29 84 0- - - - - - Pozostałe12,5 minimum 3,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 15% obj., ale nie przewyższającej 18% obj.: 2204 29 87 0- - - - - Marsala12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 88 0- - - - - Samos i Muscat de Lemnos12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 89 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 91 0- - - - - Madeira i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 92 0- - - - - Sherry12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 93 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 94 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj., ale nie przewyższającej 22% obj.: 2204 29 95 0- - - - - Port12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 96 0- - - - - Madeira, sherry i Setubal muscatel12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 97 0- - - - - Tokaj (Aszu i Szamorodni)12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 29 98 0- - - - - Pozostałe12,5 minimum 10,5 ECU/hl 2204 30- Pozostały moszcz winogronowy: 2204 30 10- - W trakcie fermentacji lub z fermentacją zatrzymaną inaczej niż przez dodanie alkoholu: 2204 30 10 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie większej niż 22% obj.22,5 - - Pozostały: - - - O gęstości 1,33 g/cm3 lub mniejszej w 20°C i o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nie przewyższającej 1% obj.: 2204 30 92 0- - - - Skoncentrowany32,5 2204 30 94 0- - - - Pozostały32,5 - - - Pozostały: 2204 30 96- - - - Skoncentrowany: 2204 30 96 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2204 30 98- - - - Pozostały: 2204 30 98 1- - - - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1%, ale nie większej niż 22% obj.32,5 2205Wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi: 2205 10- W pojemnikach zawierających 2 litry lub mniej: 2205 10 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 6,25 ECU/hl 2205 10 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 10 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.26,3 minimum 7,585 ECU/hl + 0,71 ECU %hl 2205 90- Pozostałe: 2205 90 10 0- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 18% obj. lub mniejszej15 minimum 5 ECU/hl 2205 90 90- - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18% obj.: 2205 90 90 1- - - O rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 18%, ale nie większej niż 22% obj.26,3 minimum 7,585 ECU/hl + 0,71 ECU %/hl 1 Dodatkowe cło za cukier pobierane w wysokości 0,00085 ECU za każdy 1 dag lub 1% cukru w 1 kg produktu. 2 W ilości 8 200 t zgodnie z Protokołem 2 do Umowy o Wolnym Handlu między Rzeczpospolitą Polską a Państwem Izrael wysokość kontyngentu dla pozycji 2009 60 - sok z winogron - wynosi 200 t. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Estońskiej. (Dz. U. Nr 158, poz. 1040) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Republiki Estońskiej, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone stawki celne w wysokości określonej w tym załączniku. § 2. Obniżone stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1040) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ Kod PCNWyszczególnienieObniżona stawka celnaIlość 0402Mleko i śmietana, zagęszczone lub zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego: 50 ton 0402 10- W proszku, granulkach lub w innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 1,5%: - - Nie zawierające dodatku cukru ani innego środka słodzącego: 0402 10 11 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg28 0402 10 19 0- - - Pozostałe28 - - Pozostałe:28 0402 10 91 0- - - W bezpośrednim opakowaniu o zawartości netto nie przekraczającej 2,5 kg28 0402 10 99 0- - - Pozostałe28 0406Sery i twarogi: 0406 10- Ser (niedojrzewający i niewędzony) świeży, w tym ser serwatkowy i twaróg: 0406 10 80 0- - Pozostały4,9200 ton 0406 90- Pozostałe sery: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - O zawartości tłuszczu w masie nie przekraczającej 40%, o zawartości masy wody w substancji beztłuszczowej: - - - - - - Nie przekraczającej 47%: 0406 90 69 0- - - - - - - Pozostałe4,9200 ton 0406 90 99 0- - - - - Pozostałe4,9200 ton 1107Słód palony lub nie: 800 ton 1107 10- Nie palony: - - Z pszenicy: 1107 10 11 0- - - W postaci mąki5 1107 10 19 0- - - Pozostały5 - - Pozostałe: 1107 10 91 0- - - W postaci mąki5 1107 10 99 0- - - Pozostałe5 1107 20 00 0- Palony5 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: - Z drobiu objętego pozycją nr 0105: 1602 39- - Pozostałe:10 ton - - - Zawierające masie 57% lub więcej mięsa lub podrobów: 1602 39 21 0- - - - Nie gotowane12 1602 39 29 0- - - - Pozostałe12 1602 39 40 0- - - Zawierające w masie 25% lub więcej, ale mniej niż 57% mięsa drobiowego lub podrobów12 1602 39 80 0- - - Pozostałe12 - Z wieprzowiny: 1602 49- - Pozostałe łącznie z mieszankami:50 ton - - - Ze świń domowych: - - - - Zawierające w masie 80% lub więcej mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów, włącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia: 1602 49 11 0- - - - - Schaby (bez karkowych) i ich części łącznie z mieszankami schabów i szynek12 1602 49 13 0- - - - - Karki i ich części łącznie z mieszankami obojczyków i łopatek12 1602 49 15 0- - - - - Pozostałe mieszanki zawierające szynki, łopatki, schaby lub karki oraz ich części12 1602 49 19 0- - - - - Pozostałe12 1602 49 30 0- - - - Zawierające w masie 40% lub więcej, ale mniej niż 80% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia12 1602 49 50 0- - - - Zawierające w masie mniej niż 40% mięsa lub dowolnego rodzaju podrobów łącznie z tłuszczami dowolnego rodzaju i pochodzenia12 1602 49 90 0- - - Pozostałe12 1602 50- Z wołowiny: 50 ton 1602 50 10 0- - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami12 - - Pozostałe: - - - W opakowaniach hermetycznych: 1602 50 31 0- - - - Corned beef (wołowina peklowana)12 1602 50 39 0- - - - Pozostałe12 1602 50 80 0- - - Pozostałe12 1604Przetworzone i konserwowane ryby; kawior i namiastki kawioru przygotowane z ikry rybiej: - Ryby, całe lub w kawałkach, ale nie mielone: 1604 13- - Sardynki, sardynele i brisling lub szproty: 1604 13 90 0- - - Pozostałe05000 ton 1704Wyroby cukiernicze (łącznie z białą czekoladą), nie zawierające kakao: 1704 10- Guma do żucia, również pokryta cukrem: - - Zawierająca w masie mniej niż 60% sacharozy (łącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza): 1704 10 11 0- - - Guma w paskach12 + 0,4 DCC10 ton 1704 10 19 0- - - Pozostała12 + 0,4 DCC50 ton 1806Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao: - Pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach: 1806 32- - Bez nadzienia: 1806 32 90 0- - - Pozostałe9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90- Pozostałe: - - Czekolada i produkty czekoladowe: - - - Czekolady, z nadzieniem lub bez: 1806 90 19 0- - - - Pozostałe9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90 50 0- - Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao9 + 0,2 DCC100 ton 1806 90 90 0- - Pozostałe9 + 0,2 DCC25 ton 1901Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 40% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od nr 0401 do 0404, nie zawierające kakao lub zawierające mniej niż 5% wagowych kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej nie wymienione, ani nie włączone: 1901 90- Pozostałe: - - Ekstrakt słodowy: 1901 90 19 0- - - Pozostałe625 ton - - Pozostałe: 1901 90 99- - - Pozostałe: 1901 90 99 9- - - - Pozostałe5,1 minimum 0,04 ECU/kg5 ton 1905Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki (biskwity) i inne wyroby piekarskie, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby: 1905 10 00 0- Chleb chrupki720 ton 1905 30- Słodkie herbatniki (biskwity); wafle i opłatki: - - Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao: 1905 30 19 0- - - Pozostałe020 ton - - Pozostałe: - - - Słodkie herbatniki (biskwity): 1905 30 30 0- - - - Zawierające w masie 8% lub więcej tłuszczu z mleka015 ton - - - - Pozostałe: 1905 30 59 0- - - - - Pozostałe020 ton 2001Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego: 2001 10 00 0- Ogórki i korniszony65 ton 2007Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty owocowe lub orzechowe, będące przetworami gotowanymi, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej: - Pozostałe: 2007 99- - Pozostałe: - - - O zawartości cukru w masie powyżej 30%: - - - - Pozostałe: 2007 99 39 0- - - - - Pozostałe715 ton - - - O zawartości cukru w masie powyżej 13%, ale nie przekraczającej 30%: 2007 99 58 0- - - - Pozostałe77 ton Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Wysp Owczych. (Dz. U. Nr 158, poz. 1041) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz towarów pochodzących z Wysp Owczych, wymienionych w załączniku do rozporządzenia, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. Obniżone zerowe stawki celne, o których mowa w § 1, stosuje się po udokumentowaniu pochodzenia towarów, zgodnie z wymogami określonymi odrębnie. § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 4. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1041) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI POCHODZĄCYCH Z WYSP OWCZYCH Kod PCNWyszczególnienieIlość 0204Mięso baranie i kozie - świeże, chłodzone lub mrożone:20 ton 0204 10 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, świeże lub chłodzone - Inne mięso baranie, świeże lub chłodzone: 0204 21 00 0- - Tusze i półtusze 0204 22- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 22 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 22 30 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 22 50 0- - - Nogi 0204 22 90 0- - - Pozostałe 0204 23 00 0- - Bez kości 0204 30 00 0- Tusze i półtusze z jagniąt, mrożone - Inne mięso baranie, mrożone: 0204 41 00 0- - Tusze i półtusze 0204 42- - Inne kawałki z kośćmi: 0204 42 10 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 42 30 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 42 50 0- - - Nogi 0204 42 90 0- - - Pozostałe 0204 43- - Bez kości: 0204 43 10 0- - - Jagnięce 0204 43 90 0- - - Pozostałe 0204 50- Mięso kozie: - - Świeże lub chłodzone: 0204 50 11 0- - - Tusze i półtusze 0204 50 13 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 50 15 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 50 19 0- - - Nogi - - - Pozostałe: 0204 50 31 0- - - - Kawałki z kośćmi 0204 50 39 0- - - - Kawałki bez kości - - Mrożone: 0204 50 51 0- - - Tusze i półtusze 0204 50 53 0- - - Krótkie ćwierci przednie 0204 50 55 0- - - Grzbiety i/lub środki 0204 50 59 0- - - Nogi - - - Pozostałe: 0204 50 71 0- - - - Kawałki z kośćmi 0204 50 79 0- - - - Kawałki bez kości 0206Jadalne podroby wołowe, wieprzowe, baranie, kozie, końskie, z osłów, mułów i osłomułów - świeże, chłodzone lub mrożone: 0206 80- Inne, świeże lub chłodzone: - - Pozostałe: 0206 80 99 0- - - Baranie i kozie 0206 90- Inne, mrożone: - - Pozostałe: 0206 90 99 0- - - Baranie i kozie 0210Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; jadalne mączki i grysiki z mięsa i podrobów: 0210 90- Inne, łącznie z jadalnymi mączkami i grysikami z mięsa lub podrobów: - - Mięso: - - - Baranie i kozie: 0210 90 11 0- - - - Z kośćmi 0210 90 19 0- - - - Bez kości - - Podroby: 0210 90 60 0- - - Baranie i kozie 1601 00Kiełbasy i podobne produkty z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe oparte o te produkty: 1601 00 10 0- Z wątroby ex 1601 00 10 0Baranie i kozie - Pozostałe: 1601 00 91 0- - Kiełbasy, suche lub do smarowania, nie gotowane ex 1601 00 91 0Baranie i kozie 1601 00 99 0- - Pozostałe ex 1601 00 99 0Baranie i kozie 1602Pozostałe przetworzone lub konserwowane mięso, podroby lub krew: 1602 10 00 0- Przetwory homogenizowane ex 1602 10 00 0Baranie i kozie 1602 90- Pozostałe łącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt: - - Pozostałe: - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: - - - - - Pozostałe: - - - - - - Z baraniny lub koziny: - - - - - - - Nie gotowane; mieszanki gotowanego mięsa lub podrobów z nie gotowanym mięsem lub podrobami: 1602 90 72 0- - - - - - - - Z baraniny 1602 90 74 0- - - - - - - - Z koziny - - - - - - - Pozostałe: 1602 90 76 0- - - - - - - - Z baraniny 1602 90 78 0- - - - - - - - Z koziny 2309Produkty używane do karmienia zwierząt:5 000 ton 2309 90- Pozostałe: 2309 90 10 0- - Roztwory z ryb lub ssaków morskich ex 2309 90 10 0Karma dla ryb - - Pozostałe: - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny objęte podpozycjami 1702 30 51 do 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50 i 2106 90 55 lub produkty mleczne: - - - - Zawierające skrobię, glukozę, syrop glukozowy, maltodekstrynę lub syrop z maltodekstryny: - - - - - Nie zawierające skrobi lub zawierające jej w masie 10% lub mniej: 2309 90 31 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% ex 2309 90 31 0Karma dla ryb - - - - - Zawierające w masie więcej niż 10%, ale nie więcej niż 30% skrobi: 2309 90 41 0- - - - - - Nie zawierające produktów mlecznych lub zawierające ich w masie mniej niż 10% ex 2309 90 41 0Karma dla ryb - - - Pozostałe: - - - - Pozostałe: 2309 90 95- - - - - Zawierające w masie 49% lub więcej chlorku choliny, na bazie organicznej lub nieorganicznej: 2309 90 95 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów 2309 90 97- - - - - Pozostałe: 2309 90 97 1- - - - - - Pasze granulowane dla pstrągów Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia ogólnego dopuszczalnego połowu niektórych gatunków ryb w polskich obszarach morskich w 1999 r. oraz sposobu i warunków podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe. (Dz. U. Nr 158, poz. 1042) Na podstawie art. 8 i art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się w 1999 r. ogólny dopuszczalny połów w polskich obszarach morskich dla podanych poniżej gatunków ryb: 1) śledź - 42 700 ton, 2) szprot - 64 200 ton, 3) dorsz - 26 586 ton, 4) łosoś - 25 284 szt. § 2. 1. Dokonuje się podziału ogólnego dopuszczalnego połowu, o którym mowa w § 1, według następujących zasad: 1) dorsz: a) 2 700 ton - dla łodzi rybackich bez dokonywania podziału na poszczególne łodzie, b) 23 600 ton - dla kutrów rybackich, do podziału na poszczególne kutry rybackie według reguł określonych w załączniku do rozporządzenia, c) 286 ton - w rezerwie, 2) łosoś - indywidualnie na statki rybackie, wyłącznie dla tych podmiotów, które posiadają bazę połowową, bazę sprzętową oraz dokonywały połowów łososia w ciągu ostatnich pięciu lat, 3) śledź i szprot - indywidualnie na statki rybackie wyłącznie dla tych podmiotów, które posiadają bazę połowową i bazę sprzętową: a) dla podmiotów, które dokonywały połowów śledzia lub szprota w latach ubiegłych - w ilości wyliczonej według średniej z ostatnich trzech lat, chyba że w 1998 r. uzyskały kwotę połowową wyższą, b) dla podmiotów, które rozpoczęły połowy w 1998 r. - w ilości, którą w roku 1998 uzyskały jako kwotę połowową; pozostałą część ogólnego dopuszczalnego połowu śledzia i szprota dzieli się według kryterium długości statku na indywidualny wniosek armatorów. 2. Dyrektorzy urzędów morskich przydzielają kwoty połowowe według zasad, o których mowa w ust. 1, podmiotom wykonującym rybołówstwo morskie na poszczególne kutry rybackie. 3. Suma indywidualnych kwot połowowych, przyznanych podmiotom, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć ogólnego dopuszczalnego połowu określonego w § 1. § 3. Rezerwa, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c), oraz nadwyżki połowowe pozostają w dyspozycji ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1042) ZASADY PODZIAŁU OGÓLNEGO DOPUSZCZALNEGO POŁOWU DORSZA NA INDYWIDUALNE KWOTY POŁOWOWE DLA KUTRÓW W 1999 R. - WEDŁUG KLAS DŁUGOŚCI TYCH KUTRÓW Lp.Klasa (m)Ilość (szt.)B × C (m)Ton/klasaTon/kuter ABCDEF 11610160414,941,5 2171762 9927 755,344,1 319326081 575,949,2 421484217,754,4 5241283 0727 962,662,2 625611 5253 952,864,8 72612312808,767,4 82713351909,870,0 A - liczba porządkowa, B - klasy kutrów według długości - od 16 m do 27 m, osiem klas długościowych, C - ilość kutrów w danej klasie długościowej, D - całkowita długość danej klasy (suma długości poszczególnych kutrów w danej klasie), E - ilość dorsza w tonach dla danej klasy, F - ilość (indywidualna kwota połowowa) dorsza w tonach, przypadająca na jeden kuter w danej klasie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 41/97. z dnia 8 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 158, poz. 1043) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Lech Garlicki - przewodniczący Stefan J. Jaworski - sprawozdawca Wiesław Johann Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 1998 r. sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie zgodności art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882) z art. 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: Art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882) jest zgodny z art. 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Ferdynand Rymarz Jadwiga Skórzewska-Łosiak Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 7/98. z dnia 8 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 158, poz. 1044) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Stefan J. Jaworski - przewodniczący Lech Garlicki - sprawozdawca Ferdynand Rymarz protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prokuratora Generalnego i Ministra Obrony Narodowej, o stwierdzenie niezgodności § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 marca 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży osobnych kwater stałych (Dz. U. Nr 32, poz. 141) z art. 55 ust. 2 i art. 58 ust. 8 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433 ze zm.) oraz z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP orzeka: Przepis § 2 ust. 2 pkt 2, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 marca 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży osobnych kwater stałych (Dz. U. Nr 32, poz. 141) jest niezgodny z art. 55 ust. 2 i art. 58 ust. 8 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) i tym samym jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, przez to, że został wydany z przekroczeniem ustawowego upoważnienia. Stefan J. Jaworski Lech Garlicki Ferdynand Rymarz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 20/98. z dnia 21 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 158, poz. 1045) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Wojciech Sokolewicz - przewodniczący, Teresa Dębowska-Romanowska - sprawozdawca, Stefan J. Jaworski, protokolant: Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 1998 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Miejskiej w Wąbrzeźnie, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prezesa Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie niezgodności § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1997 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. Nr 20, poz. 107) z art. 2, art. 7 i art. 167 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), a także z art. 9 ust. 1, 2 i 4 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. i ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską 14 lipca 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 i 608) w związku z art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, orzeka: 1. § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lutego 1997 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. Nr 20, poz. 107), nadający nowe brzmienie § 14 ust. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego (Dz. U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330, z 1994 r. Nr 25, poz. 86 i Nr 140, poz. 769, z 1995 r. Nr 153, poz. 781 oraz z 1996 r. Nr 111, poz. 532) jest zgodny z art. 2, art. 7, art. 167 ust. 1 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 9 ust. 1 i 4 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. i ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską 14 lipca 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 i 608). 2. Przepis, o którym mowa w pkt 1 sentencji, nie jest niezgodny z art. 167 ust. 2 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 9 ust. 2 Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego. Wojciech Sokolewicz Teresa Dębowska-Romanowska Stefan J. Jaworski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji. (Dz. U. Nr 159, poz. 1046) Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 14 listopada 1995 r. w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji (Dz. U. Nr 132, poz. 648 i z 1998 r. Nr 16, poz. 72) w § 1 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) radiokomunikacyjnych, pracujących w standardach: a) INMARSAT C - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ C, b) INMARSAT M - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ M, c) INMARSAT mini-M (INMARSAT Phone) - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ mini-M (Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ Phone), d) INMARSAT B - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ B, e) EUTELTRACKS - System Naziemnej Ruchomej Telefonii Satelitarnej (z podłączeniem do publicznych sieci komutowanych) organizacji EUTELSAT, f) TFTS - Naziemny System Telefonii Lotniczej TFTS, oznaczonego znakiem świadczącym o posiadaniu świadectwa homologacji lub równoważnego mu dokumentu, obowiązującego w kraju, w którym użytkownik urządzenia jest zarejestrowany jako abonent." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych. (Dz. U. Nr 159, poz. 1047) Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Łączności z dnia 26 września 1995 r. w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 118, poz. 571, z 1996 r. Nr 42, poz. 184 i z 1998 r. Nr 16, poz. 73) w § 4 w ust. 1 w pkt 7 lit. b) otrzymuje brzmienie: "b) radiokomunikacyjnych, pracujących zgodnie ze standardami: - INMARSAT C - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ C, - INMARSAT M - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ M, - INMARSAT mini-M (INMARSAT Phone) - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ mini-M (Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ Phone), - INMARSAT B - Międzynarodowy System Telekomunikacji Ruchomej typ B, - EUTELTRACKS - System Naziemnej Ruchomej Telefonii Satelitarnej (z podłączeniem do publicznych sieci komutowanych) organizacji EUTELSAT, - CT-2 - System Telefonii Bezprzewodowej CT-2, - DECT - Cyfrowy Europejski Telefon Bezprzewodowy DECT, - TFTS - Naziemny System Telefonii Lotniczej TFTS,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury. (Dz. U. Nr 159, poz. 1048) Na podstawie art. 17 ust. 9 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607 i Nr 155, poz. 1016) zarządza się, co następuje: § 1. Naczelna Prokuratura Wojskowa ma siedzibę w mieście stołecznym Warszawie. § 2. 1. Tworzy się następujące wojskowe prokuratury okręgowe i określa ich siedziby: 1) Wojskową Prokuraturę Okręgową w Poznaniu, 2) Wojskową Prokuraturę Okręgową w Warszawie. 2. Tworzy się następujące ośrodki zamiejscowe wojskowych prokuratur okręgowych i określa ich siedziby: 1) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z siedzibą w Bydgoszczy, 2) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z siedzibą we Wrocławiu, 3) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie z siedzibą w Krakowie. 3. Tworzy się następujące wojskowe prokuratury garnizonowe i określa ich siedziby: 1) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Bydgoszczy, 2) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Elblągu, 3) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Gdyni, 4) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Gliwicach, 5) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Koszalinie, 6) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Krakowie, 7) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Lublinie, 8) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Łodzi, 9) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Olsztynie, 10) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Opolu, 11) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Poznaniu, 12) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Rzeszowie, 13) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Szczecinie, 14) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Warszawie, 15) Wojskową Prokuraturę Garnizonową we Wrocławiu, 16) Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Zielonej Górze. § 3. Wojskowe prokuratury okręgowe obejmują swoją właściwością: 1) Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Poznaniu - obszar województw będących we właściwości wojskowych prokuratur garnizonowych w: Bydgoszczy, Gdyni, Koszalinie, Opolu, Poznaniu, Szczecinie, we Wrocławiu i w Zielonej Górze, 2) Wojskowa Prokuratura Okręgowa w Warszawie - obszar województw będących we właściwości wojskowych prokuratur garnizonowych w: Elblągu, Gliwicach, Krakowie, Lublinie Łodzi, Olsztynie, Rzeszowie i Warszawie. § 4. Ośrodki zamiejscowe wojskowych prokuratur okręgowych obejmują swoją właściwością: 1) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z siedzibą w Bydgoszczy - obszar województw będących we właściwości wojskowych prokuratur garnizonowych w Bydgoszczy, Gdyni i Koszalinie, 2) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Poznaniu z siedzibą we Wrocławiu - obszar województw będących we właściwości wojskowych prokuratur garnizonowych w: Opolu i we Wrocławiu, 3) Ośrodek Zamiejscowy Wojskowej Prokuratury Okręgowej w Warszawie z siedzibą w Krakowie - obszar województw będących we właściwości wojskowych prokuratur garnizonowych w: Gliwicach, Krakowie, Lublinie i Rzeszowie. § 5. Wojskowe prokuratury garnizonowe obejmują swoją właściwością: 1) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Bydgoszczy - obszar województwa kujawsko-pomorskiego, 2) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Elblągu - w województwie pomorskim obszar powiatów: kwidzyńskiego, malborskiego i nowodworskiego oraz w województwie warmińsko-mazurskim obszar powiatów: braniewskiego, działdowskiego, elbląskiego, iławskiego, nowomiejskiego, ostródzkiego i miasto Elbląg, 3) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Gdyni - w województwie pomorskim obszar powiatów: gdańskiego, kartuskiego, kościerskiego, puckiego, starogardzkiego, tczewskiego i wejherowskiego oraz miasta: Gdańsk, Gdynia, Sopot, 4) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Gliwicach - obszar województwa śląskiego, 5) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Koszalinie - w województwie pomorskim obszar powiatów: bytowskiego, chojnickiego, człuchowskiego, lęborskiego, słupskiego i miasto Słupsk oraz w województwie zachodniopomorskim obszar powiatów: białogardzkiego, drawskiego, kołobrzeskiego, koszalińskiego, sławieńskiego, szczecineckiego, świdwińskiego, wałeckiego i miasto Koszalin, 6) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Krakowie - obszar województw: małopolskiego i świętokrzyskiego, 7) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Lublinie - obszar województwa lubelskiego, 8) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Łodzi - obszar województwa łódzkiego, 9) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Olsztynie - obszar województwa podlaskiego oraz w województwie warmińsko-mazurskim obszar powiatów: bartoszyckiego, ełckiego, giżyckiego, kętrzyńskiego, lidzbarskiego, mrągowskiego, nidzickiego, olecko-gołdapskiego, olsztyńskiego, piskiego, szczecieńskiego i miasto Olsztyn, 10) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Opolu - obszar województwa opolskiego, 11) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Poznaniu - obszar województwa wielkopolskiego, 12) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Rzeszowie - obszar województwa podkarpackiego, 13) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Szczecinie - w województwie zachodniopomorskim obszar powiatów: choszczeńskiego, goleniowskiego, gryfickiego, gryfińskiego, kamieńskiego, myśliborskiego, polickiego, pyrzyckiego i stargardzkiego oraz miasta: Szczecin i Świnoujście, 14) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Warszawie - obszar województwa mazowieckiego, 15) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa we Wrocławiu - obszar województwa dolnośląskiego, 16) Wojskowa Prokuratura Garnizonowa w Zielonej Górze - obszar województwa lubuskiego. § 6. Sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pozostają w dotychczasowej właściwości wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury. § 7. Traci moc zarządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 czerwca 1996 r. w sprawie utworzenia i zniesienia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury (Monitor Polski Nr 36, poz. 358). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych. (Dz. U. Nr 159, poz. 1049) Na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz na podstawie art. 223 ust. 2 i 225 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. Nr 154, poz. 1013) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się § 13, 2) w § 15 w ust. 1-4 po wyrazie "stawka" dodaje się wyraz "minimalna", 3) tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: "Stawki minimalne w innych sprawach", 4) w § 20 w pkt 1 po wyrazach "w sprawie" dodaje się wyrazy "przed Naczelnym Sądem Administracyjnym", 5) w § 25 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "a od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. - 100% stawki minimalnej." § 2. W sprawach będących w toku do czasu ich zakończenia w danej instancji stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych oraz dotyczących warunków fizycznych i psychicznych osób zatrudnionych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, a także w zakresie kwalifikacji zawodowych innych osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej. (Dz. U. Nr 159, poz. 1050) Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych oraz dotyczące warunków fizycznych i psychicznych osób zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych wojskowej ochrony przeciwpożarowej, zakładowej straży pożarnej, zakładowej służbie ratowniczej, gminnej zawodowej straży pożarnej, powiatowej (miejskiej) straży pożarnej, terenowej służbie ratowniczej i innych jednostkach ratowniczych, a także wymagania w zakresie kwalifikacji zawodowych innych osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej. § 2. Osoby zatrudnione w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w § 1, powinny spełniać odpowiednie do pełnionej funkcji wymagania: 1) w zakresie kwalifikacji zawodowych, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) dotyczące warunków fizycznych i psychicznych, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia. § 3. 1. Osoby nie zatrudnione w jednostkach ochrony przeciwpożarowej wykonujące czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej, polegające na zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, powinny posiadać kwalifikacje zawodowe obejmujące: 1) wyszkolenie pożarnicze oficerskie lub 2) wykształcenie wyższe i ukończone szkolenie specjalistów ochrony przeciwpożarowej prowadzone przez Szkołę Główną Służby Pożarniczej. 2. Osoby wymienione w ust. 1 wykonujące czynności wyłącznie w zakresie wynikającym z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) powinny posiadać kwalifikacje zawodowe obejmujące co najmniej: 1) wyszkolenie pożarnicze aspiranckie lub 2) wykształcenie średnie i ukończony kurs dla prowadzących sprawy ochrony przeciwpożarowej, prowadzony przez szkoły i ośrodki szkolenia Państwowej Straży Pożarnej. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 marca 1993 r. w sprawie wymagań w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz warunków psychofizycznych dla osób podejmujących pracę w jednostkach ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 43, poz. 199). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 grudnia 1998 r. (poz. 1050) Załącznik nr 1 WYMAGANIA W ZAKRESIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH OSÓB ZATRUDNIONYCH W JEDNOSTKACH OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Lp.FunkcjaWykształcenie ogólneKwalifikacje zawodoweStaż pracy w ochronie przeciwpożarowej 12345 1Kierownik i zastępca kierownika jednostki ochrony przeciwpożarowej (komendant, szef służby ratowniczej)*)wyższeoficerskie3 średnieaspiranckie5 2Specjalista, inspektor do spraw zapobiegania pożarom*)wyższeoficerskie lub szkolenie specjalistów ochrony przeciwpożarowej- średnieaspiranckie lub szkolenie specjalistów ochrony przeciwpożarowej2 3Dowódca kompaniiwyższeoficerskie2 średnieaspiranckie3 4Dowódca plutonuwyższeoficerskie- średnieaspiranckie1 5Dowódca sekcjiśrednieaspiranckie- Dowódca zastępuzasadnicze zawodowekurs podoficerski**), kursy specjalistyczne3 6Dyżurny punktu alarmowegośrednieaspiranckie1 zasadnicze zawodowekurs podoficerski**)2 7Kierowca*) operator sprzętu pożarniczegozasadnicze zawodowekurs podoficerski**), kursy specjalistyczne- 8Ratownikzasadnicze zawodowekurs podoficerski**), kursy specjalistyczne3 9Młodszy ratownikzasadnicze zawodowekurs szeregowych**)1 10Stażystazasadnicze zawodowe-- *) lub osoba zajmująca analogiczne stanowisko ustalone w regulaminie jednostki ochrony przeciwpożarowej. **) według programów kształcenia obowiązujących w Państwowej Straży Pożarnej. Załącznik nr 2 WARUNKI FIZYCZNE I PSYCHICZNE, KTÓRYM POWINNI ODPOWIADAĆ PRACOWNICY JEDNOSTEK OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ Uwaga: 1. Do oceny zdrowia kierowców obowiązują odpowiednio rubryki 4 i 6 oraz wymagania określone w przepisach zdrowotnych dla kierowców. 2. Symbole zastosowane w ocenie zdrowia badanych oznaczają: Z - zdolny do pracy, N - niezdolny do pracy, Z/N - zdolny lub niezdolny do pracy na podstawie decyzji lekarza badającego, N/Z - niezdolny lub zdolny do pracy na podstawie decyzji lekarza badającego. WYKAZ CHORÓB I UŁOMNOŚCI ParagrafPunktChoroby i ułomnościOcena zdrowia osób badanych kandydatów do pracy na stanowiskachpracowników na stanowiskach ratowników (dotyczy osób bezpośrednio wykonujących zadania ratownicze)specjalistów (dotyczy osób organizujących i nadzorujących działania ratownicze)ratowników (dotyczy osób bezpośrednio wykonujących zadania ratownicze)specjalistów (dotyczy osób organizujących i nadzorujących działania ratownicze) 1234567 Dział I - Budowa ciała 1234567 § 11Wzrost poniżej 160 cm przy proporcjonalnej budowie ciałaZZ-- 2Słaba budowa ciała nie upośledzająca sprawności ustrojuZZZZ 3Słaba budowa ciała nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNZZ ZZN 4Słaba budowa ciała upośledzająca sprawność ustrojuNNNN 5Charłactwo nie rokujące poprawyNNNN 6Otyłość nie upośledzająca sprawności ustrojuZZZZ NN 7Otyłość upośledzająca nieznacznie sprawność ustrojuNNZZ ZZN 8Otyłość upośledzająca sprawność ustrojuNNNN 9Feminizm, infantylizm, eunochoidyzm, obojnactwoNNNN 10Odwrotne położenie trzewi, bez zaburzeń ustrojuZZZZ 11Odwrotne położenie trzewi, z zaburzeniami ustrojuNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 1 pkt 1. Przy kwalifikowaniu kobiet przyjmuje się minimalne wartości wzrostu o 5 cm mniejsze od podanych. Przy kwalifikowaniu według punktu 1 wzrost od 160 do 185 cm pozwala zaliczyć jako zdolnego. pkt 2 i 3. Słabą budowę ciała należy oceniać nie tylko na podstawie dysproporcji między wzrostem i ciężarem ciała, lecz biorąc pod uwagę stan umięśnienia oraz stan układu krążenia i oddechowego, w oparciu o próby czynnościowe (próby bezdechu, spirometria, próba wysiłkowa: mierzenie tętna i ciśnienia krwi w spoczynku i po 20 przysiadach oraz ustalenie czasu powrotu do wartości wyjściowych). Ocenę stopnia zdolności do służby przy słabej budowie ciała należy opierać raczej na stwierdzeniu zaburzeń ogólnej sprawności ustroju niż odchyleniach od wskaźników antropometrycznych. pkt 6-8. Należy kwalifikować na podstawie różnicy między wagą aktualną i wagą należną ciała według wzoru: waga należna = 0,9 (wzrost w cm - 100), pkt 6 - waga należna + 10% do 20%, pkt 7 - waga należna + 20% do 30%, pkt 8 - waga należna + 30% i więcej. Przy kwalifikowaniu według rubryki 7 otyłość przy pełnej wydolności ogólnej nie stanowi przeszkody do pracy, z wyjątkiem pracy na wysokościach. pkt 10 i 11. W razie stwierdzenia całkowitego odwrotnego położenia trzewi, należy zwrócić uwagę na układ oddechowy i moczowy ze względu na często występujące w tych wypadkach rozstrzenie oskrzeli, zapalenie zatok przynosowych i wady rozwojowe nerek. Przy kwalifikowaniu badanych, u których rozpoznano to schorzenie, należy przeprowadzić badanie radiologiczne płuc, nerek (urografia) i zatok przynosowych. Dział II - Skóra i tkanka podskórna 1234567 § 21Przewlekłe choroby skóry nieznacznie szpecące i nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Przewlekłe choroby skóry miernie szpecące lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuZZZZ NN 3Przewlekłe choroby skóry szpecące lub upośledzające sprawność ustrojuNNNN 4TatuażeZZZZ § 31Blizny nieznacznie szpecące lub miernie upośledzające sprawność ustrojuZZZZ 2Blizny upośledzające sprawność ustroju lub znacznie szpecąceNNNN ZZ 3Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 4Ciała obce wgojone w powłoki zewnętrzne upośledzające sprawność ustrojuNNNN ZZ 5Blizny po samouszkodzeniachZZZZ NN § 41Skupienie powiększonych węzłów chłonnych obwodowych nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Skupienie powiększonych węzłów chłonnych obwodowych upośledzające sprawność ustrojuNNNN Z 3Przewlekłe zapalenie obwodowych węzłów chłonnych z ropieniemNNNN § 51Słoniowatość ograniczonaNNNN Z 2Słoniowatość rozległaNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 2. Nowotwory skóry należy kwalifikować według paragrafów działu XVII - Nowotwory. pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować różnorodne przewlekłe uogólnione choroby skóry, jak: świerzbiączka uogólniona (wyprysk endogenny), wrodzone zaburzenia rogowacenia skóry znacznego stopnia (rogowiec dziedziczny, rybia łuska), wrodzone dziedziczne oddzielenie się naskórka, pęcherzyca, skóra pergaminowata barwikowa, uogólnione i nawracające lub oporne na leczenie postacie łuszczycy, gruźlica skóry oporna na leczenie. Do § 3 pkt 1 i 2. Według tych punktów należy kwalifikować między innymi wyleczoną gruźlicę skóry. pkt 2. Przez "blizny upośledzające sprawność ustroju" należy rozumieć blizny utrudniające noszenie odzieży ochronnej i oporządzenia, blizny połączone z ubytkami tkanek miękkich (po zranieniach, oparzeniach itp.) oraz blizny w miejscach narażonych na tarcie w czasie ruchów i chodzenia. Do § 4 pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować gruźlicę węzłów chłonnych obwodowych. Dział III - Czaszka 1234567 § 61Zniekształcenia czaszki nie upośledzające czynności układu nerwowegoZZZZ 2Zniekształcenia czaszki (guzy, wgniecenia), choroby i ubytki kości, nieznacznie upośledzające czynności układu nerwowegoNNNZ N 3Ubytki kości czaszki, zniekształcenia (guzy, wgniecenia) oraz choroby kości czaszki, upośledzające czynności układu nerwowegoNNNN 4Przepukliny mózguNNNN 5Ciała obce w mózguNNNN Dział IV - Narząd wzroku 1234567 § 71Zniekształcenie powiek nie upośledzające ich sprawnościZZZZ 2Zniekształcenie powiek upośledzające ich sprawnośćNNNZ 3Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek, nie upośledzające sprawności okaNNNZ N 4Przewlekłe choroby brzegów powiek lub spojówek, trudno poddające się leczeniu i upośledzające sprawność okaNNNN 5Obwodowe zrosty spojówki gałkowej i powiekowej, nie upośledzające ruchów gałki ocznej lub powiekZZZZ NN 6Zrosty spojówki gałkowej i powiekowej, nieznacznie upośledzające ruchomość gałki ocznejNNNZ N 7Zrosty spojówki gałkowej i powiekowej, upośledzające ruchomość gałki ocznejNNNN § 81Nieznaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łezNNNN ZZ 2Znaczne upośledzenie wydzielania lub odpływu łezNNNN § 91Ślepota jednego oka lub brak gałki ocznej z ostrością wzroku oka drugiego 0,8 lub większą po zastosowaniu szkieł sferycznych do 3,0 D lub cylindrycznych do 2,0 DNNNN 2Ślepota jednego oka lub brak jednej gałki ocznej z ostrością wzroku oka drugiego poniżej 0,8 po zastosowaniu szkieł sferycznych do 3,0 D lub cylindrycznych do 2,0 DNNNN 3Całkowita ślepota lub brak obu gałek ocznychNNNN § 101Nieznaczny oczopląs przy skierowaniu gałek ocznych w bokNNZZ NN 2Nieznaczny oczopląs przy patrzeniu wprost, wzmagający się przy patrzeniu w bokNNZZ NN 3Wyraźny oczopląs przy patrzeniu wprostNNNN § 111Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zez utajony, zez jawny, stany po operacji zeza) z ostrością wzroku każdego oka 0,5 lub większą bez korekcji bądź z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 1,0 D, wypukłymi do 3,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 1,0 DNNNN Z 2Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zezy i stany po operacji zeza) z ostrością wzroku każdego oka nie mniejszą niż 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 3,0 D, wypukłymi do 6,0 D, cylindrycznymi wklęsłymi albo wypukłymi do 2,0 DNNNN 3Brak jednoczesnego widzenia obuocznego (zezy i stany po operacji zeza) z ostrością wzroku jednego oka co najmniej 0,5, a drugiego oka od 0,1 do 0,4 mimo korekcji szkłami sferycznymi wklęsłymi do 3,0 D, wypukłymi do 6,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 2,0 DNNNN § 121Niedowłady lub porażenia mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka, nieznacznie upośledzające widzenie obuoczneNNNN Z 2Niedowłady lub porażenia mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka, znacznie upośledzające widzenie obuoczneNNNN § 131Ostrość wzroku jednego oka lub obu oczu poniżej 0,8, nie mniejsza niż 0,5, bez korekcji szkłamiZZZZ NN 2Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi do 1,0 D, wypukłymi do 3,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi do 1,0 DNNNZ ZZZN 3Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 1,0 D do 3,0 D lub wypukłymi powyżej 3,0 D do 6,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 1,0 D do 2,0 DNNNN Z 4Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 3,0 D do 6,0 D, wypukłymi powyżej 6,0 D do 10,0 D albo cylindrycznymi wklęsłymi lub wypukłymi powyżej 2,0 D do 3,0 DNNNN Z 5Ostrość wzroku każdego oka co najmniej 0,5 z korekcją szkłami sferycznymi wklęsłymi powyżej 6,0 D, wypukłymi powyżej 10,0 D lub cylindrycznymi powyżej 3,0 DNNNN 6Ostrość wzroku jednego oka co najmniej 0,5, drugiego oka w granicach od 0,1 do 0,4 z korekcją szkłami sferycznymi do 6,0 D lub cylindrycznymi do 3,0 DNNNN 7Ostrość wzroku każdego oka w granicach od 0,1 do 0,4 z korekcją szkłami sferycznymi powyżej 6,0 D, cylindrycznymi powyżej 3,0 DNNNN § 141Przebyte przewlekłe choroby rogówki, twardówki, tęczówki i ciałka rzęskowego, nieznacznie upośledzające czynność okaNNNN ZZ 2Przebyte przewlekłe choroby tęczówki i ciałka rzęskowego, upośledzające czynność okaNNNN 3Przebyte przewlekłe choroby siatkówki, naczyniówki i nerwu wzrokowego, nieznacznie upośledzające czynność okaNNNN ZZ 4Przebyte przewlekłe choroby siatkówki, naczyniówki, nerwu wzrokowego, upośledzające czynność okaNNNN 5Nieznaczne upośledzenie rozróżniania barwZZZZ 6Znaczne upośledzenie rozróżniania barwNNNN ZZ 7JaskraNNNN ZZ 8Przebyta operacja zaćmy ze wszczepieniem soczewekNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 7. Według tego paragrafu należy kwalifikować również gruźlicę lub zmiany pogruźlicze. pkt 3 i 4. W razie stwierdzenia przewlekłego zapalenia brzegów powiek i spojówek należy brać pod uwagę wady wzroku przy nieużywaniu szkieł korekcyjnych oraz czynniki szkodliwe, działające z zewnątrz, jak pył, gazy itp. Podstawą do uznania badanego za trwale niezdolnego do pracy jest opinia lekarza okulisty po leczeniu szpitalnym. pkt 5-7. Przy kwalifikowaniu zrostów spojówki gałkowej powiekowej należy brać pod uwagę ograniczenie ruchomości oka i upośledzenie widzenia obuocznego. Według tych punktów należy także kwalifikować następstwa jaglicy. Do § 9. Przez ślepotę oka należy rozumieć także ostrość wzroku poniżej 0,1, nie dającą się poprawić szkłami (bez względu na ich siłę korygującą), albo wypadki, w których pole widzenia nie przekracza 10%. Do § 10. Każdy przypadek oczopląsu podlega konsultacji neurologicznej i laryngologicznej. Do § 11 pkt 3. Jeżeli stwierdzona ostrość wzroku wymaga kwalifikacji niższej niż określana w tym punkcie, należy kwalifikować równocześnie według zasad podanych w § 9 i 13. Do § 12. W przypadkach stwierdzenia niedowładów lub porażeń mięśni zewnętrznych lub wewnętrznych oka konieczna jest konsultacja neurologiczna. Do § 13. Jeżeli ostrość wzroku któregokolwiek oka wynosi poniżej 0,5, należy skierować badanego do badania okulistycznego w celu stwierdzenia ostrości wzroku i określenia wady refrakcji. Przy znacznej różnowzroczności należy uwzględniać szkła, jakie badany znosi przy patrzeniu obuocznym. Przy ocenie ostrości wzroku nie uwzględnia się szkieł kombinowanych. W przypadku zmętnienia lub zniekształcenia środowisk załamujących za podstawę kwalifikacji przyjmuje się ostrość wzroku. Do § 14 pkt 1-4. Przy kwalifikacji według tych punktów należy uwzględniać równocześnie zasady podane w § 9 i 13. pkt 1 i 2. Według tych punków należy kwalifikować również gruźlicę oraz zmiany pogruźlicze. pkt 3 i 4. W przypadkach zapalenia nerwu wzrokowego konieczna jest konsultacja neurologiczna; według tych punktów należy kwalifikować również ograniczenia pola widzenia. pkt 5 i 6. Przez "prawidłowe rozróżnianie barw" należy rozumieć umiejętność rozróżniania czterech barw podstawowych, tj. czerwonej, żółtej, zielonej i niebieskiej. Stan ten nie stwarza praktycznie ograniczeń do pełnienia służby na prawie wszystkich stanowiskach służbowych. Prawidłowe rozróżnianie wszystkich barw wymagane jest jedynie na pojedynczych stanowiskach. Przez nieznaczne "upośledzenie rozróżniania barw" należy rozumieć utrudnienie rozróżniania czterech barw podstawowych, tj. pomyłki przy odczytywaniu pojedynczych tablic z zestawu Ishihary lub Stillinga bądź przedłużony czas odczytu (ponad 3 sek). Nieumiejętność rozróżniania czterech barw podstawowych należy traktować jako "znaczne upośledzenie rozróżniania barw" kwalifikujące badanych jako niezdolnych. Ocena należy do okulisty. Kandydatów, u których stwierdza się "nieznaczne upośledzenie rozróżniania barw", należy kwalifikować jako niezdolnych. Dział V - Narząd słuchu 1234567 § 151Zniekształcenie małżowiny usznejZZZZ 2Brak bądź niedorozwój lub znaczne zniekształcenie obu małżowin usznych, bez równoczesnego upośledzenia słuchuZZZZ NN § 161Jedno- lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego, bez osłabienia słuchuNNZZ NN 2Jedno- lub obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny błony bębenkowej, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNNN ZZ 3Jednostronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNNN Z 4Obustronne zwężenie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, przewlekły nieżyt ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNNN Z 5Jednostronne zwężenie lub zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotąNNNN Z 6Obustronne zwężenie lub zarośnięcie przewodu słuchowego zewnętrznego, blizny zniekształcające błonę bębenkową, upośledzające ruchomość kosteczek słuchowych, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotąNNNN § 171Jednostronny suchy ubytek błony bębenkowejNNZZ ZZN 2Obustronny suchy ubytek błony bębenkowejNNNZ N § 181Jednostronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, z ubytkiem błony bębenkowej lub ziarniną, polipami lub perlakiemNNNN ZZ 2Obustronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego, z ubytkiem błony bębenkowej lub ziarniną, polipami lub perlakiemNNNN 3Jedno- lub obustronne przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego powikłane, niezależnie od ostrości słuchuNNNN 4Gruźlica uszu czynnaNNNN § 191Stan po przebytej antromastoidektomii bez upośledzenia słuchuZZZZ NNN 2Stan po wygojonej jedno- lub obustronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z osłabieniem słuchu lub bez osłabienia słuchuNNZZ 3Stan po wygojonej jednostronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z przytępieniem słuchu lub utrzymującym się ropieniemNNNN ZZ 4Stan po wygojonej obustronnej operacji zachowawczej ucha środkowego, z przytępieniem słuchu lub utrzymującym się ropieniemNNNN 5Stan po jednostronnej operacji doszczętnej ucha środkowego, wygojonej lub z utrzymującym się ropieniemNNNZ N 6Stan po obustronnej operacji doszczętnej ucha środkowegoNNNN 7Stan po operacji doszczętnej ucha środkowego, z wygojonym usznopochodnym ropniem mózgu lub móżdżkuNNNN § 201Jednostronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNZZ NN 2Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z osłabieniem słuchuNNNN ZZ 3Jednostronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNZZ NN 4Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z jednostronnym przytępieniem słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchuNNNN Z 5Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchuNNNN 6Obustronne zwyrodnienie włókniste lub kostne (tympano- lub otoskleroza) ucha środkowego, z przytępieniem słuchu graniczącym z głuchotą (jedno- lub obustronnie)NNNN 7Stan po jedno- lub obustronnej operacji ucha środkowego z powodu włóknistego lub kostnego zwyrodnieniaNNNN Z § 211Jednostronne upośledzenie słuchu w zakresie tonów wysokich, pochodzące z ucha wewnętrznego, z nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, ze słyszeniem mowy potocznejNNZZ 2Obustronne upośledzenie słuchu w zakresie tonów wysokich, pochodzące z ucha wewnętrznego, z nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, ze słyszeniem mowy potocznejNNZZ 3Jednostronne osłabienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, bez zaburzeń równowagi ciałaNNZZ 4Obustronne osłabienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, bez zaburzeń równowagi ciałaNNZZ N 5Jednostronne przytępienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, bez zaburzeń równowagi ciałaNNZZ 6Jednostronne przytępienie słuchu przy drugostronnym osłabieniu słuchu, pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, bez zaburzeń równowagi ciałaNNZZ NN 7Obustronne przytępienie słuchu pochodzące z ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub ośrodków centralnych, bez zaburzeń równowagi ciałaNNNN 8Zaburzenia równowagi ciała wskutek uszkodzenia ucha wewnętrznego lub nerwu przedsionkowego po jednej lub obu stronach (niezależnie od ostrości słuchu)NNNN 9Głuchota lub głuchoniemotaNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 15 pkt 1 i 2. We wszystkich wypadkach obniżenia ostrości słuchu konieczne jest badanie specjalistyczne w celu określenia rodzaju i stopnia upośledzenia słuchu. Zaburzenia w zakresie narządu równowagi wymagają zawsze badania laryngologicznego i neurologicznego. Przez "osłabienie słuchu" należy rozumieć upośledzenie zdolności słyszenia lżejszego stopnia (słyszenie szeptu z odległości mniejszej niż 3 metry do 1 metra), przez "przytępienie słuchu" - upośledzenie znaczniejszego stopnia (słyszenie szeptu z odległości mniejszej niż 1 metr), przez "przytępienie słuchu graniczące z głuchotą" - upośledzenie dużego stopnia (szept "ad concham"). Do § 16 pkt 5. Kwalifikacja jest zależna od ostrości słuchu ucha drugiego: przy osłabieniu - "zdolny z ograniczeniem", przy przytępieniu - "niezdolny". Do § 18 pkt 3. Przez "powikłania" przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego należy rozumieć zmiany w zakresie: nerwu twarzowego (porażenie), błędnika (zaburzenia równowagi), opon mózgowych, tkanki mózgowej i zatok czołowych. pkt 4. Wyleczoną gruźlicę uszu należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Do § 19 pkt 1. W wypadku upośledzenia słuchu należy kwalifikować zgodnie z zasadami określonymi w § 16. pkt 2. Kwalifikacja "zdolny z ograniczeniem" - tylko przy obustronnym osłabieniu słuchu. pkt 3. W razie stwierdzenia przytępienia bez utrzymującego się ropienia, należy kwalifikować "zdolny z ograniczeniem". pkt 7. Kwalifikacja jest zależna od ostrości słuchu zgodnie z odpowiednimi punktami tego paragrafu. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji szpitalnej. Do § 20 pkt 1 i 2. Kandydatów do służby, która związana jest z koniecznością posiadania dobrego słuchu, należy poddać badaniom audiometrycznym. Do § 21 pkt 8. Rozpoznanie zaburzeń równowagi powinno być oparte na wynikach prób przedsionkowych. W razie stwierdzenia odchyleń w próbach przedsionkowych należy kwalifikować wspólnie z neurologiem. Przy braku odchyleń w próbach przedsionkowych należy kwalifikować zależnie od stopnia upośledzenia słuchu. Dział VI - Jama ustna 1234567 § 221Zniekształcenie warg wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmówNNNN Z 2Zniekształcenie warg wrodzone lub nabyte, upośledzające mowę i przyjmowanie pokarmówNNNN ZZ 3Warga zajęcza - po operacji plastycznejNNZZ NN 4Warga zajęcza z rozszczepieniem szczęki i podniebienia (wilcza paszcza)NNNN 5Blizny i ubytki podniebienia twardego i miękkiego, nieznacznie upośledzające mowę albo przyjmowanie pokarmówNNNN ZZ 6Ubytki podniebienia twardego znacznie upośledzające mowę lub przyjmowanie pokarmówNNNN § 231Zniekształcenie języka nie upośledzające mowy i połykaniaZZZZ 2Zniekształcenie języka nieznacznie upośledzające mowę lub połykanieNNZZ N 3Zniekształcenie języka znacznie upośledzające mowę lub połykanieNNNN 4Torbiele jamy ustnej nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające mowę lub połykanieZZZZ NN 5Torbiele jamy ustnej upośledzające mowę lub połykanieNNZZ NN 6Przewlekłe zapalenie ślinianek nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ 7Przewlekłe zapalenie ślinianek upośledzające sprawność ustrojuNNZZ NN 8Przetoki ślinoweNNNN ZZ § 241Braki i wady uzębienia, z utratą zdolności żucia do 50%, przy zachowanych zębach przednichZZZZ 2Braki i wady uzębienia, w tym również zębów przednich, z utratą zdolności żucia do 50%ZZZZ NN 3Braki i wady uzębienia z utratą zdolności żucia powyżej 50% do 67%ZZZZ NN 4Braki i wady uzębienia z utratą zdolności żucia powyżej 67%, nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające stan odżywianiaNNZZ ZZ 5Braki i wady uzębienia z utratą zdolności żucia powyżej 67%, znacznie upośledzające stan odżywianiaNNNN Z 6Przewlekłe zapalenie okołozębia z zanikiem tkanki kostnej przyzębia i częściowym rozchwianiem zębówNNNN ZZ § 251Zniekształcenie szczęki lub żuchwy wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające żucieNNZZ 2Zniekształcenie szczęki lub żuchwy wrodzone lub nabyte, znacznie upośledzające żucieNNZZ NN 3Złamanie szczęki lub żuchwy nie zrośnięte lub zrośnięte nieprawidłowo, bardzo znacznie upośledzające żucieNNNN 4Ograniczenie zwierania szczęk (odległość między górnymi a dolnymi siekaczami poniżej 2 cm)NNZZ 5Ograniczenie zwierania szczęk znacznego stopnia (odległość między dolnymi a górnymi siekaczami powyżej 2 cm)NNZZ NN 6Stany po przebytych operacjach kostno-korekcyjnych lub kostno-odtwórczych szczęki lub żuchwy, bez upośledzenia żuciaZZZZ NN 7Stany po przebytych operacjach kostno-korekcyjnych lub kostno-odtwórczych szczęki lub żuchwy, z upośledzeniem żuciaNNNZ 8Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego nie upośledzające żuciaNNZZ 9Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego znacznie upośledzające żucieNNNN ZZ 10Przewlekłe schorzenia stawu żuchwowego bardzo znacznie upośledzające żucieNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 22 pkt 3. Przez "wargę zajęczą" należy rozumieć rozszczepienie wargi z odsłonięciem zębów i dziąseł. Do § 23 pkt 1-3. Przez "zniekształcenie" należy rozumieć także bliznowacenie z ubytkami tkanek. Do § 24. Przy badaniu uzębienia należy zwrócić uwagę na rodzaj i stan zgryzu, ewentualnie jego zniekształcenie rozwojowe lub nabyte, na stan tkanek okołozębia i możliwe objawy paradontopatii. Zęby przeznaczone do usunięcia (zęby z miazgą zgorzelinową, wielokorzeniowe ze znacznie zniszczonymi koronami) należy traktować jako brakujące. Przy ocenie procentowej utraty zdolności żucia przyjmuje się tylko 28 zębów w jamie ustnej. Zęby mądrości mogą być brane pod uwagę, jeżeli przy zwarciu odtwarzają one w części płaszczyznę żucia ewentualnie brakujących zębów (siódemek). Procentową utratę zdolności żucia oblicza się według poniższej tabeli: ząb1234567 wartość procentowa436771112 Przy obliczaniu wartości procentowej zdolności żucia bierze się pod uwagę nie tylko zęby brakujące, ale również zęby pozbawione antagonistów. Przykład obliczania: brak zębów 7656=41% 65 Całkowity brak zębów jednej szczęki stanowi utratę 100% zdolności żucia nawet przy zachowaniu wszystkich zębów szczęki drugiej. Jeśli braki uzębienia powodują jednostronną utratę żucia, badanych należy kwalifikować według punktu 3. Protezy stałe, niezależnie od ich rozległości, należy traktować jako "odtworzenie zdolności żucia". Ocena wartości funkcjonalno-klinicznej protez stałych i zębów filarowych oraz wynikającej z tego powodu utraty zdolności żucia należy do lekarzy dentystów. Protezy ruchome uzupełniające braki zębów u badanego należy traktować jako "odtworzenie zdolności żucia". Do § 25 pkt 1 i 2. Przez "zniekształcenie szczęki lub żuchwy" należy rozumieć: progenię prawdziwą, protruzję szczęki lub żuchwy, laterogenię, prognację, mikrognację, zgryz otwarty lub wady skojarzone szczęki lub żuchwy, jak np. progenię prawdziwą z mikrognacją i inne. Dział VII - Nos, gardło i krtań 1234567 § 261Polipy nosa lub przerosty muszli nosowych nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaNNZZ ZZ 2Polipy nosa lub przerosty muszli nosowych upośledzające drożność nosaNNNN 3Skrzywienie przegrody nosa nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaNNZZ ZZN 4Skrzywienie przegrody nosa upośledzające jego drożnośćNNNN 5Zwężenie nozdrzy (przednich i tylnych) nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające drożność nosaZZNZ NNZ 6Zwężenie nozdrzy (przednich i tylnych) upośledzające drożność nosaNNNN 7Zarośnięcie jam nosowych lub jamy nosowo-gardłowej znacznego stopniaNNNN 8Zniekształcenie lub zniszczenie części nosa nieznacznie szpecące lub nieznacznie upośledzające jego drożnośćZZZZ NN 9Zniekształcenie lub zniszczenie części nosa znacznie szpecące lub upośledzające jego drożnośćNNNN Z 10Przewlekłe nieżytowe zapalenie zatok przynosowychZZZZ NNN 11Przewlekłe śluzowo-ropne lub ropne zapalenie zatok przynosowychNNZZ N 12Przewlekły suchy nieżyt nosa nieznacznie upośledzający sprawność ustrojuZZZZ NN 13Przewlekły suchy lub suchy zanikowy nieżyt nosa upośledzający sprawność ustrojuNNNZ N 14Zanikowy cuchnący nieżyt błony śluzowej nosa (ozena)NNNN § 271Przewlekły nieżyt (zwykły, przerostowy lub zanikowy) gardła lub krtani nieznacznie upośledzający sprawność ustrojuNNZZ ZZ 2Przewlekły nieżyt (zwykły, przerostowy lub zanikowy) gardła lub krtani upośledzający sprawność ustrojuNNNZ N 3Blizny i zniekształcenia gardła, krtani lub tchawicy, nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNZ Z 4Blizny i zniekształcenia gardła, krtani lub tchawicy, upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 281Zaburzenia ruchomości więzadeł głosowych na tle organicznym lub czynnościowym nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ N 2Zaburzenia ruchomości więzadeł głosowych na tle organicznym lub czynnościowym upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 291Wady wymowy nieznacznie upośledzające zdolność porozumiewania sięNNNZ Z 2Wady wymowy upośledzające zdolność porozumiewania sięNNNN 3Wady wymowy uniemożliwiające porozumiewanie sięNNNN § 301Przewlekłe alergiczne stany górnych dróg oddechowych nie upośledzające lub nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ NN 2Przewlekłe alergiczne stany górnych dróg oddechowych znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN 3Twardziel nosa, gardła, krtani i tchawicyNNNN 4Gruźlica nosa, gardła, krtani i tchawicy czynnaNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 26 pkt 1-4. W razie przerostu muszli nosowej, polipów, a zwłaszcza skrzywienia przegrody nosowej, decydujące znaczenie przy ocenie zdolności do służby ma zachowany stopień zdolności oddychania przez nos. Przez "upośledzenie sprawności ustroju" w tych wypadkach należy rozumieć trwałe i wyraźne upośledzenie oddychania przez nos, ze skłonnością do częstych zapaleń jam przynosowych, ucha środkowego lub do przewlekłych chorób gardła. Do § 28. Paragraf ten obejmuje takie zaburzenia głosu, jak niedomoga głosowa (phonasthenia), znużenie głosowe (pseudophonasthenia), niedomoga głosowa na tle zaburzeń endokrynologicznych, bezgłos histeryczny oraz bezgłos skurczowy (aphonia spastica). Do § 30 pkt 3 i 4. Twardziel i gruźlicę wyleczoną należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział VIII - Szyja, klatka piersiowa i kręgosłup 1234567 § 311Kręcz karku bez zmian przedmiotowych w układzie nerwowymNNZZ N 2Kręcz karku ze zmianami przedmiotowymi w układzie nerwowymNNNN 3Przetoki oskrzelopochodneNNNN § 321Zniekształcenia obojczyka nie upośledzające sprawności obręczy barkowejZZZZ 2Zniekształcenia obojczyka upośledzające sprawność obręczy barkowejNNNN 3Stawy rzekome obojczykaNNNN § 331Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej, nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej, upośledzające sprawność ustrojuNNNN Z 3Ciała obce wgojone w narządy klatki piersiowej (oprócz wgojonych w serce), nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 4Ciała obce wgojone w narządy klatki piersiowej (oprócz wgojonych w serce), upośledzające sprawność ustrojuNNNN Z 5Żebra nadliczbowe szyjneZZZZ NN 6Przetoki głębokie klatki piersiowejNNNN § 341Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ N 3Skrzywienia i wady kręgosłupa, wrodzone lub nabyte, znacznie upośledzające sprawność ustroju (garb)NNNN 4Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNZZ N 5Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa znacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNNN 6Przewlekłe zesztywniające zapalenie kręgosłupaNNNN 7Gruźlica kręgosłupa czynnaNNNN 8Inne choroby kręgosłupa nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ ZZ 9Inne choroby kręgosłupa upośledzające sprawność ustrojuNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 31 pkt 2. Rozpoznanie powinno być potwierdzone badaniem specjalistycznym. pkt 3. Przetoki szyjne mogą być wrodzone i nabyte. Przetoki wrodzone oskrzelowopochodne bywają zazwyczaj pojedyncze, kanały przetok są wąskie, a wydzielina - w przypadkach niepowikłanych zakażeniem - rzadka, prawie przezroczysta. Przetoki takie nadają się do zabiegu operacyjnego. Przetoki nabyte powstają zwykle w toku procesu gruźliczego lub grzybiczego, otwory ich mają brzegi podminowane, skóra w otoczeniu jest zmieniona, a w sąsiedztwie stwierdza się powiększone węzły chłonne. Przetoki te należy kwalifikować według § 4. Do § 33 pkt 1 i 2. Zniekształcenia lub ubytki kostne klatki piersiowej mogą być wrodzone lub nabyte. Podstawą kwalifikowania jest ustalenie stopnia upośledzenia czynności narządów klatki piersiowej, a więc zaburzenia krążenia, zmniejszenie pojemności życiowej płuc itp. pkt. 5. Żebra nadliczbowe, dające zaburzenia czynności kończyny górnej o charakterze krążeniowym lub neurologicznym, należy kwalifikować dodatkowo według odpowiednich paragrafów. Do § 34 pkt 1. Nabyte pourazowe wady kręgosłupa dyskwalifikują kandydata do służby. Skrzywienia, wady kręgosłupa nabyte i wrodzone dyskwalifikują kandydatów. W razie niemożności wykluczenia ewentualnego skrzywienia bądź wady, należy kandydatów poddać badaniom rentgenologicznym (zdjęcia w 2 płaszczyznach). pkt 1-3. Za skrzywienie kręgosłupa uważa się wszelkie odchylenia od linii pionowej, która prawidłowo powinna przebiegać od guzowatości potylicznej zewnętrznej przez wszystkie wyrostki kolczyste kręgów i szczelinę międzypośladkową: - nieznaczne - gdy linia wyrostków kolczystych w swobodnej postawie wyprostowanej tworzy niewielki, mało widoczny łuk na jednym z odcinków kręgosłupa lub dwa łuki przebiegające przeciwstawnie w sąsiadujących odcinkach kręgosłupa; skrzywienie takie wyrównuje się czynnie, - umiarkowane - gdy linia wyrostków tworzy wyraźnie widoczny łuk, garb żebrowy jest mało widoczny, zauważalne jest małe zniekształcenie klatki piersiowej i występuje nieznaczne ograniczenie ruchów kręgosłupa; skrzywienie takie daje się wyrównać biernie, - z wyraźnym garbem żebrowym - ze zniekształceniem klatki piersiowej, z upośledzeniem sprawności oddechowej; skrzywienie nie daje się ani czynnie, ani biernie skorygować. pkt 4 i 5. Ocenę zdolności należy uzależniać od rozległości i nasilenia procesu chorobowego i zaburzeń czynnościowych kręgosłupa. pkt 7. Stan po przebytej gruźlicy kręgosłupa (okres wyleczenia klinicznego) należy kwalifikować według punktów 1-3. Dział IX - Narząd oddechowy 1234567 § 351Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna (nieżyt oskrzeli lub rozedma płuc), z nieznacznym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNNN Z 2Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna, z dużym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNNN 3Przewlekła nieswoista choroba oskrzelowo-płucna, z wybitnym upośledzeniem przepływu powietrza w drogach oddechowychNNNN 4Astma oskrzelowa i zespoły astmatyczne, ze sporadycznymi zaostrzeniami o niewielkim nasileniuNNNN ZZ 5Astma oskrzelowa i zespoły astmatyczne, z częstymi zaostrzeniami i stanami astmatycznymi wymagającymi leczenia stacjonarnego, oraz zespoły astmatyczne o ciężkim przebiegu u chorych sterydozależnychNNNN 6Rozstrzenie oskrzeliNNNN Z § 361Pojedyncze zwapnienia lub niewielkie zwłóknienia po przebytym procesie gruźliczymZZZZ 2Liczne zwapnienia i zwłóknienia po przebytych rozsiewach krwiopochodnych gruźlicy, bez upośledzenia sprawności oddechowejNNZZ N 3Zmiany bliznowate po przebytej gruźlicy płuc, z upośledzeniem sprawności oddechowo-krążeniowejNNNN 4Gruźlica węzłowo-płucna czynnaNNNN 5Gruźlica prosówkowa ostraNNNN 6Rozsiana gruźlica płucNNNN 7Gruźlica płuc naciekowa czynnaNNNN 8Gruźlica płuc włóknista, włóknisto-guzkowaNNNN 9Serowate zapalenie płucNNNN 10Gruźlica płuc włóknisto-jamistaNNNN 11Zrosty i zgrubienia opłucnej, nie upośledzające sprawności oddechowo-krążeniowejZZZZ 12Zrosty i zgrubienia opłucnej, upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNNN 13Zrosty i zgrubienia opłucnej, ograniczające ruchomość przepony z przemieszczeniem narządów, miernie upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNNN 14Zrosty i zgrubienia opłucnej, ograniczające ruchomość przepony z przemieszczeniem narządów, znacznie upośledzające sprawność oddechowo-krążeniowąNNNN § 371Śródmiąższowe zwłóknienia płuc i inne rzadkie choroby płuc, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ ZZNN 2Śródmiąższowe zwłóknienia płuc i inne rzadkie choroby płuc, upośledzające sprawność ustrojuNNNN 3Grzybicze lub pasożytnicze choroby płuc lub opłucnejNNNN 4Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych nie upośledzające wydolności oddechowo-krążeniowejZZZZ NN 5Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych upośledzające wydolność oddechowo-krążeniowąNNNN 6Ubytki tkanki płucnej po zabiegach operacyjnych znacznie upośledzające wydolność oddechowo-krążeniowąNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 35 pkt 1-3. Wspólnymi objawami klinicznymi przewlekłej nieswoistej choroby oskrzelowo-płucnej są: przewlekły kaszel, odkrztuszanie, duszność i często występujące objawy zaporowe (obturacyjne) dróg oddechowych. Dla rozpoznania przewlekłej choroby oskrzelowo-płucnej objawy kaszlu i odkrztuszania muszą występować w większości dni tygodnia co najmniej 3 miesiące w roku bez przerwy i łącznie co najmniej przez 2 lata. Ocena stopnia upośledzenia przepływu powietrza opiera się na badaniu spirometrycznym - FEV1 - natężona pojemność wydechowa 1 sek: FEF25-75% natężony przepływ wydechowy w środku natężonego wydechu. "Nieznaczne upośledzenie przepływu powietrza" - FEV1, FEF25-75% poniżej 75% wartości należnej. "Duże upośledzenie przepływu powietrza" - FEV1 i FEF25-75% od 50 do 35% wartości należnej. "Wybitne upośledzenie przepływu powietrza" - FEV1 i FEF25-75% poniżej 35% wartości należnej. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji z leczenia ambulatoryjnego lub stacjonarnego z ostatnich 3 lat. pkt 4 i 5. Astma oskrzelowa jest chorobą charakteryzującą się rozlanym zwężeniem dolnych dróg oddechowych, występującym nagle i zmieniającym swe nasilenie w krótkim odstępie czasu w przebiegu reakcji alergicznej typu wczesnego. Zespół astmatyczny polega na rozlanym zwężeniu dolnych dróg oddechowych, występującym nagle i zmieniającym swe nasilenie, w krótkim odstępie czasu, czego przyczyną jest reakcja alergiczna typu wczesnego. Zespół astmatyczny dzieli się na: 1) zespół astmatyczny w przebiegu zakażenia układu oddechowego (astma bakteryjna, infekcyjna, częściowo endogenna, astmatyczny nieżyt oskrzeli według innych kryteriów podziału), 2) zespół astmatyczny powysiłkowy (astma oskrzelowa wysiłkowa według innych kryteriów podziału), 3) zespół astmatyczny psychogenny (astma psychogenna według innych kryteriów podziału), 4) zespół astmatyczny odruchowy (wskutek drażnienia podśluzówkowych receptorów mechanicznie, substancjami chemicznymi, zimnem itp.), 5) zespół astmatyczny w przebiegu nieimmunologicznego uwolnienia mediatorów reakcji alergicznej, 6) zespół astmatyczny w przebiegu nadwrażliwości na salicylany lub niesterydowe leki przeciwzapalne, 7) zespoły astmatyczne o innej etiologii (np. zespół astmatyczny nienatychmiastowy, odczyny serotoniczne w rakowiaku). pkt 6. Podstawą rozpoznania i kwalifikacji zmian jest badanie bronchograficzne oraz dokumentacja leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego w ciągu ostatnich 3 lat. Do § 36. Przypadki czynnej gruźlicy płuc oraz przypadki wątpliwe co do dynamiki procesu należy poddawać szpitalnej obserwacji i leczeniu. Po zakończeniu leczenia (w ramach obowiązujących przepisów) należy kwalifikować w zależności od uzyskanych wyników leczenia. pkt 1. Przebyta gruźlica płuc w okresie 5 lat od zakończenia leczenia przeciwprątkowego dyskwalifikuje kandydatów do pracy w jednostkach ochrony przeciwpożarowej. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować marskość płuca po przebytej gruźlicy. pkt 11-14. Należy kwalifikować na podstawie oceny specjalistycznej obejmującej badania spirometryczne oraz gazy krwi w spoczynku i po wysiłku fizycznym. Do § 37 pkt 1 i 2. Schorzenia wymienione w tych punktach obejmują zmiany nieswoiste: zawodowe choroby układu oddechowego (pylice, krzemice), pneumopatie wywołane pyłami organicznymi (byssinosa, choroba farmerów) i pneumopatie wywołane pyłami nieorganicznymi, działaniem drażniących gazów i par aerozoli lub dymów, ponadto objawy płucne w chorobach układowych, sarkoidozę oraz niektóre rzadkie choroby płuc (hemosyderozę płuc, kamicę pęcherzykową płuc, pierwotną amyloidozę płuc). pkt 1. Dotyczy chorych z prawidłowymi wynikami badania spirometrycznego i gazów krwi tętniczej w spoczynku i po submaksymalnym wysiłku fizycznym. pkt 2. Dotyczy chorych z nieprawidłowymi wynikami badania gazów krwi w spoczynku. pkt 4. Za ubytek tkanki płucnej nie upośledzający sprawności ustroju uważa się brak jednego segmentu. W razie stwierdzenia zaburzeń związanych z ubytkiem tkanki płucnej, należy dokonać oceny według pkt 5 i 6 § 37. Dział X - Układ krążenia 1234567 § 381Choroby mięśnia sercowego w okresie wydolności układu krążeniaNNNN Z 2Choroby mięśnia sercowego z objawami chwiejnej wydolności lub trwałej niewydolności układu krążeniaNNNN 3Choroba wieńcowa stabilna bez przebytego zawału sercaNNNZ N 4Choroba wieńcowa niestabilna lub z przebytym zawałemNNNN 5Wady wrodzone sercaNNNN 6Zastawkowe wady serca bez powikłań nie upośledzające sprawności fizycznej (klasa czynnościowa 1)NNNZ N 7Wady zastawkowe serca upośledzające sprawność fizycznąNNNN 8Zaciskające zapalenie osierdzia lub stan po operacji z powodu tej chorobyNNNN 9Ciała obce wgojone w serceNNNN 10Gorączka reumatyczna sercaNNNN 11Wypadanie płatka zastawki dwudzielnej powodujące zaburzenia sprawności fizycznejNNNN 12Inne choroby serca upośledzające trwale sprawność fizycznąNNNN § 391Łagodne nadciśnienie tętnicze okresu pierwszego i drugiegoNNNZ Z 2Nadciśnienie tętnicze okresu drugiego z przerostem sercaNNNN Z 3Nadciśnienie tętnicze ciężkie złośliwe lub przebiegające z powikłaniami narządowymiNNNN 4Tętniaki naczyńNNNN 5Inne choroby naczyń krwionośnych upośledzające nieznacznie sprawność ustrojuNNNN ZZ 6Choroby naczyń krwionośnych upośledzające sprawność ustroju lub po zabiegach operacyjnych dużych naczyń ze znaczną poprawą krążeniaNNNN 7Choroby naczyń krwionośnych znacznie upośledzające sprawność ustroju, w tym także po operacjach rekonstrukcyjnych bez wyraźnej poprawyNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 38 pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować zaburzenia rytmu serca pochodzenia organicznego, potwierdzone badaniami elektrokardiograficznymi. pkt 4 i 5. Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją szpitalną. Wrodzone wady serca leczone operacyjnie, jeżeli zostały przywrócone stosunki anatomiczne i homodynamiczne, należy kwalifikować według pkt 6. pkt 6 i 7. Zastawkowe zwężenie ujścia aorty powodujące przerost lewej komory (uchwytne zmiany w obrazie rtg lub ekg) należy kwalifikować jak w pkt 7 przy zachowaniu w pełni sprawności fizycznej. Pozostałe wady zastawkowe należy kwalifikować jak pkt 7, poczynając od klasy czynnościowej drugiej. Dotyczy to również wad po przebyciu choroby reumatycznej. pkt 10. Dotyczy osób po przebytym rzucie choroby reumatycznej, pozostających na leczeniu profilaktycznym (potwierdzonym dokumentacją ze służby zdrowia). pkt 11. Rozpoznanie wymaga potwierdzenia echokardiograficznego albo zapisem fonokardiograficznym. Nieprawidłowość ta upośledza sprawność fizyczną, jeżeli powoduje bóle lub zaburzenia rytmu. Przypadki przebiegające z niedomykalnością zastawki dwudzielnej należy kwalifikować jak w pkt 6. pkt 12. Obejmuje choroby nie wymienione uprzednio, np. nowotwory serca. Do § 39 pkt. 1. Łagodne nadciśnienie tętnicze nie utrwalone, ulegające normalizacji pod wpływem spoczynku lub małych dawek propranololu, potwierdzone dokumentacją leczenia specjalistycznego (wymagany wynik badania dna oka). pkt 3. Rozkurczowe ciśnienie powyżej 110 mg Hg stwierdzone wielokrotnie lub zmiany na dnie oka okresu III lub IV według K-W. pkt 5-7. Przez określenie "choroby naczyń krwionośnych" należy rozumieć przede wszystkim choroby naczyń obwodowych, jak chorobę Bürgera, chorobę Reynauda, czerwienicę bolesną, sinicę kończyn oraz sprawy zapalno-zakrzepowe naczyń. Należy kwalifikować chorych z powikłaniami narządowymi miażdżycy tętnic, i z powikłaniami i następstwami stanów zapalnych i urazów naczyń krwionośnych. Guzy krwawnicze odbytu należy kwalifikować według § 47 pkt 3 i 4, a żylaki powrózka nasiennego - według § 52 pkt 1 i 2; żylaki kończyn dolnych - według § 81 pkt 1-3. Dział XI - Układ trawienny 1234567 § 401Choroby organiczne i czynnościowe przełyku, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju (zwężenia, uchyłki itp.)NNZZ 2Choroby organiczne przełyku upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 411Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNZ Z 3Ciała obce wgojone w narządy jamy brzusznej upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 421Zrosty otrzewnej nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Zrosty otrzewnej upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 431Przewlekły nieżyt żołądka, dwunastnicy lub jelit, bez upośledzenia sprawności ustrojuNZZZ N 2Przewlekły nieżyt żołądka, dwunastnicy lub jelit, z upośledzeniem sprawności ustrojuNNNZ N 3Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicyNNZZ NN 4Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, z licznymi nawrotami lub powikłaniamiNNNN Z 5Przebyte owrzodzenie żołądka lub dwunastnicy, bez nawrotów i powikłańNNZZ N 6Stan po częściowej resekcji żołądka z powodu wrzodu lub innych przyczyn, bez upośledzenia sprawności ustrojuNNZZ N 7Stan po częściowej resekcji żołądka z powodu wrzodu lub innych przyczyn, z upośledzeniem sprawności ustroju, lub całkowity brak żołądkaNNNN 8Rozstrzeń lub niedowład żołądka z zastoiną treści żołądkowejNNNN 9Stan po zabiegach operacyjnych na jelitach (resekcje itp.), bez zaburzeń ustrojuZZZZ NN 10Stan po zabiegach operacyjnych na jelitach (resekcje itp.), z zaburzeniami ustrojuNNNZ N 11Opuszczenie żołądka lub jelit, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ ZZ 12Opuszczenie żołądka lub jelit, upośledzające sprawność ustrojuNNNZ N 13Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita cienkiego, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ N 14Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita cienkiego, znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN 15Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita grubego, upośledzające sprawność ustrojuNNNN Z 16Zmiany organiczne lub czynnościowe jelita grubego, znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN 17Przetoki jelitowe zewnętrzneNNNN § 441Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ 2Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, upośledzające sprawność ustrojuNNZZ NN 3Kamica żółciowa lub inne choroby dróg żółciowychNNZZ N 4Stan po operacji pęcherzyka żółciowego (dróg żółciowych), bez zaburzeń ustrojuNNZZ 5Stan po operacji pęcherzyka żółciowego (dróg żółciowych), z zaburzeniami ustrojuNNZZ NN 6Przewlekłe zapalenie wątrobyNNNN 7Marskość wątrobyNNNN 8Przewlekła hiperbilirubinemiaNNNN Z 9Nosicielstwo antygenu HbsNNZZ N 10Ozdrowieńcy po WZW bez uszkodzenia wątroby i nosicielstwa antygenu HbsZZZZ NN 11Przebyte pourazowe uszkodzenie wątroby w okresie wydolnościNNNZ N 12Bruceloza oporna na leczenieNNNN § 451Przewlekłe choroby trzustkiNNZZ NN § 461Przepukliny wszelkich rodzajówNNNZ 2Przepukliny w bliźnie pooperacyjnej lub nawrotoweNNNZ N 3Przepuklina przeponowa lub zwiotczenie przepony, upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 471Szczeliny i przetoki odbytnicy lub okolicy odbytuNNNN Z 2Szczeliny i przetoki odbytnicy lub okolicy odbytu, utrzymujące się po leczeniu operacyjnymNNNN 3Guzy krwawnicze odbytu bez owrzodzeńZNZZ 4Guzy krwawnicze odbytu z owrzodzeniamiNNNZ N 5Wynicowanie i wypadanie śluzówki odbytnicyNNNZ N § 481Gruźlica narządów jamy brzusznej (otrzewnej, węzłów chłonnych oraz przewodu pokarmowego) - czynnaNNNN 2Stan po przebytej gruźlicy narządów jamy brzusznejNNNN Z 3Bąblowiec, grzybica narządów jamy brzusznejNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 42. Według tego paragrafu należy kwalifikować również gruźlicę otrzewnej, w razie zupełnego ustąpienia objawów chorobowych, po zakończonym całkowitym leczeniu przeciwprątkowym. Do § 43 pkt 1 i 2. Rozpoznanie przewlekłego nieżytu żołądka lub dwunastnicy powinno być oparte na badaniu endoskopowym. Według tych punktów należy kwalifikować stany po wyleczonej gruźlicy przewodu pokarmowego. pkt 2-10. Według tych punktów należy kwalifikować chorych z okresowymi biegunkami lub uporczywymi zaparciami i innymi objawami ze strony jamy brzusznej (wzdęcia, kruczenia itp.). pkt 3 i 4. Badanie rtg lub endoskopowe z ostatnich sześciu miesięcy powinno potwierdzić obecność niszy wrzodowej. pkt 3-7. Rozpoznanie choroby wrzodowej oraz stanu po resekcji żołądka należy w miarę możliwości opierać na badaniu endoskopowym. pkt 5. Według tego punktu należy kwalifikować przebytą chorobę wrzodową najwyżej z jednym nawrotem bez czynnej niszy wrzodowej w obrazie rtg (lub badaniu endoskopowym). pkt 11. Wydłużenie narządów stwierdzone w czasie badania rtg z niewielkimi okresowymi dolegliwościami. pkt 12. Wydłużenie narządów stwierdzone podczas badania radiologicznego z okresowymi lub stałymi, znacznie nasilonymi dolegliwościami (zgaga, uczucie gniecenia w nadbrzuszu itp.) oraz zaburzeniami motoryki i czynności przewodu pokarmowego. pkt 13 i 14. Chorzy z nawracającymi biegunkami, trudno poddającymi się leczeniu farmakologicznemu, lub objawami zespołu upośledzonego wchłaniania. pkt 15. Chorzy z objawami zaburzeń jelita grubego wymagający stałego stosowania diety i okresowego leczenia farmakologicznego. pkt 16. Chorzy ze zmianami wymagającymi stałego leczenia oraz brakiem remisji pomimo systematycznego leczenia specjalistycznego przez okres co najmniej 3 lat. Do § 44 pkt. 3. Potwierdzone cholecystografią, cholangiografią lub USG. pkt 4 i 5. Według tych punktów należy kwalifikować stany po operacjach pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych, zależnie od stopnia utrzymujących się dolegliwości ograniczających sprawność ustroju. pkt 6. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby powinno być potwierdzone klinicznym leczeniem szpitalnym lub wynikiem badania biopsyjnego. pkt 9. U kandydatów, którzy przebyli WZW, konieczne jest wykonanie badania na nosicielstwo antygenu Hbs. Wykrycie antygenu Hbs dyskwalifikuje kandydatów do podjęcia pracy. Do § 45 pkt 1. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia trzustki należy z reguły ustalać na podstawie dokumentacji szpitalnej. Cukrzycę należy kwalifikować według § 56 pkt 4 i 4a. Do § 47 pkt 5. Rozpoznanie należy opierać na dokumentacji z leczenia w poradni specjalistycznej lub zakładu leczniczego. Do § 48 pkt 2. Stan po przebytej gruźlicy należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział XII - Narząd moczowo-płciowy 1234567 § 491Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ 2Wady rozwojowe nerek lub nerka ruchoma, upośledzające sprawność ustrojuNNNN 3Skaza kamicowa z okresowym wydalaniem złogówNNNZ Z 4Kamica układu moczowegoNNNZ N 5Śródmiąższowe bakteryjne (odmiedniczkowe) i abakteryjne zapalenie nerekNNNZ N 6Kłębkowe zapalenie nerekNNNZ N 7Krwiomocz i białkomocz o niewyjaśnionej etiologiiNNNN Z 8Roponercze lub wodonerczeNNNN 9Niewydolność nerekNNNN 10Wrodzony lub pooperacyjny brak jednej nerki, bez upośledzenia czynności drugiejNNZZ N 11Wrodzony lub pooperacyjny brak jednej nerki, z upośledzeniem czynności drugiejNNNN § 501Nietrzymanie moczu, ze zmianami w układzie moczowymNNNN 2Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowegoNNZZ NN 3Przewlekłe organiczne choroby pęcherza moczowego, upośledzające sprawność ustrojuNNNN 4Przetoki pęcherza moczowegoNNNN § 511Zwężenie cewki moczowej, nie utrudniające oddawania moczuZZZZ 2Zwężenie cewki moczowej, nawracające, utrudniające oddawanie moczuNNNZ N 3Spodziectwo lub wierzchniactwo, nie powodujące zaburzeń w oddawaniu moczuZZZZ NN 4Spodziectwo lub wierzchniactwo, powodujące zaburzenia w oddawaniu moczuNNNN Z 5Przetoka prąciowa cewki moczowejNNNN 6Przetoka mosznowa lub kroczowa cewki moczowejNNNN 7Zniekształcenie prącia znacznego stopniaZZZZ NN 8Brak prąciaZZZZ § 521Żylaki powrózka nasiennego, nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Żylaki powrózka nasiennego, upośledzające sprawność ustrojuNNNZ N 3Wodniaki jądra, powrózka nasiennego lub torbiele najądrza, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ ZZ 4Wodniaki jądra, powrózka nasiennego lub torbiele najądrza, upośledzające sprawność ustrojuNNNZ N 5Przewlekłe zapalenie jądra lub najądrza, o nieustalonej etiologiiNNNZ ZN 6Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowegoNNNZ ZN § 531Brak lub zanik jednego jądraZZZZ 2Brak lub zanik obu jąderZZZZ 3Wnętrostwo jedno- lub dwustronneNNZZ § 541Gruźlica narządu moczowo-płciowego czynnaNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 49 pkt 1 i 2. Według tych punktów należy kwalifikować również przypadki opuszczenia jednej lub obu nerek. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją z zakładu leczniczego lub od lekarza specjalisty. pkt 3 i 4. Rozpoznanie powinno być oparte na dokumentacji leczenia ambulatoryjnego lub stacjonarnego z badaniem rentgenowskim. pkt. 6. Rozpoznanie przewlekłego kłębkowego zapalenia nerek powinno być potwierdzone obserwacją stacjonarną, z biopsją diagnostyczną nerki. Według tego punktu należy kwalifikować również przypadki długotrwałego białkomoczu. pkt 7. Według tego punktu należy kwalifikować przypadki krwiomoczu po wykluczeniu przyczyn urologicznych i kłębkowego zapalenia nerek na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy. W tym okresie konieczna jest obserwacja szpitalna. pkt 8. Według tego punktu należy kwalifikować powikłania kamicy oraz wad rozwojowych nerek. pkt 9. Rozpoznanie powinno być ustalone po obserwacji szpitalnej. Do § 50. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją z zakładu leczniczego lub od lekarza specjalisty. pkt 1. Nietrzymanie moczu ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym należy kwalifikować według § 64; moczenie nocne - według § 68. pkt 3. Wysiłkowe nietrzymanie moczu u kobiet należy kwalifikować według § 87 pkt 3 i 4. Do § 51 pkt 1 i 2. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją z zakładu leczniczego lub od lekarza specjalisty. Do § 53 pkt 2. W razie stwierdzenia cech eunuchoidyzmu należy kwalifikować według § 1 pkt 9. pkt 3. Kwalifikacja jest zależna od umiejscowienia jądra: w jamie brzusznej - "zdolny", w kanale pachwinowym - "zdolny z ograniczeniem". Do § 54 pkt 1. Stan po przebytej gruźlicy należy kwalifikować zgodnie ze stwierdzonymi zmianami zejściowymi według odpowiednich paragrafów. Dział XIII - Gruczoły wydzielania wewnętrznego 1234567 § 551Wole nieznacznych rozmiarówZZZZ 2Wole znacznych rozmiarówNNNZ N 3Wole z objawami matołectwa, obrzęk śluzowatyNNNN 4Zmiany czynności tarczycy z wolem lub bez wolaNNZZ 5Choroba Graves-BasedowaNNNN Z § 561Choroby przysadki mózgowejNNNN Z 2Choroby nadnerczyNNNN Z 3Choroby gruczołów przytarczycznychNNNN Z 4Cukrzyca typu I (insulinozależna)NNNN 4aCukrzyca typu IINNNN Z 5Zaburzenia przemiany węglowodanowej nie wymagające stosowania leków przeciwcukrzycowychNNZZ N 6Otyłość bolesnaNNNN 7Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNZ ZN 8Wielogruczołowe zaburzenia czynnościowe, upośledzające sprawność ustrojuNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 55 pkt 1. Powiększenie gruczołu tarczowego nie upośledzające przepływu powietrza w drogach oddechowych w czasie wysiłku fizycznego i nie dające objawów uciskowych na narządy sąsiednie (przełyk, tchawica). pkt 2. Powiększenie gruczołu tarczowego stwierdzone palpacyjnie lub wole zamostkowe upośledzające przepływ powietrza w drogach oddechowych (zaburzenia wentylacji, stridor, zaburzenia ruchomości strun głosowych), w czasie spoczynku lub po wysiłku fizycznym, albo dające objawy uciskowe na narządy sąsiednie w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej. pkt 4. Obejmuje wszystkie postacie nadczynności tarczycy poza chorobą Graves-Basedowa w okresie remisji oraz niedoczynności tarczycy wyrównane leczeniem substytucyjnym. pkt 5. Udokumentowane leczeniem szpitalnym lub specjalistycznym niezależnie od aktualnego stanu czynności tarczycy. Do § 56. Zaburzenia hormonalne u kobiet dotyczące gruczołów płciowych należy kwalifikować według § 86 pkt 3 i 4. Dział XIV - Inne choroby wewnętrzne 1234567 § 571Niedokrwistość niedobarwliwa stała niewielkiego stopniaNNZZ ZZ 2Niedokrwistość niedobarwliwa stała znacznego stopniaNNNN Z 3Wszelkie inne choroby krwi (niedokrwistość złośliwa, aplastyczna, czerwienica, białaczki, skazy krwotoczne, ziarnica złośliwa itp.)NNNN 4Nosiciele wirusa HIVNNNN 5Zespół nabytego upośledzenia odporności (AIDS) i inne defekty immunologiczne (nabyte i wrodzone)NNNN § 581Powiększenie śledziony bez zmian w wątrobie lub krwiNNZZ 2Brak pooperacyjny śledziony bez zmian we krwiZZZZ NNN § 591Choroba popromienna - lekka postaćNNNZ N 2Choroba popromienna - średnia i ciężka postaćNNNN 3Skażenie wewnętrzne mało- i średniotoksycznymi substancjamiNNNZ ZN 4Skażenie wewnętrzne wysokotoksycznymi substancjamiNNNN § 601Choroby kolagenowe w okresie czynnym lub w stanie remisjiNNNN Z § 611Skaza moczanowa (dna) nieznacznie upośledzająca sprawność ustrojuNNZZ N 2Skaza moczanowa (dna) upośledzająca sprawność ustrojuNNNN § 621Inne choroby przemiany materii nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN ZZ 2Inne choroby przemiany materii znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 57 pkt 1 i 2. Za wartości graniczne niedokrwistości niedobarwliwej niewielkiego stopnia należy przyjąć 11 g% hemoglobiny i 3 500 000 krwinek czerwonych w 1 mm3; wartości niższe należy traktować jako niedokrwistość znacznego stopnia. pkt 3. Rozpoznanie schorzenia powinno być potwierdzone dokumentacją zakładu leczniczego. pkt 5. Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją lub leczeniem szpitalnym. Do § 58 pkt 2. Przy stwierdzeniu zmian we krwi należy kwalifikować według § 57. Do § 59. Rozpoznanie choroby popromiennej wymaga obserwacji szpitalnej. Do § 60. Rozpoznanie choroby kolagenu (twardzina, rumień guzowaty, liszaj rumieniowaty, guzkowe zapalenie okołotętnicze, zapalenie wielomięśniowe itp.) powinno być ustalone wyłącznie na podstawie dokumentacji szpitalnej. Do § 61 pkt 1. Dotyczy osób z podwyższonymi wartościami kwasu moczowego w surowicy krwi bez powikłań narządowych. pkt 2. Dotyczy osób z powikłaniami narządowymi skazy moczanowej (artropatia dnawa, zmiany w układzie moczowym - kamica, stany zapalne, guzki dnawe) niezależnie od aktualnej wartości kwasu moczowego w surowicy krwi. Do § 62. Przez inne choroby przemiany materii należy rozumieć tłuszczakowatość (lipomatosis), hemosyderozę, porfirię, chorobę glikogenową Gierkego, Gauchera, Niemann-Piecka i inne potwierdzone obserwacją szpitalną. Dział XV - Układ nerwowy 1234567 § 631Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle pojedynczych lub licznych nerwów, z okresowymi niezbyt częstymi zaostrzeniamiNNZZ N 2Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów, z częstymi zaostrzeniami i objawami przedmiotowymiNNNN 3Przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych nerwów, z częstymi zaostrzeniami lub utrwalonymi objawami ubytkowymiNNNN 4Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych z zaburzeniami ruchowymi, czuciowymi i troficznymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNZ ZN 5Przewlekłe choroby i trwałe następstwa chorób lub urazów nerwów obwodowych z zaburzeniami ruchowymi (znaczne niedowłady lub porażenia), czuciowymi i troficznymi, upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 641Objawy szczątkowe po przebytych chorobach organicznych lub urazach ośrodkowego układu nerwowego bez wyraźniejszych zaburzeń mózgowo-rdzeniowych lub z nieznacznymi zaburzeniami, które ze względu na umiejscowienie bądź mechanizmy wyrównawcze nie upośledzają sprawności ustrojuNNNZ Z 2Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNZ ZN 3Trwałe następstwa chorób lub urazów ośrodkowego układu nerwowego, z zaburzeniami mózgowo-rdzeniowymi, upośledzające sprawność ustrojuNNNN 4Organiczne postępujące choroby ośrodkowego układu nerwowego, nie rokujące poprawyNNNN 5Przebyty krwotok podpajęczynówkowy samoistny (bez stwierdzonego urazu tętniaka lub nadciśnienia)NNNN § 651Zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ N 2Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ NN 3Choroby układu mięśniowego i zaniki po przebytych chorobach lub urazach albo wrodzone braki mięśni, upośledzające sprawność ustrojuNNNN § 661Napadowe zaburzenia świadomości o nie ustalonej etiologii bez zmian organicznych w układzie nerwowymNNNN 2Padaczka z rzadko występującymi napadami bez zmian w zakresie intelektu i bez zaburzeń zachowaniaNNNN 3Padaczka z częstymi napadami niezależnie od ich rodzaju lub ze zmianami w zakresie intelektu i zaburzeniami zachowaniaNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 63. Rozpoznanie nerwobólów i przewlekłych zapaleń nerwów wymaga odpowiedniej dokumentacji specjalistycznej. Przy orzekaniu należy brać pod uwagę nie tylko zmiany przedmiotowe, stopień nasilenia bólów, lecz również częstość ich występowania. Zakwalifikowanie według właściwego punktu zależy od tego, w jakim stopniu porażenia (niedowłady), zaburzenia czucia i zaburzenia troficzne - ze względu na umiejscowienie, rozległość i mechanizmy wyrównawcze - upośledzają sprawność ustroju. pkt 3. Za objawy ubytkowe uważa się różnice w odruchach (oraz zaburzenia czucia). pkt 1-5. Rozpoznania powinny być potwierdzone dokumentacją po leczeniu szpitalnym lub z poradni neurologicznej. Do § 64. Rozpoznanie powinno być potwierdzone dokumentacją po leczeniu szpitalnym lub z poradni specjalistycznej neurologicznej lub z leczenia w poradni zdrowia psychicznego. pkt 1-3. Według tych punktów należy kwalifikować następstwa po przebytej gruźlicy opon mózgowych (zaburzenia mózgowo-rdzeniowe). W razie niestwierdzenia następstw, jeżeli od zachorowania nie upłynęło 5 lat, kandydatów do służby należy traktować jako niezdolnych. Encefalopatię należy kwalifikować według pkt 2 lub 3 w zależności od ciężkości zespołu neurologicznego. pkt 4. Według tego punktu należy kwalifikować stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex). Rozpoznanie powinno być potwierdzone obserwacją szpitalną. Do § 65. Według tego paragrafu należy kwalifikować choroby układu mięśniowego, jak np. zaniki mięśni postępujące, choroba Thomsena. Do § 66. Każdy badany podejrzany o padaczkę powinien w zasadzie przejść obserwację szpitalną, w tym wszystkie badania dodatkowe mające znaczenie w rozpoznawaniu tej choroby. Przez "rzadko występujące napady" należy rozumieć napady padaczkowe występujące co kilka miesięcy i nie dające żadnych objawów neurologicznych i psychicznych w okresie między napadami. Dział XVI - Stan psychiczny 1234567 § 671Nerwice nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ N 2Przewlekłe nerwice nieznacznie upośledzające sprawność ustrojuNNZZ 3Przewlekłe nerwice upośledzające sprawność ustroju i nie poddające się leczeniuNNNN § 681Przewlekłe nerwice narządowe nie upośledzające lub miernie upośledzające sprawność ustrojuZZZZ NNN 2Przewlekłe nerwice narządowe znacznie upośledzające sprawność ustrojuNNNN 3Moczenie nocneNNNN § 691Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne nieznacznie upośledzające zdolności przystosowawczeNNZZ ZZ 2Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne znacznie upośledzające zdolności przystosowawczeNNNN § 701Osobowość nieprawidłowa nieznacznie upośledzająca zdolności adaptacyjneNNNZ 2Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca zdolności adaptacyjne, poddająca się korekcjiNNNN 3Osobowość nieprawidłowa znacznie upośledzająca zdolności adaptacyjne, nie poddająca się korekcjiNNNN § 711Psychozy reaktywneNNNN 2Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte bez pozostawienia defektuNNNN ZZ 3Psychozy egzogenne (pourazowe, infekcyjne, z wyjątkiem alkoholowych) przebyte z pozostawieniem defektuNNNN 4Psychozy alkoholowe (majaczenia, drżenie, halucynacja, zespół Korsakowa i inne)NNNN 5Psychozy endogenne (schizofrenia, paranoja, parafrenia, cyklofrenia) oraz psychozy inwolucyjne, przedstarcze i starczeNNNN § 721Ociężałość umysłowaNNNN 2Pogranicze upośledzenia umysłowegoNNNN 3Upośledzenie umysłoweNNNN § 731Nadużywanie alkoholu i środków odurzających, bez cech uzależnieniaNNNN 2Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) w fazie początkowejNNNN 3Zależność alkoholowa (i od innych środków odurzających) z cechami psychodegradacjiNNNN § 741Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego, nieznacznie upośledzające zdolności adaptacyjneNNNN 2Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego, znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne w okresie kompensacji objawówNNNN 3Zaburzenia psychiczne niepsychotyczne pochodzenia organicznego, znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, nie rokujące wyleczenia lub istotnej poprawyNNNN § 751Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, rokujące poprawęNNNN 2Inne przewlekłe zaburzenia psychiczne znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne, nie rokujące wyleczenia lub istotnej poprawyNNNN Objaśnienia szczegółowe Do § 67. Przez nerwice należy rozumieć zespoły zaburzeń psychicznych, w których stwierdzono następujące cechy: 1) urazy psychiczne jako czynnik wywołujący, 2) brak objawów organicznego uszkodzenia tkanek, a w szczególności ośrodkowego układu nerwowego, 3) zaburzenia psychiczne mieszczące się w zasadzie w ramach zmian ilościowych, a nie jakościowych, osobowość nie zmieniona, 4) zaburzenia dotyczące w większości zaburzeń życia emocjonalnego; zaburzenia te (lęk, depresja, dysforia) wydają się być objawami pierwotnymi, 5) zachowane, a nawet wyolbrzymione, poczucie choroby, 6) zmiany psychiczne, a także fizyczne, w zasadzie odwracalne, zejście bez defektu, 7) przebieg przewlekły, tendencje do nawrotów, 8) obraz kliniczny przeważnie odpowiadający jednemu ze znanych zespołów nerwicowych: neurastenii, histerii, nerwicy lękowej, nerwicy z natręctwami, nerwicy z przewagą skarg hipochondrycznych, depresji nerwicowej lub innym. O rozpoznaniu nerwicy decyduje stwierdzenie wszystkich wymienionych wyżej cech. Według aktualnej terminologii polskiej określenia "nerwice" i "psychonerwice" traktuje się jako synonimy. Nerwice nieznacznie lub miernie upośledzające sprawność ustroju należy poddawać leczeniu. O przewlekłej nerwicy upośledzającej sprawność ustroju mówi się wtedy, gdy jej obawy uniemożliwiają wykonywanie obowiązków służbowych. Do § 68 pkt 1 i 2. Przewlekłe psychogenne zaburzenia somatyczne, nazywane "nerwicami narządowymi", należą w zasadzie do zakresu odpowiednich specjalności lekarskich - chorób wewnętrznych, laryngologii, okulistyki itp., a zatem rozpoznanie ich jest sprawą odpowiednich specjalistów ze współudziałem neurologa lub psychiatry. Badanych z przewlekłymi nerwicami narządowymi, zwłaszcza z objawami ze strony układu trawienia, dającymi tylko nieznaczne dolegliwości bez upośledzenia stanu ogólnego, należy kwalifikować jako "zdolnych". W razie stwierdzenia średniego nasilenia dolegliwości lub powtarzających się objawów, jak częstokurcz napadowy, zapaść napadowa, omdlenie, bóle typu dusznicowego, kurcz wpustu, uporczywe wymioty, przewlekła dyskineza dróg żółciowych itp., należy badanych w zasadzie kwalifikować jako "zdolnych z ograniczeniem". Badanych należy kwalifikować indywidualnie zależnie od stopnia upośledzenia sprawności ustroju, biorąc pod uwagę opinię służbową oraz lekarską z miejsca pracy. Do § 69. Sytuacyjne reakcje dezadaptacyjne (tzw. reakcje nerwicowe lub psychopatyczne) to: a) ostre niepsychotyczne zaburzenia, przebiegające najczęściej pod postacią napadów histerycznych, ucieczek, samouszkodzeń, zaburzeń wegetatywnych itp., b) trwające od kilku godzin, dni do kilku miesięcy, c) występujące pod wpływem trudnych sytuacji, d) występujące u osób w zasadzie zdrowych psychicznie lub z anomaliami charakterologicznymi. pkt 1. Dotyczy osób, u których reakcje dezadaptacyjne rokują ustąpienie w ciągu 3 miesięcy. pkt 2. Odnosi się do przypadków, w których leczenie i wszelkie oddziaływanie readaptacyjne nie rokują istotnej poprawy. Do § 70. Przez osobowość nieprawidłową (psychopatia, socjopatia, charakteropatia) należy rozumieć niedorozwój lub defekt jej sfery dążeniowej i uczuciowej, bez względu na etiologię. Rozpoznanie ustala się: a) na podstawie obecności cech nieprawidłowej osobowości, b) na podstawie trwającej od wczesnej młodości lub dzieciństwa niedostatecznej adaptacji w zwykłych sytuacjach (defekty osobowości spowodowane uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego w wieku dojrzałym - porównaj § 74), c) po wykluczeniu niedorozwoju umysłowego, d) po wykluczeniu psychozy, e) po wykluczeniu sytuacyjnych reakcji dezadaptacyjnych (porównaj § 69). pkt 1. Dotyczy badanych z cechami nieprawidłowej osobowości bez objawów trwałego nieprzystosowania. pkt 2. Stosować u badanych, u których w przeszłości występowały okresy zadowalającego przystosowania się. pkt 3. Dotyczy w szczególności tzw. psychopatów antyspołecznych po pobytach w zakładach karnych, zaburzeń charakterologicznych na podłożu encefalopatii ze współistniejącą ociężałością umysłową, alkoholizmem itp. Rozpoznanie należy ustalać na podstawie obiektywizującej wywiad dokumentacji specjalistycznej. Do § 71. Rozpoznanie ustala się na podstawie historii choroby z zakładu psychiatrycznego. Do § 72. Upośledzenie umysłowe (niedorozwój umysłowy, oligofrenia) to stan charakteryzujący się: a) wyraźnie niższą od przeciętnej sprawnością intelektualną (I.I. według skali Wechslera poniżej 70), b) zaburzeniami dojrzewania, uczenia się i przystosowania społecznego; oceny sprawności intelektualnej należy dokonywać ze współudziałem psychologa i lekarza specjalisty psychiatry. Do § 73. Przez zespół zależności alkoholowej (oraz innych środków odurzających) należy rozumieć stan charakteryzujący się: a) nieodpartym wewnętrznym przymusem ciągłego lub okresowego spożywania alkoholu (przyjmowania środków odurzających), b) występowaniem objawów zespołu odstawienia po przerwaniu picia (przyjmowania środka), c) zmienionym sposobem reagowania na alkohol (utrata kontroli nad piciem, zmianami w jego tolerancji, lukami pamięciowymi i innymi), stałym zwiększaniem dawki środka odurzającego, d) postępującym przebiegiem, prowadzącym do nieodwracalnych następstw psychicznych i fizycznych. Rozpoznanie należy ustalać na podstawie dokumentacji z poradni przeciwalkoholowej lub poradni zdrowia psychicznego. W wypadkach wątpliwych należy kierować na badania specjalistyczne. pkt 1. Według tego punktu należy kwalifikować osoby okresowo nadużywające alkoholu (przyjmowanie leków) bez cech uzależnienia. pkt 2. Dotyczy początkowej fazy zależności. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować osoby, u których stwierdza się objawy psychodegradacji oraz typowe dla przewlekłej intoksykacji zmiany somatyczne. Do § 74. Dotyczy: a) zaburzeń podobnych do nerwic (cerebrastenia, zespoły rzekomo nerwicowe) lub nieprawidłowych osobowości (charakteropatia, encefalopatia z zaburzeniami charakteru), b) zaburzeń spowodowanych chorobami, urazami lub infekcjami centralnego układu nerwowego, c) przypadków, gdy badanie neurologiczne eeg, testy psychologiczne, rtg czaszki, tomografia komputerowa i inne wskazują na organiczne uszkodzenie centralnego układu nerwowego lub gdy istnieje poważne podejrzenie takiego uszkodzenia, uzasadnione przebiegiem choroby, urazu lub infekcji. Paragraf 74 nie obejmuje następstw uszkodzeń centralnego układu nerwowego, które miały miejsce we wczesnym okresie rozwojowym (por. § 70 i 72). Kwalifikacji orzeczniczych należy dokonywać nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od ustąpienia objawów ostrej fazy choroby lub urazu. pkt 1. Dotyczy zespołów pourazowych i innych z przewagą objawów subiektywnych bez somatycznych cech upośledzenia sprawności ustroju. pkt 2. Odnosi się do stanów, w których nastąpiła częściowa kompensacja skutków uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. pkt 3. O rozpoznaniu decyduje obecność objawów rozwiniętego zespołu psychoorganicznego: otępiennych, charakteropatycznych itp. oraz wieloletni niepomyślnie rokujący przebieg. Do § 75. Dotyczy przypadków z rozpoznaniami nie uwzględnionymi w § 67-74. Kwalifikacji do pkt 1 lub pkt 2 należy dokonywać na podstawie dokumentacji dotychczasowego leczenia w poradniach zdrowia psychicznego lub szpitalach specjalistycznych oraz własnej oceny stanu psychicznego badanego. Dział XVII - Kończyny 1234567 § 761Brak kończyny górnejNNNN 2Brak kończyny dolnejNNNN § 771Zniekształcenie kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych), bez upośledzenia sprawnościZZZZ NN 2Zniekształcenie kości miednicy, obręczy barkowej i kończyn (wrodzone, po złamaniach i po stanach zapalnych), upośledzające sprawnośćNNNN 3Przewlekłe stany zapalne kościNNNN Z § 781Skrócenie kończyny dolnej od 1 cm do 2 cmZZZZ NN 2Skrócenie kończyny dolnej powyżej 2 cm do 4 cm z nieznacznym upośledzeniem sprawności ruchowejNNNZ Z 3Skrócenie kończyny dolnej powyżej 4 cm do 6 cm z upośledzeniem sprawności ruchowejNNNN Z 4Skrócenie kończyny dolnej ze znacznym upośledzeniem sprawności ruchowejNNNN § 791Zwichnięcie nawykoweNNNN 2Zniekształcenie w obrębie wielkich stawów kończyn nieznacznie upośledzające sprawność ruchowąNNZZ NN 3Zniekształcenie w obrębie wielkich stawów kończyn znacznie upośledzające sprawność ruchowąNNNN 4Przewlekłe choroby stawów bez zniekształcenia oraz przewlekłe zapalenia tkanki łącznej rozlane i okołostawoweNNNN Z 5Przewlekłe choroby stawów upośledzające sprawność ustrojuNNNN 6Dawno przebyty rzut choroby reumatycznej bez zmian w ustrojuZZZZ 7Rzut choroby reumatycznej w okresie leczenia lub postępowania profilaktycznegoNNNN ZZ 8Przewlekłe reumatoidalne zapalenie stawówNNNN 9Zmiany zwyrodnieniowe stawów nieznacznie upośledzające sprawność ruchowąNNZZ 10Zmiany zwyrodnieniowe stawów upośledzające sprawność ruchowąNNNN Z § 801Stopa płaska lub wydrążona bez upośledzenia sprawnościZZZZ 2Stopa płaska, koślawa lub wydrążona, miernie upośledzająca sprawnośćNNZZ N 3Stopa szpotawa, końska, piętowa i inna, znacznie lub wybitnie upośledzające sprawnośćNNNN § 811Żylaki kończyn, bez upośledzenia sprawnościNZZZ NN 2Rozległe żylaki kończyn bez zmian troficznych skóry i owrzodzeńNNNZ N 3Rozległe żylaki kończyn ze zmianami troficznymi lub owrzodzeniamiNNNN § 821Brak jednego palucha lub innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, nie upośledzający chodzeniaZZZZ N 2Brak obu paluchów lub jednego palucha i innych palców stóp, z zachowaniem główek kości śródstopia, upośledzający chodzenieNNNZ N 3Braki palców stóp z uszkodzeniem główek kości śródstopiaNNNN Z 4Zniekształcenie palców stóp nie utrudniające noszenia obuwia i chodzeniaZZZZ N 5Zniekształcenie palców stóp utrudniające noszenie obuwia i chodzenieNNNN Z § 831Brak czwartego lub piątego palca ręki prawej lub brak jednego dowolnego palca ręki lewej, z wyjątkiem kciukaNNNZ Z 2Braki palców rąk nieznacznie upośledzające chwytNNNN ZZ 3Braki palców rąk upośledzające chwytNNNN Z 4Częściowe braki palców rąk bez upośledzenia chwytuNZZZ N 5Częściowe braki palców rąk z upośledzeniem chwytuNNNZ N 6Ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz, bez upośledzenia chwytuNNNZ Z 7Ograniczenie ruchów palców rąk lub ich przykurcz, z upośledzeniem chwytuNNNN Z 8Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, bez upośledzenia chwytuNNNZ N 9Zrośnięcie palców rąk lub palce nadliczbowe, z upośledzeniem chwytuNNNN Z Objaśnienia szczegółowe Do § 76. Przez "brak kończyny" należy rozumieć nie tylko brak całej kończyny (dolnej lub górnej), ale także brak zasadniczej części kończyny: dłoni, przedramienia, stopy, podudzia itp. W razie braku kończyny górnej, jeżeli to dotyczy personelu dowódczego lub administracyjnego, o zdolności do pracy należy orzekać indywidualnie. Do § 77 pkt 1 i 2. Zniekształcenia, ubytki i stawy rzekome obojczyka należy kwalifikować według § 32. pkt 2. Według tego punktu należy kwalifikować również stawy rzekome. pkt 3. Według tego punktu należy kwalifikować również gruźlicę kości. Do § 78. Kończyny dolne należy mierzyć w pozycji leżącej wyprostowane ze zsuniętymi stopami. Długość bezwzględną kończyny dolnej mierzy się od szczytu krawędzi kostki bocznej. Długość względną mierzy się od kolca biodrowego górnego do szczytu kostki przyśrodkowej. W wypadkach wątpliwych, gdy istnieją różnice w wymiarach obu kończyn, należy wykonać rtg. pkt 4. Skrócenie kończyny powyżej 6 cm. Do § 79 pkt 1. Zwichnięcia nawykowe można rozpoznać tylko na podstawie stwierdzenia w czasie badania bądź na podstawie dokumentacji lekarskiej stwierdzającej kilkakrotnie przebyte zwichnięcia. pkt 2 i 3. Według tych punktów należy kwalifikować staw biodrowy szpotawy i koślawy oraz kolana szpotawe i koślawe. Przez "staw biodrowy szpotawy" należy rozumieć takie wzajemne ustawienie szyjki i trzonu kości udowej, które tworzy kąt zbliżony do prostego, a przez "staw biodrowy koślawy" - które tworzy kąt nadmiernie rozwarty powyżej 130°. Rozpoznanie stawu biodrowego szpotawego i koślawego należy opierać na zdjęciu rtg. Ustawienie koślawego lub szpotawego kolana nie należy zawsze uważać za wadę powodującą zaburzenia statyki. W prawidłowej ocenie takiego stanu pomocne mogą być pomiary odległości między kolanami lub stopami, płaskostopie z różnym nasileniem jako wyraz wyróżnienia koślawości lub szpotawości i dolegliwości spowodowane rozciąganiem wiązadeł stawu kolanowego. Pomiarów dokonuje się w pozycji stojącej z zestawionymi (złączonymi) kończynami dolnymi. Przy kolanach szpotawych (O-kształtnych) miarodajny jest odstęp między kłykciami przyśrodkowymi kości udowych (przy złączonych stopach), przy kolanach koślawych (x-kształtnych) - odstęp między wypukłościami kostek wewnętrznych podudzi (przy złączonych kolanach). Przy odstępie między kolanami do 5 cm lub między stopami do 3 cm z reguły nie występują zaburzenia statyki. Badanych takich należy kwalifikować jako "zdolnych". Przy odstępie między kolanami do 10 cm mogą występować nieznaczne zaburzenia statyki, słabo nasilone dolegliwości wiązadeł stawu kolanowego, tendencja do płaskostopia. Badanych takich należy kwalifikować jako "zdolnych z ograniczeniem". Przy odstępie między kolanami ponad 10 cm lub między stopami ponad 6 cm stwierdza się często występowanie bólów statycznych kolan i płaskostopie, a nierzadko i koślawe ustawienie stóp. Przy bardzo znacznych zniekształceniach i zaburzeniach statyki spowodowanych szpotawością lub koślawością kolan badanych należy kwalifikować jako "niezdolnych". W wypadkach wątpliwych - szczególnie z pogranicza - należy badanych kierować do ortopedy. pkt 5. Według tego punktu należy kwalifikować również gruźlicę stawów. pkt 6 i 7. Według tego punktu należy kwalifikować wyłącznie na podstawie dokumentacji lekarskiej z przebytego leczenia oraz aktualnych wyników badań lekarskich dodatkowych. Za dawno przebyty rzut należy uważać rzut sprzed 5 lat. Do § 80. Przez stopę płaską należy rozumieć obniżenie sklepienia podłużnego oraz poprzecznego. Przy stopie płaskiej wiotkiej stopa bez obciążenia ma kształt prawidłowy. Obniżenie sklepienia następuje tylko przy obciążeniu stopy (I°). Przez stopę płaską z upośledzeniem sprawności należy rozumieć stopę płaską ze stałym obniżeniem sklepienia podłużnego, z koślawością, bolesnym napinaniem się mięśni strzałkowych (II°). Przy dalszym nasilaniu się objawów występują wyraźne zmiany w prawidłowym ustawieniu kości i zmiany w stawach stępu. Chód jest niezgrabny, męczący (III°). Do § 83. Za brak palca uważa się: w przypadku kciuka - przynajmniej brak paliczka paznokciowego, a w przypadku pozostałych palców - przynajmniej dwóch paliczków. Przy ocenie lewej ręki u osób leworęcznych można stosować kwalifikacje, jakie u praworęcznych obowiązują przy ocenie prawej ręki. pkt 1-7. Według tych punktów należy kwalifikować palce młotowate, przykrywające, nadliczbowe i paluch koślawy. pkt 2-7. Wymagana jest ocena lekarza chirurga ortopedy. pkt 8 i 9. Przez zrośnięcie palców z upośledzeniem sprawności należy rozumieć zrośnięcie kciuka ze wskazicielem lub wskaziciela z trzecim palcem albo zrośnięcie ze sobą palców trzeciego, czwartego i piątego. Dział XVIII - Nowotwory 1234567 § 841Nowotwory niezłośliwe nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ NN 2Nowotwory niezłośliwe szpecące lub powodujące zaburzenia czynności narządówNNNN Z § 851Nowotwory złośliwe wszelkich rodzajów i stopniNNNN 2Blizny po usunięciu nowotworów złośliwych lub po leczeniu energią promienistąNNNN ZZ Objaśnienia szczegółowe Do § 85 pkt 1. Nowotwory należy rozpoznawać wyłącznie na podstawie badania histopatologicznego. pkt 2. Z wyjątkiem blizn po nabłonkach, które należy traktować według § 3. Dział XIX - Narząd rodny 1234567 § 861Wady rozwojowe narządu rodnego nie upośledzające ogólnej sprawności ustrojuZZZZ 2Wady rozwojowe narządu rodnego upośledzające sprawność ustrojuNNNZ N 3Zaburzenia hormonalne cyklu miesiączkowego z nieznacznym upośledzeniem sprawności ustrojuNNZZ ZN 4Zaburzenia hormonalne cyklu miesiączkowego ze znacznym upośledzeniem sprawności ustrojuNNNN § 871Zestarzałe pęknięcia lub blizny krocza nie upośledzające sprawności ustrojuNNZZ Z 2Obniżenie ścian pochwy z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego lub odbytniczegoNNNZ N 3Obniżenie ścian pochwy z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego i towarzyszącym wysiłkowym nietrzymaniem moczuNNNN 4Obniżenie ścian pochwy z wytworzeniem zachyłka pęcherzowego lub odbytniczego, z całkowitym nietrzymaniem moczu lub zaburzeniem czynności zwieracza odbytuNNNN 5Całkowite wypadanie narządu rodnegoNNNN 6Guzy przydatków, torbiele sromu, mięśniaki macicyNNNZ N § 881Nieprawidłowe położenie macicy nie upośledzające sprawności ustrojuZZZZ 2Nieprawidłowe położenie macicy z częściowym upośledzeniem sprawności ustrojuNNNZ ZZZ 3Przetoki maciczne, pochwowe i kroczoweNNNN § 891Ostre i podostre stany zapalne narządu rodnego wewnętrznego bez zmian anatomicznychNNNZ 2Ostre i podostre stany zapalne narządu rodnego wewnętrznego ze zmianami anatomicznymi w zakresie przydatków, przymaciczaNNNN 3Powtarzające się przewlekłe zmiany zapalne narządu rodnego wewnętrznego, ze znacznymi zmianami anatomicznymi przydatków, przymacicza i objawami otrzewnowymiNNNN 4Stan po odcięciu nadpochwowym lub wycięciu całkowitym macicy z powodów innych niż nowotwory złośliweZZZZ 5Stan po wycięciu całkowitym macicy z powodu nowotworu złośliwego. Nowotwory złośliwe narządu rodnegoNNNN § 901Udokumentowana gruźlica narządu rodnegoNNNN § 911CiążaNN-- Objaśnienia szczegółowe Badania ginekologiczne należy przeprowadzać zarówno przy kwalifikowaniu kandydatek do pracy, jak i pracujących kobiet. Badania przeprowadza specjalista chorób kobiecych. Do § 86 pkt 1. Należą tu przegrody i przewężenia pochwy, macica jednorożna, dwurożna, dwuszyjkowa, podwójna, wady rozwojowe jajowodów. pkt 2. Znaczny niedorozwój lub brak macicy, zmiana skojarzona jest zazwyczaj z niedomogą hormonalną układu rozrodczego, która rzutuje na ogólną sprawność ustroju. pkt 3. Obfite miesiączki przy jednoczesnym istnieniu mięśniaków, bolesne miesiączki przy zmianach o charakterze endometriozy, potwierdzone aktualnym wynikiem badania ginekologicznego. Do § 87 pkt 6. Dotyczy np. torbieli gruczołu przedsionkowego, mięśniaków macicy i innych zmian. Do § 88 pkt 1. Np. tyłozgięcie macicy wolne. pkt 2. Np. tyłozgięcie macicy umocowane. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń na utrzymywanie psa takiej rasy. (Dz. U. Nr 159, poz. 1051) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz ras psów uznawanych za agresywne, zwany dalej "wykazem", obejmuje następujące rasy psów: 1) Amerykański pit bull terrier, 2) Perro de Presa Mallorquin, 3) Buldog amerykański, 4) Dog argentyński, 5) Perro de Presa Canario, 6) Tosa inu, 7) Rottweiler, 8) Akbash dog, 9) Anatolian karabash, 10) Moskiewski stróżujący, 11) Owczarek kaukaski. § 2. Osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715), zwana dalej "wnioskodawcą", składa pisemny wniosek o wydanie tego zezwolenia do właściwego, ze względu na swoje miejsce zamieszkania, organu gminy, w terminie 30 dni od nabycia psa rasy wymienionej w wykazie. § 3. 1. Wniosek, o którym mowa w § 2, powinien zawierać oznaczenie wnioskodawcy i jego adres zamieszkania. 2. Do wniosku wnioskodawca dołącza pisemną informację: 1) o pochodzeniu psa, jego rasie, wieku, płci i ewentualnym sposobie oznakowania psa, 2) o miejscu i warunkach, w jakich wnioskodawca zamierza utrzymywać psa. § 4. 1. Właściciel psa rasy wymienionej w wykazie w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia składa do organu gminy wniosek, o którym mowa w § 2. 2. Przepisy § 3 stosuje się odpowiednio. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. (Dz. U. Nr 159, poz. 1052) Na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 1 i art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 25 marca 1998 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 57, poz. 365) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Poszczególne litery i cyfry numerów rejestracyjnych pełnią następujące funkcje: 1) na tablicach zwyczajnych: a) samochodowych: pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga litera i: albo pięć cyfr w przedziale od 00001 do 99999, albo cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 i litera albo trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 i dwie litery stanowią wyróżnik pojazdu, b) motocyklowych i rowerowych: pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga litera i cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu, 2) na tablicach indywidualnych litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, a litery w liczbie od 3 do 5 stanowią indywidualny wyróżnik pojazdu, 3) na tablicach zabytkowych pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, a druga litera i trzy cyfry w przedziale od 001 do 999 stanowią wyróżnik pojazdu, 4) na tablicach tymczasowych litera i cyfra stanowią wyróżnik województwa, trzy kolejne cyfry w przedziale od 001 do 999 stanowią wyróżnik pojazdu, a arabskie cyfry na nalepce oznaczają miesiąc i dwie ostatnie cyfry roku, 5) na tablicach dyplomatycznych: pierwsza litera stanowi wyróżnik województwa, druga litera i cztery cyfry w przedziale od 0001 do 9999 stanowią wyróżnik pojazdu."; 2) § 21 otrzymuje brzmienie: "§ 21. 1. Ustala się dla wydawanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 1999 r.: a) tablic zwyczajnych - wyróżniki województw, b) tablic tymczasowych - wyróżniki województw i przedziały liczbowe numerów rejestracyjnych, określone w poniższej tabeli, z zastrzeżeniem ust. 2. Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnychWyróżniki województw i numery rejestracyjne na tablicach tymczasowych 1234 1dolnośląskieWR; WO; WC; WW;od F500000 do F999999; od J500000 do J999999; od X000001 do X499999; od Y000001 do Y499999; 2kujawsko-pomorskieBY; BG; BD; BC; TO; TU; TY;od C000001 do C499999; od W500000 do W999999; od X500000 do X999999; 3lubelskieLU; LL; LB;od A500000 do A999999; od C500000 do C999999; od K500000 do K999999; od Y500000 do Y999999; 4lubuskieGO; GW; GR; ZG; ZE; ZN;od F000001 do F499999; od Z000001 do Z499999; 5łódzkieLD; LZ; LF; LW;od L500000 do L999999; od O500000 do O999999; od T000001 do T999999; 6małopolskieKR; KK; KW; KV;od I500000 do I999999; od M000001 do M499999; od W000001 do W499999; 7mazowieckieWA; WF; WG; WI; WM; WP; WS; WT; WU; WV; WX; WZ;od A000001 do A499999; od D000001 do D499999; od N500000 do N999999; od P000001 do P499999; od R500000 do R999999; od S500000 do S999999; 8opolskieOP; OE; OD;od N000001 do N499999; 9podkarpackieRZ; RE; RW;od J000001 do J499999; od S000001 do S499999; od R000001 do R499999; od V500000 do V999999; 10podlaskieBK; BT; BI;od B000001 do B499999; od L000001 do L499999; od U500000 do U999999; 11pomorskieGD; GK; GA; GN;od E500000 do E999999; od U000001 do U499999; 12śląskieKA; KT; KB; KC; KD; KX;od B500000 do B999999; od D500000 do D999999; od G500000 do G999999; 13świętokrzyskieKI; KE; KJ;od H000001 do H499999; 14warmińsko-mazurskieOL; ON; OT;od E000001 do E499999; od M500000 do M999999; 15wielkopolskiePO; PN; PZ; PW;od G000001 do G499999; od H500000 do H999999; od K000001 do K499999; od O000001 do O499999; od P500000 do P999999; 16zachodniopomorskieSZ; SC; SM;od I000001 do I499999; od V000001 do V499999; 2. Jeżeli organy rejestrujące posiadają zapasy tablic zwyczajnych z wyróżnikami województw określonymi w poniższej tabeli, to tablice te mogą być wydawane zgodnie z tą tabelą, aż do wyczerpania się tych zapasów, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 1999 r. Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnych 123 1dolnośląskieJG; JE; JA; LG; LC; LI; WB; WY; WH; 2kujawsko-pomorskieWL; WK; WE; 3lubelskieBP; BA; BS; CH; CM; CU; ZA; ZM; ZC; 4łódzkiePT; PK; PU; SI; SA; SB; SK; SN; SF; 5małopolskieNS; NO; NA; TA; TN; TW; BL; 6mazowieckieCI; CN; CA; OS; OK.; OR; PL.; PC; PB; RA; RO; RD; SE; SD; ST; 7podkarpackieKS; KU; KH; PR; PM; PE; TG; TB; TE; 8podlaskieLO; LM; LA; SU; SW; SO; 9pomorskieSL; SP; SG; 10śląskieBB; BO; CZ; CE; CO; 11warmińsko-mazurskieEL; EG; EB; 12wielkopolskieKL; KZ; KP; KN; KM; KF; LE; LS; LN; PI; PA; PY; 13zachodniopomorskieKO; KG; KY; 3. Ustala się dla tablic zwyczajnych, indywidualnych, zabytkowych, tymczasowych i dyplomatycznych wyróżniki województw określone w poniższej tabeli obowiązujące od dnia 1 lipca 1999 r." Lp.WojewództwoWyróżniki województw na tablicach zwyczajnych, zabytkowych i dyplomatycznychWyróżniki województw na tablicach tymczasowych i indywidualnych 1234 1dolnośląskieAod A1 do A9 2kujawsko-pomorskieCod C1 do C9 3lubelskieEod E1 do E9 4lubuskieFod F1 do F9 5łódzkieLod L1 do L9 6małopolskieKod K1 do K9 7mazowieckieWod W1 do W9 8opolskieOod O1 do O9 9podkarpackieRod R1 do R9 10podlaskieBod B1 do B9 11pomorskieGod G1 do G9 12śląskieSod S1 do S9 13świętokrzyskieTod T1 do T9 14warmińsko-mazurskieNod N1 do N9 15wielkopolskiePod P1 do P9 16zachodniopomorskieZod Z1 do Z9 3) w § 38 wyrazy "§ 18-20" zastępuje się wyrazami "§ 18, § 19"; 4) w § 39 wyrazy "§ 15-21" zastępuje się wyrazami "§ 15-20, § 21 ust. 3"; 5) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 6) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia; 7) załącznik nr 5 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia; 8) w załączniku nr 6 do rozporządzenia "Tablica do oznaczania pojazdu przeznaczonego do nauki jazdy lub przeprowadzania egzaminu państwowego" otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 4 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 grudnia 1998 r. (poz. 1052) Załącznik nr 1 WZÓR POZWOLENIA CZASOWEGO Ilustracja Załącznik nr 2 WZORY TABLIC REJESTRACYJNYCH, UMIESZCZANYCH NA NICH ZNAKÓW I SYMBOLI ORAZ ICH OPIS 1. Określenia 1.1. Użyte określenia oznaczają: 1) rodzaj tablicy - tablicę zwyczajną, indywidualną, zabytkową, tymczasową lub dyplomatyczną, 2) odmiana tablicy - tablicę jednorzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w jednym rzędzie, lub tablicę dwurzędową, tj. przeznaczoną do usytuowania znaków w dwóch rzędach, 3) wzór tablicy - tablicę określonego rodzaju i odmiany, 4) tablica pojedyncza - tablicę przeznaczoną do stosowania w jednym egzemplarzu, 5) komplet tablic - dwie tablice jednej lub różnej odmiany o takiej samej treści, 6) znaki tablicy - litery, cyfry, łączniki, symbole, 7) odbicie powrotne (współdrożne) - odbicie, w którym światło jest odbijane w kierunku bliskim do tego, z którego pada, przy czym właściwość ta zostaje zachowana przy znacznych zmianach kąta oświetlenia, 8) materiał odblaskowy - materiał odbijający światło w sposób powrotny (współdrożny), 9) oś odniesienia NC - oś odpowiadającą osi symetrii próbki i prostopadłą do jej powierzchni odblaskowej, 10) środek odniesienia C - punkt przecięcia osi odniesienia z powierzchnią odblaskową próbki, 11) kąt oświetlenia ß - kąt zawarty pomiędzy osią odniesienia NC a prostą wyznaczoną przez środek źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki, 12) kąt obserwacji α - kąt zawarty pomiędzy prostymi łączącymi środek odniesienia C próbki ze środkiem źródła światła Cs oraz środek odniesienia C próbki ze środkiem odbiornika światła Cr, 13) rozwartość kątowa próbki √ - kąt, pod jakim jest widoczny największy wymiar powierzchni odblaskowej badanej próbki ze środka odbiornika światła, 14) powierzchniowy współczynnik odblasku - stosunek światłości powierzchni odblaskowej w kierunku obserwacji do natężenia oświetlenia przy powierzchni odblaskowej, na płaszczyźnie prostopadłej do kierunku padającego światła i do pola tej powierzchni odblaskowej, przy określonych kątach oświetlenia i obserwacji; powierzchniowy współczynnik odblasku jest wyrażany w kandelach na luks na metr kwadratowy (cd × 1x-1 × m-2); pozostałe parametry określa rysunek 2, 15) wzorcowe źródła - wzorcowe źródła światła A i D65 według normy PN-91/E-04042/02, 16) współczynnik luminancji - stosunek luminancji danej powierzchni w określonym kierunku do luminancji idealnego rozpraszacza oświetlonego w taki sam sposób. 1.2. Wymiary na rysunkach 3÷8 i 11÷39 określono w mm. 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Płyta tablicy powinna być wykonana z taśmy aluminiowej o grubości 1 mm odpornej na działanie czynników atmosferycznych oraz warunków występujących w czasie normalnej eksploatacji pojazdu. Powierzchnia czołowa tablicy powinna być pokryta materiałem odblaskowym barwy białej, żółtej lub niebieskiej, trwale związanym z podłożem, odpornym na uderzenia i zginanie, posiadającym własności elastyczne oraz wymagane własności odblaskowe i barwowe. 2.2. Wykonanie tablicy powinno spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.2 normy PN-S-73200, z zastrzeżeniem punktu 2.4. 2.3. Tablice samochodowe wykonuje się w kompletach, a tablice motocyklowe, motorowerowe i na przyczepy jako tablice pojedyńcze. 2.4. Symbol flagi polskiej i białe litery "PL" wyróżniające państwo rejestracji umieszczone na niebieskim tle powinny być umiejscowione z lewej strony. Tło powinno stanowić część warstwy odblaskowej i być niemożliwe do usunięcia w jakikolwiek sposób bez zniszczenia warstwy odblaskowej. Wysokość niebieskiego tła powinna wynosić dla tablic samochodowych jednorzędowych 105+20, dla tablic motocyklowych 70+20 mm i 100+20 mm dla pozostałych tablic, a szerokość powinna wynosić: dla tablic samochodowych 400-2 mm, dla tablic motocyklowych 350-2 mm, dla tablic motorowerowych 300-2 mm. Niebieskie tło nie powinno zachodzić na krzywiznę obrzeża tablicy. Wymiarowanie niebieskiego tła nie dotyczy tablic dyplomatycznych. Polska flaga powinna mieć kształt poziomego prostokąta o wymiarach 25×27 mm, a w tablicach motorowerowych o wymiarach 25×24 mm. Oznaczenie kodowe kraju "PL" powinno mieć szerokość równą szerokości flagi, wysokość 20 mm i grubość kreski 4 mm. Wytłoczone znaki i ramka obrzeża powinny być pokryte powłoką o wymaganej jednakowej barwie. 2.5. Symbole pojazdów zabytkowych powinny być wykonane według rysunków 3 i 4. 2.6. Tablice rejestracyjne odblaskowe powinny mieć wymiary i kształty według rysunków 5÷8. Maksymalne odchyłki wymiarów głównych (długości i szerokości) +1,0 mm. 2.7. Geometria ogólna tablic powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.4 normy PN-S-73200. Grubość tablic powinna wynosić 1,6÷3,0 mm. 2.8. Ukształtowanie powierzchni czołowej i obrzeży tablic powinno spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.7 normy PN-S-73200, z wyjątkiem kształtu obrzeża tablicy. Obrzeże tablicy powinno być wytłoczone w formie ramki, jak określono na rysunku 1. Ilustracja R ≤ 1,5 mm, α =25°÷45° h2=0,2÷1,0 mm, Rysunek 1. Ukształtowanie obrzeży tablic 2.9. Geometria wytłoczeń i pokryć barwnych znaków powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.8 normy PN-S-73200. 2.10. Litery i cyfry na tablicach powinny być zgodne z normą PN-S-73200, z wyjątkiem liter A, M, W i zwężonych liter stosowanych w tablicach indywidualnych. Wymiary tych liter określono na rysunkach 9÷12 i w tablicach 4÷6. 2.11. Rozmieszczenie znaków na tablicach powinno być zgodne z rysunkami 13÷33, na których prostokątami z przekątnymi zaznaczono miejsce położenia liter, węższymi prostokątami z przekątną zaznaczono miejsce położenia cyfr, a kwadratami bez przekątnej określono położenie i wymiary łączników. Prostokąty odpowiadają prostokątom opisanym na poszczególnych literach i cyfrach. W przypadku cyfry 1 oraz liter I, J, L i T zgodnych z normą PN-S-73200 należy stosować prostokąty zastępcze określone na rysunkach 34÷38. 2.12. Dokładność rozmieszczenia znaków powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.9.5 normy PN-S-73200. 2.13. Powierzchnia tablic i ich obrzeży powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.10 normy PN-S-73200. 2.14. Powierzchnia czołowa tablic rejestracyjnych stanowiąca tło dla znaków numeru rejestracyjnego i boczne ścianki obrzeży tablic powinny być: 1) odblaskowe, 2) białe, żółte lub niebieskie, jednolicie zabarwione, 3) równe i gładkie, 4) trwałe i odporne na działanie czynników występujących w warunkach normalnej eksploatacji pojazdów, 5) posiadające z lewej strony niebieskie pole o wymiarach zgodnych z podanymi w punkcie 2.4, z odpowiednimi literami identyfikacyjnymi i flagą polską, 6) bez jakichkolwiek uszkodzeń tła odsłaniających materiał płyty. 2.15. Tylna strona tablicy powinna być wykończona starannie i pozbawiona ostrych krawędzi. Na tylnej stronie tablicy powinien być umieszczony trwały znak identyfikacyjny producenta usytuowany w miejscu niebieskiego tła, wykonany bez przetłoczenia na powierzchni czołowej, pogarszającego estetykę wykonania tablicy. Znak powinien zawierać nazwę lub numer identyfikacyjny producenta, numer niniejszych warunków technicznych i końcówkę roku produkcji. Dodatkowo, na przedniej stronie tablicy, powinien być naniesiony symbol lub numer identyfikacyjny producenta. Sposób naniesienia znaku, jego wielkość i położenie na poszczególnych wzorach tablic będą ustalone w porozumieniu z producentami tablic. 2.16. Warstwa odblaskowa folii przeznaczonej do produkcji tablic rejestracyjnych powinna zawierać w swej strukturze znaki identyfikacyjne w postaci liter "PL" o wymiarach 10+50 mm × 10+50 mm, rozmieszczonych w odstępach co 90 mm w pionie i w poziomie, niemożliwe do usunięcia bez zniszczenia warstwy odblaskowej. Znaki identyfikacyjne powinny być nanoszone w strukturę folii w procesie produkcyjnym folii i być nieusuwalne środkami chemicznymi bądź mechanicznymi. Usunięcie znaku identyfikacyjnego powinno być jednoznaczne z widocznym i trwałym zniszczeniem folii. 2.17. Znaki identyfikacyjne wymienione w pkt 2.16 powinny być widoczne tylko z odpowiedniej odległości i pod odpowiednim kątem obserwacji. Odległość obserwatora od tablicy rejestracyjnej zamontowanej na pojeździe powinna wynosić 2÷2,5 m. Kąt obserwacji w płaszczyźnie pionowej, zawarty między linią łączącą oko obserwatora z tablicą rejestracyjną a płaszczyzną poziomą, powinien wynosić maks. 30°. Kąt obserwacji w płaszczyźnie poziomej, zawarty pomiędzy osią podłużną pojazdu a rzutem na płaszczyznę poziomą linii łączącej oko obserwatora z tablicą rejestracyjną, powinien wynosić maks. ±40°. Naniesienie znaków identyfikacyjnych w warstwie odblaskowej folii nie może spowodować zmniejszenia wartości gęstości powierzchniowej współczynnika odblasku. 2.18. Powierzchniowy współczynnik odblasku powinno się określać zgodnie ze schematem podanym na rys. 2. Powierzchniowy współczynnik odblasku materiału odblaskowego tablicy, wyrażony w kandelach na luks na metr kwadratowy (cd × 1x-1 × m-2), powinien być nie mniejszy niż wartości minimalne i nie większy niż wartości maksymalne podane w tablicy 1, przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła A. Ilustracja Rysunek 2. Schemat pomiaru współczynnika odblasku C - środek odniesienia, NC - oś odniesienia, Rr - odbiornik (obserwator lub urządzenie pomiarowe), Cr - środek odbiornika, Φr - średnica odbiornika, Se - źródło światła, Cs - środek źródła światła, Φs - średnica źródła światła, De - odległość od środka Cs do środka C, De - odległość od środka Cr do środka C, α - kąt obserwacji, ß - kąt oświetlenia, √ - rozwartość kątowa próbki. 2.19. Jednorodność odblasku. Powierzchnia odblaskowa tablicy obserwowana w warunkach odbicia powrotnego nie powinna wykazywać widocznych zmian luminancji. 2.20. Barwa w warunkach dziennych. Barwa biała, żółta, czerwona i niebieska powierzchni odblaskowych oraz biała, czerwona i czarna powierzchni znaków, przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła D65 pod kątem 45° do normalnej powierzchni i obserwacji wzdłuż normalnej (geometria 45/0), powinny mieścić się w polach barwowych normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonych dla danej barwy przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 2 i odpowiadać podanemu w tablicy 2 współczynnikowi luminancji. 2.21. Barwa w warunkach nocnych. Barwa biała powierzchni odblaskowej przy oświetleniu wzorcowym źródłem światła A dla kąta oświetlenia 5° i kąta obserwacji 20', powinna mieścić się w polu barwowym normalnego układu trójchromatycznego CIE, określonym przez punkty narożne o współrzędnych trójchromatycznych podanych w tablicy 3. Tablica 1 - Współczynnik odblasku (cd × 1x-1 × m-2) BarwaKąt obserwacjiWspółczynnik odblasku MINMA X Kąt oświetlenia 5°30°45° Biała0°12'70306250 0°20'50253 1°30'521 Czerwona0°12'1040,8250 0°20'730,7 1°30'0,60,30,1 Niebieska0°12'31,5-10 0°20'1,51-5 1°30'0,3--1 Żółta0°12'50204175 0°20'35172 1°30'3,51,50,7 Tablica 2 - Barwa w warunkach dziennych BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnychWspółczynnik luminancji 1234 Biała x0,3550,3050,2850335≥ 0,35 y0,3550,3050,3250,375 Czerwona x0,6900,5950,5690,655≥ 0,05 y0,3100,3150,3410,345 Niebieska x0,0780,1500,2100,137≥ 0,01 y0,1710,2200,1600,038 Żółta x0,4810,4440,4940,545≥ 0,27 y0,5180,4760,4260,454 Czarna x0,3850,3000,2600,345≥ 0,03 y0,3550,2700,3100,395 Tablica 3 - Barwa w warunkach nocnych BarwaWspółrzędne trójchromatyczne punktów narożnych 1234 Biała x0,4500,5480,4170,372 y0,5130,4040,3590,405 2.22. Odporność na działanie temperatury. Tablice powinny być odporne na działanie: 1) podwyższonej temperatury zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, 2) zmiennych temperatur zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.23. Odporność na oderwanie. Materiał foliowy tablicy poddany działaniu temperatury -20°C ±2°C przez 1 godzinę, natychmiast po wyjęciu z komory chłodniczej, nie powinien dać się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.24. Przyczepność powłok lakierowych powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.20 normy PN-S-73200. 2.25. Odporność na uderzenie powinna spełniać wymagania punktu 2.15 normy PN-S-73200. 2.26. Odporność na zginanie. Po zgięciu tablicy na trzpieniu @ 50 mm do uzyskania kąta zgięcia 90°, przy umieszczeniu tablicy materiałem odblaskowym od strony zewnętrznej, nie powinno wystąpić pękanie materiału odblaskowego. 2.27. Odporność na działanie wody powinna spełniać wymagania punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.28. Odporność na działanie substancji chemicznych powinna spełniać wymagania punktu 2.21 normy PN-S-73200. 2.29. Odporność na działanie mgły solnej powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.22 normy PN-S-73200. 2.30. Odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej tablicy działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200, barwa biała, żółta, czerwona, niebieska i współczynnik luminancji powierzchni odblaskowych powinny dalej spełniać wymagania podane w tablicy 2, a współczynnik odblasku nie powinien zmniejszyć się poniżej 50% wartości podanych w tablicy 1, przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Nie powinna również wystąpić widoczna zmiana barwy znaków. 2.31. Odporność na ścieranie powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.18 normy PN-S-73200. 2.32. Twardość powłok tła i znaków tablic powinna spełniać wymagania zgodnie z punktem 2.19 normy PN-S-73200. 2.33. Wzory nalepek na tablice tymczasowe określa rysunek 39. 3. Ogólny zakres badań 3.1. Zakres badań, kontrola jakości i ogólne warunki przeprowadzania badań powinny być zgodne z punktami 4.2, 4.3 i 4.4 normy PN-S-73200, z zastrzeżeniem punktu 3.2. 3.2. Program badań niepełnych ustalają zamawiający i producent. 4. Szczegółowe zasady badania tablic 4.1. Sprawdzenia materiału powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.1 normy PN-S-73200. Oględzin wykonania, znaków i powierzchni tablic i ich obrzeży powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.2 normy PN-S-73200. 4.2. Sprawdzenia kształtu, wymiarów, geometrii, ukształtowania powierzchni czołowej i obrzeży tablic oraz znaków powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.3 normy PN-S-73200. 4.3. Sprawdzenia geometrii wytłoczeń i pokryć barwnych znaków oraz ich rozmieszczenia na zgodność z punktami 2.4, 2.6, 2.8, 2.9, 2.11 powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.4 normy PN-S-73200. 4.4. Pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku powinno się przeprowadzić metodą obiektywną, dla 3 próbek z każdej barwy, o powierzchni co najmniej 100 cm2. Próbki żółtego, niebieskiego i białego tła mogą być wycięte z dostarczonych gotowych tablic, natomiast próbki barwy niebieskiej i czerwonej muszą być specjalnie przygotowane przez producenta tablic w taki sposób, aby powierzchnia odblaskowa była wykonana identycznie jak powierzchnia niebieskiego tła i czerwonej części polskiej flagi na gotowych tablicach. Pomiar powinno się przeprowadzić dla wszystkich kątów obserwacji i oświetlenia podanych w tablicy 4, tak aby kąt oświetlenia i kąt obserwacji leżały w jednej płaszczyźnie, po przeciwnych stronach linii łączącej źródło światła ze środkiem mierzonej próbki. Rozwartość kątowa próbki nie powinna przekraczać 80'. Równomierność oświetlenia próbki w czasie pomiaru powinna być taka, aby zmiana natężenia oświetlenia na powierzchni próbki, mierzonego prostopadle do padającego światła za pomocą fotoodbiornika o powierzchni światłoczułej nie większej niż 1/10 powierzchni badanej, nie przekraczała 5%. Dla wszystkich próbek muszą być spełnione wymagania podane w punkcie 2.20. Urządzenia pomiarowe powinny zapewniać wykonanie pomiaru z błędem nie przekraczającym 10%. 4.5. Sprawdzenie jednorodności odblasku powinno się przeprowadzić dla dwóch całych tablic metodą subiektywną, przez obserwację w warunkach odbicia powrotnego z odległości min. 10 m, przy oświetleniu wiązką światła zapewniającą równomierność oświetlenia na powierzchni tablicy. W przypadku wątpliwości, w obszarze stwierdzonych różnic luminancji powinno się przeprowadzić pomiar współczynnika odblasku, przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°, przyległych fragmentów powierzchni odblaskowej o wymiarach 50 mm × 50 mm. Stosunek największej do najmniejszej zmierzonej wartości nie powinien przekraczać 2. 4.6. Sprawdzenie barwy powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić na próbkach przygotowanych do sprawdzenia własności odblaskowych, dla jednej próbki z każdej barwy dla warunków dziennych i dla jednej próbki białej dla warunków nocnych, a sprawdzenie barwy powierzchni nieodblaskowych znaków - dla próbek o powierzchni co najmniej 100 cm2, specjalnie przygotowanych przez producenta tablic, po jednej dla każdej barwy tylko dla warunków dziennych. Pomiar współrzędnych trójchromatycznych powinno się wykonać metodą obiektywną, kolorymetrem lub spektrofotometrem, dla wzorcowego źródła światła oraz geometrii pomiaru zgodnych z punktem 2.22 dla warunków dziennych i z punktem 2.23 dla warunków nocnych. Pomiar współczynnika luminancji należy wykonać zgodnie z normą PN-86/E-04040/05 dla wzorcowego źródła światła D65 i geometrii pomiaru 45/0, przy użyciu białej płytki wzorcowej. W przypadku braku sztucznego źródła światła D65 można posłużyć się metodą spektrofotometryczną, wyznaczając składową trójchromatyczną Y barwy. 4.7. Sprawdzenia odporności na działanie temperatury powinno się dpkonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. 4.8. Sprawdzenia odporności na oderwanie powinno się dokonać przez umieszczenie tablicy w komorze chłodniczej. Natychmiast po wyjęciu z komory powinno się wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. przy użyciu noża. 4.9. Sprawdzenia przyczepności powłok lakierowych powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.14 normy PN-S-73200. 4.10. Sprawdzenia odporności na uderzenie powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.9 normy PN-S-73200. 4.11. Sprawdzenia odporności na zginanie powinno się dokonać przez zgięcie na trzpieniu umieszczonym pośrodku tablicy. 4.12. Sprawdzenia odporności na działanie wody powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 4.13. Sprawdzenia odporności na działanie substancji chemicznych powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie należy zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Po próbie powierzchniowy współczynnik odblasku powinien dalej spełniać określone wymagania. 4.14. Sprawdzenia odporności na działanie mgły solnej powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.16 normy PN-S-73200. Ponadto po próbie powinno się zmierzyć powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. 4.15. Sprawdzenia odporności na działanie promieni świetlnych powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. Po próbie dla powierzchni odblaskowych powinno się przeprowadzić pomiar powierzchniowego współczynnika odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°, zgodnie z punktem 4.4 oraz pomiar barwy i współczynnika luminancji zgodnie z punktem 4.6. Dla powierzchni nieodblaskowej znaków powinno się dokonać oceny wzrokowej. 4.16. Sprawdzenia odporności na ścieranie powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.12 normy PN-S-73200. Ponadto fragment powierzchni odblaskowej tablicy o pow. 100 cm2 powinno się poddać działaniu piasku kwarcowego lub elektrokorundu o średnicy ziaren 0,1 mm ÷ 0,2 mm, padającego z wysokości 1 m pod kątem 45°. Na każdy cm2 powierzchni odblaskowej powinno przypadać co najmniej 100 g piasku lub elektrokorundu. Po piaskowaniu powinno się sprawdzić powierzchniowy współczynnik odblasku przy kącie obserwacji 20' i kącie oświetlenia 5°. Jego spadek nie powinien być większy niż 30% wartości przed próbą. 4.17. Sprawdzenia twardości powłok powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.13 normy PN-S-73200. 4.18. Sprawdzenia czytelności znaków identyfikacji powinno się dokonać obserwując znaki w podanym w punkcie 2.17 zakresie widoczności. Powinno się również określić ich rozmieszczenie na tablicy rejestracyjnej. Rysunek 3. Wzór samochodu na tablicę samochodową zabytkową Ilustracja Rysunek 4: Wzór motocykla na tablicę motocyklową zabytkową Ilustracja Ilustracja Rysunek 9 - Litera "A" Ilustracja Tablica 4 - Wymiary litery A Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,015,010,5 Tablica motocyklowa45,032,07,08,57,4 Tablica motorowerowa30,020,05,05,55,2 Rysunek 10 - Litera "M" Ilustracja Tablica 5 - Wymiary litery M Wymiar [mm]abcde Tablica samochodowa80,054,010,05,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,06,0 Rysunek 11 - Litera "W" Ilustracja Tablica 6 - Wymiary litery W Wymiar [mm]abcdefg Tablica samochodowa80,054,010,05,010,1544,011,0 Tablica motocyklowa45,032,07,03,07,124,08,0 Tablica motorowerowa30,020,05,02,05,115,06,0 Ilustracja Rysunek 12a. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych Ilustracja Prostokąty zastępcze liter I, J, L Ilustracja Rysunek 12b. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych samochodowych (cd.) Ilustracja Rysunek 12c. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych Ilustracja Prostokąty zastępcze dla liter I i J Ilustracja Rysunek 12d. Wzory zwężonych liter do tablic indywidualnych motocyklowych (cd.) Rysunek 13. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa Ilustracja Rysunek 14. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa z 1 literą na końcu Ilustracja Rysunek 15. Tablica samochodowa zwyczajna jednorzędowa z 2 literami na końcu Ilustracja Rysunek 16. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa Ilustracja Rysunek 17. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa z 1 literą na końcu Ilustracja Rysunek 18. Tablica samochodowa zwyczajna dwurzędowa z 2 literami na końcu Ilustracja Rysunek 19. Tablica samochodowa indywidualna jednorzędowa Ilustracja Liczba literabc 5471316 4541619 3542033 Rysunek 20. Tablica samochodowa indywidualna dwurzędowa Ilustracja Liczba literabc 547615 4541022 3542440 Rysunek 21. Tablica motocyklowa zwyczajna Ilustracja Rysunek 22. Tablica motocyklowa indywidualna Ilustracja Liczba literabc 528613 4321016 3321928 Rysunek 23. Tablica motorowerowa zwyczajna Ilustracja Rysunek 24. Tablica samochodowa zabytkowa jednorzędowa Ilustracja Rysunek 25. Tablica samochodowa zabytkowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 26. Tablica motocyklowa zabytkowa Ilustracja Rysunek 27. Tablica samochodowa tymczasowa jednorzędowa Ilustracja Rysunek 28. Tablica samochodowa tymczasowa dwurzędowa Ilustracja Rysunek 29. Tablica motocyklowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 30. Tablica motorowerowa tymczasowa Ilustracja Rysunek 31. Tablica samochodowa dyplomatyczna jednorzędowa Ilustracja Rysunek 32. Tablica motocyklowa dyplomatyczna dwurzędowa Ilustracja Rysunek 33. Tablica motocyklowa dyplomatyczna Ilustracja Ilustracja Rysunek 34. Prostokąty zastępcze opisane na cyfrze 1 w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 35. Prostokąty zastępcze opisane na literze I w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 36. Prostokąty zastępcze opisane na literze J w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 37. Prostokąty zastępcze opisane na literze L w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Ilustracja Rysunek 38. Prostokąty zastępcze opisane na literze T w tablicy samochodowej, motocyklowej i motorowerowej Rysunek 39. Nalepki na tablice rejestracyjne tymczasowe Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR NALEPKI KONTROLNEJ I JEJ OPIS 1. Opis warunków technicznych produkcji, badania i oceny nalepki kontrolnej 1.1. Nalepka kontrolna, zwana dalej "nalepką", powinna być wykonana z warstwowego laminatu powleczonego jednostronnie klejem zapewniającym bardzo dobre połączenie z wewnętrzną powierzchnią szyby samochodowej. Do czasu przyklejenia nalepki warstwa kleju powinna być przykryta folią ochronną. 1.2. Nalepka powinna być tak wykonana, aby przy jakiejkolwiek próbie oderwania jej od szyby następowało zniszczenie elementów identyfikacyjnych i tła nalepki. Dotyczy to również próby oderwania w podwyższonej i obniżonej temperaturze. 1.3. Nalepka powinna być dobrze zabezpieczona przed fałszowaniem i kopiowaniem. Zasadniczym elementem zabezpieczającym powinno być tło nalepki, wykonane w technice trójwymiarowej. Barwne elementy tła powinny zmieniać kolor pod wpływem podwyższonej temperatury w czasie próby odklejania nalepki. 1.4. Nalepka powinna swym wyglądem przypominać tablicę rejestracyjną pojazdu i zawierać te same elementy identyfikacyjne. Wygląd i główne wymiary nalepki kontrolnej przedstawiono na rysunku 1. Rysunek 1 Ilustracja Grubość kreski numeru rejestracyjnego - 2 mm. Grubość kreski znaku "PL" - 1,5 mm. Barwy: - pole pod flagą narodową - niebieskie trójwymiarowe - flaga polska - biało-czerwona trójwymiarowa - pozostała część nalepki - biała trójwymiarowa - numer rejestracyjny - czarny gładki - znak "PL" - biały gładki 2. Szczegółowy opis (warunki) 2.1. Nalepka obserwowana w rozproszonym świetle dziennym powinna dawać efekt trójwymiarowości, poza znakiem "PL" i numerem rejestracyjnym. 2.2. Barwy nalepki: niebieska - pola pod flagą polską i czerwona - flagi polskiej, powinny odcieniem odpowiadać barwom tablicy rejestracyjnej. Barwa biała powierzchni gładkich powinna być wyraźnie jaśniejsza od barwy białej powierzchni trójwymiarowych. 2.3. Nalepka powinna być odporna na działanie: 1) podwyższonej temperatury zgodnie z wymaganiami punktu 2.13 normy PN-S-73200, 2) zmiennych temperatur zgodnie z wymaganiami punktu 2.14 normy PN-S-73200. 2.4. Nalepka powinna mieć taką odporność na oderwanie, aby materiał foliowy nalepki poddany działaniu temperatur -30°C ±2°C i +65°C ±2°C przez 1 godzinę, natychmiast po wyjęciu z komory termicznej, nie powinien dać się oderwać od podłoża bez zniszczenia. 2.5. Nalepka powinna mieć odporność na działanie wody zgodnie z wymaganiami punktu 2.17 normy PN-S-73200. 2.6. Nalepka powinna mieć odporność na działanie substancji chemicznych zgodnie z wymaganiami punktu 2.21 normy PN-S-73200. 2.7. Nalepka powinna mieć odporność na działanie promieni świetlnych. Po poddaniu strony czołowej nalepki działaniu promieni świetlnych zgodnie z punktem 2.16 normy PN-S-73200, barwa niebieska i czerwona nie powinny ulec wyraźnemu spłowieniu, a powierzchnia biała wyraźnej zmianie. Nie powinien również zniknąć bądź ulec zmniejszeniu efekt trójwymiarowości. 3. Zasady badania nalepki 3.1. Sprawdzenia efektu trójwymiarowości powinno się dokonać wzrokowo, obserwując nalepkę w rozproszonym świetle dziennym. Efekt powinien być wyraźnie widoczny dla kierunków obserwacji zawartych w kącie bryłowym ograniczonym tworzącą, opartą na obrysie nalepki i odchyloną na zewnątrz o odpowiedni kąt. 3.2. Sprawdzenia barw nalepki powinno się dokonać wzrokowo przez porównanie ich odcieni z tablicą rejestracyjną w warunkach rozproszonego światła dziennego. 3.3. Sprawdzenia odporności na działanie temperatury powinno się dokonać zgodnie z punktami 4.5.7 i 4.5.8 normy PN-S-73200. Nalepki poddane próbie powinny być przyklejone do podłoża szklanego. 3.4. Sprawdzenia odporności na oderwanie od podłoża szklanego powinno się dokonać wzrokowo. Nalepkę przyklejoną do płytki szklanej powinno się umieścić w komorze termicznej i natychmiast po wyjęciu z komory wykonać próbę oderwania materiału foliowego od podłoża, np. za pomocą noża. 3.5. Sprawdzenia odporności na działanie wody powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.11 normy PN-S-73200. 3.6. Sprawdzenia odporności na działanie substancji chemicznych powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.15 normy PN-S-73200. 3.7. Sprawdzenia odporności na działanie promieni świetlnych powinno się dokonać zgodnie z punktem 4.5.10 normy PN-S-73200. Załącznik nr 4 TABLICA DO OZNACZANIA POJAZDU PRZEZNACZONEGO DO NAUKI JAZDY LUB PRZEPROWADZANIA EGZAMINU PAŃSTWOWEGO Ilustracja Barwy: tła - niebieska symbolu - biała obrzeża - biała Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. (Dz. U. Nr 159, poz. 1053) Na podstawie art. 115 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów (Dz. U. Nr 159, poz. 1076 i z 1998 r. Nr 74, poz. 485) w § 2 w ust. 1: 1) w pkt 1 liczbę "40,00" zastępuje się liczbą "48,00", 2) w pkt 2 liczbę "54,00" zastępuje się liczbą "65,00", 3) w pkt 3 liczbę "61,00" zastępuje się liczbą "73,00", 4) w pkt 4 liczbę "65,00" zastępuje się liczbą "78,00", 5) w pkt 5 liczbę "53,00" zastępuje się liczbą "64,00". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie treści, sposobu i terminów ogłaszania rozkładów jazdy, trybu ich uzgadniania i koordynacji oraz warunków ponoszenia kosztów z tym związanych. (Dz. U. Nr 159, poz. 1054) Na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozkłady jazdy określają: 1) nazwę przewoźnika, 2) dzień wejścia w życie rozkładu jazdy, 3) drogę przewozu z uwzględnieniem odległości w kilometrach pomiędzy punktami odprawy osób, 4) dni, godziny, minuty oraz miejsca odjazdu i przyjazdu środków transportowych albo częstotliwość ich kursowania, 5) rodzaj prowadzonych usług komunikacyjnych (np. ekspresowe, pospieszne, przyspieszone, zwykłe) oraz środki transportowe objęte częściowo lub całkowicie rezerwacją miejsc. 2. Rozkłady jazdy, poza informacjami, o których mowa w ust. 1, mogą określać w szczególności: 1) termin ważności rozkładu jazdy, 2) uprawnienia do bezpłatnych i ulgowych przejazdów, określone w odrębnych przepisach, 3) kursy środków transportowych, w których przewozi się rzeczy, 4) kursy środków transportowych, w których pierwszeństwo przejazdu przysługuje określonym podróżnym (np. z biletami miesięcznymi), 5) informacje o połączeniach (skomunikowaniu) niektórych środków transportowych, 6) adresy przewoźników i inne niezbędne informacje właściwe dla danego środka transportowego, ułatwiające podróżnym korzystanie z tego środka. § 2. 1. Rozkłady jazdy podaje się do wiadomości publicznej w sposób zwyczajowo przyjęty, przede wszystkim w formie ogłoszeń wywieszonych w punktach odprawy osób i rzeczy oraz w punktach sprzedaży biletów. 2. Przewoźnicy wykonujący zarobkowy przewóz osób w regularnym transporcie zbiorowym wydają rozkłady jazdy w formie książek, broszur, ulotek lub nośników elektronicznych. 3. Aktualizacja rozkładów jazdy w międzymiastowym i międzygminnym transporcie kolejowym i samochodowym powinna obowiązywać od ostatniej niedzieli miesiąca maja w danym roku. 4. Rozkłady jazdy i zmiany do rozkładów jazdy, uzgodnione z właściwymi organami gminy, powiatu i samorządu wojewódzkiego, przewoźnik podaje do publicznej wiadomości co najmniej na 7 dni przed terminem ich obowiązywania w sposób określony w ust. 1. 5. Zmiany rozkładów jazdy można dokonywać w każdym terminie, z zastrzeżeniem ust. 4. § 3. 1. Koordynacja rozkładów jazdy polega na: 1) ustaleniu wzajemnych połączeń pomiędzy różnymi rodzajami transportu lądowego w punktach stycznych na podstawie rozkładu jazdy pociągów, 2) uzgodnieniu przebiegu linii komunikacyjnych oraz godzin odjazdów pojazdów samochodowych w regularnym transporcie zbiorowym, z uwzględnieniem w szczególności: potrzeb przewozowych zgłaszanych przez samorządy gminne, powiatowe lub wojewódzkie, zabezpieczenia potrzeb przewozowych przez przewoźników oraz warunków ekonomicznych działalności przewoźników na istniejących liniach komunikacyjnych. 2. Koordynacja rozkładów jazdy przewoźników wykonujących zarobkowy przewóz osób pojazdami samochodowymi w regularnym transporcie zbiorowym, prowadzona przez właściwe organy gminy, powiatu i samorządu wojewódzkiego w sposób określony w art. 2 ust. 3-5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758), powinna uwzględniać: 1) stopień zabezpieczenia potrzeb przewozowych na danej linii komunikacyjnej, 2) jakość i standard usług świadczonych przez już istniejących na danej linii komunikacyjnej przewoźników, 3) opinię organizacji zrzeszających przewoźników z właściwej terytorialnie gminy, powiatu lub województwa. § 4. 1. Opłaty przewoźników, o których mowa w § 3 ust. 2, związane z kosztami wykonywania koordynacji rozkładów jazdy, określane są w cennikach na podstawie dokonywanej raz w roku kalkulacji kosztów ponoszonych przez organy prowadzące koordynację i rozliczane są z przewoźnikami proporcjonalnie do planowanego przebiegu ich środków transportu w koordynowanym rozkładzie jazdy. 2. Koszty wydawnictwa rozkładów jazdy ponoszą przewoźnicy proporcjonalnie do umieszczonego w tym wydawnictwie własnego rozkładu jazdy lub innych materiałów reklamowych, na podstawie umów zawartych pomiędzy przewoźnikiem a wydawcą rozkładów jazdy. § 5. Rozkłady jazdy zatwierdzone dotychczas przez koordynatorów rozkładów jazdy zachowują ważność do czasu wprowadzenia w nich zmian. § 6. 1. Przepisów § 1 ust. 1 pkt 3 i 5 oraz ust. 2 pkt 3-5 nie stosuje się do transportu lotniczego. 2. Przepisy rozporządzenia stosuje się do komunikacji miejskiej, z uwzględnieniem lokalnych warunków prowadzenia tej komunikacji. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu (Dz. U. Nr 64, poz. 312 i z 1998 r. Nr 120, poz. 785). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia granicy od strony lądu portu morskiego w Darłowie. (Dz. U. Nr 159, poz. 1056) Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. Nr 32, poz. 131, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 7, poz. 31 i Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 34, poz. 145 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 726) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Granicę od strony lądu portu morskiego w Darłowie ustala się, jak następuje: poczynając od punktu granicznego nr 1, położonego na lewym brzegu rzeki Wieprzy przy Kapitanacie Portu przy ul. Zachodniej, granica portu biegnie 5,50 m w kierunku północno-wschodnim do punktu granicznego nr 2. Od punktu granicznego nr 2 granica skręca na północny zachód pod kątem 244° i biegnie 137,88 m linią prostą do punktu granicznego nr 3 położonego przy ul. Zachodniej, dalej skręca na południowy zachód pod kątem 270° i biegnie 44,82 m linią prostą poprzez punkt graniczny nr 4 do punktu granicznego nr 5, następnie skręca w kierunku zachodnim pod kątem 128° i biegnie 33,14 m do punktu granicznego nr 6. Od punktu granicznego nr 6 granica skręca na południowy zachód pod kątem 242° i biegnie linią łamaną 218,63 m poprzez punkty graniczne nr 7 i nr 8 do punktu granicznego nr 9. Następnie granica skręca na południowy zachód pod kątem 146° i biegnie linią łamaną 68,48 m poprzez punkty graniczne nr 10 i nr 11 do punktu granicznego nr 11a, położonego po zewnętrznej zachodniej stronie nasady falochronu zachodniego. Od punktu nr 11a granica skręca na północny zachód pod kątem 82° i biegnie po zewnętrznej krawędzi falochronu zachodniego 491,70 m do punktu granicznego nr 11b, położonego na zewnętrznej stronie głowicy falochronu zachodniego; następnie granica skręca na północny wschód pod kątem 167° i przecinając wejście do portu (tor wodny) biegnie 49,00 m do punktu granicznego nr 11c, położonego na zewnętrznej stronie głowicy falochronu wschodniego. Od punktu granicznego nr 11c granica skręca na południowy wschód pod kątem 99° i biegnie 424,60 m po zewnętrznej krawędzi falochronu wschodniego do punktu granicznego nr 11d, położonego przy nasadzie falochronu wschodniego. Dalej granica skręca na północny wschód pod kątem 232° i biegnie 109,50 m po zewnętrznej krawędzi ścianki oporowej na brzegu morskim do punktu granicznego nr 12, położonego po zewnętrznej stronie betonowego ogrodzenia portu, a następnie skręca na południowy wschód pod kątem 107° i biegnie 18,53 m do punktu granicznego nr 13, położonego przy wschodnim narożniku tego ogrodzenia. Od tego punktu granica skręca na południowy zachód pod kątem 85° i biegnie linią prostą 61,88 m po zewnętrznej stronie betonowego ogrodzenia do punktu granicznego nr 14; dalej granica skręca na południowy wschód pod kątem 276° i biegnie wzdłuż betonowego ogrodzenia 6,08 m do punktu granicznego nr 15, gdzie skręca na południowy zachód pod kątem 100° i biegnie 24,08 m do punktu granicznego nr 16, położonego po wschodniej stronie ul. Wschodniej. Od punktu granicznego nr 16 granica skręca na południowy wschód pod katem 267° i biegnie 120,63 m po wschodniej stronie ul. Wschodniej poprzez punkt graniczny nr 17 do punktu granicznego nr 17a, położonego przy narożniku mostu zwodzonego i po zachodniej stronie ul. Kąpielowej; dalej granica biegnie w tym samym kierunku 219,40 m wzdłuż Nabrzeża Usteckiego poprzez punkty graniczne nr 18 i nr 18a, położone na prawym brzegu rzeki Wieprzy przy ogrodzeniu z siatki drucianej, oraz poprzez punkt graniczny nr 19 do punktu granicznego nr 20, położonego przy narożniku Nabrzeża Usteckiego i kanału melioracyjnego. Od punktu granicznego nr 20 granica skręca na północny wschód pod katem 244° i biegnie linią prostą 115,55 m wzdłuż ogrodzenia z siatki drucianej do punktu granicznego nr 21, położonego po południowej stronie ul. J. Conrada. Następnie granica skręca na południowy wschód pod katem 125° i biegnie linią łamaną 535,24 m wzdłuż zewnętrznej strony ogrodzenia przy ul. J. Conrada poprzez punkty graniczne nr 22, 23, 24, 25 do punktu granicznego nr 26 położonego po północnej stronie kanału melioracyjnego przy wschodnim narożniku terenu Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich "Kuter". Od punktu granicznego nr 26 granica skręca na południowy zachód pod kątem 105° i biegnie 93,35 m w linii prostej po północnej, zewnętrznej stronie ogrodzenia terenu Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich "Kuter" do punktu granicznego nr 27. Następnie skręca na południowy wschód pod kątem 268° i biegnie linią łamaną 1 400,49 m wzdłuż Nabrzeża Helskiego poprzez punkty graniczne nr 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62 i 63 do punktu granicznego nr 64, położonego przy północnym narożniku przyczółka mostowego na prawym brzegu rzeki Wieprzy. Dalej granica skręca na południowy zachód pod kątem 97° i biegnie 57,80 m przecinając w linii prostej rzekę Wieprzę poprzez punkt graniczny nr 65, położony przy przyczółku mostowym na lewym brzegu rzeki, do punktu granicznego nr 66, położonego po zewnętrznej stronie narożnika betonowego ogrodzenia. Od tego punktu granica skręca na południowy wschód pod kątem 274° i biegnie 8,05 m do punktu granicznego nr 67, położonego po zewnętrznej stronie narożnika betonowego ogrodzenia na zachodniej stronie ul. Portowej. Dalej granica skręca na południowy zachód pod kątem 91° i biegnie linią łamaną 123,27 m po zachodniej stronie ul. Portowej poprzez punkt graniczny nr 68 do punktu granicznego nr 69, położonego przy bramie wjazdowej do portu. Następnie granica skręca na południowy wschód pod kątem 260° i biegnie 15,95 m do punktu granicznego nr 70, położonego przy narożniku bramy, poprzez którą przechodzą tory kolejowe do portu; następnie granica skręca na południowy zachód pod kątem 93° i biegnie 105,12 m wzdłuż zewnętrznej strony betonowego ogrodzenia do punktu granicznego nr 71. Od punktu granicznego nr 71 granica skręca na północny zachód i biegnie 297,03 m wzdłuż zewnętrznej strony betonowego ogrodzenia poprzez punkt graniczny nr 72 do punktu granicznego nr 73. Od punktu granicznego nr 73 - obecnie punkt graniczny nr 134 - granica biegnie 27,36 m w kierunku południowo-wschodnim do punktu granicznego nr 133. Od punktu granicznego nr 133 granica załamuje się w kierunku południowym pod kątem 161,4615g i poprzez punkty graniczne nr 498 i nr 497 biegnie linią prostą 188,15 m do punktu granicznego nr 224, następnie w kierunku zachodnim 5,09 m pod kątem 82,9791g do punktu granicznego nr 225. Od punktu granicznego nr 225 załamuje się w kierunku południowym 96,07 m pod kątem 318,0861g do punktu granicznego nr 226, który znajduje się na granicy działek nr 23 i 24. Od punktu granicznego nr 226 granica załamuje się w kierunku zachodnim 6,43 m pod kątem 108,4836g do punktu granicznego nr 249. Następnie granica biegnie linią łamaną w kierunku zachodnim 750,70 m pod kątem ca 200g poprzez punkty graniczne nr 248, 247, 246, 245, 244 i 243 do punktu granicznego nr 242, który znajduje się na granicy rzeki Grabowej. Z punktu granicznego nr 242 granica biegnie linią łamaną 903,97 m w kierunku północnym po granicy rzeki Grabowej poprzez punkty graniczne nr 250, 251, 252, 253, 254, 453, 255 i 256 do punktu granicznego nr 78 - obecnie punkt graniczny nr 05-123 - położonego na prawym brzegu rzeki Grabówki; dalej biegnie w tym samym kierunku 633,36 m przecinając w linii prostej rzekę Grabówkę poprzez punkt graniczny nr 79, położony na lewym brzegu tej rzeki, poprzez punkty graniczne nr 80, 81 i 82 do punktu granicznego nr 83. Od tego punktu granica skręca na północny wschód pod kątem 118° i biegnie 69,35 m do punktu granicznego nr 84, położonego na północnej stronie ul. Wilków Morskich; dalej granica skręca na północny zachód pod kątem 276° i biegnie 39,70 m po zewnętrznej stronie betonowego ogrodzenia wzdłuż północnej strony ul. Wilków Morskich do punktu granicznego nr 85. Następnie granica skręca na północny wschód pod kątem 93° i biegnie 10,55 m do punktu granicznego nr 86. Od punktu granicznego nr 86 granica skręca na północny zachód pod kątem 256° i biegnie 62,55 m po zewnętrznej stronie betonowego ogrodzenia do punktu granicznego nr 87, dalej skręca na północ pod kątem 119° i biegnie 27,23 m do punktu granicznego nr 88. Następnie granica skręca na północny wschód pod kątem 150° i biegnie 93,36 m po zewnętrznej stronie betonowego ogrodzenia do punktu granicznego nr 89, położonego na południowej stronie ul. Zachodniej przy bramie wjazdowej do warsztatów portowych. Od punktu granicznego nr 89 granica skręca na północny zachód pod kątem 245° i biegnie 95,04 m linią łamaną wzdłuż zachodniej strony ul. Zachodniej poprzez punkty graniczne nr 90 i 91 do punktu granicznego nr 92, położonego przy narożniku mostu zwodzonego, po wschodniej stronie ul. Władysława IV; dalej granica biegnie w tym samym kierunku 20,70 m do punktu granicznego nr 93, położonego przy Kapitanacie Portu przy ul. Zachodniej, następnie skręca na południowy wschód pod kątem 314° i biegnie 11,10 m poprzez punkt graniczny nr 94 do punktu granicznego nr 95, położonego przy ogrodzeniu Kapitanatu Portu przy ul. Władysława IV. Od punktu granicznego nr 95 granica skręca na południowy zachód pod kątem 144° i biegnie 18,80 m wzdłuż zachodniej strony ul. Władysława IV do punktu granicznego nr 96, położonego przy narożniku zabudowań Kapitanatu Portu, następnie skręca na północny zachód pod kątem 90° i biegnie linią łamaną 26,77 m poprzez punkty graniczne nr 97 i 98 do punktu granicznego nr 99 położonego przy zachodnim narożniku zabudowań Kapitanatu Portu. Od punktu granicznego nr 99 granica skręca na północny wschód pod kątem 115° i biegnie 23,43 m linią prostą poprzez punkt graniczny nr 100 do punktu granicznego nr 1. 2. Wyłącza się z granic portu most zwodzony wraz z przyczółkami i dojazdami znajdującymi się na drodze publicznej na odcinku Darłowo-Darłówek. § 2. Linia przebiegu granicy, o której mowa w § 1, oznaczona jest na mapie w skali 1:2000, która jest dostępna do wglądu w Urzędzie Miejskim w Darłowie i Urzędzie Morskim w Słupsku. § 3. Traci moc zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 10 listopada 1965 r. w sprawie ustalenia granicy terytorialnej portu morskiego w Darłowie (Monitor Polski Nr 62, poz. 329). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. Nr 159, poz. 1057) Na podstawie art. 179 § 4 i art. 229 § 8 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 i z 1997 r. Nr 60, poz. 375) w § 14 wyrazy "W okresie do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "W okresie do dnia 31 grudnia 2000 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. (Dz. U. Nr 160, poz. 1058) Art. 1. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1994 r. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 150, poz. 983) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 8 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) przyczepy i naczepy o ładowności powyżej 5 ton, z wyjątkiem wykorzystywanych na cele rolnicze przez podatnika podatku rolnego,"; 2) w art. 10 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1, rada gminy może uwzględniać rodzaj środka transportowego, ładowność, masę całkowitą, wiek, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 160, poz. 1059) Art. 1. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 155, poz. 1014 i 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: "o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej"; 2) w art. 2 w ust. 1: a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) «pracownicy cywilni» - rozumie się pracowników państwowej sfery budżetowej, z wyłączeniem osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, urzędników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych oraz żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w pkt 2," b) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) «prognozowane przeciętne wynagrodzenie pracowników cywilnych w państwowej sferze budżetowej», zwane dalej «prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniem» - rozumie się średniomiesięczną wielkość wynagrodzeń osobowych, dodatkowego wynagrodzenia rocznego oraz honorariów przysługujących za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej - w przeliczeniu na jeden etat kalkulacyjny tych pracowników."; 3) w art. 3 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Podstawę do określenia środków i limitów na wynagrodzenia w danym roku budżetowym dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, stanowi prognozowane przeciętne wynagrodzenie, z zastrzeżeniem ust. 3, kalkulacyjna liczba etatów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, oraz ustalone wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. 3. Prognozowane przeciętne wynagrodzenie stanowiące podstawę do ustalenia w 1999 r. wynagrodzeń osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, pracowników służby cywilnej, sędziów i prokuratorów, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych, żołnierzy i funkcjonariuszy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, wynosi 1 135,4 zł."; 4) w art. 4 w ust. 2: a) wyrazy "do dnia 20 lipca" zastępuje się wyrazami "do dnia 30 czerwca", b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: "1a) prognozowanym średniorocznym wskaźniku cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, ustalanym w ustawie budżetowej," c) w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje wyrazy "prognozowany wskaźnik wzrostu produktu krajowego brutto i prognozowane liczby zatrudnionych w gospodarce narodowej w sektorze przedsiębiorstw oraz w państwowej sferze budżetowej," d) po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) prognozowanej kalkulacyjnej liczbie etatów pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej w układzie działowym oraz ogółem pracowników państwowej sfery budżetowej."; 5) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Rada Ministrów przedstawia Trójstronnej Komisji w terminie do dnia 25 lipca każdego roku propozycję prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia i międzydziałowych relacji tego wynagrodzenia na rok następny. Wraz z tą propozycją przedkłada informację, o której mowa w ust. 2, oraz informację o planowanym stopniu wzrostu wynagrodzeń w grupach osób, o których mowa w art. 3 ust. 2."; 6) w art. 6 w ust. 1: a) w pkt 2 po wyrazie "wyodrębnieniem" dodaje się wyrazy "pracowników cywilnych, urzędników służby cywilnej, sądowych kuratorów zawodowych, komorników sądowych," b) w pkt 3 po wyrazie "wyodrębnieniem" dodaje się wyrazy "pracowników cywilnych, urzędników służby cywilnej," c) w pkt 7 po wyrazie "wypłatę" dodaje się wyrazy "wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, a także"; 7) w art. 9 skreśla się ust. 3. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. (Dz. U. Nr 160, poz. 1060) Art. 1. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576 i Nr 155, poz. 1014) w art. 24 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Do radnego województwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 24e-24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014)." Art. 2. W ustawie z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602) w art. 194 w ust. 1 w pierwszym zdaniu wyrazy "oraz w powiecie" zastępuje się wyrazami "oraz mandatu radnego powiatu lub województwa". Art. 3. 1. Radni sejmików województw wybrani w dniu 11 października 1998 r., do których ma zastosowanie art. 24f ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym, obowiązani są zrzec się stanowiska lub funkcji w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. Radni sejmików województw wybrani w dniu 11 października 1998 r. składają oświadczenie, o którym mowa w art. 24h ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, do dnia 31 marca 1999 r., według stanu majątkowego na dzień 31 grudnia 1998 r. 3. Przepis art. 24h ust. 6 ustawy o samorządzie terytorialnym stosuje się również do przypadku określonego w ust. 2. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. (Dz. U. Nr 160, poz. 1061) Art. 1. W ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, Nr 145, poz. 946 i Nr 155, poz. 1014) w art. 64a wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 2 wyrazy ", która miała miejsce w lipcu 1997 r." zastępuje się wyrazami "mających miejsce w 1997 i 1998 r."; 2) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Prezes Rady Ministrów przedkłada Sejmowi do wiadomości sprawozdanie z wykorzystania środków finansowych zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1, za okres 1988 i 1999 r., równocześnie z przedłożeniem przez Radę Ministrów sprawozdania z wykonania ustawy budżetowej." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. (Dz. U. Nr 160, poz. 1062) Art. 1. W ustawie z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, z 1995 r. Nr 124, poz. 601, z 1996 r. Nr 58, poz. 262 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 41, poz. 255, Nr 106, poz. 679, Nr 113, poz. 734 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Izby sprawują nadzór nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw finansowych oraz dokonują kontroli gospodarki finansowej i zamówień publicznych: 1) jednostek samorządu terytorialnego, 2) związków międzygminnych, 3) stowarzyszeń gmin oraz stowarzyszeń gmin i powiatów, 4) związków powiatów, 5) stowarzyszeń powiatów, 6) samorządowych jednostek organizacyjnych mających osobowość prawną, 7) innych podmiotów, w zakresie wykorzystywania przez nie dotacji przyznawanych z budżetów jednostek samorządu terytorialnego."; 2) w art. 2: a) w ust. 2 wyrazy "Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw administracji publicznej", b) w ust. 3 po wyrazach "w sytuacji przewidzianej w ust. 2 wyznacza" dodaje się przecinek oraz wyrazy "na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej," c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii sejmików województw, określi, w drodze rozporządzenia, siedziby izb, zasięg terytorialny ich działania, siedziby zespołów zamiejscowych, szczegółową organizację izb, liczbę członków kolegium w każdej z nich i tryb postępowania w sprawach określonych w ustawie."; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Dla podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2-7, właściwa jest izba obejmująca swoim zasięgiem działania siedzibę tych podmiotów."; 4) w art. 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "z tym że działalność określona w art. 1 ust. 4 może być finansowana ze środków uzyskiwanych z tej działalności i gromadzonych na odrębnym rachunku bankowym."; 5) art. 5 otrzymuje brzmienie: "Art. 5. 1. Izby kontrolują gospodarkę finansową, w tym realizację zobowiązań podatkowych oraz zamówienia publiczne podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2, na podstawie kryterium zgodności z prawem i zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym. 2. Kontrola gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego w zakresie zadań administracji rządowej, wykonywanych przez te jednostki na podstawie ustaw lub zawieranych porozumień, dokonywana jest także z uwzględnieniem kryterium celowości, rzetelności i gospodarności."; 6) skreśla się art. 6; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. 1. Izby przeprowadzają co najmniej raz na cztery lata kompleksową kontrolę gospodarki finansowej jednostek samorządu terytorialnego. 2. Kontrolę podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7, izby mogą przeprowadzać również na wniosek jednostek samorządu terytorialnego i ich związków oraz agencji lub funduszy celowych w przypadku przekazania środków publicznych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. 3. Kontrola kompleksowa, o której mowa w ust. 1, obejmuje całokształt zagadnień finansowych związanych z realizacją zadań jednostki samorządu terytorialnego."; 8) w art. 8: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje pkt 7 i 8 w brzmieniu: "7) wglądu w indywidualną dokumentację podatkową podmiotów ponoszących ciężary publiczne na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, 8) dostępu do danych osobowych dotyczących kwalifikacji i uposażenia pracowników samorządowych.", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Realizując zadania wynikające z ust. 1 pkt 7, inspektorzy do spraw kontroli gospodarki finansowej związani są tajemnicą skarbową, o której mowa w art. 293 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)."; 9) w art. 9 w ust. 4 po wyrazach "za pośrednictwem" dodaje się wyraz "prezesa"; 10) art. 9a otrzymuje brzmienie: "Art. 9a. 1. Izby kontrolują pod względem rachunkowym i formalnym kwartalne sprawozdania z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz wnioski o przyznanie części rekompensującej subwencji ogólnej. 2. Minister właściwy do spraw budżetu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sporządzania sprawozdań i wniosków, o których mowa w ust. 1."; 11) w art. 11: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Izba bada uchwały podejmowane przez organy jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw finansowych, a w szczególności: 1) określające w sposób bezpośredni lub pośredni poziom planowanych przychodów i dochodów oraz funduszów celowych, z wyjątkiem uchwał w sprawie zbycia lub obciążeń praw majątkowych, 2) stanowiące o podstawie do dokonywania wydatków, 3) określające procedury gromadzenia i wydatkowania środków finansowych, w tym zwłaszcza upoważnienia do dokonywania zmian w budżecie i dysponowania rezerwami budżetowymi, 4) zawierające oceny wykonania budżetu przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego (uchwały w sprawie absolutorium).", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W przypadku nieuchwalenia budżetu przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego do dnia 31 marca roku budżetowego, izba ustala budżet tej jednostki w terminie do końca kwietnia roku budżetowego w zakresie obowiązkowych zadań własnych oraz zadań z zakresu administracji rządowej, wykonywanych przez te jednostki na podstawie ustaw lub porozumień.", c) w ust. 3 wyrazy "lecz wskazuje sposób usunięcia uchybienia" zastępuje się wyrazami "lecz ogranicza się do wskazania, że uchwałę wydano z naruszeniem prawa", d) w ust. 4 wyrazy "związków międzygminnych i sejmików samorządowych" zastępuje się wyrazami "związków jednostek samorządu terytorialnego"; 12) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Izba, prowadząc postępowanie nadzorcze w sprawie uznania uchwały budżetowej organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego za nieważną w całości lub w części, wskazuje nieprawidłowości oraz sposób i termin ich usunięcia."; 13) art. 13 otrzymuje brzmienie: "Art. 13. Do zadań izby należy ponadto: 1) wydawanie, na wniosek pożyczkodawcy lub kredytodawcy, opinii o możliwości spłaty pożyczki lub kredytu, 2) opiniowanie możliwości sfinansowania deficytu budżetowego oraz prognozy kształtowania się długu publicznego, o których mowa w art. 115 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014), 3) wydawanie opinii o przedkładanych projektach budżetów jednostek samorządu terytorialnego wraz z informacjami o stanie mienia jednostek samorządu terytorialnego i objaśnieniami, 4) wydawanie opinii o przedkładanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego informacjach o przebiegu wykonania budżetu za pierwsze półrocze, 5) wydawanie opinii o przedkładanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego sprawozdaniach z wykonania budżetu wraz z odrębnymi sprawozdaniami z wykonania planów finansowych zadań z zakresu administracji rządowej, przekazanych ustawowo, 6) wydawanie opinii o sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego z wykonania planów finansowych zadań publicznych z zakresu administracji rządowej wykonywanych na podstawie porozumień z organami administracji rządowej, 7) wydawanie opinii o sprawozdaniach z wykonania planów finansowych zadań publicznych wynikających z porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego, 8) wydawanie opinii o wnioskach komisji rewizyjnych organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego w sprawie absolutorium, 9) rozpatrywanie spraw dotyczących powiadomień przez skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu terytorialnego) o przypadkach dokonania kontrasygnaty na pisemne polecenie zwierzchnika, zgodnie z odrębnymi ustawami, 10) rozpatrywanie innych spraw określonych w odrębnych ustawach."; 14) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kolegium izby składa się z przewodniczącego, którym jest prezes izby, oraz członków powołanych przez Prezesa Rady Ministrów spośród kandydatów przedstawionych przez kolegium izby w trybie określonym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 2 ust. 4.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Połowę składu kolegium izby stanowią członkowie powołani spośród kandydatów przedstawionych przez kolegium izby po uprzednim zgłoszeniu ich do kolegium przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego oraz zaopiniowaniu przez kolegium izby z uwzględnieniem kryteriów wysokiej wiedzy w zakresie funkcjonowania samorządu terytorialnego i finansów pub licznych. Tryb zgłaszania do kolegium izby kandydatów przez jednostki samorządu terytorialnego określa rozporządzenie, o którym mowa w art. 2 ust. 4.", c) skreśla się ust. 2a, d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Członkiem kolegium może zostać osoba, która: 1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych, 2) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych, 3) ukończyła studia wyższe administracyjne, ekonomiczne lub prawnicze, 4) posiada czteroletni staż pracy w jednostkach związanych z funkcjonowaniem samorządu terytorialnego lub finansów publicznych, 5) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.", e) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Odwołanie członka kolegium następuje w przypadku: 1) złożenia rezygnacji ze stanowiska, 2) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 3) utraty warunków określonych w ust. 4, 4) stwierdzenia powtarzającego się naruszania prawa podczas wykonywania obowiązków lub uchylania się od ich wykonywania."; 15) w art. 16 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Prezesa izby powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii kolegium izby; art. 15 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio."; 16) w art. 17 w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "lub sejmiku samorządowego" skreśla się; 17) w art. 18 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) ustalanie budżetów jednostek samorządu terytorialnego w przypadku, o którym mowa w art. 123 ust. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014), oraz orzekanie o nieważności uchwał, o których mowa w art. 11 ust. 1,"; 18) w art. 19 w ust. 3 wyrazy "art. 13 pkt 6" zastępuje się wyrazami "art. 13 pkt 8"; 19) w art. 20 w ust. 2 wyrazy "art. 13 pkt 3-5" zastępuje się wyrazami "art. 13 pkt 3-7"; 20) w art. 21: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wydanie przez izbę negatywnej opinii o projekcie budżetu jednostki samorządu terytorialnego nie wstrzymuje procedury uchwalania budżetu, jednakże zarząd jednostki samorządu terytorialnego obowiązany jest przed uchwaleniem budżetu przedstawić tę opinię organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego wraz z odpowiedzią na zawarte w niej zarzuty.", b) w ust. 2 wyrazy "art. 13 pkt 3 i 4" zastępuje się wyrazami "art. 13 pkt 5 i 6", a wyrazy "Ministra Finansów" zastępuje się wyrazami "ministra właściwego do spraw finansów publicznych", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Negatywną opinię izby o sprawozdaniach z wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego oraz planu finansowego wykonywanych zadań z zakresu administracji rządowej zarząd przedstawia organowi stanowiącemu jednostki wraz z odpowiedzią na zawarte w niej zarzuty nie później niż przed rozpatrzeniem absolutorium dla zarządu. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.", d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Negatywną opinię o sprawozdaniach z wykonania planów finansowych zadań publicznych wynikających z porozumień między jednostkami samorządu terytorialnego prezes izby przekazuje organom stanowiącym tych jednostek."; 21) w art. 23 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu: "2. Stanowisk, o których mowa w ust. 1, nie można łączyć z członkostwem w organach jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowych kolegiach odwoławczych."; 22) w art. 25a w ust. 1 w pkt 7: a) po wyrazie "Sejmowi" dodaje się wyrazy "i Senatowi", b) wyrazy "przez gminy" zastępuje się wyrazami "przez jednostki samorządu terytorialnego". Art. 2. W ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o zmianie ustaw o regionalnych izbach obrachunkowych, o samorządzie terytorialnym oraz o finansowaniu gmin (Dz. U. Nr 113, poz. 734) w art. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 w art. 1 w ust. 2 pkt 2 skreśla się, 2) w pkt 6 w art. 10 ust. 2-4 skreśla się. Art. 3. 1. Zespoły zamiejscowe regionalnej izby obrachunkowej, której siedziba od dnia 1 stycznia 1999 r. znajduje się na obszarze innego województwa, stają się zespołami zamiejscowymi regionalnej izby obrachunkowej mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa co siedziba zespołu zamiejscowego. 2. Członkowie kolegium oraz inni pracownicy regionalnej izby obrachunkowej, których miejscem pracy były w dniu 31 grudnia 1998 r. zespoły działające poza siedzibą izby, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. członkami kolegium i pracownikami izby obrachunkowej mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa co siedziba ośrodka zamiejscowego. 3. Regionalne izby obrachunkowe mające siedzibę w miastach nie będących od dnia 1 stycznia 1999 r. siedzibą wojewody lub władz samorządu województwa wchodzą w skład izby mającej siedzibę na obszarze tego samego województwa, w mieście będącym siedzibą wojewody. 4. Na czas do wydania rozporządzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, po dniu wejścia w życie ustawy, izby, o których mowa w ust. 3, stają się zespołami zamiejscowymi. 5. Mienie Skarbu Państwa pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. w zarządzie regionalnych izb obrachunkowych i stanowiące wyposażenie zespołów działających poza siedzibą izby staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem pozostającym w zarządzie tych izb, których siedziba znajduje się na obszarze tego województwa. 6. Mienie Skarbu Państwa pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. w zarządzie regionalnej izby obrachunkowej, która z dniem 1 stycznia 1999 r. wchodzi w skład regionalnej izby obrachunkowej, o której mowa w ust. 3, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem pozostającym w zarządzie regionalnej izby obrachunkowej, o której mowa w ust. 3. 7. Z dniem 31 grudnia 1998 r. wygasają akty powołania prezesa i wiceprezesa regionalnej izby obrachunkowej, która wchodzi z dniem 1 stycznia 1999 r. w skład innej regionalnej izby obrachunkowej. 8. Sprawę wszczętą przed dniem wejścia w życie ustawy rozpatruje izba dotychczas właściwa, z zastrzeżeniem ust. 9. 9. Sprawa rozpatrywana dotąd przez izbę, o której mowa w ust. 3, jest przejmowana przez izbę właściwą według przepisów ustawy. 10. Izby właściwe według przepisów dotychczasowych prowadzą nadal postępowania nadzorcze w stosunku do uchwał organów gmin w sprawie zmian budżetów gmin na rok 1998 oraz czynności kontrolne rozpoczęte w 1998 r. Art. 4. Wojewodowie zapewnią regionalnym izbom obrachunkowym pomieszczenia niezbędne do wykonywania zadań. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie: 1) z dniem 1 stycznia 1999 r. w zakresie dotyczącym art. 1, 2 i 4, 2) z dniem ogłoszenia w zakresie dotyczącym art. 3. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe. (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa reguluje zasady obrotu dewizowego, nadzwyczajne ograniczenia w wypadku zaistnienia zagrożeń stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady kontroli dewizowej, a także właściwość organów w tych sprawach. Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) rezydent: a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju oraz osobę prawną mającą siedzibę w kraju, a także inny podmiot mający siedzibę w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, b) polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa oraz misje specjalne korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych, 2) nierezydent: a) osobę fizyczną nie mającą miejsca zamieszkania w kraju oraz osobę prawną nie mającą siedziby w kraju, a także inny podmiot nie mający siedziby w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu, b) osobę, o której mowa w pkt 1 lit. a), w zakresie, w jakim prowadzi ona działalność za granicą poprzez swoje przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo mające siedzibę za granicą, c) mające siedzibę w kraju oddziały i przedstawicielstwa osób i podmiotów, o których mowa w lit. a) i b), utworzone na podstawie umów międzynarodowych zawartych przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowy te stanowią inaczej, d) obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, misje specjalne i organizacje międzynarodowe oraz inne obce przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, 3) kraj - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 4) wartości dewizowe: a) zagraniczne środki płatnicze - waluty obce i dewizy, b) złoto i platynę w stanie nie przerobionym oraz w postaci sztab, monet bitych po 1850 r., półfabrykatów, z wyjątkiem stosowanych w technice dentystycznej, a także wyroby ze złota i platyny zazwyczaj nie wytwarzane z tych kruszców (złoto dewizowe i platyna dewizowa), c) nominowane w walutach obcych papiery wartościowe nie będące zagranicznymi środkami płatniczymi, 5) waluty obce - pieniądze nie będące w kraju prawnym środkiem płatniczym oraz międzynarodowe jednostki rozrachunkowe, 6) waluty wymienialne - waluty obce określone jako wymienialne przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, 7) międzynarodowe jednostki rozrachunkowe - wymienialne jednostki rozrachunkowe stosowane w rozliczeniach międzynarodowych, w tym SDR - jednostkę rozrachunkową Międzynarodowego Funduszu Walutowego i ECU - europejską jednostkę walutową, 8) dewizy - pełniące funkcję płatniczą weksle, czeki, czeki podróżnicze, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i inne dokumenty bankowe i finansowe płatne w walutach obcych, 9) krajowe środki płatnicze - pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym (waluta polska), a także pełniące funkcję płatniczą: weksle, czeki, czeki podróżnicze, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy i inne dokumenty bankowe i finansowe płatne w walucie polskiej, 10) obrót dewizowy: a) czynność prawną lub inne zdarzenie stanowiące, powodujące lub mogące powodować: - płatność środkami stanowiącymi wartości dewizowe bądź przeniesienie własności wartości dewizowych albo przeniesienie prawa majątkowego oraz przejęcie lub przystąpienie do długu, których przedmiotem świadczenia są wartości dewizowe, - płatność krajowymi środkami płatniczymi bądź przeniesienie własności takich środków albo przeniesienie prawa majątkowego oraz przejęcie lub przystąpienie do długu, których przedmiotem świadczenia są krajowe środki płatnicze, o ile zdarzenia te mają miejsce w stosunkach między rezydentem i nierezydentem, b) transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, 11) transfer - wywóz, przywóz, wysyłanie, przysyłanie, sprowadzanie, dokonywanie międzynarodowych przekazów oraz wszelkie inne sposoby przemieszczania wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej, 12) obrót dewizowy z zagranicą - obrót dewizowy między rezydentem i nierezydentem, o którym mowa w pkt 10 lit. a), transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także obrót dewizowy dokonywany przez nierezydenta w kraju i rezydenta za granicą, 13) obrót bieżący - obrót dewizowy z zagranicą, którego przedmiotem są: a) umowy o nabywanie towarów (z wyłączeniem wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych), świadczenie usług oraz nabywanie lub ustanawianie praw na dobrach niematerialnych, b) odroczenia płatności za świadczenia niepieniężne, udzielane i zaciągane w ramach umów, o których mowa w lit. a), c) pożyczki i kredyty przeznaczone na finansowanie świadczeń niepieniężnych w ramach umów, o których mowa w lit. a), d) przychody z prowadzenia przedsiębiorstwa, z uczestnictwa w zysku spółki, z tytułu odsetek od pożyczek i kredytów oraz od kwot zdeponowanych na rachunkach, e) świadczenia na utrzymanie członków rodziny należących do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932), f) emerytury, świadczenia o charakterze rentowym, świadczenia społeczne oraz alimenty, g) nagrody oraz wygrane w konkursach lub grach losowych, organizowanych na podstawie przepisów kraju, w którym są one organizowane, h) płatności z tytułu świadczeń publicznoprawnych, w tym podatków, oraz należności celnych przywozowych i wywozowych, a także świadczenia z tytułu ich zwrotu dokonywane przez właściwe organy oraz upoważnione podmioty, i) roszczenia odszkodowawcze i odszkodowania, j) roszczenia i należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia związane z obrotem dewizowym z zagranicą, którego dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, a w pozostałym zakresie - o ile zostaną stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądowym, k) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-j), 14) towar - rzecz ruchomą oraz energię elektryczną, cieplną, a także inne postaci energii, 15) usługi - pracę oraz usługi wymienione w klasyfikacji wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z wyłączeniem: a) handlu towarami, nieruchomościami, wartościami dewizowymi, papierami wartościowymi, jednostkami uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania lub pochodnymi instrumentami finansowymi, b) usług polegających na udzielaniu pożyczek i kredytów, ustanawianiu zabezpieczeń wierzytelności oraz prowadzeniu rachunków bankowych, 16) obrót kapitałowy - inny niż bieżący obrót dewizowy z zagranicą, 17) inwestycje bezpośrednie - obrót kapitałowy, polegający na dokonywaniu nakładów pieniężnych lub rzeczowych w celu ustanowienia trwałych i bezpośrednich więzi ekonomicznych, przejawiających się w prowadzeniu przedsiębiorstwa przez podmiot dokonujący takich nakładów lub w wywieraniu przez niego skutecznego wpływu na przedsiębiorstwo prowadzone przez inną osobę, a także na rozporządzaniu majątkiem posiadanym w wyniku prowadzenia przedsiębiorstwa lub w wyniku dokonywanych nakładów, którego przedmiotem jest w szczególności: a) nabywanie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, tworzenie i prowadzenie przedsiębiorstwa oraz dokonywanie nakładów na rozszerzenie prowadzonego przedsiębiorstwa, b) obejmowanie bądź nabywanie akcji lub udziałów w spółkach, w ilości zapewniającej łącznie co najmniej 10% głosów na zgromadzeniu wspólników, c) świadczenia na rzecz spółki przed jej zarejestrowaniem oraz wypłata przez spółkę wynagrodzeń za te świadczenia, d) dokonywanie i zwrot dopłat oraz udzielanie spółce przez wspólników posiadających akcje lub udziały w ilości, o której mowa w lit. b), pożyczek i kredytów, a także zaciąganie przez spółkę takich pożyczek i kredytów oraz ich spłata, e) nabywanie własności i innych praw na nieruchomości w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, f) udzielanie i zaciąganie kredytów lub pożyczek o terminie spłaty nie krótszym niż pięć lat oraz ich spłata, g) uzyskiwanie przychodów z: - likwidacji spółki, a także rozporządzania udziałami lub akcjami w spółce bądź ich umorzenia, - rozporządzenia przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią, a także likwidacji przedsiębiorstwa, - rozporządzenia własnością i innymi prawami na nieruchomości, o których mowa w lit. e), h) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-g), 18) inwestycje portfelowe - obrót kapitałowy w zakresie papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania oraz pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem obrotu akcjami określonego w pkt 17 lit. b), którego przedmiotem jest w szczególności: a) emitowanie, obejmowanie, nabywanie i zbywanie na uznanym rynku, b) umarzanie jednostek uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania objętych lub nabytych na uznanym rynku, c) emitowanie, obejmowanie, nabywanie i zbywanie poza uznanym rynkiem, d) umarzanie jednostek uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania, innych niż jednostki, o których mowa w lit. b), e) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-d), 19) papiery wartościowe - akcje i obligacje oraz inne papiery wartościowe wyemitowane na podstawie przepisów kraju miejsca zamieszkania, siedziby emitenta lub kraju emisji oraz wynikające z nich zbywalne prawa majątkowe, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania oraz pochodnych instrumentów finansowych, 20) krótkoterminowe papiery wartościowe - obligacje i inne papiery wartościowe o charakterze dłużnym, wyemitowane na podstawie przepisów kraju miejsca zamieszkania, siedziby emitenta lub kraju emisji, o terminie wykupu krótszym niż jeden rok, 21) jednostka uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania - tytuł do udziału w aktywach funduszu zarządzanego przez podmiot uprawniony do lokowania powierzonych mu pieniędzy w papiery wartościowe lub inne aktywa, zgodnie z przepisami kraju, w którym działa, 22) pochodne instrumenty finansowe - prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od wysokości stóp procentowych lub indeksów, 23) uznany rynek - giełdę lub inny rynek, gdzie obrót papierami wartościowymi, jednostkami uczestnictwa w funduszu zbiorowego inwestowania oraz pochodnymi instrumentami finansowymi odbywa się zgodnie z regułami określonymi przez przepisy kraju, w którym funkcjonuje ten rynek, 24) obrót kredytowy - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) pożyczki, kredyty lub inne czynności o funkcjach kredytowych, z wyłączeniem obrotu określonego w pkt 17 lit. d), f), pkt 18 oraz pkt 27 lit. d) i f), b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 25) obrót gwarancyjny - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) osobiste i rzeczowe zabezpieczenia wierzytelności, b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 26) obrót depozytowy - obrót kapitałowy, którego przedmiotem są: a) czynności w zakresie rachunków prowadzonych przez banki i inne upoważnione instytucje finansowe, b) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a), 27) obrót pozagospodarczy - obrót kapitałowy inny niż inwestycje portfelowe, obrót kredytowy, gwarancyjny lub depozytowy, dokonywany przez osoby fizyczne, nie pozostający w związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, którego wielkość nie przekracza jednorazowo równowartości 10 000 ECU lub którego przedmiotem jest: a) własność i inne prawa na nieruchomościach położonych w kraju, b) własność i inne prawa na nieruchomościach położonych za granicą, z zastrzeżeniem, że łączna cena nabycia nieruchomości przez rezydenta nie przekroczy równowartości kwoty w ECU, określonej przez Ministra Finansów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4. c) spadek, zapis lub zachowek, d) zaciąganie pożyczek od członków rodziny, o których mowa w pkt 13 lit. e), oraz udzielanie takich pożyczek, e) likwidacja lub przeniesienie mienia w związku ze zmianą statusu dewizowego, f) płatności, przeniesienie własności i transfer wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, wynikające z czynności, o których mowa w lit. a)-e), 28) pozostały obrót kapitałowy - obrót kapitałowy nie stanowiący inwestycji bezpośrednich, inwestycji portfelowych, obrotu kredytowego, depozytowego, gwarancyjnego lub pozagospodarczego, 29) działalność kantorowa - działalność gospodarcza polegająca na kupnie i sprzedaży walut obcych, złota dewizowego lub platyny dewizowej, a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości. 2. Nierezydenta, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), prowadzącego działalność w kraju poprzez swoje przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo, mające siedzibę w kraju, traktuje się w zakresie tej działalności jak rezydenta, o ile umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. 3. Prezes Narodowego Banku Polskiego określa, w drodze zarządzenia, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", które waluty obce są walutami wymienialnymi. 4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 27 lit. b), biorąc pod uwagę sytuację bilansu płatniczego państwa oraz średni poziom cen nieruchomości za granicą. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o danej kwocie ECU, należy przez to rozumieć równowartość w ECU kwoty wyrażonej w innej walucie, ustaloną w oparciu o średni kurs waluty krajowej do ECU oraz innych walut, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu poprzedzającym dokonanie czynności, w związku z którą równowartość jest ustalana. Art. 3. 1. Organem właściwym w sprawach dewizowych jest Minister Finansów, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie. 2. Minister Finansów sprawuje ogólny nadzór w sprawach dewizowych i w ramach tego nadzoru zapewnia jednolite stosowanie przepisów ustawy. Art. 4. Wszelkie ograniczenia zawarte w ustawie i wydanych na jej podstawie przepisach wykonawczych nie mają zastosowania do obrotu dewizowego dokonywanego przez: 1) Skarb Państwa w zakresie, w jakim reprezentowany jest przez Ministra Finansów lub Ministra Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem obowiązków sprawozdawczych, o których mowa w art. 15, 2) Narodowy Bank Polski, 3) banki w zakresie posiadanych przez nie uprawnień do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego nadanych im na podstawie odrębnych przepisów ustawowych, z zastrzeżeniem: a) art. 9 pkt 3 w zakresie nabywania nominowanych w walucie polskiej krótkoterminowych papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów oraz zbywania na rzecz nierezydentów nominowanych w walucie polskiej krótkoterminowych papierów wartościowych emitowanych przez banki, jeżeli suma dziennych sald tych inwestycji dla jednego banku przekroczy w okresie kolejnych 3 miesięcy kalendarzowych równowartość 30% jego funduszy własnych, oraz w zakresie pochodnych instrumentów finansowych, za które płatności są ustalane i realizowane w walucie polskiej, jeżeli pozycja walutowa globalna (całkowita) banku, będąca skutkiem tych operacji, przekroczy 30% jego funduszy własnych, b) art. 9 pkt 4 w zakresie dokonywania obrotu kredytowego z nierezydentami, skutkującego powstaniem długu w walucie polskiej, którego termin ostatecznej spłaty jest krótszy niż 1 rok, a wartość pojedynczej transakcji przekracza równowartość 50 000 ECU, c) art. 9 pkt 5, art. 12-15 oraz art. 17-19, 4) zakłady ubezpieczeń lub inne podmioty w zakresie posiadanych przez nie uprawnień do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego, nadanych im na podstawie odrębnych przepisów ustawowych, z zastrzeżeniem art. 12-15 oraz art. 17-19. Art. 5. 1. Wartości dewizowe mogą być przedmiotem własności rezydentów w kraju i za granicą oraz nierezydentów w kraju. 2. Rezydenci i nierezydenci mogą dokonywać obrotu dewizowego, z zastrzeżeniem ograniczeń określonych w przepisach niniejszej ustawy. Nie narusza to wynikających z innych ustaw ograniczeń w dokonywaniu obrotu bieżącego i obrotu kapitałowego. Art. 6. Jeżeli nie występują zagrożenia dla realizacji założeń polityki pieniężnej i stabilizacji systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej, Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, może zwolnić z ograniczeń i obowiązków określonych w przepisach niniejszej ustawy oraz określić warunki tego zwolnienia. Zwolnienie to Minister Finansów może wprowadzać wobec wszystkich lub określonej kategorii podmiotów oraz wszystkich lub rodzajowo określonych czynności. Art. 7. 1. Udzielanie, odmowa i uchylanie zezwoleń dewizowych następują w drodze decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. W zezwoleniu dewizowym może być ustalony obowiązek spełnienia określonych warunków. 3. Prezes Narodowego Banku Polskiego może upoważnić dyrektorów departamentów Centrali Narodowego Banku Polskiego i dyrektorów oddziałów Narodowego Banku Polskiego lub jednostek równorzędnych do podejmowania w jego imieniu decyzji, o których mowa w ust. 1, oraz określić ich właściwość w tych sprawach. 4. Ochrona równowagi bilansu płatniczego może być podstawą odmowy udzielenia zezwolenia dewizowego. 5. Prezes Narodowego Banku Polskiego może uchylić udzielone zezwolenie dewizowe w razie naruszenia określonych w tym zezwoleniu warunków. 6. Udzielenie zezwolenia dewizowego jednej ze stron na zawarcie i wykonywanie umowy oznacza zezwolenie również dla drugiej strony oraz dla osoby trzeciej, której umowa dotyczy, jeżeli w zezwoleniu nie zastrzeżono inaczej. Art. 8. Kursy waluty krajowej w stosunku do walut obcych ustalane przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego i ogłaszane przez Narodowy Bank Polski stosuje się w obrocie dewizowym, rozrachunkach i rozliczeniach z Narodowym Bankiem Polskim. Rozdział 2 Dokonywanie obrotu dewizowego Art. 9. Zezwolenia dewizowego wymaga: 1) dokonywanie przez rezydentów inwestycji bezpośrednich w krajach nie należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub w krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umów o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, 2) dokonywanie przez rezydentów inwestycji portfelowych w zakresie papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów nie mających miejsca zamieszkania lub siedziby w krajach należących do OECD lub krajach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umów o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, oraz jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania nie mających siedziby w tych krajach, 3) dokonywanie inwestycji portfelowych w zakresie krótkoterminowych papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych S.A. w Warszawie, Polskiej Giełdzie Finansowej S.A. w Warszawie lub Centralnej Tabeli Ofert S.A. w Warszawie, 4) dokonywanie obrotu kredytowego skutkującego powstaniem długu, którego termin spłaty jest krótszy niż jeden rok, 5) dokonywanie przez nierezydentów obrotu depozytowego, jeżeli: a) obrót obejmuje deponowanie waluty polskiej w formie lokat terminowych o terminie zapadalności krótszym niż 3 miesiące i w kwocie przekraczającej 500 000 zł lub b) wymiana waluty polskiej zdeponowanej w formie lokat terminowych o terminie zapadalności dłuższym niż 3 miesiące i w kwocie powyżej 500 000 zł na zagraniczne środki płatnicze i transfer środków uzyskanych z takiej wymiany następuje przed upływem 3 miesięcy od daty zdeponowania, 6) dokonywanie przez rezydentów obrotu depozytowego, z wyjątkiem: a) obrotu związanego z nakładami ponoszonymi w ramach inwestycji bezpośrednich lub portfelowych, których dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego, b) obrotu w zakresie rachunków posiadanych przez osoby fizyczne w czasie pobytu za granicą, 7) dokonywanie obrotu gwarancyjnego w zakresie wierzytelności, których powstanie podlega ograniczeniom określonym w ustawie, z wyjątkiem wierzytelności, na których powstanie wprowadzone zostało zwolnienie lub udzielone zezwolenie dewizowe, 8) dokonywanie pozostałego obrotu kapitałowego, z wyjątkiem: a) nabywania bądź obejmowania przez nierezydentów udziałów w spółkach mających siedzibę w kraju oraz otrzymywania i transferu za granicę przychodów ze sprzedaży lub umorzenia tych udziałów bądź związanych z likwidacją spółki, b) przyjmowania przez rezydentów darowizn od nierezydentów, c) przeniesienia własności wartości dewizowych, dokonywanego z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, d) transferu za granicę przez nierezydentów będących osobami fizycznymi zagranicznych środków płatniczych zgłoszonych przy wjeździe do kraju urzędowi celnemu lub przekazanych na ich rzecz z zagranicy, 9) dokonywanie w kraju płatności środkami stanowiącymi wartości dewizowe, z wyjątkiem płatności wynikających z obrotu dewizowego z zagranicą oraz płatności dokonywanych między osobami fizycznymi, nie związanych z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 10) sprzedaż wartości dewizowych między rezydentami, z wyjątkiem sprzedaży dokonywanej z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, oraz sprzedaży dokonywanej między osobami fizycznymi, nie związanej z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 11) dokonywanie przez rezydentów innych niż potrącenia rozporządzeń wierzytelnościami od nierezydentów w sposób, który uniemożliwiałby w terminie ich wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych, będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności, z wyjątkiem przekazywania przychodów z inwestycji bezpośrednich i portfelowych na rachunki, o których mowa w pkt 6, 12) prowadzenie działalności kantorowej, z zastrzeżeniem art. 10. Art. 10. 1. Rezydenci, z wyłączeniem banków, mogą uzyskać zezwolenie na prowadzenie działalności kantorowej oraz prowadzić taką działalność, pod warunkiem niekaralności za przestępstwo skarbowe przeciwko mieniu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zagrożone karą pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności. 2. Czynności określone w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, mogą być dokonywane tylko przez osoby posiadające fachowe przygotowanie. 3. Warunki, o których mowa w ust. 1 i 2, dotyczą odpowiednio osób bezpośrednio dokonujących czynności kupna, sprzedaży lub pośrednictwa w ramach prowadzonej działalności kantorowej. 4. Przepisy ust. 1 dotyczą również członków władz osób prawnych prowadzących działalność kantorową. 5. Rezydenci, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, mogą sprzedawać i kupować waluty obce, złoto dewizowe oraz platynę dewizową osobom fizycznym i od osób fizycznych będących zarówno rezydentami jak i nierezydentami nie prowadzącymi działalności gospodarczej, a także zawierać umowy kupna i sprzedaży tych wartości dewizowych z upoważnionymi do tego bankami lub z innymi osobami prowadzącymi działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1. 6. Minister Finansów, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki prowadzenia działalności kantorowej, 2) rodzaj fachowego przygotowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, oraz sposób jego udokumentowania. Art. 11. 1. Rezydenci są obowiązani zapewnić niezwłoczny transfer z zagranicy posiadanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, z wyłączeniem środków zgromadzonych na rachunkach, o których mowa w art. 9 pkt 6. 2. Jeżeli rezydent będący osobą fizyczną uzyskał wartości dewizowe w czasie pobytu za granicą, jest obowiązany zapewnić transfer z zagranicy wartości dewizowych pozostających w jego dyspozycji w terminie dwóch miesięcy od dnia powrotu do kraju. Art. 12. 1. Rezydenci dokonujący obrotu dewizowego obowiązani są przy dokonywaniu lub przyjmowaniu płatności oraz przy dokonywaniu transferu korzystać z pośrednictwa banków, których uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego obejmują takie pośrednictwo, z wyjątkiem: 1) przyjmowania od nierezydentów będących osobami fizycznymi płatności za sprzedawane w kraju towary lub świadczone usługi na potrzeby osobiste tych osób, 2) płatności dokonywanych między osobami fizycznymi nie związanych z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 3) płatności przyjmowanych za sprzedawane lub dokonywanych za kupowane wartości dewizowe z udziałem osób prowadzących działalność kantorową na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 1, z zastrzeżeniem, że sprzedaż lub zakup wartości dewizowych nie jest związana z prowadzoną przez osobę dokonującą sprzedaży (zakupu) działalnością gospodarczą lub wykonywanym wolnym zawodem, 4) przekazów, wysyłania oraz płatności dokonywanych za pośrednictwem Poczty Polskiej w kwocie, której wysokość nie przekracza równowartości 5 000 ECU, 5) czynności, o których mowa w ust. 3, 6) przekazów dokonywanych za pośrednictwem rezydentów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) w kwocie, której wysokość nie przekracza równowartości 10 000 ECU. 2. Przez pośrednictwo banków rozumie się także dokonane przez bank wystawienie, akceptację, skup lub przyjęcie do inkasa środków płatniczych innych niż waluty obce i waluta polska. 3. Rezydenci, nabywający i zbywający papiery wartościowe oraz jednostki uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania na zagranicznych rynkach regulowanych, obowiązani są korzystać z pośrednictwa podmiotów prowadzących działalność maklerską i posiadających uprawnienia do takiego pośrednictwa, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715). Art. 13. 1. Zobowiązania pieniężne w obrocie dewizowym z zagranicą mogą być wyrażane wyłącznie w walucie polskiej lub w walutach wymienialnych. 2. Płatności dokonywane w ramach obrotu dewizowego z zagranicą mogą być dokonywane wyłącznie w krajowych środkach płatniczych lub w walutach wymienialnych bądź w dewizach płatnych w takich walutach. Art. 14. 1. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani udzielać ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz udostępniać wymagane dokumenty w sprawach objętych kontrolą dewizową. 2. Rezydenci i nierezydenci są obowiązani podawać bankowi, za którego pośrednictwem dokonują płatności lub transferu, tytuł, z jakiego płatność lub transfer są dokonywane, a na żądanie tego banku, z zastrzeżeniem ust. 3, przedstawić dokumenty potwierdzające, że dana płatność lub transfer stanowi obrót bieżący lub obrót kapitałowy, którego dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego. 3. W przypadku płatności dokonywanej przez rezydenta na rzecz nierezydenta, transferu za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, w kwocie, której wysokość przekracza równowartość 20 000 ECU, bank obowiązany jest zażądać przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2. 4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do inwestycji portfelowych dokonywanych przez rezydentów za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 3. 5. W przypadku gdy przedmiotem transferu za granicę jest przychód lub dochód nierezydenta, w odniesieniu do którego, na podstawie odrębnych przepisów oraz postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, nierezydent podlega w kraju obowiązkowi podatkowemu, dokonanie transferu wymaga przedstawienia bankowi, o którym mowa w ust. 2, dokumentów wydanych przez właściwy miejscowo urząd skarbowy, potwierdzających wygaśnięcie zobowiązania podatkowego wynikającego z tego obowiązku. 6. W przypadku gdy w momencie dokonywania czynności, o których mowa w ust. 1, dokonujący ich rezydent nie posiada dokumentów, o których mowa w ust. 2 lub ust. 4 i 5, czynności te mogą być dokonywane pod warunkiem złożenia bankowi lub podmiotowi, o którym mowa w art. 12 ust. 3, za którego pośrednictwem są one dokonywane, pisemnego oświadczenia w sprawie przyczyn braku dokumentów. Oświadczenie powinno zawierać zobowiązanie do przedstawienia dokumentów niezwłocznie po ich uzyskaniu, a w każdym przypadku nie później niż w okresie trzech miesięcy od dnia dokonania czynności. 7. Wywóz lub wysyłanie za granicę wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także przekazy, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4, wymagają posiadania dokumentów stwierdzających uprawnienie do takiego transferu, zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2. 8. Rezydenci i nierezydenci dokonujący transferu wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych są obowiązani zgłosić zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 2 i na żądanie organów kontroli dewizowej przedstawić do kontroli wartości i środki będące przedmiotem transferu. 9. Dla potrzeb kontroli dewizowej rezydenci są obowiązani przechowywać dokumenty, o których mowa w ust. 2, ust. 4 i 5, przez pięć lat od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano czynności obrotu dewizowego związanej z danym dokumentem. Art. 15. 1. Rezydenci oraz nierezydenci, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem banków, uczestniczący w obrocie dewizowym z zagranicą, obowiązani są przekazywać Narodowemu Bankowi Polskiemu dane niezbędne do sporządzania bilansu płatniczego oraz bilansów należności i zobowiązań zagranicznych państwa. 2. Banki realizują obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie art. 23 ust. 2 oraz w trybie i na zasadach określonych na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938). 3. Rezydenci obowiązani są zgłaszać Narodowemu Bankowi Polskiemu ich mienie posiadane za granicą lub nabyte w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę. 4. Nierezydenci obowiązani są zgłaszać Narodowemu Bankowi Polskiemu ich mienie posiadane w kraju lub nabyte w obrocie dewizowym z zagranicą, a także jego utratę. Jeżeli mienie znajduje się w posiadaniu lub zarządzie innej osoby niż właściciel, obowiązek spoczywa na właścicielu lub na innej osobie. 5. Obowiązek zgłaszania mienia nie dotyczy przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obcych, ich cudzoziemskiego personelu, organizacji międzynarodowych oraz osób korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, a także nierezydentów, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c), o ile umowy, na podstawie których działają, tak stanowią. 6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i terminy realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, rodzaje mienia oraz wysokość kwot, których przekroczenie powoduje powstanie tych obowiązków. 7. Narodowy Bank Polski obowiązany jest przestrzegać tajemnicy w zakresie informacji uzyskanych w trybie ust. 1, 3 i 4, na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939). Art. 16. Odstąpienie od wykonania obowiązków określonych w art. 11-14 wymaga zezwolenia dewizowego. Rozdział 3 Nadzwyczajne ograniczenia Art. 17. 1. W razie zagrożenia realizacji założeń polityki pieniężnej, Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia wydanego zgodnie z wnioskiem Rady Polityki Pieniężnej, może wprowadzić ograniczenia w stosunku do rezydentów i nierezydentów dokonujących obrotu kapitałowego innego niż inwestycje bezpośrednie, polegające na obowiązku utrzymywania przez nich nieoprocentowanego depozytu na specjalnie w tym celu założonym rachunku bankowym w Narodowym Banku Polskim. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, Rada Ministrów określi czynności obrotu kapitałowego, których dokonywanie powoduje obowiązek utrzymywania depozytu, oraz stosunek, w jakim wielkość depozytu pozostaje do wielkości środków zaangażowanych w obrót kapitałowy. Art. 18. 1. W przypadku zaistnienia nadzwyczajnego zagrożenia stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej Rada Ministrów na wniosek Rady Polityki Pieniężnej, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić, na czas nie dłuższy niż sześć miesięcy, nadzwyczajne ograniczenia polegające na: 1) obowiązku odprzedaży zagranicznych środków płatniczych przez rezydentów podmiotom wskazanym w tym rozporządzeniu, 2) obowiązku wyrażania zobowiązań pieniężnych i dokonywania płatności w obrocie dewizowym z zagranicą wyłącznie w walutach wymienialnych, 3) obowiązku uzyskania zezwolenia dewizowego na dokonywanie obrotu dewizowego, którego dokonywanie, na podstawie przepisów niniejszej ustawy, nie podlega takiemu obowiązkowi, 4) ograniczeniu zakresu uprawnień nierezydentów, o których mowa w art. 10 ust. 5. 2. Nadzwyczajne zagrożenia, o których mowa w ust. 1, zachodzą w szczególności w następujących sytuacjach: 1) znacznego zmniejszenia rezerw dewizowych Rzeczypospolitej Polskiej, 2) załamania równowagi bilansu płatniczego stwarzającego bezpośrednie zagrożenie zdolności płatniczej Rzeczypospolitej Polskiej wobec zagranicy, 3) wzrostu podaży pieniądza wywołanego napływem kapitału z zagranicy w rozmiarach i tempie zasadniczo utrudniających lub uniemożliwiających kontrolę tej podaży, 4) bezpośredniego zagrożenia stabilności i integralności polityki pieniężnej wywołanego przepływem kapitału między krajem a zagranicą. 3. Nadzwyczajne ograniczenia, o których mowa w ust. 1, Rada Ministrów może wprowadzać pojedynczo lub łącznie i odnosić je do wszystkich lub określonych kategorii podmiotów oraz do wszystkich lub rodzajowo określonych czynności. Art. 19. W celu wykonania postanowień rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych zakazujących lub ograniczających obroty płatnicze z danym krajem Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić stosowne zakazy lub ograniczenia. Rozdział 4 Kontrola dewizowa Art. 20. 1. Obrót dewizowy, jak również inne czynności, na których dokonanie, stosownie do przepisów ustawy, jest wymagane zezwolenie dewizowe, podlegają kontroli dewizowej. 2. Kontroli dewizowej podlega również wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 15. Art. 21. 1. Kontrolę dewizową, z zastrzeżeniem ust. 3 i art. 22, wykonują Minister Finansów i podległe mu organy, na zasadach i w trybie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) oraz na podstawie odrębnych przepisów. 2. Organy kontroli skarbowej wykonujące kontrolę dewizową są uprawnione w związku z toczącym się postępowaniem karnym skarbowym, na podstawie upoważnienia wydanego przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, do żądania informacji podlegających zgłoszeniu zgodnie z art. 15 oraz o obrotach i stanach środków na rachunkach bankowych. 3. Kontrolę dewizową wykonują również: 1) Narodowy Bank Polski - w zakresie czynności dokonywanych przez rezydentów i nierezydentów, którzy uzyskali zezwolenia dewizowe na dokonanie tych czynności, a także w zakresie czynności obrotu dewizowego dokonywanych przez banki i inne niż banki osoby prawne i podmioty nie będące osobami prawnymi dokonujące skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie stosownego upoważnienia, oraz w zakresie, o którym mowa w art. 20 ust. 2, 2) banki i podmioty, o których mowa w art. 12 ust. 3 - w zakresie czynności obrotu dewizowego dokonywanych z ich udziałem lub za ich pośrednictwem, 3) organy administracji celnej - w zakresie granicznej kontroli dewizowej oraz kontroli dewizowej przesyłek pocztowych, 4) organy Straży Granicznej - w zakresie przewidzianym dla organów administracji celnej, jeżeli posiadają uprawnienia do dokonywania kontroli celnej, 5) jednostki organizacyjne Poczty Polskiej - przy nadawaniu przesyłek pocztowych za granicę. 4. Minister Finansów na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, w drodze rozporządzenia, określi tryb wykonywania kontroli w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1. Art. 22. 1. Graniczną kontrolę dewizową wykonują organy administracji celnej i organy Straży Granicznej na zasadach i w trybie kontroli celnej. 2. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji i Ministrem Łączności, w drodze rozporządzenia, określi: 1) zakres, szczegółowe zasady i tryb granicznej oraz pocztowej kontroli dewizowej niezależnie od zasad i trybu kontroli celnej, 2) rodzaje dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 7 i 8, oraz przypadki, w których transfer określony w tych przepisach nie wymaga posiadania dokumentów. Art. 23. 1. Kontrolę dewizową w odniesieniu do obrotu dewizowego związanego z celami specjalnymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 21 ust. 1, wykonują odpowiednio organy kontroli określone przez Prezesa Rady Ministrów, Ministra Obrony Narodowej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w trybie ust. 2. 2. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji określą, każdy w zakresie swojej właściwości, w drodze rozporządzeń, organy oraz szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1, w: 1) jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, 2) jednostkach podległych, podporządkowanych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, 3) Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rozdział 5 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 24. W ustawie karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341, z 1994 r. Nr 43, poz. 160, Nr 126, poz. 615 i Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 132, poz. 621, Nr 137, poz. 640 i Nr 152, poz. 720, z 1997 r. Nr 71, poz. 449, Nr 79, poz. 485, Nr 102, poz. 643, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 682) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 48-61 otrzymują brzmienie: "Art. 48. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom inwestycji bezpośrednich lub portfelowych, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 49. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom obrotu kredytowego lub depozytowego albo gwarancyjnego, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 50. § 1. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom pozostałego obrotu kapitałowego, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. § 2. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1 pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer i wartość przedmiotu tego transferu jest wielka, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywny do 5 000 000 złotych. § 3. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1 pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer i wartość przedmiotu tego transferu nie przekracza równowartości w złotych kwoty 500 ECU, sprawca podlega karze pieniężnej. § 4. Jeżeli w przypadkach określonych w § 1 pozostały obrót kapitałowy obejmuje transfer, orzeka się przepadek wartości dewizowych oraz przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1; można ponadto orzec przepadek przedmiotów wymienionych w art. 16 § 2 i 3. Art. 51. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom płatności w kraju środkami stanowiącymi wartości dewizowe, podlega karze grzywny do 50 000 złotych. Art. 52. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom przeniesienia własności wartości dewizowych, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 53. Kto wbrew ograniczeniom określonym w ustawie dokonuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom rozporządzenia wierzytelnościami od nierezydentów w sposób, który uniemożliwia w terminie ich wymagalności niezwłoczny transfer z zagranicy zagranicznych lub krajowych środków płatniczych będących przedmiotem świadczenia tych wierzytelności, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 54. § 1. Kto prowadzi bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom działalność kantorową, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. § 2. W przypadkach określonych w § 1 można orzec przepadek wartości dewizowych oraz przepadek innych przedmiotów wymienionych w art. 16 § 1. Art. 55. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku zapewnienia transferu z zagranicy posiadanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych we wskazanym w ustawie terminie, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 56. § 1. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku dokonywania i przyjmowania płatności oraz dokonywania transferu zagranicznych i krajowych środków płatniczych za pośrednictwem banków, których uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego obejmują takie pośrednictwo, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. § 2. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku dokonywania inwestycji portfelowych za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 57. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku wyrażania zobowiązań pieniężnych w walucie wskazanej w ustawie i dokonywania płatności środkami płatniczymi wskazanymi w ustawie, podlega karze grzywny do 50 000 złotych. Art. 58. § 1. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku zgłaszania Narodowemu Bankowi Polskiemu informacji i danych określonych w ustawie, podlega karze grzywny do 50 000 złotych. § 2. Kto odstępuje bez zezwolenia dewizowego lub wbrew jego warunkom od określonego w ustawie obowiązku: 1) udzielania ustnych lub pisemnych wyjaśnień i udostępniania wymaganych dokumentów w sprawach objętych kontrolą dewizową lub 2) zgłoszenia i przedstawienia na żądanie do kontroli transferowanych wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, podlega karze pieniężnej. Art. 59. § 1. Kto, będąc w banku odpowiedzialnym za pośrednictwo w przyjmowaniu i dokonywaniu płatności przez rezydentów i nierezydentów i w dokonywaniu przez nich transferu krajowych i zagranicznych środków płatniczych, pośredniczy w dokonaniu bądź przyjęciu płatności lub w dokonaniu transferu, które są niezgodne z warunkami określonymi w ustawie lub w zezwoleniu dewizowym, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. § 2. Kto, będąc w podmiocie, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy, odpowiedzialnym za pośrednictwo w dokonywaniu przez rezydentów inwestycji portfelowych, pośredniczy w dokonaniu inwestycji, które są niezgodne z warunkami określonymi w ustawie, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 60. Kto nie stosuje się do nadzwyczajnych ograniczeń określonych w ustawie wprowadzonych przez Radę Ministrów, podlega karze grzywny do 250 000 złotych. Art. 61. § 1. Używane w niniejszym rozdziale określenie "ustawa" oznacza ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063). § 2. Używane w niniejszym rozdziale określenia: "rezydent", "nierezydent", "wartości dewizowe", "zagraniczne środki płatnicze", "krajowe środki płatnicze", "transfer wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych", "obrót kapitałowy", "inwestycje bezpośrednie", "inwestycje portfelowe", "obrót kredytowy", "obrót depozytowy", "obrót gwarancyjny", "pozostały obrót kapitałowy", "działalność kantorowa" mają znaczenie nadane im w ustawie, o której mowa w § 1."; 2) art. 62-66 skreśla się; 3) w art. 129 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe określone w art. 48 i art. 50, w zakresie obejmującym wywóz za granicę wartości dewizowych bądź krajowych środków płatniczych lub ich przywóz z zagranicy, a także w art. 58 oraz art. 80-87 - urzędy celne wyznaczone przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia, które określi również ich właściwość miejscową,"; 4) w art. 174 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe określone w art. 48 i 50, w zakresie obejmującym wywóz za granicę wartości dewizowych bądź krajowych środków płatniczych lub ich przywóz z zagranicy, a także w art. 58 oraz art. 80-87 - urzędy celne,". Art. 25. W ustawie z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143) skreśla się art. 10, 11 i 26. Art. 26. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 3 w § 1 w pkt 11 lit. c) otrzymuje brzmienie: "c) inna niż określona w lit. a) i b) osoba, która na podstawie odrębnych przepisów jest uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej w kraju i posiada siedzibę w kraju,". Art. 27. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 1 lit. b) wyraz "płatniczych" zastępuje się wyrazem "zagranicznych"; 2) w art. 52 skreśla się ust. 5. Art. 28. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939): 1) art. 99 otrzymuje brzmienie: "Art. 99. 1. Banki mogą, na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego, wykonywać określone czynności obrotu dewizowego i związane z nimi rozliczenia, w tym pośredniczyć w przyjmowaniu i dokonywaniu płatności oraz w dokonywaniu transferu krajowych i zagranicznych środków płatniczych w obrocie dewizowym. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, podlegają kontroli dewizowej sprawowanej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 3. W razie stwierdzenia, że czynności, o których mowa w ust. 1, wykonywane są przez bank z naruszeniem przepisów prawa, statutu lub udzielonego upoważnienia bądź że dalsze ich wykonywanie zagrażałoby bezpieczeństwu gromadzonych w bankach środków, Prezes Narodowego Banku Polskiego może zakazać bankowi dokonywania określonych czynności albo cofnąć w całości lub w określonej części udzielone upoważnienie."; 2) po art. 99 dodaje się art. 99a w brzmieniu: "Art. 99a. 1. Inne niż banki osoby prawne oraz podmioty nie będące osobami prawnymi mogą dokonywać skupu i sprzedaży walut obcych i dewiz na podstawie upoważnienia Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 2. Minister Finansów, na wniosek Prezesa Narodowego Banku Polskiego, określi, w drodze rozporządzenia, zasady wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1. 3. Przepisy art. 99 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio."; 3) w art. 105 w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) Narodowemu Bankowi Polskiemu i innym bankom w zakresie czynności kontroli dewizowej wykonywanej na podstawie przepisów Prawa dewizowego." Art. 29. 1. Postępowanie w sprawach dewizowych wszczęte i nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej ustawy. 2. Pozostają w mocy indywidualne zezwolenia dewizowe udzielone na podstawie ustawy, o której mowa w art. 31, oraz zezwolenia określone w art. 29 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 31. 3. Banki zachowują dotychczasowe uprawnienia do dokonywania określonych czynności obrotu dewizowego, nabyte w drodze upoważnień udzielonych im przed dniem wejścia w życie ustawy, z tym że Prezes Narodowego Banku Polskiego, w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy, dostosuje do jej przepisów treść udzielonych bankom upoważnień. Art. 30. W przepisach ustawy, w przepisach obowiązujących, w przepisach ogłoszonych do dnia wejścia w życie ustawy i w przepisach przyjętych do dnia wejścia w życie ustawy, a ogłoszonych po tym dniu, wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO". Art. 31. Traci moc ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703, z 1995 r. Nr 132, poz. 641, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 71, poz. 449). Art. 32. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 30, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych. (Dz. U. Nr 160, poz. 1064) Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyte w art. 1 w § 2, w art. 3 w § 1 i dwukrotnie w § 2, w art. 12 w § 2, w art. 17 w § 1 i 2 oraz dwukrotnie w § 3, w art. 24 w § 2, w art. 28 w pkt 2 dwukrotnie, w art. 29 w § 3 i dwukrotnie w § 4, w art. 30 w § 1 trzykrotnie oraz w § 2 i 3 dwukrotnie, w art. 35 w § 1, w art. 36 w § 1 dwukrotnie i w § 2, w art. 38 w § 1 czterokrotnie, w § 3 i w § 6 trzykrotnie, w art. 39 w pkt 3-6, w art. 40 w § 1 dwukrotnie, w § 2 i 3 oraz w § 4 dwukrotnie, w art. 41 w § 1 w zdaniu wstępnym, w pkt 3 dwukrotnie, w pkt 9 i 10 oraz w § 2 i dwukrotnie w § 3, w art. 411 w § 2 w pkt 5 dwukrotnie, w art. 53 w § 2, w art. 57 w § 1 dwukrotnie, w art. 61 w § 2 w pkt 3, w art. 63 w § 3 czterokrotnie, w art. 68 w § 1 trzykrotnie, w § 3 czterokrotnie i w § 4 dwukrotnie, w art. 70, w art. 73 w § 4, w art. 75 w § 1 dwukrotnie, w art. 82 w § 2, w art. 83 w § 2 i 6, w art. 88 w § 2 i 3, w art. 96 w § 2, w art. 114 w § 4, w art. 115 w § 2 dwukrotnie i w § 4, w art. 1171 w zdaniu wstępnym, w art. 1172 w § 1 w zdaniu wstępnym, w art. 120 w § 3 i 4, w art. 1221 w § 2 i 3, w art. 134 w § 1, w art. 135 w § 1 dwukrotnie i w § 2, w art. 139 w § 1, w art. 142, w art. 1441 oraz w art. 148 w § 2 dwukrotnie w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "sąd wojewódzki" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazami "sąd okręgowy"; 2) art. 15 otrzymuje brzmienie: "Art. 15. § 1. Sąd rejonowy tworzy się dla jednej lub większej liczby gmin; w uzasadnionych wypadkach może być utworzony więcej niż jeden sąd rejonowy w obrębie tej samej gminy. § 2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. § 3. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą sądu, a także znosić wydziały zamiejscowe sądów rejonowych. § 4. Pracownicy zniesionego wydziału zamiejscowego przechodzą do odpowiedniego sądu."; 3) art. 16 otrzymuje brzmienie: "Art. 16. § 1. Sąd okręgowy tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch sądów rejonowych. § 2. Sąd apelacyjny tworzy się dla obszarów właściwości co najmniej dwóch sądów okręgowych. § 3. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi sądy okręgowe i apelacyjne oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. § 4. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą sądu, a także znosić ośrodki zamiejscowe albo wydziały zamiejscowe sądów okręgowych. § 5. Pracownicy zniesionego ośrodka zamiejscowego albo wydziału zamiejscowego przechodzą do odpowiedniego sądu."; 4) w art. 19: a) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy w sądach okręgowych oraz sądach rejonowych mających siedzibę w miastach będących siedzibą sądów okręgowych odrębne jednostki organizacyjne do spraw gospodarczych (sądy gospodarcze).", b) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. W tym samym trybie Minister Sprawiedliwości może przekazać jednemu sądowi okręgowemu rozpoznawanie spraw gospodarczych z właściwości innego sądu okręgowego oraz utworzyć odrębne jednostki organizacyjne do spraw gospodarczych (sądy gospodarcze) w sądach rejonowych innych niż określone w § 1."; 5) art. 20 otrzymuje brzmienie: "Art. 20. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy w Sądzie Okręgowym w Warszawie odrębną jednostkę organizacyjną do spraw z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz spraw z zakresu regulacji energetyki (sąd antymonopolowy)."; 6) w art. 88 w § 1 wyrazy "wojewódzkiego oraz kolegium sądu apelacyjnego lub wojewódzkiego" zastępuje się wyrazami "okręgowego oraz kolegium sądu apelacyjnego lub okręgowego"; 7) w art. 133 w § 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy " , państwowych biurach notarialnych". Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych sądy wojewódzkie stają się sądami okręgowymi, a ośrodki zamiejscowe albo wydziały zamiejscowe sądów wojewódzkich stają się ośrodkami zamiejscowymi albo wydziałami zamiejscowymi odpowiednich sądów okręgowych. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych odrębne jednostki organizacyjne sądów wojewódzkich stają się odrębnymi jednostkami organizacyjnymi odpowiednich sądów okręgowych. Art. 3. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy organy sądów wojewódzkich stają się organami odpowiednich sądów okręgowych na okres do zakończenia dotychczasowej kadencji. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy sędziowie sądów wojewódzkich stają się sędziami odpowiednich sądów okręgowych, a sędziowie sądów wojewódzkich w stanie spoczynku stają się sędziami odpowiednich sądów okręgowych w stanie spoczynku. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy ławnicy sądów wojewódzkich stają się ławnikami odpowiednich sądów okręgowych na okres do zakończenia dotychczasowej kadencji. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy biegli sądowi i tłumacze przysięgli ustanowieni przy sądach wojewódzkich stają się biegłymi sądowymi i tłumaczami przysięgłymi ustanowionymi przy odpowiednich sądach okręgowych. Art. 4. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o sądzie wojewódzkim, organach sądu wojewódzkiego albo sędziach sądu wojewódzkiego, należy przez to rozumieć odpowiednio sąd okręgowy, organy sądu okręgowego albo sędziów sądu okręgowego. Art. 5. 1. W sprawach, które do dnia 31 grudnia 1998 r. wpłynęły do właściwych sądów wojewódzkich, pozostają właściwe do zakończenia postępowania w pierwszej instancji sądy okręgowe powstałe w trybie, o którym mowa w art. 2, chociażby na skutek określenia obszarów ich właściwości odpadła podstawa ich właściwości miejscowej. 2. W sprawach, w których do dnia 31 grudnia 1998 r. zostało zaskarżone orzeczenie kończące postępowanie w pierwszej instancji, w drugiej instancji orzekają sądy przełożone nad sądami pierwszej instancji w dniu 31 grudnia 1998 r., chociażby na skutek określenia obszaru ich właściwości w trybie, o którym mowa w art. 2, sąd pierwszej instancji, który wydał zaskarżone orzeczenie, nie należał do tego obszaru. W razie uchylenia zaskarżonego orzeczenia sąd drugiej instancji, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu sądowi pierwszej instancji, uwzględnia zmianę obszaru właściwości sądów. Art. 6. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 160, poz. 1065) Art. 1. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98, Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1991 r. Nr 100, poz. 443, z 1993 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 142, poz. 701, z 1996 r. Nr 73, poz. 350, Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 75, poz. 469 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu: "Art. 5a. 1. Osobom zajmującym kierownicze stanowiska państwowe wymienionym w art. 2, małżonkom tych osób oraz członkom rodzin będącym na ich utrzymaniu przysługuje prawo do świadczeń zdrowotnych, w szczególności w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub konieczności natychmiastowego leczenia szpitalnego. 2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, przysługują niezależnie od świadczeń określonych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym i są finansowane z budżetu państwa w części dotyczącej ministra właściwego do spraw zdrowia oraz udzielane w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych. 3. Osoby odwołane z kierowniczych stanowisk państwowych oraz osoby, które zaprzestały wykonywania funkcji na tych stanowiskach wskutek upływu kadencji, małżonkowie tych osób oraz członkowie rodzin będących na ich utrzymaniu zachowują uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przez okres 3 miesięcy. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu i Marszałka Senatu, szczegółowy zakres świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, oraz warunki ich udzielania. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do posłów i senatorów, sędziów Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu, osób wymienionych w art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366), a także ich małżonków i członków rodzin będących na ich utrzymaniu oraz członków personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Polsce i ich rodzin, w odniesieniu do państw, z którymi zostały podpisane umowy o świadczenia usług medycznych." Art. 2. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 75, poz. 356) w art. 6 po wyrazach "członków ich rodzin oraz" dodaje się wyraz "dożywotnio". Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. (Dz. U. Nr 160, poz. 1066) Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27, z 1993 r. Nr 18, poz. 82, z 1994 r. Nr 121, poz. 591 i z 1995 r. Nr 154, poz. 791) oraz art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lutego 1997 r. w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 29, poz. 158 i Nr 128, poz. 840) po poz. 75 dodaje się poz. 76 w brzmieniu: "76. Fabryka Urządzeń Mechanicznych i Sprężyn «FUMIS - bumar w Wadowicach»". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie daty zaprzestania przez Ministra Finansów ustalania taryf oraz opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej. (Dz. U. Nr 160, poz. 1067) Na podstawie art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów zaprzestaje ustalania taryf w odniesieniu do energii elektrycznej oraz ustalania zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej, na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668). 2. Do czasu wejścia w życie taryfy opracowanej na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 3 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie energią elektryczną, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach (Dz. U. Nr 153, poz. 1002), przedsiębiorstwo energetyczne stosuje ceny i stawki opłat ustalone w taryfie obowiązującej w dniu 31 grudnia 1998 r. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe. (Dz. U. Nr 160, poz. 1068) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe (Dz. U. Nr 80, poz. 515), w § 1 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 1 w lit. a) skreśla się wyrazy "i energię elektryczną (do użytku domowego i na cele produkcji rolnej)," 2) w pkt 2 skreśla się lit. b). § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. (Dz. U. Nr 160, poz. 1069) Na podstawie art. 169b ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych (Dz. U. Nr 134, poz. 873) w § 7 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Suma należności, o której mowa w ust. 1 pkt 5, w przypadku zawarcia umowy z samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej powinna obejmować koszty wynikające z udzielania świadczeń zdrowotnych przez te zakłady w 1998 r., z tytułu których należność jest wypłacana w 1999 r. jako:1) wynagrodzenie za dyżury zakładowe pełnione w grudniu 1998 r.,2) dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące na podstawie odrębnych przepisów." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej. (Dz. U. Nr 160, poz. 1070) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngenty taryfowe ilościowe na przywóz pojazdów samochodowych, wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w wysokości określonej w tym załączniku, pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, dla których ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. 2. Wykaz państw, o których mowa w ust. 1, zawiera załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 2. Jeżeli kontyngent, o którym mowa w § 1 ust. 1, zostanie wyczerpany w części dotyczącej pojazdów samochodowych wymienionych w załączniku nr 1 w przypisie (2), to przywóz takich pojazdów na warunkach określonych w rozporządzeniu może być dokonany w ramach części kontyngentu dotyczącej pojazdów samochodowych wymienionych w przypisie (1) tego załącznika. § 3. Obniżone zerowe stawki celne, o których mowa w § 1 ust. 1, stosuje się po przedstawieniu świadectwa pochodzenia towaru, określonego odrębnie. § 4. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036). § 5. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. § 6. Rozdysponowanie kontyngentów, o których mowa w § 1, następuje w drodze wydawania przez ministra właściwego do spraw gospodarki pozwoleń na przywóz, które, udzielane na podstawie jednego wniosku, mogą dotyczyć przywozu łącznie nie więcej niż 400 sztuk pojazdów samochodowych osobowych lub nie więcej niż 8 sztuk pojazdów samochodowych towarowych. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1070) Załącznik nr 1 WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH KONTYNGENTAMI TARYFOWYMI ILOŚCIOWYMI, POCHODZĄCYCH Z PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ Lp.Kod PCNWyszczególnienieJednostka miaryIlość 18703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:szt.27 250 - Pozostałe pojazdy wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8703 21- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1000 cm3: 8703 21 10 0- - - Nowe 8703 22- - O pojemności skokowej powyżej 1000 cm3, ale nie przewyższającej 1500 cm3: - - - Nowe: 8703 22 19 0- - - - Pozostałe 8703 23- - O pojemności skokowej powyżej 1500 cm3, ale nie przewyższającej 3000 cm3: - - - Nowe: 8703 23 19 0- - - - Pozostałe 8703 24- - O pojemności skokowej powyżej 3000 cm3: 8703 24 10 0- - - Nowe - Pozostałe pojazdy, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): 8703 31- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1500 cm3: 8703 31 10 0- - - Nowe 8703 32- - O pojemności skokowej przekraczającej 1500 cm3, lecz nie przekraczającej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 32 19 0- - - - Pozostałe 8703 33- - O pojemności skokowej powyżej 2500 cm3: - - - Nowe: 8703 33 19 0- - - - Pozostałe 8703 90- Pozostałe: 8703 90 90- - Pozostałe: ex8703 90 90 1- - - Do czterech lat (1) 28703Pojazdy samochodowe i inne pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż z pozycji nr 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:szt.15 000 - Pozostałe pojazdy wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8703 21- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1000 cm3: ex8703 21 10 0- - - Nowe(2) 8703 22- - O pojemności skokowej powyżej 1000 cm3, ale nie przewyższającej 1500 cm3: - - - Nowe: ex8703 22 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 23- - O pojemności skokowej powyżej 1500 cm3, ale nie przewyższającej 3000 cm3: - - - Nowe: ex8703 23 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 24- - O pojemności skokowej powyżej 3000 cm3: ex8703 24 10 0- - - Nowe(2) - Pozostałe pojazdy, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne): 8703 31- - O pojemności skokowej nie przewyższającej 1500 cm3: ex8703 31 10 0- - - Nowe(2) 8703 32- - O pojemności skokowej przekraczającej 1500 cm3, lecz nie przekraczającej 2500 cm3: - - - Nowe: ex8703 32 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 33- - O pojemności skokowej powyżej 2500 cm3: - - - Nowe: ex8703 33 19 0- - - - Pozostałe(2) 8703 90- Pozostałe: 8703 90 90- - Pozostałe: ex8703 90 90 1- - - Do czterech lat (1) (2) 38704Pojazdy samochodowe do transportu towarowego:szt.170 - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysoko- lub średnioprężnym): 8704 21- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2500 cm3: 8704 21 31 0- - - - - Nowe - - - - Z silnikami o pojemności do 2500 cm3 włącznie: 8704 21 91- - - - - Nowe: 8704 21 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi) 8704 21 91 9- - - - - - Pozostałe 8704 22- - O masie całkowitej powyżej 5 ton, ale nie więcej niż 20 ton: - - - Pozostałe: 8704 22 91 0- - - - Nowe 8704 23- - O masie całkowitej powyżej 20 ton: - - - Pozostałe: 8704 23 91 0- - - - Nowe - Pozostałe, z silnikiem tłokowym wewnętrznego spalania o zapłonie iskrowym: 8704 31- - O masie całkowitej nie przekraczającej 5 ton: - - - Pozostałe: - - - - Z silnikami o pojemności powyżej 2800 cm3: 8704 31 31 0- - - - - Nowe - - - - Z silnikami o pojemności nie przekraczającej 2800 cm3: 8704 31 91- - - - - Nowe: 8704 31 91 1- - - - - - O ładowności do 1000 kg, zbudowane na bazie nadwozia samochodów osobowych lub osobowo-towarowych (kombi) 8704 31 91 9- - - - - - Pozostałe 8704 32- - O masie całkowitej powyżej 5 ton: - - - Pozostałe: 8704 32 91 0- - - - Nowe (1) dotyczy tylko pojazdów nowych; (2) dotyczy tylko pojazdów wyposażonych w urządzenia katalityczne Załącznik nr 2 WYKAZ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJ (UE)*) 1. Austria 2. Belgia 3. Dania 4. Finlandia 5. Francja 6. Grecja 7. Hiszpania 8. Holandia 9. Irlandia 10. Luksemburg 11. Portugalia 12. Republika Federalna Niemiec 13. Szwecja 14. Wielka Brytania 15. Włochy *) Obszar celny UE obejmuje również obszar celny Księstwa Monako. Oznacza to, że dla towarów pochodzących z Monako, po spełnieniu reguł pochodzenia, udokumentowaniu tego pochodzenia oraz spełnieniu warunku bezpośredniego transportu, zgodnie z zasadami Układu Europejskiego, stosowane są obniżone zerowe stawki celne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. (Dz. U. Nr 160, poz. 1071) Na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz dróg krajowych, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Ustala się wykaz dróg wojewódzkich, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1071) Załącznik nr 1 WYKAZ DRÓG KRAJOWYCH NUMER DROGINAZWA DROGI 12 A1/GDAŃSK/ ....* /DROGA 10/ LUBICZ - CZERNIEWICE /DROGA 1/ ....* TUSZYN - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI .....* /GORZYCE/ GRANICA PAŃSTWA 1GDAŃSK - ŚWIECIE - TORUŃ - ŁÓDŹ - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI - CZĘSTOCHOWA - KATOWICE - CIESZYN - GRANICA PAŃSTWA A2GRANICA PAŃSTWA /ŚWIECKO/ - .....* WRZEŚNIA - KONIN .....* /KUKURYKI/ GRANICA PAŃSTWA 2GRANICA PAŃSTWA - ŚWIECKO - PNIEWY - POZNAŃ - KONIN - WARSZAWA - SIEDLCE - TERESPOL - GRANICA PAŃSTWA 3ŚWINOUJŚCIE - SZCZECIN - GORZÓW WIELKOPOLSKI - ZIELONA GÓRA - LUBIN - LEGNICA - BOLKÓW - JELENIA GÓRA - JAKUSZYCE - GRANICA PAŃSTWA A4GRANICA PAŃSTWA - JĘDRZYCHOWICE - DROGA 4 .....* KRZYWA - WROCŁAW - PRĄDY .....* NOGAWCZYCE - GLIWICE -.....* KATOWICE - KRAKÓW .....* /KORCZOWA/ GRANICA PAŃSTWA A41BALICE - RADZIKOWSKIEGO /DROGA 914/ 4ZGORZELEC - /DROGA 356/ - BOLESŁAWIEC - KRZYWA .....* /A4/ OWCZARY - BRZEG - OPOLE - NOGAWCZYCE .....* GLIWICE - BYTOM - BĘDZIN /DROGA 1/ .....* DĄBROWA GÓRNICZA /DROGA 90/ - OLKUSZ - KRAKÓW - TARNÓW - RZESZÓW - PRZEMYŚL - MEDYKA - GRANICA PAŃSTWA 5ŚWIECIE - BYDGOSZCZ /DROGA 10/ .....* BIAŁE BŁOTA /DROGA 245/ - GNIEZNO - POZNAŃ - LESZNO - WROCŁAW - ŚWIDNICA - ŚWIEBODZICE - DOBROMIERZ - BOLKÓW A6GRANICA PAŃSTWA - KOŁBASKOWO - SZCZECIN 6GOLENIÓW - PŁOTY - KOSZALIN - SŁUPSK - LĘBORK - REDA - GDYNIA - GDAŃSK - STRASZYN - ŁĘGOWO 7GDAŃSK - ELBLĄG - OSTRÓDA - OLSZTYNEK - PŁOŃSK - WARSZAWA - JANKI - GRÓJEC - RADOM - KIELCE - KRAKÓW - RABKA - CHYŻNE - GRANICA PAŃSTWA 8/WARSZAWA/ JANKI - RAWA MAZOWIECKA - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI - BEŁCHATÓW - WIELUŃ - WALICHNOWY - KĘPNO - SYCÓW - OLEŚNICA - WROCŁAW - ZĄBKOWICE ŚLĄSKIE - KŁODZKO - KUDOWA ZDRÓJ - GRANICA PAŃSTWA 9RADOM - IŁŻA - OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI - OPATÓW - LIPNIK - KLIMONTÓW - ŁONIÓW - NAGNAJÓW - KOLBUSZOWA - GŁOGÓW MAŁOPOLSKI - RZESZÓW - BABICA - LUTCZA - DOMARADZ - MIEJSCE PIASTOWE - DUKLA - BARWINEK - GRANICA PAŃSTWA 10SZCZECIN - STARGARD SZCZECIŃSKI - WAŁCZ - PIŁA - BYDGOSZCZ - TORUŃ - LIPNO - SIERPC - PŁOŃSK 11KOŁOBRZEG - KOSZALIN - BOBOLICE - SZCZECINEK - PODGAJE - PIŁA - UJŚCIE - CHODZIEŻ - OBORNIKI - POZNAŃ A12GRANICA PAŃSTWA - OLSZYNA - GOLNICE - KRZYWA 14ŁÓDŹ - PABIANICE - ZDUŃSKA WOLA - SIERADZ - WALICHNOWY 15WOJKOWICE KOŚCIELNE - DĄBROWA GÓRNICZA - MYSŁOWICE - TYCHY 16DOLNA GRUPA - GRUDZIĄDZ - IŁAWA - OSTRÓDA - OLSZTYN - MRĄGOWO - EŁK - AUGUSTÓW 17/WARSZAWA/ ZAKRĘT - GARWOLIN - RYKI - KURÓW - LUBLIN - PIASKI - KRASNYSTAW - ZAMOŚĆ - TOMASZÓW LUBELSKI - HREBENNE - GRANICA PAŃSTWA 18WARSZAWA - RADZYMIN - WYSZKÓW - OSTRÓW MAZOWIECKA - ZAMBRÓW - BIAŁYSTOK - SOKÓŁKA - KUŹNICA BIAŁOSTOCKA - GRANICA PAŃSTWA 19GRANICA PAŃSTWA - BUDZISKO - SUWAŁKI - AUGUSTÓW - KORYCIN - BIAŁYSTOK - BIELSK PODLASKI - SIEMIATYCZE - MIĘDZYRZEC PODLASKI - KOCK - LUBARTÓW - LUBLIN - KRAŚNIK - JANÓW LUBELSKI - NISKO - SOKOŁÓW MAŁOPOLSKI - RZESZÓW 21SŁUPSK - SUCHORZE - BIAŁY BÓR - SZCZECINEK 22GRANICA PAŃSTWA - KOSTRZYN /DROGA 118/ .....* GORZÓW WIELKOPOLSKI - WAŁCZ - CZŁUCHÓW - CHOJNICE - STAROGARD GDAŃSKI - CZARLIN 23BOBOLICE - BIAŁY BÓR - CZŁUCHÓW - SĘPÓLNO KRAJEŃSKIE - KORONOWO - BYDGOSZCZ 24PNIEWY - GORZYŃ - SKWIERZYNA 25BYDGOSZCZ - INOWROCŁAW - STRZELNO - ŚLESIN - KONIN - RYCHWAŁ - KALISZ - OSTRÓW WIELKOPOLSKI 32STĘSZEW - WOLSZTYN - SULECHÓW 34DROGA 299 - GŁOGÓW - SZLICHTYNGOWA - WSCHOWA - LESZNO - GOSTYŃ - JAROCIN 42POZNAŃ - KÓRNIK - JAROCIN - PLESZEW - KALISZ - BŁASZKI - SIERADZ 43PLESZEW - OSTRÓW WIELKOPOLSKI - OSTRZESZÓW - KĘPNO -KLUCZBORK - LUBLINIEC - TWARÓG - BYTOM 44ŁASK - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI - SULEJÓW - OPOCZNO - PRZYSUCHA - RADOM - ZWOLEŃ - PUŁAWY - KURÓW 45ZŁOCZEW - WIELUŃ - PRASZKA - KLUCZBORK - BIERDZANY - OPOLE 46OPOLE - OZIMEK - LUBLINIEC - BLACHOWNIA - CZĘSTOCHOWA 49OPOLE - KRAPKOWICE - RACIBÓRZ 50CZARLIN - MALBORK - STARE POLE - ELBLĄG 51GRANICA PAŃSTWA - BEZLEDY - BARTOSZYCE - LIDZBARK WARMIŃSKI - DOBRE MIASTO - OLSZTYN - OLSZTYNEK 52INOWROCŁAW - TORUŃ - BRODNICA - LUBAWA - OSTRÓDA 53OLSZTYN - SZCZYTNO - ROZOGI - MYSZYNIEC - OSTROŁĘKA 60KUTNO - GOSTYNIN - ŁĄCK - PŁOCK - BIELSK - DROBIN - CIECHANÓW - RÓŻAN - OSTRÓW MAZOWIECKA 61WARSZAWA - JABŁONNA - LEGIONOWO - SEROCK - RÓŻAN - OSTROŁĘKA - ŁOMŻA - GRAJEWO - AUGUSTÓW 62WŁOCŁAWEK - NOWY DUNINÓW - PŁOCK - WYSZOGRÓD - NOWY DWÓR MAZOWIECKI /DROGA 630/ 63ŁOMŻA /DROGA 61/ - ŁOMŻA /DROGA 680/ .....* SOKOŁÓW PODLASKI - SIEDLCE 64PIĄTNICA PODUCHOWNA - WIZNA - STARE JEŻEWO 66BIAŁYSTOK - BOBROWNIKI - GRANICA PAŃSTWA 70ŁOWICZ - SKIERNIEWICE - HUTA ZAWADZKA 71ŁÓDŹ - STRYKÓW - ŁOWICZ 72ŁÓDŹ - BRZEZINY - RAWA MAZOWIECKA 73WIŚNIÓWKA - KIELCE - MORAWICA - BUSKO ZDRÓJ - SZCZUCIN - DĄBROWA TARNOWSKA - LISIA GÓRA - TARNÓW 74SULEJÓW - ŻARNÓW - RUDA MALENIECKA - KIELCE - ŁAGÓW - OPATÓW - WYSZMONTÓW /DROGA 723/ .....* - BAŁTÓWKA /DROGA 755/ - ANNOPOL - KRAŚNIK 76CZĘSTOCHOWA - JANÓW - SZCZEKOCINY 78SIEWIERZ - ZAWIERCIE - SZCZEKOCINY - NAGŁOWICE - JĘDRZEJÓW 82PIASKI - CHEŁM - DOROHUSK - GRANICA PAŃSTWA 84STALOWA WOLA - NISKO 86JANÓW LUBELSKI - FRAMPOL 90SOSNOWIEC /DROGA 1/ - DĄBROWA GÓRNICZA /DROGA 4/ 91GLIWICE - RYBNIK - WODZISŁAW ŚLĄSKI - CHAŁUPKI - GRANICA PAŃSTWA 92GLIWICE - MIKOŁÓW - TYCHY 93KATOWICE - MIKOŁÓW - ŻORY - SKOCZÓW 94BIELSKO-BIAŁA - ŻYWIEC 95RABKA - NOWY TARG - ZAKOPANE 96BIELSKO-BIAŁA - KĘTY - WADOWICE - GŁOGOCZÓW 97NOWY TARG - CZARNA GÓRA - JURGÓW - GRANICA PAŃSTWA 98WADOWICE - RABKA - LIMANOWA - NOWY SĄCZ - GORLICE - JASŁO - KROSNO - SANOK - KUŹMINA - BIRCZA - PRZEMYŚL 99BRZESKO - NOWY SĄCZ - KRYNICA 116SZCZECIN - DOŁUJE - LUBIESZYN - GRANICA PAŃSTWA 117SZCZECIN - PRZECŁAW - ROSÓWKO - GRANICA PAŃSTWA 118SZCZECIN - GRYFINO - CHOJNA - SARBINOWO - KOSTRZYN - SŁUBICE 123GRANICA PAŃSTWA - KRAJNIK DOLNY - CHOJNA 124CHOJNA - RÓW - MYŚLIBÓRZ 129RENICE - MYŚLIBÓRZ - SARBINOWO 132GORZÓW WIELKOPOLSKI - WAŁDOWICE 133KOSTRZYN - WAŁDOWICE - DROGA 3 /SKWIERZYNA/ 137GRANICA PAŃSTWA - SŁUBICE /DROGA 275/ 144DROGA 10 - DROGA 149 /PRZEJŚCIE PRZEZ STARGARD SZCZECIŃSKI/ 149STARGARD SZCZECIŃSKI - CHOCIWEL - WĘGORZYNO - DRAWSKO POMORSKIE 173DROGA 149 - DROGA 174 /PRZEJŚCIE PRZEZ DRAWSKO POMORSKIE/ 174DRAWSKO POMORSKIE - CZAPLINEK - SZCZECINEK 206MIASTKO - BYTÓW 209BYTÓW - KORNE - KOŚCIERZYNA 212DROGA 209 - DROGA 206 /PRZEJŚCIE PRZEZ BYTÓW/ 214DROGA 220 - DROGA 209 /PRZEJŚCIE PRZEZ KOŚCIERZYNĘ/ 219GDAŃSK - ŻUKOWO 220GDYNIA - ŻUKOWO - KOŚCIERZYNA 243KORONOWO /DROGA 23/ - TRZECIEWIEC /DROGA 5/ 245PAWŁÓWEK - WYPALENISKA - TORUŃ 256GNIEZNO - TRZEMESZNO - WYLATOWO - STRZELNO 257STRZELNO - KOBYLNIKI 259GNIEZNO - WRZEŚNIA - MIŁOSŁAW - MIĄSKOWO 265KOBYLNIKI - RADZIEJÓW - BRZEŚĆ KUJAWSKI 270WŁOCŁAWEK - BRZEŚĆ KUJAWSKI 274GRANICA PAŃSTWA - GUBIN - POŁUPIN - DROGA 275 275SŁUBICE - KROSNO ODRZAŃSKIE - ZIELONA GÓRA 283DROGA 275 - DROGA 284 /PRZEJŚCIE PRZEZ ZIELONĄ GÓRĘ/ 284ZIELONA GÓRA - ŻARY - PRZEWÓZ - GRANICA PAŃSTWA 297DROGA 298 - DROGA 299 /DZIEĆMIAROWICE/ .....* PASIECZNIK - JELENIA GÓRA 298GRANICA PAŃSTWA - ŁĘKNICA - ŻARY - ŻAGAŃ - SZPROTAWA 299DZIEĆMIAROWICE - PRZEMKÓW - DROŻÓW - DROGA 34 324ZAŁĘCZE - RAWICZ - KROTOSZYN - OSTRÓW WIELKOPOLSKI 328DROGA 336 - DROGA 335 /PRZEJŚCIE PRZEZ CHOJNÓW/ 334DROGA 337 - DROGA 337 /PRZEJŚCIE PRZEZ KRZELÓW/ 335KRZYWA - CHOJNÓW 336CHOJNÓW - LEGNICA 337LUBIN - ŚCINAWA - WIŃSKO - ZAŁĘCZE 343LEGNICA - PROCHOWICE 344WROCŁAW - ŚRODA ŚLĄSKA - PROCHOWICE - LUBIN 356ZGORZELEC - LUBAŃ - GRYFÓW ŚLĄSKI - PASIECZNIK 367DROGA 371 - DROGA 371 /PRZEJŚCIE PRZEZ KAMIENNĄ GÓRĘ/ 371BOLKÓW - KAMIENNA GÓRA - LUBAWKA - GRANICA PAŃSTWA 374ŚWIEBODZICE - WAŁBRZYCH 377WAŁBRZYCH - MIEROSZÓW - GRANICA PAŃSTWA 378DOBROMIERZ - STRZEGOM - KOSTOMŁOTY 381KŁODZKO - MIĘDZYLESIE - GRANICA PAŃSTWA 384ŁAGIEWNIKI - STRZELIN - BIEDRZYCHÓW 397BIEDRZYCHÓW - OWCZARY /A4/ 404NYSA - PAKOSŁAWICE - JACZOWICE - NIEMODLIN - KARCZÓW 408KŁODZKO - NYSA - PRUDNIK - KĘDZIERZYN KOŹLE 411DROGA 412 - DROGA 412 /PRZEJŚCIE PRZEZ GŁUCHOŁAZY/ 412GRANICA PAŃSTWA - GŁUCHOŁAZY - PRUDNIK 413PRUDNIK - TRZEBINA - GRANICA PAŃSTWA 416DROGA 418 - DROGA 418 /PRZEJŚCIE PRZEZ GŁUBCZYCE/ 418GRANICA PAŃSTWA - PIETROWICE - GŁUBCZYCE - DROGA 49 /KĘDZIERZYN KOŹLE/ 424KĘDZIERZYN KOŹLE - UJAZD - PYSKOWICE 440JAROCIN - KROTOSZYN - MILICZ - TRZEBNICA 446OLEŚNICA - ANTONIN 451NAMYSŁÓW - KLUCZBORK 453KĘPNO - NAMYSŁÓW - BRZEG 456WROCŁAW - OŁAWA - BRZEG 469KONIN - TULISZKÓW - TUREK - UNIEJÓW 472TUREK - DOBRA - JEZIORSKO - WARTA - SIERADZ 473UNIEJÓW /DROGA 469/ - BALIN /DROGA 709/ 486DIAŁOSZYN - PAJĘCZNO - RADOMSKO 488PRASZKA - RUDNIKI 489WIELUŃ - RUDNIKI - KŁOBUCK - CZĘSTOCHOWA 490JAWORZNO - DZIAŁOSZYN 491DROGA 486 - DROGA 490 /PRZEJŚCIE PRZEZ DZIAŁOSZYN/ 504BRANIEWO - GRONOWO - GRANICA PAŃSTWA 508ELBLĄG - CHRUŚCIEL - BRANIEWO 514NOWY DWÓR GDAŃSKI - MALBORK - KWIDZYN - GRUDZIĄDZ - STOLNO 545JEDWABNO - SZCZYTNO 557LIPNO - WŁOCŁAWEK 569/DROGA 10/ PŁOŃSK - WYSZOGRÓD - RUSZKI - SOCHACZEW 579NOWY DWÓR MAZOWIECKI /DROGA 630/ - KAZUŃ /DROGA 7/ 589BARTOSZYCE - BISKUPIEC 591DROGA 608 - DROGA 16 /PRZEJŚCIE PRZEZ MRĄGOWO/ 592DROGA 608 - DROGA 644 /PRZEJŚCIE PRZEZ GIŻYCKO/ 598ZGNIŁOCHA - JEDWABNO 599BISKUPIEC - SZCZYTNO - PRZASNYSZ - PUŁTUSK 601SZCZYTNO - BABIĘTA 602MRĄGOWO - NAWIADY - ROZOGI 603OLSZTYNEK - ZGNIŁOCHA 608GIŻYCKO - MRĄGOWO 610RUCIANE NIDA - PISZ - BIAŁA PISKA - SZCZUCZYN 611BABIĘTA - RUCIANE NIDA 617CIECHANÓW - PŁOŃSK 623NOWY DWÓR MAZOWIECKI - POMIECHÓWEK - SEROCK 624WIERZBICA - WYSZKÓW 628OSTRÓW MAZOWIECKA - ŁOCHÓW 629WYSZKÓW - ŁOCHÓW - MIŃSK MAZOWIECKI 630DROGA 62 - DROGA 579 /PRZEJŚCIE PRZEZ NOWY DWÓR MAZOWIECKI/ 637WĘGRÓW - DROHICZYN - DROGA 19 /ANUSIN/ 644GRANICA PAŃSTWA - WĘGORZEWO - GIŻYCKO - PISZ - KISIELNICA 657GRANICA PAŃSTWA - GOŁDAP - OLECKO - EŁK 660POĆKUNY - OGRODNIKI - GRANICA PAŃSTWA 663POMORZE - AUGUSTÓW 669BIAŁYSTOK - MOŃKI - GRAJEWO - EŁK 676DROGA 19 - DROGA 18 /PRZEJŚCIE PRZEZ BIAŁYSTOK/ 680ŁOMŻA - ZAMBRÓW - CERANÓW - SOKOŁÓW PODLASKI 689ZAMBRÓW - WYSOKIE MAZOWIECKIE - BRAŃSK - BIELSK PODLASKI 692BIELSK PODLASKI - KLESZCZELE - CZEREMCHA - GRANICA PAŃSTWA 696ŁOCHÓW - WĘGRÓW 701KUTNO - WITONIA - ŁĘCZYCA 709ŁÓDŹ - ALEKSANDRÓW ŁÓDZKI - PODDĘBICE - BALIN 711STRYKÓW - ZGIERZ - KONSTANTYNÓW ŁÓDZKI - PABIANICE 713DROGA 8 - DROGA 739 /PRZEJŚCIE PRZEZ TOMASZÓW MAZOWIECKI/ 714PABIANICE - RZGÓW 717SOCHACZEW - MSZCZONÓW - GRÓJEC - GÓRA KALWARIA - KOŁBIEL - MIŃSK MAZOWIECKI 723WARSZAWA - KOZIENICE - ZWOLEŃ - SANDOMIERZ /DROGA 859/ 728DROGA 749 - DROGA 746 /PRZEJŚCIE PRZEZ KOŃSKIE/ 729POTWORÓW /DROGA 740/ - GRZMIĄCA - BIAŁOBRZEGI - GŁOWACZÓW 731GŁOWACZÓW - KOZIENICE 738KOZIENICE - NOWE SŁOWIKI 739TOMASZÓW MAZOWIECKI - INOWŁÓDZ - KLWÓW 740POTWORÓW /DROGA 729/ - KLWÓW /DROGA 739/ 741PIOTRKÓW TRYBUNALSKI - KAMIEŃSK - RADOMSKO - CZĘSTOCHOWA 746KOŃSKIE - SKARŻYSKO KAMIENNA - RUDNIK 749RADOMSKO - PRZEDBÓRZ - RUDA MALENIECKA - KOŃSKIE 755OŻARÓW /DROGA 723/ - DROGA 74 759LIPNIK - SANDOMIERZ 765JĘDRZEJÓW - CHMIELNIK 766DROGA 765 - DROGA 765 /PRZEJŚCIE PRZEZ KIJE/ 772/DROGA 777/ BRANICE - NIEPOŁOMICE - DROGA 4 775DROGA 777 - DROGA 777 /PRZEJŚCIE PRZEZ NOWE BRZESKO/ 777KRAKÓW - NOWE BRZESKO - POŁANIEC - SANDOMIERZ 801DROGA 822 - DROGA 822 /PRZEJŚCIE PRZEZ DĘBLIN/ 803STOCZEK ŁUKOWSKI - GARWOLIN - WILGA 804SIEDLCE - ŁUKÓW - RADZYŃ PODLASKI 806STOCZEK ŁUKOWSKI - ŁUKÓW 812GRANICA PAŃSTWA - KUKURYKI - KOBYLANY /DROGA 2/ 817RADZYŃ PODLASKI - WISZNICE - SŁAWATYCZE - GRANICA PAŃSTWA 822OPACTWO - DĘBLIN - MOSZCZANKA - KOCK 831LUBLIN - CYCÓW - WŁODAWA - GRANICA PAŃSTWA 844HRUBIESZÓW - ZOSIN - GRANICA PAŃSTWA 847ZAMOŚĆ - HRUBIESZÓW 858SZCZEBRZESZYN - ZAMOŚĆ 859SANDOMIERZ - STALOWA WOLA 862NISKO - KOPKI - LEŻAJSK - TRYŃCZA - JAROSŁAW 871RADYMNO - MŁYNY - KORCZOWA - GRANICA PAŃSTWA 891SANOK - LESKO - USTRZYKI DOLNE - KROŚCIENKO - GRANICA PAŃSTWA 901DROGA 903 - DROGA 903 /PRZEJŚCIE PRZEZ PYSKOWICE/ 902DROGA 903 - DROGA 903 /PRZEJŚCIE PRZEZ TOSZEK/ 903STRZELCE OPOLSKIE - TOSZEK - PYSKOWICE - BYTOM 908TARNOWSKIE GÓRY - GLIWICE 910TARNOWSKIE GÓRY - ŚWIERKLANIEC - SIEWIERZ 914BYTOM - CHORZÓW - KATOWICE - JAWORZNO - CHRZANÓW - TRZEBINIA - KRAKÓW 918RACIBÓRZ - KRZYŻANOWICE - CHAŁUPKI 933DROGA 950 - DROGA 950 /PRZEJŚCIE PRZEZ OŚWIĘCIM/ 944ŻYWIEC - LALIKI - ZWARDOŃ - GRANICA PAŃSTWA 950TYCHY - OŚWIĘCIM - ZATOR - WADOWICE 952KRAKÓW - SKAWINA - ZATOR 969STARY SĄCZ - NOWY SĄCZ 970STARY SĄCZ - PIWNICZNA - GRANICA PAŃSTWA 992PILZNO - JASŁO 09238CHRUŚCIEL - GRZECHOTKI - GRANICA PAŃSTWA 34523NOWE SŁOWIKI - SIECIECHÓW 34527SIECIECHÓW - OPACTWO 40759POĆKUNY - POMORZE 48143FRAMPOL - GORAJEC - SZCZEBRZESZYN .....* - BRAK CIĄGŁOŚCI DROGI Załącznik nr 2 WYKAZ DRÓG WOJEWÓDZKICH NUMER DROGINAZWA DROGI 12 2DROGA 719 - DROGA 7 /PRZEJŚCIE PRZEZ WARSZAWĘ/ 4GRANICA PAŃSTWA - ZGORZELEC /DROGA 356/ .....* BĘDZIN /DROGA 1/ - DĄBROWA GÓRNICZA /DROGA 90/ 5DROGA 10 - DROGA 245 /PRZEJŚCIE PRZEZ BYDGOSZCZ/ 5-LPRZEJŚCIE PRZEZ ŚWIEBODZICE 5-OPRZEJŚCIE PRZEZ ŚWIEBODZICE 18MARKI - WARSZAWA /DROGA 2/ 19DROGA 18 - DROGA 676 /PRZEJŚCIE PRZEZ BIAŁYSTOK/ 21USTKA -SŁUPSK 22DROGA 118 - KOSTRZYN - WITNICA - GORZÓW WIELKOPOLSKI 27WŁADYSŁAWOWO - REDA 34DROGA 3 - DROGA 299 49RACIBÓRZ - RYBNIK - ŻORY - PSZCZYNA 50DROGA 7 - DROGA 508 /PRZEJŚCIE PRZEZ ELBLĄG/ 63ŁOMŻA /DROGA 680/ - ŚNIADOWO - OSTRÓW MAZOWIECKA - MAŁKINIA - KOSÓW LACKI - SOKOŁÓW PODLASKI 83BIAŁA PODLASKA - WISZNICE - WŁODAWA - CHEŁM - REJOWIEC - KRASNYSTAW 84NAGNAJÓW - TARNOBRZEG - GRĘBÓW - STALOWA WOLA 91DROGA 92 - DROGA 4 /PRZEJŚCIE PRZEZ GLIWICE/ 93SKOCZÓW - WISŁA 94DROGA 944 - DROGA 945 /PRZEJŚCIE PRZEZ ŻYWIEC/ 102MIĘDZYZDROJE - KAMIEŃ POMORSKI - TRZEBIATÓW - KOŁOBRZEG 103DZIWNÓWEK - POBIEROWO - REWAL - TRZEBIATÓW 104MRZEŻYNO - TRZEBIATÓW 105ŚWIERZNO - GRYFICE - BROJCE - RZESZNIKOWO 106RZEWNOWO - GOLCZEWO 107KAMIEŃ POMORSKI - PARŁÓWKO 108PARŁÓWKO - GOLCZEWO - PŁOTY 109TRZEBIATÓW - GRYFICE - PŁOTY 110LĘDZIN - KARNICE - CERKWICA - GRYFICE 111GOLCZEWO - NOWOGARD 112STEPNICA - KRĘPSKO - MODRZEWIE 113ŚWIĘTA - GOLENIÓW 114NOWE WARPNO - TRZEBIEŻ - POLICE - TANOWO 115SZCZECIN - TANOWO - DOBIESZCZYN - GRANICA PAŃSTWA 119RADZISZEWO - CHLEBOWO - GARDNO 120GRANICA PAŃSTWA - GRYFINO - STARE CZARNOWO 121PNIEWO - BANIE - RÓW 122KRAJNIK DOLNY - KRZYWIN - BANIE - PYRZYCE 124GRANICA PAŃSTWA - CEDYNIA - CHOJNA .....* MYŚLIBÓRZ - ŁAWY 125GRANICA PAŃSTWA - CEDYNIA - GOLICE - MORYŃ - WIERZCHLAS 126OSINÓW DOLNY - SIEKIERKI - MIESZKOWICE - SMOLNICA - DĘBNO 127GRANICA PAŃSTWA - PORZECZE - NAMYŚLIN - CHWARSZCZANY - DĘBNO 128RÓW - KIERZKÓW - OTANÓW - MYŚLIBÓRZ 129SARBINOWO - DĄBROSZYN 130BARNÓWKO - TARNÓW - BACZYNA 131NOWINY WIELKIE - KRZESZYCE 134MUSZKOWO - OŚNO LUBUSKIE - RZEPIN - URAD - GRANICA PAŃSTWA 135MUSZKOWO - DŁUGOSZYN 136WAŁDOWICE - LUBNIEWICE - WĘDRZYN 137SŁUBICE - SULĘCIN - MIĘDZYRZECZ - TRZCIEL 138SULĘCIN - TORZYM - GUBIN 139GÓRZYCA - KOWALÓW - RZEPIN - DEBRZNICA 140GOLENIÓW - MOSTY - MASZEWO 141SOWNO - PRZEMOCZE - DARŻ 142SZCZECIN - ŁĘCZYCA - LISOWO 143KOBYLANKA - KOŁBACZ 144NOWOGARD - MASZEWO - ŁĘCZYCA - STARGARD SZCZECIŃSKI /DROGA 149/ .....* STARGARD SZCZECIŃSKI /DROGA 10/ - PYRZYCE 145NOWOGARD - DOBRA - CHOCIWEL 146JENIKOWO - DOBRA - STRZMIELE 147WIERZBIĘCIN - TROSZCZYNO - WOŁKOWO - ŁOBEZ 148STAROGARD /ŁOBESKI/ - ŁOBEZ 150ŁOBEZ - DRAWSKO POMORSKIE 151ŚWIDWIN - ŁOBEZ - WĘGORZYNO - RECZ 152PŁOTY - RESKO - ŚWIDWIN - BUŚLARY 153PYRZYCE - PIASECZNIK 154LIPIANY - BARLINEK 155GORZÓW WIELKOPOLSKI - BARLINEK - RECZ 156BARLINEK - STRZELCE KRAJEŃSKIE - ZWIERZYN - KLEŚNO 157ZWIERZYN - GOSZCZANOWO 158GORZÓW WIELKOPOLSKI - SANTOK - DREZDENKO 159NOWE POLICHNO - SKWIERZYNA 160SUCHAŃ - PIASECZNIK - CHOSZCZNO - DREZDENKO - MIĘDZYCHÓD - GORZYŃ - LEWICE - MIĘDZICHOWO 161CHOSZCZNO - KALISZ POMORSKI 162ROŚCIĘCINO - ŚWIDWIN - ŻÓŁTE 163KOŁOBRZEG - BIAŁOGARD - POŁCZYN ZDRÓJ - CZAPLINEK - WAŁCZ 165MIELNO - MŚCICE 166GDANIEC - LULEWICE - BIAŁOGARD 167KOSZALIN - TYCHOWO 168NIEDALINO - ZEGRZE POMORSKIE - WYSZEWO 169BYSZYNO - TYCHOWO - GŁODOWA 170TYCHOWO - OGARTOWO 171BOBOLICE - BARWICE - CZAPLINEK 172POŁCZYN ZDRÓJ - SZCZECINEK 173POŁCZYN ZDRÓJ - DRAWSKO POMORSKIE /DROGA 149/ 175DRAWSKO POMORSKIE - KALISZ POMORSKI 177CZAPLINEK - MIROSŁAWIEC - CZŁOPA - WIELEŃ 178WAŁCZ - TRZCIANKA - CZARNKÓW - OBORNIKI 179RUSINOWO - PIŁA 180KOCIEŃ WIELKI - TRZCIANKA - PIŁA 181DREZDENKO - WIELEŃ - CZARNKÓW 182MIĘDZYCHÓD - WRONKI - PIOTROWO - CZARNKÓW - UJŚCIE 183SARBIA - CHODZIEŻ 184WRONKI - OSTRORÓG - SZAMOTUŁY - PRZEŹMIEROWO 185PIOTROWO - SZAMOTUŁY 186KWILCZ - WRÓBLEWO - DOBROJEWO 187PNIEWY - SZAMOTUŁY - OBORNIKI - MUROWANA GOŚLINA 188CZŁUCHÓW - DEBRZNO - ZŁOTÓW - PIŁA 189JASTROWIE - ZŁOTÓW - WIĘCBORK 190KRAJENKA - SZAMOCIN - MARGONIN 191CHODZIEŻ - SZAMOCIN - LIPA 192CHODZIEŻ - MARGONIN - WĄGROWIEC - GNIEZNO 193MARGONIN - GOŁAŃCZ 194WYRZYSK - GOŁAŃCZ - MORAKOWO 195ROGOŹNO - WĄGROWIEC 196POZNAŃ - MUROWANA GOŚLINA - WĄGROWIEC 197SŁAWICA - REJOWIEC - KISZKOWO - GNIEZNO 200MOSTOWO - DRZEWIANY 201GWDA MAŁA - CZARNE - BARKOWO 202CZARNE - RZECZENICA 203KOSZALIN - DARŁOWO - POSTOMINO - USTKA - SŁUPSK 205DARŁÓWEK - DARŁOWO - KRUPY - SŁAWNO 206KOSZALIN - POLANÓW - MIASTKO 207SŁAWNO - BOBOLICE 208BARCINO - WIELIN 209WARSZKOWO - SUCHORZE - BYTÓW 210SŁUPSK - UNICHOWO 211NOWA DĄBROWA - CZARNA DĄBRÓWKA - PUZDROWO 212OSOWO LĘBORSKIE - BYTÓW /DROGA 209/ .....* BYTÓW /DROGA 206/ - CHOJNICE - ZAMARTE 213SŁUPSK - WICKO - ŻELAZNO - SULICICE - CELBOWO 214ŁEBA - LĘBORK - SIERAKOWICE - PUZDROWO - KOŚCIERZYNA /DROGA 220/ .....* KOŚCIERZYNA /DROGA 209/ - WARLUBIE 215WŁADYSŁAWOWO - SULICICE 216WŁADYSŁAWOWO - HEL 217KROKOWA - WEJHEROWO 218GDAŃSK - CHWASZCZYNO - WEJHEROWO 219ŻUKOWO - KARTUZY - SIERAKOWICE 221GDAŃSK - PRZYWIDZ - KOŚCIERZYNA 222GDAŃSK - GODZISZEWO - STAROGARD GDAŃSKI - SKÓRCZ 223PRUSZCZ GDAŃSKI - PRZEJAZDOWO 224SOPIESZYNO - ŁEBNO - PRZODKOWO - KARTUZY - NOWA KARCZMA 225NOWA KARCZMA - SKARSZEWY - GODZISZEWO - TCZEW 226NOWA KARCZMA - MIERZESZYN - PRUSZCZ GDAŃSKI 227PRUSZCZ GDAŃSKI - TRUTNOWY - WOCŁAWY 228BYTÓW - KLUKOWA HUTA - KARTUZY 229JABŁOWO - PELPLIN - RUDNO 230WIELOGŁOWY - BRZUŚCE - PELPLIN - CIERZPICE 231SKÓRCZ - KOLONIA OSTROWICKA 232MAŁA KARCZMA - OPALENIE - KWIDZYN 233PRZYWIDZ - MIERZESZYN 234SKÓRCZ - MORZESZCZYN - GNIEW 235KORNE - CHOJNICE 236KONARZYNY - SWORNEGACIE - BRUSY 237CZERSK - TUCHOLA - GOSTYCYN - MĄKOWARSKO 238TUCHOLA - SĘPÓLNO KRAJEŃSKIE 239BŁĄDZIM - LNIANO - DRZYCIM - ŚWIECIE 240CHOJNICE - TUCHOLA - ŚWIECIE 241SĘPÓLNO KRAJEŃSKIE - WIĘCBORK - NAKŁO NAD NOTECIĄ - WĄGROWIEC 242WIĘCBORK - ŁOBŻENICA - FALMIEROWO 243MROCZA - KORONOWO /DROGA 23/ - .....* TRZECIEWIEC /DROGA 5/ - WŁÓKI - BYDGOSZCZ 244KAMIENIEC - WOJNOWO - GOGOLINEK - BOŻENKOWO - STRZELCE DOLNE 246PATEREK - SAMOKLĘSKI MAŁE - SZUBIN 247KCYNIA - SZUBIN 248SZUBIN - ŁABISZYN - ZŁOTNIKI KUJAWSKIE 249ZŁOTNIKI KUJAWSKIE - GNIEWKOWO - DĄBROWA BISKUPIA 250SUCHATÓWKA - SŁUŻEWO 251KALISKA - DAMASŁAWEK - ŻNIN - BARCIN - PAKOŚĆ - INOWROCŁAW 252INOWROCŁAW - ZAKRZEWO - RÓZINOWO 253ŁABISZYN - MURCZYN 254BRZOZA - ŁABISZYN - BARCIN - MOGILNO - WYLATOWO 255PAKOŚĆ - BRONIEWICE - STRZELNO 258IWNO - ŁUBOWO 260GNIEZNO - WITKOWO - WÓLKA 262KWIECISZEWO - GĘBICE - ORCHOWO - SZYSZŁOWO 263SŁUPCA - ŚLESIN - SOMPOLNO 264KLECZEW - KONIN 265TUPADŁY - KOBYLNIKI .....* BRZEŚĆ KUJAWSKI - KOWAL - GOSTYNIN 266CIECHOCINEK - SŁUŻEWO - RADZIEJÓW - SOMPOLNO - KONIN 267UJMA DUŻA - OSIĘCINY - PIOTRKÓW KUJAWSKI 268BRZEZIE - WIENIEC - BRZEŚĆ KUJAWSKI 269SZCZERKOWO - IZBICA KUJAWSKA - CHODECZ - CHOCEŃ - KOWAL 270BRZEŚĆ KUJAWSKI - IZBICA KUJAWSKA - KOŁO 271SOMPOLNO - KŁODAWA 276KROSNO ODRZAŃSKIE - ŚWIEBODZIN 277SKĄPE - SULECHÓW 278SZKLARKA RADNICKA - NIETKOWICE - SULECHÓW 279ZAWADA - RACULA - BUDACHÓW - LEŚNIÓW WIELKI - WYSOKIE 280ZIELONA GÓRA - CZERWIEŃSK - BRODY 281ZIELONA GÓRA - WYSOKIE - POMORSKO 282ZIELONA GÓRA - ZABÓR - BOJADŁA 283ZIELONA GÓRA /DROGA 284/ - ZATONIE - KOŻUCHÓW 285GUBIN - GRABICE - STAROSIEDLE 286GUBIN - BIECZ 287DYCHÓW - LUBSKO - ŻARY 288DĄBIE - LUBIATÓW - BOGACZÓW - NOWOGRÓD BOBRZAŃSKI 289GRANICA PAŃSTWA - ZASIEKI - LUBSKO - KRZYSTKOWICE 290NIWISKA - MIROCIN DOLNY 291KOŻUCHÓW - LASOCIN - REJÓW 292NOWE ŻABNO - BYTOM ODRZAŃSKI - GŁOGÓW - ORSK - RUDNA - LUBIN 293BORÓW - NOWE MIASTECZKO - BYTOM ODRZAŃSKI 294TRZEBIEL - TUPLICE - JASIEŃ 295NOWOGRÓD BOBRZAŃSKI - ŻAGAŃ 296KOŻUCHÓW - ŻAGAŃ - IŁOWA - RUSZÓW - LUBAŃ 297NOWA SÓL - KOŻUCHÓW - SZPROTAWA - DROGA 298 .....* DROGA 299 - BOLESŁAWIEC - DROGA 356 300IŁOWA - GOZDNICA 302BRUDZEWO - ZBĄSZYŃ - NOWY TOMYŚL 303ŚWIEBODZIN - BRUDZEWO - BABIMOST - POWODOWO 304OKUNIN - NOWE KRAMSKO - BABIMOST - KOSIECZYN 305BOLEWICE - NOWY TOMYŚL - WOLSZTYN 306LIPNICA - WILCZYNA - BUK - STĘSZEW 307POZNAŃ - BUK - OPALENICA - BUKOWIEC 308NOWY TOMYŚL - GRODZISK WIELKOPOLSKI - KOŚCIAN - KUNOWO 309GRANOWO - MODRZE - NOWE DYMACZEWO 310GŁUCHOWO - CZEMPIŃ - ŚREM 311KAWCZYN - CZEMPIŃ 312RAKONIEWICE - CZACZ 313BABIMOST - KARGOWA - KLENICA 314KARGOWA - ŚWIĘTNO 315WOLSZTYN - KONOTOP - NOWA SÓL 316SŁAWOCIN - CIOSANIEC - KASZCZOR 317SULECHÓW - KONOTOP - SŁAWA - WSCHOWA 318LUBIĘCIN - SŁAWA 319STARE STRĄCZE - KRZEPIELÓW - GŁOGÓW 320PRZYBORÓW - SIEDLISKO - BYTOM ODRZAŃSKI - DĘBIANKA - RÓŻANÓWKA 321SIEDLISKO - RÓŻANÓWKA - KIERZNO - GŁOGÓW 322WOLSZTYN - WSCHOWA - WRONINIEC 323LESZNO - GÓRA - STUDZIONKI 324SZLICHTYNGOWA - GÓRA - ZAŁĘCZE 325TARNÓW JEZIERNY - SIEDLISKO 328NOWE MIASTECZKO - PRZEMKÓW - CHOCIANÓW - CHOJNÓW /DROGA 336/ .....* CHOJNÓW /DROGA 335/ - ZŁOTORYJA 329GŁOGÓW - JERZMANOWA - NOWE OSIEDLE 330KRZEPÓW - PĘCŁAW - LESZKOWICE - BEŁCZ WIELKI - LUBOSZYCE 331CHOCIANÓW - POLKOWICE - RUDNA 332TARNÓWEK - RYNARCICE - RUDNA 333CIECHANÓW - LUBÓW - CHOBIENIA 334NIESZCZYCE - CHOBIENIA - JEMIELNO - KRZELÓW /DROGA 337/ .....* KRZELÓW /DROGA 337/ - MOCZYDLNICA DWORSKA 335CHOJNÓW - LUBIN 338WIŃSKO - WOŁÓW - LUBIĄŻ - KAWICE 339ŻMIGRÓD - STRUPINA - WOŁÓW 340ŚCINAWA - WOŁÓW - TRZEBNICA - OLEŚNICA 341PRAWIKÓW - BRZEG DOLNY - PĘGÓW 342WROCŁAW - OBORNIKI ŚLĄSKIE - STRUPINA 345WILCZKÓW - BUDZISZÓW WIELKI - STRZEGOM 346ŚRODA ŚLĄSKA - KĄTY WROCŁAWSKIE - GAJ OŁAWSKI - GODZIKOWICE 347WROCŁAW - PIETRZYKOWICE - KĄTY WROCŁAWSKIE 350ŁĘKNICA - PRZEWÓZ - GOZDNICA - RUSZÓW - BOLESŁAWIEC 351JAGODZIN - ZGORZELEC 352ZGORZELEC - BOGATYNIA - GRANICA PAŃSTWA 353PIEŃSK - STRZELNO 354BOGATYNIA - SIENIAWKA - GRANICA PAŃSTWA 355KOŹNIM - ZAWIDÓW - GRANICA PAŃSTWA 357RADOMIERZYCE - LUBAŃ - NOWOGRODZIEC - ZEBRZYDOWA - OSIECZNICA 358WŁOSIEŃ -LEŚNA - POBIEDNA 359LUBAŃ - LEŚNA 360GRYFÓW ŚLĄSKI - GIEŁBUTÓW - ŚWIECIE - GRANICA PAŃSTWA 361RADONIÓW - MIRSK - KROBICA - GRANICA PAŃSTWA 362KROBICA - ŚWIERADÓW ZDRÓJ - SZKLARSKA PORĘBA 363BOLESŁAWIEC - ZŁOTORYJA - JAWOR 364GRYFÓW ŚLĄSKI - LWÓWEK ŚLĄSKI - ZŁOTORYJA - LEGNICA 365JELENIA GÓRA - ŚWIERZAWA - JAWOR 366PIECHOWICE - KOWARY 367JELENIA GÓRA - KOWARY - KAMIENNA GÓRA /DROGA 371/ .....* KAMIENNA GÓRA /DROGA 371/ - WAŁBRZYCH 368OGORZELEC - PRZEŁĘCZ OKRAJ - GRANICA PAŃSTWA 369PRZEŁĘCZ KOWARSKA - LUBAWKA 370ZŁOTORYJA - ŚWIERZAWA - WOJCIESZÓW - MARCISZÓW 373JAWOR - JENKÓW 374JAWOR - STANOWICE - ŚWIEBODZICE 375DOBROMIERZ - WAŁBRZYCH 376WAŁBRZYCH - SZCZAWNO ZDRÓJ - BOGUSZÓW-GORCE 379WAŁBRZYCH - MODLISZÓW - ŚWIDNICA 380UNISŁAW ŚLĄSKI - GŁUSZYCA 381WAŁBRZYCH - NOWA RUDA - KŁODZKO 382STANOWICE - ŚWIDNICA - DZIERŻONIÓW - ZĄBKOWICE ŚLĄSKIE - PACZKÓW 383JEDLINA ZDRÓJ - WALIM - DZIERŻONIÓW 384WOLIBÓRZ - ŁAGIEWNIKI - .....* - BIEDRZYCHÓW - GRODKÓW 385GRANICA PAŃSTWA - TŁUMACZÓW - WOLIBÓRZ - ZĄBKOWICE ŚLĄSKIE - ZIĘBICE - GRODKÓW - JACZOWICE 386ŚCINAWKA ŚREDNIA - GORZUCHÓW 387TŁUMACZÓW - ŚCINAWKA ŚREDNIA - KUDOWA ZDRÓJ 388RATNO DOLNE - POLANICA ZDRÓJ - BYSTRZYCA KŁODZKA 389DUSZNIKI ZDRÓJ - MIĘDZYLESIE 390KAMIENIEC ZĄBKOWICKI - MĄKOLNO 391ZŁOTY STOK - LĄDEK ZDRÓJ 392ŻELAZNO - LĄDEK ZDRÓJ - STRONIE ŚLĄSKIE 393BYSTRZYCA KŁODZKA - STRONIE ŚLĄSKIE 394ZIĘBICE - CHAŁUPKI 395WROCŁAW - STRZELIN - ZIĘBICE 396OŁAWA - STRZELIN 401BRZEG - GRODKÓW - PAKOSŁAWICE 403ŁUKOWICE BRZESKIE - MŁODOSZOWICE 405NIEMODLIN - KORFANTÓW 406NYSA - JASIENICA DOLNA - WŁOSTOWA 407NYSA - KORFANTÓW - ŁĄCZNIK 408KĘDZIERZYN KOŹLE - GLIWICE 409DĘBINA - KRAPKOWICE - STRZELCE OPOLSKIE 410PACZKÓW - GRANICA PAŃSTWA 411NYSA - GŁUCHOŁAZY /DROGA 412/ .....* GŁUCHOŁAZY /DROGA 412/ - GRANICA PAŃSTWA 414OPOLE - ŁĄCZNIK - BIAŁA - LUBRZA 415LASKOWICE - KLISINO 416KRAPKOWICE - GŁOGÓWEK - GŁUBCZYCE /DROGA 418/ .....* GŁUBCZYCE /DROGA 418/ - KIETRZ - RACIBÓRZ 417SZONÓW - SZCZYTY - RACIBÓRZ 418DROGA 49 - KĘDZIERZYN-KOŹLE /DROGA 408/ 419NOWA CEREKWIA - KOLONIA ŚW. ANNY - NIEKAZANICE - BRANICE - GRANICA PAŃSTWA 420KIETRZ - DZIERŻYSŁAW - PILSZCZ - GRANICA PAŃSTWA 421SZCZYTY - BŁAŻEJOWICE 422BŁAŻEJOWICE - NĘDZA 423OPOLE - KRAPKOWICE - ZDZIESZOWICE - KĘDZIERZYN KOŹLE 425BIERAWA - KUŹNIA RACIBORSKA - RUDY 426ZAWADZKIE - STRZELCE OPOLSKIE - LEŚNICA - KĘDZIERZYN KOŹLE 430POZNAŃ - MOSINA 431STĘSZEW - MOSINA - KÓRNIK 432LESZNO - KRZYWIŃ - ŚREM 433SWARZĘDZ - GĄDKI 434KOSTRZYN - KÓRNIK - ŚREM - KUNOWO - GOSTYŃ - RAWICZ 435ŚREM - ŚRODA WIELKOPOLSKA - WRZEŚNIA 436PYSZĄCA - KSIĄŻ WIELKOPOLSKI - NOWE MIASTO NAD WARTĄ 437DOLSK - KOSZKOWO 438BOREK WIELKOPOLSKI - KOŹMIN 439ŻMIGRÓG - MILICZ 441MIŁOSŁAW - BORZYKOWO 442WRZEŚNIA - PYZDRY - GIZAŁKI - KALISZ 443JAROCIN - GIZAŁKI - RYCHWAŁ - TULISZKÓW 444KROTOSZYN - ODOLANÓW - OSTRZESZÓW 445ODOLANÓW - OSTRÓW WIELKOPOLSKI 447ANTONIN - GRABÓW NAD PROSNĄ 448MILICZ - TWARDOGÓRA - SYCÓW 449SYCÓW - OSTRZESZÓW - BŁASZKI 450KALISZ - GRABÓW NAD PROSNĄ - WYSZANÓW - WIERUSZÓW - OPATÓW 451OLEŚNICA - BIERUTÓW - NAMYSŁÓW 452BIERUTÓW - OŁAWA 454OPOLE - POKÓJ - NAMYSŁÓW 455WROCŁAW - JELCZ - OŁAWA 457BRZEG - DOBRZEŃ WIELKI 458OBÓRKI - CZESKA WIEŚ - LEWIN BRZESKI - SKOROGOSZCZ 459OPOLE - SKOROGOSZCZ 460POPIELÓW - SKOROGOSZCZ 461KUP - JEŁOWA 463BIERDZANY - OZIMEK 466SŁUPCA - CIĄŻEŃ - PYZDRY 467CIĄŻEŃ - GOLINA 469UNIEJÓW - GOSTKÓW - WRÓBLEW 470KOŚCIELEC - MARULEW - TUREK - KALISZ 471OPATÓWEK - KOŹMINEK - LISKÓW - RZYMSKO 473KOŁO - DĄBIE - UNIEJÓW .....* BALIM - SZADEK - ŁASK 474KŁODAWA - DĄBIE 477PORCZYNY - PODDĘBICE 478RZYMSKO - KSIĘŻA WÓLKA - KRĘPA 479DĄBRÓWKA - SIERADZ 480SIERADZ - WIDAWA 481ŁASK - WIDAWA - WIDORADZ GÓRNY 482WIDAWA - SZCZERCÓW 483ŁASK - SZCZERCÓW - NOWA BRZEŹNICA - CZĘSTOCHOWA 484BUCZEK - ZELÓW - BEŁCHATÓW - KAMIEŃSK 485PABIANICE - WADLEW - BEŁCHATÓW 486WIELUŃ /DROGA 489/ - DZIAŁOSZYN 487BYCZYNA - GORZÓW ŚLĄSKI - OLESNO 489DROGA 46 - DROGA 908 /PRZEJŚCIE PRZEZ CZĘSTOCHOWĘ/ 491DZIAŁOSZYN /DROGA 490/ - ŁOBODNO - CZĘSTOCHOWA 492KŁOBUCK - ŁOBODNO - WAŻNE MŁYNY 493KŁOBUCK - WRĘCZYCA WIELKA - BLACHOWNIA 494BIERDZANY - OLESNO - WRĘCZYCA WIELKA - CZĘSTOCHOWA 501PRZEJAZDOWO - GDAŃSK - MIKOSZEWO - KRYNICA MORSKA - NOWA KARCZMA 502STEGNA - NOWY DWÓR GDAŃSKI 503ELBLĄG - TOLKMICKO - POGRODZIE 504ELBLĄG - POGRODZIE - BRANIEWO 505FROMBORK - MŁYNARY - PASŁĘK 506CHRUŚCIEL - STARE SIEDLISKO - NOWICA 507BRANIEWO - PIENIĘŻNO - ORNETA - DOBRE MIASTO 509ELBLĄG - MŁYNARY - DRWĘCZNO 510GRANICA PAŃSTWA - LELKOWO - PIENIĘŻNO 511GRANICA PAŃSTWA - GÓROWO IŁAWECKIE - GRANICA PAŃSTWA 512PIENIĘŻNO - GÓROWO IŁAWECKIE - BARTOSZYCE 513PASŁĘK - ORNETA - LIDZBARK WARMIŃSKI - KIWITY - WOZŁAWKI 515MALBORK - DZIERZGOŃ - SUSZ 516DZIERZGOŃ - RYCHLIKI - PASŁĘK 517SZTUM - TROPY SZTUMSKIE 518GÓRKI - PRABUTY 519STARY DZIERZGOŃ - MAŁDYTY - MORĄG 520PRABUTY - KAMIENIEC 521KWIDZYN - PRABUTY - SUSZ - IŁAWA 522PRABUTY - TRUMIEJE - SOBIEWOLA 523GARDEJA - TRUMIEJE 524BRACHLEWO - LICZE 526PASŁĘK - ŚLIWICE - LEPNO - MYŚLICE - PRZEZMARK 527PASŁĘK - MORĄG - ŁUKTA - OLSZTYN 528ORNETA - MIŁAKOWO - MORĄG 529MIŁAKOWO - DOBRE MIASTO 530OSTRÓDA - ŁUKTA - DOBRE MIASTO 531ŁUKTA - PODLEJKI 533OKONIN - MEŁNO 534GRUDZIĄDZ - WĄBRZEŹNO - GOLUB DOBRZYŃ - RYPIN 535ŁASIN - RADZYŃ CHEŁMIŃSKI 536IŁAWA - SAMPŁAWA 537LUBAWA - FRYGNOWO - PAWŁOWO 538ŁASIN - NOWE MIASTO LUBAWSKIE - UZDOWO - ROZDROŻE 539BLINNO - LIGOWO - TŁUCHOWO 540BIELSK - PROBOSZCZEWICE - SIKÓRZ 541LUBAWA - LIDZBARK - ŻUROMIN - BIEŻUŃ - SIERPC - TŁUCHOWO - DOBRZYŃ NAD WISŁĄ 542RYCHNOWO - DZIAŁDOWO 543PAPARZYN - RADZYŃ CHEŁMIŃSKI - JABŁONOWO POMORSKIE - GRZYBNO - SZABDA 544BRODNICA - LIDZBARK - DZIAŁDOWO - MŁAWA - PRZASNYSZ 545DZIAŁDOWO - NIDZICA - JEDWABNO 546ZŁAWIEŚ WIELKA - RZĘCZKOWO - ŁUBIANKA 548STOLNO - WĄBRZEŹNO 549NIEDŹWIEDŹ - PLĄCHOTY 550CHEŁMNO - BRZOZOWO - KOKOCKO - UNISŁAW 551STRZYŻAWA - DĄBROWA CHEŁMIŃSKA - UNISŁAW - WYBCZ - CHEŁMŻA - WĄBRZEŹNO 552RÓŻANKOWO - ŁYSOMICE - GRĘBOCIN - LUBICZ 553TORUŃ - ŁUBIANKA - WYBCZ 554ORZECHOWO - SIERAKOWO - KOWALEWO POMORSKIE - GOLUB DOBRZYŃ 555GOLUB DOBRZYŃ - ZBÓJNO - KIKÓŁ 556OSTROWITE - ZBÓJNO 557RYPIN - LIPNO 558LIPNO - DYBLIN 559LIPNO - JASIEŃ - BRUDZEŃ DUŻY - SIKÓRZ - PŁOCK 560BRODNICA - RYPIN - SIERPC - BIELSK 561BIEŻUŃ - SZUMANIE 562SZPETAL GÓRNY - DOBRZYŃ NAD WISŁĄ - BISKUPICE - PŁOCK 563RYPIN - ŻUROMIN - MŁAWA 567PŁOCK - ROGOZINO - CIÓŁKOWO - GÓRA 568GOŚLICE - CIÓŁKOWO 569DROGA 619 - DROGA 10 /PRZEJŚCIE PRZEZ PŁOŃSK/ 570WRÓBLEWO - NARUSZEWO - CZERWIŃSK NAD WISŁĄ 571NARUSZEWO - NASIELSK 573NOWY DUNINÓW - GOSTYNIN 574DOBRZYKÓW - GĄBIN - SZCZAWIN BOROWY - KOLONIA 575PŁOCK - DOBRZYKÓW - SŁUBICE - IŁÓW - KAMION 576KAMION - ŚLADÓW - SECEMIN POLSKI - NOWY KAZUŃ 577ŁĄCK - GĄBIN - SANNIKI - RUSZKI 578ŚLADÓW - SOCHACZEW 579KAZUŃ POLSKI /DROGA 7/ - LESZNO - BŁONIE - GRODZISK MAZOWIECKI - RADZIEJOWICE 580WARSZAWA - LESZNO - KAMPINOS - ŻELAZOWA WOLA - SOCHACZEW 581GOSTYNIN - ŁANIĘTA - KROŚNIEWICE 582GOSTYNIN - ŻYCHLIN 583BEDLNO - ŻYCHLIN - SANNIKI 584SANNIKI - KIERNOZIA - ŁOWICZ 588SZCZURKOWO - BARTOSZYCE 590BARCIANY - KORSZE - RESZEL - BISKUPIEC 591GRANICA PAŃSTWA - BARCIANY - KĘTRZYN - MRĄGOWO /DROGA 608/ 592BARTOSZYCE - KRASKOWO - KĘTRZYN - GIŻYCKO /DROGA 608/ 593DOBRE MIASTO - JEZIORANY - LUTRY 594BISZTYNEK - ROBAWY - KĘTRZYN 595JEZIORANY - BARCZEWO 596MNICHOWO - BĄSIA - BISKUPIEC 597LUTRY - RESZEL 598OLSZTYN - BUTRYNY - ZGNIŁOCHA - .....* JEDWABNO - WIELBARK 600MRĄGOWO - KAŁĘCZYN - SZCZYTNO 601BABIĘTA - NAWIADY 604NIDZICA - WIELBARK 607BARCIANY - WĘGORZEWO 609MIKOŁAJKI - ŁUKTA 610PIECKI - RUCIANE NIDA 614CHORZELE - KRUKOWO - MYSZYNIEC 615MŁAWA - CIECHANÓW 616RĘBIELIN - CIECHANÓW 617PRZASNYSZ - CIECHANÓW 618GOŁYMIN OŚRODEK - PUŁTUSK - WYSZKÓW 619PŁOŃSK /DROGA 569/ - NOWE MIASTO - NASIELSK - WINNICA - PUŁTUSK 620NOWE MIASTO - STRZEGOCIN - PRZEWODOWO - PARCELE 621NASIELSK - DĘBE - LEGIONOWO 622CHRCYNNO - SZADKI 625PRZASNYSZ - ŁAZY - KRASNOSIELC - NOWA WIEŚ - OSTROŁĘKA 626MAKÓW MAZOWIECKI - NOWA WIEŚ 627OSTROŁĘKA - OSTRÓW MAZOWIECKA 630NOWY DWÓR MAZOWIECKI /DROGA 579/ - JABŁONNA 631NOWY DWÓR MAZOWIECKI - ZEGRZE - NIEPORĘT - MARKI - WARSZAWA 632LEGIONOWO - REMBELSZCZYZNA - MARKI 633WARSZAWA - REMBELSZCZYZNA - NIEPORĘT 634WARSZAWA - ZIELONKA - WOŁOMIN - MIĄSE - TŁUSZCZ - WÓLKA KOZŁOWSKA 635RADZYMIN - WOŁOMIN 636WOLA RASZTOWSKA - WÓLKA KOZŁOWSKA - JADÓW - ZAWISZYN 637WARSZAWA - STANISŁAWÓW - WĘGRÓW - .....* - DROGA 19 /ANUSIN/ - RADZIWIŁŁÓWKA - GRANICA PAŃSTWA 638SULEJÓWEK - STARA MIŁOSNA 642STERŁAWKI WIELKIE - RYN - WOŹNICE 643WILKASY - OLSZEWO 645MYSZYNIEC - DĘBY - NOWOGRÓD - ŁOMŻA 647DĘBY - KOLNO - GROMADZYN - WYKNO - STAWISKI 648MORGOWNIKI - KORZENISTE - STAWISKI - PRZYTUŁY 649NOWOGRÓD - MIASTKOWO 650WĘGORZEWO - BANIE MAZURSKIE - GOŁDAP 651GOŁDAP - ŻYTKIEJMY - SZYPLISZKI 652KOWALE OLECKIE - SUWAŁKI 653SEDRANKI - BAKAŁARZEWO - SUWAŁKI 654OLECKO - RACZKI - SUWAŁKI 655KĄP - WYDMINY - OLECKO 656STAŚWINY - ZELKI - EŁK 658RUTKA - TARTAK - SUWAŁKI 659SZYPLISZKI - SEJNY 660SUWAŁKI - SEJNY - POĆKUNY 661CIMOCHY - KALINOWO 662RACZKI - AUGUSTÓW 663POMORZE - SEJNY 664AUGUSTÓW - LIPSK - GRANICA PAŃSTWA 667NOWA WIEŚ EŁCKA - DRYGAŁY - BIAŁA PISKA 668PIĄTNICA PODUCHOWNA - PRZYTUŁY - OSOWIEC 669DROGA 18 - DROGA 676 /PRZEJŚCIE PRZEZ BIAŁYSTOK/ 670OSOWIEC - DĄBROWA BIAŁOSTOCKA - NOWY DWÓR - GRANICA PAŃSTWA 671KORYCIN - KNYSZYN - STARE JEŻEWO - SOKOŁY 672KORYCIN - SOKOLANY 673LIPSK - DĄBROWA BIAŁOSTOCKA - SOKÓŁKA 674SOKÓŁKA - KRYNKI 676BIAŁYSTOK /DROGA 18/ - BIAŁYSTOK /DROGA 19/ .....* BIAŁYSTOK /DROGA 18/ - SUPRAŚL - KRYNKI - GRANICA PAŃSTWA 678BIAŁYSTOK - SOKOŁY - WYSOKIE MAZOWIECKIE 679ŁOMŻA - PODGÓRZ - GAĆ - MĘŻENIN 681ROSZKI - WODŹKI - ŁAPY - POŚWIĘTNE - BRAŃSK - CIECHANOWIEC 682ŁAPY - TUROŚŃ DOLNA - MARKOWSZCZYZNA 685ZABŁUDÓW - NAREW - NOWOSADY - HAJNÓWKA 686ZAJMA - MICHAŁOWO - JAŁÓWKA 687JUSZKOWY GRÓD - BONDARY - NAREWKA - NOWOSADY 689BIELSK PODLASKI - HAJNÓWKA - BIAŁOWIEŻA - GRANICA PAŃSTWA 690CZYŻEW-OSADA - CIECHANOWIEC - SIEMIATYCZE 691HAJNÓWKA - KLESZCZELE 693KLESZCZELE - SIEMIATYCZE 694PRZYJMY - BROK - CIECHANOWIEC 695KOSÓW LACKI - CERANÓW 696WĘGRÓW - CHODÓW 697LIW - SINOŁĘKA 698SIEDLCE - ŁOSICE - KONSTANTYNÓW - TERESPOL 702KUTNO - PIĄTEK - ZGIERZ 703PODDĘBICE - GOSTKÓW - ŁĘCZYCA - PIĄTEK - ŁOWICZ 704JAMNO - KOŁACIN - BRZEZINY 705SOCHACZEW - SKIERNIEWICE 706SKIERNIEWICE - JEŻÓW 707SKIERNIEWICE - RAWA MAZOWIECKA - NOWE MIASTO NAD PILICĄ 708OZORKÓW - WARSZYCE - STRYKÓW 710ŁÓDŹ - KONSTANTYNÓW ŁÓDZKI - SZADEK - WARTA - BŁASZKI 712STRYKÓW - BRZEZINY 713ŁÓDŹ - ANDRESPOL - KUROWICE - UJAZD - TOMASZÓW MAZOWIECKI - /DROGA 8/ .....* TOMASZÓW MAZOWIECKI /DROGA 739/ - JANUSZEWICE 714RZGÓW - KUROWICE 715BRZEZINY - BUDZISZOWICE - UJAZD 716KOLUSZKI - ROKICINY - PIOTRKÓW TRYBUNALSKI 718BORZĘCIN - OŁTARZEW - PRUSZKÓW 719WARSZAWA - PRUSZKÓW - ŻYRARDÓW - KAMION 720BŁONIE - BRWINÓW - OTRĘBUSY - NADARZYN 721NADARZYN - PIASECZNO - WIĄZOWNA - DUCHNÓW 722PIASECZNO - LESZNOWOLA - GRÓJEC 723SANDOMIERZ /DROGA 859/ - TARNOBRZEG 724WARSZAWA - KONSTANCIN JEZIORNA - GÓRA KALWARIA 725RAWA MAZOWIECKA - BIAŁA RAWSKA - BELSK DUŻY 726RAWA MAZOWIECKA - INOWŁÓDZ - OPOCZNO 727KLWÓW - PRZYSUCHA - SZYDŁOWIEC 728GRÓJEC - NOWE MIASTO NAD PILICĄ - KOŃSKIE /DROGA 746/ .....* KOŃSKIE /DROGA 749/ - ŁOPUSZNO - JĘDRZEJÓW 729PRZYSTAŁOWICE DUŻE - POTWORÓW /DROGA 740/ 730SKURÓW - JASIENIEC - WARKA 731POTYCZ - WARKA - GŁOWACZÓW 732STARY GÓZD - STARA BŁOTNICA - KASZÓW - PRZYTYK 733ZAKRZEW - WOLANÓW - KOWALA - SKARYSZEW - KARSZÓWKA 734SZYDŁOWIEC - WIERZBICA 735FALĘCICE - WARKA 736WARKA - ROZNISZEW - MAGNUSZEW 737RADOM - PIONKI - KOZIENICE 738NOWE SŁOWIKI - BĄKOWIEC - GÓRA PUŁAWSKA /DROGA 44/ 740RADOM - PRZYTYK - POTWORÓW /DROGA 729/ 742PRZYGŁÓW - ŁĘCZNO - RĘCZNO - WŁOSZCZOWA - NAGŁOWICE 743OPOCZNO - ŻARNÓW 744RADOM - WIERZBICA - STARACHOWICE 745DĄBROWA - MASŁÓW - RADLIN 746ŻARNÓW - KOŃSKIE 747IŁŻA - LIPSKO - SOLEC NAD WISŁĄ - OPOLE LUBELSKIE - BEŁŻYCE - KONOPNICA 748RUDA STRAWCZYŃSKA - STRAWCZYN - KOSTOMŁOTY 749KOŃSKIE - PRZYSUCHA 750ĆMIŃSK RZĄDOWY - SAMSONÓW - ZAGNAŃSK - BARCZA 751SUCHEDNIÓW - BODZENTYN - NOWA SŁUPIA - OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI 752GÓRNO - BODZENTYN - RZEPIN PIERWSZY 753WOLA JACHOWA - NOWA SŁUPIA 754OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI - PĘTKOWICE - SOLEC NAD WISŁĄ 755OSTROWIEC ŚWIĘTOKRZYSKI - OŻARÓW /DROGA 723/ .....* DROGA 74 - ZAWICHOST 756STARACHOWICE - NOWA SŁUPIA - ŁAGÓW - SZYDŁÓW - STOPNICA 757OPATÓW - IWANISKA - STASZÓW - STOPNICA 758IWANISKA - KLIMONTÓW - KOPRZYWNICA 760KIELCE - RUDA STRAWCZYŃSKA - ŁOPUSZNO 761KIELCE - PIEKOSZÓW 762KIELCE - CHĘCINY - MAŁOGOSZCZ 763CHĘCINY - MORAWICA 764KIELCE - SUKÓW - RAKÓW - STASZÓW - POŁANIEC 765CHMIELNIK - SZYDŁÓW - STASZÓW - OSIEK 766MORAWICA - KIJE /DROGA 765/ .....* KILE /DROGA 765/ - PIŃCZÓW - WĘCHADŁÓW 767PIŃCZÓW - BUSKO ZDRÓJ 768JĘDRZEJÓW - WĘCHADŁÓW - SKALBMIERZ - KOSZYCE - BRZESKO 769MIECHÓW - RACŁAWICE - SKALBMIERZ 770DROŻEJOWICE - CZARNOCIN - KRZYŻ 771WIŚLICA - STROŻYSKA 773SIENICZNO - SUŁOSZOWA - SKAŁA - WESOŁA 774BALICE - KRYSPINÓW 775SŁOMNIKI - PROSZOWICE - NOWE BRZESKO /DROGA 777/ .....* NOWE BRZESKO /DROGA 777/ - ISPINA 776KRAKÓW - PROSZOWICE - KAZIMIERZA WIELKA - BUSKO ZDRÓJ 777SANDOMIERZ - DROGA 74 /ANNOPOL/ 778KRAKÓW - SKAŁA - WOLBROM 780KRAKÓW - ALWERNIA - CHEŁMEK - MYSŁOWICE 781CHRZANÓW - BABICE - ZATOR 782OLKUSZ - TRZEBINIA 783OLKUSZ - WOLBROM - MIECHÓW 784RADOMSKO - CIĘŻKOWICE - ŚW. ANNA 785CIĘŻKOWICE - ŻYTNO - MALUSZYN - WŁOSZCZOWA 786CZĘSTOCHOWA - ŚW. ANNA - KONIECPOL - WŁOSZCZOWA - ŁOPUSZNO 789WOŹNIKI - KOZIEGŁOWY - ŻARKI - LELÓW 790DĄBROWA GÓRNICZA - OGRODZIENIEC - PILICA 791WANATY - ZAWIERCIE - OGRODZIENIEC - OLKUSZ 792ŻARKI - KOTOWICE - KROCZYCE 793ŚW. ANNA - ŻARKI - MYSZKÓW - SIEWIERZ 794KONIECPOL - LELÓW - PRADŁA - PILICA - WOLBROM 795SECEMIN - SZCZEKOCINY 796ZAWIERCIE - DĄBROWA GÓRNICZA 801WARSZAWA - KARCZEW - WILGA - MACIEJOWICE - DĘBLIN /DROGA 822/ .....* DĘBLIN /DROGA 822/ - PUŁAWY 802MIŃSK MAZOWIECKI - SEROCZYN 803SIEDLCE - STOCZEK ŁUKOWSKI 805WARSZAWICE - OSIEK - PILAWA - PARYSÓW - WILCHTA 806ŁUKÓW - MIĘDZYRZEC PODLASKI 807MACIEJOWICE - SOBOLEW - ŻELECHÓW - ŁUKÓW 808ŁUKÓW - SEROKOMLA - KOCK 809LUBLIN - KRASIENIN - KIERZKÓWKA - PRZYTOCZNO 811SARNAKI - KONSTANTYNÓW - BIAŁA PODLASKA 813MIĘDZYRZEC PODLASKI - PARCZEW - OSTRÓW LUBELSKI - ŁĘCZNA 814RADZYŃ PODLASKI - SUCHOWOLA - ŻMINNE 815WISZNICE - PARCZEW - SIEMIEŃ - LUBARTÓW 816TERESPOL - KODEŃ - SŁAWATYCZE - WŁODAWA - DOROHUSK - HORODŁO - ZOSIN 818PRZEWŁOKA - WYRYKI - ADAMPOL 819PARCZEW - KOŁACZE - ŁOWCZA - WOLA UHRUSKA 820SOSNOWICA DWÓR - ŁĘCZNA 821KLEMENTYNÓW - OSTRÓW LUBELSKI 822BĄKOWIEC - OPACTWO 823PUŁAWY - ŻYRZYN 824PUŁAWY - OPOLE LUBELSKIE - JÓZEFÓW - ANNOPOL 825KAMIEŃ - JÓZEFÓW 826MARKUSZÓW - NAŁĘCZÓW 827SADURKI - BEŁŻYCE 828GARBÓW - KRASIENIN - NIEMCE - JAWIDZ 829ŁUCKA - ŁĘCZNA - BISKUPICE 830LUBLIN - NAŁĘCZÓW - BOCHOTNICA 832WOLA RUDZKA - PONIATOWA - KRĘŻNICA OKRĄGŁA 833CHODEL - KRAŚNIK 834BEŁŻYCE - NIEDRZWICA DUŻA - BYCHAWA - STARA WIEŚ III 835LUBLIN - WYSOKIE - BIŁGORAJ - SIENIAWA - PRZEWORSK 836BYCHAWA - KĘBŁÓW 837PIASKI - ŻÓŁKIEWKA WIEŚ - NIELISZ - SITANIEC 838GŁĘBOKIE - DOROHUCZA - TRAWNIKI - FAJSŁAWICE 839CYCÓW - SIEDLISZCZE - MARYNIN 840MARYNIN - PAWŁÓW - REJOWIEC 841CYCÓW - WIERZBICA - STAW 842RUDNIK SZLACHECKI - WYSOKIE - KRASNYSTAW 843CHEŁM - KRAŚNICZYN - ZAMOŚĆ 844CHEŁM - HRUBIESZÓW 846MAŁOCHWIEJ DUŻY - WOJSŁAWICE - TERATYN 848TARNAWA MAŁA - TUROBIN - SUŁÓW - SZCZEBRZESZYN 849ZAMOŚĆ - JACNIA - JÓZEFÓW - WOLA OBSZAŃSKA 850TOMASZÓW LUBELSKI - JÓZEFÓWKA - ALOJZÓW 851HRUBIESZÓW - WITKÓW - DOŁHOBYCZÓW - GRANICA PAŃSTWA 852JÓZEFÓWKA - NOWOSIÓŁKI - WITKÓW 853NOWY MAJDAN - TOMASZÓW LUBELSKI 854ANNOPOL - KOSIN - ANTONIÓW - GORZYCE 855OLBIECIN - ZAKLIKÓW - STALOWA WOLA 856ANTONIÓW - RADOMYŚL NAD SANEM - DĄBROWA RZECZYCKA 857ZAKLIKÓW - MODLIBORZYCE 858ZARZECZE - BIŁGORAJ - ZWIERZYNIEC - SZCZEBRZESZYN 860MAJDAN KRÓLEWSKI - BOJANÓW - NISKO 861BOJANÓW - KOPKI 863KOPKI - KRZESZÓW - TARNOGRÓD - CIESZANÓW 864NOWY LUBLINIEC - ŻUKÓW 865JAROSŁAW - OLESZYCE - CIESZANÓW - BEŁŻEC 866DACHNÓW - LUBACZÓW - KROWICA HOŁODOWSKA - GRANICA PAŃSTWA 867SIENIAWA - WOLA MOŁODYCKA - OLESZYCE 868OLESZYCE - LUBACZÓW - PODEMSZCZYZNA - WERCHRATA - HREBENNE 869NAKLIK - LEŻAJSK 870SIENIAWA - WIĄZOWNICA - JAROSŁAW 872BARANÓW SANDOMIERSKI - WOLA BARANOWSKA - MAJDAN KRÓLEWSKI 875MIELEC - KOLBUSZOWA - SOKOŁÓW MAŁOPOLSKI - LEŻAJSK 876SOKOŁÓW MAŁOPOLSKI - ŁAŃCUT 877LEŻAJSK - ŁAŃCUT - DYLĄGÓWKA - SZKLARY 878RZESZÓW - DYLĄGÓWKA 879PRZEWORSK - KAŃCZUGA - DYNÓW - GRABOWNICA STARZEŃSKA 880JAROSŁAW - PRUCHNIK 881ŁAŃCUT - KAŃCZUGA - PRUCHNIK - ŻURAWICA 884PRZEMYŚL - DUBIECKO - BACHÓRZ - DOMARADZ 885PRZEMYŚL - HERMANOWICE - GRANICA PAŃSTWA 886DOMARADZ - BRZOZÓW - SANOK 887BRZOZÓW - RYMANÓW 888RYMANÓW - DALIOWA 889SIENIAWA - BUKOWSKO - SZCZAWNE 890KUŹMINA - KROŚCIENKO 892ZAGÓRZ - KOMAŃCZA 893LESKO - BALIGRÓD - CISNA 894HOCZEW - WOŁKOWYJA - CZARNA 895UHERCE MINERALNE - SOLINA - MYCZKÓW 896USTRZYKI DOLNE - CZARNA - USTRZYKI GÓRNE 897TYLAWA - KOMAŃCZA - RADOSZYCE - CISNA - USTRZYKI GÓRNE - WOŁOSATE - GRANICA PAŃSTWA 901OLESNO - DOBRODZIEŃ - ZAWADZKIE - WIELOWIEŚ - PYSKOWICE /DROGA 903/ .....* PYSKOWICE /DROGA 903/ - GLIWICE 902WIELOWIEŚ - TOSZEK /DROGA 903/ .....* TOSZEK /DROGA 903/ - NIEWIESZE 904BLACHOWNIA - RĘKSZOWICE - WANATY 905HERBY - BORONÓW - PIASEK 906LUBLINIEC - KOSZĘCIN - PIASEK 907WYGODA - KOSZĘCIN - KIELECZKA 908CZĘSTOCHOWA - TARNOWSKIE GÓRY /DROGA 43/ 909BRUSIEK - KALETY - WOŹNIKI 911ŚWIERKLANIEC - PIEKARY ŚLĄSKIE - BYTOM 912TARNOWSKIE GÓRY - ŚWIERKLANIEC 913PYRZOWICE /LOTNISKO/ - POMŁYNIE - SARNÓW 916RACIBÓRZ - SAMBOROWICE - GRANICA PAŃSTWA 917RACIBÓRZ - KRZANOWICE - GRANICA PAŃSTWA 919RACIBÓRZ - RUDY - SOŚNICOWICE 920RUDY - RYBNIK 921PRZERYCIE - KNURÓW - ZABRZE 922KUŹNIA RACIBORSKA - NĘDZA 923RASZCZYCE - NOWA WIEŚ - WODZISŁAW ŚLĄSKI 924KUŹNIA NIEBOROWSKA - STANOWICE - ŻORY 925BYTOM - RUDA ŚLĄSKA - ORZESZE - RYBNIK 926ORZESZE - ORZESZE /ZAWIŚĆ/ 927BUJAKÓW - MIKOŁÓW 928MIKOŁÓW - TYCHY 929RYBNIK - ŚWIERKLANY GÓRNE 930ŚWIERKLANY DOLNE - MSZANA 931TYCHY - PSZCZYNA 932WODZISŁAW ŚLĄSKI - ŚWIERKLANY DOLNE - ŚWIERKLANY GÓRNE - ŻORY 933RZUCHÓW - WODZISŁAW ŚLĄSKI - JASTRZĘBIE ZDRÓJ - PSZCZYNA - OŚWIĘCIM /DROGA 950/ .....* OŚWIĘCIM /DROGA 950/ - CHRZANÓW 934MYSŁOWICE /KOSZTOWY/ - MYSŁOWICE /KOPCIOWICE/ - TYCHY 936WODZISŁAW ŚLĄSKI - SYRYNIA - KRZYŻANOWICE - GRANICA PAŃSTWA 937JASTRZĘBIE ZDRÓJ - HAŻLACH 938PAWŁOWICE - PRUCHNA - CIESZYN 939ZBYTKÓW - STRUMIEŃ - WISŁA WIELKA - PSZCZYNA 941WISŁA - ISTEBNA 942BIELSKO-BIAŁA - SZCZYRK - SALMOPOL - WISŁA 943GRANICA PAŃSTWA - ISTEBNA - KONIAKÓW - LALIKI 945ŻYWIEC - JELEŚNIA - KORBIELÓW - GRANICA PAŃSTWA 946ŻYWIEC - SUCHA BESKIDZKA 947KOBIERNICE - TRESNA - OCZKÓW 948OŚWIĘCIM - KĘTY 949JAWISZOWICE - OSIEK - POLANKA WIELKA - PRZECISZÓW 951ZATOR - ANDRYCHÓW - ŁĘKAWICA 953SKAWINA - KALWARIA ZEBRZYDOWSKA 955SUŁKOWICE - JAWORNIK 956BIERTOWICE - SUŁKOWICE - ZEMBRZYCE 957BIAŁKA - ZAWOJA - JABŁONKA - CZARNY DUNAJEC - NOWY TARG 958CHABÓWKA - CZARNY DUNAJEC - CHOCHOŁÓW - ZAKOPANE 960CZARNA GÓRA - BUKOWINA TATRZAŃSKA - ŁYSA POLANA - GRANICA PAŃSTWA 961PORONIN - BUKOWINA TATRZAŃSKA 962WIELICZKA - DZIEKANOWICE 963DOBCZYCE - KASINA WIELKA 964WIELICZKA - NIEPOŁOMICE - ISPINA - ZIELONA - SZCZUROWA 965ZIELONA - BOCHNIA - LIMANOWA 966WIELICZKA - GDÓW - MUCHÓWKA - TYMOWA 967MYŚLENICE - DOBCZYCE - ŁAPCZYCA 968LUBIEŃ - MSZANA DOLNA - KAMIENICA - ZABRZEŻ 969NOWY TARG - CZORSZTYN - KROŚCIENKO - ZABRZEŻ - STARY SĄCZ 971KRYNICA - MUSZYNA - PIWNICZNA 973BUSKO ZDRÓJ - NOWY KORCZYN - ŻABNO 974SZCZUROWA - BISKUPICE RADŁOWSKIE 975DĄBROWA TARNOWSKA - BISKUPICE RADŁOWSKIE - WOJNICZ - ZAKLICZYN - DĄBROWA 976NIEDOMICE - TARNÓW 977TARNÓW - TUCHÓW - GROMNIK - GRYBÓW - KRZYŻÓWKA 978JURKÓW - CHARZEWICE 979ZAKLICZYN - GROMNIK 980GROMINK - BIECZ 981ZBOROWICE - ZAGÓRZANY 982SZCZUCIN - SADKOWA GÓRA - JAŚLANY 983SADKOWA GÓRA - MIELEC 984LISIA GÓRA - RADOMYŚL WIELKI - MIELEC 985NAGNAJÓW - BARANÓW SANDOMIERSKI - MIELEC - DĘBICA 986TUSZYMA - ROPCZYCE - WIŚNIOWA 987KOLBUSZOWA - SĘDZISZÓW MAŁOPOLSKI 988BABICA - STRZYŻÓW - WIŚNIOWA - FRYSZTAK - WARZYCE 989STRZYŻÓW - LUTCZA 990TWIERDZA - KROSNO 991LUTCZA - KROSNO 992JASŁO - ZARZECZE - NOWY ŻMIGRÓD 993GORLICE - NOWY ŻMIGRÓD - DUKLA 1028DROGA 292 - RZ. ODRA - DROGA 320 1030PAWŁÓW - KOPANIE - DROGA 1032 1031PAWŁÓW /DROGA 1030/ - RZ. ODRA - KOŚCIERZYCE - /DROGA 457/ 1032STROBAWA - KOPANIE - ŁOSIÓW - POGORZELA - KRZYŻOWICE 1033NAROK - RZ. ODRA - CHRÓŚCICE 1034ŻELAZNA /DROGA 459/ - RZ. ODRA - DOBRZEŃ MAŁY /DROGA 454/ 1035ROGÓW OPOLSKI - RZ. ODRA - ODROWĄŻ - GOGOLIN /DROGA 409/ 1036DROGA 418 - REŃSKA WIEŚ - KOBYLICE - BIADACHÓW - RZ. ODRA - BRZEŻCE /DROGA 408/ 1037BŁAŻEJOWICE /DROGA 421/ - DZIELNICA - PRZEWÓZ - DZIERGOWICE 1045OSIEK - WARLUBIE /DROGA 214/ 1047RUDNO - WALICHNOWO 1048GNIEW - RZ. WISŁA - JANOWO - GURCZ - KWIDZYN 1049/DROGA 1/ FLETNOWO - LUBIEŃ - RZ. WISŁA - GRUDZIĄDZ /DROGA 16/ 1050/DROGA 1049/ LUBIEŃ - DRAGACZ - MICHALE - GRUDZIĄDZ /DROGA 16/ 1051/DROGA 5/ GRUCZNO - GŁOGÓWKO KRÓLEWSKIE - CHEŁMNO /DROGA 1/ 1052ZBRACHLIN - TOPÓLNO - BORÓWNO 1053FORDON - RZ. WISŁA - STRZYŻAWA /DROGA 551/ 1055/DROGA 10/ CZARNOWO - RZ. WISŁA - SOLEC KUJAWSKI - DROGA 245 1056/DROGA 1152/ MAŁA NIESZAWKA - RZ. WISŁA - TORUŃ /DROGA 10/ 1057DROGA NR 1 - RZ. WISŁA - SILNO - OSIEK - OBOROWO 1058/DROGA 559/ SREBRNA - SIECIEŃ - MURZYNOWO - RZ. WISŁA - STARY DUNINÓW - /DROGA 62/ 1059PŁOCK /DROGA 562/ - RZ. WISŁA - POPŁACIN /DROGA 62/ 1061SECYMIN NOWY - RZ. WISŁA - CHOCISZEWO 1062ŁOMNA LAS /DROGA 7/ - RZ. WISŁA - SKIERDY /DROGA 630/ 1064/DROGA 721/ HABDZIN - GASSY - RZ. WISŁA - KARCZEW /DROGA 801/ 1065/DROGA 723/ BANIOCHA - KAWĘCZYN - DĘBÓWKA - RZ. WISŁA - NADBRZEŻ - OTWOCK WIELKI - WYGODA /DROGA 801/ 1066DROGA 723 - BRZUMIN - RZ. WISŁA - PIWONIN - SOBIENIE JEZIORY - OSIECK /DROGA 805/ 1067GÓRA KALWARIA /DROGA 717/ - RZ. WISŁA - OSTRÓWEK /DROGA 717/ 1068MAGNUSZEW - RZ. WISŁA - PODŁĘŻ /DROGA 801/ 1069DROGA 822 - WOLA WOJCIESZOWSKA - RZ. WISŁA - BOROWA /DROGA 801/ 1070DROGA 738 - BRONOWICE ŁĄKA - RZ. WISŁA - WÓLKA GOŁĘBSKA - DROGA 801 1071GÓRA PUŁAWSKA - KARCZUNKI - SADŁOWICE - NASILKÓW - RZ. WISŁA - BOCHOTNICA - DROGA 824 1072/DROGA 747/ SOLEC NAD WISŁĄ - KŁUDZIE - RZ. WISŁA - KAMIEŃ - DROGA 747 1073RAJ /DROGA 754/ - RZ. WISŁA - PIOTRAWIN - DROGA 825 1075/DROGA 777/ - PIOTROWICE - RZ. WISŁA - ZABEŁCZE - OPOKA DUŻA /DROGA 854/ 1076ZAWICHOST - KOSIN /DROGA 854/ 1077/DROGA 777/ KOPRZYWNICA - CISZYCA - RZ. WISŁA - TARNOBRZEG /DROGA 84/ 1078/DROGA 9/ ŁONIÓW - ŚWINIARY - RZ. WISŁA - BARANÓW SANDOMIERSKI /DROGA 985/ 1402STACJA KOLEJOWA OBORNIKI ŚLĄSKIE - DROGA 342 1403STACJA KOLEJOWA PĘGÓW - DROGA 342 1404STACJA KOLEJOWA SZEWCE - DROGA 342 1405STACJA KOLEJOWA BOROWA OLEŚNICKA - DROGA 8 1406STACJA KOLEJOWA DŁUGOŁĘKA - DROGA 8 1407STACJA KOLEJOWA WROCŁAW PSIE POLE - DROGA 8 1408STACJA KOLEJOWA SOŁTYSOWICE - DROGA 342 1409BRZEZINKA ŚREDZKA - PISARZOWICE - MARSZOWICE - MAŚLICE 1410STACJA KOLEJOWA WROCŁAW PRACZE - DROGA 1409 1411STACJA KOLEJOWA WROCŁAW KUŹNIKI - DROGA 344 1412STACJA KOLEJOWA WROCŁAW ŻERNIKI - DROGA 344 1413STACJA KOLEJOWA WROCŁAW LEŚNICA - DROGA 344 1419DROGA 344 - MAŚLICE - RĘDZIN - DROGA 342 1420DROGA 1419 - STACJA KOLEJOWA WROCŁAW OSOBOWICE 1421STACJA KOLEJOWA WROCŁAW RÓŻANKA - WROCŁAW OSOBOWICE 1501STACJA KOLEJOWA SZTUM - DROGA 514 1502STACJA KOLEJOWA RYJEWO - SZKARADOWO - DROGA 1048 1503DROGA 1048 - STACJA KOLEJOWA BRACHLEWO 1504STACJA KOLEJOWA KWIDZYN - ROZPĘDZINY - SADLINKI - OKRĄGŁA ŁĄKA - GARDEJA 1508STACJA KOLEJOWA PELPLIN - DROGA 229 1509STACJA KOLEJOWA - MORZESZCZYN - DROGA 234 1510STACJA KOLEJOWA SMĘTOWO - DROGA 231 1512STACJA KOLEJOWA BRODZKIE MŁYNY - DROGA 234 1513STACJA KOLEJOWA GNIEW - DROGA 1 1515STACJA KOLEJOWA OPALENIE - DROGA 232 1521LASKOWICE - LIPIENKI - JEŻEWO - GRUPA - DOLNA GRUPA 1522STACJA KOLEJOWA ROGÓŹNO POMORSKIE - DROGA 16 1523STACJA KOLEJOWA GRUDZIĄDZ OWCZARKI - DROGA 16 1524STACJA KOLEJOWA GRUDZIĄDZ MNISZEK - DROGA 514 1540STACJA KOLEJOWA WARLUBIE - DROGA 1 1552/DROGA 254/ CIERPICE - MAŁA NIESZAWKA - DROGA 1056 1555STACJA KOLEJOWA CZERNIKOWO - DROGA 10 1556STACJA KOLEJOWA LUBICZ - DROGA 10 1557/DROGA 1/ - OSTASZEWO - SŁAWKOWO - MIRAKOWO /DROGA 44432/ 1558STACJA KOLEJOWA UNISŁAW - DROGA 551 1559STACJA KOLEJOWA OSTROMECKO - DROGA 551 1560STACJA KOLEJOWA OSTASZEWO - DROGA 1 1562STACJA KOLEJOWA BYDGOSZCZ EMILIANOWO - DROGA 245 1563STACJA KOLEJOWA BRZOZA BYDGOSKA - DROGA 25 1564STACJA KOLEJOWA ZŁOTNIKI KUJAWSKIE - DROGA 25 1565STACJA KOLEJOWA SOLEC KUJAWSKI - DROGA 1055 1566STACJA KOLEJOWA CIERPICE - DROGA 245 1567STACJA KOLEJOWA TORUŃ GŁÓWNY - DROGA 1 1568STACJA KOLEJOWA BRZOZA TORUŃSKA - DROGA 1 1569STACJA KOLEJOWA OTŁOCZYN - DROGA 1 1570STACJA KOLEJOWA GNIEWKOWO - DROGA 52 1602STACJA KOLEJOWA WOŁOMIN - DROGA 634 1603STACJA KOLEJOWA ZIELONKA - DROGA 634 1604STACJA KOLEJOWA BENIAMINÓW - DĄBKOWIZNA - WÓLKA RADZYMIŃSKA /DROGA 631/ 1608STACJA KOLEJOWA FALENICA - DROGA 801 1609STACJA KOLEJOWA PIASECZNO - DROGA 722 1610STACJA KOLEJOWA WARSZAWA OKĘCIE - DROGA 723 1611STACJA KOLEJOWA OŻARÓW - DROGA 2 1612STACJA KOLEJOWA PŁOCHOCIN - DROGA 2 1613STACJA KOLEJOWA BŁONIE - DROGA 579 1615STACJA KOLEJOWA PRUSZKÓW - DROGA 718 1621STACJA KOLEJOWA PARYSÓW - DROGA 805 1622STACJA KOLEJOWA PILAWA - DROGA 805 1625STACJA KOLEJOWA GARWOLIN - DROGA 803 1626STACJA KOLEJOWA GÓRA KALWARIA - DROGA 723 1627DROGA 01322 - STACJA KOLEJOWA CZACHÓWEK WSCHODNI - SOBIKÓW - DĘBÓWKA /DROGA 717/ 1628STACJA KOLEJOWA TARCZYN - DROGA 7 1629STACJA KOLEJOWA MSZCZONÓW - DROGA 717 1641STACJA KOLEJOWA DĘBLIN RYCICE - DROGA 801 1642STACJA KOLEJOWA ZARZEKA - DROGA 801 1643DROGA 801 - GOŁĄB PIASKI - STACJA KOLEJOWA GOŁĄB 1644DROGA 801 - STACJA KOLEJOWA PUŁAWY AZOTY 1645STACJA KOLEJOWA PUŁAWY RUDA - DROGA 44 1646STACJA KOLEJOWA ZAJEZIERZE - DROGA 822 1647STACJA KOLEJOWA BĄKOWIEC - DROGA 738 1649STACJA KOLEJOWA PIONKI - DROGA 737 1652STACJA KOLEJOWA SARNÓW - DROGA 738 1824DROGA 830 - STACJA KOLEJOWA MAŁE SADURKI 1850DROGA 10484 - RZ. WISŁA - GRABÓWKO /DROGA 09604/ 01219DROGA 717 - CELESTYNÓW 01226GRANICA WOJEWÓDZTWA SIEDLECKIEGO - PODBIEL - TABOR /DROGA 717/ 01235OTWOCK MAŁY - KARCZEW 01237GRANICA WOJEWÓDZTWA SIEDLECKIEGO - KONSUMCE - OSTRÓWEK /DROGA 717/ 01307IMIELIN - GASSY 01308SŁOMCZYN - CIECISZEW - IMIELIN 01319JULIANÓW - CZACHÓWEK /DROGA 1627/ 01326PILAWA - ZALESIE GÓRNE 01332UWIELINY DUCHOWNE - GABRIELIN 01333PRAŻMÓW - WOLA WĄGRODZKA .....* - JULIANÓW - GABRIELIN 01335WOLA WĄGRODZKA - UWIELINY DUCHOWNE 01340TARCZYN - ŁOŚ /DROGA 722/ 01359GRANICA WOJEWÓDZTWA SKIERNIEWICKIEGO - MANY - TARCZYN /DROGA 7/ 01436ROKITNO - JÓZEFÓW - PŁOCHOCIN 01439MYSZCZYN - ZABORÓW 01516DROGA 01518 - PRUSZKÓW /DROGA 718/ 01518OŻARÓW - DUCHNICE - DROGA 01516 01519JÓZEFÓW - DOMANIEW - ŻBIKÓW 01521ŚWIĘCICE - MYSZCZYN 01524STRZYKUŁY - OŻARÓW 01531STARE BABICE - MOŚCISKA 01534MOŚCISKA - WARSZAWA /DROGA 7/ 01612CYBULICE MAŁE - DROGA 576 05206TWARDA GÓRA - DROGA 1 05212GRANICA WOJEWÓDZTWA GDAŃSKIEGO - TWARDA GÓRA 05214RULEWO - ROZGORTY 05224WARLUBIE - RULEWO 05225ROZGORTY - DROGA 1521 05567PRZYŁUBIE - SOLEC KUJAWSKI - DROGA 05569 05569DROGA 05567 - DROGA 245 05613ZŁOTNIKI KUJAWSKIE - NISZCZEWICE - LISZKOWO 05615LISZKOWO - ŻELECHLIN 05625WIĘCŁAWICE - LATKOWO 09473MĄTOWSKIE PASTWISKA - DROGA 09475 09475BIAŁA GÓRA - SZTUM 09476PIEKŁO - RZ. WISŁA - BIAŁA GÓRA - SZKARADOWO /DROGA 1502/ 09482TRELEWO - BENOWO 09491GURCZ - JAŁOWIEC - RYJEWO - SZTUMSKA WIEŚ 09492RYJEWO - KLECEWKO /DROGA 09502/ 09605SADLINKI - BRONISŁAWOWO 09607OKRĄGŁA ŁĄKA - DROGA 09612 09608BRONISŁAWOWO - OKRĄGŁA ŁĄKA 09612DROGA 09607 - DZIWNO - GARDEJA /DROGA 514/ 10124RUMIA - KAZIMIRZ - KOSAKOWO 10125KOSAKOWO - PIERWOSZYNO 10484DROGA 232 /OPALENIE/ - DROGA 1850 10485PIENIĄŻKOWO - GRANICA WOJEWÓDZTWA BYDGOSKIEGO 10490BARŁOŻNO - MIROTKI /DROGA 231/ 10491RAKOWIEC /DROGA 1/ - BIELSK - MAJEWO - LIPIA GÓRA - BARŁOŻNO 10493LIPIA GÓRA - GĄSIORKI - RZEŻĘCIN 10494MAJEWO /DROGA 10491/ - KRÓLÓW LAS - MORZESZCZYN /DROGA 234/ 11273DOBIEGNIEW - PODLESIEC - PRZEBOROWO 11277PODLESIEC - ZAGÓRZE - DREZDENKO /DROGA 160/ 11311DROGA 156 - PŁAWIN 11312/DROGA 156/ ŁĘGOWO - PRZYNOTECKO - TRZEBICZ /DROGA 158/ 11313PRZEBOROWO - DRAWINY - NOWE BIELICE 11331NOWE DREZDENKO - KOSIN - STARE BIELICE - NOWE BIELICE - GRANICA WOJEWÓDZTWA PILSKIEGO 11338NIEGOSŁAW - KARWIN - GRANICA WOJEWÓDZTWA PILSKIEGO 11506NOWINY - GORAJ 11526/DROGA 11527/ ZATOM NOWY - RZ. WARTA - ZATOM STARY /DROGA 182/ 11527GRANICA WOJEWÓDZTWA POZNAŃSKIEGO - ZATOM NOWY - MOKRZEC - KAPLIN - RADGOSZCZ /DROGA 169/ 11528SKWIERZYNA - ŚWINIARY - WIEJCE - MIĘDZYCHÓD 14640CIECHOWICE - ZAWADA - DROGA 919 20102/DROGA 292/ TRZĘSÓW - LESZKOWICE /DROGA 330/ 20107CHOBIENIA - NAROCZYCE - BUSZKOWICE - ŚCINAWA 20317ŚCINAWA - ZABORÓW - PROCHOWICE 27403ROSZOWICE - DZIELNICA 27405KOCHANIEC - ROSZOWICE 27422DROGA 49 - ZAKRZÓW 27451ZAKRZÓW - KOCHANIEC 27715ZIEMNICE /DROGA 49/ - ROGÓW OPOLSKI - KRAPKOWICE /DROGA 409/ 27716JAŚKOWICE - PRÓSZKÓW 27753LIGOTA /DROGA 414/ - JAŚKOWICE - DROGA 27716 27851DĄBRÓWKA GÓRNA - WYBŁYSZCZÓW 29201DROGA 29203 - KUŹNICA ŻELECHOWSKA - PRZESIEKI - DROGA 22 29203HUTA SZKLANA /DROGA 29205/ - DROGA 29201 29205GRANICA WOJEWÓDZTWA GORZOWSKIEGO - KRZYŻ - LUBCZ MAŁY - WIELEŃ PÓŁNOCNY 29211DROGA 180 - WIELKA BIEDA - JĘDRZEJOWO 29213DROGA 29211 - ZIELONOWO - NOWE DWORY 29214RUNOWO - SIEDLISKO /DROGA 180/ 29215GAJEWO - RUNOWO 29217WIELEŃ PÓŁNOCNY - NOWE DWORY - GAJEWO - KUŹNICA CZARNKOWSKA - DROGA 178 29218GAJEWO - CISZKOWO 29235CHEŁST - PIŁKA - BORZYSKO-MŁYN 29236BORZYSKO-MŁYN - GRANICA WOJEWÓDZTWA POZNAŃSKIEGO 29239/DROGA 181/ OSTROWO - MIAŁY 29241MIAŁY - PIŁKA 29245/DROGA 182/ WRONKI - JASIONNA - KRUCZ - CISZKOWO /DROGA 181/ 29246CISZKOWO - GORAJ - LUBASZ 29250/DROGA 29251/ RZECIN - SMOLARY /DROGA 29245/ 29251WRONKI - CHOJNO - GRANICA WOJEWÓDZTWA POZNAŃSKIEGO 29253WARTOSŁAW - PIERWOSZEWO - DROGA 182 29255CHOJNO - BIEDROWO - DROGA 182 32104SIERAKÓW - RYŻYN - CHRZYPSKO WIELKIE /DROGA 186/ 32105BOBULCZYN - BININO - ORLICZKO - NOJEWO 32106OBRZYCKO - PĘCKOWO - OSTRORÓG 32112GRANICA WOJEWÓDZTWA PILSKIEGO - SIERAKÓW 32113GRANICA WOJEWÓDZTWA GORZOWSKIEGO - KOBYLARNIA - SIERAKÓW-PIASKI 32114SIERAKÓW - BUKOWCE - GRANICA WOJEWÓDZTWA PILSKIEGO 34422PIONKI - LASKI - GARBATKA - PODLAS 34424STACJA KOLEJOWA PIONKI - SUSKOWOLA - SUCHA - ZWOLEŃ 34429JEDLNIA LETNISKO - SICZKI 34432NIEMIANOWICE - GZOWICE - PIOTROWICE - JEDLNIA LETNISKO 34533GARBATKA - PODLAS - BĄKOWIEC 34579GOŁĘBIÓW - WOLA SOLECKA II - WOLA SOLECKA I - BOISKA 34582BOISKA - KŁUDZIE 36276STACJA KOLEJOWA OSIECK - DROGA 805 36279OSIECK - GRANICA WOJEWÓDZTWA WARSZAWSKIEGO 36501DZIECINÓW - GRANICA WOJEWÓDZTWA WARSZAWSKIEGO 38507CHUDOLIPIE - PIOTRKOWICE 38510PIOTRKOWICE - GRANICA WOJEWÓDZTWA WARSZAWSKIEGO 44422/DROGA 1/ GRZYWNA - CHEŁMŻA 44425RZĘCZKOWO - CICHORADZ 44426SIEMOŃ - UNISŁAW 44432MIRAKOWO - GRODNO 44434TURZNO - BRZEŹNO 44461CICHORADZ - SIEMOŃ 44469PLUSKOWĄSY - MLEWO - SIERAKOWO 44486SILNO - GRABOWIEC - KRUSZ - ZŁOTORIA - KASZCZOREK - TORUŃ /DROGA 10/ 44488ZŁOTORIA - LUBICZ /DROGA 10/ 46729/DROGA 1/ JANOWISKA - TADZIN - BĄDKOWO - KROTOSZYN - OSIĘCINY 47802DROGA 47833 - DROGA 47807 47807SKAŁKA - JARNOŁTÓW - WROCŁAW 47833KĄTY WROCŁAWSKIE - WSZEMIŁOWICE - STOSZYCE - ROMANÓW - SKAŁKA 47842SMOLEC - MOKRONOS DOLNY .....* - BRAK CIĄGŁOŚCI DROGI Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia terminu ważności prospektu emisyjnego, terminu, w którym po opublikowaniu prospektu i jego skrótu może rozpocząć się sprzedaż lub subskrypcja papierów wartościowych, wymaganej liczby prospektów oraz miejsca, terminów i sposobów udostępniania do publicznej wiadomości prospektu i jego skrótu. (Dz. U. Nr 160, poz. 1072) Na podstawie art. 75 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Termin ważności prospektu emisyjnego, zwanego dalej "prospektem", z zastrzeżeniem ust. 2 i § 2 ust. 4-10, nie może być dłuższy niż 12 miesięcy od dnia bilansowego, na który zostało sporządzone ostatnie, zbadane przez podmiot uprawniony, sprawozdanie finansowe emitenta, lub - w przypadku gdy emitent jest podmiotem dominującym - skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, zamieszczone w prospekcie dołączonym do wniosku, na podstawie którego Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, zwana dalej "Komisją", wydała zgodę na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu, albo do zawiadomienia o emisji, o którym mowa w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 11-3, poz. 715), zwanej dalej "ustawą". 2. W przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu jest połączone z przeprowadzeniem subskrypcji lub sprzedaży, termin ważności prospektu, o którym mowa w ust. 1, może ulec przedłużeniu do 16 miesięcy, pod warunkiem: 1) uzupełnienia prospektu w trybie art. 79 ust. 2 ustawy o zbadane przez podmiot uprawniony sprawozdanie finansowe emitenta lub - w przypadku gdy emitent jest podmiotem dominującym - skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, sporządzone na dzień bilansowy następujący co najmniej 6 miesięcy po dniu bilansowym, na który sporządzono sprawozdania finansowe, o których mowa w ust. 1 - w przypadku gdy prospekt nie został udostępniony do publicznej wiadomości przed tym uzupełnieniem, albo 2) uzupełnienia prospektu w trybie art. 81 ust. 1 pkt 1 ustawy o zbadane przez podmiot uprawniony sprawozdanie finansowe emitenta lub - w przypadku gdy emitent jest podmiotem dominującym - skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, sporządzone na dzień bilansowy następujący co najmniej 6 miesięcy po dniu bilansowym, na który sporządzono sprawozdania finansowe, o których mowa w ust. 1, i informacje przekazane w trybie art. 81 ust. 1 ustawy, oraz ponownego udostępnienia uzupełnionego prospektu do publicznej wiadomości w sposób zgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia, ze wskazaniem, że jest to prospekt uzupełniony, oraz określeniem dnia, do którego uzupełniono informacje w nim zawarte - w przypadku gdy prospekt został udostępniony do publicznej wiadomości przed tym uzupełnieniem. § 2. 1. W przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu jest połączone z przeprowadzeniem subskrypcji lub sprzedaży, termin ważności prospektu upływa z dniem dokonania przydziału papierów wartościowych inwestorom na zasadach określonych w prospekcie. 2. W przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu nie jest połączone z przeprowadzeniem subskrypcji lub sprzedaży, termin ważności prospektu upływa z dniem ich pierwszego notowania na rynku regulowanym. 3. W przypadku łączenia się spółek termin ważności prospektu upływa z dniem pierwszego notowania na rynku regulowanym akcji wyemitowanych w celu dokonania łączenia, a w przypadku emitowania wyłącznie akcji nie wprowadzanych do obrotu na rynku regulowanym - w dniu wykreślenia z rejestru handlowego spółki przejętej lub spółek łączących się. 4. W przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje lub akcji wydawanych w zamian za obligacje zamienne na akcje, termin ważności prospektu upływa w dniu dokonania przydziału obligacji zamiennych na akcje, nie później niż w terminach określonych w § 1, z wyjątkiem części dotyczącej zasad przeprowadzenia zamiany obligacji na akcje, której ważność upływa w ostatnim dniu terminu do dokonania zamiany albo w dniu, w którym ostatnia obligacja zostanie zamieniona na akcje albo wykupiona, jeśli dzień ten przypada wcześniej. 5. W przypadku gdy przeprowadzenie subskrypcji lub sprzedaży połączone jest z nabyciem uprawnień, które mają być realizowane po zakończeniu subskrypcji lub sprzedaży, termin ważności prospektu, w części dotyczącej oferowanych uprawnień, upływa w ostatnim dniu terminu do realizacji tych uprawnień albo w dniu, w którym wszystkie uprawnienia zostaną zrealizowane, jeśli dzień ten przypada wcześniej. 6. W przypadku gdy na podstawie prospektu, w wykonaniu umowy subemisji usługowej, akcje oferowane są osobom zarządzającym emitenta lub określonym pracownikom grupy kapitałowej emitenta w celu realizacji opcji ich zakupu, termin ważności prospektu, w części dotyczącej zbycia im akcji objętych przez subemitenta usługowego upływa w dniu wyznaczonym w prospekcie jako ostatni dzień realizacji opcji nabycia akcji albo w dniu, w którym wszystkie opcje zostaną zrealizowane. 7. W przypadku dokonywania na podstawie prospektu kolejnych emisji obligacji, zwanych dalej "programem obligacji", z których pierwsza rozpoczyna się w terminach określonych w § 1, termin ważności prospektu upływa w dniu dokonania przydziału obligacji ostatniej emisji, nie później jednak niż w terminie 5 lat od dnia dopuszczenia programu obligacji do publicznego obrotu, pod warunkiem publikacji co najmniej na 1 dzień przed rozpoczęciem subskrypcji każdej nowej emisji obligacji w sposób, o którym mowa w § 4, skrótu prospektu, uzupełnionego o informacje przekazane w trybie art. 81 ust. 1 ustawy, ze wskazaniem, że jest to skrót prospektu uzupełniony, oraz określeniem dnia, do którego uzupełniono informacje w nim zawarte. 8. W przypadku dokonywania na podstawie prospektu kolejnych emisji listów zastawnych, zwanych dalej "programem listów zastawnych", z których pierwsza rozpoczyna się w terminach określonych w § 1, termin ważności prospektu upływa w dniu dokonania przydziału listów zastawnych ostatniej emisji, nie później jednak niż w terminie 5 lat od dnia dopuszczenia programu listów zastawnych do publicznego obrotu, pod warunkiem publikacji co najmniej na 1 dzień przed rozpoczęciem subskrypcji każdej nowej emisji listów zastawnych w sposób, o którym mowa w § 4, skrótu prospektu, uzupełnionego o informacje przekazane w trybie art. 81 ust. 1 ustawy, ze wskazaniem, że jest to skrót prospektu uzupełniony, oraz określeniem dnia, do którego uzupełniono informacje w nim zawarte. 9. W przypadku wprowadzania do publicznego obrotu na podstawie prospektu papierów wartościowych emitowanych przez instytucję wspólnego inwestowania z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "zagranicznymi certyfikatami inwestycyjnymi", termin ważności prospektu upływa w dniu dokonania sprzedaży ostatniego oferowanego zagranicznego certyfikatu inwestycyjnego, nie później jednak niż w terminie 3 lat od dnia dopuszczenia tych papierów do publicznego obrotu, pod warunkiem publikacji co najmniej raz w roku, nie później niż w terminie 3 miesięcy od zakończenia roku obrotowego, w sposób, o którym mowa w § 4, skrótu prospektu uzupełnionego o informacje przekazane w trybie art. 81 ust. 1 ustawy, ze wskazaniem, że jest to skrót prospektu uzupełniony, oraz określeniem dnia, do którego uzupełniono informacje w nim zawarte. 10. Termin ważności prospektu, o którym mowa w art. 80 ust. 1 pkt 2 ustawy, upływa w dniu udostępnienia go do publicznej wiadomości. § 3. 1. Po dopuszczeniu papierów wartościowych do publicznego obrotu emitent lub wprowadzający udostępnia równocześnie do publicznej wiadomości prospekt oraz jego skrót. 2. Prospekt i jego skrót udostępniane są do publicznej wiadomości co najmniej na: 1) 2 tygodnie przed dniem rozpoczęcia subskrypcji lub sprzedaży, 2) 2 tygodnie przed dniem pierwszego notowania na rynku regulowanym papierów wartościowych objętych prospektem - w przypadku gdy wprowadzenie papierów wartościowych nie jest połączone z publiczną subskrypcją lub sprzedażą, 3) 1 tydzień przed pierwszym terminem zamiany - w przypadku emisji akcji wydawanych w zamian za obligacje zamienne na akcje, jeżeli prospekt i jego skrót nie zostały udostępnione w terminie, o którym mowa w pkt 1, 4) 1 tydzień przed terminem rozpoczęcia zapisów w odpowiedzi na wezwanie na zamianę akcji - w przypadku emisji akcji wydawanych w zamian za akcje, na które emitent ogłosił wezwanie do zamiany, 5) 1 tydzień przed dniem złożenia wniosku o zarejestrowanie podwyższenia kapitału akcyjnego lub wpisania do rejestru handlowego nowej spółki - w przypadku łączenia się spółek. § 4. Skrót prospektu publikuje się co najmniej w dwóch dziennikach o zasięgu ogólnopolskim. § 5. 1. Prospekt, z zastrzeżeniem ust. 2, udostępnia się do publicznej wiadomości w formie drukowanej. 2. Prospekt można dodatkowo udostępnić do publicznej wiadomości w formie elektronicznej na optycznych nośnikach informacji lub w sieci Internet. § 6. 1. W przypadku udostępnienia prospektu w sposób, o którym mowa w § 5 ust. 2, informacje w nim zawarte należy zabezpieczyć w celu uniemożliwienia dokonania w nich zmian przez osoby nieuprawnione. 2. W przypadku udostępnienia prospektu w sieci Internet podmiot, o którym mowa w § 3 ust. 1, obowiązany jest do: 1) aktualizacji danych w prospekcie udostępnionym w sieci Internet, 2) korekty tekstu prospektu - w przypadku stwierdzenia wprowadzenia przez osoby nieuprawnione zmian do udostępnionego w sieci Internet tekstu - z jednoczesnym wskazaniem, kiedy taka zmiana została wykryta, a także jakie informacje zostały zmienione oraz kiedy miała miejsce korekta. 3. W przypadku udostępnienia prospektu w sposób, o którym mowa w § 5 ust. 2, na początku publikowanego prospektu należy w języku polskim i angielskim wskazać: 1) że elektroniczna wersja prospektu jest publikowana jedynie w celach informacyjnych, 2) miejsca udostępnienia prospektu w formie drukowanej, 3) organy nadzoru nad rynkiem kapitałowym, które udzieliły zgody na wprowadzenie papierów wartościowych objętych tym prospektem do publicznego obrotu, i siedziby tych organów, z informacją, że wyłącznie w państwach działania tych organów można uczestniczyć w subskrypcji lub sprzedaży albo w innej formie wprowadzenia papierów wartościowych objętych tym prospektem do publicznego obrotu oraz że na terytoriach innych państw prospekt może być traktowany jedynie jako materiał informacyjny. § 7. 1. Nakład prospektu, z zastrzeżeniem ust. 4, powinien zapewniać zaspokojenie popytu i sprawne wprowadzenie papierów wartościowych objętych prospektem do publicznego obrotu i nie może być mniejszy niż: 1) 2 000 egzemplarzy - w przypadku gdy wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu nie jest połączone z ich subskrypcją lub sprzedażą, a także w przypadku gdy emisja papierów wartościowych kierowana jest do określonego nabywcy lub nabywców, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a), 2) 4 000 egzemplarzy - w przypadku gdy: a) emisja akcji spółki publicznej, której akcje znajdują się w obrocie na rynku regulowanym, kierowana jest do dotychczasowych akcjonariuszy w trybie wykonania prawa poboru, b) liczba punktów sprzedaży lub przyjmowania zapisów jest mniejsza niż 30, 3) 8 000 egzemplarzy - w przypadku gdy liczba punktów sprzedaży lub przyjmowania zapisów wynosi co najmniej 30 i jest mniejsza niż 100, 4) 12 000 egzemplarzy - w przypadku gdy liczba punktów sprzedaży lub przyjmowania zapisów wynosi co najmniej 100, z zastrzeżeniem pkt 5, 5) 20 000 egzemplarzy - w przypadku gdy liczba punktów sprzedaży lub przyjmowania zapisów wynosi co najmniej 100 i wartość oferowanych na podstawie prospektu papierów wartościowych jest większa niż równowartość w złotych 200 000 000 EURO, liczona według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień poprzedzający dzień publikacji prospektu. 2. W przypadku gdy prospekt udostępniany jest w trybie art. 80 ust. 1 pkt 2 ustawy, nakład prospektu powinien wynosić co najmniej 500 egzemplarzy, z zastrzeżeniem ust. 4. 3. W przypadku gdy udostępnienie prospektu następuje równocześnie w formie drukowanej i w formie elektronicznej na optycznych nośnikach informacji, udział formy elektronicznej w nakładzie prospektu, o którym mowa w ust. 1, nie może być większy niż 50%. 4. W przypadku gdy udostępnienie prospektu następuje równocześnie w formie drukowanej i w sieci Internet, nakład prospektu, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być zmniejszony o 50%. § 8. 1. Udostępnienie prospektu do publicznej wiadomości, w okresie jego ważności, następuje w terminie, o którym mowa w § 3 ust. 2, w siedzibie emitenta oraz poprzez przekazanie do: 1) siedziby domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską oferującego papiery wartościowe objęte prospektem, 2) punktów obsługi klienta domów maklerskich lub banków prowadzących działalność maklerską biorących udział w subskrypcji lub sprzedaży, 3) urzędu Komisji, 4) siedziby podmiotu organizującego rynek, na którym mają być notowane papiery wartościowe objęte prospektem. 2. Podmiot, o którym mowa w § 3 ust. 1, przekazuje Komisji elektroniczną wersję prospektu, na nośniku optycznym lub magnetycznym, najpóźniej w dniu jego udostępnienia. 3. Udostępnienie prospektu jest bezpłatne. § 9. 1. W przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu jest połączone z przeprowadzeniem subskrypcji lub sprzedaży, subskrypcja lub sprzedaż papierów wartościowych objętych prospektem powinna rozpocząć się w terminie 3 miesięcy od dnia jego udostępnienia w sposób, o którym mowa w § 5-8. 2. W przypadku gdy subskrypcja lub sprzedaż papierów wartościowych nie rozpoczęła się w terminie określonym w ust. 1, najpóźniej na 2 dni przed rozpoczęciem subskrypcji lub sprzedaży w nowym terminie należy udostępnić do publicznej wiadomości w sposób, o którym mowa w § 5-8, prospekt uzupełniony o informacje przekazane w trybie art. 81 ust. 1 ustawy, ze wskazaniem na jego okładce, że jest prospekt uzupełniony, oraz określeniem dnia, do którego uzupełniono informacje w nim zawarte. 3. W przypadku gdy papiery wartościowe wprowadzane są do publicznego obrotu na podstawie zgody Komisji, prospekt uzupełniony w sposób, o którym mowa w ust. 2 lub w § 1 ust. 2 pkt 1, nie może bez zgody Komisji zawierać zmian w zakresie zasad subskrypcji lub sprzedaży. § 10. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa. (Dz. U. Nr 160, poz. 1073) Na podstawie art. 46 ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się instrukcję kancelaryjną dla organów samorządu województwa, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędzie marszałkowskim, w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. (poz. 1073) INSTRUKCJA KANCELARYJNA DLA ORGANÓW SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA Spis treści Rozdział I Postanowienia ogólne Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji Rozdział III Przekazywanie korespondencji członkom zarządu Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt Rozdział VIII Załatwianie spraw Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism Rozdział X Przechowywanie akt Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego Rozdział XII Opłaty skarbowe Rozdział XIII Postępowanie z aktami sejmiku, jego organów oraz zarządu województwa Rozdział XIV Powielanie i publikowanie Rozdział XV Zbiory wspomagające Rozdział XVI Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych Rozdział XVII Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych Załączniki Rozdział I Postanowienia ogólne § 1. 1. Instrukcja kancelaryjna, zwana dalej "Instrukcją", określa zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędach marszałkowskich. 2. Określony w instrukcji tryb i zasady wykonywania czynności kancelaryjnych zapewniają jednolity sposób tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania oraz ochronę przed uszkodzeniem, zniszczeniem bądź utratą dokumentów w urzędach. 3. W postępowaniu z dokumentami stanowiącymi tajemnicę służbową (poufnymi) stosuje się niniejszą instrukcję z uwzględnieniem przepisów w sprawie szczegółowych zasad i sposobu postępowania z wiadomościami stanowiącymi tajemnicą państwową i służbową. 4. Postępowanie z dokumentami stanowiącymi tajemnicę państwową (tajnymi) regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Instrukcja kancelaryjna może być stosowana w wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnych i wojewódzkich osobach prawnych. 2. O wprowadzeniu instrukcji do stosowania w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga marszałek. § 3. Użyte w instrukcji następujące określenia oznaczają: 1) urząd - urząd marszałkowski, 2) kierownik urzędu - marszałka województwa, 3) kierownik wydziału - kierownika wydziału lub innej komórki organizacyjnej w urzędzie, 4) wydział - wydział, biuro, oddział, referat lub inną komórkę organizacyjną, 5) referent - pracownika załatwiającego merytorycznie daną sprawę i przechowującego dokumentację sprawy w trakcie jej załatwiania, 6) kancelaria - wewnętrzną komórkę organizacyjną właściwego urzędu lub stanowisko pracy załatwiające sprawy obsługi kancelaryjnej, 7) sekretariat - stanowisko pracy, do którego należy obsługa organizacyjna marszałka i pozostałych członków zarządu lub kierowników wydziałów urzędu marszałkowskiego, 8) sprawa - zdarzenie lub stan rzeczy oraz podanie, pismo, dokument, wymagające rozpatrzenia i podjęcia czynności służbowych, 9) akta sprawy - całą dokumentację (pisma, dokumenty, notatki, formularze, plany, fotokopie, rysunki itp.) zawierające dane, informacje, które były, są lub mogą być istotne przy rozpatrywaniu danej sprawy, 10) poprzedniki - akta poprzedzające ostatnie otrzymane pismo w danej sprawie, 11) korespondencja - każde pismo wpływające do urzędu lub wysyłane przez urząd, 12) aprobata - wyrażenie zgody na treść i sposób załatwienia sprawy, 13) przesyłka - pisma (dokumenty) oraz pakiety (paczki) otrzymywane i wysyłane za pośrednictwem poczty, gońca, woźnego itp., a także otrzymywane i nadawane telegramy, telenoty, teleksy i telefaksy, 14) załącznik - każde pismo lub inny przedmiot odnoszący się do treści lub tworzący całość z pismem przewodnim (zszyte, sklejone z nim pisma, broszury, książki itp.), 15) dokument - akt mający znaczenie dowodu, ustanawiający uprawnienie lub stwierdzający prawdziwość określonych w nim zdarzeń bądź danych (odpis aktu stanu cywilnego, wyrok, orzeczenie, świadectwo itp.), 16) pieczęć urzędowa - pieczęć okrągłą z wizerunkiem herbu województwa pośrodku i nazwą w otoku lub jej wizerunek na nośniku elektronicznym, 17) pieczęć - stemple lub ich wizerunki na nośniku elektronicznym, nagłówkowe, imienne do podpisu itp., 18) spis spraw - formularz służący do chronologicznego rejestrowania spraw wpływających lub rozpoczętych w urzędzie, 19) rejestr kancelaryjny - zestawienie spraw jednorodnych w formie pisemnej lub jako rejestr informatyczny, 20) znak akt - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i do określonej grupy rzeczowego wykazu akt, 21) znak sprawy - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i określonej grupy spraw, 22) punkt zatrzymania - każde stanowisko pracy, przez które przechodzą akta sprawy w trakcie wykonywania czynności urzędowych związanych z jej załatwieniem, 23) nośnik papierowy - arkusz papieru zgodny z Polskimi Normami, na którym umieszczona jest treść dokumentu, pisma itp., 24) nośnik informatyczny - dyskietkę, taśmę magnetyczną lub inny nośnik, na którym zapisano w formie elektronicznej treść dokumentu, pisma itp., 25) teczka aktowa (spraw) - teczkę wiązaną, skoroszyt, segregator itp., służące do przechowywania jednorodnych lub rzeczowo pokrewnych akt spraw ostatecznie załatwionych, objętych tą samą grupą akt ustaloną wykazem akt i stanowiącą przeważnie odrębną jednostkę archiwalną, 26) czystopis - tekst dokumentu lub pisma urzędowego w postaci ostatecznej przygotowanej do podpisu przez wystawcę, 27) wykaz akt - wykaz haseł rzeczowych oznaczonych symbolami klasyfikacyjnymi i kwalifikacją archiwalną akt, 28) paragrafy bez bliższego określenia - paragrafy niniejszej instrukcji. § 4. Przez Kodeks należy rozumieć ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 944). § 5. 1. Do podstawowych czynności kancelaryjnych należy: 1) przyjmowanie i rozdział korespondencji oraz przesyłek, 2) prowadzenie ewidencji wpływów specjalnych i wartościowych, 3) sporządzanie czystopisów pism oraz ich powielanie, 4) wysyłanie korespondencji i przesyłek, 5) przyjmowanie i nadawanie telegramów, telefonogramów, dalekopisów, faksów oraz obsługa poczty elektronicznej itp., 6) udzielanie informacji interesantom, a w razie potrzeby kierowanie ich do właściwych wydziałów lub stanowisk pracy. 2. Czynności kancelaryjne w urzędach wykonują: 1) kancelaria, 2) sekretariaty, 3) referenci odpowiedzialni za merytoryczne załatwienie danej sprawy, 4) pracownicy sporządzający czystopisy. Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji § 6. 1. Korespondencję przyjmuje kancelaria, rejestrując ją ilościowo w rejestrze kancelaryjnym, a podania składane do protokołu przyjmują właściwi referenci, zgodnie z podziałem czynności, i przekazują kierownikowi wydziału. 2. Przyjmując przesyłki przekazywane drogą pocztową, zwłaszcza polecone i wartościowe, kancelaria sprawdza prawidłowość zaadresowania oraz stan opakowania. W razie stwierdzenia uszkodzenia, kancelaria sporządza adnotacje na kopercie lub opakowaniu oraz na potwierdzeniu odbioru i żąda od pracownika urzędu pocztowego spisania protokołu o doręczeniu przesyłki uszkodzonej. 3. Przesyłki specjalnego rodzaju (telegramy, telefonogramy, dalekopisy, faksy, poczta elektroniczna, pisma organów naczelnych i centralnych, pisma procesowe, paczki, listy polecone, ekspresowe, przesyłki wartościowe) kancelaria wpisuje do rejestru przesyłek specjalnego rodzaju według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych w urzędzie, sporządza o tym adnotację w obrębie pieczęci wpływu i bezzwłocznie doręcza adresatom za pokwitowaniem. Na telegramach, telefonogramach i dalekopisach oprócz daty wpływu zamieszcza się godzinę i minutę przyjęcia, a na telefonogramach - także imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe nadającego i przyjmującego. Wzór pieczęci wpływu określa załącznik nr 1. 4. Kancelaria otwiera wszystkie przesyłki, z zastrzeżeniem § 1 ust. 4, z wyjątkiem: 1) adresowanych imiennie, które przekazuje adresatom, 2) stanowiących tajemnicę służbową (poufne), które przekazuje odpowiednio kancelarii tajnej i adresatom, 3) wartościowych, które przekazuje właściwej osobie lub komórce organizacyjnej za pokwitowaniem. 5. Jeżeli po otwarciu koperty nie oznaczonej za zewnątrz napisem "poufne" okaże się, że przesyłka zawiera wiadomości stanowiące tajemnicę służbową, należy bezzwłocznie przekazać ją w zamkniętej kopercie właściwej do jej odbioru osobie lub komórce organizacyjnej - z adnotacją o przyczynie otwarcia koperty. 6. Ujawnione przy przesyłkach lub pismach, nie oznaczonych jako wartościowe, pieniądze, znaczki skarbowe itp. walory, po komisyjnym ustaleniu ich ilości i wartości oraz wpisaniu do książki depozytowej, składa się do kasy podręcznej kancelarii, a pismo opatruje pieczęcią depozytową i przesyła do właściwej komórki organizacyjnej, która zarządzi dalsze postępowanie z depozytem. 7. Po otwarciu koperty sprawdza się: 1) czy nie zawiera ona pisma mylnie skierowanego, 2) czy dołączone są wymienione w piśmie załączniki. 8. Brak załączników lub otrzymanie samych załączników bez pisma przewodniego odnotowuje się na danym piśmie lub załączniku. 9. Koperty z nienaruszonym znakiem pocztowym (stemplem pocztowym) dołącza się tylko do pism: 1) poufnych, wartościowych, poleconych, ekspresowych, za dowodem doręczenia, 2) dla których istotna jest data nadania (stempla pocztowego), np. skargi, odwołania, 3) w których brak nadawcy lub daty pisma, 4) mylnie skierowanych, 5) załączników nadesłanych bez pisma przewodniego, 6) w razie niezgodności zapisów na kopercie z ich zawartością. 10. Potwierdzenie otrzymania pisma kancelaria wydaje na żądanie składającego pismo. 11. Korespondencję mylnie doręczoną (adresowaną do innego adresata) zwraca się bezzwłocznie do urzędu pocztowego lub punktu wymiany korespondencji. 12. Na każdej wpływającej na nośniku papierowym korespondencji umieszcza się w górnym lewym rogu pierwszej strony (na korespondencji przekazywanej bez otwierania - na przedniej stronie koperty) pieczątkę wpływu określającą datę otrzymania. 13. Po wykonaniu czynności określonych w ust. 1-12 kancelaria segreguje wpływającą korespondencję według jej treści i przekazuje sekretariatom i wydziałom. 14. Kancelaria jest stałym punktem wymiany korespondencji przeznaczonej do obiegu wewnętrznego. Pojedyncze przesyłki, wymagające natychmiastowego doręczenia, wydziały przekazują sobie za pośrednictwem swoich pracowników bez pokwitowań. Rozdział III Przekazywanie korespondencji członkom zarządu § 7. 1. Marszałkowi kancelaria przekazuje za pośrednictwem sekretariatu następującą korespondencję: 1) adresowaną do marszałka, 2) dotyczącą spraw o charakterze reprezentacyjnym, 3) od organów naczelnych i centralnych, 4) zastrzeżoną dla marszałka, 5) dotyczącą organizacji, zakresu działania i zasad funkcjonowania urzędu, 6) skargi i wnioski dotyczące działalności urzędu lub jego pracowników, 7) protokoły i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych w urzędzie przez organy kontrolne, 8) protokoły i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych przez organy kontrolne w wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnych. 2. Wiceprzewodniczącym zarządu kancelaria przekazuje, poprzez ich sekretariaty, korespondencję: 1) imiennie do nich adresowaną, 2) dotyczącą prowadzonych spraw, zgodnie z podziałem zadań, kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy marszałkiem, wiceprzewodniczącymi oraz pozostałymi członkami zarządu, 3) zastrzeżoną dla wiceprzewodniczących zarządu. 3. Pozostałym członkom zarządu kancelaria przekazuje, poprzez ich sekretariaty, korespondencję: 1) imiennie do nich adresowaną, 2) dotyczącą prowadzonych spraw, zgodnie z podziałem zadań, kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy marszałkiem, wiceprzewodniczącymi oraz pozostałymi członkami zarządu, 3) zastrzeżoną dla członka zarządu. Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów § 8. 1. Pracownik sekretariatu przyjmuje korespondencję oraz - jeżeli nie została wprowadzona do żadnego z rejestrów - rejestruje ją w dzienniku korespondencji i przekazuje odpowiednio: marszałkowi, wiceprzewodniczącym lub pozostałym członkom zarządu, a następnie przekazuje kancelarii w celu umieszczenia jej w rejestrze kancelaryjnym. 2. Wzór dziennika korespondencji określa załącznik nr 2. § 9. 1. Korespondencję przejrzaną i zwróconą przez marszałka, wiceprzewodniczących lub pozostałych członków zarządu pracownik sekretariatu dzieli zgodnie z dyspozycjami na: 1) podlegającą załatwieniu przez marszałka, wiceprzewodniczących lub pozostałych członków zarządu, 2) podlegającą załatwieniu przez wydziały. 2. Korespondencję, o której mowa w ust. 1 pkt 2, pracownik sekretariatu przekazuje właściwym wydziałom. Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji § 10. 1. Marszałek, wiceprzewodniczący lub członek zarządu, przeglądając korespondencję: 1) decyduje, którą korespondencję załatwia sam, 2) przydziela pozostałą korespondencję do załatwienia przez właściwe wydziały bądź stanowiska pracy. Wzór formularza poleceń marszałka określa załącznik nr 3. 2. Na przeglądanej korespondencji, przewidzianej do załatwienia przez wydziały bądź stanowiska pracy, umieszcza się dyspozycje dotyczące: 1) sposobu załatwienia sprawy, 2) terminu załatwienia sprawy, 3) aprobaty załatwienia sprawy bądź podpisania czystopisu. 3. Do przekazywania dyspozycji powinno się stosować typowe skróty. 4. Kierownicy wydziałów przeglądają korespondencję: 1) mającą dyspozycję marszałka, wiceprzewodniczących lub pozostałych członków zarządu, 2) adresowaną do nich imiennie, 3) zawierającą ponaglenie i interwencje, 4) wymagającą osobistego przyjęcia do wiadomości, zajęcia stanowiska lub wydania wstępnych poleceń, dotyczących sposobu ich załatwienia. 5. Jeżeli korespondencja dotyczy spraw wchodzących w zakres działania (czynności) różnych wydziałów lub pracowników, przekazuje się ją wydziałowi lub pracownikowi, do którego należy załatwienie sprawy w podstawowym zakresie. Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt § 11. Obieg akt między wydziałami odbywa się, z zastrzeżeniem § 6 ust. 14 zdanie drugie, za pośrednictwem kancelarii lub poczty elektronicznej. § 12. Obieg akt odbywa się bez pokwitowania. Za pokwitowaniem doręcza się wyłącznie akta, co do których obowiązek kwitowania wynika z odrębnych przepisów. Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt § 13. 1. W wydziałach urzędów obowiązuje bezdziennikowy system kancelaryjny oparty na jednolitym rzeczowym wykazie akt. 2. Wykaz akt stanowi jednolitą, rzeczową, niezależną od struktury organizacyjnej urzędu, klasyfikację akt powstających w toku działalności urzędu oraz zawiera ich kwalifikację archiwalną. Obejmuje on wszystkie zagadnienia z zakresu działalności urzędu oznaczone w poszczególnych pozycjach symbolami, hasłami i kategorią archiwalną. Wykaz ten służy do oznaczania, rejestracji, łączenia i przechowywania akt. 3. Wykaz akt oparty jest na systemie klasyfikacji dziesiętnej i dzieli całość wytwarzanej dokumentacji na dziesięć klas pierwszego rzędu sformułowanych w sposób ogólny, oznaczony symbolami od 0 do 9. 4. W ramach tych klas wprowadza się podział na klasy drugiego rzędu (hasła bardziej szczegółowe) oznaczone symbolami dwucyfrowymi powstającymi przez dodanie do symbolu klasy pierwszego rzędu jednej z cyfr od 0 do 9, co daje: 00-99 oraz dalszy podział niektórych klas drugiego rzędu na klasy trzeciego rzędu oznaczone symbolami trzycyfrowymi, to jest 000-999, a w ramach klas trzeciego rzędu - podział na klasy czwartego rzędu oznaczone symbolami czterocyfrowymi, to jest: 0000-9999. 5. Klasy końcowe w poszczególnych jednorodnych tematycznie grupach spraw (hasłach), oznaczone kategorią archiwalną, odpowiadają tematycznym (rzeczowym) teczkom aktowym oznaczonym tym samym znakiem akt co klasy końcowe w wykazie. 6. Akta jednorodne tematycznie z różnych komórek organizacyjnych urzędu będą posiadały to samo hasło klasyfikacyjne i symbol liczbowy hasła. Wyróżniać je będą symbole literowe i liczbowe stanowiące oznaczenia nazwy danej komórki organizacyjnej. 7. W uzasadnionych przypadkach kierownik urzędu może rozbudować jednolity rzeczowy wykaz akt w ramach istniejących symboli z zachowaniem tej samej kategorii archiwalnej. 8. Oprócz haseł jednolity rzeczowy wykaz akt zawiera oznaczenie kategorii archiwalnej akt. 9. Do materiałów archiwalnych oznaczonych symbolem "A" zalicza się dokumentację mającą trwałą wartość historyczną, przewidzianą do przekazania do archiwum państwowego. 10. Do dokumentacji niearchiwalnej oznaczonej symbolem "B" i cyframi arabskimi, określającymi liczbę lat przechowywania w archiwum zakładowym, zalicza się dokumentację mającą czasowo znaczenie praktyczne. 11. Do dokumentacji oznaczonej symbolem "Bc" zalicza się dokumentację manipulacyjną mającą krótkotrwałe znaczenie praktyczne. Może ona ulec brakowaniu po pełnym jej wykorzystaniu, bez przekazywania jej do archiwum zakładowego, lecz w porozumieniu z tym archiwum, na zasadach określonych przez właściwe archiwum państwowe. 12. Dokumentacja zaliczana do kategorii "BE", przechowywana w archiwum zakładowym przez określoną liczbę lat (np. BE 5), podlega ekspertyzie, którą przeprowadzają właściwe archiwa państwowe dla ewentualnego dokonania zmiany kwalifikacji archiwalnej tej dokumentacji. § 14. 1. Komórki organizacyjne mogą sporządzać na własne potrzeby szczegółowy wyciąg z wykazu akt, zawierający odpowiednie symbole i hasła klasyfikacyjne oraz kategorie archiwalne dokumentacji występujące w działalności tych komórek. 2. Wyciąg z wykazu akt dla komórki organizacyjnej w zależności od potrzeb może zawierać: 1) nowe pozycje (symbole i hasła klasyfikacyjne) utworzone przez rozbudowanie końcowych klas trzeciego i czwartego rzędu w wykazie akt w klasy bardziej szczegółowe przy zachowaniu oznaczeń kategorii archiwalnej i okresu przechowywania akt, ustalonego dla klasy rozbudowanej, 2) pozycje oznaczone w wykazie akt symbolami wyższego rzędu, z ustaleniem właściwej kategorii archiwalnej z klas komasowanych. 3. Wyciąg z wykazu akt sporządza się w dwóch egzemplarzach, z czego jeden egzemplarz zatrzymuje dla siebie dana komórka organizacyjna, a drugi przekazuje do archiwum zakładowego. § 15. Zmiany w wykazie akt polegające na przekształceniu lub dodaniu nowych symboli i haseł klasyfikacyjnych w klasach pierwszego i drugiego rzędu mogą być dokonywane tylko na podstawie zarządzenia kierownika urzędu w porozumieniu z właściwym archiwum zakładowym. § 16. 1. Dla każdej, końcowej w podziale klasyfikacji, pozycji jednolitego rzeczowego wykazu akt zakłada się spis spraw oraz odpowiadającą temu spisowi teczkę aktową do przechowywania w niej spraw ostatecznie załatwionych. Wszystkie pisma (dokumenty) dotyczące jednej sprawy należy gromadzić i przechowywać w sposób umożliwiający ustalenie daty wszczęcia i zakończenia sprawy. 2. Spisy spraw i teczki zakłada się w zasadzie na każdy rok kalendarzowy oddzielnie. Dopuszcza się, w przypadku małej liczby korespondencji, prowadzenie teczek przez okres dłuższy niż jeden rok. 3. Jeżeli zachodzi potrzeba wydzielenia określonych spraw z teczki w osobne zbiory, zakłada się podteczki, które otrzymują znak akt macierzystej teczki, założonej według jednolitego rzeczowego wykazu akt, oraz hasło z dodaniem nazwy sprawy wydzielonej. Podteczki zakłada się w zależności od potrzeb, w układzie alfabetycznym podmiotów spraw bądź w układzie numerowym. 4. W przypadku założenia podteczki zakłada się dla niej oddzielny spis spraw, a w spisie spraw teczki macierzystej wpisuje się tytuł założonej podteczki. Wówczas znakiem sprawy będzie: znak akt teczki macierzystej, kolejny numer, pod którym podteczkę wpisano w spisie spraw, kolejny numer, pod którym sprawę wpisano do spisu spraw podteczki, oraz dwie ostatnie cyfry roku (np. Or. I-0258-10-6/98). 5. Dla ułatwienia pracy referenci mogą przechowywać spisy spraw bieżącego roku nie w teczkach założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt, lecz w oddzielnej teczce podręcznej zatytułowanej "Spisy spraw do teczek symbol ...". Po zakończeniu roku spisy spraw powinny być bezwzględnie odłożone do właściwych teczek założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt. § 17. 1. Rejestracja spraw polega na wpisaniu pisma rozpoczynającego sprawę do spisu spraw, założonego zgodnie z jednolitym rzeczowym wykazem akt, lub do rejestru kancelaryjnego. 2. Spis spraw prowadzi się na specjalnych formularzach lub w rejestrach elektronicznych. 3. Sprawę (nie pismo) rejestruje się tylko jeden raz na podstawie pierwszego pisma w danej sprawie otrzymanego z zewnątrz lub sporządzonego wewnątrz urzędu. Dalszych pism w danej sprawie nie wpisuje się do spisu spraw, lecz dołącza do akt sprawy w porządku chronologicznym. Wzór formularza spisu spraw określa załącznik nr 4. 4. Sekretariat lub referent, po otrzymaniu pisma do załatwienia, sprawdza, czy pismo dotyczy sprawy już wszczętej, czy też rozpoczyna nową sprawę. W pierwszym wypadku pismo dołącza do akt sprawy (poprzedników), w drugim, przed przystąpieniem do załatwienia - rejestruje jako nową sprawę. W obu wypadkach referent wpisuje znak w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. Na nośniku papierowym znak ten wpisuje się w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. § 18. 1. Znak sprawy jest stałą cechą rozpoznawczą sprawy. Każde pismo dotyczące tej samej sprawy otrzymuje identyczny znak. 2. Znak sprawy zawiera: 1) symbol literowy komórki organizacyjnej, 2) symbol liczbowy hasła według jednolitego rzeczowego wykazu akt, 3) liczbę kolejną, pod którą sprawa została zarejestrowana w spisie spraw, 4) dwie ostatnie cyfry roku, w którym sprawę wszczęto. 3. Poszczególne elementy znaku sprawy oddziela się kropką, kreskami poziomymi oraz kreską poprzeczną, np. Or.I.0012-15/98, gdzie "Or.I." - oznacza symbol wydziału i oddziału (jeśli taki utworzono w wydziale), "0012" - oznacza symbol liczbowy grupy klasyfikacyjnej z jednolitego rzeczowego wykazu akt, "15" - oznacza liczbę kolejną ze spisu spraw, "98" - oznacza dwie ostatnie cyfry roku. 4. Znak sprawy może zawierać także symbol literowy pracownika, jeżeli takie zostały ustalone w regulaminach wewnętrznych wydziałów. Symbol litery umieszcza się po symbolu wydziału i oddziału. Symbole wydziałów i wewnętrznych komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny urzędu. 5. Sprawy nie załatwione ostatecznie w ciągu danego roku załatwia się, z zastrzeżeniem ust. 6, w roku następnym bez zmiany dotychczasowego ich znaku i bez wpisywania do nowych spisów spraw. 6. W razie konieczności wznowienia sprawy z urzędu, sprawę, która została ostatecznie załatwiona w roku poprzednim i odłożona do właściwej teczki, przenosi się do spisu spraw bieżącego roku; w spisie spraw ubiegłego roku czyni się wzmiankę: "przeniesiono do teczki hasło ...". § 19. 1. Nie podlegają rejestracji: 1) publikacje (gazety, czasopisma, książki, afisze, ogłoszenia, prospekty itp.), 2) potwierdzenia odbioru, które dołącza się akt właściwej sprawy, 3) rachunki, faktury i inne dokumenty księgowe, 4) zaproszenia, życzenia i inne pisma o podobnym charakterze. 2. Pisma wymienione w ust. 1 należy po wykorzystaniu odłożyć do odpowiednich zbiorów lub teczek przedmiotowych według rzeczowego wykazu akt. § 20. 1. W celu rejestracji spraw jednorodnych i masowo napływających, zamiast spisów spraw, o których mowa w § 16, zakłada się rejestry kancelaryjne, prowadzone w układzie rzeczowym lub alfabetycznym na specjalnych formularzach albo w postaci informatycznej. 2. Każdy rejestr kancelaryjny otrzymuje własny symbol (znak). 3. Decyzję w sprawie wprowadzenia rejestru kancelaryjnego dla określonej grupy spraw podejmuje kierownik wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. 4. Rejestry prowadzą referenci spraw. 5. Każdemu rejestrowi odpowiada teczka oznaczona symbolem rejestru, przeznaczona do przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych i wpisanych do danego rejestru. 6. Rejestry kancelaryjne mogą być prowadzone dla każdego roku kalendarzowego oddzielnie lub przez kilka lat. Przy wykorzystywaniu rejestrów przez kilka lat zapisy poszczególnych lat należy zakończyć, z pozostawieniem między latami całej nie zapisanej strony, którą należy przekreślić. Numerację zapisów rozpoczyna się w każdym roku od nr 1. 7. Znak sprawy wpisanej do rejestru składa się z tych samych elementów co znak sprawy wpisanej do spisu spraw, z tą różnicą, że zamiast kolejnego numeru zapisu w spisie spraw występuje kolejny numer zapisu w rejestrze. § 21. 1. W urzędzie marszałkowskim prowadzone są następujące centralne rejestry kancelaryjne: 1) rejestr skarg i wniosków, 2) rejestr uchwał organów samorządu województwa, 3) rejestr aktów wewnętrznych, 4) rejestr wydawanych upoważnień i pełnomocnictw. 2. Sekretariat marszałka może prowadzić dziennik korespondencyjny (na nośniku papierowym lub jako rejestr informatyczny), w którym rejestrowane będą wszystkie pisma skierowane do marszałka według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. 3. Prowadzenie innych centralnych rejestrów kancelaryjnych niż wymienione w ust. 1 dozwolone jest za zgodą kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. Rozdział VIII Załatwianie spraw § 22. 1. Przy pisemnym załatwieniu sprawy stosuje się następujące formy: 1) odręczną, 2) korespondencyjną, 3) inną (np. przy użyciu pieczęci z odpowiednim tekstem, na formularzu). 2. Forma odręczna jest skróconym sposobem załatwienia sprawy i polega na sporządzeniu przez referenta, po zarejestrowaniu sprawy - bezpośrednio na otrzymanym piśmie - zwięzłej odpowiedzi załatwiającej sprawę lub na sporządzeniu na nim odręcznej notatki wskazującej sposób jej załatwienia. 3. Forma korespondencyjna polega na sporządzeniu przez referenta projektu pisma załatwiającego sprawę. § 23. 1. Załatwienie spraw może być: 1) tymczasowe - gdy zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, 2) ostateczne - gdy odpowiedź udzielona stronie załatwia sprawę co do jej istoty (merytorycznie) albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. 2. Ostateczne załatwienie sprawy referent odnotowuje w spisie spraw przez wpisanie w odpowiedniej rubryce daty załatwienia oraz nazwiska (nazwy) strony (adresata). Przy załatwianiu odręcznym wpisuje się te same dane z dodaniem skrótu "odr." Na kopii załatwienia i w spisie spraw zamieszcza się znak "Oz.", który oznacza "ostatecznie załatwione". § 24. Z rozmów przeprowadzonych z interesantami oraz z czynności w terenie sporządza się, jeśli nie jest dla nich przewidziana forma protokołu, notatki służbowe lub czyni adnotacje na aktach, jeżeli uzyskane tą drogą wiadomości lub informacje mają znaczenie w załatwianej sprawie, Notatki dołącza się do akt właściwej sprawy. § 25. Przy sporządzaniu kopii pisma lub dokumentu należy umieścić pod tekstem z lewej strony klauzulę: "Stwierdzam zgodność z oryginałem", a także datę, podpis i stanowisko służbowe osoby stwierdzającej zgodność treści. § 26. 1. Referenci załatwiają sprawy według kolejności ich wpływu i stopnia pilności. Każdą sprawę załatwia się oddzielnym pismem bez łączenia jej z inną sprawą nie mającą z nią bezpośredniego związku. 2. Referent opracowuje projekt pisma, który wraz z aktami sprawy przedkłada aprobującemu. Aprobujący sprawdza prawidłowość projektowanego załatwienia sprawy i po zaaprobowaniu zwraca projekt pisma wraz z aktami referentowi. Referent powoduje sporządzenie czystopisu i przedstawia go do podpisu. Po podpisaniu czystopisu referent dołącza do niego załączniki i wraz z kopią pisma przekazuje czystopis kancelarii celem wysłania adresatowi. Jeżeli kopie pisma ma otrzymać większa liczba odbiorców lub gdy pismo ma być rozesłane według rozdzielnika, referent powinien przekazać do kancelarii odpowiednią liczbę kopii albo powielonych pism, z dodatkowym egzemplarzem dla dokonania adnotacji o wysyłce. Kancelaria sprawdza ilość załączników, wysyła czystopis adresatowi, a kopię pisma zwraca referentowi z odpowiednią adnotacją. 3. W sprawach nieskomplikowanych, których sposób załatwienia jest uzgodniony z aprobującym, można mu przedkładać pismo w czystopisie (z kopią) - do podpisania. § 27. 1. Pismo załatwiające sprawę powinno być pod względem formy zewnętrznej dostosowane do blankietów korespondencyjnych formatu A4 lub A5 w układzie pionowym lub poziomym i powinno zawierać: 1) nagłówek - druk lub podłużną pieczęć nagłówkową, 2) znak sprawy, 3) powołanie się na znak i datę pisma, którego odpowiedź dotyczy, 4) datę podpisania pisma przez osobę upoważnioną, 5) określenie odbiorcy w pierwszym przypadku wraz z adresem, 6) treść pisma, 7) podpis (imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe). 2. Kopia pisma załatwiającego powinna ponadto zawierać: 1) parafę referenta i datę sporządzenia pisma (z lewej strony pod treścią pisma), 2) termin wznowienia sprawy lub oznaczenie dołączenia jej do akt pod treścią pisma w lewej dolnej części arkusza. 3. W razie potrzeby pismo i jego kopia powinny również zawierać dalsze następujące określenia: 1) nad adresem z prawej strony - wskazówki dotyczące sposobu wysyłania czystopisu: "polecony", "ekspres", "za zwrotnym dowodem doręczenia", "pilne", "poufne" itp., 2) pod treścią załatwienia z lewej strony arkusza - liczbę przesyłanych załączników (Zał. ...) lub wymienia się je z podaniem liczb porządkowych; na każdym załączniku wpisuje się w prawym górnym rogu kolejny numer załącznika (Zał. nr ... do pisma znak ...), 3) adresy tych instytucji lub osób umieszcza się pod treścią pisma z lewej strony pod klauzulą: "Otrzymują do wiadomości" - jeżeli treść pisma ma być poza adresatem podana do wiadomości innym instytucjom lub osobom przez przesłanie im kopii pisma, 4) pod treścią pisma z lewej strony - termin wyznaczony do załatwienia sprawy (Termin do dnia ...); określenia tego używa się wyłącznie w stosunku do jednostek podległych; dla uniknięcia zbędnych ponagleń należy wyznaczyć termin, w którym możliwe jest załatwienie sprawy; terminy należy w zasadzie wyznaczać dekadowo: 10, 20, 30 danego miesiąca; po upływie terminu wyznaczonego do załatwienia sprawy referent decyduje o wysłaniu ponaglenia lub przesunięciu terminu i fakt ten odnotowuje w aktach sprawy, 5) ewentualne wskazówki dla kancelarii. 4. Przy załatwianiu spraw należy wykorzystać formularze i druki przewidziane przepisami szczególnymi. § 28. Jeżeli załatwienia sprawy w zakreślonym terminie nie jest możliwe, należy postąpić ze sprawą zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi terminów załatwienia, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Kodeksu. § 29. 1. Wzory blankietów korespondencyjnych i pieczęci nagłówkowych stosowanych w urzędach oraz wzory pieczęci do podpisu określa załącznik nr 5. 2. Zakres kompetencji marszałka, wiceprzewodniczących i pozostałych członków zarządu w sprawie aprobaty, podpisywania dokumentów, pism i decyzji określa regulamin organizacyjny urzędu. 3. Na blankietach korespondencyjnych stosowanych przez marszałka zamieszcza się nad tekstem w lewym górnym rogu herb województwa. § 30. 1. Pieczęć urzędową lub jej elektroniczny wizerunek umieszcza się tylko na dokumentach szczególnej wagi, stanowiących podstawę do podjęcia określonych czynności prawnych, np. decyzja, świadectwo. Odcisku pieczęci nie umieszcza się na kopiach dokumentów składanych do akt urzędu oraz na innych pismach wysyłanych z urzędu, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Wzór pieczęci urzędowej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady jej stosowania określają odrębne przepisy. § 31. 1. Czystopisy pism sporządza się ściśle według ich pierwotnych zapisów i zgodnie z zasadami dotyczącymi układu pism. Poprawki i uzupełnienia mogą być dokonywane jedynie w porozumieniu i za zgodą referenta. 2. Czystopisy wykonuje się jednostronnie lub dwustronnie w liczbie egzemplarzy wskazanej przez referenta. Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism § 32. 1. Korespondencja może być przekazywana odbiorcy w postaci pisma wysyłanego: 1) przesyłką listową, 2) faksem, 3) teleksem lub dalekopisem, 4) na nośniku informatycznym wysyłanym przesyłką listową, 5) pocztą elektroniczną. 2. Pisma przeznaczone do wysłania pracownik kancelarii: 1) sprawdza, czy są podpisane, opatrzone znakiem sprawy i datą oraz czy dołączono przewidziane załączniki; w razie stwierdzenia braków zwraca pismo referentowi do uzupełnienia, 2) stwierdza swoją parafką lub w odpowiednim zbiorze na nośniku elektronicznym wysyłkę pisma, wraz z datą jego wysłania, 3) zwraca referentom kopie wysłanych pism, 4) wpisuje przesyłki specjalnego rodzaju do odpowiednich rejestrów kontrolnych, 5) do pism wysyłanych przez pocztę za zwrotnym potwierdzeniem odbioru dołącza wypełniony przez referenta sprawy odpowiedni formularz i przypina go do koperty. 3. Dla pism otrzymanych do wysyłki kancelaria przygotowuje koperty, na których w prawej dolnej części zamieszcza adres odbiorcy składający się z: 1) imienia i nazwiska bądź nazwy instytucji, 2) nazwy miejscowości z kodem pocztowym oraz nazwą ulicy i numerem nieruchomości. 4. Pisma adresowane do tego samego adresata wysyła się w jednej kopercie. 5. Sprawy załatwione wysyła się w dniu ich podpisania. 6. Pismo wysyła się zgodnie z dyspozycją zamieszczoną nad adresem (polecony, ekspres itp.). Brak takiej dyspozycji oznacza, iż pismo ma być wysłane jako przesyłka zwykła. § 33. Do doręczenia niektórych terminowych pism miejscowych bezpośrednio adresatom służy książka doręczeń, w której adresat kwituje ich odbiór. Szczegółowe zasady i tryb doręczania pism w indywidualnych sprawach z zakresu administracji państwowej regulują Kodeks oraz inne przepisy proceduralne. Wzór książki doręczeń określa załącznik nr 6. Rozdział X Przechowywanie akt § 34. 1. Akta spraw przechowuje się w wydziałach i w archiwum zakładowym. 2. W wydziałach przechowuje się akta spraw załatwianych w ciągu roku kalendarzowego - przed przekazaniem ich do archiwum zakładowego. 3. Przykładowy opis teczki aktowej zawiera załącznik nr 7. Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego § 35. 1. W celu przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych urzędy prowadzą archiwa zakładowe. 2. Akta spraw ostatecznie załatwionych urzędy przechowują na nośnikach papierowych w archiwach zakładowych. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych przekazuje do archiwum zakładowego po upływie 1 roku, kompletnymi rocznikami, pracownik wyznaczony do tych spraw. 4. Pracownik, do którego obowiązków należy prowadzenie archiwum zakładowego, w porozumieniu z kierownikami wydziałów, ustala corocznie termin przekazywania akt do archiwum zakładowego przez poszczególne wydziały. § 36. 1. Przekazywanie akt odbywa się na podstawie spisu zdawczo-odbiorczego, po szczegółowym przeglądzie i uporządkowaniu akt przez referentów. Przez uporządkowanie akt rozumie się: 1) takie ułożenie akt wewnątrz teczek, by sprawy następowały po sobie według liczb porządkowych spisów spraw (rejestrów), poczynając od najwcześniejszej sprawy (od nr 1) z dołączonym na wierzchu spisem spraw; w obrębie sprawy pisma układa się chronologicznie, poczynając od pisma rozpoczynającego sprawę, 2) wyłączenie zbędnych egzemplarzy tych samych pism i akt kategorii Bc, 3) ułożenie teczek, ksiąg, rejestrów itp. według haseł klasyfikacyjnych jednolitego rzeczowego wykazu akt, 4) odłożenie do teczki spisu spraw lub innych środków ewidencyjnych, 5) opisanie teczek na ich zewnętrznej stronie, 6) w odniesieniu do akt kategorii A - przesznurowanie całości akt, ponumerowanie stron ołówkiem zwykłym i oznaczenie na zewnętrznej, spodniej stronie okładki liczby stron zawartych w teczce. 2. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządza się osobno w czterech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii A i w trzech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii B, z których jeden z każdej kategorii pozostaje u referenta przekazującego akta, jako dowód przekazania akt, a pozostałe egzemplarze otrzymuje pracownik prowadzący archiwum zakładowe. Wzór spisu zdawczo-odbiorczego określa załącznik nr 8. 3. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządzają pracownicy przekazujący akta w kolejności teczek według jednolitego rzeczowego wykazu akt. 4. Spisy zdawczo-odbiorcze podpisują: referent przekazujący akta i pracownik prowadzący archiwum zakładowe. § 37. 1. Komórki organizacyjne przekazują akta do archiwum zakładowego wyłącznie kompletnymi rocznikami. 2. Do akt przekazanych archiwum zakładowemu dołącza się zbędne w pracy bieżącej: ewidencje, rejestry i kartoteki. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych, które ze względu na swój przedmiot będą nadal potrzebne, po dokonaniu formalności przekazania do archiwum zakładowego i zarejestrowaniu ich w ewidencji tego archiwum, można wypożyczać na tak długo, jak długo będą one potrzebne. § 38. Szczegółowy tryb postępowania przy przekazywaniu akt do archiwum zakładowego, układ akt, tryb korzystania z tych akt, organizację pracy w archiwum zakładowym oraz zasady przekazywania materiałów archiwalnych do archiwum państwowego określa instrukcja stanowiąca załącznik do zarządzenia nr 7 Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 13 marca 1991 r. w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych oraz zasad i trybu postępowania z dokumentacją w urzędach terenowych organów rządowej administracji ogólnej. § 39. 1. W razie zniesienia urzędu, w wyniku likwidacji jednostki podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego, a dokumentację niearchiwalną (kategorii B) - urzędowi przejmującemu sprawy jednostki. 2. Jeżeli tereny likwidowanej jednostki podziału terytorialnego wchodzą w skład kilku jednostek podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego. Dokumentację niearchiwalną (kategorii B) przejmuje jednostka wyznaczona w akcie likwidacyjnym. Rozdział XII Opłaty skarbowe § 40. 1. Znaki opłaty skarbowej od podania lub protokołu zastępującego podanie i dołączonych załączników nakleja się na podaniu lub protokole. Wartość naklejonych znaków opłaty skarbowej powinna być równa kwocie należnej opłaty skarbowej od podania i załączników do niego. Jeżeli załączniki są składane w terminie późniejszym niż podanie, znaki opłaty skarbowej należnej od załączników nakleja się na załącznikach. 2. Znaki opłaty skarbowej na podaniu (protokole) i załącznikach kasuje wstępnie pracownik, który je przyjął, pieczęcią, kasownikiem albo ręcznie, tak aby część odcisku pieczęci, kasownika lub kreski skasowania znajdowała się również na dokumencie poza znakami. 3. W przypadku złożenia dokumentów w postaci poczty elektronicznej, znak opłaty skarbowej nakleja się na akta sprawy lub w specjalnym rejestrze prowadzonym na nośniku informatycznym prowadzonym przez referenta załatwiającego sprawę. 4. Referent rozpatrując podanie sprawdza, czy uiszczono opłatę we właściwej wysokości, i dokonuje powtórnego skasowania znaków opłaty skarbowej na podaniu, wpisując na znakach datę załatwienia sprawy oraz umieszczając swój podpis w ten sposób, aby część daty i podpisu przechodziła na znak sąsiedni lub na dokument, na którym znak naklejono. § 41. 1. Rozpatrzenie podania, dokonanie czynności urzędowej, a także wydanie świadectwa lub zezwolenia podlegających opłacie skarbowej należy uzależnić od uiszczenia tej opłaty. 2. Jeżeli wniesiono podanie bez uiszczenia należnej opłaty skarbowej, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w terminie 14 dni, z pouczeniem, że w razie niewykonania tego obowiązku, podanie zostanie pozostawione bez rozpatrzenia lub czynność podlegająca opłacie nie zostanie dokonana. O wysłaniu wezwania należy uczynić odpowiednią adnotację na podaniu. 3. W razie gdy zobowiązany złoży w wyznaczonym terminie znaki opłaty skarbowej odpowiedniej wartości, nakleja się je na podaniu i kasuje w sposób określony w § 40 ust. 2. Gdy zobowiązany naklei znaki opłaty skarbowej na otrzymanym wezwaniu i doręczy je organowi, który wysłał wezwanie, znaki opłaty skarbowej kasuje się na wezwaniu i dołącza się je do podania, na którym odnotowuje się wysokość wpłaconej kwoty i datę doręczenia wezwania. 4. Rozpatrzenie podania, pomimo nieuiszczenia opłaty skarbowej, może nastąpić tylko w przypadkach gdy: 1) za niezwłocznym rozpatrzeniem przemawiają względy społeczne lub ważny interes strony, 2) wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin wniesienia, 3) podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą bez pośrednictwa polskiego urzędu konsularnego. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w sposób określony w ust. 2 i 3, a w razie jej nieuiszczenia, po załatwieniu sprawy przekazać podanie urzędowi skarbowemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu pobrania należnej opłaty skarbowej. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, odpowiedź na podanie należy przekazać polskiemu urzędowi konsularnemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu doręczenia i pobrania należnych opłat. § 42. 1. Znaki opłaty skarbowej od czynności urzędowej nakleja się na wniosku o dokonanie tej czynności lub protokole stwierdzającym jej wykonanie i kasuje w sposób określony w § 40 ust. 2. 2. Znaki opłaty skarbowej za świadectwa lub zezwolenia wydawane w wyniku wniesienia podania, naklejone na podaniu, kasuje się w sposób określony w § 40 ust. 4, a na wydanym dokumencie umieszcza się odpowiednią adnotację. Jeżeli wydanie świadectwa lub zezwolenia nie wymaga wniesienia podania, znaki opłaty skarbowej nakleja się na wydanym dokumencie i kasuje pieczęcią. 3. Jeżeli opłatę skarbową uiszczono gotówką, adnotację stwierdzającą wysokość i datę wpłaty oraz numer pokwitowania lub numer rachunku bankowego umieszcza się na protokole stwierdzającym dokonanie czynności urzędowej albo na świadectwie lub zezwoleniu. § 43. 1. Jeżeli opłata skarbowa została uiszczona nienależnie lub w kwocie wyższej od należnej albo jeżeli pomimo jej uiszczenia nie wydano świadectwa lub zezwolenia albo nie dokonano czynności urzędowej, referent, który skasował znaki opłaty skarbowej albo zamieścił na dokumencie adnotację o uiszczeniu opłaty gotówką, jest obowiązany przekazać dokument ze skasowanymi znakami opłaty skarbowej bądź z pokwitowaniem uiszczenia tej opłaty właściwemu urzędowi skarbowemu w celu dokonania zwrotu opłaty. 2. Jeżeli podanie, świadectwo, zezwolenie lub czynność urzędowa są zwolnione od opłaty skarbowej, na podaniu, świadectwie, zezwoleniu lub dokumencie stwierdzającym czynność urzędową należy uczynić adnotację o zwolnieniu, ze wskazaniem podstawy prawnej. Rozdział XIII Postępowanie z aktami sejmiku, jego organów oraz zarządu województwa § 44. Ogólne przepisy instrukcji kancelaryjnej mają również zastosowanie przy załatwianiu spraw związanych z działalnością sejmiku, jego organów, zarządu oraz innych organów kolegialnych powołanych przez sejmik, jeżeli postanowienia niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. § 45. 1. Ustala się wzory blankietów korespondencyjnych i pieczęci nagłówkowych dla przewodniczących sejmiku i ich zastępców oraz pieczęci do podpisu według załącznika nr 5. 2. Na blankietach korespondencyjnych dla przewodniczącego sejmiku zamieszcza się herb województwa. Sejmik może ustanowić dodatkowe oznaczenia na blankietach korespondencyjnych. § 46. 1. Sprawy związane z organizacją sesji sejmiku, posiedzeń komisji i zarządu województwa rejestruje się w spisach spraw, zgodnie z jednolitym rzeczowym wykazem akt. 2. Protokoły sesji sejmiku, posiedzeń komisji, posiedzeń zarządu, a także akty tych organów (uchwały, postanowienia, opinie itp.) sporządza się i ewidencjonuje według zasad ustalonych przez sejmik. § 47. 1. Protokoły otrzymują w ciągu kadencji kolejne numery, począwszy od numeru jeden. 2. Protokoły sesji numerowane są cyframi rzymskimi, łamanymi przez dwie ostatnie cyfry roku (z wyjątkiem roku 2000, który należy wpisywać w całości) (np. nr I/99, nr XXXII/2000 itp.), protokoły zaś komisji (zarządu) - cyframi arabskimi, łamanymi przez dwie ostatnie cyfry roku (z wyjątkiem roku 2000, który należy wpisywać w całości) (np. nr 1/99, nr 2/99, nr 35/2000). § 48. 1. Oryginały protokołów przechowuje się w zbiorach protokołów. 2. Po zakończeniu kadencji protokoły, ułożone chronologicznie, oprawia się w formie książkowej kolejno latami i opatruje spisem treści (zawierającym: daty sesji lub posiedzenia, numery protokołów, tematykę obrad, numer strony zbioru) oraz podpisem: "Protokoły sesji (posiedzenia Komisji) ...................... Sejmiku nr ..... województwo ........ za rok ........". 3. Jeżeli jest to możliwe, wszystkie protokoły powinny być dostępne w wewnętrznej sieci informatycznej urzędu marszałkowskiego oraz w powszechnie dostępnych zbiorach informatycznych. § 49. 1. W wydziale urzędu marszałkowskiego wskazanym przez marszałka, niezależnie od spisów spraw prowadzonych na podstawie jednolitego rzeczowego wykazu akt, powinny być założone na okres kadencji następujące rejestry: 1) uchwał sejmiku i zarządu województwa, 2) wniosków i opinii komisji sejmiku, 3) interpelacji i wniosków radnych. 2. Jeżeli jest to możliwe, rejestry te powinny być również dostępne w wewnętrznej sieci informatycznej urzędu marszałkowskiego oraz w powszechnie dostępnych zbiorach danych. Rozdział XIV Powielanie i publikowanie § 50. 1. Podstawą sporządzenia kopii dokumentu i wykonania określonego nakładu jest polecenie kierownika wydziału lub upoważnionej osoby. 2. Dyspozycja polecenia zawiera: 1) zwięzłe oznaczenie dokumentu, 2) format, 3) nakład, 4) datę. Rozdział XV Zbiory wspomagające § 51. 1. W urzędach prowadzone są zbiory wspomagające, służące potrzebom pracowników urzędu. 2. Zasady gromadzenia materiałów i zbiorów wspomagających, organizację i zasady prowadzenia zbiorów oraz obowiązki ich pracowników określają kierownicy wydziałów właściwi w sprawach gospodarczych. § 52. 1. W zbiorach wspomagających urzędów przechowywane są: 1) przepisy prawne i zbiory wydawnicze tych przepisów, 2) publikacje (opracowania) własne i wydawnictwa obce zakwalifikowane do zbiorów. 2. Podstawą systematyki i ewidencji zbiorów są katalogi i skorowidze prowadzone w sposób zapewniający łatwość wyszukiwania poszczególnych pozycji według hasła rzeczowego bądź tytułu pozycji. Rozdział XVI Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych § 53. Dopuszcza się szerokie wykorzystanie informatyki w urzędach organów administracji zespolonej, pod warunkiem ochrony przechowywanych w zbiorach informatycznych danych, w tym zwłaszcza danych osobowych, jeżeli ich gromadzenie dopuszcza ustawa. § 54. 1. Zaleca się wykorzystanie informatyki w celu: 1) przyjmowania i wysyłania korespondencji za pośrednictwem wydzielonej poczty elektronicznej, 2) przesyłania korespondencji i innych wiadomości wewnątrzurzędową pocztą elektroniczną, 3) prowadzenia wszelkich rejestrów dotyczących obiegu dokumentów wewnątrz urzędów, 4) udostępnienia upoważnionym pracownikom: a) zakupionego dla wersji sieciowej oprogramowania aplikacyjnego, a w szczególności: - edytorów tekstów, - arkuszy kalkulacyjnych, - baz danych, - programów graficznych, - oprogramowania antywirusowego, b) zakupionych baz danych, a w szczególności: - prawnych, - baz adresowych, - baz danych statystycznych, c) utworzonych w urzędzie baz danych, a w szczególności: - ewidencji prawa miejscowego, - ewidencji zarządzeń kierowników urzędu, - baz adresowych, - baz danych o regionie, 5) współdziałania z bazami danych tworzonymi i eksploatowanymi przez wszystkie urzędy organów administracji publicznej, 6) tworzenia, przekształcania i przechowywania niezbędnych dokumentów, 7) tworzenia i udostępniania zbiorowego kalendarza zajęć kierowników urzędu, 8) monitorowania zaleceń kierownika urzędu, 9) monitorowania obiegu dokumentów wewnątrz urzędu, 10) umieszczania na wykupionych stronach Internetu stale aktualizowanej informacji o urzędzie, kadrze kierowniczej i kompetencjach, 11) informowania interesantów o procedurach wymaganych przy załatwianiu wybranych typów spraw. 2. Zaleca się powierzenie kierowania procesem informatyzacji w urzędach organów administracji zespolonej osobie z wykształceniem informatycznym, zatrudnionej w komórce organizacyjnej właściwej do spraw organizacji urzędu. § 55. 1. Dane przechowywane w pamięci komputerów zabezpiecza się przez: 1) dopuszczenie do dostępu wyłącznie upoważnionych pracowników, 2) odpowiednie archiwizowanie zbiorów na nośnikach informatycznych. 2. Dostęp do zbiorów danych zawartych w komputerach ogranicza się przez: 1) system haseł identyfikujących pracownika, 2) system haseł ograniczających dostęp do wybranych obszarów danych osobom nie posiadającym odpowiednich uprawnień, 3) zabezpieczenie dostępu do terminali sieciowych przez użycie kart magnetycznych lub kart obiegowych. 3. Dane gromadzone w pamięciach komputerów powinny być zabezpieczone przed ich utratą przez: 1) przechowywanie w chronionym i odpowiednio zabezpieczonym miejscu nośników informatycznych zakupionego oprogramowania: a) operacyjnego, b) narzędziowego, c) aplikacyjnego, 2) archiwizowanie w cyklu kilkudniowym danych przechowywanych w pamięciach komputerów lokalnych na nośnikach informatycznych przechowywanych w innym pomieszczeniu, 3) archiwizowanie codzienne zmian, a w cyklu tygodniowym wszystkich danych przechowywanych w pamięci serwerów sieciowych na odpowiednich nośnikach informatycznych oraz przechowywanie ich w odpowiednio chronionym i zabezpieczonym pomieszczeniu, 4) archiwizowanie w cyklu miesięcznym danych z pamięci serwerów na odpowiednich nośnikach i przechowywanie ich w odpowiednio zabezpieczonym pomieszczeniu poza gmachem urzędu. 4. Obieg dyskietek i innych nośników informatycznych w urzędzie ogranicza się poprzez ich ostemplowanie oraz okresowe sprawdzanie programami antywirusowymi przy całkowitym zakazie użycia nośników nie oznakowanych (z wyjątkiem wydzielonych stanowisk nie podłączonych do sieci informatycznej urzędu i z zainstalowanym programem antywirusowym). 5. Korzystanie z dostępu do światowych sieci informatycznych (typu Internet) jest możliwe wyłącznie w wydzielonych i nie podłączonych do wewnętrznej sieci informatycznej urzędu stanowiskach komputerowych. 6. W przypadku gromadzenia danych osobowych do ich zabezpieczenia należy stosować przepisy o ochronie danych osobowych. Rozdział XVII Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych § 56. 1. Nadzór ogólny nad prawidłowym wykonywaniem przez pracowników urzędu czynności kancelaryjnych należy do obowiązków marszałka. 2. Obowiązki kierownika wydziału w zakresie nadzoru polegają na sprawdzaniu prawidłowości stosowania instrukcji kancelaryjnej przez pracowników wydziału i udzielaniu im wskazówek w tym zakresie, a w szczególności na sprawdzaniu: 1) prawidłowości prowadzenia spisów spraw, rejestrów oraz teczek, 2) prawidłowości załatwiania spraw, 3) terminowości załatwiania spraw, 4) prawidłowości obiegu akt, ustalonego instrukcją, 5) prawidłowości pobierania opłaty skarbowej i kasowania znaczków, 6) prawidłowego stosowania pieczęci i przestrzegania zasad określonych w § 27, 7) terminowości przekazywania akt do archiwum zakładowego. 3. Do obowiązków kierownika wydziału należy dopilnowanie, aby ukazujące się przepisy prawne i inne akty normatywne docierały do zainteresowanych pracowników wydziału, w celu umożliwienia im zapoznania się z ich treścią. Załączniki do instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu. (Dz. U. Nr 160, poz. 1074) Na podstawie art. 39 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się instrukcję kancelaryjną dla organów powiatu, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w starostwach powiatowych, w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1998 r. (poz. 1074) INSTRUKCJA KANCELARYJNA DLA ORGANÓW POWIATU Spis treści Rozdział I Postanowienia ogólne Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji Rozdział III Przekazywanie korespondencji członkom zarządu Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt Rozdział VIII Załatwianie spraw Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism Rozdział X Przechowywanie akt Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego Rozdział XII Opłaty skarbowe Rozdział XIII Postępowanie z aktami rady powiatu, jej organów oraz zarządu powiatu Rozdział XIV Powielanie i publikowanie Rozdział XV Zbiory wspomagające Rozdział XVI Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych Rozdział XVII Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych Załączniki Rozdział I Postanowienia ogólne § 1. 1. Instrukcja kancelaryjna, zwana dalej "Instrukcją", określa zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w starostwach powiatowych. 2. Określony w instrukcji tryb i zasady wykonywania czynności kancelaryjnych zapewniają jednolity sposób tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania oraz ochronę przed uszkodzeniem, zniszczeniem bądź utratą dokumentów w urzędach. 3. W postępowaniu z dokumentami stanowiącymi tajemnicę służbową (poufnymi) stosuje się niniejszą instrukcję z uwzględnieniem przepisów w sprawie szczegółowych zasad i sposobu postępowania z wiadomościami stanowiącymi tajemnicą państwową i służbową. 4. Postępowanie z dokumentami stanowiącymi tajemnicę państwową (tajnymi) regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Instrukcja kancelaryjna może być stosowana w jednostkach organizacyjnych powiatu tworzących powiatową administrację zespoloną. 2. O wprowadzeniu instrukcji do stosowania w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, rozstrzyga starosta. § 3. Użyte w instrukcji następujące określenia oznaczają: 1) urząd - starostwo powiatowe, 2) kierownik urzędu - starostę, 3) kierownik wydziału - kierownika wydziału lub innej komórki organizacyjnej w urzędzie, 4) wydział - wydział, biuro, oddział, referat lub inną komórkę organizacyjną, 5) referent - pracownika załatwiającego merytorycznie daną sprawę i przechowującego dokumentację sprawy w trakcie jej załatwiania, 6) kancelaria - wewnętrzną komórkę organizacyjną właściwego urzędu lub stanowisko pracy załatwiające sprawy obsługi kancelaryjnej, 7) sekretariat - stanowisko pracy, do którego należy obsługa organizacyjna starosty, wicestarosty i pozostałych członków zarządu lub kierowników wydziałów starostwa powiatowego, 8) sprawa - zdarzenie lub stan rzeczy oraz podanie, pismo, dokument, wymagające rozpatrzenia i podjęcia czynności służbowych, 9) akta sprawy - całą dokumentację (pisma, dokumenty, notatki, formularze, plany, fotokopie, rysunki itp.) zawierającą dane, informacje, wnioski itp., które były, są lub mogą być istotne przy rozpatrywaniu danej sprawy, 10) poprzedniki - akta poprzedzające ostatnie otrzymane pismo w danej sprawie, 11) korespondencja - każde pismo wpływające do urzędu lub wysyłane przez urząd, 12) aprobata - wyrażenie zgody na treść i sposób załatwienia sprawy, 13) przesyłka - pisma (dokumenty) oraz pakiety (paczki) otrzymywane i wysyłane za pośrednictwem poczty, gońca, woźnego itp., a także otrzymywane i nadawane telegramy, telenoty, teleksy i telefaksy, 14) załącznik - każde pismo lub inny przedmiot odnoszący się do treści lub tworzący pod względem treści całość z pismem przewodnim (zszyte, sklejone z nim pisma, broszury, książki itp.), 15) dokument - akt mający znaczenie dowodu, ustanawiający uprawnienie lub stwierdzający prawdziwość określonych w nim zdarzeń bądź danych (odpis aktu stanu cywilnego, wyrok, orzeczenie, świadectwo itp.), 16) pieczęć urzędowa - pieczęć okrągłą z wizerunkiem herbu powiatu pośrodku (do czasu ustanowienia herbu z polem nie wypełnionym) i nazwą urzędu w otoku lub jej wizerunek na nośniku elektronicznym, 17) pieczęć - stemple lub ich wizerunki na nośniku elektronicznym, nagłówkowe, imienne do podpisu itp., 18) paragrafy bez bliższego określenia - paragrafy niniejszej instrukcji, 19) spis spraw - formularz służący do chronologicznego rejestrowania spraw wpływających lub rozpoczętych w urzędzie, 20) rejestr kancelaryjny - zestawienie spraw jednorodnych w formie pisemnej lub jako rejestr informatyczny, 21) znak akt - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i do określonej grupy rzeczowego wykazu akt, 22) znak sprawy - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i określonej grupy spraw, 23) punkt zatrzymania - każde stanowisko pracy, przez które przechodzą akta sprawy w trakcie wykonywania czynności urzędowych związanych z jej załatwieniem, 24) nośnik papierowy - arkusz papieru zgodny z Polskimi Normami, na którym umieszczona jest treść dokumentu, pisma itp., 25) nośnik informatyczny - dyskietkę, taśmę magnetyczną lub inny nośnik, na którym zapisano w formie elektronicznej treść dokumentu, pisma itp., 26) teczka aktowa (spraw) - teczkę wiązaną, skoroszyt, segregator itp., służącą do przechowywania jednorodnych lub rzeczowo pokrewnych akt spraw ostatecznie załatwionych, objętych tą samą grupą akt ustaloną wykazem akt i stanowiącą przeważnie odrębną jednostkę archiwalną, 27) czystopis - tekst dokumentu lub pisma urzędowego w postaci ostatecznej przygotowanej do podpisu przez wystawcę, 28) wykaz akt - wykaz haseł rzeczowych oznaczonych symbolami klasyfikacyjnymi i kwalifikacją archiwalną akt. § 4. Przez Kodeks należy rozumieć - ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 944). § 5. 1. Do podstawowych czynności kancelaryjnych należy: 1) przyjmowanie i rozdział korespondencji oraz przesyłek, 2) prowadzenie ewidencji wpływów specjalnych i wartościowych, 3) sporządzanie czystopisów pism oraz ich powielanie, 4) wysyłanie korespondencji i przesyłek, 5) przyjmowanie i nadawanie telegramów, telefonogramów, dalekopisów, faksów oraz obsługa poczty elektronicznej itp., 6) udzielanie informacji interesantom, a w razie potrzeby kierowanie ich do właściwych wydziałów lub stanowisk pracy. 2. Czynności kancelaryjne w urzędach wykonują: 1) kancelaria, 2) sekretariaty, 3) referenci odpowiedzialni za merytoryczne załatwienie danej sprawy, 4) pracownicy sporządzający czystopisy. Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji § 6. 1. Korespondencję przyjmuje kancelaria, rejestrując ją ilościowo w rejestrze kancelaryjnym, a podania składane do protokołu przyjmują właściwi referenci, zgodnie z podziałem czynności, i przekazują kierownikowi wydziału. 2. Przyjmując przesyłki przekazywane drogą pocztową, zwłaszcza polecone i wartościowe, kancelaria sprawdza prawidłowość zaadresowania oraz stan opakowania. W razie stwierdzenia uszkodzenia, kancelaria sporządza adnotacje na kopercie lub opakowaniu oraz na potwierdzeniu odbioru i żąda od pracownika urzędu pocztowego spisania protokołu o doręczeniu przesyłki uszkodzonej. 3. Przesyłki specjalnego rodzaju (telegramy, telefonogramy, dalekopisy, faksy, poczta elektroniczna, pisma organów naczelnych i centralnych, pisma procesowe, paczki, listy polecone, ekspresowe, przesyłki wartościowe) kancelaria wpisuje do rejestru przesyłek specjalnego rodzaju według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych w urzędzie, sporządza o tym adnotację w obrębie pieczęci wpływu i bezzwłocznie doręcza adresatom za pokwitowaniem. Na telegramach, telefonogramach i dalekopisach oprócz daty wpływu zamieszcza się godzinę i minutę przyjęcia, a na telefonogramach - także imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe nadającego i przyjmującego. Wzór pieczęci wpływu określa załącznik nr 1. 4. Kancelaria otwiera wszystkie przesyłki, z zastrzeżeniem § 1 ust. 4, z wyjątkiem: 1) adresowanych imiennie, które przekazuje adresatom, 2) stanowiących tajemnicę służbową (poufne), które przekazuje odpowiednio kancelarii tajnej i adresatom, 3) wartościowych, które przekazuje właściwej osobie lub komórce organizacyjnej za pokwitowaniem. 5. Jeżeli po otwarciu koperty nie oznaczonej za zewnątrz napisem "poufne" okaże się, że przesyłka zawiera wiadomości stanowiące tajemnicę służbową, należy bezzwłocznie przekazać ją w zamkniętej kopercie właściwej do jej odbioru osobie lub komórce organizacyjnej, z adnotacją o przyczynie otwarcia koperty. 6. Ujawnione przy przesyłkach lub pismach, nie oznaczonych jako wartościowe pieniądze, znaczki skarbowe itp. walory, po komisyjnym ustaleniu ich ilości i wartości oraz wpisaniu do książki depozytowej, składa się do kasy podręcznej kancelarii, a pismo opatruje pieczęcią depozytową i przesyła do właściwej komórki organizacyjnej, która zarządzi dalsze postępowanie z depozytem. 7. Po otwarciu koperty sprawdza się: 1) czy nie zawiera ona pisma mylnie skierowanego, 2) czy dołączone są wymienione w piśmie załączniki. 8. Brak załączników lub otrzymanie samych załączników bez pisma przewodniego odnotowuje się na danym piśmie lub załączniku. 9. Koperty z nie naruszonym znakiem pocztowym (stemplem pocztowym) dołącza się tylko do pism: 1) poufnych, wartościowych, poleconych, ekspresowych, za dowodem doręczenia, 2) dla których istotna jest data nadania (stempla pocztowego), np. skargi, odwołania itp., 3) w których brak nadawcy lub daty pisma, 4) mylnie skierowanych, 5) załączników nadesłanych bez pisma przewodniego, 6) w razie niezgodności zapisów na kopercie z ich zawartością. 10. Potwierdzenie otrzymania pisma kancelaria wydaje na żądanie składającego pismo. 11. Korespondencję mylnie doręczoną (adresowaną do innego adresata) zwraca się bezzwłocznie do urzędu pocztowego lub punktu wymiany korespondencji. 12. Na każdej wpływającej na nośniku papierowym korespondencji umieszcza się w górnym lewym rogu pierwszej strony (na korespondencji przekazywanej bez otwierania - na przedniej stronie koperty) pieczątkę wpływu określającą datę otrzymania. 13. Po wykonaniu czynności określonych w ust. 1-12, kancelaria segreguje wpływającą korespondencję według jej treści i przekazuje sekretariatom i wydziałom. 14. Kancelaria jest stałym punktem wymiany korespondencji przeznaczonej do obiegu wewnętrznego. Pojedyncze przesyłki, wymagające natychmiastowego doręczenia, wydziały przekazują sobie za pośrednictwem swoich pracowników bez pokwitowań. Rozdział III Przekazywanie korespondencji członkom zarządu § 7. 1. Staroście kancelaria przekazuje za pośrednictwem sekretariatu następującą korespondencję: 1) adresowaną do starosty, 2) dotyczącą spraw o charakterze reprezentacyjnym, 3) od organów naczelnych i centralnych, wojewody i marszałka województwa, 4) zastrzeżoną dla starosty, 5) dotyczącą organizacji, zakresu działania i zasad funkcjonowania urzędu, 6) skargi i wnioski dotyczące działalności urzędu lub jego pracowników, 7) protokoły i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych w urzędzie przez organy kontrolne, 8) protokoły i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych przez organy kontrolne w jednostkach organizacyjnych powiatu. 2. Wicestaroście kancelaria przekazuje, poprzez sekretariat, korespondencję: 1) imiennie do niego adresowaną, 2) dotyczącą prowadzonych spraw, zgodnie z podziałem zadań, kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy starostą, wicestarostą oraz pozostałymi członkami zarządu, 3) zastrzeżoną dla wicestarosty. 3. Pozostałym członkom zarządu kancelaria przekazuje korespondencję: 1) imiennie do nich adresowaną, 2) dotyczącą prowadzonych spraw, zgodnie z podziałem zadań, kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy starostą, wicestarostą oraz pozostałymi członkami zarządu, 3) zastrzeżoną dla członka zarządu. Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów § 8. 1. Pracownik sekretariatu przyjmuje korespondencję oraz - jeżeli nie została wprowadzona do żadnego z rejestrów - rejestruje ją w dzienniku korespondencji i przekazuje odpowiednio: staroście, wicestaroście lub pozostałym członkom zarządu, a następnie przekazuje kancelarii w celu umieszczenia jej w rejestrze kancelaryjnym. 2. Wzór dziennika korespondencji określa załącznik nr 2. § 9. 1. Korespondencję przejrzaną i zwróconą przez starostę, wicestarostę lub pozostałych członków zarządu pracownik sekretariatu dzieli zgodnie z dyspozycjami na: 1) podlegającą załatwieniu przez starostę, wicestarostę lub pozostałych członków zarządu, 2) podlegającą załatwieniu przez wydziały. 2. Korespondencję, o której mowa w ust. 1 pkt 2, pracownik sekretariatu przekazuje właściwym wydziałom. Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji § 10. 1. Starosta, wicestarosta lub członek zarządu, przeglądając korespondencję: 1) decyduje, którą korespondencję załatwia sam, 2) przydziela pozostałą korespondencję do załatwienia przez właściwe wydziały bądź stanowiska pracy. Wzór formularza poleceń starosty określa załącznik nr 3. 2. Na przeglądanej korespondencji, przewidzianej do załatwienia przez wydziały bądź stanowiska pracy, umieszcza się dyspozycje dotyczące: 1) sposobu załatwienia sprawy, 2) terminu załatwienia sprawy, 3) aprobaty załatwienia sprawy bądź podpisania czystopisu. 3. Do przekazywania dyspozycji powinno się stosować typowe skróty. 4. Kierownicy wydziałów przeglądają korespondencję: 1) mającą dyspozycję starosty, wicestarosty lub pozostałych członków zarządu, 2) adresowaną do nich imiennie, 3) zawierającą ponaglenie i interwencje, 4) wymagającą osobistego przyjęcia do wiadomości, zajęcia stanowiska lub wydania wstępnych poleceń, dotyczących sposobu ich załatwienia. 5. Jeżeli korespondencja dotyczy spraw wchodzących w zakres działania (czynności) różnych wydziałów lub pracowników, przekazuje się ją wydziałowi lub pracownikowi, do którego należy załatwienie sprawy w podstawowym zakresie. Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt § 11. Obieg akt między wydziałami odbywa się, z zastrzeżeniem § 6 ust. 14 zdanie drugie, za pośrednictwem kancelarii lub poczty elektronicznej. § 12. Obieg akt odbywa się bez pokwitowania. Za pokwitowaniem doręcza się wyłącznie akta, co do których obowiązek kwitowania wynika z odrębnych przepisów. Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt § 13. 1. W wydziałach urzędów obowiązuje bezdziennikowy system kancelaryjny oparty na jednolitym rzeczowym wykazie akt. 2. Wykaz akt stanowi jednolitą, rzeczową, niezależną od struktury organizacyjnej urzędu, klasyfikację akt powstających w toku działalności urzędu oraz zawiera ich kwalifikację archiwalną. Obejmuje on wszystkie zagadnienia z zakresu działalności urzędu oznaczone w poszczególnych pozycjach symbolami, hasłami i kategorią archiwalną. Wykaz ten służy do oznaczania, rejestracji, łączenia i przechowywania akt. 3. Wykaz akt oparty jest na systemie klasyfikacji dziesiętnej i dzieli całość wytwarzanej dokumentacji na dziesięć klas pierwszego rzędu sformułowanych w sposób ogólny, oznaczony symbolami od 0 do 9. 4. W ramach tych klas wprowadza się podział na klasy drugiego rzędu (hasła bardziej szczegółowe) oznaczone symbolami dwucyfrowymi powstającymi przez dodanie do symbolu klasy pierwszego rzędu jednej z cyfr od 0 do 9, co daje: 00-99 oraz dalszy podział niektórych klas drugiego rzędu na klasy trzeciego rzędu oznaczone symbolami trzycyfrowymi, to jest 000-999, a w ramach klas trzeciego rzędu - podział na klasy czwartego rzędu oznaczone symbolami czterocyfrowymi, to jest: 0000-9999. 5. Klasy końcowe w poszczególnych jednorodnych tematycznie grupach spraw (hasłach), oznaczone kategorią archiwalną, odpowiadają tematycznym (rzeczowym) teczkom aktowym oznaczonym tym samym znakiem akt co klasy końcowe w wykazie. 6. Akta jednorodne tematycznie z różnych komórek organizacyjnych urzędu będą posiadały to samo hasło klasyfikacyjne i symbol liczbowy hasła. Wyróżniać je będą symbole literowe i liczbowe stanowiące oznaczenia nazwy danej komórki organizacyjnej. 7. W uzasadnionych przypadkach kierownik urzędu może rozbudować jednolity rzeczowy wykaz akt w ramach istniejących symboli z zachowaniem tej samej kategorii archiwalnej. 8. Oprócz haseł jednolity rzeczowy wykaz akt zawiera oznaczenie kategorii archiwalnej akt. 9. Do materiałów archiwalnych oznaczonych symbolem "A" zalicza się dokumentację mającą trwałą wartość historyczną, przewidzianą do przekazania do archiwum państwowego. 10. Do dokumentacji niearchiwalnej oznaczonej symbolem "B" i cyframi arabskimi, określającymi liczbę lat przechowywania w archiwum zakładowym, zalicza się dokumentację mającą czasowo znaczenie praktyczne. 11. Do dokumentacji oznaczonej symbolem "Bc" zalicza się dokumentację manipulacyjną mającą krótkotrwałe znaczenie praktyczne. Może ona ulec brakowaniu po pełnym jej wykorzystaniu, bez przekazywania jej do archiwum zakładowego, lecz w porozumieniu z tym archiwum, na zasadach określonych przez właściwe archiwum państwowe. 12. Dokumentacja zaliczana do kategorii "BE", przechowywana w archiwum zakładowym przez określoną liczbę lat (np. BE 5), podlega ekspertyzie, którą przeprowadzają właściwe archiwa państwowe dla ewentualnego dokonania zmiany kwalifikacji archiwalnej tej dokumentacji. § 14. 1. Komórki organizacyjne mogą sporządzać na własne potrzeby szczegółowy wyciąg z wykazu akt, zawierający odpowiednie symbole i hasła klasyfikacyjne oraz kategorie archiwalne dokumentacji występujące w działalności tych komórek. 2. Wyciąg z wykazu akt dla komórki organizacyjnej w zależności od potrzeb może zawierać: 1) nowe pozycje (symbole i hasła klasyfikacyjne) utworzone przez rozbudowanie końcowych klas trzeciego i czwartego rzędu w wykazie akt w klasy bardziej szczegółowe przy zachowaniu oznaczeń kategorii archiwalnej i okresu przechowywania akt, ustalonego dla klasy rozbudowanej, 2) pozycje oznaczone w wykazie akt symbolami wyższego rzędu, z ustaleniem właściwej kategorii archiwalnej z klas komasowanych. 3. Wyciąg z wykazu akt sporządza się w dwóch egzemplarzach, z czego jeden egzemplarz zatrzymuje dla siebie dana komórka organizacyjna, a drugi przekazuje do archiwum zakładowego. § 15. Zmiany w wykazie akt polegające na przekształceniu lub dodaniu nowych symboli i haseł klasyfikacyjnych w klasach pierwszego i drugiego rzędu mogą być dokonywane tylko na podstawie zarządzenia kierownika urzędu w porozumieniu z właściwym archiwum państwowym. § 16. 1. Dla każdej, końcowej w podziale klasyfikacji, pozycji jednolitego rzeczowego wykazu akt zakłada się spis spraw oraz odpowiadającą temu spisowi teczkę aktową do przechowywania w niej spraw ostatecznie załatwionych. Wszystkie pisma (dokumenty) dotyczące jednej sprawy należy gromadzić w sposób umożliwiający ustalenie daty wszczęcia i zakończenia sprawy. 2. Spisy spraw i teczki zakłada się w zasadzie na każdy rok kalendarzowy oddzielnie. Dopuszcza się, w przypadku małej liczby korespondencji, prowadzenie teczek przez okres dłuższy niż jeden rok. 3. Jeżeli zachodzi potrzeba wydzielenia określonych spraw z teczki w osobne zbiory, zakłada się podteczki, które otrzymują znak akt macierzystej teczki, założonej według jednolitego rzeczowego wykazu akt, oraz hasło z dodaniem nazwy sprawy wydzielonej. Podteczki zakłada się w zależności od potrzeb, w układzie alfabetycznym podmiotów spraw bądź w układzie numerowym. 4. W przypadku założenia podteczki zakłada się dla niej oddzielny spis spraw, a w spisie spraw teczki macierzystej wpisuje się tytuł założonej podteczki. Wówczas znakiem sprawy będzie: znak akt teczki macierzystej, kolejny numer, pod którym podteczkę wpisano w spisie spraw, kolejny numer, pod którym sprawę wpisano do spisu spraw podteczki, oraz dwie ostatnie cyfry roku (np. Or. I-0258-10-6/98). 5. Dla ułatwienia pracy referenci mogą przechowywać spisy spraw bieżącego roku nie w teczkach założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt, lecz w oddzielnej teczce podręcznej zatytułowanej "Spisy spraw do teczek symbol ...". Po zakończeniu roku spisy spraw powinny być bezwzględnie odłożone do właściwych teczek założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt. § 17. 1. Rejestracja spraw polega na wpisaniu pisma rozpoczynającego sprawę do spisu spraw, założonego zgodnie z jednolitym rzeczowym wykazem akt, lub do rejestru kancelaryjnego. 2. Spis spraw prowadzi się na specjalnych formularzach lub w rejestrach elektronicznych. 3. Sprawę (nie pismo) rejestruje się tylko jeden raz na podstawie pierwszego pisma w danej sprawie otrzymanego z zewnątrz lub sporządzonego wewnątrz urzędu. Dalszych pism w danej sprawie nie wpisuje się do spisu spraw, lecz dołącza do akt sprawy w porządku chronologicznym. Wzór formularza spisu spraw określa załącznik nr 4. 4. Sekretariat lub referent, po otrzymaniu pisma do załatwienia, sprawdza, czy pismo dotyczy sprawy już wszczętej, czy też rozpoczyna nową sprawę. W pierwszym wypadku pismo dołącza do akt sprawy (poprzedników), w drugim, przed przystąpieniem do załatwienia - rejestruje jako nową sprawę. W obu wypadkach referent wpisuje znak w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. Na nośniku papierowym znak ten wpisuje się w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. § 18. 1. Znak sprawy jest stałą cechą rozpoznawczą sprawy. Każde pismo dotyczące tej samej sprawy otrzymuje identyczny znak. 2. Znak sprawy zawiera: 1) symbol literowy komórki organizacyjnej, 2) symbol liczbowy hasła według jednolitego rzeczowego wykazu akt, 3) liczbę kolejną, pod którą sprawa została zarejestrowana w spisie spraw, 4) dwie ostatnie cyfry roku, w którym sprawę wszczęto. 3. Poszczególne elementy znaku sprawy oddziela się kropką, kreskami poziomymi oraz kreską poprzeczną, np. Or.I.0012-15/98, gdzie "Or.I." - oznacza symbol wydziału i oddziału (jeśli taki utworzono w wydziale), "0012" - oznacza symbol liczbowy grupy klasyfikacyjnej z jednolitego rzeczowego wykazu akt, "15" - oznacza liczbę kolejną ze spisu spraw, "98" - oznacza dwie ostatnie cyfry roku. 4. Znak sprawy może zawierać także symbol literowy pracownika, jeżeli takie zostały ustalone w regulaminach wewnętrznych wydziałów. Symbol litery umieszcza się po symbolu wydziału i oddziału. Symbole wydziałów i wewnętrznych komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny urzędu. 5. Sprawy nie załatwione ostatecznie w ciągu danego roku załatwia się, z zastrzeżeniem ust. 6, w roku następnym bez zmiany dotychczasowego ich znaku i bez wpisywania do nowych spisów spraw. 6. W razie konieczności wznowienia sprawy z urzędu, sprawę, która została ostatecznie załatwiona w roku poprzednim i odłożona do właściwej teczki, przenosi się do spisu spraw bieżącego roku; w spisie spraw ubiegłego roku czyni się wzmiankę: "przeniesiono do teczki hasło ...". § 19. 1. Nie podlegają rejestracji: 1) publikacje (gazety, czasopisma, książki, afisze, ogłoszenia, prospekty itp.), 2) potwierdzenia odbioru, które dołącza się akt właściwej sprawy, 3) rachunki, faktury i inne dokumenty księgowe, 4) zaproszenia, życzenia i inne pisma o podobnym charakterze. 2. Pisma wymienione w ust. 1 należy po wykorzystaniu odłożyć do odpowiednich zbiorów lub teczek przedmiotowych według rzeczowego wykazu akt. § 20. 1. W celu rejestracji spraw jednorodnych i masowo napływających, zamiast spisów spraw, o których mowa w § 16, zakłada się rejestry kancelaryjne, prowadzone w układzie rzeczowym lub alfabetycznym na specjalnych formularzach albo w postaci informatycznej. 2. Każdy rejestr kancelaryjny otrzymuje własny symbol (znak). 3. Decyzję w sprawie wprowadzenia rejestru kancelaryjnego dla określonej grupy spraw podejmuje kierownik wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. 4. Rejestry prowadzą referenci spraw. 5. Każdemu rejestrowi odpowiada teczka oznaczona symbolem rejestru, przeznaczona do przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych i wpisanych do danego rejestru. 6. Rejestry kancelaryjne mogą być prowadzone dla każdego roku kalendarzowego oddzielnie lub przez kilka lat. Przy wykorzystywaniu rejestrów przez kilka lat zapisy poszczególnych lat należy zakończyć, z pozostawieniem między latami całej nie zapisanej strony, którą należy przekreślić. Numerację zapisów rozpoczyna się w każdym roku od nr 1. 7. Znak sprawy wpisanej do rejestru składa się z tych samych elementów co znak sprawy wpisanej do spisu spraw, z tą różnicą, że zamiast kolejnego numeru zapisu w spisie spraw występuje kolejny numer zapisu w rejestrze. § 21. 1. W urzędzie starosty prowadzone są następujące centralne rejestry kancelaryjne: 1) rejestr uchwał organów samorządu powiatowego, 2) rejestr skarg i wniosków, 3) rejestr aktów wewnętrznych, 4) rejestr wydawanych upoważnień i pełnomocnictw. 2. Sekretariat starosty może prowadzić dziennik korespondencyjny (na nośniku papierowym lub jako rejestr informatyczny), w którym rejestrowane będą wszystkie pisma kierowane do starosty według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. 3. Prowadzenie innych centralnych rejestrów kancelaryjnych niż wymienione w ust. 1 dozwolone jest za zgodą kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. Rozdział VIII Załatwianie spraw § 22. 1. Przy pisemnym załatwieniu sprawy stosuje się następujące formy: 1) odręczną, 2) korespondencyjną, 3) inną (np. przy użyciu pieczęci z odpowiednim tekstem, na formularzu). 2. Forma odręczna jest skróconym sposobem załatwienia sprawy i polega na sporządzeniu przez referenta, po zarejestrowaniu sprawy - bezpośrednio na otrzymanym piśmie - zwięzłej odpowiedzi załatwiającej sprawę lub na sporządzeniu na nim odręcznej notatki wskazującej sposób jej załatwienia. 3. Forma korespondencyjna polega na sporządzeniu przez referenta projektu pisma załatwiającego sprawę. § 23. 1. Załatwienie spraw może być: 1) tymczasowe - gdy zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, 2) ostateczne - gdy odpowiedź udzielona stronie załatwia sprawę co do jej istoty (merytorycznie) albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. 2. Ostateczne załatwienie sprawy referent odnotowuje w spisie spraw przez wpisanie w odpowiedniej rubryce daty załatwienia oraz nazwiska (nazwy) strony (adresata). Przy załatwianiu odręcznym wpisuje się te same dane z dodaniem skrótu "odr." Na kopii załatwienia i w spisie spraw zamieszcza się znak "Oz.", który oznacza "ostatecznie załatwione". § 24. Z rozmów przeprowadzonych z interesantami oraz z czynności w terenie sporządza się, jeśli nie jest dla nich przewidziana forma protokołu, notatki służbowe lub czyni adnotacje na aktach, jeżeli uzyskane tą drogą wiadomości lub informacje mają znaczenie w załatwianej sprawie. Notatki dołącza się do akt właściwej sprawy. § 25. Przy sporządzaniu kopii pisma lub dokumentu należy umieścić pod tekstem z lewej strony klauzulę: "Stwierdzam zgodność z oryginałem", a także datę, podpis i stanowisko służbowe osoby stwierdzającej zgodność treści. § 26. 1. Referenci załatwiają sprawy według kolejności ich wpływu i stopnia pilności. Każdą sprawę załatwia się oddzielnym pismem bez łączenia jej z inną sprawą nie mającą z nią bezpośredniego związku. 2. Referent opracowuje projekt pisma, który wraz z aktami sprawy przedkłada aprobującemu. Aprobujący sprawdza prawidłowość projektowanego załatwienia sprawy i po zaaprobowaniu zwraca projekt pisma wraz z aktami referentowi. Referent powoduje sporządzenie czystopisu i przedstawia go do podpisu. Po podpisaniu czystopisu referent dołącza do niego załączniki i wraz z kopią pisma przekazuje czystopis kancelarii celem wysłania adresatowi. Jeżeli kopie pisma ma otrzymać większa liczba odbiorców lub gdy pismo ma być rozesłane według rozdzielnika, referent powinien przekazać do kancelarii odpowiednią liczbę kopii albo powielonych pism, z dodatkowym egzemplarzem dla dokonania adnotacji o wysyłce. Kancelaria sprawdza ilość załączników, wysyła czystopis adresatowi, a kopię pisma zwraca referentowi z odpowiednią adnotacją. 3. W sprawach nieskomplikowanych, których sposób załatwienia jest uzgodniony z aprobującym, można mu przedkładać pismo w czystopisie (z kopią) - do podpisania. § 27. 1. Pismo załatwiające sprawę powinno być pod względem formy zewnętrznej dostosowane do blankietów korespondencyjnych formatu A4 lub A5 w układzie pionowym lub poziomym i powinno zawierać: 1) nagłówek - druk lub podłużną pieczęć nagłówkową, 2) znak sprawy, 3) powołanie się na znak i datę pisma, którego odpowiedź dotyczy, 4) datę podpisania pisma przez osobę upoważnioną, 5) określenie odbiorcy w pierwszym przypadku wraz z adresem, 6) treść pisma, 7) podpis (imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe). 2. Kopia pisma załatwiającego powinna ponadto zawierać: 1) parafę referenta i datę sporządzenia pisma (z lewej strony pod treścią pisma), 2) termin wznowienia sprawy lub oznaczenie dołączenia jej do akt pod treścią pisma w lewej dolnej części arkusza. 3. W razie potrzeby pismo i jego kopia powinny również zawierać dalsze następujące określenia: 1) nad adresem z prawej strony - wskazówki dotyczące sposobu wysyłania czystopisu: "polecony", "ekspres", "za zwrotnym dowodem doręczenia", "pilne", "poufne" itp., 2) pod treścią załatwienia z lewej strony arkusza - liczbę przesyłanych załączników (Zał. ...) lub wymienia się je z podaniem liczb porządkowych; na każdym załączniku wpisuje się w prawym górnym rogu kolejny numer załącznika (Zał. nr ... do pisma znak ...), 3) adresy tych instytucji lub osób umieszcza się pod treścią pisma z lewej strony pod klauzulą: "Otrzymują do wiadomości" - jeżeli treść pisma ma być poza adresatem podana do wiadomości innym instytucjom lub osobom przez przesłanie im kopii pisma, 4) pod treścią pisma z lewej strony - termin wyznaczony do załatwienia sprawy (Termin do dnia ...); określenia tego używa się wyłącznie w stosunku do jednostek organizacyjnych powiatu; dla uniknięcia zbędnych ponagleń należy wyznaczyć termin, w którym możliwe jest załatwienie sprawy; terminy należy w zasadzie wyznaczać dekadowo: 10, 20, 30 danego miesiąca; po upływie terminu wyznaczonego do załatwienia sprawy referent decyduje o wysłaniu ponaglenia lub przesunięciu terminu i fakt ten odnotowuje w aktach sprawy, 5) ewentualne wskazówki dla kancelarii. 4. Przy załatwianiu spraw należy wykorzystać formularze i druki przewidziane przepisami szczególnymi. § 28. Jeżeli załatwienie sprawy w zakreślonym terminie nie jest możliwe, należy postąpić ze sprawą zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi terminów załatwienia, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Kodeksu. § 29. 1. Wzory blankietów korespondencyjnych i pieczęci nagłówkowych stosowanych w urzędach oraz wzory pieczęci do podpisu określa załącznik nr 5. 2. Zakres kompetencji starosty, wicestarosty i pozostałych członków zarządu w sprawie aprobaty, podpisywania dokumentów, pism i decyzji określa regulamin organizacyjny urzędu. 3. Na blankietach korespondencyjnych stosowanych przez starostę zamieszcza się nad tekstem w lewym górnym rogu herb powiatu. § 30. 1. Pieczęć urzędową lub jej elektroniczny wizerunek umieszcza się tylko na dokumentach szczególnej wagi, stanowiących podstawę do podjęcia określonych czynności prawnych, np. decyzja, świadectwo. Odcisku pieczęci nie umieszcza się na kopiach dokumentów składanych do akt urzędu oraz na innych pismach wysyłanych z urzędu, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Wzór pieczęci urzędowej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady jej stosowania określają odrębne przepisy. § 31. 1. Czystopisy pism sporządza się ściśle według ich pierwotnych zapisów i zgodnie z zasadami dotyczącymi układu pism. Poprawki i uzupełnienia mogą być dokonywane jedynie w porozumieniu i za zgodą referenta. 2. Czystopisy wykonuje się jednostronnie lub dwustronnie w liczbie egzemplarzy wskazanej przez referenta. Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism § 32. 1. Korespondencja może być przekazywana odbiorcy w postaci pisma wysyłanego: 1) przesyłką listową, 2) faksem, 3) teleksem lub dalekopisem, 4) na nośniku informatycznym wysyłanym przesyłką listową, 5) pocztą elektroniczną. 2. Pisma przeznaczone do wysłania pracownik kancelarii: 1) sprawdza, czy są podpisane, opatrzone znakiem sprawy i datą oraz czy dołączono przewidziane załączniki; w razie stwierdzenia braków zwraca pismo referentowi do uzupełnienia, 2) stwierdza swoją parafką lub w odpowiednim zbiorze na nośniku elektronicznym wysyłkę pisma, wraz z datą jego wysłania, 3) zwraca referentom kopie wysłanych pism, 4) wpisuje przesyłki specjalnego rodzaju do odpowiednich rejestrów kontrolnych, 5) do pism wysyłanych przez pocztę za zwrotnym potwierdzeniem odbioru dołącza wypełniony przez referenta sprawy odpowiedni formularz i przypina go do koperty. 3. Dla pism otrzymanych do wysyłki kancelaria przygotowuje koperty, na których w prawej dolnej części zamieszcza adres odbiorcy składający się z: 1) imienia i nazwiska bądź nazwy instytucji, 2) nazwy miejscowości z kodem pocztowym oraz nazwą ulicy i numerem nieruchomości. 4. Pisma adresowane do tego samego adresata wysyła się w jednej kopercie. 5. Sprawy załatwione wysyła się w dniu ich podpisania. 6. Pismo wysyła się zgodnie z dyspozycją zamieszczoną nad adresem (polecony, ekspres itp.). Brak takiej dyspozycji oznacza, iż pismo ma być wysłane jako przesyłka zwykła. § 33. Do doręczenia niektórych terminowych pism miejscowych bezpośrednio adresatom służy książka doręczeń, w której adresat kwituje ich odbiór. Szczegółowe zasady i tryb doręczania pism w indywidualnych sprawach z zakresu administracji państwowej regulują Kodeks oraz inne przepisy proceduralne. Wzór książki doręczeń określa załącznik nr 6. Rozdział X Przechowywanie akt § 34. 1. Akta spraw przechowuje się w wydziałach i w archiwum zakładowym. 2. W wydziałach przechowuje się akta spraw załatwianych w ciągu roku kalendarzowego - przed przekazaniem ich do archiwum zakładowego. 3. Przykładowy opis teczki aktowej zawiera załącznik nr 7. Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego § 35. 1. W celu przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych urzędy prowadzą archiwa zakładowe. 2. Akta spraw ostatecznie załatwionych urzędy przechowują na nośnikach papierowych w archiwach zakładowych. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych przekazuje do archiwum zakładowego po upływie 1 roku, kompletnymi rocznikami, pracownik wyznaczony do tych spraw. 4. Pracownik, do którego obowiązków należy prowadzenie archiwum zakładowego, w porozumieniu z kierownikami wydziałów, ustala corocznie termin przekazywania akt do archiwum zakładowego. § 36. 1. Przekazywanie akt odbywa się na podstawie spisu zdawczo-odbiorczego, po szczegółowym przeglądzie i uporządkowaniu akt przez referentów. Przez uporządkowanie akt rozumie się: 1) takie ułożenie akt wewnątrz teczek, by sprawy następowały po sobie według liczb porządkowych spisów spraw (rejestrów), poczynając od najwcześniejszej sprawy (od nr 1) z dołączonym na wierzchu spisem spraw; w obrębie sprawy pisma układa się chronologicznie, poczynając od pisma rozpoczynającego sprawę, 2) wyłączenie zbędnych egzemplarzy tych samych pism i akt kategorii Bc, 3) ułożenie teczek, ksiąg, rejestrów itp. według haseł klasyfikacyjnych jednolitego rzeczowego wykazu akt, 4) odłożenie do teczki spisu spraw lub innych środków ewidencyjnych, 5) opisanie teczek na ich zewnętrznej stronie, 6) w odniesieniu do akt kategorii A - przesznurowanie całości akt, ponumerowanie stron ołówkiem zwykłym i oznaczenie na zewnętrznej, spodniej stronie okładki liczby stron zawartych w teczce. 2. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządza się osobno w czterech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii A i w trzech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii B, z których jeden z każdej kategorii pozostaje u referenta przekazującego akta, jako dowód przekazania akt, a pozostałe egzemplarze otrzymuje pracownik prowadzący archiwum zakładowe. Wzór spisu zdawczo-odbiorczego określa załącznik nr 8. 3. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządzają pracownicy przekazujący akta w kolejności teczek według wykazu akt. 4. Spisy zdawczo-odbiorcze podpisują: referent przekazujący akta i pracownik prowadzący archiwum zakładowe. § 37. 1. Komórki organizacyjne przekazują akta do archiwum zakładowego wyłącznie kompletnymi rocznikami. 2. Do akt przekazanych archiwum zakładowemu dołącza się zbędne w pracy bieżącej: ewidencje, rejestry i kartoteki. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych, które ze względu na swój przedmiot będą nadal potrzebne, po dokonaniu formalności przekazania do archiwum zakładowego i zarejestrowaniu ich w ewidencji tego archiwum, można wypożyczać na tak długo, jak długo będą one potrzebne. § 38. Szczegółowy tryb postępowania przy przekazywaniu akt do archiwum zakładowego, układ akt, tryb korzystania z tych akt, organizację pracy w archiwum zakładowym oraz zasady przekazywania materiałów archiwalnych do archiwum państwowego określa instrukcja stanowiąca załącznik do zarządzenia nr 7 Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 13 marca 1991 r. w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych oraz zasad i trybu postępowania z dokumentacją w urzędach terenowych organów rządowej administracji ogólnej. § 39. 1. W razie zniesienia urzędu, w wyniku likwidacji jednostki podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego, a dokumentację niearchiwalną (kategorii B) - urzędowi przejmującemu sprawy jednostki. 2. Jeżeli tereny likwidowanej jednostki podziału terytorialnego wchodzą w skład kilku jednostek podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego. Dokumentację niearchiwalną (kategorii B) przejmuje jednostka wyznaczona w akcie likwidacyjnym. Rozdział XII Opłaty skarbowe § 40. 1. Znaki opłaty skarbowej od podania lub protokołu zastępującego podanie i dołączonych załączników nakleja się na podaniu lub protokole. Wartość naklejonych znaków opłaty skarbowej powinna być równa kwocie należnej opłaty skarbowej od podania i załączników do niego. Jeżeli załączniki są składane w terminie późniejszym niż podanie, znaki opłaty skarbowej należnej od załączników nakleja się na załącznikach. 2. Znaki opłaty skarbowej na podaniu (protokole) i załącznikach kasuje wstępnie pracownik, który je przyjął, pieczęcią, kasownikiem albo ręcznie, tak aby część odcisku pieczęci, kasownika lub kreski skasowania znajdowała się również na dokumencie poza znakami. 3. W przypadku złożenia dokumentów w postaci poczty elektronicznej, znak opłaty skarbowej nakleja się na akta sprawy lub w specjalnym rejestrze prowadzonym na nośniku informatycznym prowadzonym przez referenta załatwiającego sprawę. 4. Referent rozpatrując podanie sprawdza, czy uiszczono opłatę we właściwej wysokości, i dokonuje powtórnego skasowania znaków opłaty skarbowej na podaniu, wpisując na znakach datę załatwienia sprawy oraz umieszczając swój podpis w ten sposób, aby część daty i podpisu przechodziła na znak sąsiedni lub na dokument, na którym znak naklejono. § 41. 1. Rozpatrzenie podania, dokonanie czynności urzędowej, a także wydanie świadectwa lub zezwolenia podlegających opłacie skarbowej, należy uzależnić od uiszczenia tej opłaty. 2. Jeżeli wniesiono podanie bez uiszczenia należnej opłaty skarbowej, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w terminie 14 dni, z pouczeniem, że w razie niewykonania tego obowiązku podanie zostanie pozostawione bez rozpatrzenia lub czynność podlegająca opłacie nie zostanie dokonana. O wysłaniu wezwania należy uczynić odpowiednią adnotację na podaniu. 3. W razie gdy zobowiązany złoży w wyznaczonym terminie znaki opłaty skarbowej odpowiedniej wartości, nakleja się je na podaniu i kasuje w sposób określony w § 40 ust. 2. Gdy zobowiązany naklei znaki opłaty skarbowej na otrzymanym wezwaniu i doręczy je organowi, który wysłał wezwanie, znaki opłaty skarbowej kasuje się na wezwaniu i dołącza się je do podania, na którym odnotowuje się wysokość wpłaconej kwoty i datę doręczenia wezwania. 4. Rozpatrzenie podania, pomimo nieuiszczenia opłaty skarbowej, może nastąpić tylko w przypadkach, gdy: 1) za niezwłocznym rozpatrzeniem przemawiają względy społeczne lub ważny interes strony, 2) wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin wniesienia, 3) podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą bez pośrednictwa polskiego urzędu konsularnego. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w sposób określony w ust. 2 i 3, a w razie jej nieuiszczenia, po załatwieniu sprawy przekazać podanie urzędowi skarbowemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu pobrania należnej opłaty skarbowej. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, odpowiedź na podanie należy przekazać polskiemu urzędowi konsularnemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu doręczenia i pobrania należnych opłat. § 42. 1. Znaki opłaty skarbowej od czynności urzędowej nakleja się na wniosku o dokonanie tej czynności lub protokole stwierdzającym jej wykonanie i kasuje w sposób określony w § 40 ust. 2. 2. Znaki opłaty skarbowej za świadectwa lub zezwolenia wydawane w wyniku wniesienia podania, naklejone na podaniu, kasuje się w sposób określony w § 40 ust. 4, a na wydanym dokumencie umieszcza się odpowiednią adnotację. Jeżeli wydanie świadectwa lub zezwolenia nie wymaga wniesienia podania, znaki opłaty skarbowej nakleja się na wydanym dokumencie i kasuje pieczęcią. 3. Jeżeli opłatę skarbową uiszczono gotówką, adnotację stwierdzającą wysokość i datę wpłaty oraz numer pokwitowania lub numer rachunku bankowego umieszcza się na protokole stwierdzającym dokonanie czynności urzędowej albo na świadectwie lub zezwoleniu. § 43. 1. Jeżeli opłata skarbowa została uiszczona nienależnie lub w kwocie wyższej od należnej albo jeżeli pomimo jej uiszczenia nie wydano świadectwa lub zezwolenia albo nie dokonano czynności urzędowej, referent, który skasował znaki opłaty skarbowej albo zamieścił na dokumencie adnotację o uiszczeniu opłaty gotówką, jest obowiązany przekazać dokument ze skasowanymi znakami opłaty skarbowej bądź z pokwitowaniem uiszczenia tej opłaty właściwemu urzędowi skarbowemu w celu dokonania zwrotu opłaty. 2. Jeżeli podanie, świadectwo, zezwolenie lub czynność urzędowa są zwolnione od opłaty skarbowej, na podaniu, świadectwie, zezwoleniu lub dokumencie stwierdzającym czynność urzędową należy uczynić adnotację o zwolnieniu, ze wskazaniem podstawy prawnej. Rozdział XIII Postępowanie z aktami rady powiatu, jej organów oraz zarządu powiatu § 44. Ogólne przepisy instrukcji kancelaryjnej mają również zastosowanie przy załatwianiu spraw związanych z działalnością rady powiatu, jej organów, zarządu oraz innych organów kolegialnych powołanych przez radę powiatu, jeżeli postanowienia niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. § 45. 1. Ustala się wzory blankietów korespondencyjnych i pieczęci nagłówkowych dla przewodniczącego rady powiatu i jego zastępców oraz pieczęci do podpisu według załącznika nr 5. 2. Na blankietach korespondencyjnych dla rady powiatu oraz przewodniczącego rady zamieszcza się herb powiatu. Rada powiatu może ustanowić dodatkowe oznaczenia na blankietach korespondencyjnych. § 46. 1. Sprawy związane z organizacją sesji rady powiatu, posiedzeń komisji i zarządu powiatu rejestruje się w spisach spraw, zgodnie z jednolitym rzeczowym wykazem akt. 2. Protokoły sesji rady powiatu, posiedzeń komisji, posiedzeń zarządu, a także akty tych organów (uchwały, postanowienia, opinie itp.) sporządza się i ewidencjonuje według zasad ustalonych przez radę powiatu. § 47. 1. Protokoły otrzymują w ciągu kadencji kolejne numery, począwszy od numeru jeden. 2. Protokoły sesji numerowane są cyframi rzymskimi, łamanymi przez dwie ostatnie cyfry roku (z wyjątkiem roku 2000, który należy wpisywać w całości) (np. nr I/99, nr XXXII/2000 itp.), protokoły zaś komisji (zarządu) - cyframi arabskimi, łamanymi przez dwie ostatnie cyfry roku (z wyjątkiem roku 2000, który należy wpisywać w całości) (np. nr 1/99, nr 2/99, nr 35/2000). § 48. 1. Oryginały protokołów przechowuje się w zbiorach protokołów. 2. Po zakończeniu kadencji protokoły, ułożone chronologicznie, oprawia się w formie książkowej kolejno latami i opatruje spisem treści (zawierającym: daty sesji lub posiedzenia, numery protokołów, tematykę obrad, numer strony zbioru) oraz podpisem: "Protokoły sesji (posiedzenia Komisji) ...................... Rady Powiatu nr ..... powiat .......... za rok ........". 3. Jeżeli jest to możliwe, wszystkie protokoły powinny być dostępne w wewnętrznej sieci informatycznej starostwa powiatowego oraz w powszechnie dostępnych zbiorach informatycznych. § 49. 1. W wydziale starostwa powiatowego wskazanym przez starostę, niezależnie od spisów spraw prowadzonych na podstawie jednolitego rzeczowego wykazu akt, powinny być założone na okres kadencji następujące rejestry: 1) uchwał rady powiatu i zarządu powiatu, 2) wniosków i opinii komisji rady powiatu, 3) interpelacji i wniosków radnych. 2. Jeżeli jest to możliwe, rejestry te powinny być również dostępne w wewnętrznej sieci informatycznej starostwa powiatowego oraz w powszechnie dostępnych zbiorach danych. Rozdział XIV Powielanie i publikowanie § 50. 1. Podstawą sporządzenia kopii dokumentu i wykonania określonego nakładu jest polecenie kierownika wydziału lub upoważnionej osoby. 2. Dyspozycja polecenia zawiera: 1) zwięzłe oznaczenie dokumentu, 2) format, 3) nakład, 4) datę. Rozdział XV Zbiory wspomagające § 51. 1. W urzędach mogą być prowadzone zbiory wspomagające, służące potrzebom pracowników urzędu. Zbiory podlegają wydziałom załatwiającym sprawy budżetowe i gospodarcze. 2. Zasady gromadzenia materiałów i zbiorów, organizację i zasady prowadzenia zbiorów oraz obowiązki ich pracowników określają kierownicy wydziałów właściwi w sprawach gospodarczych. § 52. 1. W zbiorach wspomagających urzędów mogą być przechowywane: 1) przepisy prawne i zbiory wydawnicze tych przepisów, 2) publikacje (opracowania) własne i wydawnictwa obce zakwalifikowane do zbiorów. 2. Podstawą systematyki i ewidencji zbiorów są katalogi i skorowidze prowadzone w sposób zapewniający łatwość wyszukiwania poszczególnych pozycji według hasła rzeczowego bądź tytułu pozycji. Rozdział XVI Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych § 53. Dopuszcza się szerokie wykorzystanie informatyki w urzędach powiatowej administracji zespolonej, pod warunkiem ochrony przechowywanych w zbiorach informatycznych danych, w tym zwłaszcza danych osobowych, jeśli ich gromadzenie dopuszcza ustawa. § 54. 1. Zaleca się wykorzystanie informatyki w celu: 1) przyjmowania i wysyłania korespondencji za pośrednictwem wydzielonej poczty elektronicznej, 2) przesyłania korespondencji i innych wiadomości wewnątrzurzędową pocztą elektroniczną, 3) prowadzenia wszelkich rejestrów dotyczących obiegu dokumentów wewnątrz urzędów, 4) udostępnienia upoważnionym pracownikom: a) zakupionego dla wersji sieciowej oprogramowania aplikacyjnego, a w szczególności: - edytorów tekstów, - arkuszy kalkulacyjnych, - baz danych, - programów graficznych, - oprogramowania antywirusowego, b) zakupionych baz danych, a w szczególności: - prawnych, - baz adresowych, - baz danych statystycznych, c) utworzonych w urzędzie baz danych, a w szczególności: - ewidencji prawa miejscowego, - ewidencji zarządzeń kierowników urzędu, - baz adresowych, - baz danych o regionie, 5) współdziałania z bazami danych tworzonymi i eksploatowanymi przez wszystkie urzędy organów administracji publicznej, 6) tworzenia, przekształcania i przechowywania niezbędnych dokumentów, 7) tworzenia i udostępniania zbiorowego kalendarza zajęć kierownika urzędu, 8) monitorowania i kontroli realizacji poleceń kierownika urzędu, 9) monitorowania obiegu dokumentów wewnątrz urzędu, 10) umieszczania na wykupionych stronach Internetu stale aktualizowanej informacji o urzędzie, kadrze kierowniczej i kompetencjach, 11) informowania interesantów o procedurach wymaganych przy załatwianiu wybranych typów spraw. 2. Zaleca się powierzenie kierowania procesem informatyzacji w urzędach organów administracji zespolonej osobie z wykształceniem informatycznym, zatrudnionej w komórce organizacyjnej właściwej do spraw organizacji urzędu. § 55. 1. Dane przechowywane w pamięci komputerów zabezpiecza się przez: 1) dopuszczenie do dostępu wyłącznie upoważnionych pracowników, 2) odpowiednie archiwizowanie zbiorów na nośnikach informatycznych. 2. Dostęp do zbiorów danych zawartych w komputerach ogranicza się przez: 1) system haseł identyfikujących pracownika, 2) system haseł ograniczających dostęp do wybranych obszarów danych osobom nie posiadającym odpowiednich uprawnień, 3) zabezpieczenie dostępu do terminali sieciowych przez użycie kart magnetycznych lub kart obiegowych. 3. Dane gromadzone w pamięciach komputerów powinny być zabezpieczone przed ich utratą przez: 1) przechowywanie w chronionym i odpowiednio zabezpieczonym miejscu nośników informatycznych zakupionego oprogramowania: a) operacyjnego, b) narzędziowego, c) aplikacyjnego, 2) archiwizowanie w cyklu kilkudniowym danych przechowywanych w pamięciach komputerów lokalnych na nośnikach informatycznych przechowywanych w innym pomieszczeniu, 3) archiwizowanie codzienne zmian, a w cyklu tygodniowym wszystkich danych przechowywanych w pamięci serwerów sieciowych na odpowiednich nośnikach informatycznych oraz przechowywanie ich w odpowiednio chronionym i zabezpieczonym pomieszczeniu, 4) archiwizowanie w cyklu miesięcznym danych z pamięci serwerów na odpowiednich nośnikach i przechowywanie ich w odpowiednio zabezpieczonym pomieszczeniu poza gmachem urzędu. 4. Obieg dyskietek i innych nośników informatycznych w urzędzie ogranicza się poprzez ich ostemplowanie oraz okresowe sprawdzanie programami antywirusowymi przy całkowitym zakazie użycia nośników nie oznakowanych (z wyjątkiem wydzielonych stanowisk nie podłączonych do sieci informatycznej urzędu i z zainstalowanym programem antywirusowym). 5. Korzystanie z dostępu do światowych sieci informatycznych (typu Internet) jest możliwe wyłącznie w wydzielonych i nie podłączonych do wewnętrznej sieci informatycznej urzędu stanowiskach komputerowych. 6. W przypadku gromadzenia danych osobowych do ich zabezpieczenia należy stosować przepisy o ochronie danych osobowych. Rozdział XVII Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych § 56. 1. Nadzór ogólny nad prawidłowym wykonywaniem przez pracowników urzędu czynności kancelaryjnych należy do obowiązków starosty. 2. Obowiązki kierownika wydziału w zakresie nadzoru polegają na sprawdzaniu prawidłowości stosowania instrukcji kancelaryjnej przez pracowników wydziału i udzielaniu im wskazówek w tym zakresie, a w szczególności na sprawdzaniu: 1) prawidłowości prowadzenia spisów spraw, rejestrów oraz teczek, 2) prawidłowości załatwiania spraw, 3) terminowości załatwiania spraw, 4) prawidłowości obiegu akt, ustalonego instrukcją, 5) prawidłowości pobierania opłaty skarbowej i kasowania znaczków, 6) prawidłowego stosowania pieczęci i przestrzegania zasad określonych w § 27, 7) terminowości przekazywania akt do archiwum zakładowego. 3. Do obowiązków kierownika wydziału należy dopilnowanie, aby ukazujące się przepisy prawne i inne akty normatywne docierały do zainteresowanych pracowników wydziału, w celu umożliwienia im zapoznania się z ich treścią. Celowe jest prowadzenie przez każdego referenta podręcznych skorowidzów (skorowidze te powinny być bieżąco aktualizowane). Załączniki do instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075) Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego: 1) B-01 - sprawozdanie o produkcji budowlano-montażowej przedsiębiorstw budowlanych, 2) B-01 mutacja - sprawozdanie o produkcji budowlano-montażowej przedsiębiorstw budowlanych, 3) B-02 - sprawozdanie o produkcji budowlano-montażowej przedsiębiorstw niebudowlanych, 4) B-02 mutacja - sprawozdanie o produkcji budowlano-montażowej przedsiębiorstw niebudowlanych, 5) B-03 - karta statystyczna budynku mieszkalnego i obiektu użyteczności publicznej, 6) B-04 - sprawozdanie o obiektach oddanych do eksploatacji (załącznik do działu 1 - wykaz budynków mieszkalnych i mieszkań w budynkach o innym przeznaczeniu niż mieszkalne, przekazanych do użytkowania w roku sprawozdawczym, załącznik do działu 3 - wykaz budynków o innym przeznaczeniu niż mieszkalne, przekazanych do użytkowania w roku sprawozdawczym), 7) B-05 - sprawozdanie o wydanych pozwoleniach na realizację obiektów budowlanych, 8) C-01 - sprawozdanie o cenach producentów wyrobów, robót i usług, 9) C-02 - notowania cen detalicznych, 10) C-03 - sprawozdanie o cenach producentów wyrobów spożywczych, 11) C-04 - sprawozdanie o cenach robót budowlano-montażowych realizowanych na drogach, ulicach i mostach, 12) DG-1 - meldunek o działalności gospodarczej (załącznik dla przedsiębiorstw budowlanych), 13) DG-1t - meldunek o działalności transportu, gospodarki magazynowej i łączności, 14) DN-1 - karta statystyczna zawarcia małżeństwa, 15) D-R1 - karta statystyczna dotycząca prawomocnego orzeczenia w sprawie o rozwód, 16) DS-01 - sprawozdanie z przyjętych zamówień na sprzęt specjalny i zrealizowanych dostaw (załącznik DS-01a), 17) DS-01b - zestawienie z zawartych umów i zrealizowanych transakcji w handlu zagranicznym sprzętem specjalnym, 18) D-W1 - zestawienie zbiorcze danych: o ludności zameldowanej na pobyt czasowy ponad 2 miesiące, o ludności (stałych mieszkańcach gminy) czasowo nieobecnej w związku z wyjazdem za granicę, 19) D-W2 - dane o ludności zameldowanej na pobyt czasowy ponad 2 miesiące, 20) D-W3 - dane o ludności (stałych mieszkańcach gminy) czasowo nieobecnej w związku z wyjazdem za granicę, 21) F-01 - sprawozdanie o przychodach, kosztach i wyniku finansowym, 22) F-01/b - sprawozdanie o wyniku finansowym działalności banku (wersja bilansowa), 23) F-01/m - sprawozdanie o wyniku finansowym działalności biura/domu maklerskiego, 24) F-01/s - sprawozdanie o przychodach, kosztach i wyniku finansowym szkół wyższych, 25) F-02 - statystyczne sprawozdanie finansowe, 26) F-03 - sprawozdanie o stanie i ruchu środków trwałych oraz o działalności inwestycyjnej (załącznik do sprawozdań F-03, SP, SG-01 część 4, dotyczący nakładów i efektów rzeczowych inwestycji ochrony środowiska i gospodarki wodnej), 27) G-01 - sprawozdanie o zużyciu i zapasach wybranych materiałów, 28) G-02a - sprawozdanie o produkcji, obrotach, zużyciu i zapasach paliw, energii i produktów energetycznych, 29) G-02b - sprawozdanie o produkcji, obrotach, zużyciu i zapasach paliw, energii i produktów energetycznych, 30) G-03 - sprawozdanie o zużyciu paliw i energii, 31) G-04 - sprawozdanie o obrocie środkami ochrony roślin, 32) G-06/07 - sprawozdanie o obrocie surowcami wtórnymi, 33) H-01a - ankieta o działalności sklepów detalicznych i punktów sprzedaży paliw, 34) H-01g - ankieta o sieci placówek gastronomicznych, 35) H-01s - sprawozdanie o sieci handlowej, sprzedaży detalicznej i hurtowej, 36) H-02 - sprawozdanie o sprzedaży środków produkcji dla rolnictwa przez jednostki produkcyjne i handlowe, 37) I-01 - sprawozdanie o działalności inwestycyjnej (załącznik o realizacji inwestycji centralnych), 38) K-01 - sprawozdanie z działalności artystycznej i rozrywkowej, 39) K-02 - sprawozdanie z działalności muzeum i instytucji paramuzealnej, 40) K-03 - sprawozdanie biblioteki publicznej/zakładowej biblioteki beletrystycznej, 41) K-06 - sprawozdanie z produkcji i usług filmowych, 42) K-08 - sprawozdanie kina, 43) K-T1 - sprawozdanie o obiektach noclegowych turystyki, 44) KZ - sprawozdanie dla spółek z udziałem kapitału zagranicznego, 45) L-01 - sprawozdanie o lasach Skarbu Państwa, 46) L-01/a - sprawozdanie o obrocie lasami wchodzącymi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, 47) L-02 - sprawozdanie o zadrzewieniach, 48) L-03 - sprawozdanie o lasach stanowiących własność osób fizycznych i prawnych (poza Skarbem Państwa) (załącznik do działów 1 i 2), 49) M-01 - sprawozdanie o zasobach mieszkaniowych, 50) M-01w - sprawozdanie o zasobach mieszkaniowych wspólnoty mieszkaniowej, 51) M-02 - sprawozdanie o ubytkach zasobów mieszkaniowych, 52) M-03 - sprawozdanie o kosztach utrzymania zasobów lokalowych, przychodach środków finansowych na ich pokrycie i stawkach opłat w budynkach z lokalami mieszkalnymi, 53) M-03sm - sprawozdanie o kosztach utrzymania zasobów lokalowych, przychodach środków finansowych na ich pokrycie i stawkach opłat za lokale w spółdzielni mieszkaniowej, 54) M-06 - sprawozdanie o wodociągach i kanalizacji, 55) M-07 - sprawozdanie o wodociągach zbiorowych i zbiorczej kanalizacji wojewódzkich zakładów usług wodnych, spółdzielni mieszkaniowych i zakładów pracy, 56) M-08 - sprawozdanie o gospodarce cieplnej, 57) M-09 - sprawozdanie o wywozie i unieszkodliwianiu odpadów, 58) OB-01 - sprawozdanie z gromadzenia rezerw państwowych mobilizacyjnych, 59) OS-1 - sprawozdanie o emisji zanieczyszczeń powietrza oraz o stanie urządzeń oczyszczających, 60) OS-3 - sprawozdanie o gospodarowaniu wodą, ściekach i ładunkach zanieczyszczeń, 61) OS-4 - sprawozdanie o poborze wody do nawodnień w rolnictwie i leśnictwie oraz o napełnianiu stawów rybnych, 62) OS-5 - sprawozdanie z oczyszczalni ścieków miejskich i wiejskich, 63) OS-6 - sprawozdanie o odpadach (z wyłączeniem odpadów komunalnych), 64) OS-7 - sprawozdanie o ochronie przyrody i krajobrazu (załączniki: nr 1 - do działu 1, nr 2 - do działów 2, 3, 4, 5, 7), 65) P-01 - sprawozdanie o produkcji, 66) P-01 mutacja - sprawozdanie o produkcji, 67) PNT-01 - sprawozdanie o działalności badawczej i rozwojowej (B+R), 68) PNT-01/s - sprawozdanie o działalności badawczej i rozwojowej (B+R) w szkołach wyższych, 69) PNT-02 - sprawozdanie o innowacjach, 70) PNT-03 - karta statystyczna wykorzystania licencji zagranicznych, 71) PNT-04 - sprawozdanie o wskaźnikach techniczno-ekonomicznych, 72) Pr-1 - sprawozdanie o rozdysponowaniu mienia sprywatyzowanego metodą bezpośrednią lub zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego, 73) Pr-3 - sprawozdanie o utworzeniu spółki z częściowym lub wyłącznym udziałem Skarbu Państwa, 74) Pr-3/b - sprawozdanie o prywatyzacji i restrukturyzacji spółek powstałych w wyniku przekształcenia, prywatyzacji bezpośredniej lub likwidacji przedsiębiorstwa państwowego, 75) R-01 - sprawozdanie o użytkowaniu gruntów oraz wykaz dzierżaw i deputatów według stanu w dniu 10 marca, 76) R-02 - sprawozdanie o użytkowaniu gruntów w gminie (mieście), 77) R-03 - sprawozdanie o zużyciu i zapasach nawozów sztucznych i wapniowych za rok gospodarczy, 78) R-04 - sprawozdanie o stanie upraw rolnych według oceny wiosennej, 79) R-05 - sprawozdanie o użytkowaniu gruntów, powierzchni zasiewów i zbiorach, 80) R-06 - sprawozdanie o powierzchni i zbiorach roślin pastewnych według użytkowania, 81) R-07 - sprawozdanie o powierzchni i zbiorach z łąk trwałych, 82) R-08 - sprawozdanie o wynikach produkcji ogrodniczej (załączniki 1-3), 83) R-09A - sprawozdanie o stanie pogłowia bydła, owiec, kóz, koni i drobiu oraz produkcji zwierzęcej, 84) R-09B - sprawozdanie o stanie pogłowia trzody chlewnej (w kwietniu, sierpniu, grudniu) oraz produkcji żywca wieprzowego w okresie sprawozdawczym, 85) R-10 - sprawozdanie o skupie produktów rolnych i leśnych, 86) R-10 - meldunek o skupie ważniejszych produktów rolnych, 87) R-SGR - badanie struktury gospodarstw rolnych, 88) S-01 - sprawozdanie przedszkola, 89) S-02 - sprawozdanie szkoły podstawowej dla dzieci i młodzieży, 90) S-03 - sprawozdanie szkoły podstawowej dla dorosłych, 91) S-04 - sprawozdanie szkoły podstawowej specjalnej dla dzieci i młodzieży, 92) S-05 - sprawozdanie liceum ogólnokształcącego dla młodzieży, 93) S-06 - sprawozdanie liceum ogólnokształcącego dla dorosłych, 94) S-07 - sprawozdanie szkoły zawodowej, 95) S-08 - sprawozdanie internatu (bursy), 96) S-09 - sprawozdanie dotyczące stypendiów, zasiłków losowych, zajęć pozalekcyjnych i nadobowiązkowych, półinternatów i świetlic oraz nauczania języków obcych w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych dla dzieci i młodzieży, 97) S-10 - sprawozdanie o studiach dziennych, wieczorowych, zaocznych i eksternistycznych, 98) S-10a - sprawozdanie o absolwentach studiów dziennych, wieczorowych, zaocznych i eksternistycznych, 99) S-11 - sprawozdanie o pomocy materialnej i socjalnej dla studentów, 100) S-12 - sprawozdanie o stypendiach naukowych, studiach podyplomowych i doktoranckich oraz zatrudnieniu w szkołach wyższych, 101) S-13 - sprawozdanie domu dziecka, pogotowia opiekuńczego, wioski dziecięcej oraz rodziny zastępczej, 102) S-14 - sprawozdanie specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, młodzieżowego ośrodka wychowawczego, ogniska wychowawczego, młodzieżowego ośrodka socjoterapii oraz turnusowego ośrodka socjoterapii, 103) S-15 - sprawozdanie o nauczaniu języka ojczystego w przedszkolach oraz szkołach podstawowych i ponadpodstawowych dla dzieci i młodzieży mniejszości narodowych i etnicznych, 104) S-16 - sprawozdanie placówki wychowania pozaszkolnego, 105) S-17 - sprawozdanie domu wczasów dziecięcych, 106) S-18 - sprawozdanie dotyczące kształcenia i doskonalenia w formach pozaszkolnych, 107) SG-01 - statystyka gminy (załącznik), 108) SP - roczna ankieta przedsiębiorstwa (załącznik), 109) SP-3 - sprawozdanie o działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek cywilnych, 110) SP-3h - sprawozdanie o działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek cywilnych w zakresie handlu detalicznego, hurtowego i gastronomii, 111) SP-3t - sprawozdanie o działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek cywilnych w zakresie transportu, gospodarki magazynowej i łączności, 112) SP-3z - sprawozdanie o działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek cywilnych w zakresie ochrony zdrowia i weterynarii, 113) T-01 - sprawozdanie o drogach krajowych i wojewódzkich, 114) T-02 - sprawozdanie o usługach w transporcie i łączności, 115) T-03 - sprawozdanie o zarejestrowanych pojazdach samochodowych, ciągnikach rolniczych i przyczepach, 116) T-04 - sprawozdanie o stanie i pracy taboru samochodowego ciężarowego w transporcie samochodowym zarobkowym, 117) T-05 - sprawozdanie o taborze i przewozach ładunków w transporcie samochodowym gospodarczym, 118) T-06 - sprawozdanie o pasażerskim transporcie drogowym, 119) T-08 - sprawozdanie o przewozach żeglugą morską, 120) T-09 - sprawozdanie o morskiej flocie transportowej, 121) T-10 - sprawozdanie o przeładunkach oraz długości nabrzeży w morskich portach handlowych, 122) T-11 - sprawozdanie o taborze i przewozach w żegludze śródlądowej i przybrzeżnej, 123) T-13 - sprawozdanie o ruchu statków i pasażerów, 124) U-01 - sprawozdanie o działalności ubezpieczeniowej instytucji ubezpieczeniowej, 125) Z-01 - sprawozdanie o stanie zatrudnienia, 126) Z-03 - sprawozdanie o zatrudnieniu i wynagrodzeniach, 127) Z-06 - sprawozdanie o zatrudnieniu, wynagrodzeniach i czasie pracy (załącznik), 128) Z-10 - sprawozdanie o warunkach pracy, 129) Z-12 - sprawozdanie o strukturze wynagrodzeń według zawodów za październik 1999 r., 130) ZD-1 - sprawozdanie szpitala ogólnego i sanatorium leczenia gruźlicy i chorób płuc, 131) ZD-2 - sprawozdanie z lecznictwa uzdrowiskowego, sanatorium rehabilitacyjnego i prewentorium, 132) ZD-3 - sprawozdanie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, 133) ZD-3/a - sprawozdanie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej za rok akademicki, 134) ZD-3/b - sprawozdanie ambulatoryjnej służby medycyny pracy, 135) ZD-4 - sprawozdanie z pomocy doraźnej, 136) ZD-5 - sprawozdanie apteki i punktu aptecznego, 137) ZD-6 - sprawozdanie żłobka, 138) ZD-7 - sprawozdanie zakładu stacjonarnego pomocy społecznej, 139) Z-KS - karta statystyczna strajku, 140) Z-KW - statystyczna karta wypadku. 2. Ustala się wzory kwestionariuszy i ankiet statystycznych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na zasadzie dobrowolności udzielania odpowiedzi: 1) AK-P/m - ankieta koniunktury gospodarczej - przemysł, 2) AK-P/k - ankieta koniunktury gospodarczej - przemysł, 3) AK-B/m - ankieta koniunktury gospodarczej - budownictwo, 4) AK-I/p - ankieta koniunktury gospodarczej - inwestycje, 5) AK-H/m - ankieta koniunktury gospodarczej - handel, 6) AK-H/k - ankieta koniunktury gospodarczej - handel 7) AP-99 - ankieta polonijna, 8) AW-98 - statystyczna ankieta wyznaniowa, 9) BR-01 - książeczka budżetu gospodarstwa domowego, 10) BR-01a - kwestionariusz karta statystyczna gospodarstwa domowego, 11) BR-01b - kwestionariusz informacje o gospodarstwie nie przystępującym do badania, 12) BR-04 - kwestionariusz informacje uzupełniające o gospodarstwie domowym, 13) C-99 - badanie ruchu granicznego - cudzoziemcy, 14) CBSG/01 - reprezentacyjne badanie podmiotów małych i średnich w województwach: łódzkim, podkarpackim, podlaskim, świętokrzyskim i zachodniopomorskim, 15) CBSG/03 - reprezentacyjne badanie podmiotów małych i średnich w wybranych województwach, 16) DS-48 - warunki życia ludności, 17) DS-52G - uczestnictwo Polaków w sporcie i rekreacji ruchowej; kwestionariusz gospodarstwa domowego, 18) DS-52I - uczestnictwo Polaków w sporcie i rekreacji ruchowej; kwestionariusz indywidualny, 19) DS-46D - badanie budżetu czasu ludności; dzienniczek, 20) DS-46H - badanie budżetu czasu ludności; kwestionariusz dla gospodarstwa domowego, 21) DS-46I - badanie budżetu czasu ludności; kwestionariusz osobowy, 22) DS-46W - tygodniowy rozkład pracy, 23) DS-46R - badanie budżetu czasu ludności; raport instruktorów, 24) EK-4 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla teatrów, 25) EK-5 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla filharmonii, 26) EK-6 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla muzeów, 27) EK-7 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla bibliotek publicznych, 28) EK-8 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla galerii, 29) EK-9 - edukacja kulturalna dzieci i młodzieży. Ankieta dla domu kultury, klubu, świetlicy, 30) KGD-1 - kondycja gospodarstw domowych (postawy konsumentów), 31) KGD-1a - kondycja gospodarstw domowych (postawy konsumentów); wykaz osób zamieszkałych w mieszkaniu, 32) PL - ankieta dla nowo powstałych przedsiębiorstw, 33) PL-99 - badanie ruchu granicznego - Polacy, 34) PN-99 - kwestionariusz wywiadu socjologicznego "My i nasi sąsiedzi Niemcy", 35) R-KR - ankieta koniunktury produkcyjnej w rolnictwie (I kwartał), 36) R-KR - ankieta koniunktury produkcyjnej w rolnictwie (III kwartał), 37) R-KSRA - badanie pogłowia bydła, owiec i drobiu oraz produkcji zwierzęcej (w czerwcu i grudniu - dla gospodarstw powyżej 50 ha - badanie obowiązkowe), 38) R-KSRB - badanie pogłowia trzody chlewnej oraz produkcji żywca wieprzowego (dla gospodarstw powyżej 50 ha - badanie obowiązkowe), 39) R-r-oz - ankieta badanie plonów zbóż ozimych, 40) R-r-pw - ankieta badanie plonów głównych ziemiopłodów rolnych (dla gospodarstw powyżej 50 ha - badanie obowiązkowe), 41) R-r-s-01 - reprezentacyjne badanie sadów. I. Powierzchnia uprawy oraz liczba drzew i krzewów, 42) R-r-s-02 - reprezentacyjne badanie sadów. II. Zbiory owoców, 43) R-r-w-01 - reprezentacyjne badanie warzyw gruntowych. I. Powierzchnia upraw, 44) R-r-w-02 - reprezentacyjne badanie warzyw gruntowych. II. Zbiory, 45) R-r-z - ankieta badanie plonów ziemniaków, 46) SN-98 - statystyczna ankieta stowarzyszeń narodowościowych, 47) ZD - badanie aktywności ekonomicznej ludności, 48) ZG - badanie aktywności ekonomicznej ludności. Kartoteka gospodarstwa domowego, 49) X-S1 - sprawozdanie rolne nr 1-12, 50) X-S2 - sprawozdanie rolne nr 1-12, 51) X-S3 - sprawozdanie ogrodnicze nr 1-8, 52) X-S4 - sprawozdanie dodatkowe nr 1-4, 53) X-S5 - sprawozdanie nieobowiązkowe. § 2. 1. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Edukacji Narodowej: 1) EN-1 - sprawozdanie o liczbie kandydatów i przyjętych na studia dzienne, zaoczne, wieczorowe i eksternistyczne, 2) EN-2 - sprawozdanie z działalności wydawniczej, 3) EN-3 - sprawozdanie o stanie zatrudnienia, 4) EN-4 - sprawozdanie z wykonania prac archiwalnych, 5) EN-5 - sprawozdanie poradni psychologiczno-pedagogicznej, 6) EN-6 - sprawozdanie z wypadków uczniów, 7) EN-7 - uczniowie korzystający z wypoczynku. 2. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Gospodarki: 1) G-09.1 - sprawozdanie o obrocie węglem kamiennym, 2) G-09.2 - sprawozdanie o mechanicznej przeróbce węgla, 3) G-10.1 - sprawozdanie o działalności podstawowej elektrowni cieplnej zawodowej, 4) G-10.1(w) - sprawozdanie o działalności podstawowej elektrowni wodnej wydzielonej, 5) G-10.2 - sprawozdanie o działalności eksploatacyjnej elektrowni cieplnej zawodowej, 6) G-10.3 - sprawozdanie o mocy i energii elektrycznej elektrowni przemysłowej, 7) G-10.4 - sprawozdanie o działalności podstawowej przedsiębiorstwa dystrybucyjnego, 8) G-10.4 PSE - sprawozdanie o działalności przesyłowej energii elektrycznej, 9) G-10.5 - sprawozdanie o stanie urządzeń elektrycznych i kosztach według napięć, 10) G-10.5a - sprawozdanie o kosztach według napięć, 11) G-10.6 - sprawozdanie o mocy i produkcji elektrowni wodnych i źródeł odnawialnych, 12) G-10.7 - sprawozdanie o przepływie energii elektrycznej (według napięć) w sieci przedsiębiorstw dystrybucyjnych, 13) G-10.7 PSE - sprawozdanie o przepływie energii elektrycznej (według napięć) w sieci PSE, 14) G-10.8 - sprawozdanie o sprzedaży i zużyciu energii elektrycznej według jednostek podziału administracyjnego, 15) G-10.9 - sprawozdanie o działalności ciepłowni i dystrybutorów ciepła, 16) G-11 - sprawozdanie z poboru mocy i energii elektrycznej. 17) MG-01 - produkcja wyrobów hutniczych, 18) MG-02r - produkcja wyrobów hutniczych, 19) MG-03 - nowe zamówienia na dostawy surówki żelaza i wyrobów stalowych, 20) MG-04 - nakłady inwestycyjne w sektorze hutniczym, 21) MG-05 - inwestycje w sektorze hutniczym, 22) MG-06 - bilans złomu stalowego i żeliwnego w sektorze hutniczym, 23) MG-7 - obroty złomów w jednostkach handlowych, 24) MG-08 - zużycie surowców do produkcji wyrobów hutniczych, 25) MG-09 - zużycie paliw i energii w sektorze hutniczym, 26) MG-10 - zatrudnienie i czas pracy w sektorze hutniczym, 27) MG-11 - zatrudnienie według wieku w sektorze hutniczym, 28) MG-12 - monitorowanie procesu restrukturyzacji sektora hutniczego, 29) MG-13 - produkcja odlewów, 30) MG-14 - produkcja odlewów, 31) MG-15 - produkcja w koksownictwie, 32) MG-16 - zużycie węgla koksowego, 33) MG-17 - bilans koksu i półkoksu, 34) MG-18 - zatrudnienie według wieku w koksownictwie, 35) MG-19 - zatrudnienie i czas pracy w koksownictwie, 36) MG-20 - nakłady inwestycyjne za rok, 37) MG-21 - wyniki finansowe w koksowniach, 38) MG-22 - sprawozdanie z nowych zamówień, 39) MG-23 - sprawozdanie z portfela zamówień, 40) MG-24 - sprawozdanie z budowy statków. 3. Ustala się wzór formularza sprawozdawczego do badania statystycznego, określonego w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonego przez Ministra Obrony Narodowej - PM-1 - roczne sprawozdanie o pojazdach i maszynach. 4. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: 1) OŚZ-1 - sprawozdanie ze szkód i strat powodziowych oraz akcji przeciwpowodziowej, 2) OŚZ-2a - sprawozdanie z działalności Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie ochrony powietrza, wód i gleb oraz gospodarki odpadami, 3) OŚZ-2b - półroczne sprawozdanie z działalności kontrolnej wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska, 4) OŚZ-2b - roczne sprawozdanie z działalności kontrolnej wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska, 5) OŚZ-3 - sprawozdanie z działalności Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie ochrony przed hałasem, 6) OŚZ-4 - roczne sprawozdanie z wymiaru i wpływów opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kar za nieprzestrzeganie wymogów jego ochrony oraz rozdziału środków pochodzących z opłat i kar, 7) OŚZ-4b - kwartalne sprawozdanie z wpływów opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kar za nieprzestrzeganie wymogów jego ochrony oraz rozdziału środków pochodzących z opłat i kar, 8) OŚZ-4d - kwartalne, roczne sprawozdanie z gospodarowania wojewódzkim funduszem ochrony środowiska i gospodarki wodnej i NFOŚiGW, 9) OŚZ-4e - roczne sprawozdanie z gospodarowania gminnym funduszem ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 10) OŚZ-21 - zestawienie zasobów i danych o złożu, 11) OŚZ-22 - zestawienie zmian zasobów złoża, 12) OŚZ-23 - roczne uproszczone zestawienie zmian zasobów złoża, 13) OŚZ-24 - zestawienie zmian zasobów udokumentowanych złóż ropy naftowej/gazu ziemnego, 14) OŚZ-25 - zestawienie zmian zasobów udokumentowanych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, 15) OŚZ-26 - sprawozdanie z zatwierdzonych zasobów wód podziemnych i z wyników prac hydrogeologicznych, 16) OŚZ-27 - sprawozdanie z przebiegu realizacji przepisów o ochronie gruntów leśnych. 5. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej: 1) MPiPS-01 - sprawozdanie o rynku pracy (załączniki 1, 2, 3), 2) MPiPS-02 - sprawozdanie o dochodach i wydatkach Funduszu Pracy, 3) MPiPS-03 - sprawozdanie półroczne i roczne z udzielonych świadczeń pomocy społecznej - pieniężnych, w naturze i usługach. 6. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: 1) RGŻ-1 - sprawozdanie z wykonania zadań ochrony roślin, 2) RGŻ-2 - sprawozdanie z realizacji inwestycji w zakresie wodociągów i sanitacji wsi, 3) RGŻ-3 - sprawozdanie z realizacji państwowego nadzoru weterynaryjnego, organizacji Inspekcji Weterynaryjnej oraz stanu kadr, 4) RGŻ-4 - sprawozdanie z prac zakładów higieny weterynaryjnej, 5) RGŻ-5 - sprawozdanie z działalności i stanu sanitarnego obiektów w zakresie higieny artykułów żywnościowych pochodzenia zwierzęcego, 6) RGŻ-6 - sprawozdanie z wyników urzędowego badania zwierząt rzeźnych, mięsa, drobiu, dziczyzny i królików, 7) RGŻ-7 - sprawozdanie o zaraźliwych chorobach zwierzęcych, 8) RGŻ-8 - sprawozdanie z wykonania prac geodezyjno-urządzeniowych na potrzeby rolnictwa, 9) RGŻ-9 - sprawozdanie z wykonania prac scaleniowych, 10) RGŻ-10 - sprawozdanie ze stanu ilościowego i utrzymania urządzeń melioracyjnych, 11) RGŻ-11 - sprawozdanie z przebiegu realizacji przepisów o ochronie gruntów rolnych w zakresie: wyłączania gruntów z produkcji rolniczej, rekultywacji i zagospodarowania gruntów oraz zasobów i eksploatacji złóż torfów - tablice wynikowe i nośniki magnetyczne, 12) RGŻ-12 - sprawozdanie z przebiegu realizacji przepisów o ochronie gruntów rolnych w zakresie gromadzenia i wykorzystania środków Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych, 13) RGŻ-13 - sprawozdanie z wykonania obiektów małej retencji wodnej, 14) RGŻ-14 - sprawozdanie z realizacji inwestycji w zakresie dróg gminnych. 7. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Sprawiedliwości: 1) MS-Kom23 - sprawozdanie z czynności komornika, 2) MS-KD1 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 3) MS-KD2 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 4) MS-KD3 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 5) MS-KD4 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 6) MS-KD5 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 7) MS-KD6 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 8) MS-KD7 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 9) MS-KD8 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń (dotyczy sędziów, prokuratorów i pracowników pedagogicznych), 10) MS-KD9 - sprawozdanie z wykonania zatrudnienia i funduszu wynagrodzeń, 11) MS-Not24 - sprawozdanie notariusza z czynności notarialnych, 12) MS-P1 - sprawozdanie z działalności prokuratury dotyczące ewidencji spraw oraz czynności procesowych prokuratora według właściwości rzeczowej, 13) MS-P1n - sprawozdanie z działalności prokuratury w zakresie ewidencji spraw oraz czynności procesowych prokuratora, 14) MS-P2 - sprawozdanie z czynności dochodzeniowych prowadzonych przez innych niż prokurator oskarżycieli, 15) MS-P3 - karta statystyczna z aktu oskarżenia, 16) MS-RODK25 - sprawozdanie z działalności, 17) MS-S1 - sprawozdanie w sprawach cywilnych (wg właściwości rzeczowej) z ewidencji spraw, 18) MS-S2 - sprawozdanie w sprawach cywilnych (wg właściwości rzeczowej) według rodzaju spraw, 19) MS-S3 - sprawozdanie w sprawach rejestrowych - nośniki magnetyczne, 20) MS-S4a - sprawozdanie w sprawach cywilnych w postępowaniu odwoławczym według rodzajów spraw (wg właściwości rzeczowej), 21) MS-S4w - sprawozdanie w sprawach cywilnych w postępowaniu odwoławczym według rodzajów spraw (wg właściwości rzeczowej), 22) MS-S5 - sprawozdanie w sprawach karnych (w zakresie właściwości rzeczowej), 23) MS-S6r - sprawozdanie (w zakresie właściwości rzeczowej) w sprawie osób osądzonych w pierwszej instancji, 24) MS-S6w - sprawozdanie (w zakresie właściwości rzeczowej) w sprawie osób osądzonych w pierwszej instancji, 25) MS-S6 wojsk - sprawozdanie w sprawie osób prawomocnie osądzonych (według właściwości rzeczowej), 26) MS-S7 - sprawozdanie z czynności i orzecznictwa kolegium do spraw wykroczeń, 27) MS-S8 - sprawozdanie w sprawach karnych w postępowaniu odwoławczym (w zakresie właściwości rzeczowej), 28) MS-S9 - sprawozdanie w sprawach o ułaskawienie (według właściwości rzeczowej), 29) MS-S10w - sprawozdanie z sądowego wykonywania orzeczeń według właściwości rzeczowej, 30) MS-S10r - sprawozdanie z sądowego wykonywania orzeczeń według właściwości rzeczowej, 31) MS-S11 - sprawozdanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych w zakresie właściwości rzeczowej, 32) MS-S11a - sprawozdanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych według właściwości rzeczowej, 33) MS-S12 - sprawozdanie z zakresu prawa pracy według rodzajów spraw (w zakresie właściwości rzeczowej), 34) MS-S13 - sprawozdanie w sprawach z zakresu ubezpieczenia społecznego, 35) MS-S14 - sprawozdanie w sprawach odwoławczych z zakresu prawa pracy, 36) MS-S15 - sprawozdanie w sprawach odwoławczych z zakresu ubezpieczeń społecznych, 37) MS-S16 - sprawozdanie w sprawach rodzinnych z zakresu spraw cywilnych, 38) MS-S17 - sprawozdanie w sprawach rodzinnych według rodzajów spraw, 39) MS-S18 - sprawozdanie w sprawach nieletnich, 40) MS-S19 - sprawozdanie w sprawach gospodarczych, 41) MS-S20 - sprawozdanie w sprawach gospodarczych rejestrowych (wg właściwości rzeczowej), 42) MS-S20k - sprawozdanie w sprawach dotyczących ksiąg wieczystych, 43) MS-S21 - sprawozdanie w sprawach gospodarczych według rodzajów spraw (w zakresie właściwości rzeczowej), 44) MS-S22 - sprawozdanie w sprawach gospodarczych w postępowaniu odwoławczym, 45) MS-S28 - karta statystyczna w sprawie karnej z oskarżenia publicznego zakończonej innym orzeczeniem niż skazanie, 46) MS-S29 - karta statystyczna w sprawie karnej z oskarżenia prywatnego, 47) MS-Stp1 - zgłoszenie o wszczęciu postępowań przygotowawczych, 48) MS-Stp2 - zgłoszenie o zakończeniu postępowania, 49) MS-Stp3 - zgłoszenie o przestępstwie stwierdzonym w zakończonym postępowaniu przygotowawczym, podejrzanych i pokrzywdzonych, 50) MS-ZK1 - miesięczne sprawozdanie o tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych, 51) MS-ZK2 - miesięczne sprawozdanie o zatrudnieniu tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych, 52) MS-ZK3 - kwartalne sprawozdanie o tymczasowo aresztowanych, skazanych i ukaranych, 53) MS-ZK4 - kwartalne sprawozdanie z zatrudnienia i wynagrodzeń, 54) MS-ZK5 - roczne sprawozdanie o tymczasowo aresztowanych i skazanych, 55) MS-ZK6 - roczne sprawozdanie o szkoleniu skazanych, 56) MS-ZK7 - roczne sprawozdanie więziennej służby zdrowia, 57) MS-ZK8 - roczne sprawozdanie o zatrudnieniu funkcjonariuszy i pracowników w jednostkach Służby Więziennej, 58) MS-ZN26p - sprawozdanie z ewidencji wychowanków w zakładzie poprawczym, 59) MS-ZN26s - sprawozdanie z ewidencji wychowanków w schronisku dla nieletnich, 60) MS-ZN27p - sprawozdanie z zakresu nauki wychowanków w zakładzie poprawczym, 61) MS-ZN27s - sprawozdanie z zakresu nauki wychowanków w schronisku dla nieletnich. 8. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji: 1) MSW-29 - sprawozdanie o zatrudnieniu personelu w służbie zdrowia MSWiA, 2) MSW-30 - sprawozdanie o zatrudnieniu wybranego personelu służby zdrowia, 3) MSW-31 - sprawozdanie z działalności ambulatorium MSWiA, 4) MSW-32 - sprawozdanie z otwartej opieki zdrowotnej Polikliniki MSWiA, 5) MSW-33 - sprawozdanie z działalności diagnostycznej, 6) MSW-34 - sprawozdanie o zarejestrowanych w poradni kardiologicznej, 7) MSW-35 - sprawozdanie o leczonych w poradni skórno-wenerologicznej, 8) MSW-36 - sprawozdanie z działalności poradni zdrowia psychicznego, 9) MSW-37 - sprawozdanie - dodatkowe dane z działalności poradni ortodontycznej i protetyki stomatologicznej, 10) MSW-38 - sprawozdanie z działalności działów usprawniania leczniczego, 11) MSW-40 - sprawozdanie z małoobrazkowych badań radiofotograficznych, 12) MSW-41 - sprawozdanie z działalności profilaktycznej, 13) MSW-42 - sprawozdanie z działalności ambulatoriów i izb chorych, 14) MSW-43 - sprawozdanie z działalności szpitala, szpitala specjalistycznego, 15) MSW-44 - sprawozdanie z pobrań krwi w punkcie, poza punktem oraz zużycia preparatów krwiopochodnych, 16) MSW-45 - sprawozdanie z działalności leczniczej sanatorium uzdrowiskowego MSWiA, 17) MSW-47a - sprawozdanie z działalności sanitarno-epidemiologicznej. 9. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej: 1) GR-1 - sprawozdanie o wykonaniu ważniejszych zadań w zakresie połowów i przetwórstwa ryb, 2) GR-2 - sprawozdanie o rozliczeniu czasu pracy statków rybackich, 3) GR-3 - sprawozdanie o połowach w relacji pełnej i wyładunkowej A - połowy bałtyckie, 4) GR-3 - sprawozdanie o połowach w relacji pełnej i wyładunkowej B - połowy dalekomorskie, 5) GR-4 - sprawozdanie o połowach według metod połowów, nakładów pracy, podobszarów/rejonów, gatunków ryb oraz typów statków, 6) GR-5 - sprawozdanie o produkcji i sprzedaży według ilości i wartości w gospodarce rybnej. 10. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej: 1) MZ-02 - meldunek telefoniczny o personelu medycznym i bazie służby zdrowia, 2) MZ-06 - roczne sprawozdanie o opiece zdrowotnej w placówkach oświatowo-wychowawczych, 3) MZ-10 - roczne sprawozdanie z wybranych zagadnień służby zdrowia, 4) MZ-11A - roczne sprawozdanie o działalności profilaktycznej i stanie zdrowia ludności, 5) MZ-11s - dodatkowe informacje o opiece stomatologicznej nad dziećmi, młodzieżą i studentami, 6) MZ-13 - roczne sprawozdanie o leczonych w poradni gruźlicy i chorób płuc, 7) MZ-14 - roczne sprawozdanie o leczonych w poradni skórno-wenerologicznej, 8) MZ-15 - roczne sprawozdanie o leczonych w poradni (przychodni) zdrowia psychicznego, 9) MZ-16 - roczne sprawozdanie o leczonych w poradni (przychodni) odwykowej, 10) MZ-17 - roczne sprawozdanie o leczonych w poradni profilaktyki, leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych, 11) MZ-18 - roczne sprawozdanie o leczonych z powodu chorób układu krążenia, 12) MZ-24 - roczne sprawozdanie o ambulatoryjnym dokonywaniu przerywania ciąży, 13) MZ-26 - roczne sprawozdanie stacji (zespołu) radiofotograficznej, 14) MZ-29A - roczne sprawozdanie z działalności szpitala ogólnego i sanatorium leczenia gruźlicy i chorób płuc, 15) MZ-30 - roczne sprawozdanie zakładu psychiatrycznej opieki stacjonarnej, 16) MZ-35 - roczne sprawozdanie z działalności wojewódzkiego/międzywojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, 17) MZ-35A - roczne sprawozdanie lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracujących, 18) MZ-37 - roczne sprawozdanie o leczonych z powodu cukrzycy, 19) MZ-41 - roczne sprawozdanie z działalności poradni zaopatrzenia ortopedycznego, 20) MZ-42 - roczne sprawozdanie z działalności punktu i stacji krwiodawstwa, 21) MZ-45 - roczne sprawozdanie o działalności kontrolno-represyjnej oraz w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, 22) MZ-45A - roczne sprawozdanie z zatrudnienia, 23) MZ-46 - roczne sprawozdanie z działalności w zakresie higieny komunalnej, 24) MZ-49 - sprawozdanie z działalności oświatowo-zdrowotnej, 25) MZ-50 - roczne sprawozdanie z działalności w zakresie higieny pracy, 26) MZ-52 - roczne sprawozdanie z działalności w zakresie ochrony radiologicznej i przed polami w.cz., 27) MZ-53 - roczne sprawozdanie z działalności w zakresie higieny dzieci i młodzieży, 28) MZ-54 - roczne sprawozdanie ze szczepień ochronnych, 29) MZ-55 - dzienny meldunek zakładu opieki zdrowotnej o zachorowaniach na grypę lub podejrzeniach, 30) MZ-56 - sprawozdanie o zachorowaniach na choroby zakaźne i zatruciach związkami chemicznymi oraz zakażeniach szpitalnych, 31) MZ-57 - roczne sprawozdanie o zachorowaniach na wybrane choroby zakaźne wg wieku, płci, miejsca zamieszkania oraz ich sezonowego rozkładu, 32) MZ-58 - roczne sprawozdanie o zachorowaniach na różyczkę i odrę, 33) MZ-76 - roczne sprawozdanie z obrotu środkami odurzającymi i psychotropowymi oraz ich wyrobu i przerobu, 34) MZ-88 - roczne sprawozdanie o zatrudnieniu wybranego personelu służby zdrowia, 35) MZ-89 - roczne sprawozdanie o zatrudnieniu specjalistów: lekarzy, lekarzy stomatologów, farmaceutów i innych, 36) MZ-90 - roczne sprawozdanie o zatrudnieniu w ambulatoryjnej podstawowej opiece zdrowotnej, 37) MZ-101 - karta ewidencyjna (aktualizacyjna) urządzenia medycznego, 38) MZ/Szp-11 - karta statystyczna szpitalna ogólna dla dorosłych, młodzieży i dzieci, 39) MZ/Szp-11b - karta statystyczna psychiatryczna. 11. Ustala się wzór formularza sprawozdawczego do badania statystycznego, określonego w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonego przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł - GUC-1 - sprawozdanie z dozoru i kontroli celnej sprawowanej przez organy celne. 12. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Prezesa Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego: 1) GUNB-1 - pozwolenia na użytkowanie obiektów budowlanych, 2) GUNB-2 - nakazy rozbiórki obiektów budowlanych. 13. Ustala się wzór formularza sprawozdawczego do badania statystycznego, określonego w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonego przez Przewodniczącego Komitetu Kinematografii - KK-1 - półroczne (roczne) sprawozdanie o filmach długometrażowych wprowadzonych do rozpowszechniania w kinach. 14. Ustala się wzory formularzy sprawozdawczych, kwestionariuszy i ankiet statystycznych do badań statystycznych, określonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999, prowadzonych przez Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki: 1) KFT-1 - sprawozdanie o działalności klubu sportowego, 2) KFT-2 - sprawozdanie o działalności polskiego związku sportowego, 3) KFT-4 - aktywność sportowa osób niepełnosprawnych w Polsce, 4) ankieta - "Turystyka zagraniczna" (załączniki: ITTZ-1, ITTZ-2, ITTZ-3, ITTZ-4, ITTZ-5), 5) ITTK-1 - uczestnictwo Polaków w wyjazdach turystycznych, podróże Polaków w 1999 r. § 3. Ustala się wzory zestawień tabelarycznych przekazywanych Głównemu Urzędowi Statystycznemu przez podmioty o ogólnokrajowym zasięgu działania. § 4. 1. Wzory formularzy sprawozdawczych, o których mowa w § 1 ust. 1, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, w kolejności alfabetycznej. 2. Wzory kwestionariuszy i ankiet statystycznych, o których mowa w § 1 ust. 2, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia, w kolejności alfabetycznej. 3. Wzory formularzy sprawozdawczych, kwestionariuszy i ankiet statystycznych, o których mowa w § 2, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, w kolejności analogicznej jak ustalona rozporządzeniem. 4. Wzory zestawień tabelarycznych, o których mowa w § 3, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Załączniki nr 1-4 do rozporządzenia stanowią oddzielny załącznik do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. (Dz. U. Nr 161, poz. 1076) Art. 1. W ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 559, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905) w art. 50 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 3 wyrazy "w okresie do 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "w okresie do 31 grudnia 1999 r."; 2) w ust. 4 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie zakresu oraz terminów dostarczania Komisji Papierów Wartościowych i Giełd okresowych sprawozdań i bieżących informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej towarzystw funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych. (Dz. U. Nr 161, poz. 1077) Na podstawie art. 127 ust. 2 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Towarzystwo funduszy inwestycyjnych, zwane dalej "towarzystwem", dostarcza Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanej dalej "Komisją", sprawozdania miesięczne dotyczące towarzystwa nie później niż do 20 dnia następnego miesiąca. 2. Towarzystwo dostarcza Komisji zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, wraz ze sprawozdaniem za rok obrotowy oraz opinią biegłego rewidenta i jego raportem o tym, czy sprawozdanie finansowe jest prawidłowe oraz rzetelne i jasno przedstawia sytuację majątkową i finansową oraz rentowność badanej jednostki, w ciągu 15 dni od zatwierdzenia sprawozdania finansowego. § 2. Sprawozdanie miesięczne dotyczące towarzystwa jest przekazywane na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 3. 1. Fundusz inwestycyjny, zwany dalej "funduszem", dostarcza Komisji sprawozdania okresowe dotyczące funduszu nie później niż do 20 dnia następującego po ostatnim dniu okresu sprawozdawczego. 2. Fundusz dostarcza Komisji sporządzone, zgodnie z przepisami o rachunkowości, zatwierdzone roczne i półroczne sprawozdania finansowe wraz z oświadczeniem depozytariusza i opinią biegłego rewidenta oraz jego raportem z badania - w ciągu 2 miesięcy od zakończenia okresu sprawozdawczego w przypadku sprawozdania półrocznego oraz w ciągu 4 miesięcy w przypadku sprawozdania rocznego. § 4. 1. Fundusz otwarty i specjalistyczny fundusz otwarty, z zastrzeżeniem ust. 2, przekazuje sprawozdanie kwartalne na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Specjalistyczny fundusz otwarty, który na podstawie art. 84 ust. 3 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), zwanej dalej "ustawą", stosuje ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszu mieszanego, przekazuje sprawozdanie na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, z wyłączeniem wierszy od 20 do 28, oraz na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia w cz. A - wyłącznie w zakresie wierszy od 18 do 33. 3. Ostatnim dniem okresu sprawozdawczego jest ostatni dzień kwartału. W sprawozdaniu podaje się dane z ostatniego dnia wyceny aktywów funduszu w okresie sprawozdawczym. § 5. 1. Sprawozdanie funduszu zamkniętego i funduszu mieszanego dotyczy okresu, jaki upłynął od przedostatniej wyceny aktywów funduszu dokonanej z częstotliwością określoną w statucie funduszu, do ostatniego dnia okresu sprawozdawczego, którym jest dzień ostatniej wyceny aktywów. 2. W przypadku gdy statut przewiduje dokonywanie wyceny aktywów z częstotliwością większą niż raz na kwartał, fundusz przekazuje sprawozdania kwartalne. Ostatnim dniem okresu sprawozdawczego jest ostatni dzień kwartału. W sprawozdaniu podaje się dane z ostatniego dnia wyceny aktywów funduszu w okresie sprawozdawczym. § 6. Fundusz zamknięty przekazuje sprawozdania okresowe na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 7. Fundusz mieszany przekazuje sprawozdania okresowe na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 8. 1. Towarzystwo niezwłocznie dostarcza Komisji w formie raportu bieżącego wszelkie, dotyczące działalności towarzystwa lub jego sytuacji finansowej, informacje o: 1) nabyciu, objęciu lub zbyciu przez towarzystwo akcji lub udziałów w innych podmiotach albo innych papierów wartościowych lub jednostek uczestnictwa, 2) nabyciu, objęciu lub zbyciu przez towarzystwo papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, jeżeli wielkość transakcji przekracza 5% kapitałów własnych, 3) zmianach w kapitale zapasowym i kapitałach rezerwowych, 4) zawarciu przez towarzystwo we własnym imieniu i na własny rachunek umowy pożyczki lub umowy kredytu w wysokości powodującej przekroczenie, łącznie z zobowiązaniami wynikającymi z emisji obligacji, 5% wartości kapitałów własnych, 5) emisji obligacji w wysokości powodującej przekroczenie, łącznie z zaciągniętymi pożyczkami i kredytami, 5% wartości kapitałów własnych, 6) odwołaniu członków zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, a także powołaniu w skład zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej osób, które pełniły funkcję w tych organach w poprzedniej kadencji, 7) zmianie organizacji towarzystwa, wpływającej na sposób podejmowania decyzji inwestycyjnych, 8) zmianie w regulaminie zapobiegania ujawnianiu informacji, których wykorzystanie mogłoby naruszyć interes uczestników funduszu inwestycyjnego lub interes uczestników publicznego obrotu papierami wartościowymi, 9) wszczęciu postępowania sądowego przez inwestorów lub radę inwestorów przeciwko towarzystwu, 10) niezebraniu wpłat na jednostki uczestnictwa albo na pierwszą emisję certyfikatów inwestycyjnych w wysokości określonej w statucie, 11) odmowie wpisu do rejestru funduszy inwestycyjnych, 12) dokonaniu zwrotu wpłat na jednostki uczestnictwa albo certyfikaty inwestycyjne. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę i sposób nabycia lub objęcia albo zbycia akcji lub udziałów albo innych papierów wartościowych lub jednostek uczestnictwa, 2) rodzaj nabytych, objętych lub zbytych aktywów, 3) nazwę (firmę) oraz adres: a) emitenta nabytych, objętych lub zbytych papierów wartościowych, b) podmiotu, którego udziały nabywa, obejmuje lub zbywa towarzystwo, c) funduszu inwestycyjnego, którego jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne nabywa lub zbywa towarzystwo, 4) wartość aktywów będących przedmiotem transakcji, procentowy udział posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) danego podmiotu po zawarciu transakcji oraz procentowy udział głosów w organach danego podmiotu lub procent wartości aktywów netto funduszu inwestycyjnego. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę i sposób nabycia lub objęcia albo zbycia papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, 2) rodzaj nabytych, objętych lub zbytych aktywów, 3) wartość aktywów będących przedmiotem transakcji oraz procentowy udział papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji w kapitale własnym, po zawarciu transakcji. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, w miejsce raportu bieżącego przekazuje się odpis uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę zawarcia umowy, 2) nazwę (firmę) i siedzibę lub imię, nazwisko i adres podmiotu udzielającego pożyczki lub kredytu, 3) wysokość pożyczki lub kredytu, 4) termin zwrotu pożyczki lub kredytu, 5) procentowy udział zaciągniętych pożyczek, kredytów i zobowiązań z tytułu emisji przez towarzystwo obligacji w stosunku do kapitału własnego towarzystwa, po zaciągnięciu pożyczki lub kredytu będącego przedmiotem raportu i z jego uwzględnieniem. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, raport bieżący, do którego załącza się kopię uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy, powinien zawierać: 1) informację o przewidywanej łącznej wartości wpływów z emisji oraz koszty emisji, 2) informację o przewidywanym procentowym udziale zaciągniętych pożyczek, kredytów i zobowiązań z tytułu emisji przez towarzystwo obligacji w stosunku do kapitału własnego towarzystwa, po emisji obligacji. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) imiona i nazwiska osób, które zostały odwołane ze składu zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, lub imiona i nazwiska oraz funkcje osób powołanych do organów towarzystwa, które były członkami tych organów w poprzedniej kadencji. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę dokonania zmian w organizacji towarzystwa, 2) opis zmian w organizacji towarzystwa wraz z aktualnym schematem organizacyjnym towarzystwa, 3) uzasadnienie wprowadzonych zmian w organizacji towarzystwa. 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę dokonania zmian w regulaminie, 2) dokładne przytoczenie zmian w regulaminie oraz nowy jednolity tekst regulaminu, 3) uzasadnienie wprowadzonych zmian. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, raport bieżący, do którego załącza się kopię pozwu, powinien zawierać informację o dacie doręczenia pozwu. 11. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, raport bieżący powinien zawierać informację o wielkości zebranych wpłat. 12. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 11, w miejsce raportu bieżącego przekazuje się kopię postanowienia o odmowie wpisu funduszu do rejestru funduszy inwestycyjnych. 13. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, raport bieżący powinien zawierać: 1) datę rozpoczęcia i zakończenia zwrotu wpłat, 2) wielkość wpłat i odsetek, które zostały zwrócone. § 9. 1. Fundusz niezwłocznie dostarcza Komisji, w formie raportu bieżącego, informacje: 1) w przypadku wszystkich rodzajów funduszy, o: a) spadku wartości aktywów netto funduszu poniżej: 3 000 000 zł, 2 900 000 zł, 2 800 000 zł, 2 700 000 zł i 2 600 000 zł oraz o osiągnięciu lub przekroczeniu powyższych wartości, b) błędnej wycenie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych, c) utracie w wyniku zdarzeń losowych aktywów o znacznej wartości, tzn. aktywów finansowych stanowiących ponad 5% aktywów funduszu, d) dokonaniu ogłoszeń o zamiarze dokonania podziału jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych oraz o dokonaniu podziału, e) przekroczeniu ograniczeń inwestycyjnych wynikających z ustawy lub statutu funduszu oraz o dostosowaniu stanu swoich aktywów do wymagań określonych w ustawie lub statucie, f) zawarciu lub rozwiązaniu umowy z podmiotem prowadzącym dystrybucję jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych poszczególnych funduszy zarządzanych przez towarzystwo oraz zmianach w tym zakresie, 2) w przypadku funduszy otwartych oraz specjalistycznych funduszy otwartych, o: a) zawieszeniu lub wznowieniu zbywania jednostek uczestnictwa przez fundusz, b) zawieszeniu odkupywania jednostek uczestnictwa, c) lokatach w tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą, d) nabywaniu jednostek uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo, e) zawarciu umowy mającej za przedmiot nabycie papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą o publicznym obrocie", inne prawa pochodne z praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcje terminowe, f) rozpoczęciu działania rady inwestorów w otwartym funduszu specjalistycznym, g) zmianie w składzie rady inwestorów, h) zawarciu z bankiem umowy pożyczki lub kredytów w wysokości powodującej przekroczenie, łącznie z już zaciągniętymi pożyczkami i kredytami, 5% wartości aktywów funduszu, i) przyjęciu lub istotnej zmianie zasad postępowania przy nabywaniu lub zbywaniu jednostek uczestnictwa, jeżeli te zasady zostały określone, 3) w przypadku funduszy zamkniętych, o: a) zamknięciu emisji certyfikatów inwestycyjnych, b) złożeniu wniosku o dopuszczenie certyfikatów inwestycyjnych do obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym, c) dopuszczeniu lub odmowie dopuszczenia certyfikatów inwestycyjnych do obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym, d) rozpoczęciu działania rady inwestorów, e) zmianie w składzie rady inwestorów, f) zawarciu z bankiem umowy pożyczki lub kredytów w wysokości 5% wartości aktywów funduszu albo pożyczki lub kredytu w wysokości powodującej przekroczenie, łącznie z już zaciągniętymi pożyczkami i kredytami, 40% wartości aktywów funduszu, 4) w przypadku funduszy mieszanych, o: a) zamknięciu emisji certyfikatów inwestycyjnych, b) złożeniu wniosku o dopuszczenie certyfikatów inwestycyjnych do obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym, c) dopuszczeniu lub odmowie dopuszczenia certyfikatów inwestycyjnych do obrotu na rynku giełdowym lub regulowanym rynku pozagiełdowym, d) nabyciu jednostek uczestnictwa w innych funduszach inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania, mające siedzibę za granicą, e) nabywaniu jednostek uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo, f) dokonaniu lokaty w papiery wartościowe wymienione w art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, w inne prawa pochodne z praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz w transakcje terminowe, g) zawarciu z bankiem umowy pożyczki lub kredytu w wysokości co najmniej 5% wartości aktywów funduszu albo pożyczki lub kredytu w wysokości powodującej przekroczenie, łącznie z już zaciągniętymi pożyczkami i kredytami, 25% wartości aktywów funduszu. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę i rodzaj zdarzenia, 2) wartość aktywów netto funduszu po wystąpieniu zdarzenia. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę błędnej wyceny, 2) wartość błędnie wycenionej jednostki uczestnictwa lub certyfikatu inwestycyjnego oraz wartość prawidłowo wycenionej jednostki uczestnictwa lub certyfikatu inwestycyjnego, 3) przyczyny powstania błędu w wycenie, 4) sposób rozliczenia skutków błędu z uczestnikami funduszu, którzy zakupili lub od których fundusz odkupił jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne po niewłaściwie wyliczonej cenie, 5) informację o decyzjach mających na celu zapobieżenie powstaniu podobnych błędów w dalszej działalności funduszu. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia losowego, charakter zdarzenia oraz rodzaj utraconych aktywów, 2) aktualną wartość rynkową utraconych aktywów, 3) przewidywane konsekwencje utraty aktywów dla dalszej działalności funduszu. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę i rodzaj zdarzenia (ogłoszenie o zamiarze dokonania podziału, dokonanie podziału jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych), 2) wartość jednostki uczestnictwa lub certyfikatu inwestycyjnego przed podziałem i po podziale, proporcje podziału. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e), raport bieżący powinien zawierać: 1) informację o przekroczeniu ograniczeń inwestycyjnych lub dostosowaniu stanu aktywów do wymagań ustawy i statutu oraz datę zdarzenia, 2) w przypadku przekroczenia ograniczeń inwestycyjnych: a) opis przekroczenia ograniczeń inwestycyjnych, b) przyczyny przekroczenia ograniczeń inwestycyjnych, c) przewidywany termin dostosowania stanu aktywów do wymagań określonych w ustawie lub statucie. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. f), raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę zawarcia lub rozwiązania umowy, 2) nazwę (firmę) podmiotu, który rozpoczął dystrybucję jednostek uczestnictwa lub jej zaprzestał. 8. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) wartość aktywów netto funduszu, po której przekroczeniu nastąpiło zawieszenie zbywania jednostek uczestnictwa . 9. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) przyczyny zawieszenia odkupywania jednostek uczestnictwa oraz informacje o: a) sumie wartości odkupionych przez fundusz jednostek uczestnictwa w okresie dwóch tygodni przed podjęciem decyzji o zawieszeniu odkupywania jednostek uczestnictwa, b) sumie wartości jednostek uczestnictwa, których odkupienia zażądano w okresie dwóch tygodni przed podjęciem decyzji o zawieszeniu odkupywania jednostek uczestnictwa, c) wartości aktywów funduszu w dniu podjęcia decyzji o zawieszeniu odkupywania jednostek uczestnictwa, 3) termin, do którego obowiązuje zawieszenie odkupywania jednostek uczestnictwa. 10. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) nazwę (firmę) i siedzibę instytucji wspólnego lokowania mającej siedzibę za granicą, 3) rodzaj, ilość i cenę nabytych tytułów uczestnictwa, 4) określenie charakteru prawnego nabytych tytułów uczestnictwa, 5) opis ograniczeń inwestycyjnych stosowanych przez instytucję wspólnego lokowania, której tytuły uczestnictwa zostały nabyte przez fundusz. 11. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. d), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) nazwę (firmę) funduszu, którego jednostki uczestnictwa zostały nabyte, 3) ilość i cenę nabycia jednostek uczestnictwa. 12. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e), raport bieżący powinien zawierać datę zawarcia oraz istotne elementy umowy. 13. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) imiona, nazwiska i adresy (firma, siedziba) członków rady inwestorów, procent ogólnej liczby jednostek uczestnictwa posiadanej przez każdego z członków rady inwestorów. 14. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. g), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) imiona, nazwiska i adresy (firma, siedziba) nowych członków rady inwestorów lub osób (podmiotów), które przestały wchodzić w skład rady inwestorów. 15. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. h), raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę zawarcia umowy, 2) nazwę (firmę) i siedzibę banku udzielającego pożyczki lub kredytu, 3) wysokość pożyczki lub kredytu, 4) termin zwrotu pożyczki lub kredytu, 5) procentowy udział łącznej wysokości zaciągniętych przez fundusz pożyczek lub kredytów w stosunku do wartości aktywów funduszu po zaciągnięciu pożyczki lub kredytu. 16. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. i), raport bieżący powinien zawierać informacje o przyjęciu zasad postępowania przy nabywaniu i zbywaniu jednostek uczestnictwa oraz o istotnych zmianach tych zasad i dacie ich wprowadzenia. 17. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę zamknięcia emisji, 3) wskazanie sposobu zamknięcia emisji. 18. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę złożenia wniosku, 3) wskazanie rynku, którego dotyczy wniosek o dopuszczenie certyfikatów do obrotu. 19. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę dopuszczenia lub odmowy dopuszczenia certyfikatów do obrotu, 3) wskazanie rynku, którego dotyczył wniosek o dopuszczenie certyfikatów do obrotu. 20. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. d), raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) imiona, nazwiska i adresy (firma, siedziba) członków rady inwestorów, procent ogólnej liczby jednostek uczestnictwa posiadanej przez każdego z członków rady inwestorów. 21. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. e), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) imiona, nazwiska i adresy (firma, siedziba) nowych członków rady inwestorów lub osób (podmiotów), które przestały wchodzić w skład rady inwestorów. 22. W przypadku wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. f), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) nazwę (firmę) i siedzibę banku udzielającego pożyczki lub kredytu, 3) wysokość oraz termin zwrotu pożyczki lub kredytu, 4) procentowy udział łącznej wysokości zaciągniętych przez fundusz pożyczek lub kredytów w stosunku do wartości aktywów funduszu po zaciągnięciu pożyczki lub kredytu. 23. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę wystąpienia zdarzenia, 3) wskazanie sposobu zamknięcia emisji (dokonanie wpłat na wszystkie certyfikaty lub upływ terminu określonego w prospekcie emisyjnym). 24. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. b), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę złożenia wniosku, 3) wskazanie rynku, którego dotyczy wniosek o dopuszczenie certyfikatów do obrotu. 25. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), raport bieżący powinien zawierać: 1) oznaczenie emisji, której dotyczy raport, 2) datę dopuszczenia lub odmowy dopuszczenia certyfikatów do obrotu, 3) wskazanie rynku, którego dotyczył wniosek o dopuszczenie certyfikatów do obrotu. 26. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. d), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę wystąpienia zdarzenia, 2) nazwę (firmę) i siedzibę innego funduszu inwestycyjnego lub instytucji wspólnego lokowania mającej siedzibę za granicą, 3) informację o rodzaju, ilości i cenie nabytych jednostek uczestnictwa w innych funduszach inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą, 4) określenie charakteru prawnego nabytych jednostek uczestnictwa w innym funduszu inwestycyjnym lub tytułów uczestnictwa w instytucji wspólnego inwestowania mającej siedzibę za granicą. 27. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. e), raport bieżący powinien zawierać datę nabycia oraz nazwę funduszu, którego jednostki uczestnictwa zostały nabyte, ich ilość i cenę. 28. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. f), raport bieżący powinien zawierać datę wystąpienia zdarzenia oraz określenie rodzaju lokaty. 29. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. g), raport bieżący powinien zawierać: 1) datę zawarcia umowy, 2) nazwę (firmę) i siedzibę banku udzielającego pożyczki lub kredytu, 3) wysokość oraz termin zwrotu pożyczki lub kredytu, 4) procentowy udział łącznej wysokości zaciągniętych przez fundusz pożyczek lub kredytów w stosunku do wartości aktywów funduszu po zaciągnięciu pożyczki lub kredytu. § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1077) Załącznik nr 1 SPRAWOZDANIE DOTYCZĄCE TOWARZYSTWA FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH ZA OKRES SPRAWOZDAWCZY od ...................... do ...................... Firma, siedziba, adres i nr REGON podmiotu sprawozdawczego pieczęć podmiotu sprawozdawczego CZĘŚĆ A Lp.WyszczególnienieWierszStan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego (w zł) 1234 IWybrane dane o aktywach01x 1Aktywa ogółem02 2Udziały i akcje w innych spółkach03 3Jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne04 IIWybrane dane o kapitale własnym05x 1Kapitał własny, w tym:06 awynik finansowy netto w okresie sprawozdawczym07 2Minimalny kapitał akcyjny towarzystwa (określony zgodnie z art. 35 ust. 3 ustawy)08 IIIZobowiązania ogółem09x IVZaciągnięte pożyczki i kredyty oraz zobowiązania z tytułu emisji obligacji10 1Wielkość pożyczek i kredytów bez zobowiązań z tytułu emisji obligacji11 2Wielkość zobowiązań z tytułu emisji obligacji12 VWybrane dane o przychodach i kosztach13x 1Przychody ogółem, w tym:14 awynagrodzenie za zarządzanie funduszami15 binne niż podane w w. 15 przychody towarzystwa16 2Koszty ogółem, w tym:17 akoszty z tytułu pokrycia ponadlimitowych kosztów funduszu18 CZĘŚĆ B WYSZCZEGÓLNIENIE WYBRANYCH DANYCH ZAWARTYCH W CZ. A I. Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 03 - Udziały i akcje w innych spółkach Lp.Nazwa spółkiSiedziba (adres)Wartość aktywów (w zł)Udział posiadanych aktywów w kapitale własnym spółki (%) 12345 II. Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 04 - Jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne Lp.Nazwa funduszuRodzaj aktywówWartość aktywów (w zł)Udział w aktywach netto funduszu (%) 12345 III. Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 15 - Wynagrodzenie za zarządzanie funduszami Lp.Nazwa funduszuKwota wynagrodzenia (w zł) 123 IV. Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 16 - Inne, niż wynagrodzenie za zarządzanie funduszami, przychody towarzystwa Lp.Nazwa funduszuTytuł przychoduKwota przychodu (w zł) 1234 V. Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 18 - Koszty z tytułu pokrycia ponadlimitowych kosztów funduszu Lp.Nazwa funduszuKwota kosztu (w zł) 123 Osoba sporządzająca sprawozdanie: imię i nazwisko ................................................................................................... numer telefonu ................................................................................................... ............................................................. (data, miejscowość) ............................................................. (podpis i pieczątka osoby działającej w imieniu podmiotu sporządzającego sprawozdanie) Załącznik nr 2 SPRAWOZDANIE DOTYCZĄCE FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH OTWARTYCH I SPECJALISTYCZNYCH FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH OTWARTYCH ZA OKRES SPRAWOZDAWCZY od ...................... do ...................... Nazwa, siedziba, adres i nr REGON podmiotu sprawozdawczego pieczęć podmiotu sprawozdawczego Lp.WyszczególnienieWierszStan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego 1234 IWybrane dane o wartości aktywów i wyniku finansowym01w zł 1Wartość aktywów ogółem02 2Wartość aktywów netto03 3Najwyższa wartość aktywów netto w okresie sprawozdawczym04 4Najniższa wartość aktywów netto w okresie sprawozdawczym05 5Wynik z działalności operacyjnej netto w okresie sprawozdawczym06 6Saldo zmian wysokości środków z tytułu wpłat jego uczestników w okresie sprawozdawczym, w tym:07 az tytułu zbytych jednostek uczestnictwa08 bz tytułu odkupionych jednostek uczestnictwa09 IIDane o liczbie jednostek uczestnictwa10w szt. 1Liczba zarejestrowanych jednostek uczestnictwa11 2Liczba zbytych jednostek uczestnictwa w okresie sprawozdawczym12 3Liczba odkupionych jednostek uczestnictwa w okresie sprawozdawczym13 4Saldo zmian w liczbie jednostek uczestnictwa w okresie sprawozdawczym (w. 12 - w. 13)14 IIIDane o wartości jednostki uczestnictwa15w zł 1Wartość jednostki uczestnictwa16 2Najwyższa wartość jednostki uczestnictwa w okresie sprawozdawczym17 3Najniższa wartość jednostki uczestnictwa w okresie sprawozdawczym18 IVDane o wartości składników portfela inwestycyjnego funduszu19w zł 1Papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, w tym:20 apapiery wartościowe dopuszczone do obrotu na giełdzie papierów wartościowych lub na regulowanym rynku pozagiełdowym, o których mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1 ustawy21 bpapiery wartościowe dopuszczone do obrotu publicznego, o których mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2 ustawy22 2Papiery wartościowe lub wierzytelności pieniężne, o których mowa w art. 70 ust. 1 pkt 3 ustawy23 3Papiery wartościowe, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy24 4Lokaty w jednostki uczestnictwa, o których mowa w art. 73 ust. 1 ustawy25 5Lokaty w tytuły uczestnictwa, o których mowa w art. 73 ust. 2 ustawy26 6Lokaty w jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo (art. 73 ust. 4 ustawy)27 7Lokaty, o których mowa w art. 80 ust. 1 ustawy28 VDane o zaciągniętych pożyczkach i kredytach29w zł 1Kwota zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów w okresie sprawozdawczym30 2Stan zobowiązań z tytułu zaciągniętych przez fundusz pożyczek i kredytów na koniec okresu sprawozdawczego31 Osoba sporządzająca sprawozdanie: imię i nazwisko ................................................................................................... numer telefonu .................................. ........................................................... (data, miejscowość) ........................................................... (podpis i pieczątka osoby działającej w imieniu podmiotu sporządzającego sprawozdanie) Załącznik nr 3 SPRAWOZDANIE DOTYCZĄCE FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH ZAMKNIĘTYCH ZA OKRES SPRAWOZDAWCZY od ...................... do ...................... Nazwa, siedziba, adres i nr REGON podmiotu sprawozdawczego pieczęć podmiotu sprawozdawczego CZĘŚĆ A Lp.WyszczególnienieWierszStan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego 1234 IDane o wartości aktywów i wyniku finansowym01w zł 1Wartość aktywów ogółem02 2Wartość aktywów netto03 3Wynik z działalności operacyjnej netto w okresie sprawozdawczym04 4Zmiana wysokości środków z tytułu wpłat uczestników w okresie sprawozdawczym z tytułu emisji certyfikatów inwestycyjnych05 IIDane o liczbie certyfikatów inwestycyjnych06w szt. 1Liczba zarejestrowanych certyfikatów inwestycyjnych07 2Liczba zbytych certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym08 IIIDane o wartości certyfikatu inwestycyjnego09w zł 1Wartość certyfikatu inwestycyjnego10 2Najwyższa wartość certyfikatu inwestycyjnego w okresie sprawozdawczym11 3Najniższa wartość certyfikatu inwestycyjnego w okresie sprawozdawczym12 IVDane o wartości składników portfela inwestycyjnego funduszu13w zł 1Papiery wartościowe, w tym:14 apapiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, w tym:15 -papiery wartościowe dopuszczone do obrotu giełdowego16 -papiery wartościowe dopuszczone do regulowanego obrotu pozagiełdowego17 bpapiery wartościowe nie dopuszczone do publicznego obrotu18 cpapiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD albo międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest RP lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD19 2Wierzytelności20 3Udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością21 4Waluty, w tym:22 awaluty państw należących do OECD23 5Prawa pochodne od praw majątkowych będących przedmiotem lokat24 6Transakcje terminowe25 VDane o zaciągniętych pożyczkach i kredytach26w zł 1Kwota zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów w okresie sprawozdawczym27 2Stan zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów przez fundusz, w tym:28 aodsetki29 CZĘŚĆ B WYSZCZEGÓLNIENIE WYBRANYCH DANYCH ZAWARTYCH W CZ. A Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 22 - Waluty Lp.Nazwa walutyNazwa państwaWartość waluty w portfelu (w zł)Stosunek wartości waluty do wartości aktywów funduszu ogółem (%) 12345 Osoba sporządzająca sprawozdanie: imię i nazwisko ................................................................................................... numer telefonu ................................ ......................................................... (data, miejscowość) ......................................................... (podpis i pieczątka osoby działającej w imieniu podmiotu sporządzającego sprawozdanie) Załącznik nr 4 SPRAWOZDANIE DOTYCZĄCE FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH MIESZANYCH ZA OKRES SPRAWOZDAWCZY od ...................... do ...................... Nazwa, siedziba, adres i nr REGON podmiotu sprawozdawczego pieczęć podmiotu sprawozdawczego CZĘŚĆ A Lp.WyszczególnienieWierszStan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego 1234 IDane o wartości aktywów i wyniku finansowym01w zł 1Wartość aktywów ogółem02 2Wartość aktywów netto03 3Wynik z działalności operacyjnej netto w okresie sprawozdawczym04 4Saldo zmian wysokości środków z tytułu wpłat uczestników w okresie sprawozdawczym, w tym:05 az tytułu zbytych certyfikatów inwestycyjnych06 bz tytułu wykupionych i umorzonych certyfikatów inwestycyjnych07 IIDane o liczbie certyfikatów inwestycyjnych08w szt. 1Liczba zarejestrowanych certyfikatów inwestycyjnych09 2Liczba zbytych certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym10 3Liczba odkupionych i umorzonych certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym11 4Saldo zmian w liczbie certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym (w. 10 - w. 11)12 IIIDane o wartości certyfikatu inwestycyjnego13w zł 1Wartość certyfikatu inwestycyjnego14 2Najwyższa wartość certyfikatu inwestycyjnego w okresie sprawozdawczym15 3Najniższa wartość certyfikatu inwestycyjnego w okresie sprawozdawczym16 IVDane o wartości składników portfela inwestycyjnego funduszu17w zł 1Papiery wartościowe, w tym:18 apapiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, w tym:19 -papiery wartościowe dopuszczone do obrotu giełdowego20 -papiery wartościowe dopuszczone do regulowanego obrotu pozagiełdowego21 bpapiery wartościowe nie dopuszczone do publicznego obrotu22 cpapiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski23 dpapiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez państwa należące do OECD albo międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest RP lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD24 2Wierzytelności pieniężne o terminie wymagalności nie dłuższym niż rok25 3Udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością26 4Waluty27 5Lokaty w papiery wartościowe w państwie innym niż RP lub państwo należące do OECD28 6Lokaty w wierzytelności w państwie innym niż RP lub państwo należące do OECD29 7Jednostki uczestnictwa w innych funduszach inwestycyjnych30 8Tytuły uczestnictwa emitowane przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą31 9Jednostki uczestnictwa innych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych32 10Lokaty, o których mowa w art. 120 ust. 1 ustawy33 VDane o zaciągniętych pożyczkach i kredytach34w zł 1Kwota zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów w okresie sprawozdawczym35 2Stan zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów przez fundusz na koniec okresu sprawozdawczego, w tym:36 aodsetki37 CZĘŚĆ B WYSZCZEGÓLNIENIE WYBRANYCH DANYCH ZAWARTYCH W CZ. A Wyszczególnienie danych zawartych w cz. A w. 27 - Waluty Lp.Nazwa walutyNazwa państwaWartość waluty w portfelu (w zł)Stosunek wartości waluty do wartości aktywów funduszu ogółem (%) 12345 Osoba sporządzająca sprawozdanie: imię i nazwisko ................................................................................................... numer telefonu ................................ ......................................................... (data, miejscowość) ......................................................... (podpis i pieczątka osoby działającej w imieniu podmiotu sporządzającego sprawozdanie) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. Nr 161, poz. 1078) Na podstawie art. 16, art. 35 ust. 4 i art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Ewidencja przychodów § 1. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930), zwanej dalej "ustawą", są obowiązani prowadzić ewidencję przychodów, zwaną dalej "ewidencją", według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia. 2. Podatnicy wykonujący działalność w formie spółki cywilnej prowadzą wspólną ewidencję. 3. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję i kolejno ponumerować jej karty. § 2. 1. Zapisy w ewidencji, o której mowa w § 1 ust. 1, są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, rachunków (rachunków uproszczonych), jeżeli sprzedaż jest dokumentowana fakturami, rachunkami (rachunkami uproszczonymi), a w przypadku sprzedaży bez faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. 2. W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 930), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", zapisy są dokonywane na podstawie dowodów potwierdzających ich faktyczne uzyskanie. 3. Podatnicy opłacający na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług mogą w ciągu roku podatkowego ewidencjonować przychody według dnia wystawienia faktury, rachunku (rachunku uproszczonego). W ostatnim dniu roku podatnicy są obowiązani wpisać do ewidencji kwoty przychodów (według poszczególnych stawek) odnoszące się do wydanych towarów lub wykonanych usług do dnia 31 grudnia danego roku podatkowego, na które zostaną wystawione faktury, rachunki (rachunki uproszczone) w roku następnym, a po ich wystawieniu wpisać numery i daty faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) w ewidencji przychodów za dany rok podatkowy w kolumnie "Uwagi" przy każdej pozycji odnoszącej się do danej transakcji. Ewidencjonując przychody w roku następnym podatnicy nie wykazują przychodów wynikających z faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) odnoszących się do przychodów z roku poprzedniego. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie likwidacji działalności, zmiany umowy spółki lub zmiany wspólnika w ciągu roku podatkowego, jeżeli podatnik ewidencjonował przychody według dnia wystawienia faktury, rachunku (rachunku uproszczonego). 5. Zapisy dotyczące przychodów mogą być również dokonywane na podstawie dziennego zestawienia faktur, rachunków (rachunków uproszczonych). Zestawienie to musi zawierać co najmniej: datę, numer zestawienia, numery i daty faktur, rachunków (rachunków uproszczonych) objętych zestawieniem oraz łączną wartość przychodów wynikającą z tych faktur, rachunków (rachunków uproszczonych), z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. 6. Zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w ust. 1-5, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenie należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jednak nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. 7. Podatnicy, o których mowa w art. 30 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076), zwanej dalej "ustawą o podatku od towarów i usług", mogą ewidencjonować przychody w ewidencji łącznie z podatkiem od towarów i usług, z tym że na koniec miesiąca przychód pomniejsza się o należny podatek od towarów i usług. § 3. 1. Podatnik może prowadzić ewidencję przy użyciu komputera. Na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 2 ust. 6, podatnik jest obowiązany sporządzić wydruk zapisów dokonanych za dany miesiąc. Wydruk powinien być zgodny z wzorem ewidencji określonym w załączniku do rozporządzenia. 2. Podatnik posługujący się programem komputerowym, który nie zapewnia wydrukowania ewidencji, według wzoru określonego w załączniku, jest obowiązany założyć ewidencję, o której mowa w § 1 ust. 1. Po zakończeniu miesiąca do odpowiednich kolumn tej ewidencji należy wpisać w jednej pozycji sumy przychodów uzyskanych w danym miesiącu, według poszczególnych stawek ryczałtu. § 4. Jeżeli podatnik prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub 4 ustawy o podatku od towarów i usług, może zrezygnować z prowadzenia ewidencji, na zasadach określonych w rozporządzenia, pod warunkiem że: 1) dane wykazane w tej ewidencji pozwolą na wyodrębnienie z obrotów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przychodów dla celów ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, 2) po zakończeniu każdego miesiąca, w terminie określonym w § 2 ust. 6, sporządzi zestawienie, w którym wykaże przychody na podstawie danych zawartych w tej ewidencji, według poszczególnych stawek ryczałtu, z uwzględnieniem różnic między obrotem, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. § 5. 1. Jeżeli podatnik dokonuje od przychodów odliczeń, o których mowa w art. 11 ustawy, jest obowiązany wykazać odliczenia w odrębnych pozycjach ewidencji i zmniejszyć o te kwoty wartość przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania. 2. Jeżeli podatnik uzyskuje przychody opodatkowane różnymi stawkami i dokonuje odliczeń, o których mowa w art. 11 ustawy, odliczeń tych, do wysokości określonej w ustawie o podatku dochodowym, dokonuje od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim w roku podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami w ogólnej kwocie przychodów. 3. Po zakończeniu miesiąca w terminie, o którym mowa w § 2 ust. 6, należy zapisy podsumować, obliczyć i wpisać kwotę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a także kwoty obniżek tego ryczałtu, o których mowa w art. 13 i 14 ustawy oraz w art. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 113, poz. 736 i z 1998 r. Nr 94, poz. 593), jak również kwotę ulgi uczniowskiej, o której mowa w art. 53 ustawy. W przypadku prowadzenia więcej niż jednej ewidencji, sumy miesięczne zapisów z poszczególnych ewidencji należy przenieść do jednej z nich i podsumować. 4. Jeżeli wystąpią okoliczności wymienione w art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym, podatnik jest obowiązany: 1) doliczyć odpowiednio do przychodów lub należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy kwoty uprzednio odliczone, 2) wykazać w ewidencji doliczone kwoty wydatków i zwiększyć o te kwoty odpowiednio wartość przychodu podlegającego opodatkowaniu lub należny ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio w przypadku prowadzenia ewidencji, o których mowa w § 3 i 4. § 6. 1. Podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję rzetelnie i w sposób niewadliwy. Za niewadliwą uważa się ewidencję prowadzoną zgodnie z przepisami ustawy i rozporządzenia. Za rzetelną uważa się ewidencję, jeżeli dokonywane w niej zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. 2. Ewidencję uznaje się za rzetelną i niewadliwą, również gdy: 1) nie wpisane lub błędnie wpisane kwoty przychodów łącznie nie przekraczają 0,5% przychodu wykazanego w ewidencji za dany rok podatkowy lub przychodu wykazanego w roku podatkowym do dnia, w którym urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził te błędy, lub 2) brak właściwych zapisów jest związany z nieszczęśliwym wypadkiem lub zdarzeniem losowym, które uniemożliwiło podatnikowi prowadzenie ewidencji, lub 3) podatnik uzupełnił zapisy lub dokonał korekty błędnych zapisów w ewidencji przed rozpoczęciem kontroli przez urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej, lub 4) błędne zapisy są skutkiem oczywistej omyłki, a podatnik posiada dowody księgowe, o których mowa w § 2 ust. 1. Rozdział 2 Wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych § 7. 1. Wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, zwany dalej "wykazem", powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, datę nabycia, datę przyjęcia do używania, określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, symbol Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, wartość początkową, stawkę amortyzacyjną, zaktualizowaną wartość początkową, datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia. 2. Za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne uważa się składniki majątkowe, o których mowa w przepisach w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wydanych na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym. 3. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w wykazie najpóźniej w miesiącu przyjęcia ich do używania. 4. Podatnik jest obowiązany zbroszurować wykaz i kolejno ponumerować jego karty. Rozdział 3 Książka zamówień § 8. 1. Książka zamówień, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3 lit. c) ustawy, powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, nazwę i adres płatnika, datę wystawienia faktury, rachunku (rachunku uproszczonego), kwotę należną za wykonane świadczenia, rodzaj świadczenia (sprzedaż wyrobów, usług), stawkę i kwotę ryczałtu, kwotę pobranej przez płatnika składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, kwotę należnego ryczałtu po odliczeniu składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, kwotę wypłaty netto oraz rodzaj, numer i datę dowodu wypłaty, podpis osoby upoważnionej przez płatnika. 2. Zapisów w książce zamówień dokonuje płatnik, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy, każdorazowo przy złożeniu faktury, rachunku (rachunku uproszczonego) przez podatnika i przy każdej wypłacie należności. 3. Podatnik jest obowiązany zbroszurować książkę zamówień i kolejno ponumerować jej karty. Rozdział 4 Ewidencja zatrudnienia § 9. 1. Ewidencja zatrudnienia, o której mowa w art. 35 ust. 1 ustawy, powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, datę nawiązania przez tę osobę i ustania stosunku pracy oraz adnotacje o przerwach w zatrudnieniu. 2. Zapis dotyczący zatrudnienia danej osoby powinien być dokonany nie później niż przed rozpoczęciem pracy przez tę osobę. 3. Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję zatrudnienia i kolejno ponumerować jej karty. Rozdział 5 Karty przychodów § 10. 1. Karty przychodów, o których mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, powinny zawierać co najmniej następujące dane: imię i nazwisko pracownika, kwotę osiągniętych w danym miesiącu przychodów w gotówce i w naturze, koszty uzyskania przychodu, potrącone przez płatnika w danym miesiącu kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, dochód osiągnięty w danym miesiącu, dochód narastająco od początku roku, kwotę zaliczki na podatek dochodowy, obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne określonej w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy oraz datę przekazania zaliczki. 2. Podatnik jest obowiązany za każdy miesiąc wypełnić karty przychodów, o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia 20 następnego miesiąca. § 11. Wykaz, o którym mowa w § 7, oraz karty przychodów, o których mowa w § 10, mogą być prowadzone przy zastosowaniu komputera. W tym przypadku § 3 stosuje się odpowiednio. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. i ma zastosowanie do przychodów (dochodów) osiągniętych od tego dnia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 1998 r. (poz. 1078) EWIDENCJA PRZYCHODÓW Lp.Data wpisuData uzyskania przychoduNumer dowodu, na którego podstawie dokonano wpisuKwota przychodu opodatkowana według stawkiOgółem przychód (5+6+7 )Uwagi 8,5%5,5%3,0% złgrzłgrzłgrzłgr 123456789 Podsumowanie strony Przeniesienie z poprzedniej strony Suma przychodów od początku miesiąca ........................... Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania marż urzędowych oraz określenia zasad stosowania cen w obrocie niektórymi testami diagnostycznymi stosowanymi w leczeniu cukrzycy. (Dz. U. Nr 161, poz. 1079) Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 4 oraz art. 15 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Obowiązek stosowania marż urzędowych oraz zasad stosowania cen, określony w przepisach rozporządzenia, dotyczy testów diagnostycznych, stosowanych w leczeniu cukrzycy, wymienionych w wykazie leków, preparatów diagnostycznych, artykułów sanitarnych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością w przypadku niektórych chorób, ogłoszonym przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie odrębnych przepisów. § 2. 1. Dla testów diagnostycznych określonych w § 1 wprowadza się obowiązek stosowania marży urzędowej hurtowej w wysokości 14,3%, liczonej od: 1) ceny zbytu powiększonej o należny podatek od towarów i usług - w przypadku produkcji krajowej, 2) wartości celnej towaru w rozumieniu ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) powiększonej o należne cło i należny podatek od towarów i usług - w przypadku importu. 2. Marża, o której mowa w ust. 1, oznacza różnicę między ceną hurtową sprzedaży, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług, a odpowiednio: 1) ceną zbytu powiększoną o należny podatek od towarów i usług, 2) wartością celną powiększoną o cło i należny podatek od towarów i usług, 3) ceną zakupu, łącznie z należnymi podatkami od towarów i usług. 3. Marża urzędowa hurtowa przysługuje jednostkom uczestniczącym w obrocie testami diagnostycznymi: 1) od momentu zakupu towaru od producenta po cenie zbytu - w przypadku produkcji krajowej, 2) od momentu odprawy celnej - w przypadku importu - do momentu sprzedaży testów diagnostycznych jednostkom szczebla detalicznego na warunkach loco magazyn hurtowy z kosztami załadunku na środek transportu podstawiony przez odbiorcę. W przypadku importu przy występowaniu łącznych rozliczeń za usługi transportowe na terenie kraju i poza granicami dopuszcza się szacunkowy rozdział tych kosztów. 4. Jeżeli w zakresie obrotu towarowego odpowiadającego zastosowaniu marży urzędowej hurtowej występuje kilku pośredników działających na tym samym szczeblu obrotu lub wyspecjalizowanych w węższym zakresie działania, stawka procentowa marży hurtowej, określona w ust. 1, ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. 5. W przypadku podziału stawki procentowej marży urzędowej hurtowej między jednostkami działającymi na tym samym szczeblu obrotu; jednostki podają w dokumentach sprzedaży (fakturach) stawki zrealizowanej marży urzędowej hurtowej, zarówno przez jednostkę sprzedającą, jak i pobranej w poprzednich fazach obrotu. § 3. 1. Dla testów diagnostycznych, określonych w § 1, wprowadza się obowiązek stosowania marży urzędowej detalicznej liczonej od ceny hurtowej (łącznie z podatkiem od towarów i usług), nie przekraczających następujących wysokości: Cena hurtowa w złotychMarża detaliczna liczona od ceny hurtowej 0,00-3,6040% 3,61-4,801,44 zł 4,81-6,5030% 6,51-9,751,95 zł 9,76-14,0020% 14,01-17,502,80 zł powyżej 17,5016% 2. Marża, o której mowa w ust. 1, oznacza różnicę między ceną detaliczną sprzedaży, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług, a ceną zakupu łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług. 3. Marża urzędowa detaliczna przysługuje jednostkom ponoszącym koszty handlowe prowadzenia sprzedaży na warunkach loco punkt sprzedaży detalicznej i zakupującym towary na szczeblu hurtu przy uwzględnieniu warunków zakupu podanych w § 2 ust. 3. § 4. Jednostkom obrotu towarowego prowadzącym zintegrowaną działalność hurtową i detaliczną, obejmującą swym zakresem warunki działania wymienione w § 2 ust. 3 i § 3 ust. 3, przysługują marże handlowe - hurtowa i detaliczna, określone zgodnie z przepisami rozporządzenia. § 5. Nie uznaje się za nieprawidłową kwoty realizowanej marży, wyliczonej zgodnie z przepisami rozporządzenia, jeżeli przekroczenie tej marży wynika: 1) z korekty wartości celnej o przyrost kursu walutowego NBP (kurs sprzedaży) w dniu sprzedaży towaru w stosunku do kursu przyjętego przy odprawie celnej, 2) z uzyskanych i udokumentowanych rabatów, bonifikat i upustów, 3) ze zmiany obowiązującej stawki podatku od towarów i usług, wynikającej z odrębnych przepisów. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania marż urzędowych oraz określenia zasad stosowania cen w obrocie importowanymi lekami gotowymi, surowicami i szczepionkami oraz środkami antykoncepcyjnymi. (Dz. U. Nr 161, poz. 1080) Na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 4 oraz art. 15 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Obowiązek stosowania marż urzędowych oraz zasad stosowania cen, określony w przepisach rozporządzenia, dotyczy importowanych leków gotowych, surowic i szczepionek oraz środków antykoncepcyjnych, wymienionych w wykazach ogłoszonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie odrębnych przepisów: 1) leków podstawowych, 2) leków uzupełniających, 3) środków antykoncepcyjnych, 4) leków, preparatów diagnostycznych, artykułów sanitarnych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością w przypadku niektórych chorób, 5) środków farmaceutycznych i materiałów medycznych stosowanych wyłącznie w lecznictwie zamkniętym oraz wydawanych na podstawie recepty lekarskiej dla leczenia poszpitalnego, zwanych dalej "lekami". § 2. 1. Dla leków określonych w § 1 wprowadza się obowiązek stosowania marży urzędowej hurtowej w wysokości 14,3% wartości celnej w rozumieniu ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), powiększonej o należne cło i należny podatek od towarów i usług. 2. Marża, o której mowa w ust. 1, oznacza różnicę między ceną hurtową sprzedaży, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług, a wartością celną powiększoną o cło i należny podatek od towarów i usług lub ceną zakupu, łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług. 3. Marża urzędowa hurtowa przysługuje jednostkom uczestniczącym w obrocie lekami od momentu odprawy celnej do momentu sprzedaży leku jednostkom szczebla detalicznego na warunkach loco magazyn hurtowy z kosztami załadunku na środek transportu podstawiony przez odbiorcę. W przypadku łącznych rozliczeń za usługi transportowe na terenie kraju i poza granicami dopuszcza się szacunkowy rozdział tych kosztów. 4. Jeżeli w zakresie obrotu towarowego odpowiadającego zastosowaniu marży urzędowej hurtowej występuje kilku pośredników działających na tym samym szczeblu obrotu lub wyspecjalizowanych w węższym zakresie działania, stawka procentowa marży hurtowej, określona w ust. 1, ulega podziałowi między stronami w sposób określony w umowie. 5. W przypadku podziału stawki procentowej marży urzędowej hurtowej między jednostkami działającymi na tym samym szczeblu obrotu; jednostki podają w dokumentach sprzedaży (fakturach) stawki zrealizowanej marży urzędowej hurtowej, zarówno przez jednostkę sprzedającą, jak i pobranej w poprzednich fazach obrotu. § 3. 1. Dla leków, określonych w § 1 wprowadza się obowiązek stosowania marży urzędowej detalicznej liczonej od ceny hurtowej (łącznie z podatkiem od towarów i usług), nie przekraczających następujących wysokości: Cena hurtowa w złotychMarża detaliczna liczona od ceny hurtowej 0,00-3,6040% 3,61-4,801,44 zł 4,81-6,5030% 6,51-9,751,95 zł 9,76-14,0020% 14,01-17,502,80 zł powyżej 17,5016% 2. Marża, o której mowa w ust. 1, oznacza różnicę między ceną detaliczną sprzedaży, zawierającą w sobie podatek od towarów i usług, a ceną zakupu łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług. 3. Marża urzędowa detaliczna przysługuje jednostkom ponoszącym koszty handlowe prowadzenia sprzedaży na warunkach loco punkt sprzedaży detalicznej i zakupujących towary na szczeblu hurtu przy uwzględnieniu warunków zakupu podanych w § 2 ust. 3. § 4. Jednostkom obrotu towarowego prowadzącym zintegrowaną działalność hurtową i detaliczną, obejmującą swym zakresem warunki działania wymienione w § 2 ust. 3 i § 3 ust. 3, przysługują marże handlowe - hurtowa i detaliczna, określone zgodnie z przepisami rozporządzenia. § 5. Nie uznaje się za nieprawidłową kwoty realizowanej marży, wyliczonej zgodnie z rozporządzeniem, jeżeli przekroczenie tej marży wynika: 1) z korekty wartości celnej o przyrost kursu walutowego NBP (kurs sprzedaży) w dniu sprzedaży towaru w stosunku do kursu przyjętego przy odprawie celnej, 2) z uzyskanych i udokumentowanych rabatów, bonifikat i upustów, 3) ze zmiany obowiązującej stawki podatku od towarów i usług, wynikającej z odrębnych przepisów. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów. (Dz. U. Nr 161, poz. 1081) Na podstawie art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 u Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556 oraz z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999) wprowadza się następujące zmiany: 1) w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 496" dodaje się wyrazy "Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016", 2) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Ustala się klasyfikację dochodów i wydatków budżetu państwa, budżetów: gmin, powiatów i województw oraz ich jednostek organizacyjnych zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia.", 3) w § 2 w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 496" dodaje się wyrazy "Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1016". 2. W załączniku nr 1 do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany: 1) w rozdziale I. Klasyfikacja resortowa (części): a) części 15 i 82 otrzymują brzmienie: - "15. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd", - "82. Subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego", b) skreśla się części: - "39. Komenda Główna Policji", - "60. Główny Urząd Nadzoru Budowlanego", c) po części "62. Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi" dodaje się części 63-65 w brzmieniu: "63. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych 64. Główny Inspektorat Kolejnictwa 65. Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu", d) po części "85/00 Symbolem tym oznakowane są części budżetów wojewodów" dodaje się objaśnienia w brzmieniu: "Celem oznakowania poszczególnych części budżetów wojewodów, jako trzecią i czwartą cyfrę symbolu (w miejsce 00) przyjmuje się symbol województwa: 02 - dolnośląskie, 04 - kujawsko-pomorskie, 06 - lubelskie, 08 - lubuskie, 10 - łódzkie, 12 - małopolskie, 14 - mazowieckie, 16 - opolskie, 18 - podkarpackie, 20 - podlaskie, 22 - pomorskie, 24 - śląskie, 26 - świętokrzyskie, 28 - warmińsko-mazurskie, 30 - wielkopolskie, 32 - zachodniopomorskie. a nazwę części stanowi nazwa województwa.", e) objaśnienia występujące po części "86/00 Symbolem tym oznakowane są części budżetów samorządowych kolegiów odwoławczych" otrzymują brzmienie: "Celem oznakowania poszczególnych części budżetów samorządowych kolegiów odwoławczych, jako trzecią i czwartą cyfrę symbolu (w miejsce 00) przyjmuje się symbol: 01 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, 03 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białej Podlaskiej, 05 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku, 07 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej, 09 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy, 11 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Chełmie, 13 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ciechanowie, 15 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie, 17 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Elblągu, 19 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku, 21 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gorzowie Wielkopolskim, 23 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze, 25 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu, 27 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, 29 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach, 31 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koninie, 33 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie, 35 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie, 37 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie, 39 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy, 41 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie, 43 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie, 45 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, 47 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, 49 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu, 51 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie, 53 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, 55 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ostrołęce, 57 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Pile, 59 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim, 61 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Płocku, 63 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, 65 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu, 67 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu, 69 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie, 71 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Siedlcach, 73 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu, 75 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach, 77 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku, 79 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Suwałkach, 81 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie, 83 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu, 85 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, 87 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu, 89 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu, 91 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku, 93 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu, 95 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu, 97 - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zielonej Górze, a nazwę części stanowi nazwa samorządowego kolegium odwoławczego."; 2) w rozdziale III. Klasyfikacja rozdziałów: a) w pkt 2 wyrazy "przez gminy" zastępuje się wyrazami "przez jednostki samorządu terytorialnego", b) skreśla się pkt 3, c) w dziale "40 - Rolnictwo" rozdziały 4001, 4002, 4008, 4010, 4011, 4013, 4016, 4331, 4411 otrzymują brzmienie: "4001 Krajowe Centrum Doradztwa, Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich 4002 Inspekcja Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych 4008 Biura geodezji i terenów rolnych 4010 Ośrodki doradztwa rolniczego 4011 Zarządy melioracji i urządzeń wodnych 4013 Inspekcja Weterynaryjna 4016 Inspekcja Ochrony Roślin 4331 Zakłady konserwacji urządzeń wodnych i melioracyjnych 4411 Monitorowanie dostępu polskich artykułów rolno-spożywczych do rynków zagranicznych i wielkości importu", d) w dziale "50 - Transport": - rozdziały 5611-5613 otrzymują brzmienie: "5611 Drogi publiczne krajowe 5612 Drogi publiczne wojewódzkie 5613 Drogi publiczne gminne", - po rozdziale "5613 Drogi publiczne gminne" dodaje się rozdziały 5614 i 5615 w brzmieniu: "5614 Drogi publiczne powiatowe 5615 Drogi publiczne w miastach na prawach powiatu (w rozdziale nie ujmuje się wydatków na drogi gminne)", e) w dziale "61 - Handel wewnętrzny" rozdział 6182 otrzymuje brzmienie: "6182 Inspekcja Handlowa", f) w dziale "66 - Różne usługi materialne" skreśla się rozdział "6811 Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska", g) w dziale "70 - Gospodarka komunalna" skreśla się rozdział "7261 Ulice, place, mosty i wiadukty", h) w dziale "79 - Oświata i wychowanie": - po rozdziale "7911 Szkoły podstawowe" dodaje się rozdział 7912 w brzmieniu: "7912 Gimnazja", - rozdziały 8222 i 8232 otrzymują brzmienie: "8222 Zakłady kształcenia nauczycieli 8232 Świetlice dla uczniów i wychowanków", i) w dziale "81 - Szkolnictwo wyższe" po rozdziale "8121 Pomoc materialna dla studentów" dodaje się rozdział 8122 w brzmieniu: "8122 Fundusz Pożyczek i Kredytów Studenckich", j) w dziale "85 - Ochrona zdrowia": - rozdziały 8514, 8515, 8519 i 8531 otrzymują brzmienie: "8514 Lecznictwo psychiatryczne" "8515 Ratownictwo medyczne" "8519 Publiczna służba krwi" "8531 Inspekcja sanitarna", - po rozdziale "8521 Żłobki" dodaje się rozdziały 8522-8524 w brzmieniu: "8522 Programy polityki zdrowotnej państwa 8523 Wysokospecjalistyczne procedury medyczne 8524 Składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz świadczenia dla osób nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego", - po rozdziale "8554 Wojewódzkie zespoły metodyczne opieki zdrowotnej" dodaje się rozdział 8555 w brzmieniu: "8555 Medycyna pracy", - skreśla się rozdział "8596 Kolejowa służba zdrowia", k) w dziale "86 - Opieka społeczna": - rozdziały 8614, 8517 i 8618 otrzymują brzmienie: "8614 Powiatowe centra pomocy rodzinie 8617 Zasiłki rodzinne, pielęgnacyjne i wychowawcze 8618 Jednostki specjalistycznego poradnictwa socjalnego i interwencji kryzysowej", - po rozdziale "8618 Jednostki specjalistycznego poradnictwa socjalnego i interwencji kryzysowej" dodaje się rozdział 8619 w brzmieniu: "8619 Zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności", - po rozdziale "8621 Stowarzyszenia opieki społecznej" dodaje się rozdziały 8622 i 8623 w brzmieniu: "8622 Rodziny zastępcze i własne 8623 Regionalne ośrodki polityki społecznej", l) w dziale "89 - Różna działalność" skreśla się rozdziały: "8982 Obrona cywilna 8983 Pozostałe wydatki obronne 8985 Okręgowe inspektoraty gospodarki energetycznej", ł) w dziale "90 - Dochody od osób prawnych, od osób fizycznych i od innych jednostek nie posiadających osobowości prawnej": - przed rozdziałem "9012 Wpływy z rozliczeń państwowych jednostek budżetowych z tytułu potrąceń" dodaje się rozdziały 9009-9011 w brzmieniu: "9009 Udziały gmin w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa 9010 Udziały powiatów w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa 9011 Udziały województw w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa", - rozdział 9012 otrzymuje brzmienie: "9012 Wpływy z rozliczeń jednostek budżetowych z tytułu potrąceń W rozdziale tym ujmuje się wpływy z tytułu zwracanych przez jednostki budżetowe kwot równoważących zobowiązania podatkowe potrącone w trybie art. 64 i 65 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z wzajemnej, bezspornej i wymagalnej wierzytelności podatnika wobec jednostki budżetowej.", - skreśla się rozdział "9015 Udziały w podatkach" oraz objaśnienia do tego rozdziału, - w objaśnieniach występujących po rozdziale "9023 Wpływy z podatku od towarów i usług", w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie, po wyrazach "poz. 926" wyraz "i" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 943" dodaje się wyrazy "i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905", m) w dziale "91 - Administracja państwowa i samorządowa": - skreśla się rozdział "9112 Główny Inspektorat Kolejnictwa", - po rozdziale "9113 Komitet Kinematografii" dodaje się rozdział 9114 w brzmieniu: "9114 Główny Urząd Nadzoru Budowlanego", - po rozdziale "9115 Krajowa Szkoła Administracji Publicznej" dodaje się rozdział 9116 w brzmieniu: "9116 Inspekcja Ochrony Środowiska", - po rozdziale "9118 Centralny Inspektorat Standaryzacji" dodaje się rozdziały 9119 i 9120 w brzmieniu: "9119 Inspekcja Farmaceutyczna 9120 Inspektoraty nadzoru budowlanego", - po rozdziale "9122 Współpraca naukowo-techniczna i gospodarcza z zagranicą" dodaje się rozdziały 9123-9125 w brzmieniu: "9123 Urzędnicy Komendy Głównej Straży Granicznej 9124 Urzędnicy Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej 9125 Urzędnicy Komendy Głównej Policji", - rozdział 9134 otrzymuje brzmienie: "9134 Powiatowe urzędy pracy", - po rozdziale "9134 Powiatowe urzędy pracy" dodaje się rozdziały 9135-9139 w brzmieniu: "9135 Urzędnicy jednostek terenowych Straży Granicznej 9136 Urzędnicy jednostek terenowych Państwowej Straży Pożarnej 9137 Urzędnicy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 9138 Urzędnicy Biura Ochrony Rządu 9139 Urzędnicy jednostek terenowych Policji", - rozdziały 9143, 9145 i 9148 otrzymują brzmienie: "9143 Starostwa powiatowe 9145 Służba Ochrony Zabytków 9148 Sejmiki województw", - skreśla się rozdział "9150 Miejskie strefy usług publicznych", - po rozdziale "9151 Państwowa Straż Rybacka" dodaje się rozdziały 9152 i 9153 w brzmieniu: "9152 Rady powiatów 9153 Urzędy marszałkowskie", - skreśla się rozdziały: "9171 Urząd Rady Ministrów w likwidacji 9172 Centralny Urząd Planowania w likwidacji 9173 Ministerstwo Przemysłu i Handlu w likwidacji 9174 Ministerstwo Przekształceń Własnościowych w likwidacji 9175 Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w likwidacji 9176 Ministerstwo Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w likwidacji 9177 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w likwidacji", - rozdział 9189 otrzymuje brzmienie: "9189 Wybory do rad gmin, rad powiatów, sejmików województw oraz referenda gminne, powiatowe i wojewódzkie", n) w dziale "92 - Wymiar sprawiedliwości i prokuratura" rozdział 9222 otrzymuje brzmienie: "9222 Terenowe jednostki organizacyjne prokuratury powszechnej", o) w dziale "93 - Bezpieczeństwo publiczne": - przed rozdziałem "9311 Jednostka centralna" dodaje się rozdział 9310 w brzmieniu: "9310 Komenda Główna Policji", - po rozdziale "9312 Jednostki terenowe Policji" dodaje się rozdział 9313 w brzmieniu: "9313 Komendy powiatowe Policji", - po rozdziale "9316 Państwowa Straż Pożarna" dodaje się rozdziały 9317 i 9318 w brzmieniu: "9317 Obrona cywilna 9318 Komendy powiatowe Państwowej Straży Pożarnej", p) w dziale "94 - Finanse": - po rozdziale "9421 Loteria i gry liczbowe" dodaje się rozdział 9422 w brzmieniu: "9422 Premie za oszczędzanie w kasach oszczędnościowo-budowlanych", - po rozdziale "9435 Obsługa zadłużenia zagranicznego" dodaje się rozdział 9490 w brzmieniu: "9490 Obsługa papierów wartościowych i kredytów jednostek samorządu terytorialnego", - rozdział 9491 otrzymuje brzmienie: "9491 Obsługa skarbowych papierów wartościowych i kredytów", q) w dziale "95 - Ubezpieczenia społeczne" rozdział 9593 otrzymuje brzmienie: "9593 Uposażenia sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku oraz uposażenie rodzinne", r) w dziale "96 - Dotacje na finansowanie zadań gospodarczych": - rozdział 9611 otrzymuje brzmienie: "9611 Dotacje dla górnictwa i hutnictwa", - skreśla się rozdział "9621 Dotacje dla spółdzielni mieszkaniowych", s) w dziale "97 - Różne rozliczenia": - przed rozdziałem "9709 Subwencja drogowa dla gmin" dodaje się rozdziały 9701, 9703 i 9704 w brzmieniu: "9701 Część oświatowa subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego 9703 Część wyrównawcza subwencji ogólnej dla powiatów 9704 Część wyrównawcza subwencji ogólnej dla województw", - rozdział 9709 otrzymuje brzmienie: "9709 Część rekompensująca subwencji ogólnej dla gmin", - po rozdziale "9709 Część rekompensująca subwencji ogólnej dla gmin" dodaje się rozdział 9710 w brzmieniu: "9710 Część drogowa subwencji ogólnej dla powiatów i województw", - rozdziały 9711 i 9712 otrzymują brzmienie: "9711 Część podstawowa subwencji ogólnej dla gmin 9712 Rozliczenia między jednostkami samorządu terytorialnego", - w objaśnieniach występujących po rozdziale "9718 Rezerwy ogólne i celowe" wyrazy "dla gmin" zastępuje się wyrazami "dla jednostek samorządu terytorialnego", - skreśla się rozdział "9723 Dotacje dla gmin z tytułu ulg i zwolnień ustawowych w podatkach rolnym i leśnym", t) w dziale "98 - Obrona narodowa" po rozdziale "9818 Wojskowe Służby Informacyjne" dodaje się rozdział 9819 w brzmieniu: "9819 Pozostałe wydatki obronne", u) w dziale "99 - Urzędy naczelnych organów władzy, kontroli i sądownictwa": - po rozdziale "9916 Krajowa Rada Sądownictwa" dodaje się rozdział 9917 w brzmieniu: "9917 Rzecznik Interesu Publicznego", - rozdział 9992 otrzymuje brzmienie: "9992 Wybory do rad gmin, rad powiatów, sejmików województw oraz referenda gminne, powiatowe i wojewódzkie"; 3) w rozdziale IV. Klasyfikacja paragrafów dochodów (z objaśnieniami): a) przed paragrafem "12 Wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego" dodaje się paragrafy 01-10 w brzmieniu: "01 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na zadania bieżące z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez samorząd województwa 02 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez samorząd województwa 03 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację bieżących zadań własnych samorządu województwa 04 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych samorządu województwa 05 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez samorząd województwa na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 06 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez samorząd województwa na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 07 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 08 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 09 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 10 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej", b) po paragrafie "16 Podatek dochodowy od osób prawnych" dodaje się paragrafy 17 i 18 w brzmieniu: "17 Zryczałtowany podatek dochodowy Paragraf ten obejmuje wpływy, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930), oraz wpływy z ryczałtów określonych w art. 28, 29 i 30 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 930) 18 Dotacje otrzymane z funduszy celowych na realizację zadań bieżących", c) w objaśnieniach występujących po paragrafie "19 Różne rozliczenia" skreśla się tiret drugie, d) paragraf 31 otrzymuje brzmienie: "31 Dochody ze sprzedaży akcji i udziałów jednostek samorządu terytorialnego (związków gmin, związków powiatów)", e) skreśla się paragraf "35 Wpływy ze sprzedaży mienia komunalnego", f) skreśla się objaśnienia występujące po paragrafie "43 Wpływy ze sprzedaży wyrobów i składników majątkowych", g) paragrafy 49 i 50 otrzymują brzmienie: "49 Dotacje celowe otrzymane na zadania bieżące realizowane na podstawie porozumień (umów) między jednostkami samorządu terytorialnego 50 Dotacje celowe otrzymane na inwestycje realizowane na podstawie porozumień (umów) między jednostkami samorządu terytorialnego", h) po paragrafie "53 Podatek leśny" dodaje się paragraf 54 w brzmieniu: "54 Dotacje otrzymane z funduszy celowych na realizację inwestycji", i) paragraf 60 otrzymuje brzmienie: "60 Wpływy z wpłat gmin na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej", j) paragrafy 70, 71, 75 i 78 otrzymują brzmienie: "70 Środki na dofinansowanie własnych inwestycji gmin (związków gmin), powiatów (związków powiatów), samorządów województw ze źródeł pozabudżetowych 71 Środki na dofinansowanie własnych zadań bieżących gmin (związków gmin), powiatów (związków powiatów), samorządów województw ze źródeł pozabudżetowych 75 Wpłaty z zysku jednoosobowych spółek Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (związków gmin, związków powiatów) 78 Pieniężne darowizny, spadki i zapisy na rzecz Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (związków gmin i związków powiatów)", k) po paragrafie "79 Prowizje z tytułu gwarancji i poręczeń Skarbu Państwa" dodaje się paragraf 80 w brzmieniu: "80 Dochody budżetu państwa związane z realizacją zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego", l) w objaśnieniach występujących po paragrafie "83 Odsetki za nieterminowe rozliczenia, płacone przez urząd skarbowy" wyrazy "w gminach" zastępuje się wyrazami "w jednostkach samorządu terytorialnego", ł) po paragrafie "83 Odsetki za nieterminowe rozliczenia, płacone przez urząd skarbowy" dodaje się paragraf 84 w brzmieniu: "84 Wpłaty odsetek od podmiotów gospodarczych z tytułu udostępnionych kredytów zagranicznych", m) paragrafy 85-88 i 90 otrzymują brzmienie: "85 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej zlecone gminom 86 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych gmin (związków gmin) 87 Wpływy z wpłat gmin i powiatów na rzecz innych jednostek samorządu terytorialnego oraz związków gmin lub związków powiatów 88 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację zdań bieżących z zakresu administracji rządowej zleconych gminom (związkom gmin)", "90 Subwencje ogólne z budżetu państwa", n) w objaśnieniach występujących po paragrafie "91 Wpływy z rozliczeń pozostałości środków publicznych zakładów opieki zdrowotnej" w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" i wyraz "i" występujący po wyrazach "poz. 661" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 769" dodaje się wyrazy "i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756", o) paragrafy 92-95 otrzymują brzmienie: "92 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na zadania bieżące z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat 93 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat 94 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację bieżących zadań własnych powiatu 95 Dotacje celowe otrzymane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych powiatu"; 4) w rozdziale V. Klasyfikacja paragrafów wydatków (z objaśnieniami): a) w objaśnieniach podanych w "Uwadze": - grupa paragrafów "Dotacje i subwencje" otrzymuje brzmienie: "Dotacje i subwencje 01, 03, 05, 07, 09, 27, 46-48, 49, 51-53, 55, 61 - rozdz. 9410, 9411, 9412, 9414, 81, 88 do 90, 92, 94", - grupa paragrafów "Wydatki bieżące" otrzymuje brzmienie: "Wydatki bieżące 11-17, 19, 26, 28, 29, 31, 32, 33 - bez rozdz. 8591, 34-45, 60, 62, 65-67, 69, 70, 81, 84, 87 w tym: Wynagrodzenia osobowe pracowników - 11 Uposażenia żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy oraz wynagrodzenia sędziów i prokuratorów - 12 Pozostałe należności żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy - 15 Wynagrodzenia osobowe pracowników służby cywilnej - 16 Dodatkowe wynagrodzenie roczne - 17 Szkolenia pracowników służby cywilnej - 19", - grupa paragrafów "Wydatki majątkowe" otrzymuje brzmienie: "Wydatki majątkowe 02, 04, 06, 08, 10, 50, 72-74, 78, 80, 85 do 86, 93, 95", b) przed paragrafem "11 Wynagrodzenia osobowe pracowników" dodaje się paragrafy 01-10 w brzmieniu: "01 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na zadania bieżące z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez samorząd województwa 02 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez samorząd województwa 03 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację bieżących zadań własnych samorządu województwa 04 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych samorządu województwa 05 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez samorząd województwa na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 06 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez samorząd województwa na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 07 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 08 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez powiat na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 09 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na zadania bieżące realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej 10 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje realizowane przez gminę na podstawie porozumień z organami administracji rządowej", c) w objaśnieniach występujących po paragrafie "12 Uposażenia żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy oraz wynagrodzenia sędziów i prokuratorów" tiret pierwsze otrzymuje brzmienie: "- uposażenia zasadnicze wraz z dodatkami, ekwiwalent za nie wykorzystany urlop, nagrody uznaniowe i zapomogi dla: żołnierzy zawodowych, żołnierzy pełniących nadterminową służbę wojskową oraz policjantów, funkcjonariuszy Służby Więziennej, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej," d) paragraf 17 otrzymuje brzmienie: "17 Dodatkowe wynagrodzenie roczne", e) po paragrafie "17 Dodatkowe wynagrodzenie roczne" dodaje się paragraf 18 w brzmieniu: "18 Dotacje przekazane z funduszy celowych na realizację zadań bieżących", f) w objaśnieniach występujących po paragrafie "20 Fundusz operacyjny": - w tiret drugim, w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie, wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 943" dodaje się wyrazy "oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668", - w tiret piątym, w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie, wyrazy "i Nr 136, poz. 921" zastępuje się wyrazami "i Nr 137, poz. 926", g) w objaśnieniach występujących po paragrafie "25 Różne wydatki na rzecz osób fizycznych" tiret drugie otrzymuje brzmienie: "- diety dla radnych jednostek samorządu terytorialnego i członków komisji organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego ," h) w objaśnieniach występujących po paragrafie "26 Usługi zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej", w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" i wyraz "i" występujący po wyrazach "poz. 661" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 769" dodaje się wyrazy "i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756", i) objaśnienia występujące po paragrafie "27 Dotacje na zadania zdrowotne realizowane przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej" otrzymują brzmienie: "Paragraf ten obejmuje dotacje na zadania wymienione w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), z wyjątkiem pkt 4, który dotyczy inwestycji klasyfikowanych do paragrafu 73 Dotacje na finansowanie inwestycji innych jednostek organizacyjnych.", j) w objaśnieniach występujących po paragrafie "28 Podróże służbowe krajowe" wyrazy "zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Monitor Polski Nr 39, poz. 387 i z 1997 r. Nr 34, poz. 327)" zastępuje się wyrazami "rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 69, poz. 454)", k) w objaśnieniach występujących po paragrafie "37 Usługi niematerialne" kropkę występującą po tiret ósmym zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się tiret dziewiąte w brzmieniu: "- świadczenia dla osób nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.", l) w objaśnieniach występujących po paragrafie "39 Kary i odszkodowania", w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 945" dodaje się wyrazy "oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668 i Nr 107, poz. 669", ł) w objaśnieniach występujących po paragrafie "40 Różne opłaty i składki" kropkę występującą po tiret jedenastym zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się tiret dwunaste w brzmieniu: "- składki na ubezpieczenie zdrowotne.", m) w objaśnieniach występujących po paragrafie "42 Składki na Fundusz Pracy", w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie, po wyrazach "poz. 776" dodaje się wyrazy "oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887", n) objaśnienia występujące po paragrafie "43 Odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych" otrzymują brzmienie: "Paragraf ten obejmuje: - wydatki ponoszone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717), klasyfikowane przed wejściem w życie powyższej ustawy do § 43 - Odpisy na zakładowy fundusz socjalny i § 44 - Odpisy na zakładowy fundusz mieszkaniowy, - wydatki ponoszone z funduszu socjalnego tworzonego na podstawie art. 27 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), - wydatki ponoszone z funduszu socjalnego tworzonego na podstawie art. 27 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153).", o) objaśnienia występujące po paragrafie "44 Opłaty za świadczenia zdrowotne" otrzymują brzmienie: "Paragraf ten obejmuje wydatki na zakup usług medycznych świadczonych przez niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej oraz osoby wykonujące zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki na rzecz uprawnionych na podstawie umów zawieranych w trybie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 13 lipca 1998 r. w sprawie umowy o udzielenie zamówienia na świadczenia zdrowotne (Dz. U. Nr 93, poz. 592).", p) paragrafy 49 i 50 otrzymują brzmienie: "49 Dotacje celowe przekazane na zadania bieżące realizowane na podstawie porozumień (umów) między jednostkami samorządu terytorialnego 50 Dotacje celowe przekazane na inwestycje realizowane na podstawie porozumień (umów) między jednostkami samorządu terytorialnego", q) po paragrafie "53 Różne dotacje dla przedsiębiorstw" dodaje się paragraf 54 w brzmieniu: "54 Dotacje przekazane z funduszy celowych na realizację inwestycji", r) objaśnienia do paragrafu "55 Dotacje dla gospodarki komunalnej i mieszkaniowej" otrzymują brzmienie: "Paragraf ten obejmuje dotacje udzielane przedsiębiorcom zajmującym się administrowaniem zasobami mieszkaniowymi oraz dla gospodarki komunalnej na wyrównanie różnic między cenami a kosztami świadczonych usług, powiększonymi o narzut zysku.", s) paragrafy 60, 67 i 75 otrzymują brzmienie: " 60 Wpłaty gmin na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej 67 Podatki i opłaty na rzecz budżetów jednostek samorządu terytorialnego", "75 Wypłaty z tytułu udzielonych poręczeń spłaty kredytów krajowych przez Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego" t) skreśla się paragraf "83 Wydatki specjalne" oraz objaśnienia do tego paragrafu, u) paragrafy 85-90 otrzymują brzmienie: "85 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej zlecone gminom 86 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych gmin (związków gmin) 87 Wpłaty gmin i powiatów na rzecz innych jednostek samorządu terytorialnego oraz związków gmin lub związków powiatów 88 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację zadań bieżących z zakresu administracji rządowej zleconych gminom (związkom gmin) 89 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację własnych zadań bieżących gmin (związków gmin) 90 Subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego", v) w objaśnieniach występujących po paragrafie "91 Rozliczenia pozostałości środków publicznych zakładów opieki zdrowotnej", w podstawie prawnej wskazanej w nawiasie wyraz "oraz" i wyraz "i" występujący po wyrazach "poz. 661" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 769" dodaje się wyrazy "i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756", w) paragrafy 92-95 otrzymują brzmienie: "92 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na zadania bieżące z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat 93 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na inwestycje z zakresu administracji rządowej wykonywane przez powiat 94 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację bieżących zadań własnych powiatu 95 Dotacje celowe przekazane z budżetu państwa na realizację inwestycji własnych powiatu". 3. W załączniku nr 2 do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany: a) w podstawie prawnej ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa, wskazanej w nawiasie w tytule załącznika, po wyrazach "poz. 673" wyraz "i" zastępuje się przecinkiem, a po wyrazach "poz. 741" dodaje się wyrazy "i Nr 141, poz. 943", b) w dziale "00 - Przychody i rozchody związane z finansowaniem niedoboru i rozdysponowaniem nadwyżki budżetowej oraz z prywatyzacją mienia Skarbu Państwa": - w tytule działu po wyrazach "Skarbu Państwa" dodaje się wyrazy "i majątku jednostek samorządu terytorialnego", - pozycje 0021-0025 oraz 0028 otrzymują brzmienie: "0021 Obligacje rocznej pożyczki państwowej 0022 Obligacje trzyletniej pożyczki państwowej 0023 Obligacje dwuletniej pożyczki państwowej 0024 Obligacje pięcioletniej pożyczki państwowej 0025 Obligacja nominowana w dolarach USD wyemitowana w 1991 r.", "0028 Obligacje dziesięcioletniej pożyczki państwowej", - skreśla się pozycję "0030 Bony skarbowe o terminie wykupu 2, 3 dni oraz jednego i dwóch tygodni", - po pozycji "0037 Obligacja na pozyskanie środków Narodowego Banku Polskiego na wdrożenie umowy z bankami komercyjnymi serii I, II, III" dodaje się pozycje 0038-0040 w brzmieniu: "0038 Obligacje na zwiększenie funduszy własnych Banku Gospodarki Żywnościowej S.A. 0039 Obligacja nominowana w dolarach USD wyemitowana w 1997 r. 0040 Inne obligacje pożyczki państwowej", - pozycje 0065 i 0069 otrzymują brzmienie: "0065 Spłata innych krajowych zobowiązań długoterminowych", "0069 Prywatyzacja mienia Skarbu Państwa i majątku jednostek samorządu terytorialnego na finansowanie niedoboru budżetu". § 2. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie, z zastrzeżeniem ust. 2, do klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych od dnia 1 stycznia 1999 r. 2. Przepisy § 1 ust. 2 pkt 2 lit. m) w zakresie dotyczącym rozdziału 9189 oraz lit. u) w zakresie dotyczącym rozdziału 9992 mają zastosowanie od dnia wejścia w życie rozporządzenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za czynności organów dozoru technicznego. (Dz. U. Nr 161, poz. 1082) Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat za czynności organów dozoru technicznego (Dz. U. Nr 156, poz. 1025) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 15 grudnia 1998 r. (poz. 1082) WYSOKOŚĆ OPŁAT ZA CZYNNOŚCI ORGANÓW DOZORU TECHNICZNEGO 1. Opłata roczna z tytułu wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami podlegającymi dozorowi technicznemu wynosi: Lp.Rodzaj urządzenia technicznegoParametry techniczne lub pracochłonnośćStawka w złotych 62,00186,00341,00496,0062,00 12345678 Urządzenia ciśnieniowe 1Kotły parowe, cieczowe i przepływowepow. ogrzew. w m2do 10powyżej 10 do 25powyżej 25 do 125powyżej 125 do 1000za każde dalsze 1000 2Autoklawypoj. w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100-za każde dalsze 100 3Zbiorniki stałe i wymienniki ciepłapoj. w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100-za każde dalsze 100 4Zbiorniki do magazynowania materiałów niebezpiecznych: bezciśnieniowe oraz o ciśnieniu nie wyższym niż 0,07 MPapoj. w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100powyżej 100 do 1000za każde dalsze 1000 5Zbiorniki sprężonego powietrza w pojazdach szynowych i samochodowychpoj. w m3do 2---- 6Zbiorniki przenośne (bez butli)poj. w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25 do 100-- 7Wytwornice acetylenuładunek karbidu w kgdo 2powyżej 2 do 5powyżej 5 do 10powyżej 10 do 50za każde dalsze 50 8Rurociągi parowe łączące kocioł z turbiną w blokach energetycznychdługość w mdo 100powyżej 100 do 250powyżej 250 do 500powyżej 500 do 750za każde dalsze 250 9Zbiorniki transportowepoj. w m3do 5powyżej 5 do 25powyżej 25-- Dźwignice 10Wciągarki i wciągnikiudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 15powyżej 15 do 100-za każde dalsze 50 11Suwniceudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 10powyżej 10 do 50powyżej 50 do 100za każde dalsze 50 12Żurawieudźwig w tonachdo 2powyżej 2 do 8powyżej 8 do 40powyżej 40 do 100za każde dalsze 50 13Układnice magazynowe i toroweudźwig w tonach--do 3,2powyżej 3,2- 14Dźwigi przeznaczone do pionowego przemieszczania osób lub ładunków, z wyjątkiem dźwigów budowlanychilość przystankówdo 2powyżej 2 do 6powyżej 6 do 12powyżej 12- 15Dźwigi budowlaneudźwig w tonach-do 0,6powyżej 0,6-- 16Wyciągi towarowe (w tym wyciągi statków)udźwig w tonach--do 10powyżej 10 do 50za każde dalsze 50 17Podesty ruchomeudźwig w tonach-do 0,5powyżej 0,5-- 18Dźwigi linotoroweudźwig w tonach--do 10powyżej 10- 19Urządzenia służące do manipulacji konteneramiudźwig w tonach-do 10powyżej 10 do 100powyżej 100- Przenośniki 20Przenośniki kabinoweilość przystanków-do 5powyżej 5 do 12powyżej 12- 21Schody ruchomedługość w m--do 6powyżej 6- 22Chodniki ruchomedługość w m--do 6powyżej 6- 23Koleje linowe (bez badania magnetycznego lin)liczba godzin 1) o ruchu sezonowym× 191 178---- 2) o ruchu całorocznym: a) towarowe×543 348---- b) osobowe: - kabinowe×543 348---- - krzesełkowe: 1-osobowe×382 356---- więcej niż 1-osobowe×462 852 24Wyciągi narciarskie:liczba godzin 1) o niskim prowadzeniu liny: a) bez podpór×5310---- b) z podporami×8496---- 2) o wysokim prowadzeniu liny: a) o długości do 750 m z orczykiem: - 1-osobowym×7434---- - 2-osobowym×10620---- b) o długości powyżej 750 m×11682---- 2. Opłata roczna z tytułu wykonywania dozoru technicznego w zakładach uprawnionych do: a) wytwarzania materiałów, elementów lub urządzeń technicznych bądź dokonywania napraw urządzeń technicznych, w zależności od liczby zatrudnionych osób bezpośrednio związanych z wytwarzaniem bądź dokonywaniem napraw urządzeń, wynosi: - do 3 osób - 186,00 zł, - od 4 do 8 osób - 558,00 zł, - od 9 do 20 osób - 1 364,00 zł, - od 21 do 100 osób - 3 720,00 zł, - powyżej 100 osób - 4 960,00 zł, b) wykonywania chemicznego czyszczenia i trawienia urządzeń technicznych wynosi 744,00 zł. 3. Opłata za sprawdzenie przez organy dozoru technicznego kwalifikacji w celu nadania uprawnień wynosi: a) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na obsługującego urządzenia techniczne (z wyłączeniem osób obsługujących urządzenia energetyczne) i wydanie zaświadczenia uprawniającego - 62,00 zł, b) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na konserwującego urządzenia techniczne i wydanie zaświadczenia uprawniającego - 124,00 zł, c) za sprawdzenie kwalifikacji osoby napełniającej zbiorniki przenośne i wydanie zaświadczenia uprawniającego - 62,00 zł, d) za sprawdzenie kwalifikacji kandydata na spawacza i wydanie zaświadczenia uprawniającego: - na podstawie egzaminu ponadpodstawowego uprawniającego lub rozszerzającego dla jednej grupy materiałów, metody spawania oraz zakresu grubości, pozycji i rodzaju złącza - 248,00 zł, - na podstawie egzaminu ponadpodstawowego uprawniającego dla każdej następnej grupy materiałów, pozycji i rodzaju złącza - dodatkowo - 93,00 zł, e) za przedłużenie ważności posiadanych uprawnień, połączone ze sprawdzeniem kwalifikacji spawacza - 124,00 zł, f) za wystawienie duplikatu uprawnienia obsługującemu, konserwującemu, napełniającemu lub spawaczowi urządzeń technicznych - 31,00 zł. 4. Stawka za jedną godzinę pracy, za czynności organów dozoru technicznego, dla których nie są przewidziane opłaty roczne, wynosi 62,00 zł. 5. Opłata za wystawienie duplikatu książki rewizyjnej urządzenia technicznego wynosi 71,00 zł. 6. Opłata za wydanie dokumentu uprawniającego wytwórcę zagranicznego wytwarzającego urządzenia techniczne, materiały lub elementy, stanowiące przedmiot eksportu do Polski, wynosi: Lp.Wytwórcy urządzeń technicznych, elementów i materiałów*Uprawnienie do wytwarzania lub przywrócenie uprawnieniaPrzedłużenie lub rozszerzenie uprawnienia do wytwarzania stawka w USD 1Zatrudniający do 50 pracowników1 000500 2Zatrudniający od 51 do 100 pracowników2 0001 000 3Zatrudniający powyżej 100 pracowników3 0001 500 * Dla wytwórców elementów urządzeń i drobnych urządzeń można w uzasadnionych wypadkach (np. małe dostawy) w drodze negocjacji obniżyć stawkę o 50%. 7. Opłata za wykonanie czynności organów dozoru technicznego, związanych z uprawnianiem wytwórców zagranicznych, za jeden dzień pracy komisji wynosi 1 100 USD. 8. Opłata za wykonanie czynności organów dozoru technicznego na rzecz kontrahenta zagranicznego, za które nie pobiera się opłaty ustalonej w pkt 7 załącznika, wynosi 60 USD za jedną osobogodzinę. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1083) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Bukowy Las" obszar lasu o powierzchni 86,29 ha, położony w gminie Narol w województwie przemyskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych kompleksu lasów bukowych o wysokim stopniu naturalności. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Narol, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r., jako oddziały lasu nr 89, 89A, 90, 90A, b, c. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków i tablic oznaczających przebieg linii granicy państwowej oraz pasa drogi granicznej, drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1084) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Czmoń" obszar lasu o powierzchni 23,65 ha, położony w gminie Śrem w województwie poznańskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych żyznego lasu liściastego z licznie występującymi gatunkami chronionych roślin naczyniowych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Babki, według stanu na dzień 1 stycznia 1992 r., jako oddział lasu nr 92 od a do j. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki leśnej, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1085) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Dębice" obszar lasu o powierzchni 41,92 ha, położony w gminie Włocławek w województwie włocławskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych typowo wykształconej dąbrowy świetlistej oraz występujących w niej innych roślin rzadkich i chronionych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Włocławek, według stanu na dzień 1 stycznia 1996 r., jako oddział lasu nr 334. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1086) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Dolina Gwdy" obszar wód, bagien i lasu o powierzchni 428,20 ha, położony w gminie Czarne w województwie słupskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych w naturalnym stanie doliny rzek Gwdy i Czernicy tworzących meandry rzeczne i terasy zalewowe oraz wąwozy, jak również olsu i borów z licznymi sędziwymi o okazałych rozmiarach drzewami. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Czarne Człuchowskie, według stanu na dzień 31 grudnia 1988 r., jako oddziały lasu nr 126, 127, 135, 136, 146, 147, 158, 168, 179, 180, 191, 202, 214, 221, 236, 254, 270, 287. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zadań z zakresu utrzymania rzeki i ochrony przeciwpowodziowej, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1087) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Dziki Staw" obszar lasu, bagien i wód o powierzchni 6,52 ha, położony w gminie Rytwiany w województwie tarnobrzeskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych ponad stuletnich drzewostanów modrzewiowych oraz jeziorka potorfowego z chronionymi gatunkami flory i fauny. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Staszów, według stanu na dzień 31 grudnia 1991 r., jako oddziały lasu nr 343 a, c, d, f, h. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał, minerałów i torfu, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej i zadrzewieniowej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1088) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Grodno" obszar lasu, bagien i wód o powierzchni 132,88 ha, położony w gminie Baruchowo w województwie włocławskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych jeziora Grodno o szmaragdowej wodzie wraz z otaczającymi go naturalnymi zbiorowiskami leśnymi. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Kowal, według stanu na dzień 1 stycznia 1996 r., jako oddziały lasu nr od 239 do 242. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) rybołówstwa, 5) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) pływania, żeglowania i uprawiania sportów wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1089) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jeziorko Daisy" obszar lasu, skał i wód o powierzchni 7,11 ha, położony w gminie Świdnica w województwie wałbrzyskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych kopalnej fauny górnego dewonu odsłoniętej w nieczynnym kamieniołomie wapienia. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Świdnica, według stanu na dzień 1 stycznia 1992 r., jako oddziały lasu nr 138 k, 147 d, f, g. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion, grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, wędkowania, rybołówstwa, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) pływania, żeglowania i uprawiania sportów wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz służb ochrony zabytków, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych i służb ochrony przyrody oraz służb ochrony zabytków. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, a na obszarach objętych ochroną konserwatorską - również za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody, 2) prowadzenia prac archeologicznych, wykopaliskowych i konserwatorskich na terenie objętym ochroną konserwatorską za zezwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. 1. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. 2. W odniesieniu do terenów i obiektów wpisanych do rejestru zabytków wojewoda sprawuje nadzór w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1090) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Jodły Sieleckie" obszar lasu o powierzchni 33,13 ha, położony w gminie Żarnów w województwie piotrkowskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu lasów z udziałem naturalnie odnawiającej się jodły oraz zachowanie śladów po wydobywaniu syderytowych rud żelaza metodą duklową. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Opoczno, według stanu na dzień 31 grudnia 1995 r., jako oddziały lasu nr 186, 187a, c, d. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych i służb ochrony przyrody oraz służb ochrony zabytków, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych i służb ochrony przyrody oraz służb ochrony zabytków. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, a na obszarach objętych ochroną konserwatorską - również za zgodą wojewódzkiego konserwatora zabytków, 2) prowadzenia prac archeologicznych, wykopaliskowych i konserwatorskich na terenie objętym ochroną konserwatorską za zezwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. 1. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. 2. W odniesieniu do terenów i obiektów wpisanych do rejestru zabytków wojewoda sprawuje nadzór w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1091) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Kawęczyn" obszar lasu o powierzchni 69,54 ha, położony w gminie Warszawa-Rembertów na terenie miasta stołecznego Warszawa. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych ciepłolubnych gatunków roślin naczyniowych i ich stanowisk. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Drewnica, według stanu na dzień 1 stycznia 1994 r., jako oddziały lasu nr 172, 173 h, i, j, 175, 176. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1092) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Las nad Jeziorem Mądrzechowskim" obszar lasu i wód o powierzchni 25,34 ha, położony w gminie Bytów w województwie słupskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych zbiorowisk grądowych i łęgowych o cechach naturalnych, porastających zbocza i zagłębienia licznych jarów i wąwozów. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Bytów, według stanu na dzień 1 stycznia 1995 r., jako oddział lasu nr 69a. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1093) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Łęgi na Ostrowiu Panieńskim" obszar lasu o powierzchni 34,42 ha, położony w gminie Chełmno i mieście Chełmno w województwie toruńskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych drzewostanów łęgowych o charakterze naturalnym. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Jamy, według stanu na dzień 1 stycznia 1986 r., jako oddziały lasu nr 174a, b, g, i, j, k, 175a, h, i, j, k, l. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki leśnej, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1094) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Łęka" obszar lasu o powierzchni 377,35 ha, położony w gminie Zaklików w województwie tarnobrzeskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych wielogatunkowych drzewostanów o cechach naturalnych stanowiących fragment Lasów Janowskich. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Janów Lubelski, według stanu na dzień 1 stycznia 1990 r., jako oddziały lasu nr 120g, od 121 do 124, od 132 do 136, od 144 do 148, 156, 157. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1095) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Na Policy" obszar lasu o powierzchni 13,21 ha, położony w gminie Jordanów w województwie nowosądeckim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego boru świerkowego. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Myślenice, według stanu na dzień 1 stycznia 1988 r., jako oddziały lasu nr 153c, d. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki leśnej, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków i tablic oznaczających przebieg linii granicy państwowej oraz pasa drogi granicznej, drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1096) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Olszanka" obszar lasu, bagien i wód o powierzchni 1 290,51 ha, położony w gminach Goleniów i Stepnica w województwie szczecińskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu bagiennego lasu olszowego i torfowiska bałtyckiego oraz rzadkich i ginących gatunków ptaków i ssaków. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Goleniów, według stanu na dzień 1 stycznia 1985 r., jako oddziały lasu nr: od 336 do 338, od 372 do 378, 427 od i do k, 428 f, g, od 430 do 437, 482 od b do d, od 483 do 491, 492 od a do g, i, j, 494, 495, od 794 do 802, od 804 do 812, 813d, 814c, 815a, od 816 do 820. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, wędkowania, rybołówstwa, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wydobywania skał, minerałów i torfu, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1097) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Polana Siwica" obszar łąk, pastwisk, bagien, wód i lasów o powierzchni 68,55 ha, położony w gminie Nieborów w województwie skierniewickim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych charakterystycznej dla Puszczy Bolimowskiej śródleśnej polany ze zbiorowiskami roślinności łąkowej i torfowej. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Skierniewice, według stanu na dzień 1 stycznia 1996 r., jako oddziały lasu nr 79h, 80j, 93b, c, 94a, d, 95c, f, g, i, 110b, c, 111a, b, d, 126A, c. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1098) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Przecinka" obszar lasu o powierzchni 32,91 ha, położony w gminie Rachanie w województwie zamojskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych starodrzewia bukowego z licznymi sędziwymi o okazałych rozmiarach drzewami. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Tomaszów Lubelski, według stanu na dzień 1 stycznia 1990 r., jako oddziały lasu nr 236d, h, 237d, h, j, 238d, h, j. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1099) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Rogożnica" obszar lasu i bagien o powierzchni 77,89 ha, położony w gminie Mrozy w województwie siedleckim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych olsów o cechach naturalnych oraz bagna porośniętego roślinnością torfowiskową, w tym rzadką i chronioną. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Mińsk, według stanu na dzień 1 stycznia 1996 r., jako oddziały lasu nr od 204 do 206, 212. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania torfu, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1100) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Styr" obszar lasu o powierzchni 97,83 ha, położony w gminie Zakliczyn w województwie tarnowskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych typowych dla Podgórza Karpackiego naturalnych zbiorowisk leśnych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Gromnik, według stanu na dzień 1 stycznia 1994 r., jako oddziały lasu nr 53, 54 od b do j, 55 od g do o, w. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki leśnej, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce leśnej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1101) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Torfowisko Serafin" obszar wód, łąk i nieużytków o powierzchni 184,92 ha, położony w gminie Łyse w województwie ostrołęckim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajoznawczych torfowiska o bogatej faunie i florze, w tym rzadkiej i chronionej. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar położony w granicach administracyjnych gminy Łyse, oznaczony w ewidencji gruntów obrębu Serafin jako działki nr od 183 do 195, 196/1, 196/2, od 197 do 201, od 303 do 346, 347/1, 347/2, od 348 do 373, 374/127A1, 375/127A2, 507, 510, 514, 515. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania torfu, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) stosowania środków chemicznych w gospodarce zadrzewieniowej, 10) zmiany stosunków wodnych, 11) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 12) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 13) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) właścicieli nieruchomości wchodzących w skład rezerwatu przyrody, w zakresie wykonywania przez nich prawa własności zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, 2) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 3) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 4) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 5) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1102) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Uroczysko Piotrowice" obszar lasu i bagien o powierzchni 49,07 ha, położony w gminie Biskupiec w województwie toruńskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego ekosystemu torfowisk przejściowych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Jamy, według stanu na dzień 1 stycznia 1997 r., jako oddziały lasu nr 6 od b do t, od w do z, ax, od gx do rx. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, w szczególności przez pozyskiwanie ściółki leśnej, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1103) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Zarośle" obszar lasu o powierzchni 64,02 ha, położony w gminie Tomaszów Lubelski w województwie zamojskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych lasów jodłowo-bukowych z gatunkami roślin rzadkich i chronionych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Tomaszów, według stanu na dzień 1 stycznia 1990 r., jako oddziały lasu nr 298 b, c, 299 a, b, c, f, h, 300 a, b, c, 301 a, b. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania skał i minerałów, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1104) Na podstawie art. 23 ust. 3 w związku z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Źródliska Flinty" obszar wód, łąk i lasów o powierzchni 44,83 ha, położony w gminach Czarnków i Budzyń w województwie pilskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych obszaru źródliskowego rzeki Flinty. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Sarbia, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r., jako oddziały lasu nr 263 h, m, n, r, 264 od b do f, 271 c, h, i, o, r, 272 od a do d, 279 a, b, c, j. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, wędkowania, rybołówstwa, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania torfu, 6) zakłócania ciszy, 7) palenia ognisk, 8) zmiany stosunków wodnych, 9) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 10) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych oraz służb ochrony przyrody, 11) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych oraz służb ochrony przyrody. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Wokół rezerwatu przyrody tworzy się otulinę o powierzchni 56,49 ha, w której skład wchodzi obszar oznaczony w planie urządzania gospodarstwa leśnego Nadleśnictwa Sarbia, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r. jako oddziały lasu nr 263 g, l, p, 264 a, g, h, i, 271 b, f, g, k, m, n, p, 272 f, g, 273 a, b, c, 279 d, k, l, m, n, 285 b, c, d, f, g, l. § 6. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (Dz. U. Nr 161, poz. 1105) Na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 89, poz. 415, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 349 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Uznaje się za rezerwat przyrody pod nazwą "Źródła Tanwi" obszar lasu, wód i bagien o powierzchni 186,54 ha, położony w gminie Narol w województwie przemyskim. § 2. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnych zespołów torfowiskowych oraz borów bagiennych i wilgotnych z licznymi gatunkami chronionych roślin zielnych. § 3. W skład rezerwatu przyrody wchodzi obszar oznaczony w planie urządzenia lasu Nadleśnictwa Narol, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r., jako oddziały lasu nr 206, 216 d, f, g, h, k, l, m, o, s, x, 217, 218, 219 d, h, i, j, k, l, m, 220 a, b, f, g, h, i, j, k, l, m, n, 233 a, b, c, d, 234 a, b, c, 235 a, b, c, d, 236 a, b. § 4. 1. Na obszarze rezerwatu przyrody zabrania się: 1) pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew i innych roślin, z wyjątkiem przypadków uzasadnionych potrzebami gospodarstwa rezerwatowego, ujętych w planie ochrony, 2) zbioru wszystkich dziko rosnących roślin, a w szczególności owoców, nasion i grzybów, z wyjątkiem zbioru nasion na potrzeby hodowli lasu, 3) polowania, chwytania, płoszenia i zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor i legowisk zwierzęcych, gniazd ptasich i wybierania jaj, 4) wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, innego zanieczyszczania wód i gleby oraz powietrza, 5) wydobywania torfu, 6) niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania, 7) zakłócania ciszy, 8) palenia ognisk, 9) zmiany stosunków wodnych, 10) umieszczania tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków nie związanych z ochroną, z wyjątkiem znaków i tablic oznaczających przebieg linii granicy państwowej oraz pasa drogi granicznej, drogowych i innych znaków związanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa, 11) wstępu na teren rezerwatu, poza miejscami wyznaczonymi przez wojewodę, z wyjątkiem służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej, 12) ruchu pojazdów, z wyjątkiem pojazdów służb leśnych, służb ochrony przyrody oraz Straży Granicznej. 2. Zakazy, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą: 1) prowadzenia badań naukowych za zgodą wojewody, 2) prowadzenia akcji ratowniczej oraz działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i z ochroną przeciwpożarową, 3) wykonywania zadań z zakresu obronności państwa, 4) wykonywania zabiegów ochronnych, hodowlanych i pielęgnacyjnych za zgodą Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, udzieloną w przypadku potrzeby likwidacji zagrożeń ochranianej przyrody, nie ujętych w planie ochrony. § 5. Bezpośredni nadzór nad rezerwatem przyrody sprawuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia rezerwatu. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. (Dz. U. Nr 161, poz. 1106) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) zarządza się, co następuje: § 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwanych dalej "składkami", stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), zwanej dalej "ustawą", oraz § 2. § 2. Podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: 1) nagrody jubileuszowe (gratyfikacje), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat, 2) odprawy pieniężne przysługujące w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, 3) odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy, 4) odszkodowania wypłacone byłym pracownikom po rozwiązaniu stosunku pracy, na podstawie umowy o zakazie konkurencji, o której mowa w art. 1012 Kodeksu pracy, 5) odprawy wypłacone pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej na podstawie art. 125 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56, Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 146, poz. 961), 6) wartość świadczeń rzeczowych oraz ekwiwalenty za te świadczenia wynikające z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym posiłków profilaktycznych wydawanych na podstawie art. 232 Kodeksu pracy, 7) jednorazowe odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo śmierci oraz odszkodowań za przedmioty utracone wskutek wypadku przy pracy, przysługujących od pracodawcy, 8) wartość ekwiwalentów za pranie i reperację odzieży roboczej wykonywane przez pracownika we własnym zakresie oraz ekwiwalentów za przedłużanie używalności odzieży roboczej i za używanie odzieży własnej zamiast odzieży roboczej, 9) ekwiwalenty pieniężne za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, będące własnością pracownika, 10) wartość ubioru służbowego (umundurowania), którego używanie należy do obowiązków pracownika, lub ekwiwalent pieniężny za ten ubiór, 11) wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, z wyłączeniem posiłków profilaktycznych, o których mowa w pkt 6 - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie jednej czwartej bieżącego najniższego wynagrodzenia za pracę, 12) wartość świadczeń okolicznościowych przyznawanych w formie rzeczowej lub w formie bonów towarowych uprawniających do zakupu w sklepach artykułów spożywczych i przemysłowych, pod warunkiem że nie podlegają one wymianie na pieniądze - do wysokości nie przekraczającej rocznie kwoty, która z tego tytułu została zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, 13) ryczałty i ekwiwalenty za używanie do celów służbowych samochodów lub innych środków lokomocji nie będących własnością pracodawcy - do wysokości nie przekraczającej kwoty, która z tego tytułu została zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, 14) kwota otrzymywana przez pracownika z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłki na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym - do wysokości nie przekraczającej kwoty, która z tego tytułu została zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, 15) należności z tytułu podróży służbowych - do wysokości określonej w odrębnych przepisach, z zastrzeżeniem pkt 17, 16) część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą w polskich zakładach pracy, z wyłączeniem osób wymienionych w art. 18 ust. 12 ustawy, odpowiadająca równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy, 17) równowartość dodatków dewizowych wypłacanych pracownikom zatrudnionym na morskich statkach handlowych i rybackich - w części odpowiadającej 75% dodatków, 18) należności przysługujące pracownikom z tytułu wykonywania pracy poza stałym miejscem pracy lub stałym miejscem zamieszkania: dodatki, ryczałty za rozłąkę oraz strawne - do wysokości, która z tego tytułu została zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, 19) świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, 20) świadczenia wypłacane z funduszu utworzonego na cele socjalno-bytowe na podstawie układu zbiorowego pracy u pracodawców, którzy nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - do wysokości nie przekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego, określonej w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 75, poz. 486 i Nr 113, poz. 717), 21) świadczenie urlopowe wypłacane na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy powołanej w pkt 20 - do wysokości nie przekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego określonej w tej ustawie, 22) zapomogi losowe w przypadku klęsk żywiołowych, indywidualnych zdarzeń losowych lub długotrwałej choroby, 23) świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną oraz leczniczą osób niepełnosprawnych, finansowane przez zakłady pracy chronionej, na podstawie odrębnych przepisów, z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, 24) składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku, 25) dodatki uzupełniające 80% zasiłek chorobowy wypłacane przez pracodawców - do kwoty nie przekraczającej łącznie z zasiłkiem chorobowym 100% przychodu pracownika, stanowiącego podstawę wymiaru składek, 26) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji, 27) dodatkowe świadczenia nie mające charakteru deputatu przyznawane na podstawie przepisów szczególnych - kart branżowych, np. ekwiwalent pieniężny z tytułu zwrotu kosztów przejazdów urlopowych, świadczenia na pomoce naukowe dla dzieci, świadczenia przyznawane z tytułu uroczystych dni, jak tradycyjne "barbórkowe", z wyjątkiem nagród pieniężnych wypłacanych z tytułu uroczystych dni, 28) nagrody za wyniki sportowe, wypłacane przez kluby sportowe i polskie związki sportowe, oraz nagrody za wybitne osiągnięcia sportowe, wypłacane zawodnikom ze środków budżetowych, 29) wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, 30) świadczenie w naturze w postaci działki gruntu, 31) koszty opłacenia przez pracodawcę składek z tytułu zawartych lub odnowionych przed dniem 9 lipca 1998 r. umów ubezpieczenia na życie na rzecz pracowników, dotyczących ryzyk grup 1 oraz 3-5 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015), jeżeli umowy ubezpieczenia zostały zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, a uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca, jak również umowa ubezpieczenia, w okresie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto, wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, jeżeli ubezpieczenie to objęło co najmniej połowę pracowników danego pracodawcy w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia, jednak do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, przypadającej na pracownika danego pracodawcy, 32) koszty opłacenia przez pracodawcę składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na życie na rzecz pracowników, dotyczących grup ryzyk 1 oraz 3-5 działu I wymienionego w załączniku do ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015), jeżeli umowy ubezpieczenia zostały zawarte lub odnowione przed dniem wejścia w życie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, a uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca, jak również umowa ubezpieczenia, w okresie przed osiągnięciem przez pracownika 60 lat albo wcześniejszym uzyskaniem przez niego uprawnień emerytalnych lub uprawnień do świadczeń rentowych z ubezpieczenia społecznego z tytułu niezdolności do pracy wyklucza: a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie, jeżeli warunki ubezpieczenia na życie są tak określone, że co najmniej połowa pracowników danego pracodawcy ma możliwość zostać objętą tym ubezpieczeniem, jednak do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, przypadającej na pracownika u danego pracodawcy albo koszty poniesione przez pracodawcę na nabycie na rzecz pracowników jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 45, poz. 199, Nr 75, poz. 357, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 88, poz. 554 i Nr 139, poz. 933) i funduszy inwestycyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), jeżeli umowa w sprawie nabywania tych jednostek uczestnictwa, zawarta między towarzystwem funduszy powierniczych lub funduszem inwestycyjnym, pracodawcą i pracownikiem w okresie przed osiągnięciem przez pracownika wieku 60 lat albo wcześniejszym uzyskaniem przez niego uprawnień emerytalnych lub uprawnień do świadczeń rentowych z ubezpieczenia społecznego z tytułu niezdolności do pracy, wyklucza: a) umorzenie jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i możliwość żądania odkupienia jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych nabytych za środki pieniężne przekazane przez zakład pracy, b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw wierzytelności, której przedmiotem jest umorzenie przez towarzystwo funduszy powierniczych lub odkupienie jednostek uczestnictwa przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, a ponadto została zawarta lub odnowiona przed dniem wejścia w życie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych i jeżeli co najmniej połowa pracowników danego pracodawcy ma możliwość zawarcia wyżej określonej umowy. Tak określone koszty nabycia przez pracodawcę jednostek uczestnictwa podlegają wyłączeniu - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie na osobę 7% bieżącej, przeciętnej miesięcznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, przypadającej na pracownika u danego pracodawcy. § 3. Wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu, a w razie ich braku: 1) jeżeli przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy - według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy, 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi zakupione przez pracodawcę - według cen ich zakupu, 3) jeżeli przedmiotem świadczenia jest udostępnienie lokalu mieszkalnego: a) dla lokali spółdzielczych typu lokatorskiego i własnościowego - w wysokości czynszu obowiązującego dla tego lokalu w danej spółdzielni mieszkaniowej, b) dla lokali komunalnych - w wysokości czynszu wyznaczonego dla tego lokalu przez gminę, c) dla lokali własnościowych, z wyłączeniem wymienionych w lit. a), oraz domów stanowiących własność prywatną - w wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach - w danej dzielnicy, d) dla lokali w hotelach - w wysokości kosztu udokumentowanego rachunkami wystawionymi przez hotel. § 4. Stanowiące podstawę wymiaru składek przychody pracownika osiągane w walutach obcych przelicza się na złote w sposób przyjęty w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. § 5. 1. Przepisy § 1-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek: 1) osób wykonujących pracę nakładczą, 2) żołnierzy zawodowych, 3) funkcjonariuszy Policji, 4) funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, 5) funkcjonariuszy Straży Granicznej, 6) funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, 7) funkcjonariuszy Służby Więziennej, 8) osób wykonujących odpłatnie pracę w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania na podstawie skierowania do pracy. 2. Przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych. § 6. Płatnik zaprzestaje opłacania składek z powodu osiągnięcia przez ubezpieczonego w danym roku kalendarzowym kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składki, zwanej dalej "kwotą ograniczenia", ogłoszonej w sposób określony w art. 19 ust. 10 ustawy, na podstawie: 1) informacji uzyskanej z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "Zakładem", że kwota ograniczenia została osiągnięta, 2) własnej dokumentacji płacowej. § 7. W przypadku gdy z dokumentacji płacowej płatnika wynika, że w danym miesiącu następuje przekroczenie kwoty ograniczenia, płatnik oblicza i przekazuje składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tylko od tej części podstawy wymiaru składek, która nie spowoduje przekroczenia kwoty ograniczenia. § 8. Zakład zwraca składki obliczone i przekazane od nadwyżki ponad kwotę ograniczenia w terminie 30 dni od stwierdzenia przekroczenia. Po otrzymaniu zwrotu nadwyżki płatnik zobowiązany jest niezwłocznie zwrócić ubezpieczonemu finansowaną przez niego część składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. § 9. W przypadku gdy do otrzymania zwrotu składek uprawnionych jest kilku płatników, Zakład dzieli kwotę nadpłaconych składek i zwraca ją płatnikom w takich częściach, w jakich opłacali składkę w miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty ograniczenia. Przepisy § 8 stosuje się odpowiednio. § 10. W przypadku gdy ubezpieczony składając oświadczenie, o którym mowa w art. 19 ust. 5 ustawy, poda informacje niezgodne ze stanem faktycznym, tak że powstanie zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jest on zobowiązany do spłacenia całości tego zadłużenia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. i ma zastosowanie do składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, należnych za okres od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości i warunków otrzymywania uposażenia oraz innych należności pieniężnych przysługujących policjantom skierowanym do szkoły lub na przeszkolenie albo studia w kraju. (Dz. U. Nr 161, poz. 1107) Na podstawie art. 122 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Policjantowi skierowanemu do szkoły, na przeszkolenie albo na studia w kraju, zwanemu dalej "policjantem", przysługuje za okres zwolnienia od wykonywania zadań służbowych i za okres urlopu szkoleniowego uposażenie oraz inne należności pieniężne w wysokości i na warunkach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia. § 2. 1. Policjant otrzymuje w czasie odbywania studiów stacjonarnych w szkołach wyższych resortu spraw wewnętrznych i administracji lub w wyższych szkołach wojskowych uposażenie należne na ostatnio zajmowanym stanowisku, z uwzględnieniem powstałych w tym czasie zmian mających wpływ na wysokość uposażenia, lub ma prawo do innych należności pieniężnych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Policjant, w razie złożenia egzaminu wstępnego na studia stacjonarne, o których mowa w ust. 1, przed podjęciem służby w Policji, otrzymuje uposażenie zasadnicze w wysokości przewidzianej na stanowisku: 1) aplikanta - do czasu ukończenia zawodowego przeszkolenia podstawowego, 2) starszego aplikanta - w czasie przeszkolenia podoficerskiego. 3. Policjant, o którym mowa w ust. 2, w czasie odbywania studiów otrzymuje uposażenie przewidziane na stanowisku policjanta. § 3. 1. Policjantowi, który odbywa naukę poza miejscem stałego zamieszkania lub pełnienia służby, przysługują należności jak z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, za czas przejazdu: 1) do miejsca odbywania nauki w celu jej rozpoczęcia, 2) do miejsca pełnienia służby po ukończeniu nauki. 2. Policjantowi, o którym mowa w § 2 ust. 2 i 3, niezależnie od należności określonych w ust. 1, przysługuje po upływie każdych sześciu tygodni nauki zwrot kosztów przejazdu w formie ryczałtu do miejsca stałego zamieszkania lub służby i z powrotem w wysokości ceny biletu II klasy pociągu pośpiesznego - z uwzględnieniem posiadanej ulgi - na łączną odległość odpowiednio: 1) 200 km - jeżeli przejazd wynosi do 200 km, 2) 400 km - jeżeli przejazd wynosi od 201 do 400 km, 3) 600 km - jeżeli przejazd wynosi od 401 do 600 km, 4) 800 km - jeżeli przejazd wynosi od 601 do 800 km, 5) 1000 km - jeżeli przejazd wynosi ponad 800 km. 3. Należności, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują także policjantowi odbywającemu praktyki przewidziane planem studiów oraz programem kształcenia obowiązującym na wyższych studiach zawodowych w Wyższej Szkole Policji. § 4. 1. Policjantowi, który odbywa naukę w szkołach resortu spraw wewnętrznych i administracji lub w wyższych szkołach wojskowych w systemie innym niż dzienny i bierze udział w obowiązkowych zajęciach programowych poza miejscem stałego zamieszkania lub służby, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, noclegu i diety na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o należnościach przysługujących z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. W razie zapewnienia policjantowi, o którym mowa w ust. 1, bezpłatnego wyżywienia i zakwaterowania w miejscu obowiązkowych zajęć programowych przez właściwą jednostkę organizacyjną Policji, diety przysługują wyłącznie za czas przejazdu. 3. Za czas pobytu w miejscu obowiązkowych zajęć programowych policjantowi nie przysługuje ryczałt na dojazd środkami komunikacji miejscowej, jeżeli zajęcia te odbywają się w ośrodku stanowiącym miejsce zakwaterowania i wyżywienia. § 5. Policjantowi, który odbywa naukę w szkołach innych niż szkoły resortu spraw wewnętrznych i administracji i wyższe szkoły wojskowe, przysługuje należność, tytułem zwrotu opłat za naukę, w wysokości ustalanej corocznie, odpowiadającej przeciętnym kosztom nauki w szkołach resortu spraw wewnętrznych i administracji. § 6. Traci moc zarządzenie nr 93 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 10 września 1991 r. w sprawie uposażenia oraz innych należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa i Straży Granicznej skierowanym do szkoły lub na przeszkolenie albo studia w kraju (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 83 i z 1995 r. Nr 3, poz. 37) w zakresie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad współpracy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi). (Dz. U. Nr 161, poz. 1108) Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady współpracy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, zwanych dalej "formacjami ochronnymi", z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi) w zakresie wykonywanych zadań ochrony osób i mienia. § 2. Współpracę, o której mowa w § 1, kierownik jednostki chronionej przez formacje ochronne podejmuje odpowiednio z właściwym terytorialnie: 1) komendantem jednostki organizacyjnej Policji, 2) kierownikiem jednostki ochrony przeciwpożarowej, 3) szefem obrony cywilnej, 4) komendantem straży gminnej (miejskiej). § 3. Współpraca formacji ochronnych z Policją polega w szczególności na: 1) wymianie informacji o zagrożeniach w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia oraz zakłócania spokoju i porządku publicznego, 2) współdziałaniu w celu utrzymania spokoju i porządku publicznego podczas zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, w zakresie określonym w odrębnych przepisach, 3) współdziałaniu przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw i wykroczeń w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń, 4) wzajemnych konsultacjach doskonalących metody współpracy. § 4. Do współpracy formacji ochronnych ze strażami gminnymi (miejskimi) przepis § 3 stosuje się odpowiednio. § 5. Współpraca formacji ochronnych z jednostkami ochrony przeciwpożarowej polega na podejmowaniu działań ochronnych i zabezpieczających w przypadku wystąpienia w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia, w szczególności na: 1) wymianie informacji o powstałych zagrożeniach, 2) wprowadzaniu na teren chronionych obszarów i obiektów jednostek ratowniczych, 3) współdziałaniu przy przeprowadzaniu bezpiecznej ewakuacji ludzi i mienia, 4) zabezpieczaniu miejsc po pożarze, klęsce żywiołowej lub innym miejscowym zagrożeniu, w tym uratowanego mienia. § 6. Do współpracy formacji ochronnych z obroną cywilną przepis § 5 pkt 1 stosuje się odpowiednio. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla zespolonej administracji rządowej w województwie. (Dz. U. Nr 161, poz. 1109) Na podstawie art. 38 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się instrukcję kancelaryjną, określającą zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych przez zespoloną administrację rządową, w celu zapewnienia jednolitego sposobu tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania dokumentów oraz ochrony przed ich uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia 1998 r. (poz. 1109) INSTRUKCJA KANCELARYJNA DLA ZESPOLONEJ ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ W WOJEWÓDZTWIE Spis treści Rozdział I Postanowienia ogólne Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji Rozdział III Przekazywanie korespondencji wojewodzie, wicewojewodom i kierownikowi urzędu Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt Rozdział VIII Załatwianie spraw Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism Rozdział X Przechowywanie akt Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego Rozdział XII Opłaty skarbowe Rozdział XIII Powielanie i publikowanie Rozdział XIV Zbiory wspomagające Rozdział XV Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych Rozdział XVI Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych Załączniki. Rozdział I Postanowienia ogólne § 1. 1. Instrukcja kancelaryjna, zwana dalej "instrukcją", określa zasady i tryb wykonywania czynności kancelaryjnych w urzędach zespolonej administracji rządowej w województwie. 2. Określony w instrukcji tryb i zasady wykonywania czynności kancelaryjnych zapewnia jednolity sposób tworzenia, ewidencjonowania i przechowywania oraz ochronę przed uszkodzeniem, zniszczeniem bądź utratą dokumentów w urzędach. 3. W postępowaniu z dokumentami stanowiącymi tajemnicę służbową (poufnymi) stosuje się niniejszą instrukcję z uwzględnieniem przepisów w sprawie szczegółowych zasad i sposobu postępowania z wiadomościami stanowiącymi tajemnicą państwową i służbową. 4. Postępowanie z dokumentami stanowiącymi tajemnicę państwową (tajnymi) regulują odrębne przepisy. § 2. Użyte w instrukcji następujące określenia oznaczają: 1) urząd - urząd wojewódzki lub jednostkę organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 2) kierownik urzędu - dyrektora generalnego urzędu wojewódzkiego lub kierownika zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, 3) kierownik wydziału - kierownika wydziału lub innej komórki organizacyjnej w urzędzie, 4) wydział - wydział, biuro, oddział, referat lub inną komórkę organizacyjną, 5) referent - pracownika załatwiającego merytorycznie daną sprawę i przechowującego dokumentację sprawy w trakcie jej załatwiania, 6) kancelaria - wewnętrzną komórkę organizacyjną właściwego urzędu lub stanowisko pracy załatwiające sprawy obsługi kancelaryjnej, 7) sekretariat - stanowisko pracy, do którego należy obsługa organizacyjna wojewody, wicewojewodów, kierownika urzędu oraz kierowników wydziałów, 8) sprawa - zdarzenie lub stan rzeczy oraz podanie, pismo, dokument, wymagające rozpatrzenia i podjęcia czynności służbowych, 9) akta sprawy - całą dokumentację (pisma, dokumenty, notatki, formularze, plany, fotokopie, rysunki itp.) zawierającą dane, informacje, wnioski itp., które były, są lub mogą być istotne przy rozpatrywaniu danej sprawy, 10) poprzedniki - akta poprzedzające ostatnie otrzymane pismo w danej sprawie, 11) korespondencja - każde pismo wpływające do urzędu lub wysyłane przez urząd, 12) aprobata - wyrażenie zgody na treść i sposób załatwienia sprawy, 13) załącznik - każde pismo lub inny przedmiot odnoszący się do treści lub tworzący pod względem treści całość z pismem przewodnim (zszyte, sklejone z nim pisma, broszury, książki itp.), 14) dokument - akt mający znaczenie dowodu, ustanawiający uprawnienie lub stwierdzający prawdziwość określonych w nim zdarzeń bądź danych (odpis aktu stanu cywilnego, wyrok, orzeczenie, świadectwo itp.), 15) pieczęć urzędowa - pieczęć okrągłą z wizerunkiem orła pośrodku i nazwą w otoku lub jej wizerunek na nośniku elektronicznym, 16) pieczęć - stemple lub ich wizerunki na nośniku elektronicznym, nagłówkowe, wpływu, do podpisu itp., 17) paragrafy bez bliższego określenia - paragrafy niniejszej instrukcji, 18) spis spraw - formularz służący do chronologicznego rejestrowania spraw wpływających lub rozpoczętych w urzędzie, 19) rejestr kancelaryjny - zestawienie spraw jednorodnych w formie pisemnej lub jako rejestr informatyczny, 20) znak akt - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i do określonej grupy rzeczowego wykazu akt, 21) znak sprawy - zespół symboli określających przynależność sprawy do określonej komórki organizacyjnej i określonej grupy spraw, 22) punkt zatrzymania - każde stanowisko pracy, przez które przechodzą akta sprawy w trakcie wykonywania czynności urzędowych związanych z jej załatwieniem, 23) nośnik papierowy - arkusz papieru zgodny z Polskimi Normami, na którym umieszczona jest treść dokumentu, pisma itp., 24) nośnik informatyczny - dyskietkę, taśmę magnetyczną lub inny nośnik, na którym zapisano w formie elektronicznej treść dokumentu, pisma itp., 25) teczka aktowa (spraw) - teczkę wiązaną, skoroszyt, segregator itp., służące do przechowywania jednorodnych lub rzeczowo pokrewnych akt spraw ostatecznie załatwionych, objętych tą samą grupą akt ustaloną wykazem akt i stanowiącą przeważnie odrębną jednostkę archiwalną, 26) przesyłka - pisma (dokumenty) oraz pakiety (paczki) otrzymywane i wysyłane za pośrednictwem poczty, gońca, woźnego itp., a także otrzymywane i nadawane telegramy, telenoty, teleksy i telefaksy, 27) czystopis - tekst dokumentu lub pisma urzędowego w postaci ostatecznej, przygotowanej do podpisu przez wystawcę, 28) wykaz akt - wykaz haseł rzeczowych oznaczonych symbolami klasyfikacyjnymi i kwalifikacją archiwalną akt. § 3. Przez Kodeks należy rozumieć ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 944). § 4. 1. Do podstawowych czynności kancelaryjnych należy: 1) przyjmowanie i rozdział korespondencji oraz przesyłek, 2) prowadzenie ewidencji wpływów specjalnych i wartościowych, 3) sporządzanie czystopisów pism oraz ich powielanie, 4) wysyłanie korespondencji i przesyłek, 5) przyjmowanie i nadawanie telegramów, telefonogramów, dalekopisów, faksów oraz obsługa poczty elektronicznej itp., 6) udzielanie informacji interesantom, a w razie potrzeby kierowanie ich do właściwych wydziałów lub stanowisk pracy. 2. Czynności kancelaryjne w urzędach wykonują: 1) kancelaria, 2) sekretariaty, 3) referenci odpowiedzialni za merytoryczne załatwienie danej sprawy, 4) pracownicy sporządzający czystopisy. Rozdział II Przyjmowanie i obieg korespondencji § 5. 1. Korespondencję przyjmuje kancelaria, rejestrując ją ilościowo w rejestrze kancelaryjnym, a podania składane do protokołu przyjmują właściwi referenci, zgodnie z podziałem czynności, i przekazują kierownikowi wydziału. 2. Przyjmując przesyłki przekazywane drogą pocztową, zwłaszcza polecone i wartościowe, kancelaria sprawdza prawidłowość zaadresowania oraz stan opakowania. W razie stwierdzenia uszkodzenia, kancelaria sporządza adnotacje na kopercie lub opakowaniu oraz na potwierdzeniu odbioru i żąda od pracownika urzędu pocztowego spisania protokołu o doręczeniu przesyłki uszkodzonej. 3. Przesyłki specjalnego rodzaju (telegramy, telefonogramy, dalekopisy, faksy, poczta elektroniczna, pisma organów nadrzędnych, pisma procesowe, paczki, listy polecone, ekspresowe, przesyłki wartościowe) kancelaria wpisuje do rejestru przesyłek specjalnego rodzaju według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych w urzędzie, sporządza o tym adnotację w obrębie pieczęci wpływu i bezzwłocznie doręcza adresatom za pokwitowaniem. Na telegramach, telefonogramach i dalekopisach, oprócz daty wpływu, zamieszcza się godzinę i minutę przyjęcia, a na telefonogramach - także imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe nadającego i przyjmującego. Wzór pieczęci wpływu określa załącznik nr 1. 4. Kancelaria otwiera wszystkie przesyłki, z zastrzeżeniem § 1 ust. 4, z wyjątkiem: 1) adresowanych imiennie, które przekazuje adresatom, 2) stanowiących tajemnicę służbową (poufne), które przekazuje odpowiednio kancelarii tajnej i adresatom, 3) wartościowych, które przekazuje właściwej osobie lub komórce organizacyjnej za pokwitowaniem. 5. Jeżeli po otwarciu koperty nie oznaczonej za zewnątrz napisem "poufne" okaże się, że zawiera ona wiadomości stanowiące tajemnicę służbową, należy bezzwłocznie przekazać ją w zamkniętej kopercie właściwej do jej odbioru osobie lub komórce organizacyjnej - z adnotacją o przyczynie otwarcia koperty. 6. Ujawnione przy przesyłkach lub pismach, nie oznaczonych jako wartościowe, pieniądze, znaczki skarbowe itp. walory, po komisyjnym ustaleniu ich ilości i wartości oraz wpisaniu do książki depozytowej, składa się do kasy podręcznej kancelarii, a pismo opatruje pieczęcią depozytową i przesyła do właściwej komórki organizacyjnej, która zarządzi dalsze postępowanie z depozytem. 7. Po otwarciu koperty sprawdza się: 1) czy nie zawiera ona pisma mylnie skierowanego, 2) czy dołączone są wymienione w piśmie załączniki. 8. Brak załączników lub otrzymanie samych załączników bez pisma przewodniego odnotowuje się na danym piśmie lub załączniku. 9. Koperty z nienaruszonym znaczkiem pocztowym (stemplem pocztowym) dołącza się tylko do pism: 1) poufnych, wartościowych, poleconych, ekspresowych, za dowodem doręczenia, 2) dla których istotna jest data nadania (stempla pocztowego), np. skargi, odwołania itp., 3) w których brak nadawcy lub daty pisma, 4) mylnie skierowanych, 5) załączników nadesłanych bez pisma przewodniego, 6) w razie niezgodności zapisów na kopercie z ich zawartością. 10. Potwierdzenie otrzymania pisma kancelaria wydaje na żądanie składającego pismo. 11. Korespondencję mylnie doręczoną (adresowaną do innego adresata) zwraca się bezzwłocznie do urzędu pocztowego lub punktu wymiany korespondencji. 12. Na każdej wpływającej na nośniku papierowym korespondencji umieszcza się w górnym lewym rogu pierwszej strony (na korespondencji przekazywanej bez otwierania - na przedniej stronie koperty) pieczątkę wpływu określającą datę otrzymania. 13. Po wykonaniu czynności określonych w ust. 1-12 kancelaria segreguje wpływającą korespondencję według jej treści i przekazuje sekretariatom i wydziałom. 14. Kancelaria jest stałym punktem wymiany korespondencji przeznaczonej do obiegu wewnętrznego. Pojedyncze przesyłki, wymagające natychmiastowego doręczenia wydziały przekazują sobie za pośrednictwem swoich pracowników bez pokwitowań. Rozdział III Przekazywanie korespondencji wojewodzie, wicewojewodom i kierownikowi urzędu § 6. 1. Wojewodzie kancelaria przekazuje za pośrednictwem sekretariatu następującą korespondencję: 1) adresowaną do wojewody, 2) dotyczącą spraw o charakterze reprezentacyjnym, 3) od organów naczelnych i centralnych, 4) zastrzeżoną dla wojewody, 5) protokoły i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych przez organy nadrzędne lub inne właściwe organy w zespolonych służbach, inspekcjach lub strażach wojewódzkich. 2. Wicewojewodom kancelaria przekazuje, poprzez ich sekretariaty, korespondencję: 1) imiennie do nich adresowaną, 2) dotyczącą prowadzonych spraw, zgodnie z podziałem zadań, kompetencji i odpowiedzialności pomiędzy wojewodą a wicewojewodami, 3) zastrzeżoną dla wicewojewodów. 3. Kierownikowi urzędu kancelaria przekazuje za pośrednictwem sekretariatu następującą korespondencję: 1) adresowaną imiennie do kierownika urzędu, 2) dotyczącą korpusu służby cywilnej oraz spraw kadrowych, 3) dotyczącą organizacji, zakresu działania i zasad funkcjonowania urzędu, 4) skargi i wnioski dotyczące działalności urzędu lub jego pracowników, 5) protokoły kontroli i zalecenia pokontrolne z kontroli przeprowadzonych w urzędzie przez organy nadrzędne lub inne organy kontrolne. Rozdział IV Czynności kancelaryjne sekretariatów § 7. 1. Pracownik sekretariatu przyjmuje korespondencję oraz - jeżeli nie została wprowadzona do żadnego z rejestrów - rejestruje ją w dzienniku korespondencji i przekazuje odpowiednio: wojewodzie, wicewojewodom lub kierownikowi urzędu, a następnie przekazuje kancelarii w celu umieszczenia jej w rejestrze kancelaryjnym. 2. Wzór dziennika korespondencji określa załącznik nr 2. § 8. 1. Korespondencję przejrzaną i zwróconą przez wojewodę, wicewojewodów lub kierownika urzędu pracownik sekretariatu dzieli zgodnie z dyspozycjami na: 1) podlegającą załatwieniu przez wojewodę, wicewojewodów lub kierownika urzędu, 2) podlegającą załatwieniu przez wydziały. 2. Korespondencję, o której mowa w ust. 1 pkt 2, pracownik sekretariatu przekazuje właściwym wydziałom. Rozdział V Przeglądanie i przydzielanie korespondencji § 9. 1. Wojewoda, wicewojewodowie lub kierownik urzędu, przeglądając korespondencję: 1) decyduje, którą korespondencję załatwia sam, 2) przydziela pozostałą korespondencję do załatwienia przez właściwe wydziały bądź stanowiska pracy. Wzór formularza poleceń wojewody określa załącznik nr 3. 2. Na przeglądanej korespondencji, przewidzianej do załatwienia przez wydziały bądź stanowiska pracy, umieszcza się dyspozycje dotyczące: 1) sposobu załatwienia sprawy, 2) terminu załatwienia sprawy, 3) aprobaty załatwienia sprawy bądź podpisania czystopisu. 3. Do przekazywania dyspozycji powinno się stosować typowe skróty. 4. Kierownicy wydziałów przeglądają korespondencję: 1) mającą dyspozycję wojewody, wicewojewodów lub kierownika urzędu, 2) adresowaną do nich imiennie, 3) zawierającą ponaglenie i interwencje, 4) wymagającą osobistego przyjęcia do wiadomości, zajęcia stanowiska lub wydania wstępnych poleceń, dotyczących sposobu ich załatwienia. 5. Jeżeli korespondencja dotyczy spraw wchodzących w zakres działania (czynności) różnych wydziałów lub pracowników, przekazuje się ją wydziałowi lub pracownikowi, do którego należy załatwienie sprawy w podstawowym zakresie. Rozdział VI Wewnętrzny obieg akt § 10. Obieg akt między wydziałami odbywa się, z zastrzeżeniem § 5 ust. 14 zdanie drugie, za pośrednictwem kancelarii lub poczty elektronicznej. § 11. Obieg akt odbywa się bez pokwitowania. Za pokwitowaniem doręcza się wyłącznie akta, co do których obowiązek kwitowania wynika z odrębnych przepisów. Rozdział VII System kancelaryjny, rejestracja i znakowanie spraw oraz archiwizacja akt § 12. 1. W wydziałach urzędów obowiązuje bezdziennikowy system kancelaryjny oparty na jednolitym rzeczowym wykazie akt. 2. Wykaz akt stanowi jednolitą, rzeczową, niezależną od struktury organizacyjnej urzędu, klasyfikację akt powstających w toku działalności urzędu oraz zawiera ich kwalifikację archiwalną. Obejmuje on wszystkie zagadnienia z zakresu działalności urzędu oznaczone w poszczególnych pozycjach symbolami, hasłami i kategorią archiwalną. Wykaz ten służy do oznaczania, rejestracji, łączenia i przechowywania akt. 3. Wykaz akt oparty jest na systemie klasyfikacji dziesiętnej i dzieli całość wytwarzanej dokumentacji na dziesięć klas pierwszego rzędu sformułowanych w sposób ogólny, oznaczony symbolami od 0 do 9. 4. W ramach tych klas wprowadza się podział na klasy drugiego rzędu (hasła bardziej szczegółowe) oznaczone symbolami dwucyfrowymi powstającymi przez dodanie do symbolu klasy pierwszego rzędu jednej z cyfr od 0 do 9, co daje: 00-99 oraz dalszy podział niektórych klas drugiego rzędu na klasy trzeciego rzędu oznaczone symbolami trzycyfrowymi, to jest: 000-999, a w ramach klas trzeciego rzędu - podział na klasy czwartego rzędu oznaczone symbolami czterocyfrowymi, to jest: 0000-9999. 5. Klasy końcowe w poszczególnych jednorodnych tematycznie grupach spraw (hasłach), oznaczone kategorią archiwalną, odpowiadają tematycznym (rzeczowym) teczkom aktowym oznaczonym tym samym znakiem akt co klasy końcowe w wykazie. 6. Akta jednorodne tematycznie z różnych komórek organizacyjnych urzędu będą posiadały to samo hasło klasyfikacyjne i symbol liczbowy hasła. Wyróżniać je będą symbole literowe i liczbowe stanowiące oznaczenia nazwy danej komórki organizacyjnej. 7. W uzasadnionych przypadkach kierownik urzędu może rozbudować jednolity rzeczowy wykaz akt w ramach istniejących symboli z zachowaniem tej samej kategorii archiwalnej. 8. Oprócz haseł jednolity rzeczowy wykaz akt zawiera oznaczenie kategorii archiwalnej akt. 9. Do materiałów archiwalnych oznaczonych symbolem "A" zalicza się dokumentację mającą trwałą wartość historyczną, przewidzianą do przekazania do archiwum państwowego. 10. Do dokumentacji niearchiwalnej oznaczonej symbolem "B" i cyframi arabskimi, określającymi liczbę lat przechowywania w archiwum zakładowym, zalicza się dokumentację mającą czasowo znaczenie praktyczne. 11. Do dokumentacji oznaczonej symbolem "Bc" zalicza się dokumentację manipulacyjną mającą krótkotrwałe znaczenie praktyczne. Może ona ulec brakowaniu po pełnym jej wykorzystaniu, bez przekazywania jej do archiwum zakładowego, lecz w porozumieniu z tym archiwum, na zasadach określonych przez właściwe archiwum państwowe. 12. Dokumentacja zaliczana do kategorii "BE", przechowywana w archiwum zakładowym przez określoną liczbę lat (np. BE 5), podlega ekspertyzie, którą przeprowadzają właściwe archiwa państwowe dla ewentualnego dokonania zmiany kwalifikacji archiwalnej tej dokumentacji. § 13. 1. Komórki organizacyjne mogą sporządzać na własne potrzeby szczegółowy wyciąg z wykazu akt, zawierający odpowiednie symbole i hasła klasyfikacyjne oraz kategorie archiwalne dokumentacji występujące w działalności tych komórek. 2. Wyciąg z wykazu akt dla komórki organizacyjnej w zależności od potrzeb może zawierać: 1) nowe pozycje (symbole i hasła klasyfikacyjne) utworzone przez rozbudowanie końcowych klas trzeciego i czwartego rzędu w wykazie akt w klasy bardziej szczegółowe przy zachowaniu oznaczeń kategorii archiwalnej i okresu przechowywania akt, ustalonego dla klasy rozbudowanej, 2) pozycje oznaczone w wykazie akt symbolami wyższego rzędu, z ustaleniem właściwej kategorii archiwalnej z klas komasowanych. 3. Wyciąg z wykazu akt sporządza się w dwóch egzemplarzach, z czego jeden egzemplarz zatrzymuje dla siebie dana komórka organizacyjna, a drugi przekazuje do archiwum zakładowego. § 14. Zmiany w wykazie akt polegające na przekształceniu lub dodaniu nowych symboli i haseł klasyfikacyjnych w klasach pierwszego i drugiego rzędu mogą być dokonywane tylko na podstawie zarządzenia kierownika urzędu w porozumieniu z właściwym archiwum zakładowym. § 15. 1. Dla każdej, końcowej w podziale klasyfikacji, pozycji jednolitego rzeczowego wykazu akt zakłada się spis spraw oraz odpowiadającą temu spisowi teczkę aktową do przechowywania w niej spraw ostatecznie załatwionych. Wszystkie pisma (dokumenty) dotyczące jednej sprawy należy gromadzić i przechowywać w sposób umożliwiający ustalenie daty wszczęcia i zakończenia sprawy. 2. Spisy spraw i teczki zakłada się w zasadzie na każdy rok kalendarzowy oddzielnie. Dopuszcza się, w przypadku małej liczby korespondencji, prowadzenie teczek przez okres dłuższy niż jeden rok. 3. Jeżeli zachodzi potrzeba wydzielenia określonych spraw z teczki w osobne zbiory, zakłada się podteczki, które otrzymują znak akt macierzystej teczki, założonej według jednolitego rzeczowego wykazu akt, oraz hasło z dodaniem nazwy sprawy wydzielonej. Podteczki zakłada się, w zależności od potrzeb, w układzie alfabetycznym podmiotów spraw bądź w układzie numerowym. 4. W przypadku założenia podteczki, zakłada się dla niej oddzielny spis spraw, a w spisie spraw teczki macierzystej wpisuje się tytuł założonej podteczki. Wówczas znakiem sprawy będzie: znak akt teczki macierzystej, kolejny numer, pod którym podteczkę wpisano w spisie spraw, kolejny numer, pod którym sprawę wpisano do spisu spraw podteczki, oraz dwie ostatnie cyfry roku (np. Or. I-0258-10-6/98). 5. Dla ułatwienia pracy referenci mogą przechowywać spisy spraw bieżącego roku nie w teczkach, założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt, lecz w oddzielnej teczce podręcznej zatytułowanej "Spisy spraw do teczek symbol ...". Po zakończeniu roku spisy spraw powinny być bezwzględnie odłożone do właściwych teczek założonych według jednolitego rzeczowego wykazu akt. § 16. 1. Rejestracja spraw polega na wpisaniu pisma rozpoczynającego sprawę do spisu spraw, założonego zgodnie z jednolitym rzeczowym wykazem akt, lub do rejestru kancelaryjnego. 2. Spis spraw prowadzi się na specjalnych formularzach lub w rejestrach elektronicznych. 3. Sprawę (nie pismo) rejestruje się tylko jeden raz na podstawie pierwszego pisma w danej sprawie otrzymanego z zewnątrz lub sporządzonego wewnątrz urzędu. Dalszych pism w danej sprawie nie wpisuje się do spisu spraw, lecz dołącza do akt sprawy w porządku chronologicznym. Wzór formularza spisu spraw określa załącznik nr 4. 4. Sekretariat lub referent, po otrzymaniu pisma do załatwienia, sprawdza, czy pismo dotyczy sprawy już wszczętej, czy też rozpoczyna nową sprawę. W pierwszym wypadku pismo dołącza do akt sprawy (poprzedników), w drugim, przed przystąpieniem do załatwienia, rejestruje jako nową sprawę. W obu wypadkach referent wpisuje znak w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. Na nośniku papierowym znak ten wpisuje się w obrębie odciśniętej pieczęci wpływu. § 17. 1. Znak sprawy (akt) jest stałą cechą rozpoznawczą sprawy. Każde pismo dotyczące tej samej sprawy otrzymuje identyczny znak. 2. Znak sprawy zawiera: 1) symbol literowy komórki organizacyjnej, 2) symbol liczbowy hasła według jednolitego rzeczowego wykazu akt, 3) liczbę kolejną, pod którą sprawa została zarejestrowana w spisie spraw, 4) dwie ostatnie cyfry roku, w którym sprawę wszczęto. 3. Poszczególne elementy znaku sprawy oddziela się kropką, przecinkiem, kreskami poziomymi oraz kreską poprzeczną, np. Or.I.0012-15/98, gdzie "Or.I." - oznacza symbol wydziału i oddziału (jeśli taki utworzono w wydziale), "0012" - oznacza symbol liczbowy grupy klasyfikacyjnej z jednolitego rzeczowego wykazu akt, "15" - oznacza liczbę kolejną ze spisu spraw, "98" - oznacza dwie ostatnie cyfry roku. 4. Znak sprawy może zawierać także symbol literowy pracownika, jeżeli takie zostały ustalone w regulaminach wewnętrznych wydziałów. Symbol litery umieszcza się po symbolu wydziału i oddziału. Symbole wydziałów i wewnętrznych komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny urzędu. 5. Sprawy nie załatwione ostatecznie w ciągu danego roku załatwia się, z zastrzeżeniem ust. 6, w roku następnym bez zmiany dotychczasowego ich znaku i bez wpisywania do nowych spisów spraw. 6. W przypadku konieczności wznowienia sprawy z urzędu, sprawę, która została ostatecznie załatwiona w roku poprzednim i odłożona do właściwej teczki, przenosi się do spisu spraw bieżącego roku; w spisie spraw ubiegłego roku czyni się wzmiankę: "przeniesiono do teczki hasło ...". § 18. 1. Nie podlegają rejestracji: 1) publikacje (gazety, czasopisma, książki, afisze, ogłoszenia, prospekty itp.), 2) potwierdzenia odbioru, które dołącza się akt właściwej sprawy, 3) rachunki, faktury i inne dokumenty księgowe, 4) zaproszenia, życzenia i inne pisma o podobnym charakterze. 2. Pisma wymienione w ust. 1 należy po wykorzystaniu odłożyć do odpowiednich zbiorów lub teczek przedmiotowych według rzeczowego wykazu akt. § 19. 1. W celu rejestracji spraw jednorodnych i masowo napływających zamiast spisów spraw, o których mowa w § 15, zakłada się rejestry kancelaryjne, prowadzone w układzie rzeczowym lub alfabetycznym na specjalnych formularzach albo w postaci informatycznej. 2. Każdy rejestr kancelaryjny otrzymuje własny symbol (znak). 3. Decyzję w sprawie wprowadzenia rejestru kancelaryjnego dla określonej grupy spraw podejmuje kierownik urzędu bądź kierownik wydziału. 4. Rejestry prowadzą referenci spraw. 5. Każdemu rejestrowi odpowiada teczka, oznaczona symbolem rejestru, przeznaczona do przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych i wpisanych do danego rejestru. 6. Rejestry kancelaryjne mogą być prowadzone dla każdego roku kalendarzowego oddzielnie lub przez kilka lat. Przy wykorzystywaniu rejestrów przez kilka lat zapisy poszczególnych lat należy zakończyć, z pozostawieniem między latami całej nie zapisanej strony, którą należy przekreślić. Numerację zapisów rozpoczyna się w każdym roku od nr 1. 7. Znak sprawy wpisanej do rejestru składa się z tych samych elementów co znak sprawy wpisanej do spisu spraw, z tą różnicą, że zamiast kolejnego numeru zapisu w spisie spraw występuje kolejny numer zapisu w rejestrze. § 20. 1. W urzędach organów administracji zespolonej prowadzone są następujące centralne rejestry kancelaryjne: 1) rejestr skarg i wniosków, 2) rejestr aktów prawnych wojewody, 3) rejestr aktów wewnętrznych kierownika urzędu, 4) rejestr wydawanych upoważnień i pełnomocnictw. 2. Sekretariat wojewody może prowadzić dziennik korespondencyjny (na nośniku papierowym lub jako rejestr informatyczny), w którym rejestrowane będą wszystkie pisma kierowane do wojewody według wzoru ustalonego przez kierownika wydziału. 3. Prowadzenie innych centralnych rejestrów kancelaryjnych niż wymienione w ust. 1 dozwolone jest za zgodą kierownika wydziału właściwego w sprawach organizacyjnych. Rozdział VIII Załatwianie spraw § 21. 1. Przy pisemnym załatwieniu sprawy stosuje się następujące formy: 1) odręczną, 2) korespondencyjną, 3) inną (np. przy użyciu pieczęci z odpowiednim tekstem, na formularzu itp.). 2. Forma odręczna jest skróconym sposobem załatwienia sprawy i polega na sporządzeniu przez referenta, po zarejestrowaniu sprawy - bezpośrednio na otrzymanym piśmie - zwięzłej odpowiedzi załatwiającej sprawę lub na sporządzeniu na nim odręcznej notatki wskazującej sposób jej załatwienia. 3. Forma korespondencyjna polega na sporządzeniu przez referenta projektu pisma załatwiającego sprawę. § 22. 1. Załatwienie spraw może być: 1) tymczasowe - gdy zachodzi potrzeba przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, 2) ostateczne - gdy odpowiedź udzielona stronie załatwia sprawę co do jej istoty (merytorycznie) albo w inny sposób kończy sprawę w danej instancji. 2. Ostateczne załatwienie sprawy referent odnotowuje w spisie spraw przez wpisanie w odpowiedniej rubryce daty załatwienia oraz nazwiska (nazwy) strony (adresata). Przy załatwianiu odręcznym wpisuje się te same dane z dodaniem skrótu "odr." Na kopii załatwienia i w spisie spraw zamieszcza się znak: "Oz.", który oznacza "ostatecznie załatwione". § 23. Z rozmów przeprowadzonych z interesantami oraz z czynności w terenie sporządza się, jeśli nie jest dla nich przewidziana forma protokołu, notatki służbowe lub czyni adnotacje na aktach, jeżeli uzyskane tą drogą wiadomości lub informacje mają znaczenie w załatwianej sprawie. Notatki dołącza się do akt właściwej sprawy. § 24. Przy sporządzaniu kopii pisma lub dokumentu należy umieścić pod tekstem z lewej strony klauzulę: "Stwierdzam zgodność z oryginałem", a także datę, podpis i stanowisko służbowe osoby stwierdzającej zgodność treści. § 25. 1. Referenci załatwiają sprawy według kolejności ich wpływu i stopnia pilności. Każdą sprawę załatwia się oddzielnym pismem bez łączenia jej z inną sprawą nie mającą z nią bezpośredniego związku. 2. Referent opracowuje projekt pisma, który wraz z aktami sprawy przedkłada aprobującemu. Aprobujący sprawdza prawidłowość projektowanego załatwienia sprawy i po zaaprobowaniu zwraca projekt pisma wraz z aktami referentowi. Referent powoduje sporządzenie czystopisu i przedstawia go do podpisu. Po podpisaniu czystopisu referent dołącza do niego załączniki i wraz z kopią pisma przekazuje czystopis kancelarii celem wysłania adresatowi. Jeżeli kopie pisma ma otrzymać większa liczba odbiorców lub gdy pismo ma być rozesłane według rozdzielnika, referent powinien przekazać do kancelarii odpowiednią liczbę kopii albo powielonych pism, z dodatkowym egzemplarzem dla dokonania adnotacji o wysyłce. Kancelaria sprawdza ilość załączników, wysyła czystopis adresatowi, a kopię pisma zwraca referentowi z odpowiednią adnotacją. 3. W sprawach nieskomplikowanych, których sposób załatwienia jest uzgodniony z aprobującym, można mu przedkładać pismo w czystopisie (z kopią) - do podpisania. § 26. 1. Pismo załatwiające sprawę powinno być pod względem formy zewnętrznej dostosowane do blankietów korespondencyjnych formatu A4 lub A5 w układzie pionowym lub poziomym i powinno zawierać: 1) nagłówek - druk lub podłużną pieczęć nagłówkową, 2) znak sprawy, 3) powołanie się na znak i datę pisma, którego odpowiedź dotyczy, 4) datę podpisania pisma przez osobę upoważnioną, 5) określenie odbiorcy w pierwszym przypadku wraz z adresem, 6) treść pisma, 7) podpis (imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe). 2. Kopia pisma załatwiającego powinna ponadto zawierać: 1) parafę referenta i datę sporządzenia pisma (z lewej strony pod treścią pisma), 2) termin wznowienia sprawy lub oznaczenie dołączenia jej do akt pod treścią pisma w lewej dolnej części arkusza. 3. W razie potrzeby pismo i jego kopia powinny również zawierać dalsze następujące określenia: 1) nad adresem z prawej strony - wskazówki dotyczące sposobu wysyłania czystopisu: "polecony", "ekspres", "za zwrotnym dowodem doręczenia", "pilne", "poufne" itp., 2) pod treścią załatwienia z lewej strony arkusza - liczbę przesyłanych załączników (zał. ...) lub wymienia się je z podaniem liczb porządkowych, na każdym załączniku wpisuje się w prawym górnym rogu kolejny numer załącznika (Zał. nr ... do pisma znak ...), 3) adresy tych instytucji lub osób umieszczone pod treścią pisma z lewej strony pod klauzulą: "Otrzymują do wiadomości" - jeżeli treść pisma ma być poza adresatem podana do wiadomości innym instytucjom lub osobom, przez przesłanie im kopii pisma, 4) pod treścią pisma z lewej strony - termin wyznaczony do załatwienia sprawy (Termin do dnia ...), określenia tego używa się wyłącznie w stosunku do jednostek podległych; dla uniknięcia zbędnych ponagleń należy wyznaczyć termin, w którym możliwe jest załatwienie sprawy; terminy należy w zasadzie wyznaczać dekadowo: 10, 20, 30 danego miesiąca; po upływie terminu wyznaczonego do załatwienia sprawy referent decyduje o wysłaniu ponaglenia lub przesunięciu terminu i fakt ten odnotowuje w aktach sprawy, 5) ewentualne wskazówki dla kancelarii. 4. Przy załatwianiu spraw należy wykorzystać formularze i druki przewidziane przepisami szczególnymi. § 27. Jeżeli załatwienie sprawy w zakreślonym terminie nie jest możliwe: 1) należy postąpić ze sprawą zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi terminów załatwienia, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Kodeksu, 2) gdy w konkretnej sprawie nie stosuje się przepisów wymienionych w pkt 1, a sprawa dotyczy organu nadrzędnego, należy zwrócić się do tego organu z wnioskiem o przesunięcie terminu, podając przyczyny uniemożliwiające załatwienie sprawy w wyznaczonym terminie oraz zaproponować nowy termin jej załatwienia. § 28. 1. Wzory blankietów korespondencyjnych lub pieczęci nagłówkowych stosowanych w urzędach oraz wzory pieczęci do podpisu określa załącznik nr 5. 2. Zakres kompetencji wojewody, wicewojewodów, kierownika urzędu w sprawie aprobaty, podpisywania dokumentów, pism i decyzji określa regulamin urzędu. 3. Na blankietach korespondencyjnych stosowanych przez wojewodę zamieszcza się nad tekstem w lewym górnym rogu godło Rzeczypospolitej Polskiej. § 29. 1. Pieczęć urzędową lub jej elektroniczny wizerunek umieszcza się tylko na dokumentach szczególnej wagi, stanowiących podstawę do podjęcia określonych czynności prawnych, np. decyzja, świadectwo itp. Odcisku pieczęci nie umieszcza się na kopiach dokumentów składanych do akt urzędu oraz na innych pismach wysyłanych z urzędu, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 2. Wzór pieczęci urzędowej, o której mowa w ust. 1, oraz zasady jej stosowania określają odrębne przepisy. § 30. 1. Czystopisy pism sporządza się ściśle według ich pierwotnych zapisów i zgodnie z zasadami dotyczącymi układu pism. Poprawki i uzupełnienia mogą być dokonywane jedynie w porozumieniu i za zgodą referenta. 2. Czystopisy wykonuje się jednostronnie lub dwustronnie w liczbie egzemplarzy wskazanej przez referenta. Rozdział IX Wysyłanie i doręczanie pism § 31. 1. Korespondencja może być przekazywana odbiorcy w postaci pisma wysyłanego: 1) przesyłką listową, 2) faksem, 3) teleksem lub dalekopisem, 4) na nośniku informatycznym, wysyłanym przesyłką listową, 5) pocztą elektroniczną. 2. Pisma przeznaczone do wysłania pracownik kancelarii: 1) sprawdza, czy są podpisane, opatrzone znakiem sprawy i datą oraz czy dołączono przewidziane załączniki; w razie stwierdzenia braków zwraca pismo referentowi do uzupełnienia, 2) stwierdza swoją parafką lub w odpowiednim zbiorze na nośniku elektronicznym wysyłkę pisma wraz z datą jego wysłania, 3) zwraca referentom kopie wysłanych pism, 4) wpisuje przesyłki specjalnego rodzaju do odpowiednich rejestrów kontrolnych, 5) do pism wysyłanych przez pocztę za zwrotnym potwierdzeniem odbioru dołącza wypełniony przez referenta sprawy odpowiedni formularz i przypina go do koperty. 3. Dla pism otrzymanych do wysyłki kancelaria przygotowuje koperty, na których w prawej dolnej części zamieszcza adres odbiorcy składający się z: 1) imienia i nazwiska bądź nazwy instytucji, 2) nazwy miejscowości z kodem pocztowym oraz nazwą ulicy i numerem nieruchomości. 4. Pisma adresowane do tego samego adresata wysyła się w jednej kopercie. 5. Sprawy załatwione wysyła się w dniu ich podpisania. 6. Pismo wysyła się zgodnie z dyspozycją zamieszczoną nad adresem (polecony, ekspres itp.). Brak takiej dyspozycji oznacza, iż pismo ma być wysłane jako przesyłka zwykła. § 32. Do doręczenia niektórych terminowych pism miejscowych bezpośrednio adresatom służy książka doręczeń, w której adresat kwituje ich odbiór. Szczegółowe zasady i tryb doręczania pism w indywidualnych sprawach z zakresu administracji państwowej regulują Kodeks oraz inne przepisy proceduralne. Wzór książki doręczeń określa załącznik nr 6. Rozdział X Przechowywanie akt § 33. 1. Akta spraw przechowuje się w wydziałach i w archiwum zakładowym. 2. W wydziałach przechowuje się akta spraw załatwianych w ciągu roku kalendarzowego - przed przekazaniem ich do archiwum zakładowego. 3. Przykładowy opis teczki aktowej zawiera załącznik nr 7. Rozdział XI Przekazywanie akt do archiwum zakładowego § 34. 1. W celu przechowywania akt spraw ostatecznie załatwionych urzędy prowadzą archiwa zakładowe. 2. Akta spraw ostatecznie załatwionych urzędy przechowują na nośnikach papierowych w archiwach zakładowych. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych przekazuje do archiwum zakładowego po upływie 1 roku, kompletnymi rocznikami, pracownik wyznaczony do tych spraw. 4. Pracownik, do którego obowiązków należy prowadzenie archiwum zakładowego, w porozumieniu z kierownikami wydziałów, ustala corocznie termin przekazywania akt do archiwum zakładowego przez poszczególne wydziały. § 35. 1. Przekazywanie akt odbywa się na podstawie spisu zdawczo-odbiorczego, po szczegółowym przeglądzie i uporządkowaniu akt przez referentów. Przez uporządkowanie akt rozumie się: 1) takie ułożenie akt wewnątrz teczek, by sprawy następowały po sobie według liczb porządkowych spisów spraw (rejestrów), poczynając od najwcześniejszej sprawy (od nr 1) z dołączonym na wierzchu spisem spraw; w obrębie sprawy pisma układa się chronologicznie, poczynając od pisma rozpoczynającego sprawę, 2) wyłączenie zbędnych egzemplarzy tych samych pism i akt kategorii Bc, 3) ułożenie teczek, ksiąg, rejestrów itp. według haseł klasyfikacyjnych jednolitego rzeczowego wykazu akt, 4) odłożenie do teczki spisu spraw lub innych środków ewidencyjnych, 5) opisanie teczek na ich zewnętrznej stronie, 6) w odniesieniu do akt kategorii A - przesznurowanie całości akt, ponumerowanie stron ołówkiem zwykłym i oznaczenie na zewnętrznej, spodniej stronie okładki liczby stron zawartych w teczce. 2. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządza się osobno w czterech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii A i w trzech egzemplarzach dla dokumentacji kategorii B, z których jeden z każdej kategorii pozostaje u referenta przekazującego akta, jako dowód przekazania akt, pozostałe egzemplarze otrzymuje pracownik prowadzący archiwum zakładowe. Wzór spisu zdawczo-odbiorczego określa załącznik nr 8. 3. Spisy zdawczo-odbiorcze sporządzają pracownicy przekazujący akta w kolejności teczek według jednolitego rzeczowego wykazu akt. 4. Spisy zdawczo-odbiorcze podpisują: referent przekazujący akta i pracownik prowadzący archiwum zakładowe. § 36. 1. Komórki organizacyjne przekazują akta do archiwum zakładowego wyłącznie kompletnymi rocznikami. 2. Do akt przekazanych archiwum zakładowemu dołącza się zbędne w pracy bieżącej: ewidencje, rejestry i kartoteki. 3. Akta spraw ostatecznie załatwionych, które ze względu na swój przedmiot będą nadal potrzebne, po dokonaniu formalności przekazania do archiwum zakładowego i zarejestrowaniu ich w ewidencji tego archiwum, można wypożyczać na tak długo, jak długo będą one potrzebne. § 37. Szczegółowy tryb postępowania przy przekazywaniu akt do archiwum zakładowego, układ akt, tryb korzystania z tych akt, organizację pracy w archiwum zakładowym oraz zasady przekazywania materiałów archiwalnych do archiwum państwowego określa instrukcja stanowiąca załącznik do zarządzenia nr 7 Ministra - Szefa Urzędu Rady Ministrów z dnia 13 marca 1991 r. w sprawie organizacji i zakresu działania archiwów zakładowych oraz zasad i trybu postępowania z dokumentacją w urzędach terenowych organów rządowej administracji ogólnej. § 38. 1. W razie zniesienia urzędu, w wyniku likwidacji jednostki podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego, a dokumentację niearchiwalną (kategorii B) - urzędowi przejmującemu sprawy likwidowanej jednostki. 2. Jeżeli tereny likwidowanej jednostki podziału terytorialnego wchodzą w skład kilku jednostek podziału terytorialnego, urząd znoszony przekazuje materiały archiwalne (kategorii A) do właściwego archiwum państwowego. Dokumentację niearchiwalną (kategorii B) przejmuje jednostka wyznaczona w akcie likwidacyjnym. Rozdział XII Opłaty skarbowe § 39. 1. Znaki opłaty skarbowej od podania lub protokołu zastępującego podanie i dołączonych załączników nakleja się na podaniu lub protokole. Wartość naklejonych znaków opłaty skarbowej powinna być równa kwocie należnej opłaty skarbowej od podania i załączników do niego. Jeżeli załączniki są składane w terminie późniejszym niż podanie, znaki opłaty skarbowej należnej od załączników nakleja się na załącznikach. 2. Znaki opłaty skarbowej na podaniu (protokole) i załącznikach kasuje wstępnie pracownik, który je przyjął, pieczęcią, kasownikiem albo ręcznie, tak aby część odcisku pieczęci, kasownika lub kreski skasowania znajdowała się również na dokumencie poza znakami. 3. W przypadku złożenia dokumentów w postaci poczty elektronicznej, znak opłaty skarbowej nakleja się na akta sprawy lub w specjalnym rejestrze na nośniku informatycznym prowadzonym przez referenta załatwiającego sprawę. 4. Referent rozpatrując podanie sprawdza, czy uiszczono opłatę we właściwej wysokości, i dokonuje powtórnego skasowania znaków opłaty skarbowej na podaniu, wpisując na znakach datę załatwienia sprawy oraz umieszczając swój podpis w ten sposób, aby część daty i podpisu przechodziła na znak sąsiedni lub na dokument, na którym znak naklejono. § 40. 1. Rozpatrzenie podania, dokonanie czynności urzędowej, a także wydanie świadectwa lub zezwolenia podlegających opłacie skarbowej należy uzależnić od uiszczenia tej opłaty. 2. Jeżeli wniesiono podanie bez uiszczenia należnej opłaty skarbowej, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w terminie 14 dni, z pouczeniem, że w razie niewykonania tego obowiązku podanie zostanie pozostawione bez rozpatrzenia lub czynność podlegająca opłacie nie zostanie dokonana. O wysłaniu wezwania należy uczynić odpowiednią adnotację na podaniu. 3. W razie gdy zobowiązany złoży w wyznaczonym terminie znaki opłaty skarbowej odpowiedniej wartości, nakleja się je na podaniu i kasuje w sposób określony w § 39 ust. 2. Gdy zobowiązany naklei znaki opłaty skarbowej na otrzymanym wezwaniu i doręczy je organowi, który wysłał wezwanie, znaki opłaty skarbowej kasuje się na wezwaniu i dołącza się je do podania, na którym odnotowuje się wysokość wpłaconej kwoty i datę doręczenia wezwania. 4. Rozpatrzenie podania, pomimo nieuiszczenia opłaty skarbowej, może nastąpić tylko w przypadkach gdy: 1) za niezwłocznym rozpatrzeniem przemawiają względy społeczne lub ważny interes strony, 2) wniesienie podania stanowi czynność, dla której jest ustanowiony termin wniesienia, 3) podanie wniosła osoba zamieszkała za granicą bez pośrednictwa polskiego urzędu konsularnego. 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2, należy wezwać osobę zobowiązaną do uiszczenia opłaty w sposób określony w ust. 2 i 3, a w razie jej nieuiszczenia - po załatwieniu sprawy przekazać podanie urzędowi skarbowemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu pobrania należnej opłaty skarbowej. 6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, odpowiedź na podanie należy przekazać polskiemu urzędowi konsularnemu właściwemu dla miejsca zamieszkania osoby wnoszącej podanie, w celu doręczenia i pobrania należnych opłat. § 41. 1. Znaki opłaty skarbowej od czynności urzędowej nakleja się na wniosku o dokonanie tej czynności lub protokole stwierdzającym jej wykonanie i kasuje w sposób określony w § 39 ust. 2. 2. Znaki opłaty skarbowej za świadectwa lub zezwolenia wydawane w wyniku wniesienia podania, naklejone na podaniu, kasuje się w sposób określony w § 39 ust. 4, a na wydanym dokumencie umieszcza się odpowiednią adnotację. Jeżeli wydanie świadectwa lub zezwolenia nie wymaga wniesienia podania, znaki opłaty skarbowej nakleja się na wydanym dokumencie i kasuje pieczęcią. 3. Jeżeli opłatę skarbową uiszczono gotówką, adnotację stwierdzającą wysokość i datę wpłaty oraz numer pokwitowania lub numer rachunku bankowego umieszcza się na protokole stwierdzającym dokonanie czynności urzędowej albo na świadectwie lub zezwoleniu. § 42. 1. Jeżeli opłata skarbowa została uiszczona nienależnie lub w kwocie wyższej od należnej albo jeżeli pomimo jej uiszczenia nie wydano świadectwa lub zezwolenia albo nie dokonano czynności urzędowej, referent, który skasował znaki opłaty skarbowej albo zamieścił na dokumencie adnotację o uiszczeniu opłaty gotówką, jest obowiązany przekazać dokument ze skasowanymi znakami opłaty skarbowej bądź z pokwitowaniem uiszczenia tej opłaty właściwemu urzędowi skarbowemu w celu dokonania zwrotu opłaty. 2. Jeżeli podanie, świadectwo, zezwolenie lub czynność urzędowa są zwolnione od opłaty skarbowej, na podaniu, świadectwie, zezwoleniu lub dokumencie stwierdzającym czynność urzędową należy uczynić adnotację o zwolnieniu, ze wskazaniem podstawy prawnej. Rozdział XIII Powielanie i publikowanie § 43. 1. Podstawą sporządzenia kopii dokumentu i wykonania określonego nakładu jest polecenie kierownika wydziału lub upoważnionej osoby. 2. Dyspozycja polecenia zawiera: 1) zwięzłe oznaczenie dokumentu, 2) format, 3) nakład, 4) datę. Rozdział XIV Zbiory wspomagające § 44. 1. W urzędach prowadzone są zbiory wspomagające, które służą potrzebom pracowników urzędu. 2. Zasady gromadzenia materiałów i zbiorów wspomagających, organizację i zasady prowadzenia zbiorów oraz obowiązki ich pracowników określają kierownicy wydziałów właściwi w sprawach gospodarczych. § 45. 1. W zbiorach wspomagających urzędów przechowywane są: 1) przepisy prawne i zbiory wydawnicze tych przepisów, 2) publikacje (opracowania) własne i wydawnictwa obce zakwalifikowane do zbiorów. 2. Podstawą systematyki i ewidencji zbiorów są katalogi i skorowidze prowadzone w sposób zapewniający łatwość wyszukiwania poszczególnych pozycji według hasła rzeczowego bądź tytułu pozycji. Rozdział XV Wykorzystanie informatyki w czynnościach kancelaryjnych § 46. Dopuszcza się szerokie wykorzystanie informatyki w urzędach organów administracji zespolonej pod warunkiem ochrony przechowywanych w zbiorach informatycznych danych, w tym zwłaszcza danych osobowych, jeśli ich gromadzenie dopuszcza ustawa. § 47. 1. Zaleca się wykorzystanie informatyki w celu: 1) przyjmowania i wysyłania korespondencji za pośrednictwem wydzielonej poczty elektronicznej, 2) przesyłania korespondencji i innych wiadomości wewnątrzurzędową pocztą elektroniczną, 3) prowadzenia wszelkich rejestrów dotyczących obiegu dokumentów wewnątrz urzędów, 4) udostępnienia upoważnionym pracownikom: a) zakupionego dla wersji sieciowej oprogramowania aplikacyjnego, a w szczególności: - edytorów tekstów, - arkuszy kalkulacyjnych, - baz danych, - programów graficznych, - oprogramowania antywirusowego, b) zakupionych baz danych, a w szczególności: - prawnych, - baz adresowych, - baz danych statystycznych, c) utworzonych w urzędzie baz danych, a w szczególności: - ewidencji prawa miejscowego, - ewidencji zarządzeń kierowników urzędu, - baz adresowych, - baz danych o regionie, 5) współdziałania z bazami danych tworzonymi i eksploatowanymi przez wszystkie urzędy organów administracji publicznej, 6) tworzenia, przekształcania i przechowywania niezbędnych dokumentów, 7) tworzenia i udostępniania zbiorowego kalendarza zajęć kierownika urzędu, 8) monitorowania zaleceń kierownika urzędu, 9) monitorowania obiegu dokumentów wewnątrz urzędu, 10) umieszczania na wykupionych stronach Internetu stale aktualizowanej informacji o urzędzie, kadrze kierowniczej i kompetencjach, 11) informowania interesantów o procedurach wymaganych przy załatwianiu wybranych typów spraw. 2. Zaleca się powierzenie kierowania procesem informatyzacji w urzędach organów administracji zespolonej osobie z wykształceniem informatycznym, zatrudnionej w komórce organizacyjnej właściwej do spraw organizacji urzędu. § 48. 1. Dane przechowywane w pamięci komputerów zabezpiecza się przez: 1) dopuszczenie do dostępu wyłącznie upoważnionych pracowników, 2) odpowiednie archiwizowanie zbiorów na nośnikach informatycznych. 2. Dostęp do zbiorów danych zawartych w komputerach ogranicza się przez: 1) system haseł identyfikujących pracownika, 2) system haseł ograniczających dostęp do wybranych obszarów danych osobom nie posiadającym odpowiednich uprawnień, 3) zabezpieczenie dostępu do terminali sieciowych przez użycie kart magnetycznych lub kart obiegowych. 3. Dane gromadzone w pamięciach komputerów powinny być zabezpieczone przed ich utratą przez: 1) przechowywanie w chronionym i odpowiednio zabezpieczonym miejscu nośników informatycznych zakupionego oprogramowania: a) operacyjnego, b) narzędziowego, c) aplikacyjnego, 2) archiwizowanie w cyklu kilkudniowym danych przechowywanych w pamięciach komputerów lokalnych na nośnikach informatycznych przechowywanych w innym pomieszczeniu, 3) archiwizowanie codzienne zmian, a w cyklu tygodniowym wszystkich danych przechowywanych w pamięci serwerów sieciowych na odpowiednich nośnikach informatycznych, oraz przechowywanie ich w odpowiednio chronionym i zabezpieczonym pomieszczeniu,4) archiwizowanie w cyklu miesięcznym danych z pamięci serwerów na odpowiednich nośnikach i przechowywanie ich w odpowiednio zabezpieczonym pomieszczeniu poza gmachem urzędu.4. Obieg dyskietek i innych nośników informatycznych w urzędzie ogranicza się poprzez ich ostemplowanie oraz okresowe sprawdzanie programami antywirusowymi przy całkowitym zakazie użycia nośników nie oznakowanych (z wyjątkiem wydzielonych stanowisk nie podłączonych do sieci informatycznej urzędu i z zainstalowanym programem antywirusowym).5. Korzystanie z dostęp do światowych sieci informatycznych (typu Internet) jest możliwe wyłącznie w wydzielonych i nie podłączonych do wewnętrznej sieci informatycznej urzędu stanowiskach komputerowych. 6. W przypadku gromadzenia danych osobowych, do ich zabezpieczenia należy stosować przepisy o ochronie danych osobowych. Rozdział XVI Nadzór nad wykonywaniem czynności kancelaryjnych § 49. 1. Nadzór ogólny nad prawidłowym wykonywaniem przez pracowników urzędu czynności kancelaryjnych należy do obowiązków kierownika urzędu. 2. Obowiązki kierownika wydziału w zakresie nadzoru polegają na sprawdzaniu prawidłowości stosowania instrukcji kancelaryjnej przez pracowników wydziału i udzielaniu im wskazówek w tym zakresie, a w szczególności na sprawdzaniu: 1) prawidłowości prowadzenia spisów spraw, rejestrów oraz teczek, 2) prawidłowości załatwiania spraw, 3) terminowości załatwiania spraw, 4) prawidłowości obiegu akt, ustalonego instrukcją, 5) prawidłowości pobierania opłaty skarbowej i kasowania znaczków, 6) prawidłowego stosowania pieczęci i przestrzegania zasad określonych w § 26, 7) terminowości przekazywania akt do archiwum zakładowego. 3. Do obowiązków kierownika wydziału należy dopilnowanie, aby ukazujące się przepisy prawne i inne akty normatywne docierały do zainteresowanych pracowników wydziału, w celu umożliwienia im zapoznania się z ich treścią. Załączniki do instrukcji kancelaryjnej dla zespolonej administracji rządowej w województwie Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 17 grudnia 1998 r. w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych. (Dz. U. Nr 161, poz. 1110) Na podstawie art. 10 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) rodzaje, sposób i tryb odbywania kształcenia podyplomowego przez pielęgniarki i położne, 2) szczegółowe warunki i tryb uzyskiwania przez pielęgniarkę i położną tytułu specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia oraz sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu państwowego dla uzyskania tytułu specjalisty, 3) szczegółowe zasady, warunki i tryb wydawania zezwoleń na prowadzenie podyplomowego kształcenia pielęgniarek, położnych przez osoby fizyczne i prawne oraz sposób ich rejestracji, 4) warunki i sposób prowadzenia podyplomowego kształcenia pielęgniarek i położnych przez osoby fizyczne i prawne oraz tryb kształcenia. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "pielęgniarce, położnej", należy przez to rozumieć również "położnego, pielęgniarza". § 2. Ustala się następujące podstawowe rodzaje podyplomowego kształcenia pielęgniarek, położnych: 1) szkolenie specjalizacyjne, zwane dalej "specjalizacją", 2) kursy kwalifikacyjne, 3) kursy specjalistyczne, 4) kursy dokształcające. § 3. Kształcenie podyplomowe może odbywać się w trybie dziennym, wieczorowym, zaocznym, eksternistycznym lub w systemie mieszanym. § 4. Kształcenie podyplomowe pielęgniarek, położnych może być prowadzone przez: 1) jednostki organizacyjne uprawnione do prowadzenia szkolenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, takie jak: uczelnie medyczne, uczelnie prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2) osoby prawne lub fizyczne, które uzyskały zezwolenie właściwej okręgowej rady pielęgniarek i położnych na prowadzenie kształcenia podyplomowego - zwane dalej "organizatorem kształcenia podyplomowego". § 5. 1. Pielęgniarka, położna, zatrudniona w zakładzie opieki zdrowotnej lub innej jednostce organizacyjnej na stanowisku pielęgniarki, położnej, odbywa kształcenie podyplomowe, na swój wniosek, na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę do organizatora kształcenia podyplomowego, po zasięgnięciu opinii przełożonego pielęgniarki, położnej. 2. Pielęgniarka, położna może odbywać kształcenie podyplomowe również na podstawie umowy zawartej z organizatorem kształcenia podyplomowego bez skierowania, o którym mowa w ust. 1. § 6. Do pielęgniarki i położnej odbywającej kształcenie podyplomowe na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę stosuje się przepisy w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, w części dotyczącej zwrotu kosztów kształcenia i uprawnień urlopowych. § 7. 1. Kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych prowadzone jest na podstawie programów kształcenia sporządzanych dla każdego jego rodzaju przez organizatora kształcenia podyplomowego. 2. Programy kształcenia dla specjalizacji, program kształcenia kursu kwalifikacyjnego i program kształcenia kursu specjalistycznego sporządza się na podstawie ramowych programów kształcenia podyplomowego dla specjalizacji, kursu kwalifikacyjnego i kursu specjalistycznego, opracowanych przez Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych, zwanego dalej "Centrum", po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. 3. Ramowy program kształcenia dla specjalizacji wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw zdrowia. 4. Ramowe programy kształcenia podyplomowego, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać: 1) założenia organizacyjno-programowe określające: a) rodzaj kształcenia, b) cel kształcenia, c) czas trwania, d) sposób organizacji, e) sposób sprawdzania efektów nauczania, f) wykaz umiejętności będących przedmiotem kształcenia, 2) plan nauczania określający w szczególności: a) przedmioty (bloki, moduły) nauczania oraz ich wymiar, b) rozkład zajęć, z uwzględnieniem praktyk, staży cząstkowych i staży zawodowych, 3) program nauczania poszczególnych przedmiotów, bloków, modułów, określający: a) wykaz umiejętności wynikowych, b) treść nauczania, c) wskazówki metodyczne dotyczące realizacji programu, d) wykaz literatury, e) wykaz niezbędnych środków dydaktycznych. 5. Program kształcenia kursu kwalifikacyjnego i program kształcenia kursu specjalistycznego zatwierdza dyrektor Centrum. § 8. Specjalizacja jest rodzajem kształcenia podyplomowego, mającym na celu uzyskanie przez pielęgniarki, położne specjalistycznych kwalifikacji w określonej dziedzinie pielęgniarstwa i uzyskanie tytułu specjalisty w tej dziedzinie. § 9. 1. Pielęgniarka może uzyskać tytuł pielęgniarki specjalisty w następujących dziedzinach pielęgniarstwa: 1) rodzinnego, 2) w ochronie zdrowia pracujących, 3) środowiska nauczania i wychowania, 4) zachowawczego, 5) zachowawczego geriatrycznego, 6) kardiologicznego, 7) nefrologicznego, 8) diabetologicznego, 9) pediatrycznego, 10) chirurgicznego, 11) operacyjnego, 12) anestezjologicznego i intensywnej opieki, 13) onkologicznego, 14) psychiatrycznego, 15) przewlekle chorych i niepełnosprawnych, 16) epidemiologicznego, 17) neurologicznego i neurochirurgicznego, 18) neonatologicznego, 19) opieki paliatywnej. 2. Położna może uzyskać tytuł położnej specjalisty w dziedzinach, o których mowa w ust. 1, pkt 1, 11, 12, 13, 16 i 18 oraz w dziedzinach pielęgniarstwa ginekologicznego i położniczego. 3. Pielęgniarka, położna może także uzyskać tytuł pielęgniarki/położnej specjalisty w dziedzinie promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej, a także organizacji i zarządzania. § 10. 1. Do specjalizacji może przystąpić pielęgniarka, położna, która: 1) posiada prawo wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 2) legitymuje się co najmniej rocznym stażem w zawodzie, wykonywanym odpowiednio na stanowisku pielęgniarki, położnej, z zastrzeżeniem ust. 2, 3) została zakwalifikowana do specjalizacji przez komisję kwalifikacyjną, o której mowa w § 12. 2. Program specjalizacji może uzależniać dopuszczenie pielęgniarki, położnej do specjalizacji od zatrudnienia na określonych stanowiskach pracy. § 11. 1. Dopuszczenie do specjalizacji następuje na wniosek pielęgniarki, położnej, złożony do organizatora kształcenia podyplomowego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony nie później niż na 3 miesiące przed terminem rozpoczęcia specjalizacji, ustalonym przez organizatora kształcenia podyplomowego. § 12. 1. W celu dopuszczenia pielęgniarki, położnej do specjalizacji organizator kształcenia podyplomowego powołuje komisję kwalifikacyjną. 2. W skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą: 1) dwaj przedstawiciele organizatora kształcenia podyplomowego, w tym jako przewodniczący kierownik specjalizacji, 2) przedstawiciel okręgowej izby pielęgniarek i położnych, właściwej ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia podyplomowego, 3) przedstawiciel właściwego dla danej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny pokrewnej stowarzyszenia zawodowego lub towarzystwa naukowego pielęgniarek i położnych, 4) pielęgniarka, położna posiadająca tytuł specjalisty w dziedzinie odpowiadającej specjalizacji lub w dziedzinie pokrewnej. 3. W przypadku gdy liczba kandydatów ubiegających się o dopuszczenie do specjalizacji jest większa niż liczba miejsc określona przez organizatora kształcenia podyplomowego, komisja kwalifikacyjna może przeprowadzić egzamin wstępny w formie ustnej lub pisemnej. § 13. 1. Specjalizacja trwa dwa lata. 2. Okres specjalizacji może być skrócony, jednak nie może być krótszy niż rok, jeżeli pielęgniarka, położna spełnia co najmniej jeden z następujących wymogów: 1) ukończyła wyższe studia na kierunku pielęgniarstwa i uzyskała tytuł zawodowy magistra oraz jest zatrudniona na stanowisku zgodnym z dziedziną specjalizacji, 2) ukończyła kurs kwalifikacyjny w zakresie zgodnym z dziedziną specjalizacji i posiada minimum 5-letni staż w zawodzie, w zakresie tej specjalizacji, 3) ukończyła 2,5-letnią Szkołę Pielęgniarstwa Psychiatrycznego oraz ma co najmniej 5-letni staż w zawodzie w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego, jeżeli ubiega się o specjalizację z tej dziedziny, 4) ukończyła inne szkolenie, w tym w ośrodku zagranicznym, w zakresie zgodnym ze specjalizacją, trwające co najmniej 3 miesiące, i posiada 5-letni staż w zawodzie w zakresie tej specjalizacji. 3. Decyzję o skróceniu okresu specjalizacji podejmuje komisja kwalifikacyjna, o której mowa w § 12. § 14. 1. Pielęgniarce, położnej zakwalifikowanej do odbycia specjalizacji organizator kształcenia podyplomowego wydaje kartę specjalizacji, której wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Karta specjalizacji z wymaganymi wpisami i zaliczeniami zajęć szkoleniowych stanowi dowód ich odbycia. § 15. 1. Organizator kształcenia podyplomowego powołuje kierownika specjalizacji w określonej dziedzinie pielęgniarstwa. 2. Kierownikiem specjalizacji może być pielęgniarka, położna, która spełnia co najmniej jeden z warunków: 1) ukończyła wyższe studia na kierunku pielęgniarstwa i uzyskała tytuł zawodowy magistra oraz posiada co najmniej 5-letni staż w zawodzie w dziedzinie pielęgniarstwa, będącej przedmiotem specjalizacji, lub w dziedzinie pokrewnej, 2) posiada tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie pokrewnej i jest aktualnie zatrudniona zgodnie z dziedziną uzyskanej specjalizacji. 3. W specjalnościach nowych, w których nie ma osób posiadających specjalizację w danej dziedzinie, kierownika specjalizacji powołuje organizator szkolenia podyplomowego po zasięgnięciu opinii dyrektora Centrum i okręgowej rady pielęgniarek i położnych właściwej ze względu na siedzibę organizatora kształcenia podyplomowego. § 16. 1. Kierownik specjalizacji jest odpowiedzialny za ustalenie szczegółowych warunków i przebiegu odbywania szkolenia, w sposób zapewniający realizację programu specjalizacji. 2. Do obowiązków kierownika specjalizacji należy w szczególności: 1) ustalanie szczegółowego planu zajęć objętych programem i sprawowanie nadzoru nad realizacją tego planu, 2) wskazanie potrzebnego piśmiennictwa i innych pomocy niezbędnych w procesie samokształcenia, 3) występowanie do pracodawcy pielęgniarki, położnej odbywającej specjalizację z wnioskiem o zwolnienie z pracy, w celu uczestniczenia w kursach i innych zajęciach, 4) nadzór nad realizacją zajęć z przedmiotów teoretycznych, 5) zapewnienie nadzoru nad wykonywaniem świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres zajęć praktycznych i staży zawodowych, 6) organizowanie zaliczeń przewidzianych w programie, 7) powoływanie opiekuna stażu cząstkowego, uprawnionego do przeprowadzenia zaliczenia stażu, 8) wnioskowanie do organizatora kształcenia podyplomowego o skreślenie z listy osób odbywających specjalizację w przypadku nieuczestniczenia w zajęciach i stażach zawodowych bez usprawiedliwienia, 9) wnioskowanie o dopuszczenie pielęgniarki, położnej do egzaminu państwowego, kończącego szkolenie specjalizacyjne, 10) nadzór nad prowadzeniem dokumentacji szkolenia specjalizacyjnego. 3. Kierownik specjalizacji może upoważnić inną pielęgniarkę, położną posiadającą tytuł specjalisty do wykonywania czynności określonych w ust. 2 pkt 5. § 17. 1. Egzamin państwowy organizuje i przeprowadza państwowa komisja egzaminacyjna, powołana przez dyrektora Centrum, w porozumieniu z Naczelną Radą Pielęgniarek i Położnych, odrębnie dla każdej dziedziny pielęgniarstwa wymienionej w § 9. 2. W skład państwowej komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, wchodzą, w liczbie ustalonej przez dyrektora Centrum, osoby posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie odpowiadającej specjalizacji lub w dziedzinie pokrewnej, będące przedstawicielami: 1) Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, 2) okręgowej rady pielęgniarek i położnych, na której terenie ma być przeprowadzony egzamin państwowy, 3) właściwego, dla danej dziedziny pielęgniarstwa lub dziedziny pokrewnej, stowarzyszenia zawodowego lub towarzystwa naukowego pielęgniarek i położnych, oraz lekarz posiadający specjalizację odpowiadającą dziedzinie pielęgniarstwa będącej przedmiotem specjalizacji, wyznaczony przez Dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. 3. Przewodniczącego państwowej komisji egzaminacyjnej, o której mowa w ust. 1, powołuje dyrektor Centrum spośród członków komisji. 4. W egzaminie państwowym może uczestniczyć kierownik specjalizacji pielęgniarki, położnej składającej egzamin lub przedstawiciel organizatora szkolenia podyplomowego. § 18. 1. Do egzaminu państwowego może być dopuszczona pielęgniarka, położna, która: 1) odbyła specjalizację i uzyskała jej zaliczenie, 2) zdała egzamin praktyczny, polegający na wykonaniu zadań z zakresu czynności zawodowych objętych wykazem umiejętności będących przedmiotem specjalizacji, 3) złożyła do Centrum wniosek o dopuszczenie do egzaminu państwowego, wraz z kartą specjalizacji. 2. Specjalizację zalicza oraz wpisu w karcie specjalizacji o jej zaliczeniu dokonuje organizator kształcenia podyplomowego, na wniosek kierownika specjalizacji. 3. Egzamin praktyczny, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza zespół powołany przez organizatora kształcenia podyplomowego, w którego skład wchodzą kierownik specjalizacji oraz przedstawiciele: 1) organizatora kształcenia podyplomowego, 2) okręgowej izby pielęgniarek i położnych, właściwej ze względu na siedzibę kształcenia podyplomowego. 4. W egzaminie praktycznym może uczestniczyć przedstawiciel państwowej komisji egzaminacyjnej. 5. O miejscu i terminie egzaminu praktycznego organizator kształcenia podyplomowego zawiadamia Centrum. 6. Wpisu w karcie specjalizacji o złożeniu egzaminu praktycznego dokonuje organizator kształcenia podyplomowego, na podstawie protokołu sporządzonego przez zespół, o którym mowa w ust. 3. § 19. 1. Państwowa komisja egzaminacyjna przeprowadza egzamin państwowy w formie ustnej lub pisemnej, polegający na teoretycznym sprawdzeniu stopnia opanowania przez pielęgniarkę, położną zdającą egzamin materiału objętego programem kształcenia dla specjalizacji. 2. Pielęgniarka, położna powinna być powiadomiona o miejscu i terminie egzaminu państwowego nie później niż na 30 dni przed datą rozpoczęcia egzaminu. 3. W razie nieprzystąpienia do egzaminu państwowego w terminie, o którym mowa w ust. 2, pielęgniarka, położna może przystąpić do egzaminu w następnym terminie, wyznaczonym z uwzględnieniem przepisu ust. 2. § 20. 1. W razie niepomyślnego wyniku egzaminu państwowego - zdawanego po raz pierwszy - pielęgniarka, położna może ponownie przystąpić do egzaminu w innym terminie, wyznaczonym z uwzględnieniem przepisu § 19 ust. 2. 2. W razie niepomyślnego wyniku egzaminu państwowego, powtarzanego w dwóch terminach, pielęgniarka, położna może ubiegać się o ponowne dopuszczenie do specjalizacji. § 21. Standardowe wymagania, będące podstawą przeprowadzenia egzaminu państwowego i egzaminu praktycznego, ustala Centrum na podstawie programu kształcenia dla tej specjalizacji. § 22. Obsługę organizacyjno-techniczną państwowej komisji egzaminacyjnej zapewnia Centrum. § 23. 1. Po złożeniu egzaminu państwowego z wynikiem pomyślnym Centrum wydaje pielęgniarce dyplom uzyskania tytułu pielęgniarki specjalisty, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, a położnej dyplom uzyskania tytułu położnej specjalisty, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Dyplom podpisują przewodniczący i członkowie państwowej komisji egzaminacyjnej oraz dyrektor Centrum. 3. Centrum prowadzi rejestr wydanych dyplomów oraz rejestr pielęgniarek, położnych, które uzyskały tytuł specjalisty, wraz z dokumentacją, o której mowa w § 18 ust. 1 pkt 3. § 24. Kurs kwalifikacyjny jest rodzajem kształcenia podyplomowego mającym na celu uzyskanie przez pielęgniarkę, położną specjalistycznych kwalifikacji. § 25. 1. Kursy kwalifikacyjne dla pielęgniarek są organizowane w następujących dziedzinach pielęgniarstwa: 1) rodzinnego, 2) ochrony zdrowia pracujących, 3) operacyjnego, 4) anestezjologicznego i intensywnej opieki, 5) psychiatrycznego, 6) onkologicznego, 7) zachowawczego, 8) środowiska nauczania i wychowania, 9) nefrologicznego z dializoterapią, 10) przewlekle chorych i niepełnosprawnych, 11) neonatologicznego, 12) opieki paliatywnej, oraz w dziedzinie promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej. 2. Kursy kwalifikacyjne dla położnych są organizowane w dziedzinie pielęgniarstwa: rodzinnego, operacyjnego, anestezjologicznego i intensywnej opieki, neonatologicznego oraz promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej. 3. Dla pielęgniarek i położnych podejmujących funkcje kierownicze organizowane są kursy kwalifikacyjne w zakresie organizacji i zarządzania. 4. W razie potrzeby wynikającej z rozwoju określonych dziedzin medyczny, kursy kwalifikacyjne mogą być organizowane w innych dziedzinach pielęgniarstwa za zgodą dyrektora Centrum, wyrażoną po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. § 26. Kursy kwalifikacyjne są przeznaczone dla pielęgniarek, położnych posiadających prawo wykonywania zawodu i ubiegających się o: 1) zatrudnienie na stanowisku, na którym zgodnie z odrębnymi przepisami jest wymagane ukończenie kursu kwalifikacyjnego, 2) uprawnienie do wykonywania świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uzyskanie uprawnienia jest uzależnione od ukończenia kursu kwalifikacyjnego. § 27. Szkolenie na kursie kwalifikacyjnym trwa 3 miesiące, z tym że program szkolenia może określić dłuższy okres szkolenia, nie dłuższy jednak niż 6 miesięcy. § 28. Pielęgniarce, położnej przyjętej na kurs kwalifikacyjny organizator kształcenia podyplomowego wydaje kartę kursu kwalifikacyjnego, której wzór stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 29. 1. Organizator kształcenia podyplomowego wyznacza kierownika kursu i określa jego obowiązki. 2. Kierownikiem kursu może być pielęgniarka, położna, która spełnia co najmniej jeden z warunków: 1) ukończyła wyższe studia na kierunku pielęgniarstwa i uzyskała tytuł zawodowy magistra oraz posiada co najmniej 5-letni staż w zawodzie, w dziedzinie pielęgniarstwa będącej przedmiotem kursu kwalifikacyjnego, 2) posiada tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie pielęgniarstwa i jest aktualnie zatrudniona zgodnie z dziedziną uzyskanej specjalizacji. 3. Przy określaniu obowiązków kierownika kursu stosuje się odpowiednio przepisy § 16 ust. 1, ust. 2 pkt 1-6 i 8 oraz ust. 3. § 30. 1. Kurs kwalifikacyjny kończy się egzaminem ustnym lub pisemnym przeprowadzonym w formie testu, złożonym przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez organizatora kształcenia podyplomowego. 2. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzą: 1) przedstawiciele organizatora - w tym kierownik kursu jako przewodniczący, 2) przedstawiciel okręgowej izby pielęgniarek i położnych, właściwej ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia podyplomowego, 3) pielęgniarka posiadająca tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie pielęgniarstwa lub w dziedzinie pokrewnej. § 31. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie zajęć praktycznych przewidzianych w karcie kursu kwalifikacyjnego oraz spełnienie innych warunków przewidzianych w programie kursu. § 32. Pielęgniarka, położna, która złożyła egzamin, otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu kwalifikacyjnego, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia. § 33. W przypadku niepomyślnego wyniku egzaminu, pielęgniarka, położna może ponownie przystąpić do egzaminu. Przepis § 20 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 34. Kursy specjalistyczne mają na celu uzyskanie przez pielęgniarki, położne kwalifikacji niezbędnych do wykonywania określonych czynności zawodowych przy realizacji świadczeń pielęgnacyjnych, zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych. § 35. Do szkolenia na kursie specjalistycznym może przystąpić pielęgniarka, położna, która posiada prawo wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej i legitymuje się co najmniej 3-miesięcznym stażem w zawodzie lub odbywa staż podyplomowy, po upływie 9 miesięcy od rozpoczęcia stażu podyplomowego. § 36. Pielęgniarce, położnej przyjętej na kurs specjalistyczny organizator kształcenia podyplomowego wydaje kartę kursu specjalistycznego, której wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia. § 37. Kurs specjalistyczny kończy się egzaminem teoretycznym lub praktycznym, złożonym przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez organizatora kształcenia podyplomowego. § 38. Do organizacji i trybu szkolenia na kursie specjalistycznym stosuje się odpowiednio przepisy § 20 ust. 2, § 29 i 31. § 39. Pielęgniarka, położna, która złożyła egzamin, otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu specjalistycznego, którego wzór stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia. § 40. Kursy dokształcające mają na celu pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności zawodowych pielęgniarki, położnej. § 41. Do organizacji i trybu szkolenia na kursie dokształcającym stosuje się odpowiednio przepisy § 20 ust. 2, § 29, 31 i 37. § 42. Pielęgniarka, położna otrzymuje zaświadczenie o odbyciu kursu dokształcającego, którego wzór stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia. § 43. 1. Osoba prawna lub osoba fizyczna zamierzająca prowadzić kształcenie podyplomowe pielęgniarek lub położnych składa wniosek o uzyskanie zezwolenia do właściwej, ze względu na wskazane miejsce prowadzenia kształcenia podyplomowego, okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się nie później niż na trzy miesiące przed zamierzonym rozpoczęciem kształcenia podyplomowego. § 44. 1. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych powinien zawierać: 1) oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić kształcenie podyplomowe i jej miejsce zamieszkania lub siedzibę, 2) określenie formy, rodzaju i trybu kształcenia podyplomowego oraz wskazanie terminu jego realizacji, 3) zobowiązanie do spełnienia warunków niezbędnych do pełnej realizacji programów kształcenia, w tym zapewnienia kadry dydaktycznej oraz bazy dydaktycznej i warunków organizacyjnych właściwych dla danego programu, rodzaju i trybu kształcenia podyplomowego, 4) informację o miejscu kształcenia podyplomowego, z uwzględnieniem miejsca nauczania przedmiotów teoretycznych i zajęć praktycznych. 2. Do wniosku załącza się: 1) kopię dokumentu potwierdzającego uzyskanie osobowości prawnej, a w przypadku osoby fizycznej - kopię dokumentu potwierdzającego dane osobowe, 2) program kształcenia podyplomowego dla każdego rodzaju podyplomowego kształcenia, 3) regulamin organizacyjny kształcenia podyplomowego, 4) dane o kadrze dydaktycznej zapewniającej możliwość przekazania wiedzy teoretycznej i praktycznej w dziedzinie określonej specjalności, zgodnie z wymaganiami współczesnej wiedzy medycznej i programem specjalizacji, ze wskazaniem kierowników przewidywanych rodzajów kształcenia, 5) informację o bazie dydaktycznej do prowadzenia zajęć z przedmiotów teoretycznych, w szczególności o wyposażeniu sal wykładowych i dostępie do fachowej biblioteki, 6) informację o bazie do prowadzenia zajęć praktycznych, w szczególności o dostępie do: sal operacyjnych, sal zabiegowych, laboratoriów diagnostycznych. § 45. Regulamin organizacyjny kształcenia podyplomowego prowadzonego przez osobę prawną lub fizyczną powinien określać w szczególności: 1) organizację szkolenia, 2) zasady i sposób naboru osób przewidzianych do szkolenia, 3) prawa i obowiązki osób uczestniczących w szkoleniu, 4) zakres obowiązków wykładowców i innych osób prowadzących nauczanie teoretyczne i zajęcia praktyczne. § 46. 1. Wydanie przez okręgową radę pielęgniarek i położnych zezwolenia na prowadzenie podyplomowego kształcenia pielęgniarek i położnych wymaga opinii Centrum. 2. W celu uzyskania opinii, o której mowa w ust. 1, okręgowa rada pielęgniarek i położnych przekazuje do Centrum wniosek i załączniki do wniosku, o których mowa w § 44. § 47. 1. Zezwolenie na prowadzenie kształcenia podyplomowego zawiera: 1) nazwę okręgowej rady pielęgniarek i położnych, 2) nazwę i siedzibę osoby prawnej lub nazwisko i adres osoby fizycznej, 3) rodzaj kształcenia podyplomowego, 4) tryb kształcenia podyplomowego. 2. Zezwolenie wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat. § 48. 1. Wydanie zezwolenia lub odmowa wydania zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego przez osobę prawną lub fizyczną następuje w drodze uchwały okręgowej rady pielęgniarek i położnych, właściwej ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia. 2. Od uchwały, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. § 49. 1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych prowadzi rejestr wydanych zezwoleń na prowadzenie kształcenia podyplomowego oraz akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wydania zezwolenia. 2. Rejestr powinien zawierać dane zawarte w zezwoleniu. § 50. Zmiana rodzaju lub trybu kształcenia podyplomowego może być dokonana w trybie i na zasadach określonych dla wydania zezwolenia. § 51. Organizator kształcenia podyplomowego obowiązany jest przechowywać: 1) dokumentację przebiegu kształcenia podyplomowego, 2) protokoły przebiegu egzaminów lub innych form zakończenia kształcenia podyplomowego, 3) rejestr wydanych zaświadczeń o odbyciu określonego rodzaju kształcenia podyplomowego. § 52. Pielęgniarce, położnej, która otrzymała zaświadczenie o uzyskaniu specjalizacji na podstawie dotychczasowych przepisów, przysługuje tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie pielęgniarstwa. § 53. 1. Pielęgniarka, położna, która rozpoczęła szkolenie specjalizacyjne przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, odbywa szkolenie specjalizacyjne i składa egzamin specjalizacyjny na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Egzamin specjalizacyjny, kończący szkolenie specjalizacyjne, o którym mowa w ust. 1, może być złożony do dnia 31 grudnia 2001 r. § 54. Kursy dla pielęgniarek i położnych, rozpoczęte przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, mogą być prowadzone do ich zakończenia na podstawie dotychczasowych przepisów. § 55. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 17 grudnia 1998 r. (poz. 1110) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 5 Ilustracja Załącznik nr 6 Ilustracja Załącznik nr 7 Ilustracja Załącznik nr 8 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. (Dz. U. Nr 161, poz. 1111) Na podstawie art. 38 ust. 6 i art.39 ust. 3 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Ustala się limity cen: 1) leków wymienionych w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, 2) leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku wymienionych w wykazach, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, stanowiące załącznik do rozporządzenia. 2. Limity cen ustala się dla leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym - wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. (poz. 1111) LIMITY CEN LEKÓW, PREPARATÓW DIAGNOSTYCZNYCH I SPRZĘTU JEDNORAZOWEGO UŻYTKU, WYDAWANYCH UBEZPIECZONYM BEZPŁATNIE, ZA OPŁATĄ RYCZAŁTOWĄ LUB ZA CZĘŚCIOWĄ ODPŁATNOŚCIĄ Lp.LNazwa/Nazwa handlowaPostać i dawka/ ProducentUstalony max limit ceny w zł/szt. 12345 1.1Acebutololi hydrochloridumtabl. powl. 0,2 g0,379 SectralPolfa Grodzisk Acecor 2.1Acebutololi hydrochloridumtabl. powl. 0,4 g0,637 SectralPolfa Grodzisk Acecor 3.1Acenocoumarolumtabl. 0,004 g0,143 Acenocumarol, AcenocoumarolPolfa Warszawa, Polfa Pabianice Sintrom Syncumar 4.3,4Acetylocysteinumgranulat 100 mg/5 g, granulat 100 mg/3 g, granulat 100 mg/1 g0,395 Tussicom 100 granulatBiocom Sanofi ACC 100 Fluimucil 5.3,4Acetylocysteinumgranulat 200 mg/5 g, granulat 200 mg/3 g, granulat 200 mg/1 g0,303 Mucisol prosz. do sporz. roztw.R i C Tussicom 200 granulat ACC 200 Fluimucil 6.3,4Acetylocysteinumkaps., tabl. mus. 0,1 g0,277 Tussicom 100 granulatBiocom Sanofi Acetylocysteina ACC 100 7.3,4Acetylocysteinumkaps., tabl. mus. 0,2 g0,303 Mucisol prosz. do sporz. roztw.R i C ACC 200 8.3,4Acetylocysteinumtabl. mus. 0,6 g0,624 Mucisol prosz. do sporz. roztw.R i C ACC 600 Fluimucil 9.3Acidum pipemidicumkaps. 0,2 g0,658 UrolinPolfa Grodzisk Palin Pipram 10.3Acidum pipemidicumtabl. powl. 0,4 g0,990 Urolin kaps 0,2 gPolfa Grodzisk Palin 11.3Acidum tranexamicuminj. 0,5 g/5 ml1,898 ExacylPolfa Warszawa 12.4Acidum valproicumsyrop 0,05 g/1 ml - 100 ml14,670 Depakine syrop 150 mlSanofi-Winthrop Convulex 13.2Aciclovirummaść do oczu 3% - 4,5 g29,600 Cusiviral 3%Alcon-Cusi Virolex Zovirax 14.2Aciclovirummaść do oczu 3% - 3 g19,800 Cusiviral 3% maść do oczu 3% - 4,5 gAlcon-Cusi Acyclovir 15.2Aciclovirummaść do oczu 5% - 2 g22,200 Cusiviral 3% maść do oczu 3% - 4,5 gAlcon-Cusi Cusiviral 16.2Aciclovirumtabl. 0,2 g0,477 HeviranPolpharma Antivir Zovirax Virolex 17.2Aciclovirumtabl. 0,4 g0,810 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax 18.2Aciclovirumtabl. 0,8 g1,380 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax 19.2Aciclovirumzaw. 0,2g/5 ml - 125 ml17,900 Heviran tabl. 0,2 gPolpharma Zovirax 20.3 Alergeny do celów leczniczych366,000/opak. - alergeny roztoczy kurzu domowegokurs podstawowy Novo-Helisen Depot kurs podstawowyAllergopharma Alutard SQ kurs podstawowy 21.3 Alergeny do celów leczniczych381,000 - alergeny roztoczy kurzu domowegokurs podtrzymujący Novo-Helisen Depot kurs podtrzymującyAllergopharma Alutard SQ kurs podtrzymujący 22.4Alfuzosinumtabl. powl. 2,5 mg0,880 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Dalfaz 231Allopurinolumtabl. 0,1 g0,113 AllupolPolfa Grodzisk Alloratio 100 Apo-Allopurinol Burmadon Milurit Zyloric 24.1Allopurinolumtabl. 0,3 g0,270 Allupol tabl. 0,1 gPolfa Grodzisk Alloratio 300 Zyloric-300 25.2Allylestrenolumtabl. 0,005 g0,850 TurinalG. Richter Gestormone 26.4Amantadini sulfastabl. powl. 0,1 g0,375 Viregyt K kaps. 0,1 gEgis Amantix 27.2,4Ambroxoli hydrochloriduminj. 0,015 g/2 ml1,344 AfleganSolco Ambrohexal Ambroxol-Ratiopharm 15 Mucosolvan 28.3,4Ambroxoli hydrochloridumtabl. 0,03 g0,184 Deflegmin, MukobronPolfa Rzeszów, Polfa Grodzisk Ambrohexal Mucosolvan Solvolan 29.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 30 mg/5 ml - 100 ml5,330 MukobronPolfa Grodzisk Mucosolvan 30.3,4Ambroxoli hydrochloridumkrople 0,75% - 50 ml; krople 7,5 mg/1 ml - 50 ml6,680 DeflegminPolfa Rzeszów Bronchopront Tropfen 31.3,4Ambroxoli hydrochloridumsyrop 15 mg/5 ml - 100 ml; syrop 0,03 g/5 ml - 100 ml4,580 MukobronPolfa Grodzisk Bronchopront Saft Solvolan 32.2Amiloridi hydrochloridum + Hydrochlorotiazidumtabl.0,108 TialoridPolpharma Amiloratio comp. Moduretic 33.1Amiodaroni hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,2 g0,285 OpacordenPolpharma Cordarone Sedacoron 34.3Amlodipinumtabl. 0,005 g1,290 Lomir SRO kaps. 5 mgSandoz Amlopin Amlozek Norvasc 35.3Amlodipinumtabl. 0,01 g1,740 Lomir SRO kaps. 5 mgSandoz Amlopin Amlozek Norvasc 36.1Amoxicillinumtabl. 0,125 g0,230 Amoxicilline, Amotaks kaps. 0,25 gPolfa Kraków, Polfa Tarchomin Duomox 37.1Amoxicillinumkaps., tabl. 0,25 g0,382 Amoxicilline, AmotaksPolfa Kraków, Polfa Tarchomin Amoxil Apo-Amoxi Duomox Hiconcil Ospamox 250 38.1Amoxicillinumtabl. 0,375 g0,495 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Duomox 39.1Amoxicillinumkaps., tabl., tabl. powl. 0,5 g0,643 AmotaksPolfa Tarchomin Apo-Amoxi Duomox Hiconcil Ospamox 401Amoxicillinumpro susp. 1,5 g/60 ml (125 mg/5 ml), sucha sub. 1,5 g/60 ml, granulat 125 mg/5 ml - 60 ml6,240 AmoxicillinePolfa Kraków Hiconcil Ospamox 41.1Amoxicillinumsyrop 2,56 g/100 ml9,360 Amoxicilline pro susp. 1,5 g/60 mlPolfa Kraków Amoxil 42.1Amoxicillinumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml; zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml, proszek do przyg. syropu 250 mg/5 ml - 100 ml8,980 AmoxycyllinNorton Grunamox Syrop Hiconcil 43.1Amoxicillinumgranulat 250 mg/5 ml - 60 ml pro susp. 3 g/60 ml (250 mg/5 ml)5,610 Amoxicilline prosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Amotaks Ospamox Amoxicylline 44.1Amoxicillinumtabl., tabl. powl., tabl. do przyg. zaw. 0,75 g0,770 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Duomox Grunamox Tabs Ospamox 45.1Amoxicillinumtabl., tabl. powl., tabl. do przyg. zaw. 1 g0,960 AmotaksPolfa Tarchomin Duomox Grunamox Tabs Ospamox 46.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. powl., tabl. 0,375 g0,382 Amotaks, Amoxicilline kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin, Polfa Kraków Augmentin Augmentin 375 mg Amoksiklav 472Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. powl., tabl. powl. 0,625 g0,643 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Amoksiklav Augmentin 482Amoxicillinum + Acidum clavulanicumtabl. powl., tabl. 1 g0,866 Amotaks kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Augmentin 49.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumzaw. 156 mg/5 ml - 100 ml, prosz. do przyg. syropu 156 mg/5 ml - 100 ml10,360 Amoxicilline zaw. 125 mg/5 ml - 60 mlPolfa Kraków Augmentin Amoksiklav 50.2Amoxicillinum + Acidum clavulanicumzaw. 312,5 mg/5 ml - 100 ml, prosz. do przyg. syropu 312,5 mg/5 ml - 100 ml8,980 Amoxicillin proszek do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 mlNorton Augmentin Amoksiklav forte 51.1Ampicillinuminj. 0,25 g2,480 AmpicillinPolfa Tarchomin 52.1Ampicillinuminj. 0,5 g3,210 AmpicillinPolfa Tarchomin 53.3Ampicillinumkaps., tabl. 0,25 g0,228 Ampicillin tabl. 0,5 gNorton Ampicillin 54.3Ampicillinumtabl., kaps. 0,5 g0,380 AmpicillinNorton 55.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 0,75 g3,210 Ampicillin inj. 0,5 gPolfa Tarchomin Unasyn 56.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 1,5 g4,320 Ampicillin inj. 1 gPolfa Tarchomin Unasyn 57.1Ampicillinum + Sulbactaminj. 3 g8,640 Ampicillin inj. 1 gPolfa Tarchomin Unasyn 58.3Astemizolumtabl. 0,01 g0,307 AstemizolPolfa Warszawa Astemisan Hismanal 59.3Astemizolumzaw. 1 mg/1 ml - 100 ml15,100 HismanalPolfa Rzeszów 60.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,025 g0,049 AtenololSanofi-Biocom Blocotenol-25 Atehexal 25 61.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,1 g0,148 Atenolol, NormocardSanofi-Biocom, Polfa Warszawa Apo-Atenol Atehexal Atendol-100 Blocotenol-100 Tenormin 62.1Atenololumtabl., tabl. powl. 0,05 g0,088 Atenolol, NormocardSanofi-Biocom, Polpharma, Polfa Warszawa Apo-Atenol Atehexal Atendol 50 Blocotenol-50 63.4Atorvastatinumtabl. powl. 10 mg3,000 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Sortis 10 64.4Atorvastatinumtabl. powl. 20 mg3,900 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Sortis 20 65.4Atorvastatinumtabl. powl. 40 mg5,100 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Sortis 40 66.1,4Azathioprinumtabl. 0,025 g0,367 Azathioprine tabl. 0,05 gNorton Imuran 67.1,4Azathioprinumtabl., tabl. powl. 0,05 g0,612 AzathioprineNorton Azathioprine Azamun Imuran 68.4Beclometasoni dipropionasaerosol 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek), 20 g (200 dawek), aerosol 11,7-14,5 mg/10 ml6,240 Beclocort mitePolfa Poznań Aldecin inhaler Becotide Becotide Inhaler Beclomet 69.2Beclometasoni dipropionasaerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)8,700 BeclocortPolfa Poznań Beclomet nasal 70.4Beclometasoni dipropionasaerosol 0,25 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek); aerosol 0,25 mg/dawkę - 12,5 ml (200 dawek)10,410 Beclocort fortePolfa Poznań Beclomet 250 71.4Beclometasoni dipropionaskrążki do inh. 100 mcg/dawkę - 15 × 8 krążków (120 dawek)7,500 Beclocort mite aerozol 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)Polfa Poznań Becodisks 72.4Beclometasoni dipropionaskrążki do inh. 200 mcg/dawkę - 15 × 8 krążków (120 dawek)13,500 Beclocort mite aerozol 0,05 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)Polfa Poznań Becodisks 73.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,005 g0,980 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 74.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g1,530 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 75.3Benazeprili hydrochloridumtabl. powl. 0,02 g2,070 Prestarium tabl. 0,004 gServier Lotensin 76.1Betamethasoni dipropionas et natrii phosphasinj. 0,007 g/1 ml, zaw. mikrokryst. do inj. 0,007 g/1 ml2,440 Bedifos prolongatumJelfa SA Diprophos 77.1Betamethasoni natrii phosphasinj. 0,004 g/1 ml1,132 BedifosJelfa SA Betnesol Celestone 78.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,25% - 5 ml4,400 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic S 79.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,25% - 10 ml7,040 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic S 80.4Betaxololi hydrochloridumkrople do oczu 0,5% - 5 ml4,400 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betoptic 0,5% 81.3Bezafibratumtabl. powl. 0,2 g0,282 BezamidinPolfa Kraków Bezalip 82.3Bezafibratumtabl. powl. 0,4 g0,450 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Bezalip 83.4Biperidini hydrochloridumtabl. 2 mg0,096 Parkopan 2 tabl. 0,002 gHexal Akineton 84.2Bismuthi subcitrastabl., tabl. powl.0,258 Cytribin, VentrisolJelfa SA, Polfa Poznań De-Nol 85.1Bisoprololi fumarastabl. powl. 5 mg0,089 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Bisocard Concor 5 86.1Bisoprololi fumarastabl. powl. 10 mg0,148 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi-Biocom Bisocard Concor 10 87.3Bromhexini hydrochloriduminj. 0,004 g/2 ml0,832 FlegaminaPolfa Kraków Bisolvon 88.3Bromhexini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,008 g0,064 FlegaminaPolfa Kraków Bisolvon Bromhexin 89.1Bromocryptini mesylastabl. 2,5 mg0,549 Bromergon, Bromocorn, ErgolaktynaLek Polska, Filofarm, Polfa Grodzisk Parlodel 90.4Budesonidumproszek zmikr. do inh. 200 mcg (100 dawek)7,080 Budesonid forte aerosol 0,2 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)Polfa Poznań Pulmicort Turbuhaler 91.4Budesonidumproszek zmikr. do inh. 100 mcg (200 dawek)7,080 Budesonid forte aerosol 0,2 mg/dawkę - 10 ml (200 dawek)Polfa Poznań Pulmicort Turbuhaler 92.2Budesonidumaerosol do nosa 0,05 mg/dawkę - 200 dawek8,800 BudesonidPolfa Poznań Rhinocort 93.3,4Buprenorphini hydrochloridumtabl. podjęz. 0,2 mg0,530 BunondolPolfa Warszawa Temgesic 94.4Buspironi hydrochloridumtabl. 5 mg0,377 Spamilan, MabusonAnpharm, Polfa Pabianice Buspirone 95.4Buspironi hydrochloridumtabl. 10 mg0,619 Spamilan, MabusonAnpharm, Polfa Pabianice Buspirone 96.3Calcii dobesilastabl. 0,25 g0,228 Calcium dobesilateGalena Doxium Dobesilat-Calcium 97.3Calcii dobesilaskaps., tabl. 0,5 g0,400 Calcium dobesilate tabl. 0,25 gGalena Doxilek Doxium 500 98.4Calcii folinaskaps., tabl. 0,015 g1,090 AntrexOrion Calciumfolinat-Ebewe 99.4Calcii folinaskaps. 0,1 g5,440 Antrex tabl. 0,015 gOrion Calciumfolinat-Ebewe 100.4Calcii folinasinj. 0,025 g/10 ml; fiol. 0,025 g12,780 Folinate de CalciumRhone Poulenc Rorer Leucovorin-Ca 101.4Calcii folinasinj. 0,2 g/10 ml78,000 Calciumfolinat-Ebewe inj. 0,1 g/10 mlEbewe Calciumfolinat-Ebewe 102.4Calcitoninum salmonisinj. 50 j.m./ml11,800 Calcihexal 50Hexal Miacalcic 50 MRC-U 103.4Calcitoninum salmonisinj. 100 j.m./ml16,730 Calsynar, Calcihexal 100Rhone Poulenc Rorer, Hexal Miacalcic 100 MRC-U 104.1Captoprilumtabl. 0,0125 g0,088 CaptoprilJelfa SA Tensiomin 105.1Captoprilumtabl. 0,025 g0,120 CaptoprilJelfa SA Capoten Tensiomin 106.1Captoprilumtabl. 0,05 g0,240 CaptoprilJelfa SA Capoten Tensiomin 107.1Captoprilumtabl. 0,1 g0,410 Captopril tabl. 0,05 gJelfa SA Tensiomin 108.4Carbacholi chloridumkrople do oczu 3% - 15 ml3,850 Carbachol krople do oczu 3% - 10 mlPolfa Warszawa Isopto-Carbachol 109.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział. 0,15 g0,364 Tegretol CR 200 tabl. 0,2 gNovartis Timonil 150 retard 110.4Carbamazepinumtabl. 0,2 g0,455 Tegretol CR 200Novartis Timonil 200 111.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział. 0,3 g0,640 NeurotopGerot Pharmazeutika Timonil 300 Retard 112.4Carbamazepinumtabl. o przedł. dział 0,6 g1,116 NeurotopGerot Pharmazeutika Timonil 600 Retard 113.4Carbamazepinumsyrop 2% - 250 ml; zaw. doustna 0,1 g/5 ml - 250 ml; zaw. 2% (100 mg/5 ml) - 250 ml27,167 TimonilDesitin Arzneimittel Tegretol Conzepin 114.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,125 g1,090 Tegretol CR 200 tabl. 0,2 gNovartis Tegretol 125 115.4Carbamazepinumczopek doodbytn. 0,25 g1,640 Tegretol CR 200 tabl. 0,2 gNovartis Tegretol 250 116.3,4Carbocisteinumkaps. 0,375 g0,362 KarbocisteinGalenika Mucodyne Mucopront 117.3,4Carbocisteinumkaps. 0,35 g0,344 Karbocistein kaps. 0,375 gGalenika Pectox 118.3,4Carbocisteinumsyrop 5% - 200 ml, syrop 250 mg/5 ml - 200 ml8,720 Mukolina 5% syrop - 120 mlFarmacom Karbocistein Mucodyne 119.3,4Carbocisteinumsyrop 125 mg/5 ml - 200 ml5,510 Mukolina 2% syrop - 120 mlFarmacom Karbocistein 120.4Carboplatinuminj. 0,05 g, inj. 0,05 g/5 ml80,610 CycloplatinLachema Paraplatin 121.4Carboplatinuminj. 0,15 g/15 ml242,000 Cycloplatin inj. 0,2 gLachema Paraplatin 122.4Carboplatinuminj. 0,45 g/45 ml725,000 Cycloplatin inj. 0,2 gLachema Paraplatin 123.3Cefaclorumkaps. 0,25 g2,265 VercefRanbaxy Alfacet Ceclor Panclor Taracef 124.3Cefaclorumkaps. 0,5 g4,080 Vercef kaps. 0,25 gRanbaxy Alfacet Ceclor Panclor Taracef 125.3Cefaclorumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 ml17,000 VercefRanbaxy Ceclor 126.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 75 ml34,000 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 127.3Cefaclorumgran. do przyg. zaw. 375 mg/5 ml - 75 ml51,000 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 128.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - sasz.1,130 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 129.3Cefaclorumsubst. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - sasz.2,260 Vercef subst. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 75 mlRanbaxy Ceclor 130.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział. 375 mg3,400 Vercef kaps. 0,25 gRanbaxy Ceclor MR 131.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział. 500 mg4,080 Vercef kaps. 0,25 gRanbaxy Ceclor MR 132.3Cefaclorumtabl. o przedł. dział. 750 mg6,120 Vercef kaps. 0,25 gRanbaxy Ceclor MR 133.3Cefadroxilumkaps. 0,5 g1,620 BiodroxilBiochemie Duracef 134.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml8,820 BiodroxilBiochemie Duracef 135.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 100 ml; gran. do sporz. zaw. 125 mg/5 ml - 100 ml13,890 BiodroxilBiochemie Duracef 136.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml13,890 BiodroxilBiochemie Duracef 137.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml; gran. do sporz. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml21,820 BiodroxilBiochemie Duracef 138.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 500 mg/5 ml - 60 ml; gran. do sporz. zaw. 500 mg/5 ml - 60 ml21,820 BiodroxilBiochemie Duracef 139.3Cefadroxilumprosz. do przyg. zaw. 500 mg/5 ml - 100 ml; gran. do sporz. zaw. 500 mg/5 ml - 100 ml35,670 BiodroxilBiochemie Duracef 140.3Cefadroxilumtabl., tabl. powl., tabl. rozp. 1 g2,870 BiodroxilBiochemie Duracef 141.3Cefalexinkaps. 0,25 g0,763 CefaleksynaPolfa Tarchomin Cephalexin Keflex Oracef Zecef 142.3Cefalexinkaps., tabl. powl. 0,5 g1,351 CefaleksynaPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm 500 Keflex Oracef Zecef 143.3Cefalexintabl. powl. 1 g2,430 Cefaleksyna kaps. 0,5 gPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm 1000 144.3Cefalexinzaw. 125 mg/5 ml - 60 ml5,500 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Keflex 145.3Cefalexinzaw. 250 mg/5 ml - 60 ml9,160 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Keflex 146.3Cefalexingran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 72 g (120 ml)18,300 Cefaleksyna kaps. 0,25 gPolfa Tarchomin Cephalexin-Ratiopharm TS 147.2Cefuroximuminj. 0,75 g7,360 PlixymPliva Biofuroksym Kefurox Zinacef 148.2Cefuroximuminj. 1,5 g12,120 PlixymPliva Biofuroksym Kefurox Zinacef 149.4Cerivastatinumtabl. powl. 0,1 mg2,340 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Lipobay 150.4Cerivastatinumtabl. powl. 0,2 mg3,000 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Lipobay 151.4Cerivastatinumtabl. powl. 0,3 mg3,540 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Lipobay 152.2Cetirizini dihydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,630 ZyrtecPolfa Kraków 153.2Cetirizini dihydrochloridumroztw. doustny 1 mg/1 ml - 75 ml13,100 Zyrtec tabl. powl. 0,01 gPolfa Kraków Zyrtec 154.1Chinidini sulfasprolong. tabl., draż., tabl. powl. 0,2 g, tabl. 0,25 g0,323 Chinidinum prolongatumPolfa Warszawa Chinidinum sulfuricum Kinidin Durules Kinilentin Kinitard 0,2 155.3Chlorpromazini hydrochloriduminj. doż. 0,05 g/2 ml0,624 FenactilPolfa Warszawa Chlorazin 156.4Chlorpropamidumtabl. 0,25 g0,089 ChlorpropamidPolfa Starogard Apo-Chlorpropamid Diabinese 157.2Chlortalidonumtabl. 0,05 g0,350 UrandilLeciva Hygroton 158.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,5 mg0,390 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 159.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,001 g0,720 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 160.3Cilazaprilumtabl. powl. 0,0025 g1,310 Prestarium tabl. 0,004 gServier Inhibace 161.1Cimetidinuminj. 0,2 g/2 ml0,898 CimetidineJelfa SA Altramet Belomet Histodil Tagamet 162.3Cimetidinumtabl. 0,2 g0,102 CimetidinumPolfa Rzeszów Altramet Apo-Cimetidine Belomet Histodil Tagamet 163.3Cimetidinumtabl. 0,3 g0,133 Cimetidinum tabl. 0,2 gPolfa Rzeszów Apo-Cimetidine 164.3Cimetidinumtabl. 0,6 g0,224 Cimetidinum tabl. 0,2 gPolfa Rzeszów Apo-Cimetidine 165.3Cimetidinumtabl. 0,4 g0,180 Cimetidinum tabl. 0,2 gPolfa Rzeszów Apo-Cimetidine Tagamet 166.3Cimetidinumtabl. 0,8 g0,310 Cimetidinum tabl. 0,2 gPolfa Rzeszów Apo-Cimetidine Tagamet 167.3Ciprofibratumkaps. 0,1 g0,846 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Lipanor 168.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,25 g1,030 Cipronex, Cipropol, Quintor 250, Cifran 250Polpharma, Polfa Grodzisk, Torrent, Ranbaxy Ciprinol Ciprobay 250 169.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,5 g1,440 Cipronex, Cipropol, Quintor 500, Cifran 500Polpharma, Polfa Grodzisk, Torrent, Ranbaxy Ciprinol Ciprobay 500 170.3Ciprofloxacini hydrochloridumtabl. powl. 0,1 g0,580 Cipronex, Cipropol tabl. powl. 0,2 gPolpharma, Polfa Grodzisk Ciprobay Uro 171.3Cisapridumtabl. 5 mg0,430 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Grodzisk Coordinax 172.3Cisapridumtabl. 10 mg0,751 GaspridPolfa Grodzisk Coordinax 173.3Cisapridumzaw. 1 mg/1 ml - 100 ml8,610 Gasprid tabl. 10 mgPolfa Grodzisk Coordinax 174.4Cisplatinuminj. 0,01 g; inj. 0,01 g/20 ml; inj. 0,5 mg/ml - 20 ml9,620 PlatidiamLachema Abiplatin Blastolem Cisplatinum Cisplatin-Ebewe Cisplatyl Platinol Platamine 175.4Cisplatinuminj. 0,025 g; inj. 0,025 g/50 ml; inj. 0,5 mg/ml - 50 ml28,560 Platidiam, Cisplatin-EbeweLachema, Ebeve Abiplatin Cisplatinum Cisplatyl Platamine Platinex 176.4Cisplatinuminj. 0,05 g; inj. 0,05 g/100 ml; inj. 0,5 mg/ml - 100 ml42,550 Platidiam, Cisplatin-Ebewe, CisplatylLachema, Ebeve, Rhone Poulenc Rorer Abiplatin Blastolem Cisplatinum Platinol Platamine 177.4Cisplatinuminj. 0,5 mg/ml - 200 ml60,420 Cisplatin-Ebewe, Cisplatyl inj. 0,05 gEbeve, Rhone Poulenc Rorer Abiplatin 178.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 60 ml23,100 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 179.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 125 mg/5 ml - 100 ml38,500 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 180.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 50 ml38,500 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 181.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 60 ml46,230 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 182.3Clarithromycinumgran. do przyg. zaw. 250 mg/5 ml - 100 ml77,050 Fromilid 250 kaps. 0,25 gKrka Klacid 183.3Clarithromycinumtabl. powl. 0,25 g3,350 Fromilid 250Krka Klacid 184.3Clarithromycinumtabl. powl. 0,5 g6,700 Fromilid 500Krka Klacid 185.3Clarithromycinumtabl. o modyf. uwaln.7,710 Fromilid 500 tabl. powl. 0,5 gKrka Klacid Uno 186.3Clindamycini phosphasinj. 0,3 g/2 ml10,860 KlimicinLek Dalacin C 187.3Clindamycini hydrochloridumkaps. 0,15 g0,800 Dalacin CPharmacia-Upjohn Klimicin 188.3Clindamycini hydrochloridumkaps. 0,3 g1,440 Dalacin CPharmacia-Upjohn Clindacin Klimicin 189.3Clindamycini palmitasgran. do przyg. syr. 0,075 g/5 ml - 80 ml10,240 Dalacin C kaps. 0,075 gPharmacia-Upjohn Dalacin C 190.3Clobetasoli propionaskrem 0,05 g/100 g - 25 g21,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 191.3Clobetasoli propionasmaść 0,05 g/100 g - 25 g21,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 192.3Clobetasoli propionasroztwór 0,05% - 25 ml21,300 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 193.3Clobetasoli propionasroztwór 0,05% - 50 ml42,500 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Dermovate 194.4Clomipramini hydrochloridumdraż., tabl. powl. 0,025 g0,440 HydiphenArzneimittelwerk Anafranil 195.4Clomipramini hydrochloriduminj. 0,025 g/2 ml2,940 HydiphenArzneimittelwerk Anafranil 196.4Clomipramini hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,240 Hydiphen draż. 0,025 gArzneimittelwerk Anafranil 197.4Clonazepamumtabl. 0,002 g0,117 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 198.4Clonazepamumtabl. 0,5 mg0,096 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 199.4Clonazepamumtabl. 0,25 mg0,053 Clonazepamum tabl. 0,5 mgPolfa Tarchomin Antelepsin 200.4Clonazepamumtabl. 0,001 g0,070 Clonazepamum tabl. 0,002 gPolfa Tarchomin Antelepsin 201.4Clonazepamuminj. 1 mg/1 ml; inj. 0,001 g1,577 ClonazepamumPolfa Tarchomin Rivotril 202.2Clonidini hydrochloridumtabl., kaps. 0,075 mg0,044 IporelJelfa SA Catapresan Clonidin Haemiton 203.2Clonidini hydrochloridumkaps., tabl. 0,15 mg0,077 Iporel tabl. 0,075 mgJelfa SA Catapresan Clonidin Clonistada 2042Clonidini hydrochloridumtabl. 0,3 mg0,132 Iporel tabl. 0,075 mgJelfa SA Haemiton 205.2Clopamidumtabl. 0,02 g0,180 ClopamidPolfa Rzeszów Brinaldix 206.2Clopamidumtabl. 0,01 g0,110 Clopamid tabl. 0,02 gPolfa Rzeszów Brinaldix 207.1Clotrimazolumkrem 1% - 20 g2,080 Clotrimazolum 1%Polfa Poznań Canesten Fungizid-Ratiopharm 208.1Clotrimazolumkrem 1% - 50 g3,330 Clotrimazolum krem 20 gPolfa Poznań Canesten 209.1Clotrimazolumroztwór 1% - 20 ml4,220 Clotrimazolum płyn - 15 mlTerpol Canesten 210.1Clotrimazolumpłyn 1% - 30 ml4,900 Clotrimazolum płyn - 15 mlTerpol Micoter 211.1Clotrimazolumkrem 1% - 30 g2,600 Clotrimazolum krem 20 gPolfa Poznań Micoter 212.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,1 g0,400 Clotrimazolum, ClotrimazolPolfa Poznań, Polfa Grodzisk Canesten Fungizid-Ratiopharm 100 213.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,2 g0,700 Clotrimazolum, Clotrimazol tabl. dopochw. 0,1 gPolfa Poznań, Polfa Grodzisk Canesten Fungizid-Ratiopharm 200 214.1Clotrimazolumtabl. dopochw. 0,5 g2,160 ClotrimazolumPolfa Poznań Canesten 215.4Clozapinumtabl. 0,025 g0,252 KlozapolAnpharm Clocinol Leponex 216.4Clozapinumtabl. 0,1 g0,623 KlozapolAnpharm Clocinol Leponex 217.1Colecalciferolumkrople 20 000 j.m. - 10 ml4,890 Vitaminum D3 krople 15 000 j.m./1 ml - 10 mlTerpol Sieradz Vigantol 218.1Colecalciferolumtabl. 500 j.m.0,054 Vitaminum A + D3 kaps.Polfa Poznań Vigantoletten 219.1Colecalciferolumtabl. 1000 j.m.0,064 Vitaminum A + D3 kaps.Polfa Poznań Vigantoletten 220.3Colestipoli hydrochloridumgran. 5 g - sasz.1,150 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Colestid 221.3Colestipoli hydrochloridumtabl. 1 g.0,580 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Colestid 222.3Colestyraminumproszek 4 g1,500 Vasosan P, S gran. 30 gAsta Medica Questran 223.4Corteololi hydrochloridumkrople do oczu 1% - 5 ml3,120 Oftensin krople do oczu 0,25%Polpharma Arteoptic 224.4Corteololi hydrochloridumkrople do oczu 2% - 5 ml4,400 Oftensin krople do oczu 0,5%Polpharma Arteoptic 225.1Co-Trimoxazolumtabl. 0,12 g0,100 Biseptol 120, GroseptolPolfa Pabianice, Polfa Grodzisk Duo-septol 120 226.1Co-Trimoxazolumtabl. 480 mg; tabl. 400 mg/80 mg0,180 Biseptol 480, Groseptol 480Polfa Pabianice, Polfa Grodzisk Apo-Sulfatrim Bactrim Duo-septol 480 Septrin 480 227.1Co-Trimoxazolumtabl. 960 mg, tabl. 800 mg/160 mg0,360 Biseptol 960Polfa Pabianice Bactrim forte 228.1Co-Trimoxazolumsyrop 200 mg/40 mg w 5 ml - 100 ml, zaw. dla dzieci 240 mg/5 ml - 100 ml9,500 Biseptol zaw. 0,24 g/5 ml - 80 mlTerpol Bactrim Septrin 229.1,4Cyclophosphamidumdraż. 0,05 g1,030 Endoxan-AstaAsta-Medica Cyclophosphamid 230.3Cyproheptadini hydrochloridumtabl. 0,004 g0,160 ProtadinaPolfa Grodzisk Peritol 231.4Cytarabini hydrochloriduminj. 0,1 g; inj. 0,1 g/5 ml; subst. liof. 0,1 g9,450 AlexanMack Cytarabin Cytosar 232.4Cytarabini hydrochloriduminj. 0,5 g; inj. 0,5 g/10 ml44,900 AlexanMack Cytosar 233.4Cytarabini hydrochloriduminj. 1 g; inj. 1 g/20 ml85,300 AlexanMack Cytosar 234.1Danazolumkaps. 0,1 g0,800 Danazol kaps. 0,2 gJelfa SA Danol-Danazol 1/2 235.1Danazolumkaps. 0,2 g1,459 DanazolJelfa SA Danol-Danazol Danoval 236.4Depakine Chronotabl., tabl. powl., tabl. powl. o przedł. dział. 0,3 g0,650 Depakine ChronoSanofi Biocom Depakine Chrono 300 237.4Depakine Chronotabl., tabl. powl., tabl. powl. o przedł. dział. 0,5 g0,769 Depakine ChronoSanofi Biocom Depakine Chrono 500 238.4Desmopressini acetastabl. 0,1 mg1,000 Adiuretin SDFerring-Leciva Minirin 0,1 239.4Desmopressini acetastabl. 0,2 mg1,530 Adiuretin SDFerring-Leciva Minirin 0,2 240.1Dexamethasoni natrii phosphasinj. 0,004 g/1 ml, 2 ml0,669 DexavenJelfa SA Decadron Dexamethason Dexa-Ratiopharm 4 241.1Dexamethasoni natrii phosphasinj. 0,008 g/2 ml0,915 DexavenJelfa SA Decadron Dexa-Ratiopharm 8 Fortecortin 8 mg 242.2Dextranomerumzasypka 60 g31,800 Acudex zasypka 4 gPolfa Kutno Crupodex 243.1Diagnostyczne preparatykrople do oczu 0,5% 15 ml7,100 Tropicamidum 0,5% krople do oczu 0,5% - 10 mlPolfa Warszawa Mydriacyl 244.1Diagnostyczne preparatykrople do oczu 1,0% 15 ml10,700 Tropicamidum 1% krople do oczu 1% - 10 mlPolfa Warszawa Mydriacyl 245.3Diclofenacum kaliumtabl. powl. 25 mg0,068 Majamil tabl. powl. 0,025 gPolpharma Cataflam 246.3Diclofenacum kaliumtabl. powl. 50 mg0,076 Majamil tabl. powl. 0,05 gPolpharma Cataflam 247.3Diclofenacum natricumczopek 0,025 g0,170 Diclofenac czopek 0,05 gPolfa Poznań Dicloratio 25 Feloran Voltaren 248.3Diclofenacum natricumczopek 0,05 g0,280 DiclofenacPolfa Poznań Dicloberl 50 Dicloratio 50 Diklofen Feloran Naklofen Olfen-50 Voltaren 249.3Diclofenacum natricumczopek 0,1 g0,352 DiclofenacPolfa Poznań Dicloratio 100 Dicloreum Olfen-100 Veral 250.2Diclofenacum natricuminj. 0,075 g/3 ml; inj. 0,075 g/2 ml2,260 NaklofenKrka Dicloreum Diclac Diklofen Feloran Olfen Voltaren 251.3Diclofenacum natricumtabl., draż., tabl. powl. 0,05 g, tabl. powl. dojel. 0,05 g0,076 MajamilPolpharma Apo-Diclo Diclac 50 Diclofenac sodium E/C Diclofenac 50 Dicloreum Diklofen forte Naklofen Olfen-50 Veral Voltaren 50 252.3Diclofenacum natricumtabl., tabl. powl., draż. 0,025 g, tabl. powl. dojel. 0,025 g0,068 MajamilPolpharma Apo-Diclo Diclac 25 Diclofenac 25 Dicloratio 25 Diclophlogont 25 Feloran Olfen-25 Rewodina 25 Veral Voltaren 253.3Diclofenacum natricumtabl. 0,075 g; kaps. z pelet. dojel. i o przedł. dział. 0,075 g0,100 Majamil prolong. tabl. powl. 0,1 gPolpharma Diclofenac Duo Pharmavit Voltaren SR 75 254.3Diclofenacum natricumprolong., retard tabl., tabl. powl., kaps., draż. 0,1 g0,132 Majamil prolong.Polpharma Dicloratio Retard 100 Diclofenac 100 Stada Retard Dicloreum retard Diklofen retard Naklofen retard Olfen-100 SR Depocaps Rewodina retard Voltaren SR 100 255.1Diltiazemi hydrochloridumkaps. 0,3 g0,640 Dilzem retard tabl. 0,09 gPolfa Warszawa Dilrene 300 L.P. 256.1Diltiazemi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,06 g0,210 Diacordin, DiltiazemLeciva, Norton Aldizem Blocalcin Dilzem Oxycardil 60 Zilden 257.1Diltiazemi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,09 g0,380 Diacordin retardLeciva Dilzem retard Blocalcin 90 258.1Disopyramidumkaps. 0,1 g0,168 DisocorPolpharma Rythmodan 259.4Donepezili hydrochloridumtabl. powl. 5 mg7,100 Exelon kaps.Novartis Aricept 260.4Donepezili hydrochloridumtabl. powl. 10 mg9,100 Exelon kaps.Novartis Aricept 261.3,4Doxazosini mesylastabl. 1 mg1,760 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 262.3,4Doxazosini mesylastabl. 2 mg2,120 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 263.3,4Doxazosini mesylastabl. 4 mg2,640 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 264.3,4Doxazosini mesylastabl. 8 mg3,300 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Cardura 265.4Doxorubicini hydrochloriduminj. 0,01 g; liof. do inj. 0,01 g23,860 BiorubinaInstyt. Biotechn. i Antyb. Adriblastin RD Doxolem Rastocin 266.4Doxorubicini hydrochloriduminj. 0,05 g204,000 DoxolemLemery Adriblastin RD 267.3Doxycyclini hydrochloridumkaps. 0,1 g0,530 Supracyclin TabsGrunenthal Dotur Doxycyclinum Unidox Solutab 268.1Enalaprili maleastabl. 0,0025 g0,062 Enarenal, Mapryl tabl. 0,005 gPolpharma, Polfa Warszawa Ednyt 269.1Enalaprili maleastabl. 0,005 g0,104 Enarenal, MaprylPolpharma, Polfa Warszawa Benalapril 5 Enalapril Ednyt Enap 5 Enapress Renitec 270.1Enalaprili maleastabl. 0,01 g0,168 EnarenalPolpharma Ednyt Enalapril Enap 10 Enapress Olivin Renitec 271.1Enalaprili maleastabl. 0,02 g0,289 Enarenal, MaprylPolpharma, Polfa Warszawa Ednyt Enap 20 Enapress Olivin Renitec 272.1Enoxaparinum natricuminj. 20 mg/0,2 ml8,600 Clivarin 1432 roztw. do inj.Knoll Clexane 273.4Epirubicini hydrochloriduminj. 0,01 g37,300 Biorubina inj., liof. do inj. 0,01 gInstytut Biotechn. i Antyb. Bioepicyna Farmorubicin RD Farmorubicin PFS 274.4Epirubicini hydrochloriduminj. 0,05 g204,500 Doxolem inj. 0,05 gLemery Farmorubicin RD Farmorubicin PFS 275.1Erythromycinumkaps. 0,25 g0,400 Erythromycinum tabl. powl. 0,2 gPolfa Tarchomin Eryc 276.2Estradioli Valeras + Medroxyprogesteroni acetastabl. białe 2 mg, tabl. niebieskie 2 mg + 10 mg14,700/21 tabl. Klimonorm, Cyclo-Progynova tabl.Jenapharm, Schering AG Divina 277.3Estradiolumplaster 0,75 mg, plaster 2 mg; plaster 5 mg2,200 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 25 Estraderm MX 25 Oesclim 25 278.3Estradiolumplaster 4 mg, plaster 4,33 mg, plaster 1,5 mg, plaster 3,2 mg, plaster 1,5 mg, plaster 10 mg2,530 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 50 Estraderm MX 50 Fem 7 Dermestril 50 Menorest 50 Oesclim 50 Systen 279.3Estradiolumplaster 100 mcg, plaster 8,66 mg2,860 Dermestril 25Rottopharm Estraderm TTS 100 Estraderm MX 100 Dermestril 100 Menorest 100 Oesclim 100 280.3Estradiolumplaster 3,29 mg2,400 Dermestril 25Rottopharm Menorest 37,5 281.3Estradiolumplaster 6,57 mg2,710 Dermestril 25Rottopharm Menorest 75 282.3Estradiolumplaster 1,25 mg2,400 Dermestril 25Rottopharm Estroplast 40 283.3Estradiolumplaster 2,5 mg2,710 Dermestril 25Rottopharm Estroplast 80 284.2Estradiolum comp.kaps. 0,6 mg; tabl. powl. 0,625 mg0,520 OestrofeminalMack Premarin 285.2Estradiolum comp.kaps. tabl. powl. 1,25mg0,650 OestrofeminalMack Premarin 286.2Estradiolum + Norethisteroni acetastabl.14,700/opak. (28 tabl.) Klimonorm, Cyclo-Progynova tabl.Jenapharm, Schering AG Trisequens Trisequens forte 287.2Estradioli valeras + Estradioli + Levonorgestrolumdraż.14,700/opak. (21 draż.) Klimonorm, Cyclo-Progynova tabl.Jenapharm, Schering AG Cyclo-Menorette 288.3Ethinylestradiolum + Levonorgestrelumtabl., draż.0,420 RigevidonRichter Gedeon Microgynon 21 Stediril 30 289.4Ethosuximidumkaps. 0,25 g0,340 PetinimidGerot Pharmazeutika Suxinutin 290.4Etoposidumkaps. 0,05 g19,700 LastetNippon Kayaku Vepesid 291.4Etoposidumkaps. 0,1 g39,400 LastetNippon Kayaku Vepesid 292.4Etoposiduminj. 0,1 g/5 ml; konc. do przyg. roztw. do wlew. doż. i podaw. doustn. 0,1 g/5 ml38,000 Etoposid EbeweEbewe Lastet Vepesid 293.1Famotidinumtabl., tabl. powl. 0,02 g0,192 Famogast, UlfamidPolpharma, Polfa Kraków Quamatel 294.1Famotidinumtabl., tabl. powl. 0,04 g0,318 Famotidine, Famogast, UlfamidJelfa SA, Polfa Kraków, Polpharma Quamatel 295.3Felodipinumtabl. powl. 0,005 g1,300 Lomir SRO kaps. 5 mgSandoz Plendil 296.3Felodipinumtabl. powl. 0,01 g1,760 Lomir SRO kaps. 5 mgSandoz Plendil 297.3Fenofibratumkaps. 0,1 g0,282 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Grofibrat Fenoratio 100 Lipanthyl 298.3Fenofibratumkaps. 0,2 g0,846 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Lipanthyl 200 M 299.4Fenoteroli hydrobromidumaerosol dozowany 200 mcg/dawkę 10 ml (200 dawek)8,330 Salbutamol aerozol 0,1 mg/dawkę - 20 ml (400 dawek)Polfa Poznań Berotec 200 aerozol dozowany 300.4Fenoteroli hydrobromidumaerosol 100 mcg/dawkę - 10 ml (200 dawek)5,000 Salbutamol aerozol 0,1 mg/dawkę - 20 ml (400 dawek)Polfa Poznań Berotec 100 301.2Fenoteroli hydrobromidumtabl. 0,005 g0,158 FenoterolPolfa Poznań Partusisten 302.2Ferrosi chloridumkrople0,370/1 ml HemoferTerpol Ferro 66 303.2Ferrosi sulfasdraż. 50 mg Fe2+0,080 Hemofer prolongatumPolfa Poznań Eisendragees-Ratiopharm 304.2Ferrosi sulfastabl. 325 mg0,127 Hemofer prolongatumPolfa Poznań Ferro-Gradumet Sorbifer Durules 305.2Ferrosi sulfastabl. 525 mg0,200 Hemofer prolongatumPolfa Poznań Ferro-Gradumet 306.2Ferrosi sulfasdraż. 125 mg0,070 Hemofer prolongatumPolfa Poznań Resoferon 307.2Ferrosi sulfastabl. powl. retard 80 mg Fe2+0,110 Hemofer prolongatumPolfa Poznań Tardyferon 308.2Fluconazolumkaps. 0,05 g2,136 FluconazolePolfa Kraków Diflucan 309.2Fluconazolumkaps. 0,1 g4,071 FluconazolePolfa Kraków Diflucan 310.2Fluconazolumkaps. 0,15 g5,300 Fluconazole kaps. 0,1 gPolfa Kraków Diflucan 311.2Fluconazolumkaps. 0,2 g6,100 Fluconazole kaps. 0,1 gPolfa Kraków Diflucan 312.2Fluconazolumsyrop 5 mg/1 ml - 150 ml31,800 FluconazolePolfa Kraków Diflucan 313.2Flunisolidumzaw. do nosa 0,025 mg/dawkę (240 dawek)13,920 Beclocort aerosol do nosa (200 dawek)Polfa Poznań Syntaris 314.4Fluoxetine hydrochloridetabl. powl. 0,01 g0,436 FluoksetynaAnpharm Seronil 315.4Fluoxetine hydrochloridekaps. 0,02 g, tabl. 0,02 g0,696 FluoksetynaAnpharm Bioxetin Fluxin Prozac Seronil Deprexetin Fluoxetin 316.4Flutamidumtabl. 0,25 g0,955 FlutamidAnpharm Flutacan Fugerel 317.2Fluticasoni propionaszaw. do nosa (120 dawek) - 10 ml5,800 Beclocort aerosol do nosa (200 dawek)Polfa Poznań Flixonase 318.4Fluvastatynumkaps. 20 mg2,300 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Lescol 319.4Fluvastatynumkaps. 40 mg3,000 Lovastin tabl. 20 mgPolfa Grodzisk Lescol 320.4Fluvoxamini maleastabl. powl. 50 mg0,420 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Fevarin 321.4Fluvoxamini maleastabl. powl. 100 mg0,696 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Fevarin 322.2Furaginumtabl. 0,05 g0,248 FuraginumAdamed Furagin 323.1,4Furosemidumtabl. 0,04 g0,068 FurosemidPolpharma Desal 324.1,4Furosemiduminj. 0,02 g/2 ml0,864 FurosemidPolpharma Desal 325.4Gabapentinumkaps. 100 mg1,260 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Neurontin 326.4Gabapentinumkaps. 300 mg2,900 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Neurontin 327.4Gabapentinumkaps. 400 mg3,860 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Neurontin 328.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,45 g0,282 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Elmogan Gemfibral Gevilon Lipozil Afibrozil 329.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,6 g0,423 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Elmogan 330.3Gemfibrozilumtabl. powl. 0,3 g0,213 Bezamidin tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Gemfibral 331.2Gentamicini sulfasinj. 0,01 g/1 ml0,520 Gentamycin inj. 0,02 g/2 mlPolfa Tarchomin Gentamycin Gentamicin 332.2Gentamicini sulfasinj. 0,02 g/2 ml0,860 GentamicinPolfa Tarchomin 333.2Gentamicini sulfasinj. 0,04 g/1 ml, inj. 0,04 g/2 ml0,660 GentamicinKrka Gentamycin Garamycin 334.2Gentamicini sulfasinj. 0,08 g/2 ml0,830 GentamicinKrka Gentamycin Gentamicin Ratiopharm 80 335.2Gentamicini sulfaskrople do oczu 5 mg/ml - 5 ml1,100 Gentamicin krople do oczu 0,3% - 10 mlPolfa Warszawa Gentamytrex 336.2Gentamicini sulfasmaść do oczu 3 g1,800 GentamicinPolfa Poznań Gentamycin 337.4Gliclazidumtabl. 0,08 g0,251 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Glinormax Diabezid Diaprel Diabrezide 338.4Glimepiridumtabl. 1 mg0,300 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Amaryl 1 339.4Glimepiridumtabl. 2 mg0,502 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Amaryl 2 340.4Glimepiridumtabl. 3 mg0,670 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Amaryl 3 341.4Glimepiridumtabl. 4 mg0,830 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Amaryl 4 342.4Glimepiridumtabl. 6 mg1,004 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Amaryl 6 343.4Glipizidumtabl. 0,005 g0,251 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Minidiab Glibenese Glibenese GITS Glipizide BP 344.4Glipizidumtabl. 0,001 g0,502 Diabetol tabl. 0,05 gPolpharma Gibenese GITS 345.4Glipolamidtabl. 0,3 g0,251 Diabetol tabl. 0,5 gPolpharma Glipolamid 346.4Gliquidonumtabl. 0,3 g0,335 Diabetol tabl. 0,5 gPolpharma Glurenorm 347.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 500 j.m.3,940 BiogonadylBiomed Lublin Pregnyl Profasi 348.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 2000 j.m.13,260 BiogonadylBiomed Lublin Profasi 349.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 1000 j.m.8,600 Biogonadyl inj. 2000 j.m.Biomed Lublin Profasi 350.2Gonadotrophinum chorionicuminj. 1500 j.m.10,930 Biogonadyl inj. 2000 j.m.Biomed Lublin Pregnyl 351.2Gonadotrophinum chorionicuminj., liofil. 5000 j.m.30,500 PregnylOrganon Profasi 352.4Goserelinuminj. 3,6 mg746,500 Lucrin Depot liof. do inj.Abbott Zoladex Depot 353.4Goserelinumimplant podskórny 10,8 mg2240,000 Lucrin Depot liof. do inj.Abbott Zoladex LA 354.4Granisetroni hydrochloridumtabl. powl. 0,001 g20,513 Atossa tabl. 0,008 gAnpharm Kytril 355.3Griseofulvinumtabl. 0,125 g0,330 GricinAsta Medica Griseofulvin forte Griseofulvin-M 356.3,4Haloperidoluminj. 0,005 g/1 ml0,590 HaloperidolPolfa Warszawa Haldol Haloperidol-Ratiopharm 5 357.3,4Haloperidolumkrople, płyn 0,002 g/1 ml - 15 ml3,600 Haloperidol krople 0,002 g/1 ml - 10 mlUnia Apo-Haloperidol Haldol 358.3,4Haloperidolumkrople 0,002 g/1 ml - 30 ml6,000 Haloperidol krople 0,002 g/1 ml - 10 mlUnia Haloperidol-Ratiopharm 359.3,4Haloperidolumtabl. 0,0005 g0,022 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Apo-Haloperidol 360.3,4Haloperidolumtabl. 0,001 g0,072 HaloperidolPolfa Warszawa Apo-Haloperidol 361.3,4Haloperidolumtabl. 0,0015 g0,100 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Haloperidol 362.3,4Haloperidolumtabl. 0,002 g0,126 Haloperidol tabl. 0,001 gPolfa Warszawa Apo-Haloperidol Haldol 363.4Haloperidolumkrople 0,01 g/ml - 30 ml18,000 Haloperidol krople 0,002 g/ml - 10 mlUnia Haldol 364.4Haloperidolumpłyn 0,05 g/1 ml - 1 ml; inj. 0,05 g/1 ml5,514 DecaldolPolfa Warszawa Haloperidol Decanoat 365.3Hyoscini butylbromidumdraż. 0,01 g0,170 ScopolanHerbapol Wrocław Buscopan 366.3Hyoscini butylbromiduminj. 0,02 g/1 ml1,060 BuscolysinSopharama Buscopan 367.3Hyoscini butylbromidumczopek 0,01 g0,420 ScopolanHerbapol Wrocław Buscopan 368.3Hyoscini butylbromidumczopek 0,075 g0,320 Scopolan czopek 0,01 gHerbapol Wrocław Buscopan 369.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 30 g4,400 Laticort maść 0,1% - 15 gJelfa SA Locoid Lipocrem 370.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 100 g13,200 Laticort maść 0,1% - 15 gJelfa S.A. Locoid Lipocrem 371.3Hydrocortisoni butirasmaść 0,1% 15 g2,200 LaticortJelfa S.A. Locoid Lipocrem 372.3Hydrocortisoni butiraslotio 0,1% 30 ml6,000 Laticort 0,1% lotio 0,1% - 20 mlJelfa S.A. Locoid 373.3Hydrocortisoni butiraslotio 0,1% 20 ml4,000 Laticort 0,1%Jelfa S.A. Locoid 374.3Hydrocortisoni butirasemulsja 0,1% 30 g6,000 Laticort 0,1% lotio 0,1% 20 mlJelfa S.A. Locoid Crelo 375.1Hydroxyprogesteroni caproasinj. 0,25 g/2 ml, inj. 0,25 g2,150 KaprogestJelfa SA Proluton-Depot 376.1Ibuprofenumgran. mus. 200 mg/2,1 g gran.0,097 Ibuprofen draż. 0,2 gPolfa Pabianice Nurofen 377.1Ibuprofenumtabl. o przedł. dział. 0,6 g0,194 Ibuprofen draż. 0,2 gPolfa Pabianice Ibumetin retard 378.1Ibuprofenumdraż., tabl. powl. 0,2 g0,097 IbuprofenPolfa Pabianice Ibuprom Nurofen 379.4Ifosfamiduminj. 0,5 g, inj. 0,5 g/24 ml36,060 MacdafenInstytut Farmaceutyczny Holoxan 380.4Ifosfamiduminj. 1 g, inj. 1 g/24 ml51,250 MacdafenInstytut Farmaceutyczny Holoxan 381.3,4Imipramini hydrochloridumdraż. 0,01 g0,048 ImipraminPolpharma Melipramin 382.3,4Imipramini hydrochloridumdraż. 0,025 g0,060 ImipraminPolpharma Melipramin 383.3,4Imipramini hydrochloriduminj. 0,025 g/2 ml1,052 ImipraminPolpharma Melipramin 384.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 40 j.m./1 ml - 10 ml; zaw. do inj. 40 j.m./1 ml - 10 ml33,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna) Insulin Insulatard HM Insulin Monotard HM (biosyntetyczna ludzka z cynkiem) Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna) Insulin Ultratard HM Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Basal 385.4Insulinum lispruminj. 40 j.m./1ml - 10 ml33,000 Humulin R, Humulin N, Humulin L, Humulin U inj. 40 j.m./1ml - 10 mlEli Lilly Humalog 386.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 10 ml82,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insulin Actrapid HM (ludzka monokomponentna) Insulin Insulatard HM Insulin Monotard HM Insulin Mixtard 30 HM (ludzka biosyntetyczna, monokomponentna) Insulin Ultratard HM Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) 387.4Insulinum lispruminj. 100 j.m./1ml - 10 ml82,000 Humulin R, Humulin N, Humulin L, Humulin U inj. 100 j.m./1ml - 10 mlEli Lilly Humalog 388.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkiezaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 5 ml41,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin L Humulin U Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Basal 389.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml; zaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml14,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insulin Actrapid HM Penfill Insulin Insulatard HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM Penfill Insulin Mixtard 30 HM Penfill Insulin Mixtard 20 HM Penfill Insulin Mixtard 40 HM Penfill Insulin Mixtard 50 HM Penfill Insulin Actrapid NovoLet Insulin Mixtard 30 NovoLet Insulin Insulatard NovoLet 390.4Insulinum lispruminj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml14,000 Humulin R, Humulin N, Humulin M1, Humulin M2, Humulin M3, Humulin M4 inj. 100 j.m./1 ml - 1,5 ml Eli Lilly Humalog 391.4Insuliny wysokooczyszczone ludzkieinj. 100 j.m./1 ml - 3 ml; zaw. do inj. 100 j.m./1 ml - 3 ml28,000 Humulin REli Lilly Humulin N Humulin M1 (10/90) Humulin M2 (20/80) Humulin M3 (30/70) Humulin M4 (40/60) Insulin Actrapid HM Penfill Insulin Insulatard HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM Penfill Insulin Mixtard 30 HM Penfill Insulin Mixtard 20 HM Penfill Insulin Mixtard 40 HM Penfill Insulin Mixtard 50 HM Penfill Insulin Mixtard 10 HM NovoLet Insulin Mixtard 20 HM NovoLet Insulin Mixtard 40 HM NovoLet Insulin Mixtard 50 HM NovoLet Insulin Actrapid NovoLet Insulin Mixtard 30 NovoLet Insulin Insulatard NovoLet Insuman Rapid Insuman Comb 25/75 Insuman Basal Humaject M1 Humaject M2 Humaject M3 Humaject M4 ^Humaject M5 Humaject N Humaject R 392.4Insulinum lispruminj. 100 j.m./1 ml - 3 ml28,000 Humulin R, Humulin N, Humulin M1, Humulin M2, Humulin M3, Humulin M4 inj. 100 j.m./1 ml - 3 ml Eli Lilly Humalog 393.2Ipratropii bromidumaerosol 0,02 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)25,200 AtroventPolfa Poznań 394.3Ipratropii bromidum + Fenoterolumaerosol 15 ml26,520 Berodual aerosolPolfa Poznań Berodual 395.1Isosorbidi dinitrastabl. podjęz. 0,0025 g0,032 Sorbonit 5 tabl. 0,005 gArgon Isodinit 396.1Isosorbidi dinitrastabl. 0,005 g0,054 Sorbonit 5Argon Apo-ISDN S/L Cornilat Isoket 5 397.1Isosorbidi dinitrastabl., tabl. podjęz. 0,01 g0,056 SorbonitArgon Apo-ISDN Cornilat Isodinit Vasorbate 398.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział. 0,02 g0,080 Sorbonit prolongatumArgon Isodinit Isoket retard 20 Iso-Mack retard Maycor Retard 20 399.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział. 0,04 g0,096 Sorbonit prolong., Cardonit prolongatum 40Argon, Polfa Warszawa Isoket Retard 40 Iso-Mack Retard 40 mg Iso-Mack Retard Maycor Retard 40 400.1Isosorbidi dinitrasprolong., retard kaps., tabl., tabl. o przedł. dział. 0,06 g0,067 Cardonit prolongatum 60Polfa Warszawa Iso-Mack retard Maycor Retard 60 401.1Isosorbidi dinitraskaps. retard 0,12 g0,105 Cardonit prolongatum tabl. 0,08 gPolfa Warszawa Isoket retard 120 402.2Isosorbidi dinitrasaerosol 1,25 mg/dawkę - 15 ml (300 dawek)18,520 Aerosonit aerozol 18 ml (200 dawek)Polfa Poznań Isoket 403.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,01 g0,087 Effox 10, MononitSchwarz Pharma, Sanofi-Biocom 404.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,02 g0,153 Effox 20, MononitSchwarz Pharma, Sanofi-Biocom Isomonit 20 405.1Isosorbidi mononitrastabl., tabl. powl. 0,04 g0,230 Isomonit 40Hexal Effox 40 Mononit 406.1Isosorbidi mononitraskaps., tabl. o powol. uwaln. 0,04 g; kaps. o przedł. dział. 0,04 g; tabl. o przedł. uwaln. 0,04 g0,312 Mononit 60 retard tabl. 0,06 gSanofi-Biocom Corangin Izonit prolongatum 40 Olicard 40 retard 407.1Isosorbidi mononitraskaps., tabl., tabl. o powol. uwaln. 0,06 g; kaps. o przedł. dział. 0,04 g0,390 Mononit 60 retardSanofi-Biocom Corangin Olicard 60 retard 408.1Isosorbidi mononitrastabl. 0,1 g0,590 Mononit 60 retard tabl. 0,06 gSanofi-Biocom Mono Mack Depot 409.3Kalii iodidumtabl. powl. 0,1 mg; tabl. 130,8 mcg0,051 JodostinPolpharma Jodid 100 410.3Kalii iodidumtabl. powl. 0,2 mg; tabl. 261,6 mcg, tabl. 200 mcg0,074 JodostinPolpharma Jodid 200 Iodox 411.3Kalii iodidumtabl. 654 mcg KJ = 500 mcg jodu0,148 Jodostin tabl. powl. 0,2 mgPolpharma Jodid 500 412.2Ketoconazolumtabl. 0,2 g0,980 KetokonazolAnpharm Ketozol Nizoral Oronazol 413.2Ketoconazolumglob. 0,4 g1,880 Ketokonazol tabl. 0,2 gAnpharm Ketozol Nizoral 414.2Ketoprofeninj. 0,1 g/2 ml0,830 KetonalLek Profenid 415.2Ketoprofentabl. 0,025 g0,130 Profenid kaps. 0,05 gPolfa Kraków Toprec 416.2Ketoprofenkaps. 0,05 g0,217 Profenid, KetonalPolfa Kraków, Lek 417.2Ketoprofentabl. powl. 0,1 g0,350 Profenid prol. tabl. powl. 0,2 gPolfa Kraków Ketonal forte Profenid 418.2Ketoprofenprolong. tabl. powl. 0,2 g; tabl. o przedł. dział. 0,2 g0,584 Profenid prolongatumPolfa Kraków Profenid 419.3Ketotifeni hydrofumarassyrop 0,02 g/100 ml, syrop 1 mg/5 ml - 100 ml, syrop 0,2 mg/1 ml5,560 KetotifenPolfa Warszawa Ketof Zaditen 420.3Ketotifeni hydrofumarassyrop 1 mg/5 ml - 200 ml8,340 Ketotifen syrop 0,02 g/100 mlPolfa Warszawa Ketof 421.3Ketotifeni hydrofumaraskaps., tabl. 0,001 g0,128 Ketotifen, PozitanPolfa Warszawa, Polfa Poznań Ketof Zaditen 422.3Ketotifeni hydrofumarastabl. powl. 0,002 g0,240 Ketotifen, Pozitan tabl. 0,001 gPolfa Warszawa, Polfa Poznań Zaditen SRO 423.3Lacidipinumtabl. powl. 2 mg0,780 Lomir SRO kaps. 5 mgNovartis Lacipil 424.3Lacidipinumtabl. powl. 4 mg1,300 Lomir SRO kaps. 5 mgNovartis Lacipil 425.4Lamotriginumtabl. do sporz. zaw. doustn. 5 mg0,430 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Lamictal S 426.4Lamotriginumtabl. 25 mg; tabl. do sporz. zaw. doustn. 25 mg1,580 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Lamictal Lamictal S 427.4Lamotriginumtabl. 50 mg3,050 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Lamictal 428.4Lamotriginumtabl. 100 mg; tabl. do sporz. zaw. doustn. 100 mg5,870 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Lamictal 429.4Levodopum + Carbidopumtabl. 100 mg/25 mg, tabl. 125 mg0,393 Poldomet 100Polpharma Nakom Mite 430.4Levodopum + Carbidopumtabl. o kontr. uwaln. 100 mg/25 mg0,430 Poldomet 100 tabl. 250 mg/25 mgPolpharma Sinemet CR 100/25 431.4Levodopum + Carbidopumtabl. 275 mg, tabl. 250 mg/25 mg0,568 Poldomet 250Polpharma Nakom Isicom Pardopa Sinemet 432.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 25 mcg0,078 Eferox 25Wyeth-Lederle Euthyrox 25 Letrox 25 Thyrax Duotab 433.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 50 mcg0,093 Eferox 50Wyeth-Lederle Eltroxin Euthyrox Letrox 50 434.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 75 mcg0,100 Eferox 75Wyeth-Lederle Euthyrox 75 435.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 100 mcg0,102 Eferox 100Wyeth-Lederle Eltroxin Euthyrox 100 Letrox 100 Levoroxin Thyrax Duotab Vobenol 436.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl. 125 mcg0,116 Eferox 125Wyeth-Lederle Euthyrox 125 437.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 150 mcg0,124 Eferox 150Wyeth-Lederle Euthyrox 150 Thyrax Duotab 438.4Levothyroxinum natricumtabl., tabl. powl., tabl. podzielne 175 mcg0,136 Eferox 150 tabl. powl. 150 mcgWyeth-Lederle Euthyrox 175 439.4Levothyroxinum natricumtabl. 200 mcg0,149 Eferox 150 tabl. powl. 150 mcgWyeth-Lederle Euthyrox 200 440.3Lisinoprilumtabl. 0,005 g0,780 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 441.3Lisinoprilumtabl. 0,01 g1,305 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 442.3Lisinoprilumtabl. 0,02 g1,570 Prestarium tabl. 0,004 gServier Prinivil 443.4Lofenalacproszek 450 g57,680 LofenalacPolfa Kutno 444.4Lomustinumtabl., kaps. 0,04 g2,652 LomustinumInstytut Farmaceutyczny Cecenu 445.1Loperamidi hydrochloridumkaps., tabl. 0,002 g0,272 LoperamidPolfa Warszawa Dissenten Imodium 446.3Loratidinumtabl. 0,01 g1,052 LoratadynaGalena Flonidan Claritine Rotadin 447.3Loratidinumsyrop 1 mg/1 ml - 120 ml, zaw. 1 mg/1 ml - 120 ml13,680 Loratadyna tabl. 0,01 gGalena Flonidan Claritine 448.4Lovastatinumtabl. 20 mg1,970 LovastinPolfa Grodzisk Mevacor 449.2Lynestrenolumtabl. 0,005 g0,290 OrgametrilOrganon Endometril 450.1Medroxyprogesteroni acetasinj. 0,5 g/3,3 ml inj. 0,5 g/2,5 ml15,000 Depo-Provera 500, FarlutalPharmacia-Upjohn 451.1Medroxyprogesteroni acetasinj. 1 g/5 ml, inj. 1 g/6,7 ml24,300 Depo-Provera 1000, FarlutalPharmacia-Upjohn 452.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,1 g0,690 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 453.1Medroxyprogesteroni acetastabl. 0,5 g3,460 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera Farlutal 500 454.1Medroxyprogesteroni acetasgran 200 mg/4 g1,710 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 455.1Medroxyprogesteroni acetasgran 500 mg/10 g3,800 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 456.1Medroxyprogesteroni acetasgran 1 g/10 g6,840 Megace tabl. 40 mgBristol Myers Squibb Provera 457.4Mercaptopurinumtabl. 0,05 g0,707 MercaptopurinVIS Katowice Puri-Nethol 458.4Mesalazynumtabl. powl. 0,25 g0,597 JucolonAnpharm Salozinal (Salofalk) 459.4Mesalazynumtabl. o powol. uwal. 0,5 g1,020 Jucolon tabl. powl. 0,25 gAnpharm Pentasa 460.4Mesalazynumczopek 0,25 g1,790 Jucolon tabl. powl. 0,25 gAnpharm Salofalk 461.4Mesalazynumczopek 1 g5,400 Jucolon tabl. powl. 0,25 gAnpharm Pentasa 462.3,4Mesnumaerosol do nosa 12,5 ml13,860 MistabronPolfa Poznań Mucofluid 463.2,4Mesnumpłyn do inh. lub wlewań 0,6 g/3 ml3,440 MistabronPolfa Kraków 464.4Mesnuminj. 0,2 g/2 ml1,485 Anti-UronPolfa Kraków Uromitexan 465.4Mesnuminj. 0,4 g/4 ml2,450 Anti-Uron inj. 0,2 g/2 mlPolfa Kraków Uromitexan 466.1,4Methotrexatumtabl. 2,5 mg0,254 TrexanOrion Methotrexat Methotrexate 467.4Methotrexatumfiol. 0,005 g; inj. 0,005 g; inj. 0,005 g/1 ml2,700 MethotrexatLachema Methotrexate Methotrexate-Ebeve Trexan 468.4Methotrexatumfiol. 0,02 g; inj. 0,02 g/2 ml7,260 Methotrexat, MethotrexateLachema, Rhone Poulenc Rorer 469.4Methotrexatumfiol. 0,05 g; inj. 0,05 g; inj. 0,05 g/5 ml, inj. 50 mg/2 ml7,550 Methotrexate-EbeweEbewe Methotrexat Methotrexate Trexan 470.4Methotrexatumfiol. 0,5 g; inj. 0,5 g/5 ml; inj. 25 mg/ml - 20 ml, inj. 0,5 g/20 ml49,500 Trexan, MethotrexateOrion, Rhone Poulenc Rorer Methotrexate-Ebewe Methotrexat 471.4Methotrexatuminj. 1 g; inj. 1 g/10 ml; inj. 1 g/20 ml, inf. 1,0 g/40 ml96,500 Methotrexate-EbeweEbewe Methotrexat 472.4Methoxsalenumkaps., tabl. 0,01 g0,440 OxsoralenGerot Pharmazeutika Meladinine 473.2Methyldopumtabl. 0,25 g0,234 DopanolPolfa Grodzisk Dopegyt Methyldopa 474.2Methylprednizoloni acetasinj. 0,04 g/1 ml5,600 Depo MedrolJelfa SA Depo Medrol z lidocainą 475.1Methylprednisoloni acetastabl. 4 mg0,149 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Metypred 476.1Methylprednisoloni acetastabl. 16 mg0,600 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Metypred 477.1Methylprednisolonumtabl. 4 mg0,149 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 478.1Methylprednisolonumtabl. 16 mg0,600 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 479.1Methylprednisolonumtabl. 32 mg1,190 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Medrol 480.1Metildigoxinumtabl. 0,1 mg0,107 Digoxin tabl. 0,25 mgPolfa Kutno, Polfa Warszawa Bemecor Lanitop 481.1Metildigoxinuminj. 0,2 mg/2 ml0,368 Digoxin inj. 0,5 mg/2 mlPolfa Warszawa Bemecor Lanitop 482.1Metildigoxinumkrople 0,6 mg/1 ml0,290 za 1 ml Digoxin BM tabl. 0,1 mgPolfa Kutno Lanitop Bemecor 483.4Metipranolumkrople do oczu 0,1% - 5 ml3,120 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Betamann 484.4Metipranolumkrople do oczu 0,3% - 5 ml4,400 Oftensin krople do oczu 0,5% - 5 mlPolpharma Betamann 485.1,4Metoclopramidi hydrochloridumtabl. 0,01 g0,027 MetoclopramidumPolpharma Cerucal 486.1,4Metoclopramidi hydrochloriduminj. 0,01 g/2 ml0,740 MetoclopramidumPolpharma Cerucal 487.1Metoprololi tartrastabl. 0,05 g0,060 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard Metohexal 50 Metoprolol 488.1Metoprololi tartrastabl. 0,1 g0,098 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard Metohexal 100 Metoprolol Betaloc 489.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,2 g0,190 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Metocard prolongatum Metoprolol prolongatum Betaloc ZOK 200 490.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,05 g0,070 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Betaloc ZOK 50 491.1Metoprololi tartrasprolong. tabl. 0,1 g0,114 Atenolol tabl. 0,025 gSanofi Biocom Betaloc ZOK 100 492.3Mexiletini hydrochloridumkaps. 0,2 g0,469 MexicordPolfa Grodzisk Mexitil 493.3Mexiletini hydrochloridumkaps. 0,1 g0,282 Mexicord kaps. 0,2 gPolfa Grodzisk Katen 494.3Mexiletini hydrochloridumretard kaps. 0,36 g0,940 Mexicord kaps. 0,2 gPolfa Grodzisk Mexitil Depot 360 mg 495.4Mianserini hydrochloridumtabl. powl. 0,01 g0,410 NorserinNorton Lerivon Miansan 496.4Mianserini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,03 g1,220 NorserinNorton Lerivon Miansan 497.2Miconazoli nitrasglob., tabl. dopochw. 0,1 g0,553 Gyno-FemidazolPolfa Grodzisk Gyno-Daktarin 498.1Molsidominumtabl. 0,002 g0,080 MolsidominaPolfa Warszawa Corvaton 499.3Mometasoni furoaskrem 0,1% - 15 g12,700 Cutivate krem 0,05%, maść o,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% 500.3Mometasoni furoasmaść 0,1% - 15 g12,700 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% 501.3Mometasoni furoaspłyn 1% - 20 ml17,000 Cutivate krem 0,05%, maść 0,005%Glaxo-Wellcome Elocom 0,1% 502.4Montelukast sodiumtabl. powl. 10 mg6,600 Accolate tabl. powl. 20 mgZeneca Singulair 10 503.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 10 mg1,100 Doltar, VendalNycomed, Lannacher M-Eslon MST-Continus 504.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 30 mg1,870 Doltar, VendalNycomed, Lannacher M-Eslon MST-Continus 505.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 60 mg3,500 Doltar, VendalNycomed, Lannacher M-Eslon MST-Continus 506.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., tabl. o przedł. uwaln. 100 mg5,300 Doltar, VendalNycomed, Lannacher M-Eslon MST-Continus 507.4Morphini sulfastabl., tabl. o przedł. dział., 200 mg9,720 VendalLannacher MST-Continus 508.1Nadroparinum calcicuminj. 2850 j.m./0,3 ml8,600 Clivarin 1432 roztw. do inj.Knoll Fraxiparine 509.1Nadroparinum calcicuminj. 3800 j.m./0,4 ml11,780 Clexane inj. 0,4 mlRhone Poulenc Rorer Fraxiparine 510.1Nadroparinum calcicuminj. 7600 j.m./0,8 ml25,000 Clexane inj. 0,4 mlRhone Poulenc Rorer Fraxiparine 511.1Nadroparinum calcicuminj. 5700 j.m./0,6 ml17,000 Clexane inj. 0,4 mlRhone Poulenc Rorer Fraxiparine 512.1Nadroparinum calcicuminj. 9500 j.m./1 ml30,500 Clexane inj. 0,4 mlRhone Poulenc Rorer Fraxiparine 513.2Naproxenumtabl. 0,125 g0,210 Naproxen tabl. 0,25 gPolfa Pabianice Apo-Naproxen 514.2Naproxenumtabl. 0,25 g0,350 NaproxenPolfa Pabianice Apo-Naproxen Naprosyn 515.2Naproxenum natricumtabl. 0,275 g0,350 Naproxen tabl. 0,25 gPolfa Pabianice Anapran Apranax 516.2Naproxenum natricumtabl. 0,550 g0,740 Naproxen tabl. 0,5 gPolfa Pabianice Anapran Apranax 517.4Natrii clodronaskaps. 400 mg6,000 Aredia liof. do sporz. wlewów doż. 90 mgNovartis Bonefos Lodronat 518.4Natrii clodronaskonc. do wlewów 60 mg/ml - 5 ml; inj. 300 mg82,700 BonefosLeiras Lodronat 519.4Natrii cromoglicaskaps. 0,02 g, kaps. do inh. 0,02 g0,560 CromolynOrion Intal 520.4Natrii cromoglicasaerosol 5 mg/dawkę - 112 dawek21,400 Cromogen Inhaler (200 dawek), Cropoz aerosol (150 dawek)Norton, Polfa Poznań Intal 521.4Natrii cromoglicasaerosol 5 mg/dawkę - 224 dawek52,000 Cromogen Inhaler (200 dawek), Cropoz aerosol (150 dawek)Norton, Polfa Poznań Cromogen EB 522.4Natrii cromoglicasroztw. do inh. 20 mg/2 ml; roztw. do rozpyl. 20 mg/2 ml - amp.1,090 CromohexalHexal Intal 523.2Natrii cromoglicasaerosol 2% - 26 ml, aerosol do nosa 2,6 mg/dawkę - 15 ml, 28 ml, aerozol 20 mg/ml - 30 ml0,800/1 ml Crmohexal aerozol 20 mg/ml - 30 ml; Cromosol aerozol 2,6 mg/dawkę - 28 mlPolfa Rzeszów, Hexal Lomusol Vividrin 524.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 10 ml6,100 PolcromPolfa Warszawa Cromohexal Vividrin 525.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 0,5 ml0,305 Polcrom krople do oczu 2% - 10 mlPolfa Warszawa Cromohexal 526.2Natrii cromoglicaskrople do oczu 2% - 13,5 ml7,630 Polcrom krople do oczu 2% - 10 mlPolfa Warszawa Hay-Crom Opticrom 527.3Natrii hyaluronasinj. 0,02 g/2 ml180,600 HyalganFidia 528.4Natrii valproastabl. powl. 0,2 g0,265 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Depakine Sodium valproate 529.4Natrii valproastabl., tabl. powl. 0,3 g0,360 Convulex kaps. 0,3 gGerot Pharmazeutica Apilepsin Depakine 530.4Natrii valproastabl. powl. 0,5 g0,570 Convulex kaps. 0,5 gGerot Pharmazeutica Depakine 531.5Nedocromilum natricumaerosol 2 mg/dawkę - 112 dawek32,100 Cropoz aerosol (150 dawek), Cromogen Inhaler 200 dawekPolfa Poznań, Norton Tilade Tilade mint 532.1Nifedipinumkaps. 0,005 g0,022 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Nifedipin-Ratiopharm Nifehexal 5 533.1Nifedipinumtabl. powl., kaps., draż. 0,01 g0,038 Cordafen, NifedipinePolpharma, Polfa Grodzisk Apo-Nifed Adalat Cordipin Corinfar Nifecard Nifedicor Nifedypina Nifedipinum Nifedipin-Ratiopharm Zenusin-10 534.1Nifedipinumkaps., tabl. powl. 0,02 g0,067 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Nifedicor Zenusin-20 535.1Nifedipinumretard kaps., tabl., tabl. powl. 0,02 g0,100 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat retard, Adalat SL Cordipin retard Corinfar retard Nifecard retard Nifedicor Nifedipin Retard-Ratiopharm 20 Nifehexal 20 retard 536.1Nifedipinumtabl. powl. o przedł. dział. 0,03 g0,114 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat CC 30 537.1Nifedipinumtabl. powl. o przedł. dział. 0,060,195 Cordafen, Nifedipine tabl. powl. 0,01 gPolpharma, Polfa Grodzisk Adalat CC 60 538.1Nifedipinumkrople 20 mg/ml - 30 ml3,840 CordafenPolpharma Nifedicor 539.3Nifuroxazidumkaps., tabl. powl. 0,1 g0,173 NifuroksazydPolfa Grodzisk Ercefuryl 540.3Nifuroxazidumsyrop 4 g/100 g - 90 ml, zaw. 4% - 90 ml8,180 NifuroksazydPolfa Grodzisk Ercefuryl 541.1Nitrendipinumtabl. 0,01 g0,173 NitrendypinaAnpharm Unipres 10 542.1Nitrendipinumtabl. 0,02 g0,237 NitrendypinaAnpharm Baypress Unipres 20 543.2Nitrofurantoinumkaps. 0,1 g0,750 Furaginum tabl. 0,05 gAdamed Nifuratio Retard 544.2Norethisteroni acetastabl. 0,005 g0,175 NorethisteronJelfa SA Primolut Nor 545.3Norfloxacinumtabl., tabl. powl. 0,4 g0,750 NorbactinRanbaxy Nolicin 546.3,4Odżywkiproszek 425 g36,500 Bebilon pepti MCT proszek 450 gN.V. Nutricia Pregestimil 547.3,4Odżywkiproszek 400 g14,900 Bebilon sojowyN.V. Nutricia Pro-Sobee, Pro-Sobee 1 Isomil Humana SL 548.3Ofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,1 g0,800 ZanocinRanbaxy Oflodinex 549.3Ofloxacini hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,2 g1,600 ZanocinRanbaxy Tarivid Tarivid 200 Oflodinex 550.4Olanzepinumtabl. powl. 5 mg6,400 Rispolept tabl. powl.Janssen-Cilag Zyprexa 551.4Olanzepinumtabl. powl. 7,5 mg9,580 Rispolept tabl. powl.Janssen-Cilag Zyprexa 552.4Olanzepinumtabl. powl. 10 mg12,750 Rispolept tabl. powl.Janssen-Cilag Zyprexa 553.3Omeprazolumkaps. 10 mg1,940 Lanzul kaps. 0,03 gKrka Losec 554.3Omeprazolumkaps., tabl. powl. 20 mg3,520 Lanzul kaps. 0,03 gKrka Losec Exter Ortanol Polprazol Prazol 555.4Ondansetron hydrochloride dihydratetabl. powl. 0,004 g10,040 AtossaAnpharm Zofran 556.4Ondansetron hydrochloride dihydratetabl. powl. 0,008 g20,513 AtossaAnpharm Zofran 557.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10 × 10 cm8,920 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex 558.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15 × 15 cm17,080 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex 559.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15 × 20 cm22,700 Comfeel rozm. 20 × 20 cmColoplast Granuflex 560.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 20 × 20 cm28,390 ComfeelColoplast Algoplaque Granuflex 561.4Opatrunki hydrokoloidoweśrednica 10 cm15,600 Granuflex Bordered rozm. 10 × 10 cmConvatec Comfeel 562.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 10 × 13 cm26,000 Granuflex Bordered rozm. 15 × 15 cmConvatec Granuflex Bordered 563.4Opatrunki hydrokoloidoweśrednica 15 cm35,000 Granuflex Bordered rozm. 15 × 15 cmConvatec Comfeel 564.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 5 × 7 cm7,200 Granuflex Extra Thin rozm. 7,5 × 7,5 cmConvatec Comfeel 565.4Opatrunki hydrokoloidowerozm. 15 × 20 cm26,200 Granuflex Extra Thin rozm. 15 × 15 cmConvatec Comfeel 566.4Opatrunki alginianowerozm. 5 × 5 cm4,200 KaltostatConvatec Sorbalgon 567.4Opatrunki alginianowerozm. 9,5 × 9,5 cm8,920 Comfeel rozm. 10 × 10 cmColoplast Fibracol 568.4Opatrunki alginianowerozm. 7,5 × 12 cm8,920 Comfeel rozm. 10 × 10 cmColoplast Kaltostat 569.4Opatrunki alginianowerozm. 10 × 20 cm17,080 Comfeel rozm. 15 × 15 cmColoplast Kaltostat 570.4Opatrunki alginianowerozm. 10 × 10 cm8,920 Comfeel rozm. 10 × 10 cmColoplast Sorbalgon 571.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 5 × 5 cm5,200 Comfeel rozm. 5 × 7 cmColoplast Allevyn 572.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 10 × 10 cm8,920 Comfeel rozm. 10 × 10 cmColoplast Allevyn 573.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 20 × 20 cm28,390 Comfeel rozm. 20 × 20 cmColoplast Allevyn 574.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 11 × 11 cm10,800 Comfeel rozm. 10 × 10 cmColoplast Tielle 575.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 15 × 20 cm22,700 Comfeel rozm. 20 × 20 cmColoplast Tielle 576.4Opatrunki hydropolimerowerozm. 18 × 18 cm24,500 Comfeel rozm. 20 × 20 cmColoplast Tielle 577.4Pancreatinumkaps. 150 mg (10000 j. lipazy), kaps. 10000 j. lipazy0,600 Kreon 10 000Solvay Panzytrat 10000 578.4Pancreatinumkaps. 20000 j lipazy1,200 Kreon kaps. 25000 j.Solvay Panzytrat 20000 579.3Pantoprazolumtabl. powl. 40 mg3,520 Lanzul kaps. 0,03 gKrka Controloc 580.1Parnaparinum natricuminj. 3200 I.U. aXa8,600 Clivarin 1432 roztw. do inj.Knoll Fluxum 581.1Parnaparinum natricuminj. 6400 I.U. aXa17,040 Clexane inj. 0,4 mlRhone Poulenc Rorer Fluxum 582.4Paroxetini hydrochloridumtabl. powl. 20 mg0,696 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Seroxat 583.4Paroxetini hydrochloridumtabl. powl. 30 mg1,044 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Seroxat 584.2Pentazocini hydrochloriduminj. 0,03 g/1 ml1,020 PentazocinumPolfa Warszawa Fortral 585.3Pentoxifyllinumdraż., tabl. powl. 0,1 g0,168 Polfilin, Grofilina, AgapurinPolpharma, Polfa Grodzisk, Slovakofarma Trental 586.3Pentoxifyllinumtabl. 0,2 g0,270 Polfilin, Grofilina draż., tabl. powl. 0,1 gPolpharma, Polfa Grodzisk Ralofekt 587.3Pentoxifyllinumtabl., draż. 0,4 g0,340 Polfilin prolong. tabl. powl. 0,4Polpharma Trental Trental 400 588.3Pentoxifyllinumprolong. tabl., tabl. powl. 0,4 g0,503 Polfilin prolongatum, Agapurin retardPolpharma, Slovakofarma Azupentat-400 retard Dartelin retard Pentilin Retard 589.3Pentoxifyllinumretard tabl., tabl. powl. 0,6 g0,630 Pentohexal 600 Retard, Agapurin 600 retardHexal, Slovakofarma 590.3Pentoxifyllinuminj. 0,1 g/5 ml, inj. 20 mg/1 ml - 5 ml; roztw. do inj. 0,1 g/5 ml2,550 PentilinKrka Ralofekt Trental Polfilin 591.3Pentoxifyllinumkonc. do sporz. roztw. doż. 0,3 g/15 ml; inj. 0,3 g/15 ml; inj. 0,3 g/10 ml8,300 Pentohexal 300Hexal Ralofekt Polfilin 592.4Perazini dimaleastabl., draż. 0,025 g0,103 PernazinumLabor Taxilan 593.2Pethidini hydrochloriduminj. 0,1 g/2 ml1,170 DolcontralPolfa Warszawa Dolargan 594.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumtabl. do przyg. zaw. 600000 j.m.0,500 Ospen tabl. powl. 500000 j.m.Biochemie Megacillin Oral Tabs 595.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumtabl. do przyg. zaw. 1000000 j.m.0,720 Ospen.Biochemie Megacillin Oral Tabs 596.1Phenoxymethylpenicillinum kalicumgran. do przyg. syr. 300000 j.m./5 ml - 80 ml7,200 Ospen 750 syrop zaw. 750000 j.m./5 ml - 60 mlBiochemie Megacillin Oral Syrop 597.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 1% - 10 ml4,400 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 10 mlPolfa Warszawa Pilomann 1% 598.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 1% - 15 ml6,000 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 10 mlPolfa Warszawa Isopto-Carpine 599.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 2% - 10 ml5,440 PilocarpinumPolfa Warszawa Pilomann 2% 600.4Pilocarpini hydrochloridumkrople do oczu 2% - 15 ml7,100 Pilocarpinum krople do oczu 2% - 10 mlPolfa Warszawa Isopto-Carpine 2% 601.4Pilocarpini hydrochloridumżel 4% - 5 g12,500 Pilocarpinum ophtalmicum maść do oczu 2% - 3 gJelfa SA Pilogel HS 602.3Piroxicamumczopek 0,02 g0,328 PiroxicamPolfa Poznań Feldene 603.3Piroxicamumkaps., tabl. powl. 0,01 g0,085 PiroxicamJelfa SA Apo-Piroxicam Feldene Hotemin 604.3Piroxicamumkaps., tabl. powl. 0,02 g0,150 PiroxicamJelfa SA Apo-Piroxicam Feldene Hotemin 605.2Polividonum Iodumglobulki 0,2 g0,460 PolseptolPolfa Poznań Betadine 606.2Polividonum Iodumczopek 0,2 g0,460 Polseptol glob. 0,2 gPolfa Poznań Betadine 607.2Polividonum Iodummaść 10% - 20 g6,000 Polseptol maść 1%Polfa Poznań Betadine 608.4Pravastatinumtabl. 20 mg3,000 Lovastin tabl. 0,02 gPolfa Grodzisk Lipostat 609.1Prazosini hydrochloridumtabl. 0,001 g0,061 PolpressinPolpharma Adversuten Minipress 6101Prazosini hydrochloridumtabl. 0,002 g0,085 PolpressinPolpharma Minipress 611.1Prazosini hydrochloridumtabl. 0,005 g0,141 PolpressinPolpharma Adversuten Minipress 612.1Prednisolonumtabl. 1 mg0,051 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H1 613.1Prednisolonumtabl. 5 mg0,146 EncortolonPolfa Pabianice Decortin H5 614.1Prednisolonumtabl. 20 mg0,370 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H20 615.1Prednisolonumtabl. 50 mg1,410 Encortolon tabl. 0,005 gPolfa Pabianice Decortin H50 616.1Propafenoni hydrochloridumtabl. powl. 0,15 g0,342 PolfenonPolpharma Prolekofen Rytmonorm 617.1Propafenoni hydrochloridumtabl. powl. 0,3 g0,582 PolfenonPolpharma Prolekofen Rytmonorm 618.1Propranololi hydrochloridumtabl. 0,01 g0,027 PropranololPolfa Warszawa Apo-Propranolol 619.1Propranololi hydrochloridumtabl., tabl. powl. 0,04 g0,054 PropranololPolfa Warszawa Apo-Propranolol Propra-Ratiopharm 40 620.1Propranololi hydrochloridumkaps., tabl. 0,08 g0,136 Propranolol prolongatum 80 mgPolfa Warszawa Propra Retard Ratiopharm 80 621.1Propranololi hydrochloridumtabl. powl. 0,08 g0,097 Propranolol tabl. 0,04 gPolfa Warszawa Propra-Ratiopharm 80 622.3Pygeum africanum extr.kaps. 25 mg, tabl. powl.0,480 PoldanenHerbapol Poznań Tadenan 623.3Pygeum africanum extr.kaps. 50 mg0,910 Poldanen tabl. powl.Herbapol Poznań Tadenan 624.1Pyrimethaminumtabl. 0,025 g0,290 DaraprimGlaxo-Wellcome Pyrimen 625.3Quinaprilumtabl. powl. 5 mg0,710 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 5 626.3Quinaprilumtabl. powl. 10 mg0,890 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 10 627.3Quinaprilumtabl. powl. 20 mg1,600 Prestarium tabl. 4 mgServier Accupro 20 628.1Ranitidini hydrochloridumtabl. powl., tabl. mus. 0,15 g0,141 Histac, RanitydynaRanbaxy, Sanofi Biocom Histac Apo-Ranitidine Raniberl Ranigast Ranigasan Ranisan Ranital Ranitine Ranitin 150 Zantac Zantac effervescent Novo-Ranidyne 629.1Ranitidini hydrochloridumtabl. mus., tabl. powl. 0,3 g0,285 Ranitydyna, HistacSanofi-Biocom, Ranbaxy Histac Apo-Ranitidine Ranitin 300 Zantac effervescent Zantac Novo-Ranidyna 630.4Rifamycinuminj. dom. 0,25 g/3 ml5,700 RifogalGalenika Rifocin 631.4Salbutamoli sulfasaerosol 0,1 mg/dawkę - (200 dawek)4,700 Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)Polfa Poznań Salamol Salbuvent Ventolin 632.4Salbutamoli sulfaskrążki do inh. 200 mcg/dawkę3,700/opak. Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)Polfa Poznań Ventodisks 633.4Salbutamoli sulfaskrążki do inh. 400 mcg/dawkę7,400/opak. Salbutamol aerosol 20 ml (400 dawek)Polfa Poznań Ventodisks 634.4Salbutamoli sulfassyrop 0,04 g/100 ml3,520 SalbutamolPolfa Warszawa, Hasco Lek 635.4Salmeteroli xinofasaerozol 0,025 mg/dawkę - 60 dawek65,000 Formeterol prosz. do inh.Novartis Serevent 636.4Salmeteroli xinofasaerozol 0,025 mg/dawkę - 120 dawek130,000 Formeterol prosz. do inh.Novartis Serevent 637.4Salmeteroli xinofasproszek 0,05 mg/dawkę130,000 Formeterol prosz. do inh.Novartis Serevent Rotadisks 638.4Selegilini hydrochloridumtabl. 0,005 g0,382 Segan, SelerinPolpharma, Anpharm Jumex Selenor 639.4Selegilini hydrochloridumtabl. 0,01 g0,610 Segan, Selerin tabl. 0,005 gPolpharma, Anpharm Selenor 640.4Sertralinumtabl. 0,05 g0,696 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Zoloft 641.4Sertralinumtabl. 0,1 g1,470 Fluoksetyna tabl. 0,02 gAnpharm Zoloft 642.4Simvastatinumtabl. 10 mg2,000 Lovastin tabl. 0,02 gPolfa Grodzisk Zocor 643.4Simvastatinumtabl. 20 mg3,000 Lovastin tabl. 0,02 gPolfa Grodzisk Zocor 644.4Simvastatinumtabl. 40 mg4,300 Lovastin tabl. 0,02 gPolfa Grodzisk Zocor 645.3Sotaloli hydrochloridumtabl. 0,08 g0,274 BiosotalSanofi-Biocom Darob Gilucor Mite Sotalex mite Sotahexal 80 646.3Sotaloli hydrochloridumtabl. 0,160 g0,507 BiosotalSanofi-Biocom Darob Gilucor Sotalex Sotahexal 160 647.3Spironolactonumtabl. 0,025 g0,200 SpironolPolfa Grodzisk Aldactone A Verospiron Spironolacton 25 648.3Spironolactonumkaps. 0,05 g0,340 Spironol tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk Spironolacton Stada 649.3Spironolactonumkaps., tabl. 0,1 g0,580 Spironol tabl. 0,025 gPolfa Grodzisk Aldactone 100 Spironolacton Stada Spironol 100 650.2Sucralfatumtabl. 1 g0,260 UlgastranPolfa Grodzisk Sucralfate Suratio 1000 Ulcogant Venter 651.2Sucralfatumzaw. 250 ml13,000 UlgastranPolfa Grodzisk Ulcogant Suspension 652.2Sucralfatumgran. 1 g - sasz., zaw. 1 g/5 ml - sasz., sasz. 5 ml; gran. 1 g - sasz.0,390 Ulgastran zaw. 250 mlPolfa Grodzisk Ulcogant Suspension Ulcogant Venter 653.2Sulfadiazinum argentumkrem 1% - 50 g7,140 DermazinLek Flammazine 654.4Sulpiridumkaps., tabl. 0,2 g0,453 SulpirydFarmacom Eglonyl forte Meresa 200 Sulpirid Sulpiryl 655.4Sulpiridumkaps. 0,05 g0,197 SulpirydFarmacom Eglonyl Meresa 50 Sulpirid Sulpiryl 656.4Sulpiridumsyrop 0,5 g/100 ml5,500 SulpirydFarmacom Eglonyl 657.3Sultamicillinumtabl. 0,375 g0,280 Ampicillin tabl. 0,5 gPolfa Tarchomin Unasyn 658.3Sultamicillinumprosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml - 50 ml3,940 Ampicillin zaw. 0,25 g/5 ml - 60 mlPolfa Kraków Unasyn 659.3Sultamicillinumprosz. do przyg. zaw. 0,25 g/5 ml - 70 ml5,100 Ampicillin zaw. 0,25 g/5 ml - 60 mlPolfa Kraków Unasyn 660.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,01 g0,262 TamoxifenAnpharm Tamoxifen Ebewe Nolvadex Tamoxifen 10 Hexal Tamofen Zemide 10 Zitazonium 661.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,02 g0,479 TamoxifenAnpharm Tamoxifen Ebewe Tamoxifen 20 Hexal Nolvadex D Tamofen Zemide 20 Zitazonium 662.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,03 g0,760 Tamoxifen EbeweEbewe Tamoxifen 30 Hexal Zemide 30 Zitazonium 663.4Tamoxifeni citrastabl., tabl. powl. 0,04 g1,640 Tamoxifen 40 HexalHexal Tamofen Tamoxifen Zemide 40 Zitazonium 664.4Tamsulosini hydrochloridumkaps. o przedł. działaniu 0,4 mg2,640 Hytrin tabl. 5 mgAbbott Omnic 0,4 665. Testy diagnostyczne 4- do oznaczania glukozy w moczutest paskowy0,320/ za 1 pasek TEST-TAPEE. Lilly Diabur Test 5000 S-Glukotest 4- do oznaczenia glukozy i acetonu w moczutest paskowy0,270/ za 1 pasek Cormay Uritest-1Cormay Poland 4- do oznaczenia glukozy i acetonu w moczu Cormay Uritest-1test paskowy0,270/ za 1 pasek KetodiastixCormay Poland Keto-Diabur-Test 5000 4- do oznaczania glukozy we krwitest paskowy1,260/ za 1 pasek Glucostix, BM Test-1-44 RF/Haemo-Glukotest 20-800 RFBayer, POCH Gliwice, Boehringer Manh. Dextrostix Glucocard Exac Tech Accu-Chek Glucose Diascan Accutrend-Glucose Glucocard II Medisense Blood Glucose Sensor Electrodes Glucotrend One Touch Test Strips Sulfcare Blood Glucose Strip 1 Elite SensorsTM 666.4Theophyllinumprolongatum, retard tabl. 0,1 g, kaps. o przedł. dział. 0,1 g0,100 Theophyllinum 300 prolongatumPolfa Poznań Theoplus Theoplus 100 mg Theophyllinum 667.4Theophyllinumretard kaps., tabl. 0,2 g; kaps. o przedł. dział. 0,2 g0,167 Theophyllinum 300 prolongatumPolfa Poznań Teotard 200 Theo-Dur Theophyllinum 668.4Theophyllinumretard, prolong. kaps., tabl. powl. 0,25 g0,208 Theophyllinum prolongatumPolfa Kraków Afonilum retard Euphyllin CR retard 669.4Theophyllinumprolong., retard tabl. 0,3 g; kaps. o przedł. dział. 0,3 g0,222 Theophyllinum 300 prolongatum, Theospirex retardPolfa Poznań, Biofarm Theoplus Theoplus 300 mg Theophyllinum 670.4Theophyllinumretard kaps. 0,35 g0,244 Theophyllinum 300 prolongatumPolfa Poznań Teotard 350 671.4Theophyllinumkaps. 0,375 g0,266 Theophyllinum 300 prolongatumPolfa Poznań Afonilum retard forte 672.4Theophyllinumretard kaps., tabl. 0,5 g0,300 Theophyllinum 300 prolongatumPolfa Poznań Teotard 500 673.4Tiagabinumtabl. powl. 5 mg2,900 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Gabitril 674.4Tiagabinumtabl. powl. 10 mg5,900 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Gabitril 675.4Tiagabinumtabl. powl. 15 mg8,800 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Gabitril 676.3Ticlopidini hydrochloridumtbl., tabl. powl. 0,25 g1,458 AclotinPolfa Rzeszów Ifadipin Tagren Ticlid 677.2,4Thietylperazini maleasczopek 6,5 mg1,530 TorecanKrka 678.4Timololi maleaskrople do oczu 0,25% - 5 ml3,120 OftensinPolpharma Cusimolol Oftan-Timolol Timohexal 0,25% Timoptic 0,25% 679.4Timololi maleaskrople do oczu 0,5% - 5 ml4,400 OftensinPolpharma Cusimolol Oftan-Timolol Timohexal 0,5% Timoptic 0,5% 680.4Timololi maleaskrople do oczu 0,1% - 5 ml1,560 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timohexal 0,1% 681.4Timololi maleaskrople do oczu tworzące żel 0,25% - 2,5 ml3,120 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timoptic XE 682.4Timololi maleaskrople do oczu tworzące żel 0,5% - 2,5 ml4,400 Oftensin krople do oczu 0,25% - 5 mlPolpharma Timoptic XE 683.3Tocoferoli acetaskaps., tabl. powl. 0,1 g, 100 j.m.0,107 Vitaminum EPolfa Poznań ForteE-Vite Dolovit Vitamina E 684.3Tocopheroli acetasdraż. 0,15 g0,128 Vitaminum E kaps. 0,1 gPolfa Poznań Sant-E-Gal 685.4Topiramatumtabl. powl. 25 mg1,940 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Topamax 686.4Topiramatumtabl. powl. 50 mg3,520 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Topamax 687.4Topiramatumtabl. powl. 100 mg5,870 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Topamax 688.4Topiramatumtabl. powl. 200 mg11,000 Sabril tabl. 0,5 gHoechst Marion Roussel Topamax 689.3,4Tramadoli hydrochloridumczopek 0,1 g1,244 Tramadol, TramalPolfa Poznań, Polpharma Trodon 690.3,4Tramadoli hydrochloriduminj. 0,05 g/1 ml1,198 Tramal, TramadolPolpharma, Polfa Kraków Trodon 691.3,4Tramadoli hydrochloriduminj. 0,1 g/2 ml1,696 Tramal, TramadolPolpharma, Polfa Kraków Trodon 692.3,4Tramadoli hydrochloridumkaps. 0,05 g0,550 Tramadol, Tramal, AmadolSynteza, Polpharma, Polfa Grodzisk Trodon 693.3,4Tramadoli hydrochloridumkrople 0,1 g/1 ml - 10 ml12,380 Tramal, TramadolPolpharma, Synteza Trodon 694.3Trandolaprilumkaps. 0,5 mg0,450 Prestarium tabl. 0,004 gServier Gopten 695.3Trandolaprilumkaps. 0,002 g1,310 Prestarium tabl. 0,004 gServier Gopten 696.2Tretinoinumpłyn 0,05% - 50 ml5,530 Atrederm płyn 0,05% - 60 mlPolfa Kraków Airol 697.2Triamcinoloni acetoniduminj. 0,04 g/1 ml2,520 Polcortolon 40Jelfa SA Kenalog 698.4Trifluoroperazini dihydrochloridumtabl. powl., draż. 0,005 g0,110 Apo-TrifluoperazineApotex Stelazine 699.4Trifluoroperazini dihydrochloridumdraż., tabl. powl. 0,01 g0,133 Apo-TrifluoperazineApotex Terfluzine 700.4Triptorelinuminj. 3,75 mg746,500 Lucrin liof. do inj.Abbott Decapeptyl Depot 701.4Tropisetron hydrochloridumkaps. 0,005 g41,026 Atossa tabl. 0,008 gAnpharm Navoban 702.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl., tabl. powl. 0,04 g0,100 Staveran 40 mgPolpharma Isoptin Lekoptin Verapamil Verpamil Veratio 40 703.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl., tabl. powl. 0,08 g0,148 Staveran 80 mgPolpharma Apo-Verap Falicard 80 Isoptin Lekoptin Verpamil Veratio 80 Novo-Veramil 704.1Verapamili hydrochloridumdraż., tabl. powl. 0,12 g0,192 Staveran 120 mgPolpharma Apo-Verap Isoptin Lekoptin Verpamil Veratio 120 Novo-Veramil 705.1Verapamili hydrochloridumprolong. tabl. powl. 0,12 g0,216 Staveran prolong.Polpharma Isoptin SR 706.1Verapamili hydrochloridumprolong. tabl. powl. 0,24 g0,301 Staveran prolong.Polpharma Isoptin SR Lekoptin retard 707.1Verapamili hydrochloriduminj. 0,005 g/2 ml0,770 LekoptinLek Isoptin Verpamil Veratio 5 708.4Vinblastini sulfasinj. 0,005 g22,600 Velbe inj. 0,01 gE. Lilly Vinblastin 709.4Vincristini sulfasinj. 0,001 g27,800 Vincristin, OncovinRichter Gedeon, E. Lilly Objaśnienia: L - Określenie wykazu 1 - Wykaz leków podstawowych 2 - Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 30% ceny leku 3 - Wykaz leków uzupełniających wydawanych za odpłatnością 50% ceny leku 4 - Leki, preparaty diagnostyczne i sprzęt jednorazowego użytku, wymienione w wykazach, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Druk pogrubiony - środki, których cena była podstawą ustalenia limitu. W przypadku gdy cena urzędowa za opakowanie preparatu, który był podstawą ustalenia limitu, jest różna od wielokrotności maksymalnego limitu, należy przyjąć za limit cenowy cenę urzędową za opakowanie. Zmiana ceny urzędowej nie jest równoznaczna ze zmianą wyznaczonego limitu. Podkreślenia - środki, których cena była podstawą do przeliczenia ceny limitowej; podana kwota w kolumnie 5 nie dotyczy podkreślonego preparatu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. Ustawa określa zasady reformy górnictwa węgla kamiennego oraz instrumenty niezbędne dla osiągnięcia rentowności przez przedsiębiorstwa górnicze, w tym: 1) zasady restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw górniczych, 2) zasady likwidacji kopalń węgla kamiennego, 3) zasady restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych, 4) szczególne uprawnienia i zadania gmin górniczych, 5) źródła i zasady finansowania reformy, 6) zasady zarządzania w spółkach węglowych, 7) zasady sprawowania nadzoru nad realizacją reformy. Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) zakładzie górniczym - należy przez to rozumieć służący wydobywaniu węgla kamiennego zakład górniczy w rozumieniu art. 6 pkt 7 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "Prawem geologicznym i górniczym", 2) spółce węglowej - należy przez to rozumieć jednoosobową spółkę Skarbu Państwa prowadzącą wydobycie węgla kamiennego na podstawie koncesji albo która prowadzi lub prowadziła likwidację zakładu górniczego, 3) przedsiębiorstwie górniczym - należy przez to rozumieć: a) spółkę węglową, b) spółkę, w której akcje lub udziały Skarbu Państwa albo spółek węglowych lub przedsiębiorstw państwowych przekraczają 50% wartości kapitału akcyjnego lub zakładowego, prowadzącą wydobycie węgla kamiennego na podstawie koncesji albo która prowadzi lub prowadziła likwidację zakładu górniczego, c) przedsiębiorstwo państwowe wydobywające węgiel kamienny na podstawie koncesji albo które prowadzi lub prowadziło likwidację zakładu górniczego, 4) kopalni - należy przez to rozumieć wyodrębnioną jednostkę organizacyjną przedsiębiorstwa górniczego prowadzącą zakład górniczy, 5) przedsiębiorstwie robót górniczych - należy przez to rozumieć przedsiębiorcę prowadzącego roboty górnicze pod ziemią związane z budową, utrzymaniem lub likwidacją zakładu górniczego, 6) górnictwie - należy przez to rozumieć przedsiębiorstwa górnicze i przedsiębiorstwa robót górniczych, 7) opłatach i karach należnych gminie - należy przez to rozumieć należne gminie opłaty i kary określone w: a) ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), b) ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40 poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwane dalej "Prawem wodnym", c) przepisach Prawa geologicznego i górniczego, 8) pracowniku zatrudnionym pod ziemią oraz pracowniku zatrudnionym w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla - należy przez to rozumieć takiego pracownika zatrudnionego pod ziemią oraz pracownika zatrudnionego w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym zawarto umowę o pracę na czas nieokreślony, jeżeli: a) posiada łącznie co najmniej pięcioletni staż pracy w: - przedsiębiorstwach górniczych lub spółkach prawa handlowego utworzonych przez te przedsiębiorstwa, - przedsiębiorstwach robót górniczych będących przedsiębiorstwami państwowymi lub spółkami prawa handlowego z udziałem Skarbu Państwa albo przedsiębiorstwa państwowego, - Przedsiębiorstwie Budowy Szybów S.A. w Bytomiu albo b) był zatrudniony w dniu 31 grudnia 1997 r. w kopalni całkowicie likwidowanej, 9) gminie górniczej - należy przez to rozumieć gminę, na której terenie: a) prowadzona jest działalność objęta koncesją na wydobywanie węgla kamiennego i na rzecz której przedsiębiorstwo górnicze jest obowiązane uiszczać opłatę eksploatacyjną, b) zlokalizowany jest zakład górniczy lub jego część. Art. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przedsiębiorstw górniczych, o których mowa w art. 2 pkt 3, oraz przedsiębiorstw robót górniczych, o których mowa w art. 10 i art. 19 ust. 1 pkt 2-4. Rozdział 2 Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych Art. 4. 1. Restrukturyzacji finansowej podlegają zobowiązania pieniężne wraz z odsetkami przedsiębiorstw górniczych, zwane dalej "zobowiązaniami", wobec: 1) budżetu państwa - z wyłączeniem zobowiązań z tytułu: a) podatku dochodowego od osób fizycznych, b) rat kredytów na budowę kopalń, poręczonych przez Ministra Finansów w imieniu Skarbu Państwa wraz z odsetkami, 2) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - z tytułu należnych składek, 3) Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - z tytułu należnych wpłat, 4) Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej - z tytułu należnych opłat i kar, w części dotyczącej tych funduszy, 5) gminy - z tytułu opłat i kar należnych gminie. 2. Restrukturyzacja finansowa przedsiębiorstw górniczych może polegać na: 1) umorzeniu całości lub części ich zobowiązań, 2) odroczeniu terminu spłaty ich zobowiązań na określony czas, 3) rozłożeniu spłaty ich zobowiązań na raty, 4) zamianie podlegających spłacie zobowiązań na ich akcje i udziały, 5) zwolnieniu od obowiązku uiszczania bieżących opłat i kar. Art. 5. 1. Powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998 r. zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-3, oraz zobowiązani wobec Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z tytułu opłat i kar za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, w części dotyczącej odprowadzania zasolonych wód kopalnianych do wód określonych przepisami Prawa wodnego, z zastrzeżeniem ust. 4, ulegają umorzeniu wraz z odsetkami, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2. 2. Powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998 r. zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, dotyczące kopalń postawionych w stan całkowitej likwidacji, zostaną umorzone wraz z odsetkami po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1, 2 i 5. 3. W czasie postępowania oddłużeniowego, o którym mowa w art. 7 ust. 1, nie nalicza się odsetek od zobowiązań, o których mowa w ust. 1. 4. Powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych podlega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2000 r., 2) odsetki od zobowiązań głównych podlegają umorzeniu w pełnej wysokości po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2, 3) od dnia 1 stycznia 2001 r. następuje spłata zobowiązań, w terminie nie dłuższym niż pięć lat, na warunkach określonych w umowie zawartej pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem, 4) w przedsiębiorstwach górniczych prowadzących całkowitą likwidację zakładów górniczych zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług zostaną umorzone wraz z odsetkami po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2. 5. Powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998 r. zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu opłat i kar za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, w części dotyczącej odprowadzania zasolonych wód kopalnych do wód, podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych podlega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2005 r., 2) odsetki od zobowiązań głównych podlegają umorzeniu po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 8 ust. 2, 3) od dnia 1 stycznia 2006 r. następuje spłata zobowiązań, w terminie nie dłuższym niż 5 lat, na warunkach określonych w umowie zawartej pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem, z możliwością ich przeznaczenia na realizację w przedsiębiorstwach górniczych inwestycji proekologicznych, uzgodnionych z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkim funduszem ochrony środowiska i gospodarki wodnej. 6. Powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998 r. zobowiązania z tytułu opłat i kar należnych gminom podlegają restrukturyzacji finansowej na następujących zasadach: 1) termin spłaty zobowiązań głównych i należnych odsetek ulega odroczeniu do dnia 31 grudnia 2000 r., 2) począwszy od dnia 1 stycznia 2001 r. następuje spłata zobowiązań w równych ratach kwartalnych, z tym że ostatnią ratę należy uregulować w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r., 3) na wniosek dłużnika i za zgodą wierzyciela zobowiązania z tych tytułów mogą być zamienione w całości lub w części na akcje lub udziały dłużnika w wyniku podwyższenia jego kapitału akcyjnego lub zakładowego; akcje lub udziały mogą być objęte wyłącznie przez gminy, 4) wartość akcji lub udziałów, o których mowa w pkt 3, przeznaczonych na zaspokojenie zobowiązań wobec gmin nie może przekroczyć 49% kapitału akcyjnego lub zakładowego przed jego podwyższeniem. Art. 6. 1. Od dnia wejścia w życie ustawy wstrzymuje się wykonanie zobowiązań, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2 i ust. 4-6, pod warunkiem złożenia przez dłużnika wniosku, o którym mowa w art. 7 ust. 2, i zawarcia umowy, o której mowa w art. 8 ust. 1. 2. W okresie odroczenia terminów spłaty zobowiązań, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust. 4, oraz w okresie spłaty tych zobowiązań nie stosuje się przepisów art. 57 § 1-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku niezapłacenia lub nieterminowego zapłacenia którejkolwiek z rat zobowiązań, o których mowa w ust. 2, nalicza się odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych, licząc od dnia następnego po upływie terminu, w którym rata miała być zapłacona. 4. Umorzone kwoty zobowiązań uwzględnia się w rachunkach zysków i strat, na zasadach ogólnych, określonych w przepisach o rachunkowości, z tym że przychody z tytułu umorzenia nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 931). Art. 7. 1. Restrukturyzację finansową, o której mowa w art. 4 ust. 2, przeprowadza się w drodze postępowania, zwanego dalej "postępowaniem oddłużeniowym". 2. Postępowanie oddłużeniowe wszczyna się na wniosek przedsiębiorstwa górniczego, złożony wierzycielowi nie później niż do dnia 30 czerwca 1999 r. 3. Integralną część wniosku, o którym mowa w ust. 2, stanowi, pozytywnie zaopiniowany w trybie ust. 6 i 7, program naprawczy, określający sposoby i środki działania, które mają zapewnić przedsiębiorstwu górniczemu osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego na działalności operacyjnej, najpóźniej do końca 2000 r, a także określający propozycje restrukturyzacji finansowej wraz z harmonogramem jej realizacji oraz zadania w zakresie ochrony środowiska, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Przedsiębiorstwo górnicze prowadzące całkowitą likwidację zakładów górniczych do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dołącza program likwidacji kopalni, o którym mowa w art. 14. 5. Do wniosku należy załączyć, sporządzone według stanu na ostatni dzień kwartału poprzedzającego dzień złożenia wniosku, następujące dokumenty: 1) odpis z właściwego rejestru, 2) bilans z rachunkiem zysków i strat, 3) spis wierzycieli zawierający oznaczenie wierzyciela, wysokość wierzytelności, datę powstania, terminy płatności tych wierzytelności oraz zabezpieczenia ich spłat, 4) wykaz udzielonych poręczeń i gwarancji oraz ustanowionych hipotek, 5) wykaz nie wykonanych tytułów egzekucyjnych wystawionych przeciwko przedsiębiorstwu górniczemu, 6) wykaz dłużników, z podaniem wysokości należności i terminów ich płatności. 6. Program naprawczy, o którym mowa w ust. 3, opiniuje Minister Gospodarki, w uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Finansów i Ministrem Skarbu Państwa, po uzyskaniu stanowiska: 1) Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - w odniesieniu do zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, 2) Prezesa Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej - w odniesieniu do zobowiązań wobec Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, 3) Prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - w odniesieniu do zobowiązań wobec tego funduszu, 4) zarządów gmin górniczych, na których terenie znajduje się przedsiębiorstwo górnicze. Nieprzedstawienie stanowiska w terminie 14 dni oznacza akceptację programu. 7. Udzielenie opinii, o której mowa w ust. 6, powinno nastąpić w terminie nie dłuższym niż 30 dni. Art. 8. 1. Postępowanie oddłużeniowe prowadzi się na podstawie umowy zawartej przez dłużnika z wierzycielem, uwzględniającej zasady, o których mowa w ustawie. Umowa określa warunki realizacji restrukturyzacji finansowej. 2. Podstawą realizacji postępowania oddłużeniowego jest spełnienie przez dłużnika, w okresie od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2002 r., następujących warunków: 1) nieprzekroczenia przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 6 i ust. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1112), 2) niedokonywania darowizn, chyba że dotyczy to nieodpłatnego przekazywania obiektów majątku nieprodukcyjnego ponoszącego straty, 3) nieudzielania poręczeń i gwarancji, 4) realizowania przez dłużnika restrukturyzacji przedsiębiorstwa górniczego zgodnie z programem naprawczym, 5) terminowego regulowania bieżących zobowiązań z tytułu ubezpieczeń społecznych, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r. 3. Z chwilą zawarcia umowy, o której mowa w ust. 1, wstrzymuje się wykonywanie zawartych wcześniej i nie wykonanych umów, porozumień oraz decyzji dotyczących zobowiązań, o których mowa w art. 5 ust. 1 i ust 4-6, a postępowania egzekucyjne zawiesza się do dnia zakończenia postępowania oddłużeniowego. 4. W okresie prowadzenia postępowania oddłużeniowego nie stosuje się przepisów art. 5 § 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756). 5. W przypadku niespełnienia przez dłużnika któregokolwiek z warunków określonych w ust. 2 postępowanie oddłużeniowe podlega umorzeniu, a objęte tym postępowaniem zobowiązania wraz z odsetkami stają się wymagalne. 6. Decyzje w sprawie umorzenia postępowania oddłużeniowego podejmuje Minister Gospodarki, w uzgodnieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Ministrem Finansów i Ministrem Skarbu Państwa. 7. Przebieg postępowania oddłużeniowego monitoruje Państwowa Agencja Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. w Katowicach, która w przypadku stwierdzenia niespełnienia przez dłużnika warunków, o których mowa w ust. 2, informuje o tym Ministra Gospodarki. Art. 9. 1. Zobowiązania, o których mowa w art. 4 ust. 1, powstałe po dniu 31 marca 1998 r., do czasu uzyskania rentowności, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2000 r., w przypadku niemożności ich regulowania stwierdzonej w opinii, o której mowa w art. 7 ust. 6, mogą być regulowane przez dłużnika na zasadach określonych w umowie zawartej z wierzycielem. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, może zawierać postanowienia dotyczące: 1) umorzenia istniejących zobowiązań w pełnej wysokości, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom, 2) odroczenia terminu płatności zobowiązań nie podlegających umorzeniu, jednak na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2000 r., 3) rozłożenia spłaty zobowiązań, o których mowa w pkt 2, na okres nie przekraczający pięciu lat. 3. Powstałe po dniu 31 marca 1998 r. zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług oraz z tytułu opłat i kar należnych gminom mogą być przedmiotem umów tylko w zakresie terminów oraz warunków spłaty. 4. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się sposób oraz inne warunki restrukturyzacji zadłużenia. 5. Jeżeli dłużnik przez trzy kolejne miesiące nie będzie realizował warunków umowy, postępowanie oddłużeniowe może zostać umorzone na wniosek wierzyciela. 6. Do restrukturyzacji finansowej zobowiązań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 7 i art. 8 stosuje się odpowiednio. Art. 10. Przepisy art. 4-9 w odniesieniu do zobowiązań, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-3, stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstw robót górniczych będących: 1) przedsiębiorstwami państwowymi, 2) spółkami prawa handlowego, w których co najmniej 50% akcji lub udziałów należy do Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa górniczego, 3) spółkami prawa handlowego, których akcje lub udziały zostały wniesione do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych w trybie art. 10 ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o Narodowych Funduszach Inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), w tym do Przedsiębiorstwa Budowy Szybów S.A. w Bytomiu. Art. 11. Przedsiębiorstwa górnicze prowadzące całkowitą lub częściową likwidację kopalń są zwolnione z dniem zaprzestania wydobywania węgla od obowiązku zapłaty bieżących wpłat, opłat i kar, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3-5, w wysokości przypadającej na likwidowaną kopalnię lub jej część. Rozdział 3 Likwidacja kopalni Art. 12. 1. Całkowita likwidacja kopalni polega na zaprzestaniu wydobywania węgla kamiennego i likwidacji zakładu górniczego. 2. Częściowa likwidacja kopalni polega na likwidacji oznaczonej części zakładu górniczego, zbędnej ze względów technicznych lub technologicznych, dla której zgodnie z przepisami art. 81 ust. 4 Prawa geologicznego i górniczego sporządzony jest plan ruchu likwidacji części zakładu górniczego. Art. 13. 1. Całkowita lub częściowa likwidacja kopalni następuje na podstawie rozstrzygnięcia właściwego organu. 2. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, określa, w szczególności: 1) zakres likwidacji, 2) termin rozpoczęcia likwidacji, 3) termin zakończenia wydobycia węgla kamiennego, 4) termin zakończenia likwidacji, 5) osobę likwidatora. 3. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w ust. 1, stanowi podstawę opracowania przez przedsiębiorstwo górnicze: 1) programu likwidacji kopalni, 2) programu socjalnego likwidowanej kopalni. 4. Wydobycie węgla kamiennego nie może być prowadzone dłużej niż przez dwanaście miesięcy od dnia rozstrzygnięcia o likwidacji kopalni. 5. Przedsiębiorstwo górnicze opracowuje program socjalny likwidowanej kopalni przy udziale utworzonego w tej kopalni biura pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. Biura pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. tworzy się w pierwszej kolejności w kopalniach całkowicie likwidowanych, niezależnie od terminu rozpoczęcia likwidacji. Biura te uczestniczą w konsultowaniu z poszczególnymi pracownikami propozycji adresowanych do nich, zawartych w programie socjalnym, oraz w tym zakresie współdziałają ze związkami zawodowymi działającymi w likwidowanej kopalni. Art. 14. 1. Program likwidacji kopalni powinien określać: 1) zakres i harmonogram robót likwidacyjnych przewidzianych do wykonania w okresie objętym rozstrzygnięciem o likwidacji kopalni, 2) przewidywane koszty likwidacji. 2. W przypadku ubiegania się o finansowanie likwidacji kopalni ze środków budżetu państwa, właściwy organ przedsiębiorstwa górniczego przedkłada program likwidacji kopalni Ministrowi Gospodarki do akceptacji. Art. 15. 1. Program socjalny likwidowanej kopalni powinien określać: 1) uprawnienia osłonowe i aktywizujące, o których mowa w art. 20, którymi zostaną objęci pracownicy likwidowanej kopalni, oraz sposób realizacji tych uprawnień przez każdego pracownika, który utraci miejsce pracy w likwidowanej kopalni, 2) propozycje zatrudnienia pracowników likwidowanej kopalni: a) w podmiotach tworzonych na bazie majątku kopalni, b) poza górnictwem, 3) propozycje zatrudnienia w innej kopalni pracowników zatrudnionych pod ziemią, w przypadku wystąpienia konieczności uzupełnienia załogi tej kopalni, 4) przewidywany koszt realizacji programu socjalnego oraz źródła jego sfinansowania. 2. Program socjalny likwidowanej kopalni, w terminie nie dłuższym niż trzy miesiące od dnia podjęcia rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 13 ust. 1, właściwy organ przedsiębiorstwa górniczego przedkłada: 1) związkom zawodowym działającym w likwidowanej kopalni, 2) zarządowi gminy górniczej, na terenie której znajduje się siedziba likwidowanej kopalni. 3. Program socjalny powinien zostać uzgodniony ze związkami zawodowymi działającymi w likwidowanej kopalni i podpisany przez te związki oraz zaopiniowany przez zarząd gminy górniczej, w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia przedłożenia programu. 4. W przypadku nieuzyskania uzgodnienia lub opinii, o których mowa w ust. 3, program wchodzi w życie w terminie 15 dni od dnia, w którym upłynął termin do uzgodnienia lub zaopiniowania programu. 5. Program socjalny likwidowanej kopalni realizuje likwidator kopalni, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 5. 6. Tryb przyjmowania i wdrażania programu socjalnego likwidowanej kopalni nie dotyczy kopalń, wobec których rozstrzygnięcie o likwidacji podjęto przed wejściem w życie ustawy. Art. 16. 1. Środki finansowe na realizację programu likwidacji kopalni zapewnia przedsiębiorstwo górnicze, wykorzystując w tym celu dotacje z budżetu państwa, przychody z likwidacji, pożyczki lub subwencje z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz inne źródła finansowania. 2. Finansowanie realizacji programu likwidacji kopalni ze środków budżetowych w latach 1998-2002 odbywa się na podstawie umowy zawartej pomiędzy Ministrem Gospodarki a właściwym organem przedsiębiorstwa górniczego. Umowa ta powinna określać między innymi sposób monitorowania procesu likwidacji kopalni oraz kontroli wydatkowania środków budżetowych w procesie likwidacji. 3. W kopalniach całkowicie likwidowanych kwotę podatku od towarów i usług naliczonego zgodnie z ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076), zwaną dalej "ustawą o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym", w związku z zakupami i usługami związanymi z ich likwidacją, traktuje się tak, jakby wynikała ze sprzedaży opodatkowanej. Do tych kopalń nie stosuje się art. 20 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w odniesieniu do towarów używanych, zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 tej ustawy. 4. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przyznawania oraz sposób wykorzystania dotacji z budżetu państwa przeznaczonej na finansowanie likwidacji kopalń oraz usuwania szkód wywołanych ruchem zakładu górniczego, powstałych w wyniku reaktywacji starych zrobów, oraz szczegółowe warunki powodujące cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej. Art. 17. 1. Z dniem 1 stycznia 2000 r. przedsiębiorstwo górnicze utworzy fundusz likwidacji kopalń, będący w jego dyspozycji, na który przekazywać będzie od 3% do 10% środków pochodzących z odpisów amortyzacyjnych każdej z kopalń należących do przedsiębiorstwa górniczego. 2. Środki funduszu likwidacji kopalń przedsiębiorstwo górnicze gromadzi na wyodrębnionym rachunku bankowym. Środki te nie podlegają egzekucji. 3. Od dnia 1 stycznia 2003 r. likwidacja kopalń finansowana jest ze środków funduszu, o którym mowa w ust. 1, oraz - uzupełniająco - ze środków budżetu państwa. Od dnia 1 stycznia 2006 r. likwidacja kopalń finansowana jest wyłącznie ze środków funduszu. 4. Dochody funduszu nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 5. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady: 1) tworzenia i funkcjonowania funduszu likwidacji kopalń, o którym mowa w ust. 1, 2) ustalania wysokości odpisów i terminy przekazywania środków na ten fundusz, 3) wykorzystania środków funduszu. Rozdział 4 Restrukturyzacja zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych Art. 18. Środki finansowe na realizację restrukturyzacji zatrudnienia, w tym realizację programu socjalnego likwidowanej kopalni, o którym mowa w art. 13 ust. 3 pkt 2, zapewnia przedsiębiorstwo górnicze, wykorzystując w tym celu dotacje z budżetu państwa oraz inne źródła finansowania. Art. 19. 1. Przepisy niniejszego rozdziału, z wyjątkiem art. 20 ust. 4, stosuje się do pracowników zatrudnionych w: 1) przedsiębiorstwach górniczych, 2) przedsiębiorstwach robót górniczych, w których obowiązuje Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r., zwany dalej "Układem Zbiorowym Pracy", jeżeli przedsiębiorstwa te są: a) przedsiębiorstwami państwowymi, b) spółkami prawa handlowego, w których co najmniej 50% akcji lub udziałów należy do Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa górniczego, c) spółkami prawa handlowego, których akcje lub udziały zostały wniesione do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych w trybie ustawy, o której mowa w art. 10, w tym Przedsiębiorstwo Budowy Szybów S.A. w Bytomiu, postawionych w stan likwidacji lub upadłości albo w przypadku konieczności zmniejszenia zatrudnienia, 3) przedsiębiorstwach robót górniczych będących spółkami prawa handlowego, w których co najmniej 50% akcji lub udziałów należy do spółki, w której 100% akcji lub udziałów posiada przedsiębiorstwo górnicze, 4) przedsiębiorstwach robót górniczych, które w dniu wejścia w życie ustawy, korzystając z dotacji budżetowej dla górnictwa, realizują system osłon socjalnych na podstawie przepisów dotychczasowych w zakresie określonym w tych przepisach. 2. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do pracowników zatrudnianych po dniu wejścia w życie ustawy w przedsiębiorstwach górniczych i w przedsiębiorstwach robót górniczych, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem tych pracowników, którzy w dniu wejścia w życie ustawy byli zatrudnieni w przedsiębiorstwach górniczych. Art. 20. 1. W okresie restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych pracownikom nie posiadającym uprawnień emerytalnych przysługują następujące uprawnienia: 1) osłonowe - urlop górniczy, 2) aktywizujące na rynku pracy: a) zasiłek socjalny, b) jednorazowe bezpłatne szkolenie, c) jednorazowa odprawa pieniężna, d) jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa, e) pożyczka, f) bezpłatna pomoc doradcza. 2. Poszczególne świadczenia z tytułu uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a)-d), mogą być przyznane pracownikowi tylko jeden raz, na jego wniosek za zgodą pracodawcy, jeżeli przed dniem złożenia wniosku nie korzystał z takich świadczeń, chyba że ustawa stanowi inaczej. 3. Osoba korzystająca z uprawnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a), traci przyznane jej uprawnienia, jeżeli w czasie korzystania z nich: 1) podjęła pracę pod ziemią lub u pracodawcy uprawnionego do przyznawania uprawnień określonych w ust. 1, 2) podjęła inne zatrudnienie nie powiadamiając o tym, w terminie jednego miesiąca, przedsiębiorstwa górniczego zobowiązanego do wypłacania świadczeń związanych z tymi uprawnieniami, 3) nabyła uprawnienia emerytalne. 4. Zatrudnionemu pod ziemią pracownikowi całkowicie likwidowanej kopalni, któremu do uzyskania urlopu górniczego brakuje nie więcej niż dwa lata, przedsiębiorstwo górnicze zapewnia zatrudnienie w czynnej kopalni. 5. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie ograniczają uprawnień określonych ustawą z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczegółowych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110). Art. 21. 1. Urlop górniczy, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1, przysługuje pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią u pracodawcy objętego Układem Zbiorowym Pracy, któremu ze względu na wiek, łączny staż pracy lub staż pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy brakuje nie więcej niż pięć lat do nabycia prawa do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r. - w wymiarze do lat pięciu. 2. Urlop górniczy przysługuje pracownikowi w pełnym wymiarze pięciu lat pod warunkiem, że skorzystanie z niego pozwoli mu nabyć prawo do emerytury przed dniem 1 stycznia 2007 r. 3. Urlop górniczy może być udzielony przez pracodawcę po ustaleniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresów uprawniających pracownika do emerytury oraz okresu urlopu górniczego niezbędnego do nabycia uprawnień emerytalnych. 4. Urlop górniczy traktuje się na równi z okresami pracy górniczej uprawniającymi do nabycia uprawnień emerytalnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 5. Korzystanie z urlopu górniczego jest dobrowolne. Urlop górniczy może być przyznany pod warunkiem złożenia przez pracownika pisemnego oświadczenia, iż wyraża zgodę na rozwiązanie stosunku pracy z dniem zakończenia urlopu górniczego. 6. Pracownik korzystający z urlopu górniczego nie może korzystać z innych uprawnień osłonowych i aktywizujących określonych w ustawie. Art. 22. 1. W okresie korzystania z urlopu górniczego, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1, pracownik otrzymuje świadczenie socjalne w wysokości 75% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Do podstawy obliczania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych zgodnie z Kodeksem pracy. 3. Korzystający z urlopu górniczego, niezależnie od świadczenia socjalnego, otrzymuje: 1) deputat węglowy, 2) nagrodę z okazji "Dnia Górnika" i dodatkową nagrodę roczną, wynikające z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Krata Górnika (Dz. U. z 1982 r. Nr 2, poz. 13), zwanego dalej "Kartą Górnika", 3) nagrodę jubileuszową oraz ma prawo do korzystania z uznaniowych świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Świadczenia, o których mowa w pkt 1 i 2, przysługują pod warunkiem, że uprawnienie do takich świadczeń przysługiwało pracownikowi przed uzyskaniem urlopu górniczego. 4. Świadczenie socjalne, o którym mowa w ust. 1, jest waloryzowane kwartalnie według wskaźnika, o którym mowa w ust. 5, z tym że kwota tego świadczenia nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu poprzedzającym waloryzację. 5. Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń na kolejny kwartał, począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r., ustala się jako stosunek, obciążającego koszty, przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników wszystkich kopalń węgla kamiennego zatrudnionych pod ziemią, z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalany, do analogicznego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał przedostatni. Do tego wynagrodzenia nie wlicza się nagród rocznych, odpraw pieniężnych przyznawanych w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i innych wypłat o charakterze jednorazowym. 6. Waloryzacja świadczenia socjalnego dla pracownika, któremu przyznano urlop górniczy w danym kwartale, rozpoczyna się od następnego kwartału. 7. Wskaźnik wzrostu przeciętnych wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 5, ustala Minister Gospodarki i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 8. Osobie otrzymującej świadczenie socjalne, która podejmie zatrudnienie poza górnictwem, przysługuje miesięcznie 50% przyznanego świadczenia socjalnego wypłacanego nie dłużej niż do końca okresu, na który świadczenie przyznano, pod warunkiem, że zgłosi ten fakt przedsiębiorstwu górniczemu zobowiązanemu do wypłacania świadczenia socjalnego, w terminie jednego miesiąca od dnia podjęcia pracy. 9. Osoba korzystająca z urlopu górniczego przed dniem wejścia w życie ustawy otrzymuje świadczenie socjalne w wymiarze dotychczas ustalonym. 10. Świadczenie socjalne podlega ochronie prawnej jak wynagrodzenie za pracę - zgodnie z Kodeksem pracy. Art. 23. 1. Zasiłek socjalny, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. a), wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia poza górnictwem, przysługuje pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią nieuprawnionemu do urlopu górniczego, z którym z przyczyn dotyczących zakładu pracy rozwiązano stosunek pracy, a od dnia 1 stycznia 1999 r. również pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym rozwiązano stosunek pracy w tym samym trybie. 2. Zasiłek socjalny przyznawany jest na okres do dwóch lat. 3. Wysokość zasiłku socjalnego wynosi 65% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, z uwzględnieniem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych - zgodnie z Kodeksem pracy. 4. Warunkiem przyznania pracownikowi zasiłku socjalnego jest złożenie przez niego pisemnego zobowiązania do przestrzegania przepisów ust. 5 i ust. 6. 5. Osoba korzystająca z zasiłku socjalnego obowiązana jest do: 1) zgłaszania się przynajmniej raz w miesiącu we właściwym biurze pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. w celu potwierdzenia gotowości do podjęcia zatrudnienia, 2) przyjęcia przedstawionej przez właściwe biuro pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o. propozycji szkolenia bądź przekwalifikowania zawodowego, zwiększającej szansę zatrudnienia. 6. Osoba uprawniona do pobierania zasiłku socjalnego traci prawo do jego pobierania, niezależnie od przepisu art. 20 ust. 3, w przypadku: 1) nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się w wyznaczonym terminie w biurze pomocy zawodowej, 2) odmowy podjęcia zaproponowanego szkolenia bądź przekwalifikowania się, 3) nieuzasadnionej odmowy podjęcia proponowanego zatrudnienia w rozumieniu przepisów rozdziału 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887); za uzasadnioną uznaje się odmowę przyjęcia propozycji pracy o poziomie wynagrodzenia niższym niż wysokość otrzymywanego zasiłku socjalnego, 4) podjęcia zatrudnienia lub działalności gospodarczej. 7. Okres wypłacania zasiłku kończy się z dniem podjęcia zatrudnienia lub działalności gospodarczej. 8. Przepisy art. 22 ust. 4-7 stosuje się odpowiednio. Art. 24. 1. Pracownik kopalni, z którym pracodawca rozwiązał umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, korzystający z zasiłku socjalnego uprawniony jest do odbycia jednorazowego bezpłatnego szkolenia, o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. b), w celu zmiany kwalifikacji umożliwiających podjęcie nowego zatrudnienia poza górnictwem lub nabycia kwalifikacji potrzebnych do podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3. 2. Uprawnienie do sfinansowania kosztów jednorazowego bezpłatnego szkolenia w 1998 r. przysługuje także pracownikowi zatrudnionemu w kopalni pod ziemią, a od dnia 1 stycznia 1999 r. - każdemu pracownikowi kopalni oraz osobie przebywającej na zasiłku socjalnym. 3. Jeżeli były pracownik, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, zarejestrowany we właściwym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy, skierowany zostanie przez ten urząd, na wniosek biura pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o., na szkolenie, a rejonowy urząd pracy sfinansuje tylko w części koszty tego szkolenia, to pozostałą część kosztów finansuje pracodawca, o którym mowa w ust. 1, lub wnioskujące biuro pomocy zawodowej - ze środków budżetowych albo innych źródeł finansowania. 4. Jeżeli pracownik, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, nie otrzyma propozycji szkolenia, o którym mowa w ust. 1, a odbędzie szkolenie zaproponowane przez biuro pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o., koszt tego szkolenia finansuje pracodawca, o którym mowa w ust. 1, lub wnioskujące biuro pomocy zawodowej - ze środków budżetowych albo innych źródeł finansowania. Art. 25. 1. Jednorazowa odprawa pieniężna, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. c), udzielana w celu zintensyfikowania aktywności zawodowej, przysługuje osobie przebywającej na zasiłku socjalnym, jeżeli w okresie do 24 miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę podejmie zatrudnienie poza górnictwem. 2. Odprawa przysługuje z dniem podjęcia zatrudnienia poza górnictwem lub działalności gospodarczej udokumentowanej powstaniem obowiązku podatkowego. 3. Odprawa, o której mowa w ust. 1, przysługuje: 1) do dnia 31 grudnia 1998 r. - w wysokości 14,4-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, 2) od dnia 1 stycznia 1999 r. w wysokości: a) 14,4-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r., b) 12-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., c) 9,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r., d) 7,2-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. Art. 26. 1. Jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. d), przysługuje zwalnianemu po dniu 1 stycznia 1998 r. pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią, nieuprawnionemu do urlopu górniczego, a od dnia 1 stycznia 1999 r. także zatrudnionemu w zakładzie przeróbki mechanicznej węgla, z którym została rozwiązana umowa o pracę na jego wniosek i który zrezygnował ze świadczeń, o który mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. a) i c), oraz z zatrudnienia, o którym mowa w art. 20 ust. 4. 2. Odprawa, o której mowa w ust. 1, przysługuje: 1) do dnia 31 grudnia 1998 r. - w wysokości 24-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy, 2) od dnia 1 stycznia 1999 r. w wysokości: a) 24-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - do dnia 31 grudnia 1999 r., b) 21,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., c) 16,8-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2001 r., d) 12-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy - od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. 3. Począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r. jednorazowa odprawa pieniężna bezwarunkowa przysługuje także pozostałym pracownikom całkowicie likwidowanej kopalni, w wysokości 3,6-krotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kopalniach z trzeciego kwartału roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy. Art. 27. 1. Pracownik przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ma prawo do ubiegania się o pożyczkę, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. e), na preferencyjnych warunkach w celu podjęcia działalności gospodarczej na własny rachunek. 2. Przepis ust. 1 do dnia 31 grudnia 1998 r. ma zastosowanie do pracowników zatrudnionych pod ziemią, a od dnia 1 stycznia 1999 r. - do wszystkich pracowników kopalń. Art. 28. Pracodawca spoza górnictwa, który zobowiąże się do zatrudnienia byłego pracownika przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, na co najmniej 24 miesiące na specjalnie w tym celu utworzonym stanowisku pracy, może ubiegać się do pożyczkę lub kredyt bankowy na preferencyjnych warunkach z przeznaczeniem na pokrycie związanych z tym kosztów. Art. 29. Pożyczki, o których mowa w art. 27 ust. 1, oraz pożyczki i kredyty, o których mowa w art. 28, udzielane są przez banki i lokalne lub regionalne instytucje finansowe Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego zasilane z budżetu państwa lub z innych źródeł finansowania. Art. 30. 1. Pracodawcy spoza górnictwa, który zatrudni na czas nieokreślony byłego pracownika przedsiębiorstwa górniczego, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn dotyczących zakładu pracy, i będzie go zatrudniał co najmniej przez 24 miesiące, przysługuje w tym okresie prawo do zwrotu kwoty odpowiadającej wysokości zapłaconej składki na ubezpieczenia społeczne oraz składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części przypadającej na tego pracownika - jednak w kwocie miesięcznej nie wyższej niż średniomiesięczna składka przypadająca od kwoty wynagrodzeń w kwartale poprzedzającym kwartał, za który przysługuje refundacja. 2. Wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia dla określenia średniomiesięcznej składki, o której mowa w ust. 1, ustala Minister Gospodarki i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". 3. Zwrot kwoty odpowiadającej wysokości zapłaconej składki dokonywany jest przez przedsiębiorstwo górnicze, w którym pracownik był poprzednio zatrudniony - ze środków budżetu państwa. 4. W przypadku niespełnienia przez pracodawcę warunku dotyczącego okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, z przyczyn niezawinionych przez pracownika, pracodawca ten jest zobowiązany zwrócić przedsiębiorstwu górniczemu otrzymane kwoty, o których mowa w ust. 1. Art. 31. W przypadku likwidacji przedsiębiorstwa górniczego obowiązek wypłacania świadczeń wynikających z uprawnień, o których mowa w niniejszym rozdziale, przejmuje jednostka organizacyjna wskazana przez Ministra Gospodarki, w drodze rozporządzenia, w terminie jednego miesiąca od dnia zakończenia likwidacji. Art. 32. Pracodawca, w przypadku nieskorzystania przez pracownika kopalni objętej całkowitą likwidacją z uprawnień osłonowych i aktywizujących, o których mowa w art. 20 ust. 1, oraz z propozycji zatrudnienia, o którym mowa w art. 20 ust. 4, rozwiązuje umowę o pracę z pracownikiem na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110). Art. 33. 1. Przedsiębiorstwa górnicze, przedsiębiorstwa robót górniczych i spółki prawa handlowego, o których mowa w art. 19 ust. 1, obowiązane są do niezatrudniania nowych pracowników, z wyjątkiem: a) pracowników zwalnianych z likwidowanych kopalń, którzy nie skorzystali ze świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, b) absolwentów szkół specjalistycznych, w stosunku do których zostały wcześniej podjęte zobowiązania o zatrudnieniu. 2. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą rady nadzorczej spółki węglowej, dopuszcza się możliwość zatrudnienia w kopalniach pracowników o specjalistycznych kwalifikacjach, innych niż określeni w ust. 1. Art. 34. 1. Monitoring zmian stanu zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego, w tym wykorzystania wszystkich form osłonowych i aktywizujących wprowadzonych ustawą, oraz rejestr pracowników, którzy skorzystali z uprawnień, o których mowa w art. 20 ust. 1, prowadzi Państwowa Agencja Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. w Katowicach. 2. Agencja, o której mowa w ust. 1, obowiązana jest do przekazywania Ministrowi Gospodarki oraz Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej comiesięcznej informacji o wynikach monitoringu, o którym mowa w ust. 1. Art. 35. 1. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb przyznawania oraz sposób wykorzystania dotacji przeznaczonych na finansowanie restrukturyzacji zatrudnienia, 2) warunki, zasady i tryb przyznawania, obliczania i wypłacania świadczeń, o których mowa w niniejszym rozdziale, 3) wysokość minimalnych świadczeń i zasiłków socjalnych, 4) szczegółowe warunki powodujące cofnięcie lub czasowe wstrzymanie wypłaty przyznanej dotacji budżetowej. 2. Wysokość przeciętnego wynagrodzenia niezbędnego dla ustalenia odpraw, o których mowa w art. 25 i art. 26, ustala Minister Gospodarki i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". Rozdział 5 Szczególne uprawnienia i zadania gmin górniczych Art. 36. 1. Przedsiębiorstwo górnicze obowiązane jest współdziałać w realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego z gminami górniczymi w celu zagospodarowania majątku nieprodukcyjnego kopalń i tworzenia alternatywnych miejsc pracy. 2. Za majątek nieprodukcyjny kopalń, o którym mowa w ust. 1, uznaje się nieruchomości: 1) zabudowane budynkami mieszkalnymi lub hotelowymi, 2) zabudowane budynkami szkolnymi lub budynkami wykorzystywanymi do działalności kulturalnej, 3) zabudowane obiektami sportowymi, domami wypoczynkowymi i kolonijnymi, 4) zabudowane budynkami szpitalnymi lub związanymi z profilaktyką zdrowotną, 5) zabudowane budynkami wyłączonymi z działalności produkcyjnej, 6) inne nie wykorzystywane na cele produkcyjne. Art. 37. 1. Przedsiębiorstwo górnicze może, w zakresie zagospodarowania majątku nieprodukcyjnego kopalń, a także zbędnego majątku produkcyjnego: 1) zawiązywać z gminami górniczymi i z innymi przedsiębiorcami spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu aktywizacji gospodarczej gminy, pokrywając obejmowane akcje lub udziały w tych spółkach wkładem niepieniężnym w postaci określonych składników majątku, 2) zrzec się na rzecz gminy górniczej, za jej zgodą, własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, które stały się dla niego zbędne; zrzeczenie wymaga formy aktu notarialnego; przepisu art. 179 § 2 Kodeksu cywilnego nie stosuje się. 2. Do czynności, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów: 1) art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014), 2) art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4, poz. 23 i Nr 74, poz. 443, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1995 r. Nr 86, poz. 433 oraz z 1997 r. Nr 117, poz. 751 i Nr 137, poz. 926). 3. Przedsiębiorstwo górnicze może pomniejszyć kapitał zapasowy o wartość bilansową przekazywanych nieruchomości, a w następnej kolejności pomniejszyć z tego tytułu kapitał rezerwowy oraz kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny. Pomniejszenie kapitału zapasowego i rezerwowego następuje z zachowaniem warunków określonych w przepisach art. 427 § 4 i § 5 Kodeksu handlowego. 4. Przepisu art. 31 ust. 5 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i poz. 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014), nie stosuje się w przypadku określonym w ust. 3, w odniesieniu do zakazu podziału kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny. 5. Przepisy ust. 3 i ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku nieodpłatnego przekazania przez przedsiębiorstwo górnicze innej niż gmina osobie prawnej zasobów budynków mieszkalnych wraz z towarzyszącymi obiektami infrastruktury technicznej i społecznej na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o zasadach przekazywania zakładowych budynków mieszkalnych przez przedsiębiorstwa państwowe (Dz. U. Nr 119, poz. 567, z 1996 r. Nr 52, poz. 236 i z 1997 r. Nr 6, poz. 32), przy czym oświadczenia o zamiarze przekazania mogą być składane do dnia 30 czerwca 1999 r. 6. Na zasadach określonych w ust. 3 i ust. 4 spółka węglowa może także pomniejszyć kapitał zapasowy, rezerwowy oraz z aktualizacji wyceny o wartość umorzenia części udziałów lub akcji odpowiadającej wartości bilansowej majątku nieprodukcyjnego kopalń przekazanego przez spółki, w których akcje lub udziały spółki węglowej przekraczają 50% wartości kapitału akcyjnego lub zakładowego. Art. 38. Gmina górnicza uprawniona jest do korzystania z wszystkich szczególnych instrumentów ekonomiczno-finansowych i innych preferencji określonych w odrębnych przepisach. Art. 39. 1. Gminie górniczej przysługuje zwiększony udział we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na terenie gminy, w wysokości i na zasadach określonych w przepisach o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. 2. Do gminy górniczej nie stosuje się przepisów, o których mowa w ust. 1, dotyczących wpłaty przeznaczonej na zwiększenie łącznej kwoty subwencji ogólnej dla wszystkich gmin. 3. Gmina górnicza ma prawo do otrzymania kredytu na warunkach preferencyjnych na finansowanie inwestycji wspierających tworzenie nowych miejsc pracy. 4. Kredytu, o którym mowa w ust. 3, udziela Bank Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej "Bankiem", na zasadach określonych w umowie zawartej pomiędzy Bankiem a Ministrem Gospodarki. 5. Kredyt na cele, o których mowa w ust. 3, jest objęty dopłatą ze środków budżetowych. 6. Środki budżetowe, o których mowa w ust. 5, określa ustawa budżetowa. 7. Minister Finansów, w porozumieniu z Ministrem Gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb udzielania, spłacania kredytu oraz stosowania karencji i umarzania kredytu, o którym mowa w ust. 3, 2) warunki i tryb rozliczeń z tytułu dopłat do kredytów, o których mowa w ust. 5, 3) zasady zawarcia umowy między Bankiem a Ministrem Gospodarki. 8. Warunkiem uzyskania kredytu, o którym mowa w ust. 3, jest przedłożenie programu aktywizacji gospodarczej gminy górniczej, w którym określone zostaną zadania realizacyjne w celu utworzenia nowych miejsc pracy z podziałem na zadania, które mają być finansowane ze środków własnych gminy, oraz zadania, dla których realizacji konieczne jest znalezienie zewnętrznych źródeł finansowania. Art. 40. Zwalnia się gminę górniczą z wpłat przeznaczonych na zwiększenie subwencji ogólnej budżetu państwa od przypadającej jej części opłaty eksploatacyjnej. Art. 41. Przedsiębiorcy podejmujący działalność gospodarczą na terenie gminy górniczej, wykorzystując do tego celu majątek nieprodukcyjny kopalni, uprawnieni są do korzystania, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, z preferencji i szczególnych instrumentów ekonomiczno-finansowych, a w szczególności z: 1) podwyższonych stawek amortyzacji środków trwałych, 2) poręczeń budżetu państwa spłaty kredytu inwestycyjnego, 3) pomocy, w formie dotacji lub pożyczek, ze środków budżetowych pochodzących z pożyczek banków zagranicznych, 4) odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych i obniżek podatku dochodowego. Rozdział 6 Źródła i zasady finansowania realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego Art. 42. 1. W każdym roku budżetowym - poczynając od roku 1999, a kończąc na 2002, z zastrzeżeniem ust. 8 - Rady Ministrów, na wniosek Ministra Gospodarki, określi, w projekcie budżetu państwa, na cele określone w ust. 2, dotacje w wysokości niezbędnej dla realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego. 2. Dotacje budżetowe, o których mowa w ust. 1, przeznaczone są na finansowanie kosztów: 1) likwidacji kopalń oraz usuwania szkód wywołanych reaktywacją starych zrobów, 2) restrukturyzacji zatrudnienia, 3) deputatów węglowych przysługującym emerytom i rencistom górniczym kopalni całkowicie likwidowanych, 4) ekwiwalentów pieniężnych z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, przysługującego emerytom i rencistom górniczym, wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, 5) rent wyrównawczych przysługujących od kopalń całkowicie likwidowanych, 6) tworzenia nowych miejsc pracy w gminach górniczych, 7) monitoringu, o którym mowa w art. 8 ust. 7 i art. 34, oraz nadzorowania i kontroli wydatkowania środków budżetowych, 8) utrzymywania biur pomocy zawodowej Górniczej Agencji Pracy Sp. z o.o., 9) obsługi wypłat dokonywanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o których mowa w pkt 4. 3. Dysponentem dotacji, o których mowa w ust. 1, jest Minister Gospodarki. 4. Podstawą przyznania dotacji budżetowej na realizację zadań określonych w ustawie jest umowa zawarta pomiędzy Ministrem Gospodarki a wnioskodawcą. 5. Dotację wypłaca się zaliczkowo, w ratach miesięcznych, na rachunek wnioskodawcy, o którym mowa w ust. 4. 6. W przypadku wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem, Minister Gospodarki wstrzymuje przekazywanie dalszych rat zaliczki dotacji do czasu rozliczenia się wnioskodawcy z otrzymanych dotychczas rat zaliczki. 7. Dotacje wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem podlegają zwrotowi do budżetu państwa w trybie określonym w odrębnych przepisach. 8. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Gospodarki, w projekcie ustawy budżetowej określi także dotacje na finansowanie zadań określonych w ustawie: 1) w latach 2003-2006 - kosztów likwidacji kopalń, 2) w latach 2003-2006 - kosztów restrukturyzacji zatrudnienia, 3) w latach 2003-2004 - kosztów refundacji składek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracodawcom spoza górnictwa, którzy zatrudnią byłych pracowników przedsiębiorstwa górniczego, 4) w latach 2003 - aż do wygaśnięcia - ekwiwalentów pieniężnych z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, przysługującego emerytom i rencistom górniczym, wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych . Rozdział 7 Zarządzanie w spółkach węglowych Art. 43. 1. O ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej, do spółek węglowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 2. Spółka węglowa z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa może być jedynym założycielem spółki akcyjnej. 3. Jeżeli kapitał akcyjny lub zakładowy spółki utworzonej w trybie określonym w ust. 2 pokryty zostanie przez spółkę węglową przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego będącym kopalnią, to spółka ta wstępuje, z dniem zarejestrowania, we wszystkie prawa i obowiązki dotyczące kopalni, wynikające z czynności cywilnoprawnych i decyzji administracyjnych, w tym także określone w Prawie geologicznym i górniczym oraz przepisach wydanych na jego podstawie. 4. Czynność prawna utworzenia spółki, o której mowa w ust. 2, jest wolna od opłaty skarbowej określonej w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej. 5. W przypadku sprzedaży przez spółkę węglową kopalni będącej przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, do nabywcy takiej kopalni stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3. 6. Należące do spółek węglowych akcje lub udziały spółki, o której mowa w ust. 2, są zbywane w trybie: 1) oferty ogłoszonej publicznie, 2) rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. Art. 44. 1. Z zastrzeżeniem przepisów Kodeksu handlowego oraz postanowień statutu spółki, do zadań rady nadzorczej spółki węglowej należy nadzór nad realizacją reformy górnictwa węgla kamiennego w zakresie dotyczącym spółki. 2. Członków rady nadzorczej spółki węglowej, w liczbie określonej w statucie, powołuje i odwołuje walne zgromadzenia akcjonariuszy. 3. Wybór kandydatów na członków rady nadzorczej spółki węglowej odbywa się w drodze konkursu przeprowadzanego przez Komitet Sterujący, o którym mowa w art. 49 ust. 1. 4. Przepis ust. 3 nie narusza uprawnień pracowników do udziału w radzie nadzorczej, wynikających z ustawy, o której mowa w art. 43 ust. 1. Art. 45. 1. Od dnia wejścia w życie ustawy w odniesieniu do spółek węglowych, Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. w Katowicach, centrali zbytu węgla "Węglozbyt" S.A. w Katowicach i "Węglokoks" S.A. w Katowicach, z wyjątkiem Kopalni Węgla Kamiennego "Bogdanka" S.A., kompetencje Ministra Skarbu Państwa określone w art. 2 pkt 5 oraz w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa wykonuje Minister Gospodarki, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 5. 2. Zgody Ministra Skarbu Państwa wymaga: 1) sprzedaż przedsiębiorstwa prowadzącego wydobycie węgla kamiennego wydzielonego ze spółki węglowej, 2) wniesienie do spółki przedsiębiorstwa prowadzącego wydobycie węgla kamiennego wydzielonego ze spółki węglowej, 3) oddanie na czas oznaczony do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa prowadzącego wydobycie węgla kamiennego wydzielonego ze spółki węglowej, 4) podwyższenie kapitału akcyjnego i umorzenie akcji spółek węglowych, 5) podwyższenie kapitału akcyjnego lub zakładowego i umorzenie oraz zbycie akcji lub udziałów w spółkach tworzonych na podstawie art. 43 ust. 2, 6) łączenie spółek węglowych lub spółek tworzonych na podstawie art. 43 ust. 2, na zasadach art. 463 i art. 464 Kodeksu handlowego, 7) likwidacja spółek węglowych, 8) emisja obligacji zamiennych na akcje spółki węglowej, 9) zamiana wierzytelności na akcje spółki węglowej, 10) ustanowienie zastawu na akcjach spółek węglowych oraz podejmowanie innych czynności prawnych mogących ograniczyć zbycie akcji spółek węglowych w przyszłości. 3. Przy wyrażaniu zgody, o której mowa w ust. 2 pkt 1, Minister Skarbu Państwa określa jednocześnie tryb i warunki sprzedaży przedsiębiorstwa. 4. Czynność prawna sprzedaży przedsiębiorstwa, o której mowa w ust. 2 pkt 1, jest wolna od opłaty skarbowej określonej w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej. 5. Zamiar dokonania czynności, o których mowa w ust. 2, podlega zgłoszeniu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, o ile taki obowiązek wynika z przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938). 6. Prywatyzacji spółek węglowych dokonuje Minister Skarbu Państwa. Art. 46. 1. Członków zarządu spółki węglowej powołuje i odwołuje walne zgromadzenie akcjonariuszy. 2. Do pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki węglowej może być powołana osoba wyłoniona w drodze publicznego konkursu przeprowadzonego w sposób określony uchwałą walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki. 3. Pozostali członkowie zarządu spółki węglowej są powoływani i odwoływani na wniosek prezesa zarządu. 4. Radzie nadzorczej przysługuje prawo do złożenia wniosku o odwołanie członka zarządu spółki węglowej. 5. Odstąpienie od przeprowadzenia konkursu, o którym mowa w ust. 2, jest możliwe w przypadku powołania na stanowisko prezesa zarządu spółki węglowej osoby, która pełniła wcześniej funkcję prezesa zarządu tej spółki węglowej w dniu wejścia w życie ustawy i została wyłoniona do pełnienia tej funkcji w drodze publicznego konkursu. 6. W celu zwiększenia odpowiedzialności prezesa zarządu i pozostałych członków zarządu spółki węglowej za wyniki działalności przedsiębiorstwa spółki w okresie realizacji programu reformy pełnomocnik walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki zawiera z poszczególnymi członkami zarządu spółki węglowej umowę, nazywaną "umową menedżerską", która określa w szczególności: 1) zakres obowiązków i odpowiedzialności w zakresie bieżącego zarządzania oraz zmian i usprawnień w przedsiębiorstwie spółki, 2) zasady wynagradzania uwzględniające powiązanie wynagrodzenia z wynikiem finansowym spółki oraz stopniem realizacji zadań wykonywanych w ramach obowiązków określonych w pkt 1, w tym zasady ustalania wysokości premii, 3) zasady udziału w zysku spółki, 4) czas, na jaki umowa zostanie zawarta, 5) przesłanki przedterminowego rozwiązania umowy. Art. 47. 1. Walne zgromadzenie akcjonariuszy spółki węglowej może zdecydować o zawarciu przez spółkę umowy z osobą prawną wyłonioną w drodze publicznego konkursu przeprowadzonego w sposób ustalony w uchwale walnego zgromadzenia akcjonariuszy o świadczenie usług w zakresie zarządzania spółką. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, w spółce węglowej ustanawia się jednoosobowy zarząd i powołuje do zarządu osobę wskazaną przez osobę prawną, z którą zawarto umowę, o której mowa w ust. 1. Przepisy art. 46 ust. 5 i ust. 6 stosuje się odpowiednio. Rozdział 8 Nadzór nad realizacją reformy górnictwa węgla kamiennego Art. 48. 1. Nadzór nad realizacją reformy górnictwa węgla kamiennego sprawuje Minister Gospodarki. 2. Za pośrednictwem podmiotu, o którym mowa w art. 8 ust. 7, przedsiębiorstwa górnicze składają Ministrowi Gospodarki informacje niezbędne do sprawowania nadzoru. 3. Minister Gospodarki składa Radzie Ministrów roczne sprawozdanie z realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego w terminie określonym przez Radę Ministrów. Art. 49. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Gospodarki, powoła Komitet Sterujący, w skład którego wejdą członkowie kierownictw: Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Skarbu Państwa, Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz wojewoda katowicki i marszałek sejmiku województwa śląskiego. 2. Do zadań Komitetu Sterującego należy: 1) kontrola przebiegu realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego, 2) pełnienie funkcji doradczych dla Ministra Gospodarki, w zakresie realizacji reformy górnictwa węgla kamiennego, 3) przeprowadzanie konkursu, o którym mowa w art. 44 ust. 3. Rozdział 9 Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe Art. 50. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 931) w art. 16 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do inwestycji bezpośrednio związanych z likwidacją kopalni węgla kamiennego lub przez ten proces wywołanych." Art. 51. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 27 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) otrzymał przewidziane Układem Zbiorowym Pracy dla Pracowników Zakładów Górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r. oraz przepisach ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) świadczenie w postaci jednorazowego ekwiwalentu pieniężnego za urlop górniczy, jednorazowej odprawy socjalnej lub zasiłkowej albo odszkodowanie za skrócenie okresu wypowiedzenia umowy o pracę."; 2) w art. 16 w ust. 10, w art. 18 w ust. 1 w pkt 2, w art. 30 w ust. 3 i w art. 53 w ust. 1 w pkt 1 w lit. f) po wyrazach "z dnia 21 grudnia 1991 r." dodaje się wyrazy "i w ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112)". Art. 52. W ustawie z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 2 i Nr 43, poz. 221 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wynagrodzenie - wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacane pracownikom z tytułu zatrudnienia u przedsiębiorcy, obliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny jako "wynagrodzenia bez wypłat z zysku", z tym że u przedsiębiorców wymienionych w art. 4 ust. 6 do wynagrodzenia nie zalicza się: a) odpraw emerytalnych wypłacanych osobom przechodzącym na emerytury z urlopów górniczych, b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110),"; 2) w art. 4 dodaje się ust. 6 i ust. 7 w brzmieniu: "6. U przedsiębiorców realizujących postępowanie oddłużeniowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) przyrost przeciętnych wynagrodzeń w roku 1998 bezwarunkowo nie może przekroczyć wskaźnika wzrostu ustalonego przez Radę Ministrów. 7. W latach 1999-2002 przyrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia nie może przekroczyć średniorocznego wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, założonego na dany rok w projekcie ustawy budżetowej. Wyższy wzrost wynagrodzeń dopuszcza się wyłącznie w przypadku poprawy wyniku finansowego netto przedsiębiorstwa górniczego, skorygowanego o skutki postępowania oddłużeniowego, maksymalnie do wysokości połowy wskaźnika poprawy wyniku finansowego netto, jednakże nie więcej niż wskaźnik wzrostu ustalony na dany rok przez Komisję Trójstronną." Art. 53. 1. Rezerwa tworzona przez przedsiębiorstwa górnicze oraz przez przedsiębiorstwa robót górniczych, o których mowa w art. 19 ust. 1, na wypłatę świadczeń i nagród, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i inne fundusze celowe utworzone na podstawie ustaw, przysługujących na podstawie Karty Górnika, do wysokości w niej określonej, stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wypłata świadczeń i nagród, o których mowa w ust. 1, do wysokości rezerw nie jest kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 3. W okresie obowiązywania ustawy nagroda z okazji Dnia Górnika, przysługująca na podstawie Karty Górnika, jest wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Art. 54. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej na podstawie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 74, poz. 473) na podstawie wniosków złożonych do dnia 31 grudnia 2002 r., do okresów pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 10 ust. 1 tej ustawy, zalicza się: 1) okresy czynnej służby wojskowej, poprzedzonej pracą górniczą pod ziemią wykonywaną stale i w pełnym wymiarze pod warunkiem podjęcia takiej pracy w ciągu 30 dni od dnia zakończenia tej służby, 2) okresy niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy. Art. 55. 1. Osobie uprawnionej na podstawie Układu Zbiorowego Pracy do bezpłatnego węgla, która uzyskała lub uzyska emeryturę lub rentę przed dniem 31 grudnia 2002 r., wypłacany jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, ze środków budżetowych, oprócz emerytury lub renty, ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla, z zastrzeżeniem ust. 2-4. 2. Ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 1, może otrzymać osoba, która pobierała bezpłatny węgiel w naturze lub pobierała z tego tytułu ekwiwalent u pracodawcy objętego reformą górnictwa węgla kamiennego, albo osoba, która na emeryturę lub rentę przeszła od pracodawcy objętego Układem Zbiorowym Pracy, pod warunkiem, że w okresie trzech miesięcy od dnia uzyskania uprawnienia nie złoży wniosku do pracodawcy o pobieranie deputatu węglowego w naturze. Wysokość ekwiwalentu stanowi iloczyn ilości węgla objętego uprawnieniem i przeciętnej średniorocznej ceny zbytu węgla, o której mowa w ust. 4, która nie może być wyższa niż 3 Mg węgla kamiennego rocznie. 3. W przypadku gdy prawo do bezpłatnego węgla wynika z górniczej renty rodzinnej - wszystkim osobom do niej uprawnionym przysługuje łącznie jeden ekwiwalent. W razie podziału renty rodzinnej ekwiwalent ulega podziałowi w częściach równych, odpowiednio do liczby uprawnionych. 4. Minister Gospodarki w terminie do dnia 20 stycznia każdego roku ustala i ogłasza, w formie obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", przeciętną średnioroczną cenę zbytu 1 Mg węgla kamiennego w asortymencie Orzech II, z roku poprzedzającego rok, w którym ekwiwalent pieniężny z tytułu bezpłatnego węgla ma być wypłacany, skorygowaną o przewidywany wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych na rok planowany. 5. Minister Gospodarki, w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady przyznawania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla i wypłacania tego ekwiwalentu oraz zasady refundowania kosztów deputatu węglowego za ten deputat i rent wyrównawczych. Art. 56. W stosunku do przedsiębiorstw górniczych, w których po dniu wejścia w życie ustawy udostępniono na zasadach ogólnych akcje lub udziały osobom trzecim lub podniesiono kapitał z udziałem podmiotów nie będących państwowymi osobami prawnymi lub dokonano w inny sposób prywatyzacji w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 43 ust. 1, nie stosuje się przepisów rozdziału 2-4. Art. 57. Traci moc ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o restrukturyzacji finansowej jednostek górnictwa węgla kamiennego oraz o wprowadzeniu opłaty węglowej (Dz. U. Nr 113, poz. 735 i Nr 160, poz. 1081). Art. 58. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia i obowiązuje do dnia 31 grudnia 2002 r., z wyjątkiem art. 6, art. 8, art. 9, art. 11, art. 42 ust. 8, art. 54 i art. 55. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1113) Art. 1. W ustawie z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego (Dz. U. z 1996 r. Nr 143, poz. 661 i z 1997 r. Nr 82, poz. 518) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Jeżeli niemożliwe jest ustalenie podmiotu, o którym mowa w ust. 2 lub 3, zobowiązanego do zwrotu majątku, obowiązek zwrotu obciąża Skarb Państwa."; 2) w art. 2: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, nie istnieją w dniu wejścia w życie ustawy bądź po tym dniu przestały istnieć, to zwrot składników majątkowych następuje na rzecz ogólnokrajowej organizacji związków zawodowych lub organizacji społecznej, w której była zrzeszona obecnie nie istniejąca jednostka organizacyjna, chyba że organizacje te na podstawie stosownych uchwał lub decyzji wskażą jednostki organizacyjne niższego szczebla, na rzecz których należy dokonać zwrotu majątku. W tym przypadku zwrot majątku następuje na rzecz tych jednostek.", b) dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepis ust. 2 stosuje się także wobec związków zawodowych i ich ogólnokrajowych organizacji oraz organizacji społecznych uznawanych za tożsame ze związkami i ich ogólnokrajowymi organizacjami oraz organizacjami społecznymi rozwiązanymi w wyniku wprowadzenia stanu wojennego.", c) w ust. 3 w zdaniu drugim po wyrazach "bilansach lub innych dokumentach księgowych," dodaje się wyrazy "także w razie sporządzenia ich po dniu 12 grudnia 1981 r.,"; 3) w art. 3: a) w ust. 1 wyrazy "art. 2 ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "art. 2 ust. 1, 2 i 2a", b) w ust. 2 wyrazy "art. 2 ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "art. 2 ust. 1, 2 i 2a"; 4) w art. 31: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Związki zawodowe i organizacje społeczne, którym przekazano składniki majątkowe podlegające zwrotowi na podstawie art. 1 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, zaginięcia lub zużycia w stopniu uniemożliwiającym dalsze użytkowanie, obowiązane są do wypłaty odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości poszczególnych składników majątkowych według stanu na dzień ich przejęcia, powiększonej o kwotę odsetek obliczonych w sposób określony w ust. 2. W przypadku braku danych pozwalających na ustalenie wartości poszczególnych składników majątkowych według stanu na dzień ich przejęcia, podstawę ustalenia odszkodowania stanowi łączna wartość tych składników, stwierdzona w protokołach przekazania lub innych dokumentach, o których mowa w art. 2 ust. 3.", b) w ust. 6 po wyrazach "o których mowa w ust. 4 i 5" dodaje się wyrazy "oraz w art. 1 ust. 4"; 5) w art. 32: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Różnica i nadpłata, o których mowa odpowiednio w art. 31 ust. 4 i 5, są kompensowane w formie: 1) przeniesienia praw do składników majątkowych stanowiących własność Skarbu Państwa albo przeniesienia - w porozumieniu z właściwym organem gminy - praw do składników majątkowych stanowiących własność komunalną, za którą odpłatność pokryje Skarb Państwa, 2) obligacji Skarbu Państwa.", b) ust. 3 skreśla się; 6) dodaje się art. 34-311 w brzmieniu: "Art. 34. 1. Podmiotowi uprawnionemu do uzyskania różnicy lub nadpłaty, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5, służy, z zastrzeżeniem art. 101, prawo zgłoszenia wyboru form kompensaty, w terminach określonych w ust. 2. W tych terminach dopuszczalne jest także zgłoszenie żądania kompensaty w obu formach wskazanych w art. 32 ust. 1 przez określenie, jaka część zobowiązana ma być kompensowana w danej formie. 2. Termin zgłoszenia właściwemu wojewodzie potwierdzonych ostatecznymi orzeczeniami Społecznej Komisji Rewindykacyjnej kwot zobowiązań podlegających kompensowaniu w formach określonych w art. 32 ust. 1 upływa, w przypadku zobowiązań wynikających z orzeczeń: 1) wydanych do dnia 30 listopada 1998 r. - z dniem 6 lutego 1999 r., 2) wydanych od dnia 1 grudnia 1998 r. do dnia 31 maja 1999 r. - z dniem 20 lipca 1999 r., 3) wydanych po dniu 31 maja 1999 r. - z dniem 31 stycznia 2000 r. Art. 35. 1. Właściwy wojewoda zawiadamia uprawnionego o ustawowym terminie, w którym można dokonać zgłoszenia wyboru formy kompensaty, nie później niż na 14 dni przed upływem tego terminu. Brak takiego zawiadomienia nie wstrzymuje biegu terminu na dokonanie zgłoszenia wyboru formy kompensaty. 2. Prawo wyboru formy kompensaty wygasa, jeżeli uprawniony nie dokona zgłoszenia w terminie, o którym mowa w art. 34 ust. 2. W takim przypadku kompensata następuje w formie obligacji, z zastrzeżeniem art. 38 i art. 101. Art. 36. 1. W przypadku wyboru przez uprawnionego kompensaty w formie określonej w art. 32 ust. 1 pkt 1 wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 3 zdanie drugie i ust. 5 zdanie drugie, przedstawia, nie więcej niż dwukrotnie, oferty przeniesienia praw do określonych składników majątkowych mienia Skarbu Państwa lub komunalnego, wycenionych zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach. 2. Oferta może dotyczyć tylko składników majątkowych o wartości nie przewyższającej łącznej wartości zgłoszonego przez uprawnionego zobowiązania oraz należnych odsetek ustawowych naliczonych do przewidywanego dnia przeniesienia na uprawnionego praw do składników majątkowych. 3. Wojewoda przedstawia pierwszą ofertę kompensaty w formie przeniesienia praw do składników majątkowych, nie później niż w terminie 7 dni od dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 34 ust. 1. Jeżeli wojewoda nie dysponuje składnikami majątkowymi umożliwiającymi złożenie oferty, w tym samym terminie zawiadamia o tym uprawnionego, a kompensata następuje w formie obligacji. 4. Uprawniony jest obowiązany do złożenia oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu oferty, o której mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia jej przedstawienia; brak oświadczenia uprawnionego w tym terminie jest jednoznaczny z odrzuceniem oferty. 5. W przypadku odrzucenia pierwszej oferty, wojewoda przedstawia drugą ofertę w terminie 7 dni od dnia odrzucenia pierwszej oferty. Jeżeli wojewoda nie dysponuje składnikami majątkowymi umożliwiającymi złożenie oferty w tym samym terminie, zawiadamia o tym uprawnionego, a kompensata następuje w formie obligacji. 6. Uprawniony jest obowiązany do złożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu drugiej oferty w terminie 7 dni od dnia jej przedstawienia; brak oświadczenia uprawnionego w tym terminie jest jednoznaczny z odrzuceniem oferty. 7. W przypadku gdy uprawniony odrzuci drugą ofertę, która została mu przedstawiona: 1) przed dniem 6 lutego 1999 r. lub dniem 20 lipca 1999 r., to może, w terminie do dnia 31 stycznia 2000 r., żądać kompensaty w obligacjach, 2) przed lub po dniu 31 stycznia 2000 r., to może żądać kompensaty w gotówce stanowiącej połowę wartości przyznanej kompensaty. 8. Jeżeli w dniu przeniesienia na uprawnionego praw do składników majątkowych łączna wartość zgłoszonego do skompensowania zobowiązania oraz odsetek ustawowych naliczonych do tego dnia przewyższa lub jest niższa od wartości tych składników, wzajemne rozliczenie następuje w gotówce do końca roku, w którym nastąpiło uregulowanie zobowiązania. 9. Koszty przeniesienia praw do składników majątkowych określonych w art. 32 ust. 1 pkt 1 pokrywane są z budżetu państwa w części dotyczącej budżetu właściwego wojewody. 10. Kompensata w formie przeniesienia praw do składników majątkowych mienia Skarbu Państwa lub komunalnego następuje w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia przez uprawnionego oferty. Art. 37. 1. W przypadku wyboru przez uprawnionego kompensaty w formie obligacji Skarbu Państwa, ma on obowiązek wskazać rachunek papierów wartościowych otwarty w ramach umowy o świadczeniu usług brokerskich. Kompensata zobowiązań Skarbu Państwa w formie obligacji następuje wyłącznie poprzez przekazanie ich na wskazany rachunek. 2. Brak wskazania przez uprawnionego rachunku papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje, upoważnia właściwego wojewodę do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w administracji w celu doprowadzenia do wskazania przez uprawnionego odpowiedniego rachunku papierów wartościowych i nie powoduje po stronie Skarbu Państwa zwłoki w uregulowaniu zobowiązania w formie obligacji. 3. Kompensata w formie obligacji następuje, z zastrzeżeniem art. 38: 1) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 6 lutego 1999 r. - nie później niż do dnia 6 maja 1999 r., 2) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 20 lipca 1999 r. - nie później niż do dnia 5 listopada 1999 r., 3) w przypadku zgłoszeń, których termin upływa z dniem 31 stycznia 2000 r. - nie później niż do dnia 8 maja 2000 r. 4. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki emisji obligacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, w a szczególności wartość nominalną, wysokość i sposób oprocentowania. Art. 38. Minister Finansów może odstąpić od emisji obligacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, jeżeli taka emisja byłaby niecelowa ze względu na zbyt niską łączną wartość zobowiązań Skarbu Państwa zgłoszonych w którymkolwiek z terminów określonych w art. 34 ust. 2 oraz zobowiązań regulowanych na zasadach określonych w art. 35 ust. 2 oraz art. 36 ust. 3 zdanie drugie i ust. 5 zdanie drugie. W takim przypadku uregulowanie powyższych zobowiązań nastąpi w formie gotówkowej, także przez złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego w okolicznościach określonych w art. 39, w terminie odpowiednio: 1) do dnia 31 grudnia 1999 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 34 ust. 2 pkt 1, 2) do dnia 31 grudnia 2000 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 34 ust. 2 pkt 2, 3) do dnia 31 grudnia 2001 r. dla zgłoszeń, o których mowa w art. 34 ust. 2 pkt 3. Art. 39. Wojewoda składa należną na podstawie przepisów niniejszej ustawy kwotę gotówki do depozytu sądowego, jeżeli: 1) uprawniony podmiot odmawia jej przyjęcia albo wypłata należności natrafia na trudne do przezwyciężenia przeszkody, 2) należność dotyczy podmiotu, który przestał istnieć po ustaleniu zobowiązania. Art. 310. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady i tryb regulowania zobowiązań Skarbu Państwa w formach określonych w art. 32 ust. 1, w tym: a) dane dotyczące treści zgłoszenia wyboru formy kompensaty oraz formy i treści ofert, o których mowa w art. 36 ust. 1; rozporządzenie powinno wymieniać takie rodzaje danych podlegających przedstawieniu w ofertach, które pozwolą uprawnionym na właściwe ustosunkowanie się do tych ofert, oraz rodzaje danych, jakie powinno zawierać zgłoszenie wyboru formy kompensaty, aby mogło dojść do realizacji zobowiązania Skarbu Państwa, b) tryb ustalania składników majątkowych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1; rozporządzenie powinno określać sposób ich ustalania oraz gromadzenia i udostępniania danych dotyczących tych składników, tak aby zapewnić uprawnionym zapoznanie się z rzeczywistymi możliwościami kompensowania zobowiązań Skarbu Państwa w tej formie, c) zasady przekazywania przez wojewodów Ministrowi Finansów informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa, w tym przeznaczonych do skompensowania w formie obligacji; rozporządzenie powinno określać terminy przekazywania informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa oraz formę i zakres takich informacji, tak aby umożliwić Ministrowi Finansów sprawdzenie zgodności tych informacji z treścią orzeczeń Społecznej Komisji Rewizyjnej, mających być źródłem zobowiązań Skarbu Państwa, oraz weryfikację prawidłowości naliczania odsetek ustawowych, a także ocenę aktualnego stanu realizacji zobowiązań Skarbu Państwa i zaplanowanie środków budżetowych na pokrycie zobowiązań pozostałych do uregulowania, d) szczegółowe zasady realizacji obowiązku wskazania rachunku papierów wartościowych, na który mają być przekazane obligacje; rozporządzenie powinno określać terminy i tryb ustalania przez wojewodów rachunków papierów wartościowych, na które miałyby być przekazane obligacje, w sposób zapewniający uregulowanie zobowiązań Skarbu Państwa w tej formie w terminach przewidzianych w art. 37 ust. 3, 2) zasady regulowania zobowiązań Skarbu Państwa w formie gotówkowej, w a szczególności obowiązki wojewodów w zakresie ustalania rachunku bankowego, na który ma być przekazana równowartość zobowiązania wraz z odsetkami ustawowymi, 3) szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji zobowiązań Skarbu Państwa, o których mowa w art. 31 ust. 4 i 5, obowiązki sprawozdawcze związane z tą ewidencją, a w szczególności dane podlegające wpisowi do ewidencji, w tym dotyczące powstania, wysokości i sposobu uregulowania zobowiązania Skarbu Państwa, tak aby mogły one stanowić podstawę do sporządzania przez wojewodów informacji dla Ministra Finansów, o których mowa w pkt 1 lit. c), oraz corocznych ogólnych informacji dla Przewodniczącego Społecznej Komisji Rewindykacyjnej o stanie i formach realizacji zobowiązań Skarbu Państwa. Art. 311. 1. Wojewodowie właściwi w sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 4 i w art. 31 ust. 4 i 5, prowadzą ewidencję zobowiązań Skarbu Państwa wynikających z ostatecznych orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej. 2. Wpisowi do ewidencji podlegają w szczególności informacje: 1) dotyczące kwoty zobowiązań, o których mowa w ust. 1, 2) dotyczące dotrzymania lub braku dotrzymania terminu zgłoszenia wyboru form kompensaty, o których mowa w art. 32 ust. 1, 3) dotyczące formy, w której nastąpiło uregulowanie zobowiązania Skarbu Państwa i jego wartość. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest jawna i ogólnie dostępna w siedzibie urzędu wojewody."; 7) art. 7 otrzymuje brzmienie: "Art. 7. 1. Komisja rozstrzyga sprawę, wydając orzeczenie mające moc decyzji administracyjnej. 2. Orzeczenie Komisji jest ostateczne z dniem jego wydania i stanowi tytuł do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w administracji. 3. Na orzeczenie Komisji przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przed wniesieniem skargi należy w terminie 21 dni od dnia doręczenia orzeczenia zwrócić się do Komisji z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być wniesiona po upływie 30 dni, a przed upływem 60 dni od dnia doręczenia wezwania, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. W terminie 30 dni od dnia wpływu wezwania Komisja może je uwzględnić przez uchylenie lub zmianę dotychczasowego orzeczenia. Od orzeczenia Komisji uwzględniającego wezwanie służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia, z pominięciem trybu wezwania. 5. W sprawach zaskarżania orzeczeń Komisji nie stosuje się przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971). 6. W sprawach rozpatrywanych ponownie przez Komisję w wyniku uchylenia orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny Komisja nie może wydać orzeczenia mniej korzystnego dla strony skarżącej niż orzeczenie uchylone, chyba że skargę wnosił również inny uczestnik postępowania. 7. Orzeczenie Komisji staje się prawomocne z upływem terminu do dokonania wezwania, o którym mowa w ust. 3, a w przypadku złożenia wezwania - z upływem terminu do wniesienia skargi bądź z dniem oddalenia lub odrzucenia skargi."; 8) dodaje się art. 71 w brzmieniu: "Art. 71. 1. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej przedkłada Ministrowi Finansów ogólną informację o potencjalnych zobowiązaniach Skarbu Państwa, jakie mogą powstać z mocy orzeczeń tej Komisji w sprawach wszczętych, a nie zakończonych: 1) według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. - w terminie do dnia 15 stycznia 1999 r., 2) według stanu na dzień 30 czerwca 1999 r. - w terminie do dnia 15 lipca 1999 r., 3) według stanu na dzień 31 stycznia 2000 r. - w terminie do dnia 15 lutego 2000 r. 2. Przewodniczący Społecznej Komisji Rewindykacyjnej współdziała z Ministrem Finansów, w zakresie weryfikacji przesyłanych przez wojewodów informacji o zobowiązaniach Skarbu Państwa podlegających uregulowaniu w gotówce lub kompensowaniu w formie obligacji. 3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi zasady współdziałania, o którym mowa w ust. 2; w szczególności rozporządzenie powinno określać terminy i przedmiot weryfikacji informacji przesyłanych przez wojewodów, tak aby ograniczyć ryzyko wypłacania przez Skarb Państwa nienależnych świadczeń oraz formę przedstawiania przez Przewodniczącego Społecznej Komisji Rewindykacyjnej - w oparciu o dane tej Komisji - wyników badania zgodności informacji wojewody z treścią orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej mającego być źródłem danego zobowiązania, z zaznaczeniem, czy nie istnieją okoliczności mogące uzasadniać zaniechanie wykonania lub wstrzymanie się z wykonaniem określonego zobowiązania przez Skarb Państwa."; 9) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Nie uwzględnia się upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w wyniku postępowania wszczętego na podstawie wniosku złożonego w tym terminie okaże się, że wnioskodawca uprawniony jest do zwrotu także innych składników majątkowych niż wskazane we wniosku i zażąda zwrotu tych składników."; 10) dodaje się art. 101 w brzmieniu: "Art. 101. W przypadku zobowiązań Skarbu Państwa ustalonych w orzeczeniach Komisji, które uprawomocnią się po dniu 31 grudnia 1999 r., kompensowanie zobowiązań nastąpi w formie gotówkowej, także przez złożenie przedmiotu świadczenia do depozytu sądowego w okolicznościach określonych w art. 39." Art. 2. 1. Uchyla się art. 3 ustawy z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 75, poz. 355). 2. W sprawie o zwrot majątku, zakończonej orzeczeniem wydanym przez dniem 4 sierpnia 1996 r., Społeczna Komisja Rewindykacyjna na wniosek strony zmienia dotychczasowe orzeczenie lub je uchyla i wydaje nowe orzeczenie rozstrzygające o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów: 1) art. 2 ust. 3a, art. 3 ust. 3 i art. 31 ust. 2-5 i art. 10 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1, dodanych ustawą wymienioną w ust. 1, 2) art. 1 ust. 4, art. 2 ust. 2a i art. 10 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, dodanych niniejszą ustawą, 3) art. 2 ust. 2, art. 2 ust. 3, art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 31 ust. 1 i 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, 4) art. 2 ustawy wymienionej w ust. 1. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Strona, która uchybi temu terminowi, może wystąpić o jego przywrócenie na zasadach określonych w art. 58 Kodeksu postępowania administracyjnego, składając jednocześnie wniosek, o którym mowa w ust. 2. Art. 3. 1. W sprawie o zwrot majątku, zakończonej orzeczeniem wydanym po dniu 3 sierpnia 1996 r., Społeczna Komisja Rewindykacyjna na wiosek strony zmienia dotychczasowe orzeczenie lub je uchyla i wydaje nowe orzeczenie rozstrzygające o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów wymienionych w art. 2 ust. 2 pkt 2 i 3. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepis art. 2 ust. 3. Art. 4. 1. Przepis art. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą stosuje się do orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że termin do zwrócenia się do Komisji z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa wynosi 2 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 2. W przypadku gdy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy strona zwróciła się z wezwaniem do Społecznej Komisji Rewindykacyjnej do usunięcia naruszenia prawa i nie złożyła skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, to termin do jej złożenia wynosi 2 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 5. 1. Sprawy o zwrot majątku wszczęte, a nie zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają jej przepisom. 2. Postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawach skarg na orzeczenia Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, wydane z powołaniem się na art. 3 ustawy wymienionej w art. 2 ust. 1, które nie zostały zakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają umorzeniu jako bezprzedmiotowe. 3. W przypadku umorzenia postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w okolicznościach określonych w ust. 2, Społeczna Komisja Rewindykacyjna wszczyna z urzędu postępowanie, jeżeli zachodzi konieczność zmiany dotychczasowego orzeczenia lub jego uchylenia i wydania nowego orzeczenia rozstrzygającego o istocie sprawy, w zakresie uwzględniającym treść przepisów wymienionych w art. 2 ust. 2. Art. 6. Zgłoszenia wyboru kompensaty w formie określonej w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, którego termin upływa z dniem 6 lutego 1999 r., można dokonać nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Art. 7. 1. Zobowiązania Skarbu Państwa wynikające z wydanych do dnia 31 grudnia 1998 r. orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. zobowiązaniami Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodów z tym dniem właściwych miejscowo według siedzib wojewodów wskazanych w tych orzeczeniach. 2. Wojewodowie wskazani w orzeczeniach Społecznej Komisji Rewindykacyjnej, o których mowa w ust. 1, przekazują akta spraw zakończonych tymi orzeczeniami wojewodom właściwym w zakresie realizacji zobowiązań Skarbu Państwa od dnia 1 stycznia 1999 r. wraz z informacją o realizacji poszczególnych zobowiązań według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. 3. Informacja, o której mowa w ust. 2, przesyłana jest także do wiadomości Ministra Finansów. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1114) Art. 1. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) w art. 131 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. e) w brzmieniu: "e) bieżące należności z tytułu zajmowania lokalu mieszkalnego, stanowiącego przedmiot odrębnej własności w rozumieniu przepisów o własności lokali, albo domu mieszkalnego, stanowiącego przedmiot własności żołnierza,"; 2) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) w ust. 1 pkt 1 - jest nieoddanie lokalu mieszkalnego albo domu mieszkalnego do bezpłatnego używania albo w najem lub podnajem,". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 162, poz. 1115) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Świadczenia zdrowotne mogą być udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek, położnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach."; 2) w art. 8: a) w ust. 1 w pkt 7 na końcu dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 1a,", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Zakładu opieki zdrowotnej nie może utworzyć samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.", c) w ust. 2 skreśla się pkt 3, d) w ust. 3 skreśla się wyrazy "i 3", e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Państwowa uczelnia medyczna albo państwowa uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych może utworzyć szpital kliniczny będący niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. Szpital ten nie może być utworzony z wykorzystaniem środków publicznych.", f) w ust. 4 wyrazy "Organy i osoby prawne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3" zastępuje się wyrazami "Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3"; 3) w art. 8a skreśla się ust. 3; 4) w art. 12 w ust. 4 wyrazy "i 3" zastępuje się wyrazami "i ust. 3a"; 5) po art. 20 dodaje się art. 20a w brzmieniu: "Art. 20a. W szpitalu posiadającym więcej niż 150 łóżek tworzy się aptekę szpitalną."; 6) w art. 35 w ust. 1: a) w zdaniu wstępnym po wyrazach "o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3," dodaje się wyrazy "oraz samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej", b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) grupowej praktyce lekarskiej i grupowej praktyce pielęgniarek, położnych prowadzącym działalność na zasadach określonych w przepisach odrębnych,"; 7) w art. 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Statut publicznego zakładu opieki zdrowotnej uchwala rada społeczna zakładu i przedkłada do zatwierdzenia organowi, który utworzył zakład. Nie dotyczy to zakładów, o których mowa w art. 43a."; 8) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: "Rozdział 2a Szpitale kliniczne Art. 43a. 1. Szpital kliniczny będący publicznym zakładem opieki zdrowotnej tworzy, przekształca lub likwiduje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej albo Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, na zasadach określonych dla publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 2. Statut szpitalowi klinicznemu, o którym mowa w ust. 1, nadaje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej albo Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z rektorem uczelni, z zastrzeżeniem art. 43b ust. 5. Art. 43b. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej przekazuje, w drodze zarządzenia, rektorowi właściwej państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, na jego wniosek, obowiązki i uprawnienia wobec szpitala klinicznego prowadzonego w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, z wyjątkiem obowiązków i uprawnień określonych w art. 36, 44c, 53 ust. 2, art. 53a, 55 ust. 2 i art. 60 ust. 3 i 4, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Rektor państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych może wystąpić do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z wnioskiem o przekształcenie szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 1. 3. W sytuacji gdy szpital kliniczny: 1) zaprzestał lub znacznie ograniczył działalność, do której realizacji został utworzony, lub 2) nie może we własnym zakresie pokryć ujemnego wyniku finansowego, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może, w drodze zarządzenia, odebrać właściwemu rektorowi przekazane obowiązki i uprawnienia. 4. Odebranie obowiązków i uprawnień może nastąpić także na uzasadniony wniosek właściwego rektora. 5. Statut szpitalowi klinicznemu, wobec którego obowiązki i uprawnienia organu, który utworzył szpital kliniczny, przejął rektor uczelni, nadaje rektor tej uczelni i zatwierdza Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Z dniem zatwierdzenia przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej statutu, o którym mowa w ust. 5, traci moc dotychczasowy statut szpitala klinicznego. 7. Z kierownikiem szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 5, nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną rektor właściwej uczelni. Art. 43c. 1. Szpital kliniczny oprócz środków finansowych uzyskiwanych za świadczenia zdrowotne określone w art. 33 uzyskuje środki finansowe na wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych: 1) na podstawie umowy cywilnoprawnej o udostępnienie szpitala klinicznego na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zawartej z państwową uczelnią medyczną, państwową uczelnią prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, 2) z innych źródeł, na zasadach określonych w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie zostaje zawarta z powodu braku porozumienia stron, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej powołuje komisję mediacyjną, która podejmuje działania w celu doprowadzenia do zawarcia umowy. Art. 43d. Jeżeli działania, o których mowa w art. 43c ust. 2, nie doprowadzą do zawarcia umowy, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w terminie dwóch miesięcy wydaje decyzję w sprawie udostępnienia tego szpitala na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i określa warunki jego udostępnienia. Art. 43e. 1. Szpital może udostępniać państwowej uczelni medycznej, państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego oddział szpitalny, zwany dalej "oddziałem klinicznym", na potrzeby wykonywania zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. 2. Udostępnienie oddziału klinicznego następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej przez kierownika zakładu opieki zdrowotnej (szpitala) odpowiednio z państwową uczelnią medyczną, państwową uczelnią prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego. Zawarcie umowy wymaga zgody organu, który utworzył zakład opieki zdrowotnej (szpital). 3. Udostępnianie oddziału klinicznego nie może ograniczyć dostępności świadczeń zdrowotnych określonych w statucie publicznego zakładu opieki zdrowotnej (szpitala). Art. 43f. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, konieczne elementy umów o udostępnienie szpitala klinicznego albo oddziału klinicznego na wykonywanie zdań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Art. 43g. Do szpitala klinicznego, w zakresie spraw nie uregulowanych w niniejszym rozdziale, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy."; 9) w art. 44 po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. Z kierownikiem szpitala klinicznego nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po uzgodnieniu z rektorem państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, z zastrzeżeniem art. 43b ust. 7. 6. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 5, dotyczy wyłącznie osoby proponowanej na stanowisko kierownika szpitala klinicznego."; 10) w art. 44a: a) w ust. 1: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) kierownika zakładu, z wyjątkiem kierownika samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej oraz kierownika szpitala klinicznego,", - po pkt 3 dodaje się pkt 3a i 3b w brzmieniu: "3a) ordynatora - kierownika kliniki, 3b) ordynatora - kierownika oddziału klinicznego,", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Konkurs na stanowisko kierownika zakładu opieki zdrowotnej oraz zastępcy kierownika w okoliczności określonej w ust. 1 pkt 2 ogłasza podmiot, który utworzył zakład, a na pozostałe stanowiska - kierownik zakładu, z zastrzeżeniem ust. 2a.", c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Konkurs na stanowisko ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego ogłasza i przeprowadza rektor właściwej państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.", d) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu: "7a. Stosunek pracy nawiązany z kandydatem wybranym na stanowisko ordynatora - kierownika kliniki oraz ordynatora - kierownika oddziału klinicznego może być rozwiązany na wniosek kierownika zakładu."; 11) po art. 44b dodaje się art. 44c w brzmieniu: "Art. 44c. W samodzielnym publicznym szpitalu klinicznym Minister Zdrowia i Opieki Społecznej powołuje społeczną radę szpitala, której skład i zadania określa w statucie tej jednostki."; 12) w art. 45 w ust. 1 w pkt 2 lit. e) otrzymuje brzmienie: "e) przedstawiciel rektora państwowej uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych lub dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego - w zakładzie (szpitalu), w którym jest oddział kliniczny."; 13) w art. 48a w ust. 1 w pkt 2 przecinek na końcu zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3; 14) skreśla się rozdział 5; 15) w art. 67: a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Rektor właściwej państwowej uczelni medycznej albo państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, o którym mowa w art. 43b ust. 1, obowiązany jest przekazać Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej do dnia 31 stycznia i 31 lipca każdego roku informację obejmującą wyniki kontroli, o której mowa w ust. 3.", b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady sprawowania nadzoru nad samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej i nad jednostkami, o których mowa w art. 70a ust. 3."; 16) po dziale IV dodaje się dział V w brzmieniu: "Dział V Transport sanitarny Art. 70a. 1. Transport sanitarny jest to przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu. 2. Transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu samochodowego i lotniczego. 3. Transport sanitarny wykonują kolumny transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 6. 4. Kolumny transportu sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje wojewoda. 5. Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego tworzy, przekształca i likwiduje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej. 6. Usługi transportu sanitarnego mogą wykonywać środkami transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 2, także inne podmioty. 7. Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 2, muszą spełniać wymagania sanitarne i techniczne. 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, o których mowa w ust. 7, jakie muszą spełniać specjalistyczne środki transportu sanitarnego. Art. 70b. 1. Kolumna transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego mogą być państwowymi jednostkami organizacyjnymi prowadzonymi w formie: 1) jednostki budżetowej albo 2) zakładu budżetowego, albo 3) państwowej jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną, pokrywającej z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązań. 2. Kolumna transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego uzyskują osobowość prawną z chwilą ich wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego prowadzonego przez sąd rejestrowy. 3. Do gospodarki finansowej kolumny transportu sanitarnego i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego, będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi posiadającymi osobowość prawną, stosuje się odpowiednio zasady określone w przepisach art. 53, 53a i 56-62 oraz art. 70e. Art. 70c. Kolumny transportu sanitarnego i Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego wykonują usługi transportu sanitarnego, obejmujące transport sanitarny, o którym mowa w art. 70a ust. 1, i usługi polegające na pozostawaniu w gotowości do wykonywania tego przewozu oraz na zabezpieczeniu łączności bezprzewodowej. Art. 70d. 1. Jednostki, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, mogą uzyskiwać środki finansowe: 1) w drodze zawierania umów z Kasami Chorych, zakładami opieki zdrowotnej i innymi podmiotami o wykonywanie usług transportu sanitarnego, 2) z wykonywania usług transportu sanitarnego na zlecenie organu, który utworzył zakład, lub innych organów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów, 3) z wydzielonej działalności gospodarczej, innej niż wymieniona w pkt 1 i 2, jeżeli statut tej jednostki przewiduje prowadzenie takiej działalności, 4) z darowizn, zapisów, spadków oraz z ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 42. 2. Kasy Chorych i publiczne zakłady opieki zdrowotnej zawierają umowy o wykonywanie usług transportu sanitarnego z podmiotami, o których mowa w art. 70a ust. 6 i art. 70b ust. 1 pkt 3, po przeprowadzeniu konkursu ofert. 3. Do przeprowadzania konkursu ofert i zawierania umów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy o zamówieniach na świadczenia zdrowotne realizowane ze środków publicznych, określone w ustawie. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania jednostkom, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, środków publicznych na usługi transportu sanitarnego wykonywane na zlecenie organu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 5. Do zlecania usług, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych. 6. Jednostki, o których mowa w art. 70b ust. 1 pkt 3, mogą otrzymywać dotacje budżetowe: 1) na inwestycje, w tym w szczególności na zakup środków transportu sanitarnego, łączności bezprzewodowej oraz aparatury i sprzętu medycznego - przyznawane przez organ, który utworzył jednostkę, 2) w celu wykonania zadań, o których mowa w art. 70f ust. 2, 3) przyznawane na podstawie odrębnych przepisów na cele szczególne. Art. 70e. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady rachunku kosztów w jednostkach, o których mowa w art. 70a ust. 3. Art. 70f. 1. Nadzór nad kolumnami transportu sanitarnego i Centralnym Zespołem Lotnictwa Sanitarnego sprawowany jest na zasadach określonych w art. 67. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, wojewoda albo organ jednostki samorządu terytorialnego może nałożyć na podmioty prowadzące transport sanitarny specjalistycznymi środkami transportu sanitarnego obowiązek wykonania dodatkowego zadania w przypadku katastrofy, epidemii, klęski żywiołowej albo w celu wykonania zobowiązań międzynarodowych. 3. Przepisy art. 67a ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 70g. 1. Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej w stosunku do podmiotów tworzących transport sanitarny oraz wojewodzie w stosunku do podmiotów tworzących transport sanitarny na obszarze województwa przysługuje prawo przeprowadzania czynności kontrolnych polegających na stwierdzeniu spełnienia przez specjalistyczne środki transportu sanitarnego wymagań, o których mowa w art. 70a ust. 7 i 8. 2. Przepisy art. 65 ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Art. 70h. 1. Do kolumny transportu sanitarnego i Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego stosuje się odpowiednio przepisy art. 11, 36, 38 ust. 1, art. 42 i 44. 2. Do wpisu do rejestru kolumn transportu sanitarnego, o którym mowa w art. 70b ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 35b ust. 5-7. 3. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór rejestru, o którym mowa w art. 70b ust. 2, oraz sposób jego prowadzenia."; 17) dział IVa otrzymuje oznaczenie działu VI. Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 661 i Nr 158, poz. 1041) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej do dnia 15 grudnia 1998 r. przekształci szpital kliniczny będący publicznym zakładem opieki zdrowotnej w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 35b ustawy nowelizowanej w art. 1."; 2) skreśla się art. 18 i 19; 3) w art. 20: a) skreśla się ust. 1 i 2, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie upoważnienia zawartego w art. 106 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 4, zachowują moc w stosunku do nauczycieli akademickich do dnia 31 grudnia 1998 r."; 4) skreśla się art. 21. Art. 3. W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 1 wyraz "lub" zastępuje się wyrazem "albo", b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, przyznawane na czas określony w celu odbycia szkolenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego obejmuje wyłącznie okres szkolenia oraz wskazane miejsce odbywania szkolenia.", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Cudzoziemcowi można przyznać prawo wykonywania zawodu, o którym mowa w ust. 1, 1a i 2, jeżeli ukończył studia medyczne w języku polskim albo jeżeli wykazał znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania zawodu lekarza potwierdzoną egzaminem.", d) w ust. 4 wyrazy "o którym mowa w ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "o którym mowa w ust. 1, 1a i 2"; 2) w art. 14 po wyrazach "Prawo wykonywania zawodu" dodaje się przecinek i wyrazy "ograniczone prawo wykonywania zawodu"; 3) w art. 50: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) posiada prawo wykonywania zawodu i nie został zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych,", b) dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu: "5a. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania może uzyskać zezwolenie oraz wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie lekarskiej danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2, 2) adresie indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, miejscu przyjmowania wezwań, miejscu przechowywania dokumentów medycznych, 3) sprzęcie medycznym umożliwiającym udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu wezwania. 5b. Do wykonywania zawodu lekarza, polegającego na udzielaniu konsultacji lub uczestniczeniu w konsylium lekarskim, w sytuacji określonej w art. 37, nie stosuje się przepisów art. 50 i 50a.", c) skreśla się ust. 6-10; 4) dodaje się art. 50a i 50b w brzmieniu: "Art. 50a. 1. Lekarze w celu udzielania świadczeń zdrowotnych mogą prowadzić grupową praktykę lekarską, w formie spółki prawa cywilnego. 2. W ramach grupowej praktyki lekarskiej mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez lekarzy będących wspólnikami spółki, o której mowa w ust. 1, spełniających warunki określone w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2. 3. Grupowa praktyka lekarska może rozpocząć działalność po uzyskaniu zezwolenia i wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich. 4. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, grupowa praktyka lekarska uzyskuje zezwolenie oraz wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie lekarskiej: 1) umowy spółki, o której mowa w ust. 1, 2) listy lekarzy grupowej praktyki lekarskiej, 3) danych o spełnieniu przez lekarzy grupowej praktyki lekarskiej warunków określonych w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2, 4) danych dotyczących adresu grupowej praktyki lekarskiej, 5) danych, o których mowa w art. 50 ust. 4 pkt 2. 5. Do grupowej praktyki lekarskiej wykonywanej przez lekarzy w miejscu wezwania nie ma zastosowania przepis art. 50 ust. 4 pkt 2, natomiast stosuje się przepis art. 50 ust. 5a pkt 3. 6. Grupowa praktyka lekarska nie może być wykonywana w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych. Art. 50b. 1. Okręgowa rada lekarska po sprawdzeniu spełnienia wymogów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 lub ust. 2 pkt 1 i 2 i ust. 4 pkt 2 lub ust. 5a pkt 2 i 3, albo w art. 50a ust. 2, 4 i 5, wydaje zezwolenie i dokonuje wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich lub grupowych praktyk lekarskich oraz wydaje lekarzowi lub grupowej praktyce lekarskiej dokument stwierdzający wpis. 2. Jeżeli lekarz zamierzający wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską lub co najmniej jeden z lekarzy grupowej praktyki lekarskiej jest członkiem innej okręgowej izby lekarskiej, w uzasadnionych przypadkach okręgowa rada lekarska może podjąć uchwałę o zarejestrowaniu tej praktyki. 3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa w drodze rozporządzenia: 1) wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską i grupową praktykę lekarską, 2) wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym urządzenia, za pomocą których można wykonywać czynności w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej i grupowej praktyki lekarskiej, 3) wymagania, jakim powinien odpowiadać sprzęt medyczny, o którym mowa w art. 50 ust. 5a pkt 3. 4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach wydawania zezwoleń i wpisu do rejestrów indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich i grupowych praktyk lekarskich oraz ustala dane objęte wpisem i sposób prowadzenia rejestrów. 5. Lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupowa praktyka lekarska mają obowiązek powiadomić okręgową radę lekarską, która wydala zezwolenie, o zmianie danych objętych wpisem do rejestrów."; 5) art. 52 otrzymuje brzmienie: "Art. 52. 1. Okręgowa rada lekarska cofa zezwolenie oraz skreśla z rejestrów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 2 pkt 3, indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską w razie: 1) pozbawienia lekarza prawa wykonywania zawodu, 2) zawieszenia lekarza w prawie wykonywania zawodu, 3) zrzeczenia się przez lekarza prawa wykonywania zawodu, 4) niespełnienia wymogów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 albo w ust. 2 pkt 1 i 2, w ust. 4 pkt 2 albo w ust. 5a pkt 3, 5) skreślenia z rejestru członków okręgowej izby lekarskiej, z przyczyn innych niż wymienione w pkt 1 i 4, 6) złożenia przez lekarza oświadczenia o zaprzestaniu jej wykonywania. 2. Okręgowa rada lekarska cofa zezwolenie oraz skreśla z rejestru, o którym mowa w art. 50a ust. 3, grupową praktykę lekarską, jeżeli nie spełnia wymagań określonych w art. 50 ust. 1 pkt 1 i 2 albo w ust. 2 pkt 1 i 2, w ust. 4 pkt 2 albo w ust. 5a pkt 3 oraz w art. 50a ust. 2."; 6) dodaje się art. 52a w brzmieniu: "Art. 52a. Wpis do rejestru, odmowa wpisu, zmiana we wpisie dotycząca zakresu i rodzaju udzielanych świadczeń zdrowotnych oraz cofnięcia zezwolenia i skreślenie z rejestru następują w formie uchwały okręgowej rady lekarskiej."; 7) w art. 53: a) dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, wykonywanych na zasadach, o których mowa w art. 50 ust. 3 i 5a.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Wykonywanie praktyki lekarskiej, o której mowa w ust. 1, oraz wykonywanie grupowej praktyki lekarskiej nie jest prowadzeniem zakładu opieki zdrowotnej."; 8) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nadzór nad indywidualną praktyką lekarską, indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską oraz nad grupową praktyką lekarską sprawuje właściwa okręgowa rada lekarska."; 9) art. 55 i 56 otrzymują brzmienie: "Art. 55. Okręgowa rada lekarska przekazuje wojewodzie corocznie wyciąg z rejestrów, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 3, ust. 2 pkt 3 oraz art. 50a ust. 3, a także udziela w razie potrzeby informacji o danych wpisanych do tych rejestrów właściwemu wojewodzie lub organowi samorządu terytorialnego. Art. 56. 1. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską oraz grupowa praktyka lekarska mogą podawać do publicznej wiadomości informacje o udzielanych świadczeniach zdrowotnych, o których mowa w art. 2. Treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy. 2. Naczelna Rada Lekarska określi zasady podawania do publicznej wiadomości informacji, o których mowa w ust. 1."; 10) w art. 57 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Od uchwał okręgowych rad lekarskich w sprawach, o których mowa w art. 5, art. 7 ust. 1-5, art. 8 ust. 1, art. 9 pkt 1 i 2, art. 11 ust. 1, 2 i 4, art. 12 ust. 1 i 3-5, art. 14 i art. 52a, lekarzowi przysługuje odwołanie do Naczelnej Rady Lekarskiej, która podejmuje w tej sprawie uchwałę."; 11) w art. 63: a) w ust. 1 wyrazy "z dniem 31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "z dniem 30 czerwca 2001 r.", b) w ust. 2 wyrazy "do dnia 31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 30 czerwca 2001 r."; 12) w art. 65 wyrazy "do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 1999 r.". Art. 4. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 25 otrzymuje brzmienie: "Art. 25. 1. Pielęgniarka, położna może wykonywać indywidualną praktykę pielęgniarki, położnej lub indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarki, położnej, zwanych dalej odpowiednio indywidualną praktyką albo indywidualną specjalistyczną praktyką, po uzyskaniu zezwolenia właściwej ze względu na miejsce wykonywania praktyki okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 2. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) posiada prawo wykonywania zawodu, 2) wykonywała zawód co najmniej przez okres 2 lat. 3. Zezwolenie na wykonywanie indywidualnej specjalistycznej praktyki wydaje się, jeżeli pielęgniarka, położna: 1) spełnia warunki, o których mowa w ust. 2, 2) posiada specjalizację w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia. 4. Pielęgniarka, położna uzyskuje zezwolenie na wykonywanie indywidualnej praktyki, indywidualnej specjalistycznej praktyki, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 2 lub 3, 2) pomieszczeniu, w którym zamierza wykonywać praktykę, oraz jego wyposażeniu w aparaturę i sprzęt medyczny, a także opinię organu sanitarnego o spełnieniu warunków umożliwiających udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych z zastrzeżeniem ust. 8 i art. 27. 5. Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 i 3, podlegają wpisowi do rejestru indywidualnych praktyk i indywidualnych specjalistycznych praktyk, prowadzonego przez okręgową radę pielęgniarek i położnych, o której mowa w ust. 1. 6. Za równoznaczne z indywidualną praktyką lub indywidualną specjalistyczną praktyką w rozumieniu ustawy uważa się wykonywanie zawodu pielęgniarki, położnej poza zakładem opieki zdrowotnej na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, z zastosowaniem ust. 1-4. 7. Indywidualna praktyka lub indywidualna specjalistyczna praktyka może być także wykonywana przez pielęgniarkę, położną wyłącznie w miejscu wezwania. 8. Pielęgniarka, położna w celu wykonywania indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki w miejscu wezwania uzyskuje zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych danych o: 1) spełnieniu warunków określonych w ust. 2 lub 3, 2) adresie praktyki i przechowywania dokumentów medycznych, 3) sprzęcie medycznym umożliwiającym udzielanie określonych świadczeń zdrowotnych w miejscu wezwania."; 2) po art. 25 dodaje się art. 25a i 25b w brzmieniu: "Art. 25a. 1. W celu udzielania świadczeń zdrowotnych pielęgniarki, położne mogą prowadzić grupową praktykę w formie spółki prawa cywilnego. 2. W ramach grupowej praktyki pielęgniarek, położnych mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez pielęgniarki, położne będące wspólnikami spółki, o której mowa w ust. 1, spełniające warunki określone w art. 25 ust. 2 i 3. 3. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych może rozpocząć działalność po uzyskaniu zezwolenia na wykonywanie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych właściwej ze względu na miejsca wykonywania praktyki okręgowej rady pielęgniarek i położnych. 4. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, grupowa praktyka pielęgniarek, położnych uzyskuje zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, po przedstawieniu właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych: 1) umowy spółki, o której mowa w ust. 1, 2) listy pielęgniarek, położnych grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, 3) danych o spełnieniu przez pielęgniarki, położne warunków określonych w art. 25 ust. 2 lub 3, 4) danych, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 2. 5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, podlega wpisowi do rejestru grupowych praktyk pielęgniarek, położnych prowadzonego przez właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych. 6. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych wykonywana w miejscu wezwania w celu uzyskania zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, przedstawia właściwej okręgowej radzie pielęgniarek i położnych dane o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2 oraz w art. 25 ust. 2 lub 3, oraz dane, o których mowa w art. 25 ust. 8 pkt 3. 7. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych może być wykonywana na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z innym podmiotem niż zakład opieki zdrowotnej, z zachowaniem ust. 3-5. 8. Wykonywanie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, o której mowa w ust. 1, nie jest prowadzeniem zakładu opieki zdrowotnej. Art. 25b. Pielęgniarki, położne prowadzące indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę oraz grupową praktykę pielęgniarek, położonych mają obowiązek w terminie 30 dni powiadomić okręgową radę pielęgniarek i położnych, która wydała zezwolenie, o zmianie danych objętych zezwoleniem."; 3) art. 26 i 27 otrzymują brzmienie: "Art. 26. 1. Indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę pielęgniarek, położnych prowadzi się w pomieszczeniach i przy użyciu urządzeń, które odpowiadają określonym wymaganiom technicznym i sanitarnym, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. 2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakim powinny odpowiadać pod względem technicznym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę pielęgniarek, położnych. Art. 27. W przypadku gdy indywidualna praktyka, indywidualna specjalistyczna praktyka i grupowa praktyka pielęgniarek, położnych jest wykonywana na zasadach określonych w art. 25 ust. 6 oraz w art. 25a ust. 7 obowiązek spełnienia danych, o których mowa w art. 25 ust. 4 pkt 2, spoczywa na podmiocie, który zawarł odpowiednią umowę z wyłączeniem sytuacji, w której pomieszczenie, sprzęt i aparatura medyczna nie stanowią własności tego podmiotu."; 4) po art. 27 dodaje się art. 27a i 27b w brzmieniu: "Art. 27a. 1. Grupowa praktyka pielęgniarek, położnych nie może być wykonywana w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych. 2. Pielęgniarka, położna może wykonywać w zakładzie opieki zdrowotnej opiekę pielęgnacyjną, o której mowa w art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115), na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z pacjentem, członkiem jego rodziny lub opiekunem prawnym. Art. 27b. Jeżeli pielęgniarka, położna zamierzająca wykonywać indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę lub co najmniej jedna z pielęgniarek, położnych grupowej praktyki jest członkiem innej okręgowej izby pielęgniarek i położnych, w uzasadnionych przypadkach okręgowa rada pielęgniarek i położnych może podjąć uchwałę o zarejestrowaniu tej praktyki."; 5) art. 28 otrzymuje brzmienie: "Art. 28. 1. Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych ustala opłaty za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 25 ust. 1 i art. 25a ust. 3. 2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, pobiera właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych."; 6) art. 29 otrzymuje brzmienie: "Art. 29. 1. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych cofa zezwolenie na prowadzenie indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki wykonywanej przez pielęgniarkę, położną w razie: 1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, położnej, 3) zrzeczenia się przez pielęgniarkę, położną prawa wykonywania zawodu, 4) skreślenia pielęgniarki, położnej z listy członków okręgowej izby pielęgniarek i położnych, 5) rezygnacji z prowadzenia indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki, 6) niespełnienia wymogów określonych w art. 26 ust. 1. 2. Okręgowa rada pielęgniarek i położnych cofa zezwolenie, o którym mowa w art. 25a ust. 3, na prowadzenie grupowej praktyki pielęgniarek, położnych, jeżeli nie spełnia wymagań określonych w art. 25 ust. 2 albo 3 ust. 8 pkt 3, art. 25a ust. 2 oraz art. 26 ust. 1."; 7) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 30. 1. Nadzór nad indywidualną praktyką, indywidualną specjalistyczną praktyką oraz nad grupową praktyką pielęgniarek, położnych sprawuje właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych"; 8) skreśla się art. 31; 9) w art. 37 wyrazy "do dnia 31 grudnia 1999 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 2001 r.". Art. 5. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 47 w ust. 1 w pkt 5 skreśla się wyrazy "oraz kierownik szpitala klinicznego lub przedstawiciel kierowników szpitali klinicznych"; 2) art. 65a otrzymuje brzmienie: "Art. 65a. 1. W skład uczelni medycznej lub państwowej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych może wchodzić szpital kliniczny będący niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej. 2. Zasady tworzenia i działania szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy o zakładach opieki zdrowotnej."; 3) w art. 100: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w uczelniach medycznych lub w uczelni prowadzącej działalność w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą w sprawowaniu opieki zdrowotnej poprzez wykonywanie zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych będących zakładami opieki zdrowotnej lub oddziałach innych zakładów opieki zdrowotnej (szpitali), udostępnianych uczelniom na zasadach określonych w przepisach o zakładach opieki zdrowotnej.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Nauczyciele, o których mowa w ust. 1, są zatrudniani na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej na udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawartej ze szpitalem klinicznym albo innym zakładem opieki zdrowotnej (szpitalem).", c) w ust. 2 wyrazy "ust. 1" zastępuje się wyrazami "ust. 1 i 1a". Art. 6. W ustawie z dnia 16 kwietnia 1993 r. o włączeniu Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika w Krakowie do Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (Dz. U. Nr 44, poz. 200) w art. 2 w ust. 1 w pkt 3 skreśla się wyraz "publiczne". Art. 7. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668) w art. 63 w pkt 1 skreśla się wyrazy "i w art. 100 w ust. 1". Art. 8. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy szpitala klinicznego, pracownicy kolumny transportu sanitarnego, pracownicy Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego stają się pracownikami szpitala klinicznego, pracownikami kolumny transportu sanitarnego, pracownikami Centralnego Zespołu lotnictwa Sanitarnego w rozumieniu niniejszej ustawy. Art. 9. 1. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w porozumieniu z rektorem właściwej uczelni medycznej albo z dyrektorem Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, nada, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, statut szpitalowi klinicznemu będącemu publicznym zakładem opieki zdrowotnej, uczestniczącemu w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. W szpitalach klinicznych osoby na stanowiskach, o których mowa w art. 44a ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pozostają na tych stanowiskach, chyba że z dniem wejścia w życie ustawy upływa okres, na który nawiązany został z nimi stosunek pracy lub zawarta została umowa cywilnoprawna o zarządzanie zakładem. Art. 10. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy dotychczasowe, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw. (Dz. U. Nr 162, poz. 1116) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 929) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) pkt 18 otrzymuje brzmienie: "18) działalności pozarolniczej - rozumie się przez to działalność, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118),", b) pkt 19 otrzymuje brzmienie: "19) ubezpieczeniu społecznym - rozumie się przez to ubezpieczenia emerytalne i rentowe określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.", c) w pkt 28 dodaje się na końcu wyrazy "a także punkt apteczny"; 2) w art. 8 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) osoby objęte ubezpieczeniem społecznym lub ubezpieczeniem społecznym rolników, z zastrzeżeniem art. 2, które są: a) pracownikami, b) rolnikami lub ich domownikami, c) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność lub osobami z nimi współpracującymi, d) osobami wykonującymi pracę nakładczą, e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub osobami z nimi współpracującymi, f) osobami duchownymi, g) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych lub członkami ich rodzin, h) osobami pobierającymi świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, wynikające z odrębnych przepisów lub z układów zbiorowych pracy,"; 3) w art. 11 po wyrazie "społecznym" dodaje się wyrazy "lub ubezpieczeniu społecznym rolników"; 4) w art. 16: a) w ust. 2 skreśla się wyraz "pracowników", b) ust. 11 otrzymuje brzmienie: "11. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1-10, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Zgłoszenie powinno zawierać: wskazanie Kasy Chorych, nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, adres zamieszkania, numer PESEL, datę urodzenia oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer. Gdy osoba zgłaszana do ubezpieczenia zdrowotnego nie ma nadanego numeru PESEL i numeru NIP, zgłoszenie powinno zawierać rodzaj i numer dowodu tożsamości. Zgłoszenie powinno zawierać również następujące dane dotyczące członków rodziny objętej ubezpieczeniem: nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, stopień pokrewieństwa, datę urodzenia, adres zamieszkania, stopień niepełnosprawności, numer PESEL oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer.", c) ust. 12 otrzymuje brzmienie: "12. Osoby, o których mowa w ust. 1-9, składają wniosek o ubezpieczenie w innej Kasie Chorych za pośrednictwem płatnika ich składki. Płatnik niezwłocznie przekazuje wniosek wskazanej Kasie Chorych oraz zawiadamia o tym fakcie, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia wnioskodawcy we wskazanej Kasie Chorych, właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz Kasę Chorych, której członkiem był ostatnio wnioskodawca.", d) dodaje się ust. 13 w brzmieniu: "13. Osoby, o których mowa w ust. 10, są obowiązane, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia się w innej Kasie Chorych, zawiadomić o tym fakcie Kasę Chorych, której ostatnio były członkami, oraz poinformować właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego."; 5) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. 1. Dowodem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jest dokument, zwany dalej "kartą ubezpieczenia". 2. Rada Kasy Chorych może podjąć uchwałę, że karta ubezpieczenia będzie stosowana także do potwierdzania świadczeń wykonywanych na rzecz ubezpieczonego. 3. Karta ubezpieczenia zawiera nazwę Kasy Chorych oraz następujące dane osobowe ubezpieczonego: 1) imię (imiona) i nazwisko, 2) numer PESEL, 3) datę urodzenia. 4. Karta ubezpieczenia może zawierać także: 1) adres zamieszkania, 2) numer karty ubezpieczenia, 3) zdjęcie ubezpieczonego. 5. W karcie ubezpieczenia, za zgodą ubezpieczonego, mogą być umieszczane dodatkowo informacje dotyczące jego stanu zdrowia. 6. Kartę ubezpieczenia otrzymuje osoba ubezpieczona po zgłoszeniu jej w Kasie Chorych, zgodnie z art. 16. 7. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Rady Krajowego Związku Kas Chorych, określi, w drodze rozporządzenia, formy karty ubezpieczenia, a także tryb jej wydawania i unieważniania."; 6) w art. 19 wyrazy "art. 20 i art. 169d" zastępuje się wyrazami "art. 20 i art. 169g"; 7) w art. 21 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, ich domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę rolniczą, a także terminy i tryb ich opłacania."; 8) w art. 24: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Za osobę pobierającą świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia składkę, jako płatnik, oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza jednostka wypłacająca świadczenie lub zasiłek.", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy "osobę objętą ubezpieczeniem społecznym" i po wyrazie "oraz" dodaje się wyraz "członków", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca działalność."; 9) w art. 26: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Osoby i jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 23-25, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie, na zasadach oraz w terminie przewidzianym dla składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym - w terminie do 15 dnia następnego miesiąca.", b) w ust. 3 w pkt 3 wyrazy "i d)" zastępuje się wyrazami "i e)", c) skreśla się ust. 6; 10) w art. 38 w ust. 8 skreśla się wyrazy "wydawanego na zasadach określonych w art. 41"; 11) w art. 44: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz w leki i artykuły sanitarne, o których mowa w art. 40 i 41", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Bezpłatne zaopatrzenie w leki przysługuje inwalidom wojennym, ich współmałżonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych uprawnionym do renty rodzinnej.", c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane okazać lekarzowi wystawiającemu receptę dokument potwierdzający przysługujące uprawnienie."; 12) art. 45 otrzymuje brzmienie: "Art. 45. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Aptekarskiej oraz Rady Krajowego Związku Kas, określa, w drodze rozporządzenia, wzór recept uprawniających do nabycia leku, materiału medycznego, preparatu diagnostycznego oraz sprzętu jednorazowego użytku, za opłatą ryczałtową, częściową odpłatnością lub bezpłatnie, sposób zaopatrywania w druki recept, ich przechowywania, sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji."; 13) art. 48 otrzymuje brzmienie: "Art. 48. 1. Leczenie uzdrowiskowe przysługuje ubezpieczonemu na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. 2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Kasę Chorych. 3. Ubezpieczony ponosi koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego oraz częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, z zastrzeżeniem ust. 4. Kasa Chorych pokrywa, do wysokości określonej w umowie z sanatorium uzdrowiskowym, różnicę kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego oraz koszty, o których mowa w ust. 4. 4. Ubezpieczony wymieniony w art. 7 pkt 21 lit. a) i pkt 21a nie ponosi odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w prewentorium i sanatorium uzdrowiskowym. 5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego oraz szczegółowe zasady potwierdzania tego skierowania przez Kasę Chorych. 6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość częściowej odpłatności ubezpieczonego za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, uwzględniając sezonowość i standard usług."; 14) w art. 168a skreśla się ust. 3; 15) po art. 169e dodaje się art. 169f-169h w brzmieniu: "Art. 169f. Do dnia wydania ubezpieczonemu karty ubezpieczenia, o której mowa w art. 18, dowodem ubezpieczenia jest każdy dokument, który do dnia 31 grudnia 1998 r. potwierdzał uprawnienia do świadczeń oraz książeczka rejestru usług medycznych. Art. 169g. 1. W przypadku gdy w 1999 r. składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona przez płatnika, o którym mowa w art. 24 ust. 1-8, zgodnie z przepisami art. 19-22, jest wyższa od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczonej przez tego płatnika zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1, składkę obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do wysokości tej zaliczki. 2. Jeżeli podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi: 1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek, 2) kwota stanowiąca równowartość ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, przysługująca na podstawie odrębnych przepisów osobom, o których mowa w art. 18 ust. 12 ustawy wymienionej w art. 7 pkt 18, składkę na ubezpieczenie zdrowotne płatnik oblicza zgodnie z przepisami art. 19-22; w tym przypadku ust. 1 nie ma zastosowania. 3. Płatnik składek przekazuje, w terminie, o którym mowa w art. 26 ust. 1, do właściwej Kasy Chorych zestawienie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych z uwzględnieniem obniżenia, określonego w ust. 1, zawierające informację o wysokości tych składek, jeżeli były ustalane zgodnie z przepisami rozdziału 3. 4. Zestawienie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać ponadto: imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, numer NIP ubezpieczonego, a w przypadku braku tych numerów rodzaj i numer dowodu tożsamości, nazwę, adres siedziby, numer NIP oraz numer REGON płatnika składek. Art. 169h. Zgłoszenie, określone w art. 16 ust. 11, kierowane do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, nie zawierające danych dotyczących drugiego imienia, nazwiska rodowego oraz płci jest ważne pod warunkiem uzupełnienia zgłoszenia o te dane do dnia 31 grudnia 1999 r." Art. 2. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) skreśla się art. 10. Art. 3. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966 i Nr 155, poz. 1016) w art. 2 w ust. 4 wyrazy "legalności, gospodarności i rzetelności" zastępuje się wyrazami "legalności i gospodarności". Art. 4. Traci moc ustawa z dnia 21 czerwca 1991 r. o wprowadzeniu częściowej odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatoriach uzdrowiskowych (Dz. U. Nr 64, poz. 272, z 1996 r. Nr 34, poz. 148 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 7 i 14, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa. (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) Art. 1. Ustawa dotyczy użycia lub pobytu poza granicami państwa związków operacyjnych i taktycznych oraz oddziałów i pododdziałów, zwanych dalej "jednostkami wojskowymi". Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w: a) konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, b) misji pokojowej, c) akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, 2) pobyt Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w: a) szkoleniach i ćwiczeniach wojskowych, b) akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych; przepisu tego nie stosuje się do akcji ratowniczych regulowanych przepisami o ratownictwie na morzu, c) przedsięwzięciach reprezentacyjnych. Art. 3. 1. O użyciu jednostek wojskowych poza granicami państwa postanawia Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek: 1) Rady Ministrów - w sytuacjach określonych w art. 2 pkt 1 lit. a) i b), 2) Prezesa Rady Ministrów - w sytuacjach określonych w art. 2 pkt 1 lit. c). 2. O podjętym postanowieniu Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej niezwłocznie informuje Marszałków Sejmu i Senatu. Art. 4. 1. O pobycie jednostek wojskowych poza granicami państwa decyzje podejmuje: 1) Rada Ministrów - w sytuacjach określonych w art. 2 pkt 2 lit. a), jeżeli środki na udział w szkoleniach i ćwiczeniach nie zostały uwzględnione w budżetach właściwych ministerstw, 2) minister właściwy do spraw obrony narodowej albo minister właściwy do spraw wewnętrznych - w sytuacjach określonych w art. 2 pkt 2 w stosunku do podległych albo podporządkowanych mu jednostek. 2. O podjęciu decyzji o pobycie jednostek wojskowych poza granicami państwa Prezes Rady Ministrów powiadamia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 5. 1. W postanowieniu o użyciu jednostek wojskowych poza granicami państwa określa się: 1) jednostki wojskowe, ich nazwy, liczebność oraz czas, przez jaki będą pozostawać poza granicami państwa, 2) cel skierowania jednostek wojskowych, zakres ich zadań oraz obszar działania, 3) system kierowania i dowodzenia jednostkami wojskowymi oraz organ organizacji międzynarodowej, któremu jednostki zostaną podporządkowane na czas operacji, 4) organy administracji rządowej odpowiedzialne za współpracę z kierowniczymi organami właściwej organizacji międzynarodowej w zakresie kierowania działalnością i zaopatrywania jednostek wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa, 5) uzbrojenie i sprzęt wojskowy, 6) trasy i czas przemieszczania się jednostek wojskowych w przypadku tranzytu. 2. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia okresu użycia jednostek wojskowych poza granicami państwa, przepisy art. 3 lub art. 4 stosuje się odpowiednio. Art. 6. 1. W skład jednostek wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa wchodzą żołnierze w czynnej służbie wojskowej oraz pracownicy wojska, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W celu zapewnienia obsady niektórych stanowisk w jednostkach wojskowych przez osoby posiadające specjalistyczne kwalifikacje można zatrudniać pracowników na zasadach określonych w przepisach Kodeksu pracy. Art. 7. 1. Osoby wchodzące w skład jednostek wojskowych wykonujących zadania poza granicami państwa podlegają na terytorium państwa obcego przepisom dyscyplinarnym, karnym i porządkowym obowiązującym w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Żołnierze i pracownicy wojska wchodzący w skład jednostek wojskowych są obowiązani do przestrzegania prawa państwa przyjmującego oraz wiążącego Rzeczpospolitą polską prawa międzynarodowego. Art. 8. Pisemna zgoda żołnierza niezawodowego do pełnienia służby poza granicami państwa jest wymagana tylko w przypadkach określonych w art. 2 pkt 1 lit. b) oraz w pkt 2 lit. b). Art. 9. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady zatrudniania w jednostkach wojskowych pracowników, o których mowa w art. 6 ust. 2, z uwzględnieniem postanowień zawartych w przepisach prawa pracy oraz specyfiki związanej z wykonywaniem pracy w jednostce wojskowej poza granicami państwa, 2) szczegółowe uprawnienia i obowiązki żołnierzy niezawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, z uwzględnieniem zasad związanych z wykonywaniem powszechnego obowiązku obrony, 3) szczegółowe zasady i tryb finansowania przygotowania i działania jednostek wojskowych, z uwzględnieniem przepisów o finansach publicznych, 4) uposażenie oraz inne należności pieniężne i świadczenia otrzymywane przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa, wynagrodzenie i inne należności pieniężne oraz świadczenia otrzymywane przez pracowników wojska zatrudnionych w jednostkach wojskowych, z uwzględnieniem w szczególności prawa do świadczeń odszkodowawczych, wynikających z odrębnych ustaw, dodatków zagranicznego i wojennego w zależności od celu użycia tych jednostek poza granicami państwa, oraz do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych, zaopatrzenia w leki i artykuły sanitarne, a także bezpłatnego przewozu z kraju i z powrotem w związku z rozpoczęciem i zakończeniem misji oraz w przypadkach losowych. 2. Rada Ministrów zapewni środki finansowe na użycie lub pobyt jednostek wojskowych poza granicami państwa w przypadkach określonych w art. 2, jeżeli środki na ten cel nie zostały uwzględnione w budżecie Ministerstwa Obrony Narodowej albo Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Art. 10. 1. Przepisy ustawy stosuje się także do żołnierzy i pracowników wojska, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pełnią służbę lub wykonują obowiązki poza granicami państwa na podstawie ustawy z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 119). 2. W stosunku do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych w sprawach nie uregulowanych w niniejszej ustawie mają zastosowanie przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Art. 11. W ustawie z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) w art. 20a ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: "2. Żołnierz zawodowy może być wyznaczony, za jego pisemną zgodą, do pełnienia służby poza granicami Państwa z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku kierowania poza granice Państwa jednostek wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych w celu udziału w: 1) konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa lub państw sojuszniczych, 2) misji pokojowej, 3) akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, 4) szkoleniach i ćwiczeniach wojskowych, 5) akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych, 6) przedsięwzięciach reprezentacyjnych - zgoda żołnierza zawodowego nie jest wymagana.". Art. 12. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 10 ust. 1, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą. Art. 13. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) DZIAŁ I Przepisy ogólne Rozdział 1 Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy Art. 1. 1. Ustawa określa: 1) warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, 2) zasady ustalania wysokości świadczeń, 3) zasady i tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń. 2. Warunki nabywania prawa do emerytury i rent oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla: 1) żołnierzy zawodowych, 2) funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie oraz dla członków ich rodzin, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. 3. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują jednak osobom wymienionym w ust. 2, jeżeli nie spełniają one warunków nabywania prawa do świadczeń określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. 4. Warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych przysługujących z ubezpieczenia z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej oraz wysokość tych świadczeń określają odrębne przepisy. Art. 2. Świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługują: 1) ubezpieczonym - w razie spełnienia warunków nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 2) członkom rodziny pozostałym po ubezpieczonym albo po osobie uprawnionej do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Art. 3. Świadczenia określone w ustawie obejmują: 1) emeryturę, 2) rentę z tytułu niezdolności do pracy, w tym rentę szkoleniową, 3) rentę rodzinną, 4) dodatek pielęgnacyjny, 5) dodatek do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej, 6) zasiłek pogrzebowy. Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) emeryt - osobę mającą ustalone prawo do emerytury, 2) emerytura dożywotnia - emeryturę przysługującą z zakładu emerytalnego działającego na podstawie przepisów o zakładach emerytalnych, 3) Fundusz - Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 4) konto ubezpieczonego - konto ubezpieczonego określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, prowadzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej "Zakładem", 5) okres ubezpieczenia - okres opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 6) organ rentowy - Biuro Rent Zagranicznych i inną jednostkę organizacyjną Zakładu, określoną w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, właściwą do wydawania decyzji w sprawach świadczeń, 7) otwarty fundusz emerytalny - fundusz wybrany przez ubezpieczonego spośród funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, 8) płatnik składek - płatnika składek, o którym mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 9) przeciętne wynagrodzenie - przeciętne wynagrodzenie miesięczne brutto w gospodarce narodowej, ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej polskiej "Monitor Polski" przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 10) renta - rentę z tytułu niezdolności do pracy i rentę rodzinną, 11) rencista - osobę mającą ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy lub do renty rodzinnej, 12) ubezpieczenia emerytalne i rentowe - ubezpieczenia, o których mowa w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, 13) ubezpieczony - osobę podlegającą ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, określonym w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, a także osobę, która przed dniem wejścia w życie ustawy podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyłączeniem ubezpieczenia społecznego rolników. Rozdział 2 Okresy uwzględniane przy ustalaniu prawa do świadczeń i ich wysokości Art. 5. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy: 1) składkowe, o których mowa w art. 6, 2) nieskładkowe, o których mowa w art. 7. 2. Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz obliczaniu ich wysokości okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nie przekraczającym jednej trzeciej udowodnionych okresów składkowych. 3. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty okresy: 1) działalności kombatanckiej oraz działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, 2) pracy przymusowej, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 - uwzględnia się w wymiarze podwójnym. 4. Przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty dla płatników składek, zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie uwzględnia się okresu, za które nie zostały opłacone składki, mimo podlegania obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w tym okresie. 5. Wobec ubezpieczonych zobowiązanych do opłacania składek na własne ubezpieczenie społeczne za okres przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy - przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. Art. 6. 1. Okresami składkowymi są następujące okresy: 1) ubezpieczenia, 2) opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości określonej w przepisach o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych, w przepisach wymienionych w art. 195 pkt 1-4 i 8, w przepisach o adwokaturze, w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz w przepisach o pomocy społecznej, 3) zaliczone do okresów ubezpieczenia społecznego duchownych: a) okresy pozostawania duchownymi przed dniem 1 lipca 1989 r., pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne za cały okres podlegania temu ubezpieczeniu, b) okresy przebywania duchownych na misjach oraz okresy prowadzenia przez duchownych działalności duszpasterskiej wśród Polonii, przypadające po dniu 14 listopada 1991 r., do dnia wejścia w życie ustawy, 4) czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy jej równorzędne albo okresy zastępczych form tej służby, 5) działalności kombatanckiej, działalności równorzędnej z tą działalnością, a także okresy zaliczane do okresów tej działalności oraz okresy podlegania represjom wojennym i okresu powojennego, określone w przepisach o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, 6) pełnionej w Polsce służby: a) w Policji (Milicji Obywatelskiej), b) w Urzędzie Ochrony Państwa (w organach bezpieczeństwa publicznego), c) w Straży Granicznej, d) w Służbie Więziennej, e) w Państwowej Straży Pożarnej, 7) pobierania zasiłku macierzyńskiego, 8) przebywania w więzieniach polskich na mocy skazania albo bez wyroku po dniu 31 grudnia 1956 r. za działalność polityczną, 9) zatrudnienia za granicą osób, które w tym czasie nie były obywatelami polskimi, jeżeli osoby te powróciły do kraju po dniu 22 lipca 1944 r. i zostały uznane za repatriantów, 10) świadczenia pracy po 1956 r. na rzecz organizacji politycznych i związków zawodowych, nielegalnych w rozumieniu przepisów obowiązujących do kwietnia 1989 r. 2. Za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. następujące okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: 1) zatrudnienia po ukończeniu 15 lat życia: a) na obszarze Państwa Polskiego - w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, jeżeli w tych okresach pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową, b) obywateli polskich za granicą - w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach lub misjach specjalnych, a także w innych polskich placówkach, instytucjach lub przedsiębiorstwach, do których zostali delegowani lub skierowani; dotyczy to również członków rodziny delegowanego lub skierowanego tam pracownika, którzy podjęli zatrudnienie w tych placówkach w czasie pobytu za granicą, c) obywateli polskich za granicą - w organizacjach międzynarodowych, zagranicznych instytucjach i w zakładach, do których zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni za zgodą właściwych władz polskich; zgoda nie jest wymagana w stosunku do pracowników, którzy wyjechali za granicę przed dniem 9 maja 1945 r., d) obywateli polskich za granicą - u innych pracodawców zagranicznych, jeżeli w okresie pracy za granicą były opłacane składki na ubezpieczenie społeczne w Polsce, 2) pracy przymusowej: a) wykonywanej na rzecz hitlerowskich Niemiec w okresie II wojny światowej, b) wykonywanej na obszarze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 31 grudnia 1956 r., c) wykonywanej na rozkaz władz alianckich do dnia 31 grudnia 1945 r., d) wykonywanej w kopalniach węgla, kamieniołomach oraz zakładach pozyskiwania i wzbogacania rud uranu podczas odbywania służby wojskowej w Wojsku Polskim, 3) zatrudnienia młodocianych na obszarze Państwa Polskiego na warunkach określonych w przepisach obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1975 r., 4) pracy wykonywanej w czasie odbywania na obszarze Państwa Polskiego kary pozbawienia wolności, kary aresztu za wykroczenie oraz w czasie tymczasowego aresztowania - w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy określonego dla takiej pracy, 5) niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy na podstawie przepisów Kodeksu pracy zostało wypłacone wynagrodzenie lub odszkodowanie, 6) czasowego pozostawania bez pracy na obszarze Państwa Polskiego z powodu niemożności jej otrzymania lub niemożności podjęcia szkolenia zawodowego, w tym okresy pobierania zasiłków z funduszu aktywizacji zawodowej, zasiłków dla bezrobotnych oraz zasiłków szkoleniowych wypłaconych z Funduszu Pracy, 7) sprawowania mandatu posła lub senatora w Państwie Polskim, 8) internowania na podstawie art. 42 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1982 r. Nr 3, poz. 18 oraz z 1989 r. Nr 34, poz. 178), 9) wykonywania działalności twórczej lub artystycznej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne lub w których ubezpieczony był zwolniony od opłacania składki, b) przypadającej przed dniem 1 stycznia 1974 r., uznane przez Komisję do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, działającą przy ministrze właściwym do spraw kultury, pod warunkiem że twórca lub artysta opłacał składki na ubezpieczenie społeczne po dniu 31 grudnia 1973 r., 10) pracy adwokatów wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu, 11) wykonywania na obszarze Państwa Polskiego pracy nakładczej: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli w tych okresach osoba wykonująca taką pracę uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości co najmniej połowy obowiązującego najniższego wynagrodzenia, określonego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, 12) pracy na obszarze Państwa Polskiego w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i w innych spółdzielniach zrzeszonych w Centralnym Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych, w zespołowych gospodarstwach rolnych spółdzielni kółek rolniczych zrzeszonych w Krajowym Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych oraz pracy na rzecz tych spółdzielni: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu, 13) pracy na obszarze Państwa Polskiego wykonywanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) wykonywanej przed dniem 1 stycznia 1976 r., jeżeli umowa odpowiadała warunkom ubezpieczenia obowiązującym w tym dniu, 14) pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, b) prowadzonej przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia z tego tytułu, jeżeli prowadzenie działalności gospodarczej odpowiadało warunkom ubezpieczenia, 15) współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarze Państwa Polskiego objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego oraz okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, 16) ubezpieczenia społecznego duchownych na obszarze Państwa Polskiego, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki, 17) pobierania stypendium sportowego z tytułu wyczynowego uprawiania sportu na obszarze Państwa Polskiego po ukończeniu 15 roku życia, z wyjątkiem okresów pobierania stypendium przez osoby uczące się lub studiujące w systemie studiów dziennych. 3. Za okresy zatrudnienia i okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego, o których mowa w ust. 2, uważa się: 1) okresy zatrudnienia i okresy pracy wykonywanej na terenach wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej w obecnych granicach oraz 2) okresy zatrudnienia i okresy pracy wykonywanej na terenach wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej przed ustaleniem jej obecnych granic. Art. 7. Okresami nieskładkowymi są następujące okresy: 1) pobierania: a) wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, b) zasiłków z ubezpieczenia społecznego: chorobowego lub opiekuńczego, c) świadczenia rehabilitacyjnego, d) świadczeń wymienionych w lit. b) i c) po ustaniu obowiązku ubezpieczenia, 2) pobierania renty chorobowej po ustaniu zatrudnienia w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie lub po ustaniu obowiązku ubezpieczenia społecznego z innego tytułu, 3) niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie, 4) niewykonywania pracy w okresie przed dniem 4 czerwca 1989 r. na skutek represji politycznych, nie więcej jednak niż 5 lat, 5) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem: a) w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat, b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko, 6) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy opieki pielęgnacyjnej nad inwalidą wojennym zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia, 7) przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy niewykonywania pracy, w granicach do 6 lat, spowodowane koniecznością opieki nad innym niż dziecko członkiem rodziny zaliczonym do I grupy inwalidów lub uznanym za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo uznanym za osobę niepełnosprawną w stopniu znacznym, sprawowanej przez członka jego rodziny w wieku powyżej 16 lat, który w okresie sprawowania opieki nie osiągnął przychodu przekraczającego miesięcznie połowę najniższego wynagrodzenia, 8) urlopu bezpłatnego oraz przerw w zatrudnieniu w razie nieudzielenia urlopu bezpłatnego małżonkom pracowników skierowanych do pracy w przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, w stałych przedstawicielstwach przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i w innych misjach specjalnych za granicą, w instytutach, ośrodkach informacji i kultury za granicą, 9) nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów, 10) dokształcania zawodowego lekarzy w klinikach akademii medycznych i oddziałach instytutów naukowych w charakterze wolontariusza - w granicach do 1 roku, 11) pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego, 12) udokumentowanej niezdolności do pracy, za które wypłacone zostały z Funduszu Pracy: zasiłki dla bezrobotnych, zasiłki szkoleniowe lub stypendia. Art. 8. Przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą, jeżeli tak stanowią umowy międzynarodowe. Art. 9. 1. Okresy zatrudnienia obywateli polskich za granicą, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 9 i ust. 2 pkt 1 lit. c), a także okresy, o których mowa w art. 7 pkt 8, uwzględnia się pod warunkiem stałego zamieszkania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Okresy zatrudnienia, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a), i okresy pracy, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 10 lit. b), wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego, w czasie gdy obszar ten nie wchodził w skład Państwa Polskiego, oraz okresy pracy przymusowej, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 lit. a) i b), uwzględnia się pod warunkiem stałego zamieszkania zainteresowanego na obecnym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się przy ustalaniu prawa do świadczeń, jeżeli z ich tytułu jest wypłacane świadczenie rentowe z instytucji zagranicznej inne niż renta z ubezpieczenia dodatkowego. Art. 10. 1. Przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe: 1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki, 2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia, 3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. 2. Okresy wymienione w ust. 1 pkt 1 uwzględnia się także przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 są krótsze od okresu wymaganego do przyznania renty, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. 3. Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty, na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników. Art. 11. Jeżeli okresy, o których mowa w art. 6, 7 i 10, zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczeń określonych w ustawie uwzględnia się okres korzystniejszy. Rozdział 3 Niezdolność do pracy Art. 12. 1. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. 2. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. 3. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Art. 13. 1. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: 1) stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, 2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. 2. Trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy. 3. Okresową niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej istnieją rokowania odzyskania zdolności do pracy. 4. Zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy. 5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji. Art. 14. 1. Oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia: 1) daty powstania niezdolności do pracy, 2) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy, 3) związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami, 4) niezdolności do samodzielnej egzystencji, 5) celowości przekwalifikowania zawodowego dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej "lekarzem orzecznikiem". 2. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, natomiast ustalono okres, w którym niezdolność do pracy powstała, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę końcową tego okresu. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia ani daty, ani okresu powstania niezdolności do pracy, za datę powstania niezdolności przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie. 3. Orzeczenie lekarza orzecznika stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji. 4. Nadzór nad wykonywaniem orzecznictwa o niezdolności do pracy sprawuje Prezes Zakładu. 5. Nadzór, o którym mowa w ust. 4, obejmuje: 1) kontrolę prawidłowości i jednolitości stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy przez lekarzy orzeczników, 2) udzielanie lekarzom orzecznikom wytycznych w zakresie stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy, 3) prawo przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez lekarza orzecznika, jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w pkt 1, zostanie stwierdzony brak zgodności orzeczenia ze stanem faktycznym lub zasadami orzecznictwa o niezdolności do pracy. 6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia: 1) organizację, szczegółowe zasady i tryb: a) orzekania o niezdolności do pracy, b) sprawowania nadzoru nad wykonywaniem tego orzecznictwa, 2) szczególne kwalifikacje zawodowe wymagane od lekarzy orzeczników. Rozdział 4 Podstawa wymiaru emerytur i rent Art. 15. 1. Podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. 2. W przypadku gdy zainteresowany w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłosił wniosek o emeryturę, pobierał przez więcej niż 10 lat zasiłek przedemerytalny, podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zainteresowany nabył prawo do tego zasiłku. 3. Do podstawy wymiaru emerytury lub renty, o której mowa w ust. 1 i 2, dolicza się kwoty przysługujących ubezpieczonemu w danym roku kalendarzowym wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wypłaconych na podstawie przepisów Kodeksu pracy, oraz kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, świadczenia wyrównawczego lub dodatku wyrównawczego, a także wartość świadectw rekompensacyjnych. Do podstawy wymiaru wlicza się również kwoty zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków szkoleniowych lub stypendiów wypłaconych z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy. 4. W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty: 1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych, 2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu, 3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz 4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19. 5. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%. 6. Na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do osoby, która osiągała uposażenie. 8. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty przysługującej duchownym przyjmuje się przeciętną podstawę wymiaru składek z pełnych lat kalendarzowych ubezpieczenia przypadających po dniu 1 lipca 1989 r. do dnia, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie, z tym że z okresu nie dłuższego niż określony w ust. 1; na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru ustala się w myśl ust. 1. Art. 16. Przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu. Art. 17. 1. Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 1-4, do ustalenia podstawy wymiaru przyjmuje się podstawę wymiaru składek za okres faktycznego podlegania ubezpieczeniu, z uwzględnieniem ust. 2 i 3. Przepis art. 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 2. Nie ustala się podstawy wymiaru renty dla ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 1, jeżeli nie pozostawał on w ubezpieczeniu co najmniej przez 1 rok kalendarzowy. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru renty w myśl art. 15 ust. 1 dla ubezpieczonego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 pkt 5, z powodu pełnienia zastępczej służby wojskowej, odbywania czynnej służby wojskowej albo korzystania z urlopu wychowawczego. Art. 18. 1. Podstawę wymiaru emerytury lub renty dla osób, którym przy ustalaniu prawa do świadczenia uwzględniono okresy ubezpieczenia za granicą, o których mowa w art. 8, ustala się na zasadach określonych w art. 15-17, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli okres kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje również ubezpieczenie za granicą, podstawę wymiaru emerytury lub renty ustala się z okresu faktycznego pozostawania w ubezpieczeniu społecznym w Polsce. Art. 19. Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji. Art. 20. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie: 1) do 10 roboczego dnia lutego każdego roku - kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, 2) do 7 roboczego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przeprowadzana jest waloryzacja - kwotę bazową, o której mowa w art. 19, 3) do 7 roboczego dnia drugiego miesiąca każdego kwartału - kwotę przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Art. 21. 1. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, stanowi: 1) podstawa wymiaru renty - w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty albo 2) podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 15. 2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru: 1) emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 195, 2) renty z tytułu niezdolności do pracy dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do tej renty albo do emerytury na podstawie przepisów wymienionych w art. 195. 3. Podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej pobierała świadczenie przedemerytalne na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjęta do ustalenia świadczenia przedemerytalnego - w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do świadczenia przedemerytalnego albo podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 15. Art. 22. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury i renty, uwzględniające w szczególności: 1) przypadki, w których do podstawy wymiaru emerytury lub renty dolicza się niektóre wypłaty dokonane na rzecz pracownika, jeżeli wypłaty te w okresie przed dniem wejścia w życie ustawy były uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty, mimo że były wyłączone z podstawy wymiaru składek, 2) przypadki, w których podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników zatrudnionych za granicą ustala się na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym w tym okresie w kraju w tym samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę, albo na podstawie kwot ryczałtowych. Art. 23. Jeżeli podstawy wymiaru emerytury lub renty nie można ustalić zgodnie z zasadami określonymi w ustawie lub w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 22, emeryturę lub rentę ustala się w wysokości najniższej emerytury lub renty. DZIAŁ II Emerytury Rozdział 1 Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. Art. 24. 1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46-50 i 184. 2. Dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, z wyjątkiem ubezpieczonych mających prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 32-34, 39, 40, 46, 48-50, 184 oraz w art. 88 ustawy, o której mowa w art. 150, zostaną ustanowione emerytury pomostowe. 3. Zasady, warunki i tryb ustanawiania emerytur, o których mowa w ust. 2, określi odrębna ustawa. Art. 25. 1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem art. 185. 2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie podlega dziedziczeniu. 3. Waloryzacji podlega: 1) w terminie od dnia 1 marca danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 lipca poprzedniego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 grudnia poprzedniego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 sierpnia poprzedniego roku do dnia 31 października poprzedniego roku, 2) w terminie od dnia 1 czerwca danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 października poprzedniego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 marca danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 listopada poprzedniego roku do dnia 31 stycznia danego roku, 3) w terminie od dnia 1 września danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 31 stycznia danego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 czerwca danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 lutego danego roku do dnia 30 kwietnia danego roku, 4) w terminie od dnia 1 grudnia danego roku kwota zaewidencjonowanych składek na dzień 30 kwietnia danego roku powiększona o kwotę waloryzacji od dnia 1 września danego roku oraz kwota składek zaewidencjonowanych w okresie od dnia 1 maja danego roku do dnia 31 lipca danego roku. 4. Waloryzacja składek polega na pomnożeniu zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek przez wskaźnik waloryzacji określony w ust. 5. 5. Wskaźnik waloryzacji składek jest równy wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do poprzedniego kwartału powiększonemu o 75% różnicy między wskaźnikiem przyrostu sumy podstaw wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji w stosunku do kwartału poprzedniego a wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych w tym samym okresie ogółem. 6. Wskaźnik waloryzacji składek ustala się z dokładnością do setnych części procentu. 7. Pierwszej waloryzacji dokonuje się w dniu 1 września 1999 r. 8. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do 20 dnia pierwszego miesiąca każdego kwartału wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem za poprzedni kwartał. 9. Prezes Zakładu ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do 25 dnia miesiąca poprzedzającego waloryzację wskaźnik waloryzacji składek za poprzedni kwartał. Art. 26. 1. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. 2. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach. 3. Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach. 4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2. 5. Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego. Rozdział 2 Emerytura dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. Art. 27. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Art. 28. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, 2) mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 15 lat dla kobiet i co najmniej 20 lat dla mężczyzn. Art. 29. Ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., będący pracownikami, którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 pkt 1, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta - po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy, 2) mężczyzna - po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. Art. 30. Odrębne przepisy określają zasady wcześniejszego przechodzenia na emeryturę dla osób, określonych w art. 27, które są: 1) inwalidami wojennymi i wojskowymi oraz kombatantami, 2) pracownikami urzędów państwowych, 3) pracownikami samorządowymi, 4) żołnierzami zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianymi w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, 5) nauczycielami akademickimi. Art. 31. Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., uprawnione do renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy (przy wykonywaniu pozarolniczej działalności gospodarczej, działalności twórczej lub artystycznej, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo przy wykonywaniu przez osoby duchowne i zakonne czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi), w drodze do pracy lub z pracy albo wskutek choroby zawodowej, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta - po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy, 2) mężczyzna - po osiągnięciu wieku 60 lat, jeżeli ma co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy. Art. 32. 1. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. 2. Za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. 3. Za pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze uważa się: 1) pracowników organów kontroli państwowej, 2) pracowników organów administracji celnej, 3) pracowników wykonujących działalność twórczą lub artystyczną, 4) dziennikarzy zatrudnionych w redakcjach dzienników, czasopism, w radiu, telewizji oraz w organach prasowych, informacyjnych, publicystycznych albo fotograficznych, objętych układem zbiorowym pracy dziennikarzy, 5) nauczycieli, wychowawców lub innych pracowników pedagogicznych wykonujących pracę nauczycielską wymienioną w art. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 6) żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, 7) pracowników jednostek ochrony przeciwpożarowej, o których mowa w art. 15 pkt 1a-5 i 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). 4. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. 5. Odrębne przepisy określają zasady przechodzenia na emeryturę, bez względu na wiek, nauczycieli urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. Art. 33. Osoby urodzone przed dniem 1 stycznia 1949 r., ubezpieczone z tytułu działalności twórczej lub artystycznej, mają prawo do emerytury w wieku określonym dla pracowników wykonujących działalność twórczą lub artystyczną. Art. 34. 1. Górnicza emerytura przysługuje pracownikowi urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., który spełnia łącznie następujące warunki: 1) ukończył 55 lat życia, 2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej i okresami zaliczalnymi do pracy górniczej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 5 lat pracy górniczej określonej w art. 36 ust. 1. 2. Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej 20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej, równorzędnej i okresów zaliczalnych do pracy górniczej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1, wynosi 50 lat. Art. 35. Przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej uwzględnia się okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą oraz okresy zaliczalne do pracy górniczej, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy, z tym że okresy pracy górniczej i pracy równorzędnej z pracą górniczą uwzględnia się, jeżeli praca ta wykonywana była co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy. Art. 36. 1. Za pracę górniczą uważa się zatrudnienie: 1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu, 2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów, 3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-monatażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią, 4) na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, 5) pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, 6) w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego, 7) na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2, 8) na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1, 9) na stanowiskach nauczycieli (instruktorów) zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego, 10) w urzędach górniczych, jeżeli zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1-4, 11) w przedsiębiorstwach i innych podmiotach miernictwa górniczego lub geologicznych, jeżeli zatrudnienie jest wykonywane bezpośrednio przy pomiarach z zakresu miernictwa górniczego, geologii i hydrologii; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach i podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią, 12) w charakterze lekarzy i felczerów w górniczych zespołach opieki zdrowotnej, w zakładach górniczej służby zdrowia przy kopalniach węgla kamiennego i rud oraz w zakładach służby zdrowia kopalń siarki lub węgla brunatnego, jeżeli pracownicy ci są zatrudnieni w tych zakładach w łącznym wymiarze co najmniej 30 godzin tygodniowo oraz wykonują systematyczną kontrolę sanitarnohigieniczną stanowisk pracy pod ziemią, w kopalniach siarki lub węgla brunatnego - co najmniej przez 20 godzin w ciągu miesiąca, przy czym do okresu 20 godzin kontroli sanitarnohigienicznej stanowisk pracy pod ziemią wlicza się również czas zużyty na zjazd i wyjazd ze stanowisk pracy pod ziemią. 2. Na równi z okresami pracy górniczej określonej w ust. 1 traktuje się okres urlopu górniczego do 5 lat, przewidzianego w odrębnych przepisach. 3. Za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się: 1) pełnienie przez pracowników funkcji z wyboru w organach związku zawodowego zrzeszającego pracowników kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-4, jeżeli pracownicy ci bezpośrednio przed objęciem tych funkcji wykonywali pracę górniczą, o której mowa w ust. 1, 2) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa: a) w administracji kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1-4 oraz w zarządach spółek węglowych, byłych gwarectwach, zrzeszeniach i zjednoczeniach tych kopalń i przedsiębiorstw, b) w urzędach górniczych, c) na stanowiskach nauczycieli w górniczych szkołach zawodowych i technikach, d) w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz w urzędach terenowych organów administracji, będących organami założycielskimi kopalń i przedsiębiorstw określonych w ust. 1 pkt 1-4, a także w jednostkach podległych tym organom, jeżeli jednostki te działają w zakresie przemysłów określonych w ust. 1 pkt 1-4, pod warunkiem uprzedniego przepracowania w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 5 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu, 3) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa pracowników wykonujących prace wymienione w ust. 1 oraz w pkt 1, 2 i 4 i przeniesionych do urzędów naczelnych i centralnych organów administracji państwowej nie wymienionych w pkt 2 lit. d), do instytutów podporządkowanych tym organom, do pracy w wyższych szkołach górniczych i w wydawnictwach górniczo-hutniczych, jeżeli pracownicy ci przepracowali uprzednio w kopalniach, przedsiębiorstwach lub innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 5 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu, 4) zatrudnienie przy innych pracach, nie dłuższe niż 5 lat, do których pracownicy wykonujący prace określone w ust. 1 i w niniejszym ustępie przeszli w drodze wyboru lub zalecenia jednostki nadrzędnej albo w związku z likwidacją kopalni, zakładu górniczego, przedsiębiorstwa lub innego podmiotu, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4. 4. Za pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w jednostkach organizacyjnych określonych w ust. 3 pkt 2 i 3 uważa się osoby, które: 1) posiadają tytuł inżyniera lub technika i są zatrudnione zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami w zakresie górnictwa albo 2) nie posiadają tytułu inżyniera lub technika, lecz mają praktyczne przygotowanie nabyte w czasie wykonywanej uprzednio co najmniej przez 5 lat pracy na stanowiskach w dozorze ruchu lub w innej pracy pod ziemią albo w kopalniach siarki lub węgla brunatnego oraz wykonują czynności, które wymagają kwalifikacji inżyniera lub technika i są powierzane inżynierom lub technikom. 5. Okresy pracy górniczej wymienionej w ust. 1 pkt 1-4 wykonywanej za granicą traktuje się na równi z okresami takiej pracy wykonywanej w kraju, jeżeli spełnione są warunki określone w ustawie, wymagane do uwzględnienia tych okresów pracy przy ustalaniu prawa do świadczeń. Art. 37. 1. Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom zatrudnionym pod ziemią oraz w kopalniach siarki lub węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym następujące okresy pracy na obszarze Państwa Polskiego: 1) w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych, 2) w drużynach ratowniczych, 3) w charakterze mechaników sprzętu ratowniczego drużyn ratowniczych. 2. Okresy pracy wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 zalicza się w wymiarze półtorakrotnym również tym pracownikom dozoru ruchu i kierownictwa ruchu kopalń, którzy pracują przez co najmniej połowę dniówek roboczych w miesiącu pod ziemią, w kopalniach siarki lub w kopalniach węgla brunatnego. 3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowo stanowiska pracy, na których zatrudnienie zalicza się w myśl ust. 1 i 2 w wymiarze półtorakrotnym. 4. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określa, w drodze rozporządzenia, zasady ewidencjonowania przez pracodawców okresów zatrudnienia na stanowiskach, na których okresy pracy górniczej zalicza się w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury, oraz na niektórych innych stanowiskach pracy górniczej. 5. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do okresów pracy górniczej wykonywanej w czasie służby wojskowej pełnionej przed dniem 1 stycznia 1960 r. Art. 38. Za okresy zaliczalne do pracy górniczej uważa się okresy wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 4-8, ust. 2 pkt 2, 3, 5-8 oraz w art. 7 pkt 1-7, 9 i 12, z tym że przez zatrudnienie, o którym mowa w tych przepisach, uważa się pracę górniczą oraz pracę równorzędną z pracą górniczą określone w art. 36 ust. 1 lub ust. 3, wykonywane co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy. Art. 39. Ubezpieczonemu, urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., spełniającemu warunek określony w art. 27 pkt 2 i nie spełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 34, który ma co najmniej 5 lat: 1) pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo 2) pracy górniczej, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki, wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 pkt 1, obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej jednak niż o 15 lat. Art. 40. Kolejowa emerytura przysługuje pracownikowi kolejowemu urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 r., który spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 55 lat, mężczyzn 60 lat, 2) ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety i 25 lat dla mężczyzny, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia na kolei, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia na kolei, o których mowa w art. 44-45. Art. 41. Przy ustalaniu prawa do emerytury kolejowej uwzględnia się okresy pracy na kolei i pracy równorzędnej z pracą na kolei oraz okresy zaliczalne do pracy na kolei, będące okresami składkowymi lub nieskładkowymi w rozumieniu ustawy. Art. 42. 1. Pracownikami kolejowymi w rozumieniu ustawy są osoby pozostające w stosunku pracy w: 1) jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", z wyłączeniem biur projektów kolejowych, 2) innych jednostkach (komórkach) organizacyjnych, których pracownicy byli objęci dotychczasowymi przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin. 2. Zatrudnienie pracowników kolejowych w jednostkach (komórkach) organizacyjnych, określonych w ust. 1, zwanych dalej "kolejowymi jednostkami organizacyjnymi", uważa się w rozumieniu ustawy za zatrudnienie na kolei. Art. 43. 1. Za okresy zatrudnienia na kolei uważa się okresy pozostawania w stosunku pracy w kolejowych jednostkach organizacyjnych, w czasie których pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego: chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy. 2. Każdy pełny rok zatrudnienia na kolei na parowym, spalinowym lub elektrycznym pojeździe trakcyjnym, w drużynach konduktorskich oraz na stanowiskach manewrowych lub ustawiaczy liczy się jako 14 miesięcy zatrudnienia na kolei. Art. 44. Za okresy równorzędne z okresami zatrudnienia na kolei uważa się okresy: 1) pobierania - po ustaniu zatrudnienia na kolei w wymiarze czasu pracy nie niższym niż połowa obowiązującego w danym zawodzie - zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub opiekuńczego z tytułu tego zatrudnienia, 2) pobierania renty chorobowej przyznanej przez właściwą kolejową jednostkę organizacyjną, 3) wykonywania przed dniem 1 stycznia 1975 r. pracy w kolejowej jednostce organizacyjnej na podstawie umowy o naukę zawodu, przyuczenia do określonej pracy lub odbycia wstępnego stażu pracy, 4) zatrudnienia lub pełnienia funkcji z wyboru w związkach zawodowych w czasie bezpłatnego urlopu udzielonego pracownikowi na ten cel, 5) zatrudnienia, jednak nie dłuższego niż 5 lat, licząc od ustania zatrudnienia na kolei, jeżeli zatrudnienie na kolei ustało wskutek: a) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia w resorcie komunikacji nie będącego zatrudnieniem na kolei, b) przejścia z zatrudnienia na kolei do zatrudnienia w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, c) nawiązania stosunku pracy na podstawie wyboru, d) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia na kolejach użytku niepublicznego, e) przejścia za zgodą kolejowej jednostki organizacyjnej do zatrudnienia w innych resortach w celu zorganizowania lub budowy transportu kolejowego, 6) zatrudnienia, jednak nie dłuższego niż 5 lat, w jednostkach (komórkach) organizacyjnych resortu komunikacji nie będących kolejowymi jednostkami organizacyjnymi, jeżeli nastąpiła zmiana tego zatrudnienia na zatrudnienie na kolei i jeżeli okres 5 lat zatrudnienia w tych jednostkach nie podlega zaliczeniu na podstawie pkt 5 lit. a), 7) zatrudnienia w międzynarodowych organizacjach kolejowych i w zagranicznych placówkach kolejowych po oddelegowaniu do tego zatrudnienia z zatrudnienia na kolei, 8) wykonywania zatrudnienia za granicą przez specjalistów w czasie trwania stosunku pracy z kolejową jednostką organizacyjną, 9) niewykonywania pracy na kolei, jeżeli za okresy te przysługuje wynagrodzenie w wyniku przywrócenia do pracy albo odszkodowanie, 10) zatrudnienia na kolejach innych państw, pod warunkiem że pracownik po tych okresach był zatrudniony na kolejach polskich. Art. 45. 1. Za okresy zaliczane do okresów zatrudnienia na kolei uważa się okresy: 1) przerwy w pracy na kolei obejmującej okresy wymienione w art. 44 pkt 6 i 7, 2) zatrudnienia poza koleją w okresie po dniu 31 sierpnia 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r. pracowników, którzy w dniu 31 sierpnia 1939 r. byli zatrudnieni na kolei i po dniu 9 maja 1945 r. podjęli ponownie w Polsce zatrudnienie na kolei, 3) pobierania stypendium sportowego z tytułu wyczynowego uprawiania sportu, wypłacanego przez kolejowy klub sportowy, jeżeli osoba pobierająca stypendium przed okresem jego pobierania była zatrudniona na kolei. 2. Okresy działalności kombatanckiej, służby wojskowej oraz służby w: 1) Policji (Milicji Obywatelskiej), 2) Urzędzie Ochrony Państwa (w organach bezpieczeństwa publicznego), 3) Straży Granicznej, 4) Służbie Więziennej, 5) Państwowej Straży Pożarnej traktuje się na równi z okresami zaliczalnymi do okresów zatrudnienia na kolei. Rozdział 3 Przepisy szczególne dotyczące emerytury dla niektórych ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. Art. 46. 1. Prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. 2. Jeżeli ubezpieczony, o którym mowa w ust. 1, nie zawrze umowy o przystąpieniu do otwartego funduszu emerytalnego w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r., uważa się, że ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego. Art. 47. Odrębne przepisy określają zasady przechodzenia na emeryturę, bez względu na wiek, nauczycieli urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r. Art. 48. 1. Prawo do górniczej emerytury, bez względu na wiek i zajmowane stanowisko, przysługuje pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., którzy pracę górniczą wykonywali pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres wynoszący co najmniej 25 lat, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 i z zastrzeżeniem art. 49. 2. Do okresów pracy górniczej, o której mowa w ust. 1, zalicza się także: 1) okresy niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo z tytułu choroby zawodowej, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne, 2) inne niż wymienione w pkt 1 okresy niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, za które wypłacone zostało wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy w wymiarze do 35 dni w roku kalendarzowym, bezpośrednio poprzedzone pracą górniczą wykonywaną pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przypadające w czasie trwania stosunku pracy. 3. Przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury na podstawie ust. 1 uwzględnia się również, w wymiarze do 5 lat, okres urlopu górniczego, o którym mowa w art. 36 ust. 2. Art. 49. 1. Prawo do emerytury górniczej, o której mowa w art. 34 lub 48, przysługuje pracownikom urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. 2. Przepis art. 46 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 50. 1. Prawo do emerytury kolejowej, o której mowa w art. 40, przysługuje pracownikom kolejowym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego, 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tym przepisie spełnią do dnia 31 grudnia 2006 r., 3) nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy. 2. Przepis art. 46 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Rozdział 4 Ustalanie wysokości emerytur, o których mowa w art. 27-50 Art. 51. 1. Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 34 lub 48, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki: 1) 1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, 2) 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 37, 3) 1,4 za każdy rok pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1-3 i 5-11, wykonywanej częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią, 4) 1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego. 2. Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur łączny okres pracy obliczony z zastosowaniem przeliczników, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wymiarze nie dłuższym niż 45 lat. Art. 52. 1. Przy ustalaniu wysokości emerytur innych niż określone w art. 51 stosuje się następujące przeliczniki: 1) 1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, 2) 1,8 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią, o której mowa w art. 37 ust. 1, pod warunkiem wykonywania takiej pracy co najmniej przez 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przy ustalaniu wysokości emerytur łączny okres pracy obliczony z zastosowaniem przeliczników, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wymiarze nie dłuższym niż 40 lat. Art. 53. 1. Emerytura wynosi: 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, z uwzględnieniem art. 55. 2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Art. 54. Emerytur, o których mowa w art. 28, nie podwyższa się do kwoty najniższej emerytury. Art. 55. Ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53. Art. 56. 1. Osobie, której przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie rolnym określone w art. 10, oblicza się wysokość przysługującego świadczenia jako część świadczenia obliczonego w myśl art. 53, z uwzględnieniem okresów pracy w gospodarstwie rolnym, proporcjonalnie do udziału okresów składkowych i nieskładkowych w okresie stanowiącym sumę okresów składkowych, nieskładkowych i uwzględnionych okresów pracy w gospodarstwie rolnym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osoby, która udowodniła co najmniej: 20 lat - kobieta lub 25 lat - mężczyzna okresów składkowych albo okresów składkowych uzupełnionych okresami nieskładkowymi w rozmiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2, lecz wysokość przysługującej jej emerytury oblicza się w myśl art. 53, z uwzględnieniem okresów składkowych i nieskładkowych, bez uwzględnienia okresów pracy w gospodarstwie rolnym. 3. Świadczenie, którego wysokość ustalono w myśl ust. 1 lub 2, zwiększa się o kwotę odpowiadającą części składkowej emerytury ustalonej według zasad wymiaru określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, z uwzględnieniem całego udowodnionego okresu pracy w gospodarstwie rolnym, z tym że okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym - bez podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu - po ukończeniu 16 roku życia, przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r., uwzględnia się, jeżeli przypadają nie wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury. 4. Jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe nie zostały uzupełnione okresami wymienionymi w art. 10, emerytura ulega zwiększeniu za okres opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru przewidzianych dla części składkowej w przepisach, o których mowa w ust. 3. 5. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 4, nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo do emerytury lub renty na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 4, przyznaje się na wniosek zainteresowanego. 7. Emerytury, o których mowa w ust. 1-4, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych emerytur podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej zwiększeniu o część składkową w wysokości obliczonej zgodnie z ust. 3 i 4 - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury - z budżetu państwa. DZIAŁ III Renty z tytułu niezdolności do pracy i renta rodzinna Rozdział 1 Renta z tytułu niezdolności do pracy Art. 57. Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: 1) jest niezdolny do pracy, 2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, 3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Art. 58. 1. Warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący łącznie co najmniej: 1) 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat, 2) 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat, 3) 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat, 4) 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat, 5) 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. 2. Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej. 3. Jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nie przekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe. Art. 59. 1. Osobie, która spełniła warunki określone w art. 57, przysługuje: 1) renta stała - jeżeli niezdolność do pracy jest trwała, 2) renta okresowa - jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. 2. Renta okresowa przysługuje przez okres wskazany w decyzji organu rentowego. Art. 60. 1. Osobie spełniającej warunki określone w art. 57, w stosunku do której orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie lub niezdolność do służby, przysługuje renta szkoleniowa przez okres 6 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4. 2. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, ulega wydłużeniu na czas niezbędny do przekwalifikowania zawodowego, nie dłużej niż o 30 miesięcy. 3. Przedłużenie prawa do renty, o którym mowa w ust. 2, następuje na podstawie wniosku starosty. 4. Okres 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, może ulec skróceniu, jeżeli przed upływem tego okresu starosta zawiadomi organ rentowy: 1) o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu, 2) o tym, że osoba zainteresowana nie poddaje się przekwalifikowaniu zawodowemu. Art. 61. Prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy. Art. 62. 1. Renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy wynosi: 1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, oraz 2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, 3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, 4) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, przypadających od dnia zgłoszenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista ukończyłby 60 lat. 2. Renta dla osoby częściowo niezdolnej do pracy wynosi 75% renty dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy. 3. Przy obliczaniu renty okresy, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Art. 63. 1. Osobie, której przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uwzględniono okresy pracy w gospodarstwie rolnym wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1, wysokość tej renty oblicza się z uwzględnieniem liczby lat i miesięcy tych okresów, w wymiarze przyjętym do ustalenia prawa do renty. 2. Renty, o których mowa w ust. 1, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych rent podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej uwzględnionym okresom pracy w gospodarstwie rolnym - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty świadczenia najniższego - z budżetu państwa. Art. 64. 1. Renta szkoleniowa wynosi 75% podstawy wymiaru renty. 2. Renta szkoleniowa nie może być niższa niż najniższa renta dla osoby częściowo niezdolnej do pracy. 3. Renta szkoleniowa nie przysługuje w razie osiągania przychodu z tytułu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, bez względu na wysokość tego przychodu. Rozdział 2 Renta rodzinna Art. 65. 1. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. 2. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. 3. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny funkcjonariusza zaginionego w czasie pełnienia służby. Art. 66. W razie śmierci osoby pobierającej zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny także wówczas, gdy osoba, po której przysługuje renta, zmarła po upływie 18 miesięcy od ustania okresów wymienionych w art. 57 pkt 3. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Art. 67. 1. Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71: 1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, 3) małżonek (wdowa i wdowiec), 4) rodzice. 2. Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające. Art. 68. 1. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej: 1) do ukończenia 16 lat, 2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo 3) bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2. 2. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat życia, będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty rodzinnej przedłuża się do zakończenia tego roku studiów. Art. 69. Przyjęte na wychowanie i utrzymanie wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 2, mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli spełniają warunki określone w art. 68, a ponadto: 1) zostały przyjęte na wychowanie i utrzymanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, oraz 2) nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją, jeżeli: a) nie mogą zapewnić im utrzymania albo b) ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd. Art. 70. 1. Wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli: 1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo 2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole - 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej. 2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2. 3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową. 4. Wdowa nie spełniająca warunków do renty rodzinnej określonych w ust. 1 lub 2 i nie mająca niezbędnych źródeł utrzymania ma prawo do okresowej renty rodzinnej: 1) przez okres jednego roku od chwili śmierci męża, 2) w okresie uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od chwili śmierci męża. 5. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do wdowca. Art. 71. Rodzice mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli: 1) ubezpieczony (emeryt lub rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania, 2) spełniają odpowiednio warunki określone dla wdowy i wdowca w art. 70 ust. 1 i 2 oraz, co do wieku, również w art. 70 ust. 5. Art. 72. W razie ustania prawa do renty rodzinnej z powodu ustąpienia niezdolności do pracy stosuje się odpowiednio przepis art. 61. Art. 73. 1. Renta rodzinna wynosi: 1) dla jednej osoby uprawnionej - 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, 2) dla dwóch osób uprawnionych - 90% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, 3) dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu. 2. Za kwotę świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu, uważa się kwotę emerytury, z zastrzeżeniem ust. 3, lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. 3. Jeżeli emerytura zmarłego została obliczona wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4, rentę rodzinną oblicza się jako procent świadczenia zmarłego w wysokości pomniejszonej o te zwiększenia, odpowiednio do liczby uprawnionych do renty. Tak obliczoną rentę rodzinną uzupełnia się do wysokości uwzględniającej 50% zwiększenia, które przysługiwałoby zmarłemu. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do obliczania renty rodzinnej po osobach mających ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów, o których mowa w art. 195. 5. Renty rodzinne wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych rent podlegają odpowiedniej refundacji: 1) w części odpowiadającej zwiększeniu, o którym mowa w ust. 3 i 4, oraz w części odpowiadającej okresom pracy w gospodarstwie rolnym uwzględnionym w myśl art. 63 ust. 1 - z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, 2) w części odpowiadającej podwyższeniu do kwoty świadczenia najniższego - z budżetu państwa. Art. 74. 1. Wszystkim uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna, z uwzględnieniem ust. 2-4. 2. Renta rodzinna podlega podziałowi na równe części między uprawnionych. 3. W razie ujawnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania podziału renty rodzinnej po raz pierwszy lub zmiany warunków dotychczasowego podziału renty ze względu na zmianę liczby osób uprawnionych organ rentowy dokonuje podziału świadczenia od miesiąca ujawnienia tych okoliczności. Przepisy art. 129 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. 4. W razie ujawnienia okoliczności powodujących ustanie podziału renty rodzinnej przepis art. 133 stosuje się odpowiednio. DZIAŁ IV Dodatki do emerytur i rent Art. 75. 1. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Dodatek pielęgnacyjny wynosi 106,41 zł miesięcznie. 3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja. 4. Osobie uprawnionej do emerytury lub renty przebywającej w domu pomocy społecznej, w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż 2 tygodnie w miesiącu. Art. 76. 1. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest sierota zupełna, przysługuje jej dodatek dla sierot zupełnych. 2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, wynosi 200 zł miesięcznie. 3. Kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent od miesiąca, w którym przeprowadzana jest waloryzacja. DZIAŁ V Zasiłek pogrzebowy Art. 77. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w razie śmierci: 1) ubezpieczonego, 2) osoby pobierającej emeryturę lub rentę, 3) osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty, lecz spełniała warunki do jej uzyskania i pobierania, 4) członka rodziny osoby wymienionej w pkt 1 i 2. 2. Członkami rodziny, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są osoby wymienione w art. 67, z tym że od wnuków i rodzeństwa nie wymaga się spełnienia warunku przyjęcia na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności. 3. Zasiłek pogrzebowy przysługuje również w razie śmierci ubezpieczonego po ustaniu ubezpieczenia, jeżeli śmierć nastąpiła w okresie pobierania zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub zasiłku macierzyńskiego. 4. Zasiłek pogrzebowy przysługuje tylko z jednego tytułu. Art. 78. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu. 2. Zasiłek pogrzebowy przysługuje również pracodawcy, domowi pomocy społecznej, gminie, powiatowi, osobie prawnej kościoła lub związku wyznaniowego, jeżeli pokryły koszty pogrzebu. 3. W razie poniesienia kosztów pogrzebu przez więcej niż jedną osobę lub podmiot, o którym mowa w ust. 2, zasiłek pogrzebowy ulega podziałowi między te osoby lub podmioty - proporcjonalnie do poniesionych kosztów pogrzebu. Art. 79. 1. W razie poniesienia kosztów pogrzebu przez inną osobę niż wymieniona w art. 77 ust. 1 pkt 4, pracodawcę, dom pomocy społecznej, gminę, powiat, osobę prawną kościoła lub związku wyznaniowego, zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości udokumentowanych kosztów pogrzebu, nie wyższej jednak niż określona w art. 80. 2. Jeżeli pogrzeb organizowany był na koszt Państwa, organizacji politycznej lub społecznej, lecz osoby, o których mowa w art. 77 ust. 1 pkt 4, poniosły również część jego kosztów, przysługuje im zasiłek w wysokości określonej w art. 80. Art. 80. 1. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w wysokości 200% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu śmierci osoby, której koszty pogrzebu zostały poniesione. 2. Kwotę, o której mowa w ust. 1, ustala się miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego kwartału, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału. 3. Kwotę zasiłku pogrzebowego ogłasza Prezes Zakładu w formie komunikatu ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego. Art. 81. Prawo do zasiłku pogrzebowego wygasa w razie niezgłoszenia wniosku o jego przyznanie w okresie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której zasiłek przysługuje. DZIAŁ VI Świadczenia przyznawane w szczególnym trybie Art. 82. 1. Prezes Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach może przyznać emeryturę lub rentę na warunkach i w wysokości innej niż określone w ustawie. 2. Prezes Rady Ministrów przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku kalendarzowego informację o przyznanych w roku poprzedzającym emeryturach i rentach na podstawie ust. 1. Art. 83. 1. Ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes Zakładu może przyznać w drodze wyjątku świadczenia w wysokości nie przekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. 2. Przepis art. 82 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 84. Świadczenia, o których mowa w art. 82 i 83, finansowane są z budżetu państwa. DZIAŁ VII Przepisy wspólne dotyczące wysokości świadczeń Rozdział 1 Dolna i górna granica wysokości świadczeń Art. 85. 1. Kwoty najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy wynoszą: 1) 415,00 zł miesięcznie - dla osób całkowicie niezdolnych do pracy, 2) 319,23 zł miesięcznie - dla osób częściowo niezdolnych do pracy. 2. Kwota najniższej emerytury, z zastrzeżeniem art. 54 i 87, oraz renty rodzinnej wynosi 415,00 zł miesięcznie. 3. Kwoty najniższych świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji, o którym mowa w art. 89-94. 4. Świadczenia ustalone w kwotach niższych niż określone w ust. 1-3, w tym także świadczenia ustalone wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 oraz w art. 73 ust. 3 i 4, podwyższa się do tych kwot z urzędu, a jeżeli ich wypłata była wstrzymana - po wznowieniu wypłaty. Art. 86. 1. Kwota emerytury lub renty wraz ze zwiększeniami, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 lub w art. 73 ust. 3 i 4, nie może przekraczać 100% podstawy wymiaru emerytury lub renty. 2. Ograniczenie wysokości świadczeń do 100% podstawy ich wymiaru nie dotyczy rent i emerytury w wysokości określonej w art. 85. 3. Do świadczeń ustalonych w myśl art. 23 w kwotach najniższych nie przysługują zwiększenia, o których mowa w art. 56 ust. 3 i 4 oraz w art. 73 ust. 3 i 4. Art. 87. 1. W przypadku gdy emerytura przysługująca z Funduszu określona w art. 26 łącznie z emeryturą dożywotnią z zakładu emerytalnego jest niższa niż kwota, o której mowa w art. 85 ust. 2 i 3, emeryturę przysługującą z Funduszu podwyższa się w taki sposób, aby suma tych świadczeń nie była niższa od tej kwoty, o ile ubezpieczony: 1) mężczyzna - ukończył 65 lat życia i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, 2) kobieta - ukończyła 60 lat życia i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat, z uwzględnieniem ust. 3-7. Przepis art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Podwyższenie, o którym mowa w ust. 1, podlega refundacji z budżetu państwa. 3. Przy obliczaniu okresów składkowych przypadających po dniu wejścia w życie ustawy dla celów podwyższenia emerytury w myśl ust. 1 miesiące, w których opłacane składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe obliczone od podstawy wymiaru niższej od kwoty najniższego wynagrodzenia pracowników, uwzględnia się w części odpowiadającej proporcji tej podstawy do kwoty najniższego wynagrodzenia, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Zasady, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się, jeżeli zmniejszenie podstawy wymiaru składek poniżej najniższego wynagrodzenia nastąpiło na skutek pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłaconego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego lub z ubezpieczenia wypadkowego. 5. Prawo do podwyższenia, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje emerytom, którzy osiągają przychód z tytułu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, jeżeli przychód ten przekracza kwotę podwyższenia. 6. W okresie składkowym, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się nie więcej niż 10 lat kontynuowania ubezpieczenia w myśl przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych. 7. Do ustalenia kwoty przekroczenia, o której mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio przepisy art. 104 ust. 1-8 i art. 106. Rozdział 2 Waloryzacja świadczeń Art. 88. 1. Emerytury i renty podlegają waloryzacji w celu zachowania co najmniej ich realnej wartości w odniesieniu do wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. 2. Przy ustalaniu wysokości zwaloryzowanych emerytur i rent przyjmuje się, że wzrost nominalny przeciętnej emerytury i renty nie może być niższy niż prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych powiększony: 1) w latach 1999-2000 o 15% różnicy pomiędzy prognozowanym na dany rok średniorocznym wskaźnikiem przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej a prognozowanym na dany rok średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, jeśli prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej jest wyższy niż prognozowany na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych, 2) w roku 2001 i w latach następnych o 20% różnicy, o której mowa w pkt 1. 3. Wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych, o którym mowa w ust. 2, jest wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów albo wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, jeżeli jest on wyższy od wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów. Art. 89. 1. Jeżeli wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych powiększony stosownie do art. 88 ust. 2 wynosi: 1) co najmniej 110% - emerytury i renty waloryzuje się od dnia 1 marca i od dnia 1 września, 2) mniej niż 110% - emerytury i renty waloryzuje się od dnia 1 czerwca. 2. Dla przeprowadzenia waloryzacji w terminach określonych w ust. 1 pkt 1 ustala się dwa jednakowe wskaźniki waloryzacji. 3. Waloryzacja obejmuje emerytury i renty przyznane przed dniem określonym jako termin waloryzacji. Art. 90. 1. Jeżeli wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku jest niższy od przyjętego w ustawie budżetowej, podwyższa się wskaźnik waloryzacji ustalony w ustawie budżetowej dla najbliższego terminu waloryzacji w bieżącym roku. 2. Podwyższony wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje się przez pomnożenie wskaźnika waloryzacji określonego w ustawie budżetowej dla podwyżki świadczeń w bieżącym roku i wskaźnika weryfikacyjnego. 3. Wskaźnik weryfikacyjny otrzymuje się przez podzielenie wskaźnika realnej przeciętnej emerytury i renty brutto, jaki miał być uzyskany w poprzednim roku, przez wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku, ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 4. Wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w poprzednim roku otrzymuje się przez podzielenie wskaźnika wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto przez średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. 5. Wskaźnik wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto stanowi iloraz wysokości przeciętnej emerytury i renty brutto z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w danym roku i w poprzednim roku kalendarzowym, po wyeliminowaniu jednorazowych wypłat zapewniających realny wzrost świadczeń zgodnie z ustawą budżetową. 6. Jeżeli wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 1, emeryci i renciści, którym przyznano świadczenia do dnia 31 grudnia poprzedniego roku, otrzymają jednorazową wypłatę w terminie najbliższej waloryzacji w bieżącym roku. 7. Kwotę jednorazowej wypłaty oblicza się jako uzupełnienie łącznej kwoty emerytury i renty wypłaconej za poprzedni rok do wysokości uzyskanej po jej podwyższeniu wskaźnikiem weryfikacyjnym, o którym mowa w ust. 3. Art. 91. 1. Ustalenie wysokości zwaloryzowanej emerytury i renty polega na pomnożeniu kwoty emerytury lub renty wskaźnikiem waloryzacji. 2. Równocześnie z podwyższeniem emerytury i renty następuje podwyższenie podstawy jej wymiaru wskaźnikiem waloryzacji, o którym mowa w ust. 1. Art. 92. Zmiana wysokości emerytur i rent w ramach waloryzacji następuje z urzędu, a jeżeli wypłata ich była wstrzymana - po jej wznowieniu, z uwzględnieniem wszystkich kolejnych waloryzacji przypadających w okresie wstrzymania wypłaty. Art. 93. 1. W ustawie budżetowej ustala się: 1) wzrost emerytur i rent na dany rok, co najmniej w wysokości wynikającej z art. 88 ust. 2, 2) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w odniesieniu do średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, 3) wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, dla każdego terminu waloryzacji, stosownie do art. 89, 4) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów, opracowany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 5) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, 6) średnioroczny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. 2. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego opracowuje prognozę średniorocznego wskaźnika cen, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, w oparciu o przyjęte do opracowania projektu ustawy budżetowej założenia dotyczące wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych oraz planowanych podwyżek cen urzędowych i kontrolowanych. 3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski": 1) w terminie do 7 dnia roboczego lutego: a) średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, b) wskaźnik wzrostu nominalnego przeciętnej emerytury i renty brutto, c) wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto - w poprzednim roku kalendarzowym, 2) w terminie do 15 kwietnia, a jeżeli w danym roku przeprowadzana jest jedna waloryzacja - do 15 lipca, skorygowaną o kwotę jednorazowej wypłaty przeciętną emeryturę i rentę brutto oraz skorygowany wskaźnik realnej przeciętnej emerytury i renty brutto w przypadku, o którym mowa w art. 90. Art. 94. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" - w terminie do dnia 10 lutego - podwyższony wskaźnik waloryzacji, o którym mowa w art. 90. 2. Prezes Zakładu ogłasza, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" - co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji - należne od tego terminu kwoty: 1) najniższej emerytury i renty, 2) dodatków: pielęgnacyjnego i dla sieroty zupełnej, 3) maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w art. 104 ust. 9. Rozdział 3 Zbieg prawa do świadczeń Art. 95. 1. W razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 1 ust. 2. 3. Przepis ust. 1 stosuje się również w razie zbiegu u jednej osoby prawa do części renty rodzinnej z prawem do zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego. Art. 96. 1. Odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury z prawem do: 1) renty inwalidy wojennego i wojskowego, którego niezdolność do pracy pozostaje w związku ze służbą wojskową, 2) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668), 3) renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy lub chorobą zawodową. 2. Odrębne przepisy określają prawo do pobierania świadczeń w razie zbiegu u jednej osoby prawa do emerytury lub renty z prawem do emerytury lub renty z ubezpieczenia społecznego rolników. Art. 97. Osobom uprawnionym do emerytury lub renty oraz do świadczeń o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych świadczenia przysługujące na podstawie ustawy wypłaca się w wysokości w niej określonej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Art. 98. 1. Wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95, następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego. 2. W razie zbiegu prawa do świadczeń, o których mowa w art. 96, świadczenia te wypłaca się od dnia powstania prawa do dwóch świadczeń, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Art. 99. W razie zbiegu prawa do zasiłku pogrzebowego określonego ustawą z prawem do zasiłku pogrzebowego ustalanym na podstawie odrębnych ustaw przysługuje tylko jeden zasiłek. DZIAŁ VIII Zasady ustalania świadczeń Rozdział 1 Powstanie i ustanie prawa do świadczeń Art. 100. 1. Prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Jeżeli ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy, prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty szkoleniowej powstaje z dniem zaprzestania pobierania tego zasiłku, świadczenia lub wynagrodzenia. 3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do emerytury, o której mowa w dziale II rozdział 1. Art. 101. Prawo do świadczeń ustaje: 1) gdy ustanie którykolwiek z warunków wymaganych do uzyskania tego prawa, 2) ze śmiercią osoby uprawnionej. Art. 102. 1. Prawo do świadczenia uzależnione od okresowej niezdolności do pracy ustaje z upływem okresu, na jaki to świadczenie przyznano. 2. Prawo do renty szkoleniowej ustaje: 1) z upływem 6 miesięcy, jeżeli starosta nie wystąpi z wnioskiem o przedłużenie tego okresu, 2) od dnia otrzymania zawiadomienia starosty o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu, także wówczas, gdy zawiadomienie to organ rentowy otrzymał przed upływem 6 miesięcy, 3) z upływem okresu, na jaki świadczenie przyznano na wniosek starosty, 4) od dnia otrzymania zawiadomienia starosty o tym, że osoba zainteresowana przed upływem 6 miesięcy lub w okresie, o którym mowa w pkt 3, nie poddaje się przekwalifikowaniu zawodowemu. Rozdział 2 Zawieszanie lub zmniejszanie świadczeń Art. 103. 1. Prawo do emerytur i rent ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu na zasadach określonych w art. 104-106. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do emerytów, którzy ukończyli 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni). 3. Prawo do emerytury lub renty może ulec zawieszeniu również na wniosek emeryta lub rencisty. 4. W przypadku zgłoszenia wniosku, o którym mowa w ust. 3, przez jedną z osób uprawnionych do renty rodzinnej, zawieszeniu ulega część renty tej osoby. Wysokości części renty przysługujących pozostałym członkom rodziny nie ulegają zmianie. Art. 104. 1. Prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6. 2. Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do emerytów i rencistów osiągających przychód z tytułu działalności wykonywanej za granicą. 4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do osób wyłączonych z obowiązku ubezpieczenia społecznego z tytułu ustalenia prawa do emerytury i renty lub wykonujących działalność nie podlegającą obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z uwagi na podleganie temu obowiązkowi z innego tytułu. 5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się do honorariów z tytułu działalności twórczej i artystycznej. 6. Za przychód, o którym mowa w ust. 1, uważa się również kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, wypłacanego na podstawie przepisów Kodeksu pracy, i kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego. 7. Prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 8. W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyższej jednak niż 130% tej kwoty, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia, nie większą jednak niż kwota maksymalnego zmniejszenia obowiązująca w dniu 31 grudnia 1998 r. w wysokości: 1) 24% kwoty bazowej obowiązującej przy ostatniej waloryzacji w 1998 r. - dla emerytury lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, 2) 18% kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, 3) 20,4% kwoty bazowej, o której mowa w pkt 1 - dla renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba. 9. Kwoty maksymalnych zmniejszeń, o których mowa w ust. 8, podlegają podwyższeniu, przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w kolejnych terminach waloryzacji. 10. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski": 1) w terminie do 14 dnia roboczego drugiego miesiąca każdego kwartału kalendarzowego - kwoty przychodu, o których mowa w ust. 7 i 8, z zaokrągleniem w górę do pełnych 10 groszy, 2) w terminie do 14 roboczego dnia listopada - kwoty graniczne przychodu dla mijającego roku kalendarzowego. Art. 105. 1. Wysokość renty rodzinnej, przysługującej więcej niż jednej osobie, ulega zmniejszeniu w przypadku, gdy osoba uprawniona do części renty osiąga przychód w kwocie wyższej niż 70% przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, nie wyższej jednak niż 130% tej kwoty miesięcznie. 2. Zmniejszenie renty następuje poprzez zmniejszenie części renty przysługującej osobie osiągającej przychód o kwotę przekroczenia, nie więcej jednak niż o kwotę, o której mowa w art. 104 ust. 8 pkt 3, pomnożoną przez proporcję części renty rodzinnej przed dokonaniem zmniejszenia i pełnej renty rodzinnej. 3. Przychód osiągany przez osobę uprawnioną do renty rodzinnej w wysokości przekraczającej kwotę równą 130% przeciętnego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, powoduje zawieszenie prawa do części renty rodzinnej dla tej osoby. Wysokości części renty przysługujących pozostałym członkom rodziny nie ulegają zmianie. Art. 106. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określa, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe zasady zawieszania i zmniejszania świadczeń, 2) obowiązki emerytów i rencistów oraz płatników składek i urzędów skarbowych, 3) szczegółowe zasady rocznego i miesięcznego rozliczania świadczeń, 4) szczegółowe zasady zawieszania i zmniejszania świadczeń osobom, którym świadczenia przyznano z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia za granicą. Rozdział 3 Zmiany w prawie do świadczeń i ich wysokości Art. 107. Prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie. Art. 108. 1. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość tego świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust. 2. 2. Emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ust. 4 i 5. 3. Ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. 4. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury. 5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków o ustalenie emerytury w nowej wysokości. Art. 109. 1. Na wniosek emeryta lub rencisty wysokość emerytury określonej w art. 53 oraz renty ulega ponownemu ustaleniu na zasadach określonych w art. 110-113. 2. Jeżeli w wyniku ponownego ustalenia emerytura lub renta jest niższa, świadczenie przysługuje w dotychczasowej wysokości. Art. 110. 1. Wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. 2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%. 3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia, z uwzględnieniem art. 176. Art. 111. 1. Wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego: 1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia, 2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176, 3) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty, - a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego. 2. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia. 3. Podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy. Art. 112. 1. Jeżeli emeryt lub rencista zgłosi wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia przez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych, kwotę przysługującego świadczenia zwiększa się doliczając: 1) do kwoty emerytury, o której mowa w art. 53, lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy: a) po 1,3% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów składkowych, o których mowa w art. 6, b) po 0,7% podstawy wymiaru, ustalonej w wyniku waloryzacji, za każdy rok okresów nieskładkowych, o których mowa w art. 7, 2) do kwoty renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy oraz do kwoty renty rodzinnej część wzrostu, o którym mowa w pkt 1, ustaloną przy zastosowaniu wskaźnika procentowego, określonego odpowiednio w art. 62 ust. 2 lub w art. 73 ust. 1. 2. Przy obliczaniu wzrostu, o którym mowa w ust. 1, okresy składkowe i nieskładkowe ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Art. 113. Ponowne ustalenie wysokości emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, poprzez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych, następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, jeżeli emeryt lub rencista pozostaje w ubezpieczeniu, chyba że w kwartale kalendarzowym ustało ubezpieczenie. Art. 114. 1. Prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. 2. Jeżeli prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalono orzeczeniem organu odwoławczego, organ rentowy na podstawie dowodów lub okoliczności, o których mowa w ust. 1: 1) wydaje we własnym zakresie decyzję przyznającą prawo do świadczeń lub podwyższającą ich wysokość, 2) występuje do organu odwoławczego z wnioskiem o wznowienie postępowania przed tym organem, gdy z przedłożonych dowodów lub ujawnionych okoliczności wynika, że prawo do świadczeń nie istnieje lub że świadczenia przysługują w niższej wysokości; z wnioskiem tym organ rentowy może wystąpić w każdym czasie, 3) wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części, jeżeli emeryt lub rencista korzystał ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub zeznań albo w innych wypadkach złej woli. DZIAŁ IX Postępowanie w sprawach świadczeń i wypłata świadczeń Rozdział 1 Ogólne zasady postępowania Art. 115. 1. Decyzje w sprawach świadczeń wydają i świadczenia te wypłacają, z uwzględnieniem ust. 2-4, organy rentowe właściwe ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. 2. Biuro Rent Zagranicznych i wyznaczone przez Prezesa Zakładu jednostki organizacyjne Zakładu wydają decyzje w sprawie świadczeń i świadczenia te wypłacają: 1) osobom zamieszkałym za granicą w państwie, z którym łączy Rzeczpospolitą polską umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, 2) osobom, którym przy ustalaniu prawa i wysokości emerytury lub renty uwzględniono okresy ubezpieczenia, o których mowa w art. 8. 3. Osobom zamieszkałym za granicą w państwie, z którym nie łączy Rzeczpospolitą polską umowa międzynarodowa w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, decyzje w sprawach świadczeń wydają i świadczenia te wypłacają organy rentowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania w Polsce osoby zainteresowanej (ubezpieczonego). 4. Wojskowe organy emerytalne lub organy emerytalne określone w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym wydają decyzje w sprawach świadczeń i świadczenia te wypłacają osobom, o których mowa w art. 1 ust. 2. Art. 116. 1. Postępowanie w sprawach świadczeń wszczyna się na podstawie wniosku zainteresowanego, chyba że ustawa stanowi inaczej. 2. Wniosek o emeryturę lub rentę może być wycofany, jednakże nie później niż do dnia uprawomocnienia się decyzji. 3. Wnioski w sprawie przyznania świadczeń zgłasza się w organie rentowym bezpośrednio lub za pośrednictwem płatnika składek, z uwzględnieniem art. 182. 4. Wnioski w sprawie przyznania świadczeń osobom, o których mowa w art. 115 ust. 2 i 3, zgłasza się w organach rentowych wymienionych w tych przepisach, z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych. 5. Do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Art. 117. 1. Okresy składkowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2-9 i ust. 2 pkt 1 lit. b)-d), pkt 2 lit. d) i pkt 4-17, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7, oraz okresy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, mogą być uwzględnione, jeżeli zostały udowodnione dokumentami (zaświadczeniami) lub wpisami w legitymacji ubezpieczeniowej bądź uznane orzeczeniem sądu, z uwzględnieniem ust. 3 i 4. 2. Przypadające po dniu wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1, oraz dane o podstawie wymiaru składek i wysokości wpłaconych składek podlegają uwzględnieniu na podstawie informacji zarejestrowanych na koncie ubezpieczonego. 3. Okresy przebywania w więzieniach polskich za działalność polityczną, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, potwierdza Prezes Sądu Wojewódzkiego, a w przypadku przebywania w więzieniach bez wyroku - Szef Urzędu Ochrony Państwa. 4. Okresy, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10 i art. 7 pkt 4, mogą być udowodnione dokumentami lub zeznaniami świadków. Oceny tych dokumentów i zeznań dokonuje, w drodze decyzji, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zgodnie z przepisami o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa rodzaje dowodów niezbędnych do ustalenia prawa i wysokości świadczeń w przypadkach, gdy konto ubezpieczonego nie zawiera tych informacji. Art. 118. 1. Organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120. 2. Jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość, organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ust. 1. 3. Jeżeli na podstawie przedstawionych środków dowodowych nie jest możliwe ustalenie prawa lub wysokości świadczenia, za datę wyjaśnienia ostatniej okoliczności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę końcową dodatkowego terminu do przedstawienia niezbędnych dowodów, wyznaczonego przez organ rentowy, albo datę przedstawienia tych dowodów. 4. Przy dokonywaniu wypłaty wynikającej z decyzji ponownie ustalającej prawo do świadczenia lub jego wysokość, ust. 1-3 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Wypłata świadczenia wynikająca z decyzji, o której mowa w ust. 4, następuje w najbliższym terminie płatności świadczenia albo w następnym terminie płatności, jeżeli okres między datą wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji a najbliższym terminem płatności jest krótszy niż 30 dni. 6. Przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 7. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach. Art. 119. 1. Organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty z tytułu okresowej niezdolności do pracy na okres wskazany w orzeczeniu lekarza orzecznika. 2. W razie orzeczenia o celowości przekwalifikowania zawodowego organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty szkoleniowej na okres 6 miesięcy i kieruje zainteresowanego do powiatowego urzędu pracy w celu poddania przekwalifikowaniu zawodowemu. 3. Na wniosek starosty organ rentowy wydaje decyzję o przedłużeniu prawa do renty szkoleniowej na okres wskazany w tym wniosku, z uwzględnieniem przepisu art. 60 ust. 2. 4. Organ rentowy ponownie kieruje zainteresowanego do lekarza orzecznika, jeżeli starosta zawiadomi o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu. Art. 120. Jeżeli prawo do świadczeń zostało udowodnione, ale zainteresowany nie przedłożył dowodów niezbędnych do ustalenia wysokości świadczeń, organ rentowy przyznaje zainteresowanemu świadczenia w kwocie zaliczkowej zbliżonej do kwoty przewidywanych świadczeń. Art. 121. 1. Wyciągi z akt stanu cywilnego, zaświadczenia wydawane w celu ustalenia uprawnień do świadczeń oraz pisma o wydanie tych dokumentów są wolne od opłat. 2. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy rentowe są zwolnione od wszelkich opłat. Art. 122. 1. Organy administracji rządowej, samorządowej i pracodawcy są zobowiązane do udzielania organom rentowym pomocy i informacji w sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie. 2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są zobowiązane - na wniosek osób zainteresowanych lub organu rentowego - do nieodpłatnego poświadczania własnoręczności lub autentyczności podpisów na oświadczeniach (deklaracjach) i formularzach rentowych wymaganych do uzyskania lub pobierania rent z instytucji zagranicznych. 3. Przepis ust. 2 nie narusza przepisów art. 96 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. Nr 22, poz. 91 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153). Art. 123. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowy tryb postępowania w sprawach ustalania prawa do świadczeń pieniężnych przewidzianych w ustawie. Art. 124. W postępowaniu w sprawach o świadczenia określone w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej. Rozdział 2 Obowiązki płatników składek, świadczeniobiorców oraz innych podmiotów Art. 125. 1. Pracodawcy obowiązani są do: 1) współdziałania z pracownikiem w gromadzeniu dokumentacji niezbędnej do przyznania świadczenia, 2) wydawania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości, 3) przygotowania wniosku o emeryturę i przedłożenia go za zgodą pracownika organowi rentowemu nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem przejścia pracownika na emeryturę, z uwzględnieniem art. 182, 4) przygotowania, za zgodą pracownika, wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy i przedłożenia go organowi rentowemu na 30 dni przed ustaniem prawa do zasiłków chorobowych, 5) poinformowania bezzwłocznie, po śmierci pracownika, pozostałej po nim rodziny o warunkach uzyskania renty rodzinnej, przygotowania wniosku o rentę i przedłożenia go organowi rentowemu. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych płatników składek, z wyjątkiem zleceniodawców, osób fizycznych zatrudniających pracowników, nie wypłacających świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz płatników składek, którzy opłacają składkę za siebie i osoby współpracujące. Art. 126. Osoba, która złożyła wniosek o przyznanie świadczenia, do którego prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy, oraz osoba mająca ustalone prawo do takiego świadczenia jest zobowiązana, na żądanie organu rentowego, poddać się badaniom lekarskim oraz na wniosek lekarza orzecznika badaniom psychologicznym, jeżeli są one niezbędne do ustalenia prawa do świadczeń określonych ustawą. Przepis art. 134 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio. Art. 127. 1. Emeryt lub rencista jest obowiązany zawiadomić organ rentowy o podjęciu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1-4, oraz o wysokości osiąganego z tego tytułu przychodu. 2. Obowiązki określone w ust. 1 spoczywają odpowiednio na pracodawcy i zleceniodawcy, a w przypadku osób pełniących służbę - na płatniku składek. Art. 128. 1. Na żądanie organu rentowego emeryt lub rencista jest zobowiązany do potwierdzania własnoręcznym podpisem istnienia dalszego prawa do pobierania świadczeń określonych ustawą. 2. W razie zaistnienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających emerytowi lub renciście złożenie tego podpisu, istnienie dalszego prawa do pobierania świadczeń przez tego emeryta lub rencistę może potwierdzić własnoręcznym podpisem upoważniona osoba sprawująca faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą. 3. Własnoręczność podpisu osób, o których mowa w ust. 1 i 2, potwierdzają nieodpłatnie właściwe organy administracji rządowej lub jednostek samorządu terytorialnego. 4. Przepis ust. 3 nie narusza przepisów art. 96 ustawy - Prawo o notariacie. 5. W razie niespełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 101 i 134 stosuje się odpowiednio. Rozdział 3 Ogólne zasady wypłaty świadczeń Art. 129. 1. Świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. W razie zgłoszenia wniosku o rentę rodzinną w miesiącu przypadającym bezpośrednio po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć ubezpieczonego, emeryta lub rencisty, rentę rodzinną wypłaca się od dnia śmierci, nie wcześniej jednak niż od dnia spełnienia warunków do renty przez uprawnionych członków rodziny. 3. Warunkiem podjęcia wypłaty emerytury, o której mowa w art. 26, dla członków otwartych funduszy emerytalnych jest zawarcie umowy emerytalnej, o której mowa w przepisach o zakładach emerytalnych. Art. 130. 1. Świadczenia wypłaca się za miesiące kalendarzowe w dniu ustalonym w decyzji organu rentowego jako termin płatności świadczeń, z uwzględnieniem ust. 4. 2. Świadczenia wypłaca się osobom uprawnionym, za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania świadczeń, albo na wniosek tej osoby na jej rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z uwzględnieniem ust. 3. 3. Osobie odbywającej karę pozbawienia wolności, karę aresztu wojskowego albo karę aresztu za wykroczenie oraz osobie tymczasowo aresztowanej świadczenia wypłaca się za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania świadczeń: 1) pod adresem zakładu karnego lub aresztu, 2) na wniosek tej osoby - na jej rachunek w banku albo osobie wskazanej przez tę osobę, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 4. Osobom zamieszkałym za granicą w państwach, z którymi Rzeczpospolitą polską łączą umowy międzynarodowe w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, świadczenia przekazuje się za pośrednictwem banków kwartalnie najpóźniej do ostatniego dnia kwartału, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. 5. Za dzień wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 4, uważa się dzień przekazania należności do banku. Art. 131. 1. W przypadku renty rodzinnej, do której uprawniona jest więcej niż jedna osoba, części renty, o których mowa w art. 74 ust. 2, przysługujące: 1) osobie małoletniej, 2) osobie pełnoletniej, nad którą ustanowiona została opieka prawna, wypłaca się osobom sprawującym opiekę nad tymi osobami, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6. 2. Część renty rodzinnej, przysługującą osobie pełnoletniej innej niż wymieniona w ust. 1 pkt 2, wypłaca się - na wniosek tej osoby - innej osobie pełnoletniej uprawnionej do części tej renty rodzinnej albo osobie, która sprawowała opiekę nad wnioskodawcą przed osiągnięciem pełnoletności, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 3. W razie ujawnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania podziału renty po raz pierwszy lub zmiany warunków dotychczasowego podziału renty, organ rentowy wypłaca wyrównanie świadczenia od miesiąca ujawnienia tych okoliczności. 4. Kwoty wypłacone przed dokonaniem podziału renty rodzinnej za okres, za który ustala się ten podział: 1) zalicza się na poczet kwot przysługujących w wyniku dokonania tego podziału, jeżeli za okres ten przysługuje wyrównanie świadczenia, 2) nie podlegają dochodzeniu, jeżeli w wyniku podziału ustalono, że za okres ten przysługiwało świadczenie w niższej wysokości. 5. W przypadku pobytu sieroty zupełnej w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej rentę rodzinną wraz z dodatkiem dla sieroty zupełnej wpłaca się na rachunek oszczędnościowy w banku, wskazanym przez kierownika placówki lub opiekuna ustanowionego przez sąd. 6. W przypadku pobytu w zakładzie specjalnym, w domu dziecka lub w placówce opiekuńczo-wychowawczej więcej niż jednej sieroty zupełnej uprawnionych do jednej renty rodzinnej, każdej z nich wypłaca się przysługującą jej część renty oraz dodatek dla sieroty zupełnej. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio. Art. 132. Emerytowi lub renciście, który zamieszkał za granicą, świadczenie wypłaca się - na jego wniosek - osobie przez niego upoważnionej do odbioru, zamieszkałej w kraju, lub na rachunek bankowy emeryta lub rencisty w kraju, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Art. 133. 1. W razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż: 1) od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, 2) za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również w razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości wskutek wznowienia postępowania przed organami odwoławczymi albo wskutek kasacji, z tym że za miesiąc zgłoszenia wniosku przyjmuje się miesiąc wniesienia wniosku o wznowienie postępowania lub o kasację. Art. 134. 1. Wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli: 1) powstaną okoliczności uzasadniające zawieszenie prawa do świadczeń lub ustanie tego prawa, 2) osoba pobierająca świadczenia mimo pouczenia lub żądania organu rentowego nie przedłoży dowodów stwierdzających dalsze istnienie prawa do świadczeń, 3) osoba uprawniona do świadczeń nie poddała się badaniu lekarskiemu lub psychologicznemu, bez uzasadnionych przyczyn, mimo wezwania organu rentowego, 4) okaże się, że prawo do świadczeń nie istniało, 5) świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego. 2. Wstrzymanie wypłaty świadczeń następuje poczynając od miesiąca: 1) przypadającego po miesiącu, w którym ustało prawo do świadczenia ustalone wskutek okresowej niezdolności do pracy, 2) przypadającego po miesiącu, w którym organ rentowy wydał decyzję o wstrzymaniu wypłaty w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 3) za który przysługiwało świadczenie nie doręczone w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 5. 3. Przepis ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio, jeżeli powstaną okoliczności uzasadniające zmniejszenie wysokości świadczeń. 4. Decyzji o wstrzymaniu wypłaty świadczeń nie wydaje się w przypadkach określonych w art. 102 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 3. Art. 135. 1. W razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2. 2. W przypadkach określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5 wypłatę świadczenia wznawia się od miesiąca, w którym ją wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty. 3. Jeżeli wstrzymanie wypłaty świadczeń nastąpiło na skutek błędu organu retnowego, wypłatę wznawia się poczynając od miesiąca, w którym je wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano decyzję z urzędu o jej wznowieniu. Art. 136. 1. W razie śmierci osoby, która zgłosiła wniosek o świadczenia określone ustawą, świadczenia należne jej do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku - małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku - innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. 2. Osoby wymienione w ust. 1 mają prawo do udziału w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nie ukończonego wskutek śmierci osoby, która o te świadczenia wystąpiła. 3. Roszczenia o wypłatę świadczeń, o których mowa w ust. 1, wygasają po upływie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania. Art. 137. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady wypłaty świadczeń. Rozdział 4 Zwrot nienależnie pobranych świadczeń, egzekucja i potrącenia ze świadczeń Art. 138. 1. Osoba, która nienależnie pobrała świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu. 2. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się: 1) świadczenia wypłacone mimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenia była pouczona o braku prawa do ich pobierania, 2) świadczenia przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą świadczenia. 3. Za nienależnie pobrane świadczenia w rozumieniu ust. 1 uważa się również świadczenia wypłacone z przyczyn niezależnych od organu rentowego osobie innej niż wskazana w decyzji tego organu. 4. Nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli osoba pobierająca świadczenia zawiadomiła organ rentowy o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie wypłaty świadczeń w całości lub w części, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane, w pozostałych zaś wypadkach - za okres dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 5. 5. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń w związku z osiągnięciem przychodów, o których mowa w art. 104 ust. 1, podlegają zwrotowi za okres nie dłuższy niż 1 rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym wydano decyzję o rozliczeniu świadczenia, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie powiadomiła organ rentowy o osiągnięciu przychodu, w pozostałych zaś przypadkach - za okres nie dłuższy niż 3 lata kalendarzowe poprzedzające rok wydania tej decyzji. 6. Organ rentowy może odstąpić od żądania zwrotu kwot nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, zmniejszyć wysokość potrąceń, ustaloną zgodnie z art. 140 ust. 4 pkt 1, lub zawiesić dokonywanie tych potrąceń na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. Art. 139. 1. Ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, następujące należności: 1) świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej, 2) kwoty nienależnie pobranych emerytur, rent i innych świadczeń z tytułu: a) zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego za okres przed dniem wejścia w życie ustawy, b) ubezpieczeń społecznych, o których mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie, c) zaopatrzenia określonego w odrębnych przepisach, 3) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie należności alimentacyjnych, 4) należności alimentacyjne potrącane na wniosek wierzyciela na podstawie przedłożonego przez niego tytułu wykonawczego, 5) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, 6) kwoty nienależnie pobranych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych w razie braku możliwości potrącenia z wypłacanych zasiłków rodzinnych lub pielęgnacyjnych, wraz z odsetkami za zwłokę w ich spłacie, 7) kwoty nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, 8) zasiłki wypłacane z tytułu pomocy społecznej, jeżeli przy wypłacie zastrzeżono ich potrącanie, 9) zasiłki i świadczenia wypłacone na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu za okres, za który przyznano bezrobotnemu prawo do emerytury lub renty, 10) z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych - na wniosek dyrektorów tych placówek. 2. Odliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne nie może przekraczać zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. 3. Potrącenia należności wymienionych w ust. 1 dokonuje się w kolejności podanej w tym przepisie. 4. Przy dokonywaniu potrąceń, o których mowa w ust. 1 pkt 4, potrąca się w pierwszej kolejności alimenty zaległe za okres wskazany w tytule wykonawczym, pod warunkiem uzyskania od wierzyciela oświadczenia, że nie zostały w inny sposób uiszczone przez dłużnika. Art. 140. 1. Potrącenia, o których mowa w art. 139, mogą być dokonywane, z zastrzeżeniem art. 141, w następujących granicach: 1) świadczeń alimentacyjnych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 - do wysokości 60% świadczenia, 2) należności egzekwowanych związanych z: a) odpłatnością za pobyt w domach pomocy społecznej, b) odpłatnością za pobyt w zakładach opiekuńczo-leczniczych, c) odpłatnością za pobyt w zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych, do wysokości 50% świadczenia, 3) innych egzekwowanych należności - do wysokości 25% świadczenia. 2. Jeżeli sumy, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie egzekwowanych należności, organ rentowy dokonuje przekazania potrąconych kwot po uzyskaniu rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego. Do czasu uzyskania tego rozstrzygnięcia kwoty te pozostają w depozycie Zakładu. 3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zbiegu egzekucji sum, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, z potrąceniem należności alimentacyjnych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4. 4. Potrącenia, z zastrzeżeniem art. 141, nie mogą przekraczać: 1) 50% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w pkt 6-10, 2) 60% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności alimentacyjne, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4. 5. Jeżeli należności alimentacyjne, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4, mają być potrącane na rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie tych należności, potrącenia ustala się proporcjonalnie do wysokości udziału każdej z tych należności w łącznej sumie należności określonych w tytułach wykonawczych dla bieżących należności. 6. W przypadku zbiegu: 1) potrąceń sum egzekwowanych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, potrącenia nie mogą przekraczać łącznie: a) 60% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu należności alimentacyjne, b) 50% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu należności inne niż alimentacyjne, z zastrzeżeniem lit. c), c) 25% świadczenia, jeżeli podlegają potrąceniu wyłącznie należności egzekwowane, o których mowa w art. 140 ust. 1 pkt 3, 2) potrąceń sum egzekwowanych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, z potrąceniami innych należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1-2, 4, 6-10 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b), 3) potrąceń, o których mowa w ust. 4 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b). 7. Wysokość części świadczenia podlegającego egzekucjom, o których mowa w ust. 1, oraz wysokość potrąceń, o których mowa w ust. 4, a także wysokość części świadczenia podlegającego potrąceniom, o których mowa w ust. 6, ustala się od kwoty świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. 8. Przepisy ust. 1-7 stosuje się odpowiednio przy dokonywaniu potrąceń z renty rodzinnej, do której uprawniona jest więcej niż jedna osoba, przy czym granice potrąceń ustala się proporcjonalnie do części renty podlegającej tym potrąceniom. Art. 141. 1. Emerytury i renty są wolne od egzekucji i potrąceń, z zastrzeżeniem ust. 2, w części odpowiadającej: 1) 50% kwoty najniższej emerytury lub renty - zależnie od rodzaju pobieranego przez emeryta (rencistę) świadczenia - przy potrącaniu: a) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3, wraz z kosztami i opłatami egzekucyjnymi, b) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 4, c) należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 5, 2) 60% kwoty najniższej emerytury lub renty - przy potrącaniu należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2 i 6-10. 2. Kwoty emerytur i rent przyznanych z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia za granicą, wolne od potrąceń i egzekucji, ustala się proporcjonalnie do wypłacanego świadczenia. 3. Kwoty wolne od potrąceń i egzekucji ustala się dla emerytur i rent wraz ze wszystkimi wzrostami, zwiększeniami, dodatkami oraz innymi świadczeniami wypłacanymi wraz z emeryturą lub rentą na podstawie odrębnych przepisów, z wyłączeniem zasiłku rodzinnego, dodatku dla sierot zupełnych i dodatku (zasiłku) pielęgnacyjnego. 4. W razie zbiegu uprawnień do dwóch lub więcej świadczeń pieniężnych kwotę wolną od egzekucji i potrąceń ustala się od jednego - wyższego świadczenia. Art. 142. W zakresie nie uregulowanym w art. 139-141 do egzekucji ze świadczeń pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego albo przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Art. 143. W razie przyznania lub podwyższenia świadczeń za okres wsteczny, organ rentowy ma prawo potrącić na zaspokojenie należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1 i 2, 4 i 6-10, kwotę wyrównania należną do dnia wydania decyzji ustalającej prawo do świadczeń lub ustalającej prawo do świadczeń w podwyższonej wysokości. Art. 144. Od osób nie uprawnionych do pobierania świadczeń określonych w ustawie kwoty nienależnie pobranych świadczeń, o których mowa w art. 138 ust. 2 i 3, podlegają ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, na podstawie prawomocnej decyzji organu rentowego. DZIAŁ X Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe Rozdział 1 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 145. W ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: "o świadczeniach przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową."; 2) w art. 1 wyrazy "Świadczenia odszkodowawcze" zastępuje się wyrazami "Świadczenia w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową"; 3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: "Jednorazowe odszkodowanie pieniężne oraz świadczenia rentowe"; 4) w rozdziale 2 dodaje się art. 9a w brzmieniu: "Art. 9a. 1. Żołnierze powołani do służby zawodowej po dniu 1 stycznia 1999 r., którzy ulegli wypadkowi podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, otrzymują rentę z tytułu niezdolności do służby, a w razie śmierci - członkowie rodziny rentę rodzinną, w wysokości i na warunkach określonych w przepisach o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. O inwalidztwie żołnierzy i związku tego inwalidztwa lub śmierci ze służbą wojskową orzekają wojskowe komisje lekarskie na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. 3. Świadczenia dla osób określonych w ust. 1 finansowane są ze środków budżetowych będących w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej." Art. 146. W ustawie z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 136, poz. 636, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."; 2) skreśla się art. 26; 3) art. 40 otrzymuje brzmienie: "Art. 40. Prawo do renty inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."; 4) skreśla się art. 47; 5) art. 49 otrzymuje brzmienie: "Art. 49. Prawo do renty rodzinnej przysługującej po żołnierzu, którego śmierć nie pozostaje w związku ze służbą wojskową, ulega zawieszeniu lub wysokość tej renty ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."; 6) w art. 54: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane ze względu na wiek.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane z powodu choroby lub utraty sił albo uposażenie rodzinne.", c) w ust. 4 wyrazy "o którym mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2 i 3" zastępuje się wyrazami " o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ust. 2, 2a oraz w ust. 3 i 3a"; 7) art. 64 otrzymuje brzmienie: "Art. 64. W sprawach nie uregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio: art. 12-14, 70, 74, 83, 88-93, 102, 107, 114, 126-131 i 133-144 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118)." Art. 147. W ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143, z 1985 r. Nr 4, poz. 15, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, Nr 106, poz. 457 i Nr 110, poz. 474 oraz z 1995 r. Nr 16, poz. 77) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 5 przecinek na końcu zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 6 i 7; 2) w art. 12 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne."; 3) skreśla się rozdział 7a i 8; 4) art. 48 otrzymuje brzmienie: "Art. 48. 1. Prawo do zasiłków określonych w ustawie i ich wysokość ustalają oraz zasiłki te wypłacają: 1) płatnicy składek, którzy zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego powyżej 20 ubezpieczonych, z zastrzeżeniem pkt 2, 2) Zakład Ubezpieczeń Społecznych: a) ubezpieczonym, których płatnicy składek zgłaszają do ubezpieczenia chorobowego nie więcej niż 20 ubezpieczonych, b) osobom uprawnionym do świadczeń za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego. 2. Liczbę ubezpieczonych, o której mowa w ust. 1, ustala się na rok kalendarzowy według stanu na 30 listopada poprzedniego roku kalendarzowego, a w odniesieniu do płatników składek, którzy w poprzednim roku kalendarzowym nie zgłaszali nikogo do ubezpieczenia chorobowego - według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonali takiego zgłoszenia. 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych kontynuuje po 31 grudnia podjętą wcześniej wypłatę zasiłku, nawet jeśli od 1 stycznia płatnik składek jest zobowiązany, zgodnie z ust. 1, do wypłaty zasiłków. 4. Jeżeli do ustalenia podstawy wymiaru zasiłków przyjmowane jest wynagrodzenie z okresu, za który zakład pracy, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych, nie miał obowiązku przedkładania imiennego raportu zawierającego zestawienie wypłaconych składników wynagrodzenia, informacje te zakład pracy przedkłada na odrębnym zaświadczeniu, którego wzór określi minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego."; 5) w art. 51 skreśla się wyrazy "i pogrzebowe"; 6) w art. 54: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "oraz wychowawczego", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "i pogrzebowego"; 7) w art. 58: a) w ust. 2 wyrazy " , opiekuńczego i wychowawczego" zastępuje się wyrazami "i opiekuńczego", b) dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: "2a. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej oraz do osób wykonujących odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania. 2b. Prawo do zasiłków przysługujących osobom odbywającym zastępcze formy służby wojskowej ustalają oraz zasiłki te wypłacają płatnicy składek na ubezpieczenie chorobowe." Art. 148. W ustawie z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 100, poz. 461 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 18 w ust. 4 wyrazy "dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy" zastępuje się wyrazem "starosty"; 2) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. Wysokość renty z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową ustala się zgodnie z zasadami przewidzianymi dla rent z tytułu niezdolności do pracy w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tym że: 1) renta nie może być niższa niż: a) 80% podstawy jej wymiaru - dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy, b) 60% podstawy jej wymiaru - dla osoby częściowo niezdolnej do pracy, 2) renta szkoleniowa wynosi 100% podstawy jej wymiaru, jeżeli niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie spowodowana jest skutkami wypadku lub choroby zawodowej, 3) renta, o której mowa w pkt 1 i 2, nie może być niższa niż 120% kwoty najniższej renty z tytułu niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."; 3) skreśla się art. 20, 21 i 23; 4) w art. 24: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane ze względu na wiek.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio do osoby pobierającej uposażenie w stanie spoczynku przyznane z powodu choroby lub utraty sił albo uposażenie rodzinne."; 5) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu: "Art. 25a. 1. Renta z tytułu niezdolności do pracy spowodowana wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową nie ulega zawieszeniu ani zmniejszeniu w razie osiągania przychodów, o których mowa w art. 104 ust. 1-4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118). 2. Renta szkoleniowa nie przysługuje w razie osiągania przychodu, o którym mowa w ust. 1, bez względu na wysokość tego przychodu."; 6) art. 27 otrzymuje brzmienie: "Art. 27. 1. Wysokość renty rodzinnej ustala się zgodnie zasadami przewidzianymi dla rent rodzinnych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z tym że renta rodzinna nie może być niższa niż 120% kwoty najniższej renty rodzinnej ustalonej i podwyższonej zgodnie z przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Przepisy art. 25a stosuje się odpowiednio."; 7) w art. 29 skreśla się pkt 2; 8) skreśla się art. 44. Art. 149. W ustawie z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 7: a) w ust. 5: - wyrazy " , macierzyńskiego i pogrzebowego" zastępuje się wyrazami "i macierzyńskiego", - po wyrazach "z zastrzeżeniem ust." dodaje się wyrazy "5a i", b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: "5a. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłków, o których mowa w ust. 5, przyjmuje się kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie.", c) w ust. 6 po wyrazach "ust. 5" dodaje się wyrazy "i ust. 5a"; 2) skreśla się art. 19; 3) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: "Art. 35a. Prawo do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa na zasadach określonych w ustawie mają również twórcy, artyści i osoby wykonujące wolny zawód, podlegający ubezpieczeniu chorobowemu jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych". Art. 150. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 88 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Nauczyciele urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r, a przed dniem 1 stycznia 1969 r., zachowują prawo do emerytury, o której mowa w ust. 1, bez względu na wiek, w ciągu ośmiu lat od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118), jeżeli nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego."; 2) skreśla się art. 89; 3) w art. 90 po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku za tajne nauczanie." Art. 151. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860 i Nr 155, poz. 1016) w art. 27 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r." Art. 152. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607 i Nr 160, poz. 1064) w art. 782 wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy "- uposażenia, które pobierał sędzia w stanie spoczynku" zastępuje się wyrazami "- podstawy wymiaru"; 2) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu: "§ 1a. Podstawę wymiaru uposażenia rodzinnego, o którym mowa w § 1, stanowi renta, jaka przysługiwałaby zmarłemu z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalana według zasad określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych"; 3) po § 2 dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. W razie zbiegu prawa do uposażenia rodzinnego z prawem do emerytury lub renty przysługuje, na wniosek zainteresowanego, albo uposażenie rodzinne, albo emerytura lub renta." Art. 153. W ustawie z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756) w art. 60 skreśla się wyrazy " , dodatków do emerytury lub renty". Art. 154. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 137, poz. 887) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany: 1) w ust. 1 skreśla się wyrazy "i zasiłku pogrzebowego w razie śmierci ubezpieczonego lub członka rodziny"; 2) w ust. 2 skreśla się wyrazy "i pogrzebowego"; 3) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, przyjmuje się kwoty stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 18,71% podstawy wymiaru składek na to ubezpieczenie." Art. 155. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153) w art. 23 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r." Art. 156. W ustawie z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310 i Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 112 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."; 2) skreśla się art. 114. Art. 157. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1 w pkt 2 po wyrazie "fizycznych" stawia się przecinek i dodaje wyrazy "składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne płacone przez ośrodki pomocy społecznej, a także składki z tytułu ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i chorobowego określonych w odrębnych przepisach"; 2) w art. 12a dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, zasady i formy współdziałania, a także finansowania organizacji, o których mowa w ust. 1."; 3) w art. 27: a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie: "1. Zasiłek stały przysługuje osobie nie pozostającej w zatrudnieniu, opiekującej się dzieckiem, wymagającym ze strony innej osoby stałej opieki, polegającej na bezpośredniej, osobistej opiece i pielęgnacji lub systematycznym współdziałaniu w postępowaniu edukacyjnym, leczniczym lub rehabilitacyjnym, jeżeli dziecko jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego i dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4. 2. Osobie, o której mowa w ust. 1, przysługuje zasiłek stały również w wypadku, gdy opiekuje się pełnoletnim dzieckiem, jeżeli dziecko to jest uprawnione do zasiłku pielęgnacyjnego. 3. Przez dziecko, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy rozumieć dziecko własne, przysposobione, lub przebywające w rodzinie zastępczej.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. W wypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i emerytury przyznanej na podstawie przepisów o uprawnieniach do wcześniejszej emerytury pracowników opiekujących się dziećmi wymagającymi stałej opieki lub art. 31b ust. 7, zasiłek stały nie przysługuje."; 4) art. 31b otrzymuje brzmienie: "Art. 31b. 1. Za osobę, o której mowa w art. 27 ust. 1 i 2, oraz osobę, o której mowa w art. 31 ust. 4a, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty najniższego wynagrodzenia, chyba że osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. 2. Za osobę opiekującą się dzieckiem, o którym mowa w art. 27 ust. 1 i 2, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty, o której mowa w ust. 1, jeżeli dochód rodziny nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4, chyba że osoba podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. 3. Za osobę rezygnującą z pracy w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie nie zamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, od kwoty, o której mowa w ust. 1, jeżeli dochód w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza dwukrotnego dochodu określonego zgodnie z art. 4 i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania opieki pozostają na bezpłatnym urlopie. 4. Przez ojca i matkę, o których mowa w ust. 3, należy rozumieć również ojca i matkę współmałżonka. 5. Wystąpienie ciężkiej choroby u osoby, o której mowa w ust. 3, wymaga przedłożenia orzeczenia o stanie zdrowia tej osoby. 6. Składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w wysokości określonej przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych jest opłacana za: 1) osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 2 oraz w art. 31b ust. 2, przez okres niezbędny do spełnienia warunku do uzyskania prawa do emerytury, jednak nie dłużej niż przez 20 lat, 2) osobę, o której mowa w art. 31 ust. 4a, przez okres pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego, 3) osobę, o której mowa w ust. 3, przez okres sprawowania opieki, z zastrzeżeniem ust. 8. 7. Osoby, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 2, za które ośrodek pomocy społecznej opłacał składkę na ubezpieczenie społeczne przed dniem 1 stycznia 1999 r. nabywają prawo do emerytury bez względu na wiek, jeżeli w dniu 1 stycznia 1999 r. ukończyły co najmniej 45 lat i mają okres ubezpieczenia (składkowy i nieskładkowy) wynoszący co najmniej 20 lat. Wysokość emerytury dla tych osób ustala się według zasad przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dla ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. 8. Składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osoby, o których mowa w ust. 6 pkt 3, opłaca się od dnia 1 stycznia 2000 r." Art. 158. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 14 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r."; 2) w art. 15 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku kombatanckiego." Art. 159. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: "Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."; 2) art. 40 otrzymuje brzmienie: "Art. 40. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118).". Art. 160. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 6 otrzymuje brzmienie: "Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych."; 2) art. 41 otrzymuje brzmienie: "Art. 41. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118)." Art. 161. W ustawie z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz. U. Nr 111, poz. 537 i z 1995 r. Nr 138, poz. 681) w art. 2 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę dodatku, o którym mowa w ust. 1." Art. 162. W ustawie z dnia 1 grudnia 1994 r. o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 651 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie "o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych"; 2) w art. 14a po wyrazach "w domu pomocy społecznej" dodaje się wyrazy " , w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym"; 3) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu: "Rozdział 2a Art. 15a. 1. Zasiłek wychowawczy przysługuje uprawnionemu do urlopu wychowawczego. 2. Zasiłki wychowawcze są finansowane z budżetu państwa. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady, wysokość i tryb przyznawania zasiłku wychowawczego." Art. 163. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684 i Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 1: a) w pkt 2 w lit. c) wyrazy "renty inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej", b) po pkt 22 dodaje się pkt 22a w brzmieniu: "22a) składkach na ubezpieczenia społeczne - oznacza to składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, finansowane z własnych środków płatnika tych składek,"; 2) w art. 16 ust. 5-7 otrzymują brzmienie: "5. Bezrobotnym skierowanym na szkolenie przez powiatowy urząd pracy w okresie odbywania szkolenia przysługują na zasadach przewidzianych dla pracowników świadczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia. 6. Świadczenia, o których mowa w ust. 5, z wyjątkiem renty z tytułu niezdolności do pracy, renty rodzinnej i szkoleniowej, wypłacane są z Funduszu Pracy przez powiatowy urząd pracy na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, po sporządzeniu protokołu okoliczności i przyczyn wypadku przez zespół powypadkowy jednostki szkoleniowej lub po stwierdzeniu przez państwowego inspektora sanitarnego choroby zawodowej. 7. Osobom skierowanym na szkolenie przez powiatowy urząd pracy, nie posiadającym statusu bezrobotnego, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz w drodze do i z miejsca szkolenia."; 3) w art. 23 w ust. 2 w pkt 3 wyraz "inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej"; 4) w art. 28 w ust. 2 w pkt 3 wyraz "inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej"; 5) w art. 29 w ust. 1 i 2 wyraz "inwalidzkiej" zastępuje się wyrazami "z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej"; 6) w art. 30 w ust. 1 skreśla się wyrazy "z wyjątkiem okresów ich pobierania za czas udokumentowanej niezdolności do pracy, które wlicza się jako okresy nieskładkowe"; 7) w art. 31 ust. 3a otrzymuje brzmienie: "3a. Bezrobotnym uprawnionym do zasiłku lub stypendium przysługują one również za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za który na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa."; 8) w art. 37a wyrazy "art. 16 ust. 4-6 oraz art. 31 ust. 3a i 5" zastępuje się wyrazami "art. 16 ust. 4 i 5 oraz art. 31 ust. 3a"; 9) w art. 37b w ust. 5 wyrazy "art. 16 ust. 4-6 oraz art. 31 ust. 3a i 5" zastępuje się wyrazami "art. 16 ust. 4 i 5 oraz art. 31 ust. 3a"; 10) art. 37c otrzymuje brzmienie: "Art. 37c. Powiatowy urząd pracy ustala i opłaca, w wysokości i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, składkę na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe od stypendiów wypłaconych na podstawie art. 37a i 37b."; 11) w art. 37j po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu: "7. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 6, wypłacone za okres po dniu 31 grudnia 1998 r. pomniejsza się o naliczone i potrącone od tego wynagrodzenia składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe."; 12) w art. 37k w ust. 1: a) w pkt 3, po przecinku, dodaje się wyraz "lub", b) w pkt 4 wyrazy "okres zatrudnienia wynoszący, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresu zatrudnienia" zastępuje się wyrazami "posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący"; 13) w art. 49 w ust. 1 skreśla się pkt 3; 14) w art. 53 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "a także żołnierzy niezawodowych w służbie czynnej, osób odbywających zastępcze formy służby wojskowej, osób przebywających na urlopach wychowawczych oraz pobierających zasiłek macierzyński."; 15) w art. 57 ust. 1 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) świadczeń, o których mowa w art. 16 ust. 5". Art. 164. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 9; 2) po art. 46 dodaje się art. 46a w brzmieniu: "Art. 46a. 1. Pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przyznaną na podstawie dotychczasowych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) oraz członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów przysługuje prawo do deputatu węglowego w formie ekwiwalentu pieniężnego, na zasadach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw transportu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budżetu; prawo do deputatu węglowego nie przysługuje jednak emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w zatrudnieniu, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty. 2. Ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w ust. 2, przyznaje i wypłaca przy emeryturze lub rencie Zakład Ubezpieczeń Społecznych z dotacji celowej z budżetu państwa. 3. Świadczenia określone w ust. 1 i 2 przysługują również emerytowi lub renciście, który pobiera kolejową emeryturę lub kolejową rentę z tytułu zatrudnienia w okresach równorzędnych z okresami zatrudnienia na kolei, oraz osobie, której przyznano kolejową emeryturę lub kolejową rentę w drodze wyjątku." Art. 165. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) wprowadza się następujące zmiany: 1) w tytule ustawy dodaje się wyrazy "i płatników"; 2) w art. 1 po wyrazie "podatników," dodaje się wyrazy "płatników podatków, a także płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne."; 3) w art. 2: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy "osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz zakłady (oddziały) osób prawnych, które na podstawie odrębnych przepisów są podatnikami" zastępuje się wyrazami "osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: "2. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków; podmioty te również otrzymują NIP. 3. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne, zwane dalej "płatnikami składek ubezpieczeniowych"; podmioty te również otrzymują NIP."; 4) w art. 3: a) w ust. 1 po wyrazie "podatników," dodaje się wyrazy "płatników podatków i płatników składek ubezpieczeniowych", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu: "1a. Postępowanie w sprawie nadania NIP prowadzone jest na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), z tym że w sprawach o stwierdzenie nieważności decyzji o nadaniu NIP nie stosuje się terminu przewidzianego w art. 249 § 1 i 2 oraz art. 338 § 1. W tym przypadku termin stwierdzenia nieważności decyzji wynosi 7 lat od dnia doręczenia decyzji. 1b. W przypadku umorzenia, na podstawie art. 338 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu NIP, postępowanie to wznawia się z urzędu.", c) w ust. 2 wyrazy "decyzji administracyjnej urzędu skarbowego" zastępuje się wyrazami "decyzji wydanej przez urząd skarbowy", d) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "płatnika podatku albo płatnika składek ubezpieczeniowych."; 5) w art. 4 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) dla płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych, nie będących jednocześnie podatnikami, o których mowa w pkt 1-3 - urząd skarbowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę płatnika; w pozostałych przypadkach właściwym urzędem skarbowym jest Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście."; 6) w art. 5: a) w ust. 1 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.", b) w ust. 3: - wyrazy "numer REGON" zastępuje się wyrazami "numer identyfikacyjny REGON", - po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.", c) w ust. 5 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia", d) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: "6. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych."; 7) w art. 6: a) w ust. 1 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076).", b) w ust. 6 po wyrazie "lub" dodaje się wyraz "samodzielnie", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Płatnicy podatków, nie podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przekazania do organu podatkowego pierwszej deklaracji podatkowej, do której składania obowiązani są płatnicy podatków.", d) po ust. 9 dodaje się ust. 10 w brzmieniu: "10. Płatnicy składek ubezpieczeniowych, nie podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego."; 8) w art. 7 wyrazy "art. 6 ust. 1-7" zastępuje się wyrazami "art. 6 ust. 1-7, 9 i 10", a po wyrazie "podatnik," dodaje się wyrazy "płatnik podatku oraz płatnik składek ubezpieczeniowych"; 9) w art. 9: a) w ust. 1: - w pkt 1 liczbę "60" zastępuje się liczbą "30" i wyrazy "informację o zmianie danych" zastępuje się wyrazami "zgłoszenie aktualizacyjne", - w pkt 2 wyrazy "informację o zmianie danych" zastępuje się wyrazami "zgłoszenie aktualizacyjne", - w pkt 3 wyrazy "informację o zmianie danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym w terminie przewidzianym do złożenia zeznania rocznego" zastępuje się wyrazami "zgłoszenie aktualizacyjne wraz z zeznaniem rocznym", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Obowiązek dokonania zgłoszenia aktualizacyjnego przez podatników, o których mowa w art. 6 ust. 1, występuje również w przypadku, gdy podatnikom tym, w wyniku utraty prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług lub rezygnacji z tego prawa, zmieniła się właściwość urzędu skarbowego; w tym przypadku zgłoszenia aktualizacyjnego dokonuje się w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach podatku od towarów i usług, wraz ze zgłoszeniem rejestracyjnym, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy powołanej w art. 6 ust. 1.", c) po ust. 2 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: "3. Aktualizacji danych ewidencyjnych dotyczących podatkowych grup kapitałowych dokonuje spółka będąca płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wskazanym w umowie. Powyższy obowiązek jest niezależny od obowiązku aktualizacji danych, ciążącego na każdej ze spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej. 4. Płatnicy podatków, nie podlegający obowiązkowi aktualizacji danych ewidencyjnych jako podatnicy, dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego nie później niż w - następującym bezpośrednio po zaistnieniu zdarzenia powodującego obowiązek aktualizacji - terminie przekazania do organu podatkowego pierwszej deklaracji podatkowej, do składania której obowiązani są płatnicy podatków. 5. Do płatników składek ubezpieczeniowych stosuje się odpowiednio tryb aktualizacji danych określony w ust. 1 pkt 1. 6. Do aktualizacji danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym stosuje się odpowiednio wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych, ustalone przez Ministra Finansów, w drodze rozporządzenia."; 10) w art. 10: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1, a wyrazy "składania informacji o zmianie danych objętych tym zgłoszeniem" zastępuje się wyrazami "zgłoszeń aktualizacyjnych", b) po ust. 1 dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia: 1) inne, nie krótsze niż przewidziane w ustawie, terminy dokonywania zgłoszenia identyfikacyjnego i aktualizacyjnego, 2) terminy dokonywania zgłoszenia identyfikacyjnego przez podatników innych podatków niż wymienione w art. 6 ust. 1-8, 3) tryb przekazywania do urzędów skarbowych zgłoszeń identyfikacyjnych oraz aktualizacyjnych, dokonywanych przez podatników za pośrednictwem płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, z wykorzystaniem masowych form transmisji danych."; 11) w art. 11 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz inne podmioty będące podatnikami na podstawie przepisów prawa polskiego oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita polska jest stroną, w tym także mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd za granicą, w przypadku uzyskania numeru służącego identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych w innym państwie, są obowiązane podawać ten numer na żądanie: 1) organów podatkowych, 2) organów kontroli skarbowej i jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, 3) płatników podatków, 4) organów i instytucji ubezpieczeń społecznych."; 12) w art. 12: a) w ust. 2 po w wyrazie "wygasa" dodaje się wyrazy "z mocy prawa", b) w ust. 3 liczbę "60" zastępuje się liczbą "30"; 13) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu: "Art. 12a. Przepisy niniejszego rozdziału, dotyczące podatników, stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych."; 14) w art. 13: a) w ust. 3 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, którego potwierdzenie dotyczy, jak i osoba trzecia, mająca interes prawny w złożeniu wniosku.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Urząd skarbowy wydaje, na wniosek podatnika, duplikat decyzji o nadaniu NIP. Za wydanie duplikatu pobierana jest przez urząd skarbowy opłata w wysokości 3 zł, stanowiąca dochód budżetu państwa."; 15) w art. 14 w ust. 2 w pkt 1 i 2 po wyrazie "identyfikacyjnych" dodaje się wyrazy "i aktualizacyjnych"; 16) w art. 15 w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu: "5) Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - do realizacji zadań i celów określonych w odrębnych ustawach."; 17) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu: "Art. 15a. Przepisy niniejszego rozdziału, dotyczące podatników, stosuje się odpowiednio do płatników podatków oraz płatników składek ubezpieczeniowych."; 18) w art. 17: a) w ust. 1 po wyrazach "w art. 8 ust. 3, 4 lub 6" dodaje się wyrazy "oraz art. 9 ust. 1 pkt 2", b) w ust. 2 po wyrazie "ustawy" dodaje się wyrazy "oraz płatnik podatku, a także płatnik składek ubezpieczeniowych"; 19) w art. 22: a) w ust. 1 liczbę "3" zastępuje się liczbą "4", b) w ust. 3 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia". Art. 166. W ustawie z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1080) w art. 28 skreśla się ust. 3. Art. 167. W ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395) w art. 3 po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" co najmniej na 12 dni roboczych przed najbliższym terminem waloryzacji należną od tego terminu kwotę świadczenia, o którym mowa w ust. 1." Art. 168. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 932 i z 1998 r. Nr 98, poz. 610) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. 1. Pracowniczy program emerytalny stanowią zakładowe umowy emerytalne, pracownicze umowy emerytalne oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, umowy z zakładami albo towarzystwami ubezpieczeń, umowy z funduszami inwestycyjnymi bądź statuty pracowniczych funduszy emerytalnych, które określają warunki gromadzenia środków ze składek pracowników wpłacanych przez pracodawcę, przeznaczonych do wypłat w wieku emerytalnym lub w przypadku uzyskania uprawnień do świadczeń rentowych z tytułu niezdolności do pracy, spełniające kryteria ustalone w ustawie. 2. Jeżeli pracodawcą jest zakład lub towarzystwo ubezpieczeń, pracownicze towarzystwo emerytalne albo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, warunki gromadzenia środków, o których mowa w ust. 1, określa zakładowa umowa emerytalna."; 2) w art. 4: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Pracodawca, który na podstawie odrębnych przepisów podlega wpisowi do właściwego rejestru albo do ewidencji działalności gospodarczej, nie może zawrzeć zakładowej umowy emerytalnej przed upływem roku od wpisania go do takiego rejestru lub ewidencji. Nie dotyczy to spółek powstałych w wyniku przekształceń własnościowych przedsiębiorstw państwowych.", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Przepisy ustawy dotyczące pracowników stosuje się odpowiednio do osób, które są uczestnikami pracowniczych programów emerytalnych na podstawie ust. 4."; 3) w art. 7 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być także zawierane przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych."; 4) w art. 11 w ust. 1 wyrazy "Pracowniczy program emerytalny może przewidywać" zastępuje się wyrazami "Dopuszczalne jest"; 5) w art. 14: a) w ust. 2 w pkt 1 po wyrazie "inwestycyjnego" dodaje się wyrazy "lub funduszy inwestycyjnych", b) w ust. 4 po wyrazie "inwestycyjnym" dodaje się wyrazy "lub w funduszach inwestycyjnych"; 6) w art. 17: a) w ust. 3 po wyrazach "przyjąć deklarację" dodaje się wyrazy "i wydać uczestnikowi podpisaną przez siebie umowę", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Do zawarcia umowy dochodzi z chwilą wydania uczestnikowi podpisanej przez pracodawcę umowy, nie później jednak niż z upływem terminu przewidzianego do zwrotu deklaracji."; 7) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. 1. Pracodawca może ustalić w programie emerytalnym prowadzonym w formie funduszu emerytalnego, że zawarcie pracowniczej umowy emerytalnej lub otwarcie rachunku w funduszu jest uzależnione od wniesienia przez uczestnika funduszu na jego rachunek akcji pracodawcy, które uczestnik nabył w procesie prywatyzacji. Warunek ten może dotyczyć wyłącznie pracowników, którzy nabyli akcje od Skarbu Państwa, i nie może obowiązywać przez okres dłuższy niż 5 lat od dnia określonego w programie. W tym przypadku nie stosuje się zakazu zbywania akcji zawartego w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. 2. Zakładowa umowa emerytalna powinna określać jednolitą, określoną w stosunku do ilości akcji nabytych przez pracownika od Skarbu Państwa, liczbę akcji, którą wszyscy uprawnieni, którzy takie akcje nabyli, powinni wnieść do funduszu. Określenie stosunku ilości akcji nabytych przez pracownika przed dniem 1 stycznia 1999 r. może dotyczyć wyłącznie akcji znajdujących się w posiadaniu pracownika w tym dniu. 3. W pracowniczej umowie emerytalnej powinny być określone terminy i warunki wnoszenia akcji na rachunek w funduszu oraz warunki prowadzenia tych rachunków. Uczestnik w deklaracji, w sytuacji, o której mowa w tym artykule, deklaruje liczbę akcji pracodawcy, którą wniesie na swój rachunek, wynikającą z zakładowej umowy emerytalnej."; 8) w art. 34: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Jeżeli umowy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, zostały zawarte przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, to likwidacja pracowniczego programu emerytalnego może nastąpić tylko w przypadku likwidacji tych wszystkich funduszy.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: "3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, o którym mowa w ust. 1a. 3b. Jeżeli umowy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2, zostały zawarte przez pracodawcę z różnymi funduszami inwestycyjnymi zarządzanymi przez to samo towarzystwo funduszy inwestycyjnych, to w przypadku likwidacji jednego z funduszy pracodawca ma obowiązek zapewnić zawarcie umowy o wnoszeniu składek pracowników do innego z tych funduszy."; 9) w art. 35 w ust. 2 po wyrazie "powinien" dodaje się wyrazy "być złożony przez pracodawcę niezwłocznie oraz"; 10) w art. 36: a) w ust. 2 po wyrazie "zgłosić" dodaje się wyrazy "do rejestru", b) w ust. 3 po wyrazie "Nadzoru" dodaje się wyrazy "zmian, o których mowa w ust. 2"; 11) w art. 39 w ust. 3 i 4 wyrazy "osobę prowadzącą" zastępuje się wyrazami "pracodawcę prowadzącego"; 12) w art. 45 skreśla się ust. 1 i 2; 13) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu: "Art. 45a. W przypadku gdy pracodawca i reprezentacja pracowników zamierzają nadać pracowniczemu programowi emerytalnemu formę pracowniczego funduszu emerytalnego, zakładowa umowa emerytalna może być zawarta począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r.; dotyczy to również umowy o wspólnym międzyzakładowym programie emerytalnym."; 14) art. 46 otrzymuje brzmienie "Art. 46. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r., z wyjątkiem: 1) art. 45a, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., 2) art. 3-6, art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3, art. 9-11, 13, 14 ust. 1-3 i 5, art. 15, 18, 27, 28 i 34 w zakresie dotyczącym pracowniczych programów emerytalnych w formie pracowniczego funduszu emerytalnego, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1999 r." Art. 169. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776, Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887 i Nr 156, poz. 1019) art. 5 otrzymuje brzmienie: "Art. 5. Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o: 1) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2, i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, 2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, 3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3, oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności." Art. 170. W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 610 i Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 13 w ust. 2: a) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) rodzaje, maksymalną wysokość, sposób oraz tryb kalkulacji i pokrywania kosztów obciążających fundusz," b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) rodzaje, wysokość, sposób kalkulacji i pokrywania kosztów obciążających członków funduszu, w tym wysokość opłat, o których mowa w art. 134 ust. 1,"; 2) w art. 35 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli założycielem lub założycielami pracowniczego towarzystwa są pracodawcy będący osobami prawnymi, przepis art. 34 stosuje się odpowiednio."; 3) w art. 38 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Jeżeli obejmującym akcje jest dotychczasowy akcjonariusz, zawiadamia on Urząd Nadzoru o objęciu akcji w terminie 14 dni od daty ich objęcia. Objęcie akcji w liczbie powodującej przekroczenie odpowiednio 20%, 25%, 33%, 50%, 66%, 75% lub 80% głosów na walnym zgromadzeniu wymaga jednak uzyskania zezwolenia Urzędu Nadzoru."; 4) art. 47 otrzymuje brzmienie: "Art. 47. Pracownikiem powszechnego towarzystwa, podejmującym decyzje o sposobie lokowania aktywów otwartego funduszu, nie może być osoba będąca członkiem organu zarządzającego lub organu nadzoru albo pozostająca w stosunku pracy, stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze z podmiotami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1-7."; 5) w art. 62 w ust. 3 wyrazy "Niezależnie od cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, lub wezwania," zastępuje się wyrazami "Cofając zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, lub dokonując wezwania,"; 6) w art. 64: a) w ust. 2 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3.", b) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Jeżeli cofnięcie zezwolenia na utworzenie powszechnego towarzystwa nastąpiło w związku z wystąpieniem w otwartym funduszu niedoboru, pierwszeństwo w przejęciu zarządzania tym funduszem przysługuje powszechnemu towarzystwu zarządzającemu funduszem o największej stopie zwrotu, o której mowa w art. 172."; 7) w art. 71 skreśla się ust. 6; 8) w art. 81 po ust. 3 dodaje się ust. 4-7 w brzmieniu: "4. Uzyskanie członkostwa w określonym otwartym funduszu następuje również w wyniku losowania, przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na zasadach przewidzianych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. 5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobowiązany jest zawiadomić o wyniku losowania. Zawiadomienie jest doręczane osobie zainteresowanej oraz otwartemu funduszowi, którego członkiem została ta osoba. 6. Wraz z zawiadomieniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych członek otrzymuje dane otwartego funduszu objęte wpisem do rejestru funduszy, a otwarty fundusz, podstawowe dane osobowe członka, o których mowa w art. 89 ust. 2, przy czym otwarty fundusz może otrzymać te dane także w formie elektronicznej. 7. Po otrzymaniu zawiadomienia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz podstawowych danych osobowych członka, zgodnie z ust. 6, otwarty fundusz niezwłocznie potwierdza na piśmie warunki członkostwa oraz wzywa członka do niezwłocznego dopełnienia obowiązków określonych w art. 82 ust. 1 i art. 83 ust. 1, informując jednocześnie o skutkach niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia tych obowiązków, zgodnie z art. 132 ust. 1 lub art. 83 ust. 3 i 4."; 9) w art. 82: a) w ust. 1: - skreśla się wyrazy "odrębnymi przepisami dotyczącymi renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego oraz", - po wyrazie "funduszu" dodaje się wyrazy "może wskazać" oraz skreśla się wyraz "wskazuje", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Członek może w każdym czasie zmienić poprzednią dyspozycję, wskazując jednocześnie inne osoby uprawnione do otrzymania środków po jego śmierci, zamiast lub oprócz osób, o których mowa w ust. 1, jak również oznaczając w inny sposób udział wskazanych osób w tych środkach.", c) w ust. 4 dodaje się na końcu zdanie trzecie w brzmieniu: "Jeżeli jednak zmarły był jedyną osobą wskazaną, członek może wskazać inną osobę uprawnioną do otrzymania środków po jego śmierci.", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Fundusz jest obowiązany poinformować osobę przystępującą do otwartego funduszu o skutkach niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 4 zdanie trzecie, stosownie do art. 132 ust. 1."; 10) w art. 83 po ust. 2 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: "3. W razie niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 zdanie drugie lub w ust. 2, przyjmuje się odpowiednio, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa albo że małżeńskie stosunki majątkowe uregulowane są zgodnie z treścią umowy zawartej z otwartym funduszem lub ostatnim zawiadomieniem dokonanym przez członka otwartego funduszu zgodnie z ust. 2. 4. Otwarty fundusz nie odpowiada za szkody powstałe wskutek niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2."; 11) art. 84 otrzymuje brzmienie: "Art. 84. 1. Jeżeli członek otwartego funduszu przystępuje do innego otwartego funduszu, jest obowiązany zawiadomić na piśmie o zawarciu umowy z tym funduszem otwarty fundusz, do którego dotychczas wpłacał składki. Wraz z zawiadomieniem członek składa na piśmie, według wzoru określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów, oświadczenie woli o rozwiązaniu dotychczasowej umowy, a jeżeli uzyskał członkostwo w wyniku losowania przeprowadzonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub z chwilą otwarcia rachunku - oświadczenie woli o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu, z dniem dokonania wypłaty transferowej, o której mowa w art. 119. 2. Własnoręczność podpisu pod oświadczeniem woli o rezygnacji z członkostwa w dotychczasowym otwartym funduszu oraz o wyrażeniu zgody na dokonanie potrącenia, o którym mowa w art. 134 ust. 1 pkt 3, powinna zostać poświadczona przez dowolną jednostkę organizacyjną Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub samorządu terytorialnego właściwą dla miejsca zamieszkania członka otwartego funduszu albo w polskiej placówce dyplomatyczno-konsularnej."; 12) po art. 84 dodaje się art. 84a w brzmieniu: "Art. 84a. 1. Osoby urodzone w latach 1949-1953 zawierające umowę z otwartym funduszem, są obowiązane złożyć pisemne oświadczenie o zapoznaniu się z treścią art. 24, 26, 46-50, 53, 183, 184 i 185 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118), co osoba zawierająca umowę winna potwierdzić własnoręcznym podpisem. 2. Osoba wykonująca czynności akwizycyjne na rzecz otwartego funduszu w stosunku do osoby określonej w ust. 1, obowiązana jest do pouczenia tej osoby o konsekwencjach wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1, a w szczególności o tym, że w wyniku przystąpienia do otwartego funduszu emerytura z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych może być istotnie niższa lub emerytura nie będzie mogła być przyznana w wieku niższym niż określony w art. 24 ustawy, o której mowa w ust. 1."; 13) w art. 85 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: "4) tryb i terminy powiadamiania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez otwarty fundusz o zawarciu umowy z członkiem funduszu oraz zakres danych, jakie powinno zawierać powiadomienie, 5) wzory oświadczeń woli, o których mowa w art. 84."; 14) w art. 89 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Podstawowe dane osobowe członków, o których mowa w ust. 1, obejmują: 1) imiona i nazwisko, 2) datę urodzenia, 3) numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności PESEL, a w przypadku jego braku lub gdy budzi on wątpliwości - numer identyfikacji podatkowej NIP oraz serię i numer dowodu osobistego lub paszportu, 4) adres miejsca zamieszkania."; 15) w art. 93: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Działalność akwizycyjną na rzecz otwartego funduszu w zakresie wynikającym z art. 92 ust. 3 mogą prowadzić otwarty fundusz lub na zlecenie tego funduszu wyłącznie następujące podmioty: 1) banki krajowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063), 2) zakłady ubezpieczeń, 3) domy maklerskie w rozumieniu przepisów o publicznym obrocie papierami wartościowymi, 4) agenci ubezpieczeniowi, 5) podmioty prowadzące działalność brokerską w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej, 6) państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej "Poczta Polska", 7) spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Podmiot wykonujący czynności związane z przygotowaniem i emisją reklam, w ramach swojego przedmiotu działalności gospodarczej, na zlecenie podmiotów, o których mowa w ust. 1, nie prowadzi działalności akwizycyjnej w rozumieniu art. 92 ust. 3.", c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Osoba fizyczna wpisana do rejestru, o którym mowa w ust. 3, może wykonywać czynności akwizycyjne na rzecz tylko jednego otwartego funduszu emerytalnego."; 16) po art. 93 dodaje się art. 93a w brzmieniu: "Art. 93a. Działalność akwizycyjna na rzecz otwartego funduszu nie może być prowadzona wśród pracowników przez pracodawcę, inną osobę pozostającą w stosunku nadrzędności służbowej do pracownika."; 17) w art. 94 w ust. 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu: "Dokonanie wpisu lub wydanie decyzji odmawiającej wpisu następuje w terminie 1 miesiąca od daty złożenia wniosku."; 18) w art. 95 wyrazy "w planie emerytalnym, o którym" zastępuje się wyrazami "na zasadach, o których"; 19) w art. 99 skreśla się ust. 2; 20) w art. 100: a) w ust. 1 po wyrazie "określonym" dodaje się wyrazy "zgodnie z ust. 2", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Wartość jednostki rozrachunkowej w dniu przeliczenia jest ustalana przez podzielenie wartości aktywów netto funduszu w dniu przeliczenia przez liczbę jednostek rozrachunkowych zapisanych w tym dniu na rachunkach prowadzonych przez fundusz.", c) w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "W przypadku otwartych funduszy dniem przeliczenia jest każdy dzień roboczy.", d) skreśla się ust. 6; 21) w art. 119 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1; 22) w art. 122 w ust. 1 wyrazy "każdego miesiąca kończącego kwartał" zastępuje się wyrazami "lutego, maja, sierpnia i listopada"; 23) dotychczasową treść art. 123 oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: "2. Powszechne towarzystwo będące organem otwartego funduszu, który dokonał wypłaty transferowej, uiszcza opłaty na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu refundacji kosztów za wykonanie czynności związanych z przystąpieniem członka do innego otwartego funduszu oraz na rzecz Krajowego Depozytu z tytułu refundacji kosztów za wykonywanie czynności związanych z rozliczaniem wypłat transferowych. 3. Rada Ministrów może ustalić, w drodze rozporządzenia, maksymalną opłatę, o której mowa w ust. 2."; 24) po art. 123 dodaje się art. 123a w brzmieniu: "Art. 123a. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, termin i tryb dokonywania wypłat transferowych w przypadkach, o których mowa w art. 70 ust. 2 i art. 119 oraz w przepisach rozdziału 12 i 13. Rozporządzenie powinno w szczególności określać zasady współdziałania Krajowego Depozytu i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz otwartych funduszy emerytalnych i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy dokonywaniu rozliczeń wypłat transferowych oraz sposób rozdysponowania odsetek z tytułu przechowywania na rachunku środków przekazanych przez otwarte fundusze w ramach rozliczenia tej wypłaty."; 25) w art. 124 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Regulamin określa także wysokość opłat należnych Krajowemu Depozytowi, wnoszonych przez otwarte fundusze w związku z dokonaniem rozliczenia wypłat transferowych."; 26) w art. 127 wyrazy "w terminie 3 miesięcy od dnia przedstawienia" zastępuje się wyrazami "w terminie, o którym mowa w art. 122, po przedstawieniu"; 27) w art. 128 w ust. 1 zdanie trzecie otrzymuje brzmienie: "Fundusz niezwłocznie potwierdza na piśmie warunki członkostwa uprawnionego współmałżonka."; 28) w art. 131: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy " , a odrębne przepisy dotyczące renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego nie stanowią inaczej", b) w ust. 2 wyrazy "w terminie 3 miesięcy od dnia przedstawienia" zastępuje się wyrazami "w terminie, o którym mowa w art. 122, po przedstawieniu", c) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Jeżeli zmarły nie dopełnił obowiązku określonego w art. 83 ust. 1 zdanie drugie lub w ust. 2, jego małżonek powinien potwierdzić na piśmie, że do chwili śmierci członka funduszu nie zmienił się stan stosunków majątkowych między małżonkami ustalony stosownie do art. 83 ust. 3, a w przypadku zmiany tego stanu - przedstawić odpowiednie dowody tej zmiany. 5. Otwarty fundusz nie ponosi odpowiedzialności za skutki niedopełnienia lub nienależytego dopełnienia obowiązku określonego w ust. 2 lub 3."; 29) w art. 132 w ust. 1: a) skreśla się wyrazy "odrębnymi przepisami dotyczącymi renty rodzinnej z ubezpieczenia społecznego oraz", b) wyrazy "a w ich braku" zastępuje się wyrazami "a w przypadku ich braku lub niewskazania"; 30) w art. 134 w ust. 1: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) w formie potrącenia, w momencie dokonywania wypłaty transferowej, określonej kwoty ze środków na rachunku członka funduszu, z zastrzeżeniem, że może to nastąpić tylko wówczas, gdy od dnia wpływu pierwszej składki na rachunek członka w tym funduszu do dnia dokonania wypłaty transferowej do innego otwartego funduszu upłynęło mniej niż 24 miesiące," b) po pkt 2 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) w formie potrącenia w momencie dokonywania opłaty transferowej kwoty stanowiącej równowartość 4% kwoty najniższego wynagrodzenia ustalanej przez ministra właściwego do spraw pracy, na podstawie art. 774 Kodeksu pracy, niezależnie od kwoty, o której mowa w ust. 2."; 31) w art. 135 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu: "2. Przy określaniu stażu członkowskiego w danym otwartym funduszu uwzględnia się także: 1) staż członkowski w otwartym funduszu innego typu, o którym mowa w art. 229 ust. 2, zarządzanym przez to samo powszechne towarzystwo, 2) staż członkowski w innym otwartym funduszu, w przypadku gdy jego likwidacja nastąpiła w drodze przeniesienia jego aktywów do tego funduszu. 3. Staż członkowski, z zastrzeżeniem ust. 2, ustala się od dnia wpłaty pierwszej składki do otwartego funduszu. Dla celów, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się okres nieprzerwanego członkostwa w danym otwartym funduszu, z wyłączeniem okresów nieopłacania składki przez okres dłuższy niż kolejnych 12 miesięcy."; 32) w art. 141 w ust. 1 pkt 13 otrzymuje brzmienie: "13) obligacjach i innych dłużnych papierach wartościowych emitowanych przez spółki publiczne, innych niż papiery wartościowe, o których mowa w pkt 11 i 12,"; 33) w art. 142 w ust. 4 w zdaniu pierwszym po wyrazach "o których mowa w ust. 2" dodaje się wyrazy "pkt 5"; 34) w art. 146 w ust. 1 wyrazy "bez względu na to, czy papiery te są dopuszczone do publicznego obrotu." zastępuje się wyrazami "o ile papiery te nie są dopuszczone do publicznego obrotu."; 35) w art. 160 w ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Umowa z depozytariuszem o przechowywanie aktywów funduszu powinna określać szczegółowo obowiązki depozytariusza i funduszu, sposób ich wykonywania, wynagrodzenie depozytariusza, sposób obliczania kosztów i pobierania opłat obciążających fundusz, a także wskazywać osoby wyznaczone przez depozytariusza do wykonywania umowy. Umowa może także określać w szczególności wynagrodzenie z tytułu pełnienia przez depozytariusza funkcji podmiotu reprezentującego fundusz, zgodnie z art. 64 ust. 1, lub funkcji likwidatora pracowniczego funduszu. Umowa nie może ograniczać ustawowych obowiązków depozytariusza."; 36) art. 177 otrzymuje brzmienie: "Art. 177. 1. Niedobór nie pokryty z własnych środków powszechnego towarzystwa, zgodnie z art. 176 ust. 2, pokrywany jest ze środków Funduszu Gwarancyjnego w terminie 21 dni od dnia podania przez Prezesa Urzędu Nadzoru do publicznej wiadomości wysokości średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy. 2. Z tytułu pokrycia niedoboru Fundusz Gwarancyjny nabywa w stosunku do powszechnego towarzystwa lub jego masy upadłości roszczenie o zwrot środków Funduszu Gwarancyjnego wykorzystanych na pokrycie niedoboru."; 37) art. 178 otrzymuje brzmienie: "Art. 178. 1. Jeżeli pokrycie niedoboru, w sposób określony w art. 176 ust. 2, okaże się niemożliwe, zarząd powszechnego towarzystwa jest obowiązany zawiadomić o tym niezwłocznie Urząd Nadzoru, który występuje do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości tego towarzystwa. 2. W przypadku ogłoszenia upadłości towarzystwa zaspokojenie roszczeń Funduszu Gwarancyjnego, o których mowa w art. 177 ust. 2, z jego masy upadłości może nastąpić dopiero po uprzednim zaspokojeniu należności innych wierzycieli towarzystwa według kolejności określonej w art. 204 § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), jednakże przed zaspokojeniem należności, o których mowa w art. 204 § 1 pkt 2a-9 tego rozporządzenia."; 38) w art. 185 w ust. 3 wyrazy "o ile wartość zobowiązań otwartego funduszu nie przekroczy tej wielkości." zastępuje się wyrazami "chyba że wartość zobowiązań Funduszu Gwarancyjnego wobec otwartych funduszy emerytalnych przekracza tę wielkość"; 39) w art. 186 w ust. 2 po wyrazach "środkami Funduszu Gwarancyjnego," dodaje się wyrazy "wysokość opłat wnoszonych do Krajowego Depozytu za administrowanie Funduszem i tryb ich wnoszenia,"; 40) w art. 197 w ust. 1 po wyrazach "przez powszechne towarzystwo" dodaje się wyrazy "lub na zlecenie powszechnego towarzystwa, a także na rzecz powszechnego towarzystwa lub otwartego funduszu emerytalnego"; 41) w art. 201 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania osób wymienionych w ust. 4, z uwzględnieniem sposobu ustalania wielkości środków na wynagrodzenia, o których mowa w ust. 4."; 42) w art. 202 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej nakładanej na podstawie przepisów ustawy Urząd Nadzoru jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych nieprawidłowości."; 43) w art. 219 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Tej samej karze podlega ten, kto wbrew zakazowi określonemu w art. 230a zawiera umowy lub przyjmuje oświadczenia, z których wynika zobowiązanie do przystąpienia do określonego otwartego funduszu bądź do korzystania z pośrednictwa określonego podmiotu przy przystępowaniu do otwartego funduszu."; 44) po art. 219 dodaje się art. 219a w brzmieniu: "Art. 219a. Kto, prowadzi działalność akwizycyjną na rzecz otwartego funduszu z naruszeniem zasad określonych w art. 93a, podlega grzywnie do 20 000 zł." Art. 171. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063) po art. 63 dodaje się art. 63a w brzmieniu: "Art. 63a. Banki zobowiązane są do niezwłocznej realizacji poleceń przelewu na rachunki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz innych składek i wpłat, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych." Art. 172. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887) wprowadza się następujące zmiany: 1) dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. 1. Ustawa stoi na gruncie równego traktowania wszystkich ubezpieczonych bez względu na płeć, stan cywilny, stan rodzinny. 2. Zasada równego traktowania dotyczy w szczególności: 1) warunków objęcia systemem ubezpieczeń społecznych, 2) obowiązku opłacania i obliczania wysokości składek na ubezpieczenie społeczne, 3) obliczania wysokości świadczeń, 4) okresu wypłaty świadczeń i zachowania prawa do świadczeń. 3. Ubezpieczony, który uważa, że nie zastosowano wobec niego zasady równego traktowania, ma prawo dochodzić roszczeń z tytułu ubezpieczeń z ubezpieczenia społecznego przed sądem. Przepis art. 83 stosuje się odpowiednio."; 2) w art. 6: a) w ust. 1 w pkt 4 po wyrazach "niż 14 dni" skreśla się wyrazy "a okres przerw między nimi wynosi mniej niż 60 dni" i dodaje się na końcu wyrazy "i ust. 5", b) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają również zleceniobiorca i osoby z nim współpracujące, wykonujące na rzecz jednego zleceniodawcy pracę na podstawie umów agencyjnych lub zlecenia krótszych niż 15 dni, jeżeli łączny okres, na który umowy zostały zawarte, wynosi co najmniej 15 dni, a przerwy pomiędzy tymi umowami są krótsze niż 60 dni."; 3) w art. 13: a) w pkt 2 na końcu dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem pkt 2a", b) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) zleceniobiorcy, o których mowa w art. 6 ust. 5 - od pierwszego dnia tej umowy, z której wynika, że łączny okres wykonywania umów wynosi co najmniej 15 dni."; 4) w art. 41 w ust. 2 wyrazy "w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu" zastępuje się wyrazami "w terminie i na zasadach określonych w art. 47 ust. 1 i 2"; 5) w art. 84 w ust. 7 dodaje się drugie zdanie w brzmieniu: "Przepisy art. 24 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio."; 6) w art. 85 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Przepis ust. 1 stosuje się również do płatników składek zobowiązanych z mocy odrębnych przepisów do wypłaty świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych."; 7) w art. 110: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Płatnicy składek podwyższą ubezpieczonym, o których mowa w art. 16 ust. 1, przychód należny od dnia 1 stycznia 1999 r., przeliczając go w taki sposób, aby po potrąceniu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe nie był on niższy niż przed przeliczeniem.", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania przychodu, o którym mowa w ust. 1.", d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Ilekroć w przepisach dotyczących zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest mowa o "przeciętnym wynagrodzeniu miesięcznym w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego" lub "planowanych rocznych środkach przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe" oznacza to: 1) przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub drugim półroczu roku poprzedniego, 2) planowane roczne środki przeznaczone na wynagrodzenia osobowe - pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe."; 8) w art. 111 w ust. 3 po wyrazach "a przed dniem 1 stycznia 1969 r." dodaje się wyrazy "z wyjątkiem osób pobierających emeryturę"; 9) po art. 113 dodaje się art. 113a-113c w brzmieniu: "Art. 113a. 1. Do dnia powołania Prezesa Zakładu, o którym mowa w art. 73, jego funkcje sprawuje Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych powołany w trybie ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1. 2. Z dniem powołania Prezesa Zakładu, o którym mowa w art. 73, wygasa akt powołania Prezesa sprawującego jego funkcje. Art. 113b. 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wygasają akty powołania dyrektorów oddziałów Zakładu. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, pełnią obowiązki do czasu powołania kierowników terenowych jednostek organizacyjnych Zakładu, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 2. Art. 113c. 1. Stroną stosunków pracy pracowników zatrudnionych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych działającym na podstawie art. 7 ustawy, o której mowa w art. 122 ust. 1 pkt 1, oraz w jednostkach, o których mowa w art. 117 ust. 1, staje się Zakład, z uwzględnieniem ust. 4 i 5. 2. Pracownikom, o których mowa w ust. 1, nie przysługują odprawy i inne świadczenia pieniężne wypłacane na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz na podstawie przepisów o pracownikach urzędów państwowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 3. Zakład w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r. zawiadamia na piśmie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę o warunkach pracy oraz o skutkach w zakresie stosunków pracy związanych ze zmianą, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 113b ust. 1. 4. W terminie 30 dni od zawiadomienia przewidzianego w ust. 3 pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę może bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem, rozwiązać stosunek pracy. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie powoduje dla pracownika skutki, jakie przepisy prawa pracy wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy przez pracodawcę z przyczyn dotyczących zakładu pracy. 5. Pracownikom zatrudnionym na podstawie mianowania Zakład do dnia 31 stycznia 1999 r. przedstawi na piśmie nowe warunki pracy i płac z wynagrodzeniem nie niższym niż dotychczasowe. Pracownicy w terminie 30 dni winni złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W razie nieuzgodnienia warunków, dotychczasowy stosunek pracy rozwiązuje się z upływem okresu równego okresowi wypowiedzenia, liczonego od dnia, w którym pracownik złożył oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, lub od dnia, do którego winien złożyć takie oświadczenie. Rozwiązane stosunku pracy w tym trybie powoduje skutki, jakie przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych wiążą z rozwiązaniem stosunku pracy w związku z likwidacją urzędu. 6. Do czasu zawarcia układu zbiorowego, zasady wynagradzania pracowników Zakładu oraz wielkość środków na wynagrodzenia określa Prezes Zakładu."; 10) w art. 122 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 106, Nr 106, poz. 668 i Nr 108, poz. 684), 2) art. 1, art. 8, art. 14 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 3) art. 1-5, art. 25-32, art. 34 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 1-4, art. 22-26, art. 28, art. 32 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474 z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) rozdział 8 ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 6) art. 1-6, art. 27-32, art. 34 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153)." Rozdział 2 Przepisy przejściowe Art. 173. 1. Dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. 2. Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. 3. Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy. 4. Pierwszej waloryzacji kapitału początkowego dokonuje się od 1 czerwca 1999 r. poprzez pomnożenie tego kapitału wskaźnikiem wzrostu przeciętnego wynagrodzenia z pierwszego kwartału 1999 r. pomniejszonego o naliczone i potrącone od ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia z drugiego kwartału 1998 r. 5. Drugiej waloryzacji przeprowadzanej od 1 września 1999 r. oraz kolejnych dokonuje się na zasadach określonych w art. 25 ust. 3-6. 6. Kapitał początkowy ewidencjonowany jest na koncie ubezpieczonego. Art. 174. 1. Kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. 2. Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, i okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. 3. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. 4. Do obliczenia kapitału początkowego dla osoby mającej ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przyjmuje się podstawę wymiaru renty przyjętą w decyzji ustalającej prawo do świadczenia po raz pierwszy lub ponownie ustalającej wysokość renty bez uwzględnienia waloryzacji tej podstawy. W przypadku gdy renta przyznana została przed dniem 15 listopada 1991 r., do ustalenia kapitału początkowego przyjmuje się podstawę wymiaru ustaloną w wyniku rewaloryzacji, chyba że po tej dacie ponownie była ustalana jej wysokość. 5. Jeżeli z powodu niemożności ustalenia podstawy wymiaru renty jej wysokość została ustalona w kwocie najniższej renty, to w podstawie wymiaru kapitału początkowego przyjmuje się najniższe wynagrodzenie pracowników obowiązujące w okresie, o którym mowa w art. 15 ust. 1. 6. Przepisy ust. 5 stosuje się odpowiednio do ustalenia kapitału początkowego osób uznanych za repatriantów. 7. Do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. 8. Przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r. Współczynnik ten oblicza się według następującego wzoru: gdzie: "p" - oznacza współczynnik; wiek ubezpieczonego - oznacza wiek w dniu 31 grudnia 1998 r.; wiek emerytalny - oznacza 60 - dla kobiet i 65 - dla mężczyzn; staż ubezpieczeniowy - oznacza udowodniony okres składkowy i nieskładkowy, wymagany staż - oznacza 20 - dla kobiet i 25 - dla mężczyzn; z zastrzeżeniem ust. 12. 9. Staż ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy tego stażu ponad pełne lata, staż ten zaokrągla się w górę. 10. Wiek ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 8, określa się w pełnych latach, z tym że jeżeli w dniu 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony ma więcej niż 6 miesięcy ponad wiek ustalony, to przyjmuje się pełne lata po zaokrągleniu w górę. 11. W przypadku gdy w momencie objęcia ubezpieczeniem po raz pierwszy, ubezpieczony nie ukończył 18 roku życia, we wzorze, o którym mowa w ust. 8, liczbę 18 zastępuje się faktycznym wiekiem, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia. 12. Współczynnik, o którym mowa w ust. 8: 1) zaokrągla się do setnych części procenta, 2) nie może być wyższy od 100%. 13. Wartość współczynnika, obliczonego na podstawie ust. 8, w zależności od płci, wieku ubezpieczonego oraz stażu ubezpieczeniowego w dniu 31 grudnia 1998 r., przedstawiona jest w tabeli, stanowiącej załącznik do ustawy. Art. 175. 1. Ubezpieczani oraz płatnicy składek zobowiązani są do przekazywania Zakładowi, w terminie i trybie ustalonym przez organ rentowy, dokumentacji umożliwiającej ustalenie kapitału początkowego nie później niż w ciągu 5 lat od wejścia w życie ustawy. Przepisy art. 115 ust. 1-3, art. 116 ust. 5, art. 117, 121, 122 ust. 1, art. 123, 124 i 125 stosuje się odpowiednio. 2. Dla osób, które w dniu wejścia w życie ustawy nie pozostają w ubezpieczeniu, kapitał początkowy ustala się na ich udokumentowany wniosek. 3. Ustalenie kapitału początkowego następuje w formie decyzji organu rentowego w terminie 6 miesięcy od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do obliczenia tego kapitału. Od decyzji organu rentowego przysługują osobie zainteresowanej środki odwoławcze określone w odrębnych przepisach. 4. Ponowne ustalenie wysokości kapitału początkowego następuje w okolicznościach określonych w art. 114. 5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy Zakładu z ubezpieczonymi i płatnikami składek w zakresie ustalania kapitału początkowego. Art. 176. Podstawę wymiaru emerytury i renty w 1999 r. stanowi ustalona, w sposób określony w art. 15 ust. 4 i 5, przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 19 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, lub wniosek o ponowne ustalenie wysokości tych świadczeń. Art. 177. W dniu wejścia w życie ustawy kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r. i wynosi 1 220,89 zł. Art. 178. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 maja 1999 r. do przychodu, o którym mowa w art. 104 ust. 8, nie wlicza się płaconej przez ubezpieczonego składki z tytułu ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i chorobowego. Art. 179. Od 1 stycznia 1999 r. emerytury i renty przyznane od uposażeń osiągniętych przed tą datą na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 1 ust. 2, podlegają dodatkowej waloryzacji wskaźnikiem 104,3%. Art. 180. 1. Osoby, którym w dniu wejścia w życie ustawy przysługują emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy i renty rodzinne na podstawie: 1) przepisów, o których mowa w art. 195, 2) art. 19a ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 92, poz. 540), 3) ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o rewaloryzacji emerytur i rent dla osób, które ukończyły 80 lat, oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 92, poz. 540) - zachowują prawo do tych świadczeń w wysokości ustalonej przed dniem wejścia w życie ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i uwzględnieniem ust. 6-9. 2. Wysokość świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3, które zgłoszą wniosek o przyznanie zwiększenia określonego w art. 56, oblicza się poprzez doliczenie tego zwiększenia do kwoty przysługującego świadczenia. Kwota emerytury lub renty wraz z tymi zwiększeniami nie może przekraczać 100% podstawy wymiaru. Przepisy art. 73 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. 3. Jeżeli osobie, o której mowa w ust. 2, przysługuje emerytura lub renta w kwocie świadczenia najniższego, zwiększenie, o którym mowa w art. 56, dolicza się przed podwyższeniem świadczenia do kwoty najniższej. 4. Do ustalenia wysokości oraz przy wypłacie rent rodzinnych przysługujących w dniu wejścia w życie ustawy przepisy art. 74 i 131 stosuje się odpowiednio. 5. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty tych świadczeń - w części odpowiadającej części składkowej emerytury lub renty rolniczej, zwiększeniu z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za cały udowodniony okres pracy w gospodarstwie rolnym, w tym również przypadający wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury lub renty oraz podwyższeniu do kwoty najniższej emerytury lub renty - podlegają odpowiedniej refundacji z funduszu emerytalno-rentowego określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników. 6. Emerytury i renty, o których mowa w ust. 1, podlegają waloryzacji na zasadach określonych w ustawie. 7. W razie złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia: 1) przez doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych lub nieskładkowych stosuje się art. 112 i 113, 2) przez zmianę okresu, z którego podstawę wymiaru składki przyjmuje się jako podstawę wymiaru świadczenia, stosuje się odpowiednio art. 110 lub art. 111. 8. Do ustalenia wysokości świadczeń dla osób wymienionych w ust. 1 pkt 1, które zgłoszą wniosek o zastosowanie przeliczników do okresów pracy górniczej, stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 lub 52. 9. W razie przyznania emerytury osobie, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, przyjmuje się wszystkie okresy uwzględnione w decyzji o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy lub o ponownym ustaleniu jej wysokości. Art. 181. Prawo do górniczej renty rodzinnej ustalonej na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 195 pkt 6, zachowuje wdowa, która zawarła ponownie związek małżeński przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli: 1) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa, uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, 2) po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy osiągnie wiek 50 lat życia albo stanie się niezdolna do pracy, jeżeli nie wychowuje co najmniej jednego z dzieci, wnuków lub rodzeństwa, uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu. Art. 182. Ubezpieczeni urodzeni po dniu 31 grudnia 1948 r., do których nie stosuje się art. 46-50, zgłaszają wnioski o emeryturę bezpośrednio w organie rentowym. Art. 183. 1. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego, zgłoszony w roku kalendarzowym 2009, wynosi: 1) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 2. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2010, wynosi: 1) 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 30% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 3. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2011, wynosi: 1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 4. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2012, wynosi: 1) 35% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 65% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 5. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, zgłoszony w roku kalendarzowym 2013, wynosi: 1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26. 6. Do ponownego ustalenia wysokości emerytury, o której mowa w ust. 1-5, z tytułu podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po dniu przyznania emerytury stosuje się art. 108. Art. 184. 1. Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli: 1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz 2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27. 2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem. Art. 185. 1. Przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób nabywających prawo do emerytury w wieku określonym w art. 184 kapitał początkowy podlega przeliczeniu poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym, o którym mowa w art. 24, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę. Do przeliczonego kapitału początkowego stosuje się przepisy art. 173 ust. 3-6. 2. Okresy składkowe, o których mowa w ust. 1, ustala się z dokładnością do pełnego miesiąca. Art. 186. 1. Rozpatrzeniu na podstawie ustawy podlegają wnioski: 1) osób, które nie odpowiadały warunkom wymaganym do uzyskania prawa do emerytury lub renty na podstawie przepisów dotychczasowych, jeżeli osoby te odpowiadają warunkom do uzyskania świadczeń na podstawie ustawy, 2) osób, które przedłożyły nowe dowody mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. 2. Przepisy ustawy stosuje się do wniosków o świadczenia zgłoszonych: 1) począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, 2) przed dniem wejścia w życie ustawy, jeżeli choćby jeden z warunków do uzyskania prawa do świadczenia został spełniony, poczynając od tego dnia. 3. Do wniosków osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r., które do dnia wejścia w życie ustawy nie zgłosiły wniosku o emeryturę, mimo że spełniły warunki do nabycia prawa do tego świadczenia - stosuje się przepisy ustaw i dekretu wymienionych w art. 195 dotyczące warunków nabycia prawa do emerytury, chyba że przepisy ustawy są dla tych osób korzystniejsze. 4. Prawo do emerytury określonej w art. 28 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 166, w brzmieniu obowiązującym do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowuje poseł lub senator, który do dnia 31 grudnia 1997 r. spełnił warunki wymagane do jej przyznania. Art. 187. Orzekanie w sprawach niezdolności do pracy osób mających ustalone prawo do renty na podstawie przepisów obowiązujących w dniu 31 sierpnia 1997 r., w przypadkach gdy osoby te mają wyznaczone kontrolne badania stopnia ich niezdolności do pracy, następuje przy zastosowaniu przepisów art. 12-14. Art. 188. Potrąceń z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonego będącego jednocześnie płatnikiem składek, za okres poprzedzający nabycie prawa do pobieranej emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy albo renty rodzinnej po tym ubezpieczonym, ustalonych przed dniem wejścia w życie ustawy, dokonuje się na zasadach określonych w ustawie dla świadczeń wypłacanych w kwocie zaliczkowej. Art. 189. Do czasu wprowadzenia zewnętrznej wymienialności złotego świadczenia przekazywane za granicę, na podstawie umów międzynarodowych, przelicza się ze złotych na walutę obcą (wymienialną) według kursu tej waluty, obowiązującego w dniu dokonywania przeliczenia przez organ rentowy. Art. 190. 1. Członków rodziny emeryta lub rencisty, odbywającego karę pozbawienia wolności na mocy orzeczenia sądu, którym wypłacano przysługujące emerytowi lub renciście świadczenia w całości lub w części, uznaje się począwszy od dnia wejścia w życie ustawy za osoby, o których mowa w art. 130 ust. 3 pkt 2, bez konieczności ich wskazania przez osobę uprawnioną do świadczeń. 2. Osobom tym wypłaca się świadczenia określone ustawą, po uprzednim pouczeniu o okolicznościach, o których mowa w art. 138 ust. 2 pkt 1. 3. W razie wydania orzeczenia uniewinniającego lub umarzającego postępowanie emerytowi lub renciście wypłaca się, za cały okres pozbawienia wolności przypadający przed dniem wejścia w życie ustawy, część świadczenia, której wypłata była wstrzymana na podstawie art. 85 ust. 1 lub 4 ustawy wymienionej w art. 195 pkt 5. Art. 191. 1. Ponowne ustalenie wysokości świadczenia, przy uwzględnieniu nowych okresów składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 8, następuje na wniosek zainteresowanego, z tym że świadczenia w podwyższonej wysokości wypłaca się od miesiąca, w którym zgłoszony został ten wniosek, i nie wcześniej niż od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Do emerytur i rent podlegających zawieszeniu lub zmniejszeniu w związku z osiąganiem dochodów w 1998 r. stosuje się, zamiast przepisów art. 103-106, przepisy art. 24 i 25 ustawy, o której mowa w art. 195 pkt 9. 3. Do potrąceń i egzekucji ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie, dokonywanych na podstawie przepisów dotychczasowych, począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy art. 139-141, 143 i 144. Art. 192. Ilekroć przepisy odsyłają do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, należy przez to rozumieć odesłanie do przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Art. 193. 1. Zasiłek chorobowy, do którego prawo określone w przepisach wymienionych w art. 147, 149, 154, art. 195 pkt 2 i 3 powstało przed dniem wejścia w życie ustawy, wypłaca się w wysokości i na zasadach określonych w przepisach dotychczasowych za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy z powodu choroby. 2. Przepis ust. 1 stosuje się do zasiłku wyrównawczego, macierzyńskiego, opiekuńczego i świadczenia rehabilitacyjnego. 3. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego przyznanego po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego ustalonego według dotychczasowych przepisów ustala się z uwzględnieniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego ustalonej według dotychczasowych zasad. Art. 194. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w ustawie pozostają w mocy przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustaw i dekretu wymienionych w art. 195, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszej ustawy. Rozdział 3 Przepisy końcowe i uchylające Art. 195. Tracą moc: 1) art. 2 pkt 1 lit. a) i e), art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 6, art. 6 pkt 1, art. 7 ust. 1, ust. 2 pkt 3 i ust. 3, art. 9, art. 10, art. 11, art. 12, art. 13, art. 17, art. 18, art. 19 pkt 1 i art. 20 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 137, poz. 887), 2) art. 6 ust. 1 pkt 4 i 7, ust. 2 pkt 3, art. 15-18, art. 24, art. 33 ust. 1-3 i art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887), 3) art. 1, 2, 3 pkt 3, 5 i 9, ust. 2 pkt 3 i ust. 3, art. 13-16, art. 18-20, art. 22, art. 25, art. 26, art. 28 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153), 4) art. 5 pkt 4 i 7, art. 9, art. 11 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 12, art. 15 ust. 2 i 3, art. 16, art. 17, art. 21, art. 29, art. 31 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887), 5) ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270, z 1986 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 35, poz. 190 i 192, z 1990 r. Nr 10, poz. 58 i 61, Nr 36, poz. 206, Nr 66, poz. 390 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 21, poz. 84 i Nr 64, poz. 321, z 1994 r. Nr 74, poz. 339 i Nr 108, poz. 516, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 93, poz. 569 i Nr 111, poz. 725 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756), 6) ustawa z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i z 1998 r. Nr 74, poz. 473), 7) ustawa z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99, z 1985 r. Nr 20, poz. 85, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i z 1998 r. Nr 66, poz. 431), 8) art. 7 ust. 1 pkt 4 i 7, ust. 2 pkt 3, art. 11, art. 12 pkt 3, art. 17, 21, 22, 24, 25, 33, 34, 36 i 37 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 100, poz. 461, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887), 9) ustawa z dnia 7 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 127, poz. 583 i Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 84, poz. 385, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 95, poz. 473 i Nr 138, poz. 681, z 1996 r. Nr 87, poz. 395, Nr 100, poz. 461, Nr 136, poz. 636 i Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 106, poz. 676, Nr 111, poz. 725 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 55, poz. 351), 10) art. 2-4 ustawy z dnia 30 czerwca 1994 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 84, poz. 385 i z 1997 r. Nr 30, poz. 164), 11) ustawa z dnia 25 października 1996 r. o waloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 136, poz. 636). Art. 196. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z tym że art. 182 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załącznik do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. (poz. 1118) MężczyźniAby uzyskać pełną kwotę bazowąstażwiek Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym:2565 Staż Wiek123456789101112 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 192,92%4,13%5,05%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 204,13%5,83%7,15%8,25%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 215,05%7,15%8,75%10,11%11,30%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 225,83%8,25%10,11%11,67%13,05%14,29%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 236,52%9,23%11,30%13,05%14,59%15,98%17,26%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 247,15%10,11%12,38%14,29%15,98%17,50%18,91%20,21%0,00%0,00%0,00%0,00% 257,72%10,92%13,37%15,44%17,26%18,91%20,42%21,83%23,16%0,00%0,00%0,00% 268,25%11,67%14,29%16,50%18,45%20,21%21,83%23,34%24,75%26,09%0,00%0,00% 278,75%12,38%15,16%17,50%19,57%21,44%23,16%24,75%26,26%27,68%29,03%0,00% 289,23%13,05%15,98%18,45%20,63%22,60%24,41%26,09%27,68%29,17%30,60%31,96% 299,68%13,68%16,76%19,35%21,64%23,70%25,60%27,37%29,03%30,60%32,09%33,52% 3010,11%14,29%17,50%20,21%22,60%24,75%26,74%28,58%30,32%31,96%33,52%35,01% 3110,52%14,88%18,22%21,04%23,52%25,76%27,83%29,75%31,56%33,26%34,89%36,44% 3210,92%15,44%18,91%21,83%24,41%26,74%28,88%30,87%32,75%34,52%36,20%37,81% 3311,30%15,98%19,57%22,60%25,26%27,68%29,89%31,96%33,90%35,73%37,47%39,14% 3411,67%16,50%20,21%23,34%26,09%28,58%30,87%33,01%35,01%36,90%38,70%40,42% 3512,03%17,01%20,83%24,06%26,90%29,46%31,82%34,02%36,09%38,04%39,89%41,67% 3612,38%17,50%21,44%24,75%27,68%30,32%32,75%35,01%37,13%39,14%41,05%42,88% 3712,72%17,98%22,03%25,43%28,43%31,15%33,64%35,97%38,15%40,21%42,17%44,05% 3813,05%18,45%22,60%26,09%29,17%31,96%34,52%36,90%39,14%41,26%43,27%45,19% 3913,37%18,91%23,16%26,74%29,89%32,75%35,37%37,81%40,11%42,28%44,34%46,31% 4013,68%19,35%23,70%27,37%30,60%33,52%36,20%38,70%41,05%43,27%45,38%47,40% 4113,99%19,79%24,23%27,98%31,28%34,27%37,02%39,57%41,97%44,24%46,40%48,47% 4214,29%20,21%24,75%28,58%31,96%35,01%37,81%40,42%42,88%45,19%47,40%49,51% 4314,59%20,63%25,26%29,17%32,62%35,73%38,59%41,26%43,76%46,13%48,38%50,53% 4414,88%21,04%25,76%29,75%33,26%36,44%39,36%42,07%44,63%47,04%49,34%51,53% 4515,16%21,44%26,26%30,32%33,90%37,13%40,11%42,88%45,48%47,94%50,28%52,51% 4615,44%21,83%26,74%30,87%34,52%37,81%40,84%43,66%46,31%48,82%51,20%53,47% 4715,71%22,22%27,21%31,42%35,13%38,48%41,57%44,43%47,13%49,68%52,10%54,42% 4815,98%22,60%27,68%31,96%35,73%39,14%42,28%45,19%47,94%50,53%53,00%55,35% 4916,24%22,97%28,13%32,49%36,32%39,79%42,97%45,94%48,73%51,36%53,87%56,27% 5016,50%23,34%28,58%33,01%36,90%40,42%43,66%46,68%49,51%52,19%54,73%57,17% Mężczyźni Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym: Staż Wiek131415161718192021222324 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 190,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 200,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 210,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 220,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 230,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 240,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 250,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 260,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 270,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 280,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 2934,89%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3036,44%37,81%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3137,92%39,36%40,74%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3239,36%40,84%42,28%43,66%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3340,74%42,28%43,76%45,19%46,59%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3442,07%43,66%45,19%46,68%48,11%49,51%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3543,37%45,01%46,59%48,11%49,59%51,03%52,43%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3644,63%46,31%47,94%49,51%51,03%52,51%53,95%55,35%0,00%0,00%0,00%0,00% 3745,85%47,58%49,25%50,86%52,43%53,95%55,43%56,87%58,27%0,00%0,00%0,00% 3847,04%48,82%50,53%52,19%53,79%55,35%56,87%58,35%59,79%61,19%0,00%0,00% 3948,20%50,02%51,78%53,47%55,12%56,72%58,27%59,79%61,26%62,70%64,11%0,00% 4049,34%51,20%53,00%54,73%56,42%58,05%59,64%61,19%62,70%64,18%65,62%67,03% 4150,44%52,35%54,19%55,96%57,69%59,36%60,98%62,57%64,11%65,62%67,10%68,54% 4251,53%53,47%55,35%57,17%58,93%60,63%62,30%63,91%65,49%67,03%68,54%70,02% 4352,59%54,58%56,49%58,35%60,14%61,89%63,58%65,23%66,84%68,42%69,95%71,46% 4453,63%55,66%57,61%59,50%61,33%63,11%64,84%66,52%68,17%69,77%71,34%72,87% 4554,66%56,72%58,71%60,63%62,50%64,31%66,08%67,79%69,47%71,10%72,70%74,26% 4655,66%57,76%59,79%61,75%63,65%65,49%67,29%69,04%70,74%72,41%74,03%75,63% 4756,64%58,78%60,85%62,84%64,77%66,65%68,48%70,26%71,99%73,69%75,34%76,96% 4857,61%59,79%61,89%63,91%65,88%67,79%69,65%71,46%73,22%74,95%76,63%78,28% 4958,56%60,78%62,91%64,97%66,97%68,91%70,80%72,64%74,43%76,19%77,90%79,57% 5059,50%61,75%63,91%66,01%68,04%70,02%71,93%73,80%75,63%77,40%79,14%80,85% Mężczyźni Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym: Staż Wiek2526272829303132333435 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 190,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 200,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 210,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 220,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 230,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 240,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 250,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 260,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 270,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 280,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 290,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 300,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 310,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 320,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 330,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 340,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 350,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 360,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 370,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 380,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 390,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 400,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4169,95%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4271,46%72,87%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4372,93%74,38%75,79%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4474,38%75,85%77,29%78,71%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4575,79%77,29%78,77%80,21%81,63%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4677,18%78,71%80,21%81,68%83,13%84,55%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4778,55%80,11%81,63%83,13%84,60%86,05%87,47%0,00%0,00%0,00%0,00% 4879,89%81,48%83,03%84,55%86,05%87,52%88,97%90,39%0,00%0,00%0,00% 4981,21%82,82%84,40%85,95%87,47%88,97%90,44%91,88%93,31%0,00%0,00% 5082,51%84,15%85,75%87,32%88,87%90,39%91,88%93,35%94,80%96,23%0,00% KobietyAby uzyskać pełną kwotę bazowąstażwiek Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym:2060 Staż Wiek1234567891011121314 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 193,45%4,88%5,98%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 204,88%6,90%8,45%9,76%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 215,98%8,45%10,35%11,95%13,36%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 226,90%9,76%11,95%13,80%15,43%16,90%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 237,72%10,91%13,36%15,43%17,25%18,90%20,41%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 248,45%11,95%14,64%16,90%18,90%20,70%22,36%23,90%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 259,13%12,91%15,81%18,26%20,41%22,36%24,15%25,82%27,39%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 269,76%13,80%16,90%19,52%21,82%23,90%25,82%27,60%29,28%30,86%0,00%0,00%0,00%0,00% 2710,35%14,64%17,93%20,70%23,15%25,35%27,39%29,28%31,05%32,73%34,33%0,00%0,00%0,00% 2810,91%15,43%18,90%21,82%24,40%26,73%28,87%30,86%32,73%34,50%36,19%37,80%0,00%0,00% 2911,44%16,18%19,82%22,89%25,59%28,03%30,28%32,37%34,33%36,19%37,95%39,64%41,26%0,00% 3011,95%16,90%20,70%23,90%26,73%29,28%31,62%33,81%35,86%37,80%39,64%41,40%43,09%44,72% 3112,44%17,59%21,55%24,88%27,82%30,47%32,91%35,19%37,32%39,34%41,26%43,09%44,85%46,55% 3212,91%18,26%22,36%25,82%28,87%31,62%34,16%36,51%38,73%40,82%42,82%44,72%46,55%48,30% 3313,36%18,90%23,15%26,73%29,88%32,73%35,36%37,80%40,09%42,26%44,32%46,29%48,18%50,00% 3413,80%19,52%23,90%27,60%30,86%33,81%36,51%39,04%41,40%43,64%45,77%47,81%49,76%51,64% 3514,23%20,12%24,64%28,45%31,81%34,85%37,64%40,24%42,68%44,99%47,18%49,28%51,29%53,23% 3614,64%20,70%25,35%29,28%32,73%35,86%38,73%41,40%43,92%46,29%48,55%50,71%52,78%54,77% 3715,04%21,27%26,05%30,08%33,63%36,84%39,79%42,54%45,12%47,56%49,88%52,10%54,23%56,27% 3815,43%21,82%26,73%30,86%34,50%37,80%40,82%43,64%46,29%48,80%51,18%53,45%55,63%57,74% 3915,81%22,36%27,39%31,62%35,36%38,73%41,83%44,72%47,43%50,00%52,44%54,77%57,01%59,16% 4016,18%22,89%28,03%32,37%36,19%39,64%42,82%45,77%48,55%51,18%53,67%56,06%58,35%60,55% 4116,55%23,40%28,66%33,09%37,00%40,53%43,78%46,80%49,64%52,330%54,88%57,32%59,66%61,91% 4216,90%23,90%29,28%33,81%37,80%41,40%44,72%47,81%50,71%53,45%56,06%58,55%60,94%63,25% 4317,25%24,40%29,88%34,50%38,58%42,26%45,64%48,80%51,75%54,55%57,22%59,76%62,20%64,55% 4417,59%24,88%30,47%35,19%39,34%43,09%46,55%49,76%52,78%55,63%58,35%60,94%63,43%65,83% 4517,93%25,35%31,05%35,86%40,09%43,92%47,43%50,71%53,79%56,69%59,46%62,11%64,64%67,08% 4618,26%25,82%31,62%36,51%40,82%44,72%48,30%51,64%54,77%57,74%60,55%63,25%65,83%68,31% 4718,58%26,28%32,18%37,16%41,55%45,51%49,16%52,55%55,74%58,76%61,62%64,37%66,99%69,52% 4818,90%26,73%32,73%37,80%42,26%46,29%50,00%53,45%56,69%59,76%62,68%65,47%68,14%70,71% 4919,21%27,17%33,27%38,42%42,96%47,06%50,83%54,34%57,63%60,75%63,71%66,55%69,26%71,88% 5019,52%27,60%33,81%39,04%43,64%47,81%51,64%55,21%58,55%61,72%64,73%67,61%70,37%73,03% Kobiety Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym: Staż Wiek1516171819202122232425262728 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 190,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 200,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 210,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 220,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 230,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 240,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 250,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 260,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 270,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 280,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 290,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 300,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3148,18%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3250,00%51,64%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3351,75%53,45%55,10%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3453,45%55,21%56,90%58,55%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3555,10%56,90%58,66%60,36%62,01%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3656,69%58,55%60,36%62,11%63,81%65,47%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3758,25%60,16%62,01%63,81%65,56%67,26%68,92%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3859,76%61,72%63,62%65,47%67,26%69,01%70,71%72,37%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 3961,24%63,25%65,19%67,08%68,92%70,71%72,46%74,16%75,83%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4062,68%64,73%66,73%68,66%70,54%72,37%74,16%75,91%77,61%79,28%0,00%0,00%0,00%0,00% 4164,09%66,19%68,23%70,20%72,13%74,00%75,83%77,61%79,36%81,06%82,74%0,00%0,00%0,00% 4265,47%67,61%69,69%71,71%73,68%75,59%77,46%79,28%81,06%82,81%84,52%86,19%0,00%0,00% 4366,82%69,01%71,13%73,19%75,20%77,15%79,06%80,92%82,74%84,52%86,26%87,97%89,64%0,00% 4468,14%70,37%72,54%74,64%76,69%78,68%80,62%82,52%84,37%86,19%87,97%89,71%91,42%93,09% 4569,44%71,71%73,92%76,06%78,15%80,18%82,16%84,09%85,98%87,83%89,64%91,42%93,16%94,87% 4670,71%73,03%75,28%77,46%79,58%81,65%83,67%85,63%87,56%89,44%91,29%93,09%94,87%96,61% 4771,96%74,32%76,61%78,83%80,99%83,09%85,15%87,15%89,11%91,03%92,90%94,74%96,55%98,32% 4873,19%75,59%77,92%80,18%82,38%84,52%86,60%88,64%90,63%92,58%94,49%96,36%98,20%100,00% 4974,40%76,84%79,21%81,50%83,74%85,91%88,03%90,11%92,13%94,11%96,05%97,96%99,82%100,00% 5075,59%78,07%80,47%82,81%85,08%87,29%89,44%91,55%93,61%95,62%97,59%99,52%100,00%100,00% Kobiety Część elementu socjalnego wynoszącego 24% kwoty bazowej przypisana w kapitale początkowym: Staż Wiek293031323334 160,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 170,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 180,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 190,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 200,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 210,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 220,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 230,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 240,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 250,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 260,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 270,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 280,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 290,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 300,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 310,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 320,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 330,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 340,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 350,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 360,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 370,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 380,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 390,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 400,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 410,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 420,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 430,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 440,00%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4596,55%0,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 4698,32%100,00%0,00%0,00%0,00%0,00% 47100,00%100,00%100,00%0,00%0,00%0,00% 48100,00%1000,00%100,00%100,00%0,00%0,00% 49100,00%100,00%100,00%100,00%100,00%0,00% 50100,00%100,00%100,00%100,00%100,00%100,00% Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000. (Dz. U. Nr 162, poz. 1119) Art. 1. W ustawie z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 39 dodaje się art. 39a w brzmieniu: "Art. 39a. 1. Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej oraz jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej. 2. Za dochód osoby prowadzącej działalność gospodarczą przyjmuje się kwotę podaną w deklaracji o dochodach, o której mowa w art. 40 ust. 3 ustawy, nie niższą jednak niż zadeklarowana przez tę osobę kwota dochodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, a jeżeli osoby nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu - nie niższą od kwoty najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne obowiązujących osoby ubezpieczone na podstawie odrębnych przepisów. 3. Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntów w hektarach przeliczeniowych i przeciętnego dochodu z 1 hektara przeliczeniowego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681)."; 2) w art. 40 skreśla się ust. 2a. Art. 2. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983) art. 65 otrzymuje brzmienie: "Art. 65. 1. Traci moc ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz. U. z 1998 r. Nr 30, poz. 164 i Nr 98, poz. 611), z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Przepisy art. 3 pkt 3-6, art. 4 pkt 1 lit. a)-e), pkt 2 lit. a) i b) i pkt 3, art. 14 ust. 3, art. 27 ust. 2 i art. 27a ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1, zachowują moc do dnia 31 grudnia 1999 r. i mają zastosowanie do obliczania zapotrzebowania na dotację udzielaną gminom na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych w 1999 r., zgodnie z art. 45b ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119)." Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z tym że art. 2 wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe". (Dz. U. Nr 162, poz. 1120) Art. 1. W ustawie z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 95, poz. 474, z 1996 r. Nr 147, poz. 687, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 591, Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) skreśla się art. 10, 2) po art. 13 dodaje się art. 13a-13g w brzmieniu: "Art. 13a. 1. PKP prowadzi działalność w zakresie sprzedaży własnych budynków mieszkalnych, ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi, garażami oraz niezbędnymi do korzystania z nich gruntami. 2. Nie podlegają sprzedaży lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach wykorzystywanych do celów zarządzania koleją lub eksploatacji i utrzymania kolei. Art. 13b. 1. Prawo do nabycia lokalu mieszkalnego przysługuje osobom, które zajmują lokal mieszkalny: 1) na podstawie umowy najmu; 2) jeżeli: a) są uprawnione do wstąpienia w stosunek najmu lokalu w razie śmierci najemcy, to jest zstępnym, wstępnym, pełnoletniemu rodzeństwu, osobom przysposabiającym albo przysposobionym oraz osobie, która pozostaje faktycznie we wspólnym pożyciu małżeńskim z najemcą, mieszkającą z nim stale do chwili śmierci, oraz osobom bliskim wskazanym przez najemcę, b) są lub były pracownikami podmiotów utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r., c) rozwiązanie z nimi stosunku pracy nastąpiło w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia w PKP. 2. Osobom zajmującym lokal, nie spełniających warunków, o których mowa w ust. 1, może być sprzedany ten lokal bez możliwości zastosowania przepisu art. 13d ust. 2. Art. 13c. 1. O przeznaczeniu do sprzedaży lokali mieszkalnych PKP zawiadamia na piśmie osoby, o których mowa w art. 13b, wyznaczając dwumiesięczny termin na złożenie pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu mieszkalnego, liczony od dnia doręczenia zawiadomienia osobie zainteresowanej. 2. W razie niezłożenia oświadczeń przez osoby, o których mowa w ust. 1, PKP może nieodpłatnie przekazać jednostce samorządu terytorialnego albo spółdzielni mieszkaniowej budynek mieszkalny lub nie sprzedane lokale mieszkalne wraz z prawem do odpowiedniej przynależnej do nich części gruntu. 3. Wykazy lokali przeznaczonych do sprzedaży podawane są do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty, a także wywieszane są w siedzibach właściwych jednostek organizacyjnych prowadzących ich sprzedaż. Art. 13d. 1. PKP dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych w drodze umowy, na wniosek osoby, o której mowa w art. 13b. 2. Sprzedaż lokali mieszkalnych następuje po cenie ustalonej na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami, pomniejszonej o: 1) 6% - za każdy rok pracy najemcy w PKP albo 2) o 3% - za każdy rok najmu mieszkania od PKP, nie więcej jednak niż o 90%. 3. Do okresu pracy lub najmu, od których zależy pomniejszenie ceny sprzedaży, wlicza się również okres pracy w podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. 4. Na wniosek osoby uprawnionej do wstąpienia w stosunek najmu, która pozostała w lokalu po śmierci najemcy, uwzględnia się, zamiast zaliczanego jej okresu pracy lub najmu, okres pracy tego najemcy w PKP lub podmiotach utworzonych z zakładów i jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r., jeżeli jest on korzystniejszy. Art. 13e. 1. Na wniosek nabywcy lokalu mieszkalnego należność z tytułu nabycia lokalu może być rozłożona na raty roczne uiszczane w okresie do 10 lat według zasad określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. 2. Wierzytelność PKP w stosunku do nabywcy z tytułu rozłożenia należności, o której mowa w ust. 1, na raty, podlega zabezpieczeniu, a w szczególności zabezpieczeniu hipotecznemu. 3. Nabywca lokalu mieszkalnego dokonując jednorazowo wpłaty należności z tytułu jego nabycia, uzyskuje bonifikatę w wysokości 25% tej należności. Art. 13f. Przepisy art. 13a-13e stosuje się odpowiednio do sprzedaży budynków mieszkalnych oraz garaży wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami osobom, o których mowa w art. 13b ust. 1. Art. 13g. PKP może przekazać w drodze umowy nieodpłatnie jednostce samorządu terytorialnego, spółdzielni mieszkaniowej albo wspólnocie mieszkaniowej urządzenia wchodzące w skład infrastruktury technicznej wraz z niezbędnymi do korzystania z nich gruntami."; 3) w art. 44: a) w ust. 1 w zdaniu wstępnym wyrazy "w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "w terminie do dnia 31 grudnia 1999 r.", b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Przepis ust. 1 nie dotyczy wydzielenia z PKP jednostek organizacyjnych lub zorganizowanych części mienia związanych z przedmiotem działalności przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 7 ust. 1, z wyjątkiem kolei linowych i dojazdowych."; 4) dodaje się art. 47a w brzmieniu: "Art. 47a. 1. Pracownicy kolejowi, z którymi rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w związku ze zmianami organizacyjnymi lub zmniejszeniem stanu zatrudnienia w PKP, mogą przejść bez względu na wiek na kolejową emeryturę, określoną przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli do dnia rozwiązania stosunku pracy osiągnęli wymagane okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat zatrudnienia na kolei, łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia na kolei. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również do pracowników jednostek wydzielonych z PKP, o których mowa w art. 44 ust. 1 i ust. 2 oraz do pracowników przedsiębiorstw państwowych utworzonych z jednostek organizacyjnych wydzielonych z PKP w okresie od dnia 1 lipca 1991 r. do dnia wejścia w życie ustawy, jeżeli okresy, o których mowa w ust. 1, pracownicy ci osiągnęli do dnia wydzielenia jednostki z PKP, a także do pracowników kolejowych jednostek organizacyjnych przejętych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 117 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118), którzy okresy, o których mowa w ust. 1, osiągnęli do dnia przejęcia tych jednostek przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. 3. Przepisy ust. 1 i ust. 2 stosuje się do wniosków o emeryturę zgłoszonych do dnia 31 grudnia 1999 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1121) Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady wspierania przedsięwzięć termomodernizacyjnych mających na celu: a) zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do budynków mieszkalnych i budynków służących do wykonywania przez jednostki samorządu terytorialnego zadań publicznych na potrzeby ogrzewania oraz podgrzewania wody użytkowej, b) zmniejszenie strat energii w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do budynków, o których mowa w lit. a), c) całkowitą lub częściową zamianę konwencjonalnych źródeł energii na źródła niekonwencjonalne, w tym źródła odnawialne, 2) zasady tworzenia Funduszu Termomodernizacji i dysponowania jego środkami. Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) przedsięwzięcie termomodernizacyjne: a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię zużywaną na potrzeby, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a): - w budynkach, w których modernizuje się jedynie system grzewczy - co najmniej o 10%, - w pozostałych budynkach - co najmniej o 25%, b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie rocznych strat energii pierwotnej w lokalnych źródłach ciepła i w lokalnej sieci ciepłowniczej - co najmniej o 25%, c) wykonywanie przyłączy technicznych do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w celu zmniejszenia kosztów zakupu ciepła dostarczanego do budynków - co najmniej 20% w stosunku rocznym, d) zamianę konwencjonalnych źródeł energii na źródła niekonwencjonalne, 2) budynek: a) budynek mieszkalny, b) budynek wykorzystywany przez jednostki samorządu terytorialnego do wykonywania zadań publicznych, stanowiący ich własność, 3) lokalna sieć ciepłownicza - sieć ciepłowniczą dostarczającą ciepło do budynków z lokalnych źródeł ciepła, 4) lokalne źródło ciepła: a) kotłownię lub węzeł cieplny, z których nośnik ciepła jest dostarczany bezpośrednio do instalacji ogrzewania i ciepłej wody w budynku, b) ciepłownię osiedlową lub grupowy wymiennik ciepła wraz z siecią ciepłowniczą o mocy nominalnej do 11,6 MW, dostarczającej ciepło do budynków, 5) audyt energetyczny - opracowanie określające zakres i parametry techniczne oraz ekonomiczne przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, ze wskazaniem rozwiązania optymalnego, w szczególności z punktu widzenia kosztów realizacji tego przedsięwzięcia oraz oszczędności energii, stanowiące jednocześnie założenia do projektu budowlanego, 6) premia termomodernizacyjna - spłatę przez Bank Gospodarstwa Krajowego kwoty 25% wykorzystanego kredytu na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego przez inwestora, 7) inwestor - właściciela lub zarządcę budynku, lokalnej sieci ciepłowniczej lub lokalnego źródła ciepła, realizującego przedsięwzięcie termomodernizacyjne, z wyłączeniem jednostek budżetowych i zakładów budżetowych, 8) bank kredytujący - bank udzielający kredytu na przedsięwzięcie termomodernizacyjne. Art. 3. Audyt energetyczny powinien zawierać w szczególności: 1) dane identyfikacyjne budynku, lokalnego źródła ciepła, lokalnej sieci ciepłowniczej oraz ich właściciela, 2) ocenę stanu technicznego budynku, lokalnego źródła ciepła, lokalnej sieci ciepłowniczej, 3) opis możliwości wariantów realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, 4) wskazanie optymalnego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Art. 4. Premia termomodernizacyjna przysługuje, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1, inwestorowi realizującemu przedsięwzięcie termomodernizacyjne o dodatniej zdyskontowanej wartości netto, wynikającej z audytu energetycznego, jeżeli: 1) kredyt udzielony na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie przekracza 80% jej kosztów, a okres spłaty kredytu nie przekracza 7 lat, 2) miesięczne spłaty kredytu wraz z odsetkami nie są mniejsze od raty kapitałowej powiększonej o należne odsetki i nie są większe od obliczonej, na podstawie zweryfikowanego, zgodnie z art. 5 ust. 3, audytu energetycznego, równowartości 1/12 kwoty rocznych oszczędności kosztów energii, uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego; na wniosek inwestora bank kredytujący może ustalić wyższe spłaty kredytu. Art. 5. 1. Inwestor składa do Banku Gospodarstwa Krajowego, za pośrednictwem banku kredytującego, wniosek o przyznanie premii termomodernizacyjnej, do którego dołącza audyt energetyczny. Inwestor realizujący przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), może złożyć wniosek o przyznanie premii termomodernizacyjnej po dniu 1 stycznia 2001 r. 2. Bank kredytujący, przekazując Bankowi Gospodarstwa Krajowego dokumenty, o których mowa w ust. 1, dołącza do nich umowę kredytu zawartą pod warunkiem przyznania premii termomodernizacyjnej. 3. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje weryfikacji audytu energetycznego albo zleca wykonanie takiej weryfikacji innym podmiotom. 4. O negatywnej weryfikacji audytu energetycznego Bank Gospodarstwa Krajowego zawiadamia inwestora i bank kredytujący. 5. W przypadku pozytywnej weryfikacji audytu energetycznego oraz stwierdzenia, że zostały spełnione warunki kredytowania, o których mowa w art. 4, Bank Gospodarstwa Krajowego zawiadamia inwestora i bank kredytujący o przyznaniu premii termomodernizacyjnej i jej wysokości, której wypłata następuje po spełnieniu warunków określonych w art. 6 ust. 1. 6. W przypadku zmiany umowy kredytu dotyczącej zakresu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, kwoty kredytu lub terminu jego spłaty przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio. Art. 6. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje premię termomodernizacyjną bankowi kredytującemu, jeżeli: 1) przedsięwzięcie termomodernizacyjne: a) zostało zrealizowane zgodnie z projektem budowlanym, b) zostało zakończone w terminie określonym w umowie kredytu, 2) inwestor spłacił w terminie wynikającym z umowy kredytu 75% wykorzystanego kredytu i odsetki naliczone do dnia nabycia prawa do premii termomodernizacyjnej. 2. Bank kredytujący zalicza przekazaną premię termomodernizacyjną na spłatę wykorzystanego przez inwestora kredytu. Art. 7. Zasady współpracy Banku Gospodarstwa Krajowego z bankiem kredytującym w zakresie trybu i terminów rozliczeń z tytułu przekazywania premii termomodernizacyjnych oraz przekazywania wynagrodzenia prowizyjnego, o którym mowa w art. 13, określa umowa. Art. 8. 1. Minister Finansów określa, w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku, na rok następny, wartość stopy dyskonta do obliczania zdyskontowanej wartości netto, odrębnie dla: 1) przedsięwzięcia termomodernizacyjnego realizowanego w budynku, o którym mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), z zastrzeżeniem ust. 2, 2) przedsięwzięcia termomodernizacyjnego realizowanego w pozostałych obiektach, z zastrzeżeniem art. 18. 2. Wartość stopy dyskonta dla przedsięwzięć realizowanych w budynkach, o których mowa w art. 2 pkt 2 lit. b), Minister Finansów określi, po raz pierwszy, w terminie do dnia 30 listopada 2000 r. 3. Ustalając wartość stopy dyskonta, Minister Finansów uwzględnia w szczególności wysokość przewidywanego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych na następny rok. 4. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, określi w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy zakres i formy audytu energetycznego oraz algorytm oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, a także wzory kart audytu energetycznego, 2) szczegółowe zasady i tryb weryfikacji audytu energetycznego oraz szczegółowe warunki, jakie powinny spełniać podmioty, którym Bank Gospodarstwa Krajowego może zlecać wykonanie weryfikacji audytów energetycznych. Art. 9. 1. W Banku Gospodarstwa Krajowego tworzy się Fundusz Termomodernizacji, zwany dalej "Funduszem". 2. Minister Skarbu Państwa, w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, dostosuje, w drodze rozporządzenia, statut Banku Gospodarstwa Krajowego do przepisów ustawy, biorąc pod uwagę zasady tworzenia i wykorzystywania Funduszu. Art. 10. 1. Na Fundusz składają się: 1) środki przekazywane z budżetu państwa - w wysokości określonej w ustawie budżetowej, 2) odsetki od lokat środków Funduszu w bankach, 3) wpływy z inwestycji środków Funduszu w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski oraz w papiery wartościowe określające świadczenia pieniężne, gwarantowane lub poręczane przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, 4) darowizny i zapisy, 5) inne wpływy. 2. Suma lokat, o których mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym banku lub w grupie banków powiązanych ze sobą kapitałowo lub organizacyjnie, nie może przekroczyć 15% okresowo wolnych środków Funduszu. Art. 11. 1. Środki Funduszu przeznacza się na: 1) wypłatę przyznanych premii termomodernizacyjnych, 2) pokrycie kosztów weryfikacji audytów energetycznych - do wysokości nie przekraczającej 3% środków Funduszu, 3) pokrycie kosztów obsługi Funduszu. 2. Okresowo wolne środki Funduszu mogą być: 1) lokowane w innych bankach, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 2, 2) inwestowane w papiery wartościowe, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Art. 12. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego: 1) wyodrębnia w swoim planie finansowym plan finansowy Funduszu, opracowany w porozumieniu z Ministrem Finansów oraz Prezesem Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, 2) sporządza dla Funduszu odrębny bilans oraz rachunek zysków i strat, wchodzące w skład sprawozdania finansowego banku. 2. Bank Gospodarstwa Krajowego składa Prezesowi Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kwartale, informacje o wysokości przyznanych premii termomodernizacyjnych, przewidywanych terminach ich przekazania oraz o wypłaconych premiach termomodernizacyjnych. Art. 13. 1. Z tytułu przyznania premii termomodernizacyjnej Bank Gospodarstwa Krajowego pobiera od inwestora wynagrodzenie prowizyjne, nie wyższe niż 0,6% kwoty przyznanej premii termomodernizacyjnej. 2. Wysokość wynagrodzenia prowizyjnego określa corocznie Minister Finansów, w drodze rozporządzenia. 3. Bank kredytujący potrąca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2, z pierwszej transzy udzielonego kredytu i przekazuje je Bankowi Gospodarstwa Krajowego. Art. 14. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934 i Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887 i Nr 144, poz. 930) w art. 21 w ust. 1 w pkt 61 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 62 w brzmieniu: "62) premie termomodernizacyjne, przekazane bankowi kredytującemu przez Bank Gospodarstwa Krajowego na spłatę wykorzystanego przez inwestora kredytu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. Nr 162, poz. 1121)." Art. 15. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686, z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112) w art. 17 w ust. 1 pkt 4k otrzymuje brzmienie: "4k) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego prowadzącego Krajowy Fundusz Mieszkaniowy i Fundusz Termomodernizacji oraz banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez te Fundusze lub kasę mieszkaniową z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów, odpowiednio Funduszy lub kasy mieszkaniowej,". Art. 16. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 685) w art. 14 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Nie nalicza się obowiązkowej opłaty rocznej od aktywów Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych oraz Funduszu Termomodernizacji, utworzonych w Banku Gospodarstwa Krajowego, oraz od środków zgromadzonych na rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa w tym banku." Art. 17. W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 507, Nr 103, poz. 651, Nr 115, poz. 741, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 943) w art. 18 w pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 10 w brzmieniu: "10) pokrycie kosztów udzielania dotacji, pożyczek i kredytów oraz kosztów windykacji pożyczek i kredytów, o których mowa w art. 21a ust. 2." Art. 18. W 1998 r. i w 1999 r. stopa dyskonta do obliczania zdyskontowanej wartości netto przedsięwzięcia termomodernizacyjnego wynosi 10%. Art. 19. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1122) Art. 1. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943) w art. 97 wyrazy "1 stycznia 1999 r." zastępuje się wyrazami "1 kwietnia 1999 r." Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 31 grudnia 1998 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze. (Dz. U. Nr 162, poz. 1123) Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607 i Nr 155, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) użyty w art. 6 w ust. 1, w art. 13 w ust. 2 i 4, w art. 17 w ust. 1, w ust. 11 i pięciokrotnie w ust. 2, w art. 19 w ust. 1 trzykrotnie, w art. 20 w pkt 6, w art. 22 w pkt 2 i 3, w art. 22a w ust. 1 pięciokrotnie, w ust. 3 i dwukrotnie w ust. 4, w art. 22b w zdaniu wstępnym, w pkt 4, w art. 29 w ust. 2 i 4, w art. 30 w ust. 2, w art. 40 w ust. 2, w art. 49 w ust. 3, w art. 50 w ust. 2, w art. 67 w ust. 2, w art. 69 czterokrotnie, w art. 94a i w art. 94b w ust. 1 w różnych przypadkach i liczbach wyraz "wojewódzki" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem "okręgowy"; 2) w art. 3 w ust. 1: a) w pkt 2 skreśla się wyraz "społecznej", b) w pkt 4 skreśla się wyrazy "wyroków w sprawach karnych"; 3) skreśla się art. 4; 4) w art. 5 wyrazy "terenowego organu administracji" zastępuje się wyrazem "wojewody"; 5) w art. 9: a) w ust. 1 wyrazy "organy administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "organy administracji rządowej", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Prokurator okręgowy lub rejonowy, z własnej inicjatywy bądź na wniosek jednostek organów samorządu terytorialnego albo właściwego wojewody, przedkłada im informację o stanie przestępczości i jej zwalczaniu w województwie, powiecie lub gminie (mieście, dzielnicy)."; 6) w art. 17: a) ust. 4-6 otrzymują brzmienie: "4. Prokuraturę apelacyjną tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch prokuratur okręgowych. Prokuraturę okręgową tworzy się dla obszaru właściwości co najmniej dwóch prokuratur rejonowych. Prokuraturę rejonową tworzy się dla jednej lub większej liczby gmin; w uzasadnionych wypadkach może być utworzona więcej niż jedna prokuratura rejonowa w obrębie tej samej gminy. 5. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi prokuratury apelacyjne, okręgowe i rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości. 6. Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może tworzyć poza siedzibą prokuratury, a także znosić, ośrodki zamiejscowe prokuratur okręgowych lub rejonowych.", b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu: "6a. Pracownicy zniesionego ośrodka zamiejscowego przechodzą do prokuratury, której ośrodek zamiejscowy został zniesiony."; 7) w art. 29: a) w ust. 2 wyrazy "terenowe organy rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazem "wojewodę", b) w ust. 4 wyrazy "Terenowe organy rządowej administracji ogólnej są obowiązane" zastępuje się wyrazami "Wojewodowie są obowiązani"; 8) w art. 30 w ust. 2 wyrazy "organów państwowych o terenowym zakresie działania" zastępuje się wyrazem "wojewodów"; 9) w rozdziale 3 w tytule podrozdziału przed art. 35 skreśla się wyrazy "wyroków w sprawach karnych oraz orzeczeń i"; 10) w art. 35 skreśla się wyrazy "wyroków w sprawach karnych," i wyrazy "oraz innych orzeczeń"; 11) skreśla się art. 38; 12) w art. 40 w ust. 2 wyrazy "terenowych organów administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "wojewodów i terenowych organów administracji niezespolonej". Art. 2. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy utworzone na podstawie przepisów dotychczasowych prokuratury wojewódzkie stają się prokuraturami okręgowymi, a ośrodki zamiejscowe prokuratur wojewódzkich stają się ośrodkami zamiejscowymi odpowiednich prokuratur okręgowych. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy prokuratorzy wojewódzcy i ich zastępcy stają się odpowiednio prokuratorami okręgowymi i zastępcami prokuratorów okręgowych. 3. Z dniem wejścia w życie ustawy prokuratorzy prokuratur wojewódzkich stają się prokuratorami odpowiednich prokuratur okręgowych, a prokuratorzy prokuratur wojewódzkich w stanie spoczynku stają się prokuratorami prokuratur okręgowych w stanie spoczynku. 4. Z dniem wejścia w życie ustawy delegaci prokuratorów prokuratur wojewódzkich stają się delegatami prokuratorów odpowiednich prokuratur okręgowych. 5. Z dniem wejścia w życie ustawy członkowie kolegiów prokuratur wojewódzkich stają się członkami kolegiów odpowiednich prokuratur okręgowych. Art. 3. Ilekroć w obowiązujących przepisach jest mowa o prokuraturze wojewódzkiej, prokuratorze wojewódzkim, prokuratorach prokuratury wojewódzkiej, kolegium prokuratury wojewódzkiej lub zebraniu prokuratorów prokuratury wojewódzkiej, należy przez to rozumieć odpowiednio prokuraturę okręgową, prokuratora okręgowego, prokuratorów prokuratury okręgowej, kolegium prokuratury okręgowej i zebranie prokuratorów prokuratury okręgowej. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1124) Art. 1. W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 74, poz. 368 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 604 i Nr 106, poz. 679) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Samorządowe kolegia odwoławcze, zwane dalej "kolegiami", są organami wyższego stopnia, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej."; 2) art. 2 otrzymuje brzmienie: "Art. 2. W sprawach, o których mowa w art. 1 ust. 1, kolegia są organami właściwymi w szczególności do rozpatrywania odwołań od decyzji, zażaleń na postanowienia, żądań wznowienia postępowania lub do stwierdzania nieważności decyzji."; 3) dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. 1. Obszar właściwości miejscowej kolegium odpowiada obszarowi właściwości miejscowej sądu administracyjnego pierwszej instancji. 2. Organem wyższego stopnia w stosunku do organów samorządu województwa - w przypadku istnienia co najmniej dwóch sądów administracyjnych pierwszej instancji na obszarze województwa - jest kolegium mające siedzibę w mieście będącym siedzibą władz samorządu województwa."; 4) użyty w art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 7 ust. 3 i 8, art. 8 ust. 2, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 3 pkt 4, art. 15 ust. 2, art. 16 ust. 1, art. 18 ust. 1 i art. 23 w różnych przypadkach wyraz "przewodniczący" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem "prezes"; 5) w art. 4: a) w ust. 2 wyrazy "zastępca przewodniczącego" zastępuje się wyrazem "wiceprezes", b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: "4. Liczbę członków kolegium określa zgromadzenie ogólne kolegium na wniosek prezesa kolegium. 5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną liczbę etatowych członków kolegium."; 6) art. 5 i 6 otrzymują brzmienie: "Art. 5. 1. Prezes Rady Ministrów na wniosek zgromadzenia ogólnego kolegium powołuje prezesa kolegium spośród dwóch kandydatów będących etatowymi członkami kolegium. 2. Zgromadzenie ogólne kolegium dokonuje wyboru kandydatów na prezesa kolegium w głosowaniu tajnym, bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej 3/5 swojego składu. W przypadku uzyskania wymaganej większości głosów przez więcej niż dwóch kandydatów, wnioskiem zostają objęci dwaj kandydaci, którzy uzyskali kolejno najwyższą liczbę głosów. W przypadku uzyskania wymaganej większości głosów przez jednego kandydata lub nieuzyskania wymaganej większości przez żadnego kandydata, zarządza się ponownie głosowanie w celu wyłonienia odpowiednio jednego lub dwóch kandydatów. Kandydatem lub kandydatami zostają te osoby, które uzyskały kolejno największą liczbę głosów. 3. Kadencja prezesa kolegium trwa 6 lat licząc od dnia powołania. 4. Po upływie kadencji dotychczasowy prezes pełni swoje obowiązki do czasu powołania nowego prezesa kolegium. 5. Zgromadzenie ogólne kolegium w sprawie, o której mowa w ust. 2, zwołuje się w terminie przypadającym w ciągu 30 dni od dnia upływu kadencji prezesa kolegium. O terminie zwołania zgromadzenia prezes lub wiceprezes kolegium zawiadamia przewodniczącego Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 6. Przewodniczący Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych ogłasza, w siedzibach samorządowych kolegiów odwoławczych, informację o terminie zwołania zgromadzenia ogólnego kolegium w sprawie wyboru kandydatów na prezesa kolegium oraz o przewidzianym w regulaminie organizacyjnym trybie zgłaszania kandydatów na to stanowisko. Art. 6. 1. Odwołanie prezesa kolegium następuje w przypadku: 1) złożenia rezygnacji ze stanowiska, 2) skazania prawomocnym wyrokiem, orzeczonym za przestępstwo popełnione z winy umyślnej, 3) gdy przestał spełniać warunki określone w art. 7 ust. 1 pkt 1, 4) stwierdzenia powtarzającego się naruszania prawa podczas wykonywania obowiązków lub uchylania się od ich wykonywania. 2. Prezesa kolegium odwołuje Prezes Rady Ministrów. 3. Odwołanie prezesa kolegium z przyczyny, o której mowa w ust. 1 pkt 4, następuje po przeprowadzeniu, z udziałem zainteresowanego i po zasięgnięciu opinii zgromadzenia ogólnego kolegium, postępowania wyjaśniającego, w którym ustala się występowanie okoliczności wymienionych w tym przepisie. 4. Decyzję o odwołaniu, wraz z uzasadnieniem, doręcza się zainteresowanemu. Na decyzję o odwołaniu zainteresowanemu służy prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Wniesienie skargi wstrzymuje odwołanie ze stanowiska. Sąd administracyjny wyznacza rozprawę w tej sprawie w terminie przypadającym w ciągu 30 dni od dnia złożenia skargi. 5. Do postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji administracyjnych. Przepisu art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971) nie stosuje się. 6. W razie prawomocnego odwołania prezesa kolegium, wiceprezes kolegium zwołuje niezwłocznie zgromadzenie ogólne kolegium w sprawie, o której mowa w art. 5 ust. 2. Przepisy art. 5 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio. 7. Po upływie kadencji prezesa kolegium albo odwołaniu prezesa kolegium w związku ze złożoną rezygnacją jego dotychczasowy stosunek pracy przekształca się - na jego wniosek - w stosunek pracy etatowego członka kolegium, w którym pełnił funkcję albo w którym był zatrudniony przed objęciem stanowiska prezesa. 8. W przypadku gdy przekształcenie stosunku pracy prezesa kolegium powodowałoby przekroczenie liczby członków kolegium, o której mowa w art. 4 ust. 5, albo wynikającej z budżetu państwa liczby etatów kalkulacyjnych i limitu środków na wynagrodzenia, liczby te zwiększa się o jeden, a uzupełnienie środków na wynagrodzenia następuje z rezerwy budżetu państwa przeznaczonej na sfinansowanie nieprzewidzianych zmian organizacyjnych."; 7) w art. 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Etatowym członkiem kolegium może być osoba, która: 1) ma obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw publicznych, 2) ukończyła magisterskie studia prawnicze lub administracyjne, 3) wykazuje się wysokim poziomem wiedzy prawniczej w zakresie administracji publicznej oraz ma doświadczenie zawodowe, 4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem, orzeczonym za przestępstwo popełnione z winy umyślnej.", b) dodaje się nowy ust. 1a w brzmieniu: "1a. Pozaetatowym członkiem kolegium może być osoba spełniająca wymagania określone w ust. 1 pkt 1, 3 i 4, jeżeli ma wyższe wykształcenie.", c) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Członka kolegium powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek prezesa kolegium, zgłoszony po uzyskaniu opinii zgromadzenia ogólnego kolegium, przyjętej w głosowaniu tajnym, większością głosów, w obecności co najmniej polowy jego składu.", d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie: "5. Wiceprezesa powołuje, spośród etatowych członków kolegium, i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek prezesa kolegium. 6. Odwołanie członka kolegium następuje na wniosek prezesa kolegium w przypadkach określonych w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 i w razie prawomocnego orzeczenia kary wykluczenia ze składu kolegium przez właściwą komisję dyscyplinarną."; 8) w art. 8: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kandydatów na członków kolegium wyłania się w drodze konkursu.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. W skład komisji konkursowej oprócz prezesa kolegium wchodzi dwóch członków wybranych przez zgromadzenie ogólne kolegium.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania konkursu na członków kolegium."; 9) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Członkostwa w kolegium nie można łączyć z: 1) mandatem posła lub senatora, 2) mandatem radnego lub członkostwem w organie wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego, 3) zatrudnieniem w urzędzie gminy, starostwie lub urzędzie marszałkowskim, 4) członkostwem w kolegium regionalnej izby obrachunkowej.", b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Członek kolegium może być, na jego wniosek lub za jego zgodą, przeniesiony do innego kolegium. Przeniesienie następuje na podstawie decyzji prezesa kolegium, do którego członek ten ma być przyjęty, podjętej w porozumieniu z prezesem tego kolegium, którego był członkiem."; 10) dodaje się art. 10a w brzmieniu: "Art. 10a. Członkostwo w kolegium ustaje z powodu: 1) śmierci, 2) odwołania, 3) przeniesienia do innego kolegium."; 11) w art. 11: a) w ust. 1: - pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) przedkłada, po przyjęciu przez zgromadzenie ogólne kolegium, Prezesowi Rady Ministrów i sejmikowi województwa roczną informację o działalności kolegium w terminie do końca I kwartału roku następującego po roku objętym informacją,", - pkt 8 otrzymuje brzmienie: "8) występuje z wnioskami o powołanie i o odwołanie wiceprezesa kolegium oraz członka kolegium,", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Prezes kolegium wykonuje również czynności przewidziane przepisami prawa dla organów administracji publicznej, nie zastrzeżone dla składu orzekającego."; 12) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Zgromadzenie ogólne kolegium zwołuje prezes kolegium co najmniej dwa razy w roku. Zgromadzenie zwołuje się także na pisemny wniosek co najmniej połowy członków kolegium w terminie 14 dni od dnia jego złożenia. Zgromadzeniu ogólnemu kolegium przewodniczy prezes kolegium.", b) w ust. 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu: "3a) wybór kandydatów na prezesa kolegium,", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Z zastrzeżeniem przepisu art. 5 ust. 2, uchwały zgromadzenia ogólnego kolegium zapadają większością głosów, w obecności co najmniej połowy składu kolegium. W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos prezesa kolegium."; 13) w art. 15: a) skreśla się ust. 1, b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Podstawą rozwiązania stosunku pracy etatowego członka kolegium jest ustanie członkostwa wskutek odwołania.", c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady wynagradzania prezesa, wiceprezesa i pozostałych członków kolegium oraz szczegółowe zasady wynagradzania pracowników biura kolegium.", d) dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu: "6. Wynagrodzenie zasadnicze prezesa, wiceprezesa i etatowych członków kolegium stanowi wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej. Wysokość wynagrodzenia jest różnicowana ze względu na staż pracy i pełnioną funkcję. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 6. Wielokrotność ta nie może być mniejsza niż 3,0."; 14) dodaje się art. 16a-16e w brzmieniu: "Art. 16a. Członek kolegium podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej w związku z postępowaniem uchybiającym jego obowiązkom lub godności zawodowej. Art. 16b. 1. Karami dyscyplinarnymi są: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) nagana z ostrzeżeniem, 4) wykluczenie ze składu kolegium. 2. Odpis orzeczenia kary dyscyplinarnej wraz z uzasadnieniem włącza się do akt osobowych członka kolegium. Art. 16c. 1. W sprawach dyscyplinarnych członków kolegiów orzekają: 1) w pierwszej instancji - komisja dyscyplinarna kolegium, 2) w drugiej instancji - komisja dyscyplinarna przy Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 2. Komisje dyscyplinarne składają się z trzech etatowych członków kolegiów. 3. Tryb wyboru etatowych członków kolegiów do komisji dyscyplinarnych określi regulamin uchwalony przez Krajową Reprezentację Samorządowych Kolegiów Odwoławczych. 4. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego i nie są związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu, oraz samodzielnie rozstrzygają wszelkie zagadnienia faktyczne i prawne. Art. 16d. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna komisja dyscyplinarna pierwszej instancji na wniosek prezesa kolegium. 2. Prezes kolegium oraz Krajowa Reprezentacja Samorządowych Kolegiów Odwoławczych mogą powoływać, spośród etatowych członków kolegiów, rzeczników dyscyplinarnych, do których należy prowadzenie w ich imieniu postępowania wyjaśniającego oraz popieranie przed komisją dyscyplinarną wniosku o ukaranie. 3. Wymierzenie za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną. 4. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy oraz po wysłuchaniu uczestników postępowania. 5. Obwiniony członek etatowy kolegium ma prawo do korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy. W przypadku obwinionych członków pozaetatowych kolegium, jeżeli nie wybiorą sobie obrońcy, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu spośród członków etatowych kolegium. 6. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej kolegium każda ze stron może odwołać się do komisji dyscyplinarnej przy Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Art. 16e. 1. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 4 miesięcy od dnia powzięcia przez właściwy organ wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary i po upływie 3 lat od dnia popełnienia tego czynu. Jeżeli czyn stanowi przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia ścigania tego przestępstwa. 2. Kary dyscyplinarne ulegają zatarciu po upływie 3 lat od dnia doręczenia ukaranemu prawomocnego orzeczenia o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie został on ponownie ukarany dyscyplinarnie lub sądownie. 3. Do wzywania i przesłuchiwania obwinionego, świadków i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów w postępowaniu wyjaśniającym i dyscyplinarnym stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego oraz wykonywania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia."; 15) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Orzeczenia kolegium zapadają po przeprowadzeniu rozprawy lub na posiedzeniu niejawnym. Orzeczenia kolegium, z zastrzeżeniem art. 79 ust. 5, 6 i 9, art. 80 ust. 1 i 3 oraz art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), wydawane są w formie decyzji albo postanowień."; 16) w art. 19: a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Do wykonywania przez kolegium zadań, o których mowa w art. 1 i 2, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy. 2. W szczególności kolegium jest uprawnione do: 1) żądania niezbędnych dla wydania orzeczenia informacji i dokumentów dotyczących działalności organów jednostek samorządu terytorialnego, 2) wglądu w dokumentację związaną z załatwieniem spraw, o których mowa w art. 1 i 2.", b) w ust. 3 wyrazy "przewodniczącego składu orzekającego" zastępuje się wyrazami "prezesa kolegium"; 17) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w pracy organu jednostki samorządu terytorialnego, prezes kolegium wydaje postanowienie sygnalizacyjne, którego odpisy przekazuje organowi jednostki samorządu terytorialnego i, odrębnie, komisji rewizyjnej odpowiednio rady gminy, powiatu albo sejmiku województwa oraz właściwemu wojewodzie.", b) w ust. 2 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostki samorządu terytorialnego"; 18) w art. 21 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Przy orzekaniu członkowie składów orzekających kolegium są związani wyłącznie przepisami powszechnie obowiązującego prawa."; 19) w art. 22: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Kolegium w pełnym składzie może wystąpić do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym, od odpowiedzi na które zależy rozstrzygnięcie sprawy.", b) skreśla się ust. 2, c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. W sprawach, o których mowa w ust. 1, uchwały podejmowane są na wniosek składu orzekającego w głosowaniu jawnym bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej 3/5 składu kolegium. W razie równości głosów rozstrzyga głos prezesa."; 20) w art. 23 wyrazy "krajową reprezentację samorządowych kolegiów odwoławczych" zastępuje się wyrazami "Krajową Reprezentację Samorządowych Kolegiów Odwoławczych". Art. 2. Do czasu określenia obszarów właściwości sądów administracyjnych pierwszej instancji, obszary właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych określi, w terminie do 31 grudnia 1998 r., Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, z uwzględnieniem zasadniczego podziału terytorialnego państwa. Art. 3. 1. Przewodniczący kolegiów wybrani w trybie dotychczasowych przepisów pełnią funkcje prezesów kolegiów do końca kadencji, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych. 2. Stosunek pracy z zastępcą przewodniczącego kolegium i pozostałymi etatowymi członkami kolegium nawiązany w trybie dotychczasowych przepisów pozostaje bez zmian. 3. Pozaetatowi członkowie kolegium wybrani w trybie dotychczasowych przepisów pełnią swoje funkcje do końca kadencji, na którą zostali powołani. Art. 4. 1. Sprawy z zakresu administracji rządowej, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 3 ust. 1, wszczęte i nie zakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu przez właściwego miejscowo wojewodę. 2. Sprawy z zakresu dotychczasowej właściwości rzeczowej samorządowego kolegium odwoławczego, wszczęte i nie zakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie ustawy, podlegają rozpatrzeniu przez właściwe kolegium. Art. 5. Działające w dniu wejścia w życie ustawy samorządowe kolegia odwoławcze dostosują swoją strukturę i regulaminy organizacyjne do wymogów ustawy w terminie do dnia 31 marca 1999 r. Art. 6. 1. Wojewodowie zapewnią samorządowym kolegiom odwoławczym, na zasadach określonych w art. 14 ustawy, o której mowa w art. 3 ust. 1, niezbędne pomieszczenia do wykonywania zadań wynikających z poszerzenia zakresu spraw przez nie rozpatrywanych. 2. Rada Ministrów uwzględni w projekcie budżetu państwa na rok 1999 odpowiednią wielkość limitów zatrudnienia i środków na wynagrodzenia oraz pozostałych wydatków bieżących i majątkowych w zakresie uwzględniającym konsekwencje przejęcia przez samorządowe kolegia odwoławcze zadań wykonywanych przez wojewodów i inne organy administracji rządowej. Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 8 lit. c), pkt 13 lit. c) i d) oraz art. 2 i art. 5 ustawy, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury. (Dz. U. Nr 162, poz. 1125) Art. 1. 1. Ustawa określa obowiązki i prawa urzędników oraz innych pracowników zatrudnionych w: 1) sądach powszechnych i wojskowych, 2) powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury. Art. 2. Urzędnikiem może być osoba, która: 1) korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych, 2) nie była karana za przestępstwo popełnione umyślnie, 3) ma co najmniej średnie wykształcenie i zna dobrze język polski, 4) odbyła staż urzędniczy w sądzie lub prokuraturze, 5) ma stan zdrowia pozwalający na zatrudnienie na określonym stanowisku, 6) cieszy się nieposzlakowaną opinią. Art. 3. 1. Staż urzędniczy ma na celu praktyczne i teoretyczne przygotowanie do wykonywania obowiązków urzędnika. 2. Staż urzędniczy trwa 12 miesięcy i kończy się egzaminem. 3. Od odbycia stażu urzędniczego zwolnione są osoby, które ukończyły aplikację sądową, prokuratorską lub referendarską. Art. 4. 1. Stosunek pracy z osobą ubiegającą się o przyjęcie na staż urzędniczy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony. 2. Stosunek pracy z urzędnikiem nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas nie określony. Art. 5. Stosunek pracy z osobami, o których mowa w art. 4, nawiązuje i rozwiązuje odpowiednio w: 1) sądzie apelacyjnym - prezes sądu apelacyjnego, 2) sądzie okręgowym - prezes sądu okręgowego, 3) sądzie rejonowym - prezes sądu rejonowego, 4) wojskowym sądzie okręgowym i garnizonowym - prezes wojskowego sądu okręgowego, 5) Naczelnej Prokuraturze Wojskowej - Naczelny Prokurator Wojskowy, 6) prokuraturze apelacyjnej - prokurator apelacyjny, 7) prokuraturze okręgowej i rejonowej - prokurator okręgowy, 8) wojskowej prokuraturze okręgowej i garnizonowej - wojskowy prokurator okręgowy. Art. 6. Urzędnik jest obowiązany: 1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa, 2) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania, 3) dochowywać tajemnicy państwowej i służbowej, 4) zachowywać się godnie, 5) poszerzać wiedzę zawodową. Art. 7. 1. Urzędnik jest obowiązany wykonywać polecenia służbowe przełożonych. 2. Jeżeli w przekonaniu urzędnika polecenie służbowe jest niezgodne z prawem lub zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia urzędnik jest obowiązany je wykonać. 3. Urzędnik nie wykonuje polecenia służbowego, jeżeli prowadziłoby to do popełnienia przestępstwa lub groziłoby niepowetowanymi stratami. Art. 8. 1. Urzędnicy i inni pracownicy sądów i prokuratury podlegają okresowym ocenom kwalifikacyjnym. Oceny dokonuje właściwy prezes sądu lub prokurator, biorąc pod uwagę opinię bezpośredniego przełożonego. Dla dokonania tej czynności właściwy prezes sądu lub prokurator powołuje komisję kwalifikacyjną. 2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb postępowania przy dokonywaniu ocen urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury oraz tryb postępowania odwoławczego w tych sprawach. Art. 9. Urzędnik przy wykonywaniu obowiązków służbowych nie może kierować się swoimi poglądami politycznymi, religijnymi ani interesem jednostkowym lub grupowym. Art. 10. Między urzędnikami nie może powstać układ podległości służbowej, jeżeli są małżonkami albo pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia albo przysposobienia, opieki lub kurateli. Art. 11. 1. Urzędnik nie może podejmować dodatkowego zatrudnienia bez zgody przełożonego. 2. Urzędnik nie może wykonywać zajęć sprzecznych z obowiązkami urzędnika i podważających zaufanie do sądu lub prokuratury. Art. 12. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem bez wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok lub odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy. Art. 13. 1. Środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników ustala się: 1) w pierwszym roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 35% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego, 2) w drugim roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 40% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego, 3) w trzecim roku obowiązywania ustawy - przeciętnie w wysokości 50% wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu rejonowego - z tym że w drugim i trzecim roku obowiązywania ustawy środki na wynagrodzenia zasadnicze urzędników podwyższa się o wartość składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o której mowa w art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887). 2. Podwyższenie indywidualnych wynagrodzeń urzędników nalicza się od dnia 1 stycznia każdego roku. Art. 14. 1. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw obrony narodowej i do spraw pracy określa, w drodze rozporządzenia: 1) stanowiska w sądach powszechnych i wojskowych oraz w powszechnych i wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury, na których zatrudniani są urzędnicy i inni pracownicy, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk, 2) szczegółowe zasady wynagradzania urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 3) tabele wynagrodzenia zasadniczego urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury, 4) wysokość dodatku przysługującego z tytułu zajmowanego stanowiska oraz pełnionej funkcji, 5) szczegółowe zasady odbywania stażu urzędniczego oraz przeprowadzania egzaminu, 6) warunki zwalniania od odbycia stażu urzędniczego osób innych niż wymienione w art. 3 ust. 3, jeżeli osoby te wykażą się praktycznym i teoretycznym przygotowaniem do wykonywania obowiązków urzędnika. 2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy uwzględnić zasadę, że wynagrodzenie jest różnicowane w zależności od stażu pracy, pełnionej funkcji oraz zajmowanego stanowiska i jego znaczenia dla funkcjonowania sądu lub prokuratury. 3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości może określić, w drodze rozporządzenia: 1) regulamin premiowania urzędników i innych pracowników zatrudnionych przy ściąganiu należności sądowych oraz w wydziałach ksiąg wieczystych, 2) regulamin przyznawania urzędnikom i innym pracownikom sądów i prokuratury nagród za szczególne osiągnięcia w pracy. Art. 15. Urzędnikowi i innemu pracownikowi sądu lub prokuratury przysługuje dodatek za wieloletnią pracę w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Art. 16. Za wieloletnią pracę urzędnik i inny pracownik sądu lub prokuratury otrzymuje nagrodę jubileuszową w wysokości: 1) po 20 latach pracy - 75% wynagrodzenia miesięcznego, 2) po 25 latach pracy - 100% wynagrodzenia miesięcznego, 3) po 30 latach pracy - 150% wynagrodzenia miesięcznego, 4) po 35 latach pracy - 200% wynagrodzenia miesięcznego, 5) po 40 latach pracy - 300% wynagrodzenia miesięcznego, 6) po 45 latach pracy - 400% wynagrodzenia miesięcznego. Art. 17. Urzędnikowi albo innemu pracownikowi sądu lub prokuratury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości: 1) dwumiesięcznego wynagrodzenia - po 10 latach pracy w sądzie lub prokuraturze, 2) trzymiesięcznego wynagrodzenia - po 15 latach pracy w sądzie lub prokuraturze, 3) sześciomiesięcznego wynagrodzenia - po 20 latach pracy w sądzie lub prokuraturze. Art. 18. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do urzędników i innych pracowników sądów i prokuratury stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118), a w sprawach nie uregulowanych także w tej ustawie - przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 717). Art. 19. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł działu V otrzymuje brzmienie: "Kuratorzy, referendarze sądowi, urzędnicy i inni pracownicy sądowi"; 2) w art. 120 dodaje się § 7 w brzmieniu: "§ 7. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do kuratorów zawodowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125)."; 3) w art. 1221 dodaje się § 6 w brzmieniu: "§ 6. W sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą do referendarzy sądowych stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125)."; 4) art. 123 otrzymuje brzmienie: "Art. 123. § 1. W sądach są zatrudnieni urzędnicy i inni pracownicy sądowi. § 2. Zasady zatrudniania urzędników i innych pracowników sądowych oraz ich obowiązki i prawa określają odrębne przepisy."; 5) w art. 124 w § 1 skreśla się pkt 4. Art. 20. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: "Urzędnicy i inni pracownicy"; 2) art. 101 otrzymuje brzmienie: "Art. 101. 1. W powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury zatrudnieni są urzędnicy i inni pracownicy. 2. Zasady zatrudniania urzędników i innych pracowników oraz ich obowiązki i prawa określają odrębne przepisy." Art. 21. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione na podstawie dotychczasowych przepisów jako pracownicy administracyjni przez okres co najmniej roku w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury stają się urzędnikami w rozumieniu ustawy. 2. Z dniem wejścia w życie ustawy osoby zatrudnione w sądach lub jednostkach organizacyjnych prokuratury na stanowiskach pomocniczych, technicznych, robotniczych i obsługi oraz pracownicy administracyjni zatrudnieni przez okres krótszy niż rok stają się innymi pracownikami w rozumieniu ustawy. Art. 22. Stosunki pracy nawiązane przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania pozostają w mocy i mogą być zmieniane i rozwiązywane na zasadach określonych w ustawie o pracownikach urzędów państwowych. Art. 23. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa. (Dz. U. Nr 162, poz. 1126) Art. 1. W dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych (Dz. U. Nr 47, poz. 314, z 1956 r. Nr 7, poz. 43, z 1957 r. Nr 10, poz. 42, z 1980 r. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i z 1990 r. Nr 34, poz. 199) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Pieczęcią urzędową gminy, powiatu, samorządu województwa lub związku samorządowego może być również pieczęć, o której mowa w ust. 1, zawierająca pośrodku, zamiast wizerunku orła, odpowiednio herb gminy, powiatu lub województwa. Odcisk pieczęci z herbem nie może być umieszczany na dokumentach urzędowych w sprawach z zakresu administracji rządowej." Art. 2. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r. Nr 9, poz. 26 i Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 7, poz. 55 i Nr 45, poz. 289, z 1983 r. Nr 41, poz. 185, z 1984 r. Nr 34, poz. 183, z 1986 r. Nr 47, poz. 228, z 1987 r. Nr 21, poz. 123 i Nr 33, poz. 186, z 1989 r. Nr 20, poz. 107, z 1990 r. Nr 34, poz. 201, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 119, poz. 513, z 1994 r. Nr 122, poz. 593, z 1995 r. Nr 1, poz. 1 i Nr 74, poz. 368, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie: 1) przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych, 2) przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw określonych w pkt 1, 3) w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między organami i podmiotami, o których mowa w pkt 2, a także między tym organami a sądami, 4) w sprawach wydawania zaświadczeń."; 2) art. otrzymuje brzmienie: "Art. 2. Kodeks postępowania administracyjnego normuje ponadto postępowanie w sprawie skarg i wniosków (Dział VIII) przed organami państwowymi, organami jednostek samorządu terytorialnego oraz przed organami organizacji społecznych."; 3) w art. 3 w § 3 w pkt 1 wyrazy "organami administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "organami państwowymi"; 4) w art. 5 w § 2: a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: "3) organach administracji publicznej - rozumie się przez to ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2, 4) ministrach - rozumie się przez to Prezesa i wiceprezesa Rady Ministrów pełniących funkcję ministra kierującego określonym działem administracji rządowej, ministrów kierujących określonym działem administracji rządowej, przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, kierowników centralnych urzędów administracji rządowej podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, a także kierowników innych równorzędnych urzędów państwowych załatwiających sprawy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4,", b) pkt 6 otrzymuje brzmienie: "6) organach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze,"; 5) w art. 6-11, w art. 12 § 1, w art. 13, w art. 19, w art. 20, w art. 21 w § 1, w art. 23, w art. 24 w § 1, w art. 25 w § 1, w art. 30 w § 5, w art. 31 w § 2, 4 i 5, w art. 33 w § 4, w art. 34, w art. 35 w § 1, w art. 36, w art. 37 w § 1, w art. 38, w art. 39, w art. 41 w § 1, w art. 42 w § 2, w art. 49, w art. 50 w § 1, w art. 52, w art. 53, w art. 56 w § 2, w art. 59 w § 1, w art. 60, w art. 61 w § 2 i 3, w art. 62, w art. 63 w § 4, w art. 65 w § 1, w art. 66 w § 1, w art. 67 w § 1 i 2 w pkt 3, w art. 70, w art. 72, w art. 73 w § 1, w art. 74 w § 1, w art. 75 w § 2, w art. 77 w § 1, w art. 78 w § 2, w art. 80, w art. 83 w § 3, w art. 84 w § 1, w art. 85 w § 1, w art. 86, w art. 89 w § 1, w art. 90 w § 1, w art. 91 w § 3, w art. 93, w art. 97 w § 1 i 2, w art. 98 w § 1, w art. 99, w art. 100 w § 1 i 2, w art. 101 w § 1, w art. 102, w art. 104 w § 1, w art. 105 w § 1 i 2, w art. 107 w § 1, w art. 108 w § 1, w art. 110, w art. 113 w § 1, w art. 114, w art. 115, w art. 116 w § 1 i 2, w art. 117 w § 1 i 2, w art. 118 w § 1 i 3, w art. 120 w § 2, w art. 123 w § 1, w art. 124 w § 1, w art. 127 w § 2, w art. 131, w art. 132 w § 1, w art. 133, w art. 143, w art. 145 w § 1 pkt 3, w art. 148 w § 1, w art. 150 w § 1, w art. 151 w § 1 i 2, w art. 152 w § 1, w art. 154 w § 1, w art. 155, w art. 156 w § 1, w art. 158 w § 2, w art. 159 w § 1, w art. 160 w § 4 i 5, w art. 162 w § 1 i 2, w art. 163, w art. 182, w art. 183 w § 2, w art. 186 i 187, w art. 189, w art. 190 w § 1, w art. 193 § 1, w art. 217 w § 1, w art. 218 w § 1 i 2, w art. 220 w § 1 i 2, w art. 240, w art. 251, w art. 259 w § 2, w art. 261 w § 1, w art. 262 w § 2, w art. 263 w § 2, w art. 264 w § 1, w art. 266 i 267, w art. 268a użyte w różnej liczbie i przypadkach wyrazy "organy administracji państwowej" zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadkach wyrazami "organy administracji publicznej"; 6) w art. 16: a) w § 1 w zdaniu drugim po wyrazach "w kodeksie" dodaje się wyrazy "lub w ustawach szczególnych", b) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich niezgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych ustawach."; 7) w art. 17 pkt 1-3 otrzymują brzmienie: "1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego - samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej, 2) w stosunku do wojewodów - właściwi w sprawie ministrowie, 3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 - odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku - organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością,"; 8) art. 18 otrzymuje brzmienie: "Art. 18. Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są: 1) w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych, oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie, 2) w stosunku do organów państwowych innych niż określone w pkt 1 - odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania, 3) w stosunku do organów organizacji społecznych - naczelne organy tych organizacji, a w razie braku takiego organu - Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością."; 9) w art. 22: a) w § 1: - pkt 1-4 otrzymują brzmienie: "1) między organami jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem przypadków określonych w pkt 2-4 - wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - sąd administracyjny, 2) między kierownikami służb, inspekcji i straży administracji zespolonej tego samego powiatu, działających w imieniu własnym lub w imieniu starosty - starosta, 3) między organami administracji zespolonej w jednym województwie nie wymienionymi w pkt 2 - wojewoda, 4) między organami jednostek samorządu terytorialnego w różnych województwach w sprawach należących do zadań z zakresu administracji rządowej - minister właściwy do spraw administracji publicznej,", - skreśla się pkt 5, - pkt 6-9 otrzymują brzmienie: "6) między wojewodami oraz organami administracji zespolonej w różnych województwach - minister właściwy do spraw administracji publicznej, 7) między wojewodą a organami administracji niezespolonej - minister właściwy do spraw administracji publicznej po porozumieniu z organem sprawującym nadzór nad organem pozostającym w sporze z wojewodą, 8) między organami administracji publicznej innymi niż wymienione w pkt 1-4, 6 i 7 - wspólny dla nich organ wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - minister właściwy do spraw administracji publicznej, 9) między organami administracji publicznej, gdy jednym z nich jest minister - Prezes Rady Ministrów.", b) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Spory o właściwość między organami samorządu terytorialnego a terenowymi organami administracji rządowej rozstrzyga sąd administracyjny.", c) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu przez sąd administracyjny może wystąpić: 1) strona, 2) organ jednostki samorządu terytorialnego lub inny organ administracji publicznej, pozostające w sporze, 3) minister właściwy do spraw administracji publicznej, 4) minister właściwy do spraw sprawiedliwości, Prokurator Generalny, 5) Rzecznik Praw Obywatelskich."; 10) w art. 26: a) w § 2 zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie: "W razie gdy osobą wymienioną w art. 25 § 1 pkt 2 jest minister albo prezes samorządowego kolegium odwoławczego, organ właściwy do załatwienia sprawy wyznacza Prezes Rady Ministrów.", b) dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. Jeżeli wskutek wyłączenia pracowników organu administracji publicznej organ ten stał się niezdolny do załatwienia sprawy, stosuje się odpowiednio § 2."; 11) w art. 27 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Jeżeli samorządowe kolegium odwoławcze wskutek wyłączenia jego członków nie może załatwić sprawy, minister właściwy do spraw administracji publicznej wyznacza do załatwienia sprawy inne samorządowe kolegium odwoławcze."; 12) w art. 29 po wyrazie "państwowe" dodaje się wyrazy "i samorządowe"; 13) w art. 33 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Adwokat lub radca prawny może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa."; 14) art. 43 otrzymuje brzmienie: "Art. 43. W przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w skrzynce na korespondencję lub, gdy to nie jest możliwe, w drzwiach mieszkania."; 15) w art. 44 wyrazy "urzędzie pocztowo-telekomunikacyjnym" zastępuje się wyrazami "placówce pocztowej" oraz po wyrazach "a zawiadomienie o tym umieszcza się" dodaje się wyrazy "w skrzynce na korespondencję lub, gdy to nie jest możliwe,"; 16) art. 45 otrzymuje brzmienie: "Art. 45. Jednostkom organizacyjnym i organizacjom społecznym doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism."; 17) w art. 57 w § 5 wyrazy "polskim urzędzie pocztowo-telekomunikacyjnym" zastępuje się wyrazami "polskiej placówce pocztowej"; 18) w art. 63 w § 1 po wyrazie "dalekopisu," dodaje się wyrazy "telefaksu, poczty elektronicznej"; 19) w art. 76 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzanych przez organy jednostek organizacyjnych lub podmioty, w zakresie poruczonych im z mocy prawa lub porozumienia spraw wymienionych w art. 1 pkt 1 i 4."; 20) w art. 90 w § 3 po wyrazie "państwowe" dodaje się wyrazy " i samorządowe"; 21) w art. 91 w § 2 po wyrazie "państwowym" dodaje się wyrazy "i samorządowym"; 22) w art. 124 w § 1 skreśla się wyrazy "(art. 196 § 3 pkt 1)"; 23) w art. 127: a) w § 3 wyrazy "naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazem "ministra", b) w § 4 wyraz "gmin" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu terytorialnego"; 24) w art. 138 dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. W sprawach należących do właściwości organów jednostek samorządu terytorialnego organ odwoławczy uprawniony jest do wydania decyzji uchylającej i rozstrzygającej sprawę co do istoty jedynie w przypadku, gdy przepisy prawa nie pozostawiają sposobu jej rozstrzygnięcia uznaniu organu samorządowego. W pozostałych przypadkach organ odwoławczy, uwzględniając odwołanie, ogranicza się do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji."; 25) w art. 150 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Przepis § 2 nie dotyczy przypadków, gdy decyzję w ostatniej instancji wydał minister, a w sprawach należących do zadań jednostek samorządu terytorialnego - samorządowe kolegium odwoławcze."; 26) w art. 152 w § 2 wyrazy "naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazem "minister"; 27) w art. 154 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. W sprawach należących do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego do zmiany lub uchylenia decyzji, o której mowa w § 1 oraz w art. 155, właściwe są organy tych jednostek."; 28) w art. 157 w § 1 wyrazy "naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazem "ministra"; 29) w art. 161: a) w § 1 wyrazy "Naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazem "Minister", b) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Uprawnienia określone w § 1 w stosunku do decyzji wydanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego w sprawach należących do zadań z zakresu administracji rządowej przysługują również wojewodzie."; 30) w art. 184 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Sprzeciw od decyzji wydanej przez ministra wnosi Prokurator Generalny."; 31) tytuł Działu V otrzymuje brzmienie: "Dział V. Rozstrzyganie sporów o właściwość między organami administracji publicznej a sądami powszechnymi"; 32) art. 192 otrzymuje brzmienie: "Art. 192. § 1. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu mogą występować: 1) zainteresowany organ administracji publicznej lub sąd - gdy uznają się równocześnie za właściwe do załatwienia sprawy (spór pozytywny), 2) strona - gdy w sprawie za niewłaściwy uznaje się zarówno organ administracji publicznej, jak i sąd (spór negatywny), 3) minister właściwy do spraw sprawiedliwości, 4) Prokurator Generalny. § 2. Wniosek o rozpatrzenie sporu kieruje się do Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. O wpłynięciu wniosku Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego zawiadamia: 1) ministrów wymienionych w art. 191 § 1, 2) Prokuratora Generalnego."; 33) w art. 193 w § 1 skreśla się wyrazy "Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej"; 34) art. 221 otrzymuje brzmienie: "Art. 221. § 1. Zagwarantowane każdemu w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawo składania petycji, skarg i wniosków do organów państwowych, organów jednostek samorządu terytorialnego, organów samorządowych jednostek organizacyjnych oraz do organizacji i instytucji społecznych realizowane jest na zasadach określonych przepisami niniejszego działu. § 2. Petycje, skargi i wnioski mogą być składane do organizacji i instytucji społecznych w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami zleconymi z zakresu administracji publicznej. § 3. Petycje, skargi i wnioski można składać w interesie publicznym, własnym lub innej osoby za jej zgodą."; 35) art. 225 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Organy państwowe, organy jednostek samorządu terytorialnego i inne organy samorządowe oraz organy organizacji społecznych są obowiązane przeciwdziałać hamowaniu krytyki i innym działaniom ograniczającym prawo do składania skarg i wniosków lub dostarczania informacji - do publikacji - o znamionach skargi lub wniosku."; 36) w art. 226 po wyrazie "wyda" dodaje się wyrazy ", w drodze rozporządzenia,"; 37) art. 227 otrzymuje brzmienie: "Art. 227. Przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe orany albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw."; 38) art. 229 otrzymuje brzmienie: "Art. 229. Jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg, jest organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności: 1) rady gminy, rady powiatu i sejmiku województwa - wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa, 2) organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego w sprawach należących do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej - wojewoda, 3) zarządu gminy oraz wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) i kierowników gminnych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 - rada gminy, 4) zarządu powiatu oraz starosty, a także kierowników powiatowych służb, inspekcji, straży i innych jednostek organizacyjnych, z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 - rada powiatu, 5) zarządu i marszałka województwa, z wyjątkiem spraw określonych w pkt 2 - sejmik województwa, 6) wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według kodeksu - właściwy minister, a w innych sprawach - Prezes Rady Ministrów, 7) innego organu administracji rządowej, organu przedsiębiorstwa państwowego lub innej państwowej jednostki organizacyjnej - organ wyższego stopnia lub sprawujący bezpośredni nadzór, 8) ministra - Prezes Rady Ministrów, 9) organu centralnego i jego kierownika - organ, któremu podlega."; 39) w art. 230 wyrazy "naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie"; 40) w art. 237 w § 2 skreśla się wyrazy "rad gmin"; 41) w art. 241 skreśla się wyraz "społecznej"; 42) w art. 248 a) w § 1 po wyrazie "prasowe" stawia się przecinek oraz dodaje wyrazy "radiowe i telewizyjne", b) w § 2 skreśla się wyraz "prasową"; 43) skreśla się art. 250; 44) skreśla się art. 252; 45) w art. 253 w § 5 wyrazy "Naczelny organ państwowy" zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów lub właściwy minister"; 46) skreśla się art. 255; 47) w art. 258: a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) właściwi rzeczowo ministrowie we współdziałaniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej - gdy chodzi o skargi załatwiane przez organy administracji rządowej," b) w § 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) Prezes Rady Ministrów i wojewodowie - gdy chodzi o skargi załatwiane przez organy jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządowe jednostki organizacyjne.", c) w § 2 wyrazy "naczelny organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "organ administracji rządowej". Art. 3. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680 oraz z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "samorządu terytorialnego"; 2) w art. 2 w § 1 w pkt 1 i 3 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "samorządu terytorialnego"; 3) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Egzekucję administracyjną stosuje się do obowiązków określonych w art. 2, gdy wynikają one z decyzji lub postanowień właściwych organów, albo - w zakresie administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego - bezpośrednio z przepisu prawa, chyba że przepis szczególny zastrzega dla tych obowiązków tryb egzekucji sądowej."; 4) w art. 5: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) w odniesieniu do obowiązków wynikających z decyzji lub postanowień organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego - właściwy do orzekania organ I instancji," b) w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się zdanie w brzmieniu: "a w przypadku braku takiej jednostki lub jej bezczynności - podmiot, na którego rzecz wydane zostało orzeczenie lub którego interesy prawne zostały naruszone w wyniku niewykonania obowiązku." 5) w art. 7 w § 1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "samorządu terytorialnego"; 6) w art. 13 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Na postanowienie w sprawie zwolnienia spod egzekucji służy zażalenie."; 7) w art. 17 w § 2 wyrazy "organ nadrzędny" zastępuje się wyrazami "organ wyższego stopnia"; 8) art. 19 otrzymuje brzmienie: "Art. 19. Organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych jest: 1) naczelnik urzędu skarbowego, 2) właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią."; 9) w art. 20 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych, zadań zleconych i zadań z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków wynikających z decyzji i postanowień z zakresu administracji publicznej wydawanych przez samorządowe jednostki organizacyjne,"; 10) w art. 21 w § 1 wyrazy "organy administracji rządowej i organy gminy" zastępuje się wyrazami "organy administracji publicznej"; 11) w art. 23 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. O wstrzymaniu czynności egzekucyjnych organ wyższego stopnia rozstrzyga z urzędu albo na wniosek zobowiązanego, w drodze postanowienia, na które zobowiązanemu i wierzycielowi służy zażalenie."; 12) art. 25 otrzymuje brzmienie: "Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez wierzycieli i organy egzekucyjne w zakresie egzekucji należności pieniężnych. 2. Właściwi ministrowie, centralne organy administracji rządowej oraz inne centralne organy administracji publicznej, a także organy sprawujące nadzór nad jednostkami samorządu terytorialnego, prowadzą kontrolę przestrzegania w toku czynności egzekucyjnych przepisów ustawy - przez wierzycieli i organy egzekucyjne w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym."; 13) w art. 29: a) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Jeżeli obowiązek, którego tytuł wykonawczy dotyczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji, zwracając tytuł wykonawczy wierzycielowi."; b) dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. Na postanowienie organu egzekucyjnego o zwrocie służy wierzycielowi zażalenie."; 14) w art. 34 dodaje się § 4 w brzmieniu: "4. W przypadku wniesienia zarzutu na podstawie wskazanej w art. 33 § 1 pkt 1-4 i 6 podlega on rozpatrzeniu w terminie 7 dni od jego wniesienia. Zażalenie na postanowienie w sprawie zarzutu podlega przekazaniu organowi wyższego stopnia w terminie 3 dni od dnia jego wniesienia, a rozpatrzeniu - w terminie 7 dni od dnia doręczenia właściwemu organowi."; 15) w art. 37 w § 1 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "W razie nieuzasadnionej odmowy udzielenia organowi egzekucyjnemu wyjaśnień lub informacji przewidzianych w art. 36 § 1 albo za udzielenie fałszywych wyjaśnień lub informacji osoba odpowiedzialna może być ukarana przez organ egzekucyjny grzywną do wysokości pięciokrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego przez ministra właściwego do spraw pracy, obowiązującego w dniu nałożenia grzywny."; 16) w art. 54 w § 2 wyraz "nadrzędny" zastępuje się wyrazami "wyższego stopnia"; 17) w art. 85 w § 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy "urzędy pocztowo-telekomunikacyjne" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "placówki pocztowe"; 18) w art. 89 w § 5 po wyrazie "państwowych" dodaje się wyrazy "lub samorządowych"; 19) w art. 98 § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. W razie zajęcia pojazdów podlegających rejestracji na podstawie odrębnych przepisów, poborca skarbowy zamieszcza w dowodzie rejestracyjnym pojazdu adnotację o zajęciu. O dokonanym zajęciu organ egzekucyjny niezwłocznie zawiadamia właściwy organ prowadzący rejestrację pojazdów."; 20) w art. 99 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Organ egzekucyjny może również w tych przypadkach zwrócić się o wyrażenie opinii do instytucji zajmującej się badaniem cen"; 21) w art. 105 w § 2 skreśla się wyraz "państwowemu"; 22) art. 126 otrzymuje brzmienie: "Art. 126. Na wniosek zobowiązanego, który wykonał obowiązek, grzywny uiszczone lub ściągnięte w celu przymuszenia mogą być w uzasadnionych przypadkach zwrócone w całości lub w części. O zwrocie grzywny postanawia organ egzekucyjny. Państwowe organy egzekucyjne mogą zwrócić grzywnę po uzyskaniu zgody organu wyższego stopnia."; 23) w art. 161 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: "Zajęte w celu zabezpieczenia ruchomości, o których mowa w art. 104 § 2 pkt 1 i 2, albo które mogą stracić na wartości w przypadku ich przechowywania, mogą być sprzedane bezpośrednio po ich zajęciu." Art. 4. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2, art. 17 w ust. 1, w art. 21, w art. 139 w ust. 5, w art. 140 w pkt 1 i w art. 162 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy "administracja państwowa" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "administracja rządowa"; 2) w art. 5 w pkt 1 i 2, w art. 10 w ust. 1, w art. 14 w ust. 2, 3 i 5, w art. 15 w ust. 3, w art. 16 w ust. 2 i 4, w art. 19, w art. 24 w ust. 1, w art. 26 w ust. 4, w art. 31 ust. 7, w art. 35 w ust. 1, w art. 37 w ust. 3, w art. 43, w art. 45 w ust. 1, w art. 46 w ust. 4, w art. 49 w ust. 2, w art. 51 w ust. 2, w art. 53 w ust. 2, w art. 54 w ust. 2 i 4, w art. 56 w ust. 5, w art. 60 w ust. 1 i 9, w art. 62, w art. 63, w art. 64 w ust. 3 i 4, w art. 66, w art. 67 w ust. 3 i 4, w art. 68 w ust. 1, w art. 69 w ust. 2, w art. 70 w ust. 1 i 2, w art. 73, w art. 74 w ust. 4, w art. 75 w ust. 3, w art. 76 w ust. 2, 3, 4, 5 i 7, w art. 79 w ust. 3 i 4, w art. 81 w ust. 3, w art. 82 w ust. 3 i 4, w art. 86 w ust. 3, w art. 87 w ust. 7, w art. 89 w ust. 2, w art. 90 w ust. 1, w art. 93 w ust. 5, w art. 95 w ust. 3, w art. 96 w ust. 2, w art. 106, w art. 109 w ust. 3, w art. 111 w ust. 2, w art. 113 w ust. 1 i 2, w art. 114 w ust. 2, w art. 117 w ust. 1 w pkt 2, w art. 121 w ust. 2, w art. 129 w ust. 2, w art. 133 w pkt 1, w art. 143 w ust. 5, w art. 188 w ust. 3, w art. 192 w ust. 2, w art. 206 w ust. 2, w art. 248 w ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Obrony Narodowej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw obrony narodowej"; 3) w art. 13 w ust. 2, w art. 15 w ust. 3, w art. 17 w ust. 2 i 3, w art. 31 w ust. 7, w art. 35 w ust. 1, w art. 37 w ust. 1, w art. 43, w art. 51 w ust. 2, w art. 54 w ust. 4, w art. 62, w art. 161 w ust. 2, w art. 167, w art. 170 w ust. 2 i w art. 248 w ust. 1 i 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw wewnętrznych"; 4) w art. 17: a) w ust. 4 w pkt 3 wyrazy "przez naczelne organy administracji państwowej, terenowe organy administracji rządowej" zastępuje się wyrazami "przez organy administracji rządowej", b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Terenowymi organami obrony cywilnej są wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast)." c) w ust. 7 po wyrazie "województw" stawia się przecinek oraz dodaje wyraz "powiatów", d) w ust. 8 po wyrazie "województw" stawia się przecinek oraz dodaje się wyraz "powiatów"; 5) w art. 18: a) w ust. 2 wyrazy "wojewodów i wójtów" zastępuje się wyrazami "wojewodów, starostów i wójtów", b) w ust. 4 skreśla się wyrazy "urzędy rejonowe"; 6) w art. 22 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) ministra - stosuje się odpowiednio również do przewodniczącego komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów, centralnego organu administracji rządowej, kierownika innego państwowego urzędu centralnego lub instytucji państwowej, prezesa lub zarządu banku oraz zarządu głównego organizacji społecznej,"; 7) w art. 25: a) w ust. 1 wyrazy "właściwe terenowe organy rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazami "właściwy wojewoda oraz przewodniczący zarządu gminy lub powiatu sprawujący władzę administracji ogólnej", b) w ust. 3 wyrazy "właściwymi terenowymi organami rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazami "właściwymi wojewodami oraz przewodniczącymi zarządu gminy lub powiatu sprawującymi władzę administracji ogólnej"; 8) w art. 26 w ust. 1-3, w art. 28 w ust. 1-4, w art. 29 w ust. 1 pkt 1, w art. 30 w ust. 1 i 2, w art. 33 w ust. 1, w art. 36 w ust. 1 i 2, w art. 38 w ust. 1 i 2 w pkt 1 i 2 i w ust. 3, w art. 40 w ust. 2, w art. 41, w art. 84 w ust. 1, w art. 114 w ust. 2-4, w art. 115, w art. 189 w ust. 1 oraz w art. 190 w ust. 1 użyty w różnych przypadkach wyraz "rejonowa" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem "powiatowa"; 9) w art. 26: a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Wojewódzka komisja lekarska sprawuje nadzór nad działalnością powiatowych komisji lekarskich.", b) w ust. 3 wyrazy "terenowymi organami rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazami "wojewodami oraz przewodniczącymi zarządu gminy lub powiatu sprawującymi władzę administracji ogólnej"; 10) w art. 26 w ust. 4, w art. 43, w art. 69 w ust. 2, w art. 96 w ust. 2, w art. 129 w ust. 2, w art. 133 w pkt 1, w art. 161 w ust. 2, w art. 170 w ust. 2, w art. 206 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zdrowia"; 11) w art. 30 w ust. 3 wyrazy "budżetu województwa" zastępuje się wyrazami "budżetów wojewodów"; 12) w art. 35 w ust. 2 wyrazy "kierowników urzędów rejonowych rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazem "starostów"; 13) art. 43 otrzymuje brzmienie: "Art. 43. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i minister właściwy do spraw obrony narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określą, w drodze rozporządzenia, sposób wzywania do poboru, dokumenty, jakie poborowi powinni przedstawić przy poborze, sposób przygotowania i przeprowadzenia poboru, czynności wojewodów, starostów oraz wójtów lub burmistrzów (prezydentów miast) w tym zakresie, tryb postępowania przed komisjami poborowymi oraz obowiązki i uprawnienia przewodniczącego i członków tych komisji, a także zasady współdziałania komisji poborowych z wojewodami, organami samorządu terytorialnego i komisjami lekarskimi, o których mowa w art. 26 ust. 1."; 14) w art. 51 w ust. 2 użyte wyrazy "Minister Sprawiedliwości" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw sprawiedliwości"; 15) w art. 52 w ust. 2, w art. 121 w ust. 2, w art. 127 w ust. 2, w art. 128 w ust. 3, w art. 189 w ust. 5, w art. 191 w ust. 4 i 5, w art. 192 w ust. 1, 2 i 3, w art. 193 w ust. 2 i w art. 204 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw pracy"; 16) w art. 60 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) w powiatach - do starostów (prezydentów miast na prawach powiatu)."; 17) w art. 61 w ust. 2 wyrazy "kierownik urzędu rejonowego rządowej administracji ogólnej" zastępuje się wyrazami "starosta (prezydent miasta na prawach powiatu)"; 18) w art. 62 wyrazy "Minister Łączności" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw łączności"; 19) w art. 95 w ust. 3 wyrazy "Ministrem Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej"; 20) w art. 142 w ust. 2, w art. 146 w ust. 1 i 2, w art. 156 i w art. 162 w ust. 4 użyte w różnych przypadkach wyrazy "oddziały obrony cywilnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "jednostki organizacyjne obrony cywilnej"; 21) w art. 145 w ust. 3 i 5, w art. 151, w art. 152 w ust. 1 pkt 6 i w ust. 2, w art. 154 w ust. 1 pkt 6 i w ust. 2, w art. 156, w art. 159 w ust. 2 i 3, w art. 162 w ust. 4 i 5 i w art. 163 użyty w różnych przypadkach wyraz "junak" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem "ratownik"; 22) w art. 148 w ust. 1, w art. 149 w ust. 2 i 3, w art. 152 w ust. 1 pkt 7, w art. 162 w ust. 1, w art. 208 w ust. 2 i w art. 217 w ust. 1 użyte w różnych przypadkach wyrazy "formacje obrony cywilnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "jednostki organizacyjne obrony cywilnej"; 23) w art. 165 w ust. 4 i w art. 193 w ust. 2 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Ministrem Finansów" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "ministrem właściwym do spraw finansów publicznych"; 24) w art. 166 w ust. 3 i w art. 167 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Edukacji Narodowej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw oświaty i wychowania"; 25) w art. 174: a) w ust. 2 po wyrazie "określa" dodaje się wyrazy ", w drodze rozporządzenia," b) skreśla się ust. 3; 26) w art. 224 w pkt 3 po wyrazach "powszechnego obowiązku obrony" dodaje się wyrazy "oraz odmawia poddania się badaniom lekarskim". Art. 5. W ustawie z dnia 21 grudnia 1978 r. o odznakach i mundurach (Dz. U. Nr 31, poz. 130) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, powołuje Komisję Heraldyczną jako organ opiniodawczo-doradczy w zakresie spraw, o których mowa w ust. 3. 2. Do składu Komisji Heraldycznej powołuje się w szczególności: osoby wyróżniające się wysokim poziomem wiedzy z zakresu heraldyki i weksylologii, przedstawicieli organizacji, których statutowe cele związane są z heraldyką i weksylologią oraz przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego. 3. Do zadań Komisji Heraldycznej należy w szczególności: 1) opiniowanie wzorów insygniów i symboli, o których mowa w art. 3 ust. 1, 2) opiniowanie i przygotowywanie projektów wzorcowych aktów prawnych związanych z ustanawianiem insygniów władzy państwowej, herbów, flag, emblematów i innych znaków i symboli związanych z heraldyką i weksylologią, 3) udzielaniem konsultacji władzom i organom administracji publicznej w dziedzinie właściwego używania insygniów władzy państwowej, herbów, flag, emblematów i innych znaków i symboli związanych z heraldyką i weksylologią. 4. Działalność Komisji Heraldycznej jest finansowana z budżetu państwa. 5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, strukturę, tryb powoływania i odwoływania oraz szczegółowe zasady postępowania Komisji Heraldycznej."; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać, w drodze uchwały organu stanowiącego danej jednostki, własne herby, flagi, emblematy oraz insygnia i inne symbole. 2. Wzory symboli, o których mowa w ust. 1, ustanawiane są w zgodzie z zasadami heraldyki, weksylologii i miejscową tradycją historyczną. 3. Wzory symboli, o których mowa w ust. 1, wymagają zaopiniowania przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej. 4. Opinia, o której mowa w ust. 3, wydawana jest w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie." Art. 6. W ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 7, poz. 18, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 10, poz. 60 i Nr 34, poz. 199, z 1996 r. Nr 73, poz. 350 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany: 1) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. Wizerunku orła ustalonego dla godła używają: 1) organy władzy państwowej, 2) organy administracji rządowej, 3) gminy, związki międzygminne oraz ich organy, 4) powiaty, związki powiatów oraz ich organy, 5) samorządy województw oraz ich organy, 6) sądy, prokuratury i komornicy sądowi, 7) samorządowe kolegia odwoławcze, 8) regionalne izby obrachunkowe, 9) jednostki organizacyjne Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 10) jednostki organizacyjne Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Obrony Cywilnej Kraju, 11) jednostki organizacyjne Służby Więziennej, 12) szkoły publiczne, szkoły niepubliczne o uprawnieniach szkół publicznych, państwowe szkoły wyższe, niepaństwowe szkoły wyższe, 13) inne podmioty, jeżeli przepisy szczególne uprawniają je do używania wizerunku orła."; 2) w art. 3 w ust. 1 pkt 1a otrzymuje brzmienie: "1a) organów gmin, powiatów, samorządów województw oraz związków jednostek samorządu terytorialnego,"; 3) w art. 7 w ust. 1: a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego - w czasie ich sesji," b) dodaje się pkt 6 w brzmieniu: "6) organów administracji rządowej i innych organów państwowych oraz państwowych jednostek organizacyjnych, a także organów jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych - z okazji uroczystości oraz rocznic i świąt państwowych." Art. 7. W ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 1985 r. Nr 54, poz. 276, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1996 r. Nr 24, poz. 110 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 717) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Okręgowy inspektorat pracy obejmuje zakresem swojej właściwości terytorialnej obszar jednego województwa. Siedziby okręgowych inspektoratów pracy ustala Główny Inspektor Pracy."; 2) w art. 5 skreśla się pkt 1. Art. 8. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677, Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 40 w ust. 4 skreśla się wyrazy ", oprócz urządzeń telekomunikacyjnych". Art. 9. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163, Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 41 ust. 7 i 8 otrzymują brzmienie: "7. Marszałkowie województw i starostowie przedstawiają do zatwierdzenia właściwym sejmikom lub radom powiatów coroczne projekty planów oraz sprawozdania z wykonania zadań i gospodarowania funduszami, o których mowa w ust. 3 i 3a. 8. Środki funduszy centralnego, wojewódzkiego, powiatowego i gminnego gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Środki tych funduszy nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny." Art. 10. W ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 9, poz. 43, Nr 106, poz. 679, Nr 107, poz. 686, Nr 113, poz. 734 i Nr 123, poz. 775 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: "o samorządzie gminnym"; 2) w art. 7 w ust. 1 w pkt 3 po wyrazie "cieplną" dodaje się wyrazy "oraz gaz"; 3) w art. 7 w ust. 1 w pkt 7, 9, 12 i 13, w art. 9 w ust. 2 i 3, w art. 24f w ust. 2 i 5, w art. 49 w ust. 1, w art. 85 w ust. 1, w art. 87 i w art. 88 użyty w różnych przypadkach i liczbach wyraz "komunalny" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem "gminny"; 4) w art. 10 w ust. 1 wyraz "międzykomunalnego" zastępuje się wyrazem "międzygminnego"; 5) w art. 10 w ust. 2, w art. 64 w ust. 1 i 5 i w art. 73a ust. 1 skreśla się użyte w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "(związki komunalne)"; 6) w art. 20: a) w ust. 2 wyrazy "sejmiku samorządowego" zastępuje się wyrazami "rady poprzedniej kadencji" oraz po wyrazach "na obszarze całego kraju" dodaje się wyrazy "lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 7 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady gminy", b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Po upływie terminu określonego w ust. 2 sesję zwołuje przewodniczący wojewódzkiej komisji wyborczej w ciągu 21 dni po ogłoszeniu zbiorczych wyników wyborów dla całego kraju lub w przypadku wyborów przedterminowych w ciągu 21 dni po ogłoszeniu wyników wyborów do rady gminy."; 7) w art. 24h ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Przewodniczący rady gminy składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, przewodniczącemu zarządu gminy. Przepis ust. 2 zdanie drugie i ust. 4 stosuje się odpowiednio."; 8) w art. 28a ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. Organy gminy ulegają rozwiązaniu z mocy prawa również w przypadkach określonych w art. 197 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. Nr 95, poz. 602 i Nr 160, poz. 1060)."; 9) w art. 39 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Od decyzji wydanej przez wójta, burmistrza (prezydenta miasta), zarząd gminy lub organ, o którym mowa w ust. 4, służy odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej."; 10) art. 39a otrzymuje brzmienie: "Art. 39a. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, ustala instrukcję kancelaryjną dla organów gmin i związków międzygminnych."; 11) w art. 43 wyraz "komunalnych" zastępuje się wyrazem "gminnych"; 12) w art. 45: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy ", z zastrzeżeniem przepisu ust. 2", b) skreśla się ust. 2; 13) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie: "Gminna gospodarka finansowa"; 14) w art. 52 w ust. 1 skreśla się wyrazy ", uwzględniając zasady prawa budżetowego i wskazówki rady gminy"; 15) tytuł rozdziału 7 otrzymuje brzmienie: "Związki i porozumienia międzygminne"; 16) w art. 64 w ust. 3, w art. 72 w ust. 4, w art. 74 w ust. 1, w art. 75, w art. 98 w ust. 2 i 3 i w art. 99 w ust. 1a i 2 użyty w różnych przypadkach i liczbach wyraz "komunalny" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach i liczbach wyrazem "międzygminny"; 17) w art. 66 skreśla się wyrazy "sejmik samorządowy oraz"; 18) skreśla się rozdział 8; 19) tytuł rozdziału 10 otrzymuje brzmienie: "Nadzór nad działalnością gminną"; 20) w art. 95 w ust. 2 skreśla się wyrazy "prezydium sejmiku i"; 21) w art. 96 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Jeżeli powtarzającego się naruszenia Konstytucji lub ustaw dopuszcza się zarząd gminy, wojewoda wzywa radę gminy do zastosowania niezbędnych środków, a jeżeli wezwanie to nie odnosi skutku - występuje z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozwiązanie zarządu gminy. W razie rozwiązania zarządu, do czasu wyboru nowego zarządu, funkcję zarządu pełni osoba wyznaczona przez Prezesa Rady Ministrów."; 22) w art. 97: a) w ust. 2 skreśla się wyrazy "oraz po wysłuchaniu opinii sejmiku", b) w ust. 3 skreśla się wyrazy "zaopiniowany przez sejmik"; 23) w art. 99 skreśla się ust. 1. Art. 11. W ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471, z 1997 r. Nr 9, poz. 43 i Nr 28, poz. 153 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "Art. 1. Ustawa określa status prawny pracowników zatrudnionych w: 1) urzędzie marszałkowskim, wojewódzkich samorządowych jednostkach organizacyjnych, 2) starostwie powiatowym, powiatowych jednostkach organizacyjnych, 3) urzędzie gminy, w jednostkach pomocniczych gminy oraz w gminnych jednostkach i zakładach budżetowych, 4) biurach (ich odpowiednikach) związków jednostek samorządu terytorialnego oraz zakładów budżetowych utworzonych przez te związki, 5) biurach (ich odpowiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorialnego - zwanych dalej "pracownikami samorządowymi". Art. 2. Pracownicy samorządowi są zatrudniani: 1) na podstawie wyboru: a) w urzędzie marszałkowskim: marszałek województwa, wiceprzewodniczący zarządu oraz pozostali członkowie zarządu województwa - jeżeli statut województwa tak stanowi, b) w starostwie powiatowym: starosta, wicestarosta oraz pozostali członkowie zarządu powiatu - jeżeli statut powiatu tak stanowi, z tym że z członkami zarządu powiatu wybranymi spoza składu rady powiatu zawsze nawiązuje się stosunek pracy, c) w urzędzie gminy: wójt, burmistrz, prezydent miasta, ich zastępcy, pozostali członkowie zarządu gminy - jeżeli statut gminy tak stanowi, d) w związkach jednostek samorządu terytorialnego: przewodniczący zarządu związku i pozostali członkowie zarządu - jeżeli statut związku tak stanowi, 2) na podstawie mianowania: pracownicy zatrudniani na stanowiskach pracy określonych w statucie gminy bądź związku międzygminnego, 3) na podstawie powołania: sekretarz gminny, sekretarz powiatu, skarbnik gminy (główny księgowy budżetu), skarbnik powiatu (główny księgowy budżetu powiatu), skarbnik województwa (główny księgowy budżetu województwa), 4) na podstawie umowy o pracę: pozostali pracownicy samorządowi."; 2) art. 4 otrzymuje brzmienie: "Art. 4. Czynności w sprawach z zakresu prawa pracy za podmioty określone w art. 1, zwane dalej "pracodawcami samorządowymi", dokonują: 1) organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego lub w zakresie ustalonym przez ten organ w odrębnej uchwale jego przewodniczący - wobec przewodniczącego zarządu tej jednostki - w formie uchwały, 2) przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego wobec członków zarządu tej jednostki, 3) przewodniczący zgromadzenia związku jednostek samorządu terytorialnego wobec członków zarządu tego związku, 4) w urzędzie jednostki samorządu terytorialnego - przewodniczący zarządu tej jednostki wobec pozostałych pracowników urzędu oraz wobec kierowników samorządowych jednostek organizacyjnych będących samodzielnymi pracodawcami samorządowymi innymi niż wymienieni w pkt 1-3, 5) kierownik jednostki organizacyjnej - za innego niż wymieniony w pkt 1-4 pracodawcę samorządowego."; 3) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: "Art. 4a. Akt mianowania pracownika samorządowego jest sporządzany w formie pisemnej i zawiera co najmniej: 1) nazwę pracodawcy samorządowego, 2) imię i nazwisko pracownika samorządowego, 3) datę nawiązania stosunku pracy, 4) określenie stanowiska pracy, 5) określenie wysokości i składników wynagrodzenia za pracę, 6) datę obowiązku podjęcia czynności służbowych, 7) podpis osoby dokonującej mianowania."; 4) art. 6 i 7 otrzymują brzmienie: "Art. 6. Małżonkowie oraz osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia lub stosunku powinowactwa pierwszego stopnia i przysposobienia, opieki lub kurateli - nie mogą być zatrudnieni u pracodawców samorządowych, jeżeli powstałby między tymi osobami stosunek bezpośredniej podległości służbowej. Art. 7. Do mianowanych pracowników samorządowych stosuje się odpowiednio przepis art. 10 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118), zwanej dalej «ustawą o pracownikach urzędów państwowych»."; 5) w art. 10 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "w art. 1" zastępuje się wyrazami "w art. 1 pkt 3 oraz biur (ich odpowiedników), o których mowa w art. 1 pkt 4,"; 6) w art. 12 po wyrazie "pracownik" dodaje się wyraz "samorządowy"; 7) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Do podstawowych obowiązków pracownika samorządowego należy dbałość o wykonywanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesów państwa oraz indywidualnych interesów obywateli."; 8) w art. 16: a) w ust. 2 wyrazy "wójta (burmistrza, prezydenta miasta)" zastępuje się wyrazami "przewodniczącego zarządu jednostki samorządowej", b) skreśla się ust. 4; 9) w art. 17 w ust. 2 wyrazy "organ związku lub sejmiku samorządowego" zastępuje się wyrazami "lub organ związku jednostek samorządu terytorialnego"; 10) w art. 19 wyrazy "kierownika urzędu lub kierownika jednostki, o której mowa w art. 1," zastępuje się wyrazami "upoważnionego do czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy samorządowego"; 11) w art. 24 w ust. 1 skreśla się wyrazy "w jednostkach, o których mowa w art. 1,"; 12) w art. 26 w ust. 2 wyrazy "wójta (burmistrza, prezydenta miasta) lub kierownika jednostki administracyjnej, o której mowa w art. 1," zastępuje się wyrazami "upoważnionego do czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy samorządowego"; 13) w art. 27 w ust. 2-4 skreśla się wyrazy "lub sejmiku samorządowego"; 14) w art. 28 wyrazy "jednostek administracyjnych" zastępuje się wyrazami "pracodawców samorządowych"; 15) w art. 29 wyrazy "wójt (burmistrz, prezydent miasta), kierownik jednostki administracyjnej, o której mowa w art. 1," zastępuje się wyrazami "przewodniczący zarządu jednostki samorządowej". Art. 12. W ustawie z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 253 i Nr 87, poz. 506, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, Nr 107, poz. 464 i Nr 114, poz. 492, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 769) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 4 skreśla się pkt 2; 2) skreśla się art. 5-7. Art. 13. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2a w ust. 1 w pkt 7 i 9, w art. 19 w ust. 3, w art. 20 w ust. 4, 5, 6 i 7 pkt 1, 2 i 3 oraz w art. 35 w ust. 5 użyte w różnych przypadkach i liczbie wyrazy ", w tym specjalistyczne" skreśla się; 2) w art. 2a w ust. 1 dodaje się pkt 11-14 w brzmieniu: "11) interwencji kryzysowej - oznacza to świadczenie specjalistycznych usług, zwłaszcza psychologicznych, prawnych, hotelowych, które są dostępne całą dobę - osobom, rodzinom i społecznościom będącym ofiarami przemocy lub znajdującym się w innej sytuacji kryzysowej - w celu zapobieżenia powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji tych osób, rodzin lub społeczności, 12) domu pomocy społecznej - oznacza to jednostkę, świadczącą, na poziomie obowiązującego standardu, osobom wymagającym całodobowej opieki z powodu wieku lub choroby usługi: bytowe, opiekuńcze, wspomagające, edukacyjne w formach i zakresie wynikających z indywidualnych potrzeb oraz umożliwiającą korzystanie ze świadczeń przysługujących z tytułu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego, 13) placówce opiekuńczo wychowawczej - oznacza to domy dziecka, rodzinne domy dziecka, pogotowia opiekuńcze, ogniska wychowawcze, świetlice i kluby środowiskowe, działające na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759), 14) ośrodkach adopcyjno-opiekuńczych - oznacza to jednostkę inicjującą i wspomagającą zastępcze formy opieki i wychowania rodzinnego, działającą na podstawie ustawy o systemie oświaty."; 3) w art. 4 w ust. 1 po wyrazach "z zastrzeżeniem art. 27a" dodaje się wyrazy "i art. 31d"; 4) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu: "Art. 10a. Do zadań z zakresu pomocy społecznej realizowanych przez powiat należy: 1) organizowanie i zapewnienie usług w określonym standardzie w domu pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym oraz kierowanie osób ubiegających się o przyjęcie do domu pomocy społecznej, 2) opracowywanie powiatowej strategii rozwiązywania problemów społecznych, 3) udzielanie informacji o prawach i uprawnieniach, 4) organizowanie specjalistycznego poradnictwa, 5) udzielanie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania, sprawienie pogrzebu osobom bezdomnym przebywającym na terenie powiatu, które zerwały w sposób trwały związki z gminą, na której terenie miało miejsce zdarzenie powodujące bezdomność, 6) prowadzenie ośrodka interwencji kryzysowej, 7) prowadzenie placówek opiekuńczo-wychowawczych, 8) zapewnienie szkolenia i doskonalenia zawodowego kadr pomocy społecznej z terenu powiatu, 9) doradztwo metodyczne dla ośrodków pomocy społecznej i pracowników socjalnych, 10) finansowanie powiatowych ośrodków wsparcia, z wyłączeniem ośrodków, o których mowa w art. 11a pkt 1, 11) pomoc w integracji ze środowiskiem osób opuszczających zakłady karne oraz niektóre rodzaje placówek opiekuńczo-wychowawczych, resocjalizacyjnych, zakłady dla nieletnich i rodziny zastępcze, o których mowa w art. 31c ust. 1, z zastrzeżeniem art. 11a pkt 4, 12) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb, 13) realizacja innych zadań przewidzianych w odrębnych ustawach,"; 5) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu: "Art. 11a. Do zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez powiat należy: 1) organizowanie i zapewnianie funkcjonowania powiatowych ośrodków wsparcia osób z zaburzeniami psychicznymi, 2) przyznawanie oraz wypłacanie świadczeń przewidzianych ustawą osobom bezdomnym, przebywającym na terenie powiatu, które zerwały w sposób trwały związki z gminą, na której terenie miało miejsce zdarzenie powodujące bezdomność, 3) pokrywanie kosztów podstawowej opieki zdrowotnej osobom bezdomnym, o których mowa w art. 10a pkt 5, 4) przyznawanie specjalnego świadczenia pieniężnego dla osób opuszczających niektóre rodzaje placówek opiekuńczo-wychowawczych, resocjalizacyjnych, zakładów dla nieletnich i rodzin zastępczych, 5) organizowanie opieki w rodzinach zastępczych oraz udzielanie pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania umieszczonych w nich dzieci, 6) pomoc uchodźcom na podstawie art. 33, 7) utworzenie i utrzymywanie powiatowego centrum pomocy rodzinie i zapewnianie środków na wynagrodzenia pracowników realizujących zadania określone w pkt 1-6. Art. 11b. 1. Do zadań z zakresu pomocy społecznej realizowanych przez samorząd województwa należy: 1) sporządzanie bilansu potrzeb i środków w zakresie pomocy społecznej we współpracy z gminami i powiatami oraz opracowywanie strategii rozwoju, 2) opracowywanie i wdrażanie celowych programów służących realizacji zadań pomocy społecznej i ich dofinansowywanie, 3) organizowanie kształcenia, w tym prowadzenie szkół służb społecznych oraz szkolenia zawodowego kadr pomocy społecznej, 4) identyfikowanie przyczyn ubóstwa oraz wspieranie i prowadzenie działań na rzecz wyrównywania poziomu życia mieszkańców województwa, 5) inspirowanie i promowanie nowych rozwiązań w zakresie polityki społecznej, w tym pomocy społecznej. 2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, można powołać jednostkę organizacyjną "regionalny ośrodek polityki społecznej"."; 6) w art. 18 w ust. 5 wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia"; 7) w art. 20: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Dom pomocy społecznej zapewnia całodobową opiekę oraz zaspokaja niezbędne potrzeby bytowe, edukacyjne, społeczne i religijne na poziomie obowiązującego standardu.", b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Wydatki związane z zapewnieniem całodobowej opieki mieszkańcom oraz zaspokajaniem ich niezbędnych potrzeb bytowych i społecznych w całości pokrywa dom pomocy społecznej.", c) dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Dom pomocy społecznej umożliwia mieszkańcom korzystanie z przysługujących na podstawie odrębnych przepisów świadczeń zdrowotnych oraz pokrywa opłaty ryczałtowe i częściową odpłatność do wysokości limitu ceny, przewidziane w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Dom może również pokryć wydatki ponoszone na niezbędne usługi pielęgnacyjne w zakresie wykraczającym poza uprawnienia wynikające z przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.", d) skreśla się ust. 8; 8) w art. 31 w ust. 5, w art. 35 w ust. 5, w art. 35a w ust. 5, w art. 43 w ust. 6a, w art. 49 w ust. 3, w art. 51 w ust. 4 i 5, w art. 51a w ust. 2, w art. 53 w ust. 1 i w ust. 2 w pkt 3 i 4 oraz w art. 54 w ust. 2 i 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego"; 9) po art. 31b dodaje się art. 31c-31h w brzmieniu: "Art. 31c. 1. Pomoc w integracji ze środowiskiem osób objętych opieką całkowitą w niektórych rodzajach placówek opiekuńczo-wychowawczych, resocjalizacyjnych i zakładach dla nieletnich, określonych odrębnymi przepisami, oraz rodzin zastępczych polega na przyznaniu specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie, pomocy w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych i ekonomicznego usamodzielnienia się, a także na pracy socjalnej. Pomoc ta przysługuje osobom opuszczającym placówkę lub rodzinę zastępczą, znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i nie mogącym uzyskać pomocy od rodziców lub dziadków. 2. Usamodzielnianym wychowankom placówek i zakładów dla nieletnich, o których mowa w ust. 1, udziela się również pomocy w formie rzeczowej (wyprawki). 3. Przepisy ust. 1 i 2, stosuje się do usamodzielnianych wychowanków specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, określonych w odrębnych przepisach. 4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: 1) warunki i kryteria, które powinien spełnić usamodzielniany wychowanek oraz jego rodzice lub dziadkowie, do uzyskania uprawnienia i pomocy, o której mowa w ust. 1, 2) szczegółowe zasady udzielania pomocy, o której mowa w ust. 1, wysokość specjalnego świadczenia pieniężnego na zagospodarowanie oraz wartość i składniki wyprawki, 3) rodzaje placówek, których wychowankowie są uprawnieni do korzystania z pomocy, o której mowa w ust. 1. Art. 31d. 1. Dzieciom i małoletnim pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej starosta organizuje opiekę w rodzinach zastępczych. 2. Umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej następuje na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego. 3. Dziecko może być również umieszczone w rodzinie zastępczej bez orzeczenia sądu opiekuńczego, na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka, na podstawie umowy cywilnoprawnej powierzenia dziecka, zawartej na piśmie między rodziną zastępczą a starostą właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny, o czym starosta zawiadamia sąd opiekuńczy. W razie wątpliwości co do spełniania warunków wymienionych w art. 31e starosta przekazuje sprawę sądowi opiekuńczemu. 4. Rodzina zastępcza podejmuje obowiązek opieki nad dzieckiem i jego wychowaniem z dniem umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego albo z dniem zawarcia umowy, o której mowa w ust. 3. 5. Rodziny zastępcze otrzymują pomoc pieniężną na każde skierowane dziecko, w zależności od sytuacji dochodowej rodziny zastępczej i dziecka. 6. Odpowiednio przygotowane i niespokrewnione z dzieckiem lub małoletnim rodziny zastępcze mogą otrzymywać ponadto wynagrodzenie w przypadku, gdy dziecko jest kierowane do tej rodziny na pobyt okresowy, do czasu unormowania sytuacji życiowej dziecka. Art. 31e. 1. Pełnienie funkcji rodziny zastępczej może być powierzone małżeństwu lub osobie nie pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli spełniają następujące warunki: 1) dają rękojmię należytego wykonywania zadań rodziny zastępczej, 2) mają obywatelstwo polskie, stałe miejsce zamieszkania w Polsce i korzystają z pełni praw cywilnych i obywatelskich, 3) nie były pozbawione praw rodzicielskich i opiekuńczych, 4) nie są chore na chorobę uniemożliwiającą właściwą opiekę nad dzieckiem, co zostało stwierdzone zaświadczeniem lekarskim, 5) mają odpowiednie warunki mieszkaniowe oraz stałe źródło utrzymania. 2. Osobom i rodzinom podejmującym się funkcji rodziny zastępczej starosta zapewnia odpowiednie przygotowanie i szkolenie. Art. 31f. 1. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania dzieci umieszczonych w rodzinach zastępczych. 2. Podstawą przyznania pomocy pieniężnej jest umowa zawarta między starostą a rodziną zastępczą. 3. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinach zastępczych, są obowiązani do ponoszenia odpłatności z tego tytułu. Starosta wydaje decyzję o wysokości tej odpłatności. 4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje rodzin zastępczych, uwzględniające zwłaszcza występowanie pokrewieństwa pomiędzy rodziną a dzieckiem oraz szczegółowe zasady ich działania i finansowania i wysokość pomocy pieniężnej w zależności od sytuacji dochodowej dziecka i rodziny zastępczej, a także zasady przyznawania wynagrodzenia, o którym mowa w art. 31d ust. 6, w zależności od zakresu świadczonych usług opiekuńczo-wychowawczych, 2) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych oraz umieszczania dzieci w tych rodzinach, 3) zasady i wysokość odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych oraz sposób i tryb postępowania w tych sprawach. Art. 31g. 1. Rozwiązanie umowy powierzenia dziecka, o której mowa w art. 31d ust. 3, następuje po upływie 3 miesięcy od dnia wypowiedzenia dokonanego na piśmie przez jedną ze stron. 2. Starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej może rozwiązać z tą rodziną umowę powierzenia dziecka bez wypowiedzenia w razie: 1) rażącego niewywiązywania się rodziny zastępczej z przyjętych zadań, 2) ustania warunków wymaganych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, wymienionych w art. 31e ust. 1 pkt 1 i 3; w razie rozwiązania umowy powierzenia dziecka, starosta właściwy dla miejsca zamieszkania rodziny zastępczej, ma obowiązek zapewnienia dziecku dalszej pieczy i wychowania. Art. 31h. Należności z tytułu odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych podlegają egzekucji administracyjnej."; 10) w art. 35 skreśla się ust. 4a; 11) w art. 55 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Pomoc pieniężna przyznawana rodzinom zastępczym przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie ulega zmianie, chyba że rodzina zastępcza wystąpi z wnioskiem o tę zmianę."; 12) po art. 55 dodaje się art. 55a-55f w brzmieniu: "Art. 55a. 1. Domy pomocy społecznej prowadzone przed dniem 1 stycznia 1999 r. uznaje się do roku 2006 za domy spełniające standard usług, określony odrębnymi przepisami, jeżeli opracowały i realizują program naprawczy, o którym mowa w art. 20. Warunkowe zezwolenie w tym zakresie wydaje wojewoda. 2. Poziom usług świadczonych przez dom pomocy społecznej w zakresie zaspokojenia potrzeb bytowych, opiekuńczych osobom przebywającym w takim domu nie może ulec obniżeniu po dniu 1 stycznia 1999 r. Art. 55b. 1. Przepisy określające w ustawie zadania powiatów stosuje się odpowiednio do miast na prawach powiatu. 2. Zadania powiatowych centrów pomocy rodzinie w miastach, o których mowa w ust. 1, realizują miejskie ośrodki pomocy społecznej tych miast, które mogą być nazwane "miejskimi ośrodkami pomocy rodzinie". Art. 55c. 1. Powiaty i miasta na prawach powiatów przejmują od wojewodów z dniem 1 stycznia 1999 r. mające siedziby na ich terenie domy pomocy społecznej, placówki i ośrodki, o których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7, z wyłączeniem jednostek organizacyjnych prowadzonych przez gminy. 2. Mienie domów pomocy społecznej, placówek i ośrodków, o których mowa w ust. 1, staje się własnością powiatu z dniem ich przejęcia. Art. 55d. Środki na realizację określonych w ustawie zadań powiatów, w tym prowadzenie placówek, domów pomocy społecznej i ośrodków, o których mowa w art. 55c ust. 1, a także zadań samorządu województwa, określają odrębne ustawy. Art. 55e. 1. Powiat i miasto na prawach powiatu nie może, bez zgody wojewody, w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy zmienić przeznaczenia i typu domu pomocy społecznej, placówek i ośrodków wsparcia, o których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7. 2. Decyzję administracyjną o skierowaniu do odpowiedniego typu domu pomocy społecznej wydaje, w imieniu starosty, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom, jeżeli okres oczekiwania na miejsce w domu pomocy społecznej nie przekracza 3 miesięcy. 3. W przypadku niemożności wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, w związku z brakiem miejsca w domu pomocy społecznej, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie wydaje decyzję kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej oraz ustala w tej decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób oczekujących, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym dom. 4. Osobie, która przed dniem wejścia w życie ustawy otrzymała decyzję o odmowie skierowania do domu pomocy społecznej w związku z brakiem miejsca, kierownik powiatowego centrum pomocy rodzinie wydaje ponownie decyzję o skierowaniu do określonego typu domu pomocy społecznej, po uzgodnieniu z podmiotem prowadzącym taki dom, a w razie braku miejsca wydaje decyzję kwalifikującą osobę do domu pomocy społecznej i ustala w decyzji przewidywany czas oczekiwania i miejsce na liście osób oczekujących. Decyzja ta nie może być mniej korzystna od posiadanej decyzji w przedmiotowej sprawie. Art. 55f. 1. Na realizację zadań własnych z zakresu pomocy społecznej powiaty i samorządy województw otrzymują także dotacje celowe z budżetu państwa. 2. Stroną umowy zawartej przez wojewodę z podmiotami, o których mowa w art. 12a ustawy, w sprawie zlecania prowadzenia domów pomocy społecznej oraz środowiskowych domów samopomocy o zasięgu ponadlokalnym, oraz umów zawartych między kuratorem a rodziną zastępczą, z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się starosta." Art. 14. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) art. 14 otrzymuje brzmienie: "Art. 14. 1. Krajowy system ratowniczo-gaśniczy ma na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska poprzez: 1) walkę z pożarami lub innymi klęskami żywiołowymi, 2) ratownictwo techniczne, 3) ratownictwo chemiczne, 4) ratownictwo ekologiczne, 5) ratownictwo medyczne. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, w szczególności w zakresie: 1) organizacji na obszarze powiatu, województwa i kraju, 2) walki z pożarami i innymi klęskami żywiołowymi, 3) ratownictwa technicznego, chemicznego, ekologicznego i medycznego, 4) dysponowania do działań ratowniczych, 5) kierowania działaniem ratowniczym, 6) prowadzenia dokumentacji zdarzeń określonych w art. 2 pkt 2 oraz dokumentacji funkcjonowania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, 7) organizacji odwodów operacyjnych, 8) organizacji stanowisk kierowania. 3. Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej, wojewoda lub starosta odpowiednio na obszarze kraju, województwa lub powiatu określają zadania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, koordynują jego funkcjonowanie i kontrolują wykonywanie wynikających stąd zadań, a w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska kierują tym systemem. 4. Wojewoda i starosta wykonują swoje zadania przy pomocy zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. 5. Wójt (burmistrz lub prezydent miasta) koordynuje funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego na obszarze gminy w zakresie ustalonym przez wojewodę. Zadanie to wykonywane jest przy pomocy komendanta gminnego ochrony przeciwpożarowej, jeżeli komendant taki został zatrudniony przez gminę. 6. Zespoły, o których mowa w ust. 4, w przypadku powstania klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego zdarzenia oraz zagrożenia życia, zdrowia lub środowiska noszącego znamiona kryzysu, stają się zespołami reagowania kryzysowego. 7. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, skład oraz szczegółowe zasady działania i tryb powoływania zespołów, o których mowa w ust. 4. 8. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska, występujących na obszarze przekraczającym granice powiatu, koordynacja działań powiatowych zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa należy do wojewody. 9. W sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń ludzi i środowiska, występujących na obszarze przekraczającym granice województwa, koordynacja działań wojewódzkich zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa należy do ministra właściwego do spraw wewnętrznych." Art. 15. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 w ust. 5 wyrazy "szkół podstawowych artystycznych i gimnazjów artystycznych" zastępuje się wyrazami "szkół artystycznych"; 2) w art. 59 w ust. 2 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "W przypadku szkoły artystycznej wymagana jest również opinia ministra właściwego do spraw kultury."; 3) w art. 60 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, standardy usług w zakresie opieki nad dzieckiem i wychowania dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, o których mowa w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126)."; 4) w art. 79: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Szkoły publiczne, przedszkola publiczne i placówki publiczne zakładane i prowadzone przez organy i podmioty zaliczane na podstawie odrębnej ustawy do sektora finansów publicznych są jednostkami lub zakładami budżetowymi. Zasady gospodarki finansowej tych szkół, przedszkoli i placówek określają odrębne przepisy.", b) w ust. 2 po wyrazie "Przedszkola" dodaje się wyraz " , szkoły", c) w ust. 3 po wyrazach "rady przedszkola" dodaje się wyraz " , szkoły". Art. 16. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 40, poz. 150, Nr 80, poz. 368 i Nr 113, poz. 547, z 1995 r. Nr 50, poz. 261 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 460) dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu: "Art. 8a. 1. Koszty związane z finansowaniem ustawowych uprawnień do bezpłatnych lub ulgowych przejazdów pokrywane są z budżetu państwa. 2. Samorządy województw przekazują przewoźnikom, wykonującym krajowe autobusowe przewozy pasażerskie, dopłaty do tych przewozów z tytułu stosowania obowiązujących ustawowych ulg w przewozach pasażerskich. 3. Dopłaty, o których mowa w ust. 2, przekazywane są przewoźnikom wykonującym krajowe autobusowe przewozy pasażerskie na zasadach określonych w umowach między samorządami województw a wymienionymi podmiotami. 4. Wysokość dopłaty określona jest na podstawie ewidencji prowadzonej przez przewoźników za pomocą kas fiskalnych. Art. 8b. Przewoźnicy kolejowi, wykonujący krajowe przewozy pasażerskie, otrzymują z tytułu obowiązujących ustawowych ulg dotację przedmiotową na podstawie art. 22 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668)." Art. 17. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112 i 1118) art. 37i otrzymuje brzmienie: "Art. 37i. 1. Lokalne programy, obejmujące swym zakresem obszar jednego lub kilku powiatów, mające na celu: 1) zmniejszenie negatywnych skutków bezrobocia albo tworzenie miejsc pracy, 2) wsparcie przebiegu restrukturyzacji podmiotów położonych na terenie powiatów objętych programami restrukturyzacyjnymi przyjętymi przez Radę Ministrów inicjowane, realizowane i finansowane przez organy samorządu województwa mogą zostać wsparte środkami budżetu państwa określonymi na ten cel w ustawie budżetowej. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki wspierania lokalnych programów, o których mowa w ust. 1. 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia powiaty (gminy) zagrożone strukturalną recesją i degradacją społeczną lub w których realizowane są programy, o których mowa w ust. 1, w których mogą być stosowane, określone na podstawie odrębnych przepisów, wszystkie lub niektóre instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje, o których mowa w art. 37h ust. 1. 4. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, przyznać bezrobotnym zamieszkałym we wszystkich lub niektórych powiatach (gminach), o których mowa w ust. 3, prawo do zasiłku i stypendium, o których mowa w art. 37j ust. 3 i w art. 37d." Art. 18. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1116) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) w ust. 2 wyraz "komunalnych" zastępuje się wyrazem "samorządowych", b) w ust. 3 w pkt 4 wyraz "komunalnego" zastępuje się wyrazem "samorządowego"; 2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: "Art. 2a. Ilekroć w ustawie mówi się o samorządzie terytorialnym - należy przez to rozumieć gminę, powiat, samorząd województwa oraz inne samorządowe osoby prawne i samorządowe jednostki organizacyjne."; 3) w art. 9: a) w pkt 1 skreśla się wyrazy "i sejmikom samorządowym", b) w pkt 2 wyrazy "radom gmin" zastępuje się wyrazami "organom stanowiącym jednostek samorządu terytorialnego". Art. 19. W ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739 i Nr 144, poz. 971) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 16 w ust. 1 pkt 5-7 otrzymują brzmienie: "5) uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego oraz akty organów administracji rządowej stanowiących przepisy prawa miejscowego, 6) uchwały organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego"; 2) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sąd rozstrzyga, w przypadkach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz w Ordynacji podatkowej, spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego oraz między organami tych jednostek a organami administracji rządowej, a także - między samorządowymi kolegiami odwoławczymi."; 3) w art. 20 w ust. 2 wyrazy "organy samorządu terytorialnego" zastępuje się wyrazami "organy jednostek samorządu terytorialnego."; 4) w art. 24: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Sąd uwzględniając skargę na uchwałę organu jednostki samorządu terytorialnego albo związku jednostek samorządu terytorialnego lub na inny akt prawa miejscowego, stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części.", b) w ust. 2 wyrazy "organu gminy" zastępuje się wyrazami "organu jednostki samorządu terytorialnego". Art. 20. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Terenem działania izby jest obszar województwa."; 2) w art. 35: a) w pkt 1 wyrazy "w okresie pierwszej kadencji organów izby" zastępuje się wyrazami "w okresie do dnia 31 grudnia 2000 r.", b) pkt 7 otrzymuje brzmienie: "7) z odpisu w wysokości 2% od uzyskanych wpływów z tytułu podatku rolnego, pobieranego na obszarze działania izby - od dnia 1 stycznia 2001 r." Art. 21. W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 58, poz. 366) w art. 93 w ust. 1 wyrazy "2 lat" zastępuje się wyrazami "3 lat". Art. 22. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 33 po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu: "1b. Prezes Rady Ministrów, realizując uprawnienia wynikające z art. 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943), dokonuje, w drodze rozporządzenia, przeniesień planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej. 1c. W przypadkach, o których mowa w ust. 1b, nie stosuje się przepisów art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014)."; 2) w art. 39 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W przypadku utworzenia, zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów ustala przeznaczenie składników majątkowych, będących w jego posiadaniu, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej." Art. 23. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348, Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) w art. 18: a) w ust. 1 dodaje się pkt 3 w brzmieniu: "3) finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg, znajdujących się na terenie gminy, w odniesieniu do których gmina jest zarządcą, z zastrzeżeniem ust. 3a.", b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: "3a. Środki na finansowanie oświetlenia dróg publicznych krajowych, wojewódzkich i powiatowych w granicach miast na prawach powiatu, pokrywane są z budżetu państwa.", c) w ust. 4 po wyrazach "w ust. 3" dodaje się wyrazy "i 3a". Art. 24. W ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 114, poz. 739 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 88 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Postanowienie o umieszczeniu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku albo zastosowanie aresztu w celu wydalenia, wydaje na wniosek wojewody, Policji lub Straży Granicznej sąd rejonowy właściwy ze względu na siedzibę organu składającego wniosek." Art. 25. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. Nr 106, poz. 679 i z 1998 r. Nr 113, poz. 715) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 6a i 6b w brzmieniu: "6a) członków zarządów powiatów, skarbników powiatów (głównych księgowych budżetu powiatu) i sekretarzy powiatów oraz inne osoby wydające decyzje administracyjne z upoważnienia starosty, 6b) członków zarządów województw, skarbników województw (głównych księgowych budżetu województwa) oraz inne osoby wydające decyzje administracyjne z upoważnienia marszałka województwa,"; 2) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) spółce prawa handlowego - rozumie się przez to spółkę handlową, a także inną spółkę, do której stosuje się przepisy prawa handlowego, w tym spółkę według prawa obcego, 2) jednostkach samorządu terytorialnego - należy przez to rozumieć: gminę, powiat, samorząd województwa."; 3) w art. 6 w ust. 1 wyrazy "gminy, związków międzygminnych lub innych komunalnych osób prawnych" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub innych osób prawnych jednostek samorządu terytorialnego"; 4) w art. 10: a) w ust. 1 wyraz "gminy lub związku międzygminnego" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków", b) w ust. 6 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa - wojewodzie,". Art. 26. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w pkt 1, w art. 6 w ust. 9, w art. 10 w ust. 6, w art. 12 w ust. 7, w art. 20 w ust. 4, w art. 21 w ust. 7, w art. 22 w ust. 2, w art. 27 w ust. 3, w art. 29 w ust. 2 i 4, w art. 33 w ust. 11, w art. 34 w ust. 2, w art. 36 w ust. 2, w art. 39 w ust. 5, w art. 43 w ust. 2, w art. 44 w ust. 4, w art. 45 w ust. 4, w art. 47 w ust. 6 i 7, w art. 49 w ust. 2 i 4, w art. 50 w ust. 3, w ust. 6 pkt 8 i ust. 8, w art. 51 w ust. 1 i 2 oraz w art. 56 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Minister Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego"; 2) w art. 6 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: "4a. W celu wydania orzeczenia wojewódzki zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności może skierować osobę zainteresowaną na niezbędne badania i konsultacje specjalistyczne oraz obserwacje szpitalne, wykonywane bezpłatnie dla osoby ubezpieczonej."; 3) w art. 28 w ust. 1 w pkt 3 wyraz "podstawowa" zastępuje się wyrazem "doraźna"; 4) w art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 4, oraz sposób jej przedstawienia."; 5) w art. 31 w ust. 5 wyraz "zarządzenia" zastępuje się wyrazem "rozporządzenia"; 6) w art. 34 w ust. 1 i 4 oraz w art. 44 ust. 2 i 3 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "ministerstwo ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego."; 7) po art. 35 dodaje się art. 35a-35c w brzmieniu: "Art. 35a. Do zadań powiatowego centrum pomocy rodzinie należy w szczególności: 1) rehabilitacja osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 10 ust. 1, zgodnie z orzeczeniem i wnioskiem, o którym mowa w art. 10 ust. 5, 2) podejmowanie działań zmierzających do ograniczenia skutków niepełnosprawności i likwidacji barier utrudniających osobom niepełnosprawnym funkcjonowanie w społeczeństwie, 3) opracowywanie i przedstawianie planów zadań i informacji z prowadzonej działalności oraz ich udostępnianie na potrzeby samorządu województwa. Art. 35b. Do zadań powiatowego urzędu pracy należy w szczególności: 1) opracowywanie powiatowych programów pomocy w realizacji zadań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych, 2) pośrednictwo pracy i poradnictwo zawodowe dla osób niepełnosprawnych, ich szkolenie oraz przekwalifikowywanie, 3) kierowanie osób niepełnosprawnych, które wymagają specjalistycznego programu szkolenia oraz rehabilitacji leczniczej i społecznej, do specjalistycznego ośrodka szkoleniowo-rehabilitacyjnego lub do innej placówki szkoleniowej, 4) współpraca z organami rentowymi w zakresie wynikającym z odrębnych przepisów, 5) doradztwo organizacyjno-prawne i ekonomiczne w zakresie działalności gospodarczej lub rolniczej podejmowanej przez osoby niepełnosprawne, 6) współpraca z organami administracji rządowej i organami jednostek samorządu terytorialnego, organizacjami pozarządowymi i fundacjami, w zakresie zatrudniania i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, 7) współpraca z właściwym terenowo inspektorem pracy w zakresie oceny i kontroli miejsc pracy osób niepełnosprawnych. Art. 35c. Zarządy województw i starostowie przedstawiają Prezesowi Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wnioski do planu finansowego tego Funduszu oraz sprawozdania rzeczowo finansowe o zadaniach zrealizowanych z otrzymanych z Funduszu środków."; 8) w art. 46 w pkt 7 na końcu dodaje się wyrazy " , a także spłaty pożyczek, o których mowa w art. 12, wraz z oprocentowaniem"; 9) art. 48 otrzymuje brzmienie: "Art. 48. 1. Środki Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są przekazywane przez Prezesa Zarządu tego Funduszu: 1) samorządom wojewódzkim i powiatowym na realizację określonych zadań lub rodzajów zadań, na wyodrębniony rachunek bankowy - według algorytmu, 2) podmiotom realizującym zadania zlecone przez Fundusz lub inne zadania wynikające z ustawy - na podstawie zawartych z nimi umów. 2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, algorytm, o którym mowa w ust. 1, a także sposób przedstawiania sprawozdań o wykorzystaniu środków Funduszu. Projekt algorytmu podlega opiniowaniu przez stronę samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. 3. Algorytm, o którym mowa w ust. 1, powinien uwzględniać liczbę osób niepełnosprawnych zamieszkałych na danym terenie, w tym bezrobotnych i poszukujących pracy, oraz zapotrzebowanie na środki do realizacji zadań wynikających z ustawy dla prowadzenia przez samorządy aktywnej polityki rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych." Art. 27. W ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1060) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Mandatu radnego województwa nie można łączyć z: 1) mandatem radnego powiatu i gminy, 2) funkcją wojewody i wicewojewody, 3) zatrudnieniem na stanowiskach urzędniczych w urzędach rządowej administracji zespolonej i niezespolonej na obszarze województwa."; 2) w art. 34 skreśla się ust. 4. Art. 28. W ustawie z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 53 skreśla się pkt 12; 2) w art. 60 w pkt 31 skreśla się lit. g); 3) w art. 64: a) w pkt 1 skreśla się lit. c), b) skreśla się pkt 4 i 5, c) w pkt 10 w lit. d) skreśla się piąte tiret, d) skreśla się pkt 17, 27 i 28; 4) w art. 75 skreśla się pkt 6; 5) w art. 97 skreśla się pkt 25; 6) w art. 110 skreśla się pkt 1; 7) w art. 124 w pkt 3 w lit. b) skreśla się drugie tiret; 8) w art. 139: a) w pkt 9 skreśla się lit. c), b) skreśla się pkt 13 i 21. Art. 29. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872): 1) w art. 25 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują rejonowe oddziały wojewódzkich ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej."; 2) w art. 49: a) w ust. 1 i 2 skreśla się wyraz "obowiązkowych", b) w ust. 3 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "z wyjątkiem szkół artystycznych prowadzonych przez gminy na podstawie przepisów dotychczas obowiązujących."; 3) w art. 58 w ust. 2 wyrazy "warunków pracy i płacy" zastępuje się wyrazami "warunków pracy lub płacy"; 4) w art. 70 wyrazy "art. 25 ust. 1 pkt 5" zastępuje się wyrazami "art. 25 ust. 1 pkt 4"; 5) po art. 98 dodaje się art. 98a w brzmieniu: "Art. 98a. Organ, który na podstawie dotychczasowych przepisów utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej lub na podstawie tej ustawy przejął uprawnienia organu tworzącego publiczny zakład opieki zdrowotnej, w terminie do dnia 30 czerwca 1999 r., dostosuje skład rady społecznej do wymagań określonych w art. 45 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115)." Art. 30. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118) w art. 6 w ust. 1 dodaje się pkt 7a w brzmieniu: "7a) pobierającymi stypendium słuchaczami Krajowej Szkoły Administracji Publicznej,". Art. 31. 1. Postępowanie egzekucyjne i zabezpieczające, toczące się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzi się na zasadach ustawy, o której mowa w art. 3, i przez organy w niej wskazane. 2. Czynności egzekucyjne dokonane przed wejściem w życie niniejszej ustawy pozostają w mocy. Art. 32. Karty wędkarskie i karty łowiectwa podwodnego wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują swoją ważność. Art. 33. 1. Członkowie walnych zgromadzeń izb rolniczych, działających w dniu 31 grudnia 1998 r., zachowują swoje mandaty do czasu nowych wyborów i z dniem wejścia w życie ustawy stają się członkami walnego zgromadzenia izby rolniczej, na terenie działania której położony jest okręg wyborczy, z którego uzyskali mandaty. 2. Właściwy miejscowo wojewoda, w terminie do dnia 28 lutego 1999 r., zwoła nadzwyczajne zgromadzenie walnego zgromadzenia izby rolniczej, które dokona wyboru komisji rewizyjnej, zarządu izby rolniczej i delegata do Krajowej Rady Izb Rolniczych. 3. Kadencja komisji rewizyjnej i zarządu, o których mowa w ust. 2, upływa z dniem wyboru walnego zgromadzenia izby rolniczej. 4. Mienie, będące we władaniu izby rolniczej działającej w dniu 31 grudnia 1998 r., z dniem wejścia w życie ustawy staje się z mocy prawa mieniem izby rolniczej, na terenie działania której znajdowała się siedziba izby rolniczej działającej w dniu 31 grudnia 1998 r. 5. Pracownicy biur izb rolniczych działających w dniu 31 grudnia 1998 r. z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami biur właściwych izb rolniczych. 6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w terminie do dnia 31 marca 1999 r., zwoła nadzwyczajne posiedzenie Krajowej Rady Izb Rolniczych, która dokona wyboru komisji rewizyjnej i zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych. Art. 34. Z dniem 1 stycznia 1999 r. właściwi starostowie stają się stroną dotychczasowych umów cywilnoprawnych, dotyczących realizacji przejętych przez samorządy powiatowe zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniania osób niepełnosprawnych, w miejsce dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy. Art. 35. Prezes Rady Ministrów ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 36. Przepisy wykonawcze wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie upoważnień zawartych w ustawie, o której mowa w art. 4, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie upoważnień w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jeżeli nie są z nią sprzeczne, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r. Art. 37. Ilekroć w dotychczasowych przepisach jest mowa o ustawie o samorządzie terytorialnym, należy przez to rozumieć ustawę o samorządzie gminnym, o której mowa w art. 10 niniejszej ustawy. Art. 38. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1127) Na podstawie art. 56 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2c ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych (Dz. U. Nr 133, poz. 637, z 1994 r. Nr 140, poz. 773, z 1995 r. Nr 153, poz. 776, z 1996 r. Nr 156, poz. 783 oraz z 1997 r. Nr 160, poz. 1089) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) w ust. 1 wyrazy "10,24 gr" zastępuje się wyrazami "11,26 gr"; b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Stawkę, o której mowa w ust. 1: 1) za pobór wody zużytej bezpowrotnie do celów związanych z wytworzeniem energii elektrycznej lub cieplnej: a) na obszarze województwa śląskiego - mnoży się przez 0,8, b) na obszarze województw: dolnośląskiego, małopolskiego, opolskiego i świętokrzyskiego - mnoży się przez 0,5, c) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 0,2, 2) za pobór wody do innych celów: a) na obszarze województwa śląskiego - mnoży się przez 3,0, b) na obszarze województw, o których mowa w pkt 1 lit. b) - mnoży się przez 2,5, c) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 1,0"; c) w ust. 3 wyrazy "32,30 gr" zastępuje się wyrazami "35,53 gr", d) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Stawkę, o której mowa w ust. 3: 1) za pobór wody do celów produkcyjnych, w których woda wchodzi w skład albo bezpośredni kontakt z produktami spożywczymi lub farmakologicznymi: a) na obszarze województw: dolnośląskiego, małopolskiego, opolskiego, śląskiego i świętokrzyskiego - mnoży się przez 0,8, b) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 0,3, 2) za pobór wody do innych celów: a) na obszarze województw, o których mowa w pkt 1 lit. a) - mnoży się przez 2,5, b) na obszarze pozostałych województw - mnoży się przez 1,0"; 2) w § 4 wyrazy "1,72 gr" zastępuje się wyrazami "1,89 gr", a wyrazy "1,16 gr" zastępuje się wyrazami "1,28 gr"; 3) w § 5 skreśla się wyrazy "stanowiących własność państwa"; 4) w § 7: a) w ust. 5 wyrazy "3,36 zł" zastępuje się wyrazami "3,70 zł"; b) w ust. 7 wyrazy "1,88 zł" zastępuje się wyrazami "2,07 zł"; c) w ust. 9 wyrazy "28,84 gr" zastępuje się wyrazami "31,72 gr"; d) w ust. 10 wyrazy "18,70 gr" zastępuje się wyrazami "20,57 gr"; e) w ust. 11 wyrazy "2,38 gr" zastępuje się wyrazami "2,62 gr"; f) w ust. 12 wyrazy "33,63 zł" zastępuje się wyrazami "36,99 zł"; g) w ust. 13 wyrazy "12,60 zł" zastępuje się wyrazami "13,86 zł"; 5) w § 8 ust. 1 wyraz "katowickiego" zastępuje się wyrazem "śląskiego"; 6) w § 10: a) w pkt 1 wyrazy "315,00 zł" zastępuje się wyrazami "346,00 zł", b) w pkt 2 wyrazy "420,00 zł" zastępuje się wyrazami "462,00 zł"; 7) po § 10 dodaje się § 10a w brzmieniu: "§ 10a. 1. Przy ustalaniu jednostkom górnictwa węgla kamiennego opłaty za wprowadzanie zasolonych wód kopalnianych bezpośrednio do wód powierzchniowych wojewoda może zastosować stawkę, o której mowa w § 7 ust. 11, jeżeli określone w programach restrukturyzacji tych jednostek inwestycje, których wykonanie zapewni odprowadzanie zasolonych wód kopalnianych o wymaganych warunkach, są realizowane terminowo. 2. Wniosek o zastosowanie ulgi, o której mowa w ust. 1, powinien być złożony wraz z informacją stanowiącą podstawę ustalenia opłaty za wodę i ścieki."; 8) w załączniku do rozporządzenia wprowadza się następujące zmiany: a) tytuł załącznika otrzymuje brzmienie: "Opłaty za szczególne korzystanie z wód i ze stanowiących własność państwa urządzeń wodnych"; b) w ust. 1 pkt 16 otrzymuje brzmienie: "16) kanały w systemie Jezior Warmińskich: - Kanał Warmiński od miasta Miłomłyn (km 0,0) do: jeziora Drużno (km 52,0), jeziora Szeląg (km 19,1) i jeziora Jeziorak (km 11,5), - Kanał Bartnicki od jeziora Ruda Woda (km 0,0) do jeziora Bartnickiego (km 7,6),"; c) w ust. 1 w pkt 17 po wyrazach: "- Kanał Jegliński od km 1,3 do km 6,55," dodaje się następujące wyrazy: "- Kanał Tałteński - od km 33,0 do km 34,60, - Kanał Mioduński - od km 37,05 do km 38,97, - Kanał Szymoński - od km 40,34 do km 42,70, - Kanał Łuczański - od km 61,80 do km 63,93, - Kanał Węgorzewski - od km 85,15 do km 86,07,"; d) w ust. 2: - w pkt 1 lit. a) wyrazy "0,42 gr" zastępuje się wyrazami "0,46 gr"; - w pkt 1 lit. b) wyrazy "0,38 gr" zastępuje się wyrazami "0,42 gr"; - w pkt 1 lit. c) wyrazy "0,34 gr" zastępuje się wyrazami "0,38 gr"; - w pkt 2 wyrazy "0,07 gr" zastępuje się wyrazami "0,08 gr", a wyrazy "1,03 gr" wyrazami "1,13 gr"; - w pkt 3 lit. a) wyrazy "4,20 zł" zastępuje się wyrazami "10,00 zł"; - w pkt 3 lit. b) wyrazy "8,50 zł" zastępuje się wyrazami "20,00 zł"; - w pkt 4 lit. a) wyrazy "4,20 zł" zastępuje się wyrazami "4,60 zł"; - w pkt 4 lit. b) wyrazy "6,30 zł" zastępuje się wyrazami "9,20 zł"; - w pkt 5 lit. a) wyrazy "2,20 zł" zastępuje się wyrazami "2,50 zł"; - w pkt 5 lit. b) wyrazy "3,20 zł" zastępuje się wyrazami "5,00 zł"; e) w ust. 5 skreśla się wyraz "państwowych"; f) ust. 7 otrzymuje brzmienie: "7. Na wodach nie administrowanych przez okręgowe dyrekcje gospodarki wodnej opłaty wymienione w ust. 6 pobierają: a) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Gdańsku - z wód położonych na terenie województw: kujawsko-pomorskiego i pomorskiego, b) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Gliwicach - z wód położonych na terenie województwa śląskiego, c) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Krakowie - z wód położonych na terenie województw: małopolskiego, podkarpackiego i świętokrzyskiego, d) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Poznaniu - z wód położonych na terenie województw: lubuskiego, łódzkiego i wielkopolskiego, e) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Warszawie - z wód położonych na terenie województw: mazowieckiego, lubelskiego, podlaskiego, warmińsko-mazurskiego, f) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej we Wrocławiu - z wód położonych na terenie województw: dolnośląskiego i opolskiego, g) Okręgowa Dyrekcja Gospodarki Wodnej w Szczecinie - z wód położonych na terenie województwa zachodniopomorskiego."; g) w ust. 8 skreśla się wyraz "państwowych". § 2. 1. Sprawy wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia podlegają rozpoznaniu według przepisów dotychczasowych. 2. Do zakładów, które do dnia 31 stycznia 1999 r. złożą informację zawierającą dane o ilości pobranej wody powierzchniowej i podziemnej, celach jej wykorzystania oraz o zakupie i sprzedaży wody, a także o ilości, rodzaju i przeciętnym składzie wprowadzanych do wód lub do ziemi ścieków oraz o stężeniu zawartych w nich zanieczyszczeń, określonych wskaźnikami: BZT5, ChZT, zawiesiną ogólną, sumą jonów chlorków i siarczanów, sumą metali ciężkich, fenolami lotnymi, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Minister właściwy do spraw środowiska ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1993 r. w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie opłat za składowanie odpadów. (Dz. U. Nr 162, poz. 1128) Na podstawie art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) stawki opłat za umieszczenie odpadów na składowisku odpadów, 2) roczne stawki opłat za składowanie odpadów na składowisku odpadów, 3) odpady, za które wytwarzający odpady nie ponosi opłat za każdy rok ich składowania. § 2. 1. Stawki opłat za umieszczenie odpadów na składowisku odpadów określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Roczne stawki opłat za składowanie odpadów na składowisku odpadów wynoszą 3% stawek opłat za umieszczenie tych odpadów na składowisku, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Roczne stawki opłat za składowanie odpadów na składowisku odpadów dla niektórych rodzajów odpadów określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. 4. Odpady, za które wytwarzający odpady nie ponosi opłat za każdy rok ich składowania na składowisku odpadów, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, z tym że wytwarzający nie ponosi opłat za odpady wyszczególnione w liczbie porządkowej 17 tabeli, jeśli odpady te zostały umieszczone na składowisku odpadów do dnia 31 grudnia 1999 r., a za odpady wyszczególnione w pozycjach 8-11, jeżeli zostały umieszczone na składowisku do dnia 31 grudnia 2001 r. § 3. Do opłat za umieszczenie odpadów na składowisku odpadów przed dniem 1 stycznia 1999 r. oraz do opłat za czas składowania odpadów składowanych na składowisku odpadów przed dniem 1 stycznia 1999 r. mają zastosowanie przepisy dotychczasowe. § 4. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za składowanie odpadów (Dz. U. Nr 162, poz. 1116). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1128) Załącznik nr 1 STAWKI OPŁAT ZA UMIESZCZENIE ODPADÓW NA SKŁADOWISKU ODPADÓW KodGrupy, podgrupy i rodzaje odpadówStawka jednostkowa zł/1 Mg 123 01Odpady powstające przy poszukiwaniu, wydobyciu i wzbogacaniu rud oraz innych surowców mineralnych 01 01Odpady z wydobywania minerałów 01 01 01Odpady z wydobywania rud metali (z wyłączeniem 01 01 03)11,00 01 01 02Odpady z wydobywania innych minerałów7,00 01 01 03Odpady skalne z górnictwa miedzi7,00 01 02Odpady ze wstępnej obróbki wydobytego urobku 01 02 01Odpady ze wstępnej obróbki rud metali11,00 01 02 02Odpady ze wstępnej obróbki rud innych surowców mineralnych nie zawierających metali7,00 01 03Odpady z fizycznej i chemicznej przeróbki rud metali 01 03 01Odpady ze wzbogacania (z wyłączeniem 01 03 04)11,00 01 03 02Odpady o konsystencji pyłów i proszków35,00 01 03 03Czerwony szlam powstający przy produkcji tlenku glinu11,001) 01 03 04Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud metali nieżelaznych7,00 01 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 01 04Odpady z fizycznej i chemicznej przeróbki surowców mineralnych, nie zawierających rud metali 01 04 01Skruszone skały7,00 01 04 02Odpadowe piaski i iły7,00 01 04 03Odpady o konsystencji pyłów i proszków35,00 01 04 04Odpady powstające przy wzbogacaniu soli kamiennej i potasowej7,00 01 04 05Odpady i szlamy powstające przy płukaniu i oczyszczaniu surowców mineralnych7,001) 01 04 06Odpady powstające przy cięciu, płukaniu i obróbce postaciowej skał i minerałów7,00 01 04 07Odpady przeróbcze ze wzbogacenia węgla7,00 01 04 08Odpady z flotacji węgla7,001) 01 04 09Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud siarkowych7,001) 01 04 10Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud fosforowych (fosforytów, apatytów)7,001) 01 04 99Inne nie wymienione odpady7,00 01 05Odpady powstające przy wierceniu otworów badawczych i eksploatacyjnych 01 05 01Płuczki wiertnicze i odpady wiertnicze zawierające ropę naftową11,00 01 05 02Płuczki i odpady wiertnicze zawierające baryt7,00 01 05 03Płuczki i odpady wiertnicze zawierające chlorki11,00 01 05 04Płuczki i inne odpady wiertnicze z odwiertów wody słodkiej7,001) 01 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 02Odpady z rolnictwa, sadownictwa, hodowli, rybołówstwa, leśnictwa oraz przetwórstwa żywności 02 01Odpady z produkcji podstawowej 02 01 01Osady z mycia i czyszczenia11,001) 02 01 02Odpadowa tkanka zwierzęca i padlina92,00 02 01 03Odpadowa masa roślinna w rolnictwie i sadownictwie11,00 02 01 04Odpady z tworzyw sztucznych (z wyłączeniem opakowań)11,00 02 01 05Odpady agrochemikaliów92,00 02 01 06Odchody zwierzęce35,00 02 01 07Odpady z gospodarki leśnej7,00 02 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 02Odpady z przygotowania i przetwórstwa produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego 02 02 01Odpady z mycia i przygotowywania surowców11,001) 02 02 02Odpady z uboju i przetwórstwa ryb35,00 02 02 03Surowce i produkty nie nadające się do spożycia i przetwórstwa35,00 02 02 04Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 02 02 05Odpady z produkcji pasz mięsno-kostnych35,00 02 02 06Odpady z produkcji mączki rybnej35,00 02 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 03Odpady z przygotowywania i przetwórstwa produktów spożywczych i używek pochodzenia roślinnego (z wyłączeniem 02 07) 02 03 01Szlamy z mycia, oczyszczania i przygotowywania surowców7,001) 02 03 02Odpady konserwantów11,00 02 03 03Odpady poekstrakcyjne11,00 02 03 04Surowce i produkty nie nadające się do spożycia i przetwórstwa11,00 02 03 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,001) 02 03 06Odpadowe tłuszcze roślinne11,00 02 03 07Odpady z produkcji pasz roślinnych7,00 02 03 08Pyły tytoniowe11,00 02 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 04Odpady z przemysłu cukrowniczego 02 04 01Osady z oczyszczania i mycia buraków7,001) 02 04 02Nienormatywny węglan wapnia oraz kreda cukrownicza (wapno defekacyjne)7,00 02 04 03Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków7,001) 02 04 04Wysłodki7,001) 02 04 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 05Odpady z przemysłu mleczarskiego 02 05 01Surowce i produkty nieprzydatne do spożycia oraz przetwarzania11,00 02 05 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,001) 02 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 06Odpady z przemysłu piekarniczego i cukierniczego 02 06 01Surowce i produkty nieprzydatne do spożycia i przetwórstwa11,00 02 06 02Odpady konserwantów11,00 02 06 03Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,001) 02 06 04Nieprzydatne do wykorzystania tłuszcze spożywcze11,00 02 06 99Inne nie wymienione odpady7,00 02 07Odpady z produkcji napojów alkoholowych i bezalkoholowych 02 07 01Odpady z przygotowywania surowców7,00 02 07 02Odpady z destylacji spirytualiów35,00 02 07 03Odpady z procesów fizykochemicznych (rektyfikacji, klarowania)35,00 02 07 04Surowce i produkty nie przydatne do spożycia i przetwórstwa (z wyłączeniem 02 07 06)11,00 02 07 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 02 07 06Wytłoki, osady moszczowe i pofermentacyjne, wywary11,001) 02 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 03Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji papieru, tektury, masy celulozowej, płyt i mebli 03 01Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli 03 01 01Odpady kory i korka7,00 03 01 02Trociny7,00 03 01 03Wióry, ścinki, kawałki drewna i płyt wiórowych, fornir7,00 03 01 04Odpady z chemicznej przeróbki drewna35,00 03 01 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 03 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 03 02Odpady powstające przy konserwacji drewna 03 02 01Środki do konserwacji i impregnacji drewna nie zawierające związków chlorowcoorganicznych7,00 03 02 02Środki do konserwacji i impregnacji drewna zawierające związki chlorowcoorganiczne92,00 03 02 03Metaloorganiczne środki do konserwacji i impregnacji drewna35,00 03 02 04Nieorganiczne środki do konserwacji i impregnacji drewna35,00 03 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 03 03Odpady z produkcji i przetwórstwa masy celulozowej, papieru i tektury 03 03 01Kora7,00 03 03 02Osady i szlamy z produkcji celulozy metodą siarczynową35,001) 03 03 03Szlamy z procesów bielenia podchlorynem lub chlorem35,001) 03 03 04Szlamy z innych procesów bielenia35,001) 03 03 05Szlamy z odbarwiania makulatury35,001) 03 03 06Włókna i osady z papieru (masa łapana)7,00 03 03 07Odrzuty z przeróbki makulatury7,00 03 03 08Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 03 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 04Odpady z przemysłu skórzanego i tekstylnego 04 01Odpady z przemysłu skórzanego 04 01 01Odpady z mizdrowania35,00 04 01 02Odpady z wapnowania35,00 04 01 03Tłuszcze pogarbarskie zawierające rozpuszczalniki92,00 04 01 04Ciecze garbarskie zawierające chrom35,001) 04 01 05Ciecze garbarskie bez chromu11,001) 04 01 06Osady zawierające chrom35,001) 04 01 07Osady bez chromu11,001) 04 01 08Odpady skóry wygarbowanej zawierające chrom35,00 04 01 09Odpady z polerowania i wykańczania7,00 04 01 10Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 04 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 04 02Odpady z przemysłu tekstylnego 04 02 01Odpady nie przerobionych włókien i inne włókna naturalne pochodzenia roślinnego7,00 04 02 02Nie przetworzone włókna pochodzenia zwierzęcego7,00 04 02 03Nie przetworzone włókna sztuczne i syntetyczne11,00 04 02 04Odpady nie przetworzonych mieszanych włókien przed przędzeniem i tkaniem7,00 04 02 05Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia roślinnego7,00 04 02 06Odpady z przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia zwierzęcego7,00 04 02 07Odpady przetworzonych włókien oraz tkanin pochodzenia sztucznego bądź syntetycznego11,00 04 02 08Odpady przetworzonych mieszanych włókien oraz tkanin11,00 04 02 09Odpady materiałów złożonych (tkaniny impregnowane, elastomery, plastomery)11,00 04 02 10Substancje organiczne z produktów naturalnych (tłuszcze, woski)11,00 04 02 11Odpady z klejenia (szlichtowania) i wykańczania zawierające związki chlorowców35,00 04 02 12Odpady ze szlichtowania i wykańczania nie zawierające związków chlorowców11,00 04 02 13Odpadowe barwniki i pigmenty11,00 04 02 14Odpady z mokrej obróbki wyrobów tekstylnych11,00 04 02 15Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków11,001) 04 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 05Odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania gazu ziemnego oraz wysokotemperaturowej przeróbki węgla 05 01Ropopochodne szlamy i odpady stałe 05 01 01Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 05 01 02Osady z odsalania35,001) 05 01 03Osady z dna zbiorników92,001) 05 01 04Kwaśne szlamy z procesów alkilowania92,00 05 01 05Wycieki ropy naftowej92,00 05 01 06Osady z konserwacji instalacji, urządzeń35,001) 05 01 07Kwaśne smoły92,00 05 01 08Inne smoły35,00 05 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 02Osady i odpady stałe nie zawierające olejów 05 02 01Osady z procesów uzdatniania wody kotłowej11,001) 05 02 02Odpady z kolumn chłodniczych11,00 05 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 03Zużyte katalizatory 05 03 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 05 03 02Inne zużyte katalizatory92,00 05 04Zużyte materiały filtracyjne 05 04 01Zużyte materiały filtracyjne35,00 05 05Odpady z odsiarczania ropy naftowej 05 05 01Odpady zawierające siarkę lub jej związki35,00 05 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 06Odpady z procesów termicznej przeróbki węgla 05 06 01Kwaśne smoły92,00 05 06 02Smoła koksownicza35,00 05 06 03Inne smoły35,00 05 06 04Osady z kolumn chłodniczych35,001) 05 06 05Odpady ciekłe zawierające fenole92,00 05 06 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 07Odpady z oczyszczania gazu ziemnego 05 07 01Osady zawierające rtęć lub jej związki(92,00 lub 35,00)2) 05 07 02Odpady zawierające siarkę lub jej związki35,00 05 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 08Odpady z odzyskiwania (regeneracji) olejów 05 08 01Zużyte sorbenty z surowców ilastych35,00 05 08 02Kwaśne smoły92,00 05 08 03Inne smoły35,00 05 08 04Uwodnione odpady ciekłe z regeneracji olejów35,001) 05 08 99Inne nie wymienione odpady7,00 05 09Odpady z produkcji grafitu syntetycznego i elektrod węglowych 05 09 01Odpady ze składników wsadu35,00 05 09 02Uszkodzone wyroby11,00 05 09 03Pył z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 05 09 99Inne nie wymienione odpady7,00 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania związków nieorganicznych 06 01Odpadowe roztwory kwaśne 06 01 01Kwas siarkawy i siarkowy [siarkowy (IV) i (VI)]35,00 06 01 02Kwas chlorowodorowy35,00 06 01 03Kwas fluorowodorowy35,00 06 01 04Kwas fosforawy i fosforowy [fosforowy (III) i (V)]11,00 06 01 05Kwas azotawy i azotowy [azotowy (III) i (V)]35,00 06 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 02Odpadowe roztwory alkaliczne 06 02 01Wodorotlenek wapnia35,00 06 02 02Wodorotlenek sodu35,00 06 02 03Woda amoniakalna35,00 06 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 03Sole odpadowe i ich roztwory 06 03 01Węglany (z wyłączeniem 02 04 02 oraz 19 09 03)11,00 06 03 02Roztwory soli zawierające siarczyny, siarczany [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki11,00 06 03 03Sole stałe zawierające siarczyny, siarczany [siarczany (IV), (VI)] lub siarczki11,0 06 03 04Roztwory soli chlorowców11,00 06 03 05Sole stałe zawierające chlorowce11,00 06 03 06Roztwory soli fosforowych11,00 06 03 07Stałe sole fosforowe11,00 06 03 08Roztwory soli zawierające azotany i związki pokrewne35,00 06 03 09Sole stałe zawierające azotki11,00 06 03 10Sole stałe zawierające grupę amonową11,00 06 03 11Sole i roztwory zawierające cyjanki(92,00 lub 35,00)2) 06 03 12Sole i roztwory zawierające związki organiczne35,00 06 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 04Odpady zawierające metale 06 04 01Tlenki metali11,00 06 01 02Sole metali (z wyłączeniem podgrupy 06 03)35,00 06 04 03Odpady zawierające arsen(92,00 lub 35,00)2) 06 04 04Odpady zawierające rtęć(92,00 lub 35,00)2) 06 04 05Odpady zawierające inne metale ciężkie(92,00 lub 35,00)2) 06 04 99Inne nie wymienione odpady11,00 06 05Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków 06 05 01Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 06 06Odpady z chemicznych procesów produkcji i przetwórstwa siarki oraz procesów odsiarczania 06 06 01Odpady zawierające siarkę lub jej związki35,00 06 06 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 07Odpady z produkcji chloru i chlorowców 06 07 01Odpady azbestowe z elektrolizy92,00 06 07 02Węgiel aktywny z produkcji chloru35,00 06 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 08Odpady z produkcji krzemu i pochodnych krzemu 06 08 01Odpady z produkcji krzemu i pochodnych krzemu11,00 06 09Odpady z przemysłu fosforowego i nawozów fosforowych 06 09 01Fosfogipsy7,00 06 09 02Żużel fosforowy35,00 06 09 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 10Odpady z przemysłu azotowego i nawozów azotowych 06 10 01Odpady z przemysłu azotowego i nawozów azotowych35,00 06 11Odpady z produkcji pigmentów oraz zmętniaczy nieorganicznych 06 11 01Gips z produkcji dwutlenku tytanu11,00 06 11 02Odpady z produkcji związków cyrkonu11,00 06 11 03Odpady z produkcji związków chromu(35,00 lub 11,00)2) 06 11 04Odpady z produkcji związków kobaltu(35,00 lub 11,00)2) 06 11 99Inne nie wymienione odpady7,00 06 12Odpady z produkcji, stosowania i regeneracji katalizatorów 06 12 01Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 06 12 02Inne zużyte katalizatory92,00 06 13Odpady z innych nieorganicznych procesów chemicznych 06 13 01Nieorganiczne pestycydy, biocydy oraz środki do konserwacji drewna92,00 06 13 02Zużyty węgiel aktywny (z wyłączeniem 06 07 02)35,00 06 13 03Sadza7,00 06 13 99Inne nie wymienione odpady7,00 07Odpady z przemysłu syntezy organicznej 07 01Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania podstawowych produktów przemysłu syntezy organicznej 07 01 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 01 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 01 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki92,00 07 01 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 01 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 01 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 01 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 01 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne92,00 07 01 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 01 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne92,001) 07 01 99Inne nie wymienione odpady11,00 07 02Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tworzyw sztucznych oraz kauczuków i włókien syntetycznych 07 02 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 02 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 02 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 07 02 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 02 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 02 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 02 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 02 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne92,00 07 02 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 02 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne92,001) 07 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 07 03Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania organicznych barwników i pigmentów (z wyłączeniem podgrupy 06 11) 07 03 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 03 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków35,001) 07 03 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki92,00 07 03 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 03 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 03 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 03 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 03 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne92,00 07 03 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 03 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne92,001) 07 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 07 04Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania pestycydów (z wyłączeniem 02 01 05) 07 04 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 04 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 04 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki92,00 07 04 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 04 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 04 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 04 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 04 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne35,00 07 04 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 04 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne35,001) 07 04 11Opakowania po produktach i półproduktach92,00 07 04 99Inne nie wymienione odpady7,00 07 05Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farmaceutyków 07 05 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 05 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 05 03Chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 05 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 05 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 05 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 05 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 05 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne35,00 07 05 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 05 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne35,001) 07 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 07 06Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania tłuszczów, natłustek, mydeł, detergentów, środków dezynfekcyjnych i kosmetyków 07 06 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 06 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 06 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 07 06 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 06 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 06 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 06 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 06 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne35,00 07 06 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 06 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne35,001) 07 06 11Ziemia bieląca z rafinacji oleju35,00 07 06 99Inne nie wymienione odpady7,00 07 07Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania innych nie wymienionych produktów chemicznych 07 07 01Wody popłuczne i ługi macierzyste92,001) 07 07 02Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków92,001) 07 07 03Roztwory z przemywania i ciecze macierzyste zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 07 07 04Inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste92,00 07 07 05Zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne35,00 07 07 06Inne zużyte katalizatory92,00 07 07 07Pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców92,00 07 07 08Inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne35,00 07 07 09Zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców92,001) 07 07 10Inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne35,001) 07 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 08Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania powłok ochronnych (farb, lakierów, emalii ceramicznych), kitu, klejów, szczeliw i farb drukarskich 08 01Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farb i lakierów (z wyłączeniem podgrupy 08 03) 08 01 01Odpady farb i lakierów zawierających rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 08 01 02Odpady farb i lakierów nie zawierających rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,00 08 01 03Odpady z farb i lakierów wodorozcieńczalnych11,00 08 01 04Odpady farb proszkowych11,00 08 01 05Zestalone farby i lakiery11,00 08 01 06Szlamy z usuwania farb i lakierów zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 08 01 07Szlamy z usuwania farb i lakierów nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,001) 08 01 08Szlamy wodne zawierające farby i lakiery11,001) 08 01 09Odpady z usuwania farb i lakierów (z wyłączeniem 08 01 05 i 08 01 06)35,001) 08 01 10Zawiesiny wodne zawierające farby lub lakiery11,001) 08 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 08 02Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania innych powłok 08 02 01Odpady proszków powlekających11,00 08 02 02Szlamy wodne zawierające składniki emalii ceramicznych7,001) 08 02 03Zawiesiny wodne zawierające składniki emalii ceramicznych7,001) 08 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 08 03Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania farb drukarskich 08 03 01Odpady farby drukarskiej zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 08 03 02Odpady farby drukarskiej nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,00 08 03 03Odpady z wodnych farb drukarskich11,00 08 03 04Wyschnięte farby drukarskie11,00 08 03 05Szlamy farb drukarskich zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 08 03 06Szlamy farb drukarskich nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,001) 08 03 07Szlamy wodne zawierające farby drukarskie11,001) 08 03 08Odpady ciekłe zawierające farby drukarskie11,001) 08 03 09Odpadowy toner drukarski (łącznie z kasetami)35,00 08 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 08 04Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i stosowania klejów, kitów i mas szpachlowych 08 04 01Odpadowe kleje, kity i szczeliwa zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 08 04 02Odpadowe kleje, kity i szczeliwa nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,00 08 04 03Odpady z klejów i szczeliw wodnych11,00 08 04 04Zestalone kleje i szczeliwa11,00 08 04 05Osady z klejów, kitów i szczeliw zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 08 04 06Osady z klejów, kitów i szczeliw nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,001) 08 04 07Uwodnione szlamy zawierające kleje i szczeliwa11,001) 08 04 08Roztwory wodne zawierające klej, kity i masy szpachlowe11,001) 08 04 99Inne nie wymienione odpady7,00 09Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01Odpady z przemysłu fotograficznego 09 01 01Wodne roztwory wywoływaczy i aktywatorów92,001) 09 01 02Wodne roztwory wywoływaczy do płyt offsetowych92,001) 09 01 03Roztwory innych wywoływaczy92,00 09 01 04Roztwory utrwalaczy92,00 09 01 05Roztwory wybielaczy i kąpieli wybielająco-utrwalających92,00 09 01 06Osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające srebro92,001) 09 01 07Błony i papier fotograficzny zawierające srebro lub związki srebra11,00 09 01 08Błony i papier fotograficzny nie zawierające srebra11,00 09 01 09Aparaty fotograficzne jednorazowego użytku z bateriami11,00 09 01 10Aparaty fotograficzne jednorazowego użytku bez baterii7,00 09 01 11Odpady powstające przy odzysku srebra z materiałów fotograficznych11,00 09 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 10Odpady nieorganiczne z procesów termicznych 10 01Odpady z elektrowni i innych zakładów energetycznego spalania paliw (z wyłączeniem grupy 19) 10 01 01Żużle11,00 10 01 02Popioły lotne z węgla kamiennego11,00 10 01 03Popioły lotne z węgla brunatnego11,00 10 01 04Popioły lotne z paliw płynnych(35,00 lub 11,00)2) 10 01 05Stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania spalin7,00 10 01 06Inne odpady stałe z oczyszczania spalin(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 01 07Produkty z wapniowych metod odsiarczania spalin odprowadzane w postaci szlamu7,001) 10 01 08Inne szlamy z oczyszczania spalin(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 01 09Kwas siarkowy i jego roztwory92,00 10 01 10Zużyte katalizatory35,00 10 01 11Szlamy z mokrego oczyszczania kotłów(35,00 lub 11,00)1) 2) 10 01 12Zużyte materiały ogniotrwałe7,00 10 01 13Mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych11,001) 10 01 14Mikrosfery z popiołów lotnych7,00 10 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 02Odpady z hutnictwa żelaza i stali (z wyłączeniem podgrupy 10 14) 10 02 01Żużle z procesów wytapiania (wielkopiecowe, stalownicze)11,00 10 02 02Żużle z innych procesów11,00 10 02 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(11,00 lub 7,00)2) 10 02 04Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 02 05Pozostałe szlamy11,001) 10 02 06Zużyte materiały ogniotrwałe7,00 10 02 07Zgary z hutnictwa żelaza11,00 10 02 08Odpadowy siarczan żelazawy [siarczan żelaza (II)]11,00 10 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 03Odpady z hutnictwa aluminium 10 03 01Smoły i inne odpady z masy surowcowej do wyrobu anod35,00 10 03 02Uszkodzone i zużyte elektrody11,00 10 03 03Piana z wytopu (z wyłączeniem 10 03 15)35,00 10 03 04Zgary pierwotne (białe)35,00 10 03 05Pyły aluminiowe35,00 10 03 06Zużyte wykładziny węglowe i materiały ogniotrwałe z elektroliz7,00 10 03 07Zużyte wykładziny z pieców35,00 10 03 08Żużle słone z drugiego wytopu35,00 10 03 09Pozostałe zgary np. po rafinacji gazami (czarne kożuchy) z drugiego wytopu35,00 10 03 10Odpady z przetwarzania słonych żużli i zgarów z drugiego wytopu35,00 10 03 11Pył z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 10 03 12Inne pyły (łącznie z pyłami z młynów kulowych)11,00 10 03 13Odpady stałe z oczyszczania gazów(35,00 lub 11,00)2) 10 03 14Szlamy z oczyszczania gazów(35,00 lub 11,00)1) 2) 10 03 15Piana o właściwościach palnych, wydzielająca w zetknięciu z wodą gazy palne35,00 10 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 04Odpady z hutnictwa ołowiu 10 04 01Żużle35,00 10 04 02Zgary35,00 10 04 03Wapno zawierające związki arsenu(92,00 lub 35,00)2) 10 04 04Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)2) 10 04 05Inne cząstki i pyły35,00 10 04 06Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)2) 10 04 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)1) 2) 10 04 08Zużyte materiały ogniotrwałe11,00 10 04 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 05Odpady z hutnictwa cynku 10 05 01Żużle (z wyłączeniem 10 05 08)35,00 10 05 02Zgary35,00 10 05 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)2) 10 05 04Inne pyły35,00 10 05 05Odpady stałe z oczyszczania gazu(92,00 lub 35,00)2) 10 05 06Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)1) 2) 10 05 07Zużyte materiały ogniotrwałe11,00 10 05 08Żużle granulowane z pieców szybowych oraz żużle z pieców obrotowych11,00 10 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 06Odpady z hutnictwa miedzi 10 06 01Żużle (z wyłączeniem 10 06 09)11,00 10 06 02Zgary11,00 10 06 03Pyły z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 10 06 04Inne pyły11,00 10 06 05Odpady z procesów rafinacji elektrolitycznej35,00 10 06 06Odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 10 06 07Szlamy z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)1) 2) 10 06 08Zużyte materiały ogniotrwałe11,00 10 06 09Żużle szybowe i granulowane7,00 10 06 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 07Odpady z hutnictwa srebra, złota i platyny 10 07 01Żużle11,00 10 07 02Zgary11,00 10 07 03Odpady stałe z oczyszczania gazu(11,00 lub 7,00)2) 10 07 04Inne cząstki i pyły11,00 10 07 05Szlamy z oczyszczania gazu(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 07 06Zużyte materiały ogniotrwałe11,00 10 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 08Odpady z hutnictwa pozostałych metali nieżelaznych 10 08 01Żużle11,00 10 08 02Zgary11,00 10 08 03Pył z gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)2) 10 08 04Inne cząstki i pyły35,00 10 08 05Odpady stałe z oczyszczania gazu(35,00 lub 11,00)2) 10 08 06Szlamy z oczyszczania gazów(35,00 lub 11,00)1) 2) 10 08 07Zużyte materiały ogniotrwałe11,00 10 08 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 09Odpady z odlewnictwa żelaza 10 09 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone przed procesem odlewania11,00 10 09 02Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania11,00 10 09 03Żużle odlewnicze11,00 10 09 04Pyły odlewnicze(35,00 lub 11,00)2) 10 09 05Inne zużyte rdzenie i formy odlewnicze11,00 10 09 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 10Odpady z odlewnictwa metali nieżelaznych 10 10 01Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone przed procesem odlewania11,00 10 10 02Rdzenie i formy odlewnicze zawierające spoiwa organiczne, uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania11,00 10 10 03Zgary i żużle odlewnicze11,00 10 10 04Pyły odlewnicze(35,00 lub 11,00)2) 10 10 05Inne zużyte rdzenie i formy odlewnicze11,00 10 10 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 11Odpady z hutnictwa szkła 10 11 01Odpady z przygotowywania surowców wsadowych32,00 10 11 02Szkło odpadowe z procesu technologicznego7,00 10 11 03Odpady włókna szklanego i tkanin z włókna szklanego35,00 10 11 04Pył z oczyszczania gazów odlotowych(92,00 lub 35,00)2) 10 11 05Inne pyły35,00 10 11 06Odpady stałe z oczyszczania gazu(35,00 lub 11,00)2) 10 11 07Szlamy z oczyszczania gazu(35,00 lub 11,00)1) 2) 10 11 08Zużyte materiały ogniotrwałe7,00 10 11 09Szlamy fluorokrzemianowe92,001) 10 11 10Odpady zawierające azbest92,00 10 11 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 12Odpady z produkcji wyrobów ceramiki budowlanej, szlachetnej i ogniotrwałej 10 12 01Odpady z surowców i przygotowania mas wsadowych7,00 10 12 02Pył z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 10 12 03Inne pyły35,00 10 12 04Odpady stałe z oczyszczania gazów(11,00 lub 7,00)2) 10 12 05Szlamy z oczyszczania gazów(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 12 06Zużyte formy7,00 10 12 07Zużyte materiały ogniotrwałe7,00 10 12 08Wybrakowane wyroby ceramiczne7,00 10 12 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 13Odpady z produkcji spoiw mineralnych i wyrobów zawierających te spoiwa 10 13 01Odpady z przygotowania surowców wsadowych7,00 10 13 02Odpady z produkcji wyrobów azbestowo-cementowych92,00 10 13 03Odpady z produkcji innych wyrobów ze spoiwem cementowym11,00 10 13 04Odpady z produkcji wapna palonego i hydratyzowanego11,00 10 13 05Pył z oczyszczania gazów odlotowych(35,00 lub 11,00)2) 10 13 06Inne pyły35,00 10 13 07Szlamy z oczyszczania gazu(11,00 lub 7,00)1) 2) 10 13 08Zużyte materiały ogniotrwałe7,00 10 13 09Odpady z produkcji mas tynkarskich7,00 10 13 10Odpady z produkcji cementu7,00 10 13 11Odpady z produkcji gipsu7,00 10 13 12Pozostałe wybrakowane wyroby zawierające spoiwa mineralne7,00 10 13 99Inne nie wymienione odpady7,00 10 14Odpady z produkcji żelazostopów 10 14 01Żużle z produkcji żelazokrzemu11,00 10 14 02Pyły z produkcji żelazokrzemu(92,00 lub 35,00)2) 10 14 03Żużle z produkcji żelazochromu(35,00 lub 11,00)2) 10 14 04Pyły z produkcji żelazochromu(92,00 lub 35,00)2) 10 14 05Żużle z produkcji żelazomanganu(35,00 lub 11,00)2) 10 14 06Pyły z produkcji żelazomanganu(35,00 lub 11,00)2) 10 14 99Inne nie wymienione odpady7,00 11Odpady nieorganiczne z przygotowania powierzchni i powlekania metali oraz z procesów hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 01Odpady ciekłe i szlamy z obróbki i powlekania metali (tj. procesów galwanicznych, procesów cynkowania, wytrawiania, fosforanowania oraz alkalicznego odtłuszczania). 11 01 01Odpady cyjankaliczne zawierające metale ciężkie inne niż chrom92,00 11 01 02Odpady cyjankaliczne nie zawierające metali ciężkich92,00 11 01 03Odpady nie zawierające cyjanków lecz zawierające chrom(92,00 lub 35,00)2) 11 01 04Odpady nie zawierające cyjanków i nie zawierające chromu11,00 11 01 05Zużyte kwaśne kąpiele trawiące92,00 11 01 06Inne kwaśne odpady35,00 11 01 07Alkalia nie wyszczególnione w inny sposób35,00 11 01 08Osady i szlamy z fosforanowania35,001) 11 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 11 02Odpady i szlamy z hydrometalurgii metali nieżelaznych 11 02 01Szlamy z hydrometalurgii miedzi35,001) 11 02 02Szlamy z hydrometalurgii cynku (włącznie z getytem i jarozytem)35,001) 11 02 03Odpady z produkcji anod dla procesów elektrolizy11,00 11 02 04Inne nie wymienione odpady11,00 11 03Szlamy i odpady stałe z procesów hartowania 11 03 01Odpady zawierające cyjanki92,00 11 03 99Inne nie wymienione odpady35,00 11 04Pozostałe odpady nieorganiczne zawierające metale lub związki metali 11 04 01Pozostałe nieorganiczne odpady zawierające metale lub związki metali(35,00 lub 11,00)2) 12Odpady z kształtowania i powierzchniowej obróbki metali i tworzyw sztucznych 12 01Odpady z kształtowania (włącznie z kuciem, spawaniem, wytłaczaniem, toczeniem, cięciem, piłowaniem) 12 01 01Odpady z toczenia i piłowania żelaza oraz jego stopów7,00 12 01 02Inne odpady żelaza i jego stopów7,00 12 01 03Odpady z toczenia i piłowania metali nieżelaznych11,00 12 01 04Inne odpady metali nieżelaznych11,00 12 01 05Odpady tworzyw sztucznych11,00 12 01 06Odpadowe oleje z obróbki metali zawierające chlorowce niezemulgowane92,00 12 01 07Odpadowe oleje z obróbki metali nie zawierające chlorowców niezemulgowanych35,00 12 01 08Odpadowe emulsje olejowe z obróbki metali zawierające chlorowce92,00 12 01 09Odpadowe emulsje z obróbki metali nie zawierające chlorowców35,00 12 01 10Syntetyczne oleje z obróbki metali92,00 12 01 11Szlamy z obróbki metali92,001) 12 01 12Zużyte woski i tłuszcze35,00 12 01 13Odpady spawalnicze i zużyte elektrody11,00 12 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 12 02Odpady z mechanicznej obróbki powierzchni (oczyszczania pneumatycznego, szlifowania, gładzenia i polerowania) 12 02 01Zużyte ścierniwo11,00 12 02 02Szlamy ze ścierania, szlifowania i gładzenia)11,001) 12 02 03Szlamy z polerowania11,001) 12 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 12 03Odpady z odtłuszczania wodą i parą (z wyłączeniem grupy 11) 12 03 01Odpady z odtłuszczania wodą35,00 12 03 02Odpady z odtłuszczania parą35,00 13Oleje odpadowe (z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05 i 12) 13 01Odpadowe oleje hydrauliczne i płyny hamulcowe 13 01 01Oleje hydrauliczne zawierające PCBii lub PCTiii92,00 13 01 02Inne oleje hydrauliczne zawierające związki chlorowcoorganiczne niezemulgowane92,00 13 01 03Inne oleje hydrauliczne nie zawierające związków chlorowcoorganicznych niezemulgowanych35,00 13 01 04Emulsje olejowe zawierające związki chlorowcoorganiczne92,00 13 01 05Emulsje olejowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych35,00 13 01 06Hydrauliczne oleje mineralne35,00 13 01 07Inne oleje hydrauliczne35,00 13 01 08Płyny hamulcowe92,00 13 01 09Odpady zawierające PBBi92,00 13 02Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe) 13 02 01Oleje smarowe zawierające związki chlorowcoorganiczne92,00 13 02 02Oleje smarowe nie zawierające związków chlorowcoorganicznych35,00 13 02 03Inne oleje smarowe35,00 13 03Odpadowe oleje i ciecze stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory 13 03 01Oleje i ciecze zawierające PCBii lub PCTiii92,00 13 03 02Oleje i ciecze zawierające inne związki chlorowcoorganiczne35,00 13 03 03Oleje i ciecze nie zawierające związków chlorowcoorganicznych35,00 13 03 04Syntetyczne oleje i ciecze stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory35,00 13 03 05Oleje mineralne stosowane jako nośniki ciepła i elektroizolatory35,00 13 04Oleje zęzowe 13 04 01Oleje zęzowe z żeglugi śródlądowej92,00 13 04 02Oleje zęzowe z portowych kanałów ściekowych35,00 13 04 03Oleje zęzowe z innej żeglugi92,00 13 05Odpady z odwadniania olejów w separatorach 13 05 01Odpady w postaci stałej92,00 13 05 02Odpady w postaci szlamów92,001) 13 05 03Szlamy z kolektorów92,001) 13 05 04Szlamy i emulsje z odsalania92,001) 13 05 05Inne emulsje35,00 13 06Odpady olejowe nie wymienione 13 06 01Inne nie wymienione odpady olejowe35,00 14Odpady z rozpuszczalników organicznych (z wyłączeniem grup 07 i 08) 14 01Odpady z odtłuszczania metali i konserwacji maszyn 14 01 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)92,00 14 01 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki92,00 14 01 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny35,00 14 01 04Mieszaniny rozpuszczalników chlorowcoorganicznych z wodą92,001) 14 01 05Mieszaniny rozpuszczalników nie zawierających związanych chlorowców z wodą35,001) 14 01 06Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 14 01 07Szlamy i odpady stałe nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,001) 14 02Odpady z czyszczenia tkanin i odtłuszczania produktów naturalnych 14 02 01Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki92,00 14 02 02Mieszaniny rozpuszczalników lub cieczy organicznych nie zawierające rozpuszczalników chlorowcoorganicznych35,00 14 02 03Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 14 02 04Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki35,001) 14 03Odpady z przemysłu elektronicznego 14 03 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)92,00 14 03 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,00 14 03 03Rozpuszczalniki i ich mieszaniny nie zawierające związków chlorowcoorganicznych35,00 14 03 04Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 14 03 05Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki35,001) 14 04Odpady chłodziw, propelentów pianowych i aerozolowych 14 04 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)92,00 14 04 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki92,00 14 04 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny35,00 14 04 04Szlamy i odpady stałe zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 14 04 05Szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki35,001) 14 05Odpady z odzysku rozpuszczalników i chłodziw (pozostałości po destylacji) 14 05 01Chlorofluoropochodne węglowodorów (freony)92,00 14 05 02Inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki92,00 14 05 03Inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny35,00 14 05 04Szlamy zawierające rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne92,001) 14 05 05Szlamy zawierające inne rozpuszczalniki35,001) 15Odpady opakowań, sorbentów, tkanin, materiałów filtracyjnych i ochronnych nie ujęte w innych grupach 15 01Odpady opakowaniowe 15 01 01Papier i tektura7,00 15 01 02Tworzywa sztuczne11,00 15 01 03Drewno7,00 15 01 04Metale7,00 15 01 05Opakowania wykonane z różnych materiałów11,00 15 01 06Odpady opakowań zmieszane11,00 15 01 07Szkło7,00 15 02Odpady sorbentów, materiałów filtracyjnych, tkanin i ubrań ochronnych 15 02 01Zużyte sorbenty, materiały filtracyjne, czyściwo i odzież ochronna35,00 15 02 02Zużyte filtry olejowe i powietrzne35,00 16Odpady różne, nie ujęte w innych grupach 16 01Wyeksploatowane pojazdy 16 01 01Katalizatory z pojazdów, zawierające metale szlachetne11,00 16 01 02Inne katalizatory z pojazdów11,00 16 01 03Zużyte opony11,00 16 01 04Pojazdy, wycofane z eksploatacji7,00 16 01 05Lekka frakcja z rozdrabniania (strzępienia) samochodów35,00 16 01 06Inne elementy ze złomowanych samochodów7,00 16 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 16 02Zużyte urządzenia i ich elementy 16 02 01Transformatory i kondensatory zawierające PCBii lub PCTiii92,00 16 02 02Inne zużyte urządzenia elektroniczne i elektrotechniczne11,00 16 02 03Urządzenia zawierające freony92,00 16 02 04Urządzenia zawierające wolny azbest92,00 16 02 05Inne zużyte urządzenia11,00 16 02 06Odpady zawierające azbest35,00 16 02 07Odpady zawierające tworzywa sztuczne11,00 16 02 08Pozostałości niemetaliczne z rozdrabniania (strzępienia)11,00 16 02 09Inne nie wymienione odpady7,00 16 03Partie produktów nie odpowiadających wymaganiom, 16 03 01Partie produktów nieorganicznych nie odpowiadające wymaganiom11,00 16 03 02Partie produktów organicznych nie odpowiadające wymaganiom11,00 16 04Odpady materiałów wybuchowych 16 04 01Odpadowa amunicja92,00 16 04 02Odpadowe wyroby pirotechniczne (ognie sztuczne)92,00 16 04 03Inne materiały wybuchowe92,00 16 05Chemikalia i gazy w pojemnikach 16 05 01Gazy przemysłowe w butlach ciśnieniowych, pojemnikach gazów ciekłych i pojemniki z aerozolami przemysłowymi (w tym z halonami).92,00 16 05 02Inne odpady zawierające chemikalia nieorganiczne35,00 16 05 03Inne odpady zawierające chemikalia organiczne35,00 16 06Baterie i akumulatory 16 06 01Baterie i akumulatory ołowiowe92,00 16 06 02Baterie i akumulatory niklowo-kadmowe92,00 16 06 03Suche ogniwa rtęciowe92,00 16 06 04Baterie alkaliczne11,00 16 06 05Inne baterie i akumulatory11,00 16 06 06Elektrolit z baterii i akumulatorów92,00 16 07Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych i cystern transportowych (z wyjątkiem grup 05 i 12) 16 07 01Odpady z czyszczenia statkowych zbiorników zawierające chemikalia92,00 16 07 02Odpady z czyszczenia statkowych zbiorników po ropie naftowej lub jej produktach92,00 16 07 03Odpady z czyszczenia cystern kolejowych i samochodowych przewożących ropę naftową lub jej produkty92,00 16 07 04Odpady z czyszczenia cystern kolejowych i samochodowych zawierające chemikalia92,00 16 07 05Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych zawierające chemikalia92,00 16 07 06Odpady z czyszczenia zbiorników magazynowych po ropie naftowej lub jej produktach92,00 16 07 07Odpady stałe z ładunków statków11,00 16 07 99Inne nie wymienione odpady7,00 16 08Odpady podobne do komunalnych segregowane i gromadzone selektywnie 16 08 01Papier i tektura7,00 16 08 02Szkło7,00 16 08 03Drobne elementy z tworzyw sztucznych11,00 16 08 04Inne frakcje tworzyw sztucznych11,00 16 08 05Drobne elementy metalowe7,00 16 08 06Inne frakcje metali7,00 16 08 07Drewno7,00 16 08 08Organiczne, nadające się do kompostowania odpady kuchenne (włączając oleje do smażenia i kuchenne odpady z gastronomii)11,00 16 08 09Oleje i tłuszcze11,00 16 08 10Odzież11,00 16 08 11Tekstylia7,00 16 08 12Farby, kleje, lepiszcze i żywice11,00 16 08 13Rozpuszczalniki92,00 16 08 14Kwasy92,00 16 08 15Alkalia92,00 16 08 16Detergenty35,00 16 08 17Odczynniki fotograficzne35,00 16 08 18Lekarstwa35,00 16 08 19Pestycydy, herbicydy, insektycydy itp. środki92,00 16 08 20Baterie11,00 16 08 21Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć92,00 16 08 22Aerozole92,00 16 08 23Urządzenia zawierające freony92,00 16 08 24Elementy elektroniczne11,00 16 09Inne odpady podobne do komunalnych z pielęgnacji terenów zielonych 16 09 01Odpady nadające się do kompostowania7,00 16 09 02Grunt i kamienie7,00 16 09 03Inne odpady nie nadające się do kompostowania7,00 16 10Inne odpady podobne do komunalnych 16 10 01Niesegregowane odpady podobne do komunalnych11,00 16 10 03Odpady z czyszczenia niepublicznych ulic i placów11,00 16 10 04Zawartość zbiorników bezodpływowych służących do gromadzenia nieczystości11,00 17Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych oraz drogowych 17 01Odpady materiałów i elementów budowlanych oraz drogowych 17 01 01Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów7,00 17 01 02Gruz ceglany7,00 17 01 03Odpady innych materiałów ceramicznych i elementów wyposażenia11,00 17 01 04Odpady materiałów budowlanych bazujących na gipsie7,00 17 01 05Odpady materiałów budowlanych zawierających azbest35,00 17 01 06Usunięte tynki11,00 17 01 07Odpady z remontów i przebudowy dróg11,00 17 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 17 02Odpady drewna, szkła i tworzyw sztucznych 17 02 01Drewno7,00 17 02 02Szkło7,00 17 02 03Tworzywa sztuczne11,00 17 02 04Drewno nasączone związkami do konserwacji i impregnacji35,00 17 03Odpady asfaltów, smół i produktów smołowych 17 03 01Asfalt zawierający smołę11,00 17 03 02Asfalt nie zawierający smoły11,00 17 03 03Smoła i produkty smołowe11,00 17 03 04Odpadowa papa11,00 17 03 99Inne nie wymienione odpady7,00 17 04Odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali 17 04 01Miedź, brąz, mosiądz7,00 17 04 02Aluminium7,00 17 04 03Ołów7,00 17 04 04Cynk7,00 17 04 05Żelazo i stal7,00 17 04 06Cyna7,00 17 04 07Mieszaniny metali7,00 17 04 08Kable11,00 17 05Gleba i grunt z wykopów oraz z pogłębiania rzek i zbiorników wodnych 17 05 01Gleba i kamienie7,00 17 05 02Grunt z wykopów i pogłębiania7,00 17 05 03Gleba zanieczyszczona substancjami ropopochodnymi35,00 17 05 04Gleba zanieczyszczona innymi substancjami chemicznymi35,00 17 05 05Żwir, kamienie, skruszone skały7,00 17 06Materiały izolacyjne (bez podgrupy 17 03) 17 06 01Materiały izolacyjne zawierające azbest92,00 17 06 02Inne materiały izolacyjne11,00 17 06 03Materiały izolacyjne ze spienionych tworzyw sztucznych35,00 17 06 04Materiały izolacyjne z niespienionych tworzyw sztucznych11,00 17 06 05Wełna mineralna11,00 17 07Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki 17 07 01Wymieszany gruz i materiały z rozbiórki7,00 18Odpady z działalności służb medycznych i weterynaryjnych oraz związanych z nimi badań 18 01Odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej 18 01 01Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki35,00 18 01 02Tkanka i jej resztki wraz z pojemnikami i konserwantami służącymi do jej przechowywania35,00 18 01 03Inne odpady, których zbieranie i składowanie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcji35,00 18 01 04Inne odpady, których zbieranie i składowanie nie jest przedmiotem specjalnych wymagań ze względu na zapobieganie infekcji (materiały opatrunkowe, plastry, bielizna, odzież, opatrunki higieniczne)35,00 18 01 05Przeterminowane i wycofane ze stosowania chemikalia i leki35,00 18 01 06Zużyte kąpiele lecznicze aktywne biologicznie7,001) 18 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 18 02Odpady z diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej 18 02 01Narzędzia chirurgiczne i zabiegowe oraz ich resztki35,00 18 02 02Inne odpady, których zbieranie i składowanie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcjom92,00 18 02 03Inne odpady, których zbieranie i składowanie nie podlega specjalnym przepisom ze względu na zapobieganie infekcjom35,00 18 02 04Przeterminowane i wycofane ze stosowania chemikalia92,00 18 02 99Inne nie wymienione odpady7,00 19Odpady z urządzeń do likwidacji i neutralizacji odpadów oraz oczyszczania ścieków i gospodarki wodnej 19 01Odpady ze spalania i termicznego rozkładu odpadów komunalnych oraz podobnych odpadów z handlu, przemysłu i instytucji 19 01 01Żużle i popioły paleniskowe(35,00 lub 11,00)2) 19 01 02Złom żelazny usunięty z popiołów paleniskowych7,00 19 01 03Popioły lotne(35,00 lub 11,00)2) 19 01 04Pył z kotłów i pieców(35,00 lub 11,00)2) 19 01 05Osady z filtrowania spalin(35,00 lub 11,00)2) 19 01 06Szlamy i inne odpady o konsystencji ciekłej z oczyszczania spalin35,001) 19 01 07Odpady stałe z oczyszczania spalin(35,00 lub 11,00)2) 19 01 08Odpady z termicznego rozkładu(35,00 lub 11,00)2) 19 01 09Zużyte katalizatory35,00 19 01 10Zużyty węgiel aktywny z oczyszczania spalin(35,00 lub 11,00)2) 19 01 99Inne nie wymienione odpady7,00 19 02Odpady z fizykochemicznej przeróbki odpadów przemysłowych 19 02 01Szlamy wodorotlenków metali i inne szlamy po wytrącaniu metali z roztworów35,001) 19 02 02Przemieszane odpady do ostatecznego składowania11,00 19 02 03Gipsy z neutralizacji odpadów pochromowych11,00 19 03Odpady zestalone, 19 03 01Odpady zestalone spoiwem hydraulicznym7,00 19 03 02Odpady zestalone spoiwem organicznym7,00 19 03 03Odpady stabilizowane metodami biologicznymi11,00 19 04Odpady zeszklone i z procesów zeszkliwiania oraz ze spalania odpadów innych niż podrupa 19 01 19 04 01Zeszklone odpady7,00 19 04 02Popioły lotne i inne odpady z oczyszczania spalin(35,00 lub 11,00)2) 19 04 03Nie zeszklona faza stała(35,00 lub 11,00)2) 19 04 04Ciekłe odpady z procesów zeszkliwiania11,00 19 05Odpady z tlenowej fermentacji odpadów stałych (kompostowania) 19 05 01Nie przekompostowane frakcje odpadów komunalnych i podobnych0,00 19 05 02Nie przekompostowane frakcje odpadów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego11,00 19 05 03Kompost nie nadający się do wykorzystania7,00 19 05 99Inne nie wymienione odpady7,00 19 06Odpady z beztlenowej fermentacji odpadów 19 06 01Szlamy z beztlenowej przeróbki odpadów komunalnych i podobnych11,001) 19 06 02Szlamy z beztlenowej przeróbki odpadów zwierzęcych i roślinnych11,001) 19 06 99Inne nie wymienione odpady11,00 19 07Odcieki ze składowisk 19 07 01Odcieki ze składowisk nieoczyszczone35,00 19 08Odpady z oczyszczalni ścieków nie wyspecyfikowane inaczej 19 08 01Skratki35,00 19 08 02Zawartość piaskowników35,00 19 08 03Tłuszcze i mieszaniny olejów z oczyszczania ścieków35,00 19 08 04Osady z oczyszczania ścieków przemysłowych (bez 19 08 08)35,001) 19 08 05Osady z oczyszczania ścieków komunalnych (bez 19 08 09)11,001) 19 08 06Nasycone lub zużyte żywice jonowymienne35,00 19 08 07Roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych35,001) 19 08 08Osady z oczyszczania ścieków przemysłowych poneutralizacyjne11,001) 19 08 09Osady z oczyszczania ścieków komunalnych ustabilizowane7,001) 19 08 99Inne nie wymienione odpady7,00 19 09Odpady z uzdatniania wody pitnej i przemysłowej 19 09 01Odpady stałe ze wstępnej filtracji7,00 19 09 02Osady z klarowania wody7,001) 19 09 03Osady z dekarbonizacji wody7,001) 19 09 04Zużyty węgiel aktywny11,00 19 09 05Nasycone lub zużyte żywice jonowymienne11,00 19 09 06Roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych11,001) 19 09 99Inne nie wymienione odpady7,00 ___________________ i PBB - polibromowane dwufenyle ii PCB - polichlorowane dwufenyle iii PCT - polichlorowane trójfenyle 1) Opłatę za składowanie na składowisku odpadów zawierających wodę oblicza się mnożąc całkowitą masę odpadu zawierającego wodę przez stawkę jednostkową obliczoną wg wzoru: Q=(100-W)×0,01×n×q w którym: Q - jednostkowa stawka opłaty za umieszczenie na składowisku odpadu zawierającego wodę w zł/Mg W - zawartość wody w odpadzie w % q - jednostkowa stawka opłaty określona w powyższej tabeli w zł/Mg n - współczynnik, którego wartość zależy od zawartości wody w odpadzie. Procentowa zawartość wody w odpadzie WWspółczynnik n poniżej 400,8 40 ≤ W < 500,9 50 ≤ W < 601,0 60 ≤ W < 701,1 70 ≤ W < 751,2 75 ≤ W < 801,4 80 ≤ W < 841,6 84 ≤ W < 881,8 88 ≤ W < 922,0 92 ≤ W < 952,4 95 ≤ W < 972,8 97 ≤ W < 983,3 98 ≤ W < 994,0 99 ≤ W < 99,55,0 powyżej 99,510,0 2) Jeżeli wartości wskaźników wymienionych w pozycjach 4, 6, 7, 8, 18, 19 oraz od 24 do 34 włącznie w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 5 listopada 1991 r. w sprawie klasyfikacji wód oraz warunków, jakim powinny odpowiadać ścieki wprowadzane do wód lub do ziemi (Dz. U. Nr 116, poz. 503), zawarte w wyciągu wodnym z odpadu są równe lub niższe niż obowiązujace wartości zanieczyszczeń śródlądowych wód powierzchniowych dla wód I klasy czystości, to stosuje się niższą stawkę opłat. W celu ustalenia wartości wskaźników zawartych w wyciągu wodnym z odpadów postępuje się w sposób następujący: pobiera się reprezentatywną próbkę odpadu w ilości nie mniejszej niż jeden kilogram, w razie potrzeby rozdrobnia i miesza, a następnie przesiewa przez sito siatkowe tkane o oczkach kwadratowych nr 10. Z przesianej masy przygotowuje się próbkę o masie 100±1 gram suchej masy i zalewa ją w szklanej kolbie wodą destylowaną w ilości zapewniającej zachowanie stosunku 1:10 masy suchego odpadu do masy wody, a następnie po szczelnym zamknięciu wytrząsa na wytrzęsarce laboratoryjnej przez cztery godziny. Po dwunastu godzinach zawartość kolby wytrząsa się przez kolejne dwie godziny i pozostawia na sześć godzin. Następnie zawartość kolby przesącza się przez filtr bibułowy lub membranowy o porach 0,45 µm i przesącz poddaje się badaniom analitycznym. Załącznik nr 2 ROCZNE STAWKI OPŁAT ZA SKŁADOWANIE ODPADÓW NA SKŁADOWISKU ODPADÓW DLA NIEKTÓRYCH RODZAJÓW ODPADÓW Lp.KodRodzaj odpadówStawka roczna zł/1 Mg 1234 113 02Odpadowe oleje smarowe (w tym silnikowe i przekładniowe)15 216 06Baterie i akumulatory, z wyjątkiem 16 06 04 oraz 16 06 0515 316 01 03Zużyte opony3 415 01 02Tworzywa sztuczne3 17 02 03 515 01 07Szkło3 17 02 02 615 01 01Papier i tektura3 716 09 01Odpady nadające się do kompostowania2 817 04 01 do 17 04 06Odpady metaliczne2 Załącznik nr 3 ODPADY, ZA KTÓRE WYTWARZAJĄCY ODPADY NIE PONOSI OPŁAT ZA KAŻDY ROK ICH SKŁADOWANIA NA SKŁADOWISKU ODPADÓW Lp.KodRodzaj odpadów 123 101 03 04Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud metali nieżelaznych 201 04 07Odpady przeróbcze ze wzbogacania węgla 301 04 08Odpady z flotacji węgla 401 04 09Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud siarkowych 501 04 10Odpady z flotacyjnego wzbogacania rud fosforowych (fosforytów, apatytów) 606 07 01Odpady azbestowe z elektrolizy 706 09 01Fosfogipsy 810 01 03Popioły lotne z węgla brunatnego 910 01 05Stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania spalin 1010 01 07Produkty z wapniowych metod odsiarczania spalin odprowadzane w postaci szlamu 1110 01 13Mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych 1210 13 02Odpady z produkcji wyrobów azbestowo-cementowych 1316 02 06Odpady zawierajace azbest 1417 01 05Odpady materiałów budowlanych zawierających azbest 1517 06 01Materiały izolacyjne zawierające azbest 1619Odpady z urządzeń do likwidacji i neutralizacji odpadów oraz oczyszczania ścieków i gospodarki wodnej 1719 02 02Przemieszane odpady do ostatecznego składowania Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz za usuwanie drzew lub krzewów. (Dz. U. Nr 162, poz. 1129) Na podstawie art. 86e ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 i z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz za usuwanie drzew lub krzewów (Dz. U. Nr 162, poz. 1117) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 w ust. 2 wyrazy "108,00 zł" zastępuje się wyrazami "119,00 zł"; 2) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Do ustalenia opłaty za wprowadzanie substancji zanieczyszczających z przeładunku benzyn silnikowych, w przypadku zastosowania rozwiązań technicznych o udokumentowanej skuteczności redukcji $ (%) stosuje się współczynnik (100 - $)/100."; 3) w § 7 po wyrazie "słomy" dodaje się wyrazy "oraz biogazu, a także paliw zużywanych podczas eksploatacji statków morskich i samolotów oraz podczas prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczych"; 4) w § 8 wyrazy "1000 zł" zastępuje się wyrazami "1100 zł"; 5) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Od uiszczania opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza są zwolnione: zakłady opieki zdrowotnej, domy pomocy społecznej i ośrodki wsparcia, szkoły, przedszkola, placówki opiekuńczo-wychowawcze i resocjalizacyjne, Ochotnicze Hufce Pracy, biblioteki, szkoły wyższe, seminaria duchowne prowadzone przez kościoły i związki wyznaniowe, zakłady poprawcze i schroniska dla nieletnich, jednostki organizacyjne Służby Więziennej, rybacy oraz rolnicy, z wyjątkiem prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, instytuty naukowo-badawcze, placówki naukowe i pomocnicze placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk."; 6) załączniki nr 1-5 otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1-5 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1129) Załącznik nr 1 RODZAJE SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH WPROWADZANYCH DO POWIETRZA OBJĘTYCH OPŁATAMI ORAZ JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT Lp.Rodzaje wprowadzanych substancji zanieczyszczającychGrupaJednostkowa stawka w zł za 1 kg 1234 1Akrylonitryl (aerozol)I26,40 2Arsen1) 231,00 3Azbest 231,00 4Benzen 5,28 5Benzo/a/piren 231,00 6Chlorek winylu (w fazie gazowej) 13,20 7Chrom1) 33,00 8Nikiel1) 231,00 9Bizmut1) 11,00 10Cer1) 82,50 11Chlorowcopochodne węglowodorów: 115,50 CFC-11, CFC-12, CFC-13, CFC-111, CFC-112, CFC-113, CFC-114, CFC-115, CFC-211, CFC-212, CFC-213, CFC-214, CFC-215, CFC-216, CFC-217 12Cyna1) 3,47 13Cynk1) 3,47 14Czterochlorek węgla 1,74 15Polichlorodibenzo-p-dioksyny i polichlorodibenzofurany - ilość po przeliczeniu wskaźnikiem toksyczności3) 231,00 16Halony: 1211, 1301, 2402 115,50 17Kadm1)I115,50 18Kobalt1) 33,00 19Mangan1) 13,20 20Molibden1) 7,76 21Ołów1) 26,40 22Polichlorowane bifenyle 115,50 23Rtęć1) 115,50 241,1,1-trójchloroetan 115,50 25AmoniakII0,27 26Dwusiarczek węgla 1,28 27Dwutlenek siarki 0,33 28Dwutlenek węgla (stawka w zł/Mg) 0,17 29Metan (stawka w zł/Mg) 0,17 30Pyły ze spalania paliw 0,22 31Pyły cementowo-wapiennicze i materiałów ogniotrwałych 0,22 32Pyły krzemowe (powyżej 30% wolnej krzemionki) 0,90 33Pyły nawozów sztucznych 0,90 34Pyły środków powierzchniowo czynnych 0,90 35Pyły węglowo-grafitowe, sadza 0,90 36Pyły polimerów 0,35 37Pyły węgla brunatnego 0,35 38Pyły pozostałe 0,35 39Tlenki azotu (w przeliczeniu na NO2)II0,33 40Tlenek węgla 0,09 41Węglowodory alifatyczne i ich pochodne2) 0,09 42Węglowodory pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne2) 0,88 43Aldehydy alifatyczne i ich pochodneIII0,78 44Aldehydy pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 0,78 45Alkohole alifatyczne i ich pochodne 0,78 46Alkohole pierścieniowe, aromatyczne i ich pochodne 0,78 47Aminy i ich pochodne 0,78 48Chlorowcopochodne węglowodorów: związki typu HCFC 0,78 49Etery i ich pochodne 0,78 50Halony2) 0,78 51Ketony i ich pochodne 0,78 52Kwasy nieorganiczne, ich sole i bezwodniki 0,78 53Kwasy organiczne, ich związki i pochodne2) 0,78 54Oleje (mgła olejowa) 0,78 55Organiczne pochodne związków siarki 0,78 56Pierwiastki metaliczne i ich związki2) 0,78 57Pierwiastki niemetaliczne 0,78 58Sole niemetali2) 0,78 59Tlenki niemetali2) 0,78 60Związki azowe, azoksy, nitrowe i nitrozoweIII0,78 61Związki heterocykliczne 0,78 62Związki izocykliczne 0,78 1) Związki w przeliczeniu na masę pierwiastka. 2) Z wyjątkiem wymienionych w innych grupach. 3) Współczynniki toksyczności dla określenia sumarycznej ilości polichlorodibenzo-p-dioksyn i polichlorodibenzofuranów: - 2, 3, 7, 8 - tetrachlorodibenzodioksyna 1 - 1, 2, 3, 7, 8 - pentachlorodibenzodioksyna 0,5 - 1, 2, 3, 4, 7, 8 - heksachlorodibenzodioksyna 0,1 - 1, 2, 3, 7, 8, 9 - heksachlorodibenzodioksyna 0,1 - 1, 2, 3, 6, 7, 8 - heksachlorodibenzodioksyna 0,1 - 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8 - heptachlorodibenzodioksyna 0,01 - oktachlorodibenzodioksyna 0,001 - 2, 3, 7, 8 - tetrachlorodibenzofuran 0,1 - 2, 3, 4, 7, 8 - pentachlorodibenzofuran 0,5 - 1, 2, 3, 7, 8 - pentachlorodibenzofuran 0,05 - 1, 2, 3, 4, 7, 8 - heksachlorodibenzofuran 0,1 - 1, 2, 3, 7, 8, 9 - heksachlorodibenzofuran 0,1 - 1, 2, 3, 6, 7, 8 - heksachlorodibenzofuran 0,1 - 2, 3, 4, 6, 7, 8 - heksachlorodibenzofuran 0,1 - 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8 - heptachlorodibenzofuran 0,01 - 1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 - heptachlorodibenzofuran 0,01 - oktachlorodibenzofuran 0,001. Załącznik nr 2 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* POWSTAJĄCYCH PRZY PRZEŁADUNKU BENZYN SILNIKOWYCH Lp.Rodzaj operacji technicznejJednostkowa stawka w zł za 1 Mg przeładowanej benzyny 123 1Napełnianie zbiorników z dachem stałym3,60 2Opróżnianie zbiorników z dachem pływającym0,22 3Napełnianie zbiorników podziemnych1,92 4Napełnianie zbiorników naziemnych w kontenerowych stacjach paliw1,92 5Napełnianie cystern kolejowych1,48 6Napełnianie cystern samochodowych1,04 7Napełnianie zbiorników pojazdów2,14 * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: węglowodorów alifatycznych i ich pochodnych, węglowodorów pierścieniowych, aromatycznych i ich pochodnych, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 3 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH O ŁĄCZNEJ WYDAJNOŚCI CIEPLNEJ DO 0,5 MWt OPALANYCH WĘGLEM KAMIENNYM LUB OLEJEM ORAZ DO 1 MWt OPALANYCH KOKSEM, DREWNEM LUB GAZEM Lp.Rodzaje źródełStawka w zł za jednostkę spalonego paliwa 123 IŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt opalane węglem kamiennym: 1) kocioł z rusztem mechanicznym, urządzenie odpylające10,80 zł/Mg 2) kocioł z rusztem mechanicznym, bez urządzenia odpylającego16,70 zł/Mg 3) kocioł z rusztem stałym, ciąg naturalny18,70 zł/Mg 4) kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, urządzenie odpylające14,20 zł/Mg 5) kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, bez urządzenia odpylającego20,90 zł/Mg IIŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 0,5 MWt opalane olejem: 1) olej lekki (zawartość siarki nie większa niż 0,5%)5,70 zł/Mg 2) olej opałowy (zawartość siarki nie większa niż 1%)7,00 zł/Mg 3) olej opałowy (zawartość siarki od 1% do 1,5%)11,10 zł/Mg 4) olej napędowy5,50 zł/Mg IIIŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane koksem: 1) kocioł z rusztem stałym, ciąg naturalny14,34 zł/Mg 2) kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, urządzenie odpylające11,50 zł/Mg 3) kocioł z rusztem stałym, ciąg sztuczny, bez urządzenia odpylającego16,50 zł/Mg IVŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane drewnem2,75 zł/Mg VŹródła o łącznej wydajności cieplnej do 1 MWt opalane gazem: 1) gaz ziemny wysokometanowy815,20 zł/106 m3 2) gaz ziemny zaazotowany570,00 zł/106 m3 3) gaz płynny propan-butan1,10 zł/Mg * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: benzo/a/pirenu, dwutlenku siarki, dwutlenku węgla, pyłów ze spalania paliw, sadzy, tlenków azotu i tlenku węgla, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 4 JEDNOSTKOWE STAWKI OPŁAT ZA WPROWADZANIE DO POWIETRZA SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH* Z PROCESÓW SPALANIA PALIW W SILNIKACH SPALINOWYCH Lp.Rodzaj silnika spalinowegoStawka w zł za 1 Mg spalonego paliwa etylinybenzyny bezołowiowejgazu płynnego propan-butanoleju napędowegooleju napędowego CITY 1234567 1Silniki w samochodach z katalizatorami-10,3010,30-- 2Silniki w samochodach osobowych bez katalizatorów50,1043,2035,4012,305,90 3Silniki w samochodach dostawczych o masie całkowitej poniżej 3,5 Mg48,1042,20-14,708,30 4Silniki w samochodach ciężarowych o masie całkowitej powyżej 3,5 Mg63,8057,90-30,9024,10 5Silniki w autobusach---34,4027,50 6Silniki w ciągnikach rolniczych---29,5023,10 7Silniki w maszynach roboczych154,20152,20-33,4027,00 8Silniki w pojazdach szynowych---29,50- * Łączna stawka opłat za wprowadzanie do powietrza następujących substancji zanieczyszczających: ołowiu, dwutlenku siarki, pyłów ze spalania paliw, sadzy, tlenków azotu, tlenku węgla, węglowodorów alifatycznych i ich pochodnych, węglowodorów pierścieniowych, aromatycznych i ich pochodnych, wymienionych w załączniku nr 1, obliczona według stawek jednostkowych w nim określonych. Załącznik nr 5 STAWKI OPŁAT ZA USUWANIE DRZEW Lp.Rodzaje i gatunki (odmiany) drzewStawki jednostkowe w zł za 1 cm obwodu pniaa) drzewa mierzonego na wysokości 130 cmb) przy obwodzie do 25 cm26-50 cm51-100 cm101-200 cmpowyżej 200 cm 1234567 1Topola, olsza, klon jesionolistny, czeremcha, wierzba, grochodrzew9,3518,7039,3041,1450,50 2Klon (pozostałe gatunki i odmiany szybko rosnące), kasztanowiec, morwa, jesion, świerk pospolity, sosna, daglezja, choina, modrzew, brzoza gruczołkowata i omszona25,4048,6097,2097,2097,20 3Dąb, grab, buk, lipa, iglicznia, głóg - forma drzewiasta, jarząb, klon (gatunki i odmiany wolno rosnące), gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (pozostałe gatunki i odmiany), jodła pospolita, świerk (pozostałe gatunki i odmiany), żywotnik, platan klonolistny, wiąz61,70160,60323,40486,20629,20 4Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik323,40486,20629,20960,301 290,30 a) W razie usuwania drzew mających więcej niż jeden pień, opłatę oblicza się za każdy pień oddzielnie. b) W razie usuwania drzew o pniu niższym od 130 cm, obwód należy mierzyć bezpośrednio pod koroną. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1998. (Dz. U. Nr 162, poz. 1130) Na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601, i Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 54, poz. 348, Nr 79, poz. 484, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 775 i 778, Nr 133, poz. 883, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 158, poz. 1042) zarządza się, co następuje: § 1. Nie zrealizowane w 1998 r. kwoty planowanych wydatków budżetowych na: 1) finansowanie pomocy udzielonej na obszarach objętych powodzią w 1998 r. oraz na usuwanie skutków powodzi z lat 1997 i 1998 - przeniesione z rezerw celowych i ujęte w odpowiednich częściach budżetowych, 2) finansowanie udziału strony polskiej w realizacji Projektu Promocji Zatrudnienia i Rozwoju Służb Zatrudnienia - ujęte w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej, 3) pokrycie kosztów szkoleń partnerów społecznych w zakresie dialogu społecznego, pracowników administracji samorządowej w zakresie współpracy z partnerami społecznymi oraz mediatorów lokalnych - ujęte w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej, 4) finansowanie zadań rządowych zleconych organizacjom pozarządowym, przeznaczonych na pomoc dla bezdomnych, bezrobotnych, dla dzieci z rodzin patologicznych i zaniedbanych - w okresie zimowym - ujęte w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej, 5) pokrycie kosztów szkolenia starostów i pracowników odpowiedzialnych za zorganizowanie Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie - ujęte w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej, 6) pokrycie kosztów działalności informacyjnej o reformie ubezpieczeń społecznych - ujęte w części 09 - Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej, 7) finansowanie wydatków funduszu operacyjnego - ujęte w części 25 - Generalny Inspektorat Celny, 8) finansowanie prac związanych z realizacją programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - ujęte w części 30 - Ministerstwo Obrony Narodowej, 9) zakup usług świadczonych przez sanatoria i szpitale uzdrowiskowe - ujęte w części 35 - Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, 10) finansowanie prac dotyczących strategicznych programów rządowych na potrzeby obronności państwa - ujęte w części 48 - Komitet Badań Naukowych, 11) wdrożenie Rejestru Usług Medycznych - ujęte w budżetach wojewodów, 12) wdrożenie reform systemowych ochrony zdrowia - ujęte w części 35 - Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, 13) finansowanie działalności izb rolniczych - ujęte w budżetach wojewodów, 14) finansowanie kosztów nieodpłatnego udostępniania akcji uprawnionym pracownikom, zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) - ujęte w części 17 - Ministerstwo Skarbu Państwa, 15) finansowanie kosztów rozpoczętych w 1998 r. procesów prywatyzacyjnych - ujęte w części 17 - Ministerstwo Skarbu Państwa, 16) finansowanie kosztów przygotowania i wdrożenia programów społecznych: Narodowych Funduszy Uwłaszczeniowych, reprywatyzacji oraz zrekompensowania okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej - ujęte w części 17 - Ministerstwo Skarbu Państwa - nie wygasają z upływem roku budżetowego 1998 r. § 2. 1. Kwoty wydatków, o których mowa w § 1, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, podlegają przekazaniu odpowiednio: wydatki bieżące na rachunek sum depozytowych, a wydatki inwestycyjne na rachunek środków na finansowanie inwestycji, i są przeznaczone: 1) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1 - na finansowanie pomocy udzielonej na obszarach dotkniętych powodzią w 1998 r. oraz na usuwanie skutków powodzi z lat 1997 i 1998, 2) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2 - na finansowanie udziału strony polskiej w realizacji Projektu Promocji Zatrudnienia i Rozwoju Służb Zatrudnienia, 3) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 3 - na pokrycie kosztów szkoleń partnerów społecznych w zakresie dialogu społecznego, pracowników administracji samorządowej w zakresie współpracy z partnerami społecznymi oraz mediatorów lokalnych, 4) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 5 - na pokrycie kosztów szkolenia starostów i pracowników odpowiedzialnych za zorganizowanie Powiatowych Centrów Pomocy Rodzinie, 5) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 6 - na pokrycie kosztów działalności informacyjnej o reformie ubezpieczeń społecznych, 6) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 7 - na finansowanie wydatków przewidzianych do realizacji w ramach funduszu operacyjnego, którym dysponuje Generalny Inspektor Celny, 7) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 8 - na finansowanie prac związanych z realizacją programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, 8) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 9 - na zakup usług świadczonych przez sanatoria i szpitale uzdrowiskowe, 9) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 10 - na finansowanie prac dotyczących strategicznych programów rządowych na potrzeby obronności państwa, 10) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 11 - na finansowanie wydatków związanych z wdrożeniem Rejestru Usług Medycznych, 11) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 12 - na wdrożenie reform systemowych ochrony zdrowia, 12) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 14 - na finansowanie kosztów związanych z nieodpłatnym udostępnianiem akcji uprawnionym pracownikom, 13) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 15 - na finansowanie kosztów rozpoczętych w 1998 r. procesów prywatyzacyjnych, 14) w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 16 - na finansowanie kosztów przygotowania i wdrożenia programów społecznych: Narodowych Funduszy Uwłaszczeniowych, reprywatyzacji oraz zrekompensowania okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej. 2. Kwoty wydatków, o których mowa w § 1 pkt 4, przekazane organizacjom pozarządowym pozostają na rachunkach tych organizacji i mogą być wykorzystane na finansowanie pomocy dla bezdomnych, bezrobotnych, dla dzieci z rodzin patologicznych i zaniedbanych - w okresie zimowym. 3. Kwoty wydatków, o których mowa w § 1 pkt 13, przekazane do izb rolniczych, pozostają na rachunkach tych izb i mogą być wykorzystane na finansowanie ich działalności. § 3. Kwoty, o których mowa w § 2: 1) ust. 1 pkt 1-7 i 9-14 oraz ust. 3 - nie wykorzystane do dnia 20 grudnia 1999 r., 2) ust. 1 pkt 8 i ust. 2 - nie wykorzystane do dnia 31 marca 1999 r. - podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa. § 4. Dysponenci części budżetowych wymienieni w § 1 przekazują Ministrowi Finansów informacje o: 1) wysokości kwot wydatków wymienionych w § 1, które nie wygasają z dniem 31 grudnia 1998 r. - w terminie do dnia 31 stycznia 1999 r., 2) wykorzystaniu kwot wymienionych w § 1 - w terminach określonych odrębnymi przepisami o sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem § 3. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dozoru technicznego. (Dz. U. Nr 162, poz. 1131) Na podstawie art. 4 ust. 3, art. 29 ust. 1 i art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 1987 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 36, poz. 202, z 1995 r. Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 64, poz. 406, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1988 r. w sprawie dozoru technicznego (Dz. U. z 1989 r. Nr 1, poz. 3 i z 1990 r. Nr 89, poz. 521) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w pkt 1: - lit. c) i d) otrzymują brzmienie: "c) zbiorniki stałe o iloczynie nadciśnienia i pojemności wyższym od 0,005 MPa × m3, przeznaczone do magazynowania cieczy lub gazów albo do prowadzenia w nich procesu technologicznego pod ciśnieniem wyższym od 0,05 MPa, w tym również stabilizatory pary oraz wymienniki ciepła i wytwarzacze pary, tj. zbiorniki złożone z dwóch lub więcej przestrzeni oddzielonych ściankami, przeznaczone do wymiany ciepła między przepływającymi czynnikami, d) zbiorniki o pojemności powyżej 350 cm3, przenośne i transportowe, przeznaczone do magazynowania cieczy lub gazów, zmieniające miejsce między napełnianiem i opróżnianiem, z wyłączeniem zbiorników do napojów gazowanych," - w lit. f) skreśla się wyrazy "w blokach energetycznych", - dodaje się lit. g) w brzmieniu: "g) rurociągi przesyłowe i technologiczne, w części stanowiącej urządzenia techniczne w rozumieniu przepisów o dozorze technicznym, do materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących, żrących i palnych pod ciśnieniem wyższym niż 0,05 MPa i średnicy nominalnej większej niż DN 25 wyprodukowane lub przebudowywane po dniu wejścia w życie rozporządzenia, przeznaczone do: - gazów sprężonych, gazów skroplonych, gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, par oraz tych cieczy, dla których nadciśnienie pary przy najwyższej dopuszczalnej temperaturze jest wyższe niż 0,05 MPa, - cieczy, których pary przy najwyższej dopuszczalnej temperaturze mają nadciśnienie niższe niż 0,05 MPa, jeżeli iloczyn nadciśnienia cieczy i średnicy nominalnej rurociągu DN jest większy niż 200 MPa × mm," b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zbiorniki bezciśnieniowe i zbiorniki ciśnieniowe o ciśnieniu nie wyższym niż 0,05 MPa, przeznaczone do magazynowania materiałów niebezpiecznych o właściwościach trujących lub żrących oraz materiałów ciekłych zapalnych, których prężność pary w temperaturze 50°C nie jest większa niż 0,3 MPa, a temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C, oraz przewozu tych materiałów, dopuszczonego na podstawie odrębnych przepisów," c) w pkt 3 dodaje się lit. j) w brzmieniu: "j) dźwigniki przeznaczone do przemieszczania ładunków w pionie za pośrednictwem sztywnego elementu," d) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) przenośniki, tj. środki transportu o zasięgu ograniczonym i ruchu ciągłym, przeznaczone do przemieszczania osób lub materiałów niebezpiecznych w pionie, w poziomie, w pionie i poziomie, pod kątem lub o ruchu obrotowym, a w szczególności: a) przenośniki kabinowe i krzesełkowe, b) schody ruchome, c) chodniki ruchome," e) w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7-9 w brzmieniu: "7) urządzenia do napełniania i opróżniania zbiorników transportowych, 8) urządzenia do morskich prac podwodnych, 9) pomosty ruchome z zespołami napędowymi w przystaniach promowych."; 2) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Specjalistycznemu dozorowi technicznemu organów wojskowego dozoru technicznego podlegają urządzenia techniczne zainstalowane lub użytkowane na terenie wojskowych obiektów zamkniętych w jednostkach organizacyjnych nadzorowanych, podległych lub podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej oraz urządzenia techniczne o szczególnej konstrukcji, sposobie eksploatacji lub przeznaczeniu, zainstalowane lub użytkowane w jednostkach wojskowych nadzorowanych, podległych lub podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat przeznaczonych na dopłaty do eksportu cukru oraz zasad stosowania dopłat do cukru wyeksportowanego, w ramach kwoty B, w 1999 r. (Dz. U. Nr 162, poz. 1132) Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98, poz. 473, z 1996 r. Nr 152, poz. 724 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Opłaty przeznaczone na dopłaty do eksportu producentom cukru, w ramach kwoty B, wnoszone przez podmioty nabywające cukier od producentów cukru na zaopatrzenie rynku krajowego w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r., wynoszą 2,0% wartości zakupionego cukru. § 2. Dopłata do eksportu 1 tony cukru stanowi iloraz łącznej kwoty zgromadzonych od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. środków, o których mowa w § 1, powiększonej o nie wykorzystane środki na dopłaty do eksportu cukru producentom cukru w okresie przed dniem wejścia w życie rozporządzenia i podzielonej przez ilość wyeksportowanego w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. cukru, w ramach kwoty B, z zastrzeżeniem § 3 i 6. § 3. Dopłata do eksportu 1 tony cukru dla określonego producenta cukru nie może być wyższa niż różnica między minimalną ceną zbytu cukru na rynku krajowym, obowiązującą w dniu zawarcia transakcji między eksporterem a importerem, a średnią ceną cukru białego na giełdzie londyńskiej w tygodniu poprzedzającym zawarcie transakcji. § 4. Dopłaty dotyczą eksportu cukru z buraka cukrowego. § 5. 1. Producenci cukru otrzymują zaliczkowe dopłaty w wysokości 160 zł do każdej wyeksportowanej tony cukru w okresie jednego miesiąca od dnia złożenia wniosku o dopłatę, zwanego dalej "wnioskiem", w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. 2. Wniosek powinien zawierać następujące informacje: 1) nazwę i siedzibę producenta cukru, 2) nazwę i siedzibę eksportera cukru, jeżeli nie jest on producentem cukru, 3) nazwę i siedzibę importera cukru, 4) datę zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy eksporterem cukru i importerem cukru, 5) ilość wyeksportowanego cukru. 3. Do wniosku powinien zostać załączony Jednolity Dokument Administracyjny (SAD). 4. Wniosek należy złożyć najpóźniej do dnia 31 stycznia 2000 r. 5. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dokona końcowego rozliczenia i przekazania dopłat do eksportu cukru do dnia 31 marca 2000 r. Dopłaty te będą realizowane przez Agencję do wysokości środków pochodzących z opłat, o których mowa w § 1, zgromadzonych na wydzielonym rachunku Agencji. § 6. Dopłaty do eksportu cukru nie przysługują w przypadku: 1) jego eksportu do krajów, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o niestosowaniu dopłat do eksportu cukru, 2) złożenia wniosku po terminie określonym w § 5 ust. 4. § 7. W przypadku gdy po dokonaniu końcowego rozliczenia, o którym mowa w § 5 ust. 5, otrzymana zgodnie z § 5 ust. 1 zaliczkowa dopłata przewyższa należną producentowi cukru dopłatę, do jej zwrotu mają zastosowanie odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. (Dz. U. Nr 162, poz. 1133) Na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 sierpnia 1996 r. w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego (Dz. U. Nr 115, poz. 548 i Nr 154, poz. 748, z 1997 r. Nr 69, poz. 441 i Nr 160, poz. 1091 oraz z 1998 r. Nr 81, poz. 526 i Nr 124, poz. 813) w załączniku nr 2 wprowadza się następujące zmiany: 1) w części VI wyrazy "do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 1999 r.", 2) w części VIII wyrazy "do dnia 31 grudnia 1998 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 31 grudnia 1999 r." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wykazu szkół, które prowadzą ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości. (Dz. U. Nr 162, poz. 1134) Na podstawie art. 29 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Określa się wykaz szkół, które prowadzą ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości. 2. Wykaz szkół, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1134) WYKAZ SZKÓŁ, KTÓRE PROWADZĄ MINISTROWIE WŁAŚCIWI DO SPRAW: WEWNĘTRZNYCH, OBRONY NARODOWEJ I SPRAWIEDLIWOŚCI 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych Lp.WojewództwoNazwa i adres szkoły 123 1małopolskieSzkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej Os. Zgody 18 31-951 Kraków 2śląskieCentralna Szkoła Państwowej Straży Pożarnej ul. Sabinowska 62/64 42-200 Częstochowa 3wielkopolskieSzkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej ul. Czechosłowacka 27 61-459 Poznań 2. Minister właściwy do spraw obrony narodowej Lp.WojewództwoNazwa i adres szkoły 123 1lubelskieOgólnokształcące Liceum Lotnicze im. Żwirki i Wigury 08-521 Dęblin 2pomorskieWojskowe Liceum Muzyczne ul. Łąkowa 3 80-743 Gdańsk 3. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości a) szkoły przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich Lp.WojewództwoNazwa i adres szkoły 123 1dolnośląskieSzkoła Podstawowa Nr 4 Szkoła Zasadnicza ul. Obrońców Pokoju 19 67-200 Głogów Szkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza Jerzmanice-Zdrój 20 59-500 Złotoryja Szkoła Podstawowa Specjalna Szkoła Zasadnicza Specjalna Sadowice 55-800 Kąty Wrocławskie Szkoła Podstawowa Nr 14 Szkoła Zasadnicza ul. Sprzymierzeńców 1/2 58-100 Świdnica Śląska 2kujawsko-pomorskieSzkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza ul. Jana Kantego 1 89-240 Kcynia Szkoła Podstawowa Nr 4 Szkoła Zasadnicza ul. Dworcowa 36 86-010 Koronowo Szkoła Podstawowa Nr 3 Szkoła Zasadnicza ul. Bydgoska 4 86-170 Nowe Szkoła Podstawowa Nr 3 Szkoła Zasadnicza ul. Kcyńska 36 89-200 Szubin Szkoła Podstawowa Specjalna Nr 2 ul. Sądowa 14 86-100 Świecie n. Wisłą 3lubelskieSzkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza Dominów 20-388 Lublin 6 4łódzkieSzkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza ul. Ignacew 9 95-050 Konstantynów Łódzki 5małopolskieSzkoła Podstawowa Specjalna Szkoła Zasadnicza Specjalna ul. J. Dąbrowskiego 31 33-100 Tarnów 6mazowieckieSzkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza ul. Nowa 28 Laskowiec 07-401 Ostrołęka 3 Szkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza Stawiszyn 26-800 Białobrzegi Radomskie Szkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza ul. Leśna 8 05-320 Mrozy Szkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza Liceum Zawodowe Studzieniec 96-122 Puszcza Mariańska Szkoła Podstawowa Nr 276 ul. Pawła Lipowczana 3 02-260 Warszawa Szkoła Podstawowa Nr 235 Szkoła Zasadnicza ul. Jachowicza 4 04-995 Warszawa 7podkarpackieSzkoła Podstawowa Nr 5 Szkoła Zasadnicza ul. Grunwaldzka 10 37-100 Łańcut 8podlaskieSzkoła Podstawowa Nr 41 Szkoła Zasadnicza ul. 27 Lipca 89 15-181 Białystok 9pomorskieSzkoła Podstawowa Nr 6 im. Floriana Ceynowy Szkoła Zasadnicza ul. Igielska 8 86-600 Chojnice Szkoła Podstawowa Nr 25 Szkoła Zasadnicza ul. Polanki 122 80-308 Gdańsk 10śląskieSzkoła Podstawowa Nr 12 Szkoła Zasadnicza ul. Mrzygłodzka 35 42-400 Zawiercie Szkoła Podstawowa Nr 16 ul. Wojska Polskiego 24 47-400 Racibórz Szkoła Podstawowa Nr 22 Szkoła Zasadnicza ul. Zdrojowa 64 43-200 Pszczyna 11świętokrzyskieSzkoła Podstawowa Nr 20 Szkoła Zasadnicza ul. Długa 10 27-400 Ostrowiec Świętokrzyski 12warmińsko-mazurskieSzkoła Podstawowa Nr 2 Szkoła Zasadnicza ul. Wojska Polskiego 2 11-010 Barczewo 13wielkopolskieSzkoła Podstawowa Szkoła Zasadnicza ul. Mickiewicza 35 88-340 Trzemeszno Szkoła Podstawowa Specjalna ul. Park Kościuszki 9 62-425 Witkowo Szkoła Podstawowa Nr 2 ul. Jagiełły 34 62-010 Pobiedziska Szkoła Podstawowa Nr 5 Szkoła Zasadnicza ul. Bukowska 18 62-065 Grodzisk Wielkopolski Szkoła Podstawowa Nr 111 Szkoła Zasadnicza ul. Wagrowska 1 61-372 Poznań 41 14zachodniopomorskieSzkoła Podstawowa Nr 20 Szkoła Zasadnicza ul. 4 Marca 36 75-708 Koszalin Szkoła Podstawowa Nr 31 Szkoła Zasadnicza ul. Modra 11 71-220 Szczecin b) szkoły przy zakładach karnych Lp.WojewództwoNazwa i adres szkoły 123 1dolnośląskieZespół Szkół Nr 2 ul. Kleczkowska 35 50-950 Wrocław Zespół Szkół dla Dorosłych ul. Więzienna 6 56-100 Wołów 2kujawsko-pomorskieZespół Szkół ul. Rynek 8 85-790 Bydgoszcz Zespół Szkół dla Dorosłych ul. Wybickiego 10/22 86-300 Grudziądz Zespół Szkół Nr 2 ul. Bartnicka 10 87-800 Włocławek 3lubelskieZespół Szkół ul. Kotnarowskiego 6 22-200 Włodawa 4łódzkieZespół Szkół dla Dorosłych Nr 5 ul. Orzechowa 5 98-200 Sieradz 5małopolskieZespół Szkół Nr 1 ul. Konarskiego 2 33-100 Tarnów Zespół Szkół Nr 1 ul. Zamkowa 1 32-720 Nowy Wiśnicz 6mazowieckieZespół Szkół Nr 4 ul. Sienkiewicza 22 09-402 Płock Zespół Szkół ul. Piłsudskiego 47 08-110 Siedlce Zespół Szkół dla Dorosłych ul. Ciupagi 1 03-016 Warszawa 7opolskieZespół Szkół Nr 5 ul. Kościuszki 4a 48-300 Nysa Zespół Szkół ul. Karola Miarki 1 47-100 Strzelce Opolskie 8podkarpackieZespół Szkół 38-623 Uherce gm. Olszanica 9pomorskieZespół Szkół dla Dorosłych ul. Nowowiejska 14 82-400 Sztum Zespół Szkół dla Dorosłych ul. Pomorska 1 73-330 Czarne 10śląskieZespół Szkół dla Dorosłych ul. Sobieskiego 298 42-580 Wojkowice 11warmińsko-mazurskieZespół Szkół Nr 2 ul. 1 Maja 14 14-200 Iława Zespół Szkół ul. Klasztorna 5 11-010 Barczewo 12wielkopolskieZespół Szkół Nr 2 ul. 17 Stycznia 28 63-900 Rawicz Zespół Szkół dla Dorosłych ul. Partyzantów 1 64-510 Wronki 13zachodniopomorskieZespół Szkół Nr 1 dla Dorosłych al. Żołnierza 42 73-110 Stargard Szczeciński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie objęcia przepisami Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1135) Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1997 r. w sprawie objęcia przepisami Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej (Dz. U. Nr 75, poz. 472) w § 1 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 i 12 w brzmieniu: "11) Kopalni Węgla Kamiennego «Siemianowice» Spółka z o.o. w Siemianowicach Śląskich, wykonywanych w celu utrzymania systemu odwadniania, 12) Kopalni Węgla Kamiennego «Sosnowiec» S.A. w Sosnowcu, wykonywanych w celu utrzymania systemu odwadniania." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie wymaganych dokumentów i dowodów potwierdzających rodzaj represji i okres jej trwania oraz szczegółowego trybu postępowania przy składaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. (Dz. U. Nr 111, poz. 1300) Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 28, poz. 257) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Postępowanie o przyznanie świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395, z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 i z 1999 r. Nr 28, poz. 257), zwanej dalej "ustawą", wszczyna się na pisemny wniosek osoby zainteresowanej zaopiniowany przez właściwe stowarzyszenie osób poszkodowanych. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, zwanego dalej "Kierownikiem Urzędu". Do wniosku należy dołączyć dokumenty i inne dowody służące wyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy, potwierdzające fakty podlegania represjom (rodzaje, okres i miejsce), o których mowa w ustawie. § 2. 1. Dokumentami, o których mowa w § 1 ust. 2, są dokumenty wystawione przez powołane do tego, w zakresie ich działania, krajowe i zagraniczne organy państwowe lub inne państwowe i niepaństwowe jednostki organizacyjne, potwierdzające rodzaj, miejsce i czas trwania represji, a w szczególności przez: 1) Międzynarodowe Biuro Poszukiwań w Bad Arolsen (RFN), 2) Międzynarodowy Czerwony Krzyż i jego agendy w poszczególnych państwach, 3) Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, 4) archiwa państwowe - krajowe i zagraniczne, 5) muzea państwowe i samorządowe, 6) Centralne Archiwum Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, 7) Archiwum Wschodnie w Fundacji Ośrodka "Karta" w Warszawie, 8) Instytut Hoovera; Uniwersytet w Stanford (USA), 9) Instytut Sikorskiego w Londynie (Wielka Brytania). 2. Dowodami potwierdzającymi fakty podlegania represjom (rodzaje, okres, miejsce), o których mowa w § 1 ust. 2, są oryginały lub uwierzytelnione kopie: 1) dokumentów wystawionych w czasie II wojny światowej przez władze niemieckie lub radzieckie, świadczących o wykonywaniu pracy przymusowej w warunkach deportacji lub w obozach pracy, 2) świadectwa pracy wystawione w okresie powojennym przez zakłady pracy oraz indywidualnych pracodawców lub członków ich rodzin, 3) zaświadczenia wydane przez władze alianckie w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu oraz dokumenty potwierdzające repatriację do Polski i okres represji, a w szczególności ankiety sporządzone przez placówki urzędów bezpieczeństwa publicznego przy punktach Państwowego Urzędu Repatriacyjnego i przepustki Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, 4) dokumenty ewidencji ludności wytworzone bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej na podstawie oświadczeń wnioskodawców, a w szczególności karty osobowe i ankiety personalne z teczek dowodów osobistych. 3. Dowodami mogą być również: korespondencja z czasów II wojny światowej zawierająca pieczątki poczty niemieckiej lub radzieckiej z okresu i miejsca represji, a także oryginalne fotografie z tego okresu mające wartość dowodową. 4. Z przedłożonych dowodów powinien wynikać okres, rodzaj i miejsce represji. W przypadku przedłożenia dokumentów potwierdzających tylko datę początku represji, w uzasadnionych przypadkach można ustalić datę jej zakończenia na podstawie oświadczenia wnioskodawcy złożonego Kierownikowi Urzędu. 5. Dokumenty przedkładane w odpisie lub kopii powinny być uwierzytelnione przez organ administracji rządowej lub samorządowej, notariusza lub upoważnionego przedstawiciela stowarzyszenia, o którym mowa w § 1 ust. 1. § 3. 1. W przypadku stwierdzenia braku możliwości przedstawienia przez wnioskodawcę dokumentów lub innych dowodów określonych w § 2 ust. 1-3, dowodami w sprawie mogą być również oświadczenia co najmniej dwóch świadków. 2. Oświadczenia świadków powinny być złożone na piśmie, a podpisy świadków uwierzytelnione przez organ administracji rządowej lub samorządowej, notariusza lub upoważnionego przedstawiciela stowarzyszenia osób poszkodowanych, o którym mowa w § 1 ust. 1. 3. Świadkowie powinni przedstawić dowody wymienione w § 2, potwierdzające ich osobisty udział w zdarzeniach będących przedmiotem oświadczenia. § 4. W uzasadnionych przypadkach, gdy brak jest możliwości udokumentowania doznanej represji dowodami wymienionymi w § 2 lub 3, dowodem może być również oświadczenie wnioskodawcy lub protokół z jego przesłuchania. § 5. 1. Wnioski rozpatruje się w kolejności ich wpływu do Kierownika Urzędu. 2. Wnioski osób, które ukończyły 80 lat lub mają ustalone prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, oraz osób o orzeczonym znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności rozpatruje się poza kolejnością. § 6. Traci moc zarządzenie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie wymaganych dokumentów i dowodów oraz szczegółowego trybu postępowania przy składaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczenia pieniężnego, przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Monitor Polski Nr 46, poz. 450). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Pracy i Polityki Społecznej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy uboju zwierząt rzeźnych oraz rozbiorze i składowaniu mięsa. (Dz. U. Nr 10, poz. 90) Na podstawie art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Warunki lokalizacyjne i techniczne rzeźni. § 1. 1. Rzeźnia powinna być ogrodzona, zabezpieczona przed owadami i gryzoniami oraz usytuowana na terenie wolnym od szkodliwych i uciążliwych zapachów, sadzy, dymów i innych zanieczyszczeń przekraczających dopuszczalne poziomy. 2. Nawierzchnia dróg wewnętrznych powinna być gładka, utwardzona i skanalizowana. 3. Rozmieszczenie pomieszczeń w obiektach rzeźni powinno wykluczać możliwość zanieczyszczenia produktu i zapewniać utrzymanie całkowitego rozdziału prac niebezpiecznych sanitarnie (strefy brudne) i bezpiecznych sanitarnie (strefy czyste). § 2. 1. W obiektach rzeźni powinny znajdować się w szczególności: 1) magazyn żywca, wyposażony w urządzenia do pojenia i karmienia zwierząt, przy czym ściany i posadzki powinny być trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne, łatwe do mycia i odkażania, 2) stanowisko do badania przedubojowego, z oświetleniem o natężeniu 540 lx - mierzonym na poziomie 1 m od posadzki, wyposażone w umywalkę oraz urządzenie do unieruchamiania zwierząt w czasie badania, 3) kojce dla zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę, z oddzielnym systemem kanalizacyjnym, usytuowane możliwie blisko stanowiska oszołamiania, 4) pomieszczenie ubojowe, zapewniające właściwe i higieniczne wykonywanie pracy, 5) jeliciarnia, z wydzielonym pomieszczeniem do obróbki żołądków, która może się łączyć z pomieszczeniem ubojowym jedynie poprzez otwór w ścianie, 6) pomieszczenie do rozdziału narządów wewnętrznych, 7) pomieszczenie do magazynowania skór, rogów, racic i szczeciny, jeśli nie są one codziennie usuwane, 8) magazyny poubojowe wystarczające do przetrzymywania mięsa z jednodniowego uboju, 9) pomieszczenie chłodzone do czasowego przetrzymywania mięsa tymczasowo zajętego, pozostającego do wyłącznej dyspozycji powiatowego lekarza weterynarii, lub wydzielona w magazynie poubojowym strefa do przetrzymywania tego mięsa, 10) pomieszczenie do przeprowadzania badania w kierunku włośni, 11) pomieszczenie ekspedycyjne, wyposażone w urządzenia zabezpieczające mięso przed zanieczyszczeniem, 12) zamykane i szczelne pomieszczenie na mięso i narządy wewnętrzne, uznane za niezdatne do spożycia, przy czym, jeżeli nie jest ono opróżniane codziennie, powinno być chłodzone do temperatury 12°C, 13) pomieszczenia do przetrzymywania opakowań pośrednich i bezpośrednich mięsa, jeżeli czynności pakowania są wykonywane w rzeźni, 14) system chłodniczy zapewniający utrzymanie mięsa w temperaturach określonych w niniejszym rozporządzeniu, przy czym skropliny z tac pod parownikami powinny być odprowadzane bezpośrednio do kanalizacji, 15) pomieszczenia do przechowywania środków myjących i odkażających, 16) pomieszczenie dla lekarza weterynarii, 17) szatnie przepustowe dla personelu z nienasiąkliwymi, nieprzepuszczalnymi i łatwymi do mycia posadzkami oraz ścianami, umywalkami i ubikacjami, przy czym ubikacje nie mogą być połączone bezpośrednio z pomieszczeniami produkcyjnymi, a umywalki i spłuczki w tych pomieszczeniach nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 18) myjnia sprzętu ruchomego podzielona na strefę brudną i czystą, 19) myjnia środków transportu zwierząt i mięsa o konstrukcji umożliwiającej mycie w temperaturze poniżej 0°C, 20) system kanalizacji umożliwiający przepływ ścieków jedynie ze stref czystych w stronę stref brudnych zakładu. 2. Magazyn żywca, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien być skanalizowany, a konstrukcja ścian i posadzek nie może powodować obrażeń u zwierząt; w przejściu z magazynu żywca do strefy oszołamiania wymagane są kurtyny powietrzne. 3. Jeżeli obornik jest przetrzymywany na terenie rzeźni, wymagana jest wydzielona, odpowiednio usytuowana strefa do tego celu. § 3. 1. W pomieszczeniach, w których mięso jest pozyskiwane, poddawane obróbce lub magazynowane, oraz w korytarzach, poprzez które mięso jest transportowane, powinny znajdować się: 1) trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne posadzki, łatwe do mycia i odkażania, z odpowiednim spadkiem w kierunku urządzeń ściekowych, z wyjątkiem pomieszczeń do przechowywania mięsa mrożonego lub do mrożenia mięsa, przy czym kratki lub kanały ściekowe powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające wydostawaniu się zapachów i cofaniu się ścieków, a przewody z wodą kanalizacyjną nie mogą przebiegać przez pomieszczenia produkcyjne lub pomieszczenia, w których znajduje się mięso, 2) ściany z materiałów nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych do wysokości co najmniej 3 metrów, o jasnej zmywalnej powłoce, łatwej do odkażania, przy czym styki między ścianami oraz ścian z posadzkami powinny być zaokrąglone, z wyjątkiem pomieszczeń chłodni i tuneli zamrażalniczych, a promień zaokrąglenia powinien być nie mniejszy niż 6 cm, 3) drzwi z urządzeniami samozamykającymi, z wyjątkiem drzwi w chłodniach i tunelach zamrażalniczych, wykonane z materiału nie ulegającego korozji, łatwo zmywalnego, nieprzepuszczalnego i nienasiąkliwego, odpornego na uszkodzenia; jeżeli drzwi wykonane są z drewna, powinny być obudowane, 4) urządzenia wentylacyjne i urządzenia wyciągowe do pary, wykluczające osadzanie się skroplin na suficie lub na konstrukcjach, umożliwiające przepływ powietrza jedynie ze stref czystych do brudnych zakładu, 5) naturalne lub sztuczne oświetlenie nie zniekształcające kolorów, o natężeniu nie mniejszym niż: a) 540 lx na wszystkich stanowiskach badania poubojowego - mierzonym na powierzchni badanego mięsa lub narządów wewnętrznych, b) 300 lx w pomieszczeniach produkcyjnych - mierzonym na posadzce, c) 120 lx w pozostałych pomieszczeniach lub miejscach - przy czym punkty świetlne powinny być zabezpieczone osłonami, 6) jasne sufity, o powierzchni łatwo zmywalnej i konstrukcji uniemożliwiającej lub utrudniającej gromadzenie się brudu lub pleśni, 7) odpowiednia w stosunku do liczby pracowników liczba umywalek z doprowadzoną bieżącą wodą o temperaturze 35-40°C, zaopatrzonych w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki, przy czym krany nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 8) urządzenia do odkażania narzędzi w wodzie o temperaturze minimum 82°C, przy czym dopływ wody nie może być regulowany indywidualnie, a przelew wody nie może odbywać się do umywalek, 9) myjki do butów w wejściach do oddziałów produkcyjnych, a jeśli czynności mycia wykonywane są ręcznie, w sąsiedztwie myjek do butów należy zainstalować umywalki. 2. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, zabrania się: 1) stosowania urządzeń przeciw owadom, 2) stosowania środków transportu o napędzie spalinowym, 3) stosowania drewna, z wyjątkiem magazynu opakowań. § 4. 1. Krajalnice, pojemniki, taśmy przenośników, piły mechaniczne, noże, stalki oraz inny sprzęt i narzędzia powinny być wykonane z materiałów odpornych na korozję, łatwych do mycia i odkażania, a powierzchnie, z którymi styka się mięso, łącznie z połączeniami i spawami, powinny być gładkie, nie malowane, odporne na działanie środków chemicznych. 2. Pojemniki używane w rzeźni należy oznaczyć pasem o szerokości 10 cm: 1) pasem czarnym - pojemnik na śmieci, 2) pasem żółtym - pojemnik do produktów niejadalnych (odpady poubojowe), 3) pasem czerwonym - pojemnik na mięso niezdatne do spożycia (konfiskaty), 4) pasem zielonym - pojemnik na odpady na karmę dla zwierząt. 3. Pojemniki do czasowego przetrzymywania mięsa niezdatnego do spożycia powinny być szczelne, zamykane i wykonane z materiału nie powodującego korozji. § 5. W pomieszczeniach z kontrolowaną temperaturą wymagane są termometry oraz urządzenia do ciągłej rejestracji temperatury i wilgotności. Podziałka termometru powinna być o dokładności 0,5°C, przy czym 1 cm jej długości nie może obejmować więcej niż 4°C. § 6. 1. Punkty czerpalne wody zdatnej do picia powinny być zaopatrzone w zawory przeciwdziałające możliwości wstecznego zassania. 2. Do wytwarzania pary wodnej dla urządzeń chłodniczych i celów przeciwpożarowych dopuszczalne jest używanie wody niezdatnej do picia, zwanej dalej "wodą do celów technicznych". 3. Przewody z wodą do celów technicznych powinny być wyraźnie oznaczone i nie mogą przebiegać przez pomieszczenia produkcyjne lub pomieszczenia, w których znajduje się mięso. 4. Przewody wody należy oznaczyć opaskami o szerokości 10 cm na końcówkach, w sposób następujący: 1) przewód z wodą do celów technicznych - kolorem niebieskim, 2) przewód z gorącą wodą zdatną do picia - kolorem czerwonym, 3) przewód z zimną wodą zdatną do picia - kolorem zielonym. 5. Urządzenia, w których używana jest woda do celów produkcyjnych, higienicznych, sanitarnych lub chłodniczych, powinny być bezpośrednio połączone z kanalizacją. § 7. Wymagania, o których mowa w § 3-5, stosuje się odpowiednio do zakładów rozbioru mięsa. § 8. 1. W zakładach rozbioru mięsa lub w rzeźniach, w których dokonywany jest rozbiór mięsa, należy wyodrębnić: 1) pomieszczenie magazynowania mięsa przed rozbiorem, 2) pomieszczenie rozbioru mięsa ze stanowiskiem kontroli mięsa wprowadzanego do tego pomieszczenia, wyposażone w umywalkę i urządzenie do odkażania narzędzi w wodzie o temperaturze minimum 82°C i z oświetleniem o natężeniu minimum 540 lx; w pomieszczeniu tym dozwolone jest umieszczanie mięsa w opakowaniach bezpośrednich, 3) pomieszczenie do pakowania mięsa w opakowania pośrednie; temperatura w tym pomieszczeniu nie może przekroczyć 10°C, 4) pomieszczenie do magazynowania opakowań bezpośrednich i pośrednich, jeśli czynności pakowania wykonywane są w zakładzie. 2. Pomieszczenia wymienione w ust. 1 pkt 2 i 3 mogą się łączyć wyłącznie za pomocą otworu ściennego. 3. W pomieszczeniu określonym w ust. 1 pkt 2 wymagane jest stałe odkażanie narzędzi, a jego częstotliwość powinna być określona w zakładowych programach mycia i odkażania. Rozdział 2 Warunki organizacyjne i sanitarne. § 9. W zakładzie powinien być, sporządzony w uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii, plan technologiczny zakładu, obejmujący: 1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych, 2) plan dystrybucji wody w zakładzie, z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia i do celów technicznych, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody, 3) miejsca wyłożenia środków przeciw gryzoniom na obrzeżach rzeźni i w pomieszczeniach technicznych. § 10. 1. Każda osoba, której rodzaj pracy wymaga stykania się z mięsem lub pracująca w pomieszczeniach, w których znajduje się mięso, powinna używać czystej, w jasnym kolorze, odzieży roboczej i obuwia roboczego, fartucha ochronnego oraz nakrycia głowy całkowicie zasłaniającego włosy. 2. Odzież robocza powinna być co najmniej codziennie zmieniana. 3. Ręce osób, o których mowa w ust. 1, w czasie pracy powinny być wolne od biżuterii oraz zegarków. 4. Każda osoba mająca kontakt z mięsem powinna mieć czyste ręce i dokładnie je odkażać. Osoby, które miały kontakt z chorym zwierzęciem lub zanieczyszczonym mięsem, powinny bezzwłocznie umyć i odkazić ręce. 5. Palenie tytoniu, żucie tytoniu lub gumy, jedzenie i picie dozwolone jest tylko w miejscach wyznaczonych. 6. Warunki zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. § 11. 1. Pomieszczenia, w których przebywały zwierzęta, oraz pomieszczenia, urządzenia i sprzęt, mające kontakt z mięsem, powinny być utrzymywane w stanie higienicznym i technicznym wykluczającym zanieczyszczenie mięsa. 2. Urządzenia i sprzęt po zastosowaniu środków myjących i dezynfekcyjnych powinny być dokładnie spłukane wodą zdatną do picia. 3. Pomieszczenia, urządzenia i sprzęt nie mogą być używane do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem. § 12. Mięso lub pojemniki z mięsem nie mogą stykać się z posadzkami lub ścianami, a ich odległość od posadzek lub ścian nie może być mniejsza niż 30 cm. § 13. Osoby, które ze względu na stan zdrowia mogą spowodować zanieczyszczenie mikrobiologiczne mięsa, powinny być natychmiast odsunięte od pracy. Rozdział 3 Szczegółowe warunki sanitarne przy uboju zwierząt rzeźnych. § 14. 1. W rzeźni, w której dokonuje się uboju świń oraz zwierząt innych gatunków, powinna być wydzielona specjalna strefa do uboju świń. 2. Wydzielenie specjalnej strefy, o której mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli ubój świń oraz innych zwierząt odbywa się w różnym czasie. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, powinno być trwale wydzielone miejsce na oparzanie, odszczecinianie i opalanie, oddalone od linii ubojowej co najmniej 5 m lub oddzielone litą przegrodą o wysokości co najmniej 3 m. 4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do stanowisk skórowania i wytrzewiania. § 15. 1. Zwierzęta nie mogą być kierowane do uboju, jeżeli badanie przedubojowe wskazuje, że są one chore, podejrzane o chorobę lub istnieje podejrzenie, że otrzymały one substancje mogące spowodować, że mięso tych zwierząt będzie szkodliwe dla zdrowia ludzi. 2. Do uboju mogą być dopuszczone tylko zwierzęta czyste. 3. Wymóg określony w ust. 2 nie dotyczy przypadków, gdy ubój ma na celu skrócenie cierpień zwierząt, powstałych wskutek wypadku lub nagłej choroby. 4. Zwierzęta mogą być poddawane ubojowi po skutecznym oszołomieniu, z wyjątkiem uboju dokonywanego szczególnym sposobem przewidzianym przez obrządki religijne. 5. Po oszołomieniu i wykrwawieniu tusze powinny być podwieszane w celu przeprowadzenia dalszych czynności związanych z obróbką poubojową. Odległość zawieszonej tuszy od posadzki nie może być mniejsza niż 30 cm. 6. Wszystkie czynności technologiczne na linii ubojowej powinny być przeprowadzone w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa. § 16. 1. Wykrwawianie powinno być całkowite, przy czym krew przeznaczona do celów konsumpcyjnych powinna być zbierana do czystych pojemników. 2. W razie gdy krew od różnych zwierząt jest zbierana do tego samego pojemnika przed ukończeniem badania poubojowego, cała zawartość tego pojemnika uznana jest za niezdatną do spożycia, jeżeli tusza lub narządy wewnętrzne nawet jednego ze zwierząt uznane zostały za niezdatne do spożycia. 3. Głowy bydlęce i świńskie mogą być wykrawane w tym samym pomieszczeniu w oddzielnej strefie. § 17. Na stanowiskach wykrwawiania i wytrzewiania, a dodatkowo na liniach ubojowych koni i bydła w miejscach odejmowania głowy, powinny być zainstalowane kabiny wyposażone w sposób trwały w urządzenia natryskowe do mycia fartuchów i butów, bezpośrednio połączone z kanalizacją. Wejście do kabiny nie może być usytuowane na wprost linii ubojowej. § 18. Ubój zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę powinien odbywać się w oddzielnym pomieszczeniu ubojowym lub na linii ubojowej po uboju zwierząt zdrowych, pod warunkiem, że mięso pozyskane z tego uboju zostanie usunięte z pomieszczeń ubojowych, a po uboju zwierząt chorych lub podejrzanych o chorobę przeprowadzi się mycie i odkażanie pomieszczeń, urządzeń i sprzętu pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii. § 19. W rzeźniach posiadających zmechanizowane linie ubojowe: 1) szybkość przesuwu taśmy na stanowiskach badania poubojowego powinna gwarantować wykonanie badania każdego elementu (głowy, tuszy, narządów jamy piersiowej i brzusznej) w czasie nie krótszym niż 30 sekund, 2) konstrukcja linii ubojowej dla poszczególnych elementów, o których mowa w pkt 1, powinna gwarantować pełną synchronizację przesuwu, tak aby badanie tych elementów odbywało się jednocześnie, 3) stanowisko badania poubojowego powinno być odpowiednio oznaczone i wyposażone w umywalkę ze środkami myjącymi i odkażającymi oraz ręcznikami jednorazowego użytku, a także wyłącznik taśmy ubojowej, 4) odpady poubojowe ze stanowisk obróbki poubojowej znajdujących się na platformach powinny być przekazywane do pojemników stojących na posadzce wyłącznie za pomocą zsypów. § 20. 1. Ubite zwierzęta należy niezwłocznie oskórować, a ze świń nie poddanych skórowaniu należy usunąć szczecinę. 2. Oparzanie świń powinno być przeprowadzane w wodzie o temperaturze 62-64°C w czasie 4-5 minut. Przy oparzeniu zanurzeniowym woda w oparzelniku powinna być wymieniana przynajmniej raz dziennie. § 21. 1. Wytrzewianie powinno zakończyć się nie później niż w 45 minut po uboju, a w przypadku uboju dokonywanego szczególnym sposobem przewidzianym przez obrządki religijne, nie później niż w 30 minut. 2. Płuca, serce, wątroba, śledzona, głowa, przewód pokarmowy oraz każda inna część zwierzęcia podlegająca badaniu powinny być oddzielone i oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację z tuszą. 3. Narządy oddzielone od tuszy nie mogą być usuwane z pomieszczeń ubojowych do czasu zakończenia badania poubojowego tuszy. 4. Nerki powinny być wyłuszczone z torebki tłuszczowej, a u bydła, świń i koni powinna być usunięta torebka okołonerkowa. 5. Nacięcie powłok brzusznych i wytrzewianie należy przeprowadzać w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa i narządów wewnętrznych treścią przewodu pokarmowego, żółcią lub moczem. § 22. 1. Usuwanie zanieczyszczeń z mięsa może odbywać się wyłącznie przez wycinanie. 2. Tusze świń w wieku powyżej 4 tygodni oraz bydła i koni powyżej 6 miesięcy powinny być przedstawione do badania poubojowego w postaci przepołowionej wzdłuż kręgosłupa. 3. Do czasu zakończenia badania poubojowego tusze i narządy wewnętrzne pochodzące od różnych zwierząt nie mogą stykać się ze sobą. Tusze i narządy uznane za niezdatne do spożycia nie mogą stykać się ze zdatnymi i powinny być usuwane z pomieszczeń ubojowych w sposób wykluczający zanieczyszczenie mięsa lub narządów wewnętrznych przeznaczonych do konsumpcji. 4. Zabronione jest usuwanie jakichkolwiek części mięsa lub narządów wewnętrznych przed zakończeniem badania poubojowego. 5. Wszelkie czynności związane z obróbką poubojową należy wykonać narzędziami odkażonymi. Rozdział 4 Szczegółowe warunki weterynaryjne przy rozbiorze mięsa. § 23. 1. W czasie rozbioru i wykrawania temperatura mięsa nie może przekraczać 7°C. 2. Temperatura w pomieszczeniu rozbiorowym nie może być wyższa niż 12°C. 3. Temperatura narządów wewnętrznych oraz mięsa z głów w czasie rozbioru, dzielenia i magazynowania nie może być wyższa niż 3°C. 4. Dopuszcza się rozbiór mięsa ciepłego pod warunkiem, że mięso to jest transportowane bezpośrednio z rzeźni do oddziału rozbioru znajdującego się w tym samym obiekcie, a rozbiór następuje natychmiast po dostarczeniu mięsa. 5. Rozbiór mięsa powinien być przeprowadzony w sposób wykluczający jego zanieczyszczenie, przy czym z mięsa powinny być usunięte odłamki kości, skrzepy krwi i widoczne węzły chłonne. § 24. Rozbiór mięsa drobiowego, króliczego oraz mięsa zwierząt łownych w rzeźniach lub w oddziałach rozbioru w rzeźni, przeznaczonych do rozbioru mięsa wołowego, wieprzowego, baraniego lub koziego, jest dopuszczalny jedynie pod warunkiem, że czynności te przeprowadzane są w oddzielnych cyklach produkcyjnych. § 25. Mięso niezdatne do spożycia powinno być gromadzone w pomieszczeniach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 12, lub w pojemnikach, o których mowa w § 4 ust. 3. Rozdział 5 Szczegółowe warunki weterynaryjne przy pakowaniu mięsa. § 26. 1. Materiały opakowaniowe powinny odpowiadać wymaganiom higienicznym, a w szczególności: 1) nie mogą powodować zmian organoleptycznych mięsa, 2) nie mogą powodować przenikania do mięsa substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego, 3) powinny być wytrzymałe w celu właściwego zabezpieczenia mięsa przed zanieczyszczeniem. 2. Materiały opakowaniowe mogą być używane powtórnie, jeżeli są wykonane z materiału odpornego na korozję, łatwego do mycia i odkażania. 3. Jeżeli mięso lub narządy wewnętrzne zamykane są w pojemnikach będących w bezpośrednim kontakcie z tym mięsem lub narządami (opakowania bezpośrednie), opakowania te powinny być przezroczyste i bezbarwne oraz odpowiadać wymaganiom określonym w ust. 1 pkt 1 i 2. 4. W przypadku stosowania opakowań bezpośrednich jako opakowań transportowych, powinny one odpowiadać wymaganiom określonym w ust. 1 pkt 3; w przypadku tym nie wymaga się, aby były one przezroczyste i bezbarwne. § 27. 1. Rozbiór, odkostnianie i wykrawanie mięsa oraz zamykanie mięsa w opakowania bezpośrednie może odbywać się w jednym pomieszczeniu. 2. Materiały opakowaniowe powinny być przetrzymywane w wydzielonym pomieszczeniu, odpowiednio zabezpieczonym przed gryzoniami i owadami, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, przy czym powinny być one przetrzymywane na podkładach o wysokości co najmniej 30 cm i nie stykać się ze ścianami. 3. Niezwłocznie po umieszczeniu w opakowaniach pośrednich i ich oznakowaniu mięso powinno być przekazane do magazynu chłodniczego lub zamrażalni. 4. W opakowaniu pośrednim może znajdować się mięso pochodzące wyłącznie od tego samego gatunku zwierząt. Rozdział 6 Szczegółowe warunki weterynaryjne przy składowaniu mięsa. § 28. 1. Pomieszczenia chłodni do składowania mięsa powinny być łatwe do mycia i odkażania oraz wyposażone w termograf w każdej strefie składowania. 2. Mięso z rozbioru, przeznaczone do zamrażania, powinno być poddane temu zabiegowi bezzwłocznie, jeżeli nie jest wymagany okres dojrzewania mięsa. W takich przypadkach zamrażanie przeprowadza się bezpośrednio po okresie dojrzewania. 3. Mięso mrożone powinno osiągnąć temperaturę -12°C lub niższą, a następnie nie może być przetrzymywane w temperaturze wyższej niż -12°C. Mięso mrożone powinno być oznakowane w sposób określający miesiąc i rok jego zamrożenia. 4. Mięso drobiowe, królicze i z nutrii, składowane w chłodni, powinno być przechowywane w temperaturze nie wyższej niż 4°C - w przypadku mięsa chłodzonego i -12°C - w przypadku mięsa mrożonego oraz -18°C - w przypadku mięsa głęboko mrożonego. § 29. 1. Mięso opakowane nie może być składowane w jednym pomieszczeniu z mięsem nie opakowanym. 2. W pomieszczeniach, w których przetrzymywane jest mięso, nie należy przetrzymywać innych towarów, szczególnie takich, które mogą powodować zmianę cech organoleptycznych mięsa lub jego zanieczyszczenie. 3. Temperatura składowania mięsa podlega ciągłej rejestracji. Wykresy lub wydruki tych temperatur powinny być przechowywane przez okres nie krótszy niż 3 lata. Rozdział 7 Szczegółowe warunki weterynaryjne dla rzeźni o małej zdolności ubojowej. § 30. 1. Rzeźniami o małej zdolności ubojowej są rzeźnie, w których odbywa się ubój nie więcej niż 12 jednostek przeliczeniowych w tygodniu lub 600 sztuk w roku, przy czym: 1) 1 sztuka bydła w wieku powyżej 3 miesięcy albo 1 koń - stanowią 1 jednostkę przeliczeniową, 2) 1 świnia - stanowi 0,33 jednostki przeliczeniowej, 3) 1 owca lub 1 koza - stanowią 0,15 jednostki przeliczeniowej. 2. Do warunków lokalizacyjnych i technicznych dla rzeźni o małej zdolności ubojowej stosuje się przepisy rozdziału 1, z wyjątkiem wymagań określonych w § 2 ust. 1 pkt 3, 5, 6, 11, 13, 16-19, § 3 ust. 1 pkt 9, § 4 ust. 2, § 5 i 17. § 31. W rzeźni o małej zdolności ubojowej powinny znajdować się co najmniej: 1) ubikacja, która nie może łączyć się bezpośrednio z pomieszczeniem ubojowym, 2) magazyn żywca, 3) pomieszczenie ubojowe, zapewniające higieniczne wykonywanie czynności ubojowych, 4) oddzielone miejsce do oszołamiania i wykrwawiania zwierząt, 5) urządzenia do skutecznego odprowadzania pary w czasie uboju, 6) urządzenie, na którym po oszołomieniu zwierzęcia przeprowadza się wykrwawianie i dalsze czynności obróbki poubojowej w pozycji podwieszonej, z tym że w czasie tej obróbki tusza nie może stykać się z posadzką lub urządzeniami, 7) poubojowe pomieszczenia chłodnicze. § 32. 1. Zabrania się otwierania żołądków i jelit w pomieszczeniu ubojowym lub przetrzymywania w nim skór, rogów, racic i szczeciny. 2. Jeżeli obornik oraz zawartość żołądków i jelit nie są usuwane z rzeźni codziennie, powinny być one przetrzymywane w oddzielnym, szczelnym pomieszczeniu, jednakże w okresie letnim powinny być wywożone nie rzadziej niż co 48 godzin, a w pozostałym czasie - nie rzadziej niż co 72 godziny. Rozdział 8 Szczegółowe warunki weterynaryjne dla rzeźni drobiu, królików i nutrii. § 33. Do warunków lokalizacyjnych i technicznych dla rzeźni drobiu, królików i nutrii stosuje się przepisy rozdziału 1 i 2, ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału. § 34. 1. W rzeźni drobiu, królików i nutrii powinny być co najmniej: 1) miejsce wyładunku zwierząt obudowane lub zadaszone, łatwe do mycia i odkażania, w którym dopuszcza się mycie i odkażanie środków transportu oraz klatek transportowych, pod warunkiem wykluczenia wzajemnego zanieczyszczenia, 2) punkt badania przedubojowego wyposażony w umywalkę i oświetlenie o natężeniu minimum 540 lx - mierzonym na powierzchni badanej, 3) magazyn żywca w rzeźni królików i nutrii, 4) pomieszczenie do wykonywania sekcji zwierząt padłych w transporcie, z umywalką z ciepłą wodą, płynnym mydłem i ręcznikami jednorazowego użytku, 5) pomieszczenie przeznaczone do pracy lekarza weterynarii, a w rzeźni nutrii - także pomieszczenie do prowadzenia badania w kierunku włośni, 6) wyraźnie oznaczone punkty badania poubojowego, wyposażone w sposób zapewniający badanie tuszek i narządów wewnętrznych oraz eliminację z linii ubojowej tuszek i narządów wewnętrznych uznanych za niezdatne do spożycia, wymagających badania szczegółowego lub tymczasowo zajętych, wyposażone w: a) odpowiednią liczbę stanowisk badania, dostosowaną do szybkości przesuwu linii ubojowej, b) oświetlenie o natężeniu minimum 540 lx - mierzonym na powierzchni badanego mięsa, c) umywalkę z bieżącą ciepłą wodą o temperaturze 35-40°C, wyposażoną w płynne środki myjące i odkażające, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemnik na zużyte ręczniki, przy czym kran nie może być uruchamiany za pomocą dłoni lub przedramienia, d) urządzenia do odkażania narzędzi w wodzie o temperaturze minimum 82°C, e) wieszak do wieszania tusz tymczasowo zajętych, f) zamykany, wykonany z materiału nie ulegającego korozji pojemnik na mięso i narządy wewnętrzne uznane za niezdatne do spożycia (konfiskaty) lub wpusty odprowadzające konfiskaty do urządzeń unieszkodliwiających lub pomieszczeń na konfiskaty, przy czym jeżeli konfiskaty nie są wywożone codziennie, pomieszczenie to powinno być chłodzone do temperatury nie wyższej niż 12°C, g) sygnalizację wstrzymującą zawieszanie drobiu, królików lub nutrii, 7) pomieszczenia do: a) oszołamiania i wykrwawiania, oparzania lub skubania, przy czym pomieszczenie to może łączyć się z miejscem określonym w pkt 1 tylko poprzez otwór ścienny oraz samoczynnie zamykane drzwi, b) wytrzewiania, mycia lub skórowania, przy czym stanowisko wytrzewiania powinno być oddzielone ścianką działową o wysokości co najmniej 3 metrów od dalszych stanowisk obróbki poubojowej, przy czym pomieszczenie to może łączyć się z pomieszczeniem określonym pod lit. a) tylko poprzez otwór ścienny i samoczynnie zamykane drzwi, c) pakowania mięsa w opakowania bezpośrednie, d) pakowania w opakowania pośrednie, o temperaturze nie wyższej niż 10°C, przy czym może się ono łączyć z pomieszczeniem określonym pod lit. c) tylko poprzez otwór ścienny, 8) jedno lub więcej pomieszczeń chłodzonych, a jeśli zachodzi potrzeba - pomieszczeń zamrażalniczych, przy czym w pomieszczeniu chłodzonym powinna być wydzielona zamykana strefa na mięso tymczasowo zajęte, z oddzielną kratą ściekową, 9) pomieszczenie ekspedycji, 10) pomieszczenie do obróbki i w razie potrzeby suszenia pierza lub obróbki i przetrzymywania skór; dopuszcza się przenoszenie pierza do tego pomieszczenia za pomocą wody, pod warunkiem że zakryty kanał nie przebiega przez inne pomieszczenia, z wyjątkiem pomieszczenia oparzania i skubania, 11) pomieszczenie do regeneracji wosku w temperaturze minimum 80°C przez czas nie krótszy niż 20 minut, 12) oddzielne szatnie i ubikacje dla personelu zatrudnionego w strefie wyładunku. 2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy rzeźni drobiu. § 35. 1. Zwierzęta dostarczone do hali uboju powinny być natychmiast poddane ubojowi. 2. Zabrania się poddawania ubojowi zwierząt chorych i podejrzanych o chorobę. 3. Czynności oszołamiania, wykrwawiania, oparzania, skubania lub skórowania oraz wytrzewiania powinny następować bezpośrednio po sobie, z zachowaniem wymagań higieny. Po skubaniu tuszki drobiowe podlegają myciu w myjkach natryskowych. 4. Nacięcie powłok brzusznych i wytrzewianie należy przeprowadzić w sposób wykluczający zanieczyszczenie tuszek i narządów wewnętrznych treścią przewodu pokarmowego, żółcią lub moczem. § 36. Szybkość przesuwu linii ubojowej na stanowiskach badania powinna gwarantować wykonanie rutynowego badania poubojowego w czasie nie krótszym niż: 1) brojlerów kurzych i kaczych - 3 sekundy, 2) kur, kaczek, indyków, gęsi - 6 sekund, 3) królików - 6 sekund, 4) nutrii - 6 sekund (bez badania w kierunku włośni). § 37. 1. Po zakończeniu badania poubojowego wszystkie narządy wewnętrzne, z wyjątkiem nerek, należy niezwłocznie usunąć z tuszki; narządy jadalne należy natychmiast oddzielić od niejadalnych. 2. Jadalne narządy wewnętrzne powinny być natychmiast myte w bieżącej wodzie i przekazane do magazynu lub umieszczone wewnątrz tuszek. 3. Jeżeli części niejadalne usuwane są transportem wodnym, powinno się to odbywać w kierunku przeciwnym do kierunku przesuwu taśmy ubojowej. 4. Zabrania się otwierania żołądków na linii ubojowej. 5. Nadmuchiwanie, nastrzykiwanie płynami oraz wycieranie tuszek jest zabronione. § 38. 1. Mięso uznane za niezdatne do spożycia, odpady poubojowe oraz mięso, które wymaga dalszych badań, należy niezwłocznie przekazać do przeznaczonych do tego celu pomieszczeń, urządzeń lub pojemników. 2. Usuwanie jakichkolwiek części tuszki przed zakończeniem badania jest zabronione. 3. Tuszki po zbadaniu i usunięciu narządów wewnętrznych należy niezwłocznie poddać gruntownemu myciu wewnątrz i zewnątrz w myjce natryskowej. 4. Zużycie wody na każdą tuszkę w myjce określonej w ust. 3 powinno wynosić nie mniej niż: 1) na tuszkę o ciężarze do 2,5 kg - 1,5 l, 2) na tuszkę o ciężarze 2,5-5 kg - 2,5 l, 3) na tuszkę o ciężarze powyżej 5 kg - 3,5 l. § 39. 1. Po usunięciu narządów wewnętrznych, oczyszczeniu i umyciu tuszki drobiu należy poddać natychmiastowemu schłodzeniu. 2. Schłodzenie tuszek drobiu wodą z lodem powinno odpowiadać następującym warunkom: 1) tuszki w segmentach schładzalnika powinny być mechanicznie przemieszczane w kierunku przeciwnym niż przepływ wody, która jest ciągle wymieniana, 2) temperatura wody w pierwszym segmencie schładzalnika nie może być wyższa niż 16°C, a w drugim (ostatnim) nie wyższa niż 4°C, 3) schłodzenie tuszek do temperatury 4°C powinno nastąpić w jak najkrótszym czasie, 4) nie licząc wody użytej do napełnienia poszczególnych segmentów schładzalnika, dopływ świeżej wody z lodem w czasie całego cyklu chłodzenia powinien wynosić nie mniej niż: a) na tuszkę o ciężarze do 2,5 kg - 2,5 l, b) na tuszkę o ciężarze 2,5-5 kg - 4,0 l, c) na tuszkę o ciężarze powyżej 5 kg - 6,0 l, 5) dopływ wody z lodem do segmentów schładzalnika powinien być tak obliczony, aby z podanych w pkt 4 ilości do drugiego (ostatniego) segmentu schładzalnika było doprowadzone: a) na tuszkę o ciężarze do 2,5 kg - 1,0 l, b) na tuszkę o ciężarze 2,5-5 kg - 1,5 l, c) na tuszkę o ciężarze powyżej 5 kg - 2,0 l, 6) czas przebywania tuszek w pierwszym segmencie schładzalnika nie może przekraczać 30 minut, a w pozostałych segmentach tuszki powinny pozostawać przez czas potrzebny do osiągnięcia w najgłębszych partiach mięśni temperatury nie wyższej niż 4°C, 7) wszystkie segmenty schładzalnika powinny być codziennie całkowicie opróżniane, myte i odkażane. § 40. 1. Urządzenia do mycia tuszek po wytrzewieniu oraz segmenty schładzalnika powinny być zaopatrzone w aparaturę kontrolującą i rejestrującą: 1) ilość wody zużytej do mycia tuszek po wytrzewieniu, 2) temperaturę wody w segmentach schładzalnika, 3) ilość wody zużytej do schładzania tuszek w poszczególnych segmentach schładzalnika, 4) liczbę tuszek przekazywanych do schładzalnika. 2. Pomiary określone w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 należy dokumentować po zakończeniu zmiany, a określone w ust. 1 pkt 3 - co 2 godziny. 3. Dokumentację związaną z dokonywaniem pomiarów, o których mowa w ust. 2, należy przetrzymywać przez okres nie krótszy niż 3 lata. § 41. 1. Proces schładzania zanurzeniowego w wodzie z lodem podlega mikrobiologicznej kontroli nie rzadziej niż raz w miesiącu. 2. Do badania mikrobiologicznego pobiera się każdorazowo równocześnie po dwie tuszki po umyciu przed przekazaniem ich do schładzalnika i bezpośrednio po zakończeniu schładzania, pod koniec dnia produkcji. 3. Badanie mikrobiologiczne obejmuje: 1) ogólną liczbę bakterii tlenowych i względnie tlenowych na powierzchni 1 cm2 skóry, 2) ogólną liczbę bakterii tlenowych i względnie tlenowych w 1 gramie mięśni piersiowych, 3) miano pałeczek z grupy okrężnicy na powierzchni 1 cm2 skóry, 4) ogólną liczbę bakterii proteolitycznych na powierzchni 1 cm2 skóry, 5) obecność pałeczek Salmonella species na powierzchni skóry i w jamach ciała. 4. Higienę zanurzeniowego schładzania tuszek drobiowych w wodzie z lodem uznaje się za właściwą, jeżeli nie są przekroczone następujące normy: 1) ogólna liczba bakterii tlenowych i względnie tlenowych na powierzchni 1 cm2 skóry - nie więcej niż 105, 2) ogólna liczba bakterii tlenowych i względnie tlenowych w 1 gramie mięśni piersiowych - nie więcej niż 103, 3) miano pałeczek z grupy okrężnicy na powierzchni 1 cm2 skóry - nie więcej niż 0,01, 4) ogólna liczba bakterii proteolitycznych na powierzchni 1 cm2 skóry - nie więcej niż 8 × 103, 5) obecność pałeczek Salmonella species - nieobecne. 5. Tuszki i narządy wewnętrzne nie badane nie mogą się stykać z tuszkami i narządami wewnętrznymi zbadanymi, przy czym usuwanie jakichkolwiek części tuszki lub narządów przed zakończeniem badania jest zabronione. Rozdział 9 Szczegółowe warunki weterynaryjne dla rzeźni drobiu o małej zdolności produkcyjnej. § 42. Do warunków lokalizacyjnych i technicznych dla rzeźni drobiu, w których ubój nie przekracza 150 000 ptaków rocznie, zwanych dalej "rzeźniami drobiu o małej zdolności produkcyjnej", stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem wymagań określonych w § 2 ust. 1 pkt 1, 3, 5-7, 10, 15, 17-19, § 3 ust. 1 pkt 9, § 4 ust. 1 i 2, § 5, 14, 16, 17, § 19-22 oraz rozdziałów 4-7. § 43. 1. W rzeźni drobiu o małej zdolności produkcyjnej powinno być co najmniej: 1) pomieszczenie oszałamiania i wykrwawiania, 2) pomieszczenie oparzania i skubania, 3) pomieszczenie patroszenia i badania poubojowego, 4) pomieszczenie chłodzone, dostosowane powierzchnią do liczby ubijanych ptaków, posiadające wydzieloną, zamykaną z oddzielną kratką ściekową strefę, przeznaczoną dla tuszek tymczasowo zajętych. 2. Powierzchnia ścian w pomieszczeniach określonych w ust. 1 do wysokości co najmniej 2 metrów powinna być gładka, nienasiąkliwa i nieprzepuszczalna, łatwa do mycia i odkażania. § 44. 1. Drób dostarczony do rzeźni powinien być natychmiast poddawany ubojowi po oszołomieniu. 2. Po uboju pomieszczenia rzeźni, urządzenia i sprzęt podlegają dokładnemu oczyszczeniu i odkażeniu. Rozdział 10 Przepisy końcowe. § 45. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z tym że: 1) przepisy § 2 ust. 1 pkt 3, 10-12, 15, 17-19, § 3 ust. 1 pkt 9, § 4 ust. 2 oraz § 5 i 17 w stosunku do rzeźni, w których w dniu wejścia w życie rozporządzenia prowadzono działalność produkcyjną, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2003 r., 2) przepisy § 39 w stosunku do rzeźni drobiu, w których w dniu wejścia w życie rozporządzenia stosowane są urządzenia do zanurzeniowego schładzania tuszek w wodzie z lodem, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 20 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy przetwórstwie mięsa i składowaniu przetworów mięsnych. (Dz. U. Nr 10, poz. 91) Na podstawie art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne. § 1. Rozporządzenie dotyczy produkcji i składowania następujących przetworów mięsnych: 1) produktów wytworzonych z mięsa lub z udziałem mięsa świeżego po dokonaniu zabiegów powodujących utratę przez to mięso cech mięsa świeżego i zapewniających trwałość wytworzonemu produktowi, 2) ekstraktów mięsnych, 3) topionego tłuszczu zwierzęcego uzyskanego przez topienie mięsa lub tłuszczu z kośćmi lub bez, przeznaczonego do konsumpcji, 4) skwarek zawierających białko produktów powstałych w wyniku topienia mięsa lub tłuszczu, o których mowa w pkt 3, 5) przeznaczonej do konsumpcji mączki mięsnej, mączki ze skórek, solonej i suszonej krwi oraz solonej lub suszonej plazmy krwi, 6) żołądków, pęcherzy i jelit, oczyszczonych, solonych lub suszonych, poddanych lub nie poddanych obróbce termicznej, 7) mięsa mielonego uzyskanego poprzez zmielenie na kawałki lub poprzez przepuszczenie przez maszynkę do mielenia mięsa, 8) mięsa mechanicznie odkostnionego uzyskanego poprzez mechaniczne odseparowanie mięsa od kości. § 2. 1. Przetwory mięsne nie mogą być wytwarzane z: 1) mięsa i narządów wewnętrznych uznanych za niezdatne do spożycia, 2) narządów rozrodczych, 3) narządów układu moczowego, z wyjątkiem nerek i pęcherzy, 4) chrząstek krtani, tchawicy i oskrzeli, 5) gałek ocznych, migdałków, mózgu, rdzenia przedłużonego i rdzenia kręgowego pozyskanych od bydła, owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy, 6) przewodu słuchowego zewnętrznego, 7) tkanek zrogowaciałych, 8) śledziony owiec i kóz, 9) głowy, wola, przełyku, jelit i narządów rozrodczych drobiu. 2. Mięso mechanicznie odkostnione może być używane w stanie surowym do wytwarzania przetworów mięsnych w zakładzie przetwórczym, w którym zostało pozyskane, a po obróbce cieplnej może być używane w innym zakładzie. 3. Temperatura przy obróbce cieplnej, o której mowa w ust. 2, nie może być niższa niż 72°C wewnątrz masy mięsnej. § 3. W zakładzie przetwórstwa mięsa lub składowania przetworów mięsnych, zwanym dalej "zakładem", powinien być, sporządzony w uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii, plan technologiczny, obejmujący: 1) układ pomieszczeń produkcyjnych, magazynowych, socjalnych i sanitarnych, 2) plan dystrybucji wody z zaznaczeniem przewodów wody zdatnej do picia i do celów technicznych, ślepych zakończeń i miejsc poboru wody, 3) zaznaczenie dróg przewozu i przenoszenia produktów pochodzenia zwierzęcego używanych do wytwarzania przetworów mięsnych, 4) miejsc wyłożenia środków przeciw gryzoniom na obrzeżach zakładu i w pomieszczeniach technicznych. Rozdział 2 Warunki lokalizacyjne i techniczne zakładu. § 4. 1. Zakład powinien być ogrodzony, usytuowany w terenie wolnym od szkodliwych i uciążliwych zapachów, sadzy, dymów i innych zanieczyszczeń przekraczających dopuszczalne poziomy. 2. Nawierzchnia dróg wewnętrznych powinna być gładka, utwardzona i skanalizowana. 3. Rozmieszczenie pomieszczeń w zakładzie powinno wykluczać możliwość zanieczyszczenia produktu i zapewnić utrzymanie całkowitego rozdziału stref surowca, półproduktu i produktu gotowego. 4. Do zakładu powinna być doprowadzona bieżąca woda zdatna do picia w ilości wystarczającej do celów produkcyjnych i sanitarnych. 5. W pomieszczeniach, w których przygotowuje się, przetwarza i składuje przetwory mięsne, powinny znajdować się: 1) trwałe, nienasiąkliwe i nieprzepuszczalne posadzki, łatwe do mycia i odkażania, z odpowiednim spadkiem w kierunku urządzeń ściekowych, przy czym kratki lub kanały ściekowe powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające wydostawaniu się zapachów i cofaniu się ścieków, 2) ściany z materiałów nienasiąkliwych i nieprzepuszczalnych, nietoksycznych, łatwych do mycia i odkażania, w kolorach jasnych, szczególnie z wyłączeniem koloru czerwonego i zielonego, gładkich do wysokości co najmniej 2 m lub do wysokości składowania; styki między ścianami oraz ścianami i posadzkami, z wyjątkiem pomieszczeń chłodni, zamrażalni i tuneli zamrażalniczych, powinny być zaokrąglone, przy czym promień zaokrąglenia powinien być nie mniejszy niż 6 cm, 3) drzwi w pomieszczeniach produkcyjnych z urządzeniami samozamykającymi, z wyjątkiem drzwi w chłodniach, zamrażalniach i tunelach zamrażalniczych, wykonane z materiału nie ulegającego korozji, łatwo zmywalnego, nieprzepuszczalnego i nienasiąkliwego, odpornego na uszkodzenia; jeżeli drzwi wykonane są z drewna, powinny być obudowane, 4) sufity o zmywalnej powierzchni i konstrukcji uniemożliwiającej lub utrudniającej gromadzenie się brudu lub pleśni, 5) urządzenia wentylacyjne i urządzenia wyciągowe do pary, wykluczające osadzanie się skroplin na suficie lub na konstrukcjach, 6) naturalne lub elektryczne oświetlenie nie zniekształcające kolorów, o natężeniu światła nie mniejszym niż: a) 540 lx we wszystkich miejscach badania weterynaryjnego - mierzonym na powierzchniach badanych, b) 300 lx w pomieszczeniach produkcyjnych - mierzonym na posadzce, c) 120 lx w pozostałych pomieszczeniach lub miejscach - przy czym punkty świetlne powinny być zabezpieczone osłonami, 7) instalacje doprowadzające wodę zdatną do picia, 8) odpowiednia w stosunku do liczby pracowników liczba umywalek z doprowadzoną bieżącą wodą o temperaturze 35-40°C, zaopatrzonych w środki do mycia i odkażania rąk, ręczniki jednorazowego użytku oraz pojemniki na zużyte ręczniki, przy czym krany nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 9) urządzenia do mycia sprzętu i urządzeń, 10) urządzenia do wyładunku i załadunku przetworów mięsnych, 11) chłodnie lub zamrażalnie przeznaczone dla surowców i wyrobów gotowych. 6. Zakład powinien być zabezpieczony przed dostępem owadów i gryzoni, z tym że urządzenia do łapania owadów nie mogą być umieszczane w pomieszczeniach, w których znajdują się nie opakowane surowce, półprodukty i wyroby gotowe. § 5. 1. Punkty czerpalne wody zdatnej do picia powinny być zaopatrzone w zawory przeciwdziałające możliwości wstecznego zassania. 2. Do wytwarzania pary wodnej dla urządzeń chłodniczych i celów przeciwpożarowych dopuszczalne jest używanie wody niezdatnej do picia, zwanej dalej "wodą do celów technicznych", 3. Przewody z wodą do celów technicznych powinny być wyraźnie oznaczone i nie mogą przebiegać przez pomieszczenia produkcyjne lub magazynowe. 4. Przewody wody należy oznakować opaskami o szerokości 10 cm na końcówkach w następujący sposób: 1) przewód z wodą do celów technicznych - kolorem niebieskim, 2) przewód z wodą gorącą zdatną do picia - kolorem czerwonym, 3) przewód z zimną wodą zdatną do picia - kolorem zielonym. 5. Urządzenia, w których używana jest woda do celów produkcyjnych, higienicznych, sanitarnych lub chłodniczych, powinny być bezpośrednio połączone z kanalizacją. Rozdział 3 Szczegółowe warunki sanitarne. § 6. 1. Każda osoba, której rodzaj pracy wymaga stykania się z mięsem, półproduktami, wyrobami gotowymi, dozwolonymi substancjami dodatkowymi, przyprawami i opakowaniami bezpośrednimi, powinna używać czystej, w jasnym kolorze, odzieży roboczej, obuwia roboczego, fartucha ochronnego i nakrycia głowy całkowicie zasłaniającego włosy. 2. Odzież robocza powinna być co najmniej codziennie zmieniana. 3. Osoby, o których mowa w ust. 1, w czasie pracy nie mogą używać biżuterii oraz zegarków. 4. Palenie tytoniu, żucie tytoniu lub gumy, jedzenie i picie dozwolone jest tylko w miejscach wyznaczonych. 5. Warunki zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. § 7. 1. Pomieszczenia oraz urządzenia i sprzęt mające kontakt z surowcem lub półproduktem powinny być utrzymywane w stanie higienicznym i technicznym, wykluczającym zanieczyszczenie surowca lub półproduktu. 2. W pomieszczeniach produkcyjnych nie wolno używać środków transportu o napędzie spalinowym. 3. Na teren zakładu nie wolno wprowadzać zwierząt. § 8. 1. Detergenty i środki odkażające powinny być przetrzymywane w wydzielonym, zamykanym pomieszczeniu, a ich stosowanie nie może stwarzać zagrożenia zanieczyszczenia surowca lub produktu. 2. Pomieszczenia, urządzenia i sprzęt nie mogą być używane do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem. 3. Surowce, komponenty i produkty lub pojemniki je zawierające nie mogą stykać się z posadzkami lub ścianami i powinny być od nich oddalone co najmniej 30 cm. § 9. 1. W zakładzie powinna obowiązywać zasada ścisłego rozdzielenia stref surowca i produktu gotowego. 2. Drewno może być stosowane wyłącznie w pomieszczeniach wędzarni jako kije wędzarnicze oraz w magazynach opakowanego surowca, produktu lub opakowań. § 10. 1. W pomieszczeniach rozbioru mięsa, peklowania i plasterkowania temperatura nie może być wyższa niż 12°C. 2. Krajalnice, pojemniki, taśmy pojemników, piły i noże, mające bezpośredni kontakt z mięsem lub przetworami mięsnymi, powinny być wykonane z materiałów nie ulegających korozji, łatwych do mycia i odkażania. 3. Do odkażania narzędzi należy stosować urządzenia z wodą o temperaturze minimum 82°C. 4. Przy wejściu do pomieszczeń produkcyjnych powinny być zamontowane myjki do obuwia, a jeśli czynności mycia odbywają się ręcznie, w pobliżu myjek powinny być umywalki. Rozdział 4 Szczegółowe warunki weterynaryjne przy pakowaniu przetworów mięsnych. § 11. 1. Materiały opakowaniowe powinny odpowiadać wymaganiom higienicznym, a w szczególności: 1) nie mogą powodować zmian organoleptycznych mięsa lub przetworów mięsnych, 2) nie mogą powodować przenikania do mięsa lub przetworów mięsnych substancji szkodliwych dla zdrowia ludzkiego, 3) powinny być wytrzymałe w celu właściwego zabezpieczenia mięsa przed zanieczyszczeniem. 2. Materiały opakowaniowe nie mogą być używane powtórnie, jeżeli nie są wykonane z materiału odpornego na korozję, łatwego do mycia i odkażania. 3. Jeżeli mięso lub narządy wewnętrzne zamykane są w pojemnikach będących w bezpośrednim kontakcie z tym mięsem lub narządami (opakowania bezpośrednie), opakowania te powinny być przezroczyste i bezbarwne oraz odpowiadać wymaganiom określonym w ust. 1 pkt 1 i 2. 4. W przypadku stosowania opakowań bezpośrednich jako opakowań transportowych, powinny one odpowiadać warunkom określonym w ust. 1 pkt 3; w przypadku tym nie wymaga się, aby były one przezroczyste i bezbarwne. 5. Materiały opakowaniowe powinny być przetrzymywane w specjalnie do tego celu przeznaczonych pomieszczeniach, na podestach o wysokości co najmniej 30 cm, a używane do pakowania mogą być jedynie te materiały opakowaniowe, które znajdują się w nie naruszonych i nie uszkodzonych opakowaniach. 6. Opakowane przetwory mięsne należy bezzwłocznie umieścić w magazynie, z tym że z opakowaniami pośrednimi nie mogą mieć styczności pracownicy mający kontakt z mięsem lub przetworami mięsnymi przed ich umieszczeniem w opakowaniu bezpośrednim. 7. Opakowane mięso i jego przetwory nie mogą być przetrzymywane w jednym pomieszczeniu z nie opakowanymi. Dla przetworów mięsnych, które powinny być przetrzymywane w różnych temperaturach, wymagane są oddzielne pomieszczenia. Rozdział 5 Szczegółowe warunki technologiczne i organizacyjne. § 12. 1. W zakładzie powinny być: 1) oddzielne pomieszczenie do: a) przetrzymywania mięsa - w warunkach chłodniczych, b) składowania przetworów mięsnych - w zależności od ich rodzaju w temperaturze otoczenia lub w warunkach chłodniczych, 2) jedno lub więcej pomieszczeń do wytwarzania i umieszczania przetworów mięsnych w opakowaniach bezpośrednich, pod warunkiem że czynności te stanowią jeden cykl produkcyjny i wykluczona jest możliwość krzyżowania się dróg technologicznych surowca i produktu gotowego, 3) pomieszczenie do przetrzymywania substancji dodatkowych dozwolonych, przypraw, soli i osłonek sztucznych, 4) magazyn osłonek naturalnych i soli przeznaczonej do ich solenia, 5) pomieszczenie do pakowania przetworów mięsnych w opakowania bezpośrednie, 6) pomieszczenie magazynowe na materiały opakowaniowe, 7) pomieszczenie do mycia i odkażania sprzętu ruchomego, 8) szatnie przepustowe dla personelu z nienasiąkliwymi, nieprzepuszczalnymi i łatwymi do mycia posadzkami oraz ścianami, umywalkami i ubikacjami, przy czym ubikacje nie mogą być połączone bezpośrednio z pomieszczeniami produkcyjnymi, a umywalki i spłuczki w tych pomieszczeniach nie mogą być uruchamiane za pomocą dłoni lub przedramienia, 9) myjnia środków transportowych o konstrukcji umożliwiającej mycie w temperaturze poniżej 0°C, 10) pomieszczenie dla lekarza weterynarii. 2. Przetwory mięsne powinny być składowane w warunkach zapewniających wentylację i temperaturę, określonych odrębnymi przepisami. 3. W zależności od rodzaju produkcji w zakładzie powinny być: 1) pomieszczenie do rozpakowywania dostarczonego surowca, 2) pomieszczenie do rozmrażania surowca, 3) pomieszczenie do rozbioru mięsa, 4) pomieszczenie do peklowania mięsa, 5) pomieszczenie do obróbki mechanicznej mięsa, 6) pomieszczenie do wędzarni i obróbki termicznej, 7) pomieszczenie do przygotowania osłonek naturalnych, 8) pomieszczenie do plasterkowania i pakowania w opakowania bezpośrednie, 9) chłodnie. § 13. 1. Przetwory mięsne oprócz oznakowania określonego w odrębnych przepisach należy zaopatrzyć w owalny znak weterynaryjny umieszczony na produkcie, jego opakowaniu jednostkowym lub na etykiecie umieszczonej na tym opakowaniu, którego otwarcie powoduje zniszczenie znaku. 2. Jeżeli produkty mięsne są umieszczane w opakowaniach pośrednich, opakowania te powinny być również oznaczone znakiem weterynaryjnym. 3. Oznakowanie powinno być wykonane w zakładzie w czasie lub bezpośrednio po wytworzeniu przetworu mięsnego, w sposób czytelny i trwały. 4. Znak weterynaryjny powinien zawierać: 1) w górnej części - inicjały PL, 2) w środku - numer weterynaryjny zakładu, 3) w dolnej części - inicjały IW. 5. Znak weterynaryjny, o którym mowa w ust. 1, powinien mieć szerokość 3 cm i wysokość 2 cm, przy czym wysokość cyfr i liter powinna wynosić 0,2 cm. 6. Znak weterynaryjny, o którym mowa w ust. 2, powinien mieć szerokość 6,5 cm i wysokość 4,5 cm, przy czym wysokość cyfr powinna wynosić 1,0 cm, a liter 0,8 cm. Rozdział 6 Szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji konserw mięsnych pasteryzowanych lub sterylizowanych, wytapianiu surowców tłuszczowych oraz przetwórstwie żołądków, pęcherzy i jelit. § 14. 1. W zakładach produkujących konserwy mięsne pasteryzowane i sterylizowane powinny znajdować się: 1) urządzenia zapewniające transport pustych puszek lub słoików do pomieszczeń produkcyjnych w warunkach higienicznych, 2) urządzenia do mechanicznego mycia i sterylizacji puszek lub słoików bezpośrednio przed ich napełnieniem, przy czym stosowana może być do tego celu wyłącznie bieżąca woda zdatna do picia, 3) urządzenia do mechanicznego mycia w gorącej wodzie zdatnej do picia puszek i słoików po ich napełnieniu, przy czym detergenty lub substancje zapobiegające korozji nie mogą być stosowane, 4) pomieszczenie wraz z urządzeniami do obróbki termicznej konserw, 5) urządzenia do chłodzenia konserw po obróbce termicznej, 6) pomieszczenie z wydajną wentylacją lub wydzielone miejsce do suszenia konserw po procesie chłodzenia, 7) odpowiednie do wielkości produkcji pomieszczenie termostatu zaopatrzone w termometr rtęciowy, termograf oraz wentylator, 8) pomieszczenie wyposażone w sprzęt do badania podwójnej zakładki puszek. 2. Do sterylizacji lub pasteryzacji konserw mogą być stosowane wyłącznie urządzenia wyposażone w: 1) manometr legalizowany nie rzadziej niż co 12 miesięcy, 2) termometr rtęciowy legalizowany nie rzadziej niż co 6 miesięcy z podziałką o dokładności do 0,5°C, przy czym 1 cm tej podziałki nie może wskazywać więcej niż 4°C, 3) urządzenie do automatycznej rejestracji czasu i temperatury procesów pasteryzacji lub sterylizacji konserw, legalizowane nie rzadziej niż co 12 miesięcy. 3. Proces sterylizacji lub pasteryzacji powinien być potwierdzony wskaźnikiem obróbki termicznej i uznaje się go za prawidłowy, jeżeli na wykresie temperatury amplituda nie przekracza 1°C. 4. Różnica między wskazaniem termometru rtęciowego a zapisem urządzenia do automatycznej rejestracji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie może być większa niż 1°C. § 15. 1. W zakładzie, o którym mowa w § 14 ust. 1, powinny być przeprowadzane badania dla potwierdzenia, że: 1) zastosowany czas i temperatura obróbki termicznej konserw przeznaczonych do składowania w temperaturze otoczenia są wystarczające dla destrukcji lub inaktywacji chorobotwórczych mikroorganizmów lub ich przetrwalników, 2) urządzenia zamykające puszki lub słoiki zapewniają ich szczelność; w tym celu powinny być wykonane: a) wizualne badania puszek i słoików po ich napełnieniu, zamknięciu i obróbce termicznej; konserwy uszkodzone nie mogą być etykietowane, b) badania parametrów podwójnej zakładki, c) regularne i systematyczne kontrolowanie produktów przed i po procesach obróbki termicznej, d) testy termostatowe konserw sterylizowanych w temperaturze nie niższej niż 37°C przez 7 dni lub minimum 35°C przez 10 dni, e) badania mikrobiologiczne. 2. Parametry obróbki termicznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1, powinny być umieszczone na tablicy w sposób trwały i widoczny w strefie tej obróbki. W strefie obróbki termicznej powinien być ponadto umieszczony zegar. 3. Woda stosowana do chłodzenia konserw powinna zawierać wolny chlor w ilościach nie mniejszych niż 0,5 ppm, przy czym kontakt tej wody z konserwą nie może być krótszy niż 20 minut. 4. Woda, o której mowa w ust. 3, powinna być badana chemicznie po każdym cyklu chłodniczym, a urządzenie do chlorowania powinno być zaopatrzone w wizualny lub akustyczny system sygnalizujący zaburzenia w dostawie chloru. § 16. 1. W zakładzie wytapiania surowców tłuszczowych powinny znajdować się: 1) pomieszczenie lub wydzielone miejsce do wyładunku surowca z urządzeniami umożliwiającymi jego organoleptyczną ocenę, 2) pomieszczenie chłodnicze, 3) urządzenia ciśnieniowe do wytapiania surowców, 4) pojemniki lub zbiorniki do przetrzymywania tłuszczu w stanie płynnym, 5) urządzenia do uplastyczniania lub krystalizacji tłuszczu, jeśli czynności te wykonywane są w zakładzie. 2. Surowce do wytapiania tłuszczów mogą pochodzić wyłącznie z rzeźni lub innych zakładów, przy czym powinny być transportowane i składowane w temperaturze nie przekraczającej 7°C. § 17. 1. Żołądki, pęcherze i jelita, przetworzone w zakładzie, powinny być składowane w temperaturze nie wyższej niż 3°C, jeżeli nie były solone. 2. Żołądki, pęcherze i jelita, przetworzone w zakładzie, powinny być transportowane z rzeźni w temperaturze nie wyższej niż 3°C. Rozdział 7 Szczegółowe warunki weterynaryjne dla mięsa mielonego. § 18. 1. Mięso mielone może być wytworzone wyłącznie ze świeżego uznanego za zdatne do spożycia mięsa bydła, świń, owiec, kóz lub drobiu. 2. Świeże mięso, z którego wytwarzane jest mięso mielone, powinno spełniać następujące warunki: 1) pochodzić z zamrożonego świeżego mięsa oddzielonego od kości i przechowywanego nie dłużej niż: a) 18 miesięcy w przypadku wołowiny i cielęciny, b) 12 miesięcy w przypadku mięsa baraniego lub koziego, c) 6 miesięcy w przypadku mięsa drobiowego, d) 6 miesięcy w przypadku mięsa wieprzowego, lub 2) pochodzić z mięsa schłodzonego, przechowywanego nie dłużej niż: a) 6 dni po uboju lub b) 15 dni po uboju w przypadku wołowiny i cielęciny oddzielonych od kości i pakowanych próżniowo. § 19. 1. Przed zmieleniem mięso powinno być zbadane, a wszystkie zanieczyszczenia lub pieczęcie należy usunąć. 2. Do wytwarzania mięsa mielonego nie można używać mięsa mechanicznie odkostnionego oraz mięśni przepony z częścią ścięgnistą. 3. Surowiec do wytwarzania mięsa mielonego nie może zawierać elementów kostnych. 4. Mięso mielone nie może zawierać surowców uzupełniających oraz substancji dodatkowych i przypraw. 5. Mięso mielone powinno zawierać nie więcej niż 1% soli kuchennej. 6. Skład mięsa mielonego powinien odpowiadać wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia. § 20. 1. Pomieszczenie, w którym odbywa się mielenie i pakowanie mięsa, powinno być oddzielone od pomieszczenia, w którym odbywa się rozbiór mięsa, i być wyposażone w urządzenie rejestrujące temperaturę. 2. Za zgodą powiatowego lekarza weterynarii mielenie mięsa może odbywać się w pomieszczeniu, w którym odbywa się rozbiór mięsa, w specjalnie do tego celu wyodrębnionym miejscu. § 21. Jeżeli proces mielenia mięsa od momentu jego dostarczenia do pomieszczenia, w którym jest mielone, aż do momentu, kiedy gotowy produkt jest schłodzony lub zamrożony, nie trwa dłużej niż jedną godzinę, wewnętrzna temperatura mięsa nie może być wyższa niż 7°C, a temperatura w pomieszczeniach produkcyjnych nie może przekraczać 12°C. § 22. 1. Mięso mielone może zostać zamrożone tylko jeden raz. 2. Mięso mielone nie może zostać poddane działaniu promieniowania jonizującego lub ultrafioletowego. § 23. 1. Po zakończeniu procesu produkcyjnego mięso mielone należy umieścić w opakowaniu bezpośrednim lub pośrednim i niezwłocznie schłodzić do temperatury poniżej 2°C lub zamrozić do temperatury poniżej minus 18°C. 2. W magazynach chłodniczych mięso mielone może być składowane razem z innymi środkami spożywczymi, jeżeli opakowanie mięsa mielonego zabezpiecza je przed negatywnym wpływem na to mięso. § 24. Mięso mielone powinno odpowiadać warunkom mikrobiologicznym określonym w załączniku do rozporządzenia. Rozdział 8 Przepis końcowy. § 25. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 20 stycznia 1999 r. (poz. 91) WYMAGANIA DOTYCZĄCE SKŁADU I WARUNKÓW MIKROBIOLOGICZNYCH MIĘSA MIELONEGO I. Wymagania dotyczące składu - średnia z próbek pobranych w danym dniu Zawartość tłuszczu w %Kolagen: stosunek procentowy zawartości kolagenu do całkowitego białka - mięso mielone chude<_7<_12 - mięso mielone wołowe<_20<_15 - mięso mielone zawierające mięso wieprzowe<_30<_18 - mięso mielone innych gatunków<_25<_15 II. Wymagania mikrobiologiczne Ma)mb) Mezofilne bakterie tlenowe nc)=5, cd)=25 × 106/g5 × 105/g Escherichia coli n=5; c=25 × 102/g50/g Salmonella n=5; c=0nieobecna w 10 gnieobecna w 10 g Staphylococcus aureus n=5; c=25 × 103/g102/g a) M = wartość, powyżej której wyniki są niezadowalające, kiedy M = 10 m przy badaniu na podłożu stałym albo M = 30 m przy badaniu na podłożu płynnym; b) m = wartość, poniżej której wszystkie wyniki uznaje się za zadowalające; c) n = liczba badanych próbek d) c = liczba badanych próbek, których wynik mieści się pomiędzy wartościami m i M. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 27 stycznia 1999 r. w sprawie zasad i trybu prowadzenia rejestru związków powiatów oraz ogłaszania statutów związków. (Dz. U. Nr 10, poz. 92) Na podstawie art. 68 ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. Rady powiatów tworzących związek powiatów zgłaszają jego utworzenie do organu prowadzącego rejestr, za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na siedzibę związku. § 2. Do zgłoszenia, o którym mowa w § 1, dołącza się: 1) uchwały rad powiatów o utworzeniu związku, 2) uchwały rad powiatów o przyjęciu statutu, 3) statut związku, 4) odpisy z protokołów posiedzeń rad powiatów, w części dotyczącej podejmowania uchwał, o których mowa w pkt 1 i 2. § 3. 1. W rejestrze związków, zwanym dalej "rejestrem", prowadzonym w formie księgi rejestrowej, wpisuje się w odrębnych rubrykach: 1) numer kolejny wpisu, 2) nazwę związku i jego siedzibę, 3) enumeratywne oznaczenie powiatów uczestniczących w związku, 4) zadania związku, 5) czas trwania związku, 6) datę rejestracji związku, 7) datę ogłoszenia statutu związku oraz jego zmian, 8) datę likwidacji związku. 2. Każdy wpis do rejestru oznacza się numerem wynikającym z kolejności wpisów. 3. Niezależnie od rejestru, dla każdego wpisu prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz dotyczące postępowania rejestrowego. § 4. Rejestr jest jawny. § 5. 1. Organ prowadzący rejestr na pisemne żądanie organów związku, organów nadzoru, a także na żądanie innej osoby, wydaje zaświadczenie potwierdzające wpis związku w rejestrze. 2. Wzór zaświadczenia stanowi załącznik do rozporządzenia. § 6. O rejestracji związku zawiadamia się na piśmie rady powiatów uczestniczących w związku oraz wojewodę, o którym mowa w § 1. § 7. 1. Wojewoda, po otrzymaniu zawiadomienia o rejestracji związku, zarządza w terminie 14 dni ogłoszenie statutu związku w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Dzień wydania dziennika urzędowego jest dniem ogłoszenia statutu. 2. Wojewoda, po ogłoszeniu statutu związku w dzienniku urzędowym, w terminie 7 dni przesyła egzemplarz dziennika organowi prowadzącemu rejestr, w celu włączenia do akt rejestru. § 8. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do zmian dotyczących związku, powstałych po rejestracji, jeżeli zmiany te dotyczą danych objętych rejestrem. § 9. 1. Organ prowadzący rejestr odmawia wpisu do rejestru, jeżeli: 1) zgłoszenie nie zawiera kompletu dokumentów, o których mowa w § 2, 2) dokumenty stanowiące podstawę wpisu przekazano z pominięciem wojewody, o którym mowa w § 1, 3) upłynął 14-dniowy termin, określony w wezwaniu organu prowadzącego rejestr, do uzupełnienia kompletu dokumentów, o których mowa w § 2, lub usunięcia uchybienia polegającego na przekazaniu dokumentów stanowiących podstawę wpisu z pominięciem wojewody, o którym mowa w § 1. 2. Decyzję o odmowie dokonania wpisu do rejestru organ prowadzący rejestr przekazuje radom powiatów uczestniczących w związku oraz wojewodzie, o którym mowa w § 1. § 10. Przepisy dotyczące wpisu do rejestru stosuje się odpowiednio do wykreślenia związków powiatów z rejestru. § 11. Obsługę organizacyjno-techniczną rejestru prowadzi minister właściwy do spraw administracji publicznej. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 stycznia 1999 r. (poz. 92) ZAŚWIADCZENIE O WPISIE ZWIĄZKU DO REJESTRU ZWIĄZKÓW POWIATÓW Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 27 stycznia 1999 r. w sprawie uznania miejscowości Polańczyk za uzdrowisko. (Dz. U. Nr 10, poz. 93) Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. Miejscowość Polańczyk położoną na obszarze gminy Solina uznaje się za uzdrowisko. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 27 stycznia 1999 r. w sprawie uznania miasta Sopot za uzdrowisko. (Dz. U. Nr 10, poz. 94) Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. Miasto Sopot uznaje się za uzdrowisko. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych. (Dz. U. Nr 11, poz. 95) Rozdział 1 Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa określa zasady ochrony informacji, które wymagają ochrony przed nieuprawnionym ujawnieniem, jako stanowiące tajemnicę państwową lub służbową, niezależnie od formy i sposobu ich wyrażania, także w trakcie ich opracowania, zwanych dalej "informacjami niejawnymi", a w szczególności: 1) organizowania ochrony informacji niejawnych, 2) klasyfikowania informacji niejawnych, 3) udostępniania informacji niejawnych, 4) postępowania sprawdzającego, w celu ustalenia, czy osoba nim objęta daje rękojmię zachowania tajemnicy, zwanego dalej "postępowaniem sprawdzającym", 5) szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych, 6) ewidencjonowania, przechowywania, przetwarzania i udostępniania danych uzyskiwanych w związku z prowadzonymi postępowaniami o ustalenie rękojmi zachowania tajemnicy, w zakresie określonym w ankiecie bezpieczeństwa osobowego oraz w ankiecie bezpieczeństwa przemysłowego, 7) organizacji kontroli przestrzegania zasad ochrony informacji niejawnych, 8) ochrony informacji niejawnych w systemach i sieciach teleinformatycznych, 9) stosowania środków fizycznej ochrony informacji niejawnych. 2. Przepisy ustawy mają zastosowanie do: 1) organów władzy publicznej, w szczególności: a) Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, b) Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, c) organów administracji rządowej, d) organów jednostek samorządu terytorialnego, e) sądów i trybunałów, f) organów kontroli państwowej i ochrony prawa, 2) Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", 3) Narodowego Banku Polskiego i banków państwowych, 4) państwowych osób prawnych i innych niż wymienione w pkt 1-3 państwowych jednostek organizacyjnych, 5) przedsiębiorców, jednostek naukowych lub badawczo-rozwojowych ubiegających się o zawarcie lub wykonujących umowy związane z dostępem do informacji niejawnych, dotyczące realizacji zadań opłacanych w całości lub w części ze środków publicznych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773). 3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw o ochronie tajemnicy zawodowej lub innych tajemnic prawnie chronionych. Art. 2. W rozumieniu ustawy: 1) tajemnicą państwową - jest informacja niejawna określona w wykazie rodzajów informacji niejawnych, stanowiącym załącznik nr 1, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności dla niepodległości lub nienaruszalności terytorium, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, albo narazić te interesy na co najmniej znaczną szkodę, 2) tajemnicą służbową - jest informacja niejawna nie będąca tajemnicą państwową, uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem prac zleconych, której nieuprawnione ujawnienie mogłoby narazić na szkodę interes państwa, interes publiczny lub prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej, 3) służbami ochrony państwa - są: Urząd Ochrony Państwa i Wojskowe Służby Informacyjne, 4) rękojmia zachowania tajemnicy - oznacza spełnienie ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem, 5) dokumentem - jest każda utrwalona informacja niejawna, w szczególności na piśmie, mikrofilmach, negatywach i fotografiach, nośnikach do zapisów informacji w postaci cyfrowej i na taśmach elektromagnetycznych, także w formie mapy, wykresu, rysunku, obrazu, grafiki, fotografii, broszury, książki, kopii, odpisu, wypisu, wyciągu i tłumaczenia dokumentu, zbędnego lub wadliwego wydruku, odbitki, kliszy, matrycy i dysku optycznego, kalki, taśmy atramentowej, jak również informacja niejawna utrwalona na elektronicznych nośnikach danych, 6) materiałem - jest dokument, jak też chroniony jako informacja niejawna przedmiot lub dowolna jego część, a zwłaszcza urządzenie, wyposażenie lub broń wyprodukowana albo będąca w trakcie produkcji, a także składnik użyty do ich wytworzenia, 7) jednostką organizacyjną - jest podmiot wymieniony w art. 1 ust. 2, 8) systemem teleinformatycznym - jest system, który tworzą urządzenia, narzędzia, metody postępowania i procedury stosowane przez wyspecjalizowanych pracowników, w sposób zapewniający wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji, 9) siecią teleinformatyczną - jest organizacyjne i techniczne połączenie systemów teleinformatycznych wraz z łączącymi je urządzeniami i liniami telekomunikacyjnymi. Art. 3. Informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo innej zleconej pracy. Art. 4. 1. Zasady zwalniania od obowiązku zachowania tajemnicy państwowej i służbowej w postępowaniu przed sądami i innymi organami określają przepisy odrębnych ustaw. 2. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają organy, służby lub instytucje państwowe albo ich upoważnionych pracowników do dokonywania kontroli, a w szczególności swobodnego dostępu do pomieszczeń i materiałów, jeżeli jej zakres dotyczy informacji niejawnych, uprawnienia te są realizowane z zachowaniem przepisów niniejszej ustawy. Rozdział 2 Komitet Ochrony Informacji Niejawnych Art. 5. 1. Przy Radzie Ministrów tworzy się Komitet Ochrony Informacji Niejawnych, zwany dalej "Komitetem", jako organ opiniodawczo-doradczy w zakresie ochrony informacji niejawnych. 2. Do zadań Komitetu należy w szczególności: 1) ustalanie projektów generalnych założeń ochrony informacji niejawnych, w tym organizacyjnych i technicznych wymagań służących ochronie tych informacji w odniesieniu do głównych zagrożeń w tym zakresie, 2) opiniowanie kierunków oraz planów postępowania w sytuacji szczególnego zagrożenia o zasięgu ogólnokrajowym, powstałej wskutek ujawnienia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w której wystarczające jest zastosowanie zwykłych środków konstytucyjnych, 3) analiza i ocena oddziaływania na stan ochrony informacji niejawnych, sytuacji szczególnego zagrożenia lub innych zagrożeń oraz formułowanie opinii w tym zakresie, 4) opracowywanie projektów dokumentów rządowych mających na celu zapewnienie spójności prawa polskiego w zakresie ochrony informacji niejawnych z zobowiązaniami wynikającymi z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, 5) opiniowanie projektów aktów normatywnych, projektów programów, analiz, sprawozdań i innych dokumentów rządowych dotyczących ochrony informacji niejawnych, a zwłaszcza: a) systemu ochrony informacji niejawnych oraz podstaw jego funkcjonowania w odniesieniu do: przemysłu zbrojeniowego, obrotu uzbrojeniem i sprzętem specjalnym, badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych prowadzonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, przygotowań mobilizacyjnych w gospodarce narodowej, tworzenia i gospodarowania rezerwami państwowymi oraz utrzymywania zdolności produkcyjnych i remontowych w gospodarce narodowej na potrzeby obronności państwa, b) wymogów ochrony informacji niejawnych w planowaniu przestrzennym i rozbudowie infrastruktury gospodarczej, w tym łączności, 6) rozpatrywanie innych spraw zlecanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz wnoszonych przez ministrów w dziedzinie realizacji zadań związanych z ochroną informacji niejawnych. Art. 6. W skład Komitetu wchodzą: Przewodniczący, zastępcy przewodniczącego, członkowie oraz sekretarz. Art. 7. 1. Przewodniczącym Komitetu jest Prezes Rady Ministrów, który zwołuje posiedzenia i kieruje pracami Komitetu. 2. Zastępcami Przewodniczącego Komitetu są: 1) pierwszym zastępcą - minister właściwy do spraw wewnętrznych, 2) drugim zastępcą - Minister Obrony Narodowej. Art. 8. Członkami Komitetu są: 1) ministrowie właściwi do spraw: zagranicznych, gospodarki, budżetu, finansów publicznych, sprawiedliwości, administracji publicznej oraz Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, 2) Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego - Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, 3) Szef Urzędu Ochrony Państwa, 4) Szef Wojskowych Służb Informacyjnych, 5) nie więcej niż trzy osoby, powoływane i odwoływane przez Prezesa Rady Ministrów, których doświadczenie lub sprawowane funkcje mogą mieć istotne znaczenie dla realizacji zadań Komitetu. Art. 9. Sekretarz Komitetu powoływany i odwoływany jest przez Przewodniczącego Komitetu. Art. 10. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowy tryb funkcjonowania Komitetu, 2) zasady udziału w jego posiedzeniach, 3) zakres czynności sekretarza Komitetu. Art. 11. Udział w posiedzeniach Komitetu, z prawem głosu, mogą brać: 1) delegowany przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2) Prezes Najwyższej Izby Kontroli, 3) Prezes Narodowego Banku Polskiego, 4) za zgodą Przewodniczącego Komitetu - upoważnieni zastępcy członków Komitetu, o których mowa w art. 8 pkt 1-4, 5) inny niż wymieniony w art. 8 pkt 1 minister - w sprawach należących do zakresu swojego działania, rozpatrywanych przez Komitet. Art. 12. Obsługę Komitetu zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Art. 13. 1. Przewodniczący Komitetu raz w roku przedstawia Radzie Ministrów informację o działalności Komitetu wraz z wnioskami wynikającymi z kontroli stanu przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych, dokonywanej przez służby ochrony państwa. 2. Informację, o której mowa w ust. 1, Przewodniczący Komitetu przekazuje Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewodniczącemu sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych. Rozdział 3 Organizacja ochrony informacji niejawnych Art. 14. 1. Służby ochrony państwa są właściwe do: 1) kontroli ochrony informacji niejawnych oraz kontroli przestrzegania przepisów wydanych w tym zakresie, 2) realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, 3) prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie, 4) ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi, 5) szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych, 6) wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych odrębnymi przepisami. 2. Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy inspekcji celnej i kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających. 3. Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami ochrony państwa w toku przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostępniają funkcjonariuszom albo żołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upoważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne dla stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i tryb: 1) przekazywania służbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 3, 2) udzielania służbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności: 1) szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek organizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy, 2) zakres, warunki i tryb udzielania przez Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy inspekcji celnej i kontroli skarbowej niezbędnej pomocy służbom ochrony państwa przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających. Art. 15. W stosunkach międzynarodowych Szef Urzędu Ochrony Państwa i Szef Wojskowych Służb Informacyjnych pełnią funkcję krajowych władz bezpieczeństwa. Art. 16. W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową upoważnieni pisemnie funkcjonariusze lub żołnierze służb ochrony państwa mają prawo do: 1) swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informacje takie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane, 2) wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej, 3) żądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych służących do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji, 4) przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu określonych czynności związanych z ochroną tych informacji, 5) żądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji dotyczących działalności wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, jej Siłom Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do prowadzonej produkcji albo usług stanowiących tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo lub obronność państwa, a także na potrzeby Sił Zbrojnych, 6) zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach nie kontrolowanych, jeżeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywaniem, przetwarzaniem, przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz żądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych jednostek, 7) korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeżeli stwierdzenie okoliczności ujawnionych w czasie przeprowadzania kontroli wymaga wiadomości specjalnych, 8) uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych, a także organów opiniodawczo-doradczych w sprawach dotyczących problematyki ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej. Art. 17. 1. Do czynności, o których mowa w art. 16, dokonywanych przez służby ochrony państwa, mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 28, art. 29 pkt 1, art. 30-41 i art. 49-64 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 1995 r. Nr 13, poz. 59, z 1996 r. Nr 64, poz. 315 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 589, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 148, poz. 966, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1116 i 1126), z tym że przewidziane w tej ustawie uprawnienia i obowiązki: 1) Najwyższej Izby Kontroli - przysługują służbom ochrony państwa, 2) Prezesa, wiceprezesa i pracownika Najwyższej Izby Kontroli - przysługują odpowiednio Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu funkcjonariuszowi Urzędu Ochrony Państwa oraz Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu żołnierzowi Wojskowych Służb Informacyjnych. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb prowadzenia kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, a w szczególności zadania funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne w postępowaniu kontrolnym, szczegółowy tryb przygotowania kontroli, dokumentowania czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli przeprowadzanych przez służby ochrony państwa. Art. 18. 1. Za ochronę informacji niejawnych odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej, w której takie informacji są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane. 2. Kierownikowi jednostki organizacyjnej podlega bezpośrednio pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, zwany dalej "pełnomocnikiem ochrony", który odpowiada za zapewnienie przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych. 3. Pełnomocnikiem ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) posiada co najmniej średnie wykształcenie, 3) uzyskała poświadczenie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 36 ust. 2, wydane przez służby ochrony państwa na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej, 4) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych. 4. Pełnomocnik ochrony kieruje wyodrębnioną wyspecjalizowaną komórką organizacyjną do spraw ochrony informacji niejawnych, zwaną dalej "pionem ochrony", do której zadań należy: 1) zapewnienie ochrony informacji niejawnych, 2) ochrona systemów i sieci teleinformatycznych, 3) zapewnienie ochrony fizycznej jednostki organizacyjnej, 4) kontrola ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji, 5) okresowa kontrola ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów, 6) opracowywanie planu ochrony jednostki organizacyjnej i nadzorowanie jego realizacji, 7) szkolenie pracowników w zakresie ochrony informacji niejawnych według zasad określonych w rozdziale 8. 5. Pracownikiem pionu ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która: 1) posiada obywatelstwo polskie, 2) uzyskała poświadczenie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 36 ust. 2, 3) odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych. 6. Pełnomocnik ochrony, w zakresie realizacji swoich zadań, w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, ma prawo żądać od komórek organizacyjnych w swojej jednostce organizacyjnej udzielenia natychmiastowej pomocy. 7. W zakresie realizacji swoich zadań pełnomocnik ochrony współpracuje z właściwymi jednostkami i komórkami organizacyjnymi służb ochrony państwa. Pełnomocnik ochrony na bieżąco informuje kierownika jednostki organizacyjnej o przebiegu tej współpracy. 8. Pełnomocnik ochrony opracowuje plan postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego. 9. Pełnomocnik ochrony podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, zawiadamiając o tym kierownika jednostki organizacyjnej, a w przypadku naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne" lub wyższą, również właściwą służbę ochrony państwa. Rozdział 4 Klasyfikowanie informacji niejawnych. Klauzule tajności Art. 19. 1. Klasyfikowanie informacji niejawnej oznacza przyznanie tej informacji, w sposób wyraźny, przewidzianej w ustawie jednej z klauzul tajności, o których mowa w art. 23 i 24. 2. Klasyfikowanie informacji niejawnej zawartej w materiale, a zwłaszcza utrwalonej w dokumencie, polega na oznaczeniu tego materiału odpowiednią klauzulą tajności. 3. Informacjom niejawnym, materiałom, a zwłaszcza dokumentom lub ich zbiorom, przyznaje się klauzulę tajności co najmniej równą najwyżej zaklasyfikowanej informacji lub najwyższej klauzuli w zbiorze. 4. Dopuszczalne jest przyznawanie różnych klauzul tajności częściom dokumentu (rozdziałom, załącznikom, aneksom) lub poszczególnym dokumentom w zbiorze dokumentów, pod warunkiem wyraźnego ich oznaczenia i wskazania klauzuli tajności po odłączeniu dokumentu bądź jego części. Art. 20. 1. Informacje niejawne, którym przyznano określoną klauzulę tajności, z zastrzeżeniem ust. 2, są chronione zgodnie z przepisami ustawy, które dotyczą informacji niejawnych oznaczonych daną klauzulą tajności. Oznacza to w szczególności, że informacje takie: 1) mogą być udostępnione wyłącznie osobie uprawnionej do dostępu do informacji niejawnych o określonej klauzuli tajności, 2) muszą być wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie, zgodnie z przepisami określającymi wymagania dotyczące kancelarii tajnych, obiegu i środków fizycznej ochrony informacji niejawnych, odpowiednich dla przyznanej im klauzuli tajności, 3) muszą być chronione, odpowiednio do przyznanej klauzuli tajności, przy zastosowaniu środków określonych w rozdziale 9. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej zatwierdza, opracowane przez pełnomocnika ochrony, szczegółowe wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "zastrzeżone" w podległych komórkach organizacyjnych. Art. 21. 1. Klauzulę tajności przyznaje osoba, która jest upoważniona do podpisania dokumentu lub oznaczenia innego niż dokument materiału. 2. Uprawnienie do przyznawania, obniżania i znoszenia klauzuli tajności przysługuje wyłącznie w zakresie posiadanego prawa dostępu do informacji niejawnych. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, ponosi odpowiedzialność za przyznanie klauzuli tajności i bez jej zgody albo zgody jej przełożonego klauzula nie może być obniżona lub zniesiona. Dotyczy to również osoby, która przekazała dane do dokumentu zbiorczego. 4. Zawyżanie lub zaniżanie klauzuli tajności jest niedopuszczalne. 5. Odbiorca materiału zgłasza osobie, o której mowa w ust. 1, albo jej przełożonemu fakt wyraźnego zawyżenia lub zaniżenia klauzuli tajności. W przypadku gdy osoba ta lub jej przełożony zdecyduje o zmianie klauzuli, powinna poinformować o tym odbiorców tego materiału. Odbiorcy materiału, którzy przekazali go kolejnym odbiorcom, są odpowiedzialni za poinformowanie ich o zmianie klauzuli. Art. 22. Kierownicy jednostek organizacyjnych zapewniają przeszkolenie podległych im pracowników w zakresie klasyfikowania informacji niejawnych oraz stosowania właściwych klauzul tajności, a także procedur ich zmiany i znoszenia. Art. 23. 1. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę państwową oznacza się klauzulą: 1) "ściśle tajne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować istotne zagrożenie dla niepodległości, nienaruszalności terytorium albo polityki zagranicznej lub stosunków międzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej albo zagrażać nieodwracalnymi lub wielkimi stratami dla interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli lub innych istotnych interesów państwa, albo narazić je na szkodę w wielkich rozmiarach, 2) "tajne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie dla międzynarodowej pozycji państwa, interesów obronności, bezpieczeństwa państwa i obywateli, innych istotnych interesów państwa albo narazić je na znaczną szkodę. 2. Informacje niejawne zaklasyfikowane jako stanowiące tajemnicę służbową oznacza się klauzulą: 1) "poufne" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie powodowałoby szkodę dla interesów państwa, interesu publicznego lub prawnie chronionego interesu obywateli, 2) "zastrzeżone" - w przypadku gdy ich nieuprawnione ujawnienie mogłoby spowodować szkodę dla prawnie chronionych interesów obywateli albo jednostki organizacyjnej. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określą, w drodze rozporządzenia, sposób oznaczania materiałów, w tym klauzulami tajności, oraz sposób umieszczania klauzul na tych materiałach. 4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, mogą określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe oznaczenia materiałów, które mogą poprzedzać klauzule wymienione w ust. 1 i 2, wskazujące na szczególny sposób postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne, szczególny tryb ich wytwarzania, przetwarzania, przekazywania i przechowywania oraz krąg upoważnionych adresatów ze względu na wymóg wyższego stopnia ich ochrony, także wynikający z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Art. 24. Materiały otrzymywane z zagranicy oraz wysyłane za granicę, w celu wykonania ratyfikowanych umów międzynarodowych, oznacza się odpowiednią do ich treści klauzulą tajności określoną w ustawie oraz jej zagranicznym odpowiednikiem. Art. 25. 1. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, z zastrzeżeniem ust. 2, podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres 50 lat od daty ich wytworzenia. 2. Chronione bez względu na upływ czasu pozostają: 1) dane identyfikujące funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze, 2) dane identyfikujące osoby, które udzieliły pomocy w zakresie czynności operacyjno-rozpoznawczych organom, służbom i instytucjom państwowym uprawnionym do ich wykonywania na podstawie ustawy, 3) informacje niejawne uzyskane od innych państw lub organizacji międzynarodowych, jeżeli taki był warunek ich udostępnienia. 3. Informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową podlegają ochronie w sposób określony ustawą przez okres: 1) 5 lat - oznaczone klauzulą "poufne", 2) 2 lat - oznaczone klauzulą "zastrzeżone" - o ile osoba, o której mowa w art. 21 ust. 1, nie określi okresu krótszego. 4. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, z zastrzeżeniem ust. 2, które spośród informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne" przestały stanowić tajemnicę państwową, jeżeli od ich powstania upłynęło co najmniej 20 lat. 5. Uprawnienia osoby, o której mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie przyznawania, obniżania lub znoszenia klauzuli tajności materiału oraz określania okresu, przez jaki informacja niejawna podlega ochronie, przechodzą, w przypadku rozwiązania, zniesienia, likwidacji, przekształcenia lub reorganizacji dotyczącej stanowiska lub funkcji tej osoby, na jej następcę prawnego. W razie braku następcy prawnego, uprawnienia w tym zakresie przechodzą na właściwą służbę ochrony państwa. Rozdział 5 Dostęp do informacji niejawnych. Postępowania sprawdzające Art. 26. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej określi, z zastrzeżeniem ust. 2, stanowiska lub rodzaje prac zleconych, z którymi może łączyć się dostęp do informacji niejawnych, odrębnie dla każdej klauzuli tajności. 2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska i rodzaje prac zleconych w organach administracji rządowej, których wykonywanie w tych organach może łączyć się z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. Art. 27. 1. Dopuszczenie do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo zlecenie pracy, o której mowa w art. 26, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6-8, może nastąpić po: 1) przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, 2) przeszkoleniu tej osoby w zakresie ochrony informacji niejawnych. 2. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób sprawujących urzędy: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Sejmu i Marszałek Senatu. 3. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się, z zastrzeżeniem ust. 4, wobec posłów i senatorów. 4. Marszałek Sejmu lub Marszałek Senatu zwracają się, za zgodą osoby sprawdzanej, do służb ochrony państwa o przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wobec posłów lub senatorów, których obowiązki poselskie bądź senatorskie wymagają dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne". 5. W przypadku odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa osobie, o której mowa w ust. 4 - za jej zgodą - Prezes Rady Ministrów przedstawia informację o powodach tej odmowy Marszałkowi Sejmu, jeżeli odmowa dotyczy posła, albo Marszałkowi Senatu, jeżeli odmowa dotyczy senatora. 6. Postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się wobec osób zajmujących stanowiska: Prezesa Rady Ministrów, członka Rady Ministrów, Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznika Praw Obywatelskich, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Rzecznika Interesu Publicznego, członków Rady Polityki Pieniężnej, członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji oraz Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu i Prezesa Rady Ministrów. 7. W stosunku do kandydatów na stanowiska, o których mowa w ust. 6, postępowanie sprawdzające właściwa służba ochrony państwa przeprowadza na wniosek organu uprawnionego do powołania na te stanowiska. Jeżeli do powołania uprawniony jest Sejm albo Senat, z wnioskiem tym występuje odpowiednio Marszałek Sejmu albo Marszałek Senatu. Postępowanie zostaje zakończone przekazaniem opinii z uzasadnieniem właściwej służby ochrony państwa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu albo Marszałkowi Senatu. 8. W stanach nadzwyczajnych Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezes Rady Ministrów, każdy w swoim zakresie, może wyrazić zgodę na odstąpienie od przeprowadzenia postępowania sprawdzającego wobec osoby, o której mowa w ust. 1, chyba że istnieją przesłanki do stwierdzenia, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy. 9. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz Marszałek Sejmu i Marszałek Senatu zapoznają się z przepisami o ochronie informacji niejawnych i składają oświadczenie o znajomości tych przepisów. Posłowie i senatorowie oraz osoby, o których mowa w ust. 6, składają takie oświadczenie po odbyciu szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych. Art. 28. 1. Nie mogą być dopuszczone do pracy lub pełnienia służby na stanowisku albo do wykonywania prac zleconych, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, z uwzględnieniem ust. 2, osoby: 1) nie posiadające obywatelstwa polskiego, z zastrzeżeniem art. 67 ust. 4, lub 2) skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego, także popełnione za granicą, lub 3) które nie posiadają poświadczenia bezpieczeństwa, z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 27 ust. 2, 3, 6 i 8. 2. Jeżeli z ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych wynika, na zasadzie wzajemności, obowiązek dopuszczenia do informacji niejawnych obywateli obcych państw mających wykonywać w Rzeczypospolitej Polskiej pracę w interesie innego państwa lub organizacji międzynarodowej, postępowania sprawdzającego nie przeprowadza się. Art. 29. Postępowania sprawdzające, o których mowa w art. 38 i 39, na pisemny wniosek osoby upoważnionej na podstawie odrębnych przepisów do obsady stanowiska lub zlecenia prac, w tym także kierownika jednostki organizacyjnej, zwanej dalej "osobą upoważnioną do obsady stanowiska", przeprowadzają: 1) Wojskowe Służby Informacyjne - w przypadku ubiegania się osoby o zatrudnienie lub zlecenie prac związanych z obronnością państwa: a) wobec żołnierzy pozostających w służbie czynnej w Siłach Zbrojnych i pracowników cywilnych wojska, z wyjątkiem jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, b) u przedsiębiorców, w jednostkach naukowych lub badawczo-rozwojowych, których organem założycielskim jest Minister Obrony Narodowej, a także w innych jednostkach organizacyjnych, w zakresie, w jakim realizują one produkcję lub usługi, stanowiące tajemnicę państwową ze względu na obronność państwa i na potrzeby Sił Zbrojnych, c) u przedsiębiorców zajmujących się obrotem wyrobami, technologiami i licencjami objętymi tajemnicą państwową ze względu na obronność państwa, jeżeli uczestnikami tego obrotu są Siły Zbrojne lub jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej, d) w wojskowych organach ochrony prawa i wojskowych organach porządkowych, 2) Urząd Ochrony Państwa - w razie ubiegania się osoby o stanowisko, zatrudnienie lub zlecenie prac w innych przypadkach niż wymienione w pkt 1. Art. 30. Urząd Ochrony Państwa, Wojskowe Służby Informacyjne oraz Policja, Straż Graniczna i Służba Więzienna przeprowadzają samodzielne postępowania sprawdzające wobec osób ubiegających się o przyjęcie do służby lub pracy w tych organach, stosując odpowiednio przepisy ustawy. Przepis stosuje się także w stosunku do osób pełniących służbę lub zatrudnionych w tych organach i służbach. Art. 31. 1. Przeprowadzenie postępowania sprawdzającego wymaga pisemnej zgody osoby, której ma dotyczyć, zwanej dalej "osobą sprawdzaną". 2. Podanie osoby, o której mowa w art. 29, ubiegającej się o zatrudnienie lub przyjęcie do służby na stanowisku objętym z mocy przepisów ustawy wymogiem przeprowadzenia postępowania sprawdzającego, w przypadku braku zgody osoby sprawdzanej na przeprowadzenie tego postępowania, pozostawia się bez rozpatrzenia. 3. Można odstąpić od postępowania sprawdzającego, jeżeli osoba, o której mowa w ust. 1, przedstawi odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa. Art. 32. Ustawa zezwala w zakresie niezbędnym dla ustalenia, czy osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy, na zbieranie i przetwarzanie informacji o osobach trzecich, określonych w ankiecie bezpieczeństwa osobowego, o której mowa w art. 37 ust. 2 pkt 1, bez wiedzy i zgody tych osób. Art. 33. Poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych wyższą klauzulą tajności uprawnia do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych niższą klauzulą tajności wyłącznie w zakresie określonym w art. 3. Art. 34. Służby ochrony państwa oraz pełnomocnik ochrony, kierując się zasadami bezstronności i obiektywizmu, są obowiązani do wykazania najwyższej staranności w toku prowadzonego postępowania sprawdzającego co do jego zgodności z przepisami ustawy. Art. 35. 1. Postępowanie sprawdzające ma na celu ustalenie, czy osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy. 2. W toku postępowania sprawdzającego ustala się, czy istnieją wątpliwości dotyczące: 1) uczestnictwa, współpracy lub popierania przez osobę sprawdzaną działalności szpiegowskiej, terrorystycznej, sabotażowej albo innej wymierzonej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, 2) ukrywania lub świadomego niezgodnego z prawdą podawania przez osobę sprawdzaną w postępowaniu sprawdzającym informacji mających znaczenie dla ochrony informacji niejawnych, a także występowania związanych z tą osobą okoliczności powodujących ryzyko jej podatności na szantaż lub wywieranie presji, 3) przestrzegania porządku konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej, a przede wszystkim, czy osoba sprawdzana uczestniczyła lub uczestniczy, współpracowała lub współpracuje z partiami politycznymi albo innymi organizacjami, o których mowa w art. 13 Konstytucji, 4) zagrożenia osoby sprawdzanej ze strony obcych służb specjalnych w postaci prób werbunku lub nawiązania z nią kontaktu, a zwłaszcza obawy o wywieranie w tym celu presji. 3. W toku postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 2 i 3, ponadto ustala się, czy istnieją wątpliwości: 1) związane z wyraźną różnicą między poziomem życia osoby sprawdzanej a uzyskiwanymi przez nią dochodami, 2) związane z ewentualnymi informacjami o chorobie psychicznej lub innych zakłóceniach czynności psychicznych ograniczających sprawność umysłową i mogących negatywnie wpłynąć na zdolność osoby sprawdzanej do zajmowania stanowiska albo wykonywania prac związanych z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, 3) związane z uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków. 4. W celu dokonania ustaleń, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, służba ochrony państwa może zobowiązać osobę sprawdzaną do poddania się specjalistycznym badaniom oraz udostępnienia wyników tych badań. Art. 36. 1. W zależności od stanowiska lub zleconej pracy, o które ubiega się dana osoba, przeprowadza się postępowanie sprawdzające: 1) zwykłe - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, 2) poszerzone - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne", 3) specjalne - przy stanowiskach i pracach związanych z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne". 2. Postępowanie sprawdzające kończy się wydaniem poświadczenia bezpieczeństwa lub odmową wydania takiego poświadczenia. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) poświadczenia bezpieczeństwa, 2) odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa. 4. Poświadczenie bezpieczeństwa oraz odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa powinny zawierać: 1) podstawę prawną, 2) wskazanie wnioskodawcy postępowania sprawdzającego, 3) określenie służby ochrony państwa lub pełnomocnika ochrony, który przeprowadził postępowanie sprawdzające, 4) datę i miejsce wystawienia, 5) imię, nazwisko i datę urodzenia osoby sprawdzanej, 6) rodzaj przeprowadzonego postępowania sprawdzającego ze wskazaniem klauzuli informacji niejawnych, do których osoba sprawdzana może mieć dostęp, 7) stwierdzenie wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa, 8) termin ważności, 9) imienną pieczęć i czytelny podpis upoważnionego funkcjonariusza albo żołnierza służby ochrony państwa lub pełnomocnika ochrony. Art. 37. 1. Zwykłe postępowanie sprawdzające przeprowadza pełnomocnik ochrony na pisemne polecenie kierownika jednostki organizacyjnej. 2. Zwykłe postępowanie sprawdzające obejmuje: 1) wypełnienie ankiety bezpieczeństwa osobowego, zwanej dalej "ankietą", której wzór wraz z instrukcją jej wypełnienia stanowi załącznik nr 2, 2) sprawdzenie, w niezbędnym zakresie, w ewidencjach, rejestrach i kartotekach, a w szczególności w Centralnym Rejestrze Skazanych oraz Kartotece Skazanych i Tymczasowo Aresztowanych, danych zawartych w ankiecie, 3) sprawdzenie, wyłącznie w odniesieniu do osób kandydujących na stanowiska z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne", w ewidencjach i kartotekach niedostępnych powszechnie, prowadzone na pisemny wniosek pełnomocnika ochrony przez odpowiednie służby ochrony państwa, danych zawartych w ankiecie, 4) sprawdzenie akt stanu cywilnego dotyczących osoby sprawdzanej. 3. Ankietę wypełnia i podpisuje własnoręcznie osoba sprawdzana. 4. Świadome podanie nieprawdziwych lub niepełnych danych w ankiecie stanowi podstawę od odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa przez pełnomocnika ochrony. 5. W toku sprawdzeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, służby ochrony państwa mają prawo przeprowadzić rozmowę z osobą sprawdzaną w celu uniknięcia nieścisłości lub sprzeczności zawartych w uzyskanych informacjach. 6. Służby ochrony państwa przekazują pełnomocnikowi ochrony pisemną informację o wynikach czynności, o których mowa w ust. 5. 7. Po zakończeniu zwykłego postępowania sprawdzającego z wynikiem pozytywnym pełnomocnik ochrony wydaje poświadczenie bezpieczeństwa i przekazuje osobie sprawdzanej, zawiadamiając o tym osobę upoważnioną do obsady stanowiska. 8. Pełnomocnik ochrony odmawia wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli nie zostaną usunięte wątpliwości, o których mowa w art. 35 ust. 2. 9. Pełnomocnik ochrony może odmówić wydania poświadczenia bezpieczeństwa, jeżeli przeprowadzenie skutecznego postępowania sprawdzającego, w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne", nie było możliwe z przyczyn niezależnych od tego pełnomocnika. 10. O odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa pełnomocnik pisemnie zawiadamia osobę upoważnioną do obsady stanowiska. Art. 38. 1. Poszerzone postępowanie sprawdzające prowadzi właściwa służba ochrony państwa na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska. Postępowanie to obejmuje: 1) czynności, o których mowa w art. 37 ust. 2-5, 2) przeprowadzenie wywiadu w miejscu zamieszkania osoby sprawdzanej, jeżeli jest to konieczne w celu potwierdzenia danych zawartych w ankiecie, 3) rozmowę z przełożonymi osoby sprawdzanej oraz z innymi osobami, jeżeli jest to konieczne na podstawie uzyskanych informacji o osobie sprawdzanej, 4) w uzasadnionych przypadkach sprawdzenie stanu i obrotów na rachunku bankowym w trybie art. 104 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 oraz z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118) oraz zadłużenia osoby sprawdzanej, a w szczególności wobec Skarbu Państwa, jeżeli jest to konieczne w celu sprawdzenia danych zawartych w ankiecie; przepisy art. 82 § 1 i 2 oraz art. 182 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) stosuje się odpowiednio. 2. Wywiad, o którym mowa w art. 1 pkt 2, przeprowadzają służby ochrony państwa i stosują w tym zakresie odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania karnego i wydane na jego podstawie przepisy dotyczące wywiadu środowiskowego. Art. 39. Specjalne postępowanie sprawdzające prowadzi na pisemny wniosek osoby upoważnionej do obsady stanowiska właściwa służba ochrony państwa. Postępowanie to obowiązkowo obejmuje czynności, o których mowa w art. 38, a ponadto: 1) rozmowę z osobą sprawdzaną, 2) rozmowę służby ochrony państwa z trzema osobami wskazanymi przez osobę sprawdzaną w celu potwierdzenia tożsamości tej osoby. Art. 40. 1. Jeżeli w toku poszerzonego lub specjalnego postępowania sprawdzającego wystąpią wątpliwości nie pozwalające na ustalenie, czy osoba sprawdzana daję rękojmię zachowania tajemnicy, służba ochrony państwa zapewnia osobie sprawdzanej możliwość osobistego ustosunkowania się do przesłanek faktycznych stwarzających te wątpliwości. Wysłuchanie odbywa się w sposób zapewniający ochronę informacji o osobie zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860), zwanej dalej "ustawą o Urzędzie Ochrony Państwa". Osoba ta może stawić się na wysłuchanie ze swoim pełnomocnikiem. 2. Służby ochrony państwa odstępują od przeprowadzenia czynności, o której mowa w ust. 1, jeżeli jej przeprowadzenie mogłoby spowodować naruszenie zasad ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. 3. Do poszerzonego i specjalnego postępowania sprawdzającego przepisy art. 37 ust. 7-10 stosuje się odpowiednio. Art. 41. 1. Odmowa wydania poświadczenia bezpieczeństwa nie jest wiążąca dla osoby upoważnionej do obsady stanowiska, z którym wiąże się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową. 2. W razie obsady stanowiska lub zlecenia pracy osobie, w stosunku do której odmówiono wydania poświadczenia bezpieczeństwa dotyczącego informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" lub dopuszczenia do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, osoba upoważniona do obsady stanowiska informuje o tym niezwłocznie właściwą służbę ochrony państwa. 3. Postępowanie sprawdzające wobec osoby, która nie uzyskała poświadczenia bezpieczeństwa, można przeprowadzić najwcześniej po roku od daty odmowy wydania poświadczenia bezpieczeństwa. Art. 42. 1. Do postępowania sprawdzającego nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Wszystkie czynności przeprowadzone w toku postępowania sprawdzającego przez pełnomocnika ochrony oraz przez służby ochrony państwa muszą być rzetelnie udokumentowane i powinny być zakończone przed upływem: 1) miesiąca - od daty pisemnego polecenia przeprowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego, 2) 2 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie poszerzonego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą, 3) 3 miesięcy - od daty złożenia wniosku o przeprowadzenie specjalnego postępowania sprawdzającego wraz z wypełnioną ankietą. 3. Akta zakończonych postępowań sprawdzających, prowadzonych w odniesieniu do osób ubiegających się o stanowisko lub zlecenie pracy, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową, są przechowywane przez pełnomocnika ochrony i mogą być udostępniane do wglądu wyłącznie: 1) osobie sprawdzanej, ubiegającej się o takie stanowisko, 2) na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego, 3) osobie upoważnionej do obsady stanowiska lub właściwym służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego. 4. Akta zakończonych postępowań sprawdzających prowadzonych w odniesieniu do osób ubiegających się o stanowiska lub zlecenie pracy, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, przechowywane są jako wyodrębniona część w archiwach służb ochrony państwa. 5. Służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego działania, prowadzą ewidencję osób, które uzyskały poświadczenie bezpieczeństwa, a także osób, które zajmują stanowiska lub wykonują prace, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" lub stanowiących tajemnicę państwową. Dane z ewidencji oraz akta postępowań sprawdzających mogą być udostępnione wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego lub służbom ochrony państwa dla celów postępowania sprawdzającego. 6. Dane, o których mowa w ust. 5, mogą obejmować wyłącznie: 1) w odniesieniu do osoby - jej imię i nazwisko, imię ojca, datę i miejsce urodzenia, adres miejsca zamieszkania lub pobytu, nazwę i adres jednostki organizacyjnej, w której osoba jest zatrudniona, nazwę komórki organizacyjnej i stanowiska oraz sygnaturę akt postępowania sprawdzającego, 2) w odniesieniu do stanowiska lub pracy zleconej - datę objęcia stanowiska lub rozpoczęcia pracy, określenie z dostępem do jakich informacji niejawnych łączy się to stanowisko, datę wydania i numer poświadczenia bezpieczeństwa. 7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb udostępniania danych, o których mowa w ust. 5. Art. 43. 1. Osoba upoważniona do obsady stanowiska może z urzędu, za zgodą osoby sprawdzanej lub na jej wniosek, w terminie miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia o odmowie wydania poświadczenia bezpieczeństwa przez służbę ochrony państwa, zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli postępowania sprawdzającego. 2. Właściwa służba ochrony państwa niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od otrzymania żądania od Prezesa Rady Ministrów, przekazuje Prezesowi Rady Ministrów materiały dotyczące postępowania sprawdzającego celem przeprowadzenia postępowania kontrolnego. 3. Prezes Rady Ministrów, w przypadku stwierdzenia, że osoba sprawdzana daje rękojmię zachowania tajemnicy, wydaje orzeczenie wiążące właściwą służbę ochrony państwa co do wydania poświadczenia bezpieczeństwa lub uzupełnienia postępowania sprawdzającego. W przypadku potwierdzenia ustaleń dokonanych przez służbę ochrony państwa Prezes Rady Ministrów zawiadamia organ upoważniony do obsady stanowiska. 4. Po zakończeniu postępowania kontrolnego Prezes Rady Ministrów bezzwłocznie zwraca właściwej służbie ochrony państwa materiały, o których mowa w ust. 2. Art. 44. 1. Postępowania sprawdzające powtarza się, odpowiednio, w stosunku do osób na stanowiskach i wykonujących prace zlecone, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą: 1) "poufne" - co 10 lat, 2) "tajne" - co 5 lat, 3) "ściśle tajne" - co 3 lata - liczone od daty wydania poświadczenia bezpieczeństwa. 2. Wniosek o wszczęcie kolejnego postępowania sprawdzającego powinien zostać złożony co najmniej na 6 miesięcy przed upływem terminu ważności poświadczenia bezpieczeństwa. Art. 45. 1. W przypadku gdy w odniesieniu do osoby, której wydano poświadczenie bezpieczeństwa, zostaną ujawnione nowe fakty wskazujące, że nie daje ona rękojmi zachowania tajemnicy, służby ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony przeprowadzają kolejne postępowanie sprawdzające z pominięciem terminów, o których mowa w art. 44 ust. 1. 2. O wszczęciu kolejnego postępowania sprawdzającego, o którym mowa w ust. 1, służby ochrony państwa lub pełnomocnik ochrony zawiadamiają osobę odpowiedzialną za obsadę stanowiska oraz osobę sprawdzaną. Art. 46. Do kolejnego postępowania sprawdzającego stosuje się przepisy ustawy odnoszące się do właściwego postępowania sprawdzającego, z uwzględnieniem art. 47. Art. 47. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w art. 45 ust. 2, kierownik jednostki organizacyjnej może ograniczyć lub wyłączyć dostęp do informacji niejawnych osobie objętej kolejnym postępowaniem sprawdzającym. Art. 48. Pełnomocnik ochrony prowadzi wykaz stanowisk i prac zleconych oraz osób dopuszczonych do pracy lub służby na stanowiskach, z którymi wiąże się dostęp do informacji niejawnych. Przepisy art. 42 ust. 5 i 6 oraz przepisy wydane na podstawie art. 42 ust. 7 stosuje się odpowiednio. Rozdział 6 Udostępnianie informacji niejawnych Art. 49. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową określonej osobie lub instytucji może nastąpić na podstawie pisemnej zgody odpowiednio Szefów Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu lub Prezesa Rady Ministrów albo ministra właściwego dla określonego działu administracji rządowej lub kierownika urzędu centralnego, a w przypadku ich braku - na podstawie pisemnej zgody właściwej służby ochrony państwa. 2. Zgodę na udostępnienie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową może wyrazić na piśmie kierownik jednostki organizacyjnej, wyłącznie w odniesieniu do informacji wytworzonych w tej jednostce. 3. Wyrażenie zgody na udostępnienie informacji niejawnych nie oznacza zmiany lub zniesienia jej klauzuli tajności oraz musi określać zakres podmiotowy i przedmiotowy udostępnienia. Rozdział 7 Kancelarie tajne. Kontrola obiegu dokumentów Art. 50. 1. Jednostka organizacyjna, w której są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane dokumenty zawierające informacje niejawne oznaczone klauzulą "poufne" lub stanowiące tajemnicę państwową, ma obowiązek zorganizowania kancelarii, zwanej dalej "kancelarią tajną". 2. Kancelaria tajna stanowi wyodrębnioną komórkę organizacyjną podległą bezpośrednio pełnomocnikowi ochrony, odpowiedzialną za właściwe rejestrowanie, przechowywanie, obieg i wydawanie takich dokumentów uprawnionym osobom. Kancelaria tajna powinna być zorganizowana w wyodrębnionym pomieszczeniu, zabezpieczonym zgodnie z przepisami o środkach ochrony fizycznej informacji niejawnych i być obsługiwana przez pracowników pionu ochrony. Art. 51. Kancelaria tajna jest zorganizowana odrębnie dla dokumentów o określonej klauzuli tajności, z tym że dopuszczalne jest zorganizowanie jednej kancelarii, pod warunkiem że dokumenty o różnych klauzulach są fizycznie od siebie oddzielone i obsługiwane przez osobę posiadającą poświadczenie bezpieczeństwa odpowiednie do najwyższej klauzuli wytwarzanych, przetwarzanych, przekazywanych lub przechowywanych w kancelarii dokumentów. Art. 52. 1. Organizacja pracy kancelarii tajnej musi zapewniać możliwość ustalenia w każdych okolicznościach, gdzie znajduje się dokument klasyfikowany pozostający w dyspozycji jednostki organizacyjnej. 2. Dokumenty oznaczone klauzulami: "ściśle tajne" i "tajne" mogą być wydawane poza kancelarię tajną jedynie w przypadku, gdy odbiorca zapewnia warunki ochrony takich dokumentów przed nieuprawnionym ujawnieniem. W razie wątpliwości co do zapewnienia warunków ochrony, dokument może być udostępniony wyłącznie w kancelarii tajnej. 3. Kancelaria tajna odmawia udostępnienia lub wydania dokumentu, o którym mowa w art. 50 ust. 1, osobie nie posiadającej stosownego poświadczenia bezpieczeństwa. 4. Fakt zapoznania się przez osobę uprawnioną z dokumentem zawierającym informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową podlega odnotowaniu w karcie zapoznania się z tym dokumentem. Art. 53. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 1) wymagania w zakresie organizacji kancelarii tajnych, 2) zakres i warunki stosowania środków ochrony fizycznej, 3) tryb obiegu informacji niejawnych, 4) wzór karty zapoznania się z dokumentem. 2. Minister Obrony Narodowej, ministrowie właściwi: do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, spraw zagranicznych, finansów publicznych, budżetu i instytucji finansowych, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, Szefowie Kancelarii: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmu, Senatu oraz Prezesa Rady Ministrów oraz Szef Urzędu Ochrony Państwa określą, każdy w zakresie swego działania, szczególne zasady organizacji kancelarii tajnych, stosowanie środków ochrony fizycznej oraz obiegu informacji niejawnych. 3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Urzędu Ochrony Państwa, określą, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób: 1) przyjmowania, 2) przewożenia, 3) wydawania, 4) ochrony materiałów - w celu ich zabezpieczenia przed nieuprawnionym ujawnieniem, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem. Rozdział 8 Szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych Art. 54. 1. Dopuszczenie do pracy lub służby, z którymi łączy się dostęp do informacji niejawnych, poprzedza szkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych prowadzone w celu zapoznania się z: 1) zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych działających przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej i państwom sojuszniczym, a także z zagrożeniami ze strony organizacji terrorystycznych, 2) przepisami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych oraz odpowiedzialności za ich ujawnienie, 3) zasadami ochrony informacji niejawnych w zakresie niezbędnym do wykonywania pracy lub pełnienia służby, 4) sposobami ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową oraz postępowania w sytuacjach zagrożenia dla takich informacji lub w przypadku ich ujawnienia, 5) odpowiedzialnością karną, dyscyplinarną i służbową za naruszenie przepisów o ochronie informacji niejawnych. 2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadzają: 1) funkcjonariusze i żołnierze służb ochrony państwa - w stosunku do osób, o których mowa w art. 27 ust. 3-8, a także w stosunku do pełnomocników ochrony, 2) pełnomocnicy ochrony - w stosunku do osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych. 3. Koszty szkolenia pokrywa jednostka organizacyjna, w której osoba szkolona jest zatrudniona lub pełni służbę. 4. Wzajemne prawa i obowiązki organizatora i uczestnika szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, określa umowa zawarta między tymi stronami. Art. 55. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia stwierdzającego odbycie przeszkolenia, w tym odrębnie dla osób przeszkolonych przez służby ochrony państwa. Rozdział 9 Środki ochrony fizycznej informacji niejawnych Art. 56. 1. Jednostki organizacyjne, w których materiały zawierające informacje niejawne są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane, mają obowiązek stosowania środków ochrony fizycznej w celu uniemożliwienia osobom nie upoważnionym dostępu do takich informacji, a w szczególności przed: 1) działaniem obcych służb specjalnych, 2) zamachem terrorystycznym lub sabotażem, 3) kradzieżą lub zniszczeniem materiału, 4) próbą wejścia osób nieuprawnionych, 5) nieuprawnionym dostępem pracowników do materiałów oznaczonych wyższą klauzulą tajności. 2. Zakres stosowania środków ochrony fizycznej musi odpowiadać klauzuli tajności i ilości informacji niejawnych, liczbie oraz poziomowi dostępu do takich informacji zatrudnionych lub pełniących służbę osób oraz uwzględniać wskazania służb ochrony państwa dotyczące w szczególności ochrony przed zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych, także w stosunku do państwa sojuszniczego. Art. 57. W celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do informacji niejawnych, należy w szczególności: 1) wydzielić części obiektów, które poddane są szczególnej kontroli wejść i wyjść oraz kontroli przebywania, zwane dalej "strefami bezpieczeństwa", 2) wydzielić wokół stref bezpieczeństwa strefy administracyjne służące do kontroli osób lub pojazdów, 3) wprowadzić system przepustek lub inny system określający uprawnienia do wejścia, przebywania i wyjścia ze strefy bezpieczeństwa, a także przechowywania kluczy do pomieszczeń chronionych, szaf pancernych i innych pojemników służących do przechowywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, 4) zapewnić kontrolę stref bezpieczeństwa i stref administracyjnych przez przeszkolonych zgodnie z ustawą pracowników pionu ochrony, 5) stosować wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych, którym na podstawie odrębnych przepisów przyznano certyfikaty lub świadectwa kwalifikacyjne. Art. 58. 1. W uzasadnionych przypadkach dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, w szczególności rozmów i spotkań, których przedmiotem są takie informacje, wydziela się specjalne strefy bezpieczeństwa, które są poddawane stałej kontroli w zakresie stosowania środków ochrony fizycznej informacji niejawnych. 2. Urządzanie i wyposażanie pomieszczeń objętych specjalną strefą bezpieczeństwa uwzględnia zastosowanie środków zabezpieczających te pomieszczenia przed podsłuchem i podglądem. 3. Do specjalnej strefy bezpieczeństwa zakazuje się wnoszenia oraz wynoszenia przedmiotów i urządzeń bez uprzedniego ich sprawdzenia przez upoważnionych pracowników pionu ochrony. Art. 59. Pełnomocnicy ochrony są obowiązani do bieżącego nadzoru nad stosowaniem środków ochrony fizycznej. Rozdział 10 Bezpieczeństwo systemów i sieci teleinformatycznych Art. 60. 1. Systemy i sieci teleinformatyczne, służące do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, podlegają szczególnej ochronie przed nieuprawnionym ujawnieniem tych informacji, a także przed możliwością przypadkowego lub świadomego narażenia ich bezpieczeństwa. 2. Przekazanie informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową za pośrednictwem systemów i sieci teleinformatycznych, które składają się z certyfikowanych urządzeń i narzędzi kryptograficznych, może nastąpić pod warunkiem zastosowania kryptograficznych metod i środków ochrony, dopuszczonych do eksploatacji na podstawie szczególnych wymagań bezpieczeństwa, w trybie art. 61 i 62. 3. Szczególne wymagania bezpieczeństwa systemu lub sieci teleinformatycznej powinny być kompletnym i wyczerpującym opisem ich budowy, zasad działania i eksploatacji wraz z procedurami bezpieczeństwa, które muszą być spełnione w fazie projektowania, wdrażania i funkcjonowania systemu lub sieci. Procedury bezpieczeństwa obejmują zasady i tryb postępowania w sprawach związanych z bezpieczeństwem informacji niejawnych, a także określają zakres odpowiedzialności użytkowników systemu lub sieci teleinformatycznych oraz pracowników mających do nich dostęp. 4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, podstawowe wymagania bezpieczeństwa teleinformatycznego, jakim powinny odpowiadać systemy i sieci teleinformatyczne służące do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych, oraz wytyczne do opracowywania szczególnych wymagań bezpieczeństwa tych systemów i sieci. 5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności podstawowe wymagania bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych w zakresie ochrony fizycznej, elektromagnetycznej, kryptograficznej, bezpieczeństwa transmisji w sieciach lub systemach teleinformatycznych służących do wytwarzania, przetwarzania, przechowywania lub przekazywania informacji niejawnych. Art. 61. 1. Szczególne wymagania bezpieczeństwa opracowuje i przekazuje służbom ochrony państwa kierownik jednostki organizacyjnej, który jest także odpowiedzialny za eksploatację i bezpieczeństwo systemu lub sieci teleinformatycznej. 2. Szczególne wymagania bezpieczeństwa obejmujące środki ochrony kryptograficznej, elektromagnetycznej, technicznej i organizacyjnej odpowiednie dla danego systemu i sieci teleinformatycznej, w której mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową, są w każdym przypadku indywidualnie zatwierdzane przez służby ochrony państwa w terminie 30 dni od dnia ich przekazania. 3. Szczególne wymagania bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, w których mają być wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne stanowiące tajemnicę służbową, przedstawiane są służbom ochrony państwa. Niewniesienie przez służby ochrony państwa zastrzeżeń do tych wymagań w terminie 30 dni od daty ich przedstawienia uprawnia do uruchomienia systemu lub sieci teleinformatycznej. Art. 62. 1. Wytwarzanie, przechowywanie, przetwarzanie lub przekazywanie informacji niejawnych, stanowiących tajemnicę państwową odpowiednio do ich klauzuli tajności wymaga certyfikatu dla systemu wydanego przez właściwą służbę ochrony państwa. 2. Certyfikat, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na podstawie: 1) badania i oceny zdolności systemu lub sieci teleinformatycznych do ochrony informacji niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem oraz przed możliwością narażenia ich bezpieczeństwa, 2) przeprowadzonych zgodnie z ustawą postępowań sprawdzających, 3) zatwierdzonych przez służby ochrony państwa szczególnych wymagań bezpieczeństwa systemu lub sieci teleinformatycznych. Art. 63. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza: 1) osobę lub zespół osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie systemu lub sieci teleinformatycznych oraz za przestrzeganie zasad i wymagań bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych, zwane dalej "administratorem systemu", 2) pracownika pionu ochrony odpowiedzialnego za bieżącą kontrolę zgodności funkcjonowania sieci lub systemu teleinformatycznego ze szczególnymi wymaganiami bezpieczeństwa, o których mowa w art. 61 ust. 2 i 3. 2. Służby ochrony państwa udzielają kierownikom jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 61 ust. 1, niezbędnej dla realizacji ich zadań pomocy. Art. 64. Stanowiska administratora systemu mogą zajmować albo pełnić funkcję pracownika pionu ochrony, o którym mowa w art. 63 ust. 1 pkt 2, osoby, które spełniają wymagania określone w art. 18 ust. 5, odpowiednie do klauzuli informacji niejawnych wytwarzanych, przechowywanych, przetwarzanych lub przekazywanych w systemach lub sieciach, które to osoby odbyły specjalistyczne przeszkolenie prowadzone przez służby ochrony państwa. Rozdział 11 Bezpieczeństwo przemysłowe Art. 65. 1. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa, starający się o zawarcie umowy lub wykonujący umowę, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5, zwaną dalej "umową", z wykonaniem której łączy się dostęp do informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, mają obowiązek ochrony tych informacji. 2. Umowa powinna określać: 1) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, które zostaną przekazane przedsiębiorcy, jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej, w związku z wykonywaniem umowy, zwane dalej "instrukcją bezpieczeństwa przemysłowego", odpowiednie do ich ilości, klauzuli tajności oraz liczby osób mających do nich dostęp, 2) skutki oraz zakres odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z ustawy, a także nieprzestrzegania wymagań określonych w instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego. 3. Umowa może określać również wymagania w zakresie ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę służbową. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Art. 66. Jednostka organizacyjna, która zawiera umowę, wyznacza osobę odpowiedzialną za nadzorowanie, kontrolę, szkolenie i doradztwo w zakresie wykonywania przez przedsiębiorcę, jednostkę naukową lub badawczo-rozwojową obowiązku ochrony przekazanych im informacji niejawnych. Art. 67. 1. U przedsiębiorcy oraz w jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1, służby ochrony państwa, każda w zakresie swojego działania, przeprowadzają postępowanie sprawdzające. 2. Postępowaniu sprawdzającemu podlegają: 1) osoby zajmujące stanowiska związane z kierowaniem, wykonaniem umowy lub z jej bezpośrednią realizacją u przedsiębiorcy, w jednostce naukowej lub badawczo-rozwojowej, 2) osoby, które w imieniu podmiotu określonego w pkt 1 uczestniczą w czynnościach zmierzających do zawarcia umowy, jeżeli są one związane z dostępem do informacji niejawnych, 3) osoby zatrudnione w pionie ochrony, 4) działający na rzecz i zlecenie podmiotu określonego w pkt 1 przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług ochrony osób i mienia. 3. Sprawdzeniu podlegają również: 1) struktura i pochodzenie kapitału przedsiębiorcy, 2) struktura organizacyjna przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej oraz ich władz, 3) sytuacja finansowa i źródła pochodzenia środków finansowych pozostających w dyspozycji podmiotów określonych w pkt 2. 4. Do osób, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, nie stosuje się wymogu określonego w art. 28 ust. 1 pkt 1. Art. 68. 1. Sprawdzenie, o którym mowa w art. 67 ust. 3, prowadzi się na podstawie danych zawartych w wypełnionym przez przedsiębiorcę, jednostkę naukową lub badawczo-rozwojową kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego. 2. Kwestionariusz bezpieczeństwa przemysłowego zawiera w szczególności: 1) dane dotyczące statusu prawnego, 2) dane o strukturze organizacyjnej i kapitałowej, 3) dane dotyczące władz lub organów zarządzających, 4) wykaz pracowników uprawnionych do dostępu do informacji niejawnych, 5) wykaz pracowników, którzy powinni mieć dostęp do informacji niejawnych, w związku z postępowaniem zmierzającym do zawarcia umowy lub jej wykonaniem, 6) dane dotyczące systemu ochrony osób, materiałów oraz obiektów przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, 7) wykaz osób, które ze strony przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej będą odpowiedzialne za ochronę przekazanych im informacji niejawnych, 8) czytelny podpis osoby upoważnionej do składania oświadczeń woli w imieniu przedsiębiorcy lub kierownika jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej. 3. Przedsiębiorca, jednostka naukowa lub badawczo-rozwojowa mają obowiązek niezwłocznego informowania właściwych służb ochrony państwa oraz osoby, o której mowa w art. 66, o wszelkich zmianach dotyczących danych zawartych w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego. Art. 69. W przypadku pozytywnego wyniku postępowania, o którym mowa w art. 67 ust. 1, służba ochrony państwa wydaje świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego potwierdzające zdolność przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej do zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed nieuprawnionym ujawnieniem. Art. 70. Świadome podanie nieprawdziwych danych lub zatajenie prawdziwych danych w kwestionariuszu bezpieczeństwa przemysłowego albo niewykonanie obowiązku wynikającego z art. 68 ust. 3 może stanowić podstawę do odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego lub jego cofnięcia. Art. 71. 1. Odmowa wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego nie wymaga uzasadnienia. 2. Przedstawiciel przedsiębiorcy, jednostki naukowej lub badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 65 ust. 1, ma prawo, o ile nie zagraża to istotnym interesom państwa, zapoznać się z danymi zebranymi w postępowaniu sprawdzającym, a w szczególności z danymi, które stanowiły podstawę odmowy. O uprawnieniu tym służby ochrony państwa obowiązane są poinformować upoważnione podmioty. Art. 72. Świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego oraz odmowa wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego powinny zawierać: 1) określenie służby ochrony państwa, która wydała świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego lub odmówiła jego wydania, 2) miejsce i datę wystawienia, 3) nazwę podmiotu, o którym mowa w art. 65 ust. 1, i jego siedzibę, 4) podstawę prawną wydania, 5) stwierdzenie o wydaniu świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego albo o odmowie, 6) imienną pieczęć i czytelny podpis upoważnionego funkcjonariusza albo żołnierza służby ochrony państwa. Art. 73. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory: 1) kwestionariusza bezpieczeństwa przemysłowego, 2) świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego, 3) odmowy wydania świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego. Art. 74. 1. Dane zgromadzone w postępowaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, podlegają ochronie i mogą być wykorzystywane wyłącznie w celu określonym w ustawie, a ich przekazywanie innym osobom jest zakazane. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, mogą być udostępniane wyłącznie na żądanie sądu lub prokuratora w celu ścigania karnego albo Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej lub Prezesowi Rady Ministrów - gdy wymaga tego istotny interes Rzeczypospolitej Polskiej. 3. Do danych zgromadzonych w postępowaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, stosuje się przepisy art. 12 ust. 1 ustawy o Urzędzie Ochrony Państwa. Art. 75. Jeżeli w związku z wykonaniem umowy, niezależnie od jej przedmiotu, zostaną wytworzone informacje niejawne, o przyznaniu im odpowiedniej klauzuli tajności decyduje osoba, o której mowa w art. 66. Art. 76. Przepisy rozdziału stosuje się także do podmiotów uczestniczących w wykonaniu umowy niezależnie od tego, w jakich stosunkach prawnych pozostają z przedsiębiorcą, jednostką naukową lub badawczo-rozwojową, której powierzono wykonanie umowy. Rozdział 12 Zmiany w przepisach obowiązujących Art. 77. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) w art. 12 w ust. 1 po wyrazie "karnego" dodaje się przecinek i wyrazy "przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych". Art. 78. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 720 oraz z 1997 r. Nr 18, poz. 105, Nr 71, poz. 449, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926) w art. 34a w ust. 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) służbom ochrony państwa i ich upoważnionym pisemnie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych." Art. 79. W ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 50 w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu: "4) służb ochrony państwa i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych." Art. 80. W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56 i Nr 102, poz. 474 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) w art. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu: "6a) ogólna koordynacja działań w zakresie ochrony informacji niejawnych w dziale obrony narodowej,". Art. 81. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1126) w art. 39 w ust. 3 w pkt 2 w lit. j) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k) w brzmieniu: "k) ochrony informacji niejawnych." Art. 82. W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu: "Art. 35a. Pracownik ochrony, któremu mają być powierzone na podstawie ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95) zadania pełnomocnika ochrony lub pracownika pionu ochrony, musi dodatkowo spełnić wymagania określone w tej ustawie." Art. 83. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 297 w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: "7) służbom ochrony państwa i ich upoważnionym pisemnie funkcjonariuszom lub żołnierzom w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych." Art. 84. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 oraz z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118) w art. 105 w ust. 1 w pkt 2 w lit. j) kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. k) w brzmieniu: "k) służb ochrony państwa i ich upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych." Rozdział 13 Przepisy przejściowe i końcowe Art. 85. 1. Kierownicy jednostek organizacyjnych, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, powołają pełnomocników ochrony i zorganizują piony ochrony w podległych jednostkach oraz dostosują, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, pomieszczenia służbowe do wymogów ustawy. 2. Pełnomocnicy ochrony dokonają, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przeglądu stanowisk oraz sporządzą wykazy stanowisk i osób dopuszczonych do informacji niejawnych. Art. 86. 1. Dokumenty wytworzone w okresie od dnia 10 maja 1990 r. do dnia wejścia w życie ustawy, zawierające wiadomości stanowiące tajemnicę państwową lub służbową i oznaczone stosownie do przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie ustawy klauzulami: "Tajne specjalnego znaczenia", "Tajne" lub "Poufne", stają się w rozumieniu tej ustawy dokumentami oznaczonymi odpowiednio klauzulami: "ściśle tajne", "tajne" lub "poufne". 2. Osoby, o których mowa w art. 21 ust. 1, lub ich następcy prawni w odniesieniu do dokumentów zawierających wiadomości stanowiące tajemnicę państwową, wytworzonych przed dniem 10 maja 1990 r. - dokonają w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy ich przeglądu w celu dostosowania ich dotychczasowych klauzul do klauzul wynikających z ustawy. Do tego czasu dokumenty te uważa się za oznaczone odpowiednio do postanowień ust. 1, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Przepis art. 25 ust. 5 stosuje się odpowiednio. 3. Po upływie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy dokumenty, o których mowa w ust. 2, w stosunku do których nie dokonano przeglądu, stają się jawne, z wyjątkiem dokumentów odpowiadających kryteriom określonym w art. 25 ust. 2 pkt 1 i 2, które stają się dokumentami oznaczonymi klauzulą "ściśle tajne", podlegającymi ochronie na podstawie powołanego przepisu. 4. Przepisy ust. 2 i 3 nie naruszają przepisów innych ustaw. Art. 87. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów upoważnienia do dostępu do wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową: 1) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia specjalnego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 12 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy, 2) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia poszerzonego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 18 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy, 3) osobom na stanowiskach objętych wymogiem przeprowadzenia zwykłego postępowania sprawdzającego - tracą ważność po 24 miesiącach od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Przepis art. 44 ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w ust. 1. 3. Decyzje zezwalające na ujawnienie wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową, wydane na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714), zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r. 4. Zezwolenia wydane na podstawie art. 16 ustawy, o której mowa w ust. 3, zachowują ważność nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Art. 88. Działającym na podstawie odrębnych ustaw wewnętrznym służbom ochrony w jednostkach organizacyjnych kierownicy tych jednostek mogą powierzyć zadania i uprawnienia pionów ochrony zgodnie z przepisami ustawy. Art. 89. 1. Przepisy dotyczące tajemnicy państwowej lub służbowej, wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 90, o ile nie są sprzeczne z niniejszą ustawą, zachowują moc przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. 2. Przepisy dotyczące tajemnicy państwowej lub służbowej wydane na podstawie innych ustaw należy dostosować do wymogów ustawy w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 90. Traci moc ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. Nr 40, poz. 271, z 1989 r. Nr 34, poz. 178, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 110, poz. 714). Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Załączniki do ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. (poz. 95) Załącznik nr 1 WYKAZ RODZAJÓW INFORMACJI NIEJAWNYCH STANOWIĄCYCH TAJEMNICĘ PAŃSTWOWĄ I. Informacje niejawne oznaczone klauzulą "ściśle tajne": 1. Informacje dotyczące zagrożeń zewnętrznych bezpieczeństwa państwa o charakterze militarnym, plany i prognozowanie obronne oraz wynikające z nich decyzje i zadania. 2. Struktura, organizacja i funkcjonowanie systemu kierowania państwem oraz dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie zagrożenia państwa i wojny. 3. Lokalizacja, wyposażenie, właściwości ochronne i organizacja obrony stanowisk kierowania państwem i stanowisk dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie zagrożenia państwa i wojny. 4. Organizacja, funkcjonowanie systemów łączności kierowania państwem i dowodzenia Siłami Zbrojnymi w czasie podwyższonej gotowości obronnej i wojny. 5. Centralny program mobilizacji gospodarki. 6. Informacje dotyczące planowania, organizacji i funkcjonowania mobilizacyjnego rozwinięcia Sił Zbrojnych. 7. Szczegółowa struktura Sił Zbrojnych oraz okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych na czas wojny. 8. Informacje dotyczące możliwości bojowych Sił Zbrojnych, poszczególnych okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych oraz potencjalnego przeciwnika na przewidywanych obszarach i kierunkach działań wojennych. 9. Zadania bojowe Sił Zbrojnych i związków operacyjnych. 10. Organizacja i funkcjonowanie systemu obrony powietrznej i przeciwlotniczej kraju. 11. Organizacja, rozmieszczenie, zadania i możliwości działania systemu rozpoznania i walki radioelektronicznej. 12. Planowanie i realizacja przedsięwzięć w zakresie operacyjnego maskowania wojsk. 13. Planowanie, realizacja, wyniki badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych o szczególnie ważnym znaczeniu dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 14. Hasła i kody dostępu do urządzeń przechowujących, przetwarzających i przesyłających informacje oznaczone klauzulą "ściśle tajne". 15. Systemy łączności planowane, organizowane i utrzymywane przez służbę łączności podlegającą ministrom właściwym do spraw wewnętrznych, administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. 16. Organizacja, funkcjonowanie, zabezpieczenie i środki kryptograficznej ochrony przekazu informacji oznaczonych klauzulą "ściśle tajne" oraz szyfrogramy chronione algorytmem szyfrowym przeznaczonym dla zabezpieczenia tak oznaczonych informacji. 17. Organizacja, formy i metody pracy operacyjnej organów, służb i instytucji państwowych uprawnionych do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 18. Szczegółowe kierunki pracy operacyjnej i zainteresowań służb ochrony państwa. 19. Szczegółowa struktura organizacyjna oraz etatowa jednostek i komórek organizacyjnych wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze w organach, służbach i instytucjach państwowych, o których mowa w punkcie 17, a także systemy ewidencji danych o funkcjonariuszach, żołnierzach i pracownikach tych jednostek i komórek organizacyjnych. 20. Dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji funkcjonariuszy, żołnierzy i pracowników uprawnionych do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych i zatrudnionych w organach, służbach i instytucjach państwowych, o których mowa w punkcie 17. 21. Dane identyfikujące lub mogące doprowadzić do identyfikacji osób nie będących funkcjonariuszami, żołnierzami lub pracownikami organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17, a które udzieliły pomocy tym organom w zakresie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 22. Informacje dotyczące dokumentów uniemożliwiających ustalenie danych identyfikujących funkcjonariuszy, żołnierzy lub pracowników organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17, lub środków, którymi posługują się przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. 23. Informacje dotyczące stosowanych na podstawie przepisów ustawowych: środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów; kontroli korespondencji; zakupu kontrolowanego i przesyłki niejawnie nadzorowanej. 24. Plany i stan zaopatrzenia w sprzęt i materiały techniki specjalnej organów, służb i instytucji państwowych, o których mowa w punkcie 17. 25. Informacje i przedmioty uzyskane w wyniku zastosowania środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób tajny informacji oraz utrwalanie dowodów, a także w wyniku zastosowania kontroli korespondencji. 26. Informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy, służby i instytucje państwowe, o których mowa w punkcie 17, oraz informacje i przedmioty uzyskane w wyniku tych czynności, które pozwalają na identyfikację osób udzielających im pomocy w zakresie wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych. 27. Sprawozdania, biuletyny, informacje i dane statystyczne dotyczące pracy operacyjnej organów, służb i instytucji państwowej, o których mowa w punkcie 17. 28. Gospodarowanie środkami budżetowymi i mieniem państwowym na cele specjalne. 29. Organizacja, funkcjonowanie i środki techniczne radiokontrwywiadowczej ochrony państwa. 30. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą "TOP SECRET" lub równorzędną. II. Informacje niejawne oznaczone klauzulą "tajne" ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa oraz porządek publiczny: 1. Planowanie, rozmieszczenie i stan rezerw państwowych. 2. Resortowe i wojewódzkie programy mobilizacji gospodarki. 3. Plany obrony cywilnej państwa oraz plany obrony cywilnej województw. 4. Założenia systemu finansowego państwa w czasie podwyższonej gotowości obronnej i wojny. 5. Stan rozwinięcia, ukompletowania i wyposażenia jednostek wojskowych w zakresie nie objętym postanowieniami Traktatu o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie (CFE). 6. Szczegółowa struktura Sił Zbrojnych oraz okręgów wojskowych i rodzajów Sił Zbrojnych. 7. Plany i prognozy rozwoju organizacyjnego i technicznego Sił Zbrojnych oraz poszczególnych rodzajów wojsk. 8. Lokalizacja, rodzaj i przeznaczenie oraz właściwości techniczno-ochronne budownictwa specjalnego. 9. Organizacja kompleksowego przygotowania jednolitej sieci telekomunikacyjnej państwa dla potrzeb obronnych. 10. Informacje dotyczące przygotowania, budowy, zarządzania oraz funkcjonowania systemów i sieci telekomunikacyjnych, teleinformatycznych i pocztowych służących do przekazywania informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, wykorzystywanych dla potrzeb Sił Zbrojnych, służb ochrony państwa lub administracji publicznej w zakresie niezbędnym do zabezpieczenia tych systemów i sieci. 11. Zbiorcze informacje dotyczące produkcji specjalnej przemysłu obronnego, a także prognozy rozwojowe, plany i zdolności produkcyjne oraz usługowe przedsiębiorców, jednostek naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie realizacji zamówień na uzbrojenie i sprzęt wojskowy. 12. Wojskowe mapy specjalne i fotodokumenty przedstawiające obiekty inżynieryjnej rozbudowy terenu prognozowanych rejonów i kierunków działań wojennych. 13. Zbiory współrzędnych geodezyjnych lub prostokątnych punktów położonych na terenach, które mają istotne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 14. Fotogrametryczne i teledetekcyjne zdjęcia lotnicze i naziemne obiektów i terenów mających istotne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa. 15. Materiały geodezyjne i kartograficzne zawierające informacje o położeniu, rodzaju, charakterze lub przeznaczeniu obiektów mających istotne znaczenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa. 16. Informacje dotyczące przestawienia gospodarki narodowej na rzecz obronności w czasie podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 17. Informacje dotyczące przygotowania, organizacji oraz wykorzystywania transportu kolejowego, drogowego i wodnego oraz ochrony obiektów komunikacyjnych w czasie podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 18. Organizacja i funkcjonowanie systemu alarmowania wojsk oraz zadania jednostek wojskowych i garnizonów w procesie osiągania wyższych stanów gotowości bojowej. 19. Zadania centralnych konstytucyjnych organów państwa, ministrów, centralnych organów administracji rządowej oraz wojewodów związane z osiąganiem podwyższonej gotowości obronnej państwa. 20. Organizacja i funkcjonowanie systemu zaopatrywania Sił Zbrojnych w uzbrojenie, sprzęt wojskowy i amunicję w procesie osiągania wyższych stanów gotowości bojowej. 21. System ewidencji danych o osobach zajmujących stanowiska związane z obronnością kraju. 22. Informacje dotyczące systemu ochrony i obrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej na czas podwyższonej gotowości obronnej państwa i wojny. 23. Organizacja ochrony, na wypadek wojny, dóbr kultury mających szczególne znaczenie dla dziedzictwa kulturalnego narodu. 24. Dane dotyczące rezerw rzeczowych resortu spraw wewnętrznych tworzonych na rzecz wojny. 25. Szczegółowe informacje dotyczące organizacji, metod i środków służących do ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, których ujawnienie może spowodować brak ich skuteczności. 26. Informacje dotyczące planowania, rozmieszczenia, przeznaczenia i wyposażenia obiektów i nieruchomości specjalnych oraz plany ich obrony i ochrony. 27. Szczegółowe informacje dotyczące osób podejrzewanych o prowadzenie działalności godzącej w bezpieczeństwo, obronność, niezależność, całość lub międzynarodową pozycję państwa albo działalności terrorystycznej, uzyskane i przetwarzane przez służby ochrony państwa. 28. Szczegółowa struktura organizacyjna i etatowa jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 29. System ewidencji danych o funkcjonariuszach, żołnierzach i pracownikach Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej i jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz dane z tej ewidencji, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 30. Dane statystyczne dotyczące spraw kadrowych służb ochrony państwa, z wyłączeniem danych zamieszczanych w ustawie budżetowej. 31. Informacje z materiałów archiwalnych dotyczące pracy operacyjnej, w tym kartoteki i informacje sporządzone w oparciu o archiwalne materiały operacyjne, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 32. System i sposób ochrony granicy państwowej, kontroli ruchu granicznego, działań antyterrorystycznych, antysabotażowych, a także informacje dotyczące operacyjnych możliwości ochrony granicy państwowej. 33. Szczegółowe formy i metody działania Urzędu Ochrony Państwa, Wojskowych Służb Informacyjnych, Policji, Straży Granicznej oraz jednostek wojskowych podporządkowanych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 34. Informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy, służby lub instytucje państwowe uprawnione do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz informacje i przedmioty uzyskane w wyniku tych czynności, chyba że zawierają informacje oznaczone wyższą klauzulą tajności. 35. Szczegółowe informacje dotyczące funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową. 36. Dzienniki korespondencyjne do rejestracji dokumentów oraz ewidencje innych materiałów zawierających informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową. 37. Szczegółowe informacje dotyczące ochrony i zabezpieczenia obiektów ważnych dla gospodarki narodowej albo ze względu na obronność lub bezpieczeństwo państwa. 38. Szczegółowe informacje dotyczące planowanych, wykonywanych i zrealizowanych czynności dochodzeniowo-śledczych, jeżeli ich ujawnienie mogłoby stanowić przeszkodę dla prawidłowego toku postępowania karnego. 39. Projekty wynalazcze uznane za tajne zgodnie z przepisami o wynalazczości. 40. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą "SECRET" lub równorzędną. III. Informacje niejawne oznaczone klauzulą "tajne" ze względu na ważny interes państwa: 1. Materiały dla Rady Ministrów dotyczące potencjału strategicznego państwa oraz strategicznych zamówień rządowych i ich realizacji. 2. Instrukcje do negocjacji w sprawie zawierania umów finansowych o znaczeniu ogólnopaństwowym, których ujawnienie mogłoby mieć wpływ na dalszy tok negocjacji. 3. Wnioski o udzielenie poręczenia, umowy poręczenia oraz umowy o udzielenie poręczenia dotyczące producentów sprzętu obronnego. 4. System zabezpieczenia wartości pieniężnych w bankach państwowych i w przedsiębiorstwach produkujących znaki pieniężne. 5. Limit rezerwy specjalnej krajowych znaków pieniężnych w Narodowym Banku Polskim. 6. Informacje o organizacji i zabezpieczeniu transportów wartości pieniężnych przekraczających równowartość kwoty 500 tys. EURO organizowanych przez banki państwowe oraz przedsiębiorstwa produkujące znaki pieniężne. 7. System zabezpieczenia znaków skarbowych akcyzy w przedsiębiorstwach wytwarzających te znaki, bankach państwowych i urzędach skarbowych. 8. Informacje związane z projektowaniem i przygotowaniem do produkcji znaków pieniężnych z wyłączeniem monet przeznaczonych na cele kolekcjonerskie i papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski oraz znaków skarbowych akcyzy, w zakresie niezbędnym do ich zabezpieczenia przed podrabianiem lub przerabianiem, do czasu wprowadzenia ich do obiegu. 9. Informacje dotyczące technologii produkcji znaków pieniężnych, znaków skarbowych, akcyzy, papierów wartościowych i kart płatniczych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski albo inne banki państwowe. 10. Informacje dotyczące technologii produkcji oraz szczegółowych sposobów zabezpieczeń dokumentów tożsamości, a także innych zabezpieczonych dokumentów wydawanych przez organy władzy publicznej. 11. Decyzje o skokowych zmianach kursu złotego w stosunku do walut obcych (dewaluacja, rewaluacja) dokonywane przez Narodowy Bank Polski do czasu podania ich do publicznej wiadomości. 12. Plany, zasady i systemy organizacji ochrony oraz zabezpieczenia banków państwowych. 13. Wysokość stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego - do czasu ich podania do publicznej wiadomości. 14. Przedział odchyleń kursu złotego od centralnego parytetu - do czasu podania ich do publicznej wiadomości. 15. Prace badawczo-rozwojowe o szczególnie istotnym znaczeniu dla interesu gospodarczego państwa, zlecone przez ministrów i centralne organy państwowe. 16. Informacje dotyczące rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, których ujawnienie naraziłoby na szkodę ważny interes gospodarczy państwa. 17. Informacje o sposobie działania urządzeń kontrolno-sygnalizacyjnych i systemów alarmowych zabezpieczających dostęp do miejsc składowania i stosowania materiałów jądrowych kategorii I i II. 18. Informacje dotyczące planów i zadań polityki zagranicznej, których ujawnienie naraziłoby na szkodę ważny interes państwa lub innego podmiotu stosunków międzynarodowych, do czasu oficjalnego ich ogłoszenia. 19. Materiały, dokumenty, sprawozdania z negocjacji i konsultacji międzynarodowych oraz umowy międzynarodowe lub ich części, jeżeli uznane zostały za niejawne na wniosek jednej ze stron. 20. Informacje polityczne, gospodarcze lub wojskowe dotyczące państw obcych, uzyskane pod warunkiem zapewnienia ich tajności. 21. Organizacja i funkcjonowanie poczty dyplomatycznej. 22. System ochrony polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych. 23. Zadania polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych na czas wojny. 24. Zadania w zakresie ochrony przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej w czasie wojny. 25. Plany, prognozy i informacje na temat rozwoju obrotu z zagranicą sprzętem specjalnym i uzbrojeniem oraz technologiami i usługami specjalnymi. 26. Informacje niejawne wymieniane przez Rzeczpospolitą Polską z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego, Unią Europejską i Unią Zachodnioeuropejską oraz z innymi organizacjami międzynarodowymi i państwami, oznaczone klauzulą "SECRET" lub równorzędną. Załącznik nr 2 ANKIETA BEZPIECZEŃSTWA OSOBOWEGO Szanowna Pani, Szanowny Panie, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, kierując się troską o bezpieczeństwo narodowe i mając powinność jego ochrony, przedstawia tę ankietę w przekonaniu, iż zostanie ona wypełniona zgodnie z Pana /Pani/ najlepszą wiedzą i wolą. Dziękując za współpracę podkreślamy, że celem tej ankiety jest wyłącznie ochrona bezpieczeństwa narodowego przed zagrożeniami ze strony obcych służb specjalnych, ugrupowań terrorystycznych lub grup przestępczych. Prosimy uważnie przeczytać poniższą instrukcję, a w razie wątpliwości zwrócić się do pełnomocnika ochrony w Pana /Pani/ jednostce organizacyjnej lub do właściwej służby ochrony państwa o pomoc w wypełnieniu ankiety. Instrukcja 1. Przed wypełnieniem ankiety proszę się z nią dokładnie zapoznać. 2. Proszę wypełniać ankietę pismem drukowanym, a w razie możliwości pismem maszynowym. 3. Jeśli ankieta zawiera zbyt mało miejsca na wpisanie danych, proszę je podać na osobnej karcie formatu A-4, którą należy dołączyć do ankiety. 4. W razie braku wiedzy umożliwiającej podanie danych, proszę wpisać sformułowanie: "nie wiem". 5. Jeżeli treść któregoś z punktów lub podpunktów ankiety nie dotyczy Pana /Pani/ osoby, proszę wpisywać sformułowanie: "nie dotyczy". 6. Jeśli dane w kolejnych punktach ankiety są identyczne z danymi podanymi w poprzednich punktach, można w kolejnych punktach wpisywać sformułowanie: "jak w pkt ... lit. ...". 7. Jeżeli któryś z członków rodziny, o których mowa w pkt 2-9 ankiety, zmarł, proszę ograniczać wypełnianie takiego fragmentu ankiety wyłącznie do podania jego imienia, nazwiska, daty i miejsca urodzenia oraz sformułowania: "nie żyje". 8. Niniejszą ankietę wypełnia się w podanym niżej zakresie, w związku z upoważnieniem Pana /Pani/ do dostępu do informacji niejawnych. 9. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "zastrzeżone" wypełniają następujące punkty: 1, 2a-c, 3a-c, 12, 13, 22, 28a. 10. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" wypełniają wyłącznie następujące punkty: 1-7, 9, 12, 13, 15-19, 22-28, 30, 32 i 33. 11. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "tajne" nie wypełniają pkt 31. 12. Osoby objęte postępowaniem sprawdzającym w związku z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne" wypełniają wszystkie punkty ankiety. 13. Przy ponownym postępowaniu sprawdzającym przeprowadzanym po upływie 10 lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "poufne" - osobę tę prosi się o wypełnienie pkt: 10, 17, 22-25, 28 i 29 z odniesieniem się wyłącznie do okresu począwszy od daty wypełnienia poprzedniej ankiety do dnia wypełnienia następnej ankiety. Jeżeli dane odnoszące się do wyżej wymienionych punktów nie uległy zmianie, należy przy nich wpisać sformułowanie: "bez zmian". 14. Przy ponownym postępowaniu sprawdzającym, przeprowadzanym po upływie trzech lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa uprawniające do dostępu do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą "ściśle tajne", a po upływie pięciu lat w stosunku do osoby, która otrzymała poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji oznaczonych klauzulą "tajne" - osoby te nie wypełniają punktów: 1j oraz 1k. 15. Przy kolejnym postępowaniu sprawdzającym przeprowadzanym po upływie okresów, o których mowa wyżej, proszę wypełnić punkty: 10, 17, 22-25, 28 i 29, odnosząc się wyłącznie do okresu począwszy od daty wypełnienia poprzedniej ankiety do dnia wypełnienia następnej ankiety. Jeżeli dane odnoszące się do wyżej wymienionych punktów nie uległy zmianie, należy przy nich wpisać sformułowanie: "bez zmian". Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 8 stycznia 1999 r. Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego. (Dz. U. Nr 12, poz. 96) Art. 1. 1. Przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) w zakresie dotyczącym: 1) tworzenia i funkcjonowania sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych oraz mistrzostwa sportowego - wchodzą w życie z dniem 1 września 1999 r., z zastrzeżeniem ust. 2, 2) tworzenia i funkcjonowania szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych oraz mistrzostwa sportowego - wchodzą w życie z dniem 1 września 2002 r., 3) obowiązku szkolnego realizowanego w szkołach, o których mowa w pkt 1 - wchodzą w życie z dniem 1 września 1999 r., 4) obowiązku nauki realizowanego w szkołach, o których mowa w pkt 2, oraz w formach pozaszkolnych - wchodzą w życie z dniem 1 września 2002 r. 2. Sprawdzian, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 1, przeprowadza się na zakończenie nauki w sześcioletniej szkole podstawowej, począwszy od 2002 r. Art. 2. 1. Dotychczasowe szkoły podstawowe z dniem 1 września 1999 r. stają się sześcioletnimi szkołami podstawowymi, o których mowa w ustawie wymienionej w art. 1. 2. Gimnazja są tworzone z dniem 1 września 1999 r. Tworzenie gimnazjów w roku szkolnym 1999/2000 następuje po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego kuratora oświaty. 3. Szkoły ponadgimnazjalne są tworzone z dniem 1 września 2002 r. Art. 3. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia: 1) sposób i terminy dostosowania działalności dotychczasowych szkół podstawowych do wymogów nowego systemu szkolnego oraz tworzenia gimnazjów, z uwzględnieniem zasady zapobiegania rozdrobnieniu sieci szkolnej, 2) sposób wprowadzenia poszczególnych typów szkół ponadgimnazjalnych i przekształcenia dotychczasowych szkół ponadpodstawowych w szkoły ponadgimnazjalne odpowiednich typów, z uwzględnieniem zasady, że uczniom uczęszczającym do dotychczasowych szkół ponadpodstawowych zapewnia się możliwość ich ukończenia na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r. 2. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i terminy wprowadzenia nowych typów szkół artystycznych oraz przekształcenia dotychczasowych szkół artystycznych w szkoły nowego typu i ich funkcjonowanie w systemie oświaty, z uwzględnieniem zasady, że uczniom uczęszczającym do dotychczasowych szkół artystycznych II stopnia, z wyjątkiem szkół baletowych, zapewnia się możliwość ich ukończenia na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r. Art. 4. 1. Z dniem 1 września 1999 r. uczniowie klas I-VI dotychczasowych szkół podstawowych stają się uczniami odpowiednich klas sześcioletniej szkoły podstawowej. 2. Z dniem 1 września 1999 r. uczniowie, którzy ukończyli klasę szóstą, oraz uczniowie klasy siódmej, którzy nie otrzymali promocji do klasy ósmej, dotychczasowych szkół podstawowych stają się uczniami pierwszej klasy gimnazjum. 3. Świadectwo ukończenia klasy szóstej w roku szkolnym 1998/1999 jest równoważne ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej. 4. Na świadectwach, o których mowa w ust. 3, umieszcza się następującą adnotację: "Świadectwo niniejsze jest równoważne ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej". 5. Świadectwa ukończenia klasy szóstej lub siódmej, posiadane przez osoby, które przed rokiem szkolnym, o którym mowa w ust. 3, nie ukończyły szkoły podstawowej, uprawniają do kontynuowania nauki w gimnazjum odpowiednio w klasie pierwszej lub drugiej. Art. 5. 1. Uczniowie będący w dniu 1 września 1999 r. uczniami klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych kończą te szkoły na dotychczasowych zasadach oraz kontynuują naukę w szkołach ponadpodstawowych i kończą te szkoły na zasadach obowiązujących przed tym dniem. 2. Uczniowie klas ósmych, którzy w roku szkolnym 1999/2000 nie otrzymali promocji, stają się uczniami klasy drugiej gimnazjum. 3. Świadectwo ukończenia ośmioklasowej szkoły podstawowej uprawnia od dnia 1 września 2002 r. do kontynuowania nauki w szkołach ponadgimnazjalnych. Art. 6. 1. Uczniowie będący w dniu 1 września 1999 r. uczniami klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych realizują obowiązek szkolny w tych szkołach, a po ich ukończeniu realizują obowiązek nauki w publicznych lub niepublicznych szkołach ponadpodstawowych albo w formach pozaszkolnych do ukończenia 18 roku życia. 2. Uczniowie, którzy w dniu 1 września 1999 r. ukończyli dotychczasową szkołę podstawową, realizują obowiązek nauki w publicznych lub niepublicznych szkołach ponadpodstawowych albo w formach pozaszkolnych do ukończenia 18 roku życia. 3. Przepis ust. 2 stosuje się również do osób, które przed dniem 1 września 1999 r. ukończyły szkołę podstawową i nie kontynuują nauki, a w dniu 1 września 1999 r. nie ukończyły 18 roku życia. Art. 7. 1. Stanowisko dyrektora nowo tworzonego gimnazjum publicznego może zostać powierzone nauczycielowi wskazanemu przez organ prowadzący bez ogłaszania i przeprowadzania konkursu, jednak na czas nie dłuższy niż do dnia 31 sierpnia 2002 r. Wymagania, jakim powinna odpowiadać osoba zajmująca stanowisko dyrektora gimnazjum, określają odrębne przepisy. 2. Przepis art. 36a ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, stosuje się odpowiednio. Art. 8. 1. Rady gmin, do dnia 15 marca 1999 r., ustalą sieć gimnazjów publicznych prowadzonych przez gminy oraz granice ich obwodów. 2. Organy prowadzące gimnazja publiczne powierzą, do dnia 15 kwietnia 1999 r., stanowiska dyrektorów gimnazjów, z tym że ich objęcie następuje z dniem 1 września 1999 r. Art. 9. Nauczyciele gimnazjum muszą posiadać kwalifikacje określone w odrębnych przepisach. Art. 10. Obwód gimnazjum publicznego, prowadzonego przez gminę, może obejmować obszary należące do sąsiadujących gmin, jeżeli gminy te zawrą umowę o współdziałaniu zgodnie z odrębnymi przepisami. Art. 11. 1. Osoby prawne i fizyczne, zamierzające założyć i prowadzić gimnazja publiczne od dnia 1 września 1999 r., powinny złożyć wnioski o udzielenie zezwolenia nie później niż do dnia 31 maja 1999 r. 2. Osoby prawne i fizyczne, zamierzające założyć i prowadzić niepubliczne gimnazja od dnia 1 września 1999 r., powinny złożyć wnioski o wpis do ewidencji nie później niż do dnia 31 maja 1999 r. 3. Gimnazja publiczne i niepubliczne założone z dniem 1 września 1999 r. przez osoby prawne i fizyczne otrzymują dotacje z budżetu gminy z dniem rozpoczęcia działalności. Art. 12. 1. Nowo utworzone i istniejące w dniu 1 stycznia 1999 r.: 1) niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, dotychczasowe ośmioletnie szkoły podstawowe, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych oraz szkół artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy, 2) niepubliczne dotychczasowe ośmioletnie szkoły podstawowe specjalne i szkoły ponadpodstawowe o uprawnieniach szkół publicznych, w tym z oddziałami integracyjnymi, otrzymują dotacje z budżetu powiatu, 3) szkoły niepubliczne nie posiadające uprawnień szkół publicznych mogą otrzymywać dotacje z budżetu powiatu. 2. Szczegółowe zasady udzielania dotacji, o których mowa w ust. 1, określa organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego. 3. Niepubliczne szkoły artystyczne otrzymują dotacje od ministra właściwego do spraw kultury. Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze. (Dz. U. Nr 12, poz. 97) Na podstawie art. 8 oraz art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych (Dz. U. Nr 13, poz. 60, Nr 83, poz. 418, z 1996 r. Nr 152, poz. 719 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 504, Nr 107, poz. 690, Nr 121, poz. 770 i Nr 158, poz. 1044) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów na cele rolnicze (Dz. U. Nr 19, poz. 92, z 1996 r. Nr 3, poz. 18, Nr 52, poz. 229 oraz z 1997 r. Nr 36, poz. 219, Nr 82, poz. 519, Nr 97, poz. 597, Nr 105, poz. 665 i Nr 144, poz. 964) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Wysokość kredytów objętych dopłatami na cele, o których mowa w § 1 pkt 1-6, nie może przekroczyć łącznie równowartości: 1) 10 q żyta na 1 ha użytków rolnych dla krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, posiadających gospodarstwa o powierzchni do 100 ha, 2) 6 q żyta na 1 ha użytków rolnych dla krajowych przedsiębiorców prowadzących produkcję rolniczą, posiadających gospodarstwa o powierzchni powyżej 100 ha - według cen przyjętych do naliczenia podatku rolnego w roku, w którym zawarto umowy kredytowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 11 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. (Dz. U. Nr 12, poz. 98) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 158, poz. 1037) w § 3 dodaje się ust. 3-6 w brzmieniu: "3. W przypadku pozycji towarowych określonych kodami PCN 0201, 0202, 0207 i 1001 rozdysponowanie ustanowionej puli kontyngentów taryfowych jest dokonywane kwartalnie w następujący sposób: 1) I kwartał - 25%, 2) II kwartał - 25%, 3) III kwartał - 25%, 4) IV kwartał - 25%. 4. W przypadku pozycji towarowej określonej kodem PCN 0203 rozdysponowanie ustanowionej puli kontyngentów taryfowych jest dokonywane kwartalnie w następujący sposób: 1) I kwartał - 40%, 2) II kwartał - 20%, 3) III kwartał - 20%, 4) IV kwartał - 20%. 5. Wnioski o przydział kontyngentów dla pozycji towarowych określonych kodami PCN 0201, 0202, 0203, 0207 i 1001 składa się na każdy kwartał oddzielnie, poczynając od pierwszego dnia miesiąca rozpoczynającego dany kwartał. 6. Termin ważności pozwolenia na przywóz towarów z pozycji towarowych określonych kodami PCN 0201, 0202, 0203, 0207 i 1001 nie może być dłuższy niż miesiąc. Termin ten nie może wykraczać poza ostatni dzień kwartału, na który pozwolenie zostało wydane." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 4 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego. (Dz. U. Nr 12, poz. 99) Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 1990 r. o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 951) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 21 listopada 1996 r. w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego (Dz. U. Nr 138, poz. 641 i z 1998 r. Nr 100, poz. 641) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1. Prezes Agencji kieruje działalnością Agencji i reprezentuje ją na zewnątrz. 2. Prezes Agencji kieruje Agencją przy pomocy zastępców Prezesa, dyrektorów komórek organizacyjnych w Centrali oraz dyrektorów oddziałów terenowych, którzy są wobec niego odpowiedzialni za całość spraw objętych ich zakresem działania."; 2) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Prezes Agencji koordynuje działalność oddziałów terenowych oraz nadzoruje prace dyrektorów oddziałów terenowych."; 3) § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Prezes Agencji podejmuje decyzje w sprawie pracowników w Centrali oraz dyrektorów oddziałów terenowych."; 4) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. 1. Centrala jest aparatem wykonawczym Prezesa Agencji. 2. W skład Centrali wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Gabinet Prezesa, 2) Biuro Prezydialno-Organizacyjne, 3) Biuro Interwencji i Regulacji Rynkowej, 4) Biuro Rezerw Państwowych, 5) Biuro Strategii, Analiz Rynkowych i Integracji Europejskiej, 6) Biuro Finansowo-Księgowe, 7) Biuro Kontroli Wewnętrznej, 8) Zespół do Spraw Spółek Kapitałowych, 9) Zespół do Spraw Informatyki. 3. Zakresy działania oraz podporządkowanie organizacyjne poszczególnych komórek organizacyjnych określa regulamin organizacyjny Agencji."; 5) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu: "§ 6a. Prezes Agencji może tworzyć komisje opiniodawczo-doradcze i zespoły problemowe o charakterze stałym lub doraźnym, określając nazwę, skład osobowy, zakres zadań i tryb pracy tych organów."; 6) w § 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Do zadań Rady Agencji, zwanej dalej "Radą", należy opiniowanie: 1) projektu rocznego programu działań interwencyjnych, 2) sprawozdań Agencji w części dotyczącej realizacji zadań interwencyjnych, 3) innych spraw przedstawionych przez Prezesa Agencji w celu zaopiniowania."; 7) § 8 otrzymuje brzmienie: "§ 8. 1. Rada obraduje na posiedzeniach. 2. Posiedzenia Rady zwołuje Przewodniczący Rady, na wniosek Prezesa Agencji, co najmniej raz na kwartał. 3. W posiedzeniach Rady mogą uczestniczyć osoby zaproszone przez Prezesa Agencji. 4. Szczegółowy tryb pracy Rady określa regulamin uchwalony przez Radę."; 8) § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Z tytułu uczestnictwa w posiedzeniach Rady zamiejscowym członkom Rady przysługuje zwrot kosztów podróży, zakwaterowania i diety według przepisów o podróżach służbowych."; 9) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. 1. Siedzibami oddziałów terenowych są: Warszawa, Olsztyn, Lublin, Katowice, Poznań, Wrocław i Szczecin. 2. Pracami oddziału terenowego kieruje dyrektor oddziału, reprezentujący oddział na zewnątrz i działający w granicach określonych przez statut oraz pełnomocnictw udzielonych przez Prezesa Agencji."; 10) po § 10 dodaje się § 10a, § 10b i § 10c w brzmieniu: "§ 10a. Dyrektor oddziału terenowego jest kierownikiem zakładu pracy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy oraz przełożonym wszystkich pracowników zatrudnionych w oddziale terenowym. Nawiązanie i rozwiązanie stosunku pracy z zastępcą dyrektora oddziału terenowego oraz głównym księgowym wymaga zgody Prezesa Agencji. § 10b. Strukturę oddziałów terenowych określają regulaminy organizacyjne oddziałów terenowych ustalone przez Prezesa Agencji. § 10c. Do zakresu działania oddziału terenowego należy w szczególności: 1) realizacja zadań podejmowanych przez Agencję w ramach działań interwencyjnych, 2) wykonywanie zadań Agencji dotyczących gospodarowania państwowymi rezerwami produktów rolnych oraz produktów i półproduktów żywnościowych, 3) badanie i analizowanie rynku produktów rolnych i żywnościowych."; 11) § 11 otrzymuje brzmienie: "§ 11. 1. Prezes Agencji może udzielić pełnomocnictw pracownikom Agencji. Udzielając pełnomocnictwa, Prezes Agencji określa zakres umocowania pełnomocnika. Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu Prezes Agencji może udzielić pełnomocnictwa szczególnego do dokonywania czynności określonego rodzaju lub pełnomocnictwa do poszczególnej czynności. 2. Udzielenie pełnomocnictwa szczególnego jest konieczne w sprawach dotyczących: 1) zakupu i sprzedaży środków trwałych, 2) obejmowania oraz zbywania udziałów i akcji w spółkach prawa handlowego, 3) udzielania poręczeń kredytowych, 4) udzielania zaliczek pieniężnych na zakup produktów rolnych i żywnościowych oraz na ich przechowywanie, 5) zaciągania innych zobowiązań finansowych ponad kwoty określone przez Prezesa Agencji w pełnomocnictwie ogólnym. 3. Prezes Agencji może udzielić pełnomocnictwa osobom prawnym lub fizycznym do dokonywania w jego imieniu określonych czynności cywilnoprawnych lub faktycznych."; 12) § 13 otrzymuje brzmienie: "§ 13. 1. Zastępcy Prezesa działają w granicach pełnomocnictw udzielonych przez Prezesa Agencji. 2. W pełnomocnictwie udzielonym zastępcom Prezesa lub dyrektorom oddziałów terenowych Prezes Agencji może zawrzeć postanowienie zezwalające na ustanowienie przez nich dalszych pełnomocnictw do dokonywania poszczególnych czynności prawnych w granicach umocowania."; 13) po § 13 dodaje się § 13a w brzmieniu: "§ 13a. W sprawach nie uregulowanych statutem do udzielania pełnomocnictw mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego o przedstawicielstwie."; 14) w § 14: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i ewidencję księgową, odrębnie dla gospodarki państwowymi rezerwami gospodarczymi i odrębnie dla działalności interwencyjnej na rynku produktów rolnych i żywnościowych.", b) w ust. 3 skreśla się drugie zdanie; 15) § 15 otrzymuje brzmienie: "§ 15. 1. Agencja tworzy następujące fundusze: 1) fundusz statutowy, 2) inne fundusze wynikające z obowiązujących przepisów ustawowych. 2. Wysokość funduszu statutowego na dzień 31 grudnia 1997 r. wynosi 1 248 390 804,42 zł. 3. Fundusz statutowy ulega zwiększeniu o wypracowany zysk oraz zmniejszeniu o poniesioną stratę. 4. Prezes Agencji może tworzyć inne niż wymienione w ust. 1 fundusze w porozumieniu z Ministrem Finansów."; 16) § 16 otrzymuje brzmienie: "§ 16. 1. Roczny plan finansowy Agencji obejmuje w szczególności: 1) planowane przychody według podstawowych rodzajów, 2) wydatki związane z nabywaniem majątku trwałego, 3) koszty funkcjonowania Agencji według rodzajów, 4) planowany stan zatrudnienia w Agencji, 5) uzasadnienie planu finansowego. 2. Roczny plan finansowy sporządza się według zasad określonych w § 14 ust. 1 statutu."; 17) w § 17 skreśla się ust. 1, 2 i 3 oraz oznaczenie ust. 4; 18) § 18 otrzymuje brzmienie: "§ 18. Zasady wynagradzania pracowników Agencji określa Prezes Agencji, w uzgodnieniu z Ministrem Finansów, w zakładowym regulaminie wynagrodzeń."; 19) § 19 otrzymuje brzmienie: "§ 19. Zakładowy plan kont powinien zapewnić wyodrębnienie ewidencji w zakresie gospodarki państwowymi rezerwami gospodarczymi oraz działalności interwencyjnej na rynku produktów rolnych i żywnościowych, zgodnie z § 14 ust. 1 statutu."; 20) w § 20: a) w ust. 1 wyrazy "Zespół Kontroli Wewnętrznej" zastępuje się wyrazami "komórka organizacyjna właściwa w sprawach kontroli wewnętrznej.", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Czynności kontrolne w zakresie swojego działania wykonują z urzędu także zastępcy Prezesa Agencji, kierownicy komórek organizacyjnych oraz dyrektorzy oddziałów terenowych.", c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: "9. Wyniki kontroli, w formie informacji zbiorczej zawierającej pokontrolne wnioski, kontrolujący przedstawiają Prezesowi Agencji."; 21) po § 20 dodaje się § 20a w brzmieniu: "§ 20a. W razie ujawnienia w toku kontroli czynu mającego cechy przestępstwa, kontrolujący niezwłocznie zawiadamia o tym Prezesa Agencji lub dyrektora oddziału terenowego, jak również zabezpiecza dokumenty i przedmioty stanowiące dowód przestępstwa."; 22) § 21 otrzymuje brzmienie: "§ 21. Zadanie, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy, Agencja realizuje w szczególności przez: 1) interwencyjny zakup i sprzedaż produktów rolnych oraz ich przetworów na rynku krajowym i rynkach zagranicznych, 2) udzielanie dopłat do cen skupu, 3) udzielanie dopłat do przechowywania, 4) udzielanie subwencji eksportowych, 5) udzielanie poręczeń kredytów, z wyjątkiem kredytów inwestycyjnych, przedsiębiorcom realizującym zadania zlecone przez Agencję."; 23) § 22 otrzymuje brzmienie: "§ 22. 1. Ceny interwencyjne produktów rolnych oraz ich przetworów ujętych w rocznym programie działań interwencyjnych ustala Prezes Agencji, z uwzględnieniem przeciętnych cen rynkowych oraz cen minimalnych w odniesieniu do artykułów, dla których są one określane. 2. Prezes Agencji, ustalając wysokość cen interwencyjnych, o których mowa w ust. 1, określa terminy obowiązywania cen oraz wymogi jakościowe i ilość produktów objętych zakupami, z uwzględnieniem środków finansowych ujętych w rocznym programie działań interwencyjnych."; 24) w § 24: a) w ust. 1 wyraz "realizuje" zastępuje się wyrazami "może realizować", b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "w dokumentacji przetargowej" oraz wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 3", c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Szczegółowe procedury zakupu produktów rolnych oraz ich przetworów, w tym przechowywania, określa Prezes Agencji w regulaminie."; 25) § 25 otrzymuje brzmienie: "§ 25. 1. Ceny sprzedaży produktów rolnych oraz ich przetworów Prezes Agencji ustala, uwzględniając potrzebę stabilizacji rynku. 2. Agencja dokonuje sprzedaży produktów i ich przetworów, o których mowa w ust. 1, w drodze przetargów. 3. Szczegółowe procedury sprzedaży określa Prezes Agencji."; 26) § 26 otrzymuje brzmienie: "§ 26. 1. Agencja może rozpocząć wykonywanie zadań powierzonych w trybie art. 4a ustawy, po zapewnieniu środków finansowych na ich realizację. 2. Sposób wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1, określa akt powierzający te zadania."; 27) § 27 otrzymuje brzmienie: "§ 27. Ustalając propozycje wysokości cen minimalnych, Prezes Agencji uwzględnia: 1) przewidywany poziom cen krajowych i cen w imporcie, 2) możliwości finansowe Agencji, 3) stanowisko zespołu do spraw cen minimalnych powołanego przez Prezesa."; 28) § 28 otrzymuje brzmienie: "§ 28. W skład zespołu, o którym mowa w § 27 pkt 3, wchodzą przedstawiciele: Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Ministra Finansów, Agencji, Federacji Konsumentów, organizacji producentów i przetwórstwa rolno-spożywczego oraz związków zawodowych rolników. Pracami zespołu kieruje przedstawiciel Agencji."; 29) w § 29 skreśla się wyrazy "do zatwierdzenia,"; 30) w § 30: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "jeżeli jest to niezbędne do realizacji jej zadań ustawowych, z zastrzeżeniem ust. 2", b) skreśla się ust. 2, 4 i 5. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 8 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu powoływania i odwoływania członków Rady Konsultacyjnej przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki. (Dz. U. Nr 12, poz. 100) Na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu powoływania i odwoływania członków Rady Konsultacyjnej przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki (Dz. U. Nr 9, poz. 33) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Członków Rady Konsultacyjnej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów spośród kandydatów zgłoszonych przez ogólnokrajowe organizacje środowisk energetycznych, ogólnokrajowe organizacje samorządu terytorialnego oraz ogólnokrajowe organizacje, dla których ochrona konsumentów stanowi zadanie statutowe." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 3 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu wyłaniania delegatów na Pierwszy Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych. (Dz. U. Nr 12, poz. 101) Na podstawie art. 91 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. Nr 102, poz. 475 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Delegaci na Pierwszy Krajowy Zjazd Doradców Podatkowych, zwany dalej "Zjazdem", wyłaniani są w wyborach delegatów na Zjazd, zwanych dalej "wyborami". 2. Wybory odbywają się w okręgach wyborczych z siedzibami: 1) w Białymstoku - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa podlaskiego, 2) w Bydgoszczy - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa kujawsko-pomorskiego, 3) w Gdańsku - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa pomorskiego, 4) w Katowicach - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa śląskiego, 5) w Kielcach - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa świętokrzyskiego, 6) w Krakowie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa małopolskiego, 7) w Lublinie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa lubelskiego, 8) w Łodzi - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa łódzkiego, 9) w Olsztynie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego, 10) w Opolu - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa opolskiego, 11) w Poznaniu - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa wielkopolskiego, 12) w Rzeszowie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa podkarpackiego, 13) w Szczecinie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa zachodniopomorskiego, 14) w Warszawie - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa mazowieckiego, 15) we Wrocławiu - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa dolnośląskiego, 16) w Zielonej Górze - dla doradców podatkowych wykonujących działalność na obszarze województwa lubuskiego. 3. Wybory odbywają się w miastach będących siedzibami poszczególnych okręgów wyborczych. § 2. 1. Jeżeli doradca podatkowy prowadzi działalność na obszarze dwóch lub więcej województw, może uczestniczyć w wyborach tylko w jednym okręgu wyborczym. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, okręgiem wyborczym właściwym dla doradcy podatkowego jest okręg, na którego obszarze doradca podatkowy prowadzi działalność wskazaną na pierwszym miejscu, jako miejsce prowadzenia działalności, na liście doradców podatkowych publikowanej w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Finansów. § 3. Minister Finansów publikuje w dzienniku "Rzeczpospolita" komunikat o terminie wyborów oraz o miejscu ich przeprowadzenia w poszczególnych okręgach wyborczych, nie później niż na 28 dni przed tym terminem. § 4. Czynne oraz bierne prawo wyborcze przysługuje doradcom podatkowym wpisanym na listę doradców podatkowych nie później niż na 21 dni przed terminem wyborów. § 5. 1. W wyborach wybiera się nie więcej niż 3 delegatów z każdych stu doradców podatkowych wpisanych na listę doradców podatkowych, z tym że dla potrzeb ustalenia liczby delegatów liczbę doradców podatkowych, z których wybiera się delegatów, zaokrągla się w górę do najbliższej liczby podzielnej przez 100. 2. Minister Finansów ustala liczbę delegatów z poszczególnych okręgów wyborczych proporcjonalnie do liczby doradców podatkowych wykonujących zawód w tych okręgach. 3. Minister Finansów, nie później niż na 14 dni przed terminem wyborów, publikuje w dzienniku "Rzeczpospolita" komunikat o liczbie delegatów na Zjazd, którzy mogą zostać wybrani w poszczególnych okręgach wyborczych. § 6. 1. Delegaci na Zjazd wybierani są spośród doradców podatkowych, którzy zgłosili swoje kandydatury. 2. Kandydaci na delegatów są obowiązani, nie później niż na 10 dni przed terminem wyborów, złożyć Ministrowi Finansów pisemne oświadczenie o zamiarze kandydowania w wyborach. 3. Pisemne oświadczenie o zamiarze kandydowania w wyborach składane jest osobiście lub listem poleconym. § 7. 1. Minister Finansów sporządza listy kandydatów na delegatów na Zjazd dla poszczególnych okręgów wyborczych i przekazuje je właściwym komisjom wyborczym. 2. Komisje wyborcze sporządzają: 1) karty wyborcze, na których umieszcza się imiona i nazwiska kandydatów na delegatów z danego okręgu wyborczego, 2) listy kandydatów na delegatów z danego okręgu wyborczego, zawierające następujące dane: a) imię i nazwisko kandydata, b) numer i datę wpisu na listę doradców podatkowych, c) miejsce wykonywania doradztwa podatkowego. 3. Listę, o której mowa w ust. 2 pkt 2, wywiesza się w widocznym miejscu w lokalu wyborczym. § 8. 1. Wybory są równe, bezpośrednie i tajne. 2. Każdemu z wyborców przysługuje jeden głos. 3. Oddanie głosu następuje poprzez podkreślenie na karcie wyborczej imion i nazwisk kandydatów na delegatów umieszczonych na karcie wyborczej, w liczbie nie większej niż liczba delegatów z danego okręgu wyborczego, ustalona przez Ministra Finansów. 4. W razie oddania głosu na większą liczbę kandydatów niż ustalona przez Ministra Finansów lub w razie umieszczenia na karcie wyborczej nazwiska osoby, która nie figuruje na liście kandydatów, głos uznaje się za nieważny. § 9. 1. Komisja wyborcza składa się z przewodniczącego i dwóch członków. 2. W skład każdej komisji wyborczej wchodzą: 1) reprezentant Ministra Finansów, będący przewodniczącym komisji, 2) dwaj przedstawiciele doradców podatkowych desygnowani przez Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji i Stowarzyszeń na Rzecz Doradztwa Podatkowego, którzy nie kandydują w wyborach. 3. Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji i Stowarzyszeń na Rzecz Doradztwa Podatkowego zgłasza Ministrowi Finansów przedstawicieli doradców podatkowych wchodzących w skład komisji wyborczej nie później niż na 4 dni przed terminem wyborów. 4. Jeżeli w terminie określonym w ust. 3 Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji i Stowarzyszeń na Rzecz Doradztwa Podatkowego nie desygnuje swoich przedstawicieli lub desygnuje tylko jednego przedstawiciela, w skład komisji wyborczej wchodzą dodatkowi reprezentanci Ministra Finansów. 5. Przepis ust. 4 stosuje się również w razie niestawiennictwa przedstawiciela Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji i Stowarzyszeń na Rzecz Doradztwa Podatkowego w dniu wyborów w siedzibie okręgu wyborczego. § 10. Wybory odbywają się w godzinach od 1000 do 1800. § 11. 1. Mandaty delegatów na Zjazd uzyskują kandydaci, którzy w danym okręgu wyborczym otrzymali największą liczbę głosów. 2. W razie gdy w danym okręgu wyborczym dwóch lub więcej kandydatów otrzymało jednakową liczbę głosów uprawniających do uzyskania mandatu delegata z tego okręgu wyborczego, a osób takich będzie więcej niż mandatów pozostałych do obsadzenia z danego okręgu wyborczego, osoby te nie uzyskują mandatów, a mandaty pozostają nie obsadzone. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli nie obsadzonych zostanie ponad 50% mandatów; w takim przypadku przeprowadza się wybory uzupełniające. 4. W wyborach uzupełniających głosuje się wyłącznie na kandydatów, którzy w pierwszej turze wyborów nie uzyskali mandatów z przyczyn określonych w ust. 2. 5. Jeżeli w wyniku wyborów uzupełniających dwóch lub więcej kandydatów otrzyma jednakową liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu delegata z tego okręgu wyborczego, a osób takich będzie więcej niż mandatów pozostałych do obsadzenia z danego okręgu wyborczego, osoby te nie uzyskują mandatów, a mandaty pozostają nie obsadzone. § 12. 1. Po zakończeniu wyborów komisja wyborcza sporządza protokół z przebiegu wyborów. Protokół podpisywany jest przez wszystkich członków komisji. 2. Wyniki wyborów ogłaszane są niezwłocznie w miejscu, w którym przeprowadzono wybory. § 13. 1. Wybory uzupełniające odbywają się w terminie 7 dni od daty wyborów, o których mowa w § 1. 2. Do wyborów uzupełniających stosuje się odpowiednio przepisy § 1, § 7-10, § 11 ust. 1 i 2 oraz § 12. § 14. 1. Minister Finansów nie później niż w terminie 10 dni od dnia przeprowadzenia wyborów ogłasza wyniki wyborów we wszystkich okręgach wyborczych. 2. Komunikat o wynikach wyborów ogłaszany jest w dzienniku "Rzeczpospolita". § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 28 stycznia 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu postępowania dyscyplinarnego. (Dz. U. Nr 12, poz. 102) Na podstawie art. 87 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944 i Nr 160, poz. 1083). § 2. Przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe niższe niż dowódcy jednostki wojskowej, w przypadku powzięcia uzasadnionego przypuszczenia, że podporządkowany mu żołnierz popełnił czyn o znamionach przestępstwa ściganego na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym dowódcę jednostki wojskowej. § 3. W postępowaniu w sprawie o przewinienie dyscyplinarne, w przypadku przedstawiania przez przełożonego dyscyplinarnego wniosku do wyższego przełożonego dyscyplinarnego, na zasadach określonych w art. 72 ust. 3 w związku z art. 59 ust. 2-4 ustawy, w trybie uregulowanym przepisami rozporządzenia, nie stosuje się trybu i zasad załatwiania spraw w drodze służbowej, określonych w odrębnych przepisach. § 4. 1. Rzecznik dyscyplinarny uczestniczy w każdym postępowaniu dyscyplinarnym, nawet gdy na podstawie art. 70 ustawy nie jest prowadzone postępowanie wyjaśniające. 2. W przypadku gdy postępowania wyjaśniającego nie prowadzi się, przełożony dyscyplinarny: 1) zawiadamia rzecznika dyscyplinarnego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i zapoznaje go z wnioskiem organu, na którego podstawie wszczął postępowanie dyscyplinarne, 2) poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu zebranie danych dotyczących przebiegu służby obwinionego oraz jego wyróżnień i kar dyscyplinarnych, 3) zawiadamia rzecznika dyscyplinarnego o terminie i miejscu raportu dyscyplinarnego. § 5. 1. Jeżeli przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny uznaje, że zachodzi przyczyna wyłączająca go od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym, składa niezwłocznie, na piśmie, do właściwego przełożonego dyscyplinarnego: 1) oświadczenie o wyłączeniu się z urzędu z mocy art. 49 ust. 1 ustawy, 2) żądanie wyłączenia na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy. 2. O wyłączeniu przełożonego dyscyplinarnego lub rzecznika dyscyplinarnego na podstawie żądania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, właściwy przełożony dyscyplinarny rozstrzyga w terminie trzech dni od daty jego wpływu. 3. Wyłączanie osób, o których mowa w ust. 1, stwierdza się w rozkazie dziennym lub w innym rozkazie. Rozdział 2 Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego § 6. Przełożony dyscyplinarny zawiadamia na piśmie żołnierza o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i poucza go jednocześnie o przysługujących mu prawach, w szczególności o prawie do obrony i do odmowy składania wyjaśnień. § 7. 1. Żołnierz objęty postępowaniem dyscyplinarnym lub jego obrońca, jeżeli został ustanowiony, ma prawo, w terminie trzech dni od daty zawiadomienia go o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, złożyć wniosek: 1) do przełożonego dyscyplinarnego wszczynającego postępowanie dyscyplinarne o wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego, 2) do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne. 2. Wniosku złożonego po terminie określonym w ust. 1 nie rozpatruje się, chyba że przyczyna wyłączenia powstała lub stała się znana składającemu wniosek dopiero po tym terminie. 3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, rozstrzyga się w terminie trzech dni od daty jego wpływu. 4. Wyłączenie osób, o których mowa w ust. 1, stwierdza się w rozkazie dziennym lub w innym rozkazie. 5. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne wszczął Minister Obrony Narodowej, wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, składa się do wojskowego sądu garnizonowego. § 8. 1. W stosunku do żołnierza wykonującego zadania służbowe poza swoją jednostką wojskową, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełnił przewinienie dyscyplinarne, postępowanie dyscyplinarne wszczyna właściwy przełożony dyscyplinarny, któremu żołnierz ten jest podporządkowany w miejscu wykonywania zadań, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli nie może być ono zakończone przed upływem okresu wykonywania przez żołnierza zadań służbowych poza swoją jednostką wojskową. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, właściwy przełożony dyscyplinarny: 1) dokonuje odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przewinienia dyscyplinarnego przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, 2) zawiadamia dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową, o popełnieniu przez niego przewinienia dyscyplinarnego. § 9. 1. Przełożony dyscyplinarny, do którego wpłynął wniosek podwładnego albo pokrzywdzonego o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, w przypadku odmowy jego wszczęcia zawiadamia o swoim postanowieniu wnioskodawcę, na piśmie, w terminie siedmiu dni od daty złożenia wniosku. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podwładnemu i pokrzywdzonemu przysługuje wniesienie zażalenia do wyższego przełożonego dyscyplinarnego, w terminie siedmiu dni od daty otrzymania odpisu postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego. 3. Jeżeli postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wydał Minister Obrony Narodowej, zażalenie przysługuje do wojskowego sądu garnizonowego. Rozdział 3 Postępowanie wyjaśniające § 10. 1. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne: 1) wydaje rzecznikowi dyscyplinarnemu polecenie przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, jeżeli właściwym rzecznikiem dyscyplinarnym, w rozumieniu art. 65 ustawy, jest podporządkowany mu żołnierz zawodowy, 2) w przypadku gdy nie może wydać polecenia, o którym mowa w pkt 1, przedstawia wyższemu przełożonemu dyscyplinarnemu wniosek o polecenie właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. 2. Wyższy przełożony dyscyplinarny jest obowiązany w terminie trzech dni od daty wpływu wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, wydać polecenie przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. § 11. W toku postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny jest związany poleceniami przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, w granicach określonych ustawą i przepisami rozporządzenia. § 12. Czas trwania postępowania wyjaśniającego biegnie od dnia stwierdzenia w rozkazie dziennym lub w innym rozkazie wydania polecenia jego przeprowadzenia rzecznikowi dyscyplinarnemu, z zastrzeżeniem § 13. § 13. 1. W przypadku zaistnienia ważnej przeszkody, w tym choroby, uniemożliwiającej żołnierzowi objętemu postępowaniem dyscyplinarnym składanie wyjaśnień i korzystanie z przysługujących uprawnień i gdy postępowanie wyjaśniające nie może być zakończone w terminie określonym w art. 68 ustawy, przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, zawiesza postępowanie wyjaśniające na czas trwania przeszkody. 2. Zawieszenie i podjęcie biegu postępowania wyjaśniającego stwierdza się w rozkazie dziennym lub w innym rozkazie. 3. W czasie zawieszenia postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny dokonuje odpowiednich czynności w celu zabezpieczenia dowodów przewinienia dyscyplinarnego przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem. § 14. 1. W razie choroby rzecznika dyscyplinarnego albo zaistnienia innej ważnej przeszkody uniemożliwiającej mu prowadzenie postępowania wyjaśniającego, postępowanie wyjaśniające przejmuje na polecenie lub na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne, inny rzecznik dyscyplinarny. 2. Przejęcie postępowania wyjaśniającego przez innego rzecznika dyscyplinarnego stwierdza się w rozkazie dziennym lub w innym rozkazie. 3. Jeżeli po zakończeniu postępowania wyjaśniającego rzecznik dyscyplinarny na skutek zaistnienia ważnej przeszkody nie może uczestniczyć w dalszych czynnościach postępowania dyscyplinarnego, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 15. W toku postępowania wyjaśniającego w szczególności: 1) rzecznik dyscyplinarny może przesłuchać w charakterze świadka każdą osobę, jeżeli jest to niezbędne do ustalenia czasu, miejsca, sposobu, okoliczności, dowodów albo skutków popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, 2) żołnierz objęty postępowaniem dyscyplinarnym lub jego obrońca może złożyć na piśmie wniosek do rzecznika dyscyplinarnego o przeprowadzenie lub uzupełnienie czynności dowodowych; oddalenie przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku wymaga uzasadnienia na piśmie. § 16. Wniosek o tymczasowe pokrycie wydatków związanych z przeprowadzeniem dowodów w postępowaniu wyjaśniającym składa rzecznik dyscyplinarny. § 17. W przypadku uzasadnionego przypuszczenia, że żołnierz popełnił kilka przewinień dyscyplinarnych, rzecznik dyscyplinarny: 1) bada okoliczności i ustala dowody popełnienia każdego przewinienia dyscyplinarnego, 2) po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, w sprawozdaniu przedstawianym przełożonemu dyscyplinarnemu, określa każde przewinienie dyscyplinarne zarzucane obwinionemu, wskazując okoliczności, sposoby i dowody oraz skutki jego popełnienia. Rozdział 4 Postępowanie przed organem orzekającym w pierwszej instancji § 18. Przełożony dyscyplinarny, który wszczął postępowanie dyscyplinarne: 1) w przypadku gdy nie jest uprawniony do wymierzenia danej kary dyscyplinarnej, razem z wnioskiem o wymierzenie tej kary, przekazuje właściwemu przełożonemu dyscyplinarnemu również sprawozdanie oraz wniosek rzecznika dyscyplinarnego, a także zgromadzone w toku postępowania dyscyplinarnego inne dokumenty niezbędne do rozpatrzenia sprawy i wydania orzeczenia, 2) przed przedstawieniem wniosku, o którym mowa w pkt 1, powinien wysłuchać obwinionego oraz jego obrońcę, jeżeli został ustanowiony. § 19. Dowódca jednostki wojskowej, do którego wpłynął wniosek przełożonego dyscyplinarnego o wymierzenie obwinionemu kary aresztu izolacyjnego, po zapoznaniu się z materiałami sprawy: 1) występuje z wnioskiem do wojskowego sądu garnizonowego o wymierzenie obwinionemu kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego, jeżeli stwierdza uzasadnione podstawy do przedstawienia takiego wniosku; 2) w przypadku gdy nie znajduje podstaw do wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w pkt 1, prowadzi dalej postępowanie dyscyplinarne w trybie określonym dla przełożonego dyscyplinarnego orzekającego w pierwszej instancji. § 20. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że sprawozdanie oraz wniosek rzecznika dyscyplinarnego spełniają wymagania określone w art. 69 ust. 2 i 3 ustawy: 1) zawiadamia obwinionego oraz jego obrońcę, jeżeli został ustanowiony, o terminie i miejscu zapoznania z całością materiałów sprawy, 2) wyznacza czas i miejsce raportu dyscyplinarnego, uwzględniając termin, w jakim obwiniony lub jego obrońca może złożyć dalsze wnioski dowodowe, oraz zawiadamia o tym: a) obwinionego oraz jego obrońcę, jeżeli został ustanowiony, b) rzecznika dyscyplinarnego. § 21. 1. Obwiniony lub jego obrońca, jeżeli został ustanowiony, może złożyć do wyższego przełożonego dyscyplinarnego wniosek o wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego orzekającego w pierwszej instancji na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne i nie jest uprawniony do wymierzenia danej kary dyscyplinarnej. 2. Jeżeli przełożonym dyscyplinarnym orzekającym w pierwszej instancji jest Minister Obrony Narodowej, wniosek o jego wyłączenie składa się do wojskowego sądu garnizonowego. § 22. 1. Termin złożenia wniosków, o których mowa w § 20 pkt 2 i § 21, wynosi trzy dni od daty zapoznania obwinionego i jego obrońcy z całością materiałów sprawy. 2. Do rozpatrywania przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego wniosku o wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w § 21 ust. 1, przepisy § 7 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. § 23. Przełożony dyscyplinarny orzekający w pierwszej instancji na wniosek przełożonego dyscyplinarnego, który wszczął postępowanie dyscyplinarne i nie jest uprawniony do wymierzenia danej kary dyscyplinarnej: 1) zawiadamia tego przełożonego dyscyplinarnego o terminie i miejscu raportu dyscyplinarnego oraz umożliwia mu, jeżeli o to wnosi, udział w raporcie dyscyplinarnym i przedstawienie swojego stanowiska w sprawie, 2) może orzec odmiennie niż we wniosku i wymierzyć inną karę dyscyplinarną lub odstąpić albo warunkowo odstąpić od wymierzenia kary dyscyplinarnej. § 24. Środek dyscyplinarny może zastosować tylko ten przełożony dyscyplinarny, który wydaje orzeczenie w czasie raportu dyscyplinarnego. § 25. 1. Obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu doręcza się, za pokwitowaniem odbioru, odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem w terminie trzech dni od daty wydania orzeczenia. 2. Na odpisie orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania. Rozdział 5 Postępowanie odwoławcze § 26. 1. Obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony, oraz rzecznikowi dyscyplinarnemu przysługuje prawo wniesienia odwołania od całości lub części orzeczenia wydanego przez organ orzekający w pierwszej instancji. 2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku odwołania dowódcy jednostki wojskowej, wniesionego od orzeczenia wojskowego sądu garnizonowego. § 27. Przełożony dyscyplinarny orzekający w pierwszej instancji przekazuje odwołanie i całość materiałów sprawy organowi odwoławczemu, w terminie trzech dni od daty wniesienia odwołania. § 28. 1. Wnoszący odwołanie może je cofnąć, na piśmie, za pośrednictwem organu, który orzekał w pierwszej instancji. 2. Rzecznik dyscyplinarny nie może bez zgody obwinionego cofnąć odwołania wniesionego na jego korzyść. § 29. 1. Obwiniony lub jego obrońca, jeżeli został ustanowiony, może złożyć do wyższego przełożonego dyscyplinarnego wniosek o wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego rozpoznającego odwołanie, w terminie trzech dni od daty zawiadomienia go o terminie rozpoznania odwołania. 2. Do rozpatrywania przez wyższego przełożonego dyscyplinarnego wniosku o wyłączenie przełożonego dyscyplinarnego rozpoznającego odwołanie przepisy § 7 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio. 3. W przypadku wniesienia odwołania do Ministra Obrony Narodowej, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do wojskowego sądu garnizonowego. § 30. Jeżeli zachodzi potrzeba uzupełnienia materiału dowodowego, wyższy przełożony dyscyplinarny może polecić rzecznikowi dyscyplinarnemu przeprowadzenie określonych czynności i przekazanie dodatkowych materiałów dowodowych w wyznaczonym terminie. § 31. Wyższy przełożony dyscyplinarny, w terminie pięciu dni od daty wydania orzeczenia: 1) doręcza obwinionemu i rzecznikowi dyscyplinarnemu orzeczenie wraz z uzasadnieniem, 2) przekazuje przełożonemu dyscyplinarnemu, który orzekał w pierwszej instancji, orzeczenie wraz z uzasadnieniem oraz całość materiałów sprawy. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 32. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do żołnierzy podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz innym, upoważnionym przez niego osobom w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie zakwaterowania tymczasowego oraz hoteli garnizonowych. (Dz. U. Nr 12, poz. 103) Na podstawie art. 53 ust. 2 i art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady: 1) zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie, 2) przeznaczania kwater i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe oraz 3) tryb tworzenia, prowadzenia i likwidacji hoteli garnizonowych. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) Agencji - należy przez to rozumieć Wojskową Agencję Mieszkaniową, 3) internacie - należy przez to rozumieć wyodrębniony budynek albo zespół pomieszczeń mieszkalnych przeznaczonych na zakwaterowanie tymczasowe, 4) hotelu - należy przez to rozumieć hotele garnizonowe przeznaczone na krótkotrwałe zakwaterowanie tymczasowe żołnierzy zawodowych i pracowników wojska przebywających w podróży służbowej oraz innych osób korzystających z wojskowych dokumentów podróży. § 2. 1. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, wydaje żołnierzowi, o którym mowa w art. 51 ust. 1 pkt 1-3 ustawy, lub pracownikowi wojska pisemne skierowanie do zakwaterowania tymczasowego w internacie. 2. Skierowanie do zakwaterowania tymczasowego w internacie dziecka osoby, o której mowa w art. 51 ust. 4 ustawy, wydaje dyrektor oddziału terenowego, na wniosek rodzica, przedstawiciela ustawowego lub kuratora sądowego. § 3. 1. Osobę skierowaną do internatu przyjmuje kierownik internatu lub upoważniony przez niego pracownik. 2. Osobę zakwaterowaną w internacie melduje się na pobyt czasowy. Na pobyt stały melduje się tylko żołnierza zawodowego w służbie stałej, na jego wniosek, jeżeli w żadnej miejscowości nie posiada on osobnej kwatery stałej, zwanej dalej "kwaterą", lub innego lokalu mieszkalnego. § 4. Kierownik internatu może zezwolić na pobyt u osoby zakwaterowanej w internacie członków jego rodziny, nie dłużej niż łącznie 30 dni w roku. § 5. 1. Opłata za zakwaterowanie w internacie za jedno miejsce noclegowe za dobę wynosi: 1) w pokoju jednoosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m2 powierzchni użytkowej pokoi w danym internacie pomnożonego przez powierzchnię zajmowanego pokoju, 2) w pokoju dwuosobowym lub wieloosobowym - w wysokości średniego kosztu utrzymania 1 m2 powierzchni użytkowej pokoi w internacie pomnożonego przez proporcjonalnie zajmowaną powierzchnię pokoju. 2. Średni koszt utrzymania 1 m2, o którym mowa w ust. 1, określa dyrektor oddziału terenowego Agencji na podstawie faktycznych kosztów utrzymania. 3. Mieszkaniec internatu jest obowiązany uiszczać opłatę do dnia dziesiątego każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. 4. Do powierzchni użytkowej zajmowanego pokoju wlicza się przedpokój. Jeżeli pokój i inne pomieszczenia, jak przedpokój i łazienka, są użytkowane przez kilka osób, powierzchnię tą ustala się proporcjonalnie do ilości miejsc. 5. Osoba zakwaterowana w internacie jest obowiązana uiszczać opłaty za odbiorniki stanowiące jej własność, w wysokości aktualnej ceny zużytej energii elektrycznej, a w przypadku braku licznika - opłatę ryczałtową ustaloną przez kierownika internatu na podstawie zużycia energii elektrycznej przez te odbiorniki w poprzednim okresie rozliczeniowym. 6. Dyrektor oddziału terenowego Agencji na skierowaniu do zakwaterowania w internacie stwierdza uprawnienia żołnierza do zwolnienia z opłaty, o której mowa w art. 53 ust. 1 ustawy. § 6. Osoba zakwaterowana w internacie jest obowiązana opuścić internat i zwolnić zajmowane miejsce w przypadku: 1) zwolnienia z zawodowej służby wojskowej lub przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości nie będącej miejscowością pobliską, 2) rozwiązania stosunku pracy, 3) zakończenia roku akademickiego (szkolnego). § 7. W przypadku gdy na obszarze działania oddziału terenowego Agencji funkcjonuje kilka internatów, dyrektor oddziału rejonowego może zezwolić, na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, na utworzenie jednego lub kilku zespołów internatowych prowadzących samodzielną gospodarkę finansową pod jednym kierownictwem. § 8. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, do zakwaterowania w kwaterze zastępczej lub innym pomieszczeniu mieszkalnym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakwaterowania tymczasowego w internacie. 2. Generałom (admirałom) i oficerom zajmującym etatowe stanowiska służbowe generała (admirała) można w miarę możliwości przydzielić na zakwaterowanie tymczasowe jeden pokój z widną kuchnią lub dwa pokoje z ciemną kuchnią, natomiast oficerom starszym - jeden pokój (kawalerkę) lub jeden pokój z ciemną kuchnią. § 9. 1. Na kwaterę zastępczą przeznacza się kwaterę, w przypadku braku chętnych do jej zasiedlenia na warunkach stałego zakwaterowania oraz gdy z przyczyn ekonomicznych niecelowe jest organizowanie internatu ze względu na małe potrzeby zakwaterowania tymczasowego. 2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji przeznacza budynek mieszkalny lub jego część na kwatery zastępcze, jeżeli są to kwatery o niskim standardzie technicznym i użytkowym. 3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może przeznaczyć pojedynczą kwaterę, o której mowa w ust. 1, na kwaterę zastępczą. § 10. 1. Żołnierzy zawodowych, uprawnionych na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy do zakwaterowania tymczasowego, kwateruje się w kwaterach zastępczych bez członków rodziny, na wniosek dowódcy jednostki wojskowej. 2. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej jest skierowanie wystawione przez dyrektora oddziału terenowego Agencji. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio. § 11. 1. Na wniosek żołnierza zawodowego w służbie stałej, w przypadku, o którym mowa w art. 52 ust. 2 ustawy, można go zakwaterować tymczasowo z członkami rodziny w kwaterze zastępczej. 2. Warunkiem skierowania żołnierza zawodowego uprawnionego do kwatery na zakwaterowanie tymczasowe w kwaterze zastępczej z członkami rodziny jest zwolnienie do dyspozycji Agencji poprzednio zajmowanej kwatery, jeżeli ją posiadał. 3. Podstawą zajęcia kwatery zastępczej z członkami rodziny jest decyzja wydana przez dyrektora oddziału terenowego Agencji. 4. Kwaterę zastępczą przekazuje się protokolarnie, określając stopień zużycia zainstalowanych urządzeń. 5. Za zakwaterowanie w kwaterze zastępczej uiszcza się opłaty jak za osobne kwatery stałe. 6. Osoba zwalniająca kwaterę zastępczą pokrywa koszty zużycia urządzeń zainstalowanych w tej kwaterze. 7. Do kwater zastępczych zajmowanych przez żołnierzy zawodowych z członkami rodzin stosuje się przepis ust. 3. § 12. 1. W przypadku gdy Agencja nie dysponuje w garnizonie internatem lub kwaterą zastępczą, a występują potrzeby tymczasowego zakwaterowania, dyrektor oddziału terenowego Agencji może wynająć pomieszczenia od jednostki wojskowej, zawierając umowę najmu. 2. Wynajęcie pomieszczeń od innych osób prawnych lub fizycznych wymaga zgody dyrektora oddziału rejonowego Agencji. 3. W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się w szczególności wysokość opłat eksploatacyjnych za zajmowaną powierzchnię użytkową na poziomie kosztów własnych utrzymania budynku, sposób rozliczenia usług komunalnych oraz procentowy udział w kosztach remontów budynku. § 13. 1. Hotel tworzy dyrektor oddziału rejonowego Agencji na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, po uzyskaniu opinii dowódcy garnizonu. 2. W hotelach posiadających więcej niż 100 miejsc noclegowych oraz prowadzących własną działalność gastronomiczną, a także w przypadku funkcjonowania kilku hoteli w jednym garnizonie, na wniosek dyrektora oddziału rejonowego Agencji, Prezes Agencji może zezwolić na utworzenie stanowiska dyrektora zespołu hotelowo-gastronomicznego. 3. Jeżeli na obszarze działania oddziału terenowego Agencji funkcjonuje hotel i internat, dyrektor oddziału rejonowego Agencji, na wniosek dyrektora oddziału terenowego, może zezwolić na utworzenie zespołu hotelowo-internatowego działającego w ramach oddziału terenowego Agencji. § 14. 1. Hotel lub zespół, o których mowa w § 13, jest jednostką gospodarczą Agencji, prowadzącą działalność na zasadach pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego. 2. Dyrektor hotelu lub zespołu jest pracodawcą w stosunku do podległych mu pracowników. § 15. W hotelu, poza osobami, o których mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, kwateruje się także gości zagranicznych przybyłych służbowo do jednostki lub instytucji wojskowej oraz inne osoby przybyłe na zaproszenie jednostki lub instytucji wojskowej. § 16. Z hoteli, w miarę wolnych miejsc, mogą korzystać w kolejności: 1) osoby, o których mowa w § 15, wraz z towarzyszącymi im członkami rodziny, które nie przebywają w podróży służbowej, a także emeryci i renciści wojskowi, emeryci i renciści - byli pracownicy wojska, małżonkowie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych oraz pracowników wojska, 2) członkowie rodzin żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, inni niż wymienieni w pkt 1, w czasie odwiedzin tych żołnierzy w miejscu pełnienia przez nich służby, 3) inne osoby. § 17. Na zakwaterowanie osób, o których mowa w § 15, w przypadku niedokonania rezerwacji, dyrektor hotelu utrzymuje do godziny 1800 rezerwę miejsc w wysokości uzgodnionej z dowódcą garnizonu, nie więcej jednak niż 5% ogólnej ilości miejsc. § 18. 1. Opłaty za zakwaterowanie w hotelu ustala dyrektor hotelu. 2. Dla osób, o których mowa w § 16 pkt 3, opłatę ustala się w wysokości porównywalnej do opłat pobieranych na danym terenie w innych hotelach tej samej kategorii. 3. Opłaty od osób, o których mowa w § 15 i § 16 pkt 1 i 2, ustala się w wysokości do 80% stawek określonych na podstawie ust. 2, jednak nie mniej niż faktyczny koszt utrzymania jednego miejsca hotelowego w rozliczeniu rocznym. 4. Hotel może świadczyć również inne usługi hotelarskie, pobierając za nie opłaty ustalone przez dyrektora. 5. W przypadkach uzasadnionych dyrektor hotelu może doraźnie obniżyć opłatę za zakwaterowanie hotelowe, nie więcej jednak niż do 50%. § 19. 1. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji likwiduje hotel na wniosek dyrektora oddziału terenowego Agencji, po uzyskaniu opinii dowódcy garnizonu, w przypadku: 1) przynoszenia strat, 2) konieczności zmiany przeznaczenia hotelu na inne cele. 2. Dyrektor oddziału rejonowego Agencji określa warunki, tryb oraz sposób zagospodarowania mienia pozostałego po hotelu. § 20. Traci moc zarządzenie nr 59/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 27 grudnia 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad zakwaterowania tymczasowego i odpłatności za to zakwaterowanie, szczegółowych zasad przeznaczania osobnych kwater stałych i innych pomieszczeń mieszkalnych na zakwaterowanie tymczasowe oraz szczegółowych zasad i trybu tworzenia, prowadzenia i likwidacji hoteli garnizonowych (Dz. Rozk. MON, poz. 247). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 1 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad wypłacania odsetek za opóźnienie w ustaleniu lub wypłacie świadczeń z ubezpieczeń społecznych. (Dz. U. Nr 12, poz. 104) Na podstawie art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wypłacania odsetek za opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub w wypłaceniu świadczeń, do których przyznawania i wypłacania są zobowiązani Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zwany dalej "Zakładem", oraz płatnicy składek. 2. Określone w rozporządzeniu zasady wypłacania odsetek za opóźnienie w wypłaceniu świadczeń z ubezpieczeń społecznych, zwanych dalej "odsetkami", stosuje się również do obliczania i wypłacania odsetek za opóźnienie w wypłaceniu przez Zakład świadczeń zleconych mu do wypłaty na mocy odrębnych przepisów lub umów międzynarodowych. § 2. 1. Odsetki wypłaca się za okres od dnia następującego po upływie terminu na ustalenie prawa do świadczeń lub ich wypłaty, przewidzianego w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń - do dnia wypłaty świadczeń, z uwzględnieniem ust. 2-5. 2. Okres opóźnienia w ustaleniu prawa do świadczeń i ich wypłacie, dla których przepisy określające zasady ich przyznawania i wypłacania przewidują termin na wydanie decyzji, liczy się od dnia następującego po upływie terminu na wydanie decyzji. 3. Okres opóźnienia w ustaleniu świadczeń zleconych Zakładowi do wypłaty z mocy umów międzynarodowych liczy się od dnia następującego po upływie terminu na wydanie decyzji, liczonego od daty wpływu z zagranicznej instytucji ubezpieczeniowej pełnej dokumentacji oraz należności. 4. Okres opóźnienia w wypłaceniu świadczeń okresowych liczy się od dnia następującego po ustalonym terminie ich płatności. 5. Okres opóźnienia w wypłaceniu świadczeń emerytalnych lub rentowych, zleconych Zakładowi do wypłaty na mocy odrębnych przepisów, liczy się od dnia następującego po najbliższym terminie płatności tych świadczeń, przypadającym po upływie 30 dni od wpływu do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzji zlecającej wypłatę świadczenia. 6. Jeżeli świadczenie jest wypłacane osobie uprawnionej za pośrednictwem poczty lub na rachunek bankowy, za dzień wypłaty świadczeń uważa się dzień przekazania należności na pocztę lub do banku. § 3. Ustalenie należnych do wypłaty odsetek oblicza się przez pomnożenie kwoty opóźnionego świadczenia przez liczbę dni opóźnienia i przez roczną stopę procentową odsetek oraz przez podzielenie tego iloczynu przez 365. § 4. 1. Odsetki wypłaca się z urzędu łącznie z wypłatą opóźnionego świadczenia. 2. Jeżeli odsetki nie zostały wypłacone łącznie z wypłatą opóźnionego świadczenia, wypłaca się je: 1) nie później niż łącznie z wypłatą świadczenia w następnym terminie jego płatności, gdy dotyczą świadczenia okresowego, 2) niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 30 dni, gdy dotyczą świadczenia jednorazowego. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 27 stycznia 1999 r. w sprawie ustalenia dodatkowych lotniczych przejść granicznych w Białej Podlaskiej, Bydgoszczy, Jeleniej Górze, Kielcach-Masłowie, Łodzi-Lublinku, Mielcu, Szymanach koło Szczytna, Świdniku, Zielonej Górze-Babimoście i Zielonej Górze-Przylepie. (Dz. U. Nr 12, poz. 105) Na podstawie art. 16 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. Nr 78, poz. 461 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 43, poz. 271) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się na okres od dnia ogłoszenia rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2001 r. dodatkowe lotnicze przejścia graniczne w Białej Podlaskiej, Bydgoszczy, Jeleniej Górze, Kielcach-Masłowie, Łodzi-Lublinku, Mielcu, Szymanach koło Szczytna, Świdniku, Zielonej Górze-Babimoście i Zielonej Górze-Przylepie. § 2. Określone w § 1 dodatkowe lotnicze przejścia graniczne są otwarte codziennie w godzinach od 700 do 2000 i przeznaczone do obsługi statków powietrznych odbywających loty międzynarodowe w ruchu pasażerskim. § 3. Dyrekcja portu lotniczego powiadamia właściwego miejscowo komendanta oddziału Straży Granicznej oraz właściwego miejscowo dyrektora urzędu celnego o zamierzonym lądowaniu lub starcie statku powietrznego nie później niż na 48 godzin przed planowanym lotem. § 4. Przewóz funkcjonariuszy Straży Granicznej przeprowadzających kontrolę graniczną oraz funkcjonariuszy celnych przeprowadzających kontrolę celną zapewnia na swój koszt dyrekcja właściwego portu lotniczego. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowego zakresu zadań i zasad organizacji policji sądowej. (Dz. U. Nr 12, poz. 106) Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Przepisy rozporządzenia, w których jest mowa o: 1) sądach - odnoszą się do sądów powszechnych, Naczelnego Sądu Administracyjnego i do Sądu Najwyższego z wyłączeniem Izby Wojskowej tego Sądu, 2) prokuraturach - odnoszą się do powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, 3) sędziach - odnoszą się do sędziów, a także do ławników w sądach powszechnych, 4) konwoju wahadłowym - odnoszą się do konwojowania osób z aresztu śledczego oraz zakładu karnego do położonych w bezpośrednim sąsiedztwie sądów lub prokuratur, 5) konwoju etapowym - odnoszą się do konwojowania osób do odległych miejsc docelowych, 6) pomieszczeniach - odnoszą się do pomieszczeń dla osób zatrzymanych. § 2. Do szczegółowego zakresu zadań policji sądowej należy: 1) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w budynkach sądów oraz prokuratur, 2) ochrona życia i zdrowia sędziów, prokuratorów oraz innych osób, w czasie wykonywania przez nich czynności wynikających z realizacji zadań wymiaru sprawiedliwości, 3) wykonywanie czynności procesowych zlecanych przez sąd lub prokuratora, 4) wykonywanie zarządzeń porządkowych sądu, wydanych w celu utrzymania powagi sądu, 5) konwojowanie i doprowadzanie osób na polecenie sądów, prokuratorów i właściwych komendantów Policji, 6) ochrona pomieszczeń w celu uniemożliwienia samowolnego oddalenia się osób tam umieszczonych, bezprawnego wtargnięcia osób postronnych oraz zapobieżenia innym zdarzeniom niebezpiecznym w skutkach dla bezpieczeństwa i porządku publicznego albo zagrażającym uszkodzeniem lub utratą chronionego mienia. § 3. 1. Policja sądowa jest usytuowana w strukturze organizacyjnej komend powiatowych Policji. 2. Komórki organizacyjne policji sądowej mogą być tworzone dla kilku sądów i prokuratur, jeżeli jest to uzasadnione ich usytuowaniem i potrzebą zapewnienia efektywności działania. 3. Kierownika komórki organizacyjnej policji sądowej powołuje i odwołuje komendant wojewódzki Policji na wniosek komendanta powiatowego Policji, po zasięgnięciu opinii prezesów sądów i prokuratorów, o których mowa w § 5. § 4. Policja sądowa, przy wykonywaniu zadań, współdziała z pracownikami sądów i prokuratur, Służbą Więzienną oraz specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi realizującymi fizyczną i techniczną ochronę budynków, w których mieszczą się sądy i prokuratury. § 5. Prezesi sądów okręgowych (apelacyjnych) i prokuratorzy okręgowi (apelacyjni) kierują do właściwego komendanta wojewódzkiego Policji wnioski i opinie dotyczące: 1) zagrożeń dla życia i zdrowia osób lub bezpieczeństwa i porządku publicznego w sądach i prokuraturach, 2) wykonywania zadań policji sądowej, o których mowa w § 2, 3) realizacji współdziałania, o którym mowa w § 4, 4) powołania i odwołania kierownika komórki organizacyjnej policji sądowej. § 6. 1. Pomieszczenia policji sądowej znajdują się w budynkach sądów lub prokuratur albo w budynkach Policji. 2. Koszty związane z utrzymaniem pomieszczeń policji sądowej znajdujących się w budynkach sądów lub prokuratur ponosi właściwy sąd lub właściwa prokuratura. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 kwietnia 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu zadań i zasad organizacji policji sądowej (Dz. U. Nr 42, poz. 186). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 3 lutego 1999 r. w sprawie wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i innych stanowiskach służbowych. (Dz. U. Nr 12, poz. 107) Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wymagania w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i innych stanowiskach służbowych, określają tabele wymagań, stanowiące załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. Do stażu służby wymaganego do zajmowania stanowisk służbowych określonych w załączniku do rozporządzenia nie wlicza się okresu służby kandydackiej, osiemnastu miesięcy studiów stacjonarnych w Wyższej Szkole Policji odbytych przez osobę, która egzamin wstępny zdała przed przyjęciem do służby w Policji, urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego oraz okresu oddelegowania do wykonywania zadań służbowych poza Policją na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą". 2. Do stażu służby wymaganego do zajmowania stanowisk służbowych określonych w tabeli 1 załącznika do rozporządzenia, z wyjątkiem stanowisk komendanta komisariatu Policji i jego zastępcy, zalicza się pełnienie służby na stanowisku komendanta lub zastępcy komendanta w komendzie, komisariacie lub szkole Policji, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5. 3. Wymagany okres pełnienia służby na stanowisku komendanta lub zastępcy komendanta w komendzie, komisariacie lub szkole Policji wynosi dla stanowiska: 1) Komendanta Głównego Policji i jego zastępcy, komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji - 5 lat, 2) I i II zastępcy komendanta wojewódzkiego (stołecznego) Policji - 4 lata, 3) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji w komendzie powiatowej (miejskiej) Policji I i II kategorii - 3 lata, 4) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji w komendzie powiatowej (miejskiej) Policji III, IV i V kategorii, I zastępcy i zastępców komendanta powiatowego (miejskiego) Policji w komendzie powiatowej (miejskiej) Policji I i II kategorii - 2 lata. 4. Pełnienie służby na stanowisku dyrektora biura (równorzędnego) lub jego zastępcy w Komendzie Głównej Policji, na stanowisku naczelnika wydziału lub jego zastępcy w komendzie wojewódzkiej (stołecznej) Policji oraz na stanowisku dowódcy oddziału lub zastępcy dowódcy oddziału prewencji Policji jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu, o którym mowa w ust. 2. 5. W przypadku stażu służby wymaganego do zajmowania stanowiska komendanta lub zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) Policji pełnienie służby na stanowisku naczelnika wydziału lub jego zastępcy w komendzie powiatowej (miejskiej), komisariacie oraz komisariacie specjalistycznym Policji jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu, o którym mowa w ust. 2. § 3. Wymogiem uzyskania kwalifikacji zawodowych podoficera, aspiranta lub oficera Policji jest ukończenie odpowiedniej szkoły Policji albo złożenie egzaminu podoficerskiego, aspiranckiego lub oficerskiego. § 4. Policjanta nie posiadającego wykształcenia średniego, o którym mowa w art. 25 ust. 2 ustawy, można mianować na stanowisko służbowe wykonawcze w oddziale prewencji lub pododdziale antyterrorystycznym Policji. § 5. 1. Do mianowania lub powołania policjanta na stanowisko służbowe, zaszeregowane do grupy uposażenia zasadniczego od "0" do "08", niezbędne jest posiadanie przez niego wykształcenia wyższego z tytułem magistra. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji, na wniosek komendanta wojewódzkiego (stołecznego), komendanta powiatowego (miejskiego) oraz komendanta szkoły Policji, może wyrazić zgodę na mianowanie lub powołanie policjanta na stanowisko służbowe zaszeregowane do grupy uposażenia zasadniczego od "01" do "08", jeżeli posiada on wykształcenie wyższe zawodowe, przy spełnieniu pozostałych wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych i stażu służby. § 6. Policjant mianowany na stanowisko służbowe przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, który nie spełnia wymogów określonych w rozporządzeniu, zachowuje uprawnienia do zajmowania tego stanowiska. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 lutego 1999 r. (poz. 107) TABELE WYMAGAŃ W ZAKRESIE WYKSZTAŁCENIA, KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH I STAŻU SŁUŻBY, JAKIM POWINNI ODPOWIADAĆ POLICJANCI NA STANOWISKACH KOMENDANTÓW POLICJI I INNYCH STANOWISKACH SŁUŻBOWYCH Tabela 1 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach komendantów Policji i ich zastępców Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Komendant Główny Policjiwyższeoficerskie7 2Zastępca Komendanta Głównegowyższeoficerskie7 3Komendant wojewódzki, stołecznywyższeoficerskie7 4I i II zastępca komendanta wojewódzkiego, stołecznegowyższeoficerskie7 5Komendant powiatowy, miejski*wyższeoficerskie7 6I zastępca i zastępca komendanta powiatowego, miejskiego*wyższeoficerskie6 7Komendant powiatowy, miejski**wyższeoficerskie6 8I zastępca i zastępca komendanta powiatowego, miejskiego**wyższeoficerskie5 9Komendant komisariatuwyższeoficerskie5 średnieaspiranckie7 10Zastępca komendanta komisariatuwyższeoficerskie4 średnieaspiranckie7 * w komendzie powiatowej (miejskiej) I i II kategorii, ** w komendzie powiatowej (miejskiej) III, IV i V kategorii. Tabela 2 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych w Komendzie Głównej Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Dyrektor biura (inspektoratu, laboratorium)wyższeoficerskie7 2Zastępca dyrektora biura (inspektoratu, laboratorium)wyższeoficerskie7 3Dyrektor zarząduwyższeoficerskie7 4Zastępca dyrektora zarząduwyższeoficerskie6 5Naczelnik wydziału - radca prawnywedług odrębnych przepisówoficerskie5 6Redaktor naczelnywyższeoficerskie5 7Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie5 8Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie4 9Zastępca redaktora naczelnegowyższeoficerskie4 10Kierownik samodzielnej sekcjiwyższeoficerskie4 11Kierownik sekcjiwyższeoficerskie3 Tabela 3 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych i dowódczych w komendzie wojewódzkiej i Komendzie Stołecznej Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Szef logistykiwyższeoficerskie7 2Naczelnik wydziału (inspektoratu, laboratorium)wyższeoficerskie6 3Zastępca naczelnika wydziału (inspektoratu, laboratorium)wyższeoficerskie4 średnieoficerskie6 4Kierownik samodzielnej sekcjiwyższeoficerskie4 średnieoficerskie6 5Kierownik izby dzieckawyższeoficerskie6 6Kierownik ośrodka szkoleniawyższeoficerskie6 7Kierownik ośrodkawyższeoficerskie4 8Zastępca kierownika ośrodka szkoleniawyższeoficerskie5 9Kierownik sekcjiwyższeoficerskie3 średnieaspiranckie6 10Dowódca oddziału prewencjiwyższeoficerskie7 11Zastępca dowódcy oddziału prewencjiwyższeoficerskie6 12Dowódca kompaniiwyższeoficerskie3 13Zastępca dowódcy kompaniiwyższeoficerskie2 średnieaspiranckie5 14Dowódca samodzielnego plutonuwyższeoficerskie1 średnieaspiranckie5 15Dowódca plutonuwyższeoficerskie1 średnieaspiranckie3 16Policjant - dowódca drużynyśredniepodoficerskie1 Tabela 4 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych i dowódczych w komendzie powiatowej (miejskiej) Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie5 średnieaspiranckie7 2Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie4 średnieaspiranckie6 3Kierownik izby dzieckawyższeoficerskie4 4Kierownik samodzielnej sekcjiwyższeoficerskie4 średnieaspiranckie6 5Kierownik sekcjiwyższeoficerskie2 średnieaspiranckie5 6Kierownik referatuśrednieaspiranckie3 7Kierownik rewiru dzielnicowychśrednieaspiranckie3 8Dowódca kompaniiwyższeoficerskie2 średnieaspiranckie4 9Zastępca dowódcy kompaniiwyższeoficerskie1 średnieaspiranckie3 10Dowódca plutonuśrednieaspiranckie2 11Policjant - dowódca drużynyśredniepodoficerskie1 Tabela 5 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych i dowódczych w komisariacie i komisariacie specjalistycznym Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Naczelnik wydziałuśrednieoficerskie4 aspiranckie6 2Zastępca naczelnika wydziałuśrednieoficerskie3 aspiranckie5 3Kierownik samodzielnej sekcjiśrednieoficerskie3 aspiranckie5 4Kierownik sekcjiśrednieoficerskie1 aspiranckie4 5Kierownik referatuśrednieaspiranckie3 6Kierownik rewiru dzielnicowychśrednieaspiranckie3 7Dowódca kompaniiśrednieoficerskie2 aspiranckie4 8Zastępca dowódcy kompaniiśrednieoficerskie1 aspiranckie4 9Dowódca plutonuśrednieaspiranckie2 podoficerskie5 10Policjant - dowódca drużynyśredniepodoficerskie1 Tabela 6 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych i dowódczych w Wyższej Szkole Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Komendantwedług odrębnych przepisówoficerskie7 2Zastępca komendantawedług odrębnych przepisówoficerskie7 3Dyrektor instytutuwedług odrębnych przepisówoficerskie7 4Zastępca dyrektora instytutuwedług odrębnych przepisówoficerskie6 5Kierownik zakładuwedług odrębnych przepisówoficerskie5 6Zastępca kierownika zakładuwedług odrębnych przepisówoficerskie4 7Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie5 8Dyrektor bibliotekiwedług odrębnych przepisówoficerskie5 9Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie4 10Kierownik samodzielnej sekcjiwyższeoficerskie4 11Kierownik sekcjiwyższeoficerskie3 średnieoficerskie5 12Dowódca kompaniiwyższeoficerskie3 Tabela 7 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach kierowniczych i dowódczych w szkole Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Komendantwyższeoficerskie7 2Zastępca komendantawyższeoficerskie7 3Kierownik Międzynarodowego Centrum Specjalistycznych Szkoleń Policjiwyższeoficerskie6 4Kierownik zakładuwyższeoficerskie6 5Zastępca kierownika zakładuwyższeoficerskie5 6Naczelnik wydziałuwyższeoficerskie5 7Kierownik studiumwyższeoficerskie5 8Kierownik biblioteki centralnejwyższeoficerskie5 9Zastępca naczelnika wydziałuwyższeoficerskie4 10Kierownik samodzielnej sekcjiwyższeoficerskie4 11Kierownik bibliotekiwyższeoficerskie4 12Kierownik sekcjiwyższeoficerskie3 średnieoficerskie5 13Dowódca kompaniiwyższeoficerskie3 Tabela 8 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach samodzielnych i wykonawczych w komendach, komisariatach i innych jednostkach Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Doradca Komendanta Głównegowyższeoficerskie- 2Główny księgowy budżetu KGP**wyższeoficerskie7 (4)* 3Główny księgowy jednostkiwyższeoficerskie6 (2)* 4Główny księgowy komendy wojewódzkiej, stołecznejwyższeoficerskie4 (2)* 5Główny księgowy komendy powiatowej, miejskiejwyższeoficerskie2 (-) średnieoficerskie5 (2)* 6Rzecznik prasowy KGP**wyższeoficerskie7 7Główny specjalistawyższeoficerskie7 8Rzecznik prasowywyższeoficerskie5 9Radca prawnywedług odrębnych przepisówoficerskie- 10Dyżurny operacyjny krajuwyższeoficerskie7 11Zastępca dyżurnego operacyjnego krajuwyższeoficerskie5 12Dyżurny komendy wojewódzkiej, stołecznejwyższeoficerskie6 13Dyżurny komendy powiatowej, miejskiejwyższeoficerskie5 średnieaspiranckie6 14Dyżurny oddziału prewencjiśrednieaspiranckie5 15Dyżurny komisariatuśrednieoficerskie3 średnieaspiranckie5 16Pomocnik dyżurnegośrednieaspiranckie5 średniepodoficerskie7 17Profesorwedług odrębnych przepisówoficerskie- 18Adiunktwedług odrębnych przepisówoficerskie- 19Starszy wykładowca WSPol***według odrębnych przepisówoficerskie7 20Wykładowca WSPol***według odrębnych przepisówoficerskie5 21Starszy wykładowcawyższeoficerskie6 22Wykładowcawyższeoficerskie4 23Młodszy wykładowcawyższeoficerskie3 24Lektorwyższeoficerskie- 25Starszy specjalistawyższeoficerskie- średnieoficerskie6 26Starszy specjalista - psychologwyższeoficerskie- 27Szef sztabuwyższeoficerskie4 28Pomocnik dowódcy oddziału prewencjiwyższeoficerskie5 29Specjalistawyższeoficerskie- średnieaspiranckie5 30Specjalista - lekarzwedług odrębnych przepisówoficerskie- 31Młodszy specjalistawyższeoficerskie- średnieaspiranckie4 32Starszy asystent WSPol***wyższeoficerskie3 33Starszy asystentwyższeoficerskie- średnieaspiranckie3 34Starszy instruktorśrednieaspiranckie3 35Instruktor, starszy technikśrednieaspiranckie2 36Młodszy instruktor, technikśrednieaspiranckie1 37Młodszy technikśrednieaspiranckie- 38Asystent WSPol***wyższeoficerskie2 39Starszy referent prawnywyższe****oficerskie2 40Asystentśrednieaspiranckie2 41Referent prawnywyższe****aspiranckie1 42Starszy dzielnicowyśrednieaspiranckie4 43Młodszy asystentśrednieaspiranckie- podoficerskie1 44Dzielnicowyśrednieaspiranckie3 45Młodszy dzielnicowyśredniepodoficerskie2 46Szef kompaniiśredniepodoficerskie4 47Starszy policjantśredniepodoficerskie2 48Policjantśredniepodoficerskie1 nie posiadający średniego wykształceniapodoficerskie3 49Policjant - pielęgniarkawedług odrębnych przepisówpodoficerskie- 50Starszy referentśredniepodoficerskie- nie posiadający średniego wykształceniapodoficerskie2 51Starszy referent - pielęgniarkawedług odrębnych przepisówpodoficerskie- 52Referentśredniepodoficerskie- nie posiadający średniego wykształceniapodoficerskie2 53Młodszy referentśredniepodoficerskie- nie posiadający średniego wykształceniapodoficerskie2 54Starszy aplikantśrednieprzeszkolenie podstawowe- nie posiadający średniego wykształceniaprzeszkolenie podstawowe- 55Aplikantśrednie-- nie posiadający średniego wykształcenia-- * - liczba lat służby (pracy), w tym w księgowości, ** - KGP - Komenda Główna Policji, *** - WSPol - Wyższa Szkoła Policji, **** - wyższe prawnicze. Tabela 9 wymagań w zakresie wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i stażu służby, jakim powinni odpowiadać policjanci na stanowiskach w orkiestrach Policji Lp.StanowiskoWykształcenieKwalifikacje zawodoweLiczba lat służby 12345 1Kapelmistrzwyższe*oficerskie5 2II kapelmistrzwyższe*oficerskie3 3Kierownik sekcji muzycznejwyższe*aspiranckie3 4Starszy asystent tamburmajorśrednie**aspiranckie3 5Muzyk - solistaśrednie**aspiranckie- 6Asystent - muzyk odpowiedzialnyśrednie***aspiranckie- 7Szef orkiestryśrednie***aspiranckie3 8Starszy policjant - muzykśrednie***podoficerskie- 9Policjant - muzykśrednie***podoficerskie- * wyższe muzyczne, ** średnie muzyczne, *** oraz podstawowe muzyczne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania komisji konkursowych i regulaminu konkursów na stanowisko komendanta wojewódzkiego oraz komendanta powiatowego (miejskiego) Policji. (Dz. U. Nr 12, poz. 108) Na podstawie art. 6h ust. 5 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) konkurs - konkurs na stanowisko komendanta wojewódzkiego oraz komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, 2) ogłaszający konkurs - Komendanta Głównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji, 2) komisja - przeprowadzającą konkurs komisję konkursową, w składzie, o którym mowa w art. 6h ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 2. 1. Ogłaszający konkurs powołuje komisję, jeżeli do konkursu zgłosiło się co najmniej 3 kandydatów. 2. Ogłaszający konkurs powołuje swoich przedstawicieli do składu komisji spośród oficerów Policji. 3. Komisję, o której mowa w ust. 1, powołuje się w terminie 7 dni od dnia upływu terminu nadsyłania zgłoszeń do konkursu, określonego w ogłoszeniu o konkursie. 4. Komisja rozpoczyna pracę w terminie 7 dni od dnia jej powołania. § 3. 1. W skład komisji nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, której dotyczy postępowanie konkursowe, albo pozostaje wobec niej w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności. 2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, ogłaszający konkurs dokonuje niezwłocznie zmiany w składzie komisji. 3. Komisja w nowym składzie niezwłocznie rozstrzyga o uznaniu za ważne czynności dotychczas przeprowadzone albo o ich powtórzeniu w całości lub w części. § 4. 1. Pracami komisji kieruje przewodniczący wyznaczony spośród jej członków przez ogłaszającego konkurs. 2. Komisja podejmuje rozstrzygnięcia w głosowaniu jawnym, zwykłą większością głosów, z udziałem przewodniczącego oraz co najmniej trzech członków komisji. 3. W głosowaniu, o którym mowa w ust. 2, członkowi komisji przysługuje jeden głos. W przypadku równej liczby głosów o wyniku głosowania rozstrzyga głos przewodniczącego. § 5. 1. Komisja przeprowadzająca konkurs na stanowisko komendanta wojewódzkiego Policji działa w siedzibie Komendy Głównej Policji. 2. Komisja przeprowadzająca konkurs na stanowisko komendanta powiatowego (miejskiego) Policji działa w siedzibie komendy wojewódzkiej Policji właściwej terytorialnie dla stanowiska, które ma zostać obsadzone. 3. Obsługę komisji zapewniają jednostki Policji, o których mowa w ust. 1 i 2. § 6. 1. Konkurs odbywa się w dwóch etapach. 2. W pierwszym etapie konkursu, stanowiącym postępowanie kwalifikacyjne, komisja zapoznaje się z dokumentami złożonymi przez kandydatów i po sprawdzeniu ich kompletności uznaje, czy spełniają oni warunki określone w ogłoszeniu o konkursie. 3. Postępowanie kwalifikacyjne, o którym mowa w ust. 2, należy zakończyć w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia prac przez komisję. § 7. 1. Po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego, w drugim etapie konkursu, komisja dokonuje oceny kandydatów. 2. Drugi etap konkursu, o którym mowa w ust. 1, należy zakończyć w terminie 6 tygodni od dnia powołania komisji. § 8. 1. Podstawę oceny, o której mowa w § 7 ust. 1, stanowią: 1) rozmowa z kandydatem rozpoczęta autoprezentacją, 2) dokumenty złożone przez kandydata, potwierdzające przebieg jego dotychczasowej pracy zawodowej, 3) test psychologiczny oceniający predyspozycje kandydata do zajmowania stanowisk objętych konkursem, przeprowadzany na wniosek komisji przez psychologa. 2. Komisja w toku rozmowy z kandydatem ocenia jego wiedzę teoretyczną, umiejętności praktyczne oraz zdolność ich wykorzystania w kierowaniu jednostką Policji. § 9. Na ocenę kandydata składa się suma punktów przyznanych mu przez członków komisji. Członek komisji może przyznać kandydatowi od 0 do 9 punktów. § 10. 1. W wyniku konkursu wyłania się co najmniej dwóch kandydatów, którzy uzyskali liczbę punktów wyższą od minimum określonego przez komisję. 2. W razie odrzucenia przez komisję wszystkich kandydatur lub w razie niewyłonienia co najmniej dwóch kandydatów, komisja uznaje, że konkurs nie doprowadził do wyłonienia kandydatów zgodnie z wymogami określonymi w art. 6h ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 11. 1. Z prac komisji i głosowania sporządza się protokół, który podpisują członkowie komisji obecni na posiedzeniu, z zastrzeżeniem § 3. 2. Kandydatom biorącym udział w konkursie przysługuje prawo wglądu do protokołu, o którym mowa w ust. 1. § 12. 1. Przewodniczący komisji zawiadamia niezwłocznie ogłaszającego konkurs oraz kandydatów biorących w nim udział o wynikach konkursu. 2. Dokumentację zgromadzoną w toku konkursu komisja przekazuje ogłaszającemu konkurs w ciągu 14 dni od zakończenia drugiego etapu. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów. (Dz. U. Nr 12, poz. 109) Na podstawie art. 101 oraz art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów (Dz. U. z 1999 r. Nr 6, poz. 47) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w ust. 4 wyrazy "242 zł" zastępuje się wyrazami "273 zł", 2) w § 3 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Kwoty dodatków określonych w rozporządzeniu w relacji procentowej do innych składników uposażenia ustala się odrębnie dla policjantów objętych i nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym na podstawie stawek tych składników, odpowiednich dla danej grupy policjantów.", 3) w § 4: a) tabela zamieszczona w ust. 1 otrzymuje brzmienie: "Lp.Nazwa stopniaStawka w złotych policjanci nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowympolicjanci objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1234 1Generalny inspektor9901183 2Nadinspektor8901063 3Inspektor790944 4Młodszy inspektor740884 5Podinspektor690824 6Nadkomisarz640765 7Komisarz600717 8Podkomisarz570681 9Aspirant sztabowy525627 10Starszy aspirant500598 11Aspirant475568 12Młodszy aspirant450538 13Sierżant sztabowy410490 14Starszy sierżant385460 15Sierżant360430 16Starszy posterunkowy300359 17Posterunkowy280335" b) w ust. 2 na końcu zdania dodaje się wyrazy "dla policjantów nie objętych obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym", 4) w § 8 w ust. 1 wyrazy "50 zł miesięcznie" zastępuje się wyrazami "miesięcznej 8% sumy minimalnej stawki uposażenia zasadniczego dla stanowiska aplikanta i dodatku za stopień posterunkowego", 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 lutego 1999 r. (poz. 109) TABELA GRUP ORAZ MIESIĘCZNYCH STAWEK UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO POLICJANTÓW Lp.Oznaczenie grupy uposażenia zasadniczegoMiesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych policjanci nie objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowympolicjanci objęci obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym 1234 104 2505 076 2003 8504 598 3012 7003 225 4022 5503 046 5032 4002 867 6042 2502 687 7052 1002 508 8061 9502 329 9071 8002 150 10081 6501 971 11091 5301 828 12101 4101 684 13111 3201 577 14121 2451 487 15131 1751 404 16141 1151 332 17151 0651 272 18161 0251 225 19179851 177 20189501 135 21199201 099 2220820980 2321780932 2422730872 2523425-485508-580 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie określenia dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe szynowym z napędem, oraz wzorów tych dokumentów. (Dz. U. Nr 12, poz. 110) Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W pojeździe szynowym z napędem powinny znajdować się następujące dokumenty: 1) świadectwo sprawności technicznej pojazdu szynowego, 2) książka pokładowa pojazdu z napędem, 3) karta próby hamulca, 4) wykaz wagonów w składzie pociągu. § 2. 1. Określa się: 1) wzór książki pokładowej pojazdu z napędem, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wzór karty próby hamulca, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) wzór wykazu wagonów w składzie pociągu, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. 2. Wzór świadectwa sprawności technicznej pojazdu szynowego określają odrębne przepisy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 stycznia 1999 r. (poz. 110) Załącznik nr 1 KSIĄŻKA POKŁADOWA POJAZDU Z NAPĘDEM Część I Ilustracja Część II Lp.Data, godzina i miejsce przekazania pojazdu do użytkowaniaUsterki i nieprawidłowości stwierdzone w czasie jazdyData, nazwisko i podpis maszynisty prowadzącego pojazd 1234 Część III Roboty naprawcze Lp.Rodzaj i opis przeprowadzonej naprawyWykaz najważniejszych części i podzespołów, które uległy wymianieData przeprowadzania robót naprawczych (od - do)Miejsce wykonywania robót naprawczychPrzebieg od ostatniej naprawyPodpis przyjmującego pojazd Część IV Pomiary nacisku kół na szyny Lp.Data przeprowadzanych pomiarówWyniki przeprowadzanych pomiarówPodpis osoby dokonującej pomiarów Załącznik nr 2 KARTA PRÓBY HAMULCA I. Próby hamulca dokonane w czasie postoju Ilustracja II. Próby hamulca wykonane w czasie przebiegu pociągu DataStacjaRodzaj próby: uproszczona - szczegółowa (U. S.)W razie zmian w składzie pociągu lub powtórnej próby szczegółowejRodzaj, seria i numer pojazdu trakcyjnegoPodpis masa brutto pociągumasa hamująca wymaganamasa hamująca rzeczywistaliczba wyłączonych wagonównumer ostatniego wagonu pociąguosoby wykonującej próbęmaszynisty 1234567891011 Załącznik nr 3 WYKAZ WAGONÓW W SKŁADZIE POCIĄGU [obrazek] Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie trybu postępowania i szczegółowych zasad prowadzenia rejestrów nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub objętych przez cudzoziemców. (Dz. U. Nr 13, poz. 112) Na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245, z 1997 r. Nr 140, poz. 939 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W systemie informatycznym, w oparciu o komputerową bazę danych, prowadzi się rejestry: 1) nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub objętych przez cudzoziemców bez zezwolenia, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245, z 1997 r. Nr 140, poz. 939 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", 2) nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub objętych przez cudzoziemców na podstawie wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e ust. 1 i 3 ustawy. § 2. 1. Wpisu do rejestrów, o których mowa w § 1, dokonuje się na podstawie: 1) wypisu z aktu notarialnego, mocą którego cudzoziemiec nabył lub objął nieruchomość, udziały lub akcje w spółce będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, 2) odpisu prawomocnego orzeczenia sądu, mocą którego nastąpiło nabycie nieruchomości przez cudzoziemca, 3) odpisu wpisu do rejestru handlowego, mocą którego nastąpiło nabycie albo objęcie udziałów lub akcji przez cudzoziemca. 2. Przepisy dotyczące wpisu do rejestrów stosuje się odpowiednio do zmiany lub wykreślenia z rejestrów. § 3. 1. Rejestr, o którym mowa w § 1 pkt 1, zawiera: 1) liczbę porządkową rejestru, 2) datę wpływu do organu prowadzącego rejestr dokumentów, o których mowa w § 2, 3) numer (sygnaturę) i datę sporządzenia aktu notarialnego, orzeczenia sądowego albo wpisu do rejestru handlowego, 4) podstawowe dane osobowe nabywcy: a) w przypadku osoby fizycznej - imiona i nazwisko, obywatelstwo, adres miejsca zamieszkania, b) w przypadku osoby prawnej - nazwę (firmę) i siedzibę, numer identyfikacyjny nadany w rejestrze podmiotów gospodarki narodowej REGON oraz adres w kraju lub za granicą, 5) podstawowe dane osobowe zbywcy - imiona i nazwisko (firmę), adres miejsca zamieszkania (siedziby) oraz wskazanie właściciela nieruchomości, jeżeli przedmiotem nabycia przez cudzoziemca jest prawo użytkowania wieczystego, 6) określenie procentowej wielkości nabywanych lub obejmowanych udziałów albo akcji w spółce będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości, 7) oznaczenie nieruchomości - status prawny (własność lub użytkowanie wieczyste), miejsce położenia, powierzchnię i rodzaj, części składowe (np. budynki), oznaczenie w katastrze nieruchomości, numer księgi wieczystej, 8) uwagi organu dotyczące ewentualnego stwierdzenia niezgodności z prawem i podjęcia czynności procesowych, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy, 9) datę wpisu, zmiany lub wykreślenia z rejestru. 2. Rejestr, o którym mowa w § 1 pkt 2, zawiera dane określone w § 3 ust. 1 oraz numer i datę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e ust. 1 i 3 ustawy. 3. Niezależnie od rejestru, dla każdego wpisu prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz dotyczące postępowania rejestrowego. § 4. W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych informuje Ministra Obrony Narodowej o każdym przypadku nabycia lub objęcia przez cudzoziemca nieruchomości, udziałów lub akcji. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. (Dz. U. Nr 13, poz. 113) Na podstawie art. 71 ust. 2, art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 oraz w związku z art. 43 ust. 1-3, art. 44 i 46 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118), a także w związku z art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), art. 6 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Rządowym Centrum Studiów Strategicznych (Dz. U. Nr 106, poz. 495 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek (Dz. U. Nr 49, poz. 306 i Nr 126, poz. 830) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w ust. 1: - w pkt 1 lit. a) wyrazy "w urzędach terenowych organów administracji rządowej" zastępuje się wyrazami "w urzędach organów administracji rządowej w województwie", - w pkt 5 po wyrazie "Narodowej" dodaje się wyrazy "w likwidacji", - skreśla się pkt 7, b) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu: "4) strażników Państwowej Straży Rybackiej - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wydanym na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o rybactwie śródlądowym, 5) pracowników Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego oraz wojewódzkich i powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego - w zakresie uregulowanym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 84 ust. 3 ustawy - Prawo budowlane."; 2) w § 8 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: "2a. Pracownikowi, który wykonuje pracę w urzędzie państwowym lub jednostce wymienionej w § 1 ust. 1 w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu dodatkowego zatrudnienia podlegają zaliczeniu zakończone okresy zatrudnienia podstawowego oraz okres zatrudnienia u pracodawcy, który udzielił urlopu - do dnia rozpoczęcia tego urlopu."; 3) w § 9 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. Pracownikowi, który wykonuje pracę w urzędzie lub jednostce wymienionej w § 1 ust. 1 w ramach urlopu bezpłatnego udzielonego przez pracodawcę w celu wykonywania tej pracy, do okresu uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się okres zatrudnienia u tego pracodawcy do dnia rozpoczęcia tego urlopu."; 4) skreśla się § 16 i 17; 5) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 6) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w ust. 3 w pkt 8 po wyrazie "zakaźnym" dodaje się wyrazy "albo chorymi zakaźnie ludźmi bądź zwierzętami". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. (poz. 113) I. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW MINISTERSTW I URZĘDÓW CENTRALNYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie ministerstwa i urzędy centralne 1Dyrektor departamentu (komórki równorzędnej)XIX-XXI10wyższe7 2Wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej), główny księgowy resortu, rzecznik prasowyXVIII-XX9wyższe7 główny specjalista do spraw legislacji wyższe prawnicze 3Naczelnik wydziału, radca: ministra (innego członka Rady Ministrów), kierownika urzędu centralnego, główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 4Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawny według odrębnych przepisów główny wizytatorwedług odrębnych przepisów 5Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 starszy projektant, starszy programistaXII-XV starszy wizytatorwedług odrębnych przepisów 6Specjalista, projektant, programistaXII-XIV-wyższe4 specjalista do spraw legislacji wyższe prawnicze oraz aplikacja legislacyjna2 wizytatorwedług odrębnych przepisów 7Starszy inspektor, starszy statystyk, referendarzXI-XIII-wyższe3 8Inspektor, statystyk, podreferendarz, starszy księgowyIX-XII-wyższe- sekretarz: ministra (innego członka Rady Ministrów i jego zastępcy), sekretarza stanu, podsekretarza stanu, kierownika urzędu centralnego i jego zastępcyśrednie2 referent prawnywyższe prawnicze- 9Starszy referentVIII-XI-średnie2 księgowy, sekretarz: dyrektora generalnego urzędu, dyrektora departamentu (komórki równorzędnej) - 10ReferentVI-IX-średnie- II. Ministerstwo Finansów 1Główny księgowy budżetu państwa, główny księgowy obsługi długu krajowegoXVIII-XX9wyższe7 2Inspektor kontroli skarbowej I stopniaXVIII-XIX7wyższe2 na stanowisku inspektora II stopnia 3Inspektor kontroli skarbowej II stopniaXVII-XVIII6wyższe2 na stanowisku inspektora III stopnia 4Inspektor kontroli skarbowej III stopniaXV-XVII5wyższe2 na stanowisku inspektora IV stopnia 5Inspektor kontroli skarbowej IV stopniaXIV-XVI4wyższe5 w organach administracji podatkowej lub 3 w urzędach kontroli skarbowej 6Starszy komisarz skarbowyXIII-XIV4wyższe6 7Komisarz skarbowyXII-XIV-wyższe4 III. Ministerstwo Spraw Zagranicznych 1Starszy radca ministraXVII-XIX8wyższe7 2Starszy ekspertXIII-XV-wyższe6 3EkspertXII-XIV-wyższe4 IV. Ministerstwo Obrony Narodowej 1Szef oddziałuXVII-XVIII8wyższe7 2Zastępca szefa oddziału, szef wydziałuXV-XVIII6wyższe6 3Starszy inspektor kontroli wojskowejXV-XVII6wyższe6, w tym 2 lata na stanowisku inspektora 4Inspektor kontroli wojskowejXIV-XVI4wyższe4 V. Komenda Główna Policji 1Kierownik składnicyXVII-XVIII8wyższe7 2Zastępca kierownika składnicy, kierownik samodzielnej sekcji, koordynator do spraw terenowych banków danych, zastępca naczelnika wydziałuXIV-XVI5wyższe5 VI. Ministerstwo Skarbu Państwa 1Dyrektor delegaturyXVIII-XX9wyższe7 VII. Główny Urząd Ceł 1Zastępca głównego księgowegoXVII-XVIII8wyższe7 VIII. Państwowa Agencja Atomistyki 1Główny inspektor dozoru jądrowegoXIX-XXI10wyższe7 IX. Główny Urząd Miar 1Kierownik samodzielnego laboratorium, kierownik zespołuXVIII-XX9wyższe7 2Główny metrolog, kierownik laboratorium, kierownik pracowniXV-XVII6wyższe7 3Starszy metrolog, starszy konstruktor, starszy technologXIII-XV-wyższe6 4Metrolog, konstruktor, technologXII-XIV-wyższe4 5Starszy technikIX-XII-średnie2 6TechnikVII-IX-średnie2 X. Główny Urząd Statystyczny 1KonsultantXV-XVII6wyższe7 2Starszy analitykXII-XIV-wyższe4 3AnalitykVIII-XII-wyższe- średnie2 XI. Główny Inspektorat Kolejnictwa 1Okręgowy inspektor kolejnictwaXVIII-XX9wyższe7 2Okręgowy inspektor kolejowego nadzoru budowlanego, okręgowy inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, okręgowy inspektor dozoru kolejowegoXVII-XIX8wyższe7 3Kierownik oddziału kontroliXVII-XVIII6wyższe7 4Starszy inspektor nadzoru, starszy inspektor odbioru technicznego, starszy inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, starszy kontrolerXIV-XVI5wyższe6 5Inspektor nadzoru, inspektor odbioru technicznego, inspektor bezpieczeństwa ruchu kolejowego, kontrolerXII-XIV-wyższe5 XII. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych 1Dyrektor oddziałuXIX-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora oddziału, dyrektor biura terenowegoXVIII-XX9wyższe7 3Zastępca dyrektora biura terenowego, koordynator programów, kierownik projektu (koordynator realizacji kontraktów)XVII-XIX8wyższe7 4Kierownik rejonuXVII-XVIII8wyższe7 5Główny inspektor drogowy, główny inspektor mostowyXV-XVII6wyższe7 6Kierownik zespołu nadzoru, zastępca naczelnika wydziału, zastępca kierownika rejonu, oddziałowy inspektor mostowyXIV-XVII6wyższe6 średnie10 7Terenowy inspektor drogowy, terenowy inspektor mostowy, inspektor nadzoruXIV-XVII5wyższe6 średnie8 8Kierownik zespołuXIII-XVI5wyższe6 9Kierownik służby liniowejXII-XVI5wyższe5 10Starszy technik ds. drogownictwaXII-XV-średnie7 11Technik ds. drogownictwaXI-XIV-średnie5 12Asystent inspektora nadzoruXI-XIV-wyższe2 średnie5 13DrogomistrzXI-XIV3wyższe- średnie4 XIII. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska 1Dyrektor zespołu w Głównym Inspektoracie Ochrony ŚrodowiskaXIX-XXI9wyższe5 2Zastępca dyrektora zespołu w Głównym Inspektoracie Ochrony ŚrodowiskaXVII-XX8wyższe5 XIV. Główny Inspektorat Ochrony Roślin 1Kierownik Centralnego LaboratoriumXVII-XVIII6wyższe5 XV. Główny Inspektorat Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych 1Kierownik Centralnego LaboratoriumXVII-XVIII6wyższe5 2Starszy asystent laboratoryjnyXII-XV-wyższe5 3Asystent laboratoryjnyXII-XIV-wyższe4 II. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH W URZĘDACH WOJEWÓDZKICH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor wydziału (jednostki równorzędnej), dyrektor międzywojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, architekt wojewódzkiXVII-XXI9wyższe5 2Zastępca dyrektora wydziału (jednostki równorzędnej), zastępca dyrektora międzywojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, wojewódzki konserwator przyrody, główny geolog wojewódzki, dyrektor wojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadr, główny księgowy budżetu wojewody, informatyk wojewódzki, rzecznik prasowy wojewody, główny księgowyXV-XX8wyższe5 3Naczelnik (kierownik) wydziału, starszy inspektor wojewódzki, kierownik oddziału w urzędzie wojewódzkim, zastępca dyrektora wojewódzkiego ośrodka doskonalenia kadrXIV-XVII7wyższe4 zastępca głównego księgowegoXIV-XVII5wyższe3 radca prawny7według odrębnych przepisów 4Kierownik oddziału (jednostki równorzędnej), kierownik pracowni, główny specjalistaXII-XVI5wyższe4 5Inspektor wojewódzki, zastępca naczelnika (kierownika) wydziału, zastępca kierownika oddziału (jednostki równorzędnej)XIII-XV4wyższe4 6Starszy specjalista, starszy informatykXI-XV-wyższe3 7Specjalista, informatykX-XIV-wyższe1 średnie3 8Starszy inspektorIX-XIII-wyższe- średnie3 9Inspektor, starszy księgowyVII-XII-średnie2 10Referent prawny, referent prawno-administracyjnyVII-XII-wyższe prawnicze lub administracyjne- 11Starszy referent, księgowyVIII-XI-średnie2 12ReferentVI-IX-średnie- III. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW URZĘDÓW PODLEGŁYCH NACZELNYM I CENTRALNYM ORGANOM ADMINISTRACJI RZĄDOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy 1Dyrektor (kierownik) urzęduXVIII-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora (kierownika) urzędu, wicedyrektor, główny księgowyXV-XX9wyższe7 3Naczelnik (kierownik) wydziału, kierownik samodzielnego oddziałuXIV-XVII7wyższe5 4Główny specjalista, główny programistaXIV-XVII6wyższe5 radca prawnywedług odrębnych przepisów 5Zastępca naczelnika wydziału, zastępca głównego księgowego, kierownik zespołu (oddziału, działu, samodzielnego referatu), kierownik laboratorium, kierownik pracowniXIII-XVI5wyższe5 6Kierownik sekcji, kierownik referatuXIII-XV4wyższe4 7Starszy specjalista, starszy projektant, starszy programista, starszy informatykXII-XV-wyższe3 8Specjalista, projektant, programista, informatykXI-XIV-wyższe2 9Starszy inspektor, starszy rewident, starszy statystyk, starszy asystent, samodzielny księgowyXI-XIII-wyższe2 średnie4 10Inspektor, rewident, analityk, statystyk, starszy księgowy, starszy redaktor, starszy laborant, asystent, sekretarz kierownika urzędu (stanowiska równorzędnego)VIII-XII-wyższe- średnie2 referent prawny, referent prawno-administracyjnywyższe prawnicze lub administracyjne- 11Młodszy informatyk, samodzielny referentVIII-XI-wyższe- średnie2 12Starszy referent, księgowy, laborant, sekretarkaVI-XI-średnie2 13Referent, kasjer, korektor, młodszy księgowyV-IX-średnie- II. Urzędy morskie 1Zastępca dyrektora - dyrektor pionu inspekcji morskiejXIX-XX9wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej9 2Kapitan portu: Gdańsk, Gdynia, Szczecin, Świnoujście, Kołobrzeg, ElblągXVIII-XIX7wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej6 główny inspektorwyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 3Zastępca kapitana portu wymienionego w lp. 2, główny operator systemu VTMSXVI-XVIII6wyższe oraz dyplom kapitana żeglugi wielkiej6 kapitan portu innego niż wymieniony w lp. 2wyższe oraz dyplom starszego oficera pokładowego zastępca głównego inspektorawyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 4Naczelnik Bazy Oznakowania NawigacyjnegoXV-XVII6wyższe7 5Starszy oficer portuXV-XVII4wyższe oraz dyplom oficera pokładowego I klasy7 starszy operator systemu VTMSwyższe oraz dyplom oficera pokładowego I klasy oraz kurs odpowiedniej specjalności starszy pilotwedług odrębnych przepisów starszy inspektor realizujący funkcje publicznoprawne-wyższe oraz dyplom odpowiedniej specjalności 6Oficer portuXIII-XV-wyższe oraz dyplom oficera pokładowego II klasy5 operator systemu VTMSwyższe oraz dyplom oficera pokładowego II klasy oraz kurs odpowiedniej specjalności pilotwedług odrębnych przepisów 7Kierownik obwodu ochrony wybrzeża, kierownik oddziału terenowego, kierownik grupy pomiarowej, kierownik grupy oznakowania nawigacyjnegoXIII-XV3średnie oraz dyplom odpowiedniej specjalności5 inspektor realizujący funkcje publicznoprawne- 8Młodszy oficer portuXIII-XIV-średnie oraz dyplom odpowiedniej specjalności4 9Starszy nadzorca ochrony wybrzeża, hydrograf, samodzielny kartograf, starszy geodetaXI-XIII-średnie3 10Nadzorca ochrony wybrzeża, geodetaX-XII-średnie2 starszy radiotelegrafista, starszy bosman portu, starszy obserwator, starszy kartograf3 11KartografIX-XII-średnie2 12Radiotelegrafista, bosman portuIX-XI-średnie1 obserwator2 Załogi jednostek pływających: według odrębnych przepisów 1Kierownik statku I kategorii (kapitan)XV-XVII2 2Kierownik statku II kategoriiXIV-XVI- 3Zastępca kierownika statku I kategorii (I oficer), kierownik maszyn statku I kategorii (I oficer mechanik)XIV-XVI1 4Kierownik maszyn statku II kategoriiXIII-XV- 5II oficer mechanikXIII-XV- 6Kierownik statku III kategoriiXII-XIV- 7Kierownik maszyn statku III kategoriiXII-XIV- 8Oficer elektryk okrętowyXI-XIV- 9Kierownik statku IV kategoriiXI-XIII- 10Kierownik maszyn statku IV kategoriiXI-XIII- 11Oficer wachtowyXII-XIII- 12Bosman okrętowyXI-XIII- 13Sternik motorzysta, brygadzista grupy sondażowejXI-XII- 14Operator urządzeń hydrograficznych, III oficer mechanik, monter znaków nawigacyjnychX-XI- 15Starszy marynarz, motorzysta, kucharz, sondarzystaX-XI- 16MarynarzIX-X- 17StewardVIII-IX- 18Młodszy marynarzVII-VIII- 19Starszy bosman bazyVIII-IX-średnie- 20Bosman bazyVII-VIII-średnie- III. Inspektoraty żeglugi śródlądowej 1Kierownik inspektoratuXVIII-XIX8wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej7 2Starszy inspektor nadzoru nad żeglugąXIV-XV4wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej4 3Inspektor nadzoru nad żeglugąXIII-XIV-wyższe i patent oficera żeglugi śródlądowej3 4Młodszy inspektor nadzoru nad żeglugąXI-XII-średnie i patent oficera żeglugi śródlądowej5 IV. Główny Inspektorat Lotnictwa Cywilnego 1Główny Inspektor Lotnictwa CywilnegoXXI10wyższe7 2Główny Inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków PowietrznychXXI6wyższe7 3Zastępca Głównego Inspektora Lotnictwa CywilnegoXIX-XX9wyższe7 Główny Inspektor w Inspektoracie Ruchu Lotniczego6 Główny Inspektor w Inspektoracie Lotnisk, główny inspektor Nadzoru Operacyjnego starszy specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych- 4Główny Inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego, starszy inspektor Nadzoru OperacyjnegoXVIII-XIX6wyższe7 specjalista w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych- 5Starszy specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, starszy specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie Personelu Lotniczego, inspektor Nadzoru OperacyjnegoXVI-XVII-wyższe7 6Starszy inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków PowietrznychXV-XVI-wyższe6 7Specjalista Nadzoru Technicznego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista Nadzoru Operacyjnego w Inspektoracie Ruchu Lotniczego, specjalista w Inspektoracie Lotnisk, starszy inspektor w Inspektoracie LotniskXIV-XV-wyższe7 8Inspektor w Inspektoracie Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych, inspektor w Inspektoracie LotniskXIII-XIV-wyższe4 V. Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna 1Prezes Zarządu KrajowegoXXI10wyższe8 2Zastępca Prezesa Zarządu KrajowegoXX-XXI10wyższe7 3Dyrektor zarządu okręgowego, dyrektor departamentu (komórki równorzędnej) Zarządu KrajowegoXIX-XXI10wyższe7 4Zastępca dyrektora zarządu okręgowego, wicedyrektor departamentu (komórki równorzędnej) Zarządu KrajowegoXVII-XX9wyższe7 5Kierownik Centralnej Stacji Kontroli Emisji Radiowych, kierownik Centralnego Laboratorium Badań TechnicznychXVI-XVIII6wyższe7 6Zastępca kierownika Centralnej Stacji Kontroli Emisji RadiowychXV-XVI4wyższe5 7Kierownik Stacji Kontroli Emisji RadiowychXV-XVI3wyższe4 8Kierownik zmiany w Centralnej Stacji Kontroli Emisji RadiowychXIII-XV3wyższe5 9Starszy kontroler ruchu radiokomunikacyjnegoXIII-XV2wyższe3 starszy inspektor techniczny- 10Kontroler ruchu radiokomunikacyjnegoXII-XIV-średnie4 11Inspektor technicznyX-XIII-średnie4 12Młodszy kontroler ruchu radiokomunikacyjnego, młodszy inspektor technicznyVIII-X-średnie2 VI. Państwowa Inspekcja Telekomunikacyjna i Pocztowa 1Główny InspektorXXI10wyższe8 2Zastępca Głównego InspektoraXX-XXI10wyższe7 3Okręgowy inspektor, dyrektor departamentu (komórki równorzędnej)XIX-XXI10wyższe7 4Zastępca okręgowego inspektora, zastępca dyrektora departamentu (komórki równorzędnej)XVII-XX9wyższe7 VII. Główny Inspektorat Inspekcji Handlowej 1Główny InspektorXXI10wyższe7 2Zastępca Głównego InspektoraXVIII-XX9wyższe7 3Dyrektor biura, dyrektor gabinetu Głównego InspektoraXV-XIX8wyższe6 4Kierownik centralnego laboratoriumXVI-XVIII6wyższe5 VIII. Archiwa państwowe 1Kierownik oddziału zamiejscowego, starszy kustoszXV-XVII6wyższe5 2KustoszXIV-XVII5wyższe4 3Starszy archiwista, starszy konserwator archiwalnyXII-XV3wyższe3 kierownik ekspozytury archiwumśrednie5 4Archiwista, konserwator archiwalny, dokumentalistaXII-XIV-średnie + policealne4 5Starszy fotograf, starszy laborantX-XIII-średnie3 6Młodszy archiwista, młodszy konserwator archiwalny, młodszy dokumentalista, fotograf, laborantIX-XI-średnie2 7Pomocnik archiwisty, pomocnik konserwatora archiwalnego, pomocnik dokumentalistyVI-VIII-średnie- IX. Izby skarbowe 1DyrektorXX-XXI9wyższe7 2WicedyrektorXVIII-XIX8wyższe6 3Główny księgowyXVIII-XIX8wyższe6 4Naczelnik wydziału, kierownik samodzielnego oddziałuXVI-XVII7wyższe5 5Radca prawnyXVI-XVII7według odrębnych przepisów 6Kierownik oddziału, kierownik samodzielnego referatuXV-XVI5wyższe5 7Kierownik referatuXIII-XVI4wyższe4 8Starszy komisarz skarbowyXIII-XVI4wyższe3 9Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XV-wyższe3 10Komisarz skarbowyXIII-XV3wyższe2 11Specjalista, informatyk, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeńXI-XIV-wyższe1 średnie4 12Inspektor, kontroler rozliczeńXI-XIII-średnie3 13Starszy referent, starszy księgowyX-XII-średnie2 14Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 15ReferentVI-IX-średnie- X. Urzędy skarbowe 1NaczelnikXVIII-XIX7wyższe6 2Zastępca naczelnikaXVI-XVII5wyższe5 3Główny księgowyXVI-XVII5wyższe5 4Kierownik działu, komornik skarbowyXIII-XVI4wyższe4 kierownik samodzielnego referatuXIII-XV 5Radca prawnyXIII-XVI4według odrębnych przepisów 6Kierownik referatuXIII-XIV3wyższe3 starszy komisarz skarbowywyższe3 średnie5 7Komisarz skarbowyXIII-XIV2wyższe2 średnie5 8Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XIV-wyższe2 9Specjalista, informatyk, starszy inspektor, starszy kontroler rozliczeńXI-XIV-wyższe1 średnie4 10Inspektor, kontroler rozliczeń, starszy kasjerXI-XIII-średnie3 11Starszy referent, starszy księgowy, starszy poborca skarbowy, kasjerIX-XII-średnie2 12Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 13Referent, likwidator, poborca skarbowyVI-IX-średnie- XI. Urzędy kontroli skarbowej 1DyrektorXX-XXI9wyższe7 2WicedyrektorXVIII-XIX8wyższe6 3Główny księgowyXVIII-XIX8wyższe6 4Naczelnik wydziałuXVI-XVII7wyższe5 radca prawnywedług odrębnych przepisów 5Kierownik oddziałuXV-XVI5wyższe5 6Kierownik referatuXIII-XVI4wyższe4 7Inspektor kontroli skarbowej I stopniaXVIII-XIX7wyższe2 na stanowisku inspektora II stopnia 8Inspektor kontroli skarbowej II stopniaXVII-XVIII6wyższe2 na stanowisku inspektora III stopnia 9Inspektor kontroli skarbowej III stopniaXV-XVII5wyższe2 na stanowisku inspektora IV stopnia 10Inspektor kontroli skarbowej IV stopniaXIV-XVI4wyższe5 w organach administracji podatkowej lub 3 w urzędach kontroli skarbowej 11Starszy komisarz skarbowyXIII-XVI4wyższe3 średnie5 12Starszy specjalista, starszy informatykXIII-XV-wyższe3 13Komisarz skarbowyXII-XV3wyższe2 średnie5 14InformatykXII-XV-wyższe1 średnie4 15Starszy referendarz, specjalistaXI-XIV-wyższe1 średnie4 16ReferendarzXI-XIII-średnie3 17Starszy referent, starszy księgowyX-XII-średnie2 18Księgowy, sekretarkaVI-XI-średnie- 19ReferentVI-IX-średnie- XII. Urzędy celne 1Główny inspektor, naczelnik oddziału (działu)XV-XVII6wyższe5 2DyspozytorXIII-XV-wyższe4 3Ekspert celnyXIII-XV3wyższe4 4Kierownik zmiany, kierownik posterunkuXII-XIV4średnie4 5Inspektor celnyXII-XIV-średnie4 6Starszy kontroler celnyXI-XIII-średnie4 7Kontroler celnyX-XII-średnie3 8Młodszy kontroler celnyIX-X-średnieokres służby przygotowawczej XIII. Urzędy statystyczne 1Informatyk urzędu, konsultantXIV-XVII6wyższe5 2Starszy statystyk informatykX-XIV3wyższe2 średnie4 3Administrator systemu, administrator sieci, referendarz statystykX-XIV-wyższe2 średnie4 4Statystyk informatykIX-XIII-wyższe2 średnie4 5Młodszy statystykVIII-XI-wyższe- średnie2 XIV. Okręgowe urzędy górnicze, Urząd Górniczy do Badań Kontrolnych Urządzeń Energomechanicznych 1Nadinspektor zakładów górniczychXV-XVII6wyższe8 2Starszy inspektor zakładów górniczychXIV-XVI-wyższe7 3Inspektor zakładów górniczychXIII-XV-wyższe6 4Młodszy inspektor zakładów górniczychIX-XII-wyższe- XV. Regionalne inspektoraty celne 1Regionalny Inspektor CelnyXX-XXI9wyższe7 2Zastępca Regionalnego Inspektora CelnegoXVIII-XIX8wyższe6 XVI. Wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy 1Starszy inspektor wojewódzkiXIV-XVI5wyższe4 2Inspektor wojewódzkiXIII-XV4wyższe4 3Starszy inspektor powiatowyXI-XIV3szkoła pomaturalna4 4Inspektor powiatowyX-XIII3średnie5 5Starszy pośrednik pracy w powiatowym urzędzie pracy, starszy doradca zawodowyIX-XIV-wyższe2 średnie6 6Doradca zawodowyVII-XIII-wyższe- średnie4 7Pośrednik pracy w powiatowym urzędzie pracyVII-XIII-wyższe- średnie4 XVII. Okręgowe urzędy miar i urzędy probiercze 1Naczelnik obwoduXV-XVII5wyższe4 2Kierownik laboratorium, kierownik pracowniXV-XVII4wyższe4 3Zastępca naczelnika obwoduXIV-XVI4średnie9 4Kierownik punktu legalizacyjnegoXI-XIV3średnie3 5Starszy probierzIX-XIII-średnie3 6ProbierzVII-XII-średnie3 7Starszy legalizatorVII-XI-średnie3 8LegalizatorVI-IX-średnie2 XVIII. Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 1Starszy aprobantX-XIV-średnie3 2AprobantIX-XIII-średnie2 IV. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW JEDNOSTEK WOJSKOWYCH PODLEGŁYCH MINISTROWI OBRONY NARODOWEJ Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 A. Jednostki wojskowe szczebla centralnego 1Dyrektor biuraXIX-XXI10wyższe7 2Zastępca dyrektora biura (wicedyrektor)XVIII-XX9wyższe7 3Szef oddziału, główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 4Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 5Radca prawnyXV-XVII6według odrębnych przepisów 6Zastępca szefa oddziału, szef wydziałuXV-XVIII5wyższe6 7Kierownik zespołu (grupy)XIV-XVI5wyższe6 8Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 9Starszy projektant, starszy programistaXII-XIV-wyższe6 10Specjalista, projektant, programistaXII-XIV-wyższe4 11Referendarz, starszy inspektor, starszy statystykXI-XIII-wyższe3 12Inspektor, statystyk, podreferendarz, starszy księgowyIX-XII-wyższe- średnie2 13Referent prawnyIX-XII-wyższe prawnicze- 14KsięgowyVI-XI-średnie- 15Starszy referentVI-XI-średnie2 16ReferentVI-IX-średnie- B. Jednostki wojskowe szczebla okręgowego (równorzędnego) oraz niższego 1Dyrektor biuraXVII-XIX8wyższe5 2Zastępca dyrektora biuraXV-XVIII6wyższe5 3Główny księgowyXV-XVIII6wyższe5 4Szef oddziałuXIV-XVI5wyższe4 5Radca prawny, pielęgniarka okręgowaXIV-XVI6według odrębnych przepisów 6Zastępca głównego księgowegoXIV-XVI4wyższe3 7Szef wydziałuXIV-XV5wyższe4 8Zastępca szefa oddziałuXII-XV4wyższe4 9Starszy specjalista, starszy inspektor kontroli wojskowej, starszy metrologXI-XV-wyższe3 10Kierownik sekcjiXIII-XIV3wyższe4 11Specjalista, metrologXIII-XIV-wyższe4 12Starszy projektant, starszy programistaXII-XIV-wyższe4 13Inspektor kontroli wojskowejX-XIV-wyższe4 14InformatykXI-XIV-średnie5 15Projektant, programistaXII-XIII-wyższe3 16Starszy inspektor, starszy instruktor, starszy rewidentIX-XIII-średnie3 17Starszy księgowy, starszy redaktorVIII-XII-średnie5 18Inspektor, instruktor, rewident, redaktorVII-XII-średnie2 19Referent prawny, referent prawno-administracyjnyVII-XII-wyższe prawnicze lub administracyjne- 20Sekretarz dowódcy (szefa instytucji)VII-XI-średnie3 21Księgowy, starszy referentVI-XI-średnie2 22Technik informatyczny, operator EMC, referentVI-IX-średnie- C. Stanowiska pomocnicze, robotnicze i obsługi 1Kierownik biblioteki, kierownik ośrodka informacji naukowejX-XII3średnie4 2Kierownik hali maszyn, kierownik magazynuIX-XI2średnie3 3Kierownik kancelarii, kierownik archiwum, kierownik kreślarni, kierownik fotolaboratorium, kierownik powielarniIX-X2średnie3 4Starszy bibliotekarzIX-XI-średnie3 5Bibliotekarz, dokumentalista, kasjer, starszy magazynierVIII-IX-średnie3 6Starszy laborant, starszy archiwista, starszy kreślarzVII-IX-średnie3 7Maszynistka klasy mistrzowskiejIX-XI-średnie3 8Starsza maszynistka, starsza teletypistkaVIII-IX-średnie3 9Maszynistka, teletypistkaVII-VIII-średnie- 10SekretarkaVII-IX-średnie3 11Maszynista offsetowyIX-X-zasadnicze2 12Magazynier, gospodarz sal wykładowych, archiwistaVII-VIII-średnie- 13Kreślarz, laborant, korektor, kancelistaVI-VIII-średnie- 14PortierIV-V-podstawowe- V. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW JEDNOSTEK WOJSKOWYCH PODPORZĄDKOWANYCH MINISTROWI SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Główny księgowyXVII-XVIII8wyższe7 2Główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 3Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 4SpecjalistaXII-XIV-wyższe4 5Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 6Inspektor, starszy księgowyIX-XII-średnie2 7KsięgowyVIII-XI-średnie- 8Starszy referentVII-XI-średnie2 9Referent Stanowiska pomocnicze:VI-IX-średnie- 10Kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 11Kierownik kancelarii głównejVIII-IX2średnie3 VI. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW GŁÓWNEJ KOMISJI BADANIA ZBRODNI PRZECIWKO NARODOWI POLSKIEMU - INSTYTUTU PAMIĘCI NARODOWEJ w likwidacji Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Dyrektor Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytutu Pamięci NarodowejXIX-XXI10wyższe5 2Zastępca dyrektora Głównej Komisji, dyrektor budżetowo-administracyjny, główny księgowyXVIII-XX9wyższe5 3Dyrektor okręgowej komisjiXVII-XVIII8wyższe5 4Naczelnik samodzielnego wydziału, rzecznik prasowyXIV-XVII6wyższe3 5Główny specjalistaXIV-XVI5wyższe3 6Informatyk Głównej KomisjiXIV-XVI5wyższe3 XI-XIIIśrednie5 7Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe3 8Zastępca głównego księgowegoXII-XIV2wyższe3 specjalista- 9Starszy inspektorXI-XIII-wyższe2 10InformatykX-XIII-średnie3 11Inspektor, starszy księgowyVIII-XII-średnie2 12Starszy referentVIII-XI-średnie2 13Referent, młodszy księgowyV-IX-średnie- Stanowiska pomocnicze 1Kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik bibliotekiX-XII3średnie4 2Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, kierownik garażuIX-XI2średnie3 3Starszy bibliotekarz, operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 4Kierownik magazynu, kierownik hali maszynIX-X2średnie3 sekretarka-- 5Maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytorIX-X-średnie- 6Kierownik kancelarii głównej, kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 7Starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistkaVIII-IX-średnie3 8Magazynier, archiwista, starsza telefonistka, maszynistkaVII-VIII-średnie- 9TelefonistkaV-VI-podstawoweumiejętność wykonywania czynności Stanowiska robotnicze i obsługi 1Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów 2Rzemieślnik specjalista, woźny audiencjonalnyIX-XI-zasadnicze- 3Kierowca samochodu ciężarowegoIX-X-według odrębnych przepisów 4Rzemieślnik wykwalifikowany, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 5Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 6Operator urządzeń powielającychVI-VIII-podstawowe- 7Starszy woźny sądowyVI-VII-podstawowe- 8Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 9Woźny sądowyV-VII-podstawowe- 10Portier, szatniarz, woźny, dozorca, dźwigowyIV-V-podstawowe- 11SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 12GoniecII-IV-podstawowe- VII. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW KANCELARII POLSKIEJ AKADEMII NAUK Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 1Szef Kancelarii Polskiej Akademii NaukXXI10wyższe7 2Dyrektor biura (zespołu)XIX-XXI10wyższe7 3Wicedyrektor biura (zespołu), główny księgowy budżetu Polskiej Akademii Nauk, rzecznik prasowyXVIII-XX9wyższe7 główny specjalista do spraw legislacjiwyższe prawnicze 4Zastępca przewodniczącego wydziału Polskiej Akademii NaukXVIII-XIX9wyższe7 5Naczelnik działu, główny księgowy budżetu Kancelarii Polskiej Akademii Nauk, radca PrezesaXVII-XVIII8wyższe7 6główny specjalistaXV-XVII6wyższe7 radca prawnywedług odrębnych przepisów 7Starszy specjalistaXIII-XV-wyższe6 starszy programistaXII-XV 8Specjalista, programistaXII-XIV-wyższe4 9Starszy inspektorXI-XIII-wyższe3 10Inspektor, starszy księgowyIX-XII-wyższe- średnie2 referent prawnywyższe prawnicze- 11Księgowy, starszy referent, sekretarz: Szefa Kancelarii Polskiej Akademii Nauk, dyrektora biuraVIII-XI-średnie- 12ReferentVI-IX-średnie- VIII. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH POMOCNICZYCH Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy i inne jednostki 1Kierownik bazy transportuXIV-XVI5wyższe5 2Kierownik budowyXIII-XV6wyższe3 3Kierownik zakładu obsługi samochodów, kierownik zespołu magazynówXII-XIV4średnie4 4Zastępca kierownika bazy transportuXII-XIV3średnie3 5Kierownik punktu żywieniaXI-XIII3średnie4 kierownik magazynu technicznego2 starszy kasjer, kasjer walutowy- konserwator elektronicznych maszyn cyfrowych i magnetycznych nośników informatycznych3 6Zastępca kierownika zakładu obsługi samochodów, kierownik ośrodka informacji naukowej, kierownik warsztatu, kierownik stacji obsługi, kierownik garażu, kierownik biblioteki, kierownik zespołu magazynów, kierownik kotłowni wysokoprężnej, kierownik informatoriumX-XII3średnie4 zastępca kierownika punktu żywienia12 7Kierownik obiektu, kierownik zmianyX-XI3średnie3 starszy magazynier w magazynie technicznym, starszy bibliotekarz, starszy kontroler techniczny, starszy dyspozytor - 2 zaopatrzeniowiecVIII-XI- 8Zastępca kierownika warsztatu, zastępca kierownika stacji obsługi, zastępca kierownika garażuIX-XI2średnie3 9Operator urządzeń elektronicznychIX-XI-średnie- 10Kierownik magazynu, kierownik hali maszyn, kierownik kotłowniIX-X2średnie3 kierownik bursy, internatu1 maszynistka klasy mistrzowskiej, dyspozytor, kontroler techniczny- sekretarka, sekretarka-maszynistka, kreślarz- magazynier w magazynie technicznymzasadnicze1 starszy operator urządzeń przygotowania danychVIII-X-średnie2 11Kierownik biura podawczego, kierownik kancelarii głównej, kierownik kancelarii tajnej, kierownik archiwum, kierownik centrali telefonicznejVIII-IX2średnie3 starszy magazynier, kasjer, bibliotekarz, intendent, starsza maszynistka-- operator urządzeń przygotowania danychVII-IX 12Archiwista, magazynier, starsza telefonistka, maszynistka, teletypistka, pomoc laboratoryjna, recepcjonistaVII-VIII-średnie- 13TelefonistkaV-VI-podstawowe i umiejętność wykonywania czynności- 14PokojowaIV-V-podstawowe- II. Urzędy celne 1Kierownik łodzi patrolowejX-XII3dyplom porucznika żeglugi przybrzeżnej z 24-miesięczną praktyką pływania w dziale służby pokładowej na stanowiskach oficerskich 2Motorzysta łodzi patrolowejVII-IX-stopień motorzysty okrętowego III. Komenda Główna Policji 1Starszy kontroler techniczny, starszy dyspozytorIX-XII-średnie2 IV. Zakład Emerytalno-Rentowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji 1Starszy serwisant urządzeń elektronicznychXI-XIV-wyższe2 2Serwisant urządzeń elektronicznychX-XIII-średnie5 3Konserwator urządzeń elektronicznych, starszy operator maszyn elektronicznychIX-XIII-średnie3 4Starszy technikX-XII-średnie2 5Operator maszyn elektronicznychVIII-XII-średnie- 6TechnikVIII-X-średnie- IX. TABELA STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I KWALIFIKACJI PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH I OBSŁUGI Lp.StanowiskoKategoria zaszeregowaniaStawka dodatku funkcyjnego doWymagane kwalifikacje wykształcenieliczba lat pracy 123456 I. Wszystkie urzędy i inne jednostki 1Kierowca autobusuX-XI-według odrębnych przepisów rzemieślnik specjalista, operator maszyn cyfrowychzasadnicze3 2Kierowca samochodu ciężarowego, kierowca samochodu dostawczegoIX-X-według odrębnych przepisów mechanik samochodowy, maszynista offsetowy, kserografistazasadnicze2 3Konserwator, rzemieślnik wykwalifikowany, ślusarz-spawacz, elektryk, stolarz, tapicer, szklarz, malarz, introligator, palacz c.o.VIII-IX-zasadnicze- 4Kierowca samochodu osobowegoVII-VIII-według odrębnych przepisów 5Operator urządzeń powielających, robotnik magazynowy, robotnik transportowyVI-VIII-podstawowe- 6Robotnik gospodarczyV-VII-podstawowe- 7Portier, szatniarz, dozorca, dźwigowy, woźnyIV-V-podstawowe- 8SprzątaczkaIII-IV-podstawowe- 9GoniecII-IV-podstawowe- II. Główny Inspektorat Ochrony Roślin 1Konserwator aparatury laboratoryjnejIX-XI-średnie zawodowe i uprawnienia specjalistyczne3 2.Robotnik szklarniowyVI-X-zasadnicze zawodowe- III. Urzędy morskie 1Starszy latarnikX-XII-średnie4 2Elektromonter, elektryk, monter instalacji wodno-kanalizacyjnych, operator sztaplarki, mechanik silników spalinowych, mechanik samochodowy, elektryk samochodowyVII-XI-zasadnicze- 3Kierowca ciągnikaIX-X-według odrębnych przepisów 4Latarnik, rzemieślnik gospodarczyVIII-X-zasadnicze- 5Robotnik ochrony wybrzeża - pilarz, murarz, tynkarz, blacharz, dekarz, spawacz, ślusarz, tokarzVII-X-zasadnicze- 6Robotnik ochrony wybrzeża, cieśla, stolarzVI-IX-podstawowe- 7Wydawca narzędzi, zbrojarzV-VII-zasadnicze- IV. Inspektoraty żeglugi śródlądowej 1StermotorzystaXIII-XIV-według odrębnych przepisów 2Bosman przystaniowyVIII-IX- V. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych 1Operator kierowca, mechanik kierowcaIX-XII-według odrębnych przepisów 2Starszy dróżnik, starszy promowyIX-XI-zasadnicze2 podstawowe5 3DróżnikVI-IX-zasadnicze- podstawowe VI. Urzędy celne 1Konserwator sprzętu radiologicznego i elektronicznegoX-XII-średnie techniczne3 VII. Regionalne inspektoraty celne 1Kierowca samochodu specjalistycznegoIX-XI-według odrębnych przepisów VIII. Komenda Główna Policji, oddziały Straży Granicznej 1Mechanik-elektronikXI-XIII-średnie2 2Starszy mistrzXI-XII3zasadnicze4 3Starszy technik, mechanik silników okrętowychX-XII-średnie2 4Ślusarz-tokarzIX-XI-zasadnicze- kierowca samochodu specjalnegowedług odrębnych przepisów blacharz samochodowy, diagnosta samochodowy, elektromechanikzasadnicze- mistrz garmażeryjny lub cukierniczy, kuchmistrz, mistrz23 blacharz-dekarz, elektryk samochodowy, elektromonter, lakiernik samochodowy-- 5TechnikIX-XI-średnie- 6Kucharz, mechanik urządzeń chłodniczych lub garmażeryjnych, mechanik rusznikarz, mechanik maszyn biurowych, mechanik urządzeń ppoż., malarz-murarz, monter konserwator urządzeń i sieci wodno-kanalizacyjnej, c.o. i gazowej, monter konserwator urządzeń łączności, mechanik urządzeń slipowych, palacz kotłowni wysokoprężnychIX-X-zasadnicze- 7Starszy mechanik centrali telefonicznejVIII-IX-średnie3 8Szewc, krawiec, spawacz, tynkarz-glazurnikVIII-IV-zasadnicze- kierowca ciągnika, kierowca karetki sanitarnej (pogotowia), kierowca mikrobusuwedług odrębnych przepisów 9Kelner, młodszy kucharz, gospodarz obiektu, operator urządzeń piorących, operator urządzeń oczyszczalni ściekówVII-VIII-podstawowe- 10Operator wózka akumulatorowego, ogrodnikVI-VIII-podstawowe- 11Pomocnik kierowcyVI-VII-podstawowe- 12Pomoc kucharza, pomocnik palacza c.o., pracownik obsługi gospodarczej w komisariatach policji, palacz pieców zwykłychV-VI-podstawowe- Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie trybu przekazywania mienia przez Skarb Państwa powiatom i miastom na prawach powiatu oraz określenia kategorii mienia wyłączonego z przekazywania. (Dz. U. Nr 13, poz. 114) Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) tryb przekazywania powiatom i miastom na prawach powiatu mienia: a) nabywanego z mocy prawa, na podstawie art. 60 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", b) nabywanego na wniosek powiatu, w drodze decyzji administracyjnej, na podstawie art. 64 ustawy, c) nabywanego, w drodze porozumienia, na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014), zwanej dalej "ustawą o samorządzie powiatowym", 2) kategorie mienia wyłączonego z przekazywania powiatom i miastom na prawach powiatu, przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń reprywatyzacyjnych oraz realizację programu powszechnego uwłaszczenia. § 2. Przekazanie mienia następuje w trybie właściwym dla przenoszenia nabywanych praw. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) inwentaryzacji - należy przez to rozumieć spis z natury wszystkich składników majątkowych wymienionych w § 1 pkt 1, wykonany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r. Nr 9, poz. 75), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości", 2) przekazywaniu mienia - należy przez to rozumieć przekazanie praw do nieruchomości (gruntów, budynków, budowli, lokali) i ruchomości, należności i zobowiązań przekazywanych instytucji i jednostek oraz dokumentację instytucji lub jednostki. § 4. Zarząd powiatu sporządza wykaz jednostek i instytucji, których mienie podlega przekazaniu, oraz zawiadamia instytucje i państwowe jednostki organizacyjne władające mieniem, które podlega przekazaniu, o terminie przeprowadzenia inwentaryzacji i konieczności przygotowania dokumentów dotyczących tego mienia. § 5. 1. Inwentaryzację przeprowadza komisja, w której skład wchodzi dwóch przedstawicieli wojewody, z których jeden jest przewodniczącym komisji, i dwóch przedstawicieli zarządu powiatu. 2. Inwentaryzację mienia przekazywanej jednostki przeprowadza się oddzielnie dla nieruchomości i ruchomości. 3. Dla każdej nieruchomości zakłada się oddzielne karty inwentaryzacyjne sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 1. § 6. 1. Komisja inwentaryzacyjna sporządza projekt protokołu zdawczo-odbiorczego. Wzór protokołu określa załącznik nr 2. 2. Przekazywanie mienia, o którym mowa w § 1 pkt 1, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego podpisywanego przez kierownika jednostki lub instytucji, której mienie nabywa powiat - z jednej strony, i przez dwóch przedstawicieli zarządu powiatu - z drugiej strony. 3. Załącznikami do protokołu, o którym mowa w ust. 1, są: 1) sprawozdanie finansowe przekazywanej instytucji lub jednostki, zawierające bilans sporządzony zgodnie z zasadami rachunkowości określonymi ustawą o rachunkowości, 2) karty inwentaryzacyjne przekazywanego mienia, sporządzone według wzoru określonego w załączniku nr 3, 3) dla nieruchomości - dokumenty zawierające: oznaczenie nieruchomości według księgi wieczystej lub zbioru dokumentów oraz katastru nieruchomości, przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jej obecne wykorzystanie oraz stan techniczny, ogólne dane techniczne, informacje o wpisie do rejestru zabytków, informacje o szczególnych formach ochrony przyrody, mapy i inne dokumenty związane z przekazaną nieruchomością, np. rodzaj użytkowanych gruntów oraz ich klas gleboznawczych dla nieruchomości rolnych, 4) wykaz tytułów prawnych do należności, a w szczególności: umowy sprzedaży z rozłożeniem na raty, ugody bankowe, ugody sądowe, wyroki sądowe, 5) wykaz obciążeń majątkowych - hipoteki, zastawy, wyciąg z rejestru zastawów, 6) wykaz należności i zobowiązań przekazywanej instytucji lub jednostki organizacyjnej wraz z potwierdzeniem sald zgodnie z art. 26 ustawy o rachunkowości. § 7. 1. Po przekazaniu mienia zarząd powiatu sporządza spis inwentaryzacyjny mienia powiatu i kompletuje dokumentację. 2. Spis inwentaryzacyjny mienia powiatu sporządza się według: 1) wzoru określonego w załączniku nr 4, 2) grup określonych w klasyfikacji środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego. 3. Wartość składników mienia powiatu ustala się według danych z ksiąg rachunkowych przekazującego. § 8. Protokół zdawczo-odbiorczy sporządza się w przypadku nabycia przez powiat mienia: 1) na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie powiatowym, 2) w trybie art. 64 ustawy. § 9. Przekazywaniu powiatom i miastom na prawach powiatu nie podlega: 1) mienie Skarbu Państwa wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, 2) własność nieruchomości wchodzących w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nie służących do wykonania zadań powiatów, 3) mienie Skarbu Państwa będące w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, 4) prawa do akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa, 5) mienie przedsiębiorstw państwowych, dla których organem założycielskim są wojewodowie lub Minister Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem art. 64 ustawy. § 10. 1. Dokumenty stwierdzające przekazanie mienia powiatowi organy przekazujące przechowują przez okres 5 lat. 2. Organy przekazujące, w terminie do dnia 15 maja i do dnia 15 listopada 1999 r., przekażą Ministrowi Skarbu Państwa na nośniku elektronicznym informację o mieniu Skarbu Państwa przekazanym poszczególnym powiatom, zawierającą dane ujęte w załączniku nr 5. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. (poz. 114) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Nazwa jednostki organizacyjnej lub instytucji ............. Adres ...................... Komisja inwentaryzacyjna nazwisko i imiępodpis Numer karty ...................... Dane o nieruchomości oznaczenie nieruchomości według księgi wieczystej oznaczenie nieruchomości według ewidencji gruntów powierzchnia nieruchomości wartość gruntów w tys. zł forma władania oznaczenie dokumentu stanowiącego prawo władania numer karty inwentaryzacyjnej Karta inwentaryzacyjna jednostki Lp.Środki trwałePrzedmioty nietrwałeŚrodki niematerialne, prawne i pieniężneInneUwagi symbolika klasyfikacji rodzajowejnazwa środkanumer inwentarzowywartość w tys. złnazwa środkanumer lub numery w kartoteceliczba sztukwartość w tys. złokreśleniewartość w tys. złokreśleniewartość w tys. zł 1234567891011121314 Objaśnienia: 1. W kol. 3 wpisuje się także budynki, rurociągi itp. 2. Przy budynkach podaje się sposób korzystania, np. kotłownia, biurowy, administracyjny. 3. Wartość poszczególnych części składowych majątku podaje się w kol. 5, 9, 11 i 13 jako sumę poszczególnych wartości po oddzieleniu ich poziomą linią. 4. Wartość łączną majątku umieszcza się w kol. 14 na wysokości lp. 1 i obwodzi się czerwoną linią. 5. Dane dotyczące opisu nieruchomości przyjmuje się z karty inwentaryzacyjnej nieruchomości. Załącznik nr 4 Powiat ...................... Województwo ............... SPIS INWENTARYZACYJNY MIENIA POWIATU Lp. jednostkiNieruchomośćJednostka organizacyjnaUwag i numer karty inwentaryzacyjnejoznaczenierodzaj użytkowaniapowierzchnia w m2wartość w tys. złnumer karty inwentaryzacyjnejnazwaadreswartość w tys. zł księgi wieczystejewidencji gruntówśrodki trwałeprzedmioty nietrwałeinnełącznie 123456789101112131415 Objaśnienia: 1. Spis zbiorczy wypełnia się na podstawie odpowiednich kart inwentaryzacyjnych. 2. W kol. 7, jeżeli nieruchomość oddana jest w użytkowanie wieczyste, podaje się tylko wartość gruntu. 3. Kol. od 8 do 14 wypełnia się w wierszu, w którym znajduje się nieruchomość oddana w trwały zarząd jednostki wymienionej w kol. 9. 4. Poszczególne wartości w kol. 7, 11, 12, 13 i 14 sumuje się, a wynik sumowań wpisuje do kolumn po oddzieleniu linią poziomą poszczególnych wartości. 5. Wartość łączną majątku we władaniu jednostki umieszcza się w kol. 15 na wysokości lp. i obwodzi czerwoną linią. Załącznik nr 5 Organ przekazujący ................ Powiat przejmujący ................ SPIS INWENTARYZACYJNY MIENIA PRZEKAZANEGO POWIATOM za okres od 1 stycznia 1999 r. do ...................... Lp. jednostkiNieruchomośćJednostka organizacyjnaUwag i numer karty inwentaryzacyjnejoznaczenierodzaj użytkowaniapowierzchnia w m2wartość w tys. złnumer karty inwentaryzacyjnejnazwaadreswartość w tys. zł księgi wieczystejewidencji gruntówśrodki trwałeprzedmioty nietrwałeinnełącznie 123456789101112131415 Objaśnienia: 1. Spis zbiorczy wypełnia się na podstawie odpowiednich kart inwentaryzacyjnych. 2. W kol. 7, jeżeli nieruchomość oddana jest w użytkowanie wieczyste, podaje się tylko wartość gruntu. 3. Kol. od 8 do 14 wypełnia się w wierszu, w którym znajduje się nieruchomość oddana w trwały zarząd jednostki wymienionej w kol. 9. 4. Poszczególne wartości w kol. 7, 11, 12, 13 i 14 sumuje się, a wynik sumowań wpisuje do kolumn po oddzieleniu linią poziomą poszczególnych wartości. 5. Wartość łączną majątku we władaniu jednostki umieszcza się w kol. 15 na wysokości lp. i obwodzi czerwoną linią. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 17 lutego 1999 r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych. (Dz. U. Nr 13, poz. 115) Na podstawie art. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1124) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się następujące obszary właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych: 1) w województwie dolnośląskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Jeleniej Górze, obejmujące powiaty: bolesławiecki, jeleniogórski, kamiennogórski, lubański, lwówecki, zgorzelecki oraz miasto na prawach powiatu - Jelenia Góra, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy, obejmujące powiaty: głogowski, górowski, jaworski, legnicki, lubiński, polkowicki, złotoryjski oraz miasto na prawach powiatu - Legnica, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu, obejmujące powiaty: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski, ząbkowicki oraz miasto na prawach powiatu - Wałbrzych, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu, obejmujące powiaty: milicki, oleśnicki, oławski, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski oraz miasto na prawach powiatu - Wrocław; 2) w województwie kujawsko-pomorskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy, obejmujące powiaty: bydgoski, inowrocławski, mogileński, nakielski, sępoleński, świecki, tucholski, żniński oraz miasto na prawach powiatu - Bydgoszcz, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Toruniu, obejmujące powiaty: brodnicki, chełmiński, golubsko-dobrzyński, grudziądzki, toruński, wąbrzeski oraz miasta na prawach powiatu - Grudziądz, Toruń, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku, obejmujące powiaty: aleksandrowski, lipnowski, radziejowski, rypiński, włocławski oraz miasto na prawach powiatu - Włocławek; 3) w województwie lubelskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białej Podlaskiej, obejmujące powiaty: bialski, łukowski, parczewski, radzyński oraz miasto na prawach powiatu - Biała Podlaska, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Chełmie, obejmujące powiaty: chełmski, krasnostawski, włodawski oraz miasto na prawach powiatu - Chełm, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie, obejmujące powiaty: kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, opolski, puławski, rycki, świdnicki oraz miasto na prawach powiatu - Lublin, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu, obejmujące powiaty: biłgorajski, hrubieszowski, janowski, tomaszowski, zamojski oraz miasto na prawach powiatu - Zamość; 4) w województwie lubuskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gorzowie Wielkopolskim, obejmujące powiaty: gorzowski, międzyrzecki, słubicki, strzelecko-drezdenecki, sulęciński oraz miasto na prawach powiatu - Gorzów Wielkopolski, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zielonej Górze, obejmujące powiaty: krośnieński, nowosolski, świebodziński, zielonogórski, żagański, żarski oraz miasto na prawach powiatu - Zielona Góra; 5) w województwie łódzkim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, obejmujące powiaty: łęczycki, łódzki wschodni, pabianicki, zgierski oraz miasto na prawach powiatu - Łódź, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Piotrkowie Trybunalskim, obejmujące powiaty: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski, radomszczański, tomaszowski oraz miasto na prawach powiatu - Piotrków Trybunalski, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu, obejmujące powiaty: łaski, pajęczański, poddębicki, sieradzki, wieluński, wieruszowski, zduńskowolski, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Skierniewicach, obejmujące powiaty: kutnowski, łowicki, rawski, skierniewicki oraz miasto na prawach powiatu - Skierniewice; 6) w województwie małopolskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu, obejmujące powiaty: gorlicki, limanowski, nowosądecki, nowotarski, tatrzański oraz miasto na prawach powiatu - Nowy Sącz, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie, obejmujące powiaty: chrzanowski, krakowski, miechowski, myślenicki, olkuski, oświęcimski, proszowicki, suski, wadowicki, wielicki oraz miasto na prawach powiatu - Kraków, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie, obejmujące powiaty: bocheński, brzeski, dąbrowski, tarnowski oraz miasto na prawach powiatu - Tarnów; 7) w województwie mazowieckim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ciechanowie, obejmujące powiaty: ciechanowski, mławski, płoński, pułtuski, żuromiński, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ostrołęce, obejmujące powiaty: makowski, przasnyski, ostrołęcki, ostrowski, wyszkowski oraz miasto na prawach powiatu - Ostrołęka, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Płocku, obejmujące powiaty: gostyniński, płocki, sierpecki oraz miasto na prawach powiatu - Płock, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Radomiu, obejmujące powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński oraz miasto na prawach powiatu - Radom, e) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Siedlcach, obejmujące powiaty: garwoliński, łosicki, miński, siedlecki, sokołowski, węgrowski oraz miasto na prawach powiatu - Siedlce, f) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, obejmujące powiaty: grodziski, legionowski, nowodworski, otwocki, piaseczyński, pruszkowski, sochaczewski, warszawski, warszawski zachodni, wołomiński, żyrardowski; 8) w województwie opolskim: Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, obejmujące powiaty: brzeski, głubczycki, kędzierzyńsko-kozielski, kluczborski, krapkowicki, namysłowski, nyski, oleski, opolski, prudnicki, strzelecki oraz miasto na prawach powiatu - Opole; 9) w województwie podkarpackim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krośnie, obejmujące powiaty: bieszczadzki, brzozowski, jasielski, krośnieński, sanocki oraz miasto na prawach powiatu - Krosno, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Przemyślu, obejmujące powiaty: jarosławski, lubaczowski, przemyski, przeworski oraz miasto na prawach powiatu - Przemyśl, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie, obejmujące powiaty: dębicki, leżajski, łańcucki, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, strzyżowski oraz miasto na prawach powiatu - Rzeszów, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu, obejmujące powiaty: kolbuszowski, mielecki, niżański, stalowowolski, tarnobrzeski oraz miasto na prawach powiatu - Tarnobrzeg; 10) w województwie podlaskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku, obejmujące powiaty: białostocki, bielski, hajnowski, moniecki, siemiatycki, sokólski oraz miasto na prawach powiatu - Białystok, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łomży, obejmujące powiaty: grajewski, kolneński, łomżyński, wysokomazowiecki, zambrowski oraz miasto na prawach powiatu - Łomża, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Suwałkach, obejmujące powiaty: augustowski, sejneński, suwalski oraz miasto na prawach powiatu - Suwałki; 11) w województwie pomorskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku, obejmujące powiaty: gdański, kartuski, kościerski, kwidzyński, malborski, nowodworski, pucki, starogardzki, tczewski, wejherowski oraz miasta na prawach powiatu - Gdańsk, Gdynia, Sopot, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku, obejmujące powiaty: bytowski, chojnicki, człuchowski, lęborski, słupski oraz miasto na prawach powiatu - Słupsk; 12) w województwie śląskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej, obejmujące powiaty: bielski, cieszyński, pszczyński, żywiecki oraz miasto na prawach powiatu - Bielsko-Biała, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie, obejmujące powiaty: częstochowski, kłobucki, lubliniecki, myszkowski, zawierciański oraz miasto na prawach powiatu - Częstochowa, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach, obejmujące powiaty: będziński, gliwicki, mikołowski, raciborski, rybnicki, tarnogórski, tyski, wodzisławski oraz miasta na prawach powiatu - Bytom, Chorzów, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy, Zabrze, Żory; 13) w województwie świętokrzyskim: Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach, obejmujące powiaty: buski, jędrzejowski, kazimierski, kielecki, konecki, opatowski, ostrowiecki, pińczowski, sandomierski, skarżyski, starachowicki, staszowski, włoszczowski oraz miasto na prawach powiatu -Kielce; 14) w województwie warmińsko-mazurskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Elblągu, obejmujące powiaty: braniewski, elbląski, iławski, nowomiejski, ostródzki oraz miasto na prawach powiatu - Elbląg, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Olsztynie, obejmujące powiaty: bartoszycki, działdowski, ełcki, giżycki, kętrzyński, lidzbarski, mrągowski, nidzicki, olecko-gołdapski, olsztyński, piski, szczycieński oraz miasto na prawach powiatu - Olsztyn; 15) w województwie wielkopolskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu, obejmujące powiaty: jarociński, kaliski, kępiński, krotoszyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski oraz miasto na prawach powiatu - Kalisz, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koninie, obejmujące powiaty: kolski, koniński, słupecki, turecki oraz miasto na prawach powiatu - Konin, c) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie, obejmujące powiaty: gostyński, kościański, leszczyński, rawicki, wolsztyński oraz miasto na prawach powiatu - Leszno, d) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Pile, obejmujące powiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, obornicki, pilski, wągrowiecki, złotowski, e) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, obejmujące powiaty: gnieźnieński, grodziski, międzychodzki, nowotomyski, poznański, średzki, śremski, szamotulski, wrzesiński oraz miasto na prawach powiatu - Poznań; 16) w województwie zachodniopomorskim: a) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie, obejmujące powiaty: białogardzki, drawski, kołobrzeski, koszaliński, sławieński, szczecinecki, świdwiński, wałecki oraz miasto na prawach powiatu - Koszalin, b) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie, obejmujące powiaty: choszczeński, goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki oraz miasta na prawach powiatu - Szczecin, Świnoujście. § 2. W sprawach należących do zadań organów samorządowych województwa właściwe jest samorządowe kolegium odwoławcze mające siedzibę w mieście będącym siedzibą władz samorządowych województwa. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności kantorowej oraz rodzaju fachowego przygotowania do jej wykonywania i sposobu jego udokumentowania. (Dz. U. Nr 13, poz. 116) Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki prowadzenia przez rezydentów, z wyłączeniem banków, działalności kantorowej, zwanej dalej "działalnością", 2) rodzaj fachowego przygotowania do prowadzenia działalności oraz sposób jego udokumentowania. § 2. 1. Rezydenci mogą prowadzić działalność po uzyskaniu zezwolenia dewizowego Prezesa Narodowego Banku Polskiego (NBP), zwanego dalej "zezwoleniem". 2. Zezwolenie udzielane jest na wniosek rezydenta, o którym mowa w § 1 pkt 1, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 160, poz. 1063), zwanej dalej "ustawą". 3. Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien być złożony w oddziale NBP właściwym terytorialnie ze względu na miejsce, w którym działalność ma być prowadzona. 4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, należy dołączyć: 1) zaświadczenie o niekaralności za przestępstwo skarbowe, przeciwko mieniu lub inne przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, zagrożone karą pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności, osoby ubiegającej się o zezwolenie oraz osób, które będą bezpośrednio wykonywać czynności określone we wniosku, 2) dokumenty wskazujące na fachowe przygotowanie osób, które będą bezpośrednio wykonywać działalność określoną we wniosku. 5. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 3, składa rezydent będący osobą prawną, przepis ust. 4 pkt 1 stosuje się odpowiednio do członków organów zarządzających i nadzorczych tej osoby. § 3. 1. Za fachowe przygotowanie, o którym mowa w § 2 ust. 4 pkt 2, uznaje się: 1) ukończenie kursu, w którego programie znajdowała się tematyka obejmująca przepisy związane z prowadzeniem działalności, a także zagadnienia dotyczące przeprowadzania transakcji związanych z tą działalnością, lub 2) pracę w banku, co najmniej w okresie rocznym, na stanowisku związanym z obsługą transakcji walutowych. 2. Dokumentami, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 2, są: 1) świadectwo ukończenia kursu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, lub 2) świadectwo pracy w banku, o której mowa w ust. 1 pkt 2, złożone wraz z oświadczeniem o znajomości przepisów ustawy. § 4. 1. Kantor, w którym ma być prowadzona działalność określona zezwoleniem, powinien być dostosowany do jej prowadzenia, a w szczególności powinien zapewniać bezpieczne dokonywanie transakcji. 2. Kantor należy wyposażyć w: 1) umieszczoną na zewnątrz, w widocznym miejscu, nazwę "kantor", ze wskazaniem dni i godzin prowadzenia działalności, 2) tablicę informacyjną, prezentującą: a) wykaz skupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych określonych zezwoleniem i będących przedmiotem obrotu oraz aktualne ceny (kursy) kupna i sprzedaży, b) informację o obowiązku, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 4, 3) rejestry kupowanych i sprzedawanych wartości dewizowych, 4) formularze druków wystawianych na dowód kupna i sprzedaży wartości dewizowych będących przedmiotem obrotu, zawierające dane, o których mowa w § 6 ust. 3, lub odpowiedni program umożliwiający komputerowy wydruk takich dowodów, 5) pieczątkę z nazwą i adresem oraz pieczątki imienne kasjerów, 6) oryginalny, wydawany przez NBP, zaktualizowany album zagranicznych znaków pieniężnych, jeżeli przedmiotem działalności jest kupno i sprzedaż walut obcych lub pośrednictwo w ich kupnie i sprzedaży. § 5. Przed udzieleniem zezwolenia Prezes NBP może sprawdzić przygotowanie kantoru do prowadzenia działalności, o której mowa we wniosku. § 6. 1. Osoba, która uzyskała zezwolenie, jest obowiązana zapewnić: 1) prowadzenie w sposób trwały i ciągły ewidencji wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości w kantorze - według zasad umożliwiających w każdym momencie ustalenie aktualnego stanu kasy we wszystkich wartościach - w walucie polskiej oraz w wartościach dewizowych będących przedmiotem obrotu, 2) bieżącą ekspozycję komunikatów NBP, zawierających informacje o walutach będących przedmiotem obrotu w kantorze, 3) prowadzenie ciągłego kupna i sprzedaży wartości dewizowych, będących przedmiotem obrotu, w godzinach działalności kantoru, 4) wydawanie dowodu kupna lub sprzedaży, imiennego lub na okaziciela, przy każdej transakcji kupna lub sprzedaży wartości dewizowych będących przedmiotem obrotu, 5) z upływem każdego roku działalności aktualizowanie zaświadczeń, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 1 oraz w § 2 ust. 5. 2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, jest prowadzona w następujący sposób: 1) ewidencjonowaniu podlegają następujące dane: a) data operacji, b) określenie rodzaju operacji (kupno-sprzedaż-dekretacja księgowa), c) nazwa i ilość wartości będących przedmiotem operacji, d) cena (kurs waluty) i równowartość transakcji dewizowych w złotych, 2) wpis do ewidencji powinien być dokonany niezwłocznie po dokonaniu transakcji. 3. Dowody, o których mowa w ust. 1 pkt 4, zawierają: 1) w przypadku obrotu walutą obcą: a) imię, nazwisko i adres klienta, a także znamiona dokumentu tożsamości, jeżeli jest to imienny dowód kupna lub sprzedaży, b) nazwę i kwotę sprzedanych (skupionych) wartości dewizowych, c) kurs waluty i równowartość transakcji w złotych, d) pieczątkę z oznaczeniem kantoru i datę wystawienia, e) pieczątkę imienną i podpis kasjera, 2) w przypadku obrotu złotem dewizowym i platyną dewizową dowód kupna lub sprzedaży tych wartości zawierać powinien nazwę i ilość skupionych lub sprzedanych wartości dewizowych, jednostkową cenę i równowartość transakcji w złotych, a także dane wymienione w pkt 1 lit. a) oraz lit. d) i e). § 7. 1. Każda zmiana warunków prowadzonej działalności, określonych w zezwoleniu, wymaga jego zmiany. Zmiana zezwolenia może nastąpić na wniosek złożony w oddziale NBP, o którym mowa w § 2 ust. 3. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, należy złożyć niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od zajścia okoliczności powodujących konieczność zmiany zezwolenia. 3. O zaprzestaniu działalności określonej w zezwoleniu należy powiadomić niezwłocznie pisemnie oddział NBP, o którym mowa w § 2 ust. 3, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia jej zaprzestania. 4. Osoba prowadząca działalność określoną w zezwoleniu z ważnych powodów może czasowo ją zawiesić, powiadamiając o tym pisemnie oddział NBP, o którym mowa w § 2 ust. 3, w terminie 7 dni od dnia zawieszenia. 5. Pisemnego powiadomienia oddziału NBP, o którym mowa w § 2 ust. 3, wymaga też wznowienie działalności zawieszonej w trybie ust. 4, w terminie 7 dni od dnia wznowienia. § 8. Osoby, które uzyskały zezwolenie na podstawie dotychczasowych przepisów, obowiązane są dostosować tę działalność do warunków określonych w rozporządzeniu, w terminie 30 dni od dnia jego wejścia w życie. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 12 lutego 1999 r. w sprawie częściowego zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług od niektórych leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku. (Dz. U. Nr 13, poz. 117) Na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Zarządza się zaniechanie ustalania i poboru podatku od towarów i usług, w części przewyższającej 4% podstawy opodatkowania, od czynności, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104 oraz z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076), dotyczących: 1) leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku (bez względu na wielkość opakowania), wymienionych w załącznikach do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością (Dz. U. Nr 156, poz. 1028), 2) leków podstawowych i uzupełniających (bez względu na wielkość opakowania), wymienionych w załącznikach do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające (Dz. U. Nr 156, poz. 1029). 2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie także do usług związanych ze sprzedażą towarów wymienionych w ust. 1, wykonywanych na podstawie umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, komisu lub innych umów o podobnym charakterze. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do czynności, o których mowa w § 1, wykonywanych w 1999 r. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 17 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania i trybu przekazywania gminom kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień. (Dz. U. Nr 13, poz. 118) Na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) kwotach rekompensujących dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień - rozumie się przez to część rekompensującą subwencji ogólnej, o której mowa w art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119), 2) utraconych dochodach z tytułu ulg i zwolnień ustawowych - rozumie się przez to kwoty wynikające z ulg i zwolnień, o których mowa w: a) art. 12 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 3, art. 13 ust. 1, art. 13a ust. 1 i 2, art. 13b ust. 1 i art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681), b) art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), c) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118), d) art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), e) art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 2. 1. Kwoty rekompensujące dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień ustala się na podstawie wniosków gminy złożonych do właściwej miejscowo regionalnej izby obrachunkowej, według wzorów określonych w załącznikach nr 1, 2 i 3 do rozporządzenia. 2. Kwotę rekompensującą dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień, z zastrzeżeniem § 4, stanowi suma kwot wykazanych odpowiednio w pozycji "G", "H" i "L" wniosków, o których mowa w ust. 1. 3. Gmina nie otrzymuje kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień, jeżeli suma kwot wykazanych odpowiednio w pozycji "G", "H" i "L" jest mniejsza niż 100 zł. § 3. 1. Wnioski, o których mowa w § 2 ust. 1, gmina składa do regionalnej izby obrachunkowej w terminach: 1) do dnia 31 lipca roku podatkowego - wykazując przewidywane roczne skutki ulg i zwolnień ustawowych, wynikające z decyzji i nakazów płatniczych lub decyzji zmieniających te nakazy oraz deklaracji podatkowych na dany rok podatkowy na dzień 30 czerwca roku, za który sporządzany jest wniosek, 2) do dnia 25 lutego roku następującego po roku podatkowym - wykazując faktyczne roczne skutki ulg i zwolnień ustawowych, wynikające z decyzji i nakazów płatniczych lub decyzji zmieniających te nakazy oraz deklaracji podatkowych na dany rok podatkowy na dzień 31 grudnia roku, za który sporządzany jest wniosek. 2. Regionalna izba obrachunkowa kontroluje wnioski pod względem rachunkowym oraz formalnym i przekazuje wnioski, o których mowa w: 1) ust. 1 pkt 1 - w terminie do dnia 10 września, 2) ust. 1 pkt 2 - w terminie do dnia 31 marca do Departamentu Finansów Samorządu Terytorialnego Ministerstwa Finansów. § 4. Minister Finansów przekazuje gminom kwoty rekompensujące dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień w terminie: 1) do dnia 15 października roku podatkowego - w wysokości stanowiącej 50% kwot wykazanych odpowiednio w pozycji "G", "H" i "L" wniosków, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, 2) do dnia 31 maja roku następującego po roku podatkowym - w wysokości sumy kwot wykazanych odpowiednio w pozycji "G", "H" i "L" wniosków, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, pomniejszonej o kwoty rekompensujące dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień, przekazane zgodnie z pkt 1. § 5. 1. Gmina, która złoży wniosek, o którym mowa w § 2 ust. 1, w terminie określonym w § 3 ust. 1 pkt 1, a nie złoży takiego wniosku w terminie określonym w § 3 ust. 1 pkt 2, zobowiązana jest do zwrotu nadmiernie pobranej kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych na rachunek Ministerstwa Finansów w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania od Ministra Finansów. 2. Gminie, która złoży wniosek, o którym mowa w § 2 ust. 1, w terminie określonym w § 3 ust. 1 pkt 2, a nie złoży wniosku w terminie określonym w § 3 ust. 1 pkt 1, zostanie przekazana kwota rekompensująca dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień w wysokości sumy kwot wykazanych odpowiednio w pozycji "G", "H" i "L" tego wniosku. 3. Gminie, która złoży korektę wniosku, z której wynika, iż otrzymała kwotę rekompensującą dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień wyższą od należnej, Minister Finansów zmniejszy kwotę rekompensującą, zmniejszając lub wstrzymując kolejne raty kwoty rekompensującej wraz z odsetkami w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych, chyba że gmina dokona wcześniej zwrotu nadmiernie pobranej kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień. 4. Przesłana przez gminę korekta wniosku, po obowiązującym terminie przekazania kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień, o którym mowa w § 3 ust. 1, nie stanowi podstawy do zwiększenia kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień. 5. Do dotacji przekazanych z budżetu państwa dla gmin z tytułu ulg i zwolnień ustawowych w podatku rolnym i leśnym do końca 1998 r. przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio. § 6. Wnioski w sprawie przyznania kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu ustawowych ulg i zwolnień określonych w § 1 pkt 2 lit. c)-e) w 1999 r. gminy składają po raz pierwszy w terminie określonym w § 3 ust. 1 pkt 1. § 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie sposobu obliczania i przekazywania dotacji z budżetu państwa dla gmin z tytułu ulg i zwolnień ustawowych w podatku rolnym oraz leśnym (Dz. U. Nr 85, poz. 540). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 lutego 1999 r. (poz. 118) Załącznik nr 1 WNIOSEK O PRZYZNANIE CZĘŚCI SUBWENCJI REKOMPENSUJĄCEJ UTRACONE DOCHODY Z TYTUŁU USTAWOWYCH ULG I ZWOLNIEŃ OKREŚLONYCH W USTAWIE O PODATKU ROLNYM Skutki ustawowych ulg i zwolnień zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 681) za ........ rok Nazwa gminyAdresat: REGIONALNA IZBA OBRACHUNKOWA Typ gminyw ...................... Nazwa powiatu Nazwa województwa WyszczególnieniePoz.Roczne skutki ustawowych ulg i zwolnień1) wykazane na dzień (30 czerwca, 31 grudnia)* w pełnych złotych (bez znaku po przecinku) 123 G. Skutki ustawowych ulg i zwolnień zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym G=G1+G2+G3+G4+G5+G6+G7+G8G z tego skutki z tytułu:G1 G1. Gruntów nabytych w drodze kupna na utworzenie nowego lub powiększenie już istniejącego gospodarstwa do powierzchni nie przekraczającej 100 ha oraz gruntów Państwowego Funduszu Ziemi i Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa objętych w trwałe zagospodarowanie w celu utworzenia nowego gospodarstwa lub powiększenia gospodarstwa już istniejącego do powierzchni nie przekraczającej 100 ha, na okres 5 lat - art. 12 ust. 1 pkt 4 (bez klasy V, VI, VIz) G2. Gruntów powstałych z zagospodarowania nieużytków - na okres 5 lat, licząc od roku następnego po zakończeniu zagospodarowania - art. 12 ust. 1 pkt 5 (bez klasy V, VI, VIz)G2 G3. Gruntów otrzymanych w drodze wymiany lub scalenia - na 1 rok następujący po roku, w którym dokonano wymiany lub scalenia gruntów - art. 12 ust. 1 pkt 6 (bez klasy V, VI, VIz)G3 G4. Obniżenia podatku w pierwszym roku podatkowym o 75% i w drugim roku o 50% po upływie okresu zwolnienia, o którym mowa w poz. G1, G2 i G3 - art. 12 ust. 3G4 G5. Ulg inwestycyjnych - art. 13 ust. 1G5 G6. Ulg przysługujących żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową lub długotrwałe przeszkolenie wojskowe oraz osobom spełniającym zastępczo obowiązek służby wojskowej w formie skoszarowanej - art. 13a ust. 1 i 2G6 G7. Gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich - art. 13b ust. 1G7 G8. Wystąpienia klęski żywiołowej - art. 13cG8 UWAGI: 1) Skutki wykazane w kol. 3 stanowią sumę ustawowych ulg i zwolnień wykazanych w nakazach płatniczych lub decyzjach zmieniających te nakazy oraz deklaracjach podatkowych na dany rok podatkowy. * Niepotrzebne skreślić. .................................................................................................................... główny księgowy (nr telefonu) (rok, miesiąc, dzień)(kierownik jednostki) Załącznik nr 2 WNIOSEK O PRZYZNANIE CZĘŚCI SUBWENCJI REKOMPENSUJĄCEJ UTRACONE DOCHODY Z TYTUŁU USTAWOWYCH ULG I ZWOLNIEŃ OKREŚLONYCH W USTAWIE O LASACH Skutki ustawowych ulg i zwolnień zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 91, poz. 409, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 121, poz. 770 i Nr 160, poz. 1079 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) za rok ........ Nazwa gminyAdresat: REGIONALNA IZBA OBRACHUNKOWA Typ gminyw ...................... Nazwa powiatu Nazwa województwa WyszczególnieniePoz.Roczne skutki ustawowych ulg i zwolnień wykazane na dzień (30 czerwca, 31 grudnia)* w pełnych złotych (bez znaku po przecinku) 123 H. Skutki ustawowych ulg i zwolnień zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 r. o lasach H=H1+H2H z tego skutki z tytułu zwolnień z podatku leśnego lasów:H1a) ..................................................... b) H1. Z drzewostanem w wieku do 40 lat - art. 62 ust. 1 pkt 1 (nie objęte ulgami z poz. H2) H2a) ................................................. H2. Wpisanych do rejestru zabytków - art. 62 ust. 1 pkt 4 b) UWAGA: a) W kolumnie 3 należy wykazać roczne skutki ustawowych ulg i zwolnień dla lasów, dla których sporządzono plan urządzenia lasu (art. 64 ustawy o lasach), przyjmując podatek z 1 ha przeliczeniowego stanowiący równowartość pieniężną 0,200 m3 drewna i ceny określonej w komunikacie Prezesa GUS (art. 65 ust. 2 ustawy o lasach). b) W kolumnie 3 należy wykazać roczne skutki ustawowych ulg i zwolnień dla lasów, dla których nie sporządzono planu urządzenia lasu (art. 65a ustawy o lasach) oraz dla lasów ochronnych, lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych, przyjmując podatek z 1 ha fizycznego stanowiący równowartość pieniężną 0,3 q żyta i ceny określonej w komunikacie Prezesa GUS. ________ * Niepotrzebne skreślić. .................................................................................................................... główny księgowy (nr telefonu) (rok, miesiąc, dzień)(kierownik jednostki) Załącznik nr 3 WNIOSEK O PRZYZNANIE CZĘŚCI SUBWENCJI REKOMPENSUJĄCEJ UTRACONE DOCHODY Z TYTUŁU USTAWOWYCH ULG I ZWOLNIEŃ OKREŚLONYCH W USTAWIE O JEDNOSTKACH BADAWCZO-ROZWOJOWYCH, USTAWIE O REHABILITACJI ZAWODOWEJ I SPOŁECZNEJ ORAZ ZATRUDNIANIU OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH ORAZ W USTAWIE - PRAWO GEOLOGICZNE I GÓRNICZE Skutki ustawowych ulg i zwolnień określone w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz. U. z 1991 r. Nr 44, poz. 194 i Nr 107, poz. 464, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 i Nr 43, poz. 163, z 1996 r. Nr 41, poz. 175 i Nr 89, poz. 402, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 75, poz. 467 i 469, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756), w art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 i Nr 160, poz. 1082 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 628, Nr 106, poz. 668, Nr 137, poz. 887, Nr 156, poz. 1019 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) oraz w art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) za rok ........ Nazwa gminyAdresat: REGIONALNA IZBA OBRACHUNKOWA Typ gminyw ...................... Nazwa powiatu Nazwa województwa WyszczególnieniePoz.Roczne skutki ustawowych ulg i zwolnień1), wykazane na dzień (30 czerwca, 31 grudnia)* w pełnych złotych (bez znaku po przecinku) 123 L. OGÓŁEM - Skutki ustawowych ulg i zwolnień L=I+J+KL z tego skutki z tytułu: I. Ustawowych ulg i zwolnień określonych w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych I=I1+I2+I3+I4I I1. Podatek od nieruchomościI1 I2. Podatek rolnyI2 I3. Podatek leśnyI3 I4. Podatek od środków transportowychI4 J. Ustawowych ulg i zwolnień określonych w art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych J=J1+J2+J3+J4J J1. Podatek od nieruchomościJ1 J2. Podatek rolnyJ2 J3. Podatek leśnyJ3 J4. Podatek od środków transportowychJ4 K. Obniżenia opłaty eksploatacyjnej na podstawie art. 84 ust. 6 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górniczeK UWAGI: 1) Skutki wykazane w kol. 3 stanowią sumę ustawowych ulg i zwolnień wykazanych w nakazach płatniczych lub decyzjach zmieniających te nakazy oraz deklaracjach podatkowych na dany rok podatkowy, a w przypadku opłaty eksploatacyjnej, skutki obniżenia tej opłaty wynikające z decyzji organu koncesyjnego. * Niepotrzebne skreślić. .................................................................................................................... główny księgowy (nr telefonu) (rok, miesiąc, dzień)(kierownik jednostki) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie obowiązku zakupu energii elektrycznej i ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych oraz zakresu tego obowiązku. (Dz. U. Nr 13, poz. 119) Na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Przedsiębiorstwa energetyczne prowadzące działalność gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną lub ciepłem, zwane dalej "przedsiębiorstwami obrotu", są obowiązane do zakupu, od krajowych wytwórców, oferowanej ilości energii elektrycznej albo ciepła ze źródeł niekonwencjonalnych, w tym odnawialnych, zwanych dalej "źródłami", w szczególności energii elektrycznej albo ciepła, pochodzących z: 1) elektrowni wodnych, 2) elektrowni wiatrowych, 3) biogazu pozyskanego w szczególności z: instalacji przeróbki odpadów zwierzęcych, oczyszczalni ścieków, ze składowisk odpadów komunalnych, 4) biomasy, 5) słonecznych ogniw fotowoltaicznych, 6) słonecznych kolektorów do produkcji ciepła, 7) ciepła geotermalnego. § 2. Obowiązek, o którym mowa w § 1, nie dotyczy przypadków zakupu energii elektrycznej lub ciepła wytwarzanych w źródłach: 1) stanowiących własność przedsiębiorstw obrotu lub kontrolowanych przez te przedsiębiorstwa, 2) o mocy znamionowej większej niż 5 MW, 3) wykorzystujących do produkcji paliwa rozszczepialne, 4) zbudowanych w ramach inwestycji centralnych. § 3. Przedsiębiorstwa obrotu nie mają obowiązku zakupu energii elektrycznej lub ciepła ze źródeł, jeżeli cena oferowanej jednostki: 1) energii elektrycznej jest wyższa od najwyższej obowiązującej w tym przedsiębiorstwie ceny ustalonej w obowiązującej taryfie dla jednostki energii elektrycznej pobieranej przez odbiorców przyłączonych na niskim napięciu, 2) ciepła jest wyższa od najwyższej oferowanej ceny zakupu jednostki ciepła od innych dostawców ze źródeł konwencjonalnych. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Gospodarki: J. Steinhoff Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i wymaganych kwalifikacji do znakowania oraz wzorów znaków identyfikacyjnych, wzoru świadectwa miejsca pochodzenia i wzoru świadectwa zdrowia zwierząt. (Dz. U. Nr 13, poz. 120) Na podstawie art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Znakowanie bydła, owiec, kóz i świń odbywa się przez założenie znaku identyfikacyjnego w lewym uchu zwierzęcia, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Świnie rzeźne przeznaczone do uboju mogą być znakowane na grzbiecie w sposób trwały poprzez umieszczenie numeru świadectwa miejsca pochodzenia. § 2. Znakowanie zwierząt może przeprowadzać osoba prowadząca gospodarstwo rolne, w którym prowadzona jest produkcja zwierzęca lub dział specjalny produkcji rolnej w zakresie produkcji zwierzęcej, i posiadająca co najmniej wykształcenie podstawowe. § 3. 1. Znak identyfikacyjny bydła, owiec, kóz i świń, o którym mowa w § 1 ust. 1, ma postać kolczyka wykonanego z tworzywa sztucznego: 1) dla bydła - o wymiarach 68×55 mm w kolorze żółtym, 2) dla kóz i owiec - o wymiarach 50×15 mm w kolorze czerwonym, 3) dla świń - o średnicy 30 mm w kolorze zielonym. 2. Pośrodku znaku identyfikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, znajdują się litery PL oraz numery województwa i powiatu, których wysokość wynosi 5 mm, a poniżej numer kolczyka o wysokości 18 mm. 3. Wzory znaków identyfikacyjnych stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. Określa się: 1) wzór świadectwa miejsca pochodzenia zwierząt, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 2) wzór świadectwa zdrowia zwierząt, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. (poz. 120) Załącznik nr 1 WZORY ZNAKÓW IDENTYFIKACYJNYCH DLA BYDŁA, OWIEC, KÓZ I ŚWIŃ 1. Znak identyfikacyjny dla bydła Ilustracja 2. Znak identyfikacyjny dla owiec i kóz Ilustracja 3. Znak identyfikacyjny dla świń Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 9 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób uprawnionych do ich przeprowadzania. (Dz. U. Nr 13, poz. 121) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) oraz art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób uprawnionych do ich przeprowadzania (Dz. U. Nr 15, poz. 69) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) analiz stanu bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej, dotyczących poszczególnych rodzajów obiektów budowlanych i terenów, ze szczególnym uwzględnieniem: a) obiektów użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego, b) obiektów związanych z możliwością wystąpienia nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, c) terenów leśnych," b) pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) zlecenia starosty, o którym mowa w art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014)," c) pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) zleceń osób prawnych, fizycznych i innych jednostek organizacyjnych,"; 2) w § 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Strażak ma prawo wstępu oraz poruszania się po terenie objętym czynnościami na podstawie legitymacji służbowej, bez potrzeby uzyskiwania przepustki, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 25 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 773, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), oraz nie podlega przeszukaniu przewidzianemu w regulaminie wewnętrznym kontrolowanej jednostki."; 3) w § 7: a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz wyrazy "komendantowi rejonowemu" zastępuje się wyrazami "komendantowi powiatowemu (miejskiemu)", b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej gromadzi dane do prowadzenia analiz stanu bezpieczeństwa w zakresie ochrony przeciwpożarowej, dotyczące poszczególnych rodzajów obiektów budowlanych i terenów, z ustaleń dokonanych w toku czynności, za każde półrocze."; 4) w § 9: a) w ust. 1 w pkt 3 wyraz "rejonowy" zastępuje się wyrazami "powiatowy (miejski)" oraz wyraz "rejonowej" zastępuje się wyrazami "powiatowej (miejskiej)", b) w ust. 2 wyraz "rejonowi" zastępuje się wyrazami "powiatowi (miejscy)"; 5) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. Uprawnienia i obowiązki strażaka, określone w rozporządzeniu, stosuje się odpowiednio do osoby upoważnionej przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126)." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI ORAZ OBRONY NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie przeprowadzenia poboru w 1999 r. (Dz. U. Nr 13, poz. 122) Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W okresie od dnia 7 kwietnia do dnia 25 czerwca 1999 r. przeprowadzony zostanie na terenie kraju pobór mężczyzn urodzonych w 1980 r. 2. Obowiązkowi zgłoszenia się do powiatowych komisji lekarskich i powiatowych komisji poborowych w terminie określonym w ust. 1 podlegają, oprócz urodzonych w 1980 r., także mężczyźni urodzeni w latach 1975-1979, którzy dotychczas nie stawili się do poboru. 3. Do komisji, o których mowa w ust. 2, wzywa się także mężczyzn, którzy ukończyli 17 lat życia i zgłosili się ochotniczo do odbycia zasadniczej służby wojskowej. § 2. Do stawienia się przed powiatowymi komisjami lekarskimi wzywa się także: 1) poborowych urodzonych w latach 1971-1979, uznanych ze względu na stan zdrowia za czasowo niezdolnych do odbycia zasadniczej służby wojskowej, jeżeli okres tej niezdolności upływa przed zakończeniem poboru, 2) żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy, uznanych ze względu na stan zdrowia za czasowo niezdolnych do czynnej służby wojskowej, jeżeli okres tej niezdolności upływa przed zakończeniem poboru, 3) poborowych, którzy złożyli wnioski o ponowne ustalenie zdolności do czynnej służby wojskowej. § 3. Do stawienia się przed powiatowymi komisjami poborowymi wzywa się również: 1) poborowych urodzonych w latach 1971-1979, którzy złożyli wnioski: a) o odroczenie służby wojskowej ze względu na konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenie gospodarstwa rolnego, b) o skierowanie ich do służby zastępczej, 2) żołnierzy zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy, ze względu na sprawowanie bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenie gospodarstwa rolnego. § 4. Do poboru wzywa się również kobiety urodzone w latach 1975-1981, które w roku szkolnym 1998/99 kończą naukę w średnich i pomaturalnych (policealnych) szkołach medycznych. § 5. Termin ogłoszenia poboru na terenie kraju wyznacza się na dzień 24 marca 1999 r. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 10 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i warunków sprowadzania z zagranicy środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dla użytkowników indywidualnych. (Dz. U. Nr 13, poz. 123) Na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 152, Nr 43, poz. 272, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 27 marca 1995 r. w sprawie zasad i warunków sprowadzania z zagranicy środków farmaceutycznych i materiałów medycznych dla użytkowników indywidualnych (Dz. U. Nr 42, poz. 220 i z 1996 r. Nr 95, poz. 442) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 wyrazy "ubezpieczeniem społecznym lub uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do bezpłatnej pomocy leczniczej" zastępuje się wyrazami "ubezpieczeniem zdrowotnym albo uprawnionego do zaopatrzenia w leki i materiały medyczne, finansowanego ze środków budżetu państwa na podstawie odrębnych przepisów"; 2) w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: "2) importu docelowego indywidualnego - na rzecz pacjenta objętego opieką innych niż wymienione w pkt 1 zakładów opieki zdrowotnej, jak również objętego opieką lekarza wykonującego określonego rodzaju praktykę lekarską."; 3) § 3-5 otrzymują brzmienie: "§ 3. 1. Import docelowy zakładowy lub import docelowy indywidualny jest dokonywany na podstawie wniosku: 1) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468, oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) lub lekarza, który zawarł z Kasą Chorych umowę upoważniającą go do wystawiania recept na leki i materiały medyczne refundowane - w odniesieniu do osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym, 2) lekarza publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej - w odniesieniu do osób, o których mowa w art. 69 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174, Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126), lub Ministra Sprawiedliwości - w odniesieniu do osób pozbawionych wolności, lub innego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w przypadkach uprawniających te osoby - na podstawie odrębnych przepisów - do korzystania ze świadczeń zdrowotnych innych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. 2. Wzór wniosku o sprowadzenie z zagranicy środków lub materiałów w ramach importu docelowego: 1) zakładowego - stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) indywidualnego - stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 4. 1. Wniosek o sprowadzenie z zagranicy środków lub materiałów w ramach importu docelowego: 1) zakładowego wystawia w jednym egzemplarzu lekarz leczący pacjenta w szpitalu; wniosek ten opiniuje ordynator oddziału szpitalnego albo kierownik kliniki i akceptuje dyrektor szpitala, 2) indywidualnego wystawia w dwóch egzemplarzach lekarz leczący pacjenta ambulatoryjnie; kopię wniosku załącza się do dokumentacji medycznej pacjenta. § 5. 1. Potwierdzenia zasadności wniosków, o których mowa w § 4, dokonuje, z zastrzeżeniem ust. 2, lekarz specjalista wyznaczony przez Kasę Chorych, której członkiem jest pacjent, zwaną dalej «właściwą Kasą Chorych». Wniosek zatwierdza i wystawia zamówienie właściwa Kasa Chorych. 2. Potwierdzenia zasadności wniosków na rzecz osób, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, poddanych leczeniu w publicznych zakładach opieki zdrowotnej dokonuje lekarz specjalista wyznaczony odpowiednio przez Szefa Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej lub Naczelnego Lekarza Więziennictwa. Wnioski zatwierdza i wystawia zamówienie odpowiednio: Szef Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej lub Naczelny Lekarz Więziennictwa."; 4) w § 6 skreśla się ust. 1 i 2 oraz oznaczenie ust. 3; 5) w § 7 skreśla się ust. 1 i 2 oraz oznaczenie ust. 3; 6) w § 8 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Potwierdzenia zasadności wniosku oraz zatwierdzenia i wystawienia zamówienia zgodnie z § 5 dokonuje się bez zbędnej zwłoki w późniejszym terminie."; 7) w § 13 wyrazy "§ 6 i 7" zastępuje się wyrazami "§ 5"; 8) w § 14 w ust. 1 wyrazy "§ 6 i 7" zastępuje się wyrazami "§ 5"; 9) w § 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Apteką właściwą do wydania środka lub materiału sprowadzanego z zagranicy w ramach importu docelowego indywidualnego jest apteka ogólnodostępna, o której mowa w § 18 ust. 3, wskazana przez właściwą Kasę Chorych, a w odniesieniu do osób określonych w § 3 ust. 1 pkt 2 - apteka zakładowa albo ogólnodostępna wskazana odpowiednio przez Szefa Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej lub Naczelnego Lekarza Więziennictwa."; 10) w § 16: a) w ust. 1 wyrazy "Mz/Pom-32" zastępuje się wyrazami "Mz/Pom-31", b) ust. 2-4 otrzymują brzmienie: "2. Wydawanie środków i materiałów sprowadzanych w ramach importu docelowego indywidualnego oraz importu, o którym mowa w § 18, odbywa się na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 3. Koszt środków i materiałów wydawanych pacjentom w ramach importu docelowego jest refundowany przez właściwą Kasę Chorych, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Koszt środków i materiałów wydawanych osobom, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, w ramach importu docelowego indywidualnego jest refundowany aptece, po wniesieniu opłaty wymienionej w ust. 1, ze środków budżetu państwa, w części dotyczącej odpowiednio Ministra Obrony Narodowej i Ministra Sprawiedliwości."; 11) § 17 otrzymuje brzmienie: "§ 17. W ramach importu docelowego zakładowego może być sprowadzony środek lub materiał na rzecz pacjenta nie objętego ubezpieczeniem zdrowotnym lub nie uprawnionego do zaopatrzenia w leki i materiały medyczne finansowane ze środków budżetu państwa na podstawie odrębnych przepisów."; 12) w § 18 w ust. 1 i 3 wyrazy "ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452 oraz z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211)" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i Inspekcji Farmaceutycznej"; 13) w § 19 w ust. 1 po wyrazach "o których mowa w § 18 ust. 1" dodaje się wyrazy "oraz na prowadzenie importu indywidualnego"; 14) załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia otrzymują brzmienie ustalone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. 1. Wnioski na sprowadzenie z zagranicy środków i materiałów w ramach importu docelowego indywidualnego, złożone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, załatwiane są przez właściwą Kasę Chorych lub odpowiednio Szefa Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej lub Naczelnego Lekarza Więziennictwa. 2. Środki i materiały, na które wystawione zostało zamówienie przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, są wydawane przez aptekę na podstawie recepty według wzoru Mz/Pom-31. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 lutego 1999 r. (poz. 123) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i terminów dostosowania działalności dotychczasowych szkół podstawowych do wymogów nowego systemu szkolnego oraz tworzenia gimnazjów. (Dz. U. Nr 14, poz. 124) Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Organy właściwe do prowadzenia publicznych szkół podstawowych i gimnazjów do dnia 31 marca 1999 r. przygotują dokumentację związaną z przekształceniami organizacyjnymi dotychczasowych publicznych szkół podstawowych oraz tworzeniem gimnazjów publicznych, w szczególności akty założycielskie oraz akty przekształceń szkół. 2. Przy przekształceniach organizacyjnych dotychczasowych publicznych szkół podstawowych szkoły prowadzące nauczanie w klasach łączonych mogą być zachowane w przypadkach uzasadnionych lokalnymi warunkami demograficznymi lub geograficznymi. § 2. 1. Gimnazjum publiczne tworzone przez gminę powinno mieć w swoim obwodzie co najmniej 150 uczniów. 2. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi warunkami demograficznymi lub geograficznymi mogą być tworzone gimnazja obejmujące mniejszą liczbę uczniów niż określona w ust. 1. 3. Warunek określony w ust. 1 nie dotyczy gimnazjów dla mniejszości narodowych (grup etnicznych), gimnazjów z oddziałami integracyjnymi, gimnazjów sportowych, mistrzostwa sportowego oraz gimnazjów specjalnych. § 3. 1. Gimnazja mogą być tworzone z wykorzystaniem warunków materialnych i kadrowych w szczególności tych szkół podstawowych lub ponadpodstawowych, które: 1) zatrudniają nauczycieli przedmiotów przewidzianych w planie nauczania gimnazjum, posiadających kwalifikacje wymagane do nauczania tych przedmiotów w gimnazjum, 2) posiadają potrzebną liczbę sal lekcyjnych, w tym salę gimnastyczną i odpowiednio wyposażoną bibliotekę szkolną, oraz wyposażenie tych sal (pracowni) w środki dydaktyczne do pełnej realizacji programów nauczania, 3) spełniają inne warunki niezbędne do realizacji przez szkoły i nauczycieli ich zadań, określone w odrębnych przepisach. 2. Jeżeli gimnazjum publiczne jest tworzone z wykorzystaniem wymienionych w ust. 1 warunków materialnych i kadrowych szkoły prowadzonej przez inny organ niż tworzący gimnazjum, konieczne jest zawarcie odpowiedniego porozumienia między tymi organami. § 4. W przypadku braku możliwości zorganizowania gimnazjum w odrębnym budynku lub w budynku jednej szkoły, poszczególne oddziały gimnazjum mogą również mieścić się w budynkach kilku szkół. § 5. 1. Dyrektorzy publicznych szkół podstawowych w terminie do dnia 30 kwietnia 1999 r. przygotują i przedstawią organom prowadzącym - do zatwierdzenia - arkusze organizacji szkół w roku szkolnym 1999/2000. 2. Dyrektorzy szkół, o których mowa w ust. 1, przekażą organom prowadzącym w terminie do dnia 5 marca 1999 r.: 1) informacje o przewidywanej liczbie uczniów, którzy zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96) staną się uczniami klasy pierwszej gimnazjum, 2) wykazy uczniów spełniających obowiązek szkolny poza szkołą, 3) w przypadku szkół prowadzonych przez gminy - wykazy uczniów uczęszczających do niepublicznych szkół podstawowych, którzy staną się uczniami klas pierwszych gimnazjów, 4) wykazy uczniów, o których mowa w pkt 1, zakwalifikowanych do różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także wykazy uczniów, z którymi są prowadzone zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze bądź zakwalifikowanych do indywidualnego nauczania i wychowania, 5) wykazy uczniów, o których mowa w pkt 1, realizujących indywidualny program lub tok nauki. § 6. 1. Dyrektorzy publicznych szkół podstawowych obowiązani są w terminie do dnia 30 kwietnia 1999 r.: 1) sporządzić wykaz nauczycieli, którzy w związku z przekształceniami organizacyjnymi szkół nie będą mogli być zatrudnieni lub zatrudnieni w pełnym wymiarze zajęć, wraz z określeniem ich kwalifikacji i liczby godzin brakujących do pełnego wymiaru, 2) poinformować o umieszczeniu w wykazie, o którym mowa w pkt 1, zainteresowanych nauczycieli, 3) przekazać wykaz, o którym mowa w pkt 1, osobom, którym organ prowadzący powierzył stanowisko dyrektora gimnazjum. 2. Osoby, którym organ prowadzący powierzył stanowisko dyrektora gimnazjum, w terminie do dnia 15 maja 1999 r., poinformują pisemnie dyrektorów odpowiednich szkół podstawowych, których nauczycieli wskazanych w wykazach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, planują zatrudnić z dniem 1 września 1999 r., wraz z określeniem wymiaru zajęć. 3. Informacja, o której mowa w ust. 2, jest udzielana po uprzednim uzgodnieniu z nauczycielem, który jest przewidziany do zatrudnienia w gimnazjum. 4. W roku 2000 dyrektorzy szkół podstawowych i gimnazjów realizują odpowiednio czynności, o których mowa w ust. 1-3, w stosunku do nauczycieli klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych. § 7. Wykaz i informacje, o których mowa w § 6, przekazuje się do wiadomości organowi prowadzącemu i kuratorowi oświaty. § 8. Osoby, którym organ prowadzący powierzył stanowisko dyrektora gimnazjum, przygotują, w terminie do dnia 10 maja 1999 r., arkusze organizacji gimnazjów. § 9. Kuratoria oświaty oraz publiczne placówki doskonalenia nauczycieli powinny udzielać gminom niezbędnej pomocy w pracach związanych z ustalaniem sieci i organizacji gimnazjów. § 10. Dyrektorzy niepublicznych szkół podstawowych oraz dyrektorzy publicznych szkół podstawowych prowadzonych przez inne niż jednostki samorządu terytorialnego osoby prawne oraz osoby fizyczne przekazują informacje i wykazy, o których mowa w § 5 ust. 2, dyrektorom publicznych szkół podstawowych właściwym do kontroli spełniania przez ucznia obowiązku szkolnego - w terminie do dnia 5 marca 1999 r. § 11. Do końca roku szkolnego 1999/2000 klasy ósme dotychczasowych szkół podstawowych są prowadzone: 1) w sześcioletnich szkołach podstawowych albo 2) przy gimnazjach lub innych typach szkół, jako filie szkół wymienionych w pkt 1. § 12. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio: 1) do szkół specjalnych, 2) do szkół dla dorosłych, z wyjątkiem § 1 ust. 2, § 2 i § 5 ust. 2 pkt 2-5, 3) do szkół prowadzonych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz ministra właściwego do spraw sprawiedliwości. § 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie określenia typów szkół artystycznych publicznych i niepublicznych oraz zasad ich działania, a także sposobu i terminu wprowadzenia nowych typów szkół artystycznych oraz przekształcenia dotychczasowych szkół w szkoły nowego typu i ich funkcjonowania w systemie oświaty. (Dz. U. Nr 14, poz. 125) Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96) zarządza się, co następuje: § 1. Z dniem 1 września 1999 r. wprowadza się następujące typy szkół artystycznych publicznych i niepublicznych: 1) szkoły muzyczne, obejmujące: a) sześcioletnie ogólnokształcące szkoły muzyczne I stopnia, dające podstawy wykształcenia muzycznego, wykształcenie ogólne w zakresie szkoły podstawowej, możliwość dalszego kształcenia w szkole muzycznej II stopnia oraz uprawniające do kształcenia w gimnazjum, b) sześcioletnie szkoły muzyczne I stopnia, dające podstawy wykształcenia muzycznego oraz możliwość dalszego kształcenia w szkole muzycznej II stopnia, c) sześcioletnie ogólnokształcące szkoły muzyczne II stopnia, dające wykształcenie muzyczne oraz wykształcenie ogólne w zakresie gimnazjum i liceum profilowanego, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, d) sześcioletnie szkoły muzyczne II stopnia, dające wykształcenie muzyczne, 2) szkoły plastyczne, obejmujące: a) sześcioletnie ogólnokształcące szkoły sztuk pięknych, dające wykształcenie plastyczne oraz wykształcenie ogólne w zakresie gimnazjum i liceum profilowanego, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, b) czteroletnie licea plastyczne, dające wykształcenie plastyczne oraz wykształcenie ogólne w zakresie liceum profilowanego, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, 3) szkoły baletowe, obejmujące: a) dziewięcioletnie ogólnokształcące szkoły baletowe, dające wykształcenie baletowe oraz wykształcenie ogólne w zakresie klas IV-VI szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum profilowanego, umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego, b) sześcioletnie szkoły sztuki tańca, dające podstawy wykształcenia tanecznego, 4) czteroletnie szkoły sztuki cyrkowej, dające wykształcenie cyrkowe, 5) szkoły policealne, dające możliwość uzyskania lub uzupełnienia wykształcenia zawodowego w różnych dziedzinach artystycznych, 6) szkoły pomaturalne bibliotekarskie i animatorów kultury. § 2. Nauka w szkołach, o których mowa w § 1 w pkt 1 lit. c) i d), w pkt 2, w pkt 3 lit. a) oraz w pkt 4-6, kończy się egzaminem dyplomowym przeprowadzanym na zasadach określonych odrębnymi przepisami. § 3. 1. Szkoły, o których mowa w § 1 w pkt 1 lit. a), w zakresie kształcenia ogólnego realizują podstawę programową kształcenia ogólnego sześcioletniej szkoły podstawowej, określoną odrębnymi przepisami. 2. Szkoły, o których mowa w § 1 w pkt 1 lit. c) i w pkt 2 lit. a), w zakresie kształcenia ogólnego realizują podstawy programowe kształcenia ogólnego trzyletniego gimnazjum i trzyletniego liceum profilowanego. 3. Szkoły, o których mowa w § 1 w pkt 2 lit. b), w zakresie kształcenia ogólnego realizują podstawę programową kształcenia ogólnego trzyletniego liceum profilowanego. 4. Szkoły, o których mowa w § 1 w pkt 3 lit. a), w zakresie kształcenia ogólnego realizują podstawy programowe kształcenia ogólnego: klas IV-VI sześcioletniej szkoły podstawowej, trzyletniego gimnazjum oraz trzyletniego liceum profilowanego. § 4. Uczęszczanie do szkół wymienionych w § 3 stanowi spełnianie przez uczniów obowiązku szkolnego i obowiązku nauki. § 5. 1. Szkoły artystyczne: 1) przyjmują uczniów na podstawie egzaminu wstępnego lub badania przydatności, przeprowadzanych na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 2) rozwijają zdolności uczniów w zindywidualizowanym procesie nauczania. 2. Zasady oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów szkół artystycznych określają odrębne przepisy. § 6. 1. Z dniem 1 września 1999 r.: 1) dotychczasowe podstawowe szkoły muzyczne i szkoły muzyczne I stopnia stają się odpowiednio szkołami, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a) i b), 2) dotychczasowe licea muzyczne stają się szkołami, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. c), 3) dotychczasowe szkoły muzyczne II stopnia stają się szkołami muzycznymi, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. d), 4) dotychczasowe szkoły baletowe stają się szkołami, o których mowa w § 1 pkt 3 lit. a), 5) dotychczasowe policealne szkoły artystyczne stają się szkołami, o których mowa w § 1 pkt 5, 6) dotychczasowe pomaturalne szkoły artystyczne stają się szkołami, o których mowa w § 1 pkt 6. 2. Z dniem 1 września 1999 r. uczniowie: 1) klas I-VI dotychczasowych podstawowych szkół muzycznych i szkół I stopnia - stają się uczniami odpowiednich klas szkół, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a) i b), 2) klas siódmych dotychczasowych podstawowych szkół muzycznych - stają się, po zdaniu egzaminu wstępnego, odpowiednio uczniami klas pierwszych szkół, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. c) i d), 3) klas ósmych dotychczasowych podstawowych szkół muzycznych - kończą te szkoły na dotychczas obowiązujących zasadach oraz mogą kontynuować naukę w szkołach muzycznych II stopnia i kończą te szkoły na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r., 4) klas I-IV dotychczasowych szkół baletowych - stają się uczniami odpowiednich klas szkoły, o której mowa w § 1 pkt 3 lit. a), 5) klas V-IX dotychczasowych szkół baletowych - kończą te szkoły na dotychczas obowiązujących zasadach. 3. Świadectwo ukończenia klasy szóstej w roku szkolnym 1998/1999 w dotychczasowych podstawowych szkołach muzycznych jest równorzędne ze świadectwem ukończenia szkoły podstawowej. 4. Uczniowie dotychczasowych szkół artystycznych II stopnia, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 4 i 5, kończą te szkoły, na zasadach obowiązujących przed dniem 1 września 1999 r. 5. Do dnia 1 września 1999 r. dotychczasowe licea sztuk plastycznych mogą zostać przekształcone w szkoły plastyczne, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. a), przez organ prowadzący, po uzyskaniu pozytywnej opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny. 6. Dotychczasowe licea sztuk plastycznych, które nie zostały przekształcone zgodnie z ust. 5, z dniem 1 września 2002 r. stają się szkołami plastycznymi, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. b). 7. Przekształcenie dotychczasowych liceów plastycznych w szkoły, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. a) i b), następuje z uwzględnieniem zasad ustalonych w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1999 r. - Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (Dz. U. Nr 12, poz. 96). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać osoby zajmujące stanowiska dyrektorów oraz inne stanowiska kierownicze w przedszkolach oraz w poszczególnych typach szkół i placówek. (Dz. U. Nr 14, poz. 126) Na podstawie art. 36 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Stanowisko dyrektora przedszkola i szkoły (placówki), wymienionych w art. 2 pkt 1-5 oraz 7, 9 i 10 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), może być powierzone nauczycielowi lub nauczycielowi akademickiemu, który: 1) posiada wyższe wykształcenie magisterskie z przygotowaniem pedagogicznym oraz kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w tym przedszkolu lub szkole (placówce), 2) posiada ukończone studia podyplomowe z zakresu zarządzania prowadzone przez szkołę wyższą lub kurs z zakresu zarządzania oświatą prowadzony przez zakład kształcenia nauczycieli, placówkę doskonalenia nauczycieli albo inną instytucję, osobę prawną lub fizyczną, jeżeli kurs nadaje kwalifikacje w sposób określony w przepisach w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli, 3) posiada co najmniej pięcioletni staż pracy pedagogicznej na stanowisku nauczyciela lub pięcioletni staż pracy dydatktycznej na stanowisku nauczyciela akademickiego, 4) w okresie pięciu lat bezpośrednio przed powierzeniem stanowiska uzyskał co najmniej dobrą ocenę pracy w przedszkolu lub szkole (placówce) lub pozytywną ocenę pracy w okresie ostatnich czterech lat pracy w szkole wyższej, jeżeli stanowisko dyrektora obejmuje bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia w szkole wyższej, 5) posiada potwierdzone aktualnym świadectwem lekarskim warunki zdrowotne niezbędne do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolu lub w danym typie szkoły (placówki). § 2. 1. Stanowisko dyrektora przedszkola i szkoły podstawowej, z wyjątkiem przedszkoli specjalnych i szkół podstawowych specjalnych oraz szkół artystycznych, może być powierzone również nauczycielowi, który posiada wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym lub ukończone kolegium nauczycielskie albo studium nauczycielskie oraz kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w tej szkole (przedszkolu) i spełnia warunki określone w § 1 pkt 2-5. 2. Stanowisko dyrektora gimnazjum, z wyjątkiem gimnazjum specjalnego, może być powierzone również nauczycielowi, który posiada wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym i spełnia warunki określone w § 1 pkt 2-5. § 3. Stanowisko dyrektora szkoły oraz zespołu szkół przy placówce dyplomatycznej lub konsularnej Rzeczypospolitej Polskiej może być powierzone nauczycielowi, który: 1) posiada wykształcenie, o którym mowa w § 1, z tym że nauczyciel musi posiadać kwalifikacje do nauczania jednego z przedmiotów, które szkoła realizuje, 2) posługuje się w stopniu średnio zaawansowanym językiem kraju pobytu lub językiem angielskim, 3) spełnia warunki określone w § 1 pkt 2-5. § 4. Stanowisko dyrektora domu wczasów dziecięcych, ogniska wychowawczego, świetlicy i klubu środowiskowego, w tym: świetlicy dworcowej i klubu dworcowego, świetlicy i klubu profilaktyczno-wychowawczych oraz świetlicy i klubu terapeutycznych - może być powierzone nauczycielowi spełniającemu warunki określone w § 1 lub w § 2. § 5. Stanowisko dyrektora szkoły zasadniczej może być powierzone również nauczycielowi, który posiada wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym o kierunku zgodnym z profilem kształcenia szkoły i spełnia warunki określone w § 1 pkt 2-5. § 6. Stanowisko dyrektora zespołu szkół (placówek) może być powierzone nauczycielowi, który posiada kwalifikacje wymagane od nauczyciela szkoły (placówki) wchodzącej w skład zespołu, w której wymagania kwalifikacyjne wobec nauczycieli są najwyższe, a ponadto spełnia warunki określone w § 1 pkt 2-5. § 7. Stanowisko dyrektora szkolnego schroniska młodzieżowego może być powierzone również osobie, która: 1) posiada wyższe wykształcenie - chociażby nie posiadała kwalifikacji pedagogicznych, 2) posiada co najmniej pięcioletni staż pracy zawodowej, 3) spełnia warunki określone w § 1 pkt 2 i 5. § 8. W szkołach wszystkich typów, w których zostało utworzone stanowisko wicedyrektora lub inne stanowiska kierownicze do spraw pedagogicznych, stanowisko dyrektora szkoły można powierzyć osobie nie posiadającej kwalifikacji pedagogicznych, jeżeli osoba ta spełnia następujące warunki: 1) posiada wyższe wykształcenie magisterskie, 2) posiada co najmniej pięcioletni staż pracy zawodowej, 3) spełnia warunki określone w § 1 pkt 2 i 5. § 9. Stanowisko wicedyrektora przedszkola i szkoły (placówki), o których mowa w § 1, w tym wicedyrektora do spraw pedagogicznych, może być powierzone nauczycielowi spełniającemu warunki w zakresie wykształcenia określone w § 1 pkt 1 lub § 2 oraz: 1) posiadającemu co najmniej czteroletni staż pracy pedagogicznej lub pracy dydaktycznej na stanowisku nauczyciela akademickiego, 2) posiadającemu co najmniej dobrą ocenę pracy w okresie ostatnich czterech lat pracy, w odniesieniu do nauczycieli akademickich - pozytywną ocenę pracy, 3) spełniającemu warunek określony w § 1 pkt 5. § 10. Stanowisko kierownika warsztatów szkolnych i jego zastępcy oraz stanowisko kierownika szkolenia praktycznego może być powierzone nauczycielowi posiadającemu co najmniej wyższe wykształcenie zawodowe z przygotowaniem pedagogicznym, a ponadto spełniającemu warunki określone w § 1 pkt 3-5, z tym że stanowisko zastępcy kierownika warsztatów szkolnych może być powierzone nauczycielowi posiadającemu co najmniej czteroletni staż pracy i dobrą ocenę pracy w okresie ostatnich czterech lat pracy. § 11. Stanowisko kierownika świetlicy szkolnej, kierownika internatu i jego zastępcy może być powierzone nauczycielowi posiadającemu kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela świetlicy szkolnej lub internatu odpowiedniego typu szkoły (placówki) i co najmniej czteroletni staż pracy, dobrą ocenę pracy w okresie ostatnich czterech lat pracy oraz spełniającemu warunek określony w § 1 pkt 5. § 12. Inne niż wymienione w § 1-11 stanowiska kierownicze, tworzone zgodnie ze statutami szkół (placówek) lub przepisami odrębnymi, mogą być powierzone nauczycielom posiadającym w dniu powierzenia stanowiska kwalifikacje wymagane do zajmowania stanowiska nauczyciela w szkole (placówce), w której stanowisko kierownicze jest tworzone, oraz: 1) posiadającym co najmniej trzyletni staż pracy pedagogicznej lub pracy dydaktycznej na stanowisku nauczyciela akademickiego, 2) posiadającym co najmniej dobrą ocenę pracy w okresie ostatnich trzech lat pracy, w odniesieniu do nauczycieli akademickich - pozytywną ocenę pracy, 3) spełniającym warunek określony w § 1 pkt 5. § 13. Stanowiska dyrektorów szkół i placówek lub inne stanowiska kierownicze w szkołach i placówkach mogą być powierzone osobom zatrudnionym na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych w urzędach organów administracji rządowej, kuratoriach oświaty oraz specjalistycznej jednostce nadzoru pedagogicznego i spełniającym wymogi określone w rozporządzeniu, z wyjątkiem wymogu posiadania co najmniej dobrej oceny pracy. § 14. Osoby zajmujące w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stanowiska: 1) dyrektorów szkół i placówek lub inne stanowiska kierownicze w szkołach lub placówkach artystycznych, 2) dyrektorów centrów kształcenia ustawicznego, 3) kierowników świetlic szkolnych, kierowników internatów i ich zastępców, a nie spełniające ustalonych w rozporządzeniu warunków w zakresie wykształcenia, mogą zajmować te stanowiska nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 1999 r. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r., z wyjątkiem § 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia. (Dz. U. Nr 14, poz. 127) Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 października 1991 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. Nr 98, poz. 433 oraz z 1994 r. Nr 5, poz. 19 i Nr 109, poz. 521) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1: a) w pkt 1 wyrazy "(Dz. U. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 187 i Nr 31, poz. 214, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 197 i 198, Nr 36, poz. 206 i Nr 72, poz. 423 oraz z 1991 r. Nr 95, poz. 425)" zastępuje się wyrazami "(Dz. U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118)", b) w pkt 3 wyrazy "organ sprawujący nadzór pedagogiczny" zastępuje się wyrazami "dyrektor szkoły, a w odniesieniu do dyrektora szkoły organ sprawujący nadzór pedagogiczny"; 2) w § 2 w ust. 1 po wyrazach "- szkołach średnich zawodowych" dodaje się przecinek oraz wyrazy "- liceach profilowanych, liceach uzupełniających oraz szkołach policealnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. a), c) i d) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty (Dz. U. Nr 117, poz. 759), zwanej dalej «ustawą o zmianie ustawy o systemie oświaty»"; 3) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu: "§ 2a. Kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w gimnazjach i szkołach zawodowych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b) w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o systemie oświaty, posiada osoba: 1) mająca kwalifikacje określone w § 2 ust. 1, 2) legitymująca się dyplomem ukończenia studiów wyższych zawodowych na kierunku (specjalności) zgodnym (lub zbliżonym) z nauczanym przedmiotem lub rodzajem prowadzonych zajęć i przygotowaniem pedagogicznym, 3) legitymująca się dyplomem ukończenia studiów wyższych zawodowych na kierunku (specjalności) innym niż nauczany przedmiot lub rodzaj prowadzonych zajęć i przygotowaniem pedagogicznym, która ponadto ukończyła - z zakresu nauczanego przedmiotu lub rodzaju prowadzonych zajęć - studia podyplomowe, uzupełniające lub inne prowadzone przez szkołę wyższą albo kurs prowadzony przez zakład kształcenia nauczycieli lub placówkę doskonalenia nauczycieli albo inną instytucję, osobę prawną lub fizyczną, które mogą prowadzić takie kursy zgodnie z przepisami w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli."; 4) w § 3 po wyrazach "- szkołach podstawowych" dodaje się wyrazy "- sześcioletnich szkołach podstawowych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o systemie oświaty,"; 5) w § 4 w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach "w § 2" dodaje się przecinek i wyrazy "2a"; 6) w § 5 po wyrazach "średnich zawodowych" dodaje się przecinek oraz wyrazy "a także w szkołach zawodowych i policealnych, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 lit. b) i d) w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o systemie oświaty,"; 7) w § 6 po wyrazach "w § 2" dodaje się wyrazy "i 2a"; 8) w § 7 w ust. 2 po wyrazach "w § 2" dodaje się wyrazy "i 2a". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że w odniesieniu do: 1) sześcioletnich szkół podstawowych i gimnazjów - wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r., 2) szkół ponadgimnazjalnych - wchodzi w życie z dniem 1 września 2002 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych. (Dz. U. Nr 14, poz. 128) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) zajęciach edukacyjnych - należy przez to rozumieć zajęcia o charakterze dydaktyczno-wychowawczym, w toku których odbywa się nauczanie przedmiotów (bloków przedmiotowych), kształcenie zintegrowane lub realizacja ścieżek edukacyjnych, 2) ścieżkach edukacyjnych - należy przez to rozumieć zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczania różnych przedmiotów (bloków przedmiotowych) lub w postaci odrębnych zajęć, 3) zajęciach rewalidacyjnych - należy przez to rozumieć zajęcia (edukacyjne, wychowawcze i terapeutyczne) o charakterze rozwijającym i wyrównawczym, prowadzone z uczniem niepełnosprawnym, 4) etapie edukacyjnym - należy przez to rozumieć odpowiedni okres kształcenia o wyróżnionych celach, stanowiący całość dydaktyczną, 5) bloku przedmiotowym - należy przez to rozumieć zintegrowane nauczanie treści i umiejętności z różnych dziedzin wiedzy, realizowane w toku jednolitych zajęć edukacyjnych. § 2. 1. Ustala się ramowe plany nauczania w szkołach publicznych dla: 1) sześcioletniej szkoły podstawowej: a) klas I-VI - stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, b) klas V i VI - stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1, 2) VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej - stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 3) gimnazjum - stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia, 4) liceum ogólnokształcącego - stanowiące załączniki nr 5 i 6 do rozporządzenia, 5) sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej: a) klas I-VI - stanowiące załączniki nr 7-10 do rozporządzenia, b) klas V i VI - stanowiące załączniki nr 11-17 do rozporządzenia, c) klasy VI - przysposabiającej do pracy zawodowej - stanowiący załącznik nr 18 do rozporządzenia, - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 2, 6) VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej - stanowiące załączniki nr 19-26 do rozporządzenia, 7) gimnazjum specjalnego - stanowiące załączniki nr 27-30 do rozporządzenia, 8) ponadpodstawowych szkół specjalnych - stanowiące załączniki nr 31-44 do rozporządzenia, 9) szkół zasadniczych i szkół średnich zawodowych - stanowiące załączniki nr 45-52 do rozporządzenia, 10) szkół dla dorosłych: a) VI klasy sześcioletniej szkoły podstawowej - stanowiący załącznik nr 53 do rozporządzenia, b) gimnazjum - stanowiący załącznik nr 54 do rozporządzenia, c) liceum ogólnokształcącego - stanowiące załączniki nr 55 i 56 do rozporządzenia. 2. W roku szkolnym 1999/2000 w klasach V i VI, a w roku szkolnym 2000/2001 w klasie VI: 1) sześcioletniej szkoły podstawowej mogą być stosowane ramowe plany nauczania ustalone w załącznikach nr 1 lub nr 2 do rozporządzenia, 2) sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej mogą być stosowane ramowe plany nauczania ustalone w załącznikach nr 7-10 lub nr 11-17 do rozporządzenia. § 3. 1. Ramowy plan nauczania określa tygodniowy obowiązujący wymiar godzin zajęć edukacyjnych, w tym godzin do dyspozycji dyrektora szkoły dla poszczególnych etapów edukacyjnych, a także wymiar godzin zajęć rewalidacyjnych w przypadku uczniów niepełnosprawnych, w sześcioletniej szkole podstawowej i gimnazjum oraz w poszczególnych latach nauki w szkołach ponadpodstawowych i w ósmej klasie ośmioletniej szkoły podstawowej. 2. Organ prowadzący szkołę może zwiększyć liczbę obowiązujących godzin zajęć edukacyjnych najwyżej o trzy godziny tygodniowo dla każdego oddziału w danym roku szkolnym. 3. Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły, z zastrzeżeniem ust. 4, mogą być przeznaczane na: 1) zwiększenie liczby obowiązujących godzin zajęć edukacyjnych, 2) realizację dodatkowych zajęć edukacyjnych, w tym na nauczanie języka obcego w klasach I-III szkoły podstawowej lub drugiego języka w gimnazjum, 3) realizację ścieżek edukacyjnych, 4) zorganizowanie zajęć edukacyjnych dla grupy uczniów z uwzględnieniem ich potrzeb i zainteresowań, 5) nauczanie historii i geografii kraju ojczystego mniejszości narodowych i grup etnicznych - w szkołach z nauczaniem języka mniejszości narodowych i grup etnicznych. 4. Zajęcia edukacyjne "wychowanie do życia w rodzinie" są realizowane zgodnie z odrębnymi przepisami. 5. Dla uczniów niepełnosprawnych każdy etap edukacyjny może ulec wydłużeniu przynajmniej o jeden rok. 6. Za zgodą organu prowadzącego, dyrektor szkoły publicznej innej niż szkoła specjalna może przydzielić dodatkowe godziny na prowadzenie indywidualnych zajęć rewalidacyjnych z uczniami niepełnosprawnymi. § 4. 1. Na podstawie ramowego planu nauczania dyrektor szkoły ustala szkolny plan nauczania dla danego etapu edukacyjnego z wyodrębnieniem każdego roku szkolnego. 2. W szkolnym planie nauczania w szkole specjalnej należy dodatkowo uwzględnić, w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności uczniów, następujące zajęcia rewalidacyjne: 1) dydaktyczno-wyrównawcze, 2) korekcyjne wad postawy, 3) korygujące wady mowy, 4) orientacji przestrzennej i poruszania się, 5) nauki języka migowego, 6) inne wymienione w programach rewalidacji. 3. W szkołach zawodowych szkolne plany nauczania zawarte są w programach nauczania dla zawodu. 4. W szkolnych planach nauczania w szkołach (oddziałach) dla mniejszości narodowych i grup etnicznych należy dodatkowo uwzględnić godziny zajęć na naukę języka mniejszości narodowej lub grupy etnicznej: 1) w szkole (oddziale) z językiem nauczania mniejszości narodowej lub grupy etnicznej - w wymiarze 14 godzin tygodniowo w klasach I-III szkoły podstawowej oraz w wymiarze 12 godzin tygodniowo w klasach IV-VI szkoły podstawowej, w gimnazjum i liceum ogólnokształcącym oraz w VIII klasie ośmioletniej szkoły podstawowej, 2) w szkole (oddziale) dwujęzycznej - w wymiarze równym wymiarowi godzin języka polskiego odpowiednio we wszystkich klasach sześcioletniej szkoły podstawowej, w gimnazjum i liceum ogólnokształcącym oraz w VIII klasie ośmioletniej szkoły podstawowej, 3) w szkole (oddziale) z dodatkową nauką języka mniejszości narodowej lub grupy etnicznej - w wymiarze 9 godzin tygodniowo we wszystkich klasach sześcioletniej szkoły podstawowej, w gimnazjum i liceum ogólnokształcącym oraz w VIII klasie ośmioletniej szkoły podstawowej. 5. W szkolnym planie nauczania, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się wprowadzenie: 1) innego niż w ramowym planie nauczania zestawienia zajęć edukacyjnych w blok przedmiotowy, pod warunkiem zapewnienia realizacji zadań wynikających z podstawy programowej oraz pod warunkiem, że nie zmniejszy się obowiązującego wymiaru godzin poszczególnych zajęć edukacyjnych w stosunku do wymiaru wskazanego w ramowym planie nauczania, 2) dodatkowych zajęć edukacyjnych, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2. § 5. W szkole mogą być organizowane zajęcia pozalekcyjne w wymiarze ustalonym przez dyrektora szkoły. § 6. 1. W gimnazjum i liceum ogólnokształcącym mogą być prowadzone oddziały klas dwujęzycznych, w których nauczanie prowadzone jest w dwóch językach - w języku polskim oraz w języku będącym drugim językiem nauczania. 2. W oddziałach klas gimnazjów, o których mowa w ust. 1, nauczanie języka będącego drugim językiem nauczania odbywa się w wymiarze do 18 godzin tygodniowo w całym etapie edukacyjnym. § 7. Tracą moc: 1) zarządzenie nr 13 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 maja 1992 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach ogólnokształcących i zawodowych (Dz. Urz. MEN Nr 2, poz. 12, z 1993 r. Nr 7, poz. 29, z 1994 r. Nr 4, poz. 20 i z 1995 r. Nr 3, poz. 5), 2) zarządzenie nr 26 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 1992 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach ogólnokształcących i zawodowych dla dorosłych (Dz. Urz. MEN Nr 6, poz. 29), 3) zarządzenie nr 10 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 września 1995 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach zasadniczych i średnich zawodowych dla młodzieży i dorosłych (Dz. Urz. MEN Nr 6, poz. 27), 4) zarządzenie nr 9 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 czerwca 1996 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych specjalnych szkołach podstawowych oraz zasadniczych i średnich szkołach zawodowych (Dz. Urz. MEN Nr 5, poz. 21). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. (poz. 128) Załącznik nr 1 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły podstawowej (dla klas I-VI) SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Kształcenie zintegrowane51 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora15 Razem72 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski23 Historia i społeczeństwo Sztuka (plastyka, muzyka) Język obcy8 Matematyka12 Przyroda9 Technika2 Informatyka Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godziny z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora12 Razem84 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego. Załącznik nr 2 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.J. polski55 2.J. obcy22 3.Matematyka44 4.Wiedza o społeczeństwie-- 5.Historia1+ 11+ 1 6.Geografia11 7.Biologia z higieną21+ 1 8.Fizyka-1 9.Technika z elementami informatyki44 10.Plastyka 11.Muzyka 12.Wychowanie fizyczne33 13.Godz. do dyspozycji wychowawcy11 14.Godz. do dyspozycji dyrektora11 Religia/Etyka22 Razem2728 Załącznik nr 3 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.J. polski5 2.J. obcy2 3.Matematyka4 4.Wiedza o społeczeństwie1 5.Historia1+ 1 6.Geografia1 7.Biologia z higieną1+ 2 8.Fizyka1 9.Chemia1 10Technika/Elementy infor.4 11.Plastyka 12.Muzyka 13.Wychowanie fizyczne3 14.Godz. do dyspozycji wychowawcy1 15.Godz. do dyspozycji dyrektora2 Religia/Etyka2 Razem32 Załącznik nr 4 Ramowy plan nauczania gimnazjum GIMNAZJUM (klasy I-III) III ETAP EDUKACYJNY ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski13 Historia6 Wiedza o społeczeństwie3 Sztuka (plastyka, muzyka)**3 Język obcy9 Matematyka12 Fizyka i astronomia4 Chemia4 Biologia4 Geografia4 Technika**2 Informatyka** Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godzina z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora**9 Razem91 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego ** w oddziałach klas przysposabiających do pracy godziny przeznaczone na zajęcia praktyczne Załącznik nr 5 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.J. polski4444 2.I J. obcy nowożytny5553 3.II J. obcy nowożytny lub j. łaciński- 4.Matematyka3322 5.Wiedza o społeczeństwie-+ 1-+ 1-+ 21+ 2 6.Historia1111 7.Geografia111- 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska1+ 21+ 21+ 2- 9.Fizyka z astronomią111- 10.Chemia21-- 11.Technika/Elementy infor.1+ 12*-- 12.Plastyka/Muzyka1-- 13.Przysposobienie obronne11**-- 14.Wychowanie fizyczne3322 15.Godz. do dyspozycji wychowawcy111/21/2 16.Zajęcia fakultatywne - godziny przeznaczone na profile nauczania-258 Religia/Etyka2222 Razem3131281/2251/2 * godziny należy przeznaczyć na jeden z przedmiotów ** zajęcia mogą być organizowane w formie tygodniowego obozu wakacyjnego dla chłopców Załącznik nr 6 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego z oddziałami klas dwujęzycznych Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa wstępnaKlasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.J. polski24444 2.I J. obcy nowożytny (drugi język nauczania)*18-206664 3.II J. obcy: nowożytny lub j. łaciński-- 4.Matematyka23322 5.Wiedza o społeczeństwie--+ 1-+ 1-+ 21+ 2 6.Historia11111 7.Geografia-111- 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska-1+ 21+ 21+2- 9.Fizyka z astronomią-111- 10.Chemia-21-- 11.Technika/Elementy infor.-1+ 12**-- 12.Plastyka/Muzyka2**1-- 13.Przysposobienie obronne-11***-- 14.Wychowanie fizyczne33322 15.Godz. do dyspozycji wychowawcy1111/21/2 16.Zajęcia fakultatywne - godziny przeznaczone na profile nauczania--258 Religia/Etyka22222 Razem31-333232291/2261/2 * łączny tygodniowy wymiar godzin I języka obcego będącego drugim językiem nauczania powinien wynosić w klasach I-IV liceum ogólnokształcącego co najmniej 20 godzin przy wykorzystaniu godzin zajęć fakultatywnych, ** godziny należy przeznaczyć na jeden z przedmiotów, *** zajęcia mogą być organizowane w formie tygodniowego obozu dla chłopców. Załącznik nr 7 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły specjalnej dla uczniów niepełnosprawnych w normie intelektualnej (dla klas I-VI) "0" ETAP EDUKACYJNY (klasa wstępna) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu 1 roku Kształcenie zintegrowane17 Religia/Etyka2 Godziny do dyspozycji dyrektora4 Razem23 Zajęcia rewalidacyjne10 SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Kształcenie zintegrowane57 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora10 Razem73 Zajęcia rewalidacyjne30 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Język polski26 Historia i społeczeństwo Sztuka Język obcy*8 Matematyka12 Przyroda9 Technika6 Informatyka Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godziny z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora12 Razem91 Zajęcia rewalidacyjne30 * jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły ** na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego Załącznik nr 8 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły specjalnej dla uczniów ze złożonymi niepełnosprawnościami lub autyzmem w normie intelektualnej (dla klas I-VI) "0" ETAP EDUKACYJNY (klasa wstępna) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu 1 roku Kształcenie zintegrowane17 Religia/Etyka2 Godziny do dyspozycji dyrektora4 Alternatywne metody komunikacji2 Razem25 Zajęcia rewalidacyjne10 SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Kształcenie zintegrowane51 Alternatywne metody komunikacji9 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora10 Razem76 Zajęcia rewalidacyjne30 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Język polski23 Historia i społeczeństwo Sztuka Język obcy*6 Matematyka9 Przyroda9 Technika8 Informatyka Alternatywne metody komunikacji7 Wychowanie fizyczne - adaptacja funkcjonalna10 Religia/Etyka6 Godziny z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora10 Razem91 Zajęcia rewalidacyjne30 * jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły ** na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego Załącznik nr 9 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły specjalnej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim (dla klas I-VI) "0" ETAP EDUKACYJNY (klasa wstępna) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu 1 roku Kształcenie zintegrowane16 Religia/Etyka2 Godziny do dyspozycji dyrektora3 Razem21 Zajęcia rewalidacyjne10 SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Kształcenie zintegrowane53 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora13 Razem72 Zajęcia rewalidacyjne30 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat** Język polski23 Historia i społeczeństwo Sztuka Język obcy*8 Matematyka12 Przyroda9 Technika4 Informatyka Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godziny z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora13 Razem87 Zajęcia rewalidacyjne30 * jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły ** na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego Załącznik nr 10 Ramowy plan nauczania dla sześcioletniej szkoły specjalnej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym* (dla klas I-VI) SZKOŁA PODSTAWOWA I ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat Kształcenie zintegrowane50 Religia/Etyka6 Godziny do dyspozycji dyrektora10 Razem66 Zajęcia rewalidacyjne30 II ETAP EDUKACYJNY (klasy IV-VI) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat Funkcjonowanie w środowisku19 Technika30 Plastyka Muzyka z rytmiką12 Wychowanie fizyczne12 Religia/Etyka6 Razem79 Zajęcia rewalidacyjne30 * dotyczy także uczniów niesłyszących i słabo słyszących, niewidomych i słabo widzących, autystycznych, jednocześnie z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym Załącznik nr 11 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niewidomych w normie intelektualnej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski66 2.Język obcy22 3.Matematyka55 4.Historia22 5.Geografia46 6.Biologia 7.Fizyka- 8.Muzyka55 9.Plastyka 10.Technika z elementami informatyki 11.Wychowanie fizyczne33 12.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2830 Rewalidacja indywidualna1010 Załącznik nr 12 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski66 2.Język obcy33 3.Matematyka55 4.Historia1+ 11+ 1 5.Geografia11 6.Biologia z higieną22 7.Fizyka-2 8.Technika z elementami informatyki66 9.Plastyka 10.Muzyka 11.Wychowanie fizyczne33 12.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2931 Rewalidacja indywidualna1010 Załącznik nr 13 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niewidomych z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim Lp.Zajęcia edukacyjneTygodniowa liczba godzin Klasa VKlasa VI 1.Język polski66 2.Język obcy33 3.Matematyka55 4.Historia1+ 11+ 1 5.Geografia11 6.Biologia z higieną22 7.Fizyka-2 8.Technika z elementami informatyki66 9.Plastyka 10.Muzyka 11.Wychowanie fizyczne33 12.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2931 Rewalidacja indywidualna1010 Załącznik nr 14 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów autystycznych Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowa Klasa VKlasa VI 1.Funkcjonowanie w środowisku195 2.Plastyka2 3.Technika12* 4.Muzyka z rytmiką66 5.Wychowanie muzyczne Razem2525 Rewalidacja indywidualna1010 * z podziałem na 2-3-osobowe grupy Załącznik nr 15 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów głucho-niewidomych Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski88 2.Matematyka55 3.Technika (przysposobienie do pracy)3+ 13+ 1 4.Plastyka11 5.Wychowanie fizyczne33 6.Wiedza o środowisku44 7.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2626 Rewalidacja indywidualna88 Załącznik nr 16 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niesłyszących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski88 2.Matematyka55 3.Historia22 4.Geografia22 5.Biologia z higieną22 6.Fizyka-1 7.Technika z elementami informatyki44 8.Plastyka 9.Wychowanie fizyczne33 10.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2728 Rewalidacja indywidualna88 Zajęcia sportowe2 Załącznik nr 17 Ramowy plan nauczania dla klas V i VI sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów słabo słyszących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa VKlasa VI 1.Język polski98 2.Historia 3.Wiedza o społeczeństwie 4.Język obcy22 5.Biologia z higieną44 6.Geografia 7.Matematyka77 8.Fizyka- 9.Chemia- 10.Technika z elementami informatyki34 11.Plastyka 12.Rytmika11 13.Wychowanie fizyczne33 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem2830 Rewalidacja indywidualna88 Zajęcia sportowe2 Załącznik nr 18 Ramowy plan nauczania dla VI klasy sześcioletniej szkoły podstawowej specjalnej - przysposabiającej do pracy zawodowej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, niesłyszących i słabo słyszących, niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VI 1.Język polski3 2.Matematyka3 3.Wychowanie fizyczne3 4.Historia z wiedzą o społeczeństwie3* 5.Przyroda 6.Geografia 7.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 8.Przysposobienie do pracy zawodowej10-12** Razem23-25 Zajęcia sportowe2 Zajęcia wokalno-muzyczne2 * szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie ** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 19 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niewidomych w normie intelektualnej Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski5 2.Język obcy2 3.Matematyka5 4.Wiedza o społeczeństwie1 5.Historia2 6.Geografia9 7.Biologia 8.Fizyka 9.Chemia 10.Muzyka5 11.Plastyka 12.Technika/Elementy informatyki 13.Wychowanie fizyczne3 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem33 Rewalidacja indywidualna10 Pisanie na maszynie2 Załącznik nr 20 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski6 2.Język obcy3 3.Matematyka5 4.Wiedza o społeczeństwie1 5.Historia1+ 1 6.Geografia1 7.Biologia z higieną1+ 2 8.Fizyka1 9.Chemia1 10.Technika/Elementy informatyki5 11.Plastyka 12.Muzyka 13.Wychowanie fizyczne3 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem32 Rewalidacja indywidualna10 Pisanie na maszynie2 Załącznik nr 21 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niewidomych z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski6 2.Język obcy3 3.Matematyka5 4.Wiedza o społeczeństwie1 5.Historia1+ 1 6.Geografia1 7.Biologia z higieną1+ 2 8.Fizyka1 9.Chemia1 10.Technika/Elementy informatyki5 11.Plastyka 12.Muzyka 13.Wychowanie fizyczne3 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem32 Rewalidacja indywidualna10 Załącznik nr 22 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów autystycznych Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Funkcjonowanie w środowisku5 2.Plastyka2 3.Technika15 4.Muzyka z rytmiką6 5.Wychowanie muzyczne Razem28 Rewalidacja indywidualna10 Załącznik nr 23 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów głucho-niewidomych Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski7+ 2 2.Historia1 3.Matematyka4 4.Technika (przysposobienie do pracy)10 5.Plastyka1 6.Wychowanie fizyczne3 7.Wiedza o środowisku4 8.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem33 Rewalidacja indywidualna6 Załącznik nr 24 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów niesłyszących Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski7 2.Matematyka5 3.Wiedza o społeczeństwie1 4.Historia2 5.Geografia2 6.Biologia z higieną2 7.Fizyka2 8.Chemia1 9.Technika/Elementy informatyki4 10.Plastyka 11.Wychowanie fizyczne3 12.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem30 Rewalidacja indywidualna6 Zajęcia sportowe1 Załącznik nr 25 Ramowy plan nauczania w VIII klasie ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej dla uczniów słabo słyszących Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski8 2.Historia 3.Wiedza o społeczeństwie 4.Język obcy2 5.Biologia z higieną4 6.Geografia 7.Matematyka8 8.Fizyka 9.Chemia 10.Technika/Elementy informatyki4 11.Plastyka 12.Rytmika1 13.Wychowanie fizyczne3 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 Razem31 Rewalidacja indywidualna6 Zajęcia sportowe1 Załącznik nr 26 Ramowy plan nauczania dla VIII klasy ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej - przysposabiającej do pracy zawodowej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, niesłyszących i słabo słyszących, niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneKlasa VIII 1.Język polski2 2.Matematyka2 3.Wychowanie fizyczne3 4.Przysposobienie do życia w rodzinie1 5.Historia z wiedzą o społeczeństwie2* 6.Przyroda 7.Geografia 8.Godziny do dyspozycji wychowawcy1 9.Przysposobienie do pracy zawodowej12-18** Razem23-29 Zajęcia sportowe1 Zajęcia wokalno-muzyczne1 * szkoła wybiera dwa przedmioty. ** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy. Załącznik nr 27 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum specjalnego dla uczniów niepełnosprawnych w normie intelektualnej GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski14 Historia6 Wiedza o społeczeństwie3 Sztuka (plastyka, muzyka)4 Język obcy**9 Matematyka14 Fizyka i astronomia4 Chemia4 Biologia4 Geografia4 Technika, Informatyka3 Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godzina z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora9 Razem96 Zajęcia rewalidacyjne30 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego ** jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły Załącznik nr 28 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum specjalnego dla uczniów ze złożonymi niepełnosprawnościami lub autyzmem w normie intelektualnej GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY (klasy I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski14 Historia6 Wiedza o społeczeństwie3 Sztuka (plastyka, muzyka)4 Język obcy**9 Matematyka14 Fizyka i astronomia4 Chemia4 Biologia4 Geografia4 Technika3 Informatyka Alternatywne metody komunikacji6 Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godzina z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora9 Razem102 Zajęcia rewalidacyjne30 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego ** jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły Załącznik nr 29 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum specjalnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY (klasa I-III) ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski17 Historia3 Wiedza o społeczeństwie2 Sztuka (plastyka, muzyka)4 Język obcy**6 Matematyka12 Fizyka i astronomia4 Chemia4 Biologia4 Geografia4 Technika, Informatyka6 Wychowanie fizyczne9 Religia/Etyka6 Godzina z wychowawcą3 Godziny do dyspozycji dyrektora9 Razem93 Zajęcia rewalidacyjne30 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego. ** jeżeli rodzaj niepełnosprawności uniemożliwia realizację zajęć - godziny te przechodzą do dyspozycji dyrektora szkoły Załącznik nr 30 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum specjalnego dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym* GIMNAZJUM III ETAP EDUKACYJNY ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat Funkcjonowanie w środowisku15 Technika51 Plastyka Muzyka z rytmiką18 Wychowanie fizyczne Religia/Etyka6 Razem90 Zajęcia rewalidacyjne30 * Dotyczy także uczniów niesłyszących i słabo słyszących, niewidomych i słabo widzących, autystycznych, jednocześnie z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym. Załącznik nr 31 Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim* KLASY - ODDZIAŁY WIELOZAWODOWE Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski322 2.Matematyka322 3.Wychowanie fizyczne332 4.Wiedza o społeczeństwie--2 5.Przysposobienie do życia w rodzinie111 6.Historia1**1**- 7.Ochrona i kształtowanie środowiska Godziny do dyspozycji wychowawcy111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły Razem przedmioty ogólnokształcące121010 8.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności0-80-60-4 Praktyczna nauka zawodu***10-1812-1812-24 Razem302832-34 Zajęcia fakultatywne2-42-42-4 Zajęcia sportowe4 Zajęcia wokalno-muzyczne4 * dla wszystkich rodzajów niepełnosprawności jednocześnie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim ** szkoła wybiera jeden przedmiot w danej klasie *** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 32 Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej dla uczniów niewidomych, słabo widzących, niesłyszących, słabo słyszących KLASY - ODDZIAŁY WIELOZAWODOWE Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski322 2.Matematyka322 3.Wychowanie fizyczne332 4.Wiedza o społeczeństwie--1 5.Pisanie na maszynie*11- 6.Przysposobienie do życia w rodzinie111 7.Historia2**2**- 8.Fizyka 9.Ochrona i kształtowanie środowiska Godzina do dyspozycji wychowawcy111 Godzina do dyspozycji dyrektora szkoły Razem przedmioty ogólnokształcące14129 10.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności0-80-60-3 Praktyczna nauka zawodu***10-1812-1818-21 Razem323030 Język obcy222 Zajęcia fakultatywne444 Rewalidacja indywidualna101010 Zajęcia sportowe4 Zespoły wokalno-muzyczne4 * tylko w szkołach dla niewidomych ** szkoła wybiera jeden lub dwa przedmioty w danej klasie *** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 33 Ramowy plan nauczania dla szkoły przysposabiającej do pracy zawodowej dla uczniów głuchych Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa II 1.Funkcjonowanie w środowisku1010 2.Przedmioty ogólnokształcące 3.Wychowanie fizyczne 4.Przysposobienie do pracy zawodowej15-18*18-21* 5.Godziny do dyspozycji wychowawcy11 Razem26-2929-32 Rewalidacja indywidualna1010 * dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 34 Ramowy plan nauczania dla szkoły przysposabiającej do pracy zawodowej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej specjalnej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa II 1.Funkcjonowanie w środowisku77 2.Wychowanie fizyczne33 3.Przysposobienie do pracy zawodowej15-1818-21 Razem25-2828-31 Rewalidacja indywidualna1010 Zajęcia sportowe22 Zajęcia wokalno-muzyczne22 Załącznik nr 35 Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej dla uczniów niesłyszących i słabo słyszących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski332 2.Matematyka332 3.Wychowanie fizyczne332 4.Wiedza o społeczeństwie--1 5.Przysposobienie do życia w rodzinie111 6.Historia3*2*2* 7.Fizyka 8.Ochrona i kształtowanie środowiska Godziny do dyspozycji wychowawcy111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły 9.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności4-85-74-5 Praktyczna nauka zawodu**10-1212-1418-21 Razem28-3430-3433-37 Zajęcia fakultatywne666 Rewalidacja indywidualna6-86-86-8 Zajęcia sportowe4 * szkoła wybiera jeden lub dwa przedmioty w danej klasie ** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 36 Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim* Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski322 2.Matematyka322 3.Wychowanie fizyczne332 4.Wiedza o społeczeństwie--2 5.Przysposobienie do życia w rodzinie111 6.Historia1**1**- 7.Ochrona i kształtowanie środowiska Godziny do dyspozycji wychowawcy111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły 8.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności2-84-72-6 Praktyczna nauka zawodu***12-1818-2118-24 Razem3232-3630-36 Zajęcia fakultatywne222 Zajęcia wokalno-muzyczne4 Zajęcia sportowe4 * dla wszystkich rodzajów niepełnosprawności jednocześnie z upośledzeniem umysłowym ** szkoła wybiera jeden przedmiot w danej klasie *** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 37 Ramowy plan nauczania dla zasadniczej szkoły zawodowej dla uczniów niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski322 2.Matematyka322 3.Wychowanie fizyczne332 4.Wiedza o społeczeństwie--1 5.Pisanie na maszynie2 (1)- (1)- 6.Przysposobienie do życia w rodzinie111 7.Historia}2*}2*}2* 8.Fizyka z elektroniką 9.Ochrona i kształtowanie środowiska Godziny do dyspozycji wychowawcy}1}1}1 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły 10.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności4-65-73-5 Praktyczna nauka zawodu**10-1212-1414-16 Razem29-33 (28-32)28-32 (29-33)28-32 Język obcy222 Zajęcia fakultatywne224 Rewalidacja indywidualna101010 Zajęcia wokalno-muzyczne4 Zajęcia sportowe4 * szkoła wybiera jeden lub dwa przedmioty w danej klasie ** dla młodocianych pracowników wymiar godzin może być zwiększony zgodnie z Kodeksem pracy Załącznik nr 38 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - technikum, liceum dla uczniów niewidomych i słabo widzących, niesłyszących i słabo słyszących - po szkole zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa III 1.Język polski433 2.Matematyka332 3.Elementy informatyki*22- 4.Wychowanie fizyczne332 5.Wiedza o społeczeństwie--1 6.Język obcy**222 7.Historia6***6***- 8.Fizyka 9.Chemia 10.Ochrona i kształtowanie środowiska**** 11.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 Razem przedmioty ogólnokształcące212012 12.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności:11-1311-1316-18 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem32-3431-3328-30 Zajęcia fakultatywne444 Rewalidacja indywidualna6-86-86-8 Zajęcia sportowe4 Zajęcia wokalno-muzyczne4 * jeśli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** w szkołach dla niesłyszących i słabo słyszących może być realizowany jako nadobowiązkowy *** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie **** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 39 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - technikum, liceum dla uczniów niesłyszących i słabo słyszących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVKlasa V 1.Język polski44332 2.Matematyka33332 3.Elementy informatyki*22--- 4.Wychowanie fizyczne33222 5.Wiedza o społeczeństwie----1 6.Przysposobienie do życia w rodzinie--111 7.Historia4**4**4**3**2** 8.Fizyka 9.Chemia 10.Ochrona i kształtowanie środowiska*** 11.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy11111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 12.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności5-65-64-66-86-8 Zajęcia praktyczne5-85-66-1010-1210-12 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem27-2827-2924-3029-3329-33 Język obcy11111 Zajęcia fakultatywne22444 Rehabilitacja indywidualna88888 Zajęcia sportowe22 * jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie *** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 40 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - technikum, liceum dla uczniów niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVKlasa V 1.Język polski43332 2.Język obcy22222 3.Matematyka33332 3.Elementy informatyki*331-- 4.Pisanie na maszynie 4.Wychowanie fizyczne33222 5.Wiedza o społeczeństwie----1 6.Przysposobienie do życia w rodzinie--111 7.Historia5**4**3**3**2** 8.Fizyka 9.Chemia 10.Ochrona i kształtowanie środowiska*** 11.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy11111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 12.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności2-33-55-75-114-12 Zajęcia praktyczne555-105-106-12 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem28-2927-2928-2930-3130-32 Zajęcia fakultatywne44444 Rehabilitacja indywidualna88888 Zajęcia sportowe22 * jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie *** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 41 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - liceum dla uczniów niesłyszących i słabo słyszących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.Język polski4443 2.Matematyka4433 3.Elementy informatyki*22-- 4.Wychowanie fizyczne3322 5.Wiedza o społeczeństwie---1 6.Przysposobienie do życia w rodzinie-111 7.Historia6**5**3**2** 8.Fizyka 9.Ochrona i kształtowanie środowiska*** 10.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy1111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 11.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności4-65-66-85-11 Zajęcia praktyczne5-66-78-128-12 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem29-3231-3328-3431-33 Język obcy1111 Zajęcia fakultatywne2224 Rewalidacja indywidualna6666 Zajęcia sportowe22 * jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie *** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 42 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - liceum dla uczniów niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.Język polski4443 2.Język obcy2222 3.Matematyka4433 4.Elementy informatyki*33-- 5.Pisanie na maszynie 6.Wychowanie fizyczne3322 7.Wiedza o społeczeństwie---1 8.Przysposobienie do życia w rodzinie-111 9.Historia4**4**4**2** 10.Fizyka 11.Ochrona i kształtowanie środowiska*** 12.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy1111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 13.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności4-62-81-54-6 Zajęcia praktyczne6612-1412-14 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem31-3330-3630-3632-36 Zajęcia fakultatywne4444 Rewalidacja indywidualna10101010 Zajęcia sportowe33 Zajęcia wokalno-muzyczne33 * jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie *** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 43 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - liceum dla uczniów niewidomych i słabo widzących Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowo Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.Język polski4443 2.Język obcy2222 3.Matematyka4433 4.Elementy informatyki*33-- 5.Pisanie na maszynie 6.Wychowanie fizyczne3322 7.Wiedza o społeczeństwie---1 8.Przysposobienie do życia w rodzinie-111 9.Historia6**5**4**2** 10.Fizyka 11.Ochrona i kształtowanie środowiska*** 12.Geografia Godziny do dyspozycji wychowawcy1111 Godziny do dyspozycji dyrektora szkoły1 13.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności5-103-106-104-12 Zajęcia praktyczne0-50-66-86-8 Praktyka zawodowa w klasie ... i ... po ... tygodnie Razem3332-3331-3328-34 Zajęcia fakultatywne4444 Rewalidacja indywidualna10101010 Zajęcia sportowe33 Zajęcia wokalno-muzyczne33 * jeżeli szkoła zatrudnia nauczyciela o odpowiednich kwalifikacjach i posiada pracownię komputerową ** szkoła wybiera dwa lub trzy przedmioty w danej klasie *** lub biologia z higieną i ochroną środowiska Załącznik nr 44 Ramowy plan nauczania dla średniej szkoły zawodowej - szkoły policealnej dla uczniów niewidomych, słabo widzących, niesłyszących, słabo słyszących, przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo Lp.Zajęcia edukacyjneSemestr IIIIIIIV 1.Wychowanie fizyczne3333 2.Przedmioty zawodowe wg planu nauczania dla zawodu - specjalności18-2318-2318-2418-20 Zajęcia praktyczne6-86-86-86-8 Praktyka zawodowa w semestrze ... i ... po ... tygodnie Razem29-3129-3129-3224-28 Język obcy2222 ........2222 Załącznik nr 45 Ramowy plan nauczania dla szkoły zasadniczej na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godz. tygodniowo w okresie nauczani aRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba tygodni nauki a/ Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski3227590 2.Język obcy2226360 3.Matematyka2226475 4.Przysposobienie obronne11-2-- 5.Wychowanie fizyczne3328-- 6.Wiedza o społeczeństwie-1-1115 7.Historia2--2115 8.Fizyka11-21+ 120+ 20 9.Chemia2--2120 10.Ochrona i kształtowanie środowiska1--1115 11.Religia/Etyka2226-- Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,52-- 12.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne b/1115,518,545 c/34650 Zarys wiedzy o gospodarce d/-112120 Godziny do dyspozycji dyrektora e/----120 Razem3131309254 f/1020 f/ Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie programowo najwyższej - 36 tygodni; b) zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych oraz wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych określi program nauczania dla zawodu; c) dla młodocianych pracowników wymiary godzin uwzględniające przepisy Kodeksu pracy określi program nauczania dla zawodu; d) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy-umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu); e) godziny przeznaczone na dodatkowe zajęcia z przedmiotów obowiązkowych, zgodnie z potrzebami danej klasy (semestru); f) ustalenie w programie nauczania dla zawodu krótszego okresu nauczania dla dorosłych następuje przez odpowiednie zmniejszenie w planie ogólnych wymiarów godzin dla okresu nauczania, przy zachowaniu dla poszczególnych przedmiotów ogólnokształcących ich wymiarów godzin określonych dla 3-letniego okresu nauczania. Załącznik nr 46 Ramowy plan nauczania dla szkoły zasadniczej dla oddziałów wielozawodowych na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieży Klasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godzin tygodniowo w okresie nauczania Liczba tygodni nauki a/ Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski3227 2.Język obcy2226 3.Matematyka2226 4.Przysposobienie obronne11-2 5.Wychowanie fizyczne33-6 6.Wiedza o społeczeństwie-1-1 7.Historia2--2 8.Fizyka11-2 9.Chemia2--2 10.Ochrona i kształtowanie środowiska1--1 11.Religia/Etyka2226 Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,52 12.Przedmioty zawodowe b/1c/c/c/ Zajęcia praktyczned/d/d/d/ Zarys wiedzy o gospodarce e/-112 Razem31313092 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie programowo najwyższej - 36 tygodni; b) uczniów poszczególnych zawodów obowiązują zestawy przedmiotów zawodowych teoretycznych ustalone w programach nauczania dla zawodów ujętych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego; c) nauczanie obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, o których mowa w l. b/ odbywa się dla każdego zawodu odrębnie w ośrodkach dokształcania zawodowego - w kl. II 6 tygodni i w kl. III - 8 tygodni, w wymiarze 36-40 godzin zajęć tygodniowo; d) wymiar godzin zajęć praktycznych dla młodocianych pracowników wynika z Kodeksu pracy; e) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu). Załącznik nr 47 Ramowy plan nauczania dla liceum zawodowego na podbudowie programowej ośmioklasowej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVRazem godzin tygodniowo w okresie nauczani aRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba tygodni nauki a/ Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski44441610140 2.Język obcy3322108140 3.Historia22116360 4.Elementy informatyki21--3240 5.Przysposobienie obronne11--2-- 6.Wychowanie fizyczne332210-- 7.Wiedza o społeczeństwie---11116 8.Geografia211-4240 9.Matematyka3+ 23+ 22+ 22+ 110+ 76+ 494+ 40 10.Fizyka11114240 11.Chemia21--3240 12.Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska/ b/11--2230 13.Religia/Etyka22228-- Godziny do dyspozycji wychowawcy0,50,50,50,52-- 14.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne c/3,56,513,515,53929620 15.Zarys wiedzy o gospodarce d/-11-2120 Godziny do dyspozycji dyrektora e/-----480 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w klasie .................................. i ...................... Razem32333232129761400 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie IV - 30 tygodni; b) przy realizacji przedmiotu - biologia z higieną i ochroną środowiska jego wymiar w szkole dla młodzieży wynosi 4 godziny; c) zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu; d) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy-umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu); e) godziny przeznaczone na dodatkowe zajęcia z przedmiotów obowiązkowych, zgodnie z przedmiotami danej klasy (semestru). Załącznik nr 48 Ramowy plan nauczania dla liceum technicznego na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVRazem godzin tygodniowo w okresie nauczani aRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba tygodni nauki Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski44441610140 2.Język obcy I454410lub 111714140 3.Język obcy II 7lub 6 4.Matematyka3333121094 5.Wiedza o społeczeństwie--112116 6.Historia2+12116350 7.Geografia11115340 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska1+111-3+ 12+ 130+ 10 9.Fizyka z astronomią111-3230 10.Chemia11--2120 11.Elementy informatyki12--3220 12.Przysposobienie obronne11*--2-- 13.Wychowanie fizyczne332210-- 14.Religia/Etyka22228-- 15.Godziny do dyspozycji wychowawcy11114-- Przedmioty profilu kształcenia zawodowego 16.Przedsiębiorczość11215340 17.Komputeryzacja--2-2116 18.Przedmioty zawodowe225101910200 Zajęcia fakultatywne-23510630 Praktyka zawodowa ......... tyg. w klasie .......... i .......... tyg. w klasie ........ Razem3030303012068826 * zajęcia mogą być realizowane w formie tygodniowego obozu wakacyjnego dla chłopców Załącznik nr 49 Ramowy plan nauczania dla technikum i liceum na podbudowie programowej ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IVKlasa VRazem godzin tygodniowo w okresie nauczaniaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma stacjonarnaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania Forma zaoczna Liczba tygodni nauki a/ ........................................ Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski433331610140 2.Język obcy22222108140 3.Historia211116360 4.Elementy informatyki21---3240 5.Przysposobienie obronne11---2-- 6.Wychowanie fizyczne3322212-- 7.Wiedza o społeczeństwie----11116 8.Geografia211--4240 9.Matematyka2+22+22+12+12+110+76+494+40 10.Fizyka1111-4240 11.Chemia11---3240 12.Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska b/11---2230 13.Religia/Etyka2222210-- 14.Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,50,50,53-- 15.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne c/611,515,516,517,5+ 67+ 52+ 1100 Zarys wiedzy o gospodarce d/--11-2120 Godziny do dyspozycji dyrektora e/------5100 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w klasie .................................. i ...................... Razem33333232321501001900 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie V - 30 tygodni, b) przy realizacji przedmiotu - biologia z ochroną środowiska jego wymiar godzin w szkole dla młodzieży wynosi 4 godziny, c) zestaw obowiązkowych zawodowych przedmiotów teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu, d) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy-umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu), e) godziny przeznaczone na dodatkowe zajęcia z przedmiotów obowiązkowych, zgodnie z potrzebami danej klasy (semestru). Załącznik nr 50 Ramowy plan nauczania dla technikum i liceum na podbudowie programowej szkoły zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneDla młodzieżyDla dorosłych Klasa IKlasa IIKlasa IIIRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b /Razem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma zaoczna Liczba tygodni nauki a/ Liczba godzin tygodniowo 1.Język polski43310680 2.Język obcy2226680 3.Historia2114230 4.Elementy informatyki21-3240 5.Wychowanie fizyczne2226-- 6.Wiedza o społeczeństwie- 11114 7.Geografia22 4240 7.Matematyka2+22+2,52+1,56+64+160+10 8.Fizyka21-3230 9.Chemia11-2240 10.Ochrona i kształtowanie środowiska /Biologia z higieną i ochroną środowiska c/1--1116 11.Religia/Etyka2226-- Godziny do dyspozycji wychowawcy10,50,52-- 12.Przedmioty zawodowe d/712173622400 Godziny do dyspozycji dyrektora e/----360 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w klasie .................................. Razem32323298 b/54 b/900 b/ Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym, a w klasie programowo najwyższej - 30 tygodni; b) ustalenie programu nauczania dla zawodu - 2,5-letniego okresu nauczania następuje przez zmniejszenie w planie nauczania o 1/6 ogólnego wymiaru godzin dla okresu nauczania z zachowaniem dla poszczególnych przedmiotów ogólnokształcących wymiaru godzin ustalonego dla 3-letniego okresu nauczania, z tym że dla przedmiotu wychowanie fizyczne w szkole dla młodzieży ustala się wymiar 5 godzin w okresie nauczania; c) przy realizacji przedmiotu - biologia z ochroną środowiska jego wymiar godzin w szkole dla młodzieży wynosi 4 godz.; d) zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych z ich wymiarami godzin oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu; e) godziny przeznaczone na dodatkowe zajęcia z przedmiotów obowiązkowych, zgodnie z potrzebami danej klasy (semestru). Załącznik nr 51 Ramowy plan nauczania dla szkoły policealnej na podbudowie programowej liceum ogólnokształcącego lub liceum technicznego Lp.Zajęcia edukacyjne lub moduły (obowiązkowe)Dla młodzieżyDla dorosłych SemestrRazem godz. tygodniowo w okresie nauczania b /Razem godz. tygodniowo w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania b/ Forma zaoczna IIIIIIIV Liczba tygodni nauki a/ Liczba godzin tygodniowo 1.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne c/242426265037680 2.Zarys wiedzy o gospodarce d/22--2120 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w semestrze .................................. 3.Wychowanie fizyczne22224-- Razem282828285638700 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym; b) ustalając w dokumentacji programowej dla zawodu 1,5 roczny, ewentualnie 2,5-letni okres nauczania, ogólne wymiary godzin dla etapu 2-letniego odpowiednio zmniejsza się lub zwiększa: - w szkole dla młodzieży - o 14 godz. tygodniowo w okresie nauczania, - w szkole dla dorosłych: w formie stacjonarnej - o 10 godz. tygodniowo w okresie nauczania, w formie zaocznej o średni wymiar godzin w semestrze; c) zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiary godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu; d) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu). Załącznik nr 52 Ramowy plan nauczania dla szkoły policealnej na podbudowie programowej liceum ogólnokształcącego lub liceum technicznego Lp.Zajęcia edukacyjne lub moduły (obowiązkowe)Dla młodzieżyDla dorosłych SemestrRazem godz. tyg. w okresie nauczania b /Razem godz. tyg. w okresie nauczania b/ Forma stacjonarnaRazem godz. w okresie nauczania b/ Forma zaoczna III Liczba tygodni nauki a/ ................ Liczba godzin tygodniowo 1.Przedmioty zawodowe i zajęcia praktyczne c/24242420410 Zarys wiedzy o gospodarce d/222120 Praktyka zawodowa: ...................... tygodni w semestrze ............... i ................... Wychowanie fizyczne222-- Razem28282821430 Nadobowiązkowe zajęcia pozalekcyjne: a) przyjmuje się 38 tygodni zajęć w roku szkolnym; b) ustalając w programie nauczania dla zawodu 0,5-roczny okres nauczania, ewentualnie 1,5-roczny okres, ogólne wymiary godzin (dla okresu 1-rocznego) zwiększa się: - w szkole dla młodzieży - nie więcej niż o 14 godz. tygodniowo w okresie nauczania, - w szkole dla dorosłych: w formie stacjonarnej - nie więcej niż o 10 godz. tygodniowo w okresie nauczania, w formie zaocznej o średni wymiar godzin w semestrze; c) zestaw obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, wymiar godzin tych przedmiotów i zajęć praktycznych oraz wymiar praktyki zawodowej określi program nauczania dla zawodu; d) przedmiot obowiązkowy, o ile specyfika zawodu nie wymaga szerszego zakresu wiedzy - umiejętności z tej dziedziny (inną nazwę przedmiotu i liczbę godzin określi program nauczania dla zawodu). Załącznik nr 53 Ramowy plan nauczania dla VI klasy sześcioletniej szkoły podstawowej dla dorosłych* SZKOŁA PODSTAWOWA DLA DOROSŁYCH ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo** Język polski5 Historia i społeczeństwo Język obcy2 Matematyka4 Przyroda2 Informatyka1 Godziny do dyspozycji dyrektora3 Razem17 * w szkole podstawowej dla dorosłych przewiduje się tylko klasę szóstą ** na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego Załącznik nr 54 Ramowy plan nauczania dla gimnazjum dla dorosłych GIMNAZJUM (klasy I-III) DLA DOROSŁYCH ZAJĘCIA EDUKACYJNELiczba godzin tygodniowo w ciągu trzech lat* Język polski12 Historia6 Wiedza o społeczeństwie3 Język obcy6 Matematyka9 Fizyka i astronomia2 Chemia2 Biologia2 Geografia2 Informatyka2 Godziny do dyspozycji dyrektora5 Razem51 * na realizację zajęć edukacyjnych wskazanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego Załącznik nr 55 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego dla dorosłych na podbudowie ośmioletniej szkoły podstawowej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowoRazem godz. konsultacji w formie zaocznej Klasa IKlasa IIKlasa IIIKlasa IV 1.J. polski3333200 2.I J. obcy nowożytny3333132 3.II J. obcy: nowożytny lub j. łaciński 4.Matematyka3322168 5.Wiedza o społeczeństwie-+1-+1-1+1540 6.Historia111+11 7.Geografia111- 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska1+11+11+11+1 9.Fizyka z astronomią1111 10.Chemia1111 11.Godz. do dyspozycji dyrektora2222240 Razem181817171280 Załącznik nr 56 Ramowy plan nauczania dla liceum ogólnokształcącego dla dorosłych na podbudowie programowej szkoły zasadniczej Lp.Zajęcia edukacyjneLiczba godzin tygodniowoRazem godz. konsultacji w formie zaocznej Klasa IKlasa IIKlasa III 1.J. polski333150 2.I J. obcy nowożytny333102 3.II J. obcy: nowożytny lub j. łaciński 4.Matematyka322124 5.Wiedza o społeczeństwie-+1-+11+1404 6.Historia111 7.Geografia111+1 8.Biologia z higieną i ochroną środowiska1+11+21 9.Fizyka z astronomią111 10.Chemia111 11.Godz. do dyspozycji dyrektora222180 Razem181818960 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego oraz warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego podręczników i zalecania środków dydaktycznych. (Dz. U. Nr 14, poz. 130) Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie reguluje: 1) warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego: a) programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego dla sześcioletniej szkoły podstawowej, gimnazjum i szkół ponadpodstawowych, w tym szkół specjalnych, z zastrzeżeniem ust. 2, b) podręczników przeznaczonych do kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym do kształcenia specjalnego, 2) warunki i tryb zalecania do użytku szkolnego środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym do kształcenia specjalnego. 2. Rozporządzenie nie dotyczy dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego przeznaczonych do kształcenia dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim. 3. Warunki i tryb dopuszczania do użytku szkolnego programów nauczania i podręczników oraz zalecania środków dydaktycznych dla szkół artystycznych regulują odrębne przepisy. § 2. 1. Przez program nauczania z zakresu kształcenia ogólnego, zwany dalej "programem nauczania", dla sześcioletniej szkoły podstawowej, gimnazjum i szkół ponadpodstawowych należy rozumieć opis sposobu realizacji celów i zadań, ustalonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, określonej odrębnymi przepisami, zwanej dalej "podstawą programową", lub innych zadań wspomagających realizację tych celów. Program nauczania powinien obejmować co najmniej jeden etap edukacyjny. 2. Program nauczania dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania powinien zawierać: 1) dla sześcioletniej szkoły podstawowej i gimnazjum: a) szczegółowe cele edukacyjne - kształcenia i wychowania, b) materiał nauczania związany z celami edukacyjnymi, c) procedury osiągania celów, d) opis założonych osiągnięć ucznia i propozycje metod ich oceny, 2) dla szkoły ponadpodstawowej: a) szczegółowe cele edukacyjne - kształcenia i wychowania, b) materiał nauczania związany z celami edukacyjnymi, c) procedury osiągania celów. § 3. 1. Podręcznik szkolny przeznaczony do kształcenia ogólnego powinien zawierać systematyczną prezentację treści kształcenia ujętych w podstawie programowej, opisanych w szczególności jako przedmiot, blok przedmiotowy, kształcenie zintegrowane lub ścieżka edukacyjna, oraz wskazówki ułatwiające samodzielną pracę ucznia. Podręcznik powinien być przeznaczony dla danej klasy (klas) lub etapu edukacyjnego. 2. Za podręcznik szkolny przeznaczony do kształcenia ogólnego można uznać także książkę przeznaczoną dla ucznia wspomagającą realizację celów ustalonych w podstawie programowej, opracowaną do programu nauczania dopuszczonego do użytku szkolnego. 3. Podręcznik szkolny przeznaczony do kształcenia zawodowego powinien zawierać systematyczną prezentację wybranych, powiązanych tematycznie treści kształcenia zawartych w blokach programowych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie lub profilu kształcenia zawodowego, ujętych w szczególności jako przedmiot, blok tematyczny lub moduł, oraz wskazówki ułatwiające samodzielną pracę ucznia. 4. Środek dydaktyczny stanowią: 1) książka przydatna do ćwiczenia określonych umiejętności, wspomagająca nauczanie albo poszerzająca wiedzę z wybranego obszaru kształcenia, określonego w ust. 1, przeznaczona dla dzieci sześcioletnich w oddziałach przedszkolnych, dla mniejszości narodowych i grup etnicznych lub do kształcenia specjalnego, zwana dalej "książką pomocniczą", 2) inne przedmioty, przyrządy i urządzenia przydatne nauczycielowi lub uczniowi w procesie dydaktycznym, a w szczególności: tablice, mapy, fotogramy (zbiory tablic, map i fotogramów), portrety, teki tematyczne, przezrocza, foliogramy, fazogramy, programy komputerowe i multimedialne, modele, okazy, nagrania magnetofonowe i gramofonowe, filmy i nagrania na kasetach wideo, środki manipulacyjne i montażowe, gry dydaktyczne, przyrządy pomiarowe, maszyny i urządzenia przystosowane do celów dydaktycznych. § 4. 1. Program nauczania dopuszcza do użytku szkolnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania na wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej. 2. Wniosek o dopuszczenie do użytku szkolnego programu nauczania powinien określać: typ szkoły, etap edukacyjny (etapy edukacyjne), przedmiot, blok przedmiotowy lub inny rodzaj zajęć edukacyjnych, dla których program jest przeznaczony, oraz autora (współautorów) programu. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć dwie recenzje o programie nauczania: 1) dotyczącą przydatności dydaktycznej - opracowaną przez osobę posiadającą co najmniej pięcioletnią praktykę nauczycielską w odpowiednim typie szkoły, z zastrzeżeniem ust. 4, a w przypadku programu nauczania dla szkoły ponadpodstawowej - posiadającą także dowolny stopień specjalizacji zawodowej, 2) dotyczącą poprawności merytorycznej - opracowaną przez osobę (osoby) posiadającą wykształcenie wyższe z dziedziny wiedzy zgodnej z zakresem treści, które program nauczania obejmuje. 4. Recenzję dotyczącą przydatności dydaktycznej programu nauczania przeznaczonego dla gimnazjum opracowuje osoba posiadająca co najmniej pięcioletnią praktykę nauczycielską w ośmioletniej szkole podstawowej. § 5. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania powołuje zespół konsultantów do spraw programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego, składający się z osób, których doświadczenie zawodowe pozwala na ocenę przydatności dydaktycznej programów nauczania, zwany dalej "zespołem konsultantów". 2. Dopuszczenie do użytku szkolnego programu nauczania, z wyjątkiem programu nauczania dla szkoły ponadpodstawowej, następuje po zasięgnięciu opinii zespołu konsultantów. 3. Przed wydaniem opinii zespół konsultantów może korzystać z dodatkowych recenzji opracowanych przez specjalistów z dziedziny wiedzy zgodnej z zakresem treści, które program nauczania obejmuje. § 6. 1. Dopuszczone do użytku szkolnego programy nauczania wpisywane są do wykazu programów nauczania z zakresu kształcenia ogólnego dopuszczonych do użytku szkolnego, ze wskazaniem: 1) typu szkoły, przedmiotu, bloku przedmiotowego lub innego rodzaju zajęć edukacyjnych, dla których program jest przeznaczony, 2) autora (współautorów), tytułu programu, a w przypadku programu przeznaczonego do publikacji - także wydawcy, 3) numeru dopuszczenia. 2. Wykaz programów nauczania, o którym mowa w ust. 1, ustalany jest odrębnymi przepisami. § 7. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania skreśla program nauczania z wykazu, o którym mowa w § 6 ust. 1, na wniosek uprawnionej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej albo z urzędu, w przypadku gdy program utracił aktualność lub przydatność dydaktyczną. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać uzasadnienie. 3. Skreślenie z wykazu programu nauczania dla sześcioletniej szkoły podstawowej lub gimnazjum z urzędu następuje na podstawie opinii wydanej przez zespół konsultantów. 4. Skreślenie z wykazu programu nauczania dla szkoły ponadpodstawowej z urzędu następuje na podstawie dwóch opinii wydanych przez osoby posiadające kwalifikacje określone w § 4 ust. 3 pkt 1 lub 2. § 8. 1. W sześcioletniej szkole podstawowej i gimnazjum program nauczania dla zajęć edukacyjnych dla danego oddziału ujętych w szkolnym planie nauczania, o którym mowa w przepisach w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych, dobiera nauczyciel prowadzący te zajęcia, uwzględniając możliwości uczniów i wyposażenie szkoły. 2. Nauczyciel może wybrać odpowiedni program nauczania spośród programów wpisanych do wykazu, o którym mowa w § 6 ust. 1, albo opracować własny program, samodzielnie lub z wykorzystaniem programów nauczania wpisanych do tego wykazu. 3. Nauczyciele prowadzący zajęcia w danym oddziale ustalają zestaw programów nauczania, na który składają się programy dla poszczególnych zajęć edukacyjnych, zwany dalej "szkolnym zestawem programów". 4. Program nauczania opracowany samodzielnie przez nauczyciela może zostać wprowadzony do szkolnego zestawu programów po uzyskaniu pozytywnej opinii nauczyciela mianowanego, posiadającego wykształcenie wyższe z dziedziny wiedzy zgodnej z zakresem treści, które program obejmuje. 5. Szkolny zestaw programów musi uwzględniać całość podstawy programowej dla danego etapu edukacyjnego. 6. Szkolny zestaw programów dopuszcza do użytku szkolnego dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i rady szkoły, a jeżeli nie została ona powołana - opinii rady rodziców. § 9. Kuratorzy oświaty oraz publiczne placówki doskonalenia nauczycieli są zobowiązani do udzielania szkołom i nauczycielom niezbędnej pomocy metodycznej w sprawach szkolnego zestawu programów. § 10. 1. Warunkiem dopuszczenia podręcznika szkolnego lub zalecenia książki pomocniczej do użytku szkolnego, przeznaczonych do jednego przedmiotu, kształcenia zintegrowanego lub ścieżki edukacyjnej, jest uzyskanie czterech pozytywnych recenzji kwalifikacyjnych, zwanych dalej "recenzjami": 1) trzech recenzji zawierających ocenę zawartości merytorycznej, w tym ocenę materiału ilustracyjnego; dwie z nich muszą zawierać również ocenę przydatności dydaktycznej odpowiednio dla danej klasy (klas) lub etapu edukacyjnego, 2) jednej recenzji zawierającej ocenę poprawności językowej podręcznika lub książki pomocniczej. 2. Warunkiem dopuszczenia do użytku szkolnego podręcznika szkolnego przeznaczonego do bloku przedmiotowego jest uzyskanie: 1) odpowiedniej do liczby przedmiotów lub dziedzin wiedzy, wchodzących w skład bloku przedmiotowego, liczby pozytywnych recenzji zawierających ocenę zawartości merytorycznej podręcznika, w tym ocenę materiału ilustracyjnego i dwóch pozytywnych recenzji zawierających ocenę jego przydatności dydaktycznej, w tym przydatności materiału ilustracyjnego, 2) jednej pozytywnej recenzji zawierającej ocenę poprawności językowej podręcznika. 3. Do dopuszczania do użytku szkolnego podręcznika szkolnego, o którym mowa w § 3 ust. 2, przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio. 4. Warunkiem dopuszczenia do użytku szkolnego tłumaczenia na język obcy podręcznika szkolnego, wpisanego do wykazu podręczników dopuszczonych do użytku szkolnego, jest uzyskanie jednej pozytywnej recenzji zawierającej ocenę poprawności językowej przekładu i jego zgodności z wydaniem w języku polskim. § 11. 1. Warunkiem zalecenia do użytku szkolnego nie będącego książką pomocniczą środka dydaktycznego przeznaczonego do jednego przedmiotu, kształcenia zintegrowanego lub ścieżki edukacyjnej jest uzyskanie dwóch pozytywnych recenzji zawierających ocenę poprawności merytorycznej i przydatności dydaktycznej dla danej klasy (klas) lub etapu edukacyjnego oraz stopnia bezpieczeństwa, jakości technicznej i estetyki wykonania. 2. Warunkiem zalecenia do użytku szkolnego środka dydaktycznego przeznaczonego do bloku przedmiotowego wymagane są dwie pozytywne recenzje zawierające ocenę w zakresie, o którym mowa w ust. 1, po jednej dla każdego z głównych przedmiotów lub każdej z głównych dziedzin wiedzy wchodzących w skład bloku przedmiotowego. § 12. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może zwrócić się do wnioskodawcy o przedstawienie dodatkowych recenzji lub zlecić opracowanie dodatkowych recenzji wskazanym rzeczoznawcom. § 13. 1. Podręcznik szkolny dopuszcza lub środek dydaktyczny zaleca do użytku szkolnego minister właściwy do spraw oświaty i wychowania na wniosek osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, zwanych dalej "wnioskodawcą". Wniosek powinien określać, dla jakiego obszaru kształcenia, poziomu nauczania i typu szkoły przeznaczony jest podręcznik szkolny lub środek dydaktyczny, a także rok wydania lub rok produkcji. 2. Do wniosku załącza się recenzje, o których mowa w § 10 i 11, uzasadnienie wyboru rzeczoznawcy, zgodnie z § 14 ust. 4 i 5, oraz oświadczenie wnioskodawcy, że nie narusza praw autorskich. 3. W przypadku środka dydaktycznego nie będącego książką pomocniczą wymagane jest również oświadczenie wnioskodawcy, że posiada on tytuł prawny do środka dydaktycznego, o którego zalecenie do użytku szkolnego wnioskuje, oraz nie narusza praw osób trzecich, w szczególności praw autorskich. § 14. 1. Recenzje w zakresie podręczników szkolnych i środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia ogólnego oraz specjalnego opracowują rzeczoznawcy wpisani, z zachowaniem przepisów o ochronie danych osobowych, na listę rzeczoznawców ustalaną przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, z zastrzeżeniem ust. 4. Lista rzeczoznawców jest powszechnie dostępna. 2. Rzeczoznawcami, o których mowa w ust. 1, mogą być osoby posiadające wykształcenie wyższe oraz odpowiedni dorobek naukowy lub dydaktyczny, zarekomendowane w szczególności przez placówki doskonalenia nauczycieli, towarzystwa naukowe lub instytucje naukowe, w tym szkoły wyższe, jednostki badawczo-rozwojowe, placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk. 3. Wyboru rzeczoznawców z listy, o której mowa w ust. 1, dokonuje wnioskodawca. 4. Jedna z recenzji zawierających ocenę zawartości merytorycznej podręcznika szkolnego lub książki pomocniczej, przeznaczonych do kształcenia ogólnego lub specjalnego może być opracowana przez rzeczoznawcę nie wpisanego na listę, o której mowa w ust. 1. Wnioskodawca jest zobowiązany uzasadnić dokonany wybór rzeczoznawcy. 5. Recenzje w zakresie podręczników szkolnych i środków dydaktycznych nie będących książką pomocniczą, przeznaczonych do kształcenia zawodowego, z wyjątkiem przeznaczonych do kształcenia specjalnego, zawierające ocenę odpowiednio zawartości lub poprawności merytorycznej i przydatności dydaktycznej, opracowują rzeczoznawcy wskazani przez wnioskodawcę i zatwierdzeni przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wnioskodawca jest zobowiązany uzasadnić dokonany wybór rzeczoznawcy. 6. Rzeczoznawcami, o których mowa w ust. 5, mogą być nauczyciele zawodu, nauczyciele konsultanci, doradcy metodyczni i pracownicy nauki. 7. Koszty recenzji ponosi wnioskodawca. § 15. 1. Dopuszczenie podręcznika szkolnego lub zalecenie książki pomocniczej do użytku szkolnego może nastąpić przed ukończeniem cyklu wydawniczego, na podstawie kompletnego opracowania, zawierającego materiał ilustracyjny, i dotyczy danego wydania oraz kolejnych nie zmienionych wydań. 2. Zalecenie środka dydaktycznego nie będącego książką pomocniczą do użytku szkolnego może dotyczyć wyłącznie gotowego wyrobu i dotyczy danej oraz kolejnych nie zmienionych serii produkcyjnych. Wzorzec zalecanego środka dydaktycznego przechowuje producent. § 16. 1. Podręczniki szkolne i środki dydaktyczne dopuszczone lub zalecone do użytku szkolnego wpisuje się wykazów: 1) podręczników szkolnych przeznaczonych do kształcenia ogólnego dopuszczonych do użytku szkolnego, 2) podręczników szkolnych przeznaczonych do kształcenia zawodowego dopuszczonych do użytku szkolnego, 3) podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia specjalnego dopuszczonych lub zalecanych do użytku szkolnego, 4) podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia ogólnego dla mniejszości narodowych i grup etnicznych, dopuszczonych lub zalecanych do użytku szkolnego, 5) książek pomocniczych przeznaczonych dla oddziałów przedszkolnych dla dzieci sześcioletnich, zalecanych do użytku szkolnego, 6) środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia ogólnego zalecanych do użytku szkolnego, 7) środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia zawodowego zalecanych do użytku szkolnego. 2. Wykazy podręczników szkolnych i środków dydaktycznych, o których mowa w ust. 1, ustalane są odrębnymi przepisami. § 17. 1. Wydawca podręcznika szkolnego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 1, zamieszcza w podręczniku adnotację: "Podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu podręczników szkolnych przeznaczonych do kształcenia ogólnego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer dopuszczenia ................................. ." 2. Wydawca podręcznika szkolnego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 2, zamieszcza w podręczniku adnotację: "Podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu podręczników szkolnych przeznaczonych do kształcenia zawodowego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer dopuszczenia ................................. ." 3. Wydawca podręcznika szkolnego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, zamieszcza w podręczniku adnotację: "Podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia specjalnego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer dopuszczenia ................................. ." 4. Wydawca podręcznika szkolnego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 4, zamieszcza w podręczniku adnotację: "Podręcznik dopuszczony do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia ogólnego dla mniejszości narodowych i grup etnicznych do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer dopuszczenia ................................. ." 5. Wydawca książki pomocniczej wpisanej do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 3, zamieszcza w książce adnotację: "Książka zalecana do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisana do wykazu podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia specjalnego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer zalecenia ................................. ." 6. Wydawca książki pomocniczej wpisanej do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 4, zamieszcza w książce adnotację: "Książka zalecana do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisana do wykazu podręczników szkolnych i książek pomocniczych przeznaczonych do kształcenia ogólnego dla mniejszości narodowych i grup etnicznych do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer zalecenia ................................. ." 7. Wydawca książki pomocniczej wpisanej do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 5, zamieszcza w książce adnotację: "Książka zalecana do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisana do wykazu książek pomocniczych przeznaczonych dla oddziałów przedszkolnych dla dzieci sześcioletnich na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer zalecenia ................................. ." 8. Producent środka dydaktycznego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 6, zamieszcza w sposób zwyczajowo przyjęty dla danej grupy wyrobów informację: "Środek dydaktyczny zalecany do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia ogólnego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer zalecenia ................................. ." 9. Producent środka dydaktycznego wpisanego do wykazu, o którym mowa w § 16 ust. 1 pkt 7, zamieszcza w sposób zwyczajowo przyjęty dla danej grupy wyrobów informację: "Środek dydaktyczny zalecany do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania i wpisany do wykazu środków dydaktycznych przeznaczonych do kształcenia zawodowego do nauczania ............................................... na poziomie ................................................. na podstawie recenzji rzeczoznawców: ........ . Numer zalecenia ................................. ." § 18. 1. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania skreśla podręcznik szkolny lub środek dydaktyczny z odpowiedniego wykazu na wniosek uprawnionej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej albo z urzędu, w przypadku gdy podręcznik lub środek dydaktyczny utracił aktualność lub przydatność dydaktyczną. 2. Skreślenie podręcznika szkolnego lub środka dydaktycznego z wykazu z urzędu następuje na podstawie dwóch recenzji rzeczoznawców. Wyboru rzeczoznawców dokonuje oraz koszty recenzji ponosi minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. § 19. 1. W szkole mogą być stosowane eksperymentalne podręczniki szkolne nie wpisane do wykazu podręczników szkolnych dopuszczonych do użytku szkolnego, jeżeli ich wprowadzenie odbywa się zgodnie z przepisami określającymi zasady i warunki prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej. 2. W procesie dydaktycznym mogą być wykorzystywane środki dydaktyczne nie wpisane do wykazów, o których mowa w § 16 ust. 1 pkt 6 i 7, jeżeli ich stosowanie nie zagraża bezpieczeństwu oraz zdrowiu uczniów i jest odpowiednie do zakresu zadań szkoły. § 20. Podręczniki szkolne, książki pomocnicze do przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych w szkołach specjalnych, książki pomocnicze dla oddziałów przedszkolnych dla dzieci sześcioletnich oraz inne środki dydaktyczne dopuszczone lub zalecone do użytku szkolnego na podstawie dotychczasowych przepisów podlegają z urzędu wpisowi do odpowiednich wykazów, o których mowa w § 16. § 21. Do wniosków o dopuszczenie podręcznika szkolnego lub zalecenie książki pomocniczej albo innego środka dydaktycznego do użytku szkolnego, złożonych i nie rozpatrzonych do dnia wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia. § 22. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 1999 r. do podręczników szkolnych i środków dydaktycznych do kształcenia zawodowego w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej oraz w szkołach medycznych. § 23. Traci moc zarządzenie nr 6 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 maja 1996 r. w sprawie warunków i trybu dopuszczania do użytku szkolnego podręczników, zalecania środków dydaktycznych oraz wykazów tych podręczników i środków (Dz. Urz. MEN Nr 4, poz. 16). § 24. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 15 lutego 1999 r. w sprawie rodzajów, zasad tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz zasad działania placówek doskonalenia nauczycieli. (Dz. U. Nr 14, poz. 133) Na podstawie art. 78 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa bez bliższego określenia o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), 2) szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole, 3) placówce - należy przez to rozumieć placówki, o których mowa w art. 2 pkt 3-5, 7 i 10 ustawy. § 2. 1. W celu doskonalenia zawodowego nauczycieli szkół i placówek mogą być tworzone publiczne i niepubliczne placówki doskonalenia nauczycieli, zwane dalej "placówkami doskonalenia". 2. Do zadań placówek doskonalenia należy w szczególności: 1) inspirowanie, organizowanie i prowadzenie doskonalenia zawodowego nauczycieli i kadry kierowniczej publicznych oraz niepublicznych szkół i placówek, 2) prowadzenie kursów kwalifikacyjnych, nadających nauczycielom kwalifikacje określone w przepisach w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli, zwane dalej "kursami kwalifikacyjnymi", także we współpracy ze szkołami wyższymi i zakładami kształcenia nauczycieli, 3) przygotowywanie nauczycieli oraz kadry kierowniczej publicznych i niepublicznych szkół i placówek do wdrażania reformy oświatowej, 4) opieka merytoryczna nad ruchem nowatorstwa pedagogicznego oraz innowacjami pedagogicznymi i wychowawczymi, 5) wymiana doświadczeń z zakresu funkcjonowania systemu oświatowego z krajowymi i zagranicznymi partnerami, w tym przede wszystkim ze szkołami wyższymi, 6) współpraca z organami sprawującymi nadzór pedagogiczny w opracowywaniu diagnoz stanu kwalifikacji nauczycieli oraz określaniu potrzeb w zakresie ich dokształcania i doskonalenia, 7) przygotowywanie kadr dla wewnątrzszkolnego systemu doskonalenia nauczycieli, 8) współpraca z Centralną Komisją Egzaminacyjną, okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi, organami sprawującymi nadzór pedagogiczny oraz szkołami wyższymi i innymi instytucjami w zakresie opracowywania materiałów dotyczących wewnątrzszkolnego oceniania osiągnięć uczniów, 9) tworzenie i rozwijanie multimedialnych centrów informacji pedagogicznej, 10) upowszechnianie wiedzy pedagogicznej we współpracy ze środkami społecznego przekazu, 11) planowanie i organizowanie działań na rzecz rozwoju i awansu zawodowego nauczycieli - we współpracy z organami sprawującymi nadzór pedagogiczny, 12) organizowanie różnorodnych form współpracy i wymiany doświadczeń pomiędzy szkołami i placówkami, 13) tworzenie warunków do wymiany doświadczeń i współpracy pomiędzy nauczycielami, 14) wspieranie dokształcania i doskonalenia nauczycieli szkół polonijnych oraz szkół polskich działających poza granicami kraju, 15) realizowanie zadań na podstawie porozumienia zawartego z organem sprawującym nadzór pedagogiczny. 3. Zadania publicznych placówek doskonalenia realizowane są w systemie doradztwa indywidualnego i w formach zbiorowych. 4. Szczegółowy zakres zadań placówki doskonalenia, uwzględniający jej zasięg terytorialny i specyfikę działania określa statut. § 3. Publiczna placówka doskonalenia prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego może zostać przekształcona lub zlikwidowana po uzyskaniu pozytywnej opinii kuratora oświaty. § 4. 1. Na zasadach określonych w statucie publiczna placówka doskonalenia może być połączona organizacyjnie w zespół z publicznym zakładem kształcenia nauczycieli, z publiczną biblioteką pedagogiczną lub inną publiczną placówką doskonalenia. 2. Placówki doskonalenia prowadzone przez ten sam organ mogą być zorganizowane na zasadzie: 1) placówek niezależnych od siebie organizacyjnie i programowo, 2) zespołu placówek, 3) placówki posiadającej filie. 3. Placówki doskonalenia niezależne od siebie organizacyjnie, na podstawie porozumienia zawartego z innymi placówkami doskonalenia, mogą specjalizować się w wykonywaniu niektórych zadań określonych w § 2 ust. 2 lub w doskonaleniu w określonych obszarach oświaty. 4. Jednostki samorządu terytorialnego, określając zasady współpracy prowadzonych przez siebie publicznych placówek doskonalenia, zasięgają opinii właściwego kuratora oświaty oraz dyrektorów tych placówek. § 5. 1. Placówkę doskonalenia tworzy się na podstawie aktu założycielskiego, który określa jej cel, rodzaj, nazwę, organ prowadzący, siedzibę i zasięg terytorialny. 2. Placówka doskonalenia działa na podstawie statutu. Statut powinien określić w szczególności: 1) nazwę, rodzaj, cele i zadania placówki, 2) organy placówki doskonalenia i ich kompetencje, 3) zakres zadań pracowników placówki doskonalenia, 4) szczegółową organizację placówki doskonalenia, 5) tryb wprowadzania zmian w statucie. 3. Organy prowadzące placówki doskonalenia: 1) nadają im statuty, 2) zapewniają środki finansowe na utrzymanie oraz organizacyjne i kadrowe warunki do realizacji zadań statutowych, 3) przesyłają akty założycielskie i statuty placówek doskonalenia do wiadomości organowi sprawującemu nadzór pedagogiczny. § 6. 1. Osoby prawne i osoby fizyczne mogą tworzyć, prowadzić, przekształcać i likwidować niepubliczne placówki doskonalenia. 2. Utworzenie placówki doskonalenia, o której mowa w ust. 1, wymaga uzyskania wpisu do rejestru prowadzonego przez kuratora oświaty, a w przypadku placówek doskonalenia o zasięgu ogólnokrajowym - do rejestru prowadzonego przez Ministra Edukacji Narodowej. 3. Osoby prawne i fizyczne ubiegające się o wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 2, przedkładają następujące dokumenty dotyczące niepublicznej placówki doskonalenia: 1) wniosek o wpis do rejestru, 2) projekt aktu założycielskiego, 3) projekt statutu, 4) kwalifikacje przewidzianych do zatrudnienia pracowników. 4. Wpis do rejestru, o którym mowa w ust. 2, obejmuje dane zawarte w akcie założycielskim. 5. Właściwy organ, o którym mowa w ust. 2, wydaje decyzję o odmowie wpisu do rejestru, jeżeli statut placówki doskonalenia jest niezgodny z prawem i mimo wezwania nie został zmieniony lub kwalifikacje zatrudnionych pracowników nie gwarantują należytego poziomu doskonalenia zawodowego nauczycieli. 6. W razie nierealizowania zadań statutowych albo nieprzestrzegania przepisów prawa dotyczącego działalności placówek doskonalenia, organ sprawujący nadzór pedagogiczny może wydać organowi założycielskiemu, o którym mowa w ust. 1, polecenie usunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie. 7. Niewykonanie polecenia, o którym mowa w ust. 6, może stanowić podstawę do wykreślenia placówki doskonalenia z rejestru przez właściwy organ. Wykreślenie następuje w drodze decyzji. § 7. 1. Nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi placówkami doskonalenia o zasięgu ogólnokrajowym sprawuje Minister Edukacji Narodowej. 2. Nadzór pedagogiczny nad publicznymi i niepublicznymi placówkami doskonalenia nie wymienionymi w ust. 1 sprawuje właściwy kurator oświaty. 3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest sprawowany zgodnie z przepisami o zasadach sprawowania nadzoru pedagogicznego. § 8. 1. Publiczną placówką doskonalenia kieruje dyrektor. 2. Stanowisko dyrektora w publicznej placówce doskonalenia powierza organ prowadzący placówkę na zasadach określonych w art. 36a ustawy, z tym że skład komisji konkursowej powołanej w celu wyłonienia kandydata na dyrektora oraz szczegółowe kwalifikacje wymagane od kandydatów ustala organ prowadzący, po zasięgnięciu opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny. 3. Na zasadach określonych w statucie w publicznej placówce doskonalenia mogą być tworzone stanowiska wicedyrektora, kierownika pracowni, kierownika projektu lub innych równorzędnych komórek organizacyjnych placówki doskonalenia. 4. Stanowiska, o których mowa w ust. 3, powierza i odwołuje z nich dyrektor placówki doskonalenia. § 9. 1. W publicznych placówkach doskonalenia mogą być zatrudnieni: 1) nauczyciele konsultanci - do organizowania i prowadzenia działalności szkoleniowej, popularyzatorskiej i analitycznej, 2) nauczyciele doradcy - do prowadzenia bezpośrednich form pomocy, doskonalenia i doradztwa dla nauczycieli i wychowawców, w szczególności dla rozpoczynających pracę, 3) pracownicy ekonomiczni, inżynieryjno-techniczni, administracji i obsługi. 2. Na stanowiskach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 mogą być zatrudniani czynni nauczyciele posiadający kwalifikacje określone w przepisach o szczegółowych kwalifikacjach wymaganych od nauczycieli oraz minimum pięcioletni staż pracy w szkole lub placówce. 3. Na stanowiskach wymienionych w ust. 1 pkt 3 mogą być zatrudniane osoby posiadające kwalifikacje określone w statucie placówki doskonalenia. 4. Obowiązki nauczyciela doradcy powierza dyrektor placówki doskonalenia w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę lub placówkę, w której nauczyciel jest zatrudniony. 5. Porozumienie, o którym mowa w ust. 4, powinno zawierać: 1) szczegółowy zakres zadań nauczyciela doradcy, 2) zgodę dyrektora szkoły lub placówki, w której jest zatrudniony kandydat na nauczyciela doradcę, 3) sposób powierzenia zadań, o którym mowa w ust. 6, 4) zasady wynagradzania za wykonywanie obowiązków nauczyciela doradcy, w zależności od sposobu powierzenia zadań. 6. Zadania doradcy mogą być realizowane przez nauczyciela: 1) w ramach stosunku pracy w szkole lub placówce, w której doradca jest zatrudniony, z prawem do obniżenia wysokości obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktyczno-wychowawczych, nie większym jednak niż o 2/3 tego wymiaru, lub 2) jako dodatkowa praca na podstawie umowy o pracę zawartej z placówką doskonalenia, 3) w uzasadnionych przypadkach na podstawie umowy zlecenia. 7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 1, obowiązki doradcy powierza się na czas określony, nie dłuższy jednak niż 3 lata, po którym może nastąpić ponowne ich powierzenie. 8. Powierzenie obowiązków doradcy może być cofnięte przez dyrektora placówki doskonalenia z inicjatywy własnej lub na wniosek organu prowadzącego szkołę lub placówkę, w której nauczyciel jest zatrudniony, w razie niewywiązywania się z powierzonych zadań lub w innych uzasadnionych przypadkach. § 10. 1. W publicznej placówce doskonalenia może działać rada programowa będąca organem opiniodawczo-doradczym dyrektora. 2. Członków rady programowej powołuje i odwołuje organ prowadzący placówkę doskonalenia w porozumieniu z dyrektorem tej placówki. 3. Sposób powoływania i odwoływania członków rady programowej, tryb jej prac oraz zakres zadań określa statut placówki doskonalenia. § 11. 1. Placówka doskonalenia, za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, może prowadzić kursy nadające nauczycielom kwalifikacje określone w przepisach o szczegółowych kwalifikacjach wymaganych od nauczycieli. 2. Na kursach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się kształcenie według ramowych planów i programów przedmiotów obowiązkowych zatwierdzanych przez Ministra Edukacji Narodowej. 3. Placówka doskonalenia może, za zgodą organu sprawującego nadzór pedagogiczny, prowadzić kursy, o których mowa w ust. 1, także na podstawie autorskich planów i programów. 4. Organ sprawujący nadzór pedagogiczny może cofnąć zgodę na prowadzenie kursu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia nieprzestrzegania przez placówkę doskonalenia wymogów, o których mowa odpowiednio w ust. 2 i 3. § 12. 1. Zadania placówek doskonalenia w zakresie dokształcania i doskonalenia nauczycieli mogą również wykonywać, w trybie określonym w ich statutach: 1) szkoły wyższe, 2) zakłady kształcenia nauczycieli, instytucje, stowarzyszenia i inne osoby prawne prowadzące statutową działalność oświatową. 2. Kursy kwalifikacyjne organizowane przez podmioty wymienione w ust. 1 pkt 2 prowadzi się na zasadach określonych w § 11. § 13. 1. Nauczyciele, którzy ukończyli: 1) kursy kwalifikacyjne, otrzymują świadectwa, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, 2) kursy doskonalenia nauczycieli, nadające uprawnienia do pełnienia funkcji lub wykonywania zadań w szkole lub placówce doskonalenia, otrzymują świadectwa według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 3) inne formy doskonalenia, otrzymują zaświadczenie, którego wzór określa placówka doskonalenia. 2. Placówki doskonalenia, szkoły wyższe, zakłady kształcenia nauczycieli, instytucje, stowarzyszenia i inne osoby prawne prowadzą rejestr wydanych świadectw, o których mowa w ust. 1. § 14. 1. Zajęcia w ramach kursów doskonalenia, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 2, mogą prowadzić nauczyciele akademiccy i edukatorzy. Edukatorzy powinni posiadać kwalifikacje wymagane od nauczycieli, a także dysponować wiedzą i umiejętnościami z zakresu andragogiki i dydaktyki ogólnej oraz ze specyficznej dla danego obszaru działania dydaktyki szczegółowej, potwierdzonymi zaświadczeniem o ukończeniu kursu dla edukatorów. 2. Kursy dla edukatorów, o których mowa w ust. 1, prowadzą według programów zatwierdzonych przez Ministra Edukacji Narodowej upoważnione przez niego placówki doskonalenia o ogólnokrajowym zasięgu działania, posiadające znaczący dorobek i doświadczenie w realizacji różnorodnych form doskonalenia nauczycieli. § 15. W publicznej placówce doskonalenia nie tworzy się rady pedagogicznej. § 16. 1. Publiczne placówki doskonalenia są jednostkami budżetowymi lub zakładami budżetowymi. 2. Placówki doskonalenia, o których mowa w ust. 1, będące jednostkami budżetowymi, mogą tworzyć środki specjalne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 17. Samorząd województwa w okresie do dnia 31 grudnia 1999 r. przed zlikwidowaniem publicznej placówki doskonalenia, niezależnie od opinii, o której mowa w § 3, zasięga opinii Ministra Edukacji Narodowej. § 18. 1. Samorząd województwa prowadzący publiczne placówki doskonalenia, najpóźniej do dnia 30 czerwca 1999 r. - w porozumieniu z właściwym kuratorem oświaty - dostosuje zasady działania placówek do wymogów określonych w rozporządzeniu. 2. Niepubliczne placówki doskonalenia, zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1999 r., najpóźniej do dnia 30 czerwca 1999 r. dostosują zasady działania do wymogów określonych w rozporządzeniu. § 19. Wnioski o zgodę na prowadzenie kursów kwalifikacyjnych, złożone do dnia wejścia w życie rozporządzenia, podlegają rozpatrzeniu według dotychczasowych przepisów. § 20. Traci moc rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 sierpnia 1992 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. Nr 63, poz. 317). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 14 ust. 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999 r. (poz. 133) Załącznik nr 1 Świadectwo ukończenia kursu kwalifikacyjnego Ilustracja Załącznik nr 2 Świadectwo ukończenia formy doskonalenia zawodowego nauczycieli Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 lutego 1999 r. w sprawie nadania statutu Biuru Rzecznika Interesu Publicznego. (Dz. U. Nr 15, poz. 138) Na podstawie art. 17f ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 131, poz. 860) zarządza się, co następuje: § 1. Biuru Rzecznika Interesu Publicznego nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1999 r. (poz. 138) STATUT BIURA RZECZNIKA INTERESU PUBLICZNEGO § 1. 1. Biuro Rzecznika Interesu Publicznego, zwane dalej "Biurem", jest jednostką pomocniczą Rzecznika Interesu Publicznego, zwanego dalej "Rzecznikiem". 2. Rzecznikowi przysługują uprawnienia pracodawcy wobec pracowników Biura. 3. Siedzibą Biura jest Warszawa. § 2. Pracą Biura kieruje Dyrektor Biura powoływany i odwoływany przez Rzecznika. § 3. Do zadań Biura należy w szczególności: 1) analizowanie oświadczeń składanych Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie, zwanemu dalej "Sądem", w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. Nr 70, poz. 443 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 715 i Nr 131, poz. 860), zwanej dalej "ustawą", 2) analizowanie materiałów udostępnionych Rzecznikowi na podstawie art. 31 ustawy, 3) współpraca z Sądem Apelacyjnym w Warszawie w zakresie związanym z badaniem prawidłowości przekazywanych oświadczeń, 4) współpraca z organami, instytucjami i osobami, o których mowa w art. 31 ustawy, w zakresie zbierania materiałów, dokumentów i informacji niezbędnych do realizacji zadań Rzecznika, 5) współpraca z instytucjami zagranicznymi, 6) współpraca z organami i instytucjami wykonującymi orzeczenia Sądu. 7) opracowywanie materiałów do informacji o działalności Rzecznika przedstawianych Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi, Senatowi, Prezesowi Rady Ministrów i Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, 8) przygotowywanie wystąpień sygnalizujących niewywiązywanie się organów pozasądowych z obowiązków nałożonych przez ustawę, 9) wykonywanie innych czynności zleconych przez Rzecznika. § 4. Statutowymi jednostkami organizacyjnymi Biura są: 1) Zespół Informacji i Analiz, 2) Kancelaria Główna, 3) Kancelaria Tajna, 4) Dział Budżetowo-Gospodarczy, 5) Stanowisko Pracy do Spraw Pracowniczych. § 5. Zespół Informacji i Analiz wykonuje zadania określone w § 3. § 6. Kancelaria Główna zapewnia obsługę biurową Rzecznika i jego zastępców oraz pracowników Zespołu Informacji i Analiz. § 7. Zadania Kancelarii Tajnej określają odrębne przepisy. § 8. 1. Dział Budżetowo-Gospodarczy prowadzi sprawy finansowo-księgowe i administracyjno-gospodarcze. 2. Działem Budżetowo-Gospodarczym kieruje Główny Księgowy Biura. § 9. Stanowisko Pracy do Spraw Pracowniczych prowadzi sprawy osobowe i socjalno-bytowe. § 10. Dyrektor Biura wydaje regulamin określający organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań jednostek organizacyjnych wymienionych w § 4. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej. (Dz. U. Nr 16, poz. 141) Na podstawie art. 57 § 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) towary podrabiane: a) towary, łącznie z ich opakowaniem, oznaczone bez zezwolenia osoby uprawnionej znakiem towarowym, który jest identyczny z zarejestrowanym znakiem towarowym lub który nie może być odróżniony w swoim zasadniczym wyglądzie od takiego znaku towarowego, b) znaki towarowe w każdej formie, umieszczone w szczególności w: broszurze, instrukcji użytkowania, dokumencie gwarancji lub naklejce, przedstawione razem z towarem lub osobno, na tych samych warunkach, jak towary, o których mowa w lit. a), c) opakowania opatrzone znakiem towarowym umieszczonym bez zezwolenia osoby uprawnionej, przedstawione na tych samych warunkach, jak towary, o których mowa w lit. a), 2) towary pirackie - towary będące kopiami lub zawierające kopie, wykonane bez zgody osoby uprawnionej z tytułu prawa autorskiego, praw pokrewnych lub prawa do wzoru przemysłowego, zarejestrowanych lub nie, w wypadku gdy wytwarzanie takich kopii stanowiłoby naruszenie praw, 3) osoba uprawniona - właściciela praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej lub osobę upoważnioną do korzystania z tych praw. 2. Za towary podrabiane lub towary pirackie uważa się również formy lub matryce, które są specjalnie przeznaczone lub przystosowane do wytwarzania podrabianych znaków towarowych dla towarów podrabianych lub wytwarzania towarów podrabianych, a także do wytwarzania towarów pirackich. § 2. 1. Osoba uprawniona lub osoba upoważniona do występowania w imieniu osoby uprawnionej, zwana dalej "wnioskodawcą", składa wniosek do Prezesa Głównego Urzędu Ceł o ochronę praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien w szczególności zawierać: 1) dane dotyczące wnioskodawcy, 2) dane dotyczące osoby uprawnionej, 3) opis towaru podlegającego ochronie, w sposób pozwalający na jego rozpoznanie, oraz informacje określające: a) kod taryfy celnej, b) kraj wysyłki, c) kraj produkcji, d) dane dotyczące producenta, 4) przypuszczalną wartość celną towaru podlegającego zatrzymaniu, 5) wnioskowany termin ochrony. 3. Do wniosku należy dołączyć: 1) dowód w oryginale lub kopii, której zgodność z oryginałem została poświadczona urzędowo lub notarialnie, potwierdzający posiadanie praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej, 2) upoważnienie do występowania z wnioskiem o ochronę praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej, jeżeli wnioskodawca nie jest osobą uprawnioną, 3) dowody pozwalające na identyfikację towaru podlegającego ochronie praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej. 4. Do wniosku mogą zostać dołączone dane o przywozie na polski obszar celny towarów podrabianych lub towarów pirackich. 5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany w formie pisemnej; wzór wniosku stanowi załącznik do rozporządzenia. § 3. 1. Rozstrzygnięcie w sprawie wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, wydaje Prezes Głównego Urzędu Ceł w formie decyzji. 2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, uwzględniająca wniosek o ochronę praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej, powinna zawierać w szczególności: 1) określenie przedmiotu ochrony, 2) termin ochrony, 3) wysokość zabezpieczenia, 4) termin złożenia zabezpieczenia. 3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie może być dłuższy niż 12 miesięcy; termin ten może być przedłużony na okres nie dłuższy niż kolejne 12 miesięcy. § 4. 1. Zabezpieczenie, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 3, jest przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z dozorem celnym zatrzymanych przez organ celny towarów do czasu nadania im przeznaczenia celnego oraz na zabezpieczenie roszczeń osób, których prawa zostały naruszone na skutek zatrzymania towarów. 2. Zabezpieczenie składa się w formie przewidzianej w art. 199 § 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063), zwanej dalej "Kodeksem celnym". 3. Wysokość zabezpieczenia ustala się na poziomie 10% przypuszczalnej wartości celnej towaru podlegającego zatrzymaniu, nie mniej jednak niż równowartość 5 000 EURO. 4. W szczególnie uzasadnionych wypadkach Prezes Głównego Urzędu Ceł może ustalić zabezpieczenie w wysokości niższej niż określona w ust. 3 lub odstąpić od obowiązku jego złożenia. § 5. W wypadku niezłożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia, o którym mowa w § 3 ust. 2 pkt 3, w wyznaczonym terminie, Prezes Głównego Urzędu Ceł stwierdza wygaśnięcie decyzji. § 6. 1. Jeżeli po zatrzymaniu towarów okaże się, że wysokość zabezpieczenia nie jest wystarczająca na pokrycie kosztów, o których mowa w § 4 ust. 1, organ celny, w drodze decyzji, może zobowiązać wnioskodawcę do złożenia dodatkowego zabezpieczenia, do wysokości przewidywanych kosztów, oraz określić termin jego złożenia 2. W wypadku niezłożenia przez wnioskodawcę dodatkowego zabezpieczenia w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ celny zwalnia zatrzymane towary. § 7. 1. O zatrzymaniu towarów organ celny powiadamia pisemnie osobę wprowadzającą lub wyprowadzającą towary z polskiego obszaru celnego oraz wnioskodawcę. 2. Organ celny, na wniosek wnioskodawcy, ujawni nazwisko lub pełną nazwę oraz adres osoby wprowadzającej lub wyprowadzającej towary z polskiego obszaru celnego oraz odbiorcy, w celu przedstawienia tych danych organom uprawnionym do wszczęcia właściwego postępowania. § 8. 1. Jeżeli w terminie nie przekraczającym 10 dni roboczych od dnia doręczenia zawiadomienia o dokonaniu zatrzymania towarów wnioskodawca nie przedstawi organowi celnemu wydanego przez sąd zarządzenia tymczasowego zabezpieczającego jego roszczenia lub stosownego postanowienia wydanego w postępowaniu karnym, organ celny zwalnia zatrzymane towary. 2. Termin udzielony wnioskodawcy może być przedłużony przez organ celny na pisemnie umotywowany wniosek, nie więcej niż o 10 dni roboczych i jedynie w wypadku niewydania przez sąd zarządzenia tymczasowego zabezpieczającego jego roszczenia lub stosownego postanowienia wydanego w postępowaniu karnym, o których mowa w ust. 1. § 9. 1. Jeżeli w wyniku kontroli celnej towarów organ celny podejmie uzasadnione podejrzenie, że są to towary podrabiane lub towary pirackie, zatrzymuje te towary na okres 3 dni roboczych w celu umożliwienia osobie uprawnionej złożenia wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1. W wypadku niezłożenia wniosku organ celny zwalnia zatrzymane towary. 2. Okres, o którym mowa w ust. 1, liczy się od dnia doręczenia zawiadomienia. 3. Przepis ust. 1 stosuje się wyłącznie w przypadku, gdy organ celny dysponuje danymi umożliwiającymi ustalenie osoby uprawnionej. 4. Przepisy § 8 stosuje się odpowiednio. § 10. W celu umożliwienia ochrony własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej organ celny może wydać wnioskodawcy, po powiadomieniu o tym osoby wprowadzającej lub wyprowadzającej towary z polskiego obszaru celnego, próbki zatrzymanych towarów w celu przeprowadzenia badań zmierzających do określenia właściwości zatrzymanych towarów. § 11. 1. Zabezpieczenie w części przekraczającej poniesione koszty związane z dozorem celnym jest zwracane nie później niż po upływie 3 miesięcy od ostatniego dnia terminu określającego termin ochrony praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej przez organy celne, chyba że przed upływem tego terminu zostało wykorzystane na zabezpieczenie roszczeń, o których mowa w § 4 ust. 1. 2. Zabezpieczenie jest zwracane w terminie miesiąca od upływu ostatniego dnia terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli organy celne nie poniosły kosztów związanych z dozorem celnym. § 12. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do towarów zwolnionych od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 1-3 Kodeksu celnego. § 13. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej (Dz. U. Nr 158, poz. 1049). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. (poz. 141) WNIOSEK O OCHRONĘ PRAW WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, HANDLOWEJ LUB PRZEMYSŁOWEJ Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załączniki: 1. Dowód potwierdzający posiadanie praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej. 2. Upoważnienie do występowania z wnioskiem o ochronę własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej, jeżeli wnioskodawca nie jest osobą uprawnioną. 3. Uzasadnienie wskazujące na celowość złożenia wniosku. 4. Dowody pozwalające na identyfikację towaru podlegającego ochronie praw własności intelektualnej, handlowej lub przemysłowej. 5. Dowód uiszczenia opłaty za rozpatrzenie wniosku. 6. Dodatkowe dane o przywozie na polski obszar celny towarów podrabianych lub pirackich. Pouczenie 1. Organ celny nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe w okresie składowania towaru, chyba że nastąpiły z jego winy. 2. Wnioskodawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów składowania towaru. 3. Poucza się o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 233 Kodeksu karnego) za podanie we wniosku nieprawdziwych informacji. Instrukcja wypełniania wniosku 1. Wniosek należy wypełnić pismem maszynowym. 2. Wnioskodawca wypełnia wszystkie pola oznaczone cyframi oprócz pola 10. W wypadku braku informacji określonych w poszczególnych polach, należy wpisać kreskę. 3. W wypadku braku miejsca w polach wniosku, należy dołączyć dane i informacje na dodatkowej karcie, oznaczając je numerem pola, którego dotyczą. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 23 lutego 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. (Dz. U. Nr 16, poz. 144) Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1118) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych, stanowiące załączniki nr 1-3 do rozporządzenia. § 2. Traci moc zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Monitor Polski Nr 68, poz. 766) § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 lutego 1999 r. (poz. 144) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 19 lutego 1999 r. w sprawie zabezpieczenia majątkowego roszczeń osób trzecich z tytułu prowadzenia działalności w dziedzinie telekomunikacji lub poczty. (Dz. U. Nr 16, poz. 147) Na podstawie art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 121, poz. 770 i Nr 137, poz. 926 oraz z 1998 r. Nr 137, poz. 887 i Nr 150, poz. 984) zarządza się, co następuje: § 1. Obowiązek zabezpieczenia majątkowego roszczeń osób trzecich, zwanego dalej "zabezpieczeniem majątkowym", ustala się wraz z wydaniem koncesji na prowadzenie działalności w dziedzinie telekomunikacji lub poczty. § 2. W koncesji określa się w szczególności: 1) wysokość i formę zabezpieczenia majątkowego, 2) miejsce i termin złożenia zabezpieczenia majątkowego, 3) tryb postępowania ze złożonym zabezpieczeniem majątkowym w razie ograniczenia przedmiotu, zakresu lub obszaru działalności oraz cofnięcia koncesji. § 3. 1. Zabezpieczenie majątkowe ustanawia się w formie: 1) poręczeń i gwarancji bankowych, 2) weksli własnych in blanco z poręczeniem banku krajowego, 3) blokady środków pieniężnych na rachunku bankowym. 2. Zabezpieczenie majątkowe ustanowione w formie gwarancji bankowej może być wystawione przez bank krajowy lub zagraniczny. 3. Jeżeli termin ważności poręczenia lub gwarancji bankowych wygaśnie, a podmiot nie uzyska przedłużenia terminu tej formy zabezpieczenia, ustanawia się zabezpieczenie w tej samej lub innej, przewidzianej w ust. 1, formie. 4. Zabezpieczenie majątkowe w formie zastawu na papierach wartościowych określa się w wysokości nominalnej z dnia emisji. § 4. Ustanowienie zabezpieczenia majątkowego do ustalonej wysokości może nastąpić w jednej lub kilku określonych w § 3 ust. 1 formach. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Łączności: M. Zdrojewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 18 lutego 1999 r. w sprawie określenia ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy. (Dz. U. Nr 16, poz. 150) Na podstawie art. 6 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zasadach, warunkach i trybie nakładania opłat celnych dodatkowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy (Dz. U. Nr 98, poz. 485) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się do dnia 31 grudnia 1999 r. ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy, określone w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 lutego 1999 r. (poz. 150) CENY PROGU DLA TOWARÓW PRZYWOŻONYCH Z ZAGRANICY KOD PCNNazwa towaruJednostka miaryCena progu w złotych za jednostkę miary 1234 0201Mięso wołowe świeże lub chłodzone: 0201 10 00 0- Tusze i półtuszet8131,80 0201 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0201 20 20 0- - Ćwierci "kompensowane"t8131,80 0201 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielonet7612,05 0201 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielonet10620,04 0201 20 90 0- - Pozostałet17863,76 0201 30 00 0- Bez kościt22885,26 0202Mięso wołowe mrożone: 0202 10 00 0- Tusze i półtuszet9453,8 0202 20- Inne kawałki mięsa z kośćmi: 0202 20 10 0- - Ćwierci "kompensowane"t9822,00 0202 20 30 0- - Ćwierci przednie nie rozdzielone lub rozdzielonet6273,80 0202 20 50 0- - Ćwierci tylne nie rozdzielone lub rozdzielonet7071,84 0202 20 90 0- - Pozostałet11168,43 0202 30- Bez kości: 0202 30 10 0- - Ćwierci przednie całe lub pokrojone na maksymalnie pięć części, a każda ćwiartka stanowi pojedynczy blok; ćwierci "kompensowane" w dwóch blokach, z których jeden zawiera ćwierć przednią całą lub pokrojoną na maksymalnie pięć kawałków, a drugi ćwierć tylną w jednym kawałku, ale bez polędwicyt7030,92 0202 30 50 0- - Rostbef, antrykot i szponder - kawałkit10546,37 0202 30 90 0- - Pozostałet12187,47 0203Mięso wieprzowe świeże, chłodzone lub mrożone: - Świeże lub chłodzone: 0203 11- - Tusze i półtusze: 0203 11 10 0- - - Ze świń domowycht5086,98 0203 12- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 12 11 0- - - - Szynki i ich kawałkit7481,09 0203 12 19 0- - - - Łopatki i ich kawałkit8557,42 0203 19- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 19 11 0- - - - Przodki i ich kawałkit6842,66 0203 19 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmit8917,56 0203 19 15 0- - - - Boczek i jego kawałkit4812,78 - - - - Pozostałe: 0203 19 55 0- - - - - Bez kościt8696,56 - Mrożone: 0203 21- - Tusze i półtusze: 0203 21 10 0- - - Ze świń domowycht4591,79 0203 22- - Szynki, łopatki i ich kawałki z kośćmi: - - - Ze świń domowych: 0203 22 11 0- - - - Szynki i ich kawałkit7309,21 0203 22 19 0- - - - Łopatki i ich kawałkit6936,79 0203 29- - Pozostałe: - - - Ze świń domowych: 0203 29 11 0- - - - Przodki i ich kawałkit6842,66 0203 29 13 0- - - - Schaby i ich kawałki, z kośćmit8557,42 0203 29 15 0- - - - Boczek i jego kawałkit5111,53 - - - - Pozostałe: 0203 29 55 0- - - - - Bez kościt9011,69 0207Mięso i jadalne podroby z drobiu z pozycji nr 0105, świeże, chłodzone lub mrożone: - Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus: 0207 11- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 11 10 0- - - Oskubane i bez jelit, z głowami i łapami, znane jako "kurczaki 83%"t5823,63 0207 11 30 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"t 4100,69 0207 11 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowanet 5258,86 0207 12- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 12 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kurczaki 70%"t4043,39 0207 12 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kurczaki 65%" lub inaczej prezentowanet 5369,36 0207 13- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 13 10 0- - - - Bez kościt13906,32 - - - - Z kośćmi: 0207 13 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartkit4092,50 0207 13 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bezt7366,50 0207 13 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3274,00 0207 13 50 0- - - - - Piersi i ich kawałkit9294,07 0207 13 60 0- - - - - Nogi i ich kawałkit6470,24 0207 13 70 0- - - - - Pozostałet12715,40 - - - Podroby: 0207 13 99 0- - - - Pozostałet4092,50 0207 14- - Kawałki i podroby mrożone: - - - Kawałki: 0207 14 10 0- - - - Bez kościt13648,49 - - - - Z kośćmi: 0207 14 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartkit10276,27 0207 14 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bezt 3990,19 0207 14 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3274,00 0207 14 50 0- - - - - Piersi i ich kawałkit9646,02 0207 14 60 0- - - - - Nogi i ich kawałkit6502,98 0207 14 70 0- - - - - Pozostałet12956,86 - - - Podroby: 0207 14 99 0- - - - Pozostałet5868,65 - Z indyków: 0207 24- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: 0207 24 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"t6957,25 0207 24 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap i bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowanet10231,25 0207 25- - Nie cięte na kawałki, mrożone: 0207 25 10 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "indyki 80%"t7272,37 0207 25 90 0- - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "indyki 73%" lub inaczej prezentowanet7358,32 0207 26- - Kawałki i podroby, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: 0207 26 10 0- - - - Bez kościt13873,58 - - - - Z kośćmi: 0207 26 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartkit14008,63 0207 26 30 0- - - - - Całe skrzydła z końcami lub bezt4174,35 0207 26 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3306,74 0207 26 50 0- - - - - Piersi i ich kawałkit11454,91 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 26 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałkit5848,18 0207 26 70 0- - - - - - Pozostałet7276,47 0207 26 80 0- - - - - Pozostałet8185,00 - - - Podroby: 0207 26 99 0- - - - Pozostałet8868,45 0207 27- - Kawałki i podroby, mrożone: - - - Kawałki: 0207 27 10 0- - - - Bez kościt13501,16 - - - - Z kośćmi: 0207 27 20 0- - - - - Połówki lub ćwiartkit13824,47 0207 27 30 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bezt4174,35 0207 27 40 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3306,74 0207 27 50 0- - - - - Piersi i ich kawałkit11459,00 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 27 60 0- - - - - - Podudzia i ich kawałkit4546,77 0207 27 70 0- - - - - - Pozostałet7067,75 0207 27 80 0- - - - - Pozostałet9547,80 - - - Podroby: 0207 27 99 0- - - - Pozostałet5373,45 - Z kaczek, gęsi i perliczek: 0207 32- - Nie cięte na kawałki, świeże lub chłodzone: - - - Kaczki: 0207 32 11 0- - - - Oskubane, bez krwi i jelit, ale nie wypatroszone, z głowami i łapami, znane jako "kaczki 85%"t6498,89 0207 32 15 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"t7575,22 0207 32 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowanet7100,49 - - - Gęsi: 0207 32 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"t8475,57 0207 32 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowanet10530,00 0207 32 90 0- - - Perliczkit7088,21 0207 33- - Nie cięte na kawałki, mrożone: - - - Kaczki: 0207 33 11 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, ale z szyjami, sercami, wątrobami i żołądkami, znane jako "kaczki 70%"t6961,34 0207 33 19 0- - - - Oskubane i wypatroszone bez głów i łap oraz bez szyj, serc, wątrób i żołądków, znane jako "kaczki 63%" lub inaczej prezentowanet6871,31 - - - Gęsi: 0207 33 51 0- - - - Oskubane, bez krwi, nie wypatroszone z głowami i łapami, znane jako "gęsi 82%"t8185,00 0207 33 59 0- - - - Oskubane i wypatroszone, bez głów i łap, z sercami i żołądkami lub bez serc i żołądków, znane jako "gęsi 75%" lub inaczej prezentowanet10157,59 0207 33 90 0- - - Perliczkit8369,16 0207 35- - Pozostałe, świeże lub chłodzone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 35 11 0- - - - - Z gęsit17814,65 0207 35 15 0- - - - - Z kaczek i perliczekt17319,46 - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 35 21 0- - - - - - Z kaczekt4092,50 0207 35 23 0- - - - - - Z gęsit5455,30 0207 35 25 0- - - - - - Z perliczekt7796,21 0207 35 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bezt4092,50 0207 35 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3204,43 - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 35 51 0- - - - - - Z gęsit18964,65 0207 35 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczekt13583,01 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 35 61 0- - - - - - Z gęsit12674,47 0207 35 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczekt6719,89 0207 35 71 0- - - - - Tusze gęsie i kaczet9596,91 0207 35 79 0- - - - - Pozostałet20462,50 - - - Podroby: 0207 35 99 0- - - - Pozostałet6678,96 0207 36- - Pozostałe, mrożone: - - - Kawałki: - - - - Bez kości: 0207 36 11 0- - - - - Z gęsit19042,40 0207 36 15 0- - - - - Z kaczek i perliczekt14507,91 - - - - Z kośćmi: - - - - - Połówki lub ćwiartki: 0207 36 21 0- - - - - - Z kaczekt4092,50 0207 36 23 0- - - - - - Z gęsit5455,30 0207 36 25 0- - - - - - Z perliczekt9208,13 0207 36 31 0- - - - - Całe skrzydła, z końcami lub bezt4411,72 0207 36 41 0- - - - - Grzbiety, szyje, grzbiety łącznie z szyjami, kupry i końce skrzydełt3319,02 - - - - - Piersi i ich kawałki: 0207 36 51 0- - - - - - Z gęsit17695,97 0207 36 53 0- - - - - - Z kaczek i perliczekt12617,18 - - - - - Nogi i ich kawałki: 0207 36 61 0- - - - - - Z gęsit12674,47 0207 36 63 0- - - - - - Z kaczek i perliczekt6793,55 0207 36 71 0- - - - - Tusze gęsie i kaczet9596,91 0207 36 79 0- - - - - Pozostałet20462,50 - - - Podroby: - - - - Wątroby: 0207 36 85 0- - - - - Otłuszczone wątroby kaczet6678,96 0407 00Jaja ptasie w skorupkach, świeże, konserwowane albo gotowane: - Drobiu: 0407 00 30 0- - Pozostałemln szt.111684,33 0408Jaja ptasie bez skorupek i żółtka jaj, świeże, suszone, gotowane na parze lub w wodzie, formowane, mrożone lub inaczej zakonserwowane, zawierające lub nie dodatek cukru albo innego środka słodzącego: - Żółtka jaj: 0408 11- - Suszone: 0408 11 80 0- - - Pozostałet14049,55 0408 19- - Pozostałe: - - - Pozostałe: 0408 19 81 0- - - - Ciekłet2848,38 0408 19 89 0- - - - Pozostałe, włącznie z mrożonymit4579,51 - Pozostałe: 0408 91- - Suszone: 0408 91 80 0- - - Pozostałet11107,05 0408 99- - Pozostałe: 0408 99 80 0- - - Pozostałet2443,22 0409 00 00 0Miód naturalnyt3617,77 0603Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane: 0603 10- Świeże: - - Od 1 czerwca do 31 października: 0603 10 11 0- - - Różeszt.0,41 0603 10 25 0- - - Chryzantemyszt.0,69 - - Od 1 listopada do 31 maja: 0603 10 51 0- - - Różeszt.0,69 0603 10 65 0- - - Chryzantemyszt.1,03 0702 00 00Pomidory, świeże lub chłodzone: 0702 00 00 1- Od 1 stycznia do 31 marcat2823,83 0702 00 00 2- Od 1 do 30 kwietniat2823,83 0702 00 00 3- Od 1 do 14 majat2823,83 0702 00 00 5- Od 15 do 31 majat2471,87 0702 00 00 7- Od 1 czerwca do 30 wrześniat2471,87 0702 00 00 8- Od 1 do 31 październikat2471,87 0702 00 00 9- Od 1 listopada do 31 grudniat2471,87 0707 00Ogórki i korniszony, świeże lub chłodzone: 0707 00 05- Ogórki: 0707 00 05 1- - Od 1 stycznia do końca lutegot2791,09 0707 00 05 3- - Od 1 marca do 30 kwietniat2791,09 0707 00 05 5- - Od 1 do 15 majat2791,09 0707 00 05 6- - Od 16 maja do 30 wrześniat1186,83 0707 00 05 7- - Od 1 do 31 październikat1186,83 0707 00 05 8- - Od 1 do 10 listopadat2791,09 0707 00 05 9- - Od 11 listopada do 31 grudniat2791,09 0808Jabłka, gruszki i pigwy, świeże:t 0808 10- Jabłka: - - Pozostałe: 0808 10 20- - - Odmiany Golden Delicious: 0808 10 20 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marcat2078,99 0808 10 20 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwcat2426,85 0808 10 20 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudniat2046,25 0808 10 50 - - - Odmiany Granny Smith: 0808 10 50 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marcat2078,99 0808 10 50 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwcat2426,85 0808 10 50 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudniat2046,25 0808 10 90- - - Pozostałe: 0808 10 90 1- - - - Od 1 stycznia do 31 marcat2426,85 0808 10 90 3- - - - Od 1 kwietnia do 30 czerwcat2426,85 0808 10 90 7- - - - Od 1 sierpnia do 31 grudniat2046,25 1001Pszenica i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90- Pozostałe: - - Pozostały orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91- - - Ziarno pszenicy zwyczajnej i mieszanki żyta z pszenicą (meslin): 1001 90 91 1- - - - Ziarno pszenicy zwyczajnejt605,69 1002 00 00 0Żytot519,75 1003 00Jęczmień: 1003 00 90 0- Pozostałyt454,27 1004 00 00 0Owiest601,60 1101 00Mąka pszenna i żytnio-pszenna: - Mąka pszenna: 1101 00 11 0- - Z pszenicy durumt1591,98 1101 00 15 0- - Z pszenicy zwyczajnej i orkiszat1591,98 1101 00 90 0- Mąka żytnio-pszennat1591,98 1102Mąka ze zbóż innych niż pszenica i mieszanka żyta z pszenicą: 1102 10 00 0- Mąka żytniat4911,00 1105Mąka, grysik, puder, płatki, granulki i grudki ziemniaczane: 1105 10 00 0- Mąka, grysik i pudert2430,95 1107Słód palony lub nie: 1107 10- Nie palony: - - Pozostałe: 1107 10 99 0- - - Pozostałet916,72 1108Skrobie; inulina: - Skrobie: 1108 12 00 0- - Skrobia kukurydzianat2222,23 1108 13 00 0- - Skrobia ziemniaczanat1129,53 1210Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, nawet mielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina: 1210 10 00 0- Szyszki chmielowe, nie mielone, nie sproszkowane ani nie w formie granulekt485,37 1701Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej: - Cukier surowy nie zawierający dodatku środków aromatyzujących ani barwiących: 1701 12- - Cukier buraczany: 1701 12 10 0- - - Do rafinacjit1690,20 1701 12 90 0- - - Pozostałyt2214,04 - Pozostały: 1701 99- - Pozostały: 1701 99 10 0- - - Cukier białyt2173,12 1702Pozostałe cukry łącznie z chemicznie czystymi laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe nie zawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; sztuczny miód zmieszany z miodem naturalnym lub nie; karmel: 1702 30- Glukoza i syrop glukozowy nie zawierające fruktozy lub zawierające w stanie suchym mniej niż 20% fruktozy w masie: 1702 30 10 0- - Izoglukozat2275,43 - - Pozostałe: - - - Zawierające w stanie suchym 99% lub więcej glukozy w masie: 1702 30 51 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub niet2459,59 1702 30 59 0- - - - Pozostałet2909,77 - - - Pozostałe: 1702 30 91 0- - - - W postaci białego krystalicznego proszku, scalonego lub niet9183,57 1702 30 99 0- - - - Pozostałet2038,07 2002Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego: 2002 10- Pomidory, całe lub w kawałkach: 2002 10 10 0- - Bez skórekt1612,62 2002 10 90 0- - Pozostałet1612,62 2002 90- Pozostałe: - - O zawartości suchej masy poniżej 12%: 2002 90 11- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 11 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kgt1560,00 2002 90 11 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kgt1560,00 2002 90 19 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kgt1560,00 - - O zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12%, ale nie przekraczającej 30%: 2002 90 31- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 31 1- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg, ale nie przekraczającej 199 kgt3253,54 2002 90 31 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kgt3253,54 2002 90 39 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kgt3253,54 - - O zawartości suchej masy powyżej 30%: 2002 90 91- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg: 2002 90 91 9- - - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 199 kgt3253,54 2002 90 99 0- - - W bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nie przekraczającej 1 kgt3253,54 2106Przetwory spożywcze gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone: 2106 90- Pozostałe: - - Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe: 2106 90 30 0- - - Syropy izoglukozowet11962,38 - - - Pozostałe: 2106 90 55 0- - - - Syrop glukozowy i z maltodekstrynyt5983,24 3502Albuminy (nawet koncentraty z dwu lub więcej protein z serwatki, zawierające w suchej masie powyżej 80 % protein z serwatki), albuminiany i inne pochodne albumin: - Albumina jaja: 3502 11- - Suszona: 3502 11 90 0- - - Pozostałat4825,06 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 lutego 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w dziedzinie transportu kolejowego. (Dz. U. Nr 16, poz. 153) Na podstawie art. 16 ust. 2, w związku z art. 14 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496, Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w dziedzinie transportu kolejowego (Dz. U. z 1997 r. Nr 4, poz. 23) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 w nawiasie dodaje się przecinek i po przecinku wyrazy "z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668"; 2) w § 4 w ust. 3 po wyrazach "zakwalifikowaniu przez inspektora" dodaje się przecinek i po przecinku wyrazy "o których mowa w § 10"; 3) w § 6 w ust. 2 w pkt 1 skreśla się wyrazy "z wyjątkiem urządzeń komputerowych"; 4) w § 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Osoba nadzorująca praktykę projektową powinna posiadać uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w danej specjalności. Osoba nadzorująca praktykę na budowie powinna posiadać uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi takiej samej specjalności i co najmniej w takim samym zakresie, jak osoba odbywająca praktykę."; 5) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. Komisje, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy, powołują oraz decyzje o nadaniu lub odmowie nadania uprawnień wydają okręgowi inspektorzy kolejnictwa, zwani dalej «inspektorami», z zastrzeżeniem § 16 ust. 4."; 6) w § 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Inspektor opracowuje szczegółowy program egzaminu na poszczególne specjalności. Program ten zatwierdza Główny Inspektor Kolejnictwa."; 7) w § 15 w ust. 1 drugie zdanie otrzymuje brzmienie: "Termin, czas trwania i miejsce egzaminu ustala przewodniczący komisji w porozumieniu z inspektorem."; 8) w § 16: a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "ust. 2", b) w ust. 3 po wyrazach "i uprawnienia budowlane" dodaje się wyrazy "bez ograniczeń", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Przewodniczącego komisji i jego zastępców wyznacza Główny Inspektor Kolejnictwa na wniosek inspektora."; 9) w § 18 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i po przecinku dodaje się wyrazy "oraz Głównemu Inspektorowi Kolejnictwa."; 10) w § 19: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa i jest wnoszona w dwóch ratach na konto Głównego Inspektora Kolejnictwa wskazane przez inspektora."; b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Opłatę za ponowne przystąpienie do egzaminu, o którym mowa w § 15 ust. 3, ustala się w wysokości drugiej raty opłaty, o której mowa w § 19 ust. 3."; 11) w § 22: a) w ust. 1 wyrazy "Minister Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "Główny Inspektor Kolejnictwa"; b) w ust. 3 wyrazy "Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej" zastępuje się wyrazami "Głównego Inspektora Kolejnictwa"; 12) w załączniku nr 1 do rozporządzenia: a) pkt 1.3. otrzymuje brzmienie: "1.3. wykształcenie średnie odpowiednie w zawodzie technik dróg i mostów", b) pkt 2.3. otrzymuje brzmienie: "2.3. wykształcenie średnie odpowiednie w zawodzie technik elektryk", c) pkt 3.3. otrzymuje brzmienie: "3.3. wykształcenie średnie odpowiednie w zawodzie technik elektryk", § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepisy § 1 pkt 5, 6, 8, 9, 10 lit a) i pkt 11 wchodzą w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej. (Dz. U. Nr 36, poz. 349) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej (Dz. U. Nr 97, poz. 453, z 1997 r. Nr 39, poz. 244 oraz z 1998 r. Nr 42, poz. 247) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w I. Tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników: a) dodaje się lp. 6a w brzmieniu: 123456 "6aStarszy inspektor nadzoru inwestorskiego**)XIII-XVI5***)wyższe5" b) dodaje się lp. 8a w brzmieniu: 123456 "8aInspektor nadzoru inwestorskiego**)XI-XIV-średnie5" c) w lp. 9 w kolumnie 2 po wyrazach "Starszy technik" dodaje się przecinek i wyrazy "starszy laborant", d) w lp. 10 w kolumnie 2 po wyrazie "informatyk" dodaje się przecinek i wyraz "laborant", e) w przypisie pod tabelą kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się przypisy **) i ***) w brzmieniu: "**) Uprawnienia budowlane w odpowiednim zakresie. ***) Dodatek funkcyjny przysługuje w czasie wykonywania nadzoru inwestorskiego". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 349) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I595-690 II600-700 III610-725 IV620-755 V630-790 VI640-820 VII655-860 VIII670-905 IX685-960 X700-1 015 XI715-1 080 XII730-1 160 XIII750-1 240 XIV770-1 320 XV790-1 410 XVI810-1 510 XVII830-1 610 XVIII855-1 720 XIX880-1 820 XX910-1 920 XXI944-2 050 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego. (Dz. U. Nr 36, poz. 350) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego (Dz. U. Nr 99, poz. 458, z 1997 r. Nr 39, poz. 241, z 1998 r. Nr 42, poz. 251 i z 1999 r. Nr 9, poz. 83) wprowadza się następujące zmiany: 1) § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o "najniższym wynagrodzeniu", rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, określone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia."; 2) w § 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,"; 3) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 350) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Biura Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. (Dz. U. Nr 36, poz. 351) Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251, z 1995 r. Nr 95, poz. 471 i z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Biura Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (Dz. U. Nr 92, poz. 416, z 1997 r. Nr 32, poz. 190 i z 1998 r. Nr 41, poz. 237) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 351) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. (Dz. U. Nr 36, poz. 352) Na podstawie art. 22 ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. Nr 124, poz. 584) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji (Dz. U. z 1997 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 39, poz. 246, z 1998 r. Nr 42, poz. 253 oraz z 1999 r. Nr 7, poz. 62) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 352) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy. (Dz. U. Nr 36, poz. 353) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy (Dz. U. Nr 94, poz. 431, z 1997 r. Nr 32, poz. 191, z 1998 r. Nr 41, poz. 235 i z 1999 r. Nr 7, poz. 61) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia; 2) w załączniku nr 3 do rozporządzenia w I. Tabeli stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników Komendy Głównej i komend wojewódzkich Ochotniczych Hufców Pracy w lp. 4 w kolumnie 2 po wyrazach "dyrektor Centrum Edukacji i Pracy," dodaje się wyrazy "zastępca komendanta wojewódzkiego,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r., z wyjątkiem § 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 353) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w Ośrodku Studiów Wschodnich. (Dz. U. Nr 36, poz. 354) Na podstawie art. 773 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w Ośrodku Studiów Wschodnich (Dz. U. Nr 86, poz. 391, z 1997 r. Nr 32, poz. 189 i z 1998 r. Nr 42, poz. 252) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 354) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 15 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. (Dz. U. Nr 36, poz. 355) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 lipca 1996 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji (Dz. U. Nr 92, poz. 415, z 1997 r. Nr 39, poz. 240 i z 1998 r. Nr 41, poz. 236) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 kwietnia 1999 r. (poz. 355) TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO*) Kategoria zaszeregowaniaKwota w złotych 12 I620-720 II625-750 III630-790 IV635-835 V645-890 VI655-950 VII665-1 010 VIII675-1 075 IX690-1 140 X710-1 210 XI730-1 280 XII755-1 380 XIII785-1 495 XIV815-1 615 XV845-1 735 XVI880-1 880 XVII915-2 030 XVIII950-2 190 XIX1 000-2 350 XX1 065-2 550 XXI1 130-2 800 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego po przeliczeniu stosownie do przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 19 kwietnia 1999 r. sygn. akt U. 3/98. (Dz. U. Nr 36, poz. 356) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Ferdynand Rymarz - przewodniczący, Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska, Andrzej Mączyński - sprawozdawca, protokolant - Joanna Szymczak po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Rady Gminy Krynica, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Prezesa Rady Ministrów i Prokuratora Generalnego, o stwierdzenie, że § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 151, poz. 716) jest niezgodny z art. 107 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej orzeka: § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 151, poz. 716 i z 1998 r. Nr 132, poz. 862) jest niezgodny z art. 107 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z 1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299, Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), ponieważ wykracza poza zakres upoważnienia ustawowego, a tym samym jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Ferdynand Rymarz Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 19 kwietnia 1999 r. o sprostowaniu błędów. (Dz. U. Nr 36, poz. 357) Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524, z 1991 r. Nr 94, poz. 420 i z 1993 r. Nr 7, poz. 34) w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 marca 1999 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów pracy, sądów ubezpieczeń społecznych oraz sądów pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych i sądów pracy w sądach rejonowych (Dz. U. Nr 26, poz. 238) prostuje się następujące błędy: 1) w § 1 w pkt 3 zamiast wyrazów "Wojskowej Komendy Policji w Katowicach" powinny być wyrazy "Wojewódzkiej Komendy Policji w Katowicach", 2) w § 2 zamiast wyrazów "z wyjątkiem § 1 pkt 5, który wchodzi w życie" powinny być wyrazy "z wyjątkiem § 1 pkt 5 i 6, które wchodzą w życie". Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 10 marca 1999 r. w sprawie wzorów oraz trybu wydawania paszportów, dokumentów wymaganych do ich otrzymania, a także trybu postępowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku ujawnienia w czasie kontroli granicznej wad w paszportach. (Dz. U. Nr 37, poz. 358) Na podstawie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739) zarządza się, co następuje: § 1. Określa się wzór: 1) paszportu, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) paszportu dyplomatycznego, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) paszportu służbowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia, 4) paszportu blankietowego, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 2. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie paszportu w kraju składa: 1) wypełnione podanie - kwestionariusz paszportowy, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia, 2) trzy aktualne, wyraźne fotografie o wymiarach 5 cm × 4 cm, na papierze cienkim błyszczącym, przedstawiające osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami w taki sposób, aby ukazywały głowę w pozycji z lewego półprofilu i z widocznym lewym uchem, z zachowaniem równomiernego oświetlenia twarzy; na odwrocie fotografii należy czytelnie wpisać imię i nazwisko, 3) odpis skrócony aktu urodzenia - w przypadku ubiegania się o wydanie paszportu po raz pierwszy, 4) odpis skrócony aktu małżeństwa, jeżeli zawarła związek małżeński za granicą, 5) pisemny wniosek przedstawiciela ustawowego - jeżeli o paszport ubiega się osoba nie posiadająca zdolności do czynności prawnych, 6) pisemną zgodę rodziców lub opiekunów prawnych albo jednego z rodziców, gdy z orzeczenia sądu wynika, że prawo decydowania w sprawie wydania paszportu drugiemu z rodziców nie przysługuje, albo orzeczenie sądu opiekuńczego, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach (Dz. U. z 1991 r. Nr 2, poz. 5 i z 1997 r. Nr 114, poz. 739), w przypadku braku zgodności stanowisk rodziców lub niemożności uzyskania zgody, 7) dowód uiszczenia opłaty paszportowej. 2. Osoba ubiegająca się o wydanie paszportu przedstawia do wglądu dowód osobisty lub inny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo polskie. 3. Osoba ubiegająca się o wydanie paszportu dyplomatycznego lub paszportu służbowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych składa wypełniony kwestionariusz paszportowy, którego wzór stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia, i dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6, oraz przedstawia do wglądu dokument, o którym mowa w ust. 2. § 3. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie paszportu za granicą składa dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1-6, i dowód uiszczenia opłaty konsularnej oraz przedstawia do wglądu dokument, o którym mowa w § 2 ust. 2. 2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach konsul może przyjąć odpisy innych niż polskich aktów stanu cywilnego, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 i 4. 3. Osoba ubiegająca się o wydanie paszportu blankietowego składa dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 i 2, oświadczenie o okolicznościach, dacie i miejscu utraty paszportu, dowód uiszczenia opłaty konsularnej oraz przestawia do wglądu dokument, o którym mowa w § 2 ust. 2. 4. W przypadku braku dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo polskie, można złożyć potwierdzające te fakty oświadczenie osoby trzeciej, posiadającej obywatelstwo polskie. § 4. Podanie o wydanie paszportu może być składane osobiście, za pośrednictwem poczty lub osoby trzeciej, w tym przedsiębiorcy posiadającego koncesję na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług paszportowych. § 5. 1. Paszport odbiera się osobiście. 2. Paszport wystawiony osobie nie posiadającej zdolności do czynności prawnych odbiera przedstawiciel ustawowy tej osoby. 3. Osoba odbierająca paszport potwierdza jego odbiór własnoręcznym podpisem, składanym na podaniu - kwestionariuszu paszportowym. 4. Paszport wydany za granicą osobie przebywającej za granicą może być wysłany listem poleconym pod adresem wskazanym przez osobę ubiegającą się o wydanie paszportu, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. § 6. Funkcjonariusz Straży Granicznej nie dopuści do przekroczenia granicy przez osobę, która przy przekraczaniu granicy przedstawi paszport zawierający wady. § 7. 1. W razie ujawnienia wad w paszporcie, komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej podejmuje czynności określone w odrębnych przepisach. 2. W przypadku gdy osoba przekraczająca granicę przedstawi paszport unieważniony albo gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że jest on podrobiony lub przerobiony, funkcjonariusz Straży Granicznej zatrzymuje ten paszport. Osobie, której zatrzymano paszport, wydaje się zaświadczenie potwierdzające ten fakt. § 8. Komendant granicznej placówki kontrolnej Straży Granicznej zawiadamia właściwy organ paszportowy o niedopuszczeniu do przekroczenia granicy przez osobę posiadającą paszport, o którym mowa w § 7 ust. 2, a w przypadku zatrzymania unieważnionego paszportu - przekazuje temu organowi zatrzymany dokument. § 9. Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 marca 1991 r. w sprawie wzorów oraz trybu wydawania paszportów i dokumentów podróży, dokumentów wymaganych do ich otrzymania, a także trybu postępowania funkcjonariuszy Straży Granicznej w przypadku ujawnienia w czasie kontroli granicznej wad w paszportach lub dokumentach podróży (Dz. U. Nr 28, poz. 122, z 1993 r. Nr 41, poz. 188 i z 1995 r. Nr 90, poz. 449). § 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 marca 1999 r. (poz. 358) Załącznik nr 1 WZÓR PASZPORTU Skala 1:1 Str. 1 okładki (zewnętrzna) - koloru granatowego, z tworzywa imitującego skórę, z wytłoczonym napisem i godłem w kolorze srebrnym Ilustracja Str. 2 okładki (wewnętrzna) Ilustracja Skala 1:1 Str. 1 Ilustracja Str. 2 Ilustracja Skala 1:1 Str. 3 Ilustracja Str. 4 Ilustracja Skala 1:1 Str. od 5 do 31 Ilustracja Str. 32 Ilustracja Skala 1:1 Str. 3 okładki (wewnętrzna) Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR PASZPORTU DYPLOMATYCZNEGO Skala 1:1 Str. 1 okładki (zewnętrzna) - koloru granatowego, wykonana ze skóry z wytłoczonymi napisami w języku polskim i francuskim i godłem w kolorze złotym Ilustracja Str. 2 okładki (wewnętrzna) Ilustracja Skala 1:1 Str. 1 Ilustracja Str. 2 Ilustracja Skala 1:1 Str. 3 Ilustracja Str. 4 Ilustracja Skala 1:1 Str. 5 Ilustracja Str. 6 Ilustracja Skala 1:1 Str. 7 Ilustracja Str. 8 Ilustracja Skala 1:1 Str. od 9 do 85 Ilustracja Str. 86 Ilustracja Skala 1:1 Str. 87 Ilustracja Str. 88 Ilustracja Załącznik nr 3 WZÓR PASZPORTU SŁUŻBOWEGO MINISTERSTWA SPRAW ZAGRANICZNYCH Skala 1:1 Str. 1 okładki (zewnętrzna) - koloru brązowego, wykonana ze skóry z wytłoczonymi napisami w języku polskim i francuskim i godłem w kolorze złotym Ilustracja Str. 2 okładki (wewnętrzna) Ilustracja Skala 1:1 Str. 1 Ilustracja Str. 2 Ilustracja Skala 1:1 Str. 3 Ilustracja Str. 4 Ilustracja Skala 1:1 Str. 5 Ilustracja Str. 6 Ilustracja Skala 1:1 Str. 7 Ilustracja Str. 8 Ilustracja Skala 1:1 Str. od 9 do 73 Ilustracja Str. 74 Ilustracja Skala 1:1 Str. 75 Ilustracja Str. 76 Ilustracja Załącznik nr 4 WZÓR PASZPORTU BLANKIETOWEGO Skala 1:0,9 Str. 1 Ilustracja Skala 1:0,9 Str. 2 Ilustracja Załącznik nr 5 WZÓR PODANIA - KWESTIONARIUSZA PASZPORTOWEGO Str. 1 Ilustracja Str. 2 Ilustracja Załącznik nr 6 KWESTIONARIUSZ PASZPORTOWY MSZ Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 15 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyjmowania na studia w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie, przebiegu immatrykulacji oraz studiów, a także organów właściwych w tych sprawach. (Dz. U. Nr 37, poz. 359) Na podstawie art. 22 ust. 2 w związku z art. 52 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. O przyjęcie na studia w Wyższej Szkole Policji, zwanej dalej "Szkołą", mogą ubiegać się: 1) policjanci w służbie stałej, 2) funkcjonariusze innych służb, 3) osoby cywilne. 2. Przez funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się w szczególności: 1) funkcjonariuszy Straży Granicznej, 2) żołnierzy jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 3) funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. § 2. O przyjęcie na studia w Szkole mogą ubiegać się policjanci w służbie stałej, którzy: 1) posiadają świadectwo dojrzałości, 2) mają dobrą opinię służbową, 3) w roku ubiegania się o przyjęcie nie przekroczą 36 roku życia, 4) posiadają przeszkolenie na poziomie co najmniej podoficerskim albo złożyli egzamin podoficerski lub aspirancki. § 3. 1. Policjant ubiegający się o przyjęcie na studia składa w terminie do dnia 15 kwietnia raport do komendanta wojewódzkiego Policji o skierowanie na studia. 2. W raporcie należy określić kierunek i specjalność studiów. 3. Do raportu należy dołączyć oryginał świadectwa dojrzałości i dwie fotografie. 4. Policjant pełniący służbę w Komendzie Głównej Policji składa raport, o którym mowa w ust. 1, do Komendanta Głównego Policji, a policjant pełniący służbę w szkole policji - do komendanta szkoły. 5. Funkcjonariusze innych służb ubiegający się o przyjęcie na studia składają dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3, do właściwych dla tych służb kierowników jednostek organizacyjnych. 6. Kierownicy jednostek organizacyjnych w terminie do dnia 30 kwietnia przekazują raporty komendantowi Szkoły - rektorowi, dołączając ostatnią opinię służbową oraz dokumenty wymienione w ust. 3. § 4. O przyjęcie na studia w Szkole mogą się ubiegać osoby cywilne, które: 1) spełniają warunki określone dla kandydatów do służby w Policji, 2) w roku ubiegania się o przyjęcie nie przekroczą 22 roku życia. § 5. Osoba cywilna ubiegająca się o przyjęcie na studia składa do właściwego miejscowo komendanta wojewódzkiego Policji do dnia 31 marca następujące dokumenty: 1) podanie o przyjęcie na studia i podanie o przyjęcie do służby w Policji, 2) zaświadczenie lekarskie stwierdzające zdolność do podjęcia studiów w szkole wyższej, 3) oryginał świadectwa dojrzałości lub zaświadczenie, że jest uczniem klasy maturalnej i jest dopuszczona do egzaminu dojrzałości, 4) dwie fotografie. § 6. 1. Komendant Szkoły - rektor powołuje i ustala skład Uczelnianej Komisji Kwalifikacyjnej, która organizuje testy wstępne i egzaminy wstępne oraz sprawuje merytoryczny nadzór nad ich przebiegiem. 2. Testom wstępnym z zakresu wiedzy przewidzianej programem ogólnokształcącej szkoły średniej z języka polskiego i historii poddawane są osoby określone w § 4. Testy przeprowadzane są w komendach wojewódzkich Policji wskazanych przez Komendanta Głównego Policji, na wniosek komendanta Szkoły - rektora. 3. Szczegółowy zakres i minimum punktowe testu wstępnego określa komendant Szkoły - rektor. § 7. Do egzaminu wstępnego mogą przystąpić: 1) policjanci i funkcjonariusze innych służb - po spełnieniu wymagań określonych w § 2 i 3, 2) osoby cywilne - po spełnieniu wymagań określonych w § 5 i 6. § 8. 1. Komendant Główny Policji zatwierdza przedstawione przez komendanta Szkoły - rektora obwieszczenie określające zakres, sposób i termin przeprowadzenia egzaminu wstępnego. 2. Protokół z egzaminu wstępnego i postępowania kwalifikacyjnego sporządza Uczelniana Komisja Kwalifikacyjna. § 9. 1. Uczelniana Komisja Kwalifikacyjna zawiadamia osoby ubiegające się o przyjęcie o wynikach egzaminu wstępnego i postępowania kwalifikacyjnego. 2. Policjantów i osoby cywilne zawiadamia się za pośrednictwem właściwych komend wojewódzkich Policji. 3. Osoby zakwalifikowane na studia zawiadamia się o terminie rozpoczęcia studiów w sposób określony w ust. 1 i 2. § 10. 1. Osoby cywilne zakwalifikowane na studia przechodzą postępowanie kwalifikacyjne przewidziane dla kandydatów do służby w Policji. 2. Osoby cywilne, o których mowa w ust. 1, przyjmuje się do służby w Policji z dniem 20 sierpnia, według zasad określonych w odrębnych przepisach. § 11. Komendant Główny Policji określa corocznie limity przyjęć na studia w terminie do dnia 1 marca. § 12. 1. Przed rozpoczęciem studiów wyższych zawodowych policjantom udziela się urlopu wypoczynkowego oraz innych przysługujących im urlopów w danym roku kalendarzowym. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy innych służb. § 13. Osoby cywilne, zakwalifikowane na studia i przyjęte do służby w Policji przed rozpoczęciem studiów, odbywają szkolenie podstawowe i podoficerskie na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 14. 1. Przyjęcie do Szkoły na studia wyższe zawodowe następuje z chwilą immatrykulacji i złożenia ślubowania. 2. Immatrykulacja odbywa się w sposób uroczysty zgodnie z ceremoniałem Policji. § 15. 1. Czas trwania i przebieg studiów określają ramowe plany studiów oraz programy kształcenia. 2. Studia dzielą się na lata i semestry oraz obejmują: 1) zajęcia programowe w Szkole, 2) praktyki i zajęcia programowe prowadzone w jednostkach Policji lub innych jednostkach organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych i administracji, 3) szkolenia i ćwiczenia w warunkach terenowych, 4) wykonanie pracy dyplomowej, 5) sesje egzaminacyjne, 6) egzamin dyplomowy, 7) urlopy. 3. Szczegółowy przebieg studiów, praktyk oraz składania egzaminów i uzyskiwania zaliczeń określa regulamin studiów Szkoły. § 16. Decyzję o zwolnieniu lub wydaleniu słuchacza ze Szkoły z przyczyn określonych w art. 24 ust. 2 i ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 31 marca 1965 r. o wyższym szkolnictwie wojskowym (Dz. U. z 1992 r. Nr 10, poz. 40, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, z 1997 r. Nr 96, poz. 590, Nr 107, poz. 688, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) podejmuje komendant Szkoły - rektor. § 17. 1. Studia w Szkole kończą się złożeniem egzaminu dyplomowego przed komisją powoływaną przez komendanta Szkoły - rektora. Pozytywny wynik jest podstawą do wydania dyplomu nadającego absolwentowi tytuł zawodowy oficera dyplomowanego i mianowania na pierwszy stopień oficerski. 2. Wzór dyplomu określają odrębne przepisy. § 18. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (Dz. U. Nr 38, poz. 360) Art. 1. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 3 otrzymuje brzmienie: "Art. 3. Zbrodniami przeciwko ludzkości są w szczególności zbrodnie ludobójstwa w rozumieniu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjętej w dniu 9 grudnia 1948 r. (Dz. U. z 1952 r. Nr 2, poz. 9 i 10 i Nr 31, poz. 213 oraz z 1998 r. Nr 33, poz. 177), a także inne poważne prześladowania z powodu przynależności osób prześladowanych do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeżeli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane."; 2) w art. 4: a) dodaje się nowy ust. 1 w brzmieniu: "1. Zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a), stanowiące według prawa międzynarodowego zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości lub zbrodnie wojenne, nie ulegają przedawnieniu.", b) dotychczasowy ust. 1 oznacza się jako ust. 1a w brzmieniu: "1a. Bieg terminu przedawnienia zbrodni komunistycznych, w rozumieniu art. 2, nie będących zbrodniami wojennymi lub zbrodniami przeciwko ludzkości, rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 1990 r. Karalność tych zbrodni ustaje po 30 latach, gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa, oraz po 20 latach, gdy czyn stanowi inną zbrodnię komunistyczną. Przepisu art. 4 § 1 Kodeksu karnego nie stosuje się."; 3) w art. 8 w ust. 3 po wyrazach "Organizację Instytutu Pamięci" dodaje się wyrazy " , w zakresie nie uregulowanym ustawą,"; 4) w art. 9 w ust. 2 wyraz "administracji" zastępuje się wyrazem "władzy"; 5) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Prezesa Instytutu Pamięci powołuje i odwołuje Sejm Rzeczypospolitej Polskiej większością 3/5 głosów za zgodą Senatu, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci, które zgłasza kandydata spoza swego grona.", b) w ust. 2 wyrazy "7 lat" zastępuje się wyrazami "5 lat", c) w ust. 3 wyrazy "W okresie 3 miesięcy" zastępuje się wyrazami "Nie wcześniej niż na 6 miesięcy i nie później niż na 3 miesiące"; 6) w art. 11 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: "2a. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana również osoba, co do której w archiwach podlegających przekazaniu do Instytutu Pamięci lub w innych archiwach państwowych znajduje się informacja o tym, że istnieją wobec niej przesłanki przewidziane w ust. 2. 2b. Na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci nie może być powołana również osoba, której działalność związana z dostępem do tajemnicy państwowej lub objęta tajemnicą państwową uniemożliwia szczegółowe przedstawienie informacji o przebiegu swojej służby, pracy lub współpracy."; 7) w art. 12 skreśla się wyrazy "i strzec praworządności"; 8) w art. 13 pkt 4 otrzymuje brzmienie: "4) nie wypełnia obowiązków nałożonych przez ustawę lub działa na szkodę Instytutu Pamięci."; 9) art. 15 otrzymuje brzmienie: "Art. 15. 1. W Instytucie Pamięci tworzy się Kolegium Instytutu Pamięci. Członkiem Kolegium Instytutu Pamięci może być obywatel polski wyróżniający się wysokimi walorami moralnymi oraz wiedzą przydatną w pracach Instytutu Pamięci. 2. Kolegium Instytutu Pamięci wybierane jest na kadencję trwającą 7 lat. Kadencja rozpoczyna się z dniem zebrania się Kolegium na pierwsze posiedzenie. 3. W skład Kolegium Instytutu Pamięci wchodzi 11 członków wybieranych przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej bezwględną większością głosów, z tym że 2 kandydatów zgłasza Krajowa Rada Sądownictwa. 4. Członkostwo w Kolegium Instytutu Pamięci ustaje wskutek: 1) śmierci, 2) rezygnacji, 3) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, 4) odwołania przez Sejm bezwzględną większością głosów, na wniosek Kolegium Instytutu Pamięci podjęty większością 2/3 głosów ustawowego składu Kolegium, z powodu długotrwałej choroby lub upadku sił powodujących trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków albo z powodu niewypełniania obowiązków nałożonych przez ustawę. 5. Kolegium Instytutu Pamięci wybiera ze swego składu przewodniczącego Kolegium oraz nie więcej niż 3 jego zastępców na kadencję trwającą 1 rok. 6. Po ustaniu członkostwa przed upływem kadencji Sejm dokonuje wyboru nowego członka na okres do zakończenia kadencji Kolegium Instytutu Pamięci. 7. Za wykonywanie zadań członkowie Kolegium Instytutu Pamięci otrzymują diety określone przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, a także zwrot kosztów według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju."; 10) w art. 32 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: "4. Za szkodę wyrządzoną obywatelowi przez pracownika Instytutu Pamięci w związku z działalnością Instytutu ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa na zasadach ogólnych. 5. Jeżeli do powództwa o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika Instytutu Pamięci w związku z działalnością Instytutu załączono oświadczenie o braku służby, pracy lub współpracy z organami bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5, sąd zwalnia powoda od opłat sądowych."; 11) w art. 34 w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: "W uzasadnionych przypadkach Prezes Instytutu Pamięci może zaniechać spełnienia żądania anonimizacji danych, jeżeli:"; 12) w art. 36: a) skreśla się pkt 1, b) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) prowadzenia badań naukowych, o ile Prezes Instytutu Pamięci wyrazi na to zgodę."; 13) w art. 45 w ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Jeżeli Kodeks postępowania karnego mówi o oskarżycielu publicznym lub prokuratorze, należy rozumieć przez to prokuratora Instytutu Pamięci także w sprawach, które podlegają orzecznictwu sądów wojskowych."; 14) w art. 50 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 oraz dodaje się ust. 2 w brzmieniu: "2. Minister właściwy do spraw sprawiedliwości może, na wniosek Prezesa Instytutu Pamięci, delegować sędziego do pełnienia czynności w Głównej Komisji oraz udzielania pomocy prawnej."; 15) w art. 51: a) w ust. 1 wyraz "wojewódzkiej" zastępuje się wyrazem "okręgowej", b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Członków Komisji Dyscyplinarnej oraz Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla prokuratorów Instytutu Pamięci wybiera w ustalonej przez siebie liczbie, na okres 4 lat, zgromadzenie prokuratorów Głównej Komisji spośród prokuratorów Instytutu Pamięci. Komisja Dyscyplinarna oraz Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna wybierają ze swego grona przewodniczących.", c) dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Rzecznika dyscyplinarnego dla prokuratorów Instytutu Pamięci wyznacza Prokurator Generalny spośród prokuratorów Instytutu Pamięci, na wniosek dyrektora Głównej Komisji."; 16) w art. 54 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Kto składa nieprawdziwe oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 5, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3."; 17) w art. 66 wyraz "wyboru" zastępuje się wyrazami "pierwszego posiedzenia". Art. 2. 1. W sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, przepisy ustawy stosuje się również do śledztw wszczętych przed dniem jej wejścia w życie. 2. Czynności procesowe, dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy wymienionej w art. 1, są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych. 3. Prokuratorzy Głównej Komisji oraz prokuratorzy oddziałowych komisji mogą przejmować do dalszego prowadzenia śledztwa w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, wszczęte przed dniem jej wejścia w życie. 4. Inne organy prowadzące postępowania w sprawach o zbrodnie, o których mowa w art. 1 pkt 1 lit. a) ustawy wymienionej w art. 1, wszczęte przed dniem jej wejścia w życie, właściwe są do dalszego ich prowadzenia do chwili przejęcia tych postępowań przez prokuratorów Instytutu Pamięci. Art. 3. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 2 wyrazy "i aresztach polskich" zastępuje się wyrazami "lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski"; 2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 4 wyrazy "w więzieniach polskich" zastępuje się wyrazami "w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski"; 3) art. 8 otrzymuje brzmienie: "Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, określi, w drodze rozporządzenia: 1) po zasięgnięciu opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ministra właściwego do spraw obrony narodowej i ministra właściwego do spraw wewnętrznych - formacje i organizacje, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5 oraz art. 2 pkt 1, 2) po zasięgnięciu opinii Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - miejsca odosobnienia, w których warunki pobytu nie różniły się od warunków w obozach koncentracyjnych, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa, a także więzienia i obozy NKWD lub będące pod nadzorem NKWD, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości, oraz obozy, o których mowa w art. 3 pkt 2 i w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b) i lit. c) oraz w pkt 3. 2. Na wniosek osoby zainteresowanej: 1) prezes sądu okręgowego, z zastrzeżeniem pkt 2 lit. a), potwierdza okoliczność, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, 2) Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu potwierdza okoliczność, o której mowa: a) w art. 4 ust. 1 pkt 4, w przypadku osadzenia bez wyroku w więzieniu lub innym miejscu odosobnienia na terytorium Polski, b) w art. 4 ust. 2." Art. 4. W ustawie z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 83 w ust. 2 po wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,"; 2) w art. 161 w ust. 1 po użytych po raz pierwszy wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu", a po użytych po raz drugi wyrazach "Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych," dodaje się wyrazy "Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu". Art. 5. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 1 w pkt 8 wyrazy "przebywania w więzieniach polskich" zastępuje się wyrazami "osadzenia w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski"; 2) w art. 117 ust. 3 otrzymuje brzmienie: "3. Okresy osadzenia, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 8, na mocy wyroku - potwierdza prezes sądu okręgowego, a w przypadku osadzenia bez wyroku - Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu." Art. 6. W sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wymienionej w art. 3 oraz w art. 117 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 5, wszczętych na podstawie dotychczasowych przepisów, a nie zakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, właściwy jest Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Art. 7. Ilekroć w przepisach obowiązujących jest mowa o Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - Instytucie Pamięci Narodowej, rozumie się przez to Instytut Pamięci Narodowej - Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Art. 8. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3 pkt 3, art. 5 pkt 2 i art. 6, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 19 kwietnia 1999 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Mołdowa o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzonej w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. (Dz. U. Nr 39, poz. 382) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 14 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Mołdowa o współpracy kulturalnej i naukowej, sporządzonej w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r., dokonane zostały przewidziane w tym artykule notyfikacje. Umowa weszła w życie dnia 1 lutego 1999 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych, sporządzona w Nikozji dnia 14 listopada 1996 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 39, poz. 383) W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ podaje do powszechnej wiadomości: W dniu 14 listopada 1996 r. została sporządzona w Nikozji Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych w następującym brzmieniu: UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych Rzeczpospolita Polska oraz Republika Cypru, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, celem dalszego umacniania więzów przyjaźni pomiędzy swoimi państwami, pragnąć uregulować współpracę prawną w sprawach cywilnych i karnych na zasadach wzajemnego poszanowania suwerenności, równości oraz wzajemnych korzyści, postanowiły zawrzeć Umowę o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych. W tym celu Umawiające się Strony ustanowiły swoich Pełnomocników: w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej - Sekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, Pana Grzegorza Ciecierskiego, w imieniu Republiki Cypru - Ministra Sprawiedliwości i Porządku Publicznego, Pana Alecos Evangelou, którzy po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie uzgodnili, co następuje: Rozdział I POSTANOWIENIA OGÓLNE Artykuł 1 Ochrona prawna 1. Obywatele jednej Umawiającej się Strony korzystają na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z takiej samej ochrony prawnej w zakresie swych praw niemajątkowych i majątkowych, jaka przysługuje obywatelom tej Umawiającej się Strony. 2. Obywatele jednej Umawiającej się Strony mają prawo do zwracania się do organów właściwych w sprawach cywilnych i karnych drugiej Umawiającej się Strony na tych samych warunkach, co obywatele tej Umawiającej się Strony. 3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się odpowiednio do osób prawnych utworzonych lub zarejestrowanych na terytorium jednej z Umawiających się Stron zgodnie z jej prawem. Artykuł 2 Całkowite lub częściowe zwolnienie od kosztów sądowych i bezpłatne zastępstwo procesowe Obywatele jednej Umawiającej się Strony korzystają na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z całkowitego lub częściowego zwolnienia od kosztów sądowych oraz z bezpłatnego zastępstwa procesowego na tych samych warunkach i w tym samym zakresie, co obywatele tej Umawiającej się Strony. Artykuł 3 Zaświadczenie o sytuacji majątkowej 1. O całkowitym lub częściowym zwolnieniu od kosztów sądowych orzeka się na podstawie zaświadczenia o sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Zaświadczenie takie wydaje właściwy organ tej Umawiającej się Strony, na której terytorium ma miejsce stałego pobytu wnioskodawca. Jeżeli wnioskodawca nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium jednej z Umawiających się Stron, zaświadczenie może wydać przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest wnioskodawca. 2. W wypadku gdy prawo jednej z Umawiających się Stron nie wymaga złożenia zaświadczenia o sytuacji majątkowej, wnioskodawca powinien złożyć oświadczenie. Artykuł 4 Wniosek o całkowite lub częściowe zwolnienie od kosztów sądowych Obywatel jednej Umawiającej się Strony występujący do właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony z wnioskiem o całkowite lub częściowe zwolnienie od kosztów albo o bezpłatne zastępstwo procesowe, o których mowa w artykule 2, może zgłosić taki wniosek do właściwego organu według swego miejsca stałego pobytu. Organ ten przesyła wniosek wraz z zaświadczeniem określonym w artykule 3 właściwemu organowi drugiej Umawiającej się Strony. Artykuł 5 Wymiana informacji Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie, na wniosek, informacji o obowiązujących przepisach prawnych i praktyce sądowej. Artykuł 6 Tryb porozumiewania się 1. Umawiające się Strony porozumiewają się za pośrednictwem organów centralnych, chyba że niniejsza umowa stanowi inaczej. 2. Organami centralnymi Umawiających się Stron są: Ministerstwo Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku Publicznego Republiki Cypru. Artykuł 7 Język 1. O ile umowa niniejsza nie stanowi inaczej, wnioski o udzielenie pomocy prawnej i załączone do nich dokumenty sporządza się w języku urzędowym wzywającej Umawiającej się Strony, dołączając ich tłumaczenie na język urzędowy wezwanej Umawiającej się Strony lub na język angielski. 2. Tłumaczenie powinno być uwierzytelnione w odniesieniu do wniosków z Rzeczypospolitej Polskiej - przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, a w odniesieniu do wniosków z Republiki Cypru - przez Ministerstwo Sprawiedliwości i Porządku Publicznego Republiki Cypru lub Biuro Informacji Publicznej Republiki Cypru. Artykuł 8 Zwolnienie od legalizacji Dokumenty przesyłane na podstawie niniejszej umowy przez jedną Umawiającą się Stronę drugiej Umawiającej się Stronie nie wymagają legalizacji. Artykuł 9 Koszty pomocy prawnej Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 13 ustęp 1 zdanie 2 i artykułu 20, Umawiające się Strony nie będą żądać zwrotu kosztów poniesionych przy udzielaniu pomocy prawnej. Rozdział II POMOC PRAWNA W SPRAWACH KARNYCH Artykuł 10 Zakres udzielania pomocy prawnej Umawiające się Strony zobowiązują się do udzielania sobie wzajemnie, na wniosek, pomocy prawnej w sprawach karnych, w szczególności przez doręczanie dokumentów, przesłuchiwanie świadków, biegłych, podejrzanych i oskarżonych, sporządzanie ekspertyz, dokonywanie oględzin i innych czynności procesowych, zapewnienie stawiennictwa świadków i biegłych oraz zawiadamianie o wyrokach w sprawach karnych. Artykuł 11 Odmowa udzielenia pomocy prawnej 1. Można odmówić udzielenia pomocy prawnej: a) jeżeli wezwana Umawiająca się Strona uzna, że wykonanie wniosku mogłoby naruszyć jej suwerenność, bezpieczeństwo, porządek publiczny lub podstawowe interesy, b) jeżeli wezwana Umawiająca się Strona uzna, że wykonanie wniosku byłoby sprzeczne z jej prawem, c) jeżeli wniosek dotyczy przestępstwa uważanego przez wezwaną Umawiającą się Stronę za przestępstwo polityczne, d) jeżeli wniosek dotyczy czynu, który nie jest przestępstwem według prawa wezwanej Umawiającej się Strony. 2. Wezwana Umawiająca się Strona poinformuje wzywającą Umawiającą się Stronę o przyczynach odmowy udzielenia pomocy prawnej. Artykuł 12 Wnioski o udzielenie pomocy prawnej Wniosek o udzielenie pomocy prawnej powinien być sporządzony na piśmie. Wniosek o udzielenie pomocy prawnej powinien zawierać: a) oznaczenie organu wzywającego, b) oznaczenie organu wezwanego, o ile jest znany, c) oznaczenie sprawy, w której występuje się o udzielenie pomocy prawnej, d) kwalifikację prawną popełnionego czynu przestępczego i jego opis, jak również treść przepisów prawnych, w oparciu o które czyn został zakwalifikowany jako przestępstwo, e) imiona, nazwiska, miejsce zamieszkania, obywatelstwo i w miarę możliwości miejsce i datę urodzenia oraz zawód osób, których postępowanie karne dotyczy; w wypadku osób prawnych należy wskazać ich nazwy i siedziby, f) imiona, nazwiska i adresy obrońców, o ile zostali ustanowieni, g) przedmiot wniosku i informacje niezbędne do jego wykonania, a w szczególności w wypadku wniosków o przeprowadzenie dowodów listę pytań, na które osoba przesłuchiwana powinna udzielić odpowiedzi, określenie przedmiotów i dokumentów podlegających zbadaniu, informacje dotyczące wymogu złożenia przysięgi lub potwierdzenia oraz informacje niezbędne do zastosowania artykułu 22. Artykuł 13 Wykonywanie wniosku o udzielenie pomocy prawnej 1. Przy wykonywaniu wniosku o udzielenie pomocy prawnej organ wezwany stosuje przepisy prawne swego państwa; może on jednak na wniosek organu wzywającego zastosować tryb określony we wniosku, jeżeli nie jest on sprzeczny z prawem swego państwa. Organ wezwany może żądać zwrotu kosztów poniesionych przy zastosowaniu tego szczególnego trybu. 2. Jeżeli organ wezwany jest niewłaściwy do wykonania wniosku, przekazuje niezwłocznie wniosek organowi właściwemu, zawiadamiając o tym organ wzywający. 3. Jeżeli adres podany we wniosku o udzielenie pomocy prawnej jest niedokładny lub jeżeli osoba, której wniosek dotyczy, nie przebywa pod wskazanym adresem, organ wezwany podejmie odpowiednie czynności zmierzające do ustalenia właściwego adresu. Organ wezwany może w razie potrzeby zwrócić się do organu wzywającego o dodatkowe informacje. 4. Jeżeli wniosek o udzielenie pomocy prawnej nie może być wykonany, organ wezwany zwraca wniosek organowi wzywającemu, zawiadamiając o przyczynie niewykonania wniosku. Artykuł 14 Zawiadomienie o dacie i miejscu wykonania wniosku 1. Organ wezwany zawiadomi organ wzywający, na jego wniosek, o dacie i miejscu wykonania wniosku, tak aby uczestnicy postępowania karnego oraz ich przedstawiciele prawni mogli być obecni. Zawiadomienia dokonuje się bezpośrednio między organem wzywającym i wezwanym. 2. Przedstawiciele wzywającej Umawiającej się Strony mogą być obecni za zgodą wezwanej Umawiającej się Strony. Artykuł 15 Przekazywanie przedmiotów Przedmioty pochodzące z czynu zagrożonego będą przekazywane w celu wydania ich pokrzywdzonemu, jeżeli: a) przedmioty nie są potrzebne na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony jako dowody w postępowaniu toczącym się przed sądem lub innym właściwym organem, b) przedmioty te nie podlegają przepadkowi lub konfiskacie na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony, c) osoby trzecie nie zgłaszają do nich roszczeń. Artykuł 16 Doręczanie dokumentów 1. Organ wezwany dokonuje doręczenia dokumentów w formie przewidzianej przez prawo swego państwa lub w formie określonej we wniosku, o ile jest ona zgodna z tym prawem. 2. Do dokumentów podlegających doręczeniu, sporządzonych w języku wzywającej Umawiającej się Strony, powinno być dołączone ich tłumaczenie na język wezwanej Umawiającej się Strony. 3. Dokumenty doręcza się również bez załączonego ich tłumaczenia na język wezwanej Umawiającej się Strony, jeżeli osoba, której mają być doręczone, zgodzi się je przyjąć dobrowolnie. Artykuł 17 Potwierdzenie doręczenia 1. Doręczenie dokumentów potwierdza się zgodnie z prawem wezwanej Umawiającej się Strony. 2. W potwierdzeniu doręczenia określa się datę i miejsce doręczenia oraz osobę, której doręczono dokumenty. Artykuł 18 Stawiennictwo świadka lub biegłego 1. Jeżeli wzywająca Umawiająca się Strona uzna, że osobiste stawiennictwo świadka lub biegłego przed sądami i prokuratorami jest szczególnie konieczne, powinna to nadmienić we wniosku o doręczenie wezwania, a wezwana Umawiająca się Strona wezwie świadka lub biegłego do stawiennictwa. 2. Wezwana Umawiająca się Strona zawiadamia wzywającą Umawiającą się Stronę o odpowiedzi udzielonej przez świadka lub biegłego. Artykuł 19 Ochrona świadka i biegłego 1. Świadek lub biegły, który nie stawi się na wezwanie, o którego doręczenie wnoszono, nie może być poddany, mimo sprecyzowania zagrożenia w wezwaniu, żadnej karze ani środkowi przymusu, chyba że uda się on następnie dobrowolnie na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony i zostanie tam ponownie wezwany do stawiennictwa. 2. Świadek lub biegły, który w wyniku wezwania określonego w artykule 18 stawi się przed sądami lub prokuratorami wzywającej Umawiającej się Strony, nie może być, niezależnie od posiadanego obywatelstwa, ścigany, zatrzymany lub w jakikolwiek inny sposób pozbawiony wolności na terytorium tej Strony w odniesieniu do czynów popełnionych lub orzeczeń skazujących wydanych przed opuszczeniem przez niego terytorium wezwanej Umawiającej się Strony albo w związku ze złożonym zeznaniem lub opinią. 3. Ochrona określona w ustępie 2 wygasa, jeśli świadek lub biegły - mając możliwość opuszczenia terytorium wzywającej Umawiającej się Strony w ciągu piętnastu kolejnych dni od dnia poinformowania go przez organ wzywający, iż jego obecność nie jest dłużej wymagana - pozostał jednakże na terytorium wyzwającej Umawiającej się Strony lub też po jego opuszczeniu tam powrócił. Przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się okresu, w którym świadek lub biegły nie mógł opuścić terytorium wzywającej Umawiającej się Strony z przyczyn od niego niezależnych. Artykuł 20 Zwrot należności świadka lub biegłego 1. Należności, w tym również koszty podróży i pobytu świadka lub biegłego, obciążają wzywającą Umawiającą się Stronę. Należności te są obliczane według stawek co najmniej równych stawkom przewidzianym według taryf i regulaminów wzywającej Umawiającej się Strony. 2. Wzywająca Umawiająca się Strona wypłaci świadkowi lub biegłemu, na jego wniosek, zaliczkę na koszty podróży i pobytu. Artykuł 21 Stosowanie środków przymusu Przy wykonywaniu wniosku o udzielenie pomocy prawnej organ wezwany stosuje te same środki przymusu, co przy wykonywaniu wniosków o udzielenie pomocy prawnej organów własnego państwa. Artykuł 22 Odmowa złożenia zeznań 1. Przy wykonywaniu wniosku o przesłuchanie osoba przesłuchiwana może odmówić zeznań, jeżeli prawo lub obowiązek takiej odmowy wynika dla niej z prawa wzywającej lub wezwanej Umawiającej się Strony. 2. Organ wzywający dołączy do wniosku tekst przepisów tej Umawiającej się Strony, regulujących prawa i obowiązki wymienione w ustępie 1, lub na wniosek organu wezwanego potwierdzi takie prawa i obowiązki. Artykuł 23 Zawiadomienia o skazaniach 1. Umawiające się Strony przesyłają sobie wzajemnie odpisy prawomocnych wyroków skazujących obywateli drugiej Umawiającej się Strony. 2. Umawiające się Strony przesyłają sobie wzajemnie, na wniosek, odciski palców osób wymienionych w ustępie 1. Artykuł 24 Powiadomienie o wykonaniu wniosku Organ wezwany powiadomi możliwie szybko organ wzywający w trybie przewidzianym w artykule 6 o wykonaniu wniosku i przekaże odpowiednie dokumenty lub materiały. Artykuł 25 Doręczanie dokumentów własnym obywatelom i przeprowadzanie wobec nich dowodów 1. Umawiające się Strony mogą na terytorium drugiej Umawiającej się Strony dokonywać doręczeń dokumentów własnym obywatelom i przeprowadzać wobec nich dowody przez swe przedstawicielstwa dyplomatyczne lub urzędy konsularne. 2. Przy doręczaniu dokumentów i przeprowadzaniu dowodów nie można stosować środków przymusu. Rozdział III UZNAWANIE I WYKONYWANIE ORZECZEŃ SĄDOWYCH Artykuł 26 Zakres 1. Na warunkach przewidzianych w artykule 27 każda z Umawiających się Stron uznaje i wykonuje na swoim terytorium następujące orzeczenia wydane na terytorium drugiej Umawiającej się Strony: a) orzeczenia sądowe w sprawach cywilnych, b) orzeczenia sądowe w sprawach karnych dotyczące odszkodowania. 2. Orzeczenia sądowe w rozumieniu ustępu 1 obejmują również ugody sądowe w sprawach cywilnych i orzeczenia sądowe oparte na ugodzie. Artykuł 27 Przesłanki uznawania i wykonywania orzeczeń Orzeczenia wymienione w artykule 26 będą uznawane i wykonywane, jeżeli: a) są one prawomocne, a jeżeli nadają się do wykonania w drodze egzekucji, są także wykonalne zgodnie z prawem Umawiającej się Strony, na której terytorium zostały wydane, b) w wypadku wydania orzeczenia zaocznego pozwany/oskarżony został powiadomiony o wszczęciu postępowania zgodnie z prawem Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie zostało wydane, c) sąd wezwanej Umawiającej się Strony nie wydał już w tej samej sprawie orzeczenia, które stało się prawomocne, d) przed sądem wezwanej Umawiającej się Strony nie wszczęto postępowania w tej samej sprawie wcześnie niż postępowanie, w którym orzeczenie zostało wydane, e) uznanie lub wykonanie orzeczenia nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym wezwanej Umawiającej się Strony, f) nie byłoby to sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa wezwanej Umawiającej się Strony, g) orzeczenie zostało wydane przez sąd posiadający jurysdykcję zgodnie z artykułem 28. Artykuł 28 Jurysdykcja W rozumieniu niniejszej umowy uważa się, że sądowi Umawiającej się Strony, który wydał orzeczenie przysługuje jurysdykcja, jeżeli spełniony zostanie jeden z następujących warunków: a) w chwili wszczęcia postępowania pozwany/oskarżony miał miejsce stałego pobytu na terytorium tej Strony, b) postępowanie dotyczy sporu wynikłego z działalności gospodarczej, która miała miejsce na terytorium tej Strony, a w chwili wszczęcia postępowania pozwany/oskarżony miał na terytorium tej Strony swego przedstawiciela, c) pozwany/oskarżony poddał się wyraźnie jurysdykcji sądu tej Strony, d) pozwany/oskarżony wdał się w spór co do istoty sprawy, nie podnosząc zarzutu braku jurysdykcji, e) w sprawach dotyczących zobowiązań wynikających z umów - umowa została zawarta lub miała być wykonana na terytorium tej Strony albo przedmiot sporu znajduje się na terytorium tej Strony, f) w sprawach dotyczących zobowiązań pozaumownych - czyn niedozwolony lub jego skutki nastąpiły na terytorium tej Strony, g) w sprawach dotyczących statusu osobowego - osoba, której postępowanie dotyczy, ma miejsce stałego pobytu na terytorium tej Strony, h) w sprawach dotyczących zobowiazań alimentacyjnych - wierzyciel ma miejsce stałego pobytu na terytorium tej Strony, i) w sprawach spadkowych - zmarły w chwili śmierci miał miejsce stałego pobytu na terytorium tej Strony lub na terytorium tej Strony znajdowała się przeważająca część jego mienia, j) nieruchomość, której dotyczy postępowanie, znajduje się na terytorium tej Strony. Artykuł 29 Wniosek o uznanie lub wykonanie 1. Wniosek o uznanie lub wykonanie orzeczenia może być przekazany bezpośrednio przez stronę sądowi wezwanej Umawiającej się Strony lub za pośrednictwem sądu tej Umawiającej się Strony, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji; sąd ten przekaże wniosek w trybie określonym w artykule 6. 2. Do wniosku o uznanie lub wykonanie należy dołączyć: a) uwierzytelniony odpis orzeczenia wraz z zaświadczeniem o jego prawomocności i jeżeli wniosek dotyczy wykonania - jego wykonalności, chyba że stwierdzone to zostało w samym orzeczeniu, b) zaświadczenie stwierdzające, że strona, która nie brała udziału w postępowaniu i przeciwko której orzeczenie zostało wydane, została powiadomiona o wszczęciu postępowania zgodnie z prawem tej Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie zostało wydane, a w wypadku nieposiadania zdolności procesowej - że była należycie reprezentowana. 3. Do wniosku oraz dokumentów wymienionych w ustępie 2 należy dołączyć ich uwierzytelnione tłumaczenie na język wezwanej Umawiającej się Strony. Artykuł 30 Postępowanie o uznanie lub wykonanie orzeczeń 1. W postępowaniu o uznanie lub wykonanie orzeczeń każda z Umawiających się Stron stosuje prawo swego państwa. 2. Orzekając w sprawie o uznanie lub wykonanie orzeczeń sąd ogranicza się do ustalenia istnienia przesłanek określonych w artykule 27. 3. Orzeczenie o uznaniu lub wykonaniu orzeczenia powinno być wydane bez zbytniej zwłoki przez właściwy sąd wezwanej Umawiającej się Strony. Artykuł 31 Skutek uznania lub zezwolenia na wykonanie Orzeczenia wydane przez sądy jednej Umawiającej się Strony, które zostały uznane lub którym została nadana klauzula wykonalności przez sądy drugiej Umawiającej się Strony, wywierają takie same skutki, jak orzeczenia wydane przez sądy drugiej Umawiającej się Strony. Rozdział IV POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 32 Stosunek do innych umów międzynarodowych Niniejsza umowa nie narusza praw i obowiązków Umawiających się Stron wynikających z innych umów międzynarodowych zawartych przez nie przed wejściem w życie niniejszej umowy. Artykuł 33 Rozstrzyganie rozbieżności Rozbieżności dotyczące interpretacji i stosowania niniejszej umowy będą rozstrzygane w drodze dyplomatycznej lub między ministerstwami sprawiedliwości obu Umawiających się Stron. Artykuł 34 Ratyfikacja i wejście w życie Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie trzydziestego dnia od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Warszawie. Artykuł 35 Wypowiedzenie umowy Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony i pozostaje w mocy do dnia upływu sześciu miesięcy od daty, w której jedna z Umawiających się Stron przekaże drugiej Umawiającej się Stronie w drodze dyplomatycznej pisemne powiadomienie o wypowiedzeniu. Sporządzono w Nikozji dnia 14 listopada 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach: polskim, greckim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności, tekst w języku angielskim będzie miał znaczenie rozstrzygające. Na dowód czego Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron podpisali niniejszą umowę i opatrzyli ją pieczęciami. W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej G. Ciecierski W imieniu Republiki Cypru A. Evangelou Po zapoznaniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że: - została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, - jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, - będzie niezmiennie zachowywana. Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej. Dano w Warszawie dnia 30 kwietnia 1997 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski L.S. Minister Spraw Zagranicznych: w z. E. Wyzner Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 kwietnia 1999 r. w sprawie Krajowej Komisji Etycznej do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach oraz lokalnych komisji etycznych do spraw doświadczeń na zwierzętach. (Dz. U. Nr 38, poz. 361) Na podstawie art. 32 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych powołuje Krajową Komisję Etyczną do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach, zwaną dalej "Komisją", liczącą 15 członków. 2. Członków Komisji powołuje się z listy kandydatów, o której mowa w § 2. 3. W skład Komisji wchodzą: 1) przedstawiciele nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych i humanistycznych - w liczbie 12 osób, 2) przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt - w liczbie 3 osób. § 2. 1. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych ustala listę kandydatów na członków Komisji, na podstawie propozycji zgłoszonych przez: 1) uniwersytety, akademie medyczne, wyższe szkoły rolnicze i akademie wychowania fizycznego, 2) przeprowadzające doświadczenia lub testy na zwierzętach jednostki badawczo-rozwojowe i placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk, 3) organizacje pozarządowe, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, 4) Polską Akademię Nauk, 5) członków Komitetu Badań Naukowych. 2. Kandydatów na członków Komisji przedstawia się na zgłoszeniu kandydatów, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia. 3. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych aktualizuje listę kandydatów na członków Komisji, na podstawie propozycji zgłaszanych stosownie do przepisu ust. 1. § 3. Przed powołaniem należy uzyskać zgodę kandydata na pełnienie funkcji członka Komisji oraz na przetwarzanie jego danych osobowych. § 4. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych powołuje na pierwszą kadencję Komisji: 1) ośmiu członków na dwa lata, 2) siedmiu członków na cztery lata. § 5. W razie potrzeby uzupełnienia składu Komisji Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych powołuje nowego członka z listy, o której mowa w § 2, na cztery lata. § 6. 1. Funkcji członka Komisji nie może pełnić osoba, która była członkiem tej Komisji przez dwie kolejne czteroletnie kadencje, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Osoby wymienione w § 4 pkt 1, po upływie dwuletniej kadencji, mogą pełnić funkcję członka Komisji przez jedną czteroletnią kadencję. § 7. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych odwołuje członka Komisji przed upływem kadencji, w przypadku: 1) zrzeczenia się funkcji członka Komisji, 2) skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione w niskich pobudek, 3) pozbawienia praw publicznych, 4) ukarania prawomocnym orzeczeniem sądu, działającego na podstawie przepisów o odpowiedzialności zawodowej, za przewinienie zawodowe, lub komisji dyscyplinarnej za czyn popełniony z niskich pobudek, 5) choroby lub innych okoliczności uniemożliwiających pełnienie funkcji członka Komisji przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. § 8. Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych - po zasięgnięciu opinii Komisji - powołuje i odwołuje Przewodniczącego Komisji oraz jego zastępcę spośród członków Komisji. § 9. 1. Członek Komisji, przy wykonywaniu swojej funkcji, jest niezależny od organów administracji publicznej oraz od jednostek organizacyjnych wymienionych w § 2 ust. 1. 2. Członek Komisji jest zobowiązany do zachowania tajemnicy służbowej. § 10. Komisja działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych. § 11. Do zadań Komisji należy: 1) ustalanie ogólnych zasad funkcjonowania lokalnych komisji etycznych do spraw doświadczeń na zwierzętach, zwanych dalej "lokalnymi komisjami", a także zasad wydawania przez nie opinii w sprawie dopuszczalności przeprowadzania doświadczeń i testów na zwierzętach, 2) powoływanie lokalnych komisji, 3) rozpatrywanie odwołań od opinii lokalnych komisji i wydawanie opinii w sprawie dopuszczalności przeprowadzania doświadczeń i testów na zwierzętach, 4) zajmowanie stanowiska w sprawach dotyczących doświadczeń i testów na zwierzętach oraz formułowanie w tych sprawach wniosków do właściwych organów, organizacji lub jednostek organizacyjnych, w szczególności wydawanie opinii o możliwości uzyskania celów naukowych lub diagnostycznych przy pomocy metod alternatywnych, a także o zgodności przeprowadzanych doświadczeń i testów na zwierzętach z zaleceniami i dyrektywami Unii Europejskiej. § 12. Przewodniczący Komisji organizuje jej pracę, a w szczególności wyznacza terminy posiedzeń i składy zespołów opracowujących projekty opinii w poszczególnych sprawach, dba o prawidłowość i sprawność działania Komisji oraz reprezentuje ją na zewnątrz. § 13. Przewodniczący Komisji przedstawia Przewodniczącemu Komitetu Badań Naukowych coroczne sprawozdanie z działalności Komisji w terminie do dnia 31 marca. § 14. Komisja powołuje lokalne komisje opiniujące dopuszczalność doświadczeń i testów na zwierzętach, przeprowadzanych w szkołach wyższych, jednostkach badawczo-rozwojowych, placówkach naukowych Polskiej Akademii Nauk, urzędowych laboratoriach weterynaryjnych oraz placówkach produkujących leki i biopreparaty. § 15. 1. W zależności od potrzeb, lokalne komisje działają w szczególności jako komisje międzyuczelniane, międzyinstytutowe lub wspólne - dla dwóch lub więcej jednostek organizacyjnych, a także jako komisje uczelniane. 2. Komisja ustala właściwość miejscową poszczególnych lokalnych komisji, uwzględniając, w miarę możliwości, wnioski zainteresowanych jednostek organizacyjnych. 3. Komisja określa siedzibę lokalnej komisji po uprzednim uzyskaniu na to zgody kierownika właściwej jednostki organizacyjnej wymienionej w § 2 ust. 1 pkt 1 lub 2 albo właściwego wojewody. § 16. 1. W skład lokalnych komisji, liczących w zależności od potrzeb od 5 do 15 członków, wchodzą przedstawiciele nauk biologicznych, medycznych, weterynaryjnych i humanistycznych oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. 2. W skład każdej lokalnej komisji wchodzą przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, w liczbie nie mniejszej niż jedna piąta składu tej komisji. § 17. Komisja ustala listy kandydatów na członków poszczególnych lokalnych komisji, na podstawie propozycji zgłoszonych przez jednostki organizacyjne wymienione w § 2 ust. 1 pkt 1-3. § 18. 1. Komisja powołuje członków poszczególnych lokalnych komisji z list kandydatów, o których mowa w § 17. 2. Komisja wyznacza przewodniczących lokalnych komisji oraz ich zastępców spośród członków tych komisji, powołanych w trybie określonym w ust. 1. § 19. 1. Członków lokalnej komisji powołuje się na cztery lata. 2. Funkcji członka lokalnej komisji nie może pełnić osoba, która była członkiem tej komisji przez dwie kolejne kadencje. § 20. Do lokalnych komisji oraz do przewodniczących i członków tych komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 2 ust. 2 i 3, § 3, 5, 7, 9 i 12. § 21. Do zadań lokalnej komisji należy: 1) wydawanie opinii o dopuszczalności przeprowadzania doświadczeń lub testów na zwierzętach oraz określanie warunków i procedur przeprowadzania tych doświadczeń i testów, w tym także wydawanie opinii o możliwości uzyskania celów naukowych lub diagnostycznych bez konieczności przeprowadzania doświadczeń lub testów na zwierzętach, przy pomocy metod alternatywnych, 2) wyrażanie zgody na przeprowadzanie doświadczeń i prac badawczych powodujących ból lub inne cierpienia zwierząt, 3) wydawanie opinii o warunkach bytowych w hodowlach zwierząt laboratoryjnych i zwierzętarniach. § 22. 1. Lokalna komisja powinna wydać opinię lub zgodę, o której mowa w § 21, przed upływem jednego miesiąca od dnia otrzymania wniosku o wydanie tej opinii lub zgody, wraz z załączoną dokumentacją dotyczącą sprawy. 2. Przewodniczący lokalnej komisji może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o 14 dni, jeżeli opinia dotyczy sprawy szczególnie skomplikowanej lub wymaga sporządzenia specjalistycznych ekspertyz. 3. Jeżeli lokalna komisja nie wydała opinii w terminie określonym w ust. 2, przewodniczący tej komisji niezwłocznie przekazuje sprawę Komisji w celu wydania opinii. 4. Od opinii wydanej na podstawie ust. 3 nie przysługuje odwołanie; przy ustalaniu opinii stosuje się odpowiednio przepisy § 31-33. § 23. 1. Lokalna komisja funkcjonuje i wydaje opinie według ogólnych zasad, ustalonych przez Komisję na podstawie § 11 pkt 1. 2. W razie potrzeby, lokalna komisja może w uchwalonym przez siebie regulaminie ustalić własne szczegółowe zasady funkcjonowania i wydawania opinii. § 24. 1. Przewodniczący lokalnej komisji może wyznaczyć zespół przygotowujący projekt opinii. Zespół ustala projekt opinii większością głosów. 2. Członek zespołu opiniującego może złożyć opinię odrębną, którą wraz z uzasadnieniem dołącza się do akt sprawy. 3. Projekt opinii podpisują przewodniczący i członkowie zespołu opiniującego, z zastrzeżeniem ust. 2. § 25. Przewodniczący lokalnej komisji przedstawia Komisji coroczne sprawozdanie z działalności lokalnej komisji w terminie do dnia 15 lutego. § 26. 1. Na posiedzenia zespołów rozpatrujących poszczególne sprawy lub na posiedzenia lokalnej komisji, w razie potrzeby, przewodniczący komisji może zapraszać ekspertów lub inne osoby, jeżeli ich wyjaśnienia są niezbędne do ustalenia opinii. 2. Lokalna komisja może rozpatrywać sprawy na posiedzeniach wyjazdowych. § 27. 1. Przewodniczący lokalnej komisji może zażądać od osób lub jednostek organizacyjnych, które wystąpiły z wnioskiem o wydanie opinii, przedstawienia dokumentacji lub wyjaśnień niezbędnych do wydania opinii. 2. Jeżeli do ustalenia opinii jest niezbędna specjalistyczna ekspertyza, przewodniczący lokalnej komisji może zlecić jej opracowanie na piśmie, na podstawie umowy z właściwym ekspertem lub specjalistyczną jednostką organizacyjną. Sporządzenie ekspertyzy nie może być zlecone osobom lub jednostkom organizacyjnym, których dotyczy wniosek o wydanie opinii przez komisję lokalną. § 28. 1. Na podstawie projektu opinii sporządzonego przez zespół opiniujący oraz całości dokumentacji dotyczącej sprawy i uzyskanych wyjaśnień lokalna komisja na posiedzeniu, przy obecności co najmniej 2/3 członków, większością głosów ustala ostateczną treść opinii o dopuszczalności przeprowadzania doświadczeń lub testów na zwierzętach. 2. W części obrad lokalnej komisji lub jej zespołu opiniującego, dotyczącej ustalenia treści opinii, nie mogą uczestniczyć osoby, których dotyczy wydawana opinia, kierownik jednostki organizacyjnej, w której mają być przeprowadzane doświadczenia lub testy na zwierzętach określone we wniosku o sporządzenie opinii, a także osoby nie wchodzące w skład tej komisji. 3. Opinię podpisują przewodniczący oraz członkowie lokalnej komisji, z zastrzeżeniem ust. 4. 4. Do członków lokalnej komisji ustalających ostateczną treść opinii stosuje się przepisy § 24 ust. 2 i 3. § 29. 1. Opinia powinna w sposób jednoznaczny wskazywać, czy przeprowadzanie doświadczeń lub testów na zwierzętach jest dopuszczalne. 2. W razie wydania pozytywnej opinii w sprawie przeprowadzania doświadczeń lub testów na zwierzętach, lokalna komisja w opinii określa warunki i procedurę przeprowadzania tych doświadczeń lub testów, a jeżeli warunki te oraz procedurę określono we wniosku, może uznać je za integralną część opinii. 3. Opinia wymaga pisemnego uzasadnienia. 4. Lokalna komisja bezzwłocznie przekazuje opinię wnioskodawcy oraz kierownikowi jednostki organizacyjnej uprawnionemu do wydania lub cofnięcia indywidualnego zezwolenia na przeprowadzanie doświadczeń lub testów na zwierzętach, których dotyczy ta opinia, oraz zwraca otrzymaną dokumentację. § 30. 1. Odwołanie od opinii lokalnej komisji może złożyć: 1) kierownik jednostki organizacyjnej, której dotyczy opinia lokalnej komisji o niedopuszczalności przeprowadzania w tej jednostce doświadczeń lub testów na zwierzętach, 2) osoba, która złożyła wniosek o wydanie tej opinii. 2. Odwołanie składa się za pośrednictwem lokalnej komisji, która wydała opinię, w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania tej opinii. 3. Do odwołania powinna być załączona opinia właściwej lokalnej komisji oraz dokumentacja dotycząca sprawy, umożliwiająca ustalenie opinii przez Komisję. § 31. 1. Odwołanie od opinii lokalnej komisji rozpatruje pięcioosobowy zespół, wyznaczony przez Przewodniczącego Komisji, opracowujący projekt opinii. W skład zespołu powinien wchodzić członek Komisji, o którym mowa w § 1 ust. 3 pkt 2. 2. Przewodniczący Komisji może zarządzić opracowanie projektu opinii w sprawie szczególnie skomplikowanej w składzie siedmioosobowym lub dziewięcioosobowym. 3. Wyznaczony zespół opiniujący ustala projekt opinii większością głosów. 4. Do członków zespołu opiniującego stosuje się odpowiednio przepisy § 24 ust. 2 i 3. § 32. 1. Opinia powinna być ustalona przed upływem dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, spełniającego wymagania określone w § 30 ust. 2 i 3. 2. Przewodniczący Komisji może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o jeden miesiąc, jeżeli opinia dotyczy sprawy szczególnie skomplikowanej lub wymaga sporządzenia specjalistycznych ekspertyz. § 33. Do Komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 26-29. § 34. 1. Za udział w posiedzeniu Komisji Przewodniczący i członkowie Komisji otrzymują wynagrodzenie w wysokości: 1) Przewodniczący Komisji - 40%, 2) członkowie Komisji - 30% - najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ogłoszonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie odrębnych przepisów. 2. Osobom zaproszonym do udziału w pracach Komisji przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla członków Komisji. 3. Zamiejscowym członkom Komisji i osobom, o których mowa w ust. 2, przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży i zakwaterowania, na zasadach określonych w przepisach w sprawie ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. § 35. Obsługę prac Komisji, polegającą w szczególności na zapewnieniu obsługi organizacyjnej i administracyjno-biurowej, zapewnia urząd Komitetu Badań Naukowych. § 36. Wydatki związane z działalnością Komisji są pokrywane z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych (z działu 91 - Administracja państwowa). § 37. 1. Za udział w posiedzeniu lokalnej komisji przewodniczący i członkowie tej komisji otrzymują wynagrodzenie w wysokości: 1) przewodniczący - 30%, 2) członkowie - 20% - najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników ogłoszonego przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie odrębnych przepisów. 2. Do osób uczestniczących w posiedzeniach lokalnej komisji stosuje się odpowiednio przepisy § 34 ust. 2 i 3. § 38. 1. Obsługę prac lokalnej komisji, polegającą w szczególności na zapewnieniu obsługi organizacyjnej i administracyjno-biurowej, zapewnia jednostka organizacyjna, w której działa ta komisja. 2. Jednostki organizacyjne, na których rzecz działa lokalna komisja międzyuczelniana, międzyinstytutowa lub wspólna, mogą wspólnie zapewniać obsługę prac komisji na zasadach określonych w zawartym przez nie porozumieniu. § 39. 1. Wydatki związane z działalnością lokalnej komisji, obejmujące wydatki majątkowe oraz wydatki bieżące, w tym w szczególności wynagrodzenia za udział w posiedzeniach, koszty diet, podróży i zakwaterowania, koszty obsługi administracyjnej oraz koszty zleconych ekspertyz, są finansowane przez jednostkę organizacyjną zapewniającą obsługę prac tej komisji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Wydatki związane z działalnością lokalnej komisji są pokrywane z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych (z działu 91 - Administracja państwowa), na podstawie umowy określającej zakres finansowania, zawartej przez urząd Komitetu Badań Naukowych z właściwą jednostką organizacyjną zapewniającą obsługę prac lokalnej komisji. § 40. Kandydatów na członków Komisji i lokalnych komisji pierwszej kadencji zgłaszają jednostki organizacyjne wymienione w § 2 ust. 1 na zgłoszeniu kandydatów, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia. § 41. 1. Doświadczenia i testy na zwierzętach prowadzone w ramach badań naukowych, zgodnie z zezwoleniami wydanymi przez kierowników właściwych jednostek organizacyjnych na podstawie dotychczasowych przepisów, mogą być kontynuowane w okresie nie dłuższym niż dwa lata od dnia wejścia w życie rozporządzenia. 2. Kierownicy jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, zawiadamiają właściwą lokalną komisję o kontynuowanych doświadczeniach lub testach na zwierzętach. § 42. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 39 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. i dotyczy pokrywania z budżetu państwa wydatków poniesionych po dniu 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 1999 r. (poz. 361) Zgłoszenie kandydata do Krajowej Komisji Etycznej do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach* do lokalnej komisji etycznej do spraw doświadczeń na zwierzętach* Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wykazu przedsiębiorstw górniczych oraz przedsiębiorstw robót górniczych. (Dz. U. Nr 38, poz. 362) Na podstawie art. 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się wykaz: 1) przedsiębiorstw górniczych, o których mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112), zwanej dalej "ustawą", stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) przedsiębiorstw robót górniczych, o których mowa w: a) art. 10 ustawy, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia, b) art. 19 ust. 1 pkt 2-4 ustawy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 14 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 362) Załącznik nr 1 WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW GÓRNICZYCH 1. Bytomska Spółka Węglowa S.A. 2. Gliwicka Spółka Węglowa S.A. 3. Jastrzębska Spółka Węglowa S.A. 4. Katowicki Holding Węglowy S.A. 5. Nadwiślańska Spółka Węglowa S.A. 6. Rudzka Spółka Węglowa S.A. 7. Rybnicka Spółka Węglowa S.A. 8. Kopalnia Węgla Kamiennego "Bogdanka" S.A. 9. Kopalnia Węgla Kamiennego "Budryk" S.A 10. Kopalnia Węgla Kamiennego "Jan Kanty" S.A. 11. Kopalnia Węgla Kamiennego "Porąbka-Klimontów" S.A. 12. Kopalnia Węgla Kamiennego "Saturn" S.A. 13. Kopalnia Węgla Kamiennego "Sosnowiec" S.A. 14. Kopalnia Węgla Kamiennego "Żory" S.A. w likwidacji 15. Zakład Wydobywczo-Przeróbczy Antracytu S.A. w upadłości 16. Kopalnia Węgla Kamiennego "Andaluzja" Sp. z o.o. w likwidacji 17. Kopalnia Węgla Kamiennego "Centrum-Szombierki" Sp. z o.o. 18. Kopalnia Węgla Kamiennego "Grodziec" Sp. z o.o. w likwidacji 19. Kopalnia Węgla Kamiennego "Jowisz" Sp. z o.o. w likwidacji 20. Kopalnia Węgla Kamiennego "Julian" Sp. z o.o. 21. Kopalnia Węgla Kamiennego "Kazimierz-Juliusz" Sp. z o.o. 22. Kopalnia Węgla Kamiennego "Niwka-Modrzejów" Sp. z o.o. 23. Kopalnia Węgla Kamiennego "Paryż" Sp. z o.o. w likwidacji 24. Kopalnia Węgla Kamiennego "Powstańców Śląskich" Sp. z o.o. w likwidacji 25. Kopalnia Węgla Kamiennego "Pstrowski" Sp. z o.o. w likwidacji 26. Kopalnia Węgla Kamiennego "Siemianowice" Sp. z o.o. 27. Zakład Górniczy "Wojkowice" Sp. z o.o. 28. Zakład Wydobywczy Surowców Mineralnych "Jadwiga" Sp. z o.o. 29. Zakład Górniczy "Brzeziny" Sp. z o.o. 30. Zakład Górniczy "Bytom 1" Sp. z o.o. 31. Kopalnia Węgla Kamiennego "Bobrek-Miechowice" Sp. z o.o. 32. Kopalnia Węgla Kamiennego "Rozbark" Sp. z o.o. 33. Kopalnia Węgla Kamiennego "Nowa Ruda" 34. Wałbrzyskie Kopalnie Węgla Kamiennego Załącznik nr 2 WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW ROBÓT GÓRNICZYCH 1. Przedsiębiorstwo Budowy Szybów S.A. w Bytomiu 2. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych S.A. w Bytomiu 3. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych S.A. w Gliwicach 4. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "ROW" S.A. w upadłości w Jastrzębiu-Zdroju 5. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "ROW" w Rybniku Załącznik nr 3 WYKAZ PRZEDSIĘBIORSTW ROBÓT GÓRNICZYCH 1. Przedsiębiorstwo Budowy Szybów S.A. w Bytomiu 2. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych S.A. w Bytomiu 3. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych S.A. w Gliwicach 4. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "ROW" S.A. w upadłości w Jastrzębiu-Zdroju 5. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "ROW" w Rybniku 6. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "Wałbrzych" w upadłości 7. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "Mysłowice" w upadłości 8. Bytomski Zakład Usług Górniczych Sp. z o.o. 9. Gliwicki Zakład Usług Górniczych Sp. z o.o. 10. Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "Mysłowice" Sp. z o.o. 11. Katowickie Przedsiębiorstwo Robót Górniczych S.A. w upadłości Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 28 kwietnia 1999 r. w sprawie ustalenia świadczeń przedemerytalnych dla osób zwolnionych z przyczyn dotyczących zakładu pracy z podmiotów gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. (Dz. U. Nr 38, poz. 363) Na podstawie art. 37k ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Osoby spełniające warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych, określone w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126), zwanej dalej "ustawą", zatrudnione w podmiotach gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, które do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez zakłady pracy wymienione w: 1) załączniku nr 1 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub 2) załączniku nr 2 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 31 lat dla kobiet i 36 lat dla mężczyzn, lub 3) załączniku nr 3 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 32 lata dla kobiet i 37 lat dla mężczyzn, lub 4) załączniku nr 4 do rozporządzenia - osiągnęły okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 33 lata dla kobiet i 38 lat dla mężczyzn, są uprawnione do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w art. 37k ust. 9 pkt 1 ustawy, w wysokości kwoty emerytury określonej w decyzji organu rentowego ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego, z zastrzeżeniem art. 37j ust. 2 i 3 ustawy, tj. w wysokości nie niższej niż wysokość zasiłku przedemerytalnego. 2. Uprawnienie do świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, dotyczy osób zatrudnionych w podmiotach gospodarki narodowej objętych programem restrukturyzacji przemysłu obronnego i wsparcia w zakresie modernizacji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, z którymi w okresie restrukturyzacji zatrudnienia przewidzianej tym programem, tj. po dniu 9 lutego 1999 r. i przed dniem 1 stycznia 2001 r., został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy przez zakłady pracy wymienione w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia, z tym że: 1) osoby, z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 9 lutego 1999 r., uprawnione i pobierające w dniu wejścia w życie rozporządzenia zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek przedemerytalny, spełniające w dniu rozwiązania stosunku pracy warunki określone w ust. 1, są uprawnione do świadczenia przedemerytalnego w wysokości, o której mowa w ust. 1, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku i dokumentów niezbędnych do ustalenia tego uprawnienia, 2) osoby, z którymi stosunek pracy został rozwiązany po dniu 9 lutego 1999 r., uprawnione i pobierające w dniu wejścia w życie rozporządzenia świadczenie przedemerytalne, są uprawnione do tego świadczenia w wysokości, o której mowa w ust. 1, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku o ustalenie podwyższonego wymiaru świadczenia przedemerytalnego. § 2. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do osób, o których mowa w § 1, również, gdy w odniesieniu do zakładów pracy wymienionych w załącznikach nr 1-4 do rozporządzenia zajdzie, po dniu 9 lutego 1999 r. i przed dniem 1 stycznia 2001 r., przypadek, o którym mowa w art. 37k ust. 1 pkt 4 ustawy. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 1999 r. (poz. 363) Załącznik nr 1 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 30 LAT DLA KOBIET I 35 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Zakłady Tworzyw Sztucznych "PRONIT" S.A., Pionki 2. Grudziądzkie Zakłady Przemysłu Gumowego "STOMIL" S.A., Grudziądz 3. Zakład Wyrobów Gumowych "HEWEA" Sp. z o.o., Grudziądz 4. Zakłady Metalowe "MESKO" S.A., Skarżysko-Kamienna 5. Zakład Transportowo-Usługowy "MESKO-TRANS" Sp. z o.o., Skarżysko-Kamienna 6. Zakłady Sprzętu Precyzyjnego "NIEWIADÓW" S.A., Niewiadów-Ujazd k. Tomaszowa Maz. 7. Fabryka Artykułów Domowych FAD "Niewiadów" Sp. z o.o., Niewiadów-Ujazd k. Tomaszowa Maz. 8. Fabryka Przyczep "Niewiadów" Sp. z o.o., Niewiadów-Ujazd k. Tomaszowa Maz. 9. Zakłady Metalowe "ŁUCZNIK" S.A., Radom 10. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-MIELEC" S.A., Mielec 11. Zakład Lotniczy "PZL-MIELEC" Sp. z o.o., Mielec 12. Wytwórnia Silników "PZL-MIELEC" Sp. z o.o., Mielec 13. Wytwórnia Aparatury Wtryskowej "PZL-MIELEC" Sp. z o.o., Mielec 14. Zakład Narzędziowy "PZL-MIELEC" Sp. z o.o., Mielec 15. Zakład Utrzymania Ruchu "PZL-MIELEC" Sp. z o.o., Mielec Załącznik nr 2 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 31 LAT DLA KOBIET I 36 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Zakłady Tworzyw Sztucznych "GAMRAT" S.A., Jasło 2. Zakład Mechaniki i Automatyki "GAMRAT" Sp. z o.o., Jasło 3. Zakłady Mechaniczne "ŁUCZNIK-ZWOLEŃ" Sp. z o.o., Zwoleń 4. Huta "STALOWA WOLA" S.A., Stalowa Wola 5. HSW-Zakład Mechaniczny Sp. z o.o., Stalowa Wola 6. HSW-Zakład Narzędziownia Sp. z o.o., Stalowa Wola 7. HSW-Zakład Zespołów Napędowych Sp. z o.o., Stalowa Wola 8. Zakłady Metalowe "DEZAMET" S.A., Nowa Dęba 9. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "Tomaszów Lubelski" Sp. z o.o., Tomaszów Lubelski 10. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-ŚWIDNIK" S.A., Świdnik 11. "Zakład Narzędziowy w Świdniku" Sp. z o.o., Świdnik 12. Lotnicze Przedsiębiorstwa Usługowe "HELISECO" Sp. z o.o., Świdnik 13. "Zakład Produkcji Cywilnej w Świdniku" Sp. z o.o., Świdnik 14. Zawierciańska Fabryka Maszyn "ZAFAMA" Sp. z o.o., Zawiercie 15. Fabryka Łożysk Tocznych "KRAŚNIK" S.A., Kraśnik 16. Zakład Mechaniczny "BUMAR-MIKULCZYCE" S.A., Zabrze 17. Zakład Tworzyw Sztucznych "NITRON" S.A., Krupski Młyn 18. Zakłady Mechaniczne "BUMAR-ŁABĘDY" S.A., Gliwice 19. Zakłady Tworzyw Sztucznych "ERG-BIERUŃ" S.A., Bieruń Załącznik nr 3 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 32 LATA DLA KOBIET I 37 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Zakład Mechaniczny "PZL-WOLA" Sp. z o.o., Siedlce 2. Zakłady Mechaniczne "TARNÓW" S.A., Tarnów 3. Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego "MASK-POL" S.A., Konieczki, poczta Panki 4. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-KALISZ" S.A., Kalisz Załącznik nr 4 ZAKŁADY PRACY, W KTÓRYCH NASTĄPIŁO ROZWIĄZANIE STOSUNKU PRACY Z PRZYCZYN DOTYCZĄCYCH TYCH ZAKŁADÓW Z OSOBAMI, KTÓRE OSIĄGNĘŁY OKRES UPRAWNIAJĄCY DO EMERYTURY, WYNOSZĄCY CO NAJMNIEJ 33 LATA DLA KOBIET I 38 LAT DLA MĘŻCZYZN: 1. Tłocznia Metali "PRESSTA" S.A., Bolechowo 2. Kombinat "PZL-HYDRAL" S.A., Wrocław 3. Zakłady Produkcji Hydrauliki "Strzelin" Sp. z o.o., Strzelin 4. Zakłady "Hydral-Kom" Sp. z o.o., Wrocław 5. Zakłady Mechaniczne "PZL-Wola" S.A., Warszawa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 9 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego. (Dz. U. Nr 38, poz. 364) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa. § 2. Klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego dokonuje się ze względu na: 1) przedmiot i okresy zapadalności, 2) rodzaj wierzyciela. § 3. Tytuły dłużne zaliczane do państwowego długu publicznego, sklasyfikowane zgodnie z § 2 pkt 1, dzielą się na: 1) papiery wartościowe (poza papierami udziałowymi) dopuszczone do publicznego obrotu, dla których istnieje płynny rynek wtórny, w tym: a) papiery wartościowe, z wyjątkiem pochodnych instrumentów finansowych, z uwzględnieniem podziału na: - krótkoterminowe papiery wartościowe - o pierwotnym terminie wykupu krótszym niż rok (bony, obligacje, bony komercyjne, pozostałe papiery wartościowe), - długoterminowe papiery wartościowe - o pierwotnym terminie wykupu nie krótszym niż rok (obligacje, pozostałe papiery wartościowe), b) pochodne instrumenty finansowe, 2) pożyczki (w tym papiery wartościowe, których zbywalność jest ograniczona), z uwzględnieniem podziału na: a) krótkoterminowe (o pierwotnym terminie spłaty krótszym niż rok lub podlegające spłacie na żądanie), b) długoterminowe (o pierwotnym terminie spłaty nie krótszym niż rok), 3) kredyty, z uwzględnieniem podziału na: a) krótkoterminowe (o pierwotnym terminie spłaty krótszym niż rok), b) długoterminowe (o pierwotnym terminie spłaty nie krótszym niż rok), 4) przyjęte depozyty, w tym: a) depozyty zbywalne (natychmiast wymienialne), b) inne depozyty, które nie mogą być używane do dokonywania płatności, 5) inne zobowiązania (wymagalne), w tym: a) zobowiązania jednostek budżetowych, b) zobowiązania pozostałych jednostek sektora finansowych publicznych, w szczególności wynikające z ustaw i orzeczeń sądu oraz udzielonych poręczeń i gwarancji. § 4. Tytuły dłużne, o których mowa w § 3, należy wyróżniać, dla zidentyfikowania rodzaju wierzyciela, literami: 1) K - dla długu krajowego (dług wobec rezydentów), 2) Z - dla długu zagranicznego (dług wobec nierezydentów). § 5. Tytuły dłużne zaliczane do państwowego długu publicznego, sklasyfikowane zgodnie z § 2 pkt 2, dzielą się na: 1) dług krajowy - obejmujący zadłużenia powstałe w stosunku do: a) jednostki sektora finansów publicznych, w tym: - jednostki sektora rządowego, - jednostki sektora samorządowego, b) banku centralnego, c) banku komercyjnego, d) innego wierzyciela, 2) dług zagraniczny - obejmujący zadłużenia powstałe w stosunku do: a) międzynarodowej instytucji finansowej, b) rządu zagranicznego, c) innego wierzyciela, w tym zagranicznego banku komercyjnego. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 38, poz. 365) Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) zarządza się, co następuje: § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) jednostce samorządu terytorialnego - rozumie się przez to odpowiednio: gminę, powiat, miasto na prawach powiatu, województwo, 2) organie stanowiącym jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to odpowiednio: radę gminy, radę powiatu, radę miasta na prawach powiatu, sejmik województwa, 3) klasyfikacji budżetowej - rozumie się przez to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 1991 r. w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 39, poz. 169, Nr 60, poz. 257, Nr 69, poz. 297 i Nr 81, poz. 356, z 1992 r. Nr 22, poz. 91 i Nr 103, poz. 523, z 1993 r. Nr 42, poz. 194, Nr 59, poz. 276 i Nr 109, poz. 489, z 1994 r. Nr 9, poz. 33 i Nr 66, poz. 286, z 1995 r. Nr 29, poz. 148 i Nr 153, poz. 783, z 1996 r. Nr 37, poz. 162 i Nr 116, poz. 556, z 1997 r. Nr 22, poz. 116, Nr 100, poz. 626 i Nr 151, poz. 999 oraz z 1998 r. Nr 161, poz. 1081). § 2. 1. Zarząd jednostki samorządu terytorialnego sporządza i przekazuje w dwóch egzemplarzach - do właściwej terytorialnie regionalnej izby obrachunkowej - kwartalne sprawozdania z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zwane dalej "sprawozdaniami", w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po upływie kwartału, za który sporządzane jest sprawozdanie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Zarząd powiatu, zarząd miasta na prawach powiatu oraz zarząd województwa łącznie ze sprawozdaniem, o którym mowa w ust. 1, sporządzonym za: 1) I i III kwartał - składa jeden egzemplarz miesięcznego sprawozdania o dochodach i wydatkach budżetowych, oznaczonego symbolem Rb-25, sporządzonego odpowiednio za okres sprawozdawczy od początku roku do końca marca i od początku roku do końca września, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 164, poz. 1175), zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r.", 2) II kwartał - składa jeden egzemplarz półrocznego sprawozdania o dochodach budżetowych oznaczonego symbolem Rb-27 oraz sprawozdania o wydatkach budżetowych oznaczonego symbolem Rb-28, sporządzonych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r. 3. Regionalna izba obrachunkowa kontroluje sprawozdania, o których mowa w ust. 1, pod względem rachunkowym i formalnym oraz przekazuje oryginały sprawozdań do Ministerstwa Finansów, w terminie do 15 dnia drugiego miesiąca następującego po upływie okresu sprawozdawczego, za który sporządzane jest sprawozdanie, a sprawozdania, o których mowa w ust. 2, sporządzone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1998 r., przekazuje do Ministerstwa Finansów niezwłocznie po ich otrzymaniu. 4. Sprawozdania sporządza się według wzorów, stanowiących załączniki do rozporządzenia, odpowiednio dla: 1) gminy - załącznik nr 1, 2) powiatu - załącznik nr 2, 3) miasta na prawach powiatu - załącznik nr 3, 4) województwa - załącznik nr 4. 5. Organ wykonawczy Związku Komunalnego m.st. Warszawy sporządza sprawozdanie według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia i przekazuje je zgodnie z ust. 1. § 3. 1. Kwoty w sprawozdaniach wykazuje się w pełnych złotych. 2. Sprawozdania należy sporządzać w sposób czytelny i trwały. Podpisy na sprawozdaniu składa się odręcznie. 3. Sprawozdania powinny być sporządzane rzetelnie i prawidłowo pod względem merytorycznym i formalno-rachunkowym. 4. Dane w sprawozdaniach wykazuje się narastająco od początku roku do końca okresu sprawozdawczego, za które sporządzane jest sprawozdanie. § 4. 1. W kolumnie "Plan według uchwał organów ..." wykazuje się dane w kwotach wynikających z planu po ewentualnych zmianach. 2. Wykazane przez jednostki samorządu terytorialnego w sprawozdaniach kwoty dotacji celowych, otrzymanych z budżetu państwa na zadania z zakresu administracji rządowej oraz na zadania własne, powinny być zgodne z danymi o dotacjach przekazanych przez dysponentów części budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W sprawozdaniach za IV kwartał jednostki samorządu terytorialnego wykazują wysokość otrzymanych dotacji, po potrąceniu zwrotów dokonanych do dnia 15 stycznia roku następującego po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie. 4. Kwoty subwencji ogólnej i jej poszczególnych części, wykazane w sprawozdaniach w kolumnie "Plan według uchwał organów ...", powinny być zgodne z ostatnim zawiadomieniem Ministra Finansów o wysokości kwot tej subwencji ustalonych dla jednostki samorządu terytorialnego. 5. W sprawozdaniu w kolumnie 4 "Wykonanie", w części A "Dochody ogółem", wykazuje się wszystkie wpływy za dany okres sprawozdawczy, łącznie z wpływami "w drodze". Przepisy ust. 2 oraz § 5 stosuje się odpowiednio. 6. Nadwyżka budżetowa, kredyt, pożyczka, środki pochodzące z prywatyzacji jednostek samorządu terytorialnego oraz środki pochodzące ze sprzedaży papierów wartościowych, wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, mogą stanowić jedno ze źródeł sfinansowania deficytu budżetowego w danym roku budżetowym, nie mogą natomiast być ujmowane po stronie dochodów w budżecie jednostki samorządu terytorialnego. 7. Do wydatków budżetowych nie zalicza się wartości nominalnej: 1) spłaconych kredytów i pożyczek, 2) wykupionych papierów wartościowych wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, 3) udzielonych pożyczek. Do wydatków budżetowych nie zalicza się także środków z prywatyzacji, wykorzystanych na pokrycie deficytu. 8. Wpływy z podatku rolnego, leśnego i podatku od nieruchomości, pobierane w formie łącznego zobowiązania pieniężnego, wykazuje się w kwotach odrębnych dla poszczególnych podatków. Odrębne kwoty każdego z tych podatków ustala się przy pomocy wskaźników, wyliczonych na podstawie rejestru wymiarowego oraz rejestru przypisów i odpisów, stanowiących udział poszczególnych podatków w łącznym zobowiązaniu pieniężnym. § 5. 1. W sprawozdaniach, sporządzanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego za I, III i IV kwartał, dane - zamieszczone w kolumnie 4 "Wykonanie", dotyczące dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i przekazywanych na rzecz budżetu jednostki samorządu terytorialnego - powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w sporządzanych przez urzędy skarbowe dla danej jednostki samorządu terytorialnego sprawozdaniach jednostkowych Rb-25 o dochodach i wydatkach budżetowych, w rubryce "Wykonanie od początku roku". 2. W sprawozdaniach, sporządzanych przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego za II kwartał, dane - zamieszczone w kolumnie 4 "Wykonanie", dotyczące dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe i przekazywanych na rzecz budżetu jednostki samorządu terytorialnego - powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w sporządzanych przez urzędy skarbowe sprawozdaniach jednostkowych Rb-27 w rubryce "Wykonanie", a dane dotyczące udziałów gmin oraz województw we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, mających siedzibę na terenie gminy lub województwa, stanowiących dochód budżetu państwa - powinny być zgodne z danymi wykazywanymi w rubryce "Należności" sprawozdań sporządzanych dla danej gminy lub województwa przez urzędy skarbowe. 3. Dane ze sprawozdań z kolumny 4 "Wykonanie" - dotyczące dochodów z tytułu udziałów jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, przekazanych z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki właściwych budżetów jednostek samorządu terytorialnego - powinny być zgodne z przelewami otrzymanymi z rachunku centralnego (łącznie z przelewem otrzymanym w miesiącu następnym po upływie okresu sprawozdawczego) za okres, którego sprawozdanie dotyczy. 4. W sprawozdaniu z wykonania budżetu gminy, w kolumnie 4 "Wykonanie", nie ujmuje się skutków wykorzystania szczególnych przypadków wygaśnięcia zobowiązań podatkowych, o których mowa w art. 65 i art. 66 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95). Skutki te powinny być wykazane w załączniku nr 1 i 3 do rozporządzenia, w kolumnie 7 "Potrącenia". § 6. 1. W części B "Wydatki" - przez wydatki majątkowe rozumie się: wydatki na zakup i objęcie akcji oraz wniesienie wkładów do spółek prawa handlowego, wydatki inwestycyjne, łącznie z dotacjami przeznaczonymi na zadania inwestycyjne, zgodnie z klasyfikacją budżetową. 2. W części "Wydatki bieżące" w pozycji "Dotacje" wykazuje się wszystkie dotacje przeznaczone na zadania bieżące, zgodnie z klasyfikacją budżetową. 3. W pozycji "Wynagrodzenia" wykazuje się dane o wydatkach z tytułu wynagrodzeń objętych § 11-15 i § 17 klasyfikacji budżetowej. 4. W pozycji "Pochodne od wynagrodzeń" wykazuje się składki na ubezpieczenia społeczne, obciążające pracodawcę, oraz składki na Fundusz Pracy, o których mowa w § 41 i 42 klasyfikacji budżetowej. § 7. 1. W załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia w kolumnie 5 sprawozdania "Skutki obniżenia górnych stawek podatków obliczone za okres sprawozdawczy" powinny być wykazane kwoty stanowiące różnicę pomiędzy dochodami, jakie gmina mogłaby uzyskać stosując górne stawki podatkowe, a dochodami, jakie gmina uzyskała, stosując niższe stawki uchwalone przez radę gminy. 2. W przypadku zastosowania przez gminę obniżenia górnej stawki różnica pomiędzy stawką górną a przyjętą w uchwale przez radę gminy, przemnożona przez podstawę opodatkowania, powinna być wykazana w kolumnie 5 sprawozdania narastająco: w sprawozdaniu za I kwartał - skutki dotyczące I kwartału, w sprawozdaniu za II kwartał - skutki dotyczące I i II kwartału, w sprawozdaniu za III kwartał - skutki dotyczące I, II i III kwartału, zaś w sprawozdaniu za IV kwartał powinny być wykazane skutki całoroczne. 3. Skutki obniżenia górnych stawek w podatku od nieruchomości wykazują również gminy, w których liczba mieszkańców nie przekracza 15 tysięcy. § 8. 1. W kolumnie 6 sprawozdania "Skutki udzielonych przez gminę: ulg, odroczeń, umorzeń ..." powinny być wykazane kwoty dotyczące skutków udzielonych przez gminę za okres sprawozdawczy: ulg, odroczeń, umorzeń, zwolnień, zaniechania poboru podatków i opłat stanowiących dochód budżetu gminy (bez ulg i zwolnień ustawowych), a także skutki finansowe wynikające ze zwolnień i ulg w podatkach i opłatach wprowadzonych przepisami uchwał rad gmin, wydanymi na podstawie ustawowych upoważnień. Wykazywane w tej kolumnie skutki ulg powinny wynikać z decyzji właściwych organów gminy, w zakresie zarówno bieżących, jak i zaległych należności, z zastrzeżeniem ust. 2. Wykazane kwoty powinny być zgodne z rejestrami przypisów i odpisów, z wyjątkiem decyzji o odroczeniu lub rozłożeniu na raty. 2. W kolumnie 6 nie wykazuje się skutków finansowych wynikających z ugody zawartej w bankowym postępowaniu ugodowym, a także będących wynikiem decyzji podjętych przez samorządowe kolegium odwoławcze jako organ II instancji albo wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. § 9. W części "Dane uzupełniające", dotyczącej stanu zadłużenia jednostek samorządu terytorialnego, w pozycjach odnoszących się do zobowiązań jednostek samorządu terytorialnego według tytułów dłużnych, należy wykazać kwoty zadłużenia w podziale na zadłużenie krótko- i długoterminowe, przy czym przez pojęcie "zadłużenie krótkoterminowe" rozumie się zadłużenie, którego termin spłaty czy też wykupu, liczony od dnia jego zaciągnięcia, jest krótszy niż jeden rok (tj. do 364 dni włącznie), zaś przez pojęcie "zadłużenie długoterminowe" rozumie się zadłużenie, którego termin spłaty czy też wykupu jest nie krótszy niż jeden rok (tj. 365 dni), liczony od dnia jego zaciągnięcia. § 10. 1. Pojęcie wartości nominalnej zobowiązań z tytułów dłużnych określa art. 36 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360), z zastrzeżeniem § 12. 2. Przez wymagalne zobowiązania należy rozumieć wszystkie bezsporne zobowiązania, wynikające z ewidencji księgowej jednostki budżetowej, obciążające budżet, których termin zapłaty minął przed upływem danego okresu sprawozdawczego, a nie są przedawnione ani umorzone. § 11. 1. Przez wartość poręczeń i gwarancji, udzielonych w okresie sprawozdawczym, należy rozumieć nominalną wartość poręczeń i gwarancji, udzielonych w okresie sprawozdawczym, obejmującą łączną wysokość należności głównej oraz należności ubocznych poręczonych lub gwarantowanych. 2. Wartość nominalna niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oznacza kwotę, którą poręczyciel (gwarant) byłby zobowiązany spłacić, gdyby dłużnik, za którego udzielono poręczenia (gwarancji), nie dokonał spłaty zobowiązania samodzielnie, według stanu na koniec okresu sprawozdawczego, przy wyłączeniu wzajemnych zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych. W przypadku kredytów i pożyczek objętych poręczeniami (gwarancjami) uwzględnia się zarówno kwotę świadczenia głównego (kapitału), jak i świadczeń ubocznych (odsetek), o ile zostały objęte poręczeniem (gwarancją). 3. Wartość spłat dokonanych w okresie sprawozdawczym za kredytobiorców (dłużników) z tytułu udzielonych poręczeń lub gwarancji oznacza wartość wydatkowanych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego środków - tytułem spłaty zobowiązań zaciągniętych i nie spłaconych przez dłużników, poręczonych lub gwarantowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego - obejmującą wartość faktycznie spłaconych środków (należności głównej i należności ubocznych) w ramach realizacji umów poręczenia lub gwarancji. 4. Przez wartość należności regresowych, wynikających ze spłat dokonanych za dłużników w ramach realizacji umów poręczenia lub gwarancji, należy rozumieć sumę należności (wierzytelności), przysługujących jednostce samorządu terytorialnego od dłużników, z tytułu spłat dokonanych przez jednostkę samorządu terytorialnego za tych dłużników w wyniku realizacji zawartych umów poręczenia lub gwarancji. Należności te powinny stanowić sumę należności głównej, czyli łączną kwotę dokonanych spłat powiększoną o przysługujące należności uboczne, w szczególności odsetki za zwłokę bądź opóźnienie w spłacie należności. 5. Kwotę zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji, spłaconych w danym roku kalendarzowym przez dłużników oraz poręczycieli lub gwarantów, oblicza się jako sumę spłat zobowiązań objętych poręczeniami lub gwarancjami dokonanych przez poręczycieli lub gwarantów za dłużników oraz sumę zobowiązań objętych poręczeniami i gwarancjami spłaconych samodzielnie przez dłużników (kwota z rubryki F3 powiększona o samodzielne spłaty dokonane przez dłużników w części objętej poręczeniami lub gwarancjami). 6. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, określona w uchwale budżetowej na dany rok, jest to łączna kwota poręczeń i gwarancji, których wysokość określa uchwała budżetowa, o której mowa w art. 52 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360). § 12. Przez wartość zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, udzielonych przez jednostki samorządu terytorialnego, rozumie się wartość nominalną niewymagalnych oraz wymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji, przy wyłączeniu wzajemnych zobowiązań z tego tytułu podmiotów sektora finansów publicznych, z tym że wartość nominalna wymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji oznacza kwotę świadczenia poręczyciela (gwaranta) należną do zapłaty w dniu wymagalności zobowiązania. § 13. Do wyliczenia wartości nominalnej zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją, podlegającego oprocentowaniu według zmiennych stóp procentowych, przyjmuje się stopę procentową obowiązującą: 1) w ostatnim dniu roku budżetowego - w przypadku gdy okres sprawozdawczy dotyczy roku budżetowego, albo 2) w ostatnim dniu kwartału - w przypadku gdy okres sprawozdawczy dotyczy kwartału roku budżetowego. § 14. Do wyliczenia wartości nominalnej zobowiązania jednostek samorządu terytorialnego objętego poręczeniem lub gwarancją, płatnego w walucie obcej, stosuje się średni kurs tej waluty, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski, odpowiednio w terminach, o których mowa w § 13. § 15. Do wyliczenia wartości nominalnej zobowiązania jednostek samorządu terytorialnego, objętego poręczeniem lub gwarancją, których wartość jest nieoznaczona, przyjmuje się prognozowaną wartość zobowiązania, z uwzględnieniem zasady ostrożnej wyceny. § 16. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej gmin (Dz. U. Nr 50, poz. 313). § 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do sprawozdań sporządzanych za okresy sprawozdawcze, poczynając od I kwartału 1999 r. Minister Finansów: w z. H. Wasilewska-Trenkner Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 kwietnia 1999 r. (poz. 365) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 3 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 4 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 16 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat pobieranych przez organy celne. (Dz. U. Nr 38, poz. 366) Na podstawie art. 276 § 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1997 r. w sprawie opłat pobieranych przez organy celne (Dz. U. Nr 139, poz. 937 i z 1998 r. Nr 126, poz. 836) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 6 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1) wykonywanie czynności kontroli celnej: a) badanie dokumentów wymaganych do zgłoszenia celnego 18,- zł, b) przeprowadzenie rewizji celnej 40,- zł, c) przeprowadzanie rewizji celnej towaru wywożonego w obrocie pocztowym 5,- zł za każdą przesyłkę, d) kontrola środków transportu 12,- zł, e) nałożenie zamknięć celnych 6,- zł za każde zamknięcie celne, f) konwojowanie 2,50 zł za 1 km", b) w pkt 2 wyrazy "500,- zł" zastępuje się wyrazami "550,- zł", c) w pkt 5 wyrazy "20,- zł" zastępuje się wyrazami "10,- zł", d) w pkt 6 wyrazy "50,- zł" zastępuje się wyrazami "100,- zł", e) w pkt 7 wyrazy "70,- zł" zastępuje się wyrazami "80,- zł", f) w pkt 8 wyrazy "50,- zł" zastępuje się wyrazami "60,- zł", g) w pkt 9 wyrazy "2.000,- zł" zastępuje się wyrazami "2.200,- zł"; 2) w § 7: a) w pkt 1 wyrazy "150,- zł" zastępuje się wyrazami "170,- zł", b) w pkt 2 wyrazy "1.200,- zł" zastępuje się wyrazami "1.400,- zł", c) w pkt 3 wyrazy "80,- zł" zastępuje się wyrazami "100,- zł", d) w pkt 4 wyrazy "1.000,- zł" zastępuje się wyrazami "1.200,- zł", e) w pkt 5 po wyrazach "za każdą" dodaje się wyraz "rozpoczętą". § 2. W postępowaniach wszczętych i nie zakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się opłaty w dotychczasowej wysokości. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. (Dz. U. Nr 38, poz. 367) Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 marca 1996 r. w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II (Dz. U. Nr 35, poz. 152 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 96 i Nr 105, poz. 662) w § 2 wyrazy "1%" zastępuje się wyrazami "0,5%". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych na przetargach. (Dz. U. Nr 38, poz. 368) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki emitowania obligacji skarbowych oferowanych na przetargach, zwanych dalej "obligacjami", będących skarbowymi papierami wartościowymi. 2. Obligacje mogą być emitowane w szczególności jako obligacje: 1) o zmiennej stopie procentowej, 2) o stałej stopie procentowej, 3) indeksowane, 4) zerokuponowe. 3. Wartość nominalną obligacji oferowanych na przetargach określa list emisyjny. Łączna wartość nominalna obligacji wyemitowanych w danym roku nie może przekroczyć kwot określonych w ustawie budżetowej na dany rok. 4. Każda z emisji obligacji może obejmować wiele serii. 5. Nominał obligacji wynosi 100 zł (sto złotych) bądź wielokrotność tej kwoty. 6. Obligacje są na okaziciela. 7. Warunkiem dojścia emisji do skutku jest podanie listu emisyjnego do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym. Emisja następuje z dniem rozliczenia pieniężnego sprzedaży. 8. Wartość emisji obligacji jest równa wartości nominalnej obligacji sprzedanych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) liście emisyjnym - rozumie się przez to list emisyjny, o którym mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360), 2) dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji - rozumie się przez to dzień, w którym określony zostaje stan posiadania obligacji, w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania w dniu wymagalności świadczeń z tytułu obligacji. § 3. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 4. 1. Obligacje mogą być nabywane przez rezydentów i nierezydentów, będących osobami fizycznymi lub osobami prawnymi, oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi. § 5. 1. Obligacje są oferowane do sprzedaży na jednym lub więcej przetargach, które odbywają się w terminach określonych w liście emisyjnym. 2. Minister Finansów może odstąpić od zorganizowania przetargu bez podania przyczyn. § 6. 1. Sprzedaż obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa wzór oferty przetargowej. § 7. 1. W przetargach mogą brać udział podmioty będące bezpośrednimi uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych co najmniej na jeden dzień przed przetargiem (uczestnicy przetargu), z zastrzeżeniem ust. 2 oraz § 14 ust. 2. 2. Minister Finansów może zawrzeć umowę z wybranymi bezpośrednimi uczestnikami Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, w której przyzna wyłączne prawo składania ofert zakupu na obligacje lub wyłączne prawo do składania ofert zakupu na określone emisje. Informacje o zawarciu umowy Minister Finansów podaje do publicznej wiadomości w dniu podania listu emisyjnego do wiadomości publicznej. 3. Podmioty nie będące uczestnikami przetargu mogą składać oferty zakupu obligacji za pośrednictwem uczestników przetargu. Obowiązek zapłacenia ceny zakupu ciąży na uczestniku przetargu. § 8. 1. Narodowy Bank Polski, w imieniu Ministra Finansów, podaje co najmniej na tydzień przed przetargiem informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) wartość nominalną obligacji przewidywanych do sprzedaży, 3) termin składania ofert (dzień, godzina), 4) warunki emisji, w tym termin wykupu, 5) datę i warunki płatności za obligacje, 6) warunki uczestnictwa w przetargu i sposób udostępnienia wzoru oferty przetargowej. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach masowego przekazu, w szczególności za pomocą bankowych systemów przekazywania informacji. § 9. 1. Uczestnicy przetargu składają oferty zakupu obligacji w dniu przetargu, do godziny ustalonej w liście emisyjnym. 2. W ofercie zakupu uczestnicy przetargu określają wartość nominalną obligacji, które chcą zakupić, oraz podają cenę (z dokładnością do jednego grosza), którą gotowi są zapłacić za obligacje o danej wartości nominalnej (cena przetargowa). 3. Oferta zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu, 2) termin wykupu obligacji, 3) liczbę obligacji w sztukach, 4) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 5) cenę za wartość nominalną jednej obligacji, z dokładnością do jednego grosza, 6) wartość obligacji według ceny przetargowej, 7) numer konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, na które uczestnik nabywa obligacje, 8) numer telefonu, faksu lub adres poczty elektronicznej, 9) stempel firmowy i podpis oferenta. 4. Minimalna wartość nominalna oferty składanej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem nie może być mniejsza od określonej w liście emisyjnym. § 10. 1. Cena zakupu obligacji uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje, tylko w przypadku obligacji, w które należnością uboczną są odsetki, oraz wielkość przyjętej oferty. Sposób wyliczenia ceny zakupu jednej obligacji, wartości odsetek wykupywanych w dniu zapłaty za obligacje oraz ceny zakupu obligacji dla jednej oferty określa załącznik do listu emisyjnego. 2. Uczestnicy przetargów, których oferty zostały przyjęte, są obowiązani zapłacić cenę zakupu za nabyte, w wyniku przyjęcia oferty, obligacje serii o danym terminie wykupu; terminy zapłaty zawiera załącznik do listu emisyjnego. 3. Zapłata ceny zakupu następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. Na podstawie umowy Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z Narodowym Bankiem Polskim zapłata jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków prowadzonych we właściwym departamencie w Narodowym Banku Polskim. Uczestnik przetargu jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A. banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty ceny zakupu. Kwoty niezbędne do rozliczenia powinny zostać zgromadzone na przedmiotowym rachunku w dniu zapłaty, nie później niż do godziny określonej w umowie Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z Narodowym Bankiem Polskim, wskazanej w liście emisyjnym. 4. Obciążenie rachunków, o których mowa w ust. 3, wykorzystywanych do dokonywania rozliczeń oraz uznanie rachunku budżetu państwa odbywa się na podstawie zlecenia Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. § 11. 1. Po upływie terminu składania ofert zakupu obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu. 2. Sposób przyjęcia ofert zakupu obligacji określa list emisyjny. W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta z chwilą przyjęcia ofert, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Uczestnicy przetargu informowani są o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty, za pomocą jednego z dostępnych systemów przekazywania informacji, w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia następnego dnia po przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. § 12. 1. Po przetargu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w § 8 ust. 2, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji oferowanych do sprzedaży, 2) wartość nominalną obligacji, na które otrzymano ofertę zakupu, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty zakupu przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najniższą przyjętą ceną przetargową. § 13. 1. W przypadku częściowego braku pokrycia na właściwym rachunku, o którym mowa w § 10 ust. 3, w sytuacji gdy spośród ofert złożonych przez danego uczestnika przetargu zostały przyjęte co najmniej dwie oferty, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił cenę zakupu za te obligacje, które zgodnie z przyjętymi ofertami mają najwyższe ceny przetargowe. 2. W przypadku częściowego braku pokrycia na właściwym rachunku, o którym mowa w § 10 ust. 3, w sytuacji gdy, oprócz ofert złożonych przez uczestnika przetargu na rachunek własny, przynajmniej jedna oferta jest złożona na rachunek innego podmiotu, a wszystkie ze złożonych ofert mają tę samą cenę przetargową, uznaje się, że uczestnik przetargu zapłacił w pierwszej kolejności cenę zakupu za te obligacje, na które złożył ofertę na rachunek innego podmiotu. 3. W przypadku częściowego braku pokrycia na rachunku, o którym mowa w § 10 ust. 3, uznaje się, że w pierwszej kolejności zapłata za obligacje została dokonana przez uczestnika przetargu nie będącego posiadaczem rachunku, rozliczającego obligacje z wykorzystaniem rachunku, o którym mowa w § 10 ust. 3. 4. W przypadku nieuiszczenia należności w dniu zapłaty i w wysokości wynikającej z ceny zakupu obligacji, od nie zapłaconej kwoty będą naliczane, za każdy dzień uchybienia terminowi, odsetki w wysokości stanowiącej dwukrotność oprocentowania kredytu refinansowego udzielanego przez Narodowy Bank Polski pod zastaw papierów wartościowych (kredyt lombardowy). 5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, wysokość odsetek liczona jest od kwoty wynikającej z różnicy między ceną zakupu obligacji a kwotą umożliwiającą rozliczenie pojedynczej transakcji. Przez pojedynczą transakcję rozumie się zakup obligacji przez uczestnika przetargu, który złożył ofertę na określoną liczbę obligacji po danej cenie na jedno konto depozytowe, prowadzone przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. 6. Nie można dokonać częściowego rozliczenia pojedynczej transakcji. § 14. 1. Jeżeli cena zakupu obligacji, powiększona o należne odsetki, o których mowa w § 13 ust. 4, nie zostanie zapłacona najpóźniej trzeciego dnia następującego po dniu zapłaty (dzień rozliczenia), uważa się, że odstąpiono od nabycia obligacji. 2. W przypadku odstąpienia od nabycia obligacji uczestnik przetargu nie może przez rok brać udziału w przetargach, poczynając od pierwszego przetargu, którego ogłoszenie nastąpiło po dniu wykluczenia. § 15. 1. Oprocentowanie obligacji jest naliczane od wartości nominalnej obligacji, w okresach odsetkowych. 2. Poczynając od dnia wykupu, obligacje nie podlegają oprocentowaniu. § 16. 1. Obligacje są oprocentowane według stopy procentowej określonej w liście emisyjnym. Stopę procentową oraz wysokość należnych odsetek oraz stopę dyskonta oblicza się w sposób określony w liście emisyjnym. 2. Wykaz okresów odsetkowych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek dla obligacji serii o danym terminie wykupu zawiera list emisyjny. 3. Stopa procentowa oraz wartość należnych odsetek od jednej obligacji o danym terminie wykupu jest podawana przez Ministra Finansów do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach przekazu. § 17. Wykup obligacji następuje według ich wartości nominalnej, w dniu określonym w liście emisyjnym. § 18. 1. Minister Finansów może odkupywać obligacje przed upływem terminu, na jaki zostały wyemitowane. 2. Obligacje są odkupywane na jednym lub więcej przetargach, które odbywają się w terminach określonych w liście emisyjnym. 3. Odkup obligacji na przetargach prowadzi Narodowy Bank Polski, na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. 4. Do odkupu obligacji stosuje się odpowiednio przepis § 28 ust. 1 pkt 2. § 19. Uczestnicy przetargu odkupu, o których mowa w § 7, składają oferty sprzedaży obligacji w imieniu własnym lub podmiotów, o których mowa w § 4 ust. 1; w przypadku ofert złożonych w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, sprzedającym obligacje jest podmiot, w imieniu którego uczestnik przetargu złożył ofertę sprzedaży. § 20. 1. Narodowy Bank Polski, w imieniu Ministra Finansów, podaje co najmniej na tydzień przed przetargiem odkupu informację zawierającą w szczególności: 1) datę przetargu, 2) kod obligacji, 3) wartość nominalną obligacji przewidywanych do odkupu, 4) termin składania ofert (dzień, godzina), 5) warunki odkupu, 6) datę i warunki płatności za obligacje, 7) warunki uczestnictwa w przetargu i sposób udostępnienia wzoru oferty przetargowej. 2. Informacja o przetargu jest podawana do wiadomości publicznej w sposób określony w § 8 ust. 2. § 21. 1. Uczestnicy przetargu odkupu składają oferty sprzedaży obligacji w dniu przetargu, do godziny ustalonej w liście emisyjnym. 2. W ofercie sprzedaży uczestnicy przetargu określają wartość nominalną obligacji, które chcą sprzedać, oraz podają cenę (z dokładnością do jednego grosza), które są gotowi przyjąć za obligacje o danej wartości nominalnej (cena przetargowa). 3. Oferta sprzedaży obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) adres organizatora przetargu odkupu, 2) kod obligacji, 3) termin wykupu obligacji, 4) liczbę obligacji w sztukach, 5) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 6) cenę za wartość nominalną jednej obligacji, z dokładnością do jednego grosza, 7) wartość obligacji według ceny przetargowej, 8) numer konta depozytowego uczestnika przetargu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych, z którego uczestnik zbywa obligacje, 9) numer rachunku bieżącego, o którym mowa w § 10 ust. 3, na który ma być przelana kwota z tytułu odkupu, 10) numer telefonu, faksu lub adres poczty elektronicznej, 11) stempel firmowy i podpis oferenta. 4. Minimalna wartość nominalna oferty sprzedaży składanej przez uczestnika przetargu lub za jego pośrednictwem nie może być mniejsza od określonej w liście emisyjnym. § 22. Cena odkupu obligacji uwzględnia cenę przetargową, wartość odsetek wypłacanych w dniu zapłaty za obligacje, wielkość przyjętej oferty. Sposób wyliczenia ceny odkupu jednej obligacji, wartości odsetek wypłacanych w dniu zapłaty za obligacje oraz ceny odkupu obligacji dla jednej oferty określa załącznik do listu emisyjnego. § 23. 1. Po upływie terminu składania ofert sprzedaży obligacji Minister Finansów określa dla danego przetargu odkupu przyjętą cenę przetargową dla obligacji o danym terminie wykupu, z zastrzeżeniem ust. 6. 2. Sposób przyjęcia ofert sprzedaży obligacji określa list emisyjny. W przypadku redukcji ofert Minister Finansów określa stopę redukcji. 3. Umowa sprzedaży obligacji zostaje zawarta z chwilą przyjęcia ofert, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. Uczestnicy przetargu są informowani o przyjęciu bądź odrzuceniu ich oferty, za pomocą jednego z dostępnych systemów przekazywania informacji, w dniu, w którym odbył się przetarg. 5. Narodowy Bank Polski wystawia następnego dnia po przetargu pisemne potwierdzenie przyjęcia bądź odrzucenia oferty przez Ministra Finansów. 6. Przetarg odkupu może zostać odwołany przez Ministra Finansów bez podania przyczyn. § 24. 1. Po przetargu odkupu Narodowy Bank Polski sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w § 8 ust. 2, informację o wynikach przetargu. 2. Informacja o wynikach przetargu odkupu powinna zawierać w szczególności: 1) wartość nominalną obligacji będących przedmiotem oferty, 2) wartość nominalną obligacji objętych ofertami sprzedaży, 3) wartość nominalną obligacji, których oferty sprzedaży przyjęto, 4) najniższą przyjętą cenę przetargową zgłoszoną przez uczestników, 5) średnią ważoną cenę przetargową przyjętych ofert, 6) najwyższą przyjętą cenę przetargową, 7) stopę redukcji ofert z najwyższą ceną przetargową. § 25. 1. Uczestnicy przetargów, których oferty zostały przyjęte, są obowiązani przedstawić do odkupu obligacje serii o danym terminie wykupu; terminy zapłaty określa list emisyjny. 2. Zapłata ceny odkupu następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. Na podstawie umowy Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. z Narodowym Bankiem Polskim zapłata jest dokonywana z wykorzystaniem rachunków prowadzonych przez właściwy departament w Narodowym Banku Polskim. Uczestnik przetargu jest obowiązany do wskazania Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A. banku, którego rachunek bieżący zostanie użyty do zapłaty ceny odkupu. 3. Uznanie rachunków, o których mowa w ust. 2, wykorzystywanych do rozliczenia oraz obciążenie rachunku budżetu państwa odbywa się za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. § 26. 1. Minister Finansów zastrzega sobie prawo do wezwania posiadaczy wybranych serii obligacji do bezwarunkowego przedstawienia ich do przedterminowego wykupu. W takim przypadku obligacje nie podlegają oprocentowaniu od następnego dnia po przedterminowym wykupie. 2. Cena wykupu obligacji może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. Warunki przedterminowego wykupu, w tym termin wcześniejszego wykupu, określa list emisyjny. 3. Uczestnicy przetargu, o których mowa w § 7, przedkładają w Narodowym Banku Polskim obligacje do przedterminowego wykupu obligacji w imieniu własnym lub podmiotów określonych w § 4 ust. 1; w przypadku obligacji złożonych w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, przedstawiającym do wykupu obligacje jest podmiot, w imieniu którego uczestnik przetargu złożył obligacje. § 27. 1. Minister Finansów może przyznać posiadaczowi obligacji, w liście emisyjnym, prawo bezwarunkowego wezwania emitenta do przedterminowego wykupu obligacji, po upływie określonego okresu i po określonej cenie, która może być niższa od wartości nominalnej obligacji. W przypadku skorzystania przez posiadacza obligacji z prawa, o którym mowa w zdaniu poprzednim, obligacje nie podlegają oprocentowaniu od następnego dnia po dniu wymagalności z tytułu przedterminowego wykupu, wskazanego w liście emisyjnym. Szczegółowe warunki przedterminowego wykupu, w tym wartość nominalną obligacji, które mogą być wcześniej wykupywane, lub sposób jej ustalenia określa list emisyjny. 2. Uczestnicy przetargu, o których mowa w § 7, składają w Narodowym Banku Polskim dyspozycje przedterminowego wykupu obligacji w imieniu własnym lub podmiotów, o których mowa w § 4 ust. 1; w przypadku dyspozycji złożonych w imieniu podmiotów nie będących uczestnikami przetargu, przedkładającym do wykupu obligacje jest podmiot, w którego imieniu uczestnik przetargu złożył dyspozycje przedterminowego wykupu. 3. W przypadku gdy łączna wartość obligacji przedstawionych do wykupu przekracza wartość nominalną obligacji, o której mowa w ust. 1, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z dyspozycji przedstawienia do przedterminowego wykupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, nie później niż w dniu określonym w liście emisyjnym, po upływie terminu składania dyspozycji. § 28. 1. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A.: 1) według wartości nominalnej w terminie wykupu: a) w drodze zapłaty, ze środków budżetu państwa, z wykorzystaniem rachunków, o których mowa w § 10 ust. 3, b) poprzez zaliczenie wierzytelności posiadaczom obligacji na poczet ceny nabywanych przez nich obligacji kolejnych emisji; sposób zaliczenia określa list emisyjny, 2) według wartości nominalnej, poniżej wartości nominalnej lub powyżej wartości nominalnej, w drodze zapłaty, ze środków budżetu państwa, z wykorzystaniem rachunków, o których mowa w § 10 ust. 3, w przypadku przedterminowego wykupu obligacji: a) w drodze wezwania posiadaczy obligacji do bezwarunkowego przedstawienia obligacji do przedterminowego wykupu, b) w drodze bezwarunkowego wezwania emitenta przez posiadaczy obligacji do przedterminowego wykupu. 2. Obligacje nabyte na przetargu odkupu ulegają umorzeniu z chwilą zapłaty ceny odkupu. § 29. 1. Wierzytelność z obligacji może być zaliczona na poczet ceny zakupu obligacji kolejnych emisji, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Minister Finansów, najpóźniej na miesiąc przed terminem zapłaty odsetek z tytułu obligacji lub ich wykupu, ogłasza w sposób określony w § 8 ust. 2 wykaz obligacji kolejnych emisji, za które nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1. § 30. 1. Spełnienie świadczenia z obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji. 2. Dzień ustalenia praw do świadczenia z tytułu obligacji przypada w terminach określonych w liście emisyjnym. § 31. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym należność z tytułu odsetek stała się wymagalna. § 32. Jeżeli dzień, w którym na podstawie rozporządzenia lub listu emisyjnego powstaje obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub sobotę, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 33. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych w sieci sprzedaży detalicznej. (Dz. U. Nr 38, poz. 369) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa warunki emitowania obligacji skarbowych oferowanych w sieci sprzedaży detalicznej, w tym obligacji oszczędnościowych będących skarbowymi papierami oszczędnościowymi, o których mowa w art. 59 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 i z 1999 r. Nr 38, poz. 360), zwanych dalej "obligacjami". 2. Wartość nominalną obligacji oferowanych w sieci sprzedaży detalicznej określa list emisyjny. Łączna wartość nominalna wyemitowanych w danym roku obligacji nie może przekroczyć kwot określonych w ustawie budżetowej na dany rok. 3. Każda z emisji obligacji może obejmować wiele serii. 4. Nominał obligacji wynosi 100 zł (sto złotych) bądź wielokrotność tej kwoty. 5. Obligacje są na okaziciela. 6. Warunkiem dojścia emisji do skutku jest podanie listu emisyjnego do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym. Emisja następuje z dniem rozliczenia pieniężnego sprzedaży. 7. Wartość emisji obligacji jest równa wartości nominalnej obligacji sprzedanych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) liście emisyjnym - rozumie się przez to list emisyjny, o którym mowa w art. 56 ust. 1 ustawy, o której mowa w § 1 ust. 1, 2) punkcie obsługi klienta - rozumie się przez to jednostkę organizacyjną banku lub jednostkę organizacyjną podmiotu prowadzącego działalność maklerską, biorące udział, na podstawie umowy Ministra Finansów z agentem emisji lub podmiotami, o których mowa w § 7, w sprzedaży i obsłudze obligacji, 3) rejestrze nabywców obligacji - rozumie się przez to rejestr, prowadzony przez agenta emisji lub podmioty na zasadach określonych w umowie, o której mowa w § 6 lub § 7 ust. 2, zawierający zapisy, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715); w rejestrze tym są ujawnione osoby, które nabyły obligacje na rynku pierwotnym, oraz kolejni posiadacze obligacji, jeżeli obligacje nie zostały zdeponowane na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez uprawnione podmioty lub na kontach uczestników bezpośrednich Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, 4) umiejscowieniu obligacji - rozumie się przez to prowadzenie czynności w zakresie sprzedaży i obsługi obligacji przez punkt obsługi klienta, w którym nastąpiła sprzedaż pierwszemu nabywcy, do dnia zdeponowania obligacji na rachunku papierów wartościowych, prowadzonym w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich, jeżeli świadczenie z tytułu obligacji nie następuje wyłącznie przelewem na rachunek bankowy, 5) dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji - rozumie się przez to dzień, w którym określony zostaje stan posiadania obligacji, w celu ustalenia podmiotów uprawnionych do otrzymania w dniu wymagalności świadczeń z tytułu obligacji, 6) subskrypcji - rozumie się przez to sprzedaż obligacji w drodze zapisów na obligacje, 7) zamianie - rozumie się przez to sprzedaż obligacji poprzez zaliczenie na poczet ceny nabywanych obligacji wierzytelności z tytułu podlegających wykupowi obligacji. § 3. Obligacje, dopuszczone do publicznego obrotu z mocy prawa, nie mają formy dokumentu i są rejestrowane w depozycie papierów wartościowych prowadzonym przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 4. 1. Obligacje mogą być nabywane przez rezydentów i nierezydentów, będących osobami fizycznymi lub osobami prawnymi, oraz spółki nie posiadające osobowości prawnej, z zastrzeżeniem § 5 pkt 3 oraz odrębnych przepisów. 2. Obligacje mogą być przedmiotem obrotu między podmiotami, o których mowa w ust. 1, przy zachowaniu warunków określonych w przepisach regulujących obrót dewizowy, a także publiczny obrót papierami wartościowymi, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z odrębnych przepisów. 3. Minister Finansów może wskazać w liście emisyjnym, że obligacje, które będą emitowane jako skarbowe papiery oszczędnościowe, mogą być wyłącznie przedmiotem obrotu pomiędzy krajowymi osobami fizycznymi. § 5. Obligacje są oferowane przez agenta emisji lub podmioty, o których mowa w § 7 ust. 1, w szczególności przez: 1) subskrypcję, 2) zamianę - na kolejne emisje obligacji, określone w liście emisyjnym, posiadaczom obligacji podlegających wykupowi, 3) sprzedaż w punktach obsługi klienta - wyłącznie osobom fizycznym. § 6. Agent emisji prowadzi sprzedaż obligacji na rynku pierwotnym, a także obsługę obligacji na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów. § 7. 1. Minister Finansów może zawrzeć umowę z podmiotami, w której przyzna wyłączne prawo składania ofert zakupu na obligacje lub wyłączne prawo do składania ofert zakupu na określone emisje lub serie. Informacje o zawarciu umowy Minister Finansów podaje do wiadomości publicznej co najmniej na dwa dni przed emisją danej obligacji. 2. Na podstawie umowy zawartej z Ministrem Finansów podmioty, o których mowa w ust. 1, mogą prowadzić sprzedaż obligacji na rynku pierwotnym, a także obsługę obligacji. § 8. Subskrypcję prowadzą uczestnicy bezpośredni Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, agent emisji lub podmioty, o których mowa w § 7 ust. 1, w trybie i zgodnie z zasadami ustalonymi przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. § 9. 1. Minister Finansów, przed rozpoczęciem subskrypcji obligacji, ogłasza w prasie o zasięgu ogólnokrajowym zapisy na obligacje. 2. Publiczne ogłoszenie na zapisy na obligacje zawiera: 1) datę listu emisyjnego oraz miejsce publikacji, 2) ilość i rodzaj oferowanych obligacji, 3) wartość nominalną i cenę subskrypcyjną obligacji, 4) miejsca subskrypcji, termin jej otwarcia i zamknięcia, 5) wysokość, miejsce i terminy wpłat, 6) zasady oraz datę przydziału obligacji subskrybentom, 7) termin, do którego subskrybent będzie związany zapisem. 3. Zapisy na obligacje powinny zawierać w szczególności: 1) imię i nazwisko lub nazwę składającego deklarację, 2) serię, wartość nominalną i cenę subskrypcyjną jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji, według ceny subskrypcyjnej, 3) wysokość wpłaty dokonanej na zakup obligacji, 4) rachunek, na który ma być przelana kwota z tytułu redukcji zleceń, o których mowa w § 10 ust. 2, 5) oświadczenie o przyjęciu warunków emisji, 6) podpisy subskrybenta i osoby upoważnionej do przyjmowania zapisów i wpłat na obligacje. 4. Zapis na obligacje dokonany pod warunkiem lub z zastrzeżeniem jest nieważny. 5. Złożony przez subskrybenta zapis na obligacje jest nieodwołalny. § 10. 1. Cena subskrypcyjna obligacji może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. 2. W przypadku gdy łączna wartość subskrybowanych obligacji przekracza wartość obligacji oferowanych do sprzedaży w drodze subskrypcji, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z deklaracji zakupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, nie później niż w terminie określonym w liście emisyjnym. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 3. Dokonujący zakupu obligacji w drodze subskrypcji otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji. § 11. 1. Zamianę prowadzą uczestnicy bezpośredni Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, agent emisji lub podmioty, o których mowa w § 7 ust. 1, w trybie i zgodnie z zasadami ustalonymi przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. oraz zgodnie z przepisami rozporządzenia. 2. Warunkiem prowadzenia zamiany przez uczestnika bezpośredniego Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych jest prowadzenie przez niego rejestru nabywców obligacji lub rachunków papierów wartościowych, na których zostały zdeponowane obligacje, w tym rachunków prowadzonych w ramach umowy o świadczenie usług brokerskich. § 12. 1. Zamiana obligacji może być dokonywana poprzez: 1) złożenie agentowi emisji lub podmiotom, o których mowa w § 7 ust. 1, lub uczestnikom bezpośrednim Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych stosownej dyspozycji przez posiadacza obligacji określonej emisji obligacji albo 2) uznanie dokonania wcześniejszych ustaleń, że niezłożenie w określonym terminie stosownej dyspozycji oznacza zgodę posiadacza na zamianę obligacji. 2. Emitent wskazuje w liście emisyjnym sposób dokonywania zamiany obligacji. § 13. 1. Warunkiem nabycia obligacji w drodze zamiany w sposób, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 1, jest złożenie dyspozycji zakupu obligacji, wraz z wnioskiem o zaliczenie na poczet ceny nabywanych obligacji wierzytelności z tytułu podlegających wykupowi obligacji, o których mowa w § 5 pkt 2, z tytułu należności głównej i ubocznych. Nabycie obligacji następuje w dniu wymagalności tej wierzytelności. 2. Dyspozycja zakupu obligacji powinna zawierać w szczególności: 1) serię, wartość nominalną jednej obligacji, wysokość wierzytelności z tytułu wykupu jednej obligacji (wartość nominalna wraz z należnymi odsetkami), liczbę obligacji oraz łączną wysokość wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu, 2) serię, wartość minimalną i cenę zamiany jednej nabywanej obligacji oraz liczbę i łączną wartość nabywanych obligacji, według ceny zamiany, 3) kwotę różnicy, określoną zgodnie z § 14 ust. 4, oraz numer rachunku bankowego, na który ma zostać przelana ta kwota, 4) oświadczenie o przyjęciu do wiadomości warunków emisji, 5) podpis składającego dyspozycję. 3. W przypadku złożenia deklaracji, o której mowa w ust. 1, wcześniejsze dyspozycje w przedmiocie sposobu realizacji świadczeń z tytułu obligacji nie powodują skutków prawnych. 4. Dyspozycja zakupu obligacji jest nieodwołalna. § 14. 1. Dyspozycje zakupu obligacji w drodze zamiany są przyjmowane dla obligacji o danym terminie wykupu, w terminach wskazanych w liście emisyjnym. 2. Wartość nominalna obligacji o danym terminie wykupu, oferowanych w drodze zamiany, oraz cena zamiany obligacji, ustalana przez Ministra Finansów, są podawane do publicznej wiadomości najpóźniej na jeden dzień przed rozpoczęciem zamiany na obligacje o danym terminie wykupu, w drodze ogłoszenia w środkach masowego przekazu oraz za pośrednictwem podmiotów, o których mowa w § 11. Cena zamiany może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. 3. W przypadku gdy łączna wartość obligacji zadeklarowanych do zakupu w drodze zamiany przekracza wartość obligacji oferowanych w drodze zamiany, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z dyspozycji zakupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości, zgodnie z trybem określonym w ust. 2, nie później niż w dniu określonym w liście emisyjnym. Nie przydziela się ułamkowych części obligacji. 4. Wartość obligacji nabywanych w drodze zamiany po cenie zamiany nie może przewyższać wysokości wierzytelności z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu. Kwota różnicy między wierzytelnością z tytułu obligacji przedkładanych do wykupu a wartością nabywanych w drodze zamiany obligacji według ceny zamiany jest wypłacana w sposób wskazany w liście emisyjnym. 5. Dokonujący zakupu obligacji w drodze zamiany otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji. § 15. Sprzedaż w punktach obsługi klienta rozpoczyna się, dla obligacji serii o danym terminie wykupu, w terminie określonym w liście emisyjnym. § 16. 1. Nabywca, dokonujący zakupu obligacji w ramach sprzedaży w punktach obsługi klienta, kupuje je po dziennej cenie sprzedaży, obliczanej w sposób określony w liście emisyjnym, odpowiadającej: 1) cenie emisyjnej obligacji powiększonej o wartość: a) odsetek naliczonych od dnia rozpoczęcia sprzedaży danej serii w punktach obsługi klienta do dnia zakupu - w przypadku obligacji, w których należnością uboczną są odsetki, lub b) zmiany dyskonta od dnia sprzedaży do dnia zakupu albo 2) wartości nominalnej obligacji. 2. Cena emisyjna obligacji o danym terminie wykupu, ustalana przez Ministra Finansów, może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. Cena ta jest podawana do wiadomości przed rozpoczęciem sprzedaży przez agenta emisji, lub podmioty określone w § 7 ust. 1, w drodze ogłoszenia w środkach masowego przekazu oraz w punktach obsługi klienta. Cena emisyjna nie może być niższa niż cena zamiany lub cena subskrypcyjna obligacji o danym terminie wykupu. 3. Wysokość dziennej ceny sprzedaży ustalonej zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, jest określana z dokładnością do jednego grosza. 4. Nabywca obligacji, dokonujący zakupu w punktach obsługi klienta, otrzymuje potwierdzenie nabycia obligacji. § 17. Minister Finansów może odstąpić od sprzedaży w całości lub w części obligacji o danym terminie wykupu, bez podania przyczyn. § 18. 1. Oprocentowanie obligacji jest naliczane od jej wartości nominalnej, w okresach odsetkowych, określonych w liście emisyjnym. 2. Poczynając od dnia wykupu obligacje nie podlegają oprocentowaniu, z zastrzeżeniem § 23 ust. 1, § 24 ust. 1 oraz § 25 ust. 1. § 19. 1. Stopę procentową lub sposób jej obliczania oraz wysokość lub sposób obliczania należnych odsetek bądź innych należności ubocznych, dni ustalenia praw do odsetek oraz dni wymagalności odsetek bądź innych należności ubocznych dla obligacji o danym terminie wykupu określa list emisyjny. 2. Stopa procentowa dla obligacji o danym terminie wykupu jest podawana przez Ministra Finansów do wiadomości publicznej w prasie o zasięgu ogólnokrajowym oraz w innych środkach masowego przekazu. § 20. 1. Wypłata odsetek następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. 2. Wypłata odsetek za dany okres odsetkowy, na rzecz posiadaczy obligacji ujawnionych w rejestrze nabywców obligacji w dniu ustalenia praw do odsetek za ten okres, następuje za pośrednictwem agenta emisji albo podmiotów, o których mowa w § 7 ust. 1. 3. W przypadku zdeponowania obligacji na rachunku papierów wartościowych, wypłata odsetek za dany okres odsetkowy następuje za pośrednictwem podmiotu prowadzącego w dniu ustalenia praw do odsetek ten rachunek papierów wartościowych, na którym obligacje są zdeponowane; wcześniejsze dyspozycje nie powodują skutków prawnych. § 21. 1. Wykup obligacji następuje według ich wartości nominalnej, z zastrzeżeniem § 23 ust. 2, § 24 ust. 1 oraz § 25 ust. 2. 2. Wykup obligacji, wraz z wypłatą należnych odsetek, następuje ze środków budżetu państwa w następujący sposób: 1) gotówką - po stawieniu się posiadacza obligacji w punkcie obsługi klienta, w którym jest umiejscowiona obligacja, jeżeli umiejscowienie nie ustało, 2) przelewem - na rachunek bankowy wskazany najpóźniej do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym przypada dzień ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji, pod warunkiem złożenia przez posiadacza obligacji odpowiedniej dyspozycji przelewu w punkcie obsługi klienta, albo w przypadku posiadaczy obligacji, którzy posiadają obligacje na rachunku papierów wartościowych, na konto pieniężne tego rachunku, 3) poprzez zaliczenie wierzytelności posiadacza obligacji na poczet ceny zakupywanych przez niego obligacji kolejnych emisji, na warunkach określonych w § 22, a w szczególności w terminie wykupu obligacji kolejnych emisji. 3. Minister Finansów wskaże w liście emisyjnym, który ze sposobów, o których mowa w ust. 2, ma zastosowanie przy wykupie. 4. Wykup obligacji wraz z wypłatą należnych odsetek następuje za pośrednictwem Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, z zastrzeżeniem, że na rzecz posiadaczy obligacji, znajdujących się w rejestrze nabywców obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji, realizacja praw następuje za pośrednictwem agenta emisji lub podmiotów, o których mowa w § 7 ust. 1. 5. Posiadacz obligacji, znajdujących się w dniu ustalenia praw do świadczeń z obligacji w rejestrze nabywców obligacji, jest obowiązany w celu dokonania wykupu stawić się w punkcie obsługi klienta, nie później niż w ciągu roku od dnia wykupu obligacji danej serii. 6. W przypadku posiadania obligacji na rachunku papierów wartościowych, wykup obligacji, wraz z wypłatą odsetek, następuje za pośrednictwem podmiotu prowadzącego ten rachunek. Wcześniejsze dyspozycje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, nie wywołują skutków prawnych. § 22. 1. Wierzytelność z obligacji może być zaliczona na poczet ceny zakupu obligacji kolejnych emisji, nabywanych w drodze zamiany, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Minister Finansów zastrzega możliwość wskazania typu i serii obligacji, które będą mogły być zaoferowane w sposób, o którym mowa w ust. 1, posiadaczom obligacji, według rozróżnienia na obligacje stanowiące ofertę skierowaną do: 1) osób fizycznych, 2) podmiotów nie będących osobami fizycznymi. 3. Minister Finansów, przed terminem wykupu obligacji serii o danym terminie wykupu, poda do wiadomości w prasie o zasięgu ogólnokrajowym obligacje kolejnych emisji, za które ich nabywcy mogą dokonać zapłaty w sposób określony w ust. 1. § 23. 1. Minister Finansów może w prasie o zasięgu ogólnokrajowym wezwać posiadaczy obligacji do przedłożenia obligacji do wcześniejszego wykupu, wyznaczając im w tym celu odpowiedni termin. Obligacje nie podlegają oprocentowaniu od dnia wymagalności z tytułu wcześniejszego wykupu obligacji. 2. Cena przedterminowego wykupu obligacji może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. Minister Finansów określi szczegółowe warunki, w tym wartość nominalną obligacji, które będą wcześniej wykupywane, lub sposób jej ustalenia oraz termin wcześniejszego wykupu w prasie o zasięgu ogólnokrajowym. § 24. 1. Minister Finansów może przyznać posiadaczowi obligacji, w liście emisyjnym, prawo bezwarunkowego wezwania emitenta do przedterminowego wykupu obligacji, po upływie określonego okresu i po określonej cenie, która może być niższa od wartości nominalnej obligacji. W przypadku skorzystania przez posiadacza obligacji z prawa, o którym mowa w zdaniu poprzednim, obligacje nie podlegają oprocentowaniu od dnia wymagalności z tytułu przedterminowego wykupu, wskazanego w liście emisyjnym. 2. Szczegółowe warunki przedterminowego wykupu, w tym: 1) wartość nominalną obligacji, które mogą być wcześniej wykupywane, lub sposób jej ustalenia, 2) termin wcześniejszego wykupu, 3) wysokość albo sposób ustalenia wysokości opłaty manipulacyjnej lub zmiany oprocentowania, 4) dzień, w którym zaprzestaje się naliczać oprocentowanie, określa list emisyjny. 3. W przypadku gdy łączna wartość obligacji przedstawionych do wykupu przekracza wartość nominalną obligacji, o której mowa w ust. 2, Minister Finansów zastrzega sobie prawo redukcji zleceń wynikających z dyspozycji przedstawienia do przedterminowego wykupu. Stopa redukcji jest podawana do wiadomości w prasie o zasięgu ogólnokrajowym, nie później niż w dniu określonym w liście emisyjnym, po upływie terminu składania deklaracji. 4. Dyspozycja dokonania przedterminowego wykupu powinna zawierać w szczególności: 1) imię i nazwisko lub nazwę składającego dyspozycję, 2) serię, liczbę oraz wartość nominalną obligacji, które przedstawia do przedterminowego wykupu, 3) rachunek, na który ma być przelana kwota z tytułu przedterminowego wykupu, 4) oświadczenie o przyjęciu warunków realizacji przedterminowego wykupu, 5) podpisy składającego dyspozycję lub osoby upoważnionej do jej złożenia. § 25. 1. Minister Finansów może zastrzec, w liście emisyjnym, prawo bezwarunkowego wezwania posiadaczy obligacji do przedstawienia obligacji do przedterminowego wykupu. W takim przypadku obligacje nie podlegają oprocentowaniu od dnia wymagalności z tytułu przedterminowego wykupu. 2. Cena wykupu obligacji może być równa, wyższa lub niższa od wartości nominalnej obligacji. Szczegółowe warunki, w tym wartość nominalną obligacji, które będą wcześniej wykupywane, lub sposób jej ustalenia oraz termin wcześniejszego wykupu określa list emisyjny. § 26. Minister Finansów może wskazać w liście emisyjnym, że oświadczenie woli, składane w związku z dokonywaną czynnością zakupu, wypłaty odsetek lub wykupu obligacji, może być wyrażone przez posiadacza obligacji za pomocą elektronicznych nośników informacji. § 27. 1. Nabywający obligacje na podstawie umowy sprzedaży, zawartej na rynku wtórnym poza rynkiem regulowanym, jest obowiązany: 1) stawić się, wraz ze zbywcą, w jednym z punktów obsługi klienta, jeżeli umiejscowienie obligacji nie ustało, lub u prowadzącego rachunek papierów wartościowych, na którym zdeponowano przedmiotowe obligacje, oraz 2) przedstawić umowę sprzedaży wraz ze świadectwem depozytowym, jeżeli było wystawione, bądź potwierdzenie nabycia obligacji; dokumenty te przekazuje się agentowi emisji w celu dokonania odpowiednich zmian w rejestrze nabywców obligacji albo podmiotom, o których mowa w § 7 ust. 1, lub uczestnikom bezpośrednim Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych w celu dokonania zmian na rachunkach papierów wartościowych. 2. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, spełnienie świadczenia z obligacji do rąk podmiotu ujawnionego w rejestrze nabywców obligacji lub posiadającego rachunek papierów wartościowych, na którym zdeponowano obligacje, stanowi wykonanie zobowiązania przez emitenta. 3. W przypadku nabycia obligacji na innej podstawie niż umowa sprzedaży, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio. § 28. 1. Spełnienie świadczenia przez emitenta obligacji następuje według stanu posiadania obligacji w dniu ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji. 2. Dni ustalenia praw do świadczeń z tytułu obligacji przypadają w terminach określonych w liście emisyjnym. § 29. 1. Roszczenie o wykup obligacji ulega przedawnieniu po upływie dziesięciu lat od dnia, w którym stało się ono wymagalne. 2. Roszczenie o wypłatę odsetek ulega przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia, w którym należność z tytułu odsetek stała się wymagalna. § 30. Jeżeli dzień, w którym na podstawie rozporządzenia lub listu emisyjnego powstaje obowiązek wykonania czynności, przypada na dzień ustawowo wolny od pracy lub sobotę, termin wykonania tej czynności upływa w pierwszym dniu roboczym po tym dniu. § 31. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 15 marca 1999 r. w sprawie połowu ryb w wodach śródlądowych. (Dz. U. Nr 38, poz. 370) Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 21, poz. 91, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1995 r. Nr 141, poz. 692, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 128, poz. 602, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb, 2) organizację społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów w zakresie ochrony i połowu ryb, 3) wzór karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego oraz wysokość opłaty pobieranej za ich wydanie, 4) szczegółowe warunki ochrony i połowu ryb, rybackie narzędzia i urządzenia połowowe, zasady ustanawiania obwodów rybackich, obrębów hodowlanych i ochronnych, oznakowania obrębów i sprzętu pływającego służącego do połowu ryb oraz rejestracji tego sprzętu. § 2. Amatorski połów ryb powinno się uprawiać, z zastrzeżeniem § 4: 1) bez stosowania sztucznego światła, 2) wędką złożoną z wędziska o długości co najmniej 30 cm, do którego przymocowana jest linka zakończona haczykiem albo sztuczną przynętą bądź zakończona dwoma haczykami ze sztuczną przynętą w postaci owada; haczyk wędki nie może mieć więcej niż cztery ostrza, a sztuczna przynęta - trzy haczyki, 3) kuszą miotającą harpun na uwięzi, który nie może mieć więcej niż trzy ostrza rozstawione w taki sposób, aby nie wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm; konstrukcja harpuna powinna umożliwiać łatwe oddzielenie ostrza od jego trzonu. § 3. 1. Amatorski połów ryb kuszą powinno uprawiać się w promieniu nie większym niż 50 m od ustawionego przez osobę dokonującą tego połowu pływaka koloru żółtego o wyporności co najmniej 5 litrów; pływak ustawiany jest na czas połowu. 2. Kusza podczas napinania i zwalniania powinna być w całości zanurzona w wodzie. § 4. Amatorski połów ryb pod lodem powinno uprawiać się jedną wędką, której haczyki powinny być rozstawione w taki sposób, aby ich ostrza nie wykraczały poza obwód koła o średnicy 30 mm. § 5. Organizacją społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów w zakresie ochrony i połowu ryb w celu uzyskania kart: 1) wędkarskich - jest Polski Związek Wędkarski, 2) łowiectwa podwodnego - jest Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. § 6. 1. Wzór karty wędkarskiej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. 2. Wzór karty łowiectwa podwodnego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 7. Wysokość opłaty za wydanie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego wynosi 2 zł. § 8. Zabrania się połowu ryb i raków, których długość ciała mierzona od początku głowy do najdalszego krańca płetwy lub tarczy ogonowej, będąca wymiarem ochronnym, wynosi dla: 1) bolenia (Aspius aspius L.) - do 40 cm, 2) brzanki (Barbus petenyi) - do 20 cm, 3) brzany (Barbus barbus L.) - do 40 cm, 4) certy (Vimba vimba L.) - do 30 cm, 5) głowacicy (Hucho hucho L.) - do 70 cm, 6) jazia (Leuciscus idus L.) - do 25 cm, 7) jelca (Leuciscus leuciscus) - do 15 cm, 8) karpia (Cyprinus carpio L.) - do 30 cm, 9) klenia (Leuciscus cephalus L.) - do 25 cm, 10) lina (Tinca tinca L.) - do 25 cm, 11) lipienia (Thymallus thymallus L.) - do 30 cm, 12) łososia (Salmo salar L.) w ujściach rzek do Morza Bałtyckiego, w rzece Drawie i rzece Drwęcy oraz rzece Wiśle od zapory we Włocławku do ujścia - do 60 cm, 13) pstrąga potokowego (Salmo trutta m. fario L.): a) w rzece Wiśle i jej dopływach do ujścia rzeki San i w dopływach rzeki Odry do ujścia rzeki Bystrzycy - do 25 cm, b) w pozostałych wodach - do 30 cm, 14) rozpióra (Abramis ballerus L.) - do 25 cm, 15) sandacza (Stizostedion lucioperca L.) - do 45 cm, 16) siei (Coregonus lavaretus L.) - do 35 cm, 17) sielawy (Coregonus albula L.) - do 18 cm, 18) suma (Silurus glanis L.) - do 70 cm, 19) szczupaka (Esox lucius L.) - do 45 cm, 20) świnki (Chondrostoma nasus L.) - do 25 cm, 21) troci (Salmo trutta m. trutta L.) - do 40 cm, 22) troci jeziorowej (Salmo trutta m. lacustris L.) - do 50 cm, 23) węgorza (Anguilla anguilla L.) - do 40 cm, 24) wzdręgi (Scardinius erythrophthalmus L.) - do 15 cm, 25) raka błotnego (Pontastacus leptodactylus Esch.) - do 10 cm, 26) raka szlachetnego (Astacus astacus Esch.) - do 10 cm. § 9. 1. Zabrania się połowu ryb i raków w okresach ochronnych, z zastrzeżeniem ust. 2, wynoszących dla: 1) brzany (Barbus barbus L.) - od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca, 2) certy (Vimba vimba L.): a) w rzekach Odrze i Wiśle - od dnia 1 stycznia do dnia 31 maja, b) w pozostałych rzekach - od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca, 3) głowacicy (Hucho hucho L.), lipienia (Thymallus thymallus L.) - od dnia 1 marca do dnia 31 maja, 4) leszcza (Abramis brama L.) - od dnia 10 kwietnia do dnia 20 czerwca w jeziorze Drużno i wodach łączących to jezioro z Zalewem Wiślanym, 5) łososia (Salmo salar L.): a) w ujściach rzek do Morza Bałtyckiego, w rzece Drawie i rzece Drwęcy oraz rzece Wiśle od zapory we Włocławku do ujścia - od dnia 1 października do dnia 31 grudnia, b) w pozostałych wodach - w ciągu całego roku, 6) miętusa (Lota lota L.) - od dnia 1 grudnia do końca lutego, 7) pstrąga potokowego (Salmo trutta m. fario L.): a) w rzece Wiśle i jej dopływach do ujścia rzeki San oraz w dopływach rzeki Odry do ujścia rzeki Bystrzycy - od dnia 1 września do dnia 31 stycznia, b) w pozostałych wodach - od dnia 1 września do dnia 31 grudnia, 8) siei (Coregonus lavaretus L.) i sielawy (Coregonus albula L.) - od dnia 15 października do dnia 31 grudnia, 9) sandacza (Stizostedion lucioperca L.) - od dnia 1 marca do dnia 31 maja, 10) suma (Silurus glanis L.): a) w rzece Odrze - od dnia 1 stycznia do dnia 15 maja, b) w pozostałych wodach - od dnia 1 listopada do dnia 30 czerwca, 11) szczupaka (Esox lucius L.) - od dnia 1 marca do dnia 30 kwietnia, z wyjątkiem wód, w których występują pstrągi, lipienie lub trocie, 12) troci (Salmo trutta m. trutta L.): a) w rzece Wiśle i jej dopływach powyżej zapory na rzece Wiśle we Włocławku - w ciągu całego roku, b) na odcinku rzeki Wisły od zapory we Włocławku do ujścia - od dnia 1 grudnia do końca lutego obowiązuje całkowity zakaz połowu, a od dnia 1 marca do dnia 31 sierpnia - zakaz połowu w piątki, soboty i niedziele, c) w pozostałych rzekach - od dnia 1 października do dnia 31 grudnia, 13) troci jeziorowej (Salmo trutta m. lacustris L.) - od dnia 1 września do dnia 31 stycznia, 14) raka szlachetnego (Astacus astacus Esch.) i błotnego (Pontastacus leptodactylus Esch.) - od dnia 15 października do dnia 15 marca dla samców i od dnia 15 października do dnia 31 lipca dla samic. 2. Jeżeli pierwszy albo ostatni dzień okresu ochronnego dla określonego gatunku ryb przypada w dzień ustawowo wolny od pracy, okres ochronny ulega skróceniu o ten dzień. § 10. 1. Rybackimi narzędziami połowowymi są: 1) okrężnice: jednołodziowe, dwułodziowe, 2) niewody, przewłoki, 3) włoki, tuki, 4) dragi: łodziowe, ręczne, 5) podrywki: przenośne, łodziowe, brzegowe, z wyjątkiem podrywek do połowu przynęty w celach amatorskiego połowu ryb, 6) wontony, pławnice, słępy, drygawice, spławnice, 7) żaki, mieroże, kozaki, wiersze, raczniki, cedzaki, przegrody, przestawy, 8) sznury stawne, takle, 9) narzędzia elektryczne odpowiadające Polskim Normom lub normom branżowym wprowadzonym do obowiązkowego stosowania. 2. Rybackimi urządzeniami połowowymi są: pompy połowowe i węgornie. § 11. 1. Nie można używać do połowu ryb rybackich narzędzi połowowych, w których wielkość oczek sieci, z zastrzeżeniem ust. 2, mierzona w stanie mokrym od połowy węzła do połowy węzła najbliższego jest mniejsza niż 28 mm, a w kutlu rybackich narzędzi połowowych ciągnionych jest mniejsza niż 25 mm. 2. Wielkość oczek sieci w rybackich narzędziach połowowych służących do połowu: 1) sielawy - nie może być mniejsza niż 18 mm, 2) węgorza - nie może być mniejsza niż 12 mm, 3) uklei i stynki - nie może być mniejsza niż 6 mm, 4) ryb na przynętę - nie może być mniejsza niż 5 mm. 3. Powierzchnia siatki do połowu ryb na przynętę w celu amatorskiego połowu ryb nie może przekraczać 1 m2, a wielkość oczek nie może być mniejsza niż 5 mm. § 12. Obwód rybacki ustanawia się na rzece, odcinku rzeki, jeziorze, grupie jezior albo innych zbiornikach wodnych wraz z ich dopływami. § 13. Ustanawiając obwód rybacki należy: 1) uwzględnić warunki biologiczne danego obszaru wód, 2) nadać nazwę i kolejny numer z biegiem wody, 3) określić granicę zgodną z linią brzegu, a tam gdzie granica przebiega przez wodę - wytyczoną odcinkami linii prostej łączącej stałe punkty orientacyjne w terenie. § 14. Obręb hodowlany powinien obejmować odcinki rzek, powierzchnie stawów lub zbiorników wodnych łącznie z groblami, urządzeniami doprowadzającymi i odprowadzającymi wodę oraz część powierzchni cieku wodnego przepływającego między stawami lub w pobliżu stawów na odcinku 100 m powyżej i poniżej od urządzeń służących do chowu lub hodowli; obręby hodowlane nie powinny być ustanawiane na szlaku żeglownym. § 15. Obręby ochronne należy ustanawiać w przyujściowych odcinkach cieków wpadających do morza oraz na obszarze innych zbiorników wodnych, które zapewniają naturalne warunki do swobodnego odbycia tarła, rozwoju narybku, zimowania, bytowania lub gromadnego przepływu ryb. § 16. Oznakowania obrębów hodowlanych i ochronnych dokonuje się przez ustawienie na ich granicy tablic lub pław w kształcie walca, o powierzchni co najmniej 40 cm × 40 cm w kolorze niebieskim, opatrzonych napisem koloru żółtego wykonanym literami o wysokości 5 cm i grubości 6 mm: 1) "obręb hodowlany - nie upoważnionym wstęp wzbroniony" lub 2) "obręb ochronny - połów i czynności szkodliwe dla ryb wzbronione". § 17. 1. Sprzęt pływający służący do połowu ryb, zwany dalej "sprzętem pływającym", z wyjątkiem statków żeglugi śródlądowej rejestrowanych na podstawie odrębnych przepisów, powinien być oznaczony na obu burtach numerem rejestracyjnym sporządzonym w sposób trwały i widoczny; litery i cyfry numeru rejestracyjnego powinny mieć nie mniej niż 10 cm wysokości i 1 cm grubości. 2. Dwuliterowe oznaczenie województwa stosowane do oznakowania sprzętu pływającego zawiera załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 18. 1. Rejestracji sprzętu pływającego dokonuje starosta właściwy dla miejsca zamieszkania lub siedziby posiadacza tego sprzętu. 2. Rejestr sprzętu pływającego prowadzi się odrębnie dla sprzętu posiadanego przez uprawnionych do rybactwa oraz służącego do amatorskiego połowu ryb. 3. Rejestr sprzętu pływającego powinien zawierać: 1) kolejny numer, 2) datę wpisu, 3) imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca zamieszkania albo nazwę i siedzibę posiadacza sprzętu. § 19. Oznaczenie stosowane do oznakowania sprzętu pływającego funkcjonujące na podstawie dotychczasowych przepisów zachowuje ważność przez rok od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. § 20. Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 maja 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o rybactwie śródlądowym (Dz. U. Nr 60, poz. 372). § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 15 marca 1999 r. (poz. 370) Załącznik nr 1 WZÓR KARTY WĘDKARSKIEJ Strona 1 (format A7) Strona 4 Ilustracja Strona 2 Strona 3 Ilustracja Załącznik nr 2 WZÓR KARTY ŁOWIECTWA PODWODNEGO Strona 1 (format A7) Strona 4 Ilustracja Strona 2 Strona 3 Ilustracja Załącznik nr 3 DWULITEROWE OZNACZENIE WOJEWÓDZTWA STOSOWANE DO OZNAKOWANIA SPRZĘTU PŁYWAJĄCEGO 1) Województwo dolnośląskie DS, 2) Województwo kujawsko-pomorskie KP, 3) Województwo lubelskie LU, 4) Województwo lubuskie LB, 5) Województwo łódzkie LD, 6) Województwo małopolskie MP, 7) Województwo mazowieckie MA, 8) Województwo opolskie OP, 9) Województwo podkarpackie PK, 10) Województwo podlaskie PD, 11) Województwo pomorskie PM, 12) Województwo śląskie SL, 13) Województwo świętokrzyskie SW, 14) Województwo warmińsko-mazurskie WM, 15) Województwo wielkopolskie WP, 16) Województwo zachodniopomorskie ZP. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 4 marca 1999 r. w sprawie sposobu wykazywania danych w ewidencji gruntów i budynków. (Dz. U. Nr 38, poz. 371) Na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób wykazywania w ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się do gruntów i budynków pozostających w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości. § 2. Do wykazywania danych dotyczących gruntów i budynków, o których mowa w § 1, stosuje się przepisy o ewidencji gruntów i budynków. § 3. 1. W ewidencji prowadzonej przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną wykazuje się następujące dane dotyczące gruntów i budynków, o których mowa w § 1: 1) położenie gruntu lub adres budynku, 2) właściciela i zarządcę oraz ich miejsca zamieszkania lub siedziby, 3) nazwy jednostek zasadniczego terytorialnego podziału państwa, jednostek ewidencyjnych i obrębów, na których obszarze położona jest nieruchomość, 4) granice zewnętrzne i całkowite pola powierzchni użytkowanych terenów, 5) granice, numery i pola powierzchni wszystkich działek ewidencyjnych, 6) opisy, kontury i pola powierzchni użytków gruntowych, 7) opisy i kontury klas gleboznawczych oraz ich pola powierzchni, 8) informacje o wpisie do rejestru zabytków, 9) oznaczenie księgi wieczystej lub zbioru dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości. 2. Jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości, w których trwałym zarządzie pozostają grunty i budynki, przekazują właściwemu terytorialnie geodecie powiatowemu, nieodpłatnie, co najmniej raz w roku, informacje o zmianach danych, o których mowa w ust. 1. 3. Dane dotyczące gruntów i budynków dostępnych publicznie, będących w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości, są wykazywane - po porozumieniu z tymi jednostkami - bezpośrednio w ewidencji prowadzonej na zasadach określonych w przepisach o ewidencji gruntów i budynków przez Służbę Geodezyjną i Kartograficzną. § 4. 1. W przypadku wygaśnięcia trwałego zarządu, jednostki podległe ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości przekazują nieodpłatnie dokumentację dotyczącą gruntów i budynków właściwemu terytorialnie geodecie powiatowemu. 2. Przy przejmowaniu w trwały zarząd gruntów i budynków przez jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, Ministrowi Obrony Narodowej i Ministrowi Sprawiedliwości właściwi terytorialnie geodeci powiatowi przekazują nieodpłatnie tym jednostkom materiały dotyczące tych gruntów i budynków. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 24 marca 1999 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania wyżywienia przez żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz norm tego wyżywienia. (Dz. U. Nr 38, poz. 372) Na podstawie art. 59 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) i art. 68 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 248 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej] (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają: 1) "żołnierz" bez bliższego określenia - osobę, która: a) odbywa zasadniczą lub zasadniczą nadterminową służbę wojskową, ćwiczenia albo przeszkolenie wojskowe, b) pełni służbę w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, c) pełni zawodową lub kontraktową służbę wojskową, d) odbywa okresową służbę wojskową, 2) "żołnierz służby zasadniczej" - żołnierza, który odbywa zasadniczą służbę wojskową oraz podoficera i szeregowego rezerwy, powołanego do odbycia ćwiczeń wojskowych w jednostkach podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, 3) "żołnierz nadterminowy" - żołnierza odbywającego nadterminową zasadniczą służbę wojskową, 4) "oficer rezerwy" - oficera, chorążego i podchorążego rezerwy, powołanego do odbycia ćwiczeń wojskowych, 5) "kandydat na żołnierza zawodowego" - podchorążego, kadeta i elewa kształcącego się w szkole wojskowej lub ośrodku szkolenia na żołnierza zawodowego, 6) "dowódca jednostki" - dowódcę oddziału gospodarczego, 7) "ćwiczenia w garnizonie" - zajęcia szkoleniowe połączone z przebywaniem żołnierzy zawodowych i służby okresowej w miejscach pełnienia służby, 8) "okres zimowy" - okres od 1 listopada do 31 marca, 9) "zasadnicza norma wyżywienia" - ilość środków spożywczych przysługująca jednej osobie w ciągu doby, 10) "dodatkowa norma wyżywienia" - ilość środków spożywczych lub napojów przysługująca jednej osobie w ciągu doby jako uzupełnienie zasadniczej normy wyżywienia albo jako oddzielny posiłek lub porcja napoju, 11) "norma dominująca" - normę, według której żywiona jest największa grupa osób ze wszystkich żywionych w tej jednostce. § 2. W przypadku gdy różnym grupom żołnierzy przysługują odmienne normy wyżywienia, a warunki techniczno-organizacyjne nie pozwalają na przyrządzanie posiłków według kilku norm oddzielnie, żywienie prowadzi się według jednej, dominującej normy wyżywienia. § 3. Osobom powołanym do odbycia ćwiczeń lub jednodniowego szkolenia przysługuje pełna norma wyżywienia, jeżeli czas ćwiczeń (szkolenia) wynosi ponad 12 godzin, 75% normy, jeżeli ten czas wynosi od 8 do 12 godzin, i 35% normy, jeżeli czas ten jest krótszy niż 8 godzin. § 4. 1. W jednostkach prowadzących żywienie we własnym zakresie, z zastrzeżeniem ust. 3, żołnierze nadzorujący gospodarkę żywnościową mają prawo do korzystania z bezpłatnych posiłków wydawanych w godzinach ich pracy - według dominującej w jednostce normy wyżywienia. 2. Do osób wymienionych w ust. 1 zalicza się: szefów zaopatrzenia żywnościowego lub ich zastępców oraz szefów służby żywnościowej lub ich zastępców, z tym że z żywienia może korzystać zawsze tylko jedna spośród tych osób. 3. W jednostkach wojskowych prawo do korzystania z bezpłatnych posiłków według dominującej normy wyżywienia mają żołnierze zajmujący etatowe stanowiska, zastępujący lub pełniący obowiązki starszych oficerów lub oficerów wydziałów albo sekcji zaopatrywania materiałowego, którzy zajmują się gospodarką żywnościową, podoficerowie żywnościowi oraz kierownicy i zastępcy kierowników kuchni i stołówek żołnierskich - w ramach prowadzonych kontroli stołówek - zgodnie z zakresem obowiązków służbowych. 4. Żołnierzom - lekarzom jednostek wojskowych prowadzących gospodarkę kuchenną, w których nie wyznacza się dobowych dyżurów lekarskich, przysługuje jeden bezpłatny posiłek dziennie, pod warunkiem wykonywania regulaminowego obowiązku kontroli jakości posiłków. § 5. 1. Żołnierze zawodowi i służby okresowej oraz oficerowie rezerwy, pełniący całodobową służbę w charakterze dowódców wart i ich pomocników, uprawnieni są do bezpłatnego żywienia w naturze według norm przysługujących osobom wchodzącym w skład warty. 2. Żołnierze pełniący inne służby całodobowe, z wyjątkiem dyżurnych etatowych, uprawnieni są do bezpłatnego wyżywienia w naturze według normy dominującej w jednostce. § 6. Żołnierze zajmujący etatowe stanowiska szefów kompanii lub pełniący takie obowiązki, którzy w ramach obowiązków służbowych kontrolują zachowanie podległych żołnierzy w czasie posiłków, są uprawnieni do bezpłatnego obiadu przysługującego podwładnym. § 7. 1. Ustala się następujące normy wyżywienia: 1) zasadnicze: a) żołnierska - Z, b) szkolna - SZ, c) lotnicza - LOT, 2) dodatkowe: a) uzupełniająca - DU, b) napojów. 2. Wymiar rzeczowy podstawowych grup produktów żywnościowych dla norm wyżywienia, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do rozporządzenia. 3. Wartość składników rzeczowych norm wyżywienia, o których mowa w ust. 1, stanowi podstawę do ustalenia wartości pieniężnych tych norm. § 8. Norma wyżywienia żołnierska Z przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) żołnierzom niezawodowym (z wyjątkiem żołnierzy nadterminowych) odbywającym czynną służbę wojskową, nieuprawnionym do innych zasadniczych norm wyżywienia, 2) żołnierzom zawodowym i służby okresowej, wchodzącym w skład załóg ochronnych oraz zespołu honorowego Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, zwanych dalej NJW - w dniach pełnienia służby honorowo-ochronnej, 3) żołnierzom nadterminowym - w dniach pełnienia obowiązków służbowych oraz przebywania na leczeniu w izbach chorych, 4) odchodzącym do rezerwy żołnierzom zawodowym - w wymiarze 10 norm na jednego odchodzącego do rezerwy żołnierza. § 9. 1. Norma wyżywienia szkolna SZ przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) żołnierzom zawodowym i służby okresowej - w dniach skoszarowania oraz w dniach składania egzaminów do szkół resortowych poza miejscem zamieszkania, 2) kandydatom na żołnierzy zawodowych oraz oficerom rezerwy odbywającym ćwiczenia lub przeszkolenie wojskowe, 3) żołnierzom - słuchaczom szkół i ośrodków szkolenia oraz uczestnikom kursów w jednostkach - w czasie pobytu w szkołach, ośrodkach szkolenia, jednostkach organizujących kursy oraz na praktykach - poza miejscem stałego zamieszkania, a w miejscu zamieszkania wtedy, gdy na czas szkolenia i praktyk są skoszarowani, 4) żołnierzom służby zasadniczej i nadterminowym, pełniącym obowiązki wykładowców i instruktorów lub dowódców pododdziałów w szkołach, ośrodkach szkolenia i na kursach; żołnierzom nadterminowym wyżywienie to przysługuje tylko w dniach pełnienia obowiązków służbowych, 5) żołnierzom uczestniczącym w całodniowych szkoleniach i naradach organizowanych przez kierownictwo Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Dowódcę NJW, 6) żołnierzom zawodowym i służby okresowej biorącym udział w trwających ponad 8 godzin akcjach zwalczania klęsk żywiołowych, katastrof, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska lub usuwania ich skutków, a także zabezpieczania i unieszkodliwiania materiałów wybuchowych i innych niebezpiecznych przedmiotów, 7) żołnierzom skierowanym służbowo na etatowe jednostki pływające Straży Granicznej, 8) żołnierzom pododdziałów antyterrorystycznych w czasie przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych, 9) żołnierzom zawodowym i służby okresowej, biorącym udział w koncentracjach, manewrach i akcjach odbywających się poza miejscem postoju jednostki, trwających ponad 8 godzin, oraz w czasie ćwiczeń w garnizonie trwających ponad 14 godzin; przy ćwiczeniach trwających ponad 10 godzin, a mniej niż 14 godzin, przysługuje 50% normy wyżywienia szkolnej SZ, 10) żołnierzom uczestniczącym w zawodach sportowych, spartakiadach, przebywającym na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami oraz na zgrupowaniach defiladowych. 2. Norma wyżywienia szkolna SZ, w formie uroczystego posiłku, przysługuje żołnierzom, którzy ukończyli szkoły resortowe lub kursy trwające co najmniej 4 miesiące, oraz zaproszonym na te uroczystości przedstawicielom szkoły lub organizatora kursu. Osoby korzystające z tej normy wyżywienia nie tracą uprawnień do przysługujących im z innego tytułu norm wyżywienia. 3. Norma wyżywienia szkolna SZ przysługuje w formie suchego prowiantu (w wymiarze 200% tej normy): 1) żołnierzom zasadniczej służby wojskowej i nadterminowym, a także oficerom rezerwy: a) w czasie podróży służbowych odbywanych pojedynczo lub w małych grupach, w czasie konwoju oraz w innych okolicznościach, gdy przygotowanie gorącego posiłku jest niemożliwe, b) pełniącym służbę w małych grupach i wykonującym prace, podczas których zorganizowanie wyżywienia w postaci gotowanych posiłków nie jest możliwe, 2) żołnierzom zatrzymanym przez władze wojskowe - na okres podróży odbywanej w konwoju, trwającym ponad 8 godzin, 3) żołnierzom zawodowym i w służbie okresowej będącym przełożonymi lub opiekunami grup wymienionych w pkt 1 lit. a) i b) i odbywającym z nimi podróż służbową lub pełniącym z nimi służbę. § 10. 1. Norma wyżywienia lotnicza LOT przysługuje bezpłatnie w naturze, w dniach wykonywania czynności służbowych: 1) żołnierzom zaliczanym do personelu latającego i zajmującym etatowe stanowiska przewidziane dla tego personelu: a) wykonującym loty na samolotach i śmigłowcach, b) pełniącym obowiązki na szczeblu dowództwa NJW i wykonującym loty, c) skierowanym na studia do szkoły wojskowej w kraju i wykonującym loty według programu szkolenia, 2) żołnierzom etatowo wykonującym czynności instruktorów spadochronowych zgodnie z programem szkolenia, a w Jednostce Wojskowej Nr 2305 również instruktorom nieetatowym - tylko w dniach prowadzenia instruktażu, 3) oficerom rezerwy i służby okresowej, zaliczanym do personelu latającego, odbywającym szkolenie połączone z wykonywaniem lotów. 2. Personel latający i instruktorzy spadochronowi tracą uprawnienia do normy wyżywienia lotniczej LOT w przypadku zawieszenia w lotach lub w pełnieniu funkcji instruktorskich. 3. Personel latający zawieszony w lotach z przyczyn zdrowotnych traci uprawnienia do normy wyżywienia lotniczej LOT (za dni służby) po 6 miesiącach od dnia wydania decyzji przez właściwą komisję lekarską. Dowódca NJW, na wniosek komisji lekarskiej, może przedłużyć żołnierzom tych jednostek omawiane uprawnienia na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy. § 11. 1. 125% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) żołnierzom zawodowym Jednostki Wojskowej Nr 2305 oraz żołnierzom zawodowym Wydziałów: Wsparcia Taktycznego i Zabezpieczenia Specjalnego Oddziału Szkolenia Jednostki Wojskowej Nr 1004 - Biura Ochrony Rządu, zwanej dalej Biurem Ochrony Rządu - w dniach służby, z wyjątkiem okresów, kiedy żywieni są według normy wyżywienia szkolnej SZ powiększonej o normę określoną w § 14, 2) jako uzupełnienie normy wyżywienia szkolnej SZ osobom wymienionym w pkt 1 - w dniach wykonywania specjalistycznych zadań szkoleniowych lub bojowych w akwenach morskich. 2. Żołnierzom pełniącym służbę na stanowiskach administracyjno-biurowych norma wyżywienia, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje. § 12. Norma wyżywienia uzupełniająca DU (100%) przysługuje bezpłatnie w naturze: 1) żołnierzom wchodzącym w skład personelu technicznego wykonującego czynności przy bezpośredniej obsłudze samolotów i prace przy sprzęcie lotniczym oraz wyznaczonym do bezpośredniej obsługi lotów i pełnienia dyżurów na lotnisku, 2) jako dodatek do normy wyżywienia szkolnej SZ żołnierzom uczestniczącym w zawodach sportowych i spartakiadach o mistrzostwo Policji, Straży Granicznej, NJW oraz w czasie przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami. § 13. 90% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze (niezależnie od uprawnień do normy wyżywienia uzupełniającej DU lub jej części z innego tytułu) w dniu 24 grudnia i pierwszego dnia Świąt Wielkanocnych żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, rezerwy oraz kandydatom na żołnierzy zawodowych, natomiast żołnierzom nadterminowym - jeśli w tych dniach pełnią obowiązki służbowe lub przebywają na leczeniu w izbach chorych. § 14. 70% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze jako dodatek do normy SZ: 1) żołnierzom zaokrętowanym na etatowych jednostkach pływających Straży Granicznej: a) w czasie pobytu na morzu, b) w czasie pływania po akwenach portowych dłużej niż 4 godziny, c) w dniach pełnienia dyżurów bojowych w porcie, 2) żołnierzom pododdziałów antyterrorystycznych oraz żołnierzom, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 1, w czasie skoszarowania, przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych. § 15. 1. 50% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze żołnierzom Biura Ochrony Rządu biorącym udział w akcjach ochrony porządku publicznego w miejscu stałego zamieszkania, w warunkach szczególnych powodujących konieczność pełnienia przez okres powyżej 10 godzin służby połączonej ze znacznym wysiłkiem. 2. Wykaz żołnierzy Biura Ochrony Rządu uprawnionych do 50% normy wyżywienia uzupełniającej DU ustala szef Biura Ochrony Rządu. 3. Norma, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje osobom, które korzystają w tym czasie z bezpłatnego wyżywienia lub 125% normy wyżywienia uzupełniającej DU. § 16. 1. 45% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze jako dodatek do normy wyżywienia szkolnej SZ: 1) osobom wymienionym w § 9 ust. 1 pkt 5 - za zgodą organizatora szkoleń i narad, 2) żołnierzom wymienionym w § 9 ust. 1 pkt 6 - na podstawie decyzji dowódcy jednostki organizującej akcję, 3) żołnierzom uczestniczącym w zawodach sportowych i spartakiadach o mistrzostwo komend wojewódzkich Policji, oddziałów Straży Granicznej i jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w czasie przebywania na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami. 2. 45% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze żołnierzom Biura Ochrony Rządu (z wyjątkiem korzystających w tym czasie z bezpłatnego wyżywienia w naturze lub części normy wyżywienia uzupełniającej DU większej niż 45%), pełniącym w okresie zimowym służbę na wolnym powietrzu co najmniej przez 4 godziny dziennie - jako posiłek profilaktyczny. Wykazy stanowisk służbowych, na których przysługuje powyższa norma, ustala szef Biura Ochrony Rządu. § 17. 1. 35% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze jako dodatek do normy wyżywienia żołnierskiej Z: 1) żołnierzom zawodowym i służby okresowej wchodzącym w skład zespołu honorowego NJW oraz w skład załóg ochronnych - w czasie pełnienia służby honorowo-ochronnej, 2) żołnierzom służby zasadniczej i nadterminowym: a) w NJW w jednostkach wojskowych nr 2610, 2780, 2667, b) w Reprezentacyjnej Orkiestrze NJW, c) biorącym udział w akcjach zwalczania i zapobiegania klęskom żywiołowym, d) wchodzącym w skład załóg ochronnych oraz pełniącym służbę wartowniczą i patrolową w pododdziałach wartowniczych i patrolowych, e) pełniącym służbę w etatowych pododdziałach żandarmerii wojskowej, f) biorącym udział w trwających ponad dobę ćwiczeniach polowych poza garnizonem, g) należącym do naziemnego personelu technicznego jednostki lotniczej, h) odśnieżającym lotniska i obsługującym poligony wojskowe, i) wchodzącym w skład pododdziałów wykonujących prace remontowo-budowlane, j) mającym wyjątkowo duży wzrost i wagę - na wniosek lekarza jednostki - nie wcześniej niż po trzech miesiącach służby, k) przebywającym na zgrupowaniach defiladowych. 2. Norma, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje żołnierzom niezawodowym w czasie urlopów, całodobowych przepustek, podróży służbowych, przebywania na leczeniu lub pobytu w areszcie. 3. 35% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze, jako dodatek do normy wyżywienia szkolnej SZ, żołnierzom zawodowym i służby okresowej oraz oficerom rezerwy biorącym udział w ćwiczeniach na poligonie. 4. 35% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze, z zastrzeżeniem § 13 (niezależnie od uprawnień do normy wyżywienia uzupełniającej DU lub jej części z innego tytułu) w dniach świąt państwowych, świąt kościelnych ustawowo wolnych od pracy, przysięgi wojskowej, pożegnania żołnierzy służby zasadniczej i nadterminowej odchodzących do rezerwy, wręczania sztandaru, nadania imienia jednostce, oficjalnego rozwiązania jednostki, 31 grudnia oraz w dniach dorocznych świąt jednostek - żołnierzom zasadniczej służby wojskowej, rezerwy oraz kandydatom na żołnierzy zawodowych, natomiast żołnierzom nadterminowym - jeśli w tych dniach pełnią obowiązki służbowe lub przebywają na leczeniu w izbach chorych. 5. Norma określona w ust. 4 nie przysługuje żołnierzom będącym w dniach świąt na urlopach, w podróżach służbowych, na leczeniu w zakładach leczniczych oraz przebywającym w aresztach. § 18. 1. 35% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje żołnierzom służby zasadniczej, w formie dodatkowych posiłków i napojów lub podniesienia standardu wyżywienia, podczas wykonywania zadań wymagających dużego wysiłku fizycznego, na przykład podczas: 1) wykonywania trudnych zadań szkoleniowych, 2) wykonywania prac przeładunkowych, 3) uroczystych odpraw wart oraz w czasie przygotowań do tych odpraw, 4) okresowych napraw ciężkiego sprzętu i uzbrojenia. 2. Norma określona w ust. 1 jest wydawana, za zgodą dowódcy jednostki, niezależnie od dodatkowych norm wyżywienia przysługujących żołnierzom z innego tytułu. 3. 35% normy wyżywienia uzupełniającej DU przysługuje bezpłatnie w naturze żołnierzom zawodowym i służby okresowej będącym na etatach kierowców-mechaników - w dniach obsługi sprzętu. § 19. 1. Napoje w ilości niezbędnej do zaspokojenia potrzeb przysługują żołnierzom wykonującym czynności służbowe: 1) w pomieszczeniach zamkniętych, w których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C, 2) na otwartej przestrzeni - gdy temperatura otoczenia sięga powyżej 25°C i poniżej 10°C, 3) związane z dużym wysiłkiem fizycznym. 2. Normę napojów wydaje się w warunkach, o których mowa w ust. 1, wyłącznie w naturze i tylko w dniach wykonywania czynności służbowych. § 20. 1. Żołnierze, którym według niniejszych przepisów przysługuje bezpłatne wyżywienie jednocześnie z kilku różnych tytułów, otrzymują tylko jedną, najkorzystniejszą dla siebie zasadniczą normę wyżywienia, wraz z normami dodatkowymi przysługującymi do tej normy zasadniczej. 2. Dopuszczalne jest wydanie podwójnej normy wyżywienia żołnierzom w pierwszej dobie mobilizacyjnego rozwinięcia jednostki - w przypadkach uzasadnionych względami operacyjnymi. § 21. W stosunku do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji traci moc zarządzenie nr 75/93 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 kwietnia 1993 r. w sprawie określenia norm wyżywienia oraz przypadków otrzymywania tego wyżywienia przez policjantów, funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, funkcjonariuszy Straży Granicznej i żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych (Dz. Urz. MSW Nr 4, poz. 70, z 1994 r. Nr 3, poz. 30 i Nr 5, poz. 54 oraz z 1996 r. Nr 2, poz. 5 i Nr 10, poz. 68). § 22. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 8 i § 17, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 r. (poz. 372) WYMIAR RZECZOWY PODSTAWOWYCH GRUP PRODUKTÓW ŻYWNOŚCIOWYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH NORM WYŻYWIENIA Lp.Nazwa grupy produktów żywnościowychNormy wyżywienia dzienne (w gramach na osobę) ZSZLOTDU 1strączkowe272728- 2zbożowe737362- 3pieczywo670670600100 4mięso i przetwory przeliczone na mięso25929240085 5tłuszcze zwierzęce w przeliczeniu na smalec171919- 6tłuszcze roślinne w przeliczeniu na olej201010- 7mleko i przetwory przeliczone na mleko700790975400 8masło i śmietana przeliczona na masło36466420 9jaja (g/szt.)25/0,525/0,550/125/0,5 10ryby i przetwory w przeliczeniu na tusze ryb morskich495890- 11ziemniaki700700600- 12warzywa i owoce bogate w witaminę C120132160100 13warzywa i owoce bogate w karoten160160160100 14inne warzywa i owoce297365560400 15cukry i słodycze przeliczone na cukier71738420 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie określenia wysokości równoważników pieniężnych przysługujących w zamian za wyżywienie żołnierzom pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz przypadków i zasad ich otrzymywania. (Dz. U. Nr 38, poz. 373) Na podstawie art. 59 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) i art. 68 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 248 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 162, poz. 1114 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Wysokości równoważników pieniężnych, przysługujących w zamian za wyżywienie, równe są aktualnym wartościom pieniężnym poszczególnych norm wyżywienia, określonych w odrębnych przepisach. § 2. 1. Równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie przysługuje za czas urlopów i całodobowych przepustek: 1) podchorążym rezerwy i kandydatom na żołnierzy zawodowych - równy wartości normy wyżywienia szkolnej SZ, 2) żołnierzom zasadniczej służby wojskowej - równy wartości normy wyżywienia żołnierskiej Z. 2. Żołnierzom zawodowym i służby okresowej oraz żołnierzom odbywającym nadterminową zasadniczą służbę wojskową, którym rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczno-organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego im w naturze, wypłaca się równoważnik pieniężny w wysokości równej wartości normy wyżywienia, która im w tym czasie przysługuje. § 3. 1. Żołnierze zawodowi, należący do personelu latającego, przeniesieni służbowo na inne stanowiska wymagające kwalifikacji lotniczych, nie związane ze służbą w powietrzu (nie wykonujący lotów), otrzymują, z zastrzeżeniem ust. 5, równoważnik pieniężny w wysokości odpowiedniej części (nie większej niż 100%) wartości normy wyżywienia lotniczej LOT, zależnej od dotychczasowego okresu wykonywania lotów. 2. Za każdy rok wykonywania lotów (również w szkole lotniczej): 1) na samolotach naddźwiękowych - przysługuje 7% wartości normy, o której mowa w ust. 1, 2) na samolotach dodźwiękowych - przysługuje 5% wartości normy, o której mowa w ust. 1, 3) na samolotach tłokowych i śmigłowcach - przysługuje 4% wartości normy, o której mowa w ust. 1. 3. Przy obliczaniu lat wykonywania lotów nie uwzględnia się okresu krótszego niż 6 miesięcy, a okres powyżej 6 miesięcy liczy się jako pełny rok. 4. Wysokość równoważnika ustala się według wartości normy wyżywienia lotniczej LOT obowiązującej w dniu przeniesienia służbowego. 5. Nie otrzymują równoważnika pieniężnego normy wyżywienia lotniczej LOT żołnierze, o których mowa w ust. 1, przeniesieni na inne stanowisko służbowe: 1) na własną prośbę, 2) w trybie dyscyplinarnym, 3) wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu. § 4. 1. Żołnierzom służby zasadniczej w warunkach, kiedy nie można im zapewnić wyżywienia w naturze w jednostkach podległych i podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji lub przez niego nadzorowanych albo zlecić tego wyżywienia w innych placówkach gastronomicznych - wypłaca się równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie powiększony o 100%. 2. Słuchaczom szkół i ośrodków szkolenia na kursach stacjonarnych, skierowanym do wykonywania zadań służbowych w warunkach, o których mowa w ust. 1, wypłaca się równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie powiększony o 50%. 3. Personelowi latającemu skierowanemu do wykonywania zadań (lotów) poza miejsce stałej dyslokacji na czas powyżej 8 godzin - wypłaca się równoważnik pieniężny normy wyżywienia lotniczej LOT powiększony o 100%. § 5. Nie wypłaca się równoważników pieniężnych w zamian za wyżywienie przysługujące w naturze, jeśli osoba uprawniona do tego wyżywienia nie skorzystała z niego z przyczyny nie zawinionej przez organizatora wyżywienia. § 6. W stosunku do żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji traci moc zarządzenie nr 71 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 lipca 1991 r. w sprawie określenia przypadków otrzymywania równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie przez policjantów, funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, funkcjonariuszy Straży Granicznej i żołnierzy pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych oraz wysokości tego równoważnika (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 65, z 1992 r. Nr 1, poz. 15, z 1993 r. Nr 5, poz. 93, z 1994 r. Nr 1, poz. 4 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 70). § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 2 ust. 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 31 marca 1999 r. w sprawie rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. (Dz. U. Nr 38, poz. 374) Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa zasady i sposób prowadzenia rejestru, dane i informacje podlegające wpisowi, sposób, formę i termin aktualizacji wpisów do rejestru, warunki udostępniania rejestru, wydawania wyciągów z rejestru oraz sposób wykreślania kościoła lub innego związku wyznaniowego z rejestru. § 2. Rejestr kościołów i innych związków wyznaniowych, zwany dalej "rejestrem", składa się z dwóch działów: 1) działu A, do którego wpisuje się kościoły i inne związki wyznaniowe, 2) działu B, do którego wpisuje się organizacje międzykościelne. § 3. Dla poszczególnych działów rejestru prowadzi się oddzielne księgi rejestrowe, w których wpisuje się podlegające wpisowi dane i informacje, każdą w innym punkcie, z zachowaniem kolejności wpisów wynikającej z § 5. § 4. Dla każdego kościoła lub innego związku wyznaniowego (organizacji międzykościelnej) prowadzi się oddzielne akta rejestrowe, obejmujące akta postępowania rejestrowego oraz dołączane sukcesywnie akta postępowań o dokonaniu dalszych wpisów w rejestrze, a także wszelkie dokumenty stanowiące podstawę dokonania wpisów. § 5. 1. Wpisowi do rejestru podlegają dane i informacje według następującego porządku: 1) liczba kolejna wpisu, 2) data wpisu do rejestru i daty wpisów późniejszych zmian statutu, 3) nazwa, adres siedziby kościoła lub innego związku wyznaniowego, 4) teren działania kościoła lub innego związku wyznaniowego, członkostwo w organizacjach międzykościelnych, przynależność do organizacji o zasięgu międzynarodowym oraz zakres i formy wzajemnych stosunków, 5) informacja o podstawowych celach działalności i zasadach ich realizacji, 6) informacja o podstawowych Źródłach i zasadach doktrynalnych, 7) organy, zasady i tryb ich ustanawiania, przekształcania i znoszenia, 8) kompetencje organów, 9) informacja o osobach pełniących funkcje kierowniczych organów wykonawczych, obejmująca: stanowisko, imię i nazwisko, datę urodzenia, miejsce zamieszkania, obywatelstwo, numer i cechy dokumentu tożsamości, 10) informacja o osobach duchownych i zakonnych w myśl prawa państwowego, 11) informacja o sposobie reprezentowania kościoła lub innego związku wyznaniowego oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, 12) dane o jednostkach organizacyjnych mających osobowość prawną: nazwy, zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek, 13) utworzone jednostki organizacyjne mające osobowość prawną (nazwy, siedziby), 14) dane o jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości prawnej: nazwy, zasady tworzenia, znoszenia i przekształcania tych jednostek, 15) utworzone jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej (nazwy, siedziby), 16) informacja o wystąpieniu organu rejestrowego lub prokuratora do sądu powszechnego o stwierdzenie niezgodności działania kościoła lub innego związku wyznaniowego z przepisami prawa lub jego statutem, 17) data, sygnatura akt i treść decyzji o wykreśleniu z rejestru oraz o wyznaczeniu likwidatora, 18) uwagi. 2. W punkcie "uwagi" zamieszcza się w szczególności informację o akcie stanowiącym podstawę rozwiązania się kościoła lub innego związku wyznaniowego . 3. W punktach księgi rejestrowej w dziale B zamieszcza się odpowiednie dane dotyczące organizacji międzykościelnej. § 6. 1. Podstawą decyzji zarządzającej wpis do rejestru są dokumenty złożone do akt rejestrowych. 2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, podaje się nazwy poszczególnych punktów rejestru oraz treść wpisów do tych punktów. 3. W treści wpisu można powołać się na dokument złożony do akt postępowania rejestrowego. Dokument ten uważa się wówczas za objęty treścią wpisu. § 7. 1. Przepisy dotyczące dokonania wpisu stosuje się odpowiednio do aktualizacji wpisów do rejestru, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Aktualizacja wpisów, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 9, 13, 15 i 16, a także zmiana adresu odbywa się w formie wzmianki w rejestrze, na podstawie zawiadomienia dokonanego przez władze kościoła lub innego związku wyznaniowego. § 8. Przepisy dotyczące dokonania wpisu stosuje się odpowiednio do wykreślenia wpisu. § 9. Dokonanie wpisu danych i informacji, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 16-18, zarządza się z urzędu. § 10. 1. Księgi i akta rejestrowe nie mogą być wynoszone poza miejsce ich przechowywania w siedzibie organu rejestrowego. 2. Każdy ma prawo przeglądać w godzinach urzędowych rejestr i dokumenty określone w § 3 i 4. 3. Organy kościoła lub innego związku wyznaniowego, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 7, określone w księdze rejestrowej, mogą żądać wydania urzędowo poświadczonych odpisów i wyciągów z rejestru. 4. Odpisy i wyciągi, o których mowa w ust. 3, mogą być także wydawane innym osobom mającym w tym interes prawny. § 11. Traci moc rozporządzenie Ministra-Kierownika Urzędu do Spraw Wyznań z dnia 12 lipca 1989 r. w sprawie szczegółowych zasad i sposobu prowadzenia rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych (Dz. U. Nr 46, poz. 249). § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 8 kwietnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad organizacji komendy wojewódzkiej i powiatowej Państwowej Straży Pożarnej. (Dz. U. Nr 38, poz. 375) Na podstawie art. 13a ust. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, zwany dalej "komendantem wojewódzkim", kieruje komendą wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej, zwaną dalej "komendą wojewódzką", przy pomocy zastępców komendanta wojewódzkiego i kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 2 ust. 1. 2. Zastępcy komendanta wojewódzkiego i kierownicy komórek organizacyjnych komendy wojewódzkiej realizują zadania określone przez komendanta wojewódzkiego, a w szczególności sprawują nadzór nad podporządkowanymi im komórkami organizacyjnymi komendy wojewódzkiej. § 2. 1. W skład komendy wojewódzkiej wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) wydział operacyjny, w tym wojewódzkie stanowisko koordynacji ratownictwa, 2) wydział kontrolno-rozpoznawczy, 3) wydział organizacji i nadzoru, 4) wydział kadr, 5) wydział finansów, 6) wydział kwatermistrzowski, 7) wydział techniczny, 8) stanowisko pracy - radca prawny, 9) stanowisko pracy służby bhp, 10) stanowisko pracy do spraw obronnych. 2. W zależności od potrzeb w wydziałach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7, mogą być tworzone sekcje i samodzielne stanowiska pracy. 3. Komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, mogą być łączone. 4. Liczbę etatów strażaków w komendzie wojewódzkiej ustala się w takiej wysokości, by na obszarze województwa ich łączna liczba w komendzie wojewódzkiej i w komendach powiatowych (miejskich) wynosiła jeden etat na tysiąc stałych mieszkańców tego województwa. § 3. 1. Wydziałem kieruje naczelnik wydziału przy pomocy zastępcy, z wyjątkiem wydziału finansów, którym kieruje główny księgowy przy pomocy zastępcy. 2. Sekcją kieruje kierownik sekcji. § 4. 1. Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, zwany dalej "komendantem powiatowym (miejskim)", kieruje komendą powiatową (miejską) Państwowej Straży Pożarnej, zwaną dalej "komendą powiatową (miejską)", przy pomocy zastępcy lub zastępców i kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 5 ust. 1. 2. Zastępca lub zastępcy komendanta powiatowego (miejskiego) i kierownicy komórek organizacyjnych komendy powiatowej (miejskiej) realizują zadania określone przez komendanta powiatowego (miejskiego), a w szczególności sprawują nadzór nad podporządkowanymi im komórkami organizacyjnymi komendy powiatowej (miejskiej). § 5. 1. W skład komendy powiatowej (miejskiej) wchodzą jednostki ratowniczo-gaśnicze i następujące komórki organizacyjne: 1) wydział operacyjno-szkoleniowy, w tym stanowisko kierowania komendanta powiatowego (miejskiego), 2) wydział kontrolno-rozpoznawczy, 3) wydział organizacyjno-kadrowy, 4) wydział finansów, 5) wydział kwatermistrzowski, 6) wydział techniczny, 7) stanowisko pracy - radca prawny, 8) stanowisko pracy służby bhp, 9) stanowisko pracy do spraw obronnych. 2. Szczegółowe zasady tworzenia i likwidacji jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej, o których mowa w ust. 1, określają odrębne przepisy. 3. Komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, mogą być łączone. 4. W zależności od potrzeb w wydziałach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6, mogą być tworzone sekcje i samodzielne stanowiska pracy. 5. Liczbę etatów strażaków w komendzie powiatowej (miejskiej) ustala się w takiej wysokości, by na obszarze danego województwa ich łączna liczba we wszystkich komendach powiatowych (miejskich) i w komendzie wojewódzkiej wynosiła jeden etat na tysiąc stałych mieszkańców tego województwa. § 6. 1. Jednostką ratowniczo-gaśniczą kieruje dowódca jednostki przy pomocy zastępcy dowódcy jednostki. 2. Wydziałem kieruje naczelnik wydziału, z tym że wydziałem finansów kieruje główny księgowy. 3. Sekcją kieruje kierownik sekcji. § 7. Szczegółowy zakres zadań oraz tryb działania poszczególnych komórek organizacyjnych komendy wojewódzkiej, komendy powiatowej (miejskiej) Państwowej Straży Pożarnej określają regulaminy organizacyjne, o których mowa w art. 13a ust. 3 i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 kwietnia 1999 r. w sprawie sposobu ustalania opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób oraz zabieranych ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy. (Dz. U. Nr 38, poz. 376) Na podstawie art. 34 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 1995 r. Nr 119, poz. 575, z 1997 r. Nr 23, poz. 117, Nr 96, poz. 591, Nr 101, poz. 629 i Nr 141, poz. 942 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa sposób ustalania opłat dodatkowych w razie: 1) niedopełnienia obowiązku zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu osób, 2) naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy, 3) spowodowania zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. 2. Sposób ustalania opłat dodatkowych w transporcie lotniczym określają właściwe umowy międzynarodowe. 3. W odniesieniu do transportu zbiorowego gminnego, powiatowego i wojewódzkiego sposób ustalania opłat dodatkowych, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio rada gminy, rada powiatu albo sejmik województwa. § 2. Podróżny jest obowiązany do uiszczenia opłaty dodatkowej w razie: 1) stwierdzenia przez przewoźnika lub osobę przez niego upoważnioną braku odpowiedniego dokumentu przewozu osób lub bagażu bądź ważnego dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego albo ulgowego, 2) naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy, 3) spowodowania przez podróżnego zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny. § 3. 1. Wysokość opłaty dodatkowej ustala się, biorąc za podstawę cenę najtańszego biletu jednorazowego normalnego stosowanego przez przewoźnika, w następujący sposób: 1) jako 50-krotność tej ceny - za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu osób lub bagażu bądź ważnego dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego albo ulgowego, 2) jako 20-krotność tej ceny - za zabieranie ze sobą do środka transportowego: a) zwierząt i rzeczy, za których przewóz taryfa przewiduje opłaty - bez uiszczenia tych opłat, b) rzeczy wyłączonych z przewozu albo rzeczy dopuszczonych do przewozu na warunkach szczególnych - bez zachowania tych warunków, 3) jako 150-krotność tej ceny - za spowodowanie przez podróżnego zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny. 2. W wypadku natychmiastowego uiszczenia opłaty dodatkowej lub najdalej w ciągu 7 dni od daty wystawienia dokumentu zobowiązującego do uiszczenia tej opłaty, wysokość opłaty dodatkowej, ustalonej w sposób określony w ust. 1 pkt 1 i 2, obniża się o 30%. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 stycznia 1995 r. w sprawie sposobu ustalania opłat dodatkowych w razie niedopełnienia obowiązku zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu osób, naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy oraz spowodowania zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny (Dz. U. Nr 5, poz. 28). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 9 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia i organizacji służb wykonujących zadania odpowiednie do zadań służby medycyny pracy w przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe", kwalifikacji zawodowych pracowników realizujących te zadania oraz szczegółowych zasad kontroli tych służb. (Dz. U. Nr 38, poz. 377) Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. W przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" zadania odpowiednie do zadań służby medycyny pracy wykonują publiczne zakłady opieki zdrowotnej tworzone i utrzymywane przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie Koleje Państwowe" na podstawie odrębnych przepisów, zwane dalej "służbą medycyny pracy PKP". 2. Służba medycyny pracy PKP jest właściwa do realizacji zadań odpowiednich do zadań służby medycyny pracy określonych w ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. Nr 96, poz. 593 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668). § 2. Służba medycyny pracy PKP może realizować zadania ze swojego zakresu działania w odniesieniu do innych zarządów kolei i przewoźników kolejowych oraz innych podmiotów na zasadach określonych przez Zarząd PKP. § 3. 1. Do wykonywania zadań służby medycyny pracy PKP, w zakresie przeprowadzania badań wstępnych, okresowych i kontrolnych oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, uprawnieni są lekarze spełniający dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, określone przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu pracy. 2. Dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, o których mowa w ust. 1, obowiązują również lekarzy dokonujących ocen możliwości wykonywania pracy, uwzględniających stan zdrowia pracowników i zagrożenia występujące w miejscu pracy. 3. Lekarzy okulistów i lekarzy laryngologów, wykonujących badania specjalistyczne u pracowników bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu na liniach kolejowych, obowiązuje dodatkowe przeszkolenie w jednostkach służby medycyny pracy PKP, wskazanych przez Zarząd PKP, w zakresie czynników ryzyka zawodowego i szczególnych wymogów zdrowotnych w transporcie kolejowym oraz metodyki badań specjalistycznych. 4. Pielęgniarki, które ukończyły kurs kwalifikacyjny w dziedzinie ochrony zdrowia pracujących, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach, uprawnione są do wykonywania zadań służby medycyny pracy PKP w zakresie ograniczenia szkodliwego wpływu pracy na zdrowie, w szczególności przez: 1) rozpoznawanie i ocenę czynników występujących w środowisku pracy, mogących mieć ujemny wpływ na zdrowie, 2) rozpoznawanie i ocenę ryzyka zawodowego w środowisku pracy oraz informowanie pracodawcy i pracowników o możliwości wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych będących jego następstwem, 3) udzielanie pracodawcy i pracującym porad w zakresie organizacji pracy, ergonomii, fizjologii i psychologii pracy. 5. Pielęgniarki, które uzyskały tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa w ochronie zdrowia pracujących na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach, uprawnione są do wykonywania zadań w zakresie inicjowania działań pracodawców na rzecz ochrony zdrowia pracowników i udzielania pomocy w ich realizacji, a w szczególności w zakresie: 1) informowania pracowników o zasadach zmniejszania ryzyka zawodowego, 2) wdrażania zasad profilaktyki zdrowotnej u pracowników należących do grup szczególnego ryzyka, 3) tworzenia warunków prowadzenia rehabilitacji zawodowej, 4) wdrażania programów promocji zdrowia. 6. Do wykonywania badań psychologicznych i orzekania o przydatności zawodowej uprawnieni są psycholodzy, którzy odbyli przeszkolenie w jednostce organizacyjnej wskazanej przez Zarząd PKP w zakresie czynników ryzyka zawodowego i szczególnych wymogów sprawności psychicznych w transporcie kolejowym oraz metodyki badań psychologicznych. § 4. 1. Służba medycyny pracy PKP może zlecić wykonywanie niezbędnych świadczeń zdrowotnych, w szczególności badań diagnostycznych i konsultacji specjalistycznych, innym podmiotom wykonującym te świadczenia. 2. Wykonanie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy zawartej pomiędzy jednostką organizacyjną służby medycyny pracy PKP a podmiotem wykonującym te świadczenia. § 5. 1. Kontroli i oceny działalności zakładów tworzących służbę medycyny pracy PKP dokonuje Zarząd PKP na podstawie odrębnych przepisów. 2. Kontrolę zakresu i częstotliwości badań profilaktycznych pracowników oraz wykonywania i dokumentowania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w Kodeksie pracy w stosunku do pracowników przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" wykonuje Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej w Warszawie. 3. Pracownicy wykonujący czynności kontrolne mają prawo żądać: 1) niezbędnych informacji i udostępniania dokumentacji, z zastrzeżeniem, że dokumentacja medyczna może być udostępniona tylko osobom wykonującym odpowiedni zawód medyczny, 2) dostępu do stanowisk pracy w celu zweryfikowania ich oceny dokonanej przez jednostkę podstawową lub podmiot kontrolowany. § 6. 1. Lekarze okuliści i lekarze laryngolodzy oraz psycholodzy, zatrudnieni w służbie medycyny pracy PKP w dniu wejścia w życie rozporządzenia, są obowiązani odbyć przeszkolenie, o którym mowa w § 3 ust. 3 i 6, w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. 2. W okresie do dnia 31 grudnia 2000 r. zadania, o których mowa w § 3 ust. 4, mogą wykonywać również pielęgniarki, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia są zatrudnione jako pielęgniarki sprawujące opiekę nad pracownikami w środowisku pracy, mające co najmniej pięcioletni staż pracy na tym stanowisku. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie określenia sposobu prowadzenia rejestru oraz sposobu oznakowania pojazdów szynowych. (Dz. U. Nr 38, poz. 378) Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 96, poz. 591 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Do rejestru pojazdów szynowych, zwanego dalej "rejestrem", wpisywane są pojazdy szynowe, w stosunku do których przewoźnik posiada tytuł prawny do dysponowania nimi. § 2. 1. Przewoźnik prowadzi rejestr w formie księgi rejestrowej. 2. Księga rejestrowa składa się z ponumerowanych pozycji, do których wpisuje się pojazdy szynowe. 3. W każdej pozycji księgi rejestrowej wpisuje się w odrębnych rubrykach: 1) numer kolejny wpisu, 2) rodzaj pojazdu szynowego, 3) rok budowy, nazwę producenta oraz numer fabryczny pojazdu szynowego, 4) tytuł prawny do dysponowania pojazdem szynowym przez przewoźnika, 5) numer i datę świadectwa sprawności technicznej pojazdu szynowego oraz termin jego ważności, 6) numer i datę świadectwa dopuszczenia do eksploatacji tego typu pojazdu szynowego oraz datę wprowadzenia pojazdu do eksploatacji, 7) siedzibę jednostki organizacyjnej przewoźnika, do której pojazd szynowy został przydzielony na stałe, 8) wykreślenie pojazdu szynowego z rejestru, 9) datę dokonania wpisu oraz czytelny podpis osoby dokonującej wpisu, 10) uwagi. § 3. Księga rejestrowa przechowywana jest w siedzibie przewoźnika prowadzącego rejestr. § 4. Księga rejestrowa nie może być wynoszona poza miejsce przechowywania. § 5. Niezależnie od księgi rejestrowej prowadzi się akta rejestrowe obejmujące dokumenty stanowiące podstawę wpisu do rejestru. § 6. 1. Rejestr jest udostępniany do wglądu każdemu, kto wykaże w tym swój interes prawny. 2. Rejestr można przeglądać tylko w obecności osoby prowadzącej rejestr. § 7. 1. Oznakowanie pojazdów szynowych, wielkość liter, cyfr oraz ich wysokość i umiejscowienie określa Polska Norma. 2. Przewoźnik może wprowadzić dodatkowe oznakowanie pojazdu szynowego. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie określenia zakresu zadań objętych dofinansowaniem oraz szczegółowych zasad i trybu udzielania dotacji celowych dla powiatów i samorządów województw na dofinansowanie bieżących zadań własnych. (Dz. U. Nr 39, poz. 385) Na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154) zarządza się, co następuje: § 1. Z rezerw celowych, o których mowa w art. 51 ust. 1 ustawy budżetowej na rok 1999 z dnia 17 lutego 1999 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 154), zwanej dalej "ustawą budżetową na rok 1999", mogą być udzielone dotacje celowe na dofinansowanie następujących bieżących zadań własnych powiatów, miast na prawach powiatu i samorządów województw, zwanych dalej "jednostkami samorządu terytorialnego": 1) wypłatę: a) należnych świadczeń dla pracowników, którym zostały wypowiedziane w styczniu i lutym 1999 r. umowy o pracę zgodnie z art. 58 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126) w związku z ich przejściem do starostwa powiatowego albo do urzędu marszałkowskiego w liczbie przekraczającej możliwości finansowe tych jednostek samorządu terytorialnego, wynikające z wysokości środków przewidzianych w dziale 91 - Administracja państwowa i samorządowa projektu budżetu jednostki samorządu terytorialnego, opracowanego przez Ministra Finansów, b) dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. dla pracowników, którzy przeszli do starostwa powiatowego albo do urzędu marszałkowskiego, a koszty ich zatrudnienia przekraczają możliwości finansowe tych jednostek samorządu terytorialnego, wynikające z wysokości środków przewidzianych w dziale 91 - Administracja państwowa i samorządowa projektu budżetu jednostki samorządu terytorialnego, opracowanego przez Ministra Finansów, 2) dofinansowanie działalności bieżącej instytucji kultury, przejętych przez jednostki samorządu terytorialnego zgodnie z art. 145 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1126) oraz na podstawie rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu instytucji kultury o charakterze regionalnym wpisanych do rejestrów prowadzonych przez wojewodów, podlegających przekazaniu do samorządów województw w celu ich prowadzenia, w ramach zadań własnych (Dz. U. Nr 148, poz. 971), a także przejętych w związku z utratą mocy ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120), 3) sfinansowanie wcześniejszego, niż z dniem określonym w art. 26 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1999 podwyższenia wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych, które w 1998 r. były objęte przepisami ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) i przekazanych, od dnia 1 stycznia 1999 r., do jednostek samorządu terytorialnego, 4) dofinansowanie organizacji i realizacji, przez miasto Kraków, programu Festiwal "Kraków 2000", 5) dofinansowanie zadań własnych powiatów i miast na prawach powiatu w zakresie ochrony zdrowia, z przeznaczeniem dla zakładów rehabilitacji zawodowej inwalidów, 6) dofinansowanie innych, niż wymienione w pkt 1-5, bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego, w uzasadnionych przypadkach indywidualnych, zwłaszcza dla powiatów, dla których ma zastosowanie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 i Nr 162, poz. 1126). § 2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego uwzględnia się zasady przyjęte w budżecie państwa do określania wydatków podobnego rodzaju oraz możliwości finansowe wynikające z kwot rezerw celowych, zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 1999 na zadania, o których mowa w § 1. § 3. 1. Jednostki samorządu terytorialnego, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, składają właściwym wojewodom wnioski o przyznanie dotacji na zadania, o których mowa w § 1 pkt 1, 3 i 5, wraz z uzasadnieniem zawierającym szczegółową kalkulację wnioskowanego zwiększenia dotacji. 2. Jednostki samorządu terytorialnego, w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia, składają Ministrowi Kultury i Sztuki wnioski o przyznanie dotacji na zadania, o których mowa w § 1 pkt 2, dostosowane do wysokości dotacji określonych przez tego Ministra i z uwzględnieniem klasyfikacji budżetowej. 3. Minister Kultury i Sztuki, w terminie 7 dni po złożeniu wniosków przez jednostki samorządu terytorialnego, przedstawi Ministrowi Finansów oraz wojewodom wniosek w sprawie podziału dotacji na zadania, o których mowa w § 1 pkt 2, w układzie jednostek samorządu terytorialnego i z uwzględnieniem klasyfikacji budżetowej. 4. Jednostki samorządu terytorialnego, nie później niż do dnia 30 września 1999 r., składają właściwym wojewodom wnioski o przyznanie dotacji na zadania, o których mowa w § 1 pkt 4 i 6. 5. W uzasadnionych przypadkach: 1) wojewoda - w odniesieniu do wniosków, o których mowa w ust. 1, 2) Minister Kultury i Sztuki - w odniesieniu do wniosków, o których mowa w ust. 2, - mogą przedłużyć terminy określone w ust. 1 i 2. 6. Wojewodowie dokonują analizy oraz - w uzgodnieniu z właściwym ministrem - weryfikacji wniosków, o których mowa w ust. 1, i w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania przedstawiają Ministrowi Finansów wnioski o przyznanie dotacji, w układzie klasyfikacji budżetowej, wraz z podziałem wnioskowanej dotacji na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia, wraz z uzasadnieniem zawierającym szczegółową kalkulację wnioskowanego zwiększenia dotacji. 7. Wojewodowie dokonują analizy i weryfikacji wniosków, o których mowa w ust. 4, i w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania przedstawiają Ministrowi Finansów wnioski o przyznanie dotacji, w układzie klasyfikacji budżetowej, wraz z podziałem wnioskowanej dotacji na poszczególne jednostki samorządu terytorialnego, według wzoru stanowiącego załącznik do rozporządzenia, wraz z uzasadnieniem zawierającym szczegółową kalkulację wnioskowanego zwiększenia dotacji, z zastrzeżeniem ust. 8. 8. Weryfikacja wniosków, o których mowa w ust. 7, na zadania określone w § 1 pkt 4 jest dokonywana w uzgodnieniu z Ministrem Kultury i Sztuki. 9. Minister Finansów, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosków, powiadomi właściwych wojewodów o wysokości przyznanych środków przeznaczonych na zwiększenie dotacji dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego na dofinansowanie zadań, o których mowa w § 1, z zastrzeżeniem ust. 10. 10. Minister Finansów, w terminie 7 dni od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3, powiadomi właściwych wojewodów o wysokości przyznanych środków zwiększających ich budżety na dofinansowanie zadań, o których mowa w § 1 pkt 2. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 385) Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wprowadzenia zakazu wywozu ropy i produktów ropopochodnych z Rzeczypospolitej Polskiej do Federalnej Republiki Jugosławii. (Dz. U. Nr 39, poz. 386) Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 11 grudnia 1997 r. o administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami oraz o obrocie specjalnym (Dz. U. Nr 157, poz. 1026) oraz w związku ze wspólnym stanowiskiem Rady Unii Europejskiej z dnia 26 kwietnia 1999 r. dotyczącym zakazu dostaw i sprzedaży ropy i produktów ropopochodnych do Federalnej Republiki Jugosławii zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się zakaz wywozu z Rzeczypospolitej Polskiej do Federalnej Republiki Jugosławii ropy i produktów ropopochodnych wymienionych w załączniku do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 386) WYKAZ TOWARÓW OBJĘTYCH ZAKAZEM WYWOZU Kod PCNWyszczególnienie 12 2710 00 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; przetwory gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające w masie nie mniej niż 70% olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze: - Oleje lekkie: 2710 00 15 0- - Do przeprowadzania przemian chemicznych w innym procesie niż wymieniony w podpozycji 2710 00 11 - - Do innych celów: - - - Pozostałe: - - - - Benzyna silnikowa: 2710 00 26 0- - - - - Benzyna lotnicza - - - - - Pozostałe z zawartością ołowiu: - - - - - - Nie przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 27 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 95 2710 00 29 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 95 lub większej, ale mniejszej niż 98 2710 00 32 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej - - - - - - Przekraczającą 0,013 g/l: 2710 00 34 0- - - - - - - O liczbie oktanowej poniżej 98 2710 00 36 0- - - - - - - O liczbie oktanowej 98 lub większej 2710 00 37 0- - - - Paliwo typu benzyny do silników odrzutowych - Oleje średnie: - - Do innych celów: - - - Nafta: 2710 00 51 0- - - - Paliwo do silników odrzutowych - Oleje ciężkie: - - Oleje napędowe: - - - Do innych celów: 2710 00 66- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 0,05%: 2710 00 66 1- - - - - Oleje napędowe do silników 2710 00 67- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,05%, ale nie przekraczającej 0,2%: 2710 00 67 1- - - - - Oleje napędowe do silników 2710 00 68- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 0,2%: 2710 00 68 1- - - - - Oleje napędowe do silników - - Oleje opałowe: - - - Do innych celów: 2710 00 74 0- - - - O zawartości siarki w masie nie przekraczającej 1% 2710 00 76 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 1%, ale nie przekraczającej 2% 2710 00 77 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 2%, ale nie przekraczającej 2,8% 2710 00 78 0- - - - O zawartości siarki w masie powyżej 2,8% Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 22 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawowych stanowisk pracy, wymagań kwalifikacyjnych oraz zasad wynagradzania pracowników państwowych wyższych szkół zawodowych nie będących nauczycielami akademickimi. (Dz. U. Nr 39, poz. 387) Na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie podstawowych stanowisk pracy, wymagań kwalifikacyjnych oraz zasad wynagradzania pracowników państwowych wyższych szkół zawodowych nie będących nauczycielami akademickimi (Dz. U. Nr 104, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 2) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 3) tabela A w załączniku nr 5 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków określone w rozporządzeniu, o których mowa w § 1, zostały przeliczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 387) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Lp.KategoriaStawka w złotych 123 1I530 - 675 2II535 - 685 3III545 - 700 4IV550 - 725 5V555 - 765 6VI565 - 835 7VII570 - 900 8VIII585 - 980 9IX600 - 1 060 10X625 - 1 140 11XI650 - 1 225 12XII680 - 1 305 13XIII705 - 1 385 14XIV745 - 1 465 15XV800 - 1 545 16XVI855 - 1 625 17XVII910 - 1 720 18XVIII965 - 1 825 19XIX1 015 - 2 015 20XX1 205 - 2 280 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO Lp.KategoriaStawka dodatku funkcyjnego w złotych 123 1150 - 125 2255 - 135 3370 - 205 4490 - 285 55125 - 340 66165 - 485 77295 - 675 88635 - 875 Załącznik nr 3 TABELA A GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH Lp.KategoriaStawka wynagrodzenia w złotych 123 1I2,98 - 3,75 2II3,00 - 3,82 3III3,03 - 3,89 4IV3,07 - 4,02 5V3,11 - 4,36 6VI3,15 - 4,69 7VII3,21 - 5,09 8VIII3,27 - 5,50 9IX3,34 - 5,90 10X3,49 - 6,44 11XI3,65 - 6,97 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 22 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi. (Dz. U. Nr 39, poz. 388) Na podstawie art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 czerwca 1996 r. w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi (Dz. U. Nr 79, poz. 373, z 1997 r. Nr 31, poz. 181 i z 1998 r. Nr 45, poz. 272) wprowadza się następujące zmiany: 1) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 2) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 3) załącznik nr 11 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków określone w rozporządzeniu, o których mowa w § 1, zostały przeliczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 388) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO Lp.KategoriaMiesięczna stawka w złotych 123 1I530 - 675 2II535 - 685 3III545 - 700 4IV550 - 725 5V555 - 765 6VI565 - 835 7VII570 - 900 8VIII585 - 980 9IX595 - 1 060 10X625 - 1 140 11XI650 - 1 235 12XII680 - 1 330 13XIII705 - 1 425 14XIV745 - 1 520 15XV800 - 1 615 16XVI855 - 1 720 17XVII910 - 1 850 18XVIII965 - 2 010 19XIX1 015 - 2 360 20XX1 205 - 2 710 21XXI1 570 - 3 060 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO KategoriaMiesięczna stawka w złotych 12 150 - 125 255 - 135 370 - 205 490 - 285 5125 - 340 6165 - 485 7295 - 1 150 8635 - 1 545 Załącznik nr 3 TABELA GODZINOWYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH ROBOTNICZYCH KategoriaStawka wynagrodzenia w złotych obowiązująca przy wymiarze czasu pracy 42 godzin na tydzieńobowiązująca przy wymiarze czasu pracy 36,25 godzin średnio na tydzień I2,98-3,753,38-4,36 II3,00-3,823,48-4,42 III3,03-3,893,52-4,49 IV3,07-4,023,56-4,76 V3,11-4,363,60-5,09 VI3,15-4,693,65-5,50 VII3,21-5,093,72-5,97 VIII3,27-5,503,79-6,44 IX3,34-5,903,87-6,91 X3,49-6,444,05-7,51 XI3,65-6,974,24-8,18 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 22 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich. (Dz. U. Nr 39, poz. 389) Na podstawie art. 105 ust. 7, art. 106 ust. 3, art. 108 ust. 6, art. 116 ust. 1 oraz w związku z art. 77 ust. 1, art. 188 ust. 5 i art. 190 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590, Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 50, poz. 310, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115 i 1118) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 maja 1994 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 68, poz. 297 i Nr 125, poz. 610, z 1995 r. Nr 12, poz. 57, Nr 74, poz. 371 i Nr 122, poz. 588, z 1996 r. Nr 79, poz. 372, z 1997 r. Nr 31, poz. 180 oraz z 1998 r. Nr 45, poz. 271) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7 w ust. 1 tabela otrzymuje brzmienie: "Lp.StanowiskoStawka za godzinę (w złotych) 1Profesor zwyczajny, profesor nadzwyczajny posiadający tytuł naukowy30,00-80,00 2Profesor nadzwyczajny posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego lub doktora, docent, adiunkt posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego26,00-67,00 3Adiunkt posiadający stopień naukowy doktora, starszy wykładowca24,00-47,00 4Asystent, wykładowca, lektor, instruktor16,00-42,00" 2) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia, 3) załącznik nr 3 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia, 4) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia, 5) w załączniku nr 6 do rozporządzenia § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Dodatek wypłaca się miesięcznie z dołu w wysokości: 1) od 21,00 zł do 81,00 zł przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 2) od 35,00 zł do 108,00 zł przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 3) od 46,00 zł do 155,00 zł przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości." § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za dodatkowe czynności oraz dodatków, określone w rozporządzeniu, o których mowa w § 1, zostały przeliczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 389) Załącznik nr 1 TABELA A STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO NAUCZYCIELI AKADEMICKICH Lp.StanowiskoStawka miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego (w zł) 123 1Profesor zwyczajny2030,00-4025,00 2Profesor nadzwyczajny posiadający tytuł naukowy1895,00-3620,00 3Profesor nadzwyczajny posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego lub doktora1695,00-3355,00 4Docent, adiunkt posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego1490,00-2685,00 5Adiunkt posiadający stopień naukowy doktora, starszy wykładowca posiadający stopień naukowy doktora1290,00-2415,00 6Starszy wykładowca nie posiadający stopnia naukowego1085,00-2015,00 7Asystent1085,00-1880,00 8Wykładowca, lektor, instruktor1015,00-1945,00 TABELA B STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO BIBLIOTEKARZY DYPLOMOWANYCH I DYPLOMOWANYCH PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWEJ Lp.StanowiskoStawka miesięcznego wynagrodzenia (w zł) 123 1Starszy kustosz dyplomowany, starszy dokumentalista dyplomowany1 355,00-2 685,00 2Kustosz dyplomowany, dokumentalista dyplomowany1 155,00-2 415,00 3Adiunkt biblioteczny, adiunkt dokumentacji i informacji naukowej1 085,00-1 880,00 4Asystent biblioteczny, asystent dokumentacji i informacji naukowej950,00-1 610,00 Załącznik nr 2 ZASADY WYNAGRADZANIA ZA DODATKOWE ZAJĘCIA NALEŻĄCE DO OBOWIĄZKÓW NAUCZYCIELI AKADEMICKICH § 1. Do zajęć należących do obowiązków nauczycieli akademickich, za które przysługuje dodatkowe wynagrodzenie, zalicza się: 1) udział w pracach komisji rekrutacyjnej, 2) recenzowanie rozpraw doktorskich, recenzowanie rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego, 3) działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną prowadzoną przez wydziały weterynaryjne uczelni rolniczych. § 2. 1. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach uczelnianej komisji rekrutacyjnej przysługuje następujące wynagrodzenie w zależności od liczby kandydatów: 1) do 2000 osób - do 235,00 zł, 2) od 2001 do 4000 osób - do 290,00 zł, 3) ponad 4000 osób - do 365,00 zł. 2. Rektor może ustalić wynagrodzenie ryczałtowe dla sekretarza uczelnianej komisji wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie wyższe jednak niż o 50%. 3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach komisji rekrutacyjnych powołanych w wydziałach przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) przewodniczącym - 55,00 zł za każdych 50 kandydatów, 2) sekretarzom komisji - przy liczbie kandydatów: a) do 200 osób - do 430,00 zł, b) od 201 do 400 osób - do 510,00 zł, c) ponad 400 osób - do 685,00 zł, 3) pozostałym członkom komisji - do 23,00 zł za każdych 50 kandydatów. 4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do postępowania kwalifikacyjnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości dzielącej się przez 50. 5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego lub rozmowy kwalifikacyjnej każdego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł. Wynagrodzenie to może być wypłacone tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej. 6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być większe od 11,00 zł. 7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej lub wydziałowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1-6. 8. Za przeprowadzenie wchodzącej w skład postępowania kwalifikacyjnego z wychowania fizycznego jednej próby sprawnościowej każdego kandydata komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł niezależnie od liczby jej członków. 9. Rektor może przyznać członkom komisji egzaminacyjnej, prowadzącym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata. 10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor. § 3. Zasady wynagradzania za recenzowanie rozpraw doktorskich, rozpraw habilitacyjnych i opracowywanie ocen dorobku naukowego związanych z przewodami habilitacyjnymi oraz opracowywanie ocen całokształtu dorobku naukowo-badawczego, artystycznego lub dydaktyczno-wychowawczego kandydatów do tytułu naukowego - regulują odrębne przepisy. § 4. 1. Nauczycielom akademickim zatrudnionym w wydziałach weterynaryjnych uczelni rolniczych za każdą godzinę dyżuru pełnionego w ambulatoriach klinik weterynaryjnych poza rozkładem zajęć dydaktycznych, organizacyjnych i naukowo-badawczych przysługuje odrębne wynagrodzenie w wysokości godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego pracownika, a za każdą godzinę dyżuru w niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy - 200% tej stawki. 2. Za usługową działalność leczniczą, profilaktyczną i diagnostyczną, prowadzoną przez wydziały weterynaryjne uczelni rolniczych na rzecz ludności lub przedsiębiorców, nauczyciele akademiccy mogą otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie w ramach kwoty odpisu nie przekraczającej 50% wartości wpływów uzyskanych z tytułu wykonanych usług, pomniejszonej o wartość zużytych pasz, leków i kosztów transportu, liczoną według bieżących cen. Wynagrodzenie, o którym mowa wyżej, wypłaca się niezależnie od innych składników wynagrodzenia, w tym również od dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1. 3. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz wysokość kwoty odpisu, o której mowa w ust. 2, i zasady podziału tej kwoty ustala rektor. § 5. 1. Kierownik studenckich praktyk zawodowych otrzymuje, z tytułu wykonywania prac administracyjnych związanych z praktykami, wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 715,00 zł miesięcznie. 2. Opiekun studenckiej praktyki zawodowej otrzymuje, z tytułu pełnienia tej funkcji, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 500,00 zł miesięcznie. 3. Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli senat uczelni obniżył nauczycielom akademickim obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych z tytułu pełnienia określonych wyżej funkcji. Załącznik nr 3 TABELA DODATKÓW FUNKCYJNYCH NAUCZYCIELI AKADEMICKICH ORAZ BIBLIOTEKARZY DYPLOMOWANYCH I DYPLOMOWANYCH PRACOWNIKÓW DOKUMENTACJI I INFORMACJI NAUKOWEJ Lp.FunkcjaMiesięczna stawka dodatku funkcyjnego (w złotych) 123 1Rektordodatek według kategorii I 2690,00-4035,00 dodatek według kategorii II 2015,00-2690,00 2Prorektordodatek według kategorii I 1615,00-2420,00 dodatek według kategorii II 1075,00-1880,00 3Dziekan670,00-1750,00 41) Prodziekan405,00-1345,00 2) Dyrektor międzyuczelnianego instytutu (zakładu, ośrodka), dyrektor instytutu na prawach wydziału, dyrektor centrum uczelniano-przemysłowego 3) Dyrektor biblioteki głównej 4) Dziekan (kierownik) wydziału zamiejscowego (filii) 51) Dyrektor instytutu wchodzącego w skład wydziału lub międzywydziałowego, pozawydziałowego (zakładu, ośrodka)335,00-670,00 2) Zastępca dyrektora instytutu na prawach wydziału 3) Dyrektor nauczycielskiego kolegium języków obcych 4) Kierownik międzyuczelnianego ośrodka metodycznego 5) Dyrektor zespołu studiów podyplomowych 6) Kierownik ogrodu botanicznego zatrudniającego ponad 30 pracowników 7) Kierownik uniwersytetu otwartego 61) Zastępca dyrektora instytutu wchodzącego w skład wydziału lub międzywydziałowego (pozawydziałowego)200,00-535,00 2) Zastępca dyrektora międzyuczelnianego instytutu (zakładu, ośrodka), zastępca kierownika wydziału zamiejscowego (filii), zastępca dyrektora centrum uczelniano-przemysłowego 3) Zastępca dyrektora biblioteki głównej 4) Kierownik zakładu (ośrodka) poza wymienionymi w lp. 4 5) Kierownik katedry (zespołu przedmiotowego) 6) Kierownik studium doktoranckiego, podyplomowego lub innego studium specjalnego 7) Kierownik terenowego oddziału podlegającego wydziałowi 8) Kierownik ośrodka metodycznego 9) Kierownik kliniki, kierownik oddziału klinicznego 10) Zastępca dyrektora nauczycielskiego kolegium języków obcych (liczącego co najmniej 12 piętnastoosobowych grup studenckich) 11) Kierownik studium praktycznej nauki języków obcych, kierownik studium nauk społecznych, kierownik studium pedagogicznego 12) Opiekun nauczycielskiego kolegium prowadzonego poza uczelnią 13) Zastępca kierownika międzyresortowego lub międzyuczelnianego ośrodka metodycznego 14) Kierownik ogrodu botanicznego zatrudniającego do 30 pracowników 15) Kierownik studium wychowania fizycznego 16) Kierownik uczelnianego ośrodka metodycznego 71) Kierownik pracowni, laboratorium, muzeum - nie wchodzących w skład instytutu, katedry, zespołu przedmiotowego lub zakładu (ośrodka)135,00-335,00 2) Kierownik biblioteki wydziału lub instytutu 3) Kierownik oddziału (sekcji) w bibliotece lub ośrodku informacji naukowej 4) Kierownik naukowo-dydaktyczny terenowego punktu konsultacyjnego dla uczestników studiów dla pracujących 5) Zastępca kierownika studium wychowania fizycznego, kierownik zespołu lektorów, zastępca kierownika uczelnianego ośrodka metodycznego 6) Kierownik studium wiejskiego gospodarstwa domowego w uczelni rolniczej, zastępca kierownika studium praktycznej nauki języków obcych 7) Kierownik studenckiego domu marynarza Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 22 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich oraz bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej państwowych wyższych szkół zawodowych. (Dz. U. Nr 39, poz. 390) Na podstawie art. 59 ust. 3 oraz w związku z art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich oraz bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej państwowych wyższych szkół zawodowych (Dz. U. Nr 104, poz. 655) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. Dodatek wypłaca się w wysokości: 1) od 21,00 zł do 81,00 zł przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 2) od 35,00 zł do 108,00 zł przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości, 3) od 46,00 zł do 155,00 zł przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości."; 2) w § 9 w ust. 1 tabela otrzymuje brzmienie: "Lp.StanowiskoStawka za godzinę (w zł) 1Profesor31,00-54,00 2Wykładowca25,00-40,00 3Asystent19,00-33,00" 3) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. 1. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach uczelnianej komisji rekrutacyjnej przysługuje następujące wynagrodzenie w zależności od liczby kandydatów: 1) do 2000 osób - do 235,00 zł, 2) od 2001 do 4000 osób - do 290,00 zł, 3) ponad 4000 osób - do 365,00 zł. 2. Rektor może ustalić wynagrodzenie dla sekretarza uczelnianej komisji wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie wyższe jednak niż o 50%. 3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach komisji rekrutacyjnej powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej przysługuje wynagrodzenie w wysokości: 1) przewodniczącemu - 55,00 zł za każdych 50 kandydatów, 2) sekretarzowi - przy liczbie kandydatów: a) do 200 osób - do 430,00 zł, b) od 201 do 400 osób - do 510,00 zł, c) ponad 400 osób - do 685,00 zł, 3) pozostałym członkom komisji - do 23,00 zł za każdych 50 kandydatów. 4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do postępowania kwalifikacyjnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości dzielącej się przez 50. 5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego (lub rozmowy kwalifikacyjnej z każdym kandydatem) egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł. Wynagrodzenie to przysługuje tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę kwalifikacyjną z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej. 6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 5,50 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być wyższe od 11,00 zł. 7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej i w powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1-6. 8. Za przeprowadzenie wchodzącej w skład postępowania kwalifikacyjnego z wychowania fizycznego jednej próby sprawnościowej każdego kandydata komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł niezależnie od liczby jej członków. 9. Rektor może przyznać członkom komisji egzaminacyjnej, przeprowadzającym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 5,50 zł za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata. 10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor."; 4) § 11 otrzymuje brzmienie: "§ 11. 1. Kierownik studenckich praktyk zawodowych otrzymuje, z tytułu wykonywania prac administracyjnych związanych z praktykami, wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 715,00 zł miesięcznie. 2. Opiekun studenckiej praktyki zawodowej otrzymuje z tytułu pełnienia tej funkcji dodatkowe wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 500,00 zł miesięcznie. 3. Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli senat uczelni zawodowej obniżył nauczycielom akademickim obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych z tytułu pełnienia określonych wyżej funkcji."; 5) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia; 6) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie ustalone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Stawki wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za dodatkowe czynności oraz dodatków, określone w rozporządzeniu, o których mowa w § 1, zostały przeliczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 marca 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: M. Handke Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 kwietnia 1999 r. (poz. 390) Załącznik nr 1 TABELE STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO A - nauczycieli akademickich Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia w złotych 1Profesor1695,00 - 2685,00 2Wykładowca1355,00 - 2015,00 3Asystent1015,00 - 1680,00 B - bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej Lp.StanowiskoStawka wynagrodzenia w złotych 1Starszy kustosz dyplomowany, starszy dokumentalista dyplomowany1355,00 - 2150,00 2Kustosz dyplomowany, dokumentalista dyplomowany1155,00 - 2015,00 3Adiunkt biblioteczny, adiunkt dokumentacji i informacji naukowo-technicznej1085,00 - 1745,00 4Asystent biblioteczny, asystent dokumentacji i informacji naukowo-technicznej950,00 - 1610,00 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKÓW FUNKCYJNYCH Lp.FunkcjaStawka dodatku funkcyjnego w złotych 1Rektor1615,00 - 2150,00 2Prorektor1075,00 - 1615,00 31) Dyrektor biblioteki340,00 - 405,00 2) Kierownik jednostki międzyuczelnianej 3) Kierownik jednostki uczelnianej 41) Kierownik pracowni, laboratorium135,00 - 340,00 2) Zastępca kierownika jednostki międzyuczelnianej 3) Zastępca kierownika jednostki uczelnianej Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 16 lutego 1999 r. w sprawie zasad organizacji wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków. (Dz. U. Nr 39, poz. 391) Na podstawie art. 8 ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojewódzki oddział Służby Ochrony Zabytków, zwany dalej "oddziałem", jest jednostką organizacyjną wchodzącą w skład zespolonej administracji rządowej w województwie. 2. Kierownikiem oddziału jest wojewódzki konserwator zabytków. 3. Oddział jest państwową jednostką budżetową. § 2. 1. Organizację wewnętrzną i tryb pracy oddziału określa regulamin organizacyjny ustalony przez wojewódzkiego konserwatora zabytków. 2. Regulamin organizacyjny oddziału i jego zmiany podlegają zatwierdzeniu przez wojewodę. 3. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, stanowi część regulaminu urzędu wojewódzkiego. 4. Regulamin organizacyjny oddziału określa w szczególności: 1) nazwę i siedzibę oddziału, 2) nazwy stanowisk kierowniczych, 3) nazwy stanowisk, wydziałów i innych komórek organizacyjnych oddziału oraz zakresy ich działania, 4) nazwy, siedziby i zakresy działania delegatur oddziału, w tym ich właściwość rzeczową i miejscową, z uwzględnieniem granic powiatów, 5) organizację pracy oddziału, 6) inne sprawy istotne dla organizacji i funkcjonowania oddziału. § 3. W przypadkach uzasadnionych szczególnymi potrzebami ochrony dóbr kultury wojewódzki konserwator zabytków może ustanowić, na czas oznaczony, swego pełnomocnika do prowadzenia spraw w zakresie określonym w pełnomocnictwie. § 4. Delegatury oddziału, będące aparatem pomocniczym wojewódzkiego konserwatora zabytków, mogą być utworzone na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577), na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków. § 5. Wojewódzki konserwator zabytków może upoważnić na piśmie pracowników oddziału do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych. § 6. 1. W oddziałach tworzy się stanowiska lub wydziały do wykonywania zadań, w szczególności w zakresie: 1) inspekcji do spraw zabytków nieruchomych, 2) inspekcji do spraw zabytków ruchomych, 3) inspekcji do spraw zabytków archeologicznych, 4) rejestru zabytków, dokumentacji dóbr kultury i informatyki, 5) spraw obronnych i ochrony cywilnej, 6) budżetu i finansów. 2. W oddziałach mogą być tworzone inne stanowiska lub wydziały niż określone w ust. 1, jeżeli wymagają tego potrzeby oddziału. § 7. Składniki mienia, zobowiązania i wierzytelności dotychczasowych wojewódzkich oddziałów Państwowej Służby Ochrony Zabytków przekazywane są, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, z uwzględnieniem przepisów o rachunkowości, przez kierowników tych jednostek na rzecz kierowników wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków, w których skład weszły te jednostki z dniem 1 stycznia 1999 r. § 8. Do dnia 31 maja 1999 r. kierownicy wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków są zobowiązani przygotować i przekazać na rzecz właściwych wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków dokumentację konserwatorską dóbr kultury, zgodnie z nowym zasadniczym podziałem terytorialnym państwa. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Kultury i Sztuki: J. Wnuk-Nazarowa Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ OŚWIADCZENIE RZĄDOWE z dnia 2 kwietnia 1999 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych, sporządzonej w Nikozji dnia 14 listopada 1996 r. (Dz. U. Nr 39, poz. 384) Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 34 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Cypru o współpracy prawnej w sprawach cywilnych i karnych, sporządzonej w Nikozji dnia 14 listopada 1996 r., nastąpiła w Warszawie dnia 18 listopada 1998 r. wymiana dokumentów ratyfikacyjnych powyższej umowy. Umowa weszła w życie dnia 18 grudnia 1998 r. Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 12 maja 1999 r. w sprawie przekazania uprawnień Prezesa Rady Ministrów określonych ustawą o Polskim Czerwonym Krzyżu. (Dz. U. Nr 42, poz. 425) Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 1964 r. o Polskim Czerwonym Krzyżu (Dz. U. Nr 41, poz. 276) zarządza się, co następuje: § 1. Nadzór nad działalnością Polskiego Czerwonego Krzyża w zakresie, o którym mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 16 listopada 1964 r. o Polskim Czerwonym Krzyżu (Dz. U. Nr 41, poz. 276), przekazuje się ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 maja 1994 r. w sprawie częściowego przekazania uprawnień Prezesa Rady Ministrów określonych ustawą o Polskim Czerwonym Krzyżu (Dz. U. Nr 61, poz. 257). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 16 kwietnia 1999 r. w sprawie wysokości równoważnika pieniężnego przysługującego w zamian za umundurowanie. (Dz. U. Nr 39, poz. 392) Na podstawie art. 59 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1117 oraz z 1999 r. Nr 1, poz. 7) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Żołnierzowi zawodowemu wypłaca się w 1999 r. równoważnik pieniężny za przedmioty zaopatrzenia mundurowego nie wydawane w naturze, zwany dalej "równoważnikiem". 2. Równoważnik nie przysługuje żołnierzowi powołanemu w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r. do zawodowej służby wojskowej, otrzymującemu z dniem powołania albo promocji, wyposażenie w naturze. 3. Żołnierzom zawodowym mianowanym w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 1999 r.: 1) pułkownikowi (komandorowi) na stopień generała brygady (kontradmirała) - przysługuje wyrównanie do wysokości faktycznie poniesionych wydatków za przedmioty szyte na miarę; 2) generałowi (admirałowi) i kapitanowi mianowanym na wyższe stopnie, chorążemu i podoficerowi mianowanym na stopnie podporuczników, podoficerowi mianowanemu na stopień w korpusie chorążych - przysługuje wyrównanie do wysokości faktycznie poniesionych wydatków na uzupełnienie oznak (haftów). 4. Wysokość równoważnika określa załącznik do rozporządzenia. § 2. 1. W razie niemożności dopasowania przedmiotów zaopatrzenia mundurowego należnych żołnierzowi zawodowemu w naturze, przysługuje zwrot kosztów wykonania odpowiednich poprawek krawieckich lub tkanina i równoważnik na uszycie munduru oraz za dodatki krawieckie, w wysokości faktycznie poniesionych kosztów szycia, obowiązujących w zakładach Wojskowych Przedsiębiorstw Handlowych. 2. Zwrot kosztów szycia i dodatków krawieckich następuje po przedstawieniu dowodu zapłaty za wykonaną usługę. § 3. Za należne przedmioty mundurowe, nie pobrane w naturze, żołnierzowi zawodowemu wypłaca się równoważnik w wysokości rocznej należności za każdy zakończony rok przedłużenia okresu użytkowania tych przedmiotów, według cen zakupu obowiązujących w dniu wypłaty równoważnika. § 4. 1. Żołnierz zawodowy jest obowiązany wykorzystać równoważnik zgodnie z przeznaczeniem. 2. Dowódcy, szefowie, dyrektorzy lub komendanci jednostek i instytucji wojskowych mogą wstrzymać wypłatę części równoważnika, w razie stwierdzenia u użytkowników cech widocznego zużycia przedmiotów mundurowych objętych zestawami ubiorczymi - do czasu usunięcia tych zaniedbań. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 kwietnia 1999 r. Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 kwietnia 1999 r. (poz. 392) WYSOKOŚĆ RÓWNOWAŻNIKA PRZYSŁUGUJĄCEGO W ZAMIAN ZA UMUNDUROWANIE WyszczególnienieWysokość równoważnika w złotych: w wojskach lądowychw wojskach lotniczych i obrony powietrznejw marynarce wojennej 1) oficerom w stopniu\ generała (admirała)3.688,003.725,004.328,00 2) oficerom starszym1.780,001.781,001.929,00 3) oficerom młodszym1.759,001.760,001.917,00 4) chorążym1.769,001.773,001.861,00 5) podoficerom1.747,001.751,001.829,00 6) żołnierzom zawodowym jednostek desantowo-szturmowych i obrony wybrzeża (za różnice w należnościach czapek i beretów w zestawach 1310 i 1311) kwoty w pkt 1-5 pomniejszyć o:32,00 7) żołnierzom mianowanym w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 1999 r.: a) generałom (admirałom) - na wyższy stopień559,00519,004 092,00 b) pułkownikom (komandorom) - na stopień generała brygady (kontradmirała)5 366,005 447,007 046,00 c) kapitanom - na stopień majora (komandora podporucznika)419,00268,00664,00 d) chorążym - na stopień podporucznika383,00236,00804,00 e) podoficerom - na stopień podporucznika529,00383,00950,00 f) podoficerom - na stopień w korpusie chorążych602,00448,00630,00 8) kobietom powołanym do służby zawodowej (z chwilą powołania): a) za nie wydane przedmioty177,00177,00231,00 b) ryczałt na uszycie3 841,003 841,003 841,00 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ z dnia 28 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów wniosku pracodawcy o przekazanie środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i wykazu pracowników, których wynagrodzenie podlega zaspokojeniu z tego Funduszu, a także trybu ich składania i rozpatrywania, sposobu przekazywania pracodawcom środków Funduszu na wypłatę tych wynagrodzeń oraz szczegółowych zasad ich zwrotu. (Dz. U. Nr 39, poz. 393) Na podstawie art. 5 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 17 lipca 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 491, Nr 107, poz. 692 i Nr 160, poz. 1087 oraz z 1999 r. Nr 15, poz. 135), zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie wzorów wniosku pracodawcy o przekazanie środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i wykazu pracowników, których wynagrodzenie podlega zaspokojeniu z tego Funduszu, a także trybu ich składania i rozpatrywania, sposobu przekazywania pracodawcom środków Funduszu na wypłatę tych wynagrodzeń oraz szczegółowych zasad ich zwrotu (Dz. U. Nr 81, poz. 517) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 12 otrzymuje brzmienie: "12. Pracodawca dokonuje zwrotu środków otrzymanych z Funduszu w 44 równych miesięcznych ratach płatnych począwszy od maja 1999 r. w nieprzekraczalnym terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca. Kwota raty miesięcznej stanowi 1/44 kwoty otrzymanych środków, pomniejszonej o kwotę spłaconą przed dniem 1 maja 1999 r."; 2) po ust. 12 dodaje się ust. 13 i 14 w brzmieniu: "13. Pracodawca może dokonać zwrotu środków otrzymanych z Funduszu w okresie krótszym niż określony w ust. 12. 14. W przypadku zaistnienia niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 87, poz. 435, z 1996 r. Nr 5, poz. 34, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 123, poz. 776 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 137, poz. 887) kwota główna nie spłaconego zadłużenia wraz z naliczonymi odsetkami za zwłokę staje się wymagalna w dniem zaistnienia niewypłacalności." § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 1999 r. Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Komołowski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 19 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy zarobkowym przewozie zwierząt, niejadalnych surowców zwierzęcych i ich skupie. (Dz. U. Nr 39, poz. 394) Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Środek transportu i pojemnik do przewozu zwierząt lub niejadalnych surowców zwierzęcych, zwane dalej odpowiednio "środkiem transportu" lub "pojemnikiem", powinny być: 1) łatwe do czyszczenia i dezynfekcji, 2) zabezpieczone przed wyciekaniem i wypadaniem na zewnątrz odchodów i ściółki. § 2. 1. Zwierzęta powinny być załadowane tylko do środka transportu lub do pojemnika, które zostały oczyszczone i poddane udokumentowanej dezynfekcji środkami dezynfekcyjnymi dopuszczonymi do obrotu. 2. Dokumentacja przeprowadzonej dezynfekcji, o której mowa w ust. 1, w którą powinien być zaopatrzony środek transportu, powinna zawierać: 1) godzinę i datę dokonanej dezynfekcji, 2) informację o miejscu dokonanej dezynfekcji, 3) informację o zastosowanym do dezynfekcji środku. § 3. 1. Zwierzęta powinny być przewożone z uwzględnieniem podziału gatunkowego. 2. Zwierzęta wrogie sobie nie mogą być przewożone razem w tym samym pojemniku. 3. Dorosłe samce nie powinny być przewożone razem z samicami. § 4. 1. Jeżeli na podstawie odrębnych przepisów wymagany jest plan trasy przewozu zwierząt, plan ten powinien zaopiniować właściwy dla miejsca załadunku zwierząt powiatowy lekarz weterynarii. 2. Plan trasy powinien być przechowywany przez przewoźnika przez 3 lata. § 5. Przy przewozie drogą wodną: 1) pomieszczenie, w którym przewożone są zwierzęta, powinno posiadać drenaż, 2) na statku powinny znajdować się narzędzia do uboju z konieczności. § 6. Przy przewozie lotniczym: 1) pomieszczenie, w którym przetrzymywane są zwierzęta, powinno posiadać drenaż, 2) powinny być stworzone warunki dla izolacji chorych lub zranionych zwierząt, 3) na pokładzie powinny znajdować się narzędzia do uboju z konieczności. § 7. Zwierzęta jeleniowate nie powinny być przewożone w okresie zmiany poroży. § 8. 1. Przewóz zwierząt jednokopytnych może nastąpić nie później niż 48 godzin po zbadaniu ich przez lekarza weterynarii. 2. Zwierzęta jednokopytne powinny być przewożone na jednym poziomie. § 9. 1. Pisklęta powinny być przewożone w pojemniku jednorazowym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się przewóz piskląt w pojemniku wielorazowego użytku, pod warunkiem że pojemnik ten będzie każdorazowo oczyszczony i zdezynfekowany. 3. Pisklęta powinny być przewożone w pojemniku, który mieści pisklęta tego samego gatunku, pochodzące z tego samego zakładu wylęgu drobiu. 4. Pojemnik, w którym przewozi się pisklęta, powinien być opatrzony napisem zawierającym następujące informacje: 1) gatunek, rasa lub nazwa hodowlana drobiu, do którego należą pisklęta, 2) liczba piskląt znajdujących się w pojemniku, 3) nazwa i adres zakładu wylęgu drobiu. § 10. Drób dorosły powinien być przewożony w pojemniku, który mieści tylko drób tego samego gatunku i pochodzący z tej samej fermy. § 11. 1. Niejadalne surowce zwierzęce powinny być przewożone w pojemniku lub środkiem transportu obudowanym całkowicie i szczelnym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dopuszcza się przewóz niejadalnych surowców zwierzęcych środkiem transportu przykrytym plandeką, pod warunkiem że przewożone surowce będą umieszczone w pojemniku. 3. Pojemnik i środek transportu używane do przewozu niejadalnych surowców zwierzęcych oraz urządzenia i sprzęt, które miały kontakt z tymi surowcami, powinny zostać oczyszczone, umyte i zdezynfekowane po każdorazowym użyciu, a materiały użyte do opakowania niejadalnych surowców zwierzęcych powinny zostać spalone lub zniszczone w zakładzie, do którego zostały dostarczone niejadalne surowce zwierzęce. 4. Pojemnik, w którym przewozi się niejadalne surowce zwierzęce, powinien być opatrzony widocznym i trwałym napisem: "Nie przeznaczone do spożycia przez ludzi", wykonanym literami o wysokości co najmniej 3 cm i szerokości 2 cm. § 12. 1. Skup zwierząt powinien odbywać się w wydzielonych do tego celu miejscach ogrodzonych, utwardzonych i zabezpieczonych przed dostępem zwierząt z zewnątrz, z zastrzeżeniem § 16 ust. 1. 2. W miejscach, o których mowa w ust. 1, powinny być wyodrębnione odpowiednio pomieszczenia lub wiaty: 1) dla poszczególnych gatunków zwierząt, 2) dla zwierząt chorych lub podejrzanych o zakażenie, 3) do przetrzymywania paszy, 4) do przetrzymywania środków dezynfekujących, 5) do bezpiecznego badania zwierząt. § 13. Do pomieszczeń i wiat, o których mowa w § 12 ust. 2, powinna być doprowadzona bieżąca woda zdatna do picia. § 14. Po każdorazowym wywozie zwierząt miejsca, o których mowa w § 12 ust. 1, powinny zostać oczyszczone i zdezynfekowane. § 15. Lekarz weterynarii powinien mieć zapewnioną pomoc przy badaniu skupowanych zwierząt. § 16. 1. Dopuszczalne jest skupowanie zwierząt bezpośrednio u producenta, na terenie jego obiektów. 2. Do skupu u producenta, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów § 12-14. § 17. 1. Skupujący powinien prowadzić dokumentację skupowanych zwierząt. 2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać następujące informacje: 1) imię, nazwisko i adres właściciela skupowanych zwierząt, 2) gatunek skupowanych zwierząt, 3) numery kolczyków skupowanych zwierząt. 3. Dokumentację oraz kopie świadectw zdrowia skupujący obowiązany jest przechowywać przez 3 lata. § 18. Niejadalne surowce zwierzęce do dokonaniu ich skupu powinny zostać niezwłocznie przetransportowane do właściwego zakładu, z tym że gruczoły i narządy mogą być przewożone do chłodni składowej w celu tymczasowego ich składowania. § 19. 1. Pomieszczenia, w których odbywa się skup niejadalnych surowców zwierzęcych, powinny być: 1) oddalone od obiektów przetwórstwa rolno-spożywczego, a w szczególności ubojni i rzeźni, co najmniej o 50 m, 2) zabezpieczone przed dostępem zwierząt, a w szczególności ptaków, gryzoni i owadów, 3) wyposażone w urządzenia do czyszczenia i dezynfekcji ścian, podłóg i pojemników. 2. Ściany i podłogi pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonane z materiałów nieprzepuszczalnych i nienasiąkliwych, umożliwiających łatwe czyszczenie i dezynfekcję; podłogi powinny być ułożone w sposób ułatwiający odprowadzanie ścieków. § 20. Środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze noszone przez osoby zatrudnione przy skupie niejadalnych surowców zwierzęcych powinny być odkażane codziennie po zakończeniu pracy. § 21. 1. Skupujący powinien prowadzić dokumentację skupowanych niejadalnych surowców zwierzęcych. 2. . Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać następujące informacje: 1) imię i nazwisko właściciela skupowanych niejadalnych surowców zwierzęcych, 2) rodzaj skupowanych niejadalnych surowców zwierzęcych. 3. Dokumentację skupujący obowiązany jest przechowywać przez 3 lata. § 22. Do skupującego stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące przewozu zwierząt lub niejadalnych surowców zwierzęcych. § 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Balazs Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA z dnia 31 marca 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. (Dz. U. Nr 39, poz. 395) Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (Dz. U. Nr 86, poz. 549) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 11 w ust. 3 w pkt 2 wyrazy "podmiotom gospodarczym" zastępuje się wyrazem "przedsiębiorcom", 2) § 14 otrzymuje brzmienie: "§ 14. 1. Tworzy się oddziały rejonowe Agencji z siedzibami w Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, we Wrocławiu i w Zielonej Górze oraz dwa oddziały rejonowe z siedzibą w Warszawie. 2. Na obszarze terytorialnego działania oddziałów rejonowych, o których mowa w ust. 1, tworzy się oddziały terenowe Agencji. Szczegółowy wykaz oddziałów rejonowych i terenowych Agencji oraz ich właściwość terytorialną określa załącznik do statutu. 3. W ramach oddziału terenowego Agencji, w zależności od potrzeb, mogą być tworzone filie, rejony obsługi mieszkańców lub samodzielne stanowiska pracy."; 3) § 15 otrzymuje brzmienie: "§ 15. Organizację wewnętrzną oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, z uwzględnieniem komórek organizacyjnych oraz samodzielnych stanowisk pracy, określają regulaminy organizacyjne, ustalane przez dyrektorów tych oddziałów i zatwierdzane - odpowiednio - przez Prezesa Agencji i właściwych dyrektorów oddziałów rejonowych Agencji."; 4) w § 20 w pkt 5 wyrazy "z podmiotami gospodarczymi" zastępuje się wyrazami "z przedsiębiorcami"; 5) w § 22 w ust. 2 skreśla się pkt 2; 6) dodaje się załącznik do statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zawierający wykaz oddziałów rejonowych i terenowych Agencji, z określeniem ich właściwości terytorialnej, w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Skarbu Państwa: E. Wąsacz Załącznik do rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 31 marca 1999 r. (poz. 395) WYKAZ ODDZIAŁÓW REJONOWYCH I TERENOWYCH WOJSKOWEJ AGENCJI MIESZKANIOWEJ ORAZ ICH WŁAŚCIWOŚĆ TERYTORIALNA Lp.Nazwa Oddziału RejonowegoWłaściwość terytorialna Oddziału RejonowegoNazwa Oddziału Terenowego wchodzącego w skład Oddziału RejonowegoWłaściwość terytorialna Oddziału Terenowego Nazwa województwaNazwa miasta, powiatu i gminyNazwa województwaNazwa miasta, powiatu i gminy 1Oddział Rejonowy BYDGOSZCZkujawsko-pomorskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwaOddział Terenowy BYDGOSZCZkujawsko-pomorskiemiasto Bydgoszcz powiaty: bydgoski, nakielski, sępoleński, żniński łódzkiemiasto Łódź powiaty: kutnowski, łaski, łęczycki, łódzki wschodni, pabianicki, poddębicki, zduńskowolski, zgierskiOddział Terenowy GRUDZIĄDZkujawsko-pomorskiemiasto Grudziądz powiaty: chełmiński, grudziądzki, świecki, tucholski, wąbrzeski mazowieckiemiasto PłockOddział Terenowy ŁÓDŹłódzkiemiasto Łódź powiaty: gostyniński, płockipowiaty: kutnowski, łaski, łęczycki, łódzki wschodni, pabianicki, poddębicki, zduńskowolski, zgierski pomorskiegmina Debrzno z powiatu człuchowskiego mazowieckiepowiat gostyniński wielkopolskiepowiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki z wyłączeniem gmin Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo i Wieleń, pilski, złotowski z wyłączeniem gmin Jastrowie i OkonekOddział Terenowy PIŁApomorskiegmina Debrzno z powiatu człuchowskiego wielkopolskiepowiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki z wyłączeniem gmin Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo i Wieleń, pilski, złotowski z wyłączeniem gmin Jastrowie i Okonek Oddział Terenowy TORUŃkujawsko-pomorskiemiasta: Toruń, Włocławek powiaty: aleksandrowski, brodnicki, golubsko-dobrzyński, inowrocławski, lipnowski, mogileński, radziejowski, rypiński, toruński, włocławski mazowieckiemiasto Płock powiat płocki 2Oddział Rejonowy GDYNIApomorskiemiasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa z wyłączeniem gminy Debrzno z powiatu człuchowskiegoOddział Terenowy GDAŃSKpomorskiemiasto Gdańsk powiaty: chojnicki, kartuski, kościerski, lęborski gminy: Choczewo z powiatu wejherowskiego, Kolbudy Górne, Przywidz i Trąbki Wielkie z powiatu gdańskiego zachodniopomorskiepowiat sławieński Oddział Terenowy GDYNIApomorskiemiasta: Gdynia, Sopot powiaty: pucki, wejherowski z wyłączeniem gminy Choczewo Oddział Terenowy MALBORKpomorskiepowiaty: gdański z wyłączeniem gmin Kolbudy Górne, Przywidz i Trąbki Wielkie, kwidzyński, malborski, nowodworski, starogardzki, tczewski Oddział Terenowy SŁUPSKpomorskiemiasto Słupsk powiaty: bytowski, człuchowski z wyłączeniem gminy Debrzno, słupski zachodniopomorskiepowiat sławieński 3Oddział Rejonowy KRAKÓWłódzkiemiasto Piotrków TrybunalskiOddział Terenowy CZĘSTOCHOWAłódzkiemiasto Piotrków Trybunalski powiaty: bełchatowski, opoczyński, pajęczański, piotrkowski, radomszczański, tomaszowski, wieluński, wieruszowski powiaty: bełchatowski, pajęczański, piotrowski, radomszczański, wieluński, wieruszowski śląskiemiasto Częstochowa małopolskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa powiaty: częstochowski, kłobucki, lubliniecki, myszkowski, tarnogórski, zawierciański śląskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa gminy: Mierzęcice i Siewierz z powiatu będzińskiego Oddział Terenowy GLIWICEśląskiemiasta: Bytom, Gliwice, Jastrzębie-Zdrój, Piekary Śląskie, Rybnik, Zabrze, Żory świętokrzyskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa powiaty: gliwicki, raciborski, rybnicki, wodzisławski Oddział Terenowy KATOWICEmałopolskiepowiaty: chrzanowski, oświęcimski śląskiemiasta: Bielsko-Biała, Chorzów, Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Katowice, Mysłowice, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy powiaty: będziński z wyłączeniem gmin Mierzęcice i Siewierz, bielski, cieszyński, mikołowski, pszczyński, tyski, żywiecki Oddział Terenowy KIELCEłódzkiepowiaty: opoczyński, tomaszowski małopolskiepowiat dąbrowski świętokrzyskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa Oddział Terenowy KRAKÓWmałopolskiemiasta: Kraków, Nowy Sącz, Tarnów powiaty: bocheński, brzeski, gorlicki, krakowski, limanowski, miechowski, myślenicki, nowosądecki, nowotarski, olkuski, proszowicki, suski, tarnowski, tatrzański, wadowicki, wielicki 4Oddział Rejonowy LUBLINlubelskiemiasta: Chełm, Lublin, ZamośćOddział Terenowy DĘBLINlubelskiepowiaty: opolski, puławski, rycki powiaty: biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, janowski, krasnostawski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, opolski, puławski, rycki, świdnicki, tomaszowski, włodawski, zamojski mazowieckiegmina Trojanów z powiatu garwolińskiego Oddział Terenowy LUBLINlubelskiemiasta: Chełm, Lublin, Zamość powiaty: biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, janowski, krasnostawski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, świdnicki, tomaszowski, włodawski, zamojski mazowieckiegmina Trojanów z powiatu garwolińskiego podkarpackiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwaOddział Terenowy RZESZÓWpodkarpackiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa 5Oddział Rejonowy OLSZTYNwarmińsko-mazurskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwaOddział Terenowy ELBLĄGwarmińsko-mazurskiemiasto Elbląg powiaty: braniewski, elbląski, iławski gminy: Małdyty, Miłakowo i Morąg z powiatu ostródzkiego Oddział Terenowy GIŻYCKOwarmińsko-mazurskiepowiaty: ełcki, giżycki, kętrzyński, mrągowski, olecko-gołdapski, piski Oddział Terenowy OLSZTYNwarmińsko-mazurskiemiasto Olsztyn powiaty: bartoszycki, działdowski, lidzbarski, nidzicki, nowomiejski, olsztyński, ostródzki z wyłączeniem gmin Małdyty, Miłakowo i Morąg, szczycieński 6Oddział Rejonowy POZNAŃdolnośląskiepowiat milickiOddział Terenowy BIEDRUSKOwielkopolskiemiasto Konin powiaty: gnieźnieński, grodziski, kolski, koniński, kościański, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, poznański, słupecki, szamotulski, średzki, śremski, wągrowiecki, wolsztyński, wrzesiński łódzkiepowiat sieradzki wielkopolskiemiasta: Kalisz, Konin, Leszno, Poznań powiaty: gnieźnieński, gostyński, grodziski, jarociński, kaliski, kępiński, kolski, koniński, kościański, krotoszyński, leszczyński, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, poznański, rawicki, słupecki, szamotulski, średzki, śremski, wągrowiecki, wolsztyński, wrzesiński, turecki gminy: Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo i Wieleń z powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego osiedle Głuszyna z Poznania gminy: Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo i Wieleń z powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego Oddział Terenowy OSTRÓW WIELKOPOLSKIdolnośląskiepowiat milicki łódzkiepowiat sieradzki wielkopolskiemiasta: Kalisz, Leszno powiaty: gostyński, kaliski, jarociński, kępiński, krotoszyński, leszczyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, rawicki, turecki Oddział Terenowy POZNAŃwielkopolskiemiasto Poznań z wyłączeniem osiedla Głuszyna 7Oddział rejonowy SZCZECINwielkopolskiegminy Jastrowie i Okonek z powiatu złotowskiegoOddział Terenowy KOŁOBRZEGzachodniopomorskiepowiaty: gryficki, kołobrzeski Oddział Terenowy KOSZALINzachodniopomorskiemiasto Koszalin zachodniopomorskiemiasta: Koszalin, Szczecin, Świnoujście powiaty: białogardzki, koszaliński, świdwiński powiaty: białogardzki, choszczeński, drawski, goleniowski, gryficki, gryfiński z wyłączeniem gmin Banie, Cedynia, Chojna, Mieszkowice, Moryń, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa, kamieński, kołobrzeski, koszaliński, policki, pyrzycki, stargardzki, szczecinecki, świdwiński, wałecki Oddział Terenowy STARGARD SZCZECIŃSKIzachodniopomorskiepowiaty: choszczeński, goleniowski, pyrzycki, stargardzki Oddział Terenowy SZCZECINzachodniopomorskiemiasto Szczecin powiaty: gryfiński z wyłączeniem gmin Banie, Cedynia, Chojna, Mieszkowice, Moryń, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa, policki Oddział Terenowy ŚWINOUJŚCIEzachodniopomorskiemiasto Świnoujście powiat kamieński Oddział Terenowy WAŁCZwielkopolskiegminy: Jastrowie i Okonek z powiatu złotowskiego zachodniopomorskiepowiaty: drawski, szczecinecki, wałecki 8Oddział Rejonowy GARNIZONU WARSZAWAmazowieckiepowiat warszawskiOddział Terenowy Nr 1mazowieckiegminy: Warszawa-Centrum - część południowa ograniczona linią Wisły i ul. Al. Jerozolimskie, Warszawa-Ursynów, Warszawa-Ursus, Warszawa-Wilanów, Warszawa-Włochy Oddział Terenowy Nr 4mazowieckiegminy: Warszawa-Bemowo, Warszawa-Bielany, Warszawa-Centrum - część północna ograniczona linią Wisły i ul. Al. Jerozolimskie Oddział Terenowy Nr 6mazowieckiegminy: Warszawa-Białołęka, Warszawa-Centrum - część wschodnia na wschód od linii Wisły, Warszawa-Rembertów z wyłączeniem nieruchomości przy ul. Chełmżyńskiej 1, Warszawa-Targówek, Warszawa-Wawer Oddział Terenowy Nr 8mazowieckiepowiat warszawski 9Oddział Rejonowy WARSZAWA TERENlubelskiemiasto Biała PodlaskaOddział Terenowy BIAŁYSTOKpodlaskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa powiaty: bialski, łukowski, parczewski, radzyński mazowieckiemiasto Ostrołęka łódzkiemiasto Skierniewice powiaty: ostrołęcki z wyłączeniem gminy Czarnia, ostrowski powiaty: łowicki, rawski, skierniewickigminy: Brańszczyk i Długosiodło z powiatu wyszkowskiego, Młynarze i Sypniewo z powiatu makowskiego mazowieckie podlaskiemiasta: Ostrołęka, Radom, Siedlce powiaty: białobrzeski, ciechanowski, garwoliński z wyłączeniem gminy Trojanów, grodziski, grójecki, kozienicki, legionowski, lipski, łosicki, makowski, miński, mławski, nowodworski, ostrołęcki, ostrowski, otwocki, piaseczyński, płoński, pruszkowski, przasnyski, przysuski, pułtuski, radomski, siedlecki, sierpecki, sochaczewski, sokołowski, szydłowiecki, warszawski zachodni, węgrowski, wołomiński, wyszkowski, zwoleński, żuromiński, żyrardowskiOddział Terenowy LEGIONOWOmazowieckiepowiaty: legionowski, makowski z wyłączeniem gmin Młynarze i Sypniewo, przasnyski, pułtuski, wołomiński z wyłączeniem gmin Jadów i Strachówka, wyszkowski z wyłączeniem gmin Brańszczyk i Długosiodło gminy: Sulejówek i Wesoła z powiatu mińskiego, Czarnia z powiatu ostrołęckiego nieruchomość przy ul. Chełmżyńskiej 1 w Warszawie wszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa Oddział Terenowy NOWY DWÓR MAZOWIECKImazowieckiepowiaty: ciechanowski, mławski, nowodworski, płoński, sierpecki, warszawski zachodni, żuromiński gminy: Brochów, Iłów, Młodzieszyn i Rybno z powiatu sochaczewskiego Oddział Terenowy RADOMmazowieckiemiasto Radom powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki, zwoleński Oddział Terenowy SIEDLCElubelskiemiasto Biała Podlaska powiaty: bialski, łukowski, parczewski, radzyński mazowieckiemiasto Siedlce powiaty: garwoliński z wyłączeniem gminy Trojanów, łosicki, miński z wyłączeniem gmin Sulejówek i Wesoła, otwocki, siedlecki, sokołowski, węgrowski gminy: Jadów i Strachówka z powiatu wołomińskiego Oddział Terenowy SOCHACZEWłódzkiemiasto Skierniewice powiaty: łowicki, rawski, skierniewicki mazowieckiepowiaty: grodziski, piaseczyński, pruszkowski, sochaczewski z wyłączeniem gmin Brochów, Iłów, Młodzieszyn i Rybno, żyrardowski 10Oddział Rejonowy WROCŁAWdolnośląskiemiasta: Jelenia Góra, Legnica, Wałbrzych, WrocławOddział Terenowy JELENIA GÓRAdolnośląskiemiasta: Jelenia Góra, Legnica, Wałbrzych powiaty: bolesławiecki z wyłączeniem gminy Osiecznica, dzierżoniowski, górowski, jaworski, jeleniogórski, kamiennogórski, kłodzki, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, oleśnicki, oławski, polkowicki z wyłączeniem gmin Gaworzyce, Grębocice i Radwanice, strzeliński, średzki, świdnicki, trzebnicki, wałbrzyski, wołowski, wrocławski, ząbkowicki, zgorzelecki, złotoryjskipowiaty: bolesławiecki z wyłączeniem gminy Osiecznica, jaworski, jeleniogórski, kamiennogórski, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, polkowicki z wyłączeniem gmin Gaworzyce, Grębocice i Radwanice, świdnicki, wałbrzyski, zgorzelecki, złotoryjski Oddział Terenowy NYSAdolnośląskiepowiaty: dzierżoniowski, kłodzki, strzeliński, ząbkowicki opolskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwaopolskiepowiaty: brzeski, nyski, prudnicki Oddział Terenowy OPOLEopolskiemiasto Opole powiaty: głubczycki, kędzierzyńsko-kozielski, kluczborski, krapkowicki, namysłowski, oleski, opolski, strzelecki Oddział Terenowy WROCŁAWdolnośląskiemiasto Wrocław powiaty: górowski, oleśnicki, oławski, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski 11Oddział Rejonowy ZIELONA GÓRAdolnośląskiepowiat głogowskiOddział Terenowy GORZÓW WIELKOPOLSKIlubuskiemiasto Gorzów Wielkopolski gminy: Gaworzyce, Grębocice i Radwanice z powiatu polkowickiego, Osiecznica z powiatu bolesławieckiegopowiaty: gorzowski, międzyrzecki, strzelecko-drezdenecki, sulęciński zachodniopomorskiepowiat myśliborski lubuskiewszystkie miasta, powiaty i gminy wchodzące w skład województwa gminy: Banie, Cedynia, Chojna, Mieszkowice, Moryń, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa z powiatu gryfińskiego zachodniopomorskiepowiat myśliborski gminy: Banie, Cedynia, Chojna, Mieszkowice, Moryń, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa z powiatu gryfińskiego Oddział Terenowy GUBINlubuskiepowiaty: krośnieński, słubicki Oddział Terenowy ZIELONA GÓRAdolnośląskiepowiat głogowski gminy: Gaworzyce, Grębocice i Radwanice z powiatu polkowickiego lubuskiemiasto Zielona Góra powiaty: nowosolski, świebodziński, zielonogórski Oddział Terenowy ŻAGAŃdolnośląskiegmina Osiecznica z powiatu bolesławieckiego lubuskiepowiaty: żagański, żarski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o przekształceniu Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach. (Dz. U. Nr 45, poz. 438) Art. 1. Wyższą Szkołę Rolniczo-Pedagogiczną w Siedlcach przekształca się w akademię, której nadaje się nazwę "Akademia Podlaska". Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 października 1999 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych. (Dz. U. Nr 45, poz. 440) Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikacji Konwencji o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, podpisanej w Lugano dnia 16 września 1988 r. Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 23 kwietnia 1999 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania egzaminatorów. (Dz. U. Nr 39, poz. 396) Na podstawie art. 121 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie warunków wynagradzania egzaminatorów (Dz. U. Nr 160, poz. 1101) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 11 w ust. 6 i w § 12 w ust. 1 rozporządzenia użyte w różnych przypadkach wyrazy "renta inwalidzka" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "renta z tytułu niezdolności do pracy"; 2) załączniki nr 2 i 3 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone w załącznikach nr 1 i 2 do niniejszego rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 kwietnia 1999 r. (poz. 396) Załącznik nr 1 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO* Kategorie zaszeregowaniaWynagrodzenie zasadnicze w złotych 12 I1850-2300 II2100-2550 III2350-2850 IV2650-3100 V2900-3350 VI3150-3600 Załącznik nr 2 TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKU FUNKCYJNEGO* Stawki dodatku funkcyjnegoKwota dodatku funkcyjnego w złotych 12 I150-700 II300-1100 III450-1500 IV550-1900 V700-2300 *) Wysokość stawek wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego uwzględnia przeliczenie zgodne z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 153, poz. 1006). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wprowadzenia na zasadzie wzajemności opłaty wyrównawczej w stosunku do zagranicznych przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy transport drogowy, określenia wysokości tej opłaty, trybu jej wnoszenia oraz jednostek uprawnionych do jej pobierania. (Dz. U. Nr 39, poz. 397) Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. W przypadku gdy krajowi przedsiębiorcy wykonujący międzynarodowy transport drogowy na terytorium Republiki Białoruś i Federacji Rosyjskiej uiszczają opłaty wyższe od opłat pobieranych na podstawie odrębnych przepisów od zagranicznych przedsiębiorców wykonujących międzynarodowy transport drogowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to zagraniczni przedsiębiorcy wykonujący międzynarodowy transport drogowy pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi na terytorium Republiki Białoruś i Federacji Rosyjskiej obowiązani są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadzie wzajemności, do uiszczania opłaty stanowiącej wyrównanie różnicy pomiędzy tymi opłatami, zwanej dalej "opłatą wyrównawczą". § 2. Wysokość opłaty, o której mowa w § 1, ustala się w następujący sposób: 1) od pojazdów samochodowych zarejestrowanych w Republice Białoruś: a) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej do 10 ton - 240 zł, b) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton do 24 ton - 300 zł, c) samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 24 ton - 414 zł, d) autobusu o liczbie miejsc siedzących do 12 włącznie - 100 zł, e) autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 12 do 30 włącznie - 200 zł, f) autobusu o liczbie miejsc siedzących powyżej 30 - 360 zł, 2) od samochodów ciężarowych zarejestrowanych w Federacji Rosyjskiej - 240 zł. § 3. Przedsiębiorca, o którym mowa w § 1, uiszcza opłatę przy każdorazowym wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 4. 1. Opłatę, o której mowa w § 2, pobierają graniczne urzędy celne. 2. Graniczne urzędy celne wydają pokwitowania na drukach ścisłego zarachowania, stanowiące dowód uiszczenia opłaty. 3. Pokwitowanie, o którym mowa w ust. 2, podlega ostemplowaniu przez graniczny urząd celny przy wyjeździe pojazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie wysokości prowizji od pobieranych opłat w międzynarodowym transporcie drogowym oraz sposobu jej pobierania i rozliczania. (Dz. U. Nr 39, poz. 398) Na podstawie art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677 i z 1999 r. Nr 32, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1. Jednostki upoważnione na mocy odrębnych przepisów do pobierania opłat w międzynarodowym transporcie drogowym otrzymują prowizję od pobranych opłat w następującej wysokości: 1) za koncesję na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego, zmianę koncesji lub wtórnik koncesji - Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 10% pobranej opłaty, 2) za zezwolenie zagraniczne na jednorazowy przewóz rzeczy: a) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 10 zł, b) polskie organizacje o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - 5 zł, 3) za zezwolenie zagraniczne na wielokrotny przewóz rzeczy - Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 6% pobranej opłaty, 4) za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym: a) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie - 6% pobranej opłaty, b) graniczne urzędy celne i urzędy celne wewnątrz kraju - 4,5% pobranej opłaty, c) stacje benzynowe - 2% pobranej opłaty, d) polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych - 2% pobranej opłaty, 5) z tytułu opłaty wyrównawczej w stosunku do zagranicznych przedsiębiorców - graniczne urzędy celne - 6% pobranej opłaty. § 2. Jednostki, o których mowa w § 1, odliczają należne im prowizje od pobranej opłaty, a pozostałą część opłaty przekazują na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych, w okresach nie dłuższych niż siedmiodniowe. § 3. Jednostki, o których mowa w § 1 pkt 4 lit. b)-d), obowiązane są przekazywać do Biura Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie, w terminie do dnia dziesiątego każdego miesiąca, odnoszące się do miesiąca poprzedniego dane dotyczące: 1) ilości wydanych zezwoleń zagranicznych i sprzedanych kart opłat, 2) wielkości pobranych opłat i prowizji, 3) przekazanych środków na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie wysokości prowizji od pobieranych opłat w międzynarodowym transporcie drogowym oraz sposobu jej pobierania i rozliczania (Dz. U. Nr 45, poz. 287). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: T. Syryjczyk Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz niektórych innych ustaw. (Dz. U. Nr 40, poz. 399) Art. 1. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654, z 1997 r. Nr 24, poz. 119, Nr 79, poz. 484, Nr 85, poz. 538, Nr 88, poz. 554 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 108, poz. 685 i Nr 162, poz. 1121) wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 1 otrzymuje brzmienie: "Art. 1. Ustawa określa: 1) zasady tworzenia i funkcjonowania systemów obowiązkowego i umownego gwarantowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych lub należnych z tytułu wierzytelności potwierdzonych dokumentami wystawionymi przez banki, 2) rodzaje działań, które mogą być podejmowane w celu udzielania podmiotom objętym obowiązkowym systemem gwarantowania środków pieniężnych pomocy do wysokości środków gwarantowanych w przypadkach powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności, 3) zasady gromadzenia i wykorzystywania informacji o podmiotach objętych systemem gwarantowania."; 2) w art. 2: a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1) deponent - osobę fizyczną, osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną, oraz podmioty, o których mowa w art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95), zwanej dalej "Prawem bankowym", będące stroną umowy imiennego rachunku bankowego lub posiadające wynikającą z czynności bankowych wierzytelność do banku objętego systemem gwarantowania, potwierdzoną wystawionym przez ten bank dokumentem imiennym, z wyłączeniem: a) Skarbu Państwa, b) banków, c) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), d) podmiotów działających na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1015), e) akcjonariuszy banku posiadających w dniu złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości pakiet akcji uprawniający do wykonywania ponad 5% głosów podczas walnego zgromadzenia akcjonariuszy, a także osób, które w stosunku do nich są podmiotami dominującymi lub zależnymi w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy, o której mowa w lit. c), f) członków zarządu, rady (rady nadzorczej) banku oraz osób pełniących w tym banku funkcje dyrektorów i zastępców dyrektorów departamentów, jak również dyrektorów i zastępców dyrektorów oddziałów tego banku, w przypadku gdy osoby te pełniły swoje funkcje w dniu zawieszenia działalności banku lub spełnienia warunku gwarancji bądź w okresie bieżącego roku obrotowego (obrachunkowego) lub poprzedzającego zawieszenie działalności banku lub dzień spełnienia warunku gwarancji, 2) środki gwarantowane - środki pieniężne zgromadzone w banku przez deponenta na rachunkach imiennych oraz jego należności wynikające z innych czynności bankowych, potwierdzone wystawionymi przez bank dokumentami imiennymi, z wyłączeniem papierów wartościowych innych niż opiewające wyłącznie na wierzytelności pieniężne, a także listów zastawnych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940 i z 1998 r. Nr 107, poz. 669), w walucie polskiej lub walutach obcych, według stanu na dzień zawieszenia działalności banku, powiększone o należne odsetki naliczone do dnia spełnienia warunku gwarancji - do wysokości określonej ustawą," b) w pkt 3 w lit. a) wyrazy "prowadzące w Rzeczypospolitej Polskiej działalność na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe" zastępuje się wyrazami "w rozumieniu Prawa bankowego", a w nawiasie po wyrazach "poz. 369" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy "z 1995 r. Nr 142, poz. 704, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 939", c) pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) suma aktywów ważonych ryzykiem - sumę aktywów oraz zobowiązań pozabilansowych, którym Komisja Nadzoru Bankowego nadaje wyrażoną procentowo wagę ryzyka," 3) w art. 4 w ust. 2: a) w pkt 1 wyrazy "sytuacji zagrożenia wypłacalności" zastępuje się wyrazami "niebezpieczeństwa niewypłacalności", b) pkt 1a otrzymuje brzmienie: "1a) nabywanie wierzytelności banków, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności," c) w pkt 4 wyrazy "postępowania mającego na celu uzdrowienie gospodarki" zastępuje się wyrazami "programu postępowania naprawczego"; 4) w art. 6: a) w ust. 1 wyrazy "9 członków" zastępuje się wyrazami "10 członków", b) w ust. 3 w pkt 2 wyraz "trzech" zastępuje się wyrazem "czterech"; 5) w art. 7 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie: "5) określanie na wniosek Zarządu Funduszu wysokości stawek obowiązkowej opłaty rocznej oraz funduszu ochrony środków gwarantowanych,"; 6) w art. 13: a) dodaje się ust. 3b w brzmieniu: "3b. Od dnia 1 stycznia 1999 r. opłaty ustalone zgodnie z ust. 1 ulegają pomniejszeniu o 40%, a od dnia 1 stycznia 2001 r. ulegają pomniejszeniu o 50%. Kwotę z tytułu pomniejszenia na rzecz Funduszu wnosić będzie Narodowy Bank Polski.", b) w ust. 4 w nawiasie po wyrazach "poz. 44" stawia się przecinek i dodaje się wyrazy "Nr 28, poz. 153, Nr 79, poz. 484, Nr 96, poz. 592, Nr 107, poz. 685, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776 i 777, Nr 137, poz. 926 i Nr 139, poz. 932-934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 383, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 931 i Nr 162, poz. 1112 i 1121)"; 7) w art. 14: a) w ust. 1 na końcu dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 5", b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu: "5. Banki, o których mowa w ust. 1, w przypadku przejęcia innych banków, wnoszą obowiązkowe opłaty roczne za rok 1999 od łącznej sumy aktywów i zobowiązań pozabilansowych, o których mowa w art. 13 ust. 1, naliczone z zastosowaniem stawki określonej w ust. 1 wyłącznie do sumy własnych aktywów bilansowych i zobowiązań pozabilansowych, według stanu przed przejęciem."; 8) w art. 17: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Roczne sprawozdanie finansowe Fundusz sporządza do dnia 31 marca każdego roku za poprzedni rok obrotowy.", b) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu: "5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do członków organów Funduszu, których kadencji nie obejmuje sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3. 6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Bankowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady rachunkowości Funduszu."; 9) w art. 19: a) w ust. 2 wyrazy "stanu zagrożenia wypłacalności" zastępuje się wyrazami "niebezpieczeństwa niewypłacalności", b) w ust. 4 po wyrazach "w ust. 1" dodaje się wyrazy "oraz w art. 4 ust. 2 pkt 1a"; 10) w art. 20: a) w pkt 2 wyrazy "Prezesa Narodowego Banku Polskiego" zastępuje się wyrazami "Komisji Nadzoru Bankowego", b) dodaje się pkt 2a w brzmieniu: "2a) przedstawienie Zarządowi Funduszu przez bank ubiegający się o pomoc pozytywnej opinii Komisji Nadzoru Bankowego o programie postępowania naprawczego."; 11) w art. 20a ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: "1. Komisja Nadzoru Bankowego informuje niezwłocznie Zarząd Funduszu o wystąpieniu konieczności wszczęcia przez zarząd banku postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 142 ustawy - Prawo bankowe. 2. Fundusz na swój wniosek skierowany do Komisji Nadzoru Bankowego jest ustanawiany kuratorem, o którym mowa w art. 144 ustawy - Prawo bankowe, w stosunku do banku objętego systemem gwarantowania, o ile udzielił temu bankowi pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 1a. Funduszowi nie przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 144 ust. 8 ustawy - Prawo bankowe."; 12) w art. 23 dodaje się ust. 2b w brzmieniu: "2b. Górna granica środków gwarantowanych określona w ust. 2 pkt 2 ulega podwyższeniu: 1) do równowartości w złotych 8.000 EURO - od dnia 1 stycznia 1999 r., 2) do równowartości w złotych 11.000 EURO - od dnia 1 stycznia 2000 r., 3) do równowartości w złotych 15.000 EURO - od dnia 1 stycznia 2001 r., 4) do równowartości w złotych 17.000 EURO - od dnia 1 stycznia 2002 r., 5) do równowartości w złotych 20.000 EURO - od dnia 1 stycznia 2003 r."; 13) w art. 25: a) w ust. 2: - wyrazy "art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 1992 r. Nr 72, poz. 360, z 1993 r. Nr 6, poz. 29, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 80, poz. 369, Nr 121, poz. 591 i Nr 136, poz. 703, z 1996 r. Nr 106, poz. 496)" zastępuje się wyrazami "art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 140, poz. 938 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063)", - skreśla się wyrazy "i 4", b) w ust. 3 po wyrazach "ustalana jest" dodaje się wyrazy "z zastrzeżeniem ust. 4", c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Banki, o których mowa w ust. 3, w przypadku przejęcia innych banków, tworzą na rok 1999 fundusz ochrony środków gwarantowanych od łącznej sumy środków pieniężnych, o których mowa w ust. 2, łączących się banków, z zastosowaniem stawki określonej w ust. 3 wyłącznie do sumy własnych środków pieniężnych przed przejęciem."; 14) w art. 27a w ust. 2 w nawiasie po wyrazach "poz. 703" dodaje się wyrazy "z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756"; 15) w art. 28 w ust. 3 po wyrazach "o której mowa w ust. 1" dodaje się wyrazy "z uwzględnieniem należności osób określonych w art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe"; 16) w art. 35 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: "1a. W przypadku nabycia przedsiębiorstwa bankowego w trybie art. 165 ust. 3 ustawy - Prawo bankowe, na nabywcę nie przechodzą zobowiązania wynikające z wierzytelności Funduszu, o których mowa w ust. 1."; 17) w art. 38 w ust. 3 wyrazy "ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe" zastępuje się wyrazami "ustawy - Prawo bankowe". Art. 2. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 5, poz. 32, Nr 24, poz. 110 i Nr 43, poz. 189 oraz z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 111, poz. 723 i Nr 121, poz. 769 i 770) w art. 90 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Strata bilansowa w banku spółdzielczym pokrywana jest według zasad i w terminach określonych w programie postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 142 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95)." Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 oraz z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 6 w ust. 3 skreśla się wyrazy "i 5"; 2) w art. 53 zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "Do obliczania odsetek przyjmuje się, że rok liczy 365 dni."; 3) w art. 70 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: "4. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio przy udzielaniu kredytu nowo utworzonemu przedsiębiorcy, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, o ile posiada zdolność prawną."; 4) w art. 79 dodaje się ust. 8 w brzmieniu: "8. Przez członków organów banku, o których mowa w ust. 1 i 2, rozumie się członków zarządu i członków rady nadzorczej."; 5) art. 95 otrzymuje brzmienie: "Art. 95. Księgi rachunkowe banków, wyciągi z tych ksiąg podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzone pieczęcią banku oraz wszelkie wystawione w ten sposób oświadczenia zawierające zobowiązania, zwolnienie z zobowiązań, zrzeczenie się praw lub pokwitowanie odbioru należności oraz stwierdzające udzielenie kredytu, pożyczki pieniężnej, ich wysokość, zasady oprocentowania, warunków spłaty, mają moc prawną dokumentów urzędowych oraz stanowią podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i rejestrach publicznych. Dokumenty te są podstawą wpisu hipoteki do księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej własność dłużnika banku. Jeżeli nieruchomość nie posiada księgi wieczystej, zabezpieczenie może być dokonane przez złożenie tych dokumentów do zbioru dokumentów."; 6) w art. 97 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Bankowy tytuł egzekucyjny może być podstawą egzekucji prowadzonej według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności wyłącznie przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej albo jest dłużnikiem banku z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z czynności bankowej i złożyła pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji oraz gdy roszczenie objęte tytułem wynika bezpośrednio z tej czynności bankowej lub jej zabezpieczenia."; 7) w art. 105 w ust. 4 po wyrazach "Banki mogą" dodaje się wyrazy " , wspólnie z bankowymi izbami gospodarczymi,"; 8) w art. 144 w ust. 1 wyrazy "art. 20 ustawy" zastępuje się wyrazami "art. 20a ustawy"; 9) w art. 167 w pkt 1 wyrazy "art. 204 § 1 pkt 1 i 2 Prawa upadłościowego" zastępuje się wyrazami "art. 204 § 1 pkt 1 Prawa upadłościowego"; 10) w art. 172 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3. Banki spółdzielcze obowiązane są uzyskać zwiększenie funduszy własnych do poziomu równowartości 300.000 EURO do dnia 31 grudnia 2000 r." Art. 4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ogłosi w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolity tekst ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu. Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. (Dz. U. Nr 40, poz. 400) Art. 1. W ustawie z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 38 w ust. 2 wyrazy "z upływem sześciu miesięcy" zastępuje się wyrazami "z upływem dwunastu miesięcy"; 2) w art. 49 w ust. 4 skreśla się wyrazy " , z tym że prawo do nieodpłatnego nabycia akcji spółek, których Skarb Państwa nie jest jedynym akcjonariuszem, powstaje po upływie trzech miesięcy od wniesienia przedsiębiorstwa do spółki i wygasa z upływem sześciu miesięcy od dnia powstania tego prawa". Art. 2. Osoby uprawnione, o których mowa w art. 36 ust. 1, art. 37 ust. 1, art. 49 ust. 4 i art. 63 ust. 2-4 ustawy, o której mowa w art. 1, które złożyły w terminie oświadczenie o zamiarze nieodpłatnego nabycia od Skarbu Państwa akcji, lecz wskutek wygaśnięcia prawa nie nabyły ich, mają prawo nieodpłatnie nabyć te akcje w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy. Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych. (Dz. U. Nr 40, poz. 401) Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884, Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 w pkt 8 wyrazy "oraz świadczenie usług z tym związanych" zastępuje się wyrazami "oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych"; 2) rozdział 2 otrzymuje brzmienie: "Rozdział 2 Organizatorzy turystyki, pośrednicy i agenci turystyczni Art. 4. 1. Działalność gospodarcza polegająca na organizowaniu imprez turystycznych oraz na pośredniczeniu na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych wymaga uzyskania zezwolenia. 2. Nie wymaga uzyskania zezwolenia działalność agentów turystycznych polegająca na stałym pośredniczeniu w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających zezwolenie lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju. Art. 5. 1. Zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, udziela się na czas nie oznaczony, jeżeli przedsiębiorca spełnia następujące warunki: 1) zapewnia kierowanie działalnością przedsiębiorstwa oraz działalnością jego jednostek organizacyjnych samodzielnie dokonujących czynności prawnych przez osoby: a) posiadające odpowiednie wykształcenie i praktykę, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2, b) nie karane za przestępstwa przeciwko zdrowiu i życiu, wiarygodności dokumentów, mieniu oraz przeciwko obrotowi gospodarczemu, 2) przedstawi dowód zapewnienia pokrycia kosztów powrotu klienta do kraju, w wypadku gdy organizator turystyki wbrew obowiązkowi nie zapewnia tego powrotu, a także na pokrycie zwrotu wpłat wniesionych przez klientów w razie niewykonania zobowiązań umownych, w formie: a) umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej albo b) umowy ubezpieczenia na rzecz klientów. 2. Obowiązek posiadania gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczy całego okresu prowadzonej działalności. 3. Treść gwarancji lub umowy ubezpieczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje upoważnienie dla wojewody lub wskazanej przez niego jednostki do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klienta do kraju. Art. 6. 1. Działalnością w zakresie organizowania imprez turystycznych oraz działalnością w zakresie pośrednictwa w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, o której mowa w art. 4 ust. 1, mogą kierować osoby posiadające: 1) 1 rok praktyki w obsłudze turystów i ukończone studia wyższe z zakresu turystyki i rekreacji, prawa, ekonomii, zarządzania i marketingu, 2) 2 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią z zakresu obsługi turystów lub ukończone studia wyższe inne niż wymienione w pkt 1, 3) 4 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią inną niż wymieniona w pkt 2. 2. Za praktykę w obsłudze turystów, o której mowa w ust. 1, uważa się samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie organizowania imprez turystycznych lub pośrednictwa w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, kierowanie jednostkami organizującymi imprezy turystyczne, pracę na stanowiskach związanych z przygotowywaniem i zawieraniem umów o świadczenie usług turystycznych, samodzielne przygotowywanie programów imprez turystycznych, a także wykonywanie zadań przewodnika turystycznego i pilota wycieczek. 3. Potwierdzeniem praktyki, o której mowa w ust. 2, jest zaświadczenie o wpisie do ewidencji gospodarczej albo zaświadczenie wydane przez jednostkę organizacyjną powierzającą zainteresowanemu czynności przy obsłudze turystów. Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, cofnięcie i ograniczenie zakresu zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, następuje w formie decyzji administracyjnej. 2. Organem właściwym do udzielenia, odmowy udzielenia, cofnięcia i ograniczenia zakresu zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, jest wojewoda właściwy dla siedziby przedsiębiorcy. 3. Wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, powinien zawierać: 1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), 2) określenie zakresu i rodzaju działalności wymagającej zezwolenia, 3) wskazanie miejsca wykonywania działalności objętej zezwoleniem, 4) dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 5. 4. Wojewoda odmawia udzielenia zezwolenia, a wydane zezwolenie cofa albo ogranicza jego zakres w stosunku do wniosku o udzielenie zezwolenia, jeżeli przedsiębiorca nie spełnia wymagań niezbędnych do jego udzielenia. Art. 8. 1. Wojewoda przesyła kopię zezwolenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, oraz dane dotyczące formy zapewnienia pokrycia kosztów i zwrotu wpłat, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, Prezesowi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. 2. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, na podstawie zezwoleń i danych dotyczących formy zapewnienia pokrycia kosztów i zwrotu wpłat, o których mowa w ust. 1, prowadzi centralny rejestr zezwoleń, zwany dalej "rejestrem". 3. Wpisu do rejestru dokonuje się z urzędu, na podstawie zezwoleń i danych, o których mowa w ust. 1. 4. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb prowadzenia centralnego rejestru zezwoleń. Art. 9. 1. Wojewoda jest uprawniony do kontroli prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa w art. 4 ust. 1, w zakresie: 1) spełniania wymagań niezbędnych do uzyskania zezwolenia, 2) zgodności prowadzonej działalności z wydanym zezwoleniem, 3) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej określonych ustawą. 2. Wojewoda może wezwać przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych uchybień w wyznaczonym terminie, pod rygorem cofnięcia lub ograniczenia zakresu zezwolenia. Art. 10. 1. Organizator turystyki oraz pośrednik turystyczny są obowiązani przedkładać organowi udzielającemu zezwolenia dokumenty potwierdzające zawarcie kolejnych umów gwarancji lub ubezpieczenia, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, przed upływem terminu obowiązywania umowy poprzedniej. 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, uwzględniając zakres i rodzaj działalności prowadzonej przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, określa: 1) minimalną wysokość sumy gwarancji, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a), 2) minimalną wysokość sumy gwarancyjnej na rzecz jednego klienta z tytułu umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b). Art. 10a. 1. Wojewoda może cofnąć wydane zezwolenie albo ograniczyć jego zakres w następujących wypadkach: 1) prawomocnego orzeczenia sądu zakazującego przedsiębiorcy - osobie fizycznej prowadzenia działalności objętej zezwoleniem, 2) naruszania obowiązków określonych ustawą, gdy powoduje to zagrożenie bezpieczeństwa lub dóbr osobistych klientów, a także poważne zagrożenie interesów majątkowych klientów. 2. Przedsiębiorca, któremu cofnięto zezwolenie, a także przedsiębiorca, który prowadził działalność bez uzyskania wymaganego zezwolenia, nie może uzyskać żadnego z tych zezwoleń, o których mowa w art. 4 ust. 1, w okresie 3 lat od daty cofnięcia zezwolenia lub ujawnienia prowadzenia działalności bez zezwolenia."; 3) w art. 14 ust. 2 pkt 1, w art. 15 ust. 2, w art. 51 ust. 1 pkt 2, ust. 3 i ust. 4 wyraz "koncesji" zastępuje się wyrazem "zezwolenia"; 4) w art. 14: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Organizator turystyki jest obowiązany wydać klientowi wpłacającemu należność za imprezę turystyczną lub zaliczkę przekraczającą 10% tej sumy: 1) pisemne potwierdzenie posiadania gwarancji, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a), wraz ze wskazaniem sposobu ubiegania się o wypłatę środków z tej gwarancji w wypadkach określonych ustawą, lub 2) pisemne potwierdzenie zawarcie umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b), wraz ze wskazaniem sposobu ubiegania się o wypłatę środków z umowy ubezpieczenia.", b) dodaje się ust. 5-7 w brzmieniu: "5. Organizator, który przed rozpoczęciem imprezy turystycznej jest zmuszony, z przyczyn od niego niezależnych, zmienić istotne warunki umowy z klientem, z zastrzeżeniem art. 17, powinien niezwłocznie o tym powiadomić klienta. W takiej sytuacji klient powinien niezwłocznie poinformować organizatora, czy: 1) przyjmuje proponowaną zmianę umowy albo 2) odstępuje od umowy za natychmiastowym zwrotem wszystkich wniesionych świadczeń i bez obowiązku zapłaty kary umownej. 6. Jeżeli klient, zgodnie z ust. 5, odstępuje od umowy lub jeżeli organizator odwołuje imprezę turystyczną z przyczyn niezależnych od klienta, klient ma prawo, według swojego wyboru: 1) uczestniczyć w imprezie zastępczej o tym samym lub wyższym standardzie, chyba że zgodzi się na imprezę o niższym standardzie za zwrotem różnicy w cenie, 2) żądać natychmiastowego zwrotu wszystkich wniesionych świadczeń. 7. W wypadkach określonych w ust. 6 klient może dochodzić odszkodowania za niewykonanie umowy, chyba że odwołanie imprezy turystycznej nastąpiło z powodu: 1) zgłoszenia się mniejszej liczby uczestników niż liczba minimalna określona w umowie, a organizator powiadomił o tym klienta w uzgodnionym terminie, 2) siły wyższej."; 5) w art. 15: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Niedopełnienie obowiązków określonych w art. 12 ust. 1, art. 13 i art. 14 może być, zgodnie z art. 10a ust. 1 pkt 2, uznane przez wojewodę za podstawę cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia. Nie ogranicza to możliwości dochodzenia przez klienta odszkodowania.", b) w ust. 2 po wyrazie "cofnięcia" dodaje się wyrazy "lub ograniczenia"; 6) w art. 30 ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Organizatorzy turystyki podlegający obowiązkowi uzyskania zezwolenia, określonego w art. 4 ust. 1, organizujący wycieczki w kraju i za granicą, w których uczestniczy co najmniej 10 osób realizujących wspólny program, są obowiązani, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, zapewnić uczestnikom opiekę osób posiadających uprawnienia: 1) przewodnika turystycznego - dla wycieczek w kraju, 2) pilota wycieczek - dla wycieczek w kraju, z wyjątkiem wymagających udziału przewodnika turystycznego zgodnie z art. 34 ust. 2 pkt 4 ustawy, oraz dla wycieczek za granicą."; 7) w art. 51 w ust. 2 wyraz "koncesyjny" zastępuje się wyrazem "zezwalający". Art. 2. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149 i Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783, Nr 133, poz. 884 i Nr 157, poz. 1026) w art. 11 w ust. 1 pkt 20 i pkt 21 oraz ust. 12 skreśla się. Art. 3. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. Nr 147, poz. 713, z 1997 r. Nr 14, poz. 72, Nr 60, poz. 369, Nr 88, poz. 554, Nr 110, poz. 715 i Nr 133, poz. 884 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 19 w ust. 2 w pkt 1 wyraz "koncesji" zastępuje się wyrazami "zezwolenia na działalność". Art. 4. 1. Sprawy o udzielenie koncesji, wszczęte do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów, Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki przekazuje właściwym wojewodom do dalszego rozpoznania według nowych przepisów. 2. Sprawy o udzielenie koncesji, wszczęte do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów i zakończone decyzją ostateczną, w których strony złożyły wniosek o ich ponowne rozpoznanie bądź w których postępowanie zostało wznowione, Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki rozpoznaje według nowych przepisów. 3. Wnioski o udzielenie koncesji złożone do Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki stają się wnioskami o udzielenie zezwolenia, a inne czynności dokonane w postępowaniu koncesyjnym są skuteczne w postępowaniu w sprawie udzielenia zezwolenia, jeżeli odpowiadają nowym przepisom. Art. 5. 1. Koncesje udzielone w trybie dotychczasowych przepisów stają się zezwoleniami, z zachowaniem ich dotychczasowego przedmiotu i zakresu. 2. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki przekaże wojewodom właściwym ze względu na siedzibę (miejsce zamieszkania) przedsiębiorcy jego dokumentację stanowiącą podstawę udzielenia koncesji. Art. 6. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ USTAWA z dnia 10 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy - Kodeks celny. (Dz. U. Nr 40, poz. 402) Art. 1. W ustawie z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 5 § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej, wzór wniosku o udzielenie wiążącej informacji taryfowej i niezbędne dokumenty, które należy do niego dołączyć, a także wzór formularza wiążącej informacji taryfowej. Określając warunki wydawania wiążącej informacji taryfowej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi także termin rozpatrzenia wniosku, sposób postępowania z informacjami poufnymi i próbkami towarów oraz sposób rozliczenia kosztów badań i analiz przeprowadzanych w celu wydania wiążącej informacji taryfowej."; 2) w art. 6: a) skreśla się § 4, b) § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Prezes Głównego Urzędu Ceł może określić, w drodze zarządzenia, wzory pieczęci, zamknięć celnych, stempli i innych znaków stosowanych przy wykonywaniu kontroli celnej.", c) dodaje się § 7 w brzmieniu: "§ 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia kontroli celnej bagażu przewożonego drogą morską lub powietrzną, z uwzględnieniem rodzaju bagażu kontrolowanego oraz wskazania miejsc właściwych do prowadzenia kontroli."; 3) w art. 7 po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu: "§ 4. Organy celne w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań zbierają i przetwarzają informacje uzyskane w trybie określonym w § 1 oraz dane osobowe wynikające ze zgłoszeń celnych i wydawanych orzeczeń."; 4) w art. 12: a) w § 2 po pkt 2 przecinek zastępuje się kropką oraz skreśla się pkt 3, b) dodaje się § 3 w brzmieniu: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej, a także osoby zobowiązane do ich przechowywania."; 5) w art. 13 § 7 otrzymuje brzmienie: "§ 7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia do taryfy celnej, zapewniające jednolitą i właściwą interpretację Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, Scalonej Nomenklatury oraz Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego."; 6) po art. 20 dodaje się art. 201 w brzmieniu: "Art. 201. § 1. Organ celny może udzielić pozwolenia na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów osobom, które spełniają następujące warunki: 1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b), 2) dokonują systematycznie wywozu towarów od co najmniej 1 roku, 3) są podatnikami podatku od towarów i usług, 4) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe, 5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, 6) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów, ze względu na naruszenie przez nich przepisów prawa, w okresie ostatnich 5 lat. § 2. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może udzielić pozwolenia, o którym mowa w § 1, osobom nie spełniającym warunku, o którym mowa w § 1 pkt 5. § 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów."; 7) art. 33 i 34 otrzymują brzmienie: "Art. 33. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może ogłosić, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia dotyczące wartości celnej wydawane przez właściwe organy. Art. 34. W celu ustalania wartości celnej minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski."; 8) w art. 36 § 6 otrzymuje brzmienie: "§ 6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć drogi celne oraz określić zasady poruszania się i przemieszczania towarów po tych drogach, zabezpieczające przed usunięciem towarów spod dozoru celnego."; 9) w art. 40 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i warunki badania towarów. Sposób i warunki badania towarów powinny umożliwić zgłaszającemu wstępne zbadanie towaru w celu nadania właściwego przeznaczenia celnego."; 10) w art. 42 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji skróconej oraz dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze deklaracji skróconej."; 11) art. 54 otrzymuje brzmienie: "Art. 54. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki czasowego składowania towarów oraz tworzenia i prowadzenia magazynów celnych."; 12) w art. 57 dodaje się § 2a i § 2b w brzmieniu: "§ 2a. Organ celny może z urzędu lub na wniosek osoby uprawnionej zatrzymać towary w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej. Osobą uprawnioną w rozumieniu niniejszego paragrafu jest właściciel praw z zakresu własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej lub osoba upoważniona do korzystania z tych praw. § 2b. Organ celny może uzależnić zatrzymanie towarów od złożenia zabezpieczenia na pokrycie kosztów związanych z dozorem celnym tych towarów oraz na zabezpieczenie roszczeń osób, których prawa zostały naruszone na skutek zatrzymania towarów."; 13) art. 61 otrzymuje brzmienie: "Art. 61. § 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, urzędy celne, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary. § 2. Wraz ze sprawozdaniem z wykonania budżetu minister właściwy do spraw finansów publicznych będzie zawiadamiał Sejm o wykonywaniu upoważnienia, o którym mowa w § 1."; 14) w art. 62 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których zgłoszenie celne może być dokonane w innej formie niż pisemna."; 15) w art. 64 § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, wzory formularzy oraz dokumenty, jakie należy do niego dołączyć. Rozporządzenie powinno precyzować wymogi dla różnych form dokonywania zgłoszenia."; 16) art. 78 otrzymuje brzmienie: "Art. 78. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania organu celnego przy przeprowadzaniu rewizji celnej, pobieraniu próbek towarów, weryfikacji lub przy unieważnianiu zgłoszeń celnych oraz zwalnianiu towarów. Rozporządzenie powinno uwzględniać w szczególności: 1) sposób powiadomienia zgłaszającego o zamiarze przeprowadzenia rewizji celnej towarów, wypadki, w których czynności rewizji celnej można ograniczyć do niektórych czynności, oraz wypadki, kiedy powinna być przeprowadzona rewizja celna całości towarów, 2) wypadki, w których organ celny pobiera próbki towarów, oraz sposób ich pobierania."; 17) w art. 81 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, jakie należy do niego dołączyć."; 18) w art. 97 § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki procedury tranzytu, wzory wniosków o objęcie towaru procedurą tranzytu oraz dokumenty, na podstawie których może nastąpić objęcie towaru tą procedurą."; 19) w art. 105 § 9 otrzymuje brzmienie: "§ 9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia oraz dokumenty, które należy dołączyć do tego wniosku."; 20) w art. 116 § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, czynności, o których mowa w § 1, uwzględniając w szczególności rodzaj towarów oraz cel i warunki ich składowania."; 21) dodaje się art. 1261 w brzmieniu: "Art. 1261. § 1. Organ celny może, z zastrzeżeniem § 3, zwolnić z obowiązku złożenia zabezpieczenia przy korzystaniu z procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. § 2. Zwolnienie określone w § 1 wydawane jest w formie pozwolenia osobom spełniającym następujące wymogi: 1) mają swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju, 2) korzystają z procedury uszlachetniania czynnego od co najmniej roku, 3) ich sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań mogących powstać wobec organu celnego, 4) nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych, 5) podpisały, na odpowiednim formularzu, zobowiązanie do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie organu celnego, kwoty należnej z tytułu przywozu towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń. § 3. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia nie udziela się, jeżeli procedurą uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń objęte są towary, których przywóz związany jest ze zwiększonym ryzykiem, przy uwzględnieniu wysokości należności celnych przywozowych i innych obciążeń, którym towary te mogą podlegać. § 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwoleń, o których mowa w § 2, szczegółowe wymogi, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, oraz wykaz towarów, o których mowa w § 3."; 22) w art. 166 § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, tryb stosowania procedury wywozu oraz wypadki, w których zgłoszenie do procedury wywozu może zostać dokonane w innym urzędzie celnym niż określony w § 4, uwzględniając formę dokonywania zgłoszenia celnego i rodzaj towaru."; 23) art. 172 otrzymuje brzmienie: "Art. 172. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia działalności w wolnych obszarach celnych i składach wolnocłowych."; 24) w art. 176 § 5 otrzymuje brzmienie: "§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których organ celny może wprowadzić zakazy lub ograniczenia dotyczące prowadzenia działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym."; 25) w art. 179 § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki i wzory ewidencji prowadzonej w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym."; 26) art. 188 otrzymuje brzmienie: "Art. 188. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania przy zniszczeniu towaru, zrzeczeniu na rzecz Skarbu Państwa oraz powrotnym wywozie, z uwzględnieniem: 1) wzoru wniosku bądź określenia wymogów, jakim powinien odpowiadać wniosek o nadanie przeznaczenia celnego w tym zakresie, 2) trybu i warunków udzielania pozwoleń na zniszczenie towaru, 3) wypadków i warunków, w których towary mogą zostać powrotnie wywiezione poza polski obszar celny."; 27) w art. 189 § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia: 1) szczegółowe warunki oraz sposoby przechowywania towarów w depozycie, 2) terminy przechowywania towarów w depozycie."; 28) w art. 192 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb powrotnego przywozu towarów, w tym wzór formularza i objaśnienie co do sposobu jego wypełniania, oraz określi dokumenty, które powinny być dołączone do wniosku, o którym mowa w art. 191 § 2."; 29) w art. 197: a) dodaje się § 3a w brzmieniu: "§ 3a. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego, pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w § 2 pkt 2 lub 5.", b) § 4 otrzymuje brzmienie: "§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadki, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposób określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. Rozporządzenie powinno w szczególności określać: 1) procedury celne, w których może być stosowane zabezpieczenie generalne i zabezpieczenie ryczałtowe, 2) informacje, jakie należy zamieścić we wniosku o wydanie pozwolenia, rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do wniosku."; 30) w art. 200 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 2, które mogą być przyjmowane przez organ celny."; 31) w art. 201 § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala i ogłasza, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantów, o którym mowa w § 2. Rozporządzenie powinno określać wyłącznie podmioty, które ze względu na swoją sytuację finansową zagwarantują realizację zobowiązań wynikających z zabezpieczenia kwoty długu celnego."; 32) w art. 206: a) § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Z zastrzeżeniem § 1a zabezpieczenie nie może zostać zwrócone, dopóki dług celny nie wygaśnie lub nie będzie mógł powstać.", b) dodaje się § 1a w brzmieniu: "§ 1a. W wypadku procedur zawieszających zabezpieczenie zostaje zwrócone z chwilą rozliczenia procedury."; 33) art. 225 otrzymuje brzmienie: "Art. 225. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których nie powstaje dług celny mimo wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 211 § 1, art. 212 § 1, art. 213 § 1, art. 219 § 1 i art. 224. Rozporządzenie powinno uwzględniać wypadki, w których niewykonanie obowiązków lub niedopełnienie warunków przewidzianych w przepisach prawa celnego nastąpiło bez winy osoby zobowiązanej."; 34) w art. 232 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wyrażoną w EURO równowartość kwoty, powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej."; 35) w art. 252 § 2 otrzymuje brzmienie: "§ 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć."; 36) dodaje się art. 2651 i 2652 w brzmieniu: "Art. 2651. § 1. Decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być na jej wniosek lub za jej zgodą uchylona lub zmieniona przez organ celny, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes strony. § 2. W przypadku, o którym mowa w § 1, organ celny wydaje decyzję w sprawie uchylenia lub zmiany dotychczasowej decyzji. Art. 2652. Jeżeli upłynęły 3 lata od dnia powstania długu celnego, organ celny: 1) nie wszczyna bądź odmawia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, 2) nie wznawia postępowania."; 37) po tytule IX dodaje się tytuł IXa w brzmieniu: "Tytuł IXa Kontrola celna Dział I Przepisy ogólne Art. 2771. W celu ustalenia zgodności z przepisami prawa, przywozu towaru na polski obszar celny lub wywozu z tego obszaru, organ celny może w szczególności: 1) kontrolować dokumenty i dane handlowe, w tym także sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, 2) ustalać tożsamość osób, 3) dokonywać oględzin towarów, 4) kontrolować księgowość, 5) badać towary i pobierać ich próbki, 6) przeprowadzać rewizję celną, 7) zatrzymywać i kontrolować środki transportu, 8) przeszukiwać osoby i pomieszczenia. Art. 2772. § 1. Jeżeli nie można w inny sposób stwierdzić, czy osoba przewozi towary nie przedstawione lub nie zgłoszone, organ celny może przeszukać tę osobę. § 2. Przeszukanie nie powinno naruszać godności osobistej osoby przeszukiwanej oraz powinno być przeprowadzone przez osobę tej samej płci, w warunkach wykluczających obecność osób postronnych. § 3. W wypadku uzasadnionego podejrzenia, że osoba ukrywa towary w swoim organizmie, można skierować tę osobę na specjalistyczne badania lekarskie. § 4. Z przeprowadzonego przeszukania osoby sporządza się protokół, a w wypadku wykonywania badań, o których mowa w § 3, na wniosek osoby, która została poddana tym badaniom, organ celny wydaje zaświadczenie o terminie i miejscu ich przeprowadzania. Art. 2773. § 1. Czynności kontroli celnej mogą być prowadzone w siedzibie kontrolowanego oraz w innych miejscach związanych z prowadzoną przez niego działalnością bądź w miejscach, w których mogą się znajdować towary wprowadzone na polski obszar celny z zagranicy lub dokumenty dotyczące tych towarów. § 2. Przepis § 1 stosuje się również w wypadku, gdy kontrolowany prowadzi działalność bądź przechowuje towary lub dokumenty w lokalu mieszkalnym. § 3. Organ celny może wchodzić do lokalu mieszkalnego w wypadku uzasadnionego podejrzenia, że znajduje się w nim towar lub dokumenty dotyczące towaru, którego rodzaj lub ilość wskazują na przeznaczenie do działalności gospodarczej i który został wprowadzony na polski obszar celny z naruszeniem przepisów prawa. Przepisy Kodeksu postępowania karnego o przeszukaniu stosuje się odpowiednio. § 4. Jeżeli kontrolowany posiada oddziały lub zakłady na terenie właściwości innego organu celnego niż właściwy dla siedziby kontrolowanego, do przeprowadzenia czynności kontroli celnej w tym oddziale lub zakładzie upoważniony jest również organ celny właściwy ze względu na siedzibę kontrolowanego. Art. 2774. Osoba posiadająca towary jest zobowiązana na jej koszt do wykonywania czynności umożliwiających przeprowadzenie kontroli celnej, a w szczególności do rozładowania, okazania oraz załadowania towaru po zakończeniu czynności kontroli celnej. Art. 2775. Każda osoba będąca w posiadaniu towaru, środka transportu lub osoba odpowiedzialna za wykonanie obowiązków wynikających z przepisów prawa celnego zobowiązana jest do niezwłocznego zawiadomienia organu celnego o stwierdzeniu naruszenia, usunięcia lub zniszczenia zamknięć celnych bez zgody organu celnego. Art. 2776. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykonywania czynności kontroli celnej, ze szczególnym uwzględnieniem rodzajów procedur celnych oraz kontrolowanych towarów. Dział II Kontrola celna towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego Art. 2777. Jeżeli organ celny stwierdzi, że deklaracja skrócona obejmująca przedstawione towary nie spełnia wymogów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 42 § 3, lub gdy wraz z przedstawieniem towaru nie została złożona deklaracja skrócona albo dokumenty, które mogą być wykorzystane w charakterze tej deklaracji, a organ celny nie odstąpił od wymogu złożenia deklaracji skróconej, towar składa się w magazynie celnym, w depozycie urzędu celnego lub w innym miejscu wskazanym przez organ celny. Art. 2778. § 1. W wypadku podejmowania czynności kontroli celnej dotyczących wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przesyłek pocztowych, organ celny może w szczególności kontrolować dokumenty pocztowe, w tym wykazy i deklaracje, oraz sprawdzać liczbę przywożonych lub wywożonych paczek z liczbą wskazaną w wykazie zdawczym. § 2. Rewizję celną przesyłek pocztowych i pobieranie próbek towarów w nich przesyłanych przeprowadza się w obecności zgłaszającego lub pracownika urzędu pocztowego. Art. 2779. W wypadku towarów wprowadzanych na polski obszar celny lub wyprowadzanych z polskiego obszaru celnego przez podróżnych, organ celny może w szczególności: 1) ustalać tożsamość osoby, w tym kontrolować dokumenty uprawniające do przekraczania granicy państwowej, 2) przeprowadzać rewizję celną bagażu, 3) przeprowadzać graniczną kontrolę dewizową, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, 4) przeszukiwać osoby. Art. 27710. § 1. W celu ustalenia, czy towary zostały wprowadzone na polski obszar celny lub wyprowadzone z tego obszaru zgodnie z przepisami prawa celnego, organ celny może zatrzymywać środki transportu i podejmować inne czynności kontroli celnej. § 2. Do zatrzymywania środków transportu przemieszczających się po drodze, w celu podjęcia czynności kontroli celnej, uprawnieni są umundurowani funkcjonariusze celni. Przepisy prawa o ruchu drogowym stosuje się odpowiednio. § 3. Zatrzymywanie środków transportu, innych niż środki transportu przemieszczające się po drodze, odbywa się przy udziale innych służb lub instytucji, a w szczególności: 1) policji, 2) Straży Granicznej, 3) służb lotniczych i morskich, 4) służb administracji kolei państwowych. § 4. Po zatrzymaniu środka transportu organ celny może w szczególności: 1) kontrolować dokumenty i dane dotyczące środka transportu oraz osoby kierującej pojazdem, z wyłączeniem dokumentów uprawniających do kierowania środkiem transportu, z zastrzeżeniem § 5, 2) kontrolować dokumenty dotyczące przewożonych towarów, 3) sprawdzać zamknięcia celne, jeżeli z dokumentów wynika, że zostały one nałożone, 4) przeprowadzać rewizję środków transportu i towarów. § 5. Organ celny może kontrolować dokumenty uprawniające do kierowania środkiem transportu, jeżeli osoba kontrolowana nie posiada innych dokumentów pozwalających określić jej tożsamość albo występuje uzasadniona wątpliwość co do ich autentyczności. Art. 27711. § 1. Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić konwój celny, w wypadku gdy: 1) niemożliwe jest nałożenie zamknięć celnych, a zachowanie tożsamości towaru jest niezbędne do przestrzegania warunków procedury celnej lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że towar może zostać usunięty spod dozoru celnego, 2) istnieje uzasadnione podejrzenie, że towary nie zostaną dostarczone do urzędu celnego albo miejsca uznanego lub wyznaczonego przez organ celny, 3) kwota długu celnego mogącego powstać w związku z przewozem towarów w ramach procedury tranzytu jest wyższa niż kwota zabezpieczenia, 4) procedurą tranzytu objęte są towary niekrajowe, których przemieszczanie ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym, 5) w ramach procedury tranzytu przewożone są towary, których przewóz jest związany ze zwiększonym ryzykiem. § 2. Organ celny może zobowiązać osobę odpowiedzialną za wykonywanie czynności przewidzianych przepisami prawa celnego, aby określone czynności w ramach konwoju celnego wykonywały wyspecjalizowane jednostki działające w zakresie ochrony osób lub mienia. § 3. Koszty konwoju celnego pownosi osoba odpowiedzialna za wykonywanie obowiązków przewidzianych przepisami prawa celnego. Art. 27712. § 1. Organ celny, w drodze decyzji, może zarządzić strzeżenie przez funkcjonariuszy celnych towarów w wypadku, gdy: 1) towar wprowadzony na polski obszar celny na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej nie zostanie dostarczony do urzędu celnego albo miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny, 2) towar wprowadzony na polski obszar celny wymaga przeładunku, 3) towar czasowo składowany nie może zostać przekazany do depozytu lub do magazynu celnego. § 2. W wypadku, o którym mowa w art. 27711 § 1 pkt 1, organ celny zamiast konwoju może zarządzić strzeżenie towaru. § 3. Przepis art. 27711 § 3 stosuje się odpowiednio. Dział III Kontrola celna wykonywana poza urzędem celnym Art. 27713. § 1. Czynności kontroli celnej, wykonywane poza urzędem celnym albo miejscem wyznaczonym lub uznanym przez organ celny, są prowadzone po uzyskaniu upoważnienia dyrektora urzędu celnego. Upoważnienie powinno określać zakres kontroli celnej. § 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w § 1. Art. 27714. § 1. Organ celny dokonujący czynności kontroli celnej obowiązany jest okazać kontrolowanemu upoważnienie do jej przeprowadzenia oraz legitymację służbową. § 2. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są członkom zarządu, wspólnikowi lub innej osobie upoważnionej do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego. § 3. W razie nieobecności osób, o których mowa w § 1 i 2, upoważnienie oraz legitymacja służbowa okazywane są pracownikowi lub osobie czynnej w miejscu wszczęcia kontroli celnej. § 4. Okazanie upoważnienia osobom, o których mowa w § 1-3, jest równoznaczne z zawiadomieniem o rozpoczęciu kontroli celnej. § 5. Kopię upoważnienia pozostawia się kontrolowanemu. § 6. Organ celny dokonujący kontroli celnej może wchodzić na grunt oraz do budynków, lokalu lub innych pomieszczeń. Art. 27715. § 1. Czynności kontroli celnej dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego wskazanej, chyba że kontrolowany zrezygnuje z prawa uczestniczenia w czynnościach kontroli celnej. Jeżeli kontrolowanym jest osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, czynności kontroli celnej dokonuje się w obecności osób upoważnionych. § 2. Oświadczenie o rezygnacji z prawa uczestnictwa w czynnościach kontroli celnej składane jest na piśmie. W razie odmowy złożenia oświadczenia organ celny wykonujący czynności kontroli celnej dokonuje odpowiedniej adnotacji, dołączając ją do akt sprawy. § 3. W wypadku nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 27714 § 2 czynności kontroli celnej dokonywane są w obecności przywołanego świadka, chyba że spełnienie tego warunku uniemożliwiałoby lub znacznie utrudniało wykonywanie czynności kontroli celnej. Świadek nie musi być obecny przy czynnościach kontroli celnej dotyczących przeprowadzenia dowodu z ksiąg, ewidencji, zapisków lub innych dokumentów. § 4. Z czynności kontroli celnej, dokonywanych podczas nieobecności kontrolowanego lub osób wymienionych w art. 27714 § 2, sporządza się protokół, który niezwłocznie doręcza się kontrolowanemu. Art. 27716. § 1. Kontrolowany, osoba upoważniona do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownik oraz osoba współdziałająca z kontrolowanym są obowiązani umożliwić wykonywanie czynności kontroli celnej, a w szczególności: 1) udostępnić towary, dokumenty lub środki transportu oraz zapewnić dostęp do pomieszczeń oraz innych miejsc będących przedmiotem kontroli, 2) umożliwić pobranie próbek towarów, 3) zapewnić wgląd w dokumenty i ewidencje objęte zakresem kontroli, także sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, a zwłaszcza dokumenty handlowe, księgowe i finansowe, nawet jeżeli mają one charakter poufny, 4) umożliwić sporządzenie kopii dokumentów, 5) umożliwić sporządzenie szkiców, filmowanie i fotografowanie oraz dokonywanie nagrań dźwiękowych, 6) przeprowadzić na żądanie organu celnego inwentaryzację w zakresie niezbędnym na potrzeby kontroli, 7) wydać za pokwitowaniem towary lub dokumenty, jeżeli organ celny uzna za niezbędne przeprowadzenie ich dalszej analizy lub dokładniejszej kontroli, 8) udostępnić w niezbędnym zakresie środki łączności, a także inne urządzenia techniczne, jeżeli są one niezbędne do wykonania kontroli, 9) udzielić niezbędnej pomocy technicznej, jeżeli dokumenty lub ewidencje będące przedmiotem kontroli zostały sporządzone z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych. § 2. Kontrolowany jest obowiązany udzielać wszelkich wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli celnej. § 3. Osoby upoważnione do reprezentowania lub prowadzenia spraw kontrolowanego, pracownicy oraz osoby współdziałające z kontrolowanym są obowiązani udzielać wyjaśnień dotyczących przedmiotu kontroli celnej, wynikających z zakresu wykonywanych czynności lub zadań. § 4. Organ celny dokonujący czynności kontroli celnej może przesłuchiwać świadków. Art. 27717. § 1. W trakcie przeprowadzania czynności kontroli celnej organ celny sporządza protokoły w szczególności z: 1) kontroli dokumentów i ewidencji, 2) zabezpieczenia dokumentów i dowodów rzeczowych, 3) rewizji celnej, 4) przesłuchania świadków, 5) pobierania próbek towarów i ich badania. § 2. Organ celny obowiązany jest zapoznać osobę obecną przy czynnościach kontrolnych z treścią protokołów. § 3. Protokoły, o których mowa w § 1, podpisują organ celny i osoby obecne przy czynnościach kontroli celnej. Jeżeli osoba obecna przy czynnościach kontroli celnej odmówi podpisania protokołów, organ celny obowiązany jest umieścić w protokołach odpowiednią adnotację. § 4. Osoba obecna przy czynnościach kontroli celnej może, w terminie 7 dni od zapoznania jej z treścią protokołów, zgłosić zastrzeżenia. Art. 27718. § 1. Z przeprowadzonych czynności kontroli celnej sporządza się protokół pokontrolny. § 2. Protokół pokontrolny powinien zwierać: 1) wskazanie kontrolowanego, 2) wskazanie osób kontrolujących, 3) określenie przedmiotu i zakresu kontroli celnej, 4) określenie miejsca i czasu przeprowadzenia czynności kontroli celnej, 5) opis dokonanych ustaleń, 6) przedstawienie dowodów, 7) pouczenie o prawie złożenia zastrzeżeń lub wyjaśnień. § 3. Organ celny obowiązany jest zapoznać kontrolowanego z treścią protokołu pokontrolnego. § 4. Protokół pokontrolny podpisuje organ celny wykonujący czynności kontroli celnej oraz kontrolowany. § 5. Jeżeli kontrolowany odmówi podpisania protokołu pokontrolnego, organ celny obowiązany jest umieścić w protokole pokontrolnym odpowiednią adnotację. § 6. Jeżeli kontrolowany nie był obecny przy wykonywaniu czynności kontroli celnej, organ celny obowiązany jest umieścić w protokole pokontrolnym odpowiednią adnotację. § 7. Protokół pokontrolny sporządza się w trzech egzemplarzach, z których jeden doręcza się kontrolowanemu. § 8. Kontrolowany w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu pokontrolnego może zgłosić zastrzeżenia lub wyjaśnienia. § 9. Organ celny jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia, o których mowa w § 8, i w terminie 14 zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. § 10. W razie niezłożenia zastrzeżeń w terminie określonym w § 8, przyjmuje się, że kontrolowany nie kwestionuje ustaleń kontroli celnej. § 11. Zastrzeżenia, o których mowa w § 8, oraz ustosunkowanie się organu celnego do tych zastrzeżeń stanowią integralną część protokołu."; 38) w art. 287 § 1 otrzymuje brzmienie: "§ 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwym ministrem może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne organy administracji państwowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres upoważnienia tych organów oraz miejsca, w których wykonują one zadania organów celnych."; 39) art. 288 otrzymuje brzmienie: "Art. 288. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie musi spełniać miejsce wyznaczone lub uznane przez organ celny, oraz wypadki, w których czynności przewidziane przepisami prawa celnego mogą być dokonywane w tym miejscu."; 40) skreśla się art. 292. Art. 2. 1. Osoby, które w dniu wejścia w życie Kodeksu celnego posiadały uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego, mogą wystąpić do Prezesa Głównego Urzędu Ceł z wnioskiem o wpis na listę agentów celnych, jeżeli: 1) spełniają warunki określone w art. 257 § 1 pkt 1-3 i pkt 5-7 Kodeksu celnego, 2) w okresie ostatnich 2 lat przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przez co najmniej 6 miesięcy wykonywały czynności agenta celnego. 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być złożony najpóźniej w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. 3. W wypadku niezłożenia wniosku o wpis na listę agentów celnych w terminie, o którym mowa w ust. 2, lub wydania decyzji odmownej w sprawie wpisu na tę listę z powodu niespełnienia warunków określonych w ust. 1 osoba, o której mowa w ust. 1, traci uprawnienia do wykonywania czynności agenta celnego. Art. 3. Akty wykonawcze wydane na podstawie dotychczasowych upoważnień zawartych w przepisach, o których mowa w art. 1, zachowują moc do czasu wydania nowych aktów wykonawczych. Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych. (Dz. U. Nr 40, poz. 403) Na podstawie art. 40 ust. 3, art. 42 ust. 6, art. 43 ust. 5, art. 44 ust. 4 oraz art. 45c ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Podstawę obliczania dodatku mieszkaniowego stanowią następujące rodzaje wydatków: 1) w gospodarstwach domowych najemców, w tym w gospodarstwach domowych najemców opłacających czynsz regulowany w budynkach towarzystw budownictwa społecznego - czynsz regulowany obowiązujący w mieszkaniowym zasobie gminy, w tym czynsz za lokal socjalny oraz opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych, za windę i antenę zbiorczą, 2) w gospodarstwach domowych członków spółdzielni mieszkaniowych oraz najemców lokali w budynkach spółdzielni mieszkaniowych - opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych, windę, antenę zbiorczą, wydatki związane z kosztami eksploatacji i remontów, z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów, 3) w gospodarstwach domowych właścicieli lokali mieszkalnych - opłaty za energię cieplną i wodę dostarczane do lokalu, opłaty za odbiór nieczystości stałych i płynnych oraz zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną, z wyłączeniem ubezpieczenia, podatku od nieruchomości i opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów, 4) w gospodarstwach domowych właścicieli domów jednorodzinnych - opłaty za energię cieplną i wodę, opłaty za odbiór nieczystości stałych i płynnych, 5) w gospodarstwach domowych zajmujących lokal bez tytułu prawnego i oczekujących na dostarczenie przysługującego im lokalu zamiennego lub socjalnego - odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego oraz opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych, windę, antenę zbiorczą. 2. Jeżeli uprawniony zajmuje część lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, przy ustalaniu wydatków na mieszkanie, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, uwzględnia się jedynie wydatki przypadające na tę część lokalu (domu). 3. Wydatki za zajmowany lokal mieszkalny, poniesione za okres dłuższy niż jeden miesiąc, przelicza się na okresy miesięczne. § 2. 1. Jeżeli lokal mieszkalny nie jest wyposażony w instalację doprowadzającą energię cieplną do celów ogrzewania, za wydatek na ten cel uznaje się równowartość 7 kilowatogodzin energii elektrycznej według rachunku za ostatni okres rozliczeniowy, z wyłączeniem opłaty abonamentowej, na 1 m2 normatywnej powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 42 z uwzględnieniem art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 i Nr 162, poz. 1119). 2. Jeżeli lokal mieszkalny nie jest wyposażony w instalację ciepłej wody, za wydatek na ten cel uznaje się równowartość 30 kilowatogodzin energii elektrycznej według rachunku za ostatni okres rozliczeniowy, z wyłączeniem opłaty abonamentowej, na każdego członka gospodarstwa. § 3. Ryczałt na zakup opału, wypłacony do rąk wnioskodawcy, przysługuje w wypadkach, o których mowa w § 2, w wysokości odpowiadającej procentowemu udziałowi wydatków obliczonych w sposób określony w tym przepisie w całości wydatków. § 4. 1. Osoba ubiegająca się o przyznanie dodatku mieszkaniowego powinna złożyć w urzędzie właściwej gminy: 1) wniosek według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) deklarację o wysokości dochodów gospodarstwa domowego według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia. 2. Wnioskodawca będący właścicielem domu jednorodzinnego powinien złożyć ponadto zaświadczenie organu właściwego w sprawie wydania pozwolenia na budowę, potwierdzające rok wybudowania, powierzchnię użytkową i wyposażenie techniczne domu, a także przedstawić rachunki dotyczące wydatków, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4. 3. Wnioskodawca powinien przechowywać, przez okres 3 lat, dokumenty potwierdzające wysokość dochodów wykazanych w deklaracji o dochodach, w celu udostępniania ich na żądanie organu przyznającego dodatek mieszkaniowy. § 5. Decyzję o przyznaniu dodatku mieszkaniowego doręcza się wnioskodawcy i zarządcy domu. § 6. Organ gminy wypłaca dodatek mieszkaniowy zarządcy domu do dnia 10 każdego miesiąca z góry. W tym samym terminie organ wypłaca uprawnionemu ryczałt, o którym mowa w § 3, stanowiący część dodatku mieszkaniowego. § 7. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 listopada 1994 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 119, poz. 570, z 1997 r. Nr 24, poz. 121 i Nr 79, poz. 487 oraz z 1998 r. Nr 67, poz. 445). § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 403) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na przywóz kukurydzy pochodzącej z Republiki Węgierskiej. (Dz. U. Nr 40, poz. 404) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402) zarządza się, co następuje: § 1. Do dnia 31 grudnia 1999 r. ustanawia się kontyngent taryfowy ilościowy na przywóz towaru określonego kodem PCN 1005 90 00 0 pochodzącego z Republiki Węgierskiej, wymienionego w załączniku do rozporządzenia, dla którego ustanawia się obniżone zerowe stawki celne. § 2. Do towaru wymienionego w załączniku, o którym mowa w § 1, nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1036 i z 1999 r. Nr 24, poz. 215). § 3. 1. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków rozpatrywanych zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Rozdysponowanie ustanowionej puli kontyngentu taryfowego jest dokonywane miesięcznie w następujący sposób: 1) maj - 18 tys. ton, 2) czerwiec - 18 tys. ton, 3) lipiec - 13 tys. ton, 4) sierpień - 13 tys. ton, 5) wrzesień - 2 tys. ton, 6) październik - 2 tys. ton, 7) listopad - 2 tys. ton, 8) grudzień - 2 tys. ton. 3. Pozwolenia na przywóz, udzielane na podstawie jednego wniosku, mogą dotyczyć przywozu nie więcej niż 1000 ton towaru, o którym mowa w § 1. 4. Wnioski o przydział kontyngentu składa się na każdy miesiąc oddzielnie, poczynając od pierwszego dnia rozpoczynającego dany miesiąc. 5. Termin ważności pozwolenia na przywóz towaru nie może wykraczać poza ostatni dzień miesiąca, na który pozwolenie zostało wydane. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. (poz. 404) WYKAZ TOWARÓW, NA KTÓRYCH PRZYWÓZ USTANAWIA SIĘ KONTYNGENT TARYFOWY ILOŚCIOWY Kod PCNWyszczególnienieIlość (w tonach) 1005Kukurydza (ziarna): 1005 90 00 0- Pozostałe70 000 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 4 maja 1999 r. w sprawie sposobu przeprowadzania i dokumentowania przez Inspekcję Celną czynności niejawnego nadzorowania przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa. (Dz. U. Nr 40, poz. 405) Na podstawie art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sposób i tryb przeprowadzania i dokumentowania przez Inspekcję Celną, przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych, niejawnego nadzorowania przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, podejmowanego w celu udokumentowania przestępstw określonych w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. o Inspekcji Celnej (Dz. U. Nr 71, poz. 449 i z 1998 r. Nr 137, poz. 886) albo w celu ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów przestępstwa, sposoby i tryb gromadzenia dokumentacji oraz przeprowadzania czynności operacyjno-rozpoznawczych. § 2. 1. Czynności niejawnego nadzorowania przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa, o których mowa w § 1, zwane dalej "czynnościami", przeprowadza się w sposób zapewniający ochronę form i metod realizacji zadań, informacji, obiektów i danych identyfikacyjnych funkcjonariuszy Inspekcji Celnej oraz osób udzielających im pomocy. 2. Czynności przeprowadza się w sposób niejawny, polegający na: 1) obserwowaniu przesyłki zawierającej przedmiot przestępstwa, zwanej dalej "przesyłką", w tym przy użyciu urządzeń technicznych utrwalających obraz lub dźwięk, 2) wyłączeniu przesyłki z obrotu, 3) otwarciu przesyłki, 4) ocenie zawartości przesyłki, w tym na pobraniu próbek i dokonaniu badań laboratoryjnych, 5) usunięciu przedmiotu przestępstwa z przesyłki, 6) oznakowaniu przesyłki, 7) zastąpieniu zawartości przesyłki w części lub w całości, 8) zamknięciu przesyłki, 9) włączeniu do obrotu przesyłki uprzednio z niego wyłączonej. 3. Podjęcie czynności w tej samej sprawie po raz kolejny następuje na podstawie ponownego zarządzenia Ministra Finansów o przeprowadzeniu czynności. 4. Czynności, o których mowa w ust. 2, powinny być przeprowadzane z poszanowaniem praw, których ochrona wynika z przepisów odrębnych. § 3. Wydanie przez Ministra Finansów zarządzenia o niejawnym nadzorowaniu przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa następuje na wniosek Generalnego Inspektora Celnego. § 4. 1. Dokumentację czynności stanowią: 1) pisemny wniosek Generalnego Inspektora Celnego do Ministra Finansów o zarządzenie przeprowadzenia czynności, zawierający: a) oznaczenie wniosku, b) numer sprawy i kryptonim, jeżeli został jej nadany, c) opis czynu i w miarę możliwości jego kwalifikację prawną, d) cel i rodzaj czynności oraz przewidywany czas, miejsce i sposób jej przeprowadzenia, e) dane dotyczące podmiotu, wobec którego czynność ma być wykonana, 2) pisemne zarządzenie Ministra Finansów o przeprowadzeniu czynności, 3) pisemna informacja Ministra Finansów o zarządzeniu przeprowadzenia czynności, skierowana do Prokuratora Generalnego, 4) pisemna informacja Ministra Finansów o przebiegu i wynikach czynności, skierowana do Prokuratora Generalnego, 5) notatka służbowa utrwalająca przebieg i wyniki przeprowadzonych czynności. 2. Dokumentację czynności stanowią również: 1) pisemny nakaz Prokuratora Generalnego zaniechania przeprowadzania czynności, jeżeli Prokurator Generalny podjął taką decyzję - skierowany do Ministra Finansów, 2) pisemne polecenie niezwłocznego zaniechania przeprowadzania czynności, wydane przez Ministra Finansów Generalnemu Inspektorowi Celnemu. 3. Notatka służbowa, o której mowa w ust. 1 pkt 5, zawiera w szczególności: 1) numer sprawy i kryptonim, jeżeli jej został nadany, 2) określenie czynności, 3) czas, miejsce i sposób przeprowadzenia czynności, 4) dane dotyczące podmiotu, wobec którego dokonano czynności, 5) dane dotyczące osób przeprowadzających czynności, 6) informację o wynikach przeprowadzonych czynności, w szczególności o ujawnionym przestępstwie i osobach uczestniczących w jego popełnieniu, 7) informację o zaniechaniu czynności oraz ich wynikach, w razie nakazania ich zaniechania przez Prokuratora Generalnego, 8) wyniki badań lub ekspertyz, o ile badania takie lub ekspertyzy zostały przeprowadzone. 4. W razie użycia urządzeń, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1, do notatki służbowej mogą być dołączone nośniki, na których zostały zarejestrowane informacje, lub kopie wykonane z tych nośników. § 5. 1. Dokumentację czynności operacyjno-rozpoznawczych należy gromadzić w odrębnych teczkach, dla każdej sprawy osobno. 2. Po zakończeniu czynności i skierowaniu odpowiednich wniosków dotyczących czynności kontrolnych lub dochodzeniowych albo innych działań służbowych akta sprawy składa się w archiwum. 3. Przed złożeniem akt sprawy do archiwum należy wyłączyć z nich materiały, które nie zawierają informacji wskazujących na naruszenie prawa w obrocie towarowym z zagranicą lub obrocie krajowym towarami zagranicznymi. 4. Wyłączone materiały podlegają protokolarnemu zniszczeniu przez komisję składającą się z funkcjonariusza prowadzącego daną sprawę i jego bezpośredniego przełożonego. 5. Jeden egzemplarz protokołu zniszczenia należy włączyć do akt sprawy złożonej do archiwum. § 6. 1. Czynności operacyjno-rozpoznawcze w Inspekcji Celnej wykonywane są z zachowaniem ich tajności, polegającej na uniemożliwieniu, osobom nieuprawnionym, dostępu do treści uzyskanych informacji oraz danych o zastosowanych formach, metodach i środkach działania. 2. Nadzór nad ochroną operacyjną czynności operacyjno-rozpoznawczych sprawują, zgodnie z kompetencjami wynikającymi z indywidualnych zakresów czynności, przełożeni funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. 3. Czynności operacyjno-rozpoznawcze oraz uzyskane w ich trakcie dane objęte są w całości tajemnicą państwową, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony informacji niejawnych. § 7. Inspekcja Celna przy przeprowadzaniu i dokumentowaniu niejawnego nadzorowania przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa może współdziałać z innymi organami i służbami ustawowo uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz korzystać z pomocy osób nie zatrudnionych w Inspekcji Celnej. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 11 maja 1999 r. Minister Finansów: L. Balcerowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zasięgu terytorialnego oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1136) Na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123, poz. 780 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się następujący zasięg terytorialny oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych: 1) oddział centralny z siedzibą w Warszawie działa na terenie województwa mazowieckiego, 2) oddział północno-zachodni z siedzibą w Szczecinie działa na terenie województwa zachodniopomorskiego, 3) oddział północny z siedzibą w Gdańsku działa na terenie województw pomorskiego i kujawsko-pomorskiego, 4) oddział północno-wschodni z siedzibą w Białymstoku działa na terenie województw podlaskiego i warmińsko-mazurskiego, 5) oddział zachodni z siedzibą w Poznaniu działa na terenie województw wielkopolskiego i łódzkiego, 6) oddział wschodni z siedzibą w Lublinie działa na terenie województw lubelskiego i podkarpackiego, 7) oddział południowo-zachodni z siedzibą we Wrocławiu działa na terenie województw dolnośląskiego i lubuskiego, 8) oddział południowy z siedzibą w Katowicach działa na terenie województw śląskiego i opolskiego, 9) oddział południowo-wschodni z siedzibą w Krakowie działa na terenie województw małopolskiego i świętokrzyskiego. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). (Dz. U. Nr 162, poz. 1137) Na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769 oraz z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Wprowadza się Polską Scaloną Nomenklaturę Towarową Handlu Zagranicznego (PCN), stanowiącą załącznik do rozporządzenia. § 2. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN) (Dz. U. Nr 11, poz. 37). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek (Polska Scalona Nomenklatura Towarowa Handlu Zagranicznego (PCN), stanowiąca załącznik do rozporządzenia, jest oddzielnym załącznikiem do niniejszego numeru) Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska oraz rejestru decyzji dotyczących tych kar. (Dz. U. Nr 162, poz. 1138) Na podstawie art. 110 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wysokość, zasady i tryb nakładania kar pieniężnych za naruszanie przez jednostki organizacyjne wymagań ochrony środowiska, polegające na: a) przekroczeniu co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza, określonych decyzją właściwego organu, b) przekroczeniu dopuszczalnego poziomu hałasu, określonego decyzją właściwego organu, 2) wysokość, zasady i tryb nakładania kar pieniężnych za naruszanie przez jednostki organizacyjne lub osoby fizyczne wymagań ochrony środowiska, polegające na: a) usunięciu drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia, b) zniszczeniu terenów zieleni lub drzew i krzewów, powodowanym niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, 3) szczegółowe zasady prowadzenia rejestru, w którym przechowywane są decyzje o wymiarze kar pieniężnych oraz decyzje o odroczeniu terminu płatności lub rozłożeniu kary na raty, 4) współczynniki różnicujące wysokość kar wymierzanych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska. § 2. 1. Karę pieniężną za przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających, dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, wymierza się na podstawie pomiarów rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, wykonanych przez organ właściwy do wymierzania kar pieniężnych lub jednostki organizacyjne zobowiązane do prowadzenia takich pomiarów. 2. Karę pieniężną za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska wymierza się na podstawie pomiarów poziomu hałasu przenikającego do środowiska, wykonanych przez organ właściwy do wymierzania kar pieniężnych, z uwzględnieniem stwierdzonego przekroczenia. 3. O stwierdzeniu przekroczenia organ, o którym mowa w ust. 1 i 2, zawiadamia jednostkę organizacyjną w terminie 21 dni od dnia wykonania pomiarów, przekazując wyniki pomiarów tej jednostce. § 3. 1. Karę pieniężną za przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, określonych decyzją właściwego organu, wymierza się jednostkom organizacyjnym w wysokości dziesięciokrotnej jednostkowej stawki opłat za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza, obowiązującej w dniu wykonania pomiarów. 2. Karę pieniężną za przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza, określonych decyzją właściwego organu, wymierza się za każdą substancję zanieczyszczającą na podstawie pomiaru w punkcie pomiarowym, w którym przekroczenie jest najwyższe. § 4. 1. Karę pieniężną za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska, określonego decyzją właściwego organu, wymierza się na podstawie pomiaru poziomu dźwięku A w środowisku w punkcie pomiarowym, w którym jego poziom równoważny jest najwyższy, odrębnie dla pory dnia (od godz. 600 do godz. 2200) i dla pory nocy (od godz. 2200 do godz. 600). 2. Stawka kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska za każdy decybel (dB) przekroczenia wynosi: w przedzialew zł za każdy dB przekroczenia od 1 do 5 dB11,30 powyżej 5 do 10 dB18,50 powyżej 10 do 15 dB28,80 powyżej 15 dB45,20 3. Przy ustalaniu wymiaru kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska w porze dnia stosuje się stawkę kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, pomnożoną przez współczynnik 2/3. 4. Przy ustalaniu wymiaru kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska w porze nocy stosuje się stawkę kary pieniężnej, o której mowa w ust. 2, pomnożoną przez współczynnik 1/3. § 5. 1. Po stwierdzeniu przekroczeń, o których mowa w § 2 ust. 1 i 2, określa się, w drodze decyzji, termin rozpoczęcia naliczania kary pieniężnej oraz jej wymiar: 1) godzinowy - za przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza - obliczony jako suma kar za każdy rodzaj emitowanej substancji, począwszy od pełnej godziny po zakończeniu pomiarów, 2) dobowy - za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu przenikającego do środowiska - obliczony jako suma kar za przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu w porze dnia i w porze nocy, począwszy od doby, w której wykonano pomiar. 2. Jeżeli jednostka organizacyjna powoduje przekroczenia, o których mowa w § 2 ust. 1 lub 2, nieprzerwanie przez trzy kolejne lata, wymiar kary pieniężnej godzinowy lub dobowy po tym okresie ustala się stosując stawki określone w § 3 ust. 1 i § 4 ust. 2, pomnożone przez współczynnik 2. 3. Wymiar kary pieniężnej godzinowy lub dobowy może ulec zmianie na wniosek jednostki organizacyjnej ukaranej w trybie określonym w § 5. Nowy wymiar kary ustala się na podstawie wyników pomiarów przeprowadzonych w miejscach i w sposób zgodny z pomiarami wykonanymi przez organ właściwy do wymierzania kar pieniężnych lub wyników pomiarów zgodnych z wymaganiami prowadzenia pomiarów, określonymi decyzją organu właściwego do wydania decyzji w trybie art. 30 ust. 2 i 3 lub art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), przedstawionych przez ukaraną jednostkę organizacyjną w terminie 30 dni od ich wykonania wraz z informacją o sposobie osiągnięcia przez jednostkę organizacyjną ograniczenia przekroczenia. 4. W przypadku gdy organ właściwy nie zakwestionuje w terminie 30 dni zasadności wniosku, o którym mowa w ust. 3, nową karę pieniężną w wymiarze godzinowym albo dobowym ustala się, w drodze decyzji, począwszy od pełnej godziny lub doby wykonania pomiarów, o których mowa w ust. 3. § 6. 1. Po stwierdzeniu, z urzędu lub na wniosek jednostki organizacyjnej, że przekroczenie ustało, ustala się w drodze decyzji karę pieniężną łączną za czas trwania przekroczenia co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczonych do wprowadzania do powietrza lub dopuszczalnego poziomu hałasu. Jeżeli do dnia 31 grudnia danego roku przekroczenie to nie zostało usunięte, karę pieniężną łączną ustala się za okres do dnia 31 grudnia tego roku; natomiast od dnia 1 stycznia następnego roku wymiar kary, o którym mowa w § 5 i 7, stanowi podstawę do ustalenia następnej kary pieniężnej łącznej, z zastrzeżeniem § 9 i 16. 2. W przypadku złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 5 ust. 3 i 4. 3. Karę pieniężną łączną ustala się, z zastrzeżeniem § 8, gdy decyzja wymierzająca karę pieniężną w wymiarze godzinnym lub dobowym stanie się ostateczna. § 7. Jeżeli organ właściwy do wymierzenia kary pieniężnej, w ciągu 30 dni od daty wpływu wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 3 lub § 6 ust. 1, stwierdzi, że przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza lub dopuszczalnego poziomu hałasu nie ustało albo jest wyższe, niż podano we wniosku, wymierza karę pieniężną w wymiarze godzinowym lub dobowym od pełnej godziny albo doby stwierdzenia bezzasadności wniosku, stosując stawki określone w § 3 ust. 1 lub § 4 ust. 2, pomnożone przez współczynnik 2. § 8. 1. Jednostkom organizacyjnym, które prowadzą ciągły pomiar ilości substancji zanieczyszczających wprowadzanych do powietrza, ustala się, z zastrzeżeniem ust. 3, karę pieniężną łączną za przekroczenia stwierdzone na podstawie przedstawionych wyników pomiarów. 2. Karę pieniężną łączną dla jednostek organizacyjnych za przekroczenie ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza ze źródeł substancji zanieczyszczających, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania substancji zanieczyszczających do powietrza z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz. U. Nr 121, poz. 793), w przypadku pomiarów ciągłych ustala się następująco: 1) jeżeli jest przekroczona ilość substancji zanieczyszczającej dopuszczonej do wprowadzania do powietrza, wyrażona jako dopuszczalne stężenie substancji zanieczyszczającej w gazach odlotowych, przez średnią ilość substancji zanieczyszczającej obliczoną dla faktycznych godzin pracy źródła substancji zanieczyszczających w ciągu miesiąca kalendarzowego - karę pieniężną łączną ustala się, mnożąc wielkość przekroczenia przez ilość gazów odlotowych odprowadzanych w tym miesiącu z tego źródła do powietrza po odliczeniu ilości gazów odlotowych odpowiadających okresom nie branym pod uwagę przy ustalaniu średniej emisji i przez dziesięciokrotną stawkę opłaty za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza, obowiązującej w ostatnim dniu danego miesiąca kalendarzowego, 2) jeżeli ponad 3% średnich ilości dwutlenku siarki i pyłu, a ponad 5% średnich ilości tlenków azotu, odniesionych do 48 godzin faktycznej pracy źródła w ciągu miesiąca kalendarzowego, obliczanych każdego dnia kalendarzowego za poprzednie dwa dni, przekracza 110% dopuszczalnej ilości tych substancji - karę pieniężną łączną ustala się, mnożąc wartości przekroczeń spełniające ten warunek w kolejności występowania przez połowę odpowiadających im przepływów gazów odlotowych i przez dziesięciokrotną stawkę opłaty za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza, obowiązującą w drugiej dobie okresu 48-godzinnego, 3) jeżeli wystąpi przekroczenie dopuszczalnej rocznej ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza - karę pieniężną łączną ustala się mnożąc wielkość przekroczenia prze stawkę opłaty za wprowadzanie zanieczyszczeń do powietrza, obowiązującą w ostatnim dniu roku, którego kara dotyczy, 4) w przypadku gdy wyniki pomiarów ciągłych nasuwają zastrzeżenia, stosuje się odpowiednio § 5 i 6. § 9. W przypadku gdy stwierdzone przekroczenie co do rodzaju lub ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzenia do powietrza nie ustało do dnia zmiany stawek opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska, stanowiących podstawę wymiaru kary, organ właściwy do nakładania kar pieniężnych ustala nowy wymiar kary godzinowej, stosując nowe stawki opłat. § 10. 1. Karę pieniężną za: 1) usunięcie drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia, 2) zniszczenie terenu zieleni lub drzew i krzewów, powodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności, - ustala się w zależności od rodzaju i powierzchni zieleni, a w odniesieniu do drzew - od ich rodzaju, gatunku, odmiany i obwodu pnia. 2. Stawki kar pieniężnych za usunięcie drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia lub zniszczenie terenu zieleni, drzew lub krzewów zawiera załącznik do rozporządzenia. 3. Karę pieniężną za usunięcie lub zniszczenie drzewa nie wymienionego w załączniku do rozporządzenia wymierza się jak za usunięcie lub zniszczenie drzewa o podobnej wartości przyrodniczej, wymienionego w tym załączniku. 4. Karę pieniężną za usunięcie lub zniszczenie drzewa lub krzewu na obszarze ochrony uzdrowiskowej albo na terenie zieleni miejskiej, a także na nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków, wymierza się stosując stawki zawarte w załączniku do rozporządzenia, pomnożone przez współczynnik 2. § 11. Osobom fizycznym za usunięcie bez wymaganego zezwolenia albo zniszczenie drzewa lub krzewu oraz za zniszczenie terenu karę pieniężną wymierza się stosując stawki zawarte w rozporządzeniu, pomnożone przez współczynnik 0,1. § 12. 1. Jeżeli jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna podjęła działania w celu zachowania żywotności uszkodzonego drzewa lub krzewów i drzewo lub krzewy zachowały żywotność, karę pieniężną ustala się po upływie okresu 2 lat od podjęcia tych działań, stosując stawki zawarte w załączniku do rozporządzenia, pomnożone przez współczynnik 0,01. 2. Jeżeli jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna podjęła działania w najbliższym okresie wegetacyjnym w celu odtworzenia zniszczonego terenu zieleni i odtworzyła go, karę pieniężną ustala się po upływie tego okresu stosując stawki zawarte w załączniku do rozporządzenia, pomnożone przez współczynnik 0,01. § 13. 1. Organ właściwy do nakładania kar pieniężnych, zwany dalej "organem właściwym do prowadzenia rejestru", przechowuje w rejestrze decyzje o wymiarze kar pieniężnych, o odroczeniu terminu płatności kar pieniężnych lub rozłożeniu kar pieniężnych na raty. 2. Rejestr jest prowadzony przez organ właściwy do prowadzenia rejestru w formie uporządkowanego zbioru decyzji i uporządkowanego wykazu jednostek organizacyjnych i osób fizycznych, których dotyczą decyzje. 3. Wpisu decyzji, o których mowa w ust. 1, do rejestru dokonuje się z urzędu, gdy decyzja stanie się ostateczna. 4. Rejestr przechowuje i przekazuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi klasyfikacji i kwalifikacji dokumentacji do celów archiwalnych. 5. Rejestr jest powszechnie dostępny do wglądu w siedzibie organu właściwego do prowadzenia rejestru, w warunkach zapewniających jego bezpieczeństwo. 6. Rejestr udostępnia się do wglądu w godzinach pracy organu właściwego do prowadzenia rejestru, w obecności upoważnionego pracownika. § 14. 1. Dla każdej jednostki organizacyjnej i osoby fizycznej jest prowadzona osobna karta opatrzona numerem im odpowiadającym, do której wpisuje się: 1) numer kolejny wpisu, 2) datę wydania decyzji, 3) numer lub znak decyzji, 4) przedmiot decyzji, z uwzględnieniem terminu uiszczania opłat za naruszanie wymagań ochrony środowiska, 5) uwagi. 2. Zbiór decyzji opatrzonych numerami wpisu stanowi załącznik do rejestru. § 15. 1. Wpis w rejestrze powinien być czytelny. 2. Poprawek we wpisie można dokonywać wyłącznie w taki sposób, aby wyrazy poprawione były czytelne. 3. Po dokonanych poprawkach osoba dokonująca wpisu do księgi rejestrowej sporządza w rubryce "uwagi" adnotacje o treści poprawki i jej podstawie, ze szczególnym wskazaniem miejsca i daty dokonanej poprawki, oraz sygnuje podpisem. § 16. W przypadku gdy stwierdzone przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu nie ustało do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, organ właściwy do nakładania kar pieniężnych ustala nowy wymiar kary dobowej, stosując stawki kar określone w niniejszym rozporządzeniu. § 17. Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 18. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 1995 r. w sprawie wysokości, zasad i trybu nakładania kar pieniężnych za nieprzestrzeganie wymagań ochrony środowiska oraz współczynników różnicujących wysokość kar pieniężnych (Dz. U. Nr 79, poz. 399). § 19. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1138) STAWKI KAR PIENIĘŻNYCH ZA USUWANIE BEZ ZEZWOLENIA LUB ZNISZCZENIE DRZEW LUB KRZEWÓW ORAZ ZNISZCZENIE TERENÓW ZIELENI Lp.Rodzaj i gatunek (odmiana) drzewStawki jednostkowe w zł za 1 cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości ścięcia*) przy obwodzie do 25 cm26-50 cm51-100 cm101-200 cmpowyżej 200 cm 1Topola, olsza, klon jesionolistny, czeremcha, wierzba, grochodrzew13,026,053,071,057,5 2Klon (gatunki i odmiany szybko rosnące), kasztanowiec, morwa, jesion, świerk pospolity, sosna, daglezja, choina, modrzew, brzoza gruczołowata i omszona35,567,0133,0133,0133,0 3Dąb, grab, buk, lipa, głóg - forma drzewiasta, jarząb, klon (gatunki i odmiany wolno rosnące), gatunki i odmiany ozdobne jabłoni, śliwy, wiśni i orzecha, leszczyna turecka, brzoza (gatunki i odmiany pozostałe), jodła zwyczajna, świerk (gatunki i odmiany pozostałe), żywotnik, platan klonolistny, wiąz89,0222,0444,0666,0888,0 4Jodła (pozostałe gatunki i odmiany), tulipanowiec, magnolia, korkowiec, miłorząb, metasekwoja, cis, cyprysik444,0666,0888,01331,51775,0 *) W przypadku uschnięcia drzewa lub usunięcia drzewa wraz z korzeniami, wysokość kary ustala się na podstawie pomiaru wykonanego na wysokości szyi korzeniowej (podstawy pnia). Rodzaje zieleniStawki jednostkowe kar pieniężnych za 1 m2 w zł Krzewy148 Trawniki30 Kwietniki296 Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przekazywania inwestycji centralnych samorządom województw i powiatom oraz wykazu inwestycji centralnych podlegających przekazaniu. (Dz. U. Nr 162, poz. 1139) Na podstawie art. 74 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) szczegółowe zasady i tryb przekazywania samorządom województwa i powiatom, zwanym dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", inwestycji centralnych, które podlegają przejęciu przez te jednostki z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872), zwanej dalej "ustawą", 2) wykaz inwestycji, o których mowa w pkt 1, stanowiący załącznik do rozporządzenia. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) inwestycjach - rozumie się przez to inwestycje centralne, określone w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, które podlegają przejęciu przez jednostki samorządu terytorialnego, 2) jednostkach samorządu terytorialnego - rozumie się przez to przejmujące inwestycje: a) samorządy województw, o których mowa w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576, Nr 155, poz. 1014 i Nr 160, poz. 1060), b) powiaty, o których mowa w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 i Nr 155, poz. 1014), 3) ministrach - rozumie się przez to ministrów i dotychczasowych wojewodów, o których mowa w art. 74 ust. 1 ustawy, 4) przewodniczącym zarządu jednostki samorządu terytorialnego - rozumie się przez to odpowiednio marszałka województwa albo starostę. § 2. 1. Ministrowie przygotują protokoły zdawczo-odbiorcze inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Protokół zdawczo-odbiorczy inwestycji powinien zawierać co najmniej, z zastrzeżeniem ust. 3 i § 5, następujące informacje: 1) podstawowe dane dotyczące inwestycji, w tym zwłaszcza o: a) wartości kosztorysowej inwestycji i terminie jej ustalenia, b) planowanych efektach rzeczowych inwestycji, c) terminie rozpoczęcia realizacji inwestycji i planowanym terminie jej zakończenia, d) planowanych środkach na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji, w tym o środkach z budżetu państwa oraz o środkach innych i źródłach ich pochodzenia, e) planowanym okresie zagospodarowania, po zakończeniu realizacji inwestycji, obiektów budowlanych i innych składników majątkowych oraz o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, potrzebnych do pełnego wykorzystania efektów rzeczowych inwestycji, f) wielkości nakładów na inwestycję: - poniesionych od początku jej realizacji do dnia 31 grudnia 1997 r., w tym ze środków budżetu państwa, - planowanych i przewidywanych do poniesienia w 1998 r., w tym ze środków budżetu państwa, - planowanych do poniesienia od dnia 1 stycznia 1999 r. do jej zakończenia, w tym ze środków budżetu państwa, g) wartości urządzeń zakupionych, lecz nie przekazanych do montażu, oraz wartości materiałów budowlanych, przekazywanych, wraz z inwestycją, jednostce samorządu terytorialnego, h) stanach kont księgowych dotyczących inwestycji, 2) opis głównych składników zakresu rzeczowego inwestycji: a) wykonanego od dnia rozpoczęcia inwestycji do dnia 31 grudnia 1997 r., b) wykonanego w 1998 r., c) planowanego do wykonania od dnia 1 stycznia 1999 r. do jej zakończenia, w tym w 1999 r., 3) wykaz realizowanych umów, które są zawarte z wykonawcami inwestycji i dostawcami urządzeń dla inwestycji, 4) łączne kwoty oraz wykazy zobowiązań i należności finansowych, które dotyczą inwestycji, w tym łączną kwotę zobowiązań wymagających uregulowania w 1999 r., 5) kwotę środków występującą w dniu zakończenia opracowania projektu protokołu zdawczo-odbiorczego oraz przewidywaną kwotę środków w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunku bankowym finansowania inwestycji, o którym mowa w § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad planowania i finansowania inwestycji dotowanych z budżetu państwa (Dz. U. Nr 109, poz. 702), zwanego dalej "rozporządzeniem z 1997 r.", 6) wykaz kwot środków innych niż środki z budżetu państwa i środki własne inwestora, które, według dokumentów posiadanych przez inwestora, powinny być przekazane na finansowanie inwestycji po 1998 r. 3. Zakres informacji, o których mowa w ust. 2, może być ograniczony, jeżeli na to wyrazi zgodę przewodniczący zarządu jednostki samorządu terytorialnego. § 3. 1. Do protokołu zdawczo-odbiorczego inwestycji są załączane co najmniej, z zastrzeżeniem ust. 2 i § 5, kopie następujących dokumentów: 1) harmonogramu realizacji inwestycji, 2) umów i dokumentów, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 3 i 6, 3) umowy zawartej z inwestorem zastępczym, 4) rocznych sprawozdań statystycznych oraz ekspertyz i informacji dotyczących inwestycji, które były sporządzone w okresie 3 lat poprzedzających 1999 r., w tym ekspertyz i informacji, o których mowa w § 6 ust. 1 i § 12 rozporządzenia z 1997 r., 5) protokołów kontroli inwestycji, dokonanych w okresie, o którym mowa w pkt 4, przez ministra i inne organy kontrolne, 6) decyzji i poleceń ministra, dotyczących inwestycji, które zostały podjęte w okresie ustalonym w pkt 4, w tym w związku z przepisami § 11 rozporządzenia z 1997 r. 2. Jednostce samorządu terytorialnego mogą być przekazane również dokumenty i kopie dokumentów inne niż określone w ust. 1. § 4. Umowy, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 3 i § 3 ust. 1 pkt 3, podlegają cesji na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. § 5. Przepisów § 2 ust. 2 pkt 1 lit. e)-h) i pkt 3-6, § 3 ust. 1 pkt 1-4 oraz § 4 nie stosuje się, jeżeli przekazywana inwestycja jest realizowana dla przedsiębiorcy. § 6. Kopie protokołu zdawczo-odbiorczego inwestycji są przekazywane: 1) Delegatowi Rządu do Spraw Reformy Ustrojowej w Województwie, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy, 2) Ministrowi Skarbu Państwa, 3) dyrektorowi oddziału banku, jeżeli inwestycja była finansowana z udziałem kredytu udzielonego przez ten bank. § 7. W przypadku zgłoszenia przez przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego: ministrowi, Delegatowi Rządu albo wojewodzie, o którym mowa w rozdziale 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577), uwag dotyczących protokołu zdawczo-odbiorczego albo dokumentów lub ich kopii, o których mowa w § 3, organ, który otrzymał te uwagi, jest obowiązany do bezzwłocznego udzielenia wyjaśnień, nie później jednak niż w terminie 28 dni od dnia otrzymania uwag. § 8. Postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w § 7, nie wstrzymuje przejęcia inwestycji z dniem 1 stycznia 1999 r. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1139) WYKAZ INWESTYCJI CENTRALNYCH PODLEGAJĄCYCH PRZEJĘCIU PRZEZ SAMORZĄDY WOJEWÓDZTW I POWIATY Z DNIEM 1 STYCZNIA 1999 R. Lp.Nazwa inwestycjiMinister (wojewoda) przekazujący inwestycjęJednostka samorządu terytorialnego przejmująca inwestycję 1234 A. Inwestycje centralne przejmowane przez samorządy województw 1Budowa Szpitala Chirurgii Plastycznej w Polanicy-ZdrojuMinister Zdrowia i Opieki SpołecznejSamorząd województwa dolnośląskiego 2Szpital Wojewódzki w Jeleniej GórzeWojewoda JeleniogórskiSamorząd województwa dolnośląskiego 3Modernizacja obiektu Opery WrocławskiejWojewoda WrocławskiSamorząd województwa dolnośląskiego 4Szpital Zakaźny we WrocławiuWojewoda WrocławskiSamorząd województwa dolnośląskiego 5Budowa Opery "NOVA" w BydgoszczyWojewoda BydgoskiSamorząd województwa kujawsko-pomorskiego 6Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego w Toruniu, I etapWojewoda ToruńskiSamorząd województwa kujawsko-pomorskiego 7Szpital Wojewódzki w ChełmieWojewoda ChełmskiSamorząd województwa lubelskiego 8Budowa Teatru i Filharmonii w LublinieWojewoda LubelskiSamorząd województwa lubelskiego 9Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w LublinieWojewoda LubelskiSamorząd województwa lubelskiego 10Przebudowa i modernizacja budynku Filharmonii w ŁodziWojewoda ŁódzkiSamorząd województwa łódzkiego 11Rozbudowa Kliniki Kardiochirurgii w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła IIWojewoda KrakowskiSamorząd województwa małopolskiego 12Budowa Wodociągu Północnego - II etapWojewoda WarszawskiSamorząd województwa mazowieckiego 13Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w OstrołęceWojewoda OstrołęckiSamorząd województwa mazowieckiego 14Budowa szpitala w Radomiu-JózefowieWojewoda RadomskiSamorząd województwa mazowieckiego 15Budowa Szpitala Wojewódzkiego w PrzemyśluWojewoda PrzemyskiSamorząd województwa podkarpackiego 16Rozbudowa i modernizacja Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w TarnobrzeguWojewoda TarnobrzeskiSamorząd województwa podkarpackiego 17Wojewódzki Szpital Zespolony w ŁomżyWojewoda ŁomżyńskiSamorząd województwa podlaskiego 18Centrum Traumatologiczne w GdańskuWojewoda GdańskiSamorząd województwa pomorskiego 19Szpital Wojewódzki w budowie w SłupskuWojewoda SłupskiSamorząd województwa pomorskiego 20Szpital Wojewódzki w Bielsku-BiałejWojewoda BielskiSamorząd województwa śląskiego 21Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w CzęstochowieWojewoda CzęstochowskiSamorząd województwa śląskiego 22Wodociąg Dziećkowice - budowa 3 ciągu technologicznego z rurociągamiWojewoda KatowickiSamorząd województwa śląskiego 23Linia ozonu wody i węgla aktywnego dla Zakładu Produkcji Wody w GoczałkowicachWojewoda KatowickiSamorząd województwa śląskiego 24Rurociąg 800 mm Goczałkowice-Strumień z modernizacją SUW StrumieńWojewoda KatowickiSamorząd województwa śląskiego 25Kompleksowa przebudowa tramwajowej infrastruktury technicznej w aglomeracji katowickiejWojewoda KatowickiSamorząd województwa śląskiego 26Modernizacja Stadionu Śląskiego w ChorzowieWojewoda KatowickiSamorząd województwa śląskiego 27Budowa Szpitala Onkologicznego w KielcachWojewoda KieleckiSamorząd województwa świętokrzyskiego 28Wojewódzki Szpital Zespolony w KoninieWojewoda KonińskiSamorząd województwa wielkopolskiego 29Szpital Wojewódzki w KoszalinieWojewoda KoszalińskiSamorząd województwa zachodniopomorskiego 30Rozbudowa Książnicy Pomorskiej w SzczecinieWojewoda SzczecińskiSamorząd województwa zachodniopomorskiego B. Inwestycje centralne przejmowane przez powiaty 1Przebudowa i modernizacja szpitala po byłych jednostkach Armii Radzieckiej - na Centrum Rehabilitacji z oddziałami Szpitala Rejonowego w BiałogardzieWojewoda Koszalińskipowiat białogardzki 2Budowa Szpitala Rejonowego w ChojnicachWojewoda Bydgoskipowiat chojnicki 3Drogowa Trasa Średnicowa GOP Katowice-GliwiceWojewoda KatowickiMiasta na prawach powiatów: Chorzów, Katowice, Świętochłowice 4Szpital Miejski w ChrzanowieWojewoda Katowickipowiat chrzanowski 5Budowa Szpitala Rejonowego w EłkuWojewoda Suwalskipowiat ełcki 6Rozbudowa Szpitala Rejonowego w GarwolinieWojewoda Siedleckipowiat garwoliński 7Budowa Trasy mjr H. Sucharskiego w GdańskuMinister Transportu i Gospodarki Morskiejmiasto na prawach powiatu Gdańsk 8Budowa Elektrociepłowni w GłogowieWojewoda Legnickipowiat głogowski 9Rozbudowa szpitala w Głogowie, zaplecze łóżkowo-diagnostyczno-przychodnianeWojewoda Legnickipowiat głogowski 10Budowa Szpitala Zachodniego w Grodzisku MazowieckimWojewoda Warszawskipowiat grodziski 11Budowa Szpitala Miejskiego w Grudziądzu, w tym: Samodzielny Zespół DziecięcyWojewoda Toruńskimiasto na prawach powiatu Grudziądz 12Obwodnica miasta Jeleniej Góry zadanie III, etap I, droga krajowa 3Wojewoda Jeleniogórskimiasto na prawach powiatu Jelenia Góra 13Budowa Szpitala Rejonowego w LubaczowieWojewoda Przemyskipowiat lubaczowski 14Szpital Rejonowy w ŁęcznejWojewoda Lubelskipowiat łęczyński 15Budowa pawilonu szpitalnego w BrzezinachWojewoda Skierniewickipowiat łódzki wschodni 16Rozbudowa i modernizacja Szpitala Rejonowego w MielcuWojewoda Rzeszowskipowiat mielecki 17Szpital w MiliczuWojewoda Wrocławskipowiat milicki 18Budowa Szpitala im Jana Pawła II w Nowym TarguWojewoda Nowosądeckipowiat nowotarski 19Szpital Rejonowy w OpatowieWojewoda Tarnobrzeskipowiat opatowski 20Budowa mostu na rzece Odrze w OpoluMinister Transportu i Gospodarki Morskiejmiasto na prawach powiatu Opole 21Rozbudowa Szpitala w PińczowieWojewoda Kieleckipowiat pińczowski 22Modernizacja Szpitala Miejskiego w PłockuWojewoda Płockimiasto na prawach powiatu Płock 23Rozbudowa i modernizacja szpitala Zespołu Opieki Zdrowotnej w PoddębicachWojewoda Sieradzkipowiat poddębicki 24Szpital Zespołu Opieki Zdrowotnej, Nowe Miasto w PoznaniuWojewoda Poznańskimiasto na prawach powiatu Poznań 25Budowa drugiej nitki mostu Lecha w Poznaniu wraz z dojazdamiMinister Transportu i Gospodarki Morskiejmiasto na prawach powiatu Poznań 26Szpital Rejonowy w PrzasnyszuWojewoda Ostrołęckipowiat przasnyski 27Odbudowa i modernizacja Falochronu Zachodniego w porcie rybackim na HeluWojewoda Gdańskipowiat pucki 28Szpital Miejski w RaciborzuWojewoda Katowickipowiat raciborski 29Budowa Szpitala Miejskiego w RadomskuWojewoda Piotrkowskipowiat radomszczański 30Szpital Miejski w RybnikuWojewoda Katowickimiasto na prawach powiatu Rybnik 31Rozbudowa Szpitala Miejskiego w StarachowicachWojewoda Kieleckipowiat starachowicki 32Pawilon Położniczo-Ginekologiczny i modernizacja szpitala w Stargardzie SzczecińskimWojewoda Szczecińskipowiat stargardzki 33Budowa przeprawy mostowej na rzece Regalicy w SzczecinieMinister Transportu i Gospodarki Morskiejmiasto na prawach powiatu Szczecin 34Rozbudowa przeprawy mostowej przez rzekę Regalicę w Szczecinie w ciągu drogi krajowej nr 116Wojewoda Szczecińskimiasto na prawach powiatu Szczecin 35Przeprawa mostowa przez rzekę ParnicęWojewoda Szczecińskimiasto na prawach powiatu Szczecin 36Szpital Miejski "Latawiec" w ŚwidnicyWojewoda Wałbrzyskipowiat świdnicki 37Modernizacja przepraw promowych w Świnoujściu wraz z wymianą promów i dostosowaniem dróg dojazdowychWojewoda Szczecińskimiasto na prawach powiatu Świnoujście 38Pawilon szpitalny w Trzebnicy, II etapWojewoda Wrocławskipowiat trzebnicki 39Budowa Obwodnicy Piaskowej Góry w WałbrzychuWojewoda Wałbrzyskimiasto na prawach powiatu Wałbrzych 40Budowa magistrali wodociągowej "Krak" w OświęcimiuWojewoda Bielskipowiat oświęcimski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania Polskiej Akademii Nauk oraz gospodarki finansowej jej placówek naukowych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1140) Na podstawie art. 67 ustawy z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe zasady finansowania Polskiej Akademii Nauk, zwanej dalej "Akademią", oraz gospodarki finansowej jej placówek naukowych. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 25 kwietnia 1997 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 75, poz. 469 i Nr 141, poz. 943), 2) finansowaniu Akademii - rozumie się przez to finansowanie: a) organów Akademii: Zgromadzenia Ogólnego Akademii, Prezydium Akademii i Prezesa Akademii, b) struktury korporacyjnej Akademii: wydziałów, oddziałów, komitetów naukowych i komitetów problemowych, c) innych jednostek organizacyjnych, w szczególności domów pracy twórczej, domów zjazdów i konferencji, domów rencistów, d) pomocniczych placówek naukowych, w szczególności wchodzących w skład struktury organizacyjnej Akademii: archiwów, bibliotek, muzeów i stacji naukowych za granicą, e) Kancelarii Akademii, 3) placówkach naukowych - rozumie się przez to: a) instytuty posiadające osobowość prawną, w tym instytuty międzynarodowe, b) korzystające z mienia Akademii: zakłady, centra, stacje badawcze, ogrody botaniczne oraz inne jednostki naukowe nie posiadające osobowości prawnej, prowadzące badania naukowe lub prace badawczo-rozwojowe. § 3. Zasady i tryb finansowania działalności Akademii i jej placówek naukowych, zakwalifikowanej do finansowania ze środków przewidzianych w budżecie państwa na naukę, regulują odrębne przepisy. § 4. 1. Działalność Akademii jest finansowana: 1) ze środków ujmowanych w odrębnej części budżetu państwa - "Polska Akademia Nauk", 2) ze środków spoza budżetu państwa. 2. Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeznacza się na finansowanie kosztów: 1) działalności organów Akademii oraz Kancelarii Akademii, 2) działalności struktury korporacyjnej Akademii, 3) działalności instytutów międzynarodowych, w części dotyczącej bieżącej eksploatacji budynków stanowiących siedzibę instytutów, oraz kosztów utrzymania administracji i obsługi technicznej, jeżeli odrębne przepisy lub porozumienia z zagranicznymi instytucjami lub organizacjami naukowymi nie stanowią inaczej, 4) restrukturyzacji placówek naukowych Akademii, w szczególności zmian w realizowanej tematyce badawczej oraz zmian organizacyjnych i w strukturze zatrudnienia, 5) działalności w zakresie kształcenia, w szczególności kształcenia kadr naukowych, prowadzenia studiów języków obcych oraz innych zadań edukacyjnych określonych w odrębnych przepisach, 6) działalności pomocniczych placówek naukowych, 7) działalności innych jednostek organizacyjnych określonych w statucie Akademii. 3. Środki ujmowane w budżecie Akademii mogą być również przeznaczane na finansowanie kosztów podróży służbowych, w tym podróży zagranicznych, osób działających w organach oraz w strukturze korporacyjnej Akademii. 4. Prezes Akademii, po zasięgnięciu opinii Prezydium Akademii, dokonuje podziału ustalonych w ustawie budżetowej środków budżetowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z przeznaczeniem na realizację określonych zadań oraz dla poszczególnych jednostek organizacyjnych. § 5. 1. Akademia gromadzi na odrębnym rachunku bankowym środki uzyskiwane spoza budżetu państwa, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, a w szczególności: 1) ze sprzedaży mienia i praw majątkowych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących własność Akademii, w tym także mienia i praw majątkowych, pozostałych po likwidacji instytutu w przypadkach wymienionych w art. 42 ust. 1 ustawy, 2) z wpłat pochodzących z najmu lub dzierżawy nieruchomości stanowiących własność Akademii, z zastrzeżeniem ust. 2, 3) z udziałów wniesionych przez Akademię w działalność podmiotów gospodarczych, 4) z darowizn, zapisów i subsydiów uzyskanych od osób prawnych i fizycznych, a także ze środków pochodzenia zagranicznego. 2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie dotyczą nieruchomości wynajmowanych lub dzierżawionych przez placówki naukowe w celu wykonywania ich zadań określonych w art. 36 ust. 3 ustawy; placówki naukowe pokrywają koszty bieżącej eksploatacji tych nieruchomości. 3. Środki, o których mowa w ust. 1, Akademia przeznacza na rozwój nauki i zakup urządzeń służących temu rozwojowi, a w szczególności na: 1) promowanie w formie pomocy finansowej badań podejmowanych przez placówki naukowe, szkoły wyższe oraz inne jednostki sfery nauki, a zwłaszcza podejmowanych wspólnie przez te jednostki, 2) zwrotną pomoc finansową udzielaną placówkom naukowym oraz innym jednostkom naukowym i jednostkom badawczo-rozwojowym, 3) remonty i inwestycje wspomagające działalność naukową, 4) wyposażenie nowo utworzonych placówek naukowych w środki niezbędne do prowadzenia ich działalności, 5) udziały w działalności podmiotów gospodarczych, jeżeli działalność tych podmiotów służy rozwojowi nauki. § 6. 1. Podstawą gospodarowania środkami finansowymi, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, jest roczny plan finansowy uchwalany przez Prezydium Akademii na wniosek Prezesa Akademii. 2. Plan finansowy, o którym mowa w ust. 1, określa wysokość przychodów i rozchodów oraz stany środków obrotowych na początek i koniec roku. 3. Środki zgromadzone na odrębnym rachunku, nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym, przechodzą na rok następny. 4. Prezes Akademii składa Prezydium Akademii corocznie informację o wykonaniu planu finansowego, w terminie do dnia 31 marca następnego roku. § 7. Środki finansowe, o których mowa w § 3, przekazane Akademii są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym. § 8. 1. Placówki naukowe, z zastrzeżeniem ust. 2, prowadzą działalność samodzielnie, z tym że: 1) placówki posiadające osobowość prawną prowadzą działalność we własnym imieniu i odpowiadają za zaciągnięte zobowiązania wyłącznie własnym majątkiem, 2) placówki naukowe nie posiadające osobowości prawnej prowadzą działalność w imieniu Akademii i dokonują czynności prawnych w granicach udzielonych im umocowań. 2. Sposób finansowania wspólnych instytutów utworzonych na podstawie art. 56 ust. 1 ustawy określają porozumienia stanowiące podstawę ich utworzenia. § 9. 1. Podstawą gospodarki finansowej placówki naukowej jest roczny plan finansowy ustalany przez dyrektora tej placówki, po zasięgnięciu opinii rady naukowej. 2. Placówka naukowa przekazuje swój plan finansowy do wiadomości przewodniczącemu właściwego wydziału Akademii. § 10. 1. Placówka naukowa z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów pokrywa koszty swojej działalności, zobowiązania publiczne i zobowiązania wobec dostawców oraz wydatki na rozwój i inne potrzeby. 2. Przychodami placówki naukowej są w szczególności: 1) środki budżetowe, 2) środki uzyskiwane ze sprzedaży prac naukowych i prac badawczo-rozwojowych realizowanych na podstawie umów oraz ze sprzedaży wyników tych prac, a także innych usług świadczonych na podstawie umów, 3) środki uzyskiwane z tytułu prowadzenia kształcenia i dokształcania kadr, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 5, 4) środki uzyskiwane ze sprzedaży patentów, praw ochronnych, licencji na ich stosowanie, 5) środki uzyskiwane ze sprzedaży składników majątkowych placówek, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1, 6) środki otrzymane z Akademii, 7) subsydia, zapisy i darowizny wspierające działalność placówki naukowej, uzyskiwane od krajowych i zagranicznych osób prawnych i osób fizycznych, 8) środki uzyskiwane z działalności gospodarczej, a w odniesieniu do placówek wymienionych w § 2 pkt 3 lit. a) - także z udziałów wniesionych przez placówkę naukową do działalności innych podmiotów gospodarczych. § 11. Placówka naukowa ustala samodzielnie wielkość środków na wynagrodzenia, w ramach swoich możliwości finansowych i obowiązujących przepisów o wynagrodzeniach albo przepisów o zakładowych układach zbiorowych pracy. § 12. 1. Placówka naukowa tworzy następujące fundusze: 1) fundusz zasadniczy, 2) zakładowy fundusz nagród, 3) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. 2. Oprócz funduszów wymienionych w ust. 1 placówka naukowa może tworzyć fundusz wdrożeniowy, na zasadach określonych w rozporządzeniu. 3. Nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym środki funduszów przechodzą na rok następny. § 13. 1. Fundusz zasadniczy placówki naukowej odzwierciedla wartość jej majątku i kapitału oraz majątku powierzonego jej przez Akademię. 2. Fundusz zasadniczy zwiększa się o: 1) odpisy z zysku netto, 2) kwotę zwiększenia wartości majątku w wyniku dokonanej na podstawie odrębnych przepisów aktualizacji wyceny środków trwałych, 3) środki z innych źródeł. 3. Fundusz zasadniczy zmniejsza się o: 1) straty bilansowe, 2) kwotę zmniejszenia wartości majątku wynikającą z aktualizacji wyceny środków trwałych dokonanej na podstawie odrębnych przepisów, 3) kwoty przekazane na finansowanie prac związanych z podejmowaniem nowych kierunków badań, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 75 ust. 2 ustawy, oraz na inne cele związane z rozwojem naukowym placówki naukowej. 4. Placówka naukowa amortyzuje i umarza środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 14. 1. Placówka naukowa tworzy zakładowy fundusz nagród w ciężar kosztów działalności bieżącej, w wysokości 8,5% sumy wynagrodzeń otrzymywanych przez pracowników tej placówki w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługują nagrody, uwzględniając składniki wynagrodzeń przyjmowane na obliczania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenia za urlopy wypoczynkowe. 2. Dyrektor placówki naukowej w porozumieniu z działającymi w tej placówce zakładowymi organizacjami związkowymi ustala regulamin przyznawania nagród. § 15. Zasady tworzenia i gospodarowania zakładowym funduszem świadczeń socjalnych regulują odrębne przepisy. § 16. 1. Placówka naukowa tworzy fundusz wdrożeniowy z wpłat przekazywanych przez przedsiębiorców wdrażających wyniki jej prac naukowych lub badawczo-rozwojowych, w wysokości uzgodnionej w umowach z tymi przedsiębiorcami. 2. Fundusz wdrożeniowy przeznacza się na nagrody indywidualne dla osób uczestniczących w osiągnięciu wyników, o których mowa w ust. 1. 3. Nagrody z funduszu wdrożeniowego wypłaca się na podstawie regulaminu przyznawania nagród, ustalonego przez dyrektora placówki naukowej. § 17. Działalność lecznicza i usługowa placówek naukowych prowadzona na rzecz społecznego systemu ochrony zdrowia jest finansowana na zasadach określonych w odrębnych przepisach. § 18. 1. Inwestycje placówki naukowej, w tym także obiektów służących potrzebom badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych, mogą być - na zasadach określonych w odrębnych przepisach - finansowane ze środków budżetowych, w tym również ze środków ustalonych w budżecie państwa na naukę. 2. Inwestycje placówki naukowej są finansowane również ze środków własnych oraz z innych źródeł, w tym także ze środków Akademii gromadzonych na odrębnym rachunku bankowym, o którym mowa w § 5. 3. Zakładowe inwestycje socjalne placówki naukowej są finansowane zgodnie z przepisami dotyczącymi finansowania działalności socjalnej. § 19. 1. Placówka naukowa prowadzi księgi rachunkowe i sporządza sprawozdania finansowe według zasad określonych w przepisach o rachunkowości. 2. Sprawozdanie finansowe placówki naukowej podlega badaniu według zasad określonych w przepisach o rachunkowości. Sprawozdanie finansowe (roczne) zatwierdza Prezes Akademii. 3. Placówka naukowa przeznacza zysk netto na zasilenie funduszu zasadniczego. 4. Stratę placówka naukowa pokrywa z zysku osiąganego w latach następnych lub z funduszu zasadniczego, zgodnie z odrębnymi przepisami. § 20. Wyodrębnione organizacyjnie zakłady doświadczalne placówek naukowych stosują przepisy rozporządzenia. § 21. 1. Fundusz placówki naukowej staje się jej funduszem zasadniczym. 2. Zachowują ciągłość następujące fundusze tworzone przez placówkę naukową przed wejściem w życie rozporządzenia: 1) zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, 2) zakładowy fundusz nagród, 3) fundusz wdrożeniowy. 3. Nie wykorzystane do dnia wejścia w życie rozporządzenia środki własnego funduszu stypendialnego zwiększają fundusz zasadniczy placówki naukowej. § 22. Rozporządzenie wchodzi w życiem z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zasięgu terytorialnego i właściwości rzeczowej Oddziału Centralnego i oddziałów terenowych Urzędu Regulacji Energetyki. (Dz. U. Nr 162, poz. 1141) Na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Zasięg terytorialny Oddziału Centralnego w Warszawie Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej "Oddziałem Centralnym", i oddziałów terenowych Urzędu Regulacji Energetyki, zwanych dalej "oddziałami terenowymi", obejmuje: 1) Oddziału Centralnego w Warszawie - obszar województwa mazowieckiego, 2) oddziału północno-zachodniego z siedzibą w Szczecinie - obszar województw: zachodniopomorskiego i lubuskiego, 3) oddziału północnego z siedzibą w Gdańsku - obszar województw: pomorskiego i warmińsko-mazurskiego, 4) oddziału zachodniego z siedzibą w Poznaniu - obszar województw: wielkopolskiego i kujawsko-pomorskiego, 5) oddziału wschodniego z siedzibą w Lublinie - obszar województw: lubelskiego i podlaskiego, 6) oddziału środkowozachodniego z siedzibą w Łodzi - obszar województw: łódzkiego i świętokrzyskiego, 7) oddziału południowo-zachodniego z siedzibą we Wrocławiu - obszar województw: dolnośląskiego i opolskiego, 8) oddziału południowego z siedzibą w Katowicach - obszar województwa śląskiego, 9) oddziału południowo-wschodniego z siedzibą w Krakowie - obszar województw: małopolskiego i podkarpackiego. § 2. Do właściwości rzeczowej Oddziału Centralnego i oddziałów terenowych należy: 1) wszczynanie i prowadzenie postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących: a) udzielenia albo odmowy udzielenia koncesji lub promesy koncesji, a także zmiany i cofnięcia koncesji na wykonywanie działalności, o której mowa w art. 32 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą", b) zatwierdzenia, odmowy zatwierdzenia lub zwolnienia z obowiązku zatwierdzenia taryf paliw gazowych i ciepła, c) rozstrzygania sporów w zakresie określonym w art. 8 ust. 1 ustawy oraz określania warunków podjęcia lub kontynuowania dostaw energii elektrycznej, paliw gazowych lub ciepła do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia tych sporów, d) nakładania kar pieniężnych, o których mowa w art. 56 ustawy, 2) współdziałanie z delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym przedsiębiorstw energetycznych, 3) uzgadnianie projektów planów rozwoju przedsiębiorstw energetycznych, 4) występowanie do właściwego zarządu województwa o udzielenie opinii w sprawach dotyczących koncesji i planów rozwoju przedsiębiorstw energetycznych, 5) kontrolowanie przestrzegania warunków prowadzenia działalności objętej obowiązkiem uzyskania koncesji, 6) kontrolowanie prawidłowości stosowania taryf paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła oraz cen węgla brunatnego, 7) kontrolowanie parametrów jakościowych dostaw i obsługi odbiorców w zakresie obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną, 8) kontrola kwalifikacji osób, o których mowa w art. 54 ustawy, 9) współpraca z właściwymi samorządami województw i wojewodami w zakresie planowania zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, 10) kontrolowanie przestrzegania przez przedsiębiorstwa energetyczne obowiązku utrzymywania zapasów paliw w ilości zapewniającej utrzymanie ciągłości dostaw energii elektrycznej, paliw gazowych i ciepła do odbiorców, 11) kontrolowanie przestrzegania ograniczeń w dostarczaniu i poborze paliw gazowych i energii elektrycznej, w razie wprowadzenia takich ograniczeń, 12) współdziałanie z organami właściwymi w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy. § 3. 1. W sprawach określonych w § 2 dyrektor Oddziału Centralnego i dyrektorzy oddziałów terenowych dokonują wszystkich czynności przewidzianych w przepisach o postępowaniu administracyjnym, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Dyrektor Oddziału Centralnego i dyrektorzy oddziałów terenowych mogą wydawać decyzje administracyjne, po uzyskaniu odrębnego upoważnienia od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w państwowej sferze budżetowej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1142) Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 139, poz. 647, z 1997 r. Nr 133, poz. 883 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 155, poz. 1014 i 1016 i Nr 160, poz. 1059) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w państwowej sferze budżetowej (Dz. U. Nr 74, poz. 475) w załączniku do rozporządzenia w dziale 91 - Administracja państwowa - Jednostki budżetowe, w rubryce środki i limity wprowadza się następujące zmiany: 1) w dziale 91 - Administracja państwowa - Jednostki budżetowe - liczbę "2320640" zastępuje się liczbą "2381136", 2) w części 06 Rządowe Centrum Studiów Strategicznych - liczbę "27288" zastępuje się liczbą "31069", 3) w części 09 Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej - liczbę "65256" zastępuje się liczbą "69037", 4) w części 13 Ministerstwo Gospodarki - liczbę "80976" zastępuje się liczbą "84757", 5) w części 17 Ministerstwo Skarbu Państwa - liczbę "72300" zastępuje się liczbą "76081", 6) w części 19 Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - liczbę "54948" zastępuje się liczbą "58729", 7) w części 21 Ministerstwo Transportu i Gospodarki Morskiej - liczbę "46272" zastępuje się liczbą "50053", 8) w części 22 Ministerstwo Łączności - liczbę "37596" zastępuje się liczbą "41377", 9) w części 28 Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - liczbę "54948" zastępuje się liczbą "58729", 10) w części 30 Ministerstwo Obrony Narodowej - liczbę "46272" zastępuje się liczbą "50053", 11) w części 32 Ministerstwo Spraw Zagranicznych - liczbę "63624" zastępuje się liczbą "67405", 12) w części 33 Ministerstwo Edukacji Narodowej - liczbę "54948" zastępuje się liczbą "58729", 13) w części 34 Ministerstwo Kultury i Sztuki - liczbę "54948" zastępuje się liczbą "58729", 14) w części 35 Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej - liczbę "63624" zastępuje się liczbą "67405", 15) w części 36 Ministerstwo Sprawiedliwości - liczbę "72300" zastępuje się liczbą "76081", 16) w części 38 Polska Akademia Nauk - liczbę "35964" zastępuje się liczbą "39745", 17) w części 48 Komitet Badań Naukowych - liczbę "27288" zastępuje się liczbą "31069". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. (Dz. U. Nr 162, poz. 1143) Na podstawie art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 70, poz. 443, Nr 88, poz. 554 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 1997 r. w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 2, poz. 7 i Nr 130, poz. 849), w § 1 liczbę "1,95" zastępuje się liczbą "2,03". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie określenia organów właściwych w zakresie administracji geologicznej i nadzoru górniczego. (Dz. U. Nr 162, poz. 1144) Na podstawie art. 103 ust. 2 i art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa organy administracji geologicznej właściwe do: 1) stwierdzania kwalifikacji osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi, 2) zatwierdzania: a) projektów prac geologicznych, których wykonywanie nie wymaga koncesji, b) dokumentacji geologicznych, c) kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin, 3) wyrażania zgody na przeniesienie praw do informacji uzyskanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych. 2. Rozporządzenie określa również organy nadzoru górniczego właściwe do: 1) stwierdzania kwalifikacji osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień: a) kierownika ruchu podziemnego zakładu górniczego, b) innych osób kierownictwa i dozoru ruchu zakładu górniczego, c) mierniczego górniczego i geologa górniczego zakładu górniczego, d) osób zatrudnionych na stanowiskach w ruchu zakładu górniczego, od których są wymagane szczególne kwalifikacje, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 27, poz. 96, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 111, poz. 726 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 2) nakazania przedsiębiorcy dokonania koniecznych zmian w organizacji i wyposażeniu ratownictwa górniczego, 3) zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku posiadania zorganizowanego ratownictwa górniczego. § 2. 1. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem właściwym do stwierdzania kwalifikacji osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi w zakresie: 1) poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, 2) poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin podstawowych i pospolitych oraz metanu z węgla kamiennego, z wyłączeniem złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, solanek, wód leczniczych i termalnych, 3) poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin pospolitych, z wyłączeniem solanek, wód leczniczych i termalnych, 4) poszukiwania i rozpoznawania zasobów wód podziemnych, solanek, wód termalnych, wód leczniczych i o właściwościach leczniczych oraz określania warunków hydrogeologicznych dla: wydobywania kopalin ze złóż, wtłaczania wód do górotworu, projektowania odwodnień budowlanych otworami wiertniczymi, projektowania inwestycji mogących zanieczyścić wody podziemne, magazynowania i składowania na powierzchni lub w górotworze substancji oraz odpadów i ustanawiania stref ochronnych zbiorników wód podziemnych, 5) poszukiwania i rozpoznawania zasobów wód podziemnych oraz określania warunków hydrogeologicznych dla: projektowania odwodnień budowlanych otworami wiertniczymi, projektowania inwestycji mogących zanieczyścić wody podziemne, magazynowania i składowania na powierzchni lub w górotworze substancji oraz odpadów i ustanawiania stref ochronnych zbiorników wód podziemnych, 6) ustalania warunków geologiczno-inżynierskich na potrzeby zagospodarowania przestrzennego, projektowania obiektów budowlanych, wykonywania wyrobisk górniczych oraz magazynowania i składowania substancji oraz odpadów, 7) ustalania warunków geologiczno-inżynierskich, z wyłączeniem wyrobisk górniczych i obiektów budowlanych zakładów górniczych oraz obiektów budownictwa wodnego, 8) wykonywania prac kartografii geologicznej, wraz z projektowaniem i dokumentowaniem tych prac, 9) badań geofizycznych, wraz z projektowaniem i dokumentowaniem tych badań, w zakresie badań sejsmicznych i geofizyki wiertniczej, także z użyciem materiałów wybuchowych, 10) badań geofizycznych, wraz z projektowaniem i dokumentowaniem tych badań, z wyłączeniem badań sejsmicznych i geofizyki wiertniczej. 2. Wojewoda jest organem właściwym do stwierdzania kwalifikacji osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień do wykonywania czynności dozoru geologicznego nad pracami geologicznymi, z wyjątkiem badań geofizycznych, oraz do stwierdzania kwalifikacji w zakresie kierowania w terenie wierceniami do głębokości nie przekraczającej 30 m, wykonywanymi poza obszarem górniczym złoża kopaliny podstawowej. § 3. 1. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem właściwym do zatwierdzania projektów prac geologicznych, których wykonanie nie wymaga koncesji i zatwierdzania dokumentacji geologicznych dotyczących: 1) złóż kopalin podstawowych i kopalin pospolitych występujących jako towarzyszące złożom kopalin podstawowych, 2) regionalnych badań hydrogeologicznych, 3) ustalania zasobów ujęć solanek, wód termalnych, leczniczych i o właściwościach leczniczych, 4) warunków hydrogeologicznych dla ustalania stref ochronnych zbiorników wód podziemnych, 5) warunków hydrogeologicznych w związku z wydobywaniem kopalin podstawowych ze złóż i wtłaczania wód do górotworu, 6) warunków hydrogeologicznych i geologiczno-inżynierskich związanych z magazynowaniem lub składowaniem w górotworze substancji lub odpadów, 7) badań geologiczno-inżynierskich dla projektowania i wykonywania inwestycji liniowych o zasięgu ponadwojewódzkim, wyrobisk górniczych dla wydobywania kopalin podstawowych, obiektów budownictwa wodnego o wysokości piętrzenia przekraczającej 5 m oraz obiektów energetycznych o mocy przekraczającej 100 MW, 8) warunków hydrogeologicznych i badań geologiczno-inżynierskich związanych z wydobywaniem kopalin w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem właściwym do zatwierdzania projektów prac geologicznych, których wykonanie nie wymaga koncesji dotyczących: 1) regionalnych badań budowy geologicznej kraju, w tym dna morskiego, 2) prac kartografii geologicznej, 3) otworu wiertniczego dla rozpoznania budowy głębokiego podłoża, nie związanego z dokumentowaniem złóż kopalin. § 4. Wojewoda jest organem właściwym do zatwierdzania projektów prac geologicznych, których wykonanie nie wymaga koncesji i zatwierdzania dokumentacji geologicznych, dotyczących: 1) złóż kopalin pospolitych na powierzchni przekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 10 000 m3, 2) ustalania zasobów ujęć wód podziemnych, w tym ujęć źródeł naturalnych i odwodnień budowlanych, jeżeli przewidywana wydajność przekracza 50 m3/h, 3) warunków hydrogeologicznych w związku z wydobywaniem kopalin pospolitych ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 10 000 m3, z wyjątkiem złóż kopalin znajdujących się w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, 4) badań geologiczno-inżynierskich na potrzeby planów zagospodarowania przestrzennego województwa. § 5. 1. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem właściwym do zatwierdzania kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin podstawowych oraz złóż kopalin pospolitych w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wojewoda jest organem właściwym do zatwierdzania kryteriów bilansowości zasobów złóż kopalin pospolitych, na powierzchni przekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 10 000 m3. § 6. 1. Minister właściwy do spraw środowiska jest organem właściwym do wyrażenia zgody na przeniesienie przez przedsiębiorcę praw przysługujących mu do informacji uzyskanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych, o których mowa w § 3. 2. Wojewoda jest organem właściwym do wyrażania zgody na przeniesienie przez przedsiębiorcę praw przysługujących mu do informacji uzyskanych w wyniku prowadzenia prac geologicznych, o których mowa w § 4. § 7. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego jest organem właściwym do stwierdzania kwalifikacji osób ubiegających się o uzyskanie uprawnień, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1 lit. a) i c). § 8. Dyrektor okręgowego urzędu górniczego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o stwierdzenie kwalifikacji, jest organem właściwym do stwierdzania kwalifikacji osób, o których mowa w § 1 ust. 2 pkt 1 lit. b) i d). § 9. 1. Dyrektor okręgowego urzędu górniczego jest organem właściwym do nakazania przedsiębiorcy dokonania koniecznych zmian w organizacji i wyposażeniu ratownictwa górniczego oraz zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku posiadania zorganizowanego ratownictwa górniczego, w odniesieniu do przedsiębiorcy wydobywającego kopalinę podstawową oraz kopalinę pospolitą w granicach obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wojewoda jest organem właściwym do nakazania przedsiębiorcy dokonania koniecznych zmian w organizacji i wyposażeniu ratownictwa górniczego oraz zwolnienia przedsiębiorcy z obowiązku posiadania zorganizowanego ratownictwa górniczego, w odniesieniu do przedsiębiorcy wydobywającego kopalinę pospolitą ze złóż na powierzchni przekraczającej 2 ha i przewidywanym rocznym wydobyciu przekraczającym 10 000 m3. § 10. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1994 r. w sprawie właściwości organów państwowej administracji geologicznej i państwowego nadzoru górniczego (Dz. U. Nr 92, poz. 433). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na towary przywożone z zagranicy na potrzeby zapobiegania i likwidacji skutków klęski żywiołowej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1145) Na podstawie art. 14 § 3 pkt 2 i § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Ustanawia się, do dnia 31 grudnia 1998 r., kontyngent taryfowy wartościowy w wysokości 2 mln ECU na przywóz towarów określonych kodem PCN 9406 00 39 0 na potrzeby zapobiegania i likwidacji skutków klęski żywiołowej, dla których ustanawia się preferencyjne zerowe stawki celne. § 2. 1. Rozdysponowanie kontyngentu, o którym mowa w § 1, polega na wydaniu pozwoleń na podstawie kompletnych wniosków, potwierdzonych przez Ministra-Członka Rady Ministrów właściwego w sprawie usuwania skutków powodzi. Wnioski rozpatrywane będą zgodnie z kolejnością ich złożenia. 2. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik do rozporządzenia. 3. W sprawach uregulowanych rozporządzeniem nie stosuje się przepisów dotyczących wzoru wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie pozwoleń na przywóz towarów na polski obszar celny lub wywóz towarów z polskiego obszaru celnego (Dz. U. Nr 162, poz. 1126). § 3. W zakresie uregulowanym w § 1 nie stosuje się stawek celnych określonych w Taryfie celnej stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz. U. Nr 158, poz. 1047 oraz z 1998 r. Nr 19, poz. 88, Nr 42, poz. 242, Nr 68, poz. 447, Nr 74, poz. 477, Nr 81, poz. 525 i Nr 88, poz. 558). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1998 r. (poz. 1145) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania i organizacji Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1146) Na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, zwany dalej "Urzędem", podejmuje działania w celu zapewnienia kombatantom oraz ofiarom represji wojennych i okresu powojennego niezbędnej pomocy i opieki oraz należnego im szacunku i pamięci. 2. Do szczegółowego zakresu działania Urzędu należy: 1) współdziałanie z organami administracji rządowej i organami samorządu terytorialnego, organizacjami społecznymi, stowarzyszeniami kombatantów i osób represjonowanych w celu organizowania pomocy socjalnej oraz opieki zdrowotnej dla kombatantów i innych osób uprawnionych oraz członków ich rodzin, 2) organizowanie współpracy zagranicznej z rządowymi organami do spraw kombatantów i ofiar wojny, organizacjami kombatanckimi za granicą oraz uczestniczenie w pracach międzynarodowych organizacji kombatanckich, 3) prowadzenie badań statystyczno-organizacyjnych oraz demograficzno-socjologicznych w środowiskach kombatanckich, 4) podejmowanie inicjatyw związanych z kultywowaniem i upowszechnianiem tradycji walk o niepodległość i suwerenność Rzeczypospolitej Polskiej oraz pamięci o ofiarach wojny i okresu powojennego, 5) wydawanie odpowiednich zaświadczeń osobom, którym, decyzją Kierownika Urzędu, zostały przyznane uprawnienia kombatanckie. 3. Urząd zapewnia wykonywanie zadań Kierownika Urzędu, wynikających z ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, poz. 950 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 204 i Nr 106, poz. 668), zwanej dalej "ustawą o kombatantach", i z ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395), zwanej dalej "ustawą o świadczeniu pieniężnym". § 2. 1. Zadania, o których mowa w § 1, realizuje Kierownik Urzędu przy pomocy zastępcy Kierownika Urzędu, dyrektora generalnego Urzędu i dyrektorów departamentów (komórek równorzędnych). 2. Kierownik Urzędu wykonuje swoje zadania przez: 1) kierowanie działalnością Urzędu w sposób zapewniający realizację przepisów ustaw, o których mowa w § 1 ust. 3, 2) opracowywanie i współuczestniczenie w przygotowywaniu projektów aktów normatywnych w sprawach dotyczących kombatantów i osób represjonowanych, 3) podejmowanie decyzji w sprawach przyznawania i pozbawiania uprawnień, o których mowa w ustawie o kombatantach, 4) podejmowanie decyzji w sprawach przyznawania lub odmowy przyznania świadczenia, o którym mowa w ustawie o świadczeniu pieniężnym, 5) przedstawianie wniosków o nadanie orderów i odznaczeń, o których mowa w art. 202 i art. 30 ustawy o kombatantach, 6) dysponowanie Państwowym Funduszem Kombatantów, 7) organizowanie działalności informacyjnej, dokumentacyjnej i wydawniczej na potrzeby środowisk kombatanckich. 3. Kierownik Urzędu, w razie potrzeby, udziela upoważnienia lub cofa upoważnienie osobom, o których mowa: 1) w art. 22 ust. 1 ustawy o kombatantach, 2) w art. 4 ust. 2 ustawy o świadczeniu pieniężnym. 4. Kierownik Urzędu może powoływać, stosownie do potrzeb, odpowiednie zespoły konsultacyjno-doradcze. 5. Kierownik Urzędu nadaje regulamin organizacyjny Urzędowi na wniosek dyrektora generalnego Urzędu. 6. Kierownik Urzędu występuje do właściwego organu o powołanie zastępcy Kierownika Urzędu. 7. Kierownik Urzędu realizuje inne zadania określone w odrębnych przepisach. § 3. 1. W skład Urzędu wchodzą następujące komórki organizacyjne: 1) Biuro Dyrektora Generalnego Urzędu, 2) Departament Orzecznictwa, 3) Departament Weryfikacji Uprawnień, 4) Departament Stowarzyszeń i Spraw Socjalnych, 5) Departament Wojskowy, 6) Biuro Ewidencji i Realizacji Decyzji. 2. Zakres zadań komórek organizacyjnych określi Kierownik Urzędu w regulaminie, o którym mowa w § 2 ust. 5. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych powiatowych służb, inspekcji i straży, których kierownicy są właściwi do wykonywania zadań dla powiatu sąsiedniego, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib odpowiednich rejonowych jednostek organizacyjnych, oraz obszaru ich działania. (Dz. U. Nr 162, poz. 1147) Na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. Wykaz powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, których kierownicy są właściwi do wykonywania zadań dla sąsiedniego powiatu, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib terenowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, i obszar ich działania - do czasu zorganizowania w tych powiatach powiatowych stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz powołania ich kierowników - stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 2. Wykaz powiatowych inspektoratów weterynarii, których kierownicy są właściwi do wykonywania zadań dla sąsiedniego powiatu, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib rejonowych inspektoratów weterynarii, i obszar ich działania - do czasu zorganizowania w tych powiatach powiatowych inspektoratów weterynarii oraz powołania ich kierowników - stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 3. Wykaz powiatowych komend Państwowej Straży Pożarnej, których komendanci są właściwi do wykonywania zadań dla sąsiedniego powiatu, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib rejonowych komend Państwowej Straży Pożarnej, i obszar ich działania - do czasu zorganizowania w tych powiatach powiatowych komend Państwowej Straży Pożarnej oraz powołania ich komendantów - stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia. § 4. Wykaz powiatowych komend Policji, których komendanci są właściwi do wykonywania zadań dla sąsiedniego powiatu, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib rejonowych komend Policji, i obszar ich działania - do czasu zorganizowania w tych powiatach powiatowych komend Policji oraz powołania ich komendantów - stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 1147) Załącznik nr 1 WYKAZ POWIATOWYCH STACJI SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH, KTÓRYCH KIEROWNICY SĄ WŁAŚCIWI DO WYKONYWANIA ZADAŃ DLA SĄSIEDNIEGO POWIATU, NA KTÓREGO OBSZARZE PRZED DNIEM 1 STYCZNIA 1999 R. NIE BYŁO SIEDZIB TERENOWYCH STACJI SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH, I OBSZAR ICH DZIAŁANIA - DO CZASU ZORGANIZOWANIA W TYCH POWIATACH POWIATOWYCH STACJI SANITARNO-EPIDEMIOLOGICZNYCH ORAZ POWOŁANIA ICH KIEROWNIKÓW 1. Województwo dolnośląskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Lubinie właściwa dla powiatu polkowickiego. 2. Województwo kujawsko-pomorskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Aleksandrowie Kujawskim właściwa dla powiatu radziejowskiego, 2) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Grudziądzu właściwa dla powiatu chełmińskiego, 3) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Nakle n. Notecią właściwa dla powiatu sępoleńskiego, 4) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Wąbrzeźnie właściwa dla powiatu golubsko-dobrzyńskiego. 3. Województwo lubelskie: 1) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Lublinie właściwa dla powiatu łęczyńskiego oraz powiatu świdnickiego. 4. Województwo łódzkie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Kutnie właściwa dla powiatu łęczyckiego, 2) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Wieluniu właściwa dla powiatu wieruszowskiego oraz powiatu pajęczańskiego, 3) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Zduńskiej Woli właściwa dla powiatu poddębickiego. 5. Województwo małopolskie: 1) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Krakowie właściwa dla powiatu wielickiego. 6. Województwo mazowieckie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Nowym Dworze Mazowieckim właściwa dla powiatu legionowskiego, 2) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Pruszkowie właściwa dla powiatu grodziskiego. 7. Województwo opolskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Kędzierzynie-Koźlu właściwa dla powiatu głubczyckiego. 8. Województwo podkarpackie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Sanoku właściwa dla powiatu bieszczadzkiego, 2) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Stalowej Woli właściwa dla powiatu niżańskiego. 9. Województwo podlaskie: 1) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Suwałkach właściwa dla powiatu sejneńskiego. 10. Województwo pomorskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Malborku właściwa dla powiatu nowodworskiego, 2) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Gdańsku właściwa dla powiatu gdańskiego. 11. Województwo śląskie: 1) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Bytomiu właściwa dla powiatu tarnogórskiego i dla Piekar Śląskich - miasta na prawach powiatu, 2) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Chorzowie właściwa dla Świętochłowic - miasta na prawach powiatu, 3) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Dąbrowie Górniczej właściwa dla powiatu będzińskiego, 4) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Gliwicach właściwa dla Zabrza - miasta na prawach powiatu, 5) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Katowicach właściwa dla Mysłowic oraz Siemianowic Śląskich - miast na prawach powiatu, 6) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Rybniku właściwa dla Żor - miasta na prawach powiatu, 7) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Tychach właściwa dla powiatu mikołowskiego oraz powiatu pszczyńskiego, 8) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Wodzisławiu Śląskim właściwa dla Jastrzębia Zdroju - miasta na prawach powiatu. 12. Województwo świętokrzyskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Busku-Zdroju właściwa dla powiatu kazimierskiego oraz powiatu pińczowskiego. 13. Województwo warmińsko-mazurskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Iławie właściwa dla powiatu nowomiejskiego. 14. Województwo wielkopolskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Gnieźnie właściwa dla powiatu wrzesińskiego, 2) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Lesznie właściwa dla powiatu rawickiego, 3) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Nowym Tomyślu właściwa dla powiatu grodziskiego, 4) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Szamotułach właściwa dla powiatu obornickiego. 15. Województwo zachodniopomorskie: 1) powiatowa stacja sanitarno-epidemiologiczna w Myśliborzu właściwa dla powiatu pyrzyckiego, 2) miejska stacja sanitarno-epidemiologiczna w Szczecinie właściwa dla powiatu polickiego. Załącznik nr 2 WYKAZ POWIATOWYCH INSPEKTORATÓW WETERYNARII, KTÓRYCH KIEROWNICY SĄ WŁAŚCIWI DO WYKONYWANIA ZADAŃ DLA SĄSIEDNIEGO POWIATU, NA KTÓREGO OBSZARZE PRZED DNIEM 1 STYCZNIA 1999 R. NIE BYŁO SIEDZIB REJONOWYCH INSPEKTORATÓW WETERYNARII, I OBSZAR ICH DZIAŁANIA - DO CZASU ZORGANIZOWANIA W TYCH POWIATACH POWIATOWYCH INSPEKTORATÓW WETERYNARII ORAZ POWOŁANIA ICH KIEROWNIKÓW 1. Województwo dolnośląskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Legnicy właściwy dla powiatu jaworskiego oraz powiatu złotoryjskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Lubinie właściwy dla powiatu polkowickiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Lwówku Śląskim właściwy dla powiatu bolesławickiego. 2. Województwo kujawsko-pomorskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Bydgoszczy właściwy dla powiatu nakielskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Sępólnie Krajeńskim właściwy dla powiatu tucholskiego. 3. Województwo lubelskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Lublinie właściwy dla powiatu łęczyńskiego oraz powiatu świdnickiego. 4. Województwo lubuskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Gorzowie Wielkopolskim właściwy dla powiatu strzelecko-drezdeneckiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Międzyrzeczu właściwy dla powiatu sulęcińskiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Żarach z siedzibą w Lubsku właściwy dla powiatu żagańskiego. 5. Województwo łódzkie: 1) powiatowy inspektorat weterynarii w Kutnie właściwy dla powiatu łęczyckiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Łasku właściwy dla powiatu zduńskowolskiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Sieradzu właściwy dla powiatu wieruszowskiego, 4) powiatowy inspektorat weterynarii w Wieluniu właściwy dla powiatu pajęczańskiego, 5) powiatowy inspektorat weterynarii w Zgierzu właściwy dla powiatu poddębickiego. 6. Województwo małopolskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Krakowie właściwy dla powiatu wielickiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Nowym Targu właściwy dla powiatu tatrzańskiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Wadowicach właściwy dla powiatu suskiego. 7. Województwo mazowieckie: 1) powiatowy inspektorat weterynarii w Mławie właściwy dla powiatu żuromińskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Nowym Dworze Mazowieckim właściwy dla powiatu legionowskiego, 3) miejski inspektorat weterynarii w Płocku właściwy dla powiatu gostynińskiego, 4) powiatowy inspektorat weterynarii w Pruszkowie właściwy dla powiatu grodziskiego, 5) powiatowy inspektorat weterynarii w Przysusze właściwy dla powiatu szydłowieckiego, 6) miejski inspektorat weterynarii w Radomiu właściwy dla powiatu białobrzeskiego, 7) miejski inspektorat weterynarii w Siedlcach właściwy dla powiatu łosickiego, 8) powiatowy inspektorat weterynarii w Warszawie właściwy dla powiatu warszawskiego zachodniego oraz powiatu wołomińskiego, 9) powiatowy inspektorat weterynarii w Zwoleniu właściwy dla powiatu lipskiego. 8. Województwo podkarpackie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Krośnie właściwy dla powiatu brzozowskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Mielcu właściwy dla powiatu kolbuszowskiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Nisku właściwy dla powiatu stalowowolskiego, 4) miejski inspektorat weterynarii w Rzeszowie właściwy dla powiatu łańcuckiego oraz powiatu strzyżowskiego, 5) powiatowy inspektorat weterynarii w Sanoku właściwy dla powiatu bieszczadzkiego. 9. Województwo podlaskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Białymstoku właściwy dla powiatu monieckiego. 10. Województwo pomorskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Gdyni właściwy dla Sopotu - miasta na prawach powiatu, 2) miejski inspektorat weterynarii w Gdańsku właściwy dla powiatu gdańskiego. 11. Województwo śląskie: 1) powiatowy inspektorat weterynarii w Będzinie właściwy dla Dąbrowy Górniczej i Sosnowca - miast na prawach powiatu, 2) miejski inspektorat weterynarii w Gliwicach właściwy dla Zabrza - miasta na prawach powiatu, 3) miejski inspektorat weterynarii w Katowicach właściwy dla Bytomia, Chorzowa, Rudy Śląskiej, Siemianowic Śląskich i Świętochłowic - miast na prawach powiatu, 4) miejski inspektorat weterynarii w Rybniku właściwy dla Żor - miasta na prawach powiatu, 5) powiatowy inspektorat weterynarii w Tarnowskich Górach właściwy dla Piekar Śląskich - miasta na prawach powiatu, 6) miejski inspektorat weterynarii w Tychach właściwy dla powiatu mikołowskiego oraz Mysłowic i Jaworzna - miast na prawach powiatu, 7) powiatowy inspektorat weterynarii w Wodzisławiu Śląskim właściwy dla Jastrzębia-Zdroju - miasta na prawach powiatu. 12. Województwo świętokrzyskie: 1) powiatowy inspektorat weterynarii w Busku-Zdroju właściwy dla powiatu kazimierskiego oraz pińczowskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Jędrzejowie właściwy dla powiatu włoszczowskiego, 3) powiatowy inspektorat weterynarii w Starachowicach właściwy dla powiatu ostrowieckiego oraz powiatu skarżyskiego. 13. Województwo zachodniopomorskie: 1) miejski inspektorat weterynarii w Koszalinie właściwy dla powiatu sławieńskiego, 2) powiatowy inspektorat weterynarii w Kamieniu Pomorskim właściwy dla Świnoujścia - miasta na prawach powiatu, 3) miejski inspektorat weterynarii w Szczecinie właściwy dla powiatu polickiego. Załącznik nr 3 WYKAZ POWIATOWYCH KOMEND PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ, KTÓRYCH KOMENDANCI SĄ WŁAŚCIWI DO WYKONYWANIA ZADAŃ DLA SĄSIEDNIEGO POWIATU, NA KTÓREGO OBSZARZE PRZED DNIEM 1 STYCZNIA 1999 R. NIE BYŁO SIEDZIB REJONOWYCH KOMEND PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ, I OBSZAR ICH DZIAŁANIA - DO CZASU ZORGANIZOWANIA W TYCH POWIATACH POWIATOWYCH KOMEND PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ ORAZ POWOŁANIA ICH KOMENDANTÓW 1. Województwo mazowieckie: 1) komenda powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie właściwa dla powiatu warszawskiego zachodniego. 2. Województwo śląskie: 1) komenda miejska Państwowej Straży Pożarnej w Chorzowie właściwa dla Świętochłowic - miasta na prawach powiatu. 3. Województwo wielkopolskie: 1) komenda powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Nowym Tomyślu właściwa dla powiatu grodziskiego. Załącznik nr 4 WYKAZ POWIATOWYCH KOMEND POLICJI, KTÓRYCH KOMENDANCI SĄ WŁAŚCIWI DO WYKONYWANIA ZADAŃ DLA SĄSIEDNIEGO POWIATU, NA KTÓREGO OBSZARZE PRZED DNIEM 1 STYCZNIA 1999 R. NIE BYŁO SIEDZIB REJONOWYCH KOMEND POLICJI, I OBSZAR ICH DZIAŁANIA - DO CZASU ZORGANIZOWANIA W TYCH POWIATACH POWIATOWYCH KOMEND POLICJI ORAZ POWOŁANIA ICH KOMENDANTÓW 1. Województwo mazowieckie: 1) komenda powiatowa Policji w Pruszkowie właściwa dla powiatu warszawskiego zachodniego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności i ich właściwości miejscowej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1148) Na podstawie art. 23 ust. 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wykaz powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności i ich właściwość miejscową określa załącznik do rozporządzenia. 2. Powiatowe zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności są usytuowane w miastach na prawach powiatu, z wyjątkiem powiatowych zespołów w Ciechanowie, Pile oraz Sieradzu. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 1148) WYKAZ POWIATOWYCH ZESPOŁÓW DO SPRAW ORZEKANIA O STOPNIU NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI I ICH WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA Lp.Powiatowy zespół do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawnościObszar działania zespołu: miasta na prawach powiatu - siedzibapowiaty 1234 1Biała PodlaskaBiała Podlaskabialski, łukowski, radzyński, parczewski 2BiałystokBiałystokbiałostocki, hajnowski, bielski, siemiatycki, sokólski, moniecki 3Bielsko-BiałaBielsko-Białabielski, cieszyński, żywiecki 4BydgoszczBydgoszczbydgoski, tucholski, sępoleński, nakielski, żniński, inowrocławski, mogileński, świecki 5ChełmChełmchełmski, włodawski, krasnostawski 6Ciechanów - siedzibaXciechanowski, mławski, żuromiński, pułtuski, płoński 7CzęstochowaCzęstochowaczęstochowski, kłobucki, lubliniecki, myszkowski 8ElblągElblągelbląski, iławski, ostródzki, braniewski 9GdańskGdańsk, Gdynia, Sopot, wejherowski, pucki, kartuski, starogardzki, kościerski, gdański, nowodworski, malborski, tczewski, kwidzyński 10Gorzów WielkopolskiGorzów Wielkopolskigorzowski, strzelecko-drezdenecki, międzyrzecki, sulęciński, słubicki 11Jelenia GóraJelenia Górajeleniogórski, bolesławiecki, zgorzelecki, lubański, lwówecki, kamiennogórski 12KaliszKaliszkaliski, pleszewski, ostrowski, krotoszyński, jarociński, ostrzeszowski, kępiński 13KatowiceKatowice, Bytom, Chorzów, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Jastrzębie-Zdrój, Jaworzno, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy, Zabrze, Żorytarnogórski, zawierciański, gliwicki, będziński, raciborski, rybnicki, wodzisławski, pszczyński, mikołowski, tyski 14KielceKielcekielecki, buski, jędrzejowski, kazimierski, konecki, opatowski, ostrowiecki, pińczowski, sandomierski, skarżyski, starachowicki, staszowski, włoszczowski 15KoninKoninkoniński, kolski, słupecki, turecki 16KoszalinKoszalinkoszaliński, sławieński, kołobrzeski, białogardzki, świdwiński, szczecinecki, drawski 17KrakówKrakówkrakowski, miechowski, olkuski, chrzanowski, oświęcimski, wadowicki, myślenicki, suski, wielicki, proszowicki 18KrosnoKrosnokrośnieński, jasielski, sanocki, brzozowski, bieszczadzki 19LegnicaLegnicalegnicki, lubiński, polkowicki, głogowski, złotoryjski, jaworski 20LesznoLesznoleszczyński, rawicki, gostyński, kościański, wolsztyński 21LublinLublinlubelski, łęczyński, lubartowski, rycki, puławski, opolski, świdnicki, kraśnicki 22ŁomżaŁomżałomżyński, kolneński, grajewski, zambrowski, wysokomazowiecki 23ŁódźŁódźłódzki wschodni, zgierski, łęczycki, pabianicki 24Nowy SączNowy Sącznowosądecki, nowotarski, tatrzański, gorlicki, limanowski 25OlsztynOlsztynolsztyński, nidzicki, szczycieński, piski, olecko-gołdapski, giżycki, kętrzyński, bartoszycki, lidzbarski, nowomiejski, działdowski, ełcki, mrągowski 26OpoleOpoleopolski, brzeski, głubczycki, kędzierzyńsko-kozielski, kluczborski, krapkowicki, namysłowski, nyski, oleski, prudnicki, strzelecki 27OstrołękaOstrołękaostrołęcki, przasnyski, makowski, ostrowski, wyszkowski 28Piła - siedzibaXpilski, złotowski, czarnkowsko-trzcianecki, chodzieski, wągrowiecki 29Piotrków TrybunalskiPiotrków Trybunalskipiotrkowski, bełchatowski, tomaszowski, opoczyński, radomszczański, pajęczański 30PłockPłockpłocki, sierpecki, gostyniński 31PoznańPoznańpoznański, średzki, śremski, grodziski, nowotomyski, szamotulski, międzychodzki, obornicki, gnieźnieński, wrzesiński 32PrzemyślPrzemyślprzemyski, jarosławski, lubaczowski, przeworski 33RadomRadomradomski, grójecki, białobrzeski, kozienicki, zwoleński, lipski, szydłowiecki, przysuski 34RzeszówRzeszówrzeszowski, mielecki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, ropczycko-sędziszowski, strzyżowski, dębicki 35SiedlceSiedlcesiedlecki, sokołowski, węgrowski, miński, garwoliński, łosicki 36Sieradz - siedzibaXsieradzki, zduńskowolski, wieluński, wieruszowski, poddębicki, łaski 37SkierniewiceSkierniewiceskierniewicki, łowicki, kutnowski, rawski 38SłupskSłupsksłupski, bytowski, człuchowski, chojnicki, lęborski 39SuwałkiSuwałkisuwalski, augustowski, sejneński 40SzczecinSzczecin, Świnoujściegryficki, kamieński, goleniowski, policki, gryfiński, pyrzycki, myśliborski, choszczeński, wałecki, stargardzki 41TarnobrzegTarnobrzegtarnobrzeski, niżański, stalowowolski 42TarnówTarnówtarnowski, brzeski, dąbrowski, bocheński 43ToruńToruń, Grudziądztoruński, grudziądzki, chełmiński, wąbrzeski, brodnicki, golubsko-dobrzyński 44WałbrzychWałbrzychświdnicki, wałbrzyski, dzierżoniowski, ząbkowicki, kłodzki 45Warszawa warszawski, warszawski zachodni, otwocki, piaseczyński, grodziski, żyrardowski, pruszkowski, nowodworski, wołomiński, legionowski, sochaczewski 46WłocławekWłocławekwłocławski, rypiński, lipnowski, radziejowski, aleksandrowski 47WrocławWrocławwrocławski, milicki, trzebnicki, oleśnicki, oławski, górowski, wołowski, strzeliński, średzki 48ZamośćZamośćzamojski, hrubieszowski, tomaszowski, biłgorajski, janowski 49Zielona GóraZielona Górazielonogórski, nowosolski, żagański, żarski, krośnieński, świebodziński Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie trybu kontroli aktów prawa miejscowego ustanowionych przez wojewodę i organy administracji niezespolonej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1149) Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa tryb wykonywania kontroli zgodności aktów prawa miejscowego ustanowionych przez wojewodę i organy administracji niezespolonej z: 1) ustawami oraz aktami wydanymi w celu ich wykonania, 2) polityką rządu, 3) zasadami rzetelności i gospodarności. § 2. 1. Wojewoda przekazuje wydany akt prawa miejscowego, wraz z uzasadnieniem, niezwłocznie po podpisaniu właściwemu rzeczowo ministrowi, a gdy ten akt reguluje sprawy należące do właściwości dwóch lub więcej ministrów - wszystkim zainteresowanym ministrom. 2. Właściwy rzeczowo minister dokonuje wstępnej kontroli aktu. 3. W razie stwierdzenia w wyniku kontroli, o której mowa w ust. 2, uchybień uzasadniających uchylenie kontrolowanego aktu przez Prezesa Rady Ministrów, akt ten przekazuje się ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej, wraz z wnioskiem w sprawie uchylenia, zawierającym uzasadnienie. 4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów, wraz z uzasadnieniem, projekt rozstrzygnięcia w sprawie uchylenia aktu prawa miejscowego ustanowionego przez wojewodę. § 3. 1. Organy administracji niezespolonej przekazują ustanowione akty prawa miejscowego, wraz z uzasadnieniem, niezwłocznie po podpisaniu, właściwemu rzeczowo ministrowi, a gdy akty regulują sprawy należące do właściwości dwóch lub więcej ministrów - wszystkim zainteresowanym ministrom. 2. Właściwy rzeczowo minister dokonuje kontroli aktu i, w razie stwierdzenia uchybień uzasadniających jego uchylenie, przedstawia Prezesowi Rady Ministrów projekt rozstrzygnięcia w sprawie uchylenia aktu prawa miejscowego, ustanowionego przez organy administracji niezespolonej, wraz z uzasadnieniem. § 4. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej lub właściwy rzeczowo minister mogą przed przedstawieniem Prezesowi Rady Ministrów projektu rozstrzygnięcia w sprawie uchylenia aktu prawa miejscowego ustanowionego przez wojewodę lub organ administracji niezespolonej wystąpić do wojewody lub do organu administracji niezespolonej o uchylenie lub zmianę kwestionowanego aktu we własnym zakresie. Wystąpienie powinno wskazywać dostrzeżone uchybienia oraz zawierać uzasadnienie. 2. W przypadku gdy wojewoda lub organ administracji niezespolonej nie uchyli albo nie zmieni aktu prawa miejscowego w terminie 14 dni od dnia otrzymania wystąpienia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw administracji publicznej lub właściwy rzeczowo minister niezwłocznie przedstawia Prezesowi Rady Ministrów projekt rozstrzygnięcia w sprawie uchylenia kwestionowanego aktu wraz z uzasadnieniem. § 5. Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów uchylające akt prawa miejscowego ustanowiony przez wojewodę lub organ administracji niezespolonej podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym w trybie określonym w odrębnych przepisach. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie określenia czynności, których wykonywanie uznaje się za praktykę w zakresie organizowania imprez turystycznych i w zakresie obsługi turystów oraz dokumentów stwierdzających jej posiadanie. (Dz. U. Nr 162, poz. 1150) Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Za praktykę w zakresie organizowania imprez turystycznych, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 i Nr 158, poz. 1043 oraz z 1998 r. Nr 113, poz. 714), zwanej dalej ustawą, uznaje się wykonywanie jednej z następujących czynności: 1) samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej obejmującej swoim zakresem organizowanie imprez turystycznych i pośrednictwo w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, 2) kierowanie jednostkami organizacyjnymi organizującymi imprezy turystyczne, 3) wykonywanie zadań pilota wycieczek lub przewodnika turystycznego, 4) samodzielne przygotowywanie programów imprez turystycznych, 5) przygotowywanie i zawieranie umów z kontrahentami świadczącymi usługi wchodzące w skład organizowanych imprez turystycznych. 2. Za praktykę w obsłudze turystów, o której mowa w art. 6 ust. 2 ustawy, uznaje się, oprócz czynności wymienionych w ust. 1, zawieranie z klientami umów o świadczenie usług turystycznych. § 2. Dokumentami stwierdzającymi posiadanie praktyki, o której mowa w § 1, są: 1) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, obejmującej zakresem organizowanie imprez turystycznych i pośrednictwo w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych, 2) zaświadczenie wydane przez jednostkę organizacyjną powierzającą zainteresowanemu czynności przy organizacji imprez turystycznych lub przy obsłudze turystów. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Regulacji Energetyki. (Dz. U. Nr 162, poz. 1151) Na podstawie art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Regulacji Energetyki (Dz. U. Nr 130, poz. 859) w § 3 wprowadza się następujące zmiany: 1) ust. 2 otrzymuje brzmienie: "2. W skład urzędu wchodzą również: 1) Oddział Centralny w Warszawie, 2) północno-zachodni oddział terenowy z siedzibą w Szczecinie, 3) północny oddział terenowy z siedzibą w Gdańsku, 4) zachodni oddział terenowy z siedzibą w Poznaniu, 5) wschodni oddział terenowy z siedzibą w Lublinie, 6) środkowozachodni oddział terenowy z siedzibą w Łodzi, 7) południowo-zachodni oddział terenowy z siedzibą we Wrocławiu, 8) południowy oddział terenowy z siedzibą w Katowicach, 9) południowo-wschodni oddział terenowy z siedzibą w Krakowie.", 2) w ust. 3 wyrazy "komórek organizacyjnych i oddziałów terenowych" zastępuje się wyrazami "komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2,". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. (Dz. U. Nr 162, poz. 1152) Na podstawie art. 2a ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 16, poz. 137, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 1998 r. (poz. 1152) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU SKUPU I PRZETWÓRSTWA ARTYKUŁÓW ROLNYCH § 1. Główny Inspektorat Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwanego dalej "Głównym Inspektorem". § 2. 1. Główny Inspektor kieruje Głównym Inspektoratem przy pomocy zastępcy, dyrektora generalnego urzędu oraz kierowników komórek organizacyjnych. 2. Główny Inspektor może upoważnić zastępcę lub innych pracowników Głównego Inspektoratu do podejmowania decyzji w jego imieniu. § 3. Główny Inspektor może powoływać komisje lub zespoły stałe lub doraźne o charakterze opiniodawczo-doradczym, określając ich nazwę, skład osobowy, zakres i tryb działania. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą: 1) Wydział Kontroli Gospodarki Rolniczej, 2) Wydział Analiz, 3) Wydział Kontroli Jakości, 4) Wydział Skarg i Kontroli Operatywnej, 5) Wydział Monitoringu, 6) Wydział Organizacyjno-Prawny, 7) Wydział Administracyjno-Budżetowy, 8) Centralne Laboratorium. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych Głównego Inspektoratu określa regulamin organizacyjny nadany przez Głównego Inspektora. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu tworzenia Głównego Inspektoratu Weterynarii oraz zmiany statutu Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. (Dz. U. Nr 162, poz. 1153) Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872) i art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje: § 1. W celu utworzenia Głównego Inspektoratu Weterynarii, z dniem 1 stycznia 1999 r., ze struktury organizacyjnej Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wyłącza się Departament Weterynarii. § 2. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekaże Głównemu Lekarzowi Weterynarii: 1) nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, sprzęt i wyposażenie wraz z komputerami i bazą danych, użytkowane dotychczas przez pracowników Departamentu Weterynarii, 2) pomieszczenia biurowe na podstawie umowy najmu. § 3. W załączniku do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 marca 1997 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej (Dz. U. Nr 22, poz. 115 oraz z 1998 r. Nr 23, poz. 122 i Nr 115, poz. 746) w § 4 w ust. 1 skreśla się pkt 11. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Weterynarii. (Dz. U. Nr 162, poz. 1154) Na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 60, poz. 369 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Weterynarii nadaje się statut, stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1154) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU WETERYNARII § 1. Główny Inspektorat Weterynarii, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Lekarza Weterynarii. § 2. 1. Głównym Inspektoratem kieruje Główny Lekarz Weterynarii przy pomocy dwóch zastępców Głównego Lekarza weterynarii, dyrektora generalnego oraz kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Główny Lekarz Weterynarii może upoważnić osoby, o których mowa w ust. 1, a także innych pracowników Głównego Inspektoratu do podejmowania w jego imieniu decyzji w określonych sprawach. § 3. Główny Lekarz Weterynarii może powoływać komisje lub zespoły stałe bądź doraźne o charakterze opiniodawczo-doradczym, określając ich nazwę, cel powołania, skład osobowy, organizację, zakres zadań oraz tryb pracy. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą: 1) Wydział Zwalczania Chorób Zakaźnych Zwierząt, 2) Wydział Higieny Środków Spożywczych Pochodzenia Zwierzęcego oraz Środków Żywienia Zwierząt, 3) Wydział Organizacyjno-Prawny, 4) Wydział Integracji Europejskiej i Współpracy z Zagranicą, 5) Wydział Budżetowo-Finansowy, 6) Wydział Administracyjno-Gospodarczy, 7) Stanowisko Pracy do Spraw Kadr i Spraw Socjalnych, 8) Stanowisko Pracy do Spraw Farmacji Weterynaryjnej, 9) Stanowisko Pracy do Spraw Higieny Materiału Biologicznego, 10) Stanowisko Pracy do Spraw Informatyki Weterynaryjnej, 11) Stanowisko Pracy do Spraw Obrony Cywilnej, Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Ochrony Przeciwpożarowej, 12) Stanowisko Pracy do Spraw Mediów. 2. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych Głównego Inspektoratu określa regulamin organizacyjny nadany przez Głównego Lekarza Weterynarii. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia podmiotów uprawnionych do składania wniosku o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu praw pochodnych, szczególnych warunków, jakie obowiązane są spełniać te podmioty, oraz szczególnego trybu i warunków wprowadzania tych papierów wartościowych, w tym kryteriów, jakie muszą one spełniać, aby mogły być przedmiotem obrotu. (Dz. U. Nr 163, poz. 1155) Na podstawie art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Z wnioskiem do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, zwanej dalej "Komisją", o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu praw pochodnych, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą", mogą wystąpić: 1) spółka prowadząca giełdę, 2) spółka prowadząca rynek pozagiełdowy albo 3) dom maklerski lub wydzielona jednostka organizacyjna banku prowadzącego działalność maklerską, zwane dalej "domem maklerskim". 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może również dotyczyć programu wprowadzania do publicznego obrotu praw pochodnych o cyklicznych terminach wygasania lub wykonania oraz o takich samych cechach i zasadach obrotu, pod warunkiem że początki cyklów wprowadzania takich praw następują po sobie, zwanego dalej "programem praw pochodnych". 3. Złożenie wniosku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić, jeżeli: 1) papiery wartościowe objęte wnioskiem zostały uprzednio warunkowo dopuszczone do obrotu na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym albo 2) dom maklerski złożył do Komisji wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie poza rynkiem regulowanym wtórnego obrotu tymi papierami, na podstawie art. 92 ustawy. § 2. Podmioty, o których mowa w § 1 ust. 1, są obowiązane zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu zabezpieczenia wykonania praw pochodnych, w szczególności poprzez zawarcie umowy z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A., zwanym dalej "Krajowym Depozytem", o rozliczanie transakcji, których przedmiotem są prawa pochodne, ewidencjonowanie i gwarantowanie realizacji tych transakcji. § 3. Wniosek, o którym mowa w § 1, powinien zawierać następujące informacje: 1) nazwę (firmę), siedzibę i adres oraz numery telekomunikacyjne wnioskodawcy (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej, adres strony Internet), 2) podstawowe dane o wprowadzanych do publicznego obrotu prawach pochodnych, a w szczególności określenie ich rodzaju i liczby, jeżeli jest ona ustalona, oraz wskazanie papierów wartościowych lub indeksu, będących podstawą dla określania wartości praw pochodnych; w przypadku gdy wniosek dotyczy programu praw pochodnych - wskazanie także cyklicznych terminów ich wygasania lub wykonania. § 4. Do wniosku, o którym mowa § 1, należy dołączyć następujące dokumenty: 1) decyzję o warunkowym dopuszczeniu praw pochodnych objętych wnioskiem do obrotu na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym albo informację o złożeniu przez dom maklerski wniosku do Komisji o wydanie zezwolenia na prowadzenie poza rynkiem regulowanym wtórnego obrotu tymi papierami wartościowymi, 2) Warunki emisji i obrotu - w przypadku praw pochodnych, które wystawiane są przez emitenta, albo 3) Warunki obrotu - w przypadku innych praw pochodnych. § 5. 1. Warunki emisji i obrotu, o których mowa w § 4 pkt 2, składają się z: 1) tytułu "Warunki emisji i obrotu", ze wskazaniem rodzaju praw pochodnych objętych Warunkami emisji i obrotu, 2) wstępu, 3) rozdziału "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w Warunkach emisji i obrotu", 4) rozdziału "Dane o Warunkach emisji i obrotu", 5) rozdziału "Załączniki". 2. We wstępie zamieszcza się: 1) oznaczenie rodzaju, emisji i liczby wprowadzanych do obrotu praw pochodnych, a w przypadku programu praw pochodnych - dodatkowo w podziale na poszczególne cykle, 2) nazwę (firmę) i siedzibę emitenta, 3) nazwę (firmę) i siedzibę podmiotu występującego z wnioskiem o wyrażenie zgody na wprowadzenie praw pochodnych do publicznego obrotu, 4) początkową cenę wprowadzanych praw pochodnych albo sposób jej ustalenia oraz tryb i terminy udostępnienia cen do publicznej wiadomości w trakcie trwania obrotu w poszczególnych cyklach, 5) termin rozpoczęcia obrotu prawami pochodnymi lub sposób jego ustalenia, 6) terminy prowadzenia obrotu prawami pochodnymi w poszczególnych cyklach, 7) informacje o miejscu zamieszczenia w Warunkach emisji i obrotu punktu "czynniki ryzyka", ze zwróceniem uwagi inwestorów na konieczność szczególnej jego analizy, 8) oświadczenie Komisji wydane w związku z decyzją w sprawie zgody na wprowadzenie praw pochodnych do publicznego obrotu - w publikowanych Warunkach emisji i obrotu, 9) datę sporządzenia Warunków emisji i obrotu z oznaczeniem daty ich ważności, 10) określenie miejsc, form i terminów publicznego udostępniania Warunków emisji i obrotu, 11) spis treści. 3. W rozdziale "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w Warunkach emisji i obrotu" zamieszcza się: 1) w przypadku podmiotu, o którym mowa w § 1 ust. 1, występującego z wnioskiem o dopuszczenie praw pochodnych do publicznego obrotu: a) nazwę (firmę), siedzibę i adres, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej, adres strony Internet), b) imiona i nazwiska oraz funkcje pełnione przez osoby działające w imieniu tego podmiotu, c) własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzające, że informacje zawarte w Warunkach emisji i obrotu są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie jest wymagane przepisami prawa, 2) w przypadku podmiotów sporządzających Warunki emisji i obrotu, dla każdego sporządzającego oddzielnie: a) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko oraz siedzibę i adres sporządzającego Warunki emisji i obrotu, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imiona i nazwiska oraz funkcje pełnione przez osoby działające w imieniu sporządzającego Warunki emisji i obrotu, przy czym dla każdej części Warunków emisji i obrotu należy wskazać osobę lub osoby odpowiedzialne za jej sporządzenie, c) własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzające, że informacje zawarte w Warunkach emisji i obrotu są prawdziwe i rzetelne oraz nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie jest wymagane przepisami prawa. 4. W rozdziale "Dane o Warunkach emisji i obrotu" zamieszcza się: 1) opis czynników ryzyka dla nabywców praw pochodnych będących przedmiotem obrotu, 2) warunki, jakie powinni spełniać nabywcy praw pochodnych, 3) szczegółowe określenie uprawnień i obowiązków wynikających z praw pochodnych, 4) sposób ustalania początkowej ceny praw pochodnych w poszczególnych cyklach, 5) terminy rozpoczęcia i zakończenia obrotu prawami pochodnymi w poszczególnych cyklach lub sposób ich ustalania, 6) terminy wykonania praw pochodnych, 7) terminy wygasania praw pochodnych, 8) podstawowe zasady obrotu prawami pochodnymi na rynku regulowanym lub w domu maklerskim, ze wskazaniem trybu dokonywania ewentualnych zmian tych zasad, 9) zasady postępowania w przypadku dokonywania zmiany wartości nominalnej akcji, wykonywania prawa poboru z akcji, podziału zysku na akcje i innych operacji na papierach wartościowych, które mogą mieć wpływ na wartość praw pochodnych, 10) informacje dotyczące emitenta praw pochodnych, a w szczególności podstawowe dane pozwalające ocenić jego płynność finansową i możliwość realizacji zobowiązań, zaangażowanie w inne emisje praw pochodnych oraz doświadczenie na rynku praw pochodnych, 11) inne informacje, które zdaniem wnioskodawcy mogą mieć istotny wpływ na ocenę praw pochodnych i ryzyka związanego z ich nabyciem. 5. W rozdziale "Załączniki" zamieszcza się opis sposobu zabezpieczenia roszczeń wynikających z praw pochodnych oraz zasady rozliczania praw pochodnych w chwili ich wykonania, w tym zasady przekazywania na rachunek nabywcy papierów wartościowych, których nabycie lub zbycie jest przedmiotem prawa pochodnego, jeżeli warunki emisji przewidują takie rozliczenie. 6. W przypadkach gdy nie jest możliwe podanie danych, o których mowa w ust. 1-4, taka informacja powinna być zawarta w treści Warunków emisji i obrotu. § 6. 1. Warunki obrotu, o których mowa w § 4 pkt 3, składają się z: 1) tytułu "Warunki obrotu", ze wskazaniem rodzaju praw pochodnych objętych Warunkami obrotu, 2) wstępu, 3) rozdziału "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w Warunkach obrotu", 4) rozdziału "Dane o Warunkach obrotu", 5) rozdziału "Załączniki". 2. We wstępie zamieszcza się: 1) oznaczenie rodzaju praw pochodnych, a w przypadku programu praw pochodnych - opis tego programu w podziale na poszczególne cykle, 2) nazwę (firmę) i siedzibę podmiotu występującego z wnioskiem o wyrażenie zgody na wprowadzenie praw pochodnych do publicznego obrotu, 3) termin rozpoczęcia obrotu prawami pochodnymi lub sposób jego ustalenia, 4) terminy prowadzenia obrotu prawami pochodnymi w poszczególnych cyklach, 5) wskazanie miejsca zamieszczenia w Warunkach obrotu punktu "czynniki ryzyka", ze zwróceniem uwagi inwestorów na konieczność szczególnej analizy treści tego punktu, 6) oświadczenie Komisji wydane w związku z decyzją w sprawie zgody na wprowadzenie praw pochodnych do publicznego obrotu - w publikowanych Warunkach obrotu, 7) datę sporządzenia Warunków obrotu, z oznaczeniem daty ich ważności, 8) określenie miejsc, form i terminów publicznego udostępniania Warunków obrotu, 9) spis treści. 3. W rozdziale "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w Warunkach obrotu" zamieszcza się: 1) w przypadku podmiotu, o którym mowa w § 1 ust. 1, występującego z wnioskiem o dopuszczenie praw pochodnych do publicznego obrotu: a) nazwę (firmę), siedzibę i adres, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej, adres strony Internet), b) imiona i nazwiska oraz funkcje pełnione przez osoby działające w imieniu tego podmiotu, c) własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) stwierdzające, że informacje zawarte w Warunkach obrotu są prawdziwe i rzetelne oraz nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie jest wymagane przepisami prawa, 2) w przypadku podmiotów sporządzających Warunki obrotu, dla każdego sporządzającego oddzielnie: a) nazwę (firma) lub imię i nazwisko oraz siedzibę i adres sporządzającego Warunki obrotu, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imiona i nazwiska oraz funkcje pełnione przez osoby działające w imieniu sporządzającego Warunki obrotu, przy czym dla każdej części Warunków obrotu należy wskazać osobę lub osoby odpowiedzialne za jej sporządzenie, c) własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) stwierdzające, że informacje zawarte w Warunkach obrotu są prawdziwe i rzetelne oraz nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie jest wymagane przepisami prawa. 4. W rozdziale "Dane o warunkach obrotu" zamieszcza się: 1) opis czynników ryzyka dla nabywców lub wystawców praw pochodnych będących przedmiotem obrotu, 2) warunki, jakie powinni spełnić nabywcy lub wystawcy praw pochodnych, 3) szczegółowe określenie uprawnień i obowiązków wynikających z praw pochodnych, 4) terminy rozpoczęcia i zakończenia obrotu prawami pochodnymi w poszczególnych cyklach lub sposób ich ustalania, 5) terminy wykonania praw pochodnych, 6) terminy wygasania praw pochodnych, 7) podstawowe zasady obrotu prawami pochodnymi na rynku regulowanym lub w domu maklerskim, ze wskazaniem trybu dokonywania ewentualnych zmian tych zasad, 8) w przypadku praw pochodnych opartych na akcjach lub obligacjach rozliczanych przez dostawę akcji lub obligacji - zasady ustanawiania ograniczeń liczby praw pochodnych w odniesieniu do całkowitej liczby akcji lub obligacji będących w obrocie, 9) zasady postępowania w przypadku dokonywania zmiany wartości nominalnej akcji, wykonywania prawa poboru z akcji, podziału zysku na akcje i innych operacji na papierach wartościowych, które mogą mieć wpływ na wartość praw pochodnych, 10) inne informacje, które zdaniem wnioskodawcy mogą mieć istotny wpływ na ocenę praw pochodnych i ryzyka związanego z ich nabyciem. 5. W rozdziale "Załączniki" zamieszcza się opis sposobu zabezpieczenia roszczeń wynikających z praw pochodnych oraz zasady rozliczania praw pochodnych w chwili ich wykonania, w tym zasady przekazywania na rachunek nabywcy papierów wartościowych, których nabycie lub zbycie jest przedmiotem prawa pochodnego, jeżeli warunki obrotu przewidują takie rozliczenie. 6. W przypadkach, gdy nie jest możliwe podanie danych, o których mowa w ust. 1-4, taka informacja powinna być zawarta w treści Warunków obrotu. § 7. 1. Wprowadzenie praw pochodnych do publicznego obrotu wymaga uzyskania zgody Komisji oraz udostępnienia do publicznej wiadomości odpowiednio: Warunków emisji i obrotu lub Warunków obrotu. 2. W przypadku programu praw pochodnych zgoda może być wydana również na czas określony. § 8. 1. Każdą zmianę danych zawartych w Warunkach emisji i obrotu lub Warunkach obrotu przekazuje się do Komisji oraz podaje do publicznej wiadomości w sposób określony w decyzji w sprawie dopuszczenia praw pochodnych do obrotu publicznego. 2. Jeżeli zmiana ta mogłaby mieć istotny wpływ na cenę prawa pochodnego, podanie jej do publicznej wiadomości następuje w trybie, o którym mowa w art. 81 ustawy. § 9. Jeżeli podstawą dla określania wartości praw pochodnych jest wartość indeksu akcji: 1) Warunki emisji i obrotu albo Warunki obrotu powinny wskazywać sposób tworzenia tego indeksu, zasady doboru akcji będących jego podstawą, dokonywania zmian indeksu oraz sposób wyrażania jego wartości w pieniądzu, 2) wartość indeksu powinna być publikowana w sposób przyjęty na danym rynku regulowanym co najmniej każdego dnia, w którym odbywają się notowania akcji, 3) zmiany metody obliczania wartości indeksu nie powinny następować częściej niż co dwa lata, a zmiana akcji będących jego podstawą nie powinna następować częściej niż raz na trzy miesiące; ograniczenie to nie dotyczy zmian będących następstwem zdarzeń niezależnych od konstrukcji indeksu, w szczególności zaś przypadków wycofania akcji będących podstawą indeksu z obrotu na rynku regulowanym. § 10. Jeżeli podstawą określenia ceny prawa pochodnego jest cena akcji: 1) cena tej akcji powinna być publikowana w sposób przyjęty na danym rynku regulowanym każdego dnia, w którym odbywają się jej notowania, 2) iloraz iloczynu wysokości ceny tych akcji oraz ich liczby i sumy takich iloczynów dla wszystkich akcji stanowiących przedmiot obrotu na rynku regulowanym (wskaźnik kapitalizacji) powinien zawierać się w grupie 30 najwyższych wartości tego wskaźnika wyliczonego dla wszystkich spółek znajdujących się w obrocie na rynku regulowanym w dniu złożenia wniosku lub w grupie spółek, dla których wartość wskaźnika jest większa od średniej wyznaczonej dla danego rynku regulowanego; sposób obliczania wskaźnika kapitalizacji określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, 3) wskaźnik wartości obrotów tymi akcjami powinien zawierać się w grupie 60 najwyższych wartości tego wskaźnika wyliczonego dla wszystkich spółek znajdujących się w obrocie na rynku regulowanym w dniu złożenia wniosku; sposób obliczania wskaźnika obrotów określa załącznik nr 2 do rozporządzenia. § 11. Jeżeli podstawą wystawienia prawa pochodnego, będącego kontraktem terminowym, jest cena obligacji, podstawą tą może być jedynie cena obligacji, których emitentem jest Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski. § 12. Jeżeli prawa pochodne są rozliczane przez dostawę papierów wartościowych będących podstawą ich wystawienia, liczba tych praw pochodnych powinna być określona w sposób umożliwiający ich rozliczenie. § 13. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 10 lutego 1997 r. w sprawie trybu i warunków wprowadzania do publicznego obrotu szczególnych praw z papierów wartościowych (opcji i transakcji terminowych) (Monitor Polski Nr 11, poz. 77). § 14. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1155) Załącznik nr 1 SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA KAPITALIZACJI Wskaźnik kapitalizacji (f1) dla spółki "i" oblicza się według następującego wzoru: f1,i= gdzie poszczególne symbole oznaczają: i - nazwa spółki, ni - liczba akcji spółki "i" będącej w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w dniu złożenia wniosku, Pi - cena akcji spółki "i" będącej w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w dniu złożenia wniosku, nj - liczba akcji spółki "j" będącej w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w dniu złożenia wniosku, Pj - cena akcji spółki "j" będącej w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w dniu złożenia wniosku, j - 1, 2, ..., k - spółki w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym. Załącznik nr 2 SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA OBROTÓW Wskaźnik obrotów (f2) dla spółki "i" oblicza się według następującego wzoru: f2,i = gdzie poszczególne symbole oznaczają: Ti - obrót akcjami spółki "i" w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w okresie sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, Tj - obrót akcjami spółki "j" w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym w okresie sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku, j = 1, 2, ..., k - spółki w obrocie giełdowym albo regulowanym obrocie pozagiełdowym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych. (Dz. U. Nr 163, poz. 1156) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) minimalną wielkość środków własnych domu maklerskiego, w zależności od zakresu zezwolenia, zwanych dalej "środkami własnymi na prowadzenie działalności", 2) minimalną wielkość środków własnych domu maklerskiego, w zależności od rozmiarów działalności domu maklerskiego, zwanych dalej "kapitałem netto", 3) maksymalną wysokość zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek i wyemitowanych przez dom maklerski dłużnych papierów wartościowych w stosunku do wielkości środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w pkt 1. 2. Przez środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się w pełni opłaconą część kapitału akcyjnego spółki akcyjnej. § 2. 1. Środki własne na prowadzenie działalności powinny wynosić, z zastrzeżeniem § 3, nie mniej niż: 1) 2 000 000 zł - w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie: a) oferowania papierów wartościowych w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej, b) nabywania lub zbywania papierów wartościowych na cudzy rachunek, na zasadach określonych w art. 34 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą", c) zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie, d) doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, e) prowadzenia rachunków papierów wartościowych oraz rachunków pieniężnych służących do ich obsługi, f) pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, g) podejmowania czynności faktycznych i prawnych, których celem jest doprowadzenie do objęcia lub nabycia przez zleceniodawcę papierów wartościowych nie dopuszczonych do publicznego obrotu oraz innych czynności związanych z obrotem takimi papierami, h) podejmowania czynności związanych z obsługą towarzystw funduszy powierniczych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych oraz towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych, i) dokonywania czynności związanych z obrotem prawami majątkowymi nie będącymi papierami wartościowymi, 2) 250 000 zł - w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na prowadzenie doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, 3) 1 500 000 zł - w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie, 4) 1 500 000 zł - w przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie oraz doradztwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi. 2. W przypadku posiadania przez dom maklerski zezwolenia, niezależnie od uzyskanych zezwoleń, o których mowa w ust. 1, na prowadzenie działalności polegającej na nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego, środki własne powinny wynosić nie mniej niż 4.000.000 zł. § 3. Jedna trzecia środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, powinna być nie mniejsza niż różnica między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych. § 4. Wysokość kapitału netto, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, określonego zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia, nie może być, z zastrzeżeniem § 5, mniejsza niż: 1) 150 000 zł - w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 2, 2) 20 000 zł - w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 2. § 5. Dom maklerski jest obowiązany posiadać kapitał netto w wysokości zapewniającej utrzymanie: 1) stopy zabezpieczenia i wskaźnika należności na poziomie określonym w rozporządzeniu, obliczonych zgodnie z załącznikami nr 2 i 3 do rozporządzenia, 2) bieżącego poziomu zaangażowania, obliczonego zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia, w wysokości równej lub niższej od maksymalnego poziomu zaangażowania. § 6. 1. Stopa zabezpieczenia nie może wynosić, z zastrzeżeniem ust. 2, mniej niż 8%. 2. W ciągu pierwszego roku prowadzenia działalności maklerskiej stopa zabezpieczenia, o której mowa w ust. 1, nie może wynosić mniej niż 14%. § 7. Wskaźnik należności liczony w sytuacji, gdy bieżąca wysokość kapitału netto jest większa od minimalnej wysokości kapitału netto, o której mowa w § 4, powinien wynosić nie więcej niż 3. § 8. 1. Maksymalny poziom zaangażowania domu maklerskiego ustala się jako: 1) osiemdziesięciokrotność bieżącego kapitału netto - w pierwszym roku działalności, 2) stukrotność bieżącego kapitału netto - w drugim roku działalności, 3) studwudziestokrotność bieżącego kapitału netto - w trzecim roku i następnych latach działalności. 2. W przypadku domu maklerskiego, powstałego w wyniku połączenia dwóch lub więcej domów maklerskich, na potrzeby obliczania maksymalnego poziomu zaangażowania, za początek okresu prowadzenia działalności maklerskiej uważa się: 1) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez dom maklerski posiadający w chwili łączenia największy kapitał własny, 2) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez dom maklerski dłużej prowadzący działalność maklerską - w przypadku gdy kapitały własne łączących się domów maklerskich są równe. 3. Sposoby określenia terminów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przy obliczaniu stopy zabezpieczenia. § 9. Środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, nie mogą wynosić mniej niż 1/4 sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski. § 10. 1. Bieżącą wysokość kapitału netto, stopę zabezpieczenia, wskaźnik należności oraz maksymalny i bieżący poziom zaangażowania dom maklerski ustala na koniec każdego dnia roboczego - według stanu na poprzedni dzień roboczy. 2. O każdorazowym niedotrzymaniu wymaganej minimalnej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu wskaźnika należności lub maksymalnego poziomu zaangażowania dom maklerski bezzwłocznie powiadamia Komisję Papierów Wartościowych i Giełd. § 11. Relację, o której mowa w § 3, dom maklerski wylicza raz w miesiącu - według stanu na ostatni dzień roboczy danego miesiąca. § 12. Wyceny instrumentów finansowych, o których mowa w § 1 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia, oraz instrumentów finansowych klientów dokonuje się zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich. § 13. Wysokość zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych przez niego dłużnych papierów wartościowych nie może przekroczyć trzykrotności środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1. § 14. Domy maklerskie, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia otrzymały zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej, są obowiązane dostosować wysokość środków własnych do wymogów rozporządzenia - w terminie 3 miesięcy od dnia jego wejścia w życie. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1156) Załącznik nr 1 SPOSÓB OBLICZANIA KAPITAŁU NETTO § 1. Kapitał netto równa się sumie kapitału własnego, wynikającego z rozrachunków rynkowych wyniku na otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycjach kontraktów terminowych oraz zobowiązań podporządkowanych, pomniejszonej o: 1) wartość udzielonych gwarancji, poręczeń, kaucji, zabezpieczeń i pożyczek, z wyłączeniem pożyczek środków pieniężnych na zakup papierów wartościowych oraz pożyczek papierów wartościowych udzielanych na podstawie odrębnych przepisów, 2) wynikającą z umowy wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia, przemnożoną przez wagę 0,6 - w przypadku zawarcia umowy o subemisję inwestycyjną, 3) wartość aktywów o niskiej płynności, 4) wartość instrumentów finansowych, będących własnością domu maklerskiego, przemnożoną przez odpowiadające im wagi, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych oraz stanowiących przedmiot wymaganego depozytu zabezpieczającego dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu, 5) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, 6) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagany depozyt zabezpieczający - dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu. § 2. 1. Zobowiązaniami podporządkowanymi są zobowiązania, których okres wymagalności, w momencie ich powstania, jest dłuższy niż trzy lata i co do których wierzyciel zobowiązał się nieodwołalnie do tego, aby w razie otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości podmiotu prowadzącego dom maklerski jego roszczenia zostały zaspokojone w ostatniej kolejności. 2. Umowa pożyczki, w której wyniku powstają zobowiązania podporządkowane, nie może przewidywać zabezpieczeń zwrotu pożyczki udzielonych przez dom maklerski ani dopuszczać możliwości odstąpienia od niej przed upływem okresu wymagalności. 3. Wielkość zobowiązań podporządkowanych, uwzględnianych w rachunku kapitału netto, nie może być wyższa od: 1) 2/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest dłuższy niż jeden rok, lecz nie dłuższy niż dwa lata, 2) 1/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest nie dłuższy niż jeden rok. 4. Dom maklerski nie może zaliczyć zobowiązań podporządkowanych do kapitału netto w sytuacji, gdy zgodnie z danymi zawartymi w ostatnim sporządzonym przed dniem powstania tych zobowiązań sprawozdaniu miesięcznym, o którym mowa w przepisach określających zakres, tryb, formę oraz terminy dostarczania innych niż wymienione w art. 48 ustawy informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych - 1/8 środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jest mniejsza od różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty netto z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych. § 3. Kapitał własny określony jest według zasad ustalonych w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory składników sprawozdań finansowych oraz odpowiednio skonsolidowanych sprawozdań finansowych domów maklerskich. § 4. Aktywami o niskiej płynności są: 1) środki trwałe, z zastrzeżeniem § 5, 2) wartości niematerialne i prawne, 3) rozliczenia międzyokresowe czynne, 4) należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej nie objęte rezerwami, w tym przeterminowane należności od klientów z tytułu zawartych transakcji na papierach wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie, 5) weksle, z wyjątkiem weksli własnych wystawianych przez bank lub weksli, w stosunku do których bank pełni rolę indosanta, akceptanta lub poręczyciela - do wysokości poręczenia. § 5. 1. Do środków trwałych, o których mowa w § 4 pkt 1, nie zalicza się środków trwałych posiadanych na podstawie umów najmu lub dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, zaliczanych do majątku domu maklerskiego. 2. W przypadku zespołów komputerowych zaliczanych do środków trwałych, suma kapitału własnego oraz zobowiązań podporządkowanych, o których mowa w § 2, zostaje pomniejszona o wartość tych zespołów przemnożoną przez odpowiadającą im wagę 0,4. § 6. 1. Poniższym instrumentom finansowym odpowiadają następujące wagi: 1) akcjom notowanym na rynku regulowanym - waga 0,3, 2) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną - waga 0,6 do dnia pierwszego notowania na rynku regulowanym, 3) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję usługową - waga 0,4 do dnia pierwszego notowania na rynku regulowanym, 4) innym akcjom - waga 1,0, 5) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, zabezpieczonym całkowicie, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski - waga 0,1, 6) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, nie zabezpieczonym, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski - waga 0,3, 7) innym obligacjom - waga 1,0, 8) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Skarb Państwa - waga 0,05, 9) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Narodowy Bank Polski - waga 0,05, 10) innym instrumentom finansowym - waga 1,0. 2. Wagi, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie do instrumentów finansowych nabytych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego albo umów o subemisje inwestycyjne lub usługowe; do akcji i obligacji notowanych na rynku regulowanym, nabytych w innych celach, stosuje się wagę 0,8, z wyłączeniem dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, wobec których stosuje się wagi określone w ust. 1 pkt 8 i 9. Załącznik nr 2 SPOSÓB OBLICZANIA STOPY ZABEZPIECZENIA § 1. Stopa zabezpieczenia jest obliczana następująco: (kapitał netto : zobowiązania łączne) x 100%. § 2. 1. Zobowiązania łączne, o których mowa w § 1, są równe zobowiązaniom ogółem pomniejszonym o: 1) pożyczki zabezpieczone, 2) zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji, 3) zobowiązania z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub w publicznym obrocie pierwotnym, wyłącznie w przypadku zawarcia odpowiedniej umowy z bankiem, w którym znajdować się będzie zablokowany rachunek środków pieniężnych klientów z wpłatami na akcje, 4) zobowiązania podporządkowane. 2. Przez pożyczki zabezpieczone należy rozumieć pożyczki, dla których zostało prawnie ustalone zabezpieczenie (poręczenie) na majątku strony trzeciej (poręczyciela), obejmujące całą sumę pożyczki. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 3, powinna zawierać w szczególności wskazanie rachunku bankowego, na którym lokowane będą środki klientów pochodzące z wpłat na akcje, postanowienie o niewypłacaniu, wykorzystaniu lub dysponowaniu w jakikolwiek sposób, przez dom maklerski, środkami znajdującymi się na tym rachunku oraz zapewnienie, że po prawomocnym zarejestrowaniu oferowanych akcji przez sąd rejestrowy środki pieniężne zostaną bezwarunkowo wypłacone na rzecz emitenta, a wszelkie nadpłacone kwoty, w przypadku nadsubskrypcji, zwrócone klientom. 4. Zobowiązaniami podporządkowanymi, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są zobowiązania, których okres wymagalności, w momencie ich powstania, jest dłuższy niż trzy lata i co do których wierzyciel zobowiązał się nieodwołalnie do tego, aby w razie otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości podmiotu prowadzącego dom maklerski jego roszczenia zostały zaspokojone w ostatniej kolejności. 5. Umowa pożyczki, w której wyniku powstają zobowiązania podporządkowane, nie może przewidywać zabezpieczeń zwrotu pożyczki udzielonych przez dom maklerski ani dopuszczać możliwości odstąpienia od niej przed upływem okresu wymagalności. 6. Wielkość zobowiązań podporządkowanych, uwzględnianych w rachunku zobowiązań łącznych, nie może być wyższa od: 1) 2/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest dłuższy niż jeden rok, lecz nie dłuższy niż dwa lata, 2) 1/3 wielkości zobowiązań z tytułu zaciągniętej pożyczki, gdy okres jej wymagalności, ustalony w dniu prowadzenia obliczeń, jest nie dłuższy niż jeden rok. 7. Dom maklerski nie może pomniejszyć zobowiązań łącznych o zobowiązania podporządkowane w sytuacji, gdy zgodnie z danymi zawartymi w ostatnim sporządzonym przed dniem powstania tych zobowiązań sprawozdaniu miesięcznym, o którym mowa w przepisach określających zakres, tryb, formę oraz terminy dostarczania innych niż wymienione w art. 48 ustawy informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych - 1/8środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jest mniejsza od różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty netto z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych. Załącznik nr 3 SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA NALEŻNOŚCI Wskaźnik należności oblicza się według następującego wzoru: WN = (N-Z)/(KN-MKN) przy KN > MKN gdzie poszczególne symbole oznaczają: WN -wskaźnik należności, N - należności od klientów z tytułu zawartych w imieniu domu maklerskiego transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów, Z - zabezpieczenia zawartych w imieniu domu maklerskiego transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów, KN - bieżąca wysokość kapitału netto, MKN - minimalna wielkość kapitału netto, o której mowa w § 4 rozporządzenia. Załącznik nr 4 SPOSÓB OBLICZANIA BIEŻĄCEGO POZIOMU ZAANGAŻOWANIA Bieżący poziom zaangażowania jest obliczony według następującego wzoru: gdzie poszczególne symbole oznaczają: BPZ- bieżący poziom zaangażowania, pi - wartość i-tego instrumentu finansowego, mi - liczba i-tego instrumentu finansowego klientów, z wyjątkiem instrumentów finansowych dopuszczonych do publicznego obrotu, zewidencjonowanych na rachunkach, o których mowa art. 9 ust. 2 ustawy, dj - środki pieniężne j-tego klienta, j - 1 ... k - klienci, i - 1 ... n - instrumenty finansowe. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej oraz rachunków papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 163, poz. 1157) Na podstawie art. 60 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa: 1) minimalną wysokość środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej w zależności od zakresu zezwolenia, zwanych dalej "środkami własnymi na prowadzenie działalności", 2) minimalną wysokość środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej w zależności od rozmiarów tej działalności, zwanych dalej "kapitałem netto", 3) minimalną wysokość środków własnych wymaganych do prowadzenia przez bank rachunków papierów wartościowych. 2. Przez środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozumie się fundusz na działalność maklerską wydzielony z funduszy własnych banku. 3. Przez środki własne, o których mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się fundusze własne banków określone ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 i z 1998 r. Nr 160, poz. 1063). § 2. 1. Środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, powinny wynosić nie m niej niż: 1) 2 000 000 zł - w przypadku posiadania przez bank zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie: a) oferowania papierów wartościowych w obrocie pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej, b) nabywania lub zbywania papierów wartościowych na cudzy rachunek, na zasadach określonych w art. 34 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą", c) zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie, d) doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, e) prowadzenia rachunków papierów wartościowych oraz rachunków pieniężnych służących do ich obsługi, f) pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, g) podejmowania czynności faktycznych i prawnych, których celem jest doprowadzenie do objęcia lub nabycia przez zleceniodawcę papierów wartościowych nie dopuszczonych do publicznego obrotu, oraz innych czynności związanych z obrotem takimi papierami, h) podejmowania czynności związanych z obsługą towarzystw funduszy powierniczych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy inwestycyjnych oraz towarzystw emerytalnych i funduszy emerytalnych, i) dokonywania czynności związanych z obrotem prawami majątkowymi nie będącymi papierami wartościowymi, 2) 250 000 zł - w przypadku posiadania przez bank zezwolenia wyłącznie na prowadzenie doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, 3) 1 500 000 zł - w przypadku posiadania przez bank zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie, 4) 1 500 000 zł - w przypadku posiadania przez bank zezwolenia wyłącznie na zarządzanie cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie oraz doradztwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi. 2. W przypadku posiadania przez bank zezwolenia - niezależnie od uzyskanych zezwoleń, o których mowa w ust. 1 - na prowadzenie działalności polegającej na nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego - środki własne powinny wynosić nie mniej niż 4 000 000 zł. § 3. Środki własne, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 3, powinny wynosić nie mniej niż 50 000 000 zł. § 4. Wysokość kapitału netto, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, określonego zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia, nie może być, z zastrzeżeniem § 5, mniejsza niż: 1) 150 000 zł - w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 2, 2) 20 000 zł - w przypadku prowadzenia działalności określonej w § 2 ust. 1 pkt 2. § 5. Bank prowadzący działalność maklerską jest obowiązany posiadać kapitał netto w wysokości zapewniającej utrzymanie: 1) stopy zabezpieczenia i wskaźnika należności na poziomie określonym w rozporządzeniu, obliczonych zgodnie z załącznikami nr 2 i 3 do rozporządzenia, 2) bieżącego poziomu zaangażowania, obliczonego zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia, w wysokości równej lub niższej od maksymalnego poziomu zaangażowania. § 6. 1. Stopa zabezpieczenia nie może wynosić, z zastrzeżeniem ust. 2, mniej niż 8%. 2. W ciągu pierwszego roku prowadzenia działalności maklerskiej stopa zabezpieczenia, o której mowa w ust. 1, nie może wynosić mniej niż 14%. § 7. Wskaźnik należności liczony w sytuacji, gdy bieżąca wysokość kapitału netto jest większa od minimalnej wysokości kapitału netto, o której mowa w § 4, powinien wynosić nie więcej niż 3. § 8. 1. Maksymalny poziom zaangażowania banku prowadzącego działalność maklerską ustala się jako: 1) osiemdziesięciokrotność bieżącego kapitału netto - w pierwszym roku działalności, 2) stukrotność bieżącego kapitału netto - w drugim roku działalności, 3) studwudziestokrotność bieżącego kapitału netto - w trzecim roku i następnych latach działalności. 2. W przypadku banku prowadzącego działalność maklerską, powstałego w wyniku połączenia dwóch lub więcej banków prowadzących działalność maklerską, na potrzeby obliczania maksymalnego poziomu zaangażowania za początek okresu prowadzenia działalności maklerskiej uważa się: 1) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez bank prowadzący działalność maklerską posiadający w chwili łączenia największe fundusze własne, 2) termin rozpoczęcia działalności maklerskiej przez bank dłużej prowadzący działalność maklerską - w przypadku gdy fundusze własne łączących się banków są równe. 3. Sposoby określenia terminów, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przy obliczaniu stopy zabezpieczenia. § 9. Środki własne na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, nie mogą wynosić mniej niż 1/4 sumy limitów maksymalnej wysokości należności banku od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez bank prowadzący działalność maklerską. § 10. Wielkości, o których mowa w § 4 i 6-9, oraz kategorie finansowe występujące w załącznikach do rozporządzenia, służące do ich wyliczania, odnoszą się do działalności maklerskiej prowadzonej przez bank w ramach finansowo i organizacyjnie wyodrębnionej jednostki. § 11. 1. Bieżącą wysokość kapitału netto, stopę zabezpieczenia, wskaźnik należności oraz maksymalny i bieżący poziom zaangażowania bank prowadzący działalność maklerską ustala na koniec każdego dnia roboczego - według stanu na poprzedni dzień roboczy. 2. O każdorazowym niedotrzymaniu wymaganej minimalnej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu wskaźnika należności lub maksymalnego poziomu zaangażowania bank prowadzący działalność maklerską bezzwłocznie powiadamia Komisję Papierów Wartościowych i Giełd. § 12. Wyceny instrumentów finansowych, o których mowa w § 1 pkt 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia, oraz instrumentów finansowych klientów dokonuje się zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. § 13. Banki prowadzące działalność maklerską, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia otrzymały zezwolenie na jej prowadzenie, są obowiązane dostosować wysokość środków własnych do wymogów rozporządzenia - w terminie 3 miesięcy od dnia jego wejścia w życie. § 14. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 17 marca 1994 r. w sprawie określenia minimalnej wartości środków własnych oraz maksymalnej wysokości kredytów przeznaczonych na uruchomienie działalności maklerskiej (Monitor Polski Nr 21, poz. 169 i Nr 49, poz. 408 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 40). § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1157) Załącznik nr 1 SPOSÓB OBLICZANIA KAPITAŁU NETTO § 1. Kapitał netto równa się sumie funduszu własnego oraz wynikającego z rozrachunków rynkowych wyniku na otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycjach kontraktów terminowych, pomniejszonej o: 1) wartość udzielonych gwarancji, poręczeń, kaucji, zabezpieczeń i pożyczek, z wyłączeniem pożyczek środków pieniężnych na zakup papierów wartościowych oraz pożyczek papierów wartościowych udzielanych na podstawie odrębnych przepisów, 2) wynikającą z umowy wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia, przemnożoną przez wagę 0,6 - w przypadku zawarcia umowy o subemisję inwestycyjną, 3) wartość aktywów o niskiej płynności, 4) wartość instrumentów finansowych będących własnością banku prowadzącego działalność maklerską, przemnożoną przez odpowiadające im wagi, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących przedmiot wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych oraz stanowiących przedmiot wymaganego depozytu zabezpieczającego dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu, 5) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, 6) bieżącą kwotę środków pieniężnych i wartość papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające - dla każdej otwartej pozycji wystawcy opcji lub warrantu. § 2. Fundusz własny określany jest według zasad ustalonych w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości, w tym również wzory składników sprawozdań finansowych w odniesieniu do jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. § 3. Aktywami o niskiej płynności są: 1) środki trwałe, z zastrzeżeniem § 4, 2) wartości niematerialne i prawne, 3) rozliczenia międzyokresowe czynne, 4) należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej nie objęte rezerwami, w tym przeterminowane należności od klientów z tytułu zawartych transakcji na papierach wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie, 5) weksle, z wyjątkiem weksli własnych wystawianych przez inny niż macierzysty bank lub weksli, w stosunku do których bank pełni rolę indosanta, akceptanta lub poręczyciela - do wysokości poręczenia. § 4. 1. Do środków trwałych, o których mowa w § 3 pkt 1, nie zalicza się środków trwałych posiadanych na podstawie umów najmu lub dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, a zaliczanych do majątku banku prowadzącego działalność maklerską. 2. W przypadku zespołów komputerowych zaliczanych do środków trwałych suma funduszu własnego zostaje pomniejszona o wartość tych zespołów przemnożoną przez odpowiadającą im wagę 0,4. § 5. 1. Poniższym instrumentom finansowym odpowiadają następujące wagi: 1) akcjom notowanym na rynku regulowanym - waga 0,3, 2) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną - waga 0,6 do momentu pierwszego notowania na rynku regulowanym, 3) akcjom lub obligacjom objętym w wyniku umowy o subemisję usługową - waga 0,4 do momentu pierwszego notowania na rynku regulowanym, 4) innym akcjom - waga 1,0, 5) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, zabezpieczonym całkowicie, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski - waga 0,1, 6) obligacjom notowanym na rynku regulowanym, nie zabezpieczonym, wyemitowanym przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski - waga 0,3, 7) innym obligacjom - waga 1,0, 8) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Skarb Państwa - waga 0,05, 9) dłużnym papierom wartościowym wyemitowanym przez Narodowy Bank Polski - waga 0,05, 10) innym instrumentom finansowym - waga 1,0. 2. Wagi, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie do instrumentów finansowych nabytych na własny rachunek w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego albo umów o subemisje inwestycyjne lub usługowe; do akcji i obligacji notowanych na rynku regulowanym nabytych w innych celach stosuje się wagę 0,8, z wyłączeniem dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, wobec których stosuje się wagi określone w ust. 1 pkt 8 i 9. Załącznik nr 2 SPOSÓB OBLICZANIA STOPY ZABEZPIECZENIA § 1. Stopa zabezpieczenia jest obliczana następująco: (kapitał netto : zobowiązania łączne) x 100%. § 2. Zobowiązania łączne, o których mowa w § 1, są równe zobowiązaniom ogółem pomniejszonym o zobowiązania z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub w publicznym obrocie pierwotnym, wyłącznie w przypadku zablokowania środków pieniężnych pochodzących z tych wpłat na rachunku bankowym, jeżeli warunki ustanowienia blokady przewidują, że po prawomocnym zarejestrowaniu oferowanych akcji przez sąd rejestrowy środki pieniężne zostaną bezwarunkowo wypłacone na rzecz emitenta, a wszelkie nadpłacone kwoty, w przypadku nadsubskrypcji, zwrócone klientom. Załącznik nr 3 SPOSÓB OBLICZANIA WSKAŹNIKA NALEŻNOŚCI Wskaźnik należności oblicza się według następującego wzoru: WN = (N-Z)/(KN-MKN) przy KN > MKN gdzie poszczególne symbole oznaczają: WN -wskaźnik należności, N - należności od klientów z tytułu zawartych w imieniu banku prowadzącego działalność maklerską transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów, Z - zabezpieczenia zawartych w imieniu banku prowadzącego działalność maklerską transakcji na rachunek klientów nie opłaconych przez klientów, KN - bieżąca wysokość kapitału netto, MKN - minimalna wysokość kapitału netto, o której mowa w § 4 rozporządzenia. Załącznik nr 4 SPOSÓB OBLICZANIA BIEŻĄCEGO POZIOMU ZAANGAŻOWANIA Bieżący poziom zaangażowania jest obliczany według następującego wzoru: gdzie poszczególne symbole oznaczają: BPZ - bieżący poziom zaangażowania, pi -wartość i-tego instrumentu finansowego, mi - liczba i-tego instrumentu finansowego klientów, z wyjątkiem instrumentów finansowych dopuszczonych do publicznego obrotu, zewidencjonowanych na rachunkach, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy, dj - środki pieniężne j-tego klienta, j - 1 ... k - klienci, i - 1 ... n - instrumenty finansowe. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia zakresu, trybu, formy oraz terminów dostarczania informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich oraz banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 163, poz. 1158) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 2) rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych (Dz. U. Nr 163, poz. 1156), 3) rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej oraz rachunków papierów wartościowych (Dz. U. Nr 163, poz. 1157), 4) biurze maklerskim - rozumie się przez to wydzieloną organizacyjnie i finansowo jednostkę organizacyjną banku prowadzącego działalność maklerską, w ramach której prowadzona jest ta działalność, 5) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd. Rozdział 2 Informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich § 2. 1. Dom maklerski jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji, w formie raportu bieżącego, informacje o następujących zdarzeniach, dotyczących jego działalności lub sytuacji finansowej: 1) rozpoczęciu działalności, 2) nabyciu lub zbyciu, w okresie nie dłuższym niż 30 dni, aktywów o znacznej wartości, 3) utracie w wyniku zdarzeń losowych aktywów o znacznej wartości, 4) podjęciu przez zarząd decyzji o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, 5) podjęciu przez zarząd decyzji o wszczęciu postępowania układowego, 6) wniesieniu do porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego oraz o podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w tej sprawie, 7) wniesieniu do porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały o wszczęciu postępowania układowego oraz o podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w tej sprawie, 8) podjęciu decyzji o zwołaniu walnego zgromadzenia akcjonariuszy, w związku z wykazaniem w bilansie straty przewyższającej sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz jedną trzecią część kapitału akcyjnego, 9) złożeniu do sądu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, dokonanego przez wierzycieli lub przez zarząd domu maklerskiego, 10) złożeniu do sądu wniosku o otwarcie postępowania układowego, 11) otwarciu likwidacji, 12) podjęciu decyzji o połączeniu z innym podmiotem, 13) podjęciu decyzji o zmianie w kapitałach własnych, 14) sytuacji, w której więcej niż połowa członków zarządu domu maklerskiego lub osób pełniących funkcje kierownicze w domu maklerskim jest jednocześnie członkami zarządu lub osobami pełniącymi funkcje kierownicze w innym podmiocie, bądź więcej niż połowa członków zarządu lub osób pełniących funkcje kierownicze w innym podmiocie jest jednocześnie członkami zarządu lub osobami pełniącymi funkcje kierownicze w domu maklerskim, 15) podjęciu decyzji o emisji dłużnych papierów wartościowych, 16) zawarciu umowy pożyczki, w której wyniku powstaną zobowiązania podporządkowane, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, 17) zawarciu umowy z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych domu maklerskiego, 18) wypowiedzeniu przez dom maklerski umowy o badanie sprawozdań finansowych domu maklerskiego z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych domu maklerskiego, lub wypowiedzeniu umowy przez ten podmiot, 19) zawarciu lub rozwiązaniu umowy rachunku bankowego, 20) zaciągnięciu kredytu o wartości przekraczającej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, 21) podjęciu lub zaprzestaniu wykonywania czynności związanych z organizacją rynku regulowanego, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy, 22) statusie lub zmianie statusu domu maklerskiego dotyczącego zawierania transakcji na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym, 23) niedotrzymaniu wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczeniu wskaźnika należności, niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych przez niego dłużnych papierów wartościowych oraz o niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, 24) złożeniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w związku z prowadzoną działalnością, 25) uzyskaniu informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących zobowiązań domu maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, 26) uzyskaniu informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących wierzytelności domu maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, 27) sytuacji, w której dom maklerski świadczący usługi zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie: a) nabył w ramach tej usługi na rzecz swoich klientów akcje spółki publicznej w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, b) dokonał zbycia w ramach tej usługi takiej liczby akcji, która spowodowała obniżenie osiągniętego łącznie na rachunkach klientów stanu posiadania akcji spółki publicznej poniżej 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, c) w przypadku gdy na rachunkach papierów wartościowych klientów znajdują się akcje w liczbie zapewniającej co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, dokonał nabycia lub zbycia akcji tej spółki w liczbie zmieniającej stan posiadanych przez klientów głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy o co najmniej 2%, 28) zamiarze rezygnacji z prowadzenia działalności maklerskiej. 2. Do aktywów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, należą aktywa stanowiące ponad 10% łącznej wartości kapitałów własnych, a w przypadku aktywów finansowych - aktywa stanowiące ponad 10% łącznej wartości kapitałów własnych lub aktywa, które w wyniku ich nabycia spowodują przekroczenie odpowiednio 5%, 10%, 25%, 33% i 50% kapitału akcyjnego (zakładowego) podmiotu gospodarczego, którego akcje (udziały) stanowią przedmiot aktywów finansowych domu maklerskiego. § 3. W przypadku rozpoczęcia działalności przez dom maklerski raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę rozpoczęcia działalności, 2) wskazanie, jakie czynności, w ramach posiadanych zezwoleń lub czynności, o których mowa w art. 31 ustawy, zostały podjęte w dacie, o której mowa w pkt 1. § 4. 1. W przypadku nabycia lub zbycia, w okresie nie dłuższym niż 30 dni, aktywów o znacznej wartości, raport bieżący, z zastrzeżeniem ust. 2, powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę i sposób nabycia lub zbycia aktywów, 2) podstawową charakterystykę nabytych lub zbytych aktywów, 3) cenę nabycia lub zbycia aktywów albo ich cenę przyjętą do ewidencji w księgach rachunkowych, 4) w przypadku nabycia aktywów - źródło finansowania zawartej transakcji. 2. W przypadku nabycia lub zbycia aktywów finansowych o znacznej wartości należy dodatkowo podać nazwę podmiotu, którego papiery wartościowe lub udziały są przedmiotem transakcji, oraz wartość nominalną aktywów będących przedmiotem transakcji, procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) danego podmiotu po zawarciu transakcji, kwalifikację księgową nabywanych lub zbywanych aktywów dotyczącą długoterminowego lub krótkoterminowego charakteru inwestycji, a ponadto określić, czy aktywa te zostały nabyte w wyniku realizacji umowy o subemisję usługową lub inwestycyjną lub zbyte w wyniku realizacji umowy o subemisję usługową. § 5. W przypadku utraty w wyniku zdarzeń losowych aktywów o znacznej wartości, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę wystąpienia zdarzenia losowego, jego charakter oraz rodzaj utraconych aktywów, 2) wartość księgową oraz szacunkową wartość rynkową utraconych aktywów, 3) przewidywane skutki utraty aktywów dla dalszej działalności domu maklerskiego. § 6. W przypadku podjęcia przez zarząd decyzji o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wielkość zadłużenia, 2) przyczyny zaprzestania płacenia długów, 3) wskazanie sądu właściwego do rozpatrzenia wniosku o ogłoszenie upadłości, 4) jeżeli decyzja zarządu zapadła w formie uchwały - kopię uchwały zarządu. § 7. W przypadku podjęcia przez zarząd decyzji o wszczęciu postępowania układowego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny uzasadniające złożenie wniosku o otwarcie postępowania układowego, 2) wskazanie sądu właściwego do rozpatrzenia wniosku o otwarcie postępowania układowego, 3) jeżeli decyzja zarządu zapadła w formie uchwały - kopię uchwały zarządu. § 8. 1. W przypadku umieszczenia w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały o zgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 3) projekt uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy w sprawie zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, 4) wielkość zadłużenia. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. § 9. 1. W przypadku umieszczenia w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały o wszczęciu postępowania układowego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 3) projekt uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy w sprawie wszczęcia postępowania układowego, 4) przyczyny uzasadniające złożenie wniosku o otwarcie postępowania układowego. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie wszczęcia postępowania układowego raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. § 10. W przypadku podjęcia decyzji o zwołaniu walnego zgromadzenia akcjonariuszy, w związku z wykazaniem w bilansie straty przewyższającej sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz jedną trzecią część kapitału akcyjnego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wielkość straty, kapitału akcyjnego, zapasowego oraz kapitałów rezerwowych, 2) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 3) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 4) projekt uchwały w sprawie dalszego istnienia domu maklerskiego. § 11. W przypadku złożenia do sądu wniosku o ogłoszenie upadłości domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać kopię wniosku o ogłoszenie upadłości oraz, w przypadku wniosku o ogłoszenie upadłości dokonanego przez wierzycieli, opinię zarządu w sprawie. § 12. W przypadku złożenia do sądu wniosku o otwarcie postępowania układowego, raport bieżący powinien zawierać kopię wniosku. § 13. W przypadku otwarcia likwidacji domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) odpis uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy o otwarciu likwidacji, 2) imiona, nazwiska i adresy likwidatorów ze wskazaniem, czy są to członkowie zarządu, czy też osoby powołane uchwałą walnego zgromadzenia lub wybrane zgodnie ze statutem. § 14. 1. W przypadku podjęcia decyzji o połączeniu domu maklerskiego z innym podmiotem, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przesłanki podjęcia decyzji o połączeniu, 2) rodzaj i sposób połączenia, 3) nazwę (firmę) adres, przedmiot działalności i numer rejestru handlowego podmiotu, z którym następuje połączenie, 4) ocenę przewidywanych skutków ekonomicznych połączenia, 5) daty bilansów, na których podstawie połączenie ma być dokonane, 6) termin zgłoszenia połączenia do właściwych rejestrów. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć kopię uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy o połączeniu. § 15. 1. W przypadku podjęcia decyzji o zmianie w kapitałach własnych domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny i datę podjęcia decyzji o zmianie w kapitałach własnych zaliczanych do środków własnych domu maklerskiego, a także w pozostałych kapitałach własnych, 2) rodzaj, sposób i przewidywany termin zmiany oraz wielkości, o jakie kapitały własne ulegną zmianie. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć kopię decyzji właściwego organu domu maklerskiego o zmianie w kapitałach własnych podmiotu. § 16. W przypadku gdy więcej niż połowa członków domu maklerskiego lub osób pełniących funkcje kierownicze w domu maklerskim jest jednocześnie członkami zarządu lub osobami pełniącymi funkcje kierownicze w innym podmiocie bądź więcej niż połowa członków zarządu lub osób pełniących funkcje kierownicze w innym podmiocie jest jednocześnie członkami zarządu lub osobami pełniącymi funkcje kierownicze w domu maklerskim, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje o tym podmiocie: 1) nazwę (firmę), adres i siedzibę, 2) nazwę i numer właściwego rejestru, 3) przedmiot działalności, 4) wielkość kapitałów własnych, 5) opis jego powiązań gospodarczych i kapitałowych z domem maklerskim. § 17. 1. W przypadku podjęcia decyzji o emisji dłużnych papierów wartościowych, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) rodzaj papieru wartościowego, 2) przyczyny i datę podjęcia decyzji o emisji oraz przewidywany termin jej wykonania, 3) wielkość emisji, ilość serii (transzy) i przewidywany termin sprzedaży, 4) wartość nominalną oraz cenę emisyjną papierów wartościowych, 5) przewidywaną łączną wartość wpływów z emisji, 6) warunki wykupu i oprocentowania papierów wartościowych, 7) przewidziane w warunkach emisji świadczenia niepieniężne, 8) wielkość przewidywanych gwarancji lub innych zabezpieczeń, nazwę (firmę) jednostki gwarantującej lub zabezpieczającej oraz sumę jej kapitałów (funduszy) własnych wykazaną w bilansie za ostatni rok obrotowy, 9) cel emisji. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć kopię decyzji właściwego organu domu maklerskiego o emisji dłużnych papierów wartościowych. 3. Po upływie terminu sprzedaży emisji papierów wartościowych lub kolejnych serii (transz) należy w formie raportu bieżącego przesłać informacje o faktycznie zrealizowanych wpływach pieniężnych i faktycznej wielkości zobowiązań podmiotu z tytułu emisji oraz o uzyskanych gwarancjach lub innych zabezpieczeniach. § 18. 1. W przypadku zawarcia umowy pożyczki, w wyniku której powstaną zobowiązania podporządkowane, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) nazwę (firmę) i siedzibę lub imię, nazwisko i adres udzielającego pożyczki, 2) wysokość pożyczki, warunki i terminy jej spłaty wraz z oprocentowaniem, 3) opis powiązań gospodarczych, kapitałowych lub osobowych domu maklerskiego z podmiotem udzielającym pożyczki, 4) przedmiot działalności podmiotu udzielającego pożyczki, 5) nazwę i numer właściwego rejestru dla podmiotu udzielającego pożyczki. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć kopię umowy pożyczki. § 19. W przypadku zawarcia umowy z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) dane o podmiocie uprawnionym: a) imię, nazwisko albo nazwę (firmę), b) adres, c) numer wpisu na listę biegłych rewidentów, 2) datę zawarcia umowy, 3) wskazanie, czy dom maklerski korzystał w przeszłości z usług tego podmiotu, a jeżeli tak, to w jakim zakresie, 4) wskazanie organu, który dokonał wyboru podmiotu uprawnionego, z którym została zawarta umowa, 5) czas, na jaki została zawarta umowa. § 20. 1. W przypadku wypowiedzenia przez dom maklerski umowy o badanie sprawozdań finansowych domu maklerskiego z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych domu maklerskiego, lub wypowiedzenia umowy przez ten podmiot, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wskazanie strony, która wypowiedziała umowę, 2) wskazanie wcześniejszych rezygnacji z wyrażania opinii, opinii negatywnych lub opinii z zastrzeżeniami o prawidłowości i rzetelności sprawozdań finansowych domu maklerskiego, wydanych przez podmiot uprawniony, którego wypowiedzenie dotyczy, 3) wskazanie organów zalecających lub akceptujących wypowiedzenie umowy z podmiotem uprawnionym, 4) opis wszelkich rozbieżności, jakie miały miejsce pomiędzy zarządem domu maklerskiego a podmiotem uprawnionym, którego wypowiedzenie dotyczy, co do interpretacji i stosowania przepisów prawa lub postanowień statutu dotyczących przedmiotu badania, z zaznaczeniem sposobu ich rozstrzygnięcia. 2. Do raportu bieżącego powinno być załączone pismo podmiotu uprawnionego, którego wypowiedzenie dotyczy, sporządzone na prośbę domu maklerskiego i adresowane do Komisji, w którym podmiot ten potwierdza lub nie potwierdza informacji podanych w raporcie bieżącym. § 21. W przypadku zawarcia lub rozwiązania umowy rachunku bankowego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) nazwę i siedzibę banku lub jego oddziału, z którym została zawarta umowa rachunku bankowego, 2) datę zawarcia lub datę rozwiązania umowy rachunku bankowego, 3) rodzaj rachunku bankowego otwartego i prowadzonego przez bank, o którym mowa w pkt 1, 4) zawarte w umowie z bankiem postanowienia ograniczające swobodę dysponowania środkami pieniężnymi na rachunku bankowym. § 22. W przypadku zaciągnięcia kredytu o wartości przekraczającej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) nazwę, siedzibę i adres banku udzielającego kredytu, 2) wysokość kredytu, 3) przeznaczenie środków pochodzących z kredytu, 4) okres kredytowania, 5) uprawnienia banku związane z wykorzystaniem udzielonego kredytu i zabezpieczeniem jego zwrotu, wraz z określeniem sposobu zabezpieczenia kredytu. § 23. W przypadku podjęcia lub zaprzestania wykonywania czynności związanych z organizacją rynku regulowanego, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) rodzaj wykonywanej czynności, 2) określenie rynku, na którym czynność jest wykonywana, 3) określenie instrumentu, dla którego wykonywana jest dana czynność, 4) datę podjęcia wykonywania czynności, 5) datę oraz przyczynę zaprzestania wykonywania czynności. § 24. W przypadku uzyskania statusu lub zmiany statusu domu maklerskiego dotyczącego zawierania transakcji na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę uzyskania lub zmiany statusu, 2) rodzaj (nazwę) statusu, 3) datę zawieszenia lub utracenia statusu. § 25. 1. W przypadku niedotrzymania wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczenia maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczenia wskaźnika należności, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia. 2. W przypadku niedotrzymania wymaganej relacji środków własnych do zaciągniętych przez dom maklerski kredytów, pożyczek oraz wyemitowanych przez niego dłużnych papierów wartościowych, o której mowa w przepisach wymienionych w ust. 1, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w dziale X części B załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia. 3. W przypadku niedotrzymania wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski, o której mowa w przepisach wymienionych w ust. 1, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa dziale V części B załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia. 4. Do raportu bieżącego, o którym mowa w ust. 1-3, należy dołączyć co najmniej następujące informacje: 1) opis przyczyn niedotrzymania lub przekroczenia wymaganego poziomu wskaźników, 2) opis działań, jakie dom maklerski zamierza podjąć w celu przywrócenia stanów zgodnych z wymaganiami określonymi w przepisach, o których mowa w ust. 1. 5. W przypadku gdy sytuacja, o której mowa w ust. 1-3, utrzymuje się przez okres dłuższy niż 1 dzień, raport bieżący przesyłany jest codziennie, z tym że opis działań przysyłany jest z pierwszym raportem, chyba że w tym zakresie nastąpi zmiana zamierzeń domu maklerskiego. § 26. W przypadku złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, w związku z prowadzoną działalnością, raport bieżący powinien zawierać kopię tego zawiadomienia. § 27. 1. W przypadku uzyskania informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących zobowiązań domu maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wysokość zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) oznaczenie wierzycieli (imię, nazwisko, nazwę, firmę, siedzibę, adres i przedmiot działalności), wraz z określeniem wielkości zobowiązań przypadającej na każdego z nich, 3) opis stosunków prawnych, z których wynikają zobowiązania, 4) opis powiązań gospodarczych, kapitałowych lub osobowych wierzycieli z domem maklerskim. 2. Do zobowiązań, o których mowa w ust. 1, wliczane są zobowiązania domu maklerskiego dochodzone w postępowaniach przed sądem, w których wydano nieprawomocny wyrok albo postanowienie, lub w postępowaniach administracyjnych nie zakończonych decyzją ostateczną. 3. Po uprawomocnieniu się wyroku albo postanowienia sądu lub gdy decyzja administracyjna stanie się ostateczna, raport bieżący powinien zawierać informacje o treści tych orzeczeń. § 28. 1. W przypadku uzyskania informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących wierzytelności domu maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych domu maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wysokość wierzytelności, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) oznaczenie dłużników (imię, nazwisko, nazwę, firmę, siedzibę, adres i przedmiot działalności), wraz z określeniem wielkości wierzytelności przypadających od każdego z nich, 3) opis stosunków prawnych, z których wynikają wierzytelności, 4) opis powiązań gospodarczych, kapitałowych lub osobowych dłużników z domem maklerskim. 2. Do wierzytelności, o których mowa w ust. 1, wliczane są wierzytelności domu maklerskiego dochodzone w postępowaniach przed sądem, w których wydano nieprawomocny wyrok albo postanowienie, lub w postępowaniach administracyjnych nie zakończonych decyzją ostateczną. 3. Po uprawomocnieniu się wyroku albo postanowienia sądu lub gdy decyzja administracyjna stanie się ostateczna, raport bieżący powinien zawierać informacje o treści tych orzeczeń. § 29. 1. W przypadku gdy dom maklerski świadczący usługi zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie: 1) nabył w ramach tej usługi na rzecz swoich klientów akcje spółki publicznej w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, 2) dokonał zbycia w ramach tej usługi takiej liczby akcji, która spowodowała obniżenie osiągniętego łącznie na rachunkach klientów stanu posiadania akcji spółki publicznej poniżej 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, 3) w przypadku gdy na rachunkach papierów wartościowych klientów znajdują się akcje w liczbie zapewniającej co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, dokonał nabycia lub zbycia akcji tej spółki w liczbie zmieniającej stan posiadanych przez klientów głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy o co najmniej 2%, - raport bieżący powinien zawierać informacje o firmie i siedzibie spółki, której akcje byty przedmiotem nabycia lub zbycia, oraz o dacie wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w pkt 1-3. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powstaje po rozliczeniu na rachunkach klientów transakcji nabycia lub zbycia akcji. § 30. 1. W przypadku podjęcia decyzji o zamiarze rezygnacji z działalności maklerskiej, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 3) projekt uchwały w sprawie zmiany przedmiotu przedsiębiorstwa obejmującej rezygnację z działalności maklerskiej, 4) przyczyny rezygnacji z działalności maklerskiej. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenia akcjonariuszy uchwały w sprawie rezygnacji z działalności maklerskiej raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. Rozdział 3 Informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej banków prowadzących działalność maklerską § 31. 1. Bank prowadzący działalność maklerską jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji, w formie raportu bieżącego, informacje o następujących zdarzeniach dotyczących jego działalności lub sytuacji finansowej: 1) rozpoczęciu działalności przez biuro maklerskie, 2) nabyciu lub zbyciu, w okresie nie dłuższym niż 30 dni, aktywów o znacznej wartości, jeżeli aktywa te wchodzą lub wchodziły do składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności przez biuro maklerskie, 3) utracie w wyniku zdarzeń losowych aktywów o znacznej wartości, jeżeli aktywa te wchodziły do składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności przez biuro maklerskie, 4) przedstawieniu Komisji Nadzoru Bankowego programu postępowania naprawczego, 5) wystąpieniu przez Komisję Nadzoru Bankowego z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, w przypadku gdy program postępowania naprawczego nie jest wystarczający lub jego realizacja nie jest należyta, 6) zaleceniu bankowi przez Komisję Nadzoru Bankowego podjęcia środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej lub osiągnięcia i przestrzegania ustalonych przez Komisję Nadzoru Bankowego norm płynności oraz innych norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków, lub zwiększenia funduszy własnych, 7) uchyleniu przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na utworzenie banku, 8) podjęciu przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego banku, 9) podjęciu przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o przejęciu, likwidacji lub wystąpieniu do Rady Ministrów o likwidację banku, 10) powiadomieniu Komisji Nadzoru Bankowego o sytuacji, w której, według bilansu, aktywa banku nie wystarczają na pokrycie jego zobowiązań, 11) podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie utworzenia bankowej grupy kapitałowej, jeżeli co najmniej jeden z banków mających utworzyć bankową grupę kapitałową prowadzi działalność maklerską, 12) umieszczeniu w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały w sprawie połączeniu banków, jeżeli bank, z którym ma nastąpić połączenie, prowadzi działalność maklerską, 13) podjęciu decyzji o zmianie wysokości funduszu na działalność maklerską, 14) zawarciu umowy z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych biura maklerskiego, 15) wypowiedzeniu przez bank umowy o badanie sprawozdań finansowych biura maklerskiego z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych biura maklerskiego lub wypowiedzeniu umowy przez ten podmiot, 16) podjęciu lub zaprzestaniu wykonywania czynności związanych z organizacją rynku regulowanego, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy, 17) statusie lub zmianie statusu biura maklerskiego dotyczącego zawierania transakcji na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym, 18) niedotrzymaniu przez biuro maklerskie wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczeniu maksymalnego poziomu zaangażowania, przekroczeniu wskaźnika należności oraz o niedotrzymaniu wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności biura maklerskiego od klientów, z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez biuro maklerskie, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską, 19) złożeniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w związku z działalnością prowadzoną przez biuro maklerskie, 20) uzyskaniu informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących zobowiązań biura maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% funduszu własnego biura maklerskiego, o którym mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, 21) uzyskaniu informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących wierzytelności biura maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% funduszu własnego biura maklerskiego, o którym mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, 22) sytuacji, w której biuro maklerskie świadczące usługi zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie: a) nabyło w ramach tej usługi na rzecz swoich klientów akcje spółki publicznej w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, b) dokonało zbycia w ramach tej usługi takiej liczby akcji, która spowodowała obniżenie osiągniętego łącznie na rachunkach klientów stanu posiadania akcji spółki publicznej poniżej 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, c) w przypadku gdy na rachunkach papierów wartościowych klientów znajdują się akcje w liczbie zapewniającej co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy - dokonało nabycia lub zbycia akcji tej spółki w liczbie zmieniającej stan posiadanych przez klientów głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy o co najmniej 2%, 23) podjęciu decyzji o zamiarze rezygnacji z działalności maklerskiej. 2. Do aktywów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, należą aktywa stanowiące ponad 10% wartości funduszu własnego, o którym mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. § 32. W przypadku rozpoczęcia działalności przez biuro maklerskie, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę rozpoczęcia działalności, 2) wskazanie, jakie czynności w ramach posiadanych zezwoleń lub czynności, o których mowa w art. 31 ustawy, zostały podjęte w dacie, o której mowa w pkt 1. § 33. 1. W przypadku nabycia lub zbycia, w okresie nie dłuższym niż 30 dni, aktywów o znacznej wartości, raport bieżący, z zastrzeżeniem ust. 2, powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę i sposób nabycia lub zbycia aktywów, 2) podstawową charakterystykę nabytych lub zbytych aktywów, 3) cenę nabycia lub zbycia aktywów albo ich cenę przyjętą do ewidencji w księgach rachunkowych, 4) w przypadku nabycia aktywów - źródło finansowania zawartej transakcji. 2. W przypadku nabycia lub zbycia aktywów finansowych o znacznej wartości należy dodatkowo podać nazwę podmiotu, którego papiery wartościowe lub udziały są przedmiotem transakcji, oraz wartość nominalną aktywów będących przedmiotem transakcji, procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) danego podmiotu po zawarciu transakcji, kwalifikację księgową nabywanych lub zbywanych aktywów dotyczącą długoterminowego lub krótkoterminowego charakteru inwestycji, a ponadto określić, czy aktywa te zostały nabyte w wyniku realizacji umowy o subemisję usługową lub inwestycyjną lub zbyte w wyniku realizacji umowy o subemisję usługową. § 34. W przypadku utraty w wyniku zdarzeń losowych aktywów o znacznej wartości, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę wystąpienia zdarzenia losowego, jego charakter oraz rodzaj utraconych aktywów, 2) wartość księgową oraz szacunkową wartość rynkową utraconych aktywów, 3) przewidywane skutki utraty aktywów dla dalszej działalności biura maklerskiego. § 35. W przypadku przedstawienia Komisji Nadzoru Bankowego programu postępowania naprawczego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny przedstawienia tego programu, 2) wpływ programu naprawczego na działalność maklerską prowadzoną przez bank. § 36. W przypadku wystąpienia przez Komisję Nadzoru Bankowego z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, gdy program postępowania naprawczego nie jest wystarczający lub jego realizacja nie jest należyta, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny wystąpienia Komisji Nadzoru Bankowego o zwołanie nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) datę, do której ma się odbyć nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy, 3) przewidywane skutki uchwał nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy dla działalności maklerskiej prowadzonej przez bank. § 37. W przypadku zalecenia bankowi przez Komisję Nadzoru Bankowego podjęcia środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej lub osiągnięcia i przestrzegania ustalonych przez Komisję Nadzoru Bankowego norm płynności oraz innych norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków, lub zwiększenia funduszy własnych, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę i treść zalecenia Komisji Nadzoru Bankowego, 2) przyczyny przedstawienia zalecenia, 3) przewidywane skutki realizacji zalecenia dla działalności maklerskiej prowadzonej przez bank. § 38. W przypadku uchylenia przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na utworzenie banku, raport bieżący powinien zawierać datę uchylenia zezwolenia na utworzenie banku. § 39. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego banku, raport bieżący powinien zawierać datę ustanowienia zarządu komisarycznego oraz skład zarządu, ze wskazaniem członka zarządu odpowiedzialnego za działalność maklerską banku. § 40. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o przejęciu, likwidacji lub wystąpienia do Rady Ministrów o likwidację banku, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę decyzji o przejęciu, 2) nazwę i siedzibę banku przejmującego, 3) datę decyzji o likwidacji oraz imię i nazwisko likwidatora, 4) datę wystąpienia przez Komisję Nadzoru Bankowego do Rady Ministrów o likwidację banku. § 41. W przypadku powiadomienia Komisji Nadzoru Bankowego o sytuacji, w której według bilansu aktywa banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, raport bieżący powinien zawierać datę powiadomienia. § 42. 1. W przypadku podjęcia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie utworzenia bankowej grupy kapitałowej, raport bieżący powinien zawierać wskazanie banków wchodzących w skład tej grupy. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć odpis uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy w sprawie utworzenia grupy, o której mowa w ust. 1. § 43. 1. W przypadku umieszczenia w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały w sprawie połączenia banków, jeżeli bank, z którym ma nastąpić połączenie, prowadzi działalność maklerską, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) nazwę i siedzibę banku, z którym ma nastąpić połączenie, 3) ocenę przewidywanych skutków połączenia na działalność maklerską prowadzoną przez bank. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie połączenia banków, raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. § 44. 1. W przypadku podjęcia decyzji o zmianie wysokości funduszu przeznaczonego na działalność maklerską, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny i datę podjęcia decyzji, 2) przewidywany termin zmiany oraz wielkość, o jaką fundusz ulegnie zmianie. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć kopię decyzji właściwego organu banku o zmianie wysokości funduszu przeznaczonego na działalność maklerską. § 45. W przypadku zawarcia umowy z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych biura maklerskiego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) dane o podmiocie uprawnionym: a) imię, nazwisko, nazwę (firmę), b) adres, c) numer wpisu na listę biegłych rewidentów, 2) datę zawarcia umowy, 3) wskazanie, czy bank korzystał w przeszłości z usług tego podmiotu, a jeśli tak, to w jakim zakresie, 4) wskazanie organu, który dokonał wyboru podmiotu uprawnionego, z którym została zawarta umowa, 5) czas, na jaki została zawarta umowa. § 46. 1. W przypadku wypowiedzenia przez bank umowy o badanie sprawozdań finansowych biura maklerskiego z podmiotem uprawnionym, dokonującym badania sprawozdań finansowych biura maklerskiego, lub wypowiedzenia umowy przez ten podmiot, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wskazanie strony, która wypowiedziała umowę, 2) wskazanie wcześniejszych rezygnacji z wyrażania opinii, opinii negatywnych lub opinii z zastrzeżeniami o prawidłowości i rzetelności sprawozdań finansowych biura maklerskiego, wydanych przez podmiot uprawniony, którego wypowiedzenie dotyczy, 3) wskazanie organów zalecających lub akceptujących wypowiedzenie umowy z podmiotem uprawnionym, 4) opis wszelkich rozbieżności, jakie miały miejsce pomiędzy zarządem banku lub osobami kierującymi biurem maklerskim a podmiotem uprawnionym, którego wypowiedzenie dotyczy, co do interpretacji i stosowania przepisów prawa lub postanowień statutu dotyczących przedmiotu badania, z zaznaczeniem sposobu ich rozstrzygnięcia. 2. Do raportu bieżącego powinno być załączone pismo podmiotu uprawnionego, którego wypowiedzenie dotyczy, sporządzone na prośbę biura maklerskiego i adresowane do Komisji, w którym podmiot ten potwierdza lub nie potwierdza informacji podanych w raporcie bieżącym. § 47. W przypadku podjęcia lub zaprzestania wykonywania czynności związanych z organizacją rynku regulowanego, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) rodzaj wykonywanej czynności, 2) określenie rynku, na którym czynność jest wykonywana, 3) określenie instrumentu, dla którego wykonywana jest dana czynność, 4) datę podjęcia wykonywania czynności, 5) datę oraz przyczyny zaprzestania wykonywania czynności. § 48. W przypadku uzyskania statusu lub zmiany statusu dotyczącego zawierania transakcji na giełdzie lub regulowanym rynku pozagiełdowym, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę uzyskania lub zmiany statusu, 2) rodzaj (nazwę) statusu, 3) datę zawieszenia lub utracenia statusu. § 49. 1. W przypadku niedotrzymania wymaganej wysokości kapitału netto, stopy zabezpieczenia, przekroczenia maksymalnego poziomu zaangażowania lub przekroczenia wskaźnika należności, o których mowa w rozporządzeniu o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w części A załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia. 2. W przypadku niedotrzymania wymaganej relacji środków własnych do sumy limitów maksymalnej wysokości należności biura maklerskiego od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez biuro maklerskie, o której mowa w przepisach wymienionych w ust. 1, raport bieżący powinien zawierać dane, o których mowa w dziale V części B załącznika nr 1 do rozporządzenia, sporządzone na dzień wystąpienia tego zdarzenia. 3. Do raportu bieżącego, o którym mowa w ust. 1 i 2, należy dołączyć co najmniej następujące informacje: 1) opis przyczyn niedotrzymania lub przekroczenia wymaganego poziomu wskaźników, 2) opis działań, jakie bank zamierza podjąć w celu przywrócenia stanów zgodnych z wymaganiami określonymi w przepisach, o których mowa w ust. 1. 4. W przypadku gdy sytuacja, o której mowa w ust. 1 i 2, utrzymuje się przez okres dłuższy niż 1 dzień, raport bieżący przesyłany jest codziennie, z tym że opis działań przysyłany jest z pierwszym raportem, chyba że w tym zakresie nastąpi zmiana zamierzeń banku. § 50. W przypadku złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w związku z działalnością prowadzoną przez biuro maklerskie, raport bieżący powinien zawierać kopię tego zawiadomienia. § 51. 1. W przypadku uzyskania informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących zobowiązań biura maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% funduszu własnego, o którym mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wysokość zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) oznaczenie wierzycieli (imię, nazwisko, nazwę, firmę, siedzibę, adres i przedmiot działalności), wraz z określeniem wielkości zobowiązań przypadającej na każdego z nich, 3) opis stosunków prawnych, z których wynikają zobowiązania. 2. Do zobowiązań, o których mowa w ust. 1, wliczane są zobowiązania biura maklerskiego dochodzone w postępowaniach przed sądem, w których wydano nieprawomocny wyrok albo postanowienie, lub w postępowaniach administracyjnych nie zakończonych decyzją ostateczną. 3. Po uprawomocnieniu się wyroku albo postanowienia sądu lub gdy decyzja administracyjna stanie się ostateczna, raport bieżący powinien zawierać informacje o treści tych orzeczeń. § 52. 1. W przypadku uzyskania informacji o wszczęciu przed organami administracji publicznej lub sądem jednego lub kilku postępowań dotyczących wierzytelności biura maklerskiego, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% funduszu własnego, o którym mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) wysokość wierzytelności, z zastrzeżeniem ust. 2, 2) oznaczenie dłużników (imię, nazwisko, nazwę, firmę, siedzibę, adres i przedmiot działalności), wraz z określeniem wielkości wierzytelności przypadających od każdego z nich, 3) opis stosunków prawnych, z których wynikają wierzytelności. 2. Do wierzytelności, o których mowa w ust. 1, wliczane są wierzytelności biura maklerskiego dochodzone w postępowaniach przed sądem, w których wydano nieprawomocny wyrok albo postanowienie, lub w postępowaniach administracyjnych nie zakończonych decyzją ostateczną. 3. Po uprawomocnieniu się wyroku albo postanowienia sądu lub gdy decyzja administracyjna stanie się ostateczna, raport bieżący powinien zawierać informacje o treści tych orzeczeń. § 53. 1. W przypadku gdy biuro maklerskie świadczące usługi zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie: 1) nabyto w ramach tej usługi na rzecz swoich klientów akcje spółki publicznej w liczbie zapewniającej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, 2) dokonało zbycia w ramach tej usługi takiej liczby akcji, która spowodowała obniżenie osiągniętego łącznie na rachunkach klientów stanu posiadania akcji spółki publicznej poniżej 5% lub 10% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy tej spółki, 3) w przypadku gdy na rachunkach papierów wartościowych klientów znajdują się akcje w liczbie zapewniającej co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy - dokonało nabycia lub zbycia akcji tej spółki w liczbie zmieniającej stan posiadanych przez klientów głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy o co najmniej 2%, - raport bieżący powinien zawierać informacje o firmie i siedzibie spółki, której akcje byty przedmiotem nabycia lub zbycia oraz o dacie wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w pkt 1-3. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powstaje po rozliczeniu na rachunkach klientów transakcji nabycia lub zbycia akcji. § 54. 1. W przypadku podjęcia decyzji o zamiarze rezygnacji z działalności maklerskiej, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) w przypadku gdy decyzję podejmuje walne zgromadzenie akcjonariuszy: a) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, b) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, c) projekt uchwały w sprawie rezygnacji z działalności maklerskiej, d) przyczyny rezygnacji z działalności maklerskiej, 2) w przypadku gdy decyzję podejmuje zarząd - kopię uchwały zarządu. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie rezygnacji z działalności maklerskiej raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. Rozdział 4 Informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej banków prowadzących rachunki papierów wartościowych § 55. Bank prowadzący rachunki papierów wartościowych jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji, w formie raportu bieżącego, informacje o następujących zdarzeniach dotyczących jego działalności lub sytuacji finansowej: 1) rozpoczęciu prowadzenia rachunków papierów wartościowych, 2) przedstawieniu Komisji Nadzoru Bankowego programu postępowania naprawczego, 3) wystąpieniu przez Komisję Nadzoru Bankowego z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, w przypadku gdy program postępowania naprawczego nie jest wystarczający lub jego realizacja nie jest należyta, 4) podjęciu przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego banku, 5) podjęciu przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o przejęciu banku, likwidacji banku lub wystąpieniu do Rady Ministrów o likwidację banku, 6) zaleceniu bankowi przez Komisję Nadzoru Bankowego podjęcia środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej lub osiągnięcia i przestrzegania ustalonych przez Komisję Nadzoru Bankowego norm płynności oraz innych norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków lub zwiększenia funduszy własnych, 7) uchyleniu przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na utworzenie banku, 8) powiadomieniu Komisji Nadzoru 8ankowego o sytuacji, w której, według bilansu, aktywa banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, 9) podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie utworzenia bankowej grupy kapitałowej, 10) umieszczeniu w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały w sprawie połączenia banków, jeżeli bank, z którym ma nastąpić połączenie, prowadzi rachunki papierów wartościowych, 11) złożeniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w związku z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych, 12) podjęciu decyzji o zamiarze rezygnacji z prowadzenia rachunków papierów wartościowych. § 56. W przypadku rozpoczęcia działalności polegającej na prowadzeniu rachunków papierów wartościowych, raport bieżący powinien wskazywać datę rozpoczęcia działalności. § 57. W przypadku przedstawienia Komisji Nadzoru Bankowego programu postępowania naprawczego, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny przedstawienia tego programu, 2) wpływ programu naprawczego na prowadzenie przez bank rachunków papierów wartościowych. § 58. W przypadku wystąpienia przez Komisję Nadzoru Bankowego z żądaniem zwołania nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, gdy program postępowania naprawczego nie jest wystarczający lub jego realizacja nie jest należyta, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) przyczyny wystąpienia Komisji Nadzoru Bankowego o zwołanie nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) datę, do której ma się odbyć nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy, 3) przewidywane skutki uchwał nadzwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy dla prowadzenia przez bank rachunków papierów wartościowych. § 59. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego banku, raport bieżący powinien zawierać datę ustanowienia zarządu komisarycznego oraz skład zarządu, ze wskazaniem członka zarządu odpowiedzialnego za prowadzenie rachunków papierów wartościowych przez bank. § 60. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Bankowego decyzji o przejęciu banku, likwidacji banku lub wystąpienia do Rady Ministrów o likwidację banku, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę decyzji o przejęciu, 2) nazwę i siedzibę banku przejmującego, 3) datę decyzji o likwidacji oraz imię i nazwisko likwidatora, 4) datę wystąpienia przez Komisję Nadzoru Bankowego do Rady Ministrów o likwidację banku. § 61. W przypadku zalecenia bankowi przez Komisję Nadzoru Bankowego podjęcia środków koniecznych do przywrócenia płynności płatniczej lub osiągnięcia i przestrzegania ustalonych przez Komisję Nadzoru Bankowego norm płynności oraz innych norm dopuszczalnego ryzyka w działalności banków lub zwiększenia funduszy własnych, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę i treść zalecenia Komisji Nadzoru Bankowego, 2) przyczyny przedstawienia zalecenia, 3) przewidywane skutki realizacji zalecenia dla prowadzenia rachunków papierów wartościowych przez bank. § 62. W przypadku uchylenia przez Komisję Nadzoru Bankowego zezwolenia na utworzenie banku, raport bieżący powinien zawierać datę uchylenia zezwolenia na utworzenie banku. § 63. W przypadku powiadomienia Komisji Nadzoru Bankowego o sytuacji, w której według bilansu aktywa banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, raport bieżący powinien zawierać datę powiadomienia. § 64. 1. W przypadku podjęcia przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały sprawie utworzenia bankowej grupy kapitałowej, raport bieżący powinien zawierać wskazanie banków wchodzących w skład tej grupy. 2. Do raportu bieżącego należy dołączyć odpis uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy w sprawie utworzenia grupy, o której mowa w ust. 1. § 65. 1. W przypadku umieszczenia w porządku obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy punktu dotyczącego podjęcia uchwały w sprawie połączenia banków, jeżeli bank, z którym ma nastąpić połączenie, prowadzi rachunki papierów wartościowych, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, 2) nazwę i siedzibę banku, z którym ma nastąpić połączenie, 3) ocenę przewidywanych skutków połączenia na prowadzenie przez bank rachunków papierów wartościowych. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie połączenia banków, raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. § 66. W przypadku złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa w związku z prowadzeniem rachunków papierów wartościowych, raport bieżący powinien zawierać kopię tego zawiadomienia. § 67. 1. W przypadku podjęcia decyzji o zamiarze rezygnacji z prowadzenia rachunków papierów wartościowych, raport bieżący powinien zawierać co najmniej następujące informacje: 1) w przypadku gdy decyzję podejmuje walne zgromadzenie akcjonariuszy: a) datę walnego zgromadzenia akcjonariuszy, b) porządek obrad walnego zgromadzenia akcjonariuszy, c) projekt uchwały w sprawie rezygnacji z prowadzenia rachunków papierów wartościowych, d) przyczyny rezygnacji z prowadzenia rachunków papierów wartościowych, 2) w przypadku gdy decyzję podejmuje zarząd - kopię uchwały zarządu. 2. Po podjęciu przez walne zgromadzenie akcjonariuszy uchwały w sprawie rezygnacji z prowadzenia rachunków papierów wartościowych, raportem bieżącym jest odpis tej uchwały. Rozdział 5 Tryb, forma oraz terminy dostarczania informacji § 68. 1. Dom maklerski jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji półroczne sprawozdanie z działalności domu maklerskiego i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego. 2. Biuro maklerskie jest obowiązane przekazywać (dostarczać) Komisji półroczne sprawozdanie z działalności biura maklerskiego i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego. 3. Bank prowadzący rachunki papierów wartościowych jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji półroczne sprawozdanie z działalności i nadzoru wewnętrznego dotyczące jednostki organizacyjnej banku zajmującej się prowadzeniem rachunków papierów wartościowych. 4. Sprawozdanie z działalności i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego sporządzane jest za każde półrocze roku kalendarzowego. 5. Jeżeli dom maklerski lub biuro maklerskie rozpoczęło działalność maklerską albo bank rozpoczął prowadzenie rachunków papierów wartościowych w maju lub czerwcu albo w listopadzie lub grudniu, dane za ten miesiąc lub te dwa miesiące można połączyć z danymi wykazywanymi w sprawozdaniu z działalności i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego za okres następny. 6. Sprawozdanie z działalności i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego domu maklerskiego oraz biura maklerskiego sporządza się zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia. 7. Sprawozdanie z działalności banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego sporządza się zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia. § 69. 1. Dom maklerski jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji sprawozdania miesięczne, półroczne, wstępne roczne sprawozdania finansowe oraz roczne sprawozdania finansowe domu maklerskiego, zastrzeżeniem ust. 5. 2. Dom maklerski jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe, jeżeli obowiązek ich sporządzenia wynika z odrębnych przepisów. 3. Biuro maklerskie jest obowiązane przekazywać (dostarczać) Komisji sprawozdania miesięczne, półroczne, wstępne roczne sprawozdania finansowe oraz roczne sprawozdania finansowe biura maklerskiego, z zastrzeżeniem ust. 5. 4. Sprawozdania miesięczne, półroczne, wstępne roczne sprawozdania finansowe oraz roczne sprawozdania finansowe sporządzane są na podstawie ksiąg rachunkowych, ewidencji papierów wartościowych oraz innych zbiorów danych przechowywanych na trwałych nośnikach informacji. 5. W przypadku gdy dom maklerski lub biuro maklerskie rozpoczęło działalność maklerską w piątym lub szóstym miesiącu roku obrotowego, sporządzanie i przesyłanie sprawozdania półrocznego za pierwsze półrocze tego roku obrotowego nie jest obowiązkowe. § 70. 1. Dane zawarte w sprawozdaniu miesięcznym przedstawia się zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia. 2. Sprawozdanie miesięczne sporządza się zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, z zastosowaniem zasad wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego netto, określonych na dzień bilansowy. 3. Sprawozdanie miesięczne sporządza się narastająco od początku roku obrotowego, w sposób zapewniający porównywalność bieżących danych z danymi przedstawionymi za okres poprzedni. 4. W przypadku zmiany zastosowanych metod sporządzenia danych wykazywanych w sprawozdaniu miesięcznym, sporządza się notę objaśniającą, w której należy przedstawić informacje zapewniające porównywalność danych, o których mowa w ust. 3. 5. W przypadku gdy wykazana w sprawozdaniu miesięcznym domu maklerskiego jedna trzecia środków własnych na prowadzenie działalności jest mniejsza od różnicy między sumą niepokrytej straty z lat ubiegłych i straty z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych, do sprawozdania miesięcznego należy dołączyć: 1) opis przyczyn niedotrzymania relacji określonej powyżej, 2) opis działań, jakie dom maklerski podjął lub zamierza podjąć w celu przywrócenia relacji określonej powyżej do stanu zgodnego z wymaganym. § 71. 1. Bank prowadzący rachunki papierów wartościowych jest obowiązany przekazywać (dostarczać) Komisji miesięczne informacje obejmujące: 1) sumę wartości instrumentów finansowych klientów, przechowywanych na rachunkach papierów wartościowych, wycenionych według zasad, o których mowa w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska, 2) liczbę prowadzonych rachunków papierów wartościowych. 2. Informacje sporządza się według stanu na ostatni dzień miesiąca. § 72. 1. Sprawozdanie półroczne obejmuje sprawozdanie finansowe za pierwsze półrocze roku obrotowego składające się z bilansu, rachunku zysków i strat, sprawozdania z przepływu środków pieniężnych oraz informacji dodatkowej. 2. Sprawozdanie półroczne sporządza się zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, z zastosowaniem zasad wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego netto, określonych na dzień bilansowy. 3. Sprawozdanie półroczne sporządza się w sposób zapewniający porównywalność danych bieżącego półrocza roku obrotowego z danymi przedstawionymi za analogiczny okres roku poprzedniego. § 73. 1. Wstępne roczne sprawozdanie finansowe składające się z bilansu, rachunku zysków i strat, sprawozdania z przepływu środków pieniężnych oraz informacji dodatkowej sporządza się zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości. 2. Wstępne roczne sprawozdanie finansowe sporządza się w sposób zapewniający porównywalność danych bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi za rok poprzedni. § 74. 1. Do rocznego sprawozdania finansowego dołącza się opinię biegłego rewidenta o prawidłowości i rzetelności sprawozdania finansowego, raport z badania sprawozdania finansowego oraz sprawozdanie z działalności domu maklerskiego lub biura maklerskiego w roku obrotowym. 2. Biuro maklerskie spełnia obowiązek przekazania (dostarczenia) sprawozdania z działalności, o którym mowa w ust. 1, jeżeli do rocznego sprawozdania finansowego biura maklerskiego oraz opinii i raportu, o których mowa w ust. 1, dołączona jest część sprawozdania z działalności banku w roku obrotowym, która dotyczy działalności maklerskiej. 3. Roczne sprawozdanie finansowe sporządza się w sposób zapewniający porównywalność danych bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi za rok poprzedni. § 75. 1. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej, opinię biegłego rewidenta o prawidłowości i rzetelności skonsolidowanego sprawozdania finansowego oraz raport z badania skonsolidowanego sprawozdania finansowego. 2. Roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe sporządza się w sposób zapewniający porównywalność danych bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi za rok poprzedni. § 76. 1. Raport bieżący przekazuje (dostarcza) się, z zastrzeżeniem ust. 2, w terminie 3 dni roboczych od wystąpienia zdarzenia lub powzięcia przez dom maklerski, biuro maklerskie lub bank prowadzący rachunki papierów wartościowych informacji o nim. 2. W przypadkach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, 4, 9, 11, 23, § 31 ust. 1 pkt 3, 4, 7-10 oraz 18, § 55 pkt 2, 4, 5, 7 i 8, raport bieżący przekazuje (dostarcza) się w terminie 24 godzin od wystąpienia zdarzenia lub powzięcia przez dom maklerski, biuro maklerskie lub bank prowadzący rachunki papierów wartościowych informacji o nim. 3. Sprawozdanie, o którym mowa w § 68, przekazuje (dostarcza) się w terminie 6 tygodni od zakończenia każdego półrocza roku kalendarzowego. 4. Sprawozdanie miesięczne oraz informacje, o których mowa w § 71, przekazuje (dostarcza) się nie później niż do 20 dnia następnego okresu sprawozdawczego. 5. Sprawozdanie półroczne przekazuje (dostarcza) się w terminie sześciu tygodni od zakończenia pierwszego półrocza roku obrotowego. 6. Wstępne roczne sprawozdanie finansowe, z zastrzeżeniem ust. 9, przekazuje (dostarcza) się nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia roku obrotowego. W przypadku gdy w powyższym terminie sporządzono kilka wersji wstępnego rocznego sprawozdania finansowego, Komisji przekazuje (dostarcza) się jego ostatnią wersję. 7. Roczne sprawozdanie finansowe wraz z dokumentami, o których mowa w § 74 ust. 1 i 2, przekazuje (dostarcza) się niezwłocznie po zakończeniu badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta, nie później jednak niż 15 dni przed terminem zwyczajnego walnego zgromadzenia akcjonariuszy dokonującego zatwierdzenia sprawozdania finansowego domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską. W przypadku gdy opinia o badanym sprawozdaniu jest opinią z zastrzeżeniem, opinią negatywną lub biegły rewident odstąpił od wydania opinii, sprawozdanie przekazuje (dostarcza) się niezwłocznie po zakończeniu badania sprawozdania finansowego. 8. Przestanie rocznego sprawozdania finansowego wraz z dokumentami, o których mowa w § 74 ust. 1 i 2, w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia roku obrotowego, zwalnia z obowiązku przestania wstępnego rocznego sprawozdania finansowego. 9. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego stosuje się odpowiednio przepisy ust. 8. § 77. 1. Informacje dotyczące działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich oraz banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych przesyła się Komisji telefaksem bądź w formie dokumentu za pomocą poczty, poczty kurierskiej lub posłańca. 2. Raporty bieżące, półroczne sprawozdania z działalności i funkcjonowania nadzoru wewnętrznego, miesięczne sprawozdania finansowe, informacje miesięczne, półroczne sprawozdania finansowe oraz wstępne roczne sprawozdania finansowe mogą być przesyłane do Komisji, za pomocą systemu informatycznego wskazanego przez Komisję. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obowiązku przekazywania (dostarczania) Komisji odpisów lub kopii dokumentów, przekazuje (dostarcza) się je za pomocą poczty, poczty kurierskiej lub posłańca. Rozdział 6 Przepisy końcowe § 78. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 7 lipca 1994 r. w sprawie zakresu i terminów dostarczania przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie informacji dotyczących jego działalności i sytuacji finansowej (Monitor Polski Nr 40, poz. 341 oraz z 1997 r. Nr 29, poz. 278). § 79. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1158) Załącznik nr 1 SPRAWOZDANIE MIESIĘCZNE MRF-01 O STANIE KAPITAŁU NETTO, STOPIE ZABEZPIECZENIA, POZIOMIE ZAANGAŻOWANIA, SUMIE LIMITÓW NALEŻNOŚCI PRZYZNANYCH KLIENTOM I WSKAŹNIKU NALEŻNOŚCI za okres sprawozdawczy od .......... do .......... ________________________________________________________________ Pieczęć podmiotu sprawozdawczego ________________________________________________________________ CZĘŚĆ A w zł WYSZCZEGÓLNIENIEStan na ostatni dzień okresu sprawozdawczego 12 Dział I. Kapitał netto (w. 02±12+13-14)01 1. Kapitał (fundusz) własny (w. 03-04+05+06+07+08-09+10-11)02 1.1 Kapitał (fundusz) podstawowy03 1.2 Należne, lecz nie wniesione wkłady na poczet kapitału podstawowego04 1.3 Kapitał (fundusz) zapasowy05 1.4 Kapitał (fundusz) rezerwowy z aktualizacji wyceny06 1.5 Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe07 1.6 Nie podzielony zysk z lat ubiegłych08 1.7 Nie pokryta strata z lat ubiegłych09 1.8 Zysk netto (z bieżącej działalności)10 1.9 Strata netto (z bieżącej działalności)11 2. Wynikający z rozrachunków rynkowych wynik na otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycjach kontraktów terminowych12 3. Zobowiązania podporządkowane zwiększające kapitał (fundusz) własny13 4. Aktywa zmniejszające kapitał (fundusz) własny (w. 15+16+17+26+45)14 4.1 Udzielone pożyczki, gwarancje, poręczenia, kaucje i zabezpieczenia15 4.2 Wynikająca z umowy o subemisję inwestycyjną wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia (waga 0,6)16 4.3 Aktywa o niskiej płynności (w. 18+21+22+23+25)17 4.3.1 Środki trwałe netto (w. 19+20)18 4.3.1.1 Środki trwałe netto (waga 1,0)19 4.3.1.2 Środki trwałe netto (waga 0,4)20 4.3.2 Wartości niematerialne i prawne netto21 4.3.3 Rozliczenia międzyokresowe czynne22 4.3.4 Należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej nie objęte rezerwami23 4.3.4.1 w tym: przeterminowane należności od klientów z tytułu zawartych transakcji na papierach wartościowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie24 4.3.6 Weksle25 4.4 Wartości instrumentów finansowych będących własnością podmiotu, przemnożone przez odpowiadające im wagi (w. 27+30+31+32+35+38+39+40+41+42+43+44)26 4.4.1 Akcje notowane na rynku regulowanym (w. 28+29)27 4.4.1.1 Akcje notowane na rynku regulowanym nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,3)28 4.4.1.2 Pozostałe akcje notowane na rynku regulowanym (waga 0,8)29 4.4.2 Akcje objęte w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną (waga 0,6)30 4.4.3 Akcje objęte w wyniku umowy o subemisję usługową (waga 0,4)31 4.4.4 Obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (w. 33+34)32 4.4.4.1 Obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,1)33 4.4.4.2 Pozostałe obligacje notowane na rynku regulowanym, zabezpieczone całkowicie, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (waga 0,8)34 4.4.5 Obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (w. 36+37)35 4.4.5.1 Obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski nabyte w ramach wykonywania funkcji usługowych (waga 0,3)36 4.4.5.2 Pozostałe obligacje notowane na rynku regulowanym, nie zabezpieczone, wyemitowane przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski (waga 0,8)37 4.4.6 Obligacje objęte w wyniku umowy o subemisję inwestycyjną (waga 0,6)38 4.4.7 Obligacje objęte w wyniku umowy o subemisję usługową (waga 0,4)39 4.4.8 Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez Skarb Państwa (waga 0,05)40 4.4.9 Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez Narodowy Bank Polski (waga 0,05)41 4.4.10 Inne akcje (waga 1,0)42 4.4.11 Inne obligacje (waga 1,0)43 4.4.12 Inne instrumenty finansowe (waga 1,0)44 4.5 Wartość depozytów zabezpieczających (w. 46+47)45 4.5.1 Wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych kontraktów terminowych46 4.5.2 Wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla wystawionych opcji i wariantów47 5. Odchylenie od minimalnego kapitału netto (w. 01 - minimalna kwota kapitału netto)48 6. Odchylenie od sumy minimalnego kapitału netto i wartości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki papierów wartościowych [w. 01-(minimalna kwota kapitału netto + w. 50)]49 6.1 Środki pieniężne klientów stanowiące zabezpieczenie pożyczki papierów wartościowych inwestowane przez dom maklerski50 Dział II. Stopa zabezpieczenia (w. 01/w. 52 x 100%)51 1. Zobowiązania łączne (w. 53-54)52 1.1. Zobowiązania ogółem53 1.2 Pozycje zmniejszające zobowiązania (w. +55+56+57+58)54 1.2.1 Pożyczki zabezpieczone55 1.2.2 Zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji56 1.2.3 Zobowiązania podporządkowane57 1.2.4. Zobowiązania z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub publicznym obrocie pierwotnym58 2. Minimalny poziom stopy zabezpieczenia (w %)59 3. Odchylenie od minimalnej stopy zabezpieczenia (w. 51-59)60 4. Wymagany poziom kapitału netto z rachunku stopy zabezpieczenia (w. 59/100% x w. 52)61 Dział III. Bieżący poziom zaangażowania (w. 63+66)62 1. Instrumenty finansowe klientów (w. 64+65)63 1.1 Instrumenty finansowe klientów zdeponowane na rachunkach papierów wartościowych64 1.2 Pozostałe instrumenty finansowe klientów65 2. Środki pieniężne klientów (w. 67+68)66 2.1 Środki pieniężne klientów przechowywane na rachunkach pieniężnych klientów67 2.2 Pozostałe środki pieniężne klientów68 3. Współczynnik zaangażowania69 4. Maksymalny poziom zaangażowania (w. 01 x w.69)70 5. Odchylenie od maksymalnego poziomu zaangażowania (w. 70-62)71 6. Wymagany poziom kapitału netto z rachunku poziomu zaangażowania (w. 62/w. 69)72 Dział IV. Wskaźnik należności (w. 74-75)/ w. 4873 1. Należności od klientów z tytułu zawartych transakcji we własnym imieniu na rachunek klientów74 2. Wartość zabezpieczeń transakcji zawartych we własnym imieniu na rachunek klientów75 CZĘŚĆ B Dział V. Suma limitów należności przyznanych poszczególnym klientom76 Środki własne na prowadzenie działalności77 Relacja środków własnych do sumy limitów należności przyznanych poszczególnym klientom (w. 77-1/4 x w. 76)78 Dział VI. 1. Liczba prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów79 Dział VII. Zobowiązania ogółem (w. 81+82+83+84+85+86+87+88+89)80 1. Zobowiązania wobec klientów81 2. Zobowiązania wobec domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych82 3. Zobowiązania wobec rynków regulowanych83 4. Zobowiązania wobec Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych84 6. Zobowiązania wobec emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających85 7. Zobowiązania wobec banku rozliczeniowego86 8. Zobowiązania podporządkowane87 9. Zobowiązania wobec macierzystego banku88 10. Inne zobowiązania (w. 90+91+92+93)89 10.1 Pożyczki90 10.2 Kredyty bankowe91 10.3 Wyemitowane dłużne papiery wartościowe92 10.4 Pozostałe zobowiązania93 Dział VIII. Nabywanie lub sprzedaż instrumentów finansowych we własnym imieniu i na własny rachunek94 1. Wynik z operacji operacyjnymi i handlowymi papierami wartościowymi95 2. Wynik z operacji lokacyjnymi papierami wartościowymi i udziałami oraz jednostkami uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych96 3. Wartość operacyjnych papierów wartościowych97 4. Wartość handlowych papierów wartościowych98 5. Wartość lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów oraz jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych99 Dział IX. Wynik finansowy netto (w. 101-102+103-104+105-106-107)100 1. Przychody netto ogółem101 2. Koszty ogółem102 3. Zyski z tytułu kontraktów terminowych103 4. Straty z tytułu kontraktów terminowych104 5. Zyski nadzwyczajne105 6. Straty nadzwyczajne106 7. Podatek dochodowy107 Dział X. Relacja środków własnych i wybranych zobowiązań (w. 109)/(w. 110)108 1. Środki własne na prowadzenie działalności maklerskiej109 2. Wybrane zobowiązania (w. 87+90+91+92)110 Dział XI. Odchylenie środków własnych od wybranych pozycji w. 109 - {3 x [(w. 09+11) - (w. 05+06+07)]}111 Dział XII. Liczba punktów obsługi klientów112 Miejsce i data sporządzenia sprawozdania .......... Sprawozdanie sporządził: (imię i nazwisko) .......... (stanowisko) .......... (podpis) .......... (data) .......... Sprawozdanie akceptował: (imię i nazwisko) .......... (stanowisko) .......... (podpis) .......... (data) .......... INSTRUKCJA DOTYCZĄCA SPRAWOZDANIA MIESIĘCZNEGO MRF-01 O STANIE KAPITAŁU NETTO, STOPIE ZABEZPIECZENIA, POZIOMIE ZAANGAŻOWANIA, SUMIE LIMITÓW NALEŻNOŚCI PRZYZNANYCH KLIENTOM I WSKAŹNIKU NALEŻNOŚCI CZĘŚĆ A Dział I Kapitał netto 1. W wierszu 01 należy podać bieżącą wysokość kapitału netto określoną zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzeń w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. Wyliczona w wierszu 01 kwota stanowi sumę pozycji wykazanych w wierszach 02, 12 i 13 pomniejszoną o kwotę wykazaną w wierszu 14. 2. W wierszu 02 należy podać wielkość kapitału (funduszu) własnego, stanowiącego sumę wielkości zawartych w wierszach 03, 05, 06, 07, 08, 10 pomniejszoną o pozycje zawarte w wierszach 04, 09 oraz 11. 3. W wierszu 03 należy podać, odpowiednio, kapitał akcyjny spółki akcyjnej w wysokości określonej w statucie i wpisanej w rejestrze handlowym lub wysokość funduszu na działalność maklerską wydzielonego z funduszy własnych banku. 4. W wierszu 04 należy podać należne wpłaty na poczet akcji objętych, lecz nie w pełni opłaconych (po zarejestrowaniu podwyższenia kapitału akcyjnego). W pozycji tej nie wykazuje się należności z tytułu odsetek za zwłokę lub odszkodowania umownego od akcjonariuszy będących w zwłoce. 5. W wierszu 05 należy podać wysokość kapitału (funduszu) zapasowego. 6. W wierszu 06 należy podać wielkość kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny. 7. W wierszu 07 należy podać wysokość pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych tworzonych z mocy prawa lub statutu. 8. W wierszu 09 należy podać nie pokrytą stratę z lat ubiegłych. Pozycja ta nie może być kompensowana z kapitałem, nie podzielonym zyskiem z lat ubiegłych lub zyskiem netto (z bieżącej działalności). 9. W wierszu 10 należy podać zysk netto (z bieżącej działalności), tj. zysk brutto pomniejszony o podatek dochodowy za okres od początku roku obrotowego do ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym, uwzględniając m.in. zapisy pkt 23 instrukcji. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać kwotę zysku netto, ustaloną na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 10. W wierszu 11 należy podać stratę netto (z bieżącej działalności), tj. stratę po naliczeniu podatku dochodowego za okres od początku roku obrotowego do ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym, uwzględniając m.in. zapisy pkt 23 instrukcji. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać kwotę straty netto, ustaloną na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 11. Wiersz 12 należy wypełniać w przypadku wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia. W wierszu tym należy podać ustalony na dany dzień, wynikający z rozrachunków rynkowych wynik na operacjach kontraktami terminowymi wystawionymi we własnym imieniu i na własny rachunek za okres pomiędzy danym dniem a dniem, na który ustalono ostatni wynik finansowy netto zgodnie z pkt 9 i 10 instrukcji. W przypadku sporządzania sprawozdania miesięcznego wynik na operacjach kontraktami terminowymi wystawionymi we własnym imieniu i na własny rachunek należy uwzględnić w wierszu 103 lub odpowiednio 104. 12. W wierszu 13 należy wykazywać wielkość zobowiązań podporządkowanych, w części zakwalifikowanej do pozycji powiększającej kapitał własny na zasadach, o których mowa w § 2 ust. 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. W rachunku kapitału netto uwzględnia się zobowiązania podporządkowane ujęte według ich wartości nominalnej. Wielkość zobowiązań podporządkowanych powstałych w wyniku zaciągnięcia pożyczki w walutach obcych ustala się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późniejszymi zmianami). 13. W wierszu 14 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 15, 16, 17, 26, 45 stanowiących aktywa zmniejszające kapitał (fundusz) własny, o których mowa w § 1 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 14. W wierszu 15 należy podać sumę wielkości udzielonych pożyczek, gwarancji, poręczeń, kaucji i zabezpieczeń w tym wymaganej przepisami prawa lub umową wartości zabezpieczeń, udzielonych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską z tytułu zaciągniętych pożyczek papierów wartościowych, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269). 15. W wierszu 16 należy podać wynikającą z umowy o subemisję inwestycyjną wartość papierów wartościowych, które są przedmiotem zobowiązania do ich nabycia, przemnożoną przez wagę 0,6. 16. W wierszu 17 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 18, 21, 22, 23, 25 stanowiących aktywa o niskiej płynności, o których mowa w § 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 17. W wierszu 18 należy wyliczyć sumę pozycji wykazywanych w wierszach 19 i 20. Podawana wartość netto środków trwałych nie obejmuje środków trwałych, o których mowa w § 5 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 4 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. W wierszu 20 wykazywana jest wartość netto zespołów komputerowych zaliczonych do środków trwałych, po jej przemnożeniu przez wagę 0,4, o której mowa w § 5 ust. 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 4 ust. 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać stany ustalone na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 18. W wierszu 21 należy podać stan wartości niematerialnych i prawnych netto. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, należy podać stany ustalone na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. 19. W wierszu 22 należy podać stan rozliczeń międzyokresowych czynnych. 20. W wierszu 23 należy podać nie objęte rezerwami należności przeterminowane, sporne lub dochodzone na drodze sądowej. 21. W wierszu 24 należy podać stan przeterminowanych należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od klientów z tytułu zawartych, a jeszcze nie opłaconych przez klientów transakcji papierów wartościowych. 22. W wierszu 25 należy podać wartość weksli, o których mowa w § 4 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 3 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 23. W wierszu 26 należy wyliczyć sumę wartości instrumentów finansowych będących własnością domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, z wyłączeniem papierów wartościowych stanowiących wymagane depozyty zabezpieczające dla opcji, warrantów i kontraktów terminowych oraz papierów wartościowych stanowiących wymagane przepisami prawa lub umową zabezpieczenia, udzielone przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską z tytułu zaciągniętych pożyczek papierów wartościowych, przemnożonych przez odpowiadające im wagi, o których mowa w § 6 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i odpowiednio w § 5 ust. 1 załącznika nr 1 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. Do określania wartości instrumentów finansowych wykazywanych w wierszach od 27 do 44 stosuje się zasady wyceny papierów wartościowych zawarte w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. Jeżeli raport sporządza się na skutek wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 23 i w § 31 ust. 1 pkt 18 rozporządzenia, zasad wyceny na dzień bilansowy nie stosuje się, ustalając wartość instrumentów finansowych na podstawie zapisów w księgach rachunkowych z odpowiednim uwzględnieniem wyceny dokonanej na ostatni dzień poprzedniego miesiąca. Według stanów na dni, w których dokonywana jest wycena instrumentów finansowych będących własnością domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, dokonywana jest także korekta (uaktualnienie) wartości instrumentów finansowych uwzględniana odpowiednio w ustalaniu wyniku finansowego netto (z bieżącej działalności). Ilość instrumentów finansowych ustala się na podstawie prowadzonej ewidencji ilościowej lub ilościowo-wartościowej według stanu na koniec dnia, na który sporządzane jest sprawozdanie. 24. W wierszu 28 należy podać wartość akcji notowanych na rynku regulowanym nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 25. W wierszu 30 należy podać akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,6, natomiast akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 28 z wagą 0,3. 26. W wierszu 31 wykazywać należy akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,4, natomiast akcje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 28 z wagą 0,3. 27. W wierszu 33 należy podać wartość obligacji notowanych na rynku regulowanym zabezpieczonych całkowicie wyemitowanych przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 28. W wierszu 36 należy podać wartość obligacji notowanych na rynku regulowanym nie zabezpieczonych, wyemitowanych przez podmioty inne niż Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski, nabytych w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego. 29. W wierszu 38 wykazać należy obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,6, natomiast obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję inwestycyjną od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 33 z wagą 0,1 lub w wierszu 36 z wagą 0,3. 30. W wierszu 39 wykazać należy obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową do momentu ich pierwszego notowania na rynku regulowanym z wagą 0,4, natomiast obligacje objęte w wyniku wykonywania umowy o subemisję usługową od dnia ich pierwszego notowania na rynku regulowanym należy wykazywać w wierszu 33 z wagą 0,1 lub w wierszu 36 z wagą 0,3. 31. W wierszu 44 należy podać wartość wszystkich nie ujętych w wierszach od 27 do 43 instrumentów finansowych, w tym także nabyte udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością lub środki wniesione do innych spółek jako wpłaty wspólników. 32. W wierszu 46 należy podać wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, o których mowa w § 1 pkt 5 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 33. W wierszu 47 należy podać wartość wymaganych depozytów zabezpieczających dla wystawionych we własnym imieniu i na własny rachunek opcji lub warrantów, o których mowa w § 1 pkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 34. W wierszu 48 należy wyliczyć odchylenie od minimalnego poziomu kapitału netto jako różnicę między bieżącą wysokością kapitału netto wykazaną w wierszu 01 raportu i minimalną kwotą kapitału netto, o której mowa w § 4 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 35. W wierszu 49 należy wyliczyć różnicę między wysokością bieżącego kapitału netto a sumą minimalnego poziomu kapitału netto i wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych inwestowanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską [w. 01 - (minimalna kwota kapitału netto + w. 50)]. 36. W wierszu 50 należy wykazać środki pieniężne klientów stanowiące zabezpieczenie pożyczek papierów wartościowych inwestowanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską na zasadach określonych w § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad, trybu i warunków pożyczania papierów wartościowych z udziałem domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych (Dz. U. Nr 110, poz. 1269). Dział II Stopa zabezpieczenia 37. W wierszu 51 należy podać wyrażoną w procentach stopę zabezpieczenia, o której mowa w § 5 pkt 1 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wyliczoną jako iloraz wartości bieżącego kapitału netto wykazanego w wierszu 01 i zobowiązań łącznych wykazanych w wierszu 52. 38. W wierszu 52 wylicza się zobowiązania łączne, o których mowa w § 2 załącznika nr 2 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, jako różnicę pozycji wykazanych w wierszach 53 i 54. 39. W wierszu 53 należy podać wartość zobowiązań ogółem. W zobowiązaniach ogółem należy ująć zobowiązania z tytułu transakcji zawartych na rynku regulowanym w wysokości faktycznie wymaganych płatności. 40. W wierszu 54 wylicza się łączną wartość pozycji zmniejszających zobowiązania ogółem, o których mowa w § 2 ust. 1 załącznika nr 2 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wykazanych w wierszach 55, 56, 57 i 58. 41. W wierszu 55 należy podać zobowiązania z tytułu pożyczek zabezpieczonych, o których mowa w § 2 ust. 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 42. W wierszu 56 należy podać zobowiązania wobec akcjonariuszy powstałe w wyniku objęcia i opłacenia przez nich akcji. Pozycję tę wykazuje się do momentu rejestracji podwyższenia kapitału. 43. W wierszu 57 wykazuje się kwotę zobowiązań podporządkowanych, w części zakwalifikowanej do pozycji pomniejszającej zobowiązania ogółem, na zasadach, o których mowa w § 2 ust. 6 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. W rachunku zobowiązań łącznych uwzględnia się zobowiązania podporządkowane ujęte według ich wartości nominalnej. Wielkość zobowiązań podporządkowanych powstałych w wyniku zaciągnięcia pożyczki w walutach obcych ustala się z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591 z późniejszymi zmianami). 44. W wierszu 58 podaje się stan zobowiązań z tytułu wpłat na poczet nabycia papierów wartościowych w pierwszej ofercie publicznej lub publicznym obrocie pierwotnym wyłącznie w przypadku zawarcia odpowiedniej umowy z bankiem, o której mowa w § 2 ust. 3 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, lub ustanowienia blokady, o której mowa w § 2 załącznika nr 2 do rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do banków prowadzących działalność maklerską. 45. W wierszu 59 należy podać minimalną stopę zabezpieczenia, o której mowa w § 6 ust. 1 i 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 46. W wierszu 60 wylicza się odchylenie od minimalnej stopy zabezpieczenia, które stanowi różnicę między bieżącą stopą zabezpieczenia wykazaną w wierszu 51 i minimalnym poziomem stopy zabezpieczenia wykazanym w wierszu 59. 47. W wierszu 61 wylicza się wymagany poziom kapitału netto z rachunku stopy zabezpieczenia, dzieląc wielkość wykazaną w wierszu 59 przez 100% i mnożąc otrzymany iloraz przez wielkość zobowiązań łącznych wykazanych w wierszu 52. Dział III Bieżący poziom zaangażowania 48. W wierszu 62 należy podać bieżący poziom zaangażowania, o którym mowa w § 5 pkt 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską, wyliczony jako suma pozycji wykazanych w wierszach 63 i 66. 49. W wierszu 63 należy podać sumę wartości instrumentów finansowych klientów wykazanych w wierszach 64 i 65. Instrumenty finansowe klientów wycenia się według zasad zawartych w odrębnych przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska z wyłączeniem papierów wartościowych klientów zdeponowanych na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą. Papiery wartościowe klientów zdeponowane na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą wyceniane są na podstawie ostatnich dostępnych informacji o cenach rynkowych i według zasad zawartych w przepisach określających obowiązki sprawozdawcze domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską w zakresie wykonywania czynności pośrednictwa w nabywaniu i zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych. 50. W wierszu 64 należy podać wartość instrumentów finansowych klientów zdeponowanych na rachunkach papierów wartościowych klientów oraz wartość instrumentów finansowych klientów zdeponowanych na rachunkach domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską prowadzonych za granicą. Ilości i-tego instrumentu finansowego klientów ustala się na podstawie ewidencji instrumentów finansowych według stanu na koniec dnia, na który sporządzane jest sprawozdanie. 51. W wierszu 65 należy podać wartość instrumentów finansowych klientów, przechowywanych w formie dokumentu. 52. W wierszu 66 należy podać sumę środków pieniężnych klientów wykazanych w wierszach 67 i 68. 53. W wierszu 67 należy podać sumę środków pieniężnych klientów, przechowywanych na rachunkach pieniężnych klientów. 54. W wierszu 68 należy podać sumę pozostałych środków pieniężnych klientów, przechowywanych przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską. 55. W wierszu 69 należy podać współczynnik zaangażowania, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 56. W wierszu 70 należy podać wyliczenie maksymalnego poziomu zaangażowania, będącego iloczynem bieżącej wysokości kapitału netto wykazanej w wierszu 01 i współczynnika zaangażowania wykazanego w wierszu 69. 57. W wierszu 71 wylicza się odchylenie od maksymalnego poziomu zaangażowania, rozumiane jako różnica między maksymalnym poziomem zaangażowania wykazanym w wierszu 70 i bieżącym poziomem zaangażowania wykazanym w wierszu 62. 58. W wierszu 72 należy wyliczyć wymagany poziom kapitału netto z rachunku poziomu zaangażowania jako iloraz bieżącego poziomu zaangażowania wykazanego w wierszu 62 i współczynnika zaangażowania wykazanego w wierszu 69. Dział IV Wskaźnik należności 59. W wierszu 73 należy wyliczyć wielkość wskaźnika należności według zasad określonych w załączniku nr 3 do rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 60. W wierszu 74 należy podać wielkość należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od klientów z tytułu zawartych, a jeszcze nie opłaconych przez klientów transakcji papierów wartościowych. W wierszu tym nie należy uwzględniać należności od klientów z tytułu udzielonych pożyczek papierów wartościowych lub pożyczek środków pieniężnych na zakup papierów wartościowych. 61. W wierszu 75 należy podać sumę wartości ustanowionych przez poszczególnych klientów zabezpieczeń zapłaty należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską, o których mowa w przepisach określających tryb i warunki postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych, z tytułu nieopłaconych przez tych klientów transakcji, z których powstały należności uwzględnione w wierszu 74. Jeżeli wartość zabezpieczenia dla poszczególnego klienta jest wyższa od należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską od tego klienta, to w sumie wartości zabezpieczeń uwzględnia się zabezpieczenie w wysokości należności. CZĘŚĆ B Dział V Suma limitów należności przyznanych poszczególnym klientom 62. W wierszu 76 należy podać sumę limitów maksymalnej wysokości należności od klientów z tytułu zawartych transakcji, przyznanych poszczególnym klientom przez dom maklerski lub bank prowadzący działalność maklerską, o których mowa w przepisach określających tryb i warunki postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 63. W wierszu 77 należy podać wielkość środków własnych na prowadzenie działalności, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzeń o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską. 64. W wierszu 78 należy podać różnicę między wielkością środków własnych wykazaną w wierszu 77 a jedną czwartą sumy limitów maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską wykazanej w wierszu 76. Dział VI Liczba prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów 65. W wierszu 79 należy podać liczbę prowadzonych rachunków papierów wartościowych klientów dla papierów wartościowych znajdujących się w publicznym obrocie, ustaloną na koniec ostatniego dnia okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Dział VII Zobowiązania ogółem 66. W wierszu 80 należy podać wartość zobowiązań ogółem będących sumą pozycji wykazanych w wierszach 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88 i 89. 67. W wierszu 81 należy wyliczyć wielkość zobowiązań wobec klientów. 68. W wierszu 82 należy wyliczyć wielkość zobowiązań wobec innych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 69. W wierszu 83 należy podać zobowiązania wobec rynków regulowanych. 70. W wierszu 84 w zobowiązaniach wobec Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych należy ująć m.in. wielkość zobowiązań z tytułu wpłat na poczet funduszu rozliczeniowego, o którym mowa w art. 143 ustawy. 71. W wierszu 85 należy podać zobowiązania wobec emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających. 72. W wierszu 86 należy podać zobowiązania wobec banku rozliczeniowego. 73. W wierszu 87 należy podać pełną wielkość zobowiązań podporządkowanych. 74. W wierszu 88 należy podać zobowiązania wydzielonej organizacyjnie i finansowo jednostki banku prowadzącego działalność maklerską wobec macierzystego banku. Pozycja ta nie występuje w sprawozdaniach domów maklerskich. 75. W wierszach od 90 do 93 należy podać wielkości zobowiązań ustalone dla wykazywanych pozycji. Dział VIII Nabywanie lub sprzedaż papierów wartościowych we własnym imieniu i na własny rachunek 76. W wierszach od 95 do 99 należy podać wielkości ustalone dla wymienionych pozycji według zasad i wzorów zawartych w przepisach określających szczególne zasady rachunkowości domów maklerskich i jednostek organizacyjnych banków, w ramach których prowadzona jest działalność maklerska. 77. W wierszu 95 wykazuje się wynik z operacji operacyjnymi i handlowymi papierami wartościowymi. Obliczany jest on jako różnica sumy przychodów: a) ze sprzedaży netto operacyjnych i handlowych papierów wartościowych, b) z dywidend i innych udziałów w zyskach, c) z odsetek, d) pozostałych przychodów, i sumy kosztów: a) kosztów nabycia sprzedanych papierów wartościowych, b) korekt aktualizujących wartość, c) pozostałych kosztów. 78. W wierszu 96 wykazuje się wynik z operacji lokacyjnymi papierami wartościowymi i udziałami oraz jednostkami uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych. Obliczany jest on jako różnica sumy przychodów: a) ze sprzedaży i umorzenia netto lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów oraz jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych, b) z dywidend i innych udziałów w zyskach, c) z odsetek, d) korekt aktualizujących wartość, e) pozostałych przychodów, i sumy kosztów: a) nabycia sprzedanych papierów wartościowych i udziałów oraz umorzenia jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych i inwestycyjnych, b) korekt aktualizujących wartość, c) pozostałych kosztów. 79. Wartość instrumentów finansowych wymienionych w wierszach od 97 do 99 powinna być ustalana według zasad przedstawionych w pkt 23 instrukcji bez uwzględnienia wag. Dział IX Wynik finansowy netto 80. W wierszach od 100 do 107 należy podać wielkości ustalone dla wykazywanych pozycji. 81. Organizacyjnie i finansowo wydzielone jednostki banku prowadzącego działalność maklerską będące płatnikami podatku dochodowego uwzględniają przy obliczaniu w wierszu 100 wyniku finansowego netto wielkość podatku dochodowego. 82. W wierszu 103 należy podać wielkość zysku z tytułu otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, w tym także z kontraktów terminowych zawartych w ostatnim dniu miesiąca, oraz z tytułu kontraktów po dniu ich zamknięcia lub wygaśnięcia według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. 83. W wierszu 104 należy podać wielkość straty z tytułu otwartych we własnym imieniu i na własny rachunek pozycji kontraktów terminowych, w tym także z kontraktów terminowych zawartych w ostatnim dniu miesiąca, oraz z tytułu kontraktów po dniu ich zamknięcia lub wygaśnięcia według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Dział X Relacja środków własnych i wybranych zobowiązań 84. W wierszu 108 należy wyliczyć relację, o której mowa w § 13 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 85. W wierszu 109 należy podać środki własne, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich. 86. W wierszu 110 należy podać sumę pozycji wykazywanych w wierszach 87, 90, 91, 92. Dział XI Odchylenie środków własnych od wybranych pozycji 87. W wierszu 111 należy wyliczyć odchylenie środków własnych, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzenia o środkach własnych w odniesieniu do domów maklerskich, od trzykrotności różnicy między sumą nie pokrytej straty z lat ubiegłych i straty z bieżącej działalności a sumą kapitału zapasowego i kapitałów rezerwowych. Dział XII Liczba punktów obsługi klientów 88. W wierszu 112 należy podać liczbę punktów obsługi klientów domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność maklerską według stanu na ostatni dzień okresu objętego sprawozdaniem miesięcznym. Załącznik nr 2 PÓŁROCZNE SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI DOMU (BIURA) MAKLERSKIEGO I FUNKCJONOWANIA NADZORU WEWNĘTRZNEGO PRN-01 Okres sprawozdawczy: od .......... do .......... 1. Podstawowe informacje o domu (biurze) maklerskim 1.1. Podać liczbę pracowników zatrudnionych w domu (biurze) maklerskim na początku i końcu okresu sprawozdawczego z rozróżnieniem na pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę i innych umów (zlecenie, umowa o dzieło). 1.2. Podać liczbę pracowników domu (biura) maklerskiego, z którymi rozwiązano umowę o pracę w okresie sprawozdawczym. 1.3. Podać listę pracowników domu (biura) maklerskiego, z którymi rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, w okresie sprawozdawczym, wraz z uzasadnieniem przyczyn rozwiązania umowy, jeżeli dotyczyły one działalności domu (biura) maklerskiego. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Data zwolnienia Przyczyny zwolnienia 1.4. Podać listę punktów obsługi klientów, w których zatrudniony jest makler papierów wartościowych. Przedstawione dane powinny zawierać zmiany w liczbie punktów obsługi klienta w okresie sprawozdawczym. 1.5. Podać listę punktów obsługi klientów, w których, w okresie sprawozdawczym, klienci mieli możliwość uczestniczenia w dodatkowej ofercie specjalisty skierowanej do członków giełdy, wraz ze zmianami ich liczby w okresie sprawozdawczym. 2. Jedno lub wieloosobowe stanowisko inspektora nadzoru 2.1. Podać skład osobowy zespołu wykonującego czynności inspekcji wewnętrznej (inspektorów nadzoru) na koniec okresu sprawozdawczego. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Zatrudniony od (do) 2.2. Czy istnieje rejestr oraz dokumentacja przeprowadzonych kontroli? Tak Nie 2.3. Podać liczbę, przedmiot, miejsce i daty kontroli przeprowadzonych w okresie sprawozdawczym przez zespół wykonujący czynności inspekcji wewnętrznej. 3. Organizacja, sposób przeprowadzania i kontrola operacji dokonywanych bezpośrednio z klientami. 3.1. Otwieranie rachunków papierów wartościowych i pieniężnych klientów. 3.1.1. Podać listę osób upoważnionych do zawierania z klientami umów o świadczenie usług brokerskich, na koniec okresu sprawozdawczego, łącznie ze zmianami dotyczącymi listy ww. osób w okresie sprawozdawczym. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 3.1.2. Czy jest prowadzony rejestr obejmujący pełnomocnictwa udzielone przez klientów pracownikom domu (biura) maklerskiego? Tak Nie 3.13. Czy jest prowadzony rejestr obejmujący pełnomocnictwa udzielone pracownikom domu (biura) maklerskiego przez dom (biuro) maklerski (e)? Tak Nie 3.1.4. Podać listę osób upoważnionych do decydowania o przyznaniu klientowi określonego sposobu dokonywania zapłaty, o którym mowa w przepisach określających zasady, tryb i warunki postępowania domów maklerskich przy zawieraniu transakcji i dokonywaniu rozliczeń, w podziale na sposoby dokonywania zapłaty w okresie sprawozdawczym łącznie ze zmianami listy ww. osób w tym okresie. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 3.1.5. Podać listę osób upoważnionych da decydowania o ustaleniu dla klientów limitów maksymalnej wysokości należności domu (biura) maklerskiego od klienta z tytułu zawartych transakcji, o których mowa w przepisach określających zasady, tryb i warunki postępowania domów maklerskich przy zawieraniu transakcji i dokonywaniu rozliczeń, w okresie sprawozdawczym, łącznie ze zmianami listy ww. osób w tym okresie. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 3.1.6. Podać rodzaje zabezpieczeń transakcji kupna papierów wartościowych stosowanych przez klientów domu (biura) maklerskiego. 3.1.7. Podać liczbę klientów, z którymi w okresie sprawozdawczym zawarto umowy o świadczenie usług brokerskich, na podstawie których klienci mogą składać zlecenia kupna papierów wartościowych bez posiadania pokrycia na rachunku pieniężnym i bez stosowania zabezpieczeń. 3.1.8. Podać liczbę klientów, którym w okresie sprawozdawczym na skutek nieopłacenia w terminie papierów wartościowych zawieszono na okres co najmniej 6 miesięcy prawo do składania zleceń kupna papierów wartościowych bez 100% pokrycia na rachunku pieniężnym. 3.19. Podać liczbę przypadków odnośnie sytuacji określonej w pkt 3.1.8. dotyczących pracowników oraz członków organów domu maklerskiego (pracowników biura maklerskiego). 4. Organizacja, sposób przeprowadzania i kontrola operacji dokonywanych we własnym imieniu i na własny rachunek 4.1. Wskazać osoby upoważnione do nabywania lub sprzedaży papierów wartościowych w imieniu i na rachunek domu (biura) maklerskiego w okresie sprawozdawczym wraz z podaniem od kiedy do kiedy w okresie sprawozdawczym dana osoba posiadała upoważnienie. Rodzaj działalności: Imię i nazwisko Pełniona funkcja Czy posiada licencję maklerską? - realizacja zadań związanych z organizacją rynku regulowanego: * specjalista * organizator rynku na CTO, * animator, * inne, - nabywanie lub zbywanie papierów wartościowych na własny rachunek w celu realizacji umów o subemisje usługowe, - nabywanie lub zbywanie papierów wartościowych na własny rachunek w celu realizacji umów o subemisje inwestycyjne, - nabywanie i zbywanie papierów wartościowych na własny rachunek oraz zarządzanie własnym pakietem papierów wartościowych. 4.2. W przypadku osób, które w okresie sprawozdawczym przestały pełnić funkcje określone w pkt 4.1. podać przyczyny zaprzestania wykonywania tej funkcji, o ile związane one były z działalnością, o której mowa w pkt 4.1. 5. Prowadzenie ksiąg rachunkowych i ewidencja papierów wartościowych 5.1. Wskazać osoby zatrudnione w okresie sprawozdawczym w komórce organizacyjnej prowadzącej księgi rachunkowe domu (biura) maklerskiego. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Forma prawna zatrudnienia 5.2. Wskazać osobę bezpośrednio nadzorującą prowadzenie ksiąg rachunkowych domu (biura) maklerskiego. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 5.3. Wskazać osoby zatrudnione w okresie sprawozdawczym w komórce organizacyjnej prowadzącej ewidencję papierów wartościowych w domu (biurze) maklerskim. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Forma prawna zatrudnienia 5.4. Wskazać osobę bezpośrednio nadzorującą prowadzenie ewidencji papierów wartościowych w domu (biurze) maklerskim. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 6. Zasady postępowania z informacjami poufnymi. 6.1. Podać listę papierów wartościowych, w stosunku do których dom (biuro) maklerski(e) wykonywał(o) w okresie sprawozdawczym następujące funkcje: - podmiotu sporządzającego prospekt emisyjny - podmiotu oferującego (organizator konsorcjum) - uczestnika konsorcjum, - subemitenta usługowego, - subemitenta inwestycyjnego. 6.2. Podać listę papierów wartościowych, dla których dom (biuro) maklerski(e) wykonywał(o) czynności związane z organizacją rynku regulowanego. * specjalista, * organizator rynku na CTO, * animator * inne, 6.3. Podać sposoby zabezpieczenia pomieszczeń, w których dostępne są informacje poufne lub stanowiące informację zawodową. 6.4. Podać sposoby zabezpieczeń i przechowywania dokumentów, projektów takich dokumentów i ich kopii oraz nośników informacji, zawierających informacje poufne lub stanowiące tajemnicę zawodową. 6.5. Podać sposoby zabezpieczeń systemów informatycznych lub systemów przetwarzania danych domu (biura) maklerskiego, przed dostępem do nich osób nie upoważnionych. 6.6. Podać ile razy w okresie sprawozdawczym pracownicy zgłaszali inspektorowi nadzoru fakt utraty dokumentu, projektu dokumentu, jego kopii lub innego nośnika informacji, zawierającego informację poufną lub tajemnicę zawodową. Wskazać wyniki postępowania wyjaśniającego. 6.7. Podać listę pracowników domu (biura) maklerskiego, którzy w okresie sprawozdawczym otworzyli rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny w domu (biurze) maklerskim (w przypadku pierwszego sprawozdania podać listę pracowników, którzy otworzyli ww. rachunki na dzień sporządzenia sprawozdania). Imię i nazwisko Pełniona funkcja 6.8. Podać lisię pracowników domu (biura) maklerskiego, którzy w okresie sprawozdawczym otworzyli rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny w innym domu maklerskim (w przypadku pierwszego sprawozdania podać listę pracowników, którzy otworzyli ww. rachunki na dzień sporządzenia sprawozdania). Imię i nazwisko Pełniona funkcja 6.9. Podać listę pracowników domu (biura) maklerskiego mających dostęp do informacji poufnych lub stanowiących tajemnicę zawodową, którzy ustanowili pełnomocnictwa do dysponowania swoim rachunkiem papierów wartościowych i rachunkiem pieniężnym w okresie sprawozdawczym, z wyodrębnieniem pełnomocnictw umożliwiających składanie zleceń sprzedaży papierów wartościowych. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 6.10. Podać listę pracowników domu (biura) maklerskiego mających dostęp do informacji poufnych lub stanowiących tajemnicę zawodową, którzy przyjęli pełnomocnictwo (z wyjątkiem pełnomocnictw służbowych, tj. pełnomocnictw do przyjmowania dyspozycji za pomocą urządzeń technicznych oraz pełnomocnictw wynikających z umów o zarządzanie pakietem papierów wartościowych na zlecenie) od klienta domu maklerskiego dotyczące złożenia zlecenia kupna lub sprzedaży papierów wartościowych. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 6.11. Czy pracownicy domu (biura) maklerskiego zostali przeszkoleni w zakresie obowiązujących w domu maklerskim zasad ochrony informacji poufnych? Tak Nie 6.13. Podać datę ostatniego szkolenia pracowników domu (biura) maklerskiego w zakresie przestrzegania zasad dotyczących informacji poufnych i liczbę osób objętych szkoleniem. 7. Zabezpieczenie i archiwizacja dokumentów związanych z prowadzoną działalnością domu (biura) maklerskiego. 7.1. Wskazać miejsca i adresy archiwizowania dokumentów związanych z działalnością, o której mowa w pkt 7, w podziale na rodzaje archiwów, a także osoby odpowiedzialne za prowadzenie archiwów i formę prawną zatrudnienia tych osób. 7.2. Czy sporządzono pisemne procedury zabezpieczenia i archiwizacji dokumentów związanych z prowadzoną działalnością domu (biura) maklerskiego? Tak Nie 7.2.1. Jeśli odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 7.2. brzmi "tak", przesłać w formie załącznika ww. procedury, o ile nie były wcześniej przesłane. Należy wskazać datę i tryb wprowadzenia procedur. W pozostałych przypadkach przesłać w formie załącznika zmiany wprowadzone w procedurach, wskazać daty i tryb ich wprowadzenia. 7.3. Określić rodzaje prowadzonych archiwów i formy archiwizacji dokumentów (przy sporządzaniu kolejnych sprawozdań należy podać rodzaje prowadzonych archiwów i formy archiwizacji dokumentów tylko o ile uległy one zmianie w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego). 7.4. Określić, na jakich nośnikach informacji przechowywane są kopie systemów komputerowych i baz danych. 7.5. Określić sposoby zabezpieczenia archiwizowanych dokumentów przed dostępem do nich osób niepowołanych lub przed zniszczeniem. 7.6. Czy istnieje aktualny rejestr wejść do archiwum? Tak Nie 7.7. Czy pobór dokumentów z archiwum podlega rejestracji? Tak Nie 8. Systemy operacyjne, oprogramowanie standardowe oraz systemy użytkowe eksploatowane w domu (biurze) maklerskim. 8.1. Wymienić eksploatowane w okresie sprawozdawczym w domu (biurze) maklerskim systemy operacyjne, użytkowe i oprogramowanie służące do zawierania, rozliczania i ewidencjonowania transakcji, w podziale na poszczególne komórki organizacyjne domu (biura) maklerskiego (przy sporządzaniu kolejnych sprawozdań należy wymienić te systemy i oprogramowanie, tylko o ile uległy one zmianie w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego). 8.2. Podać skład zespołu informatyków. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Forma prawna zatrudnienia 8.2.1. Wskazać administratora sieci informatycznej w domu (biurze) maklerskim. Imię i nazwisko Forma prawna zatrudnienia 8.3. Podać standardy i produkty, stosowane dla połączeń zdalnych pomiędzy centralą domu (biura) maklerskiego a punktami obsług klienta i oddziałami domu (biura) maklerskiego. 8.4. Czy opracowano zasady zabezpieczeń i dokonywania zmian w systemach informatycznych domu (biura) maklerskiego? Tak Nie 8.5. Czy w okresie sprawozdawczym doszło do awarii w systemach informatycznych domu (biura) maklerskiego? Jeśli tak - podać datę, opisać przyczyny i skutki tej awarii oraz działania podjęte w celu zapobieżenia takim awariom w przyszłości. Podpisy osób sporządzających i zatwierdzających sprawozdanie Załącznik nr 3 PÓŁROCZNE SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI BANKU PROWADZĄCEGO RACHUNKI PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH I FUNKCJONOWANIA NADZORU WEWNĘTRZNEGO PRN-02 Okres sprawozdawczy: od .......... do .......... 1. Podstawowe informacje o banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych 1.1. Podać liczbę pracowników zatrudnionych w jednostce organizacyjnej banku prowadzącej rachunki papierów wartościowych (zwanej dalej jednostką banku) na początku i końcu okresu sprawozdawczego z rozróżnieniem na pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę i innych umów (zlecenie, umowa o dzieło). 1.2. Podać liczbę pracowników jednostki banku, z którymi rozwiązano umowę o pracę w okresie sprawozdawczym. 1.3. Podać listę pracowników jednostki banku, z którymi rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, w okresie sprawozdawczym, wraz z uzasadnieniem przyczyn rozwiązania umowy, jeżeli dotyczyły one działalności jednostki banku. Imię i nazwisko Stanowisko służbowe Data zwolnienia Przyczyny zwolnienia 2. Jedno- lub wieloosobowe stanowisko inspektora nadzoru 2.1. Podać skład osobowy zespołu wykonującego czynności inspekcji wewnętrznej (inspektorów nadzoru) na koniec okresu sprawozdawczego. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Zatrudniony od (do) 2.2. Czy istnieje rejestr oraz dokumentacja przeprowadzonych kontroli? Tak Nie 23. Podać liczbę, przedmiot, miejsce i daty kontroli przeprowadzonych w okresie sprawozdawczym przez zespól wykonujący czynności inspekcji wewnętrznej. 3. Organizacja, sposób przeprowadzania i kontrola operacji dokonywanych bezpośrednio z klientami 3.1. Otwieranie rachunków papierów wartościowych i pieniężnych klientów 3.1.1. Podać listę osób upoważnionych do zawierania z klientami umów o otwarcie rachunku papierów wartościowych, na koniec okresu sprawozdawczego, łącznie ze zmianami dotyczącymi listy ww. osób w okresie sprawozdawczym. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 3.1.2. Czy jest prowadzony rejestr obejmujący pełnomocnictwa udzielone przez klientów pracownikom jednostki banku? Tak Nie 3.13. Czy jest prowadzony rejestr obejmujący pełnomocnictwa udzielone pracownikom jednostki banku przez jednostkę banku? Tak Nie 4. Prowadzenie ksiąg rachunkowych i ewidencja papierów wartościowych 4.1. Wskazać osoby zatrudnione w okresie sprawozdawczym w komórce organizacyjnej prowadzącej ewidencję papierów wartościowych w jednostce banku. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Forma prawna zatrudnienia 4.2. Wskazać osobę bezpośrednio nadzorującą prowadzenie ewidencji papierów wartościowych w jednostce banku. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 5. Zasady postępowania z informacjami poufnymi 5.1. Podać sposoby zabezpieczenia pomieszczeń, w których dostępne są informacje poufne lub stanowiące informację zawodową. 5.2. Podać sposoby zabezpieczeń i przechowywania dokumentów, projektów takich dokumentów i ich kopii oraz nośników informacji, zawierających informacje poufne lub stanowiące tajemnicę zawodową. 5.3. Podać sposoby zabezpieczeń systemów informatycznych lub systemów przetwarzania danych jednostki banku przed dostępem do nich osób nie upoważnionych. 5.4. Podać, ile razy w okresie sprawozdawczym pracownicy zgłaszali inspektorowi nadzoru fakt utraty dokumentu, projektu dokumentu, jego kopii lub innego nośnika informacji, zawierającego informację poufną lub tajemnicę zawodową. Wskazać wyniki postępowania wyjaśniającego. 5.5. Podać listę pracowników jednostki banku, którzy w okresie sprawozdawczym otworzyli rachunek papierów wartościowych i rachunek pieniężny w domu maklerskim (w przypadku pierwszego sprawozdania podać listę pracowników, którzy otworzyli ww. rachunki na dzień sporządzenia sprawozdania). Imię i nazwisko Pełniona funkcja 5.6. Podać listę pracowników jednostki banku mających dostęp do informacji poufnych lub stanowiących tajemnicę zawodową, którzy ustanowili pełnomocnictwa do dysponowania swoim rachunkiem papierów wartościowych i rachunkiem pieniężnym w okresie sprawozdawczym, z wyodrębnieniem pełnomocnictw umożliwiających składanie zleceń sprzedaży papierów wartościowych. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 5.7. Podać listę pracowników jednostki banku mających dostęp do informacji poufnych lub stanowiących tajemnicę zawodową, którzy przyjęli pełnomocnictwo od klienta jednostki banku dotyczące złożenia zlecenia kupna lub sprzedaży papierów wartościowych. Imię i nazwisko Pełniona funkcja 5.8. Czy pracownicy jednostki banku zostali przeszkoleni w zakresie obowiązujących w jednostce banku zasad ochrony informacji poufnych? Tak Nie 5.9. Podać datę ostatniego szkolenia pracowników jednostki banku w zakresie przestrzegania zasad dotyczących informacji poufnych i liczbę osób objętych szkoleniem. 6. Zabezpieczenie i archiwizacja dokumentów związanych z prowadzoną działalnością jednostki banku 6.1. Wskazać miejsca i adresy archiwizowania dokumentów związanych z działalnością, o której mowa w pkt 6, rodzaje prowadzonych archiwów, a także osoby odpowiedzialne za prowadzenie archiwów oraz formę prawną zatrudnienia tych osób. 6.2. Czy sporządzono pisemne procedury zabezpieczenia i archiwizacji dokumentów związanych z prowadzoną działalnością jednostki banku? Tak Nie 6.2.1. Jeśli odpowiedź na pytanie zawarte w pkt 6.2. brzmi. "tak", przesłać w formie załącznika ww. procedury, o ile nie były wcześniej przesłane. Należy wskazać datę i tryb wprowadzenia procedur. W pozostałych przypadkach przesłać w formie załącznika zmiany wprowadzone w procedurach, wskazać daty i tryb ich wprowadzenia. 6.3. Określić rodzaje prowadzonych archiwów i formy archiwizacji dokumentów (przy sporządzaniu kolejnych sprawozdań należy podać rodzaje prowadzonych archiwów i formy archiwizacji dokumentów tylko o ile uległy one zmianie w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego). 6.4. Określić, na jakich nośnikach informacji przechowywane są kopie systemów komputerowych i baz danych. 6.5. Określić sposoby zabezpieczenia archiwizowanych dokumentów przed dostępem do nich osób niepowołanych lub przed zniszczeniem. 6.6. Czy istnieje aktualny rejestr wejść do archiwum? Tak Nie 6.7. Czy pobór dokumentów z archiwum podlega rejestracji? Tak Nie 7. Systemy operacyjne, oprogramowanie standardowe oraz systemy użytkowe eksploatowane w jednostce banku. 7.1. Wymienić eksploatowane w okresie sprawozdawczym w jednostce banku systemy operacyjne, użytkowe i oprogramowanie służące do rozliczania i ewidencjonowania transakcji, w podziale na poszczególne komórki organizacyjne jednostki banku (przy sporządzaniu kolejnych sprawozdań należy wymienić te systemy i oprogramowanie, tylko o ile uległy one zmianie w stosunku do poprzedniego okresu sprawozdawczego). 7.2. Podać skład zespołu informatyków. Imię i nazwisko Pełniona funkcja Forma prawna zatrudnienia 7.2.1. Wskazać administratora sieci informatycznej w jednostce banku. Imię i nazwisko Forma prawna zatrudnienia 7.4. Czy opracowano zasady zabezpieczeń i dokonywania zmian w systemach informatycznych jednostki banku? Tak Nie 7.5. Czy w okresie sprawozdawczym doszło do awarii w systemach informatycznych jednostki banku? Jeśli tak - podać datę, opisać przyczyny i skutki tej awarii oraz działania podjęte w celu zapobieżenia takim awariom w przyszłości. Podpisy osób sporządzających i zatwierdzających sprawozdanie Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. (Dz. U. Nr 163, poz. 1159) Na podstawie art. 60 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: Rozdział I Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa tryb i warunki postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych przy: 1) zawieraniu transakcji i dokonywaniu rozliczeń, 2) prowadzeniu ewidencji i archiwizacji transakcji, 3) ustanawianiu i realizacji zabezpieczeń spłaty kredytów i pożyczek udzielonych na nabycie papierów wartościowych, 4) zabezpieczaniu wierzytelności na papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 2) domu maklerskim - rozumie się przez to również bank prowadzący działalność maklerską oraz podmiot, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, 3) banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych - rozumie się przez to bank, o którym mowa w art. 57 ustawy, 4) zleceniu klienta - rozumie się przez to umowę, o której mowa w art. 34 ust. 3 ustawy, 5) zleceniu brokerskim - rozumie się przez to zlecenie lub ofertę, a także odpowiedź na ofertę, wystawiane przez dom maklerski na podstawie zlecenia klienta i przekazywane na rynek regulowany w celu realizacji tego zlecenia zgodnie z zasadami obrotu na tym rynku, 6) giełdzie - rozumie się przez to giełdę papierów wartościowych, 7) rynku pozagiełdowym - rozumie się przez to rynek utworzony zgodnie z przepisami art. 111-117 ustawy, 8) sesji - rozumie się przez to sesję giełdową, a także dzień transakcyjny na regulowanym rynku pozagiełdowym, 9) dzień transakcyjny - rozumie się przez to dzień, w którym zgodnie z przepisami dotyczącymi danego rynku regulowanego zawierane są na nim transakcje, 10) prawie do otrzymania papieru wartościowego - rozumie się przez to prawo wynikające z zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 6 ustawy, 11) rejestrze operacyjnym - rozumie się przez to rejestr papierów wartościowych i praw do otrzymania papierów wartościowych, które mogą być przedmiotem zlecenia sprzedaży, przed otwarciem rejestru sesji, o którym mowa w pkt. 12. Liczba papierów wartościowych i praw do otrzymania papierów wartościowych w rejestrze operacyjnym jest równa sumie liczby: a) papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych, z wyłączeniem papierów wartościowych, które byty przedmiotem zawartych, lecz jeszcze nie rozliczonych transakcji sprzedaży i pozostają nadal zapisane na rachunku papierów wartościowych oraz b) praw do otrzymania papierów wartościowych, jeżeli rozliczenie transakcji kupna tych papierów objęte jest systemem, o którym mowa w art. 137 ust. 2 ustawy, 12) rejestrze sesji - rozumie się przez to rejestr papierów wartościowych i praw do otrzymania papierów wartościowych obejmujący liczbę praw i papierów wartościowych zewidencjonowanych w rejestrze operacyjnym: a) pomniejszaną o liczbę papierów wartościowych i praw do ich otrzymania, które byty przedmiotem zawartej na danej sesji transakcji sprzedaży, b) powiększaną o liczbę papierów wartościowych i praw do ich otrzymania, które byty przedmiotem zawartej na danej sesji transakcji kupna, oraz wykaz środków pieniężnych, obejmujących sumę, o której mowa w § 27, powiększaną o środki pieniężne, które będą uzyskane w wyniku zawartych na danej sesji transakcji sprzedaży, i pomniejszane o środki pieniężne, które będą przeznaczone na opłacenie transakcji kupna zawartych na tej sesji, 13) Krajowym Depozycie - rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych SA, 14) dogrywce - rozumie się przez to dodatkową ofertę specjalisty, skierowaną do członków giełdy, 15) uczestniku Krajowego Depozytu - rozumie się przez to podmiot, który zawarł z Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych umowę, o której mowa w art. 129 ustawy. Rozdział II Zawieranie transakcji i dokonywanie rozliczeń Oddział 1 Szczegółowe zasady zawierania umów o świadczenie usług brokerskich § 3. 1. Świadczenie usług brokerskich odbywa się, z zastrzeżeniem § 4 i 5, na podstawie umowy zawartej między domem maklerskim a klientem. Szczegółowe warunki zawarcia i realizacji tej umowy określa regulamin świadczenia usług brokerskich. 2. Regulamin świadczenia usług brokerskich określa w szczególności: 1) tryb i warunki zawierania umowy o świadczenie usług brokerskich, 2) tryb składania i anulowania zleceń kupna i sprzedaży papierów wartościowych, 3) tryb i warunki realizacji zleceń na rynku regulowanym, na którym dom maklerski pośredniczy w obrocie, 4) tryb i warunki uczestniczenia w dogrywce, 5) tryb, warunki i formę ustanawiania pełnomocnictw, 6) tryb i warunki prowadzenia rejestru sesji, 7) terminy, warunki i zasady dokonywania rozliczeń z tytułu zrealizowanych transakcji, 8) sposób i terminy sprawdzania pokrycia zleceń, jeżeli sprawdzenie pokrycia jest przewidziane przez umowę lub przepisy prawa, 9) tryb i warunki dokonywania płatności za nabywane papiery wartościowe oraz wymogi, jakie muszą spełniać klienci, w zależności od sposobu dokonywania płatności, 10) sposób postępowania domu maklerskiego w przypadku, gdy klient nie dostarcza środków pieniężnych w terminach przewidzianych w umowie lub w przepisach prawa, 11) postanowienia zabezpieczające interesy domu maklerskiego w przypadku niewywiązania się klienta z przyjętych zobowiązań, a także sposoby zaspokajania roszczeń domu maklerskiego z papierów wartościowych i środków pieniężnych, zapisanych na rachunkach prowadzonych dla klienta, 12) sposoby i terminy wnoszenia przez klientów opłat i prowizji związanych z usługami wykonywanymi na rzecz klientów w związku z umową o świadczenie usług brokerskich oraz tryb określania ich wysokości, 13) sposoby doręczania klientowi potwierdzenia zawarcia transakcji, 14) sposoby i terminy załatwiania reklamacji składanych przez klientów, 15) tryb i warunki wypowiedzenia oraz rozwiązania umowy, 16) tryb, terminy i warunki zmiany regulaminu, a także sposób informowania klientów o tych zmianach, 17) tryb składania dyspozycji kupna lub sprzedaży papierów wartościowych za pomocą telefonu oraz innych urządzeń technicznych, warunki składania takich dyspozycji oraz sposób identyfikacji osoby składającej dyspozycję, 18) warunki udzielania nieodpłatnych rekomendacji przez maklerów oraz zakres odpowiedzialności domu maklerskiego za szkody powstałe wskutek zastosowania się klienta do rekomendacji, 19) kryteria ustalania kolejności udzielania pożyczek papierów wartościowych klientom oraz zaciągania pożyczek od klientów w przypadku, gdy: a) popyt na papiery wartościowe jest większy od liczby papierów wartościowych, które mogą być przedmiotem pożyczek, b) liczba papierów wartościowych, które mogą być przedmiotem pożyczek, jest większa od zapotrzebowania na te papiery, 20) tryb i warunki wystawiania na podstawie zlecenia klienta więcej niż jednego zlecenia brokerskiego bądź wskazanie, że ten tryb i warunki podlegają uregulowaniu w umowie z klientem, 21) tryb i warunki zawierania oraz realizacji umowy o świadczenie usług brokerskich w zakresie praw pochodnych, jeżeli nie są one przedmiotem regulacji odrębnego regulaminu świadczenia usług brokerskich w zakresie praw pochodnych, 22) tryb i warunki zawierania oraz realizacji umowy o świadczenie usług polegających na pośrednictwie w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, jeżeli nie są one przedmiotem regulacji odrębnego regulaminu, 23) tryb i warunki otwierania, prowadzenia i zamykania rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, jeżeli nie są one przedmiotem regulacji odrębnego regulaminu. 3. Przepisy ust. 2 pkt 6 i 17-23 stosuje się, jeżeli dom maklerski prowadzi działalność, o której mowa w tych przepisach. 4. Postanowienia dotyczące świadczenia usług na danym rynku regulowanym mogą być przedmiotem odrębnego regulaminu. § 4. 1. W przypadku gdy świadczenie usług brokerskich w zakresie praw pochodnych związane jest z obowiązkiem wnoszenia przez klienta depozytu zabezpieczającego, świadczenie takich usług wymaga zawarcia między domem maklerskim a klientem umowy w tym zakresie. Warunki zawarcia i realizacji tej umowy określa, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2 pkt 21, regulamin świadczenia usług brokerskich w zakresie praw pochodnych. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, albo regulamin, o którym mowa w § 3, określa w szczególności: 1) tryb i warunki zawierania umowy z klientem, 2) sposoby ustalania wysokości depozytu zabezpieczającego oraz tryb informowania klienta o zmianie jego wysokości, 3) sposoby i tryb wnoszenia depozytu zabezpieczającego i jego uzupełniania, 4) tryb przekazywania przez dom maklerski żądania uzupełnienia zabezpieczenia do poziomu określonego umową i odpowiednimi przepisami, 5) sposób postępowania domu maklerskiego w przypadku niewniesienia lub nieuzupełnienia przez klienta zabezpieczenia lub w przypadku przekroczenia limitów zaangażowania, określonych przez Krajowy Depozyt lub podmiot organizujący rynek, 6) tryb i warunki rozwiązania umowy o świadczenie usług brokerskich w zakresie praw pochodnych, 7) terminy i sposoby wnoszenia przez klientów opłat i prowizji za wykonywanie usług w zakresie praw pochodnych oraz tryb określania ich wysokości, 8) tryb, terminy i warunki zmiany regulaminu, a także sposób informowania klientów o tych zmianach. 3. Przed podpisaniem umowy, o której mowa w ust. 1, dom maklerski ma obowiązek uzyskać od klienta informację o Numerze Identyfikacji Klienta w Krajowym Depozycie, jeżeli klient posiada już taki numer. 4. Dom maklerski określi wymagania finansowe, jakie musi spełniać klient, aby móc za pośrednictwem domu maklerskiego dokonywać transakcji prawami pochodnymi, jeżeli związane jest to z obowiązkiem wnoszenia depozytu zabezpieczającego przez klienta. Dom maklerski uzależni podpisanie umowy, o której mowa w ust. 1, od uprzedniego uzyskania od klienta pisemnego oświadczenia o jego sytuacji finansowej. § 5. 1. Świadczenie usług polegających na pośrednictwie w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych, będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, wymaga zawarcia w tym zakresie umowy między domem maklerskim a klientem. Warunki zawarcia i realizacji tej umowy określa, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2 pkt. 22, regulamin świadczenia usług w zakresie pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, albo regulamin, o którym mowa w § 3, określa w szczególności: 1) tryb i warunki zawierania umowy o świadczenie usług pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, 2) tryb składania i anulowania zleceń kupna i sprzedaży papierów wartościowych, 3) terminy i sposoby informowania klienta o zawarciu transakcji, 4) sposoby rejestrowania przez dom maklerski nabytych papierów wartościowych, 5) terminy i sposoby informowania klienta o stanie posiadania papierów wartościowych, będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, oraz środków pieniężnych, 6) określenie sposobu składania przez klienta dyspozycji dotyczących realizacji praw majątkowych i niemajątkowych związanych z nabytymi przez klienta papierami wartościowymi, 7) sposoby i tryb przekazywania klientom informacji na temat praw przysługujących im do papierów wartościowych, będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, oraz informacji na temat przepisów i zwyczajów obowiązujących na danym rynku zagranicznym, 8) sposoby informowania klientów o wyborze zagranicznego podmiotu przechowującego papiery wartościowe oraz zagranicznego podmiotu świadczącego usługi brokerskie, 9) tryb, warunki i formę ustanawiania pełnomocnictw, 10) terminy, warunki i sposoby dokonywania rozliczeń z tytułu zrealizowanych transakcji, 11) sposoby i terminy sprawdzania pokrycia zleceń, jeżeli sprawdzenie pokrycia jest przewidziane przez umowę lub przepisy prawa, 12) sposoby dokonywania płatności za nabywane papiery wartościowe oraz warunki, jakie muszą spełniać klienci, w zależności od sposobu płatności, 13) sposób postępowania domu maklerskiego w przypadku, gdy klient nie dostarcza środków pieniężnych w terminach przewidzianych w umowie lub przepisach prawa, 14) postanowienia zabezpieczające interesy domu maklerskiego w przypadku niewywiązania się klienta z przyjętych zobowiązań, 15) sposoby i terminy wnoszenia przez klientów opłat i prowizji związanych z umową o świadczenie usług w zakresie pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych, będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych, oraz tryb określania ich wysokości, 16) sposoby i terminy załatwiania reklamacji składanych przez klientów, 17) tryb i warunki wypowiedzenia oraz rozwiązania umowy, 18) tryb, terminy i warunki zmiany regulaminu, a także sposób informowania klientów o tych zmianach, 19) sposób informowania klienta o zasadach przechowywania nabytych papierów wartościowych przez zagraniczny podmiot oraz o zmianach tych zasad. § 6. 1. Prowadzenie rachunku papierów wartościowych oraz rachunku pieniężnego przez dom maklerski, a także prowadzenie rachunku papierów wartościowych przez bank odbywa się na podstawie umowy oraz regulaminu prowadzenia rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, z zastrzeżeniem § 3 ust. 2 pkt 23. 2. Regulamin, o którym mowa w ust. 1, albo regulamin, o którym mowa w § 3, określa w szczególności: 1) tryb i warunki zawierania umowy o prowadzenie rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, 2) sposoby wydawania przez klienta dyspozycji co do papierów wartościowych zapisanych na rachunku, 3) sposób naliczania odsetek od środków zgromadzonych na rachunku pieniężnym oraz tryb określania ich wysokości, jeżeli umowa przewiduje oprocentowanie tych środków, 4) sposoby udzielania przez klienta pełnomocnictw do dysponowania papierami wartościowymi oraz środkami pieniężnymi, jak również do zmiany lub wypowiedzenia umowy w imieniu klienta, 5) tryb, warunki i przyczyny ustanawiania lub znoszenia blokady papierów wartościowych oraz praw do otrzymania papierów wartościowych klienta, 6) sposoby postępowania z papierami wartościowymi, na których ustanowiono ograniczone prawo rzeczowe, lub których zbywalność jest ograniczona, 7) sposoby postępowania z papierami wartościowymi stanowiącymi przedmiot zabezpieczenia umowy kredytu lub pożyczki, jeżeli zabezpieczenia nie dokonano w drodze ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego, 8) tryb i warunki przenoszenia papierów wartościowych i środków pieniężnych na rachunki klienta prowadzone przez inny podmiot, 9) terminy i sposoby wnoszenia przez klientów opłat związanych z prowadzeniem rachunków oraz tryb określania ich wysokości, 10) sposób sporządzania i przekazywania klientowi wyciągów z rachunków, 11) tryb i warunki wypowiedzenia umowy o prowadzenie rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego, likwidacji tych rachunków, a także tryb postępowania z papierami wartościowymi, co do których klient nie wydał dyspozycji, 12) tryb, terminy i warunki dokonywania zmian regulaminu, a także sposób informowania klientów o tych zmianach. 3. W przypadku gdy w banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych na rachunku papierów wartościowych mają być również rejestrowane prawa pochodne, regulamin, o którym mowa w ust. 2, określa dodatkowo: 1) sposoby ustalania wielkości depozytu zabezpieczającego oraz tryb informowania klienta o zmianie jego wielkości, 2) sposoby i tryb wnoszenia depozytu zabezpieczającego oraz jego uzupełniania, 3) tryb przekazywania przez bank żądania uzupełnienia zabezpieczenia do poziomu określonego umową i odpowiednimi przepisami, 4) sposób postępowania banku w przypadku niewniesienia lub nieuzupełnienia przez klienta zabezpieczenia lub przekroczenia limitów zaangażowania, określonych przez Krajowy Depozyt lub podmiot organizujący rynek. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, bank ma obowiązek uzyskać od klienta informacje o Numerze Identyfikacji Klienta w Krajowym Depozycie, jeżeli klient posiada już taki numer. 5. Bank określi wymagania finansowe, jakie musi spełniać klient, aby móc dokonywać transakcji prawami pochodnymi, rejestrowanymi na rachunku papierów wartościowych w tym banku. 6. Postanowienia, o których mowa w ust. 3-5, mogą być przedmiotem odrębnego regulaminu. 7. Przepisów ust. 2, dotyczących rachunku pieniężnego, nie stosuje się do banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. § 7. Świadczenie usług brokerskich w zakresie pośrednictwa w sprzedaży pożyczonych papierów wartościowych odbywa się na podstawie odrębnej umowy. § 8. W przypadku zmiany regulaminów, o których mowa w § 3-6, dom maklerski lub bank prowadzący rachunki papierów wartościowych informuje klienta o treści zmiany w takim terminie, aby klient mógł wypowiedzieć umowę z zachowaniem okresu wypowiedzenia, a rozwiązanie umowy nastąpiło przed dniem wejścia w życie zmian. Oddział 2 Prowadzenie rachunków i rejestrów § 9. Dom maklerski, który prowadzi rachunek papierów wartościowych, otwiera dla klienta rejestr operacyjny. Dom maklerski może również otworzyć rejestr sesji. § 10. 1. Dom maklerski nie otwiera rachunku papierów wartościowych dla klienta, gdy nabywane papiery wartościowe będą zapisywane na rachunku tego klienta w banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych lub w Krajowym Depozycie. 2. Rejestrowanie papierów wartościowych odbywa się zgodnie z procedurami Krajowego Depozytu. 3. Na rachunku papierów wartościowych odrębnie rejestrowane są papiery wartościowe służące jako zabezpieczenie wykonania: 1) zobowiązań wynikających z pożyczek papierów wartościowych udzielonych na podstawie odrębnych przepisów, 2) zobowiązań wynikających z pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie papierów wartościowych, 3) zobowiązań wynikających z praw pochodnych, 4) innych zobowiązań przewidzianych w przepisach rozporządzenia. § 11. 1. Dom maklerski dokonuje zapisów w rejestrze sesji na podstawie potwierdzenia realizacji zlecenia kupna lub sprzedaży papierów wartościowych, otrzymanego z giełdy lub rynku pozagiełdowego w czasie sesji, jeżeli dowody ewidencyjne potwierdzające zawarcie transakcji nie są udostępniane bezpośrednio po zawarciu transakcji lub dom maklerski nie przetwarza tych dokumentów na bieżąco. 2. Rejestr sesji otwierany jest przed rozpoczęciem sesji lub w czasie jej trwania. 3. Rejestr sesji jest prowadzony wyłącznie w celu sprawdzenia pokrycia zleceń, gdy obowiązek sprawdzenia przez dom maklerski pokrycia wynika z przepisów prawa lub warunków umowy albo w celu sprawdzenia, czy klient nie przekroczył limitu, o którym mowa w § 25 ust. 3. 4. Rejestr sesji jest zamykany z chwilą zakończenia sesji. § 12. 1. Na wniosek klienta banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych możliwe jest prowadzenie rejestru sesji dla tego klienta. 2. Rejestr sesji, o którym mowa w ust. 1, otwierany jest w domach maklerskich, z którymi klient podpisał umowę o świadczenie usług brokerskich, na zasadach określonych w ust. 3. 3. Początkowy zapis w rejestrze sesji dokonywany jest w wysokości uzgodnionej przez bank prowadzący rachunki papierów wartościowych z klientem i potwierdzonej domowi maklerskiemu przez ten bank. § 13. Dom maklerski zawierający transakcje na zlecenie innego domu maklerskiego będącego uczestnikiem Krajowego Depozytu, przekazuje do niego potwierdzenie realizacji zlecenia w celu dokonania przez ten dom maklerski zapisu w rejestrze sesji. § 14. 1. Dom maklerski nie może wykorzystywać środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach pieniężnych w innym celu niż realizacja zleceń klientów oraz pokrycie opłat i prowizji z tytułu świadczonych klientowi usług lub pokrycie innych zobowiązań klienta wobec domu maklerskiego, wynikających z umów o świadczenie usług przez dom maklerski. 2. Dom maklerski może wykonywać dyspozycje klienta dotyczące jego środków pieniężnych, wyłącznie w celu: 1) nabywania papierów wartościowych, 2) pokrywania opłat i prowizji z tytułu umów zawartych między domem maklerskim i klientem, 3) spłaty pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie papierów wartościowych w publicznym obrocie, 4) wypłaty środków pieniężnych przez klienta, 5) przelewu środków pieniężnych na rachunek bankowy klienta lub na inny rachunek pieniężny klienta. § 15. 1. Na rachunku pieniężnym odrębnie rejestrowane są środki służące jako zabezpieczenie wykonania: 1) zobowiązań wynikających z pożyczek papierów wartościowych udzielonych na podstawie odrębnych przepisów, 2) zobowiązań wynikających z kredytów i pożyczek środków pieniężnych zaciągniętych na nabycie papierów wartościowych, 3) zobowiązań wynikających z praw pochodnych, 4) innych zobowiązań przewidzianych w przepisach rozporządzenia. 2. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą być rejestrowane odrębnie albo łącznie dla poszczególnych grup, pod warunkiem prowadzenia przez dom maklerski dokumentacji pozwalającej na określenie wysokości środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie dla poszczególnych grup. 3. Na rachunku pieniężnym, łącznie ze środkami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, mogą być rejestrowane także środki pieniężne służące jako zabezpieczenie wykonania zobowiązań wynikających z praw majątkowych, o których mowa w art. 97 ustawy. § 16. Środki pieniężne klientów zapisywane są na rachunkach bankowych prowadzonych dla domu maklerskiego odrębnie od środków pieniężnych domu maklerskiego. Środki pieniężne klientów mogą być przedmiotem lokat terminowych. § 17. 1. Zapisów na rachunkach papierów wartościowych oraz zapisów w rejestrach operacyjnych dokonuje się wyłącznie na podstawie dowodów ewidencyjnych, których minimalną zawartość określa Krajowy Depozyt. 2. Zapisów na rachunkach pieniężnych dokonuje się na podstawie dowodów ewidencyjnych, których minimalną zawartość określa Krajowy Depozyt, a także na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów wystawionych zgodnie z odrębnymi przepisami. § 18. Dowody, o których mowa w § 17, mogą być zapisywane lub przekazywane również na elektronicznych nośnikach informacji, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. § 19. Do banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego oddziału, z wyłączeniem przepisów dotyczących prowadzenia rejestru sesji oraz § 10 ust. 1, § 11, § 13-16 i § 17 ust. 2. Oddział 3 Transakcje papierami wartościowymi na rynku regulowanym § 20. 1. Dom maklerski pośredniczy w nabywaniu i zbywaniu papierów wartościowych, realizując pisemne zlecenie klienta, które zawiera w szczególności: 1) imię i nazwisko (firmę lub nazwę) oraz numer rachunku klienta, 2) datę i czas wystawienia, 3) rodzaj, kod i liczbę papierów wartościowych będących przedmiotem zlecenia, 4) przedmiot zlecenia (kupno lub sprzedaż papierów wartościowych), 5) określenie ceny, 6) oznaczenie terminu ważności zlecenia, 7) podpis klienta lub jego pełnomocnika, z zastrzeżeniem ust. 2, 8) w przypadku gdy zlecenie dotyczy zakupu lub sprzedaży papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych - oświadczenie klienta, że zlecenie jest zgodne z przepisami obowiązującego prawa dewizowego. 2. Jeżeli na jednym formularzu złożono więcej niż jedno zlecenie klienta, powinien on zawierać wyraźne określenie liczby zleceń. W takim przypadku wystarczające jest złożenie jednego podpisu klienta lub jego pełnomocnika. 3. Zarządzający cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie może wystawiać jedno zlecenie na rzecz swoich klientów, pod warunkiem że w zleceniu tym określi liczbę kupowanych lub sprzedawanych papierów wartościowych dla poszczególnych klientów oraz sposób postępowania domu maklerskiego w przypadku częściowej realizacji zlecenia. 4. W przypadku zlecenia składanego przez podmiot posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 35 ustawy, zlecenie nie musi zawierać imienia i nazwiska klienta, na którego rachunek dokonywana jest transakcja będąca przedmiotem zlecenia. 5. W przypadku zlecenia umożliwiającego wystawienie na jego podstawie więcej niż jednego zlecenia brokerskiego, zamiast liczby papierów wartościowych można podać maksymalną łączną wartość transakcji, będących wynikiem realizacji zlecenia. 6. Zlecenie może zawierać dodatkowe warunki jego realizacji, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa i regulaminami przeprowadzania transakcji na rynku, na który jest przekazywane. W szczególności dotyczy to zlecenia umożliwiającego wystawianie na jego podstawie więcej niż jednego zlecenia brokerskiego. 7. Zlecenia klientów powinny zawierać odpowiednie oznaczenia, pozwalające na odróżnienie ich od innych zleceń, jeżeli: 1) dotyczą sprzedaży papierów wartościowych pożyczonych przez dom maklerski, 2) przedmiotem ich jest kupno papierów wartościowych za środki pieniężne pożyczone od domu maklerskiego, 3) zawierają klauzulę umożliwiającą wystawianie na ich podstawie więcej niż jednego zlecenia brokerskiego. 8. Na wniosek klienta zlecenia złożone na podstawie rekomendacji domu maklerskiego udzielonej na warunkach określonych w regulaminie świadczenia usług brokerskich powinny zawierać odpowiednie oznaczenia pozwalające na odróżnienie ich od innych zleceń. 9. Upoważniony przez dom maklerski pracownik potwierdza złożenie zlecenia przez klienta poprzez złożenie podpisu na zleceniu klienta. 10. Dom maklerski obowiązany jest do zorganizowania miejsca przyjmowania zleceń klientów w sposób uniemożliwiający wgląd do dokumentów osobom nie upoważnionym. § 21. Na podstawie zlecenia, o którym mowa w § 20, dom maklerski wystawia zlecenie lub zlecenia brokerskie, które przekazywane są na odpowiedni rynek, z wyłączeniem zleceń realizowanych na zasadach określonych w art. 117 ust. 2 ustawy. § 22. 1. Dom maklerski może przyjmować dyspozycje klienta, składane za pomocą telefonu, telefaksu, modemu lub innych urządzeń technicznych, jeżeli przewiduje to umowa o świadczenie usług brokerskich, a klient udzielił pełnomocnictwa do składania na podstawie takich dyspozycji zleceń, o których mowa w § 20. Pełnomocnictwo może być udzielone imiennie wskazanemu pracownikowi domu maklerskiego lub pracownikom danego domu maklerskiego albo temu domowi, według wyboru klienta. 2. Warunkiem przyjmowania dyspozycji za pomocą urządzeń, o których mowa w ust. 1, jest posiadanie odpowiednich zabezpieczeń organizacyjnych lub technicznych zapewniających poufność przekazywanych informacji. § 23. 1. Na podstawie dyspozycji klienta, o której mowa w § 22 ust. 1, upoważniony pracownik domu maklerskiego wystawia zlecenie na zasadach określonych w § 20. Zgodność tego zlecenia z dyspozycją klienta niezwłocznie potwierdza osoba, o której mowa w § 20 ust. 9, poprzez złożenie podpisu. Przez wystawienie zlecenia rozumie się również podpisanie przez upoważnionego pracownika domu maklerskiego dyspozycji klienta zawierającej dane, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 1-6 i 8. 2. Osoba dokonująca potwierdzenia zgodności zlecenia z dyspozycją klienta nie może być jednocześnie osobą upoważnioną do wystawienia zlecenia na podstawie dyspozycji klienta, o której mowa w § 22 ust. 1. § 24. 1. Dom maklerski organizuje dogrywki w siedzibie domu maklerskiego, oddziałach lub punktach obsługi klienta. 2. Dogrywkę prowadzi makler, z zastrzeżeniem ust. 3. 3. W przypadku dogrywki organizowanej w punkcie obsługi klienta, w którym nie ma zatrudnionego maklera, zlecenia przekazywane są do centrali domu maklerskiego. Dogrywkę taką nadzoruje makler zatrudniony w tej centrali. 4. Osoba prowadząca dogrywkę jest upoważniona w czasie dogrywki do rozstrzygania wszelkich sporów i wątpliwości dotyczących jej przebiegu. W szczególności rozstrzyga ona o kolejności złożenia zleceń. 5. Zlecenia złożone przed dogrywką przekazywane są do realizacji w pierwszej kolejności. 6. Dom maklerski ma obowiązek stworzyć warunki pozwalające na składanie zleceń z zachowaniem poufności. § 25. 1. Na zasadach określonych w regulaminie świadczenia usług brokerskich, dom maklerski wystawia zlecenia brokerskie na podstawie zlecenia kupna papierów wartościowych złożonego przez klienta, pod warunkiem że klient: 1) posiada pełne pokrycie wartości zlecenia i przewidywanej prowizji w chwili wystawienia przez dom maklerski zlecenia brokerskiego albo 2) w chwili wystawienia przez dom maklerski zlecenia brokerskiego posiada częściowe pokrycie wartości zlecenia w wysokości uzgodnionej w umowie o świadczenie usług brokerskich, pod warunkiem że ustanowione zostały zabezpieczenia, o których mowa w § 29 ust. 2 i 3 na pozostałą część wartości zlecenia i przewidywanej prowizji, albo 3) w chwili wystawienia przez dom maklerski zlecenia brokerskiego posiada ustanowione zabezpieczenia, o których mowa w § 29 ust. 2 i 3, na całkowitą wartość zlecenia i przewidywanej prowizji, albo 4) w chwili wystawienia przez dom maklerski zlecenia brokerskiego posiada pokrycie wartości zlecenia w wysokości co najmniej 30%. 2. Dom maklerski może dostąpić od wymogu posiadania przez klienta całkowitego lub częściowego pokrycia wartości zlecenia i przewidywanej prowizji, a także od wymogu ustanowienia przez klienta zabezpieczeń, o których mowa w § 29 ust. 2 i 3, w przypadku gdy w opinii domu maklerskiego pozwala na to ocena stanu finansowego i wiarygodności klienta dokonana zgodnie z § 30 ust. 1. 3. Dom maklerski określi w umowie o świadczenie usług brokerskich limit maksymalnej wysokości należności domu maklerskiego od klienta z tytułu zawartych transakcji, które: 1) powinny być zabezpieczone przez klienta w sposób określony w § 29 ust. 2 i 3, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, lub 2) nie wymagają zabezpieczenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2. 4. Wartość zlecenia kupna ustala się jako maksymalną kwotę zobowiązania, które może powstać z tytułu pełnej zapłaty za nabywane papiery wartościowe, przy całkowitej realizacji zlecenia. 5. Przepisy ust. 1 nie wyłączają możliwości udzielenia klientowi pożyczki na zakup papierów wartościowych zgodnie z odrębnymi przepisami. § 26. W przypadku przyjmowania wpłat z tytułu zapisów składanych przy oferowaniu papierów wartościowych, dom maklerski zobowiązany jest do przyjęcia wpłaty na te papiery w wysokości określonej w ofercie i zgodnie z jej warunkami. § 27. 1. W przypadku gdy w chwili wystawienia zlecenia brokerskiego rejestr sesji nie został otwarty, podstawą do sprawdzenia pokrycia, o którym mowa w § 25 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, jest suma nie zablokowanych środków pieniężnych klienta zdeponowanych na jego rachunku pieniężnym. 2. Suma, o której mowa w ust. 1, jest zwiększana o sumę środków pieniężnych stanowiących należności klienta z tytułu zawartych transakcji, jeżeli rozliczenie tych transakcji w Krajowym Depozycie powinno nastąpić przed rozliczeniem transakcji kupna, pod warunkiem że rozliczenie transakcji sprzedaży objęte jest systemem, o którym mowa w art. 137 ust. 2 ustawy. 3. W sytuacji gdy brokerskie zlecenie kupna wystawiane jest po otwarciu przez dom maklerski rejestru sesji, podstawą do sprawdzenia pokrycia, o którym mowa w § 25 ust.1 pkt 1, 2 i 4, jest stan nie zablokowanych środków pieniężnych w rejestrze sesji. § 28. 1. W przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług brokerskich na zasadach określonych w § 25 ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2, umowa ta powinna przewidywać obowiązek dokonania przez klienta zapłaty najpóźniej w dniu rozliczenia transakcji w Krajowym Depozycie, w wysokości zobowiązań klienta wobec domu maklerskiego z tytułu zawartych transakcji kupna papierów wartościowych, pomniejszonych o należności klienta z tytułu zawartych transakcji sprzedaży papierów wartościowych rozliczanych w Krajowym Depozycie w tym dniu. 2. Termin dokonania zapłaty określa umowa o świadczenie usług brokerskich. § 29. 1. W przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług brokerskich na zasadach określonych w § 25 ust. 1 pkt 2 i 3, dom maklerski żąda ustanowienia zabezpieczenia zapłaty należności przez klienta. 2. Zabezpieczeniem, o którym mowa w ust. 1, mogą być: 1) gwarancja bankowa, 2) akredytywa, 3) papiery wartościowe zablokowane na rachunku papierów wartościowych klienta, 4) środki pieniężne zablokowane na rachunku bankowym klienta, 5) czek potwierdzony przez bank. 3. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może być również ustanowione w innej formie, jeżeli gwarantuje ona pewną i płynną jego realizację. 4. W przypadku gdy klient ustanowił na rzecz domu maklerskiego zabezpieczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, dom maklerski powinien posiadać wystawione przez klienta pełnomocnictwo, odpowiednio do sprzedaży zablokowanych papierów wartościowych lub praw do papierów wartościowych albo do dokonania przelewu środków pieniężnych klienta znajdujących się w banku, do wysokości roszczenia domu maklerskiego z tytułu nieopłacenia przez klienta transakcji kupna papierów wartościowych wraz z prowizją. 5. W przypadku gdy zabezpieczeniem, o którym mowa w ust. 1, są papiery wartościowe zablokowane na rachunku papierów wartościowych klienta, zabezpieczenie to powinno być ustanowione w wysokości zabezpieczającej interesy domu maklerskiego w przypadku niewywiązania się klienta z przyjętych zobowiązań. 6. W chwili wystawienia przez dom maklerski zlecenia brokerskiego środki pieniężne klienta stanowiące pokrycie zlecenia kupna papierów wartościowych są blokowane na rachunku pieniężnym lub w rejestrze sesji. 7. Środki pieniężne zablokowane na rachunku pieniężnym klienta, stanowiące pokrycie zleceń kupna papierów wartościowych zrealizowanych w trakcie sesji, mogą być odblokowane w takiej wysokości, aby zablokowane środki pieniężne były wystarczające na rozliczenie przez dom maklerski transakcji zawartych w trakcie tej sesji. § 30. 1. Dom maklerski uzależni podpisanie umowy o świadczenie usług brokerskich na zasadach określonych w § 25 ust. 1 pkt 2-4 i ust. 2 od złożenia przez klienta pisemnego oświadczenia o jego sytuacji finansowej, jak również opracuje system kryteriów, na podstawie których określane będą limity, o których mowa w § 25 ust. 3, oraz na podstawie których podejmowana będzie decyzja o zaproponowaniu klientowi określonego trybu dokonywania zapłaty z tytułu realizacji zleceń kupna papierów wartościowych. 2. W umowie o świadczenie usług brokerskich zawartej na zasadach określonych w § 25 ust. 1 pkt 2 i 4 dom maklerski powinien zastrzec możliwość różnicowania wysokości pokrycia, w zależności od płynności papierów wartościowych będących przedmiotem zlecenia kupna złożonego przez klienta. § 31. 1. W przypadku gdy klient nie dokonał zapłaty w wysokości, o której mowa w § 28 ust. 1, w terminie i na zasadach określonych w umowie o świadczenie usług brokerskich, a nie jest możliwe zaspokojenie roszczeń domu maklerskiego na podstawie zabezpieczeń, o których mowa w § 29 ust. 2 i 3, dom maklerski może zaspokoić swoje roszczenia z aktywów klienta znajdujących się na rachunkach i w rejestrze operacyjnym klienta prowadzonym przez dom maklerski. 2. W przypadku gdy klient nie dokona zapłaty w wysokości, o której mowa w § 28 ust. 1, w terminie określonym w umowie o świadczenie usług brokerskich, dom maklerski przez okres co najmniej 6 miesięcy realizuje zlecenia kupna klienta, jedynie pod warunkiem posiadania przez niego pełnego pokrycia na rachunku pieniężnym. 3. Dom maklerski może nie stosować postanowień ust. 2 w szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy niedokonanie zapłaty nastąpiło bez winy klienta. 4. Papiery wartościowe nie opłacone przez klienta zapisywane są na rachunku papierów wartościowych klienta. § 32. 1. Dom maklerski wystawia zlecenie brokerskie na podstawie zlecenia sprzedaży klienta, pod warunkiem że klient posiada nie zablokowane papiery wartościowe lub prawa do otrzymania papierów wartościowych będące przedmiotem zlecenia sprzedaży zapisane w rejestrze operacyjnym lub rejestrze sesji, a jeżeli zlecenie sprzedaży składa podmiot, o którym mowa w art. 94 ust. 1 ustawy - pod warunkiem że takie papiery wartościowe lub prawa do otrzymania papierów wartościowych są zapisane w rejestrze operacyjnym lub rejestrze sesji prowadzonym dla zbywcy, o którym mowa w art. 94 ust. 2 pkt 2 ustawy. 2. Dom maklerski może dokonać blokady papierów wartościowych w rejestrze operacyjnym lub w rejestrze sesji na podstawie informacji o złożeniu zlecenia sprzedaży papierów wartościowych przez klienta, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. 3. Dom maklerski może odstąpić od dokonania blokady papierów wartościowych, jeżeli w jego ocenie posiadacz rachunku nie będzie podejmował działań uniemożliwiających lub utrudniających terminowe rozliczenie transakcji oraz jego sytuacja finansowa uzasadnia przypuszczenie, że zaspokoi roszczenie domu maklerskiego, gdyby ten poniósł szkodę w następstwie działań klienta niezgodnych z treścią zobowiązania zaciągniętego na jego rachunek w obrocie regulowanym. 4. Dom maklerski dokona blokady w każdym przypadku, gdy zażąda tego uczestnik Krajowego Depozytu ponoszący odpowiedzialność za rozliczenie transakcji zgodnie z zasadami określającymi funkcjonowanie systemu, o którym mowa w art. 137 ust. 2 ustawy. 5. W przypadku gdy klient, o którym mowa w ust. 3, podjął działania uniemożliwiające lub utrudniające terminowe rozliczenie transakcji przez dom maklerski, dom maklerski przez okres co najmniej 6 miesięcy będzie realizował zlecenia sprzedaży klienta jedynie pod warunkiem zablokowania papierów wartościowych będących przedmiotem tego zlecenia. § 33. Środki zablokowane na pokrycie zleceń kupna lub sprzedaży mogą zostać odblokowane przed otrzymaniem z rynku regulowanego dokumentów ewidencyjnych, na podstawie informacji, które zgodnie z zasadami obowiązującymi na danym rynku pozwalają na stwierdzenie, że transakcja na pewno nie została zrealizowana. § 34. 1. W razie stwierdzenia braku pokrycia dla zlecenia sprzedaży lub zlecenia kupna, dom maklerski realizuje zlecenie sprzedaży do wysokości pokrycia, o którym mowa w § 32 ust. 1, a zlecenie kupna - do wysokości pokrycia i posiadanych zabezpieczeń, o których mowa w § 25 ust. 1 pkt 1-3, albo odstępuje od realizacji zlecenia. Przyjęty sposób postępowania określa regulamin świadczenia usług brokerskich. 2. W przypadku składania kilku zleceń kupna na daną sesję kolejność ich realizacji określa klient. § 35. 1. Dom maklerski dokonuje zapisów w rejestrze operacyjnym, przed rozliczeniem transakcji w Krajowym Depozycie, na podstawie dowodów ewidencyjnych otrzymanych i wystawionych zgodnie z przepisami § 17 i 18, jeżeli rozliczenie transakcji kupna objęte jest systemem, o którym mowa w art. 137 ust. 2 ustawy. 2. Dom maklerski dokonuje zapisów na rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnym klienta po rozliczeniu transakcji w Krajowym Depozycie na podstawie dowodów ewidencyjnych, otrzymanych i wystawionych zgodnie z przepisami § 17 i 18. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do dokonywania zapisów w rejestrze operacyjnym oraz na rachunku papierów wartościowych klienta prowadzonym przez bank prowadzący rachunki papierów wartościowych. 4. Na wniosek klienta dom maklerski po zakończeniu sesji doręcza klientowi, w sposób określony w regulaminie świadczenia usług brokerskich, potwierdzenie zawarcia transakcji. § 36. Dom maklerski pobiera prowizję od wartości zrealizowanego zlecenia. § 37. 1. Dom maklerski wykonując czynności polegające na nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych na własny rachunek, w celu realizacji zadań związanych z organizacją rynku regulowanego, jest obowiązany do wystawiania zleceń kupna lub sprzedaży papierów wartościowych i ich realizacji na warunkach określonych na danym rynku regulowanym. 2. Dom maklerski wykonujący czynności pośrednictwa w nabywaniu lub zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych wystawia zlecenia kupna lub sprzedaży papierów wartościowych na warunkach określonych na danym zagranicznym rynku regulowanym. Przepisy § 20-23, § 25, § 27 ust. 1 i 2, § 29-34 i § 36 stosuje się odpowiednio. Oddział 4 Transakcje prawami pochodnymi na rynkach regulowanych § 38. Dom maklerski pośredniczy w nabywaniu i zbywaniu praw pochodnych, realizując pisemne zlecenie klienta. Do zlecenia tego stosuje się przepisy oddziału 3, z wyłączeniem § 24-34. § 39. 1. Wystawca opcji lub strona transakcji terminowej musi posiadać zabezpieczenie w wysokości nie mniejszej niż określona przez Krajowy Depozyt. 2. Niezwłocznie po rozliczeniu sesji dom maklerski żąda od klienta uzupełnienia zabezpieczenia do wysokości nie mniejszej niż określona przez Krajowy Depozyt lub umożliwia wypłacenie nadwyżki kwoty stanowiącej zabezpieczenie pieniężne, a w przypadku zabezpieczenia w postaci papierów wartościowych - na podstawie dyspozycji klienta znosi ich blokadę do wysokości nadwyżki zabezpieczenia. § 40. 1. Dom maklerski wystawia zlecenie brokerskie na podstawie zlecenia nabycia opcji, wystawionego przez klienta, pod warunkiem że w chwili wystawienia zlecenia brokerskiego klient posiada pełne pokrycie wartości zlecenia i przewidywanej prowizji, ustalone na zasadach, o których mowa w § 27. 2. Dom maklerski wystawia zlecenie brokerskie na podstawie zlecenia zbycia (wystawienia) opcji wystawionego przez klienta, pod warunkiem że w chwili wystawienia zlecenia brokerskiego klient posiada zabezpieczenie, o którym mowa w § 39 ust. 1. § 41. 1. Dom maklerski wystawia zlecenie brokerskie na podstawie zlecenia nabycia warrantu wystawionego przez klienta, pod warunkiem że w chwili wystawiania zlecenia brokerskiego klient posiada pełne pokrycie wartości zlecenia i przewidywanej prowizji, ustalone na zasadach, o których mowa w § 27. 2. Dom maklerski przyjmuje zlecenie zbycia warrantów pod warunkiem, że zbywca posiada warranty przed wystawieniem przez dom maklerski zlecenia brokerskiego. § 42. Do transakcji prawami pochodnymi stosuje się przepisy § 35 i 36. § 43. Przepisy tego oddziału stosuje się także do transakcji prawami pochodnymi zarejestrowanymi na rachunku w banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych. Oddział 5 Szczególne zasady postępowania w przypadku, gdy papiery wartościowe klienta rejestrowane są w banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych lub w Krajowym Depozycie § 44. 1. Dom maklerski, który nie prowadzi rachunku papierów wartościowych klienta, z którym zawarł umowę o świadczenie usług brokerskich, zawiera z bankiem prowadzącym rachunek papierów wartościowych klienta umowę o dostarczanie papierów wartościowych. 2. Dom maklerski, który nie prowadzi rachunku pieniężnego klienta, z którym zawarł umowę o świadczenie usług brokerskich, zawiera z bankiem prowadzącym rachunek papierów wartościowych lub rachunek pieniężny tego klienta umowę o gwarantowaniu zapłaty. 3. Umowa, o której mowa w ust. 1, zawiera w szczególności tryb i warunki dostarczania papierów wartościowych w przypadku zleceń sprzedaży, a także ich potwierdzania przez bank prowadzący rachunek papierów wartościowych i rozliczania w przypadku realizacji zlecenia. 4. Umowa, o której mowa w ust. 2, zawiera w szczególności tryb i warunki gwarantowania zapłaty w przypadku zleceń kupna papierów wartościowych, a także ich potwierdzania przez bank prowadzący rachunek papierów wartościowych lub rachunek pieniężny klienta i rozliczania w przypadku realizacji zlecenia. 5. Umowa, o której mowa w ust. 2, może przewidywać żądanie przez dom maklerski złożenia przez bank prowadzący rachunek papierów wartościowych lub rachunek pieniężny klienta zabezpieczenia na warunkach określonych w § 25 ust. 1 pkt 2-4. § 45. W przypadku gdy złożono zlecenie sprzedaży papierów wartościowych rejestrowanych na rachunku prowadzonym przez bank, do obowiązków banku w zakresie dokonywania blokady papierów wartościowych w rejestrze operacyjnym stosuje się przepisy § 32 ust. 2-4. § 46. Przepisy tego oddziału stosuje się także w przypadku, gdy rachunek papierów wartościowych klienta prowadzony jest w Krajowym Depozycie. Oddział 6 Oferowanie papierów wartościowych oraz przenoszenie papierów wartościowych i środków pieniężnych klientów § 47. Dom maklerski pośredniczący w oferowaniu papierów wartościowych jest obowiązany do przyjęcia zapisu na papiery wartościowe zgodnie z warunkami oferty. § 48. 1. Oferujący dom maklerski przekazuje emitentowi środki pieniężne otrzymane od klientów, którzy nabyli akcje w obrocie pierwotnym, po wpisaniu do rejestru handlowego spółki albo podwyższeniu kapitału akcyjnego. 2. Do środków pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio § 16. § 49. 1. Zapisanie papierów wartościowych nabytych na rynku pierwotnym lub w pierwszej ofercie publicznej na rachunku papierów wartościowych klienta prowadzonym w domu maklerskim lub banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych następuje w ciągu 10 dni roboczych od dnia złożenia przez klienta odpowiedniego wniosku, chyba że warunki oferty przewidują krótszy termin. W przypadku złożenia przez klienta wniosku o zarejestrowanie papierów wartościowych przed dniem ich zarejestrowania w Krajowym Depozycie, termin powyższy biegnie od dnia otrzymania przez dom maklerski dokumentów potwierdzających zarejestrowanie papierów wartościowych w Krajowym Depozycie. 2. Przepisy ust. 1 stosuje się również do zapisu na rachunku papierów wartościowych klienta, który nabył papiery wartościowe od klienta, któremu przydzielono te papiery. § 50. 1. Zapisanie papierów wartościowych nabytych w drodze transakcji lub zdarzeń prawnych, o których mowa w art. 89 i 92-94 ustawy, na rachunku papierów wartościowych, następuje w ciągu 7 dni roboczych od dokonania transakcji lub wystąpienia zdarzenia, chyba że z umowy wynika inaczej. 2. W przypadku gdy do dokonania zapisów wymagane jest przedłożenie określonych prawem dokumentów, termin o którym mowa w ust. 1, biegnie od dnia ich przedłożenia w domu maklerskim lub banku prowadzącym rachunki papierów wartościowych. § 51. Przeniesienie papierów wartościowych i środków pieniężnych klienta do innego domu maklerskiego lub banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych nie może trwać dłużej niż 7 dni roboczych od dnia złożenia wniosku, przy czym każdy z tych podmiotów obowiązany jest dokonać czynności niezbędnych do ich przeniesienia w ciągu 3 dni roboczych. Oddział 7 Postępowanie domów maklerskich w przypadku ogłoszenia wezwań na nabywanie lub zamianę akcji. § 52. W przypadku gdy zostało ogłoszone wezwanie do zapisywania się na sprzedaż lub zamianę akcji, dom maklerski przyjmuje zapisy po sprawdzeniu, czy klient posiada akcje będące przedmiotem wezwania i czy zostały one zablokowane na jego rachunku. § 53. Dom maklerski jest obowiązany do przyjmowania zapisów na sprzedaż lub zamianę akcji zgodnie z warunkami określonymi w treści wezwania. § 54. 1. Dom maklerski, który przyjmuje zapisy na sprzedaż lub zamianę akcji, nalicza prowizję od wartości nabytych akcji z chwilą otrzymania od wzywającego oświadczenia o nabyciu akcji przedstawionych do sprzedaży lub zamiany. 2. Prowizja jest naliczana od ceny uzyskanej za akcje zgłoszone do sprzedaży bądź od wartości akcji nabytych w drodze zamiany przez zgłaszającego się na wezwanie. Rozdział III Zasady ewidencjonowania i archiwizacji transakcji § 55. Dom maklerski przechowuje przez okres co najmniej 5 lat formularze złożonych przez klientów zleceń i zapisów, zawartych z klientami umów o świadczenie usług brokerskich i innych umów w zakresie usług świadczonych przez dom maklerski, dokumentów udzielonych pełnomocnictw, potwierdzeń zawartych transakcji oraz rejestrów sesji. § 56. 1. Dom maklerski prowadzi ewidencję wszystkich transakcji zawieranych w obrocie papierami wartościowymi. 2. W celu ewidencji transakcji dom maklerski sporządza następujące dokumenty: 1) zestawienie zawartych w danym dniu transakcji, z wyszczególnieniem, czy transakcja była zawarta na rachunek: a) klienta, b) klienta, ale poza sesją, c) własny, d) własny, ale w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w § 37 ust. 1, e) własny w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w § 37 ust. 1, ale bezpośrednio z dającym zlecenie, 2) dzienne zestawienie zleceń przyjętych od klientów, 3) kopie dokumentów potwierdzających zawarcie i rozliczenie transakcji. 3. Dom maklerski prowadzi odrębne rejestry: 1) zleceń zawierających klauzulę umożliwiającą wystawianie na ich podstawie więcej niż jednego zlecenia brokerskiego, 2) ofert złożonych na rynku na rachunek własny, ale w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w § 37 ust. 1. 4. Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, dom maklerski przechowuje przez okres co najmniej 5 lat. Dokumenty te mogą być przechowywane na magnetycznych lub optycznych nośnikach informacji. 5. Dom maklerski jest obowiązany do zapewnienia odpowiednich warunków przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 2 i 3, w szczególności zabezpieczenia ich przed dostępem osób niepowołanych. § 57. Dom maklerski utrwala dyspozycje, o których mowa w § 22 ust. 1, na magnetycznych lub optycznych nośnikach informacji. Nośniki te przechowywane są przez okres co najmniej 5 lat. § 58. Bank prowadzący rachunki papierów wartościowych przechowuje przez okres co najmniej 5 lat formularze umów zawartych z klientami, dokumenty pełnomocnictw oraz innych umów. § 59. W przypadku umów oraz dokumentów pełnomocnictw, o których mowa w rozdziale niniejszym, okres 5 lat biegnie od dnia rozwiązania umowy lub ustania pełnomocnictwa. Rozdział IV Ustanawianie i realizacja zabezpieczeń spłaty kredytów i pożyczek udzielonych na nabycie papierów wartościowych § 60. 1. Dom maklerski wykonuje czynności związane z ustanawianiem i realizacją zabezpieczeń spłaty kredytów na nabycie papierów wartościowych na podstawie umowy między bankiem a klientem, do której przystępuje, lub na podstawie odrębnej umowy między bankiem a domem maklerskim, zgodnie z którą dom maklerski jest zobowiązany do dokonywania czynności zmierzających do ustanowienia i realizacji zabezpieczenia udzielonego przez bank kredytu. 2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności określenie: 1) papierów wartościowych, które mogą być kupowane za środki pieniężne pochodzące z kredytu, 2) terminu spłaty kredytu, 3) rodzaju i wysokości wymaganego od klienta zabezpieczenia spłaty kredytu, 4) sposobu dokonywania przez dom maklerski wyceny papierów wartościowych stanowiących zabezpieczenie, 5) warunków i terminów dokonywania i znoszenia przez dom maklerski blokady papierów wartościowych i środków pieniężnych stanowiących zabezpieczenie spłaty kredytu, 6) trybu i terminów przekazywania bankowi przez dom maklerski informacji o aktualnej wysokości zabezpieczenia, 7) sposobu postępowania domu maklerskiego w przypadku spadku wysokości zabezpieczenia poniżej wymaganego poziomu, 8) sposobu postępowania domu maklerskiego z papierami wartościowymi i środkami pieniężnymi klienta w przypadku niezrealizowania przez klienta zobowiązań z umowy kredytu, 9) obowiązku informowania banku przez dom maklerski o każdym przypadku zajęcia papierów wartościowych lub środków pieniężnych kredytobiorcy stanowiących zabezpieczenie kredytu przez organy egzekucyjne lub inne uprawnione podmioty. § 61. Dom maklerski przekazuje bankowi informacje, o których mowa w § 60 ust. 2 pkt 6, na podstawie udzielonego bankowi przez klienta upoważnienia do uzyskiwania informacji o stanach jego rachunku papierów wartościowych i rachunku pieniężnego. § 62. Przepisy tego rozdziału stosuje się odpowiednio do pożyczek na nabycie papierów wartościowych, z wyłączeniem pożyczek udzielanych przez domy maklerskie i banki prowadzące rachunki papierów wartościowych ich klientom, na podstawie odrębnych przepisów. Rozdział V Tryb i warunki postępowania w przypadku zabezpieczenia wierzytelności na papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu Oddział 1 Przepisy ogólne § 63. 1. Dom maklerski podejmuje czynności związane z ustanowieniem zabezpieczenia wierzytelności na papierach wartościowych wyłącznie po uprzednim przyjęciu od klienta pisemnego oświadczenia, że: 1) istnieje nieprzedawniona wierzytelność pieniężna lub niepieniężna, wynikająca z określonego stosunku prawnego, 2) forma zabezpieczenia wierzytelności oraz sposób zaspokojenia wierzyciela z przedmiotu zabezpieczenia odpowiadają wymaganiom przewidzianym w przepisach prawa, 3) przedmiotem zabezpieczenia wierzytelności są papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, zapisane na rachunku papierów wartościowych klienta. 2. Stwierdzenie okoliczności, o których mowa w ust. 1, następuje także na podstawie stanu rachunku klienta oraz przedstawionej umowy o ustanowieniu zabezpieczenia i dokumentu, z którego wynika zabezpieczona wierzytelność. W domu maklerskim pozostawia się kopię umowy o ustanowieniu zabezpieczenia, zaopatrzoną w podpis upoważnionego pracownika, datę i pieczęć domu maklerskiego. § 64. 1. Dom maklerski może odmówić podjęcia określonej czynności związanej z ustanowieniem zabezpieczenia wierzytelności w przypadku powzięcia uzasadnionych wątpliwości wskazujących, że umowy, o których mowa w § 63 ust. 2, mają na celu obejście przepisów prawa. 2. Dom maklerski odmawia podjęcia czynności, o których mowa w ust. 1, gdy umowy, o których mowa w § 63 ust. 2, są sprzeczne z przepisami prawa. 3. Odmowa, o której mowa w ust. 1 lub 2, powinna nastąpić na piśmie zawierającym uzasadnienie, po uprzednim uzyskaniu od klienta pisemnych lub ustnych wyjaśnień. § 65. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy: 1) zabezpieczenie wierzytelności banku z tytułu udzielonego kredytu zostało ustanowione na papierach wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez wydzieloną jednostkę organizacyjną banku prowadzącą działalność maklerską, 2) zabezpieczenie wierzytelności zostało ustanowione na papierach wartościowych zapisanych zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy. § 66. Podejmowanie przez dom maklerski czynności związanych z ustanowieniem na papierach wartościowych zabezpieczenia wierzytelności w innej formie i w inny sposób niż wskazane w przepisach oddziału 2 i 3 jest dopuszczalne, jeżeli nie narusza to przepisów prawa, a forma tego zabezpieczenia oraz sposób wykonywania przez dom maklerski tych czynności zostały szczegółowo określone odpowiednio w regulaminie świadczenia usług brokerskich lub regulaminie prowadzenia rachunków papierów wartościowych. Oddział 2 Blokada papierów wartościowych na rachunku papierów wartościowych § 67. W przypadku gdy zabezpieczenie wierzytelności polega na ustanowieniu na rachunku papierów wartościowych klienta blokady określonej liczby papierów wartościowych, połączonej z ustanowieniem pełnomocnictwa dla osoby uprawnionej z tytułu blokady (wierzyciela) do sprzedaży zablokowanych papierów i zaspokojenia się z uzyskanych w ten sposób środków pieniężnych, dom maklerski, po otrzymaniu umowy o ustanowieniu blokady i złożeniu przez klienta pisemnej dyspozycji blokady, dokonuje jej na rachunku klienta. Regulamin świadczenia usług brokerskich lub regulamin prowadzenia rachunków papierów wartościowych mogą przewidywać dodatkowe warunki ustanawiania takich pełnomocnictw. § 68. Dom maklerski jest obowiązany do utrzymywania blokady papierów wartościowych przez okres wynikający z umowy o ustanowieniu blokady. § 69. 1. W okresie utrzymywania blokady dom maklerski nie może wykonywać poleceń klienta dotyczących: 1) zniesienia blokady, 2) sprzedaży zablokowanych papierów wartościowych, 3) przeniesienia zablokowanych papierów na inny rachunek papierów wartościowych. 2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w przypadku przeniesienia papierów wartościowych będących przedmiotem blokady na inny rachunek papierów wartościowych z zachowaniem blokady, jeżeli przeniesienie jest wynikiem realizacji postanowień umowy ustanawiającej blokadę lub w przypadku, o którym mowa w art. 46 ust. 4 ustawy. 3. Wykonanie przez dom maklerski innych niż wymienione w ust. 1 dyspozycji klienta dotyczących zablokowanych papierów wartościowych może nastąpić wyłącznie w zakresie określonym w umowie o ustanowieniu blokady. § 70. Dom maklerski prowadzący rachunek papierów wartościowych klienta, na którym zapisane są zablokowane papiery, w braku odmiennych postanowień umowy o ustanowieniu blokady, przekazuje do dyspozycji klienta, w sposób przez niego wskazany, pożytki z tych papierów, w szczególności dywidendy, odsetki lub inne świadczenia pieniężne spełniane na rzecz klienta przez dłużnika z papierów wartościowych. § 71. 1. Dom maklerski znosi blokadę w przypadku: 1) blokady bezterminowej, ustanowionej do odwołania lub do czasu wykonania zobowiązania zabezpieczonego blokadą - niezwłocznie po złożeniu przez wierzyciela, lub przez klienta - za pisemną zgodą wierzyciela, pisemnej dyspozycji zniesienia blokady, 2) blokady nieodwołalnej - w dniu następującym po upływie okresu utrzymywania blokady ustalonego w umowie, 3) określonym w § 72 ust. 1 - niezwłocznie po złożeniu zlecenia sprzedaży. 2. Zniesienie blokady może dotyczyć części zablokowanych papierów wartościowych. § 72. 1. W dacie wymagalności wierzytelności zabezpieczonej blokadą dom maklerski realizuje pisemne zlecenie sprzedaży papierów wartościowych klienta, złożone przez wierzyciela na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez klienta w zawartej umowie o ustanowieniu blokady. W przypadku zablokowania papierów wartościowych nie będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, dom maklerski realizuje zlecenie po uzyskaniu przez wierzyciela zezwolenia, o którym mowa w art. 93 ustawy. 2. Dom maklerski niezwłocznie przekazuje do dyspozycji wierzyciela, w sposób wskazany przez niego w zleceniu, o którym mowa w ust. 1, środki pieniężne pochodzące z realizacji tego zlecenia w wysokości pozwalającej na zaspokojenie roszczeń wierzyciela wynikających z umowy. 3. Po upływie ustalonego w umowie okresu utrzymywania blokady dom maklerski nie może przyjąć zlecenia, o którym mowa w ust. 1. Oddział 3 Zastaw na papierach wartościowych § 73. 1. W przypadku gdy zabezpieczenie wierzytelności polega na ustanowieniu zastawu na określonej liczbie papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych klienta (zastawcy), dom maklerski, po otrzymaniu umowy zastawu i złożeniu przez klienta pisemnej dyspozycji blokady zastawionych papierów, dokonuje na rachunku zastawcy blokady tych papierów. 2. W przypadku gdy zabezpieczenie wierzytelności polega na ustanowieniu zastawu rejestrowego na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 121, poz. 769 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej ustawą o zastawie rejestrowym, dom maklerski dokonuje blokady papierów wartościowych po otrzymaniu dokumentów, o których mowa w ust. 1, oraz odpisu z rejestru zastawów, stanowiącego dowód wpisu. 3. W zakresie nie uregulowanym w przepisach niniejszego oddziału do ustanowienia, utrzymywania i zniesienia blokady papierów wartościowych stosuje się odpowiednio przepisy oddziału 2. 4. Po ustanowieniu blokady zastawionych papierów wartościowych dom maklerski na żądanie klienta (zastawcy) wystawia mu imienne świadectwo depozytowe, opiewające na te papiery. W treści świadectwa zamieszcza się wzmiankę o ustanowieniu blokady papierów wartościowych w związku z obciążeniem ich zastawem, czasie trwania blokady oraz o wysokości wierzytelności zabezpieczonej zastawem. § 74. Dom maklerski jest obowiązany do utrzymywania blokady zastawionych papierów wartościowych przez okres wynikający z umowy zastawu. § 75. 1. Dom maklerski prowadzący rachunek papierów wartościowych, na którym zapisane są papiery obciążone zastawem, w braku odmiennych postanowień umowy zastawu, przekazuje do dyspozycji zastawnika, w sposób przez niego wskazany, pożytki z tych papierów, w szczególności dywidendy lub odsetki. W zakresie obowiązku zastawnika określonego w art. 319 Kodeksu cywilnego dom maklerski może, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zastawnika, dokonać rozliczenia wobec zastawcy z pobranych pożytków. 2. W przypadku gdy dłużnik z papierów wartościowych obciążonych zastawem przekazuje domowi maklerskiemu, o którym mowa w ust. 1, świadczenie główne, do którego jest zobowiązany z tych papierów, dom maklerski dokonuje blokady na rachunku pieniężnym zastawcy otrzymanych z tego tytułu środków pieniężnych. Środki pieniężne podlegają blokadzie do czasu wykonania uprawnień przysługujących zastawcy lub zastawnikowi. Środki pieniężne pochodzące ze spełnienia świadczenia przez dłużnika z zastawionych papierów mogą być wypłacone wyłącznie do rąk zastawcy i zastawnika łącznie, albo na żądanie jednego z nich powinny zostać złożone do depozytu sądowego. § 76. Dom maklerski znosi blokadę niezwłocznie po powzięciu informacji o wygaśnięciu zastawu. § 77. 1. Jeżeli zgodnie z przepisami regulującymi sposób zaspokojenia zastawnika zaspokojenie polega na przeniesieniu zastawionych papierów wartościowych poza rynkiem regulowanym, w szczególności poprzez przejęcie ich na własność, dom maklerski, na pisemne żądanie zastawnika zgłoszone, z zastrzeżeniem ust. 2, w dacie wymagalności wierzytelności zabezpieczonej zastawem, występuje do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd z wnioskiem o udzielenie zgody, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, a po uzyskaniu tej zgody i na określonych w niej warunkach, niezwłocznie przenosi zastawione papiery wartościowe z rachunku papierów wartościowych zastawcy na wskazany rachunek papierów wartościowych zastawnika. 2. W przypadku pozaegzekucyjnego sposobu zaspokojenia zastawnika, polegającego na przejęciu papierów wartościowych na własność w trybie i na warunkach określonych w ustawie o zastawie rejestrowym, wystąpienie przez dom maklerski, na pisemne żądanie zastawnika, z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić przed datą wymagalności wierzytelności zabezpieczonej zastawem rejestrowym, nie wcześniej jednak niż po dokonaniu czynności, o których mowa w § 73 ust. 2. Na podstawie uzyskanej zgody Komisji Papierów Wartościowych i Giełd dom maklerski przenosi papiery na rachunek zastawnika niezwłocznie po otrzymaniu pisemnego żądania zastawnika, zgłoszonego w dacie wymagalności tej wierzytelności. 3. W przypadku gdy przeniesienie papierów wartościowych poza rynkiem regulowanym w celu zaspokojenia zastawnika następuje według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym, dom maklerski podejmuje czynności określone w ust. 1, na żądanie komornika prowadzącego egzekucję z zastawionych papierów wartościowych. § 78. 1. W przypadku gdy zaspokojenie zastawnika następuje według przepisów o postępowaniu egzekucyjnym i polega na sprzedaży papierów wartościowych na rynku regulowanym, dom maklerski realizuje pisemne zlecenie sprzedaży papierów wartościowych zastawcy, złożone przez komornika, po uprzednim dokonaniu przez niego zajęcia zastawionych papierów wartościowych na rachunku papierów wartościowych zastawcy, do wysokości egzekwowanej należności wraz z kosztami egzekucyjnymi. 2. Dom maklerski niezwłocznie przekazuje do dyspozycji komornika, w sposób wskazany przez niego w zleceniu, o którym mowa w ust. 1, środki pieniężne pochodzące z realizacji tego zlecenia. § 79. Po wygaśnięciu zastawu dom maklerski nie może podejmować czynności, o których mowa w § 77 i 78. § 80. Przepisy § 77 ust. 3 oraz § 78 stosuje się odpowiednio do postępowania domu maklerskiego w przypadku zaspokojenia wierzyciela z papierów wartościowych dłużnika, w ramach prowadzonej egzekucji, która nie wynika z ustanowionego zastawu. § 81. Przepisy tego rozdziału dotyczące domu maklerskiego stosuje się również odpowiednio do banku prowadzącego rachunki papierów wartościowych. Rozdział VI Przepisy przejściowe i końcowe § 82. Przepisów rozporządzenia dotyczących rozliczania transakcji nie stosuje się do zawieranych przez Narodowy Bank Polski z innymi bankami transakcji w aukcyjnym obrocie papierami wartościowymi lub w ramach bezwarunkowej sprzedaży oraz odkupu w trybie aukcyjnym papierów wartościowych (operacje otwartego rynku). W tym przypadku rozliczenie transakcji następuje bezpośrednio, z wyłączeniem domu maklerskiego. § 83. Domy maklerskie dostosują regulaminy, o których mowa w rozporządzeniu, w terminie 6 miesięcy od dnia jego wejścia w życie. § 84. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 7 lipca 1995 r. w sprawie szczegółowego sposobu przeprowadzania transakcji i rozliczeń, zasad prowadzenia ewidencji tych transakcji oraz trybu postępowania w przypadku zabezpieczenia wierzytelności na papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 35, poz. 420 i z 1997 r. Nr 68, poz. 671). § 85. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu. (Dz. U. Nr 163, poz. 1160) Na podstawie art. 81 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych oraz terminy ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu. § 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 2) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014), 3) ustawie o funduszach - rozumie się przez to ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), 4) ustawie o NFI - rozumie się przez to ustawę z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), 5) rozporządzeniu o prospekcie - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego (Dz. U. Nr 163, poz. 1162), 6) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 7) Krajowym Depozycie - rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., 8) podmiocie zagranicznym - rozumie się przez to podmiot, będący osobą prawną, osobą fizyczną albo jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej z siedzibą (miejscem zamieszkania) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 9) funduszu - rozumie się przez to fundusz inwestycyjny zamknięty i fundusz inwestycyjny mieszany, utworzony na podstawie ustawy o funduszach, oraz fundusz otwarty utworzony na podstawie przepisów kraju będącego członkiem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), 10) narodowym funduszu inwestycyjnym - rozumie się przez to narodowy fundusz inwestycyjny, utworzony na podstawie ustawy o NFI, 11) przedsiębiorstwie leasingowym - rozumie się przez to przedsiębiorcę, którego podstawowym przedmiotem działalności jest organizowanie finansowania majątku oddanego w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, 12) międzynarodowej instytucji finansowej - rozumie się przez to instytucję finansową, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), lub bank centralny takiego państwa, 13) jednostce samorządu terytorialnego - rozumie się przez to gminę, powiat i województwo, 14) zagranicznej jednostce terytorialnej - rozumie się przez to wydzieloną finansowo i organizacyjnie, na podstawie ustawodawstwa kraju pochodzenia, jednostkę samorządu terytorialnego, która może zaciągać zobowiązania na własny rachunek i we własnym imieniu, 15) podmiocie dominującym - rozumie się przez to podmiot dominujący w rozumieniu ustawy, 16) jednostce dominującej - rozumie się przez to jednostkę dominującą w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 17) jednostce zależnej - rozumie się przez to jednostkę bezpośrednio lub pośrednio zależną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 18) jednostce stowarzyszonej - rozumie się przez to jednostkę stowarzyszoną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 19) grupie kapitałowej - rozumie się przez to jednostkę dominującą oraz jednostki od niej zależne i z nią stowarzyszone, 20) osobie zarządzającej - rozumie się przez to: a) członka zarządu i inną osobę mającą istotny wpływ na zarządzanie emitentem - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) członka zarządu, skarbnika lub sekretarza jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna - osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji członka zarządu, skarbnika lub sekretarza tej jednostki, c) ministra lub inne osoby, w których zakresie kompetencji leży podejmowanie decyzji lub nadzór nad realizacją wypełniania zobowiązań, wynikających z emitowanych przez inne państwo papierów wartościowych, 21) osobie nadzorującej - rozumie się przez to: a) członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub innego organu powołanego w podmiocie w celu nadzorowania jego prawidłowego działania - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) przewodniczącego rady jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna - osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji przewodniczącego rady tej jednostki, 22) podmiocie powiązanym - rozumie się przez to: a) podmiot dominujący w stosunku do emitenta, jednostkę z grupy kapitałowej podmiotu dominującego albo małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską podmiotu dominującego, a także podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub jest osobą zarządzającą, b) innego akcjonariusza (wspólnika) posiadającego w chwili przekazania informacji lub w okresie 12 miesięcy przed dniem przekazania informacji co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu emitenta (zgromadzeniu wspólników), a także jednostkę od niego zależną lub podmiot, w którym jest lub był w tym okresie osobą zarządzającą, c) jednostkę z grupy kapitałowej emitenta, d) osobę zarządzającą lub nadzorującą emitenta w chwili przekazania informacji lub w okresie 12 miesięcy przed dniem przekazania informacji, jej małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską, a także podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub jest osobą zarządzającą, 23) polskim kwicie depozytowym - rozumie się przez to papier wartościowy oferowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiony w związku z papierami wartościowymi wyemitowanymi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umowy z ich emitentem, 24) emitencie bazy - rozumie się przez to emitenta papierów wartościowych, które stanowią podstawę wystawienia polskich kwitów depozytowych, 25) domu depozytowym - rozumie się przez to dom maklerski lub bank, będący właścicielem lub zamierzający stać się właścicielem papierów wartościowych, w związku z którymi, na podstawie umowy z emitentem bazy, wystawił lub zamierza wystawić polskie kwity depozytowe, 26) prawie do akcji (PDA) - rozumie się przez to papier wartościowy inkorporujący prawo do akcji nowej emisji, powstały w wyniku dokonania przydziału akcji i zapisania tego papieru wartościowego w depozycie papierów wartościowych, istniejący do chwili zapisania przydzielonej akcji na rachunku papierów wartościowych, 27) przekazywaniu raportu lub informacji - rozumie się przez to przekazywanie do publicznej wiadomości informacji, na podstawie art. 81 ust. 1 ustawy, 28) raporcie bieżącym - rozumie się przez to przekazywane przez emitenta informacje bieżące, sporządzone w formie i zakresie określonym w rozporządzeniu, ujawniające dane zgodnie z przepisami rozporządzenia, 29) raporcie okresowym - rozumie się przez to przekazywane przez emitenta okresowe informacje finansowe, wyrażone w tysiącach złotych, chyba że przepisy rozporządzenia stanowią inaczej lub charakter i znaczenie (istotność) pozycji wymagają innej dokładności lub przedstawienia w innych jednostkach (ze wskazaniem tego w nazwie pozycji), sporządzone w określonej formie i ujawniające dane zgodnie z przepisami rozporządzenia oraz z przepisami o prospekcie, 30) sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sporządzone zgodnie z obowiązującymi na dzień bilansowy zasadami rachunkowości i ujawniające dane zgodnie z wymogami rozporządzenia, informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) bilans, c) rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w kapitale własnym, e) rachunek przepływu środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu - w przypadku funduszu i narodowego fundusz inwestycyjnego, g) noty objaśniające - w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, 31) skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sprawozdanie finansowe ujawniające skonsolidowane informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) skonsolidowany bilans, c) skonsolidowany rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w skonsolidowanym kapitale własnym, e) skonsolidowany rachunek przepływu środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu - w przypadku narodowego funduszu inwestycyjnego, g) noty objaśniające - w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, 32) przychodach ze sprzedaży - rozumie się przez to: a) łączne przychody z tytułu odsetek i przychody z tytułu prowizji - w przypadku banku lub międzynarodowej instytucji finansowej, b) składki na udziale własnym - w przypadku zakładu ubezpieczeń, c) przychody z inwestycji - w przypadku narodowego funduszu inwestycyjnego, d) przychody z lokat - w przypadku funduszu, e) przychody z tytułu świadczenia usług - w przypadku domu maklerskiego, f) dochody ogółem - w przypadku jednostki samorządu terytorialnego i zagranicznej jednostki terytorialnej, g) przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów - w przypadku innych podmiotów, 33) nabyciu - rozumie się przez to nabycie przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną od osoby trzeciej prawa własności, innego prawa rzeczowego lub prawa do używania, a także objęcie akcji (udziałów) w tworzonej spółce, 34) zbyciu - rozumie się przez to przeniesienie przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną na rzecz osoby trzeciej własności, innego prawa rzeczowego lub prawa do używania, 35) znaczącej umowie - rozumie się przez to umowę której jedną ze stron jest emitent lub jednostka od niego zależna, a wartość przedmiotu umowy wynosi co najmniej 10%: a) łącznej wartości kapitałów własnych emitenta - w przypadku funduszu wartości aktywów netto, a w przypadku jednostki samorządu terytorialnego lub zagranicznej jednostki terytorialnej - wysokości rocznego budżetu, lub b) wartości przychodów ze sprzedaży emitenta za okres ostatnich czterech kwartałów, za które przekazał raporty kwartalne, a w przypadku gdy emitent sporządził za ten okres skonsolidowane raporty kwartalne - wartości przychodów ze sprzedaży grupy kapitałowej emitenta ujawnionej w tych raportach, 36) aktywach o znacznej wartości - rozumie się przez to aktywa stanowiące co najmniej 10% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta, a w przypadku aktywów finansowych - takie aktywa, które stanowią co najmniej 10% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta bądź co najmniej 20% kapitału akcyjnego (zakładowego) jednostki, której akcje (udziały) stanowią przedmiot aktywów finansowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 37) ratingu - rozumie się przez to ocenę klasyfikacyjną ryzyka inwestycyjnego związanego z określonymi papierami wartościowymi lub zdolnością emitenta do terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań, dokonaną i ogłoszoną przez wyspecjalizowaną instytucję. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o znaczącej umowie, rozumie się przez to również kilka umów zawieranych przez emitenta lub jednostkę od niego zależną z jednym podmiotem lub jednostkami od niego zależnymi, w okresie krótszym niż 12 miesięcy, jeżeli łączna wartość tych umów spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1 pkt 35. W przypadku umów wieloletnich przez wartość umowy rozumie się łączną wartość świadczeń wynikających z umowy, określoną dla całego okresu jej obowiązywania. W przypadku umów zawartych na czas nieoznaczony, wartością tej umowy jest łączna wartość świadczeń wynikających z zawartej umowy za okres 5 lat. W przypadku braku możliwości określenia wartości świadczeń wynikających z zawartej umowy należy określić jej szacunkową wartość. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce samorządu terytorialnego, rozumie się przez to również związki takich jednostek i miasto stołeczne Warszawa. 4. Ilekroć raport bieżący przekazywany na podstawie rozporządzenia zawiera dane wyrażone w walucie obcej lub odnosi się do kryterium równowartości w złotych waluty EURO, przeliczenia tej wartości dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej danej waluty na dzień przekazania raportu bieżącego. § 3. Po uzyskaniu zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu emitent jest obowiązany przekazać raport bieżący zawierający wskazanie osoby odpowiedzialnej za kontakty z Komisją w zakresie wykonywania obowiązków określonych w rozporządzeniu i przekazywać w formie raportu bieżącego informację o każdej zmianie w tym zakresie. § 4. 1. Emitent jest obowiązany do przekazywania w formie raportu bieżącego, z zastrzeżeniem ust. 2, informacji o: 1) nabyciu lub zbyciu aktywów o znacznej wartości, a także ustanowieniu zastawu na aktywach o znacznej wartości, przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, 2) utracie przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, w wyniku zdarzeń losowych, aktywów o znacznej wartości, 3) zawarciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy, 4) spełnieniu się lub niespełnieniu warunku dotyczącego zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy warunkowej, 5) wypowiedzeniu lub rozwiązaniu znaczącej umowy zawartej przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną, 6) nabyciu lub zbyciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta, 7) powzięciu przez emitenta informacji o nabyciu lub zbyciu przez podmiot powiązany papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta lub praw do otrzymania tych papierów, jeżeli wartość transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych przez dany podmiot powiązany w okresie ostatnich 12 miesięcy przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 EURO, 8) zawarciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną jednej lub kilku transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli wartość tych transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych w okresie ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, 9) udzieleniu przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną poręczenia kredytu (pożyczki) lub gwarancji - jednorazowo lub łącznie jednemu podmiotowi lub jednostce od niego zależnej w okresie 12 miesięcy, jeżeli wartość poręczenia lub gwarancji stanowi równowartość co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, 10) wezwaniu emitenta lub jednostki od niego zależnej do spełnienia świadczenia przed terminem jego wymagalności określonym w znaczącej umowie zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, 11) wszczęciu przed sądem lub organem administracji publicznej postępowania dotyczącego zobowiązań lub wierzytelności emitenta lub jednostki od niego zależnej, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, 12) rejestracji przez sąd zmiany wysokości i struktury kapitału akcyjnego (zakładowego) emitenta lub jednostki od niego zależnej, 13) podjęciu decyzji o wniesieniu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną aktywów w formie aportu do majątku innego podmiotu, jeżeli wartość księgowa wnoszonych aktywów stanowi równowartość co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta lub równowartość co najmniej 20% kapitałów własnych podmiotu, do którego wnoszone są te aktywa, 14) założeniu lub współfinansowaniu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną fundacji, jeżeli kwota przeznaczona na ten cel przez emitenta lub jednostkę od niego zależną przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 100 000 EURO, 15) podjęciu decyzji o zamiarze zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, 16) zmianie praw z papierów wartościowych emitenta, 17) podjęciu decyzji o zamiarze emisji obligacji, 18) emisji obligacji, 19) podjęciu decyzji o zamiarze umorzenia papierów wartościowych emitenta, 20) umorzeniu papierów wartościowych emitenta, 21) otrzymaniu przez emitenta, na podstawie art. 148 ustawy, zawiadomienia o nabyciu lub zbyciu znacznego pakietu jego akcji, 22) podjęciu decyzji o zamiarze połączenia emitenta z innym podmiotem, 23) połączeniu emitenta z innym podmiotem, 24) podjęciu decyzji o zamiarze zmiany formy prawnej emitenta, 25) zmianie formy prawnej emitenta, 26) zawarciu z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) umowy o dokonanie badania, przeglądu lub innych usług dotyczących sprawozdań finansowych emitenta, 27) wypowiedzeniu przez emitenta umowy o badanie, przegląd lub inne usługi, dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, zawartej z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) dokonującym badania lub przeglądu sprawozdań finansowych emitenta lub wypowiedzeniu takiej umowy przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta), jeśli współpraca ta opierała się na umowie wieloletniej i rezygnacja miała miejsce w okresie obowiązywania tej umowy, 28) odwołaniu lub rezygnacji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta lub decyzji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta o rezygnacji z ubiegania się o wybór w następnej kadencji, 29) powołaniu osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta, 30) złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, ogłoszeniu upadłości, złożeniu podania o otwarcie postępowania układowego, otwarciu postępowania likwidacyjnego, zawieszeniu postępowania układowego lub jego umorzeniu w odniesieniu do emitenta lub jednostki od niego zależnej, 31) sporządzeniu prognozy wyników finansowych emitenta lub jego grupy kapitałowej oraz podstaw i istotnych założeń tej prognozy, jeżeli emitent podjął decyzję o jej przekazaniu do wiadomości publicznej, 32) przyznaniu ratingu dokonanego na zlecenie emitenta, 33) przekazaniu do Głównego Urzędu Statystycznego informacji o osiągniętych wynikach finansowych za każdy zakończony kwartał, jeżeli emitent nie przekazał raportu kwartalnego za dany kwartał. 2. W przypadku gdy jednostka zależna od emitenta jest spółką publiczną, obowiązek przekazania przez emitenta, w formie raportu bieżącego, informacji określonych w ust. 1, w zakresie obejmującym informacje o jednostce zależnej, uważa się za wykonany, jeżeli informacje te przekazała jednostka zależna. 3. W przypadku gdy raport bieżący dotyczy zamiarów, o których mowa w ust. 1 pkt 15, 17, 19, 22 i 24, przez podjęcie decyzji o zamiarze rozumie się działanie organu emitenta dotyczące decyzji o wszczęciu procedury, która ma doprowadzić do zrealizowania wskazanego zamiaru. § 5. 1. Raporty bieżące przekazywane przez emitenta powinny zawierać informacje opisujące sytuację, której dotyczą w zakresie odzwierciedlającym jej specyfikę, oraz powinny być przedstawione w sposób prawdziwy, rzetelny i kompletny. 2. W przypadku gdy specyfika opisanej sytuacji, której dotyczy dany raport bieżący, wymaga podania w raporcie dodatkowych informacji gwarantujących jej prawdziwy, rzetelny i kompletny obraz, emitent jest obowiązany do zamieszczenia tych informacji w raporcie bieżącym. 3. W przypadku gdy wymóg przedstawienia określonych informacji wynikający z przepisów rozporządzenia nie ma zastosowania dla danej sytuacji opisanej w raporcie bieżącym ze względu na jej specyfikę lub inne umotywowane okoliczności, powinno to być wyraźnie wskazane w treści raportu bieżącego. 4. Raporty bieżące powinny zawierać podstawę prawną, na podstawie której są przekazywane przez emitenta, ze wskazaniem rodzaju sytuacji, której dotyczą. 5. Raporty bieżące przekazywane zgodnie z wymogami rozporządzenia powinny być numerowane według kolejności ich przekazywania przez emitenta w ciągu danego roku. § 6. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 1 - nabycia lub zbycia aktywów o znacznej wartości, a takie ustanowienia zastawu na aktywach o znacznej wartości, przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu nabywającego lub zbywającego aktywa albo podmiotu, na którego aktywach ustanowiono zastaw (zastawca), 2) podstawowe dane o nabywcy - osobie, na rzecz której dokonano zbycia, lub o zbywającym - osobie, od której nabyto aktywa, albo osobie, na której rzecz ustanowiono zastaw (zastawnik), 3) datę i sposób nabycia lub zbycia aktywów albo datę i sposób ustanowienia zastawu, 4) podstawową charakterystykę nabytych lub zbytych aktywów albo aktywów, na których ustanowiono zastaw, 5) cenę, po jakiej zostały nabyte lub zbyte aktywa, albo wartość zobowiązania zabezpieczonego zastawem na aktywach, oraz wartość ewidencyjną tych aktywów w księgach rachunkowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 6) charakter powiązań pomiędzy emitentem i osobami zarządzającymi lub nadzorującymi emitenta a nabywcą lub zbywającym aktywa albo zastawnikiem i ich osobami zarządzającymi, 7) w przypadku nabycia aktywów - źródło finansowania nabytych aktywów, 8) w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części jego mienia, nieruchomości lub innych środków trwałych - oznaczenie rodzaju działalności gospodarczej, w której dane aktywa były wykorzystywane przed ich nabyciem przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, oraz wskazaniem, czy emitent lub jednostka od niego zależna planuje kontynuować ich dotychczasowy sposób wykorzystania, a jeśli nie - podanie planowanego wykorzystania nabytych aktywów, 9) w przypadku nabycia lub zbycia albo zastawienia akcji (udziałów) w innych jednostkach, należy dodatkowo podać nazwę jednostki, której akcje (udziały) są przedmiotem nabycia lub zbycia albo zastawu, ich udział w kapitale akcyjnym (zakładowym) tej jednostki oraz wartość nominalną tych aktywów i ich charakter jako długo- lub krótkoterminowej lokaty kapitałowej emitenta lub jednostki od niego zależnej, a także udział emitenta lub jednostki od niego zależnej w kapitale akcyjnym i liczbie posiadanych głosów na walnym zgromadzeniu jednostki, której akcje (udziały) były przedmiotem nabycia lub zbycia, 10) w przypadku gdy transakcja nabycia (zbycia) aktywów o znacznej wartości jest transakcją z podmiotem powiązanym, należy dodatkowo określić powiązania emitenta tub jednostki od niego zależnej z podmiotem zbywającym lub nabywającym albo zastawcą oraz określić szczegółowo warunki transakcji. § 7. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 2 - utraty przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, w wyniku zdarzeń losowych, aktywów o znacznej wartości, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, którego zdarzenie dotyczy, 2) datę wystąpienia zdarzenia losowego, 3) charakter zdarzenia, 4) charakterystykę utraconych aktywów, 5) wartość ewidencyjną i szacunkową wartość rynkową utraconych aktywów, 6) opis przewidywanych konsekwencji utraty aktywów dla dalszej działalności gospodarczej emitenta lub jednostki od niego zależnej oraz całej grupy kapitałowej emitenta. § 8. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 3 - zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę zawarcia umowy, 2) strony umowy, 3) przedmiot umowy, 4) warunki finansowe umowy. 2. W przypadku zawarcia w znaczącej umowie postanowień dotyczących kar umownych, których maksymalna wysokość może przekroczyć równowartość co najmniej 10% wartości tej umowy lub co najmniej wyrażoną w złotych równowartość kwoty 200 000 EURO według kursu na dzień zawarcia tej umowy, emitent powinien również określić tę maksymalną wysokość, a w przypadku gdy nie jest to możliwe, wskazać podstawy przekroczenia określonego powyżej limitu, jak również wskazać, czy zapłata kar umownych wyłącza uprawnienia do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych przekraczających wysokość tych kar. 3. Obowiązek informacyjny, określony w ust. 1, dotyczy także zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy z zastrzeżeniem warunku lub terminu. W takim przypadku emitent powinien w raporcie bieżącym dodatkowo określić zastrzeżony w tej umowie warunek lub termin, ze wskazaniem, czy jest on rozwiązujący czy zawieszający. 4. W przypadku znaczących umów wieloletnich, których wartość jest określona dla całego okresu ich obowiązywania, należy określić dodatkowo szacunkową wartość świadczeń wynikających z takiej umowy w odniesieniu do okresu, na jaki umowa została zawarta, nie dłuższego jednak niż 5 lat obrotowych. 5. W przypadku zawarcia w okresie ostatnich 12 miesięcy kilku umów z jednym podmiotem lub z jednostkami od niego zależnymi, których łączna wartość spełnia kryterium znaczącej umowy, emitent powinien przekazać raport bieżący zawierający informacje o łącznej wartości wszystkich umów zawartych z tymi podmiotami w okresie ostatnich 12 miesięcy oraz informacje określone w ust. 1 w odniesieniu do umowy o największej wartości. § 9. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 4 - spełnienia się lub niespełnienia warunku dotyczącego zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy warunkowej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) strony umowy, 2) przedmiot umowy, 3) warunek lub termin realizacji umowy, 4) spełnienie się lub niespełnienie wskazanego warunku. § 10. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 5 - wypowiedzenia lub rozwiązania znaczącej umowy zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) strony umowy, 2) datę wypowiedzenia umowy, ze wskazaniem daty rozwiązania umowy, 3) przedmiot umowy, 4) przyczyny rozwiązania umowy, ze wskazaniem strony, która wypowiedziała umowę, 5) opis przewidywanych skutków finansowych wynikających z rozwiązania umowy dla emitenta, jednostki od niego zależnej i grupy kapitałowej emitenta. § 11. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 6 - nabycia lub zbycia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) liczbę nabytych lub zbytych papierów wartościowych, 2) cel nabycia lub zbycia papierów wartościowych, 3) jednostkową cenę nabycia lub zbycia papieru wartościowego, 4) w przypadku nabycia lub zbycia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną akcji emitenta, w raporcie bieżącym dodatkowo określa się liczbę głosów na walnym zgromadzeniu, które wynikają z nabytych lub zbytych akcji emitenta. § 12. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 7 - powzięcia przez emitenta informacji o nabyciu lub zbyciu przez podmiot powiązany papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta lub praw do otrzymania tych papierów, jeżeli wartość transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych przez dany podmiot powiązany w okresie 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5 000 EURO, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, który nabył lub zbył papiery wartościowe emitenta, 2) datę zawarcia transakcji, 3) liczbę papierów wartościowych, które zostały nabyte lub zbyte, wraz z określeniem ich rodzaju oraz ewentualnego uprzywilejowania, 4) jednostkową cenę nabycia lub zbycia papierów wartościowych, 5) charakter powiązań występujących pomiędzy emitentem a podmiotem, który nabył lub zbył papiery wartościowe emitenta. § 13. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 8 - zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną jednej lub kilku transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli wartość tych transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych w ciągu ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) podmiot, z którym transakcja została zawarta, 2) powiązania emitenta lub jednostki od niego zależnej z podmiotem będącym stroną transakcji, 3) przedmiot transakcji, 4) istotne warunki transakcji, ze szczególnym uwzględnieniem warunków finansowych. 2. W przypadku zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną kilku transakcji z podmiotami powiązanymi w ciągu danego roku obrotowego, których wartość w sumie przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, raport bieżący powinien zawierać informację o łącznej wartości wszystkich transakcji zawartych z tymi podmiotami w okresie ostatnich 12 miesięcy oraz informacje, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do umowy o największej wartości. § 14. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 9 - udzielenia przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną poręczenia kredytu (pożyczki) lub gwarancji - jednorazowo lub łącznie jednemu podmiotowi lub jednostce od niego zależnej w okresie ostatnich 12 miesięcy, jeżeli wartość poręczenia lub gwarancji stanowi równowartość co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, któremu zostało udzielone poręczenie lub gwarancja, 2) łączną kwotę kredytu (pożyczki), która w całości lub w określonej części została poręczona lub gwarantowana, 3) okres, na jaki zostało udzielone poręczenie lub gwarancja, 4) warunki finansowe, na jakich poręczenie lub gwarancja zostały udzielone, z określeniem wynagrodzenia emitenta lub jednostki od niego zależnej za udzielenie poręczenia lub gwarancji, 5) charakter powiązań istniejących pomiędzy emitentem a podmiotem, który zaciągnął kredyt (pożyczkę). § 15. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 10 - wezwania emitenta lub jednostki od niego zależnej do spełnienia świadczenia przed terminem jego wymagalności określonym w znaczącej umowie zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, w wyniku działań którego emitent lub jednostka od niego zależna została wezwana do spełnienia świadczenia przed terminem jego wymagalności, 2) działania podjęte w stosunku do emitenta lub jednostki od niego zależnej celem wyegzekwowania realizacji jego zobowiązań, 3) kwotę zobowiązań emitenta lub jednostki od niego zależnej, które zostały postawione w stan natychmiastowej wymagalności, 4) datę wezwania emitenta lub jednostki od niego zależnej do spełnienia świadczenia przed terminem jego wymagalności, 5) przyczyny i podstawę prawną wezwania emitenta lub jednostki od niego zależnej do spełnienia świadczenia przed terminem jego wymagalności, 6) stanowisko emitenta w tej sprawie. § 16. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 11 - wszczęcia przed sądem lub organem administracji postępowania dotyczącego zobowiązań lub wierzytelności emitenta lub jednostki od niego zależnej, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) przedmiot postępowania, 2) wartość przedmiotu sporu, 3) datę wszczęcia postępowania, 4) strony wszczętego postępowania, 5) stanowisko emitenta w sprawie. § 17. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 12 - rejestracji przez sąd zmiany wysokości i struktury kapitału akcyjnego (zakładowego) emitenta lub jednostki od niego zależnej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę rejestracji zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego) przez sąd, 2) strukturę kapitału akcyjnego (zakładowego) po rejestracji zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego), 3) ogólną liczbę głosów wynikającą ze wszystkich wyemitowanych akcji (udziałów) po zarejestrowaniu zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego). 2. W przypadku zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego) jednostki zależnej od emitenta w drodze wniesienia aportu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący powinien dodatkowo zawierać następujące informacje: 1) wartość ewidencyjną, w księgach rachunkowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, aktywów wniesionych w formie aportu, 2) wartość aktywów, po jakiej zostały one wniesione w formie aportu. § 18. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 13 - podjęcia decyzji o wniesieniu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną aktywów w formie aportu do majątku innego podmiotu, jeżeli wartość księgowa wnoszonych aktywów stanowi równowartość co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta lub równowartość co najmniej 20% kapitałów własnych podmiotu, do którego wnoszone są te aktywa, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę podjęcia decyzji o wniesieniu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną aktywów, 2) nazwę i siedzibę podmiotu, do którego mają zostać wniesione aktywa, 3) przedmiot działalności podmiotu, do którego majątku mają zostać wniesione aktywa, 4) podstawową charakterystykę wnoszonych aktywów, 5) wartość ewidencyjną aktywów w księgach rachunkowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 6) wartość aktywów, która zostanie ujawniona w księgach rachunkowych podmiotu, do którego aktywa te są wnoszone, z podaniem metody jej określenia. § 19. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 14 - założenia lub współfinansowania przez emitenta lub jednostkę od niego zależną fundacji, jeżeli kwota przeznaczona na ten cel przez emitenta lub jednostkę od niego zależną przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 100 000 EURO, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu zakładającego lub współfinansującego działalność fundacji, wraz z określeniem zależności tego podmiotu względem emitenta, 2) nazwę i siedzibę fundacji, 3) nazwiska i imiona osób zarządzających fundacją, wraz z określeniem ich funkcji, 4) powiązania osób zarządzających fundacją z emitentem lub jednostką od niego zależną, 5) przedmiot działalności fundacji, 6) cel założenia lub współfinansowania fundacji, 7) wielkość zaangażowania finansowego emitenta lub jednostki od niego zależnej w działalność fundacji. § 20. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 15 - podjęcia decyzji o zamiarze zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) określenie papierów wartościowych, z których prawa mają zostać zmienione, z podaniem ich liczby, kodu w Krajowym Depozycie, oraz praw z nich wynikających, 2) wskazanie przyczyn podjęcia decyzji o zamiarze zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, 3) wskazanie planowanego sposobu zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, 4) opis praw z papierów wartościowych po ich zamierzonej zmianie. § 21. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 16 - zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie papierów wartościowych emitenta, z których prawa zostały zmienione, z podaniem ich liczby, 2) wskazanie podstaw prawnych podjętych działań, jak również treści uchwał właściwych organów emitenta, na mocy których dokonano zmiany praw z papierów wartościowych emitenta, 3) pełny opis praw z papierów wartościowych przed i po zmianie, 4) ewentualne wskazanie osób lub ich grup, na których korzyść zmieniono prawa z papierów wartościowych. 2. W przypadku emitenta obligacji dopuszczonych do publicznego obrotu za zmianę praw z papierów wartościowych uważa się również zmianę oprocentowania obligacji. 3. W przypadku zamiany akcji imiennych uprzywilejowanych co do głosu na akcje na okaziciela, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) liczbę akcji imiennych, które podlegały zamianie, wraz z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, 2) ogólną liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta po dokonaniu zamiany. 4. W przypadku zmiany praw z akcji uprzywilejowanych w sposób inny niż poprzez liczbę przysługujących z nich głosów, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) liczbę akcji, dla których zmienione zostały prawa, wraz z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, 2) określenie zmian praw z akcji. 5. W przypadku zamiany akcji na okaziciela na akcje imienne uprzywilejowane, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) liczbę akcji na okaziciela, które podlegały zamianie, wraz z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, 2) określenie rodzaju uprzywilejowania akcji imiennych po dokonaniu zamiany akcji na okaziciela na akcje imienne uprzywilejowane, 3) ogólną liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta po dokonaniu zamiany. § 22. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 17 - podjęcia decyzji o zamiarze emisji obligacji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wielkość planowanej emisji obligacji, 2) planowane warunki emisji obligacji, 3) planowane świadczenie niepieniężne wynikające z obligacji, 4) relację wartości danej emisji obligacji do wartości kapitałów własnych emitenta, 5) relację wartości danej emisji obligacji i wszystkich uprzednio wyemitowanych i nie umorzonych obligacji emitenta do wartości kapitałów własnych emitenta, 6) wskazanie, czy i w jakim terminie emitent będzie ubiegać się o wprowadzenie obligacji do publicznego obrotu. § 23. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 18 - emisji obligacji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wartość emisji obligacji, 2) warunki wykupu i oprocentowania obligacji, 3) ewentualne świadczenia niepieniężne wynikające z obligacji, 4) relację wartości danej emisji obligacji do wartości kapitałów własnych emitenta, 5) relację wartości danej emisji obligacji i wszystkich uprzednio wyemitowanych i nie umorzonych obligacji emitenta do wartości kapitałów własnych emitenta. 2. W przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, która przysługiwałaby z objętych akcji, w przypadku gdy dokonana zostałaby zamiana wszystkich wyemitowanych obligacji, 2) ogólną liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, w przypadku gdy dokonana zostałaby zamiana wszystkich wyemitowanych obligacji. § 24. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 19 - podjęcia decyzji o zamiarze umorzenia papierów wartościowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) planowaną datę umorzenia, 2) liczbę papierów wartościowych, którą emitent zamierza umorzyć, z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, lub kwotę przeznaczoną na zakup papierów wartościowych w celu ich umorzenia, 3) przewidywaną liczbę papierów wartościowych po umorzeniu, 4) przewidywaną ogólną liczbę głosów wynikającą z akcji, które nie zostaną umorzone. § 25. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 20 - umorzenia papierów wartościowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) liczbę umorzonych papierów wartościowych, 2) liczbę głosów, jaka przysługiwała z akcji umorzonych na walnym zgromadzeniu przed ich umorzeniem, 3) liczbę głosów na walnym zgromadzeniu z akcji, które nie zostały umorzone. § 26. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 21 - otrzymania przez emitenta, na podstawie art. 148 ustawy, zawiadomienia o nabyciu lub zbyciu znacznego pakietu jego akcji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, który nabył lub zbył znaczny pakiet akcji emitenta, 2) liczbę akcji aktualnie posiadanych przez ten podmiot, 3) procentowy udział posiadanych przez ten podmiot akcji w kapitale akcyjnym emitenta, 4) liczbę głosów z akcji posiadanych przez ten podmiot, 5) procentowy udział posiadanych przez ten podmiot głosów w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu emitenta. § 27. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 22 - podjęcia decyzji o zamiarze połączenia emitenta z innym podmiotem, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie przyczyn podjęcia decyzji o zamiarze połączenia i celów długookresowych, które mają zostać zrealizowane w wyniku podjętych działań, 2) planowany sposób połączenia, ze wskazaniem jego podstawy prawnej, 3) wskazanie podmiotów, które mają się połączyć, wraz z podstawową charakterystyką ekonomiczną ich działalności, 4) dzień, na który sporządzone zostaną sprawozdania finansowe, na podstawie których planowe połączenie ma zostać dokonane, 5) termin, do którego planowane połączenie ma zostać zgłoszone do właściwego rejestru. § 28. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 23 - połączenia emitenta z innym podmiotem, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) charakter połączenia (fuzja, przejęcie) ze wskazaniem jego podstawy prawnej, 2) wskazanie podmiotów, które się połączyły, wraz z podstawową charakterystyką ekonomiczną ich działalności, 3) dzień, na który sporządzone zostały sprawozdania finansowe, na podstawie których połączenie zostało dokonane, 4) daty wpisów o połączeniu do właściwego rejestru. 2. W przypadku łączenia się spółek, do raportu bieżącego należy załączyć uchwały walnych zgromadzeń łączących się spółek, określające warunki połączenia. 3. W przypadku przejęcia (łączenia) przez emitenta innej jednostki, emitent obowiązany jest do przekazania w formie raportu bieżącego, najpóźniej 90 dni po dniu podjęcia uchwał walnych zgromadzeń, na podstawie których przejęcie (łączenie) ma być dokonane, skonsolidowanego sprawozdania finansowego "pro forma" obejmującego łączące się jednostki, sporządzonego na ten sam dzień bilansowy, na który sporządzono sprawozdania finansowe tych jednostek, które to sprawozdania były podstawą decyzji ich walnych zgromadzeń o dokonaniu łączenia - sporządzonego w taki sposób, jakby połączenie nastąpiło na ten dzień bilansowy, z wykazaniem osobno, sporządzonych według jednolitych zasad rachunkowości, danych ze sprawozdań finansowych poszczególnych jednostek, korekt wynikających z połączenia oraz skonsolidowanych danych "pro forma" jednostki, która powstałaby w wyniku połączenia. § 29. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 24 - podjęcia decyzji o zamiarze zmiany formy prawnej emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie przyczyn powzięcia zamiaru o zmianie formy prawnej, 2) określenie trybu i warunków przekształcenia, które ma być dokonane, w szczególności: a) wskazanie formy prawnej, w jaką zgodnie z decyzją przekształci się emitent, b) dzień, na który sporządzone zostało sprawozdanie finansowe, na podstawie którego przekształcenie emitenta ma zostać dokonane, c) szacunkową wartość kapitałów własnych emitenta według stanu na dzień przekształcenia, d) planowane zmiany relacji przekształconego podmiotu z osobami trzecimi, e) projekt umowy (statut) podmiotu po przekształceniu. § 30. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 25 - zmiany formy prawnej emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie podstawy decyzji o zmianie formy prawnej, 2) określenie trybu i warunków przekształcenia, w szczególności: a) wskazanie formy prawnej, w jaką przekształcił się emitent, b) dzień, na który sporządzone zostało sprawozdanie finansowe, na podstawie którego dokonano przekształcenia emitenta, c) szacunkową wartość kapitałów własnych emitenta według stanu na dzień przekształcenia, d) szacunkową wartość kapitałów własnych przekształconego podmiotu i sposób pokrycia kapitału akcyjnego (zakładowego), e) zmian relacji przekształconego podmiotu z osobami trzecimi, 3) umowę (statut) przekształconego podmiotu. 2. W przypadku zmiany formy prawnej spółki, do raportu bieżącego należy dołączyć uchwałę zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia) o przekształceniu § 31. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 26 - zawarcia umowy z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem), umowy o dokonanie badania, przeglądu lub innych usług dotyczących sprawozdań finansowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) dane o podmiocie uprawnionym do badania, z którym zawarta została umowa o badanie, przegląd lub inne usługi dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, ze wskazaniem: a) nazwy, b) adresu, c) numeru uprawnień podmiotu uprawnionego do badania, 2) datę zawarcia tej umowy z podmiotem uprawnionym do badania, 3) wskazanie, czy emitent korzystał w przeszłości z usług nowo zatrudnionego podmiotu uprawnionego do badania, a jeśli tak, to w jakim zakresie, 4) wskazanie organu, który dokonał wyboru podmiotu uprawnionego do badania, 5) wskazanie okresu, na jaki została zawarta umowa. § 32. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 27 - wypowiedzenia przez emitenta umowy o badanie, przegląd lub inne usługi, dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, zawartej z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) dokonującym badania lub przeglądu sprawozdań finansowych emitenta, lub wypowiedzenia takiej umowy przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych, jeśli współpraca ta opierała się na umowie wieloletniej i rezygnacja miała miejsce w okresie obowiązywania tej umowy, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie, czy wypowiedzenie umowy wynika z decyzji podmiotu uprawnionego do badania, czy z decyzji emitenta, 2) wskazanie wszelkich przypadków dotyczących rezygnacji z wyrażenia opinii, wydania opinii negatywnych lub opinii z zastrzeżeniami o prawidłowości i rzetelności sprawozdań finansowych emitenta, 3) wskazanie organów zalecających lub akceptujących zmianę podmiotu uprawnionego do badania, 4) opis wszystkich rozbieżności, jakie miały miejsce pomiędzy osobami zarządzającymi a podmiotem uprawnionym do badania (biegłym rewidentem) w okresie obowiązywania umowy, która podlega wypowiedzeniu, odnośnie do interpretacji i stosowania przepisów prawa lub postanowień statutu, dotyczących przedmiotu badania, z zaznaczeniem sposobu ich rozstrzygnięcia. 2. Do raportu bieżącego powinno być załączone pismo podmiotu uprawnionego i działającego w jego imieniu biegłego rewidenta, sporządzone na prośbę emitenta i adresowane do Komisji, w którym potwierdza on informacje podane w raporcie bieżącym lub odmawia ich potwierdzenia. § 33. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 28 - odwołania lub rezygnacji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta lub decyzji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta o rezygnacji z ubiegania się o wybór w następnej kadencji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) imię i nazwisko osoby zarządzającej lub nadzorującej, 2) dotychczas pełnioną funkcję w przedsiębiorstwie emitenta, 3) przyczyny odwołania lub rezygnacji, jeżeli przyczyny te zostały podane przez organ lub osobę podejmującą decyzję. § 34. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 29 - powołania osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) imię i nazwisko oraz wiek powołanej osoby zarządzającej lub nadzorującej, 2) wskazanie funkcji powierzonej w przedsiębiorstwie emitenta, 3) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska, wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, 4) wskazanie innej działalności wykonywanej poza przedsiębiorstwem emitenta, z oceną, czy jest w stosunku do niej konkurencyjna. § 35. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 30 - złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, ogłoszeniu upadłości, złożeniu podania o otwarcie postępowania układowego lub otwarciu postępowania likwidacyjnego, zawieszeniu postępowania układowego lub jego umorzeniu w odniesieniu do emitenta lub jednostki od niego zależnej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie sądu, do którego został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości, wraz ze wskazaniem daty złożenia wniosku, 2) wskazanie sądu, który ogłosił upadłość, wraz ze wskazaniem daty wydania postanowienia oraz daty jego uprawomocnienia oraz syndyka masy upadłościowej, 3) wskazanie sądu, do którego zostało złożone podanie o otwarcie postępowania układowego, wraz ze wskazaniem daty złożenia podania, 4) wskazanie sądu, do którego został złożony wniosek o otwarcie postępowania likwidacyjnego, wraz ze wskazaniem daty złożenia wniosku oraz osoby likwidatora, 5) wskazanie daty wydania postanowienia i sądu, który zawiesił postępowanie układowe, wraz ze wskazaniem, czy zawieszenie postępowania nastąpiło na wniosek emitenta, oraz informacje o planowanych działaniach emitenta związanych z zawieszeniem postępowania, 6) wskazanie daty wydania postanowienia i sądu, który umorzył postępowanie układowe, wraz ze wskazaniem, czy umorzenie postępowania nastąpiło na wniosek emitenta, 7) w przypadku gdy postępowanie układowe łączy się z reorganizacją przedsiębiorstwa emitenta, należy dodatkowo wskazać główne elementy programu naprawczego. § 36. 1. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 31 - sporządzenia prognozy wyników finansowych emitenta lub jego grupy kapitałowej oraz podstaw i istotnych założeń tej prognozy, jeżeli emitent podjął decyzję o jej przekazaniu do wiadomości publicznej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) prognozowane wyniki, 2) okres, którego prognoza dotyczy, 3) podstawy i istotne założenia tej prognozy, 4) podstawowe zasady sporządzenia budżetu emitenta, na podstawie którego sporządzona została prognoza, 5) sposób monitorowania przez emitenta możliwości realizacji prognozowanych wyników, 6) okresy, w jakich emitent będzie dokonywał oceny możliwości realizacji prognozowanych wyników, oraz dokonywał ewentualnej korekty prezentowanej prognozy, wraz ze wskazaniem zastosowanych kryteriów tej oceny. 2. Raport bieżący zawierający korektę prognozy przekazanej przez emitenta w ciągu danego roku obrotowego stanowi nową prognozę wyników emitenta. § 37. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 32 - przyznania ratingu dokonanego na zlecenie emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę wyspecjalizowanej instytucji, która przyznała rating emitentowi lub emitowanym przez niego dłużnym papierom wartościowym, 2) oceny, jakie zostały przyznane, 3) miejsca przyznanej oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej, 4) datę przyznania ratingu. § 38. W przypadku określonym w § 4 ust. 1 pkt 33 - przekazania do Głównego Urzędu Statystycznego informacji o osiągniętych wynikach finansowych emitenta za każdy zakończony kwartał, jeżeli emitent nie przekazał raportu kwartalnego za dany kwartał, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę przekazania informacji do Głównego Urzędu Statystycznego, 2) dane za bieżący rok obrotowy, w zakresie określonym dla raportu miesięcznego w § 48. § 39. Jeżeli spółka akcyjna dokonuje zamiany obligacji zamiennych na akcje, zobowiązana jest dodatkowo do przekazania w formie raportów bieżących następujących informacji: 1) daty złożenia przez emitenta wniosku o rejestrację zmiany kapitału akcyjnego w wyniku dokonania zamiany obligacji na akcje, 2) daty rejestracji przez sąd zmiany kapitału akcyjnego, 3) liczby akcji wydanych w zamian za obligacje, 4) określenia struktury kapitału akcyjnego po dokonaniu zamiany obligacji na akcje, ze wskazaniem wysokości kapitału akcyjnego emitenta i liczby głosów na jego walnym zgromadzeniu po dokonaniu zamiany obligacji na akcje oraz udziału nowych akcji w kapitale akcyjnym emitenta i w głosach na walnym zgromadzeniu, 5) liczby obligacji, które nie zostały zamienione na akcje. § 40. W przypadku zakończenia subskrypcji lub sprzedaży związanej z wprowadzeniem papierów wartościowych emitenta do publicznego obrotu i przydziałem akcji, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego następujących informacji: 1) daty zakończenia subskrypcji lub sprzedaży, 2) daty przydziału papierów wartościowych, 3) liczby papierów wartościowych objętych subskrypcją lub sprzedażą, 4) stopy redukcji w poszczególnych transzach, w przypadku gdy liczba akcji, na które zostały złożone zapisy, jest większa niż liczba akcji oferowanych, 5) liczby papierów wartościowych, na które złożono zapisy w ramach subskrypcji lub sprzedaży, 6) liczby papierów wartościowych, które zostały przydzielone w ramach przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży, 7) ceny, po jakiej papiery wartościowe były nabywane (obejmowane), 8) liczby osób, które złożyły zapisy na papiery wartościowe objęte subskrypcją lub sprzedażą w poszczególnych transzach, 9) liczby osób, którym przydzielono papiery wartościowe w ramach przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży w poszczególnych transzach, 10) nazwy subemitentów, którzy objęli papiery wartościowe w ramach wykonywania umów o subemisję, ze wskazaniem liczby papierów wartościowych, które objęli, wraz z faktyczną ceną jednej akcji (cena emisyjna lub sprzedaży, po odliczeniu wynagrodzenia za objęcie akcji w wykonaniu umowy subemisji) nabytej przez subemitenta, 11) wartości przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży (iloczyn liczby papierów wartościowych objętych ofertą i ceny emisyjnej lub ceny sprzedaży), 12) kosztów przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży, z wyszczególnieniem wynagrodzenia subemitentów, kosztu przygotowania prospektu, doradztwa prawnego i finansowego oraz kosztów promocji przeprowadzonej oferty, ze wskazaniem nazw podmiotów świadczących te usługi oraz charakteru powiązań tych podmiotów z emitentem, 13) średniego kosztu przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży przypadającego na jednostkę papieru wartościowego objętego subskrypcją lub sprzedażą. § 41. W przypadku wprowadzania papierów wartościowych do publicznego obrotu emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportów bieżących informacji o: 1) rejestracji papierów wartościowych złożonych w Krajowym Depozycie, wraz z określeniem daty rejestracji oraz ich kodu w Krajowym Depozycie lub jego zmiany, 2) złożeniu wniosku przez emitenta o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym, gdzie będą notowane jego papiery wartościowe, wraz z określeniem liczby papierów wartościowych, których wniosek dotyczy, z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, 3) dopuszczeniu papierów wartościowych emitenta do obrotu na rynku regulowanym, wraz z określeniem daty dopuszczenia, liczby dopuszczonych papierów wartościowych oraz ich kodu w Krajowym Depozycie, 4) ustaleniu daty pierwszego notowania papierów wartościowych emitenta w obrocie na rynku regulowanym, wraz z jej określeniem, 5) ustaleniu daty pierwszego notowania papierów wartościowych po asymilacji papierów wartościowych emitenta wprowadzanych do obrotu na rynku regulowanym z papierami wartościowymi emitenta będącymi już przedmiotem obrotu na tym rynku. § 42. Jeżeli emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu jest spółka akcyjna, to dodatkowo przekazaniu w formie raportu bieżącego podlegają: 1) data walnego zgromadzenia, wraz z porządkiem obrad, 2) treść projektów uchwał, które zarząd zamierza przedstawić na walnym zgromadzeniu, 3) treść uchwał podjętych przez walne zgromadzenie, 4) wszelkie decyzje dotyczące deklaracji wypłat lub wstrzymania wypłat dywidend lub odsetek od papierów wartościowych. § 43. Emitent będący zakładem ubezpieczeń jest obowiązany dodatkowo do przekazywania, w formie raportu bieżącego, informacji o: 1) wydaniu decyzji przez właściwy organ administracji rządowej o ograniczeniu zakresu zezwolenia na prowadzona działalność ubezpieczeniową, 2) wydaniu przez organ nadzoru decyzji o ograniczeniach możliwości lokowania środków funduszu ubezpieczeniowego, ze wskazaniem podstawowych ograniczeń, 3) wydaniu przez organ nadzoru decyzji o nałożeniu następujących wymogów: a) przedłożenia przez zakład ubezpieczeń planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych (planu finansowego), w przypadku gdy środki własne są niższe od wymaganego marginesu wypłacalności, oraz b) przedstawienia do zatwierdzenia organowi nadzoru krótkoterminowego planu podwyższenia środków własnych, w przypadku gdy środki własne są niższe od wymaganego kapitału gwarancyjnego, 4) wprowadzeniu u emitenta zarządu komisarycznego, 5) podpisaniu przez emitenta z innym zakładem ubezpieczeń umowy o przeniesieniu całości lub części ubezpieczeń. § 44. Emitent będący jednostką samorządu terytorialnego albo zagraniczną jednostką terytorialną jest obowiązany do przekazywania, w formie raportu bieżącego, wyłącznie informacji o: 1) sytuacjach, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 18, 20, 26-29 i 32, 2) ustanowieniu nowych istotnych źródeł dochodów emitenta lub zniesieniu dotychczasowego istotnego źródła dochodów, ze wskazaniem wpływu tego zdarzenia na dochody budżetu jednostki, 3) zmianie banku-reprezentanta lub zmianie umowy łączącej emitenta z bankiem-reprezentantem - w przypadku publicznej emisji obligacji, 4) zmianie przedmiotu zabezpieczenia ustanowionego w związku z emisja obligacji, ze wskazaniem przyczyn tej zmiany, z uwzględnieniem: a) zniszczenia w wyniku zdarzeń losowych obiektów, na których ustanowiono hipotekę dla zabezpieczenia wierzytelności wynikających z obligacji, b) zmniejszenia wartości obiektów, o których mowa w lit. a), c) utracie lub istotnym zmniejszeniu wartości przedmiotów majątkowych lub praw, które stanowią zabezpieczenie wierzytelności wynikających z emisji, d) zmniejszenia kapitałów własnych banku lub międzynarodowej instytucji finansowej udzielającej gwarancji, poniżej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 10 000 000 EURO, e) zniesienia jednostki samorządu terytorialnego poręczającej za zobowiązania wynikające z obligacji, z podaniem podmiotu, który przejął ciążące na niej zobowiązania z tytułu poręczenia, f) zmiany rodzaju zabezpieczenia lub podmiotu zabezpieczającego wierzytelności wynikające z obligacji, w tym także ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia na żądanie banku-reprezentanta, 5) wszczęciu postępowania zmierzającego do ustanowienia zarządu komisarycznego i komisarza rządowego oraz o ustanowieniu zarządcy komisarycznego i komisarza rządowego, 6) negatywnej opinii regionalnej izby obrachunkowej o sprawozdaniu z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub o półrocznym sprawozdaniu z przebiegu wykonywania budżetu, 7) uchwaleniu budżetu, ze wskazaniem ogólnej sumy dochodów i planowanych wydatków emitenta, oraz o sposobie pokrycia deficytu budżetowego lub o nieuchwaleniu budżetu w terminie do dnia 30 kwietnia danego roku budżetowego, ze wskazaniem konsekwencji tego zdarzenia dla jednostki samorządu terytorialnego, 8) stwierdzeniu przez regionalną izbę obrachunkową nieważności uchwały budżetowej w całości lub w części, ze wskazaniem konsekwencji tego zdarzenia dla jednostki samorządu terytorialnego, 9) złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości lub o ogłoszeniu upadłości banku obsługującego budżet emitenta, z oceną ewentualnego wpływu tego zdarzenia na realizację wykonania budżetu emitenta oraz na zdolność emitenta do realizacji zaciągniętych zobowiązań, 10) wszczęciu postępowania zmierzającego do zniesienia jednostki samorządu terytorialnego oraz o zniesieniu emitenta, z podaniem, kto przyjął ciążące na niej zobowiązania wynikające z wyemitowanych papierów wartościowych. § 45. Emitent będący międzynarodową instytucją finansową, innym państwem lub bankiem hipotecznym emitującym listy zastawne, jest obowiązany do przekazywania, w formie raportu bieżącego, wyłącznie informacji o następujących zdarzeniach: 1) przyznaniu emitentowi ratingu dokonanego na jego zlecenie, z podaniem: a) nazwy wyspecjalizowanej instytucji, która przyznała rating emitentowi lub emitowanym przez niego dłużnym papierom wartościowym, b) oceny, jaka została przyznana emitentowi, c) miejsca przyznanej oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej, d) datę przyznania ratingu, 2) podjęciu decyzji o zmianie praw z papierów wartościowych lub dokonaniu tej zmiany, z podaniem zakresu zmian i praw po zmianie, 3) przyjęciu budżetu na nowy rok budżetowy - w przypadku innego państwa. § 46. 1. Emitent jest obowiązany do przekazywania raportów okresowych, z zastrzeżeniem ust. 2-8, w formie raportów: 1) miesięcznych, 2) kwartalnych, 3) półrocznych, 4) rocznych. 2. Obowiązek przekazywania raportów okresowych w formie raportu miesięcznego nie dotyczy emitenta będącego zakładem ubezpieczeń oraz emitenta będącego funduszem lub narodowym funduszem inwestycyjnym. 3. Emitent będący jednostką samorządu terytorialnego albo zagraniczną jednostką terytorialną jest obowiązany wyłącznie do przekazywania raportów okresowych w formie raportów rocznych. 4. Emitent będący międzynarodową instytucją finansową jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportów okresowych w formie raportu rocznego. 5. Emitent będący innym państwem jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportu rocznego zawierającego informacje o wykonaniu budżetu. 6. Emitent będący bankiem hipotecznym wprowadzającym do publicznego obrotu jedynie listy zastawne jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportów półrocznych i rocznych. 7. Emitent będący jednostką dominującą nie jest obowiązany do przekazywania odrębnego raportu półrocznego, pod warunkiem dodania w skonsolidowanym raporcie półrocznym jednostkowego bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów środków pieniężnych emitenta wraz z raportem podmiotu uprawnionego do badania (biegłego rewidenta) z przeglądu raportu półrocznego, chyba że powiązania emitenta z pozostałymi jednostkami grupy kapitałowej oraz brak wspólnej polityki gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej nie pozwalają jej traktować tak, jakby była jedną jednostką, a ujawnienie innych informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym emitenta jest istotne dla właściwej jego oceny. 8. Emitent będący jednostką dominującą jest obowiązany dodatkowo do przekazywania raportów okresowych w formie skonsolidowanego raportu kwartalnego, skonsolidowanego raportu półrocznego i skonsolidowanego raportu rocznego, chyba że na podstawie innych przepisów jest zwolniony z obowiązku sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych lub może wyłączyć wszystkie jednostki zależne i stowarzyszone z obowiązku objęcia konsolidacją. 9. W odniesieniu do emitenta będącego podmiotem zagranicznym, sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz dane porównywalne mogą zostać zaprezentowane zgodnie z zasadami określonymi przez Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (International Accounting Standards), wydane przez Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standards Committee), zwane dalej "MSR" lub Amerykańskie Standardy Rachunkowości (United States General Accepted Accounting Principles), wydane przez Radę Finansowych Standardów Rachunkowości (Financial Accounting Standards Board), zwane dalej "US GAAP", pod warunkiem wskazania różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami a sprawozdaniami, które zostałyby sporządzone według polskich standardów rachunkowości. 10. W odniesieniu do emitenta bazy, będącego podmiotem zagranicznym, sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz dane porównywalne mogą zostać zaprezentowane zgodnie z zasadami określonymi przez MSR lub US GAAP albo standardami rachunkowości kraju pochodzenia podmiotu, pod warunkiem wskazania różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami a sprawozdaniami, które zostałyby sporządzone według polskich standardów rachunkowości i MSR lub US GAAP. 11. W odniesieniu do emitentów i emitentów bazy, będących podmiotami zagranicznymi, badanie sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych może być zaprezentowane zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Badania Sprawozdań Finansowych (International Auditing Standards) wydawanymi przez Międzynarodową Federację Biegłych Rewidentów (International Federation of Accountants) lub Standardami Badania Sprawozdań Finansowych wydanymi przez Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów (American Institute of Certified Public Accountants). 12. W przypadku gdy emitent lub emitent bazy jest podmiotem zagranicznym, raport okresowy może być sporządzony w walucie kraju pochodzenia emitenta lub emitenta bazy, pod warunkiem przeliczenia co najmniej podstawowych pozycji rachunku zysków i strat (przychody ze sprzedaży, zysk na działalności operacyjnej, zysk netto) na złote i EURO, ze wskazaniem zasad przyjętych przy tym przeliczeniu, wskazania w raporcie okresowym średnich arytmetycznych kursów wymiany ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której został oryginalnie sporządzony raport okresowy, w stosunku do złotego - w przypadku, gdy dane te zostały sporządzone w walucie innej niż złoty, w szczególności kurs obowiązujący na ostatni dzień okresu objętego raportem, kurs średni w okresie, obliczony jako średnia kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w okresie objętym raportem. 13. Informacje finansowe podlegające przeliczeniu i ujawnieniu w raportach okresowych przelicza się na złote lub EURO według następujących zasad: 1) poszczególne pozycje aktywów i pasywów bilansu przelicza się na złote lub EURO według średniego kursu ogłoszonego na dzień bilansowy przez Narodowy Bank Polski, 2) poszczególne pozycje rachunku zysków i strat przelicza się na złote lub EURO według kursu stanowiącego średnią arytmetyczną średnich kursów ustalonych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której zostały sporządzone informacje finansowe podlegające przeliczeniu, na ostatni dzień każdego zakończonego miesiąca roku obrotowego, 3) różnice kursowe powstałe z przeliczenia wyniku finansowego netto, zgodnie z zasadami określonymi w pkt 1 i 2, wykazuje się jako oddzielną pozycję kapitału własnego "różnice kursowe z przeliczenia waluty". § 47. 1. Emitent jest obowiązany określić i przekazać w formie raportu bieżącego do końca pierwszego miesiąca danego roku obrotowego stałe daty przekazywania w danym roku obrotowym raportów okresowych, z uwzględnieniem dni ustawowo wolnych od pracy. Zmiany dat przekazania poszczególnych raportów okresowych powinny być dokonywane również w formie raportu bieżącego nie później niż na dwa dni przed przekazaniem raportu okresowego, którego dany raport bieżący dotyczy. 2. W przypadku emitentów papierów wartościowych dopuszczanych do publicznego obrotu po raz pierwszy - raport bieżący określający stałe daty przekazywania raportów okresowych powinien zostać przekazany przed przekazaniem pierwszego raportu okresowego zgodnie z wymogami rozporządzenia. § 48. 1. Raport miesięczny powinien zawierać dane za dany miesiąc roku obrotowego oraz dane narastająco za wszystkie miesiące danego roku obrotowego, co najmniej w zakresie określonym w ust. 2, w zestawieniu z danymi za analogiczny okres roku poprzedniego, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości. 2. Raport miesięczny powinien, odpowiednio do rodzaju prowadzonej działalności, zawierać co najmniej następujące informacje: 1) w przypadku emitentów papierów wartościowych o działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej lub usługowej: a) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów, b) zysk (stratę) na działalności operacyjnej, c) zysk (stratę) brutto, d) zysk (stratę) netto, 2) w przypadku emitenta będącego bankiem: a) przychody z tytułu odsetek, b) wynik na działalności bankowej, c) zysk (stratę) brutto, d) zysk (stratę) netto. 3. Raport miesięczny powinien być przygotowany w sposób zapewniający porównywalność danych przedstawionych w raporcie za miesiące bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi dla analogicznych okresów roku poprzedniego. 4. Raport miesięczny powinien ponadto zawierać informację o zasadach przyjętych przy sporządzaniu raportu oraz opis czynników i zdarzeń mających znaczący wpływ na osiągnięty zysk lub poniesioną stratę, w tym informację o ewentualnych korektach z tytułu rezerw odpisów aktualizujących wartość składników majątku. § 49. 1. Raport kwartalny powinien zawierać, odpowiednio do rodzaju prowadzonej działalności, dane za kwartał roku obrotowego objęty tym raportem oraz dane narastająco za wszystkie pełne kwartały danego roku obrotowego, a co najmniej bilans, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływu środków pieniężnych w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie. Dane powinny zostać sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, z zastosowaniem zasady wyceny aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego netto określonych na dzień bilansowy, z uwzględnieniem korekt z tytułu rezerw, w tym rezerwy na przejściową różnicę z tytułu podatku dochodowego, o której mowa w ustawie o rachunkowości, oraz odpisów aktualizujących wartość składników majątku. 2. Raport kwartalny powinien być przygotowany w sposób zapewniający porównywalność danych przedstawionych w raporcie za kwartały bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi dla analogicznych okresów roku poprzedniego. 3. Raport kwartalny powinien ponadto zawierać informację o zasadach przyjętych przy sporządzaniu raportu oraz opis czynników i zdarzeń mających znaczący wpływ na osiągnięty zysk lub poniesione straty, oraz informację o korektach z tytułu rezerw, w tym rezerwy na przejściową różnicę z tytułu podatku dochodowego, o której mowa w ustawie o rachunkowości, oraz dokonanych odpisach aktualizujących wartość składników majątku, oraz: 1) wskazanie akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, na dzień sporządzenia raportu kwartalnego, oraz zmian w strukturze własności znacznych pakietów akcji emitenta w okresie od przekazania poprzedniego raportu kwartalnego, 2) zestawienie zmian w stanie posiadania akcji emitenta lub uprawnień do nich (opcji) przez osoby zarządzające i nadzorujące emitenta, zgodnie z posiadanymi przez emitenta informacjami, 3) zwięzły opis dokonań emitenta w okresie, którego dotyczy raport, wraz z wykazem najważniejszych zdarzeń, o których emitent informował w formie raportów bieżących w okresie objętym raportem kwartalnym, 4) informacji o wszczęciu przed sądem lub organem administracji publicznej jednego lub więcej postępowań, dotyczących zobowiązań lub wierzytelności emitenta lub jednostek od niego zależnych, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, z podaniem informacji o podstawowych przedmiotach tych postępowań i ich łącznej wartości oraz informacji o największych postępowaniach w grupach zobowiązań i wierzytelności, w tym ich przedmiot, wartość przedmiotu sporu, datę wszczęcia postępowania, strony wszczętego postępowania. 4. W przypadku emitenta będącego funduszem lub narodowym funduszem inwestycyjnym do raportu kwartalnego należy dodatkowo dołączyć zestawienie portfela inwestycyjnego funduszu, w zakresie określonym odpowiednio w rozporządzeniu o prospekcie. 5. Do skonsolidowanego raportu kwartalnego ust. 1-4 stosuje się odpowiednio dla emitenta i jego grupy kapitałowej. § 50. 1. Raport półroczny powinien zawierać co najmniej: 1) półroczne sprawozdanie finansowe, w zakresie zgodnym z przepisami o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przejrzane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) zgodnie z obowiązującymi przepisami, 2) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta oraz zasad sporządzania półrocznego sprawozdania finansowego. 2. Przy wszystkich danych zawartych w półrocznym sprawozdaniu finansowym powinny być zaprezentowane wielkości porównywalne (dane porównywalne) za półrocze roku poprzedniego. 3. Półroczne sprawozdanie finansowe powinno być zaprezentowane w sposób zapewniający porównywalność danych przedstawionych dla danego półrocza z danymi przedstawionymi dla półrocza roku poprzedniego. W przypadku zmiany w danym roku obrotowym zasad ustalania wartości aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego należy w sprawozdaniu finansowym zamieścić wyjaśnienie, na czym polegała zmiana, uzasadnić jej dokonanie i podać jej wpływ na wynik finansowy. 4. Do półrocznego sprawozdania finansowego należy dołączyć raport podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) z przeglądu półrocznego sprawozdania finansowego. Przegląd półrocznego sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta nie stanowi pełnego badania i ma na celu zwrócenie uwagi na znaczące sprawy, które mogłyby spowodować konieczność dokonania zmian w półrocznym sprawozdaniu finansowym, aby było ono prawidłowe i rzetelne. 5. W przypadku funduszu - emitent może przedstawić zestawienie portfela inwestycyjnego funduszu wyłącznie za okres i na dzień, na który sporządzone zostało półroczne sprawozdanie finansowe, z wyłączeniem danych porównywalnych. 6. W przypadku gdy na podstawie przepisów o prospekcie raport półroczny jest dołączany do prospektu, powinien dodatkowo zawierać komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta oraz zasad sporządzania półrocznego sprawozdania finansowego w zakresie wskazanym odpowiednio w § 52 ust. 6 w odniesieniu do okresu objętego raportem półrocznym. § 51. 1. Skonsolidowany raport półroczny powinien zawierać co najmniej: 1) półroczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe, w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przejrzane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) zgodnie z obowiązującymi przepisami, 2) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej grupy kapitałowej emitenta oraz zasad sporządzania półrocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego. 2. Do skonsolidowanego raportu półrocznego § 50 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio. § 52. 1. Raport roczny powinien zawierać co najmniej: 1) pismo prezesa zarządu (lub osoby zarządzającej), w sposób zwięzły omawiające najważniejsze dokonania emitenta w danym roku obrotowym, ze wskazaniem adresatów raportu rocznego, 2) roczne sprawozdanie finansowe, w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, zbadane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta), zgodnie z obowiązującymi przepisami o badaniu sprawozdań finansowych oraz z normami badania, 3) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. 2. Przy wszystkich danych zawartych w rocznym sprawozdaniu finansowym powinny być zaprezentowane wielkości porównywalne (dane porównywalne) za poprzedni rok obrotowy. 3. Roczne sprawozdanie finansowe powinno być zaprezentowane w sposób zapewniający porównywalność przedstawionych danych za rok obrotowy z danymi przedstawionymi za poprzedni rok obrotowy. W przypadku zmiany w danym roku obrotowym zasad ustalania wartości aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego należy w sprawozdaniu finansowym zamieścić wyjaśnienie, na czym polegała zmiana, uzasadnić jej dokonanie i podać jej wpływ na wynik finansowy. 4. Do rocznego sprawozdania finansowego należy dołączyć opinię podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) o badanym sprawozdaniu finansowym oraz raport podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) z badania rocznego sprawozdania finansowego. 5. W przypadku funduszu - emitent może przedstawić zestawienie portfela inwestycyjnego funduszu wyłącznie za okres i na dzień, na który sporządzone zostało roczne sprawozdanie finansowe. 6. Komentarz zarządu lub osoby zarządzającej, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, na temat działalności gospodarczej emitenta w objętym raportem rocznym okresie oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego powinien zawierać informacje określone w art. 49 ust. 2 ustawy o rachunkowości oraz omówienie podstawowych wielkości ekonomiczno-finansowych, ujawnionych w rocznym sprawozdaniu finansowym, w szczególności opis czynników i zdarzeń mających znaczący wpływ na działalność gospodarczą emitenta i osiągnięte przez niego zyski lub poniesione straty w roku obrotowym, a ponadto: 1) w przypadku emitentów papierów wartościowych prowadzących działalność wytwórczą, budowlaną, handlowa lub usługową: a) informacje o podstawowych produktach, towarach lub usługach, wraz z ich określeniem wartościowym i ilościowym oraz udziałem poszczególnych produktów, towarów i usług (jeżeli są istotne), albo ich grup, w sprzedaży emitenta ogółem, a także zmianach w tym zakresie w danym roku obrotowym, b) informacje o zmianach rynków zbytu, w podziale na krajowe i zagraniczne oraz o zmianach w źródłach zaopatrzenia w materiały do produkcji, w towary i usługi, ze wskazaniem uzależnienia od jednego lub kilku odbiorców i dostawców, a w przypadku, gdy udział jednego odbiorcy lub dostawcy osiąga co najmniej 10% przychodów ze sprzedaży ogółem - nazwy dostawcy lub odbiorcy, jego udziały w sprzedaży lub zaopatrzeniu oraz jego formalne powiązania z emitentem, c) informacje o umowach znaczących dla działalności gospodarczej emitenta, w tym znanych emitentowi umowach zawartych pomiędzy akcjonariuszami (wspólnikami) oraz umowach ubezpieczenia, współpracy lub kooperacji, d) informacje o zmianach w powiązaniach organizacyjnych lub kapitałowych emitenta z innymi podmiotami oraz wskazanie jego głównych inwestycji krajowych i zagranicznych (papiery wartościowe, instrumenty finansowe i nieruchomości), w tym inwestycji kapitałowych dokonanych poza jego grupą kapitałową oraz opis metod ich finansowania, e) opis transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych przez dany podmiot powiązany w okresie 12 miesięcy stanowi wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, f) informacje o zaciągniętych kredytach, umowach pożyczki, poręczeń i gwarancji, g) informacje o zaciągniętych kredytach i pożyczkach według terminów ich wymagalności, h) informacje o udzielonych pożyczkach według terminów wymagalności, ze szczególnym uwzględnieniem pożyczek udzielonych jednostkom grupy kapitałowej emitenta, i) w przypadku emisji papierów wartościowych w okresie objętym raportem - opis wykorzystania przez emitenta wpływów z emisji, j) objaśnienie różnic pomiędzy wynikami finansowymi wykazanymi w raporcie rocznym a wcześniej publikowanymi prognozami wyników na dany rok, jeżeli poszczególne różnice przekraczają 10% wartości poszczególnych pozycji ostatniej prognozy przekazanej przez emitenta, k) ocenę zarządzania zasobami finansowymi, ze szczególnym uwzględnieniem zdolności wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, ze wskazaniem ewentualnych zagrożeń oraz działań, jakie emitent podjął lub zamierza podjąć w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom, l) ocenę możliwości realizacji zamierzeń inwestycyjnych, w tym inwestycji kapitałowych, w porównaniu do wielkości posiadanych środków, z uwzględnieniem możliwych zmian w strukturze finansowania tej działalności, m) ocenę czynników i nietypowych zdarzeń mających wpływ na wynik z działalności gospodarczej za rok obrotowy, z określeniem stopnia wpływu tych czynników lub nietypowych zdarzeń na osiągnięty wynik, n) charakterystykę zewnętrznych i wewnętrznych czynników istotnych dla rozwoju przedsiębiorstwa emitenta oraz opis perspektyw rozwoju działalności gospodarczej emitenta co najmniej do końca trwającego roku obrotowego, z uwzględnieniem elementów strategii rynkowej przez niego wypracowanej, o) zmiany w podstawowych zasadach zarządzania spółką emitenta oraz w poziomie komputeryzacji emitenta, wspomagającej zarządzanie w spółce emitenta i grupie kapitałowej emitenta, p) zmiany w składzie osób zarządzających i nadzorujących emitenta w ciągu ostatniego roku obrotowego, q) łączną wartość wynagrodzeń i nagród (w pieniądzu i w naturze) odrębnie dla osób zarządzających i nadzorujących, za ostatni zakończony rok obrotowy, bez względu na to, czy były one zaliczane w koszty, czy też wynikały z podziału zysku, a w przypadku gdy emitentem jest jednostka dominująca - informacje o wartości wynagrodzeń i nagród otrzymanych z tytułu pełnienia funkcji we władzach jednostek zależnych i stowarzyszonych, r) wartość wszystkich nie spłaconych pożyczek udzielonych przez emitenta osobom zarządzającym i nadzorującym oraz ich osobom bliskim (oddzielnie), a także udzielonych im gwarancji i poręczeń (oddzielnie), s) w przypadku spółek kapitałowych - określenie łącznej liczby i wartości nominalnej wszystkich akcji (udziałów) emitenta oraz akcji i udziałów w jednostkach grupy kapitałowej emitenta, będących w posiadaniu osób zarządzających i nadzorujących (dla każdej osoby oddzielnie), t) wskazanie akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne co najmniej 5% w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, u) informacje o znanych emitentowi zawartych w ciągu ostatniego roku obrotowego umowach, w wyniku których mogą w przyszłości nastąpić zmiany w proporcjach posiadanych akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy i obligatariuszy, 2) w przypadku emitentów papierów wartościowych będących bankami: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej, b) informacje o źródłach finansowania działalności operacyjnej banku, z wyszczególnieniem udziału poszczególnych czynności bankowych w finansowaniu działalności banku ogółem, z uwzględnieniem struktury geograficznej, c) informacje o liczbie i wartości wystawionych przez bank tytułów egzekucyjnych i wartości ustanowionych przez bank na rachunkach lub majątku kredytobiorców zabezpieczeń, d) informacje o innych istotnych umowach pomiędzy bankiem a bankiem centralnym lub organami nadzoru, e) informacje o zaciągniętych kredytach, umowach pożyczki, poręczeń, gwarancji, nie dotyczących działalności operacyjnej banku, oraz o wszelkich zobowiązaniach umownych wynikających z emitowanych dłużnych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych, umowach o subemisje, gwarancjach udzielonych podmiotom zależnym, f) opis współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, charakterystykę polityki kredytowej banku, g) charakterystykę aktywów i pasywów banku, opis głównych pozycji bilansu, h) strukturę udzielonych kredytów, i) strukturę posiadanych depozytów, j) wskazanie przeciętnej podstawowej stopy procentowej stosowanej w banku dla depozytów i kredytów w ciągu roku obrotowego, k) opis udzielonych przez bank gwarancji i poręczeń, 3) w przypadku emitentów papierów wartościowych będących zakładami ubezpieczeń: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności zakładu ubezpieczeń, b) informacje o strukturze portfela ubezpieczeń oraz o ogólnych warunkach ubezpieczeń, taryfach i wysokości stawek ubezpieczeniowych stosowanych przez emitenta, c) informacje o uzyskanych przez emitenta zezwoleniach udzielonych przez właściwe organy, również wynikających ze zmiany zakresu prowadzonej działalności oraz zmiany obszaru działania, d) informacje o cofnięciu przez Ministra Finansów zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń, e) informacje o ustanowieniu zarządu komisarycznego, z podaniem przyczyn oraz okresu, na jaki zarząd komisaryczny został ustanowiony, f) informacje o sumie ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym przekraczającej 25% łącznej wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i kapitału własnego, ze wskazaniem, czy organ nadzoru wyraził zgodę na taką wysokość sumy ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym, g) zestawienie pokazujące klasyfikację lokat środków własnych oraz ich wysokość w porównaniu z limitami określonymi we właściwych przepisach oraz informacje o zgodach właściwego organu administracji na lokowanie w innych lokatach, w tym lokowanie za granicą, h) opis zawartych przez zakład ubezpieczeń głównych umów reasekuracyjnych, i) opis współpracy z międzynarodowymi instytucjami i finansowymi, 4) w przypadku emitentów papierów wartościowych będących przedsiębiorstwami leasingowymi, informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności przedsiębiorstwa leasingowego, oraz dokładny opis charakteru umów zawieranych na oddanie w odpłatne użytkowanie majątku trwałego, 5) w przypadku emitentów papierów wartościowych będących funduszami lub narodowymi funduszami inwestycyjnymi: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności funduszu lub narodowego funduszu inwestycyjnego, b) omówienie podstawowych zmian w portfelu inwestycyjnym funduszu z opisem głównych inwestycji kapitałowych dokonanych w danym roku obrotowym oraz zmian w strukturze portfela, c) omówienie polityki inwestycyjnej funduszu w raportowanym okresie; wraz z analizą działań funduszu związanych z realizacją jego celu, 6) w przypadku emitentów papierów wartościowych będących jednostkami samorządu terytorialnego albo zagranicznymi jednostkami terytorialnymi: a) omówienie znaczących zmian w powierzchni lub położeniu jednostki oraz w podstawowych danych demograficznych, b) omówienie znaczących zmian w powiązaniach organizacyjnych jednostki z innymi podmiotami, c) omówienie znaczących zmian w aktywności gospodarczej na terenie jednostki, d) omówienie znaczących zmian w stanie posiadania mienia, e) opis zadań realizowanych przez jednostkę, f) zmiany w organizacji świadczenia usług komunalnych, g) określenie wydatków na realizację poszczególnych zadań, o których mowa w lit. e), h) określenie dochodów ogółem budżetu jednostki, i) ocenę efektywności uzyskiwania dochodów przez jednostkę oraz opis trybu i efektywności planowania budżetowego oraz wykonywania budżetu jednostki, j) informacje o zaciągniętych przez emitenta zobowiązaniach z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych, kredytów, umów pożyczki, poręczeń i gwarancji, ze wskazaniem ustanowionych zabezpieczeń z tytułu tych zobowiązań, k) prognozę spłaty zobowiązań ciążących na emitencie, l) opis perspektyw rozwoju jednostki oraz ocenę obecnej efektywności usług komunalnych ze wskazaniem planów w zakresie ich rozwoju, m) zmiany w zakresie zarządzania jednostką. § 53. 1. Skonsolidowany raport roczny powinien zawierać: 1) pismo prezesa zarządu lub osoby zarządzającej emitenta, w sposób zwięzły omawiające najważniejsze dokonania grupy kapitałowej emitenta w danym roku obrotowym, ze wskazaniem adresatów skonsolidowanego raportu rocznego, 2) roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe, w zakresie określonym odpowiednio w rozporządzeniu o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, zbadane przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), zgodnie z obowiązującymi przepisami o badaniu sprawozdań finansowych oraz z normami badania, wraz z opinią tego podmiotu o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdania, 3) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. 2. Do skonsolidowanego raportu rocznego § 52 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 3. Komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej grupy kapitałowej oraz zasad sporządzania rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego powinien obejmować odpowiednio dla grupy kapitałowej informacje określone w art. 49 ust. 2 ustawy o rachunkowości oraz komentarz na temat podstawowych wielkości ekonomiczno-finansowych, ujawnionych w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym, w szczególności opis czynników i zdarzeń mających wpływ na działalność gospodarczą grupy kapitałowej emitenta i osiągnięte przez nią zyski lub poniesione straty w roku obrotowym, a ponadto: 1) informacje określone w § 52 ust. 6, odpowiednio, w odniesieniu do grupy kapitałowej emitenta, 2) charakterystykę struktury aktywów i pasywów skonsolidowanego bilansu, w tym z punktu widzenia płynności grupy kapitałowej emitenta, 3) ważniejsze zdarzenia mające znaczący wpływ na działalność oraz wyniki finansowe grupy kapitałowej w roku obrotowym lub których wpływ możliwy jest w dalszych latach, 4) opis struktury głównych lokat kapitałowych lub głównych inwestycji kapitałowych dokonanych w ramach grupy kapitałowej emitenta w danym roku obrotowym, 5) opis zmian w organizacji grupy kapitałowej emitenta oraz ich przyczyn, 6) charakterystykę polityki w zakresie kierunków rozwoju grupy kapitałowej emitenta, 7) opis istotnych pozycji pozabilansowych w ujęciu podmiotowym, przedmiotowym i wartościowym. § 54. 1. Raport bieżący przekazuje się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, w ciągu 24 godzin od zaistnienia zdarzenia lub powzięcia o nim informacji przez emitenta. 2. W przypadku, o którym mowa w § 40, raport bieżący przekazuje się w terminie do dwóch tygodni od dnia zakończenia subskrypcji lub sprzedaży związanej z wprowadzeniem papierów wartościowych emitenta do publicznego obrotu. 3. W przypadku, o którym mowa w § 42 pkt 1, raport bieżący przekazuje się co najmniej na 22 dni przed terminem walnego zgromadzenia. 4. W przypadku, o którym mowa w § 42 pkt 2, raport bieżący przekazuje się co najmniej na 8 dni przed terminem walnego zgromadzenia. 5. Raport miesięczny przekazuje się w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 20 dni od dnia zakończenia danego miesiąca, którego dotyczy. 6. Z zastrzeżeniem ust. 7 i 8, raport kwartalny powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 35 dni od dnia zakończenia kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 7. Raport kwartalny za ostatni kwartał roku obrotowego powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 45 dni od dnia zakończenia ostatniego kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 8. Raport kwartalny emitenta będącego narodowym funduszem inwestycyjnym powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 45 dni od dnia zakończenia kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 9. Z zastrzeżeniem ust. 10, skonsolidowany raport kwartalny powinien zostać przekazany, w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 45 dni od dnia zakończenia kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 10. Skonsolidowany raport kwartalny za ostatni kwartał roku obrotowego powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie do 60 dni od dnia zakończenia ostatniego kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 11. Z zastrzeżeniem ust. 12, raport półroczny powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa § 47, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia zakończenia półrocza roku obrotowego, którego dotyczy. Raport półroczny przekazywany jest wyłącznie za pierwsze półrocze danego roku obrotowego. 12. Raport półroczny emitenta będącego narodowym funduszem inwestycyjnym powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie czterech miesięcy od daty zakończenia pierwszego półrocza roku obrotowego, którego dotyczy Raport półroczny przekazywany jest wyłącznie za pierwsze półrocze danego roku obrotowego. 13. Skonsolidowany raport półroczny powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, nie później jednak niż w terminie pięciu miesięcy od daty zakończenia pierwszego półrocza roku obrotowego, którego dotyczy. Skonsolidowany raport półroczny przekazywany jest wyłącznie za pierwsze półrocze danego roku obrotowego. 14. Przekazywanie raportu półrocznego i rocznego nie zwalnia z obowiązku przekazywania raportu kwartalnego ani miesięcznego. 15. W przypadku podmiotów sporządzających raporty skonsolidowane, przekazywanie raportów skonsolidowanych nie zwalnia z obowiązku przekazywania raportów jednostkowych, chyba że rozporządzenie stanowi inaczej. 16. W przypadku spółek sporządzających raporty skonsolidowane przekazanie raportu półrocznego skonsolidowanego i raportu rocznego skonsolidowanego nie zwalnia z obowiązku przekazania kwartalnego raportu skonsolidowanego. 17. Raport roczny powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, niezwłocznie po wydaniu opinii przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia jej otrzymania przez emitenta oraz nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego, na który został sporządzony, a także nie później niż 15 dni przed terminem zwyczajnego walnego zgromadzenia, dokonującego zatwierdzenia sprawozdania finansowego. W przypadku zmiany terminu przekazania raportu rocznego, w stosunku do wcześniej publikowanego w raporcie bieżącym, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego informacji o zmianie daty przekazania raportu rocznego. 18. Skonsolidowany raport roczny grupy kapitałowej emitenta powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 47, niezwłocznie po wydaniu opinii przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia jej otrzymania przez emitenta oraz nie później niż na 15 dni przed terminem walnego zgromadzenia dokonującego zatwierdzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej emitenta zawartego w skonsolidowanym raporcie rocznym, a także nie później niż dwa miesiące od daty wskazanej jako dzień przekazania raportu rocznego emitenta. W przypadku zmiany terminu przekazania skonsolidowanego raportu rocznego, w stosunku do wcześniej publikowanego w raporcie bieżącym, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego informacji o zmianie daty przekazania skonsolidowanego raportu rocznego. 19. W przypadku gdy koniec terminu przekazania raportu okresowego przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, sobotę lub dodatkowy dzień wolny od pracy, określony odrębnymi przepisami, termin ten upływa pierwszego dnia roboczego następującego po tym dniu. § 55. W przypadku gdy papiery wartościowe danego emitenta znajdują się w obrocie wyłącznie na regulowanym rynku pozagiełdowym, emitent przekazuje raporty bieżące i okresowe zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 82 ust. 2 ustawy. § 56. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, w przypadku wystawienia polskich kwitów depozytowych, przez wypełnianie obowiązków informacyjnych określonych przepisami rozporządzenia rozumie się przekazywanie przez emitenta będącego domem depozytowym, na podstawie umowy z emitentem bazy, przetłumaczonych na język polski informacji podawanych do publicznej wiadomości przez emitenta bazy zgodnie z przepisami obowiązującymi na rynku regulowanym, na którym notowane są jego papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych. 2. Emitent będący domem depozytowym jest obowiązany do przekazania szczegółowych informacji na temat zmian przepisów, zgodnie z którymi emitent bazy przekazuje informacje do publicznej wiadomości na rynku regulowanym, na którym notowane są jego papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych. 3. Raporty okresowe emitenta bazy powinny obejmować co najmniej raport kwartalny i raport roczny, a jeżeli emitent bazy jest obowiązany sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe - również skonsolidowany raport kwartalny i skonsolidowany raport roczny. 4. Dom depozytowy obowiązany jest dodatkowo do przekazania w formie raportu bieżącego informacji dotyczących rozpoczęcia lub zakończenia przez organy nadzoru nad rynkiem regulowanym w kraju siedziby emitenta bazy lub w kraju, w którym papiery wartościowe emitenta bazy są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, postępowania związanego z wypełnianiem obowiązków informacyjnych przez emitenta bazy. § 57. 1. Obowiązek przekazywania raportów miesięcznych, określony w § 46 ust. 1 pkt 1, ustaje wraz z przekazaniem raportu miesięcznego za miesiąc czerwiec 1999 r. 2. Obowiązek przekazywania informacji o zdarzeniu, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 33, powstaje z chwilą ustania obowiązku przekazywania raportów miesięcznych, określoną w ust. 1. 3. Obowiązek przekazywania skonsolidowanych raportów kwartalnych określony w § 46 ust. 8 powstaje począwszy od przekazania skonsolidowanego raportu kwartalnego za pierwszy kwartał roku 2001. W terminie, do którego należałoby przekazać skonsolidowany raporty kwartalny za ostatni kwartał roku 2000, emitent może dodatkowo przekazywać raporty okresowe w formie skonsolidowanych raportów kwartalnych, pod warunkiem przekazania w raporcie bieżącym oświadczenia o zamiarze stałego przekazywania skonsolidowanych raportów kwartalnych. Od chwili przekazania raportu bieżącego z takim oświadczeniem, emitent jest obowiązany do przekazywania skonsolidowanych raportów kwartalnych. § 58. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 1 kwietnia 1997 r. w sprawie rodzaju, formy i terminów przekazywania informacji bieżących i okresowych przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Monitor Polski Nr 21, poz. 213). § 59. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania. (Dz. U. Nr 163, poz. 1161) Na podstawie art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa obowiązki informacyjne i publikacyjne w zakresie wskazanym w art. 75, 79 i 81 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754, Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), zwanej dalej "ustawą", w tym rodzaj, formę i zakres informacji bieżących i okresowych oraz terminy ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym. § 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014), 2) rozporządzeniu o prospekcie - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego (Dz. U. Nr 163, poz. 1162), 3) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 4) Krajowym Depozycie - rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., 5) domu maklerskim - rozumie się przez to dom maklerski lub wydzieloną jednostkę organizacyjną banku prowadzącego działalność maklerską, 6) podmiocie zagranicznym - rozumie się przez to podmiot będący osobą prawną, osobą fizyczną albo jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej z siedzibą (miejscem zamieszkania) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 7) międzynarodowej instytucji finansowej - rozumie się przez to instytucję finansową, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) lub bank centralny takiego państwa, 8) jednostce samorządu terytorialnego - rozumie się przez to gminę, powiat, województwo, 9) zagranicznej jednostce terytorialnej - rozumie się przez to wydzieloną finansowo i organizacyjnie, na podstawie ustawodawstwa kraju pochodzenia, jednostkę samorządu terytorialnego, która może zaciągać zobowiązania na własny rachunek i we własnym imieniu, 10) podmiocie dominującym - rozumie się przez to podmiot dominujący w rozumieniu ustawy, 11) jednostce dominującej - rozumie się przez to jednostkę dominującą w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 12) jednostce zależnej - rozumie się przez to jednostkę bezpośrednio lub pośrednio zależną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 13) jednostce stowarzyszonej - rozumie się przez to jednostkę stowarzyszoną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 14) grupie kapitałowej - rozumie się przez to jednostkę dominującą oraz jednostki od niej zależne i z nią stowarzyszone, 15) osobie zarządzającej - rozumie się przez to: a) członka zarządu i inną osobę mającą istotny wpływ na zarządzanie emitentem - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) członka zarządu, skarbnika lub sekretarza jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna-osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji członka zarządu, skarbnika lub sekretarza tej jednostki, 16) osobie nadzorującej - rozumie się przez to: a) członka rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub innego organu powołanego w podmiocie w celu nadzorowania jego prawidłowego działania - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) przewodniczącego rady jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna - osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji przewodniczącego rady tej jednostki, 17) podmiocie powiązanym - rozumie się przez to: a) podmiot dominujący w stosunku do emitenta, jednostkę z grupy kapitałowej podmiotu dominującego albo małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską podmiotu dominującego, a takie podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub jest osobą zarządzającą, b) innego akcjonariusza (wspólnika) posiadającego w chwili przekazania informacji lub w okresie 12 miesięcy przed dniem jej przekazania co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników) emitenta, a także jednostkę od niego zależną lub podmiot, w którym jest lub był w tym okresie osobą zarządzającą, c) jednostkę z grupy kapitałowej emitenta, d) osobę zarządzającą lub nadzorującą emitenta w chwili przekazania informacji lub w okresie 12 miesięcy przed dniem jej przekazania, jej małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską, a także podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub jest osobą zarządzającą, 18) polskim kwicie depozytowym - rozumie się przez to papier wartościowy oferowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiony w związku z papierami wartościowymi wyemitowanymi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umowy z ich emitentem, 19) emitencie bazy - rozumie się przez to emitenta papierów wartościowych, które stanowią podstawę wystawienia polskich kwitów depozytowych, 20) domu depozytowym - rozumie się przez to dom maklerski lub bank, będący właścicielem lub zamierzający stać się właścicielem papierów wartościowych, w związku z którymi, na podstawie umowy z emitentem bazy, wystawił lub zamierza wystawić polskie kwity depozytowe, 21) prawie do akcji - rozumie się przez to papier wartościowy inkorporujący prawo do akcji nowej emisji, powstały w wyniku dokonania przydziału akcji i zapisania tego papieru wartościowego w depozycie papierów wartościowych, istniejący do chwili zapisania przydzielonej akcji na rachunku papierów wartościowych, 22) przekazywaniu raportu lub informacji - rozumie się przez to równoczesne dostarczanie informacji określonych w rozporządzeniu, w formie raportów bieżących i okresowych, Komisji i spółce prowadzącej rynek pozagiełdowy, na którym notowane są papiery wartościowe emitenta, oraz po upływie 20 minut, agencji informacyjnej wskazanej przez Komisję, 23) raporcie bieżącym - rozumie się przez to przekazywane przez emitenta informacje bieżące, sporządzone w formie i zakresie określonym w rozporządzeniu, ujawniające dane zgodnie z przepisami rozporządzenia, 24) raporcie okresowym - rozumie się przez to przekazywane przez emitenta okresowe informacje finansowe, wyrażone w tysiącach złotych, chyba że przepisy rozporządzenia stanowią inaczej lub charakter i znaczenie (istotność) pozycji wymagają innej dokładności lub przedstawienia w innych jednostkach (ze wskazaniem tego w nazwie pozycji), sporządzone w określonej formie i ujawniające dane zgodnie z przepisami rozporządzenia oraz zgodnie z rozporządzeniem o prospekcie, 25) sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sporządzone zgodnie z obowiązującymi na dzień bilansowy zasadami rachunkowości i ujawniające dane zgodnie z wymogami rozporządzenia o prospekcie informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) bilans, c) rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w kapitale własnym, e) rachunek przepływów środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu - w przypadku funduszu, g) noty objaśniające, - w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, 26) skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sprawozdanie finansowe ujawniające skonsolidowane informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) skonsolidowany bilans, c) skonsolidowany rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w skonsolidowanym kapitale własnym, e) skonsolidowany rachunek przepływów środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu -w przypadku funduszu, g) noty objaśniające, - w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, 27) przychodach ze sprzedaży - rozumie się przez to: a) łączne przychody z tytułu odsetek i przychody z tytułu prowizji - w przypadku banku lub międzynarodowej instytucji finansowej, b) składki na udziale własnym - w przypadku zakładu ubezpieczeń, c) przychody z tytułu świadczenia usług - w przypadku domu maklerskiego, d) dochody ogółem - w przypadku jednostki samorządu terytorialnego lub zagranicznej jednostki terytorialnej, e) przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów - w przypadku innych podmiotów, 28) nabyciu - rozumie się przez to nabycie przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną od osoby trzeciej prawa własności, innego prawa rzeczowego lub prawa do używania, a także objęcie akcji (udziałów) w tworzonej spółce, 29) zbyciu - rozumie się przez to przeniesienie przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną na rzecz osoby trzeciej prawa własności, innego prawa rzeczowego lub prawa do używania, 30) znaczącej umowie - rozumie się przez to umowę, której jedną ze stron jest emitent lub jednostka od niego zależna, a wartość przedmiotu umowy wynosi co najmniej 20%: a) łącznej wartości kapitałów własnych emitenta, a w przypadku jednostki samorządu terytorialnego lub zagranicznej jednostki terytorialnej - wysokości rocznego budżetu, lub b) wartości przychodów ze sprzedaży, emitenta za okres ostatnich czterech kwartałów, za które przekazał raporty kwartalne, a w przypadku gdy emitent sporządził za ten okres skonsolidowane raporty kwartalne - wartości przychodów ze sprzedaży grupy kapitałowej emitenta ujawnionej w tych raportach, 31) aktywach o znacznej wartości - rozumie się przez to aktywa stanowiące co najmniej 20% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta, a w przypadku aktywów finansowych takie aktywa, które stanowią co najmniej 20% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta bądź co najmniej 20% kapitału akcyjnego (zakładowego) jednostki, której akcje (udziały) stanowią przedmiot aktywów finansowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 32) ratingu - rozumie się przez to ocenę klasyfikacyjną ryzyka inwestycyjnego związanego z określonymi papierami wartościowymi lub zdolnością emitenta do terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań, dokonaną i ogłoszoną przez wyspecjalizowaną instytucję. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o znaczącej umowie, rozumie się przez to również kilka umów zawieranych przez emitenta lub jednostkę od niego zależną z jednym podmiotem lub jednostkami od niego zależnymi, w okresie krótszym niż 12 miesięcy, jeżeli łączna wartość tych umów spełnia wyżej opisane kryteria. W przypadku umów wieloletnich przez wartość umowy rozumie się łączną wartość świadczeń wynikających z umowy, określoną dla całego okresu jej obowiązywania. W przypadku umów zawartych na czas nieoznaczony, wartością tej umowy jest łączna wartość świadczeń wynikających z zawartej umowy za okres 5 lat. W przypadku braku możliwości określenia wartości świadczeń wynikających z zawartej umowy należy określić jej szacunkową wartość. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce samorządu terytorialnego, rozumie się przez to również związki takich jednostek i miasto stołeczne Warszawa. 4. Ilekroć raport bieżący przekazywany na podstawie rozporządzenia zawiera dane wyrażone w walucie obcej lub odnosi się do kryterium równowartości w złotych waluty EURO, przeliczenia tej wartości dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej danej waluty na dzień przekazania raportu bieżącego. § 3. Po uzyskaniu zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym emitent jest obowiązany przekazać raport bieżący zawierający wskazanie osoby odpowiedzialnej za kontakty z Komisją w zakresie wykonywania obowiązków określonych w rozporządzeniu i przekazywać w formie raportu bieżącego informacje o każdej zmianie w tym zakresie. § 4. 1. Po uzyskaniu zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do obrotu wyłącznie na regulowanym rynku pozagiełdowym, w okresie poprzedzającym udostępnienie memorandum i jego skrótu, emitent jest obowiązany niezwłocznie dostarczać Komisji informacje o każdej zmianie danych zawartych w memorandum oraz zamieścić te dane w memorandum i jego skrócie. 2. Po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 1, emitent jest obowiązany do publikacji skrótu memorandum w dzienniku ogólnopolskim, o zasięgu krajowym. 3. Po uzyskaniu zgody, o której mowa w ust. 1, emitent jest obowiązany do udostępnienia memorandum w formie drukowanej, w terminie jego ważności, w swojej siedzibie oraz w miejscach przyjmowania zleceń kupna i sprzedaży papierów wartościowych przez domy maklerskie pośredniczące w obrocie na regulowanym rynku pozagiełdowym, w liczbie wystarczającej dla zaspokojenia popytu i sprawnego wprowadzenia papierów wartościowych do regulowanego obrotu pozagiełdowego, nie mniejszej niż 3000 egzemplarzy, z zastrzeżeniem ust. 4-6. 4. Memorandum można dodatkowo udostępnić do publicznej wiadomości w formie elektronicznej na optycznych nośnikach informacji lub w sieci Internet. 5. W przypadku gdy publikacja memorandum następuje równocześnie w formie drukowanej i formie elektronicznej na optycznych nośnikach informacji, udział formy elektronicznej publikacji memorandum w ogólnym nakładzie memorandum, o którym mowa w ust. 3, nie może przekroczyć 50%. 6. W przypadku gdy publikacja memorandum następuje równocześnie w formie elektronicznej w sieci Internet, liczba memorandów, o której mowa w ust. 3, może być mniejsza o 50%. 7. W przypadku udostępnienia memorandum w sposób, o którym mowa w ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 8 pkt 2, informacje w nim zawarte należy zabezpieczyć w celu uniemożliwienia dokonania w nich zmian przez osoby nieuprawnione. 8. W przypadku udostępnienia memorandum za pomocą sieci Internet, emitent jest obowiązany do: 1) aktualizacji danych o raporty bieżące i okresowe przekazane w terminie ważności memorandum, 2) korekty tekstu w przypadku stwierdzenia wprowadzenia do tekstu zmian przez osoby nieuprawnione, z jednoczesnym wskazaniem, kiedy nieuprawniona zmiana została ujawniona, jakie informacje zostały zmienione oraz kiedy miała miejsce korekta. 9. W przypadku udostępnienia memorandum w sposób, o którym mowa w ust. 4, na wstępie należy zamieścić w języku polskim i angielskim następujące informacje: 1) że elektroniczna wersja memorandum jest publikowana jedynie w celach informacyjnych i jej wydruk nie stanowi dokumentu w celach dowodowych, 2) o miejscach udostępnienia memorandum w formie drukowanej, 3) o organach nadzoru nad rynkiem kapitałowym, które udzieliły zgody na wprowadzenie papierów wartościowych objętych tym memorandum do publicznego obrotu i państwa ich pochodzenia, ze wskazaniem, że wyłącznie w państwach działania tych organów można uczestniczyć w publicznym obrocie papierami wartościowymi objętymi tym memorandum oraz że na terytoriach innych państw memorandum może być traktowane jedynie jako materiał informacyjny. 10. Udostępnienie memorandum oraz jego skrótu powinno nastąpić w terminie nie dłuższym niż 45 dni od dnia uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1, nie później niż na 7 dni przed dniem rozpoczęcia notowań na regulowanym rynku pozagiełdowym papierów wartościowych będących przedmiotem zgody. 11. Rozpoczęcie notowań papierów wartościowych wprowadzonych do obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym powinno rozpocząć się nie później niż w terminie 14 dni od dnia publikacji memorandum lub jego skrótu. 12. Termin ważności memorandum upływa z dniem rozpoczęcia notowań na regulowanym rynku pozagiełdowym papierów wartościowych objętych memorandum. 13. Informacje udostępniane do publicznej wiadomości przez emitenta w okresie ważności memorandum nie mogą być sprzeczne z informacjami w nim zawartymi. 14. W przypadku gdy uzyskanie zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym nastąpiło na podstawie dołączonego prospektu, w okresie poprzedzającym rozpoczęcie notowań na tym rynku, do obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitenta w zakresie uregulowanym w ust. 1-11 stosuje się przepisy art. 75, 79 i 81 ust. 1-4 ustawy. § 5. 1. Od dnia udostępnienia memorandum do publicznej wiadomości w sposób, o którym mowa w § 4 ust. 3, emitent jest obowiązany do przekazywania: 1) każdej informacji powodującej zmianę treści memorandum w okresie jego ważności, 2) informacji o wszelkich zdarzeniach, które mogłyby w sposób znaczący wpłynąć na cenę lub wartość papieru wartościowego, 3) informacji bieżących i okresowych. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, emitent jest obowiązany podać w terminie 24 godzin od zaistnienia zdarzenia lub powzięcia o nim wiadomości, jeżeli rozporządzenie nie stanowi inaczej. 3. W przypadku gdy wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 i 2, mogłoby w sposób istotny naruszyć interes gospodarczy emitenta, wymagane informacje może on przekazać wyłącznie Komisji, wraz z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku przekazania ich spółce prowadzącej rynek pozagiełdowym, na którym notowane są papiery wartościowe emitenta, i agencji informacyjnej wskazanej przez Komisję. W razie nieuwzględnienia wniosku Komisja przekazuje informacje tym podmiotom na koszt emitenta. § 6. 1. Emitent jest obowiązany do przekazywania w formie raportu bieżącego, z zastrzeżeniem ust. 2, informacji o: 1) nabyciu lub zbyciu aktywów o znacznej wartości, a także ustanowieniu zastawu na aktywach o znacznej wartości, przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, 2) utracie przez emitenta lub jednostkę od niego zależną aktywów o znacznej wartości w wyniku zdarzeń losowych, 3) zawarciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy, 4) spełnieniu się lub niespełnieniu warunku dotyczącego zawartej przez emitenta lub jednostką od niego zależną znaczącej umowy warunkowej, 5) wypowiedzeniu lub rozwiązaniu znaczącej umowy zawartej przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną, 6) nabyciu lub zbyciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta, 7) powzięciu przez emitenta informacji o nabyciu lub zbyciu przez podmiot powiązany papierów wartościowych emitenta lub praw do otrzymania tych papierów, jeżeli wartość transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych przez dany podmiot powiązany w okresie ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5000 EURO, 8) zawarciu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną jednej lub kilku transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli wartość tych transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych w okresie ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, 9) rejestracji przez sąd zmiany wysokości lub struktury kapitału akcyjnego (zakładowego) emitenta lub jednostki od niego zależnej, 10) emisji obligacji, 11) umorzeniu papierów wartościowych emitenta, 12) podjęciu decyzji o zamiarze połączenia emitenta z innym podmiotem, 13) zmianie formy prawnej emitenta, 14) zawarciu z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) umowy o dokonanie badania, przeglądu lub innych usług dotyczących sprawozdań finansowych emitenta, 15) wypowiedzeniu przez emitenta umowy o badanie, przegląd lub inne usługi dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, zawartej z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem), dokonującym badania lub przeglądu sprawozdań finansowych emitenta, lub wypowiedzeniu takiej umowy przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta), jeśli współpraca ta opierała się na umowie wieloletniej i rezygnacja miała miejsce w okresie obowiązywania tej umowy, 16) odwołaniu lub rezygnacji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta lub decyzji osoby zarządzającej lub nadzorującej o rezygnacji z ubiegania się o wybór w następnej kadencji, 17) powołaniu osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta, 18) złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości, ogłoszeniu upadłości, złożeniu podania o otwarcie postępowania układowego, otwarciu postępowania likwidacyjnego, zawieszeniu postępowania układowego lub jego umorzeniu w odniesieniu od emitenta lub jednostki od niego zależnej, 19) sporządzeniu prognozy wyników finansowych emitenta lub jego grupy kapitałowej oraz podstaw i istotnych założeń tej prognozy, jeżeli emitent podjął decyzję o jej przekazaniu do wiadomości publicznej, 20) przyznaniu ratingu dokonanego na zlecenie emitenta, 21) zdarzeniu, które mogłoby w sposób znaczący wpłynąć na cenę lub wartość papieru wartościowego emitenta. 2. W przypadku gdy jednostka zależna od emitenta jest spółką publiczną, obowiązek przekazania przez emitenta w formie raportu bieżącego informacji określonych w ust. 1, w zakresie obejmującym informacje o jednostce zależnej, uważa się za wykonany, jeżeli informacje te przekazała jednostka zależna. 3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, przez podjęcie decyzji o zamiarze rozumie się działanie organu emitenta dotyczące decyzji o wszczęciu procedury, która ma doprowadzić do zrealizowania wskazanego zamiaru. § 7. 1. Raporty bieżące przekazywane przez emitenta powinny zawierać informacje opisujące sytuację, której dotyczą w zakresie odzwierciedlającym jej specyfikę, oraz powinny być przedstawione w sposób prawdziwy, rzetelny i kompletny. 2. W przypadku gdy specyfika opisanej sytuacji, której dotyczy dany raport bieżący, wymaga podania w raporcie dodatkowych informacji gwarantujących jej prawdziwy, rzetelny i kompletny obraz, emitent jest obowiązany do zamieszczenia tych informacji w raporcie bieżącym. 3. W przypadku gdy wymóg przestawienia określonych informacji wynikający z przepisów rozporządzenia nie ma zastosowania dla danej sytuacji opisanej w raporcie bieżącym ze względu na jej specyfikę lub inne umotywowane okoliczności, powinno to być wyraźnie wskazane w treści raportu bieżącego. 4. Raporty bieżące powinny zawierać podstawę prawną, na podstawie której są przekazywane przez emitenta, ze wskazaniem rodzaju sytuacji, której dotyczą. 5. Raporty bieżące przekazywane zgodnie z wymogami rozporządzenia powinny być numerowane według kolejności ich przekazywania przez emitenta w ciągu danego roku obrotowego. § 8. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 1 - nabycia lub zbycia aktywów o znacznej wartości, a także ustanowienia zastawu na aktywach o znacznej wartości, przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu nabywającego lub zbywającego aktywa albo podmiotu, na którego aktywach ustanowiono zastaw, 2) podstawowe dane o nabywcy lub o zbywcy albo o podmiocie, na którego rzecz ustanowiono zastaw, 3) datę i sposób nabycia lub zbycia aktywów albo datę i sposób ustanowienia zastawu, 4) podstawową charakterystykę nabytych lub zbytych aktywów albo aktywów, na których ustanowiono zastaw, 5) cenę, po której zostały nabyte lub zbyte aktywa albo wartość zobowiązania zabezpieczonego zastawem na aktywach oraz wartość ewidencyjną tych aktywów w księgach rachunkowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 6) charakter powiązań pomiędzy emitentem i osobami zarządzającymi lub nadzorującymi emitenta a nabywcą lub zbywającym aktywa albo podmiotem, na którego rzecz ustanowiono zastaw, i ich osobami zarządzającymi, 7) w przypadku nabycia aktywów - źródło finansowania nabycia aktywów, 8) w przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanych części jego mienia, nieruchomości lub innych środków trwałych - oznaczenie rodzaju działalności gospodarczej, w której dane aktywa były wykorzystywane przed ich nabyciem przez emitenta lub jednostkę od niego zależną oraz wskazaniem, czy emitent lub jednostka od niego zależna planuje kontynuować ich dotychczasowy sposób wykorzystania, a jeśli nie - podanie planowanego wykorzystania nabytych aktywów, 9) w przypadku nabycia lub zbycia albo zastawienia akcji (udziałów) w innych jednostkach, należy dodatkowo podać nazwę jednostki, której akcje (udziały) są przedmiotem nabycia lub zbycia albo zastawu, ich udział w kapitale akcyjnym (zakładowym) tej jednostki oraz wartość nominalną tych aktywów i ich charakter jako długo- lub krótkoterminowej lokaty kapitałowej emitenta lub jednostki od niego zależnej, a także udział emitenta lub jednostki od niego zależnej w kapitale akcyjnym i liczbie posiadanych głosów na walnym zgromadzeniu jednostki, której akcje (udziały) były przedmiotem nabycia lub zbycia, 10) w przypadku gdy transakcja nabycia (zbycia) aktywów o znacznej wartości jest transakcją z podmiotem powiązanym, należy dodatkowo określić powiązania emitenta lub jednostki od niego zależnej z podmiotem zbywającym lub nabywającym albo podmiotem, na którego aktywach ustanowiono zastaw, oraz określić szczegółowo warunki transakcji. § 9. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 2 - utraty przez emitenta lub jednostkę od niego zależną aktywów o znacznej wartości w wyniku zdarzeń losowych, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, którego zdarzenie dotyczy, 2) datę wystąpienia zdarzenia losowego, 3) charakter zdarzenia, 4) charakterystykę utraconych aktywów, 5) wartość ewidencyjną i szacunkową wartość rynkową utraconych aktywów, 6) opis przewidywanych konsekwencji utraty aktywów dla dalszej działalności gospodarczej emitenta lub jednostki od niego zależnej oraz całej grupy kapitałowej. § 10. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 3 - zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę zawarcia umowy, 2) strony umowy, 3) przedmiot umowy, 4) warunki finansowe umowy. 2. W przypadku zawarcia w znaczącej umowie postanowień dotyczących kar umownych, których maksymalna wysokość może przekroczyć równowartość co najmniej 10% wartości tej umowy lub co najmniej równowartość w złotych kwoty 200 000 EURO według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień zawarcia tej umowy, emitent powinien również określić tę maksymalną wysokość, a w przypadku gdy nie jest to możliwe, wskazać podstawy jej przekroczenia, jak również wskazać, czy zapłata kar umownych wyłącza uprawnienia do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych przekraczających wysokość kar umownych. 3. Obowiązek informacyjny, określony w ust. 1, dotyczy także zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy z zastrzeżeniem warunku lub terminu. W takim przypadku emitent powinien w raporcie bieżącym dodatkowo określić zastrzeżone w tej umowie warunki lub termin ze wskazaniem, czy jest on rozwiązujący czy zawieszający. 4. W przypadku znaczących umów wieloletnich, których wartość jest określona dla całego okresu ich obowiązywania, należy określić dodatkowo szacunkową wartość świadczeń wynikających z takiej umowy w odniesieniu do okresu, na jaki umowa została zawarta, nie dłuższego jednak niż 5 lat obrotowych. 5. W przypadku zawarcia w okresie ostatnich 12 miesięcy kilku umów z jednym podmiotem lub z jednostkami od niego zależnymi, których łączna wartość spełnia kryterium znaczącej umowy, emitent powinien przekazać raport bieżący zawierający informacje o łącznej wartości wszystkich umów zawartych z tymi podmiotami w okresie ostatnich 12 miesięcy oraz informacje określone w ust. 1 w odniesieniu do umowy o największej wartości. § 11. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 4 - spełnienia się lub niespełnienia warunku dotyczącego zawartej przez emitenta lub jednostkę od niego zależną znaczącej umowy warunkowej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) strony umowy, 2) przedmiot umowy, 3) warunek lub termin realizacji umowy, 4) o spełnieniu się lub niespełnieniu wskazanego warunku. § 12. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 5 - wypowiedzenia lub rozwiązania znaczącej umowy zawartej przez emitenta lub przez jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) strony umowy, 2) datę wypowiedzenia umowy, ze wskazaniem daty rozwiązania umowy, 3) przedmiot umowy, 4) przyczyny rozwiązania umowy ze wskazaniem strony, która wypowiedziała umowę, 5) opis przewidywanych skutków finansowych wynikających z rozwiązania umowy dla emitenta, jednostki od niego zależnej i grupy kapitałowej emitenta. § 13. 1. W przypadku określonym w § 6 ust.1 pkt 6 - nabycia lub zbycia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) liczbę nabytych lub zbytych papierów wartościowych, 2) cel nabycia lub zbycia papierów wartościowych, 3) jednostkową cenę nabycia lub zbycia papieru wartościowego. 2. W przypadku nabycia lub zbycia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną akcji emitenta, w raporcie bieżącym dodatkowo określa się liczbę głosów na walnym zgromadzeniu, które wynikają z tych akcji. § 14. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 7 - powzięcia przez emitenta informacji o nabyciu lub zbyciu przez podmiot powiązany papierów wartościowych emitenta lub praw do otrzymania tych papierów, jeżeli wartość transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych przez dany podmiot powiązany w okresie ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 5000 EURO, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę podmiotu, który nabył lub zbył papiery wartościowe emitenta, 2) datę zawarcia transakcji, 3) liczbę papierów wartościowych, które zostały nabyte lub zbyte, wraz z określeniem ich rodzaju oraz ewentualnego uprzywilejowania, 4) jednostkową cenę nabycia lub zbycia papierów wartościowych, 5) charakter powiązań występujących pomiędzy emitentem a podmiotem, który nabył lub zbył papiery wartościowe emitenta. § 15. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 8 - zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną jednej lub kilku transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli wartość tych transakcji (jednorazowa lub łączna wartość kilku transakcji zawartych w okresie ostatnich 12 miesięcy) przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) podmiot, z którym transakcja została zawarta, 2) powiązania emitenta lub jednostki od niego zależnej z podmiotem będącym stroną transakcji, 3) przedmiot transakcji, 4) istotne warunki transakcji ze szczególnym uwzględnieniem warunków finansowych. 2. W przypadku zawarcia przez emitenta lub jednostkę od niego zależną kilku transakcji z podmiotami powiązanymi w ciągu danego roku obrotowego, których wartość łącznie przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500 000 EURO, raport bieżący zawiera informacje o łącznej wartości wszystkich transakcji zawartych z tymi podmiotami w okresie ostatnich 12 miesięcy oraz informacje określone w ust. 1 w odniesieniu do umowy o największej wartości. § 16. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 9 - rejestracji przez sąd zmiany wysokości lub struktury kapitału akcyjnego (zakładowego) emitenta lub jednostki od niego zależnej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) datę rejestracji zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego) przez sąd, 2) strukturę kapitału akcyjnego (zakładowego) po rejestracji zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego), 3) ogólną liczbę głosów wynikającą ze wszystkich wyemitowanych akcji (udziałów) po zarejestrowaniu zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego). 2. W przypadku zmiany kapitału akcyjnego (zakładowego) jednostki zależnej od emitenta w drodze wniesienia aportu przez emitenta lub jednostkę od niego zależną, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) wartość ewidencyjną, w księgach rachunkowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, aktywów wniesionych w formie aportu, 2) wartość aktywów, po jakiej zostały one wniesione w formie aportu. § 17. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 10 - emisji obligacji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wartość emisji obligacji, 2) warunki wykupu i oprocentowania obligacji, 3) ewentualne świadczenia niepieniężne wynikające z obligacji, 4) relację wartości danej emisji obligacji do wartości kapitałów własnych emitenta, 5) relację wartości danej emisji obligacji i wszystkich uprzednio wyemitowanych i nie umorzonych obligacji emitenta do wartości kapitałów własnych emitenta. 2. W przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje, raport bieżący zawiera dodatkowo następujące informacje: 1) liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, która przysługiwałaby z objętych akcji, w przypadku gdy dokonana zostałaby zamiana wszystkich wyemitowanych obligacji, 2) ogólną liczbę głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, w przypadku gdy dokonana zostałaby zamiana wszystkich wyemitowanych obligacji. § 18. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 11 - umorzenia papierów wartościowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) liczbę umorzonych papierów wartościowych, 2) liczbę głosów, jaka przysługiwała z akcji umorzonych na walnym zgromadzeniu przed ich umorzeniem, 3) liczbę głosów na walnym zgromadzeniu z akcji, które nie zostały umorzone. § 19. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 12 - podjęcia decyzji o zamiarze połączenia emitenta z innym podmiotem, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie przyczyn podjęcia decyzji o zamiarze połączenia i celów długookresowych, które mają zostać zrealizowane w wyniku podjętych działań, 2) planowany sposób połączenia ze wskazaniem jego podstawy prawnej, 3) wskazanie podmiotów, które mają się połączyć, wraz z podstawową charakterystyką ekonomiczną ich działalności, 4) datę, na którą sporządzone zostaną sprawozdania finansowe, na podstawie których planowane połączenie ma zostać dokonane, 5) termin, do którego planowane połączenie ma zostać zgłoszone do właściwego rejestru. § 20. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 13 - zmiany formy prawnej emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie podstawy decyzji o zmianie formy prawnej, 2) określenie trybu i warunków przekształcenia, w szczególności: a) wskazanie formy prawnej, w jaką przekształcił się emitent, b) daty, na którą sporządzone zostało sprawozdanie finansowe, na podstawie którego dokonano przekształcenia emitenta, c) szacunkowej wartości kapitałów własnych emitenta według stanu na dzień przekształcenia, d) szacunkowej wartości kapitałów własnych przekształconego podmiotu i sposobu pokrycia kapitału akcyjnego (zakładowego), e) zmiany relacji przekształconego podmiotu z osobami trzecimi, 4) statut (umowę) przekształconego podmiotu. 2. W przypadku zmiany formy prawnej spółki, do raportu bieżącego dołącza się uchwałę walnego zgromadzenia (zgromadzenia wspólników) o przekształceniu. § 21. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 14 - zawarcia z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) umowy o dokonanie badania, przeglądu lub innych usług dotyczących sprawozdań finansowych emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) dane o podmiocie uprawnionym do badania, z którym zawarta została umowa o badanie, przegląd lub inne usługi dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, ze wskazaniem: a) nazwy, b) adresu, c) numeru uprawnień podmiotu uprawnionego do badania, 2) datę zawarcia tej umowy z podmiotem uprawnionym do badania, 3) wskazanie, czy emitent korzystał w przeszłości z usług nowo zatrudnionego podmiotu uprawnionego do badania, a jeśli tak, to w jakim zakresie, 4) wskazanie organu, który dokonał wyboru podmiotu uprawnionego do badania, 5) wskazanie okresu, na jaki została zawarta umowa. § 22. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 15 - wypowiedzenia przez emitenta umowy o badanie, przegląd lub inne usługi, dotyczące sprawozdań finansowych emitenta, zawartej z podmiotem uprawnionym do badania sprawozdań finansowych (biegłym rewidentem) dokonującym badania lub przeglądu sprawozdań finansowych emitenta, lub wypowiedzenia takiej umowy przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta), jeśli współpraca ta opierała się na umowie wieloletniej i rezygnacja miała miejsce w okresie obowiązywania tej umowy, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie, czy wypowiedzenie umowy wynika z decyzji podmiotu uprawnionego do badania, czy z decyzji emitenta, 2) wskazanie wszelkich przypadków dotyczących rezygnacji z wyrażenia opinii, wydania opinii negatywnych lub opinii z zastrzeżeniami o prawidłowości i rzetelności sprawozdań finansowych emitenta, przez podmiot uprawniony do badania, którego zmiana dotyczy, 3) wskazanie organów zalecających lub akceptujących zmianę podmiotu uprawnionego do badania, 4) opis wszystkich rozbieżności, jakie miały miejsce pomiędzy osobami zarządzającymi a podmiotem uprawnionym do badania (biegłym rewidentem) w okresie obowiązywania umowy, która podlega wypowiedzeniu, odnośnie do interpretacji i stosowania przepisów prawa lub postanowień statutu, dotyczących przedmiotu badania, z zaznaczeniem sposobu ich rozstrzygnięcia. 2. Do raportu bieżącego powinno być załączone pismo podmiotu uprawnionego i działającego w jego imieniu biegłego rewidenta, sporządzone na prośbę emitenta i adresowane do Komisji, w którym potwierdza on informacje podane w raporcie bieżącym lub odmawia ich potwierdzenia. § 23. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 16 - odwołania lub rezygnacji osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta lub decyzji osoby zarządzającej lub nadzorującej o rezygnacji z ubiegania się o wybór w następnej kadencji, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) imię i nazwisko oraz wiek powołanej osoby, 2) dotychczas pełnioną funkcję w przedsiębiorstwie emitenta, 3) przyczyny odwołania lub rezygnacji, jeżeli przyczyna ta została podana przez organ lub osobę podejmującą decyzję. § 24. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 17 - powołania osoby zarządzającej lub nadzorującej emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) imię i nazwisko oraz wiek powołanej osoby, 2) wskazanie funkcji powierzonej w przedsiębiorstwie emitenta, 3) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska, wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, 4) wskazanie innej działalności wykonywanej poza przedsiębiorstwem emitenta, w tym w organach nadzorczych innych podmiotów, wraz z oceną, czy jest w stosunku do niej konkurencyjna. § 25. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 18 - złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, ogłoszenia upadłości, złożenia podania o otwarcie postępowania układowego, otwarcia postępowania likwidacyjnego, zawieszenia postępowania układowego lub jego umorzenia w odniesieniu do emitenta lub jednostki od niego zależnej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) wskazanie sądu, do którego został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości, wraz ze wskazaniem daty złożenia wniosku, 2) wskazanie sądu, który ogłosił upadłość, wraz ze wskazaniem daty wydania postanowienia i daty jego uprawomocnienia oraz syndyka masy upadłościowej, 3) wskazanie sądu, do którego zostało złożone podanie o otwarcie postępowania układowego, wraz ze wskazaniem daty złożenia podania, 4) wskazanie sądu, do którego został złożony wniosek o otwarcie postępowania likwidacyjnego, wraz ze wskazaniem daty złożenia wniosku oraz osoby likwidatora, 5) wskazanie daty wydania postanowienia i sądu, który zawiesił postępowanie układowe, wraz ze wskazaniem, czy zawieszenie postępowania nastąpiło na wniosek emitenta, oraz informację o planowanych działaniach emitenta związanych z zawieszeniem postępowania, 6) wskazanie daty wydania postanowienia i sądu, który umorzył postępowanie układowe, wraz ze wskazaniem, czy umorzenie postępowania nastąpiło na wniosek emitenta. 2. W przypadku gdy postępowanie układowe łączy się z reorganizacją przedsiębiorstwa emitenta, należy wskazać dodatkowo główne elementy programu naprawczego. § 26. 1. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 19 - sporządzenie prognozy wyników finansowych emitenta lub jego grupy kapitałowej oraz podstaw i istotnych założeń tej prognozy, jeżeli emitent podjął decyzję o jej przekazaniu do wiadomości publicznej, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) prognozowane wyniki, 2) okres, którego prognoza dotyczy, 3) podstawy i istotne założenia tej prognozy, 4) podstawowe zasady sporządzenia budżetu emitenta, na podstawie którego sporządzona została prognoza, 5) okresy, w jakich emitent będzie dokonywał oceny możliwości realizacji prognozowanych wyników oraz dokonywał ewentualnej korekty prezentowanej prognozy, wraz ze wskazaniem zastosowanych kryteriów tej oceny. 2. Raport bieżący zawierający korektę prognozy przekazanej przez emitenta w ciągu danego roku obrotowego stanowi nową prognozę wyników emitenta. § 27. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 20 - przyznania ratingu dokonanego na zlecenie emitenta, raport bieżący zawiera następujące informacje: 1) nazwę wyspecjalizowanej instytucji, która przyznała rating emitentowi lub emitowanym przez niego dłużnym papierom wartościowym, 2) oceny, jakie zostały przyznane, 3) miejsca przyznanej oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej, 4) datę wystawienia ratingu. § 28. W przypadku określonym w § 6 ust. 1 pkt 21 - zdarzenia, które mogłoby w sposób znaczący wpłynąć na cenę lub wartość papieru wartościowego emitenta, raport bieżący zawiera szczegółowy opis zdarzenia i inne informacje istotne dla jego oceny. § 29. W przypadku dokonywania przez spółkę akcyjną zamiany obligacji zamiennych na akcje, jest ona obowiązana dodatkowo do przekazania w formie raportów bieżących następujących informacji: 1) daty złożenia przez emitenta wniosku o rejestrację zmiany kapitału akcyjnego w wyniku dokonania zamiany obligacji na akcje, 2) daty rejestracji przez sąd zmiany kapitału akcyjnego, 3) liczby akcji wydanych w zamian za obligacje, 4) określenia struktury kapitału akcyjnego po dokonaniu zamiany obligacji na akcje, ze wskazaniem wysokości kapitału akcyjnego emitenta i liczby głosów na jego walnym zgromadzeniu po dokonaniu zamiany obligacji na akcje oraz udziału nowych akcji w kapitale akcyjnym emitenta i w głosach na walnym zgromadzeniu, 5) liczby obligacji, które nie zostały zamienione na akcje. § 30. W przypadku zakończenia subskrypcji lub sprzedaży związanej z wprowadzaniem papierów wartościowych emitenta do publicznego obrotu i przydziałem akcji, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego następujących informacji: 1) daty zakończenia subskrypcji lub sprzedaży, 2) daty przydziału papierów wartościowych, 3) liczby papierów wartościowych objętych subskrypcją lub sprzedażą, 4) stopy redukcji w poszczególnych transzach w przypadku wystąpienia nadsubskrypcji (stopa alokacji), 5) liczby papierów wartościowych, na które złożono zapisy w ramach subskrypcji lub sprzedaży, 6) liczby papierów wartościowych, które zostały przydzielone w ramach przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży, 7) ceny, po jakiej papiery wartościowe były nabywane (obejmowane), 8) liczby osób, które złożyły zapisy na papiery wartościowe objęte subskrypcją lub sprzedażą w poszczególnych transzach, 9) liczby osób, którym przydzielono papiery wartościowe w ramach przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży w poszczególnych transzach, 10) nazwy subemitentów, którzy objęli papiery wartościowe w ramach wykonywania umów o subemisję, ze wskazaniem liczby papierów wartościowych, które objęli, wraz z faktyczną ceną jednej akcji (cena emisyjna lub sprzedaży, po odliczeniu wynagrodzenia za objęcie akcji w wykonaniu umowy subemisji) nabytej przez subemitenta, 11) wartości przeprowadzonej subskrypcji lub sprzedaży (iloczyn liczby papierów wartościowych objętych ofertą i ceny emisyjnej lub ceny sprzedaży), 12) kosztów przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży, z wyszczególnieniem wynagrodzenia subemitentów, kosztu przygotowania prospektu, doradztwa prawnego i finansowego oraz kosztów promocji przeprowadzonej oferty, ze wskazaniem nazw podmiotów świadczących te usługi oraz charakteru powiązań tych podmiotów z emitentem, 13) średniego kosztu przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży przypadającego na jednostkę papieru wartościowego objętego subskrypcją lub sprzedażą. § 31. W przypadku wprowadzania papierów wartościowych do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, emitent jest obowiązany dodatkowo do przekazania w formie raportów bieżących następujących informacji o: 1) rejestracji papierów wartościowych złożonych w Krajowym Depozycie, wraz z określeniem daty rejestracji oraz ich kodu w Krajowym Depozycie lub jego zmiany, 2) złożeniu wniosku przez emitenta o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym, gdzie będą notowane jego papiery wartościowe, wraz z określeniem liczby papierów wartościowych, których wniosek dotyczy, z podaniem ich kodu w Krajowym Depozycie, 3) dopuszczeniu papierów wartościowych emitenta do obrotu na rynku regulowanym, wraz z określeniem daty dopuszczenia, liczby dopuszczonych papierów wartościowych oraz ich kodu w Krajowym Depozycie, 4) ustaleniu daty pierwszego notowania papierów wartościowych emitenta w obrocie na rynku regulowanym, wraz z jej określeniem, 5) ustaleniu daty pierwszego notowania papierów wartościowych po asymilacji papierów wartościowych emitenta wprowadzanych do obrotu na rynku regulowanym z papierami wartościowymi emitenta będącymi już przedmiotem obrotu na tym rynku. § 32. W przypadku gdy emitentem papierów wartościowych dopuszczonych do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym jest spółka akcyjna, przekazaniu w formie raportu bieżącego podlegają dodatkowo: 1) daty zebrań walnego zgromadzenia, wraz z porządkiem obrad, 2) treść projektów uchwał, które zarząd zamierza przedstawić na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, 3) informacje o uchwałach powziętych przez walne zgromadzenie akcjonariuszy z dołączeniem uchwał o zmianie statutu, zmianie kapitału akcyjnego, emisji obligacji, zatwierdzeniu sprawozdań finansowych oraz o podziale zysku (pokryciu straty), jeżeli powzięta uchwała różni są od przekazanego wcześniej projektu, 4) wszelkie decyzje dotyczące deklaracji wypłat lub wstrzymania wypłat dywidend lub odsetek od papierów wartościowych. § 33. Emitent będący zakładem ubezpieczeń jest obowiązany dodatkowo do przekazywania w formie raportu bieżącego informacji o: 1) wydaniu decyzji przez właściwy organ administracji o ograniczeniu zakresu zezwolenia na prowadzoną działalność ubezpieczeniową, 2) wydaniu przez organ nadzoru decyzji o ograniczeniach możliwości lokowania środków funduszu ubezpieczeniowego, ze wskazaniem podstawowych ograniczeń, 3) wydaniu przez organ nadzoru decyzji o nałożeniu następujących wymogów: a) przedłożenia przez zakład ubezpieczeń planu przywrócenia prawidłowych stosunków finansowych (planu finansowego), w przypadku gdy środki własne są niższe od wymaganego marginesu wypłacalności, oraz b) przedstawienia do zatwierdzenia organowi nadzoru krótkoterminowego planu podwyższenia środków własnych, w przypadku gdy środki własne są niższe od wymaganego kapitału gwarancyjnego, 4) wprowadzeniu u emitenta zarządu komisarycznego, 5) podpisaniu przez emitenta z innym zakładem ubezpieczeń umowy o przeniesieniu całości lub części ubezpieczeń. § 34. Emitent będący jednostką samorządu terytorialnego lub zagraniczną jednostką terytorialną jest obowiązany do przekazywania, w formie raportu bieżącego, wyłącznie informacji o: 1) zdarzeniach o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 10, 11, 14-17, 20 i 21, 2) ustanowieniu nowych istotnych źródeł dochodów emitenta lub zniesieniu dotychczasowego istotnego źródła dochodów, ze wskazaniem wpływu tego zdarzenia na dochody budżetu jednostki, 3) zmianie banku-reprezentanta lub zmianie umowy łączącej emitenta z bankiem-reprezentantem - w przypadku publicznej emisji obligacji, 4) zmianie przedmiotu zabezpieczenia ustanowionego w związku z emisją obligacji, ze wskazaniem przyczyn tej zmiany, z uwzględnieniem: a) zniszczenia w wyniku zdarzeń losowych obiektów, na których ustanowiono hipotekę dla zabezpieczenia wierzytelności wynikających z obligacji, b) zmniejszenia wartości obiektów, o których mowa w lit. a), c) utraty lub istotnego zmniejszenia wartości przedmiotów majątkowych lub praw, które stanowią zabezpieczenie wierzytelności wynikających z obligacji, d) zmniejszenia kapitałów własnych banku lub międzynarodowej instytucji finansowej udzielającej gwarancji, poniżej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 10 000 000 EURO, e) zniesienia jednostki samorządu terytorialnego poręczającej za zobowiązania wynikające z obligacji, z podaniem podmiotu, który przejął ciążące na niej zobowiązania z tytułu poręczenia, f) zmiany rodzaju zabezpieczenia lub podmiotu zabezpieczającego wierzytelności wynikające z obligacji, w tym także ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia na żądanie banku-reprezentanta, 5) wszczęciu postępowania zmierzającego do ustanowienia zarządu komisarycznego i komisarza rządowego oraz o ustanowieniu zarządcy komisarycznego i komisarza rządowego, 6) negatywnej opinii regionalnej izby obrachunkowej o sprawozdaniu z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub o półrocznym sprawozdaniu z przebiegu wykonywania budżetu, 7) uchwaleniu budżetu, ze wskazaniem ogólnej sumy dochodów i planowanych wydatków emitenta oraz o sposobie pokrycia deficytu budżetowego lub o nieuchwaleniu budżetu w terminie przewidzianym prawem, ze wskazaniem konsekwencji tego zdarzenia, 8) stwierdzeniu przez regionalną izbę obrachunkową nieważności uchwały budżetowej w całości lub w części, ze wskazaniem konsekwencji tego zdarzenia dla jednostki samorządu terytorialnego, 9) złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości lub o ogłoszeniu upadłości banku obsługującego budżet emitenta, z oceną ewentualnego wpływu tego zdarzenia na realizację wykonania budżetu emitenta oraz na zdolność emitenta do realizacji zaciągniętych zobowiązań, 10) wszczęciu postępowania zmierzającego do zniesienia jednostki samorządu terytorialnego oraz o zniesieniu emitenta, z podaniem, kto przejął ciążące na niej zobowiązania wynikające z wyemitowanych papierów wartościowych. § 35. Emitent będący międzynarodową instytucją finansową, innym państwem lub bankiem hipotecznym emitującym listy zastawne obowiązany jest do przekazywania, w formie raportu bieżącego, wyłącznie informacji o następujących zdarzeniach: 1) przyznaniu emitentowi ratingu dokonanego na jego zlecenie, z podaniem: a) nazwy wyspecjalizowanej instytucji, która przyznała rating emitentowi lub emitowanym przez niego dłużnym papierom wartościowym, b) oceny, jaka została przyznana emitentowi, c) miejsca przyznanej oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej, d) daty wystawienia ratingu, 2) podjęciu decyzji o zmianie praw z papierów wartościowych lub dokonaniu tej zmiany, z podaniem zakresu zmian i praw po zmianie, 3) przyjęciu budżetu na nowy rok budżetowy - w przypadku innego państwa, 4) zdarzeniu określonym w § 6 ust. 1 pkt 21. § 36. 1. Emitent jest obowiązany do przekazywania raportów okresowych, z zastrzeżeniem ust. 2-5, w formie raportów: 1) kwartalnych, 2) rocznych. 2. Emitent będący jednostką samorządu terytorialnego lub zagraniczną jednostką terytorialną jest obowiązany wyłącznie do przekazywania raportów okresowych w formie raportu rocznego. 3. Emitent będący międzynarodową instytucją finansową jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportów okresowych w formie raportu rocznego. 4. Emitent będący innym państwem jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportów okresowych w formie raportu rocznego zawierającego informacje o wykonaniu budżetu. 5. Emitent będący bankiem hipotecznym wprowadzającym do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym wyłącznie listy zastawne jest obowiązany do przekazywania wyłącznie raportów okresowych w formie raportu rocznego. 6. Emitent będący jednostką dominującą jest obowiązany dodatkowo do przekazywania raportów okresowych w formie skonsolidowanego raportu rocznego, chyba że na podstawie innych przepisów emitent może nie sporządzać skonsolidowanych sprawozdań finansowych lub może wyłączyć wszystkie jednostki zależne i stowarzyszone z obowiązku objęcia konsolidacją. 7. Emitent, o którym mowa w ust. 6, może dodatkowo przekazywać raporty okresowe w formie skonsolidowanych raportów kwartalnych. Emitent może przekazywać skonsolidowane raporty kwartalne pod warunkiem przekazania w raporcie bieżącym oświadczenia o zamiarze ich stałego przekazywania. Od chwili przekazania raportu zawierającego takie oświadczenie emitent jest obowiązany do przekazywania skonsolidowanych raportów kwartalnych. 8. W odniesieniu do emitenta będącego podmiotem zagranicznym sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz dane porównywalne mogą zostać zaprezentowane zgodnie z zasadami określonymi przez Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (International Accounting Standards), wydane przez Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (Intenational Accounting Standards Committee), zwane dalej "MSR" lub Amerykańskie Standardy Rachunkowości (United States General Accepted Accounting Principles), wydane przez Radę Finansowych Standardów Rachunkowości (Financial Accounting Standards Board), zwane dalej "US GAAP", pod warunkiem wskazania różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami a sprawozdaniami, które zostałyby sporządzone według polskich standardów rachunkowości. 9. W odniesieniu do emitenta bazy, będącego podmiotem zagranicznym, sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz dane porównywalne mogą zostać zaprezentowane zgodnie z zasadami określonymi przez MSR lub US GAAP albo standardach rachunkowości kraju pochodzenia podmiotu pod warunkiem wskazania różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami a sprawozdaniami, które zostałyby sporządzone według polskich standardów rachunkowości i MSR lub US GAAP. 10. W odniesieniu do emitentów i emitentów bazy będących podmiotami zagranicznymi badanie sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych może być zaprezentowane zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Badania Sprawozdań Finansowych (International Auditing Standards), wydawanymi przez Międzynarodową Federację Biegłych Rewidentów (International Federation of Accountants) lub Standardami Badania Sprawozdań Finansowych wydanymi przez Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów (American Institute of Certified Public Accountants). 11. W przypadku gdy emitent lub emitent bazy jest podmiotem zagranicznym, raport okresowy może być sporządzony w walucie kraju pochodzenia emitenta lub emitenta bazy, pod warunkiem przeliczenia co najmniej podstawowych pozycji rachunku zysków i strat (przychody ze sprzedaży, zysk na działalności operacyjnej, zysk netto) na złote i EURO, ze wskazaniem zasad przyjętych przy tym przeliczeniu, oraz wskazania w raporcie okresowym średnich arytmetycznych kursów wymiany ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której został oryginalnie sporządzony raport okresowy, w stosunku do złotego - w przypadku gdy dane te zostały sporządzone w walucie innej niż złoty, w szczególności kurs obowiązujący na ostatni dzień okresu objętego raportem, kurs średni w okresie, obliczony jako średnia kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w okresie objętym raportem. 12. Informacje finansowe podlegające przeliczeniu i ujawnieniu w raportach okresowych przelicza się na złote lub EURO według następujących zasad: 1) poszczególne pozycje aktywów i pasywów bilansu przelicza się na złote lub EURO według średniego kursu ogłoszonego na dzień bilansowy przez Narodowy Bank Polski, 2) poszczególne pozycje rachunku zysków i strat przelicza się na złote lub EURO według kursu stanowiącego średnią arytmetyczną średnich kursów ustalonych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której zostały sporządzone informacje finansowe podlegające przeliczeniu, na ostatni dzień każdego zakończonego miesiąca roku obrotowego, 3) różnice kursowe powstałe z przeliczenia wyniku finansowego netto, zgodnie z zasadami określonymi w pkt 1 i 2, wykazuje się jako oddzielną pozycję kapitału własnego "różnice kursowe z przeliczenia waluty". § 37. 1. Emitent jest obowiązany określić i przekazać w formie raportu bieżącego do końca pierwszego miesiąca danego roku obrotowego stałe daty przekazywania w danym roku obrotowym raportów okresowych, z uwzględnieniem dni ustawowo wolnych od pracy. Zmiany dat przekazania poszczególnych raportów okresowych powinny być dokonywane również w formie raportu bieżącego, nie później niż na dwa dni przed przekazaniem raportu okresowego, którego dany raport bieżący dotyczy. 2. W przypadku emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym po raz pierwszy - raport bieżący określający stałe daty przekazywania raportów okresowych powinien zostać przekazany przed przekazaniem pierwszego raportu okresowego zgodnie z wymogami rozporządzenia. § 38. 1. Raport kwartalny powinien zawierać, odpowiednio do rodzaju prowadzonej działalności, dane za kwartał roku obrotowego objęty tym raportem oraz dane narastająco za wszystkie kwartały danego roku obrotowego, a co najmniej bilans, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów środków pieniężnych w zakresie określonym odpowiednio w rozporządzeniu o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, z zastosowaniem zasad wyceny aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego netto określonych na dzień bilansowy, z uwzględnieniem korekt z tytułu rezerw, w tym rezerwy na przejściową różnicę z tytułu podatku dochodowego, o której mowa w ustawie o rachunkowości, oraz odpisów aktualizujących wartość składników majątku. 2. Raport kwartalny powinien być przygotowany w sposób zapewniający porównywalność danych przedstawionych w raporcie za kwartały bieżącego roku obrotowego z danymi przedstawionymi dla analogicznych okresów roku poprzedniego. 3. Raport kwartalny powinien ponadto zawierać informację o zasadach przyjętych przy sporządzaniu raportu oraz opis czynników i zdarzeń mających znaczący wpływ na osiągnięty zysk lub poniesione straty oraz informację o korektach z tytułu rezerw, w tym rezerwy na przejściową różnicę z tytułu podatku dochodowego, o której mowa w ustawie o rachunkowości, oraz o dokonanych odpisach aktualizujących wartość składników majątku oraz: 1) wskazanie akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, na dzień sporządzenia raportu kwartalnego oraz zmian w strukturze własności znacznych pakietów akcji emitenta w okresie od przekazania poprzedniego raportu kwartalnego, 2) zestawienie zmian w stanie posiadania akcji emitenta lub uprawnień do nich (opcji) przez osoby zarządzające i nadzorujące emitenta, zgodnie z posiadanymi przez emitenta informacjami, 3) zwięzły opis dokonań emitenta w okresie, którego dotyczy raport, wraz z wykazem najważniejszych zdarzeń, o których emitent informował w formie raportów bieżących w okresie objętym raportem kwartalnym, 4) informacje o wszczęciu przed sądem lub organem administracji publicznej jednego lub więcej postępowań, dotyczących zobowiązań lub wierzytelności emitenta lub jednostek od niego zależnych, których łączna wartość stanowi co najmniej 10% kapitałów własnych emitenta, z podaniem informacji o podstawowych przedmiotach tych postępowań i ich łącznej wartości oraz informacji o największych postępowaniach - w grupach zobowiązań i wierzytelności - w tym ich przedmiot, wartość przedmiotu sporu, datę wszczęcia postępowania, strony wszczętego postępowania. 4. W przypadku emitenta będącego funduszem lub narodowym funduszem inwestycyjnym, do raportu kwartalnego należy dodatkowo dołączyć zestawienie portfela inwestycyjnego funduszu, w zakresie określonym odpowiednio w rozporządzeniu o prospekcie. 5. Do skonsolidowanego raportu kwartalnego ust. 1-4 stosuje się odpowiednio. § 39. 1. Raport roczny zawiera co najmniej: 1) pismo prezesa zarządu (lub osoby zarządzającej) w sposób zwięzły omawiające najważniejsze dokonania emitenta w danym roku obrotowym, ze wskazaniem adresatów raportu rocznego, 2) roczne sprawozdanie finansowe, w zakresie określonym odpowiednio w przepisach o prospekcie, sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami rachunkowości, zbadane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta), zgodnie z przepisami o badaniu sprawozdań finansowych, 3) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. 2. Przy wszystkich danych zawartych w rocznym sprawozdaniu finansowym powinny być zaprezentowane wielkości porównywalne za poprzedni rok obrotowy. 3. Roczne sprawozdanie finansowe powinno być zaprezentowane w sposób zapewniający porównywalność przedstawionych danych za rok obrotowy z danymi przedstawionymi za poprzedni rok obrotowy. W przypadku zmiany w danym roku obrotowym zasad ustalania wartości aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego należy w sprawozdaniu finansowym zamieścić wyjaśnienie, na czym polegała zmiana, uzasadnić jej dokonanie i podać jej wpływ na wynik finansowy. 4. Do rocznego sprawozdania finansowego należy dołączyć opinię podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) o prawidłowości, rzetelności i jasności badanego sprawozdania finansowego oraz raport podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych (biegłego rewidenta) z badania rocznego sprawozdania finansowego. 5. W przypadku funduszu - emitent może przedstawić zestawienie portfela inwestycyjnego wyłącznie za okres i na dzień, na który sporządzone zostało roczne sprawozdanie finansowe. 6. Komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej emitenta w objętym raportem rocznym okresie oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego powinien zawierać informacje określone w art. 49 ust. 2 ustawy o rachunkowości oraz omówienie podstawowych wielkości ekonomiczno-finansowych, ujawnionych w rocznym sprawozdaniu finansowym, w szczególności opis czynników i zdarzeń mających znaczący wpływ na działalność gospodarczą emitenta i osiągnięte przez niego zyski lub poniesione straty w roku obrotowym, a ponadto: 1) w przypadku emitentów papierów wartościowych prowadzących działalność wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową: a) informacje o podstawowych produktach, towarach lub usługach, wraz z ich określeniem wartościowym i ilościowym oraz udziałem poszczególnych produktów, towarów i usług (jeżeli są istotne), albo ich grup, w sprzedaży emitenta ogółem, a także zmianach w tym zakresie w danym roku obrotowym, b) informacje o zmianach rynków zbytu, w podziale na krajowe i zagraniczne, oraz o źródłach zaopatrzenia w materiały do produkcji, w towary i usługi ze wskazaniem uzależnienia od jednego lub kilku odbiorców lub dostawców, a w przypadku gdy udział jednego odbiorcy lub dostawcy osiąga co najmniej 10% przychodów ze sprzedaży ogółem - nazw dostawcy lub odbiorcy, jego udział w sprzedaży lub zaopatrzeniu oraz jego formalne powiązania z emitentem, c) informacje o umowach znaczących dla działalności gospodarczej, w tym znanych emitentowi istotnych dla jego działalności umowach zawartych pomiędzy akcjonariuszami (wspólnikami) będącymi osobami powiązanymi oraz umowach ubezpieczenia, współpracy lub kooperacji, d) informacje o zmianach w powiązaniach organizacyjnych lub kapitałowych emitenta z innymi podmiotami oraz wskazanie jego głównych inwestycji krajowych i zagranicznych (papiery wartościowe, instrumenty finansowe, nieruchomości), w tym inwestycji kapitałowych, poza jego grupą kapitałową, oraz opis metod ich finansowania, e) opis transakcji z podmiotami powiązanymi, jeżeli wartość transakcji stanowi wyrażoną w złotych równowartość kwoty 500.000 EURO ustaloną przy zastosowaniu kursu kupna walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu dokonania transakcji, f) informacje o zaciągniętych kredytach, umowach pożyczki, poręczeń, gwarancji, g) informacje o zaciągniętych kredytach i pożyczkach według terminów ich wymagalności, h) informacje o udzielonych pożyczkach według terminów wymagalności, ze szczególnym uwzględnieniem pożyczek udzielonych jednostkom grupy kapitałowej emitenta, i) w przypadku emisji papierów wartościowych w okresie objętym raportem rocznym - opis wykorzystania przez emitenta wpływów z emisji, j) objaśnienie różnic pomiędzy wynikami finansowymi wykazanymi w raporcie rocznym a wcześniej publikowanymi prognozami wyników na dany rok, jeżeli poszczególne różnice przekraczają 10% wartości poszczególnych pozycji ostatniej prognozy przekazanej przez emitenta, k) ocenę zarządzania zasobami finansowymi, ze szczególnym uwzględnieniem zdolności wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, ze wskazaniem ewentualnych zagrożeń oraz działań, jakie emitent podjął lub zamierza podjąć w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom, l) ocenę możliwości realizacji zamierzeń inwestycyjnych, w tym inwestycji kapitałowych, w porównaniu do wielkości posiadanych środków, z uwzględnieniem możliwych zmian w strukturze finansowania tej działalności, m) ocenę czynników i nietypowych zdarzeń mających wpływ na wynik z działalności gospodarczej za rok obrotowy, z określeniem stopnia wpływu tych czynników lub nietypowych zdarzeń na osiągnięty wynik, n) charakterystykę zewnętrznych i wewnętrznych czynników istotnych dla rozwoju przedsiębiorstwa emitenta oraz opis perspektyw rozwoju działalności gospodarczej emitenta co najmniej do końca trwającego roku obrotowego, z uwzględnieniem elementów strategii rynkowej przez niego wypracowanej, o) zmiany w podstawowych zasadach zarządzania spółką emitenta oraz w poziomie komputeryzacji emitenta, wspomagającej zarządzanie w spółce emitenta i grupie kapitałowej emitenta, p) zmiany w składzie osób zarządzających i osób nadzorujących przedsiębiorstwem emitenta w ciągu ostatniego roku obrotowego, q) łączną wartość wynagrodzeń i nagród (w pieniądzu i w naturze) odrębnie dla osób zarządzających i nadzorujących, za ostatni zakończony rok obrotowy, bez wzglądu na to, czy były one zaliczane w koszty, czy też wynikały z podziału zysku, a w przypadku gdy emitentem jest jednostka dominująca - informacje o wartości wynagrodzeń i nagród otrzymanych z tytułu pełnienia funkcji we władzach jednostek zależnych i stowarzyszonych, r) wartość wszystkich nie spłaconych pożyczek udzielonych przez emitenta osobom zarządzającym i nadzorującym oraz ich osobom bliskim (oddzielnie), a także udzielonych im gwarancji i poręczeń (oddzielnie), s) w przypadku spółek kapitałowych - określenie łącznej liczby i wartości nominalnej wszystkich akcji (udziałów) emitenta oraz akcji i udziałów w jednostkach grupy kapitałowej emitenta, będących w posiadaniu osób zarządzających i nadzorujących (dla każdej osoby oddzielnie), t) wskazanie akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne co najmniej 5% w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu emitenta, u) informacje o znanych emitentowi, zawartych w ciągu ostatniego roku obrotowego umowach, w wyniku których mogą w przyszłości nastąpić zmiany w proporcjach posiadanych akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy i obligatariuszy, 2) w przypadku emitentów papierów wartościowych, będących bankami: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności banku, b) informacje o źródłach finansowania działalności operacyjnej banku, z wyszczególnieniem udziału poszczególnych czynności bankowych w finansowaniu działalności banku ogółem, z uwzględnieniem struktury geograficznej, c) informacje o liczbie i wartości wystawionych przez bank tytułów egzekucyjnych oraz wartości zabezpieczeń, ustanowionych przez bank na rachunkach lub majątku kredytobiorców, d) informacje o innych istotnych umowach pomiędzy bankiem a bankiem centralnym lub innymi organami nadzoru nad rynkiem finansowym, e) informacje o zaciągniętych kredytach, umowach pożyczki, poręczeń lub gwarancji, nie dotyczących działalności operacyjnej banku oraz o wszelkich zobowiązaniach umownych wynikających z emitowanych dłużnych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych, umowach o subemisje lub gwarancjach udzielonych podmiotom zależnym, f) opis współpracy banku z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, g) charakterystykę aktywów i pasywów banku, opis głównych pozycji bilansu, h) charakterystykę polityki kredytowej banku, i) strukturę udzielonych kredytów, j) strukturę posiadanych depozytów, k) wskazanie przeciętnej podstawowej stopy procentowej stosowanej w banku dla depozytów i kredytów w ciągu roku obrotowego, l) opis udzielonych przez bank gwarancji i poręczeń, 3) w przypadku emitentów papierów wartościowych, będących zakładami ubezpieczeń: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności zakładu ubezpieczeń, b) informacje o strukturze portfela ubezpieczeń oraz o ogólnych warunkach ubezpieczeń, taryfach i wysokości stawek ubezpieczeniowych stosowanych przez emitenta, c) informacje o uzyskanych przez emitenta zezwoleniach ministra właściwego do spraw finansów publicznych, również wynikających ze zmiany zakresu prowadzonej działalności oraz zmiany obszaru działania, d) informacje o cofnięciu przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń, e) informacje o ustanowieniu zarządu komisarycznego, związanego z przekroczeniem wymaganego marginesu wypłacalności lub kapitału gwarancyjnego, z podaniem przyczyn oraz okresu, na jaki zarząd komisaryczny został ustanowiony, f) informacje o sumie ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym przekraczającego 25% łącznej wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i kapitału własnego lub o wyrażeniu zgody przez organ nadzoru na inną wysokość sumy ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym, g) zestawienie pokazujące klasyfikację lokat środków własnych i ich wysokość w porównaniu z limitami określonymi we właściwych przepisach oraz informacje o zgodach organu nadzoru na lokowanie w innych lokatach, w tym lokowanie za granicą, h) opis zawartych przez zakład ubezpieczeń umów reasekuracyjnych, gwarantujących spłatę zawartych przez podmioty gospodarcze kontraktów, i) opis współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, 4) w przypadku emitentów papierów wartościowych, będących przedsiębiorstwami leasingowymi, informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności przedsiębiorstwa leasingowego oraz dokładny opis charakteru umów zawieranych na oddanie w odpłatne użytkowanie majątku trwałego, 5) w przypadku emitentów papierów wartościowych, będących funduszami: a) informacje określone w pkt 1, z uwzględnieniem specyfiki działalności funduszu lub narodowego funduszu inwestycyjnego, b) omówienie podstawowych zmian w portfelu inwestycyjnym funduszu z opisem głównych inwestycji kapitałowych dokonanych przez emitenta w danym roku obrotowym oraz zmian w strukturze portfela, c) ocenę zarządzania portfelem inwestycyjnym w związku z podstawowymi założeniami strategii inwestycyjnej realizowanej przez fundusz, 6) w przypadku emitentów papierów wartościowych, będących jednostkami samorządu terytorialnego lub zagranicznymi jednostkami terytorialnymi: a) omówienie znaczących zmian w powierzchni lub położeniu jednostki oraz w podstawowych danych demograficznych, b) omówienie znaczących zmian w powiązaniach organizacyjnych jednostki z innymi podmiotami, c) omówienie znaczących zmian w aktywności gospodarczej na terenie jednostki, d) omówienie znaczących zmian w stanie posiadania mienia komunalnego, e) opis zadań realizowanych przez jednostkę, f) zmiany w organizacji świadczenia usług komunalnych, g) określenie wydatków na realizację poszczególnych zadań, o których mowa w lit e), h) określenie dochodów ogółem budżetu jednostki, i) ocenę efektywności uzyskiwania dochodów przez jednostkę oraz opis trybu i efektywności planowania budżetowego oraz wykonywania budżetu jednostki, j) informacje o zaciągniętych przez emitenta zobowiązaniach z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych, kredytów, umów pożyczki, poręczeń i gwarancji, ze wskazaniem ustanowionych zabezpieczeń z tytułu tych zobowiązań, k) prognozę spłaty zobowiązań ciążących na emitencie, l) opis perspektyw rozwoju jednostki oraz ocenę obecnej efektywności usług komunalnych ze wskazaniem planów w zakresie ich rozwoju, m) zmiany w zakresie zarządzania jednostką. § 40. 1. Skonsolidowany raport roczny zawiera: 1) pismo prezesa zarządu lub osoby zarządzającej emitenta, w sposób zwięzły omawiające najważniejsze dokonania grupy kapitałowej emitenta w danym roku obrotowym, ze wskazaniem adresatów skonsolidowanego raportu rocznego, 2) roczne skonsolidowane sprawozdanie finansowe, sporządzone zgodnie z przepisami o rachunkowości, zbadane przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), zgodnie z przepisami o badaniu sprawozdań finansowych, 3) komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej grupy kapitałowej emitenta oraz zasad sporządzania rocznego sprawozdania finansowego. 2. Do skonsolidowanego raportu rocznego § 39 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 3. Komentarz zarządu lub osoby zarządzającej na temat działalności gospodarczej grupy kapitałowej emitenta oraz zasad sporządzania rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego powinien obejmować, odpowiednio dla grupy kapitałowej, informacje określone w art. 49 ust. 2 ustawy o rachunkowości oraz komentarz na temat podstawowych wielkości ekonomiczno-finansowych, ujawnionych w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym, w szczególności opis czynników i zdarzeń mających wpływ na działalność gospodarczą grupy kapitałowej emitenta i osiągnięte przez nią zyski lub poniesione straty w roku obrotowym, a ponadto: 1) informacje określone w § 39 ust. 6, odpowiednio w odniesieniu do grupy kapitałowej emitenta, 2) charakterystykę struktury aktywów i pasywów skonsolidowanego bilansu, w tym z punktu widzenia płynności grupy kapitałowej emitenta, 3) ważniejsze zdarzenia mające znaczący wpływ na działalność oraz wyniki finansowe grupy kapitałowej emitenta w roku obrotowym lub których wpływ możliwy jest w dalszych latach, 4) opis struktury głównych lokat kapitałowych lub głównych inwestycji kapitałowych dokonanych w ramach grupy kapitałowej emitenta w danym roku obrotowym, 5) opis zmian w organizacji grupy kapitałowej emitenta oraz ich przyczyn, 6) charakterystykę polityki w zakresie kierunków rozwoju grupy kapitałowej emitenta, 7) opis istotnych pozycji pozabilansowych w ujęciu podmiotowym, przedmiotowym i wartościowym. § 41. 1. Raport bieżący przekazuje się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, w ciągu 24 godzin od zajścia zdarzenia lub powzięcia przez emitenta informacji o nim. 2. W przypadku, o którym mowa w § 30, raport bieżący przekazuje się w terminie do 2 tygodni od zakończenia subskrypcji lub sprzedaży związanej z wprowadzeniem papierów wartościowych emitenta do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym. 3. W przypadku, o którym mowa w § 32 pkt 1, raport bieżący przekazuje się co najmniej na 22 dni przed terminem walnego zgromadzenia. 4. W przypadku, o którym mowa w § 32 pkt 2, raport bieżący przekazuje się co najmniej na 8 dni przed terminem walnego zgromadzenia. 5. Raport kwartalny przekazuje się w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 37, nie później jednak niż w terminie 40 dni od dnia zakończenia kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 6. Skonsolidowany raport kwartalny przekazuje się w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 37, nie później jednak niż w terminie 45 dni od dnia zakończenia kwartału roku obrotowego, którego dotyczy. 7. Przekazywanie raportu rocznego nie zwalnia z obowiązku przekazywania raportu kwartalnego. 8. W przypadku spółek sporządzających raporty skonsolidowane, przekazanie raportu rocznego skonsolidowanego nie zwalnia z obowiązku przekazania kwartalnego raportu skonsolidowanego. 9. Raport roczny przekazuje się w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 37, niezwłocznie po wydaniu opinii przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia jej otrzymania przez emitenta oraz nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego, na który został sporządzony, a także nie później niż 15 dni przed terminem zwyczajnego walnego zgromadzenia, dokonującego zatwierdzenia sprawozdania finansowego. W przypadku zmiany terminu przekazania raportu rocznego względem wcześniej publikowanego w raporcie bieżącym, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego informacji o zmianie daty przekazania raportu rocznego. 10. Skonsolidowany raport roczny grupy kapitałowej emitenta powinien zostać przekazany w dniu wskazanym przez emitenta w raporcie bieżącym, o którym mowa w § 37, niezwłocznie po wydaniu opinii przez podmiot uprawniony do badania (biegłego rewidenta), nie później jednak niż w ciągu 7 dni od dnia jej otrzymania przez emitenta oraz nie później niż na 15 dni przed terminem walnego zgromadzenia dokonującego zatwierdzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej emitenta, zawartego w skonsolidowanym raporcie rocznym, a także nie później niż dwa miesiące od daty wskazanej jako dzień przekazania raportu rocznego emitenta. W przypadku zmiany terminu przekazania skonsolidowanego raportu rocznego względem wcześniej publikowanego w raporcie bieżącym, emitent jest obowiązany do przekazania w formie raportu bieżącego informacji o zmianie daty przekazania skonsolidowanego raportu rocznego. § 42. 1. W przypadku wystawienia polskich kwitów depozytowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, przez wypełnianie obowiązków informacyjnych określonych przepisami rozporządzenia, rozumie się przekazywanie przez emitenta będącego domem depozytowym na podstawie umowy z emitentem bazy, przetłumaczonych na język polski informacji podawanych do publicznej wiadomości przez emitenta bazy zgodnie z przepisami obowiązującymi na rynku regulowanym, na którym notowane są jego papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych. 2. Emitent będący domem depozytowym jest obowiązany do przekazania szczegółowych informacji na temat zmian przepisów, zgodnie z którymi emitent bazy przekazuje na rynku regulowanym, na którym notowane są jego papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, informacje do publicznej wiadomości. 3. Raporty okresowe emitenta bazy powinny obejmować co najmniej raport kwartalny i raport roczny, a jeżeli emitent bazy jest obowiązany sporządzać skonsolidowane sprawozdania finansowe - również skonsolidowany raport kwartalny i skonsolidowany raport roczny. 4. Dom depozytowy jest obowiązany dodatkowo do przekazania w formie raportu bieżącego informacji dotyczących rozpoczęcia lub zakończenia przez organy nadzoru nad rynkiem regulowanym w kraju siedziby emitenta bazy lub w kraju, w którym papiery wartościowe emitenta bazy są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, postępowania związanego z wypełnianiem obowiązków informacyjnych przez emitenta bazy. § 43. Traci moc zarządzenie Przewodniczącego Komisji Papierów Wartościowych z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie zakresu obowiązków informacyjnych i publikacyjnych dla emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu papierami wartościowymi (Monitor Polski Nr 52, poz. 482). § 44. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego. (Dz. U. Nr 163, poz. 1162) Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne § 1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, zwany dalej "prospektem", skrót prospektu oraz memorandum informacyjne, zwane dalej "memorandum", i skrót memorandum. § 2. 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. Nr 118, poz. 754 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 107, poz. 669 i Nr 113, poz. 715), 2) ustawie o rachunkowości - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014), 3) ustawie o listach zastawnych - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 940 i z 1998 r. Nr 107, poz. 669), 4) ustawie o obligacjach - rozumie się przez to ustawę z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. Nr 83, poz. 420 i Nr 118, poz. 574, z 1997 r. N r 88, poz. 554 i Nr 118, poz. 754 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 5) ustawie o funduszach - rozumie się przez to ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 933), 6) ustawie o NFI - rozumie się przez to ustawę z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. Nr 44, poz. 202, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1997 r. Nr 30, poz. 164, Nr 47, poz. 298 i Nr 107, poz. 691), 7) ustawie antymonopolowej - rozumie się przez to ustawę z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938), 8) rozporządzeniu o raportach bieżących i okresowych - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu (Dz. U. Nr 163, poz. 1160), 9) rozporządzeniu o raportach bieżących i okresowych na rynek pozagiełdowy - rozumie się przez to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania (Dz. U. Nr 163, poz. 1161), 10) Komisji - rozumie się przez to Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, 11) Krajowym Depozycie - rozumie się przez to Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., 12) podmiocie zagranicznym - rozumie się przez to podmiot będący osobą prawną, osobą fizyczną albo jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej z siedzibą (miejscem zamieszkania) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 13) funduszu - rozumie się przez to fundusz inwestycyjny zamknięty i fundusz inwestycyjny mieszany, utworzone na podstawie ustawy o funduszach, oraz fundusz otwarty utworzony na podstawie przepisów prawa kraju będącego członkiem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), 14) narodowym funduszu inwestycyjnym - rozumie się przez to narodowy fundusz inwestycyjny, utworzony na podstawie ustawy o NFI, 15) domu maklerskim - rozumie się przez to dom maklerski lub wydzieloną jednostkę organizacyjną banku prowadzącego działalność maklerską, 16) przedsiębiorstwie leasingowym - rozumie się przez to przedsiębiorcę, którego podstawowym przedmiotem działalności jest organizowanie finansowania majątku oddanego w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, 17) międzynarodowej instytucji finansowej - rozumie się przez to instytucję finansową, której członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub Narodowy Bank Polski, lub przynajmniej jedno z państw należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), lub bank centralny takiego państwa, 18) jednostce samorządu terytorialnego - rozumie się przez to gminę, powiat i województwo, 19) zagranicznej jednostce terytorialnej - rozumie się przez to wydzieloną finansowo i organizacyjnie, na podstawie ustawodawstwa kraju pochodzenia, jednostkę samorządu terytorialnego, która może zaciągać zobowiązania na własny rachunek i we własnym imieniu, 20) oferującym - rozumie się przez to dom maklerski, który pośredniczy w składaniu wniosku o wyrażenie zgody na wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu lub składaniu zawiadomienia o emisji oraz oferuje papiery wartościowe w publicznym obrocie, 21) podmiocie dominującym - rozumie się przez to podmiot dominujący w rozumieniu ustawy, 22) jednostce dominującej - rozumie się przez to jednostkę dominującą w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 23) jednostce zależnej - rozumie się przez to jednostkę bezpośrednio lub pośrednio zależną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 24) jednostce stowarzyszonej - rozumie się przez to jednostkę stowarzyszoną w rozumieniu ustawy o rachunkowości, 25) grupie kapitałowej - rozumie się przez to jednostkę dominującą oraz jednostki od niej zależne i z nią stowarzyszone, 26) osobie zarządzającej - rozumie się przez to: a) członka zarządu i inną osobę mającą istotny wpływ na zarządzanie emitentem - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) członka zarządu, skarbnika lub sekretarza jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna - osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji członka zarządu, skarbnika lub sekretarza tej jednostki, c) ministra lub inne osoby, w których zakresie kompetencji leży podejmowanie decyzji lub nadzór nad realizacją wypełniania zobowiązań wynikających z emitowanych przez inne państwo papierów wartościowych, 27) osobie nadzorującej - rozumie się przez to: a) członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej lub innego organu, powołanego w podmiocie w celu nadzorowania jego prawidłowego działania - w przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorca, b) przewodniczącego rady jednostki - w przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego, a w przypadku gdy emitentem jest zagraniczna jednostka terytorialna - osobę pełniącą funkcję odpowiadającą funkcji przewodniczącego rady tej jednostki, 28) podmiocie powiązanym - rozumie się przez to: a) podmiot dominujący w stosunku do emitenta, jednostkę z grupy kapitałowej podmiotu dominującego albo małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską podmiotu dominującego, a także podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub jest osobą zarządzającą, b) innego akcjonariusza (wspólnika) posiadającego w dniu sporządzenia prospektu albo memorandum lub w okresie 12 miesięcy przed dniem ich sporządzenia co najmniej 10% głosów na walnym zgromadzeniu (zgromadzeniu wspólników) emitenta, a także jednostkę od niego zależną lub podmiot, w którym jest lub był w tym okresie osobą zarządzającą, c) jednostkę z grupy kapitałowej emitenta, d) osobę zarządzającą lub nadzorującą emitenta w dniu sporządzenia prospektu albo memorandum lub w okresie 12 miesięcy przed dniem ich sporządzenia, jej małżonka, rodzeństwo, wstępnego, zstępnego lub inną osobę bliską, a także podmiot, w którym jedna z tych osób jest podmiotem dominującym lub osobą zarządzającą, 29) kwalifikowanym inwestorze - rozumie się przez to podmiot dysponujący środkami finansowymi lub wiedzą fachową, umożliwiającymi ocenę ryzyka inwestycyjnego związanego z danym papierem wartościowym, będący: a) domem maklerskim, b) bankiem, c) zakładem ubezpieczeń, d) funduszem, e) narodowym funduszem inwestycyjnym, f) funduszem emerytalnym, g) międzynarodową instytucją finansową, h) inwestorem strategicznym, do którego kierowana jest imienna propozycja nabycia akcji lub obligacji zamiennych na akcje wyemitowanych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia emitenta o emisji kierowanej - w przypadku gdy nabycie dokonane w wyniku tej propozycji spowoduje osiągnięcie lub przekroczenie przez tego inwestora 25% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu lub akcji w kapitale akcyjnym spółki, lub gdy taki inwestor posiada już co najmniej 25% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu, i) podmiotem dominującym wobec emitenta, j) osobą zarządzającą emitenta, k) innym podmiotem, który zamierza nabyć dane papiery wartościowe o wartości według ceny emisyjnej odpowiadającej co najmniej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 100 000 EURO, 30) polskim kwicie depozytowym - rozumie się przez to papier wartościowy oferowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiony w związku z papierami wartościowymi wyemitowanymi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z ich emitentem, 31) emitencie bazy - rozumie się przez to emitenta papierów wartościowych, które stanowią podstawę wystawienia polskich kwitów depozytowych, 32) domu depozytowym - rozumie się przez to dom maklerski lub bank, będący właścicielem papierów wartościowych, w związku z którymi, na podstawie umowy z emitentem bazy, wystawił lub zamierza wystawić polskie kwity depozytowe, 33) prawie do akcji (PDA)- rozumie się przez to papier wartościowy, inkorporujący prawo do akcji nowej emisji, powstały w wyniku dokonania przydziału akcji i zapisania tego papieru wartościowego w depozycie papierów wartościowych, istniejący do chwili zapisania przydzielonej akcji na rachunku papierów wartościowych, 34) certyfikacie inwestycyjnym - rozumie się przez to certyfikat inwestycyjny, o którym mowa w ustawie o funduszach, jak również papier wartościowy reprezentujący prawa majątkowe uczestników funduszu otwartego, utworzonego na podstawie przepisów prawa kraju będącego członkiem Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), 35) przekazywaniu raportu lub informacji - rozumie się przez to przekazywanie do publicznej wiadomości informacji, na podstawie art. 81 ust. 1 ustawy, 36) sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sporządzone, zgodnie z obowiązującymi na dzień bilansowy zasadami rachunkowości, i ujawniające dane zgodnie z wymogami rozporządzenia informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) bilans, c) rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w kapitale własnym, e) rachunek przepływów środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu - w przypadku funduszu i narodowego funduszu inwestycyjnego, g) noty objaśniające, 37) skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - rozumie się przez to sprawozdanie finansowe ujawniające skonsolidowane informacje finansowe obejmujące: a) wstęp, b) skonsolidowany bilans, c) skonsolidowany rachunek zysków i strat, d) zestawienie zmian w skonsolidowanym kapitale własnym, e) skonsolidowany rachunek przepływów środków pieniężnych, f) zestawienie portfela inwestycyjnego (lokat) funduszu - w przypadku narodowego funduszu inwestycyjnego, g) noty objaśniające, 38) przychodzie ze sprzedaży - rozumie się przez to: a) łącznie przychody z tytułu odsetek i przychody z tytułu prowizji - w przypadku banku lub międzynarodowej instytucji finansowej, b) składki na udziale własnym - w przypadku zakładu ubezpieczeń, c) przychody z inwestycji - w przypadku narodowego funduszu inwestycyjnego, d) przychody z lokat - w przypadku funduszu, e) przychody z tytułu świadczenia usług - w przypadku domu maklerskiego, f) dochody ogółem - w przypadku jednostki samorządu terytorialnego i zagranicznej jednostki terytorialnej, g) przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów - w przypadku innych podmiotów, 39) znaczącej umowie - rozumie się przez to umowę, której jedną ze stron jest emitent lub jednostka od niego zależna, a wartość przedmiotu umowy wynosi co najmniej 10%: a) łącznej wartości kapitałów własnych emitenta, a w przypadku funduszu wartości aktywów netto, lub b) wartości przychodów ze sprzedaży emitenta za okres ostatnich czterech kwartałów, za które przekazał raporty kwartalne, a w przypadku gdy emitent sporządził za ten okres skonsolidowane raporty kwartalne - wartości przychodów ze sprzedaży grupy kapitałowej emitenta ujawnionej w tych raportach, 40) aktywach o znacznej wartości - rozumie się przez to aktywa stanowiące co najmniej 10% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta, a w przypadku aktywów finansowych -takie aktywa, które stanowią co najmniej 10% łącznej wartości kapitałów własnych emitenta bądź co najmniej 20% kapitału akcyjnego (zakładowego) jednostki, której akcje (udziały) stanowią przedmiot aktywów finansowych emitenta lub jednostki od niego zależnej, 41) ratingu - rozumie się przez to ocenę klasyfikacyjną ryzyka inwestycyjnego związanego z określonymi papierami wartościowymi lub zdolnością emitenta do terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań, dokonaną i ogłoszoną przez wyspecjalizowaną instytucję. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o znaczącej umowie - rozumie się przez to również kilka umów zawieranych przez emitenta lub jednostkę od niego zależną z jednym podmiotem lub jednostkami od niego zależnymi, w okresie krótszym niż 12 miesięcy, jeżeli łączna wartość tych umów spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1 pkt 39. W przypadku umów wieloletnich przez wartość umowy rozumie się łączną wartość świadczeń wynikających z umowy, określoną dla całego okresu jej obowiązywania. W przypadku umów zawartych na czas nie oznaczony wartością tej umowy jest łączna wartość świadczeń wynikających z zawartej umowy za okres 5 lat. W przypadku braku możliwości określenia wartości świadczeń wynikających z zawartej umowy należy określić jej szacunkową wartość. 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce samorządu terytorialnego - rozumie się przez to również związki tych jednostek i miasto stołeczne Warszawa. 4. Ilekroć rozporządzenie odnosi się do kryterium wyrażonej w złotych równowartości kwoty EURO, przeliczenia tej wartości na złote dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski dla tej waluty na dzień sporządzenia prospektu. § 3. 1. Prospekt emisyjny oraz jego skrót powinny zawierać prawdziwe, rzetelne i kompletne informacje o emitencie i innych wskazanych w rozporządzeniu osobach, ich sytuacji majątkowej, finansowej i prawnej oraz o objętych prospektem papierach wartościowych i zasadach ich wprowadzenia do publicznego obrotu. 2. Memorandum informacyjne oraz skrót memorandum powinny zawierać prawdziwe, rzetelne i kompletne informacje o emitencie i innych wskazanych w rozporządzeniu osobach, ich sytuacji majątkowej, finansowej i prawnej oraz o objętych memorandum papierach wartościowych i zasadach ich wprowadzenia do wtórnego publicznego obrotu dokonywanego wyłącznie na regulowanym rynku pozagiełdowym. § 4. Prospekt, memorandum oraz ich skróty sporządza się w języku polskim. § 5. 1. Stosowanie skrótów w treści prospektu, memorandum oraz ich skrótach jest dopuszczalne, jeśli są powszechnie stosowane w języku polskim albo są pisane wielką literą oraz zostały zdefiniowane w rozdziale "Załączniki", jako ostatni punkt publikowanego prospektu lub memorandum. 2. W treści prospektu, memorandum oraz ich skrótach sformułowania zawodowe (profesjonalne), które mogą być niejasne dla nabywców papierów wartościowych nie związanych zawodowo z działalnością emitenta lub z rynkiem kapitałowym, powinny zostać zdefiniowane zgodnie z ust. 1. § 6. Wszelkie informacje, stanowiące treść prospektu, memorandum oraz ich skrótów, zamieszcza się według kolejności określonej w przepisach rozporządzenia. Jeżeli wymóg przedstawienia określonych informacji nie ma zastosowania ze względu na specyfikę podmiotu lub inne uzasadnione okoliczności, emitent dołącza do prospektu lub memorandum, załączonego do wniosku o dopuszczenie papierów wartościowych do publicznego obrotu lub zawiadomienia o emisji składanych do Komisji wykaz danych, które nie zostały przedstawione w jego treści, z przedstawieniem tej specyfiki lub tych okoliczności. § 7. 1. Informacje finansowe przedstawione w prospekcie, memorandum oraz ich skrótach, z zastrzeżeniem ust. 2, należy ujawniać w tysiącach złotych, chyba że przepisy rozporządzenia stanowią inaczej lub charakter i istotność pozycji wymagają innej dokładności lub przedstawienia w innych jednostkach. W takim przypadku należy wskazać to w nazwie pozycji. 2. W przypadku gdy emitent lub emitent bazy jest podmiotem zagranicznym, informacje przedstawione w prospekcie, memorandum oraz ich skrótach mogą być ujawnione w walucie kraju pochodzenia emitenta lub emitenta bazy, pod warunkiem wskazania w rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka" średnich arytmetycznych kursów wymiany, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której informacje te zostały przedstawione, w stosunku do złotego i EURO, a w szczególności: a) kurs obowiązujący w dniu bilansowym, b) najwyższy i najniższy kurs obowiązujący w każdym miesiącu w ciągu okresu objętego sprawozdaniem finansowym, c) kurs obowiązujący na ostatni dzień okresu, kurs średni w okresie, obliczony jako średnia arytmetyczna kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie, oraz najwyższy i najniższy kurs obowiązujący w każdym okresie, za ostatnie 3 lata obrotowe, dla każdego roku obrotowego osobno, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, - oraz przeliczenia podstawowych pozycji sprawozdań finansowych na złote i EURO. 3. Informacje podlegające przeliczeniu i ujawnieniu w prospekcie, memorandum oraz ich skrótach przelicza się na złote lub EURO według następujących zasad: 1) poszczególne pozycje aktywów i pasywów bilansu przelicza się na złote lub EURO według średniego kursu ogłoszonego na dzień bilansowy przez Narodowy Bank Polski, 2) poszczególne pozycje rachunku zysków i strat przelicza się na złote lub EURO według kursu stanowiącego średnią arytmetyczną średnich kursów ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której zostały sporządzone informacje podlegające przeliczeniu, na ostatni dzień każdego zakończonego miesiąca roku obrotowego, 3) różnice kursowe powstałe z przeliczenia wyniku finansowego netto, zgodnie z zasadami określonymi w pkt 1 i 2, wykazuje się jako oddzielną pozycję kapitału własnego "różnice kursowe z przeliczenia waluty". Rozdział 2 Prospekt i skrót prospektu § 8. Prospekt składa się z następujących części: 1) wstępu, 2) rozdziału "Podsumowanie i czynniki ryzyka", 3) rozdziału "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w prospekcie", 4) rozdziału "Dane o emisji", 5) rozdziału "Dane o emitencie", 6) rozdziału "Dane o działalności emitenta", 7) rozdziału "Oceny i prognozy emitenta", 8) rozdziału "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach", 9) rozdziału "Sprawozdania finansowe", 10) rozdziału "Informacje dodatkowe", 11) rozdziału "Załączniki", 12) informacji objętych wnioskiem o niepublikowanie. § 9. 1. We wstępie, z zastrzeżeniem ust. 2-8, zamieszcza się: 1) tytuł "Prospekt emisyjny", ze wskazaniem rodzaju papierów wartościowych objętych prospektem, 2) nazwę (firmę) i siedzibę emitenta oraz wskazanie branży, która stanowi o osiąganych przez niego wynikach finansowych, 3) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko oraz siedzibę (miejsce zamieszkania) podmiotu dominującego w stosunku do emitenta, 4) liczbę, rodzaj, jednostkową wartość nominalną i oznaczenie emisji papierów wartościowych wprowadzanych do publicznego obrotu na podstawie prospektu, 5) liczbę, rodzaj, jednostkową wartość nominalną i oznaczenie emisji oferowanych papierów wartościowych, 6) cenę emisyjną (sprzedaży) oferowanych papierów wartościowych według wzoru zawartego w załączniku nr 1 do rozporządzenia albo sposób jej ustalenia oraz tryb i termin udostępnienia ceny do publicznej wiadomości, 7) określenie terminów przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży, podstawowych zasad dystrybucji i przydziału oferowanych papierów wartościowych, ze wskazaniem, czy przeprowadzenie subskrypcji lub sprzedaży nastąpi w trybie wykonania umowy o subemisje usługową, 8) wskazanie, czy papiery wartościowe emitenta są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, z ujawnieniem ich kodu, oraz czy i kiedy papiery wartościowe wprowadzane do publicznego obrotu na podstawie prospektu będą przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, z oznaczeniem tego rynku i planowanego terminu wprowadzenia do obrotu, 9) wskazanie głównych czynników ryzyka wraz z określeniem miejsca zamieszczenia w prospekcie punktu zawierającego ich szczegółowy opis, 10) wskazanie, że wprowadzenie papierów wartościowych do publicznego obrotu odbywa się wyłącznie na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w prospekcie, jak również że prospekt jest jedynym prawnie wiążącym dokumentem zawierającym informacje o ofercie i emitencie, 11) oświadczenie Komisji wydane w związku z decyzją o dopuszczeniu papierów wartościowych do publicznego obrotu, 12) wskazanie nazwy (firmy) i siedziby oferującego oraz subemitentów, którzy na podstawie umowy o subemisję zobowiązali się do objęcia co najmniej 10% liczby oferowanych papierów wartościowych, 13) datę i miejsce sporządzenia prospektu z oznaczeniem daty ważności prospektu oraz daty, do której informacje aktualizujące prospekt zostały zamieszczone w jego treści, 14) określenie form, miejsc i terminów, w których prospekt i jego skrót oraz załączniki i inne wskazane dokumenty będą udostępnione publicznie, 15) wskazanie trybu, w jakim informacje o zmianie danych zawartych w prospekcie, w okresie jego ważności, będą podawane do publicznej wiadomości, 16) wskazanie raportów okresowych, które zostały włączone do prospektu, z oznaczeniem terminu ich przekazania do publicznej wiadomości oraz miejsca ich udostępnienia, 17) wskazanie, czy w związku z papierami wartościowymi będącymi przedmiotem oferty są lub będą wystawiane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej kwity depozytowe, z określeniem liczby papierów wartościowych emitenta, w związku z którymi są one wystawiane, oraz ich udziału we wszystkich papierach wartościowych tego samego rodzaju wyemitowanych przez emitenta oraz w liczbie głosów na walnym zgromadzeniu, 18) wskazanie organów nadzoru nad rynkiem kapitałowym, które udzieliły zgody na wprowadzenie papierów wartościowych objętych prospektem do publicznego obrotu i państwa ich pochodzenia, z określeniem, że wyłącznie w państwach działania tych organów można uczestniczyć w subskrypcji lub sprzedaży albo w innej formie wprowadzenia papierów wartościowych objętych prospektem do publicznego obrotu oraz że na terytoriach innych państw prospekt może być traktowany jedynie jako materiał informacyjny, 19) spis treści zawierający listę podstawowych rozdziałów i punktów prospektu, ze wskazaniem numeru strony, 20) sporządzone dodatkowo w języku angielskim informacje określone w pkt 2-18, w przypadku gdy papiery wartościowe emitenta lub wyemitowane w związku z jego papierami wartościowymi kwity depozytowe są lub będą notowane na co najmniej jednym rynku regulowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. 2. W przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu jest połączone z przeprowadzeniem sprzedaży w trybie pierwszej oferty publicznej, w informacjach, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zamieszcza się także nazwę (firmę) lub imię i nazwisko oraz siedzibę (miejsce zamieszkania) wprowadzającego papiery wartościowe do publicznego obrotu. 3. We wstępie nie zamieszcza się informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, w przypadku gdy do publicznego obrotu wprowadzane są wyłącznie papiery wartościowe będące przedmiotem oferty. 4. We wstępie nie zamieszcza się informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5-7, w przypadku gdy wprowadzanie papierów wartościowych do publicznego obrotu nie jest połączone z przeprowadzeniem sprzedaży lub subskrypcji. 5. W przypadku wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu w trybie art. 63 ust. 1 ustawy, zamiast oświadczenia Komisji określonego w ust. 1 pkt 11 należy zamieścić informacje o tym trybie i wskazać, że w związku z nim emitent nie uzyskiwał zgody Komisji oraz że Komisja może zgłosić sprzeciw wobec wprowadzenia papierów wartościowych do publicznego obrotu w takim trybie, z oznaczeniem dnia, do którego sprzeciw może być zgłoszony, z określeniem jego konsekwencji dla przeprowadzenia subskrypcji lub sprzedaży. 6. W przypadku wprowadzania do publicznego obrotu akcji, po informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 17, zamieszcza się oświadczenia oferującego o wszelkich planowanych działaniach ze strony oferującego, subemitenta, konsorcjum subemitentów lub innych podmiotów uczestniczących w oferowaniu papierów wartościowych, dotyczących stabilizacji kursu akcji lub kwitów depozytowych wystawionych w związku z akcjami emitenta, przed, w trakcie oraz po przeprowadzeniu oferty, ze wskazaniem terminów takich działań oraz warunków ich prowadzenia. 7. W przypadku dłużnych papierów wartościowych, we wstępie zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6 z zastrzeżeniem ust. 2, 2) wskazanie praw i obowiązków wynikających z oferowanych papierów wartościowych oraz terminów, od których prawa te przysługują, oraz terminów, od których obowiązki powinny być realizowane, w tym wysokości oprocentowania, terminów, od których należy się oprocentowanie, terminów ustalania praw do oprocentowania i terminów wypłaty oprocentowania oraz terminów i zasad wykupu papierów wartościowych, 3) wskazanie terminów lub zasad ich ustalania dla cyklów kolejnych emisji - w przypadku wprowadzania na podstawie prospektu cyklicznie powtarzających się emisji dłużnych papierów wartościowych, zwanych dalej "programem dłużnych papierów wartościowych", 4) nazwę (firmę), siedzibę i adres podmiotu udzielającego gwarancji, poręczenia lub podmiotu, któremu udzielono kredytu w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o listach zastawnych - w przypadku publicznego listu zastawnego, 5) nazwę (firmę), siedzibę i adres podmiotu udzielającego zabezpieczenia, ze wskazaniem formy zabezpieczenia - w przypadku obligacji, 6) informacje o ratingu przyznanym emitentowi lub emitowanym przez niego dłużnym papierom wartościowym, ze wskazaniem instytucji dokonującej tej oceny, dat jej przyznania i ostatniej aktualizacji oraz miejsca oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej - w przypadku jej dokonania i ogłoszenia, 7) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 7-20. 8. W przypadku polskich kwitów depozytowych we wstępie zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) nazwę (firmę), siedzibę, kraj siedziby emitenta oraz wskazanie branży, która stanowi o osiąganych przez niego wynikach finansowych, 3) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko, siedzibę (miejsce zamieszkania) i kraj pochodzenia podmiotu dominującego w stosunku do emitenta bazy, 4) nazwę (firmę), siedzibę i kraj siedziby domu depozytowego, 5) liczbę i jednostkową wartość nominalną polskich kwitów depozytowych oferowanych i wprowadzanych do publicznego obrotu, 6) rodzaj, jednostkową wartość nominalną, oznaczenie emisji i liczbę papierów wartościowych, na podstawie których emitowane są polskie kwity depozytowe, 7) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 6 i 7, 8) wskazanie, czy papiery wartościowe emitenta bazy lub emitowane w związku z nimi papiery wartościowe są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym w kraju pochodzenia lub w państwie należącym do OECD, z ujawnieniem ich kodu, oraz czy i kiedy polskie kwity depozytowe będą przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, z oznaczeniem tego rynku oraz planowanego terminu wprowadzenia do obrotu, 9) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 10-16, 10) informacje, w jakim systemie prawa powstał i funkcjonuje emitent bazy, 11) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 18-20. 9. W prospekcie w formie drukowanej informacje, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-8, zamieszcza się następująco: 1) pkt 1-14 - na pierwszej zewnętrznej stronie okładki prospektu, 2) pkt 15-18 - na pierwszej wewnętrznej stronie okładki prospektu, 3) pkt 19 - na ostatniej zewnętrznej stronie okładki prospektu, 4) pkt 20 - na ostatniej wewnętrznej stronie okładki. § 10. 1. W rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka", z zastrzeżeniem ust. 2-4, zamieszcza się: 1) streszczenie najważniejszych informacji odnośnie emitenta i jego grupy kapitałowej, zawartych w prospekcie, obejmujące co najmniej: a) specyfikę działalności emitenta i jego grupy kapitałowej, b) podstawowe produkty i rynki działalności, c) plany i przewidywania w zakresie czynników wpływających na przyszłe wyniki, 2) czynniki powodujące wysokie ryzyko dla nabywcy papieru wartościowego, a w szczególności czynniki związane bezpośrednio z działalnością emitenta oraz czynniki związane z otoczeniem, w jakim prowadzi on działalność, 3) porównywalne dane finansowe dotyczące emitenta i jego grupy kapitałowej, zgodne ze sprawozdaniami finansowymi i skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi zamieszczonymi w prospekcie za okres ostatnich 3 lat obrotowych, dla każdego roku obrotowego osobno, oraz za okres bieżącego roku obrotowego, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe zbadane przez podmiot uprawniony, zamieszczone w prospekcie, obejmujące co najmniej: a) przychody ze sprzedaży, b) zysk (stratę) na działalności operacyjnej, c) zysk (stratę) przed opodatkowaniem, d) zysk (stratę) netto, e) aktywa razem, f) zobowiązania razem, g) zobowiązania krótkoterminowe, h) aktywa netto (kapitał własny), i) kapitał akcyjny, j) liczbę akcji, k) zysk (stratę) netto na jedną akcję, l) zadeklarowaną lub wypłaconą dywidendę na jedną akcję, 4) wskaźniki charakteryzujące efektywność działalności gospodarczej i zdolność regulowania zobowiązań emitenta oraz jego grupy kapitałowej, jeżeli jej działalność jest istotna dla oceny emitenta, w okresie ostatnich 3 lat obrotowych, ze wskazaniem punktu prospektu, w którym zamieszczone są zasady ich wyliczenia, obejmujące co najmniej: a) stopę zwrotu na zainwestowanym kapitale, b) stopę zwrotu z aktywów, c) rentowność sprzedaży, d) stopę wypłaty dywidendy, e) wysokość marginesu wypłacalności i środków własnych stanowiących jego pokrycie oraz wysokość funduszu ubezpieczeniowego wraz z wysokością lokat środków stanowiących jego pokrycie - w przypadku gdy emitentem jest zakład ubezpieczeń, f) współczynnik wypłacalności - w przypadku gdy emitentem jest bank, 5) informacje o ratingu przyznanym emitentowi lub emitowanym przez niego papierom wartościowym, ze wskazaniem instytucji dokonującej tej oceny, dat jej przyznania i ostatniej aktualizacji oraz miejsca oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej - w przypadku jej dokonania i ogłoszenia, 6) w przypadku emisji akcji - określenie podstawowych zasad polityki zarządu co do wypłaty dywidendy w okresie ostatnich 3 lat obrotowych, ze wskazaniem wysokości dywidendy wypłacanej w związku z podziałem wyniku finansowego netto, za każdy rok obrotowy oddzielnie, oraz zasad prowadzenia polityki co do wypłaty dywidendy w przyszłości w okresie 3 lat, wraz z wyszczególnieniem następujących zasad dystrybucji dywidendy: a) oznaczenie terminu podejmowania przez walne zgromadzenie decyzji o wypłacie dywidendy, b) oznaczenie dat, od których akcje wprowadzane do publicznego obrotu mają uczestniczyć w dywidendzie, c) określenie sposobu ogłaszania informacji o odbiorze dywidendy, d) określenie warunków odbioru dywidendy, e) wskazanie istniejących uprzywilejowań co do dywidendy, 7) cele emisji, których realizacji mają służyć wpływy uzyskane z emisji, wraz z określeniem, jaka część tych wpływów będzie przeznaczona na każdy z wymienionych celów, oraz wskazanie: a) ewentualnych priorytetów w realizacji celów emisji - w przypadku gdy określony jest więcej niż jeden cel, b) kwot i źródeł dodatkowych funduszy koniecznych do zrealizowania celów, dla których wpływy z emisji są niewystarczające, c) wartości zadłużenia, które będzie spłacone, jego rodzaju, nazwy wierzyciela, stóp oprocentowania i terminów jego płatności oraz powodu podjęcia takiej decyzji - w przypadku gdy co najmniej 5% wpływów z emisji jest przeznaczonych na spłatę zadłużenia, d) sposobu wykorzystania środków pochodzących z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w ciągu ostatnich 12 miesięcy, które mają być spłacone z wpływów z emisji, z wyjątkiem zobowiązań krótkoterminowych przeznaczonych na finansowanie aktywów obrotowych, e) istotnych postanowień umowy nabycia, jeżeli co najmniej 5% wpływów z emisji jest przeznaczonych na nabycie składników majątkowych na warunkach istotnie odbiegających od dotychczasowych warunków nabywania takich składników majątkowych przez emitenta, f) nazwy podmiotu dominującego lub zależnego od emitenta oraz zasad kalkulacji ceny nabycia, jeżeli co najmniej 5% wpływów z emisji jest przeznaczonych na nabycie składników majątkowych od tych podmiotów, g) planów emitenta odnośnie wykorzystania wpływów z emisji w okresie do realizacji zobowiązań wynikających z realizacji celów emisji, h) wskazanie stanu przygotowań emitenta do realizacji celów emisji, i) wskazanie, czy wpływy uzyskane z emisji papierów wartościowych w okresie ostatnich 5 lat zostały wykorzystane zgodnie ze wskazanymi celami tych emisji, oraz zakresu, w jakim zrealizowano te cele, a w przypadku wykorzystania tych wpływów w inny sposób niż określony w celach emisji - wskazanie tego sposobu oraz przyczyn wystąpienia takiej sytuacji, 8) podstawowe czynniki mające wpływ na cenę emisyjną (sprzedaży) oferowanych papierów wartościowych oraz zasady jej ustalenia, w szczególności gdy: a) dany rodzaj papierów wartościowych emitenta nie znajduje się w publicznym obrocie na rynku regulowanym, b) cena oferowanych papierów wartościowych różni się co najmniej o 40% od średniej ceny rynkowej papierów wartościowych emitenta tego samego rodzaju z ostatnich 30 dni, c) cena oferowanych papierów wartościowych różni się co najmniej o 40% od ceny emisyjnej papierów wartościowych wyemitowanych w ciągu ostatniego roku, d) dla różnych grup nabywców zostały ustalone różne ceny emisyjne - ze wskazaniem tych cen, e) emisja przeznaczona jest dla akcjonariuszy spółki przejmowanej - z określeniem zasad ustalenia relacji zamiany akcji spółki przejmowanej na akcje spółki przejmującej, f) emisja przeznaczona jest dla akcjonariuszy spółki powstałej w wyniku łączenia się spółek - z określeniem zasad ustalenia relacji zamiany akcji spółek łączących się na akcje spółki powstałej w wyniku łączenia, 9) dane finansowe dotyczące wartości księgowej netto i zobowiązań emitenta na dzień, który przypada nie wcześniej niż 60 dni od daty sporządzenia prospektu lub jego aktualizacji, 10) stopień obniżenia wartości księgowej netto na jedną akcję dla nowych nabywców, ustalony przez porównanie wartości wkładów pieniężnych wnoszonych przez nabywców akcji w ramach nowej emisji z wartością wkładów pieniężnych wniesionych przy poprzednich emisjach, zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia, w szczególności jeżeli: a) w ciągu ostatnich 6 lat akcje spółki obejmowane były przez dotychczasowych akcjonariuszy, podmiot zależny lub dominujący wobec eminenta, przez członków zarządu, organów nadzoru lub pracowników emitenta, podmiotu zależnego lub dominującego wobec emitenta bądź przez założycieli emitenta za wkłady pieniężne, po cenie różniącej się o 40% od ceny emisyjnej nowo emitowanych akcji, b) w ciągu ostatniego lub poprzedniego roku obrotowego emitent poniósł stratę bilansową, c) w innych przypadkach obniżenie lub wzrost wartości księgowej na nabywaną akcję przekracza 10% jej wartości według ceny emisyjnej. 2. W przypadku emisji dłużnych papierów wartościowych w rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, z uwzględnieniem specyfiki działalności emitenta. 3. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka" zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w odniesieniu do emitenta bazy, 2) wskazanie średnich kursów wymiany ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski dla waluty, w której zostały przedstawione dane finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w stosunku do złotego, zgodnie z § 7 ust. 2, 3) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 3-7. 4. W przypadku emisji certyfikatów inwestycyjnych, w rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka" zamieszcza się: 1) streszczenie najważniejszych informacji odnośnie emitenta zawartych w prospekcie, obejmujące co najmniej: a) cele inwestycyjne i podstawowe zasady polityki inwestycyjnej, b) częstotliwość i sposób dokonywania wyceny aktywów funduszu, c) zasady wypłacania przez fundusz dochodów funduszu jego uczestnikom, d) zasady wykupu certyfikatów inwestycyjnych funduszu mieszanego, e) wskazanie przedsiębiorstw doradczych, świadczących usługi na rzecz funduszu, f) wskazanie kosztów obciążających fundusz, 2) czynniki powodujące wysokie ryzyko dla nabywcy papieru wartościowego, a w szczególności czynniki związane bezpośrednio z działalnością emitenta oraz czynniki związane z otoczeniem, w jakim prowadzi on działalność, 3) porównywalne dane finansowe dotyczące emitenta, zgodne ze sprawozdaniami finansowymi zamieszczonymi w prospekcie, osobno za okresy ostatnich 3 lat obrotowych oraz za okres bieżącego roku obrotowego, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe zbadane przez podmiot uprawniony, zamieszczone w prospekcie, obejmujące co najmniej: a) wartość aktywów netto, b) liczbę certyfikatów inwestycyjnych, c) wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny, d) wypłacone dochody na certyfikat inwestycyjny, 4) podstawowe czynniki mające wpływ na cenę emisyjną oferowanych papierów wartościowych oraz zasady jej ustalenia. § 11. 1. W rozdziale "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w prospekcie", z zastrzeżeniem ust. 2, zamieszcza się wskazanie osób odpowiedzialnych za informacje zawarte w prospekcie oraz ich własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności, z przedstawieniem: 1) w przypadku emitenta: a) nazwy (firmy), siedziby i adresu emitenta, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej i strony Internet), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu emitenta, c) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób odpowiedzialnych za prowadzenie rachunkowości emitenta - jeżeli są to osoby inne niż wymienione w lit. b), d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 2) w przypadku wprowadzającego: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska, siedziby i adresu (miejsca zamieszkania) wprowadzającego, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu wprowadzającego, c) opisu powiązań z emitentem wprowadzającego oraz osób fizycznych działających w jego imieniu, d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową, i finansową emitenta oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 3) w przypadku podmiotu dominującego: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska, siedziby i adresu (miejsca zamieszkania) podmiotu dominującego, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu podmiotu dominującego, c) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania podmiotu dominującego lub emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową podmiotu dominującego lub emitenta oraz osiągane przez nich wyniki finansowe, 4) w przypadku podmiotów sporządzających prospekt, dla każdego sporządzającego oddzielnie: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska oraz siedziby (miejsca zamieszkania) i adresu sporządzającego prospekt, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu sporządzającego prospekt, przy czym ograniczenie odpowiedzialności tych osób do poszczególnych części prospektu jest dopuszczalne wyłącznie, gdy za każdą część prospektu odpowiada wyraźnie wskazana osoba, c) opisu powiązań sporządzającego prospekt oraz osób fizycznych działających w imieniu sporządzającego prospekt z emitentem, jego podmiotem dominującym lub wprowadzającym, d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 5) w przypadku podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, dla każdego podmiotu oddzielnie: a) nazwy (firmy), siedziby i adresu oraz podstawy uprawnień podmiotu uprawnionego, wydającego opinię o badanych sprawozdaniach finansowych lub skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych, zamieszczonych w prospekcie, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk oraz miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu podmiotu uprawnionego - w zakresie ich odpowiedzialności za opinie o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdań finansowych emitenta lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej emitenta, zawartych w prospekcie, c) imion i nazwisk oraz miejsc zamieszkania i podstawy uprawnień biegłych rewidentów dokonujących badania sprawozdań finansowych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych emitenta, d) opisu powiązań podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych oraz osób fizycznych działających w imieniu i na jego rzecz z emitentem, podmiotem dominującym lub wprowadzającym, e) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i lit. c), stwierdzającego, że sprawozdania finansowe emitenta i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe emitenta i skonsolidowane porównywalne dane finansowe zawarte w prospekcie zostały dostosowane do wymogów rozporządzenia oraz że wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności dostosowania sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych do wymogów rozporządzenia, z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, f) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że sprawozdania finansowe emitenta i porównywalne dane finansowe zawarte w prospekcie podlegały ich badaniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i normami badania oraz że na podstawie przeprowadzonego badania wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdań finansowych, której pełna treść jest przedstawiona w dalszej części prospektu z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, g) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że skonsolidowane sprawozdania finansowe emitenta i skonsolidowane porównywalne dane finansowe zawarte w prospekcie podlegały ich badaniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i normami badania oraz że na podstawie przeprowadzonego badania wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności skonsolidowanych sprawozdań finansowych, której pełna treść jest przedstawiona w dalszej części prospektu z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, 6) w przypadku oferującego papiery wartościowe objęte prospektem: a) nazwy (firmy, siedziby oraz adresu oferującego, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu oferującego, c) opisu powiązań oferującego oraz osób fizycznych działających w jego imieniu z podmiotem dominującym lub wprowadzającym, d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że oferujący dołożył należytej zawodowej staranności przy przygotowaniu i przeprowadzeniu wprowadzania papierów wartościowych do publicznego obrotu, 7) w przypadku powiernika lub jego zastępcy, w rozumieniu ustawy o listach zastawnych: a) imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania powiernika lub jego zastępcy, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), przy czym ograniczenie odpowiedzialności tej osoby do poszczególnych części prospektu jest dopuszczalne wyłącznie, gdy wyraźnie zostały wskazane części prospektu, za które ta osoba odpowiada, b) opisu powiązań z emitentem powiernika lub jego zastępcy, c) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności powiernika lub jego zastępcy stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta oraz ujawniane przez niego zobowiązania finansowe, 8) w przypadku emitenta bazy: a) nazwy (firmy), kraju siedziby, siedziby i adresu emitenta bazy, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych, działających w imieniu emitenta bazy, c) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób odpowiedzialnych za prowadzenie rachunkowości emitenta bazy-jeżeli są to osoby inne niż wymienione w lit. b), d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że informacje zawarte w prospekcie są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w prospekcie jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w prospekcie, istotne zobowiązania emitenta bazy ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta bazy oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 2. W przypadku gdy: 1) opinia o badanych sprawozdaniach finansowych lub skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych zawiera zastrzeżenia, uwagi lub jest opinią negatywną - w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. f) i g), przytacza się zastrzeżenia, uwagi lub tę opinię negatywną w całości, 2) prospekt, oprócz sprawozdań finansowych emitenta zawiera inne informacje lub dane finansowe o emitencie, które podlegały badaniu przez osoby wymienione w ust. 1 pkt 5 lit. b) i c) - w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. e), wskazuje się te informacje i dane. § 12. 1. W rozdziale "Dane o emisji" zamieszcza się informacje dotyczące papierów wartościowych wprowadzanych do publicznego obrotu. 2. W odniesieniu do wszystkich papierów wartościowych tego samego rodzaju, wprowadzanych do publicznego obrotu, zamieszcza się określenie ich ogólnej liczby, z podziałem na papiery wartościowe oferowane i pozostałe, oraz ich udziału w liczbie wszystkich papierów tego samego rodzaju wystawionych przez emitenta. 3. W odniesieniu do papierów wartościowych oferowanych w publicznym obrocie, z zastrzeżeniem ust. 4, 7 i 8, w rozdziale "Dane o emisji" zamieszcza się: 1) szczegółowe określenie rodzajów, liczby oraz łącznej wartości emitowanych papierów wartościowych i szacunkowych łącznych kosztów emisji, według wzoru zawartego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, z wyszczególnieniem rodzajów uprzywilejowania, wszelkich ograniczeń co do przenoszenia praw z oferowanych papierów wartościowych oraz zabezpieczeń lub świadczeń dodatkowych, 2) szczegółowe określenie rodzajów wydatków, jakie zostały zaliczone do wykazanych szacunkowych kosztów emisji, ze wskazaniem wysokości wydatków na poszczególne pozycje oraz metody rozliczenia tych kosztów w księgach rachunkowych emitenta, 3) określenie podstawy emisji papierów wartościowych i ich wprowadzenia do publicznego obrotu, ze wskazaniem: a) organu lub osób uprawnionych do podjęcia decyzji o emisji papierów wartościowych i ich wprowadzeniu do publicznego obrotu oraz jej podstawy prawnej, b) daty i formy podjęcia uchwały lub oświadczenia o emisji, z przytoczeniem jej treści lub treści co najmniej tego fragmentu, który odnosi się do emisji, 4) wskazanie, czy ma zastosowanie prawo pierwszeństwa do objęcia akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy, określenie przyczyn wyłączeń lub ograniczeń tego prawa, wskazanie osób, na których korzyść wyłączenie lub ograniczenie ma działać, 5) wskazanie kryteriów i warunków, jakie muszą spełniać osoby zarządzające emitenta oraz podstawowych warunków umowy, na podstawie których udostępniane są oferowane papiery wartościowe - w przypadku gdy oferta lub jej część kierowana jest do tych osób, 6) wskazanie praw z papierów wartościowych oferowanych w publicznym obrocie, przewidzianych świadczeń dodatkowych na rzecz emitenta, ciążących na nabywcy, a także przewidzianych w statucie lub przepisach prawa obowiązkach uzyskania przez nabywcę lub zbywcę odpowiednich zezwoleń lub obowiązku dokonania określonych zawiadomień, 7) informacja o zasadach opodatkowania dochodów związanych z posiadaniem i obrotem wprowadzanymi do publicznego obrotu papierami wartościowymi, 8) wskazanie stron umów o subemisję usługowa lub inwestycyjna oraz istotnych ich postanowień, z przedstawieniem informacji według wzoru zawartego w załączniku nr 5 do rozporządzenia - w przypadku gdy emitent zawarł takie umowy, 9) wskazanie, czy emitent zawarł umowę określoną w art. 96 ustawy, a w przypadku jej zawarcia - określenie stron umowy oraz jej istotnych postanowień, 10) określenie zasad dystrybucji oferowanych papierów wartościowych, w tym co najmniej wskazanie: a) osób, do których kierowana jest oferta, b) terminów otwarcia i zamknięcia subskrypcji lub sprzedaży, c) zasad, miejsc i terminów składania zapisów oraz terminu związania zapisem, d) zasad, miejsc i terminów dokonywania wpłat oraz skutków prawnych niedokonania wpłaty w oznaczonym terminie lub wniesienia wpłaty niepełnej, e) terminów i szczegółowych zasad przydziału, f) zasad oraz terminów rozliczenia wpłat i zwrotu nadpłaconych kwot, g) sposobu ogłoszenia o niedojściu emisji do skutku oraz sposobu i terminu zwrotu wpłaconych kwot, h) formy ogłoszenia o dojściu lub niedojściu emisji do skutku, 11) wskazanie rynku regulowanego, na który emitent planuje wprowadzić oferowane papiery wartościowe do wtórnego obrotu, ze wskazaniem planowanego terminu rozpoczęcia obrotu oraz decyzji dotyczących dopuszczenia tych papierów lub kwitów depozytowych wystawionych w związku z tymi papierami do obrotu na danym rynku. 4. Zamiast informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 6, w odniesieniu do obligacji, w rozdziale "Dane o emisji" zamieszcza się: 1) opis świadczeń pieniężnych, do których zobowiązuje się emitent, zawierający w szczególności sposób ustalania oprocentowania, określenie terminów ustalania prawa do oprocentowania, terminów, od których oprocentowanie przysługuje, wysokości, warunków oraz terminów ich wypłaty, a także miejsca płatności - w przypadku gdy warunki emisji przewidują oprocentowanie, 2) opis świadczeń niepieniężnych, do których zobowiązuje się emitent, zawierający w szczególności opis świadczenia, zasady i terminy ustalenia praw do świadczeń niepieniężnych, zasady przeliczenia świadczenia niepieniężnego na świadczenie pieniężne - w przypadku, gdy warunki emisji przewidują świadczenia niepieniężne, 3) wskazanie rodzajów opłat i świadczeń, sposobu ich wykorzystania oraz podstawy prawnej zastosowania zniżek lub ulg - w przypadku emisji obligacji dokonywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostkę terytorialną, jeżeli z obligacjami związane jest uprawnienie do ulg i zniżek w opłatach i świadczeniach mieszkańców na rzecz emitenta, 4) określenie rodzaju, zakresu, formy i przedmiotu zabezpieczeń, jeżeli obligacja jest zabezpieczona, a ponadto: a) określenie rzeczy lub praw, na których ustanowiono zastaw lub hipotekę, z podaniem ich wartości i powołaniem opinii uprawnionego biegłego, wskazaniem położenia nieruchomości oraz podmiotu, w którego posiadaniu pozostają rzeczy objęte zastawem, a także informację, czy na rzeczy lub prawie ustanowiono również inne obciążenia - w przypadku gdy wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone poprzez ustanowienie zastawu lub hipoteki, b) podanie nazwy (firmy), siedziby i adresu oraz wysokości kapitału własnego podmiotu udzielającego gwarancji lub zabezpieczenia, z omówieniem istotnych postanowień umowy dotyczącej gwarancji lub zabezpieczenia - w przypadku gdy wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone gwarancją bankową lub zabezpieczeniem ustanowionym przez bank zagraniczny lub międzynarodową instytucję finansową, c) podanie nazwy jednostki samorządu terytorialnego, siedziby i adresu jej urzędu, wielkości dochodów i wydatków za ostatni rok budżetowy, w tym także wielkości dochodów własnych, oraz omówienie istotnych warunków umowy poręczenia - w przypadku gdy wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone poręczeniem ustanowionym przez jednostkę samorządu terytorialnego, d) omówienie istotnych warunków zabezpieczenia - w przypadku gdy wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone przez Skarb Państwa, 5) wskazanie źródeł pochodzenia środków na spłatę zobowiązań wynikających z emitowanych obligacji, 6) określenie progu, od którego emisja dochodzi do skutku - w przypadku emisji obligacji całkowicie zabezpieczonych, 7) określenie innych praw wynikających z emitowanych obligacji, 8) określenie warunków, trybu, terminów i cen wykupu lub przedterminowego nabycia przez emitenta własnych obligacji celem ich umorzenia, 9) wskazanie terminów zamiany obligacji na akcje, sposób przeliczania obligacji na akcje - w przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje, 10) informacje o sposobie postępowania w przypadku przekształcenia lub likwidacji emitenta, lub zmiany wartości nominalnej akcji przed dniem, gdy roszczenie do zamiany stanie się wymagalne - w przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje, 11) informacje o banku reprezentancie ustanowionym w związku z emisją obligacji, zawierające: a) nazwę (firmę) banku, jego siedzibę, adres i numery telekomunikacyjne, określenie sądu rejestrowego i numerów rejestru, b) wskazanie istotnych postanowień umowy z bankiem reprezentantem, c) wskazanie obowiązków emitenta wobec banku reprezentanta, d) wskazanie obowiązków banku reprezentanta wobec obligatariuszy, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych przez ten bank w przypadku stwierdzenia naruszenia przez emitenta obowiązków wynikających z warunków emisji, a także w razie stwierdzenia, że sytuacja finansowa emitenta stwarza zagrożenie dla zdolności wykonywania przez niego obowiązków wobec obligatariuszy. 5. W przypadku gdy prospekt emisyjny zawiera jednocześnie różnego rodzaju oferty, informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, należy przedstawić oddzielnie dla każdego rodzaju oferty, chyba że charakter ofert powoduje konieczność przedstawienia tych informacji łącznie. 6. W przypadku wprowadzania do publicznego obrotu innych, poza oferowanymi, papierów wartościowych, przedstawia się informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3-6 i 11, a w przypadku obligacji również informacje, o których mowa w ust. 4, dla wszystkich emisji (serii) tych papierów. 7. W odniesieniu do listów zastawnych w rozdziale "Dane o emisji" zamieszcza się: 1) szczegółowe określenie rodzajów, wartości nominalnej, ceny emisyjnej oraz liczby i oznaczenia serii oferowanych listów zastawnych oraz pełnych szacunkowych kosztów emisji, według wzoru zawartego w załączniku nr 3 do rozporządzenia, 2) nazwę (firmę), siedzibę i adres podmiotu udzielającego gwarancji, poręczenia lub podmiotu, któremu udzielono kredytu w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy o listach zastawnych - w przypadku publicznego listu zastawnego, 3) określenie wysokości oprocentowania listów zastawnych, terminu, od którego należy się oprocentowanie, terminów nabycia praw do kolejnych kuponów odsetkowych, terminów, miejsc i warunków płatności kuponów odsetkowych oraz terminu, miejsc i warunków wykupu listów zastawnych, 4) datę rozpoczęcia emisji listów zastawnych i miejsce ich wystawienia, 5) informację, że po 5 latach od dnia emisji bank hipoteczny może dokonać umorzenia listów zastawnych przed terminem wykupu, oraz określenie warunków wykupu - w przypadku gdy termin wykupu jest dłuższy niż 5 lat, 6) informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 7-11, 7) w zależności od podstawy emisji: a) wskazanie wielkości, struktury i krótki opis zabezpieczonych hipoteką kredytów udzielonych przez emitenta, które stanowią podstawę emisji, oraz wskazanie istnienia rejestru zabezpieczenia hipotecznych listów zastawnych z oznaczeniem podmiotu, który go prowadzi, b) wskazanie wielkości, struktury i krótki opis wierzytelności innych banków, nabytych przez emitenta, zabezpieczonych hipoteką, które stanowią podstawę emisji, oraz wskazanie zasad przyjętych przez emitenta przy zmianie portfela tych wierzytelności w trakcie trwania emisji, c) informację, że uprawnionemu z hipotecznego listu zastawnego nie przysługuje prawo wcześniejszego niż w określonym terminie przedstawienia listu zastawnego do wykupu, d) opis i strukturę udzielonych lub nabytych kredytów, będących podstawą emisji publicznych listów zastawnych wraz z opisem ich gwarancji i poręczeń, ze wskazaniem istnienia rejestru zabezpieczenia publicznych listów zastawnych, z oznaczeniem podmiotu, który go prowadzi, a także podmiotów, które udzieliły tych gwarancji i poręczeń lub którym udzielono kredytu, oraz zasad przyjętych przez emitenta przy zmianie portfela tych kredytów w trakcie trwania emisji, e) wskazanie innych podstaw emisji, z określeniem jej udziału w ogólnej wartości emisji. 8. W odniesieniu do certyfikatów inwestycyjnych w rozdziale "Dane o emisji" zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3 i 6-11, 2) wskazanie sposobu i szczegółowych warunków wykupywania certyfikatów inwestycyjnych oraz ich umarzania. § 13. 1. W rozdziale "Dane o emitencie", zastrzeżeniem ust. 2-8, zamieszcza się: 1) nazwę (firmę), formę prawną, kraj siedziby, siedzibę i adres emitenta wraz z numerami telekomunikacyjnymi, identyfikatorem według właściwej klasyfikacji statystycznej oraz numerem według właściwej identyfikacji podatkowej, a jeżeli emitent posiada wydzielone oddziały - ich wskazanie wraz z adresami, 2) wskazanie czasu trwania emitenta, 3) określenie poprzednich form prawnych emitenta oraz dat i podstaw prawnych zmiany formy prawnej - w przypadku takiej zmiany, 4) wskazanie przepisów prawa, na podstawie których został utworzony emitent, 5) wskazanie sądu, który wydał postanowienie o wpisie do właściwego rejestru, a w przypadku gdy emitentem jest podmiot, którego utworzenie wymagało uzyskania zezwolenia - numer zezwolenia na jego utworzenie, ze wskazaniem organu, który je wydał, 6) krótki opis historii emitenta i jego poprzedników prawnych, z przytoczeniem liczby i krótkiej charakterystyki założycieli emitenta oraz - w przypadku gdy emitent powstał w okresie ostatnich 5 lat - imion i nazwisk lub nazw (firm) założycieli emitenta, którzy posiadali po założeniu co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników, 7) określenie rodzajów i wartości kapitałów (funduszy) własnych emitenta oraz zasad ich tworzenia. 2. W przypadku gdy emitentem jest spółka akcyjna emitująca akcje, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 1, oraz: 1) informacje o nie opłaconej w pełni części kapitału akcyjnego, 2) oznaczenie liczby i rodzaju akcji tworzących kapitał akcyjny, ich wartości nominalnej i ceny emisyjnej, ze wskazaniem nie w pełni opłaconych akcji, 3) szczegółowe informacje dotyczące wszelkich zmian kapitału akcyjnego spółki i jej poprzednika prawnego w okresie co najmniej ostatnich 5 lat, ze wskazaniem osób lub ich grup, które objęty co najmniej 5% akcji (udziałów) w kapitale emitenta, określenie podstawy prawnej emisji oraz zmian w liczbie i rodzajach akcji (udziałów) tworzących ten kapitał, 4) oznaczenie wszelkich wkładów niepieniężnych, ze wskazaniem osób wnoszących wkład, podmiotów uprawnionych badających wycenę tych wkładów, oraz ustaleń zawartych w opinii o badanym wkładzie niepieniężnym, 5) dodatkowe warunki, jakie muszą być spełnione przy zmianach kapitału akcyjnego oraz zmianach praw wynikających z różnych rodzajów akcji, jeżeli statut tak stanowi, 6) informacje o przewidywanych zmianach kapitału akcyjnego w przyszłości w wyniku realizacji przez obligatariuszy uprawnień z obligacji zamiennych na akcje lub z obligacji dających pierwszeństwo do objęcia w przyszłości nowych emisji akcji, 7) wskazanie liczby wydanych przez spółkę akcji użytkowych oraz zasad ich wydawania, 8) wskazanie, czy statut emitenta przewiduje wydanie świadectw założycielskich, a jeżeli tak, to czy zostały one wydane, 9) wskazanie liczby, wartości nominalnej i wartości ewidencyjnej wszystkich akcji emitenta będących jego własnością lub własnością innej jednostki należącej do jego grupy kapitałowej, 10) wskazanie, na jakich rynkach papierów wartościowych są lub były notowane papiery wartościowe emitenta lub wystawiane w związku z nimi kwity depozytowe, również poza rynkiem regulowanym, z oznaczeniem dat wydania przez uprawnione organy decyzji o dopuszczeniu tych papierów do notowań, 11) przedstawienie za ostatnie 3 lata notowań na rynkach papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta papierów wartościowych, z podaniem co najmniej średniej notowań z każdego kwartału w porównaniu z głównym indeksem na danym rynku, odzwierciedlającym tendencje panujące w tym okresie, 12) opis mających istotny wpływ na działalność emitenta jego powiązań organizacyjnych lub kapitałowych z innymi podmiotami, a także określenie roli emitenta w grupie kapitałowej, w której jest jednostką dominującą, ze wskazaniem wszystkich jednostek jego grupy kapitałowej, rodzaju dominacji i roku jej uzyskania przez emitenta, udziału emitenta w ich kapitale i głosach na walnym zgromadzeniu, oraz informację, czy dana jednostka została objęta ostatnim skonsolidowanym, zbadanym przez podmiot uprawniony, sprawozdaniem finansowym, zamieszczonym w prospekcie, a także opisem i schematem struktury grupy oraz określeniem, czy powiązania emitenta z jednostkami grupy kapitałowej mają charakter trwały oraz czy prowadzi on wspólną politykę gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej, z wyjaśnieniem, czy struktura i charakter grupy kapitałowej emitenta pozwala ją traktować tak, jakby była jedną jednostką, a jeżeli nie - z wyjaśnieniem powodów takiej oceny. 3. W przypadku, gdy emitentem jest fundusz emitujący certyfikaty inwestycyjne, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, 2) datę i numer decyzji właściwego organu o udzieleniu zezwolenia na utworzenie funduszu, 3) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 5 i 7 w odniesieniu do funduszu. 4. W przypadku gdy emitentem jest bank hipoteczny emitujący listy zastawne, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 7. 5. W przypadku gdy emitentem jest międzynarodowa instytucja finansowa lub spółka emitująca obligacje, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-7. 6. W przypadku gdy emitentem jest inne państwo, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się: 1) nazwę państwa, 2) siedzibę i adres organu władzy, reprezentującego państwo w zakresie zobowiązań z tytułu emisji papierów wartościowych, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adresy strony Internet i poczty elektronicznej), 3) dane o powierzchni i położeniu państwa oraz podstawowe dane demograficzne, w tym liczbę ludności, strukturę wiekową, strukturę wykształcenia ludności, dochód narodowy brutto na jednego mieszkańca, 4) krótki opis najnowszej historii państwa, 5) krótki opis podstawowych zasad ustroju, podstawowych partii politycznych, relacji między władzami lokalnymi i centralnymi, 6) informacje o uczestnictwie państwa w organizacjach międzynarodowych. 7. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka terytorialna, w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się: 1) nazwę jednostki z określeniem jej typu, w szczególności: miasto, miasto-gmina, gmina, powiat, województwo, 2) nazwę państwa, w którym położona jest jednostka, siedzibę i adres jej urzędu, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adresy strony Internet i poczty elektronicznej) oraz identyfikatorem według klasyfikacji urzędu statystycznego i numerem identyfikacji podatkowej, jeżeli jednostka je posiada, 3) datę i sposób powstania jednostki, z określeniem podstawy prawnej jej utworzenia, 4) dane o powierzchni i położeniu jednostki oraz podstawowe dane demograficzne, 5) informacje o jednostkach organizacyjnych jednostki, ze wskazaniem realizowanych przez nie zadań, w tym: a) określenie typów i liczby jednostek budżetowych działających na terenie jednostki, ze wskazaniem ogólnej liczby osób w nich zatrudnionych, b) informacje o formach prowadzenia gospodarki pozabudżetowej tej jednostki, ze wskazaniem ich liczby i rodzajów, określeniem podstawowego zakresu ich działania, wskazaniem ogólnej liczby osób w nich zatrudnionych oraz ogólnej sumy ich dochodów, c) określenie posiadanych udziałów i akcji w spółkach, w których jednostka posiada ponad 10% kapitału lub ponad 10% liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub wspólników, d) wskazanie przedsiębiorstw, dla których jednostka jest organem założycielskim, 6) opis powiązań organizacyjnych jednostki z innymi podmiotami, w tym: a) wskazanie związków komunalnych, których jednostka jest członkiem, z określeniem zasad finansowania działalności tych związków, reguł określających ewentualną odpowiedzialność emitenta za zobowiązania związków oraz pozycji jednostki we władzach związku, b) wskazanie porozumień komunalnych, których stroną jest emitent, z opisem wynikających z nich zobowiązań i uprawnień, c) wskazanie istotnych powiązań umownych pomiędzy emitentem a innymi podmiotami, ze szczególnym uwzględnieniem umów dotyczących wykonywania przez takie podmioty usług użyteczności publicznej, 7) informacje o aktywności gospodarczej na terenie jednostki, w tym: a) wskazanie największych, a także innych istotnych dla rozwoju działalności gospodarczej na terenie jednostki zakładów pracy, b) podanie liczby mieszkańców jednostki czynnych zawodowo oraz liczby bezrobotnych, z podaniem średniej stopy bezrobocia - co najmniej w ostatnim roku budżetowym, c) charakterystykę polityki inwestycji gospodarczych na terenie jednostki, 8) opis nieruchomości jednostki obejmujący podstawowe informacje o: a) gruntach będących jej własnością, w tym ogólnej powierzchni, przeznaczeniu, położeniu, oraz informacje o nieruchomościach pozostających w użytkowaniu wieczystym i gruntach przeznaczonych pod zabudowę, b) lokalach stanowiących jej zasób mieszkaniowy, c) nieruchomościach użytkowych przeznaczonych pod najem lub dzierżawę, d) pozostałych nieruchomościach oraz o infrastrukturze komunalnej stanowiącej część przedsiębiorstwa lub zakładu zajmującego się dostarczaniem wody, ciepła lub odprowadzaniem ścieków, 9) informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 10 i 11. 8. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych w rozdziale "Dane o emitencie" zamieszcza się następujące informacje o domu depozytowym i emitencie bazy: 1) w odniesieniu do domu depozytowego: a) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 4, 5 i 7 oraz w ust. 2 pkt 1 i 12, b) informacje o przedmiocie działalności domu depozytowego, c) podstawowe dane finansowe z ostatniego zbadanego przez podmiot uprawniony do badania rocznego sprawozdania finansowego domu depozytowego, wraz z opisem każdej istotnej zmiany jego sytuacji finansowej lub majątkowej w okresie od dnia, na który sporządzone zostało to sprawozdanie, do dnia sporządzenia i uaktualnienia prospektu, 2) informacje zawarte w prospekcie emitenta bazy, zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym są lub będą notowane papiery wartościowe emitenta bazy, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, obejmujące swoim zakresem, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4-7 i w ust. 2 pkt 1, 2, 5 i 8-11, oraz: a) opis zasad odpowiedzialności emitenta bazy i osób zarządzających i nadzorujących emitenta bazy wobec posiadaczy wyemitowanych przez niego papierów wartościowych oraz wobec posiadaczy polskich kwitów depozytowych, b) opis obowiązków informacyjnych emitenta bazy na rynku regulowanym, na którym notowane są jego papiery wartościowe, w związku z którymi wystawiane są polskie kwity depozytowe, oraz wskazanie zasad przekazywania tych informacji w Rzeczypospolitej Polskiej - w odniesieniu do emitenta bazy, c) opis systemu nadzoru nad rynkiem regulowanym, na którym notowane są papiery wartościowe emitenta bazy, w związku z którymi wystawiane są polskie kwity depozytowe, d) opis umowy depozytowej pomiędzy emitentem bazy a domem depozytowym. § 14. 1. W rozdziale "Dane o działalności emitenta", z zastrzeżeniem ust. 7-12, zamieszcza się informacje dotyczące emitenta, a w przypadku gdy emitent jest jednostką dominującą - informacje dotyczące jego grupy kapitałowej tak, jakby stanowiła jedną jednostkę, oraz odrębne ujawnienie udziału emitenta i pozostałych jednostek wchodzących w jej skład w poszczególnych informacjach dotyczących grupy kapitałowej, chyba że powiązania emitenta z pozostałymi jednostkami grupy kapitałowej oraz brak wspólnej polityki gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej nie pozwalają jej tak traktować, jakby była jedną jednostką; w takim przypadku ujawnia się oddzielnie informacje o emitencie oraz o jednostkach zależnych i stowarzyszonych, w zakresie istotnym dla oceny emitenta. 2. W przypadku gdy emitentem jest spółka akcyjna emitująca akcje, w rozdziale "Dane o działalności emitenta", z zastrzeżeniem ust. 3-7, zamieszcza się: 1) informacje o podstawowych produktach, towarach lub usługach, wraz z ich określeniem wartościowym i ilościowym oraz udziałem poszczególnych grup produktów, towarów i usług albo, jeżeli jest to istotne, poszczególnych produktów, towarów i usług w przychodach ze sprzedaży ogółem dla grupy kapitałowej i poszczególnych jednostek tej grupy, 2) informacje o otoczeniu, w jakim prowadzi działalność grupa kapitałowa emitenta oraz najistotniejsze jednostki wchodzące w jej skład, z emitentem włącznie, wraz z podaniem ich pozycji, określonej jako udział przychodów ze sprzedaży produktów, towarów lub usług w wartości sprzedaży ogółem tych produktów, towarów lub usług, zrealizowanej w tym samym okresie przez wszystkie podmioty działające na danym rynku, 3) informacje o głównych rynkach zbytu, w podziale na krajowe i zagraniczne, według asortymentu produktów, towarów lub usług, 4) informacje o sezonowości produkcji i rynków zbytu oraz omówienie zmian struktury wartości zapasów w ciągu roku obrotowego, w okresie ostatnich 3 lat obrotowych, 5) informacje o wartości sprzedaży za ostatnie 3 lata obrotowe, z podziałem na rodzaje działalności gospodarczej i strukturę geograficzną rynków zbytu, 6) informacje o źródłach zaopatrzenia w materiały do produkcji, towary oraz usługi, z wyszczególnieniem procentowego udziału głównych dostawców oraz ich struktury asortymentowej i geograficznej, 7) informacje o uzależnieniu od jednego lub kilku odbiorców lub dostawców, a w przypadku, gdy udział jednego z nich osiąga co najmniej 10% przychodów ze sprzedaży ogółem - wskazanie nazwy (firmy) dostawcy lub odbiorcy, jego udziału w sprzedaży lub zaopatrzeniu oraz jego powiązań z emitentem, 8) informacje o istotnych dla działalności gospodarczej emitenta umowach, w tym znanych mu umowach zawartych pomiędzy akcjonariuszami (wspólnikami) oraz umowach ubezpieczenia, współpracy lub kooperacji, z wyłączeniem umów, o których mowa w pkt 14, 9) informacje o posiadanych koncesjach lub zezwoleniach na prowadzenie działalności gospodarczej oraz pozwoleniach na korzystanie ze środowiska naturalnego, 10) informacje o najistotniejszych posiadanych patentach, licencjach i znakach towarowych, z opisem ich roli w prowadzonej przez emitenta działalności gospodarczej, 11) informacje o prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych oraz wdrożeniowych w okresie ostatnich 5 lat i dokonaniach w tym zakresie, z wyszczególnieniem nowych produktów, rozwiązań technicznych, patentów oraz wskazaniem wysokości nakładów poniesionych na te cele, 12) opis głównych inwestycji krajowych i zagranicznych emitenta, w tym inwestycji kapitałowych, dokonanych przez emitenta poza jego grupą kapitałową, a także uczestnictwa we wspólnych przedsięwzięciach, spółkach, fundacjach oraz działalności sponsorskiej i charytatywnej, ze wskazaniem nakładów na inwestycje w okresie 3 ostatnich lat oraz źródeł i metod ich finansowania, 13) nazwy banków, w których prowadzone są podstawowe rachunki emitenta, oraz nazwy innych banków, z którymi współpracuje emitent, oraz rodzaj prowadzonej przez nie obsługi emitenta, 14) informacje o zawartych umowach kredytu, pożyczki, poręczeń, gwarancji oraz o wszelkich zobowiązaniach umownych, wynikających z emitowanych dłużnych papierów wartościowych, praw pochodnych lub innych instrumentów finansowych, 15) informacje o strukturze i przeznaczeniu posiadanych przez emitenta nieruchomości, z podziałem na istotne dla jego działalności, będące przedmiotem lokat, i inne, ze wskazaniem rodzaju nieruchomości i ich stanu prawnego w poszczególnych grupach, a także następujące dane dla każdej istotnej nieruchomości oddzielnie: a) wielkość i strukturę nieruchomości, b) tytuły prawne do nieruchomości, c) ustanowione obciążenia na nieruchomościach, 16) informacje o toczących się postępowaniach: a) upadłościowym, układowym, ugodowym lub likwidacyjnym wobec emitenta, a także akcjonariusza, z wyjątkiem osób fizycznych, posiadającego co najmniej 5% akcji lub ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy bądź spółki zależnej od emitenta, b) w których stroną jest emitent lub akcjonariusz, z wyjątkiem osób fizycznych, posiadający co najmniej 5% akcji lub ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy emitenta, jeżeli wynik tych spraw może mieć znaczenie dla działalności emitenta, c) przed organami administracji w związku z prowadzoną przez emitenta działalnością, jeżeli wynik tych spraw może mieć znaczenie dla działalności emitenta, 17) opis realizacji obowiązków wynikających z tytułu wymagań ochrony środowiska. 3. W przypadku gdy emitentem jest bank emitujący akcje, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się informacje: 1) o podstawowych zasadach działalności banku, 2) o których mowa w ust. 2 pkt 1-6, z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej, 3) o źródłach finansowania działalności operacyjnej banku, z wyszczególnieniem udziału poszczególnych czynności bankowych w finansowaniu działalności banku ogółem, 4) o liczbie i wartości wystawionych bankowych tytułów egzekucyjnych i wartości ustanowionych przez bank na rachunkach lub majątku kredytobiorców zabezpieczeń, 5) o których mowa w ust. 2 pkt 7 i 8, z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej, 6) o istotnych umowach pomiędzy bankiem a bankiem centralnym lub organami nadzoru, 7) o których mowa w ust. 2 pkt 9-13, z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej, 8) o umowach kredytu, pożyczki, poręczeń, gwarancji, nie dotyczących działalności operacyjnej banku, oraz o wszelkich zobowiązaniach umownych wynikających z emitowanych dłużnych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych, umowach o subemisje, gwarancjach udzielonych podmiotom zależnym, 9) o których mowa w ust. 2 pkt 15 i 16, z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej. 4. W przypadku gdy emitentem jest zakład ubezpieczeń emitujący akcje, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się informacje: 1) o podstawowych zasadach działalności zakładu ubezpieczeń, 2) o których mowa w ust. 2 pkt 1-5, z uwzględnieniem specyfiki działalności zakładu ubezpieczeń, 3) o strukturze portfela ubezpieczeń oraz o ogólnych warunkach ubezpieczeń; taryfach i wysokości stawek ubezpieczeniowych stosowanych przez emitenta, 4) o uzyskanych przez emitenta zezwoleniach na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, w tym także wynikających ze zmiany zakresu prowadzonej działalności oraz zmiany obszaru działania, 5) o cofnięciu zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej w zakresie jednej lub kilku grup ubezpieczeń albo jednego lub kilku rodzajów ubezpieczeń w okresie ostatnich 5 lat, 6) o ustanowieniu zarządu komisarycznego, z podaniem przyczyn oraz okresu, na jaki zarząd komisaryczny był ustanowiony w okresie ostatnich 5 lat, 7) o sumie ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym przekraczającej 25% łącznej wysokości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i kapitału własnego lub o wyrażeniu zgody przez organ nadzoru na inną wysokość sumy ubezpieczenia od pojedynczego ryzyka na udziale własnym za okres ostatnich 5 lat, 8) o lokatach środków funduszu ubezpieczeniowego oraz ich wysokości w porównaniu z limitami określonymi w odrębnych przepisach oraz informacje o zgodach na lokowanie w innych lokatach, w tym na lokowanie za granicą, 9) o których mowa w ust. 2 pkt 7, 8 i 10-16, z uwzględnieniem specyfiki działalności zakładu ubezpieczeń. 5. W przypadku gdy emitentem jest przedsiębiorstwo leasingowe emitujące akcje, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 2, oraz dodatkowo dokładny opis charakteru umów zawieranych na oddanie w odpłatne użytkowanie majątku trwałego. 6. W przypadku gdy emitentem jest dom maklerski, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się informacje: 1) o podstawowych rodzajach działalności, wraz z określeniem wartościowym oraz udziałem poszczególnych rodzajów działalności w przychodach z tytułu świadczenia usług, 2) o otoczeniu, w jakim funkcjonuje grupa kapitałowa emitenta oraz najistotniejsze jednostki, wchodzące w jej skład z emitentem włącznie, wraz z określeniem ich pozycji, rozumianej jako udział przychodów z tytułu świadczenia usług w przychodach z tytułu świadczenia usług ogółem, osiągniętych w tym samym okresie przez wszystkie domy maklerskie, 3) o rynkach, na których działa dom maklerski, z podziałem na rynek giełdowy, pozagiełdowy oraz rynek krajowy i zagraniczny, 4) o zakresie zezwolenia na działalność maklerską oraz innych zezwoleniach udzielonych przez Komisję wraz z podaniem terminów rozpoczęcia poszczególnych działalności, będących przedmiotem zezwoleń, 5) o których mowa w ust. 2 pkt 5 i 8-16, z uwzględnieniem specyfiki działalności domu maklerskiego. 7. W przypadku gdy emitentem jest narodowy fundusz inwestycyjny, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się: 1) omówienie podstawowych zasad funkcjonowania, celu i sposobu działania narodowego funduszu inwestycyjnego oraz prowadzonej przez niego polityki inwestycyjnej, stosowanej przez narodowy fundusz inwestycyjny, określonych w odrębnych przepisach, 2) podstawowe dane finansowe narodowego funduszu inwestycyjnego za ostatnie 3 lata obrotowe, uwzględniające zmiany wysokości aktywów netto i zmianę wysokości aktywów netto na akcję, 3) informacje o otoczeniu, w jakim prowadzi działalność narodowy fundusz inwestycyjny, wraz z określeniem jego pozycji na rynku, 4) omówienie struktury portfela inwestycyjnego, ze wskazaniem podstawowych elementów jego konstrukcji, ze względu na sposób pozyskania inwestycji oraz dane ekonomiczne dotyczące podstawowych jego części i ich wpływu na wartość aktywów netto narodowego funduszu inwestycyjnego, 5) omówienie podstawowych zasad organizacji zarządzania poszczególnymi częściami portfela inwestycyjnego, 6) omówienie stosowanych przez narodowy fundusz inwestycyjny zasad wyceny inwestycji w poszczególnych częściach portfela inwestycyjnego oraz ich wpływ na wartość aktywów netto, 7) omówienie struktury portfela inwestycyjnego ze względu na płynność inwestycji, 8) omówienie zasad, kryteriów i strategii wyboru inwestycji w akcje i udziały wiodące oraz w akcje i udziały jednostek zależnych i stowarzyszonych, 9) wykaz i podstawową charakterystykę podmiotów, w których narodowy fundusz inwestycyjny posiada akcje lub udziały wiodące lub posiada kontrolę, lub znaczny wpływ, z podaniem: a) nazwy (firmy) i siedziby, b) przedmiotu działalności i struktury organizacji działania, wraz z ogólnym opisem działalności podmiotu, jego pozycji na rynku i perspektyw rozwoju, wskazaniem głównych produktów oraz istotnych działań w zakresie organizacji i zarządzania prowadzonych w nim od momentu uzyskania udziału w jego kapitale akcyjnym (zakładowym) przez narodowy fundusz inwestycyjny, c) udziału narodowego funduszu inwestycyjnego w kapitale akcyjnym (zakładowym) tego podmiotu, d) udziału akcji (udziałów) tego podmiotu w aktywach netto narodowego funduszu inwestycyjnego, e) wielkości sprzedaży za ostatni rok obrotowy, f) wielkości kapitału własnego, z wyszczególnieniem wielkości kapitału akcyjnego (zakładowego) oraz wyniku finansowego na dzień, na który zostało sporządzone ostatnie zbadane przez podmiot uprawniony sprawozdanie finansowe emitenta zamieszczone w prospekcie, g) wielkości zobowiązań krótko- i długoterminowych na dzień, na który zostało sporządzone ostatnie zbadane przez podmiot uprawniony sprawozdanie finansowe emitenta zamieszczone w prospekcie, h) liczby zatrudnionych pracowników, 10) omówienie struktury branżowej dla części portfela inwestycyjnego, obejmujących akcje i udziały wiodące oraz akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych, z określeniem branż najistotniejszych z punktu widzenia polityki inwestycyjnej narodowego funduszu inwestycyjnego, z podaniem podstawowych danych ekonomicznych dotyczących tej struktury i wskazaniem podstawowych podmiotów, które reprezentują poszczególne branże w portfelu, opisem pozycji tych podmiotów w branży oraz struktury lokalizacji geograficznej tej części portfela, 11) informacje o współpracy pomiędzy jednostkami, w których narodowy fundusz inwestycyjny posiada akcje i udziały wiodące oraz akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych wraz z opisem istotnych umów zawartych pomiędzy poszczególnymi jednostkami, w tym z narodowym funduszem inwestycyjnym, 12) określenie podstawowych zasad polityki inwestycyjnej narodowego funduszu inwestycyjnego w zakresie zarządzania akcjami i udziałami wiodącymi oraz akcjami i udziałami w jednostkach zależnych i stowarzyszonych obecnie i w przyszłości, 13) omówienie struktury portfela inwestycyjnego, obejmującego pozostałe papiery wartościowe, w tym akcje i udziały mniejszościowe, ze wskazaniem podmiotów lub ich grup, najistotniejszych z punktu widzenia wartości aktywów netto narodowego funduszu inwestycyjnego lub jego polityki inwestycyjnej, 14) określenie podstawowych zasad polityki inwestycyjnej narodowego funduszu inwestycyjnego w zakresie zarządzania pozostałymi papierami wartościowymi, w tym akcjami i udziałami mniejszościowymi, z podziałem na krajowe i zagraniczne, realizowanych obecnie i planowanych w przyszłości, 15) opis działalności i polityki narodowego funduszu inwestycyjnego w zakresie: a) nabywania papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa, b) nabywania bądź obejmowania akcji lub udziałów jednostek zarejestrowanych i działających na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, c) nabywania innych papierów wartościowych emitowanych przez jednostki, o których mowa w lit. b), d) wykonywania praw z akcji, udziałów i innych papierów wartościowych, e) inwestycji o podwyższonym ryzyku, f) udzielania pożyczek spółkom i innym podmiotom zarejestrowanym i działającym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, g) zaciągania pożyczek i kredytów dla celów narodowego funduszu inwestycyjnego, 16) informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 8-10 i 13-16, z uwzględnieniem specyfiki działalności narodowego funduszu inwestycyjnego. 8. W przypadku gdy emitentem jest fundusz, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 7 pkt 1-7, z uwzględnieniem specyfiki działalności funduszu, 2) omówienie polityki inwestycyjnej funduszu, w tym zasad, kryteriów i strategii wyboru inwestycji w poszczególne lokaty, 3) wskazanie zasad dywersyfikacji portfela inwestycyjnego funduszu, 4) omówienie struktury branżowej dla portfela inwestycyjnego obejmującego akcje i udziały z określeniem brani najistotniejszych z punktu widzenia polityki inwestycyjnej funduszu, z podaniem podstawowych danych ekonomicznych dotyczących tej struktury, 5) omówienie struktury portfela inwestycyjnego obejmującego pozostałe lokaty, 6) opis działalności i polityki funduszu w zakresie: a) papierów wartościowych, b) wierzytelności, c) udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, d) walut, e) praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat, f) transakcji terminowych, g) zaciągania pożyczek i kredytów dla celów funduszu, 7) w przypadku funduszu zamkniętego - informacje o utworzeniu rady inwestorów, 8) informacje o przypadkach, w których towarzystwo jest zobowiązane niezwłocznie zwrócić wpłaty do funduszu wraz z odsetkami od wpłat naliczonych przez depozytariusza, 9) informacje o depozytariuszu, w tym: a) firmę (nazwę), siedzibę i adres depozytariusza, b) wskazanie jednostki organizacyjnej w strukturze depozytariusza, wyznaczonej do wykonywania zadań związanych z funkcją depozytariusza, c) firmę (nazwę) i siedzibę podmiotu dominującego wobec depozytariusza, za wskazaniem cech tej dominacji, d) podstawowy przedmiot działalności depozytariusza, e) wysokość kapitałów własnych depozytariusza, f) zakres obowiązków depozytariusza wobec funduszu, g) zakres obowiązków depozytariusza wobec uczestników funduszu, h) uprawnienia depozytariusza w zakresie reprezentowania interesów uczestników wobec towarzystwa, i) imię i nazwisko członka zarządu odpowiedzialnego za działalność w zakresie pełnienia funkcji depozytariusza, 10) dane o podmiocie prowadzącym rejestry uczestników funduszu, zwanym dalej "agentem transferowym", w tym: a) nazwę (firmę), siedzibę, adres, formę prawną agenta transferowego, b) nazwę (firmę) i siedzibę podmiotu dominującego wobec agenta transferowego, ze wskazaniem cech tej dominacji, c) podstawowy przedmiot działalności agenta transferowego, d) kapitał własny agenta transferowego, w tym podstawowe składniki kapitału własnego na koniec roku obrotowego, e) zakres czynności realizowanych na rzecz funduszu przez agenta transferowego, 11) dane o podmiotach, które pośredniczą, w wykupywaniu przez fundusz certyfikatów inwestycyjnych, w tym: a) nazwę (firmę), siedzibę, adres i formę prawną podmiotu, b) zakres świadczonych usług, c) podstawę prawna prowadzenia działalności, d) wskazanie miejsca, gdzie można uzyskać informacje o punktach przyjmujących zlecenia wykupu certyfikatów inwestycyjnych - w przypadku funduszu inwestycyjnego mieszanego. 9. W przypadku gdy emitentem jest bank hipoteczny emitujący listy zastawne, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się informacje o łącznej wartości nominalnej listów zastawnych wyemitowanych przez bank hipoteczny, które znajdowały się w obrocie na koniec ostatniego kwartału przed emisją, listów zastawnych, będących przedmiotem prospektu, z podziałem na publiczne i hipoteczne listy zastawne. 10. W przypadku gdy emitentem jest międzynarodowa instytucja finansowa, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się: 1) podstawowe informacje o przedmiocie działalności emitenta za okres ostatnich 3 lat obrotowych, z podziałem na rodzaje działalności, w tym w szczególności w zakresie udzielana kredytów, pożyczek, gwarancji i poręczeń oraz w zakresie emisji papierów wartościowych, a także strukturę geograficzną działalności, w tym opis działalności emitenta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 2) informacje o istotnych dla działalności gospodarczej emitenta umowach, 3) opis głównych inwestycji, w tym inwestycji kapitałowych, ze wskazaniem nakładów na te inwestycje w okresie ostatnich 3 lat, 4) informacje o uzależnieniu emitenta od jednego lub kilku podmiotów mających istotny wpływ na działalność emitenta oraz wskazanie ich powiązań. 11. W przypadku gdy emitentem jest inne państwo, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się: 1) informacje o dochodzie narodowym brutto państwa za ostatnie 5 lat budżetowych, ze wskazaniem znaczących trendów w zakresie zmian tego dochodu, 2) informacje o wartości inwestycji w okresie ostatnich 5 lat według sektorów gospodarki państwa, ze wskazaniem istotnych trendów w zakresie zmian poziomu inwestycji, 3) informacje o podstawowych sektorach gospodarki państwa, 4) informacje o wskaźnikach dotyczących poziomu cen i zatrudnienia w okresie ostatnich 5 lat, 5) informacje o budżetach za okres ostatnich 5 lat i charakterystykę projektu budżetu na rok następny, 6) krótki opis systemu podatkowego, 7) opis systemu finansowego państwa, z uwzględnieniem historii i funkcji banku centralnego i innych instytucji finansowych, oraz dane dotyczące podaży pieniądza w okresie ostatnich 5 lat, 8) informacje na temat salda wymiany handlowej z zagranicą, w okresie ostatnich 5 lat budżetowych oraz bilansu płatności, wraz ze wskazaniem jego najistotniejszych wielkości, 9) informacje o wysokości rezerw walutowych oraz rezerw złota w okresie ostatnich 5 lat, 10) omówienie planów rozwoju państwa oraz ogólnopaństwowych programów gospodarczych i ich spodziewanych efektów, 11) informacje o strukturze i wysokości wewnętrznego i zewnętrznego długu publicznego państwa, z określeniem terminów spłaty tych długów i określeniem polityki prowadzonej względem tych długów, 12) informacje o działaniach związanych z reformą struktur państwowych w okresie ostatnich 5 lat. 12. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka terytorialna, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się: 1) opis zadań realizowanych przez jednostkę, z podziałem na: a) własne zlecone ustawowo, b) własne pozostałe, c) powierzone z zakresu administracji rządowej, d) wykonywane na podstawie porozumień komunalnych i umów z innymi jednostkami, 2) opis organizacji świadczenia usług komunalnych poprzez wskazanie, które zadania, o jakiej wartości i o jakim udziale w budżecie jednostki realizowane są poprzez: a) jednostki budżetowe gminy, b) zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze, c) przedsiębiorstwa komunalne, d) spółki prawa handlowego, wobec których jednostka jest podmiotem dominującym, e) innych przedsiębiorców, 3) określenie wydatków na realizacje poszczególnych zadań, o których mowa w pkt 1, 4) określenie dochodów ogółem budżetu jednostki poprzez: a) opis głównych źródeł dochodów, z przeliczeniem na jednego mieszkańca, b) określenie zasad polityki podatkowej jednostki, 5) ocenę efektywności uzyskiwania dochodów przez jednostkę poprzez: a) porównanie dochodów z podatków, zaplanowanych w budżecie jednostki na ostatni rok budżetowy, z kwotami podatków naliczonych i wpływami rzeczywiście uzyskanymi z podatków, b) określenie relacji pomiędzy planem dochodów i ich wykonaniem w ciągu ostatnich 3 lat, c) informacje o należnościach, wraz z określeniem efektywności działań w zakresie egzekucji tych należności, 6) opis trybu i efektywności planowania budżetowego oraz wykonywania budżetu jednostki poprzez: a) określenie trybu i terminów tworzenia projektu budżetu oraz jego uchwalania, b) opis wykonania budżetu, z omówieniem różnic pomiędzy planem a wykonaniem budżetu na koniec ostatniego roku w poszczególnych działach wydatków lub źródłach dochodów, jeżeli różnica pomiędzy nimi jest większa niż 15%, c) wskazanie przypadków naruszenia dyscypliny budżetowej w jednostkach budżetowych jednostki w ciągu ostatnich 2 lat poprzedzających sporządzenie prospektu, d) opis sposobu finansowania deficytu budżetowego lub przeznaczenia nadwyżki budżetowej w ciągu ostatnich 3 lat, 7) informacje o zaciągniętych przez emitenta zobowiązaniach z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych oraz zawartych umów kredytów, pożyczki, poręczenia i gwarancji, ze wskazaniem ustanowionych zabezpieczeń z tytułu tych zobowiązań. 13. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się, w odniesieniu do emitenta bazy, informacje zawarte w jego prospekcie, zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym notowane są papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, obejmujące swoim zakresem, z zastrzeżeniem ust. 3-6, co najmniej informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1-13, z uwzględnieniem jego specyfiki działalności, oraz informacje o kraju siedziby emitenta bazy. 14. W przypadku gdy prospekt został sporządzony w związku z zamierzonym przejęciem lub połączeniem z inną jednostką, jeżeli podstawą łączenia są decyzje organów wszystkich łączących się jednostek, w rozdziale "Dane o działalności emitenta" zamieszcza się dodatkowo odpowiednie informacje, o których mowa w ust. 2-9 i 13, dotyczące jednostki przejmowanej lub jednostek łączących się, jeżeli w wyniku ich połączenia powstaje nowa jednostka, z uwzględnieniem specyfiki działalności tych jednostek. § 15. 1. W rozdziale "Oceny i prognozy emitenta", z zastrzeżeniem ust. 3-5, zamieszcza się informacje dotyczące emitenta, a w przypadku gdy emitent jest jednostką dominującą - informacje dotyczące jego grupy kapitałowej, tak, jakby stanowiła jedną jednostkę, oraz odrębne ujawnienie udziału emitenta i pozostałych jednostek wchodzących w jej skład w poszczególnych informacjach dotyczących grupy kapitałowej, chyba że powiązania emitenta z pozostałymi jednostkami grupy kapitałowej oraz brak wspólnej polityki gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej nie pozwalają jej tak traktować, jakby była jedną jednostką; w takim przypadku ujawnia się oddzielnie informacje o emitencie oraz o jednostkach zależnych i stowarzyszonych, w zakresie istotnym dla oceny emitenta. 2. W przypadku gdy emitentem jest spółka akcyjna emitująca akcje, w rozdziale "Oceny i prognozy emitenta" zamieszcza się: 1) ocenę zarządzania zasobami finansowymi, ze szczególnym uwzględnieniem zdolności wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, ze wskazaniem ewentualnych zagrożeń oraz działań, jakie emitent podjął lub zamierza podjąć w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom, 2) ocenę możliwości realizacji zamierzeń inwestycyjnych, w tym inwestycji kapitałowych, w porównaniu do wielkości posiadanych środków, z uwzględnieniem możliwych zmian w strukturze finansowania tej działalności, 3) ocenę czynników i nietypowych zdarzeń mających wpływ na wyniki z działalności gospodarczej za okresy obrotowe ujawnione w rozdziale "Sprawozdania finansowe", z określeniem stopnia wpływu tych czynników lub nietypowych zdarzeń na osiągnięte wyniki, 4) opis kierunków zmian w działalności gospodarczej w okresie od sporządzenia ostatniego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie do daty sporządzenia prospektu, z uwzględnieniem istotnych zmian w poziomie produkcji, sprzedaży, zapasów i zamówień, kosztów i cen sprzedaży, 5) charakterystykę zewnętrznych i wewnętrznych czynników istotnych dla rozwoju przedsiębiorstwa emitenta oraz opis perspektyw rozwoju działalności gospodarczej emitenta co najmniej do końca roku obrotowego, z uwzględnieniem elementów strategii rynkowej przez niego wypracowanej, 6) przewidywania dotyczące czynników wpływających na przyszłe wyniki w perspektywie co najmniej następnych 12 miesięcy od daty, na którą sporządzono ostatnie zbadane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdanie finansowe zamieszczone w prospekcie, z uwzględnieniem planowanych emisji akcji oraz ze wskazaniem podstawowych założeń tych przewidywań. 3. W przypadku gdy emitentem jest fundusz, w rozdziale "Oceny i prognozy emitenta" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 3. 4. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka terytorialna, w rozdziale "Oceny i prognozy emitenta" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz: 1) prognozę możliwości spłaty zobowiązań ciążących na emitencie poprzez: a) przedstawienie głównych założeń prognozy, z uwzględnieniem podstawowych czynników mających wpływ na gospodarkę budżetową i finanse jednostki, oraz czynników mogących w istotny sposób wpłynąć na efektywność prezentowanej prognozy, w tym charakterystykę podstawowych źródeł dochodów, w szczególności wyspecyfikowanie podatków stanowiących dochód emitenta, jego wydatków oraz ocenę ich efektywności w perspektywie wypełniania przez emitenta zobowiązań, b) wskazanie obecnej oraz planowanej ogólnej kwoty zobowiązań z tytułu kredytów, pożyczek oraz emisji papierów wartościowych, z podziałem na zobowiązania długoterminowe oraz krótkoterminowe, wraz z informacją o kwocie nominalnej i odsetkach w poszczególnych latach do dnia wykupu wyemitowanych papierów wartościowych objętych prospektem, c) podanie kwot przypadających do spłaty z tytułu zaciągniętych kredytów, pożyczek i emisji papierów wartościowych oraz ich oprocentowania w poszczególnych latach, do dnia wykupu wyemitowanych papierów wartościowych objętych prospektem, z uwzględnieniem zobowiązań zaciągniętych z tytułu poręczeń udzielonych przez emitenta, d) opis zobowiązań długoterminowych z tytułu dostaw oraz świadczenia usług, które ciążyć będą na jednostce w okresie do dnia wykupu wyemitowanych papierów wartościowych objętych prospektem, 2) opis perspektyw rozwoju jednostki oraz ocenę obecnej efektywności usług komunalnych ze wskazaniem planów w zakresie ich rozwoju, 3) projekt budżetu jednostki na następny rok budżetowy, jeżeli został już przedłożony właściwym organom jednostki lub przez nie uchwalony. 5. W przypadku emisji dłużnych papierów wartościowych przez podmioty inne niż jednostki samorządu terytorialnego lub zagraniczne jednostki terytorialne, w rozdziale "Oceny i prognozy emitenta" zamieszcza się informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz harmonogram i prognozę możliwości spłaty zobowiązań ciążących na emitencie. 6. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Oceny i prognozy emitenta", zamieszcza się, w odniesieniu do emitenta bazy, informacje zawarte w prospekcie emitenta bazy, zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym notowane są papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, obejmujące swoim zakresem, z zastrzeżeniem ust. 3-5, co najmniej informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 4 i 5, z uwzględnieniem specyfiki jego działalności. § 16. 1. W rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach", z zastrzeżeniem ust. 2-5, zamieszcza się: 1) podstawowe zasady zarządzania emitentem, w tym: a) opis organizacji zarządzania emitentem i jego grupą kapitałową, b) opis kompetencji decyzyjnych i wzajemnych powiązań pomiędzy poszczególnymi szczeblami zarządzania przedsiębiorstwem emitenta, a także jego struktury organizacyjnej, c) opis komputeryzacji emitenta wspomagającej zarządzanie emitentem i jego grupą kapitałową, 2) informacje o strukturze zatrudnienia w przedsiębiorstwie emitenta za okres ostatnich 3 lat, ze wskazaniem w szczególności: a) liczby zatrudnionych, wieku, płci, stażu pracy i form świadczenia pracy, b) struktury wykształcenia i zawodowego przygotowania zatrudnionych oraz programów szkolenia kadr, c) podstawowych założeń prowadzonej przez emitenta polityki kadrowej oraz wskazaniem dotychczasowego stopnia zmian kadr, d) opisu systemu wynagradzania oraz średniej płacy dla poszczególnych grup pracowników, z wyszczególnieniem wypłat z zysku i innych świadczeń, e) opisu systemu świadczeń socjalnych, programów ubezpieczeń grupowych lub indywidualnych na rzecz pracowników oraz innych świadczeń socjalnych, f) działających związków zawodowych, g) sporów zbiorowych i strajków z opisem ich przyczyn, h) ogólnej informacji o strukturze zatrudnienia w grupie kapitałowej emitenta, 3) w odniesieniu do osób zarządzających i osób nadzorujących przedsiębiorstwo emitenta: a) imię, nazwisko, adres, wiek, stanowisko, b) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska, wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, c) wskazanie innej działalności wykonywanej poza przedsiębiorstwem emitenta, jeżeli jest w stosunku do niej konkurencyjna, d) wskazanie, czy osoby te pełniły w przeszłości funkcje osób nadzorujących lub zarządzających w podmiotach, które w okresie kadencji tych osób znalazły się w stanie upadłości, 4) informacje, o których mowa w pkt 3, również w odniesieniu do założycieli pozostających akcjonariuszami spółki posiadającymi co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub zgromadzeniu wspólników - w przypadku spółek działających krócej niż 5 lat, 5) opis systemu wynagradzania osób, o których mowa w pkt 3 i 4, w tym opis bezgotówkowych form wynagradzania, 6) wartość wynagrodzeń i nagród za ostatni zakończony rok obrotowy dla osób, o których mowa w pkt 3 i 4, bez względu na to, czy były one zaliczane w koszty, czy też wynikały z podziału zysku, a w przypadku gdy emitentem jest jednostka dominująca - dodatkowo informacje o wartości wynagrodzeń i nagród otrzymanych z tytułu pełnienia funkcji we władzach jednostek zależnych i stowarzyszonych, 7) wartość wszystkich nie spłaconych pożyczek udzielonych przez emitenta osobom, o których mowa w pkt 3 i 4, oraz ich małżonkom, wstępnym i zstępnym, a także udzielonych im gwarancji i poręczeń, dla każdej osoby oddzielnie, 8) informacje o umowach zawartych w okresie ostatnich 5 lat obrotowych pomiędzy emitentem a osobami, o których mowa w pkt 3 i 4, dotyczących przeniesienia praw lub zobowiązań, 9) określenie łącznej liczby i wartości nominalnej wszystkich akcji (udziałów) emitenta oraz akcji i udziałów w jednostkach jego grupy kapitałowej, a także innych podmiotach gospodarczych, będących w posiadaniu osób, o których mowa w pkt 3 i 4, dla każdej osoby oddzielnie - w przypadku gdy emitentem jest spółka, 10) informacje o posiadanych akcjach (udziałach) emitenta lub akcjach (udziałach) w innych podmiotach gospodarczych, członkostwie w ich organach zarządzających lub prowadzonej działalności gospodarczej przez podmioty powiązane z osobami wymienionymi w pkt 3, jeżeli działalność ta jest konkurencyjna w stosunku do działalności emitenta, 11) informacje o zamiarach osób, o których mowa w pkt 3 i 4, dotyczących zbycia lub nabycia w przyszłości posiadanych przez siebie akcji lub udziałów emitenta lub jednostek jego grupy kapitałowej, 12) informacje o umowach ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych obowiązków osób, o których mowa w pkt 3, 13) informacje o rezygnacjach lub odwołaniach osób zarządzających lub nadzorujących w ciągu ostatnich 3 lat, z podaniem przyczyn rezygnacji lub odwołania, jeśli zostały podane w uchwale właściwego organu, 14) dane o akcjonariuszach posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne od 5% do 20% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu emitenta lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem w szczególności: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska, kraju siedziby, siedziby i adresu (miejsca zamieszkania), b) liczby posiadanych akcji i liczby głosów na walnym zgromadzeniu, z podziałem na posiadane bezpośrednio i pośrednio poprzez jednostki zależne, c) zasad uprzywilejowania posiadanych akcji, d) prowadzonej działalności, e) powiązań umownych z emitentem, w tym również poprzez porozumienia z innymi osobami, f) przewidywanej liczby akcji i głosów na walnym zgromadzeniu oraz ich procentowego udziału w kapitale akcyjnym i w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu po wprowadzeniu papierów wartościowych do publicznego obrotu lub po przeprowadzeniu subskrypcji bądź sprzedaży, 15) dane o akcjonariuszach posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne ponad 20%, a nie więcej niż 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem w szczególności: a) informacji, o których mowa w pkt 14, b) daty i ceny nabycia posiadanych akcji, c) charakteru inwestycji w papiery wartościowe emitenta, d) daty i ceny nabycia obligacji zamiennych na akcje lub obligacji upoważniających do objęcia w przyszłości nowych emisji akcji, 16) dane o akcjonariuszach posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez podmioty zależne ponad 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem w szczególności: a) informacji, o których mowa w pkt 14 i 15, oraz powiązań gospodarczych pomiędzy emitentem a akcjonariuszem i osobami z nim powiązanymi - w przypadku osoby fizycznej, b) miejsca zamieszczenia w prospekcie informacji o podmiocie dominującym - w przypadku osoby prawnej, c) dane o obligatariuszach posiadających obligacje zamienne na akcje emitenta, którzy w wyniku zamiany obligacji na akcje emitenta mogą uzyskać co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem informacji, o których mowa w pkt 14 - w przypadku gdy emitent wyemitował obligacje zamienne na akcje, 17) dane o obligatariuszach posiadających obligacje z prawem pierwszeństwa, którzy w wyniku wykorzystania prawa do objęcia akcji emitenta mogą uzyskać co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu emitenta lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem informacji, o których mowa w pkt 14 - w przypadku gdy emitent wyemitował obligacje z prawem pierwszeństwa, 18) informacje o wszelkich znanych emitentowi umowach, w wyniku których mogą w przyszłości nastąpić zmiany w proporcjach posiadanych akcji przez dotychczasowych akcjonariuszy i obligatariuszy, 19) informacje o umowach zawartych w okresie ostatnich 3 lat obrotowych pomiędzy emitentem a osobami powiązanymi, dotyczących przeniesienia wszelkich praw lub zobowiązań. 2. W przypadku gdy emitentem jest narodowy fundusz inwestycyjny, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" dodatkowo zamieszcza się: 1) w odniesieniu do firmy zarządzającej: a) nazwę (firmę), siedzibę i adres, b) formę prawną, wraz z miejscem i datą rejestracji, c) listę akcjonariuszy (wspólników), d) wartość kapitałów własnych oraz wynik finansowy za ostatni rok obrotowy, e) dane o osobach zarządzających i osobach nadzorujących - w zakresie wskazanym w ust. 1 pkt 3 i 4, 2) w odniesieniu do akcjonariuszy (wspólników) posiadających co najmniej 5% akcji lub udziałów w kapitale akcyjnym (zakładowym) firmy zarządzającej: a) nazwę (firmę) i siedzibę, b) formę prawną firmy z miejscem i datą rejestracji, c) wartość kapitałów własnych oraz wynik finansowy za ostatni rok obrotowy, 3) w przypadku gdy akcjonariusz posiadający co najmniej 5% udziału w kapitale akcyjnym firmy zarządzającej jest podmiotem zależnym od podmiotu dominującego - wskazanie tego podmiotu z podaniem informacji, o których mowa w pkt 2, 4) zasady wynagradzania firmy zarządzającej. 3. W przypadku gdy emitentem jest fundusz, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się informacje: 1) o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1, 4, 5 i 7 w odniesieniu do towarzystwa funduszy inwestycyjnych, 2) dotyczące utrzymania kapitałów własnych towarzystwa funduszy inwestycyjnych na poziomie wymaganym przepisami ustawy o funduszach, w okresie ostatnich 3 lat, 3) o akcjonariuszach posiadających bezpośrednio lub pośrednio poprzez jednostki zależne co najmniej 5% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub akcji w jego kapitale akcyjnym, ze wskazaniem w szczególności: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska oraz siedziby (miejsca zamieszkania) i adresu, b) rodzaju i liczby posiadanych akcji oraz liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy - z podziałem na posiadane bezpośrednio i pośrednio poprzez jednostki zależne, c) prowadzonej działalności gospodarczej, d) powiązań umownych z emitentem, w tym również poprzez porozumienia z podmiotami powiązanymi, 4) o nazwie i charakterystyce funduszy zarządzanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych oraz krótkie informacje określające zmiany cen emitowanych przez nie certyfikatów inwestycyjnych w okresach co najmniej kwartalnych, politykę inwestycyjną i cel inwestycyjny każdego z tych funduszy, 5) o których mowa w ust. 1 pkt 3, w odniesieniu do towarzystwa funduszy inwestycyjnych, 6) o osobach odpowiedzialnych za zarządzanie aktywami funduszu: a) imię, nazwisko, adres, wiek i stanowisko, b) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska, wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, c) wskazanie innej działalności wykonywanej poza przedsiębiorstwem emitenta, z oceną, czy jest w stosunku do niej konkurencyjna, d) informacje o prowadzonej w okresie ostatnich 5 lat działalności inwestycyjnej, 7) o podmiotach świadczących usługi doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi: a) firmę (nazwę), siedzibę i adres podmiotu, b) podstawę uprawnień do wykonywania czynności doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, c) zakres świadczonych usług na rzecz funduszu. 4. W przypadku gdy emitentem jest bank hipoteczny, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się co najmniej informacje określone w ust. 1 pkt 3, 4, 14-16. 5. W przypadku gdy emitentem jest międzynarodowa instytucja finansowa, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się: 1) imiona i nazwiska oraz funkcje osób zarządzających lub nadzorujących, 2) dane struktury własności międzynarodowej instytucji finansowej, ze wskazaniem właścicieli posiadających co najmniej 5% głosów na walnym zgromadzeniu. 6. W przypadku gdy emitentem jest inne państwo, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się informacje o organach emitenta reprezentujących go w zakresie wypełniania zobowiązań. 7. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka terytorialna, w rozdziale "Dane organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się co najmniej informacje określone w ust. 1 pkt 3, 4 i 8 oraz informacje o organach jednostki ze wskazaniem ich kompetencji oraz określeniem reguł reprezentacji jednostki na zewnątrz. 8. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Dane o organizacji emitenta, osobach zarządzających, osobach nadzorujących oraz znacznych akcjonariuszach" zamieszcza się, w odniesieniu do emitenta bazy, informacje zawarte w prospekcie emitenta bazy, zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym notowane są papiery wartościowe, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, obejmujące, z zastrzeżeniem ust. 2-7, co najmniej informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 7, 8 i 14-19, z uwzględnieniem jego specyfiki działalności. § 17. 1. W rozdziale "Sprawozdania finansowe", z zastrzeżeniem ust. 2-15, zamieszcza się: 1) sprawozdanie finansowe emitenta, sporządzone na dzień bilansowy poprzedzający datę złożenia prospektu do Komisji o nie więcej niż 9 miesięcy oraz porównywalne dane finansowe co najmniej za 3 lata obrotowe poprzedzające okres objęty tym sprawozdaniem, sporządzone w sposób zapewniający porównywalność danych przez zastosowanie jednolitych, zgodnych z zasadami przyjętymi w ostatnim okresie, zasad rachunkowości we wszystkich prezentowanych w okresach i zbadane zgodnie z obowiązującymi przepisami, 2) skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej emitenta, sporządzone na dzień bilansowy poprzedzający datę złożenia prospektu do Komisji o nie więcej niż 9 miesięcy oraz porównywalne skonsolidowane dane finansowe co najmniej za 3 lata obrotowe poprzedzające okres objęty tym sprawozdaniem, sporządzone w sposób zapewniający porównywalność danych przez zastosowanie jednolitych, zgodnych z zasadami przyjętymi w ostatnim okresie, zasad rachunkowości we wszystkich prezentowanych okresach i zbadane zgodnie z obowiązującymi przepisami - jeżeli emitent jest jednostką dominującą wobec innych jednostek, 3) informacje, o których mowa w pkt 1 i 2, uzupełnione o porównywalne dane finansowe lub skonsolidowane dane finansowe grupy kapitałowej prawnych poprzedników emitenta, sporządzone w sposób zapewniający porównywalność danych i zbadane zgodnie z obowiązującymi przepisami - w przypadku gdy emitent prowadzi działalność krócej niż rok, a jego prawnym poprzednikiem była inna osoba prawna, lub nastąpiła zmiana formy prawnej emitenta, 4) sprawozdanie finansowe emitenta sporządzone na dzień bilansowy nie wcześniejszy niż dzień dokonania rejestracji zmiany statutu odnośnie zmiany wartości kapitału akcyjnego lub zmiany formy prawnej, zbadane przez podmiot uprawniony do badania - w przypadku gdy zmiana ta nastąpiła w terminie, który uniemożliwia zawarcie jej w sprawozdaniu finansowym, o którym mowa w pkt 1, 5) opinie podmiotu uprawnionego, że informacje, o których mowa w pkt 1-4, zostały przedstawione w sposób, który umożliwia dokonanie ich porównania, oraz że sprawozdanie finansowe i skonsolidowane sprawozdanie finansowe są prawidłowe i rzetelne, 6) opinie podmiotu uprawnionego o prawidłowości i rzetelności sprawozdań finansowych emitenta i skonsolidowanych sprawozdań finansowych emitenta będących podstawą sporządzenia porównywalnych danych finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, o których mowa w pkt 1-4, 7) w przypadku gdy papiery wartościowe emitenta lub kwity depozytowe wystawiane w związku z papierami wartościowymi emitenta notowane są na rynku regulowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na rynku podstawowym giełdy - wskazanie różnic w zakresie przyjętych zasad i metod rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy informacjami, o których mowa w pkt 1-4, a sprawozdaniami finansowymi i danymi porównywalnymi oraz skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi i porównywalnymi skonsolidowanymi danymi finansowymi, które zostałyby sporządzone według Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standards), wydanych przez Komitet Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (International Accounting Standards Committee), zwanych dalej "MSR", lub Amerykańskich Standardów Rachunkowości (United States General Accepted Accounting Principles) wydanych przez Radę Finansowych Standardów Rachunkowości (Financial Accounting Standards Board), zwanych dalej "US GAAP". 2. W przypadku gdy w skład przedsiębiorstwa emitenta wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, emitent zamieszcza w prospekcie łączne sprawozdania finansowe i łączne porównywalne dane finansowe emitenta, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, oraz uwzględnia te dane w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych. 3. W przypadku gdy sprawozdanie finansowe i skonsolidowane sprawozdanie finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zostały sporządzone za rok obrotowy, ernitent zamieszcza w prospekcie porównywalne dane finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe co najmniej za 2 lata obrotowe poprzedzające ten rok. 4. W przypadku gdy prospekt został sporządzony w związku z zamierzonym łączeniem się emitenta z inną jednostką, jeżeli podstawą łączenia są decyzje organów wszystkich łączących się jednostek, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7, w odniesieniu do emitenta i jednostki przejmowanej albo jednostek w wyniku łączenia których powstaje emitent, 2) skonsolidowane sprawozdanie finansowe "pro forma", obejmujące łączące się jednostki, sporządzone na ten sam dzień bilansowy, na który sporządzono sprawozdania finansowe tych jednostek, które to sprawozdania były podstawą decyzji ich walnych zgromadzeń o dokonaniu łączenia - sporządzone w taki sposób, jakby połączenie nastąpiło na ten dzień bilansowy, z wykazaniem osobno, sporządzonych według jednolitych zasad rachunkowości, danych ze sprawozdań finansowych poszczególnych jednostek, korekt wynikających z połączenia oraz skonsolidowanych danych "pro forma" jednostki, która powstałaby w wyniku połączenia, 3) opinię podmiotu uprawnionego o zgodności zasad i metod rachunkowości przyjętych przez emitenta do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego "pro forma", o którym mowa w pkt 2 z obowiązującymi przepisami prawa oraz krajowymi standardami rachunkowości, a w przypadku braku takich przepisów lub standardów - o zgodności z zasadami określonymi w MSR lub US GAAP. 5. W przypadku gdy emitent jest jednostką dominującą, wymóg zamieszczenia w prospekcie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3 - odnośnie sprawozdania finansowego i danych porównywalnych, uważa się za spełniony w przypadku zamieszczenia w prospekcie skróconego sprawozdania finansowego i danych porównywalnych, zawierających co najmniej bilans, rachunek zysków i strat, zestawienie zmian w kapitale własnym oraz rachunek przepływu środków pieniężnych, a także udostępnienie sprawozdań finansowych w siedzibie emitenta i siedzibie oferującego w okresie od dnia publikacji prospektu do dnia upływu terminu jego ważności, chyba że powiązania emitenta z pozostałymi jednostkami grupy kapitałowej oraz brak wspólnej polityki gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej nie pozwalają jej traktować tak, jakby była jedną jednostką, a ujawnienie innych informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym emitenta jest istotne dla właściwej jego oceny. 6. W odniesieniu do emitenta będącego podmiotem zagranicznym sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz porównywalne dane finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe mogą zostać sporządzone zgodnie z zasadami określonymi w MSR lub US GAAP, pod warunkiem wskazania istotnych różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami i danymi porównywalnymi a sprawozdaniami i danymi porównywalnymi, które zostałyby sporządzone według obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zasad rachunkowości. 7. W odniesieniu do podmiotu dominującego lub emitenta bazy, będących podmiotami zagranicznymi, sprawozdania finansowe i skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz porównywalne dane finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe mogą zostać sporządzone zgodnie z zasadami określonymi w MSR lub US GAAP albo standardach rachunkowości kraju pochodzenia podmiotu, pod warunkiem wskazania istotnych różnic w zakresie zasad rachunkowości i ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami a sprawozdaniami, które zostałyby sporządzone według obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zasad rachunkowości oraz MSR lub US GAAP. 8. W odniesieniu do podmiotu dominującego, emitenta i emitenta bazy, będących podmiotami zagranicznymi, badanie sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych może być przeprowadzone zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Badania Sprawozdań Finansowych (International Auditing Standards) wydawanymi przez Międzynarodową Federację Rachunkowców (International Federation of Accountants) lub Standardami Badania Sprawozdań Finansowych wydanymi przez Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów (American Institute of Certified Public Accountants). 9. W przypadku gdy emitentem jest zakład ubezpieczeń, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się dodatkowo opinię aktuariusza do sprawozdań finansowych i porównywalnych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie - jeżeli obowiązek uzyskania takiej opinii wynika z odrębnych przepisów. 10. W przypadku gdy emitent prowadzi działalność krócej niż przez okres, za który przedstawia się sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdanie finansowe i skonsolidowane porównywalne dane finansowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdanie finansowe i skonsolidowane porównywalne dane finansowe za okres od dnia rejestracji emitenta przez sąd rejestrowy. 11. W przypadku gdy emitentem jest spółka akcyjna zawiązywana w drodze publicznej subskrypcji, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się sprawozdanie założycieli oraz plan finansowy obejmujący co najmniej analizę ekonomiczno-finansową możliwości prowadzenia działalności przez okres co najmniej 3 lat od dnia planowanego rozpoczęcia działalności przez tę spółkę. 12. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka terytorialna, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się sprawozdania finansowe obejmujące: 1) wstęp, zestawienie aktywów i zobowiązań, sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki i noty objaśniające, za 3 ostatnie lata budżetowe, sporządzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, 2) opinię podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, że sprawozdania finansowe zostały przedstawione w taki sposób, iż możliwe jest dokonanie ich porównania, oraz opinię o prawidłowości i rzetelności sprawozdania finansowego za ostatni rok budżetowy. 13. W przypadku gdy emitentem jest inne państwo, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się sprawozdania finansowe obejmujące w szczególności: 1) sprawozdanie z wykonania budżetu za ostatnie 3 lata, sporządzone zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie, 2) zestawienie zobowiązań z tytułu wszystkich wyemitowanych papierów wartościowych. 14. W przypadku gdy emitentem jest międzynarodowa instytucja finansowa emitująca dłużne papiery wartościowe lub bank hipoteczny emitujący listy zastawne, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy, wraz z opinią podmiotu uprawnionego o prawidłowości i rzetelności tego sprawozdania, oraz porównywalne dane finansowe za rok poprzedni z przytoczeniem opinii o sprawozdaniu finansowym, na podstawie którego sporządzono te dane, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegało ono badaniu przez podmiot uprawniony. 15. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się wyłącznie informacje w zakresie, o którym mowa w ust. 1-8, w odniesieniu do emitenta bazy, jeżeli zostały zawarte w prospekcie emitenta bazy zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym notowane są papiery wartościowe emitenta bazy, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych. § 18. Informacje, o których mowa w § 17, przedstawia się w następującej formie i kolejności: 1) opinia podmiotu uprawnionego o tym, że sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe zostały rzetelnie sporządzone w taki sposób, iż zapewniona jest ich porównywalność, a uzgodnienie porównywalnych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie do pozycji zbadanych sprawozdań finansowych rzetelnie odzwierciedla dokonane przekształcenie, porównywalne zaś dane finansowe zamieszczone w prospekcie, uwzględniające korekty doprowadzające do porównywalności, wynikają ze zbadanych sprawozdań finansowych, oraz że sprawozdanie finansowe jest prawidłowe i rzetelne, zawierająca następujące elementy: a) tytuł opinii, b) wskazanie adresatów opinii, c) wskazanie sprawozdań finansowych zbadanych zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami środowiskowymi, które podlegały dostosowaniu do porównywalności, d) wskazanie osób odpowiedzialnych za dokonanie przekształcenia i dostosowania sprawozdań finansowych, w sposób umożliwiający ich porównywalność, e) wskazanie, że forma prezentacji sprawozdań finansowych i porównywalnych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie i zakres ujawnianych w nich danych są zgodne z wymogami niniejszego rozporządzenia oraz że ujawnione dane zostały sporządzone w sposób zapewniający ich porównywalność przez zastosowanie jednolitych zasad rachunkowości we wszystkich prezentowanych okresach, zgodnych z zasadami rachunkowości stosowanymi przez emitenta przy sporządzaniu sprawozdania finansowego za ostatni okres oraz przez ujęcie zasadniczych błędów w okresach, których one dotyczą, bez względu na okres, w którym zostały ujęte w księgach rachunkowych, f) wskazanie przepisów prawa lub standardów rachunkowości, zgodnie z którymi zostały sporządzone sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe zamieszczone w prospekcie, g) wskazanie, że badanie sprawozdania finansowego zostało przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami środowiskowymi, h) wyrażenie opinii o prawidłowości i rzetelności sprawozdania finansowego za ostatni okres, zamieszczonego w prospekcie; w przypadku wydania opinii negatywnej - podanie powodów wydania takiej opinii; w przypadku opinii z zastrzeżeniami - szczegółowy opis zastrzeżeń oraz ocenę ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy emitenta, i) wskazanie miejsca w prospekcie, w którym zamieszczone zostały opinie podmiotów uprawnionych będących podstawą sporządzenia porównywalnych danych finansowych, j) imiona, nazwiska, miejsca zamieszkania, adresy i numery uprawnień biegłych rewidentów sporządzających opinie oraz nazwa (firma) i siedziba podmiotu uprawnionego oraz imię, nazwisko i adres osoby działającej w imieniu tego podmiotu, k) data i miejsce sporządzenia opinii oraz własnoręczne podpisy osób, o których mowa w lit. j), 2) określenie źródeł informacji stanowiących podstawę sporządzenia sprawozdania finansowego i porównywalnych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie oraz opinii, o której mowa w pkt 1, wraz z przytoczeniem podpisanych opinii podmiotów uprawnionych do badania, które dokonały badania sprawozdań finansowych będących podstawą sporządzenia porównywalnych danych finansowych, 3) wskazanie średnich kursów wymiany złotego, w okresach objętych sprawozdaniem finansowym, i porównywalnymi danymi finansowymi, w stosunku do EURO, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski, w szczególności: a) kursu obowiązującego na ostatni dzień okresu, b) kursu średniego w okresie, obliczonego jako średnia arytmetyczna kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie, oraz najwyższego i najniższego kursu obowiązującego w każdym okresie, za ostatnie 3 lata obrotowe, dla każdego roku obrotowego osobno, oraz za okres bieżącego roku obrotowego, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe, zbadane przez podmiot uprawniony, zamieszczone w prospekcie - zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, 4) wskazanie co najmniej podstawowych pozycji bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływu środków pieniężnych ze sprawozdania finansowego i porównywalnych danych finansowych, przeliczonych na EURO, ze wskazaniem zasad przyjętych dla tego przeliczenia, 5) wstęp do sprawozdania finansowego i porównywalnych danych finansowych zawierający, przy uwzględnieniu specyfiki działalności emitenta, w szczególności: a) nazwa (firmę) i siedziba, podstawowy przedmiot działalności emitenta według Europejskiej Klasyfikacji Działalności, zwanej dalej "EKD", oraz okresy, za które prezentowane są sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe, b) wskazanie, że sprawozdania finansowe podlegały przekształceniu w celu zapewnienia porównywalności danych, a zestawienie i objaśnienie różnic zostało zamieszczone w dodatkowej nocie objaśniającej, c) określenie zastosowanych zasad i metod rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego, d) wskazanie, czy w przedstawionym sprawozdaniu finansowym lub porównywalnych danych finansowych dokonano korekt wynikających z zastrzeżeń w opiniach podmiotów uprawnionych, o sprawozdaniach finansowych za lata, za które sprawozdanie finansowe lub porównywalne dane finansowe zostały zamieszczone w prospekcie, e) wskazanie, czy sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe zawierają dane łączne - jeżeli w skład przedsiębiorstwa emitenta wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, f) wskazanie różnic w zakresie przyjętych zasad i metod rachunkowości oraz ujawnionych danych pomiędzy tymi sprawozdaniami i danymi porównywalnymi a sprawozdaniami i danymi porównywalnymi, które zostałyby sporządzone według MSR lub US GAAP - jeżeli papiery wartościowe emitenta lub wystawiane w związku z nimi kwity depozytowe notowane są na rynku regulowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na rynku podstawowym giełdy, g) zestawienie i objaśnienie podstawowych różnic pomiędzy zasadami sporządzania sprawozdań finansowych zgodnie z § 17 ust. 6 i 7 a zasadami rachunkowości obowiązującymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 6) sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe ujawniające co najmniej dane o zakresie informacji wskazanym w załączniku nr 6 do rozporządzenia, 7) zestawienie uzgodnień wartości przepływu środków pieniężnych netto z działalności operacyjnej, w rachunku przepływu środków pieniężnych, sporządzone metodą pośrednią, do wartości wyliczonych metodą, bezpośrednią, w dodatkowej nocie objaśniającej - w przypadku sporządzenia rachunku przepływu środków pieniężnych metodą bezpośrednią, 8) sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe, co najmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat, skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się wskaźnikiem inflacji powyżej 20% w skali roku, w dodatkowej nocie objaśniającej, 9) zestawienie i objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniu finansowym i w porównywalnych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi, w dodatkowej nocie objaśniającej, 10) informacje o zależnościach między poprzednikiem prawnym a emitentem oraz o sposobie i zakresie przejęcia aktywów i pasywów, w dodatkowej nocie objaśniającej, 11) opinia podmiotu uprawnionego, że skonsolidowane sprawozdanie finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe zostały rzetelnie sporządzone w taki sposób, iż zapewniona jest ich porównywalność, a uzgodnienie porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie do pozycji zbadanych skonsolidowanych sprawozdań finansowych rzetelnie odzwierciedla dokonane przekształcenie, porównywalne zaś skonsolidowane dane finansowe zamieszczone w prospekcie, uwzględniające korekty doprowadzające do porównywalności, wynikają ze zbadanych skonsolidowanych sprawozdań finansowych oraz że skonsolidowane sprawozdanie finansowe jest prawidłowe i rzetelne, zawierająca następujące elementy: a) tytuł opinii, b) wskazanie adresatów opinii, c) wskazanie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, które podlegały dostosowaniu do porównywalności oraz badaniu przez podmiot uprawniony, d) wskazanie osób odpowiedzialnych za dokonanie przekształcenia i dostosowanie skonsolidowanych sprawozdań finansowych w sposób umożliwiający ich porównywalność, e) wskazanie, że forma prezentacji skonsolidowanych sprawozdań finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie i zakres ujawnianych w nich danych są zgodna z wymogami niniejszego rozporządzenia oraz że ujawnione dane zostały sporządzone w sposób zapewniający ich porównywalność przez zastosowanie jednolitych zasad rachunkowości we wszystkich prezentowanych okresach zgodnych z zasadami rachunkowości stosowanymi przez emitenta przy sporządzaniu skonsolidowanego sprawozdania finansowego za ostatni okres oraz przez ujęcie zasadniczych błędów w okresach, których one dotyczą, bez względu na okres, w którym zostały ujęte w księgach rachunkowych, f) wskazanie przepisów prawa lub standardów rachunkowości, zgodnie z którymi zostały sporządzone skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe zamieszczone w prospekcie, g) wskazanie, że badanie sprawozdania zostało przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz normami środowiskowymi, h) wyrażenie opinii o prawidłowości i rzetelności skonsolidowanego sprawozdania finansowego za ostatni okres, zamieszczonego w prospekcie; w przypadku wydania opinii negatywnej - podanie powodów wydania takiej opinii; w przypadku opinii z zastrzeżeniami - szczegółowy opis zastrzeżeń oraz ocenę ich wpływu na sytuację majątkową, finansową i wynik finansowy emitenta, i) wskazanie miejsca w prospekcie, w którym zamieszczone zostały opinie podmiotów uprawnionych o skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych będących podstawą sporządzenia porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, j) imiona, nazwiska, miejsca zamieszkania i numery uprawnień biegłych rewidentów sporządzających opinię oraz nazwa (firma) i siedziba podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych oraz imię, nazwisko i adres osoby działającej za ten podmiot, k) data i miejsce sporządzenia opinii oraz własnoręczne podpisy osób, o których mowa w lit. j), 12) określenie źródeł informacji stanowiących podstawę sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie, oraz opinii, o której mowa w pkt 11, wraz z przytoczeniem podpisanych opinii podmiotów uprawnionych do badania, które dokonały badania skonsolidowanych sprawozdań finansowych, będących podstawą sporządzenia porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, 13) wskazanie co najmniej podstawowych pozycji bilansu, rachunku zysków i strat oraz rachunku przepływów pieniężnych, ze skonsolidowanego sprawozdania finansowego i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, przeliczonych na EURO, ze wskazaniem zasad przyjętych przy tym przeliczeniu, 14) wstęp do skonsolidowanego sprawozdania finansowego i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych zawierający: a) nazwę (firmę) i siedzibę, podstawowy przedmiot działalności emitenta według EKD, podstawowe segmenty działalności grupy kapitałowej emitenta i jego roli w grupie oraz okresy, za które prezentowane są sprawozdanie finansowe i porównywalne dane finansowe, b) wskazanie, że sprawozdania finansowe podlegały przekształceniu w celu zapewnienia porównywalności danych, a zestawienie i objaśnienie różnic zostało zamieszczone w dodatkowej nocie objaśniającej, c) określenie zastosowanych zasad i metod rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów oraz pomiaru wyniku finansowego, d) wykaz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej objętych konsolidacją oraz wykaz jednostek nie objętych konsolidacją, z uzasadnieniem odstąpienia od konsolidacji oraz podaniem kwoty ich przychodów ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za ostatni rok obrotowy, a także wykaz udziału jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej w kapitałach innych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, e) wskazanie, czy w przedstawionym skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym lub porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych dokonano korekt wynikających z zastrzeżeń w opiniach podmiotów uprawnionych o sprawozdaniach finansowych za lata, za które sprawozdanie finansowe lub porównywalne dane finansowe zostały zamieszczone w prospekcie, f) wskazanie, czy skonsolidowane sprawozdanie finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe zawierają dane łączne - jeżeli w skład przedsiębiorstwa emitenta wchodzą wewnętrzne jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, g) wskazanie różnic, w zakresie przyjętych zasad i metod rachunkowości oraz ujawnionych danych, pomiędzy tymi skonsolidowanymi sprawozdaniami i skonsolidowanymi danymi porównywalnymi a sprawozdaniami i danymi porównywalnymi, które zostałyby sporządzone według MSR lub US GAAP-jeżeli papiery wartościowe emitenta notowane są na rynku regulowanym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na rynku podstawowym giełdy, h) zestawienie i objaśnienie podstawowych różnic pomiędzy zasadami sporządzenia skonsolidowanych sprawozdań finansowych zgodnie z § 17 ust. 6 i 7 a zasadami rachunkowości obowiązującymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, 15) skonsolidowane sprawozdanie finansowe i skonsolidowane porównywalne dane finansowe ujawniające co najmniej dane o zakresie informacji wskazanym w załączniku nr 6 do rozporządzenia, 16) zestawienie uzgodnień wartości przepływu środków pieniężnych netto z działalności operacyjnej w skonsolidowanym rachunku tych środków, sporządzone metodą pośrednią, do wartości wyliczonych metodą bezpośrednią, w dodatkowej nocie objaśniającej - w przypadku sporządzenia skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych metodą bezpośrednią, 17) skonsolidowane sprawozdanie finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe co najmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat, skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, a także z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się wskaźnikiem inflacji powyżej 20% w skali roku, 18) zestawienie i objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym i skonsolidowanych porównywalnych danych finansowych zamieszczonych w prospekcie a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi, w dodatkowej nocie objaśniającej. § 19. W rozdziale "Informacje dodatkowe" zamieszcza się: 1) informacje finansowe w formie raportu okresowego obejmujące dane sporządzone narastająco za wszystkie pełne kwartały trwającego roku obrotowego, zawierające co najmniej bilans, rachunek zysków i strat, rachunek przepływu środków pieniężnych, jeżeli dane za ten okres nie zostały zamieszczone w rozdziale "Sprawozdania finansowe", przy czym w odniesieniu do tych informacji nie stosuje się wymogu ich badania przez podmioty uprawnione oraz wymogu konsolidacji, chyba że emitent sporządził taki raport skonsolidowany; forma prezentacji raportu powinna być zgodna z zakresem określonym dla raportu kwartalnego przez rozporządzenie o raportach bieżących i okresowych, 2) bilans zamknięcia prawnego poprzednika emitenta i bilans otwarcia przedsiębiorstwa emitenta, jeżeli przekształcenie formy prawnej miało miejsce w ciągu ostatnich 5 lat, 3) inne niż określone w § 9-18 dane, mające według emitenta znaczenie dla projektowanej emisji. § 20. W rozdziale "Załączniki" zamieszcza się: 1) wyciąg z właściwego dla emitenta rejestru, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 5, 2) opinie podmiotów uprawnionych, dotyczące wkładów niepieniężnych, o których mowa w § 13 ust. 2 pkt 4, 3) statut towarzystwa tworzącego fundusz oraz odpis z rejestru - w przypadku gdy emitentem jest fundusz, 4) odpisy z właściwego rejestru podmiotów, którym towarzystwo powierzyło wykonywanie swoich obowiązków - w przypadku gdy emitentem jest fundusz, 5) inne dokumenty mające znaczenie dla oceny emitenta i emisji, 6) definicje i skróty. § 21. 1. W informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie zamieszcza się informacje: 1) których ujawnienie wymagane jest przepisami niniejszego rozporządzenia; a które zostały objęte wnioskiem o niepublikowanie, 2) dotyczące planowanego obiegu informacji poufnych u emitenta, w tym: a) opis zasad obiegu informacji oraz zasad zabezpieczenia informacji poufnych przed osobami nieuprawnionymi, b) opis struktury i kompetencji wewnętrznej kontroli w spółce, c) lista osób uprawnionych oraz mających dostęp do informacji poufnych, d) opis zasad postępowania w przypadku niezgodnych z przepisami prawa lub nieetycznych działań pracowników. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się wyłącznie w informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie, z jednoczesnym zaznaczeniem w odpowiednim miejscu prospektu złożonego do Komisji, iż informacja, która powinna zostać tam zamieszczona, została objęta wnioskiem o niepublikowanie i przedstawiona w informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie. § 22. 1. W przypadku emisji dokonywanej przez podmiot zależny, prospekt powinien, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, zawierać informacje o podmiocie dominującym w zakresie, o którym mowa w § 13-15 i § 16 ust. 1 pkt 3 i 4, oraz zbadane przez podmiot uprawniony skonsolidowane sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej podmiotu dominującego, za ostatni rok obrotowy, w zakresie określonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia. Informacje o podmiocie dominującym zamieszcza się w oddzielnej części prospektu. 2. Wymogu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku, gdy podmiotem dominującym w stosunku do emitenta jest spółka publiczna lub osoba fizyczna. 3. W przypadku gdy podmiotem dominującym jest podmiot, którego papiery wartościowe znajdują się w obrocie na rynku regulowanym w jednym z państw należących do OECD, w oddzielnej części prospektu zamieszcza się ostatni dostępny raport roczny tego podmiotu. § 23. 1. W przypadku nowej emisji lub wprowadzenia akcji już wyemitowanych, dokonywanego przez podmiot, którego papiery wartościowe co najmniej jednej emisji zostały dopuszczone i znajdują się w publicznym obrocie, jeżeli podmiot ten wypełnia obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 81 ust. 2 i 3 ustawy, a jego papiery wartościowe znajdują się w obrocie na rynku regulowanym, w prospekcie zamieszcza się odpowiednio informacje określone w § 9-12, a ponadto informacje określone w: 1) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 5, 7, 8, 12, 14 i 16, § 15, § 16 ust. 1 pkt 3, 6, 7, 9-11 i 14-19 - w przypadku emitenta będącego spółką akcyjną emitującą akcje, inną niż podmioty, o których mowa w pkt 2-6, 2) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1, ust. 2 pkt 1, 5, 7, 8, 12 i 16 - z uwzględnieniem specyfiki działalności bankowej i ust. 3 pkt 6 i 8, § 15, § 16 ust. 1 pkt 3, 6, 7, 9-11 i 14-19 - w przypadku emitenta będącego bankiem, 3) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, 5, 7, 8, 12 i 16 - z uwzględnieniem specyfiki działalności ubezpieczeniowej i ust. 4 pkt 3 i 8, § 15, § 16 ust. 1 pkt 3, 6, 7, 9-11 i 14-19 - w przypadku emitenta będącego zakładem ubezpieczeń, 4) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1 i ust. 5, § 15, § 16 ust. 1 pkt 3, 6, 7, 9-11 i 14-19 - w przypadku emitenta będącego przedsiębiorstwem leasingowym, 5) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1 i ust. 6, § 15, § 16 ust. 1 pkt 3, 6, 7, 9-11 i 14-19 - w przypadku emitenta będącego domem maklerskim, 6) § 13 ust. 1 pkt 1, 5 i 7, ust. 2 pkt 2, 4, 6 i 9-12, § 14 ust. 1 i ust. 7 pkt 2, 4, 6-10, 12-16, § 15, § 16 ust. 2 - w przypadku emitenta będącego narodowym funduszem inwestycyjnym, 7) § 13 ust. 3, § 14 ust. 8, § 15 ust. 3, § 16 ust. 3 pkt 1 i 3-7 - w przypadku emitenta będącego funduszem, 8) § 13 ust. 8 pkt 1, 2, 4-7 i 9, § 14 ust. 12, § 15 ust. 4, § 16 ust. 7 - w przypadku emitenta będącego jednostką samorządu terytorialnego - oraz odpowiednio informacje, o których mowa w § 17 ust. 1 pkt 1, 2 i 5-7 i ust. 2-15, § 18, § 19 pkt 1 i 3 oraz § 20 i § 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. 2. Wymogi, o których mowa w § 14, 15, 17 i 18, uznaje się za spełnione przez zamieszczenie odpowiednio, z uwzględnieniem terminów, o których mowa w § 17 ust. 1, raportu rocznego i skonsolidowanego raportu rocznego za ostatni rok obrotowy, za który sporządzono już taki raport, lub raportu półrocznego i skonsolidowanego raportu półrocznego za półrocze kolejnego roku obrotowego - w zakresie określonym przez rozporządzenie o raportach bieżących i okresowych - zawierających sprawozdania finansowe, zbadane przez podmiot uprawniony, uzupełnionych o wszystkie informacje istotne d1a oceny emitenta, które powstały po sporządzeniu tych raportów. 3. Informacje, o których mowa w § 9 ust. 1, uzupełnia się o informacje o miejscu udostępnienia do publicznej wiadomości przez okres trwania subskrypcji lub sprzedaży wszelkich informacji, o których mowa w art. 81 ustawy, przekazanych do publicznej wiadomości przez emitenta, w okresie od dnia publikacji poprzedniego prospektu. § 24. 1. W przypadku nowej emisji lub wprowadzenia akcji wyemitowanych, dokonywanego przez podmiot, którego papiery wartościowe co najmniej jednej emisji zostały dopuszczone i znajdują się w publicznym obrocie, jeżeli podmiot ten wypełniał obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 81 ustawy, przez okres co najmniej ostatnich 36 miesięcy, w prospekcie zamieszcza się informacje, o których mowa w § 9-12, § 17 i 18, § 19 pkt 1 i 3, § 20 i 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. 2. Wymogi, o których mowa w § 17 i 18, uznaje się za spełnione przez zamieszczenie odpowiednio, z uwzględnieniem terminów, o których mowa w § 17 ust. 1, raportu rocznego i skonsolidowanego raportu rocznego za ostatni rok obrotowy, za który sporządzono już taki raport, lub raportu półrocznego i skonsolidowanego raportu półrocznego za półrocze kolejnego roku obrotowego - w zakresie określonym przez rozporządzenie o raportach bieżących i okresowych - zawierających sprawozdania finansowe zbadane przez podmiot uprawniony, uzupełnionych o wszystkie informacje istotne dla oceny emitenta, które powstały po sporządzeniu tych raportów. Informacje, o których mowa w § 9 ust. 1, uzupełnia się o informacje o miejscu udostępnienia do publicznej wiadomości przez okres trwania subskrypcji lub sprzedaży wszelkich informacji, o których mowa w art. 81 ustawy, przekazanych do publicznej wiadomości przez emitenta, w okresie 3 ostatnich lat przed sporządzeniem prospektu. § 25. 1. W przypadku nowej emisji lub wprowadzenia akcji już wyemitowanych dokonywanego przez podmiot, którego papiery wartościowe co najmniej jednej emisji zostały dopuszczone i znajdują się w publicznym obrocie, kierowanej wyłącznie do kwalifikowanych inwestorów, w prospekcie zamieszcza się informacje określone w § 9-12, 17 i 18, § 19 pkt 1 i 3, § 20 i 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2. 2. Wymogi, o których mowa w § 17 i 18, uznaje się za spełnione przez zamieszczenie odpowiednio, z uwzględnieniem terminów, o których mowa w § 17 ust. 1, raportu rocznego i skonsolidowanego raportu rocznego za ostatni rok obrotowy, za który sporządzono już taki raport, lub raportu półrocznego i skonsolidowanego raportu półrocznego za półrocze kolejnego roku obrotowego - w zakresie określonym przez rozporządzenie o raportach bieżących i okresowych - zawierających sprawozdania finansowe zbadane przez podmiot uprawniony, uzupełnionych o wszystkie informacje istotne dla oceny emitenta, które powstały po sporządzeniu tych raportów. 3. Informacje, o których mowa w § 9 ust. 1, uzupełnia się o informacje o miejscu udostępnienia do publicznej wiadomości przez okres trwania subskrypcji lub sprzedaży wszelkich informacji, o których mowa w art. 81 ustawy, przekazanych do publicznej wiadomości przez emitenta, w okrasie 3 ostatnich lat przed sporządzeniem prospektu. § 26. 1. W przypadku nowej emisji o wartości równej lub mniejszej niż 5 mln złotych albo emisji w wykonaniu prawa poboru, dokonywanej przez podmiot, którego papiery wartościowe co najmniej jednej emisji zostały dopuszczone i znajdują się we wtórnym pozagiełdowym publicznym obrocie, która będzie przedmiotem wtórnego obrotu wyłącznie na regulowanym rynku pozagiełdowym, w prospekcie zamieszcza się informacje, o których mowa w § 9-12 i w § 34-38. 2. Informacje, o których mowa w § 9 ust. 1, uzupełnia się o dane o miejscu udostępnienia do publicznej wiadomości przez okres trwania subskrypcji lub sprzedaży wszelkich informacji, o których mowa w art. 81 ustawy, przekazanych do publicznej wiadomości przez emitenta, w okresie od dnia publikacji poprzedniego prospektu lub memorandum. § 27. Przepisów § 24 nie stosuje się w przypadku emitentów, których papiery wartościowe zostały dopuszczone wyłącznie do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu na podstawie memorandum informacyjnego. § 28. Skrót prospektu powinien zawierać co najmniej informacje, o których mowa w § 9, § 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 7 albo ust. 3, albo ust.4, § 12 ust. 3 pkt 8, 10 i 11 oraz bilans, rachunek zysków i strat i rachunek przepływu środków pieniężnych zawarte w rozdziale "Sprawozdania finansowe", z przytoczeniem opinii podmiotu uprawnionego o badanych sprawozdaniach finansowych i o porównywalności danych finansowych. Rozdział 3 Memorandum i jego skrót § 29. Memorandum składa się z następujących części: 1) wstępu, 2) rozdziału "Podsumowanie i czynniki ryzyka", 3) rozdziału "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w memorandum", 4) rozdziału "Dane o papierach wartościowych", 5) rozdziału "Dane o emitencie i jego działalności gospodarczej", 6) rozdziału "Sprawozdania finansowe", 7) rozdziału "Informacje dodatkowe", 8) rozdziału "Załączniki", 9) informacji objętych wnioskiem o niepublikowanie. § 30. 1. We wstępie zamieszcza się: 1) tytuł "Memorandum informacyjne", ze wskazaniem rodzaju papierów wartościowych objętych memorandum, 2) nazwę (firmę) i siedzibę emitenta oraz wskazanie branży, która stanowi o osiąganych przez niego wynikach finansowych, 3) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko oraz siedzibę (miejsce zamieszkania) wprowadzającego lub podmiotu dominującego w stosunku do emitenta, 4) liczbę, rodzaj, jednostkową wartość nominalną i oznaczenie emisji papierów wartościowych wprowadzanych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu papierami wartościowymi, 5) określenie terminów i sposobu wprowadzenia papierów wartościowych na rynek pozagiełdowy, oraz wskazanie, kiedy papiery wartościowe wprowadzane do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu na podstawie memorandum będą przedmiotem obrotu wtórnego na rynku regulowanym, 6) wskazanie, że wprowadzenie papierów wartościowych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu odbywa się wyłącznie na warunkach i zgodnie z zasadami określonymi w memorandum, które jest jedynym prawnie wiążącym dokumentem zawierającym informacje o emitencie, 7) oświadczenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd wydane w związku z decyzją o dopuszczeniu papierów wartościowych objętych memorandum do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu, 8) wskazanie nazwy (firmy) i siedziby oferującego, 9) datę i miejsce sporządzenia memorandum, z oznaczeniem daty ważności memorandum oraz daty, do której informacje aktualizujące memorandum zostały zamieszczone w jego treści, 10) wskazanie papierów wartościowych emitenta oraz ich kodu, będących przedmiotem obrotu na rynku pozagiełdowym, 11) określenie form, miejsc i terminów, w których memorandum i jego skrót oraz załączniki i inne wskazane dokumenty będą udostępnione publicznie, 12) spis treści, zawierający listę podstawowych rozdziałów i punktów memorandum, ze wskazaniem numeru strony. 2. W memorandum w formie drukowanej informacje, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się następująco: 1) pkt 1-8 - na pierwszej zewnętrznej stronie okładki memorandum, 2) pkt 9 i 10 - na pierwszej wewnętrznej stronie okładki memorandum, 3) pkt 12 - na ostatniej zewnętrznej stronie okładki memorandum. 3. W przypadku polskich kwitów depozytowych, we wstępie zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2) nazwę (firmę), siedzibę i kraj siedziby emitenta bazy, podstawowy przedmiot działalności, 3) nazwę (firmę), siedzibę i kraj siedziby domu depozytowego, 4) liczbę i jednostkową wartość nominalną polskich kwitów depozytowych wprowadzanych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu, 5) rodzaj, jednostkową wartość nominalną, oznaczenie emisji i liczbę papierów wartościowych, na podstawie których emitowane są polskie kwity depozytowe, 6) określenie terminów i sposobu wprowadzenia polskich kwitów depozytowych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu na rynku regulowanym, 7) wskazanie liczby i jednostkowej wartości nominalnej papierów wartościowych emitenta bazy lub emitowanych w związku z nimi papierów wartościowych, będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym w kraju siedziby lub w państwie należącym do OECD, oraz wskazanie, kiedy polskie kwity depozytowe będą przedmiotem obrotu na pozagiełdowym wtórnym rynku regulowanym, 8) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 9) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 9 i 10, 10) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 11. 4. W memorandum w formie drukowanej informacje, o których mowa w ust. 3, zamieszcza się następująco: 1) pkt 1-8 - na pierwszej zewnętrznej stronie okładki memorandum, 2) pkt 9 - na pierwszej wewnętrznej stronie okładki memorandum, 3) pkt 10 - na ostatniej zewnętrznej stronie okładki memorandum. § 31. W rozdziale "Podsumowanie i czynniki ryzyka" zamieszcza się: 1) streszczenie najważniejszych informacji odnośnie emitenta i jego grupy kapitałowej, zawartych w memorandum, obejmujące co najmniej: a) specyfikę działalności emitenta i jego grupy kapitałowej, b) podstawowe produkty i rynki działalności, c) plany i przewidywania w zakresie czynników wpływających na przyszłe wyniki, 2) czynniki powodujące wysokie ryzyko dla nabywcy papieru wartościowego, a w szczególności czynniki związane bezpośrednio z działalnością emitenta oraz czynniki związane z otoczeniem, w jakim emitent prowadzi działalność, 3) porównywalne dane finansowe dotyczące emitenta, zgodne ze sprawozdaniami finansowymi zamieszczonymi w memorandum za okres ostatnich 2 lat obrotowych, dla każdego roku obrotowego osobno, oraz za okres bieżącego roku obrotowego, za który zostały sporządzone ostatnie informacje finansowe zamieszczone w memorandum, obejmujące co najmniej: a) przychody ze sprzedaży (za okres 3 lat obrotowych), b) zysk (stratę) na działalności operacyjnej, c) zysk (stratę) przed opodatkowaniem, d) zysk (stratę) netto, e) aktywa razem, f) zobowiązania razem, g) zobowiązania krótkoterminowe, h) aktywa netto (kapitał własny), i) kapitał akcyjny, j) liczbę akcji, k) zysk (stratę) netto na jedną akcję, l) zadeklarowaną lub wypłaconą dywidendę na jedną akcję, 4) w przypadku wprowadzenia akcji - określenie podstawowych zasad polityki zarządu co do wypłaty dywidendy w okresie ostatnich 2 lat obrotowych, ze wskazaniem wysokości dywidendy wypłacanej w związku z podziałem wyniku finansowego netto (za każdy rok obrotowy oddzielnie) oraz zasad prowadzenia polityki co do wypłaty dywidendy w przyszłości (okres 3 lat), informacje o ratingu przyznanym emitentowi lub emitowanym przez niego papierom wartościowym, ze wskazaniem instytucji dokonującej tej oceny, dat jej wystawienia i ostatniej aktualizacji oraz miejsca przyznanej oceny w skali ocen wyspecjalizowanej instytucji jej dokonującej - w przypadku jej dokonania i ogłoszenia. § 32. 1. W rozdziale "Osoby odpowiedzialne za informacje zawarte w memorandum" zamieszcza się wskazanie osób odpowiedzialnych za informacje zawarte w memorandum oraz ich własnoręcznie podpisane oświadczenia o odpowiedzialności, z przedstawieniem: 1) w przypadku emitenta: a) nazwy (firmy), siedziby i adresu emitenta, b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu emitenta, c) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób odpowiedzialnych za prowadzenie rachunkowości emitenta - jeżeli są to osoby inne niż wymienione w lit. b), d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że informacje zawarte w memorandum są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w memorandum jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w memorandum, żadne istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 2) w przypadku podmiotów sporządzających memorandum, dla każdego sporządzającego oddzielnie: a) nazwy (firmy) lub imienia i nazwiska oraz siedziby i adresu (miejsca zamieszkania) sporządzającego memorandum wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu sporządzającego memorandum, przy czym ograniczenie odpowiedzialności tych osób do poszczególnych części memorandum jest dopuszczalne, wyłącznie gdy za każdą część memorandum odpowiada wyraźnie wskazana osoba, c) opisu powiązań sporządzającego memorandum oraz osób fizycznych działających w imieniu sporządzającego memorandum z emitentem, jego podmiotem dominującym lub wprowadzającym, d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że informacje zawarte w memorandum są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w memorandum jest wymagane przepisami prawa, a także, że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w memorandum, żadne istotne zobowiązania emitenta ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 3) w przypadku podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, dla każdego podmiotu oddzielnie: a) nazwy (firmy), siedziby i adresu oraz podstawy uprawnień podmiotu uprawnionego, wydającego opinię o badanych sprawozdaniach finansowych lub skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych zamieszczonych w memorandum, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk oraz miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu podmiotu uprawnionego-w zakresie ich odpowiedzialności za opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdań finansowych emitenta lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej emitenta zawartych w memorandum, c) imion i nazwisk oraz miejsc zamieszkania i podstawy uprawnień biegłych rewidentów dokonujących badania sprawozdań finansowych emitenta lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych grupy kapitałowej emitenta, d) opisu powiązań podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych oraz osób fizycznych działających w imieniu i na jego rzecz z emitentem, podmiotem dominującym lub wprowadzającym, e) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że sprawozdania finansowe emitenta i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe i skonsolidowane porównywalne dane finansowe zawarte w memorandum zostały dostosowane do wymogów rozporządzenia oraz że wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności dostosowania sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych do wymogów rozporządzenia, z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, f) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że sprawozdania finansowe emitenta zawarte w memorandum podlegały ich badaniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i normami badania oraz że na podstawie przeprowadzonego badania wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdań finansowych, której pełna treść jest przedstawiona w dalszej części memorandum z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, g) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że skonsolidowane sprawozdania finansowe grupy kapitałowej emitenta zawarte w memorandum podlegały ich badaniu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i normami badania oraz że na podstawie przeprowadzonego badania, wyraziły one opinię o prawidłowości, rzetelności i jasności sprawozdań finansowych, której pełna treść jest przedstawiona w dalszej części memorandum z przytoczeniem najistotniejszych fragmentów tej opinii, 4) w przypadku oferującego: a) nazwy (firmy), siedziby oraz adresu oferującego, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres poczty elektronicznej), b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu oferującego, c) opisu powiązań oferującego oraz osób fizycznych działających w jego imieniu z emitentem, podmiotem dominującym i wprowadzającym, d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b), stwierdzającego, że oferujący dołożył należytej zawodowej staranności przy przygotowaniu i przeprowadzeniu wprowadzania papierów wartościowych do publicznego obrotu, 5) w przypadku emitenta bazy: a) nazwy (firmy), kraju siedziby, siedziby i adresu emitenta bazy, b) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób fizycznych działających w imieniu emitenta bazy, c) imion i nazwisk, miejsc zamieszkania i funkcji osób odpowiedzialnych za prowadzenie rachunkowości emitenta bazy-jeżeli są to osoby inne niż wymienione w lit. b), d) własnoręcznie podpisanego oświadczenia o odpowiedzialności osób wymienionych w lit. b) i c), stwierdzającego, że informacje zawarte w memorandum są prawdziwe i rzetelne i nie pomijają żadnych faktów ani okoliczności, których ujawnienie w memorandum jest wymagane przepisami prawa, a także że wedle najlepszej wiedzy tych osób nie istnieją, poza ujawnionymi w memorandum, istotne zobowiązania emitenta bazy ani okoliczności, które mogłyby wywrzeć znaczący wpływ na sytuację prawną, majątkową i finansową emitenta bazy oraz osiągane przez niego wyniki finansowe, 6) w przypadku gdy: a) opinia o badanych sprawozdaniach finansowych zawiera zastrzeżenia, uwagi lub jest opinią negatywną - w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. f), przytacza się zastrzeżenia, uwagi lub opinię negatywną w całości, b) memorandum, oprócz sprawozdań finansowych emitenta, zawiera inne informacje lub dane finansowe o emitencie, które podlegały badaniu przez osoby wymienione w ust. 1 pkt 3 lit. b) i c) - w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. e), wskazuje się te informacje i dane. § 33. 1. W rozdziale "Dane o papierach wartościowych" zamieszcza się informacje dotyczące papierów wartościowych wprowadzanych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu. 2. W odniesieniu do wszystkich papierów wartościowych tego samego rodzaju, wprowadzanych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu, zamieszcza się: 1) szczegółowe określenie rodzajów, liczby, wartości nominalnej, ceny emisyjnej papierów wartościowych oraz ograniczeń co do przenoszenia wszelkich praw z tych papierów wartościowych, ze wskazaniem podstawy prawnej wprowadzenia do publicznego obrotu, 2) wskazanie praw z papierów wartościowych wprowadzanych do publicznego obrotu, przewidzianych świadczeń dodatkowych na rzecz emitenta, ciążących na nabywcy, a także przewidzianych w statucie lub przepisach prawa obowiązkach uzyskania przez nabywcę lub zbywcę odpowiednich zezwoleń lub obowiązku dokonania określonych zawiadomień, 3) określenie zamiarów emitenta odnośnie wtórnego obrotu wprowadzanymi papierami wartościowymi na rynku regulowanym, ze wskazaniem decyzji dotyczących dopuszczenia tych papierów do obrotu na danym rynku, 4) w przypadku wprowadzania akcji, podanie daty, od której przysługuje akcjonariuszom prawo do dywidendy i ewentualne ograniczenia w wypłacie dywidendy, 5) wskazanie, czy emitent zawarł umowę określoną w art. 96 ustawy, a w przypadku jej zawarcia - przedstawienie jej stron oraz istotnych postanowień, a także rynków regulowanych, na których są lub będą notowane kwity depozytowe wystawione w związku z tymi papierami. 3. W odniesieniu do obligacji wprowadzanych do wtórnego publicznego obrotu zamieszcza się: 1) informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2) szczegółowe określenie świadczeń pieniężnych emitenta, zawierające w szczególności sposób ustalania oprocentowania, określenie dat ustalenia prawa do odsetek, datę, od której oprocentowanie przysługuje, wysokość, warunki oraz terminy jego wypłaty, a także miejsca płatności, jeżeli warunki emisji przewidują oprocentowanie, 3) szczegółowe określenie świadczeń niepieniężnych, jeżeli warunki emisji je przewidują, a w szczególności opis świadczenia, zasady i terminy ustalenia świadczeń niepieniężnych, zasady przeliczenia świadczenia niepieniężnego na świadczenie pieniężne, 4) w przypadku emisji obligacji dokonywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego, jeżeli z obligacjami związane jest uprawnienie do ulg i zniżek w opłatach i świadczeniach dokonywanych przez mieszkańców na rzecz emitenta - wskazanie, o jakie opłaty i świadczenia chodzi, sposób ich wykorzystania oraz podstawy prawne zastosowania zniżek lub ulg, 5) określenie rodzaju, zakresu, formy i przedmiotu zabezpieczeń, jeżeli emisja obligacji jest zabezpieczona, a ponadto: a) jeżeli wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone poprzez ustanowienie zastawu lub hipoteki - określenie rzeczy lub praw objętych zastawem lub nieruchomości czy praw, na których ustanowiono hipotekę, z podaniem ich wartości i powołaniem opinii uprawnionego biegłego, wskazaniem lokalizacji nieruchomości, wskazaniem podmiotu, w którego posiadaniu pozostają rzeczy objęte zastawem, oraz informacji, czy na rzeczy, prawie lub nieruchomości ustanowiono również inne obciążenia, b) jeżeli wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone gwarancją bankową lub zabezpieczeniem ustanowionym przez bank zagraniczny lub międzynarodową instytucję finansową - podanie nazwy (firmy), adresu lub siedziby i wysokości kapitału własnego podmiotu udzielającego gwarancji lub zabezpieczenia oraz omówienie istotnych postanowień umowy dotyczącej gwarancji lub zabezpieczenia, c) jeżeli wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone poręczeniem ustanowionym przez jednostkę samorządu terytorialnego - określenie tej jednostki poprzez podanie jej nazwy, adresu jej urzędu, wielkości dochodów i wydatków za ostatni rok budżetowy, w tym także poprzez podanie wielkości dochodów własnych oraz omówienie istotnych warunków umowy poręczenia, d) jeżeli wierzytelności wynikające z obligacji zostały zabezpieczone przez Skarb Państwa - omówienie istotnych warunków zabezpieczenia, 6) wskazanie źródeł pochodzenia środków na spłatę zobowiązań wynikających z wyemitowanych obligacji, a gdy udzielono zabezpieczenia wypełnienia zobowiązań wynikających z obligacji - wskazanie nazwy (firmy), adresu lub siedziby i wysokości kapitału własnego podmiotu udzielającego zabezpieczenia oraz wielkości zabezpieczenia, z określeniem, w jakim stosunku wielkość ta pozostaje do wartości emisji, wraz z określeniem terminu, na jaki zabezpieczenie zostało udzielone, 7) określenie innych praw wynikających z emitowanych obligacji, 8) określenie zasad, trybu, terminów i cen wykupu lub przedterminowego nabycia własnych obligacji celem ich umorzenia, 9) w przypadku emisji obligacji zamiennych na akcje - wskazanie dopuszczalnych terminów zamiany obligacji na akcje, sposób przeliczania obligacji na akcje, sposób postępowania w przypadku przekształcenia lub likwidacji emitenta lub zmiany wartości nominalnej akcji przed dniem, gdy roszczenie do zmiany stanie się wymagalne. § 34. 1. W rozdziale "Dane o emitencie i jego działalności gospodarczej", z zastrzeżeniem ust. 2-4, zamieszcza się: 1) nazwę (firmę), formę prawną, kraj siedziby, siedzibę i adres emitenta wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adres strony Internet i poczty elektronicznej), identyfikatorem według właściwej klasyfikacji statystycznej oraz numerem według właściwej identyfikacji podatkowej, a jeżeli emitent posiada wydzielone oddziały - ich wskazanie wraz z adresami, 2) określenie poprzednich form prawnych emitenta oraz dat i podstaw prawnych zmiany formy prawnej - w przypadku takiej zmiany, 3) wskazanie przepisów prawa, na podstawie których działa emitent, 4) wskazanie sądu, który wydał postanowienie o wpisie do właściwego rejestru, a w przypadku gdy emitentem jest podmiot, którego utworzenie wymagało uzyskania zezwolenia - numer zezwolenia na jego utworzenie, ze wskazaniem organu, który je wydał, 5) określenie rodzajów i wartości kapitałów (funduszy) własnych emitenta oraz zasad ich tworzenia, 6) dane o akcjonariuszach posiadających co najmniej 5% głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy lub co najmniej 5% akcji w kapitale akcyjnym emitenta, obejmujące co najmniej: a) nazwę (firmę) lub imię i nazwisko, kraj siedziby, siedzibę i adres (miejsce zamieszkania), b) liczbę posiadanych akcji i liczbę głosów na walnym zgromadzeniu z podziałem na posiadane bezpośrednio i pośrednio, poprzez podmioty zależne, c) zasady uprzywilejowania tych akcji, d) wskazanie wszelkich relacji w zakresie powiązań gospodarczych pomiędzy emitentem a akcjonariuszem i osobami z nim powiązanymi, 7) przedstawienie za ostatnie 3 lata notowań na rynkach papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta papierów wartościowych, z podaniem co najmniej średniej notowań z każdego kwartału w porównaniu z głównym indeksem na danym rynku, odzwierciedlającym tendencje panujące w tym okresie. 2. W przypadku gdy emitentem jest spółka akcyjna wprowadzająca akcje, w rozdziale "Dane o emitencie i jego działalności gospodarczej" zamieszcza się informacje określone w ust. 1 oraz: 1) liczbę i rodzaje akcji tworzących kapitał akcyjny, ich wartość nominalną i cenę emisyjną, 2) informacje o nie opłaconej w pełni części kapitału akcyjnego, 3) informacje na temat ewentualnych zmian kapitału akcyjnego w przyszłości w wyniku realizacji przez obligatariuszy uprawnień z obligacji zamiennych na akcje lub z obligacji dających pierwszeństwo do objęcia w przyszłości nowych emisji akcji, 4) opis struktury organizacyjnej emitenta, w tym struktury zatrudnienia w okresie ostatnich trzech lat, ze wskazaniem co najmniej liczby osób zatrudnionych, 5) w odniesieniu do osób zarządzających i osób nadzorujących przedsiębiorstwo emitenta: a) imię, nazwisko, adres, wiek, stanowisko, b) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, c) wskazanie innej działalności wykonywanej poza przedsiębiorstwem emitenta, ze wskazaniem, czy jest w stosunku do niej konkurencyjna, d) wartość wynagrodzeń i nagród (w pieniądzu i w naturze) za ostatni zakończony rok obrotowy dla osób, o których mowa w lit. a) (dla każdej osoby oddzielnie), 6) określenie mających istotny wpływ na działalność emitenta jego powiązań organizacyjnych lub kapitałowych z innymi podmiotami, z opisem tych powiązań oraz pozycji emitenta w grupie kapitałowej, ze wskazaniem wszystkich jednostek grupy kapitałowej emitenta, rodzaju dominacji i roku jej uzyskania przez emitenta, udziału emitenta w ich kapitale i głosach na walnym zgromadzeniu, a także wskazaniem struktury grupy oraz określeniem, czy powiązania emitenta z podmiotami grupy kapitałowej mają charakter trwały oraz czy jest prowadzona przez emitenta wspólna polityka gospodarowania w obrębie grupy kapitałowej, 7) informacje o podstawowych produktach, towarach lub usługach, wraz z określeniem wartościowym i ilościowym oraz udziałem poszczególnych grup produktów, towarów i usług albo, jeżeli istotność tego wymaga, poszczególnych produktów, towarów i usług w przychodach ze sprzedaży ogółem dla emitenta i jego grupy kapitałowej, 8) informacje o uzależnieniu od jednego lub kilku odbiorców i dostawców, a w przypadku gdy udział jednego odbiorcy lub dostawcy osiąga co najmniej 10% przychodów ze sprzedaży ogółem - nazwę (firmę) dostawcy lub odbiorcy, jego udział w sprzedaży lub zaopatrzeniu emitenta i jego grupy kapitałowej, 9) informacje o znaczących dla działalności gospodarczej emitenta i jego grupy kapitałowej umowach, 10) informacje o istotnych dla działalności gospodarczej emitenta posiadanych koncesjach, patentach, licencjach i znakach towarowych oraz opis ich roli w prowadzonej działalności gospodarczej, 11) informacje o wszelkich zobowiązaniach umownych wynikających z emitowanych dłużnych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych oraz o mających znaczenie dla działalności gospodarczej zaciągniętych kredytach, umowach pożyczki, poręczeń, gwarancji, 12) ogólny opis posiadanych przez emitenta nieruchomości, 13) informacje o toczących się postępowaniach: a) upadłościowym, układowym, ugodowym lub likwidacyjnym wobec emitenta, akcjonariusza, z wyjątkiem osób fizycznych, posiadającego co najmniej 5% akcji lub ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy bądź spółki zależnej od emitenta, b) w których stroną jest emitent lub akcjonariusz, z wyjątkiem osób fizycznych, posiadający co najmniej 5% akcji lub ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy emitenta, jeżeli wynik tych postępowań może mieć znaczenie dla działalności emitenta, c) przed organami administracji w związku z prowadzoną przez emitenta działalnością, jeżeli wynik tych postępowań może mieć znaczenie dla jego działalności gospodarczej, 14) ocenę zarządzania zasobami finansowymi emitenta i jego grupy kapitałowej, ze szczególnym uwzględnieniem zdolności wywiązywania się z zaciągniętych zobowiązań, ze wskazaniem ewentualnych zagrożeń oraz działań, jakie emitent podjął lub zamierza podjąć w celu przeciwdziałania tym zagrożeniom, 15) ocenę czynników i nietypowych zdarzeń mających wpływ na wyniki z działalności gospodarczej emitenta za okresy obrotowe ujawnione w rozdziale "Sprawozdania finansowe", z określeniem stopnia wpływu tych czynników lub nietypowych zdarzeń na osiągnięte wyniki, 16) charakterystykę zewnętrznych i wewnętrznych czynników istotnych dla rozwoju przedsiębiorstwa emitenta w przyszłości. 3. W przypadku emisji polskich kwitów depozytowych, w rozdziale "Dane o emitencie i jego działalności gospodarczej" zamieszcza się następujące informacje o domu depozytowym i emitencie bazy: 1) w odniesieniu do domu depozytowego: a) informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3-5 oraz w ust. 2 pkt 1, b) informacje o przedmiocie działalności domu depozytowego, c) podstawowe dane finansowe z ostatniego zbadanego przez podmiot uprawniony do badania rocznego sprawozdania finansowego depozytariusza, wraz z opisem każdej znaczącej zmiany finansowej lub majątkowej depozytariusza w okresie od dnia, na który sporządzone zostało to sprawozdanie, do dnia sporządzenia i uaktualnienia prospektu, 2) w odniesieniu do emitenta bazy - informacje zawarte w prospekcie emitenta bazy zatwierdzonym przez instytucję nadzoru w państwie, w którym notowane są papiery wartościowe emitenta bazy, będące podstawą wystawienia polskich kwitów depozytowych, obejmujące swoim zakresem co najmniej informacje, o których mowa w ust. 1 i 2. 4. W przypadku gdy emitentem jest jednostka samorządu terytorialnego lub zagraniczna jednostka samorządu terytorialnego, w rozdziale "Dane o emitencie i jego działalności" zamieszcza się: 1) nazwę jednostki z określeniem jej typu (miasto, miasto-gmina, gmina, powiat, województwo), 2) kraj siedziby, siedzibę i adres urzędu jednostki, wraz z numerami telekomunikacyjnymi (telefon, telefaks, adresy strony Internet i poczty elektronicznej) oraz identyfikatorem według właściwej klasyfikacji statystycznej i numerem właściwej identyfikacji podatkowej, jeżeli jednostka je posiada, 3) termin i sposób powstania jednostki, z określeniem podstawy prawnej jej utworzenia, 4) dane o powierzchni i położeniu jednostki oraz podstawowe dane demograficzne, 5) informacje o organach jednostki, ze wskazaniem ich kompetencji oraz określeniem reguł reprezentacji jednostki na zewnątrz, 6) w odniesieniu do osób zarządzających i nadzorujących jednostkę emitenta: a) imię, nazwisko, adres, wiek i stanowisko, b) posiadane wykształcenie, kwalifikacje i zajmowane wcześniej stanowiska, wraz z opisem przebiegu pracy zawodowej, c) wartość wynagrodzeń i nagród (w pieniądzu i w naturze) za ostatni zakończony rok budżetowy dla osób, o których mowa w lit. a) (dla każdej osoby oddzielnie), 7) opis zadań realizowanych przez jednostkę z rozróżnieniem na: a) własne zlecone ustawowo, b) własne pozostałe, c) powierzone z zakresu administracji rządowej, d) wykonywane na podstawie porozumień komunalnych i umów z innymi jednostkami, 8) określenie wydatków na realizację poszczególnych zadań, o których mowa w pkt 7, 9) określenie dochodów ogółem budżetu jednostki poprzez opis głównych źródeł dochodów z przeliczeniem na jednego mieszkańca, 10) ocenę efektywności uzyskiwania dochodów przez jednostkę poprzez porównanie dochodów zaplanowanych w budżecie jednostki na ostatni rok budżetowy z wpływami rzeczywiście uzyskanymi, 11) informacje o zaciągniętych przez jednostkę zobowiązaniach z tytułu wyemitowanych papierów wartościowych, kredytów, umów pożyczki, poręczeń i gwarancji, ze wskazaniem ustanowionych zabezpieczeń z tytułu tych zobowiązań, 12) informacje o toczących się postępowaniach, w których stroną jest jednostka, jeżeli wynik tych spraw może mieć znaczenie dla jednostki, 13) opis perspektyw rozwoju jednostki oraz ocenę obecnej efektywności usług komunalnych, ze wskazaniem planów w zakresie ich rozwoju, 14) projekt budżetu jednostki na następny rok budżetowy, jeżeli został już przedłożony przez zarząd radzie jednostki bądź został przez nią uchwalony. § 35. W rozdziale "Sprawozdania finansowe" zamieszcza się, w zakresie wskazanym w § 18, sprawozdanie finansowe i skonsolidowane sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy zbadane przez podmiot uprawniony, wraz z opinią o badanym sprawozdaniu finansowym, i skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym oraz porównywalne dane finansowe i skonsolidowane porównywalne dane finansowe za rok poprzedni z przytoczeniem opinii podmiotu uprawnionego o sprawozdaniu finansowym i skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym, na podstawie których zostały sporządzone dane porównywalne i skonsolidowane dane porównywalne, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegały one badaniu przez podmiot uprawniony do badania. § 36. W rozdziale "Informacje dodatkowe" zamieszcza się: 1) informacje finansowe w formie raportu okresowego, obejmujące dane sporządzone narastająco za wszystkie pełne kwartały trwającego roku obrotowego, zawierające co najmniej bilans, rachunek zysków i strat, rachunek przepływu środków pieniężnych, jeśli dane za ten okres nie zostały zamieszczone w rozdziale "Sprawozdania finansowe", przy czym w odniesieniu do tych informacji nie stosuje się wymogu ich badania przez podmioty uprawnione do badania oraz wymogu konsolidacji; forma prezentacji raportu powinna być zgodna z zakresem określonym dla raportu kwartalnego przez rozporządzenie o raportach bieżących i okresowych na rynek pozagiełdowy, 2) bilans zamknięcia prawnego poprzednika emitenta i bilans otwarcia przedsiębiorstwa emitenta, jeżeli przekształcenie nastąpiło w ostatnich 2 latach, 3) inne niż określone w § 30-35 dane, mające według emitenta znaczenie dla projektowanej emisji. § 37. W rozdziale "Załączniki" zamieszcza się: 1) wyciąg z rejestru właściwego dla emitenta, 2) opinie podmiotów uprawnionych, dotyczące wkładów niepieniężnych wniesionych na pokrycie akcji wprowadzanych do regulowanego pozagiełdowego wtórnego publicznego obrotu na podstawie memorandum, 3) inne dokumenty mające istotne znaczenie dla oceny emitenta i wprowadzanych papierów wartościowych, 4) definicje i skróty. § 38. 1. W informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie zamieszcza się informacje, których ujawnienie wymagane jest przepisami niniejszego rozporządzenia, a które zostały objęte wnioskiem o niepublikowanie w memorandum. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zamieszcza się wyłącznie w informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie, z jednoczesnym zaznaczeniem w odpowiednim miejscu memorandum złożonego do Komisji, iż informacja, która powinna zostać tam zamieszczona, została objęta wnioskiem o niepublikowanie i przedstawiona w informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie. § 39. Skrót memorandum powinien zawierać odpowiednio informacje, o których mowa w § 30 i 31 oraz bilans, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływu środków pieniężnych, zawarte w rozdziale "Sprawozdania finansowe", z przytoczeniem opinii podmiotu uprawnionego o badanym sprawozdaniu finansowym. Rozdział 4 Przepisy przejściowe i końcowe § 40. 1. Na umotywowany wniosek emitenta lub wprowadzającego Komisja może zwolnić z obowiązku publikacji informacje zawarte w prospekcie lub memorandum, w informacjach objętych wnioskiem o niepublikowanie, których przekazanie do publicznej wiadomości mogłoby w sposób istotny naruszyć interes spółki lub interes osób zarządzających, nadzorujących emitenta lub innych osób wymienionych w treści prospektu lub memorandum, jeśli informacje te nie są istotne dla oceny ryzyka związanego z nabyciem papierów wartościowych, których prospekt lub memorandum dotyczy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Komisja zwalnia z obowiązku publikacji informacje o: 1) adresach osób zarządzających i nadzorujących emitenta lub innych osób fizycznych, wymienione w treści prospektu lub memorandum, 2) indywidualnych wynagrodzeniach i nagrodach osób zarządzających i nadzorujących emitenta i podmiotu dominującego, 3) których mowa w § 21 ust. 1 pkt 2. § 41. Do prospektów i memorandów złożonych do Komisji przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe. § 42. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 października 1994 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny i memorandum informacyjne (Dz. U. Nr 121, poz. 631 i z 1996 r. Nr 126, poz. 591). § 43. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. (poz. 1162) Załącznik nr 1 CENA EMISYJNA (SPRZEDAŻY) I WARTOŚĆ EMISJI (SPRZEDAŻY) Cena emisyjnaProwizja subemitentów i inne kosztyRzeczywiste wpływy emitenta lub wprowadzającego Na jednostkę Razem Załącznik nr 2 KURSY WYMIANY Średni kurs w okresie*Minimalny kurs w okresieMaksymalny kurs w okresieKurs na ostatni dzień okresu Rok bieżący** Rb-1 Rb-2 Rb-3 * średnia kursów obowiązujących na ostatni dzień każdego miesiąca w danym okresie ** okres bieżącego roku obrotowego, za który zostało sporządzone ostatnie sprawozdanie finansowe zbadane przez podmiot uprawniony, zamieszczone w prospekcie Załącznik nr 3 PAPIERY WARTOŚCIOWE OFEROWANE W PUBLICZNYM OBROCIE Papiery wartościowe według rodzajówLiczbaWartość nominalnaCena emisyjnaNadwyżka ceny emisyjnej nad wartością nominalnąSzacunkowe prowizje i koszty emisjiWpływy emitenta 1234567=(2x4)-6 Na jednostkę Razem Załącznik nr 4 STOPIEŃ OBNIŻENIA WARTOŚCI KSIĘGOWEJ NETTO NA JEDNĄ AKCJĘ Cena emisyjna 1 akcji ...................................................................... Wartość księgowa netto na 1 akcję przed emisją ...................................................................... Wzrost wartości księgowej na 1 akcję w wyniku emisji ...................................................................... Wartość księgowa netto na 1 akcję po emisji (pro forma) ...................................................................... Obniżenie wartości księgowej netto na 1 nabywaną akcję ...................................................................... Nabyte akcjeŁączny wkład pieniężny do kapitału spółkiŚrednia cena zapłacona za 1 akcję ilośćprocentwartośćprocent Dotychczasowi akcjonariusze Nowi nabywcy Razem Załącznik nr 5 WARUNKI UMOWY O SUBEMISJE Subemitent deklarujący objęcie papierów wartościowych w ramach umowyAdres (siedziba)Wysokość kapitału własnego subemitentaLiczba papierów wartościowych, których dotyczy umowaWartość papierów wartościowych, których dotyczy umowa (według ceny emisyjnej)Wysokość opłaty stałej dla subemitentaWysokość prowizji dla subemitenta w przypadku objęcia papierów wartościowych w ramach umowyFaktyczny koszt nabycia jednego papieru wartościowego przez subemitenta wartośćprocentwartośćprocent 1234567=(6/5)x100%89=(8/5)x100%10=(5-6-8)/4 Załącznik nr 6 Zakres informacji przedstawianych w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych oraz skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących: 1) jednostkami o działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej lub usługowej, 2) bankami, 3) zakładami ubezpieczeń, 4) narodowymi funduszami inwestycyjnymi, 5) funduszami inwestycyjnymi zamkniętymi lub mieszanymi, 6) domami maklerskimi, z wyłączeniem wydzielonych jednostek organizacyjnych banków prowadzących działalność maklerską, 7) jednostkami samorządu terytorialnego, Załącznik nr 6/1 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania f/inansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych o działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej lub usługowej powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) lub odpowiednio § 18 pkt 14) rozporządzenia BILANS I SKONSOLIDOWANY BILANS Aktywa I. Majątek trwały 1. Wartości niematerialne i prawne 2. Wartość firmy z konsolidacji*) 3. Rzeczowy majątek trwały 4. Finansowy majątek trwały - akcje i udziały w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności*) 5. Należności długoterminowe II. Majątek obrotowy 1. Zapasy 2. Należności krótkoterminowe 3. Akcje (udziały) własne do zbycia 4. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu 5. Środki pieniężne III. Rozliczenia międzyokresowe 1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa I. Kapitał własny1) 1. Kapitał akcyjny 2. Należne wpłaty na poczet kapitału akcyjnego (wielkość ujemna) 3. Kapitał zapasowy 4. Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny 5. Pozostałe kapitały rezerwowe 6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów (zakładów) zagranicznych 7. Różnice kursowe z konsolidacji*) 8. Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych 9. Zysk (strata) netto II. Rezerwa kapitałowa z konsolidacji*) III. Kapitał własny akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) IV. Rezerwy 1. Rezerwy na podatek dochodowy 2. Pozostałe rezerwy V. Zobowiązania 1. Zobowiązania długoterminowe 2. Zobowiązania krótkoterminowe VI. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów Pasywa razem Wartość księgowa Liczba akcji Wartość księgowa na jedną akcję (w zł) Przewidywana liczba akcji Rozwodniona wartość księgowa na jedną akcję2) (w zł) 1) Jeżeli emitent nie jest spółką akcyjną, to wykazuje kapitał własny zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa, statutem lub umową o jego utworzeniu. 2) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym ZOBOWIĄZANIA POZABILANSOWE Zobowiązania pozabilansowe a) łączna wartość udzielonych gwarancji i poręczeń, w tym: - na rzecz jednostek zależnych - na rzecz jednostek stowarzyszonych - na rzecz jednostki dominującej b) pozostałe zobowiązania pozabilansowe (z tytułu) ... Zobowiązania pozabilansowe, razem RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT (wariant kalkulacyjny) I. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów 1. Przychody netto ze sprzedaży produktów 2. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów II. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów 1. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów 2. Wartość sprzedanych towarów i materiałów III. Zysk (strata) brutto na sprzedaży (I-II) IV. Koszty sprzedaży V. Koszty ogólnego zarządu VI. Zysk (strata) na sprzedaży (III-IV-V) VII. Pozostałe przychody operacyjne VIII. Pozostałe koszty operacyjne IX. Zysk (strata) na działalności operacyjnej (VI+VII-VIII) X. Przychody z akcji i udziałów w innych jednostkach XI. Przychody z pozostałego finansowego majątku trwałego XII. Pozostałe przychody finansowe XIII. Koszty finansowe XIV. Zysk (strata) na działalności gospodarczej (IX+X+XI+XII-XIII) XV. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych (XV.1.-XV.2.) 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne XVI. Odpis wartości firmy z konsolidacji*) XVII. Odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji*) XVIII. Zysk (strata) brutto XIX. Podatek dochodowy XX. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) XXI. Udział w zyskach (stratach) jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) XXII (Zysk) strata akcjonariuszy(udziałowców) mniejszościowych*) XXIII. Zysk (strata) netto Zysk (strata) netto (za 12 miesięcy) Średnia ważona liczba akcji zwykłych Zysk (strata) na jedną akcję zwykłą (w zł)3) Średnia ważona przewidywana liczba akcji zwykłych Rozwodniony zysk (strata) na jedną akcję zwykłą4) (w zł) 3) Zysk (stratę) na jedną akcję zwykłą należy ustalić jako relację zysku (straty) netto za ostatnich 12 miesięcy przed dniem bilansowym, pomniejszonego (powiększonej) o dywidendy z akcji uprzywilejowanych, niezależnie od tego, czy były, czy też będą zadeklarowane do wypłaty, podzielonego (podzielonej) przez średnią ważoną liczbę akcji zwykłych pozostających w posiadaniu akcjonariuszy w danym okresie. Wagę stanowi tu długość okresu, ustalonego jako całość lub część roku obrotowego, w którym akcje zwykłe danej emisji miały prawo do uczestnictwa w dywidendzie. 4) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM I ZESTAWIENIE ZMIAN W SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM ZMIANY W KAPITALE WŁASNYM / SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM I. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO) a) zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości b) korekty błędów zasadniczych I.a. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO), po uzgodnieniu do danych porównywanych 1. Stan kapitału akcyjnego na początek okresu 1.1. Zmiany stanu kapitału akcyjnego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji b) zmniejszenia (z tytułu) a) umorzenia ... 1.2. Stan kapitału akcyjnego na koniec okresu 2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na początek okresu 2.1. Zmiana stanu należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na koniec okresu 3. Stan kapitału zapasowego na początek okresu 3.1. Zmiany stanu kapitału zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - z podziału zysku (ustawowo) - z podziału zysku (ponad wymagana ustawowo minimalną wartość) ... b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty ... 3.2. Stan kapitału zapasowego na koniec okresu 4. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na początek okresu 4.1. Zmiany stanu kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaży i likwidacji środków trwałych ... 4.2. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na koniec okresu 5. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na początek okresu 5.1. Zmiany stanu pozostałych kapitałów rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 5.2. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na koniec okresu 6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów (zakładów) zagranicznych 7. Różnice kursowe Z konsolidacji*) 8. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 8.1. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 8.2. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych, na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 8.3. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 8.4. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu, - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 8.5. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty do pokrycia ... b) zmniejszenie (z tytułu) ... 8.6. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 8.7. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 9. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Stan kapitału własnego na koniec okresu (BZ) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH I SKONSOLIDOWANY RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Rachunek przepływu środków pieniężnych może być sporządzony metoda bezpośrednią lub pośrednią, zależnie od wyboru dokonanego przez emitenta. (metoda bezpośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) L Wpływy z działalności operacyjnej 1. Wpływy ze sprzedaży: a) produktów b) towarów c) materiałów 2. Wpływy z tytułu pozostałych przychodów operacyjnych 3. Wpływy z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 4. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności operacyjnej 1. Nabycie: a) towarów b) materiałów 2. Zużycie energii 3. Nabycie usług obcych 4. Podatki i opłaty 5. Wynagrodzenia 6. Zapłata podatku dochodowego 7. Wydatki z tytułu pozostałych kosztów operacyjnych 8. Wydatki z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 9. Pozostałe wydatki B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż składników wartości niematerialnych i prawnych 2. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 3. Sprzedaż składników finansowego majątku trwałego, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej 4. Sprzedaż papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu 5. Spłata udzielonych pożyczek długoterminowych 6. Otrzymane dywidendy 7. Otrzymane odsetki 8. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie składników wartości niematerialnych i prawnych 2. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 3. Nabycie składników finansowego majątku trwałego, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej 4. Nabycie akcji (udziałów) własnych 5. Nabycie papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu 6. Udzielone pożyczki długoterminowe 7. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 8. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Emisja obligacji lub innych długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Zaciągnięcie krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Emisja obligacji lub innych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Wpływy z emisji akcji (udziałów) własnych 6. Dopłaty do kapitału 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Wykup obligacji lub innych długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Spłata krótkoterminowych kredytów bankowych i pożyczek 4. Wykup obligacji lub innych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Koszty emisji akcji własnych 6. Umorzenie akcji (udziałów) własnych 7. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 8. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 9. Wydatki na cele społecznie użyteczne 10. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 11. Zapłacone odsetki 12. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym (metoda pośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem I. Zysk (strata) akcjonariuszy(udziałowców) mniejszościowych*) 2. Udział w (zyskach) stratach jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) 3. Amortyzacja (w tym odpisy wartości firmy z konsolidacji lub rezerwy kapitałowej z konsolidacji)*) 4. (Zyski) straty z tytułu różnic kursowych 5. Odsetki i dywidendy 6. (Zysk) strata z tytułu działalności inwestycyjnej 7. Zmiana stanu pozostałych rezerw 8. Podatek dochodowy (wykazany w rachunku zysków i strat) 9. Podatek dochodowy zapłacony 10. Zmiana stanu zapasów 11. Zmiana stanu należności 12. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) 13. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 14. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 15. Pozostałe korekty B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż składników wartości niematerialnych i prawnych 2. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 3. Sprzedaż składników finansowego majątku trwałego, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej 4. Sprzedaż papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu 5. Spłata udzielonych pożyczek długoterminowych 6. Otrzymane dywidendy 7. Otrzymane odsetki 8. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie składników wartości niematerialnych i prawnych 2. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 3. Nabycie składników finansowego majątku trwałego, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej 4. Nabycie akcji (udziałów) własnych 5. Nabycie papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu 6. Udzielone pożyczki długoterminowe 7. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 8. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Emisja obligacji lub innych długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Zaciągnięcie krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Emisja obligacji lub innych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Wpływy z emisji akcji (udziałów) własnych 6. Dopłaty do kapitału 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Wykup obligacji lub innych długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Spłata krótkoterminowych kredytów bankowych i pożyczek 4. Wykup obligacji lub innych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Koszy emisji akcji własnych 6. Umorzenie akcji (udziałów) własnych 7. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 8. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 9. Wydatki na cele społecznie użyteczne 10. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 11. Zapłacone odsetki 12. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym NOTY OBJAŚNIAJĄCE 1. Noty objaśniające do bilansu /skonsolidowanego bilansu Przy odpowiednich pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1 - do poz. I.1. aktywów 1.1. Wartości niematerialne i prawne a) rozliczane w czasie koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej b) koszty prac rozwojowych c) nabyta wartość firmy d) nabyte koncesje, patenty, licencje i podobne wartości e) nabyte oprogramowanie komputerowe f) nabyte prawa wieczystego użytkowania gruntów g) pozostałe wartości niematerialne i prawne h) zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne, razem 1.2. Tabela ruchu wartości niematerialnych i prawnych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnić przyczyny nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) Nota 2 - do poz. 1.2 aktywów*) 2.1. Wartość firmy z konsolidacji a) wartość firmy z konsolidacji - jednostki zależne b) wartość firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Wartość firmy z konsolidacji, razem 2.2. Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 2.3. Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość firmy z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 3 - do poz. I.3. aktywów 3.1. Rzeczowy majątek trwały a) środki trwałe, w tym: - grunty własne - budynki i budowle - urządzenia techniczne i maszyny - środki transportu - pozostałe środki trwałe b) inwestycje rozpoczęte c) zaliczki na poczet inwestycji Rzeczowy majątek trwały, razem 3.2. Tabela ruchu środków trwałych a) wartość brutto środków trwałych na początek okresu (wg grup rodzajowych) b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto środków trwałych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto środków trwałych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnić przyczyny nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) 3.3. Środki trwałe bilansowe (struktura własnościowa) a) własne b) używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: ... Środki trwałe bilansowe, razem 3.4. Środki trwałe pozabilansowe używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: - wartość gruntów użytkowanych wieczyście ... Środki trwałe pozabilansowe, razem Nota 4 - do poz. I.4. aktywów 4.1. Finansowy majątek trwały a) akcje i udziały, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej b) udzielone pożyczki długoterminowe, w tym: - jednostkom zależnym - jednostkom stowarzyszonym - jednostce dominującej c) pozostałe papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych - jednostki dominującej d) inne prawa majątkowe (wg rodzaju) e) pozostałe składniki finansowego majątku trwałego Finansowy majątek trwały, razem 4.2 Finansowy majątek trwały*) a) akcje (udziały) własne b) akcje i udziały w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych c) pozostałe akcje i udziały, w tym: - w jednostkach zależnych nie objętych konsolidacją - w jednostkach stowarzyszonych nie objętych konsolidacją d) udzielone pożyczki długoterminowe, w tym: - jednostkom zależnym, nie objętym konsolidacją - jednostkom stowarzyszonym e) pozostałe papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych nie objętych konsolidacją - jednostek stowarzyszonych f) inne prawa majątkowe (wg rodzaju) ... g) pozostałe składniki finansowego majątku trwałego Finansowy majątek trwały, razem 4.3. Zmiana stanu finansowego majątku trwałego (z podziałem wg grup finansowego majątku trwałego) a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) stan na koniec okresu Finansowy majątek trwały, razem 4.4. Akcje / udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokaty) a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) charakter powiązania kapitałowego (jednostka zależna, jednostka stowarzyszona, z wyszczególnieniem powiązań bezpośrednich i pośrednich) e) zastosowana metoda konsolidacji, bądź wskazanie, że jednostka nie podlega konsolidacji f) data objęcia kontroli / data od której wywierany jest znaczny wpływ g) wartość akcji / udziałów według ceny nabycia h) odpisy aktualizujące wartość (razem) i) wartość bilansowa akcji / udziałów j) procent posiadanego kapitału akcyjnego / zakładowego k) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu l) wskazanie, innej niż określona pod lit. j) lub k), podstawy dominacji m) kapitał własny jednostki, w tym: - kapitał akcyjny / zakładowy - należne wpłaty na poczet kapitału (wielkość ujemna) - kapitał zapasowy - pozostały kapitał własny, w tym: - niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych - zysk (strata) netto n) zobowiązania jednostki, w tym: - długoterminowe o) należności jednostki, w tym: - długoterminowe p) aktywa jednostki, razem r) przychody ze sprzedaży s) nieopłacona przez emitenta wartość akcji / udziałów w jednostce t) otrzymane lub należne dywidendy od jednostki za ostatni rok obrotowy 4.5. Akcje / udziały w pozostałych jednostkach (lokaty)5) a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) wartość bilansowa akcji / udziałów e) procent posiadanego kapitału akcyjnego / zakładowego f) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu g) nieopłacona przez emitenta wartość akcji (udziałów) h) otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy f) akcje i udziały zapewniające mniej niż 5% kapitału i ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu jednostki można wykazać łącznie w pozycji "inne" 4.6. Udzielone pożyczki długoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Udzielone pożyczki długoterminowe, razem 4.7. Długoterminowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Długoterminowe papiery wartościowe oraz udziały i inne prawa majątkowe, razem 4.8. Długoterminowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia ... B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia ... C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia ... D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia ... Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem 4.9. Inne składniki finansowego majątku trwałego (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Inne składniki finansowego majątku trwałego, razem Nota 5 - do poz. I.5. aktywów 5.1. Należności długoterminowe a) należności długoterminowe z tytułu dostaw, robót i usług, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe należności długoterminowe, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej Należności długoterminowe netto c) rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności długoterminowe brutto 5.2. Zmiana stanu należności długoterminowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) Stan należności długoterminowych na koniec okresu 5.3. Zmiana stanu rezerw na należności długoterminowe a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) wykorzystanie (z tytułu) d) rozwiązanie z (tytułu) Stan rezerw na należności długoterminowe na koniec okresu 5.4. Należności długoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności długoterminowe, razem Nota 6 - do poz. II.1. aktywów Zapasy a) materiały b) półprodukty i produkty w toku c) produkty gotowe d) towary e) zaliczki na poczet dostaw Zapasy, razem Nota 7 - do poz. II.2. i I.5. aktywów 7.1. Należności krótkoterminowe a) należności z tytułu dostaw, robót i usług, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe należności od jednostek zależnych c) pozostałe należności od jednostek stowarzyszonych d) pozostałe należności od jednostki dominującej e) należności z tytułu podatków, dotacji i ubezpieczeń społecznych f) należności z tytułu dywidend i innych udziałów w zyskach g) pozostałe należności h) należności dochodzone na drodze sądowej, nie objęte rezerwą Należności krótkoterminowe netto i) rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności krótkoterminowe brutto 7.2. Zmiana stanu rezerw na należności krótkoterminowe a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) wykorzystanie (z tytułu) d) rozwiązanie z (tytułu) Stan rezerw na należności krótkoterminowe na koniec okresu 7.2. Należności krótkoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności krótkoterminowe, razem 7.4. Należności z tytułu dostaw, robót i usług (brutto) - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) powyżej 1 roku f) należności przeterminowane Należności z tytułu dostaw, robót i usług, razem (brutto) g) rezerwa na należności z tytułu dostaw robót i usług (wielkość ujemna) Należności z tytułu dostaw, robót i usług, razem (netto) W odniesieniu do należności z tytułu dostaw, robót i usług należy wskazać, które przedziały czasowe spłacania należności związane są z normalnym tokiem sprzedaży przez emitenta 7.4.1. Należności z tytułu dostaw, robót i usług, przeterminowane (brutto) - z podziałem na należności nie spłacone w okresie: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) powyżej 1 roku Należności z tytułu dostaw, robót i usług, przeterminowane, razem (brutto) f) rezerwa na należności z tytułu dostaw robót i usług, przeterminowane (wielkość ujemna) Należności z tytułu dostaw, robót i usług, przeterminowane, razem (netto) W odniesieniu do łącznej wartości należności należy podać kwoty należności spornych oraz należności przeterminowanych (z podziałem wg tytułów), w tym nie objętych rezerwami i nie wykazanych jako "Należności dochodzone na drodze sądowej" Nota 8 - do poz. II.3. aktywów 8.1. Akcje (udziały) własne do zbycia a) liczba b) wartość wg ceny nabycia c) wartość bilansowa d) cel nabycia e) przeznaczenie 8.2. Akcje (udziały) emitenta będące własnością jednostek zależnych a) nazwa (firma) jednostki, siedziba b) liczba c) wartość wg ceny nabycia d) wartość bilansowa Nota 9 - do poz. II.4. aktywów 9.1. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, udziały i inne prawa majątkowe a) udziały i akcje, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych - w jednostce dominującej b) pozostałe papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych - jednostki dominującej c) inne prawa majątkowe (wg rodzaju) Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu oraz udziały i inne prawa majątkowe, razem 9.2. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, udziały i inne prawa majątkowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu oraz udziały i inne prawa majątkowe, razem 9.3. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, udziały i inne prawa majątkowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość rynkowa / oszacowana wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem Nota 10 - do poz. II.5. aktywów 10.1. Środki pieniężne a) środki pieniężne w kasie b) środki pieniężne na rachunkach bankowych c) inne środki pieniężne Środki pieniężne, razem 10.2. Środki pieniężne (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Środki pieniężne, razem Nota 11 - do poz. III aktywów 11.1. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego 1. Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na koniec okresu 11.2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe a) czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) inne rozliczenia międzyokresowe, w tym: Rozliczenia międzyokresowe, razem Nota 12 - do poz. I.1. pasywów 12.1. Kapitał akcyjny (struktura)6) a) wartość nominalna jednej akcji b) seria / emisja c) rodzaj akcji d) rodzaj uprzywilejowania akcji e) liczba akcji f) wartość serii / emisji wg wartości nominalnej g) sposób pokrycia kapitału h) data rejestracji i) prawo do dywidendy (od daty) j) liczba akcji, razem Kapitał akcyjny, razem Ponadto należy przedstawić informacje o wszelkich zmianach w kapitale akcyjnym w okresie sprawozdawczym, w szczególności o: - liczbie, rodzaju, wartości nominalnej, nie emisyjnej oferowanych akcji - zmianach wartości nominalnej akcji - zmianach praw z akcji oraz należy wskazać akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez jednostki zależne co najmniej 5% kapitału akcyjnego emitenta lub co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy 6) Jeżeli emitent nie jest spółką akcyjną, to przedstawia odpowiednie dane dla kapitału podstawowego. Nota 13 - do poz. I.3. pasywów Kapitał zapasowy a) ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej b) utworzony ustawowo c) utworzony zgodnie ze statutem / umową, ponad wymaganą ustawowo (minimalną) wartość d) z dopłat akcjonariuszy / wspólników c) inny Kapitał zapasowy, razem Nota 14 - do poz. I.5. pasywów Pozostałe kapitały rezerwowe (według celu przeznaczenia) Pozostałe kapitały rezerwowe, razem Nota 15 - do poz. I.8. pasywów Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych a) niepodzielony zysk (wartość dodatnia) b) niepokryta strata (wartość ujemna) Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych Nota 16 - do poz. II pasywów*) 16.1. Rezerwa kapitałowa z konsolidacji a) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki zależne b) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Rezerwa kapitałowa z konsolidacji, razem 16.2. Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 16.3. Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość rezerwy kapitałowej z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 17 - do poz. III pasywów*) 17.1. Zmiana stanu kapitału własnego akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) stan na koniec okresu Nota 18 - do poz. IV.1. pasywów Zmiana stanu rezerw na podatek dochodowy Stan rezerw na podatek dochodowy na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rezerw na podatek dochodowy na koniec okresu Nota 19 - do poz. IV.2. pasywów 19.1. Pozostałe rezerwy (wg tytułów): Pozostałe rezerwy, razem 19.2. Zmiana stanu pozostałych rezerw (z wyłączeniem rezerw na należności) Stan pozostałych rezerw na początek okresu (wg tytułów) a) utworzenie (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu (według tytułów) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu, razem Nota 20 - do poz. V.1. pasywów 20.1. Zobowiązania długoterminowe a) długoterminowe kredyty bankowe, w tym: - od jednostki dominującej b) długoterminowe pożyczki, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej c) zobowiązania z tytułu wyemitowanych długoterminowych dłużnych papierów wartościowych d) zobowiązania z tytułu innych papierów wartościowych i praw majątkowych e) zobowiązania z tytułu umów leasingu finansowego f) pozostałe zobowiązania długoterminowe, w tym: Zobowiązania długoterminowe, razem 20.2. Zobowiązania długoterminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) powyżej 1 roku do 3 lat b) powyżej 3 do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania długoterminowe, razem 20.3. Zobowiązania długoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania długoterminowe, razem 20.4. Zobowiązania długoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) kwota kredytu / pożyczki wg umowy7)) d) kwota kredytu / pożyczki pozostała do sptaty7)) e) warunki oprocentowania f) termin spłaty g) zabezpieczenia 7) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 20.5. Zobowiązania długoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Należy przedstawić wykaz grup zobowiązań długoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 21 - do poz. V.2. pasywów 21.1. Zobowiązania krótkoterminowe a) kredyty bankowe - od jednostki dominującej b) pożyczki, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej c) zobowiązania z tytułu wyemitowanych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych d) zobowiązania z tytułu innych papierów wartościowych i praw majątkowych e) zobowiązania z tytułu dostaw i usług, w, tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej f) zaliczki otrzymane na poczet dostaw g) zobowiązania wekslowe h) zobowiązania z tytułu podatków, ceł i ubezpieczeń społecznych i) zobowiązania z tytułu dywidend j) zobowiązania z tytułu wynagrodzeń k) zobowiązania długoterminowe w okresie spłaty, w tym: - z tytułu kredytów bankowych i pożyczek l) fundusze specjalne m) pozostałe zobowiązania krótkoterminowe, w tym: Zobowiązania krótkoterminowe, razem 21.2. Zobowiązania krótkoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania krótkoterminowe, razem 21.3. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu kredytów bankowych, pożyczek a) nazwa (firma) podmiotu b) siedziba c) kwota kredytu / pożyczki wg umowy8)) d) kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty8)) e) warunki oprocentowania f) termin spłaty g) zabezpieczenia 8) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie po przeliczeniu na zł 21.4. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań krótkoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta i jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej (ze wskazaniem ich rodzaju) 21.5. Fundusze specjalne (z podziałem na tytuły) Fundusze specjalne, razem Nota 22 - do poz. VI pasywów Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów a) bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) przychody przyszłych okresów, w tym:- niezrealizowane różnice kursowe Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów, razem Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia wartości księgowej na jedną akcję oraz rozwodnionej wartości księgowej na jedną akcję Noty objaśniające do rachunku zysków i strat / skonsolidowanego rachunku zysków i strat Nota 23 - do poz. I.123.1. Przychody netto ze sprzedaży produktów (struktura rzeczowa - rodzaje działalności) Przychody netto ze sprzedaży produktów, razem 23.2. Przychody netto ze sprzedaży produktów (struktura terytorialna) a) kraj b) eksport Przychody netto ze sprzedaży produktów, razem Nota 24 - do poz. I. 224.1. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów (struktura rzeczowa - rodzaje działalności) Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów, razem 24.2. Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów (struktura terytorialna) a) kraj b) eksport Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów, razem Należy przedstawić podział wykazanych w skonsolidowanym rachunku zysków i strat przychodów ze sprzedaży według segmentów, tj. rodzajów działalności oraz określonych geograficznie rynków, jeżeli przy uwzględnieniu organizacji sprzedaży towarów i produktów typowych dla normalnej działalności gospodarczej grupy, dziedziny działalności lub określone geograficznie rynki różnią się znacznie. Nota 25 - do poz. II.1., poz. IV i poz. V Koszty według rodzaju a) zużycie materiałów i energii b) usługi obce c) podatki i opłaty d) wynagrodzenia e) świadczenia na rzecz pracowników f) amortyzacja g) pozostałe Koszty według rodzaju, razem Zmiana stanu zapasów i rozliczeń międzyokresowych Koszty sprzedaży (wielkość ujemna) Koszty ogólnego zarządu (wielkość ujemna) Koszt wytworzenia sprzedanych produktów Nota 26 - do poz. VII Pozostałe przychody operacyjne a) przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego b) dotacje c) rozwiązane rezerwy (z tytułu) d) pozostałe, w tym: Pozostałe przychody operacyjne, razem Nota 27 - do poz. VIII Pozostałe koszty operacyjne a) wartość sprzedanych składników majątku trwałego b) korekty wartości zapasów c) nieplanowe odpisy amortyzacyjne d) utworzone rezerwy (z tytułu) e) pozostałe, w tym: Pozostałe koszty operacyjne, razem W odniesieniu do nieplanowych odpisów amortyzacyjnych należy wskazać ich wysokość w podziale wg tytułów oraz wyjaśnić przyczyny ich utworzenia Nota 28 - do poz. X Przychody z akcji i udziałów w innych jednostkach, w tym: 1. od jednostek zależnych 2. od jednostek stowarzyszonych 3. od jednostki dominującej Przychody z akcji i udziałów w innych jednostkach Nota 29 - do poz. XI Przychody z pozostałego finansowego majątku trwałego, w tym: 1. od jednostek zależnych 2. od jednostek stowarzyszonych 3. od jednostki dominującej Przychody z pozostałego finansowego majątku trwałego, razem Nota 30 - do poz. XII Pozostałe przychody finansowe a) odsetki z tytułu udzielonych pożyczek, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe odsetki, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej c) zysk ze zbycia papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych d) odpisy aktualizujące wartość papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych e) dodatnie różnice kursowe f) rozwiązane rezerwy (z tytułu) g) pozostałe, w tym: Pozostałe przychody finansowe, razem Nota 31 - do poz. XIII Koszty finansowe a) odsetki od kredytów, i pożyczek, w tym: - dla jednostek zależnych - dla jednostek stowarzyszonych - dla jednostki dominującej b) pozostałe odsetki, w tym: - dla jednostek zależnych - dla jednostek stowarzyszonych - dla jednostki dominującej c) strata ze zbycia papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych d) odpisy aktualizujące wartość papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych e) ujemne różnice kursowe, w tym: - zrealizowane - niezrealizowane f) utworzone rezerwy, (z tytułu) g) pozostałe koszty finansowe, w tym: Koszty finansowe, razem Nota 32 - do poz. XV.1 Zyski nadzwyczajne a) losowe b) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych c) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych d) pozostałe, w tym: Zyski nadzwyczajne, razem Nota 33 - do poz. XV.2 Straty nadzwyczajne a) losowe b) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych c) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych d) pozostałe, w tym: Straty nadzwyczajne, razem Należy przedstawić informacje o wyniku na sprzedaży całości lub części akcji (udziałów) w poszczególnych jednostkach zależnych i stowarzyszonych, sposobie rozliczeń pomiędzy jednostką sprzedającą a kupującą akcje (udziały) oraz wartości księgowej każdej sprzedanej jednostki Nota 34 - do poz. XIX Podatek dochodowy 1. Zysk brutto 2. Trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 3. Przejściowe różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 4. Inne różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym, w tym: - straty z lat ubiegłych 5. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym 6. Podatek dochodowy według stawki ....% 7. Zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżka podatku 8. Podatek dochodowy należny 9. Rezerwa na podatek dochodowy - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 10. Rozliczenia międzyokresowe z tytułu odroczonego podatku dochodowego - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 11. Podatek dochodowy współmierny do zysku (straty) brutto, wykazany w rachunku zysków i strat Ponadto należy podać informacje o głównych różnicach pomiędzy podatkiem dochodowym wykazanym w rachunku zysków i strat, a podatkiem ustalonym od podstawy opodatkowania z rozliczeniem głównych pozycji tych różnic, w szczególności: a) wysokość odliczenia osobno z tytułu ulgi inwestycyjnej i premii inwestycyjnej b) wysokość darowizn podlegających odliczeniu od dochodu c) przyczyny i wartość zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku dochodowego d) wysokość przyszłego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły, ze wskazaniem stawki podatku e) wysokość przyszłej należności z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu, z podziałem na tytuły f) zmiany z tytułu zmiany stawek podatkowych g) spisanie rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego spowodowane brakiem prawdopodobieństwa odzyskania należności podatkowej h) informacje o podatku dochodowym od wyniku na operacjach nadzwyczajnych W odniesieniu do skonsolidowanego rachunku zysków i strat, należy podać informacje o podatku dochodowym w przekroju jednostek objętych konsolidacją, z uwzględnieniem różnic pomiędzy podatkiem naliczonym do skonsolidowanego rachunku zysków i strat w danym okresie a tymi, które naliczono w okresach poprzednich, oraz o wysokości podatku naliczonego w tych okresach, pod warunkiem, że różnica ta jest znacząca z punktu widzenia przyszłego opodatkowania Nota 35 - do poz. XX Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), z tytułu: Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), razem Nota 36 - do poz. XXIII Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia zysku (straty) na jedną akcję zwykłą oraz rozwodnionego zysku (straty) na jedną akcję zwykłą Zysk (strata) netto a) zysk (strata) netto jednostki dominującej (po korektach konsolidacyjnych) b) zyski (straty) netto jednostek zależnych (po korektach konsolidacyjnych) c) zyski (straty) netto jednostek stowarzyszonych (po korektach konsolidacyjnych) Zysk (strata) netto Należy wskazać udział poszczególnych segmentów działalności grupy kapitałowej w wypracowanym skonsolidowanym wyniku finansowym netto Należy również przedstawić sposób podziału zysku lub pokrycia straty za prezentowane lata obrotowe, a w przypadku nie zakończonego roku obrotowego - propozycję podziału zysku lub pokrycia straty, ujawniając, odpowiednie dla ustalenia wielkości zysku lub straty, dane liczbowe w zł i groszach *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku przepływu środków pieniężnych / skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych Należy zdefiniować środki pieniężne przyjęte do rachunku przepływu środków pieniężnych, przedstawiając ich strukturę na początek i koniec okresu Należy objaśnić podział działalności emitenta na działalność operacyjną, inwestycyjną i finansową, przyjęty w rachunku przepływu środków pieniężnych W przypadku wystąpienia niezgodności pomiędzy bilansowymi zmianami stanu niektórych pozycji oraz zmianami stanu tych pozycji wykazanymi w rachunku przepływu środków pieniężnych, należy wskazać ich przyczyny W odniesieniu do pozycji rachunku przepływu środków pieniężnych "Pozostałe korekty", "Pozostałe wpływy" i "Pozostałe wydatki", należy przedstawić wykaz tych korekt, wpływów i wydatków, których kwoty przekraczają 5% ogólnej sumy odpowiednio korekt, wpływów lub wydatków z danej działalności, a zostały ujęte w tych pozycjach W przypadku gdy rachunek przepływu środków pieniężnych / skonsolidowany rachunek przepływu środków pieniężnych sporządzony jest metodą bezpośrednią, dodatkowo należy przedstawić notę objaśniającą zawierającą uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej metodą pośrednią Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie / memorandum należy przedstawić: 1. Odnośnie "instrumentów masowych" - papierów wartościowych, wymierzonych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności, c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu, d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień - jeśli istnieją, e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu, f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów, g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych, h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności, i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych, j) ww. informacji (a-j) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony, k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi, l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej, m) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych. 2. Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych), z wyodrębnieniem udzielonych na rzecz jednostek zależnych i stowarzyszonych, a w przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy także dokonać podziału zobowiązań warunkowych z wyodrębnieniem tych udzielonych na rzecz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, nie objętych konsolidacją oraz jednostek zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją 3. Dane dotyczące zobowiązań wobec budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli 4. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie 5. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby 6. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego; odrębnie należy wykazać poniesione i planowane nakłady na ochronę środowiska naturalnego 7.1. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym 2. Dane liczbowe, dotyczące jednostek powiązanych kapitałowo z emitentem, o: a) stopniu udziału w zarządzaniu (z określeniem nazwy jednostki) b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji d) inne dane, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego 8. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia b) procentowym udziale c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych f) dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia 9. Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego - informacje o przeciętnym zatrudnieniu w grupie kapitałowej emitenta, z podziałem na grupy zawodowe 10. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta w przedsiębiorstwie emitenta oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 11. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta, oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 12. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 13. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Ponadto należy przedstawić: 14. Informacje o relacjach między prawnym poprzednikiem a emitentem oraz o sposobie i zakresie przejęcia aktywów i pasywów 15. Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe (przynajmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat / skonsolidowanego bilansu oraz skonsolidowanego rachunku zysków i strat), skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się dużym wskaźnikiem inflacji (powyżej 20% w skali roku) 16. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową, płynność oraz wynik finansowy i rentowność emitenta 17. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych / skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi / skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi 18. Jeżeli emitent nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego wyłączając na podstawie odrębnych przepisów wszystkie jednostki z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów 19. Jeżeli emitent sporządzający skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wyłącza na podstawie odrębnych przepisów jednostkę zależną lub stowarzyszoną z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi wyłączenia oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe lub porównywalne skonsolidowane dane finansowe, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/2 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących bankami powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) lub odpowiednio § 18 pkt 14) rozporządzenia BILANS / SKONSOLIDOWANY BILANS Aktywa I. Kasa, operacje z bankiem centralnym II. Dłużne papiery wartościowe uprawnione do redyskontowania w banku centralnym III. Należności od sektora finansowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe IV. Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego 1. W rachunku bieżącym 2. Terminowe V . Należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu VI. Dłużne papiery wartościowe VII. Akcje i udziały w jednostkach zależnych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją VIII. Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności IX. Akcje i udziały w pozostałych jednostkach X. Pozostałe papiery wartościowe i inne prawa majątkowe XI. Wartości niematerialne i prawne XII. Wartość firmy z konsolidacji XIII. Rzeczowy majątek trwały XIV. Akcje własne do zbycia XV. Inne aktywa 1. Przejęte aktywa - do zbycia 2. Pozostałe XVI. Rozliczenia międzyokresowe 1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa I. Zobowiązania wobec banku centralnego II. Zobowiązania wobec sektora finansowego 1. Bieżące 2. Terminowe III. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego 1. Lokaty oszczędnościowe, w tym: a) bieżące b) terminowe 2. Pozostałe, w tym: a) bieżące b) terminowe IV. Zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu V. Zobowiązania z tytułu emisji własnych papierów wartościowych VI. Fundusze specjalne i inne pasywa VII. Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone VIII. Rezerwy 1. Rezerwy na podatek dochodowy 2. Pozostałe rezerwy. IX. Zobowiązania podporządkowane. X. Kapitał własny akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych XI. Rezerwa kapitałowa z konsolidacji XII. Kapitał (fundusz) podstawowy XIII. Należne wpłaty na poczet kapitału podstawowego (wielkość ujemna) XIV. Kapitał (fundusz) zapasowy. XV. Kapitał (fundusz) rezerwowy z aktualizacji wyceny XVI. Pozostałe kapitały (fundusze) rezerwowe XVII. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych XVIII. Różnicę kursowe z konsolidacji XIX. Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych XX. Zysk (strata) netto Pasywa razem Współczynnik wypłacalności Wartość księgowa Liczba akcji Wartość księgowa na jedną akcję (w zł) Przewidywana liczba akcji1) Rozwodniona wartość księgowa na jedną akcję1) (w zł) 1) wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym W skonsolidowanym bilansie banku odrębnie należy wykazać "Należności / Zobowiązania od jednostek zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją" oraz "Należności / Zobowiązania od jednostek zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metoda praw własności" POZYCJE POZABILANSOWE Pozycje pozabilansowe I. Pozabilansowe zobowiązania warunkowe 1. Zobowiązania udzielone: a) dotyczące finansowania b) gwarancyjne 2. Zobowiązania otrzymane: a) dotyczące finansowania b) gwarancyjne II. Zobowiązania związane z realizacją operacji kupna / sprzedaży III. Pozostałe, w tym: Pozycje pozabilansowe, razem Załącznik nr .../... RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Przychody z tytułu odsetek II. Koszty odsetek III. Wynik z tytułu odsetek (I-II) IV. Przychody z tytułu prowizji V. Koszty z tytułu prowizji VI. Wynik z tytułu prowizji (IV-V) VII. Przychody z akcji i udziałów, pozostałych papierów wartościowych i innych praw majątkowych VIII. Wynik na operacjach finansowych IX. Wynik z pozycji wymiany X. Wynik na działalności bankowej XI. Pozostałe przychody operacyjne XII. Pozostałe koszty operacyjne XIII. Koszty działania banku XIV. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych XV. Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości XVI. Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji wartości XVII. Różnica wartości rezerw i aktualizacji (XV- XVI) XVIII. Wynik na działalności operacyjnej XIX. Wynik na operacjach nadzwyczajnych 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne XX. Odpis wartości firm z konsolidacji XXI. Odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji XXII. Zysk (strata) brutto XXIII. Podatek dochodowy XXIV. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenie zysku (zwiększenie straty) XXV. Udział w zyskach (stratach) jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) XXVI. (Zysk) strata akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) XXVII. Zysk (strata) netto Zysk (strata) netto (za 12 miesięcy) Średnia ważona liczba akcji zwykłych Zysk (strata) na jedną akcję zwykłą2) (w zł) Średnia ważona przewidywana liczba akcji zwykłych Rozwodniony zysk (strata) na jedną akcję zwykłą3)) (w zł) 2) Zysk (strata) na jedną akcję zwykłą należy ustalić jako relację zysku (straty) netto za ostatnich 11 miesięcy przed dniem bilansowym, pomniejszonego (powiększonej) o dywidendy z akcji uprzywilejowanych, niezależnie od tego, czy były, czy też będą zadeklarowane do wypłaty, podzielonego (podzielonej) przez średnią ważoną liczbę akcji zwykłych pozostających w posiadaniu akcjonariuszy w danym okresie. Wagę stanowi tu długość okresu, ustalonego jako całość lub część roku obrotowego, w którym akcje zwykłe danej emisji miały prawo do uczestnictwa w dywidendzie. 3) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM / ZESTAWIENIE ZMIAN W SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM ZMIANY W KAPITALE WŁASNYM / SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM I. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO) a) zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości b) korekty błędów zasadniczych I.a. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO), po uzgodnieniu do danych porównywalnych 1. Stan kapitału akcyjnego na początek okresu 1.1. Zmiany stanu kapitału akcyjnego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji ... b) zmniejszenia (z tytułu) a) umorzenia ... 1.2. Stan kapitału akcyjnego na koniec okresu 2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na początek okresu 2.1. Zmiana stanu należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na koniec okresu 3. Stan kapitału zapasowego na początek okresu 3.1. Zmiany stanu kapitału zapasowego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) b) zmniejszenia (z tytułu) - pokrycia straty 3.2. Stan kapitału zapasowego na koniec okresu 4. Stan kapitału (funduszu) rezerwowego z aktualizacji wyceny na początek okresu 4.1. Zmiany stanu kapitału (funduszu) rezerwowego z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) - sprzedaży i likwidacji środków trwałych 4.2. Stan kapitału (funduszu) rezerwowego z aktualizacji wyceny na koniec okresu 5. Stan funduszu ogólnego ryzyka bankowego na początek okresu 5.1. Zmiany stanu funduszu ogólnego ryzyka bankowego a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) 5.2. Stan funduszu ogólnego ryzyka bankowego na koniec okresu 6. Stan funduszu na działalność maklerską na początek okresu 6.1. Zmiany stanu funduszu na działalność maklerską a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) 6.2. Stan funduszu na działalność maklerską na koniec okresu 7. Stan innych składników pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych na początek okresu 7.1. Zmiany stanu innych składników pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) 7.2. Stan innych składników pozostałych kapitałów (funduszy) rezerwowych na koniec okresu 8. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych 9. Różnice kursowe z konsolidacji*) 10. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 10.1. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 10.2. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku b) zmniejszenie (z tytułu) 10.3. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 10.4. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 10.5. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty do pokrycia b) zmniejszenie (z tytułu) 10.6. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 10.7. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 11. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Stan kapitału własnego na koniec okresu (BZ) RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH /SKONSOLIDOWANY RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Rachunek przepływu środków pieniężnych może być sporządzony metodą bezpośrednią lub pośrednią zależnie od wyboru dokonanego przez bank (metoda bezpośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności operacyjnej 1. Wpływy z tytułu: a) odsetek b) prowizji 2. Wpływy z tytułu pozostałych przychodów operacyjnych 3. Wpływy z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 4. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności operacyjnej 1. Koszty: a) odsetek b) prowizji 2. Wynagrodzenia wraz z narzutami 3. Zapłata podatku dochodowego 4. Wydatki z tytułu pozostałych kosztów operacyjnych 5. Wydatki z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 6. Pozostałe wydatki B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych 2. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 3. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych 4. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 5. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostce dominującej 6. Sprzedaż akcji i udziałów w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) i innych praw majątkowych 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych 2. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 3. Nabycie akcji i udziałów w jednostkach zależnych 4. Nabycie akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 5. Nabycie akcji i udziałów w jednostce dominującej 6. Nabycie akcji i udziałów w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) i innych praw majątkowych 7. Nabycie akcji własnych 8. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów od banków 2. Zaciągnięcie długoterminowych pożyczek od innych niż banki instytucji finansowych 3. Emisja obligacji lub innych dłużnych papierów wartościowych dla innych instytucji finansowych 4. Zwiększenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Wpływy z emisji akcji własnych 6. Dopłaty do kapitału 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów na rzecz banków 2. Spłata długoterminowych pożyczek na rzecz innych niż banki instytucji finansowych 3. Wykup obligacji lub innych papierów wartościowych od innych instytucji finansowych 4. Zmniejszenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Koszty emisji akcji własnych 6. Umorzenie akcji własnych 7. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 8. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 9. Wydatki na cele społecznie użyteczne 10. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 11. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 12. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. (metoda pośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem: 1. Zysk (strata) akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) 2. Udział w (zyskach) strach jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) 3. Amortyzacja (w tym odpisy wartości firmy z konsolidacji lub rezerwy kapitałowej z konsolidacji*)) 4. Zyski / straty z tytułu różnic kursowych 5. Odsetki i dywidendy 6. (Zysk) strata z tytułu działalności inwestycyjnej 7. Zmiany stanu pozostałych rezerw 8. Podatek dochodowy (wykazany w rachunku zysków i strat) 9. Podatek dochodowy zapłacony 10. Zmiana stanu dłużnych papierów wartościowych 11. Zmiana stanu należności od sektora finansowego 12. Zmiana stanu należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego 13. Zmiana stanu należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu 14. Zmiana stanu zobowiązań wobec sektora finansowego 15. Zmiana stanu zobowiązań wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego 16. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu 17. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu papierów wartościowych 18. Zmiana stanu innych zobowiązań 19. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 20. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 21. Pozostałe pozycje B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych 2. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 3. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych 4. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 5. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostce dominującej 6. Sprzedaż akcji i udziałów w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) i innych praw majątkowych 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych 2. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 3. Nabycie akcji i udziałów w jednostkach zależnych 4. Nabycie akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 5. Nabycie akcji i udziałów w jednostce dominującej 6. Nabycie akcji i udziałów w innych jednostkach, pozostałych papierów wartościowych (w tym również przeznaczonych do obrotu) i innych praw majątkowych 7. Nabycie akcji własnych 8. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów od banków 2. Zaciągnięcie długoterminowych pożyczek od innych niż banki instytucji finansowych 3. Emisja obligacji lub innych dłużnych papierów wartościowych dla innych instytucji finansowych 4. Zwiększenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Wpływy z emisji akcji własnych 6. Dopłaty do kapitału 7. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów na rzecz banków 2. Spłata długoterminowych pożyczek na rzecz innych niż banki instytucji finansowych 3. Wykup obligacji lub innych papierów wartościowych od innych instytucji finansowych 4. Zmniejszenie stanu zobowiązań podporządkowanych 5. Koszty emisji akcji własnych 6. Umorzenie akcji własnych 7. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 8. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 9. Wydatki na cele społecznie użyteczne 10. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 11. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 12. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie z skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym NOTY OBJAŚNIAJĄCE 1. Noty objaśniające do bilansu / skonsolidowanego bilansu Przy poszczególnych pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1 - do poz. I aktywów 1.1 Kasa, środki w banku centralnym 1. Lokaty avista 2. Rezerwa obowiązkowa 3. Środki Bankowego Funduszu Gwarancyjnego 4. Inne środki Kasa, środki w banku centralnym, razem 1.2 Środki pieniężne (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Środki pieniężne, razem Nota 2. - do poz. III aktywów 2.1. Należności od sektora finansowego (według struktury rodzajowej) 1. Rachunki bieżące 2. Kredyty, lokaty i pożyczki 3. Skupione wierzytelności 4. Zrealizowane gwarancje i poręczenia 5. Inne należności (z tytułu) 6. Odsetki: a) niezapadłe b) zapadłe Należności (brutto) od sektora finansowego razem 7. Rezerwa utworzona na należności zagrożone od sektora finansowego (wielkość ujemna) Należności (netto) od sektora finansowego, razem 2.2. Należności sektora finansowego (według terminów zapadalności) 1. W rachunku bieżącym 2. Należności terminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat f) dla których termin zapadalności upłynął 3. Odsetki - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora finansowego, razem 2.3. Należności sektora finansowego (według pierwotnych terminów zapadalności) 1. W rachunku bieżącym 2. Należności terminowe o okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat 3. Odsetki - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora finansowego, razem 2.4. Należności od sektora finansowego (według struktury walutowej) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności od sektora finansowego, razem 2.5. Należności (brutto) od sektora finansowego 1. Należności normalne (z odsetkami) 2. Należności zagrożone, w tym: - poniżej standardu - wątpliwe - stracone 3. Odsetki od należności zagrożonych: - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora finansowego, razem 2.6. Wartość zabezpieczeń prawnych pomniejszających podstawę naliczania rezerw celowych na należności zagrożone od sektora finansowego dotyczące należności: a) poniżej standardu b) wątpliwych c) straconych Wartość zabezpieczeń prawnych pomniejszających podstawę naliczania rezerw na należności zagrożone od sektora finansowego, razem 2.7. Stan rezerw na należności zagrożone od sektora finansowego a) poniżej standardu b) wątpliwe c) stracone Rezerwy na należności zagrożone od sektora finansowego, razem 2.8. Zmiana stanu rezerw na należności zagrożone od sektora finansowego Stan rezerw na należności zagrożone od sektora finansowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan rezerw na należności zagrożone od sektora finansowego na koniec okresu 2.9. Należności od sektora finansowego*) a) od jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności b) od pozostałych jednostek Należności od sektora finansowego, razem Jeżeli kwoty należności zagrożonych stanowią powyżej 10% sumy bilansowej, należy szczegółowo przedstawić występujące w księgach rachunkowych banku - należności z tytułu niedoborów i szkód, należności sporne i inne, które na podstawie dokonanej inwentaryzacji (weryfikacji) i oceny będą trudne do odzyskania - spłaty, podając w szczególności: - wysokość należności w poszczególnych grupach rodzajowych, - wysokość utworzonych rezerw w poszczególnych grupach rodzajowych, - informacje z zakresu ustalonego w banku trybu postępowania w przedmiocie rozliczenia tych należności. Nota 3 - do poz. IV aktywów 3.1. Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według struktury rodzajowej) 1. Kredyty i pożyczki 2. Skupione wierzytelności 3. Zrealizowane gwarancje i poręczenia 4. Inne należności (z tytułu) 5. Odsetki a) niezapadłe b) zapadłe 6. Należności z tytułu dopłat do oprocentowanych kredytów preferencyjnych Należności (brutto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 7. Rezerwa utworzona na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora-budżetowego (wielkość ujemna) Należności (netto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem Z wyżej wymienionych pozycji: - kredyty z tytułu leasingu finansowego 3.2. Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według terminów zapadalności) 1. W rachunku bieżącym 2. Należności terminowe o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat f) dla których termin zapadalności upłynął 3. Odsetki - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego razem 3.3. Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według pierwotnych terminów zapadalności) 1. W rachunku bieżącym 2. Należności terminowe o okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat 3. Odsetki - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 3.4. Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według struktury walutowej) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 3.5. Należności (brutto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego 1. Należności normalne (z odsetkami) 2. Należności zagrożone, w tym: - poniżej standardu - wątpliwe - stracone 3. Odsetki od należności zagrożonych: - niezapadłe - zapadłe Należności (brutto) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 3.6. Wartość zabezpieczeń prawnych pomniejszających podstawę naliczania rezerw celowych na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego dotyczące należności: a) poniżej standardu b) wątpliwych c) straconych Wartość zabezpieczeń prawnych pomniejszających podstawę naliczania rezerw na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego razem 3.7. Stan rezerw na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego a) poniżej standardu b) wątpliwe c) stracone Rezerwy na należności od sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 3.8. Zmiana stanu rezerw na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego stan rezerw na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan rezerw na należności zagrożone od sektora niefinansowego i sektora budżetowego na koniec okresu 3.9. Należności od sektora niefinansowego i budżetowego a) od jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności b) od pozostałych jednostek Należności od sektora niefinansowego i budżetowego, razem Nota 4 - do poz. V aktywów Należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu a) od sektora finansowego b) od sektora niefinansowego i sektora budżetowego c) odsetki Należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, razem Nota J do poz. VI aktywów 5.1. Dłużne papiery wartościowe 1. Emitowane przez banki centralne, w tym: - obligacje wyrażone w walutach obcych 2. Emitowane przez pozostałe banki, w tym: - wyrażone w walutach obcych 3. Emitowane przez inne jednostki finansowe, w tym: - wyrażone w walutach obcych 4. Emitowane przez jednostki niefinansowe, w tym: - wyrażone w walutach obcych 5. Emitowane przez budżet państwa, w tym: - wyrażone w walutach obcych 6. Emitowane przez budżety terenowe, w tym: - wyrażone w walutach obcych 7. Odkupione własne dłużne papiery wartościowe Dłużne papiery wartościowe, razem 5.2 Dłużne papiery wartościowe (według rodzaju) 1. Emitowane przez budżet państwa, w tym: a) obligacje b) bony skarbowe c) inne (według rodzaju): ... 2. Emitowane przez jednostkę dominującą, w tym: a) obligacje b) inne (według rodzaju): ... 3. Emitowane przez jednostki zależne, w tym: a) obligacje b) inne (według rodzaju): ... 4. Emitowane przez jednostki stowarzyszone, w tym: a) obligacje b) inne (według rodzaju): ... 5. Emitowane przez pozostałe jednostki, w tym: a) obligacje b) inne (według rodzaju): ... Dłużne papiery wartościowe razem 5.3. Dłużne papiery wartościowe a) operacyjne - bankowego biura maklerskiego b) handlowe c) lokacyjne Dłużne papiery wartościowe razem 5.4. Zmiana stanu dłużnych papierów wartościowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) stan na koniec okresu Nota 6 do poz. VII aktywów 6.1 Akcje i udziały, w jednostkach zależnych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją*) a) w bankach b) w innych jednostkach finansowych c) w jednostkach niefinansowych Akcje i udziały w jednostkach zależnych, razem / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją*) 6.2 Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją*) a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją razem 6.3 Zmiana stanu akcji i udziałów w jednostkach zależnych / Zmiana stanu akcji i udziałów w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją*) Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan akcji i udziałów w jednostkach zależnych na koniec okresu / Stan akcji i udziałów w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją na koniec okresu*) 6.4 Akcje i udziały w jednostkach zależnych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją*) a) operacyjne - bankowego biura maklerskiego b) handlowe c) lokacyjne Akcje i udziały w jednostkach zależnych razem / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją razem*) Nota 7 do poz. VIII aktywów 7.1 Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności*) a) w bankach b) w innych jednostkach finansowych c) w jednostkach niefinansowych Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych, razem / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności, razem*) 7.2 Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metoda praw własności a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności, razem 7.3 Zmiana stanu akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) Stan akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych na koniec okresu / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności na koniec okresu*) 7.4 Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności a) operacyjne - bankowego biura maklerskiego b) handlowe c) lokacyjne Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych, razem / Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją metodą praw własności, razem Nota 8. do poz. VII i VIII aktywów Akcje (udziały) w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokacyjne) a) nazwa jednostki (ze wskazaniem formy prawnej) b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) charakter powiązania kapitałowego (jednostka zależna, jednostka stowarzyszona, z wyszczególnieniem powiązań bezpośrednich i pośrednich) e) zastosowana metoda konsolidacji, bądź wskazanie, że jednostka nie podlega konsolidacji f) data objęcia kontroli / data od której wywierany jest znaczny wpływ g) wartość akcji / udziałów według ceny nabycia h) odpisy aktualizujące wartość (razem) i) wartość bilansowa akcji (udziałów) j) procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) k) udział w ogólnej liczbie głosów w walnym zgromadzeniu l) wskazanie, innej niż określona pod lit. j) lub k), podstawy dominacji m) kapitał własny, w tym: - kapitał akcyjny / zakładowy - należne wpłaty na poczet kapitału - kapitał zapasowy - pozostały kapitał własny, w tym: - niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych - zysk (strata) netto n) zobowiązania jednostki, w tym: - długoterminowe o) należności jednostki, w tym: - długoterminowe p) aktywa jednostki, razem r) przychody ze sprzedaży s) nieopłacona przez emitenta wartość akcji (udziałów) t) otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy Nota 9 do poz. IX aktywów 9.1 Akcje i udziały w pozostałych jednostkach a) w bankach b) w innych jednostkach finansowych c) w jednostkach niefinansowych Akcje i udziały w pozostałych jednostkach, razem 9.2 Zmiana stanu akcji i udziałów w pozostałych jednostkach Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan akcji i udziałów w pozostałych jednostkach na koniec okresu 9.3 Akcje i udziały w pozostałych jednostkach a) operacyjne - bankowego biura maklerskiego b) handlowe c) lokacyjne Akcje i udziały w pozostałych jednostkach, razem 9.4. Akcje (udziały) w pozostałych jednostkach (lokacyjne) a) nazwa (firma) jednostki (ze wskazaniem formy prawnej) b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) wartość bilansowa akcji (udziałów) e) procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) f) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu g) nieopłacona przez emitenta wartość akcji (udziałów) h) otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy 4) akcje i udziały zapewniające mniej niż 5% kapitału i ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu jednostki można wykazać łącznie w pozycji "inne" Nota 10 do poz. X aktywów 10.1 Pozostałe papiery wartościowe i inne prawa majątkowe (według rodzaju) a) jednostki uczestnictwa w funduszach powierniczych b) prawa poboru c) prawa pochodne d) inne (według rodzaju) Pozostałe papiery wartościowe i inne prawa majątkowe (według rodzaju), razem 10.2 Pozostałe papiery wartościowe i inne prawa majątkowe a) operacyjne - bankowego biura maklerskiego b) handlowe c) lokacyjne Pozostałe papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, razem 10.3 Zmiana stanu pozostałych papierów wartościowych i innych praw majątkowych Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu)Stan na koniec okresu Nota 11 - do poz. VI-X aktywów11.1 Papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe1. Operacyjne - bankowego biura maklerskiego 2. Handlowe 3. Lokacyjne Papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 11.2 Zmiana stanu papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan na koniec okresu 11.3 Papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (według struktury walutowej) a) w walucie polskiej b) w walucie obcej (wg walut i po przeliczeniu na zł) Papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (według struktury walutowej), razem 11.4. Papiery wartościowe oraz udziały i jednostki uczestnictwa - handlowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość rynkowa / oszacowana wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem 11.5. Papiery wartościowe, udziały i jednostki uczestnictwa - lokacyjne (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (razem) - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem Nota 12 - do poz. XI aktywów 12.1. Wartości niematerialne i prawne a) rozliczane w czasie koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej b) koszty prac rozwojowych c) nabyta wartość firmy d) nabyte koncesje, patenty, licencje i podobne wartości e) nabyte oprogramowanie komputerowe f) nabyte prawa wieczystego użytkowania gruntów g) pozostałe wartości niematerialne i prawne h) zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne, razem 12.2. Tabela ruchu wartości niematerialnych i prawnych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnić przyczyny nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) Nota 13 - do poz. XII aktywów 13.1. Wartość firmy z konsolidacji a) wartość firmy z konsolidacji - jednostki zależne b) wartość firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Wartość firmy z konsolidacji, razem 13.2 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenie (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 13.3 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu, f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość firmy z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 14 - do poz. XIII aktywów 14.1. Rzeczowy majątek trwały a) środki trwałe, w tym: - grunty własne i budynki zajmowane przez bank na cele własnej działalności - inne grunty i budynki - urządzenia - środki transportu - pozostałe środki trwałe b) inwestycje rozpoczęte c) zaliczki na poczet inwestycji Rzeczowy majątek trwały, razem 14.2. Tabela ruchu środków trwałych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto środków trwałych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto środków trwałych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto środków trwałych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnienie przyczyn nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) 14.3. Środki trwałe bilansowe (struktura własnościowa) a) własne b) używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: Środki trwałe bilansowe, razem 14.4. Środki trwałe pozabilansowe używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: - wartość gruntów użytkowanych wieczyście Środki trwałe pozabilansowe, razem Nota 15 - do poz. XIV aktywów 15.1. Akcje własne do zbycia a) liczba b) wartość wg ceny nabycia c) wartość bilansowa d) cel nabycia e) przeznaczenie 15.2. Akcje emitenta będące własnością jednostek zależnych a) nazwa (firma) jednostki, siedziba b) liczba c) wartość wg ceny nabycia d) wartość bilansowa Nota 16 - do poz. XV aktywów 16.1. Inne aktywa 1. Przejęte aktywa do zbycia 2. Pozostałe, w tym: Inne aktywa, razem 16.2. Przejęte aktywa - do zbycia 1. Inwestycje 2. Nieruchomości 3. Zapasy 4. Inne Przejęte aktywa do zbycia, razem 16.3. Zmiana stanu przejętych aktywów - do zbycia 1. Stan na początek okresu 2. Zwiększenia w okresie (z tytułu) 3. Zmniejszenia w okresie (z tytułu) 4. Stan na koniec okresu Nota 17 - do poz. XVI aktywów 17.1. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na koniec okresu 17.2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe a) czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) inne rozliczenia międzyokresowe, w tym: Rozliczenia międzyokresowe, razem Ponadto do pozycji aktywów banku należy podać informację o pożyczkach podporządkowanych, zawierającą następujące dane: 1. Nazwa jednostki 2. Wartość pożyczki (wg walut i po przeliczeniu na zł) 3. Warunki oprocentowania 4. Termin wymagalności Nota 18 - do poz. II pasywów 18.1. Zobowiązania wobec sektora finansowego (według struktury rodzajowej) 1. Środki na rachunkach i depozyty 2. Kredyty i pożyczki otrzymane 3. Inne zobowiązania (z tytułu) 4. Odsetki Zobowiązania wobec sektora finansowego, razem 18.2. Zobowiązania wobec sektora finansowego (według terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat f) dla których termin wymagalności upłynął 3. Odsetki Zobowiązania wobec sektora finansowego, razem 18.3 Zobowiązania wobec sektora finansowego (według pierwotnych terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat 3. Odsetki Zobowiązania wobec sektora finansowego, razem 18.4. Zobowiązania wobec sektora finansowego (według struktury walutowej) a) w walucie polskiej b) w walucie obcej (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania wobec sektora finansowego, razem Nota 19 - do poz. III pasywów 19.1 Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według struktury rodzajowej) 1. Środki na rachunkach i depozyty 2. Inne zobowiązania (z tytułu) 3. Odsetki Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem 19.2. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - lokaty oszczędnościowe (według terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat f) dla których termin wymagalności upłynął 3. Odsetki Zobowiązania wobec klientów i sektora budżetowego - lokaty oszczędnościowe, razem 19.3. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - lokaty oszczędnościowe (według pierwotnych terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat 3. Odsetki Zobowiązania wobec klientów i sektora budżetowego - lokaty oszczędnościowe, razem 19.4. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - pozostałe (według terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat f) dla których termin wymagalności upłynął 3. Odsetki Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - pozostałe, razem 19.5. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - pozostałe (według pierwotnych terminów wymagalności) 1. Zobowiązania bieżące 2. Zobowiązania terminowe, o okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 1 roku d) powyżej 1 roku do 5 lat e) powyżej 5 lat 3. Odsetki Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego - pozostałe, razem 19.6. Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego (według struktury walutowej) a) w walucie polskiej b) w walucie obcej (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego, razem Nota 20 - do poz. IV pasywów Zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu a) wobec sektora finansowego b) wobec sektora niefinansowego i sektora budżetowego c) odsetki Zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, razem Nota 21 - do poz. V pasywów 21.1. Zobowiązania z tytułu emisji własnych papierów wartościowych 1. Obligacji 2. Certyfikatów 2. Pozostałych (z tytułu) 3. Odsetki Zobowiązania z tytułu emisji własnych papierów wartościowych, razem 21.2. Zmiana stanu zobowiązań z tytułu emisji własnych papierów wartościowych Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan na koniec okresu 21.3 Zobowiązania długoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań długoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 22 - do poz. VI pasywów Fundusze specjalne i inne pasywa 1. Fundusze specjalne (z tytułu) 2. Inne pasywa (z tytułu) Fundusze specjalne i inne pasywa, razem Nota 23 - do poz. VII pasywów Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone a) bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: ... b) przychody przyszłych okresów, w tym: - niezrealizowane różnice kursowe c) przychody zastrzeżone (z tytułu) Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone, razem Nota 24 - do poz. VIII pasywów 24.1. Zmiana stanu rezerw na podatek dochodowy Stan rezerw na podatek dochodowy na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rezerw na podatek dochodowy na koniec okresu 24.2. Pozostałe rezerwy (wg tytułów), w tym: - na pozabilansowe zobowiązania warunkowe Pozostałe rezerwy, razem 24.3. Zmiana stanu pozostałych rezerw Stan rezerw na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan rezerw na koniec okresu, razem Nota 25 - do poz. IX pasywów 25.1. Zobowiązania podporządkowane 1. Nazwa podmiotu 2. Wartość pożyczki (wg walut i po przeliczeniu na zł) 3. Warunki oprocentowania 4. Termin wymagalności 5. Stan zobowiązań podporządkowanych 6. Odsetki 25.2. Zmiana stanu zobowiązań podporządkowanych Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan zobowiązań podporządkowanych na koniec okresu Nota 26 - do poz. X pasywów*) Zmiana stanu kapitału własnego akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) ... b) zmniejszenia (z tytułu) ... Stan na koniec okresu Nota 27 - do poz. XI pasywów*) 27.1 Rezerwa kapitałowa z konsolidacji a) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki zależne b) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Rezerwa kapitałowa z konsolidacji, razem 27.2 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) ... c) zmniejszenia (z tytułu) ... d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) ... g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 27.3 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) ... c) zmniejszenia (z tytułu) ... d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej za okres (z tytułu) ... g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość rezerwy kapitałowej z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 28 - do poz. XII pasywów Struktura kapitału akcyjnego a) wartość nominalna jednej akcji b) seria / emisja c) rodzaj akcji d) rodzaj uprzywilejowania akcji e) liczba akcji f) wartość serii / emisji wg wartości nominalnej g) sposób pokrycia kapitału h) data rejestracji i) prawo do dywidendy (od daty) j) liczba akcji, razem Kapitał akcyjny, razem Ponadto należy przedstawić informacje o wszelkich zmianach w kapitale akcyjnym w okresie sprawozdawczym, w szczególności o: - liczbie, rodzaju, wartości nominalnej, cenie emisyjnej oferowanych akcji - zmianach wartości nominalnej akcji - zmianach praw z akcji oraz należy wskazać akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez jednostki zależne co najmniej 5% kapitału akcyjnego emitenta lub co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy Nota 29 - do poz. XIV pasywów Kapitał zapasowy a) ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej b) utworzony ustawowo c) utworzony zgodnie ze statutem ponad wymaganą ustawowo (minimalną) wartość d) z dopłat akcjonariuszy e) inny Kapitał zapasowy, razem Nota 30 - do poz. XVI pasywów Pozostałe kapitały rezerwowe (według celu przeznaczenia), w tym: - Fundusz ogólnego ryzyka bankowego - Fundusz na działalność maklerską Pozostałe kapitały rezerwowe, razem Nota 31 - do poz. XIX pasywów Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych a) niepodzielony zysk (wartość dodatnia) b) niepokryta strata (wartość ujemna) Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych Nota 32 - do współczynnika wypłacalności Należy przedstawić dane liczbowe do obliczenia współczynnika wypłacalności, ze wskazaniem tych funduszy, które zostały zaliczone do funduszy własnych, w układzie umożliwiającym ustalenie wartości poszczególnych kategorii funduszy Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia wartości księgowej na jedną akcję oraz rozwodnionej wartości księgowej na jedną akcję Nota 33 do pozabilansowych zobowiązań warunkowych Gwarancje i poręczenia udzielone na rzecz: a) jednostek zależnych b) jednostek stowarzyszonych c) jednostki dominującej d) pozostałych jednostek Udzielone gwarancje i poręczenia, razem *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku zysków i strat / skonsolidowanego rachunku zysków i strat Nota 34 - do poz. I Przychody z tytułu odsetek 1. Od sektora finansowego 2. Od sektora niefinansowego i sektora budżetowego 3. Od papierów wartościowych, w tym: a) o stałej kwocie dochodu b) o zmiennej kwocie dochodu 4. Pozostałe Przychody z tytułu odsetek, razem Nota 35 - do poz. II Koszty odsetek 1. Od operacji z sektorem finansowym 2. Od operacji z sektorem niefinansowym i z sektorem budżetowym 3. Pozostałe Koszty odsetek, razem Nota 36 - do poz. IV Przychody z tytułu prowizji 1. Prowizje z tytułu działalności bankowej 2. Prowizje z tytułu działalności maklerskiej Przychody z tytułu prowizji, razem Nota 37 - do poz. VII Przychody z akcji i udziałów, pozostałych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 1. Od jednostek zależnych 2. Od jednostek stowarzyszonych 3. Od pozostałych jednostek Przychody z akcji i udziałów, pozostałych papierów wartościowych i innych praw majątkowych, razem Nota 38 - do poz. VIII Wynik na operacjach finansowych 1. Wynik na operacjach finansowych papierami wartościowymi a) przychody z operacji papierami wartościowymi b) koszty operacji papierami wartościowymi 2. Wynik na pozostałych operacjach finansowych Wynik na operacjach finansowych, razem Nota 39 - do poz. XI Pozostałe przychody operacyjne a) z tytułu działalności zarządzania majątkiem osób trzecich b) z tytułu sprzedaży lub likwidacji składników majątku trwałego i aktywów do zbycia c) z tytułu odzyskanych należności nieściągalnych d) otrzymane odszkodowania, kary i grzywny e) otrzymane darowizny f) inne (z tytułu) ... Pozostałe przychody operacyjne, razem Nota 40 - do poz. XII - Pozostałe koszty operacyjne Pozostałe koszty operacyjne a) z tytułu działalności zarządzania majątkiem osób trzecich b) z tytułu sprzedaży lub likwidacji składników majątku trwałego i aktywów do zbycia c) z tytułu odpisanych należności d) zapłacone odszkodowania, kary i grzywny e) przekazane darowizny f) z tytułu nieplanowych odpisów amortyzacyjnych g) inne (z tytułu) ... Pozostałe koszty operacyjne, razem Nota 41 - do poz. XIII Koszty działania banku 1. Wynagrodzenia 2. Świadczenia na rzecz pracowników 3. Koszty rzeczowe 4. Podatki i opłaty 5. Składka i wpłaty na Bankowy Fundusz Gwarancyjny 6. Pozostałe (z tytułu) Koszty działania banku, razem Nota 42 - do poz. XV Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości 1. Odpisy na rezerwy, na: - należności zagrożone - zobowiązania pozabilansowe - ogólne ryzyko bankowe - inne 2. Aktualizacja wartości: - z tytułu deprecjacji majątku finansowego - inne Odpisy na rezerwy i aktualizacja wartości, razem Nota 43 - do poz. XVI Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji wartości 1. Rozwiązanie rezerw na: - należności zagrożone - zobowiązania pozabilansowe - ogólne ryzyko bankowe - inne 2. Zmniejszenia odpisów dotyczących aktualizacji wartości: - majątku finansowego - inne Rozwiązanie rezerw i zmniejszenia dotyczące aktualizacji wartości, razem Nota 44 - do poz. XIX.1 Zyski nadzwyczajne a) Losowe b) Zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych*) c) Zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych*) d) Pozostałe (z tytułu) ... Zyski nadzwyczajne, razem Nota 45 - do poz. XIX.2 Straty nadzwyczajne a) Losowe b) Ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych c) Ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych d) Pozostałe (z tytułu) Straty nadzwyczajne, razem Należy przedstawić informacje o wyniku na sprzedaży całości lub części akcji (udziałów) w poszczególnych jednostkach zależnych i stowarzyszonych, sposobie rozliczeń pomiędzy jednostką sprzedającą a kupującą akcje (udziały) oraz wartości księgowej każdej sprzedanej jednostki Nota 46 - do poz. XXIII Podatek dochodowy 1. Zysk brutto 2. Trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 3. Przejściowe różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 4. Inne różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym, w tym: - straty z lat ubiegłych 5. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym 6. Podatek dochodowy według stawki ....% 7. Zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżka podatku 8. Podatek dochodowy należny 9. Rezerwa na podatek dochodowy - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 10. Rozliczenia międzyokresowe z tytułu odroczonego podatku dochodowego - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 11. Podatek dochodowy współmierny do zysku (straty) brutto, wykazany w rachunku zysków i strat Ponadto należy podać informacje o głównych różnicach pomiędzy podatkiem dochodowym wykazanym w rachunku zysków i strat, a podatkiem ustalonym od podstawy opodatkowania z rozliczeniem głównych pozycji tych różnic, w szczególności: a) wysokość odliczenia osobno z tytułu ulgi inwestycyjnej i premii inwestycyjnej b) wysokość darowizn podlegających odliczeniu od dochodu c) przyczyny i wartość zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku dochodowego d) wysokość przyszłego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły, ze wskazaniem stawki podatku e) wysokość przyszłej należności z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły f) zmiany z tytułu zmiany stawek podatkowych g) spisanie rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego spowodowane brakiem prawdopodobieństwa odzyskania należności podatkowej h) informacje o podatku dochodowym od wyniku na operacjach nadzwyczajnych W odniesieniu do skonsolidowanego rachunku zysków i strat, należy podać informacje o podatku dochodowym w przekroju jednostek objętych konsolidacją z uwzględnieniem różnic pomiędzy podatkiem naliczonym do skonsolidowanego rachunku zysków i strat w danym okresie a tymi, które naliczono w okresach poprzednich, oraz o wysokości podatku naliczonego w tych okresach, pod warunkiem, że różnica ta jest znacząca z punktu widzenia przyszłego opodatkowania Nota 47 - do poz. XXIV Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), z tytułu: Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), razem Nota 48 - do poz. XXVII Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia zysku (straty) na jedną akcję zwykłą oraz rozwodnionego zysku (straty) na jedną akcję zwykłą Zysk (strata) netto a) zysk (strata) netto jednostki dominującej (po korektach konsolidacyjnych) b) zyski (straty) netto jednostek zależnych (po korektach konsolidacyjnych) c) zyski (straty) netto jednostek stowarzyszonych (po korektach konsolidacyjnych) Zysk (strata), netto Należy wskazać udział poszczególnych segmentów działalności grupy kapitałowej w wypracowanym skonsolidowanym wyniku finansowym netto Należy również przedstawić sposób podziału zysku lub pokrycia straty za prezentowane lata obrotowe, a w przypadku nie zakończonego roku obrotowego - propozycję podziału zysku lub pokrycia straty, ujawniając odpowiednie, dla ustalenia wielkości zysku lub straty, dane liczbowe w zł i groszach *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku przepływu środków pieniężnych / skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych Należy zdefiniować środki pieniężne przyjęte do rachunku przepływu środków pieniężnych, przedstawiając ich strukturę Należy objaśnić podział działalności emitenta na działalność operacyjną, inwestycyjną i finansową, przyjęty w rachunku przepływu środków pieniężnych W przypadku wystąpienia niezgodności pomiędzy bilansowymi zmianami stanu niektórych pozycji oraz zmianami stanu tych pozycji wykazanymi w rachunku przepływu środków pieniężnych, należy wskazać ich przyczyny W odniesieniu do pozycji rachunku przepływu środków pieniężnych "Pozostałe korekty", "Pozostałe wpływy" i "Pozostałe wydatki", należy przedstawić wykaz tych korekt, wpływów i wydatków, których kwoty przekraczają 5% ogólnej sumy odpowiednio korekt, wpływów lub wydatków z danej działalności, a zostały ujęte w tych pozycjach W przypadku gdy rachunek przepływu środków pieniężnych / skonsolidowany rachunek przepływu środków pieniężnych sporządzony jest metodą bezpośrednią, dodatkowo należy przedstawić notę objaśniającą zawierającą uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej metodą pośrednią Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie / memorandum należy przedstawić: 1. Informacje z zakresu struktury koncentracji zaangażowania banku w poszczególne podmioty, grupy kapitałowe, branże, wraz z oceną ryzyka związanego z tym zaangażowaniem 2. Odnośnie "instrumentów finansowych" - papierów wartościowych, wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień - jeśli istnieją e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych j) ww. informacji (a-i) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej m) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również wynikających z umów subemisji, udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych), z wyodrębnieniem udzielonych na rzecz jednostek zależnych i stowarzyszonych a w przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy także dokonać podziału zobowiązań warunkowych, z wyodrębnieniem tych udzielonych na rzecz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, nie objętych konsolidacją, oraz jednostek zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją 3. Wykaz zobowiązań wobec budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli 4. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie 5. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby 6. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego 7.1. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym 2. Dane liczbowe, dotyczące spółek powiązanych kapitałowo z emitentem, o: a) stopniu udziału w zarządzaniu (z określeniem nazwy spółki) b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji d) inne dane, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego 8. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia b) procentowym udziale c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych f) dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia 9. Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego - informacje o przeciętnym zatrudnieniu w grupie kapitałowej emitenta, z podziałem na grupy zawodowe 10. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta w przedsiębiorstwie emitenta oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 11. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta, oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 12. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 13. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Ponadto należy przedstawić: 14. Informacje o relacjach między prawnym poprzednikiem a emitentem oraz o sposobie i zakresie przejęcia aktywów i pasywów 15. Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe (przynajmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat / skonsolidowanego bilansu oraz skonsolidowanego rachunku zysków i strat), skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się dużym wskaźnikiem inflacji (powyżej 20% w skali roku) 16. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową, płynność oraz wynik finansowy i rentowność emitenta 17. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych / skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi / skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi 18. Jeżeli emitent nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, wyłączając na podstawie odrębnych przepisów wszystkie jednostki z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów 19. Jeżeli emitent sporządzający skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wyłącza na podstawie odrębnych przepisów jednostkę zależną lub stowarzyszona z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi wyłączenia oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe lub porównywalne skonsolidowane dane finansowe, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/3 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących zakładami ubezpieczeń powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) lub odpowiednio § 18 pkt 14) rozporządzenia BILANS / SKONSOLIDOWANY BILANS Aktywa I. Wartości niematerialne i prawne II. Wartość firmy z konsolidacji*) III. Lokaty 1. Nieruchomości 2. Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych1) 3 Lokaty w pozostałych jednostkach 4. Inne lokaty finansowe IV. Lokaty funduszów ubezpieczeń na życie na rachunek i ryzyko ubezpieczającego V. Należności depozytowe od cedentów VI. Inne należności 1. Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich 2. Należności z tytułu reasekuracji 3. Pozostałe należności VII. Inne składniki majątku 1. Rzeczowe składniki majątku 2. Środki pieniężne 3. Akcje własne do zbycia 4. Pozostałe składniki majątku VIII. Rozliczenia międzyokresowe 1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe Aktywa, razem Pasywa I. Kapitał własny 1. Kapitał podstawowy 2. Należne wpłaty na poczet kapitału (wielkość ujemna) 3. Kapitał zapasowy 4. Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny 5. Pozostałe kapitały rezerwowe 6. Różnicę kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych 7. Różnice kursowe z konsolidacji*) 8. Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych 9. Zysk (strata) netto II. Rezerwa kapitałowa z konsolidacji*) III. Kapitał własny akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) IV. Zobowiązania podporządkowane V. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe VI. Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe dla ubezpieczeń na życie, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający VII. Pozostałe rezerwy 1. Rezerwy na podatek dochodowy 2. Pozostałe rezerwy VIII. Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów IX. Inne zobowiązania 1. Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich 2. Zobowiązania z tytułu reasekuracji 3. Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych 4. Zobowiązania wobec instytucji finansowych 5. Pozostałe zobowiązania 6. Fundusze specjalne X. Rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów Pasywa, razem Wysokość marginesu wypłacalności i środków własnych stanowiących jego pokrycie Wysokość funduszu ubezpieczeniowego i wysokość lokat środków stanowiących jego pokrycie Wartość księgowa Liczba akcji Wartość księgowa na jedną akcję (w zł) Przewidywana liczba akcji2) Rozwodniona wartość księgowa na jedną akcję2) (w zł) 1) w przypadku sporządzania sprawozdania skonsolidowanego pozycję "Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych" zastępuje się pozycjami "Lokaty w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności" i "Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją" 2) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym TECHNICZNY RACHUNEK UBEZPIECZEŃ MAJĄTKOWYCH I OSOBOWYCH I. Składki na udziale własnym (1-2+/-3+/-4) 1. Składki przypisane brutto 2. Udział reasekuratorów w składce 3. Zmiany stanu rezerw składek oraz rezerw na ryzyko niewygasłe brutto 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw II. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym III. Odszkodowania i świadczenia na udziale własnym (1-2+/-3+/-4) 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto 2. Udział reasekuratorów w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych 3. Zmiany stanu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia brutto 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw IV. Zmiany stanu innych rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na udziale własnym V. Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym, łącznie ze zmianą stanu rezerw VI. Koszty działalności ubezpieczeniowej (1+2-3) 1. Koszty akwizycji 2. Koszty administracyjne 3. Otrzymane prowizje reasekuracyjne i udziały w zyskach reasekuratorów VII. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym VIII. Zmiany stanu rezerw na wyrównanie szkodowości (ryzyka) IX. Wynik techniczny ubezpieczeń majątkowych i osobowych (do przeniesienia do ogólnego rachunku zysków i strat) TECHNICZNY RACHUNEK UBEZPIECZEŃ NA ŻYCIE I. Składki na udziale własnym (1-2+/-3) 1. Składki przypisane brutto 2. Udział reasekuratorów w składce 3. Zmiany stanu rezerw składek na udziale własnym II. Przychody z lokat 1. Przychody z nieruchomości 2. Przychody z lokat w jednostkach zależnych i stowarzyszonych, w tym: a) z udziałów i akcji b) odsetki od pożyczek 3. Przychody z lokat w pozostałych jednostkach, w tym: a) z udziałów i akcji b) odsetki od pożyczek 4. Przychody z dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa 5. Przychody z pozostałych lokat, w tym: a) odsetki od bankowych lokat terminowych b) odsetki od pożyczek 6. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat 7. Wynik dodatni ze sprzedaży lokat III. Niezrealizowane zyski z lokat IV. Pozostałe przychody techniczne na udziale własnym V. Odszkodowania i świadczenia na udziale własnym (1-2+/-3+/-4) 1. Odszkodowania i świadczenia wypłacone brutto 2. Udział reasekuratorów w odszkodowaniach i świadczeniach wypłaconych 3. Zmiany stanu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia brutto 4. Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia VI. Zmiany stanu innych rezerw technicznych na udziale własnym 1. Rezerwy ubezpieczeń na życie, w tym: a) rezerwy brutto b) udział reasekuratorów 2. Pozostałe rezerwy techniczne na udziale własnym VII. Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym, łącznie ze zmianą stanu rezerw VIII. Koszty działalności ubezpieczeniowej 1. Koszty akwizycji 2. Koszty administracyjne 3. Otrzymane prowizje reasekuracyjne i udziały w zyskach reasekuratorów IX. Koszty działalności lokacyjnej 1. Koszty utrzymania nieruchomości 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej 3. Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat 4. Wynik ujemny ze sprzedaży lokat X. Niezrealizowane straty na lokatach XI. Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym XII. Przeniesienie przychodów z lokat w części zarachowanej na przychody ogólnego rachunku zysków i strat XIII. Wynik techniczny ubezpieczeń na życie OGÓLNY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT / SKONSOLIDOWANY OGÓLNY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Wynik techniczny ubezpieczeń majątkowych i osobowych albo I. Wynik techniczny ubezpieczeń na życie II. Przychody z lokat 1. Przychody z nieruchomości 2. Przychody z lokat w jednostkach zależnych i stowarzyszonych, w tym: a) z udziałów i akcji b) odsetki od pożyczek 3. Przychody z lokat w pozostałych jednostkach, w tym: a) z udziałów i akcji b) odsetki od pożyczek 4. Przychody z dłużnych papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa 5. Przychody z pozostałych lokat, w tym: a) odsetki od bankowych lokat terminowych b) odsetki od pożyczek 6. Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat, w tym: a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych 7. Wynik dodatni ze sprzedaży lokat, w tym: a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych III. Przeniesienie przychodów z lokat w części nie zaliczonej na przychody technicznego rachunku ubezpieczeń IV. Koszty działalności lokacyjnej 1. Koszty utrzymania nieruchomości 2. Pozostałe koszty działalności lokacyjnej 3. Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych 4. Wynik ujemny ze sprzedaży lokat a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych V. Pozostałe przychody operacyjne VI. Pozostałe koszty operacyjne VII. Zysk (strata) na działalności operacyjnej VIII. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne IX. Odpis wartości firmy z konsolidacji*) X. Odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji*) XI. Zysk (strata) brutto XII. Podatek dochodowy XIII. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) XIV. Udział w zyskach / stratach jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) XV. (Zysk) strata akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) XVI. Zysk (strata) netto Zysk (strata) netto (za 12 miesięcy) Średnia ważona liczba akcji zwykłych Zysk (strata) na jedną akcję zwykłą (w zł)3) Średnia ważona przewidywana liczba akcji zwykłych Rozwodniony zysk (strata) na jedną akcję zwykłą4) (w, zł) 3) Zysk (stratę) na jedną akcję zwykłą należy ustalić jako relację zysku (straty) netto za ostatnich 12 miesięcy przed dniem bilansowym, pomniejszonego (powiększonej) o dywidendy z akcji uprzywilejowanych, niezależnie od tego, bezy były, czy też będą zadeklarowane do wypłaty, podzielonego (podzielonej) przez średnią ważoną liczbę akcji zwykłych pozostających w posiadaniu akcjonariuszy w danym okresie. Wagę stanowi tu długość okresu, ustalonego jako całość lub część roku obrotowego, w którym akcje zwykłe danej emisji miały prawo do uczestnictwa w dywidendzie. 4) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM / ZESTAWIENIE ZMIAN W SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM ZMIANY W KAPITALE WŁASNYM / SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM I. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO) a) zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości b) korekty błędów zasadniczych I.a. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO), po uzgodnieniu do danych porównywalnych I. Stan kapitału akcyjnego na początek okresu 1.1. Zmiany stanu kapitału akcyjnego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji b) zmniejszenia (z tytułu) a) umorzenia I.2. Stan kapitału akcyjnego na koniec okresu 2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na początek okresu 2.1. Zmiana stanu należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na koniec okresu 3. Stan kapitału zapasowego na początek okresu 3.1. Zmiany stanu kapitału zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty 3.2. Stan kapitału zapasowego na koniec okresu 4. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na początek okresu 4.1. Zmiany stanu kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaży i likwidacji środków trwałych 4.1. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na koniec okresu 5. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na początek okresu 5.1. Zmiany stanu pozostałych kapitałów rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) 5.1. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na koniec okresu 6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych 7. Różnice kursowe z konsolidacji*) 8. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 8.1. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 8.2. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku b) zmniejszenie (z tytułu) 8.3. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 8.4. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 8.5. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty do pokrycia b) zmniejszenie (z tytułu) 8.6. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 8.7. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 9. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Stan kapitału własnego na koniec okresu (BZ) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH (metoda bezpośrednia) A. przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności operacyjnej 1. Wpływy z tytułu składek netto 2. Wpłaty reasekuratorów z tytułu udziału w odszkodowaniach 3. Wpływy z tytułu regresów 4. Wpływy z pośrednictwa i czynności komisarza awaryjnego 5. Opłaty za cesje, opłaty manipulacyjne, odsetki za nieterminowe opłacenie rat 6. Pozostałe wpływy operacyjne II. Wydatki z tytułu działalności operacyjnej 1. Składki zapłacone z tytułu reasekuracji netto 2. Odszkodowania i świadczenia wypłacone 3. Podatek dochodowy zapłacony 4. Podatek dochodowy zapłacony 4. Wydatki z tytułu pośrednictwa i czynności komisarza awaryjnego 5. Składki na Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny i Fundusz Ochrony Ubezpieczonych 6. Pozostałe wydatki operacyjne B. przepływy pieniężne netto z działalności lokacyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności lokacyjnej 1. Wpływy z likwidacji lokat terminowych 2. Wpływy ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych i stowarzyszonych 3. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostce dominującej 4. Odsetki otrzymane 5. Dywidendy otrzymane 6. Wpływy z pozostałych lokat 7. Wpływy ze sprzedaży i likwidacji wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych 8. Pozostałe wpływy lokacyjne II. Wydatki z tytułu działalności lokacyjnej 1. Wydatki na lokaty terminowe 2. Wydatki na akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych 3. Wydatki na akcje i udziały w jednostce dominującej 4. Wydatki na pozostałe lokaty 5. Wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych 6. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 7. Pozostałe wydatki lokacyjne C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Wpływy z emisji akcji własnych 2. Pozostałe wpływy finansowe II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Zapłacone odsetki od kredytów i pożyczek 2. Koszty emisji akcji własnych 3. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 4. Pozostałe wydatki finansowe D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym NOTY OBJAŚNIAJĄCE 1. Noty objaśniające do bilansu / skonsolidowanego bilansu Przy odpowiednich pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1 - do poz. I aktywów 1.1 Wartości niematerialne i prawne a) rozliczane w czasie koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej b) koszty prac rozwojowych c) nabyta wartość firmy d) nabyte koncesje, patenty, licencje i podobne wartości e) nabyte oprogramowanie komputerowe f) inne wartości niematerialne i prawne g) zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne, razem 1.2. Tabela ruchu wartości niematerialnych i prawnych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnić przyczyny nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) Nota 2 - do poz. II aktywów*) 2.1 Wartość firmy z konsolidacji a) wartość firmy z konsolidacji - jednostki zależne b) wartość firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Wartość firmy z konsolidacji, razem 2.2 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 2.3 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość firmy z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 3 - do poz. III.1. aktywów 3.1 Lokaty w nieruchomości (według grup) a) grunty - według cen nabycia - według bieżącej wartości b) budynki i budowle - według cen nabycia - według bieżącej wartości c) inwestycje budowlane d) zaliczki na poczet inwestycji budowlanych Lokaty w nieruchomości (według grup), razem 3.2 Zmiana stanu lokat w nieruchomości a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 3.3 Nieruchomości (według wykorzystania) a) nieruchomości dla działalności własnej b) pozostałe nieruchomości c) Nieruchomości (według wykorzystania), razem 3.4. Lokaty w nieruchomości a) krótkoterminowe b) długoterminowe Lokaty w nieruchomości, razem Nota 4 - do poz. III.2. aktywów 4.1. Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (wartość bilansowa) a) udziały i akcje w jednostkach zależnych, w tym: - lokaty długoterminowe b) udziały i akcje w jednostkach stowarzyszonych, w tym: - lokaty długoterminowe c) pożyczki udzielone jednostkom zależnym, w tym: - pożyczki długoterminowe d) pożyczki udzielone jednostkom stowarzyszonym, w tym: - pożyczki długoterminowe e) dłużne papiery wartościowe jednostek zależnych, w tym: - lokaty długoterminowe f) dłużne papiery wartościowe jednostek stowarzyszonych, w tym: - lokaty długoterminowe g) inne, w tym: - lokaty długoterminowe Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych, razem 4.1.1. Lokaty w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności(wartość bilansowa)*) a) udziały i akcje, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych b) pożyczki udzielone, w tym: - dla jednostek zależnych - dla jednostek stowarzyszonych c) dłużne papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych d) inne, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych Lokaty w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności (razem) 4.1.2. Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją(wartość bilansowa)*) a) udziały i akcje, w tym: - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych b) pożyczki udzielone, w tym: - dla jednostek zależnych - dla jednostek stowarzyszonych c) dłużne papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych d) inne, w tym: - jednostek zależnych - jednostek stowarzyszonych - pozostałe lokaty długoterminowe Lokaty w jednostkach zależnych i stowarzyszonych nie objętych konsolidacją, razem *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym 4.2 Zmiana stanu lokat w jednostkach zależnych i stowarzyszonych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) - zakup - inne - korekty aktualizujące wartość c) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaż - inne - korekty aktualizujące wartość d) stan na koniec okresu 4.3 Papiery wartościowe oraz udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokaty długoterminowe) - wg zbywalności A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość według cen nabycia - korekty aktualizujące wartość (saldo) C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem 4.4 Akcje / udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokaty długoterminowe) a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) charakter powiązania kapitałowego (jednostka zależna, jednostka stowarzyszona, z wyszczególnieniem powiązań bezpośrednich i pośrednich) oraz zastosowana metoda konsolidacji e) zastosowana metoda konsolidacji, bądź wskazanie, że jednostka nie podlega konsolidacji f) data objęcia kontroli / data od której wywierany jest znaczny wpływ g) wartość akcji / udziałów według ceny nabycia h) odpisy aktualizujące wartość (razem) i) wartość bilansowa akcji / udziałów j) procent posiadanego kapitału akcyjnego / zakładowego k) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu l) wskazanie, innej niż określona pod lit. j) lub k), podstawy dominacji m) kapitał własny jednostki, w tym: - kapitał akcyjny / zakładowy - należne wpłaty na poczet kapitału - kapitał zapasowy - pozostały kapitał własny, w tym: - niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych - zysk (strata) netto n) zobowiązania jednostki, w tym: - długoterminowe o) należności jednostki, w tym: - długoterminowe p) aktywa jednostki, razem r) przychody ze sprzedaży s) nieopłacona przez emitenta wartość akcji / udziałów w jednostce t) otrzymane lub należne dywidendy od jednostki za ostatni rok obrotowy 4.5 Papiery wartościowe oraz udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokaty krótkoterminowe) - wg zbywalności A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość według cen nabycia - wartość rynkowa C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem Nota 5 - do poz. III.3 aktywów 5.1 Lokaty w pozostałych jednostkach (wartość bilansowa) a) udziały i akcje, w tym: - lokaty długoterminowe b) pożyczki udzielone, w tym: - pożyczki długoterminowe c) dłużne papiery wartościowe, w tym: - lokaty długoterminowe d) inne, w tym: - lokaty długoterminowe Lokaty w pozostałych jednostkach, razem 5.2 Zmiana stanu lokat w pozostałych jednostkach a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) - zakup - korekta wartości - inne c) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaż - korekta wartości - inne d) stan na koniec okresu 5.3 Papiery wartościowe oraz udziały w pozostałych jednostkach (lokaty długoterminowe) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość według cen nabycia - korekty aktualizujące wartość (saldo) C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem 5.4 Akcje (udziały) w pozostałych jednostkach (lokaty długoterminowe)5) a. Nazwa (firma) jednostki ze wskazaniem formy prawnej b. Siedziba c. Przedmiot przedsiębiorstwa d. Wartość bilansowa akcji (udziałów) e. Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) f. Udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu g. Nieopłacona przez emitenta wartość akcji (udziałów) w jednostce h. Otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy 5) akcje i udziały zapewniające mniej niż 5% kapitału i ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu jednostki można wykazać łącznie w pozycji inne 5.5 Papiery wartościowe oraz udziały w pozostałych jednostkach (lokaty krótkoterminowe) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość według cen nabycia - wartość rynkowa C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem Nota 6 - do poz. III.4. aktywów 6.1 Inne lokaty finansowe a) jednostki uczestnictwa a certyfikaty inwestycyjne w funduszach inwestycyjnych (powierniczych) b) dłużne papiery wartościowe i inne papiery wartościowe, o stałej kwocie dochodu c) udziały we wspólnych przedsięwzięciach lokacyjnych d) pożyczki hipoteczne, w tym: - zabezpieczone dodatkowo polisami e) pozostałe pożyczki, w tym: - dla ubezpieczonych, których głównym zabezpieczeniem jest polisa - dla ubezpieczonych, nie zabezpieczonych polisami f) lokaty terminowe w instytucjach finansowych g) pozostałe lokaty Inne lokaty finansowe, razem 6.2 Zmiana stanu innych lokat finansowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) stan na koniec okresu 6.3 Inne lokaty finansowe w papiery wartościowe a) emitowane przez Skarb Państwa - lokaty długoterminowe - lokaty krótkoterminowe b) gwarantowane przez Skarb Państwa c) emitowane przez NBP d) gwarantowane przez NBP e) pozostałe Inne lokaty finansowe w papiery wartościowe, razem 6.4 Inne lokaty finansowe a) długoterminowe b) krótkoterminowe Inne lokaty finansowe, razem 6.5. Papiery wartościowe (inne lokaty finansowe - długoterminowe), wg zbywalności A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) obligacje (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym a) obligacje (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym a) obligacje (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością a) obligacje (wartość bilansowa) - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem 6.6. Papiery wartościowe oraz udziały (inne lokaty finansowe - krótkoterminowe), wg zbywalności A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) obligacje (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym a) obligacje (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w obrocie pozagiełdowym a) obligacje (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością a) obligacje (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa) - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem 6.7 Lokaty terminowe w instytucjach finansowych (według zapadalności) - o pozostałym od dnia bilansowego okresie zapłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 do 3 miesięcy c) powyżej 3 do 6 miesięcy d) powyżej 6 do 12 miesięcy e) powyżej 12 do 24 miesięcy f) powyżej 24 do 36 miesięcy g) powyżej 36 miesięcy Lokaty terminowe w instytucjach finansowych, razem 6.8 Lokaty terminowe w instytucjach finansowych a) w walucie polskiej b) w walutach obcych w bankach krajowych (wg walut i po przeliczeniu na zł) c) w walutach obcych w bankach zagranicznych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Lokaty terminowe w instytucjach finansowych, razem Nota 7 - do poz. V. aktywów 7.1 Należności depozytowe od cedentów a) należności depozytowe w walucie polskiej, w tym: - od jednostek zależnych, będących cedentami - od jednostek stowarzyszonych, będących cedentami - pozostałe b) należności depozytowe w walutach obcych, w tym: - od jednostek zależnych, będących cedentami - od jednostek, będących cedentami - pozostałe Należności depozytowe od cedentów (netto) c) rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności depozytowe od cedentów (brutto) 7.2 Zmiana stanu rezerw na należności depozytowe od cedentów Stan na początek okresu a. Zwiększenia (z tytułu) b. Wykorzystanie (z tytułu) c. Rozwiązanie (z tytułu) Stan na koniec okresu 7.3 Należności depozytowe od cedentów - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Należności depozytowe od cedentów, razem Nota 8 - do poz. VI.1. aktywów 8.1 Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich a) należności od ubezpieczających, w tym: - krajowe - zagraniczne b) należności od pośredników ubezpieczeniowych, w tym: - krajowe - zagraniczne c) inne należności z tytułu ubezpieczeń, w tym: - krajowe - zagraniczne Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich (netto) d) rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich (brutto) 8.2 Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, razem 8.3 Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich netto a) od jednostek zależnych b) od jednostek stowarzyszonych c) od jednostek powiązanych z zakładem ubezpieczeń udziałami partycypacyjnymi d) od jednostki dominującej e) pozostałe Należności z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, razem Nota 9 - do poz. VI.2. aktywów 9.1 Należności z tytułu reasekuracji a) należności bieżące w reasekuracji czynnej, w tym: - od cedentów z rynku krajowego - od cedentów zagranicznych b) należności bieżące w reasekuracji biernej, w tym: - od reasekuratorów krajowych - od reasekuratorów zagranicznych c) należności bieżące od retrocesjonariuszy, w tym: - krajowych - zagranicznych d) należności z tytułu prowizji reasekuracyjnej rozliczanej w czasie e) należności z tytułu udziału reasekuratorów w szkodach wypłaconych Należności z tytułu reasekuracji (netto) f) rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności z tytułu reasekuracji (brutto) 9.2 Należności z tytułu reasekuracji a) od jednostek zależnych b) od jednostek stowarzyszonych c) od jednostek powiązanych udziałami partycypacyjnymi d) od jednostki dominującej e) pozostałe Należności z tytułu reasekuracji, razem 9.3 Należności z tytułu reasekuracji a) należności bieżące w reasekuracji czynnej, w tym: - od cedentów będących jednostkami zależnymi - od cedentów będących jednostkami stowarzyszonymi - od cedenta będącego jednostką dominującą b) należności bieżące w reasekuracji biernej, w tym: - od reasekuratorów będących jednostkami zależnymi - od reasekuratorów będących jednostkami stowarzyszonymi - od reasekuratora będącego jednostką dominującą c) należności bieżące od retrocesjonariuszy, w tym: - od będących jednostkami zależnymi - od będących jednostkami stowarzyszonymi - od będącego jednostką dominującą d) pozostałe Należności z tytułu reasekuracji, razem 9.4 Należności z tytułu reasekuracji (netto) - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Należności z tytułu reasekuracji, razem (netto) Nota 10 - do poz. VI.3. aktywów 10.1 Pozostałe należności a) należności od budżetu b) należności z tytułu wykonywania czynności komisarza awaryjnego c) rozrachunki z tytułu gwarancji i akredytyw d) inne Pozostałe należności (netto) e) rezerwy na pozostałe należności (wielkość dodatnia) Pozostałe należności (brutto) 10.2 Pozostałe należności a) od jednostek zależnych b) od jednostek stowarzyszonych c) od jednostek powiązanych udziałami partycypacyjnymi d) od jednostki dominującej e) inne Pozostałe należności, razem 10.3 .Pozostałe należności - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Pozostałe należności, razem 10.4 Pozostałe należności a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Pozostałe należności, razem 10.5 Zmiana stanu rezerw na należności (w tym z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, reasekuracji i pozostałych) Stan na początek okresu a. Zwiększenia (z tytułu) b. Wykorzystanie (z tytułu) c. Rozwiązanie (z tytułu) Stan na koniec okresu Nota 11 - do poz. VII.1. aktywów 11.1 Rzeczowe składniki majątku a) urządzenia techniczne i maszyny b) środki transportu c) pozostałe środki trwałe b) inwestycje c) zaliczki na poczet inwestycji d) zapasy Rzeczowe składniki majątku, razem 11.2 Tabela ruchu środków trwałych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto środków trwałych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto środków trwałych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto środków trwałych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnienie przyczyn nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) 11.3 Środki trwałe (bilansowe) - struktura własnościowa a) własne b) używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: Środki trwałe bilansowe, razem 11.4 Środki trwałe (pozabilansowe) a) używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: - wartość gruntów użytkowanych wieczyście Środki trwałe pozabilansowe, razem Nota 12 - do poz. VII.2 aktywów 12.1 Środki pieniężne a) środki pieniężne w kasie b) środki pieniężne na rachunkach bankowych c) inne środki pieniężne Środki pieniężne, razem 12.2 Środki pieniężne (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Środki pieniężne, razem Nota 13 - do poz. VII.3 aktywów 13.1 Akcje własne do zbycia a. liczba b. wartość według cen nabycia c. wartość bilansowa d. cel nabycia e. przeznaczenie 13.2 Akcje emitenta będące własnością jednostek zależnych a. nazwa (firma) jednostki, siedziba b. liczba c. wartość według cen nabycia d. wartość bilansowa Nota 14 - do poz. VIII aktywów 14.1. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na koniec okresu 14.2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe a) zarachowane odsetki od lokat terminowych, w tym: - w bankach krajowych - w bankach zagranicznych b) zarachowane czynsze c) pozostałe rozliczenia międzyokresowe, w tym: - koszty akwizycji, w części przypadającej na przyszłe okresy sprawozdawcze Pozostałe rozliczenia międzyokresowe razem Nota 15 - do poz. I.1. pasywów Kapitał akcyjny (struktura walutowa) a) Wartość nominalna jednej akcji b) Seria / emisja c) Rodzaj akcji d) Rodzaj uprzywilejowania e) Liczba akcji f) Wartość serii / emisji wg wartości nominalnej g) Sposób pokrycia kapitału h) Data rejestracji i) Prawo do dywidendy (od daty) j) Liczba akcji razem Kapitał akcyjny, razem Ponadto należy przedstawić informacje o wszelkich zmianach w kapitale akcyjnym w okresie sprawozdawczym, w szczególności o: - liczbie, rodzaju, wartości nominalnej, cenie emisyjnej oferowanych akcji - zmianach wartości nominalnej akcji - zmianach praw z akcji oraz należy wskazać akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez jednostki zależne co najmniej 5% kapitału akcyjnego emitenta lub co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy. Nota 16 - do poz. I.3. pasywów Kapitał zapasowy a) ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej b) utworzony ustawowo c) utworzony zgodnie ze statutem lub umową, ponad wymaganą ustawowo (minimalną) wartość d) z dopłat akcjonariuszy e) inny Kapitał zapasowy, razem Nota 17 - do poz. I.5. pasywów Pozostałe kapitały rezerwowe (według celu przeznaczenia) Pozostałe kapitały rezerwowe, razem Nota 18 - do poz. I.8. pasywów Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych a) niepodzielony zysk (wielkość dodatnia) b) niepokryta strata (wielkość ujemna) Nota 19 - do poz. II pasywów*) 19.1 Rezerwa kapitałowa z konsolidacji a) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki zależne b) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Rezerwa kapitałowa z konsolidacji, razem 19.2 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) ... c) zmniejszenia (z tytułu) ... d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) ... g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 19.3 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) ... c) zmniejszenia (z tytułu) ... d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) ... g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość rezerwy kapitałowej z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacja osobno ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 20 - do poz. III pasywów*) Zmiana stanu kapitału własnego akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) ... c) zmniejszenia (z tytułu) ... d) stan na koniec okresu Nota 21 - do poz. IV pasywów 21.1 Zobowiązania podporządkowane Zobowiązania podporządkowane, w tym - wartość zobowiązań zabezpieczonych na majątku zakładu ubezpieczeń 21.2 Zobowiązania podporządkowane (struktura czasowa) - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania podporządkowane, razem 21.3 Zobowiązania podporządkowane (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania podporządkowane, razem Nota 22 - do poz. V. pasywów 22.1 Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe a) rezerwa składek i rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów b) rezerwa ubezpieczeń na życie: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów, c) rezerwy na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów d) rezerwy na premie i rabaty dla ubezpieczonych: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów e) rezerwy na wyrównanie szkodowości (ryzyka) - pozostałe rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe - rezerwy brutto - udział reasekuratorów Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe, razem 22.2 Rezerwa składek i rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego a) rezerwa składek: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów b) rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego: - rezerwy brutto - udział reasekuratorów Rezerwa składek i rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego, razem Nota 23 - do poz. VII.1 pasywów Zmiana stanu rezerw na podatek dochodowy Stan rezerw na podatek dochodowy na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rezerw na podatek dochodowy na koniec okresu Nota 24 - do poz. VII.2 pasywów 24.1 Pozostałe rezerwy według tytułów, w tym: - fundusze prewencyjne Pozostałe rezerwy, razem 24.3 Zmiana stanu pozostałych rezerw (z wyłączeniem rezerw na należności) Stan pozostałych rezerw na początek okresu (wg tytułów) a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu (według tytułów) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu, razem Nota 25 - do poz. VIII pasywów 25.1 Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów a) depozyty składki, w tym: - należne reasekuratorom krajowym - należne reasekuratorom zagranicznym b) depozyty szkód, w tym: - należne reasekuratorom krajowym - należne reasekuratorom zagranicznym Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów, razem 25.2 Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów a) w walucie polskiej: - wobec jednostek zależnych będących reasekuratorami - wobec jednostek stowarzyszonych będących reasekuratorami - wobec jednostki dominującej będącej reasekuratorem - pozostałe b) w walutach obcych: (wg walut i po przeliczeniu na zł) - wobec jednostek zależnych będących reasekuratorami - wobec jednostek stowarzyszonych będących reasekuratorami - wobec jednostki dominującej będącej reasekuratorem - pozostałe Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów, razem 25.3 Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania depozytowe wobec reasekuratorów, razem Nota 26 - do poz. IX.1 pasywów 26. 1 Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich a) zobowiązania wobec ubezpieczających, w tym: - krajowe - zagraniczne b) zobowiązania wobec pośredników ubezpieczeniowych, w tym: - krajowe - zagraniczne c) inne zobowiązania z tytułu ubezpieczeń, w tym: - krajowe - zagraniczne Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, razem 26.2 Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, razem 26.3 Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich wobec a) jednostek zależnych b) jednostek stowarzyszonych c) jednostek powiązanych udziałami partycypacyjnymi d) jednostki dominującej e) pozostałych Zobowiązania z tytułu ubezpieczeń bezpośrednich, razem Nota 27 - do poz. IX.2 pasywów 27.1 Zobowiązania z tytułu reasekuracji a) rachunki bieżące w reasekuracji czynnej, w tym: - cedentów z rynku krajowego - cedentów zagranicznych b) rachunki bieżące w reasekuracji biernej, w tym: - reasekuratorów krajowych - reasekuratorów zagranicznych c) zobowiązania z tytułu retrocesji, w tym wobec: - retrocesjonariuszy krajowych - retrocesjonariuszy zagranicznych d) zobowiązania z tytułu składek reasekuracyjnych rozliczanych w czasie Zobowiązania z tytułu reasekuracji, razem 27.2 Zobowiązania z tytułu reasekuracji a) zobowiązania bieżące w reasekuracji czynnej, w tym wobec: - cedentów będących jednostkami zależnymi - cedentów będących jednostkami stowarzyszonymi - cedenta będącego jednostką dominującą b) zobowiązania bieżące w reasekuracji biernej, w tym wobec: - reasekuratorów będących jednostkami zależnymi - reasekuratorów będących jednostkami stowarzyszonymi - reasekuratora będącego jednostką dominującą c) zobowiązania bieżące wobec retrocesjonariuszy, w tym wobec: - retrocesjonariuszy będących jednostkami zależnymi - retrocesjonariuszy będących jednostkami stowarzyszonymi - retrocesjonariusza będącego jednostką dominującą d) pozostałe Zobowiązania z tytułu reasekuracji, razem 27.3 Zobowiązania z tytułu reasekuracji - o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania z tytułu reasekuracji, razem Nota 28 - do poz. IX.3 pasywów 28.1 Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych - o pozostałym od dnia bilansowego okresie zapłaty a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych, razem 28.2 Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych - w walucie polskiej - w walucie obcej (wg walut i po przeliczeniu na zł) 28.3 Zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Nota 29 - do poz. IX.4 pasywów 29.1 Zobowiązania wobec instytucji finansowych, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) do 1 roku b) powyżej 1 roku do 3 lat c) powyżej 3 lat do 5 lat d) powyżej 5 lat Zobowiązania wobec instytucji finansowych, razem 29.2 Zobowiązania wobec instytucji finansowych - w walucie polskiej - w walucie obcej (wg walut i po przeliczeniu na zł) 29.3 Zobowiązania długoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek a. Nazwa (firma)jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b. Siedziba c. Kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d. Kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty5) e. Warunki oprocentowania f. Termin spłaty g. Zabezpieczenia 29.4 Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek a. Nazwa (firma) podmiotu b. Siedziba c. Kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d. Kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty5) e. Warunki oprocentowania f. Termin spłaty g. Zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł Nota 30 - do poz. IX.5 pasywów 30.1 Pozostałe zobowiązania a) zobowiązania wobec budżetu b) zobowiązania wobec funduszów gwarancyjnych c) zobowiązania z tytułu wykonywania czynności komisarza awaryjnego d) pozostałe zobowiązania Pozostałe zobowiązania, razem 30.2 Pozostałe zobowiązania, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: - do 1 roku - powyżej 1 roku do 5 lat - powyżej 5 lat 30.3 Pozostałe zobowiązania - w walucie polskiej - w walucie obcej(wg walut i po przeliczeniu na zł) 30.4 Pozostałe zobowiązania wobec a) jednostek zależnych b) jednostek stowarzyszonych c) jednostek powiązanych udziałami partycypacyjnymi d) jednostki dominującej e) pozostałych Pozostałe zobowiązania, razem Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań zabezpieczonych na majątku emitenta i jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 31 - do poz. IX.6 pasywów Fundusze specjalne (według tytułów) - Fundusze specjalne, razem Nota 32 - do poz. X pasywów Rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów a) bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) przychody przyszłych okresów, w tym: - niezrealizowane dodatnie różnice kursowe Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów, razem *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty do pozycji pozabilansowych Nota 33 33.1. Należności warunkowe z tytułu a) weksli akceptowanych i indosowanych, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) otrzymanych gwarancji i poręczeń, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej c) należności umorzone, ale nie przedawnione, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej d) inne, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej Należności warunkowe, razem 33.2. Zobowiązania warunkowe z tytułu a) weksli akceptowanych i indosowanych, w tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej b) udzielonych gwarancji i poręczeń, w tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej c) udzielonych gwarancji objęcia emisji akcji spółek, w tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej d) roszczeń spornych, nie uznanych przez ubezpieczyciela, skierowanych przez ubezpieczyciela na drogę postępowania sądowego e) inne zobowiązania warunkowe, w tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej Zobowiązania warunkowe, razem Należy przedstawić dane liczbowe do obliczenia wysokości środków własnych stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności oraz dane liczbowe do obliczenia marginesu wypłacalności dla ubezpieczeń majątkowych i osobowych oraz odpowiednio dla ubezpieczeń na życie Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia wartości księgowej na jedną akcję oraz rozwodnionej wartości księgowej na jedną akcję Noty objaśniające do technicznego rachunku ubezpieczeń majątkowych i osobowych (A), technicznego rachunku ubezpieczeń na życie (B) i ogólnego rachunku zysków i strat / ogólnego skonsolidowanego rachunku zysków i strat (C) Nota 34 - do poz. A.I.1 34.1 Składki przypisane brutto w ubezpieczeniach majątkowych i osobowych - w ubezpieczeniach bezpośrednich - w ubezpieczeniach pośrednich Składki przypisane brutto, razem 34.2 Składki przypisane brutto w bezpośrednich ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (według klas rachunkowych) a) następstwa wypadków i choroba (grupa 1 i 2) b) komunikacyjne - odpowiedzialność cywilna (grupa 10) c) komunikacyjne pozostałe (grupa 3) d) morskie, lotnicze i transportowe (grupy 4, 5, 6, 7) e) od ognia i innych szkód majątkowych (grupy 8 i 9) f) odpowiedzialność cywilna (grupy 11, 12, 13) g) kredyt i gwarancje (grupy 14, 15) h) ochrona prawna (grupa 17) i) świadczenie pomocy (grupa 18) j) pozostałe (grupa 16) Składki brutto bezpośrednie (według klas rachunkowych), razem 34.3 Składki przypisane brutto w pośrednich ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (według klas rachunkowych) a) następstwa wypadków i choroba (grupa 1 i 2) b) komunikacyjne - odpowiedzialność cywilna (grupa 10) c) komunikacyjne pozostałe (grupa 3) d) morskie, lotnicze i transportowe (grupy 4, 5, 6, 7) e) od ognia i innych szkód majątkowych (grupy 8 i 9) f) odpowiedzialność cywilna (grupy 11, 12, 13) g) kredyt i gwarancje (grupy 14, 15) h) ochrona prawna (grupa 17) i) świadczenie pomocy (grupa 18) j) pozostałe (grupa 16) Składki brutto pośrednie (według klas rachunkowych), razem Nota 35 - do poz. A.III 35.1 Kwota odszkodowań brutto - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich Kwota odszkodowań brutto, razem 35.2 Kwota odszkodowań brutto w bezpośrednich ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (według klas rachunkowych) a) następstwa wypadków i choroba (grupa 1 i 2) b) komunikacyjne - odpowiedzialność cywilna (grupa 10) c) komunikacyjne pozostałe (grupa 3) d) morskie, lotnicze i transportowe (grupy 4, 5, 6, 7) e) od ognia i innych szkód majątkowych (grupy 8 i 9) f) odpowiedzialność cywilna (grupy 11, 12, 13) g) kredyt i gwarancje grupy 14, 15) h) ochrona prawna (grupa 17) i) świadczenie pomocy (grupa 18) j) pozostałe (grupa 16) Kwota odszkodowań brutto w ubezpieczeniach bezpośrednich (według klas rachunkowych), razem 35.3 Kwota odszkodowań brutto w pośrednich ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (według klas rachunkowych) a) następstwa wypadków i choroba (grupa 1 i 2) b) komunikacyjne - odpowiedzialność cywilna (grupa 10) c) komunikacyjne pozostałe (grupa 3) d) morskie, lotnicze i transportowe (grupy 4, 5, 6, 7) e) od ognia i innych szkód majątkowych (grupy 8 i 9) f) odpowiedzialność cywilna (grupy 11, 12, 13) g) kredyt i gwarancje (grupy 14, 15) h) ochrona prawna (grupa 17) i) świadczenie pomocy (grupa 18) j) pozostałe (grupa 16) Kwota odszkodowań brutto w ubezpieczeniach pośrednich (według klas rachunkowych), razem Nota 36 - do poz. A.VI.2 Koszty administracyjne a) zużycie materiałów i energii b) usługi obce c) podatki i opłaty d) wynagrodzenia e) świadczenia na rzecz pracowników f) amortyzacja g) pozostałe Koszty administracyjne, razem Nota 37 - do poz. A.V.5 Koszty działalności ubezpieczeniowej na udziale własnym - ubezpieczeń bezpośrednich - ubezpieczeń pośrednich Koszty działalności ubezpieczeniowej na udziale własnym, razem Nota 38 - do poz. B.I.1. 38.1.Składki przypisane brutto w ubezpieczeniach na życie a. składki indywidualne - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich b. składki ubezpieczeń grupowych - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich c. składki okresowe - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich d. składki jednorazowe - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich e. składki z umów ubezpieczenia - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich f. składki z umów ubezpieczenia premiowe - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich g. składki z umów ubezpieczenia, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający - z ubezpieczeń bezpośrednich - z ubezpieczeń pośrednich Składki przypisane brutto w ubezpieczeniach na życie, razem 38.2. Składki przypisane brutto w bezpośrednich ubezpieczeniach na życie (według klas rachunkowych) a. ubezpieczenie na życie b. ubezpieczenie posagowe, zaopatrzenia dzieci c. ubezpieczenie na życie, jeżeli jest związane z funduszem inwestycyjnym Składki brutto przypisane w bezpośrednich ubezpieczeniach na życie według klas rachunkowych, razem 38.3. Składki przypisane brutto w pośrednich ubezpieczeniach na życie (według klas rachunkowych) a. ubezpieczenie na życie b. ubezpieczenie posagowe, zaopatrzenia dzieci c. ubezpieczenie na życie, jeżeli jest związane z funduszem inwestycyjnym Składki przypisane brutto w pośrednich ubezpieczeniach na życie według klas rachunkowych, razem Nota 39 - do poz. B.V. Odszkodowania i świadczenia (według klas rachunkowych) a. ubezpieczenie na życie b. ubezpieczenie posagowe, zaopatrzenia dzieci c. ubezpieczenie na życie, jeżeli jest związane z funduszem inwestycyjnym Odszkodowania i świadczenia według klas rachunkowych razem Nota 40 - do poz. C.V Pozostałe przychody operacyjne a) przychody z innych operacji finansowych b) przychody z tytułu wykonywania czynności komisarza awaryjnego c) korekta z tytułu aktualizacji wyceny d) pozostałe, w tym: ... Pozostałe przychody operacyjne, razem Nota 41 - do poz. G.VI Pozostałe koszty operacyjne a) koszty z innych operacji finansowych b) koszty z tytułu wykonywania czynności komisarza awaryjnego c) korekta z tytułu aktualizacji wyceny d) pozostałe, w tym: Pozostałe koszty operacyjne, razem Nota 42 - do poz. C.VIII.1 Zyski nadzwyczajne a) losowe b) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych*) c) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych*) d) pozostałe Zyski nadzwyczajne, razem Nota 43 - do poz. C.VIII.2 Straty nadzwyczajne a) losowe b) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych*) c) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych*) d) pozostałe Straty nadzwyczajne, razem Należy przedstawić informacje o wyniku sprzedaży całości lub części akcji (udziałów) w poszczególnych jednostkach zależnych i stowarzyszonych, sposobie rozliczeń pomiędzy jednostką sprzedającą a kupującą akcje (udziały) oraz wartości księgowej każdej sprzedanej jednostki*) Nota 44 - do poz. C.XII Podatek dochodowy 1. Zysk brutto 2. Trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 3. Przejściowe różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 4. Inne różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym, w tym: - straty z lat ubiegłych 5. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym 6. Podatek dochodowy według stawki ....% 7. Zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku 8. Podatek dochodowy należny 9. Rezerwa na podatek dochodowy - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 10. Rozliczenia międzyokresowe z tytułu odroczonego podatku dochodowego - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 11. Podatek dochodowy współmierny do zysku (straty) brutto, wykazany w rachunku zysków i strat Ponadto należy podać informacje o głównych różnicach pomiędzy podatkiem dochodowym wykazanym w rachunku zysków i strat, a podatkiem ustalonym od podstawy opodatkowania z rozliczeniem głównych pozycji tych różnic, w szczególności: a) wysokość odliczenia osobno z tytułu ulgi inwestycyjnej i premii inwestycyjnej b) wysokość darowizn podlegających odliczeniu od dochodu c) przyczyny i wartość zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku dochodowego. d) wysokość przyszłego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły ze wskazaniem stawki podatku e) wysokość przyszłej należności z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły f) zmiany z tytułu zmiany stawek podatkowych g) spisanie rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego spowodowane brakiem prawdopodobieństwa odzyskania należności podatkowej h) informacje o podatku dochodowym od wyniku na operacjach nadzwyczajnych W odniesieniu do skonsolidowanego ogólnego rachunku zysków i strat, należy podać informacje o podatku dochodowym w przekroju jednostek objętych konsolidacją z uwzględnieniem różnic pomiędzy podatkiem naliczonym do skonsolidowanego rachunku zysków i strat w danym okresie a tymi, które naliczono w okresach poprzednich, oraz o wysokości podatku naliczonego w tych okresach, pod warunkiem, że różnica ta jest znacząca z punktu widzenia przyszłego opodatkowania, Nota 45 - do poz. C.XIII Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) z podziałem na tytuły Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), razem Nota 46 - do poz. XV Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia zysku (straty) na jedną akcję zwykłą oraz rozwodnionego zysku (straty) na jedną akcję zwykłą Zysk (strata) netto*) a) zysk (strata) netto jednostki dominującej (po korektach konsolidacyjnych) b) zyski (straty) netto jednostek zależnych (po korektach konsolidacyjnych) c) zyski (straty) netto jednostek stowarzyszonych (po korektach konsolidacyjnych) Zysk (strata) netto Należy wskazać udział poszczególnych segmentów działalności grupy kapitałowej w wypracowanym skonsolidowanym wyniku finansowym netto, Należy również przedstawić sposób podziału zysku lub pokrycia straty za prezentowane lata obrotowe, a w przypadku nie zakończonego roku obrotowego - propozycję podziału zysku lub pokrycia straty, ujawniając odpowiednie dla ustalenia wielkości zysku lub straty, dane liczbowe w zł i groszach *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku przepływu środków pieniężnych / skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych Należy zdefiniować środki pieniężne przyjęte do rachunku przepływu środków pieniężnych, przedstawiając ich strukturę na początek i koniec okresu Należy objaśnić podział działalności emitenta na działalność operacyjną, lokacyjną i finansową, przyjęty w rachunku przepływu środków pieniężnych W przypadku wystąpienia niezgodności pomiędzy bilansowymi zmianami stanu niektórych pozycji oraz zmianami stanu tych pozycji wykazanymi w rachunku przepływu środków pieniężnych, należy wskazać ich przyczyny W odniesieniu do pozycji rachunku przepływu środków pieniężnych "Pozostałe wpływy" i "Pozostałe wydatki", należy przedstawić wykaz tych wpływów i wydatków, których kwoty przekraczają 5% ogólnej sumy odpowiednio wpływów lub wydatków z danej działalności, a zostały ujęte w tych pozycjach Dodatkowo należy przedstawić notę objaśniającą zawierającą uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej metodą pośrednią Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie / memorandum należy przedstawić: 1. Odnośnie "instrumentów finansowych" - papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień -jeśli istnieją e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych j) ww. informacji (a-i) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej m) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych 2. Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również wynikających z umów subemisji, udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych), z wyodrębnieniem udzielonych na rzecz jednostek zależnych i stowarzyszonych a w przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy także dokonać podziału zobowiązań warunkowych z wyodrębnieniem tych udzielonych na rzecz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, nie objętych konsolidacją oraz jednostek zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją 3. Wykaz zobowiązań wobec budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli 4. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie, 5. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby, 6. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego, 7. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym Dane liczbowe, dotyczące spółek powiązanych kapitałowo z emitentem, o: a) stopniu udziału w zarządzaniu (z określeniem nazwy spółki) b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji d) inne dane, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego 8. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: nazwie, zakresie działa (ubezpieczenia m przedsięwzięcia procentowym udziale części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych - zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego części zobowiązań wspólnie zaciągniętych dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia 9. Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego - informacje o przeciętnym zatrudnieniu w grupie kapitałowej emitenta z podziałem na grupy zawodowe 10. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta w przedsiębiorstwie emitenta oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 11. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta, oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 12. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 13. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Ponadto należy przedstawić: 14. Informacje o relacjach między prawnym poprzednikiem a emitentem oraz o sposobie i zakresie przejęcia aktywów i pasywów. 15. Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe (przynajmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat / skonsolidowanego bilansu oraz skonsolidowanego rachunku zysków i strat), skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się dużym wskaźnikiem inflacji (powyżej 20% w skali roku) 16. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową, płynność oraz wynik finansowy i rentowność emitenta 17. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych / skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi / skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi 18. Jeżeli emitent nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, wyłączając na podstawie odrębnych przepisów wszystkie jednostki z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów 19. Jeżeli emitent sporządzający skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wyłącza na podstawie odrębnych przepisów jednostkę zależną lub stowarzyszoną z obowiązku objęcia konsolidacją w dodatkowej nocie objaśniającej do skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi wyłączenia oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe lub porównywalne skonsolidowane dane finansowe, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/4 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących narodowymi funduszami inwestycyjnymi powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) lub odpowiednio § 18 pkt 14) rozporządzenia Przy czym w przypadku objęcia przez narodowy fundusz inwestycyjny kontroli w jednostce zależnej i obowiązku sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego metodą pełną zakres sprawozdania finansowego i porównywalnych danych finansowych należy uzupełnić o pozycje i noty właściwe dla skonsolidowanego sprawozdania finansowego sporządzanego tą metodą BILANS / SKONSOLIDOWANY BILANS Aktywa A. Portfel inwestycyjny I. Notowane krajowe akcje, inne papiery wartościowe i instrumenty finansowe 1. Akcje stanowiące udziały wiodące w spółkach notowanych 2. Akcje stanowiące udziały mniejszościowe w spółkach notowanych 3. Akcje w jednostkach zależnych notowanych 4. Akcje w jednostkach stowarzyszonych notowanych 5. Notowane dłużne papiery wartościowe 6. Pozostałe notowane papiery wartościowe i instrumenty finansowe II. Nienotowane krajowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe 1. Akcje i udziały stanowiące udziały wiodące w spółkach nienotowanych 2. Akcje i udziały stanowiące udziały mniejszościowe w spółkach nienotowanych 3. Akcje i udziały w jednostkach zależnych nienotowanych 4. Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych nienotowanych 5. Akcje i udziały w innych jednostkach nienotowanych 6. Nienotowane dłużne papiery wartościowe 7. Pozostałe nienotowane papiery wartościowe i inne prawa majątkowe III. Zagraniczne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe B. Należności 1. Należności z tytułu udzielonych pożyczek 2. Należności z tytułu sprzedanych (umorzonych) papierów wartościowych 3. Należności z tytułu odsetek 4. Należności z tytułu dywidend i innych udziałów w zyskach 5. Pozostałe należności C. Środki pieniężne D. Inne aktywa 1. Wartości niematerialne i prawne 2. Rzeczowy majątek trwały III. Rozliczenia międzyokresowe 1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe E. Akcje własne do zbycia F. Wartość firmy z wyceny Aktywa Razem Zobowiązania i Rezerwy G. Zobowiązania 1. Zobowiązania z tytułu nabytych papierów wartościowych 2. Zobowiązania z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek) 3. Zobowiązania z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych 4. Zobowiązania z tytułu podatków, ceł i ubezpieczeń 5. Pozostałe zobowiązania H. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów I. Rezerwy 1. Rezerwy na podatek dochodowy od osób prawnych 2. Pozostałe rezerwy J. Rezerwa z wyceny Zobowiązania i rezerwy razem Aktywa netto (Aktywa razem - Zobowiązania i rezerwy razem) K. Kapitał własny 1. Kapitał akcyjny 2. Kapitał zapasowy 3. Kapitał z aktualizacji wyceny środków trwałych 4. Kapitał z aktualizacji wyceny akcji i udziałów 5. Pozostałe kapitały rezerwowe 6. Nie podzielony zysk (niepokryta strata) z lat ubiegłych, w tym: - zrealizowany zysk (strata) - niezrealizowany zysk (strata) 7. Zysk (strata) netto, w tym: - zrealizowany zysk (strata) netto - niezrealizowany zysk (strata) netto Liczba akcji funduszu Wartość aktywów netto na jedną akcję funduszu (w zł) Przewidywana liczba akcji Rozwodniona wartość aktywów netto na jedną akcję1) (w zł) 1) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji Zrealizowany wynik netto 1. zrealizowany zysk (strata) netto 2. zrealizowany zysk (nie pokryta strata) z lat ubiegłych Zrealizowany wynik netto razem Niezrealizowany wynik netto 1. niezrealizowany zysk (strata) netto 2. niepodzielony nie zrealizowany zysk (nie pokryta strata) z lat ubiegłych Niezrealizowany wynik netto razem ZOBOWIĄZANIA POZABILANSOWE a. łączna wartość udzielonych gwarancji i poręczeń b. pozostałe zobowiązania pozabilansowe Zobowiązania pozabilansowe razem RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT A. Przychody z inwestycji 1. Udział w wyniku finansowym netto 1.1 z tytułu udziałów wiodących 1.2 z tytułu udziałów w jednostkach zależnych 1.3 z tytułu udziałów w jednostkach stowarzyszonych 2. Przychody z akcji i innych papierów wartościowych oraz udziałów 2.1 z tytułu dłużnych papierów wartościowych 2.2 z tytułu udziałów mniejszościowych 2.3 z tytułu innych papierów wartościowych i udziałów 3. Przychody z tytułu odsetek 4. Zrealizowane dodatnie różnice kursowe 5. Pozostałe B. Pozostałe przychody operacyjne C. Koszty operacyjne 1. Koszty działania funduszu 1.1 Wynagrodzenie firmy zarządzającej 1.2 Usługi doradztwa finansowego 1.3 Usługi prawne 1.4 Odsetki z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek) 1.5 Ujemne różnice kursowe 1.6 Pozostałe koszty 2. Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych D. Pozostałe koszty operacyjne E. Rezerwy i odpisy aktualizujące F. Wynik z inwestycji netto G. Zrealizowane i niezrealizowane zyski (straty) z inwestycji 1. Zrealizowane zyski (straty) z inwestycji 2. Niezrealizowane zyski (straty) z wyceny H. Zysk (strata) z działalności operacyjnej I. Wynik na operacjach nadzwyczajnych 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne J. Zysk (strata) brutto K. Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego 1. Podatek dochodowy 2. Pozostałe obowiązkowe obciążenia L. Zysk (strata) netto, w tym: 1. Zrealizowany zysk (strata) netto 2. Nie zrealizowany zysk (strata) netto Średnia ważona liczba akcji zwykłych Zysk (strata) na akcję zwykłą (w zł)2) Średnia ważona przewidywana liczba akcji zwykłych Rozwodniony zysk (strata) na jedną akcję zwykłą3) (w zł) 2) Zysk (stratę) na jedną akcję zwykłą należy ustalić jako relację zysku (straty) netto za ostatnich 12 miesięcy przed dniem bilansowym, pomniejszonego (powiększonej) o dywidendy z akcji uprzywilejowanych niezależnie od tego, czy były, czy też będą zadeklarowane do wypłaty, podzielonego (podzielonej) przez średnią ważoną liczbę akcji zwykłych pozostających w posiadaniu akcjonariuszy w danym okresie. Wagę stanowi tu długość okresu, ustalonego jako całość lub część roku obrotowego, w którym akcje zwykłe danej emisji miały prawo do uczestnictwa w dywidendzie. 3) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, opcji, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM / ZESTAWIENIE ZMIAN W SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM ZMIANY W KAPITALE WŁASNYM SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM I. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO) a) zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości b) korekty błędów zasadniczych I.a. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO), po uzgodnieniu do danych porównywalnych 1. Stan kapitału akcyjnego na początek okresu 1.1. Zmiany stanu kapitału akcyjnego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji b) zmniejszenia (z tytułu) a) umorzenia 1.2. Stan kapitału akcyjnego na koniec okresu 2. Sta należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na początek okresu 2.1. Zmiana stanu należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na koniec okresu 3. Stan kapitału zapasowego na początek okresu 3.1. Zmiany stanu kapitału zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - podziału zysku (ustawowo) - podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty 3.2. Stan kapitału zapasowego na koniec okresu 4. Stan kapitału z aktualizacji wyceny środków trwałych na początek okresu 4.1. Zmiany stanu kapitału z aktualizacji wyceny środków trwałych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaży i likwidacji środków trwałych 4.2. Stan kapitału z aktualizacji wyceny środków trwałych na koniec okresu 5. Stan kapitału z aktualizacji wyceny akcji i udziałów na początek okresu 5.1. Zmiany stanu kapitału z aktualizacji wyceny środków trwałych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) 5.2. Stan kapitału z aktualizacji wyceny akcji i udziałów na koniec okresu 6. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na początek okresu 6.1. Zmiany stanu pozostałych kapitałów rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) 6.2. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na koniec okresu 7. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 7.1. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu 7.1.1. Stan niepodzielonego zrealizowanego zysku z lat ubiegłych na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) 7.1.2. Stan niepodzielonego zrealizowanego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 7.1.3. Stan niepodzielonego niezrealizowanego zysku z lat ubiegłych na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) 7.1.4. Stan niepodzielonego niezrealizowanego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 7.1.5. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 7.2.1. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) 7.2.2. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 7.2. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 8. Zysk (strata) netto a) zysk netto - zrealizowany - niezrealizowany b) strata netto - zrealizowana - niezrealizowana II. Stan kapitału własnego na koniec okresu (BZ) RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH (metoda bezpośrednia) A. PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ (I-II) I. Wpływy z działalności operacyjnej 1. Otrzymane odsetki 2. Otrzymane dywidendy i inne wpływy z tytułu udziałów w zyskach 3. Sprzedaż udziałów wiodących 4. Sprzedaż udziałów mniejszościowych 5. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach zależnych 6. Sprzedaż akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 7. Sprzedaż pozostałych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 8. Zwrot z tytułu udzielonych pożyczek 9. Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych 10. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 11. Inne wpływy, w tym: ... II. Wydatki z tytułu działalności operacyjnej 1. Zapłacone wynagrodzenia firmy zarządzającej 2. Wydatki z tytułu usług doradztwa finansowego 3. Wydatki z tytułu usług prawnych 4. Zakup udziałów wiodących 5. Zakup udziałów mniejszościowych 6. Zakup akcji i udziałów w jednostkach zależnych 7. Zakup akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 8. Zakup pozostałych papierów wart., udziałów i innych praw majątkowych 9. Udzielone pożyczki 10. Zakup wartości niematerialnych i prawnych 11. Zakup składników rzeczowego majątku trwałego 12. Inne wydatki, w tym: ... B. PRZEPŁYWY ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Z DZIAŁALNOŚCI FINANSOWEJ (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie pożyczek 2. Zaciągnięcie kredytów 3. Emisja akcji 4. Emisja dłużnych papierów wartościowych 5. Inne wpływy, w tym: II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata pożyczek 2. Spłata kredytów 3. Wydatki z tytułu zgromadzenia kapitału 4. Umorzenie akcji 5. Wykup dłużnych papierów wartościowych 6. Zapłacone odsetki 7. Inne wydatki, w tym: ... D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) ZESTAWIENIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO 1. Zmiana wartości bilansowej portfela inwestycyjnego Udziały wiodąceUdziały mniejszościoweAkcje i udziały w jednostkach zależnychAkcje i udziały w jednostkach stowarzyszonychAkcje i udziały w pozostałych jednostkach krajowychDłużne papiery wartościowePozostałeZagraniczne papiery wartościoweRazem Wartość bilansowa na początek roku obrotowego a. Zwiększenia (z tytułu) ......... ......... b. Zmniejszenia (z tytułu) ......... ......... Wartość bilansowa na koniec okresu 2. Zbywalność składników portfela inwestycyjnego Z nieograniczoną zbywalnościąZ ograniczoną zbywalnością obrót giełdowyregulowany obrót pozagiełdowynie notowane Udziały wiodącewartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Udziały mniejszościowewartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Akcje i udziały w jednostkach zależnychwartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonychwartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Akcje i udziały w pozostałych jednostkach krajowychwartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Dłużne papiery wartościowewartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Pozostałewartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa Zagraniczne papiery wartościowewartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa RAZEMwartość bilansowa wartość według ceny nabycia wartość rynkowa 3. Udziały wiodące Nazwa jednostki ze wskazaniem formy prawnejSiedzibaPrzedmiot działalnościLiczba akcji (udziałów)Wartość księgowa akcji (udziałów) przed korektąKorekta wartości księgowej akcji (udziałów)Wartość bilansowa akcji (udziałów)Wartość rynkowa (dla spółek notowanych)Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego)Udział w ogólnej liczbie głosów w walnym zgromadzeniuOtrzymane lub należne dywidendy (inne udziały w zyskach) 1. 2. 3. ... Razem Nazwa jednostkiPrzychody netto ze sprzedażyZysk na działalności operacyjnejMajątek obrotowyNależnościZapasyAktywa razemKapitał własny w tym:Zobowiązania ogółemakcyjny (zakładowy)zapasowyrezerwowynie podzielony wynik finansowy lat ubiegłychzysk (strata) nettoogółemw tym: długoterminowe 1. 2. 3. 4. 5. 4. Udziały mniejszościowe Nazwa jednostkiSiedzibaPrzedmiot działalnościWartość bilansowa akcji (udziałów)Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowegoUdział w ogólnej liczbie głosów w walnym zgromadzeniuOtrzymane lub zależne dywidendy (inne udziały w zyskach) 1. 2. 3. 4. ... Razem 5. Akcje i udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych Nazwa jednostki ze wskazaniem formy prawnejSiedzibaPrzedmiot działalnościCharakter powiązania kapitałowegoLiczba akcji (udziałów)Wartość księgowa akcji (udziałów) przed korektąKorekta wartości księgowej akcji (udziałów)Wartość bilansowa akcji (udziałów)Wartość rynkowa (dla spółek notowanych)Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego)Udział w ogólnej liczbie głosów w walnym zgromadzeniuOtrzymane lub należne dywidendy (inne udziały w zyskach) 1. 2. 3. ... Razem Nazwa jednostkiPrzychody netto ze sprzedażyZysk na działalności operacyjnejMajątek obrotowyNależnościZapasyAktywa razemKapitał własny w tym:Zobowiązania ogółemakcyjny (zakładowy)zapasowyrezerwowenie podzielony wynik finansowy z lat ubiegłychzysk (strata) nettoogółemw tym: długoterminowe 1. 2. 3. 4. 5. 6. Akcje i udziały w pozostałych jednostkach Nazwa jednostki ze wskazaniem formy prawnejSiedzibaPrzedmiot działalnościLiczba akcji (udziałów)Wartość bilansowa akcji (udziałów)Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego)Udział w ogólnej liczbie głosów w walnym zgromadzeniuOtrzymane lub należne dywidendy (inne udziały w zyskach) 1. 2. 3. 4. ... Razem 7. Zestawienie dłużnych papierów wartościowych obligacje EmitentNr seriiTermin wykupuWartość nominalnaWartość w cenie nabyciaWartość rynkowaNależne odsetkiUdział w aktywach netto % Razem--------------------sumasumasuma inne dłużne papiery wartościowe EmitentRodzajNr seriiTermin wykupuWartość nominalnaWartość w cenie nabyciaWartość rynkowaNależne odsetkiUdział w aktywach netto % Razem-------------------------sumasumasuma 8. Zagraniczne papiery wartościowe - zagraniczne akcje i udziały - zagraniczne dłużne papiery wartościowe Zagraniczne papiery wartościowe razem Zagraniczne akcje i udziały Nazwa jednostki i siedzibaPrzedmiot działalnościLiczba akcji (udziałów)Wartość w cenie nabyciaWartość rynkowaUdział w aktywach netto % 1. 2. 3. 4. 5. ... Zagraniczne dłużne papiery wartościowe EmitentRodzaj papieruNr seriiTermin wykupuWartość nominalnaWartość w cenie nabyciaWartość rynkowaNależne odsetkiUdział w aktywach netto % Razem-------------------------sumasumasuma 9. Udziały wiodące i mniejszościowe oraz pozostałe akcje i udziały według działów Europejskiej Klasyfikacji Działalności Dział według Europejskiej Klasyfikacji DziałalnościAkcje notowane (wartość bilansowa)Akcje i udziały nie notowane (wartość bilansowa)RazemUdział w aktywach netto % 1. ..... a. Udziały wiodące b. Udziały mniejszościowe c. Udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych d. Pozostałe Razem NOTY OBJAŚNIAJĄCE 1. Noty objaśniające do bilansu / skonsolidowanego bilansu Przy odpowiednich pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1. NALEŻNOŚCI a. należności od spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące b. należności od spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe c. należności od jednostek zależnych d. należności od jednostek stowarzyszonych e. należności od pozostałych jednostek Należności netto f. rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności brutto NALEŻNOŚCI KRÓTKOTERMINOWE a. należności krótkoterminowe od spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące (według tytułów): - - b. należności krótkoterminowe od spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe (według tytułów): - - c. należności krótkoterminowe od jednostek zależnych (według tytułów): - - d. należności krótkoterminowe od jednostek stowarzyszonych (według tytułów): - - e. należności krótkoterminowe od pozostałych jednostek (według tytułów): - - Należności krótkoterminowe netto f. rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności krótkoterminowe brutto NALEŻNOŚCI DŁUGOTERMINOWE a. należności długoterminowe od spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące (według tytułów): - - b. należności długoterminowe od spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe (według tytułów): - - c. należności długoterminowe od jednostek zależnych (według tytułów): - - d. należności długoterminowe od jednostek stowarzyszonych (według tytułów): - - e. należności długoterminowe od pozostałych jednostek (według tytułów): - - Należności długoterminowe netto f. rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności długoterminowe brutto NALEŻNOŚCI o okresie spłaty od dnia bilansowego: a. do 1 miesiąca b. powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c. powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d. powyżej 6 miesięcy do 1 roku e. powyżej 1 roku f. należności dla których termin spłaty upłynął Należności razem (brutto) g. rezerwa na należności (wielkość ujemna) Należności razem (netto) ZMIANA STANU REZERW NA NALEŻNOŚCI Stan na początek okresu a. zwiększenia (z tytułu) - - - b. wykorzystanie (z tytułu) - - - c. rozwiązanie (z tytułu) - - - Stan rezerw na należności na koniec okresu NALEŻNOŚCI (STRUKTURA WALUTOWA) a. należności w walucie polskiej b. należności w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności razem POZOSTAŁE NALEŻNOŚCI a. Pozostałe należności krótkoterminowe (według znaczących tytułów): - - - inne b. Pozostałe należności długoterminowe (według znaczących tytułów): - - - inne Pozostałe należności razem W odniesieniu do łącznej wartości należności, wyszczególnienie wartości należności spornych oraz należności przeterminowanych (z podziałem według tytułów) Nota 2. - do poz. C aktywów 2.1 ŚRODKI PIENIĘŻNE a. środki pieniężne w kasie b. środki pieniężne na rachunkach bankowych c. inne środki pieniężne Środki pieniężne razem 2.2 ŚRODKI PIENIĘŻNE (STRUKTURA WALUTOWA) a. środki pieniężne w walucie polskiej b. środki pieniężne w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Środki pieniężne razem Nota 3. - do poz. D.1 aktywów 3.1 WARTOŚCI NIEMATERIALNE I PRAWNE a. koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki b. koszty zakończonych prac rozwojowych c. wartość firmy d. koncesje, patenty, licencje i podobne wartości e. oprogramowanie komputerowe f. nabyte prawa wieczystego użytkowania gruntów g. pozostałe wartości niematerialne i prawne h. zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne razem 3.2. Tabela ruchu wartości niematerialnych i prawnych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnić przyczyny nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) Nota 4. - do poz. D.2 aktywów 4.1 RZECZOWY MAJĄTEK TRWAŁY a. środki trwałe, w tym: - grunty własne - budynki i budowle - urządzenia techniczne i maszyny - środki transportu - pozostałe środki trwałe b. inwestycje rozpoczęte c. zaliczki na poczet inwestycji Rzeczowy majątek trwały razem 4.2 Tabela ruchu środków trwałych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto środków trwałych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto środków trwałych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) ... g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto środków trwałych na koniec okresu 4.3 ŚRODKI TRWAŁE BILANSOWE (STRUKTURA WŁASNOŚCIOWA) a. własne b. używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze Środki trwałe bilansowe razem 4.4 ŚRODKI TRWAŁE POZABILANSOWE a. używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: - wartość gruntów użytkowanych wieczyście Nota 5 - do poz. E aktywów 5.1. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) ... b) zmniejszenia (z tytułu) ... Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na koniec okresu 5.2.Pozostałe rozliczenia międzyokresowe a) czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: ... b) inne rozliczenia międzyokresowe, w tym: ... Rozliczenia międzyokresowe, razem Nota 6. 6.1 AKCJE WŁASNE DO ZBYCIA a) Liczba akcji b) Wartość wg ceny nabycia c) Wartość bilansowa d) Cel nabycia e) Przeznaczenie 6.2 Akcje emitenta będące własnością jednostek zależnych a) nazwa (firma) jednostki, siedziba b) liczba c) wartość wg ceny nabycia d) wartość bilansowa Nota 7. 7.1 WARTOŚĆ FIRMY Z WYCENY a. udziałów wiodących b. akcji i udziałów w jednostkach zależnych c. akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych Wartość firmy z wyceny razem 7.2 ZMIANA STANU WARTOŚCI FIRMY Z WYCENY a. udziałów wiodących - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu b. akcji i udziałów w jednostkach zależnych - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu c. akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu Noty objaśniające do zobowiązań i rezerw Nota 8. 8.1 ZOBOWIĄZANIA a. zobowiązania długoterminowe b. zobowiązania krótkoterminowe Zobowiązania razem 8.2 ZOBOWIĄZANIA a. zobowiązania wobec spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące b. zobowiązania wobec spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe c. zobowiązania wobec jednostek zależnych d. zobowiązania wobec jednostek stowarzyszonych e. zobowiązania wobec pozostałych jednostek Zobowiązania razem 8.3 ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE a. zobowiązania wobec spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące (według tytułów): - - b. zobowiązania krótkoterminowe wobec spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe (według tytułów): - - c. zobowiązania krótkoterminowe wobec jednostek zależnych (według tytułów): - - d. zobowiązania krótkoterminowe wobec jednostek stowarzyszonych (według tytułów): - - e. pozostałe zobowiązania krótkoterminowe (według tytułów): - - Zobowiązania krótkoterminowe razem 8.4 ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE z podziałem na zobowiązania o okresie wymagalności od dnia bilansowego: a. do 1 miesiąca b. powyżej 1 do 3 miesięcy c. powyżej 3 do 6 miesięcy d. powyżej 6 miesięcy do 1 roku e. dla których termin spłaty upłynął Zobowiązania krótkoterminowe razem 8.5 ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE (STRUKTURA WALUTOWA) a. zobowiązania w walucie polskiej b. zobowiązania w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania krótkoterminowe razem 8.6 ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE Z TYTUŁU KREDYTÓW BANKOWYCH I POŻYCZEK a) Nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) Siedziba c) Kwota kredytu pożyczki wg umowy4) d) Kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty4) e) Warunki oprocentowania f) Termin spłaty g) Zabezpieczenia 4) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 8.7 ZOBOWIĄZANIA KRÓTKOTERMINOWE Z TYTUŁU WYEMITOWANYCH DŁUŻNYCH PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH a) Dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) Wartość nominalna c) Warunki oprocentowania d) Termin wykupu e) Gwarancje / zabezpieczenia f) Dodatkowe prawa 8.8 ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE a. zobowiązania długoterminowe wobec spółek, w których fundusz posiada udziały wiodące (według tytułów): - - b. zobowiązania długoterminowe wobec spółek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe (według tytułów): - - c. zobowiązania długoterminowe wobec jednostek zależnych (według tytułów): - - d. zobowiązania długoterminowe wobec jednostek stowarzyszonych (według tytułów): - - e. pozostałe zobowiązania długoterminowe (według tytułów): Zobowiązania długoterminowe razem 8.9 ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE, z podziałem na zobowiązania o okresie zapadalności od dnia bilansowego: a. powyżej 1 roku do 3 lat b. powyżej 3 do 5 lat c. powyżej 5 lat Zobowiązania długoterminowe razem 8.10 ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE (STRUKTURA WALUTOWA) a. zobowiązania w walucie polskiej b. zobowiązania w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania długoterminowe razem 8.11 ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE Z TYTUŁU KREDYTÓW I POŻYCZEK a) Nazwa (firma) podmiotu jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) Siedziba c) Kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d) Kwota kredytu / pożyczki pozostała do sptaty5) e) Warunki oprocentowania f) Termin spłaty g) Zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 8.12 ZOBOWIĄZANIA DŁUGOTERMINOWE Z TYTUŁU WYEMITOWANYCH DŁUŻNYCH PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH a) Dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) Wartość nominalna c) Warunki oprocentowania d) Termin wykupu e) Gwarancje / zabezpieczenia f) Dodatkowe prawa 8.13 POZOSTAŁE ZOBOWIĄZANIA Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe (według tytułów): - zobowiązania krótkoterminowe z tytułu wynagrodzenia dla Firmy Zarządzającej - - inne Pozostałe zobowiązania długoterminowe (według tytułów): - zobowiązania długoterminowe z tytułu wynagrodzenia dla Firmy Zarządzającej - - inne Pozostałe zobowiązania razem Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju), 8.14 FUNDUSZE SPECJALNE Fundusze specjalne (z podziałem na tytuły) ... Fundusze specjalne, razem Nota 9. ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE I PRZYCHODY PRZYSZŁYCH OKRESÓW a. bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b. przychody przyszłych okresów w tym: - niezrealizowane różnice kursowe Rozliczenia międzyokresowe bierne i przychody przyszłych okresów razem Nota 10. 10.1. Zmiana stanu rezerw na podatek dochodowy Stan rezerw na podatek dochodowy na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) ... b) zmniejszenia (z tytułu) ... Stan rezerw na podatek dochodowy na koniec okresu 10.2. Zmiana stanu pozostałych rezerw (z wyłączeniem rezerw na należności) Stan pozostałych rezerw na początek okresu (wg tytułów) ... a) zwiększenia (z tytułu) ... b) wykorzystanie (z tytułu) ... c) rozwiązanie (z tytułu) ... Stan pozostałych rezerw na koniec okresu (według tytułów) ... Stan pozostałych rezerw na koniec okresu, razem Nota 11. 11.1 REZERWA Z WYCENY a. udziały wiodące b. akcje i udziały w jednostkach zależnych c. akcje i udziały w jednostkach stowarzyszonych Rezerwa z wyceny razem 11.2 ZMIANA STANU REZERWY Z WYCENY a. udziałów wiodących - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu b. akcji i udziałów w jednostkach zależnych - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu c. akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych - stan na początek okresu - zwiększenia (z tytułu) - zmniejszenia (z tytułu) - stan na koniec okresu Noty objaśniające do kapitału własnego Nota 12. Kapitał akcyjny (struktura) a) wartość nominalna jednej akcji b) seria / emisja c) rodzaj akcji d) rodzaj uprzywilejowania akcji e) liczba akcji f) wartość serii / emisji wg wartości nominalnej g) sposób pokrycia kapitału h) data rejestracji i) prawo do dywidendy (od daty) j) liczba akcji, razem Kapitał akcyjny, razem Ponadto należy przedstawić informacje o wszelkich zmianach w kapitale akcyjnym*) w okresie sprawozdawczym, w szczególności o: - liczbie, rodzaju, wartości nominalnej, cenie emisyjnej oferowanych akcji - zmianach wartości nominalnej akcji - zmianach praw z akcji oraz należy wskazać akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez jednostki zależne co najmniej 5% kapitału akcyjnego emitenta lub co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy Nota 13. KAPITAŁ ZAPASOWY a. kapitał utworzony ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej b. kapitał utworzony ustawowo c. kapitał utworzony zgodnie ze statutem, ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość d. korekta wartości akcji i udziałów wniesionych do funduszu e. inny Kapitał zapasowy razem Nota 13. KAPITAŁ Z AKTUALIZACJI WYCENY AKCJI I UDZIAŁÓW a. udziałów wiodących b. akcji i udziałów w jednostkach zależnych c. akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych Nota 14. POZOSTAŁE KAPITAŁY REZERWOWE (WEDŁUG CELU PRZEZNACZENIA) - - - - Pozostałe kapitały rezerwowe razem Nota 15. 15.1 Niepodzielony zrealizowany zysk (niepokryta strata) z lat ubiegłych a) Niepodzielony zrealizowany zysk b) Niepokryta zrealizowana strata Niepodzielony zrealizowany zysk (nie pokryta strata) z lat ubiegłych razem 15.2 Niepodzielony nie zrealizowany zysk (nie pokryta strata) z lat ubiegłych a) Niepodzielony nie zrealizowany zysk b) Niepokryta nie zrealizowana strata Niepodzielony nie zrealizowany zysk (nie pokryta strata) z lat ubiegłych razem Ponadto należy przedstawić informacje o głównych tytułach dokonanej w kapitale własnym funduszu reklasyfikacji nie zrealizowanych zysków (strat) z lat ubiegłych w zyski (straty) zrealizowane, z określeniem ich wartości. Nota 16. 16.1 Zrealizowany zysk (strata) netto a) Zrealizowany zysk b) Zrealizowana strata Zrealizowany zysk (strata) netto razem 16.2 Niezrealizowany zysk (strata) netto a) Niezrealizowany zysk b) Niezrealizowana strata Niezrealizowany zysk (strata) netto razem Nota 17 ZOBOWIĄZANIA POZABILANSOWE a. łączna wartość udzielonych gwarancji i poręczeń, w tym: - na rzecz jednostek, w których fundusz posiada udziały wiodące - na rzecz jednostek, w których fundusz posiada udziały mniejszościowe - na rzecz jednostek zależnych - na rzecz jednostek stowarzyszonych - na rzecz jednostki dominującej b. pozostałe zobowiązania pozabilansowe Zobowiązania pozabilansowe razem Noty objaśniające do rachunku zysków i strat / skonsolidowanego rachunku zysków i strat Nota 18 Pozostałe przychody operacyjne (według tytułów) a) przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego b) dotacje c) rozwiązane rezerwy (z tytułu) d) pozostałe, w tym: ... Pozostałe przychody operacyjne razem Nota 19 Ujemne różnice kursowe a) Zrealizowane ujemne różnice kursowe b) Nie zrealizowane ujemne różnice kursowe Ujemne różnice kursowe razem Nota 20 Pozostałe koszty operacyjne (według tytułów) a) wartość sprzedanych składników majątku trwałego b) korekty wartości zapasów c) nieplanowe odpisy amortyzacyjne d) utworzone rezerwy (z tytułu) ... e) pozostałe, w tym: ... - - - - Pozostałe koszty operacyjne razem W odniesieniu do nieplanowych odpisów amortyzacyjnych należy wskazać ich wysokość w podziale wg tytułów oraz wyjaśnić przyczyny ich utworzenia Nota 21 Rezerwy i odpisy aktualizujące 1. Rezerwy (według tytułów): 2. Odpisy aktualizujące (według tytułów): - Rezerwy i odpisy aktualizujące razem Nota 22 Zrealizowane zyski (straty) z inwestycji a) Zrealizowane zyski z inwestycji b) Zrealizowane straty z inwestycji Zrealizowane zyski (straty) z inwestycji razem W odniesieniu do zrealizowanych zysków (strat) z inwestycji podział według głównych grup rodzajowych papierów wartościowych, z których sprzedaży w okresie sprawozdawczym zrealizowane zyski (straty) powstały Informacje o zrealizowanych zyskach (stratach) z inwestycji z podziałem na: - przychody ze sprzedaży papierów wartościowych - koszty sprzedanych papierów wartościowych Nota 23. Niezrealizowane zyski (straty) z wyceny a) Niezrealizowane zyski z wyceny b) Niezrealizowane straty z wyceny Niezrealizowane zyski (straty) z wyceny razem W odniesieniu do niezrealizowanych zysków (strat) z wyceny podział według grup rodzajowych papierów wartościowych, z którymi niezrealizowane zyski (straty) z wyceny są związane Nota 24 - do poz. XV.1 Zyski nadzwyczajne a) losowe b) pozostałe Zyski nadzwyczajne, razem Nota 25 - do poz. XV.2 Straty nadzwyczajne a) losowe b) pozostałe Straty nadzwyczajne, razem Nota 26 Podatek dochodowy 1. Zysk brutto 2. Trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 3. Przejściowe różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 4. Inne różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym, w tym: - straty z lat ubiegłych 5. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym 6. Podatek dochodowy według stawki ....% 7. Zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku 8. Podatek dochodowy należny 9. Rezerwa na podatek dochodowy - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 10. Rozliczenia międzyokresowe z tytułu odroczonego podatku dochodowego - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 11. Podatek dochodowy współmierny do zysku (straty) brutto, wykazany w rachunku zysków i strat Ponadto należy podać informacje o głównych różnicach pomiędzy podatkiem dochodowym wykazanym w rachunku zysków i strat, a podatkiem ustalonym od podstawy opodatkowania z rozliczeniem głównych pozycji tych różnic, w szczególności: a) wysokość odliczenia osobno z tytułu ulgi inwestycyjnej i premii inwestycyjnej b) wysokość darowizn podlegających odliczeniu od dochodu c) przyczyny i wartość zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku dochodowego d) wysokość przyszłego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły, ze wskazaniem stawki podatku e) wysokość przyszłej należności z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły f) zmiany z tytułu zmiany stawek podatkowych g) spisanie rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego spowodowane brakiem prawdopodobieństwa odzyskania należności podatkowej h) informacje o podatku dochodowym od wyniku na operacjach nadzwyczajnych Nota 27 Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), z tytułu: Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), razem Nota 28 - do poz. XIX Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia zysku (straty) na jedną akcję zwykłą oraz rozwodnionego zysku (straty) na jedną akcję zwykłą Należy również przedstawić sposób podziału zysku lub pokrycia straty za prezentowane lata obrotowe, a w przypadku nie zakończonego roku obrotowego - propozycję podziału zysku lub pokrycia straty, ujawniając odpowiednie, dla ustalenia wielkości zysku lub straty, dane liczbowe w zł i groszach Ponadto należy przedstawić opis kryterium klasyfikacji przyjętego przy ustalaniu wielkości składających się na zysk (stratę) netto, w tym: a) zrealizowany zysk b) zrealizowaną stratę c) niezrealizowany zysk d) niezrealizowaną stratę wraz z wykazem głównych ich składników Noty objaśniające do rachunku przepływu środków pieniężnych / skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych Należy zdefiniować środki pieniężne przyjęte do rachunku przepływu środków pieniężnych, przedstawiając ich strukturę na początek i na koniec okresu. Należy objaśnić podział działalności emitenta na działalność operacyjną i finansową, przyjęty w rachunku przepływu środków pieniężnych, W przypadku wystąpienia niezgodności pomiędzy bilansowymi zmianami stanu niektórych pozycji oraz zmianami stanu tych pozycji wykazanymi w rachunku przepływu środków pieniężnych, należy wskazać ich przyczyny W odniesieniu do pozycji rachunku przepływu środków pieniężnych "Pozostałe wpływy" i "Pozostałe wydatki", należy przedstawić wykaz tych wpływów i wydatków, których kwoty przekraczają 5% ogólnej sumy odpowiednio wpływów lub wydatków z danej działalności, a zostały ujęte w tych pozycjach. Dodatkowo należy przedstawić notę objaśniającą zawierającą uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej metodą pośrednią Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie należy przedstawić: 1. Odnośnie "instrumentów finansowych" - papierów wartościowych, wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności, c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu, d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień -jeśli istnieją, e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu, f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów, g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych, h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności, i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych, j) ww. informacji (a-i) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony, k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi, l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej, m) sumy istniejących zobowiązai5 z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych 2. Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych), z wyodrębnieniem udzielonych na rzecz jednostek zależnych i stowarzyszonych 3. Wykaz zobowiązań wobec budżetu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli 4. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie, 5. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby 6. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego 7. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym. Dane liczbowe, dotyczące spółek powiązanych kapitałowo z emitentem, o: a) stopniu udziału w zarządzaniu (z określeniem nazwy spółki) b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji oraz inne dane, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego 8. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia b) procentowym udziale c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych f) dochodach otrzymanych z wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego - informacje o przeciętnym zatrudnieniu w grupie kapitałowej emitenta, z podziałem na grupy zawodowe. 10. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta w przedsiębiorstwie emitenta oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 11. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta, oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 12. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 13. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym 14. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową, płynność oraz wynik finansowy i rentowność emitenta 15. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych / skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi / skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi 16. Jeżeli emitent nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, w dodatkowej nocie objaśniającej do sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe / skonsolidowane porównywalne dane finansowe, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/5 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących funduszami inwestycyjnymi zamkniętymi lub mieszanymi, powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) rozporządzenia, z uwzględnieniem przepisów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy BILANS I. Aktywa 1 Lokaty1) - waluty - papiery wartościowe - jednostki i tytuły uczestnictwa - udziały w sp. z o.o. - wierzytelności - papiery wartościowe do otrzymania - inne 2 Środki pieniężne2) 3 Należności a Z tytułu zbytych lokat b Z tytułu zbytych certyfikatów inwestycyjnych c dywidendy d Odsetki e Pozostałe3) II. Zobowiązania 1 Z tytułu nabytych lokat 2 Z tytułu wystawionych opcji 3 Z tytułu wykupionych certyfikatów inwestycyjnych 4 Z tytułu wypłaty dochodów funduszu 5 Z tytułu pożyczek i kredytów o terminie spłaty do roku 6 Z tytułu pożyczek i kredytów o terminie spłaty powyżej roku 7 Papiery wartościowe do dostarczenia 8 Rezerwa na wydatki 9 Pozostałe4) III. Aktywa netto (I-II) IV. Kapitał 1. Wpłacony 2. Wypłacony (wielkość ujemna) V. Zakumulowane, nierozdysponowane przychody z lokat netto VI. Zakumulowany, nierozdysponowany zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat VII. Wzrost (spadek) wartości lokat ponad cenę nabycia VIII. Kapitał i zakumulowany wynik z operacji, razem (IV+V+/-VI+/-VII) Liczba zarejestrowanych certyfikatów inwestycyjnych Wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny Przewidywana liczba certyfikatów inwestycyjnych Rozwodniona wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny5) 1) Lokaty funduszu należy wykazać z podziałem według wybranego kryterium najlepiej charakteryzującego cel inwestycyjny, specjalizację i stosowane ograniczenia inwestycyjne funduszu, poczynając od lokat o największym udziale; dodatkowo należy ujawnić wartość lokat według ceny nabycia 2) Środki pieniężne należy wykazać z uwzględnieniem ich struktury 3) Składniki "Należności" nie wyszczególnione powyżej o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy "Należności" należy wykazać w odrębnych pozycjach bilansu. 4) Składniki "Zobowiązań" nie wyszczególnione powyżej o wartości stanowiącej co najmniej 5% sumy "Zobowiązania" należy wykazać w odrębnych pozycjach bilansu. 5) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę certyfikatów inwestycyjnych RACHUNEK WYNIKU Z OPERACJI I. Przychody z lokat 1 Dywidendy i inne udziały w zyskach 2 Odsetki 3 Odpis dyskonta 4 Dodatnie różnice kursowe (saldo) 5 Pozostałe5) II. Koszty operacyjne6) 1 Wynagrodzenie dla towarzystwa 2 Wynagrodzenia dla dystrybutorów 3 Opłaty dla depozytariusza i inne opłaty związane z prowadzeniem rejestru aktywów funduszu 4 Usługi w zakresie rachunkowości, w tym: - prowadzenie rejestru certyfikatów inwestycyjnych 5 Usługi wydawnicze, w tym poligraficzne 6 Usługi prawne 7 Opłaty za zezwolenia oraz rejestracyjne 8 Odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek 9 Ujemne różnice kursowe (saldo) 10 Pozostałe5) III. Koszty pokrywane przez towarzystwo IV. Koszty operacyjne netto (II-III) V. Przychody z lokat netto (I-IV) VI. Zrealizowany i niezrealizowany zysk (strata) 1 Zrealizowany zysk (strata) u zbycia lokat 2 Wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat VII. Wynik z operacji (V+/-VI) Liczba zarejestrowanych certyfikatów inwestycyjnych Wynik z operacji na jeden certyfikat inwestycyjny Przewidywana liczba certyfikatów inwestycyjnych Rozwodniony wynik z operacji na jeden certyfikat inwestycyjny7) 5) Składniki "Przychodów z lokat", "Kosztów operacyjnych" nie wyszczególnione powyżej, o wartości stanowiącej co najmniej 5% odpowiednio "Przychodów z lokat" , "Kosztów operacyjnych", należy wykazać w odrębnych pozycjach rachunku wyniku z operacji. 6) Koszty funduszu inne niż ujęte jako "Koszty operacyjne", należy ująć i wykazać w rachunku wyniku finansowego odpowiednio do tytułu ich poniesienia, w szczególności uwaga ta dotyczy podatków, opłat manipulacyjnych i prowizji maklerskich. 7) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę certyfikatów inwestycyjnych ZESTAWIENIE LOKAT I. Szczegółowe zestawienie lokat funduszu, na ostatni dzień bilansowy, przedstawione według takich kryteriów, odpowiednio do celu inwestycyjnego, specjalizacji i stosowanych ograniczeń inwestycyjnych funduszu, by uczestnik funduszu był w stanie ocenić, czy odpowiadają one określonym przepisami prawa i statutem funduszu. Składniki lokat (według grup rodzajowych) należy wykazać w wartości ustalonej wg zasad obowiązujących na dzień bilansowy oraz w wartości według cen nabycia, z określeniem procentowego udziału w aktywach funduszu, z podziałem co najmniej na: 1) papiery wartościowe dopuszczone i niedopuszczone do publicznego obrotu, 2) papiery wartościowe notowane na rynku regulowanym (ze wskazaniem rynku) i nie notowane, 3) papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD, 4) papiery wartościowe gwarantowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwa należące do OECD oraz międzynarodowe instytucje finansowe, których członkiem jest Rzeczpospolita Polska lub przynajmniej jedno z państw należących do OECD, 5) w przypadku akcji (praw poboru), ich podział według emitenta z określeniem liczby akcji (praw), 6) w przypadku papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem lokat oraz transakcji terminowych, ich podział według instrumentów bazowych, a także o ile to możliwe według emitenta z określeniem liczby papierów wartościowych, praw pochodnych i kontraktów terminowych oraz celu ich posiadania (w celu ograniczenia ryzyka inwestycyjnego; w innym celu, niż ograniczenie ryzyka inwestycyjnego), 7) w przypadku udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, ich podział według spółek w których te udziały są posiadane, 8) w przypadku jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, ich podział według rodzajów funduszy (celów inwestycyjnych, specjalizacji i stosowanych ograniczeń inwestycyjnych) oraz towarzystw funduszy inwestycyjnych lub powierniczych zarządzających tymi funduszami z określeniem liczby jednostek lub certyfikatów inwestycyjnych, 9) w przypadku tytułów uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę za granicą, według rodzajów tych instytucji (funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez spółki administrujące, spółek inwestycyjnych, celów inwestycyjnych, specjalizacji, stosowanych ograniczeń inwestycyjnych) oraz spółek administrujących z określeniem liczby tytułów uczestnictwa, 10) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu dłuższym niż 1 rok, ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu, warunków oprocentowania i podobnych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, 11) w przypadku dłużnych papierów wartościowych o terminie wykupu nie dłuższym niż 1 rok, ich podział według emitenta (grup emitentów), terminu wykupu: do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy, oraz innych cech wyróżniających dany rodzaj papieru wartościowego, z określeniem wartości nominalnej, 12) w przypadku wierzytelności, ich podział według rodzajów podmiotów wobec, których te wierzytelności istnieją, terminu wymagalności, rodzaju świadczenia na jakie wierzytelności opiewają z określeniem wartości świadczenia, 13) w przypadku walut, ich podział według walut państw należących do OECD i walut państw nie należących do OECD oraz według walut poszczególnych państw, z określeniem ich wartości (w danej walucie i po przeliczeniu na zł), 14) w przypadku zagranicznych papierów wartościowych i innych praw majątkowych, ich podział według wymienionych wyżej kryteriów, z określeniem odpowiednio wyżej wskazanych danych. Ponadto w "Zestawieniu lokat" należy przedstawić podział lokat według innych szczególnych kryteriów, zawartych w statucie funduszu, na przykład według regionów geograficznych, działów gospodarki reprezentowanych przez emitentów II. Zestawienie zmian w stanie lokat funduszu, ujawniające stan lokat funduszu na każdy dzień bilansowy, z podziałem według kryterium najlepiej charakteryzującego cel inwestycyjny, specjalizację i stosowane ograniczenia inwestycyjne funduszu, przyjętego także w bilansie funduszu, z określeniem procentowego udziału poszczególnych grup lokat w aktywach funduszu ZMIANY W AKTYWACH NETTO Informacje dotyczące zmian w aktywach netto obejmują dane porównawcze za okres objęty ostatnim sprawozdaniem finansowym oraz poprzednie lata obrotowe Jeżeli okres, dla jakiego prezentowane są zmiany nie jest równy 12 miesiącom, wówczas zmiany wyrażone procentowo należy odnieść do okresu 12 miesięcy I. Zmiana wartości aktywów netto: 1. Wartość aktywów netto na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego 2. Wynik z operacji za okres sprawozdawczy (razem), w tym: a) przychody z lokat netto b) zrealizowany zysk (strata) ze zbycia lokat c) wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat 3. Zmiana w aktywach netto z tytułu wyniku z operacji 4. Dystrybucja dochodów funduszu (razem) a) z przychodów z lokat netto b) ze zrealizowanego zysku ze zbycia lokat 5. Zmiany w kapitale w okresie sprawozdawczym (razem), w tym: a) zwiększenie z tytułu zbytych certyfikatów inwestycyjnych b) zmniejszenie z tytułu wykupionych certyfikatów inwestycyjnych 6. Zmiana wartości aktywów netto z tytułu zmian w kapitale 7. Łączna zmiana aktywów netto w okresie sprawozdawczym (3-4+/-5) 8. Wartość aktywów netto na koniec okresu sprawozdawczego 9. Średnia wartość aktywów netto w okresie sprawozdawczym II. Zmiana liczby certyfikatów inwestycyjnych: 1. Zmiana liczby certyfikatów inwestycyjnych w okresie sprawozdawczym, w tym: a) liczba zbytych certyfikatów inwestycyjnych b) liczba wykupionych certyfikatów inwestycyjnych c) saldo zmian liczby certyfikatów inwestycyjnych 2. Zmiana liczby certyfikatów inwestycyjnych narastająco od początku działalności funduszu, w tym: a) liczby zbytych certyfikatów inwestycyjnych b) liczby wykupionych certyfikatów inwestycyjnych c) saldo zmian liczby certyfikatów inwestycyjnych III. Zmiana wartości aktywów netto na certyfikat inwestycyjny: 1) wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego 2) wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny na koniec okresu sprawozdawczego 3) procentowa zmiana wartości aktywów netto na certyfikat inwestycyjny w okresie sprawozdawczym 4) minimalna i maksymalna wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny 5) wartość aktywów netto na certyfikat inwestycyjny według ostatniej wyceny w okresie sprawozdawczym, ze wskazaniem daty wyceny IV. Procentowy udział w aktywach i aktywach netto: kosztów operacyjnych, w tym: - wynagrodzenia towarzystwa NOTY OBJAŚNIAJĄCE I. Należy przedstawić uzupełniające dane o pozycjach bilansu i rachunku wyniku z operacji funduszu, w szczególności: 1) dane o walutowej strukturze aktywów i pasywów, w tym środków pieniężnych, z podziałem według walut i po przeliczeniu na zł 2) Informacje o zaciągniętych przez fundusz kredytach i pożyczkach, z określeniem: a) nazwy i siedziby banku udzielającego kredytu (pożyczki) b) kwoty kredytu (pożyczki) w chwili zaciągnięcia, procentowy udział w aktywach8) c) kwoty kredytu (pożyczki) pozostałej do spłaty8) d) warunków oprocentowania e) terminu spłaty f) ustanowionych zabezpieczeniach 8) w danej walucie i po przeliczeniu na zł 3) Zrealizowany zysk (stratę) ze zbycia lokat - odrębnie dla każdej z grup lokat, co najmniej według podziału przyjętego w bilansie funduszu 4) Wzrost (spadek) niezrealizowanego zysku (straty) z wyceny lokat - odrębnie dla każdej z grup lokat, co najmniej według podziału przyjętego w bilansie funduszu 5) Informacje o podatkach i opłatach, w tym dotyczące opodatkowania funduszu, opodatkowania dochodów z lokat krajowych i zagranicznych oraz dane dotyczące opłat manipulacyjnych, prowizji maklerskich i innych opłat pokrywanych z funduszu, z określeniem ich wartości 6) Informacje o dystrybucji dochodów funduszu 7) Odnośnie "instrumentów finansowych" - papierów wartościowych, wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień -jeśli istnieją e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych j) ww. informacji (a-i) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej m) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych 8) Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym bieżący okres 9) Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym 10) Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na wartość aktywów netto oraz wynik z operacji emitenta. 11) Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy porównywalnymi danymi finansowymi, sprawozdaniami finansowymi zamieszczonymi w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub dane porównywalne, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/6 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe oraz skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących domami maklerskimi, z wyłączeniem wydzielonych jednostek organizacyjnych banków prowadzących działalność maklerską, powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) lub odpowiednio § 18 pkt 14) rozporządzenia BILANS / SKONSOLIDOWANY BILANS Aktywa I. Środki pieniężne, w tym: - środki pieniężne klientów II. Należności krótkoterminowe III. Operacyjne papiery wartościowe IV. Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe V. Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe VI. Akcje i udziały w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności*) VII. Należności długoterminowe VIII. Udzielone pożyczki długoterminowe IX. Wartości niematerialne i prawne X. Wartość firmy z konsolidacji*) XI. Rzeczowy majątek trwały XII. Akcje własne do zbycia XIII. Rozliczenia międzyokresowe 1. Z tytułu odroczonego podatku dochodowego 2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe Aktywa razem Pasywa I. Zobowiązania krótkoterminowe II. Zobowiązania długoterminowe III. Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów IV. Rezerwy 1. Rezerwy na podatek dochodowy 2. Pozostałe rezerwy V. Zobowiązania podporządkowane VI. Kapitał własny 1. Kapitał akcyjny 2. Należne wpłaty na poczet kapitału akcyjnego (wielkość ujemna) 3. Kapitał zapasowy 4. Kapitał rezerwowy z aktualizacji wyceny 5. Pozostałe kapitały rezerwowe 6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów zagranicznych 7. Różnice kursowe z konsolidacji*) 8. Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych 9. Zysk (strata) netto VII. Rezerwa kapitałowa z konsolidacji*) VIII. Kapitał własny akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych*) Pasywa razem Wartość księgowa Liczba akcji Wartość księgowa na jedną akcję (w zł) Liczba akcji1) Rozwodniona wartość księgowa na jedną akcję1) (w zł) 1) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. Zobowiązania pozabilansowe 1. Zobowiązania warunkowe z tytułu umów subemisji 2. Łączna wartość udzielonych gwarancji i poręczeń, w tym: - na rzecz jednostek zależnych - na rzecz jednostek stowarzyszonych - na rzecz jednostki dominującej 3. Pozostałe zobowiązania pozabilansowe (z tytułu) ... Zobowiązania pozabilansowe, razem RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT I. Przychody z działalności maklerskiej 1. Prowizje 2. Inne przychody II. Koszty działalności maklerskiej III. Zysk (strata) z działalności maklerskiej (I-II) IV. Przychody z operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych V. Koszty z tytułu operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych VI. Zysk (strata) z operacji operacyjnymi i handlowymi papierami wartościowymi i innymi prawami majątkowymi (IV-V) VII. Przychody z lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych VIII. Koszty z tytułu lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych IX. Zysk (strata) z operacji lokacyjnymi papierami wartościowymi, udziałami i innymi prawami majątkowymi (VII-VIII) X. Pozostałe przychody operacyjne XI. Pozostałe koszty operacyjne XII. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (III+VI+IX+X-XI) XIII. Przychody finansowe XIV. Koszty finansowe XV. Zysk (strata) z działalności gospodarczej (XII+XIII+XIV) XVI. Wynik zdarzeń nadzwyczajnych (XVI.1-XVI.2) 1. Zyski nadzwyczajne 2. Straty nadzwyczajne XVII. Odpis wartości firmy z konsolidacji*) XVIII. Odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji*) XIX. Zysk (strata) brutto (XV+XVI-XVII-XVIII) XX. Podatek dochodowy XXI. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty) XXII. Udział w zyskach (stratach) jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) XXIII. (Zysk) strata akcjonariuszy(udziałowców) mniejszościowych*) XXIV. Zysk (strata) netto (XIX-XX-XXI+/-XXII+/-XXIII) Zysk (strata) netto (za 12 miesięcy) Średnia ważona liczba akcji zwykłych Zysk (strata) netto na jedną akcję zwykłą (w zł)2) Średnia ważona liczba akcji zwykłych3) Rozwodniony zysk (strata) netto na jedną akcję zwykłą3) (w zł) 2) Zysk (stratę) na jedną akcję zwykłą należy ustalić jako relację zysku (straty) netto za ostatnich 12 miesięcy przed dniem bilansowym, pomniejszonego o dywidendy z akcji uprzywilejowanych, niezależnie od tego, bezy były, bezy też będą zadeklarowane do wypłaty, podzielonego (podzielonej) przez średnią ważoną liczbę akcji zwykłych pozostających w posiadaniu akcjonariuszy w danym okresie. Wagę stanowi tu długość okresu - ustalonego jako całość lub część roku obrotowego - w którym akcje zwykłe danej emisji miały prawo do uczestnictwa w dywidendzie. 3) Wskaźnik obliczony z uwzględnieniem nowych emisji akcji, wyemitowanych obligacji zamiennych na akcje, warrantów i innych zdarzeń zwiększających przewidywaną liczbę akcji. *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM / ZESTAWIENIE ZMIAN W SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM ZMIANY W KAPITALE WŁASNYM SKONSOLIDOWANYM KAPITALE WŁASNYM I. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO) a) zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości b) korekty błędów zasadniczych I.a. Stan kapitału własnego na początek okresu (BO), po uzgodnieniu do danych porównywalnych 1. Stan kapitału akcyjnego na początek okresu 1.1. Zmiany stanu kapitału akcyjnego a) zwiększenia (z tytułu) - emisji akcji b) zmniejszenia (z tytułu) c) umorzenia 1.2. Stan kapitału akcyjnego na koniec okresu 2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na początek okresu 2.1. Zmiana stanu należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego a) zwiększenie b) zmniejszenie 2.2. Stan należnych wpłat na poczet kapitału akcyjnego na koniec okresu 3. Stan kapitału zapasowego na początek okresu 3.1. Zmiany stanu kapitału zapasowego a) zwiększenie (z tytułu) - emisji akcji powyżej wartości nominalnej - z podziału zysku (ustawowo) - z podziału zysku (ponad wymaganą ustawowo minimalną wartość) b) zmniejszenie (z tytułu) - pokrycia straty 3.2. Stan kapitału zapasowego na koniec okresu 4. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na początek okresu 4.1. Zmiany stanu kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) - sprzedaży i likwidacji środków trwałych 4.2. Stan kapitału rezerwowego z aktualizacji wyceny na koniec okresu 5. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na początek okresu 5.1. Zmiany stanu pozostałych kapitałów rezerwowych a) zwiększenie (z tytułu) b) zmniejszenie (z tytułu) 5.2. Stan pozostałych kapitałów rezerwowych na koniec okresu 6. Różnice kursowe z przeliczenia oddziałów (zakładów) zagranicznych 7. Różnice kursowe z konsolidacji*) 8. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 8.1. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu - zmiany przyjętych zasad (polityki) rachunkowości - korekty błędów zasadniczych 8.2. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na początek okresu, po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - podziału zysku b) zmniejszenie (z tytułu) 8.3. Stan niepodzielonego zysku z lat ubiegłych na koniec okresu 8.4. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu 8.5. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na początek okresu po uzgodnieniu do danych porównywalnych a) zwiększenie (z tytułu) - przeniesienia straty do pokrycia b) zmniejszenie (z tytułu) 8.6. Stan niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 8.7. Stan niepodzielonego zysku lub niepokrytej straty z lat ubiegłych na koniec okresu 9. Wynik netto a) zysk netto b) strata netto II. Stan kapitału własnego na koniec okresu (BZ) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH / SKONSOLIDOWANY RACHUNEK PRZEPŁYWU ŚRODKÓW PIENIĘŻNYCH Rachunek przepływu środków pieniężnych może być sporządzony metodą bezpośrednią lub pośrednią, zależnie od wyboru dokonanego przez dom maklerski (metoda bezpośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II) I. Wpływy z działalności operacyjnej 1. Wpływy z działalności maklerskiej: a) prowizje b) inne wpływy 2. Wpływy z operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 3. Wpływy z tytułu pozostałych przychodów operacyjnych 4. Wpływy z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 5. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności operacyjnej 1. Wydatki z tytułu działalności maklerskiej 2. Wydatki z tytułu operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 3. Wynagrodzenia 4. Zapłata podatku dochodowego 5. Wydatki z tytułu pozostałych kosztów operacyjnych 6. Wydatki z tytułu zdarzeń nadzwyczajnych 7. Pozostałe wydatki B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów jednostek zależnych 2. Sprzedaż lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów jednostek stowarzyszonych 3. Sprzedaż pozostałych lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 4. Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych 5. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 6. Otrzymane dywidendy 7. Otrzymane odsetki 8. Spłata udzielonych pożyczek długoterminowych 9. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów w jednostkach zależnych 2. Nabycie lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów w jednostkach stowarzyszonych 3. Nabycie pozostałych lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 4. Nabycie akcji własnych 5. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych 6. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 7. Udzielone pożyczki długoterminowe 8. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym 9. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Emisja długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Zaciągnięcie krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Emisja krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Zaciągnięcie zobowiązań podporządkowanych 6. Wpływy z emisji akcji własnych 7. Dopłaty do kapitału 8. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Wykup długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Spłata krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Wykup krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Spłata zobowiązań podporządkowanych 6. Koszty emisji akcji własnych 7. Umorzenie akcji własnych 8. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 9. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 10. Wydatki na cele społecznie użyteczne 11. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 12. Zapłacone odsetki 13. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/-D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym (metoda pośrednia) A. Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I+/-II) I. Zysk (strata) netto II. Korekty razem 1. Zysk (strata) akcjonariuszy(udziałowców) mniejszościowych*) 2. Udział w (zyskach) stratach jednostek objętych konsolidacją metodą praw własności*) 3. Amortyzacja (w tym odpisy wartości firmy z konsolidacji i rezerwy kapitałowej z konsolidacji*)) 4. (Zyski) straty z tytułu różnic kursowych 5. Odsetki, dywidendy 6. (Zysk) strata z tytułu działalności inwestycyjnej 7. Zmiana stanu pozostałych rezerw 8. Podatek dochodowy (wykazany w rachunku zysków i strat) 9. Podatek dochodowy zapłacony 10. Zmiana stanu operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 11. Zmiana stanu należności 12. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów) w tym funduszy specjalnych 13. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych 14. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów 15. Pozostałe korekty B. Przepływy pieniężne netto z działalności inwestycyjnej (I-II) I. Wpływy z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Sprzedaż lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów jednostek zależnych 2. Sprzedaż lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów jednostek stowarzyszonych 3. Sprzedaż pozostałych lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 4. Sprzedaż wartości niematerialnych i prawnych 5. Sprzedaż składników rzeczowego majątku trwałego 6. Otrzymane dywidendy 7. Otrzymane odsetki 8. Spłata udzielonych pożyczek długoterminowych 9. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności inwestycyjnej 1. Nabycie lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów w jednostkach zależnych, 2. Nabycie lokacyjnych papierów wartościowych i udziałów w jednostkach stowarzyszonych, 3. Nabycie pozostałych lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 4. Nabycie akcji własnych 5. Nabycie wartości niematerialnych i prawnych 6. Nabycie składników rzeczowego majątku trwałego 7. Udzielone pożyczki długoterminowe 8. Dywidendy wypłacone akcjonariuszom (udziałowcom) mniejszościowym*) 9. Pozostałe wydatki C. Przepływy pieniężne netto z działalności finansowej (I-II) I. Wpływy z działalności finansowej 1. Zaciągnięcie długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Emisja długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Zaciągnięcie krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Emisja krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Zaciągnięcie zobowiązań podporządkowanych 6. Wpływy z emisji akcji własnych 7. Dopłaty do kapitału 8. Pozostałe wpływy II. Wydatki z tytułu działalności finansowej 1. Spłata długoterminowych kredytów i pożyczek 2. Wykup długoterminowych dłużnych papierów wartościowych 3. Spłata krótkoterminowych kredytów i pożyczek 4. Wykup krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 5. Spłata zobowiązań podporządkowanych 6. Koszty emisji akcji własnych 7. Umorzenie akcji własnych 8. Płatności dywidend i innych wypłat na rzecz właścicieli 9. Wypłaty z zysku dla osób zarządzających i nadzorujących 10. Wydatki na cele społecznie użyteczne 11. Płatności zobowiązań z tytułu umów leasingu finansowego 12. Zapłacone odsetki 13. Pozostałe wydatki D. Przepływy pieniężne netto, razem (A+/-B+/-C) E. Bilansowa zmiana stanu środków pieniężnych - w tym zmiana stanu środków pieniężnych z tytułu różnic kursowych od walut obcych F. Środki pieniężne na początek okresu G. Środki pieniężne na koniec okresu (F+/- D) *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym NOTY OBJAŚNIAJĄCE 1. Noty objaśniające do bilansu / skonsolidowanego bilansu Przy odpowiednich pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1 - do poz. I. aktywów 1.1. Środki pieniężne 1. Środki pieniężne w kasie 2. Środki pieniężne na rachunkach bankowych, w tym: - zdeponowane w banku rozliczeniowym 3. Inne środki pieniężne Środki pieniężne, razem 1.2. Środki pieniężne (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Środki pieniężne, razem Nota 2 - do poz. II. aktywów 2.1. Należności krótkoterminowe 1. Należności od klientów, w tym z tytułu: a) zawartych transakcji kupna, b) pożyczek papierów wartościowych, c) pożyczek środków pieniężnych, 2. Należności od jednostek powiązanych kapitałowo a) od jednostek zależnych b) od jednostek stowarzyszonych c) od jednostki dominującej 3. Należności od domów maklerskich 4. Należności od podmiotów prowadzących regulowane rynki papierów wartościowych 5. Należności od Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych a) z tytułu funduszu rozliczeniowego b) pozostałe 6. Należności od towarzystw funduszy powierniczych / inwestycyjnych 7. Należności od izby gospodarczej 8. Należności od emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających 9. Należności z tytułu podatków, dotacji i ubezpieczeń społecznych 10. Należności z tytułu dywidend i innych udziałów w zyskach 11. Pozostałe należności 12. Należności dochodzone na drodze sądowej, nie objęte rezerwą Należności krótkoterminowe, netto 13. Rezerwy na należności krótkoterminowe (wielkość dodatnia) Należności krótkoterminowe, brutto 2.2. Zmiana stanu rezerw na należności krótkoterminowe Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie z (tytułu) Stan rezerw na należności krótkoterminowe na koniec okresu 2.3. Należności od domów maklerskich a) należności z tytułu zawartych transakcji giełdowych (w podziale na należności z tytułu rozliczenia transakcji na poszczególnych giełdach) b) należności z tytułu zawartych transakcji w regulowanym obrocie pozagiełdowym (w podziale na należności z tytułu rozliczenia transakcji na poszczególnych rynkach) c) należności z tytułu reprezentacji innych domów maklerskich na regulowanych rynkach papierów wartościowych d) należności z tytułu afiliacji e) pozostałe Należności domów maklerskich, razem Należności od podmiotów prowadzących giełdy papierów wartościowych należy przedstawić w podziale na należności od poszczególnych podmiotów Należności od podmiotów prowadzących pozagiełdowe regulowane rynki papierów wartościowych należy przedstawić w podziale na należności od poszczególnych podmiotów Należności od towarzystw funduszy powierniczych / inwestycyjnych należy przedstawić w podziale na należności od poszczególnych towarzystw funduszy powierniczych / inwestycyjnych. 2.4. Należności (krótko- i długoterminowe), o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) powyżej 1 roku f) należności przeterminowane Należności razem (brutto) f) rezerwa na należności (wielkość ujemna) Należności, razem (netto) 2.5. Należności przeterminowane (brutto) - z podziałem na należności nie spłacone w okresie: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) powyżej 1 roku Należności razem (brutto) f) rezerwa na należności (wielkość ujemna) Należności razem (netto) 2.6. Należności krótkoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności krótkoterminowe, razem W odniesieniu do łącznej wartości należności należy podać kwoty należności spornych oraz należności przeterminowanych (z podziałem wg grup podmiotów), nie objęte rezerwami i nie wykazane jako "Należności dochodzone na drodze sądowej" Nota 3 - do poz. III. aktywów 3.1. Operacyjne papiery wartościowe 1. Nabyte w ramach pełnienia funkcji specjalisty 2. Nabyte w ramach organizowania obrotu przy jednoczesnym wystawieniu ceny kupna i sprzedaży tego samego papieru wartościowego Operacyjne papiery wartościowe, razem 3.2. Operacyjne papiery wartościowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Operacyjne papiery wartościowe, razem 3.3. Operacyjne papiery wartościowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdują się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość rynkowa / oszacowana wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem Nota 4 - do poz. IV. aktywów 4.1. Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (wg rodzaju) 1. Akcje i udziały, w tym: a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych c) w jednostce dominującej 2. Dłużne papiery wartościowe, w tym: a) jednostek zależnych b) w jednostek stowarzyszonych c) jednostki dominującej 3. Certyfikaty inwestycyjne 4. Pozostałe papiery wartościowe (wg rodzaju) 5. Jednostki uczestnictwa funduszy powierniczych / inwestycyjnych 6. Inne prawa majątkowe (wg rodzaju) Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 4.2. Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 4.3. Handlowe papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa . - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - wartość rynkowa - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - oszacowana wartość rynkowa - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość rynkowa / oszacowana wartość rynkowa, razem Wartość bilansowa, razem Nota 5 - do poz. V. aktywów 5.1. Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (wg rodzaju) 1. Akcje i udziały, w tym: a) w jednostkach zależnych b) w jednostkach stowarzyszonych c) w jednostce dominującej 2. Dłużne papiery wartościowe a) jednostek zależnych b) jednostek stowarzyszonych c) jednostki dominującej 3. Certyfikaty inwestycyjne 4. Pozostałe papiery wartościowe (wg rodzaju) 5. Jednostki uczestnictwa funduszy powierniczych / inwestycyjnych 6. Inne prawa majątkowe (wg rodzaju) Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 5.2. Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe*) a) akcje (udziały) własne b) akcje i udziały w jednostkach objętych konsolidacją metodą praw własności*): - w jednostkach zależnych - w jednostkach stowarzyszonych c) pozostałe akcje i udziały*), w tym: - w jednostkach zależnych nie objętych konsolidacją - w jednostkach stowarzyszonych nie objętych konsolidacją d) pozostałe papiery wartościowe, w tym: - jednostek zależnych nie objętych konsolidacją pełną - jednostek stowarzyszonych d) inne prawa i majątkowe (wg rodzaju) 5.3. Zmiana stanu lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych (z podziałem wg grup rodzajowych) Stan na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan na koniec okresu Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 5.4. Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe, razem 5.5. Lokacyjne papiery wartościowe, udziały i inne prawa majątkowe (wg zbywalności) A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym (wartość bilansowa) a) akcje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia D. Z ograniczoną zbywalnością (wartość bilansowa) a) akcje i udziały (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia b) obligacje (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia c) inne - wg grup rodzajowych (wartość bilansowa): - korekty aktualizujące wartość (saldo) - wartość według cen nabycia Wartość według cen nabycia, razem Korekty aktualizujące wartość (saldo), razem Wartość bilansowa, razem 5.6. Akcje / udziały w jednostkach zależnych i stowarzyszonych (lokaty) a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) charakter powiązania kapitałowego (jednostka zależna, jednostka stowarzyszona, z wyszczególnieniem powiązań bezpośrednich i pośrednich) e) zastosowana metoda konsolidacji, bądź wskazanie, że jednostka nie podlega konsolidacji f) data objęcia kontroli / data od której wywierany jest znaczny wpływ g) wartość akcji / udziałów według ceny nabycia h) odpisy aktualizujące wartość (razem) i) wartość bilansowa akcji i udziałów j) procent posiadanego kapitału akcyjnego / zakładowego k) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu l) wskazanie, innej niż określona pod lit. j) lub k), podstawy dominacji m) kapitał własny jednostki, w tym: - kapitał akcyjny / zakładowy - należne wpłaty na poczet kapitału (wielkość ujemna) - kapitał zapasowy - pozostały kapitał własny, w tym: - niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych - zysk (strata) netto n) zobowiązania jednostki, w tym: - długoterminowe o) należności jednostki, w tym: - długoterminowe p) aktywa, razem r) przychody ze sprzedaży s) nieopłacona przez emitenta wartość akcji / udziałów w jednostce t) otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy 5.7. Akcje / udziały w pozostałych jednostkach (lokaty)4) a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) przedmiot przedsiębiorstwa d) wartość bilansowa akcji / udziałów e) procent posiadanego kapitału akcyjnego / zakładowego f) udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu g) nieopłacona przez emitenta wartość akcji (udziałów) h) otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy 4) akcje i udziały zapewniające mniej niż 5% kapitału lub ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu jednostki można wykazać łącznie w pozycji "inne" Nota 6 - do poz. VII aktywów W odniesieniu do Należności długoterminowych należy przedstawić ich podział wg grup podmiotów, i według głównych tytułów oraz wskazać ich strukturę walutową Nota 7 - do poz. VIII aktywów 7.1. Udzielone pożyczki długoterminowe, w tym: - jednostkom zależnym - jednostkom stowarzyszonym Udzielone pożyczki długoterminowe, razem 7.1. Udzielone pożyczki długoterminowe, w tym: - jednostkom zależnym, nie objętym konsolidacją pełną - jednostkom stowarzyszonym Udzielone pożyczki długoterminowe, razem 7.2 Udzielone pożyczki długoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Udzielone pożyczki długoterminowe, razem Nota 8 - do poz. IX. aktywów 8.1. Wartości niematerialne i prawne 1. Koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu spółki akcyjnej 2. Koszty prac rozwojowych 3. Nabyta wartość firmy 4. Nabyte koncesje, patenty, licencje i podobne wartości 5. Nabyte oprogramowanie komputerowe 6. Nabyte prawa wieczystego użytkowania gruntów 7. Pozostałe wartości niematerialne i prawne 8. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne, razem 8.2. Tabela ruchu wartości niematerialnych i prawnych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na koniec okresu Nota 9. - do poz. X aktywów*) 9.1 Wartość firmy z konsolidacji a) wartość firmy z konsolidacji - jednostki zależne b) wartość firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Wartość firmy z konsolidacji, razem 9.2 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 9.3 Zmiana stanu wartości firmy z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis wartości firmy z konsolidacji na początek okresu f) odpis wartości firmy z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis wartości firmy z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Należy podać wartość firmy z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 10 - do poz. XI. aktywów 10.1. Rzeczowy majątek trwały 1. Środki trwałe, w tym: a) grunty własne b) budynki i budowle c) zespoły komputerowe d) środki transportu e) pozostałe środki trwałe 2. Inwestycje rozpoczęte 3. Zaliczki na poczet inwestycji Rzeczowy majątek trwały, razem 10.2. Tabela ruchu środków trwałych (wg grup rodzajowych) a) wartość brutto środków trwałych na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto środków trwałych na koniec okresu e) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na początek okresu f) amortyzacja za okres (z tytułu) g) skumulowana amortyzacja (umorzenie) na koniec okresu h) wartość netto środków trwałych na koniec okresu Należy podać wysokość i wyjaśnienie przyczyn nieplanowych odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) 10.3. Środki trwałe bilansowe (struktura własnościowa) a) własne b) używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: ... Środki trwałe bilansowe. razem 10.4. Środki trwałe pozabilansowe używane na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w tym: - wartość gruntów użytkowanych wieczyście Środki trwałe pozabilansowe, razem Nota 11 - do poz. XII. aktywów 11.1. Akcje własne do zbycia a) liczba b) wartość wg ceny nabycia c) wartość bilansowa d) cel nabycia e) przeznaczenie 11. 2. Akcje emitenta będące własnością jednostek zależnych a) nazwa (firma) jednostki, siedziba b) liczba c) wartość wg ceny nabycia d) wartość bilansowa Nota 12 - do poz. XIII. aktywów 12.1. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego 1. Stan rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego na początek okresu a) zwiększenia (z tytułu) b) zmniejszenia (z tytułu) Stan rozliczeń międzyokresowych z t5¦tułu odroczonego podatku dochodowego na koniec okresu 12.2. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe a) czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) inne rozliczenia międzyokresowe, w tym: Rozliczenia międzyokresowe, razem Nota 13 - do poz. I. pasywów 13.1. Zobowiązania krótkoterminowe 1. Zobowiązania wobec klientów 2. Zobowiązania wobec jednostek powiązanych kapitałowo a) wobec jednostek zależnych b) wobec jednostek stowarzyszonych c) wobec jednostki dominującej 3. Zobowiązania wobec domów maklerskich 4. Zobowiązania wobec podmiotów prowadzących regulowane rynki papierów wartościowych 5. Zobowiązania wobec Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych 6. Zobowiązania wobec izby gospodarczej 7. Zobowiązania wobec emitentów papierów wartościowych lub wprowadzających 8. Zobowiązania wobec banku rozliczeniowego 9. Kredyty i pożyczki a) od jednostek powiązanych kapitałowo - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe 10. Dłużne papiery wartościowe 11. Zobowiązania wekslowe 12. Zobowiązania z tytułu podatków, ceł, ubezpieczeń społecznych 13. Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 14. Fundusze specjalne 15. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe Zobowiązania krótkoterminowe, razem 13.2. Zobowiązania krótkoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania krótkoterminowe, razem 13.3. Zobowiązania wobec domów maklerskich a) z tytułu zawartych transakcji giełdowych (w podziale na zobowiązania z tytułu rozliczenia transakcji na poszczególnych giełdach) b) z tytułu zawartych transakcji w regulowanym obrocie pozagiełdowym (w podziale na zobowiązania z tytułu rozliczenia transakcji na poszczególnych rynkach) c) z tytułu reprezentacji innych domów maklerskich na regulowanych rynkach papierów wartościowych d) z tytułu afiliacji e) pozostałe Zobowiązania wobec domów maklerskich, razem Zobowiązania wobec podmiotów prowadzących giełdy papierów wartościowych należy przedstawić w podziale na zobowiązania wobec poszczególnych podmiotów Zobowiązania wobec podmiotów prowadzących pozagiełdowe regulowane rynki papierów wartościowych należy przedstawić w podziale na należności od poszczególnych podmiotów 13.4. Zobowiązania krótkoterminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) dla których termin wymagalności upłynął Zobowiązania krótkoterminowe, razem 13.5. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu kredytów bankowych, pożyczek a) nazwa (firma) podmiotu b) siedziba c) kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d) kwota kredytu /pożyczki pozostała do spłaty5) e) warunki oprocentowania f) termin spłaty g) zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 13.6. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Należy przedstawić wykaz grup zobowiązań krótkoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju) 13.7. Fundusze specjalne (z podziałem na tytuły) ... Fundusze specjalne, razem Nota 14 - do poz. II. pasywów 14.1. Zobowiązania długoterminowe 1. Kredyty i pożyczki a) od jednostek powiązanych kapitałowo, w tym: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe 2. Dłużne papiery wartościowe 3. Zobowiązania z tytułu innych papierów wartościowych i praw majątkowych 4. Zobowiązania z tytułu umów leasingu finansowego a) wobec jednostek powiązanych kapitałowo, w tym: - wobec jednostek zależnych - wobec jednostek stowarzyszonych - wobec jednostki dominującej b) pozostałe 5. Pozostałe zobowiązania długoterminowe Zobowiązania długoterminowe, razem 14.2. Zobowiązania długoterminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) powyżej 1 roku do 3 lat b) powyżej 3 do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania długoterminowe, razem 14.3. Zobowiązania długoterminowe (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania długoterminowe, razem 14.4. Zobowiązania długoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d) kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty5) e) warunki oprocentowania f) termin spłaty g) zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 14.5. Zobowiązania długoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych a) dłużne papiery wartościowe wg rodzaju b) wartość nominalna c) warunki oprocentowania d) termin wykupu e) gwarancje / zabezpieczenia f) dodatkowe prawa Należy przedstawić wykaz grup zobowiązań długoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 15 - do poz. III. pasywów Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów a) bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, w tym: b) przychody przyszłych okresów, w tym: - niezrealizowane różnice kursowe Rozliczenia międzyokresowe i przychody przyszłych okresów Nota 16 - do poz. IV.1. pasywów Zmiana stanu rezerw na podatek dochodowy 1. Stan rezerw na podatek dochodowy na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) Stan rezerw na podatek dochodowy na koniec okresu Nota 17 - do poz. IV.2. pasywów 17.1. Pozostałe rezerwy (wg tytułów): Pozostałe rezerwy, razem 17.2. Zmiana stanu pozostałych rezerw (z wyłączeniem rezerw na należności) Stan pozostałych rezerw na początek okresu (wg tytułów) a) zwiększenia (z tytułu) b) wykorzystanie (z tytułu) c) rozwiązanie (z tytułu) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu (według tytułów) Stan pozostałych rezerw na koniec okresu, razem Nota 18 - do poz. V. pasywów 18.1. Zobowiązania podporządkowane (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania podporządkowane, razem 18.2. Zobowiązania podporządkowane a) nazwa (firma) jednostki, ze wskazaniem formy prawnej b) siedziba c) kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) d) kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty5) e) warunki oprocentowania f) termin spłaty g) zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł Nota 19 - do poz. VI.1. pasywów Kapitał akcyjny (struktura) a) wartość nominalna jednej akcji b) seria / emisja c) rodzaj akcji d) rodzaj uprzywilejowania akcji e) liczba akcji f) wartość serii / emisji wg wartości nominalnej g) sposób pokrycia kapitału h) data rejestracji i) prawo do dywidendy (od daty) j) liczba akcji, razem Kapitał akcyjny, razem Ponadto należy przedstawić informacje o wszelkich zmianach w kapitale akcyjnym w okresie sprawozdawczym, w szczególności o: - liczbie, rodzaju, wartości nominalnej, cenie emisyjnej oferowanych akcji - zmianach wartości nominalnej akcji - zmianach praw z akcji oraz należy wskazać akcjonariuszy posiadających bezpośrednio lub pośrednio przez jednostki zależne co najmniej 5% kapitału akcyjnego emitenta lub co najmniej 5% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy Nota 20 - do poz. VI.2. pasywów Kapitał zapasowy a) ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej b) utworzony ustawowo c) utworzony zgodnie ze statutem ponad wymaganą ustawowo (minimalną) wartość d) z dopłat akcjonariuszy e) inny Kapitał zapasowy, razem Nota 21 - do poz. VI.5. pasywów Pozostałe kapitały rezerwowe (według celu przeznaczenia) Pozostałe kapitały rezerwowe, razem Nota 18 - do poz. I.6. pasywów Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych a) niepodzielony zysk (wartość dodatnia) b) niepokryta strata (wartość ujemna) Niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych Nota 22 - do poz. VII. pasywów*) 22.1 Rezerwa kapitałowa z konsolidacji a) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki zależne b) rezerwa kapitałowa z konsolidacji - jednostki stowarzyszone Rezerwa kapitałowa z konsolidacji, razem 22.2 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki zależne a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu 22.3 Zmiana stanu rezerwy kapitałowej z konsolidacji - jednostki stowarzyszone a) wartość brutto na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) wartość brutto na koniec okresu e) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na początek okresu f) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji za okres (z tytułu) g) odpis rezerwy kapitałowej z konsolidacji na koniec okresu h) wartość netto na koniec okresu Wartość rezerwy kapitałowej z konsolidacji dla każdej jednostki objętej konsolidacją osobno, ze wskazaniem sposobu jej ustalenia oraz wysokości dotychczas dokonanych odpisów Nota 23. - do poz. VIII. pasywów*) Zmiana stanu kapitału własnego akcjonariuszy (udziałowców) mniejszościowych a) stan na początek okresu b) zwiększenia (z tytułu) c) zmniejszenia (z tytułu) d) stan na koniec okresu *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku zysków i strat / skonsolidowanego rachunku zysków i strat Nota 24 - do poz. I.1. Prowizje z działalności maklerskiej a) od operacji papierami wartościowymi we własnym imieniu, lecz na rachunek dającego zlecenie b) z tytułu oferowania papierów wartościowych c) z tytułu przyjmowania zleceń kupna i umarzania jednostek uczestnictwa funduszy powierniczych / inwestycyjnych d) pozostałe Prowizje z działalności maklerskiej, razem Nota 25 - do poz. I.2. Inne przychody z działalności maklerskiej a) z tytułu prowadzenia rachunków papierów wartościowych i rachunków pieniężnych klientów b) z tytułu oferowania papierów wartościowych c) z tytułu prowadzenia rejestrów nabywców papierów wartościowych d) z tytułu zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na zlecenie e) z tytułu zawodowego doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi f) z tytułu reprezentowania domów maklerskich na regulowanych rynkach papierów wartościowych g) pozostałe Inne przychody z działalności maklerskiej, razem Nota 26 - do poz. II. Koszty działalności maklerskiej 1. Koszty z tytułu afiliacji 2. Opłaty na rzecz regulowanych rynków papierów wartościowych oraz na rzecz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych 3. Opłaty na rzecz izby gospodarczej 4. Wynagrodzenia 5. Świadczenia na rzecz pracowników 6. Zużycie materiałów i energii 7. Koszty utrzymania i wynajmu budynków 8. Pozostałe koszty rzeczowe 9. Amortyzacja 10. Podatki i inne opłaty 11. Pozostałe Koszty działalności maklerskiej, razem Nota 27 - do poz. IV. Przychody z operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 1. Dywidendy i inne udziały w zyskach 2. Odsetki 3. Korekty aktualizujące wartość 4. Zysk ze sprzedaży / umorzenia 5. Pozostałe Przychody z operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych, razem Należy przedstawić podział wykazanych w skonsolidowanym rachunku zysków i strat, przychodów ze sprzedaży według segmentów, tj. rodzaju działalności oraz określonych geograficznie rynków, jeżeli przy uwzględnieniu organizacji sprzedaży towarów i produktów typowych dla normalnej działalności gospodarczej grupy, dziedziny działalności lub określone geograficznie rynki różnią się znacznie Nota 28 - do poz. V. Koszty z tytułu operacyjnych i handlowych papierów wartościowych i innych praw majątkowych 1. Korekty aktualizujące wartość 2. Strata ze sprzedaży / umorzenia 3. Pozostałe Nota 29 - do poz. VII. Przychody z lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 1. Dywidendy i inne udziały w zyskach 2. Odsetki 3. Korekty aktualizujące wartość 4. Zysk ze sprzedaży / umorzenia 5. Pozostałe Przychody z lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych, razem Nota 30 - do poz. VIII. Koszty z tytułu lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych 1. Korekty aktualizujące wartość 2. Strata ze sprzedaży / umorzenia 3. Pozostałe Koszty z tytułu lokacyjnych papierów wartościowych, udziałów i innych praw majątkowych, razem Nota 31 - do poz. X. Pozostałe przychody operacyjne a) przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego b) dotacje c) rozwiązane rezerwy (z tytułu) d) pozostałe, w tym: Pozostałe przychody operacyjne, razem Nota 32 - do poz. XI. Pozostałe koszty operacyjne a) wartość sprzedanych składników majątku trwałego b) nieplanowe odpisy amortyzacyjne c) utworzone rezerwy (z tytułu) d) pozostałe, w tym: Pozostałe koszty operacyjne, razem W odniesieniu do nieplanowych odpisów amortyzacyjnych należy wskazać ich wysokość w podziale wg tytułów oraz wyjaśnić przyczyny ich utworzenia Nota 33 - do poz. XIII. Przychody finansowe 1. Odsetki od udzielonych pożyczek, w tym: a) od jednostek powiązanych kapitałowo: - od jednostek zależnych - od jednostek stowarzyszonych - od jednostki dominującej b) pozostałe 2. Odsetki od lokat i depozytów a) odsetki od własnych lokat i depozytów b) odsetki od środków pieniężnych klientów 3. Pozostałe odsetki 4. Dodatnie różnice kursowe 5. Rozwiązane rezerwy (z tytułu) 6. Pozostałe przychody finansowe Przychody finansowe, razem Nota 34 - do poz. XIV. Koszty finansowe 1. Odsetki od kredytów i pożyczek, w tym: a) dla jednostek powiązanych kapitałowo - dla jednostek zależnych - dla jednostek stowarzyszonych - dla jednostki dominującej b) pozostałe 2. Pozostałe odsetki 3. Ujemne różnice kursowe a) zrealizowane b) niezrealizowane 4. Utworzone rezerwy (z tytułu) 5. Pozostałe Koszty finansowe, razem Nota 35 - do poz. XVI.1. Zyski nadzwyczajne a) losowe b) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych*) c) zyski ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych*) d) pozostałe, w tym: Zyski nadzwyczajne, razem Nota 36 - do poz. XVI.2. Straty nadzwyczajne a) losowe b) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach zależnych*) c) ze sprzedaży akcji i udziałów w jednostkach stowarzyszonych*) d) pozostałe, w tym: Straty nadzwyczajne, razem Należy przedstawić informacje o wyniku na sprzedaży całości lub części akcji (udziałów) w poszczególnych jednostkach zależnych i stowarzyszonych, sposobie rozliczeń pomiędzy jednostką sprzedającą a kupującą akcje (udziały) oraz wartości księgowej każdej sprzedanej jednostki Nota 37 - do poz. XX. Podatek dochodowy 1. Zysk brutto 2. Trwałe różnice pomiędzy zyskiem (stratą) brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 3. Przejściowe różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym 4. Inne różnice pomiędzy zyskiem brutto a dochodem do opodatkowania podatkiem dochodowym, w tym - straty z lat ubiegłych 5. Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym 6. Podatek dochodowy według stawki ....% 7. Zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku. 8. Podatek dochodowy należny 9. Rezerwa na podatek dochodowy - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 10. Rozliczenia międzyokresowe z tytułu odroczonego podatku dochodowego - stan na początek okresu - zwiększenie - zmniejszenie - stan na koniec okresu 11. Podatek dochodowy od zysku (straty) brutto, wykazany w rachunku zysków i strat Ponadto należy podać informacje o głównych różnicach pomiędzy podatkiem dochodowym wykazanym w rachunku zysków i strat, a podatkiem ustalonym od podstawy opodatkowania z rozliczeniem głównych pozycji tych różnic, w szczególności: a) wysokość odliczenia osobno z tytułu ulgi inwestycyjnej i premii inwestycyjnej b) wysokość darowizn podlegających odliczeniu od dochodu c) przyczyny i wartość zaniechania, zwolnienia, odliczenia i obniżki podatku dochodowego d) wysokość przyszłego zobowiązania z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły, ze wskazaniem stawki podatku e) wysokość przyszłej należności z tytułu podatku dochodowego według stanu na koniec okresu z podziałem na tytuły f) zmiany z tytułu zmiany stawek podatkowych g) spisanie rozliczeń międzyokresowych z tytułu odroczonego podatku dochodowego spowodowane brakiem prawdopodobieństwa odzyskania należności podatkowej h) informacje o podatku dochodowym od wyniku na operacjach nadzwyczajnych W odniesieniu do skonsolidowanego rachunku zysków i strat, należy podać informacje o podatku dochodowym w przekroju jednostek objętych konsolidacją z uwzględnieniem różnic pomiędzy podatkiem naliczonym do skonsolidowanego rachunku zysków i strat w danym okresie a tymi, które naliczono w okresach poprzednich, oraz o wysokości podatku naliczonego w tych okresach, pod warunkiem, że różnica ta jest znacząca z punktu widzenia przyszłego opodatkowania Nota 38 - do poz. XXI. Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), z tytułu: Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku (zwiększenia straty), razem Nota 39 - do poz. XXIV. Należy przedstawić dodatkowe dane objaśniające sposób obliczenia zysku (straty) na jedną akcję zwykłą oraz rozwodnionego zysku (straty) na jedną akcję zwykłą Zysk (strata) netto*) a) zysk (strata) netto jednostki dominującej (po korektach konsolidacyjnych) b) zyski (straty) netto jednostek zależnych (po korektach konsolidacyjnych) c) zyski (straty) netto jednostek stowarzyszonych (po korektach konsolidacyjnych) Zysk (strata) netto Należy wskazać udział poszczególnych segmentów działalności grupy kapitałowej w wypracowanym skonsolidowanym wyniku finansowym netto Należy również przedstawić sposób podziału zysku lub pokrycia straty za prezentowane lata obrotowe, a w przypadku nie zakończonego roku obrotowego - propozycję podziału zysku lub pokrycia straty, ujawniając, odpowiednie dla ustalenia wielkości zysku lub straty, dane liczbowe w zł i groszach *) Pozycja wykazywana wyłącznie w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Noty objaśniające do rachunku przepływ środków pieniężnych / skonsolidowanego rachunku przepływu środków pieniężnych Należy zdefiniować środki pieniężne przyjęte do rachunku przepływu środków pieniężnych, przedstawiając ich strukturę na początek i koniec okresu Należy objaśnić podział działalności emitenta na działalność operacyjną, inwestycyjną i finansową, przyjęty w rachunku przepływu środków pieniężnych W przypadku wystąpienia niezgodności pomiędzy bilansowymi zmianami stanu niektórych pozycji oraz zmianami stanu tych pozycji wykazanymi w rachunku przepływu środków pieniężnych, należy wskazać ich przyczyny W odniesieniu do pozycji rachunku przepływu środków pieniężnych "Pozostałe korekty", "Pozostałe wpływy" i "Pozostałe wydatki", należy przedstawić wykaz tych korekt, wpływów i wydatków, których kwoty przekraczają 5% ogólnej sumy odpowiednio korekt, wpływów lub wydatków z danej działalności, a zostały ujęte w tych pozycjach W przypadku gdy rachunek przepływu środków pieniężnych / skonsolidowany rachunek przepływu środków pieniężnych sporządzony jest metodą bezpośrednią, dodatkowo należy przedstawić notę objaśniającą zawierającą uzgodnienie przepływów pieniężnych netto z działalności operacyjnej metodą pośrednią Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie / memorandum należy przedstawić: 1. Odnośnie "instrumentów finansowych" - papierów wartościowych wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi oraz innych praw pochodnych od praw majątkowych będących przedmiotem inwestycji emitenta oraz transakcji terminowych - informacje dotyczące co najmniej: a) celu nabywania lub wystawiania instrumentu - np. zabezpieczenie b) kwoty będącej podstawą obliczenia przyszłych płatności c) terminu ustalania cen, zapadalności, wygaśnięcia lub wykonania instrumentu d) możliwości wcześniejszego rozliczenia - okres lub dzień - jeśli istnieją e) ceny lub przedziału cen realizacji instrumentu f) możliwości wymiany lub zamiany na inny składnik aktywów lub pasywów g) sumy i terminu przyszłych przychodów lub płatności kasowych h) ustalonej stopy lub kwoty odsetek, dywidendy lub innych przychodów oraz terminu ich płatności i) dodatkowych zabezpieczeń związanych z tym instrumentem, przyjętych lub złożonych j) ww. informacji (a-i) również dla instrumentu, na który dany instrument może być zamieniony k) innych warunków towarzyszących danemu instrumentowi l) rodzaju ryzyka związanego z instrumentem - np. ryzyko stopy procentowej m) sumy istniejących zobowiązań z tytułu zajętych pozycji w papierach wartościowych 2. Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych), umowach o subemisje, z wyodrębnieniem udzielonych na rzecz jednostek zależnych i stowarzyszonych, dominującej, a w przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy także dokonać podziału zobowiązań warunkowych, z wyodrębnieniem tych udzielonych na rzecz jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej nie objętych konsolidacją oraz jednostek zależnych i stowarzyszonych objętych konsolidacją 3. Dane dotyczące zobowiązań wobec budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego z tytułu uzyskania prawa własności budynków i budowli 4. Dane o wartościach papierów wartościowych klientów złożonych na rachunkach papierów wartościowych lub przechowywanych przez emitenta w formie dokumentu, wycenionych według obowiązujących zasad na dzień bilansowy, w podziale na: a) papiery wartościowe dopuszczone do publicznego obrotu, w tym: - notowane na giełdach - notowane na regulowanych rynkach pozagiełdowych b) papiery wartościowe niedopuszczone do publicznego obrotu 5. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie 6. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby 7. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego 8. 1. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym 2. Dane liczbowe, dotyczące jednostek powiązanych kapitałowo z emitentem, o: a) stopniu udziału w zarządzaniu (z określeniem nazwy jednostki) b) wzajemnych należnościach i zobowiązaniach c) kosztach i przychodach z wzajemnych transakcji d) inne dane, niezbędne do sporządzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego 9. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, które nie podlegają konsolidacji metodą pełną lub praw własności, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia b) procentowym udziale c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych f) dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach z nimi związanych g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia 10. Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe. W przypadku skonsolidowanego sprawozdania finansowego - informacje o przeciętnym zatrudnieniu w grupie kapitałowej emitenta, z podziałem na grupy zawodowe 11. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wynagrodzeniach, łącznie z wynagrodzeniem z zysku, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta w przedsiębiorstwie emitenta oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 12. W sprawozdaniu finansowym oraz skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym - informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta, oraz oddzielnie w przedsiębiorstwach jednostek od niego zależnych i z nim stowarzyszonych (dla każdej grupy osobno) 13. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 14. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po dniu bilansowym, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym / skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym Ponadto należy przedstawić: 15. Informacje o relacjach między prawnym poprzednikiem a emitentem oraz o sposobie i zakresie przejęcia aktywów i pasywów 16. Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe i porównywalne skonsolidowane dane finansowe (przynajmniej w odniesieniu do podstawowych pozycji bilansu oraz rachunku zysków i strat / skonsolidowanego bilansu oraz skonsolidowanego rachunku zysków i strat), skorygowane odpowiednim wskaźnikiem inflacji, z podaniem źródła wskaźnika oraz metody jego wykorzystania, z przyjęciem okresu ostatniego sprawozdania finansowego jako okresu bazowego - jeżeli ostatnie 3 lata działalności emitenta przypadały na okres charakteryzujący się dużym wskaźnikiem inflacji (powyżej 20% w skali roku) 17. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego / skonsolidowanego sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku obrotowego (lat obrotowych), ich przyczyny oraz wpływ wywołanych tym skutków finansowych na sytuację majątkową i finansową, płynność oraz wynik finansowy i rentowność emitenta 18. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych / skonsolidowanych sprawozdaniach finansowych i porównywalnych skonsolidowanych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi / skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi 19. Jeżeli emitent nie sporządza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, wyłączając na podstawie odrębnych przepisów wszystkie jednostki z obowiązku objęcia konsolidacją, w dodatkowej nocie objaśniającej do sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi odstąpienie od konsolidacji oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów 20. Jeżeli emitent sporządzający skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wyłącza na podstawie odrębnych przepisów jednostkę zależną lub stowarzyszoną z obowiązku objęcia konsolidacją w dodatkowej nocie objaśniającej do skonsolidowanego sprawozdania finansowego należy przedstawić podstawę prawną wraz z danymi uzasadniającymi wyłączenia oraz inne informacje wymagane na podstawie odrębnych przepisów Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub porównywalne dane finansowe / skonsolidowane sprawozdania finansowe lub porównywalne skonsolidowane dane finansowe, należy ujawnić te informacje Załącznik nr 6/7 Sprawozdania finansowe i porównywalne dane finansowe, o których mowa w rozporządzeniu, dla emitentów papierów wartościowych będących jednostkami samorządu terytorialnego powinny zawierać co najmniej następujący zakres informacji: WSTĘP o którym mowa w § 18 pkt 5) rozporządzenia ZESTAWIENIE AKTYWÓW I ZOBOWIĄZAŃ Aktywa I. Majątek trwały, w tym: 1. Wartości niematerialne i prawne 2. Rzeczowy majątek trwały w tym: a) środki trwałe b) inwestycje rozpoczęte c) zaliczki na poczet inwestycji 3. Finansowy majątek trwały 4. Należności długoterminowe a) budżetu b) jednostek gospodarki pozabudżetowej1) II. Majątek obrotowy, w tym: 1. Należności krótkoterminowe a) wpływające na budżet okresu następnego b) jednostek gospodarki pozabudżetowej 2. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu 3. Środki pieniężne Aktywa razem Zobowiązania I. Zobowiązania długoterminowe 1. Wpływające na budżet 2. Jednostek gospodarki pozabudżetowej II. Zobowiązania krótkoterminowe 1. Wpływające na budżet okresu następnego 2. Jednostek gospodarki pozabudżetowej Zobowiązania, razem 1) przez jednostki gospodarki pozabudżetowej rozumie się: zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze, środki specjalne i fundusze celowe SPRAWOZDANIE Z WYKONANIA BUDŻETU2) I. Dochody ogółem 1. Dochody własne (wg rodzaju) 2. Udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa 3. Dotacje celowe 4. Subwencje 5. Pozostałe dochody II. Wydatki ogółem 1. Wydatki bieżące a) wynagrodzenia, w tym: - wynagrodzenia osobowe b) pochodne od wynagrodzeń c) dotacje d) wydatki na obsługę długu e) wydatki z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji f) pozostałe wydatki 2. Wydatki majątkowe, w tym: a) inwestycyjne b) akcje (udziały,) w spółkach 3. Pozostałe wydatki III. Różnica między dochodami i wydatkami +/- IV. Finansowanie deficytu budżetowego 1. Nadwyżka budżetowa z lat poprzednich 2. Kredyty bankowe 3. Pożyczki 4. Emisja dłużnych papierów wartościowych 5. Prywatyzacja majątku 6. Spłata kredytów (pożyczek) 7. Spłata dłużnych papierów wartościowych 8. Inne V. Zmiana stanu środków pieniężnych na koniec okresu 2) Sprawozdanie z wykonania budżetu należy przedstawić z uwzględnieniem odrębnych przepisów, wykazując dochody, wydatki oraz źródła finansowania deficytu budżetowego według rodzajów właściwych dla danej jednostki samorządu terytorialnego NOTY OBJAŚNIAJĄCE Noty objaśniające do zestawienia aktywów i zobowiązań Przy odpowiednich pozycjach aktywów należy przedstawić informację o obciążeniach majątku o charakterze prawnorzeczowym i obligacyjnym Nota 1 - do pozycji I.1 aktywów Wartości niematerialne i prawne 1. Patenty, prawa autorskie i licencje 2. Oprogramowanie komputerów 3. Inne wartości niematerialne i prawne 4. Zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych Wartości niematerialne i prawne, razem Nota 2 - do pozycji I.2 aktywów 2.1. Rzeczowy majątek trwały 1. Rzeczowy majątek trwały przeznaczony do sprzedaży 2. Rzeczowy majątek trwały niezbywalny Rzeczowy majątek trwały, razem 2.2. Środki trwałe 1. Grunty, w tym; - pozostające w użytkowaniu wieczystym - pod zasobem mieszkaniowym - pozostające w zarządzie jednostek budżetowych - pozostające w zarządzie jednostek gospodarki pozabudżetowej - pozostałe 2. Budynki i budowle, w tym: - na wyposażeniu jednostek budżetowych - na wyposażeniu jednostek gospodarki pozabudżetowej 3. Urządzenia techniczne i maszyny, w tym: - na wyposażeniu jednostek budżetowych - na wyposażeniu jednostek gospodarki pozabudżetowej 4. Środki transportu - na wyposażeniu jednostek budżetowych - na wyposażeniu jednostek gospodarki pozabudżetowej 5. Pozostałe środki trwałe - na wyposażeniu jednostek budżetowych - na wyposażeniu jednostek gospodarki pozabudżetowej Środki trwałe, razem Nota 3 - do pozycji I.3 aktywów 3.1. Finansowy majątek trwały 1. Akcje i udziały, w tym: - udziały partycypacyjne3) w spółkach prawa handlowego, powołanych do realizacji celów emitenta - udziały partycypacyjne w innych podmiotach 2. Udzielone pożyczki długoterminowe i dopłaty, w tym: - udzielone podmiotom, w których emitent posiada udziały partycypacyjne 3. Pozostałe składniki finansowe majątku trwałego Finansowy majątek trwały, razem 3.2. Udziały partycypacyjne 1. Nazwa podmiotu (ze wskazaniem formy prawnej) 2. Siedziba 3. Przedmiot przedsiębiorstwa 4. Wartość bilansowa akcji (udziałów) 5. Procent posiadanego kapitału akcyjnego (zakładowego) 6. Udział w ogólnej liczbie głosów na walnym zgromadzeniu 7. Kapitał własny podmiotu, w tym: - kapitał akcyjny / zakładowy - należne wpłaty na poczet kapitału (wielkość ujemna) - kapitał zapasowy - pozostały kapitał własny, w tym: - niepodzielony zysk lub niepokryta strata z lat ubiegłych - zysk (strata) netto 8. Zobowiązania podmiotu, w tym: - długoterminowe 9. Aktywa podmiotu, razem 10. Przychody ze sprzedaży 11. Nieopłacona przez emitenta wartość akcji / udziałów 12. Otrzymane lub należne dywidendy za ostatni rok obrotowy 3) udziały partycypacyjne - akcje, udziały dające prawo do nie mniej niż 20% ogólnej liczby głosów w walnym zgromadzeniu podmiotu Nota 4 - do pozycji I.4. aktywów 4.1. Należności długoterminowe budżetu należy przedstawić według tytułów, ze wskazaniem pozostałych od dnia bilansowego okresów ich spłaty 4.2. Należności długoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej 1. Należności z tytułu dostaw, robót i usług 2. Pozostałe należności, w tym: Należności długoterminowe (netto), razem Rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności długoterminowe (brutto), razem 4.3. Należności długoterminowe (struktura walutowa) 1. W walucie polskiej 2. W walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Należności długoterminowe, razem Nota 5 - do pozycji II.1. aktywów 5.1. Należności krótkoterminowe wpływające na budżet następnego okresu 1. Należności z tytułu podatków i opłat 2. Należności z tytułu udziałów w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa 3. Należności z tytułu dzierżawy, najmu, opłat za użytkowanie wieczyste oraz opłat adiacenckich 4. Należności z tytułu usług 5. Należności z tytułu subwencji oraz z tytułu dotacji 6. Pozostałe należności Należności krótkoterminowe wpływające na budżet następnego okresu, razem 5.2. Należności krótkoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej 1. Należności z tytułu dostaw, robót i usług 2. Należności z tytułu podatków, dotacji i ubezpieczeń społecznych 3. Pozostałe należności 4. Należności dochodzone na drodze sądowej Należności krótkoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej, netto Rezerwy na należności (wielkość dodatnia) Należności krótkoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej, brutto 5.3. Należności z tytułu dostaw, robót i usług, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty: a) do 1 miesiąca b) powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy c) powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy d) powyżej 6 miesięcy do 1 roku e) należności przeterminowane Należności z tytułu dostaw, robót i usług, razem W odniesieniu do należności z tytułu dostaw, robót i usług należy wskazać, które przedziały czasowe spłacania należności związane są z normalnym tokiem sprzedaży przez jednostkę W odniesieniu do łącznej wartości należności należy wyszczególnić wartość należności spornych oraz należności przeterminowanych (z podziałem według tytułów). Nota 6 - do pozycji II.2 aktywów 6.1. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu 1. Akcje 2. Obligacje 3. Bony skarbowe 4. Inne (wg rodzaju) Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, razem 6.2. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu (struktura walutowa) a) w walucie polskiej b) w walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, razem 6.3. Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu (wg zbywalności), ze wskazaniem wartości rynkowej, jeśli jest różna od wartości bilansowej, wykazanej w aktywach: A. Z nieograniczoną zbywalnością, notowane na giełdach a) akcje b) obligacje c) inne, wg rodzaju: B. Z nieograniczoną zbywalnością, znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym a) akcje b) obligacje c) inne, wg rodzaju: C. Z nieograniczoną zbywalnością, nie notowane na giełdach i nie znajdujące się w regulowanym obrocie pozagiełdowym a) akcje b) obligacje c) inne, wg rodzaju: D. Z ograniczoną zbywalnością a) akcje i udziały b) obligacje c) inne, wg rodzaju: Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, razem, wg wartości bilansowej, wykazanej w aktywach Papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, razem, wg wartości rynkowej Nota 7 - do pozycji II.3 aktywów Środki pieniężne 1. Środki pieniężne w kasie 2. Środki pieniężne na rachunkach bankowych 3. Pozostałe środki pieniężne Środki pieniężne, razem Nota 8 - do pozycji I.1. zobowiązań 8.1. Zobowiązania długoterminowe wpływające na budżet 1. Kredyty bankowe 2. Pożyczki 3. Zobowiązania z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych 4. Zobowiązania z tytułu leasingu 5. Zobowiązania wobec innych jednostek samorządu terytorialnego 6. Pozostałe zobowiązania długoterminowe Zobowiązania długoterminowe wpływające na budżet następnego okresu, razem 8.2. Zobowiązania długoterminowe, o pozostałym od dnia bilansowego okresie spłaty a) powyżej 1 roku do 3 lat b) powyżej 3 do 5 lat c) powyżej 5 lat Zobowiązania długoterminowe, razem 8.3. Zobowiązania długoterminowe (struktura walutowa) 1. W walucie polskiej 2. W walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania długoterminowe, razem 8.4. Zobowiązania długoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek 1. Nazwa (firma) podmiotu, ze wskazaniem formy prawnej 2. Siedziba 3. Kwota kredytu / pożyczki wg umowy4) 4. Kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłąty4) 5. Warunki oprocentowania 6. Termin spłaty 7. Zabezpieczenia 4) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 8.5. Zobowiązania długoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów, wartościowych 1. Dłużne papiery wartościowe wg rodzaju 2. Wartość nominalna 3. Warunki oprocentowania 4. Termin wykupu 5. Gwarancje / zabezpieczenia 6. Dodatkowe prawa Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 9 - do pozycji I.2. zobowiązań Zobowiązania długoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej 1. zobowiązania długoterminowe z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek) 2. zobowiązania długoterminowe z tytułu dostaw, robót i usług 3. zobowiązania z tytułu umów leasingu 4. pozostałe zobowiązania długoterminowe Zobowiązania długoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej, razem Nota 10 - do pozycji II.1. zobowiązań 10.1. Zobowiązania krótkoterminowe wpływające na budżet następnego okresu 1. Kredyty bankowe 2. Pożyczki 3. Zobowiązania z tytułu wyemitowanych krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych 4. Zobowiązania z tytułu dostaw, robót i usług 5. Zaliczki otrzymane na poczet dostaw 6. Zobowiązania wekslowe 7. Zobowiązania z tytułu ceł i ubezpieczeń społecznych 8. Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 9. Zobowiązania długoterminowe w okresie spłaty, w tym: - z tytułu kredytów (pożyczek) - z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych 10. Zobowiązania wobec Skarbu Państwa z tytułu nierozliczonych dotacji 11. Fundusze specjalne 12. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe Zobowiązania krótkoterminowe, razem 10.2. Zobowiązania krótkoterminowe (struktura walutowa) 1. W walucie polskiej 2. W walutach obcych (wg walut i po przeliczeniu na zł) Zobowiązania krótkoterminowe, razem 10.3. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu kredytów bankowych i pożyczek 1. Nazwa (firma) podmiotu, ze wskazaniem formy prawnej 2. Siedziba 3. Kwota kredytu / pożyczki wg umowy5) 4. Kwota kredytu / pożyczki pozostała do spłaty5) 5. Warunki oprocentowania 6. Termin spłaty 7. Zabezpieczenia 5) w przypadku kredytów i pożyczek w walutach obcych należy podać kwotę w danej walucie i po przeliczeniu na zł 10.4. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych 1. Dłużne papiery wartościowe według rodzaju 2. Wartość nominalna 3. Warunki oprocentowania 4. Termin wykupu 5. Gwarancje / zabezpieczenia 6. Dodatkowe prawa Ponadto należy przedstawić wykaz grup zobowiązań krótkoterminowych zabezpieczonych na majątku emitenta (ze wskazaniem ich rodzaju) Nota 11 - do pozycji II.2. zobowiązań Zobowiązania krótkoterminowe jednostek gospodarki pozabudżetowej 1. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek) 2. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu podatków, ceł i ubezpieczeń społecznych 3. Zobowiązania z tytułu dostaw, robót i usług 4. Zaliczki otrzymane na poczet dostaw 5. Zobowiązania wekslowe 6. Zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 7. Fundusze specjalne 8. Pozostałe zobowiązania krótkoterminowe Zobowiązania krótkoterminowe, razem Noty objaśniające do sprawozdania z wykonania budżetu6) Nota 12 - do pozycji L2 Udziały w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa: 1. Udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych, nie posiadających osobowości prawnej 2. Udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych 3. Udziały we wpływach w innych podatkach stanowiących dochody budżetu państwa Udziały w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa, razem Nota 13 - do pozycji I.3 Dotacje celowe należy wykazać z uwzględnieniem odrębnych przepisów, w podziale według rodzajów dotacji właściwych dla danej jednostki samorządu terytorialnego Nota 14 - do pozycji I.4 Subwencje należy wykazać z uwzględnieniem odrębnych przepisów, w podziale według rodzajów subwencji właściwych dla danej jednostki samorządu terytorialnego 6) Noty objaśniające do sprawozdania i wykonania budżetu należy przedstawić z uwzględnieniem odrębnych przepisów, odpowiednio do rodzaju jednostki samorządu terytorialnego Dodatkowe noty objaśniające Ponadto w notach objaśniających do ostatniego sprawozdania finansowego zamieszczonego w prospekcie / memorandum należy przedstawić: 1. Istotne dane o zobowiązaniach warunkowych, w tym również udzielonych przez emitenta gwarancjach i poręczeniach (także wekslowych) 2. Przychody, koszty i wyniki działalności zaniechanej w okresie sprawozdawczym lub przewidzianej do zaniechania w następnym okresie 3. Koszt wytworzenia inwestycji rozpoczętych, środków trwałych i rozwoju na własne potrzeby 4. Poniesione i planowane nakłady inwestycyjne w okresie najbliższych 12 miesięcy od dnia bilansowego 5. Znaczące transakcje emitenta z podmiotami powiązanymi, tj. przeniesienie wszelkich praw i zobowiązań pod tytułem odpłatnym jak i darmym 6. Informacje o wspólnych przedsięwzięciach, w tym: a) nazwie, zakresie działalności wspólnego przedsięwzięcia, b) procentowym udziale, c) części wspólnie kontrolowanych rzeczowych składników majątku trwałego, wartości niematerialnych i prawnych, d) zobowiązaniach zaciągniętych na potrzeby przedsięwzięcia lub zakupu używanych rzeczowych składników majątku trwałego, e) części zobowiązań wspólnie zaciągniętych, f) dochodach otrzymanych ze wspólnego przedsięwzięcia i kosztach związanych z nimi, g) zobowiązaniach warunkowych i inwestycyjnych dotyczących wspólnego przedsięwzięcia 7. Informacje o przeciętnym zatrudnieniu, z podziałem na grupy zawodowe 8. Informacje o wynagrodzeniach, wypłaconych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta (dla każdej grupy osobno) 9. Informacje o wartości zaliczek, kredytów, pożyczek i gwarancji, z podaniem warunków oprocentowania i spłaty tych kwot, udzielonych osobom zarządzającym i nadzorującym emitenta (dla każdej grupy osobno) 10. Informacje o znaczących zdarzeniach, dotyczących lat ubiegłych, ujętych w sprawozdaniu finansowym za bieżący okres 11. Informacje o znaczących zdarzeniach, jakie nastąpiły po zakończeniu roku budżetowego, a nie uwzględnionych w sprawozdaniu finansowym Ponadto należy przedstawić 12. Zmiany stosowanych zasad (polityki) rachunkowości i sposobu sporządzania sprawozdania finansowego, dokonanych w stosunku do poprzedniego roku budżetowego (lat budżetowych), ich przyczyny oraz wpływ na sprawozdanie finansowe emitenta 13. Zestawienie oraz objaśnienie różnic pomiędzy danymi ujawnionymi w sprawozdaniach finansowych i porównywalnych danych finansowych, zamieszczonych w prospekcie / memorandum a uprzednio sporządzonymi i opublikowanymi sprawozdaniami finansowymi Ponadto w przypadku wystąpienia innych informacji, niż wymienione powyżej, które mogłyby w istotny sposób wpłynąć na prezentowane sprawozdania finansowe lub dane porównywalne, należy ujawnić te informacje Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie warunków i kryteriów tworzenia i znoszenia wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych. (Dz. U. Nr 164, poz. 1163) Na podstawie art. 168 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wolne obszary celne mogą być tworzone w celu: 1) ułatwienia międzynarodowego ruchu tranzytowego towarów, w szczególności w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyległych do przejść granicznych, 2) przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium Polski, w szczególności przez rozwój eksportu i tworzenie nowych miejsc pracy. 2. Wolne obszary celne mogą być tworzone w miejscach niezamieszkanych, których położenie umożliwi sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych i wyprowadzanych z wolnego obszaru celnego. § 2. Osoba zarządzająca wolnym obszarem celnym powinna dawać rękojmię należytego wykonywania swojej działalności. § 3. 1. Z wnioskiem o ustanowienie wolnego obszaru celnego może wystąpić osoba, o której mowa w art. 169 Kodeksu celnego, zwana dalej "wnioskodawcą". 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się Ministrowi Finansów. 3. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia. § 4. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 3, należy dołączyć następujące dokumenty: 1) wypis z księgi wieczystej potwierdzający prawo własności lub użytkowania wieczystego, przysługujące wnioskodawcy w stosunku do gruntu, na którym ma powstać wolny obszar celny, 2) opis nieruchomości, na których ma być ustanowiony wolny obszar celny: a) szczegółowy opis przebiegu granic planowanego wolnego obszaru celnego oraz warunków fizycznych i technicznego ich zabezpieczenia, wraz z oznaczeniem przejść, b) warunki przyrodnicze i naturalne nieruchomości oraz wymogi dotyczące ochrony środowiska naturalnego, c) opis infrastruktury technicznej, sanitarnej i komunikacyjnej, d) mapę planowanego wolnego obszaru celnego w skali 1:5000, z zaznaczeniem przebiegu jego granic, e) wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu przeznaczonego pod wolny obszar celny, 3) opinię właściwego miejscowo organu celnego, dotyczącą możliwości prowadzenia w planowanym wolnym obszarze celnym skutecznego dozoru celnego, 4) opinię właściwej miejscowo rady gminy w sprawie celowości ustanowienia wolnego obszaru celnego, 5) informację o uwarunkowaniach lokalizacyjnych (usytuowanie szlaków komunikacyjnych, zasoby siły roboczej), 6) analizę ekonomiczno-finansową przedsięwzięcia (koszt projektowanej inwestycji, źródła finansowania), 7) informacje dotyczące rodzaju planowanej na terenie wolnego obszaru celnego działalności gospodarczej, 8) oświadczenie wnioskodawcy zawierające zobowiązanie do zawarcia umów z przedsiębiorcami prowadzącymi działalność na terenie wolnego obszaru celnego w sprawie odpowiedzialności za szkodę spowodowaną zniesieniem wolnego obszaru celnego z przyczyn określonych w § 10 pkt 2 i 3, 9) inne informacje, które zdaniem wnioskodawcy mogą mieć znaczenie dla ustanowienia wolnego obszaru celnego. 2. Do wniosku, o którym mowa w § 3, w wypadku wnioskodawców prowadzących działalność gospodarczą, oprócz dokumentów wymienionych w ust. 1, należy dołączyć: 1) odpis z właściwego rejestru albo zaświadczenia o zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, jeżeli odrębne przepisy wymagają wpisu do rejestru lub zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, 2) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacyjnego REGON i decyzję o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej NIP, 3) zaświadczenie wydane przez właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania wnioskodawcy: a) urząd skarbowy - o niezaleganiu przez wnioskodawcę w uiszczaniu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - o niezaleganiu przez wnioskodawcę z wpłatami na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, 4) opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy, 5) zaświadczenie Głównego Urzędu Ceł, że wnioskodawca nie zalega z zapłatą cła, 6) oświadczenie wnioskodawcy, sporządzone zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia, że w stosunku do niego nie toczy się postępowanie likwidacyjne, układowe, upadłościowe lub egzekucyjne. 3. W wypadku wniosku o powiększenie dotychczas istniejącego wolnego obszaru celnego, należy dołączyć dokumenty określone w § 4 ust. 1 pkt 1-7 i ust. 2 pkt 3 i 5. § 5. 1. Dokumenty, o których mowa § 4, powinny być dołączone w oryginale lub kopii, której zgodność z oryginałem została poświadczona urzędowo lub notarialnie. 2. Dokumenty określone w § 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 powinny zawierać aktualne dane. 3. Jeżeli dokumenty określone w § 4 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz ust. 2 zostały wydane wcześniej niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku, ich zgodność ze stanem faktycznym powinna być potwierdzona przez organ, który je wydał. § 6. 1. W wypadku złożenia niekompletnych dokumentów, o których mowa w § 4, Minister Finansów wzywa wnioskodawcę do ich uzupełnienia w nieprzekraczalnym terminie trzech miesięcy. 2. W wypadku nieuzupełnienia dokumentów, o których mowa w ust. 1, Minister Finansów pozostawia wniosek bez rozpoznania. § 7. 1. Minister Finansów, w terminie do sześciu miesięcy od dnia złożenia przez wnioskodawcę kompletnego wniosku, przedstawia Radzie Ministrów opinię utworzenia wolnego obszaru celnego. 2. W wypadku wydania pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 1, Minister Finansów przedstawia projekt rozporządzenia w sprawie ustanowienia wolnego obszaru celnego. § 8. Składy wolnocłowe mogą być tworzone w celu ułatwienia działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie składowania i tranzytu towarów w miejscach niezamieszkanych, których położenie umożliwi sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych i wyprowadzanych ze składu wolnocłowego. § 9. Przepisy § 2, § 3, § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a), lit. c)-e), pkt 3, pkt 5-9, ust. 2 i 3 oraz § 5-7 rozporządzenia, odnoszące się do wolnych obszarów celnych, stosuje się odpowiednio do składów wolnocłowych. § 10. Wolny obszar celny lub skład wolnocłowy mogą być zniesione po przedstawieniu opinii Ministra Finansów, w wypadku gdy: 1) wymagają tego zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej, 2) zarządzający rażąco naruszył przepisy podatkowe lub celne, 3) zarządzający złożył Ministrowi Finansów wniosek o zniesienie wolnego obszaru celnego, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, 4) nie została podjęta działalność gospodarcza: a) w wolnym obszarze celnym - w terminie 24 miesięcy od dnia jego ustanowienia, b) w składzie wolnocłowym - w terminie 12 miesięcy od dnia jego ustanowienia. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1163) Załącznik nr 1 Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowego sposobu ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę rolniczą, a także terminów i trybu ich opłacania. (Dz. U. Nr 164, poz. 1164) Na podstawie art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników prowadzących działalność rolniczą dokonuje się w każdym miesiącu kalendarzowym na podstawie ewidencji będącej w posiadaniu Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zwanej dalej KRUS, aktualizowanej na podstawie złożonego przez rolnika oświadczenia. 2. Wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, o których mowa w ust. 1, prowadzących ponadto działalność w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej dokonuje się także w każdym miesiącu kalendarzowym od zadeklarowanej przez rolnika kwoty odpowiadającej dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. § 2. 1. Rolnik, dla którego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stanowi deklarowana kwota dochodu, o której mowa w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116), zwanej dalej "ustawą", jest zobowiązany obliczać kwotę należnych składek i, bez uprzedniego wezwania, opłacać miesięczne składki w terminie do 15 dnia następnego miesiąca. 2. Wpłat, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na wskazany przez KRUS rachunek bankowy. § 3. Rolnik, o którym mowa w § 2 ust. 1, jest zobowiązany do oznaczania dokumentów płatniczych indywidualnie ustalonym dla niego przez KRUS numerem ubezpieczenia zdrowotnego i umieszczeniem treści jednoznacznie opisującej tytuł wpłaty. Oznaczone w ten sposób wpłaty są zaliczane na pokrycie należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z dyspozycją rolnika, z zastrzeżeniem § 10. § 4. Ustalania podstawy wymiaru składek dla osób, dla których podstawą wymiaru miesięcznej składki na ubezpieczenie zdrowotne jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej, dokonuje się według wysokości tego zasiłku, obowiązującej w pierwszym dniu miesiąca kalendarzowego, za który jest dokonywany ten wymiar. § 5. 1. Składka wymierzona dla osób prowadzących działalność rolniczą na wspólny rachunek podlega zaewidencjonowaniu na indywidualnych kontach tych osób w odpowiedniej wysokości do ich udziału we własności gospodarstwa rolnego. W przypadku braku określenia wielkości współwłasności gospodarstwa rolnego przyjmuje się ewidencjonowanie składki w jednakowej wysokości dla każdego współwłaściciela ( posiadacza, dzierżawcy). 2. Dla współmałżonków ewidencjonowanie składki następuje w równych częściach. 3. Postanowienia ust. 1 i 2 nie dotyczą ubezpieczonych, którzy odrębnie deklarują kwotę dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. § 6. Obowiązek opłacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne powstaje z pierwszym dniem miesiąca kalendarzowego, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające objęcie ubezpieczeniem, a ustaje z ostatnim dniem miesiąca kalendarzowego, w którym te okoliczności ustały. § 7. 1. Składkę nalicza się od kwoty emerytury lub renty za bieżący miesiąc oraz wypłaty wyrównawczej za poprzedni okres, z wyjątkiem wyrównań należnych do dnia 31 grudnia 1998 r. 2. Składka na ubezpieczenie zdrowotne od emerytur i rent wypłacanych raz na kwartał z góry jest odprowadzana do właściwej kasy chorych w równych częściach co miesiąc w terminie do 15 dnia następnego miesiąca kalendarzowego. § 8. 1. Ubezpieczony jest zobowiązany zawiadomić KRUS o zmianach mających wpływ na podleganie ubezpieczeniu oraz na wysokość składek w ciągu 14 dni po nastąpieniu tych zmian. Wysokość składki uwzględniająca te zmiany obowiązuje począwszy od następnego miesiąca kalendarzowego po miesiącu, w którym zmiany zostały zgłoszone. 2. Postanowienia ust. 1 nie dotyczą zmiany wysokości zadeklarowanej kwoty z tytułu dochodu z działów specjalnych w ciągu roku kalendarzowego. § 9. Należne kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne podlegają zaokrągleniu do pełnych groszy w górę, jeśli końcówka jest równa lub wyższa od 0,50 grosza, lub w dół, jeżeli jest niższa od 0,50 grosza. § 10. 1. Jeżeli wpłata składki na ubezpieczenie zdrowotne została dokonana po obowiązującym terminie, to rolnik, o którym mowa w § 2 ust. 1, jest zobowiązany przy dokonywaniu wpłaty uwzględnić również odsetki za zwłokę obliczone w wysokości i według zasad określonych odrębnymi przepisami. 2. W przypadku gdy wpłata, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia odsetek za zwłokę, mimo jej dokonania po obowiązującym terminie, KRUS zalicza dokonaną wpłatę proporcjonalnie na pokrycie kwoty zaległych składek oraz kwoty odsetek za zwłokę, w stosunku, w jakim w dniu wpłaty pozostaje kwota zaległości z tytułu składek do kwoty odsetek za zwłokę´. § 11. 1. Wpłata dokonana przez poborcę skarbowego lub komornika sądowego w ramach prowadzonego przymusowego dochodzenia należności podlega rozliczeniu na pokrycie należności objętych danym tytułem wykonawczym. 2. Dokonaną na pokrycie danego tytułu wykonawczego wpłatę rozlicza się na pokrycie w pierwszej kolejności kosztów upomnienia, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami istniał obowiązek jego wystawienia, a pozostałą kwotę rozlicza się na pokrycie należnych składek i przysługujących od nich odsetek za zwłokę. § 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania kontroli płatników składek. (Dz. U. Nr 164, poz. 1165) Na podstawie art. 97 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kontrole płatników składek zobowiązanych do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, z wyłączeniem płatników składek zobowiązanych do opłacania składek wyłącznie na własne ubezpieczenie, przeprowadza się z częstotliwością umożliwiającą dochodzenie należności z tytułu składek i wypłaconych świadczeń. 2. W uzasadnionych przypadkach kontrole płatników określonych w ust. 1 mogą być przeprowadzone w krótszych odstępach czasu. § 2. Kontrole płatników składek zobowiązanych do opłacania składek wyłącznie na własne ubezpieczenie przeprowadza się w uzasadnionych przypadkach. § 3. 1. Kontrolę płatnika składek zarządza się w drodze wydania upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. 2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydaje główny inspektor kontroli Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub upoważnieni przez niego inspektorzy kontroli Zakładu. 3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli powinno zawierać: 1) oznaczenie jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej Zakładem, 2) podstawę prawną przeprowadzania kontroli, 3) imię, nazwisko i numer legitymacji służbowej inspektora kontroli Zakładu, 4) nazwę lub imię i nazwisko oraz adres płatnika składek, 5) termin ważności upoważnienia. 4. Wydane upoważnienia do przeprowadzenia kontroli są ewidencjonowane. § 4. 1. Legitymacje służbowe inspektorów kontroli Zakładu wydaje i ewidencjonuje ich wydanie główny inspektor kontroli Zakładu. W przypadku odwołania ze stanowiska inspektora kontroli Zakładu, legitymacja podlega zwrotowi. 2. Wzór legitymacji służbowej inspektora kontroli Zakładu stanowi załącznik do rozporządzenia. § 5. 1. Zawiadomienie o wszczęciu postępowania kontrolnego jest wystawiane przez inspektora kontroli Zakładu przeprowadzającego kontrolę i zawiera informacje, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 1 i 4, oraz: 1) określenie inspektora lub inspektorów kontroli Zakładu oraz osób, o których mowa w § 6, prowadzących kontrolę, 2) przewidywany czas trwania kontroli, 3) zakres kontroli, 4) prawa i obowiązki kontrolowanego płatnika składek. 2. W uzasadnionych przypadkach kontrola może zostać przedłużona na czas określony, a termin przeprowadzenia zmieniony, o czym zawiadamia się płatnika składek. § 6. Pracownik Zakładu nie będący inspektorem kontroli Zakładu, przed przystąpieniem do egzaminu kwalifikacyjnego, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), zwanej dalej "ustawą", może uczestniczyć w czynnościach kontrolnych prowadzonych przez inspektora kontroli Zakładu. § 7. 1. Zabezpieczenia zebranych dowodów, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 2 ustawy, inspektor kontroli Zakładu dokonuje przez: 1) przechowanie u płatnika składek w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu, 2) opieczętowanie i oddanie na przechowanie płatnikowi składek lub jego pracownikowi za potwierdzeniem odbioru, 3) zabranie przez inspektora kontroli Zakładu do jednostki organizacyjnej Zakładu za potwierdzeniem odbioru. 2. O zwolnieniu dowodów spod zabezpieczenia decyduje inspektor kontroli Zakładu. § 8. 1. Udostępnienie płatnikowi składek wydanych inspektorowi Zakładu dokumentów, o których mowa w art. 90 ust. 6 ustawy, odbywa się na jego pisemny wniosek. 2. Udostępnienie dokumentów płatnikowi składek następuje wyłącznie w obecności inspektora kontroli Zakładu. § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1165) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Polskiemu Centrum Badań i Certyfikacji. (Dz. U. Nr 164, poz. 1166) Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Polskiemu Centrum Badań i Certyfikacji nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. Statut podlega zaopiniowaniu przez Radę do Spraw Badań i Certyfikacji. § 2. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1994 r. w sprawie nadania statutu Polskiemu Centrum Badań i Certyfikacji (Dz. U. Nr 17, poz. 57 i z 1995 r. Nr 132, poz. 646). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 1166) STATUT POLSKIEGO CENTRUM BADAŃ I CERTYFIKACJI § 1. Polskie Centrum Badań i Certyfikacji, zwane dalej "Centrum", działa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz. U. Nr 55, poz. 250, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 oraz z 1997 r. Nr 104, poz. 661 i Nr 121, poz. 770), zwanej dalej "ustawą", wydanymi na jej podstawie aktami wykonawczymi, uchwałami i postanowieniami Rady do Spraw Badań i Certyfikacji oraz niniejszym statutem. § 2. Dyrektor Centrum kieruje działalnością Centrum i reprezentuje je na zewnątrz. § 3. 1. W celu realizacji zdań przez Centrum Dyrektor Centrum powierza wykonywanie obowiązków: 1) Zastępcy Dyrektora do Spraw Koordynacji - kierującemu Biurem do Spraw Koordynacji i Administracji, 2) Zastępcy Dyrektora do Spraw Akredytacji - kierującemu Biurem do Spraw Akredytacji, 3) Zastępcy Dyrektora do Spraw Badań i Certyfikacji Wyrobów - kierującemu Biurem do Spraw Badań i Certyfikacji Wyrobów, 4) Zastępcy Dyrektora do Spraw Certyfikacji Systemów Jakości - kierującemu Biurem do Spraw Certyfikacji Systemów Jakości, 5) Głównemu Księgowemu - kierującemu Biurem Ekonomiki i Finansów, 6) kierownikom poszczególnych komórek organizacyjnych, a także pracownikom na samodzielnych stanowiskach pracy. 2. Regulamin organizacyjny Centrum, nadany przez Dyrektora Centrum, określa szczegółowy zakres zadań komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk pracy, tryb pracy Centrum, zakres kompetencji zastępców Dyrektora Centrum oraz zasady zastępowania Dyrektora w czasie jego nieobecności. 3. Dyrektor Centrum może upoważnić osoby, o którym mowa w ust. 1, do podejmowania, w jego imieniu, decyzji w określonych przez niego sprawach. § 4. 1. Przy Polskim Centrum Badań i Certyfikacji działają następujące organy kolegialne: 1) Rada do Spraw Badań i Certyfikacji, 2) Komitet Odwoławczy, 3) komitety techniczne właściwe w sprawach akredytacji i certyfikacji. 2. Oprócz organów wymienionych w ust. 1, za zgodą Dyrektora Centrum, mogą także zostać dopuszczone do działania przy Centrum kluby, których działalność dotyczy wyłącznie problematyki jakości, akredytacji, certyfikacji i badań. 3. Polskie Centrum Badań i Certyfikacji zapewnia podmiotom wymienionym w ust. 1 i 2 obsługę organizacyjną, biurową oraz prawną. § 5. W skład Centrum wchodzą następujące komórki organizacyjne oraz samodzielne stanowiska pracy: 1) Biuro do Spraw Koordynacji i Administracji, 2) Biuro do Spraw Akredytacji, 3) Biuro do Spraw Badań i Certyfikacji Wyrobów, 4) Biuro do Spraw Certyfikacji Systemów Jakości, 5) Pełnomocnik Dyrektora do Spraw Systemu Jakości, 6) Biuro Współpracy Zagranicznej i Integracji Europejskiej, 7) Biuro Ekonomiki Finansów, 8) Biuro Kadr, 9) Kancelaria Tajna, 10) Ośrodek Szkolenia, 11) Biuro Prawne, 12) Zespół Certyfikacji Auditorów, 13) Redakcja "ABC Jakości", 14) Samodzielne Stanowisko do Spraw Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie trybu zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, regulaminu Rady Nadzorczej i zasad wynagradzania jej członków. (Dz. U. Nr 164, poz. 1167) Na podstawie art. 75 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Członkowie Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych są powoływani przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek organów i organizacji, o których mowa w art. 75 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i 1126), złożony co najmniej na miesiąc przed rozpoczęciem kadencji Rady Nadzorczej, zwanej dalej "Radą". 2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem i zgodą kandydata na kandydowanie, składa się na piśmie. § 2. Pierwsze posiedzenie Rady zwołuje przewodniczący Rady nie później niż w ciągu 21 dni od dnia powołania Rady. § 3. 1. Rada wybiera spośród swoich członków zastępcę przewodniczącego. 2. Kandydata na zastępcę przewodniczącego Rady zgłasza przewodniczący Rady. § 4. 1. Pracami Rady kieruje przewodniczący Rady. 2. Przewodniczący Rady reprezentuje Radę na zewnątrz. 3. Do zadań przewodniczącego Rady należy w szczególności: 1) ustalenie tematyki i terminu posiedzeń Rady, 2) zawiadamianie o terminie posiedzenia Rady, 3) przewodniczenie obradom Rady, 4) inicjowanie i organizowanie prac Racy, 5) nadzór merytoryczny nad działalnością Biura Rady. 4. Przewodniczącego Rady, w razie jego nieobecności, zastępuje jego zastępca. 5. Przewodniczący Rady i jego zastępca pełnią swoje funkcje w ramach stosunku pracy. § 5. 1. Rada podejmuje uchwały w sprawach należących do jej zadań na posiedzeniach plenarnych. 2. Rada odbywa posiedzenia plenarne nie rzadziej niż raz na kwartał. 3. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów, z zastrzeżeniem ust. 4, w głosowaniu jawnym, w obecności co najmniej 2/3 członków Rady. W razie równego podziału głosów, decyduje głos osoby prowadzącej posiedzenie. 4. We wszystkich sprawach personalnych uchwały zapadają w głosowaniu tajnym. 5. Na umotywowany wniosek członka Rady Rada może zarządzić głosowanie tajne lub odtajnić głosowanie, o którym mowa w ust. 4. § 6. 1. Posiedzenia plenarne Rady zwołuje przewodniczący Rady. 2. Nadzwyczajne posiedzenie plenarne zwołuje przewodniczący Rady z własnej inicjatywy lub na wniosek co najmniej 5 członków Rady. 3. O terminie i tematyce posiedzenia przewodniczący Rady zawiadamia członków Rady oraz, w razie potrzeby, inne osoby, instytucje i organy, nie później niż 14 dni przed terminem posiedzenia, doręczając równocześnie materiały dotyczące tematyki obrad. 4. Posiedzenia Rady prowadzi przewodniczący Rady, a w razie jego nieobecności - zastępca albo wyznaczony przez niego inny członek Rady. 5. Posiedzenia Rady są protokołowane. Protokół określa w szczególności porządek obrad, nazwiska obecnych, ilość oddanych głosów za poszczególnymi uchwałami oraz zdania odrębne. 6. Do protokołu załącza się teksty podjętych uchwał. 7. Uchwały Rady podpisuje przewodniczący Rady. 8. Protokół posiedzenia Rady podpisują protokolant i przewodniczący Rady. § 7. 1. Rada może powoływać stałe lub doraźne zespoły problemowe w celu opracowania projektu opinii lub stanowiska Rady w określonych sprawach. 2. Pracą każdego zespołu kieruje, powoływany przez Radę, jego przewodniczący. 3. Przewodniczący Rady może powoływać ekspertów w celu opracowania opinii lub ekspertyzy w sprawach rozpatrywanych przez Radę. § 8. Do zadań zespołów problemowych należy w szczególności: 1) wnikliwe badanie spraw należących do sfery nadzoru Rady, na podstawie sprawozdań i informacji przedstawianych Radzie przez Zarząd Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, 2) przedstawianie Radzie wniosków wynikających z działalności zespołów, 3) opracowywanie projektów uchwał, wniosków oraz opinii Rady. § 9. 1. W razie potrzeby rozpatrzenia problemów wchodzących w zakres zainteresowania więcej niż jednego zespołu, mogą być organizowane wspólne posiedzenia zespołów. 2. Wspólne posiedzenia zespołów zwołuje przewodniczący Rady lub, upoważniony przez niego, przewodniczący zespołu. § 10. 1. Posiedzenia zespołów stałych są zwoływane w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż co 2 miesiące. 2. Posiedzenia zespołu stałego zwołuje jego przewodniczący co najmniej na 14 dni przed terminem posiedzenia, doręczając równocześnie materiały dotyczące tematyki obrad. 3. Przepisy § 6 ust. 5-8 stosuje się odpowiednio. § 11. Do zespołów doraźnych stosuje się odpowiednio przepisy § 6 ust. 5-8, § 7 ust. 2 i § 10 ust. 2. § 12. 1. Członkom Rady w okresie pełnienia funkcji przysługują: 1) diety i inne należności z tytułu podróży służbowych związanych z wykonywaniem zadań członka Rady - na zasadach i w wysokości określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności za czas podróży służbowych na obszarze kraju, 2) wynagrodzenie za udział w posiedzeniach - na zasadach i w wysokości określonych w ust. 2-4. 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przysługuje członkowi Rady za udział w posiedzeniach plenarnych Rady oraz jej zespołów. 3. Członek Rady otrzymuje wynagrodzenie za każdy dzień, w którym brał udział w posiedzeniach wymienionych w ust. 2. W razie zbiegu posiedzeń w tym samym dniu, członek Rady otrzymuje wynagrodzenie za udział tylko w jednym posiedzeniu, bez względu na to, w ilu posiedzeniach uczestniczył. 4. Wynagrodzenie za udział w posiedzeniach przysługuje w kwocie odpowiadającej: 1) 200% pełnej diety, określonej w przepisach wymienionych w ust. 1 pkt 1 - dla przewodniczącego posiedzenia, 2) 150% takiej diety - dla innych członków Rady. 5. Przewodniczącemu i zastępcy przewodniczącego Rady w okresie pełnienia funkcji, oprócz należności, o których mowa w ust. 1-4, przysługuje odpowiednio miesięczne wynagrodzenie równe: 1) trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, 2) dwukrotności przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1. 6. Wynagrodzenie ustalone zgodnie z ust. 5 przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ogłoszenie, o którym mowa w ust. 5. § 13. 1. Wynagrodzenie należne za udział w posiedzeniach jest wypłacane w dniu posiedzenia. 2. Wynagrodzenie należne przewodniczącemu i zastępcy przewodniczącego Rady za dany miesiąc, o którym mowa w § 12 ust. 5 pkt 2, jest wypłacane nie później niż ostatniego dnia tego miesiąca. § 14. Terminu, o którym mowa w § 1 ust. 1, nie stosuje się w przypadku powołania na pierwszą kadencję. § 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Prezes Rady Ministrów: J. Buzek Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. (Dz. U. Nr 164, poz. 1168) Na podstawie art. 35 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000 (Dz. U. Nr 150, poz. 983 i Nr 162, poz. 1119) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Rozporządzenie określa zasady finansowania w 1999 r. części zadań oświatowych, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126), zwanej dalej "ustawą", w szczególności zadań szkolnych. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o zadaniach szkolnych, rozumie się przez to zadania związane z prowadzeniem szkół podstawowych i ponadpodstawowych, a od daty utworzenia gimnazjum - także klasy pierwszej gimnazjum. 3. Określona w ustawie budżetowej część oświatowa subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego jest przeznaczona na zadania szkolne, a w szczególności na: 1) finansowanie wydatków bieżących (w tym wynagrodzeń pracowników wraz z pochodnymi) szkół podstawowych, a od daty utworzenia gimnazjum - pierwszej klasy gimnazjum, szkół specjalnych, szkół ponadpodstawowych ogólnokształcących i zawodowych, dla młodzieży i dorosłych, prowadzonych przez gminy, powiaty i samorządy województw, 2) dofinansowanie szkół publicznych i niepublicznych prowadzonych na terenie objętym działaniem jednostki samorządu terytorialnego przez inne niż jednostki samorządu terytorialnego osoby prawne oraz przez osoby fizyczne, 3) sfinansowanie podwyżek wynagrodzeń dla pracowników oświaty w 1999 r., wraz z pochodnymi oraz odpisem na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli, 4) dofinansowanie nauczania religii, 5) finansowanie dodatków mieszkaniowych dla nauczycieli, 6) finansowanie zadań w zakresie wiedzy o życiu seksualnym człowieka. 4. Część oświatowa subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego przeznaczona jest także na finansowanie internatów i pomocy materialnej dla uczniów oraz innych zadań oświatowych pozostających w kompetencji jednostek samorządu terytorialnego. § 2. 1. Wysokość kwoty części oświatowej subwencji ogólnej dla gmin przeznaczoną na zadania szkolne szkół podstawowych oraz pierwszej klasy gimnazjum ustala się według kalkulacji budżetowej. 2. Podział kwoty subwencji, o której mowa w ust. 1, na poszczególne gminy następuje na podstawie algorytmu określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 3. Kwoty subwencji, o których mowa w ust. 2, mogą być wykorzystane na dofinansowanie zadań szkół ponadpodstawowych, prowadzonych przez gminy jako zadanie własne. 4. Podziału kwoty subwencji na poszczególne szkoły dokonuje rada gminy, uwzględniając rodzaj szkoły, liczbę uczniów, ramowe plany nauczania oraz warunki organizacyjne i techniczne realizacji zadania szkolnego. 5. W ramach przydzielonej kwoty subwencji rada gminy uruchamia program racjonalizacji kosztów działalności oświatowej w związku ze zmniejszeniem liczby uczniów i oddziałów w szkołach, który może być dofinansowany ze środków, o których mowa w § 4. § 3. 1. Na kwotę części oświatowej subwencji ogólnej dla powiatów, samorządów województw, a także gmin na zadania przejęte na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy składa się: 1) kwota subwencji przeznaczona na zadania szkolne, o których mowa w § 1 ust. 3, w szkołach ponadpodstawowych i specjalnych (w liceach ogólnokształcących, szkołach ogólnokształcących specjalnych, szkołach zawodowych, szkołach zawodowych specjalnych), 2) kwota subwencji przeznaczona na zadania, o których mowa w § 1 ust. 4. 2. Podział kwoty subwencji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego następuje według algorytmu określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia, ustalonego na podstawie: 1) jednorazowej finansowej standaryzacji zadań szkolnych szkół ponadpodstawowych i specjalnych, przeprowadzonej w skali kraju dla ujednolicenia poziomu finansowania typów, rodzajów szkół, kierunków i profili kształcenia, w oparciu o wydatki poniesione w roku 1997, z uwzględnieniem waloryzacji inflacyjnej wskaźnikiem 112,7% na rok 1998 oraz 110,2% na rok 1999, 2) finansowych standardów nauczania określonych dla typu i rodzaju szkoły, kierunku lub profilu kształcenia oraz przeliczeniowej liczby uczniów według danych, o których mowa w pkt 1, 3) kumulacji standardowych wydatków szkół ponadpodstawowych i specjalnych w poszczególnych gminach, powiatach i samorządach województw, z zastosowaniem parametrów korygujących, określonych w pkt 4 i 5 załącznika nr 2 do rozporządzenia. 3. Kwota subwencji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, określana jest zgodnie z przyjętą w budżecie na rok 1999 kalkulacją budżetową wydatków na zadania, o których mowa w § 1 ust. 4, i stanowi pozaalgorytmiczne zwiększenie kwoty subwencji ustalonej według zasad określonych w ust. 2 odpowiednio dla gminy, powiatu, samorządu województwa. 4. Kwota części subwencji określona dla poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego składa się z kwot, o których mowa w ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3. 5. Podziału kwoty subwencji, o której mowa w ust. 4, na zadania szkolne poszczególnych szkół ponadpodstawowych i specjalnych oraz na zadania, o których mowa w § 1 ust. 4, dokonuje odpowiednio rada gminy, rada powiatu lub sejmik województwa, uwzględniając typ i rodzaj szkoły, liczbę uczniów, ramowe plany nauczania oraz warunki organizacyjne i techniczne realizacji zadania. 6. W ramach przydzielonej kwoty subwencji organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego uruchamia program racjonalizacji profilu kształcenia szkół oraz kosztów ich działalności, który może być dofinansowany ze środków, o których mowa w § 4. § 4. Kwota pozostała po rozdzieleniu części oświatowej subwencji ogólnej zgodnie z § 2 i 3 może być przeznaczona na sfinansowanie: 1) wzrostu zadań szkolnych w roku szkolnym 1998/99, skalkulowanego zgodnie z algorytmem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia, 2) korekty kwot subwencji ze względu na specyficzne warunki realizacji zadania szkolnego, a także dofinansowanie programów racjonalizacji profilu szkół oraz kosztów ich działalności, do poziomu standardowego. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 1998 r. (poz. 1168) Załącznik nr 1 ALGORYTM PODZIAŁU CZĘŚCI OŚWIATOWEJ SUBWENCJI OGÓLNEJ JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO NA ZADANIA SZKÓŁ PODSTAWOWYCH I PIERWSZEJ KLASY GIMNAZJUM 1. Dla ustalenia kwot części oświatowej subwencji ogólnej dla gmin, na zadania szkolne realizowane przez szkoły podstawowe i pierwszą klasę gimnazjum, stosuje się następujący wzór algorytmu: gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: 1) So - kwota części oświatowej subwencji ogólnej gminy na zadania szkolne szkoły podstawowej i pierwszej klasy gimnazjum, 2) W1, W2, W3, W4, W5 - przeciętne wskaźniki struktury kwalifikacji zawodowych nauczycieli, określające stosunek liczby nauczycieli pełno i niepełnozatrudnionych, posiadających wykształcenie określone w odpowiednich pozycjach tabeli stawek wynagrodzenia zasadniczego (rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli - Dz. U. Nr 39, poz. 229) do ogólnej liczby nauczycieli pełno i niepełnozatrudnionych w szkołach podstawowych prowadzonych przez daną gminę (analogicznie jak przy wskaźnikach A1, A2, A3, A4, A5) - ustalone na podstawie sprawozdania EN-3 (zał. nr 1 zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 sierpnia 1997 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie obowiązków statystycznych w zakresie oświaty, szkolnictwa wyższego i archiwów państwowych - Monitor Polski Nr 52, poz. 489). 3) A1, A2, A3, A4, A5 - odpowiadające ww. wskaźnikom przeciętne miesięczne kwoty środków na wynagrodzenie nauczycieli - wraz z pochodnymi i odpisami - na rozpatrywany rok budżetowy, odrębnie dla nauczycieli i zatrudnionych: - w szkołach na terenie wsi i miasta o liczbie mieszkańców do 5 tys., - w szkołach na terenie miast o liczbie mieszkańców powyżej 5 tys. w przypadku nauczycieli - doradców metodycznych wielkość wskaźnika A1 uzależniona jest od położenia szkoły, w której jest on zatrudniony, 4) No = 1,605 - wskaźnik standardowej liczby nauczycieli na 1 oddział szkolny, 5) 26 - średnia liczba uczniów przypadająca na jeden oddział szkolny, 6) 12 - liczba miesięcy w roku kalendarzowym, 7) Ui, Um, Uj - liczby uczniów przeliczeniowych, odpowiednio na terenie: miast z liczbą mieszkańców powyżej 5 tys. mieszkańców, miast z liczbą mieszkańców do 5 tys., wsi, publicznych z uwzględnieniem uczniów szkół podstawowych dla dorosłych, i niepublicznych - ustalone na podstawie sprawozdań statystycznych S-02, S-03, S-15 (zał. nr 2, 3, 16 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 sierpnia 1998 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie programu badań statystycznych i statystyki publicznej na rok 1998 - Dz. U. Nr 110, poz. 689), przy czym: a) w odniesieniu do liczby uczniów szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych na terenie miasta o liczbie mieszkańców powyżej 5 tys. stosuje się mnożnik przeliczeniowy 1,0, b) w odniesieniu do liczby uczniów szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych na terenie wsi stosuje się mnożnik przeliczeniowy 1,33, c) w odniesieniu do liczby uczniów szkół podstawowych publicznych i niepublicznych położonych na terenie miast z liczbą mieszkańców do 5 tys. mieszkańców stosuje się mnożnik przeliczeniowy 1,18, d) w odniesieniu do liczby uczniów w szkołach publicznych prowadzących: klasy (oddziały) specjalne, integracyjne, klasy (oddziały) dla mniejszości narodowych, realizujących program szkół mistrzostwa sportowego i szkół sportowych, niezależnie od mnożników przewidzianych pod lit. b), c), stosuje się następujące mnożniki uzupełniające w wysokości: 1,5 - w odniesieniu do liczby uczniów niepełnosprawnych, którzy zostali zakwalifikowani przez publiczną poradnię psychologiczno - pedagogiczną lub inną poradnię specjalistyczną do kształcenia w klasach (oddziałach) specjalnych, 4,0 - w odniesieniu do liczby uczniów niepełnosprawnych, którzy zostali zakwalifikowani w ww. trybie do kształcenia w klasach (oddziałach) integracyjnych, 1,2 - w odniesieniu do liczby uczniów w klasach (oddziałach) dla mniejszości narodowych, 2,0 - w odniesieniu do liczby uczniów w szkołach mistrzostwa sportowego, 1,2 - w odniesieniu do liczby uczniów w szkołach (klasach) sportowych, e) Up = Ui + Um • Pm + Uj • Pj, 8) Ld - liczba nauczycieli - doradców metodycznych zatrudnionych w szkołach podstawowych prowadzonych przez gminę, ustalona na podstawie sprawozdania EN-3, z uwzględnieniem położenia szkoły, tj. w mieście z liczbą mieszkańców powyżej 5 tys., w mieście z liczbą mieszkańców do 5 tys., na wsi, 9) Po = 0,375 - wskaźnik standardowej liczby pracowników obsługi na 1 oddział, 10) B - przeciętna miesięczna kwota środków na wynagrodzenia pracowników szkół podstawowych nie będących nauczycielami - wraz z pochodnymi i odpisami - na rozpatrywany rok budżetowy, 11) Ur - liczba uczniów w szkołach podstawowych publicznych z uwzględnieniem uczniów szkół podstawowych dla dorosłych, jak i niepublicznych - ustalana na podstawie sprawozdań statystycznych S-02, S-03, 12) Md - kalkulacyjna standardowa roczna kwota wydatków na modernizację pomocy dydaktycznych - w przeliczeniu na 1 ucznia, 13) Ro - kalkulacyjna roczna kwota pozostałych wydatków bieżących - w przeliczeniu na 1 ucznia, przy czym Up' = (Ui + Um) + Uj• Pj. 2. Niezależnie od zmieniającej się skali zadań edukacyjnych szkół podstawowych, wynikającej ze zmian demograficznych jakie zaszły w roku szkolnym 1998/99 i jakich spodziewać się można w roku szkolnym 1999/2000, przy ustalaniu subwencji na zadania oświatowe dla poszczególnych gmin przyjęto założenie, że w roku 1999 kwota subwencji nie może być mniejsza niż 108,1% subwencji na zadania oświatowe przekazanej gminie w 1998 roku. Załącznik nr 2 ALGORYTM PODZIAŁU CZĘŚCI OŚWIATOWEJ SUBWENCJI OGÓLNEJ NA ZDANIA SZKÓŁ PONADPODSTAWOWYCH I SPECJALNYCH PROWADZONYCH PRZEZ ORGANY SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO (gminę, powiat, samorząd województwa) 1. Dla ustalenia kwot części oświatowej subwencji ogólnej dla gmin, powiatów i samorządów województw w zakresie szkół ponadpodstawowych i specjalnych oraz realizowanych innych zadań oświatowych, stosuje się następujący wzór algorytmu: 2. Gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące: w - liczba województw, p - liczba powiatów, g - liczba gmin realizujących zadania oświatowe na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy, Sopp - część oświatowa subwencji ogólnej jednostek samorządu terytorialnego na szkoły ponadpodstawowe i specjalne oraz inne realizowane zadania oświatowe. Spp - kwota subwencji przeznaczona na zadania szkolne szkół ponadpodstawowych i specjalnych (licea ogólnokształcące - rozdz. 7921, szkoły ogólnokształcące specjalne - rozdz. 7931, szkoły zawodowe - rozdz. 8011, szkoły zawodowe specjalne - rozdz. 8041), ss(w.p.g) - kwoty subwencji przeznaczone na inne realizowane zadania oświatowe, w tym na: internaty i pomoc materialną dla uczniów (rozdz. 7941), zespoły ekonomiczno-administracyjne szkół (rozdz. 7691), oraz utrzymanie innych składników przypisanych do struktury szkoły, które stanowią kwotowe zwiększenie "ss" subwencji według podmiotowej kalkulacji budżetowej. Sw - kwota subwencji przeznaczona na zadania szkolne realizowane przez samorząd województwa, ustalana według wzoru: Sp - kwota subwencji przeznaczona na zadania szkolne realizowane przez powiat, ustalana według wzoru: Sg - kwota subwencji przeznaczona na zadania szkolne realizowane przez gminy w zakresie szkól ponadpodstawowych i specjalnych na podstawie art. 104, ust. 4 ustawy, ustalana według wzoru: W przypadku - Sw, Sp, Sg - zwiększenia subwencji o kwoty ssw, ssp, ssg środków na inne realizowane zadania oświatowe, w tym: internaty i pomoc materialną dla uczniów (rozdz. - 7941), zespoły ekonomiczno-administracyjne szkół (rozdz. - 7961), dokształcanie i doskonalenie zawodowe nauczycieli (rozdz. - 8062), zakłady opiekuńczo-wychowawcze (rozdz. - 8221), świetlice dziecięce (rozdz. - 8232), pozostałą działalność (rozdz. - 8295), które stanowią pozaalgorytmiczne zwiększenie "ss" określone według podmiotowej kalkulacji budżetowej. N - liczby przeliczeniowe uczniów, określane z mnożnikiem 1 dla szkół publicznych dla dzieci i młodzieży, 0,5 uczniów szkół niepublicznych na prawach szkół publicznych, 0,7 dla uczniów szkół dla dorosłych: Nlo - liczba przeliczeniowa uczniów liceów ogólnokształcących, Nls - liczba przeliczeniowa uczniów specjalnych szkół ogólnokształcących, Nz - liczba przeliczeniowa uczniów szkół zawodowych, Nzs - liczba przeliczeniowa uczniów zawodowych szkół specjalnych. STlo (2AB), STls (3AB), STsz (4AB), STz (5AB: 51AB - 72AB) - finansowe standardy nauczania na ucznia w roku 1999 dla typów, rodzajów szkół i kierunków kształcenia (w szkołach zawodowych) zastosowane dla jednorazowej standaryzacji wydatków do kalkulacji kwot subwencji jednostek samorządu terytorialnego na zadania szkolne szkół ponadpodstawowych i specjalnych w roku 1999. Zestawione poniżej kwoty finansowych standardów nauczania wynoszą dla: - STlo - liceum ogólnokształcącego - (2 AB 1750) - 1750 zł, - STls - specjalnej szkoły ogólnokształcącej - (3 AB 6200) - 6200 zł, - STsz - specjalnej szkoły zawodowej - (4 AB 3600) - 3600 zł, - STz - szkół zawodowych - (5 AB 2000) - przeciętnie 2000 zł, a w zależności od profilu kształcenia odpowiednio: A) szkoły prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez kuratorów oświaty, przez gminy, o których mowa w ustawie z dnia 24.11.1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120) oraz gminy na podstawie art. 104 ustawy: - wielozawodowy, BHP - (51AB - 1300) - 1300 zł, - ekonomiczny, przetwórstwa spożywczego, hutniczy - (53AB - 1500) - 1500 zł, - usług kosmetycznych, gastronomiczny, administracyjny, inżynierii środowiska, melioracji - (54AB - 1600) - 1600 zł, - budowlany, technologii drewna, odzieżowy, dróg i mostów, optyczny, farmaceutyczny - (55AB - 1700) - 1700 zł, - architektoniczny, mechaniczny, pojazdów mechanicznych, tkactwa, energetyczny, informatyczny, księgarski, ochrony środowiska - (56AB - 1800) - 1800 zł, - plastyczny, elektryczny - (57AB - 1900) - 1900 zł, - geodezyjny, geologiczny, obuwniczy - skórzany - (58AB - 2000) - 2000 zł, - elektroniczny, mechanizacji rolnictwa, górniczy - (59AB - 2100) - 2100 zł, - chemiczny - (60AB - 2200) - 2200 zł, - hotelarski - (61AB - 2300) - 2300 zł, - telekomunikacyjny, fotograficzny - (62AB - 2400) - 2400 zł, - poligraficzny - (63AB - 2500) - 2500 zł, - ceramiczny, włókienniczy - (64AB - 2600) - 2600 zł, - odlewniczy - (65AB - 2700) - 2700 zł, B) szkoły prowadzone do dnia 31.12.1998 r. przez Ministrów: - pracowników socjalnych - (58AB - 2000) - 2000 zł, - rolniczy - (66AB - 2800) - 2800 zł, - kolejowy - (67AB - 3600) - 3600 zł, - leśny - (68AB - 3700) - 3700 zł, - artystyczny - (69AB - 4100) - 4100 zł (do 1 stycznia 2001 r. prowadzi Minister Kultury i Sztuki), - medyczny - (70AB - 5300) - 5300 zł, - żeglugi śródlądowej - (71AB - 6000) - 6000 zł, - żeglugi morskiej - (72 AB - 6600) - 6600 zł. 3. Podane standardy finansowe nauczania nie mają obligatoryjnego zastosowania do podziału kwot części oświatowej subwencji ogólnej na zadania szkolne, dokonywanego przez organ prowadzący dla poszczególnych szkół z uwzględnieniem typu i rodzaju szkoły, liczby uczniów, ramowych planów nauczania oraz organizacyjnych i technicznych warunków realizacji zadania szkolnego. 4. W roku 1999 określone według wzorów (2) (3) (4) kwoty subwencji przeliczone na 1 ucznia szkół ponadpodstawowych i specjalnych dla danego organu prowadzącego (gminy, powiatu, samorządu województwa), odniesione do kalkulacji budżetowej wydatków sporządzonej przez dotychczasowy organ prowadzący do projektu budżetu na 1999 r., nie mogą być: - wyższe niż 110% kalkulacji budżetowej wydatków na 1999 r., - niższe niż 95% kalkulacji budżetowej wydatków na 1999 r. 5. Ograniczenie wysokości kwoty subwencji do 110%, o którym mowa w pkt 4, nie dotyczy zmian wynikających z § 4 rozporządzenia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie organizacji kuratoriów oświaty oraz zasad tworzenia ich delegatur. (Dz. U. Nr 164, poz. 1169) Na podstawie art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kuratorium oświaty, zwane dalej "kuratorium", jest państwową jednostką budżetową wchodzącą w skład zespolonej administracji rządowej w województwie, jako wyodrębniona jednostka organizacyjna. 2. Kuratorium jest aparatem pomocniczym kuratora oświaty, zwanego dalej "kuratorem", służącym do wykonywania przez kuratora zadań i kompetencji wynikających w szczególności z ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126) oraz z przepisów odrębnych. 3. Nazwę, siedzibę oraz zakres działania kuratorium określa statut urzędu wojewódzkiego. 4. Pracą kuratorium kieruje kurator przy pomocy wicekuratora oraz osób zajmujących inne stanowiska kierownicze. W przypadkach uzasadnionych rozmiarem zadań, w szczególności liczbą nadzorowanych szkół i placówek, może być powołany drugi wicekurator. 5. Wicekurator wykonuje zadania i kompetencje w zakresie określonym przez kuratora. 6. W przypadku gdy kurator nie może pełnić obowiązków służbowych, zakres zastępstwa wicekuratora rozciąga się na wszystkie kompetencje kuratora, a gdy powołano dwóch wicekuratorów, kompetencje kuratora wykonuje wicekurator wyznaczony przez kuratora. § 2. 1. W kuratorium tworzy się wydziały oraz stanowiska pracy dla realizacji zadań merytorycznych oraz obsługi organizacyjnej, uwzględniając: 1) charakter i zakres zadań, 2) wymagania praworządnego, skutecznego i ekonomicznego funkcjonowania kuratorium, 3) potrzeby i warunki miejscowe. 2. W celu zapewnienia właściwego wykonywania czynności nadzoru pedagogicznego w wydziałach kuratorium mogą być tworzone oddziały. 3. W kuratorium tworzy się stanowiska pracy: 1) głównego księgowego, 2) radcy prawnego, 3) do spraw obronnych, - bezpośrednio podporządkowane kuratorowi. 4. Wieloosobowe stanowiska pracy mogą nosić nazwę zespołów. § 3. W kuratorium mogą być tworzone stanowiska kierownicze: 1) dyrektorów wydziałów, 2) dyrektorów delegatur, 3) zastępców dyrektorów wydziałów, 4) zastępców dyrektorów delegatur, 5) kierowników oddziałów. § 4. 1. Delegatury kuratorium mogą być tworzone z uwzględnieniem zasad: 1) sprawnego wykonywania zadań, w szczególności gdy wymaga tego sieć szkół i placówek na obszarze województwa lub warunki komunikacyjne, 2) właściwego wykorzystania wykwalifikowanej kadry niezbędnej do sprawowania nadzoru pedagogicznego, 3) racjonalnego wykorzystania środków budżetowych, w szczególności zmniejszenia kosztów funkcjonowania administracji poprzez racjonalne wykorzystanie istniejącej bazy lokalowej i wyposażenia technicznego. 2. Wniosek kuratora w sprawie utworzenia delegatury kuratorium powinien zawierać uzasadnienie uwzględniające zasady określone w ust. 1 oraz siedzibę, obszar, zakres działania i organizację delegatury. 3. W delegaturach mogą być tworzone wewnętrzne komórki organizacyjne - oddziały i stanowiska pracy. 4. Nazwy, siedziby, obszary i zakresy działania delegatur określa statut urzędu wojewódzkiego. § 5. 1. Szczegółową organizację oraz tryb pracy kuratorium, w tym jego delegatur, określa regulamin kuratorium, będący częścią regulaminu urzędu wojewódzkiego, ustalony przez kuratora i zatwierdzony przez wojewodę. 2. Regulamin kuratorium określa w szczególności: 1) strukturę organizacyjną, w tym wykaz komórek organizacyjnych, 2) zadania komórek wymienionych w pkt 1, 3) wykaz stanowisk kierowniczych, 4) wykaz szkół i placówek, nad którymi kurator sprawuje nadzór pedagogiczny. 3. Kurator przesyła do wiadomości ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania regulamin kuratorium, zatwierdzony przez wojewodę. 4. Zmiany regulaminu następują w trybie i na zasadach określonych dla jego ustalania i zatwierdzania. 5. Kuratorzy przesyłają do wiadomości ministrowi właściwemu do spraw oświaty i wychowania, do dnia 30 września każdego roku, zaktualizowany wykaz, o którym mowa w ust. 2 pkt 4. § 6. 1. W kuratorium zatrudnia się pracowników na stanowiskach: 1) wymagających kwalifikacji pedagogicznych, 2) administracyjnych, 3) pomocniczych, robotniczych i obsługi. 2. Łączną liczbę etatów pracowników zatrudnionych na stanowiskach wymagających kwalifikacji pedagogicznych ustala się z uwzględnieniem zasady, że na 1 etat nie może przypadać więcej niż 14 szkół i placówek. § 7. Regulamin kuratorium udostępnia się do powszechnego wglądu. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Edukacji Narodowej: w z. I. Dzierzgowska Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla gazu ziemnego dostarczanego do sieci gazowej. (Dz. U. Nr 164, poz. 1170) Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 54, poz. 348 i Nr 160, poz. 1085 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), w związku z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. Nr 54, poz. 348 i Nr 158, poz. 1042 oraz z 1998 r. Nr 94, poz. 594, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) wysokość stawek opłat za dostarczanie przez producentów do sieci gazowej, której nie są właścicielami, gazu ziemnego o symbolu SWW 0232-3, 2) zasady udzielania bonifikat w związku ze zmianą jakości dostarczanego gazu. § 2. 1. Ustalone w rozporządzeniu stawki opłat, o których mowa w § 1, zawierają podatek od towarów i usług w wysokości 22%. 2. Jednostką obliczeniową, do której stosuje się stawki opłat ustalone w rozporządzeniu, jest metr sześcienny (m3), tj. ilość suchego gazu zawarta w objętości 1 m3 przy ciśnieniu 101,325 kPa i temperaturze 0ºC. § 3. 1. Opłatę za dostarczenie do sieci gazowej gazu ziemnego oblicza się jako iloczyn dostarczonego gazu i stawki opłaty, w następującej wysokości: 1) 2 I i IV kwartale 145,07 zł/1000 m3, 2) w II i III kwartale 92,85 zł/1000 m3. 2. Stawki opłat, o których mowa w ust. 1, obowiązują dla gazu ziemnego o nominalnym cieple spalania w wysokości 38,147 MJ/m3. 3. Przy dostawie gazu ziemnego o cieple spalania niższym lub wyższym o więcej niż 5% od wartości nominalnej, określonej w ust. 2, opłata za gaz ulega proporcjonalnemu obniżeniu lub podwyższeniu współczynnikiem korygującym, obliczanym według wzoru: gdzie: X - współczynnik korygujący, Hs śr - ciepło spalania dostarczonego gazu, Hs n - nominalne ciepło spalania (w wysokości określonej w ust. 2). § 4. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zatwierdzenia cennika nr 5-Z/98 "Gaz koksowniczy. Gaz ziemny" (Dz. U. Nr 157, poz. 1034). § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Finansów: w z. J. Bauc Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Inspekcji Nasiennej. (Dz. U. Nr 166, poz. 1251) Na podstawie art. 53 ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 149, poz. 724, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Głównemu Inspektoratowi Inspekcji Nasiennej nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 28 grudnia 1998 r. (poz. 1251) STATUT GŁÓWNEGO INSPEKTORATU INSPEKCJI NASIENNEJ § 1. Główny Inspektorat Inspekcji Nasiennej, zwany dalej "Głównym Inspektoratem", jest urzędem administracji rządowej obsługującym Głównego Inspektora Inspekcji Nasiennej, zwanego dalej "Głównym Inspektorem". § 2. 1. Głównym Inspektoratem kieruje Główny Inspektor przy pomocy zastępcy, dyrektora generalnego i kierowników komórek organizacyjnych wymienionych w § 4 ust. 1. 2. Główny Inspektor może upoważnić swojego zastępcę i innych pracowników Głównego Inspektoratu do podejmowania decyzji w jego imieniu, w określonych przez niego sprawach. § 3. Główny Inspektor może powoływać komisje lub zespoły jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze, określając ich nazwę, zakres zadań, skład osobowy i tryb pracy. § 4. 1. W skład Głównego Inspektoratu wchodzą: 1) Wydział Oceny Polowej Materiału Siewnego Roślin Rolniczych, Warzywnych, Ozdobnych i Zielarskich, 2) Wydział Oceny Laboratoryjnej Roślin Rolniczych, Warzywnych, Ozdobnych i Zielarskich, 3) Wydział Oceny Polowej i Laboratoryjnej Drzew Owocowych i Krzewów Jagodowych, 4) Wydział Oceny Polowej i Weryfikacyjnej Sadzeniaków Ziemniaka, 5) Wydział Kontroli Materiału Siewnego, 6) Wydział Organizacyjno-Prawny, 7) Wydział Administracyjno-Budżetowy. 2. Organizację wewnętrzną i zakres zadań komórek organizacyjnych Głównego Inspektoratu określa regulamin organizacyjny nadany przez Głównego Inspektora. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie organizacji i szczegółowego zakresu działania Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1252) Na podstawie art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 16, poz. 137, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Działalnością Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwanej dalej "Inspekcją", kieruje Główny Inspektor Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, zwany dalej "Głównym Inspektorem". § 2. Do zakresu działania Głównego Inspektora należy w szczególności: 1) ustalanie zasad i kierunków działania Inspekcji, 2) zatwierdzanie planów działalności wojewódzkich inspektoratów, 3) analizowanie sytuacji podaży i popytu oraz cen krajowego rynku rolno-spożywczego, 4) prowadzenie monitoringu krytycznych parametrów jakości gleb, roślin, produktów rolniczych i spożywczych oraz rozliczanie dotacji do kosztów kontroli gospodarstw ekologicznych, 5) sporządzanie zbiorczych opracowań dotyczących działalności Inspekcji, 6) nadzór merytoryczny nad wojewódzkimi inspektoratami oraz kontrola ich działalności, 7) opracowywanie instrukcji i metodyki postępowania kontrolnego dla wojewódzkich inspektoratów oraz organizowanie szkoleń zawodowych, 8) koordynacja rozwoju infrastruktury (w tym laboratoriów) wojewódzkich inspektoratów, 9) rozpatrywanie odwołań od zarządzeń, orzeczeń i decyzji, 10) opracowywanie i uzgadnianie zasad współpracy z innymi organami kontroli państwowej oraz organami ścigania. § 3. Do zakresu działania wojewódzkiego inspektora działającego w imieniu wojewody należy w szczególności: 1) opracowywanie projektów planów działalności wojewódzkiego inspektoratu, 2) przeprowadzanie planowych i doraźnych kontroli w zakresie, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 16, poz. 137, z 1975 r. Nr 16, poz. 91 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668), 3) badanie i orzekanie o jakości towarów z urzędu lub na wniosek zainteresowanych jednostek w zakresie określonym w pkt 2, 4) orzekanie o przeklasyfikowaniu lub oddaniu towarów nie odpowiadających obowiązującym normom lub procesom do przerobu na inne cele uzasadnione właściwościami towaru, a w razie całkowitej nieprzydatności towaru do celów gospodarczych - orzekanie o jego zniszczeniu, 5) wydawanie zakazów składowania towarów oraz przetrzymywania zwierząt rzeźnych i drobiu w pomieszczeniach lub przewożenia ich środkami nie nadającymi się do tego celu, 6) dokonywanie zabezpieczenia towaru w celu zapobieżenia wprowadzeniu do obrotu towarów, których jakość nie odpowiada wymaganiom obowiązujących norm lub przepisów, 7) badanie sytuacji w zakresie popytu i podaży oraz cen na krajowym rynku rolno-spożywczym, 8) prowadzenie sprawozdawczości i analizy wyników własnej działalności, 9) prowadzenie instruktażu i szkolenia pracowników, 10) współpraca z terenowymi organami administracji publicznej. § 4. 1. W skład wojewódzkiego inspektoratu wchodzą: 1) dział kontroli roślinnej, 2) dział kontroli zwierzęcej, 3) dział organizacyjno-prawny, 4) dział administracyjno-budżetowy, 5) laboratorium kontrolno-analityczne. 2. Przy wojewódzkich inspektoratach ustanawiani są rzeczoznawcy z dziedziny techniki obrotu, towaroznawstwa i technologii oraz zaprzysiężeni próbobiorcy w dziedzinach należących do zakresu działania Inspekcji. § 5. Traci moc rozporządzenie Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu z dnia 30 lipca 1970 r. w sprawie organizacji i szczegółowego zakresu działania Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. Nr 19, poz. 160, z 1975 r. Nr 23, poz. 128 i z 1984 r. Nr 31, poz. 167). § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: J. Janiszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. (Dz. U. Nr 166, poz. 1253) Na podstawie art. 15 § 2, art. 16 § 3 i § 4 oraz art. 18 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752, 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) oraz art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje: § 1. Tworzy się następujące sądy apelacyjne oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) Sąd Apelacyjny w Białymstoku - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Białymstoku, Łomży i Suwałkach, 2) Sąd Apelacyjny w Gdańsku - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Bydgoszczy, Elblągu, Gdańsku, Koszalinie, Słupsku, Toruniu i Włocławku, 3) Sąd Apelacyjny w Katowicach - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Bielsku-Białej, Częstochowie i Katowicach, 4) Sąd Apelacyjny w Krakowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Kielcach, Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie, 5) Sąd Apelacyjny w Lublinie - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Lublinie, Siedlcach i Zamościu, 6) Sąd Apelacyjny w Łodzi - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Kaliszu, Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach, 7) Sąd Apelacyjny w Poznaniu - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Gorzowie Wielkopolskim, Koninie, Poznaniu, Szczecinie i Zielonej Górze, 8) Sąd Apelacyjny w Rzeszowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Krośnie, Przemyślu, Rzeszowie i Tarnobrzegu, 9) Sąd Apelacyjny w Warszawie - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Olsztynie, Ostrołęce, Płocku, Radomiu i Warszawie, 10) Sąd Apelacyjny we Wrocławiu - obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Jeleniej Górze, Legnicy, Opolu, Świdnicy i Wrocławiu. § 2. Tworzy się następujące sądy okręgowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Białymstoku: a) Sąd Okręgowy w Białymstoku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Białymstoku, Bielsku Podlaskim i Sokółce, b) Sąd Okręgowy w Łomży - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Grajewie, Łomży, Wysokiem Mazowieckiem i Zambrowie, c) Sąd Okręgowy w Suwałkach - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Augustowie, Ełku, Giżycku, Piszu i Suwałkach; 2) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Gdańsku: a) Sąd Okręgowy w Bydgoszczy - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bydgoszczy, Chojnicach, Inowrocławiu, Mogilnie, Nakle nad Notecią, Szubinie, Świeciu, Tucholi i Żninie, b) Sąd Okręgowy w Elblągu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Braniewie, Elblągu, Kwidzynie i Malborku, c) Sąd Okręgowy w Gdańsku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Gdańsku, Gdyni, Kartuzach, Kościerzynie, Sopocie, Starogardzie Gdańskim, Tczewie i Wejherowie, d) Sąd Okręgowy w Koszalinie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Białogardzie, Drawsku Pomorskim, Kołobrzegu, Koszalinie i Szczecinku, e) Sąd Okręgowy w Słupsku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bytowie, Człuchowie, Lęborku, Sławnie i Słupsku, f) Sąd Okręgowy w Toruniu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Brodnicy, Chełmnie, Golubiu-Dobrzyniu, Grudziądzu, Nowym Mieście Lubawskim, Toruniu i Wąbrzeźnie, g) Sąd Okręgowy we Włocławku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Lipnie, Radziejowie, Rypinie i Włocławku; 3) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Katowicach: a) Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bielsku-Białej, Cieszynie, Oświęcimiu, Suchej Beskidzkiej, Wadowicach i Żywcu, b) Sąd Okręgowy w Częstochowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Częstochowie, Lublińcu, Myszkowie i Oleśnie, c) Sąd Okręgowy w Katowicach z Ośrodkiem Zamiejscowym w Rybniku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Będzinie, Bytomiu, Chorzowie, Chrzanowie, Dąbrowie Górniczej, Gliwicach, Jastrzębiu-Zdroju, Jaworznie, Katowicach, Mikołowie, Mysłowicach, Olkuszu, Pszczynie, Raciborzu, Rudzie Śląskiej, Rybniku, Sosnowcu, Tarnowskich Górach, Tychach, Wodzisławiu Śląskim, Zabrzu i Zawierciu; 4) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Krakowie: a) Sąd Okręgowy w Kielcach - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Busku-Zdroju, Jędrzejowie, Kazimierzy Wielkiej, Kielcach, Końskich, Miechowie, Ostrowcu Świętokrzyskim, Pińczowie, Skarżysku-Kamiennej, Starachowicach i we Włoszczowie, b) Sąd Okręgowy w Krakowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych: dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie, dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie, dla Krakowa-Podgórza w Krakowie, dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie i w Myślenicach, c) Sąd Okręgowy w Nowym Sączu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Gorlicach, Limanowej, Muszynie, Nowym Sączu, Nowym Targu i Zakopanem, d) Sąd Okręgowy w Tarnowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bochni, Brzesku, Dąbrowie Tarnowskiej, Dębicy i Tarnowie; 5) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Lublinie: a) Sąd Okręgowy w Lublinie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Białej Podlaskiej, Chełmie, Krasnymstawie, Kraśniku, Lubartowie, Lublinie, Opolu Lubelskim, Puławach, Radzyniu Podlaskim i Włodawie, b) Sąd Okręgowy w Siedlcach - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Garwolinie, Łukowie, Mińsku Mazowieckim, Siedlcach, Sokołowie Podlaskim i Węgrowie, c) Sąd Okręgowy w Zamościu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Biłgoraju, Hrubieszowie, Tomaszowie Lubelskim i Zamościu; 6) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Łodzi: a) Sąd Okręgowy w Kaliszu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Jarocinie, Kaliszu, Kępnie, Krotoszynie, Ostrowie Wielkopolskim i Ostrzeszowie, b) Sąd Okręgowy w Łodzi - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Łodzi, Pabianicach i Zgierzu, c) Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bełchatowie, Opocznie, Piotrkowie Trybunalskim, Radomsku i Tomaszowie Mazowieckim, d) Sąd Okręgowy w Sieradzu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Łasku, Sieradzu, Wieluniu i Zduńskiej Woli, e) Sąd Okręgowy w Skierniewicach - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Brzezinach, Łowiczu, Rawie Mazowieckiej, Skierniewicach, Sochaczewie i Żyrardowie; 7) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Poznaniu: a) Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Choszcznie, Gorzowie Wielkopolskim, Międzyrzeczu, Myśliborzu, Słubicach, Strzelcach Krajeńskich i Sulęcinie, b) Sąd Okręgowy w Koninie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Kole, Koninie, Słupcy i Turku, c) Sąd Okręgowy w Poznaniu z Ośrodkami Zamiejscowymi w Lesznie i w Pile - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Chodzieży, Gostyniu, Gnieźnie, Grodzisku Wielkopolskim, Kościanie, Lesznie, Pile, Poznaniu, Rawiczu, Szamotułach, Śremie, Środzie Wielkopolskiej, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu, Wrześni i Złotowie, d) Sąd Okręgowy w Szczecinie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Goleniowie, Gryficach, Gryfinie, Kamieniu Pomorskim, Łobzie, Stargardzie Szczecińskim, Szczecinie i Świnoujściu, e) Sąd Okręgowy w Zielonej Górze - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Krośnie Odrzańskim, Nowej Soli, Świebodzinie, Wolsztynie, Zielonej Górze, Żaganiu i Żarach; 8) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie: a) Sąd Okręgowy w Krośnie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Brzozowie, Jaśle, Krośnie, Lesku i Sanoku, b) Sąd Okręgowy w Przemyślu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Jarosławiu, Lubaczowie, Przemyślu i Przeworsku, c) Sąd Okręgowy w Rzeszowie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Kolbuszowej, Leżajsku, Łańcucie, Mielcu, Ropczycach, Rzeszowie i Strzyżowie, d) Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Janowie Lubelskim, Nisku, Opatowie, Sandomierzu, Stalowej Woli, Staszowie i Tarnobrzegu; 9) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego w Warszawie: a) Sąd Okręgowy w Olsztynie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bartoszycach, Biskupcu, Iławie, Kętrzynie, Nidzicy, Olsztynie, Ostródzie i Szczytnie, b) Sąd Okręgowy w Ostrołęce - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Ostrołęce, Ostrowi Mazowieckiej, Przasnyszu i Wyszkowie, c) Sąd Okręgowy w Płocku - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Gostyninie, Kutnie, Łęczycy, Płocku i Sierpcu, d) Sąd Okręgowy w Radomiu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Grójcu, Kozienicach, Lipsku, Przysusze, Radomiu i Zwoleniu, e) Sąd Okręgowy w Warszawie - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Ciechanowie, Działdowie, Grodzisku Mazowieckim, Legionowie, Mławie, Nowym Dworze Mazowieckim, Otwocku, Płońsku, Pruszkowie, Pułtusku, dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, dla Warszawy-Pragi w Warszawie, dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie i w Wołominie; 10) w obszarze właściwości Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu: a) Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Bolesławcu, Jeleniej Górze, Kamiennej Górze, Lubaniu, Lwówku Śląskim i Zgorzelcu, b) Sąd Okręgowy w Legnicy - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Głogowie, Jaworze, Legnicy, Lubinie i Złotoryi, c) Sąd Okręgowy w Opolu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Brzegu, Kędzierzynie-Koźlu, Kluczborku, Nysie, Opolu, Prudniku i Strzelcach Opolskich, d) Sąd Okręgowy w Świdnicy - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Dzierżoniowie, Kłodzku, Świdnicy, Wałbrzychu i Ząbkowicach Śląskich, e) Sąd Okręgowy we Wrocławiu - obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Oleśnicy, Oławie, Strzelinie, Środzie Śląskiej, Trzebnicy, Wołowie, dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu i dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu. § 3. 1. Ustala się następujące obszary właściwości ośrodków zamiejscowych Sądu Okręgowego w: 1) Katowicach, o którym mowa w § 2 pkt 3 lit. c): - w Sądzie Okręgowym w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku - obejmuje obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Jastrzębiu-Zdroju, Raciborzu, Rybniku i Wodzisławiu Śląskim, 2) Poznaniu, o którym mowa w § 2 pkt 7 lit. c): - w Sądzie Okręgowym w Poznaniu - Ośrodek Zamiejscowy w Lesznie - obejmuje obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Gostyniu, Kościanie, Lesznie i Rawiczu, - w Sądzie Okręgowym w Poznaniu - Ośrodek Zamiejscowy w Pile - obejmuje obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Chodzieży, Pile, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu i Złotowie. 2. W Ośrodku Zamiejscowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, rozpatrywane są sprawy cywilne oraz sprawy z zakresu prawa rodzinnego pierwszej instancji, a w Ośrodkach Zamiejscowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozpatrywane są sprawy cywilne w pierwszej instancji należące do właściwości sądu okręgowego. § 4. Tworzy się następujące sądy rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku: a) Sąd Rejonowy w Białymstoku - dla miasta Białystok oraz gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Jasionówka, Jaświły, Juchnowiec Kościelny, Knyszyn, Krypno, Łapy, Michałowo, Mońki, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłudów, b) Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim - dla miast: Bielsk Podlaski, Brańsk, Hajnówka i Siemiatycze oraz gmin: Białowieża, Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Czeremcha, Czyże, Drohiczyn, Dubicze Cerkiewne, Dziadkowice, Grodzisk, Hajnówka, Kleszczele, Mielnik, Milejczyce, Narew, Narewka, Nurzec-Stacja, Orla, Rudka, Siemiatycze i Wyszki, c) Sąd Rejonowy w Sokółce - dla gmin: Dąbrowa Białostocka, Janów, Korycin, Krynki, Kuźnica, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola i Szudziałowo, 2) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej: a) Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej - dla miast: Bielsko-Biała i Szczyrk oraz gmin: Buczkowice, Jasienica, Jaworze, Kozy, Wilamowice i Wilkowice, b) Sąd Rejonowy w Cieszynie - dla miast: Cieszyn, Ustroń i Wisła oraz gmin: Brenna, Chybie, Dębowiec, Goleszów, Hażlach, Istebna, Skoczów i Strumień, c) Sąd Rejonowy w Oświęcimiu - dla miasta Oświęcim oraz gmin: Chełmek, Kęty, Osiek, Oświęcim, Polanka Wielka, Przeciszów i Zator, d) Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej - dla miasta Sucha Beskidzka oraz gmin: Budzów, Maków Podhalański, Mucharz, Stryszawa, Zawoja i Zembrzyce, e) Sąd Rejonowy w Wadowicach - dla gmin: Andrychów, Brzeźnica, Kalwaria Zebrzydowska, Lanckorona, Spytkowice, Stryszów, Tomice, Wadowice i Wieprz, f) Sąd Rejonowy w Żywcu - dla miasta Żywiec oraz gmin: Czernichów, Gilowice, Jeleśnia, Koszarawa, Lipowa, Łękawica, Łodygowice, Milówka, Porąbka, Radziechowy-Wieprz, Rajcza, Ślemień, Świnna, Ujsoły i Węgierska Górka, 3) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy: a) Sąd Rejonowy w Bydgoszczy - dla miasta Bydgoszcz oraz gmin: Białe Błota, Dąbrowa Chełmińska, Dobrcz, Koronowo, Nowa Wieś Wielka, Osielsko i Solec Kujawski, b) Sąd Rejonowy w Chojnicach - dla miasta Chojnice oraz gmin: Brusy, Chojnice, Czersk, Kamień Krajeński, Sępólno Krajeńskie, Sośno i Więcbork, c) Sąd Rejonowy w Inowrocławiu - dla miasta Inowrocław oraz gmin: Dąbrowa Biskupia, Gniewkowo, Inowrocław, Janikowo, Kruszwica, Pakość, Rojewo i Złotniki Kujawskie, d) Sąd Rejonowy w Mogilnie - dla gmin: Dąbrowa, Jeziora Wielkie, Mogilno, Strzelno i Trzemeszno, e) Sąd Rejonowy w Nakle nad Notecią - dla gmin: Mrocza, Nakło nad Notecią, Sadki i Sicienko, f) Sąd Rejonowy w Szubinie - dla gmin: Barcin, Kcynia, Łabiszyn i Szubin, g) Sąd Rejonowy w Świeciu - dla gmin: Bukowiec, Dragacz, Drzycim, Jeżewo, Lniano, Nowe, Osie, Pruszcz, Świecie, Świekatowo i Warlubie, h) Sąd Rejonowy w Tucholi - dla gmin: Cekcyn, Gostycyn, Kęsowo, Lubiewo, Śliwice i Tuchola, i) Sąd Rejonowy w Żninie - dla gmin: Gąsawa, Janowiec Wielkopolski, Rogowo i Żnin, 4) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Częstochowie: a) Sąd Rejonowy w Częstochowie - dla miasta Częstochowa oraz gmin: Blachownia, Gidle, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Nowa Brzeźnica, Olsztyn, Opatów, Pajęczno, Poczesna, Popów, Rędziny, Starcza, Strzelce Wielkie i Wręczyca Wielka, b) Sąd Rejonowy w Lublińcu - dla miast: Kalety i Lubliniec oraz gmin: Boronów, Ciasna, Dobrodzień, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, c) Sąd Rejonowy w Myszkowie - dla miasta Myszków oraz gmin: Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Moskorzew, Niegowa, Poraj, Przyrów, Radków, Secemin, Szczekociny, Włodowice, Żarki i Żytno, d) Sąd Rejonowy w Oleśnie - dla gmin: Gorzów Śląski, Krzepice, Olesno, Panki, Praszka, Przystajń, Radłów i Rudniki, 5) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Elblągu: a) Sąd Rejonowy w Braniewie - dla miasta Braniewo oraz gmin: Braniewo, Frombork, Godkowo, Lelkowo, Młynary, Orneta, Pieniężno, Płoskinia i Wilczęta, b) Sąd Rejonowy w Elblągu - dla miast: Elbląg i Krynica Morska oraz gmin: Elbląg, Gronowo Elbląskie, Markusy, Milejewo, Nowy Dwór Gdański, Ostaszewo, Pasłęk, Rychliki, Stegna, Sztutowo i Tolkmicko, c) Sąd Rejonowy w Kwidzynie - dla miasta Kwidzyn oraz gmin: Gardeja, Kisielice, Kwidzyn, Prabuty, Ryjewo, Sadlinki i Susz, d) Sąd Rejonowy w Malborku - dla miasta Malbork oraz gmin: Dzierzgoń, Lichnowy, Malbork, Mikołajki Pomorskie, Miłoradz, Nowy Staw, Stare Pole, Stary Dzierzgoń, Stary Targ i Sztum, 6) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku: a) Sąd Rejonowy w Gdańsku - dla miast: Gdańsk i Pruszcz Gdański oraz gmin: Cedry Wielkie, Kolbudy Górne, Pruszcz Gdański, Przywidz i Trąbki Wielkie, b) Sąd Rejonowy w Gdyni - dla miast: Gdynia, Reda i Rumia oraz gminy Kosakowo, c) Sąd Rejonowy w Kartuzach - dla gmin: Chmielno, Kartuzy, Przodkowo, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Sulęczyno i Żukowo, d) Sąd Rejonowy w Kościerzynie - dla miasta Kościerzyna oraz gmin: Dziemiany, Karsin, Kościerzyna, Liniewo, Lipusz, Nowa Karczma i Stara Kiszewa, e) Sąd Rejonowy w Sopocie - dla miasta Sopot, f) Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim - dla miast: Czarna Woda, Skórcz i Starogard Gdański oraz gmin: Bobowo, Kaliska, Lubichowo, Osieczna, Osiek, Skarszewy, Skórcz, Smętowo Graniczne, Starogard Gdański i Zblewo, g) Sąd Rejonowy w Tczewie - dla miasta Tczew oraz gmin: Gniew, Morzeszczyn, Pelplin, Pszczółki, Subkowy, Suchy Dąb i Tczew, h) Sąd Rejonowy w Wejherowie - dla miast: Hel, Jastarnia, Puck, Wejherowo i Władysławowo oraz gmin: Choczewo, Gniewino, Krokowa, Linia, Luzino, Łęczyce, Puck, Szemud i Wejherowo, 7) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim: a) Sąd Rejonowy w Choszcznie - dla gmin: Bierzwnik, Choszczno, Dobiegniew, Drawno, Krzęcin, Pełczyce i Recz, b) Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim - dla miasta Gorzów Wielkopolski oraz gmin: Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Lubiszyn, Santok i Witnica, c) Sąd Rejonowy w Międzyrzeczu - dla gmin: Bledzew, Miedzichowo, Międzychód, Międzyrzecz, Przytoczna, Pszczew, Skwierzyna i Trzciel, d) Sąd Rejonowy w Myśliborzu - dla gmin: Barlinek, Boleszkowice, Dębno, Myślibórz i Nowogródek Pomorski, e) Sąd Rejonowy w Słubicach - dla miasta Kostrzyn oraz gmin: Górzyca, Rzepin i Słubice, f) Sąd Rejonowy w Strzelcach Krajeńskich - dla gmin: Drezdenko, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie i Zwierzyn, g) Sąd Rejonowy w Sulęcinie - dla gmin: Krzeszyce, Lubniewice, Ośno Lubuskie, Słońsk i Sulęcin, 8) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: a) Sąd Rejonowy w Bolesławcu - dla miasta Bolesławiec oraz gmin: Bolesławiec, Nowogrodziec i Osiecznica, b) Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - dla miast: Jelenia Góra, Karpacz, Kowary, Piechowice, Szklarska Poręba i Wojcieszów oraz gmin: Janowice Wielkie, Jeżów Sudecki, Mysłakowice, Podgórzyn, Stara Kamienica i Świerzawa, c) Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze - dla miasta Kamienna Góra oraz gmin: Bolków, Kamienna Góra, Lubawka i Marciszów, d) Sąd Rejonowy w Lubaniu - dla miasta Lubań oraz gmin: Leśna, Lubań, Olszyna, Platerówka i Siekierczyn, e) Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim - dla miasta Świeradów-Zdrój oraz gmin: Gryfów Śląski, Lubomierz, Lwówek Śląski, Mirsk i Wleń, f) Sąd Rejonowy w Zgorzelcu - dla miast: Zawidów i Zgorzelec oraz gmin: Bogatynia, Pieńsk, Sulików, Węgliniec i Zgorzelec, 9) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kaliszu: a) Sąd Rejonowy w Jarocinie - dla gmin: Chocz, Czermin, Dobrzyca, Gizałki, Gołuchów, Jaraczewo, Jarocin, Kotlin, Pleszew i Żerków, b) Sąd Rejonowy w Kaliszu - dla miasta Kalisz oraz gmin: Blizanów, Brzeziny, Ceków-Kolonia, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Mycielin, Nowe Skalmierzyce, Opatówek, Stawiszyn, Szczytniki i Żelazków, c) Sąd Rejonowy w Kępnie - dla gmin: Baranów, Bolesławiec, Bralin, Czastary, Dziadowa Kłoda, Galewice, Kępno, Łęka Opatowska, Łubnice, Perzów, Rychtal, Sokolniki, Syców, Trzcinica i Wieruszów, d) Sąd Rejonowy w Krotoszynie - dla miasta Sulmierzyce oraz gmin: Koźmin Wielkopolski, Krotoszyn, Rozdrażew i Zduny, e) Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim - dla miasta Ostrów Wielkopolski oraz gmin: Odolanów, Ostrów Wielkopolski, Przygodzice, Raszków, Sieroszewice i Sośnie, f) Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie - dla gmin: Czajków, Doruchów, Grabów nad Prosną, Kobyla Góra, Kraszewice, Międzybórz, Mikstat i Ostrzeszów, 10) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach: a) Sąd Rejonowy w Będzinie - dla miast: Będzin, Czeladź i Wojkowice oraz gmin: Bobrowniki i Psary, b) Sąd Rejonowy w Bytomiu - dla miast: Bytom i Radzionków, c) Sąd Rejonowy w Chorzowie - dla miast: Chorzów i Świętochłowice, d) Sąd Rejonowy w Chrzanowie - dla gmin: Babice, Chrzanów, Libiąż i Trzebinia, e) Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej - dla miast: Dąbrowa Górnicza i Sławków, f) Sąd Rejonowy w Gliwicach - dla miast: Gliwice, Knurów i Pyskowice oraz gmin: Gierałtowice, Ornontowice, Pilchowice, Rudziniec, Sośnicowice, Toszek i Wielowieś, g) Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju - dla miasta Jastrzębie-Zdrój oraz gmin: Pawłowice i Zebrzydowice, h) Sąd Rejonowy w Jaworznie - dla miasta Jaworzno, i) Sąd Rejonowy w Katowicach - dla miast: Katowice i Siemianowice Śląskie, j) Sąd Rejonowy w Mikołowie - dla miast: Łaziska Górne, Mikołów i Orzesze oraz gminy Wyry, k) Sąd Rejonowy w Mysłowicach - dla miast: Imielin i Mysłowice oraz gminy Chełm Śląski, l) Sąd Rejonowy w Olkuszu - dla miasta Bukowno oraz gmin: Bolesław, Klucze, Olkusz, Pilica, Wolbrom i Żarnowiec, ł) Sąd Rejonowy w Pszczynie - dla gmin: Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Goczałkowice-Zdrój, Miedźna, Pszczyna i Suszec, m) Sąd Rejonowy w Raciborzu - dla miasta Racibórz oraz gmin: Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie i Rudnik, n) Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej - dla miasta Ruda Śląska, o) Sąd Rejonowy w Rybniku - dla miast: Rybnik i Żory oraz gmin: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany, p) Sąd Rejonowy w Sosnowcu - dla miasta Sosnowiec, r) Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach dla miast: Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie i Tarnowskie Góry oraz gmin: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice, s) Sąd Rejonowy w Tychach - dla miast: Bieruń, Lędziny i Tychy oraz gmin: Bojszowy i Kobiór, t) Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim - dla miast: Pszów, Radlin, Rydułtowy i Wodzisław Śląski oraz gmin: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice i Mszana, u) Sąd Rejonowy w Zabrzu - dla miasta Zabrze, w) Sąd Rejonowy w Zawierciu - dla miast: Poręba i Zawiercie oraz gmin: Łazy, Mierzęcice, Ogrodzieniec i Siewierz, 11) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kielcach: a) Sąd Rejonowy w Busku-Zdroju - dla gmin: Busko-Zdrój, Chmielnik, Gnojno, Nowy Korczyn, Oleśnica, Pacanów, Pierzchnica, Solec-Zdrój, Stopnica, Szydłów, Tuczępy i Wiślica, b) Sąd Rejonowy w Jędrzejowie - dla gmin: Imielno, Jędrzejów, Małogoszcz, Nagłowice, Oksa, Sędziszów, Słupia, Sobków i Wodzisław, c) Sąd Rejonowy w Kazimierzy Wielkiej - dla gmin: Bejsce, Czarnocin, Kazimierza Wielka, Koszyce, Opatowiec i Skalbmierz, d) Sąd Rejonowy w Kielcach - dla miasta Kielce oraz gmin: Bieliny, Chęciny, Daleszyce, Górno, Masłów, Miedziana Góra, Morawica, Piekoszów, Raków, Sitkówka-Nowiny, Strawczyn i Zagnańsk, e) Sąd Rejonowy w Końskich - dla gmin: Końskie, Mniów, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Smyków i Stąporków, f) Sąd Rejonowy w Miechowie - dla gmin: Charsznica, Kozłów, Książ Wielki, Miechów, Pałecznica, Racławice i Słaboszów, g) Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim - dla miasta Ostrowiec Świętokrzyski oraz gmin: Bałtów, Bodzechów, Kunów, Łagów, Nowa Słupia i Waśniów, h) Sąd Rejonowy w Pińczowie - dla gmin: Działoszyce, Kije, Michałów, Pińczów i Złota, i) Sąd Rejonowy w Skarżysku-Kamiennej - dla miasta Skarżysko-Kamienna oraz gmin: Bliżyn, Łączna, Skarżysko Kościelne i Suchedniów, j) Sąd Rejonowy w Starachowicach - dla miasta Starachowice oraz gmin: Bodzentyn, Brody, Mirzec, Pawłów i Wąchock, k) Sąd Rejonowy we Włoszczowie - dla gmin: Krasocin, Łopuszno, Słupia (Konecka) i Włoszczowa, 12) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koninie: a) Sąd Rejonowy w Kole - dla miasta Koło oraz gmin: Babiak, Chodów, Dąbie, Grabów, Grzegorzew, Kłodawa, Koło, Kościelec, Olszówka, Osiek Mały, Przedecz, Sompolno i Wierzbinek, b) Sąd Rejonowy w Koninie - dla miasta Konin oraz gmin: Golina, Grodziec, Kazimierz Biskupi, Kleczew, Kramsk, Krzymów, Rychwał, Rzgów, Skulsk, Stare Miasto, Ślesin i Wilczyn, c) Sąd Rejonowy w Słupcy - dla miasta Słupca oraz gmin: Lądek, Orchowo, Ostrowite, Powidz, Pyzdry, Słupca, Strzałkowo, Witkowo i Zagórów, d) Sąd Rejonowy w Turku - dla miasta Turek oraz gmin: Brudzew, Dobra, Kawęczyn, Malanów, Przykona, Świnice Warckie, Tuliszków, Turek, Uniejów i Władysławów, 13) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie: a) Sąd Rejonowy w Białogardzie - dla miast: Białogard i Świdwin oraz gmin: Białogard, Brzeżno, Karlino, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Sławoborze, Świdwin i Tychowo, b) Sąd Rejonowy w Drawsku Pomorskim - dla gmin: Czaplinek, Drawsko Pomorskie, Kalisz Pomorski, Ostrowice, Wierzchowo i Złocieniec, c) Sąd Rejonowy w Kołobrzegu - dla miasta Kołobrzeg oraz gmin: Dygowo, Gościno, Kołobrzeg, Rymań, Siemyśl i Ustronie Morskie, d) Sąd Rejonowy w Koszalinie - dla miast: Darłowo i Koszalin oraz gmin: Będzino, Biesiekierz, Darłowo, Malechowo, Manowo, Mielno, Polanów, Sianów i Świeszyno, e) Sąd Rejonowy w Szczecinku - dla miasta Szczecinek oraz gmin: Barwice, Biały Bór, Bobolice, Borne Sulinowo, Grzmiąca i Szczecinek, 14) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie: a) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie - dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Krowodrza oraz gmin: Alwernia, Czernichów, Jerzmanowice-Przeginia, Krzeszowice, Liszki, Wielka Wieś, Zabierzów i Zielonki, b) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Nowa Huta oraz gmin: Igołomia-Wawrzeńczyce, Kocmyrzów-Luborzyca, Koniusza, Nowe Brzesko, Proszowice i Radziemice, c) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Podgórze oraz gmin: Biskupice, Drwinia, Kłaj, Mogilany, Niepołomice, Skawina, Świątniki Górne i Wieliczka, d) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Śródmieście oraz gmin: Gołcza, Iwanowice, Michałowice, Skała, Słomniki, Sułoszowa i Trzyciąż, e) Sąd Rejonowy w Myślenicach - dla gmin: Dobczyce, Gdów, Myślenice, Pcim, Raciechowice, Siepraw, Sułkowice, Tokarnia i Wiśniowa, 15) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krośnie: a) Sąd Rejonowy w Brzozowie - dla gmin: Brzozów, Domaradz, Dydnia, Haczów, Jasienica Rosielna i Nozdrzec, b) Sąd Rejonowy w Jaśle - dla miasta Jasło oraz gmin: Biecz, Brzyska, Dębowiec, Jasło, Kołaczyce, Krempna, Lipinki, Nowy Żmigród, Osiek Jasielski, Skołyszyn i Tarnowiec, c) Sąd Rejonowy w Krośnie - dla miasta Krosno oraz gmin: Chorkówka, Dukla, Iwonicz-Zdrój, Jedlicze, Korczyna, Krościenko Wyżne, Miejsce Piastowe, Rymanów i Wojaszówka, d) Sąd Rejonowy w Lesku - dla gmin: Baligród, Cisna, Czarna, Lesko, Lutowiska, Olszanica, Solina i Ustrzyki Dolne, e) Sąd Rejonowy w Sanoku - dla miasta Sanok oraz gmin: Besko, Bukowsko, Komańcza, Sanok, Tyrawa Wołoska, Zagórz i Zarszyn, 16) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Legnicy: a) Sąd Rejonowy w Głogowie - dla miasta Głogów oraz gmin: Gaworzyce, Głogów, Grębocice, Jerzmanowa, Kotla, Pęcław, Przemków, Radwanice i Żukowice, b) Sąd Rejonowy w Jaworze - dla miasta Jawor oraz gmin: Męcinka, Mściwojów, Paszowice, Udanin i Wądroże Wielkie, c) Sąd Rejonowy w Legnicy - dla miasta Legnica oraz gmin: Krotoszyce, Kunice, Legnickie Pole, Miłkowice, Prochowice i Ruja, d) Sąd Rejonowy w Lubinie - dla miasta Lubin oraz gmin: Chocianów, Lubin, Polkowice, Rudna i Ścinawa, e) Sąd Rejonowy w Złotoryi - dla miast: Chojnów i Złotoryja oraz gmin: Chojnów, Gromadka, Pielgrzymka, Warta Bolesławicka, Zagrodno i Złotoryja, 17) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie: a) Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej - dla miast: Biała Podlaska i Terespol oraz gmin: Biała Podlaska, Hanna, Huszlew, Jabłoń, Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Łosice, Olszanka, Piszczac, Platerów, Podedwórze, Rokitno, Rossosz, Sarnaki, Sławatycze, Sosnówka, Stara Kornica, Terespol, Tuczna, Wisznice i Zalesie, b) Sąd Rejonowy w Chełmie - dla miasta Chełm oraz gmin: Białopole, Chełm, Dorohusk, Dubienka, Kamień, Ruda-Huta, Sawin, Siedliszcze, Wierzbica i Żmudź, c) Sąd Rejonowy w Krasnymstawie - dla miast: Krasnystaw i Rejowiec Fabryczny oraz gmin: Krasnystaw, Kraśniczyn, Leśniowice, Łopiennik Górny, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny, Siennica Różana i Wojsławice, d) Sąd Rejonowy w Kraśniku - dla miasta Kraśnik oraz gmin: Borzechów, Dzierzkowice, Kraśnik, Niedrzwica Duża, Urzędów, Wilkołaz i Zakrzówek, e) Sąd Rejonowy w Lubartowie - dla miasta Lubartów oraz gmin: Abramów, Borki, Firlej, Jeziorzany, Kamionka, Kock, Lubartów, Michów, Niedźwiada, Ostrówek, Ostrów Lubelski, Serniki i Uścimów, f) Sąd Rejonowy w Lublinie - dla miast: Lublin i Świdnik oraz gmin: Bychawa, Fajsławice, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Ludwin, Łęczna, Mełgiew, Milejów, Niemce, Piaski, Puchaczów, Rybczewice, Spiczyn, Strzyżewice, Trawniki i Wólka, g) Sąd Rejonowy w Opolu Lubelskim - dla gmin: Bełżyce, Chodel, Józefów, Karczmiska, Łaziska, Opole Lubelskie, Poniatowa, Wilków i Wojciechów, h) Sąd Rejonowy w Puławach - dla miast: Dęblin i Puławy oraz gmin: Baranów, Garbów, Janowiec, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Markuszów, Nałęczów, Nowodwór, Puławy, Ryki, Stężyca, Ułęż, Wąwolnica i Żyrzyn, i) Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim - dla miast: Międzyrzec Podlaski i Radzyń Podlaski oraz gmin: Czemierniki, Dębowa Kłoda, Drelów, Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Milanów, Parczew, Radzyń Podlaski, Siemień, Ulan-Majorat i Wohyń, j) Sąd Rejonowy we Włodawie - dla miasta Włodawa oraz gmin: Cyców, Hańsk, Sosnowica, Stary Brus, Urszulin, Włodawa, Wola Uhruska i Wyryki, 18) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łomży: a) Sąd Rejonowy w Grajewie - dla miasta Grajewo oraz gmin: Goniądz, Grajewo, Radziłów, Rajgród, Szczuczyn, Trzcianne i Wąsosz, b) Sąd Rejonowy w Łomży - dla miast: Kolno i Łomża oraz gmin: Grabowo, Jedwabne, Kolno, Łomża, Mały Płock, Miastkowo, Nowogród, Piątnica, Przytuły, Stawiski, Śniadowo, Turośl, Wizna i Zbójna, c) Sąd Rejonowy w Wysokiem Mazowieckiem - dla miasta Wysokie Mazowieckie oraz gmin: Boguty-Pianki, Ciechanowiec, Czyżew-Osada, Klukowo, Kobylin-Borzymy, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Nur, Perlejewo, Sokoły, Szepietowo i Wysokie Mazowieckie, d) Sąd Rejonowy w Zambrowie - dla miasta Zambrów oraz gmin: Andrzejewo, Kołaki Kościelne, Rutki, Szulborze Wielkie, Szumowo, Zambrów, Zaręby Kościelne i Zawady, 19) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi: a) Sąd Rejonowy w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Bałuty, Górna, Polesie, Śródmieście i Widzew oraz gmin: Andrespol, Brójce i Nowosolna, b) Sąd Rejonowy w Pabianicach - dla miast: Konstantynów Łódzki i Pabianice oraz gmin: Ksawerów, Pabianice i Rzgów, c) Sąd Rejonowy w Zgierzu - dla miast: Głowno, Ozorków i Zgierz oraz gmin: Aleksandrów Łódzki, Głowno, Ozorków, Parzęczew, Stryków i Zgierz, 20) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Nowym Sączu: a) Sąd Rejonowy w Gorlicach - dla miast: Gorlice i Grybów oraz gmin: Bobowa, Gorlice, Grybów, Łużna, Moszczenica, Ropa, Sękowa i Uście Gorlickie, b) Sąd Rejonowy w Limanowej - dla miast: Limanowa i Mszana Dolna oraz gmin: Dobra, Jodłownik, Kamienica, Laskowa, Limanowa, Łukowica, Mszana Dolna, Niedźwiedź, Słopnice i Tymbark, c) Sąd Rejonowy w Muszynie - dla gmin: Krynica, Muszyna, Piwniczna i Rytro, d) Sąd Rejonowy w Nowym Sączu - dla miasta Nowy Sącz oraz gmin: Chełmiec, Gródek nad Dunajcem, Kamionka Wielka, Korzenna, Łabowa, Łącko, Łososina Dolna, Nawojowa, Podegrodzie i Stary Sącz, e) Sąd Rejonowy w Nowym Targu - dla miast: Jordanów, Nowy Targ i Szczawnica oraz gmin: Bystra-Sidzina, Czarny Dunajec, Czorsztyn, Jabłonka, Jordanów, Krościenko nad Dunajcem, Lipnica Wielka, Lubień, Łapsze Niżne, Nowy Targ, Ochotnica Dolna, Raba Wyżna, Rabka i Spytkowice, f) Sąd Rejonowy w Zakopanem - dla miasta Zakopane oraz gmin: Biały Dunajec, Bukowina Tatrzańska, Kościelisko, Poronin i Szaflary, 21) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Olsztynie: a) Sąd Rejonowy w Bartoszycach - dla miast: Bartoszyce, Górowo Iławeckie i Lidzbark Warmiński oraz gmin: Bartoszyce, Górowo Iławeckie, Kiwity, Lidzbark Warmiński i Sępopol, b) Sąd Rejonowy w Biskupcu - dla miasta Mrągowo oraz gmin: Biskupiec, Bisztynek, Jeziorany, Kolno, Mrągowo, Piecki i Sorkwity, c) Sąd Rejonowy w Iławie - dla miast: Iława i Lubawa oraz gmin: Iława, Lubawa i Zalewo, d) Sąd Rejonowy w Kętrzynie - dla miasta Kętrzyn oraz gmin: Barciany, Kętrzyn, Korsze, Reszel i Srokowo, e) Sąd Rejonowy w Nidzicy - dla gmin: Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo i Nidzica, f) Sąd Rejonowy w Olsztynie - dla miasta Olsztyn oraz gmin: Barczewo, Dobre Miasto, Dywity, Gietrzwałd, Jonkowo, Lubomino, Olsztynek, Purda, Stawiguda i Świątki, g) Sąd Rejonowy w Ostródzie - dla miasta Ostróda oraz gmin: Dąbrówno, Grunwald, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg i Ostróda, h) Sąd Rejonowy w Szczytnie - dla miasta Szczytno oraz gmin: Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Szczytno, Świętajno i Wielbark, 22) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Opolu: a) Sąd Rejonowy w Brzegu - dla miasta Brzeg oraz gmin: Brzeg, Lewin Brzeski, Lubsza, Olszanka i Popielów, b) Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu - dla miasta Kędzierzyn-Koźle oraz gmin: Baborów, Bierawa, Branice, Cisek, Głubczyce, Kietrz, Pawłowiczki, Polska Cerekiew, Reńska Wieś i Zdzieszowice, c) Sąd Rejonowy w Kluczborku - dla gmin: Byczyna, Domaszowice, Kluczbork, Lasowice Wielkie, Murów, Namysłów, Pokój, Świerczów, Wilków i Wołczyn, d) Sąd Rejonowy w Nysie - dla gmin: Grodków, Kamiennik, Korfantów, Łambinowice, Nysa, Otmuchów, Paczków, Pakosławice i Skoroszyce, e) Sąd Rejonowy w Opolu - dla miasta Opole oraz gmin: Chrząstowice, Dąbrowa, Dobrzeń Wielki, Komprachcice, Łubniany, Niemodlin, Ozimek, Prószków, Tarnów Opolski, Tułowice, Turawa i Zębowice, f) Sąd Rejonowy w Prudniku - dla gmin: Biała, Głogówek, Głuchołazy, Lubrza i Prudnik, g) Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich - dla gmin: Gogolin, Izbicko, Jemielnica, Kolonowskie, Krapkowice, Leśnica, Strzelce Opolskie, Strzeleczki, Ujazd, Walce i Zawadzkie, 23) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Ostrołęce: a) Sąd Rejonowy w Ostrołęce - dla miasta Ostrołęka oraz gmin: Baranowo, Czarnia, Goworowo, Kadzidło, Lelis, Łyse, Młynarze, Myszyniec, Olszewo-Borki, Rozogi, Różan, Rzekuń, Sypniewo i Troszyn, b) Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej - dla miasta Ostrów Mazowiecka oraz gmin: Brok, Czerwin, Małkinia Górna, Ostrów Mazowiecka, Stary Lubotyń i Wąsewo, c) Sąd Rejonowy w Przasnyszu - dla miast: Maków Mazowiecki i Przasnysz oraz gmin: Chorzele, Czerwonka, Jednorożec, Krasnosielc, Krzynowłoga Mała, Płoniawy-Bramura, Przasnysz, Rzewnie i Szelków, d) Sąd Rejonowy w Wyszkowie - dla gmin: Brańszczyk, Dąbrówka, Długosiodło, Klembów, Obryte, Rząśnik, Somianka, Tłuszcz, Wyszków, Zabrodzie i Zatory, 24) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim: a) Sąd Rejonowy w Bełchatowie - dla miasta Bełchatów oraz gmin: Bełchatów, Dłutów, Drużbice, Kleszczów, Kluki, Rząśnia, Szczerców i Zelów, b) Sąd Rejonowy w Opocznie - dla gmin: Aleksandrów, Białaczów, Fałków, Mniszków, Opoczno, Paradyż, Poświętne, Sławno i Żarnów, c) Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim - dla miasta Piotrków Trybunalski oraz gmin: Czarnocin, Gorzkowice, Grabica, Łęki Szlacheckie, Moszczenica, Ręczno, Rozprza, Sulejów, Tuszyn, Wola Krzysztoporska i Wolbórz, d) Sąd Rejonowy w Radomsku - dla miasta Radomsko oraz gmin: Dobryszyce, Gomunice, Kamieńsk, Kluczewsko, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Przedbórz, Radomsko, Sulmierzyce i Wielgomłyny, e) Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim - dla miasta Tomaszów Mazowiecki oraz gmin: Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Koluszki, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd i Żelechlinek, 25) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Płocku: a) Sąd Rejonowy w Gostyninie - dla miasta Gostynin oraz gmin: Gąbin, Gostynin, Łąck, Nowy Duninów, Pacyna, Sanniki, Słubice i Szczawin Kościelny, b) Sąd Rejonowy w Kutnie - dla miasta Kutno oraz gmin: Bedlno, Kiernozia, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Oporów, Strzelce i Żychlin, c) Sąd Rejonowy w Łęczycy - dla miasta Łęczyca oraz gmin: Daszyna, Dąbrowice, Góra Świętej Małgorzaty, Krośniewice, Łęczyca, Nowe Ostrowy, Piątek i Witonia, d) Sąd Rejonowy w Płocku - dla miasta Płock oraz gmin: Bielsk, Bodzanów, Brudzeń Duży, Bulkowo, Czerwińsk nad Wisłą, Iłów, Mała Wieś, Radzanowo, Słupno, Stara Biała, Staroźreby i Wyszogród, e) Sąd Rejonowy w Sierpcu - dla miasta Sierpc oraz gmin: Drobin, Gozdowo, Mochowo, Rościszewo, Sierpc, Szczutowo i Zawidz, 26) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu: a) Sąd Rejonowy w Chodzieży - dla miasta Chodzież oraz gmin: Białośliwie, Chodzież, Kaczory, Miasteczko Krajeńskie, Szamocin, Ujście, Wyrzysk i Wysoka, b) Sąd Rejonowy w Gnieźnie - dla miasta Gniezno oraz gmin: Czerniejewo, Gniezno, Kiszkowo, Kłecko, Łubowo, Mieleszyn, Mieścisko, Niechanowo, Pobiedziska i Skoki, c) Sąd Rejonowy w Gostyniu - dla gmin: Borek Wielkopolski, Gostyń, Krobia, Krzemieniewo, Pępowo, Piaski, Pogorzela i Poniec, d) Sąd Rejonowy w Grodzisku Wielkopolskim - dla gmin: Buk, Granowo, Grodzisk Wielkopolski, Kamieniec, Kuślin, Lwówek, Nowy Tomyśl, Opalenica, Rakoniewice, Stęszew i Wielichowo, e) Sąd Rejonowy w Kościanie - dla miasta Kościan oraz gmin: Kościan, Krzywiń, Przemęt i Śmigiel, f) Sąd Rejonowy w Lesznie - dla miasta Leszno oraz gmin: Lipno, Osieczna, Rydzyna, Szlichtyngowa, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice i Wschowa, g) Sąd Rejonowy w Pile - dla miasta Piła, h) Sąd Rejonowy w Poznaniu - dla miast: Luboń, Poznań i Puszczykowo oraz gmin: Czerwonak, Dopiewo, Komorniki, Murowana Goślina, Suchy Las, Swarzędz i Tarnowo Podgórne, i) Sąd Rejonowy w Rawiczu - dla gmin: Bojanowo, Góra, Jemielno, Jutrosin, Kobylin, Miejska Górka, Niechlów, Pakosław, Rawicz i Wąsosz, j) Sąd Rejonowy w Szamotułach - dla miasta Obrzycko oraz gmin: Chrzypsko Wielkie, Duszniki, Kaźmierz, Kwilcz, Oborniki, Obrzycko, Ostroróg, Pniewy, Rokietnica, Sieraków i Szamotuły, k) Sąd Rejonowy w Śremie - dla gmin: Brodnica, Czempiń, Dolsk, Książ Wielkopolski, Mosina i Śrem, l) Sąd Rejonowy w Środzie Wielkopolskiej - dla gmin: Kleszczewo, Kórnik, Krzykosy, Nowe Miasto nad Wartą, Środa Wielkopolska i Zaniemyśl, ł) Sąd Rejonowy w Trzciance - dla miasta Czarnków oraz gmin: Czarnków, Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo, Trzcianka, Wieleń i Wronki, m) Sąd Rejonowy w Wałczu - dla miasta Wałcz oraz gmin: Człopa, Mirosławiec, Szydłowo, Tuczno i Wałcz, n) Sąd Rejonowy w Wągrowcu - dla miasta Wągrowiec oraz gmin: Budzyń, Damasławek, Gołańcz, Margonin, Rogoźno, Ryczywół, Wapno i Wągrowiec, o) Sąd Rejonowy we Wrześni - dla gmin: Dominowo, Kołaczkowo, Kostrzyn, Miłosław, Nekla i Września, p) Sąd Rejonowy w Złotowie - dla miasta Złotów oraz gmin: Jastrowie, Krajenka, Lipka, Łobżenica, Okonek, Tarnówka, Zakrzewo i Złotów, 27) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Przemyślu: a) Sąd Rejonowy w Jarosławiu - dla miast: Jarosław i Radymno oraz gmin: Chłopice, Jarosław, Laszki, Pawłosiów, Pruchnik, Radymno, Rokietnica, Roźwienica i Wiązownica, b) Sąd Rejonowy w Lubaczowie - dla miasta Lubaczów oraz gmin: Cieszanów, Horyniec, Lubaczów, Narol, Oleszyce, Stary Dzików i Wielkie Oczy, c) Sąd Rejonowy w Przemyślu - dla miast: Dynów i Przemyśl oraz gmin: Bircza, Dubiecko, Dynów, Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Przemyśl, Stubno i Żurawica, d) Sąd Rejonowy w Przeworsku - dla miasta Przeworsk oraz gmin: Adamówka, Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, Przeworsk, Sieniawa, Tryńcza i Zarzecze, 28) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Radomiu: a) Sąd Rejonowy w Grójcu - dla gmin: Belsk Duży, Białobrzegi, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto nad Pilicą, Pniewy, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Stromiec, Warka i Wyśmierzyce, b) Sąd Rejonowy w Kozienicach - dla miasta Pionki oraz gmin: Garbatka-Letnisko, Głowaczów, Gniewoszów, Grabów nad Pilicą, Kozienice, Magnuszew, Pionki i Sieciechów, c) Sąd Rejonowy w Lipsku - dla gmin: Chotcza, Ciepielów, Lipsko, Rzeczniów, Sienno i Solec nad Wisłą, d) Sąd Rejonowy w Przysusze - dla gmin: Borkowice, Chlewiska, Drzewica, Gielniów, Gowarczów, Jastrząb, Klwów, Mirów, Odrzywół, Potworów, Przysucha, Rusinów, Szydłowiec i Wieniawa, e) Sąd Rejonowy w Radomiu - dla miasta Radom oraz gmin: Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedlińsk, Jedlnia-Letnisko, Kowala, Orońsko, Przytyk, Skaryszew, Wierzbica, Wolanów i Zakrzew, f) Sąd Rejonowy w Zwoleniu - dla gmin: Kazanów, Policzna, Przyłęk, Tczów i Zwoleń, 29) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie: a) Sąd Rejonowy w Kolbuszowej - dla gmin: Cmolas, Kamień, Kolbuszowa, Niwiska, Raniżów, Sokołów Małopolski i Stary Dzikowiec, b) Sąd Rejonowy w Leżajsku - dla miasta Leżajsk oraz gmin: Grodzisko Dolne, Kuryłówka, Leżajsk i Nowa Sarzyna, c) Sąd Rejonowy w Łańcucie - dla miasta Łańcut oraz gmin: Białobrzegi, Czarna, Łańcut, Markowa, Rakszawa i Żołynia, d) Sąd Rejonowy w Mielcu - dla miasta Mielec oraz gmin: Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec, Przecław i Tuszów Narodowy, e) Sąd Rejonowy w Ropczycach - dla gmin: Iwierzyce, Ostrów, Ropczyce, Sędziszów Małopolski i Wielopole Skrzyńskie, f) Sąd Rejonowy w Rzeszowie - dla miasta Rzeszów oraz gmin: Błażowa, Boguchwała, Chmielnik, Głogów Małopolski, Hyżne, Krasne, Lubenia, Świlcza, Trzebownisko i Tyczyn, g) Sąd Rejonowy w Strzyżowie - dla gmin: Czudec, Frysztak, Niebylec, Strzyżów i Wiśniowa, 30) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Siedlcach: a) Sąd Rejonowy w Garwolinie - dla miast: Garwolin i Łaskarzew oraz gmin: Borowie, Garwolin, Górzno, Kłoczew, Łaskarzew, Maciejowice, Miastków Kościelny, Osieck, Parysów, Pilawa, Sobienie-Jeziory, Sobolew, Trojanów, Wilga i Żelechów, b) Sąd Rejonowy w Łukowie - dla miast: Łuków i Stoczek Łukowski oraz gmin: Adamów, Krzywda, Łuków, Serokomla, Stanin, Stoczek Łukowski, Trzebieszów, Wojcieszków i Wola Mysłowska, c) Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim - dla miasta Mińsk Mazowiecki oraz gmin: Cegłów, Dębe Wielkie, Dobre, Jakubów, Kałuszyn, Kołbiel, Latowicz, Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Poświętne, Siennica, Stanisławów i Strachówka, d) Sąd Rejonowy w Siedlcach - dla miasta Siedlce oraz gmin: Domanice, Korczew, Kotuń, Mokobody, Mordy, Paprotnia, Przesmyki, Siedlce, Skórzec, Suchożebry, Wiśniew, Wodynie i Zbuczyn Poduchowny, e) Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim - dla miasta Sokołów Podlaski oraz gmin: Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sokołów Podlaski i Sterdyń, f) Sąd Rejonowy w Węgrowie - dla miasta Węgrów oraz gmin: Grębków, Jadów, Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek i Wierzbno, 31) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Sieradzu: a) Sąd Rejonowy w Łasku - dla gmin: Buczek, Dalików, Dobroń, Lutomiersk, Łask, Pęczniew, Poddębice, Sędziejowice, Wartkowice, Widawa, Wodzierady i Zadzim, b) Sąd Rejonowy w Sieradzu - dla miasta Sieradz oraz gmin: Błaszki, Brąszewice, Brzeźnio, Burzenin, Goszczanów, Klonowa, Sieradz, Warta, Wróblew i Złoczew, c) Sąd Rejonowy w Wieluniu - dla gmin: Biała, Czarnożyły, Działoszyn, Kiełczygłów, Konopnica, Lututów, Mokrsko, Osjaków, Ostrówek, Pątnów, Rusiec, Siemkowice, Skomlin, Wieluń i Wierzchlas, d) Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli - dla miasta Zduńska Wola oraz gmin: Szadek, Zapolice i Zduńska Wola, 32) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Skierniewicach: a) Sąd Rejonowy w Brzezinach - dla miasta Brzeziny oraz gmin: Brzeziny, Dmosin, Jeżów, Lipce Reymontowskie, Rogów i Słupia, b) Sąd Rejonowy w Łowiczu - dla miasta Łowicz oraz gmin: Bielawy, Chąśno, Domaniewice, Kocierzew Południowy, Łowicz, Łyszkowice, Nieborów i Zduny, c) Sąd Rejonowy w Rawie Mazowieckiej - dla miasta Rawa Mazowiecka oraz gmin: Biała Rawska, Cielądz, Głuchów, Kowiesy, Rawa Mazowiecka, Regnów i Sadkowice, d) Sąd Rejonowy w Skierniewicach - dla miasta Skierniewice oraz gmin: Bolimów, Godzianów, Maków, Nowy Kawęczyn, Puszcza Mariańska i Skierniewice, e) Sąd Rejonowy w Sochaczewie - dla miasta Sochaczew oraz gmin: Młodzieszyn, Nowa Sucha, Rybno, Sochaczew i Teresin, f) Sąd Rejonowy w Żyrardowie - dla miasta Żyrardów oraz gmin: Baranów, Jaktorów, Mszczonów, Radziejowice, Wiskitki i Żabia Wola, 33) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku: a) Sąd Rejonowy w Bytowie - dla gmin: Borzytuchom, Bytów, Kołczygłowy, Lipnica, Miastko, Parchowo, Studzienice, Trzebielino i Tuchomie, b) Sąd Rejonowy w Człuchowie - dla miasta Człuchów oraz gmin: Czarne, Człuchów, Debrzno, Koczała, Konarzyny, Przechlewo i Rzeczenica, c) Sąd Rejonowy w Lęborku - dla miast: Lębork i Łeba oraz gmin: Cewice, Czarna Dąbrówka, Nowa Wieś Lęborska, Potęgowo i Wicko, d) Sąd Rejonowy w Sławnie - dla miasta Sławno oraz gmin: Kępice, Postomino i Sławno, e) Sąd Rejonowy w Słupsku - dla miast: Słupsk i Ustka oraz gmin: Damnica, Dębnica Kaszubska, Główczyce, Kobylnica, Słupsk, Smołdzino i Ustka, 34) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Suwałkach: a) Sąd Rejonowy w Augustowie - dla miasta Augustów oraz gmin: Augustów, Bargłów Kościelny, Giby, Lipsk, Nowinka, Płaska i Sztabin, b) Sąd Rejonowy w Ełku - dla miasta Ełk oraz gmin: Ełk, Gołdap, Kalinowo, Kowale Oleckie, Olecko, Prostki, Stare Juchy, Świętajno i Wieliczki, c) Sąd Rejonowy w Giżycku - dla miasta Giżycko oraz gmin: Banie Mazurskie, Budry, Giżycko, Kruklanki, Mikołajki, Miłki, Pozezdrze, Ryn, Węgorzewo i Wydminy, d) Sąd Rejonowy w Piszu - dla gmin: Biała Piska, Orzysz, Pisz i Ruciane-Nida, e) Sąd Rejonowy w Suwałkach - dla miast: Sejny i Suwałki oraz gmin: Bakałarzewo, Dubeninki, Filipów, Jeleniewo, Krasnopol, Przerośl, Puńsk, Raczki, Rutka-Tartak, Sejny, Suwałki, Szypliszki i Wiżajny, 35) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie: a) Sąd Rejonowy w Goleniowie - dla gmin: Dobra, Goleniów, Maszewo, Nowogard, Osina, Przybiernów i Stepnica, b) Sąd Rejonowy w Gryficach - dla gmin: Brojce, Gryfice, Karnice, Płoty, Rewal i Trzebiatów, c) Sąd Rejonowy w Gryfinie - dla gmin: Banie, Cedynia, Chojna, Gryfino, Mieszkowice, Moryń, Stare Czarnowo, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa, d) Sąd Rejonowy w Kamieniu Pomorskim - dla gmin: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Świerzno i Wolin, e) Sąd Rejonowy w Łobzie - dla gmin: Łobez, Radowo Małe, Resko i Węgorzyno, f) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim - dla miasta Stargard Szczeciński oraz gmin: Bielice, Chociwel, Dobrzany, Dolice, Ińsko, Kobylanka, Kozielice, Lipiany, Marianowo, Przelewice, Pyrzyce, Stara Dąbrowa, Stargard Szczeciński, Suchań i Warnice, g) Sąd Rejonowy w Szczecinie - dla miasta Szczecina oraz gmin: Dobra (Szczecińska), Kołbaskowo, Nowe Warpno i Police, h) Sąd Rejonowy w Świnoujściu - dla miasta Świnoujście oraz gminy Międzyzdroje, 36) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Świdnicy: a) Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie - dla miast: Bielawa, Dzierżoniów, Pieszyce i Piława Górna oraz gmin: Dzierżoniów i Niemcza, b) Sąd Rejonowy w Kłodzku - dla miast: Duszniki-Zdrój, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Nowa Ruda, Polanica-Zdrój oraz gmin: Bystrzyca Kłodzka, Kłodzko, Lądek-Zdrój, Lewin Kłodzki, Międzylesie, Nowa Ruda, Radków, Stronie Śląskie i Szczytna, c) Sąd Rejonowy w Świdnicy - dla miast: Świdnica i Świebodzice oraz gmin: Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Strzegom, Świdnica i Żarów, d) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu - dla miast: Boguszów-Gorce, Jedlina-Zdrój, Szczawno-Zdrój i Wałbrzych oraz gmin: Czarny Bór, Głuszyca, Mieroszów, Stare Bogaczowice i Walim, e) Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich - dla gmin: Bardo, Ciepłowody, Kamieniec Ząbkowicki, Przeworno, Stoszowice, Ząbkowice Śląskie, Ziębice i Złoty Stok, 37) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu: a) Sąd Rejonowy w Janowie Lubelskim - dla gmin: Batorz, Chrzanów, Dzwola, Godziszów, Gościeradów, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki, Szastarka i Trzydnik Duży, b) Sąd Rejonowy w Nisku - dla gmin: Bojanów, Harasiuki, Jarocin, Jeżowe, Krzeszów, Nisko, Rudnik nad Sanem i Ulanów, c) Sąd Rejonowy w Opatowie - dla gmin: Baćkowice, Ćmielów, Iwaniska, Lipnik, Opatów, Sadowie i Wojciechowice, d) Sąd Rejonowy w Sandomierzu - dla miasta Sandomierz oraz gmin: Annopol, Dwikozy, Klimontów, Koprzywnica, Łoniów, Obrazów, Ożarów, Samborzec, Tarłów, Wilczyce i Zawichost, e) Sąd Rejonowy w Stalowej Woli - dla miasta Stalowa Wola oraz gmin: Pysznica, Radomyśl, Zaklików i Zaleszany, f) Sąd Rejonowy w Staszowie - dla gmin: Bogoria, Łubnice, Osiek, Połaniec, Rytwiany i Staszów, g) Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu - dla miasta Tarnobrzeg oraz gmin: Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Majdan Królewski, Nowa Dęba i Padew Narodowa, 38) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnowie: a) Sąd Rejonowy w Bochni - dla miasta Bochnia oraz gmin: Bochnia, Lipnica Murowana, Łapanów, Nowy Wiśnicz, Rzezawa, Trzciana i Żegocina, b) Sąd Rejonowy w Brzesku - dla gmin: Borzęcin, Brzesko, Czchów, Dębno, Gnojnik, Iwkowa, Szczurowa i Zakliczyn, c) Sąd Rejonowy w Dąbrowie Tarnowskiej - dla gmin: Bolesław, Dąbrowa Tarnowska, Gręboszów, Mędrzechów, Olesno, Radgoszcz, Szczucin, Wadowice Górne, Wietrzychowice i Żabno, d) Sąd Rejonowy w Dębicy - dla miasta Dębica oraz gmin: Brzostek, Czarna, Dębica, Jodłowa, Pilzno, Radomyśl Wielki i Żyraków, e) Sąd Rejonowy w Tarnowie - dla miasta Tarnów oraz gmin: Ciężkowice, Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Ryglice, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Szerzyny, Tarnów, Tuchów, Wierzchosławice i Wojnicz, 39) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu: a) Sąd Rejonowy w Brodnicy - dla miasta Brodnica oraz gmin: Bobrowo, Brodnica, Górzno, Grążawy, Jabłonowo Pomorskie, Osiek, Świedziebnia i Zbiczno, b) Sąd Rejonowy w Chełmnie - dla miasta Chełmno oraz gmin: Chełmno, Kijewo Królewskie, Lisewo, Papowo Biskupie, Stolno i Unisław, c) Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu - dla miasta Golub-Dobrzyń oraz gmin: Ciechocin, Golub-Dobrzyń, Kowalewo Pomorskie, Radomin i Wąpielsk, d) Sąd Rejonowy w Grudziądzu - dla miasta Grudziądz oraz gmin: Grudziądz, Gruta, Łasin, Rogóźno i Świecie nad Osą, e) Sąd Rejonowy w Nowym Mieście Lubawskim - dla miasta Nowe Miasto Lubawskie oraz gmin: Biskupiec, Brzozie, Grodziczno, Kurzętnik i Nowe Miasto Lubawskie, f) Sąd Rejonowy w Toruniu - dla miast: Chełmża i Toruń oraz gmin: Chełmża, Lubicz, Łubianka, Łysomice, Obrowo, Wielka Nieszawka i Zławieś Wielka, g) Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie - dla miasta Wąbrzeźno oraz gmin: Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Radzyń Chełmiński i Wąbrzeźno, 40) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie: a) Sąd Rejonowy w Ciechanowie - dla miasta Ciechanów oraz gmin: Ciechanów, Czernice Borowe, Glinojeck, Gołymin-Ośrodek, Grudusk, Krasne, Ojrzeń, Opinogóra Górna, Regimin i Sońsk, b) Sąd Rejonowy w Działdowie - dla miasta Działdowo oraz gmin: Działdowo, Iłowo-Osada, Lidzbark, Płośnica i Rybno, c) Sąd Rejonowy w Grodzisku Mazowieckim - dla miasta Milanówek oraz gmin: Błonie, Grodzisk Mazowiecki, Kampinos i Leszno, d) Sąd Rejonowy w Legionowie - dla miasta Legionowo oraz gmin: Jabłonna, Nieporęt, Serock i Wieliszew, e) Sąd Rejonowy w Mławie - dla miasta Mława oraz gmin: Bieżuń, Dzierzgowo, Kuczbork-Osada, Lipowiec Kościelny, Lubowidz, Lutocin, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wieczfnia Kościelna, Wiśniewo i Żuromin, f) Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim - dla miasta Nowy Dwór Mazowiecki oraz gmin: Brochów, Czosnów, Leoncin, Pomiechówek i Zakroczym, g) Sąd Rejonowy w Otwocku - dla miast: Józefów i Otwock oraz gmin: Celestynów, Karczew i Wiązowna, h) Sąd Rejonowy w Płońsku - dla miast: Płońsk i Raciąż oraz gmin: Baboszewo, Dzierzążnia, Joniec, Naruszewo, Nowe Miasto, Płońsk, Raciąż, Siemiątkowo Koziebrodzkie, Sochocin i Załuski, i) Sąd Rejonowy w Pruszkowie - dla miast: Piastów, Podkowa Leśna i Pruszków oraz gmin: Brwinów, Michałowice, Nadarzyn i Ożarów Mazowiecki, j) Sąd Rejonowy w Pułtusku - dla gmin: Gzy, Karniewo, Nasielsk, Pokrzywnica, Pułtusk, Świercze i Winnica, k) Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Mokotów oraz gmin: Warszawa-Ursynów, Warszawa-Wilanów, Góra Kalwaria, Konstancin-Jeziorna, Lesznowola, Piaseczno, Prażmów i Tarczyn, l) Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnic: Praga-Północ i Praga-Południe, miast: Sulejówek, Wesoła i Ząbki oraz gmin: Warszawa-Białołęka, Warszawa-Rembertów, Warszawa-Targówek, Warszawa-Wawer i Halinów, ł) Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnic: Ochota, Śródmieście, Wola i Żoliborz oraz gmin: Warszawa-Bemowo, Warszawa-Bielany, Warszawa-Ursus, Warszawa-Włochy, Izabelin, Łomianki, Raszyn i Stare Babice, m) Sąd Rejonowy w Wołominie - dla miast: Kobyłka, Marki i Zielonka oraz gmin: Radzymin i Wołomin, 41) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Włocławku: a) Sąd Rejonowy w Lipnie - dla miasta Lipno oraz gmin: Bobrowniki, Chrostkowo, Czernikowo, Dobrzyń nad Wisłą, Kikół, Lipno, Skępe, Tłuchowo i Wielgie, b) Sąd Rejonowy w Radziejowie - dla miasta Radziejów oraz gmin: Bytoń, Dobre, Izbica Kujawska, Osięciny, Piotrków Kujawski, Radziejów, Topólka i Zakrzewo, c) Sąd Rejonowy w Rypinie - dla miasta Rypin oraz gmin: Brzuze, Rogowo, Rypin, Skrwilno i Zbójno, d) Sąd Rejonowy we Włocławku - dla miast: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek, Kowal, Nieszawa i Włocławek oraz gmin: Aleksandrów Kujawski, Baruchowo, Bądkowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Fabianki, Koneck, Kowal, Lubanie, Lubień Kujawski, Lubraniec, Raciążek, Waganiec i Włocławek, 42) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu: a) Sąd Rejonowy w Oleśnicy - dla miasta Oleśnica oraz gmin: Bierutów, Długołęka, Dobroszyce, Oleśnica i Twardogóra, b) Sąd Rejonowy w Oławie - dla miasta Oława oraz gmin: Czernica, Domaniów, Jelcz-Laskowice, Oława i Święta Katarzyna, c) Sąd Rejonowy w Strzelinie - dla gmin: Borów, Jordanów Śląski, Kondratowice, Łagiewniki, Strzelin i Wiązów, d) Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej - dla gmin: Kąty Wrocławskie, Kostomłoty, Malczyce, Mietków, Miękinia i Środa Śląska, e) Sąd Rejonowy w Trzebnicy - dla gmin: Cieszków, Krośnice, Milicz, Oborniki Śląskie, Prusice, Trzebnica, Wisznia Mała, Zawonia i Żmigród, f) Sąd Rejonowy w Wołowie - dla gmin: Brzeg Dolny, Wińsko i Wołów, g) Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu - dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Fabryczna i Psie Pole, h) Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu - dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Krzyki oraz gmin: Kobierzyce, Sobótka i Żórawina, i) Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu - dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Stare Miasto i Śródmieście, 43) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zamościu: a) Sąd Rejonowy w Biłgoraju - dla miasta Biłgoraj oraz gmin: Aleksandrów, Biłgoraj, Biszcza, Frampol, Goraj, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny, Tarnogród, Tereszpol, Turobin, Wysokie i Zakrzew, b) Sąd Rejonowy w Hrubieszowie - dla miasta Hrubieszów oraz gmin: Dołhobyczów, Grabowiec, Horodło, Hrubieszów, Miączyn, Mircze, Trzeszczany, Uchanie i Werbkowice, c) Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim - dla miasta Tomaszów Lubelski oraz gmin: Bełżec, Jarczów, Komarów-Osada, Krynice, Lubycza Królewska, Łaszczów, Rachanie, Susiec, Tarnawatka, Telatyn, Tomaszów Lubelski, Tyszowce i Ulhówek, d) Sąd Rejonowy w Zamościu - dla miasta Zamość oraz gmin: Adamów, Gorzków, Izbica, Krasnobród, Łabunie, Nielisz, Radecznica, Rudnik, Sitno, Skierbieszów, Stary Zamość, Sułów, Szczebrzeszyn, Zamość, Zwierzyniec i Żółkiewka, 44) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zielonej Górze: a) Sąd Rejonowy w Krośnie Odrzańskim - dla miasta Gubin oraz gmin: Bobrowice, Bytnica, Cybinka, Dąbie, Gubin, Krosno Odrzańskie i Maszewo, b) Sąd Rejonowy w Nowej Soli - dla miasta Nowa Sól oraz gmin: Bytom Odrzański, Kolsko, Kożuchów, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko i Sława, c) Sąd Rejonowy w Świebodzinie - dla gmin: Bojadła, Lubrza, Łagów, Skąpe, Sulechów, Szczaniec, Świebodzin, Torzym i Trzebiechów, d) Sąd Rejonowy w Wolsztynie - dla gmin: Babimost, Kargowa, Siedlec, Wolsztyn, Zbąszynek i Zbąszyń, e) Sąd Rejonowy w Zielonej Górze - dla miasta Zielona Góra oraz gmin: Czerwieńsk, Nowogród Bobrzański, Świdnica, Zabór i Zielona Góra, f) Sąd Rejonowy w Żaganiu - dla miast: Gozdnica i Żagań oraz gmin: Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Niegosławice, Szprotawa, Wymiarki i Żagań, g) Sąd Rejonowy w Żarach - dla miast: Łęknica i Żary oraz gmin: Brody, Jasień, Lipinki Łużyckie, Lubsko, Przewóz, Trzebiel, Tuplice i Żary. § 5. 1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3, w każdym sądzie rejonowym tworzy się wydział rodzinny i nieletnich (sąd rodzinny), obejmujący obszar właściwości sądu rejonowego, w którym wydział ten został utworzony. 2. Tworzy się w następujących sądach rejonowych wydziały rodzinne i nieletnich (sądy rodzinne), obejmujące obszar właściwości więcej niż jednego sądu rejonowego, oraz ustala obszary ich właściwości miejscowej: 1) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Radomiu; - w Sądzie Rejonowym w Lipsku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Lipsku i Zwoleniu, 2) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie: - w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Kamieniu Pomorskim i Świnoujściu. 3. Tworzy się w następujących sądach rejonowych po dwa lub więcej wydziałów rodzinnych i nieletnich (sądy rodzinne), obejmujących łącznie obszar właściwości sądu rejonowego, w którym zostały utworzone: 1) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku - w Sądzie Rejonowym w Białymstoku - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 2) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy - w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 3) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Częstochowie - w Sądzie Rejonowym w Częstochowie - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 4) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku - w Sądzie Rejonowym w Gdańsku - trzy wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 5) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach: a) w Sądzie Rejonowym w Gliwicach - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, b) w Sądzie Rejonowym w Katowicach - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 6) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie - w Sądzie Rejonowym w Lublinie - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 7) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi - w Sądzie Rejonowym w Łodzi - pięć wydziałów, obejmujących obszar właściwości tego Sądu, 8) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu - w Sądzie Rejonowym w Poznaniu - trzy wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 9) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie - w Sądzie Rejonowym w Szczecinie - trzy wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, 10) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie: a) w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, b) w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Pragi w Warszawie - dwa wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu, c) w Sądzie Rejonowym dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie - cztery wydziały, obejmujące obszar właściwości tego Sądu. § 6. 1. Sprawy o przestępstwa określone w art. 45-49 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 34, poz. 187, z 1990 r. Nr 29, poz. 173, z 1991 r. Nr 100, poz. 422, z 1996 r. Nr 114, poz. 542 oraz z 1997 r, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770) oraz sprawy o przestępstwa popełnione w prasie, a także sprawy o przestępstwa określone w art. 115-119 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 i Nr 43, poz. 170 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272 i Nr 88, poz. 554) z obszaru właściwości poszczególnych sądów okręgowych rozpoznają sądy rejonowe w miastach będących siedzibą sądów okręgowych. 2. Rozpoznawanie spraw, o których mowa w ust. 1, dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie powierza się Sądowi Rejonowemu dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie, dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie - Sądowi Rejonowemu dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie, dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu - Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądu antymonopolowego. (Dz. U. Nr 166, poz. 1254) Na podstawie art. 20 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. W Sądzie Okręgowym w Warszawie tworzy się sąd antymonopolowy (wydział antymonopolowy) do spraw z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz spraw z zakresu regulacji energetyki. § 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 kwietnia 1990 r. w sprawie utworzenia sądu antymonopolowego (Dz. U. Nr 27, poz. 157). § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów pracy, sądów ubezpieczeń społecznych oraz sądów pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych i sądów pracy w sądach rejonowych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1255) Na podstawie art. 17 § 1-3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Przedmiotem rozporządzenia jest utworzenie w sądach okręgowych - sądów pracy i ubezpieczeń społecznych, sądów pracy lub sądów ubezpieczeń społecznych oraz w sądach rejonowych - sądów pracy, a także przekazanie niektórym sądom okręgowym rozpoznawania spraw z zakresu prawa pracy lub ubezpieczeń społecznych z właściwości innych sądów okręgowych i niektórym sądom rejonowym - rozpoznawania spraw z zakresu prawa pracy z właściwości więcej niż jednego sądu rejonowego. § 2. W sądach okręgowych tworzy się sądy pracy, sądy ubezpieczeń społecznych oraz sądy pracy i ubezpieczeń społecznych, jako odpowiednio wydziały pracy, wydziały ubezpieczeń społecznych oraz wydziały pracy i ubezpieczeń społecznych: 1) w Sądzie Okręgowym w Warszawie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Ostrołęce, Płocku, Radomiu i Warszawie, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Ostrołęce, Płocku i Radomiu, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący Sądy Rejonowe w: Ciechanowie, Działdowie, Grodzisku Mazowieckim, Legionowie, Mławie, Nowym Dworze Mazowieckim, Otwocku, Płońsku, Pruszkowie, Pułtusku, dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, dla Warszawy-Pragi w Warszawie, dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie i Wołominie z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, 2) w Sądzie Okręgowym w Białymstoku: a) Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku, b) Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Łomży i Suwałkach, 3) w Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 4) w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 5) w Sądzie Okręgowym w Częstochowie - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 6) w Sądzie Okręgowym w Gdańsku: a) Wydział Pracy z siedzibą w Gdyni - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gdańsku i Elblągu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych z siedzibą w Gdyni - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gdańsku i Elblągu, 7) w Sądzie Okręgowym w Kaliszu - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 8) w Sądzie Okręgowym w Katowicach: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, z wyłączeniem spraw przekazanych do Ośrodka Zamiejscowego Sądu Okręgowego w Katowicach z siedzibą w Rybniku, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący miasta: Chorzów, Katowice, Mysłowice, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie i Świętochłowice z obszaru właściwości tego Sądu oraz sprawy organów rentowych Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Katowicach, Wojewódzkiej Komendy Policji w Katowicach i Wojskowego Biura Emerytalnego w Katowicach, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący miasta: Będzin, Czeladź, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Knurów, Poręba, Pyskowice, Sławków, Sosnowiec, Wojkowice, Zabrze i Zawiercie oraz gminy: Bobrowniki, Łazy, Mierzęcice, Ogrodzieniec, Pilchowice, Pilica, Psary, Rudziniec, Siewierz, Sośnicowice, Toszek i Wielowieś z obszaru właściwości tego Sądu, d) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący miasta: Bukowno, Bytom, Jaworzno, Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie, Radzionków i Tarnowskie Góry oraz gminy: Babice, Bolesław, Chrzanów, Klucze, Krupski Młyn, Libiąż, Olkusz, Ożarowice, Świerklaniec, Trzebinia, Tworóg, Wolbrom, Zbrosławice i Żarnowiec z obszaru właściwości tego Sądu oraz sprawy dotyczące niektórych czynności z zakresu świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin w stosunku do osób zamieszkałych poza obszarem działania Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowskich Górach, a przekazanych przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych temu Oddziałowi, e) Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z siedzibą w Rybniku - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w: Jastrzębiu-Zdroju, Mikołowie, Pszczynie, Raciborzu, Rybniku, Tychach i Wodzisławiu Śląskim oraz gmin: Gierałtowice i Ornontowice z obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Gliwicach, 9) w Sądzie Okręgowym w Kielcach: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 10) w Sądzie Okręgowym w Koszalinie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Koszalinie i Słupsku, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Koszalinie i Słupsku, 11) w Sądzie Okręgowym w Krakowie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Nowym Sączu i Tarnowie, 12) w Sądzie Okręgowym w Krośnie - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 13) w Sądzie Okręgowym w Lublinie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Lublinie i Zamościu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Lublinie i Zamościu, 14) w Sądzie Okręgowym w Łodzi: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach, 15) w Sądzie Okręgowym w Olsztynie - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 16) w Sądzie Okręgowym w Opolu - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 17) w Sądzie Okręgowym w Poznaniu: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Koninie i Poznaniu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądu Okręgowego w Koninie oraz Sądów Rejonowych w Chodzieży, Gostyniu, Kościanie, Lesznie, Pile, Rawiczu, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu i Złotowie z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Gnieźnie, Grodzisku Wielkopolskim, Poznaniu, Szamotułach, Śremie, Środzie Wielkopolskiej i Wrześni, 18) w Sądzie Okręgowym w Przemyślu - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 19) w Sądzie Okręgowym w Rzeszowie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 20) w Sądzie Okręgowym w Siedlcach - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 21) w Sądzie Okręgowym w Szczecinie: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 22) w Sądzie Okręgowym w Tarnobrzegu - Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, 23) w Sądzie Okręgowym w Toruniu: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Toruniu i Włocławku, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Toruniu i Włocławku, 24) w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, b) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w: Jeleniej Górze, Legnicy i Świdnicy, c) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu, d) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Jeleniej Górze, Legnicy i Świdnicy, 25) w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze: a) Wydział Pracy - do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gorzowie Wielkopolskim i Zielonej Górze, b) Wydział Ubezpieczeń Społecznych - do spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gorzowie Wielkopolskim i Zielonej Górze. § 3. 1. W sądach rejonowych tworzy się sądy pracy jako wydziały pracy do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujące, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, obszar właściwości sądu rejonowego, w którym zostały utworzone. 2. W Sądzie Rejonowym w Łodzi tworzy się sądy pracy do spraw z zakresu prawa pracy jako: 1) Wydział Pracy - obejmujący obszar części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic Bałuty i Polesie, 2) Wydział Pracy - obejmujący obszar części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Górna, Śródmieście i Widzew oraz gmin: Andrespol, Brójce i Nowosolna. 3. Tworzy się sądy pracy jako wydziały pracy do spraw z zakresu prawa pracy, obejmujące obszar właściwości dwóch lub więcej sądów rejonowych oraz ustala się obszary ich właściwości miejscowej: 1) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie: a) w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Pragi w Warszawie - Sądy Pracy jako dwa wydziały obejmujące obszar właściwości Sądów Rejonowych w Legionowie, Nowym Dworze Mazowieckim, Otwocku, dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, dla Warszawy-Pragi w Warszawie, dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie i w Wołominie: - Wydział Pracy obejmujący część gminy Warszawa-Centrum określoną w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Praga-Północ z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie, części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Śródmieście i Żoliborz oraz gminy Łomianki i Stare Babice z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie oraz z obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Legionowie i Nowym Dworze Mazowieckim, - Wydział Pracy obejmujący obszar właściwości Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie, część gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Praga-Południe z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi w Warszawie, części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Wola i Ochota oraz gminę Raszyn z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie i obszar właściwości Sądów Rejonowych w Otwocku i Wołominie, b) w Sądzie Rejonowym w Ciechanowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Ciechanowie, Płońsku i Pułtusku, c) w Sądzie Rejonowym w Działdowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Działdowie i Mławie, d) w Sądzie Rejonowym w Pruszkowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Grodzisku Mazowieckim i Pruszkowie; 2) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku: - w Sądzie Rejonowym w Białymstoku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Białymstoku i Sokółce; 3) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej: - w Sądzie Rejonowym w Wadowicach, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Suchej Beskidzkiej i Wadowicach; 4) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy: a) w Sądzie Rejonowym w Chojnicach, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Chojnicach i Tucholi, b) w Sądzie Rejonowym w Inowrocławiu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Inowrocławiu i Mogilnie, c) w Sądzie Rejonowym w Szubinie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Szubinie i Żninie; 5) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku: a) w Sądzie Rejonowym w Gdańsku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Gdańsku i Sopocie, b) w Sądzie Rejonowym w Gdyni, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Gdyni i Wejherowie, c) w Sądzie Rejonowym w Starogardzie Gdańskim, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Starogardzie Gdańskim i Tczewie; 6) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kielcach: a) w Sądzie Rejonowym w Jędrzejowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Jędrzejowie i Włoszczowie, b) w Sądzie Rejonowym w Pińczowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Kazimierzy Wielkiej i Pińczowie; 7) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie: - w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Myślenicach, dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie, dla Krakowa-Krowodrzy w Krakowie, dla Krakowa-Podgórza w Krakowie i dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie; 8) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krośnie: a) w Sądzie Rejonowym w Krośnie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Brzozowie i Krośnie, b) w Sądzie Rejonowym w Sanoku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Lesku i Sanoku; 9) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie: a) w Sądzie Rejonowym w Białej Podlaskiej, obejmujący obszar właściwości Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej i Radzyniu Podlaskim, b) w Sądzie Rejonowym w Chełmie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Chełmie, Krasnymstawie i Włodawie, c) w Sądzie Rejonowym w Lublinie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Kraśniku, Lubartowie i Lublinie, d) w Sądzie Rejonowym w Puławach, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Opolu Lubelskim i Puławach; 10) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łomży: a) w Sądzie Rejonowym w Łomży, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Grajewie i Łomży, b) w Sądzie Rejonowym w Zambrowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Wysokiem Mazowieckiem i Zambrowie; 11) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Nowym Sączu: - w Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Muszynie i Nowym Sączu; 12) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Olsztynie: - w Sądzie Rejonowym w Szczytnie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Nidzicy i Szczytnie; 13) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Ostrołęce: a) w Sądzie Rejonowym w Ostrołęce, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Ostrołęce i Przasnyszu, b) w Sądzie Rejonowym w Ostrowi Mazowieckiej, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Ostrowi Mazowieckiej i Wyszkowie; 14) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Płocku: a) w Sądzie Rejonowym w Kutnie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Gostyninie, Kutnie i Łęczycy, b) w Sądzie Rejonowym w Płocku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Płocku i Sierpcu; 15) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu: - w Sądzie Rejonowym w Środzie Wielkopolskiej, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Środzie Wielkopolskiej i we Wrześni; 16) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Radomiu: - w Sądzie Rejonowym w Lipsku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Lipsku i Zwoleniu; 17) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Siedlcach: - w Sądzie Rejonowym w Siedlcach, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Garwolinie, Łukowie, Mińsku Mazowieckim, Siedlcach, Sokołowie Podlaskim i Węgrowie; 18) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Skierniewicach: - w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Brzezinach i Rawie Mazowieckiej; 19) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku: a) w Sądzie Rejonowym w Człuchowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Bytowie i Człuchowie, b) w Sądzie Rejonowym w Słupsku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Sławnie i Słupsku; 20) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Suwałkach: a) w Sądzie Rejonowym w Ełku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Ełku i Piszu, b) w Sądzie Rejonowym w Suwałkach, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Augustowie i Suwałkach; 21) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie: a) w Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim , obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Łobzie i Stargardzie Szczecińskim, b) w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Kamieniu Pomorskim i Świnoujściu; 22) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnowie: a) w Sądzie Rejonowym w Bochni, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Brzesku i Bochni, b) w Sądzie Rejonowym w Tarnowie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Dąbrowie Tarnowskiej i Tarnowie; 23) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu: a) w Sądzie Rejonowym w Brodnicy, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Brodnicy i Nowym Mieście Lubawskim, b) w Sądzie Rejonowym w Wąbrzeźnie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Golubiu-Dobrzyniu i Wąbrzeźnie; 24) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Włocławku: a) w Sądzie Rejonowym w Lipnie, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Lipnie i Rypinie, b) w Sądzie Rejonowym we Włocławku, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Radziejowie i Włocławku; 25) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu: - w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Trzebnicy, dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu i dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu; 26) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zamościu: - w Sądzie Rejonowym w Zamościu, obejmujący obszar właściwości Sądów Rejonowych w Tomaszowie Lubelskim i Zamościu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów gospodarczych w sądach okręgowych i sądach rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. (Dz. U. Nr 166, poz. 1256) Na podstawie art. 19 § 1 i 2 oraz art. 271 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Przedmiotem rozporządzenia jest utworzenie w określonych sądach okręgowych i sądach rejonowych - sądów gospodarczych oraz ustalenie obszaru właściwości tych sądów, liczby wydziałów i właściwości rzeczowej, obejmującej rozpoznawanie spraw gospodarczych, spraw upadłościowo-układowych, a także prowadzenie rejestru zastawów, rejestru przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni, organizacji społeczno-zawodowych rolników i innych rejestrów, przekazane ustawami do właściwości sądów powszechnych. § 2. 1. W sądach okręgowych tworzy się następujące sądy gospodarcze (wydziały gospodarcze) oraz ustala obszary ich właściwości miejscowej: 1) w Sądzie Okręgowym w Warszawie - sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: a) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Okręgowych w Płocku i Radomiu oraz Sądów Rejonowych w: Ciechanowie, Działdowie, Mławie, Płońsku i Pułtusku z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, b) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, z wyłączeniem części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnic: Śródmieście, Ochota, Wola i Żoliborz, c) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnic: Śródmieście, Ochota, Wola i Żoliborz; 2) w Sądzie Okręgowym w Białymstoku - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Białymstoku, Łomży i Suwałkach; 3) w Sądzie Okręgowym w Bielsku-Białej - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 4) w Sądzie Okręgowym w Bydgoszczy - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 5) w Sądzie Okręgowym w Częstochowie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 6) w Sądzie Okręgowym w Gdańsku - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gdańsku i Elblągu; 7) w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 8) w Sądzie Okręgowym w Katowicach - sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: a) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Rejonowych w Bytomiu, Chorzowie, Katowicach, Mysłowicach, Rudzie Śląskiej i Tarnowskich Górach, b) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Rejonowych w Będzinie, Chrzanowie, Dąbrowie Górniczej, Gliwicach, Jastrzębiu-Zdroju, Jaworznie, Mikołowie, Olkuszu, Pszczynie, Raciborzu, Rybniku, Sosnowcu, Tychach, Wodzisławiu Śląskim, Zabrzu i Zawierciu, c) Wydziału Gospodarczego - Odwoławczego - do rozpoznawania w II instancji spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach; 9) w Sądzie Okręgowym w Kielcach - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 10) w Sądzie Okręgowym w Koszalinie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Koszalinie i Słupsku; 11) w Sądzie Okręgowym w Krakowie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie; 12) w Sądzie Okręgowym w Lublinie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Lublinie, Siedlcach i Zamościu; 13) w Sądzie Okręgowym w Łodzi - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Kaliszu, Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach; 14) w Sądzie Okręgowym w Olsztynie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Olsztynie i Ostrołęce; 15) w Sądzie Okręgowym w Opolu - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 16) w Sądzie Okręgowym w Poznaniu - sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: a) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Rejonowych w: Gnieźnie, Grodzisku Wielkopolskim, Poznaniu, Szamotułach, Śremie, Środzie Wielkopolskiej i Wrześni z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu, b) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądu Okręgowego w Koninie oraz Sądów Rejonowych w: Chodzieży, Gostyniu, Kościanie, Lesznie, Pile, Rawiczu, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu i Złotowie z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu; 17) w Sądzie Okręgowym w Rzeszowie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Krośnie, Przemyślu, Rzeszowie i Tarnobrzegu; 18) w Sądzie Okręgowym w Świdnicy - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Legnicy i Świdnicy; 19) w Sądzie Okręgowym w Szczecinie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 20) w Sądzie Okręgowym w Toruniu - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Toruniu i Włocławku; 21) w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości tego Sądu; 22) w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych, obejmujący obszar właściwości Sądów Okręgowych w Gorzowie Wielkopolskim i Zielonej Górze. 2. Jednostki organizacyjne - wydziały gospodarcze - mają swe siedziby w miastach będących siedzibami sądów okręgowych, w których zostały utworzone. § 3. 1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2-14 w sądach rejonowych mających siedziby w miastach będących siedzibą sądów okręgowych tworzy się sądy gospodarcze (wydziały gospodarcze) do spraw gospodarczych oraz do prowadzenia rejestru przedsiębiorstw państwowych, spółdzielni, organizacji społeczno-zawodowych rolników, a także innych rejestrów, przekazane ustawami sądom rejonowym. Sąd gospodarczy (wydział gospodarczy) obejmuje obszar właściwości sądu okręgowego, w którego siedzibie został utworzony. 2. W Sądach Rejonowych w Białej Podlaskiej, Chełmie, Ciechanowie, Lesznie i Pile tworzy się sądy gospodarcze (wydziały gospodarcze) do spraw, o których mowa w ust. 1, oraz ustala ich obszary właściwości: 1) w Sądzie Rejonowym w Białej Podlaskiej - Wydział Gospodarczy - do spraw z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Białej Podlaskiej i Radzyniu Podlaskim, 2) w Sądzie Rejonowym w Chełmie - Wydział Gospodarczy - do spraw z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Chełmie, Krasnymstawie i Włodawie, 3) w Sądzie Rejonowym w Ciechanowie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Ciechanowie, Działdowie, Mławie, Płońsku i Pułtusku oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych tym sądom, 4) w Sądzie Rejonowym w Lesznie - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Gostyniu, Kościanie, Lesznie i Rawiczu oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych tym sądom, 5) w Sądzie Rejonowym w Pile - Wydział Gospodarczy - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Chodzieży, Pile, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu i Złotowie oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych tym sądom. 3. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, z wyłączeniem spraw przekazanych Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie, tworzy się w Sądzie Rejonowym dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie sąd gospodarczy składający się z sześciu wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w: Legionowie, Nowym Dworze Mazowieckim, Otwocku, dla Warszawy-Pragi w Warszawie i w Wołominie, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnic: Śródmieście, Wola i Żoliborz z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie, 3) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Rejonowych w Grodzisku Mazowieckim, Pruszkowie i dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie oraz dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Ochota z obszaru właściwości Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie, 4) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, 5) Wydziału Gospodarczego - do spraw upadłościowo-układowych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie, 6) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Ciechanowie, Olsztynie, Ostrołęce, Płocku, Radomiu oraz Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy w Warszawie. 4. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej tworzy się: 1) w Sądzie Rejonowym w Bielsku-Białej - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Bielsku-Białej, Cieszynie i Żywcu oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej, 2) w Sądzie Rejonowym w Wadowicach - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Suchej Beskidzkiej, Oświęcimiu i Wadowicach. 5. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy tworzy się w Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, z wyłączeniem miasta Bydgoszcz, oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru miasta Bydgoszcz. 6. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku tworzy się: 1) w Sądzie Rejonowym w Gdańsku - sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: a) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych, obejmującego obszar właściwości Sądów Rejonowych w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim i Tczewie, b) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku, c) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w: Bydgoszczy, Elblągu, Gdańsku, Koszalinie, Słupsku, Toruniu i Włocławku, 2) w Sądzie Rejonowym w Gdyni - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Gdyni, Kartuzach, Kościerzynie, Sopocie i Wejherowie. 7. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach tworzy się: 1) w Sądzie Rejonowym w Będzinie - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Będzinie i Sosnowcu, 2) w Sądzie Rejonowym w Bytomiu - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Bytomiu, Chorzowie, Rudzie Śląskiej i Tarnowskich Górach, 3) w Sądzie Rejonowym w Chrzanowie - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Chrzanowie, Jaworznie i Olkuszu, 4) w Sądzie Rejonowym w Dąbrowie Górniczej - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Dąbrowie Górniczej i Zawierciu, 5) w Sądzie Rejonowym w Gliwicach - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości tego Sądu, 6) w Sądzie Rejonowym w Katowicach - sąd gospodarczy składający się z czterech wydziałów: a) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach, b) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Katowicach i Mysłowicach, c) Wydziału Gospodarczego - do spraw upadłościowo-układowych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach, d) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Bielsku-Białej, Częstochowie, Jeleniej Górze, Katowicach, Legnicy, Opolu, Wałbrzychu i Wrocławiu, 7) w Sądzie Rejonowym w Rybniku - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Jastrzębiu-Zdroju, Raciborzu, Rybniku i Wodzisławiu Śląskim, 8) w Sądzie Rejonowym w Tychach - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Mikołowie, Pszczynie i Tychach, 9) w Sądzie Rejonowym w Zabrzu - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości tego Sądu. 8. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie tworzy się w Sądzie Rejonowym w Koszalinie sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie, 2) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie. 9. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie tworzy się w Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie sąd gospodarczy składający się z pięciu wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie obejmującego części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic Śródmieście i Krowodrza, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie, z wyłączeniem części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic Śródmieście i Krowodrza, 3) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie, 4) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Kaliszu, Kielcach, Krakowie, Łodzi, Nowym Sączu, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu, Skierniewicach i Tarnowie, 5) Wydziału Gospodarczego - do spraw upadłościowo-układowych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie. 10. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie, z wyłączeniem spraw przekazanych Sądom Rejonowym w Białej Podlaskiej i Chełmie tworzy się w Sądzie Rejonowym w Lublinie sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie, 2) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie, 3) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Białej Podlaskiej, Białymstoku, Chełmie, Krośnie, Lublinie, Łomży, Przemyślu, Rzeszowie, Siedlcach, Suwałkach, Tarnobrzegu i Zamościu. 11. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi tworzy się w Sądzie Rejonowym w Łodzi sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Pabianicach i Zgierzu oraz z części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Śródmieście oraz gmin: Andrespol, Brójce i Nowosolna z obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Łodzi, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Łodzi obejmującego części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Bałuty, Górna, Polesie i Widzew, 3) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi. 12. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu, z wyłączeniem spraw przekazanych Sądom Rejonowym w Lesznie i Pile tworzy się w Sądzie Rejonowym w Poznaniu sąd gospodarczy składający się z pięciu wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru miasta Poznania, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w: Chodzieży, Gostyniu, Kościanie, Lesznie, Pile, Rawiczu, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu i Złotowie, z wyłączeniem miasta Poznania, 3) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu, 4) Wydziału Gospodarczego - do spraw upadłościowo-układowych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu, 5) Wydziału Gospodarczego - Rejestru Zastawów - do spraw rejestru zastawów z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Gorzowie Wielkopolskim, Koninie, Lesznie, Pile, Poznaniu, Szczecinie i Zielonej Górze. 13. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku tworzy się w Sądzie Rejonowym w Słupsku sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku, 2) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku. 14. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Świdnicy tworzy się: 1) w Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądów Rejonowych w Dzierżoniowie, Kłodzku, Świdnicy i Ząbkowicach Śląskich, 2) w Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu - Wydział Gospodarczy do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Wałbrzychu oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Świdnicy. 15. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie tworzy się w Sądzie Rejonowym w Szczecinie sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru miasta Szczecina oraz do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z całego obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie, z wyłączeniem miasta Szczecina. 16. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu tworzy się w Sądzie Rejonowym w Toruniu sąd gospodarczy składający się z dwóch wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu, 2) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu oraz do spraw upadłościowo-układowych. 17. Dla obszaru właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu tworzy się w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu sąd gospodarczy składający się z trzech wydziałów: 1) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru miasta Wrocławia, 2) Wydziału Gospodarczego - do spraw gospodarczych z obszaru właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu, z wyłączeniem miasta Wrocławia, 3) Wydziału Gospodarczego Rejestrowego - do prowadzenia rejestrów przekazanych sądom rejonowym z obszaru właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur. (Dz. U. Nr 166, poz. 1257) Na podstawie art. 17 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 155, poz. 1016 i Nr 162, poz. 1123 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Przedmiotem rozporządzenia jest utworzenie prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ustalenie ich siedzib i obszarów właściwości, a także utworzenie w Chełmie Ośrodka Zamiejscowego Prokuratury Okręgowej w Lublinie oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur rejonowych, z jednoczesnym ustaleniem ich siedzib i obszarów właściwości. § 2. Tworzy się następujące prokuratury apelacyjne oraz ustala ich obszary właściwości: 1) Prokuraturę Apelacyjną w Białymstoku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Białymstoku, Łomży i Suwałkach, 2) Prokuraturę Apelacyjną w Gdańsku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Bydgoszczy, Elblągu, Gdańsku, Koszalinie, Słupsku, Toruniu i we Włocławku, 3) Prokuraturę Apelacyjną w Katowicach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Bielsku-Białej, Częstochowie i Katowicach, 4) Prokuraturę Apelacyjną w Krakowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Kielcach, Krakowie, Nowym Sączu i Tarnowie, 5) Prokuraturę Apelacyjną w Lublinie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Lublinie, Siedlcach i Zamościu, 6) Prokuraturę Apelacyjną w Łodzi - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Kaliszu z siedzibą w Ostrowie Wielkopolskim, Łodzi, Piotrkowie Trybunalskim, Sieradzu i Skierniewicach, 7) Prokuraturę Apelacyjną w Poznaniu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Gorzowie Wielkopolskim, Koninie, Poznaniu, Szczecinie i Zielonej Górze, 8) Prokuraturę Apelacyjną w Rzeszowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Krośnie, Przemyślu, Rzeszowie i Tarnobrzegu, 9) Prokuraturę Apelacyjną w Warszawie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Warszawie, Olsztynie, Ostrołęce, Płocku i Radomiu, 10) Prokuraturę Apelacyjną we Wrocławiu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Okręgowych w: Jeleniej Górze, Legnicy, Opolu, Świdnicy i we Wrocławiu. § 3. Tworzy się następujące prokuratury okręgowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Białymstoku: a) Prokuraturę Okręgową w Białymstoku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych: dla miasta Białegostoku oraz w Białymstoku, Bielsku Podlaskim, Hajnówce i Sokółce, b) Prokuraturę Okręgową w Łomży - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Grajewie, Łomży, Wysokiem Mazowieckiem i Zambrowie, c) Prokuraturę Okręgową w Suwałkach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Augustowie, Ełku, Giżycku, Olecku, Piszu, Sejnach i Suwałkach, 2) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku: a) Prokuraturę Okręgową w Bydgoszczy - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych: Bydgoszcz-Północ w Bydgoszczy, Bydgoszcz-Południe w Bydgoszczy i w: Chojnicach, Inowrocławiu, Mogilnie, Nakle nad Notecią, Szubinie i Świeciu, b) Prokuraturę Okręgową w Elblągu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Braniewie, Elblągu, Kwidzynie i Malborku, c) Prokuraturę Okręgową w Gdańsku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych: Gdańsk-Południe w Gdańsku, Gdańsk-Północ w Gdańsku i w: Gdyni, Kartuzach, Kościerzynie, Pruszczu Gdańskim, Pucku, Sopocie, Starogardzie Gdańskim, Tczewie i Wejherowie, d) Prokuraturę Okręgową w Koszalinie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Białogardzie, Drawsku Pomorskim, Kołobrzegu, Koszalinie i Szczecinku, e) Prokuraturę Okręgową w Słupsku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bytowie, Człuchowie, Lęborku, Sławnie i Słupsku, f) Prokuraturę Okręgową w Toruniu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Brodnicy, Chełmnie, Golubiu-Dobrzyniu, Grudziądzu, Nowym Mieście Lubawskim, Toruniu i Wąbrzeźnie, g) Prokuraturę Okręgową we Włocławku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Aleksandrowie Kujawskim, Lipnie, Radziejowie, Rypinie i we Włocławku, 3) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach: a) Prokuraturę Okręgową w Bielsku-Białej - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bielsku-Białej, Cieszynie, Oświęcimiu, Suchej Beskidzkiej, Wadowicach i Żywcu, b) Prokuraturę Okręgową w Częstochowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Częstochowie dla miasta Częstochowa, Częstochowie, Lublińcu, Myszkowie i Oleśnie, c) Prokuraturę Okręgową w Katowicach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Będzinie, Bytomiu, Chorzowie, Chrzanowie, Dąbrowie Górniczej, Gliwicach, Jastrzębiu-Zdroju, Jaworznie, Katowicach, Mysłowicach, Olkuszu, Pszczynie, Raciborzu, Rudzie Śląskiej, Rybniku, Sosnowcu, Tarnowskich Górach, Tychach, Wodzisławiu Śląskim, Zabrzu i Zawierciu, 4) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie: a) Prokuraturę Okręgową w Kielcach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Busku-Zdroju, Jędrzejowie, Kielcach, Końskich, Miechowie, Ostrowcu Świętokrzyskim, Pińczowie, Skarżysku-Kamiennej i Starachowicach, b) Prokuraturę Okręgową w Krakowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych: Kraków-Krowodrza w Krakowie, Kraków-Nowa Huta w Krakowie, Kraków-Podgórze w Krakowie, Kraków-Śródmieście w Krakowie i w Myślenicach, c) Prokuraturę Okręgową w Nowym Sączu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Gorlicach, Limanowej, Nowym Sączu, Nowym Targu i Zakopanem, d) Prokuraturę Okręgową w Tarnowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bochni, Brzesku, Dąbrowie Tarnowskiej, Dębicy i Tarnowie, 5) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Lublinie: a) Prokuraturę Okręgową w Lublinie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Białej Podlaskiej, Chełmie, Krasnymstawie, Kraśniku, Lubartowie, Lublinie dla miasta Lublina, Lublinie, Opolu Lubelskim, Parczewie, Puławach, Radzyniu Podlaskim i Włodawie, b) Prokuraturę Okręgową w Siedlcach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Garwolinie, Łukowie, Mińsku Mazowieckim, Siedlcach, Sokołowie Podlaskim i Węgrowie, c) Prokuraturę Okręgową w Zamościu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Biłgoraju, Hrubieszowie, Tomaszowie Lubelskim i Zamościu, 6) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi: a) Prokuraturę Okręgową w Kaliszu z siedzibą w Ostrowie Wielkopolskim - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Jarocinie, Kaliszu, Kępnie, Krotoszynie, Ostrowie Wielkopolskim, Ostrzeszowie i Pleszewie, b) Prokuraturę Okręgową w Łodzi - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych: Łódź-Bałuty w Łodzi, Łódź-Górna w Łodzi, Łódź-Polesie w Łodzi, Łódź-Śródmieście w Łodzi, Łódź-Widzew w Łodzi, w Pabianicach i Zgierzu, c) Prokuraturę Okręgową w Piotrkowie Trybunalskim - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bełchatowie, Opocznie, Piotrkowie Trybunalskim, Radomsku i Tomaszowie Mazowieckim, d) Prokuraturę Okręgową w Sieradzu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Łasku, Poddębicach, Sieradzu, Wieluniu i Zduńskiej Woli, e) Prokuraturę Okręgową w Skierniewicach - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Brzezinach, Łowiczu, Rawie Mazowieckiej, Skierniewicach, Sochaczewie i Żyrardowie, 7) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Poznaniu: a) Prokuraturę Okręgową w Gorzowie Wielkopolskim - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Choszcznie, Gorzowie Wielkopolskim, Międzyrzeczu, Myśliborzu, Słubicach, Strzelcach Krajeńskich i Sulęcinie, b) Prokuraturę Okręgową w Koninie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Kole, Koninie, Słupcy i Turku, c) Prokuraturę Okręgową w Poznaniu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Chodzieży, Gnieźnie, Gostyniu, Kościanie, Lesznie, Nowym Tomyślu, Pile, Poznań-Grunwald w Poznaniu, Poznań-Nowe Miasto w Poznaniu, Poznań-Stare Miasto w Poznaniu, Rawiczu, Szamotułach, Śremie, Środzie Wielkopolskiej, Trzciance, Wałczu, Wągrowcu, Wrześni i Złotowie, d) Prokuraturę Okręgową w Szczecinie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Goleniowie, Gryficach, Gryfinie, Kamieniu Pomorskim, Łobzie, Pyrzycach, Stargardzie Szczecińskim, Szczecin-Śródmieście w Szczecinie, Szczecin-Zachód w Szczecinie, Szczecin-Prawobrzeże w Szczecinie i Świnoujściu, e) Prokuraturę Okręgową w Zielonej Górze - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Krośnie Odrzańskim, Nowej Soli, Świebodzinie, Wolsztynie, Zielonej Górze, Żaganiu i Żarach, 8) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie: a) Prokuraturę Okręgową w Krośnie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Brzozowie, Jaśle, Krośnie, Lesku i Sanoku, b) Prokuraturę Okręgową w Przemyślu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Jarosławiu, Lubaczowie, Przemyślu i Przeworsku, c) Prokuraturę Okręgową w Rzeszowie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Kolbuszowej, Leżajsku, Łańcucie, Mielcu, Ropczycach, Rzeszowie dla miasta Rzeszów, z wyłączeniem osiedli Baranówka i Nowe Miasto, Rzeszowie i Strzyżowie, d) Prokuraturę Okręgową w Tarnobrzegu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Janowie Lubelskim, Nisku, Opatowie, Sandomierzu, Stalowej Woli, Staszowie i Tarnobrzegu, 9) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie: a) Prokuraturę Okręgową w Olsztynie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bartoszycach, Biskupcu, Iławie, Kętrzynie, Nidzicy, Olsztynie, Ostródzie i Szczytnie, b) Prokuraturę Okręgową w Ostrołęce - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Ostrołęce, Ostrowi Mazowieckiej, Przasnyszu i Wyszkowie, c) Prokuraturę Okręgową w Płocku - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Gostyninie, Kutnie, Łęczycy, Płocku i Sierpcu, d) Prokuraturę Okręgową w Radomiu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Grójcu, Kozienicach, Lipsku, Przysusze, Radomiu dla miasta Radomia i Radomiu, e) Prokuraturę Okręgową w Warszawie - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Ciechanowie, Działdowie, Grodzisku Mazowieckim, Legionowie, Mławie, Nowym Dworze Mazowieckim, Otwocku, Piasecznie, Płońsku, Pruszkowie, Pułtusku, Warszawa-Mokotów w Warszawie, Warszawa-Ochota w Warszawie, Warszawa-Praga Południe w Warszawie, Warszawa-Praga Północ w Warszawie, Warszawa-Śródmieście w Warszawie, Warszawa-Wola w Warszawie, Warszawa-Żoliborz w Warszawie i w Wołominie, 10) w obszarze właściwości Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu: a) Prokuraturę Okręgową w Jeleniej Górze - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bolesławcu, Jeleniej Górze, Kamiennej Górze, Lubaniu, Lwówku Śląskim i Zgorzelcu, b) Prokuraturę Okręgową w Legnicy - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Głogowie, Jaworze, Legnicy, Lubinie i Złotoryi, c) Prokuraturę Okręgową w Opolu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Brzegu, Głubczycach, Kędzierzynie-Koźlu, Kluczborku, Nysie, Opolu, Prudniku i Strzelcach Opolskich, d) Prokuraturę Okręgową w Wałbrzychu z siedzibą w Świdnicy - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Bystrzycy Kłodzkiej, Dzierżoniowie, Kłodzku, Świdnicy, Wałbrzychu i Ząbkowicach Śląskich, e) Prokuraturę Okręgową we Wrocławiu - obejmującą obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Oleśnicy, Oławie, Strzelinie, Środzie Śląskiej, Trzebnicy, Wołowie, Wrocław-Fabryczna we Wrocławiu, Wrocław-Krzyki we Wrocławiu, Wrocław-Psie Pole we Wrocławiu, Wrocław-Stare Miasto we Wrocławiu, Wrocław-Śródmieście we Wrocławiu. § 4. Tworzy się Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Okręgowej w Lublinie - z siedzibą w Chełmie - obejmujący obszar właściwości Prokuratur Rejonowych w: Chełmie, Krasnymstawie i Włodawie. § 5. Tworzy się następujące prokuratury rejonowe oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Białymstoku: a) Prokuratura Rejonowa dla miasta Białegostoku, b) Prokuratura Rejonowa w Białymstoku dla gmin: Choroszcz, Czarna Białostocka, Dobrzyniewo Kościelne, Gródek, Jasionówka, Jaświły, Juchnowiec Kościelny, Knyszyn, Krypno, Łapy, Michałowo, Mońki, Poświętne, Supraśl, Suraż, Turośń Kościelna, Tykocin, Wasilków i Zabłudów, c) Prokuratura Rejonowa w Bielsku Podlaskim dla miast: Bielsk Podlaski, Brańsk i Siemiatycze oraz gmin: Bielsk Podlaski, Boćki, Brańsk, Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec-Stacja, Orla, Rudka, Siemiatycze i Wyszki, d) Prokuratura Rejonowa w Hajnówce dla miasta Hajnówka oraz gmin: Białowieża, Czeremcha, Czyże, Dubicze Cerkiewne, Hajnówka, Kleszczele, Narew i Narewka, e) Prokuratura Rejonowa w Sokółce dla gmin: Dąbrowa Białostocka, Janów, Korycin, Krynki, Kuźnica, Nowy Dwór, Sidra, Sokółka, Suchowola i Szudziałowo, 2) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Bielsku-Białej: a) Prokuratura Rejonowa w Bielsku-Białej dla miast: Bielsko-Biała i Szczyrk oraz gmin: Buczkowice, Jasienica, Jaworze, Kozy, Wilamowice i Wilkowice, b) Prokuratura Rejonowa w Cieszynie dla miast: Cieszyn, Ustroń i Wisła oraz gmin: Brenna, Chybie, Dębowiec, Goleszów, Hażlach, Istebna, Skoczów i Strumień, c) Prokuratura Rejonowa w Oświęcimiu dla miasta Oświęcim oraz gmin: Chełmek, Kęty, Osiek, Oświęcim, Polanka Wielka, Przeciszów i Zator, d) Prokuratura Rejonowa w Suchej Beskidzkiej dla miasta Sucha Beskidzka oraz gmin: Budzów, Maków Podhalański, Mucharz, Stryszawa, Zawoja i Zembrzyce, e) Prokuratura Rejonowa w Wadowicach dla gmin: Andrychów, Brzeźnica, Kalwaria Zebrzydowska, Lanckorona, Spytkowice, Stryszów, Tomice, Wadowice i Wieprz, f) Prokuratura Rejonowa w Żywcu dla miasta Żywiec oraz gmin: Czernichów, Gilowice, Jeleśnia, Koszarawa, Lipowa, Łękawica, Łodygowice, Milówka, Porąbka, Radziechowy Wieprz, Rajcza, Ślemień, Świnna, Ujsoły i Węgierska Górka, 3) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy: a) Prokuratura Rejonowa Bydgoszcz-Północ w Bydgoszczy dla części miasta Bydgoszcz położonej po lewej stronie rzeki Brdy oraz gmin: Dąbrowa Chełmińska, Dobrcz, Koronowo i Osielsko, b) Prokuratura Rejonowa Bydgoszcz-Południe w Bydgoszczy dla części miasta Bydgoszcz położonej po prawej stronie rzeki Brdy oraz gmin: Białe Błota, Nowa Wieś Wielka i Solec Kujawski, c) Prokuratura Rejonowa w Chojnicach dla miasta Chojnice oraz gmin: Brusy, Cekcyn, Chojnice, Czersk, Gostycyn, Kamień Krajeński, Kęsowo, Lubiewo, Sępólno Krajeńskie, Sośno, Śliwice, Tuchola i Więcbork, d) Prokuratura Rejonowa w Inowrocławiu dla miasta Inowrocław oraz gmin: Dąbrowa Biskupia, Gniewkowo, Inowrocław, Janikowo, Kruszwica, Pakość, Rojewo i Złotniki Kujawskie, e) Prokuratura Rejonowa w Mogilnie dla gmin: Dąbrowa, Jeziora Wielkie, Mogilno, Strzelno i Trzemeszno, f) Prokuratura Rejonowa w Nakle nad Notecią dla gmin: Mrocza, Nakło nad Notecią, Sadki i Sicienko, g) Prokuratura Rejonowa w Szubinie dla gmin: Barcin, Gąsawa, Janowiec Wielkopolski, Kcynia, Łabiszyn, Rogowo, Szubin i Żnin, h) Prokuratura Rejonowa w Świeciu dla gmin: Bukowiec, Dragacz, Drzycim, Jeżewo, Lniano, Nowe, Osie, Pruszcz, Świecie, Świekatowo i Warlubie, 4) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Częstochowie: a) Prokuratura Rejonowa w Częstochowie dla miasta Częstochowa, b) Prokuratura Rejonowa w Częstochowie dla gmin: Blachownia, Gidle, Janów, Kamienica Polska, Kłobuck, Kłomnice, Konopiska, Kruszyna, Lipie, Miedźno, Mstów, Mykanów, Nowa Brzeźnica, Olsztyn, Opatów, Pajęczno, Poczesna, Popów, Rędziny, Starcza, Strzelce Wielkie i Wręczyca Wielka, c) Prokuratura Rejonowa w Lublińcu dla miast: Kalety i Lubliniec oraz gmin: Boronów, Ciasna, Dobrodzień, Herby, Kochanowice, Koszęcin, Pawonków i Woźniki, d) Prokuratura Rejonowa w Myszkowie dla miasta Myszków oraz gmin: Dąbrowa Zielona, Irządze, Koniecpol, Koziegłowy, Kroczyce, Lelów, Moskorzew, Niegowa, Poraj, Przyrów, Radków, Secemin, Szczekociny, Włodowice, Żarki i Żytno, e) Prokuratura Rejonowa w Oleśnie dla gmin: Gorzów Śląski, Krzepice, Olesno, Panki, Praszka, Przystajń, Radłów i Rudniki, 5) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Elblągu: a) Prokuratura Rejonowa w Braniewie dla miasta Braniewo oraz gmin: Braniewo, Frombork, Godkowo, Lelkowo, Młynary, Orneta, Pieniężno, Płoskinia i Wilczęta, b) Prokuratura Rejonowa w Elblągu dla miast: Elbląg i Krynica Morska oraz gmin: Elbląg, Gronowo Elbląskie, Markusy, Milejewo, Nowy Dwór Gdański, Ostaszewo, Pasłęk, Rychliki, Stegna, Sztutowo i Tolkmicko, c) Prokuratura Rejonowa w Kwidzynie dla miasta Kwidzyn oraz gmin: Gardeja, Kisielice, Kwidzyn, Prabuty, Ryjewo, Sadlinki i Susz, d) Prokuratura Rejonowa w Malborku dla miasta Malbork oraz gmin: Dzierzgoń, Lichnowy, Malbork, Mikołajki Pomorskie, Miłoradz, Nowy Staw, Stare Pole, Stary Dzierzgoń, Stary Targ i Sztum, 6) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Gdańsku: a) Prokuratura Rejonowa Gdańsk-Południe w Gdańsku dla części miasta Gdańsk w granicach przebiegających od Falochronu Wschodniego w Zatoce Gdańskiej, kanałem portowym poprzez Martwą Wisłę i Kanał Kaszubski do wejścia Motławy przy Polskim Haku, wzdłuż ogrodzenia Stoczni Gdańskiej do mostu przy ul. Jana z Kolna, wzdłuż torów kolejki elektrycznej Gdańsk-Gdynia, w kierunku północnym do wysokości Parku im. Kacprzaka, a następnie na zachód do ul. Smoluchowskiego przy ogrodzeniu KS "Lechia" i Szpitala Zakaźnego, w kierunku północnym ul. Jarową do ogródków działkowych im. J. Sobieskiego do ul. Krętej, w kierunku zachodnim do ul. Na Wzgórzu, poniżej zabudowy ul. Romera do Cmentarza Centralnego, starym nasypem do ul. Słowackiego do północnej granicy ogródków działkowych "Węglisko", granicą południową Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego do ul. Słowackiego, w kierunku Obwodnicy Trójmiasta północną granicą osiedla Złota Karczma, wzdłuż granicy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego do granic miasta z Sopotem, a następnie zachodnią, południową i wschodnią granicą administracyjną miasta, b) Prokuratura Rejonowa Gdańsk-Północ w Gdańsku dla części miasta Gdańska w granicach przebiegających od Falochronu Wschodniego w Zatoce Gdańskiej, kanałem portowym poprzez Martwą Wisłę i Kanał Kaszubski do wejścia Motławy przy Polskim Haku, wzdłuż ogrodzenia Stoczni Gdańskiej do mostu przy ul. Jana z Kolna, wzdłuż torów kolejki elektrycznej Gdańsk-Gdynia, w kierunku północnym do wysokości Parku im. Kacprzaka, a następnie na zachód do ul. Smoluchowskiego przy ogrodzeniu KS "Lechia" i Szpitala Zakaźnego, ul. Jarową w kierunku północnym do ogródków działkowych im. J. Sobieskiego do ul. Krętej, w kierunku zachodnim do ul. Na Wzgórzu powyżej zabudowy ul. Romera do Cmentarza Centralnego, starym nasypem do ul. Słowackiego do północnej granicy ogródków działkowych "Węglisko", granicą południową Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego do ul. Słowackiego, w kierunku Obwodnicy Trójmiasta północną granicą osiedla Złota Karczma, wzdłuż granicy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego do granic miasta z Sopotem, a następnie północną granicą administracyjną miasta, c) Prokuratura Rejonowa w Gdyni dla miast: Gdynia, Reda i Rumia oraz gminy Kosakowo, d) Prokuratura Rejonowa w Kartuzach dla gmin: Chmielno, Kartuzy, Przodkowo, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Sulęczyno i Żukowo, e) Prokuratura Rejonowa w Kościerzynie dla miasta Kościerzyna oraz gmin: Dziemiany, Karsin, Kościerzyna, Liniewo, Lipusz, Nowa Karczma i Stara Kiszewa, f) Prokuratura Rejonowa w Pruszczu Gdańskim dla miasta Pruszcz Gdański oraz gmin: Cedry Wielkie, Kolbudy Górne, Pruszcz Gdański, Przywidz i Trąbki Wielkie, g) Prokuratura Rejonowa w Pucku dla miast: Hel, Jastarnia, Puck i Władysławowo oraz gmin: Krokowa i Puck, h) Prokuratura Rejonowa w Sopocie dla miasta Sopot, i) Prokuratura Rejonowa w Starogardzie Gdańskim dla miast: Czarna Woda, Skórcz i Starogard Gdański oraz gmin: Bobowo, Kaliska, Lubichowo, Osieczna, Osiek, Skarszewy, Skórcz, Smętowo Graniczne, Starogard Gdański i Zblewo, j) Prokuratura Rejonowa w Tczewie dla miasta Tczew oraz gmin: Gniew, Morzeszczyn, Peplin, Pszczółki, Subkowy, Suchy Dąb i Tczew, k) Prokuratura Rejonowa w Wejherowie dla miasta Wejherowo oraz gmin: Choczewo, Gniewino, Linia, Luzino, Łęczyce, Szemud i Wejherowo, 7) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Gorzowie Wielkopolskim: a) Prokuratura Rejonowa w Choszcznie dla gmin: Bierzwnik, Choszczno, Dobiegniew, Drawno, Krzęcin, Pełczyce i Recz, b) Prokuratura Rejonowa w Gorzowie Wielkopolskim dla miasta Gorzów Wielkopolski oraz gmin: Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Lubiszyn, Santok i Witnica, c) Prokuratura Rejonowa w Międzyrzeczu dla gmin: Bledzew, Miedzichowo, Międzychód, Międzyrzecz, Przytoczna, Pszczew, Skwierzyna i Trzciel, d) Prokuratura Rejonowa w Myśliborzu dla gmin: Barlinek, Boleszkowice, Dębno, Myślibórz i Nowogródek Pomorski, e) Prokuratura Rejonowa w Słubicach dla miasta Kostrzyn oraz gmin: Górzyca, Rzepin i Słubice, f) Prokuratura Rejonowa w Strzelcach Krajeńskich dla gmin: Drezdenko, Stare Kurowo, Strzelce Krajeńskie i Zwierzyn, g) Prokuratura Rejonowa w Sulęcinie dla gmin: Krzeszyce, Lubniewice, Ośno Lubuskie, Słońsk i Sulęcin, 8) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze: a) Prokuratura Rejonowa w Bolesławcu dla miasta Bolesławiec oraz gmin Bolesławiec, Nowogrodziec i Osiecznica, b) Prokuratura Rejonowa w Jeleniej Górze dla miast: Jelenia Góra, Karpacz, Kowary, Piechowice, Szklarska Poręba i Wojcieszów oraz gmin: Janowice Wielkie, Jeżów Sudecki, Mysłakowice, Podgórzyn, Stara Kamienica i Świerzawa, c) Prokuratura Rejonowa w Kamiennej Górze dla miasta Kamienna Góra oraz gmin: Bolków, Kamienna Góra, Lubawka i Marciszów, d) Prokuratura Rejonowa w Lubaniu dla miasta Lubań oraz gmin: Leśna, Lubań, Olszyna, Platerówka i Siekierczyn, e) Prokuratura Rejonowa w Lwówku Śląskim dla miasta Świeradów-Zdrój oraz gmin: Gryfów Śląski, Lubomierz, Lwówek Śląski, Mirsk i Wleń, f) Prokuratura Rejonowa w Zgorzelcu dla miast: Zawidów i Zgorzelec oraz gmin: Bogatynia, Pieńsk, Sulików, Węgliniec i Zgorzelec, 9) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Kaliszu z siedzibą w Ostrowie Wielkopolskim: a) Prokuratura Rejonowa w Jarocinie dla gmin: Jaraczewo, Jarocin, Kotlin i Żerków, b) Prokuratura Rejonowa w Kaliszu dla miasta Kalisz oraz gmin: Blizanów, Brzeziny, Ceków-Kolonia, Godziesze Wielkie, Koźminek, Lisków, Mycielin, Nowe Skalmierzyce, Opatówek, Stawiszyn, Szczytniki i Żelazków, c) Prokuratura Rejonowa w Kępnie dla gmin: Baranów, Bolesławiec, Bralin, Czastary, Dziadowa Kłoda, Galewice, Kępno, Łęka Opatowska, Łubnice, Perzów, Rychtal, Sokolniki, Syców, Trzcinica i Wieruszów, d) Prokuratura Rejonowa w Krotoszynie dla miasta Sulmierzyce oraz gmin: Koźmin Wielkopolski, Krotoszyn, Rozdrażew i Zduny, e) Prokuratura Rejonowa w Ostrowie Wielkopolskim dla miasta Ostrów Wielkopolski oraz gmin: Odolanów, Ostrów Wielkopolski, Przygodzice, Raszków, Sieroszewice i Sośnie, f) Prokuratura Rejonowa w Ostrzeszowie dla gmin: Czajków, Doruchów, Grabów nad Prosną, Kobyla Góra, Kraszewice, Międzybórz, Mikstat i Ostrzeszów, g) Prokuratura Rejonowa w Pleszewie dla gmin: Chocz, Czermin, Dobrzyca, Gizałki, Gołuchów i Pleszew, 10) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Katowicach: a) Prokuratura Rejonowa w Będzinie dla miast: Będzin, Czeladź i Wojkowice oraz gmin: Bobrowniki i Psary, b) Prokuratura Rejonowa w Bytomiu dla miast: Bytom i Radzionków, c) Prokuratura Rejonowa w Chorzowie dla miast: Chorzów i Świętochłowice, d) Prokuratura Rejonowa w Chrzanowie dla gmin: Babice, Chrzanów, Libiąż i Trzebinia, e) Prokuratura Rejonowa w Dąbrowie Górniczej dla miast: Dąbrowa Górnicza i Sławków, f) Prokuratura Rejonowa w Gliwicach dla miast: Gliwice, Knurów i Pyskowice oraz gmin: Gierałtowice, Ornontowice, Pilchowice, Rudzieniec, Sośnicowice, Toszek i Wielowieś, g) Prokuratura Rejonowa w Jastrzębiu-Zdroju dla miasta Jastrzębie-Zdrój oraz gmin: Pawłowice i Zebrzydowice, h) Prokuratura Rejonowa w Jaworznie dla miasta Jaworzno, i) Prokuratura Rejonowa w Katowicach dla miast: Katowice i Siemianowice Śląskie, j) Prokuratura Rejonowa w Mysłowicach dla miast: Imielin i Mysłowice oraz gminy Chełm Śląski, k) Prokuratura Rejonowa w Olkuszu dla miasta Bukowo oraz gmin: Bolesław, Klucze, Olkusz, Pilica, Wolbrom i Żarnowiec, l) Prokuratura Rejonowa w Pszczynie dla gmin: Bestwina, Brzeszcze, Czechowice-Dziedzice, Goczałkowice-Zdrój, Miedźna, Pszczyna i Suszec, m) Prokuratura Rejonowa w Raciborzu dla miasta Racibórz oraz gmin: Krzanowice, Krzyżanowice, Kuźnia Raciborska, Nędza, Pietrowice Wielkie i Rudnik, n) Prokuratura Rejonowa w Rudzie Śląskiej dla miasta Ruda Śląska, o) Prokuratura Rejonowa w Rybniku dla miast: Rybnik i Żory oraz gmin: Czerwionka Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany, p) Prokuratura Rejonowa w Sosnowcu dla miasta Sosnowiec, r) Prokuratura Rejonowa w Tarnowskich Górach dla miast: Miasteczko Śląskie, Piekary Śląskie i Tarnowskie Góry oraz gmin: Krupski Młyn, Ożarowice, Świerklaniec, Tworóg i Zbrosławice, s) Prokuratura Rejonowa w Tychach dla miast: Bieruń, Lędziny, Łaziska Górne, Mikołów, Orzesze i Tychy oraz gmin: Bojszowy, Kobiór i Wyry, t) Prokuratura Rejonowa w Wodzisławiu Śląskim dla miast: Pszów, Radlin, Rydułtowy i Wodzisław Śląski oraz gmin: Godów, Gorzyce, Lubomia, Marklowice i Mszana, u) Prokuratura Rejonowa w Zabrzu dla miasta Zabrze, w) Prokuratura Rejonowa w Zawierciu dla miast: Poręba i Zawiercie oraz gmin: Łazy, Mierzęcice, Ogrodzieniec i Siewierz, 11) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Kielcach: a) Prokuratura Rejonowa w Busku-Zdroju dla gmin: Busko-Zdrój, Chmielnik, Gnojno, Nowy Korczyn, Oleśnica, Pacanów, Pierzchnica, Solec-Zdrój, Stopnica, Szydłów, Tuczępy i Wiślica, b) Prokuratura Rejonowa w Jędrzejowie dla gmin: Imielno, Jędrzejów, Krasocin, Łopuszno, Małogoszcz, Nagłowice, Oksa, Sędziszów, Słupia, Słupia (Konecka), Sobków, Włoszczowa i Wodzisław, c) Prokuratura Rejonowa w Kielcach dla miasta Kielce oraz gmin: Bieliny, Chęciny, Daleszyce, Górno, Masłów, Miedziana Góra, Morawica, Piekoszów, Raków, Sitkówka-Nowiny, Strawczyn i Zagnańsk, d) Prokuratura Rejonowa w Końskich dla gmin: Końskie, Mniów, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Smyków i Stąporków, e) Prokuratura Rejonowa w Miechowie dla gmin: Charsznica, Kozłów, Książ Wielki, Miechów, Pałecznica, Racławice i Słaboszów, f) Prokuratura Rejonowa w Ostrowcu Świętokrzyskim dla miasta Ostrowiec Świętokrzyski oraz gmin: Bałtów, Bodzechów, Kunów, Łagów, Nowa Słupia i Waśniów, g) Prokuratura Rejonowa w Pińczowie dla gmin: Bejsce, Czarnocin, Działoszyce, Kazimierza Wielka, Kije, Koszyce, Michałów, Opatowiec, Pińczów, Skalbmierz i Złota, h) Prokuratura Rejonowa w Skarżysku-Kamiennej dla miasta Skarżysko-Kamienna oraz gmin: Bliżyn, Łączna, Skarżysko Kościelne i Suchedniów, i) Prokuratura Rejonowa w Starachowicach dla miasta Starachowice oraz gmin: Bodzentyn, Brody, Mirzec, Pawłów i Wąchock, 12) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Koninie: a) Prokuratura Rejonowa w Kole dla miasta Koło oraz gmin: Babiak, Chodów, Dąbie, Grabów, Grzegorzew, Kłodawa, Koło, Kościelec, Olszówka, Osiek Mały, Przedecz, Sompolno i Wierzbinek, b) Prokuratura Rejonowa w Koninie dla miasta Konin oraz gmin: Golina, Grodziec, Kazimierz Biskupi, Kleczew, Kramsk, Krzymów, Rychwał, Rzgów, Skulsk, Stare Miasto, Ślesin i Wilczyn, c) Prokuratura Rejonowa w Słupcy dla miasta Słupca oraz gmin: Lądek, Orchowo, Ostrowite, Powidz, Pyzdry, Słupca, Strzałkowo, Witkowo i Zagórów, d) Prokuratura Rejonowa w Turku dla miasta Turek oraz gmin: Brudzew, Dobra, Kawęczyn, Malanów, Przykona, Świnice Wareckie, Tuliszków, Turek, Uniejów i Władysławów, 13) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Koszalinie: a) Prokuratura Rejonowa w Białogardzie dla miast: Białogard i Świdwin oraz gmin: Białogard, Brzeżno, Karlino, Połczyn-Zdrój, Rąbino, Sławoborze, Świdwin i Tychowo, b) Prokuratura Rejonowa w Drawsku Pomorskim dla gmin: Czaplinek, Drawsko Pomorskie, Kalisz Pomorski, Ostrowice, Wierzchowo i Złocieniec, c) Prokuratura Rejonowa w Kołobrzegu dla miasta: Kołobrzeg oraz gmin: Dygowo, Gościno, Kołobrzeg, Rymań, Siemyśl i Ustronie Morskie, d) Prokuratura Rejonowa w Koszalinie dla miast: Darłowo i Koszalin oraz gmin: Będzino, Biesiekierz, Darłowo, Malechowo, Manowo, Mielno, Polanów, Sianów i Świeszyno, e) Prokuratura Rejonowa w Szczecinku dla miasta Szczecinek oraz gmin: Barwice, Biały Bór, Bobolice, Borne Sulinowo, Grzmiąca i Szczecinek, 14) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Krakowie: a) Prokuratura Rejonowa Kraków-Krowodrza w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Krowodrza oraz gmin: Alwernia, Czernichów, Jerzmanowice-Przeginia, Krzeszowice, Liszki, Wielka Wieś, Zabierzów i Zielonki, b) Prokuratura Rejonowa Kraków-Nowa Huta w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Nowa Huta oraz gmin: Igołomia-Wawrzeńczyce, Kocmyrzów-Luborzyca, Koniusza, Nowe Brzesko, Proszowice i Radziemice, c) Prokuratura Rejonowa Kraków-Podgórze w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Podgórze oraz gmin: Biskupice, Drwinia, Kłaj, Mogilany, Niepołomice, Skawina, Świątniki Górne i Wieliczka, d) Prokuratura Rejonowa Kraków-Śródmieście w Krakowie dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Śródmieście oraz gmin: Gołcza, Iwanowice, Michałowice, Skała, Słomniki, Sułoszowa i Trzyciąż, e) Prokuratura Rejonowa w Myślenicach dla gmin: Dobczyce, Gdów, Myślenice, Pcim, Raciechowice, Siepraw, Sułkowice, Tokarnia i Wiśniowa, 15) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Krośnie: a) Prokuratura Rejonowa w Brzozowie dla gmin: Brzozów, Domaradz, Dydnia, Haczów, Jasienica Rosielna i Nozdrzec, b) Prokuratura Rejonowa w Jaśle dla miasta Jasło oraz gmin: Biecz, Brzyska, Dębowiec, Jasło, Kołaczyce, Krempna, Lipinki, Nowy Żmigród, Osiek Jasielski, Skołyszyn i Tarnowiec, c) Prokuratura Rejonowa w Krośnie dla miasta Krosno oraz gmin: Chorkówka, Dukla, Iwonicz-Zdrój, Jedlicze, Korczyna, Krościenko Wyżne, Miejsce Piastowe, Rymanów i Wojaszówka, d) Prokuratura Rejonowa w Lesku dla gmin: Baligród, Cisna, Czarna, Lesko, Lutowiska, Olszanica, Solina i Ustrzyki Dolne, e) Prokuratura Rejonowa w Sanoku dla miasta Sanok oraz gmin: Besko, Bukowsko, Komańcza, Sanok, Tyrawa Wołoska, Zagórz i Zarszyn, 16) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Legnicy: a) Prokuratura Rejonowa w Głogowie dla miasta Głogów oraz gmin: Gaworzyce, Głogów, Grębocice, Jerzmanowa, Kotla, Pęcław, Przemków, Radwanice i Żukowice, b) Prokuratura Rejonowa w Jaworze dla miasta Jawor oraz gmin: Męcinka, Mściwojów, Paszowice, Udanin i Wądroże Wielkie, c) Prokuratura Rejonowa w Legnicy dla miasta Legnica oraz gmin: Krotoszyce, Kunice, Legnickie Pole, Miłkowice, Prochowice i Ruja, d) Prokuratura Rejonowa w Lubinie dla miasta Lubin oraz gmin: Chocianów, Lubin, Polkowice, Rudna i Ścinawa, e) Prokuratura Rejonowa w Złotoryi dla miast: Chojnów i Złotoryja oraz gmin: Chojnów, Gromadka, Pielgrzymka, Warta Bolesławiecka, Zagrodno i Złotoryja, 17) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Lublinie: a) Prokuratura Rejonowa w Białej Podlaskiej dla miast: Biała Podlaska i Terespol oraz gmin: Biała Podlaska, Huszlew, Janów Podlaski, Kodeń, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łomazy, Łosice, Olszanka, Piszczac, Platerów, Rokitno, Rossosz, Sarnaki, Stara Kornica, Terespol, Tuczna i Zalesie, b) Prokuratura Rejonowa w Chełmie dla miasta Chełm oraz gmin: Białopole, Chełm, Dorohusk, Dubienka, Kamień, Ruda Huta, Sawin, Siedliszcze, Wierzbica i Żmudź, c) Prokuratura Rejonowa w Krasnymstawie dla miast: Krasnystaw i Rejowiec Fabryczny oraz gmin: Krasnystaw, Krasiczyn, Leśniowice, Łopiennik Górny, Rejowiec, Rejowiec Fabryczny, Siennica Różana i Wojsławice, d) Prokuratura Rejonowa w Kraśniku dla miasta Kraśnik oraz gmin: Borzechów, Dzierzkowice, Kraśnik, Niedrzwica Duża, Urzędów, Wilkołaz i Zakrzówek, e) Prokuratura Rejonowa w Lubartowie dla miasta Lubartów oraz gmin: Abramów, Borki, Firlej, Jeziorzany, Kamionka, Kock, Lubartów, Michów, Niedźwiada, Ostrówek, Ostrów Lubelski, Serniki i Uścimów, f) Prokuratura Rejonowa w Lublinie dla miasta Lublin, g) Prokuratura Rejonowa w Lublinie dla miasta Świdnik oraz gmin: Bychawa, Fajsławice, Głusk, Jabłonna, Jastków, Konopnica, Krzczonów, Ludwin, Łęczna, Mełgiew, Milejów, Niemce, Piaski, Puchaczów, Rybczewice, Spiczyn, Strzyżewice, Trawniki i Wólka, h) Prokuratura Rejonowa w Opolu Lubelskim dla gmin: Bełżyce, Chodel, Józefów, Karczmiska, Łaziska, Opole Lubelskie, Poniatowa, Wilków i Wojciechów, i) Prokuratura Rejonowa w Parczewie dla gmin: Dębowa Kłoda, Hanna, Jabłoń, Milanów, Parczew, Podedwórze, Siemień, Sławatycze, Sosnówka i Wisznice, j) Prokuratura Rejonowa w Puławach dla miast: Dęblin i Puławy oraz gmin: Baranów, Garbów, Janowiec, Kazimierz Dolny, Końskowola, Kurów, Markuszów, Nałęczów, Nowodwór, Puławy, Ryki, Stężyca, Ułęż, Wąwolnica i Żyrzyn, k) Prokuratura Rejonowa w Radzyniu Podlaskim dla miast: Międzyrzec Podlaski i Radzyń Podlaski oraz gmin: Czemierniki, Drelów, Kąkolewnica Wschodnia, Komarówka Podlaska, Międzyrzec Podlaski, Radzyń Podlaski, Ulan-Majorat i Wohyń, l) Prokuratura Rejonowa we Włodawie dla miasta Włodawa oraz gmin: Cyców, Hańsk, Sosnowica, Stary Brus, Urszulin, Włodawa, Wola Uhruska i Wyryki, 18) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Łomży: a) Prokuratura Rejonowa w Grajewie dla miasta Grajewo oraz gmin: Goniądz, Grajewo, Radziłów, Rajgród, Szczuczyn, Trzcianne i Wąsosz, b) Prokuratura Rejonowa w Łomży dla miast: Kolno i Łomża oraz gmin: Grabowo, Jedwabne, Kolno, Łomża, Mały Płock, Miastkowo, Nowogród, Piątnica, Przytuły, Stawiski, Śniadowo, Turośl, Wizna i Zbójna, c) Prokuratura Rejonowa w Wysokiem Mazowieckiem dla miasta Wysokie Mazowieckie oraz gmin: Boguty-Pianki, Ciechanowiec, Czyżew-Osada, Klukowo, Kobylin-Borzymy, Kulesze Kościelne, Nowe Piekuty, Nur, Perlejewo, Sokoły, Szepietowo i Wysokie Mazowieckie, d) Prokuratura Rejonowa w Zambrowie dla miasta Zambrów oraz gmin: Andrzejewo, Kołaki Kościelne, Rutki, Szulborze Wielkie, Szumowo, Zambrów, Zaręby Kościelne i Zawady, 19) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Łodzi: a) Prokuratura Rejonowa Łódź-Bałuty w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Bałuty, b) Prokuratura Rejonowa Łódź-Górna w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Górna, c) Prokuratura Rejonowa Łódź-Polesie w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Polesie, d) Prokuratura Rejonowa Łódź-Śródmieście w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Śródmieście, e) Prokuratura Rejonowa Łódź-Widzew w Łodzi dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Widzew oraz gmin: Andrespol, Bójce i Nowosolna, f) Prokuratura Rejonowa w Pabianicach dla miast: Konstantynów Łódzki i Pabianice oraz gmin: Ksawerów, Pabianice i Rzgów, g) Prokuratura Rejonowa w Zgierzu dla miast: Głowno, Ozorków i Zgierz oraz gmin: Aleksandrów Łódzki, Głowno, Ozorków, Parzęczew, Stryków i Zgierz, 20) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Nowym Sączu: a) Prokuratura Rejonowa w Gorlicach dla miast: Gorlice i Grybów oraz gmin: Bobowa, Gorlice, Grybów, Łużna, Moszczenica, Ropa, Sękowa i Uście Gorlickie, b) Prokuratura Rejonowa w Limanowej dla miast: Limanowa i Mszana Dolna oraz gmin: Dobra, Jodłownik, Kamienica, Laskowa, Limanowa, Łukowica, Mszana Dolna, Niedźwiedź, Słopnice i Tymbark, c) Prokuratura Rejonowa w Nowym Sączu dla miasta Nowy Sącz oraz gmin: Chełmiec, Gródek n. Dunajcem, Kamionka Wielka, Korzenna, Krynica, Łabowa, Łącko, Łososina Dolna, Muszyna, Nawojowa, Piwniczna, Podegrodzie, Rytro i Stary Sącz, d) Prokuratura Rejonowa w Nowym Targu dla miast: Jordanów, Nowy Targ i Szczawnica oraz gmin: Bystra-Sidzina, Czarny Dunajec, Czorsztyn, Jabłonka, Jordanów, Krościenko nad Dunajcem, Lipnica Wielka, Lubień, Łapsze Niżne, Nowy Targ, Ochotnica Dolna, Raba Wyżna, Rabka i Spytkowice, e) Prokuratura Rejonowa w Zakopanem dla miasta Zakopane oraz gmin: Biały Dunajec, Bukowina Tatrzańska, Kościelisko, Poronin i Szaflary, 21) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Olsztynie: a) Prokuratura Rejonowa w Bartoszycach dla miast: Bartoszyce, Górowo Iławeckie i Lidzbark Warmiński oraz gmin: Bartoszyce, Górowo Iławeckie, Kiwity, Lidzbark Warmiński i Sępopol, b) Prokuratura Rejonowa w Biskupcu dla miasta Mrągowo oraz gmin: Biskupiec, Bisztynek, Jeziorany, Kolno, Mrągowo, Piecki i Sorkwity, c) Prokuratura Rejonowa w Iławie dla miast: Iława i Lubawa oraz gmin: Iława, Lubawa i Zalewo, d) Prokuratura Rejonowa w Kętrzynie dla miasta Kętrzyn oraz gmin: Barciany, Kętrzyn, Korsze, Reszel i Srokowo, e) Prokuratura Rejonowa w Nidzicy dla gmin: Janowiec Kościelny, Janowo, Kozłowo i Nidzica, f) Prokuratura Rejonowa w Olsztynie dla miasta Olsztyn oraz gmin: Barczewo, Dobre Miasto, Dywity, Gietrzwałd, Jonkowo, Lubomino, Olsztynek, Purda, Stawiguda i Świątki, g) Prokuratura Rejonowa w Ostródzie dla miasta Ostróda oraz gmin: Dąbrówno, Grunwald, Łukta, Małdyty, Miłakowo, Miłomłyn, Morąg i Ostróda, h) Prokuratura Rejonowa w Szczytnie dla miasta Szczytno oraz gmin: Dźwierzuty, Jedwabno, Pasym, Szczytno, Świętajno i Wielbark, 22) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Opolu: a) Prokuratura Rejonowa w Brzegu dla miasta Brzeg oraz gmin: Brzeg, Lewin Brzeski, Lubsza, Olszanka i Popielów, b) Prokuratura Rejonowa w Głubczycach dla gmin: Baborów, Branice, Głubczyce i Kietrz, c) Prokuratura Rejonowa w Kędzierzynie-Koźlu dla miasta Kędzierzyn-Koźle oraz gmin: Bierawa, Cisek, Pawłowiczki, Polska Cerekiew, Reńska Wieś i Zdzieszowice, d) Prokuratura Rejonowa w Kluczborku dla gmin: Byczyna, Domaszowice, Kluczbork, Lasowice Wielkie, Murów, Namysłów, Pokój, Świerczów, Wilków i Wołczyn, e) Prokuratura Rejonowa w Nysie dla gmin: Grodków, Kamiennik, Korfantów, Łambinowice, Nysa, Otmuchów, Paczków, Pakosławice i Skoroszyce, f) Prokuratura Rejonowa w Opolu dla miasta Opole oraz gmin: Chrząstowice, Dąbrowa, Dobrzeń Wielki, Komprachcice, Łubniany, Niemodlin, Ozimek, Prószków, Tarnów Opolski, Tułowice, Turawa i Zębowice, g) Prokuratura Rejonowa w Prudniku dla gmin: Biała, Głogówek, Głuchołazy, Lubrza i Prudnik, h) Prokuratura Rejonowa w Strzelcach Opolskich dla gmin: Gogolin, Izbicko, Jemielnica, Kolonowskie, Krapkowice, Leśnica, Strzelce Opolskie, Strzeleczki, Ujazd, Walce i Zawadzkie, 23) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Ostrołęce: a) Prokuratura Rejonowa w Ostrołęce dla miasta Ostrołęka oraz gmin: Baranowo, Czarnia, Goworowo, Kadzidło, Lelis, Łyse, Młynarze, Myszyniec, Olszewo-Borki, Rozogi, Różan, Rzekuń, Sypniewo i Troszyn, b) Prokuratura Rejonowa w Ostrowi Mazowieckiej dla miasta Ostrów Mazowiecka oraz gmin: Brok, Czerwin, Małkinia Górna, Ostrów Mazowiecka, Stary Lubotyń i Wąsewo, c) Prokuratura Rejonowa w Przasnyszu dla miast: Maków Mazowiecki i Przasnysz oraz gmin: Chorzele, Czerwonka, Jednorożec, Krasnocielc, Krzynowłoga Mała, Płoniawy-Bramura, Przasnysz, Rzewnie i Szelków, d) Prokuratura Rejonowa w Wyszkowie dla gmin: Brańszczyk, Dąbrówka, Długosiodło, Klembów, Obryte, Rząśnik, Somianka, Tłuszcz, Wyszków, Zabrodzie i Zatory, 24) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim: a) Prokuratura Rejonowa w Bełchatowie dla miasta Bełchatów oraz gmin: Bełchatów, Dłutów, Drużbice, Kleszczów, Kluki, Rząśnia, Szczerców i Zelów, b) Prokuratura Rejonowa w Opocznie dla gmin: Aleksandrów, Białaczów, Fałków, Mniszków, Opoczno, Paradyż, Poświętne, Sławno i Żarnów, c) Prokuratura Rejonowa w Piotrkowie Trybunalskim dla miasta Piotrków Trybunalski oraz gmin: Czarnocin, Gorzkowice, Grabica, Łęki Szlacheckie, Moszczenica, Ręczno, Rozprza, Sulejów, Tuszyn, Wola Krzysztoporska i Wolbórz, d) Prokuratura Rejonowa w Radomsku dla miasta Radomsko oraz gmin: Dobryszyce, Gomunice, Kamieńsk, Kluczewsko, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Przedbórz, Radomsko, Sulmierzyce i Wielgomłyny, e) Prokuratura Rejonowa w Tomaszowie Mazowieckim dla miasta Tomaszów Mazowiecki oraz gmin: Będków, Budziszewice, Czerniewice, Inowłódz, Koluszki, Lubochnia, Rokiciny, Rzeczyca, Tomaszów Mazowiecki, Ujazd i Żelechlinek, 25) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Płocku: a) Prokuratura Rejonowa w Gostyninie dla miasta Gostynin oraz gmin: Gąbin, Gostynin, Łąck, Nowy Duninów, Pacyna, Sanniki, Słubice i Szczawin Kościelny, b) Prokuratura Rejonowa w Kutnie dla miasta Kutno oraz gmin: Bedlno, Kiernozia, Krzyżanów, Kutno, Łanięta, Oporów, Strzelce i Żychlin, c) Prokuratura Rejonowa w Łęczycy dla miasta Łęczyca oraz gmin: Daszyna, Dąbrowice, Góra Świętej Małgorzaty, Krośniewice, Łęczyca, Nowe Ostrowy, Piątek i Witonia, d) Prokuratura Rejonowa w Płocku dla miasta Płock oraz gmin: Bielsk, Bodzanów, Brudzeń Duży, Bulkowo, Czerwińsk nad Wisłą, Iłów, Mała Wieś, Radzanowo, Słupno, Stara Biała, Staroźreby i Wyszogród, e) Prokuratura Rejonowa w Sierpcu dla miasta Sierpc oraz gmin: Drobin, Gozdowo, Mochowo, Rościszewo, Sierpc, Szczutowo i Zawidz, 26) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Poznaniu: a) Prokuratura Rejonowa w Chodzieży dla miasta Chodzież oraz gmin: Białośliwie, Chodzież, Kaczory, Miasteczko Krajeńskie, Szamocin, Ujście, Wyrzysk i Wysoka, b) Prokuratura Rejonowa w Gnieźnie dla miasta Gniezno oraz gmin: Czerniejewo, Gniezno, Kiszkowo, Kłecko, Łubowo, Mieleszyn, Mieścisko, Niechanowo, Pobiedziska i Skoki, c) Prokuratura Rejonowa w Gostyniu dla gmin: Borek Wielkopolski, Gostyń, Krobia, Krzemieniewo, Pępowo, Piaski, Pogorzela i Poniec, d) Prokuratura Rejonowa w Kościanie dla miasta Kościan oraz gmin: Kościan, Krzywiń, Przemęt i Śmigiel, e) Prokuratura Rejonowa w Lesznie dla miasta Leszno oraz gmin: Lipno, Osieczna, Rydzyna, Szlichtyngowa, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice i Wschowa, f) Prokuratura Rejonowa w Nowym Tomyślu dla gmin: Buk, Granowo, Grodzisk Wielkopolski, Kamieniec, Kuślin, Lwówek, Nowy Tomyśl, Opalenica, Rakoniewice, Stęszew i Wielichowo, g) Prokuratura Rejonowa w Pile dla miasta Piła, h) Prokuratura Rejonowa Poznań-Grunwald w Poznaniu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnic: Grunwald i Jeżyce oraz gmin: Dopiewo, Komorniki i Tarnowo Podgórne, i) Prokuratura Rejonowa Poznań-Nowe Miasto w Poznaniu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Nowe Miasto i Wilda oraz miast: Luboń i Puszczykowo oraz gmin: Czerwonak i Swarzędz, j) Prokuratura Rejonowa Poznań-Stare Miasto w Poznaniu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Stare Miasto oraz gmin: Murowana Goślina i Suchy Las, k) Prokuratura Rejonowa w Rawiczu dla gmin: Bojanowo, Góra, Jemielno, Jutrosin, Kobylin, Miejska Górka, Niechlów, Pakosław, Rawicz i Wąsosz, l) Prokuratura Rejonowa w Szamotułach dla miasta Obrzycko oraz gmin: Chrzypsko Wielkie, Duszniki, Kaźmierz, Kwilcz, Oborniki, Obrzycko, Ostroróg, Pniewy, Rokietnica, Sieraków i Szamotuły, m) Prokuratura Rejonowa w Śremie dla gmin: Brodnica, Czempiń, Dolsk, Książ Wielkopolski, Mosina i Śrem, n) Prokuratura Rejonowa w Środzie Wielkopolskiej dla gmin: Kleszczewo, Kórnik, Krzykosy, Nowe Miasto nad Wartą, Środa Wielkopolska i Zaniemyśl, o) Prokuratura Rejonowa w Trzciance dla miasta Czarnków oraz gmin: Czarnków, Drawsko, Krzyż Wielkopolski, Lubasz, Połajewo, Trzcianka, Wieleń i Wronki, p) Prokuratura Rejonowa w Wałczu dla miasta Wałcz oraz gmin: Człopa, Mirosławiec, Szydłowo, Tuczno i Wałcz, r) Prokuratura Rejonowa w Wągrowcu dla miasta Wągrowiec oraz gmin: Budzyń, Damasławek, Gołańcz, Margonin, Rogoźno, Ryczywół, Wapno i Wągrowiec, s) Prokuratura Rejonowa we Wrześni dla gmin: Dominowo, Kołaczkowo, Kostrzyn, Miłosław, Nekla i Września, t) Prokuratura Rejonowa w Złotowie dla miasta Złotów oraz gmin: Jastrowie, Krajenka, Lipka, Łobżenica, Okonek, Tarnówka, Zakrzewo i Złotów, 27) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Przemyślu: a) Prokuratura Rejonowa w Jarosławiu dla miast: Jarosław i Radymno oraz gmin: Chłopice, Jarosław, Laszki, Pawłosiów, Pruchnik, Radymno, Rokietnica, Roźwienica i Wiązownica, b) Prokuratura Rejonowa w Lubaczowie dla miasta Lubaczów oraz gmin: Cieszanów, Horyniec, Lubaczów, Narol, Oleszyce, Stary Dzików i Wielkie Oczy, c) Prokuratura Rejonowa w Przemyślu dla miast: Dynów i Przemyśl oraz gmin: Bircza, Dubiecko, Dynów, Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Przemyśl, Stubno i Żurawica, d) Prokuratura Rejonowa w Przeworsku dla miasta Przeworsk oraz gmin: Adamówka, Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, Przeworsk, Sieniawa, Tryńcza i Zarzecze, 28) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Radomiu: a) Prokuratura Rejonowa w Grójcu dla gmin: Belsk Duży, Białobrzegi, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto nad Pilicą, Pniewy, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Stromiec, Warka i Wyśmierzyce, b) Prokuratura Rejonowa w Kozienicach dla miasta Pionki oraz gmin: Garbatka-Letnisko, Głowaczów, Gniewoszów, Grabów nad Pilicą, Kozienice, Magnuszew, Pionki i Sieciechów, c) Prokuratura Rejonowa w Lipsku dla gmin: Chotcza, Ciepielów, Kazanów, Lipsko, Policzna, Przyłęk, Rzeczniów, Sienno, Solec nad Wisłą, Tczów i Zwoleń, d) Prokuratura Rejonowa w Przysusze dla gmin: Borkowice, Chlewiska, Drzewica, Gielniów, Gowarczów, Jastrząb, Klwów, Mirów, Odrzywół, Potworów, Przysucha, Rusinów, Szydłowiec i Wieniawa, e) Prokuratura Rejonowa w Radomiu dla miasta Radom, f) Prokuratura Rejonowa w Radomiu dla gmin: Gózd, Iłża, Jastrzębia, Jedlińsk, Jedlnia-Letnisko, Kowala, Orońsko, Przytyk, Skaryszew, Wierzbica, Wolanów i Zakrzew, 29) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Rzeszowie: a) Prokuratura Rejonowa w Kolbuszowej dla gmin: Cmolas, Kamień, Kolbuszowa, Niwiska, Raniżów, Sokołów Małopolski i Stary Dzikowiec, b) Prokuratura Rejonowa w Leżajsku dla miasta Leżajsk oraz gmin: Grodzisko Dolne, Kuryłówka, Leżajsk i Nowa Sarzyna, c) Prokuratura Rejonowa w Łańcucie dla miasta Łańcut oraz gmin: Białobrzegi, Czarna, Łańcut, Markowa, Rakszawa i Żołynia, d) Prokuratura Rejonowa w Mielcu dla miasta Mielec oraz gmin: Borowa, Czermin, Gawłuszowice, Mielec, Przecław i Tuszów Narodowy, e) Prokuratura Rejonowa w Ropczycach dla gmin: Iwierzyce, Ostrów, Ropczyce, Sędziszów Małopolski i Wielopole Skrzyńskie, f) Prokuratura Rejonowa dla miasta Rzeszów, z wyłączeniem osiedli Baranówka i Nowe Miasto, g) Prokuratura Rejonowa w Rzeszowie dla gmin: Błażowa, Boguchwała, Chmielnik, Głogów Małopolski, Hyżne, Krasne, Lubenia, Świlcza, Trzebownisko i Tyczyn, oraz osiedli Baranówka i Nowe Miasto z terenu miasta Rzeszów, h) Prokuratura Rejonowa w Strzyżowie dla gmin: Czudec, Frysztak, Niebylec, Strzyżów i Wiśniowa, 30) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Siedlcach: a) Prokuratura Rejonowa w Garwolinie dla miast: Garwolin i Łaskarzew oraz gmin: Borowie, Garwolin, Górzno, Kłoczew, Łaskarzew, Maciejowice, Miastków Kościelny, Osieck, Parysów, Pilawa, Sobienie-Jeziory, Sobolew, Trojanów, Wilga i Żelechów, b) Prokuratura Rejonowa w Łukowie dla miast: Łuków i Stoczek Łukowski oraz gmin: Adamów, Krzywda, Łuków, Serokomla, Stanin, Stoczek Łukowski, Trzebieszów, Wojcieszków i Wola Mysłowska, c) Prokuratura Rejonowa w Mińsku Mazowieckim dla miasta Mińsk Mazowiecki oraz gmin: Cegłów, Dębe Wielkie, Dobre, Jakubów, Kałuszyn, Kołbiel, Latowicz, Mińsk Mazowiecki, Mrozy, Poświętne, Siennica, Stanisławów i Strachówka, d) Prokuratura Rejonowa w Siedlcach dla miasta Siedlce oraz gmin: Domanice, Korczew, Kotuń, Mokobody, Mordy, Paprotnia, Przesmyki, Siedlce, Skórzec, Suchożebry, Wiśniew, Wodynie i Zbuczyn Poduchowny, e) Prokuratura Rejonowa w Sokołowie Podlaskim dla miasta Sokołów Podlaski oraz gmin: Bielany, Ceranów, Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sabnie, Sokołów Podlaski i Sterdyń, f) Prokuratura Rejonowa w Węgrowie dla miasta Węgrów oraz gmin: Grębków, Jadów, Korytnica, Liw, Łochów, Miedzna, Sadowne, Stoczek i Wierzbno, 31) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Sieradzu: a) Prokuratura Rejonowa w Łasku dla gmin: Buczek, Dobroń, Lutomiersk, Łask, Sędziejowice, Widawa i Wodzierady, b) Prokuratura Rejonowa w Poddębicach dla gmin: Dalików, Pęczniew, Poddębice, Wartkowice i Zadzim, c) Prokuratura Rejonowa w Sieradzu dla miasta Sieradz oraz gmin: Błaszki, Brąszewice, Brzeźnio, Burzenin, Goszczanów, Klonowa, Sieradz, Warta, Wróblew i Złoczew, d) Prokuratura Rejonowa w Wieluniu dla gmin: Biała, Czarnożyły, Działoszyn, Kiełczygłów, Konopnica, Lututów, Mokrsko, Osjaków, Ostrówek, Pątnów, Rusiec, Siemkowice, Skomlin, Wieluń i Wierzchlas, e) Prokuratura Rejonowa w Zduńskiej Woli dla miasta Zduńska Wola oraz gmin: Szadek, Zapolice i Zduńska Wola, 32) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Skierniewicach: a) Prokuratura Rejonowa w Brzezinach dla miasta Brzeziny oraz gmin: Brzeziny, Dmosin, Jeżów, Lipce Reymontowskie, Rogów i Słupia, b) Prokuratura Rejonowa w Łowiczu dla miasta Łowicz oraz gmin: Bielawy, Chąśno, Domaniewice, Kocierzew Południowy, Łowicz, Łyszkowice, Nieborów i Zduny, c) Prokuratura Rejonowa w Rawie Mazowieckiej dla miasta Rawa Mazowiecka oraz gmin: Biała Rawska, Cielądz, Głuchów, Kowiesy, Rawa Mazowiecka, Regnów i Sadkowice, d) Prokuratura Rejonowa w Skierniewicach dla miasta Skierniewice oraz gmin: Bolimów, Godzianów, Maków, Nowy Kawęczyn, Puszcza Mariańska i Skierniewice, e) Prokuratura Rejonowa w Sochaczewie dla miasta Sochaczew oraz gmin: Młodzieszyn, Nowa Sucha, Rybno, Sochaczew i Teresin, f) Prokuratura Rejonowa w Żyrardowie dla miasta Żyrardów oraz gmin: Baranów, Jaktorów, Mszczonów, Radziejowice, Wiskitki i Żabia Wola, 33) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Słupsku: a) Prokuratura Rejonowa w Bytowie dla gmin: Borzytuchom, Bytów, Kołczygłowy, Lipnica, Miastko, Parchowo, Studzienice, Trzebielino i Tuchomie, b) Prokuratura Rejonowa w Człuchowie dla miasta Człuchów oraz gmin: Czarne, Człuchów, Debrzno, Koczała, Konarzyny, Przechlewo i Rzeczenica, c) Prokuratura Rejonowa w Lęborku dla miast: Lębork i Łeba oraz gmin: Cewice, Czarna Dąbrówka, Nowa Wieś Lęborska, Potęgowo i Wicko, d) Prokuratura Rejonowa w Sławnie dla miasta Sławno oraz gmin: Kępice, Postomino i Sławno, e) Prokuratura Rejonowa w Słupsku dla miast: Słupsk i Ustka oraz gmin: Damnica, Dębnica Kaszubska, Główczyce, Kobylnica, Słupsk, Smołdzino i Ustka, 34) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Suwałkach: a) Prokuratura Rejonowa w Augustowie dla miasta Augustów oraz gmin: Augustów, Bargłów Kościelny, Lipsk, Nowinka, Płaska i Sztabin, b) Prokuratura Rejonowa w Ełku dla miasta Ełk oraz gmin: Ełk, Kalinowo, Prostki i Stare Juchy, c) Prokuratura Rejonowa w Giżycku dla miasta Giżycko oraz gmin: Banie Mazurskie, Budry, Giżycko, Kruklanki, Mikołajki, Miłki, Pozezdrze, Ryn, Węgorzewo i Wydminy, d) Prokuratura Rejonowa w Olecku dla gmin: Dubeninki, Gołdap, Kowale Oleckie, Olecko, Świętajno i Wieliczki, e) Prokuratura Rejonowa w Piszu dla gmin: Biała Piska, Orzysz, Pisz i Ruciane-Nida, f) Prokuratura Rejonowa w Sejnach dla miasta Sejny oraz gmin: Giby, Krasnopol, Puńsk i Sejny, g) Prokuratura Rejonowa w Suwałkach dla miasta Suwałki oraz gmin: Bakałarzewo, Filipów, Jeleniewo, Przerośl, Raczki, Rutka-Tartak, Suwałki, Szypliszki i Wiżajny, 35) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Szczecinie: a) Prokuratura Rejonowa w Goleniowie dla gmin: Dobra, Goleniów, Maszewo, Nowogard, Osina, Przybiernów i Stepnica, b) Prokuratura Rejonowa w Gryficach dla gmin: Brojce, Gryfice, Karnice, Płoty, Rewal i Trzebiatów, c) Prokuratura Rejonowa w Gryfinie dla gmin: Banie, Cedynia, Chojna, Gryfino, Mieszkowice, Moryń, Stare Czarnowo, Trzcińsko-Zdrój i Widuchowa, d) Prokuratura Rejonowa w Kamieniu Pomorskim dla gmin: Dziwnów, Golczewo, Kamień Pomorski, Świerzno i Wolin, e) Prokuratura Rejonowa w Łobzie dla gmin: Łobez, Radowo Małe, Resko i Węgorzyno, f) Prokuratura Rejonowa w Pyrzycach dla gmin: Bielice, Dolice, Kozielice, Lipiany, Przelewice, Pyrzyce i Warnice, g) Prokuratura Rejonowa w Stargardzie Szczecińskim dla miasta Stargard Szczeciński oraz gmin: Chociwel, Dobrzany, Ińsko, Kobylanka, Kozielice, Marianowo, Stara Dąbrowa, Stargard Szczeciński i Suchań, h) Prokuratura Rejonowa Szczecin-Śródmieście w Szczecinie dla części miasta w granicach przebiegających od południowej granicy miasta w punkcie przecięcia się Autostrady Poznańskiej z lewym brzegiem Odry Zachodniej, zewnętrznym obrzeżem nasypu torowiska obwodnicy kolejowej, aż do wiaduktu kolejowego nad ulicą Emilii Szczanieckiej, a następnie osią tej ulicy i dalej osią ulic: 1 Maja, Nocznickiego, Firlika i Łady do lewego brzegu Odry Zachodniej i wzdłuż tego brzegu do południowej granicy miasta, i) Prokuratura Rejonowa Szczecin-Zachód w Szczecinie dla części miasta w granicach przebiegających od południowej granicy miasta w punkcie przecięcia się Autostrady Poznańskiej z lewym brzegiem Odry Zachodniej, zachodnią, a następnie północną granicą miasta do miejsca jej przecięcia z lewym brzegiem Odry Zachodniej, tym brzegiem do ulicy Łady, a dalej osią tej ulicy i osią ulic: Firlika, Nocznickiego, 1 Maja, Emilii Szczanieckiej do wiaduktu obwodnicy kolejowej, a następnie jej zewnętrznym obrzeżem do południowej granicy w punkcie jej przecięcia z lewym brzegiem Odry Zachodniej, a ponadto dla gmin: Dobra (Szczecińska), Kołbaskowo, Nowe Warpno i Police, j) Prokuratura Rejonowa Szczecin-Prawobrzeże w Szczecinie dla części miasta w granicach przebiegających od południowej granicy miasta w punkcie przecięcia się Autostrady Poznańskiej z lewym brzegiem Odry Zachodniej, wzdłuż tego brzegu do północnej granicy miasta i dalej północną, a następnie wschodnią i południową granicą miasta do punktu przecięcia tej granicy z lewym brzegiem Odry Zachodniej, k) Prokuratura Rejonowa w Świnoujściu dla miasta Świnoujście oraz gminy Międzyzdroje, 36) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu: a) Prokuratura Rejonowa w Janowie Lubelskim dla gmin: Batorz, Chrzanów, Dzwola, Godziszów, Gościeradów, Janów Lubelski, Modliborzyce, Potok Wielki, Szastarka i Trzydnik Duży, b) Prokuratura Rejonowa w Nisku dla gmin: Bojanów, Harasiuki, Jarocin, Jeżowe, Krzeszów, Nisko, Rudnik nad Sanem i Ulanów, c) Prokuratura Rejonowa w Opatowie dla gmin: Baćkowice, Ćmielów, Iwaniska, Lipnik, Opatów, Ożarów, Sadowie, Tarłów i Wojciechowice, d) Prokuratura Rejonowa w Sandomierzu dla miasta Sandomierz oraz gmin: Annopol, Dwikozy, Klimontów, Koprzywnica, Łoniów, Obrazów, Samborzec, Wilczyce i Zawichost, e) Prokuratura Rejonowa w Stalowej Woli dla miasta Stalowa Wola oraz gmin: Pysznica, Radomyśl, Zaklików i Zaleszany, f) Prokuratura Rejonowa w Staszowie dla gmin: Bogoria, Łubnice, Osiek, Połaniec, Rytwiany i Staszów, g) Prokuratura Rejonowa w Tarnobrzegu dla miasta Tarnobrzeg oraz gmin: Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Majdan Królewski, Nowa Dęba i Padew Narodowa, 37) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Tarnowie: a) Prokuratura Rejonowa w Bochni dla miasta Bochnia oraz gmin: Bochnia, Lipnica Murowana, Łapanów, Nowy Wiśnicz, Rzezawa, Trzciana i Żegocina, b) Prokuratura Rejonowa w Brzesku dla gmin: Borzęcin, Brzesko, Czchów, Dębno, Gnojnik, Iwkowa, Szczurowa i Zakliczyn, c) Prokuratura Rejonowa w Dąbrowie Tarnowskiej dla gmin: Bolesław, Dąbrowa Tarnowska, Gręboszów, Mędrzechów, Olesno, Radgoszcz, Szczucin, Wadowice Górne, Wietrzychowice i Żabno, d) Prokuratura Rejonowa w Dębicy dla miasta Dębica oraz gmin: Brzostek, Czarna, Dębica, Jodłowa, Pilzno, Radomyśl Wielki i Żyraków, e) Prokuratura Rejonowa w Tarnowie dla miasta Tarnów oraz gmin: Ciężkowice, Gromnik, Lisia Góra, Pleśna, Radłów, Ryglice, Rzepiennik Strzyżewski, Skrzyszów, Szerzyny, Tarnów, Tuchów, Wierzchosławice i Wojnicz, 38) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Toruniu: a) Prokuratura Rejonowa w Brodnicy dla miasta Brodnica oraz gmin: Bobrowo, Brodnica, Górzno, Grążawy, Jabłonowo Pomorskie, Osiek, Świedziebnia i Zbiczno, b) Prokuratura Rejonowa w Chełmnie dla miasta Chełmno oraz gmin: Chełmno, Kijewo Królewskie, Lisewo, Papowo Biskupie, Stolno i Unisław, c) Prokuratura Rejonowa w Golubiu-Dobrzyniu dla miast: Golub-Dobrzyń oraz gmin: Ciechocin, Golub-Dobrzyń, Kowalewo Pomorskie, Radomin i Wąpielsk, d) Prokuratura Rejonowa w Grudziądzu dla miasta Grudziądz oraz gmin: Grudziądz, Gruta, Łasin, Rogóźno i Świecie nad Osą, e) Prokuratura Rejonowa w Nowym Mieście Lubawskim dla miasta Nowe Miasto Lubawskie oraz gmin: Biskupiec, Brzozie, Grodziczno, Kurzętnik i Nowe Miasto Lubawskie, f) Prokuratura Rejonowa w Toruniu dla miast: Chełmża i Toruń oraz gmin: Chełmża, Lubicz, Łubianka, Łysomice, Obrowo, Wielka Nieszawka i Zławieś Wielka, g) Prokuratura Rejonowa w Wąbrzeźnie dla miasta Wąbrzeźno oraz gmin: Dębowa Łąka, Książki, Płużnica, Radzyń Chełmiński i Wąbrzeźno, 39) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Świdnicy: a) Prokuratura Rejonowa w Bystrzycy Kłodzkiej dla gmin: Bystrzyca Kłodzka, Lądek-Zdrój, Międzylesie i Stronie Śląskie, b) Prokuratura Rejonowa w Dzierżoniowie dla miast: Bielawa, Dzierżoniów, Pieszyce i Piława Górna oraz gmin: Dzierżoniów i Niemcza, c) Prokuratura Rejonowa w Kłodzku dla miast: Duszniki-Zdrój, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Nowa Ruda, Polanica-Zdrój oraz gmin: Kłodzko, Lewin Kłodzki, Nowa Ruda, Radków i Szczytna, d) Prokuratura Rejonowa w Świdnicy dla miast: Świdnica i Świebodzice oraz gmin: Dobromierz, Jaworzyna Śląska, Marcinowice, Strzegom, Świdnica i Żarów, e) Prokuratura Rejonowa w Wałbrzychu dla miast: Boguszów-Gorce, Jedlina-Zdrój, Szczawno-Zdrój i Wałbrzych oraz gmin: Czarny Bór, Głuszyca, Mieroszów, Stare Bogaczowice i Walim, f) Prokuratura Rejonowa w Ząbkowicach Śląskich dla gmin: Bardo, Ciepłowody, Kamieniec Ząbkowicki, Przeworno, Stoszowice, Ząbkowice Śląskie, Ziębice i Złoty Stok, 40) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Warszawie: a) Prokuratura Rejonowa w Ciechanowie dla miasta Ciechanów oraz gmin: Ciechanów, Czernice Borowe, Glinojeck, Gołomin-Ośrodek, Grudusk, Krasne, Ojrzeń, Opinogóra, Regimin i Sońsk, b) Prokuratura Rejonowa w Działdowie dla miasta Działdowo oraz gmin: Działdowo, Iłowo-Osada, Lidzbark, Płośnica i Rybno, c) Prokuratura Rejonowa w Grodzisku Mazowieckim dla miasta Milanówek oraz gmin: Błonie, Grodzisk Mazowiecki, Kampinos i Leszno, d) Prokuratura Rejonowa w Legionowie dla miasta Legionowo oraz gmin: Jabłonna, Nieporęt, Serock i Wieliszew, e) Prokuratura Rejonowa w Mławie dla miasta Mława oraz gmin: Bieżuń, Dzierzgowo, Kuczbork-Osada, Lipowiec Kościelny, Lubowidz, Lutocin, Radzanów, Strzegowo, Stupsk, Szreńsk, Szydłowo, Wieczfnia Kościelna, Wiśniewo i Żuromin, f) Prokuratura Rejonowa w Nowym Dworze Mazowieckim dla miasta Nowy Dwór Mazowiecki oraz gmin: Brochów, Czosnów, Leoncin, Pomiechówek i Zakroczym, g) Prokuratura Rejonowa w Otwocku dla miast: Józefów i Otwock oraz gmin: Celestynów, Karczew i Wiązowna, h) Prokuratura Rejonowa w Piasecznie dla gmin: Góra Kalwaria, Konstancin-Jeziorna, Lesznowola, Piaseczno, Prażmów i Tarczyn, i) Prokuratura Rejonowa w Płońsku dla miast: Płońsk i Raciąż oraz gmin: Baboszewo, Dzierzążnia, Joniec, Naruszewo, Nowe Miasto, Płońsk, Raciąż, Siemiątkowo Koziebrodzkie, Sochocin i Załuski, j) Prokuratura Rejonowa w Pruszkowie dla miast: Piastów, Podkowa Leśna i Pruszków oraz gmin: Brwinów, Michałowice, Nadarzyn i Ożarów Mazowiecki, k) Prokuratura Rejonowa w Pułtusku dla gmin: Gzy, Karniewo, Nasielsk, Pokrzywnica, Pułtusk, Świercze i Winnica, l) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Mokotów w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Mokotów oraz gmin: Warszawa-Ursynów i Warszawa-Wilanów, m) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Ochota w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Ochota oraz gmin: Warszawa-Ursus, Warszawa-Włochy i Raszyn, n) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga Południe w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Praga-Południe, miast: Sulejówek i Wesoła oraz gmin: Warszawa-Rembertów, Warszawa-Wawer i Halinów, o) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga Północ dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Praga-Północ, miasta Ząbki oraz gmin: Warszawa-Białołęka i Warszawa-Targówek, p) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Śródmieście, r) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Wola w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Wola oraz gmin: Warszawa Bemowo, Izabelin i Stare Babice, s) Prokuratura Rejonowa Warszawa-Żoliborz w Warszawie dla części gminy Warszawa-Centrum określonej w statucie tej gminy granicami administracyjnymi dzielnicy Żoliborz oraz gmin: Warszawa-Bielany i Łomianki, t) Prokuratura Rejonowa w Wołominie dla miast: Kobyłka, Marki i Zielonka oraz gmin: Radzymin i Wołomin, 41) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej we Włocławku: a) Prokuratura Rejonowa w Aleksandrowie Kujawskim dla miast: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek i Nieszawa oraz gmin: Aleksandrów Kujawski, Bądkowo, Koneck, Raciążek i Waganiec, b) Prokuratura Rejonowa w Lipnie dla miasta Lipno oraz gmin: Bobrowniki, Chrostkowo, Czernikowo, Dobrzyń nad Wisłą, Kikół, Lipno, Skępe, Tłuchowo i Wielgie, c) Prokuratura Rejonowa w Radziejowie dla miasta Radziejów oraz gmin: Bytoń, Dobre, Izbica Kujawska, Osięciny, Piotrków Kujawski, Radziejów, Topólka i Zakrzewo, d) Prokuratura Rejonowa w Rypinie dla miasta Rypin oraz gmin: Brzuze, Rogowo, Rypin, Skrwilno i Zbójno, e) Prokuratura Rejonowa we Włocławku dla miast: Kowal i Włocławek oraz gmin: Baruchowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Fabianki, Kowal, Lubanie, Lubień Kujawski, Lubraniec i Włocławek, 42) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu: a) Prokuratura Rejonowa w Oleśnicy dla miasta Oleśnica oraz gmin: Bierutów, Długołęka, Dobroszyce, Oleśnica i Twardogóra, b) Prokuratura Rejonowa w Oławie dla miasta Oława oraz gmin: Czernica, Domaniów, Jelcz-Laskowice, Oława i Święta Katarzyna, c) Prokuratura Rejonowa w Strzelinie dla gmin: Borów, Jordanów Śląski, Kondratowice, Łagiewniki, Strzelin i Wiązów, d) Prokuratura Rejonowa w Środzie Śląskiej dla gmin: Kąty Wrocławskie, Kostomłoty, Malczyce, Mietków, Miękinia i Środa Śląska, e) Prokuratura Rejonowa w Trzebnicy dla gmin: Cieszków, Krośnice, Milicz, Oborniki Śląskie, Prusice, Trzebnica, Wisznia Mała, Zawonia i Żmigród, f) Prokuratura Rejonowa w Wołowie dla gmin: Brzeg Dolny, Wińsko i Wołów, g) Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Fabryczna, h) Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Krzyki oraz gmin: Kobierzyce, Sobótka i Żórawina, i) Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Psie Pole we Wrocławiu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Psie Pole, j) Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Stare Miasto we Wrocławiu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Stare Miasto, k) Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia-Śródmieście we Wrocławiu dla części miasta w granicach ustalonych tradycyjnie dla dzielnicy Śródmieście, 43) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Zamościu: a) Prokuratura Rejonowa w Biłgoraju dla miasta Biłgoraj oraz gmin: Aleksandrów, Biłgoraj, Biszcza, Frampol, Goraj, Józefów, Księżpol, Łukowa, Obsza, Potok Górny, Tarnogród, Tereszpol, Turobin, Wysokie i Zakrzew, b) Prokuratura Rejonowa w Hrubieszowie dla miasta Hrubieszów oraz gmin: Dołhobyczów, Grabowiec, Horodło, Hrubieszów, Miączyn, Mircze, Trzeszczany, Uchanie i Werbkowice, c) Prokuratura Rejonowa w Tomaszowie Lubelskim dla miasta Tomaszów Lubelski oraz gmin: Bełżec, Jarczów, Komarów-Osada, Krynice, Lubycza Królewska, Łaszczów, Rachanie, Susiec, Tarnawatka, Telatyn, Tomaszów Lubelski, Tyszowce i Ulhówek, d) Prokuratura Rejonowa w Zamościu dla miasta Zamość oraz gmin: Adamów, Gorzków, Izbica, Krasnobród, Łabunie, Nielisz, Radecznica, Rudnik, Sitno, Skierbieszów, Stary Zamość, Sułów, Szczebrzeszyn, Zamość, Zwierzyniec i Żółkiewka, 44) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Zielonej Górze: a) Prokuratura Rejonowa w Krośnie Odrzańskim dla miasta Gubin oraz gmin: Bobrowice, Bytnica, Cybinka, Dąbie, Gubin, Krosno Odrzańskie i Maszewo, b) Prokuratura Rejonowa w Nowej Soli dla miasta Nowa Sól oraz gmin: Bytom Odrzański, Kolsko, Kożuchów, Nowa Sól, Nowe Miasteczko, Otyń, Siedlisko i Sława, c) Prokuratura Rejonowa w Świebodzinie dla gmin: Bojadła, Lubrza, Łagów, Skąpe, Sulechów, Szczaniec, Świebodzin, Torzym i Trzebiechów, d) Prokuratura Rejonowa w Wolsztynie dla gmin: Babimost, Kargowa, Siedlec, Wolsztyn, Zbąszynek i Zbąszyń, e) Prokuratura Rejonowa w Zielonej Górze dla miasta Zielona Góra oraz gmin: Czerwieńsk, Nowogród Bobrzański, Świdnica, Zabór i Zielona Góra, f) Prokuratura Rejonowa w Żaganiu dla miast: Gozdnica i Żagań oraz gmin: Brzeźnica, Iłowa, Małomice, Niegosławice, Szprotawa, Wymiarki i Żagań, g) Prokuratura Rejonowa w Żarach dla miast: Łęknica i Żary oraz gmin: Brody, Jasień, Lipinki Łużyckie, Lubsko, Przewóz, Trzebiel, Tuplice i Żary. § 6. Tworzy się następujące ośrodki zamiejscowe prokuratur rejonowych oraz ustala ich siedziby i obszary właściwości: 1) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy: a) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Chojnicach z siedzibą w Tucholi, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Cekcyn, Gostycyn, Kęsowo, Lubiewo, Śliwice i Tuchola, b) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Szubinie z siedzibą w Żninie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Gąsowa, Janowiec Wielkopolski, Rogowo i Żnin, 2) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Katowicach: a) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Katowicach z siedzibą w Siemianowicach Śląskich, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miasta Siemianowice Śląskie, b) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Rybniku z siedzibą w Żorach, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miasta Żory, c) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Tychach z siedzibą w Mikołowie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miast: Łaziska Górne, Mikołów i Orzesze oraz gminy Wyry, 3) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Kielcach: a) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Jędrzejowie z siedzibą we Włoszczowie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Krasocin, Łopuszno, Słupia (Konecka) i Włoszczowa, b) Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Pińczowie z siedzibą w Kazimierzy Wielkiej, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Bejsce, Czarnocin, Kazimierza Wielka, Koszyce, Opatowiec i Skalbmierz, 4) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Łomży - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Łomży z siedzibą w Kolnie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miasta Kolno oraz gmin: Grabowo, Kolno, Mały Płock, Stawiski, Turośl i Zbójna, 5) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Olsztynie - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Bartoszycach z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miasta i gminy Lidzbark Warmiński oraz gminy Kiwity, 6) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Opolu - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Kluczborku z siedzibą w Namysłowie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Domaszowice, Namysłów, Pokój, Świerczów i Wilków, 7) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Poznaniu - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Trzciance z siedzibą w Czarnkowie, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu miasta Czarnków oraz gmin: Czarnków, Drawsko, Lubasz, Połajewo, Wieleń i Wronki, 8) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Radomiu - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Przysusze z siedzibą w Szydłowcu, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Chlewiska, Jastrząb, Mirów i Szydłowiec, 9) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej w Słupsku - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Bytowie z siedzibą w Miastku, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Miastko i Trzebielino, 10) w obszarze właściwości Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu - Ośrodek Zamiejscowy Prokuratury Rejonowej w Trzebnicy z siedzibą w Miliczu, któremu powierza się załatwianie spraw z terenu gmin: Cieszków i Milicz. § 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste. (Dz. U. Nr 166, poz. 1258) Na podstawie art. 58 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147, z 1991 r. Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1994 r. Nr 85, poz. 388, z 1996 r. Nr 107, poz. 499, z 1997 r. Nr 117, poz. 752, Nr 137, poz. 926 i Nr 140, poz. 940 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), a także art. 15 § 3 i art. 21 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste, w których utworzone zostają wydziały do prowadzenia tych ksiąg, w tym również zamiejscowe wydziały ksiąg wieczystych, oraz określa obszary ich właściwości miejscowej. § 2. Ustala się sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste i obszary ich właściwości miejscowej w tych sprawach i tworzy wydziały ksiąg wieczystych: 1) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie: a) Sąd Rejonowy w Ciechanowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Działdowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Grodzisku Mazowieckim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Legionowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Mławie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Otwocku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Płońsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Pruszkowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, j) Sąd Rejonowy w Pułtusku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, k) Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi oraz Sądu Rejonowego w Wołominie: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla obszaru miasta stołecznego Warszawy, - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miast: Kobyłka, Marki, Sulejówek, Wesoła, Ząbki i Zielonka oraz gmin: Góra Kalwaria, Halinów, Izabelin, Konstancin-Jeziorna, Lesznowola, Łomianki, Piaseczno, Prażmów, Radzymin, Raszyn, Stare Babice, Tarczyn i Wołomin; 2) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Białymstoku: a) Sąd Rejonowy w Białymstoku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Sokółce - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 3) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej: a) Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Cieszynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Oświęcimiu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Oświęcim oraz gmin: Chełmek, Osiek, Oświęcim, Polanka Wielka, Przeciszów i Zator, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Kętach dla gminy Kęty, d) Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Wadowicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Żywcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 4) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Bydgoszczy: a) Sąd Rejonowy w Bydgoszczy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Chojnicach - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Chojnice oraz gmin: Brusy, Chojnice i Czersk, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Sępólnie Krajeńskim dla gmin: Kamień Krajeński, Sępólno Krajeńskie, Sośno i Więcbork, c) Sąd Rejonowy w Inowrocławiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Mogilnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Nakle nad Notecią - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Szubinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Świeciu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Tucholi - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Żninie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 5) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Częstochowie: a) Sąd Rejonowy w Częstochowie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Częstochowa oraz gmin: Blachownia, Gidle, Janów, Kamienica Polska, Kłomnica, Konopiska, Kruszyna, Mstów, Mykanów, Nowa Brzeźnica, Olsztyn, Pajęczno, Poczesna, Rędziny, Starcza i Strzelce Wielkie, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Kłobucku dla gmin: Kłobuck, Lipie, Miedźno, Opatów, Popów i Wręczyca Wielka, b) Sąd Rejonowy w Lublińcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Myszkowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Oleśnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 6) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Elblągu: a) Sąd Rejonowy w Braniewie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Elblągu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kwidzynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Malborku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 7) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gdańsku: a) Sąd Rejonowy w Gdańsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Gdyni - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kartuzach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Kościerzynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Sopocie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Tczewie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Wejherowie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Wejherowo oraz gmin: Choczewo, Gniewino, Linia, Luzino, Łęczyce, Szemud i Wejherowo, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Pucku dla miast: Hel, Jastarnia, Puck i Władysławowo oraz gmin: Krokowa i Puck; 8) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim: a) Sąd Rejonowy w Choszcznie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Międzyrzeczu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Bledzew, Międzyrzecz i Trzciel, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Międzychodzie dla gmin: Miedzichowo, Międzychód, Przytoczna, Pszczew i Skwierzyna, d) Sąd Rejonowy w Myśliborzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Słubicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Strzelcach Krajeńskich - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Sulęcinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 9) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze: a) Sąd Rejonowy w Bolesławcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Lubaniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Zgorzelcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 10) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kaliszu: a) Sąd Rejonowy w Jarocinie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Jaraczewo, Jarocin, Kotlin i Żerków, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Pleszewie dla gmin: Chocz, Czermin, Dobrzyca, Gizałki, Gołuchów i Pleszew, b) Sąd Rejonowy w Kaliszu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kępnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Krotoszynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 11) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Katowicach: a) Sąd Rejonowy w Będzinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Bytomiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Chorzowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Chrzanowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Dąbrowie Górniczej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Gliwicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Jaworznie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Katowicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, j) Sąd Rejonowy w Mikołowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, k) Sąd Rejonowy w Mysłowicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, l) Sąd Rejonowy w Olkuszu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, ł) Sąd Rejonowy w Pszczynie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Goczałkowice-Zdrój, Miedźna, Pszczyna i Suszec, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Czechowicach-Dziedzicach dla gmin: Bestwina, Brzeszcze i Czechowice-Dziedzice, m) Sąd Rejonowy w Raciborzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, n) Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, o) Sąd Rejonowy w Rybniku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Rybnik oraz gmin: Czerwionka-Leszczyny, Gaszowice, Jejkowice, Kornowac, Lyski i Świerklany, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Żorach dla miasta Żory, p) Sąd Rejonowy w Sosnowcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, r) Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, s) Sąd Rejonowy w Tychach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, t) Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, u) Sąd Rejonowy w Zabrzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, w) Sąd Rejonowy w Zawierciu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 12) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Kielcach: a) Sąd Rejonowy w Busku-Zdroju - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Jędrzejowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kazimierzy Wielkiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Kielcach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Końskich - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Miechowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Pińczowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Skarżysku-Kamiennej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, j) Sąd Rejonowy w Starachowicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, k) Sąd Rejonowy we Włoszczowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 13) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koninie: a) Sąd Rejonowy w Kole - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Koninie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Słupcy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Turku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 14) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie: a) Sąd Rejonowy w Białogardzie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Drawsku Pomorskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Kołobrzegu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Koszalinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Szczecinku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 15) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krakowie: a) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Proszowicach dla gmin: Igołomia-Wawrzeńczyce, Koniusza, Nowe Brzesko, Proszowice i Radziemice, b) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie - sześć wydziałów ksiąg wieczystych: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Kraków oraz gmin: Kocmyrzów-Luborzyca, Liszki, Świątniki Górne, Wielka Wieś i Zielonki, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Krzeszowicach dla gmin: Alwernia, Czernichów, Krzeszowice i Zabierzów, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Niepołomicach dla gmin: Drwinia, Kłaj i Niepołomice, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Skale dla gmin: Jerzmanowice-Przeginia, Skała, Sułoszowa i Trzyciąż, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Skawinie dla gmin: Mogilany i Skawina, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Wieliczce dla gmin: Biskupice i Wieliczka, c) Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieście w Krakowie - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Słomnikach dla gmin: Gołcza, Iwanowice, Michałowice i Słomniki, d) Sąd Rejonowy w Myślenicach - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Myślenice, Pcim, Siepraw, Sułkowice i Tokarnia, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Dobczycach dla gmin: Dobczyce, Gdów, Raciechowice i Wiśniowa; 16) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Krośnie: a) Sąd Rejonowy w Brzozowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Jaśle - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Krośnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Lesku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Sanoku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 17) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Legnicy: a) Sąd Rejonowy w Głogowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Jaworze - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Legnicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Lubinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Złotoryi - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 18) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Lublinie: a) Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Chełmie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Krasnymstawie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Kraśniku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Lubartowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Lublinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Opolu Lubelskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Puławach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, j) Sąd Rejonowy we Włodawie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 19) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łomży: a) Sąd Rejonowy w Grajewie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Łomży - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Wysokiem Mazowieckiem - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Zambrowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 20) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Łodzi: a) Sąd Rejonowy w Łodzi - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Pabianicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Zgierzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 21) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Nowym Sączu: a) Sąd Rejonowy w Gorlicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Limanowej - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Limanowa oraz gmin: Jodłownik, Kamienica, Laskowa, Limanowa, Łukowica, Słopnice i Tymbark, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Mszanie Dolnej dla miasta Mszana Dolna oraz gmin: Dobra, Mszana Dolna i Niedźwiedź, c) Sąd Rejonowy w Muszynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Nowym Sączu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Nowym Targu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Zakopanem - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 22) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Olsztynie: a) Sąd Rejonowy w Bartoszycach - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miast: Bartoszyce, Górowo Iławeckie oraz gmin: Bartoszyce, Górowo Iławeckie i Sępopol, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Lidzbarku Warmińskim dla miasta Lidzbark Warmiński oraz gmin: Kiwity i Lidzbark Warmiński, b) Sąd Rejonowy w Biskupcu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Biskupiec, Bisztynek, Jeziorany i Kolno, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Mrągowie dla miasta Mrągowo oraz gmin: Mrągowo, Piecki i Sorkwity, c) Sąd Rejonowy w Iławie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Kętrzynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Nidzicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Olsztynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Ostródzie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Ostróda oraz gmin: Dąbrówno, Grunwald, Łukta, Miłomłyn i Ostróda, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Morągu dla gmin: Małdyty, Miłakowo i Morąg, h) Sąd Rejonowy w Szczytnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 23) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Opolu: a) Sąd Rejonowy w Brzegu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Kędzierzyn-Koźle oraz gmin: Bierawa, Cisek, Pawłowiczki, Polska Cerekiew, Reńska Wieś i Zdzieszowice, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Głubczycach dla gmin: Baborów, Branice, Głubczyce i Kietrz, c) Sąd Rejonowy w Kluczborku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Nysie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Opolu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Prudniku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 24) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Ostrołęce: a) Sąd Rejonowy w Ostrołęce - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Ostrowi Mazowieckiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Przasnyszu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Wyszkowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 25) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim: a) Sąd Rejonowy w Bełchatowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Opocznie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Radomsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Tomaszowie Mazowieckim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 26) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Płocku: a) Sąd Rejonowy w Gostyninie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Kutnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Łęczycy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Płocku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Sierpcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 27) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Poznaniu: a) Sąd Rejonowy w Chodzieży - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Chodzież oraz gmin: Chodzież, Kaczory, Szamocin i Ujście, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Wyrzysku dla gmin: Białośliwie, Miasteczko Krajeńskie, Wyrzysk i Wysoka, b) Sąd Rejonowy w Gnieźnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Gostyniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Grodzisku Wielkopolskim - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Buk, Granowo, Grodzisk Wielkopolski, Kamieniec, Rakoniewice, Stęszew i Wielichowo, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Nowym Tomyślu dla gmin: Kuślin, Lwówek, Nowy Tomyśl i Opalenica, e) Sąd Rejonowy w Kościanie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Lesznie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Pile - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, h) Sąd Rejonowy w Poznaniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, i) Sąd Rejonowy w Rawiczu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, j) Sąd Rejonowy w Szamotułach - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Obrzycko oraz gmin: Chrzypsko Wielkie, Duszniki, Kaźmierz, Kwilcz, Obrzycko, Ostroróg, Pniewy, Rokietnica, Sieraków i Szamotuły, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Obornikach dla gminy Oborniki, k) Sąd Rejonowy w Śremie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, l) Sąd Rejonowy w Środzie Wielkopolskiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, ł) Sąd Rejonowy w Trzciance - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Krzyż Wielkopolski i Trzcianka, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Czarnkowie dla miasta Czarnków oraz gmin: Czarnków, Drawsko, Lubasz, Połajewo, Wieleń i Wronki, m) Sąd Rejonowy w Wałczu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, n) Sąd Rejonowy w Wągrowcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, o) Sąd Rejonowy we Wrześni - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, p) Sąd Rejonowy w Złotowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 28) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Przemyślu: a) Sąd Rejonowy w Jarosławiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Lubaczowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Przemyślu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Przemyśl oraz gmin: Bircza, Fredropol, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Orły, Przemyśl, Stubno i Żurawica, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Dynowie dla miasta Dynów oraz gmin: Dubiecko i Dynów, d) Sąd Rejonowy w Przeworsku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Przeworsk oraz gmin: Gać, Jawornik Polski, Kańczuga, Przeworsk i Zarzecze, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Sieniawie dla gmin: Adamówka, Sieniawa i Tryńcza; 29) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Radomiu: a) Sąd Rejonowy w Grójcu - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Belsk Duży, Błędów, Chynów, Goszczyn, Grójec, Jasieniec, Mogielnica, Nowe Miasto nad Pilicą, Pniewy i Warka, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Białobrzegach dla gmin: Białobrzegi, Promna, Radzanów, Stara Błotnica, Stromiec i Wyśmierzyce, b) Sąd Rejonowy w Kozienicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Lipsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Przysusze - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Borkowice, Drzewica, Gielniów, Gowarczów, Klwów, Odrzywół, Potworów, Przysucha, Rusinów i Wieniawa, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Szydłowcu dla gmin: Chlewiska, Jastrząb, Mirów i Szydłowiec, e) Sąd Rejonowy w Radomiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Zwoleniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 30) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Rzeszowie: a) Sąd Rejonowy w Kolbuszowej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Leżajsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Łańcucie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Mielcu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Ropczycach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Rzeszowie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Rzeszów oraz gmin: Boguchwała, Głogów Małopolski, Krasne, Świlcza i Trzebownisko, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Tyczynie dla gmin: Błażowa, Chmielnik, Hyżne, Lubenia i Tyczyn, g) Sąd Rejonowy w Strzyżowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 31) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Siedlcach: a) Sąd Rejonowy w Garwolinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Łukowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Siedlcach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Sokołowie Podlaskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Węgrowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 32) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Sieradzu: a) Sąd Rejonowy w Łasku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Buczek, Dobroń, Lutomiersk, Łask, Sędziejowice, Widawa i Wodzierady, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Poddębicach dla gmin: Dalików, Pęczniew, Poddębice, Wartkowice i Zadzim, b) Sąd Rejonowy w Sieradzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Wieluniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Zduńskiej Woli - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 33) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Skierniewicach: a) Sąd Rejonowy w Brzezinach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Łowiczu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Rawie Mazowieckiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Skierniewicach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Sochaczewie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Żyrardowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 34) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Słupsku: a) Sąd Rejonowy w Bytowie - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Borzytuchom, Bytów, Kołczygłowy, Lipnica, Parchowo, Studzienice i Tuchomie, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Miastku dla gmin: Miastko i Trzebielino, b) Sąd Rejonowy w Człuchowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Lęborku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Sławnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Słupsku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 35) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Suwałkach: a) Sąd Rejonowy w Augustowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Ełku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Giżycku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miasta Giżycko oraz gmin: Giżycko, Kruklanki, Mikołajki, Miłki, Ryn i Wydminy, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Węgorzewie dla gmin: Banie Mazurskie, Budry, Pozezdrze i Węgorzewo, d) Sąd Rejonowy w Piszu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Suwałkach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 36) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Szczecinie: a) Sąd Rejonowy w Goleniowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Gryficach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Gryfinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim i Sądu Rejonowego w Łobzie, e) Sąd Rejonowy w Szczecinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Świnoujściu - Wydział Ksiąg Wieczystych - obejmujący obszar właściwości Sądu Rejonowego w Świnoujściu i Sądu Rejonowego w Kamieniu Pomorskim; 37) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Świdnicy: a) Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Kłodzku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miast: Duszniki-Zdrój, Kłodzko, Kudowa-Zdrój, Polanica-Zdrój oraz gmin: Bystrzyca Kłodzka, Kłodzko, Lądek-Zdrój, Lewin Kłodzki, Międzylesie, Stronie Śląskie i Szczytna, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Nowej Rudzie dla miasta Nowa Ruda oraz gmin: Nowa Ruda i Radków, c) Sąd Rejonowy w Świdnicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 38) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu: a) Sąd Rejonowy w Janowie Lubelskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Nisku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości Sądu Rejonowego w Nisku i Sądu Rejonowego w Stalowej Woli, c) Sąd Rejonowy w Opatowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Sandomierzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Staszowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 39) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Tarnowie: a) Sąd Rejonowy w Bochni - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Brzesku - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Dąbrowie Tarnowskiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Dębicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Tarnowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 40) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Toruniu: a) Sąd Rejonowy w Brodnicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Chełmnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Grudziądzu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Nowym Mieście Lubawskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Toruniu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 41) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Włocławku: a) Sąd Rejonowy w Lipnie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Radziejowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Rypinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy we Włocławku - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla miast: Kowal i Włocławek oraz gmin: Baruchowo, Boniewo, Brześć Kujawski, Choceń, Chodecz, Fabianki, Kowal, Lubanie, Lubień Kujawski, Lubraniec i Włocławek, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Aleksandrowie Kujawskim dla miast: Aleksandrów Kujawski, Ciechocinek i Nieszawa oraz gmin: Aleksandrów Kujawski, Bądkowo, Koneck, Raciążek i Waganiec; 42) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego we Wrocławiu: a) Sąd Rejonowy w Oleśnicy - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Oławie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Strzelinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Trzebnicy - dwa wydziały ksiąg wieczystych obejmujące obszar właściwości tego sądu: - Wydział Ksiąg Wieczystych dla gmin: Oborniki Śląskie, Prusice, Trzebnica, Wisznia Mała i Zawonia, - Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w Miliczu dla gmin: Cieszków, Krośnice, Milicz i Żmigród, f) Sąd Rejonowy w Wołowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla miasta Wrocławia oraz gmin: Kobierzyce, Sobótka i Żórawina; 43) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zamościu: a) Sąd Rejonowy w Biłgoraju - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Hrubieszowie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Zamościu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu; 44) w obszarze właściwości Sądu Okręgowego w Zielonej Górze: a) Sąd Rejonowy w Krośnie Odrzańskim - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, b) Sąd Rejonowy w Nowej Soli - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, c) Sąd Rejonowy w Świebodzinie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, d) Sąd Rejonowy w Wolsztynie - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, e) Sąd Rejonowy w Zielonej Górze - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, f) Sąd Rejonowy w Żaganiu - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu, g) Sąd Rejonowy w Żarach - Wydział Ksiąg Wieczystych - dla obszaru właściwości tego sądu. § 3. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 maja 1991 r. w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste oraz obszarów ich właściwości miejscowej (Dz. U. Nr 53, poz. 230, z 1992 r. Nr 75, poz. 374, z 1993 r. Nr 16, poz. 73, z 1994 r. Nr 65, poz. 281 i Nr 136, poz. 709, z 1995 r. Nr 37, poz. 183, z 1996 r. Nr 3, poz. 22 i Nr 149, poz. 707, z 1997 r. Nr 67, poz. 432 i Nr 126, poz. 813 oraz z 1998 r. Nr 65, poz. 428). § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Sprawiedliwości: H. Suchocka Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie składu oraz szczegółowych zasad działania i trybu powoływania zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. (Dz. U. Nr 166, poz. 1259) Na podstawie art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 81, poz. 351, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 111, poz. 725 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Wojewoda i starosta powołują, odpowiednio w województwie lub powiecie, wojewódzki lub powiatowy zespół do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o powiecie, rozumie się przez to również miasto na prawach powiatu. § 2. 1. W skład wojewódzkiego zespołu do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa wchodzą: 1) przewodniczący - wojewoda, 2) zastępca - komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, 3) członkowie: a) komendant wojewódzki Policji, b) wojewódzki inspektor obrony cywilnej, c) wojewódzki inspektor ochrony środowiska, d) wojewódzki inspektor sanitarny, e) wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego, f) szef wojewódzkiego sztabu wojskowego. 2. Przewodniczący, stosownie do potrzeb, może zaprosić do udziału w pracach zespołu inne osoby, w szczególności kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich nie wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 3 oraz dyrektorów wydziałów urzędu wojewódzkiego, a także kierowników wojewódzkich organów administracji niezespolonej lub ich przedstawicieli. 3. W sprawach dotyczących ochrony przeciwpożarowej lub nadzwyczajnych zagrożeń występujących na terenie powiatu w posiedzeniu zespołu bierze udział starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) tego powiatu lub upoważniony przez niego członek zarządu powiatu. § 3. 1. W skład powiatowego zespołu do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa wchodzą: 1) przewodniczący - starosta, 2) zastępca - komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej, 3) członkowie: a) komendant powiatowy Policji, b) powiatowy inspektor obrony cywilnej, c) powiatowy inspektor sanitarny, d) powiatowy inspektor nadzoru budowlanego, e) przedstawiciel wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. 2. Przewodniczący, stosownie do potrzeb, może zaprosić do udziału w pracach zespołu inne osoby, w szczególności kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży nie wymienionych w ust. 1 pkt 3 oraz kierowników jednostek organizacyjnych starostwa powiatowego, a także kierowników powiatowych organów administracji niezespolonej lub ich przedstawicieli. 3. W sprawach dotyczących ochrony przeciwpożarowej lub nadzwyczajnych zagrożeń występujących na terenie gminy w posiedzeniu zespołu bierze udział wójt lub burmistrz (prezydent miasta) tej gminy lub upoważniony przez niego członek zarządu gminy. § 4. 1. W przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających przewodniczącemu zespołu, o którym mowa w § 2 lub § 3, sprawowanie jego funkcji, powierza on kierowanie pracami zespołu zastępcy, tj. odpowiednio komendantowi wojewódzkiemu lub komendantowi powiatowemu Państwowej Straży Pożarnej. 2. W przypadku zaistnienia okoliczności uniemożliwiających sprawowanie obowiązków przez zastępcę, przewodniczący może wyznaczyć spośród członków zespołu osobę pełniącą obowiązki zastępcy. 3. Członek zespołu może za zgodą przewodniczącego wyznaczyć swego stałego zastępcę do udziału w pracach zespołu. § 5. 1. Wojewódzkie i powiatowe zespoły do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa działają w oparciu o plany pracy zatwierdzone przez przewodniczących tych zespołów. 2. W przypadkach wymagających natychmiastowej analizy i oceny zagrożeń, koordynacji lub kierowania działaniami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, przewodniczący może zarządzić posiedzenie zespołu w trybie natychmiastowym. 3. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnego zagrożenia życia, zdrowia lub środowiska na obszarze województwa lub powiatu, wojewódzkie i powiatowe zespoły do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa pełnią funkcję sztabów wojewody i starosty. 4. Szczegółowe zasady bieżących prac zespołu oraz działania w sytuacjach nadzwyczajnych zagrożeń życia, zdrowia lub środowiska określa regulamin ustalony przez przewodniczącego. 5. Obsługę kancelaryjno-biurową zespołów zapewnia odpowiednio urząd wojewódzki i starostwo powiatowe. § 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: J. Tomaszewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania okręgowych inspektorów kolejnictwa jako organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. (Dz. U. Nr 166, poz. 1260) Na podstawie art. 89 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania okręgowych inspektorów kolejnictwa jako organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego w sprawach obiektów i robót budowlanych usytuowanych na obszarze kolejowym, określonym w przepisach o transporcie kolejowym, w zakresie budowy i eksploatacji dróg szynowych, wraz z przeznaczonymi do prowadzenia ruchu kolejowego budynkami, budowlami i urządzeniami. § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), 2) budynku przeznaczonym do prowadzenia ruchu kolejowego - należy przez to rozumieć w szczególności podstacje trakcyjne i kabiny sekcyjne, nastawnie, budynki telekomunikacji kolejowej, strażnice przejazdowe, 3) budowli przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego - należy przez to rozumieć w szczególności drogi szynowe, podtorze, mosty, wiadukty, tunele, przepusty, konstrukcje oporowe, rampy, perony, place ładunkowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, 4) urządzeniu przeznaczonym do prowadzenia ruchu kolejowego - należy przez to rozumieć w szczególności urządzenia służące do sterowania ruchem kolejowym, sieci trakcyjnej, podstacji trakcyjnych, kabin sekcyjnych. § 3. Organami administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego są: 1) okręgowy inspektor kolejnictwa, zwany dalej "inspektorem", jako organ pierwszej instancji, 2) Główny Inspektor Kolejnictwa, jako organ wyższego stopnia w stosunku do inspektora. § 4. 1. Do obowiązków inspektorów należy: 1) nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów prawa budowlanego, a w szczególności: a) zgodności zagospodarowania terenu z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego oraz wymaganiami ochrony środowiska, b) warunków bezpieczeństwa ludzi i mienia w projektach budowlanych przy wykonywaniu robót budowlanych oraz utrzymywaniu obiektów budowlanych, c) zgodności rozwiązań architektoniczno-budowlanych z przepisami techniczno-budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej, d) właściwego wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, e) wprowadzania do obrotu i stosowania wyrobów budowlanych dopuszczonych do obrotu i stosowania w budownictwie, 2) wydawanie decyzji i postanowień administracyjnych w sprawach określonych ustawą, a w szczególności wydawanie odrębnych decyzji o zatwierdzeniu lub odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego, decyzji o pozwoleniu, odmowie lub zmianie pozwolenia na budowę, wydawanie postanowień o wstrzymaniu prowadzenia robót budowlanych usytuowanych na obszarze kolejowym oraz prowadzenie rejestru tych decyzji i postanowień, 3) prowadzenie ujednoliconej ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania nadzorowanych obiektów budowlanych, 4) wydawanie pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego. 2. Inspektor, jako organ administracji architektoniczno-budowlanej, wydaje pozwolenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, po protokolarnym stwierdzeniu na miejscu budowy: 1) zgodności wykonania obiektu z warunkami zabudowy i zagospodarowania terenu oraz warunkami pozwolenia na budowę, 2) uporządkowania terenu budowy. 3. W przypadkach szczególnie uzasadnionych inspektor może wystąpić przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub o zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego do Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z wnioskiem o uzyskanie zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, o których mowa w art. 7 ustawy. 4. Inspektor przesyła niezwłocznie organom, które wydały decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydane decyzje o pozwoleniu na budowę i na użytkowanie obiektu. § 5. 1. Inspektor przy wykonywaniu obowiązków określonych przepisami prawa budowlanego może dokonywać czynności kontrolnych. Protokolarne ustalenia dokonane w toku tych czynności stanowią podstawę do wydania decyzji oraz podejmowania innych środków przewidzianych w przepisach ustawy. 2. Do sposobu prowadzenia kontroli, sporządzania ustaleń kontroli, prawa zgłaszania zastrzeżeń do ustaleń kontroli i terminów stosuje się, odpowiednio w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy, tryb wykonywania kontroli przez Głównego Inspektora Kolejnictwa. § 6. Inspektor wykonujący nadzór budowlany lub osoby działające z jego upoważnienia mają prawo wstępu na tereny obiektów i robót budowlanych usytuowanych na obszarze kolejowym. § 7. 1. Postępowanie wyjaśniające w sprawie katastrofy budowlanej obiektu budowlanego lub jego części, a także konstrukcyjnych elementów rusztowań, elementów urządzeń formujących, ścianek szczelnych i obudowy wykopów, usytuowanego na obszarze kolejowym prowadzi inspektor jako właściwy organ nadzoru budowlanego. 2. Inspektor o katastrofie budowlanej niezwłocznie zawiadamia Głównego Inspektora Kolejnictwa oraz Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. § 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie wewnętrznej organizacji i szczegółowego zakresu działania terenowych organów specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego oraz obszaru ich działania (Dz. U. Nr 73, poz. 470). § 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: w z. K. J. Tchórzewski Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu przekształcania wojewódzkich stacji krwiodawstwa, rejonowych stacji krwiodawstwa i punktów krwiodawstwa w regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa. (Dz. U. Nr 166, poz. 1261) Na podstawie art. 37 ust. 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Z dniem 1 stycznia 1999 r. przekształca się: 1) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Białymstoku - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Białymstoku, z siedzibą w Białymstoku, obejmujące województwo podlaskie, 2) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Bydgoszczy - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Bydgoszczy, z siedzibą w Bydgoszczy, obejmujące województwo kujawsko-pomorskie, 3) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Gdańsku - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku, z siedzibą w Gdańsku, obejmujące wchodzące w skład województwa pomorskiego powiaty: kartuski, kościerski, kwidzyński, malborski, nowodworski, gdański, pucki, starogardzki, tczewski i wejherowski oraz miasta na prawach powiatu: Gdańsk, Gdynia i Sopot, 4) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Kaliszu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kaliszu, z siedzibą w Kaliszu, obejmujące wchodzące w skład województwa wielkopolskiego powiaty: jarociński, kaliski, kępiński, kolski, koniński, krotoszyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski, słupecki i turecki oraz miasta na prawach powiatu: Kalisz i Konin, 5) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Katowicach - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Katowicach, z siedzibą w Katowicach, obejmujące wchodzące w skład województwa śląskiego powiaty: będziński, bielski, cieszyński, częstochowski, gliwicki, kłobucki, lubliniecki, mikołowski, myszkowski, pszczyński, tarnogórski, tyski, zawierciański, żywiecki oraz miasta na prawach powiatu: Bielsko-Biała, Bytom, Chorzów, Częstochowa, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Jaworzno, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tychy, Zabrze oraz Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Częstochowie, 6) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Kielcach - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach, z siedzibą w Kielcach, obejmujące województwo świętokrzyskie, 7) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Krakowie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Krakowie, z siedzibą w Krakowie, obejmujące województwo małopolskie, 8) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Lublinie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Lublinie, z siedzibą w Lublinie, obejmujące województwo lubelskie, 9) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Łodzi - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Łodzi, z siedzibą w Łodzi, obejmujące województwo łódzkie, 10) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Olsztynie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Olsztynie, z siedzibą w Olsztynie, obejmujące województwo warmińsko-mazurskie, 11) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Opolu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Opolu, z siedzibą w Opolu, obejmujące województwo opolskie, 12) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Poznaniu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Poznaniu, z siedzibą w Poznaniu, obejmujące wchodzące w skład województwa wielkopolskiego powiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, gnieźnieński, gostyński, grodziski, kościański, leszczyński, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, pilski, poznański, rawicki, szamotulski, śremski, średzki, wągrowiecki, wolsztyński, wrzesiński, złotowski oraz miasta na prawach powiatu: Leszno i Poznań, 13) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Radomiu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Radomiu, z siedzibą w Radomiu, obejmujące wchodzące w skład województwa mazowieckiego powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki i zwoleński oraz miasto na prawach powiatu Radom, 14) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Rzeszowie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Rzeszowie, z siedzibą w Rzeszowie, obejmujące województwo podkarpackie, 15) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Słupsku - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Słupsku, z siedzibą w Słupsku, obejmujące wchodzące w skład województwa pomorskiego powiaty: bytowski, człuchowski, lęborski, chojnicki i słupski oraz miasto na prawach powiatu Słupsk, 16) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Szczecinie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Szczecinie, z siedzibą w Szczecinie, obejmujące województwo zachodniopomorskie, 17) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Wałbrzychu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Wałbrzychu, z siedzibą w Wałbrzychu, obejmujące wchodzące w skład województwa dolnośląskiego powiaty: bolesławiecki, dzierżoniowski, jeleniogórski, kamiennogórski, kłodzki, lwówecki, lubański, świdnicki, wałbrzyski, ząbkowicki i zgorzelecki oraz miasta na prawach powiatu: Jelenia Góra i Wałbrzych, 18) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Warszawie - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Warszawie, z siedzibą w Warszawie, obejmujące wchodzące w skład województwa mazowieckiego powiaty: ciechanowski, garwoliński, gostyniński, grodziski, legionowski, łosicki, makowski, miński, mławski, nowodworski, ostrołęcki, ostrowski, otwocki, piaseczyński, płocki, płoński, pruszkowski, przasnyski, pułtuski, siedlecki, sierpecki, sochaczewski, sokołowski, warszawski, warszawski zachodni, węgrowski, wołomiński, wyszkowski, żuromiński i żyrardowski oraz miasta na prawach powiatu: Ostrołęka, Płock i Siedlce, 19) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa we Wrocławiu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu, z siedzibą we Wrocławiu, obejmujące wchodzące w skład województwa dolnośląskiego powiaty: głogowski, górowski, jaworski, legnicki, lubiński, milicki, oleśnicki, oławski, polkowicki, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski i złotoryjski oraz miasta na prawach powiatu: Legnica i Wrocław, 20) Wojewódzką Stację Krwiodawstwa w Zielonej Górze - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Zielonej Górze, z siedzibą w Zielonej Górze, obejmujące województwo lubuskie, 21) Rejonową Stację Krwiodawstwa w Raciborzu - w Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Raciborzu, z siedzibą w Raciborzu, obejmujące wchodzące w skład województwa śląskiego powiaty: raciborski, rybnicki, wodzisławski oraz miasta na prawach powiatu: Jastrzębie-Zdrój, Żory, Rybnik oraz Rejonową Stację Krwiodawstwa w Rybniku. § 2. 1. Regionalne Centrum Krwiodawstwa, zwane dalej "jednostką przejmującą", przejmuje, a podmiot prowadzący punkt krwiodawstwa, zwany dalej "jednostką przekazującą", przekaże punkt krwiodawstwa, z zastrzeżeniem ust. 4. 2. Właściwe do przejęcia punktu krwiodawstwa jest Regionalne Centrum Krwiodawstwa, na którego obszarze działania ma siedzibę punkt krwiodawstwa. 3. Przekazanie nie może naruszać praw osób trzecich. 4. Przepis ust. 1 nie dotyczy zakładów opieki zdrowotnej tworzonych przez Ministra Obrony Narodowej. § 3. 1. Przejęcie punktów krwiodawstwa następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. 2. W protokole zdawczo-odbiorczym należy wymienić nieruchomości, urządzenia oraz inne składniki mienia wykorzystywane do celów statutowych punktu krwiodawstwa, według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r., ze wskazaniem dotychczasowego tytułu posiadania (własność, użytkowanie, zarząd) poszczególnych składników mienia. 3. Protokół zdawczo-odbiorczy sporządza się na dzień 31 grudnia 1998 r. § 4. Protokół zdawczo-odbiorczy sporządza komisja inwentaryzacyjna, w której skład wchodzą w równej liczbie przedstawiciele jednostki przejmującej i przekazującej. Przewodniczącym komisji jest osoba upoważniona przez kierownika jednostki przejmującej. Komisję powołują dyrektorzy jednostek: przekazującej i przejmującej. § 5. Podstawą do sporządzenia protokołu zdawczo-odbiorczego jest spis z natury, sporządzony na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, z 1997 r. Nr 32, poz. 183, Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 139, poz. 933 i 934, Nr 140, poz. 939 i Nr 141, poz. 945 oraz z 1998 r. Nr 60, poz. 382, Nr 106, poz. 668, Nr 107, poz. 669 i Nr 155, poz. 1014). § 6. 1. Kierownik jednostki przekazującej sporządza listę zobowiązań przekazywanego punktu krwiodawstwa, według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. 2. Lista zobowiązań stanowi załącznik do protokołu zdawczo-odbiorczego. § 7. Przekształcone w regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa wojewódzkie stacje krwiodawstwa, rejonowe stacje krwiodawstwa i punkty krwiodawstwa są finansowane do dnia 31 grudnia 1998 r. na dotychczasowych zasadach. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu i warunków wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego oraz potwierdzania tego skierowania przez Kasę Chorych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1262) Na podstawie art. 48 ust. 5 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, zwane dalej "skierowaniem", wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego na formularzu, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia, i przesyła do właściwej dla ubezpieczonego Kasy Chorych. 2. Lekarz ubezpieczenia zdrowotnego wystawia skierowanie, biorąc od uwagę aktualny stan zdrowia ubezpieczonego oraz wpływ leczenia uzdrowiskowego na stan zdrowia. § 2. 1. Oceny zasadności skierowania dokonuje wyznaczony przez Kasę Chorych lekarz specjalista w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej. 2. Lekarz specjalista, o którym mowa w ust. 1, może zażądać od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawił skierowanie, dostarczenia w wyznaczonym terminie dokumentacji medycznej niezbędnej do ustalenia rodzaju i zakresu leczenia uzdrowiskowego, jej uzupełnienia lub aktualizacji, lub przeprowadzenia dodatkowych badań. 3. Lekarz specjalista, o którym mowa w ust. 1, po dokonaniu oceny zasadności skierowania na leczenie uzdrowiskowe zwraca przekazaną dokumentację medyczną lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawił skierowanie. 4. Kasa Chorych potwierdza skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, jeżeli: 1) lekarz specjalista, o którym mowa w ust. 1, stwierdził zasadność skierowania, 2) są miejsca w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, przewidziane w odrębnych umowach z tymi zakładami, zgodnie z limitem miejsc określonym w planie finansowym Kasy Chorych na dany rok. 5. W razie potwierdzenia skierowania Kasa Chorych określa rodzaj leczenia uzdrowiskowego, wyznacza odpowiedni zakład lecznictwa uzdrowiskowego, termin rozpoczęcia leczenia i czas jego trwania. 6. Potwierdzone skierowanie Kasa Chorych doręcza ubezpieczonemu nie później niż w terminie 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia. § 3. 1. Skierowanie, którego Kasa Chorych nie potwierdziła z powodu: 1) stwierdzenia przez lekarza specjalistę, o którym mowa w § 2 ust. 1, braku uzasadnienia skierowania ze względu na schorzenie będące podstawą wystawienia skierowania lub 2) wyczerpania limitu miejsc, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 2 - jest zwracane lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego, który wystawił skierowanie. 2. O przyczynie niepotwierdzenia skierowania Kasa Chorych informuje ubezpieczonego. § 4. Skierowanie powinno być rozpatrzone przez Kasę Chorych w terminie 30 dni od daty jego wpływu do Kasy. Termin ten może być przedłużony w przypadkach, o których mowa w § 2 ust. 2, nie więcej jednak niż o 14 dni. § 5. 1. Kasa Chorych prowadzi listę ubezpieczonych, którzy z powodu wyczerpania limitu miejsc, o których mowa w § 2 ust. 4 pkt 2, nie uzyskali potwierdzenia skierowania. 2. Ubezpieczeni, o których mowa w ust. 1, mają prawo wglądu na żądanie do listy prowadzonej przez Kasę Chorych. § 6. Skierowanie wystawione ubezpieczonemu, który znajduje się na liście, o której mowa w § 5 ust. 1, jest potwierdzane przez Kasę Chorych w pierwszej kolejności, z uwzględnieniem § 2 ust. 4. § 7. Skierowanie wystawione do dnia 31 grudnia 1998 r. na podstawie dotychczasowych przepisów, których termin rozpoczęcia leczenia wyznaczono nie później niż na dzień 31 marca 1999 r., zachowują swą ważność i nie wymagają potwierdzenia przez Kasę Chorych. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1262) Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości częściowej odpłatności ubezpieczonego za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym. (Dz. U. Nr 166, poz. 1263) Na podstawie art. 48 ust. 6 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu, zwana dalej "odpłatnością", którą ponosi ubezpieczony, z zastrzeżeniem art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 i Nr 75, poz. 468 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 929 i Nr 162, poz. 1116), wynosi: Lp.WyszczególnienieOd 1 października do 30 kwietnia (w złotych)Od 1 maja do 30 września (w złotych) 1W pokoju 1-osobowym z pełnym węzłem sanitarnym1318 2W pokoju 1-osobowym bez pełnego węzła sanitarnego1115 3W pokoju 2-osobowym z pełnym węzłem sanitarnym913 4W pokoju 2-osobowym bez pełnego węzła sanitarnego810 5W pokoju wieloosobowym z pełnym węzłem sanitarnym68 6W pokoju wieloosobowym bez pełnego węzła sanitarnego57 2. Jeżeli pobyt ubezpieczonego w sanatorium uzdrowiskowym przypada w okresie obowiązywania różnych stawek odpłatności, o których mowa w ust. 1, to wysokość odpłatności ulega odpowiedniemu przeliczeniu w odniesieniu do liczby dni pobytu przypadających na daną stawkę odpłatności. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. i ma zastosowanie do ubezpieczonych rozpoczynających pobyt w sanatorium uzdrowiskowym po dniu wejścia w życie rozporządzenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie terytorialnego zakresu działania oraz siedzib portowych i kolejowych inspektorów sanitarnych. (Dz. U. Nr 166, poz. 1264) Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Ustala się siedziby i terytorialny zasięg działania portowych i kolejowych inspektorów sanitarnych: 1) w województwie dolnośląskim - kolejowy inspektor sanitarny we Wrocławiu dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa dolnośląskiego, 2) w województwie kujawsko-pomorskim - kolejowy inspektor sanitarny w Bydgoszczy dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa kujawsko-pomorskiego, 3) w województwie lubelskim - kolejowy inspektor sanitarny w Lublinie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa lubelskiego, 4) w województwie lubuskim - kolejowy inspektor sanitarny w Gorzowie Wielkopolskim dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa lubuskiego, 5) w województwie łódzkim - kolejowy inspektor sanitarny w Łodzi dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa łódzkiego, 6) w województwie małopolskim - kolejowy inspektor sanitarny w Krakowie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa małopolskiego, 7) w województwie mazowieckim - kolejowy inspektor sanitarny w Warszawie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa mazowieckiego, 8) w województwie opolskim - kolejowy inspektor sanitarny w Opolu dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa opolskiego, 9) w województwie podkarpackim - kolejowy inspektor sanitarny w Rzeszowie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa podkarpackiego, 10) w województwie podlaskim - kolejowy inspektor sanitarny w Białymstoku dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa podlaskiego, 11) w województwie pomorskim: a) kolejowy inspektor sanitarny w Gdańsku dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa pomorskiego, b) portowy inspektor sanitarny w Gdańsku właściwy dla morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani w następujących miastach i miejscowościach: Brzeźno, Gdańsk, Górki Wschodnie, Górki Zachodnie, Jantar, Jarosławiec, Jelitkowo, Kąty Rybackie, Krynica Morska, Łaszka, Nadbrzeże, Osłonka, Piaski, Rowy, Sopot, Stegna, Stogi, Sztutowo i Świbno, c) portowy inspektor sanitarny w Gdyni właściwy dla morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani w następujących miastach i miejscowościach: Babie Doły, Białogóra, Chałupy, Chłapowo, Gdynia, Hel, Jastarnia, Jastrzębia Góra, Karwia, Kuźnica, Łeba, Mechelinki, Obłuże, Oksywie, Orłowo, Osłonino, Ostrowo, Puck, Rewa, Swarzewo, Ustka i Władysławowo, 12) w województwie śląskim - kolejowy inspektor sanitarny w Katowicach dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa śląskiego, 13) w województwie świętokrzyskim - kolejowy inspektor sanitarny w Kielcach dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa świętokrzyskiego, 14) w województwie warmińsko-mazurskim: a) kolejowy inspektor sanitarny w Olsztynie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa warmińsko-mazurskiego, b) portowy inspektor sanitarny w Elblągu właściwy dla morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani w następujących miastach i miejscowościach: Elbląg, Frombork, Mikoszewo, Nowa Pasłęka, Suchacz, Tolkmicko, 15) w województwie wielkopolskim - kolejowy inspektor sanitarny w Poznaniu dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa wielkopolskiego, 16) w województwie zachodniopomorskim: a) kolejowy inspektor sanitarny w Szczecinie dla obszarów kolejowych oraz obiektów i jednostek organizacyjnych zarządów kolei i przewoźników kolejowych na terenie powiatów i gmin wchodzących w skład województwa zachodniopomorskiego, b) portowy inspektor sanitarny w Szczecinie właściwy dla morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani w następujących miastach i miejscowościach: Chłopy, Darłowo, Dąbie, Dąbki, Lubczna, Nowe Warpno, Sarbinowo, Stepnica, Szczecin, Trzebież, Unieście, c) portowy inspektor sanitarny w Świnoujściu właściwy dla morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego oraz portów i przystani w następujących miastach i miejscowościach: Dźwiżyno, Dziwnów, Gąski, Kamień Pomorski, Karsibór, Kołobrzeg, Lubin, Międzywodzie, Międzyzdroje, Mrzeżyno, Niechorze, Przytór, Świnoujście, Ustronie Morskie, Wapnica, Wicko, Wisełka, Wolin. § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu i trybu kierowania osób do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz szczegółowych zasad ustalania odpłatności za pobyt w tych zakładach. (Dz. U. Nr 166, poz. 1265) Na podstawie art. 34a ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Skierowanie do zakładu opiekuńczo-leczniczego albo do zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego, zwanego dalej "zakładem", wydaje w drodze decyzji organ, który utworzył publiczny zakład, albo organ, który zawarł umowę z niepublicznym zakładem na wykonywanie zadań publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zwany dalej "organem kierującym". 2. Z wnioskiem o wydanie skierowania do zakładu, zwanym dalej "wnioskiem", może wystąpić osoba ubiegająca się o skierowanie do zakładu albo jej przedstawiciel ustawowy lub - za zgodą tej osoby albo jej przedstawiciela ustawowego - inna osoba lub zakład opieki zdrowotnej. 3. Do wniosku dołącza się: 1) zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że osoba ubiegająca się o skierowanie do zakładu ze względu na stan zdrowia wymaga całodobowej pielęgnacji, opieki lub rehabilitacji i nie wymaga hospitalizacji, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, 2) wywiad pielęgniarski przeprowadzony przez pielęgniarkę środowiskową (rodzinną) albo pielęgniarkę społeczną zakładu opieki zdrowotnej, w którym osoba ubiegająca się o skierowanie do zakładu przebywa, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia, 3) dokumenty stwierdzające wysokość dochodu osoby ubiegającej się o skierowanie do zakładu albo osoby zobowiązanej do ponoszenia odpłatności za pobyt w zakładzie, w szczególności: a) decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury albo renty; do decyzji załącza się zgodę osoby ubiegającej się o skierowanie do zakładu na potrącanie opłaty za pobyt w zakładzie przez właściwy organ emerytalno-rentowy ze świadczenia emerytalno-rentowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub b) decyzję o przyznaniu zasiłku stałego wyrównawczego lub renty socjalnej; do decyzji można załączyć zgodę osoby ubiegającej się o skierowanie do zakładu albo przedstawiciela ustawowego do odbioru tych należności przez zakład. § 2. 1. Wniosek, wraz z załączonymi dokumentami, o których mowa w § 1 ust. 2 i 3, składa się lekarzowi wyznaczonemu przez organ kierujący, który na podstawie dokumentów wymienionych w § 1 ust. 3 pkt 1 i 2, uwzględniając w miarę możliwości dokonanie wyboru zakładu przez osobę ubiegającą się o skierowanie, wydaje w ciągu 14 dni opinię co do skierowania tej osoby do określonego zakładu. 2. Wymagane dokumenty wraz z opinią, o której mowa w ust. 1, lekarz niezwłocznie przekazuje do organu kierującego. § 3. 1. Skierowanie do zakładu opiekuńczo-leczniczego wydaje się na pobyt stały albo na czas określony, a do zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego - na czas określony. 2. Skierowanie do zakładu wraz z wnioskiem i dokumentami, o których mowa w § 1 ust. 2 i 3, organ kierujący przekazuje kierownikowi zakładu; kopię wniosku zatrzymuje organ kierujący. 3. Jeżeli osoba skierowana do zakładu z powodu braku miejsca nie może być przyjęta do zakładu w terminie 3 miesięcy od dnia wydania decyzji o skierowaniu, zostaje wpisana na listę osób oczekujących, prowadzoną przez zakład z uwzględnieniem art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą". 4. Osobie skierowanej do zakładu albo zakładowi opieki zdrowotnej, w którym osoba ta przebywa: 1) przekazuje się informację o kolejności na liście osób oczekujących, 2) udostępnia się na żądanie do wglądu listę osób oczekujących. 5. Kierownik zakładu zawiadamia pisemnie osobę skierowaną do zakładu albo zakład opieki zdrowotnej, w którym osoba ta przebywa, o terminie przyjęcia do zakładu. 6. O przyjęciu do zakładu osoby skierowanej kierownik zakładu zawiadamia organ kierujący. 7. Osoba skierowana powinna być przyjęta do zakładu nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wydania skierowania. § 4. W przypadku wydania przez sąd opiekuńczy orzeczenia o umieszczeniu w zakładzie, stanowi ono podstawę do wydania skierowania, o którym mowa w § 1 ust. 1. § 5. W przypadkach nagłych, wynikających ze zdarzeń losowych i uzasadnionych stanem zdrowia, na wniosek lekarza, o którym mowa w § 2 ust. 1, może być wydane skierowanie do zakładu na czas określony bez zachowania określonego trybu, a przyjęcie do zakładu może nastąpić poza kolejnością. § 6. 1. Miesięczna opłata za pobyt w zakładzie osoby skierowanej do zakładu albo w nim przebywającej, określona na podstawie art. 34a ust. 1 i 2 ustawy, jest ustalana na okres roku, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, ustala się ponownie po każdorazowej zmianie wysokości dochodu osoby przebywającej w zakładzie albo osób obowiązanych do ponoszenia opłat za pobyt w zakładzie. § 7. 1. Miesięczną opłatę za pobyt w zakładzie obniża się odpowiednio o liczbę dni nieobecności w danym miesiącu w zakładzie, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. Obniżenie opłaty następuje pod warunkiem pisemnego poinformowania kierownika zakładu przez osobę przebywającą w zakładzie o nieobecności co najmniej na 3 dni wcześniej, chyba że powiadomienie to było niemożliwe z powodów losowych, a fakt ten został uwiarygodniony. § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1998 r. (poz. 1265) Załącznik nr 1 Ilustracja Ilustracja Załącznik nr 2 Ilustracja Ilustracja Ilustracja Ilustracja Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie warunków i trybu przekazywania samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej środków publicznych oraz sposobu kontroli ich wykorzystania. (Dz. U. Nr 166, poz. 1266) Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 796 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie reguluje warunki i tryb, na jakich następuje przekazanie środków publicznych przez organy określone w art. 8 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 796 i Nr 158, poz. 1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115), zwanej dalej "ustawą", będące dysponentami środków publicznych, zwanymi dalej "zleceniodawcami", samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, zwanemu dalej "zleceniobiorcą", oraz określa sposób kontroli wykorzystania tych środków. § 2. Przekazanie przez zleceniodawcę środków publicznych na rzecz zleceniobiorcy następuje na podstawie umowy o przekazanie środków publicznych przez zleceniodawcę na rzecz zleceniobiorcy w celu finansowania realizacji zadań, o których mowa w art. 54 ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2 ustawy, zwanej dalej "umową". § 3. Zleceniodawca przed podpisaniem umowy przedstawia zleceniobiorcy wykaz i zakres świadczeń zdrowotnych, zadań lub programów zdrowotnych oraz środki finansowe przewidywane na ich realizację. § 4. 1. Zleceniobiorca przedstawia zleceniodawcy swój plan finansowo-rzeczowy, uwzględniający przewidywane nakłady na wykonanie zadań objętych umową oraz informacje na temat dotychczasowej działalności. 2. Plan finansowo-rzeczowy sporządzany jest na okres wskazany przez zleceniodawcę i zawiera w szczególności: 1) liczbę możliwych do wykonania świadczeń zdrowotnych i zadań określonego rodzaju, 2) koszt udzielanych świadczeń zdrowotnych i realizacji zadań. 3. Informacje o dotychczasowej działalności powinny obejmować w szczególności: 1) wielkość i strukturę zasobów kadrowych zakładu, niezbędnych do wykonania zadań objętych umową, 2) rodzaje i liczbę udzielanych świadczeń zdrowotnych przez zleceniobiorcę, 3) obszar działania określony statutem. § 5. Wielkość środków finansowych, jakie zleceniodawca zobowiązany będzie przekazać zleceniobiorcy z tytułu realizacji zawieranej umowy, ustalana jest na podstawie rokowań między stronami. § 6. 1. Umowa może być zawarta na czas nie oznaczony lub na czas oznaczony. 2. Umowa zawarta na czas oznaczony może być przedłużona za zgodą stron. § 7. 1. Umowa określa w szczególności: 1) oznaczenie stron umowy, 2) czas trwania umowy, 3) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych oraz realizowanych zadań, 4) warunki i zasady udzielania świadczeń zdrowotnych i realizacji zadań, 5) sumę należności przekazywaną zleceniobiorcy z tytułu realizacji umowy, sposób i termin jej przekazywania oraz zasady rozliczeń, 6) sposób kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń zdrowotnych w zakresie objętym umową, 7) uprawnienia kontrolne z tytułu realizacji umowy, przysługujące zleceniodawcy oraz osobom przez niego upoważnionym, 8) rodzaje, sposoby i terminy przekazywania informacji wynikających z realizacji umowy, 9) okoliczności, w których może nastąpić renegocjacja warunków umowy, 10) postanowienia dotyczące szczegółowych okoliczności uzasadniających rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem oraz okres wypowiedzenia, 11) zasady i tryb rozpatrywania sporów wynikających z realizacji umowy, 12) zasady prowadzenia dokumentacji przez zleceniobiorcę na potrzeby zleceniodawcy i jej udostępniania. 2. Umowa powinna określać wysokość kar umownych z tytułu niezgodnego z nią wydatkowania przez zleceniobiorcę środków publicznych albo niewywiązywania się lub nieterminowego realizowania postanowień umowy, sposób ich uiszczenia, a także okoliczności, których wystąpienie powoduje wyłączenie odpowiedzialności odszkodowawczej. § 8. Prawa i obowiązki stron umowy nie mogą być przenoszone na osoby trzecie, chyba że strony postanowią inaczej. § 9. 1. Zleceniodawca, przy przeprowadzaniu kontroli wykorzystania środków publicznych przez zleceniobiorcę, dokonuje oceny prawidłowości realizacji zadań określonych umową oraz sposobu wydatkowania środków publicznych. 2. Do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, zleceniodawca może upoważnić inne osoby, w trybie określonym odrębnymi przepisami. 3. W razie stwierdzenia, w wyniku przeprowadzonej kontroli, nieprawidłowości zleceniodawca określa sposób i termin ich usunięcia. § 10. W sprawach nie uregulowanych w rozporządzeniu do umów stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie określenia sposobu ustalania opłat za krew i preparaty krwiopochodne wydawane przez jednostki organizacyjne publicznej służby krwi. (Dz. U. Nr 166, poz. 1267) Na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co następuje: § 1. Opłatę za wydawaną krew i preparaty krwiopochodne ustala jednostka organizacyjna publicznej służby krwi w wysokości nie przekraczającej rzeczywistych kosztów pobrania krwi, jej przetwarzania na preparaty krwiopochodne oraz kosztów przechowywania, opakowania, oznakowania i transportu krwi, a także preparatów krwiopochodnych. § 2. Koszty, o których mowa w § 1, obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie. Do poniesionych rzeczywistych kosztów bezpośrednich zalicza się koszty osobowe i materiałowe obejmujące: 1) koszty osobowe związane z wynagrodzeniem pracowników pobierających krew, wykonujących badania lekarskie i laboratoryjne dawców krwi oraz wykonujących czynności dotyczące konserwacji krwi i jej przetwarzania na preparaty krwiopochodne, wraz z pochodnymi wynagrodzenia, 2) koszty świadczeń przysługujących dawcy krwi, wynikających z uprawnień określonych w art. 9 ust. 1 pkt 2-4 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756), 3) koszty materiałowe badań laboratoryjnych koniecznych do wykonania przed pobraniem krwi, 4) koszty materiałowe, a w szczególności koszty odczynników i innych materiałów pomocniczych oraz przechowywania, opakowania, oznakowania i transportu krwi lub preparatów krwiopochodnych do zakładu opieki zdrowotnej lub innego odbiorcy. § 3. Do poniesionych rzeczywistych kosztów pośrednich zalicza się w szczególności: 1) koszty osobowe pracowników administracji związane z wynagrodzeniem pracowników wraz z pochodnymi wynagrodzenia, 2) koszty usług materialnych, w tym remontów obiektów i pomieszczeń, usług pocztowych, telekomunikacyjnych, pralniczych, ogrzewania wody, oświetlenia i energii, 3) koszty zakupu, amortyzacji i konserwacji aparatury, sprzętu medycznego i sprzętu laboratoryjnego, 4) koszty usług niematerialnych, w tym czynszów, ochrony obiektów i podatków. § 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: W. Maksymowicz Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ Nr 1 - 1, 2, Nr 2 - 3, 4, 5, Nr 3 - 6, 7, 8, Nr 4 - 9, 10, 11, 12, 13, 14, Nr 5 - 15, 16, 17, Nr 6 - 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, Nr 7 - 25, Nr 8 - 26, 27, 28, 29, Nr 9 - 30, 31, 32, 33, 34, 35, Nr 10 - 36, Nr 11 - 37, 38, 39, 40, 41, Nr 12 - 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, Nr 13 - 55, 56, 57, 58, 59, 60, Nr 14 - 61, 62, Nr 15 - 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, Nr 16 - 71, 72, 73, 74, 75, 76, Nr 17 - 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, Nr 18 - 86, Nr 19 - 87, 88, 89, Nr 20 - 90, 91, 92, Nr 21 - 93, 94, Nr 22 - 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, Nr 23 - 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, Nr 24 - 128, 129, Nr 25 - 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, Nr 26 - 147, 148, 149, 150, 151, 152, Nr 27 - 153, 154, 155, Nr 28 - 156, Nr 29 - 157, 158, 159, 160, 161, Nr 30 - 162, 163, 164, Nr 31 - 165, 166, 167, 168, Nr 32 - 169, 170, 171, 172, 173, 174, 175, 176, Nr 33 - 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185, Nr 34 - 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, Nr 35 - 196, 197, 198, 199, 200, Nr 36 - 201, Nr 37 - 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, Nr 38 - 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, Nr 39 - 225, 226, 227, 228, 229, Nr 40 - 230, 231, 232, 233, Nr 41 - 234, 235, 236, 237, 238, 239, 240, Nr 42 - 241, 242, 243, 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254, Nr 43 - 255, 256, 257, 258, 259, 260, Nr 44 - 261, 262, 263, 264, 265, 266, 267, 268, 269, Nr 45 - 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 277, 278, 279, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, Nr 46 - 288, 289, 290, 291, 292, 293, Nr 47 - 294, 295, 296, 297, 298, 299, Nr 48 - 300, 301, 302, 303, 304, 305, Nr 49 - 306, 307, 308, 309, Nr 50 - 310, 311, 312, 313, 314, 315, 316, 317, Nr 51 - 318, 319, 320, Nr 52 - 321, 322, 323, 324, 325, 326, 327, 328, 329, Nr 53 - 330, 331, 332, 333, 334, 335, 336, 337, 338, 339, 340, 341, Nr 54 - 342, 343, 344, 345, 346, 347, 348, 349, 350, Nr 55 - 351, 352, 353, 354, 355, 356, 357, 358, 359, 360, 361, 362, 363, Nr 56 - 364, Nr 57 - 365, Nr 58 - 366, 367, 368, 369, 370, 371, 372, 373, 374, Nr 59 - 375, 376, 377, 378, 379, 380, 381, Nr 60 - 382, 383, 384, 385, 386, 387, 388, 389, Nr 61 - 390, Nr 62 - 391, 392, 393, 394, 395, 396, 397, 398, 399, 400, Nr 63 - 401, 402, 403, 404, 405, 406, 407, 408, 409, 410, 411, 412, Nr 64 - 413, 414, 415, Nr 65 - 416, 417, 418, 419, 420, 421, 422, 423, 424, 425, 426, 427, 428, 429, Nr 66 - 430, 431, 432, 433, 434, 435, 436, Nr 67 - 437, 438, 439, 440, 441, 442, 443, 444, 445, 446, Nr 68 - 447, Nr 69 - 448, 449, 450, 451, 452, 453, 454, 455, 456, 457, 458, Nr 70 - 459, 460, Nr 71 - 461, Nr 72 - 462, Nr 73 - 463, 464, 465, 466, 467, 468, 469, 470, Nr 74 - 471, 472, 473, 474, 475, 476, 477, 478, 479, 480, 481, 482, 483, 484, 485, Nr 75 - 486, 487, 488, 489, Nr 76 - 490, 491, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498, 499, 500, 501, 502, 503, 504, 505, 506, Nr 77 - 507, 508, 509, 510, Nr 78 - 511, 512, Nr 79 - 513, 514, Nr 80 - 515, 516, 517, 518, 519, 520, 521, 522, 523, Nr 81 - 524, 525, 526, 527, 528, Nr 82 - 529, 530, 531, 532, Nr 83 - 533, Nr 84 - 534, 535, 536, 537, 538, 539, Nr 85 - 540, 541, 542, Nr 86 - 543, 544, 545, 546, 547, 548, 549, 550, 551, 552, Nr 87 - 553, 554, 555, Nr 88 - 556, 557, 558, 559, Nr 89 - 560, 561, 562, 563, 564, 565, 566, 567, 568, Nr 90 - 569, 570, 571, 572, 573, 574, 575, Nr 91 - 576, 577, 578, 579, 580, 581, Nr 92 - 582, 583, 584, 585, Nr 93 - 586, 587, 588, 589, 590, 591, 592, Nr 94 - 593, 594, 595, 596, 597, 598, 599, 600, 601, Nr 95 - 602, Nr 96 - 603, Nr 97 - 604, 605, 606, Nr 98 - 607, 608, 609, 610, 611, 612, 613, 614, 615, 616, 617, 618, 619, 620, 621, 622, 623, 624, 625, 626, 627, Nr 99 - 628, 629, 630, 631, 632, 633, 634, 635, 636, 637, Nr 100 - 638, 639, 640, 641, 642, 643, 644, Nr 101 - 645, Nr 102 - 646, 647, 648, 649, 650, 651, Nr 103 - 652, Nr 104 - 653, 654, 655, 656, Nr 105 - 657, 658, 659, 660, 661, 662, 663, 664, 665, 666, 667, Nr 106 - 668, Nr 107 - 669, 670, 671, 672, 673, 674, 675, 676, 677, 678, 679, 680, Nr 108 - 681, 682, 683, 684, 685, 686, 687, Nr 109 - 688, Nr 110 - 689, Nr 111 - 690, 691, 692, 693, 694, 695, 696, 697, 698, 699, 700, 701, 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712, Nr 112 - 713, Nr 113 - 714, 715, 716, 717, 718, 719, 720, 721, 722, 723, 724, 725, 726, 727, 728, 729, 730, 731, 732, 733, Nr 114 - 734, 735, 736, 737, 738, 739, 740, 741, 742, 743, Nr 115 - 744, 745, 746, 747, 748, 749, Nr 116 - 750, 751, 752, 753, 754, 755, Nr 117 - 756, 757, 758, 759, Nr 118 - 760, 761, 762, 763, 764, 765, 766, 767, 768, 769, 770, Nr 119 - 771, 772, 773, Nr 120 - 774, 775, 776, 777, 778, 779, 780, 781, 782, 783, 784, 785, 786, 787, Nr 121 - 788, 789, 790, 791, 792, 793, 794, 795, 796, 797, 798, 799, Nr 122 - 800, 801, 802, 803, 804, 805, 806, Nr 123 - 807, 808, 809, Nr 124 - 810, 811, 812, 813, 814, 815, 816, 817, 818, 819, 820, 821, 822, 823, 824, 825, Nr 125 - 826, 827, 828, 829, Nr 126 - 830, 831, 832, 833, 834, 835, 836, 837, 838, 839, Nr 127 - 840, 841, 842, 843, 844, 845, 846, 847, Nr 128 - 848, 849, 850, 851, Nr 129 - 852, 853, 854, 855, 856, 857, 858, Nr 130 - 859, Nr 131 - 860, 861, Nr 132 - 862, 863, 864, 865, 866, 867, 868, 869, 870, 871, Nr 133 - 872, Nr 134 - 873, 874, 875, 876, Nr 135 - 877, 878, 879, 880, 881, 882, Nr 136 - 883, 884, 885, Nr 137 - 886, 887, Nr 138 - 888, 889, 890, 891, 892, 893, 894, 895, 896, 897, 898, Nr 139 - 899, 900, 901, 902, 903, 904, 905, Nr 140 - 906, 907, 908, 909, 910, 911, 912, Nr 141 - 913, 914, Nr 142 - 915, Nr 143 - 916, 917, 918, 919, 920, 921, 922, 923, 924, 925, 926, 927, 928, Nr 144 - 929, 930, 931, 932, 933, 934, 935, 936, Nr 145 - 937, 938, 939, 940, 941, 942, 943, 944, 945, 946, Nr 146 - 947, 948, 949, 950, 951, 952, 953, 954, 955, 956, 957, 958, 959, 960, 961, Nr 147 - 962, 963, 964, 965, Nr 148 - 966, 967, 968, 969, 970, 971, 972, 973, 974, 975, 976, 977, 978, 979, 980, Nr 149 - 981, 982, Nr 150 - 983, 984, 985, 986, Nr 151 - 987, Nr 152 - 988, 989, Nr 153 - 990, 991, 992, 993, 994, 995, 996, 997, 998, 999, 1000, 1001, 1002, 1003, 1004, 1005, 1006, 1007, 1008, Nr 154 - 1009, 1010, 1011, 1012, 1013, Nr 155 - 1014, 1015, 1016, Nr 156 - 1017, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022, 1023, 1024, 1025, 1026, 1027, 1028, 1029, 1030, Nr 157 - 1031, 1032, 1033, 1034, 1035, Nr 158 - 1036, 1037, 1038, 1039, 1040, 1041, 1042, 1043, 1044, 1045, Nr 159 - 1046, 1047, 1048, 1049, 1050, 1051, 1052, 1053, 1054, 1055, 1056, 1057, Nr 160 - 1058, 1059, 1060, 1061, 1062, 1063, 1064, 1065, 1066, 1067, 1068, 1069, 1070, 1071, 1072, 1073, 1074, 1075, Nr 161 - 1076, 1077, 1078, 1079, 1080, 1081, 1082, 1083, 1084, 1085, 1086, 1087, 1088, 1089, 1090, 1091, 1092, 1093, 1094, 1095, 1096, 1097, 1098, 1099, 1100, 1101, 1102, 1103, 1104, 1105, 1106, 1107, 1108, 1109, 1110, 1111, Nr 162 - 1112, 1113, 1114, 1115, 1116, 1117, 1118, 1119, 1120, 1121, 1122, 1123, 1124, 1125, 1126, 1127, 1128, 1129, 1130, 1131, 1132, 1133, 1134, 1135, 1136, 1137, 1138, 1139, 1140, 1141, 1142, 1143, 1144, 1145, 1146, 1147, 1148, 1149, 1150, 1151, 1152, 1153, 1154, Nr 163 - 1155, 1156, 1157, 1158, 1159, 1160, 1161, 1162, Nr 164 - 1163, 1164, 1165, 1166, 1167, 1168, 1169, 1170, 1171, 1172, 1173, 1174, 1175, 1176, 1177, 1178, 1179, 1180, 1181, 1182, 1183, 1184, 1185, 1186, 1187, 1188, 1189, 1190, 1191, 1192, 1193, 1194, 1195, Nr 165 - 1196, 1197, 1198, 1199, 1200, 1201, 1202, 1203, Nr 166 - 1204, 1205, 1206, 1207, 1208, 1209, 1210, 1211, 1212, 1213, 1214, 1215, 1216, 1217, 1218, 1219, 1220, 1221, 1222, 1223, 1224, 1225, 1226, 1227, 1228, 1229, 1230, 1231, 1232, 1233, 1234, 1235, 1236, 1237, 1238, 1239, 1240, 1241, 1242, 1243, 1244, 1245, 1246, 1247, 1248, 1249, 1250, 1251, 1252, 1253, 1254, 1255, 1256, 1257, 1258, 1259, 1260, 1261, 1262, 1263, 1264, 1265, 1266, 1267, Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1--z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu postępowania oraz wzorów dokumentów w sprawach cudzoziemców. 2--z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat pobieranych w kraju od cudzoziemców za wydanie dokumentów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: OBWIESZCZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 36--z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Kodeks morski. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 638--z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu gęsi żywych i jaj gęsich. 639--z dnia 31 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zlecania zadań państwowych jednostkom niepaństwowym oraz wykazu tych zadań. 640--z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 641--z dnia 4 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Rynku Rolnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 642--z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci ciepłowniczych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu ciepłem, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 643--z dnia 16 lipca 1998 r. w sprawie wysokości i warunków przyznawania policjantom równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 644--z dnia 17 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie - Regulamin wewnętrznego urzędowania sądów powszechnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 645--z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać morskie budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 646--z dnia 28 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów. 647--z dnia 5 sierpnia 1998 r. w sprawie ewidencji i rejestru wykazów zanieczyszczeń wprowadzonych do powietrza. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 648--z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie liceum technicznego. 649--z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie profili kształcenia zawodowego. OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW 650--z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. OBWIESZCZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 651--z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zasiłkach rodzinnych i pielęgnacyjnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 652--z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 653--z dnia 11 sierpnia 1998 r. w sprawie zarządzenia wyborów do rad powiatów i sejmików województw oraz określenia wspólnego kalendarza wyborczego do wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady Miasta Stołecznego Warszawy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 654--z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie podstawowych stanowisk pracy, wymagań kwalifikacyjnych oraz zasad wynagradzania pracowników państwowych wyższych szkół zawodowych nie będących nauczycielami akademickimi. 655--z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich oraz bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej państwowych wyższych szkół zawodowych. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 656--z dnia 11 sierpnia 1998 r. o sprostowaniu błędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 657--z dnia 15 lipca 1998 r. w sprawie prowizorycznego stosowania sporządzonego w Wilnie dnia 8 maja 1998 r. Protokołu dodatkowego nr 1 do Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską, sporządzonej w Warszawie dnia 27 czerwca 1996 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 658--z dnia 7 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym. 659--z dnia 10 sierpnia 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu niektórych towarów do Libii. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 660--z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie wzoru wykazu osób popierających listę kandydatów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz do Rady Miasta Stołecznego Warszawy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 661--z dnia 27 lipca 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania odszkodowania przysługującego w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu w czasie udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy pracownikom operacyjnym zatrudnionym w jednostkach organizacyjnych kontroli skarbowej. 662--z dnia 31 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. 663--z dnia 3 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad reasekuracji ryzyk ubezpieczeniowych za granicą. 664--z dnia 4 sierpnia 1998 r. w sprawie ewidencji prowadzonej przez organy celne na potrzeby postępowania antydumpingowego. 665--z dnia 4 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania minimalnej sumy gwarancyjnej ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej organizatorów imprez masowych za szkody wyrządzone uczestnikom imprez masowych, na które wstęp jest odpłatny. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 666--z dnia 14 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielkości środków niezbędnych do pokrycia kosztów wjazdu, przejazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców przekraczających granicę Rzeczypospolitej Polskiej oraz szczegółowych zasad dokumentowania ich posiadania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 667--z dnia 4 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 668--z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 669--z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ustawy o rachunkowości oraz ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 670--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej Administracji Publicznej w Sulechowie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 671--z dnia 6 sierpnia 1998 r. w sprawie harmonogramu uzyskiwania przez poszczególne grupy odbiorców prawa do korzystania z usług przesyłowych. 672--z dnia 6 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania kontroli przez przedsiębiorstwa energetyczne oraz wzorów protokołu kontroli i upoważnień do przeprowadzania kontroli. 673--z dnia 18 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 674--z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie planu emisji znaczków pocztowych na 1999 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 675--z dnia 10 sierpnia 1998 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej na działalność kulturalną prowadzoną w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 676--z dnia 11 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ochrony przed promieniowaniem szkodliwym dla ludzi i środowiska, dopuszczalnych poziomów promieniowania, jakie mogą występować w środowisku, oraz wymagań obowiązujących przy wykonywaniu pomiarów kontrolnych promieniowania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 677--z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie trybu oraz jednostek i warunków ich współdziałania w zakresie pilotowania pojazdów, których wymiary, masa lub nacisk osi przekraczają określone wielkości. 678--z dnia 30 lipca 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Instytutowi Radosna Nowina 2000 z siedzibą w Krakowie. 679--z dnia 5 sierpnia 1998 r. w sprawie aprobat i kryteriów technicznych oraz jednostkowego stosowania wyrobów budowlanych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 680--z dnia 6 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia dokumentów niezbędnych do udzielenia koncesji na wykonywanie międzynarodowego transportu drogowego oraz treści i wzoru koncesji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 681--z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym. 682--z dnia 3 lipca 1998 r. o zmianie ustawy karnej skarbowej. 683--z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o waloryzacji udziałów członkowskich w spółdzielniach i zmianie niektórych ustaw. 684--z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych. 685--z dnia 17 lipca 1998 r. o pożyczkach i kredytach studenckich. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 686--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania pożyczek na utworzenie miejsc pracy dla bezrobotnych zamieszkałych na terenie gmin wiejskich oraz miejsko-wiejskich, a także miast do 20 tysięcy mieszkańców, wysokości ich oprocentowania i warunków spłaty oraz rozliczenia się Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z Krajowym Urzędem Pracy z otrzymanych na ten cel środków Funduszu Pracy. 687--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre nasiona buraków cukrowych przywożone z zagranicy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 688--z dnia 21 sierpnia 1998 r. w sprawie podziału powiatów i województw na okręgi wyborcze oraz ustalenia liczby radnych wybieranych w każdym okręgu wyborczym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 37--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 38--z dnia 9 stycznia 1998 r. w sprawie liczby, składu oraz trybu powoływania i odwoływania członków Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 39--z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru znaku zakazu wstępu do lasu oraz zasad jego umieszczania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 40--z dnia 12 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów funkcjonariuszy Straży Granicznej, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. 41--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, bydgoskim, chełmskim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, konińskim, legnickim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, nowosądeckim, opolskim, ostrołęckim, poznańskim, pilskim, przemyskim, radomskim, rzeszowskim, słupskim, szczecińskim, wrocławskim i zielonogórskim. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 689--z dnia 18 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1998. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 690--z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie aplikantów w sądach wojskowych. 691--z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie trybu wykonywania nadzoru nad sądami wojskowymi. 692--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie rodzaju urządzeń i środków technicznych służących do rejestracji obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich zabezpieczenia, przechowywania, odtwarzania i kopiowania. 693--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie warunków technicznych przesłuchania świadka, którego dane osobowe podlegają zachowaniu w tajemnicy. 694--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu sporządzania, przechowywania i udostępniania protokołów zeznań zawierających wiadomości o świadku, którego dane osobowe podlegają zachowaniu w tajemnicy, a także dopuszczalnego sposobu powoływania się na takie zeznania w orzeczeniach i pismach procesowych. 695--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie regulaminu czynności kuratora sądowego w zakresie przeprowadzania wywiadu środowiskowego oraz wzoru kwestionariusza tego wywiadu. 696--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad wyznaczania i losowania składu orzekającego. 697--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie wysokości opłaty od kasacji w sprawach karnych. 698--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i trybu sprawowania nadzoru penitencjarnego. 699--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności. 700--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie regulaminu wykonywania tymczasowego aresztowania. 701--z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać instytucje i osoby uprawnione do przeprowadzenia mediacji, zakresu i warunków udostępniania im akt sprawy oraz zasad i trybu sporządzania sprawozdania z przebiegu i wyników postępowania mediacyjnego. 702--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie zakresu informacji dotyczących osoby skazanego, przesyłanych przez sąd dyrektorowi zakładu karnego lub aresztu śledczego. 703--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie regulaminu wykonywania kary aresztu wojskowego. 704--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu postępowania w sprawach związanych z uczestnictwem ławników sądów powszechnych w składach orzekających sądów wojskowych. 705--z dnia 19 sierpnia 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRÓW SPRAWIEDLIWOŚCI ORAZ ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 706--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie warunków i trybu usprawiedliwienia niestawiennictwa oskarżonych, świadków i innych uczestników procesu karnego z powodu choroby. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 707--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad dysponowania przez skazanych posiadanymi przedmiotami wartościowymi i środkami pieniężnymi oraz wysokości otrzymywanych kwot pieniężnych wolnych od egzekucji. 708--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i sposobu gromadzenia funduszu, przekazywanego skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu karnego, przeznaczonego na przejazd do miejsca zamieszkania i na utrzymanie. 709--z dnia 20 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i trybu postępowania dyscyplinarnego w stosunku do radców prawnych i aplikantów radcowskich. 710--z dnia 21 sierpnia 1998 r. w sprawie wysokości zryczałtowanej równowartości wydatków w sprawach z oskarżenia prywatnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 711--z dnia 12 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania opłat za udostępnianie linii kolejowych przewoźnikom kolejowym. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 712--z dnia 26 sierpnia 1998 r. o sprostowaniu błędów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 713--z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie umundurowania, legitymacji, dystynkcji i znaków identyfikacyjnych strażników gminnych (miejskich). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 714--z dnia 23 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych. 715--z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę - Przepisy wprowadzające Kodeks karny. 716--z dnia 24 lipca 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej. 717--z dnia 28 sierpnia 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń, ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawy o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń, ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 718--z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. 719--z dnia 21 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu gmin, na obszarze których stosuje się szczególne zasady odbudowy i remontu obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek powodzi albo huraganu. 720--z dnia 25 sierpnia 1998 r. w sprawie wyznaczania zakładów pracy, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności oraz praca społecznie użyteczna orzeczona w zamian nieściągalnej grzywny, szczegółowych obowiązków tych zakładów w zakresie zatrudniania skazanych i zasad gospodarowania uzyskanymi z tego tytułu środkami oraz przysługujących ulg zakładom. 721--z dnia 19 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Państwa. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 722--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Zdrowia i Opieki Społecznej. 723--z dnia 21 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu powoływania oraz działania Rady Głównej do Spraw Społecznej Readaptacji i Pomocy Skazanym, a także rad terenowych do spraw społecznej readaptacji i pomocy skazanym. 724--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia zakresu i trybu uczestnictwa podmiotów wymienionych w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego w wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, a także społecznej kontroli nad ich wykonywaniem. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 725--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie warunków technicznych przeprowadzenia okazania. 726--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia innych niż kurator sądowy organów powołanych do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, jego zakresu oraz trybu przeprowadzania. 727--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad zatrudniania skazanych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 728--z dnia 31 lipca 1998 r. w sprawie systemów oceny zgodności, wzoru deklaracji zgodności oraz sposobu znakowania wyrobów budowlanych dopuszczanych do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie. 729--z dnia 5 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego. 730--z dnia 6 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad uzbrojenia specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych i warunków przechowywania oraz ewidencjonowania broni i amunicji. 731--z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, minimalnego zakresu programów kursów pracowników ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminów i trybu ich składania, składu komisji egzaminacyjnej i sposobu przeprowadzania egzaminu. 732--z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie zakresu wiadomości obowiązujących na egzaminie dla pracowników specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, którzy uzyskali świadectwa potwierdzające zdanie egzaminu z zakresu znajomości pełnienia służby strażniczej z bronią. 733--z dnia 21 sierpnia 1998 r. w sprawie właściwości terytorialnej organów powołujących komisje egzaminacyjne dla przewodników górskich. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 734--z dnia 20 sierpnia 1998 r. w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, organizacji i trybu działania Komisji Egzaminacyjnej powołanej dla sprawdzenia tych kwalifikacji oraz wzoru świadectwa stwierdzającego te kwalifikacje i wymagania. 735--z dnia 27 sierpnia 1998 r. w sprawie zaniechania poboru opłaty skarbowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 736--z dnia 20 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 737--z dnia 19 sierpnia 1998 r. w sprawie objęcia wojskowym dozorem technicznym urządzeń technicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 738--z dnia 19 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 739--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobu technicznego przygotowania sieci telekomunikacyjnej do kontroli rozmów telefonicznych oraz sposobu dokonywania, rejestracji, przechowywania, odtwarzania i niszczenia zapisów z kontrolowanych rozmów telefonicznych. 740--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia organów uprawnionych obok Policji do prowadzenia dochodzeń oraz organów uprawnionych do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również zakresu spraw zleconych tym organom. 741--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie wykazu przedmiotów, które w razie orzeczenia ich przepadku przekazuje się bezpośrednio innym organom niż właściwy urząd skarbowy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 742--z dnia 10 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia przypadków, w których funkcjonariusze straży ochrony kolei mogą wykonywać swoje zadania poza obszarem kolejowym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 743--z dnia 21 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: białostockim, bielskim, ciechanowskim, częstochowskim, katowickim, kieleckim, krośnieńskim, łomżyńskim, nowosądeckim, ostrołęckim, pilskim, piotrkowskim, poznańskim, przemyskim, siedleckim, sieradzkim, suwalskim, rzeszowskim, tarnowskim i zielonogórskim. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 744--z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a także zakresu informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy. 745--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, dotyczących działalności zawodowej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 746--z dnia 26 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 747--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności państwowych jednostek budżetowych z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności, a także organów do tego uprawnionych. 748--z dnia 18 sierpnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek nie prowadzących działalności gospodarczej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 749--z dnia 19 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, składu komisji konkursowej oraz ramowego regulaminu przeprowadzania konkursu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 750--z dnia 27 lipca 1998 r. w sprawie określenia szczegółów stroju urzędowego sędziów i ławników sądów wojskowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 751--z dnia 29 lipca 1998 r. w sprawie flagi oraz oznakowania jednostek pływających i statków powietrznych Straży Granicznej. 752--z dnia 11 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wydawania upoważnień do kontroli oraz trybu wykonywania czynności nadzoru Komendanta Głównego Policji nad działalnością specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych. 753--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 754--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów budynków, budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 755--z dnia 25 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 756--z dnia 18 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw. 757--z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustaw - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego, Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. 758--z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy - Prawo przewozowe. 759--z dnia 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 760--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej. 761--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór paliw gazowych. 762--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia zakresu i wysokości opłat za nielegalny pobór ciepła. 763--z dnia 4 września 1998 r. w sprawie XI emisji obligacji pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym oraz jej warunków. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 764--z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, działania i finansowania warsztatów terapii zajęciowej. 765--z dnia 31 sierpnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 766--z dnia 3 września 1998 r. w sprawie wysokości opłaty od wniosku o uchylenie prawomocnego rozstrzygnięcia kolegium do spraw wykroczeń. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 767--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania odszkodowań przysługujących w razie utraty życia albo poniesienia uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu podczas udzielania pomocy Straży Granicznej lub w związku z jej udzielaniem. 768--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Katolickiemu Centrum Edukacji Młodzieży "Kana" z siedzibą w Tarnowie. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 769--z dnia 1 września 1998 r. w sprawie trybu postępowania w zakresie podziału nieodpłatnego czasu emisyjnego, przygotowania i emisji oraz informowania o terminach emisji audycji wyborczych przed wyborami do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 770--z dnia 9 września 1998 r. o sprostowaniu błędów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 771--z dnia 9 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i trybu zajmowania oraz zwalniania mieszkań przez osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 772--z dnia 3 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Gospodarki. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 773--z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zamówieniach publicznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 42--z dnia 8 stycznia 1998 r. o ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 43--z dnia 21 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Edukacji Narodowej. 44--z dnia 21 stycznia 1998 r. w sprawie wprowadzenia i odwołania czasu letniego w latach 1998-2001. 45--z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Skarbu Państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 46--z dnia 19 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad gospodarowania środkami z budżetu państwa przeznaczonymi na naukę. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 47--z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia wzoru rejestru osób prowadzących obrót specjalny z zagranicą, sposobu jego prowadzenia, a także wzoru wniosku o dokonanie wpisu do rejestru oraz określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do wniosku. 48--z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru świadectwa o końcowym użytkowniku oraz trybu jego wydawania. 49--z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzoru upoważnienia do przeprowadzenia kontroli obrotu specjalnego z zagranicą. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 50--z dnia 19 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu zatrudniania cudzoziemców przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Polsce. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 51--z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy obsłudze ciągników, maszyn, narzędzi i urządzeń technicznych stosowanych w rolnictwie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA 52--z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu i trybu składania informacji dotyczących przekształceń i prywatyzacji mienia komunalnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 53--z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie określenia stałych opłat notarialnych za czynności związane z utworzeniem spółek zarządzających portami lub przystaniami morskimi. 54--z dnia 20 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia zasad dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych w obiektach zamkniętych podległych Ministrowi Sprawiedliwości. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 774--z dnia 3 września 1998 r. w sprawie utworzenia okręgów wojskowych oraz określenia ich siedzib i terytorialnego zasięgu działania. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 775--z dnia 11 września 1998 r. w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Ryszarda Czarneckiego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 776--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości, warunków i terminów uiszczania opłat za wpis do rejestru osób uprawnionych do wykonywania czynności akwizycyjnych na rzecz otwartych funduszy emerytalnych oraz za zmianę danych objętych tym wpisem. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 777--z dnia 2 września 1998 r. w sprawie sposobu, zakresu i warunków stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 778--z dnia 8 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 779--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad rozdziału środków finansowych przeznaczonych wyłącznie na cele ochrony przeciwpożarowej. 780--z dnia 9 września 1998 r. w sprawie określenia rodzajów obiektów, w których mogą być stosowane paralizatory elektryczne. 781--z dnia 11 września 1998 r. w sprawie zasad i wysokości diet i zwrotu kosztów podróży oraz zryczałtowanego wynagrodzenia dla członków komisji wyborczych oraz osób wchodzących w skład inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych, powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady miasta stołecznego Warszawy. 782--z dnia 11 września 1998 r. w sprawie wynagradzania wojewódzkich komisarzy wyborczych i ich zastępców. 783--z dnia 15 września 1998 r. w sprawie wzoru spisu wyborców dla wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw oraz Rady miasta stołecznego Warszawy, sposobu jego sporządzania i aktualizacji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 784--z dnia 2 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. 785--z dnia 7 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przewozu osób i bagażu. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 1/98. 786--z dnia 1 września 1998 r. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 787--z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 788--z dnia 8 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej w Kamiennej Górze. 789--z dnia 15 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 790--z dnia 15 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania Prezesa Agencji Mienia Wojskowego i członków Rady Nadzorczej Agencji Mienia Wojskowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 791--z dnia 17 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie emisji obligacji rocznej pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 792--z dnia 10 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełnią czynną służbę wojskową żołnierze zawodowi, i szczegółowych zasad ustalania wysokości oraz trybu przyznawania świadczenia finansowego umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 793--z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych. 794--z dnia 12 września 1998 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów oraz służących do przekazywania informacji o rodzaju i ilości odpadów umieszczonych na składowisku odpadów i o czasie ich składowania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 795--z dnia 7 września 1998 r. w sprawie zasad i trybu umarzania dowodów zawarcia umowy rachunku oszczędnościowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 796--z dnia 7 września 1998 r. w sprawie zasad i warunków korzystania przez żołnierzy zawodowych oraz członków ich rodzin z prawa do przejazdu na koszt wojska. 797--z dnia 10 września 1998 r. w sprawie zasad przyznawania odrębnego wynagrodzenia dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji za wykonywanie zleconych czynności wykraczających poza zwykłe obowiązki służbowe. 798--z dnia 14 września 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych warunków i trybu włączania jednostek ochrony przeciwpożarowej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 799--z dnia 9 września 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania oraz sposobu organizacji straży ochrony kolei. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 800--z dnia 3 września 1998 r. w sprawie przebiegu służby wojskowej żołnierzy zawodowych po ogłoszeniu mobilizacji i w czasie wojny. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 801--z dnia 9 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wyroby ze względu na potrzebę ochrony zdrowia i środowiska. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 802--z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań kwalifikacyjnych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w instytucjach kultury. 803--z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania określonych stanowisk w bibliotekach oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji. 804--z dnia 26 czerwca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych uprawniających do zajmowania stanowisk w muzeach oraz trybu ich stwierdzania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 805--z dnia 3 września 1998 r. w sprawie metod obliczania stanu zanieczyszczenia powietrza dla źródeł istniejących i projektowanych. 806--z dnia 16 września 1998 r. w sprawie biegłych z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 807--z dnia 24 września 1998 r. w sprawie zwiększenia liczby członków kolegiów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie i Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 808--z dnia 24 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni i amunicji przez straże gminne. 809--z dnia 24 września 1998 r. w sprawie określenia zasad i trybu wykorzystywania elektronicznego systemu przesyłania i przetwarzania danych o wynikach głosowania i wynikach wyborów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 810--z dnia 15 września 1998 r. w sprawie trybu tworzenia i likwidacji instytutów Polskiej Akademii Nauk. 811--z dnia 15 września 1998 r. w sprawie rejestru instytutów Polskiej Akademii Nauk. 812--z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997. 813--z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 814--z dnia 23 września 1998 r. w sprawie warunków, form, trybu przyznawania i wypłacania oraz wysokości pomocy materialnej dla studentów studiów dziennych uczelni zawodowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 815--z dnia 7 września 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku informowania przez jednostkę gospodarczą (sprzedawcę) izb skarbowych o zamiarze podwyższenia ceny umownej. 816--z dnia 16 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. 817--z dnia 29 września 1998 r. w sprawie wzoru sprawozdania finansowego o źródłach pozyskanych funduszy oraz poniesionych wydatkach na cele wyborcze, sporządzanego przez pełnomocników komitetów wyborczych w wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 818--z dnia 16 września 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 819--z dnia 18 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających oraz wymagań, jakim powinna odpowiadać dokumentacja niezbędna do wydania decyzji ustalającej rodzaje i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 820--z dnia 18 września 1998 r. w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 821--z dnia 17 września 1998 r. w sprawie szczegółowych kryteriów obowiązujących przy wyznaczaniu i uchylaniu wyznaczenia lekarza weterynarii lub innej osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje do wykonywania niektórych czynności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 822--z dnia 18 września 1998 r. zmieniające regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. 823--z dnia 18 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych i aresztów śledczych oraz ich rodzinom, a także pokrzywdzonym przestępstwem i ich rodzinom, jak również szczegółowych zasad i trybu tworzenia funduszu pomocy postpenitencjarnej oraz przeznaczania środków z tego funduszu na taką pomoc. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 824--z dnia 14 września 1998 r. w sprawie równoważnej ilości innych składników krwi, których oddanie uprawnia dawcę krwi do tytułów i odznak honorowych. 825--z dnia 14 września 1998 r. w sprawie wartości kalorycznej posiłku regeneracyjnego przysługującego dawcy krwi. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 826--z dnia 28 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 827--z dnia 25 września 1998 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta. 828--z dnia 25 września 1998 r. w sprawie wzoru upoważnienia, jakie obowiązani są posiadać, i wzoru odznaki identyfikacyjnej, jaką obowiązani są nosić na widocznym miejscu, przy wykonywaniu czynności pracownicy inspektoratów weterynarii oraz lekarze weterynarii i inne osoby wyznaczone do wykonywania niektórych czynności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 829--z dnia 23 września 1998 r. w sprawie określenia wysokości prowizji od opłat drogowych pobieranych przez urzędy celne oraz sposobu jej pobierania i rozliczania z Generalną Dyrekcją Dróg Publicznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 830--z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. 831--z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej. 832--z dnia 29 września 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o zamówieniach publicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 833--z dnia 14 września 1998 r. w sprawie rozciągnięcia niektórych przepisów Karty Nauczyciela na instruktorów i kierowników praktycznej nauki zawodu oraz na niektórych innych pracowników prowadzących prace dydaktyczne i wychowawcze. 834--z dnia 29 września 1998 r. w sprawie zasad zawierania przez Bank Gospodarstwa Krajowego z bankami umów określających zasady korzystania ze środków Funduszu Pożyczek i Kredytów Studenckich. 835--z dnia 30 września 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 836--z dnia 2 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat pobieranych przez organy celne. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 837--z dnia 7 października 1998 r. w sprawie ustanowienia opłaty celnej dodatkowej na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 838--z dnia 28 września 1998 r. w sprawie sposobu rozdysponowania środków finansowych przeznaczonych na usprawnienie funkcjonowania Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska i na premie dla jej pracowników oraz zasad przyznawania tej premii. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 839--z dnia 24 września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 840--z dnia 22 września 1998 r. w sprawie pełnienia służby poza granicami państwa przez żołnierzy zawodowych. 841--z dnia 8 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej oraz uposażenia żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 842--z dnia 9 października 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 843--z dnia 12 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 844--z dnia 21 września 1998 r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli zatrudnionych w zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich i rodzinnych ośrodkach diagnostyczno-konsultacyjnych. 845--z dnia 8 października 1998 r. w sprawie wysokości, szczegółowych zasad otrzymywania i zwrotu równoważnika pieniężnego w zamian za umundurowanie oraz wysokości równoważnika pieniężnego za czyszczenie chemiczne umundurowania dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 846--z dnia 7 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży osobnych kwater stałych. OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO 847--z dnia 8 października 1998 r. o utracie mocy obowiązującej art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 848--z dnia 14 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 849--z dnia 2 października 1998 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 850--z dnia 8 października 1998 r. w sprawie rolniczych centrów kształcenia ustawicznego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 851--z dnia 9 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów dokumentów poświadczających uprawnienia do korzystania z bezpłatnych i ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: TRAKTAT 852--sporządzony w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r. o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 853--z dnia 6 września 1998 r. w sprawie wejścia w życie Traktatu o przyjaźni i współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Grecką, sporządzonego w Atenach dnia 12 czerwca 1996 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 854--z dnia 22 września 1998 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. 855--z dnia 13 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre surowce przywożone z zagranicy do produkcji żywności dla osób będących na diecie bezglutenowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 856--z dnia 15 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym. 857--z dnia 21 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 858--z dnia 14 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 55--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu farmaceutycznego. 56--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre wyroby techniki medycznej przywożone z zagranicy. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 57--z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 58--z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu danych i informacji objętych wnioskiem o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej. 59--z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie rodzajów dyplomów oraz wzorów dyplomów wydawanych przez uczelnie zawodowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 60--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć niektórych nauczycieli szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej, w tym również nauczycieli szkół zaocznych, oraz zasad zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w kształceniu zaocznym i w systemie kształcenia na odległość. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 859--z dnia 31 sierpnia 1998 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 860--z dnia 18 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw. OBWIESZCZENIE PAŃSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ 861--z dnia 23 października 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 862--z dnia 13 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę i wprowadzanie ścieków. 863--z dnia 19 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szkoleń i egzaminów dla kandydatów na członków rad nadzorczych spółek, w których Skarb Państwa jest jedynym akcjonariuszem, oraz wynagrodzeń członków rad nadzorczych tych spółek. 864--z dnia 20 października 1998 r. w sprawie opłat za pobyt w sanatorium uzdrowiskowym. 865--z dnia 20 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia stałych komitetów Rady Ministrów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 866--z dnia 15 października 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 867--z dnia 6 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie ciepłem, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. 868--z dnia 15 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania cen węgla brunatnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 869--z dnia 15 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad planowania i wykorzystywania środków budżetowych związanych z działalnością sądów wojskowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 870--z dnia 9 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad tworzenia, przekształcania, likwidacji, organizacji, zarządzania i kontroli zakładów opieki zdrowotnej utworzonych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 7/98. 871--z dnia 20 października 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 872--z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 873--z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. 874--z dnia 27 października 1998 r. w sprawie algorytmu wyrównania finansowego dokonywanego między Kasami Chorych oraz wysokości procentowej przewidywanych przychodów, które nie są uwzględnione w wyrównaniu. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 875--z dnia 21 października 1998 r. w sprawie organizacji zebrań żołnierskich oraz szczegółowych zasad wybierania i odwoływania ławników sądów wojskowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 876--z dnia 22 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania pomocy finansowej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na zmniejszenie wydatków mieszkaniowych, wolnej od podatku dochodowego od osób fizycznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 877--z dnia 3 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia wykazu gmin, na których obszarze wystąpiła powódź w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 878--z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". 879--z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice". 880--z dnia 8 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec". 881--z dnia 21 października 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków przyłączenia podmiotów do sieci elektroenergetycznych, pokrywania kosztów przyłączenia, obrotu energią elektryczną, świadczenia usług przesyłowych, ruchu sieciowego i eksploatacji sieci oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 882--z dnia 19 października 1998 r. w sprawie książki obiektu budowlanego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 883--z dnia 30 października 1998 r. w sprawie przeznaczenia środków z Funduszu Pracy na restrukturyzację zatrudnienia w górnictwie węgla kamiennego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 884--z dnia 26 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania aktów stanu cywilnego, sposobu prowadzenia ksiąg stanu cywilnego, ich kontroli, przechowywania i zabezpieczenia oraz wzorów aktów stanu cywilnego, ich odpisów, zaświadczeń i protokołów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 885--z dnia 26 października 1998 r. w sprawie opłat za wpisanie do rejestru środków farmaceutycznych lub materiałów medycznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 886--z dnia 23 września 1998 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Celnej. 887--z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ZAŁĄCZNIKI A-2, A-3, E-2, F-1 i F-3 do MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI 888--sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 889--z dnia 17 lipca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do załączników A-2, A-3, E-2, F-1 i F-3 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 . ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 890--z dnia 27 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia. 891--z dnia 27 października 1998 r. w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie generalnego zabezpieczenia i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których można je stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 892--z dnia 5 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nagród Prezesa Rady Ministrów za rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz działalność naukową i naukowo-techniczną. 893--z dnia 9 listopada 1998 r. w sprawie określenia wzoru formularza oświadczenia o stanie majątkowym składanego przez radnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 894--z dnia 5 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji i innych wymagań, których spełnienie uprawnia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, organizacji i trybu działania Komisji Egzaminacyjnej powołanej dla sprawdzenia tych kwalifikacji oraz wzoru świadectwa stwierdzającego te kwalifikacje i wymagania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 895--z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie sposobów bezpiecznego użytkowania oraz warunków usuwania wyrobów zawierających azbest. 896--z dnia 7 października 1998 r. w sprawie ustanowienia dodatkowych kontyngentów na wywóz niektórych odpadów, złomu żeliwa i stali oraz metali nieżelaznych w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 897--z dnia 26 października 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie mleka i jego pochodnych. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 12/98. 898--z dnia 3 listopada 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 899--z dnia 13 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, trybu i kryteriów udzielania, spłacania oraz umarzania kredytów studenckich i pożyczek studenckich, wysokości kredytu studenckiego i pożyczki studenckiej, warunków i trybu rozliczeń z tytułu pokrywania odsetek należnych bankom od kredytów studenckich oraz wysokości oprocentowania pożyczki i kredytu studenckiego spłacanego przez pożyczkobiorcę lub kredytobiorcę. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 900--z dnia 21 października 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 901--z dnia 20 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie obowiązku stosowania Polskich Norm. 902--z dnia 20 października 1998 r. uchylające rozporządzenie w sprawie obowiązku stosowania norm branżowych. 903--z dnia 27 października 1998 r. w sprawie regulaminu funkcjonowania Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 904--z dnia 5 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wykonywania praktyk religijnych i korzystania z posług religijnych w zakładach karnych. OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO 905--z dnia 9 listopada 1998 r. o utracie mocy obowiązującej art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 906--z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 907--z dnia 2 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu leków podstawowych, uzupełniających i środków antykoncepcyjnych. 908--z dnia 2 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uprawnień do nabycia leku, preparatu diagnostycznego, artykułu sanitarnego i sprzętu jednorazowego użytku w przypadku niektórych chorób. 909--z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu świadczeń ponadstandardowych. 910--z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu wysokospecjalistycznych procedur medycznych finansowanych z budżetu państwa oraz zasad i trybu udzielania tych świadczeń. 911--z dnia 2 listopada 1998 r. w sprawie wykazu podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych. 912--z dnia 6 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego wykazu przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokości udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 915--z dnia 3 sierpnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazów towarów i technologii objętych szczególną kontrolą obrotu z zagranicą. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 916--z dnia 4 czerwca 1998 r. o zmianie ustawy o zawodzie felczera. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 917--z dnia 12 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie reklamowania osób od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny. 918--z dnia 18 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 919--z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie określenia bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie wojewodów, podlegającej przekazaniu do samorządów województw w celu jej dalszego wykorzystywania w ramach zadań własnych, bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, podlegającej przekazaniu powiatom lub miastom na prawach powiatu, oraz bazy sportowo-rekreacyjnej, pozostającej w zarządzie ministrów i kierowników urzędów centralnych, nie podlegającej przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnopaństwowy charakter zadań wykonywanych przez tę bazę. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 920--z dnia 26 października 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. 921--z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie ogólnych warunków obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu przyjmującego zamówienie na świadczenia zdrowotne za szkody wyrządzone przy udzielaniu tych świadczeń. 922--z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie zasad i terminów przekazywania środków na finansowanie oświetlenia dróg publicznych, dla których gmina nie jest zarządcą. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 923--z dnia 12 listopada 1998 r. w sprawie wzorów deklaracji składanych Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 924--z dnia 4 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej, gazowej i sygnałowej oraz amunicji do niej, ręcznych miotaczy gazu i kajdanek przez Państwową Straż Rybacką oraz sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą. 925--z dnia 5 listopada 1998 r. w sprawie trybu powoływania i odwoływania rzeczoznawców, ich kwalifikacji i zasad wynagradzania oraz szczegółowych zasad oszacowywania zwierząt. 926--z dnia 19 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 927--z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wysokości równoważnika pieniężnego przysługującego w zamian za umundurowanie żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 42/97 928--z dnia 17 listopada 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 929--z dnia 9 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. 930--z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. 931--z dnia 20 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 932--z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie wskaźników przyrostu przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w 1999 r. 933--z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu działań pracowników ochrony, podejmowanych wobec osób znajdujących się w granicach chronionych obiektów i obszarów. 934--z dnia 26 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Realizacji Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 935--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie skali podatku dochodowego oraz wysokości kwoty przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanemu. 936--z dnia 25 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 937--z dnia 30 września 1998 r. o przedłużeniu kadencji ławników ludowych i członków kolegiów do spraw wykroczeń. 938--z dnia 22 października 1998 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym. ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 939--z dnia 24 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia struktury organizacyjnej Naczelnego Sądu Administracyjnego i regulaminu jego działania. 940--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie utworzenia ośrodków zamiejscowych Naczelnego Sądu Administracyjnego, określenia ich siedzib oraz właściwości miejscowej i rzeczowej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 941--z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 942--z dnia 21 października 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA 943--z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu prowadzenia gospodarki finansowej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt SK.7/98 944--z dnia 23 listopada 1998 r. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K.22/98 945--z dnia 24 listopada 1998 r. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 946--z dnia 30 listopada 1998 r. o sprostowaniu błędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 947--z dnia 18 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zadań, szczegółowych zasad i trybu funkcjonowania Kolegium do Spraw Służb Specjalnych przy Radzie Ministrów, zasad udziału w posiedzeniach Kolegium przedstawicieli służb specjalnych i innych właściwych organów, a także zakresu czynności Sekretarza Kolegium. 948--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie określenia wzoru zawiadomienia o zamiarze nabycia akcji spółki publicznej w liczbie powodującej osiągnięcie lub przekroczenie odpowiednio 25%, 33% lub 50% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy oraz sposobu dokonania tego zawiadomienia. 949--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie określenia obowiązków sprawozdawczych domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską w zakresie wykonywania czynności pośrednictwa w nabywaniu i zbywaniu papierów wartościowych będących w obrocie na zagranicznych rynkach regulowanych. 950--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacyjnego i finansowego wydzielenia działalności maklerskiej banku. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 951--z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie sposobu sporządzania oraz przechowywania protokołów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej lub zawodowej. 952--z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie waloryzacji podstawy opodatkowania dla gier prowadzonych w kasynach gry i salonach gier w automatach losowych. 953--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kas rejestrujących. 954--z dnia 3 grudnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 955--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu bibliotek, których zbiory tworzą narodowy zasób biblioteczny, określenia organizacji tego zasobu oraz zasad i zakresu jego szczególnej ochrony. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 956--z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie utworzenia sądów wojskowych oraz określenia ich siedzib i obszarów właściwości. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 957--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie wzorcowego statutu powiatu. 958--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu województwa. 959--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu powiatu. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 960--z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie ustalenia granicy od strony lądu portu morskiego w Gdańsku. OBWIESZCZENIE PREZESA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO 961--z dnia 3 grudnia 1998 r. o ogłoszeniu ostatecznego wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego art. 131 ust. 1 pkt 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: PROTOKÓŁ NR 11 962--sporządzony w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r. do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczący przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 963--z dnia 28 października 1998 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Protokołu nr 11 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczącego przekształcenia mechanizmu kontrolnego ustanowionego przez Konwencję, sporządzonego w Strasburgu dnia 11 maja 1994 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 964--z dnia 6 października 1998 r. w sprawie określenia wykazu szkół i placówek o znaczeniu regionalnym, których prowadzenie należy do samorządu województwa. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 965--z dnia 25 listopada 1998 r. w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 966--z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 967--z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie wzorów wezwań do zapisywania się na sprzedaż lub zamianę akcji spółki publicznej, szczegółowego sposobu ich ogłaszania oraz warunków nabywania akcji w wyniku tych wezwań. 968--z dnia 3 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych. 969--z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 970--z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu instytucji kultury wpisanych do rejestrów prowadzonych przez ministrów i kierowników urzędów centralnych, nie podlegających przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnonarodowy charakter zadań przez nie wykonywanych. 971--z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu instytucji kultury o charakterze regionalnym wpisanych do rejestrów prowadzonych przez wojewodów, podlegających przekazaniu do samorządów województw w celu ich prowadzenia, w ramach zadań własnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 972--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie powierzenia Kamiennogórskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości oraz ustalenia zakresu tej kontroli. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 973--z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe. 974--z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 975--z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przechowywania protokołów zeznań obejmujących okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy państwowej, służbowej albo związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 976--z dnia 26 listopada 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad postępowania przetargowego na udzielenie koncesji na budowę i eksploatację autostrad płatnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 977--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie kryteriów kwalifikacji leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, do grupy objętej wspólnym limitem ceny. 978--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie konkursu ofert na zawieranie przez Kasy Chorych umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych. 979--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie wzoru zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji przez Kasy Chorych. 980--z dnia 2 grudnia 1998 r. w sprawie określenia leków, które zasłużony honorowy dawca krwi może stosować w związku z oddaniem krwi dla celów leczniczo-zapobiegawczych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 981--z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzoru bankowego dokumentu płatniczego składek, do których poboru zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 982--z dnia 4 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgłoszeń płatnika, deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących oraz innych dokumentów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 63--z dnia 27 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 64--z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli i trybu postępowania dyscyplinarnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 65--z dnia 21 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uznawania działalności za twórczą oraz działania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 66--z dnia 20 stycznia 1998 r. w sprawie kryteriów oraz szczegółowych zasad i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli przedmiotów zawodowych w szkołach rolniczych i gospodarki żywnościowej, trybu postępowania odwoławczego, szczegółowych zasad powoływania przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny składu zespołu oceniającego oraz zadań i obowiązków dyrektora szkoły w zakresie opieki nad nauczycielami rozpoczynającymi pracę w zawodzie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 67--z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania strażakom Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego za remont zajmowanego lokalu mieszkalnego i równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego oraz szczegółowych zasad ich wypłaty i zwrotu. 68--z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. 69--z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób uprawnionych do ich przeprowadzania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 70--z dnia 26 stycznia 1998 r. w sprawie stanów zdrowia oraz szczegółowych zasad, warunków i trybu wydawania zaświadczeń będących podstawą uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego dla dziecka. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 983--z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000. 984--z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o łączności. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 985--z dnia 18 listopada 1998 r. w sprawie daty zaprzestania przez Ministra Finansów ustalania taryf oraz opłat za nielegalny pobór ciepła. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 986--z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia okręgowych urzędów górniczych oraz ustalenia ich siedzib i właściwości miejscowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 987--z dnia 10 września 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 988--z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wymagań, jakie powinien spełniać wniosek o wpis do rejestru Kas Chorych i Krajowego Związku Kas Chorych, oraz wzoru i sposobu prowadzenia rejestru. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 989--z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów, określenia ich siedzib i obszaru działania oraz nadania im statutów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 990--z dnia 8 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz świadczeń, uprawnień i obowiązków żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach w 1998 r. 991--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1996. 992--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 993--z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. 994--z dnia 16 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Zamówień Publicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 995--z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania urzędów kontroli skarbowej. 996--z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib urzędów skarbowych i izb skarbowych. 997--z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie trybu rozliczenia środków budżetowych za rok 1998, szczególnych zasad i trybu sporządzania i przekazywania sprawozdań budżetowych za rok 1998 oraz szczególnych zasad i terminów przeprowadzenia inwentaryzacji. 998--z dnia 10 grudnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji czwartej dziesięcioletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oraz jej warunków. 999--z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. 1000--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji drugiej pożyczki państwowej, nominowanej w dolarach USA, z przeznaczeniem na sfinansowanie przedterminowego wykupu długoterminowych zobowiązań Skarbu Państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 1001--z dnia 27 listopada 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie Kamiennogórskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Małej Przedsiębiorczości. 1002--z dnia 3 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz zasad rozliczeń w obrocie energią elektryczną, w tym rozliczeń z indywidualnymi odbiorcami w lokalach. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 1003--z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień. 1004--z dnia 8 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 1005--z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wypłaty wynagrodzenia płatnikom składek z tytułu wykonywania zadań z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 1006--z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu przeliczenia przychodu w związku z wprowadzeniem obowiązku opłacania składki na ubezpieczenia społeczne przez ubezpieczonych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1007--z dnia 7 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzoru i zakresu ewidencji rozpoczynanych i oddawanych do użytkowania obiektów budowlanych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1008--z dnia 9 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków finansowych przeznaczonych na niektóre drogi publiczne w 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1009--z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1997. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1010--z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 1011--z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu badania zwierząt rzeźnych, badania, oceny i znakowania mięsa, wykorzystania mięsa o ograniczonej przydatności do spożycia, mięsa niezdatnego do spożycia oraz prowadzenia dokumentacji z tym związanej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 1012--z dnia 12 listopada 1998 r. w sprawie warunków bytowych osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1013--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych kolejowych jednostek organizacyjnych właściwych do ustalenia i wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 1014--z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. 1015--z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. 1016--z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 1017--z dnia 30 września 1998 r. o zmianie ustawy o ustanowieniu Warszawskiego Krzyża Powstańczego. 1018--z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest. 1019--z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. 1020--z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1021--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Drawieńskiego Parku Narodowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1022--z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 1023--z dnia 10 grudnia 1998 r. w sprawie programów specjalnych przeciwdziałania bezrobociu. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 1024--z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania za wykonywanie niektórych czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez organ Inspekcji Weterynaryjnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 1025--z dnia 19 listopada 1998 r. w sprawie nauczania w zakładach karnych oraz zasad odpłatności za pracę skazanych w warsztatach szkolnych i wykonywaną przez skazanych odbywających praktyczną naukę zawodu. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1026--z dnia 11 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw miejscowości oraz ustalenia i zmiany rodzaju niektórych miejscowości w województwach: bialskopodlaskim, białostockim, chełmskim, częstochowskim, elbląskim, gdańskim, kaliskim, katowickim, kieleckim, koszalińskim, leszczyńskim, lubelskim, łomżyńskim, opolskim, piotrkowskim, płockim, radomskim, rzeszowskim, siedleckim, suwalskim, tarnobrzeskim, warszawskim, włocławskim i zamojskim. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1027--z dnia 14 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji dyrekcji okręgowych dróg publicznych oraz będących ich częściami zarządów drogowych i drogowej służby liniowej do organizacji administracji publicznej określonej przepisami o reformie administracji publicznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 1028--z dnia 9 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością. 1029--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające. 1030--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe, ilości leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposobu obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1031--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego. 1032--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. 1033--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania i trybu przekazywania części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów, miast na prawach powiatu i województw. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1034--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. 1035--z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1036--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. 1037--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. 1038--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Republiki Węgierskiej, Rumunii, Republiki Słowenii i Republiki Bułgarii. 1039--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Państwa Izrael. 1040--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Estońskiej. 1041--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Wysp Owczych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1042--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia ogólnego dopuszczalnego połowu niektórych gatunków ryb w polskich obszarach morskich w 1999 r. oraz sposobu i warunków podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 41/97. 1043--z dnia 8 grudnia 1998 r. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 7/98. 1044--z dnia 8 grudnia 1998 r. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 20/98. 1045--z dnia 21 grudnia 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 1046--z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji. 1047--z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 1048--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 1049--z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1050--z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wymagań w zakresie kwalifikacji zawodowych oraz dotyczących warunków fizycznych i psychicznych osób zatrudnionych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, a także w zakresie kwalifikacji zawodowych innych osób wykonujących czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej. 1051--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń na utrzymywanie psa takiej rasy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1052--z dnia 14 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. 1053--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. 1054--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie treści, sposobu i terminów ogłaszania rozkładów jazdy, trybu ich uzgadniania i koordynacji oraz warunków ponoszenia kosztów z tym związanych. 1055--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie terytorialnego zakresu działania izb morskich. 1056--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia granicy od strony lądu portu morskiego w Darłowie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 1057--z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 71--z dnia 3 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Nadzoru Budowlanego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 72--z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu urządzeń, których zakładanie i używanie nie wymaga świadectwa homologacji. 73--z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnienia od obowiązku uzyskiwania koncesji oraz zezwoleń telekomunikacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 74--z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 75--z dnia 23 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece. 76--z dnia 27 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 1058--z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. 1059--z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw. 1060--z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządzie województwa oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw. 1061--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o grach losowych i zakładach wzajemnych. 1062--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. 1063--z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe. 1064--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych. 1065--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz o zmianie ustawy o uposażeniu byłego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1066--z dnia 10 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ulg we wpłatach z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa wykonujących zadania na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa. 1067--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie daty zaprzestania przez Ministra Finansów ustalania taryf oraz opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej. 1068--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe. 1069--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań i kryteriów, jakim powinni odpowiadać świadczeniodawcy, oraz zasad i trybu zawierania umów ze świadczeniodawcami na pierwszy rok działalności Kas Chorych. 1070--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej. 1071--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich. 1072--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie określenia terminu ważności prospektu emisyjnego, terminu, w którym po opublikowaniu prospektu i jego skrótu może rozpocząć się sprzedaż lub subskrypcja papierów wartościowych, wymaganej liczby prospektów oraz miejsca, terminów i sposobów udostępniania do publicznej wiadomości prospektu i jego skrótu. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1073--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów samorządu województwa. 1074--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów powiatu. 1075--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzorów formularzy sprawozdawczych, objaśnień co do sposobu ich wypełniania oraz wzorów kwestionariuszy i ankiet statystycznych stosowanych w badaniach statystycznych ustalonych w programie badań statystycznych statystyki publicznej na rok 1999. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 1076--z dnia 26 listopada 1998 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1077--z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie zakresu oraz terminów dostarczania Komisji Papierów Wartościowych i Giełd okresowych sprawozdań i bieżących informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej towarzystw funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1078--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. 1079--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania marż urzędowych oraz określenia zasad stosowania cen w obrocie niektórymi testami diagnostycznymi stosowanymi w leczeniu cukrzycy. 1080--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania marż urzędowych oraz określenia zasad stosowania cen w obrocie importowanymi lekami gotowymi, surowicami i szczepionkami oraz środkami antykoncepcyjnymi. 1081--z dnia 21 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji dochodów i wydatków budżetowych oraz innych przychodów i rozchodów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 1082--z dnia 15 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za czynności organów dozoru technicznego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 1083--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1084--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1085--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1086--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1087--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1088--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1089--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1090--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1091--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1092--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1093--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1094--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1095--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1096--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1097--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1098--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1099--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1100--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1101--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1102--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1103--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1104--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1105--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 1106--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1107--z dnia 16 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości i warunków otrzymywania uposażenia oraz innych należności pieniężnych przysługujących policjantom skierowanym do szkoły lub na przeszkolenie albo studia w kraju. 1108--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad współpracy specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi). 1109--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla zespolonej administracji rządowej w województwie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 1110--z dnia 17 grudnia 1998 r. w sprawie kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych. 1111--z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia limitów cen leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, wydawanych ubezpieczonym bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 1112--z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych. 1113--z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz ustawy o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych. 1114--z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. 1115--z dnia 10 grudnia 1998 r. o zmianie ustaw: o zakładach opieki zdrowotnej, o zawodzie lekarza, o zawodach pielęgniarki i położnej, o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw. 1116--z dnia 16 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym oraz o zmianie niektórych ustaw. 1117--z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa. 1118--z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 1119--z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 i 2000. 1120--z dnia 17 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe". 1121--z dnia 18 grudnia 1998 r. o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych. 1122--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej. 1123--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o prokuraturze. 1124--z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych. 1125--z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury. 1126--z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1127--z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za szczególne korzystanie z wód i urządzeń wodnych. 1128--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie opłat za składowanie odpadów. 1129--z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za wprowadzanie substancji zanieczyszczających do powietrza oraz za usuwanie drzew lub krzewów. 1130--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie wydatków budżetowych, których nie zrealizowane planowane kwoty nie wygasają z upływem roku budżetowego 1998. 1131--z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dozoru technicznego. 1132--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat przeznaczonych na dopłaty do eksportu cukru oraz zasad stosowania dopłat do cukru wyeksportowanego, w ramach kwoty B, w 1999 r. 1133--z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. 1134--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wykazu szkół, które prowadzą ministrowie właściwi do spraw: wewnętrznych, obrony narodowej i sprawiedliwości. 1135--z dnia 22 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie objęcia przepisami Prawa geologicznego i górniczego prowadzenia określonych robót podziemnych z zastosowaniem techniki górniczej. 1136--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zasięgu terytorialnego oddziałów Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. 1137--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN). 1138--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie kar pieniężnych za naruszanie wymagań ochrony środowiska oraz rejestru decyzji dotyczących tych kar. 1139--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przekazywania inwestycji centralnych samorządom województw i powiatom oraz wykazu inwestycji centralnych podlegających przekazaniu. 1140--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania Polskiej Akademii Nauk oraz gospodarki finansowej jej placówek naukowych. 1141--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zasięgu terytorialnego i właściwości rzeczowej Oddziału Centralnego i oddziałów terenowych Urzędu Regulacji Energetyki. 1142--z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w państwowej sferze budżetowej. 1143--z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. 1144--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie określenia organów właściwych w zakresie administracji geologicznej i nadzoru górniczego. 1145--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentu taryfowego na towary przywożone z zagranicy na potrzeby zapobiegania i likwidacji skutków klęski żywiołowej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1146--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania i organizacji Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. 1147--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych powiatowych służb, inspekcji i straży, których kierownicy są właściwi do wykonywania zadań dla powiatu sąsiedniego, na którego obszarze przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie było siedzib odpowiednich rejonowych jednostek organizacyjnych, oraz obszaru ich działania. 1148--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności i ich właściwości miejscowej. 1149--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie trybu kontroli aktów prawa miejscowego ustanowionych przez wojewodę i organy administracji niezespolonej. 1150--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie określenia czynności, których wykonywanie uznaje się za praktykę w zakresie organizowania imprez turystycznych i w zakresie obsługi turystów oraz dokumentów stwierdzających jej posiadanie. 1151--z dnia 24 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Regulacji Energetyki. 1152--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. 1153--z dnia 24 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu tworzenia Głównego Inspektoratu Weterynarii oraz zmiany statutu Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 1154--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Weterynarii. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1155--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia podmiotów uprawnionych do składania wniosku o wyrażenie zgody na wprowadzenie do publicznego obrotu praw pochodnych, szczególnych warunków, jakie obowiązane są spełniać te podmioty, oraz szczególnego trybu i warunków wprowadzania tych papierów wartościowych, w tym kryteriów, jakie muszą one spełniać, aby mogły być przedmiotem obrotu. 1156--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wielkości środków własnych domu maklerskiego oraz maksymalnej wysokości kredytów, pożyczek i wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych w stosunku do środków własnych. 1157--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości środków własnych przeznaczonych na prowadzenie przez bank działalności maklerskiej oraz rachunków papierów wartościowych. 1158--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie określenia zakresu, trybu, formy oraz terminów dostarczania informacji dotyczących działalności i sytuacji finansowej domów maklerskich oraz banków prowadzących działalność maklerską i banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 1159--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków postępowania domów maklerskich i banków prowadzących działalność maklerską oraz banków prowadzących rachunki papierów wartościowych. 1160--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie rodzaju, formy i zakresu informacji bieżących i okresowych oraz terminów ich przekazywania przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu. 1161--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie obowiązków informacyjnych i publikacyjnych emitentów papierów wartościowych wprowadzanych wyłącznie do wtórnego obrotu na regulowanym rynku pozagiełdowym, a także terminów ich przekazywania. 1162--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt emisyjny, skrót prospektu emisyjnego oraz memorandum informacyjne i skrót memorandum informacyjnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1163--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie warunków i kryteriów tworzenia i znoszenia wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych. 1164--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowego sposobu ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę rolniczą, a także terminów i trybu ich opłacania. 1165--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania kontroli płatników składek. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1166--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Polskiemu Centrum Badań i Certyfikacji. 1167--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie trybu zgłaszania kandydatów na członków Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, regulaminu Rady Nadzorczej i zasad wynagradzania jej członków. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 1168--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego. 1169--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie organizacji kuratoriów oświaty oraz zasad tworzenia ich delegatur. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1170--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla gazu ziemnego dostarczanego do sieci gazowej. 1171--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla paliw gazowych do dystrybucji. 1172--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie właściwości rzeczowej i miejscowej organów celnych. 1173--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym. 1174--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zwolnienia niektórych grup płatników z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. 1175--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej. 1176--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wypadków, w których nie powstaje dług celny. 1177--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania regionalnych inspektoratów celnych. 1178--z dnia 29 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie emisji obligacji rocznej pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym. 1179--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu przyznawania gminom części rekompensującej subwencji ogólnej dla gmin, w zakresie kwoty rekompensującej dochody utracone w związku z częściową likwidacją podatku od środków transportowych. 1180--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu rozliczeń udziałów gmin i województw we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych i jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 1181--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu towarów, którymi obrót z zagranicą wymaga koncesji. 1182--z dnia 23 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu żelatyną. 1183--z dnia 23 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzaju dokumentów oraz zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na bezcłowy przywóz z zagranicy części do montażu przemysłowego samochodów osobowych oraz zasad udzielania koncesji na taki przywóz. 1184--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie określenia wzoru wniosku stosowanego w postępowaniu o wydanie pozwoleń na przywóz niektórych pojazdów samochodowych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej, wykazu dokumentów i informacji, które powinny być dołączone do wniosku, warunków wydania i wykorzystania pozwolenia, sposobu i trybu ewidencjonowania wydanych pozwoleń w ramach kontyngentu taryfowego w roku 1999. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 1185--z dnia 21 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 1186--z dnia 21 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych. 1187--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1188--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 1189--z dnia 17 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników. 1190--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne z uwzględnieniem dotacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i budżetu państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1191--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1192--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 1193--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie krajowej sieci szpitali oraz ich poziomów referencyjnych. 1194--z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie szczególnych zasad rachunku kosztów w publicznych zakładach opieki zdrowotnej. 1195--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie recept lekarskich. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 1196--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, zakresu i sposobu udzielania oraz cofania ochrony i pomocy świadkom koronnym i innym osobom. 1197--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach rozliczania składek, wypłaconych zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, zasiłków rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych oraz kolejności zaliczania wpłat składek na poszczególne fundusze. 1198--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre maszyny i urządzenia inwestycyjne dla przemysłu motoryzacyjnego. 1199--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu motoryzacyjnego. 1200--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zawieszenia pobierania ceł od niektórych towarów. 1201--z dnia 30 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wielokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej. 1202--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie zniesienia urzędu Pełnomocnika Rządu do Spraw Reform Ustrojowych Państwa. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1203--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wykazu instytucji i jednostek organizacyjnych podległych lub podporządkowanych właściwym ministrom i centralnym organom administracji rządowej, wojewodom i innym terenowym organom administracji rządowej albo przez nich nadzorowanych, przekazywanych określonym jednostkom samorządu terytorialnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 1204--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. 1205--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie określenia dokumentów i informacji wymaganych od przedsiębiorcy ubiegającego się o wydanie koncesji organizatora turystyki i pośrednika turystycznego. 1206--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu tworzenia Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków. 1207--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków. 1208--z dnia 31 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1209--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie określenia obowiązków sprawozdawczych domów maklerskich, banków prowadzących działalność maklerską, banków prowadzących rachunki papierów wartościowych oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. w zakresie obrotu papierami wartościowymi emitowanymi przez Skarb Państwa. 1210--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie treści zawiadomienia dotyczącego emisji papierów wartościowych, opiewających wyłącznie na wierzytelności pieniężne, jeżeli termin realizacji praw z tych papierów jest krótszy niż rok. 1211--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie wzorów wniosków o wpis na listę maklerów papierów wartościowych i na listę doradców inwestycyjnych. 1212--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu obliczania wpłat zakładów ubezpieczeń na pokrycie kosztów nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową i brokerską oraz kosztów działalności Rzecznika Ubezpieczonych i jego Biura, terminów uiszczenia tych wpłat i wysokości odsetek za ich nieuiszczenie w terminie. 1213--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra. 1214--z dnia 31 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. 1215--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zasad sporządzania kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych przedstawianych organowi nadzoru przez zakłady ubezpieczeń, formy tych sprawozdań oraz sposobu potwierdzania przez zarząd zgodności tych sprawozdań ze stanem faktycznym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 1216--z dnia 21 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych odpadów i złomu metali nieżelaznych w 1999 r. 1217--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych towarów określonych w umowach międzynarodowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 1218--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia listy samorządowych instytucji kultury, w których powołanie i odwołanie dyrektora wymaga zasięgnięcia opinii ministra właściwego do spraw kultury. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 1219--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1220--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1221--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1222--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1223--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1224--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1225--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1226--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1227--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1228--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1229--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1230--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1231--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1232--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1233--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. 1234--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 1235--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, organizowania szkoleń bezrobotnych, tworzenia zaplecza metodycznego dla potrzeb informacji zawodowej i poradnictwa zawodowego oraz organizowania i finansowania klubów pracy. 1236--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy. 1237--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad przyznawania świadczeń określonych w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. 1238--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów dojazdu do pracy i zakwaterowania osobom, które podjęły zatrudnienie, staż lub szkolenie poza miejscem stałego zamieszkania. 1239--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie organizacji i trybu działania rad zatrudnienia oraz zasad uczestnictwa w posiedzeniach rad zatrudnienia innych organów oraz przedstawicieli nauki, organizacji i instytucji nie reprezentowanych w radach zatrudnienia. 1240--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad refundacji kosztów wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy, wypłaconego członkowi rady zatrudnienia, oraz kosztów jego przejazdów w celu wzięcia udziału w posiedzeniu tej rady. 1241--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie trybu dokonywania wpłat na Fundusz Pracy przez obywateli polskich zatrudnionych za granicą u pracodawców zagranicznych. 1242--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych oraz przyznawania zaliczek i finansowania rzeczowych kosztów organizacji robót publicznych. 1243--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad udzielania pożyczek z Funduszu Pracy, wysokości stopy procentowej oraz warunków spłaty. 1244--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków odbywania u pracodawcy stażu przez bezrobotnego absolwenta. 1245--z dnia 28 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi. 1246--z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania dotacji celowych z budżetu państwa na dofinansowanie ponadgminnych domów pomocy społecznej. 1247--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji i obszaru działania wojewódzkich i rejonowych urzędów pracy do organizacji administracji publicznej. 1248--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wysokości składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz zawieszenia obowiązku jej opłacania. 1249--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie dostosowania organizacji regionalnych i wojewódzkich komend ochotniczych hufców pracy do organizacji administracji publicznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 1250--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Ochrony Roślin. 1251--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Inspekcji Nasiennej. 1252--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie organizacji i szczegółowego zakresu działania Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 1253--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. 1254--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądu antymonopolowego. 1255--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów pracy, sądów ubezpieczeń społecznych oraz sądów pracy i ubezpieczeń społecznych w sądach okręgowych i sądów pracy w sądach rejonowych. 1256--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia sądów gospodarczych w sądach okręgowych i sądach rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. 1257--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie utworzenia prokuratur apelacyjnych, okręgowych i rejonowych oraz ośrodków zamiejscowych prokuratur. 1258--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 1259--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie składu oraz szczegółowych zasad działania i trybu powoływania zespołów do spraw ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 1260--z dnia 28 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania okręgowych inspektorów kolejnictwa jako organów administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 1261--z dnia 23 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu przekształcania wojewódzkich stacji krwiodawstwa, rejonowych stacji krwiodawstwa i punktów krwiodawstwa w regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa. 1262--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu i warunków wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego oraz potwierdzania tego skierowania przez Kasę Chorych. 1263--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie wysokości częściowej odpłatności ubezpieczonego za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym. 1264--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie terytorialnego zakresu działania oraz siedzib portowych i kolejowych inspektorów sanitarnych. 1265--z dnia 30 grudnia 1998 r. w sprawie sposobu i trybu kierowania osób do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz szczegółowych zasad ustalania odpłatności za pobyt w tych zakładach. 1266--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie warunków i trybu przekazywania samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej środków publicznych oraz sposobu kontroli ich wykorzystania. 1267--z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie określenia sposobu ustalania opłat za krew i preparaty krwiopochodne wydawane przez jednostki organizacyjne publicznej służby krwi. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 77--z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o wydanie pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą, określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do tych wniosków, oraz trybu postępowania z pozwoleniami. 78--z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o wydanie promesy pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz określenia niezbędnych dokumentów i informacji, które należy dołączyć do tych wniosków. 79--z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji obrotu specjalnego z zagranicą. 80--z dnia 12 stycznia 1998 r. w sprawie określenia danych, które powinien zawierać protokół ustalający wyniki kontroli przestrzegania warunków obrotu specjalnego z zagranicą. 81--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem na polski obszar celny niektórych towarów tekstylnych i odzieżowych. 82--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wymogów, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny. 83--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wzoru wniosku o wszczęcie postępowania antydumpingowego. 84--z dnia 14 stycznia 1998 r. w sprawie wzoru kwestionariusza postępowania antydumpingowego przeznaczonego dla producentów lub eksporterów. 85--z dnia 19 stycznia 1998 r. w sprawie określenia wysokości opłat za dokonanie wpisu do rejestru, za wydanie promesy pozwolenia, pozwolenia na dokonanie obrotu specjalnego z zagranicą oraz świadectwa o końcowym użytkowniku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 86--z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie wzorów dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 87--z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie określenia dokumentów, jakich zamawiający może żądać od dostawcy lub wykonawcy w celu potwierdzenia spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy o zamówieniach publicznych. 88--z dnia 10 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 89--z dnia 10 lutego 1998 r. o sprostowaniu błędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 3--z dnia 5 stycznia 1998 r. w sprawie podatku akcyzowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 4--z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie wysokości opłat za informacje, odpisy i zaświadczenia wydawane przez Centralną Informację o Zastawach Rejestrowych. 5--z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 90--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie ustanowienia odznaki honorowej "Za zasługi dla turystyki", ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz sposobu noszenia. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 91--z dnia 30 stycznia 1998 r. w sprawie wysokości opłat za przeprowadzenie badań technicznych. 92--z dnia 4 lutego 1998 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie dowodu rejestracyjnego, pozwolenia czasowego i tablic (tablicy) rejestracyjnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 93--z dnia 3 lutego 1998 r. w sprawie algorytmu rozdziału między gminy subwencji na zadania oświatowe. OBWIESZCZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 94--z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Kodeks pracy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 95--z dnia 10 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie powołania Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 96--z dnia 30 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości procentu składki wnoszonej przez zakłady ubezpieczeń na rzecz Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego oraz terminów wpłat oddzielnie dla ubezpieczeń określonych w dziale I i II. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 97--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 98--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 99--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny". 100--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia "Centrum Zaawansowanych Technologii - Kraków" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Krakowski Park Technologiczny" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 101--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Technopark-Modlin". 102--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia "Mazowieckiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej" S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Mazowieckiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Technopark-Modlin" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 103--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 104--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Pomorskiej Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 105--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice". 106--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Starachowice" S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Starachowice" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 107--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Euro-Park Wisłosan". 108--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Euro-Park Wisłosan" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 109--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew". 110--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Tczew" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 111--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 112--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej S.A. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej oraz ustalenia zakresu tej kontroli. 113--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania, zasad i warunków przetargów lub rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec". 114--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej "Żarnowiec-Tczew" Sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej oraz wykonywania bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej "Żarnowiec" oraz ustalenia zakresu tej kontroli. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 115--z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie warunków szkolenia sportowego i przygotowań do udziału w reprezentacji narodowej zawodników - członków kadry narodowej, powołanych do czynnej służby wojskowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 116--z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu obniżania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycielom szkół rolniczych i gospodarki żywnościowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 117--z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad, trybu i częstotliwości przeprowadzania okresowej oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby strażaków Państwowej Straży Pożarnej. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 118--z dnia 9 lutego 1998 r. o sprostowaniu błędu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 119--z dnia 19 lutego 1998 r. o zasadach użycia Sił Zbrojnych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 120--z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczania osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu. 121--z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie zakresu, szczegółowych zasad i trybu kontroli przeprowadzanej przez Ministra Skarbu Państwa. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 122--z dnia 18 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 123--z dnia 9 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania wojewódzkich sztabów wojskowych i wojskowych komend uzupełnień. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 124--z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 125--z dnia 9 lutego 1998 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać ośrodki dla osób ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy, oraz regulaminu pobytu w tych ośrodkach. 126--z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Związkowi Chórów Kościelnych Diecezji Kaliskiej. 127--z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej oraz Akcjom Katolickim Diecezji Łowickiej i Zielonogórsko-Gorzowskiej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 128--z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Kultury i Sztuki. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 129--z dnia 11 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów i warunków wykonywania kontroli celnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 130--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów nieruchomości oraz sposobu sporządzania i rodzajów dokumentów wymaganych w tym postępowaniu. 131--z dnia 17 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych. 132--z dnia 17 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia czasowego zakazu przywozu żelatyny. 133--z dnia 24 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania dopłat do oprocentowania kredytów bankowych na skup i przechowywanie zapasów ryb morskich. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 134--z dnia 23 lutego 1998 r. w sprawie zadań Rady Legislacyjnej oraz szczegółowych zasad i trybu jej funkcjonowania. 135--z dnia 23 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 136--z dnia 24 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia szczegółowego zakresu działania Ministra-członka Rady Ministrów Teresy Kamińskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 137--z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu niektórymi towarami. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 138--z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie oznaczania opakowań. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 139--z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie zakazu przeprowadzania ochronnych szczepień zwierząt przeciwko określonym chorobom zakaźnym na obszarach objętych badaniami kontrolnymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 140--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia wykroczeń, za które funkcjonariusze organów Państwowej Inspekcji Handlowej upoważnieni są do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego, oraz zasad i sposobu wydawania upoważnień. 141--z dnia 19 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej. 142--z dnia 19 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Chrześcijańskiemu Centrum Edukacyjnemu "Diament". 143--z dnia 19 lutego 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Domowi Opieki Kościoła Chrześcijan Baptystów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 144--z dnia 6 lutego 1998 r. w sprawie określenia ogólnego dopuszczalnego połowu niektórych gatunków ryb w polskich obszarach morskich w 1998 r. oraz sposobu i warunków podziału ogólnego dopuszczalnego połowu na kwoty połowowe. 145--z dnia 11 lutego 1998 r. w sprawie nadania statutu Głównemu Inspektoratowi Kolejnictwa. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 146--z dnia 12 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu postępowania w związku z przedstawianiem w programach publicznej radiofonii i telewizji stanowisk partii politycznych, związków zawodowych i związków pracodawców w węzłowych sprawach publicznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 147--z dnia 25 lutego 1998 r. w sprawie tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael, sporządzonej w Warszawie dnia 21 lipca 1997 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 148--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości kapitału akcyjnego spółki prowadzącej giełdę papierów wartościowych. 149--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości kapitału akcyjnego spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 150--z dnia 20 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 151--z dnia 26 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie spisów osób uprawnionych do nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 152--z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie badań statystycznych dotyczących rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 153--z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie określenia warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego i użycia broni palnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz warunków i sposobu użycia środków przymusu bezpośredniego, a także zasad użycia broni palnej przez pododdziały odwodowe Straży Granicznej. 154--z dnia 24 lutego 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy do celów wojskowych, policyjnych, więziennictwa i obsługi granicznej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 155--z dnia 27 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA BUDŻETOWA NA ROK 1998 156--z dnia 19 lutego 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 157--z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie ustanowienia odznaki honorowej "Zasłużony dla Energetyki", ustalenia jej wzoru oraz zasad i trybu nadawania i noszenia. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 158--z dnia 23 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości równoważników pieniężnych za wyżywienie i ubranie oraz świadczenia pieniężnego wypłacanego poborowym odbywającym służbę zastępczą. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 159--z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie zwalniania żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej i przeszkolenia wojskowego oraz powoływania poborowych do odbycia zasadniczej służby wojskowej i przeszkolenia wojskowego w okresie kwiecień-grudzień 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 160--z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie legitymacji służbowej żołnierzy jednostek wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. 161--z dnia 16 lutego 1998 r. w sprawie niektórych uprawnień komendantów granicznych placówek kontrolnych Straży Granicznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 6--z dnia 1 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy, prowadzenia ruchu oraz specjalistycznego zabezpieczenia przeciwpożarowego w podziemnych zakładach górniczych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 7--z dnia 22 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania Polskich Norm i norm branżowych z dziedziny łączności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 8--z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 162--z dnia 4 marca 1998 r. w sprawie zniesienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Realizacji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 163--z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie sposobu ustalania wysokości wynagrodzenia przysługującego urzędnikowi służby cywilnej w okresach niewykonywania pracy oraz jednorazowej odprawy emerytalnej lub rentowej. OBWIESZCZENIE MINISTRA FINANSÓW 164--z dnia 13 lutego 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o finansowaniu gmin. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 165--z dnia 20 lutego 1998 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki rybnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 166--z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie wykazu leków podstawowych, uzupełniających i środków antykoncepcyjnych. 167--z dnia 26 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uprawnień do nabycia leku, preparatu diagnostycznego, artykułu sanitarnego i sprzętu jednorazowego użytku w przypadku niektórych chorób. 168--z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie wykazu leków, które nie mogą być przepisywane osobom uprawnionym chorującym na wrodzoną lub nabytą chorobę przewlekłą. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 169--z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów działania służb porządkowych organizatora imprezy masowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 170--z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie opłat uiszczanych na podstawie ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 171--z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia rejestru funduszy inwestycyjnych, wzoru tego rejestru oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach o wpis do rejestru funduszy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 172--z dnia 3 marca 1998 r. w sprawie warunków przydziału, przechowywania i ewidencjonowania broni i amunicji przez straże gminne. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 173--z dnia 20 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: bialskopodlaskim, chełmskim, kaliskim, konińskim, koszalińskim, leszczyńskim, lubelskim, olsztyńskim, opolskim, słupskim, tarnobrzeskim i zamojskim. 174--z dnia 20 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: białostockim, bielskim, ciechanowskim, częstochowskim, katowickim, kieleckim, krośnieńskim, łomżyńskim, nowosądeckim, ostrołęckim, pilskim, piotrkowskim, poznańskim, przemyskim, siedleckim, sieradzkim, suwalskim, rzeszowskim, tarnowskim i zielonogórskim. 175--z dnia 20 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg wojewódzkich w województwach: bydgoskim, elbląskim, gdańskim, gorzowskim, legnickim, krakowskim, łódzkim, skierniewickim, toruńskim, wałbrzyskim, włocławskim i wrocławskim. OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 176--z dnia 26 listopada 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o terenowych organach rządowej administracji ogólnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: AKT WYCOFANIA 177--przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 178--z dnia 23 stycznia 1998 r. w sprawie wycofania przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych. AKT WYCOFANIA 179--przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżenia złożonego do artykułu 28 ustęp 1 Aktu sztokholmskiego zmieniającego Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zmienioną w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r., sporządzonego w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 180--z dnia 23 stycznia 1998 r. w sprawie wycofania przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżenia złożonego do artykułu 28 ustęp 1 Aktu sztokholmskiego zmieniającego Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca 1883 r., zmienioną w Brukseli dnia 14 grudnia 1900 r., w Waszyngtonie dnia 2 czerwca 1911 r., w Hadze dnia 6 listopada 1925 r., w Londynie dnia 2 czerwca 1934 r., w Lizbonie dnia 31 października 1958 r., sporządzonego w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 181--z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie wysokości, szczegółowego sposobu naliczania oraz warunków i terminów uiszczania opłat za udzielanie zezwoleń wydawanych przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, związanych z działalnością funduszy inwestycyjnych i towarzystw funduszy inwestycyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 182--z dnia 26 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów oraz warunków i trybu wydawania świadectw uprawniających do obsługi urządzeń radiokomunikacyjnych oraz wysokości opłat za te świadectwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 183--z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Służby Więziennej. 184--z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie stawek uposażenia zasadniczego dla stanowisk nietypowych funkcjonariuszy Służby Więziennej. 185--z dnia 9 marca 1998 r. w sprawie dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: UMOWA 186--między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzona w Warszawie dnia 7 października 1996 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 187--z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 7 października 1996 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 188--z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Reprezentowania Rządu Rzeczypospolitej Polskiej przed Międzynarodowymi Organami Kontroli Przestrzegania Praw Człowieka. 189--z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu od odwołań wnoszonych w postępowaniach o udzielaniu zamówień publicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 190--z dnia 12 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania kredytów oraz pożyczek ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego oraz niektórych wymagań dotyczących projektowania mieszkań finansowanych przy udziale tych środków. 191--z dnia 12 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu towarów dla celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w imporcie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 192--z dnia 6 marca 1998 r. w sprawie trybu i zasad uznawania pojazdów straży gminnych za pojazdy uprzywilejowane. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 193--z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami oraz treści i wzoru zezwolenia. 194--z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówkami osobowymi oraz treści i wzoru zezwolenia. OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH 195--z dnia 23 lutego 1998 r. w sprawie ogłoszenia załączników do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO). Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONSTYTUCJA I KONWENCJA 196--sporządzone w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 197--z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzonych w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. KONWENCJA 198--sporządzona w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 199--z dnia 22 stycznia 1998 r. w sprawie wejścia w życie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowenii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Lublanie dnia 28 czerwca 1996 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 200--z dnia 20 lutego 1998 r. w sprawie zwolnienia niektórych grup płatników z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 201--z dnia 24 lutego 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad cechowania drewna, wzorów urządzeń do cechowania i zasad ich stosowania oraz wzoru dokumentu stwierdzającego legalność pozyskania drewna. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 202--z dnia 22 stycznia 1998 r. o zmianie ustawy o utworzeniu Głównego Urzędu Miar. 203--z dnia 6 lutego 1998 r. o uznaniu stopni naukowych, dyplomów i tytułów zawodowych nadanych przez Polski Uniwersytet na Obczyźnie. 204--z dnia 6 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 205--z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie wynagrodzeń zawodowych kuratorów sądowych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 206--z dnia 16 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. 207--z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 208--z dnia 23 lutego 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia wyższe w roku akademickim 1998/1999. 209--z dnia 11 marca 1998 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w szkołach wyższych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 210--z dnia 11 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 211--z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 212--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłat za zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 213--z dnia 18 lutego 1998 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania egzaminu z języka polskiego, składanego przez cudzoziemca ubiegającego się o prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa lub o ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa. 214--z dnia 27 lutego 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej. 215--z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie standardów postępowania oraz procedur medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii w zakładach opieki zdrowotnej. 216--z dnia 5 marca 1998 r. w sprawie zakładów lecznictwa odwykowego oraz udziału placówek podstawowej opieki zdrowotnej w sprawowaniu opieki nad osobami uzależnionymi od alkoholu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 217--z dnia 10 marca 1998 r. w sprawie wytycznych realizacji budżetu państwa w 1998 r. w zakresie dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych. 218--z dnia 18 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia gmin wchodzących w skład województw. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 219--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie stawek dotacji przedmiotowych do specjalistycznych podręczników szkolnych i akademickich. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 220--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie ustalenia taryf dla ciepła. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 221--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zarządzenia ponownych wyborów walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie białostockim. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 222--z dnia 11 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu gmin, w których stosowane są szczególne rozwiązania dotyczące zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu mające na celu likwidację skutków powodzi. 223--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wyznaczania strażaków Państwowej Straży Pożarnej do wykonywania zadań poza jednostkami organizacyjnymi Państwowej Straży Pożarnej oraz ich uprawnień i obowiązków. 224--z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Akcji Katolickiej Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 225--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Negocjacji o Członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. 226--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Kultury Fizycznej i Turystyki. 227--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 228--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie zatwierdzenia statutu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz urzędu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 229--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 9--z dnia 18 grudnia 1997 r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 10--z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie sposobu zabezpieczenia, odtwarzania i wykorzystania przez Inspekcję Celną dowodów utrwalonych za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk oraz magnetycznych nośników informacji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 11--z dnia 29 grudnia 1997 r. w sprawie utworzenia sądów wojskowych oraz określenia ich siedzib i obszarów właściwości. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 12--z dnia 23 grudnia 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i warunków współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 13--z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla strażaków Państwowej Straży Pożarnej. 14--z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania wyróżnień oraz przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego w stosunku do policjantów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 230--z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie opłat drogowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 231--z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie wykonywania rybołówstwa morskiego w celach sportowo­rekreacyjnych. 232--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie warunków i trybu wydawania zezwoleń na przejazdy pojazdów nienormatywnych. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 23/97. 233--z dnia 17 marca 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 234--z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o doradztwie podatkowym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 235--z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników Ochotniczych Hufców Pracy. 236--z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. 237--z dnia 23 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Biura Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 238--z dnia 12 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości funduszu socjalnego oraz zakresu i zasad korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego i członków ich rodzin w resorcie spraw wewnętrznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 239--z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 240--z dnia 21 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rejestru zakładów opieki zdrowotnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 241--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie tymczasowego stosowania Umowy o wolnym handlu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, sporządzonej w Warszawie dnia 28 kwietnia 1997 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 242--z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. 243--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów pochodzących z Republiki Słowenii. 244--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 245--z dnia 27 marca 1998 r. w sprawie wysokości, terminów i sposobu uiszczania opłat za używanie częstotliwości. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 246--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie rolnictwa i gospodarki żywnościowej. 247--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach państwowej sfery budżetowej. 248--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie kultury fizycznej i turystyki. 249--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie budownictwa i gospodarki przestrzennej. 250--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa. 251--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników zatrudnionych w państwowych jednostkach sfery budżetowej działających w zakresie transportu i gospodarki morskiej. 252--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w Ośrodku Studiów Wschodnich. 253--z dnia 25 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników Centralnego Inspektoratu Standaryzacji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 254--z dnia 26 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONWENCJA KONSULARNA 255--z dnia 15 listopada 1994 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa, sporządzona w Warszawie dnia 15 listopada 1994 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 256--z dnia 27 stycznia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowa, sporządzonej w Warszawie dnia 15 listopada 1994 r. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 257--z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Urzędowi Zamówień Publicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 258--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 259--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 260--z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie szczegółowego zakresu i trybu przekazywania informacji cenowych z postępowania o zamówienie publiczne na roboty budowlane oraz kopii oferty najkorzystniejszej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 261--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie określenia celów specjalnych, na które są wykorzystywane środki budżetowe i mienie państwowe w jednostkach podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostkach wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz w jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jak również organów, zasad i trybu przeprowadzania kontroli w tym zakresie. 262--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie wykonania przepisów dotyczących scalania i podziału nieruchomości. 263--z dnia 24 marca 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego. 264--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz kukurydzy siewnej i koncentratu pomidorowego pochodzących z Republiki Węgier. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 265--z dnia 7 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 266--z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych. 267--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad weryfikowania kosztów i taryf dla ciepła, jakie mogą stanowić podstawę naliczania dotacji, oraz trybu jej przyznawania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 268--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie dopuszczenia wyrobów zawierających azbest do produkcji lub do wprowadzenia na polski obszar celny. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 269--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie zasad i trybu zaliczania bibliotek do bibliotek naukowych oraz ustalania ich wykazu. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 270--z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 271--z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania nauczycieli akademickich. 272--z dnia 27 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie stanowisk pracy oraz zasad wynagradzania pracowników szkół wyższych nie będących nauczycielami akademickimi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 273--z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłaty skarbowej. 274--z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 275--z dnia 26 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 276--z dnia 26 marca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu powoływania oraz odwoływania członków Rady Nadzorczej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a także szczegółowych zasad działania Rady Nadzorczej i szkolenia jej członków oraz wysokości ich wynagrodzenia za udział w posiedzeniach Rady. 277--z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej. 278--z dnia 1 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej. 279--z dnia 1 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej resortu spraw wewnętrznych i administracji. 280--z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy przy zabezpieczaniu i usuwaniu wyrobów zawierających azbest oraz programu szkolenia w zakresie bezpiecznego użytkowania takich wyrobów. 281--z dnia 3 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń dla pracowników nie będących nauczycielami, zatrudnionych w szkołach i placówkach oświatowych prowadzonych przez organy administracji rządowej. 282--z dnia 3 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 283--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie określenia zasad współdziałania organów Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej z wojskowymi organami weterynaryjnymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 284--z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 285--z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich. 286--z dnia 31 marca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za przejazd po drogach krajowych wykorzystywanych w międzynarodowym transporcie drogowym oraz jednostek wyznaczonych do ich pobierania. 287--z dnia 31 marca 1998 r. w sprawie wysokości prowizji od pobieranych opłat w międzynarodowym transporcie drogowym oraz sposobu jej pobierania i rozliczania. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONWENCJA 288--sporządzona w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD) OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 289--z dnia 6 marca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. KONWENCJA 290--sporządzona w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 291--z dnia 6 marca 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej w Interlaken dnia 20 maja 1987 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 292--z dnia 13 marca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów i wzorów dyplomów nadawanych absolwentom Wyższej Szkoły Policji. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 24/97. 293--z dnia 31 marca 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 294--z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Badań Naukowych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 295--z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie nagród Prezesa Rady Ministrów za rozprawy doktorskie i habilitacyjne oraz działalność naukową i naukowo­techniczną. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 296--z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad oceniania, klasyfikowania i promowania słuchaczy oraz przeprowadzania egzaminów w szkołach publicznych dla dorosłych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 297--z dnia 19 marca 1998 r. w sprawie regulaminu Krajowej Rady Bibliotecznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 298--z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. 299--z dnia 6 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia listy odpadów, których przywożenie z zagranicy nie wymaga zezwolenia Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 306--z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników urzędów administracji rządowej i innych jednostek. 307--z dnia 15 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. 308--z dnia 15 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania i innych świadczeń przysługujących pracownikom urzędów państwowych zatrudnionym w gabinetach politycznych oraz doradcom lub pełniącym funkcje doradców osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 309--z dnia 14 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad współpracy Policji ze strażami gminnymi oraz zakresu, w jakim Komendant Główny Policji sprawuje fachowy nadzór nad strażami i udziela im pomocy. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 15--z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie tworzenia, gospodarowania, dysponowania i finansowania rezerw państwowych, kontroli i tworzenia systemu informacyjnego o rezerwach gospodarczych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 16--z dnia 10 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 17--z dnia 9 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę pracowników zatrudnionych w niektórych wojskowych jednostkach organizacyjnych sfery budżetowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 310--z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o szkolnictwie wyższym. 311--z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 312--z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów oraz szczegółowych warunków i sposobów użycia przez Inspekcję Celną środków przymusu bezpośredniego, a także trybu wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w te środki. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 313--z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie zasad i terminów sporządzania sprawozdawczości budżetowej gmin. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 314--z dnia 2 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych oraz określenia okresów polowań na te zwierzęta. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 315--z dnia 10 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 316--z dnia 6 kwietnia 1998 r. w sprawie wysokości, trybu i szczegółowych zasad przyznawania i wstrzymywania świadczeń dla cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 317--z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia ewidencji oraz zasad oznakowania statków rybackich, wzoru zaświadczenia o wpisie do ewidencji i nadaniu oznaki rybackiej oraz wysokości pobieranych opłat za wpis do ewidencji i wydanie zaświadczenia o wpisie. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONKORDAT 318--podpisany w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 319--z dnia 3 kwietnia 1998 r. w sprawie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 320--z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie zarządzenia ponownych wyborów walnego zgromadzenia izby rolniczej w województwie ciechanowskim. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 321--z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ustanowienia zakazu wywozu min przeciwpiechotnych z polskiego obszaru celnego. 322--z dnia 8 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu składania przez niektórych cudzoziemców wniosków o uznanie za obywateli polskich, wzoru wniosku oraz dokumentów, które powinny być dołączone do tego wniosku. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 323--z dnia 20 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Głównemu Urzędowi Miar. 324--z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Łączności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 325--z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu w przywozie niektórych towarów. 326--z dnia 10 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia nieautomatycznej rejestracji obrotu niektórych towarów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 327--z dnia 9 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania przetargu ograniczonego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 328--z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie nadzoru nad obrotem środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi przeznaczonymi wyłącznie dla zwierząt oraz kwalifikacji osób pełniących funkcje kontrolne. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 329--z dnia 2 kwietnia 1998 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 330--z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu i trybu stosowania przepisów ustawy o badaniach i certyfikacji do wyrobów produkowanych w kraju i importowanych wyłącznie na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, a także właściwości organów w tych sprawach. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 331--z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 332--z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wielkości, sposobu gromadzenia oraz kontroli stanu zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 333--z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 334--z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie kryteriów, form i trybu przyznawania i udzielania pomocy pieniężnej z Państwowego Funduszu Kombatantów. 335--z dnia 20 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla niektórych pracowników cywilnych więziennictwa. 336--z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania zezwoleń i zgód na zatrudnienie lub wykonywanie innej pracy zarobkowej przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 337--z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania ochronnych szczepień lisów wolno żyjących przeciwko wściekliźnie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 338--z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego policjantów. 339--z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych policjantów, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia policjantów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 340--z dnia 17 kwietnia 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów i zakresu informacji wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi i wykonywaniu przewozów kolejowych. 341--z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków gospodarki finansowej wojewódzkiego ośrodka ruchu drogowego oraz szczegółowych warunków ewidencji przychodów i kosztów związanych z działalnością ośrodka. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: UMOWA 342--między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzona w Helsinkach dnia 25 listopada 1996 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 343--z dnia 24 lutego 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii o popieraniu i ochronie inwestycji, sporządzonej w Helsinkach dnia 25 listopada 1996 r. UMOWA 344--o współpracy w dziedzinie edukacji i kultury między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Meksykańskich Stanów Zjednoczonych, sporządzona w Warszawie dnia 12 czerwca 1997 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 345--z dnia 27 lutego 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy o współpracy w dziedzinie edukacji i kultury między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Meksykańskich Stanów Zjednoczonych, sporządzonej w Warszawie dnia 12 czerwca 1997 r. UMOWA 346--między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, podpisana w Zagrzebiu dnia 14 września 1995 r. OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 347--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wejścia w życie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chorwacji o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, podpisanej w Zagrzebiu dnia 14 września 1995 r. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 348--z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników regionalnych izb obrachunkowych. 349--z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników samorządowych kolegiów odwoławczych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 350--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie emisji obligacji piątej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 351--z dnia 20 marca 1998 r. o zmianie ustawy o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 352--z dnia 30 kwietnia 1998 r. w sprawie organizacji pracy, składu oraz zasad wynagradzania członków komisji rozpatrującej wnioski o wyrażenie zgody na zatrudnienie osób, które pełniły funkcje publiczne. 353--z dnia 30 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania oraz wymagań kwalifikacyjnych pracowników Rządowego Centrum Studiów Strategicznych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 354--z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów na wywóz niektórych skór surowych i wyprawionych w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 355--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 356--z dnia 24 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania zwolnień od pracy osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 357--z dnia 28 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia szczegółowych zasad ustalania wysokości jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy rolniczej i chorób zawodowych oraz zasiłku chorobowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 358--z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia syndyka upadłości i zarządcy odrębnego majątku. 359--z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie szczególnych kwalifikacji oraz warunków wymaganych od kandydatów na syndyków upadłości. 360--z dnia 16 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu sprzedaży z wolnej ręki nieruchomości, handlowego statku morskiego lub statku żeglugi śródlądowej w postępowaniu upadłościowym. 361--z dnia 24 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia sposobu prowadzenia wykazu oraz centralnej ewidencji osób, wobec których w postępowaniu upadłościowym orzeczono zakaz prowadzenia określonej działalności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 362--z dnia 22 kwietnia 1998 r. w sprawie wyrobów służących do ochrony przeciwpożarowej, które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane wyłącznie na podstawie certyfikatu zgodności. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 10/97 363--z dnia 8 kwietnia 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 364--z dnia 23 marca 1998 r. w sprawie obowiązków sprawozdawczych w zakresie gospodarki paliwowo-energetycznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 365--z dnia 25 marca 1998 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 366--z dnia 19 marca 1998 r. o zmianie ustawy o służbie cywilnej. ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 367--z dnia 30 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia niektórych praw i obowiązków pracowników administracyjnych i obsługi Sądu Najwyższego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 368--z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wykazu trudnych i uciążliwych warunków pracy oraz szczegółowych zasad wypłacania nauczycielom dodatku z tytułu pracy w tych warunkach. 369--z dnia 21 kwietnia 1998 r. w sprawie wprowadzenia do nauczania szkolnego przedmiotu "Wiedza o życiu seksualnym człowieka" oraz zakresu jego treści programowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 370--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyjmowania żołnierzy zawodowych na studia w wyższych szkołach wojskowych, przebiegu immatrykulacji oraz studiów, jak również organów wojskowych właściwych w tych sprawach. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 371--z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania w sprawach wydawania zezwoleń i wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich i indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich oraz wzorów rejestrów. 372--z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indywidualną praktykę lekarską i indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską. 373--z dnia 23 kwietnia 1998 r. w sprawie opłaty za wydanie zezwolenia oraz dokumentów stwierdzających wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich oraz indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich. 374--z dnia 23 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań lekarskich kandydatów do szkół ponadpodstawowych lub wyższych, uczniów tych szkół oraz studentów i uczestników studiów doktoranckich, którzy w trakcie praktycznej nauki zawodu lub studiów są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia, oraz sposobu dokumentowania tych badań. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 375--z dnia 26 czerwca 1997 r. o zmianie ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o zmianie niektórych ustaw. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 376--z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie zasad i trybu przyznawania gminom subwencji drogowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 377--z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie wymagań kwalifikacyjnych dla osób zajmujących się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci oraz trybu stwierdzania tych kwalifikacji, rodzajów instalacji i urządzeń, przy których eksploatacji wymagane jest posiadanie kwalifikacji, jednostek organizacyjnych, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne, oraz wysokości opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 378--z dnia 4 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów rolnych przywożonych z zagranicy, na które mogą być nałożone opłaty celne dodatkowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 379--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum Kształcenia i Dialogu "Theotokos" z siedzibą w Gliwicach. 380--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Katolickiemu Radiu "PULS" Diecezji Gliwickiej. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 35/97 381--z dnia 5 maja 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 18--z dnia 24 grudnia 1997 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 19--z dnia 31 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat pobieranych za przyjęcie protestu morskiego. 20--z dnia 6 stycznia 1998 r. w sprawie trybu wydawania zezwoleń na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna oraz na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji. 21--z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób w krajowej międzymiastowej komunikacji autobusowej. 22--z dnia 8 stycznia 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych za niektóre przewozy osób koleją. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 23--z dnia 17 grudnia 1997 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt P. 2/97. 24--z dnia 5 stycznia 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 382--z dnia 19 lutego 1998 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. 383--z dnia 2 kwietnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 384--z dnia 28 kwietnia 1998 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad współpracy Inspekcji Celnej z Urzędem Ochrony Państwa, Policją i Strażą Graniczną w zakresie korzystania z pomocy osób nie zatrudnionych w Inspekcji Celnej. 385--z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów ustawy - Prawo energetyczne do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostek wojskowych podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednostek organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa, jednostek organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości oraz organów właściwych w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią w tych jednostkach. 386--z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych lub ciekłych, w dostarczaniu i poborze paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła oraz określenia organów uprawnionych do kontroli przestrzegania wprowadzonych ograniczeń. 387--z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 388--z dnia 16 maja 1998 r. w sprawie zarządzenia wyborów do rad gmin oraz do Rady miasta stołecznego Warszawy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 389--z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie ustalenia stawki dotacji przedmiotowej do utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 390--z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie legitymacji, znaków identyfikacyjnych i umundurowania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej oraz oznakowania pojazdów służbowych Inspekcji Celnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 391--z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowania materiałów do projektu budżetu państwa na rok 1999. 392--z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie określenia minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej oraz minimalnej wysokości sumy gwarancyjnej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organizatorów turystyki i pośredników turystycznych z tytułu prowadzenia działalności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI 393--z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników instytucji kultury prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych. 394--z dnia 21 kwietnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników niektórych instytucji kultury. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 395--z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie przeznaczenia środków z Funduszu Pracy na realizację zadań związanych z restrukturyzacją przemysłu lotniczego. 396--z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestru pracowniczych programów emerytalnych oraz terminów i trybu wydawania wypisów z rejestru. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 397--z dnia 29 kwietnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu dokonywania wpisów do prowadzonego przez Komendanta Głównego Policji rejestru prawomocnych orzeczeń o ukaraniu karą dodatkową zakazu wstępu na imprezę masową i prawomocnych orzeczeń zobowiązujących do powstrzymania się od przebywania w miejscach przeprowadzania imprez masowych oraz sposobu prowadzenia rejestru. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 398--z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie nadania osobowości prawnej Świętokrzyskiemu Stowarzyszeniu Akademickiemu w Kielcach. 399--z dnia 14 maja 1998 r. w sprawie okoliczności, w jakich używane są pojazdy uprzywilejowane w kolumnach. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 17/97. 400--z dnia 12 maja 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 401--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu likwidacji pracowniczych funduszy emerytalnych, którymi zarządzanie nie zostało przejęte przez inne pracownicze towarzystwa emerytalne, a w szczególności sposobu i terminu składania przez członków funduszy dyspozycji dotyczących sposobu wykorzystania środków zgromadzonych na ich rachunkach. 402--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestru członków funduszu emerytalnego, szczegółowego zakresu informacji, które powinny być zawarte w rejestrze, oraz zasad sporządzania i przechowywania kopii danych zawartych w rejestrze na wypadek jego utraty. 403--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania i rozliczania transakcji zbywania przez pracowniczy fundusz emerytalny, w imieniu członków funduszu, praw poboru przysługujących im z akcji złożonych na rachunkach ilościowych oraz szczegółowych warunków i trybu, w jakim dopuszczalna jest realizacja tych praw przez członków funduszu. 404--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania stopy zwrotu i średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy emerytalnych, sposobu i terminu zawiadamiania Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi przez otwarty fundusz emerytalny o wysokości stopy zwrotu otwartego funduszu emerytalnego, wartości aktywów netto i wartości jednostki rozrachunkowej otwartego funduszu emerytalnego oraz sposobu podawania przez Prezesa Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi do publicznej wiadomości wysokości średniej ważonej stopy zwrotu wszystkich otwartych funduszy emerytalnych, a także sposobu i terminu przekazywania przez otwarty fundusz emerytalny informacji o wysokości stopy zwrotu funduszu do agencji informacyjnej. 405--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad pokrywania niedoboru w otwartych funduszach emerytalnych, proporcjonalnej części aktywów netto otwartego funduszu emerytalnego, jaka powinna być przechowywana na rachunku rezerwowym, sposobu ustalania przez powszechne towarzystwo emerytalne wielkości środków, które powinny być przekazywane na rachunek rezerwowy, oraz sposobu wycofywania przez powszechne towarzystwo nadwyżek środków z rachunku rezerwowego. 406--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie wysokości i zasad dokonywania wpłat do Funduszu Gwarancyjnego. 407--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej części aktywów otwartego funduszu emerytalnego, jaka może zostać ulokowana w poszczególnych kategoriach lokat, oraz dodatkowych ograniczeń w zakresie prowadzenia działalności lokacyjnej przez fundusze emerytalne. 408--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania regionalnych inspektoratów celnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 409--z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania oraz sposobu wykorzystania dotacji przeznaczonych dla górnictwa. 410--z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie warunków uzyskania uprawnień, sposobu obliczania, szczegółowych zasad i trybu wypłacania w 1998 r. osłon socjalnych z tytułu urlopów górniczych, zasiłków socjalnych i jednorazowych wypłat dla zatrudnionych pod ziemią pracowników górnictwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 411--z dnia 14 maja 1998 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego i kierowania tym ruchem przez wojskowe organy porządkowe. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 412--z dnia 8 maja 1998 r. w sprawie określenia wysokości i sposobu uiszczania opłaty za udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi i wykonywaniu przewozów kolejowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 413--z dnia 14 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. OBWIESZCZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 414--z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o pomocy społecznej. OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 415--z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie komisji lekarskich i komisji poborowych, wynagradzania za udział w ich pracy oraz odpłatności za badania specjalistyczne. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 416--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinien odpowiadać prospekt informacyjny, sposobu i terminu jego udostępnienia przez otwarty fundusz emerytalny, treści informacji przekazywanych członkom funduszy emerytalnych dotyczących środków gromadzonych na ich rachunkach, sposobu i terminów udostępniania tych informacji członkom funduszu oraz zakresu i terminów przekazywania do Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi sprawozdań i bieżących informacji przez towarzystwo emerytalne i fundusz emerytalny. 417--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie wysokości, trybu i terminów wnoszenia opłat przez powszechne towarzystwa emerytalne, pracownicze towarzystwa emerytalne oraz pracodawców prowadzących pracownicze programy emerytalne, pobieranych przez Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. 418--z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie. 419--z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie określenia rodzajów stanowisk, na których zatrudnia się funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, oraz wysokości i trybu przyznawania miesięcznego dodatku inspekcyjnego. 420--z dnia 19 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre maszyny i urządzenia inwestycyjne dla przemysłu motoryzacyjnego. 421--z dnia 19 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary przywożone z zagranicy dla przemysłu motoryzacyjnego. 422--z dnia 19 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na przywóz niektórych towarów do budowy Systemu Gazociągów Tranzytowych. 423--z dnia 26 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre towary rolne przywożone z zagranicy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 424--z dnia 13 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania egzaminów eksternistycznych oraz zasad odpłatności za ich przeprowadzanie. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 425--z dnia 28 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie oznaczania wyrobów znakami akcyzy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 426--z dnia 20 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad wynagradzania pracowników placówek naukowych, pomocniczych placówek naukowych i innych jednostek organizacyjnych Polskiej Akademii Nauk. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 427--z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych dla kandydatów na kuratorów, sekretarzy sądowych i osób na stanowiska referendarzy sądowych oraz szczegółowych zasad wynagradzania referendarzy sądowych. 428--z dnia 20 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia sądów rejonowych prowadzących księgi wieczyste oraz obszarów ich właściwości miejscowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 429--z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 430--z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 431--z dnia 8 maja 1998 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw, a także o zmianie ustaw: o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin oraz o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 432--z dnia 12 maja 1998 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Decentralizacji Finansów Publicznych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 433--z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie wysokości i zasad wynagradzania członków Komitetu Doradczego Urzędu Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. 434--z dnia 26 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 435--z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie sposobu przeprowadzania i dokumentowania przez Inspekcję Celną niejawnego nadzorowania przemieszczania, przechowywania i obrotu przedmiotami przestępstwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 436--z dnia 13 maja 1998 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 437--z dnia 19 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia kontyngentów taryfowych na niektóre maszyny i urządzenia technologiczne przywożone z zagranicy dla przemysłu elektronicznego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 438--z dnia 26 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasadniczej służby wojskowej i nadterminowej zasadniczej służby wojskowej oraz przeszkolenia wojskowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 439--z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania, oprocentowania, spłaty i umarzania pożyczek dla osób niepełnosprawnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 440--z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie ustalenia uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Straży Granicznej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI, MINISTRA OBRONY NARODOWEJ ORAZ MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 441--z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie określenia wykazu wydzielonych pomieszczeń przeznaczonych dla osób zatrzymanych, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani, oraz warunków, którym muszą one odpowiadać. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 442--z dnia 25 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ekwiwalentu konserwacyjnego oraz równoważnika mieszkaniowego, przysługujących osobom uprawnionym do osobnych kwater stałych i najemcom lokali mieszkalnych. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 443--z dnia 21 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i telewizyjnych. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 5/97. 444--z dnia 19 maja 1998 r. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 19/97. 445--z dnia 25 maja 1998 r. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 17/98. 446--z dnia 26 maja 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 447--z dnia 26 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 448--z dnia 26 maja 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wypadków, w których wynagrodzenia w gospodarce pozabudżetowej, szkołach wyższych i innych jednostkach prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym oraz jednostkach prowadzących gospodarkę finansową na zasadach ustalonych dla zakładów budżetowych mogą być wypłacane poza limitem. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 449--z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Urzędowi Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA 450--z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad nabywania przez kierowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych lasów, gruntów przeznaczonych do zalesienia oraz innych nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych i prawnych. 451--z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie zasad i trybu przeprowadzania przetargu na sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych. 452--z dnia 28 maja 1998 r. w sprawie warunków, jakie powinny spełniać specjalistyczne jednostki i inne podmioty wykonawstwa urządzeniowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 453--z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie określenia zakresu wyłączonego mienia, przeznaczonego na pomoc dla pracowników upadłego przedsiębiorcy oraz ich rodzin, sposobu zarządzania i likwidacji tego mienia. 454--z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 455--z dnia 1 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wielkości progowej i ceny progu dla towarów rolnych przywożonych z zagranicy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 456--z dnia 22 maja 1998 r. w sprawie sposobu prowadzenia rejestru funduszy emerytalnych, wzoru tego rejestru oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach o wpis do rejestru funduszy emerytalnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 457--z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie rodzajów dokumentów wymaganych przy składaniu wniosku o udzielenie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia. 458--z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie dokumentacji wymaganej przy prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz czasu jej przechowywania. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: OBWIESZCZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 25--z dnia 7 listopada 1997 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 459--z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Katowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. 460--z dnia 10 kwietnia 1998 r. w sprawie ustalenia planu rozwoju Warmińsko-Mazurskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 461--z dnia 11 maja 1998 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz szczegółowych zasad i trybu ich udzielania w 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 462--z dnia 18 maja 1998 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 463--z dnia 29 maja 1998 r. w sprawie zasad wynagradzania oraz wymogów kwalifikacyjnych pracowników Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. 464--z dnia 29 maja 1998 r. w sprawie nadania statutu Biuru Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 465--z dnia 26 maja 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 466--z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia regulaminu Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. 467--z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie emisji obligacji rocznej pożyczki państwowej o oprocentowaniu stałym. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 468--z dnia 1 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów gospodarczych w sądach wojewódzkich i sądach rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 469--z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków otrzymywania przez strażaków Państwowej Straży Pożarnej równoważnika pieniężnego w zamian za nie wydane przedmioty umundurowania, sposobu ustalania jego wysokości oraz szczegółowych zasad wypłacania. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 470--z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie wewnętrznej organizacji i szczegółowego zakresu działania terenowych organów specjalistycznego nadzoru budowlanego w dziedzinie transportu kolejowego oraz obszaru ich działania. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 471--z dnia 8 maja 1998 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie ustawy zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych. 472--z dnia 22 maja 1998 r. o ratyfikacji IV Protokołu do Układu ogólnego w sprawie handlu usługami, sporządzonego w Genewie dnia 15 kwietnia 1997 r. 473--z dnia 22 maja 1998 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 474--z dnia 15 kwietnia 1998 r. w sprawie organów uprawnionych i organów obowiązanych do przeprowadzania kontroli wykonania obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązkowego oraz trybu ustalania i egzekwowania opłaty za niedopełnienie tego obowiązku. 475--z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w państwowej sferze budżetowej. 476--z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji, z rezerwy budżetu państwa na 1998 r., na dofinansowanie zadań wynikających ze Strategicznego Programu Rządowego "Zagospodarowanie mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej". 477--z dnia 3 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. 478--z dnia 9 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu zbywania akcji Skarbu Państwa, zasad finansowania zbycia akcji oraz formy zapłaty za te akcje. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 479--z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie wynagrodzenia Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej i członków Rady Nadzorczej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. 480--z dnia 15 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Transportu i Gospodarki Morskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 481--z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia stawek dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych. 482--z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków na zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 483--z dnia 2 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia oraz ustalenia siedzib i terytorialnego zakresu działania prokuratur wojewódzkich i rejonowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 484--z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia siedzib i terytorialnego zasięgu działania urzędów rejonowych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 485--z dnia 4 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości opłat i wynagrodzeń za sprawdzenie kwalifikacji kandydatów na kierowców i kierowców, kandydatów na motorniczych i motorniczych, kandydatów na instruktorów i instruktorów, kandydatów na egzaminatorów i egzaminatorów oraz za wydanie im dokumentów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: USTAWA 486--z dnia 7 maja 1998 r. o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 487--z dnia 8 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 488--z dnia 18 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie okresowych ograniczeń oraz zakazu ruchu niektórych pojazdów na drogach. 489--z dnia 19 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przewozu przesyłek towarowych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: KONWENCJA 490--sporządzone w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi jej integralną część, OŚWIADCZENIE RZĄDOWE 491--z dnia 18 maja 1998 r. w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju oraz Protokołów dodatkowych nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiących jej integralną część, sporządzonych w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 492--z dnia 2 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu, trybu i warunków wspierania środkami z budżetu państwa na 1998 r. realizacji regionalnych programów restrukturyzacyjnych oraz tworzenia instytucji lokalnych. 493--z dnia 9 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego. 494--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do Spraw Obsługi Środków Finansowych Pochodzących z Unii Europejskiej. 495--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Elblągu. 496--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Kolegium Karkonoskiego w Jeleniej Górze. 497--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie. 498--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Wyższej Szkoły Zawodowej w Legnicy. 499--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie utworzenia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu. 500--z dnia 19 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 501--z dnia 19 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Ministerstwu Finansów. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ 502--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej wysokości opłaty wnoszonej przez osobę ubiegającą się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej w roku akademickim 1998/1999. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ 503--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie zakazu przywozu niektórych towarów pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Konfederacji Szwajcarskiej oraz Irlandii. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 504--z dnia 10 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób pojazdami samochodowymi nie będącymi taksówkami oraz treści i wzoru zezwolenia. 505--z dnia 10 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentów niezbędnych do udzielenia zezwolenia na wykonywanie krajowego zarobkowego przewozu osób taksówkami osobowymi oraz treści i wzoru zezwolenia. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt U. 9/97. 506--z dnia 16 czerwca 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 507--z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie zasad obliczania oraz maksymalnej wysokości opłat pobieranych przez otwarty fundusz emerytalny z tytułu wypłat transferowych. 508--z dnia 16 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie częściowego podziału środków i limitów na podwyżki wynagrodzeń w 1998 r. pracowników cywilnych państwowej sfery budżetowej. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 509--z dnia 22 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Prezesa, zastępców Prezesa i Sekretarza Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 510--z dnia 5 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 511--z dnia 4 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru i trybu wydawania licencji pracownika ochrony fizycznej i licencji pracownika zabezpieczenia technicznego oraz trybu i częstotliwości wydawania przez organy Policji opinii o pracownikach ochrony. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH 512--z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie dokumentów oraz trybu i szczegółowych zasad udzielania wiz szefom i członkom personelu misji dyplomatycznych, kierownikom urzędów konsularnych i członkom personelu konsularnego państw obcych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych oraz organów właściwych do ich udzielania. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 513--z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 514--z dnia 10 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu przejść granicznych, przez które towary będące przedmiotem obrotu specjalnego z zagranicą mogą być wprowadzane na polski obszar celny lub wyprowadzane z polskiego obszaru celnego. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 26--z dnia 7 stycznia 1998 r. w sprawie zasad oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a także trybu orzekania o tej zdolności oraz właściwości i trybu postępowania w tych sprawach komisji lekarskich podległych Szefowi Urzędu Ochrony Państwa. 27--z dnia 9 stycznia 1998 r. w sprawie trybu i zasad przyznawania świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo w mieniu podczas korzystania lub w związku z korzystaniem z pomocy innych osób przez Urząd Ochrony Państwa. 28--z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 29--z dnia 7 stycznia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów odpadów, których wykorzystanie uprawnia do zwolnienia od podatku dochodowego, oraz szczegółowych zasad ustalania wartości odpadów wykorzystywanych w procesie produkcji. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 515--z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wykazu towarów i usług, na które ustala się ceny urzędowe. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 516--z dnia 25 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia zasad wynagradzania Dyrektora Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji. 517--z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Sprawiedliwości. 518--z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 519--z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podatku akcyzowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 520--z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie referendarzy sądowych i aplikacji referendarskiej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 521--z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia podstawowych warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych. 522--z dnia 3 czerwca 1998 r. w sprawie określenia wzorów wniosku o udostępnienie danych osobowych, zgłoszenia zbioru danych do rejestracji oraz imiennego upoważnienia i legitymacji służbowej inspektora Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 523--z dnia 25 czerwca 1998 r. o sprostowaniu błędów. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 524--z dnia 23 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przyznawania dotacji z budżetu państwa na dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych realizowanych w systemie robót publicznych jako zadania własne gmin zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym. 525--z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. 526--z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustalenia listy przedsiębiorstw państwowych, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonuje Minister Skarbu Państwa, oraz listy przedsiębiorstw, wobec których zadania i kompetencje organu założycielskiego wykonują inne niż Minister Skarbu Państwa organy administracji rządowej, a także szczegółowych zasad i trybu przejęcia przez wojewodów i Ministra Skarbu Państwa zadań i kompetencji organu założycielskiego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 527--z dnia 24 czerwca 1998 r. w sprawie ustanowienia automatycznej rejestracji obrotu żelatyną. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 528--z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie ustalenia liczby sędziów w sądach wojskowych oraz w Departamencie Sądów Wojskowych Ministerstwa Sprawiedliwości. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 529--z dnia 20 maja 1998 r. w sprawie ustalenia cen urzędowych leków gotowych, surowic i szczepionek produkcji krajowej. 530--z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie określenia maksymalnej wartości emitowanych przez podmioty zagraniczne mające siedzibę w krajach należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) papierów wartościowych, które mogą być wprowadzone do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 531--z dnia 1 lipca 1998 r. w sprawie ustalenia urzędowej ceny detalicznej spirytusu luksusowego w butelkach o pojemności jednego litra. ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI 532--z dnia 4 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zawartości wniosku oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie programów radiofonicznych i telewizyjnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 533--z dnia 4 czerwca 1998 r. w sprawie munduru pracowników Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 534--z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie sposobu i trybu zawarcia umowy, na podstawie której następuje uzyskanie członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym, sposobu i terminu składania oświadczenia o małżeńskich stosunkach majątkowych członka otwartego funduszu emerytalnego oraz zawiadamiania otwartego funduszu emerytalnego o każdorazowej zmianie w stosunku do treści takiego oświadczenia, obejmującej środki zgromadzone na rachunku członka. 535--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu stosowania oraz sposobu rozliczania umorzeń zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych. 536--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie zakresu i sposobu wykonywania przez strażników gminnych niektórych czynności. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 537--z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie określenia zasad dopuszczalności używania wyrobów tytoniowych na terenie wojskowych obiektów zamkniętych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 538--z dnia 22 czerwca 1998 r. w sprawie uposażenia zasadniczego dla typowych stanowisk służbowych funkcjonariuszy Straży Granicznej, jego wzrostu z tytułu wysługi lat oraz szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości dodatków do uposażenia. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 539--z dnia 17 czerwca 1998 r. w sprawie warunków łowienia organizmów morskich przez podmioty zagraniczne w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 540--z dnia 2 lipca 1998 r. w sprawie emisji obligacji drugiej trzyletniej pożyczki państwowej o zmiennej stopie procentowej oferowanych na przetargach oraz jej warunków. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 541--z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI 542--z dnia 3 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu i warunków przeprowadzenia przetargów w celu wyboru podmiotów, którym będą wydane koncesje na świadczenie usług telekomunikacyjnych łącznie z zezwoleniem na zakładanie i używanie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 543--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 544--z dnia 26 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wypadków i warunków pobierania odsetek wyrównawczych oraz sposobu ich naliczania. 545--z dnia 30 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad i trybu przyznawania gminom subwencji drogowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI 546--z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie trybu wykonywania czynności przez pracowników Urzędu Dozoru Technicznego i inspektoratów dozoru technicznego w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej oraz w jednostkach wojskowych podporządkowanych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji i jednostkach organizacyjnych Urzędu Ochrony Państwa. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 547--z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad obniżenia wpłat pracodawców na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. 548--z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie trybu i szczegółowych zasad postępowania dotyczącego zwrotu ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych kosztów poniesionych przez pracodawców w związku z zatrudnianiem osób niepełnosprawnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA 549--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 550--z dnia 25 czerwca 1998 r. w sprawie aplikantów sądowych i prokuratorskich. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 551--z dnia 29 czerwca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i wzorów legitymacji służbowych i innych dokumentów policjantów, organów właściwych do ich wydawania oraz zasad dokonywania wpisów w tych dokumentach. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 552--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 553--z dnia 2 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI 554--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie określenia ulgowych stawek opłat sądowych oraz zwolnień od tych opłat w sprawach o zabezpieczenie należności z tytułu udzielanych przez banki kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ 555--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie wzorów dokumentów: Prawo wykonywania zawodu lekarza, Prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa, Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, Ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza stomatologa. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 556--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie określenia przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa. 557--z dnia 7 lipca 1998 r. w sprawie sposobu finansowania przedsięwzięć związanych z zakwaterowaniem osób w przypadkach nadzwyczajnych. 558--z dnia 10 lipca 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia Taryfy celnej. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI 559--z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie warunków najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach będących własnością Skarbu Państwa, pozostających w zarządzie Państwowej Straży Pożarnej, oraz zasad obliczania czynszu najmu za te lokale. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 560--z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych. 561--z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad wyceny aktywów i zobowiązań funduszy emerytalnych. 562--z dnia 23 czerwca 1998 r. w sprawie finansowania działań jednostek wojskowych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz świadczeń, uprawnień i obowiązków żołnierzy pełniących służbę w tych jednostkach w 1998 r. 563--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobów użycia przez pracowników ochrony środków przymusu bezpośredniego. 564--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu postępowania przy użyciu broni palnej oraz trybu wyposażania funkcjonariuszy Inspekcji Celnej w broń palną. 565--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu legitymowania osób, zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych, wchodzenia do niektórych lokali mieszkalnych oraz umieszczania zamknięć celnych przez funkcjonariuszy Inspekcji Celnej. 566--z dnia 30 czerwca 1998 r. w sprawie częściowego rozdysponowania rezerwy etatów kalkulacyjnych, środków i limitów na wynagrodzenia, przeznaczonej na zmiany organizacyjne w 1998 r. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW 567--z dnia 10 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad, warunków, terminu i trybu przedterminowego wykupu obligacji restrukturyzacyjnych. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ 568--z dnia 3 lipca 1998 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ TREŚĆ: Poz.: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW 30--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu przeprowadzania przetargów na zbycie nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub własność gminy. 31--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie określenia rodzajów nieruchomości uznawanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa. 32--z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granicą na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości. ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW 33--z dnia 16 stycznia 1998 r. w sprawie szczegółowego trybu powoływania i odwoływania członków Rady Konsultacyjnej przy Prezesie Urzędu Regulacji Energetyki. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ 34--z dnia 7 stycznia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg polskich statków morskich. WYROK TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO sygn. akt K. 5/97. 35--z dnia 13 stycznia 1998 r. Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/ ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OCHRONY ŚRODOWISKA, ZASOBÓW NATURALNYCH I LEŚNICTWA z dnia 21 grudnia 1998 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych. (Dz. U. Nr 164, poz. 1186) Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz. U. Nr 121, poz. 793) w § 7 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany: 1) w pkt 2 wyrazy "§ 2 ust. 2" zastępuje się wyrazami "§ 2", 2) w pkt 3 wyrazy "§ 2" zastępuje się wyrazami "§ 2 ust. 2". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: J. Szyszko Opublikowane w internecie przez Polskie Wydawnictwa Profesjonalne Sp. z o.o. Oddział Dom Wydawniczy ABC http://www.abc.com.pl/

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
abc com pl 4
abc com pl 9
abc com pl 2
abc com pl 8
abc com pl 6
abc com pl 5
abc com pl 7
abc com pl 1
www abc com pl serwis du 0379
gasnica GP 2X ABC spec pl
www oditk com pl ZarzÄ…dzanie MetodÄ… Deminga
Alfa i omega — vege com pl —

więcej podobnych podstron